70
Leuven Dilbeek Diest Aarschot Tervuren Haacht Strombeek 10 april - 13 mei 2001 Leuven Dilbeek Diest Aarschot Tervuren Haacht Strombeek 10 april - 13 mei 2001

Afrika Filmfestival 2001

Embed Size (px)

DESCRIPTION

catalogue Afrika Filmfestival 2001

Citation preview

Page 1: Afrika Filmfestival 2001

LeuvenDilbeekDiest

AarschotTervurenHaacht

Strombeek10 april - 13 mei 2001

LeuvenDilbeekDiest

AarschotTervurenHaacht

Strombeek10 april - 13 mei 2001

Page 2: Afrika Filmfestival 2001

2

DGISDirectie-Generaal Internationale SamenwerkingMinisterie van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Internationale Samenwerking

In 1999 werd de Belgische internationale samenwerking grondig geherstructureerd. Het ABOS moest plaats-ruimen voor een nieuwe structuur, de Directie-Generaal van de Internationale Samenwerking (DGIS). DGIS werdopgericht binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Internationale Samenwerking envalt rechtstreeks onder het gezag van de staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking. Op het gebied vandirecte bilaterale samenwerking is de BTC bevoegd (Belgische Technische Coöperatie) voor de activiteiten op hetterrein. Deze BTC werd opgericht door de wet van 28 december 1998 en is een naamloze vennootschap van publiekrecht met een sociaal oogmerk.

Directie Informatie

De Communicatiedienst heet voortaan de Directie Informatie, Sensibiliseringen Educatie. Een van haar belangrijkste doelstellingen blijft het zichtbaardermaken van de Belgische samenwerking. Zo publiceert de Directie Informatieonder meer pedagogische brochures voor de schoolgaande jeugd en informa-tieve brochures, zoals het activiteitenverslag, het tijdschrift Dimensie-3 en denieuwsbrief DGIS-Info.

Daarnaast realiseert de Directie Informatie audiovisuele coproducties zowelmet de nationale omroepen (VRT en RTBF) als met onafhankelijke producenten.

De Directie Informatie subsidieert ook specifieke bewustmakingsinitiatieven ophet gebied van de internationale samenwerking en georganiseerd ten behoevevan het Belgisch publiek. De volgende initiatieven werden gefinancierd die deNoord-Zuiddialoog bevorderen : filmfestivals zoals het Internationaal AfrikaFilmfestival in Leuven, Aarschot, Dilbeek, Diest, Haacht, Tervuren en Brussel,het Cinema Novo Festival in Brugge, Focus op het Zuiden in Turnhout, het“Festival International du Film de Namur”, het “Festival du Film d’Amour deMons”, tentoonstellingen en multiculturele evenementen en audiovisueleproducties (films, reportages en documentaires) zoals de film “Ali Zaoua”.

Meer informatie kan je verkrijgen bij :DGIS, Directie InformatieBrederodestraat 61000 BrusselTel.: 02/519 08 81Fax: 02/519 05 44

Page 3: Afrika Filmfestival 2001

3

‘Aan welke kant en in welk heelal’Hendrik Marsman

Vele commentatoren zien in de globalisering iets nieuws. Voor de Afrikanen is dit echter oude kost.Reeds in de zestiende eeuw heerste er een driehoekshandel tussen Europa, Afrika en Amerika geba-seerd op slavenhandel. In plaats van Spaanse, Portugese en … Belgische koningen heersen nu deWereldbank en het IMF over Afrika. Hun vrije handelspolitiek heeft onder meer de sociale voorzieningenen de plaatselijke traditionele economieën ontmanteld en in die zin ook verpaupering en massalemigratiegolven teweeg gebracht. Net zoals tijdens de koloniale periode wordt voornamelijk vanuit hetwesten de suprematie van de eigen cultuur in al zijn vormen gepredikt. Kortom de globalisering in diemedia, met de verspreiding van bijvoorbeeld audiovisuele producties uit één of enkele culturen, leidt toteen sterke verschraling van het culturele landschap en dit niet alleen in Afrika. Zoals Afrikaanseregisseurs voeren ook Europese en zeker Vlaamse, waaronder Robbe De Hert, strijd voor een eigenkwalitatieve en creatieve productie waarbij film een belangrijke plaats inneemt. Het Afrika Filmfestivalwenst duidelijk zijn solidariteit met de Vlaamse regisseurs uit te drukken. Hun moeilijkheden liggentrouwens in de lijn van wat vele filmmakers van kleine culturen en kleine talen, waaronder de Afrikaanse,meemaken. Elke cultuur heeft immers recht op een audiovisuele productie met een eigen kijk op enverhalen over de wereld, waarin het heden, het verleden en de toekomstverwachtingen weerspiegeldworden. Dat houdt in dat de films niet alleen moeten geproduceerd kunnen worden, maar ook vertoonden voor de gemeenschap degelijk moeten worden bewaard. Het filmisch patrimonium is belangrijk.Vandaar dat wij onze steun en waardering betuigen aan de werking van de filmarchieven in het alge-meen en deze in Ouagadougou, Brussel en Leuven in het bijzonder. Films uit het verleden zijn zondermeer onmisbaar voor de uitbouw en diepgang van het culturele leven, vandaar dat een deel van hetfestival in het Vlaams Filmmuseum plaatsvindt.

In haar zesde editie brengt het Afrika Filmfestival meer dan vijftig films op de affiche. Op maar liefstzeven plaatsen in de provincie Vlaams-Brabant worden vertoningen georganiseerd. Met het colloquiumrond de situatie van de afro-acteur in de Europese én Belgische film wil het festival erop wijzen dat demedia in ons land ook een verantwoordelijkheid hebben in het doorbreken van vooroordelen en clichés.Het festival werkt eveneens mee aan de studiedag over het beeld van de zwarte in de western enprobeert hier een link te leggen met studiedomeinen aan de universiteit.

Kortom alleen al deze twee studiedagen en de aanwezigheid in diverse Vlaams-Brabantse gemeenten,toont dat het met de uitbouw van het festival meer dan ernst is. Het Afrika Filmfestival is uitgegroeidtot een duurzaam event dat nu duidelijk zijn vruchten begint af te werpen. Tientallen sociaal-cultureleverenigingen hebben het filmfestival opgenomen in hun activiteiten. In Leuven bouwden we ook decontacten verder uit met het cultureel centrum en met de universiteit. Het festival is samen met‘Cinema Novo’ (Brugge), ‘Focus op het Zuiden’ (Turnhout), ‘Cinéma Méditerranéen’ (Brussel), Festival duCinéma Francophone (Namen) en de ‘Cinémas d’Espagne & d’Amerique Latine’ (Brussel) een belangrijkeschakel in de ondersteuning van de structurele verspreiding van Afrikaanse films door de gevestigdefilmverdelers. Het zijn deze filmverdelers die op professionele en normale wijze deze Afrikaanse filmsaankopen voor de Belgische markt.

Het Afrika Filmfestival wenst vooral het DGIS, het provinciebestuur Vlaams-Brabant en de bijnavierduizend toeschouwers extra te bedanken. Hun toewijding maakte dat de organisatoren het er nogeens op waagden om een zesde editie op te zetten.

Nog een gezellige filmavond.

Guido ConventsGuido Huysmans

Page 4: Afrika Filmfestival 2001

4

Kijken naar Afrika

Vanuit Vlaams (Belgisch, Europees…) perspectief kan je op minstens twee manieren naarAfrika kijken. Je kan je oogkleppen opzetten en enkel de cliché beelden waarnemen. Je ziet dande exotische beelden die je door de documentaires van National Geographic en de toeris-tische industrie worden gepresenteerd, je hoort de vrolijke dansmuziek en je herinnert je deberoemde/beruchte gelaatstrekken van een paar zwarte politieke leiders. Natuurlijk en helaasmeteen aangevuld met de beelden van oorlog, honger, onderontwikkeling. Deze manier vankijken levert op zijn best slechts een intrigerende maar vage mix van mysterie en miserie op.

Maar je kan ook – met slechts een klein beetje meer inspanning – proberen op een anderemanier naar dit continent te kijken. Afrika wordt dan een wereld op zich. Een wereld waarvande haast niet te bevatten diversiteit snel duidelijk wordt. Zoveel samenlevingsvormen, zoveelpolitieke stelsels, zoveel creativiteit, zoveel verschillende economische, culturele, religieuze …systemen, zo’n massa landschappen, kleuren, klanken, zoveel verschillende mensen. Zichbewust worden van deze diversiteit kan leiden tot echt respect voor de Afrikaanse mens, nietals prototype-Afrikaan, maar als individu. Thuis bekijken we onze eigen vrienden, collega’s enburen toch ook als individuen, met elk hun eigen trekken en goede en slechte kantjes. Preciesdaarom waarderen we ze en houden we van hen, omdat ze zijn wie ze zijn, en niet omdat zetoevallig tot een bepaalde groep behoren.

Maar Afrika is ver weg van hier, en van op grote afstand vervagen helaas de details. Dushebben we een krachtige verrekijker nodig. En film, met zijn eigen krachtige beeldtaal, kan hiernatuurlijk een bijzondere rol spelen. Vandaar dat in mijn beleid de steun aan initiatieven diefilms uit de landen in het Zuiden voor het voetlicht plaatsen een prioriteit blijft. Het zesdeinternationaal Afrika Filmfestival behoort daar op prominente wijze toe. Want alles watbijdraagt aan een meer volledige beeldvorming is toe te juichen. Zodat we van Afrika niet enkelhet voor de hand liggende fragmentaire beeld zien, maar dat stilaan de Afrikaanse mens tentonele verschijnt. Als mens. Als vriend.

Eddy BOUTMANSStaatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking

Page 5: Afrika Filmfestival 2001

5

Het Afrika Filmfestival vertoont films van Afrikaanse cineasten maar besteedt eveneens aandacht aande afro-europese en afro-amerikaanse films. En dit jaar vertonen we enkele Europese films met acteurs enactrices met Afrikaanse origine. Hun situatie is ook het thema van de studiedag van 28 april.

PREMIERESVoor het eerst worden deze films vertoond in België

Papa’s SongComédia InfantilAtlantico Negro: na rota dos orixasEen noodkreet uit Kivu

Voor het eerst in Leuven

Bent FamiliaAddangammanClandestinsOtomoSankofaTerra EstrangeiraArticle 15 bisWattUne femme taxi à Sidi Bel-Abbès

CONGONu een parlementaire onderzoekscommissie de moord op Lumumbaonderzoekt, is het goed om ons koloniaal verleden in herinnering tebrengen. Ook tonen we het werk van enkele veelbelovende jongeCongolese cineasten.Daarnaast vertonen we ook enkele Congolese filmklassiekers.

Bwana KitokoPalavreTokendeFils d’ImanaLumumbaLumumba, la mort du prophèteMwana Mboka, de zoon van het landLa vie est belleLe clandestinMacadam TribuLe damier, Papa National OyéArticle 15 bisWattEen noodkreet uit Kivu

CINEASTEN IN DE KIJKERVier cineasten van de nieuwe generatie stellen we centraal.

ZEKA LAPLAINE (Congo)Deze jonge acteur én cineast maakte tot dusver een drietal films.Daarnaast vertonen we ook de eerste film van Walter Salles(Brazilië) vooral bekend van ‘Central do Brazil’, waarin Zeka Laplaineeen belangrijke rol speelt.

Macadam TribuLe clandestinTerra Estrangeira

BALUFU BAKUPA KANYANDA (Congo)Nog een jonge cineast uit Congo. Balufu maakte vooral furore metzijn uitstekende kortfilm ‘Le damier. Papa National Oyé’.

Le damier. Papa National OyéArticle 15 bisWatt

RAOUL PECK (Haïti)Deze Minister van Cultuur onder Aristide heeft jaren gewoond inCongo en voelt zich ook Congolees. Hij is vooral bekend om zijn

prachtige film ‘L’homme sur les quais’, en om zijn twee films overhet leven van Patrice Lumumba.

LumumbaLumumba, la mort du prophèteL’homme sur les quais

MAHMOUD BEN MAHMOUD (Tunesië)Deze al jarenlang in België wonende cineast maakt begin jarentachtig zowat een van de eerste films die de thematiek van migra-tie heel scherp stelde. ‘Traversées’ is dan ook een klassieker gewor-den. Mahmoud komt ook zijn nieuwste film in Leuven voorstellen.

TraverséesLes siestes grenadines

DE VROUW IN HET ZUIDENAl jaren besteedt het festival aandacht aan de vrouw inAfrika én aan de vrouwelijke cineasten, zoals Moufida Tlatli(Tunesië) en Farida Benlyazid (Marokko). Zoals elk jaarvertoont het festival films van afro-Amerikaanse cineasten,dit jaar van de vrouwelijke regisseur én actrice KasiLemmons (VS).

La saison des hommesUne femme taxi à Sidi Bel-AbbèsKeid EnsaLa sueur des palmiersBent FamiliaEve’s Bayou

EEN KIJK OP SLAVERNIJDe wereld kent in 2001 méér slaven dan in de 16de en 17de eeuw.Dit neemt niet weg dat we toch enkele films bundelen rond ditthema.

AddangammanSankofaAtlantico Negro: na rota dos orixas

MIGRATIEEen thema waarover Afrikanen veel films maken. ‘Traversées’ is eenklassieker en ‘Otomo’ heeft alles om er een te worden. En natuurlijkhet buitenbeentje in ons festival ‘Terra Estrangeira’, het eerstemeesterwerkje van Walter Salles.

Le clandestinClandestinsOtomoQuand les hommes pleurentTraverséesTerra Estrangeira

AFRO-ACTEURSIN EUROPESE FILMS

Op 28 april organiseren we over dit thema een studiedag.We hadden ‘Secret and Lies’ kunnen vertonen mét Marianne Jean-Baptiste of ‘Mona Lisa’ mét Cathy Tison maar we houden het bijtwee nieuwe én interessante producties.

OtomoPapa’s Song

Page 6: Afrika Filmfestival 2001

6

Het Afrika Filmfestival en de provincie Vlaams-Brabant

Beste filmliefhebber,

Het Afrika Filmfestival is vast geen onbekende meer voor u. Het festival wordt stilaan een jaarlijks terugkerendetraditie in onze provincie en daar kunnen we alleen maar tevreden over zijn.

Toch is er nog een pak werk voor de boeg. Afrikaanse en niet westerse films in het algemeen zijn dikwijls stuk voorstuk pareltjes, die jammer genoeg nog te vaak in de schaduw van westerse producties staan.

Het vertonen van films uit het zuiden is bovendien geen doel op zich, er schuilt een belangrijk principe achter. Inonze westerse wereld krijgen andere culturen dikwijls niet de aandacht en kansen die ze verdienen. Het is tijd omte beseffen dat de westerse wereld niet alleen het middelpunt van de samenleving is maar dat buiten onze gren-zen, buiten de welgekende economische kanalen nog een hele wereld ligt die veel te weinig aan bod kan komen.

Als provinciebestuur vinden we deze vertoningen belangrijk. Niet alleen omdat het filmaanbod een regionale uit-straling heeft, maar ook omdat wij open staan voor wat andere culturen te bieden hebben. Het filmfestival toonthet Afrikaanse continent door Afrikanen en niet door een westerse bril zoals dat meestal gebeurt. Cultureleverrijking en wederzijdse uitwisseling en respect zijn van levensbelang. Deze verrijking geldt voor iedereen, van noordtot zuid, van oost tot west. Het filmfestival past in onze visie dat we iedereen in én buiten onze provincie willeninformeren en sensibiliseren van het feit dat de wereld eigenlijk kleiner is dan hij soms lijkt.

Wij wensen u een aangenaam filmfestival toe en hopen dat deze minder bekende, maar daarom niet minder mooiewereld u mateloos kan boeien.

Wiske OckermanGedeputeerde voor ontwikkelingssamenwerking,provincie Vlaams-Brabant

Page 7: Afrika Filmfestival 2001

7

LEUVENSTUDIO

Studio 1 en Studioke, Brabanconnestraat 25(tel.: 016.300.700)Studio 2 en 4, Burgemeesterstraat 30(tel.:016.22.56.67)www.studiofilmtheaters.be

OPENINGSVOORSTELLINGvrijdag 27 april om 20 u, Studio 2

kortfilm: Le mur (Marokko)La falaise (Marokko)

ALI ZAOUA (Marokko)

vrijdag 4 mei

20 u kortfilm: Le clandestin (Congo)TERRA ESTRANGEIRA (Brazilië)

22.30 u MACADAM TRIBU (Congo)

zaterdag 5 mei

14 u YELLOW CARD (Zimbabwe)16 u BENT FAMILIA (Tunesië)20 u kortfilm: Aid el Kebir (Algerije)

LES DISEURS DE VERITE(Nederland/ Algerije)

22.30 u SANKOFA (VS)

zondag 6 mei

14 u L’HOMME SUR LES QUAIS (Haiti)16 u TRAVERSEES (Tunesië)20 u LUMUMBA (Haiti)22.30 u SANKOFA (VS)

maandag 7 mei

Studio 120 u kortfilm: Tourbillons (Frankrijk)

EVE’S BAYOU (VS)22.30 u KEID ENSA (Marokko)

Studioke20 u OTOMO (Duitsland)22.30 u PAPA’S SONG (Nederland)

dinsdag 8 mei

Studio 120 u kortfilm: Mwana Mboka (Congo)

PALJAS (Zuid-Afrika)22.30 u CONGO KORT Aghuy

Article 15 bisWattLe damier. Papa National Oyé

Studioke20 u ATLANTICO NEGRO: NA ROTA DOS ORIXAS

(Brazilië)22.30 u LES CLANDESTINS (Zwitserland)

woensdag 9 mei

Studio 120 u kortfilm: Echo (België)

LA SUEUR DES PALMIERS (Egypte)22.30 u ADDANGAMAN (Ivoorkust)

Studioke20 u LES CLANDESTINS (Zwitserland/Frankrijk)22.30 u OTOMO (Duitsland)

donderdag 10 mei

Studio 120 u SAMIA (Frankrijk)22.30 u COMEDIA INFANTIL (Zweden/ Portugal/

Mozambique)

Studioke20 u PAPA’S SONG (Nederland)22.30 u ATLANTICO NEGRO: NA ROTA DOS ORIXAS

(Brazilië)

vrijdag 11 mei

Studio 120 u kortfilm: Echo (België)

LES SIESTES GRENADINES (Tunesië)22.30 u LA VIE EST BELLE (België/Congo)

KAARTENVERKOOP LEUVEN

PANGAEAgratis

VLAAMS FILMMUSEUM en ARCHIEFtoegangsprijs: 50 frstudenten, CJP, Plus 3 Pas, werklozen: 25 fr

STUDIO FILMTHEATERSInkom per film : 225 frStudenten, Plus3Pas : 200 frmaandag alle films aan 150 fr

AAbonnement voor 5 films : 700 frAbonnement voor 10 films: 1.000 fr

(enkel geldig voor Studio)

Abonnementen enkel verkrijgbaar bij de organisa-toren van het festival. Zelfs mét abonnementmoet een inkomticket aan de kassa afgehaaldworden !

info: Noord-Zuidwerking Stad Leuvenwww.vl-brabant.be/afrikafilmtel.: 016.35.09.50

SLOTHAPPENINGzaterdag 12 mei om 20 u, Studio 4

kortfilm: Le cinéma Africain (Frankrijk)LA SAISON DES HOMMES

(Tunesië)

Nadien receptie aangeboden door de Stad Leuvenen de Oxfam wereldwinkels.

Page 8: Afrika Filmfestival 2001

8

TimèsVrijdag 4 mei om 22 u, Pangaea

De naam “Timès” komt uit het Amazight (Berbers) en betekent“vuur” wat zou kunnen slaan op het zuiderse temperament en degedreven ritmes waar de songs van Times op drijven. Centralefiguur in de groep is H’mmu Kemous. Oorspronkelijk komt hij vanzuid-west Marokko, waar hij zich al een zekere reputatie heeftopgebouwd als “singer/songwriter”. Zijn muziek laat zich gemaks-halve omschrijven als berberfolk: melodiën die hun wortels hebben inde trationele berbermuziek, teksten die gaan over universele zakenzoals liefde, dood, vrijheid met af en toe een steekje in de richtingvan het regime in Marokko betreft “la cause Berbere”. Meer danéén keer is hij in aanvaring gekomen met de plaatselijke autoritei-ten omdat de Berber-kultuur, de kultuur van een van de oorspron-kelijke bewonersgroepen van Noord-Afrika, nog altijd sterk wordtonderdrukt.

Sinds 1991 woont en werkt hij in België waar hij al snel een groepmuzikanten om zich heen verzamelt om zijn muzikale projekt verderte zetten.In mei 1999 vestigt de kern van de groep zich in Brusselwaar één jaar intensief gerepeteerd wordt met een nieuwe line-up.Geregeld worden de nummers gedemonteerd en herschreven,invloeden uit jazz, funk, latin, dance, een meer grootstadsgeluid

wordt in elkaar geknutseld … De optredens tot nu toe waaronder“Le Bazaar “(BXL), fête de la musique de St.-Gilles, CC JaquesFranck (St.-Gilles), beleuvenissen tropical (Leuven), CongresMondial Berber etc. lijken beloftevol!

Timès zijn :

• H’mmu KEMOUS : Zang-Acc.Gitaar• John TERLENKA : Zang-El.Gitaar• Johannes Paulus THIECKE : Zang-Basgitaar• Moïs COHEN : Percussie• Dimitri TIMBREMONT : Drums-Percussie

Contact :Johan SchuermanGabrielle Petit 26, 1080 MolenbeekJohannes Paulus ThieckeParvis St.Gilles 4, 1060 St.Gilles

Tel : 02/420 25 06Tel : 02/537 56 69

Fax : 02/420 99 61

E-mail : [email protected]

KLASSIEKERS IN HET FILMMUSEUMVLAAMS FILMMUSEUMen ARCHIEF

Vander Kelenstraat 303000 Leuveninfo: 016.22.74.15

CONGOtelkens op woensdagen om 14 u en 20 u

11 april BWANA KITOKO(André Cauvin, 1955, België)

18 april PALAVRE (Emile Degelin, 1969, België) 2 mei TOKENDE (Gerard De Boe, 1958, België) 9 mei FILS d’IMANA

(Eric Wymeersch, 1959, België)

THE BLACK WESTwoensdag 25 april

14 u RIDE WITH THE DEVIL (Ang Lee, VS)20 u LE RETOUR DE L’AVENTURIER

(Mustapha Alassane, Niger)BLAZING SADDLES (Mel Brooks, VS)

donderdag 26 april20 u GLORY (Edward Zwick, VS)

DOCUMENTAIRE en DEBAT IN PANGAEAPANGAEA

Vesaliusstraat 34,3000 Leuven (vlakbij STUC)

telkens vanaf 20.30 u

maandag 30 april20.30 u QUAND LES HOMMES PLEURENT (Ma-rokko)Met nadien een debat met Yasmine Kassari (Ma-rokko) en Jean-Jacques Adrien (België), producervan de film.

22.30 u UNE FEMME TAXI A SIDI BEL-ABBES(Algerije)

woensdag 2 mei20.30 u LE ROI, LA VACHE ET LE BANANIER(Congo)Met nadien een debat met Mweze Ngangura (Congo).

22.30 u KAZUNGU DE METIS (België)

donderdag 3 mei20.30 u LUMUMBA, LA MORT D’UN PROPHETE(Haïti)

21.30 u NOODKREET UIT KIVU (België)

Met nadien een debat met Ludo De Witte en RafCusters.

K.U.LEUVENMSI lokaal 00.28 (achter de universiteitsbibliotheek,Ladeuzeplein)

zaterdag 28 april om 11 u

CLASSIFIED X (VS)

Page 9: Afrika Filmfestival 2001

9

DIEST10 - 19 april

Studio Diesttelkens om 20 u

dinsdag 10 aprilAGHUY (Congo/België)ALI ZAOUA (Marokko)

woensdag 11 aprilPALJAS (Zuid-Afrika)

dinsdag 17 aprilLA SAISON DES HOMMES (Tunesië)

donderdag 19 aprilLUMUMBA (Haïti)

Schoolvoorstellingen:donderdag 19 en vrijdag 20 april om 13 u

LUMUMBA (Haïti)KIRIKOE EN DE HEKS (Frankrijk/België)

DILBEEK4 - 13 mei

Ontmoetingscentrum West-rand

in het Jeugdcentrum Castelhofvrijdag 4 mei 20 u

LA VIE SUR TERRE (Mali)

In Westrandzondag 6 mei

15 u DE GOUDEN VOETBAL (Guinee)20.30 u DE GOUDEN VOETBAL (Guinee)

dinsdag 8 mei20.30 u AGHUY + LUMUMBA (Haïti)

vrijdag 11 mei20.30 u LA SAISON DES HOMMES (Tunesië)

zaterdag 12 mei20.30 u PALJAS (Zuid-Afrika)

zondag 13 mei15 u KIRIKOE EN DE HEKS (Frankrijk/

België)

Schoolvoorstellingen in Westrand:

vrijdag 4 mei13 u LUMUMBA (Haïti)

vrijdag 11 mei13 u KIRIKOE EN DE HEKS (Frankrijk/

België)

AARSCHOT24 - 26 april

Cinecity (Demervallei)telkens om 19.30 u

dinsdag 24 aprilAGHUY (Congo/België)PALJAS (Zuid-Afrika)

woensdag 25 aprilALI ZAOUA (Marokko)

donderdag 26 aprilLUMUMBA (Haïti)

Kaartenverkoop:

inkom : 200 frjongeren - 18 jaar en studenten: 150 frabonnement: 600 fr (voor 4 films)schoolvoorstellingen: 100 fr

een organisatie van 11.11.11-comité Diest en StadDiest

Voor meer informatie:Stad Diesttel.: 013/32.69.25

Kaartenverkoop:

inkom : 150 frabonnement: 400 fr (voor 3 films)

Voor meer informatie:Stad Aarschot:tel.: 016/56.62.24

Kaartenverkoop:

inkom: 160 fr (vvk: 140 fr)schoolvoorstellingen en jeugdbewegingen: 50 fr

Een organisatie van Karibu, de raad voor internatio-nale samenwerking Dilbeek, ontmoetingscentrumWestrand, de gemeentelijke sociale dienst, de open-bare bibliotheek en de gemeentelijke jeugddienst.

voor meer informatie:

Gemeentelijke sociale dienstde Heetveldelaan 8, 1700 Dilbeektel.: 02.568.00.40

Ontmoetingscentrum Westrandtel.: 02/466.20.30

Page 10: Afrika Filmfestival 2001

10

TERVUREN25 april

Studio Tervurenwoensdag 25 april om 14 u

KIRIKOE EN DE HEKS (Frankrijk/België)

Kindervoorstelling verzorgd door Broederlijk Delen

voor meer informatie:Broederlijk DelenJaak Vandelooktel.: 02.767.05.79

STROMBEEK2 mei

Cultureel centrumStrombeek

woensdag 2 mei20.30 u Aghuy (Congo/België)

LUMUMBA (Haïti)

Kaartenverkoop:

inkom: 160 fr (-26/+55: 140 fr)

voor meer informatie:Cultureel centrum StrombeekGemeenteplein z/n, 1853 Strombeektel.: 02.263.03.43fax.: 02.263.03.44e-mail: [email protected]

HAACHT4 tot 9 mei

Gemeentelijk Cultuur-centrumStudio 2000

vrij 4 mei19.30 u Officiële opening met toespraken en

optreden Djembé-groep ‘Teranga’20.30 u LUMUMBA (Haïti)20.30 u PALJAS (Zuid-Afrika)

za 5 mei14 u KIRIKOE EN DE HEKS (Frankrijk/

België)14 u LA SUEUR DES PALMIERS (Egypte)20 u LUMUMBA (Haïti)20 u PALJAS (Zuid-Afrika)22.15 u LUMUMBA (Haïti)22.15 u PALJAS (Zuid-Afrika)

zo 6 mei14 u KIRIKOE EN DE HEKS (Frankrijk/

België)14 u LA SUEUR DES PALMIERS (Egypte)

wo 9 mei14 u KIRIKOE EN DE HEKS (Frankrijk/

België)14 u LA SUEUR DES PALMIERS (Egypte)20.30 u LUMUMBA (Haïti)20.30 u PALJAS (Zuid-Afrika)

Kaartenverkoop:

inkom: 150 fr (kassa + voorverkoop)100 fr voor studenten en senioren

een organisatie van GROS Haacht en gemeenteHaacht

voor meer informatie:gemeente Haachttel.: 016/60.05.22tel.: 016.60.69.07 (Studio 2000)www.haacht.be/studio2000

Page 11: Afrika Filmfestival 2001

11

Ze worden chemkaras genoemd, wat letterlijk ‘zij die snuiven’ betekent. AliZaoua is de naam van een van die chemkara-kinderen. Rond hem scharen zichenkele vrienden Kouka, Omar en Boubker. Bij een uit de hand gelopen straat-gevecht wordt Ali dodelijk getroffen. Zijn vrienden nemen een beslissing: ‘het isniet omdat hij als een stront geleefd heeft dat hij ook als een stront begravenmoet worden’. Ze dromen ervan hem als een prins te begraven. Ali zelf droomdeervan ooit matroos te worden bij een schipper. Dat brengt zijn vrienden op eenidee...

De nieuwste film van Nabil Ayouch ‘Ali Zaoua’ werd een van de grootstesuccesverhalen uit de Marokkaanse filmgeschiedenis.Beste vertolking en Jongerenprijs op het festival van Namen 2000. Prijs vande beste film op het festival van Mannheim en Stockholm. Oecumenische prijsFestival du Monde in Montréal 2000. Beste film op het recente Fespaco inBurkina Faso, zowat het belangrijkste filmfestival in Afrika.

ALI ZAOUA

Ali, Kouka, Omar et Boubker sontdes enfants vivent dans les rues.Depuis des années, la rue est leurmaison et la jungle qui la peuple, leurnouvelle famille. Leur quotidien estfait de violence, de mendicité, deprostitution et d’indifférence. Lamort de l’un d’eux, lors d’un règle-ment de comptes entre bandesrivales, révèlera les valeurs humainesde la bande d’enfants. Ils ont pris ladécision irrévocable d’enterrer leurami ‘comme un prince’. Dans cettedifficile entreprise ils seront aidéspar un adulte, un pêcheur, qui s’étaitlié d’amitié avec le gamin disparu.

Ali, Kouka, Omar and Boubker arestreet children. For years, the streethas been their home and the wildpeople who inhabit it their newfamily. Their daily lives are filled withscenes of violence, begging,prostitution and indifference. One ofthem dies, during a settling ofscores between rival gangs.However,awful tragedy reveals the humanvalues of these group of children.They take the irrevocable decisiontask by a grown-up, a fisherman,who stuck up a friendship with thechild that disappeared.

dinsdag 10 april om 20 u: Studio Diestdinsdag 25 april om 19.30 u:

Cinecity Aarschotvrijdag 27 april om 20 u: Studio 2, Leuven

van Nabil Ayouch

Marokko/Frankrijk, 2000, 90 minNederlands en Frans ondertiteld

met Saïd Taghmaoui, Mounïm Khab, Mustapha Hansali,...

verdeler: Cinélibre

Page 12: Afrika Filmfestival 2001

12

In oktober 2000 had in hetTropeninstuut in Amsterdam eenretrospectieve plaats getiteld «CinemaSuid-Afrika. Een verborgen wereld opcelluloid». Een van de genodigden wasKatinka Heyns. Focus op het Zuidenhaalde Katinka en haar man, scenario-schrijver Chris Barnard naar Turnhouten had, naar aanleiding van een specialevoorstelling van haar film PALJAS, methen een gesprekje. Afwisselend in hetNederlands, sappig Suid-Afrikaans en inhet Engels. Voor bespreking van de filmzie F&TV 502 blz. 10.

FILM & TELEVISIE + VIDEO: Je begon jefilmcarrière als actrice in films van JansRautenbach zoals Katrina (1968) enJannie Totsiens (1970) en in televisie-series. Daarna heb je jeproductiebedrijfje «Sonneblomfilms»opgestart en nog later ben je gaanregisseren. Is er een logische evolutie?KATINKA HEYNS: Het was een combina-tie van factoren. Enerzijds besefte ikdat ik als cineaste meer vrijheid zouhebben, anderziids zou ik zo meer tijdkunnen hebben voor miin kinderen. Bij dekomst van de televisie in 1975 had ik eenklein dubbingbedrijfje in de achterplaatswaar ik de was en de strijk deed. VooralDuitse, Franse en Italiaanse filmsmoesten we dubben. Toen ik bezig wasmet mijn eerste documentaire Ken jij diesee, meneer? , leerde ik Chris kennen. Hijhad op dat moment al een bepaaldefaam als dramaturg en romanschriiver.Een bijkomende reden was ook dat ikdoor mijn rol in populaire televisiereeksenbijna publiek bezit was geworden.

Ik kon niet meer rustig op straat komen.Ik was blij dat ik me achter de camerakon terugtrekken. Door het succes vanonze dubbing-studio konden we deprojecten uitkiezen. Samen hebben wedan enkele dramareeksen voor televisiegemaakt tot er voldoende financiersbereid waren onze eerste film Fiela seKind ( 1988) te produceren.F&TV+V: Hoe groot is de invloed vanJans Rautenbach? K. HEYNS: Alsactrice hield ik me al bezig met deproductie, o.m. van Katrina en JannieTotsiens. Bij de karakterdrama’s voortelevisie deed ik vooral de spelregie. Jansheeft me alles bijgebracht over belichtingen andere technische aspecten. Hetpraktische camerawerk heb ik geleerd

van zijn cameraman Koos Roets, mijnvorige echtgenoot die ook PALJASfilmde.

F&TV+V: In 1994 waren de eerste vrijeverkiezingen in Zuid-Afrika. Is er eenverschil tussen de manier van filmen ofde keuze van onderwerpen voor en na deafschaffing van de Apartheid?K. HEYNS: In mijn eerste film Fiela seKind nam ik stelling tegen Apartheid.Maar het was in de eerste plaats eenmooi verhaal over een blank kind datdoor een gekleurde vrouw werd opgevoed.Mijn tweede film Die Storie van KlaraViljee was minder uitgesproken politiekmaar had als basisgedachte dat eenmens het verschil kan maken. MetPALJAS hebben we wel financierings-problemen gehad. Na de verkiezingen waser geen staatsgeld meer voor films enwas het niet politiek correct om een filmte maken volledig Afrikaans gesprokenen met uitsluitend blanke acteurs. MaarPALJAS was zeker niet politiek. Wewilden gewoon een film maken over de«ontkenning van de Afrikaner»: Wie is hijen waarom is hij zo?

F& TV + V: Tegelijkertijd is PALJAS eenuniversele film met thema’s zoalsxenofobie, onverdraagzaamheid, geloofen de rol van de kerk. Is het een Zuid-Afrikaanse film over Apartheid of eenuniversele film over onverdraagzaamheid?K. HEYNS: Het was heel belangrijk omZuid-Afrikaanse acteurs te gebruiken.Onze producent wilde Amerikaansesterren omdat dat de verkoop aan hetbuitenland zou vergemakkelijken. Maardat voelden we als een compromis aan.Afrikaans is niet alleen de taal van de

KATINKA HEYNSInterview uit ‘Film & Televisie/Video’, april 2001

verdrukker, maar ook van de verdrukte.Heel veel zwarten spreken alleen maarAfrikaans.CHRIS BARNARD: Toen we aan descenario’s werkten, waren de mensenpolitieke thema’s beu. Ze waren erdoorplatgebombardeeerd. We wilden ietsanders en dachten «laten we eens kijkenwat voor iemand de Afrikaner wel is». Hijis iemand die liever niet over zijn proble-men praat. Zoals ten tijde van deApartheid: iedereen deed alsof er nietsaan de hand was, niemand sprak erover.De film zou de mensen ertoe kunnenaanzetten om zichzelf een spiegel voorte houden, hun problemen onder ogen tezien en erover te praten.

F&TV+V: Sommigen zien in de clown deverpersoonlijking van Nelson Mandela?K. HEYNS: De mensen mogen hem alseen tovenaar zien. Het woord «paljas»betekent clown maar verwijst ook naariemand die in de op zijn versleten jasgenaaide zakjes zijn hele hebben enhouden en allerlei middeltjes stopt.Apartheid, het enige Zuid-Afrikaansewoord dat wereldwijd bekend is, heeft temaken met indelen in vakjes. Wij wildeneen nieuw woord lanceren. «Paljas» heeftte maken met «alles bijeenbrengen ofbijeenhouden». In die zin kan je Mandelamisschien zien als een «paljas». Je kanzeggen dat er door hem een bepaalde(eens)gezindheid is ontstaan.

F&TV+V: De slotscène, waarin de vaderManuel draagt langs de spoorweg, zouverwijzen naar bloedige rellen in 1976?C. BARNARD: Het is een feit dat bij dierellen de jonge Hector Peterson door depolitie werd neergeschoten en dat zijnlichaam door verwanten ostentatiefrichting camera’s is gedragen. Dat beeldis ook in het onderbewustzijn van velengeprent. Het is gewoon een eerbetoonaan allen die zijn gestorven in hun strijdtegen Apartheid, tegen overdraagzaam-heid.K. HEYNS: Bovendien heeft de naam(E)manuel iets Christelijk, een verwijzingnaar de «wounded healer» die de wondenin de familie heeft. Maar ook dat hebbenwe niet benadrukt. Mensen die film kijkenmoeten zeker niet alles met de paplepelkrijgen ingelepeld. Ze moeten zelfuitmaken wat de film voor hen betekent,wat ze er van denken. Ik hoop alleenmaar dat ze niet onberoerd blijven.

Erwin LormansTurnhout, 15 oktober 2000

Page 13: Afrika Filmfestival 2001

13

PALJAS

Hendrik Mc Donald, een man van middelbare leeftijd, is verantwoordelijk vooreen afgelegen spoorwegstation. Zijn carrière heeft duidelijk betere tijdengekend en dat is ook te zien aan zijn vrouw Katrien en hun twee kinderen, deachttienjarige Emma en de negenjarige Willem. Vier jaar geleden stopte Willemmet praten en sindsdien speelt ook Katrien geen piano meer. Dan komt eencircus langs en verblijft enkele dagen naast het station. Willem leert een clownkennen. Het zal de familierelatie grondig veranderen.Paljas toont de kwalijke gevolgen van intolerantie, zowel op familiaal als opmaatschappelijk vlak.

Paljas raconte l’histoire d’une familleordinaire qui voit sa vie bousculéequand un cirque visite leur quartier.Surtout la rencontre entre un clownet le fils Willem a des conséquencesmiraculeuses.

This is the story of an ordinaryfamily whose lives are changed by amiracle. The miracle centres aroundthe relationship between a clown anda young boy.

dinsdag 11 april om 20 u: Studio Diestmaandag 24 april om 19.30 u:

Cinecity Aarschotzaterdag 5 mei om 20 u:

Studio 2000, Haachtzaterdag 5 mei om 22.15 u:

Studio 2000, Haachtdinsdag 8 mei om 20 u: Studio 1, Leuvenwoensdag 9 mei om 20.30 u:

Studio 2000, Haacht

van Katinka HeynsZuid-Afrika, 1998, 117 minNederlands en Frans ondertiteld

met Marius Weyers, Aletta Bezuidenhout, Liezel van derMerwe

verdeler: Jekino

Page 14: Afrika Filmfestival 2001

14

Page 15: Afrika Filmfestival 2001

15

LA SUEUR DES PALMIERS

SAMIA

Uit de eindeloze zandvlakte komt een karavaan naar een klein oasedorpje inBoven-Egypte. De leider van de bende spreekt de menigte toe en belooft demannen rijkdom als ze met hem meegaan. Iedereen volgt de karavaan, behalvede jonge Ahmed die te zeer met zijn eigen droom bezig is, nl. het beklimmen vande hoogste palmboom. Voor de rest zijn alle mannen uit het dorp verdwenen.De dorpsvrouwen zien Ahmed beetje bij beetje als de man van het dorp.Met zijn aandacht voor het platteland, het vergeten, gestorven zuiden en deproblematiek van de emigratie, vormt ‘Het zweet van de palmen’, een uitzonde-ring binnen de Egyptische cinema.El Kashef klaagt de leegloop en de uiteindelijke teloorgang van dorpen enculturen in het zuiden aan.

Le chef d’une caravane qui traverseune oasis de Haute Egypte prometla richesse aux hommes du village siceux-ci l’accompagnent. Ce que fonttous les villageois, à l’exceptiond’Ahmed, trop occupé à poursuivreson rêve. Il veut grimper au sommetdu plus haut palmier. Tous leshommes partis, les femmes duvillage se reposent de plus en plussur Ahmed...

The leader of a caravan passing avillage in an Upper-Egypt oasispromises the village men wealth ifthey come with him. All the villagesdo so, except young Ahmed, who istoo busy pursuing his own dream. Hewants to climb the highest palmtree. All the men have left, so thewomen in the village rely more andmore on Ahmed...

woensdag 9 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Radwan el-KashefEgypte, 1999, 110 minNederlands ondertiteld

met Sherihan, Mohammed Nagati, Fayza Amasaib, AblaKamel, Hamdy Ahmed

verdeler: Bevrijdingsfilms

Samia en haar twee zussen leven thuis volgens de regels van de Algerijnsecultuur. Maar de jonge meisjes willen zich ondanks het bezwaar van hun oudersgraag integreren in het Marseille van vandaag. Wanneer vader in het ziekenhuisbelandt, neemt de oudste broer de verantwoordelijkheid over...Samia respecteert haar cultuur maar koppig en vastberaden als ze is, weigertze zich nog langer te onderwerpen aan het gezag en het geweld van haar broer.Faucon omzeilt de valkuilen van het simplisme, door in enkele korte scèneseveneens stil te staan bij de problemen van Samia’s broer. Er is de druk van demannen van zijn gemeenschap, maar de werkloze Yacine is zélf ook hetslachtoffer van vormen van sociaal geweld: werkloosheid, racisme, intolerantie.

Samia est une jeune fille d’originealgérienne tiraillée entre la traditionqui prévaut dans son milieu familialet son désir de s’intégrer dans lasociété française. Lorsque son pèreest hospitalisé, la responsabilitépour le maintien ‘de l’ordre’ revientau frère aîné.

Samia is a young Algerian girl tornby the tradition that appeal to itsfamily environment and her desire tointegrate in the French society.Since her father is hospitalized heroldest brother is entitled tomaintain the order.

donderdag 10 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Philippe FauconFrankrijk, 2000, 75 minNederlands ondertiteld

met Lynda Benahouda, Mohammed Chaouch, KheiraOualhaci

verdeler: Progres-Films

Page 16: Afrika Filmfestival 2001

16

DEMOCRATISCHE REPUBLIEK CONGO

Mweze Ngangura

Balufu Bakupa-Kanyinda

Zeka Laplaine

Jean-Michel enLisette Kibushi

Traditiegetrouw schenkt het Afrika Filmfestival aandacht aan éénvan de meest problematische filmlanden uit Afrika, namelijk deDemocratische Republiek Congo. Naast enkele tientallen kortfilms envideoproducties zijn er tot op heden slechts drie langspeelfilms totstand gebracht: Mweze Ngangura tekent voor twee producties: ‘Lavie est belle’ en ‘Pièces d’Identités’. De derde film ‘Macadam Tribu’ isvan de hand van Zeka Laplaine. Balufu Bakupa-Kanyinda is met driekortfilms vertegenwoordigd: ‘Le Damier. Papa National Oyé’, ‘Article15 bis’ en ‘Watt’. In dit kader hoort ook de documentaire en despeelfilm over het leven van Patrice Lumumba van de Haïtiaan RaoulPeck. ‘Aghuy’ van Djo Munga werd in 2001 in de programmatie vanhet befaamde Fespaco-festival in Burkina Faso opgenomen.

Aghuy

Page 17: Afrika Filmfestival 2001

17

LUMUMBA1957 : drie jaar voor de onafhankelijkheid van Belgisch Congo. Patrice Lumumbais een jonge postbediende en militant van een nationalistische partij, waarvanhij snel voorzitter wordt. Lumumba wordt bij de onafhankelijkheid de premiervan het nieuwe Congo. Maar het land wordt nooit echt rustig, het beleeftonmiddellijk helse maanden: muiterij van de Force Publique, aanval doorBelgische troepen, secessie van Katanga, UNO-interventie,.. Lumumbaverdedigt al die tijd consequent zijn soevereiniteit en toont dat het hemmenens is met de dekolonisatie. Breekpunt is de kwestie Katanga, de rijkekoperprovincie, die met openlijke steun van de Belgen afscheurt en waarvan deplaatselijke leider, Moïse Tshombe, de onafhankelijkheid uitroept. Zelfs na zijn(onwettelijk) ontslag blijft Lumumba hinderlijk, omdat hij kan rekenen op desteun van een groot deel van de Congolese bevolking. Daarom schrijft deBelgische minister voor Afrikaanse Zaken, graaf Harold d’Aspremont Lynden,in oktober 1960: ‘... de belangrijkste doelstelling die in het belang van Congo enKatanga moet nagestreefd worden is vanzelfsprekend de definitieve eliminatievan Lumumba’...

Meer dan dertig jaar later blijft Lumumba actueel. Het boek van Ludo De Witteover de moord op Lumumba was de aanzet voor het oprichten van eenparlementaire onderzoekscommissie. En nu is er de film die de laatste driejaar van het leven van Lumumba weergeeft.

OCIC prijs, Milaan 2001

donderdag 19 april om 20 u: Studio Diestwoensdag 2 mei om 20 u: CC Strombeekdonderdag 26 april om 19.30 u:

Cinecity, Aarschotvrijdag 4 mei om 13 u: Westrand, Dilbeekvrijdag 4 mei om 20.30 u:

Studio 2000, Haachtzaterdag 5 mei om 20 u en 22.15 u:

Studio 2000, Haachtzondag 6 mei om 20 u: Studio 1, Leuvendinsdag 8 mei om 20.30 u: Westrand, Dilbeekwoensdag 9 mei om 20.30 u:

Studio 2000, Haacht

van Raoul PeckHaïti, 2000, 112 minNederlands ondertiteld, Frans gesproken

met Eriq Ebouaney, Alex Descas, Mariam Kaba, CheikhDoukouré, Dieudonné Kabongo, Maka Kotto, ThéophileMoussa Sowie, Pascal Nzonzi, André Debaar,...

verdeler: Cinélibre

Nous sommes en 1957, trois annéesavant l’indépendance aussi forcéequ’inattendue du Congo-Belge.Patrice Lumumba est alors un jeuneemployé de l’administration postière.Il milite dans un parti, dont ilprendra bientôt la tête. Lumumbadevient Premier Ministre du nouveauCongo.

The year is 1957, three years beforethe forced, yet unexpected,independence of the Belgian Congo.Patrice Lumumba is an employee atthe post office administration. He isa political activist in a party he willsoon lead. Lumumba becomes PrimeMinister of the New Congo.

Page 18: Afrika Filmfestival 2001

18

RAOUL PECK

PATRICE EMERY LUMUMBAGeboren op 2 juli 1925 in Katako Kombe, Kasai, Congo.

1943 - 1958: Lumumba werkte als postbeambte. Hij werd secretaris en later voorzitter van de Vereniging van AfrikaanseOverheidsambtenaren. Ook lid van de Comité de l’Union Belgo-Congolaise.

1951: Gehuwd met Pauline Opangu.

5 oktober 1958: Medestichter en later voorzitter van de Mouvement National Congolaise (MNC).

11 december 1958: Lumumba voert het woord op het Pan-Afrikaans Congres in Accra - Ghana.

30 juni 1960: Onafhankelijkheid van de Republiek van Congo met Lumumba als eerste minister.

31 juli 1960: De Provincie Katanga scheurt zich af.

10 oktober: Lumumba wordt onder huisarrest geplaatst.

27 november: Lumumba verlaat zijn woning in Leopoldville (Kinshasa) en bereikt Stanleyville.

1 december: Lumumba wordt aangehouden door soldaten van Moboetoe en terug naar Leopoldvillegebracht.

17 januari: Lumumba wordt naar Elisabethville, Katanga gevlogen.

17 januari 1961: Lumumba wordt, samen met Mpolo en Okito, eerst gefolterd en nadien vermoord doorKatangese gendarmes in aanwezigheid van Belgische officieren.

Raoul Peck werd in 1953 in Haïti geboren. Kort daarop verliet hijPort-au-Prince om in Frankrijk school te lopen. Rond 1963verbleef hij als kind een tijdlang in het onafhankelijke Congo waarzijn vader sinds eind 1960 in de nieuwe administratie werkte. Nazijn middelbare studies in Frankrijk trekt hij naar Berlijn enbehaalt er het diploma van handelsingenieur. Hij wordt evenweljournalist en fotograaf en maakt in 1982 zijn eerste kortfilm ‘DeCuba Traigo un Cantar’. Hij gaat enkele tijd later opnieuwstuderen aan de Berlijnse Film und Fernseh Academie in Berlijn.Hieruit volgt dan zijn eerste langspeelfilm ‘Haitian Corner’. Hijkrijgt hiervoor een aantal eerste prijzen op internationalefilmfestivals zoals dit te Locarno. Gefascineerd door Lumumbamaakt hij in 1990/91 de documentaire ‘Lumumba. La Mort duProphète’. Dat jaar schreef hij ook het script voor ‘L’homme surles quais’. Maar in de loop van 1991 volgde de staatsgreepwaarbij het pas ingezet democratisch proces de loef werdafgesneden. De film werd dan ook in de Dominikaanse republiekgedraaid en onmiddellijk geselecteerd voor het filmfestival vanCannes in 1993. Enkele jaren later komt president Aristide aande macht en wordt Raoul Peck minister voor Cultuur. Tijdens 18maanden regeringswerk maakt hij twee videoproducties ‘Chère

Cathèrine’ (1997) en ‘Corps Plongés’ (1997) waarin hij het heeft over zijn tijd in ballingschap en wat driehonderd jaar strijdvoor de vrijheid van de Haïtianen betekend heeft. Politieke moeilijkheden maken dat hij het regeerwerk voor zijn passie - de film- inruilt en hij eindelijk een fictiefilm over het leven van Lumumba kan draaien. De film werd in Cannes 2000 in de Quinzainedes réalisateurs voorgesteld.

Filmografie Raoul Peck (1952):De Cuba traigo un cantar (1982), Leugt (1983), Excerpt-Burial (1983), Le ministère de l’Intérieur est de notre côté (1984),Merry Christmas (1984), Deutschland (1984), Haïtian Corner (1987), Lumumba, la mort du prophète (1991), L’homme surles quais (1993), Haïti, le silence des chiens (1994), Chère Catherine (1997), Corps Plongés (1997), Lumumba (2000)

Page 19: Afrika Filmfestival 2001

19

LUMUMBA, LA MORT DU PROPHETE

L’HOMME SUR LES QUAIS

De Haïtiaan Raoul Peck heeft een speciale band met Congo. Zijn vaderbehoorde tot de groep kaderleden uit Haïti die vlak na de onafhankelijkheidnaar Congo trok. Belgische ambtenaren hadden immers in de zomer van 1960in paniek het land verlaten. Het land had nood aan kaderleden. De Belgischekoloniale politiek had op dat vlak de Congolese onafhankelijkheid niet voorbe-reid. Zijn vader kende Lumumba erg goed. Hij was ook een amateurcineast.Peck kwam zelf naar Congo in 1962. Zijn herinneringen aan dit land, de verhalenvan zijn vader en ook de talrijke filmbeelden heeft hij in 1990 in een ergpersoonlijke documentaire samengebracht. Het is een eerste blik achter deschermen van het Onafhankelijke Congo die niet door een Westerling werdgemaakt.Sommige films krijgen na een aantal jaar het statuut van een klassieker. Dit iszeker het geval voor deze film.

donderdag 3 mei om 20.30 u:Pangaea, Leuven

van Raoul PeckHaïti, 1991, 68 minFrans gesproken

verdeler: Raoul Peck

Certains films dits documentairesatteignent en très peu d’années lestatut de vrais classiques. C’est,d’après nous, le cas de ‘Lumumba, lamort du prophète’, tourné en 1991 etqui a suscité, partout ou il fûtprojeté, l’admiration la plus vive. Lecinéaste haïtien, dont l’œuvre touteentière – fictions et documentaires– se nourrit de façon lancinante desthèmes croisés de la mémoire, tantcollective que personelle, et de laconscience aiguë de la profondeinjustice des rapports Nord-Sud, asigné avec ‘Lumumba...’ un film quimarque et touche durablement.

For Peck ‘Lumumba, The Death of theProphet’ is a return to his childhood,to the adventure when as an eightyear-old boy he met up with hisfather, a haitian executive who hadmigrated to the ex-Belgian Congo(summer 1960). A personal history.But, at one and the same time,collective memories are intimatelymixed in.

Begin jaren zestig. Sarah viert haar verjaardag in familiekring. Zij wordt daarbijop handen gedragen door haar vader, de plaatselijke legercommandant, endoor haar peetoom, een wat rebelse jongeman. Het meisje leeft met haarouders en zusters in het huis van haar grootouders, gegoede middenstanders.Enkele tijd later begint de nachtmerrie, de staatsgreep van Papa Doc, vaderDuvalier. Vrachtwagens met militairen rijden door de straten. De TontonsMacoutes, privé-milities, zaaien terreur. In het stadje is de leider een zekereJanvier. Tussen hem en de plaatselijke commandant, Sarahs vader, stijgt despanning zienderogen. Sarahs peetoom wordt door Janvier het eerst aange-pakt en Sarah is van zijn marteling getuige. Sarahs ouders vluchten en zij enhaar zussen blijven verstopt bij haar grootouders. Het gevaar voor ontdekkingwordt steeds dreigender. Het is deze overal aanwezige angst, intimidatie enwillekeur die de film zo bijzonder maakt. Bovendien wordt alles gezien door deogen van een achtjarig kind en met haar begrijpt ook de toeschouwer wat ertijdens een militaire dictatuur gebeuren kan.

Sarah se rappelle l’histoiretourmentée de son enfance dans leHaïti des Duvalier et les effets del’ascension au pouvoir d’un régimedespotique. Les vieilles institutions(le père de Sarah) sont poussées ausilence et les petits boss, les TonTon Macoute, aveuglés par le pouvoir,sévissent avec une violence gratuite.Privée de l’affection de ses parents,contraints à fuir à Cuba, persécutéeavec tout le reste de sa famille parles Macoutes, Sarah apprend à secacher et surtout à se défendre.

A small country town in Papa Doc’sHaiti in the sixties. A period ofbloody dictatorship during whichentire families are wiped out,masssacred, victims of an arbitraryregime. 8-year old Sarah’s parentsare forced to flee Haiti underDuvalier.

zondag 6 mei om 14 u: Studio 1, Leuven

van Raoul PeckHaïti, 1993, 105 minFrans gesproken. Nederlands ondertiteld

met Jennifer Zubar, Jean-Michel Martial, François Latour

verdeler: CINEVOG

Page 20: Afrika Filmfestival 2001

21

LA VIE EST BELLE

LE ROI, LA VACHE ET LE BANANIERMweze Ngangura keert met deze film terug naar de streek waarin hij geborenwerd, nl. deze van de Grote Meren in het oosten van de DemocratischeRepubliek Congo. Hij gaat er na jaren afwezigheid terug op bezoek en hijspreekt met een aantal vooraanstaanden over de tijd die hij kende en die hijniet meer heeft gekend. De plaatselijke traditionele koning heeft het over dekoloniale periode, de moeilijke overgangsjaren en de crisistijd en de wijzewaarop de moderne tijden de tradities van de streek hebben aangetast.Mweze spreekt ook met Makura de griot, hij die de verhalen en mythes van hetkoninkrijk bewaard. Kort na het maken van de film werd de streek betrokken bijhet grote drama van de naweeën van de Rwandese politieke omwentelingen. Detitel verwijst naar de traditionele waarden van een van de zes koninkrijken vande Bushi nl. het koningshuis, de rijkdom aan koeien en bananenbomen (overi-gens bananenbier en bananenalcohol zijn erg lekker).

Prijs documentaire en Speciale prijs van de jury van het festival ‘Vue d’Afrique’van Montreal 1994.woensdag 2 mei om 20.30 u: Pangaea, Leuven

van Mweze D. NganguraCongo/België, 1994, 60 min (vidéo)Frans gesproken

verdeler: Bevrijdingsfilms

Mweze Ngangura nous entraîne danssa région natale, le Ngweshe, un dessix royaumes du Bushi dans laprovince du Kivu, à l’est du Zaïre.Dans cette région des Grands lacs,la fortune s’évalue au nombre devaches et à l’étendue de labananerie. Aux commentaires duréalisateur s’ajoutent ceux du roi, leMwami Pierre Ndatabaye Weza III,révélant le quotidien de ce royaumetraditionnel africain confronté auxaléas de la vie moderne.

Mweze Ngangura takes the viewer tohis native region in Eastern Zaïre.Here wealth is measured in heads ofcattle and in size of bananaplantations. Intermixed withcommentaries of the MwezeNgangura himself are those of theking, Mwami Pierre Ndatabaye WezaIII, divulging the daily realities of thistraditional African Kingdom as itconfronts the modern world.

‘De eerste Zaïrese langspeelfilm met enkel en alleen zwarte acteurs; eenvruchtbare samenwerking tussen Afrikanen en Europeanen, met in de hoofdrolPapa Wemba, ster van Kinshasa’, zo luidde in die tijd het perscommuniqué.Bijgestaan door Mweze Ngangura, een van zijn oud-leerlingen van IAD, stortteLamy zich in het avontuur, met een scenario over een arme boer die werk zoektin de grote stad. Onze held weet zich te redden uit zelfs het ergste wespen-nest en verovert uiteindelijk het hart van zijn teerbeminde, terwijl zijn dolledeuntjes de ether veroveren. ‘La vie est belle’ doet zijn titel alle eer aan: het iseen oppeppende film, een vrolijke fabel. De acteurs zijn aandoenlijk ondanks hunonhandigheid, menselijk ondanks hun amateurisme. Lamy en Mweze lijken tesuggereren dat de vitaliteit en de energie van dit volk hun grootste troevenvormen om heelhuids door de storm van de geschiedenis te komen.

‘Le premier long métrage, réalisé auZaïre, au casting exclusivement noir,en totale collaboration entreAfricains et Européens; avec envedette, Papa Wemba, la star deKinshasa’, annonçait le communiquéde presse. ‘La vie est belle’ répondbien à son titre: c’est un filmtonique, une fable joyeuse. C’estd’une justesse d’observation sanspaternalisme ni démagogie. Lamy etMweze semblent nous dire que lavitalité et l’énergie du peuple, serontses plus sûrs atouts quandtournera le vent de l’histoire.

This film of Lamy and Mweze tellsthe story of a poor peasant lookingfor a job in the big city who falls inlove with a local beauty and finallybecomes a popular singer.

vrijdag 11 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Benoit Lamy en Mweze NganguraCongo/België, 1987, 80 minNederlands ondertiteld

met Papa Wemba, Bibi Krubwa, Landu Nzunzimbu, KankuKasongo

verdeler: Benoit Lamy

Page 21: Afrika Filmfestival 2001

22

VLAAMS FILMMUSEUM EN ARCHIEF

Vander Kelenstraat 303000 LEUVENtel./fax.: 016.22.74.15

Toegang museum: individueel 50 fr, groepen 25 fr.scholen gratisPlus-3-Pas, CJP en studentenkaart: 25 fr.Openingsuren museum: alle dagen van 9 - 12 u en van 13 - 16.30 u.

Het Vlaams Filmmuseum en Archief is na zijn succesvolle opening in 1988 niet meer uit Leuven weg te denken. Bepaalde onderdelen van zijncollectie vinden hun weerga in Europa niet. In het museum wordt een overzicht gegeven van de evolutie van de film op technisch gebied. Erstaan meer dan 400 toestellen tentoongesteld.Het archief bevat films die door producenten of filmverdelers in bewaring worden gegeven. En er worden ook wekelijks films vertoond die nietmeer in de bioscopen te zien zijn.

Le musée du film de Leuven dont le succès ne s’est jamaisdémenti depuis son inauguration en 1988, abrite plusieurspièces de collection uniques en Europe. Le musée relate l’histoirede la technique cinématographique. Dans les archives sontconservés des films déposés par des producteurs oudistributeurs. Et chaque semaine des films sont projetés queles cinéphiles ne peuvent plus voir dans les salles.Après une visite au musée du film beaucoup porteront un autreregard sur le média qu’est le film.Une raison de plus pour visiter Louvain.

The Flemish Film Archives and Cinema Museum opened in Leuvenin 1988. It has been so successful that it’s now hard to imaginethe town without it. Some of the pieces in the collection are notto be found anywhere else in Europe. In the museum you will seea summary of how filmtechnology has developed. The archivescontain films which have been presented by producers ordistributors for preservation. And also there are weeklyscreenings of films which are no longer shown in cinemas. Areason for visiting Leuven.

Page 22: Afrika Filmfestival 2001

23

PALAVERDe Vlaamse regisseur Emile Degelin maakte in 1968/69 een eigentijdse bijnaabsurde experimentele film over een erg heikel thema: hoe kijken Afrikanen naarde ‘exotische’ Belgen. Het zijn drie Congolese studenten die naar Brugge ennaar de kust trekken. Onderweg observeren zij de bewoners en grijpen elkogenblik aan om die ‘vreemde’ gewoonten die zij niet kennen te bespreken(vandaar de titel ‘palaver’).De film was in 1970 in Cannes te zien in de Quinzaine des Réalisateurs. Dezesociale-culture satire is voor het grootste deel in het Swahili opgenomen endat maakt het voor deze Vlaamse film zo bijzonder. Waarschijnlijk is het eenvan de meeste revelerende films over ons land en zijn bewoners.

Ce film traite du thème del’intégration et des différencesculturelles entre Blancs et Noirs. Leréalisateur flamand a tourné un filmavec trois étudiants congolais quivoyagent de Bruges à la côte belge.Ils observent des Belges et font desremarques en Swahili. Un satiresocial-culturel, fruit des annéessoixante. Le film a été séléctionnépour le festival de Cannes en 1970.

This flemish film is remarkable. Thethree main characters, Congolesestudents are observing the Belgiansand making their commentary inSwahili. This social-cultural satirewas shown in 1970 at the film-festival in Cannes.woensdag 18 april om 14 u en 20 u :

Vlaams Filmmuseum, Leuven

van Emile DegelinBelgië, 1969, 78 minSwahili gesproken en Nederlands ondertiteld

met Grégoire Mulimbi, Jacques Mulongo, Jean Kabuta.

verdeler: Belfilm

In 1955 kreeg André Cauvin een laatste gelegenheid om spectaculaire beeldenvan onze kolonie te draaien: de tocht van koning Boudewijn door de belangrijk-ste steden van Congo en Rwanda-Urundi. Tijdens zijn reis van meer dan10.000 km viel de vorst een triomfantelijk onthaal te beurt vanwege de lokalebevolking; niemand had kunnen denken dat het land vijf jaar later, na veeltumult, de onafhankelijkheid zou verwerven.(De Belgische Film, blz 349)

André Cauvin eut une dernièreoccasion de filmer spectaculaire-ment notre colonie lors du périple duroi Baudouin à travers les villesprincipales du Congo et du Ruanda-Urundi. Durant plus de 10.000kilomètres, le Souverain connut unaccueil triomphal des populationsindigènes, et peu de gens auraientpu imaginer l’accession tumultueuse,cinq ans plus tard, du pays àl’indépendance.(Le cinéma Belge, p. 349).

André Cauvin got one lastopportunity to film the colony inspectacular style when KingBaudouin toured the principal townsof the Congo and Ruanda-Urundi.For the entire course of his 6.500-mile journey the Sovereign was givena rapturous welcome by theindigenous peoples, and the tumultto come five years later as thecountry gained its independencewas imaginable.(Belgian Cinema, p. 349).

BWANA KITOKO

woensdag 11 april om 14 u en 20 u :Vlaams Filmmuseum, Leuven

van André CauvinBelgië, 1955, 80 minNederlands gesproken

verdeler: Vlaams Filmmuseum en Archief

Page 23: Afrika Filmfestival 2001

24

0 // don’t hate the media: be the media

5 // Wie publiceert artikels op Indymedia ?

Iedereen ! Om te publiceren, volstaat het op de knop ‘PUBLICEER’ teklikken, de instructies te volgen en het artikel wordt onmiddellijk onlinezichtbaar en opvraagbaar voor iedereen. De informatie verstrekt doorIndymedia is vrij van rechten, ze is vrij beschikbaar voor eender wie dezeinformatie verder wil verspreiden. We maken daarvoor gebruik van dewww.opencontent.org licentie, tenzij de auteur dat anders aangeeft.

6 // Mag men eender wat publiceren?

De site staat open voor alle soorten artikels, zolang ze niet racistisch,seksistisch, homofoob of discriminerend zijn. Er bestaat geen‘redactie’. Niettemin wordt er wekelijks een ‘editorial vergadering’georganiseerd, waarop iedereen welkom is. Daar wordt er besprokenwelke artikels op de voorpagina moeten komen en welke artikelshergroepeerd moeten worden in dossiers en reportages. Bovendienbestaat de mogelijkheid voor iedereen om commentaar te geven op elkgepubliceerd artikel door op ‘Add your comment’ te klikken. De artikelskunnen bovendien in elke taal gepubliceerd worden.

7 // Is de informatie op Indymedia neutraal ?

Geen enkele berichtgeving is neutraal. Die van de traditionele media,die dominant aanwezig is, ook niet. Maar in tegenstelling tot detraditionele media moedigt Indymedia openlijk geëngageerde, gepassio-neerde en sociale projecten aan. Indymedia geeft andere informatie, ofplaatst het in een ander daglicht. De medewerkers van Indymedia zijngeen ‘amateurjournalisten’, maar noemen zichzelf media-activisten. Zewerken op vrijwilige en geëngageerde basis.

8 // Wat is de rol van de teams (werkgroepen bijIndymedia) ?

Indymedia Belgium bestaat op dit ogenblik uit 12 teams : het audio -,video - , tekst - , foto - , technisch -, editorial -, financieel -, legal -,outreach - (promotie), print - , vertaling - en het vormings -team. Elkewerkgroep komt regelmatig samen en werkt aan concrete projecten, ofwisselen ervaringen uit. Bovendien wordt er op elke eerste vrijdag vande maand een algemene vergadering georganiseerd.

9 // Hoe financiert Indymedia alles?

Indymedia weigert commerciële advertenties, omdat dat niet toelaataan onafhankelijke berichtgeving te doen. Indymedia functioneertdankzij het enthousiasme van veel medewerkers, met de financiëlesteun van sympathisanten. U bergrijpt het al, we hebben uw steun dushard nodig.

10 // En ik, wat kan ik doen ?

- Ik ga naar de site http://belgium.indymedia.org- Ik schrijf me in op de nieuwslijst (zelfde pagina)- Ik publiceer artikels (tekst, foto’s, audio, video, tekeningen)- Ik schrijf evenementen/akties/conferenties in op de agenda- Ik steun Indymedia financiëel: ik word lid en stort maandelijks100 frank (studenten en werklozen: 50 frank per maand) oprekeningnummer 068-2227113-20- Ik maak Indymedia bekend (door erover te spreken in mijn omgeving,flyers uit te delen, &)- Ik maak een link naar Indymedia vanop mijn website- Ik kom naar de Algemene Vergadering (elke eerste vrijdag van demaand om 19u30 Lambert Cricksstraat 30, 1080 Brussel)- Ik werk mee in een team

Independent Media Center (Belgium)Lambert Crickxstraat 70, 1070 Bruxellestel: 02.521.17.20 (c/o Regards Croiss)GSM: 0476.533.188 (c/o Han),e-mail:[email protected]: 068-2227113-20

http://belgium.indymedia.org

1 // Wat is Indymedia ?

Indymedia, of het IMC (Independent Media Center) is een internatio-naal netwerk van media-activisten die op een radicale, objectieve engepassioneerde manier de waarheid willen achterhalen. We werken uitliefde en inspiratie voor mensen die de onrechtvaardigheden in dezewereld kritikeren en/of vechten voor een betere wereld daar ze geenstem krijgen in de door monopolies gecontroleerde media.

2 // Hoe is Indymedia ontstaan ?

IMC ontstond in Seattle, in de aanloop naar de protesten tegen deWereldhandelsorganisatie eind ’99. Indymedia toonde toen aan dat hetmogelijk is om, betrokken met de gebeurtenissen op straat, aannieuwsberichtgeving te doen. Om een horizontaal medium te zijn datonafhankelijk van bedrijfs- en institutionele belangen staat. Vandaag isIndymedia een wereldwijd netwerk, dat onder het motto “ons verzet iseven globaal als het kapitaal”, voortdurend verder groeit. IndymediaBelgium is op 3 juni 2000 gecreëerd als eerste Europese IMC, om degebeurtenissen rond de UNICE top en de Euro 2000-gekte, teverslaan. Indymedia is gegroeid uit de anti-globaliseringsbeweging enblijft er nauw mee verbonden.

3 // Wat is het doel van Indymedia ?

In een land als België, waar er voorheen geen traditie bestond vangeorganiseerd media-activisme, wil Indymedia Belgium dagelijks eenforum aanbieden voor geschreven, audio-, foto- en video-nieuws.Indymedia Belgium wil als de eerste onafhankelijke Belgische web TVdoorbreken. Indymedia dankt zijn sterkte aan het flexibele engebruikersvriendelijke webforum, aan de geautomatiseerde database,aan krachtige streamingservers en aan de snelle nieuwslijn. Iedereenkan gemakkelijk zijn verhaal, in gelijk welke vorm (audio, video, foto,tekst), op de website opladen. De website vormt de convergentie vandeze verschillende media. In tegenstelling tot de traditionele mediawordt, de nieuwswaarde door de activisten zelf toegekend. Er wordt viaemail en IRC kanalen gecommuniceerd.

4 // Wat kan je vinden op de website

De homepage toont de laatste gepubliceerde artikels (tekst, foto,audio, video, tekeningen), thematische dossiers, linken naar hetwereldwijde indymedia-netwerk, een zoekrobot die toegang verschafttot alle verschenen artikels. Maar je vindt er ook andere functies zoals‘Publiceer’, een interactieve agenda en de mogelijkheid om zich in teschrijven op de nieuwslijst.

Page 24: Afrika Filmfestival 2001

25

LE FILS D’IMANAWeinigen weten dat voor 1960 door Belgische missionarissen een aantal filmsin het Belgisch protectoraat Rwanda werden geproduceerd. Eén van dezemerkwaardige evangeliserende films is ‘Fils d’Imana’ van witte pater ErikWeymeersch. Hij maakte deze film niet voor Belgen maar voor de Rwandezenen dat betekent dat de film een bepaalde functie had nl. de katholiekegodsdienst te verspreiden. Hij doet zulks op subtiele wijze door gebruik temaken van de Rwandese historicus Alexis Kagama. Deze vertelt over deontstaansmythe van de Tutsi’s (als uitverkoren volk) en hun verhouding metde Hutu’s. Deze mythe kan Weymeersch, zoals ook de evangelisatiestrategiebeoogde, volledig met het bijbelverhaal in overeenstemming brengen. Iedereen iseen kind van Imana (God). Maar in deze missiefilm schuilt evenwel ook deBelgische koloniale politiek die na de onafhankelijkheid catastrofale conse-quenties had. Het is een fictiefilm waar een Belgische jonge vrouw naarRwanda komt om er het voorkoloniale Rwanda te bestuderen.

Ce film est une production des pèresblancs (Africa-Film à Bukavu). C’estun des rares films tournés auRuanda. Le réalisateur Weymeerschutilise l’autorité de l’historienruandais Kagame, qui raconte lemythe de l’origine du pays.Weymeersch intègre cette histoirede manière très subtile dans laréligion catholique. Mais ce filmdévoile également la politiquecoloniale qui favorisait les Tutsis.Quelques mois après le tournage leRuanda obtient son indépendance,qui démontre avec la révolte desHutu la faillite de la politiquecoloniale.

This film is produced by the WhiteFather Eric Weymeersch in Ruanda(now Rwanda). He linked thetraditional history of the countrywith the bible. But the film showsalso that the missionary policy wasnot so different from the officialBelgian colonial policy towards theTutsi. After the independence of thecountry the revolt of the Hutusshowed the deficit of the Belgiancolonial policy.

woensdag 9 mei om 14 u en 20 u :Vlaams Filmmuseum, Leuven

van Eric WeymeerschBelgisch Congo, 1959, 90 minNederlands gesproken

verdeler: Kadoc

TOKENDETokèndé is een in opdracht gedraaide propagandafilm als hulde aan hetkatholieke missiewerk. Dit lyrische cinemascope-document kwam er opbestelling van de Katholieke Missies van Belgisch-Congo.Tokèndé was de laatste en tevens meest gelauwerde documentaire vanDe Boe. Toch werd het Afrika-dokument bekritiseerd omdat de cineast een teopgepoetst en weinig waarheidsgetrouw beeld van Congo op het scherm zouhebben getoverd.Men verweet De Boe op geen enkel moment een kritische kanttekening ivmracisme, armoede en uitbuiting te hebben geplaatst.(De Belgische Film, blz. 380)

Tokèndé est un film de commande:une oeuvre de propagande enhommage des missionairescatholiques. Ce document lyrique encinémascope fut subsidié par lesMissions Catholiques au Congobelge. Tokèndé fut le dernierdocumentaire de l’humaniste DeBoe, celui aussi qui fut le pluscouronné de lauriers.

Tokèndé was a propaganda filmcommissioned as a tribute to theachievements of Catholicmissionaries in Belgian Congo.

woensdag 2 mei om 14 u en 20 u :Vlaams Filmmuseum, Leuven

van Gerard De BoeBelgië, 1958, 90 minNederlands gesproken

verdeler: Vlaams Filmmuseum en Archief

Page 25: Afrika Filmfestival 2001

26

ZEKA LAPLAINE

Zeka Laplaine werd geboren in Congo (RDC) als zoon van een Congolesemoeder en een vader van S.Tomé e Principe. In 1979 op zijn achttienvertrekt hij naar Rome. Na zijn studies volgt hij theateropleiding, doetdoublures en geraakt zo sterk geïnteresseerd in film. Hij studeert in1984 een jaar scenarioles in Brussel en keert terug naar Rome om eroa met Roger Vadim samen te werken. Het duurt nog tot 1995 om zijneerste eigen film ‘Macadam Tribu’ te realiseren. De film valt onmiddel-lijk in heel wat prijzen. Wat later realiseert hij in Portugal de kortfilm‘Le clandestin’.

Filmografie José Laplaine (Congo, 1961)Le clandestin (1994) - Macadam Tribu (1996) - Paris XY (2001)Acteur in o.a. ‘Safari’ (Roger Vadim), ‘Terre Estrangeira’ (Walter Salles), ‘LeBatard (Pierre Boution), ‘Ainsi meurent les anges’ (Moussa Sene Absa)

MACADAM TRIBUNa de dood van haar man, leeft mama Bavusi, alleen met haar twee zonen. Detwee broers en hun vriend Duka lopen doelloos rond in de straten en bars vaneen grote Afrikaanse stad. De moeder probeert te overleven met een kleineetkraampje voor haar deur. Duka bereidt een belangrijke boksmatch voor. Hetzal het leven van de familie volledig veranderen. Een film over solidariteit in eenverstedelijkt Afrika. Met prachtige muziek van Papa Wemba en Tito Puente !

vrijdag 4 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Zeka LaplaineDemocratische Republiek Congo, 1996, 87 minFrans ondertiteld

met Lydia Ewande, Sidy Camara, Hassane Kouyate

kopie: Zeka Laplaine

Après la mort de son mari, mamaBavusi, se retrouve seule, et detemps en temps, elle va au bar dePapa Sandu pour trouver un peu dechaleur humaine. Ses fils gagnentleur pain au jour le jour. Musique dePapa Wemba et Tito Puente !

After the death of her husband,mama Bavusi remains alone and shetries to find some human touch atthe bar of Papa Sandu. Her sons tryto make a living from day tot day.Music from Papa Wemba and TitoPuente !

Page 26: Afrika Filmfestival 2001

27

Een Angolees komt clandestien Europa binnen via de haven in Lissabon. Hijspringt uit een container, maar hij wordt opgemerkt door een politieman, vanAfrikaanse origine. Dan volgt een wilde achtervolging doorheen de stad, waarhij geconfronteerd wordt met Afrikanen die er werken. Is dit het gedroomdeparadijs ?

LE CLANDESTIN

vrijdag 4 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van en met Zeka LaplaineDemocratische Republiek Congo, 1996, 15 minStille Film

kopie: Zeka Laplaine

Un Africain arrive comme clandestinen Europe via le port de Lisbonne. Ilsort de son container et puis il estconfronté avec un policier noir qui lepoursuit dans la ville. Ainsi il voitpartout des Africains qui travaillentdur et dans des conditions pénibles.

An African arrives as a stowawaysin the port of Lisbon. As he leaveshis container he is almost catchedby a black policeman who tries toarrest this intruder. During thechase through the city the Africansees other Africans workers in poorlabour conditions. Is this paradise?

MWANA MBOKA, DE ZOON VAN HET LANDOp een dag redt Mwana Mboka het leven van een minister. Zijn leven verandertplotseling.Een Congoleze film over de straatkinderen van Kinshasa.

dinsdag 8 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van J.M. Kibushi Ndjate WootoDemocratische Republiek Congo, 1999, 14 minNederlands ondertiteld

kopie: J.M. Kibushi

Mwana Mboka c’est le titre du film,c’est aussi le nom de sonpersonnage principal, un gamin desrues comme il y en a des milliersdans toutes les grandes villesafricaines.

This movie shows the life of MwanaMboka, a streetkid of Kinshasa.

Jean-Michel en Lisette Kibushi

Page 27: Afrika Filmfestival 2001

28

ARTICLE 15 BISArticle 15 bis betekent niet alleen ‘débrouillez-vous’ één maal maar twee maal.Om je uit de slag te kunnen trekken moet je tweemaal zo slim zijn. Zeker vooreen wandelaar die tegen een muur watert waar dat ten strengste verboden isen die door de lokale ordehandhavers wordt betrapt.

Une ville africaine, sous le soleilbrûlant d’un après-midi … Un piéton,pris d’un urgent petit besoin, sesoulage près d’un mur sur lequel ilest écrit ‘interdiction formelled’uriner sous peine d’une amende de5000 francs’ …A quelques mètres de là, il y a dessoldats désabusés qui gardent larésidence d’un général … Combienl’imprudent piéton va-t-il payer ?

Article 15 bis means that you haveto be twice as normal clever to facethe absurdities of life in an Africantown.

dinsdag 8 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Balufu Bakupa-KanyindaDemocratische Republiek Congo, 1999, 15 minFrans gesproken

BALUFU BAKUPA-KANYINDA

Geboren in Kinshasa in 1957. Werd later schrijver en cineast. Hijstudeerde sociologie, hedendaagse geschiedenis en filosofie in Brussel.Hij volgde een filmopleiding in Parijs, Groot-Brittannië en de VS. In1996 realiseert hij zijn eerste fictiefilm ‘Le Damier, Papa National Oyé’die de ACCT-prijs kreeg op het Fespaco-festival 97.

Filmografie:‘Balangwa Nzembo’, ‘Thomas Sankara, le baobab de dagnoen’, ‘Le damier, PapaNationale Oyé’, ‘Dix mille ans de cinéma’, ‘Bongo libre’, ‘Article 15 bis’, ‘Watt’.

WATTdinsdag 8 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Balufu Bakupa-KanyindaDemocratische Republiek Congo, 1999, 19 minFrans gesproken

Blasty en Cély houden van elkaar maar Blasty heeft wel een tweede liefde, zijnradio... En als hij de stad rondtrekt is het met Cély én de radio, maar debatterijen raken op...

Blasty et Cély s’aiment. Mais Blastya un second amour: sa radiostéréo.... S’il doit traverser la ville,c’est avec Cély ét sa radio. Les pilessont usées...

Blasty and Cély love each other. ButBlasty has another love: his stereoradio set. To cross the town, he hasto be with Cély and the radio. Butthe batteries are out...

Page 28: Afrika Filmfestival 2001

29

LE DAMIER - PAPA NATIONAL OYEOm een slapeloze nacht door te komen speelt de president-stichter-voor-het-leven en eerste burger van ‘zijn’ land een damspel met een man uit de straatwaarvan men zegt dat hij een kampioen-alle-disciplines is. Zoals het degewoonte is in de steden wanneer spelers het damspel spelen, sturen detegenstanders verwensingen naar elkaars hoofd wanneer de ene een pion vande andere neemt. Dit maakt deel uit van het spel zoals dit in de populairebuurten wordt gespeeld. Is dit echter mogelijk wanneer de absolute Chef vanhet land aanwezig is ? Gedurende deze nacht wordt de president-stichter-voor-het-leven ‘Papa National’...

Pour meubler une nuit d’insomnie, lePrésident-fondateur-à-vie, premiercitoyen de ‘son’ pays, joue auxdames avec un ‘homme de la rue’ quel’on dit ‘champion populaire toutescatégories’ … Habituellement, dansles villes, quand les joueurss’affrontent au jeu de dames,chaque pion joué est suivi desvociférations que l’un et l’autre desadversaires se lancent à la figure.Cela fait partie des règlespopulaires du jeu, de son ambiance.Mais est-ce possible quand on esten face du Chef absolu de ‘son’ pays? Et cette nuit-là, le Présidentfondateur-à-vie devient le ‘PapaNational’ …

To while away a sleepless night, thePresident-founder-for-life, the firstcitizen of ‘his’ country playsdraughts with a man in the streetwho is said to be the popularchampion of all categories …

dinsdag 8 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Balufu Bakupa-KanyindaDemocr. Republiek van Congo, 1996, 40 minFrans gesproken

met Dieudonné Kabongo, Yves Mba, Pascal Nzonzi, JeanLa Croix Kamga

kopie: Balufu Bakupa-Kanyinda

AGHUYBelgië in de jaren tachtig. Aghuy, een jongen van twaalf woont samen met zijnoudere zus. Zijn ouders leven in een Congo in crisis en zijn niet langer meer instaat om geld op te sturen. Aghuy kan op de afgesproken dag het nodige geldniet voorleggen en wordt van school gegooid. Het heeft desastreuse gevolgen.

1ste prijs voor de beste kortfilm van het recente Festival Cinema Africano2000 van Milaan.

dinsdag 10 april om 20 u: Studio Diestmaandag 24 april om 19.30 u:

Cinecity, Aarschotwoensdag 2 mei om 20 u:

cultureel centrum Strombeekdinsdag 8 mei om 20.30 u: Westrand, Dilbeekdinsdag 8 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Djo Munga Wa TundaCongo/België, 1998, 17 minFrans gesproken, Nederlands en Engels ondertiteld

kopie: INSAS

La Belgique dans les années ’80.Aghuy, un petit garçon de douze ansvit avec sa grande soeur. Leursparents sont là-bas, dans ce Congoen crise et ne peuvent plus subvenirà leurs besoins. Aghuy est renvoyéde l’internat et découvre le mondesous des angles obscurs.

Belgium in the ’80s. A twelve yearold African boy, Aghuy, lives with hisolder sister in Belgium. The directorof the school, a priest, threatenshim, demanding the payment of theschool fees. Aghuy does not knowwere to turn because at home hissister is going through a difficultperiod. Raced by despair, Aghuyrebels and expresses his absoluterefusal.

Page 29: Afrika Filmfestival 2001

30

Van harte welkom in LeuvenSoyez les bienvenues à LeuvenHerzlich Wilkommen in Leuven

Hearty welcome in Leuven

La RoyaleHotel Grand Café

(tegenover het station)Martelarenplein 6

3000 Leuven

tel: 016/22 12 52

MensenbroedersDiestsesteenweg 104 3010 Kessel-LoTel.: 016/35 61 72 • fax: 016/35 61 73 • e-mail: [email protected]

Mensenbroeders is een niet-gouvernementele organisatie voor ontwikkelingssamen-werking met een Europese structuur, die niet partij-politiek of religieus gebonden is.Zowel in het Zuiden als in het Noorden wil Mensenbroeders de acties versterken vanlokale partners in het perspectief van een duurzame ontwikkeling en een wereldwijdesolidaire economie. Hierbij is de economie verweven in het maatschappelijk weefsel engaat ze uit van de noden en behoeften van de samenleving. Economie wordt terug indienst van de mens geplaatst.

Om dit te bereiken, bouwt Mensenbroeders aan drie netwerken, waarbinnen personenen organisaties zich kunnen informeren, kunnen uitwisselen en zich versterken. Dezenetwerken betreffen drie maatschappelijke bewegingen : « Gender en globalisering » ;« Sociale economie » ; « Leefbaar platteland »

Page 30: Afrika Filmfestival 2001

31

KAZUNGU DE METISRaphael Gengoux, was een Belgische kolonist in Rwanda. In 1946 ontmoet hijin de streek van Ndiza, de jonge Rwandese Tutsivrouw, Anastasia. Zij wordtzwanger en negen maand later wordt Georges Kamanayo geboren. De filmvertelt het verhaal van Georges Kamanayo die na vele jaren op zoek gaat naarzijn moeder in Rwanda en vader die nu ergens in Frankrijk woont.‘Ik ben 52 jaar en métis. Moeder is zwart, vader blank. Ik ben een product vanhet koloniale tijdperk. We hebben geen andere keus dan beide kleuren enculturen te integreren in een nieuwe identiteit.’

woensdag 2 mei om 22.30 u: Pangaea, Leuven

van Georges KamanayoBelgië, 1999, 52 minNederlands gesproken en ondertiteld

Au Rwanda, avant l’indépendance,l’amour entre une femme noire et unhomme blanc ne pouvait être nireconnu, ni accepté, ni même vécu.Les enfants nés de cet amourinterdit s’en trouvaient reniés.Recueillis par l’église Catholique, quitentait par là de dissimuler lesfruits du péché, ils se sontretrouvés, à l’indépendance duRwanda, sans famille, sans racines,sans pays, sans culture propre,éloignés de leur mère, sansreconnaisance de leur père, déplacésou qu’ils soient. Le réalisateur étaitde ceux-là.

Raphael Gengoux was a Belgiancolonial in Ruanda. In 1946 he met inthe region of Ndiza an youngRuandese Tutsi woman, Anastasia.She got pregnant and nine monthslater Georges Kamanayo was born.The movie tells the story of GeorgesKamanayo who is going to search forhis mother in Ruanda and his fatherwho’s living in France.

NOODKREET UIT KIVUdonderdag 3 mei om 21.30 u:

Pangaea, Leuven

van Raf CustersBelgië, 2001, 30 min (video)Frans gesproken

Vanuit Tanzanië steken we clandestien het Tanganyika-meer over naar Zuid-Kivu in Congo. Het gebied is getraumatiseerd door de terreur van debezettingstroepen uit Rwanda, Burundi en Oeganda. Kipoyo, een onderwijzer, ismet machetes gecastreerd. Tunza kon de slachting in Makobola ontvluchten.Die moordpartijen gaan tot vandaag voort, buiten dit gebied. Want dit is nueen bevrijde zone. Ze staat onder controle van de Forces d’AutodéfensePopulaire - May Mayi. Het zijn patriotten, loyaal aan de regering van Kinshasa.Zij vertegenwoordigen hier het administratieve gezag en beschermen debevolking. Maar in de vijandelijke propaganda worden de May-Mayigediaboliseerd en voorgesteld als bondgenoten van de racistischeInterahamwe. Het gevolg is dat Zuid-Kivu als een enclave afgesneden blijft vande buitenwereld. De bevolking en de tienduizenden teruggekeerde vluchtelingenhebben dringend nood aan voedsel en medicamenten.

A partir de la Tanzanie, noustraversons clandestinement le lacTangayika pour le Sud-Kivu auCongo. Cette région est fortementtraumatisée par la terreur qu’ontfait régner les troupes d’occupationdu Rwanda, Burundi et Uganda.

From Tanzania, we clandestinelycross lake Tanganyika to the South-Kivu in Congo. This province has beenseriously traumatised by the terrorof the occupying forces fromRwanda, Burundi and Uganda.

Page 31: Afrika Filmfestival 2001

32

De Leuvense derdewereldraadoverkoepelt organisaties en personen

die met de derdewereldproblematiek betrokken zijn.

De Leuvense derdewereldraad (3WR) organiseert ism de stad Leuven jaarlijks verschillendeinitiatieven met een internationale uitstraling. De 11.11.11-actie is elk jaar één van de meestgekende inzamelacties voor landen in het zuiden.Elk jaar wordt er ook een Leuvens wereldfeest georganiseerd. Op zaterdag 26 mei is het weerzover. Op de Bruul gaat dan het 13de Leuvens wereldfeest door. Dit feest brengt zuidersemuziek en dans, inhoudelijke themastands, exotische hapjes en een artisanale wereldmarkt.Daarnaast organiseert de 3WR voor de zesde keer het Afrika Filmfestival.Over al de internationaal getinte activiteiten in Leuven kan u meer lezen in ons drie-maandelijks informatieblad ‘Berichten uit de wereld’.

zaterdag 26 mei 200113de Leuvens Wereldfeest

vanaf 14u op en rond de Bruul

Meer info:Noord-Zuidwerking Stad Leuven

Diestsesteenweg 44, 3010 Leuventel.: 016/35 09 50 • fax: 016/35 98 78e-mail: [email protected]

Page 32: Afrika Filmfestival 2001

33

TERRA ESTRANGEIRA

OTOMO

Begin jaren negentig voerde de nieuw verkozen president Fernando Collor inBrazilië bijzonder drastische economische hervormingen door, die ondermeerde confiscatie van alle spaargelden inhielden. De chaos was enorm. Honderd-duizenden jonge Brazilianen ontvuchtten het land om elders hun geluk tebeproeven. Tegen deze achtergrond schetst de film de perikelen van de jongePaco. Hij wil via Portugal naar Spanje reizen, het geboorteland van zijn netoverleden moeder. In Lissabon maakt hij kennis met de jonge Braziliaanse Alexdie reeds eerder haar thuisland ontvlucht is.Grote Prijs Festival van Parijs, Festival van Rio, Festival Cinema Novo, Brugge.Nadien maakte Walter Salles het even schitterende ‘Central do Brazil’ en ‘OPrimeiro Dia’.Voor het eerst in Leuven. Een must voor cinefielen.

Après de radicales réformeséconomiques, des centaines demilliers de Brésiliens ont fui leurpays. Parmi eux, le jeune Paco, quiveut aller en Espagne en passantpar le Portugal. A Lisbonne, il faittoutefois la connaissance d’unejeune Brésilienne, Alex. Une histoirecontemporaine captivante en noir etblanc sur l’exil.

Hundreds of thousands of Braziliansflee their country in the wake ofdrastic economic reforms. One ofthe fugitives is the young Paco, whohopes to reach Spain via Portugal.However in Lisbon he meets a youngBrazilian girl called Alex.Fascinating, contemporary blackand white film on exile.

vrijdag 4 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Daniela Thomas en Walter SallesBrazilië, 1995, 110 minNederlands ondertiteld

met Fernanda Torres, Fernando Aves, Pinto, Luis Melo énmet Zeka Laplaine (Congo).

verdeler: Contact Film Cinematheek, Nederland

In augustus 1989 wordt Otomo, een Afrikaanse asielzoeker, op een tram inStuttgart aangehouden voor een paspoortcontrole. Hij slaat op de vlucht. Alstwee agenten Otomo enkele uren later willen inrekenen, steekt hij tweepolitiemannen dood met een mes en wordt hij zelf doodgeschoten. Het verhaalzorgde in 1989 voor opschudding in de hele stad.‘Otomo’ geeft een overtuigende kijk op het dagdagelijkse leven van mensenzonder papieren, die constant moeten leven met spanning en onveiligheid. Eenheel sterke film over geïnstitutionaliseerd racisme en politiebrutaliteiten.

En août 1989, cette affaire a ému lapopulation de toute une ville. Undemandeur d’asile d’Afriqueoccidentale se fait contrôler dansun tram à Stuttgart et prend lafuite. Lorsque deux policiers tententde l’arrêter quelques heures plustard, notre fraudeur, Fréderic Otomoles tue à coup de poignard et se faitensuite lui-même tuer.

August 1989. A west Africanapplicant for asylum had his ticketchecked during a tram journey inStuttgart and he run off. When anattempt was made to stop theman, Frederic Otomo a few hourslater, he stabbed two policemen todeath and then himself was shot.

maandag 7 mei om 20 u: Studioke, Leuvenwoensdag 9 mei om 22.30 u: Studioke, Leuven

van Frieder SchlaichDuitsland, 1999, 85 min

Duits gesproken - Engels ondertiteld

met Isaach de Bankolé, Eva Mattes, Hanno Friedrich

verdeler: Frieder Schlarch

Page 33: Afrika Filmfestival 2001

35

LES SIESTES GRENADINE

TRAVERSEES

Een tiental jaar geleden werd de jonge Soufiya, dochter van een Fransemoeder, ontvoerd door haar vader. Na een lang verblijf in West-Afrika, zijn ze opde terugweg naar Tunesië. Nog volledig doordrongen van de Zwartafrikaansecultuur komt Soufya toe in Tunesië. Ze begint het moeilijke maar beslistegevecht om haar beide ouders terug bij elkaar te brengen en te verzoenen, inde schoot van de Tunesische maatschappij. Die maatschappij heeft zelf noghelemaal niet afgerekend met de oude vooroordelen tegenover zwarten enchristenen.

Een Pools vluchteling en een Arabier zitten vast op de carferry tussenOostende en Dover. Ze mogen noch België, noch Groot-Brittannië binnen enzijn dus veroordeeld heen-en-weer over het kanaal te varen, tot hun dood.Wordt de Pool beheerst door de gedachte weer vaste grond onder de voeten tekrijgen, zelfs als het een wanhoopsdaad kost, de Arabier maakt zich daar nietde minste illusie over.Met ‘Traversées’ levert regisseur Mahmoud Ben Mahmoud niet alleen zijneerste langspeelfilm af, maar ook en vooral een uitzonderlijke en originelemeditatie over het thema van de verbanning, de ontworteling en over degrenzen die de bureaucratie aan het vrij verkeer van mensen stelt.Speciale Prijs van de jury (Carthago 1982), Prijs Internationale Kritiek(Fespaco 1983), Grote Prijs op het festival van de rechten van de mens(Straatsburg 1983).

Un Polonais et un Arabe sontcoincés sur le carferry Ostende-Douvres. Ils ne sont acceptés ni surle sol belge, ni sur le sol britannique,et sont condamnés à un absurde va-et-vient sur le Channel. Le Polonaisest obsédé par l’idée de retrouver laterre ferme, même s’il doit pour celase livrer à un acte désespéré.L’Arabe ne se fait quant à lui aucuneillusion.

A Polish refugee and an Arab arestuck on the Ostend-Dover carferry.They are not allowed onto eitherBritish or Belgian soil and findthemselves condemned to thisabsurd endless to-ing and fro-ing onthe Channel.

zondag 6 mei om 16 u: Studio 1, Leuven

van Mahmoud Ben MahmoudTunesië/ België, 1982, 97 minFrans gesproken/ ondertiteld

met Jaziri Fadhel, Julian Negulesco, Eva Darlan, VincentGrass

kopie: Médiateque des Trois Mondes, Paris.

vrijdag 11 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Mahmoud Ben MahmoudTunesië/ België, 1999, 90 minNederlands ondertiteld

met Yasmine Bahri, Hicham Rostom, Loubna Azabaal,Nadir Fardi

verdeler: Cinélibre

La jeune Soufiya est de mèrefrançaise mais son père Wahid l’aenlevée il y a une dizaine d’années.Ensemble, ils sont de retour enTunisie, après un long séjour enAfrique de l’Ouest. Soufiya débarqueà Tunis toute impregnée de sonhéritage africain, ce qui n’est pas dugoût de son père. Elle se sent priseau piège et réclame à présent samère. Soufiya entanne alors uncombat difficile mais déterminé pourtenter de réconcilier ses parents etpour imposer sa différence au seinde la société tunisienne qui est loind’avoir liquidé ses vieux préjugésface aux noirs et aux roumis.

Soufiya Haydar, the daughter of aFrench mother and a rich Tunisian,returns to Tunisia with her fatherafter a long stay in West Africa.Steeped in African culture, Soufiyaapproaches the Arab elements inpresent-day Tunisia with a criticalmind.

Page 34: Afrika Filmfestival 2001

37

LES DISEURS DE VERITE

CLANDESTINS

Niet alle waarheid kan verteld worden ! De Algerijnse journalist Sahafi weet ditmaar dit weerhoudt hem er niet van om satirische artikels te schrijven. Naaan enkele aanslagen te zijn ontsnapt ontmoet hij Madjid, een vriend die hemovertuigt om politiek asiel aan te vragen.Karim Traïda maakte een film over de vrijheid van meningsuiting in een Algerijeverziekt door het integrisme.

zaterdag 5 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Karim TraïdaNederland, 2000, 75 minNederlands ondertiteld, Frans gesproken/ondertiteld

met Sid Ahmed Agoumi, Mireile Perrier, Jaap Spijkers,Monic Hendrickx, Mahmoub Benyacoub

verdeler: Cinélibre

Toute vérité n’est pas bonne à dire !Le journaliste algérien Sahafi le saitmais cela ne l’empêche nullement decontinuer à écrire des articlessatiriques ! Après avoir échappé, àplusieurs attentats, il rencontreMadjid, un ami qui lui conseillevivement de réclamer l’asile politique.Karim Traïda soulève laproblématique de la libertéd’expression et de presse dans uneAlgérie muselée par l’intégrisme.

A film about the Algerian journalistSahafi.Sahafis attitude towards life andhis satirically written columnscaused several assaults on his life.

Twee mannen, twee vrouwen en twee kinderen, vreemden voor elkaar, slagen erinom zich op een cargo te verstoppen die koers zet naar Canada. Ze moetenproberen te overleven in een heel beperkte ruimte in een container. Maar dedagen gaan vooruit en de voorraden raken op. Buiten op het schip is de crewheel aandachtig: illegalen worden niet geduld op de boot.

Un groupe d’immigrants illégauxtente de quitter clandestinement laFrance. Avec l’aide d’un passeur, ilsréussissent à se glisser dans unconteneur qui est déposé au fond dela cale d’un cargo. Destination: leCanada. Deux hommes, deux femmeset deux enfants se dirigent versl’inconnu. Ils ne connaissent pas. Pasencore … Coincés dans un espacede quelques mètres carrés, les jourspassent, les esprits s’échauffent etles provisions s’épuisent.

With the help of a smuggler, a groupof illegal immigrants attempt toleave France on a cargo ship headedfor Canada. They succeed insneaking into a container which isdeposited at the bottem of theship’s hold.dinsdag 8 mei om 22.30 u: Studioke, Leuven

woensdag 9 mei om 20 u: Studioke, Leuven

van Danis Chouinard en Nicolas WadimoffZwitserland/België/Canada, 1997, 98 minFrans gesproken, Engels ondertiteld

met Ovidiu Balan, Moussa Maaskri, Simona Maicanescu,Anton Kouznetsov, Hanane Rahman, Christele Sahas

verdeler: Dschoint Ventschr AG, Zwitserland

Page 35: Afrika Filmfestival 2001

38

In de de Arabische wereld zijn er heel watvrouwelijke regisseurs actief. ‘Keid Ensa’ (La rusedes femmes) is er een mooi voorbeeld van. Defilm werd gedraaid door Farida Belyazid (Ma-rokko). De film brengt een middeleeuws sprookjevan een prins, die met de nodige hoeveelheidarrogantie een jong meisje naar zijn pijpen wildoen dansen. ‘Samia’ zou als een 21ste eeuwseversie van dat verhaal kunnen gelden. Het is eenjong meisje dat aan de verstikkende greep vanhaar broers probeert te ontsnappen en haareigen leven wil leiden.

De vzw VROUWENSTEM is een jongemulticulturele en pluralistische vereniging diede bevordering van de emancipatie nastreeftvan alle vrouwen en van de Maghrebijnsevrouw in het bijzonder.

VROUWENSTEM vzwHafida TalhouiGuerra HelimaDe Wieken 35 b12650 Edegemtel/fax.: 03.288.49.95email: [email protected]

Keid Ensa

Arabische cultuur, vrouwen en filmTraditioneel biedt het Afrika Filmfestival plaats voor films en regisseurs diebijzondere aandacht besteden aan vrouwelijke thema’s en/of onderwerpendie belicht worden vanuit een vrouwelijke invalshoek.

Een aantal Arabische vrouwelijke cineasten nemen hierin het voortouw.

Zo brengt de jonge Marokkaanse cineaste, Farida Benlyazid met Keid Ensa(La ruse des femmes) een prachtig middeleeuws sprookje van eenrijkemansdochter die ingaat tegen haar macho-arrogante omgeving. Hetverhaal eindigt zoals elk sprookje eindigt. De heldin verovert het hart van deprins van haar dromen en ze leefden nog lang en gelukkig.

De bekende Tunesische cineaste Moufida Tlatli gooit het over een meeractuele boeg. Met La saison des hommes bekijkt zij het migratieprobleemdoorheen de bril van enkele vrouwen uit eenzelfde familie. Het publiek krijgtop die manier een vrij realistisch beeld van wat vrouwen zoal ervarenwanneer zij maanden, zelfs jaren, noodgedwongen alleen leven omdat hunman als migrant elders werkt. Ook Les hommes qui pleurent, deaangrijpende documentaire van de Marokkaanse Yasmine Kassari, laat zienwelke nadelige gevolgen migratie heeft op het leven van vele Marokkaansegastarbeiders die in Zuid-Spanje in de illegaliteit belanden. Ondanks demoeilijke filmomstandigheden terplaatse, is de cineaste er goed in geslaagdom een realistisch beeld over dit thema weer te geven.

In Aid el kebir belicht Karin Albou een aantal problemen waarmee dehedendaagse vrouw in de Magreb wordt geconfronteerd. De regisseur neemthiervoor het verhaal van een jong meisje dat door haar familie wordtuitgehuwelijkt als vertrekpunt. Tegelijkertijd wordt duidelijk dat naast defamiliale druk ook sociale én politieke factoren een rol spelen in het leven vande vrouw.

Natuurlijk zijn er ook mannelijke regisseurs die heel wat aandacht bestedenaan de familiale problematiek.

Zo wordt in Bent familia (Les tunésiennes), een film van Nouri Bouzid, dedominerende mannenwereld aangevochten door drie jonge vrouwen die zelfhet heft willen in handen nemen.

De film Samia van Philippe Fauconbehandelt een gelijkaardig thema waarbijdrie zussen het opnemen tegen een al tedominerende broer. Door het beeld ook tefocussen op de mannelijke leefwereld en dedruk die zich hier van buitenaf manifesteertkrijgt het publiek alleszins een breed beeldvan de maatschappelijke contextwaarbinnen het verhaal zich afspeelt.

Ook Belkaçem Hadjadj schenkt met zijndocumentaire Une femme taxi à Sidi Bel-Abbes uitgebreid aandacht aan dedagelijkse strijd van een Algerijnse vrouwdie na het overlijden van haar mangeconfronteerd wordt met een vijandigesamenleving.

Tenslotte behandelt de Egyptische film vanArak Al-Balah, Les sueurs des palmiers, deimpact van de migratie voor een heledorpsgemeenschap. Ook hier blijven devrouwen achter. Zij leren zelfstandig leven,zonder mannen (een ongewildeemancipatie). Dit leidt tot conflicten ophet ogenblik dat hun mannen terugkeren ende draad van het leven van vóór hun vertrekwillen opnemen.

Guido Convents

Page 36: Afrika Filmfestival 2001

39

LA SAISON DES HOMMESAïcha huwde met Saïd op haar achttien. Maar Saïd vertrekt naar Tunis om erelf maanden per jaar te werken en laat zijn vrouw in Djerba achter bij zijnmoeder. Als Aicha eindelijk het leven geeft aan een zoon vertrekt ze ook naarde hoofdstad. Maar hun zoon Aziz is autistisch en Saïd verwijt dit aan zijnvrouw. Het leven in Tunis wordt snel een nachtmerrie en Aïcha heeft slechtséén droom, terug te keren naar Djerba waar het verleden herleeft en eenobsessie wordt.

Met ‘La Saison des Hommes’ snijdt Tlatli een totaal vergeten facet van demigratie aan. Op erg verzorgde wijze toont ze het leven van de dorpsvrouwendie alleen achterblijven wanneer de mannen elf maanden lang elders gaanwerken. Tlatli focust nauwgezet op de vrouwelijke personages en het publiekziet hun realiteit door de ogen van deze vrouwen. En precies dat maakt de filmzo waardevol en meer dan het bekijken waard.

‘De vrouwen - en ook de mannen - zijn weliswaar slachtoffer van tradities,maar er zijn kansen om hun leven zelf richting te geven, en die kansen moetende vrouwen grijpen. Een mooie film die je zin geeft het leven door een roze brilte bekijken, een film die je zin in het leven geeft’. (Erwin Lormans in Film, videoen Televisie, januari 2000)

dinsdag 17 april om 20 u: Studio Diestvrijdag 11 mei om 20.30 u: Westrand Dilbeekzaterdag 12 mei om 20 u: Studio 4, Leuven

van Moufida TlatliTunesië, 2000, 122 minNederlands ondertiteld

met Rabiaa Ben Abdallah, Sabah Bouzouta, GhaliaBenali, Hend Sabri.

verdeler: Progres-films

A 18 ans, Aïcha s’est mariée avecSaid. Mais onze mois par an Saïddoit travailler à Tunis, abandonnantainsi sa femme avec sa mère àDjerba. Quand enfin, Aîcha donne lavie à un fils, elle part à la capitalemais Aziz est autiste et son père lereproche à sa mère. La vie à Tunisdevient un cauchemar et Aïcha n’aplus qu’une envie, retourner à Djerbaou le passé ressurgit et devient uneobsession. Aïcha va transmettre àson fils une passion pour la laine etle métier à tisser. Il y trouvera unepaix intérieure et imposera sonexpression artistique. Quant à ses

soeurs, Meriem et Emna nées dansun monde ou seuls les garçons sontdésirés, elles vont lutter pouraffirmer leurs libertés. Les blessuresdes femmes se cicatriseront peu àpeu. Aujourd’hui, les femmes viventet aiment. La saison des hommesest définitivement révolue.

Aïcha married Saïd at 18. But Saïdhad to work in Tunis for elevenmonths per year, thus leaving hiswife behind in Djerba with his mother.Aïcha want to break with traditionand live with her husband in Tunis.

Page 37: Afrika Filmfestival 2001

41

BENT FAMILIA - LES TUNISIENNES

KEID ENSA - LA RUSE DES FEMMESAls dochter van een rijke handelaar heeft Lalla Aicha altijd gekregen wat zewou. Haar moeder stierf vroeg dus werd ze opgevoed door haar voedster DadaMbarka. Zij wordt verliefd op de zoon van de koning en zij beweert dat vrouwenintelligenter zijn dan mannen. Zij zal in een vergeetput terecht komen indien zijhaar uitspraken niet afzweert. Maar zij slaagt erin om haar standpunt krachtbij te zetten en de prins voor zich te winnen.Een mooie film gemaakt door Farida Benlyazid, een van de weinigeMarokkaanse cineastes.

Fille d’un riche marchand, Lalla Aichaa toujours obtenu ce qu’elle voulait.Ayant perdu sa mère, elle est élevéepar une nourrice, Dada Mbarka, quilui passe tous ses caprices. Un jour,alors qu’elle arrose ses plantes debasilic sur la terrasse, son regardcroise celui du fils du roi et c’est lecoup de foudre. ‘La ruse des femmes’est un film doucement acidulé auhappy end coloré.

Lalla Aicha is the daughter of a richmerchant and has always obtainedwhat she wanted in life. Having losther mother, she was brought up bythe nurse, Dada Mbarka, who givesin to all her whims. But one day hereyes meet those of the king’s son.It’s love at first sight.

maandag 7 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Farida BenlyazidMarokko, 1999, 90 minFrans ondertiteld

met Samira Akariou, Rachid El Ouali, Fatma Bensaïdane,Abderrahim Bayga

verdeler: Avé Brussel

Fatiha, Amina en Aïda zijn drie goed opgeleide vrouwen. Fatiha, een Algerijnsevluchtelinge, wacht op een visum voor Europa, Amina is gehuwd, Aïda geschei-den.Deze drie vrouwen vinden elkaar terug na een lange scheiding. Zij zijn dertigers,hebben problemen met de dominerende mannenwereld en denken na over hunleven. Ze besluiten om hun leven terug in handen te nemen zonder rekening tehouden met familiale of sociale druk.

Nourid Bouzid beschrijft het leven van vrouwen die een plaats in de samenle-ving zoeken of proberen terug te vinden.Het is zijn vierde langspeelfilm na ‘L’homme de cendres/ De man van as’(1986), ‘Les sabots d’or’ (1989), ‘Bezness’ (1991). Hij werkte ook mee aan hetscenario van ‘Halfaouine’ van Férid Boughedir en ‘Les Silences du palais ‘vanMoufida Tlatli.

Les destins croisés de troisfemmes, avides de liberté, dans laTunisie d’aujourd’hui: Aida, divorcée,Fatiha, réfugiée algérienne, etAmina, mariée...La situation de la femme en Tunisiesans voile ni cliché, mais lescontradictions d’une société quioscille entre le désir d’émancipationet les tabous ancestraux.

The situation of women in Tunesiawithout veils or clichés, but thecontradictions of a society hoveringbetween the desire for emancipationand age-old taboos. Amina comesfrom a bourgeois family and leads asilent and solitary existence. Aida isher counterpoint: divorced and witha son, she has won her freedomdespite the disapproval of others. Athird friend, an Algerian who fledfrom fundamentalist folly, completesthe trio. Aida’s strong personalityand her energy help the other twowomen react and take charge oftheir own destinies.

zaterdag 5 mei om 16 u: Studio 1, Leuven

van Nouri BouzidTunesië, 1997, 112 minFrans ondertiteld

met Amel Hedhili, Nadia Kaci, Leila Nassim

verdeler: Cinétéléfilms

Page 38: Afrika Filmfestival 2001

42

Grensstraat 1b, Leuven 3010 • tel.: 016/28 71 24 • fax: 016/28 71 00 • www.ubizen.com

Page 39: Afrika Filmfestival 2001

43

EVE’S BAYOUEven voorbij het wuivende suikerriet, te midden van geurige magnolia’s ligt hethuis van de familie Batiste. De woonst is omgeven door glamour, traditie enmysterie, typisch voor de staat Louisiana in het begin van de jaren zestig.Ondanks de aanlokkelijke en stralende omgeving verbergt het huis van deBatistes een vreselijk geheim. Aan het hoofd van de Batiste-clan staat depatriarchale Louis, een hoffelijke en charmante dokter, die door iedereenbewonderd en gerespecteerd wordt. Hoewel hij gelukkig getrouwd is met degracieuse Roz kan hij zijn voorliefde voor mooie vrouwen, vaak patiënten, nietbedwingen. En dan zijn er nog de dochters Eve en Cisely. Tijdens deze zomervan 1962 zullen deze meisjes enkele van de familiegeheimen onthullen en eenultieme poging ondernemen om de beschadigde familiebanden te herstellen.

maandag 7 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Kasi LemmonsVS, 1997, 109 minNederlands ondertiteld

met Samuel L. Jackson, Lynn Whitfield, Jurnee Smollett

verdeler: Paradiso Entertainment

Une drame familial dans la Louisianed’il y a quelque temps, vu à traversles yeux d’une enfant, Eve.Un film qui joue sur les émotions etsur les sentiments, une rareté dansla cinématographie afro-américaine.Trahisons, voudou et prophéties pourune histoire de passions ou la véritése confond.

In the summer of 1962, the Batistefamily hosts an elegant party. EveBatiste jokes with her mother, Rozand her aunt Mozelle as her father,Dr Louis Batiste dances with Mrs.Maddy Moreau. When Eve’s sisterCisely dances with her dad, shebecomes jealous and flees to thecarriage house where she fallsasleep. She awakes to see Louis andMrs Moreau en flagrante... thebeginning of a difficult period in thefamily.

D i l b e e k • A a r s c h o t

Page 40: Afrika Filmfestival 2001

44

Via ViaNaamsesteenweg 227

3001 Heverleetel.: (016) 40.40.45

Open ma - vrij 11.30 u - 2 uzat 15 u - 2 uzon 10 u - 2 u

“MAGNALIA LOQUENTES”

Translation • Languages •Communication

Sworn Translators

Losbergenlaan 18 - 3010 LEUVENPhone./ Fax.: 32.(0) 16.23.09.07

[email protected]

E e t h u i sE e t h u i sE e t h u i sE e t h u i sE e t h u i s

T o e a r e gT o e a r e gT o e a r e gT o e a r e gT o e a r e g

G r i l lT a j i n eC o u s - c o u sS p e c i a l i t e i t e n

Hoek Parijsstraat - Drie Engelenberg 53000 LeuvenReservaties: 016/23 15 55

Page 41: Afrika Filmfestival 2001

45

COMEDIA INFANTIL

KIRIKOE EN DE HEKSErgens in een klein dorp in Afrika wordt een heel klein jongetje geboren. Al snelontdekt de kleine Kirikoe dat zijn dorp vervloekt is door de vreselijke heksKaraba. Ze is een angstaanjagende vrouw die wordt bijgestaan door haargehoorzame en kwaadaardige robotten. De vloek van Karaba bestaat uit hetlaten opdrogen van de rivier, het opeten van elke man die met haar probeert testrijden en het eindeloos lastig vallen van de dorpsbewoners. Kirikoe zalproberen om de vloek te verbreken en zijn dorp te verlossen uit de handen vanKaraba de heks.Een Afrikaanse legende voor allen met prachtige kleuren én muziek vanYoussou N’Dour.

Le petit village africain ou est néKirikou est victime d’un sort jeté parKaraba, une terrible sorcièreassistée par des robots dociles etmalfaisants. Kirikou décide de briserle sort. Un conte africain pour toussur une musique de Youssou N’Dour.

Kirikou is born in a small Africanvillage which is under the spell ofKaraba, a terrible sorceressassisted by docile, evil robots.Kirikou decides to break the spell.A highly original animated film withmusic from Youssou N’Dour.

donderdag 19 april om 13 u: Studio Diestvrijdag 20 april om 13 u: Studio Diestzaterdag 25 april om 14 u: Studio Tervurenzaterdag 5 mei om 14 u: Studio 2000, Haachtzondag 6 mei om 14 u: Studio 2000, Haachtwoensdag 9 mei om 14 u:

Studio 2000, Haachtvrijdag 11 mei om 13 u: Westrand Dilbeekzondag 13 mei om 15 u: Westrand, Dilbeek

van Michel OcelotBelgië/ Frankrijk, 1998, 70 minoriginele muziek van Youssou N’Dour

verdeler: Progres-Films

Het leven van Nélio, een jonge Mozambikaan, is overhoop gehaald door deoorlog. Op een nacht hebben terroristen zijn dorp overvallen en zijn familievermoord. Ze nemen hem mee naar een opleidingskamp voor kindsoldaten maarhij slaagt erin om te ontsnappen en vertrekt naar de hoofdstad. Nélio wordtleider van een groepje straatkinderen die denken dat hij een ‘curandeiro’ is,iemand die zieken kan genezen en doden kan doen opstaan. Zijn reputatiegroeit en men vraagt hem meer en meer om hulp, maar de oorlog maakt ookhier een einde aan.

donderdag 10 mei om 22.30 u:Studio 1, Leuven

van Solveig NordlundZweden, 1997, 92 minFrans ondertiteld

met Sergio Titos, Joào Manja, Jaime Julio

verdeler: Cinema Public Films

La vie de Nélio, jeune mozambicain,est bouleversée par la guerre. Unenuit, des terroristes attaquent sonvillage et déciment sa famille.Emmené dans un campd’entraînement pour enfants-soldats, il réussit à s’échapper etgagne la capitale épargnée par laguerre. Nélio devient le chef d’unebande de gamins des rues, qui,progressivement, en viennent àcroire qu’il est un ‘curandeiro’, qu’ilpeut guérir les maladies etrepousser la mort.

Nelio, a little African boy, loses hisentire family in the Mozambique civilwar. He is taken to a training campfor boy soldiers but manages toescape and after a long run, reachesMaputo, the capital city, where hebecomes the leader of a group ofstreet children who gradually cometo believe that Nelio is a curandeiro(one who can cure diseases andraise the dead).

Page 42: Afrika Filmfestival 2001

46

OCICwenst het Afrika Filmfestival proficiat voor zijn zesde editie.

OCICL’organisation Catholique Internationale

du Cinéma et de l’audiovisuel

promoot de Afrikaanse film sinds de onafhankelijkheid van de diverseAfrikaanse landen, via

•filmfestivals en videoforums

•publicaties en colloquia

Saffierstraat 15, 1030 Brusseltel.: 02.734.42.94 fax.: 02.734.32.07

http://www.ocic.org

Het Festival cinema Africano Milanosteunt het Afrika Filmfestival

Het Festival Cinema Africano Milano wordtsinds 1991 georganiseerd door COE (CentroOrientamento Educativo).

Prijs voor de beste film 2001:‘Little Senegal’ van Rachid Bouchareb

OCIC-prijs: ‘Lumumba’ van Raoul Peck

COEVia Lazzaroni, 8 - 20124 Milano

tel.: 39.02.66.96.258www.festivalcinemaafricano.org

Page 43: Afrika Filmfestival 2001

47

DE GOUDEN VOETBAL - LE BALLON D’OR

LA VIE SUR TERREOp de vooravond van het jaar 2000, beslist Abderrahmane Sissako, eenMauritaanse cineast die leeft in Frankrijk, naar Sokolo te gaan, een klein dorpin Mali om zijn vader op te zoeken. Wanneer hij in het dorp aankomt, trekt hijandere kleren aan en zwerft op de fiets rond door de straatjes, op de pleinen,door de velden, langs de post... Onderweg ontmoet hij Nana, een meisje die ookop doortocht is. Tussen hen ontstaat er een subtiele, ludieke band. Ondertus-sen gaat in het dorp het leven verder.

‘De film is op zijn best als Sissako de beelden laat spreken. Hij hanteert dekleur als een schilder, respecteert de ziel en het ritme van de mensen die hij inbeeld brengt. Dankzij Sissako eindigt de millenium-gimmick toch met eenpositieve noot: het leven gaat door, het is zeker niet de koude drukte rond eenarbitraire kalender die daar iets aan zal veranderen.’ Patrick Duynslaegher,Knack.

Mét prachtige muziek van Salif Keita.

A la veille de l’an 2000,Abderrahmane Sissako, cinéastemauritanien vivant en France, décidede revenir à Sokolo, petit village duMali, pour retrouver son père. Ilcroise Nana, une jeune fille, elle ausside passage. Quelque chosed’impalpable et de ludique se noueentre eux tandis que dans le village,la vie continue.

At the eve of the new millenium,Abderrahmane Sissako, aMauretanian filmmaker currentlyliving in France, decides to return toSokolo, a small village in Mali, to seehis father again.

vrijdag 4 mei om 20 u:Jeugdcentrum Castelhof, Dilbeek

van Abderrahmane SissakoMauretanië, 1998, 61 minNederlands ondertiteld

met Abderrahmane Sissako, Nana Bany, MohammedSissako

verdeler: Bevrijdingsfilms (videoversie)

De twaalfjarige Bandian wil voetballer worden. Hij doet allerlei jobs om geldbijeen te sparen om zich een leren voetbal te kopen. Opeens krijgt hij een balvan een Europese dokter, Madame Aspirine. De ‘Gouden Voetbal’ is een vlotgemaakte en heel onderhoudende jeugdfilm. Grappig, ondeugend schrikt decineast er niet voor terug om enkele sociaal-economische problemen aan tesnijden. Met de rapporten in de media over mensenhandel in het voetbalmilieueen razend actuele film.

zondag 6 mei om 15 u en 20.30 u:Westrand, Dilbeek

van Cheick DoukouréGuinée/Frankrijk, 1992, 100 minNederlands ondertiteld

verdeler: Jekino

Le petit Bandian, un as du ballon,rêve de posséder un vrai ballon encuir. Madame Aspirine, un docteurvenant d’Europe, offre à Bandian leballon tant désiré. L’histoire du filmtourne autour de cet élément,porteur d’aventures et demésanventures qui voient Bandiangrimper tous les échelons jusqu’àson départ pour un club de footfrançais.

Littel Bandian, a wizard with thefootball, dreams of one day owning areal leather football.

Page 44: Afrika Filmfestival 2001

48

MahmoudBen Mahmoud

Jean-Marie Teno

Nouri Bouzid

Raoul Peck

Katinka Heyns

Zeka Laplaine

Yasmine Kassarien Nejjia Ben Mabrouk

Mweze Ngangura

Page 45: Afrika Filmfestival 2001

49

ATLANTA NEGRO: NA ROTA DOS ORIXASDeze documentaire toont de culturele band tussen Brazilië en West-Afrika. Deslaventrafiek sinds de 17de eeuw van Afrika naar de Nieuwe Wereld en deterugkeer in de 19de eeuw van voormalige slaven uit Brazilië naar West-Afrikaheeft belangrijke sporen en invloeden achtergelaten. Deze film probeert desporen en contacten tot een herkenbaar geheel samen te stellen. Het geefteen totaal ander beeld van West-Afrika.

dinsdag 8 mei om 20 u: Studioke, Leuvendonderdag 10 mei om 22.30 u:

Studioke, Leuven

van Renato BarbieriBrazilië, 1999, 52 minPortugees gesproken, Engels ondertiteld

kopie: Renate Barbieri, Itaú Cultural, Sao Paolo

Ce documentaire évoque la relationentre l’Afrique et le Brésil. Il retracel’établissement des esclaves dans leNouveau Monde et l’évolution de leurculture depuis le 17ème siècle. Puis ledocumentaire montre également lecontraire. Les anciens esclaves quiretournent (retornados) au 19èmesiècle en Afrique de l’Ouest avec leurculture brésilienne.

This documentary makes a trip, boththrough space and time, searchingfor the African origins of theBrazilian culture.

SLAVENHANDEL

‘Sankofa’ van Haile Gerima (Ethiopië, 1993) is één vande eerste Afrikaanse films waarin een slavenopstandaan bod kwam waarin aan de blanken moorddadigeklappen werden uitgedeeld. Het verhaal benadrukt datslaven niet altijd goedschiks hun lot aanvaard hebben.Daartegenover staat de nieuwe productie van RogerGnoan M’Bala (Ivoorkust) die erop wijst dat in West-Afrika van de 17de eeuw de slavernij zich kon ontwikkelenomdat Afrikanen meehielpen. De Braziliaanse productie‘Atlantico Negro: Na rota dos orixas’ blijft staan bij deculturele invloeden uit Afrika in Bahia, ooit de bakermatvan de slavenhandel in Brazilië, en bij de invloeden vanteruggekeerde Afro-Brazilianen naar de Afrikaansewestkust. Een belangrijke film voor elkeen die niet alleen

West-Afrikaanse culturele maar ook economische fenomenen wil begrijpen. De zwarte slaven op hetAfrikaanse continent hebben uit hun wortels en ervaringen een eigen kijk (cultuur) op de wereld ontwik-keld. Hierin passen ook films als ‘L’homme sur les quais’ en ‘Eve’s Bayou’.

Page 46: Afrika Filmfestival 2001

50

Netwerk Vlaanderen vzw is een pluralistische beweging rond mens- en milieuvriendelijk omgaan met geld. Zestelt de geld- en consumptiemaatschappij op een actieve manier in vraag en steunt initiatieven die werken aaneen ethische, ecologische en sociale samenleving. Netwerk wil via vorming en sensibilisering mensen aanzettentot “anders omgaan met geld”.

HET VORMINGSAANBOD VAN NETWERK VLAANDEREN

(De vermelde vergoeding voor de begeleiding van workshops en informatieve spelen is niet de prijs die de deelnemer

betaalt, maar de prijs die aan de organiserende instellingen wordt gevraagd.)

1. INFORMATIEVE SPELEN

- “Kop of Munt”: een confronterend informatief spel over geld en anders omgaan met geld. Te koop voor 484 bef

(12 ) + 121 bef (3 ) verzendingskosten.

Mogelijkheid tot spelbegeleiding vanuit Netwerk Vlaanderen mits vergoeding (3025 bef + vervoersonkosten).Meer info en bestellingen op het Netwerksecretariaat.

- “Wereld-casino” een wervelend educatief spel voor jongeren en volwassenen, groepen tussen 12 en 20 personen.

Spelbegeleiding door Centrum Informatieve Spelen (016/22 25 17) of Netwerk Vlaanderen. (duur: ongeveer 2 uur,

vergoeding: 3025 bef (75 ) + vervoersonkosten)

2. WORKSHOPS

- “Omgaan met geld anders bekeken”, over de rol van geld in de samenleving en

mogelijke alternatieven (duur: ongeveer 2 uur, vergoeding: 1513 bef (37,5 ) per

uur + vervoersonkosten)

- “Financiële speculatie”, vorming rond de vele schaduwzijden van

financiële speculatie, bedoeling van de vorming is om deze problematiek

transparant voor iedereen te maken (duur: ongeveer 2 uur, vergoeding:

1513 bef (37,5 ) per uur + vervoersonkosten)

- “Ethisch sparen en beleggen”, over het aanbod aan ethische spaar- en

beleggingsproducten.

(duur: ongeveer 2 uur, vergoeding: 1513 bef (37,5 ) per uur +vervoersonkosten)

3. CURSUS

- “Cijfers lezen en kritisch interpreteren” voor een heldere kijk op de

financiële kant van je organisatie. Je wil, met financiële kennis van zaken,

mee je zeg doen over het beleid van de organisatie waar je achter staat?

Deze vijf sessies bieden je, als financieel ongeschoolde, hiertoe de kans.

Vraag de uitgebreide vormingsfolder aan: Netwerk Vlaanderen vzw,

Vooruitgangstraat 333/9, 1030 Schaarbeek, tel: 02/201 07 70, e-mail:

[email protected], website: www.netwerk-vlaanderen.be

Netwerk Vlaanderen vzw

Vooruitgangstraat 333 - bus 9

1030 Brussel 02/201 07 70

e-mail: [email protected]

website: www.netwerk-vlaanderen.be

AFRICAN DISCOVERY&

INDIAN OCEAN

Deel onze passie voor Afrika

2001

BEGELEIDE RONDREIZENKAMPEERSAFARISINDISCHE OCEAANSELF DRIVEHUURWAGENSTREKTOCHTEN ENBERGBEKLIMMENORNITHOLOGIE

I N F O R M AT I EEmail: [email protected]

Tel.: 02 218 03 55Fax.: 02 218 10 31

Page 47: Afrika Filmfestival 2001

51

ADANGGAMANWest-Afrika in de 17de eeuw. Ossei verlaat uit protest tegen een opgelegdhuwelijk zijn dorp. De daaropvolgende nacht wordt het dorp overvallen door denaburige tiran en slavendrijver Adanggaman. Deze slavenkoning berooft enplundert met zijn Amazones de hele omgeving ter verrijking van hemzelf en zijnstam.‘Adanggaman’ levert stof tot hoog oplaaiende discussies.Afrikaanse slavendrijvers vormden een essentiële schakel in detransatlantische slavenhandel, iets wat in het collectieve geheugen wel eenswordt vergeten.

Ossei, pour s’opposer à un mariagearrangé, quitte son village mais lanuit suivante, la communauté estattaquée par le tyran voisin etmarchand d’esclaves Adanggaman.Aidé par une armée d’Amazones ilpille et dévaste tout sur sonpassage pour son enrichissementpersonnel et celui de sa tribu.‘Adanggaman’ révèle un épisodecontroversée de l’histoire del’Afrique Occidentale du 17’emesiècle, épisode qui jusqu’ àaujourd’hui a été gommé de lamémoire collective.

Ossei leaves his village out ofprotest against an arrangedmarriage. Hardly has he left thanthe vilage is conquered by theneighbouring tyrant slave driver,Adanggaman. Together with hisweltrained army of Amazones, hepillages and plunders the wholeregion to enrich himself and histribe.‘Adanggaman’ shows that blackAfrican slave drivers formed anindispensable link in the 17th centuryslave trading.

woensdag 9 mei om 22.30 u:Studio 1, Leuven

van Roger Gnoan M’BalaIvoorkust, 2000, 90 minFrans ondertiteld

met Rasmane Ouedraogo, Albertine N’Gussan, ZiabléHonoré, Goore Bi

kopie: Celluloid Dreams

Page 48: Afrika Filmfestival 2001

53

SANKOFASankofa, betekent ‘terugkeren naar het verleden om vooruit te gaan’. Mona,fotomodel, is geobsedeerd door de geesten van het verleden en zal een reisnaar het verleden ondernemen. Hier is zij Shola, een huisslavin in eensuikerrietplantage. Zij wordt verkracht door de meester van de slaven. Dewillekeur en het geweld van de meester tegenover zijn slaven leidt tot eenopstand. De slaven zetten de plantages in vuur en vlam en pakken de blankeslavendrijvers met dezelfde wreedheid aan.

zaterdag 5 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuvenzondag 6 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

van Haile GerimaEthiopië/ VS, 1993, 120 minFrans ondertiteld

met Oyafumike Ogunlano, Mutabaruka, Alexandra Duah,Mick Medley

verdeler: MH Films

Sankofa, mot Akan, signifie ‘retourau passé pour avancer’. Mona,modèle, est obsédée par les espritsdu château de Cape Coast auGhana. Elle fait un voyage dans lepassé ou elle devient Shola, esclavedomestique dans une plantation decanne à sucre. Elle est violée par lemaître des esclaves. Sonprétendant, Shango, et Nunu, unesclave africain de naissance, sonten rebellion contre le systèmed’esclavage.Hantée par les esprits venus duchâteau de Cape Coast au Ghana,une jeune femme mannequin remontele temps, endossant l’identité d’uneesclave, revivant les drames de laservitude... Une page brûlante etdouloureuse de l’histoire africaine.

Mona, a contemporary model, ispossessed by spirits lingering in theCape Coast Castle in Ghana andtravels to the past where, as ahouse slave called Shola on a sugarplantation, she is constantlyabused by the slave master. ButShola finally takes her fate into herown hands.

Page 49: Afrika Filmfestival 2001

54

Arti Mara

Groothandel in handgemaakteproducten uit

Marokko en elders.

Diestsesteenweg 1043010 Leuven

tel./fax. 25.28.90

ARTI MARA

originele keramiek

maria-teresiastraat 1233000 Leuven 016/23 94 47

Page 50: Afrika Filmfestival 2001

55

PAPA’S SONG

De zeventienjarige Tiyane speelt voetbal als de beste, is een verantwoordelijkezoon en dé hoop van de school. Tiyane lijkt niets fout te kunnen doen. Maar hijis de hormonen niet meer de baas en zijn goede vriendin Linda wordt zwanger.Maar eigenlijk is hij verliefd op de lieve Juliet, die hij op een bruiloft ontmoet.Tiyane kan niet accepteren dat hij een zoon krijgt, tot hij er op een dag toegedwongen wordt.‘Yellow Card’ toont de ontdekkingsreis van jongeren naar zelfkennis en steltdaarbij de vraag naar hun sexuele verantwoordelijkheid. Ondanks de serieuzeproblematiek (ook aids komt ter sprake) wordt de film nooit overdrevenmelodramatisch of moraliserend. De film is evenwichtig opgebouwd, prachtiggefotografeerd en voorzien van een originele soundtrack met afwisselend lokalefolk en eigentijdse afro-pop.

YELLOW CARD

De romantische thriller ‘Papa’s Song’ grijpt zowel plaats in Curaçao als inNederland. Nico is rechter en gehuwd met Shirley. Nico houdt van zijn vrouw enbrengt tijdelijk ook de zonen op van Magda, Shirley’s zuster. Als MagdaNederland bezoekt ontdekt Nico dat Shirley met haar zuster een heelgewelddadig geheim voor zich houdt. Als ook Hugo, de echtgenoot van Magdaeraan komt, verneemt Nico de verschrikkelijke waarheid.

maandag 7 mei om 22.30 u: Studioke, Leuvendonderdag 10 mei om 20 u: Studioke, Leuven

van Sander FranckenNederland, 1999, 95 minNederlands gesproken

met René Van Asten, Romana Vrede, Lisette Merenciana

verdeler: Stichting Aves, Nederland

zaterdag 5 mei om 14 u: Studio 1, Leuven

van John RiberZimbabwe, 2000, 90 minEngels gesproken

met Leroy Gopal, Kasamba Mkumba, Ratidzo Mambo,Sibangani Collin Dube, Pedzisai Sithole

kopie: Media for Development, Zimbabwe

A 17 ans, Tiyane a le monde à sespieds. Etoile montante des Hyènes,l’équipe de foot de la cité, etresponsable de la discipline au lycée,tout semble lui sourire. Il se croitau-dessus des histoires d’amour etse voit jouer un jour pour l’équipeManchester United. Mais seshormones s’agitent et une fouled’admiratrices gravite autour de lui.Notamment Linda, une amied’enfance.

At just seventeen, life is lookingpretty good for Tiyane Tsumba. He’sfit, intelligent, and it looks like he’sdestined for a leader-ship role atschool. Tiyane is also a rising star inthe township football team. In fact,everyone wants a piece of his talent- including pretty classmate Linda.But one day Linda tells him she’spregnant...

Ce thriller romantique ‘Papa’s Song’est situé en partie à Curacao et enpartie aux Pays-Bas. Le personnageprincipal est le juge néerlandais NicoVenema marié avec la douceAntillaise Shirley. Nico aime safemme et tous deux élèventprovisoirement les fils de Magda, lasoeur de Sherley. Lorsque Magda serend aux Pays-Bas, Nico découvreque Shirley partage un passéextrêment violent avec sa soeur.

The romantic thriller ‘Papa’s Song’takes place partly on Curacao andpartly in the Netherlands. Centralcharacter is Duth judge NicoVenema married to the sweetAntillean Shirley. When her sisterMagda visits the Netherlands, Nicodiscovers that Shirley shares a veryviolent secret past with her sister.

Page 51: Afrika Filmfestival 2001

Meer info op WWW.WERELDSOLIDARITEIT.BEMeer info op WWW.WERELDSOLIDARITEIT.BE

Page 52: Afrika Filmfestival 2001

57

AID EL KEBIRIn het oosten van Algerije, bereidt een familie het feest van het schaap voorhet ‘Aid el Kebir’. De vader die stervende is, wenst dat zijn jongste dochterHanifa huwt. De dochter is evenwel verliefd op haar schoonbroer die al beloofdete huwen. Na de dood van de vader wil de broer van Hanifa als verlichtefundamentalistisch despoot zich met haar leven bemoeien. In de rand van ditverhaal komt ook de spanning tussen de berbers en de Arabische bevolking totuiting.

zaterdag 5 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Karin AlbouFrankrijk/Algerije, 1998, 35 minFrans ondertiteld

verdeler: Gloria Films

Dans l’est de l’Algérie, une familleprépare l’Aid El Kebir, la fête dumouton. Le père, sur le point demourir, souhaite que sa plus jeunefille, Hanifa, se marie. Dans cetteambiance morbide et cette Algérieen crise. Hanifa fait le choix difficilede l’amour.

In eastern Algeria, a family isgetting ready for the feast of Aid elKebir. The dying father wants hisyoungest daughter, Hanifa, tomarry. In this morbid atmosphere(against the background of Algeria’spolitical troubles), Hanifa opts forlove.

Page 53: Afrika Filmfestival 2001

58

Een oud koppel neemt een trein waarvan de kijker de bestemming niet kent. Zijis blind, hij is doof. De sfeer van de omgeving roept herinneringen op - als eenecho - van hun ervaringen in een concentratiekamp waar ze werden onderwor-pen aan experimenten.Marteling en genocide zijn van alle tijden en van alle continenten: zowel in hetDuitsland van de Tweede Wereldoorlog als in het Rwanda van de jaren negentig.

ECHO

Ousman, een jonge student in Parijs, beleeft een scharniermoment in zijn leven,teruggaan naar Senegal waar hij vandaan komt, of in Frankrijk blijven.

TOURBILLONS

maandag 7 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Alain GomisSenegal/Frankrijk, 1999, 12 minkopie: Movimento Productions

Ousman, un jeune étudiantsénégalais à Paris, est en train devivre un moment critique de sa vie.

Ousman, a young Senegalesestudent in Paris is going through acritical moment in his life. Herealizes that he has to decide veryquickly whether he is still capable ofgoing back to live in his own country.

woensdag 9 mei om 20 u: Studio 1, Leuvenvrijdag 11 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

van Frederic RoullierBelgië, 1999, 14 minFrans gesprokenkopie: Frederic Roullier

Un couple âgé effectue un voyage entrain, dont on ignore la destination.Elle est aveugle, lui sourd.L’environnement visuel et sonore leurévoque, comme par écho, une périodede la vie durant laquelle ils ont étéphysiquement et psychologiquementmutilés.

An old couple makes a trip to a yetunknown destination. She is blind, heis deaf. The surrounding soundsmakes them remember the war, asan echo, when they ere subject toexperiments. Suddenly theirwarmemories become reality. Theyare still children who become victimsof genocides 50 years after thesecond World War.

Page 54: Afrika Filmfestival 2001

59

LA FALAISEDe jonge Hakim en zijn broer klimmen graag over de muur van hun stad om hieren daar een klusje te verrichten. Op het kerkhof witten ze een tombe met kalkterwijl ze nadenken over een begrafenisstoet. Aan de blinde verkoper vansterke dranken proberen ze de lege flessen terug te verkopen die ze her en derverzamelden.

vrijdag 27 april om 20 u: Studio 4, Leuven

van Faouzi BensaïdiMarokko, 1998, 18 min

kopie: Gloria Films

Le jeune Hakim et son frère aimentfranchir les remparts de la ville pouraccomplir des petits travaux.

Hakim and his brother enjoy climbingthe city walls.

Faouzi Bensaidi te gastop het festival, 27 april te Leuven

LE MURHet verhaal van een muur en zijn relatie met de mensen. Zoals een gordijnwordt de muur gedurende tien minuten gebruikt als achtergrond voor eenopeenvolging van min of meer normale scènes, uit het leven gegrepen.

vrijdag 27 april om 20 u: Studio 4, Leuven

van Faouzi BensaïdiMarokko, 2000, 10 min, stille filmkopie: Gloria Films

L’histoire d’un mur et de sa relationavec les hommes. Comme un rideau,un mur blanc sert de toile de fondpendant dix minutes à unesuccession de situations de la vieplus ou moins ordinaires.

The story of a wall and itsrelationship with people. Like atheatre curtain, a white wall is thebackground for ten minutes to aseries of real life situations that aremore or less ordinary.

Page 55: Afrika Filmfestival 2001

60

WE ARE ALL ALIKE INSIDE

LE CINEMA AFRICAIN ?Een manifest of een momentopname ?Opgenomen tijdens het Fespaco-festival 99 heeft deze film slechts éénambitie: een stem geven aan diegenen die van cinema hun beroep hebbengemaakt. Wat ook de omstandigheden mogen zijn.

Manifeste ou mise au point ?Pas de quoi se réjouir à l’horizon2000 pour de nombreux cinéastesd’Afrique, et pourtant …Tourné pendant le Fespaco 99, cefilm n’a pour autre ambition que dedonner la parole à ceux qui font ducinéma leur métier quelqu’en soientles conditions.

This film was shot at the Fespaco-festival in 1999 and its soleambition is to give a voice to thosewho have devoted their careers tofilm making. Under whatevercircumstances.

zaterdag 12 mei om 20 u: Studio 4, Leuven

van F. KotlarskiFrankrijk, 1999, 6 minNederlands ondertiteld

kopie: Bevrijdingsfilms

‘Binnenin zijn we allemaal dezelfde’. Dit is de conclusie van een één-minuut-durende film ‘Covered with chocolade’. Een polyfonische oproep voor tolerantieen verdraagzaamheid over heel de wereld.

Des boules enrobés de chocolat detrois couleurs différentes s’agitentet s’énervent mutuellement pour finirpar se disputer âprement … Appelpolyphonique à la tolérance et à lacompréhension dans le monde entier.

Wildly scurrying chocolate whips inthree different colours get into avicious fight … A many-voicedappeal for greater tolerance andunderstanding everywhere in theworld today.

van Ansgar AhlersDuitsland, 2000, 1 min

kopie: Ansgar Ahlers

Idrissa Ouadraogo

Oproep voor meer tolerantieVAN BINNEN ZIJN WIJ ALLEMAAL GELIJK

Covered with chocolate doet een oproep voor meer tolerantie maar is terzelfdertijd ook middel om dehulporganisatie World Vision financieel te steunen. De film is ook de basis van een uitgebreid project rondtolerantie in Duitsland en de prent wil er ook jongeren motiveren om rond het thema tolerantie op de meestverscheidene wijzen te werken. Deze op het Berlijns filmfestival vertoonde film maakt deel uit van een veelbreder Tolerantienetwerk met scholen, verenigingen, een discussieforum, jonge musikanten en jongekunstenaars. Voor meer informatie klik dan aan op de Project-Homepagewww.voninnensindwirdochallegleich.de of schrijf naarThomas Engbers & Caterina MetjeAm Deverhafen 2, 26871 Papenburg, Duitsland, Tel. 00 49 4961 8390023

Page 56: Afrika Filmfestival 2001

61

QUAND LES HOMMES PLEURENT

UNE FEMME TAXI A SIDI BEL-ABBESNa het overlijden van haar man moet Choumicha, moeder van drie kinderen,dringend een job vinden. Ze wordt de enige vrouwelijke taxichauffeur van SidiBel-Abbès. De film toont in welke moeilijke omstandigheden zij een beroepuitoefent die eigenlijk voor mannen gereserveerd en dit in een stad waar hetfundamentalisme door geweld zijn wetten probeert op te leggen.Choumicha laat ons de stad ontdekken, confronteert ons met de vele entegengestelde facetten in deze samenleving en leert ons andere vrouwenkennen die ook, zoals zij, een strijd voeren voor meer vrijheid.

A la mort de son mari, Choumicha,mère de trois enfants, doit trouverun emploi et devient la seule femmetaxi de Sidi Bel-Abbès. Le filmmontre les conditions danslesquelles elle exerce son travailréservé a priori aux hommes par cestemps ou l’intégrisme essaie, par laviolence, d’imposer sa loi. Choumichanous fait découvrir la ville, nousconfronte aux visages multiples etcontradictoires de cette société etnous mènera, au gré de ses périples,à la rencontre d’autres femmes, quicomme elle, mènent le combat pourplus de libertés.

maandag 30 april om 22.30 u:Pangaea, Leuven

van Belkacem HadjadjAlgerije, 2000, 52 minFrans gesproken/ ondertiteld

verdeler: Les films de la Paserelle

Deze actuele documentaire toont de brutale uitbuiting van illegale emigrantenin Zuidelijk Europa. Kassari trok naar het zuiden van Spanje om de situatievan Marokkaanse illegale arbeiders te onderzoeken. Bepaalde regio’s behorenondertussen tot de rijkste van Spanje, en toch is het racisme er sterkverspreid. De illegale migranten worden er enkel getolereerd omwille van hunproductiekracht en op voorwaarde dat ze onzichtbaar blijven. De Spaansewerkgevers zijn uit opportunisme tegen de regularisatie van de arbeiders,werkkrachten die ze nochtans broodnodig hebben. Geregulariseerde arbeidershebben immers recht op een minimumloon en sociale voorzieningen.Kassari werd voor de camera met de dood bedreigd indien ze over deze feitenzou berichten.

Chaque année, 30.000 Marocainstraversent le détroit de Gibraltar,14.000 sont renvoyés, 1.000meurent noyés, 15.000 parviennentà s’installer. Derrière cesstatistiques, ce sont des personnesà la vie souvent brisée que lacinéaste tente de cerner. Ces‘hommes qui pleurent’, ce sont destravailleurs marocains venuschercher meilleure fortune enEspagne et qui découvrent l’impassedans laquelle ils se trouvent. Carl’Eldorado devient vite un bagne.Chaque année, trente milleMarocains traversent le détroit deGibraltar pour entrer clandestine-

ment en Espagne. La moitié d’entreeux est interceptée et renvoyéedans son pays. Un milier meurt,noyé, entassé dans des barquesmoteur. La réalisatrice a passé unété dans la région de Murcie et agagné la confiance de cestravailleurs clandestins, en lesécoutant, sans les interrompre.

Each year, 30.000 Moroccanscross the Strait of Gibraltar,14.000 are sent back, 1.000 drown,15.000 manage to set themselvesup. Behind these statistics, thefilmmaker tries to define the oftenwrecked lives of these peoples.

maandag 30 april om 20.30 u:Pangaea, Leuven

van Yasmine KassariMarokko/België, 1999, 57 minFrans gesproken, Nederlands ondertiteld

verdeler: Bevrijdingsfilms

When her husband dies, Sumicha,the mother of three children, has tofind a job. She becomes a taxi driver,a profession previously only for menin a town, Sidi Bel-Abbès, wherefundamentalism is trying to imposeits law with use of violence.

Page 57: Afrika Filmfestival 2001

62

SchoolvoorstellingenDe drie festivals met aandacht voor de niet-westerse film die jaarlijks te Brugge, Turnhout en Leuven plaatsvinden, stellen een zorgvuldig enrepresentatief overzicht voor van de filmproductie in Afrika, Azië en Latijns-Amerika.

De festivals bieden eveneens een educatief luik aan. Onder de gezamenlijke noemer GAASAM MUDA (letterlijk : schaduwen snijden) kunnenleerkrachten kennismaken met 12 films uit vier continenten. Bij elke film is zowel voor de leraar als voor de leerling een pedagogisch dossiersamengesteld.

Tijdens het AFRIKA FILMFESTIVAL vertonen we in Leuven, Aarschot, Diest, Haacht, Tervuren en Dilbeek een aantal films voor lagereschoolkinderen en scholieren.Meer informatie bij de verantwoordelijke van de diverse steden.

Algemene informatie over deze pedagogische dossiers:

Gaasam Mudapa de WarandeWarandestraat 422300 Turnhouttel.: 014.41.94.94fax.: 014.42.08.21e-mail: [email protected]: www.opendoek.be

Ook het Vlaams Centrum voor Kinder- en Jeugdfilm heeft heel goede pedagogische dossiers

Vlaams Centrum voor Kinder- en JeugdfilmPaleizenstraat 1121030 Brusseltel.: 02.242.64.41fax.: 02.242.74.27e-mail: [email protected]

Kirikou en de heksLe grand blanc de Lambaréné

LumumbaDe gouden voetbal

Page 58: Afrika Filmfestival 2001

63

THE BLACK WEST

LEZINGEN ENDISCUSSIENAMIDAGWagehuys - Cultureel centrum Leuvendonderdag 26 april om 15 u en om 17 u 30.

Lezingen (in het Frans en in het Nederlands) over ‘The Black West’ over ‘Lerégiment noir’ (H. Bauchau) en ‘Cinémas’ (T. Monémembo).

Lezing van ACHILLE NGOYE (Congo) over eigen werk.Achille Ngoye is geboren in Kinshasa maar woont en werkt in Parijs. Alsjournalist was hij een van de eersten die in de jaren ’80 over Afrikaansemuziek schreven (om in Libération en Actuel). Als romancier publiceerde hijo.m. ‘Agence Black Bafoussa’ en ‘Sorcellerie à bout portant’ (beiden in deSérie-Noire-reeks van Gallimard), ‘Yaba Terminus’ (uitgeverij Le Serpent àPlumes) en het stadsproject ‘Kin-La-Joie’ (uitgeverij L’Harmattan). Zijntijdschrift Jeunes pour jeunes had sterke wortels in de Congolese stads-cultuur, waar het ‘recyclen’ van de Far-West-mythologie een centrale plaatsbekleedde.

Lezing van MYRIAM WATTHEE-DELMOTTE (UCL) over ‘Le régiment noir’ vanH. Bauchau.Henri Bauchau is een éminence grise uit de Belgische letteren, zowel binnenhet proza als binnen de poezie. Zijn roman ‘Le régiment noir’ is een mijlpaalin de Belgische romanliteratuur. Via het levensverhaal van een Belgischeemigrant naar Amerika en zijn strijd voor de bevrijding van de slaven,schetst Bauchau het beeld van iemand voor wie het zoeken naar de eigenidentiteit en vooral de problematische relatie met de vader de achtergrondvormt voor een passionele ontmoeting tussen wit en zwart.

Aansluitend debat. Inkom op de lezingen gratis.

Op woensdag 25 en donderdag 26 april organiseren het Instituut voorCulturele Studies en het Departement Culturele Antropologie van de K.U.Leuven in samenwerking met het CC Leuven, het Vlaams Filmmuseum en hetAfrika Filmfestival een filmcyclus met zowel klassieke als minder bekende filmsrond het thema van de ‘black cowboy’. Centraal hierbij staat de representatievan de zwarte in de westerntraditie. Daarnaast is er aandacht voor de manierwaarop de western-traditie in de niet-westerse cinema is heropgenomen en,natuurlijk, getransformeerd.Bij het filmprogramma, dat twee avondvullende coktails aanbiedt, hoort ookeen studienamiddag (26 april) georganiseerd door prof. Filip De Boeck en prof.Jan Baetens, met een aantal korte lezingen en discussies over films uit dereeks.

woensdag 25 april14 u RIDE WITH THE DEVIL (Ang Lee, VS)20 u LE RETOUR DE L’AVENTURIER

(Mustapha Alassane, Niger)BLAZING SADDLES (Mel Brooks, VS)

donderdag 26 april20 u GLORY (Edward Zwick, VS)

Page 59: Afrika Filmfestival 2001

64

RIDE WITH THE DEVIL

BLAZING SADDLESWesternparodie die zich afspeelt in een stadje waar iedereen Johnson heet enwaar de komst van de spoorweg een directe bedreiging voor de inwoners is. Omde mensen uit hun huizen te verdrijven, laat Haedly Lemar, een onfris politicus,een aantal handlangers de boel op stelten zetten. Wanneer de sheriff wordtvermoord, eisen de bewoners de aanstelling van een nieuwe kracht. Hedley kande Gouverneur ervan overtuigen de eerste zwarte sheriff aan te stellen. Deman in kwestie is een verfijnd stadsmens van wie de slechterikken geen enkeletegenstand verwachten.

Un des westerns les plus parodiquesjamais tournés. Une petite ville oùtout le monde s’appele Johnson doitdisparaître pour la construction d’unchemin de fer. A fin de s’emparer desterres de habitants, Headly Lemar,un homme aux connectionspolitiques très louches, envoie seshommes de main à la ville avec lamission d’y rendre la vie impossible.Après le meurtre du shérif, leshabitants demandent qu’on ennomme un nouveau.Hedley convainc le gouverneur denommer le premier shérif noir de toutl’Ouest. Bart est un citadin raffiné,mais il ne fera pas vraiment ce qu’onattend de lui …

The Ultimate Western Spoof. Inorder to grab their land, HedleyLemar, a politically connected nastyperson, sends in his henchmen tomake the town unlivable. They getthe first black sheriff in the west.Bart is a sophisticated urbanitewho will have some difficulty winningover the townspeople.

woensdag 25 april om 20 u:Vlaams Filmmuseum, Leuven

van Mel BrooksVS, 1974, 93 minNederlands ondertiteld

met Cleavon Little, Gene Wilder, Slim Picken, HarveyKorman, Madeline Kahn, Mel Brooks

Jake Roedel en Jack Bull Chiles zijn twee vrienden uit Missouri. Wanneer deburgeroorlog uitbreekt en Jacks vader wordt vermoord, duiken ze onder ommee te vechten met de ‘Bushwackers’, een groep ongeregelden die de kant vanhet Zuiden heeft gekozen. Een van de groepsleden is Daniel Holt, een vrijgela-ten zwarte slaaf die niet los kan komen van zijn vroegere meester. De groepwordt geholpen door een zuidelijke weduwe, Sue Lee, die de minnares wordt vanJack. Als deze laatste zwaar gewond raakt, neemt Jake de vrouw mee naarhet Zuiden om haar in veiligheid te brengen. Jake die 19 jaar oud is, moet zichvragen stellen over zijn leven en beslissen of hij verder strijdt.

Jake Roedel et Jack Bull Chiles sontdeux amis vivant dans le Missouri aumoment ou éclate la Guerre civile. Lepère de Jack Bull est tué par dessoldats de l’Union, ce qui pousse lejeune homme à rejoindre les‘Bushwackers’, des guérillerosdéfendant la cause du Sud. L’und’eux est un noir, Daniel Holt, quireste lié à l’homme qui lui a rendu laliberté.

Jake Roedel and Jack Bull Chiles arefriends in Missouri when the CivilWar starts. Jack Bull’s dad is killedby Union soldiers, so the young menjoin the Bushwackers, irregularsloyal to the South. One is a blackman, Daniel Hot, beholden to theman who bought his freedom.

woensdag 25 april om 14 u:Vlaams Filmmuseum, Leuven

van Ang LeeVS, 1999, 138 minNederlands ondertiteld

met Skeet Ulrich, Tobey Maguire, Jewel Kilcher, JeffreyWright, Simon Baker

Page 60: Afrika Filmfestival 2001

65

LE RETOUR DE L’AVENTURIER

GLORY

Bij zijn terugkeer uit de Verenigde Staten biedt Jimmy, een jongeman uit Niger,aan zijn vrienden uit zijn geboortedorp cowboykleding aan. Dit klein groepje,gekleed als Amerikanen uit de Far West, verandert dra in een gang, die debewoners terroriseert en de autoriteit van de dorpschef betwist.

woensdag 25 april om 20 u:Vlaams Filmmuseum, Leuven

van Mustapha AlassaneNiger, 1966, 34 minFrans gesproken

kopie: POM Films

De retour d’un voyage aux Etats-Unis, Jimmy, un jeune Nigérien, offreaux amis de son village natal desvêtements de cow-boy. Cette petitebande attifée comme desAméricains du Far West setransforme alors en un redoutablegang, terrorisant les habitants,contestant l’autorité du chef duvillage.

Back from the USA, Jimmy a youngman from Niger offers to his friendssome presents, such as cowboy-clothing.Dressed as cowboys, Jimmy and hisfriends transform themselves into acowboy-gang. They terrorise thevillage and don’t hesitate toquestion the autority of the head ofthe village.

Deze film is gebaseerd op de correspondentie van kolonel Robert G. Shaw, eenofficier van het noordelijke leger die onder de burgeroorlog vrijwillig hetcommando nam over het eerste regiment zwarte soldaten. De film beschrijftzijn strijd tegen de vooroordelen uit beide kampen, die van het zuiden (waarmen orders had gegeven de officieren van zwarte soldaten te doden), maarook die van het noorden.

Ce film est basé sur lacorrespondance du colonel RobertG. Shaw. Officier de l’armée del’Union durant la Guerre civile, Shawavait accepté de diriger la toutepremière compagnie de soldatsexclusivement noirs. Dans cettefonction, il a dû se battre aussi biencontre les préjugés de l’ennemi (quiavait reçu des ordres pour tuer tousles officiers encadrant des soldatsnoirs) que contre ceux de sespropres collègues.

Based on the letters of ColonelRobert G. Shaw. Shaw was anofficer in the Federal Army duringthe American Civil War whovolunteered to lead the firstcompany of black soldiers. Shaw wasforced to deal with the prejudices ofboth the enemy (who had orders tokill commanding officers of blacks)and of his own fellow officers.

donderdag 26 april om 20 u:Vlaams Filmmuseum, Leuven

van Edward ZwickVS, 1989, 122 minNederlands ondertiteld

met Matthew Broderick, Denzel Washington, Cary Elwes,Morgan Freeman

Page 61: Afrika Filmfestival 2001

66

Page 62: Afrika Filmfestival 2001

67

1

2

3

4

7

6

5

1. Claudia Cardinale in ‘Un été à la Goulette’2. Mariam Kaba3. Marianne Jean-Baptiste (links) in ‘Secret and Lies’4. Isaach de Bankolé in ‘Otomo’5. Amel Hedhili (links) in ‘Bent Familia’6. Dieudonné Kabongo in ‘Le Damier’7. Cathy Tison in ‘Mona Lisa’8- 9. Roscdy Zem en Fadila Belkebla in ‘Vivre au Paradis’10. Eriq Ebouaney11. Mouna Fettou in ‘Femmes et femmes’12. Nour el Chérif in ‘Al Massir’13. Gérard Essomba in ‘Pieces D’Identités’14. Dominique Mesa in ‘Pieces D’Identités’

Page 63: Afrika Filmfestival 2001

68

8

910

12

13 14

11

Page 64: Afrika Filmfestival 2001

69

DE PLAATS VAN DE ACTEUR VAN AFRIKAANSE ORIGINE OP DE EUROPESESCHERMEN (België, Frankrijk,Groot-Brittanië)

LA PLACE DES COMEDIENS D’ORIGINE AFRICAINE SUR LES ECRANS D’EUROPE(Grande-Bretagne, France, Belgique)

THE AFRO-ACTOR IN THE EUROPEAN FILM

Programma:

11 u ‘Classified X’ van Mark Daniels (VS)

14 u Inleiding door- Menelik SHABAZZ, hoofdredacteur van ‘Black Film

maker Magazine’ (Groot-Britannië)- Sylvie CHALAYE, redactrice van ‘Africultures’,

prof. universiteit van Rennes (Frankrijk)

15 u Nadien komen enkele acteurs en actrices aan bod.

- Dieudonné KABONGO(‘Pièces d’Identités’, ’Lumumba’, ‘Le damier’, …)

- Eriq EBOUANEY (‘Lumumba’, ‘Villa Mon Rêve’, …)- Faouzi BENSAIDI (‘Mektoub’)- Amid CHAKIR (‘Brussels by night’)- Gerard ESSOMBA (‘Pièces d’Identités’)

17 u Een nieuw productiefonds voor films van het zuiden inBelgië, door Walter PROVO, Cinema Novo

Het einde is voorzien om 18 u

moderator: Jean-Pierre Jacquemin

zaterdag 28 aprillokaal MSI 00.28 - Ravenstraat, K.U.Leuven(achter Universiteitsbibliotheek, Ladeuzeplein, op 500 mvan het station)

De voertaal van de studiedag is Frans en Engels.

Een organisatie ism Black West en Culturele Studies (K.U.L.).

Enkele jaren geleden brak er een relletje uitbij de VRT. In een populaire misdaadserie‘Heterdaad’ die zich in het multicultureleBrussel afspeelt, er geen relevante rol wasweggelegd voor een Marokkaan, Congolees,Chinees of Pakistaan,... bevolkingsgroependie nochtans deel uit maken van het stads-beeld en het leven. Toch zijn er in ons landafro-acteurs werkzaam. Zo ging in ‘Brusselsby Night’ (1983) van Marc Didden dehoofdrol al naar Amid Chakir.Eén van de meeste gevraagde acteurs is dein Brussel wonende Franstalige CongoleesDieudonné Kabongo. Hij speelde onder meereen rol in de VTM-serie ‘Diamant’, speeldeeen Afrikaanse priester in ‘Piecesd’Identités’ en dictator in ‘Le Damier’. LucPien gaf ook in zijn film ‘La Sicilia’, waarin demigrantenproblematiek toch het kadervormt, eveneens een belangrijke rol aan deAfrikaanse acteur Hubert Koundé.Helaas blijft tot op vandaag het optredenvan afro-acteurs in de Belgische en zelfsEuropese media gewoonweg ondermaats.Bovendien stellen die acteurs zelf dikwijlsvast dat als zij dan al voor een aantalproducties worden gevraagd, ze vaakstereotype rollen moeten vertolken diecliché-bevestigend werken: de zwarteprostituée, de Magrebijnse crimineel, deonderdrukte moslimvrouw, de amperNederlandskundige migrant,...Mark Daniels maakte samen met Melvin vanPeebles over deze rolbevestiging in deAfrikaanse film de bekende documentaire‘Classified X’. Met deze productie zal destudiedag geopend worden.Voor de studiedag werden enkele expertenterzake uitgenodigd nl. Sylvie Chalaye(Frankrijk) en Menelik Chabazz (Groot-Brittannië).In het kader van de afro-acteur in deEuropese film, staan er films uit Duitsland(Otomo), Frankrijk (Samia) en Nederland(Papa’s Song) op het menu.

Page 65: Afrika Filmfestival 2001

70

CLASSIFIED XMelvin Van Peebles is een van de pioniers van de Amerikaanse Afro-film, die inde Verenigde Staten voor zijn werk eind jaren zestig en begin van de jarenzeventig als X (ontoelaatbaar) werd gecensureerd. Melvin produceerde enregisseerde de eerste Afro-Amerikaanse film ‘Sweet Sweetback’s BaadassssSong’ en het werd een ongehoord commercieel succes. Van Peebles werd dewegbereider voor een gehele reeks Afro-films zoals ‘Shaft’ en voor regisseursals Spike Lee. In ‘Classified X’ analyseert hij op welke wijze de zwarte in deAmerikaanse film sinds de beginjaren werd geportreteerd als eentweederangsfiguur die geheel ten dienste staat van de blanke Amerikaan. Datdit soms tot erg absurde situaties leidt in films maakt Van Peebles duidelijkmet tal van filmfragmenten. Zelfs de ‘correcte’ en ‘maatschappijkritische’Stanley Kubrick krijgt een veeg uit de pan. Deze film is van uitzonderlijk belangomdat hij precies de heersende ideologie (racistische) van de Amerikaansefilmindustrie, met een enorme invloed overal in de wereld, op degelijke onder-bouwde wijze op de korrel neemt.

L’oeuvre de Melvin Van Peebles, undes pionniers absolus de cinéma noiraméricain, avait été classé X par lacensure américaine. Melvin, lemetteur en scène de ‘SweetSweetback’s Baadassss Song’ nousaccompagne dans un voyagefascinant à travers lareprésentation des Noirs dans lesfilms de Hollywood. Mais il ne secontente pas de polémiquer sur lesclichés des mamies, des noirs fidèlesou des noirs-singe. Il aussi va audelà et attaque ces filmspolitiquement corrects qui sont lesporte-drapeaux d’une Amériqueprogressiste.

The films by Melvin van Peebles,absolute pioneer of American blackcinema, were classified X by theAmerican censors. Melvin takes uson a fascinating journey through therepresentation of blacks inHollywood cinema.

zaterdag 28 april om 11 u: MSI, Leuven

van Mark DanielsVS, 1997, 52 min (video)Engels gesproken, Frans ondertiteld.

met Melvin van Peebles

kopie: Les films d’ici

Sylvie ChalayeSylvie Chalaye is auteur en coördinatrice van verschillende boekenen artikels met aandacht voor het beeld van de zwarte in hettheater, film en televisie. Waaronder ‘Noir au nègre, l’image du Noirau théâtre de 1550 à 1960' (L’Harmattan, 1998), ‘Tirailleurs enimages’ (Africultures, nr 25, février 2000), ‘Acteurs Noirs’(Africultures nr 27, avril 2000) en ‘Nègres en images’ (te verschij-nen bij l’Harmattan).Ze is ook lector aan de universiteit van Rennes 2, waar zij hetdepartement Arts du Spectacle leidt. Ze doceert er geschiedenisen esthetiek van het theater en leidt een seminarie over dehedendaagse dramaturgie van Franstalig Zwart-Afrika. Zij werktmee aan ‘Théâtre/Public’ en aan het tijdschrift ‘Africultures’.

Sylvie Chalaye

Page 66: Afrika Filmfestival 2001

71

DE CINEMA VAN HET GHETTO ONTVLUCHTENDZwart Amerika, het is een kleur noch een verschil. De Afro-Amerikaan is voor alles een Amerikaan ! In mijn ogen lijkt de discri-minatie waaronder de film lijdt, die men zwart Amerikaans noemt, in essentie te zijn ontstaan vanuit een economischecensuur. De cultus van het Vrijheidsbeeld lijkt zich hier te versterken in een niet minder grote verering voor ... de dollar. Hetverdienen van dollars aan de film is slechts mogelijk wanneer het hart van het grote publiek geraakt wordt. Muziek, literatuuren theater luisteren naar dezelfde bestsellerskoers. Om evidente redenen kan men niet anders omgaan met film, de zwarteevenmin als de blanke. In realiteit, ik zeg het u, de ‘goede wilde’ blijft wild als hij de regels van het spel niet aanvaardt. Als eenzwarte cineast een volledig blank maar toch ook een voor de Hollywood industrie volledig vreemd onderwerp voorstelt, zal hijniet meer of niet minder succes hebben dan een blanke cineast met hetzelfde scenario. ‘Populair denken’ is dus het enigepaswoord in het Amerikaanse cultureel universum. …/… Als een zwarte cineast zijn kans waagt met een film voor een brederpubliek dan het zwarte, dan garandeer ik dat de industrie zich aan hem interesseert. Zo zijn ‘She gotta have it’ van Spike Leeen ‘Hollywood Shuffle’ van Robert Townsend de grote sleutels voor de officierspoorten en voor de televisie. Het geld en demoraal geven elkaar in de Verenigde Staten met sereniteit de hand. U zegt mij dat het racisme bestaat ? Uiteraard, maar deéchte kleur is groen ! Zoals het dollarbiljet.Melvin Van Peebles, 1987 (CinémAction, Cerf, 1988)

Menelik Shabazz

Writer/Director/Producer Menelik Shabazz, has been working in the British filmindustry since he left the International Film School in 1975. He has worked intelevision producing programmes for BBC, Channel Four and ATV.

He is best known for his award winning and internationally acclaimed featurefilm, Burning an Illusion’ (1982). In 1996, Shabazz won the Prized Pieces, aNational Black Programming Consortium award in the United States for hisBBC drama/documentary ‘Catch A Fire’ (1996).

Shabazz was the founder of the Ceddo Film Video Workshop in 1982. Ceddo wasone of the first to be involved in film/video-training, screenings andpresentations which included filmmakers like Spike Lee and Euzhan Palcy.Production included ‘Street Warriors’, ‘Omega Rising’, ‘The Peoples Account andShabazz’s Time’ and ‘Judgement’ (1988). Ceddo along with Black AudioCollective and Sankofa forged new styles and awareness.

Shabazz is also the Editor of the ‘Black Filmmaker magazine’. Black Filmmakeraims to create a forum and profile for black filmmakers in the UK andinternationally. He is also the Executive Director of the International FilmFestival in London.

REFUSANT LE CINEMA DE GHETTO

Noir Américain, ce n’est ni une couleur, niune différence. Le Noir Américain est avanttout un Américain ! A mes yeux ladiscrimination dont paraît souffrir le cinémaque l’on dit ‘noir Américain’ relèveessentiellement d’une censure économique.Le culte de la Statue de la Liberté se doubleici d’une non moins grande vénération pour… le dollar. Le mérite de ce dollar au cinéma,c’est qu’on ne peut l’obtenir qu’en touchantle coeur du plus vaste public.La musique, la littérature, le théâtrefonctionnent à la course au best-seller. Pourdes raisons évidentes, il ne peut en allerautrement avec le cinéma, le noir comme leblanc. En vérité, je vous le dis, le ‘bonsauvage’ restera sauvage s’il n’acepte pasles règles de ce jeu ! Si un cinéaste noirpropose un sujet tout à fait ‘blanc’ maisaussi tout à fait ésotérique à l’industriehollywoodienne, il n’aura ni plus ni moins desuccès qu’un cinéaste blanc avec le mêmescénario.Penser ‘populaire’ voilà le seul mot de passede l’univers culturel américain …/… Si uncinéaste noir atteint avec un film uneaudience au-delà du seul public noir, je vousgarantis que l’industrie s’intéressera à lui. Apreuve ‘She gotta have it’, de Spike Lee et‘Hollywood Shuffle’ de Robert Townsend,devant qui se sont grandes ouvertes lesportes des majors et de la télévision. Le fricet la morale se donnent, aux USA, la mainavec sérénité. Vous me dites que le racismeexiste ? C’est vrai, mais sa vraie couleur,c’est le vert ! Comme le billet.’Melvin Van Peebles, 1987 (CinémAction, Cerf,1988)

Page 67: Afrika Filmfestival 2001

72

PIERRE HAFFNER (1943 - 2000)

Vorig jaar was de bekende Franse filmkenner, prof. Pierre Haffner, aanwezig op de studiedag van onsfestival. De contacten met Pierre Haffner dateren echter al van veel vroeger. Hij publiceerde een zeergroot aantal artikels over Afrikaanse film in onder meer ‘Le Film Africain’, ‘Le Monde’, ‘Ecransd’Afrique’, ‘CineMedia’, enz. Hij was een beminnelijk, discreet en altijd goedgemutst man, die alsmoderator bij rondetafelgesprekken erg gewaardeerd werd. Met België en haar koloniaal verleden had hijeen bijzondere band. Begin jaren zeventig verbleef hij geruime tijd in Kinshasa waar hij ook zijn echtge-note leerde kennen. In de Congolese hoofdstad organiseerde hij toen ondermeer de filmprogrammatie inhet Frans cultuurcentrum. Hij werd er bevriend met een van de grote figuren uit de Belgische missie-film, de missionaris Alexander Van Den Heuvel. Samen ontmoetten ze ook Sembene Ousmane inKinshasa en hielden ze voor een enthousiast Congolees publiek discussies over de toen nog jongeAfrikaanse film. Nadien bleef die Afrikaanse film Pierre Haffner dusdanig boeien dat hij een vaste gastwerd op filmfestivals als Carthago, Ouagadougou, Milaan en Amiens. Met André Hardies publiceerde hijin Brussel ondermeer ‘Regards sur le cinéma Negro-Africain’. Aan de universiteit in Straatsburgdoceerde hij niet alleen over Afrikaanse film, maar over film in het algemeen en de geschiedenis van hetmedium in het bijzonder. Vorig jaar beloofde hij dat hij in 2001 in Leuven op de volgende studiedag weerpresent zou zijn. Zijn plotse en overwachte dood in november 2000 heeft zulks verhinderd.

Guido Convents

Page 68: Afrika Filmfestival 2001

73

GASTEN VAN HET FESTIVAL

We verwelkomen ondermeer volgende gasten:

cineasten:Mohamed Bouamari AlgerijeFaouzi Bensaïdi MarokkoKarim Traïda AlgerijeJean-Michel Kibushi CongoMweze Ngangura CongoNéjia Ben Mabrouk TunesiëYasmine Kassari MarokkoMahmoud Ben Mahmoud TunesiëJean-Jacques Adrien BelgiëRobbe De Hert BelgiëAnsgar Ahlers Duitsland

actrices en acteurs:Gerard Essomba KameroenMariam Kaba GuinéeDieudonné Kabongo CongoEriq Ebouaney FrankrijkAmid Chakir België

festivalorganisatoren:Keith Shiri Africa at the pictures, LondenFriedolain Bekomo Afrik-Fest, LeeuwardenMariet Bakker Africa in the picture, AmsterdamHeidi Lobato Africa in the picture, Amsterdam

journalisten:Menelik Shabazz Black Filmmaker Magazine, Groot-BrittanniëSylvie Chalaye Africultures, Frankrijk

Waren vorige jaren te gast op het festivalKathinka HEYNS, cineaste van ‘Paljas’, en haar echtgenoot en scenarioschrijver Chris BARNARD (Zuid-Afrika)Sembene OUSMANE (Senegal) en Med HONDO (Mauretanië) twee van de bekendste Afrikaanse regisseursFerid BOUGHEDIR (Tunesië) - tweede van rechts - en enkele acteurs van ‘Un été à la Goulette’(Tunesië) samenmet de organisatoren van het festival

Page 69: Afrika Filmfestival 2001

74

ORGANISATIEHet festival is een organisatie van de vzw Film en cultuurpromotie

Eindverantwoordelijken:Guido Convents en Guido Huysmans

Organisatieteam:Bruno Bové, Guido Convents, Maarten Devriendt, Jef Laenen, Guido Huysmans,Vanessa Gilmin, Luk Mertens, Sophie Smet, Yvan Vanderbiesen, Jan Van Gompel.

verder:in Dilbeek: David Robberechtsin Diest: Luc Smeyersin Aarschot: Peter Holemansin Haacht: Luc Van Rillaerin Strombeek: Riet Jaekenin Tervuren: Jaak Vandelook

Grafische vormgeving: LUCA • [email protected]

Drukker: EPO-drukkerij

Foto cover: Mariam Kaba (fotograaf Michel Quenneville)

Speciale dank aan :Gert-Jan Backx, Fridolain Bokomo, Marc Boonen, Chris Boyen, Magda Coeckelberghs,Jan en Els De Clercq, An Dewit, Hubert Dhaenens, Maria Donvil, Katia Garcia, PaulGeens, Peter Haesendonck, Jos Hoeyberghs, Georges Kamanayo, Jean Michel Kibushi,Jean-Pierre Jacquemin, Ward Geens, Johan Kerkhofs, Hélène Madinda, FlorenciaMartini, Jacques Mevis, Wilfried Stienaers, Ingrid Stoufs, Antoine Tshitungu, RonnyTielen, Lut Vanloo, Mark Van Mechelen, Wim Van Parijs, Inge Vermeire, Peter Wollaert... enexcuses aan iedereen die we vergeten zijn

Het Afrika Filmfestival krijgt de steun van het DGIS - Staatssecretariaat voorOntwikkelingssamenwerking, de provincie Vlaams-Brabant, stad Leuven, stad Aar-schot, stad Diest, gemeente Haacht, gemeente Dilbeek, Fonds Film in Vlaanderen,FORTIS-Leuven, Via-Via reiscafé, EPO-uitgeverij, KBC-Aarschot, KBC-Dilbeek, restau-rant Lukemieke, reisboekhandel Nomade, Café Commerce, Hotel La Royale, Arti-Mara,Mama Africa, Luk Versluys, Sax, De Blauwe Schuit, De Commerce, Libertad.

Mediapartners zijn Film, Televisie en Video, Wereldwijd, Movie, Berichten.

Het festival krijgt vooral steun van :Broederlijk Delen, Oxfam Wereldwinkels, Mensenbroeders, Wereldsolidariteit, 11.11.11.

Verder met medewerking vanPax Christi Leuven, Raad voor Afrikaanse Gemeenschap van België, OCIC, PangaeaPortulaca, Anti-Imperialistische Bond, 11.11.11-Diest, GROSA-Aarschot, GROS-Haacht,Karibu en Raad Internationale Samenwerking Dilbeek, Gemeentelijke OpenbareBibliotheek, gemeentelijke jeugddienst, gemeentelijke sociale dienst, Leuvensederdewereldraad, het Leuvens secretariaat Noord-Zuidwerking, Pangaea, StudioLeuven, Studio Diest, Studio Tervuren, Cinecity Aarschot, ontmoetingscentrumWestrand en het cultureel centrum van Strombeek.

Dank ook aan de filmverdelers :Cinevog, VCKJ - Jekino, Progres-Films, Cinélibre/ Cinéart, Bevrijdingsfilms - LibérationsFilms, La Médiathèque des Trois Mondes, MH Films, Mainstream, Regards Croisés,POM-films, Vlaams Filmmuseum en Archief, Kadoc, Belfilm, Cinema Public Films,Paradiso Entertainment, Movimento Productions, Gloria Films, Celuloid Dreams,Stichting Aves, Media for Development.

Dank ook aan de Festivals:Focus op het Zuiden, TurnhoutCinema Novo, BruggeFestival du Cinéma Francofone, NamurCinéma Méditerranéen, BrusselFestival International, AmiensAfrica at the pictures, LondenFestival Cinema Africano, MilaanInternationaal Festival, RotterdamAfrik-Fest, LeeuwardenAfrica in the picture, Amsterdam

INDEX

Addangaman 51Ali Zaoua 11Aid el Kebir 57Aghuy 29Article 15 bis 28Atlantico Negro… Na rota dos orixas 49Blazing Saddles 64Bent Familia - Les Tunisiennes 41Bwana Kitoko 23Clandestins 37Classified X 70Comedia Infantil 45De gouden voetbal 47Echo 58Eve’s Bayou 43Fils d’Imana 25Glory 65Kazungu de metis 31Keid Ensa - La ruse des femmes 41Kirikoe en de heks 45La falaise 59La saison des hommes 39La sueur des palmiers 15La vie est belle 21La vie sur terre 47Le cinéma Africain ? 60Le clandestin 27Le damier, Papa National Oyé 29Le mur 59Le retour de l’aventurier 65Le roi, la vache et le bananier 21Les diseurs de vérité 37Les siestes grenadine 35L’homme sur les quais 19Lumumba 17Lumumba, la mort du prophete 19Macadam Tribu 26Mwana Mboka, de zoon van het land 27Noodkreet uit Kivu 31Otomo 33Palaver 23Paljas 13Papa’s Song 55Ride with the devil 64Sankofa 53Samia 15Terra Estrangeira 33Tourbillons 58Tokende 25Traversées 35Quand les hommes pleurent 61Une femme taxi a Sidi Bel-Abbès 61Watt 28We are all alike inside 60Yellow Card 55

v.u.: Guido Huysmans, Leuvensebaan 323,3220 Holsbeek.

Ontw

erp:

Luc

Nag

els,

LUC

A, 0

16/8

1 73

30 •

luca

graa

f@pi

.be

Page 70: Afrika Filmfestival 2001

Foto

cov

er: M

aria

m K

aba,

foto

graa

f Mic

hel Q

uenn

eville