View
129
Download
1
Category
Preview:
Citation preview
Teoria i praktyka pracy z uczniem trudnym w
bibliotece
Aleksandra Sierka
Podstawowe informacje
• Metoda badawcza: Analiza i krytyka piśmiennictwa;
• Zakres wykorzystanej literatury: lata 2000-2013 (8 pozycji starszych);
• Liczba zebranej literatury: 110;• Cel: Stworzenie satysfakcjonującego
scenariusza lekcji oraz zestawienia literatury naukowej i fachowej na opisywany temat;
Definicja trudnego ucznia
Podejście pedagogiczne
VS.Podejście bibliologiczne
Definicje - podejście pedagogiczne
• Trudny uczeń w prezentowanym przez siebie zachowaniu w sposób celowy i zamierzony, lub nie do końca sobie uświadomiony, stara się bojkotować lub w inny sposób uniemożliwiać wysiłki wychowawcze i dydaktyczne szkoły oraz nauczyciela [Jagieła 2005, s. 13-15].
• Uczniem trudnym nazywamy uczniów, którzy nie interesują się nauką i stracili motywację do pracy, a także tych, którzy doświadczyli porażek i z różnych powodów odsunęli się od szkoły. [McCombs, Pope 1997, s. 6].
• Uczniem trudnym to uczeń egocentryczny, nieempatyczny, którego cechami są roszczeniowość, oportunizm, kłamstwo jako styl życia, odrzucenie odpowiedzialności za swoje postępowanie oraz daleko idący dystans do innych [Witt 2005].
Definicje – podejście bibliologiczne
Uczeń trudny to dziecko, które jest skryte, nieśmiałe i jednocześnie drażliwe i agresywne. Ponadto dziecko takie charakteryzuje się krnąbrnością i egoizmem, infantylnością, smutkiem i zalęknieniem. Dodatkowo uczeń trudy zdaje się być osamotniony, odtrącony, często popadający w konflikty z rówieśnikami i nauczycielami. Uczeń pochodzi ze środowiska kulturalnie zaniedbanego i cierpiącego na niedostatek materialny [Chmielewska 2004, s. 16].
Definicje – zestawienie
• Problem z trudnością dziecka zawsze wiąże się z bezpośrednio z jego otoczeniem;
• Trudno w jednoznaczny sposób określić trudność dziecka;
• Najczęściej wymieniane cechy trudnego ucznia: agresja, wdawanie się w bójki, napady złości, dystans do innych, egoizm, niedojrzałość, osamotnienie, trudność w kontaktach z innymi;
Kolejne kroki pracy:
• Analiza i krytyka piśmiennictwa (ujęcie dynamiczne) – systematyczne i uporządkowane badanie wcześniejszych przedsięwzięć naukowych oraz istniejącego zasobu informacji;
• Wykorzystanie AiKP w celu utylitarnym jako oddzielną metodę badawczą dążąca do uporządkowania i odkrywania wiedzy;
Kolejne kroki pracy:
• Stworzenie odpowiedniego dla tematu scenariusza zajęć w bibliotece (na podstawie wytycznych tworzenia i prowadzenia zajęć) wraz z komentarzem:
1. Szkic scenariusza2. Obserwacje3. Wnioski > wady i zalety scenariusza4. Wariant ostateczny scenariusza5. Podsumowanie – czy zajęcia okazały się
sukcesem ?
Bibliografia:
1. Chmielewska, Jadwiga (2004). Praca biblioteczna z uczniem trudnym. Biblioteka w Szkole nr 3, s. 16-17.
2. Jagieła, Jarosław (2005). Trudny uczeń w szkole: krótki przewodnik psychologiczny. Kraków: Rubikon.
3. McCombs, Barbara; Pope, James (1997). Uczeń trudny: jak skłonić go do nauki. Warszawa: WSiP.
4. Witt, Joanna (2005). Warsztaty: praca z uczniem trudnym. Edukacja i Dialog nr 3, s. 23-26.
Recommended