ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ Jorge Bucay _ Χόρχε Μπουκάι)

Σ’ αυτον το δρομο που μ’ έστειλε να βαδίσω η ζωή και στην απρόβλεπτη δουλειά που μ’ έβαλε να κάνω —να γράφω για τους άλλους όσα μου έμαθαν οι δάσκαλοι κι οι δασκάλες μου—, έρχομαι συνεχώς αντιμέτωπος με μια πολύ περίεργη κατάσταση: όπου κι αν βρεθώ, στην Αργεντινή, στο Μεξικό ή στην Ισπανία, συναντώ παντού ανθρώπους που με χαιρετάνε, με φωνάζουν με το μικρό μου όνομα και μου φέρονται μ’ έναν τρόπο που συνήθως φυλάμε για τον φίλο ή τον σύντροφό μας, ενώ σ’ εμένα είναι παντελώς άγνωστοι (τέλος πάντων, με την κοινή έννοια της έκφρασης: «ξέρω κάποιον»). Αφού ανταλλάξω λίγα λόγια μαζί τους, βλέπω ότι είναι πολλοί αυτοί που με ξέρουν καλά, αλλά δεν είναι αυτό που με παραξενεύει. Αυτό που στ’ αλήθεια με παραξενεύει, είναι που συνειδητοποιώ πως καθένας απ’ όσους με πλησιάζουν είναι εν μέρει υπεύθυνος για το ότι εγώ μπόρεσα να κάνω κάποια πράγματα πολύ σημαντικά για τη ζωή μου και την προσωπική μου εξέλιξη. Αυτό αποτελεί μια φανταστική εμπειρία που με κάνει να ξεχειλίζω από χαρά αν και —γιατί να το αρνηθώ—, με εκπλήσσει κιόλας λιγάκι. Εσύ ξέρεις, ίσως, αυτήν την εμμονή που έχω να επαληθεύω και να επεξηγώ τις προθέσεις και τις σκέψεις μου χρησιμοποιώντας τους μύθους. Καταφέρνω να συνδέω με κάποια ευκολία τις καταστάσεις που βιώνω, με ιστορίες συνήθως παλιές, οι οποίες περιγράφουν ή επεξηγούν όσα θέλω να πω. Οι δερβίσηδες, όπως οι χασιδίμ και οι βουδιστές μοναχοί, μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι ένας επινοητικός τρόπος μετάδοσης της γνώσης είναι μέσω παραβολών και μύθων. Από τους σούφι έμαθα την παρακάτω ιστορία, η οποία όλο και γυρνάει στο νου μου κάθε φορά που ξέρω ή πιστεύω ότι πολλοί θ’ ακούσουν με προσοχή τα λόγια μου ή θα διαβάσουν με ενδιαφέρον και ανοιχτό μυαλό τα γραπτά μου. Σ’ αυτήν την ιστορία, όπως και σε όλες τις παραβολές των σούφι που μεταδίδονται από στόμα σε στόμα κι από γενιά σε γενιά, πρωταγωνιστής είναι ο απερίγραπτος Νασρεντίν: μια μοναδική προσωπικότητα, ένας άνθρωπος ικανός να πάρει άπειρες μορφές. Πότε εμφανίζεται σαν ανήμπορος γέρος και πότε σαν σβέλτος και άπειρος νεαρός. Άλλες φορές είναι ένας πεφωτισμένος σοφός, κι άλλες ένας αργόστροφος και αδαής τύπος. Σε μια ιστορία παρουσιάζεται σαν ζητιάνος, σε μιαν άλλη σαν νεαρή κοπέλα σε ηλικία γάμου, και στην αμέσως επόμενη σαν πάμπλουτος σουλτάνος. Ωστόσο, τ’ όνομά του είναι πάντα Νασρεντίν. Το γεγονός ότι τόσες πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους προσωπικότητες ταυτίζονται με το ίδιο όνομα, μας δείχνει —πιθανότατα με τον καλύτερο τρόπο— ότι

Documents

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ Jorge Bucay _ Χόρχε Μπουκάι)