บทที่ ๓ เรื่องที่ ๓ ลิลิตตะเลงพ่าย...

พระผาดผายสู่ห้อง หาอนุชนวลน้อง หนุ่มหน้าพระสนม ปวงประนมนบเกล้า งามเสงี่ยมเฟี้ยมเฝ้า อยู่ถ้าทูลสนอง กรตระกองกอดแก้ว เรียมจักร้างรสแคล้ว คลาดเคล้าคลาสมร จ าใจจรจากสร้อย อยู่แม่อย่าละห้อย ห่อนช้าคืนสม แม่แล

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

ภูบาลอื้นอานวย อวยพระพรเลิศล้น จงอยุธย์อย่าพ้น แห่งเงื้อมมือเทอญ พ่อนา จงเจริญชเยศด้วย เดชะ ชาวอยุธย์อย่าพะ พ่อได้ จงแพ้พินาศพระ วิริยภาพ พ่อนา ชนะแด่สองท่านไท้ ธิราชเจ้าจอมสยาม

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

สงครามความเศิกซึ้ง แสนกล จงพ่ออย่ายินยล แต่ตื้น อย่าลองคะนองตน ตามชอบ ท านา การศึกลึกเล่ห์พื้น ล่อเล้ียวหลอกหลอน

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

จงแจ้งแห่งเหตุเบ้ือง โบราณ เป็นประโยชน์ยุทธการ กล่าวไว้ เอาใจทหารหาญ เริงรื่น อยู่นา อย่าระคนปนใกล้ เกลือกกลั้วขลาดเขลา

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

หนึ่งรูพ้ยุหเศิกไสร้ สบสถาน เจนจิตวิทยาการ กาจแกล้ว รู้เชิงพิชัยชาญ ชุมค่าย ควรนา อาจจักรอนรณแผ้ว แผกแพ้พังหน ี

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

หนึ่งรู้บ าเหน็จให้ ขุนพล อันสมรรถมือผจญ จิตเส้ียน อย่าหย่อนวิริยะยล อย่างเกียจ แปดประการกลเท้ียร ถ่องแท้ทางแถลง

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

จงจ าค าพ่อไซร้ สั่งสอน จงประสิทธ์ิสมพร พ่อให ้ จงเรืองพระฤทธิ์รอน อริราช จงพ่อลุกลาภได้ เผด็จด้าวแดนสยาม

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

มาเดียวเปล่ียวอกอ้า อายส ู สถิตอยู่เอ้องค์ดู ละห้อย พิศโพ้นพฤกษ์พบู บานเบิก ใจนา พลางคะนึงนุชน้อย แน่งเน้ือนวลสงวน

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

สลัดไดใดสลัดน้อง แหนงนอน ไพรฤๅ เพราะเพ่ือมาราญรอน เศิกไสร้ สละสละสมร เสมอช่ือ ไม้นา นึกระกานามไม้ แม่นแม้นทรวงเรียม

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง ยามสาย สายบ่หยุดเสน่ห์หาย ห่างเศร้า กี่คืนกี่วันวาย วางเทวษ ราแม่ ถวิลทุกขวบค่าเช้า หยุดได้ฉันใด

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

พระฝืนทุกข์เทวษกล้ า แกล่ครวญ

ขับคชทบจรจวน จักเพล ้ บรรลุพนมทวน เถื่อนที่ นั้นนา เหตุอนาถหนักเอ้ อาจให้ชนเห็น เกิดเป็นหมอกมดืห้อง เวหา หนเฮย ลมชื่อเวรัมภา พัดคลุ้ม หวนหอบหักฉัตรา คชขาด ลงแฮ แลธุลีกลัดกลุ้ม เกลื่อนเพียงจักรผัน

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

พระพลันเห็นเหตุไซร้ เสียวดวง แดเฮย

ถนัดดั่งภูผาหลวง ตกต้อง กระหม่าหระเหม่นทรวง สั่นซีด พักตร์นา หนักหฤทัยท่านร้อง เรียกให้โหรทาย ทั้งหลายล้วนจบแจ้ง เจนไสย ศาสตร์แฮ เห็นตระหนักแน่ใน เหตุห้าว จักทูลบ่ทูลไท เกรงโทษ ท่านนา เสนอแต่ดีกลบร้าว เกลื่อนร้ายกลายดี

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

เหตุนี้ผิดเช้าชั่ว ฉุกเข็น

เกิดเมื่อยามเย็นดี ดอกไท้ อย่าขุ่นอย่าล าเค็ญ ใจเจ็บ พระเอย พระจักลุลาภได้ เผด็จเสี้ยนศึกสยาม สระเทินสระทกแท้ ไทถวิล อยู่เฮย ฤาใคร่คลายใจจินต์ จืดสร้อย ค านึงนฤบดินทร ์ บิตุเรศ พระแฮ พระเร่งลานละห้อย เทวษไห้โหยหา

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

อ้าจอมจักรพรรดิผู้ เพ็ญยศ

แม้พระเสยีเอารส แก่เสี้ยน จักเจ็บอุระระทด ทุกข์ใหญ่ หลวงนา ถนัดดั่งพาหาเหี้ยน หั่นกลิ้งไกลองค ์ ณรงค์นเรศวร์ด้าว ดัสกร ใครจักอาจออกรอน รบสู ้ เสียดายแผ่นดินมอญ พลันมอด ม้วยแฮ เหตุบ่มีมือผู้ อื่นต้านทานเข็ญ

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

เอ็นดูภูธเรศเจ้า จอมถวัลย์

เปลี่ยวอุระราชรัน- ทดแท้ พระชนม์ชราครัน ครองภพ พระเอย เกรงบพิตรจักแพ้ เพลี่ยงพล้ าศึกสยาม สงครามครานี้หนัก ใจเจ็บ ใจนา เรียมเร่งแหนงหนาวเหน็บ อกโอ้ ลูกตายฤใครเก็บ ผีฝาก พระเอย ผีจักเท้งท่ีโพล ้ ทีเ่พล้ใครเผา

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

พระเนานัคเรศอ้า เอองค์

ฤาบ่มีใครคง คู่ร้อน จักริจักเร่ิมรงค์ ฤาลุ แล้วแฮ พระจักขุ่นจักข้อน จักแค้นคับทรวง พระคุณตวงเพียบพ้ืน ภูวดล เต็มตรลอดแหล่งบน บ่อนใต้ พระเกิดพระก่อชนม์ ชุบชีพ มานา เกรงบ่ทันลูกได้ กลับเต้าตอบสนอง

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

เทวัญแสดงเหตุให้ สังหรณ์ เห็นแฮ

เห็นกระแสสาคร หลั่งล้น ไหลลบวนาดอน แดนตก ทิศนา พระแต่เพ่งฤาพ้น ที่น้ านองสาย พระกรายกรย่างเยื้อง จรลี ลุยมหาวารี เรี่ยวกว้าง พอพานพะกุมภีล ์ หนึ่งใหญ่ ไสร้นา โถมปะทะเจ้าช้าง จักเคี้ยวขบองค์

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

พระทรงแสงดาบแก้ว กับกร

โจมประจักฟันฟอน เฟื่องน้ า ต่างฤทธิ์ต่างรบรอบ ราญชีพ กันแฮ สระท้านทุกถิ่นท่าถ้ า ท่งท้องชลธ ี นฤบดีโถมถีบสู้ ศึกธาร ฟอนฟาดสุงสุมาร มอดม้วย สายสินธุซ์ึ่งนองพนานต์ หายเหือด แห้งแฮ พระเร่งปรดีาด้วย เผด็จเสี้ยนเศิกกษัย

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

ทันใดดิลกเจ้า จอมถวัลย์

สร่างผทมถวิลฝัน ห่อนรู ้ พระหาพระโหรพลัน พลางบอก ฝันนา เร็วเร่งทายโดยกระทู้ ที่ถ้อยตูแถลง พระโหรเห็นแจ้งจบ ในมูล ฝันแฮ ถวายพยากรณ์ทูล แต่ไท้ สุบินบดนิทร์สูร ฝันใฝ่ นั้นฤๅ หากเทพสังหรณ์ให้ ธิราชรู้เป็นกล

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

นุสนธิซ์ึ่งน่านน้ า นองพนา สณฑ์เฮย

หนปัจฉิมทิศา ท่วมไซร ้ คือทัพอรริา- มัญหมู่ นี้นา สมดั่งลักษณ์ฝันไท้ ธเรศนั้นอย่าแหนง เหตุแสดงแห่งราชพ้อง ภัยชลา ได้แก่อุปราชา เชษฐผ์ู ้ สงครามซึ่งเสด็จครา นี้ใหญ่ หลวงแฮ แท้จักถึงยุทธ์สู ้ ศึกช้างสองชน

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

ซึ่งผจญอริราชด้วย เดชะ เพื่อพระเดโชชนะ ศึกน้ า คือองค์อมิตรพระ จักมอด เมือเฮย เพราะพระหัตถ์หากห้ า หั่นด้วยขอคม เบื้องบรมขัตติยท์่องท้อง แถวธาร พระจักไล่ลุยลาญ เศิกไสร ้ ริปูบ่รอราญ ฤทธิ์ราช เลยพ่อ พระจักชาญชเยศได้ ดั่งท้าวใฝ่ฝัน

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

ครั้นบดินทร์ดาลได้ สดับพยากรณ์ไท ้ ธิราชแผ้วพูนเกษม เปรมปรดีิ์ปราโมทย์แท้ เพราะพระโหรหากแก ้ กล่าวต้องตามฝัน พระพลันทรงเครื่องต้น งามประเสริฐเลิศล้น แหล่งหล้าควรชม ชื่นนา สมเด็จอนุชน้องแก้ว ทรงสุภาภรณแ์พร้ว เพริศพร้อมเพราตา ยิ่งแฮ

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

สองขัติยายุรยาตรา ยังเกยราชหอทัพ ขุนคชขับช้างเทียบ ทวยหาญเพียบแผ่นภู ดูมหิมาดาดาษ สระพราศพรอ้มโดยขบวน องค์อดิศวรสองกษัตริย์ คอยนฤขัตรพิชัย บัดเดี๋ยวไททฤษฎ ี พระศรีสารีริกบรมธาตุ ไขโอภาสโศภิต ช่วงชวลิตพ่างยล ส้มเกลี้ยงกลลุก่อง ฟ่องฟ้าฝ่ายทักษิณ ผินแวดวงตรงทัพ นับค ารบสามครา เป็นทักษิณาวรรตเวียน ว่ายฉวัดเฉวียนอัมพร ผ่านไปอุดรโดยด้าว

พลางบพิตรโทท้าว ท่านตั้งสดุดี อยู่นา

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

เคลื่อนพลตามเกล็ดนาค ตามเต็มท่งแถวเถื่อน เกล่ือนกล่นแสนยาทัพ ถับปะทะ

ไพรินทร์ ส่วนหัสดินอุภัย เจ้าพระยาไชยานุภาพ เจ้าพระยาปราบไตรจักร ตรับตระหนักส าเนียง เสียงฆ้องกลองปืนศึก อึกเอิกก้องกาหลง เร่งค ารนเรียกมัน ชันหูชูหางแล่น แปร้นแปร๋แลคะไขว่ บาทย่างใหญ่ดุ่มดว่น ป่วนกิริยาร่าเริง บ าเทิงมันครั่นครึก เข้าสู้ศึกโรมราญ ควาญคัดท้ายบมิอยู่ วู่วางวิ่งฉับฉิว ปลิวประเล่ห์สมพาน ส่ าแสะสารแสนยา ขวาซ้ายแซงหน้าหลัง ทั้งทวยพลตนขุน ถ้วนทุกมุลมวลมาตย ์ยาตรบทันโทท้าว ด้าวศึกสู้สองสาร ราญศึกสู้สองไท้ ไร้พิริยะแห่ห้อม พร้อมแต่กลางควาญคช ก าหนดส่ีโดยเสร็จ เห็จเข้าใกล้กองหน้า

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

ข้าศกึดูดาษเดียร ธระเมียรหมู่ดัสกร มอญพม่าดาด่ืน เดินดุจคล่ืนคลาฟอง

นองน่านในอรรณเวศ ตรัสทอดพระเนตรเนืองบร โล่โรมรอนทวยสยาม หลามเหลือหลั่งคั่งคับ ซับซ้อนแทรกสับสน ยลบเป็นทัพเป็นกอง ธกไ็สสองสารทรง ตรงเข้าถบีเข้าแทง ด้วยแรงมันแรงกาย หงายงาเสยสารเศิก เพิกพังพ่ายบ่ายตน ปนปะไปไขว่คว้าง ช้างศึกได้กล่ินมัน หันหัวหกตกกระหม่า บ่ากันเล่ียงกันหลบ ประทบประทะอลวน สองคชชนชาญเช่ียว เรี่ยวรณรงค์เรงิแรง แทงถืบฉัดตะลุมบอน พม่ามอญตายกลาด ข้าศึกสาดปืนโซรม โรมกุฑัณฑธ์นู ดูดั่งพรรษาซ้อง ไป่ตกต้องตนสาร ธมุาการเกิดกระลบ อบอลเวงฟากฟ้า ดูบ่รู้จักหน้า หนึ่งส้ินแสงไถง แลนา

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์