Tweeduizenddertien

MEDIA

In 2013 bekeek ik de wereld door de zoeker van mijn camera

en richtte ik de lens op het water. Dit is hoe het afgelopen

jaar er uit zag met mijn tenen in het zand, met de camera in een plastic zak op een SUP-board of

vanop een steenkoude Hollandse dijk.

ENJOY!

IT’S NOT JUST A KEEL AND A HULL AND A DECK AND SAILS; THAT’S WHAT A SHIP NEEDS!

BUT WHAT A SHIP IS, WHAT THE BLACK PEARL

REALLY IS,

IS FREEDOM.

-CAPTAIN JACK SPARROW-

-Jeroen Aerts - DEINING-Media-

Cover: Davy Scheffers @ B-dam

TATY FRANS

Taty, de altijd vrolijke Bonairiaan, gijpt om me heen tijdens het Endless Summer Sports Festival op Curaçao. Zijn snelheid is verbluffend. Wanneer hij bij de eerste boei aankomt is hij al drie boardlengtes uitgelopen op de rest van het veld. Tijd genoeg om even naar de fotograaf te lachen.

LACANAU-LOCAL

De Belgische winter leek afgelopen jaar eindeloos. Toen we eind maart nog steeds, als een mistroostig ochtendritueel, het ijs van onze wagen moesten krabben was mijn geduld op; tijd om richting het zuiden te rijden. In Lacanau, net boven Biarritz, kwamen nog steeds stabiele wintergolven binnen. Hoewel niemand zich al in het water waagde zonder kapje en schoentjes, drong de eerste lentezon er wel al door de typische sparren heen. Een weekje de batterijen opladen in Frankrijk is meestal al voldoende om zonder verdere suicidiale neigingen de komst van de Belgische lente af te wachten.

MATHIJS LASORE

STEVEN VAN BROECKHOVEN

RAFAEL DEWINDT

Vergeet Jeri of Bonaire; het centrum van het freestyle ligt simpelweg in Nederland. In het poeltje in Brouwersdam zie je dagelijks hoe wereldkampioenen vorm krijgen. De jongens hier “trainen” niet, maar ze surfen zich wel de ziel uit hun lijf. Geen oudbakken trainer hier, die de jongens toont hoe ze een skopu moeten landen, geen mental coach. De freestyletoppers van morgen hebben genoeg aan elkaar.

Brouwersdam-chop en een Hollandse lentebries; meer heeft Steven niet nodig voor deze gigantische air-kabikuchi

Curaçao; mengelmoes van Antilliaans genetisch gebruind en Hollands roodverbrand. Het was drie jaar geleden dat ik nog voet aan wal zette op dit eilandje van vanzelfsprekende verschillen. Pas toen de drukkende warmte me op het vliegveld overviel wist weer hoe ik het Dushi-eiland al die tijd had gemist. Toen ik er de laatste keer was, had de surf-school waar ik werkte net de eerste SUP-boards

JORDY VONK

DJ + OCEAN

aangekocht; the next big thing, anno 2010. Dit jaar kon ik zelf zien hoe stand up peddelen op het eiland was uitgegroeid tot een evidentie. Dagen achter elkaar peddelde ik langs de man-groves in de baai van het Spaanse Water, dreef ik downwind langs de toeristische kustlijn en snorkelde ik ontelbare keren onder mijn board door. Ik ontdekte het eiland voor een tweede keer; deze keer dieper, ongerepter en intenser.

De beschermde mangroves van het Spaanse Water bruisen van het leven. Leguanen en allerhande zeevogels laten de takken spookachtig ritselen. Er is maar één manier om hierdoor te SUP’en: muisstil.

QUIN

Flyboard, the next big thing in 2014?

RICARDO CAMPELLO

ALESSIO STILLRICH

Pozo; Wind and Waves Festival

Pozo; Wind and Waves Festival

Brouwersdam het DAM7-festival

Pozo; Wind and Waves Festival

BJORN SARAGOZA

De ontgoocheling kon niet groter zijn toen ik deze zomer op Gran Canaria landde. Op vraag van SURF-magazine zou ik de worldcop in Pozo volgen, maar de anders zo windzekere PWA-spot lag er uiterst kalm bij. Pas op de laatste dag konden de riders het water op om in een expression session het beste van zichzelf te geven. In Brouwersdam lagen de kaarten anders. Daar kregen de riders, in deze eerste Nederlandse worldcup in vijftien jaar, een ware storm over zich heen. Terwijl lokale riders als Steven en Davy hun best deden om voor het thuispubliek de prestatie-druk van zich af te schudden, voeren de Bonairianen Kiri en Tonky hun sterkste heats in jaren. Kiri zou later op het seizoen dan ook de wereldtitel pakken in het Duitse Sylt.

DOMBURG-LOCALS

Het vraagt enig doorzettingsvermogen, maar nadat je jouw 5mm wetsuit, nog nat van de dag ervoor, dichtgeritst hebt, opent zich in Zeeland een publiek geheim van wereldspots. Tussen de houten paaltjes van Domburg, of op de zandbank van Ouddorp; als je weet waar je moet zoeken kun je in Nederland bruine pareltjes van zoutwaterspots terugvinden.

Only When Perfect; die tot de verbeelding sprekende slogan van het Belgisch Kampioenschap liet de organisatoren van het wavespektakel uitwijken naar Noord-Frankrijk voor de 2013-herfststop. Het weekend van 26-27 oktober begon met een lichte bries, schouderhoge golfjes, zon en veel stroming. Vanuit een jeep op het Wissant-strand zag de BK-jury hoe Katrien Smits zich tot de beste wavende dame van België kroonde terwijl het bij de mannen vooral Jonas Handekyn en Nick De Wannemaeker waren die het veld domineerden. Die eerste wist wederom te overtuigen met zijn vloeiende maar agressieve stijl op de golf, terwijl Nick vooral in de lucht op zoek ging naar punten. Na een eerste dag in de moeilijke en eerder lichte omstandigheden van Wissant was Jonas dé te kloppen man.

NICK DE WANNEMAEKER

FABRICE DEVOS

Op de tweede dag in Wissant sloeg het weer om en was het aan de vroeg uitgevallen Belgen om in de logohoge golven en een strakke zeven beaufort terug te vechten richting een plaats aan de top. BK-ancien Fabrice Devos zette met klassieke waverides en hoge pushloops kleurrijke prenten neer tegen een grijze ho-rizon. Bovenin de ladder verdeelden de Bredene-boys de honeurs; Nick de Wannemaeker kaapte het hoogste podium weg voor Jonas Handekyn, die met een tweede plek voldoende had om overall Belgisch kampioen te worden.

FABRICE DEVOS

MEDIA

MEER DEININGMAKENDE FOTO’S EN VERHALEN VIND JE OP WWW.DEINING-MEDIA.BEVOLG DEINING-MEDIA OOK OP FACEBOOK VIA FACEBOOK.COM/DEININGMEDIA

Alle rechten voorbehouden: DEINING-Media, contact via info@DEINING-Media.be