Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: Λόγος Γιά Τήν...

Preview:

Citation preview

« λλ' κόμη δέν νέφερα τό ποκορύφωμα τ ν κακ ν, ο τε τό κυριώτερον μέρος τ ς συμφορ ς Ἀ ἀ ἀ ἀ ῶ ῶ ὔ ῆ ᾶπεκάλυψα, διότι πολλάκις, πού τοιμάσθην νά τό ε π κοκκίνησα, πολλάκις δέ ντράπηκα. Πο ον ἀ ἠ ἰ ῶ ἐ ἐ ῖ

λοιπόν ε ναι α τό; Διότι πρέπει πλέον νά τό ποτολμήσωμεν νά τό ε πωμεν. λλωστε θά το μεγάλη ἶ ὐ ἀ ἴ Ἄ ἦνανδρία, ν πρόκειται νά κριζώσωμεν κάτι κακόν, νά μή τολμ μεν ο τε κ ν νά μιλήσωμεν δι' ἀ ἐ ῶ ἐ ῶ ὔ ἄ ὁ

α τό, σάν νά πρόκειται σιωπή νά ατρεύση φ' αυτ ς τήν σθένειαν.ὐ ὡ ἡ ἰ ἀ ἑ ῆ ἀ

Δέν θά σιωπήσωμεν λοιπόν, καί ν κόμη πρόκειται μυριάκις νά ντραπ μεν καί νά κοκκινίσωμεν. ἄ ἀ ἐ ῶΔιότι καί ατρός, προκειμένου νά καθαρίση τήν μολυσμένην πληγήν, θά παραιτηθ πό το νά ὁ ἰ ῆ ἀ ῦχρησιμοποίηση τόν σίδηρον, καί νά βυθίση τά δάκτυλά του ε ς τόν πυθμένα το τραύματος; Λοιπόν, ἰ ῦο τε καί με ς πρόκειται νά σταματήσωμεν τόν λόγον α τόν, καθ' σον μόλυνσις ε ναι χειροτέρα. ὔ ἡ ῖ ὐ ὅ ἡ ἶΠο ον λοιπόν ε ναι τό κακόν; Κάποιος παράδοξος καί παράνομος πόθος ε σ λθεν ε ς τήν ζωήν μας. ῖ ἶ ἰ ῆ ἰ

πέπεσεν σθένεια βαρεία καί θεράπευτος καί νέσκηψε πανώλης χειροτέρα λων. πενοήθη Ἐ ἀ ἀ ἐ ὅ Ἐκάποια νέα καί φοβερά παρανομία, διότι νατρέπονται χι μόνον ο νθρώπινοι, λλά καί ο φυσικοί ἀ ὄ ἱ ἀ ἀ ἱνόμοι. Κατήντησε λοιπόν μικρόν πρ γμα πορνεία θεωρουμένη ς συνήθης σέλγεια. Καί πως ε ς ᾶ ἡ ὡ ἀ ὅ ἰτάς δύνας, τό τυραννικώτερον πάθος, ταν πέλθη, καλύπτει τήν ντύπωσιν το προηγουμένου, τσιὀ ὅ ἐ ἐ ῦ ἔκαί τό περβολικόν μέγεθος α τ ς τ ς βρεως κάμνει τό νυπόφορον, νά μή φαίνεται πλέον ς ὑ ὐ ῆ ῆ ὕ ἀ ὡ

νυπόφορον, δηλαδή τήν κολασίαν περί τήν γυναίκα.ἀ ἀΔιότι φαίνεται τι ε ναι ε χάριστον τό νά μπορέση νά διαφύγη κανείς πό τά δίκτυα α τά καί ὅ ἶ ὐ ἠ ἀ ὐκινδυνεύει ε ς τό ξ ς νά γίνη περιττόν τό γυναικε ον φύλον, φ' σον ο νέοι ναπληρώνουν ντί ἰ ἑ ῆ ῖ ἐ ὅ ἱ ἀ ἀ

κείνων, λα τά ε ς κείνας νήκοντα. Καί δέν ε ναι μόνον α τό τό κακόν, λλ' τι μέ πολλήν ἐ ὅ ἰ ἐ ἀ ἶ ὐ ἀ ὅλευθερίαν ποτολμ ται τοιαύτη κολασία καί νομιμοποιήθη παρανομία. Κανείς λοιπόν δέν ἐ ἀ ᾶ ἀ ἐ ἡ

φοβε ται καί δέν τρέμει. Κανείς δέν ντρέπεται ο τε κοκκινίζει, λλά καί περηφανεύεται διά τήν ῖ ἐ ὔ ἀ ὑγελοίαν α τήν πράξιν καί θεωρο νται παράφρονες ο σώφρονες καί τι δ θεν παραπλαν νται ο ὐ ῦ ἱ ὅ ῆ ῶ ἱνουθετο ντες. Καί ν μέν τύχη νά ε ναι κατώτεροι σωματικ ς, δέρονται, ν δέ ε ναι σχυρότεροι ῦ ἄ ἶ ῶ ἄ ἶ ἰχλευάζονται, καταγελ νται, περιλούονται μέ μυριάδας μπαιγμούς. Ε ς τίποτε δέν φελο ν τά ῶ ἐ ἰ ὠ ῦδικαστήρια, ο τε ο νόμοι, ο τε ο παιδαγωγοί, ο τε ο πατέρες, ο τε ο πηρέται, ο τε ο ὔ ἱ ὔ ἱ ὔ ἱ ὔ ἱ ὑ ὔ ἱδιδάσκαλοι.

Διότι λλους μέν κατώρθωσαν νά διαφθείρουν διά χρημάτων, α τοί δέ νδιαφέρονται π ς νά ἄ ὐ ἐ ῶποκτήσουν μισθόν. ξ κείνων δέ πού ε ναι φρονιμώτεροι καί φροντίζουν διά τήν σωτηρίαν α τ ν,ἀ Ἐ ἐ ἶ ὐ ῶ

πού τούς χουν μπιστευθ , λλοι μέν πολύ ε κόλως ποκοιμίζονται καί ξαπατ νται, λλοι δέ ἔ ἐ ῆ ἄ ὐ ἀ ἐ ῶ ἄφοβο νται τήν δύναμιν τ ν νηθίκων. λλωστε ε κολώτερον θά δύνατο νά γλυτώση κάποιος, ῦ ῶ ἀ Ἄ ὐ ἠ ὁ

πο ος χει γίνει ποπτος τι ποφθαλμι τό βασιλικόν ξίωμα, παρά νά ξεφύγη πό τά χέρια τ ν ὁ ῖ ἔ ὕ ὅ ἐ ᾶ ἀ ἀ ῶμιαρ ν κείνων, ν προσπαθήση νά ρπάξη πό α τούς τά παιδιά. τσι, σάν ε ς μεγάλην ῶ ἐ ἄ ἁ ἀ ὐ Ἔ ὡ ἰ

ρημίαν, μέσα ε ς τάς πόλεις ο ρσενικοί μέ ρσενικούς διαπράττουν τήν κολασίαν. άν δέ ἐ ἰ ἱ ἀ ἀ ἀ Ἐμερικοί χουν ξεφύγει τάς παγίδας α τάς, δυσκόλως θά ποφύγουν μως τήν κακήν φήμην α τ ν, οἔ ὐ ἀ ὅ ὐ ῶ ἱ

πο οι διαπράττουν τάς σχήμιας α τάς. Πρ τον μέν, διότι ε ναι πάρα πολύ λίγοι καί κατ' α τόν ὁ ῖ ἀ ὐ ῶ ἶ ὀ ὐτόν τρόπον ε κόλως θά μπορο σαν νά κρύπτωνται νάμεσα ε ς τό πλ θος τ ν κακ ν, δεύτερον δέ,ὐ ἠ ῦ ἀ ἰ ῆ ῶ ῶδιότι καί ο διοι ο μιαροί καί ο μολυσμένοι κε νοι δαίμονες, πειδή δέν μπορο ν κατ' λλον ἱ ἴ ἱ ἱ ἐ ῖ ἐ ἠ ῦ ἄτρόπον νά βλάψουν α τούς ο πο οι τούς περιεφρόνησαν, προσπαθο ν νά τούς τιμωρήσουν διά το ὐ ἱ ὁ ῖ ῦ ῦτρόπου α το . Διότι, φο δέν μπόρεσαν νά τούς πλήξουν θανασίμως ο τε νά γγίσουν τήν δίαν ὐ ῦ ἀ ῦ ἠ ὔ ἐ ἰτήν ψυχήν των, πιχειρο ν λοιπόν νά πληγώσουν τουλάχιστον τόν διάκοσμον τ ς σωφροσύνης των, ἐ ῦ ῆ

τόν πο ον λαμβάνουν πό τήν κοινωνίαν καί νά καταστρέψουν τήν καλήν πόληψίν των.ὁ ῖ ἀ ὑ

Διά το το καί κουσα τι πολλοί παραξενεύονται, π ς κόμη καί σήμερον δέν βρεξε λλην ῦ ἤ ὅ ῶ ἀ ἔ ἄπυρίνην βροχήν, π ς δέν παθεν πόλις μας α τά, πο παθον τά Σόδομα ν ε ναι ξία διά πολύ ῶ ἐ ἡ ὐ ὺ ἔ ἐ ῶ ἶ ἀσκληροτέραν τιμωρίαν, καθόσον δέν σωφρονίσθη ο τε μέ τά κακά κείνων; λλά μολονότι λοιπόν ἐ ὔ ἐ Ἀ ἡχώρα κείνη πί δύο χιλιάδες τη βο διά τ ς ψεώς της λαμπρότερον καί πό φωνήν, πρός λην τήνἐ ἐ ἔ ᾶ ῆ ὄ ἀ ὅο κουμένην, διά νά μή ποτολμήση παρόμοιον μάρτημα, χι μόνον δέ μειώθη τάσις των διά τήν ἰ ἀ ἁ ὄ ἐ ἡ

μαρτίαν α τήν, λλά καί περισσότερον α θάδεις γιναν, σάν νά φιλονεικο ν καί μάχωνται μέ τόν ἁ ὐ ἀ ὐ ἔ ὡ ῦΘεόν καί προσπαθο ν νά ποδείξουν μπράκτως τι τόσον περισσότερον θά ε ναι προσκεκολλημένοιῦ ἀ ἐ ὅ ἶε ς τά κακά α τά, σον περισσότερον το ς πειλε . Π ς λοιπόν δέν γινε τίποτε τέτοιο, ν τά μέν ἰ ὐ ὅ ὺ ἀ ῖ ῶ ἔ ἐ ῶΣοδομιτικά μαρτήματα διαπράττονται, μως, δέν πιβάλλονται α τιμωρίαι τ ν Σοδόμων; πειδή ἁ ὅ ἐ ἱ ῶ Ἐτούς ναμένει λλο π ρ καυστικώτερον καί τιμωρία τελεύτητος. λλωστε καί κε νοι, ν ἀ ἄ ῦ ἀ Ἄ ἐ ῖ ἐ ῶδιέπραξαν πολύ βαρύτερα μαρτήματα πό τούς καταστραφέντας διά το κατακλυσμο , ννο τούς ἁ ἀ ῦ ῦ ἐ ῶμετέπειτα, καμμία τέτοια ραγδαία βροχή, δέν γινε μετά πό κε νον.ἔ ἀ ἐ ῖ

Καί δ πάλιν λόγος ε ναι διος. Διατί τάχα ο πρ τοι νθρωποι, ταν ο τε δικαστήρια ἐ ῶ ὁ ἶ ὁ ἴ ἱ ῶ ἄ ὅ ὔπ ρχον, ο τε φόβος π ρχε πό τούς ρχοντας, ο τε νόμος νά τούς πειλ , ο τε μιλος ὑ ῆ ὔ ὑ ῆ ἀ ἄ ὔ ἀ ῆ ὔ ὅ

προφητ ν διά νά τούς παναφέρη ε ς τάξιν, ο τε φόβος κολάσεως, ο τε λπίς βασιλείας α ωνίου, ῶ ἐ ἰ ὔ ὔ ἐ ἰο τε λλη γν σις ληθείας, ο τε καί τά θαύματα, πού μπορο ν νά ναστήσουν καί τούς λίθους, ὔ ἄ ῶ ἀ ὔ ἠ ῦ ἀπ ς λοιπόν α τοί, πού δέν πήλαυσαν τίποτε πό α τά, τιμωρήθησαν τόσον α στηρά διά τάς ῶ ὐ ἀ ἀ ὐ ἐ ὐ

μαρτίας των καί α τοί, πού χουν συμμετάσχει ε ς λα α τά καί ζο ν μέσα ε ς τόσον φόβον καί ἁ ὐ ἔ ἰ ὅ ὐ ῦ ἰθείων καί νθρωπίνων δικαστηρίων, δέν τιμωρήθησαν κόμη μέχρι σήμερον μέ τάς α τ ς τιμωρίας,ἀ ἐ ἀ ὐ ὰ

ν ε ναι ξιοι σκληροτέρας τιμωρίας; ρα, δέν ε ναι ε νόητον καί ε ς να παιδί, τι τούς ἐ ῶ ἶ ἄ Ἄ ἶ ὐ ἰ ἕ ὅπιφυλάσσεται α στηροτέρα τιμωρία; Διότι, άν με ς ργιζώμεθα τσι καί γανακτ μεν, Θεός, ἐ ὐ ἐ ἐ ῖ ὀ ἔ ἀ ῶ ὁ

πού φροντίζει δι' λα καί διαιτέρως διά τό νθρώπινον γένος καί ποστρέφεται καί μισε σφοδρ ς ὅ ἰ ἀ ἀ ῖ ῶτήν κακίαν, π ς θά νείχετο νά ποτολμ νται α τά χωρίς τιμωρίαν;ῶ ἠ ἀ ῶ ὐ

Δέν ε ναι τσι, χι! λλά θά πιφέρη π' α τ ν τήν παντοδύναμον χείρα του καί τήν φόρητον ἶ ἔ ὄ Ἀ ἐ ἐ ὐ ῶ ἀπληγήν καί τήν δύνην τ ν βασανιστηρίων κείνων, πού ε ναι τόσον φοβερά, στε α συμφοραί τ νὀ ῶ ἐ ἶ ὥ ἱ ῶΣοδόμων συγκρινόμενοι πρός α τά, θά θεωρο νται στε αι. Διότι ποίους βαρβάρους δέν ξεπέρασαν,ὐ ῦ ἀ ῖ ἐπο ον γένος θηρίων, διά τ ς μιαρ ς α τ ς σαρκικ ς μίξεως; πάρχει ε ς μερικά πό τά λογα ζ α ῖ ῆ ᾶ ὐ ῆ ῆ Ὑ ἰ ἀ ἄ ῶμεγάλη γενετήσιος ρμή καί πιθυμία συγκράτητος, πού δέν διαφέρει καθόλου πό τήν τρέλλαν. ὁ ἐ ἀ ἀ

λλ' μως, δέν γνωρίζουν τόν ρωτα α τόν το ρσενικο πρός τό ρσενικόν, λλά στέκονται ε ς Ἀ ὅ ἔ ὐ ῦ ἀ ῦ ἀ ἀ ἰτά ρια, πού θεσεν φύσις. Καί ν κόμη μυριάκις κοχλάζει μέσα των τό πάθος, μως, δέν ὅ ἔ ἡ ἄ ἀ ὅ

νατρέπουν τούς νόμους τ ς φύσεως. Ο δ θεν, μως, λογικοί, πού γνώρισαν τήν θείαν διδασκαλίανἀ ῆ ἱ ῆ ὅ ἐκαί διδάσκουν ε ς λλους τί πρέπει καί τί δέν πρέπει νά κάμνουν καί κουσαν Γραφάς, πού κατ λθον ἰ ἄ ἤ ῆ

πό τόν ο ρανόν, συνάπτουν σχέσεις χι τόσον λευθέρως μέ τάς πόρνας, σον μέ τούς νέους. σάν ἀ ὐ ὄ ἐ ὅ Ὡνά μή ε ναι κριβ ς νθρωποι, μήτε νά πάρχη πρόνοια το Θεο , ποία τιμωρε τάς ἶ ἀ ῶ ἄ ὑ ἡ ῦ ῦ ἡ ὁ ῖπαρανομίας, λλά σάν σκότος, πού κατέλαβε τά πάντα καί κανείς πλέον ο τε βλέπει α τά ο τε τά ἀ ὡ ὔ ὐ ὔ

κούει, τοιουτοτρόπως ποτολμο ν τά πάντα, καί μάλιστα μέ τόσην μεγάλην μανίαν. Ο δέ πατέρες ἀ ἀ ῦ ἱτ ν διαφθειρομένων παιδι ν πομένουν α τά σιωπηλ ς καί δέν ξαφανίζονται μαζί μέ α τά, ο τε ῶ ῶ ὑ ὐ ῶ ἐ ὐ ὔσκέπτονται καμμίαν διόρθωσιν το κακο .ῦ ῦ

Διότι καί άν πρεπε νά μεταφέρουν τά παιδιά των ξορία ε ς ξένην χώραν ξ α τίας το πάθους ἐ ἔ ἐ ἰ ἐ ἰ ῦα το , ε τε ε ς τήν θάλασσαν, ε τε ε ς τάς νήσους, ε τε ε ς πάτητον γ ν, ε τε ε ς τήν περάνω ὐ ῦ ἴ ἰ ἴ ἰ ἴ ἰ ἀ ῆ ἴ ἰ ὑ

μ ν ο κουμένην, δέν θά πρεπε νά κάνουν τό π ν καί νά προσπαθήσουν, στε νά μή συρθο ν ἡ ῶ ἰ ἔ ᾶ ὥ ῦα ταί α α σχρότητες; Καί ν πάρχη κάπου να χωρίον προσβληθέν πό σθένειαν καί μάλιστα ὐ ἱ ἰ ἄ ὑ ἕ ἀ ἀχολέραν, δέν θά μεταφέρωμεν πό κε το ς υ ούς καί ν κόμη πρόκειται νά κερδίσουν κε πολλάἀ ἐ ῖ ὺ ἱ ἄ ἀ ἐ ῖκαί γεία των ε ναι ρίστη; Τώρα δέ, μως, πού τόση διαφθορά πάρχει παντο , χι μόνον ἡ ὑ ἶ ἀ ὅ ὑ ῦ ὄσύρομεν α τούς πρός τά βάραθρα α τά, λλά πομακρύνομεν καί α τούς, πού θέλουν νά τούς ὐ ὐ ἀ ἀ ὐ

παλλάξουν, σάν καταστροφε ς. Καί πόσης ργ ς ξια δέν ε ναι α τά καί πόσων κεραυν ν, ταν ἀ ὡ ῖ ὀ ῆ ἄ ἶ ὐ ῶ ὅτό μέν λεκτικόν α τ ν προσπαθο μεν νά τό διορθώσωμεν καί νά τά καθαρίσωμεν διά τ ς κοσμικ ς ὐ ῶ ῦ ῆ ῆσοφίας, τήν δέ ψυχήν, πού κε ται μέσα ε ς τόν βόρβορον τ ς σελγείας καί σαπίζει διαρκ ς, χι ῖ ἰ ῆ ἀ ῶ ὄμόνον παραμελο μεν, λλά καί ταν θέλη νά νορθωθ , τήν μποδίζωμεν;ῦ ἀ ὅ ἀ ῆ ἐ

κόμη λοιπόν θά τολμήση νά ε π κανείς τι ε ναι δυνατόν α τοί, πο ε ναι τόσον βυθισμένοι ε ς Ἀ ἰ ῆ ὅ ἶ ὐ ὺ ἶ ἰτοιαύτας μαρτίας νά σωθο ν; πό πο ; Διότι α τοί, πού διέφυγον τήν μανίαν τ ν κολάστων ἁ ῦ Ἀ ῦ ὐ ῶ ἀ(ε ναι δέ λίγοι α τοί), τούς τυραννικούς κείνους ρωτας, πού διαφθείρουν τά πάντα, μως, δέν ἶ ὀ ὐ ἐ ἔ ὅδιαφεύγουν τόν πόθον το πλούτου καί τ ς δόξης. Ο περισσότεροι, μως, καί πό τά δια α τά πάθηῦ ῆ ἱ ὅ ἀ ἴ ὐκαί πό τά πάθη τ ς σελγείας καταλαμβάνονται μέ μεγαλυτέραν ρμήν. πειτα θέλοντες νά τούς ἀ ῆ ἀ ὁ Ἔκαλλιεργήσωμεν τήν ε γλωττίαν, δέν πορρίπτομεν μόνον τά μποδίζοντα τήν παίδευσιν, λλά ὐ ἀ ἐ ἀδημιουργο μεν καί τά συντελο ντα διορίζοντες καί παιδαγωγούς καί διδασκάλους καί χρήματα ῦ ῦδαπαν ντες καί παλλάσσοντες α τούς πό τάς λλας σχολίας καί τονίζοντες ε ς α τούς ῶ ἀ ὐ ἀ ἄ ἀ ἰ ὐτακτικώτερον π' σον ο παιδοτρίβαι ε ς τούς λυμπιακούς γώνας φ' νός μέν δέ τήν πενίαν ἀ ὅ ἱ ἰ Ὀ ἀ ἀ ἑλόγω τ ς παιδευσίας καί φ' τέρου τόν πλο τον, πού ποκτ κανείς πό τήν μόρφωσιν καί ῆ ἀ ἀ ἑ ῦ ἀ ᾶ ἀπράττοντες καί λέγοντες τό π ν καί μόνοι μας καί μέ λλους, στε νά τούς δηγήσωμεν ε ς τό τέλος ᾶ ἄ ὥ ὁ ἰτ ς ν λόγω παιδείας καί παρά τα τα πολλάκις ο τε τσι τό πιτυγχάνομεν.ῆ ἐ ῦ ὔ ἔ ἐ

Νομίζομεν δέ τι θά προκύψη καλλιέργεια συμπεριφορ ς καί ρθότητος ρίστου βίου, ν ὅ ᾶ ὀ ἀ ἐ ῶπάρχουν τόσον πολλά, πο τήν διακόπτουν; Καί τί χειρότερον θά δύνατο νά γίνη πό τόν ὑ ὺ ἠ ἀ

παραλογισμόν α τόν; Τό μέν ε κολώτερον δηλαδή νά γίνεται ντικείμενον τόσον μεγάλης τιμ ς καί ὐ ὐ ἀ ῆπιμελείας, σάν νά μή ε ναι δυνατόν χωρίς α τήν νά κατορθωθ ποτέ α τό, κε νο δέ πού ε ναι ἐ ὡ ἶ ὐ ῆ ὐ ἐ ῖ ἶ

δυσκολώτερον, το το νά νομίζωμεν τι θά μ ς λθη ν κοιμούμεθα, ς νά το κάτι πό τά ε τελῦ ὅ ᾶ ἔ ἐ ῶ ὡ ἦ ἀ ὐ ῆκαί μηδαμινά; Διότι παίδευσις τ ς ψυχ ς ε ναι ργον τόσον δυσκολώτερον καί πιπλέον, σον τό ἡ ῆ ῆ ἶ ἔ ἐ ὅνά πράττη κανείς πό τό νά λέγη καί σον τά ργα ε ναι κοπιαστικώτερα τ ν λόγων.ἀ ὅ ἔ ἶ ῶ

Καί ποίαν νάγκην χουν τά παιδιά μας, λέγει, πό τήν φιλοσοφίαν καί ρθότητα βίου; Πράγματι ἀ ἔ ἀ ὀα τό ε ναι• α τό ε ναι κε νο, πού κατέστρεψε τά πάντα, τι δηλαδή πρ γμα τόσον ναγκα ον, πού ὐ ἶ ὐ ἶ ἐ ῖ ὅ ᾶ ἀ ῖσυγκρατε τήν ζωήν μας, θεωρε ται περιττόν καί πάρεργον. Κανείς δέν θά λεγε, άν βλεπε τόν υ όν ῖ ῖ ἔ ἐ ἔ ἱτου νά σθεν κατά τό σ μα, ποίαν νάγκην χει πό καθαράν καί κριβ γείαν;ἀ ῆ ῶ ἀ ἔ ἀ ἀ ῆ ὑ

http://www.profitisilias.gr/enoria/index.php/2010-09-25-10-59-13/121-2010-02-25-12-31-43

Recommended