AGATHACHRISTIE

CesetlerMerdiveniTürkçesi:GönülSuveren

AltınKitaplar

3.Basım,2005

ISBN975-405-491-6

CesetlerMerdivenindenÇıkanlar

DollyBantry:Yaşlıcabirkadın.Cinayetintadınıçıkarmakistiyordu.

ArthurBantry:Ortayaşlıbiradam.Cesedinkütüphanesindebulunmasınakızıyordu.

Lorrimer:Uşak.Ağzısıkıbiradamdı.

RubyKeele:Gençbirkız.Rolyapmasınıiyibiliyordu.

JosephineTurner:Ruby'ninkuzine.Aklıbaşındabirkadındı.

ConwayJefferson:Zenginbiradam.Kendisiniçokyalnızhissediyordu.

AdelaideJefferson:Conway'ingelini.Geçmişlebağlarınıkoparmakistiyordu.

MarkGaskell:Conway'indamadı.Güvenilmezbiradametkisibırakıyordu.

PeterCarmody:Adelaide'inoğlu.Dedektifliğemeraklıydı.

GeorgeBartlett:Gençbiradam.Haddindenfazlaaptaldı.

RaymondStarr:Yakışıklıtenisvedansöğretmeni.Fazlaçekicibirtipti.

HugoMcLean:Adelaide'inhayranı.Çoksadıkbiraşıktı.

AlbayMelchett:Polismüdürü.Bantry'lerinyakınahbabıydı.

Slack:Müfettiş.Fazlaçalışkanveişgüzardı.

Harper:Başmüfettiş.Katilineolursaolsunyakalamakniyetindeydi.

SirHenryClithering:Conway'inarkadaşı.Onayardımaçalışıyordu.

Edwards:Conway'inuşağı.Efendisininsırlarınıbiliyordu.

PamelaReeves:Okulöğrencisi.Alışveriştenhoşlanıyordu.

MissMarple'ınElindeŞuİpuçlarıVardı

•Kesiktırnaklar

•Eskibeyazbirtuvalet

•Birfotoğraf

•Yanmışbirayakkabı

•Birdüğme

•Kömürolmuşbiraraba

•Tüylübirhalı

•Birokulöğrencisi

•Bazıkayıtlar

•Sarışınbirkadın

MissMarpleŞuSorularıCevaplandırmakZorundaydı

•Ruby,gecebiriylebuluşmayamıgitmişti?

•Gençkızelbisesininedendeğiştirmişti?

•Kimleryalansöylüyordu?

•Josienedenokadaröfkeliydi?

•Ruby'ninbirgençlegizlibirilişkisivarmıydı?

•Katilnedenkonağınkütüphanesiniseçmişti?

•Esrarlıfilmcikimdi?

•Rubygerçektensafveaptalbirkızmıydı?

•Okulöğrencilerindenhangisigerçeğigizliyordu?

•Jeffersonverdiğikarardahatalımıydı?

BirinciBölüm

1

Bayan Bantry, rüya görüyordu. Itırşahileri, çiçek sergisinin de birincisi olmuştu. Beyazketencüppelirahipkilisedeödülleriveriyordu.Rahibinkarısı,sırtındamayosuylayanlarındangeçti.Amarüyabuya...Toplulukbunahiçaldırmıyordu.Kadıngerçektedeböyleyapsaydıkimbilirnasıldavranırlardı?

BayanBantry,rüyasınınzevkiniiyiceçıkarıyordu.Kadınilksabahçayınıngelmesiylesonaeren bu sabah rüyalarından çoğunlukla hoşlanırdı. Bayan Bantry evlere özgü o sabahgürültülerini hayal meyal işitiyordu. Hizmetçinin merdivendeki perdeleri çekerken çıkardığıhalkaların şıkırtıları. İkinci hizmetçinin koridoru süpürürken çıkardığı hışırtı. Daha uzakta,ağırönkapısürgüsününçekilmesindendoğangıcırtı.

Yeni bir günbaşlıyordu.BayanBantry çiçek sergisindeneldengeldiğince zevkalmalıydı.Çünkübununbirrüyaolduğugiderekdahabelirginleşiyordu...

Aşağıda, salondaki büyük panjurlar gürültüyle açıldı. Bayan Bantry bu gürültüyü hemduydu,hemduymadı.Evleilgilioalışılagelmişgürültülerdahaonbeşdakikadevamedecekti.Usulca,olabildiğincesessizce.Çokbildikolduklarıiçininsanırahatsızetmiyorlardıbunlar.Bugürültüler, koridordan yankılanan alçak, kontrollü ayak sesleri, çiçekli bir elbisenin hışırtısı,dışarıdakimasayakonançaytepsisindekitakımınhışırtısı,tümbunlarMary'ninusulcakapıyavurarak,perdeleriaçmakiçiniçeriyegirmesiylesonaerecekti.

BayanBantryuykusundakaşlarınıçattı.Burüyahalinerahatsızedicibirşeykarışıyordu.Zamansız bir şey. Koridorda duyulan ayak sesleri. Daha zamanı değildi bunların. Sonraadımlarçoktelaşlıydı.BayanBantry'ninkulaklarıfarkınavarmadançaytakımınınşıngırtısınıduymayaçalıştı.Amaböylebirsesyoktu.

Kapıyavuruldu.BayanBantryrüyasınınderinliklerinden,"Girin,"diyeseslendi.Kapıaçıldı.Şimdiperdelerçekilirkenbirbirlerinevuranhalkalarınşıkırtısıduyulacaktı.

Amaböylebirgürültüolmadı.Uçukyeşil ışıktaMary’ninsesiduyulduyalnızca.Kızsoluksoluğa,telaşla,"Ahmadam,ah,madam,"diyebağırdı."Kütüphanedebircesetvar."

Sonrakorkuylahıçkırahıçkıraağlamayabaşlayarakodadanfırladı.

2

BayanBantryyataktadoğrulupoturdu.Yarüyasıtuhafbirbiçimdedeğişmişti,yada—yada Mary gerçekten telaşla odaya dalıp, kütüphanede bir ceset olduğunu söylemişti.İnanılmayacak,garipbirşeydibu!

BayanBantrykendikendine,"İmkânsız,"dedi."Herhalderüyagördüm."

Amabusözlerağzındançıkarkenbile,rüyagörmemişolduğunagitgide. inanıyordu.Maryo üstün, kendisine her zaman hakim olmasını bilen Mary'si o şaşılacak sözleri gerçektensöylemişti.

BayanBantrybirandüşündü.Sonradauyumaktaolankocasınıtelaşla,dirseğiyledürttü."Arthur,Arthur,kalk."

BayBantryhomurdandı,mırıldandıvesonraöbüryanınadöndü.

"Uyan,Arthur.Mary'ninnedediğiniduydunmu?"

Bay Bantry güç anlaşılır bir şekilde, "Olabilir.." diye mırıldandı. "Ben de seninle aynıfikirdeyim,Dolly."Vehemenuykuyadaldıyeniden.

Bayan Bantry adamı sarstı. "Dinlemelisin. Mary, buraya geldi ve kütüphanede bir cesetolduğunusöyledi."

"Ha?Ne?"

"Kütüphanedebirceset..."

"Kimdemiş?"

"Mary."

BayBantrykarmakarışıkolanaklını,kafasını toplamayaçalışarak,durumahakimolmayaçabaladı."Saçmalama,kızım.Rüyagörmüşsün."

"Hayır görmedim. Önce ben de öyle sandım. Ama rüya değil bu. Kız içeri girdi ve öylededi."

"Maryiçerigirerekkütüphanedebircesetolduğunumusöyledi?"

"Evet."

BayBantry"Amaolamazki,"dedi.

Bayan Bantry duraksayarak, "Evet..." dedi. "Herhalde." Sonra kendisini toplayaraksözlerinisürdürdü."OhaldeMarynedenöylesöyledi?"

"Öylesöylemişolamaz."

"Söyledi."

"Belkisenhayalgördün."

"Benhayalgörmedim."

Bay Bantry'nin uykusu iyice açılmıştı artık. Meseleyi çözmeye hazırlanıyordu. Şefkatle,"Sen rüya görmüşsün, Dolly, işte o kadar," dedi. "Buna okuduğun o polisiye roman nedenoldu.Şu‘KırıkKibritCinayeti.’Hani—LordEdgbaston

Kütüphanedeki halının üzerine güzel bir sarışının yattığını görüyor. Kız ölmüş.Romanlardacesetlermuhakkakkütüphanelerdebulunur.Gerçekyaşamdaböylebirolaylahiçkarşılaşmadım."

Bayan Bantry, "Belki artık karşılaşırsın," diye cevap verdi. "Her neyse... Arthur, kalkıpilgilenmelisin."

"Dolly, rica ederim, kuşkusuz bir rüyaydı bu. İnsan ilk uyandığı zaman rüyası kendisinegerçekmişgibigelir.Bunundoğruolduğunainanır."

"Benbaşkatürlübirrüyagörüyordum.Birçiçeksergisiverahibinmayolukarısıylailgilibirşey ..." Birdenbire canlanan Bayan Bantry yataktan fırlayarak perdeleri açtı. Güzel birsonbahar gününe özgü bir ışık odaya doldu. Kadın, kesin bir tavırla, "Rüya değildi," diyeekledi."Haydikalk,Arthur.Aşağıyainvemeseleyianla."

"Aşağıya inip, kütüphanede bir ceset olup olmadığını sormamı mı istiyorsun? Bu pekgülünçolur."

BayanBantry,"Birşeysormanşartdeğil,"dedi."Eğerkütüphanedebircesetvarsa,bunubiri sana hemencecik söyler nasıl olsa. Ama Mary çıldırdıysa ve olmayan birtakım şeylerigörüyorsaobaşka.Seninbukonudabirşeysöylemenegerekkalmazzaten."

Bay Bantry söylenerek, sabahlığına sarındı ve odadan çıktı. Koridordan geçerek,merdivenlerdenindi.Aşağıyahizmetkârlartoplanmışlardı.Bazılarıağlıyordu.Uşak,önemlibirtavırlaönedoğrubiradımattı.

"Geldiğiniz çok iyi oldu, efendim. Siz ininceye kadar hiçbir şey yapılmamasını söyledim.Polisetelefonedeyimmi,efendim?"

"Polisetelefonedipnediyeceksin?"

Uşak,başınıahçınınomzunadayamışolanvehüngürhüngürağlayanuzunboylu,gençbirkadınasitemlebaktı."AnladığımagöreMarysizedurumuaçıklamış."

Mary inledi. "O kadar sarsıldım ki, ne söylediğimi bilmiyorum. O manzarayı hatırlayınca

dizlerimin bağı çözüldü, midem bulanmaya başladı. Onu öyle bulmak... ah, ah, ah!" BaşınıyenidenahçıBayanEccles'inomzunadayadı.

Ahçıkadınneredeysezevkle,"Vahvahyavrum,"dedi.

Uşak, "Tabii Mary biraz sarsıldı, efendim," diye açıkladı. "O korkunç şeyi bulan o. Herzamanki gibi perdeleri açmak için kütüphaneye gitti... Ve... az kalsın ayağı cesedetakılıyordu."

BayBantry,"Yanikütüphanemdegerçektenbircesetolduğunumuiddiaediyorsun?"diyesordu."Benimkütüphanemde?"

Uşaköksürdü."Belkicesedigörmekistersiniz,efendim."

3

"Alo alla alla? Burası Karakol. Kim konuşuyor?" Polis memuru bir eliyle alıcıyı tutuyor,öbürüyle de ceketinin düğmelerini ilikliyordu. "Evet, evet,Gossington konağı. Efendim?Ah,günaydın, efendim." Polk'un sesinin tonu biraz değişti. Karşısındaki kimse bölgenin esashakimivepolissporlarınınhamisiolduğundansesindekiosabırsızveresmiifadekayboldu.

"Evet, efendim?Sizin için ne yapabilirim?Afedersiniz, efendim, anlayamadım... Bir cesetmidediniz?"

Efendim? Evet, rica ederim, efendim. Tanımadığınız genç bir kız mı? Evet efendim,anlıyorum.Evet, sizherşeyibanabırakın."Polkalıcıyı yerinekoyarak,uzunbir ıslıkçaldı.Sonraamirininnumarasınıçevirmeyebaşladı.

BayanPolkçevreyekızarmışTarbonkokusuyayılanmutfaktanbaşınıuzattı."Neolmuş?"

Kocası, "Akla gelmeyecek bir şey," diye cevap verdi. "Konakta genç bir kızın cesedibulunmuş.BayBantry’ninkütüphanesinde."

"Öldürülmüşmü?"

"Boğulmuş."

"Kimmişkız?"

"BayBantryonuhiçtanımadığınısöyledi."

"Ozamankızınadamınkütüphanesindeneişivarmış?"

Polksitemlibirbakışlakarısınısusturduktansonraresmibir tavırla telefondakonuşmayabaşladı."MüfettişSlack?BenPolk.Şimdihaberverildi.Busabahyediyiçeyrekgeçegençbirkızıncesedi..."

4

MissMarplegiyinirken telefonuçaldı.Busesyaşlı kızıbirazşaşırttı.Telefonubusaattepek çalmazdı. Hiç evlenmemiş olan yaşlı Miss Marple’ın yaşamı o kadar düzenliydi ki,beklenmedik bir telefon onun heyecanla kendi kendisine bir sürü soru sormasına nedenolurdu.

MissMarplehâlâçalantelefonahayretlebaktı."AllahAllah...Kimolabilirbu?"

Köyde, herkes ahbabına dokuzla dokuz buçuk arası telefon ederdi. O günkü planlar,davetlerfilanheposaatlerdeaçıklanırdı.bazenkasap,etleilgilibirsorunoldumudokuzdanbirazöncetelefonederdi.Günortasındadaahbaplaryinebirbirleriniarayabilirlerdi.Amagecedokuz buçuktan sonra telefon etmek ayıp sayılırdı. Tabii Miss Marple'ın yeğeni birromancıydı, yani aklına estiği gibi hareket ederdi o. Miss Marple'ı olmayacak saatlerdearadığı da çok görülmüştü.Hele bir keresinde on ikiye on kala telefon etmişti genç adam.AmailginçbirinsanolanRaymondWestkesinlikleerkenkalkmazdı.

MissMarple, "Yanlışnumaraçevirdiler,"diyekararverdi.Ondansonradasabırsızaracayaklaşarak,sesinikesmekiçinalıcıyıkaldırdı."Evet?"

"Jane,senmisin?"

MissMarpleçokşaşırdı."Evet,benim.Pekerkenkalkmışsın,Dolly."

Bayan Bantry'nin sesi oldukça heyecanlıydı. Kadının soluk soluğa olduğu anlaşılıyordu."Çokkorkunçbirşeyoldu."

"Ah,hayatım."

"Kütüphanedebircesetbulduk."

MissMarplebiranarkadaşınınçıldırmışolduğunusandı."Nebuldunuz?"

"Biliyorum. İnsan inanamıyor değil mi? Yani, ben böyle şeylerin yalnızca kitaplardaolduğunusanırdım.Busabah,aşağıyainipbakmasıiçinArthur'lasaatlercetartıştım."

MissMarplekendisinitoplamayaçalıştı.Telaşla,"Peki,cesetkimin?"diyesordu.

"Birsarışının."

"Neyin?Neyin?"

"Bir sarışının. Güzel bir sarışının. Yine tıpkı kitaplardaki gibi. Hiçbirimiz de onutanımıyoruz üstelik. Orada, kütüphanede öyle yatıyor. Ölmüş. İşte onun için hemen kalkıpburayagelmelisin."

"Sizegelmemimiistiyorsun?"

"Evet.Seniniçinarabayıyollayacağım."

Miss Marple tereddütle, "Eğer seni teselli edebileceğimi sanıyorsan, tabii gelirim," dedi."Ben..."

"Benitesellietmeniistediğimyok.Amasencesetlerkonusundaçokustasındır."

"Yokcanım...Benimoküçükbaşarılarımdahaziyadeteoridekalıyordu."

"Yok, yok, sen cinayet konusunda çok ustasındır. Anlayacağın kız öldürülmüş. Onuboğmuşlar.Onun içinbenşimdi şöyledüşünüyorum:madembizimevdebir cinayet işlenmişbendebununzevkinevarmalıyım.Bilmemnedemek.istediğimianlıyormusun?İşteonuniçinseningelmeni istiyorum.Katilibulmamveesrarıçözmemiçinbanayardımetmelisin.Aslındabubayağıheyecanvericibirolay.Öyledeğilmi?"

"Tabii,şekerim,eğersanayardımedebilirsem..."

"Çok iyi!Arthuraksilikediyor.Buolayınbenieğlendirmemesigerektiğinidüşünüyor.Tabiiaslındaacıbir olay.Amaneticedebenkızı tanımıyorum.Onun "gerçek"ebenzemediğini desöyleyeyim.Nedemekistediğimicesedigördüğünzamananlarsın."

5

Miss Marple biraz da soluk soluğa Bantry'lerin arabasından indi. Şoför kapıyı saygıylaaçmıştı.

Bay Bantry dışarı çıkarak basamaklarda durdu. Biraz şaşırmış gibiydi. "Miss Marple?Şey...sizigördüğümeçoksevindim."

MissMarple,"Karınızbanatelefonetti,"diyeaçıkladı.

"Çok güzel, çok güzel, Dolly'nin yanında birinin bulunması gerek. Yoksa sinir krizigeçirecek.Şuandasankiolaykendisinihiçetkilememişgibidavranıyorama..."

Aynı anda Bayan Bantry dışarı fırlayarak, "Hemen yemek odasına dön, Arthur," diyebağırdı."Jambonunsoğuyacak."

BayBantry,"Müfettişingeldiğinisanmıştım,"diyeaçıkladı.

Bayan Bantry, "Neredeyse gelir," dedi. "İşte onun için önce kahvaltını bitirmen gerek.Bunaihtiyacınvar."

"Senindeöyle.Gelipbirazbirşeyleryemeniyiolur.Dolly..."

BayanBantry,"Birazsonragelirim,"dedi."Haydisengit,Arthur."

BayBantryisteksiz,birtavukgibiyemekodasınayöneldi.SonraBayanBantryzaferdolubirsesle,"Şimdi!"diyebağırdı."Haydigel."

MissMarple'ı hızlauzun koridordangeçirerekevindoğu tarafınagötürdü.KütüphaneninkapısındaPolknöbetbekliyordu.Adam,otoriterbirtavırlaBayanBantry'idurdurdu.

"Korkarımiçeriyegirilmesiyasak,madam.Müfettişinemriböyle."

BayanBantry,"Saçmalama,Polk,"dedi."MissMarple’ıgayetiyitanıyorsun."

Polk,MissMarple’ıtanıdığınıitirafetti.

BayanBantry"Onuncesedigörmesişart,"diyeekledi."Aptallıketme,Polk.Hembubenimkütüphanem.Öyledeğilmi?"

Polk boyun eğdi. Bir yandan da, "Müfettişe bunu söylemem," diye düşünüyordu. Amakadınlarhiçbirşeyedokunmamalısınız,"diyeuyarmayıdaihmaletmedi.

BayanBantrysabırsızsabırsız,"Biliyoruz,"diyecevapverdi."İstersensendegelbizegözkulakol."

Polkbuizindenyararlanmayıfırsatbildi.Zatenbunaöncedenkararvermişti.

Bayan Bantry arkadaşını zaferle büyük, eski tip şömineye doğru götürdü. Melodramakaçanbirtavırla,"İşte!"dedi.

Miss Marple o zaman arkadaşının kızın gerçeğe benzemediğini söylediği zaman neyikasdettiğini anladı. Kütüphane, tam ev sahiplerine göre bir yerdi. Büyük, karışık, eskieşyalarladolubiryer.

Veşömineninönündekiayıpostununüzerindebuloş,rahatveşirinodayauymayanyeni,kabavemetodramatikbirşeyyatıyordu.

Gözalıcıbirgençkız.Kızın,sarıyaboyalısaçları,büyükbirdikkatleiyicekıvrılıp,abartılıbir biçimde taranmıştı. Zayıf vücudunu saran, arkası açık, beyaz saten tuvaleti pullaraişlenmişti.Fazlamakyajyapmıştıkız.Morarmışşişyüzündekikalınpudratabakasıpektuhafduruyordu.İyicerimellenmişkirpiklerigerilmişyanaklarınadeğiyor,kırmızıboyalıdudaklarıbiryaraya benziyordu. Kız el tırnaklarını koyu kırmızıya boyamıştı. Ayak tırnaklarını da öyle.Lame sandalları ucuz ve bayağıydı. Adi, dikkati çeken bir tipti. Bay Bantry'nin eski, rahatkütüphanesinedehiçuymuyordu.

BayanBantryalçaksesle,"Nedemekistediğimianladınmı?"dedi."Haklıdeğilmiyim?"

Yanındakiyaşlıkadınbaşınısalladı.Yerdekicesedeuzunuzun,düşüncelidüşüncelibaktı.Sonra,yumuşakbirsesle,"Pekgençmiş,"diyemırıldandı.

"Evet...evet...herhaldeöyle."BayanBantry'ninsankiyenibirşeykeşfetmişgibişaşkınbirhalivardı.

MissMarpleeğildi.Ölüyedokunmadı.Kızın,elbisesininönünüsıkıcayakalamışolankızınellerinebakıyordu.Sankizavallısolukalmak içinsondefasavaşırkengöğsünü tırmalamayakalkışmıştı.

Dışarıda bir araba çakılları hışırdatarak durdu. Polk telaşla, "Müfettiş geldi sanırım..."dedi.

BayanBantryhemenkapıyadoğrudöndü.MissMarpleonuizledi.BayanBantry,"Meraketme,Polk,"diyemırıldandı.

Adamrahatbirsolukaldı.

6

BayBantry reçelli ekmeğinin son lokmasını da kahvenin yardımıyla telaşla yutarak, holefırladı. Bölgenin PolisMüdürüAlbayMelchett'in yanındaMüfettiş Slack'la arabadan indiğinigörünce, çok sevindi. Slack'den pek hoşlanmazdı. Fazla enerjik olan bu adam, önemlisaymadığıkimselerikırmaktanhiççekinmeyenbirtipti.

Polis müdürü, "Günaydın, Bantry," dedi. "Kalkıp gelmenin iyi olacağını düşündüm. Pektuhafbirolayabenziyorbu."

"Bu... bu..." Bay Bantry düşüncelerini açıklamaya çalışıyordu. "İnanılacak gibi değil!Korkunç!"

"Kızınkimolduğunubilmiyormusun?"

"Hayır.Ömrümdegörmedim."

MüfettişSlacksordu."Uşakbirşeylerbiliyormu?"

"Lorrimerdebenimgibişaşırdı."

MüfettişSlack,"Ah,"diyemırıldandı."Acaba?"

Bay Bantry, "Yemek odasında kahvaltı hazır, Melchett," dedi. "Bir şeyler yemek istermisin?"

"Hayır...hayır,şuişebakalımdahaiyi.Haydockdaneredeysegelir.Hah,işte."

Bir araba daha durdu. Aynı zamanda polis doktorluğu yapan Haydock, çabucak indi.İriyarı, geniş omuzlu bir adamdı. İkinci bir arabadan ise iki sivil polis çıktı.Bunlardanbirininelindebirfotoğrafmakinesivardı.

Polis müdürü, "Ah," dedi. "Tamam mıyız? Pekâlâ. Gidelim. Slack bana cesedinkütüphanedeolduğunusöyledi."

Bantryinledi."İnanılacakgibideğil.Biliyormusun,busabahkarım,hizmetçininiçerigirerekkütüphanedebircesetolduğunuhaberverdiğinisöylediğizamanonainanamadım."

"Evet,evet,gayetiyianlıyorum.Bütünbunlarınkarınıfazlasarsmadığınıumarım."

"Çokanlayışlıdavrandıo.OlağanüstübirbiçimdeMissMarple'ıçağırdı.HanişuköydekiMissMarple'ı."

"MissMarple?"Polismüdürünün vücudu birdenbire kaskatı kesiliverdi. "Karın onu nedençağırttı?"

"Yanındabirarkadaşınınbulunmasınıistiyordu.Kadınlarböyledeğilmidir?"

AlbayMelchetthafifçegüldü."Eğerbanasorarsankarınamatördedektifliğekalkışacaktırderim.MissMarpleköyünenyamanhafiyesidir.Birkeresindebize iyibirdersverdiydi.Öyledeğilmi,Slack?"

MüfettişSlack,"Obaşkaydı,"dedi.

"Nasılbaşkaydı?"

"O yöresel bir olaydı, efendim. O yaşlı hanım da gerçekten köyde olan her şeyi biliyor.Amaburadakionunboyundanbüyükbiriş."

Melchettalaycıbirtavırla,"Olayhakkındasenindebirbilginyok,Slack,"diyecevapverdi.

"Ah,birazsabredin,efendim.Bençokgeçmedenişiniçyüzünüanlayacağım."

7

Yemekodasında,bukezBayanBantry'leMissMarplekahvaltıediyorlardı.

BayanBantrymisafirinetürlüşeyikramettiktensonra,heyecanla,"E,Jane?"diyesordu.

MissMarplearkadaşınabaktı.Birazşaşırmışgibibirhalivardı.

BayanBantryumutla,"Sanabirşeyihatırlatmıyormu?"dedi.

ÇünküMissMarpleçokciddimeseleleri,bunlarıaydınlığakavuşturacakbiçimde,basitköyolaylarınabağlamasıylaünyapmıştı.

Yaşlıkızdüşüncelidüşünceli,"Hayır,"diyemırıldandı."Şuandahatırlatmıyor.TabiiaklımaBayan Chetty'nin en küçük kızı gelmedi değil. Edie yani. Ama bunun tek nedeni içeridekizavallıkızıntırnaklarınıkemirmesiveöndişlerinindebirazçıkıkolmasıydısanırım.Başkabirbenzerlikdikkatimi çekmedi şuanda."MissMarplebubenzetmesinedevametti. "TabiiEdiedeucuzveparlakşeylerebayılırdı."

BayanBantry,"Kızınkıyafetinimikasdediyorsun,"dedi.

"Evet.Pekparlaksateno.Ucuzcinsten."

Bayan Bantry, "Biliyorum," diye mırıldandı. "Her şeyin bir sterline satıldığı o pisdükkanların birinden almış olmalı." Umutla sözlerine devam etti. "Dur bakayım?... BayanChetty'ninkızıEdie'yeneolmuştu?"

"İkinciişinegirdi.Yanılmıyorsamdoğrudürüstdeçalışıyor."

Bayan Bantry düş kırıklığına uğramıştı. Köyle ilgili benzetmeden bir sonuç çıkmayacağıanlaşılıyordu."Benimanlayamadığımşu,"dedi."Kızın,Arthur'unkütüphanesindeneişivardı?Polk bana, camlı kapının zorlanıp açılmış olduğunu söyledi. Belki kız buraya bir hırsızlabirliktegeldi.Sonrakavgaettiler...Amabudapeksaçmadeğilmi?"

MissMarpledüşüncelibirtavırlabaşınısalladı."Kızhırsızlığaçıkacakgibigiyinmemişti."

"Hayır,dansiçingiyinmiştio.Birpartiiçin.Amaburadayadayakınlardabiryerdeöylebirtoplantıdayoktu."

MissMarplebiranduraksayarak,"H-h-hayır..."dedi.

BayanBantryhemenatıldı."Aklınabirşeygeldi,değilmi,Jane?"

"Düşünüyordum..."

"Evet?"

"BasilBlake?"

Bayan Bantry heyecanla bağırdı. "Ah, olamaz!" Sonra da açıklarmış gibi ekledi. "Onunannesinitanırdım."

İkikadınbirbirlerinebaktılar.

MissMarpleiçiniçekerekbaşınısalladı."Nehissettiğinianlıyorum."

"Selina Blake dünyanın en iyi kadınlarından biridir. Bahçesi harika. Onu bu yüzden öylekıskanıyorumki.Ayrıcainsanabolbolçiçekdeveriyor."

MissMarple,BayanBlakekonusundaokadardikkatlidavranmakniyetindedeğildi. "AmaBasilhakkındaçokdedikoduyapıldı."

"Ah,biliyorum...Biliyorum...TabiiBasilBlake’densözedildiğizamanArthurdaöfkesindendeliyedönüyor.GerçektenBasildeArthur'ekarşıçokkabalıketti.OzamandanberiArthurdeBasil'in iyibir tarafıolabileceğinikesinliklekabuletmiyor.Basil,bütünşimdikigençlergibikarşısındakiniaşağıgörüyormuşçasınakonuşuyor.Sonrakıyafetidepektuhaftabii."BayanBantrybirandurduktansonrasözlerinedevametti."Birçokkişi, ‘İnsanköydeistediğikılıktadolaşabilir,'diyor.Hayatımdabundandahasaçmabirsözduymadım.Aslındaköyde insanıngiyimidikkatidahaçokçekiyor."Birandurdusonradaüzüntüyleekledi."Basil,bebekliğindeöyleşirindiki.Helebanyoyaparken."

Miss Marple, "Geçen pazar gazetede Cheviot katilinin bebeklik resmi vardı," dedi. "Pekşirindioda."

"Ah,amaJane,senBasil'in..."

"Hayır,hayır, şekerim.Benöylebir şeykasdetmedim.Okadarçabukkararverilemezki.Benyalnızcaogençkızınburayanedengeldiğinibulmayaçalışıyordum.St.MaryMeadonagörebiryerdeğil.SonrakızınburayagelişininBasilBlake'lebirilgisiolabileceğinidüşündüm.O partiler veriyor. O toplantılara Londra'dan, film stüdyolarından kimseler geliyor. Geçentemmuzuhatırlıyormusun?Bağırıpçağırışmalar...Şarkılar...Korkarımherkesiyicesarhoştu.Gürültüdayanılacak'gibideğildi.Ertesisabahsalonkırıkbardaklarladoluydu.DahadoğrusuyaşlıBayanBerrybanaöylesöyledi.Sonragençbirkadındaçın/çıplakbanyodauyuyordu."

BayanBantryhoşgörüyle,"Herhaldefilmaktrislerifilandıonlar,"dedi.

"Herhalde.Ve...Sonhaberideherhaldeduydun?BasilBlakebir ikiaydanberiherhaftasonubiriğrençkadınıberaberindegetiriyor.Platinsaçlıbirsarışın."

BayanBantrybağırdı."Sarışınıniçeridekiolduğunumusanıyorsun?"

"Şey... bunu düşünmedim değil. Tabii o genç kadını pek yakından görmedim. Yalnızcaarabadaninerken...Birkeredebahçedegüneşlenirken.Kısacıkbirşortlabirsütyengiymişti.Yüzünühiçbirzamaniyicegöremedim.Tabiibütünbukızlarmakyajları,saçbiçimleriveuzuntırnaklarıylabirbirlerinebenziyorlar."

"Evet...Olabilir.Budabirfikir,Jane."

İkinciBölüm

1

OsıradabugörüşüAlbayMelchett'leBayBantrydetartışmaktaydılar.

Polis müdürü cesedi inceledikten ve adamlarının da belirli bir şekilde çalışmayabaşladıklarını gördükten sonra ev sahibiyle birlikte konağın başka bir bölümündeki çalışmaodasınaçekilmişti.

AlbayMelchettkısakızılbıyığınıçekiştirmekalışkanlığındaolan,öfkelibiradamdı.Şimdide, şaşkın bir tavırla yan yan Bantry'e bakıyor ve yine bıyığını çekiştiriyordu. Nihayet,"Buraya bak, Bantry," diye bağırdı. "Dilimin altındaki baklayı çıkarmak zorundayım. Bu kızıgerçektentanımıyormusun?"

Berikimüthişbiröfkeylecevapverecekoldu.Amapolismüdürüonunsözünükesti.

"Biliyorum,dostum,biliyorum.Neki,meseleyebirdeşuaçıdanbak.Seniniçinpekzorbirdurum olabilir bu. Evlisin. Karına bağlısın. Şurada baş başa konuşuyoruz. Eğer bu kızlaherhangi bir ilişkin var idiyse, bunu şimdi açıklaman çok daha iyi olur. Gerçeği saklamayıistemenianlıyorum.Herhaldebendeaynişekildedüşünürdüm.Amabudurumdaböylebirşeymümkün değil. Bir cinayetle karşı karşıyayız. Gerçek er geç ortaya çıkar, Allah kahretsin,kızı, senin boğduğunu söylemiyorum. Bu senin yapabileceğin bir şey değil. Bunu çok iyibiliyorum. Ama sonuçta kız buraya gelmiş, bu eve. Belki kapıyı kırıp içeri girdi ve senibeklemeye başladı. Adamın biri de peşinden geldi ve onu öldürdü. Bu pekâlâmümkün. Nedemekistediğimianlıyormusun?"

"Allahkahretsin!Melchett,benbukızıhayatımdabirkezbilegörmüşdeğilim!Benöylebirinsanmıyım?"

"İyi ya. O halde mesele yok. Aslında seni suçlu da bulmazdım. Tecrübeli insanlarız biz.Amamademböylesöylüyorsun.Şimdimeseleşu:bukızınburadane işivardı?Onunburalıolmadığıbelli."

Bantryhiddetindenköpürüyordu."Birkâbusbu!Birkâbus!"

"Dostum,önemliolannoktaşu:bukızseninkütüphanendeneyapıyordu?"

"Nebileyimben!Onubendavetetmedimki!"

"Evet,evet.Amakızyinedeburayagelmiş.Senigörmek istediğianlaşılıyor.Sana tuhafbirmektupfilangelmişmiydi?"

"Hayır,gelmedi."

AlbayMelchettnaziknaziksordu."Sendüngeceneyapıyordun?"

"MuhafazakarlarBirliği’nintoplantısındaydım.Dokuzda,MuchBenham'dayapıldıtoplantı."

"Evenezamandöndün?"

"Much Benham'dan onu geçe ayrıldım. Yolda başım derde girdi. Patlayan lastiğideğiştirmekzorundakaldım.Eveonikiyeçeyrekkaladöndüm."

"Kütüphaneyegitmedinmi?"

"Gitmedim."

"Yazık."

"Yorulmuştum.Hemençıkıpyattım."

"Senibekleyenvarmıydı?"

"Hayır.Yanımaoldumolası anahtar alırım. Lorrimer, çoğu zamanonbirde yatar.Ancakkendisindenistersembenibekler."

"Kütüphaneyikimkapatır?"

"Lorrimer.Bumevsimdeyedibuçukta."

"Gecekütüphaneyehiçgirmezmi?"

"Bendışardaysamgirmeztabii.İçindeviskivekadehlerbulunanbirtepsiyideholebırakır."

"Anlıyorum.Yakarın?"

"Bilmiyorum. Dün gece ben eve döndüğüm zaman o mışıl mışıl uyuyordu. Dün akşamkütüphanedeoturmuşolabilir.Yadasalonda.Sormayıunuttum."

"Neyse... Bütün bu ayrıntıları yakında öğreniriz. Tabii bu iş hizmetkârlardan biriyle ilgiliolabilir.Öyledeğilmi?"

Bantry başını salladı. "Buna inanamam. Hepsi de saygıdeğer insanlardır. Yıllardan beriyanımızdaçalışıyorlar."

Melchettdeaynıfikirdeydi."Evet,onlarınbucinayetekarışmışolabileceklerinibendepeksanmıyorum.Ölenkızşehirdengelmişsanırım.Herhaldeyanındadabirdelikanlıvardı.Amanedenburayazorlagirdiler..."

Bantryonunsözünükesti."HerhaldekızLondra'dangeldi.Tabiiburadaöyleeğlencefilanyokama...yani..."

"E,nevar?"

Bantrybağırdı."HayAllah!BasilBlake!"

"Odakim?"

"Filmendüstrisiyleilgisiolanbirgenç.Kababirköpek.Karımonusavunuyorçünküannesiokularkadaşı.Ama

banasorarsanBasilBlake,birişeyaramazdejenereninbiri.Ahmakda.Lanshamyolundakio villayı satın aldı. Hani şu iğrenç, modern bina. Orada partiler veriyor. Bir sürü gürültücüinsanvillayadoluşarakavazavazbağırıyor.Haftasonlarındadaorayakızlargetiriyor."

"Kızlarmı?"

"Evet.Geçenhaftabirkızvardıorada.Şuplatinsaçlısarışınlardanbiri..."Bantry'ninağzıbirkarışaçıkkaldı.

Melchettdüşüncelidüşünceli,"Platinsaçlıbirsarışın,ha?"dedi.

"Evet.Melchettburayabak,yani..."

Polismüdürüçabucak, "Budabir olasılık," dedi. "Böyleceo tipbir kızınSt.MaryMeadköyüne neden geldiği açıklanmış olur. En iyisi ben gidip o gençle bir konuşayım. Braid...Blake...adıneydionun?"

"Blake.BasilBlake."

"Acabaevdemidir?"

"Durbakayım.Bugünne?Cumartesimi?Blakeçoğucumartesisabahlarıvillayagelir."

Melchetthomurdandı."Bakalımonubulabilecekmiyiz?"

2

BasilBlake'inyarıahşap,uydurmaTudortarzıvillasındahertürlümodernkonforvardı.

Köyden üç yüz metre kadar uzaklıktaydı villa. Henüz bozulmamış olan şirin bir köyyolununüzerindeydi.AynıyoldaolanGossingtonköşküvilladanbirbuçukkilometreötedeydi.

Villayı film yıldızlarından birinin satın aldığı duyulduğu zaman bütün St. Mary Mead buolayla yakından ilgilenmişti. Şimdi herkes bu efsanevi yaratığın köyde ilk gözükeceği anıbekliyordu. Görünüş bakımından Basil Blake'in köy sakinlerini düş kırıklığına uğratmadığınısöylemeliyiz.Amazamanlagerçekortayaçıkmıştı.BasilBlake,filmyıldızıdeğildi.Hattafilmaktörü bile değildi o. Lencille Stüdyolarındaki set dekoratörlerinden biriydi. Hem de en azönemlilerindenbiri.Köyüngençkızlarınınilgisisöndü.St.MaryMead'iyöneten,eleştirmeyiişedinmiş yaşlı kızlar Basil Blake'in yaşayış tarzından hoşlanmadıklarını açıkladılar. Yalnızca‘Mavi Domuz’ meyhanesinin sahibi hâlâ Basil'e ve onun arkadaşlarına karşı hayranlıkduyuyordu.Ziragençadamvillayayerleştiğindenberimeyhaneninkazancıartmıştı.

Polis arabası villanın tuhaf biçimli, çarpık bahçe kapısının önünde durdu ve AlbayMelchett, yarı ahşap evdeki tahta fazlalığına adeta tiksintiyle bakarak içeri girdi. Hızla önkapıyagiderek,sankibirinesaldıracakmışgibitokmağıçabucakvurdu.

Kapı, umduğundan daha çabuk açıldı. Koyu mavi bir gömlek ve turuncu kadife birpantolongiymişolan,uzun,düzsiyahsaçlıbirgençazarlargibi,"Ee,neistiyorsunuz?"dedi.

"SizBayBasilBlakemisiniz?"

"Tabii."

"Sizinleeğermümkünse,birikikelimekonuşmakistiyordum,BayBlake."

"Sizkimsiniz?"

"BenbölgeninpolismüdürüAlbayMelchett'im."

BayBlakeküstahbirtavırla,"Öylemi?"dedi."Pekkomik."

OnunpeşisıraiçerigirenAlbayMelchett,BayBantry'ehakverdi.Bugencigöreninayağıkaşınmayabaşlıyor, insanonutekmelemearzusunakapılıyordu.Amapolismüdürükendisinituttu.

Naziknazikkonuşmayaçalışarak,"Erkendenkalktığınızanlaşılıyor,BayBlake,"dedi.

"Yokcanım.Bendahayatmadımki."

"Öylemi?"

"Herhalde buraya saat kaçta yattığımı sormaya geldiniz. Eğer bunun için geldinizse ozaman vatandaşların paralarını ve zamanlarını ziyan ediyorsunuz demektir. Benimle hangikonudakonuşmakistiyorsunuz?"

AlbayMelchett hafifçe öksürdü. "Bay Blake, anladığıma göre geçen hafta birmisafirinizvarmış.Şey...sarısaçlı,gençbirhanım."

BasilBlakeonahayretlebaktı.Sonrabaşınıarkayaatarakkahkahalarlagülmeyebaşladı."Köydeki yaşlı cadılar sizi demi sıkıştırdılar?Yani ahlaksızlığımyüzünden?Allah kahretsin!Benimahlakımpolisiilgilendirmez.Bunusizdebiliyorsunuz."

Melchett alaycı bir tavırla, "Dediğiniz gibi ahlakınız beni hiç ilgilendirmiyor," diye cevapverdi. "Sizegelmeminnedeni,oldukça...şey...değişikgörünüşlüsarışınbirkızınöldürülmüşolması."

"Sahimi?"Blakeşaşırmıştı."Neredebulunduo?"

"Gossingtonkonağındakikütüphanede."

"Gossington'da mı? Yaşlı Bantry'nin konağında? İşte bu çok komik. Yaşlı Bantry! Kartzamparaneolacak!"

AlbayMelchett'inyüzükıpkırmızıkesildi.Gençadamyenidenkahkahalarlagülerken,polismüdürü sert bir sesle, "Dilinizi tutmanızı öneririm, efendim," dedi. "Size, bu meseleyiaydınlatıpaydınlatmayacağınızısormayagelmiştim."

"Yani sarışınlarımdan birinin kayıp olup olmadığını mı soracaktınız. Mesele bu muydu?Benneden...a,budanesi?"

Dışarıda bir araba fren gıcırtıları arasında durmuştu. Otomobilden, siyahlı beyazlı birpantolon takımı giymiş olan genç bir kadın fırladı. Kirpiklerini siyaha, dudaklarını kırmızıyaboyanmıştı.Saçları platin rengindeydi.Hızla kapıyagelerek, topgibi içeri daldı.Bir yandandabağırıyordu.

"Nedenbenibırakıpkaçtın,alçak?"

Basil Blake ayağa kalmıştı. "Geldin mi? Neden bırakıp kaçmayayım? Sana toplantıdanayrılmamızısöyledim,benidinlemedin."

"Sensöyledindiyetoplantıdannedenayrılayım?Benpekâlâeğleniyordum."

"Evet, Sosenberg denilen o iğrenç köpekle birlikte. Onun nasıl bir adam olduğunubiliyorsun."

"Seninkıskançlığıntutmuştuyalnızca,hepsiokadar."

"Kendikendineokadariltifatetme.Hoşlandığımbirkızıniçkiyifazlakaçırmasınıvepisbir

herifinkendisinimıncıklamasınagözyummasınıseyretmekmidemibulandırır."

"İşte bu yalan! Asıl sen durmadan içki içiyordun. O siyah saçlı İspanyol şıllığıyla dasamimiyetifazlailerletmiştin."

"Senibirpartiyegötürdüğümzamanoradadoğrudürüsthareketetmeniisterim."

"Ben emir altında yaşamam. İşte o kadar. Bana, önce partiye gideceğimizi, sonra daburayageleceğimizisöyledin.Benbirtoplantıdanancakcanımistediğizamanayrılırım."

"İştebendesenibuyüzdenoradabıraktım.Burayagelmek istiyordum.Vekalkıpgeldim.Budalabirkadınısaatlercebekleyecekdeğildim."

"Netatlı,neterbiyelibirinsansın."

"Yinedeburayakadarpeşimdengeldinama!"

"Sana,seninhakkındakidüşüncelerimisöylemekistiyordum."

"Beniavucunaalacağınısanıyorsanyanılıyorsun."

"Sendebanaemredebileceğinisanıyorsan,çokyanılıyorsun."

Öfkeylebirbirlerinebaktılar.

AlbayMelchettdebufırsattanyararlanarakgürültüyleöksürdü.

BasilBlakeonadöndü."A,buradaolduğunuzuunutmuştum.Dahaçıkıpgitmenizinzamanıgelmedimi?Sizi tanıştırayım.Dinah Lee.Bizim bölgenin ünlüSherlockHolmes'u. Albayım,işte benim sarışını görüyorsunuz. Hem hayatta, hem de sapasağlam. Onun için yaşlıBantry’ninkapatmasıylailgilitahkikatabaşkayerdedevametseniziyiolur.İyigünler!"

Albay Melchett, "Size terbiyeli olmanızı önereceğim," dedi. "Yoksa başınız derde girer."Kırmızıyüzündeöfkelibirifadeyleayaklarınıvuravuraevdençıktı.

ÜçüncüBölüm

1

Albay Melchett, Munch Benham'daki bürosunda adamlarının vermiş oldukları raporlarıinceliyor,haberleridinliyordu.

MüfettişSlack raporunu, "Durumaçık, efendim," diye tamamladı. "BayanBantry, akşamyemeğinden sonra kütüphanede oturmuş ve ona doğru yatmaya çıkmış. Kütüphanedençıkarken elektrikleri söndürmüş. Ondan sonra içeri hiç kimse girmemiş. Hizmetçiler onbuçuktayatmışlar.UşakLorrimerdeiçkitepsisiniholebıraktıktansonraonbireçeyrekkalaodasınaçekilmiş.Hiçkimsetuhafbirşeyduymamış.Üçüncüortahizmetçisihariç.Odaçokfazlaşeyduymuş.İniltiler,kandondurucuferyatlar,esrarlıayakseslerivebunabenzerdahabir sürü gürültü.Onunla aynı odayı paylaşan ikinci hizmetçi aslında kızın bütün gece horulhorul uyuduğunu söyledi. Başımıza dert açanlar da böyle olur olmaz öyküler uyduranlardırzaten."

"Yazorlaaçılancamlıkapı?"

"Simmonsbununamatörcebirişolduğunusöyledi.Alaladebirkeskiyleaçılmışkapı.Buişsırasında fazla bir gürültü de çıkmazmış. Konakta da bir keski olması gerek ama kimsebulamadı.Amabudabirbakımanormal."

"Sencehizmetçilerbirşeybiliyormu?"

Müfettiş Slack istemeye istemeye cevap verdi "Hayır, efendim, bir şey bildiklerinisanmıyorum.Hepsi deşaşırmış ve sarsılmışlardı. Lorrimer'denkuşkulanıyordum.Fazla sıkıağızlıo.Bilmemnedemekistediğimianlıyormusunuz?Amaonunbuketumluğununolaylabirilgisiolduğunusanmıyorum."

Melchett başını salladı. Lorrimer'in sıkı ağızlılığını önemli bulmamıştı. Enerjik MüfettişSlack,sorguyaçektiğikimselerinekseributepkiyigöstermelerinenedenolurdu.

KapıaçılarakDoktorHaydockiçerigirdi."Uğrayıp,durumuözetleyeyim,dedim."

"Çokiyi.E?"

"Fazla bir şey yok. Düşündüğünüz gibi. Kız boğularak öldürülmüş. Bir iş için kendituvaletininsatenkemerikullanılmış.Kızınboynunatakılarak,uçlarıarkadaçaprazgetirilmiş.Kolayvebasitbiryöntem.Katilin fazlagüçlüolmasışartdeğildi.Tabiikurbangafilavlandığıtakdirde.Kızınboğuştuğunudasanmıyorum.Bunugösterecekbirdelilyok."

"Ölümsaati?"

"Onlageceyarısıarası."

"Busüreyikısaltamazmısın?"

Haydock hafifçe gülerek başını salladı. "Meslek şerefimi tehlikeye atamam.Cinayet saatondandahaönce,geceyarısındandadahageçişlenmişolamaz."

"Peki,senhangisaatidahauygunbuluyorsun?"

"Birçokşeyebağlıbu.Şöminedeateşyanıyormuş.Odasıcakmış.Bütünbunlarvücudunkatılaşmasınıgeciktirir."

"Kızhakkındasöyleyeceğinbaşkabirşeyvarmı?"

"Pekyok.Pekgençmiş.Onyedionsekizyaşındaymışsanırım.Bazıbakımlardanhenüzolgunlaşmamış. Oysa kasları iyi gelişmiş. Sağlıklı ve sağlam bir insanmış. Ha aklımagelmişken.Kızınbakireolduğunudasöyleyeyim."Doktorbaşıylaselamvererekodadançıktı.

Melchett, müfettişe, "Kızı daha önce Gossington'da hiç görmemiş olduklarından eminmisin?"diyesordu.

"Hizmetçiler bu konuda kesin konuştular. Öfkelenmişlerdi de. ‘Kızı çevrede görseydik,mutlakahatırlardık,’dediler."

Melchett, "Herhalde," dedi. "O tipte bir kız burada hemen dikkati çekerdi. Blake'insevgilisinigörüyorsun."

Polismüdürüdüşünceli düşüncelimırıldandı. "BencekızburayaLondra'dangeldi.Köydebir ipucubulabileceğimizisanmıyorum.HerhaldeYard'abaşvurmamızdahadoğruolacak.Buonlaragörebirolay,bizegöredeğil."

Slack, "Ama, kızın buraya gelmesinin bir nedeni olmalı," dedi. Sonra da usulca ekledi."BenceBayveBayanBantry'ninkızhakkındabir şeylerbilmelerigerek...Tabiionlarınsizinahbaplarınızolduklarınıbiliyorumefendim..."

AlbayMelchettonabuzgibigözlerlebaktı.Sonradasoğuksoğuk,"Herolasılığınüzerindedurduğumdan emin olabilirsin," diye cevap verdi. "Her olasılığın." Sözlerine devam etti."Kayıpkimselerlistesinebaktınherhalde?"

Slackbaşınısallayarak,cebindendaktiloyazılmışbirkâğıtçıkardı."İşte.BayanSaunders.Bir hafta önce kaybolduğu haber verilmiş. Siyah saçlı, mavi gözlü. Otuz altı yaşında. Ölübulunan kız o olamaz. Zaten, kadının kocasından başka herkes onun Leeds'li bir tüccarlakaçtığınıbiliyor.BayanBarnerd.Altmışbeşyaşında,PamelaReeves.Onaltıyaşında.Düngeceevinedönmemiş. İzciKızlar toplantısınakatılmış.Örgülükoyukahverengi saçlar.Boybiraltmışikibuçuk..."

Melchettöfkeyle, "Bubudalacaayrıntılarıokuyupdurma,Slack.Ölübulunankızbirokulöğrencisi değildi. Bence..." Telefon çalmaya başlayınca sustu. "Alo? Evet, evet, MuchBenham Polis Merkezi. Ne? Bir dakika..." Dinle ve kâğıda hızla bir şeyler yazdı. Sonrayeniden konuşmaya başladığı zaman sesi değişmişti. "Ruby Keene. Yaş on sekiz.Profesyonel dansöz. Boy bir altmış. İnce. Platin rengi saç.Mavi gözler. Ucu kalkık burun.Arkasında pullarla süslü beyaz bir tuvalet ve ayağında lame iskarpin olduğu sanılıyor.Öylemi?Ne?Evet,hiçkuşkuyokbence.Clack'ihemenorayayollayacağım."Telefonukapayarak,müfettişegitgideartanbirheyecanlabaktı."Bukezbulduksanırım.Glenshirepolisiyditelefoneden.OrayaDanemouth'dakiMajestikotelindenbirkızınkaybolduğunubildirmiş."

MüfettişSlack,"Danemouth,"diyeyineledi."Şimdiolduişte."

Danemouthpekdeuzaktaolmayan,kalabalıkbirkıyıkasabasıydı.Pekmodaydıorası.

Polis müdürü, "Orası buradan yirmi beş kilometre kadar uzakta," diye mırıldandı. "Kız,Majestikotelindedansöğretmenimiymişneymiş.Düngeceşovaçıkmamış.Otel idaresidekızmış.Amakızbusabahdagözükmeyince,arkadaşlarındanbiri endişelenmiş.Veyabaşkabiri. Orasını pek anlayamadım. Senin hemen Danemouth'a gitmem iyi olur, Slack. OradaBaşmüfettişHarper'ıgörveonunlaişbirliğiyap."

2

Müfettiş Slack hızla hareket etmekten pek hoşlanırdı. Arabayla uçarcasına gitmek,kendisine bir şeyler anlatmaya çırpınan kimselerin sözlerini kabaca yarıda kesmek, acelesiolduğunusöyleyerekkonuşmalarıçabucaksonaerdirmek.BütünbunlarabayılırdıSlack.

İşte bu yüzden müfettiş inanılmayacak kadar kısa bir süre içinde Danemouth'a erişti.Orada ilgililerle çabucak konuştuktan sonra yanından Ruby Keene'in en yakın akrabasıylaMuchBenham'adöndü.

"İştebuJosie,efendim."

AlbayMelchett,Slack'asoğuksoğukbaktı.Müfettişinkaçırdığınıdüşünmeyebaşlamıştı.

Arabadan henüz inmiş olan genç kadın imdada yetişti. Bir an iri, düzgün dişlerinigöstererekgüldü."Buprofesyoneladım.Partnerimleben,‘JosieveRaymond,’diyetanınırız.TabiibütünoteldebeniJosiediyeçağırır.AsıladımJosephineTurner'dir."

Albay Melchett durumu kavramıştı. Miss Turner'a oturmasını söyleyerek onu çabucaksüzdü.

Josephine Turner otuzuna yaklaşmış, hoş bir kadındı. Güzelliğinin hatlarınındüzgünlüğündençokkendisineayrıözengöstermesinebağlıolduğuanlaşılıyordu.Becerikli,iyi huylu, aklı başında bir insana benziyordu. ‘Göz alıcı bir kadın’ diye tanımlanmazdı hiçbirzaman ama yine de çekici bir yanı vardı. Hafif bir makyaj yapmış, koyu renk bir tayyörgiymişti. Sarsılmış ve endişelenmiş gibiydi. AlbayMelchett, "Ama pek de üzgün değil," diyegeçirdiaklından.

Genç kadın otururken, "Bu inanılmayacak kadar korkunç bir şey," dedi. "Onun... Rubyolduğundaneminmisiniz?"

"Korkarım,bunusizebizsoracağız.Busiziniçinpekhoşolmayacakama..."

MissTurnerendişeyle,"O...onunhalipekmifeci?"diyesordu.

"Şey...Korkarımbu sizi sarsacak."Melchett genç kadına tabakasını uzattı.MissTurnerminnetlebirsigaraaldı.

"Onahemenbakmamımıistiyorsunuz?"

"Böylesidahaiyiolursanırım.MissTurner.Eminolmadıkçasizesorularsormamızyersiz.Buişibiranöncebitirmekdahadoğruolmazmı?"

"Pekâlâ."

Arabaylamorgagittiler.

Josieiçeridepekazkaldı.Dışarıçıktığızamansankihastalanmışgibibirhalivardı.Titrekbirsesle, "Evet,oRuby,"dedi.Zavallıcık.Allahım,kendimihiç iyihissetmiyorum.Burada..."Çevresinebakındı."Cinvarmıacaba?"

Cin yoktu ama konyak vardı. Miss Turner biraz konyak içtikten sonra kendisini topladı.Açık açık, "Böyle bir şey görmek insanı fena ediyor," dedi. "Öyle değil mi? Zavallı küçükRuby!Erkeklernekötüoluyorlar!"

"Buişibirerkeğinyaptığınımıdüşünüyorsunuz?"

Josiebirazşaşırmıştı."Öyledeğilmi?Yani...bensandımki..."

"Düşündüğünüzbelirlibirerkekmiydi?"

Kadın,başınıçabucaksalladı. "Hayır,hayır.Kesinlikle.Bukonudahiçbir fikrimyok.TabiiRubydebana..."

"Evet?"

Josietereddütetti."Rubybiriylegezmeyebaşlamıştıbelki.Amabunubanaaçıklamazdı."

Melchett onu bir an süzdü, ama büroya dönünceye kadar da bir şey söylemedi. Sonra,"ŞimdiMissTurner,"dedi."Banaelinizdengeldiğincegenişbilgivermeniziistiyorum."

"Tabii,tabii.Neredenbaşlayayım?"

"Kızınadını veadresini, sizinleolanakrabalığınıanlatın.Sonradaonunhakkındabütünbildiklerinizi."

JosephineTurnerbaşınısalladı.Melchettonunüzülmemişolduğuna iyice inanmıştıartık.Kadınsarsılmış,şokgeçirmişti,amahepsiokadar.Josie,çabucakkonuşmayabaşladı.

"AdıRubyKeene'di.Profesyoneladıyani.AsılismiRosyLegge'di.Annesi,benimanneminkuzeniydi. Ruby'i tâ küçüklüğünden beri tanırdım ama kendisiyle fazla samimi değildim.Bilmemnedemekistediğimianlatabiliyormuyum?Benimbirçokkuzenimvar.Kimisisahneyeçıkıyor, kimisi çalışıyor. Ruby de bir bakıma dansöz olmaya hazırlanıyordu. Geçen yılgerçekten bir, iki iş buldu. Öyle fazla tanınmış yerlerde değil. Ama sağlam taşrakumpanyalarında. Ondan sonra da Güney Londra’da Brixwell'de ‘Palais de Danse'daçalışmayabaşladı.Yalnızgelenleredanstaeşlikediyordu.Orasıiyi,dürüstbiryerdir.Kızlaradaiyibakarlar.Amafazlaparavermezler."Kadınsustu.

AlbayMelchettbaşınısalladı.

"Şimdisırabanageldi.BenüçyıldanberiDanemouth’dakiMajestikotelindedansvebriçhostesliğiyapıyorum.İyibiriş.Aylıkdolgun,işdeeğlenceli.Müşterileriilkgeldiklerigünşöylebir tartıyorsunuz.Bir kısmı yalnız kalmaktan hoşlanıyorlar. Bazıları ise yalnızlıktan sıkılıyorveeğlenmek istiyorlar.Birbirineuygunkimselerdenbriçgruplarıkurmayaçalışıyor,gençlerin

birbirleriyledansetmelerinisağlıyorsunuz.Buişiçinbirazdikkat,incelikvedeneyimgerek."

Melchett yine başını salladı. "Bu kadının bu işi iyi başaracağı belli," diye düşünüyordu."Hoş,dosttavırlıbirinsan.Ayrıcakurnazda."

Josie sözlerini sürdürdü. "Bundan başka her akşam Raymond'la bir iki gösteri dansıyapıyorum. Raymond Starr, hem dans, hem de tenis hocası. Her neyse... Bu yaz denizegirerken,kayalarınüzerindeayağımkaydıvebileğimfenahaldeburkuldu."

Melchettdeonunyürürkenhafifçeaksadığınıfarketmişti.

"Tabiibuyüzdenbirsüredansedemedim.Durumuzorlaştırdıbu.Otelinyerimebaşkasınıbulmasını istemiyordum. Çünkü böyle biri bazen insanın ayağını kaydırabilir." Bir an uysalbakışlı gözlerindesert vehaşinbir ifadebelirdi.Yaşayabilmek için savaşmakzorundakalanbir kadındıo. "OsıradaaklımaRubygeldi.Müdüreonugetirebileceğimisöyledim.Benyinehostesliğe devam edecek, briç oyunlarıyla ilgilenecektim. Ruby de işin dans bölümünebakacaktı.Böyleceişailedekalacaktı.Bilmemnedemekistediğimianlıyormusunuz?"

Melchettanladığınısöyledi.

"Müdürönerimikabuletti.BendeRuby'ebir telgrafçektim.Kalkıpgeldi:Onun için iyibirfırsattıbu.Rubyozamanadekotelkadar ‘düzeyli’biryerdehiççalışmamıştı.Bütünbunlarbirayönceoldu."

AlbayMelchett,"Anlıyorum..."dedi."Rubybaşarılıoldumu?"

Josie kayıtsız bir tavırla, "Ah, evet, oldu," diye cevap verdi. "İşler iyi gitti. Ruby benimkadarustabirdansözdeğildi.NekiRaymondçokzekidir. İşio idareediyordu.Rubydehoşduruyordusahnede.İnce,sarısaçlı,bebekyüzlübirkızdı.Tabiimakyajıfazlakaçırıyordu.Buyüzdenonasıksıkçatardım.Amakızlarınnasılolduklarınıbilirsiniz.Odahaonsekizindeydi.Oyaştamuhakkakabartılarherşeyi.AmatabiibuMajestikgibikibarbiryereuygunbirşeydeğildi.Ruby'ihepuyarıyor,boyayıdahaazsürüyordum."

Melchettsordu."Müşterilerondanmemnunlarmıydı?"

"Ah,evet.AslındaRuby fazlakonuşkandeğildi.Birazaptalcaydıo.Gençlerdençokyaşlıadamlarlaanlaşıyordu."

"Özelbirarkadaşıvarmıydı?"

Genç kadın, onun ne demek istediğini anlamıştı. "O anlamda yoktu. Veya ben böyle birşeyifarketmedim.AmatabiiRubydebanapekaçılmazdı."

Melchettbiran,"Neden?"diyedüşündü."Nedenaçılmazdı?BuJosie'deçoksert,disiplindüşkünü bir insan hali yok ki." Ama adam yalnızca, "Bana kuzeninizi en son ne zamangördüğünüzüanlatırmısınız?"diyesormaklayetindi.

"Düngece,Raymond'la ikigösteridansıyapıyorlardı.Birionbuçukta,biridegeceyarısı.İlkdansıyaptılar.OndansonraRuby'ninoteldekalangençlerdenbiriyledansettiğinigördüm.Ben salonda bir grupla briç oynuyordum. Orasıyla balo salonu arasında camdan bir panovardır...Ruby'iensonozamangördüm.GeceyarısındansonraRaymondmüthişbiröfkeyleyanıma gelerek Ruby'nin nerede olduğunu sordu. Dansa başlamaları zamanı gelmişti amaRuby ortalarda yoktu. Emin olun, fena halde tepem attı. Kızlar böyle saçmasapan şeyleryapar,müdüriyeti kızdırırlar.Ondansonradakovulurlar!Ruby'ninodasınaçıktım,oradadayoktu. Elbisesini değiştirmiş olduğunu farkettim. Dans ettiği tuvalet bir iskemlenin üstündeduruyordu.Şöyleboletekli,köpükköpük,pembebirşeydibu.Ruby,genellikleaynıelbiseyledolaşır,ancakbaloolangecelertuvaletinideğiştirirdi.Yaniçarşambaları.

"Ruby'nin nereye gittiğini bilmiyordum. Orkestraya bir parça daha çaldırdık. Ruby hâlâgörünürlerde yoktu. Onun üzerine Raymond'a Ruby'nin yerini alacağımı ve gösteri dansınıonunla yapacağımı söyledim. Bileğimi ağrıtmayacak bir dans seçtik ve parçayı da fazlauzatmadık.Amabileğim yine de sancıdı.Bu sabah kalktığım zamanda iyice şişmişti.Rubydanstan sonra da gözükmedi. Oturup gece ikiye kadar onu bekledik. Ben öfkemdençıldırıyordum."

Kadınınsesihafifçetitriyordu.Melchett,Josephine'insesindekigerçekhiddetifarketti.Biranmeraklandı.Butepkionaolayauymayacakkadarşiddetligibigelmişti.Adam,gençkadınınbirşeyibilerekaçıklamadığınıdüşündü.

"Ve bu sabah Ruby Keene dönmediği, yatağı da bozulmamış olduğu için polisebaşvurdunuz,öylemi?"dedi.

Slack,kendisineDanemouth'dan telefonedip,durumukısacaanlatmıştı.Melchettde işiniçyüzününböyle olamadığını biliyordu.AmaJosephineTurner'in ne cevap vereceğinimeraketmekteydi.

Gençkadınhiçduraksamadan,"Hayır,benbaşvurmadım,"dedi.

"NedenMissTurner?"

Josiesamimibirtavırlaonabaktı."Benimyerimdeolsaydınız,sizdebaşvurmazdınız."

"Öylemi?"

Josie,"Benişimidüşünmekzorundayım,"dedi."Birotelbirrezaletçıkmasınıhiçistemez.Özellikle polisin ilgisini çekecek bir olay. Ben Ruby'nin başına bir şey gelmiş olduğunusanmıyordum. Aklıma bile gelmemişti bu. Kızın, bir genç yüzünden aptalca davrandığınıdüşünüyordum yalnızca. Sonunda çıkıp geleceğini sanıyordum. Onu iyice azarlayacaktımtabii.Onsekizindekikızlaröyleahmakoluyorlarki."

Melchett notlarına bakıyormuş gibi yaptı. "Ah, evet. Polise Bay Jefferson adında biri

başvurmuş.Oteldekalanmüşterilerdenbirimio?"

JosephineTurnerkısaca,"Evet,"dedi.

AlbayMelchett,"BayJeffersonnedenböyleyaptı?"diyesordu.

Josephineceketininkolunusüpürüyordu.Sıkıntılıbirhalivardı.AlbayMelchettyineonunkendisindenbirşeyisakladığınıdüşündü.

Josephinesomurtkanbirtavırla,"Hastao,"diyemırıldandı."Çokçabuktelaşlanıyor.Yanihastaolduğuiçin,demekistiyorum."

Melchett fazlaüstelemedi. "Kuzeninizinensondansettiğinigördüğünüzgençkim?"diyesordu.

"AdıBartlettonun.Otelegeleliongünkadaroldu."

"Kuzeninizlesamimimiydiler?"

"Pek sanmıyorum. Daha doğrusu bu konuda bir bilgim yok." Sesinde yine o tuhaf öfkebelirmişti.

"Delikanlınesöylüyor?"

"DanstansonraRuby’ninyüzünepudrasürmekiçinyukarıçıktığını..."

"Kızelbisesiniozamanmıdeğiştirmiş?"

"Herhalde."

"Yaptığısonşeybumu?Ondansonra..."

Josie,"Ortadankayboldu,"dedi."Evet."

"MissKeene.St.MaryMeadköyündebirinitanıyormuydu?Yadaoçevredenbirini?"

"Bilmiyorum.Belki tanıyormuştur.Birçokgenççevredeki yerlerdenkalkıpDanemounth'a,Majestik oteline geliyor. Onların nerede oturduklarını da bilmiyorum. Tabii bazıları geldikleriyerdensözediyordu."

"KuzeninizsizehiçGossington’dansözetmişmiydi?"

"Gossington?"Josie'ninşaşırmışolduğubelliydi.

"Gossingtonkonağı."

Genç kadın başını salladı. "Hiç duymadım." Sesi kesindi. Meraklanmış olduğu daanlaşılıyordu.

AlbayMelchettaçıklamayaçalıştı."MissKeene'incesediGossingtonkonağındabulundu."

"Gossingtonkonağındamı?"Gençkadınhayretleonabaktı."Negarip!"

Melchett, "Garip de söz mü?" diye düşündü. Sonra, "Bay veya Bayan Bantry'i tanıyormusunuz?"

Josietekrarbaşınısalladı."Hayır."

"VeyaBayBasilBlakeadındabirini?"

Genç kadın kaşlarını hafifçe çattı. "Bu adı duydum galiba. Evet, duydum. Ama onunhakkındahiçbirşeyhatırlamıyorum."

ÇalışkanMüfettiş Slack, not defterinden kopardığı bir yaprağı amirinin önüne doğru itti.Bunun üzerine kurşun kalemle, "BayBantry geçen haftaMajestik'te akşam yemeği yemiş,"diyeyazmıştı.

Melchett başını kaldırdı. Müfettişle göz göze geldiler. Polis müdürü kıpkırmızı kesildi.Slack, fazlaçalışkanve işgüzârbiradamdı.VeMelchettdeondannefretediyordu.Amabirmeydan okumaya aldırmazlık da edemezdi. Müfettiş onu eski bir dostunu korumaklasuçluyordu. Josie'ye döndü. "Miss Turner, benimle birlikte Gossington konağına gelmeniziricaedeceğim."

SonradaJosie'ninbuçağrıyıkabulettiğinibelirtenmırıltısınapekaldırmayarak,meydanokurcasına,soğuksoğukSlack'abaktı.

DördüncüBölüm

1

St.MaryMead'deuzunzamandanberiböyleheyecanlıbirhavaesmemişti.

Baş döndürücü haberi ilk yayan zehirli dili, uzun burunlu yaşlı kız Miss Wetherby oldu.Hemen arkadaşı ve komşusu Miss Hartnell’e koşmuştu. "Bu kadar erkenden geldiğim içinkusurumabakma,şekerim.Amabelkidahahaberiduymamışsındırdiyedüşündüm."

MissHartnell, "Hangi haberi?" diye sordu.Kalın sesli bir kadındı.Yorulmaknedir bilmez,yoksullara yardım edeceğim diye emdikleri sütü burunlarından getirirlerdi. Yoksullar onunelindenkurtulmayaçalışırlaramabunubirtürlübaşaramazlardı.

"BayBantry’ninkütüphanesindebircesetbulunmuş...Birkadıncesedi..."

"BayBantry'ninkütüphanesindemi?"

"Evet.Nefecideğilmi?"

"Bantry'nin karısına acıdım şimdi." Miss Hartnell duyduğu müthiş zevki saklamayaçalışıyordu.

"Evet,öyle.HerhaldeBayanBantry'ninhiçbirşeydenhaberiyoktu."

Miss Hartnell hemen eleştirmeye başladı. "Kadın hep bahçesiyle ilgileniyor, kocasına dafazla aldırmıyordu. Oysa erkekleri göz hapsinde bulundurmak gerek... Her zaman... Herzaman..."

"Biliyorum,biliyorum.Çokkorkunçbirdurumbu."

"Acaba Jane Marple ne diyecek? Acaba o durumu sezmiş miydi? O böyle işleri hemenanlar."

"JaneMarple,Gossington'agitti."

"Ne?Busabahmı?"

"Evet,çokerkenden.Kahvaltıdanönce."

"A,amabukadarıdafazla.Jane'inherişeburnunusokmaktanhoşlandığınıbiliyoruzama..bukadarıdaayıp."

"SanırımonuBayanBantryçağırtmış.Arabayıgördüm."

"Ya?Çoktuhaf..."

Birsürekonuşmayarakbudurumudüşündüler.

SonraMissHartnell,"Cesetkiminmiş?"diyesordu.

"BasilBlake'leburayagelenokorkunçmahlukvarya..."

"O iğrenç, saçları oksijenli kadını mı söylüyorsun?" Miss Hartnell, zamanla birlikteilerleyememişti.O hâlâ saçların rengini oksijenle açtıklarını sanıyordu. "Şu adeta çırılçıplakbahçedeyatankadınmı?"

"Evet,şekerim...Şömineninönündekihalınınüzerindeyatıyormuş.Boğmuşlaronu."

"Ama...nedenGossington'da?"

MissWetherbyanlamlıanlamlıbaşınısalladı.

"Yani...BayBantry'ninde...onunla..."

MissWetherbyyenidenbaşınısalladı.

"Ah..."

İkikadındasusarakbuyeniköyrezaletininzevkiniçıkarmayaçalıştılar.

MissHartnell,namuskumkumalarınaözgüoöfkeyle,"Nekötükadınmış!"dedi.

"Ahlakdüşkünü!"

"HalbukiBayBantrydegayetiyi,sessizbiradamdır..."

"Enkötüleribusessizleriymiş.JaneMarplehepöylesöyler."

2

GossingtonkonağındaBayanBantry’leMissMarplesalondaoturuyorlardı.

BayanBantry,"Biliyormusun,cesedialıpgötürmüşolmalarınabayağıseviniyorum,"dedi."İnsanınevindebirölününolmasıhiçdehoşbirşeydeğil."

MissMarplebaşınısalladı."Biliyorum,hayatım.Nelerhissettiğinibiliyorum."

Bayan Bantry, "Bu başından geçmedikçe kesinlikle bilemezsin," diye cevap verdi. "Birkeresindekomşudabircinayet işlendiğinihatırlıyorum.Amabuaynışeydeğil."Birandurdusonra da, "Arthur'un kütüphaneden tiksinmeyeceğini umarım," diye ekledi. "En çok oradaotururduk.Neyapıyorsun,Jane?"

Miss Marple saatine bir göz atarak ayağa kalkmıştı. "Eve gitmeyi düşünüyordum. Artıkseniniçinyapabileceğimbirşeyolmadığınagöre..."

Bayan Bantry, "Biraz daha otur," dedi. "Parmak izi uzmanı ve fotoğrafçı gitti. Polislerinçoğu da öyle. Ama bana yine de bir şeyler olacakmış gibi geliyor. Hiçbir şeyi kaçırmanıistemiyorum."

Telefon çalıyordu. Bayan Bantry çabucak dışarı çıktı. Geri döndüğü zaman yüzündesevinçlibiranlamvardı.Sanabazışeylerolacağınısöyledim.TelefonedenAlbayMelchett'ti.Ozavallıkızınkuzeniniburayagetirecekmiş."

MissMarple,"Nedenacaba?"dedi.

"Neticedecinayetburadaişlenmiş..."

MissMarplemırıldandı."Amabaşkanedenlerdeolmalı."

"Nedemekistiyorsun,Jane?"

"BelkidekadınınBayBantry'lekarşılaşmasınıistiyor."

BayanBantrysertbir sesle, "KadınınArthur'u tanıyıp tanımadığınımıanlayacak?"dedi."Evet...Ah,evet,polisinArthur’dankuşkulanmasınormalbirşey."

"Korkarımöyle."

"SankiArthur’unböylebirşeyleilgisiolabilirmişgibi."

MissMarplecevapvermedi.

BayanBantrysuçluyormuşçasınaarkadaşınadöndü."Banatutuphizmetçisiyleilişkikuranyaşlıbiradamdansözetmeyedekalkışma!Arthuröylebirinsandeğildir."

"Tabii.Tabiideğildir."

"Ama, inan gerçekten değildir, Jane, yalnızca... bazen... tenis oynamaya gelen gençkızların yanındabiraz gülünçbir şekildedavranır.Yani babacan veaptalcabir tavır takınır.Ama bu da aslında öyle kötü bir şey değildir. Kızlara neden takılmasın. Zaten..." BayanBantrysözlerinianlaşılmazbirşekildetamamladı."...benimdebahçemvar."

MissMarplegüldü."Endişelenmemelisin,Dolly."

"Endişelenmek niyetinde değilim. Ama yine de biraz endişeleniyorum.Arthur da öyle. Buolay onu sarstı. Polisler ortalıkta dolaşıp duruyorlar, Arthur çiftliğe gitti. Sinirlendiği zamandomuzlarıfilanseyretmekonuoldumolasıyatıştırır.Hah,iştegeldiler."

Polismüdürününarabasıdışarıdadurdu.

AlbayMelchett, yanındazarifgiyimli,gençbir kadınla içerigirdi. "BuMissTurner,BayanBantry.Şeyin...kurbanınkuzine."

BayanBantryeliniuzatarakyaklaştı."Hoşgeldiniz.Herhaldebuolaysiziçoksarstı."

JosephineTurner açıkaçık, "Hayır," dedi. "Pek sarsmadığını söyleyebilirim.Nedensebuolaybanagerçekmişgibigelmiyor.Birkarabasandanfarksızbu."

BayanBantry,MissMarple'ıtanıştırdı.

Melchettkaygısızbirtavırla,"Kocanızburadamı?"diyesordu.

"Hayır.Çiftliklerdenbirinegitmekzorundakaldı.Amaneredeysedöner."

"Ya..."Melchettşaşırmışgibiydi.

Bayan Bantry, Josie'ye, "Olayın... olduğu yeri görmek ister misiniz?" dedi. "Yoksagörmemeyimitercihedersiniz?"

KısabirsessizliktensonraJosephine,"Görmemdahadoğruolursanırım,"diyemırıldandı.

Bayan Bantry, genç kadını kütüphaneye götürdü. Miss Marple'la Melchett de onlarınpeşindengittiler.

BayanBantrymelodramakaçanbir tavırlabiryeri işaretetti. "Oradayatıyordu...Halınınüstünde..."

"Ah!" Josie titredi. Yüzünde şaşkın bir anlam belirmişti. Kaşlarını çatarak,"Anlayamıyorum!"dedi."Birtürlüanlayamıyorum."

BayanBantrybaşınısalladı."Bizdeöyle."

Josie ağır ağır, "Bu yer..." diye başladı. " ...hiç de uygun değil. Yani... " sözlerinitamamlamadı.

MissMarpleonunnedemekistediğinianlamıştı.Aynıfikirdeolduğunubelirtmekiçinbaşınısalladı."Evet...İşteolayınilgiçekiciyanıdabu."

AlbayMelchettneşeylegüldü."E,MissMarple,olayıaçıklamayacakmısınız?"

Yaşlı kız, "A, tabii açıklarım," diye cevap verdi. "Bence akla yakın bir açıklama olur bu.Ama tabii bunun yalnızca bir fikir olduğunu da söylemeliyim... Tommy Band ve bizim yeniöğretmen Bayan Martin. Kadıncağız, saati kurmaya gitti. Ve saatin içinden bir kurbağafırladı."

JosephineTurner fenahaldeşaşırmıştı.HepbirlikteodadançıkarlarkenBayanBantry'e,"Buyaşlıhanımbunamışmı?"diyesordu.

BayanBantrypekkızdı."Nemünasebet!"

Josie,"Afedersiniz,"dedi."Onunkendisinikurbağazannettiğinidüşündümde..."

Aynı anda Bay Bantry yan kapıdan içeri girdi. Melchett ona seslendi. Bantry'le Josie'yitanıştırırken dikkatle genç kadına bakıyordu. Ama Josephine Turner'in yüzünden Bantrey'itanımışyadaadamkendisini ilgilendirmişgibibiranlamyoktu.Melchett rahatbirsolukaldı."AllahoSlack'ikahretsin."diyedüşündü."Sinsisinsiimalardabulunuyor."

Bayan Bantry'nin sorduğu sorular üzerine Josie, Ruby Keene'nin nasıl kaybolduğunuanlatmayabaşladı.

BayanBantry,"Herhaldeçokendişelendiniz,"dedi.

Josie, "Endişelenmekten çoköfkelendim," diyeaçıkladı. "Zirao sıradabaşınabir felaketgelmişolduğundanhaberimyoktu."

MissMarple atıldı. "Ama yine de polise başvurmuşsunuz. Afedersiniz ama... biraz aceleetmedinizmi?"

Josieheyecanla,"Polisebaşvuranbendeğilimki,"diyecevapverdi."BuBayJefferson'unişi..."

BayanBantryyineledi."BayJefferson?"

"Evet.Hastao."

"Conway Jefferson'dan mı söz ediyorsunuz? Ben onu gayet iyi tanırım. Bizim eskidostlarımızdandır. Arthur, dinle. Conway Jefferson Majestik'te kalıyormuş. Polise de obaşvurmuş.Nerastlantıdeğilmi?"

JosephineTurner,"BayJefferson,geçenyazdaoteldeydi,"dedi.

"Sahimi? Bundan hiç haberimiz yoktu. Onu uzun yıllardan beri görmedim. Conway sonzamanlardanasıl?"

Josie düşündü. "Bence harikulade bir insan o. Gerçekten harikulade. Hasta olmasınarağmen...Hepneşeli.İnsanaherzamantakılıyor."

"Ailedeonunyanındamı?"

"BayGaskell'lagençBayanJefferson'umukasdediyorsunuz?Peter'ıdatabii?Ah,evet."

Josephine Turner'in o her zamanki çekici, içten tavırlarında insanı iten bir şeyler vardışimdi.Jefferson'lardansözederkensesidedoğallığınıyitirmişti.

BayanBantry,"İkisideçokiyiinsanlardır,"dedi."Öyledeğilmi?Gençlerikasdediyordum."

Josie biraz da şaşkın şaşkın mırıldandı. "Ah, evet... evet, öyle. Ben... biz... gerçektenöyle."

3

Bayan Bantry pencereden uzaklaşmakta olan polis müdürünün arabasının arkasındanbakıyordu. "Kadın o sözlerle neyi kasdetti? ‘Gerçekten öyle.’ Jane, sence bu işin içinde biriş..."

Miss Marple hemen heyecanla atıldı. "Evet, bence öyle. Bu farkedilecek gibiydi.Jefferson'lardansözediliredilmezgençkadınıntavırlarıdahemendeğişti.Oanakadargayetdoğaldavranıyordu."

"PekiamasencebununnedenineolabilirJane?"

"Aslında sen onları tanıyorsun, şekerim. Ben yalnızca şu kadarını söyleyebilirim.Jefferson'larla ilgili bir şey bu genç kadını endişelendiriyor. Bir şey daha var. Ona kızkaybolduğu zaman endişelenmiş olacağını söylediğinde, sana çok öfkelendiğini açıkladı. Veyüzündedegerçektenöfkelibiranlamvardı.Çoköfkeliydi.İştebubanaçokilgiçekicigeldi.Bence,bugençkadınınkızınölümünegösterdiği tek tepkibu:öfke.Tabiibelkiyanılıyorum.Amaonunkızakarşısevgiduymadığındaneminim.Üzüldüğüyok.JosephineTurner'ınRubyKeene'i düşündüğü zaman öfkelendiğine inanıyorum. Şimdi ilgi çekici bir soruylakarşılaşıyoruz.Buöfkeninsebebinedir?"

Bayan Bantry, "Bunu öğreniriz," diye cevap verdi. "Seninle Danemouth'a gider, Majestikotelinde kalırız. Evet ikimiz birlikte, Jane,Majestik'te birkaç gün... İşte bize gereken bu.Oarada Conway Jefferson’la da tanışırsın. Çok cana yakın bir insandır o, çok cana yakın.Hayathikayesidepekacıklıdır.Conway'inoğluylabirkızıvardı.İkisinideçokseverdi.İkisideevliydileramababalarınınyanındauzunsürekalırlardı.Conway'inkarısıdapekiyibirkadındı.Adam ona da çok bağlıydı. Sonra korkunç bir kaza oldu. Fransa'dan uçakla İngiltere'yedönüyorlardı.Hepsiöldüler.Pilot,BayanJefferson,RosamundveFrank.Conway'inbacaklarıöylesineezilmiştiki...Sonundaikibacağınıdakestiler.Olağanüstübir insano.Cesurmetin.Çok hareketli bir insan.Kazadan sonra aciz bir sakat halini aldı. Amahiçbir zaman şikayetetmiyor.Gelinionunyanında.Gençkadın,FrankJefferson'laevlendiğizamanduldu.Küçükbir de oğlu vardı: Peter Carmody. Çocuk da Conway Jefferson'la birlikte oturuyor. Çoğuzaman Rosamund'un kocası Mark Gaskell da Conway'in yanına gidiyor. Evet, korkunç birfelakettio..."

MissMarple,"Veşimdibirfelaketdahaoldu..."dedi.

BayanBantrybaşınısalladı."Ah,evet...Evet...AmabununJefferson'larlabirilgisiyok."

MissMarple,"Öylemidersin?"diyemırıldandı."PoliseBayJeffersonbaşvurmuş."

"Evet,öyle...Biliyormusun,Jane,pekgaripbu..."

BeşinciBölüm

1

AlbayMelchett,peköfkeliolanotelmüdürüylekonuşuyordu.YanındaGlenshirepolisindenBaşmüfettişHarpervetabiiMüfettişSlackvardı.Müfettiş,polismüdürününolayaböyleceelkoymuşolmasınaçokkızıyordu.

Başmüfettiş Harper neredeyse ağlamak üzere olan otel müdürü Bay Prestcott'uyatıştırmayaçalışıyor.AlbayMelchettisesertveacımasızbirtavırlakonuşuyordu.

Sert sert, "Olan olmuş artık," dedi. "Kız öldü. Onu boğdular. Şansınız varmış ki onuotelinizde boğmamışlar. Bu sayede olay başka bölgede olmuş sayılıyor. Oteliniz de iştenkolaylıklayakasınısıyırıyor.Amabazısoruşturmalarınyapılmasıgerek.Buişnekadarçabuksona ererse, o kadar iyi olur. Dikkatle davranacağımızdan, dilimizi tutacağımızdan eminolabilirsiniz.Onuniçinşimdibütünbusözleribiryanabırakınvekonuyagirin.Kızhakkındanebiliyorsunuz?"

"Onunhakkındahiçbirşeybilmiyorum.Hiçbirşey.KızıburayaJosiegetirtti."

"Josieburadauzunzamandanberimiçalışıyor?"

"İkiyıl...hayır,üçyıldanberi."

"Ondanmemnunmusunuz?"

"Evet, iyi kızdır, Josie. Uysaldır. Beceriklidir. İnsanlarla dostluk kurabilir, sinirlenenleriyatıştırır. Bildiğiniz gibi briç sırasında bazı oyuncuların sinirleri gerilir..." Melchett acı acıbaşını salladı. Karısı pek hevesli amao denli de kötü bir briç oyuncusuydu.BayPrestcottsözlerinedevametti. "Josie,çevreyiyatıştırmaktaçokustadır. İnsanları idareetmesinibilir.Neşeliamakesinbirtavırtakınır.Bilmemnedemekistediğimianlatabiliyormuyum?"

Melchettyenidenbaşınısalladı.ArtıkMissJosephineTurner'inkendisinekimihatırlattığınıanlatmıştı.Josieşıklığınavemakyajınarağmen,birmürebbiyeyebenziyordu.

Bay Prestcott ekledi. "Ona güvenirim." Sonra da birdenbire kızdı. "Ne demeye gidipkaygankayalarınüzerindedolaşmayakalkıştıbilmemki?Otelingayetgüzelbirkumsalıvar.Nedenoradandenizegirmedi?Ayağıkaydı.Düşüpbileğinikırdı.Banakarşıbirhaksızlıktıbu!Ben ona dans edip briç oynaması, müşterileri yatıştırıp eğlendirmesi için para veriyorum.Gidipkayalarınyakınındandenizegirip,bileğinikırması içindeğil.Dansözlerayakbileklerinedikkatetmelikendilerinitehlikeyeatmamalıdırlar.Buolaybeniçoksinirlendirmişti.Otelekarşıbirhaksızlıktıbu."

Melchettbumonoloğuyarıdakesti."SonraJosieokızı...kuzeniniçağırmayımıönerdi?"

Prestcott istemeye istemeyebaşınısalladı."Evet. İyibir fikirgibigözükmüştübana.Amaek aylık verecek değildim. Kız, burada yatar, kendisine de yemek verilirdi. Ama ücretmeselesiniJosie'ylearalarındahallederlerdi...Öyledeoldu.Benkızıhiçtanımıyordum."

"Amakızınkötübirinsanolmadığıanlaşıldıdeğilmi?"

"Ah,evet,Kötübiryanıyoktu.Özelliklegörünüşbakımından.Tabiiçokgençti.Böylebiryeregörebirazbayağıcaydıamaterbiyesizdeğildi.Sessizdi.Doğrudürüsthareketediyordu.İyidansediyordu.Müşterilerondanhoşlanıyordu."

"Güzelmiydi?"

BayPrestcottdüşündü."Eh,oldukça.Yüzübiraztilkimsiydi.Fazla inceydiyani.Herhaldemakyajsız pek bir şeye benzemiyordu. Ama boyayla oldukça çekici bir hale girmesinibaşarıyordu."

"Peşindeçokgençvarmıydı?"

"Sözünnereyevaracağınıbiliyorum,efendim."BayPrestcotttelaşlanmıştı."Benhiçbirşeygörmedim.Yaniöyledikkatiçekecekbirşey...Bir, ikigençonunpeşindedolaşıyorlardıamabu da normaldi. Yani boğmayla sonuçlanacak bir ilişki değildi. Ruby yaşlı kimselerle de iyianlaşıyordu.Pekkonuşkandı.Onunsözlerimüşterilerieğlendiriyordu."

BaşmüfettişHarperkalınvehüzünlübirsesle,"BayJefferson'usözgelimi,"dedi.

Müdürbaşınısalladı."Evet,bendeBayJefferson'ukasdediyordum.Ruby,BayJeffersonveailesiylesıksıkbirlikteoturuyordu.Adambazenkızıarabasıylagezmeyegötürürdü.

Bay Jefferson gençlerden çok hoşlanır ve onlara iyi de davranır. Ama durumun yanlışanlaşılmasını istemem. Bay Jefferson sakattır. Çevrede dolaşamaz. Ancak tekerlekliiskemlesiyle biraz gezinebilir. Ama gençlerin eğlencelerini seyretmekten zevk alır. Tenismaçlarını, yüzme yarışlarını filan seyreder. Burada gençler için toplantılar düzenlenir.Gençlikten hoşlanır. Bu bakımdan acı hisleri de yoktur. Oysa olabilirdi de. Herkes BayJefferson'usever.Fevkalade,karaktersahibibirinsandıro."

Melchettsordu."VeoRubyKeene'leilgileniyordu,öylemi?"

"Kızıngevezeliğionueğlendiriyordusanırım."

"BayJefferson'unailesidekızdanhoşlanıyormuydu?"

"Ruby'eherzamançokiyidavranıyorlardı."

Harper, "Polise, kızın kaybolduğunu da Bay Jefferson haber verdi, değil mi?" dedi.Sözlerineanlamlı,sitemlibirifadevermesinibaşarmıştı.

Müdür hemen tepki gösterdi. "Kendinizi benim yerime koyun, Bay Harper. Kötü bir şeyolabileceği bir an bile aklıma gelmedi. Bay Jefferson, öfkeyle benim büroma koştu. İyiceendişelenmişti.Kız,gecekendiodasındayatmamıştı.Dansgösterisinedeçıkmamıştı.Belkiarabayla gezmeye gitmiş ve bir kazaya uğramıştı. Hemen polise haber verilmesi gerekti!Araştırmalar yapılmalıydı! Bay Jefferson kendini kaybetmişti adeta, bana emirler veripduruyordu.Hemenyanımdanpolismerkezinetelefonetti."

"MissTurner'infikrinialmadanmı?"

"Bu durum Josie'nin pek hoşuna gitmedi. Bunu farkettim. Bu olaya çok kızmıştı. YaniRuby'edemekistiyordum.AmaJosiedenediyebilirdi?"

Melchett,"BayJefferson'ugörmemiziyiolur,"diyemırıldandı."Nedersiniz,Harper?"

BaşmüfettişHarperdeaynıgörüşteydi.

2

BayPrestcottdaonlarlabirlikteConwayJefferson'undairesineçıktı.İlkkattaydıbudaire,denizebakıyordu.

Melchettkayıtsızbirtavırla,"Zevklibiradam,"dedi."Rahatınıbiliyoranlaşılan.Zenginmi?"

"Çok zengin sanıyorum. Buraya geldiği zaman hiçbir şeyden kaçınmaz. En iyi odalarıayırtır.Hepalacarteyemeklerseçer.Enpahalışaraplardangetirtir.Hepherşeyinen iyisiniister."

Melchettbaşınısalladı.

BayPrescottdaireninkapısınıvurdu.İçeridenbirkadınsesigeldi."Giriniz."

Müdür, peşinde polis gurubuyla içeri girdi. Pencerenin önündeki bir koltukta oturmaktaolangençbirkadınonlaradoğrudöndü.BayPrescottözürdilermişgibikonuşmayabaşladı."Sizi rahatsız ettiğimiz için çok üzgünüm, Bayan Jefferson. Bu beyler... polisten BayJefferson'lagörüşmeyiçokistiyorlar.Şey...AlbayMelchett...BaşmüfettişHarper...Müfettiş..şey...Slack..BayanJefferson."

BayanJeffersonbaşınıeğerekonlarıselamladı.

Meichett önce, "Pek de güzel sayılmaz," diye düşündü. Sonra genç kadın hafifçegülümseyerek konuşmayabaşlayıncapolismüdürüde fikrini değiştirdi.Sesi dikkati çekecekkadargüzelveyumuşaktıAdelaideJefferson'un.İrielagözleridedikkatiçekiyordu.Arkasınasadeamakendisineyakışanbirelbisegiymişti.Melchettonunotuzbeşyaşlarındaolduğunutahminetti.

Kadın, "Kayınpederim uyuyor," dedi. "Aslında kuvvetli bir insan sayılmaz. Bu olay dakendisi içinkorkunçbirşokoldu.Doktorçağırmakzorundakaldık.Doktoryatıştırıcıbir ilaçverdi.Kayınpederiminuyanıruyanmazsizigörmeyiisteyeceğinibiliyordum.Belkioaradabensizeyardımedebilirim.Oturmazmısınız?"

KaçmakiçincanatanBayPrestcott,Melchett'edöndü."Şey..Benimyapabileceğimbaşkabirşeyyoksanırım..."

Kapı onun arkasından kapanır kapanmaz odanın havası daha yumuşadı, dostça bir halaldı. Adelaide Jefferson'da dinlendirici bir atmosfer yaratma gücü vardır. Aslında dikkatiçekecek bir şey söylemiyordu ama çevresindekileri canlandırıp konuşturmakta, onları rahatettirmekteustaydı.

Şimdi de uygun sözleri buluverdi. "Bu olay hepimizi çok sarstı. O zavallı kızla sık sıkkonuşurduk. İnanılacak gibi değil bu olay. Kayınpederim çok sarsıldı. Ruby'den pek

hoşlanırdı."

Albay Melchett, "Kızın kaybolduğunu polise Bay Jefferson haber vermiş sanırım," dedi.Kadının bu sözlerine nasıl bir tepki göstereceğini merak ediyordu. Bayan Jefferson'unyüzünde bir an bir ifade belirip kayboldu. Öfkemiydi bu? Yoksa endişemi?Melchett bunukesinlikleanlayamadı.Amakadınsözlerinedevametmedenöncesankikendisinikötübir işehazırlıyormuş.gibibütünkaslarınıgerdi.

"Evet, öyle. Hasta olduğu için pek çabuk endişelenip üzülüyor. Onu, kötü bir durumolmadığına, meselenin normal bir şekilde açıklanacağına, Ruby'nin de polisin işekarışmasından hoşlanmayacağına inandırmaya çalıştık. Ama o diretti. Meğer..." Kadın elinihafifçesalladı."Ohaklıymış.Bizyanılmışız."

Melchettsordu."RubyKeene’iiyitanıyormuydunuz,BayanJefferson?"

Kadın düşündü. "Bu soruyu cevaplandırmak zor.Kayınpederimgençlerden çok hoşlanır.Onları çevresine toplamaya bayılır. Ruby onun için yeni bir tipti. Kızın gevezeliklerikayınpederimin ilgisini çekiyor, onu eğlendiriyordu. Otelde Ruby sık sık gelip bizimleoturuyordu.Kayınpederimdeonuarabaylagezmeyegötürürdü."Sesikayıtsızdı.

Melchett, "İstese daha başka şeyler de anlatabilir," diye düşündü. Sonra da, "Bana düngeceolanlarıanlatırmısınız?"dedi.

"Tabii. Ama korkarım anlatacaklarımın size pek bir yardımı dokunmayacak. Akşamyemeğinden sonra Ruby salona gelerek bizimle birlikte otururdu. Hatta dans başladıktansonra bile yanımızdan ayrılmadı. Daha sonra briç oynamayı kararlaştırmıştık. Mark'ıbekliyorduk. Mark Gaskell'ı. O Bay Jefferson'un damadıdır. Yani görümcem Rosamund'unkocasıydı. Mark o sırada önemli birkaç mektup yazmaya gitmişti. Josie'nin de gelmesigerekiyordu.Dördüncüoolacaktı."

"Sıksıkoluyormuydubu?"

"Evet, her zaman. Tabii Josie, çok usta bir briç oyuncusudur, çok da iyi bir insandır.Kayınpederim brice pek meraklıdır. Mümkün olduğu zaman dördüncü olarak bir başkasıyerineJosie'ninoyunagirmesini ister.TabiiJosie,başkabriçgruplarıdakurmakzorundadır.Ama mümkün olduğu kadar bize katılmaya çalışır." Genç kadının gözleri gülüyordu. "Tabiikayınpederim otelde bir hayli para harcadığı için Josie'nin bize iltimas yapmasınımüdüriyethoşkarşılar."

Melchett,"Josie'denhoşlanıyormusunuz?"diyesordu.

"Evet, hoşlanıyorum. Her zaman uysal ve neşelidir. Çok çalışır, işine de düşkündür.Zekidir. İyibireğitimgörmemiştirama...şey...hiçbir iddiasıdayoktur.Yapmacıksız, tabiibirinsandır."

"Lütfendevamedin,BayanJefferson."

"Dediğim gibi Josie'nin briç gruplarını oluşturması, düzenlemesi gerekiyordu. Mark damektup yazıyordu. Bu yüzden Ruby, yanımızda her zamankinden daha fazla oturarak,konuştu.SonraJosiegeldi.RubydeRaymond'lailksolodansıyapmayagitti.Raymonddansvetenisöğretmenidir.MarkbizekatıldığısıradaRubydeyenidenyanımızadönmüştü.Sonragençbiradamladansetmeyegitti.Bizdebricebaşladık."Duraklayarak,acizbir tavırlaelinihafifçesalladı."İştebütünbildiğimbukadar!BiraraRuby'nindansettiğinigördüm.Amabriçdikkat isteyen bir oyun. Aradaki camdan balo salonuna pek bakmadım. Sonra gece yarısıRaymond,Josie'ninyanınageldi.Çoköfkeliydi.Ruby'ninneredeolduğunusordu.TabiiJosieonususturmayaçalıştıama..."

Başmüfettiş Harper kadının sözünü kesti. O sakin sesiyle, "Neden ‘tabii’, BayanJefferson?"diyesordu.

"Şey..." Kadın tereddüt etti. Melchett’e Adelaide Jefferson, şaşalamış, sinirlenmiş gibigeldi."Josie,kızınortadaolmadığınınfazladikkatiçekmesini istemiyordu.Birbakımaondankendisini sorumlu tutuyordu. ‘Herhalde Ruby odasında,’ dedi. ‘Daha önce başınınağrıdığından söz ediyordu...’ Açıkçası bunun doğru olduğunu sanmıyorum. Josie bunlarıyalnızca bir mazeret olarak söyledi. Raymond yukarıya, Ruby'nin odasına telefon etmeyegitti. Ama telefona cevap veren olmadı. Raymond geri döndüğü zaman büsbütünhiddetlenmişti. O biraz kaprisli bir adamdır. Josie onunla birlikte gitti, adamı yatıştırmayaçalışıyordu.SonundadaRuby'ninyerineRaymond'lakendisidansetti.DoğrusububakımdanJosie’yi takdir etmemekeldedeğil.ÇünküsonradanbudansyüzündenJosie'ninayakbileğifena halde sancıdı. Dans sona erince Josie yanımıza gelerek bu kez de Bay Jefferson'uyatıştırmayaçalıştı.Kayınpederimozamanakadariyiceendişelenmeyebaşlamıştı.Sonundakayınpederimi yatması için kandırdım. Ona Ruby'nin arabayla gezmeye çıktığını ve yoldalastiğin patlamış olabileceğini söyledik. Kayınpederim yatmaya giderken çok endişeliydi. Busabahkalkarkalkmaztelaşlandı."Birandurdu."Gerisinibiliyorsunuz."

"Teşekkür ederiz, Bayan Jefferson. Şimdi size bir soru soracağım. Bu işi kim yapmışolabilir.Bukonudabirfikrinizvarmı?"

Kadın hemen, "Hiçbir fikrim yok," diye cevap verdi. "Korkarım size bu bakımdan yardımedemeyeceğim."

Harper onu sıkıştırdı. "Kız hiçbir şey söylemedi mi? Söz gelimi kıskançlık konusunda?Veyakorktuğubirerkektensözetmedimi?Veyasamimiolduğubirgençten?"

Adelaidehersorukarşısında,"Hayır,"dergibibaşınısalladı.Kadınınanlatacakbaşkabirşeyiolmadığıbelliydi.

BaşmüfettişöncegidipgençGeorgeBartlett'lekonuşmalarınısöyledi.SonradönüpBay

Jefferson'u görebilirdi. Albay Mechett bu fikri beğenmişti. Üç adam dışarı çıkarken BayanJeffersonkayınpederiuyanıruyanmazonlarahabergöndereceğinisöyledi.

Kapıyıarkalarındankaparlarkenalbay,"Hoşbirkadın,"dedi.

Başmüffettişbaşınısalladı."Gerçektençokhoşbirkadın."

3

GeorgeBartlett gırtlak kemiği çıkık, zayıf ve uzun boylu bir gençti. Ne demek istediğinidoğru dürüst anlatamayan insanlardandı o. Delikanlı o kadar telaşlanmıştı ki, sakin sakinkonuşmasıolanaksızdı.

"Ah,nekorkunçdeğilmi?İnsanınpazargazetelerindeokuduğuolaylarabenziyor.Bunlarıokursunuzamaoolaylarsizehiçbirzamangerçektenolmuşgibigelmez."

Harper,"Neyazıkkibuolaygerçektenoldu,BayBartlett,"dedi.

"Evet,evet,tabii.Amainsanapekfecigeliyorbu.Sonradanburadankilometrelerceuzaktabiryerde...Cinayetköydekibirköşkteişlenmişdeğilmi?Kırlarınarasındabirevde.Herhaldeçevredekiköyleriyiceçalkalandı?"

AlbayMelchettidareyielealdı."Ölenkızıiyitanıyormuydunuz,BayBarlett?"

GeorgeBartlett'inyüzündekorkudolubiranlambelirdi.

"H-h-hayır, ef-ef-efendim. H-h-hiç de i-i-iyi tanımazdım. Onunla bir samimiyetim yoktu.Bilmemanlatabiliyormuyum?Kendisiylebir iki kezdansettim...Bir ‘merhabamız,’ vardı.Birkaçkezdetenisoynadık.Hepsiokadar."

"Galibakızıdüngeceensonsizgörmüşsünüz."

"Herhalde... Ne feci değil mi?... Yani... ben kızı gördüğüm zaman hiçbir şeyi yoktu.Sapasağlamdı."

"Onukaçtagördünüz,BayBartlett?"

"Doğrusu ben zamanı hiç farketmem... Pek geç değildi. Bilmem ne demek istediğimianlatabiliyormuyum?"

"Onunladansmıettiniz?"

"Evet...Gerçekten..yani...evet,dansettik.Amaakşam...Çokdahaönce.Tamam...Buo dansözle yaptığı dans gösterisinden hemen sonra oldu. Herhalde saat ondu. Veya onbuçuk-onbir.Bilmemki."

"Zamanı bir yana bırakalım şimdi. Bunu nasıl olsa saptayabiliriz. Şimdi lütfen bize neolduğunuanlatın."

"İştedansettik.Hoş,benpekdeiyidansetmemya."

"İyidansedipdansetmediğinizhiçönemlideğilBayBartlett."

George Bartlett dehşetle albaya bakarak kekeledi. " ...ş şey ... H-h-h-herhalde. Şey,

dediğim gibi Ruby'le dans ettik. Balo salonunda dönenip durduk. Ben konuşuyordum amaRuby pek fazla bir şey söylemedi. Bir ara esnedi de. Dediğim gibi ben dans etmesini pekbilmem, bu yüzden kızlar.. şey... benden pek hoşlanmazlar. Bilmem ne demek istediğimianlatabiliyormuyum?Rubydebaşınınağrıdığınısöyledi...Benbulaflarıbilirim.Atlatmacaları.Onuniçin,‘İyiya,’dedim...İşteböyle."

"Onuensonozamanmıgördünüz?"

"Evet.Rubyyukarıçıktıktansonra."

"Size biriyle buluşacağından söz ettimi? Veya arabayla dolaşacağından?Veya... veya...birrandevusuolduğundan?"

Barlett başını salladı. "Hayır, bana böyle şeyler söylemezdi." Yüzünde. üzgün bir ifadebelirmişti."Benibaşındanattı."

"Halinasıldı?Endişelimiydi?Dalgınmıydı?Birşeylerdüşünüyormuydu?"

GeorgeBartlettdüşündü.Sonradayinebaşınısalladı."Biraziçisıkılmışgibiydi.Dediğimgibiesnedi.Bundanbaşkabirşeyhatırlamıyorum."

AlbayMelchett,"Sizneyaptınız,BayBartlett?"dedi.

"Ha?"

"RubyKeeneyanınızdanayrıldıktansonraneyaptınız?"

George Bartlett ağzını bir karış açarak ona baktı. "Hım... Durun bakayım... Ben neyaptım?"

"Bizdebunuaçıklamanızıbekliyoruz."

"Ah, evet, evet, tabii. Bazı şeyleri hatırlamak çok güç oluyor. Öyle değil mi? Durunbakayım..Baragidipbiriçkiiçmişsembunahiçşaşmam."

"Baragiderekbiriçkiiçtinizmi?"

"Tamam.İçki içtim.Amaosıradadeğil.Banabirazdışarıdadolaşmışımgibigeliyor.Ya...Birazhavaaldım.Eylüldeolmamızarağmenhavabirhayliboğucuydu.Dışarısıpekhoşumagitti.Evet,tamam.Birazdolaştım.Sonraiçerigirerek,biriçkiiçtim.Veyenidenbalosalonunadöndüm.Oradaöylefazlabireğlenceyoktu.Şeyin...neydionunadı?Hah...Josie...Josie'nindansettiğinigördüm.Otenisöğretmeniyle...Oysakadınhastalanmıştı.Bileğinimiburkmuştune?"

"Ozamanbundanbalosalonunageceyarısıdönmüşolduğunuzanlaşılır.Yanisizdışarıdatambirsaatdolaştınızmı?"

"Şey...Biriçkideiçtim.Ben...şey...bazışeyleridüşünüyordum."

Busözlerinedediğerlerikadarinandılar.

AlbayMelchettsertbirsesle,"Nedüşünüyordunuz?"diyesordu.

"Ah,bilmemki..."BayBartlettkarmakarışıkbiçimdeaçıklamayaçalıştı."Bazışeyleri..."

"Arabanızvarmı,BayBartlett?"

"Ah,evet,arabamvar."

"Nerededuruyorduo?Otelingarajındamı?"

"Hayır,aslınabakarsanız,avludaydıo.Çünkübiraragezebileceğimidüşünmüştüm."

"Belkidegezdiniz."

"Hayır,hayır...Gezmedim...Yeminederimkigezmedim."

"Örneğin...MissKeene'igezmeyegötürmedinizmi?"

"Ah, aman... Buraya bakın... Ne demek istiyorsunuz? Kimseyi gezmeye götürmedim.Yeminederimkigötürmedim.Ricaederim..."

"Teşekkürler, Bay Bartlett. Bu ara size başka soru soracak değiliz."Melchett kelimelerebasabasayineledi."Şuara..."

Bay Bartlett'i orada bırakarak uzaklaştılar. Genç adam, aptalca suratında gülünç birdehşetifadesiyleonlarınarkasındanbakıyordu.

AlbayMelchett,"Beyinsizbudala,"dedi."Yoksabubirrolmuydu?"

BaşmüfettişHarperkafasınısalladı."Önümüzdeupuzunbiryolvar..."

AltıncıBölüm

1

Ne gece nöbetçisi, ne de barmen işe yarayacak bir şey söyleyebildiler. Gece nöbetçisigece yarısından sonra Miss Keene'in odasına telefon ettiğini ama bir cevap alamadığınıhatırlıyordu.BayBartlett'inotelegiripçıktığını farketmemişti.Havagüzelolduğu içinbirçokmüşteri dışarda dolaşmaya çıkmıştı. Miss Kenee'in aşağıya indiğini de görmemişti adam.Onunönkapıdançıkmadığındanemindi.Tabiigençkız,yankapıyagitmişolabilirdi.

Barmen,BayBartlett'inbaragelipiçkiiçtiğinihatırlıyorduamasaatinfarkındadeğildi.

2

Grup bardan çıkarken, karşılarına dokuz yaşlarında bir çocuk dikildi. Heyecanla, "Sizgerçekten dedektifmisiniz?" diye bağırdı. "BenPeterCarmody'im. PoliseRuby için telefoneden de benim büyükbabam Bay Jefferson. Siz Scotland Yard'dan mısınız? Sizinlekonuşmamakızmıyorsunuzya?"

Melchett kısa ve sert bir cevap verecekti amaBaşmüfettiş Harper araya girdi. Neşe veşefkatlekonuşmayabaşladı."Kızmıyoruz,oğlum.Buolayseniçokilgilendirdisanırım."

"Tabii ilgilendirdi ya. Siz dedektif romanlarından hoşlanır mısınız? Ben onlara bayılırım.Bende Dorothy Sayers'ın, Agatha Christie'in ve Dickson Carr'ın imzaları var. Cinayetgazetelerdeçıkacakmı?"

Harperciddiciddi,"Tabiiya,"dedi.

"Anlayacağınız gelecekhafta okullar açılıyor.Arkadaşlarıma kızı tanıdığımı anlatacağım.Çokiyitanıdığımı..."

"Onunhakkındanedüşünüyordun?"

Peterdüşündü."Şey,ondanhoşlanmazdım.Bencebirhayliaptaldıo.AnnemleMarkamcadaRuby'ipeksevmezlerdi.Yalnızcabüyükbabam.Ha,sahi,büyükbabamsizigörmekistiyor.Edwardsiziarıyordu."

Harper çocuğa cesaret vermek ister gibimırıldandı. "Demek annenleMark amcanRubyKeene'ipeksevmezlerdi?Nedenacaba?"

"A,nebileyim?Kızherzamanaramızakarışıyordu.SonrabüyükbabamınRuby'leokadarfazlailgilenmesindendehoşlanmıyorlardı."Peterneşeyleekledi."HerhaldeRuby'ninölmesinesevindiler."

Harperdüşüncelidüşünceliçocuğabaktı."Onlarınböylededikleriniduydunmu?"

"Hayır...Peköylesayılmaz.Markamcam,‘Budabirkurtuluşyolu,’dedi.Annemde,‘Amanekorkunçbiryol,’diyecevapverdi.Markamcamdaozamanikiyüzlülüğünyersizolduğunusöyledi."

Adamlarbirbirlerinebaktılar.Aynıanda,temizlacivertbirşayakelbisegiymiş,saygılıtavırlıbiradamyanlarınageldi.

"Afedersiniz, efendim. Ben Bay Jefferson'un uşağıyım. Beyefendi uyandı ve benden sizibulmamıistedi.Sizinlegörüşmeyiçokistiyor."

GurupyenidenConwayJefferson'undairesineçıktı.OturmaodasındaAdelaideJefferson,

sinirli sinirli bir aşağı bir yukarı dolaşan uzun boylu, huzursuz bir adamla konuşuyordu.Gelenlerigörmekiçinçabucakdöndü.

"Ah, evet... geldiğinizememnun oldum. Kayınpederim de sizi soruyordu. Uyandı o. Onumümkünolduğukadarheyecanlandırmamayaçalışın.Olurmu?Sağlığıhiçiyideğil.Buşokunonuöldürmemesineşaşmakgerek."

Harper,"Sağlığınınbukadarbozukolduğunubilmiyordum,"dedi.

Mark Gaskell, "Kendisinin bundan haberi yok," diye cevap verdi. "Anlayacağınız kalbirahatsız.. Doktor, Addie'ye kayınpederimi fazla heyecanlanmaması, telaşlanmamasıgerektiğinisöyledi.Hattadoktoronunheranölebileceğinideimaetti.Öyledeğilmi,Addie?"

BayanJeffersonbaşınısalladı."Onunböylebirdenbirecanlanıvermesişaşılacakbirşey."

Melchetthafifbiralaylamırıldandı."Cinayet,insanıyatıştıracakbirolaydeğildir.Elimizdengeldiğince dikkatli davranmaya çalışacağız." Konuşurken bir yandan da bakışlarıyla MarkGaskell'ı tartıyordu. Adam pek hoşuna gitmemişti. Bir şahininkini andıran, küstah ifadeli birçehre. Mark Gaskell'in kurallara pek aldırmadığı, istediğini yapmaktan hoşlandığıanlaşılıyordu. Kadınlar da bu tiplere bayılırdı. Albay, "Benim güvenebileceğim bir tip değil,"diyedüşündü."Vicdanlıbirinsanabenzemiyor.Oherşeyiyapabilir..."

3

Denize bakan büyük yatak odasında Conway Jefferson, pencerenin önünde, tekerlekliiskemlesindeoturuyordu. İnsanodayagirergirmezonungücünüveçekiciliğinihissediyordu.Onusakatbırakanokaza,adamınacizvücudununbütüngücünüdahadarbiryeretoplamışgibiydi. Biçimli bir başı, hafifçe kırlaşmış kızıl saçları vardı Conway Jefferson'un. Sert hatlıçehresigüneştenyanmıştı.Buyüzdemüthişbirgüçseziliyordu.Gözleriyseinsanışaşırtacakkadarparlakbirmaviydi.Adamdahastayadasakatbirinsanhalikesinlikleyoktu.

"Geldiğinize memnun oldum," diyerek hepsini çabucak süzdü. "Oturun, oturun. Yandakimasadasigaravar."

Ona teşekkür ederek, oturdular. Melchett, "Ölen kızla ilgilendiğinizi öğrendik, BayJefferson,"diyebaşladı.

Adamın çizgili yüzünde bir gülümseme uçuştu. Biraz acı bir gülümsemeydi bu. "Evet...hepsi de size bunu söylemişlerdir. Ama bu gizli bir şey de değildi. Ailem size ne kadarınıaçıkladı?"Busoruyusorarken,hepsineyenidençabucakbaktı.

OnaMelchett cevapverdi. "BayanJeffersonbizekızıngevezeliklerinin sizi eğlendirdiğini,onukorumayaçalıştığınızısöyledi.Başkabirşeyanlatmadı.BayGaskell'la isebir ikikelimekonuştukyalnızca."

Conway Jeffersongülümsedi. "Adelaide dilini tutmasını bilen bir kadındır.Mark, herhaldedaha fazla konuşurdu.Sizebazı şeyleri ayrıntılarıylaanlatmamdahadoğruolacak sanırım,Melchett.Durumumuanlamanız içingereklibu.Onun içindegerilere,hayatımınoenbüyükfelaketinedönmekzorundayım.Sekizyıl öncebiruçakkazasındakarımı, kızımıveoğlumukaybettim.O günden beri vücudunun yarısını kaybetmiş bir insan gibiyim. Fiziki durumu dakasdetmiyorum! Ben ailesine düşkün bir adamdım. Gelinimle damadım bana çok iyidavrandılar.Kanımdancanımdanolankimselerinyerlerinidoldurabilmek içinellerindengeleniyaptılar.Amaben...özelliklesonzamanlarda,onlarınkendihayatlarınıyaşamalarıgerektiğiniiyiceanladım.

"Onuniçinşunuiyicebilmenizgerek:benyalnızbiradamım.Gençlerdenhoşlanırım.Onlarbeniçokeğlendirirler.Bir ikikezbirgençkızveyadelikanlıyıevlatedinmeyidüşündüm.Sonay, öldürülen o zavallı çocukla ahbap oldum. Son derecede tabii, gayet saf bir kızdı o.Hayatını, başından geçenleri anlatıp duruyordu. Tiyatroda, turnede, annesiyle babasıylaküçükken kaldığı o ucuz pansiyonlarda olanları... Bu benim sürdüğüm hayattan o kadarfarklıydı ki. Ruby, hiçbir zaman şikayet etmiyor, o hayatın çirkinliğini de görmüyordu.Sızıldanmayan,durmadançalışan,doğal,şımartılmamış,şirinbirçocuktuo.Bir ‘lady’değildibelki. Ama neyse ki bayağı da değildi. Ya da, en azından bir ‘lady’ tavırları takınmaya

kalkışmıyordu.

"Ruby'dengitgidedahaçokhoşlanmayabaşladım.Sonundaonukanunenevlatedinmeyekarar verdim. Kanun nazarında benim kızım olacaktı o. Belki bu size onun için nedenendişelendiğimi ve Ruby anlaşılmayan bir biçimde ortadan kaybolduğu zaman niçin polisebaşvurduğumuaçıklar.

Bir sessizlik oldu. Sonra Başmüfettiş Harper, "Gelininizle damadınızın bunu nasılkarşıladıklarınısorabilirmiyim?"dedi.Sakinsesisoruyuitirazedilmeyecekbirhalesokuyordu.

Jefferson çabucak cevap verdi. "Nasıl karşılayacaklardı? Ne diyebilirlerdi? Belki bufikrimden pek hoşlanmadılar. Sonuçta bu ön yargılara neden olacak bir şeydi. Ama ikisi degayetiyidavrandılar.Evet,gayetiyidavrandılar.Zatenbenimelimebakmıyorkionlar.OğlumFrank evlendiği zaman servetimin yarısını hemen ona verdim. Böyle şeylere inanırım ben.İnsançocuklarınıölümünekadarbekletmemelidir.Paraonlaragençkengereklidir,ortayaşlıdeğil.AynışekildekızımRosamund,beşparasızbiradamlaevlenmektedirettiğizamanonadahatırısayılırbirmeblağverdim.Kızımölüncebuservetkocasınakaldı.Anlayacağınızparasorununuyıllaröncekesinliklehallettim."

Harpermırıldandı."Anlıyorum..."Amasesindebiracayiplikvardı.

ConwayJeffersonhemenatıldı."Amabenimleaynıfikirdedeğilsinizsanırım."

"Bu konuda fikir yürütmek bana düşmez, efendim. Bildiğim kadarıyla aileler her zamanmakulbirşekildehareketetmezler."

"Herhalde haklısınız. Aslında Bay Gaskell'le Bayan Jefferson'un benim ailemdenolmadıklarınıunutmamalısınız.Aramızdabirkanbağıyok."

Başmüfettişitirafetti."Tabiibudadurumudeğiştirir."

BiranConwayJefferson'ungözlerindemuzipçebirpırıltıbelirdi."Tabiionlarınbenimyaşlıbirbudalaolduğumudüşünmediklerinisöyleyemem.Normalbirinsanböylebirtepkigösterirdi.Ama ben aptallık etmiyordum. Ben insanları tanırım. Ruby Keene, eğitim gördüğü, iyiyetiştirildiğitakdirde,kibarlarınarasınakarışabilirdi."

Melchett, "Korkarım fazlameraklıyız biz," dedi. "Ayrıca küstahlık da ediyoruz... Amaherşeyi iyice anlamamız şart. Kızı evlat edinmeyi, kendisine toplu bir para vermeyidüşünüyormuşsunuz.Bunuyapmadınızmı?"

Jefferson,"Neyikastettiğinizianlıyorum,"diyemırıldandı."Yanikızınölümününbiryakınınızengin edip etmeyeceğini öğrenmek istiyorsunuz? Böyle bir şey olamazdı. Ruby'i evlatedinmekiçinhareketegeçmiştim.Nekiformalitelerdahatamamlanmamıştı."

Melchett ağır ağır, "Yani," dedi. "Size bir şey olduğu takdirde..." Cümlesini, bir sorusoruyormuşgibiyarımbıraktı.

Conway Jefferson çabucak cevap verdi. "Bana bir şey olacağı yok! Ben sakatım amahasta değilim. Tabii doktorlar suratlarını asarak bana fazla heyecanlanmamamı öneripduruyorlar,odabaşka.Heyecanlanmayacakmışım!Benbiratkadargüçlüyüm.Amakaderininsanlaraneoyunlaroynadığınıdagayetiyibilirim!Allahım!Bunuçoktanöğrendim!Engüçlübir insanbilebirdenbireölebilir.Hele trafikkazalarının iyicearttığıbugünlerde.Amabenbuolasılığıgözönünealdım.Ongünönceyenibirvasiyetnameyaptım."

BaşmüfettişHarperönedoğrueğildi."Evet?"

"Ruby Keene adına idare edilmek üzere elli bin sterlin bırakıyordum. Bu para kız yirmibeşinebastığızamankendisineteslimedilecekti."

Harper'in gözleri açıldı.Melchett'inkiler deöyle.Harperadetahayranlıkla, "Azparadeğilbu,"diyefısıldadı.

"Öylesayılabilinir."

"Vebuparayıbirkaçhaftadanberitanıdığınızbirkızabırakacaktınızöylemi?"

O parlak mavi gözlerde öfkeli bir pırıltı belirdi. "Aynı şeyleri tekrar tekrar söylemem migerek? Yakın bir tek akrabam yok. Ne yeğenlerim, ne kuzenlerim. Bu parayı bir yardımkurumuna da bırakabilirdim. Ama bunu belirli bir kimseye vermeyi tercih ettim." Güldü. "Birgecede bir prenses olan Kül Kedisi! Kadın bir iyilik perisi yerine erkek bir peri. Nedenolmasın?Buparabenim.Onubenkazandım."

Melchettsordu."Başkalarınadaparabırakıyormusunuz?"

"UşağımEdwards'abelirli birmiktar.Servetimingeri kalankısmıAddie'yleMarkarasındaeşitşekildebölünecek."

"Geriyehatırısayılırbirparakalıyormu?Bunusorduğumiçinözürdilerim."

"Belki de kalmıyordur.Yatırımlar sık sıkdeğişiyor.Onun için kesinbir şey söylemekzor.Veraset vergisi ve öteki masraflar çıktıktan sonra adam başına on biner sterlin kalacaksanırım."

"Anlıyorum."

"Onlara karşı kötü davrandığımı düşünmemelisiniz. Dediğim gibi ben aslında servetimiçocuklarım evlendiği zaman pay ettim. Kendime pek az bir para ayırdım. Ama... o... o...felakettensonraoyalanmakiçinkendimiişeverdim..Durmadançalıştım.Veişingaribineyeelattıysam başarılı oldum. Dokunduğum her şey altın halini aldı. Herhalde kader alaylı alaylıgülerek kaybımı bu şekilde telafi ediyordu." Yüzünde ıstırap dolu çizgiler belirmişti. Sonrakendisinitoplayarakalaycıbirtavırlagülümsedi."Ruby'ebırakmakistediğimparadabenimdi.Bunuistediğimgibisarfedebilirdim."

Melchettçabucak,"Bizimzatenbundankuşkumuzyok,"dedi.

ConwayJefferson,"İyi,"diyemırıldandı."Şimdibendesizebazısorularsormakistiyorum.Tabiiizinverirseniz.Okorkunçolayhakkındabilgiistiyorum.Bütünbildiğimonun...

küçük Ruby’nin buradan yirmi beş kilometre kadar uzakta bir evde boğulmuş haldebulunduğu."

"Budoğru.Gossingtonkonağındabulunduo."

Jeffersonkaşlarınıçattı"Gossington'damı?Amaorası..."

"BayBantry’ninkonağıdır."

"Bantry? Arthur Bantry? Onu tanırım ben. Hem onu, hem karısını. Yıllar önce onlarlaAvrupa’datanıştım.Onlarınbutaraflardaoturduklarınıbilmiyordum.Ama,.."Sustu.

Harperhemen,"BayBantrygeçensalıakşamıburadayemekyemiş.Onugörmedinizmi?"dedi.

"Salı? Salı? Hayır, otele çok geç döndük. HardenHead'e gitmiştik. Yolda bir lokantayauğrayarakakşamyemeğinioradayedik."

Melchettsordu."RubyKeenesizeBantry'lerdenhiçsözetmedimi?"

Jeffersonbaşını salladı. "Hayır, hiç sözetmedi.Onları tanıdığını sanmıyorum.Kızcağız,tiyatrosanatçılarındanbaşkapekkimseyitanımıyordu."Birandurdu,sonrabirdenbiresordu."Bantrybukonudanediyor?"

"Meseleyi kesinlikle açıklayamıyor. Gece geç vakte kadar Muhafazakarlarıntoplantısındaymış.Cesetbusabahbulundu.Bantry,kızıömrümdegörmediğinisöylüyor."

Jeffersonbaşınısalladı."Gerçektençoktuhaf."

BaşmüfettişHarperhafifçeöksürdü."Cinayetikimişlemişolabilir,efendim?"

"Ah, bunu bir bilseydim!" Jefferson’un alnındaki damarlar kabarmıştı. "İnanılacak bir şeydeğilbu!İnsanınaklıalmıyor!Eğerolayböylesinegerçekolsaydı,‘Yalan,bu,’derdim.‘Böyleşeyolmaz!’"

"Kızınbirarkadaşıyokmuydu?Geçmişiyle ilgilibiri?Buradadolaşan,onutehditedenbirkimse?"

"Böylebirşeyolmadığındaneminim.OlsaydıRubybunubanasöylerdi.Kızınhiçbirzaman‘birerkekarkadaşı’

olmamış.Bunubanakendisiaçıkladı."

Harper,"Sizetabiiöylesöylerdi,"diyedüşündü."Amabudoğrumuydubakalım?"

Conway Jefferson sözlerine devam etti. "Ruby'nin peşinde birinin dolaşıp dolaşmadığını,biradamınonurahatsızedipetmediğinieniyiJosiebilir.Osizeyardımedemiyormu?"

"Edemeyeceğinisöylüyor."

Jefferson kaşlarını çattı. "Bana bu bir manyağın işiymiş gibi geliyor. Bu hainlik... Birkonağagirmek...Bütünbunlarbirbirlerinebağlıdeğil...Buolaylardanbiranlamçıkmıyor.Butipte insanlar var. Görünüşte normal gibi duran, ama kızları ve hatta bazen çocuklarıtuzağınadüşürereköldürenmanyaklar.Birtürsekscinayetibunlarsanırım."

Harper, "Evet, böyle olaylar görülüyor," dedi. Ama bu çevrede böyle biri olduğunu hiçduymadık."

Jefferson, "Ruby'le birlikte gördüğüm erkekleri düşündüm," diye konuşmasını sürdürdü."Otelmüşterileri. Dışarıdan gelenler. Hepsi de zararsıza benziyorlar.Malum tipler. Ruby'ninözelbirarkadaşıyoktu."

Harper'in yüzü anlamsızdı ama gözlerinde Jefferson'un farketmediği düşünceli bir ifadebelirmişti. Kendi kendine, "Ruby Keene'nin özel bir arkadaşı vardı belki de," diyordu."Jefferson'unbunubilmesiönemlideğil."Amahiçbirşeysöylemedi.

Melchett ona bir göz attıktan sonra da ayağa kalktı. "Teşekkür ederiz, Bay Jefferson.Şimdilikbukadar."

Jefferson,"Banayenigelişmelerhakkındabilgiverirsinizdeğilmi?"dedi.

"Tabii,tabii.Sizinlehaberleşiriz."

Gurupdışarıçıktı.ConwayJefferson iskemlesindearkasınayaslandı.Gözkapakları indi.Şimdiosertbakışlımavigözlergözükmüyordu.Jefferson'unbitkinbirhalivardı.Birikidakikasonraadamıngözkapaklarıtitreşti.Jefferson,"Edwards!"diyeseslendi.

Yan odadaki uşak hemen kapıda belirdi. Kimse Jefferson'u Edwars kadar tanıyamazdı.Ötekiler,hattaenyakınlarıbileJefferson'ungüçlütarafınıbilirlerdi.Edwardsisezayıflıklarını"Buyrun,efendim."

Jefferson, "Sir Henry Ohithering'e telefon et," dedi. "Melborne Abbas'da o. Kendisinetarafımdanricaet.Yarınyerinebugüngelsin.Acilbirdurumolduğunusöyle."

YedinciBölüm

1

Jefferson'un dairesinden çıktıktan sonra, Müfettiş Slack soruşturmaları sürdürmek içinMelchett'leHarper'inyanındanayrıldı.

BaşmüfettişHarper,polismüdürüne,"Cinayetnedenianlaşıldı,efendim,"dedi.

Melchett,"Hım..."diyemırıldandı."Ellibinsterlinha?"

Harper,"BayJefferson'undediğigibi,"diyedevametti."BayGaskell'laBayanJefferson'unmalidurumlarıyerindeyse,

o zaman onları kuşkulular listesinden sileriz. Onların böyle soğukkanlılıkla cinayetişlemeleriiçinbirnedenolamaz."

"Öyle.Tabiimalidurumları incelenecek.Gaskell'denhoşlandığımıpeksöyleyemem.Fazlakurnaz, kurallara aldırmayan bir insana benziyor. Ama bu onun katil olduğu anlamına dagelmez,tabii."

"Evet, efendim, ben ikisinin de katil olduğunu sanmıyorum. Josie'nin söylediklerindenonların cinayet işleme fırsatı bulamayacakları da anlaşılıyor. On bire yirmi kaladan geceyarısınakadarbriçoynadıklarıanlaşılıyor.Hayır,bencebaşkabirolasılıkvar."

Melchett,"RubyKeene'inerkekarkadaşımı?"dedi.

"Evet. Fazla akıllı olmayan, öfkeli bir genç. Ruby'i o daha buraya gelmeden öncetanıyordu.Buevlat,edinmeplanınıduyduveozamançılgınadöndü.Ruby'ikaybedeceğini,onun kendisinden tümüyle uzaklaşacağını düşündü. Dün gece kızı kendisiyle buluşmayazorladı.Konuşurkenkavgayabaşladılar.DelikanlıkendisinikaybederekRuby'iöldürdü."

"PekicesetnedenBantry'ninkütüphanesindebulundu?"

"Bu da kolaylıkla açıklanabilir. O sırada delikanlının arabasındaydılar. Genç adamın aklıbaşınageldi.Nekorkunçbirşeyyapmışolduğunuanladı.İlkişcesedibaşındanatmayakararverdi. Belki o sırada konağın çok yakınındaydılar. Delikanlı, kızın ölüsü orada bulunduğutakdirde, herkesin konaktakilerden kuşkulanacağını düşündü. Böylece kendisi yakayıkurtarmışolacaktı.Kız,incecikti.Delikanlıonukolaylıklataşıyabilirdi.Arabasındakeskivardı.Camlıpencereyiaçarak,Ruby'i içeridekihalınınüstüneyatırdı.Bubirboğmaolayıydı.Yanidelikanlınınarabasındaonueleverecekkan izi,vebenzeri izleryoktu.Anlatabiliyormuyum,efendim?"

"Evet,bumümkün.Harper.Amayapılacakbirtekşeyvar.Cherhezl'homme."

"Ne? Ah, evet, efendim." Harper, amirinin nüktesini pek beğenmiş gibi bir tavır takındı.AslındaMelchett'inFransızcaaksanıyüzündenkelimelerigüçlükle,anlayabilmişti.

2

"Şey...Ah...Şey...Sizinlebirdakikakonuşabilirmiyim?"GeorgeBartlettikiadamınyolunukesmişti.Melchettsabırsızca,"Evet,"diyebağırdı,"Nevar?"Nevar?"

GençBayBartlettbir ikiadımgeriledi.Ağzınıaçıpkapıyorfarkınavarmadan,balıktaklidiyapıyordu. "Şey... Belki de önemli değil bu.. Ama... size söylememin doğru olacağınıdüşündüm.Yani...arabamıbulamıyorum."

"Nedemekistiyorsunuz?Arabanızımıbulamıyorsunuz?"

BayBartlettkekeleyerekarabasınıbulamadığınıkastettiğinianlatmayaçalıştı.

Harper,"Yaniarabanızçalındımı?"dedi.

GeorgeBartlettminnetlebudahasakinadamadoğrudöndü."İştesorundabuya.Yani...insanbilemezki.Öyledeğilmi?Belkidebiri,arabayabinipbirazdolaşmayaçıkmıştır.Yani...kötübirmaksadıolmayabilir.Bilmemnedemekistediğimianlıyormusunuz?"

"Arabanızıensonnezamangördünüz,BayBartlett?"

"Bendebunuhatırlamayaçalışıyorum.İnsanınbazışeylerihatırlamasınekadargüçdeğilmi?"

Melchettsoğuksoğuk,"Normalzekasıolanbirkimse içingüçolmasagerek,"diyecevapverdi."Deminbizearabanızındüngeceotelinavlusundaolduğunusöylemiştiniz..."

BayBartlettonunsözünükesmekcesaretinigösterdi."İştesorundabuya?Oradamıydıbakalım?"

"Nedemek,oradamıydıbakalım?Sizarabanınoradaolduğunusöylemedinizmi?"

"Yani... Ben arabamın orada olduğunu sanıyordum. Yani... çıkıp bakmadım ki?Anlatabiliyormuyum,bilmem?"

Melchett içiniçekerek,sabırlıolmayaçalıştı. "Şu işi iyicebiranlayalım.Arabanızıensonne zaman gördünüz? Sahiden ne zaman gördünüz? Ha, aklıma gelmişken, arabanız nemarka?"

"Minoan 14." George Bartlett'in gırtlak kemiği titreyerek bir aşağı iniyor, bir yukarıçıkıyordu.

"Arabayıensonnezamangördünüz?"

"Ben de bunu hatırlamaya çalışıyordum. Dün öğleden önce arabayı oraya bıraktım.Akşamüzeribirazdolaşacaktım.Ama,nedenseyatıpuyudum.Böyleşeylerinnasılolduğunu

bilirsiniz.Çaydansonradabiraztenisfilanoynadım.Sonrabanyoyaptım."

"Vearabaotelinavlusundaydı,öylemi?"

"Öyle sanıyorum. Yani, arabayı oraya bırakmıştım. Yani, birini gezmeye götürmeyidüşünüyordum. Akşam yemeğinden sonra. Ama şanslı bir gecem değildi, istediğim olmadı.Bendebizimeskiotobüsebinipdolaşmayaçıkmadım."

Harper,"Yani,"dedi."Sizcearabahâlâotelinavlusundaydı?"

"E,tabii.Yani,arabayıorayabırakmıştım.Öyledeğilmi?"

"Arabaoradaolmasaydıbunufarkedermiydiniz?"

BayBartlettbaşınısalladı. "Peksanmıyorum.Avluyabirsürüarabagiripçıkıyor.ÜstelikçokdaMinoanvar."

Harper başını salladı. Pencereden dışarıya bir göz atmış ve o sırada avluda en aşağısekizMinoan14olduğunugörmüştü.Oyılenfazlasatılanucuzarabalardıbunlar.

Albay Melchett yeniden konuşmaya başladı. "Arabanızı geceleri garaja koymak gibi biradetinizyokmu?"

BayBartlett, "Genellikleozahmetekatlanmam,"diyecevapverdi. "Neticedehavagüzel.Arabayıgarajasokmakbaşlıbaşınabirdert."

Melchett'ebirgözatanHarper,"Sizyukarıçıkın,efendim,"dedi."Bendeşimdigeliyorum.KomiserHiggins'esöyleyeyim,BayBartlett'tenekbilgialsın."

"Olur,Harper."

3

Bay Bartlett hevesle, "Durumu size açıklayayım dedim." diye mırıldandı. "Bu önemliolabilirdi.Nedemekistediğimianlıyormusunuzbilmem?"

BayPrestcott,yenidansözeyemekveodavermişti.Yemeklerinnasılolduğubellideğildiama,odanınotelinenberbatyeriolduğumuhakkaktı.

JosephineTurner'laRubyKeene,karanlıkvebiçimsizkısakoridorunendibindekiikiodadakalıyorlardı. Kuzeye, otelin arkasındaki dik kayalara bakan odalar küçüktü. Eski eşyalarladöşenmiştibunlar.

Melchett daha ilk bakışta Ruby'nin odasının otelden görünmeden çıkmaya çok elverişliolduğunuanladı.Çünkükoridorunöbürucundabirmerdivenvardı.Buradanzeminkatındakiaynıderecedekaranlıkkoridorainiliyordu.Bununucundakicamlıkapıiseyandakiverandayaaçılıyordu.Manzarasıgüzelolmayanbuterasadakimseninçıktığıyoktu.

Müfettiş Slack oda hizmetçilerini sıkıştırmış, ipuçları bulmak için Ruby'nin odasınıincelemişti. Neyse ki odaya kimse dokunmamıştı daha, Jefferson'un erkenden telefonuüzerine polis hemen kapıyı kilitlemişti. Koridordaki öteki odalar ise bu mevsimde haftadaancakbirkeztemizleniyordu.

Slack sıkıntılı sıkıntılı, "Buraya kadar iyi," diyeaçıkladı. "Yani bulunacakbir şeyolsaydı,bulabilirdik.Amaböylebirşeyyok."

Glenshire polisi parmak izlerini almış ama işe yarayacak bir şey bulamamıştı. Ruby'nin,Josie'nin ve iki oda hizmetçisinin izleri vardı burada.RaymondStarr'ın da bir iki parmak izibulunmuştu ama genç adam Ruby gece yarısı dansa gelmeyince, Josie'yle yukarıya, kızıaramayaçıktığınısöylemişti.

Slackodadakimektuplarıdikkatleincelemişti.Ruby'ninLondra'dakiahbaplarındangelmiştibunlar.Aslında zararsız şeylerdi. AmaSlack bütün adları bir bir kaybetmişti. Bu yöndendesoruşturmalaryapılacaktı.Böyleşeylerhiçbelliolmazdı.MelchettbubakımdanSlack'ehakverdi.OnlarakatılmışolanHarper'daöyle.Odadabaşkadikkatiçekecekbirşeyyoktu.

Odanın ortasındaki iskemlede Ruby'nin o akşam daha önce giydiği bol etekli pembetuvaletiduruyordu.Bir köşeyeyüksek topuklupembe ipekayakkabılar fırlatılmıştı. İpincecikiki çift naylon çorap top halinde yere atılmıştı. Bunlardan birinde bir kaçık vardı. Melchettölünün çorapsız olduğunu hatırladı. Elbise dolabına aralık kapısından içerisindeki asılı olanfazlasüslütuvaletlerveayakkabılargözüküyordu.Çamaşırsepetindekirlibirkaçeşyavardı.Kâğıt sepetinde ise kesilmiş tırnak parçaları, oje ve ruj bulaşmış pamuklar atılmıştı. Bütünbunlardandurumanlaşılıyordu.RubyKeene,telaşlayukarıçıkmışveelbiselerinideğiştirmişti.

Sonraçabucakbiryeregitmiştiamanereye?"

Ruby'nin hayatını ve arkadaşlarını bilmesi gereken tek insan Josephine Turner, onlarayardımedememişti.AmaMüfettişSlack,bununnormalkarşılanabileceğinisöyledi.

"BayJefferson,Ruby'ievlatedinecekmiş.HerhaldeJosie,Ruby'ninbuişibozabilecekeskibirarkadaşlarıylakonuşmasını istemezdi.OhastabeyRuby'ningayet saf, tatlı çocuksubirkız olduğunu sanıyordu. Ama belki de Ruby'nin serseri bir sevgilisi vardı. Bay Jefferson'unhoşunagitmeyecekbirit.OnuniçinRubybuarkadaşlığıyaşlıadamdansaklamakzorundaydı.Josie kız hakkında fazla bir şey bilmiyordu zaten. Özellikle onun arkadaşlarını filan. AmakadınRuby'ninhoşunagitmeyecekbirtiptegezerekherşeyialtüstetmesinegözyummazdı.Anladığım kadarı Ruby de sinsi bir kızdı aslında. İşte bu yüzden eski bir arkadaşınıgördüğünüJosie'densaklıyordu.Bunuonaaçıklayamazdı.ÇünkübudurumdaJosie, ‘Böyleşey olmaz, kızım,’ diyecekti. Ama genç kızların nasıl olduklarını bilirsiniz. Serserileredayanamazonlar.Rubydeoitigörmekistiyordu.Delikanlıylabuluştu.Haytaaksileşti,kavgaçıktı.Vesonundakızıngırtlağınısıktı."

Melchett, "Herhalde,"dedi.Slack'ınolaylarıanlatış tarzındanhiçhoşlanmazdı.Amayineherzamankigibibuhoşnutsuzluğunusakladı. "Eğerbudoğruysa,ozamanoserserininkimolduğunukolaylıklaöğrenebiliriz."

Slackher zamanki gibi kendindeneminbir tavırla, "Sizo işi banabırakın, efendim," diyecevapverdi."BenRuby'ninLondra'dakiarkadaşlarınıbulur,onlarıbülbülgibisöyletirim."

Melchett, "Acaba?" diye düşündü. Slack'in enerjisi ve sağa sola koşması onu yorardıoldumolası.

Slacksözlerinedevametti."Bazışeyleröğrenebileceğimizbiridahavar,efendim.Budansve tenis öğretmeni.Ruby'i sık sık görüyordu o.Herhalde bilgisi de Josie'den fazladır. BelkiRubyonaaçılmıştırda..."

"BunuBaşmüfettişHarper'lekonuştukbile."

"İyi.Bendeodahizmetçilerini iyicesorguyaçektim.Buradabaşkagörülecekbirşeyyok.Yalnız,yandabirbanyovar.Orayabakmakistermiydiniz?"

Banyo,Josie'nindahagenişçeolanodasıylaRuby'ninkininarasındaydı.Melchettsessizbirhayretlekadınlarınkullandıklarıgüzellikmalzemelerinebaktı.Sırasırakavanozlar,temizlemekremleri, besleyici kremler, nemlendirici kremler. Kutu kutu değişik renkte pudralar. Hercinstendudakboyasındanmeydanagelmişkarmakarışıkbiryığın.Saçlosyonlarıveyaldızlar.Rimellervefarlar.Enaşağıonikirenktırnakcilası.Pamuklar,kirlipudraponponları.Şişeşişetonikler,mesamatsıkıştırıcılosyonlar.

Melchettgüçduyulurbirsesle, "Yani,"diye fısıldadı. "Kadınlarbütünbunlarıkullanıyorlar

mı?"

Her şeyi bilen Harper, yüzüne acıyormuş gibi bakarak onu aydınlattı. "Bir kadın özelhayatında belirli bir, iki renk kullanır, efendim. Bir gündüz için, bir gece. Kendisine neyinyakıştığını bilir ve o tonu da pek değiştirmez. Ama bu profesyonel kızlar sık sık değişiklikyapmak zorundadırlar. Bildiğiniz gibi gösteri dansları yaparlar. Bir gece bir tango. ErtesiakşamkrinolinlielbiselerleViktoryadevrineözgübirşey.Sonrabirapaşdansı.Ardındanöbürdanslar.Tabiibuyüzdenmakyajlarınıdeğiştirirler."

Melchett, "Allah Allah," dedi. "Tevekkeli değil bu makyaj malzemelerini yapanlar hemenzenginoluveriyor!"

Clack, "Onlar kolay para kazanıyorlar," diye homurdandı. "Kolay para kazanıyorlar. Tabiireklamyapmakzorundalarodabaşka."

PolismüdürübumeseleyidüşünmektenvazgeçerekHarper'adöndü."Odansöğretmeni...Onunlasizmikonuşacaksınız?"

"Herhalde,efendim."

Merdivenlerden inerken, Harper, "Bay Bartlett'in anlattıkları hakkında nedüşünüyorsunuz?"diyesordu.

"Otomobili hakkında söylediklerini mi kasdediyorsunuz? Bence o genç adamı gözdenkaçırmamak,gerekHarper.Anlattıklarıpek tuhaf.BelkidedüngeceRubyKeene'iarabaylagezmeyegötürdü."

4

Harper,RaymondStarr'ı dahaöncedegörmüştü.Yakışıklı bir gençti.Uzunboylu, ince,yanık tenli, bembeyaz dişli, esmer, hareketleri son derece zarif bir insan. Dost canlısı venazikti.Oteldeondanhoşlanmayanyoktu.

"Korkarımsizepekyardımedemeyeceğim,başmüfettişbey.Ruby'i iyitanıyordumtabii.Oburayabiraykadaröncegelmişti.Sıksıkbirliktedansprovasıyapıyorduk.Amaanlatacakokadarazşeyvarki.Ruby,iyivebirazdaaptalcabirkızdı."

"Bizonunarkadaşlarınıöğrenmekistiyoruz.Erkekarkadaşlarını."

"Herhalde...Amabenbirşeybilmiyorum.Oteldebirkaçdelikanlıonunpeşindedolaşıyorduama kızın ilgilendiği belirli biri yoktu. Zaten Ruby'nin zamanının çoğunu Jefferson ailesialıyordu."

"Evet... Jefferson ailesi..." Harper düşünceli bir tavırla sustu. "O işe ne dersiniz, BayStarr?"

Raymondsakinsakinsordu."Hangiişe?"

Harper,"BayJefferson,Ruby'iresmenevlatedinmeyehazırlanıyordu,"dedi."Bunubiliyormuydunuz?"

Starr'ınbukonudahiçhaberiolmadığıbelliydi.Dudaklarınıbüzerekbirıslıkçaldı."Kurnazşeytan!Eh,dünyadayaşlıbirbudaladandahabudalasıbulunmaz."

"Demekolayabugözlebakıyorsunuz."

"E,başkanediyebiliriz ki?Mademyaşlıadambirinievlatedinmek istiyordu,nedenkendiçevresindenbiriniseçmediki?"

"RubyKeenesizebukonudahiçsözetmemişmiydi?"

"Hayır,hiçsözetmedi.Kızınbirşeyyüzündençoksevindiğiniseziyordumamabununneolduğunubilmiyordum."

"YaJosie?"

"Ah,Josiedurumumuhakkakbiliyordu.Hattabelkidebütünbunlarıoplanladı.Josieaptaldeğildir.Çokakıllıdıro."

Harper başını salladı. Ruby Keene'i Josie getirmişti. Kızı Jefferson'lara samimi olmayateşvik eden de oydu her halde. Ruby gece dansa gelmeyince ve Conway Jefferson daendişelenmeye başlayınca bu yüzden sinirlenmişti Josie. Bütün planlarının alt üst olacağınıdüşünmüştü.

"Ruby,sırlarınısaklayabilecekbirkızmıydı?"diyesordu.

"Eh,öylesanırım.Kendiişlerindenfazlasözetmedi."

"Ruby size hiç kendisini görmeye gelecek olan bir arkadaşından söz etti mi? Eski birarkadaşından?Anlaşamadığıbirkimseden?Herhaldenedemekistediğimianlıyorsunuz."

"Evet, çok iyi anlıyorum. Ama bildiğim kadarı öyle biri yoktu. Yani kızın söylediklerindenböylebiranlamçıkmıyordu."

"Teşekkürederim,BayStarr.Şimdibanadüngeceolanlarıanlatırmısınız?"

"Tabii.Ruby'leonbuçuktadansettik..."

"Osıradakızınhalindebirtuhaflıkvarmıydı?"

Raymond düşündü. "Sanmıyorum. Ondan sonra neler olduğunu pek farketmedim.İlgilenmem gereken damlarını vardı. Yalnız Ruby'nin balo salonunda olmadığını farkettiğimihatırlıyorum. Kız, gece yarısı gözükmedi. Çok kızdım ve durumu Josie'ye haber vermeyegittim. O Jefferson'larla briç oynuyordu. Ruby'nin nerede olduğunu o da bilmiyordu. Birazşaşırdı sanırım. Josie’nin çabucak, endişeyle Bay Jefferson'a bir göz attığını gördüm.Orkestrayı bir parça daha çalmaya ikna ettim. Ofise giderek, telefonla Ruby'nin odasınıarattım. Ama cevap veren olmadı. Yeniden Josie'nin yanına döndüm. Ruby'nin odasındauykuya dalmış olabileceğini söyledi. Aptalca bir sözdü bu. Ama Josie'nin bunu Jefferson'lariçinsöylemişolduğunuşimdianlıyorum.Josiebenimlebirlikteyukarıçıkmakiçinkalktı."

"Evet,BayStarr.Josie,sizinleyalnızkennesöyledi?"

"Hatırladığım kadarı fena halde öfkeliydi. ‘Allah'ın cezası küçük budala,’ dedi. ‘Böyle şeyolmaz.Herşeyimahvedecek.Ruby'ninkiminleolduğunubiliyormusun?’"

"Ona bu konuda hiçbir fikrim olmadığını söyledim. Ruby'i en son gördüğümde kız gençBartlett'ledansediyordu.Josie,Ruby'ninonunlagittiğinisanmıyorum',dedi. ‘Bukızne işlerkarıştırıyor.Ofilmciyledeğilya?’"

Harperçabucak,"Filmciylemi?"diyesordu."Odakim?"

Raymond, "Adamın adını bilmiyorum," dedi. "Otelde hiç kalmadı. Tuhaf kılıklı bir genç.Uzunsiyahsaçlarıvar.Kılığıdahaçoktiyatrooyuncularınayakışacakşeyler.Yanılmıyorsamfilmendüstrisiylebirilgisivarmış.YadaRuby'eöylesöylemiş.Birikikezburayayemeğegeldi,sonradaRuby'ledansetti.Amakızınonunlasamimiolduğunusanmıyorum. İştebuyüzdenJosiegençadamdansözedilinceşaşırdım.Ona,filmcininogeceoteldeolmadığınısöyledim.Josie, ‘Her neyse,’ dedi. Ruby biriyle gitti. Ben şimdi Jefferson'lara ne söyleyeceğim?" "BuJefferson'lar içinönemlimi?"diyecevapverdim.Josieçokönemliolduğunusöyledi.Ayrıca,'Rubyherşeyimahvederseonuhiçbirzamanaffetmem,’diyedeekledi.

"OsıradaRuby'ninodasınavarmıştık.Kıziçeridedeğilditabii.Amaodasınaçıkmışolduğuanlaşılıyordu.Çünküdahaöncegiydiğituvalet iskemleninüstündeydi.Josiedolababaktıve,"Galiba o eski beyaz tuvaletini giymiş," dedi. Aslında Ruby'nin İspanyol dansı için siyahelbisesini giymesi gerekiyordu. Ben de o arada iyice öfkelenmiştim. Ruby'nin beni böyleortada bırakmasına çok kızıyordum. Josie beni yatıştırmak için elinden geleni yaptı.Prestcott'un başımıza iş açmaması için benimle dans edeceğini söyledi. Gidip, kılığınıdeğiştirdi.Aşağıya inerek onunla bir tango yaptık.Şöylemübalağalı ve gösterişli bir tango.Ama aslında bilekleri yoracak bir şey değildi bu. Josie bu bakımdan çok metin davrandı.Bileğinin çok acıdığının farkındaydım. Ondan sonra benden Jefferson'ları yatıştırmam içinkendisineyardımetmemiistedi.Bununçokönemliolduğundansözetti.Tabiibendeelimdengeleniyaptım."

Harperbaşınısalladı. "TeşekkürederimBayStarr."Biryandanda,"Tabiiönemliydi,"diyedüşünüyordu."Ellibinsterlinbu."

Raymond Starr'ın zarif hareketlerle uzaklaşışını seyretti. Genç adam terasınmerdivenlerinden inerken tenis raketiyle toplan aldı. Elinde raketi olan Bayan Jefferson dagençadamakatıldı.Birliktekortlaradoğrugittiler.

"Affedersiniz,efendim."

Soluk soluğa kalmış olan Komiser Higgins, Harper'in yanında duruyordu. Daldığıdüşüncelerdenuyananbaşmüfettişhafifçeirkildi.

"Merkezdenhabergeldiefendim.Birişçibusabahbiryangınınalevlerinigördüğünühabervermiş.Yarımsaatöncebir taşocağındayanmışbirarababulmuşlar.Buradanüçkilometrekadaruzaklıktaorası.Arabanıniçindeyanıkbircesetvarmış."

Harper'ınşişmanyüzükızarıverdi."Glenshire'aneolduböyle?Şiddethertarafımısardı?"Birandurdu."Arabanınnumarasınıanlayabilmişlermi?"

"Hayır, efendim. Tabii motor numarasının yardımıyla otomobilin kime ait olduğunuöğrenebiliriz.ArabanınbirMinoan14olduğusanıyorlar."

SekizinciBölüm

1

SirHenryClithering,Majestik'insalonundangeçerkençevresinepekdikkatetmedi.Derinbir düşünceye dalmıştı. Ama bir şey bilinçaltına yerleşerek, zamanının gelmesini sabırlabeklemeyebaşladı.

Sir Henry yukarıya çıkarken arkadaşlarının kendisini neden birdenbire böyle telaşlaçağırdığınıdüşünüyordu.ConwayJeffersondurupdururkendörtbiryanaheyecanlıhaberleryollayacakbirinsandeğildi.SirHenry,"Herhaldeçokönemlibirşeyoldu,"diyekararverdi.

Jeffersonsözüağzındagevelemedi."Geldiğineçoksevindim.Edwards,SirHenry'ebiriçkiver.Herhaldebirşeyduymadın?Durumhenüzgazetelereyansımadısanırım."

SirHenrybaşınısalladı.Meraklanmıştı."Neoldu?"

"Bircinayetişlendi.Benimbuişleilgimvar.AhbaplarınBantry'lerindeöyle."

"Arthur'leDollyBantry'ninmi?"SirHenry'ninkulaklarınainanamadığıbelliydi.

"Evet,anlayacağıncesetonlarınevindebulundu."

ConwayJeffersonolanlarıkısacaanlattı.SirHenrysözünükesmedenarkadaşınıdikkatledinledi. İki adam da bir meselenin can noktasını kolaylıkla kavrarlardı. Sir Henry, ScotlandYardMüdürlüğüsırasındabirolayınözünüanlayıvermekleünyapmıştı.

Arkadaşınınsözlerisonaerince, "Çok tuhafbirolay,"diye fikriniaçıkladı. "Bantry'lerinbuişleneilgilerivar?"

"Beni endişelendiren de bu. Bana, Bantry'leri tanımamın bu olayla bir ilişkisi varmış gibigeliyor.Bulabildiğimtekbağdabu.Anladığımagöreikisidekızıdahaöncehiçgörmemişler.PoliseböylesöylemişBantry'ler.Onlarainanmamakiçindebirnedenyok.Zatenkızıtanımışolmaları olanaksızdı. Bu yüzden kızı mahsus oraya çektiklerini ve cesedini ahbaplarımınevindebıraktıklarınıdüşünüyorum."

Clithering,"Bencebuolmayacakbirşey,"diyecevapverdi.

Berikidiretti."Bencepekâlâdamümkün."

"Belki.Benimneyapmamıistiyorsun?"

Conway Jefferson acı acı, "Ben sakatım," dedi, "Bu gerçeği saklıyor... bunu kabuleyanaşmıyorum. Ama şimdi durumumu iyice anlıyorum. Çevrede istediğim gibi dolaşamam,

sorular sorup olayı inceleyemem. Burada oturmak ve polisin bana açıklamak lütfundabulunacağı bilgi kırıntıcıklarını uysal, minnetle dinlemek zorundayım. Ha, aklıma gelmişken,polismüdürüMelchett'itanırmısın?"

"Evet.Onunlatanışmıştım."SirHenry'ninkafasındabirşeylerkımıldandı.Çevresinedikkatetmeden salondan geçerken farkına varmadan gördüğü biri. Yüzü kendisine tanıdık gelen,dimdik, yaşlı bir kadın.BununMelchett'i songördüğügünle bir ilişkisi de vardı. "Yani," diyemırıldandı."Benimamatördedektifliğebaşlamamımıistiyorsun?Banagörebirişdeğilbu."

Jefferson,atıldı."Senamatördeğilsin.Bütünmeseledebu."

"Benartıkprofesyoneldedeğilim.Emekliyeayrıldım."

Jefferson"Bu,durumudahadabasitleştiriyor,"dedi.

"YanihâlâScotlandYard'daolsaydım,bu işeburnumusokamazdım,öylemi?Çokdoğrubu."

Jefferson, "Bu durumda," diye ekledi. "Deneyimin sayesinde bu olayla ilgilenmeye hakkazanıyorsun.Birlikteçalışmakönerindememnunluklakarşılanır."

Clithering ağır ağır, "Etiket buna izin verir," dedi. "Bunu biliyorum. Peki senin istediğinnedir,Conway?Kızıkiminöldürdüğününortayaçıkarılmasınımıistiyorsun?"

"Evet,yalnızcabunu."

"Bukonudabirfikrinvarmı?"

"Hiçyok."

Sir Henry mırıldandı. "Herhalde bana inanmayacaksın ama şu anda aşağıda, salondaesrarları çözmekte usta olan biri var. O bu işte benden daha usta. Ayrıca köyle ilgili bazıbilgilerideolabilir."

"Nedensözediyorsunsen?"

"Aşağıda, salonda, soldan üçüncü sütunun yanındaki koltukta, tatlı, sakin yüzlü yaşlı birkızoturuyor.O insanlarınkötülükderecelerinigayet iyibilir vebunudanormalkarşılar.AdıMiss Marple'dır. St Mary Mead köyündendir o. Köy Gossington konağından üç kilometrekadarbiruzaklıktadır.MissMarple,Bantry'lerindeahbabıdır.Üstelik cinayet konusundadaçokustadıro,Conway."

Jeffersonkalınkaşlarınıçatarakonabaktı."Şakaediyorsun."

"Hayır,etmiyorum.SenbirazönceMelchett’densözettin.BenMelchett'i songördüğümzaman köyde bir felaket olmuştu. Bir kızın kendisini suya atarak intihar ettiğini sanıyordu.Sonra yaşlı Marple koşa koşa bana geldi. Telaş içindeydi. "Korkarım yanlış kimseyi

asacaklar," dedi. "Elimde delil yok ama katilin kim olduğunu biliyorum." Bana üzerinde adınyazılıolduğubirkâğıtuzattı.Ve,Jefferson,MissMarpleyanılmamıştı!

Conway Jefferson'un kaşları büsbütün çatıldı. Kuşkuyla, "Herhalde bu kadınlara özgü oönseziyleilgili,"diyehomurdandı.

"Hayır,MissMarpleböylesöylemiyor.Oözelbilgisiolduğunuiddiaediyor?"

"Odanedemek?"

"Biz bu yöntemden polis tahkikatında da yararlanırız, Jefferson. Bir hırsızlık olur.Suçlunun kim olduğunu genellikle anlarız. Yani sabıkalılardansa. Bir hırsızın ne şekildedavrandığı konusunda bilgimiz vardır. Miss Marple da bir cinayet olayını köydeki ilgi çekiciamagenellikleönemsizbirolayabenzetir."

Jefferson yine kuşkuyla, "Bu Miss Marple," dedi. "Tiyatro çevresinde yetişmiş olan vehayatındaköyegitmeyenbirkızhakkındanebilebilir?"

SirHenryClitheringkesinbir tavırla, "Onunbukonudabir fikriolacağındaneminim,"diyecevapverdi.

Sir Henry'nin kendisine doğru geldiğini gören Miss Marple sevincinden kızardı. "Ah, SirHenry.Sizinleburadakarşılaştığıiçingerçektençokşanslıyım."

SirHenryçoknazikbirinsandır."Bubenimiçinbüyükbirzevk."

MissMarplebüsbütünkızararakmırıldandı."Çoknaziksiniz."

"Buradamıkalıyorsunuz?"

"Evet...İkimizde..."

"İkimiz?"

"Miss Bantry de burada." Miss Marple dikkatle adama baktı. "Meseleyi duymadınız mı?Evet,duymuşolduğunuzanlaşılıyor.Çokfeci,değilmi?"

"DollyBantry'ninburadaneişivar?Kocasıdaoteldemi?"

"Hayır. Tabii ikisi de olaya değişik tepkiler gösterdiler. Zavallı Bay Bantry ya çalışmaodasınakapanıyoryadaçiftliklerdenbirinegidiyor.Kaplumbağalargibi.Onlardabaşkalarınıiçeriçekervekimseninkendilerinifarketmeyeceğiniumarlar.TabiiDollyçokbaşka."

Eskiarkadaşınıoldukça iyi tanıyanSirHenry, "Dolly isebayağıeğleniyor sanırım,"dedi."Öyledeğilmi?"

"Şey...Evet...Zavallıcık."

"Ve sizi buraya bir sihirbaz gibi el çabukluğuyla şapkadan tavşanlar çıkarıvermeniz için

getirdi."

MissMarplesakinsakin, "Dolly, çevredeğiştirmesinin iyibir şeyolacağınıdüşünüyordu,"diye cevap verdi. "Kalkıp buraya yalnız başına gelmek istemedi." Sir Henry'le göz gözegeldiler.Yaşlıkadınıngözlerindebirpırıltıbelirdi. "Amatabii tanımlamanızçokyerinde.Amaçokutanıyorum.Çünkübirişeyaradığımyok."

"Hiçbirfikrinizyokmu?Köydeolanbenzerbirolayaklınızagelmiyormu?"

"Henüzbucinayetkonusundafazlabirşeybilmiyorum."

"Benbueksikliğigiderebilirimsanırım.Sizikonsültasyonaçağıracağım,MissMarple."

SirHenryolaylarıkısacaanlattı.MissMarplebüyükbirilgiyleonudinliyordu.

Sonunda, "ZavallıBayJefferson,"dedi. "Neacıbiröykü.Bukorkunçkazalar.Sağçıkıpsakatkalmasıçokfeci.Belkiölmesidahadoğruolurmuş."

"Gerçekten öyle. İşte bu yüzden arkadaşlarıConway'in azimle yaşamaya devametmesi,ıstırap,acıvesakatlığınıyenmesikarşısındabüyükbirhayranlıkduyuyorlar."

"Evet,doğaüstübirşeybu."

"Benimanlayamadığım,Jefferson'unbirdenbireokızakarşıböylebirsevgiduyması.Tabiibelkidekızındikkatiçekecekbazımeziyetlerivardır."

MissMarplesakinsakin,"Herhaldeyoktu,"diyecevapverdi.

"Öylemidüşünüyorsunuz?"

"Bunun,kızınmeziyetleriylebirilgisiolduğunusanmıyorum."

SirHenry,"Jefferson,oiğrençyaşlılardandeğildir,"dedi.

MissMarplekıpkırmızıkesildi."Tabii,tabii.Bendeböylebirşeyikesinlikleimaetmiyordum.Beceriksizbirbiçimdeşunuanlatmayaçalışıyordum:BayJefferson,ölmüşolankızınınyerinitutacak, zeki ve şirin birini arıyordu. Bu kız durumu farketti ve bu fırsattan yararlanmayakalkıştı. Rolünü de iyi oynadı. Biliyorum bu sözlerim zalimce ama ben böyle olayları çokgördüm. Söz gelimi Bay Hardbottle'ın evinde çalışan genç hizmetçi kız. Gayet sıradan birkızdıamaterbiyeliydi.Adamınkızkardeşiölmeküzereolanbirakrabalarınabakmayagitmişti.Kadın eve döndüğü zaman hizmetçi kızın haddini iyice aşmış olduğunu gördü. Salondaoturmuş,konuşupgülüyordu.Nebonesinigiymiş,nedeönlüktakmıştı.MissHardbottleonuazarladı. Kız, küstahlığa kalkıştı. O zaman ihtiyar Bayan Hardbottle, kız kardeşini adetaaptallaştıranbirşeysöyledi.Seneviyeterikadaryönettin.Benartıkdeğişiklikyapacağım.

"Tabiiköydededikoduayyukaçıktı.MissHardbottle,gidip rahatsızbirpansiyonodasınayerleşmekzorundakaldı.Herkestürlüşeysöyledi.AmaBayHardbottle'lakızınarasındaöyle

kötübirşeyolduğunusanmıyorum.Yalnızcayaşlıadamgençveneşelibirkızınkendisinenekadarzekiveşakacıolduğunusöylemesindenhoşlanmıştı.Bunakarşılıkkızkardeşihesaplıbir kadın olmakla birlikte adamcağıza habire kusurlarından söz edip dururdu." Kısa birsessizlik oldu. Sonra Miss Marple sözlerine devam etti. "Sonra Bay Badger... Onun bireczanesivardı.Tuvaletmalzemesibölümünebakangençkızlaçokilgileniyordu.Karısınaonakendikızlarıgözüylebakmalarınıveyanlarınaalmalarınısöyledi.AmaBayanBadgerdurumahiçdebugözlebakmıyordu."

Sir Henry, "Eğer kız, onun çevresinden biri olsaydı..." dedi. "Örneğin bir arkadaşınınkızı..."

MissMarpleonunsözünükesti."Amabuonuniçinbukadartatminedicibirşeyolamazdı.Kral Cophetua'yla dilenci kız öyküsü gibi bir şey bu. Eğer yalnız ve yorgun, bir yaşlıadamsanız ve aileniz sizi ihmal ediyorsa, ..." Bir an durdu. " ...cömertliğinizle gözünükamaştıracağınızbirineyardımetmeksiziiçindahailgiçekiciolur.Sözlerimbirazmelodramakaçıyoramanedemekistediğimianladınızsanırım.Böylebirdurumdakendinizidahayüksekbulursunuz. Cömert bir imparatormuş gibi hissedersiniz kendinizi. Karşınızdaki de adetasevincindenkendindengeçer.Budahoşunuzagidertabii."MissMarplesustu,sonraağırağırekledi. "Bay Badger da o kıza inanılmayacak hediyeler almıştı. Pırlanta bir bilezik. Gayetpahalı bir radyo - pikap. Bunu yapabilmek için bankadaki parasının önemli bir bölümünüharcamıştı. Ama Bayan Badger, zavallı Miss Hardbottle'dan çok daha kurnaz bir kadındı.Tabii evlilik de kadınların gözlerinin açılmasını sağlar. Bayan Badger, türlü zahmetekatlanarakbazışeyleriortayaçıkardı.BayBadger,kızınatyarışlarınameraklı,gayetaşağılıkbir serseriyle ilişkisi olduğunu ve hatta ona para verebilmek için bileziğini rehin bıraktığınıöğrenince fena halde öfkelendi. Böylece bu tehlikesizce sona erdi. Adam Noelde BayanBadger'adapırlantabiryüzükhediyeetti."UysalvezekibakışlıgözleriSirHenry'ningözlerinibuldu.

Adam, "Acaba bu bir ima mı?" diye düşündü. Sonra da, "Yani," dedi. "Ruby Keene'ninhayatındabirgençolsaydı,arkadaşımınonakarşıolantavırlarıdeğişirmiydi?"

"Herhalde değişirdi. Tabii bir iki yıl sonra Bay Jefferson kızı kendi seçeceği biriyleevlendirmeyi düşünebilirdi. Ama bence böyle bir şey aklına pek gelmezdi. Çünkü erkeklergenellikle bencil olurlar. AmaRubyKeene'in hayatında bir genç vardı belki de.Ve kız bunugizlemekiçinhiçkuşkusuzelindengeleniyapacaktı."

"Ogençbudurumasinirlenditabii."

"Evet.Enyakınçözümyolubu.BusabahGossingtondaRuby'ninkuzeniylekonuşurkenonunkızafenahaldekızmışolduğunusezdim.Sizinanlattıklarınızbununnedeniniaçıklıyor.HerhaldeJosieTurner,buevlatedinmeişindenkârlıçıkacağınıdüşünüyordu."

"Yanisizceosoğukkanlıvekatıkalplibirkadınmı?"

"Belkibupekacımasızbiryargı.Zavallıçalışarakhayatınıkazanmakzorunda.OnunBayGaskellveBayanJeffersongibihallerivakitleriyerindeikikişiyedahafazlaparakalmamasınaüzüleceğiniummak fazlaolur.NeticedeBayanGaskell’laBayanJefferson'unoparaüzerinebirhaklarıdayoktu.BenceMissTurnerzekiveharisbirkadın.Uysal,hayatınzevkiniçıkaranbirinsan."MissMarpleekledi."ObirazdafırıncınınkızıJessieGolden'abenziyor."

SirHenrysordu."Onaneolmuştu?"

"Kız,mürebbiyelikediyordu.Hindistan’danizinlidönenevinoğluylaevlendi.Yanılmıyorsamonaiyibireşdeoldu."

Sir Henry bu ilgi çekici benzetmeleri bir yana bıraktı. "Arkadaşım Conway Jefferson'un,sizin deyişinizle birdenbire Cophetua Kompleksi'ne kapılması için belirli bir neden var mısizce?"

"Olabilir."

"Sözgelimi?"

Miss Marple bir an duraksadı. "Benimki yalnızca bir varsayım... Belki damadı ve geliniyenidenevlenmekisterler..."

"HerhaldeJeffersonböylebirşeyeitirazedemezdi."

"Hayır,hayır,itirazedemezditabii.Amabumeseleyeonunaçısındanbakmalısınız.Müthişbir şok geçirmiş, sevdiklerini kaybetmişti. Ötekiler de öyle tabii. Acılı üç kişi bir aradayaşıyorlardı.Obüyükkayıplarıdaonlarıbirbirinebağlıyordu.Neki,sevgilianneciğimindediğigibi,‘Zamanbütünyaralarıgeçirir.’BayGaskell'leBayanJeffersongençsayılır.Belkifarkınavarmadan huzursuzluk duymaya, onları geçmişteki o acıya bağlayan zincirlere öfkelenmeyebaşladılar.

OzamanyaşlıBayJeffersondabirdenbireonlarınoeskianlayışveşefkatininkalmadığınıfarketti. Bunun nedenini anlayamadı tabii. Genellikle böyle olur. Erkekler hemen ihmaledildiklerinidüşünmeyebaşlarlar.Badgerailesindedeböyleoldu.BayanBadgerispritizmaylailgilenmeyebaşladı.Sıksıktoplantılaragidiyordu."

SirHenryiçiniçekti."Doğrusuhepimizi‘basiteirca’etmenizhiçhoşumagitmiyor."

MissMarpleüzüntüylebaşınısalladı."İnsandoğasıheryerdeaynıdır,SirHenry."

Sir Henry adeta tiksintiyle, "Bay Hardbottle! Bay Badger! Ve zavallı Conway," dedi. "İşikişiliğedökmekistemiyorumama...Sizinköydebendenizebenzeyenbirivarmı?"

"Şey...TabiiBriggsvar."

"Briggsdekim?"

"O eski köşkte bahçıvan başıydı. O zamana kadar tuttuklarının da en iyisiydi. Briggs,yardımcılarının ne zaman işleri sermeye başladıklarını hemen sezerdi. Hayret edilecek birşeydi bu. Üç adam ve bir çocukla o koca bahçelere bakıyordu. Oysa daha önce altı kişiorayayetişmezdi.ltırşahiçiçekleriyledebirkaçkezödülkazandı.Artıkiştençekildio."

SirHenry,"Benimgibi,"dedi.

"Amahoşlandığıkimselerolursa,gidipbirikisaatçalışıyor."

SirHenry,"Ah,"diyebağırdı."Yinebenimgibi.İşteşimdibendebunuyapıyorum.Eskibirdostumyardımetmekiçinbirkaçsaatçalışacağım."

"İkieskidostunuza."

"İki?"SirHenrybirazşaşırmıştı.

Miss Marple, "Siz herhalde Bay Jefferson'u kasdettiniz," dedi. "Ama ben onudüşünmüyordum.BenimdüşündüklerimBayveBayanBantry'di."

"Evet... Evet... Anlıyorum." Sir Henry sonra çabucak sordu. "KonuşmamızınbaşlangıcındaDollyiçinbuyüzdenmi,zavallıcık,"dediniz?"

"Evet.Ohenüzdurumunfarkındadeğil.Amabenolacaklarıbiliyorum.Çünkübukonulardadaha fazla deneyimim var. Anlayacağınız SirHenry bu cinayet hiçbir zaman çözülmeyebilir.TıpkışuBrigtonsandıkcinayetlerigibi.Eğerdurumaydınlığakavuşmazsa,buBantry'leriçinmüthiş bir felaket olur. Bay Bantry aslında çok hassas ve alıngan bir adam. Başkalarınınfikirlerideonuçoketkiliyor.Adam,durumubirsüre farketmeyecek.Amasonrayavaşyavaşişin içyüzünü anlamaya başlayacak. Biri onu alaylı alaylı, bir başkası görmezlikten gelecek.Davetlerinikabuletmeyecekler,birtakımmazeretler ilerisürecekler.BayBantryyavaşyavaşdurumukavrayacakveondansonradakabuğunaçekilecek.Buonuçoküzecektabii."

"Nedemek istediğinizianlamamgerek,MissMarple.Yani,cesetArthurBantry'ninevindebulunduğuiçin,herkesonunbuişlebirilgisiolduğunumusanacak?"

"Tabii öyle sanacak ya! Bunu şimdiden söylemeye başladıklarından eminim. Dedikodulargitgideartacak.HerkesBantry'lerigörmezliktengelmeyebaşlayacak.Onun içingerçeğinbiranönceortayaçıkarılmasıgerek.BendebuyüzdenBayanBantry'lebirlikteburayagelmeyerazıoldum.Açıkaçıksuçlamabaşkadır. İnsanbunuolduğugibidekabuleder.Öfkelenirvesavaşmafırsatıdabulur.Amabufısıltılar,dedikodular...BuBayBantry'imahveder.Karısınıda.İşteonuniçingerçeğiortayaçıkarmamızgerek,SirHenry."

Adam,"Cesetnedenonunevindebulundu?"diyemırıldandı."Bukonudabirfikrinizvarmı?Bununbiraçıklamasıolmalı.Birilişkisi."

"A,tabii."

"Kızıensonburadaonbireyirmikalagörmüşler.Polisdoktorununraporunagörekızgeceyarısına. doğru öldürülmüş. Gossington buradan yirmi beş kilometre uzaklıkta. Yolun yirmikilometre kadarı gayet düzgün. Şoseden saptıktan sonra durum değişiyor. Güçlü motoruolan bir araba konağa yarım saatten daha kısa bir sürede erişebilir. Herhangi bir araba iseotuz beş dakikada. Ama kızı neden burada öldürüp Gossington'a götürsünler? Veya kızıGossington'agötürüporadaboğsunlar?İştebunuanlayamıyorum."

"Tabiianlayamazsınız,çünküböyleolmadı."

"Yanisizcekızı,kendisiniarabaylagezmeyeçıkaranbirimiboğdu?Ondansonradakatilcesediçevredekienyakınevebırakmayakararverdi,öylemi?"

"Hayır,benböyledüşünmüyorum.Benceçokdikkatlibirplanyapılmıştı.Sonradanbuplanaltüstoldu."

SirHenryhayretleonabaktı."Plannedenaltüstoldu?"

MissMarpleözürdilergibi,"Bazençokgaripşeyleroluyor,"dedi."Öyledeğilmi?Buplanıninsanlarınsanıldığındandahahassasvezayıfolmalarıyüzündenaltüstedildiğinisöylersem,saçmalamış olurum değil mi? Ama ben buna inanıyorum ve... " Durakladı. "Bayan Bantrygeliyor."

DokuzuncuBölüm

1

BayanBantry'ninyanındaAdelaideJeffersonvardı.Kadın,SirHenry'eyaklaşarak, "Siz!"diyebağırdı.

"Benya,"Adam,BayanBantry'ninikielinibirdentutarakdostçasıktı."Bütünbunlarınbeninekadarüzdüğünüanlatamam,BayanB."

BayanBantryhemen, "BeniBayanB.diyeçağırmayın,"dedi. "Arthurburadadeğil.Obuolayı fazla ciddiye alıyor. Miss Marple'le ben buraya dedektifliğe geldik. Bayan Jefferson'utanıyormusunuz?"

"Tabiiya."Kadınınelinisıktı.

AdeleidaJefferson,"Kayınpederimigördünüzmü?"diyesordu.

"Evet,gördüm."

"Bunasevindim.Onuniçinendişeleniyoruz.Buolayonufecişekildesarstı."

BayanBantry,"Terasaçıkalım,"dedi."Bireriçkiiçervemeseleyikonuşuruz."

Dördüdedışarı çıkarak, terasınenucundayalnızbaşınaoturanMarkGaskell'ınyanınagittiler.

Birsürehavadansudankonuştular. İçkilergeldiktensonraherzamandoğrudandoğruyahareketegeçmektenhoşlananBayanBantryhemenkonuyagirdi.

"Bu olaydan konuşabiliriz, değilmi?Yani, hepimiz eskiden beri birbirimizi tanıyoruz.MissMarplehariç.Amaodacinayetlerleilgiliherşeyibiliyor.Veyardımetmekistiyor."

MarkGaskell,MissMarple'abirazhayretlebaktı.Sonradatereddütle,"Şey...sizpolisiyeromanlarmı yazıyorsunuz?" diye sordu. Adam, en olmayacak kimselerin dedektif romanlarıyazdıklarını biliyordu.Veo yaşlı kızlara özgümodası geçmiş giysileriyleMissMarple daenolmayacakkimselerdendi.

"Hayır,hayır,benokadarzekideğilim."

BayanBantry sabırsızca bağırdı. "Obir harikadır.Bunu şimdi uzunuzunanlatmamamagerçekten öyledir. Şimdi, Addie, ben her şeyi öğrenmek istiyorum. O kız aslında nasıl birinsandı?"

"Şey..." Adelaide Jefferson durakladı. Mark'a bakarak hafifçe güldü. "O kadar açık açık

konuşuyorsunki."

"Ondanhoşlanıyormuydun?"

"Hayır,hoşlanmıyordumtabii."

"Onasılbirkızdı?"BayanBantrybukezbunuMarkGaskell'asormuştu.

Markağırağır,"Paragöz,sıradanbirkızdı,"dedi."İyirolyapmasınıbiliyordu.Jeff'ihemenavucunaalıverdi."Oda,Adelaidedekayınpederlerini,"Jeff,'diyeçağırırlardı.

SirHenrysert sertMark'abakarak, "Çenesidüşük,"diyedüşündü. "İnsanbukadaraçıkaçıkkonuşmamalı."MarkGaskell'danfazlahoşlanmazdı.Şirinbiradamdıamagüvenilecekbirtip değildi. Fazla gevezelik eder, çok övünürdü. Güvenilecek bir insan değildi kesinlikle. SirHenrybazenJefferson'undakendisiyleaynıfikirdeolupolmadığınıdüşünürdü.

BayanBantrysordu."Pekibukonudabirşeyyapamazmıydınız?"

Markalaylıalaylı,"Eğerdurumuzamanındafarketseydik,belkibirşeyleryapabilirdik,"dedi.Adelaide'yebirgözattı.Kadınhafifçekızardı.Çünkübubakıştasitemvardı.

Kadın, "Markbenisuçlubuluyor,"diyemırıldandı. "Durumuöncedensezmemgerektiğineinanıyor."

"Senbizimyaşlıyıbirazfazlayalnızbıraktın,Adide.Tenisdersleri,bilmemne..."

"Benim de biraz hareket etmem gerek..." Adelaide özür diler gibi konuşmuştu. "Zatenaklımaböylebirşeygelmezdi..."

Mark içini çekti. "Doğru. Hiçbirimizin aklına böyle bir şey gelmezdi. Jeff aslında aklıbaşındavemakulbirihtiyardır."

Miss Marple söze karıştı. "Erkekler sanıldıkları kadar makul değildir..." Yaşlı kız, herzamanolduğugibikarşıcinstensankionlarvahşibirhayvanmışgibisözediyordu.

Mark,"Haklısınız,"diyecevapverdi."Amaneyazıkkibizbunufarketmedik,MissMarple.Yalnızca bizim yaşlının o renksiz ve yalancı kızın nesinden hoşlandığını sorduk kendikendimize.AslındaJeff'ineğlenmesivemutluolmasıbizimemnunediyordu.Kızınzararsızbirinsanolduğunusanıyorduk.Zararsızha!Keşkeonungırtlağınısıkıverseydim!"

Addie,"Mark,"dedi."Sözlerinedikkatetmelisin."

Adam şirin bir tavırla ona gülümsedi. "Herhalde.Yoksa herkes kızın gırtlağını gerçektenbenim sıktığımı sanacak. Her neyse... Nasıl olsa benden şüpheleniyorlar sanırım. O kızınölümüAddie'ylebenimçokişimegelirdi."

BayanJeffersonhemkızmıştı,hemgülüyordu."Mark!Böylekonuşma!"

Mark uysal uysal, "Peki," dedi. "Ama ben düşündüklerimi söylemekten kaçınmam.

Kayınpederimogerizekalısinsikızaellibinsterlinvermeyehazırlanıyordu."

"Markböylekonuşma...zavallıkızöldü."

"Evet,öldüzavallıbudala...Zatenkendiyönündendehaklıydı.Doğanınkendisineverdiğisilahları kullanmaması için bir neden varmıydı?Hükümverecekbir benmi kaldım?Bendehayatım boyunca türlü kötü şey yaptım. Hayır, Ruby'nin de planlar yapmaya, komplolarçevirmeye hakkı vardı. Yalnız biz kızın oyununu daha önceden anlayacağımız için aptalcadavrandık."

SirHenry,"Conwaykızıevlatedineceğiniaçıkladığızamanonanedediniz?"diyesordu.

Markelleriniaçtı."Nediyebilirdik?HerzamanbirladygibidavrananAddiehayranolunacakbir biçimdedavrandı ve soğukkanlılığını bozmadı.Metinbir tavır takındı.Bendeonu taklitetmeyeçalıştım."

BayanBantry,"Benolsaydımmeseleçıkarırdım,"dedi.

"Açıkçasımeseleçıkarmayahakkımızyoktu.NeticedeparaJeff'indi.Onunlaaramızdabirkanbağıyoktu.Sonraobizebaşındanberihepgayetiyidavrandı.Herşeyiolduğugibikabuletmektenbaşkayapılacakbirşeyyoktu...Düşüncelibir.tavırlaekledi."AmaküçükRuby'ihiçsevmiyorduk."

AdelaideJefferson,"Eğerkızbaşkatürlüolsaydı..."diyemırıldandı."Jeff,ikiçocuğunisimbabasıdır. Eğer onlardan birini evlat edinmeye kalksaydı... bunu anlardım."Hafif bir öfkeyleekledi."Jeff,oğlumPeter'ideçokseverdi."

Bayan Bantry, "Tabii," dedi. "Peter'in ilk kocandan olduğunu bitiyorum. Ama bunu hepunutuyorum.PeterbanaBayJefferson'unasıltorunuymuşgibigeliyor."

Adelaidebaşını salladı. "Bendeöyle."Sesinin tonuMissMarple'ınkoltuğundandönerekonabakmasınanedenoldu.

Mark,"KabahatJosie'de,"dedi."Kızıburayaogetirdi."

Adaleide itiraz etti. "Josie'nin mahsus yaptığını sanmıyorsun ya? Sen aslında Josie'denhoşlanırdın."

"Evet,gerçektenhoşlanırdım.Onuniyibirinsanolduğunudüşünüyordum."

"Onunkızıburayagetirmesiyalnızcabirrastlantı."

"Josiehiçaptaldeğildir,kızım."

"Evet,amaherhaldeodaolacaklarıöncedengöremezdi..."

Mark, "Evet, göremezdi," dedi. "Bunu ben de itiraf ediyorum. Josie'yi bütün her şeyiplanlamaklasuçladığımdayok.Amaonunçokgeçmedendurumusezdiğindeneminim.Bunu

bizdenönceanladıvesesinideçıkarmadı."

Adelaideiçiniçekti."Bubakımdanonusuçlubulamayız."

Mark,"Ah,"dedi."Hiçkimseyisuçlubulamayız!"

BayanBantrysordu."RubyKeeneçokmugüzeldi?"

Markonahayretlebaktı."Bensizincesedigördüğünüzü..."

Bayan Bantry telaşla, "Evet, evet," diye bağırdı. "Onun... ölüsünü gördüm. Ama kızboğulmuştu.İnsananlayamıyordu..."Titredi.

Mark düşünceli bir tavırla, "Bence Ruby aslında pek güzel değildi," diye cevap verdi."Herhaldemakyajsızolarakbirşeye,benzemiyordu.Sıska,sansargibibirsurat,geriyedoğrubirçene,biçimsizbirburun.Dişlerinideneredeyseyutacaktı..."

BayanBantry,"İğrenç,"dedi.

"Hayır, hayır, iğrenç değildi kız.Dediğim gibimakyajdan bayağı hoşlanıyordu.Öyle değilmi,Addie?"

"Evet.Şöylepembebeyazbirdilberdio.Güzelmavigözlerivardı."

"Evet. Bir bebek gibi masum masum bakıyordu. Bol bol siyah rimel: sürdüğü kirpiklerigözlerininmaviliğinidahabelirlibirhalesokuyordu.Saçlarıboyalıydıtabii.Şimdidüşünüyorumda... Renk bakımından... o yapma renkleri bakımından karım Rosamund'u andırıyordu.Herhaldebizimyaşlınındikkatinideilkbuçekti."Markderinbirsolukaldı."Neyse...Kötübirolaybu.İşinkötüsüherşeyerağmenAdelaide'lebenRuby'ninölmüşolmasınaseviniyoruz..."Kadınınitirazlarınaaldırmadı."Vazgeçbundan,Addie.Seninnelerhissettiğinibiliyorum.Bende aynı şeyleri duyuyorum. Rol yapacak da değilim. Ama öte yandan da Jeff içinkaygılanıyorum. Bu olay onu çok sarstı. Ben..." Duraklayarak, salonun terasa açılankapılarınadoğrubaktı."Vayvayvay,kimlergelmiş!Addie,çoknamussuzsunsen."

Bayan Jefferson omzunun üzerinden baktı. Hafifçe bağırarak ayağa kalktı. Yanaklarıkızarmıştı. Terasta hızla ilerleyerek tereddütle etrafına bakınan ince esmer çehreli, uzunboylu,ortayaşlıbiradamınyanınagitti.

BayanBantry,"HugoMcLeandeğilmio?"dedi.

MarkGaskell,"Evet,HugoMcLean,"diyecevapverdi."SadakattimsaliHugo."

BayanBantrymırıldandı."Çoksadıkdeğilmi?"

Mark, "Bir köpek kadar," dedi. "Addie'nin bir ıslık çalması yeterli. Hugo, dünyanın hangiköşesinde olursa olsun, hemen koşarak geliyor. Addie'nin günün birinde kendisiyleevleneceğiniumuyor.Herhaldeöyledeolacak."

MissMarplegülümseyerekçiftinarkasındanbakıyordu."Anlıyorum...Biraşk..."

Markaçıkladı."Hemdegüzeleski tarzaşklardan.Yıllardanberisürüpgidiyor.Addieöylebir kadındır işte." Düşünceli bir tavırla ekledi. "Herhalde Addie bu sabah Hugo'ya telefonetmişolmalı.Bundanbanasözetmediama."

Edwars usulca yaklaşarak, Mark'ın yanında durdu. "Afedersiniz, efendim, Bay Jeffersonsizigörmekistiyor."

"Hemengeliyorum."Markayağafırladı."Sonragörüşürüz."Onlarabaşıylaselamvererek,hızlauzaklaştı.

Sir Henry, Miss Marple'a doğru eğildi. "Cinayetten yararlanan bu iki kişi hakkında nedüşünüyorsunuz?"

Miss Marple düşünceli düşünceli eski arkadaşıyla konuşmakta olan Adelaide Jefferson'abakıyordu."Benceoçocuğunaçokbağlıbiranne."

BayanBantry,"Ah,evet,"dedi."Gerçektenöyledir.Peter'etaparadeta."

MissMarple,"Oherkesinhoşlandığıkadınlardan,"diyedevametti. “İstediği takdirdearkaarkaya evlenebilecek bir kadın. "Tam erkeklere göre bir kadın' demek istemiyorum. Bu tamanlamıylabambaşkabirşeydir."

SirHenry,"Nedemekistediğinizianlıyorum,"dedi.

Bayan Bantry atıldı. "İkiniz de şunu demek istiyorsunuz: Adelaide biri konuşurken onudikkatledinliyor."

SirHenrygüldü."YaMarkGaskell?"

MissMarple,"Ah..."diyemırıldandı."Güvenilecekbirinsandeğilo."

"Köydekibenzeri?"

"İnşaatçıBayCargill.Çokkişiyikandırarak,evlerinehiçgereğiolmayanbirçokşeyyaptı.Ondansonradaonlardanöyleparaaldı ki...Oysa faturalarını gayetakla yakınbir biçimdeaçıklamasınıdaiyibilirdi.Güvenilirbirinsandeğildio.Paralıbirkızladaevlendi.BayGaskelldeöyletabii."

"Ondanhoşlanmadınızsanırım."

"Aksine. Çok kadın hoşlanır ondan. AmaMark Gaskell beni kandıramaz. Çok çekici birinsano.Oysaokadarfazlakonuşmaklatedbirsizlikediyorsanırım."

Sir Henry, "Gerçekten tedbirsizlik ediyor," diye homurdandı. "Mark dikkatli davranmazsabaşıbelayagirer."

Beyaz elbiseler giymiş, uzun boylu, esmer bir genç adam terasınmerdivenlerinden çıktı.

BirandurarakAdelaideJefferson'laHugoMcLean'ebaktı.

SirHenryhemenaçıklamayagirişti."Budacinayetleilgisiolanbirbaşkası.TenisvedansöğretmeniRaymondStarr.RubyKeene'indanspartneri."

MissMarplegençadamailgiylebaktı."Çokyakışıklıdeğilmi?"

"Herhalde."

BayanBantry,"Saçmalamayın,SirHenry,"dedi."Buişin"herhalde'denilecekbiryanıyok.Gençadamgerçektençokyakışıklı."

MissMarple,"GalibaBayanJeffersontenisdersialdığındansözetmişti,"diyemırıldandı.

"Birşeyimaetmeyemiçalışıyorsun,Jane?"

MissMarple bu açık soruya cevap verecek zaman bulamadı. Terasa çıkan küçükPeterCarmodyyanlarınagelerekSirHenry'e,"Sizdededektifsinizdeğilmi?"diyesordu.

"Sizinbaşmüfettişlekonuştuğunuzugördüm.Oşişmanolanıbaşmüfettişdeğilmi?"

"Evet,öyle,oğlum."

"BiribanasizinLondra'nınenönemlidedektiflerindenolduğunuzusöyledi.ScotlandYard'ınbaşıymışsınız.Yadaöylebirşey."

"ScotlandYard'ınbaşıromanlardagayetaptaldır.Öyledeğilmi?"

"Ah, artık değil. Polisle alay etmenin modası geçti artık. Cinayeti kimin işlediğini ortayaçıkarabildinizmi?"

"Korkarımhenüzçıkaramadık."

BayanBantry,"Buolayseniçokeğlendiriyordeğilmi,Peter?"diyesordu.

"Evet, doğrusu öyle. Bir kere değişiklik sayılır bu.Öyle değilmi?Çevrede dolaşıp ipucuaradımamabulamadım.Amabirhatıraelegeçirdim:Bunugörmekistermisiniz?Düşünün,birde annem onu atmamı istedi. bazen anneler insanın sabrını taşırıyor." Çocuk cebinden birkibrit kutusu çıkardı. Bunu açarak, içindeki değerli hazineyi gösterdi. "Bakın, bir tırnak bu.Kızın tırnağı. Kutunun üzerine, "Öldürülün Kızın Tırnağı' yazılı bir etiket yapıştıracağım.Okulagötüreceğimbunu.Bugüzelbiranıdeğilmi?"

MissMarple,"Onuneredebuldun?"diyesordu.

"Aslında şansım yardım etti. Tabii o sırada kızın öldürüleceğini biliyordum. Dün geceyemektenönceoldubu.Ruby'nintırnağıJosie'ninşalınatakılarakkırıldı.Annemtırnağıkesipçöp sepetine atmam için bana verdi.Bendeöyle yapacaktım.Tırnağı cebime koydum.Busabah alanları anımsayarak, tırnağın yerinde olup olmadığını anlamak için cebime baktım.İşteböyle...Şimdibendecinayetleilgiligüzelbiranıvar."

BayanBantry,"İğrenç,"dedi.

Peterterbiyeliterbiyeli,"Öylemidüşünüyorsunuz?"diyemırıldandı.

SirHenrydahabaşkanelerinolabileceğiniöğrenmekistedi."Sendebaşkahatıralardavarmı?"

"Şey,bilmiyorum.Birşeyvar.Buhatıraolabilir."

"Nedemekistediğiniaçıklamalısındelikanlı."

Peter düşünceli bir tavırla ona baktı. Sonra cebinden bir zarf çıkardı. Bunun içindenkahverengişeritparçasınabenzeyenbirşeyaldı."BuGeorgeBartlett'inayakkabıbağınınbirparçası," diye açıkladı. "Bu sabah ayakkabılarını oda kapısının önüne koymuş olduğunugördüm.Neolurneolmazdiye,bağınucundanbirazkestim."

"Neolurneolmazdiyemi?"

"Yani belki de katil odur diye. Ruby'i en son o görmüş. Tabii bu da oldum olası şüpheuyandıran bir şeydir. Yemek zamanı geldi mi? Ben çok acıktım. Çayla akşam yemeğiarasındaki zaman insana çok uzun geliyor. A, Hugo amcam gelmiş. Annemin onu burayaçağırdığından haberim yoktu. Herhalde onu annem çağırmış olmalı. Başı derde girdi mimuhakkakHugoamcayıçağırır.İşteJosiedegeliyor.Merhaba,Josie!"

Terastan ilerleyen Josephine Turner durakladı. Miss Marple'la Bayan Bantry'i oradagörmekonubirazşaşırtmışgibiydi.

BayanBantrynaziknazik,"Nasılsınız,MissTurner?"dedi."Burayahafiyeliğegeldik."

Josiesuçlusuçluçevresinebakındı.Sonrasesinialçaltarak,"Korkunçbirdurumbu,"diyefısıldadı. "Henüz kimse olayı bilmiyor. Yani, olay henüz gazetelere aksetmedi. Herhaldeyakındaherkes banabirtakım sorular sormayabaşlayacak.Benim için sıkıcı bir şey olacakbu.Nelersöylememgerektiğinidebilmiyorum."ÜzüntüyleMissMarple'abaktı.

Yaşlıkadın,"Durumunuzçokzorlaşacak,"dedi."Korkarımbukaçınılmazbirşey."

Anlayış dolu tavırları Josie'nin ona ısınmasını sağladı, "Bay Prescott bana, "Olaydankimseyesözetme,'dedi. İyi,hoşama,muhakkakherkesbanabirsürüsorusoracak.Onlarıkırmak da olmaz. Öyle değil mi? Bay Prestcott, işime her zamanki gibi devam edeceğimiumduğunu söyledi. Tavırları pek hoş değildi. Onun için elimden geleni yapmak istiyorum.Ayrıcabenisuçlubulmalarınınnedeninideanlayamıyorum."

SirHenry,"Sizeönemlibirsorusorabilirmiyim,MissTurner?"dedi.

"Banaistediğinizisorabilirsiniz."Neki,Josie'ninbusözündepekdeiçtenolmadığıbelliydi.

"BütünbuolaylaryüzündenBayanJeffersonveBayGaskell'latakıştığınızoldumu?"

"Cinayetyüzündenmi?"

"Hayır,bencinayetikasdetmedim."

Josie durmuş, ellerini ovuşturuyordu. Somurtkan bir tavırla, "Hem takıştık hem detakışmadık," diye mırıldandı. "Bilmem anlatabiliyor muyum? İkisi de bana bir şey söylemişdeğiller. Ama onların beni suçlu bulduklarını sanıyorum. Yani Bay Jefferson, Ruby'e çokbağlandığı için... Ama suç bende değil ki. Böyle şeyler oluyor. Önceden nasıl tahminedebilirdimki?Böylebirşeyaklımabilegelmezdi.Sonradan...çok...çokşaşırdım."Sesindederinbiriçtenlikvardı.

SirHenryşefkatle,"Bundaneminim,"dedi."Peki,olanlarolduktansonra?"

Josie başını dikleştirdi. "Bu güzel bir fırsattı. Öyle değil mi? Arada sırada insanın şansıaçılır.Budaonunhakkıdır."Hafifçemeydanokuyormuşgibimasadakileretekertekerbaktı.Sonraterastangeçerekotelegirdi.

Peterbirkararavarmışgibi,"Cinayetionunişlediğinisanmıyorum,"dedi.

MissMarplemırıldandı."Otırnakparçasıçokilgiçekici.

Bukonubeniendişelendiriyordu.Kızıntırnaklarınınasılaçıklayacağımıbilmiyordum."

SirHenryonabaktı."Tırnaklarmı?"

Bayan Bantry açıkladı. "Ölen kızın tırnakları. Gayet kısaydılar. Şimdi Jane dikkatimiziçekincebendedüşündüm.Gerçektenpekolmayacakbirşeydibu.Bu türkızlar tırnaklarınıpençegibiuzatırlar."

MissMarple,"Amakızıntırnaklarındanbirikırılmış,"dedi."Ondansonradadiğerlerinibunauydurmakiçinkesmiş.Acabakızınodasındakesiktırnakparçalarıbulundumu?"

SirHenryonatuhaftuhafbaktı."BaşmüfettişHarperdönünceonasorarım."

BayanBantrysordu."Neredendönecek?AdamGossington'agitmediya?"

SirHenryciddibirtavırla,"Hayır,"dedi."Birfelaketdahaolmuş.Birtaşocağındaalevalevyananbiraraba..."

MissMarplesoluğunututtu."Arabadabirivarmıymış."

"Korkarımvarmış."

MissMarpledüşüncelidüşünceli, "Herhaldeoşukayıp işçikızolacak,"dedi. "Patience...hayır,hayır...PamelaReeves."

SirHenryonahayretlebakakaldı."Nedenböyledüşünüyorsunuz,MissMarple?"

Yaşlı kız kıpkırmızı kesildi. "Radyo, kızın dün geceden beri kayıp olduğunu açıkladı.

Pamela Reeves Daneleigh'de oturuyormuş. Orası buraya yakındır. Kızı en son DaneburyDowns'daki izci toplantısında görmüşler. Orası ise daha da yakındır. Aslında kızın evinegidebilmesi içinDanemouth'dangeçmesi gerekiyordu.Olaylar birbirine çokuyuyor değilmi?Yani...belkiPamelaReeves,kimseningörmemesiveyaduymamasıgerekenbirşeyi farketti.Tabii böylece katil için bir tehlike teşkil etmeye başladı. Onun için de... zavallının ortadankaldırılmasıgerekiyordu.Böyle ikişeyinbirbirinebağlıolması lazım.Sizdeaynı fikirdedeğilmisiniz?"

SirHenrysesinialçalttı."Yani...ikincibircinayetmiişlendi?"

"Neden olmasın?" Miss Marple adama sakin sakin baktı. "İnsan bir cinayeti işlediktensonrabirikincisindenhiçkaçınmaz.Öyledeğilmi?Hattabirüçüncüsündenbile."

"Birüçüncüsü?Yaniüçüncübircinayetdahamıişlenecek?"

"Bencebumümkün...Çokmümkünhemde."

Sir Henry, "Miss Marple," dedi. "Beni korkutuyorsunuz. Kimin öldürüleceğini biliyormusunuz?"

MissMarple,"Bukonudabirfikrimvar,"dedi."Sağlambirfikir."

OnuncuBölüm

1

Başmüfettiş Harper durmuş, yanmış ve kıvrılıp bükülmüş olan o maden yığınınabakıyordu.Yanmışbirarabaherzamantiksintivericibirşeydi. İçindekavrulupkömürolmuşbircesetbulunmadığızamanbile.

Venn taş ocağı ıssız bir yerdeydi. Yakında hiç ev yoktu. Danemouth'a yakın olmaklabirlikteyolupekkötüydü.Kıvrılabüküleuzananbuyoltaşocağındasonaererdi.Uzunzamanönce terkedilmişti burası. Taş ocağına da ancak böğürtlen aramaya çıkan piknikçilergeliyorlardı. Gerçekten bir arabayı ortadan kaldırmak için eşi bulunmaz bir yerdi burası.ÇalışmayagidenişçiAlbertBiggsalevlerigörmüştütesadüfen.Yoksaarabadahahaftalarcabulunamazdı.

Albert Biggs de hâlâ oradaydı. Aslında anlatacaklarını çoktan açıklamıştı ama şimdi buheyecanlıöyküyüyeniyeniekleryaparaktekrarlayıpduruyordu.

"Kendi kendime, ‘Allah Allah, bu da nesi?’ dedim. Gökyüzü bayağı aydınlanmıştı. ‘Belkiateş yaktılar,’ dedim. ‘Ama Venn taş ocağında kim ateş yakar’ Sonra ateşin pek büyükolduğunufarkettim.‘Neolabilirbu?’dedim.Buçevredenebirevvardır,nedebirçiftlik.Kendikendime, ‘Tamam,’dedim. ‘Venntarafındabu.’Neyapacağımıbilemedim.Tamosıradapolismemuru Gresgg bisikletiyle çıka gelmez mi? Olayı hemen ona anlattım. O sırada alevlersönmüştü.Amaonabu tarafı işaretettim. ‘Taşocağınadoğru,’dedim. ‘Alevlerçokparlaktı.Belki biri ateşyaktı.Yersiz yurtsuz takımındanbiri.’Amadoğrusuyananınbir arabaolduğuaklımabilegelmedi.Heleiçindebirinincanlıcanlıyanacağıaklımınköşesindenbilegeçmedi.Korkunçbirfelaketbu."

Glenshirepolisidurmadançalışmıştı.Fotoğraflarçekilmiş,polisdoktoruişinebaşlamadanöncecesedinyeri,duruşuiyicesaptanmıştı.

ŞimdidoktorHarper'adoğrugeliyordu.O,ellerindekisiyahküllerisildi.Dudaklarınıöfkeylebirbirinebastırmıştı."Adamişiniiyigörmüş.Yalnızcaayağınbirkısmıylabirayakkabıateştenkurtulabilmiş. Ben, şahsen, şu anda cesedin erkek mi yoksa kadın mı olduğunu bilesöyleyemem. Ama otopside kemikler bize durumu açıklar sanırım. Ayakkabı şu siyah atkılımodellerden.Okulkızlarınıngiydikleriayakkabılardan."

Harper, "Komşu bölgede bir okul öğrencisi kaybolmuştu," dedi. "Buraya çok yakın biryerde.Onaltıyaşlarındakadarbirkız."

Doktor,"Ohaldecesetkızın,"diyecevapverdi."Zavallı."

Harperendişeyleyutkundu."Kız..osıradahayattamıymış..."

"Hayır, hayır, sanmıyorum. Kızın dışarı çıkmaya çalıştığını gösterecek hiçbir şey yok.Cesetkanepeyeyığılıkalmış.Birayağıdaönedoğruuzanmış.Bencekızıöldürdüktensonraarabayakoymuşlar.Arabayıdabütündelilleriortadankaldırmakiçinyakmışlar."Birandurdusonradasordu."Benimlebaşkabirişinvarmı?"

"Sanmıyorum.Teşekkürederim."

"Pekâlâ.Bengideyimöyleyse."Doktorarabasınadoğruilerledi.

Harperisearabakonusundauzmanolanbiradamınçalıştığıyeredoğrugitti.

Memur başını kaldırıp ona baktı. "Durum meydanda, efendim. Arabanın üzerine benzindökülmüşvesonraateşeverilmiş.Şuradakiçitinarkasındaüçgaztenekesivar."

Biraz ileridebaşkabirmemuryığındançıkarılanküçükcisimleri dikkatle sırayadiziyordu.Buradayanmışsiyahderibirayakkabıvardı.Birdekavrulmuş,kararmışbirtakımparçalar.

Harper yaklaşırken, adam başını kaldırarak bağırdı. "Şuna bakın efendim. Durumkesinleşti."

Harperoküçükcismialdı."Birizciüniformasınındüğmesimibu?"

"Evet,efendim."

Harper,"Evet,"diyemırıldandı."Artıkdurummeydanda."Müşfikveiyibirinsandı.Buolayonu sarsmıştı. Önce Ruby Keene, şimdi de Pamela Reeves adlı kızcağız. Kendi kendine,dahaöncedeyaptığıgibi,"Gelenshire'aneoldu?"diyesordu.

Gidipöncekendipolismüdürünetelefonetti.SonradaAlbayMelchett'e.

Ondan sonra yapacağı iş ise hiç hoş değildi. Pamela Reeves'in annesiyle babasına,kızlarınınöldüğünühaberverecekti.

2

BaşmüfettişHarperkapınınzilini çalmadanöncevillayabir sürebaktı.Güzelbirevdibu.Genişbahçesibakımlıydı. İçindekilermutlubirhayat sürüyorlardıherhalde.Veşimdi felaketgelipkapılarınıçalmıştı.Harperiçiniçekti.

Başmüfettişi hemenoturmaodasına aldılar.Kır bıyıklı dimdik vücutlu bir adamla, gözleriağlamaktankızarmışbirkadınonugörürgörmezhemenayağafırladılar.

Bayan Reeves heyecanla, "Pamela'yla ilgili bir haber getirdiniz değil mi?" diye bağırdı.SonradaHarper'ınmerhametdolubakışlarıkarşısındatokatyemişgibigeriledi.

Harper,"Korkarımkendinizikötü.birhaberehazırlamakzorundasınız,"dedi.

"Kadın,"Pa...Pamela..."diyekekeledi.

BayReevesçabucak,"Kızımıza...birşeymioldu?"diyesordu.

"Evet,efendim."

"Yani...öldümü?"

BayanReeveshaykırdı."Hayır,hayırolamaz!"Hıçkırahıçkıraağlamayabaşladı.Kocası,kolunu kadının omzuna dolayarak, onu kendisine çekti. Dudakları titriyordu, bir yandan dasorusorargibiHarper'abakmaktaydı.

Başmüfettişbaşınıeğdi.

"Pamelabirkazayamıkurbangitti?"

"Pekdeğil,efendim.Kızınızı,birtaşocağında,yanmışbirotomobiliniçindebuldular."

"Birarabanıniçinde?Birtaşocağında?"Adamınçokşaşırdığıbelliydi.

Bayan Reeves kendisini tutacak halde değildi artık. Kanepeye çöktü. Sarsıla sarsılaağlıyordu.

Harper,"Birkaçdakikabeklememiistermisiniz?"dedi.

BayReevessordu."Neanlamageliyorbu?Pamelabircinayetemikurbangitti?"

"Öylegözüküyor, efendim. İşteonun için sizebirkaç soru sormak istiyordum.Bunlar sizifazlarahatsızetmeyecekse..."

"Hayır, hayır, etmez. Eğer söyledikleriniz doğruysa zaman kaybetmemeniz gerek. Amabunainanamıyorum.Pamelagibibirçocuğakimzararvermekisterki?"

Harperduygularını gizlemeyeçalışarak, "Kızının kaybolduğunupolisehaber vermişsiniz,"

diye başladı. "Durumu açıklamışsınız. Kızınız, izci toplantısına gitmiş. Akşam yemeğinedönmesinibekliyormuşsunuz.Öylemi?"

"Evet."

"Kızınızotobüslemidönecekti?"

"Evet."

"Pamela'nın izci arkadaşlarının söylediklerine göre kızınız Danemouth'da alışverişyapmaya karar vermiş. Ondan sonraki otobüsle eve dönecekmiş. Sizce normal bir şey mibu?"

"Evet. Pamela, alışverişten çok hoşlanırdı. Bu yüzden sık sık Danemouth’a giderdi.Otobüsanayoldankalkıyor.Durakburadanüçyüzmetrekadarötede."

"Kızınızınbundanbaşkabirplanıyokmuydu?"

"Hayır."

"Danemouth'dabirisiylebuluşmayacakmıydı?"

"Buluşmayacaktı. Bundan eminim. Eğer böyle bir şey olsaydı, bize kesinlikle söylerdi.Pamela'nın yemeğe gelmesini bekledik.Vakit geçip dePamela gözükmeyince polise telefonettik.Oböylegecikecekyadahabersizevehiçgelmeyecekbirkızdeğildi."

"Kızın hoşa gitmeyecek arkadaşları var mıydı? Sizin beğenmediğiniz, onaylamadığınızkimseler?"

"Hayır.Bubakımdanhiçbirzamangüçlüklekarşılaşmadık."

BayanReeves gözyaşları arasında, "Pam hâlâ çocuktu," dedi. "Yaşına göre küçüktü o.Oyunlardanfilanhoşlanırdı.Çokbilmişdeğildi."

"Bay George Bartlett adında birini tanıyor musunuz? Kendisi Danemouth'da Majestikotelindekalıyor."

BayReeves,Harper'ahayretlebaktı."Buadıhiçduymadım."

"Acabakızınızonutanıyormuydu?"

"Hiçsanmıyorum."Reevessertbirsesleekledi."Onunbukonuylaneilgisivar?"

"KızınızıncesedininbulunduğuMinoan14,GeorgeBartlett'in."

BayanReevesbağırdı."Ohaldeo..."

Harper çabucak, "BayBartlett, bugün daha önce arabasının kaybolmuş olduğunu haberverdi,"dedi. "ArabadünöğleyinMajestik'inavlusundaymış.Arabayıherhangibirkimsealmışolabilir."

"Arabayıkiminaldığınıgörenolmamışmı?"

Başmüfettişkafasınısalladı. "Otelebütüngünbirsürüarabagiripçıkıyor.Minoan14 iseenfazlagörülenotomobillerden."

Bayan Reeves bağırdı. "Siz bir şey yapmayacak mısınız? Bu... bu işi yapan iblisibulmayacakmısınız?Küçücükkızım...ah,küçücükyavrum!Odiridiriyanmadıdeğilmi?Ah,Pam,Pam..."

"Kızınızacıçekmedi,BayanReeves.Arabatutuşturulduğuzamankızınızçoktanölmüştü.Bunainanmalısınız."

Reevesboğukbirseslesordu."Onunasılöldürmüşler?"

Harper anlamlı bir tavır takınarak ona baktı. "Bilmiyoruz. Yangın bütün delilleri ortadankaldırmış."Kanepedekiçırpınankadınadöndü."Banainanın,BayanReeves,elimizdengelenherşeyiyapıyoruz.Herşeysoruşturmalarabağlı.ErgeçkızınızıdünDanemouth'dagörmüşolan birini bulacağız. Ondan kızınızın yanında kim olduğunu öğreneceğiz. Bütün bunlarzamanalacak tabii.Merkezeyüzlerce raporgeliyor.Şuradabir izcikızgörülmüş,buradabirizci kızgörülmüş.Bunlarınarasındadikkatlevesabırlabir seçmeyapılmasıgerek.Amahiçkorkmayın,gerçeğieryadageçortayaçıkaracağız."

BayanReevessordu."O...nerede?Onunyanınagidebilirmiyim?"

Başmüfettiş Harper yeniden kocasına baktı. "Bu işe polis doktoru bakıyor. Kocanızınşimdibenimlegelip formaliteleri tamamlaması iyiolur.OaradaPamela'nınsizesöylediklerinihatırlamayaçalışın.Oaldırışetmediğinizamaşimdibuolayınaydınlanmasınayardımedecekbirikisöz...Nedemekistediğimianlıyorsunuzdeğilmi?Söylenilenbirikisöz,birdeyiş...Bizeeniyibuşekildeyardımedebilirsiniz."

İkiadamkapıyadoğrugiderlerken,Reevesbirfotoğrafıişaretetti."İştePamela."

Harper resme dikkatle baktı. Bir hokey gurubunun fotoğrafıydı bu. Reeves, parmağıylaortadaduranPamela'yıgösterdi.

Harper örgülü saçlı kızın heyecanlı yüzüne bakarken, "İyi bir çocukmuş," diye düşündü.Aklına arabadaki kavrulmuş ceset geldiği için de dudakları inceliverdi. "Pamela Reeves'inöldürülmesi,Glenshire'ınçözülmemişesrarlarındanbirihalinialmayacak,"diyekendikendineyemin etti. "Evet... Belki Ruby Keene başına gelene layıktı. Ama Pamela Reeves tümüylebambaşkaydı. İyi bir kızcağızdı o. Onu öldüren kadını veya erkeği buluncaya kadaruğraşacağım."

OnBirinciBölüm

1

Aradan bir iki gün geçmişti. Albay Melchett'le Harper, polis müdürünün odasındaydılar.Büyükmasanın başında oturanMelchett sıkıntıylaHarper'a bakıyordu.Başmüfettiş onunlagörüşmekiçinMuchBenham'agelmişti.

Melchettkederlikederli,"Biradımbileilerleyemedik,"diyemırıldandı.

"Olduğumuzyerdesayıyoruz,efendim."

Melchett,"Aydınlatılmasıgerekenikiölümvar,"dedi."İkicinayet.RubyKeenevePamelaReevesadlı o kızcağızınölümü.Zavallıyı teşhis etmek için geride fazlabir şey kalmamıştı.Amaonlardayetti.Yanmaktankurtulanoayakkabıyıkızınbabasıhementanıdı.Sonra izciüniformasındankopanodüğmedevar.İğrençbirolaybu."

Harperusulca,"Çokhaklısınız,efendim,"diyecevapverdi.

"Kızın,arabayakılmadanölmüşolmasınabayağıseviniyorum.Kızınkanepedeyatışındananlaşılıyorbu.Zavallıcığınkafasınavurdularherhalde."

Harper,"Yadaboğdular,"dedi.

Melchettçabucakonabaktı."Öylemidüşünüyorsunuz?"

"Bazıkatillerböyledir,efendim."

"Biliyorum.Kızınannesiylebabasınıgördüm.Zavallıkadınıstıraptançılgınadönmüş.Çokacıbirolaybu.Bizimşuandayanıtbulmamızgerekensorunşu:buikicinayetbirbirinebağlımı?"

"Bencebağlı."

"Bencedeöyle."

Harperönemlinoktalarıparmaklarıylasaymayabaşladı.

"PamelaReeves,DaneburyDowns'dakiizcitoplantısınakatılmış.Arkadaşlarıonunnormalve neşeli olduğunu söylüyorlar. Üç arkadaşıyla birlikte Melchester otobüsüne binmemiş.Danemouth'a giderek, alışveriş yapacağını ve ondan sonraki otobüse bineceğini açıklamış.Danemouth'a giden yol, içeriye doğru kıvrılıyor. Pamela Reeves, kestirmeden gitmiş. İkitarladangeçmiş.Keçiyolundanilerlemiş.Vesonradarbiryolasapmış.Buyol,Danemouth'agiden yol, içeriye doğru kıvrılıyor.Otelin batısından.Onun için kızınRubyKeene'le ilgili bir

şeygörmüşveyaduymuşolmasıolasılığıvar.Bukatiliçintehlikelibirşeyditabii.Sözgelimi...diyelimkiPamela,katilinRubyKeene'eogeceonbirdebuluşmalarınısöylediğiniişitti.Sonrakatil okul öğrencisinin bu konuşmayı duyduğunu farketti ve onun susturulması gerektiğinekararverdi."

Albay Melchett, "O zaman Ruby Keene'in ani bir öfke sonucu öldürülmediğini kabuletmemizgerek,Harper,"dedi."Yanikatilonuöldürmeyiöncedenplanlamıştı."

Başmüffetiş başını salladı. "Ben öyle olduğuna inanıyorum, efendim. Evet görünüştekatilinkızıanibiröfkeveyakıskançlıkyüzündenöldürdüğüsanılabilir.Amabenyavaşyavaşdurumun aslında böyle olmadığını düşünmeye başlıyorum. Başka türlü Pamela'nınöldürülmesine bir açıklama bulamayız. Kız, cinayeti görmüş olamaz. Çünkü cinayet geç birsaatteişlenmiş.Geceonbirsularında.KızınosaatteMajestikçevresindeneişivardı?Dahasaatdokuzdaevedönmediğiiçinannesiylebabasıendişelenmeyebaşlamışlardıbile."

"İkincibirolasılıkdaşu:Pamela,Danemouth'abiriylebuluşmayagitti.Annesiylebabasınınve arkadaşlarının bundan haberi yoktu. Tabii o zaman Pamela'nın ölümünü Ruby'ninkinebağlayamayız."

"Evet, efendim. Ve ben bunu kabul edemem. Bakın o yaşlı hanım, Miss Marple bile ikicinayetarasındabirbağlantıolduğunusezdihemen.Arabadakicesedinkaybolmuşolan izcikızınolupolmadığınısordu.Oyaşlıhanımçokzeki.Bazıyaşlılarböyledirler.İşincanalacaknoktasınaparmakbasıverirlerhemen."

AlbayMelchettalaylagüldü."MissMarplebunusıksıkyapar."

"Sonra, arabayı unutmamalıyız, efendim. Otomobil, Pamela'nın ölümünü kesinlikleMajestikotelinebağlıyor.ArabaBayGeorgeBartlett'in."

İkiadamgözgözegeldiler.

Melchett,"GeorgeBartlett,"dedi."Olabilir!Siznedersiniz?"

Harper dikkatle bazı noktaları saydı. "Ruby Keene'i en son George Bartlett'in yanındagörmüşler.Gençadam,kızınodasınaçıktığınısöylüyor.Odadabulduğumuzpembe tuvaletde bunun doğru olduğunu gösteriyor. Ama belki de Ruby, odasına çıkıp elbisesini sırfBartlett'legezmeyegitmekiçindeğiştirdi.Belkidahaönce,örneğinakşamyemeğindenöncebugezintiyikararlaştırmışlardı.VePamelaReevesdebukonuşmayıduydu."

Melchettmırıldandı."Bartlett,arabasınınkaybolduğunuancakertesisabahhaberverdi.Ozaman da gayet anlaşılmaz bir şeyler söyledi. Arabasını en son ne zaman gördüğünühatırlıyamıyormuşgibibirtavırtakındı."

"Bubir rololabilir,efendim.BenceBartlett yaaptalbirdelikanlı taklidi yapansonderecezekibirinsan...yadaogerçektenahmağınbiri."

Melchett, "Bizegerekliolancinayetnedeni,"dedi. "Bartlett'inRubyKeene'iöldürmesi içingörünürdehiçbirnedenyok."

"Evet,herseferindebunoktayagelip takılıyoruz.NedenLondra'dakiPalaisdeDansetondaişeyararbirhabergelmemişsanırım."

"Öyle!RubyKeene'inözelbirerkekarkadaşıyokmuş.

Slack işin bu yönünü iyice inceledi. Açıkçası Slack bu bakımlardan çok dikkatlidir. Bunukabuletmeklazım."

"Doğru,efendim.Gerçektenöyle."

"Eğeröğrenilecekbirşeyolsaydı,Slackbunuhemenkeşfederdi.Amaoradaöğrenilecek,işe yarar bir şey yok. Slack, kızın dans ettiği kimselerin listesini yaptı. Onları inceledi.Zararsızgençlertümüde.Hepsicinayetgecesibaşkayerdeolduklarınıkanıtladılar."

Harper, "Ah," dedi. "Hep böyle oluyor. Cinayet sırasında başka yerde olduklarınıkanıtlayıveriyorlar.Böylecebizdeduraklıyoruz."

Melchettçabucakonabaktı."Öylemi?Araştırmanınbukısmınısizebırakmıştım."

"Evet,efendim.Bendeherşeyidikkatleinceledim.YardımiçinLondra'yadabaşvurduk."

"E?"

"Bay Conway Jefferson, Bay. Gaskell'le genç Bayan Jefferson'un hallerinin vakitlerininyerindeolduğunusanabilir.Aslındaikisinindeparasıkıntısıvar."

"Sahimi?"

"Evet,efendim.BayConwayJefferson'undaanlattığıgibi,adamkızıylaoğluevlendiklerizaman onlara birer servet bağışlamış adeta. Ama on yıl önce olmuş bu. Bay Jefferson'unoğlu yatırımlar konusunda pek akıllı olduğunu sanıyormuş. Yine de pek tuhaf işlere parayatırmamış ama şansı iyi gitmemiş. Ayrıca akılsızca davranmamış. Parası gitgide azalmış.Bence, dul karısı geçinmek ve oğlunu iyi bir okula yollamak konusunda bir hayli sıkıntıçekiyor."

"Kadın,kayınpederindenyardımistememişmi?"

"Hayır,efendim.Anladığımkadarıkadınkayınpederiyleoturuyor.Onuniçindeevmasrafıpekyok."

"Tabiiadamınsağlığıiyideğil.Veonunfazlayaşamayacağınıdüşünüyorlar."

"Öyle, efendim. Bay Mark Gaskell'a gelince. O tam anlamıyla bir kumarbaz. Karısınınparasınıçabucakyemiş.Buaradadadurumuçokkötü.Parayaçokihtiyacıvar.Hemdebolparaya."

Melchett,"Ondanhoşlandığımıiddiaedemem,"diyemırıldandı."Çılgınınbirio.Evet,MarkGaskell'in Ruby Keene'i öldürmesi için önemli bir neden varmış. Kızı ortadan kaldırdığıtakdirdeelineyirmibeşbinsterlingeçecekti.Evet,sağlambirnedenbu."

"İkisiiçindesöylenebilirbu."

"BenBayanJefferson'unüstündedurmuyorum."

"Evet, durmadığınızı biliyorum, efendim. Ama her ikisi de cinayet saatinde oteldeolduklarınıkanıtlayabilecekdurumdalar.Cinayetionlarişlemişolamazlar.İşteokadar."

"Oakşamneleryaptıklarınıayrıntılarıylaanlattılarmı?"

"Evet, efendim.ÖnceBayGaskell'i ele alalım.Kayınpederi veBayan Jefferson'la akşamyemeğiyemiş.Yineonlarlabirliktekahve içerkenRubyKeeneyanlarınagelmiş.SonraMarkGaskell mektup yazması gerektiğini söyleyerek yanlarından ayrılmış. Aslında arabasınabinerek deniz kıyısına kadar gitmiş. Bana açık açık, "Bütün gece briç oynamayadayanamayacaktım,' dedi. Yaşlı adam brice çok meraklı. Bu yüzden Gaskell o mektuplarıbahaneetmiş.Oçıkarken,RubyKeenediğerleriylekalmış.MarkGaskelldöndüğüsıradaiseRuby Keene, Raymond'la dans ediyormuş. Danstan sonra Ruby yeniden yanlarına gelerekonlarlabirliktebiriçkiiçmiş.SonraBartlett'ledansagitmiş.Gaskell'ladiğerleriisepartnerleriniseçerek,bricebaşlamışlar.Saatonbireyirmikalaolmuşbu.MarkGaskell,geceyarısındansonrasınakadardamasadankalkmamış.Bunukesinliklebiliyoruz,efendim.Herkesdeaynınısöylüyor. Aile, garsonlar, herkes. Bayan Jefferson'un durumu da aynı. O da masadan hiçkalkmamış.İkisinindeüzerindeduramayız.Kesinlikledurama..."

AlbayMelchettarkasınayaslanarakkâğıtbıçağınımasayavurmayabaşladı.

Başmüfettiş Harper, "Tabii eğer kızın gece yarısından önce öldürüldüğünü kabulediyorsak,"diyeekledi.

"DoktorHaydock, öyle olduğunu söyledi.Bubakımlardanhiç yanılmaz.Bir şeyböyledir,derse,ogerçektenöyledir."

"Yinedebazınedenlerolabilir.Sağlıkla,fizikiözelliklerleilgilibazınedenler."

"Ona sorayım." Melchett saatine bir göz attı. Alıcıyı kaldırarak, bir numara söyledi."Haydock,artıkevindedir.Şimdi...kızgeceyarısındansonraöldürülmüşseneolacak?"

Harper, "O zaman durum daha düzelir," diye cevap verdi. "Gece yarısından sonra gidipgelmelerolmuş.BelkiGaskellkızakendisiyledışarıdabiryerdebuluşmasınısöyledi.Diyelimon ikiyiyirmigeçe.Oteldenbir ikidakikausulcaayrıldı.Kızıboğduktansonradöndü.Sonradacesedisabahakarşıalıpgötürdü."

Melchett, "Cesedi yirmi beş kilometre uzağa götürüp, Bantry'nin kütüphanesine mibıraktı?"dedi."Allahkahretmesin!Olacakşeydeğilbu!"

Başmüfettiş,hemenitirafetti."Orasıöyle."

Telefon çalıyordu.Melchett uzandı. "Alla,Haydock, senmisin?RubyKeene.Kızın geceyarısındansonraöldürülmüşolmasıolasılığıvarmı?Olabilirmibu?"

"Sanakızısaatonlageceyarısıöldürmüşolduklarınısöyledim."

"Evet,biliyorum.Amabuzamanıbirazuzatamazmısın?"

"Hayır, uzatamam. Bu olanaksız. Kızın gece yarısından önce öldürülmüş olduğunusöyledim.Çünkügerçektenosıradaöldürülmüştü.Tıbbidelillerleoynamayakalkışma."

"Peki,kızınbazıfizikiözellikleriolamazmı?Nedemekistediğimibiliyorsun..."

"Ben yalnızca senin neden söz ettiğini bilmediğini biliyorum. Kız gayet sağlıklıydı. Hiçbiranormalliğiyoktu.Hınç

duyduğunuz bir zavallının boyuna ipi geçirmeniz için kızın anormal olduğunu söyleyecekdeğilim. İtiraz etme. Ben polisleri bilirim. Ha, aklıma gelmişken. Kız aklı başındaykenöldürülmedi.Yani,kızaönceilaçverilmişti.Güçlübiruykuilacı.Kız,boğularaköldürüldüamaonuönceuyutmuşlardı."Haydocktelefonukapattı.

Melchettsıkıntıyla,"İşteböyle,"diyehomurdandı.

Harper,"Biradaydahabulmuştum,"dedi."Amaondandabirşeyçıkmadı."

"Kimo?Neoldu?"

"Aslında o sizin favoriniz, efendim. Basil Blake adında biri. Gossington konağınınyakınındaoturuyor."

"Küstah köpek yavrusu!" Basil Blake'in korkunç kabalığını hatırlayan Melchett'in kaşlarıçatılmıştı."Onunbuişleneilgisivar?"

"OnunRubyKeene'i tanıdığıanlaşılıyor.SıksıkMajestik'teakşamyemeğiyerveRuby'ledansedermiş.RubykaybolduğuzamanJosie'ninRaymond'anedediğinihatırlıyormusunuz?"O filmciyle mi yoksa?' demiş kadın. Ya da buna benzer bir şey. Onun Blake'i kasdettiğiniöğrendim.BildiğinizgibioLenvillestüdyolarındaçalışıyor.Josie'ninelindekesinbirdelilyok.YalnızcaRuby'ninBlake'dençokhoşlandığınıbiliyor."

"İştebuçokgüzel,Harper,çokgüzel."

"Pek de o kadar değil, efendim. Basil Blake o gece stüdyoda verilen bir partideymiş. Otoplantıları bilirsiniz. Saat sekizde kokteylle başlar, ondan sonra uzar gider.Odanın havasıağırlaşır,çevregörülemeyecekbirhalalır.Herkessızar.OnusorguyaçekenMüfettişSlack'insöylediğine göre Blake partiden gece yarısına doğru ayrılmış. Ruby Keene ise gece yarısıölmüştübile."

"Onunbuiddiasınıdestekleyenvarmı?"

"Anladığım kadarı misafirlerden çoğu ... şey.. iyice sarhoş olmuşlar. Şimdi villada olan...şeyogençhanımyani

MissDinahLeeonunbusözlerinindoğruolduğunuaçıkladı."

"Bundanhiçbirşeyçıkmazki!"

"Evet,herhalde,efendim.Partidekiöbürmisafirlerin ifadelerindenBayBlake'in iddialarınındoğruolduğuanlaşılıyor.Tabiiçoğuzamanıpekiyihatırlamıyor."

"Bustüdyolarnerede?"

"Lenville,efendim,Londra'nınkırkbeşkilometregüneyindedir."

"Hımm...Burayaaynıuzaklıktayani."

"Evet,efendim."

Albay Melchett burnunu ovuşturdu. Sonra da hoşnutsuz bir tavırla, "Onu da listedensilmekzorundaolduğumuzanlaşılıyor,"diyeiçiniçekti.

"Bendeofikirdeyim,efendim.Blake'inRubyKeene'iciddibirşekildebeğendiğinigösterenbir delil de yok. Hatta..." Harper ciddi bir tavırla öksürdü. "... yanındaki o genç hanımkendisinidahafazlailgilendiriyor."

Melchett, "Geriyekalakala "X' kaldı,"dedi. "Meçhul katil.Bukatil okadarustaki,Slackonunenufakbirizinibilebulamadı...Jefferson'undamadı...Belkikızıöldürmekistiyorduamabunu yapmaya fırsat bulması olanaksızdı George Bartlett... O nerede olduğunukanıtlayamıyor. Ama ne yazık ki onun cinayet işlemesi için de bir neden yok ortada. VeyagençBlake.Ocinayetsaatindeneredeolduğunukanıtlayabiliyor.Ruby'iöldürmesi içinsebirsebep yok. Hepsi de bu kadar. Hayır, hayır. Herhalde o dansörü... Raymond Starr'ı dadikkatealmamızgerek.Neticedeokızısıksıkgörüyormuş."

Harperağır ağır, "Onunkızla fazla ilgilenmediğini sanmıyorum,"diye cevapverdi. "YadaRaymond olağanüstü bir aktör. Bir bakıma o da cinayet saatinde başka yerde olduğunukanıtlayabilir.Onbireyirmikaladangeceyarısınakadarmuhtelifkimselerledansetmiş.Onunaleyhindebirdelilbulabileceğimizisanmıyorum."

Melchett,"Zaten,"dedi."Kimseninaleyhindebirdelilbulamıyoruz."

"EnbüyükümitGeorgeBartlett'de.Cinayetiçinbirnedenbulabilseydik."

"Onungeçmişiniinceledinizmi?"

"Evet,efendim.Annesiylebabasınıntekçocuğu.Annesikendisiniçokşımartmış.Kadınbiryıl önce ölmüş ve Bartlett'e bir hayli para kalmış. Bu serveti çabucak harcamaklameşgul.

Kötüdeğilamazayıfbirgenç."

Melchettümitle,"Belkidebütünolaybuyollaaçıklanabilirefendim."

"Yanikatildelimi?"

"Evet,efendim.Belkideo,gençkızlarıboğanbirmanyak.Doktorlarböyleolaylarauzunbiradtakıyorlar."

Melchett,"Öyleolsaydı,"dedi."Bütünbudertlerdenkurtulurduk."

Harper,"Buiştehoşumagitmeyenbirtekşeyvar,"diyemırıldandı.

"Neymişo?"

"Çünkübirçözümyolubu."

"Hımm...Evet...Belki...Başlangıçtadadediğimgibibiradımbileilerleyemedik."

Harper,"Olduğumuzyerdesayıyoruz,efendim,"diyeekledi.

OnİkinciBölüm

1

Conway Jefferson uykusunda kımıldanıp, gerindi. Kollarını iki yanına attı. Kazadan beribütüngücünütoplandığıouzungüçlükollarını.

Perdelerinarasındanyumuşaksabahışığısüzülüyordu.

Conway Jefferson kendi kendisine gülümsedi. Gece iyice dinlendiği zaman hep böyleuyanırdı.Mutlu,canlı.Yenibirgünbaşlıyordu.

Bir dakika kadar öyle yattı. Sonra da elinin altındaki özel zile bastı. Ve birdenbire bütünolanlarıanımsadı.

Edwardsyumuşakadımlarla,sessizceodayagirerken,Jeffersoninledi.

Edwardseliperdededurakladı."Sancınızmıvar,efendim?"

"Hayır.Perdeleriaç,"Jefferson'unsesisertti.

Berrakışıkodayadoldu.DurumuanlayanEdwardsefendisinebakmadı.

Conway Jefferson yattığı yerde hatırlıyor ve düşünüyordu. Yüzünde sert bir görünümvardı.GözlerininönündeyineRuby'ninogüzel,aptalcaçehresibelirmişti.YalnızcaJeffersonkafasındabu"Aptalca,"sözünükullanmıyordu.Birgeceönce,"Masum,"derdi.Safvemasumbirçocuk.Amaşimdi?

Conway Jefferson birdenbire müthiş bir yorgunluk hissetti. Usulca, "Margaret..." diyemırıldandı.

Ölmüşolankarısınınadıydıbu.

2

AdelaideJefferson,BayanBantry'e,"Arkadaşınhoşumagitti,"dedi.

İkikadınterasdaoturuyorlardı.

BayanBantrybaşınısalladı."JaneMarple,fevkaladebirinsandı."

Addiegülümsedi."Çokdaşirin."

Bayan Bantry, "Onun dedikoducu olduğunu söylerler," dedi... Oysa Jane hiç de öyledeğildiraslında."

"Aslındainsanlarkonusundapekiyifikirleriyoksanırım."

"Evet,böylediyebilirsin."

AdelaideJefferson,"Buncaşeydensonraböylebirdüşünce insanınhoşunagidiyor,"diyemırıldandı.

BayanBantryonaçabucakbaktı.

Addie, ne demek istediğini açıklamaya çalıştı. "Değersiz bir şeyi yükseltiyorlaryüceltiyorlar...idealhalinesokuyorlar."

"RubyKeene'imikasdediyorsun?"

Addiebaşınısalladı. "Onunhakkındakötüşeylersöylemek istemiyorum.Aslında fenabirinsan değildi. Zavallı sırtlan, istediği şeyleri ele geçirmek için savaşmak zorundaydı. Kötüdeğildi. Yalnızca bayağı ve biraz da gülünçtü. Uysaldı. Ama para peşinde olduğu dakuşkusuzdu.Onun önceden planlar yapıp, komplolar çevirdiğini sanmıyorum.Yalnızca elinegeçen fırsattan hemen faydalanmaya kalkıştı, o kadar. Ayrıca da kız yalnız olan yaşlı biradamınasıletkileyeceğinigayetiyibiliyordu."

BayanBantrydüşüncelibirtavırla,"Conwaygerçektenyalnızdısanırım,"dedi.

Addiehuzursuzhuzursuzkımıldandı. "Evet...buyaz..."Biransustu,sonraçabukçabukkonuşmaya başladı. "Mark, kabahatin bende olduğunu söylüyor. Belki de öyledir...Bilmiyorum..."Birsüresustu.Sonrakonuşmagereğiniduyduğu için,dahadeğişikbir tavırlaadeta istemeye istemeye sözlerine devam etti. "Ben öyle tuhaf bir yaşam sürdüm ki. İlkkocamMikeCarmody,evlendiktenkısabirsüresonraöldü.Bu...bubeniçoksarstı.BildiğingibiPeteronunölümündensonradoğdu.FrankJefferson,Mike'ınenyakınarkadaşıydı.Buyüzdenonusıksıkgörüyordum.Peter'inisimbabasıydı.BunuMikeistemiştizaten.SonundaFrank'abağlandım.Ah...onaacıyordumda."

BayanBantryilgiylesordu."Acıyormuydun?"

"Evet, acıyordum. Bu sana garip gelecek. Frank'ın her istediği vardı. Annesiyle babasıkendisine çok düşkündüler. Ama... nasıl anlatayım bilmem ki? Anlayacağın yaşlı BayJefferson'un kişiliği çok güçlü. Onunla birlikte yaşadığın takdirde, kendi kişiliğin sönükleşir.Frankdabunuhissediyordu.

"Evlendiğimiz zaman çokmutluydu. Akıl almaz bir biçimdeBay Jefferson, çok cömertçedavrandı.Frank'aservetsayılacakbirparaverdi.Çocuklarınbaşlarınabuyrukolmalarınıarzuettiğini,onlarınölümünübeklemelerini istemediğinisöyledi.Çokgüzelcömertçebirharekettibu.Amaçokaceleetmişti.Frank'ibağımsızlığaağırağıralıştırmalıydı.

"Para Frank'ın başını döndürdü. Babası gibi güçlü bir insan olmayı istiyordu. Onun gibiparaveişkonusundazeki,ilerigörüşlüvebaşarılıbirinsan.Amatabiiaslındababasıgibibirideğildi o. Parayla spekülasyon yapmamıştı pek. Ama yanlış zamanlarda olmayacak işlereyatırımlaryaptı.Zekicedavranılmadığızamanparaçabukgider.Korkunçbirşeydirbu.Frankparakaybettikçebaşkabirzekicebiryöntemlebunugerialmakhevesinekapıldı.İşteböylecedurumgitgidekötüleşti."

BayanBantry,"Amahayatım,"dedi."Conwayonayolgöstermezmiydi?"

"Frankfikiralmakistemiyordu.Onuntekistediğiyalnızbaşınabaşarıyaulaşmaktı.İştebuyüzden durumu hiçbir zaman Bay Jefferson'a açıklamadı. Frank öldüğü sırada pek azparamız kalmıştı. Ufacık bir gerilim vardı benim yani. Ve ben... kayınpederime durumuanlatmadım. Çünkü ..." Birdenbire döndü. "Bu Frank'e ihanet etmekten farksız olacaktı.BöylebirşeyçoksarsardıFrank'ı.BayJefferson,uzunsürehastayattı. İyileştiğizamandabenimçokzenginbirdulolduğumakesinlikle inanmıştı.Bendehiçbirzamanonayanıldığınısöylemedim. Şeref sözü gibi bir şeydi bu benim için. Tabii kayınpederim benim parakonusundaçokdikkatli olduğumubiliyor.Amabunuher zaman takdirle karşılamıştır.Benimhesaplı ve idareli bir kadın olduğumu düşünüyor. Tabii, hemen hemen Frank'ın ölümündenberiPeter'le onun yanında oturuyoruz.Bütünmasraflarımızı da kendisi ödüyor.Bu yüzdenparakonusundafazlaendişemolmadı."Ağırağırekledi."Bütünbuyıllarboyuncabirailedenfarksızdım. Yalnız... yalnız, ben Bay Jefferson için Frank'ın dul karısı değildim. Hâlâ onunkarısıydım.Bilmemanlıyormusun?"

BayanBantryonunnedemekistediğinianlamıştı."YaniConway,onlarınöldüklerinihiçbirzamankabuletmedi,öylemi?"

"Evet, Fevkalade davrandı. O korkunç ıstırabını sakladı. Frank'le Rosamund, buradayanımızdadeğilleramayinedevarlar."

BayanBantryusulcafısıldadı."İnancınzaferibu."

"Biliyorum. Yıllardan beri böyle sürüp gidiyor bu. Ama bu yaz birdenbire ... isyan ettim.Belki bu sözlerim korkunç ama ben artık Frank'i düşünmek istemiyordum. Her şey sona

ermişti.Frank'eolanaşkım,dostluğumuz,oöldüğüzamanduyduğumacı,geçmiştekalmıştıbunlar.Artıkölüpgitmişlerdi.

"Bunu anlatmak çok zor. Bu insanın defterde tertemiz, yepyeni bir yaprak açmayıistemesine benziyor. Ben kendim olmak istiyordum. Addie adlı oldukça genç, güçlü, tenisoynayabilen,yüzenvedansedenAddieolmakistiyordum.Bir insanolmakistiyordum.HattaHugokonusundabile...Hugo

McLean'i tanıyorsundeğilmi?Çok iyibir insandıro.Benimleevlenmeyi istiyor.Tabiibenbunu hiçbir zaman düşünmedim.Ama bu yaz bu konuyla da ilgilenmeye başladım.Ciddi birşekilde değil. Şöyle belli belirsiz...” Durarak başını salladı. "Onun içinMark'ın sözleri doğruolmalı.BenJeff'i ihmalettim.Tabiionugerçekten ihmalettiğimisöylemek istemiyorum.Amakafamdaonunla ilgili olmayandüşünceler vardı.Ruby'ninJeff'i eğlendirdiğinigörüncebayağısevindim. Böylece gidip istediklerimi yapmak için zaman bulacaktım. Ama Jeff'in kıza bukadar...bukadarkapılacağıaklımabilegelmezdi."

BayanBantry,"Pekidurumuanladığınzamanneyaptın?"diyesordu.

"Şaşırıpkaldım.Fenahaldeşaşırdım.Korkarımkızdımda."

BayanBantry,"Bendekızardım,"dedi.

"Zira Peter vardı. Peter’in bütün geleceği Jeff’e bağlı. Jeff ona kendi torunu gözüylebakıyordu. Daha doğrusu ben öyle sanıyordum. Ama tabii aslında Peter, Jeff'in torunudeğildi.Onunlahiçbirakrabalığıyoktu.Oğlumun...mirastanmahrumedileceğinidüşününce..."Kadının kucağına koyduğu biçimli, güçlü elleri hafifçe titriyordu. "Bana sanki böyleymiş gibigeldi.Buparagöz,bayağı,aşağılıkbirahmaknedenolacaktı ...Oandakızıöldürebilirdim."Şaşkınşaşkınsustu.GüzelelagözlerindedehşetveyalvarışdolubiranlamlaBayanBantry'ebaktı."Nekorkunçsözlerbunlar!"

UsulcaonlarınyanınagelmişolanHugoMcLean,"Hangisözler?"diyesordu.

"Otur,Hugo,BayanBantry’itanıyorsun,değilmi?"

Hugo yaşlıca kadınla selamlaşmıştı. Şimdi ağır ağır, ısrarla, "Hangi sözler?" diyetekrarladı.

AddieJefferson,"RubyKeene'iöldürmeisteğinekapıldığımısöylüyordum,"dedi.

HugoMcLean bir an düşündü. "Ben senin yerinde olsam böyle sözler söylemem," dedi."Seni yanlış anlayabilirler." Düşünceli, parlak gri gözleriyle anlamlı anlamlı baktı. "Dikkatlidavranmalısın,Addie,"Sesiihtardoluydu.

3

Miss Marple birkaç dakika sonra otelden çıkarak Bayan Bantry'nin yanına gitti. HugoMcLean'leAdelaideJefferson,denizegidenyoldanyanyanainiyorlardı.

MissMarplebirkoltuğayerleşti."Kadınaçokbağlı."

"Hemdeyıllardanberi!Sadıkerkeklerdeno."

"Biliyorum.BayBury'ebenziyor.Onyıldulbirkadınınpeşindedolaştıdurdu.Arkadaşlarıonunlaalayediyorlardı artık.Sonundakadınonunlaevlenmeye razı oldu.Ama,neyazık kinikahaongünkalakadınşoförüylekaçtı!Oysaçokiyi,aklıbaşındabirkadındıdaüstelik."

Bayan Bantry başını salladı. "İnsanlar bazen çok tuhaf şeyler yapıyorlar. Keşke deminburada olsaydın, Jane. Addie Jefferson bana kendisinden söz ediyordu. Kocası bütünparasınıkaybetmiş.YinedebunuBayJefferson'ahiçbirzamanaçıklamamışlar.SonrabuyazAddie,başkaşekildedüşünmeyebaşlamış..."

MissMarpleatıldı."Evet.Geçmişteyaşamaktanbıkmışveisyanetmişdeğilmi?Herşeyinzamanı vardır.Hiç kimse panjurları kapayarak, sonsuza dek karanlıkta oturamaz.HerhaldeAdelaide de panjurları açtı. Yas elbiselerini çıkardı. Ve tabii bu kayınpederinin hiç hoşunagitmedi.Adamihmaledildiğinidüşünmeyebaşladı.Kadınıbunakiminzorladığınıbiranolsunfarketmediğindendeeminim.Amabudurumhiçhoşunagitmedi.Böylecedahasonraolanlarahazırlanmış oldu. Tıpkı Bay Badger'in karısı ispiritizmaya meraklandığı zaman olduğu gibi.Anlattıklarınışirinşirindinleyecekherhangigüzelcebirkızonunilgisiniçekecekti."

BayanBantry,"AcabaRuby'iburayakuzineJosiemahsusmuçağırdı?"dedi."Yaniaileceböylebirplanmıyaptılar?"

Miss Marple başını salladı. "Hayır, hiç sanmıyorum. Josie, insanların gösterecekleritepkileri öncedenhesaplayabilenbir kadındeğil.Kafası öyle çalışmıyor:Bubakımdanbirazaptalca o. Kısıtlı, kurnaz, pratik şeylere akıl erdiren bir kafası var onun. Öyleleri geleceğigöremezveolaylarkarşısındadaşaşırırlar."

BayanBantrymırıldandı."Herhaldeonundabazı ilişkilerivardı.Çapkınbakışlıküstahbiradam o. Karısını kaybetmiş üzgün bir koca rolünü yıllarca oynayacak bir insan değilMark.Karısını sevmiş bile olsa, böyle bir şeye dayanamaz.HerhaldeBay Jefferson'un durmadangeçmişi anımsatması hem onu, hem de Addie'yi sıkmaya başlamıştı. Boyunduruk gibi birşeydibu."MissMarplealaylaekledi."Amatabiierkekleriçindurumdahakolaydır."

AynıandaMarkGaskell,SirHenryClithering'lekonuşuyorveMissMarple'ınbusözlerindeyanılmamışolduğunuortayakoyuyordu.

Mark,oherzamankiaçıksözlülüğüylehemenkonuyagirmişti. "Polisin ‘favorisi’olduğumuşimdi anladım. Kuşkulular listesinin en başında ben varım.Mali sıkıntılarımı inceden inceyeöğrenmişler.Aslında iflashalindeyimben.Veyabunayakındurumdayım.Sevgili Jeff tahminedildiği gibi bir iki ay içinde ölürse veAddie'yle ben de paraları önceden planladığı gibi payedersek, o zaman durumun da düzelir. Açıkçası bir hayli borcum var... Bu ortaya çıktığızaman da kıyamet kopacak. Ama felaketi önleyebilirsem, o zaman bunun tümüyle tersiolacak.Başarıyaerişecekveçokdazenginolacağım."

SirHenryClithering,"Senbirkumarbazsın,Mark,"dedi.

"Hep öyleydim zaten. ‘Her şeyi tehlikeye at!’ İşte benim parolam budur. Evet, birinin ozavallı kızıboğmasıbenim için çok iyi oldu.Bu işi benyapmadım.Kızlarıboğmayameraklıdeğilim. Aslına bakarsanız bir insanı öldürebileceğimi sanmıyorum. Fazla yumuşak vetembelimdirben.Ama tabiipolistenbuna inanmasını isteyemem!Benonlar içindedektiflerinarayıp da bulamadıkları bir katil adayıyım. Kızın ölmesi işime çok gelirdi. Buradayım.Kurallara fazla aldıran bir insan değilim. Beni daha önce deliğe neden tıkmadıklarınıanlamıyorum.Obaşmüfettişbanaçokkötübakıyor."

"Cinayetsaatindebaşkayerdeolduğunukanıtlayabilecekdurumdasın."

"Dünyadabundandahakuşkuuyandıracakbirşeydeolamaz!Hiçbirmasuminsancinayetsaatinde nerede olduğunu kanıtlayamaz. Sonra böyle şeyler ölüm saatine filan bağlıdır. Vetabii üç doktor kızın gece yarısı öldüğünü söylerse, başkaları onun sabahın beşindeöldüğünüsöyleyecekaltıuzmanbulurlar.Ozamancinayetsırasındabaşkayerdeolduğumukanıtlamamneişeyarar?"

"Neyse...Hiçolmazsaböyleşakalaryapabiliyorsun."

Markneşeyle,"Neayıpdeğilmi?"dedi."Aslındakorkudantitriyorum.İşecinayetkarışıncaböyleoluyor.YaşlıJeff'eacımadığımıdasanmayın.Acıyorumaslında.Amaböylesidahaiyi.YoksaJeffkızıniçyüzünüanladığızamandahaçoksarsılırdı."

"Nedemekistiyorsun?"

Markgözünükırptı."Kızdüngecenereyegitti?Onunbirerkeklebuluşmayagittiğinedairistediğiniziddiayagirerim.BuJeff'inhiçhoşunagitmezdi.Onunkendisinialdattığını,Ruby'ninaslında öyle şirin, geveze ve saf bir küçük kız olmadığını anladığı takdirde... Aslındakayınpederim tuhaf bir adamdır. Kendisine çok hakimdir. Ama bir de kendisini kaybetti mi?Aklıolankaçar!"

SirHenrymeraklaonabaktı."SenConway'iseviyormusun,yoksasevmiyormusun?"

"Onu çok seviyorum. Ama aynı zamanda kızıyorum da. Anlatmaya çalışayım... ConwayJeffersonçevresindekilerikontrolüaltınaalmaktanhoşlananbirinsan.Omüşfikbirdespottur.

Sevecen,cömertvekalbisevgidolubiradam.Amaoemirverirvesizbunauyarsınız.İşteokadar." Mark Gaskell bir an durdu. "Karımı çok severdim. Rosamund benim için güneş,kahkahaveçiçeklerdemekti.Oöldüğüzamandünyakapkarakesildi.Ringdenakavtolmuşbirboksöre döndüm. Ama hakem uzun zamandan beri sayıyor. Nihayet ben bir erkeğim.Kadınlardanhoşlanırım.Yenidenevlenmekistemiyorum.Kesinlikleistemiyorum.Bubakımdanbirderdimyok.Çokdikkatlidavranmakzorundakaldım...amabirhayligeziptozdum.ZavallıAddieböyleyapamadı.Addiegerçektençok iyivedürüstbirkadındır.Oerkeklerinyatmayıdeğil, evlenmeyi istedikleri kadınlardandır. Kendisine fırsat verildiği takdirde de yenidenevlenir. Çok da mutlu olur. Kocasını da mesut eder. Ama yaşlı Jeff, Addie'yi hep Frank'inkarısıolarakgördü.Kadınıdaipnotizeederek,onunkendisinidebugözlegörmesinisağladı.Jeff'in haberi yokamaAddie'yle benhapistik.Benuzunbir süreönceusulcahapishanedenkaçtım.Addiebuyazkaçmayakalkıştı.BuJeff'isarstı.Dünyasınıaltüstetti.Sonuç...RubyKeene."

Adamneşeyleşarkısöylemeyebaşladı.

"Amaoartıkmezarında,

Herşeyokadardeğiştiki!"

"Gelinbiriçkiiçin,Clithering."

SirHenry,"PolisinMarkGaskell'dankuşkulanmasınahiçşaşmamakgerek,"diyedüşündü.

OnÜçüncüBölüm

1

Metcalf, Danemouth'un en tanınmış doktorlarındandı. Öyle saldırgan tavırlı hekimlerdendeğildi o.Odayagirer girmezhastası hemenneşeleniverirdi.Orta yaşlı, sakin, tatlı sesli biradamdı.

BaşmüfettişHarper'ı dikkatledinledi.Onunsorularınauysal amakeskinbir tavırla cevapverdi.

Harper,"DemekBayanJefferson'unbizeanlattıklarıdoğru,Dr.Metcalf,"dedi.

"Evet, Bay Jefferson'un durumu nazik. Birkaç yıldan beri amansızca çalışıyordu. Başkaadamlargibiyaşamayakararlıydı.Buyüzdenkendiyaşındakinormalbiradamdandahafazlaçabaladı.Dahahızlıyaşadı.Benimvediğeruzmanlarınöğütlerinidinlemedi.Sonundaböyleoldu.ŞimdiBayJefferson, fazlaçalışmışbirmakineyebenziyor.Kalp,ciğer...hepsiyorgun.Tansiyonuyüksek."

"DemekBayJefferson,sizikesinlikledinlemiyor?"

"Evet. Açıkçası onu pek de kabahatli bulmuyorum. Tabii hastalarıma bunu açıkçasöylemiyorum,BayHarper,amabir insanyayıpranıryapaslanır.Birçokmeslektaşımböyleyapıyorlar. Yıpranıyorlar yani. Fena yol da değil bu. İnsan Danemouth'da ikinci yoluseçenlerlekarşılaşıyor.Hayatasıkıcasarılmayaçalışan,kendileriniyormaktankorkan,havaakımındanveyamikroplardanveyayemektenkorkanbirtakımhastalar!"

Harper, "Haklısınız sanırım," dedi. "Şimdi durumu şöyle özetleyebiliriz değil mi? ConwayJefferson, fiziki bakımdan yeteri kadar güçlü. Daha doğrusu adale bakımından. Ha, aklımagelmişken,oneleryapabilir?"

"Kolları ve omuzları çok güçlü. Kazadan önce çok güçlü bir adammış. Şimdi tekerlekliiskemlesini büyük bir ustalıkla kullanıyor. Kol değneklerinin yardımıyla odada dolaşabiliyor.Sözgelimiyatağındaniskemlesinekadargidebiliyor."

"BayJeffersongibikazageçirenbiradamınyapmabacaktaktırmasıgerekmezmiydi?"

"Bununonayararıolmazdı.Çünkübelkemiğidesakatlanmıştı."

"Anlıyorum.Ozamanyenidenözetleyelim.Jefferson,adelebakımındansağlamvegüçlü.Kendisiniiyihissediyor.Öyledeğilmi?"

Metcalfbaşınısalladı.

"Amakalbihasta.Kendisinifazlazorlamasıveyaanibirkorkuyadabirşokölümünenedenolabilir.Öylemi?"

"Hemenhemen.Kendisini fazlayormakonuağırağıröldürüyor.Çünküyorulduğuzamanbunukabuledipdinlenmeyeyanaşmıyor.Budakalbinizorluyortabii.Onunfazlayorgunluktanbirdenbire öleceğini sanmıyorum. Ama ani bir korku veya şok buna neden olabilir. İşte buyüzdenailesineuyarıdabulundum."

Harper ağır ağır, "Amaaslında şok onuöldürmedi," dedi. "Yani bu olaydandaha feci birşeyolamazdı.Amaadamhâlâyaşıyor."

Dr.Metcalf omzunu silkti. "Biliyorum...Eğer benimdeneyimim sizdeolsaydı o zamanbirolayın seyrine bakarak, sonucu kolaylıkla tahmin etmenin olanaksız olduğunu da bilirdiniz.Şokveyorgunluktanölmesigerekenbirhastaşokveyorgunluktanölmez.Vs.vs. İnsanlar,sanıldığındançokdahasağlamvedayanıklıdırlar.Ayrıcadeneyimlerimedayanarakşunudasöyleyebilirim:fizikişok,manevibirşoktandahaöldürücüdürgenellikle.Dahabasitbirşekildeizah edeyim. Hızla çarpılan bir kapı. Bay Jefferson'u, hoşlandığı bir kızın feci bir cinayetekurbangitmesindendahakolaylıklaöldürebilir."

Nedenacaba?"

"Fenabirhaberverileceğizamanhastahemenhemenherzamanbir tepkiyenedenolur.Bir savunma tepkisine. Hasta hissizleşip, uyuşuklaşır. Önce... ne olduğunu bile pekanlayamaz.Durumuiyicekavramakzamanalır.Amahızlaçarpılanbirkapı,dolaptanfırlayanbiri, yolun karşı tarafına geçerken birdenbire köşeden fırlayan bir araba... Bütün bunlar anişeylerdir.Birhalkdeyişiyleinsanınyüreğiağzınagelir."

Harperağırağır,"Ama,"diyecevapverdi."BaşkalarıkızınölümününyarattığışokunBayJefferson'unkalbinindurmasınanedenolacağınısanabilirlerdi.Öyledeğilmi?"

"Ah,tabii."Doktormeraklabaşmüfettişebaktı."Yanisiz..."

Harperöfkeylehomurdandı."Artıkbendenedüşüneceğimibilmiyorum."

2

Başmüfettiş kısa bir süre sonra Sir Henry'e, "Yine bu iki şeyin birbirlerine gayet iyiuyduklarınısizdekabuletmelisiniz,efendim,"diyordu. "Bir taşla iki kuşvurmakolacaktıbu.Öncekızortadankalkacaktı.Onunboğulması,BayJefferson'undaölümünenedenolacak,böyleceodavasiyetnamesinideğiştirmefırsatınıbulamayacaktı."

"Jeffersonvasiyetnamesinideğiştirecekmidersiniz?"

"Bunubendençoksizinbilmenizgerek,efendim.Siznediyorsunuz?"

"Bilmem ki. Ruby Keene, işe karışmadan önce Jefferson, parasını geliniyle damadınabırakmak niyetindeydi. Şimdi bu bakımdan fikrini değiştirmesi için ortada bir nedengöremiyorum. Ama tabii böyle bir şey yapabilir. Parasını ‘Kediler Yurdu'na bırakabilir, veyagençdansözlere."

Harper de bu fikirdeydi. "Bir insanın aklına neler geleceğini kimse kestiremez. Heleservetini istediğigibidağıtabileceğinidüşünüyorsa,üstelikdeBayJefferson'unbir tekyakınıbileyok."

SirHenry,"Oçocuğuçoksever,"dedi."KüçükPeter’i."

"Çocuğatorunugözüylemibakıyordersiniz?Bunusizbendendahaiyibilirsinizefendim."

SirHenryağırağır,"Hayır,sanmıyorum,"diyecevapverdi.

"Size sormak istediğim bir şey daha var, efendim. Bu konuda ben kendi kendime kararveremiyorum. Ama onlar sizin dostlarınız. Onun için de bilginiz vardır. Bay Jefferson, BayGaskell'legençBayanJefferson'açokdüşkündümü?"

SirHenrykaşlarınıçattı."Nedemekistediğinizipekanladığımısanmıyorum."

"Şunudemekistiyorum,efendim.Aralarındakiilişkilerbiryana...Birerinsanolarakgeliniyledamadınıseviyormu?"

"Ah,şimdianladım."

"Evet, efendim.BayJefferson'un ikisinedeçokbağlı olduğundankimsenin kuşkusuyok.AmabenimanladığımkadarıBayJefferson'unbubağlılığınınnedenionlardanbirininkızınınkocası, ötekinin ise oğlunun karısı olması. Amadiyelim ki, onlardan biri yeniden evlenmeyekalkıştı..."

SirHenrydüşündü."Buçokilgiçekicibirnokta.Bilmiyorum...amabencebuJefferson'untavırlarının değişmesine neden olurdu. Benimki yalnızca bir fikir tabii. Jefferson, onlaramutluluklar diler, kin de duymazdı. Ama ondan sonra da geliniyle ya da damadıyla bir daha

kesinlikleilgilenmezdi."

"Herikisibakımındandaböylemiolurdu,efendim?"

"Evet, öyle sanıyorum. Bay Gaskell'la muhakkak ilişkisini keserdi. Bayan Jeffersonbakımındandaöyle.Amabundanokadaremindeğilim.BenceJefferson,birinsanolarakdaAmelaide'ebağlı."

Harperzekicebirtavırla,"Bununsekslebirilgisiolmalı,"diyemırıldandı."BayJefferson'unBayan Jefferson'a kızı gözüyle bakması daha kolay. Yani damadına oğlu nazarıylabakmasından, demek istiyorum. İki taraflıdır bu. Kadınlar damatlarını kolaylıkla aileden biriolarak kabul ederler. Ama gelinlerini kızları yerine kolay kolay geçiremezler." Harper bir andurdu. "Bu yoldan tenis kortuna gidelim mi, efendim? Bakın Miss Marple orada oturuyor.Ondan benim için bir şey yapmasını isteyeceğim. Aslına bakarsanız, sizin yardımınızaihtiyacımvar."

"Neaçıdan?"

"Benim öğrenemeyeceğim şeyleri siz kolaylıkla anlayabilirsiniz, efendim. Benim yerimeEdwards'lakonuşmanızıistiyorum."

"Edwards'lamı?Ondanöğrenmekistediğiniznedir?"

"Her şeyi... Aklınıza gelebilecek her şeyi! Bildiği her şeyi! Düşüncelerini! Aile bireylerininbirbirleriyle olan ilişkilerini. Ruby Keenemeselesi hakkındaki fikirlerini. Yani işin içyüzünü.Odurumuherkesten iyibiliyor.Bundaneminolabilirsiniz.Amaobunlarıbanaaçıklamaz.Bunakarşılık sizinle rahatça konuşur. Belki böylece işe yarayacak bir şey öğreniriz. Tabii onunlakonuşmayaitirazınızyoksa."

Sir Henry öfkeyle, "Hiçbir itirazım yok," diye cevap verdi. "Beni gerçeği öğrenmem içinapar topar buraya çağırdılar. Ben de elimden geleni yapmak niyetindeydim." Ekledi. "MissMarplesizenasılyardımedecek?"

"Kızlarla konuşacak. Şu izci kızlardan bir kaçıyla. Altı kadar kız topladık. Pamela'yla ensamimi olanlar onlarmış. Onların bir şeyi bilmeleri olasılığı var. Anlayacağınız, ben bumeseleyi uzun uzundüşündüm.EğerPamela, gerçekten alışveriş etmek niyetinde idiyse, ozaman arkadaşlarından birini de kendisiyle gelmesi için kandırırdı. Kızlar ekseri böyledir.Yanlarındanbiriylealışverişeçıkmaktanhoşlanırlar."

"Evet.Budoğrusanırım."

"Onun için bu alışverişin bir bahane olduğunu sanıyorum. Pamela'nın aslında nereyegittiğini öğrenmemiz gerek. Belki kız ağzından bir şeyler kaçırmıştır. Eğer öyleyse bunuizcilerinağzındanancakMissMarplealabilir.MissMarple'ınkızlarkonusundabirhaylibilgisiolduğu muhakkak. Bu bakımdan benden çok şey biliyor o. Zaten çocuklar polisten de

korkarlar..."

"Bu köydeki aile sorunlarına benziyor. Yani tam Miss Marple'a göre bir şey. O aslındafevkaladezekidir."

Başmüfettişgülümsedi."Haklısınız.Onungözündenbirşeyinkaçtığınısanmıyorum."

OnlaryaklaşırkenMissMarplebaşınıkaldırdı.İkiadamıdasevinçlekarşıladı.Harperonaisteğini,açıkladı.Yaşlıkızdabunuyerinegetirmeyehemenrazıoldu.

"Size yardım etmeyi çok isterim, başmüfettiş bey. Size biraz yararlı olabileceğimi desanıyorum. Bu bakımdan deneyimli sayılırım. Pazar okulu, İzciler, Rehberler. Sonrayetimhane çok yakınımızdadır. Ben sık sık oraya giderek müdüreyle konuşurum. Sonrahizmetçiler... yanımda genellikle pek genç kızlar çalışır. Ah, evet, ben bir kızınkonuşmasındandurumuhemenanlarım.Doğruyumusöylüyor,yoksasakladığıbirşeymivar,bunusezerim."

SirHenry,"Yanisizbiruzmansınız,"dedi.

MissMarpleonasitemlebaktı."Yalvarırımbenimlealayetmeyin,SirHenry.”

"Sizinlealayetmekaklımdanbilegeçmez.Sizçokkezbenimlealayettiniz.Ensongülendeyinesizoldunuz."

MissMarple bir açıklama yapar gibi, "İnsan köydebir çok kötülüklerle karşılaşıyor," diyemırıldandı.

SirHenry, "Ha, aklımagelmişken,” dedi. "İstediğiniz bir şeyi öğrendim.Başmüfettiş banaRuby'ninodasındakikâğıtsepetindekesiktırnakparçalarıolduğunusöyledi."

MissMarpledüşüncelidüşüncelibaşınısalladı."Öylemi?...Anlıyorum..."

Başmüfettişsordu."Bununedenöğrenmekistediniz,MissMarple?”

Yaşlıkız,"Cesedebaktığımzamankızıntırnaklarıdikkatimiçekti,”dedi."Buiştebirterslikvar gibi geldi bana. Yani kızın elleri tuhafıma gitmişti. Önce bunun nedenini anlayamadım.Sonra aklıma geldi. Bu kadar makyaj yapıp süslenen bir kızın tırnaklarının da iyice uzunolması gerekirdi. Tabii birçok kızın tırnaklarını kemirdiğini bilirim. Bu kolay kolayvazgeçilmeyen alışkanlıklardan biridir. Ama güzellik merakının tırnak yeme huyundanvazgeçmek içingenellikleetkisiolur.Oysaölüyebakarkenkızınbuhuyundanvazgeçmemişolduğunu düşündüm. Sonra o küçük çocuk, yani Peter durumu anlamama yardım eden birşeysöyledi.Aslındakızıntırnaklarıuzunmuş.Amaparmağıbiryeretakılmışvetırnağınınbirikırılmıştı.Herhaldeondansonrahepsininboyununbirolması içindiğer tırnaklarınıkesmişti.İştebuyüzdenRuby'ninodasındakesik tırnakparçalarıolupolmadığını sordum.SirHenrydebunuöğreneceğinisöyledi."

Sir Henry, "Cesede baktığınız zaman yalnızca kızın tırnakları mı dikkatinizi çekti?" diyesordu."Yoksagaribinizegidenbaşkaşeylerdevarmı?"

MissMarplehemenbaşınısalladı."Varya.Elbise...Elbisedeuygunsuzdu."

İkiadamdameraklaonabaktılar.

SirHenry,"AllahAllah,"dedi."Neden?"

"Aslındao tuvaleteskiydi.Josiedebunukesinliklesöyledi.Bendetuvaletineskive fazlagiyilmişbirşeyolduğunufarketmiştim.Budadurumauymuyordu."

"Doğrusunedemekistediğinizianlayamadım."

Miss Marple hafifçe kızardı. "Söylenildiğine göre Ruby Keene, odasına çıkıp elbisesinideğiştirmişvesonradagençyeğenimindeğişiyle,‘tutulduğu’biradamıgörmeyegitmişti."

Harper'ingözlerindeneşelibirpırıltıbelirdi."Bizimvarsayımımızbu.Kızınbiriylerandevusuvardı.Birerkekarkadaşıyla."

MissMarple,"Öyleysekıznedenoeskielbiseyigiymişti?"diyesordu.

Harper düşünceli düşünceli kafasını kaşıdı. "Ne demek istediğinizi anlıyorum. Yani sizcekızınyenibirelbisegiymesigerekiyordu.Öyledeğilmi?"

"Tabii.Kızınengüzelelbisesinigiymesigerekirdi.Gençkızlarböyledir."

Sir Henry atıldı. "Evet ama öyle giyinmesinin bir nedeni olabilirdi,MissMarple. Belki kızsevgilisiylebuluşmak içindışarı çıkacaktı.Belki açıkbir arabayladolaşacaktı.Veyakırlardagezinecekti. Bu yüzden yeni elbisesini berbat etmeyi istemedi. Onun için de o eski tuvaletigiydi."

Harperonahakverdi."Buçokaklayakın."

MissMarpleonadönerekheyecanlıheyecanlıkonuşmayabaşladı. "Budurumdamantıklıbirinsanbirpantolonlabirkazakgiyerdi.Veyatvidbirtayyör.Yani...bizimçevremizdenbirkızböyleyapardı.Kendinibeğenmişbirzüppegibikonuşmakistemiyorumamabunamecburum."MissMarplekonuyaçokısınmıştıanlaşılan.Sözlerineçabucakdevametti."İyiyetiştirilmişbirkızhepzeminvezamanauygunbirşekildegiyinmeyeçalışır.Yanihavanekadarsıcakolursaolsun,gençbirikışınortasındaçiçekliipekbirelbiseyleortayaçıkmaz."

SirHenry,"E,aşığıylabuluşacakbirkıziçinenuygunkıyafetnedir?"diyesordu.

"Kız,sevgilisiyleoteldeveyageceelbisesigiyilenbiryerdebuluşacaksa,ozamantabiiengüzel tuvaletini seçer. Ama dışarıda gece elbisesiyle pek gülünç duracağını düşünür.Onuniçindeenzarifsporkılığınıseçer."

"Öyleolsun,ModaKraliçesi.AmaRuby..."

Miss Marple, "Tabii Ruby... açık konuşalım, Ruby bir ‘lady’ değildi," dedi. "O, durum neolursaolsun,herzamanen iyielbiselerinigiymeyemeraklıolankimselerdendi.Geçenyılbirpiknikyaptık.Kızlarıngiydiklerielbiselerigörsenizuygunsuzluğunaşaşardınız.Fularelbiseler,şapkalarbilegiymişlerdi.Okılıktafundaveçalılarınarasındadolaşacak,kayalarıaşacaklardı.Delikanlılar ise en iyi elbiselerini seçmişlerdi. Tabii yürüyüşe çıkmak tümüyle bambaşka birşey. Yürüyüş kılığı hemen herkeste aynı. Bazı kızlar, şortun yalnız ve yalnız ince vücutlukimselereyakıştığınıanlayamıyorlarnedense."

Başmüfettişağırağır,"YanisizceRubbyKeene..."dedi.

"BenceRubyKeene,arkasındakielbiseyiçıkarmazdı.Opembetuvaleti.Okızınengüzelelbisesiymiş.Ancakdahayenibirşeyolsaydı,otuvaletionugiymekiçinçıkarabilirdi."

Harper,"Bununasılaçıklıyorsunuz,MissMarple?"diyesordu.

Yaşlı kız, "Şimdilikaçıklayamıyorum,"dedi. "Amabunoktadaçokönemliymişgibi geliyorbana.."

3

KorttaRaymond'unverdiğitenisdersisonaermişti.

Orta yaşlı şişman bir kadın, cırtlak bir sesle genç adama teşekkür etti. Gök mavisihırkasınıalarakoteledoğrugitti.

Raymondarkasındanneşeyleseslendi.

Sonra da üç seyircinin oturduğu banka doğru döndü. Raketini bir koltuğun altınasıkıştırmıştı. Elindeki file torbada toplar vardı. Yüzündeki o neşeli, şevkli anlam sanki birsüngerlesilinivermişti.Şimdiyorgunveendişelibirhalivardı.

Onlaradoğrugelerek,"Neyse,"dedi."Buişdebitti."

Yeniden güldü.O güneşten yanmış yüzüne, ince, zarif vücuduna uyan çocuksu, şirin birgülümsemeyleonlarabakıyordu.

SirHenrykendikendine, "Acabaokaçyaşında?"diyesordu. "Yirmibeş,otuzotuzbeş?Bunutahminzor?"

Raymondbaşınıhafifçesalladı."Hiçbirzamandoğrudürüsttenisoynayamayacak."

MissMarple,"Herhaldebunlariçiniziçoksıkıyor,"diyemırıldandı.

Raymondaçıkça,"bazen,"diyecevapverdi."Özellikleyazınsonunda.Birsürealacağınızaylığındüşüncesisizicanlandırıyor.Amasonundabudayetmezoluyor!"

Başmüfettiş Harper çabucak ayağa kalktı. "Sizi yarım saat sonra gelip alayımmı, MissMarple?Uygunmubu?"

"Teşekkürederim,tabii.Benhazırolurum."

Harper uzaklaştı. Raymond durmuş onun arkasından bakıyordu. "Sizinle biraz oturabilirmiyim?"

SirHenry, "Tabii,buyurun,"dedi. "Sigara içermisiniz?"Tabakasınıuzattı.Biryandanda,"Neden Raymond Starr konusunda bazı ön yargılarım var?" diye düşünüyordu. "Bununnedenionunyalnızcadansve tenisöğretmeniolmasımı?Eğeröyleyse, itirazettiğim tenisdeğil dans herhalde. Biz İngilizler iyi dans eden erkeklerden oldum olası hemenkuşkulanıveririz!Bugençadamınhareketleridepekahenklivezarif.Ramon....Raymond ...asıladınedironun?"Birdenbirebunuaçıkaçıksordu.

Bu soru Raymond'u eğlendirmiş gibiydi. "Önce profesyonel adım Ramon'du. Ramon veJosie... İspanyol havalı adlar. Ama sonra burada yabancılara karşı soğukluk duyduklarınıfarkettim.OnunüzerineRaymondoluverdim.Tambirİngilizadıbu."

MissMarple,"Asıladınızçokdahabaşkagaliba?"dedi.

Gençadamonagülümsedi."AsıladımRamon.BüyükannemArjantinliydi."

SirHenry,"Dansederkenbelkırılmasınınnedenişimdianlaşıldı,"diyedüşündü.

Raymondekledi."GöbekadımiseThomas.Pektatsızbiradbu."SirHenry'edöndü."SizDevanshire'lısınızdeğilmi,efendim?Ailemoçevredeotururdu.Alsmonstone'da."

SirHenry'ningözleriparlayıverdi."SizAlsmonstone'luStarr'lardanmısınız.Bununfarkındadeğildim."

"Evet....Herhaldedeğildiniz."Raymond'unsesindehafifbiracılıkvardı.

SirHenryutangaçbirtavırla,"Şansızlık..."diyemırıldandı."Bütünolanlar."

"Malikânenin üç yüz yıl sonra satılıp ailenin elindengitmesinimi kasdediyorsunuz?Evet,gerçekten öyle. Ama tabii bizim gibilerin sonu gelmişti. Artık bir yararımız yoktu. Büyükağabeyim New York'a gitti. Basın işinde o. Hali vakti iyi. Geri kalanımız dünyanın dörtbucağına dağıldık. Son zamanlarda özel okullarda eğitim görmüş bir insan kolay kolay işbulamıyor. bazen, eğer şansınız varsa, bir otelde resepsiyon memuru olabiliyorsunuz.Tavırlarınızın ve eğitiminizin öyle yerde değeri oluyor. Ben musluk yapan bir firmada işbulabildim yalnızca. Şeftali ve limon rengi şahane porselen banyolar satıyordum.Koskocamanteşhirsalonlarımızvardı.AmaoAllah'ıncezasışeylerinfiyatlarınıda,nezamanteslimedileceklerinidebirtürlühatırlayamıyordum.Sonundakovuldum.

"Yapabildiğimikişeyvardı.Tenisoynamakvedansetmek,Riviera'dabirotelegirdim.Aylıkdolgundu. Durumum iyi sayılırdı. Sonra yaşlı bir İngiliz'in sözlerini duydum. DurmadanHindistan’dan söz eden, yaşlı tiplerdendi o.Adam,müdüre giderek olanca sesiyle, ‘O jigolonerede?’diyesordu.‘Ojigoloyubulmamgerek.Karımlakızımdansetmekistiyorlar.Neredeoadam?Kaçparaalıyor?Banao jigoloyubulun."Raymondbirandurdu. "Bunaaldırmamamgerekirdi.Amanedensebusözlerbanadokundu.Oradanayrılıpburayageldim.Aylıkazamaişdahaiyi.Çoğuzamanyaşamlarıboyuncabirgünbiletenisoynamayacakolanyusyuvarlakkadınlaradersveriyorum.Birdezenginmüşterilerin,kimseninyüzvermediğiçirkinkızlarıyladans ediyorum. Neyse... Hayat... Bugünkü acı hikayemiz burada sona eriyor. Güldü.Gözlerinikısmıştı,beyazdişleripırılpırılparlıyordu.Çokcanlı,mutluvesağlıklıbirgörünümüvardı.

SirHenry,"Sizinlekonuştuğumuzamemnunoldum,"dedi."Sizinlegörüşmekistiyordum."

"DubyKeenehakkındamı?Korkarımsizeyardımedemeyeceğim.Kızıkiminöldürdüğünübilmiyorum.Onunhakkındafazlabirbilgimyok.Rubybanaaçılmazdı."

MissMarple,"Ondanhoşlanırmıydın?"diyesordu.

"Hayır...Amaonabirdüşmanlığımdayoktu."Raymondkayıtsızbirtavırlakonuşmuştu.

SirHenry,"Demekhiçbirvarsayımdabulunmayacaksınız,"dedi.

"Korkarım bulunamayacağım... Eğer aklıma bir şey gelseydi, bunu Harper'a söylerdim.Banasıradanbirolaymışgibigeliyorbu.Çirkin, iğrençbircinayet.Nebirnedenvarortada,nededelil."

MissMarple,"Kızınölümüikikişininişineyaradı,"dedi.

"Sahimi?"Raymond'unyüzündehayretdolubirifadebelirmişti.

Miss Marple ise ısrarla Sir Henry'i süzüyordu. Nihayet yaşlı adam istemeye istemeyekonuştu. "Ruby'ninölümüBayanJefferson'laBayGaskell'ın işineyarayacakbelki deonlaraellibinsterlinkalacak."

"Ne?" Raymond iyice şaşırmıştı. Hatta şaşırmaktan çok endişelenmiş gibi bir hali vardı."Ama bu çok saçma! Baştan sona saçma! Bayan Jefferson... ikisi de... onların bu olaylahiçbirilişkileriolamaz.Böylebirşeydüşünmekçokyersiz."

MissMarpleöksürdü.Sonradaşefkatle,"Korkarımsizbiridealistsiniz,"diyemırıldandı.

"Benmi?"Gençadambirkahkahaattı."Nemünasebet!Bengayetmaddiyatçıyımdır."

MissMarple,"Paraçokönemlibirnedendir,"dedi.

Raymondheyecanlabağırdı. "Belki.Amaonların ... ikisindenbirininbüyükbirhainliklebirkızı boğabileceklerini düşünmek..." Başını salladı. Sonra da ayağa kalktı. "İşte BayanJeffersongeliyor.Dersalmaya.Geçkaldı."Sesineşeliydi."Ondakikageçkaldı!"

AdelaideJefferson'laHugoMcLeanyoldanhızlakendilerinedoğrugeliyorlardı.

Addie gülümseyerek geç kaldığı için özür diledikten sonra korta girdi. McLean bankaoturdu. Miss Marple'a incelikle tütün dumanından rahatsız olup olmayacağını sorduktansonrapiposunuyakarakbirsüresessizsedasız içti.Biryandandakorttakibeyazelbiseli ikioyuncuyudikkatleinceliyordu.

Nihayet, "Addie'nin neden ders almak istemesini bir türlü anlayamıyorum," dedi. "Evet,insan tenis oynar. Tenis oynamaktan benim kadar hoşlanan olmasın. Ama derse ne gerekvar?"

SirHenry,"Oyununuilerletmekistiyor,"diyecevapverdi.

Hugo, "O kötü bir oyuncu değildir ki," diye yanıtladı. "Tenisi bayağı iyidir. Allah Allah,Wimbledon'daoynamayıdüşünmüyorya?"Susarakbir ikidakikahiçkonuşmadı.Sonra,"BuRaymonddenilenadamkim?"diyesordu."Buprofesyonellerneredençıktılar?Adamİtalyanabenziyor."

SirHenry,"ODevonshireStarr'larından,"dedi.

"Ne?Sahimi?"

SirHenrybaşınısalladı.BuhaberinHugoMcLean'inhiçhoşunagitmediğibelliydi.Adamınkaşlarıbüsbütünçatılmıştı.

"Bilmem neden Addie beni çağırttı?" diye homurdandı. "Bu olayın onu hiç etkilememişolduğubelli.Şimdiyekadarböylegüzeldeolmamıştı!Beninedençağırdı?"

SirHenrymeraklasordu."Addiesizinezamançağırttı?"

"Şey...Oolaydansonra..."

"Durumusizenasılhaberverdi?Telefonmuetti?Yoksatelgrafmıçekti?"

"Telgrafçekti."

"Merakettim...Telgrafnezamançekilmiş?"

"Şey...Pekhatırlamıyorum."

"Siztelgrafınezamanaldınız?"

"Telgrafıalmadım...Banatelefonederektelgrafıokudular."

"Ya,osıradasizneredeydiniz?"

"BirgünönceakşamüzeriLondra'danayrılmıştım.DaneburyHead'dekalıyordum."

"A,burayaçokyakındınızöyleyse!"

"Evet, ne garip değil mi? Golf oynamaktan dönünce haberi aldım ve hemen burayakoştum."

Miss Marple, Hugo McLean'i düşünceli bir tavırla süzüyordu. Adamın sıkılmış, rahatsızolmuş gibi bir hali vardı. MissMarple, "Danebury Head'in güzel bir yer olduğunu duydum,"dedi."Orasıfazlapahalıdadeğilmiş."

"Evet,pahalıdeğil.Öyleolsaydıoradakalamazdım.Küçük,güzelbiryerorası."

MissMarple,"Biryükarabasıylaorayakadargitmeli,"dedi.

"Ha?Efendim?Ah...evet,iyiolur."HugoMcLeanayağakalktı."Birazdolaşayım.Yemeğekadariştahımaçılmalı."Sıkıntılıbirtavırlauzaklaştı.

SirHenrymırıldandı."Kadınlarsadıkaşıklarınaçokkötüdavranıyorlar."

MissMarplegülümsediamacevapvermedi.

Sir Henry, "McLean size sıkıcı bir adam gibi mi görünüyor?" diye sordu. "Fikriniziöğrenmekistiyorum."

MissMarple,"Galibahayalgücübirazkısıtlı,"diyecevapverdi."Amadeğişebilir...Ah,evet,

gerçektendeğişebilir."

SirHenry de ayağa kalkmıştı. "Benim de gidip görevimi yerine getirmemin zamanı geldi.Ah,işteBayanBantryyalnızkalmayacaksınız."

4

BayanBantrysoluksoluğakalmıştı.Derinderiniçiniçekerekoturdu."Odahizmetcileriylekonuştum. Ama boşuna yorulmuşum. Yeni hiçbir şey öğrenemedim! Acaba kız oteldekilerinhaberiolmadanbiriylegerçektenbirserüvenemiatılmıştı?"

"Buçokilgiçekicibirnokta,şekerim.Amabencebuolanaksız.Kızınbirsevgilisivaridiyse,o zaman birinin bunu kesinlikle bilmesi gerekirdi. Ama Ruby de bu bakımdan kurnazcadavranmışsanırım."

BayanBantry tenis kortunuseyredalmıştı.Övgüyle, "Addie'nin tenisi iyice ilerledi," dedi."Şutenisöğretmenidepekyakışıklıbiradam.Addiedeçokhoş.Hâlâbeğenilecekbirkadıno.Yenidenevlenirsehiçşaşmam."

MissMarple,"BayJeffersonöldüğüzamanzengindeolacak,"diyemırıldandı.

"Aman, bu kadar fesat olma, Jane! Bu esrarı hâlâ neden çözmedin? Hiç ilerleyemedim.Ben senin işin içyüzünü hemen anlayavereceğini sanıyordum." Bayan Bantry'nin sesi sitemdoluydu.

"Hayır, şekerim, işin içyüzünü hemen anlayamadım. Durumu ancak daha sonrakavrayabildim."

"Yani... Ruby Keene'i kimin öldürdüğünü biliyor musun?" Bayan Bantry kulaklarınainanamıyormuşgibihayretlearkadaşınabakıyordu.

MissMarple,"A,tabii,"dedi."Bunubiliyorum."

"Jane,katilkim?Bunuhemensöyle,lütfen."

MissMarple kesin bir tavırla başını sallayarak dudaklarını büzdü. "Çok üzgünüm, Dolly.Amabunuyapamam."

"Nedenyapamazmışsın?"

"Çünkü sen çok gevezesin. Hemen koşar durumu herkese açıklarsın. Açıklamasan bileimalardabulunursun."

"Hiçdedeğil.Kimseyebirşeysöylemem."

"Buiddiadabulunanlarherzamanenfazlagevezelikedenlerdir.Yararıyok,şekerim.Dahaönümüzdeuzunbiryolvar.Birçokşeyihâlâiyiceanlamışdeğilim.BayanPartridgeKızılHaçadına yardım toplamasına ne kadar şiddetle karşı koyduğumu hatırlayacaksın. Bununnedenini de bilmiyordum. Yalnızca kadının burnu benim hizmetçi Alice'inki gibi titriyordu.Bakkalın borcunu ödemesi için yolladığım zaman Alice'in burnu da öyle oynardı. Sonradan

onun borcun tamamını ödemediğini, paranın bir bölümünü kendisine sakladığını öğrendim.‘Bukadarınıgelecekhaftanınhesabınageçirin,’dermiş.BayanPartridgedeaynışeyiyaptı.Amaodahafazlaparadolandırdı.Tamyetmişbeşsterlin."

BayanBantry,"BayanPatridge'yibiryanabırakşimdi!"diyebağırdı.

"Ama sana durumu anlatmam gerekiyordu. İstersen sana bir imada bulunabilirim. Buolayda herkesi ne engelledi biliyor musun? Fazla safdil olmaları, her şeye hemeninanıvermeleri.İnsan,hersöyleneneinanmamalıdır.Buolmaz.Ortakuşkulubirdurumolduğuzamanbenhiçkimseyeinanmam.Hiçkimseye!Çünküinsanlarıçokiyitanırım!"

BayanBantrybir ikidakikasesiniçıkarmadı.Sonradadeğişikbirsesle, "Sanabuolayınzevkiniçıkarmamakiçinhiçbirnedengörmediğimisöylemiştim,değilmi?"dedi.

"Kendievimde,gerçekbircinayet!Birdahaböylebirşeyolacağıdayok."

MissMarple,"Allahkorusun!"diyebağırdı.

"Aslında benim dileğim de bu. Bir kere yeter. Ama bu benim cinayetim, Jane. Bu olayınzevkiniiyiceçıkarmakistiyorum."

MissMarpleşöylebirbaktı.

BayanBantryhemenöfkelendi."Banainanmıyormusun?"

Miss Marple tatlı tatlı, "Madem öyle söylüyorsun," diye cevap verdi. "Sana tabiiinanıyorum,Dolly."

"Ama sen sana söylenenlere hiç inanamazmışsın. Bunu demin açıkladın. Bu bakımdanhaklısın."BayanBantry'ninsesibirdenbireacılaşmıştı. "Benaptaldeğilim.StMaryMead'dehattabütünbölgedenelersöylediklerinibilmediğimisanıyorsunbelkide!Hepsidebirağızdan,‘Ateş olmayan yerden duman çıkmaz,’ diyorlar. ‘Kızın ölüsü Bantry'nin kütüphanesinde'bulundu.Ohaldeadamınkızlabir ilişkisi vardı.Ruby'ninArthur'unmetresi,gayrımeşrukızıolduğunu, ona şantaj yaptığını iddia ediyorlar. O Allah'ın belaları akıllarına gelen her şeyisöylüyorlar. Ve bu böyle devam edip gidecek de Arthur durumu önce anlamayacak. Birtuhaflıkolduğunufarketmeyecek.Okadariyiveaptalki,başkalarınınkendisihakkındaböyleşeylersöyleyebileceklerineinanamayacak.Onugörmezliktengelecek,yollarınıdeğiştirecekler.Arthur yavaş yavaş meseleyi anlamaya başlayacak, dehşete kapılacak ve kalbi kırılacak.Ondansonraiçinekapanacakveömrününsonunakadardaüzüntüiçindeyaşayacak.

"İşte onun başına gelecekler yüzünden kalkıp buraya koştum. Cinayetle ilgili her şeyiortaya çıkarabilmek için. Bu cinayetin esrarının çözülmesi gerek! Durum aydınlanmazsa,Arthur'un hayatı mahvolur. Buna razı olamam. Olamam! Olamam! Olamam!" Bir an durdusonra da ekledi. "Arthur'un yapamadığı bir şey yüzünden cehennem azabı çekmesinegelmem. Onu evde yalnız bırakarak Danemouth'a bu yüzden geldim. Sırf gerçeği ortaya

çıkarmakiçin."

MissMarple,"Biliyorum,şekerim,"diyecevapverdi."Bendeoyüzdenburayageldim."

OnDördüncüBölüm

1

Sakin bir otel odasında uşakEdwards, saygılı bir tavırla SirHenryClithering'in sözlerinidinliyordu.

"Sanasormak istediğimbazısorularvar,Edwards.Amaöncebenimburadakidurumumuiyiceanlamanıistiyorum.BenbirzamanlarScotlandYard'ınbaşındaydım.Amaartıkemekliyeayrıldım.BufelaketoluncaBayJeffersonbeniçağırttı.Gerçeğiortayaçıkarmamiçinustalıkvedeneyimlerimdenyararlanmamıricaetti."SirHenrydurdu.

Zekadolu, uçuk renkli gözlerini onun yüzünedikmiş olanEdwardbaşını eğdi. "Evet,SirHenry."

Clitheringağırağır,dikkatle,sözlerinedevametti."Bütünpolisolaylarındabazıgerçekleraçıklanmaz, gizli tutulur. Bunun değişik nedenleri vardır. Belki bu aileyle ilgili bir rezaletinortayaçıkmasınanedenolacaktır.Veyabuolayınasılolaylabirilişkisiolmadığısanılır.Veyadurumunöğrenilmesiilgilikimselerinutanmalarınaveyarahatsızolmalarınasebepolacaktır."

Edwardsyine,"Evet,SirHenry,"dedi.

"Herhalde şimdiye kadar bu olayın esas noktalarını kavradın, Edwards, Bay Jefferson,ölenRuby'ievlatedinmeküzereydi.Bununengellenmesiikikişininişinegelirdi.BuikikişiBayGaskell'laBayanJeffersontabii."

Uşağın gözlerinde bir anda bir pırıltı belirdi. "Onlardan kuşkulanılıp kuşkulanılmadığınısorabilirmiyim,efendim?"

"Onlartutuklanmatehlikesiylekarşıkarşıyadeğiller.Bilmemanlamakistediğimbumuydu?Amapolisonlardankuşkulanacaktır.Vebu,esrarçözülünceyekadardadevamedecektir."

"Onlariçinsıkıcıbirdurumbu,efendim."

"Çok sıkıcı. Şimdi... gerçeğin ortaya çıkması için insanın olayla ilgili her şeyi öğrenmesigereklidir. Birçok şey Bay Jefferson'la ailesinin tepkilerine, sözlerine ve hareketlerine bağlı.Nelerhissettiler,nasıltepkigösterdiler,nelerdediler?Edwardssendenbilgiistiyorum.Buözelve gizli noktaları ancak sen bilebilirsin. Efendini iyi tanıyorsun. Bay Jefferson'un belirli birşekilde neden hareket ettiğini, buna nelerin sebep olabileceğini de biliyorsun.Ben bunu, birpolis değil Bay Jefferson'un yakın bir dostu olarak soruyorum. Yani, bana anlattıklarınınolaylabirilişkisiyoksa,ozamanbunlarıpolisetekrarlamayacağım."

Edwards usulca, "Anlıyorum, efendim," dedi. "Benim açık açık konuşmamı, sıradan birdurumda söylemeyeceğim şeyleri açıklamamı istiyorsunuz. Ve tabii... Özür dilerim... Zatennormalzamandasizdebunlarıdinlemezsiniz."

Sir Henry, "Sen çok zeki bir insansın, Edwards," diye cevap verdi. "Ben de bunukasdediyordum."

Edwards bir iki dakika hiç sesini çıkarmadı. Sonra konuşmaya başladı. "Tabii artık BayJefferson'u iyice tanıyorum.Yıllardanberionunyanındayım.Kendisiniyalnız ‘iyi’değil, ‘kötü'anlarındadagördüm.bazen,birinsanınkaderiyle,BayJefferson'unyaptığıgibisavaşmasınındoğru olup olmadığını kendi kendime soruyorum. Bu onu çok yoruyor, efendim. bazenkendisini bırakırsa, mutsuz, yalnız ve sakat bir insan olduğunu kabul etse, bu kendisi içindahaiyiolur.Amaobunuyapamayacakkadargururlu!Savaşarakölecek.Bunu ilkeedinmişkendisine.

"AmaSirHenry,böylebir şey, sinirlerle ilgili bazı tepkilerenedenoluyor.BayJefferson'ugören uysal bir bey sanır. Ama ben onun öfkeden çılgına döndüğü anları da gördüm.Hiddetinden konuşamayacak hale girdiği oldu.Ve onu en çok kızdıran şey de yalancılık vehilekarlıktır..."

"Bunubelirlibirnedendendolayımısöylüyorsun,Edwards?"

"Evet,efendim.Bendenaçıkaçıkkonuşmamıistemedinizmi?"

"Evetistedim."

"Ohalde,SirHenry,benceBayJefferson'unpekbağlandığıgençkızaslındabizimbeyinilgisinedeğmezdi.Açıksöylemekgerekirseaşağılık,sıradanbiryaratıktıo.BayJefferson'danhoşlandığıdayoktu.Sankionakarşısevgiveminnetduyuyormuşgibidavranıyorduamabudabirroldüyalnızca.Kızınkötübirinsanolduğunusöylemekistemiyorum.AmaaslındaBayJefferson'un sandığı gibi bir kız da değildi. İşin garibi, Bay Jefferson aslında gayet zeki biradamdır. İnsanlarbakımındanda fazlayanılmaz.Amabazen, işegençbirkızkarıştımı,birşeyedoğrudürüstkararveremez.BayJefferson'adaherzamananlayışvesevgigösterenBayan Jefferson bu yaz çok değişti. Beyefendi bunu farketti ve çok da üzüldü. BayanJefferson'uçokseverdiBayGaskell'danisepekhoşlanmazdı."

SirHenryatıldı."Amadamadınıyanındandaayırmıyordu."

"Evet,amabunuaslındaMissRosamund'unyüzündenyapıyordu.BayanGaskelliçinyani,Bay Jefferson, Miss Rosamund'u pek severdi. Kızı göz bebeğiydi onun. Miss Rosamund'atapardı. Bay Mark da Miss Rosamund'un kocasıydı. Bay Jefferson, Bay Gaskell'a oldumolasıbugözlebakardı."

"YaMarkyenidenevlenmeyekalkışsaydı?"

"BayJeffersonçokkızardı,efendim."

SirHenrykaşlarınıkaldırdı."Demekböyle?"

"Öfkesinibellietmezdiamahiddetindençılgınadönerdi."

"YaBayanJeffersonyenidenevlenseydi?"

"BudahoşumagitmezdiBayJefferson'un."

"Lütfendevamet,Edwards."

"Demin de dediğim gibi, efendim. Bay Jefferson o genç kıza kapıldı. Yanında çalıştığımbeylerin başlarına böyle şeyler geldiğine çok tanık olmuşumdur. Bu adeta hastalık gibi birşeydir.Kızı korumayı,onuhimayeetmeyi, kendisinehediyeler vermeyi isterler.Amaaslındakızlarkendilerinikorumasınıgayetiyibilen,açıkgözvefırsatçışeylerdir."

"RubyKeenedeböylemiydi?"

"Sir Henry, aslında kız gayet deneyimsizdi ama zamanla değme komploculara taşçıkaracakbirhalegirecekti.Beşyıliçindebuişinustasıolupçıkacaktı."

SirHenry,"Rubyhakkındakifikriniöğrendiğimememnunoldum,"dedi."ŞimdibumeseleninBayJefferson'laailesiarasındagörüşüldüğügünühatırlıyormusun?"

"Fazlabirkonuşmaolmadı,efendim.BayJeffersonniyetiniaçıkladıveitirazlarıdinlemedi.Daha doğrusu, açık sözlü bir insan olan Bay Mark'ı susturdu. Bayan Jefferson fazlakonuşmadı. O zaten sessiz sedasız bir hanımdır. Yalnızca beyefendiye fazla aceleetmemesinisöyledi."

SirHenrybaşınısalladı."Başka?Kızıntavrınasıldı?"

Uşakbelirlibirtiksintiyle,"Kızınpeksevindiğinisöyleyebilirim,efendim,"dedi.

"Ah... sevinçliydi ha?Edwards, acaba..." SirHenry uşağa uygun kelimeler aradı. "Acabakızınilgilendiğibaşkabirivarmıydı?"

"BayJeffersononaevlenmeönermiyorki,efendim.Kızıevlatedinecektio."

"Busoruyutekrarlayalımama‘başka’kelimesiniçıkaralım."

Uşakağırağır,"Birolayatanıkoldum,efendim,"diyecevapverdi."Birolayyaşanmıştı."

"Çokiyi.Bunubanaanlat."

"Belkideaslındabuönemlibirşeydeğil,efendim.Yalnızbirgün,gençkızçantasınıaçtığızamaniçindenbirfotoğrafkayıpyeredüştü.BayJefferson,hemenresmikaptı. ‘Ahkedicik,’dedi.‘Budakim?’

"Bu genç bir adamın fotoğrafıydı, efendim. Esmer, karışıkça saçlı, kravatı çarpık

bağlanmışbirgencin.

"Ruby Keene, sanki genç adamı tanıyormuş gibi bir tavır takındı, efendim. ‘Bilmem ki,Jeffie,’dedi. ‘Hiçbir fikrimyok.Buresminçantamanasılgirdiğinideanlayamadım.Fotoğrafıorayakoyanbendeğilim.’

"TabiiBayJeffersonhiçdeaptaldeğildir,efendim.Buhikayepekuydurmaydı.Beyefendiöfkelendi,kaşlarıçatıldı.Sertbirsesle, ‘Haydi,haydi,kedicik,’dedi. ‘Resimdekigencipekâlâdatanıyorsun.’

"O zaman kız çabucak taktik değiştirdi, efendim. Korkmuştu sanırım. ‘A, onu şimditanıdım,’diyemırıldandı.Ozamanzamanburayageliyor.Bendekendisiyledansediyorum.Adınıbilmiyorum.Gülünçahmakbirfırsatınıbulup,fotoğrafınıçantamatıkmış.Bugençlerdeokadar tuhafoluyorlarki!’Başınısallayarakkıkırkıkırgüldüvekonuyudakapattı.Amabupek de inanılacak bir hikaye değildi. Öyle değil mi, efendim? Bay Jefferson da kanmadısanırım.Ondansonrakızabirikikezşöyledikkatlidikkatlibaktı.bazen,kızsokağaçıkmışsa,sıkısıkıonunneredeolduğunusoruyordu."

SirHenry,"Oresimdekigencioteldegördünmühiç?"diyesordu.

"Hayır,görmedim,efendim.Amabenzatenaşağıyapekinmiyorum."

Sir Henry başını salladı. Sonra bir iki soru daha sordu. Ama artık Edwards'ınanlatabileceğibaşkabirşeyyoktu.

2

Danemouth'daki polis merkezinde Başmüfettiş Harper, Jessie Davis, Florence Small,BeatriceHenniker,MaryPriceveLilianRidgeway'lekonuşuyordu.

Kafaca birbirlerinden biraz farklı olan, aynı yaşlarda kızlardı bunlar. Kimisi topraksahiplerinin, kimisi çiftçilerin, kimisi de dükkancıların çocuklarıydılar. Hepsi de aynı hikâyeyiyineliyorlardı.PamelaReevesogünherzamankigibidavranmıştı.Onlarayalnızcaalışverişedeceğini ve eve daha geç bir otobüsle döneceğini söylemiş, başka da bir açıklamadabulunmamıştı.

BaşmüfettişHarper'in odasında, bir köşede yaşlı bir hanımoturuyordu.Kızlar onun pekfarkında değillerdi. Farketselerdi belki yaşlı kadının kim olduğunumerak edeceklerdi. Onunpolisten olmadığı kuşkusuzdu. Belki de kızlar onun da kendileri gibi sorguya çekilecek birtanıkolduğunusanacaklardı.

Son kız da dışarı çıktı.Harper alnını silerek, dönüpMissMarple'a baktı. Bir soru sorargibiydiamafazlaümitliolmadığıdaanlaşılıyordu.

AmaMissMarplekesinbirtavırla,"FlorenceSmall'lakonuşmakisterim,"dedi.

Başmüfettişkaşlarınıkaldırdı.Amahiçbirşeysöylemeyerekbaşınısalladıvezileuzandı.Kapıdabirmemurbelirdi.

Harper,"FlorenceSmall,"dedi.

Biraz sonra memur yanında bir kızla içeri giriyordu. Florence uzun boylu, sarı saçlı birkızdı. Hali vakti yerinde bir çiftçinin kızıydı. Ağzında aptalca bir ifade vardı. Kahverengigözleriysekorkudoluydu.Elleriniovuşturuyor,sinirlisinirliçevresinebakınıyordu.

Harper,MissMarple'a bir göz attı. Yaşlı kadın usulca başını salladı. Başmüfettiş ayağakalktı."Buhanımsizebazısorularsoracak."Dışarıçıkarak,kapıyıarkasındankapattı.

Florence endişeyleMissMarple'a baktı. Gözlerinde babasının buzağılarını hatırlatan birifadebelirmişti.

MissMarple,"Otur,Florence,"dedi.

FlorenceSmallitaatlibirtavırlabiriskemleyeyerleşti.Farkındaolmadanbirazrahatlamış,endişesihafiflemişti.Polismerkezininoyabancı, insanıkorkutanhavasıdadeğişmişgibiydi.Bununyerinidahabilindikbirşeyalmıştı.Emirvermeyealışıkbirininotoritersesi.

Miss Marple, "Florence," diye başladı. "Pamela'nın öldüğü gün bütün yaptıklarınınöğrenilmesigerek.Buçokönemli.Bunubiliyorsundeğilmi?"

Florencemırıldandı."Evet,anlıyorum."

"Tabiiyardımedebilmekiçindeelindengeleniyapmakistiyorsun."

Kızıngözlerindetedbirlibirifadebelirdi."Tabii."

MissMarple,"İnsanınbildiklerinisaklamasısuçsayılır,"dedi.

Kız,kucağınabıraktığıellerinisinirlisinirliovuşturdu.Birikikezyutkundu.

Miss Marple, "Tabii polisle karşılaştığın için korkuya kapıldın," diye devam etti. "Bunuanlıyorum. Başlangıçta açık açık konuşmadığın için seni suçlu bulmalarından dakorkuyorsun. Hatta belki de o gün Pamela'ya engel olmadığın için her şeyden seni suçlututacaklarını sanıyorsun. Ama cesur bir kız gibi hareket etmen ve her şeyi olduğu gibiaçıklamangerek.Bildiklerinisöylemeyeyanaşmazsan,ozamangerçektentehlikelibirdurumadüşersin.Pek tehlikeli bir duruma.Bu iğrenç bir suç sayılır ve insanı bu yüzdenhapse bileatabilirler."

"Ben...ben..."

MissMarplesertbirsesleonunsözünükesti."Yalandanvazgeç,Florence!Banaherşeyihemenanlat!Pamelaalışverişegitmiyordu.Öyledeğilmi?"

Florencedudaklarınıaralayarak,MissMarple'akesilmeküzereolanbirkuzugibibaktı.

MissMarplesordu."Onunfilmlerleilgilibirişivardı.Öyledeğilmi?"

Florence'ınyüzündenhemrahatladığı,hemdemüthişbirhayranlıkduyduğuanlaşılıyordu.Korkularındanbirandakurtularak,"Ah,evet!"diyeinledi.

MissMarple,"Tahminetmiştim,"dedi."Şimdibanaayrıntılarıaçıkla."

Florence çabuk çabuk konuşmaya başladı. "Ah! O kadar endişeliydim ki! AnlayacağınızPamela'ya hiç kimseye bir söylemeyeceğime dair söz vermiştim. Sonra... Pam'i arabanıniçinde yanmış halde buldular. Çok feci bir şeydi bu. Öleceğimi sandım. Bana sanki suçbendeymişgibigeldi.Onaengelolmalıydım.Amadoğrusuişinkötübiryanıolabileceğiaklımabile gelmemişti. Sonra bana Pamela’nın o gün her zamanki gibi olup olmadığını sorduklarızaman, düşünmeden, "Öyleydi..." dedim. Sonradan başka bir şey söylemedim tabii. Çünküönce böyle konuşmuştum. Ayrıca benim bildiğim bir şey de yoktu. Gerçekten. YalnızcaPam'inanlattıklarınıbiliyordum."

"Pamsananeanlattı?"

"Yoldanotobüsdurağınagiderkenaçıldıbana.Toplantıyagidiyorduk.Pamelabanasırrınısaklayıpsaklayamayacağımısordu.‘Tabiisaklarım,’dedim.Banadilimitutacağımadairyeminettirdi. Toplantıdan sonra Danemouth'a deneme filmi çevirmeye gidecekti! Bir filmprodüktörüyle karşılaşmıştı. Adam yeni dönmüştü. Hollywood'dan. Belirli bir tip arıyordu.

Pam'edetamaradığıtiptebirkızolduğunusöylemişti.AmaPamfazlaümitlenmemesiiçindeuyarılmıştı. Bir kimsenin fotoğrafı çekilmedikçe kesin bir şey söylenilemez." demişti adam."Belki resmi hiç de iyi çıkmıyordur. Filmdeki Berner tarzı bir rol. Bunun için çok genç birigerek."Filmdebirokulöğrencisibiraktrisleyerdeğiştiriyorvebaşarıyaerişiyormuş.Pamdeokul piyeslerinde rol alırdı. Çok yetenekliydi. Prodüktör, ‘Rol yapabileceğini anlıyorum,’demişti. "Ama çok sıkı bir çalışma devresi geçireceksin. Bu işin eğlenceli, kolay bir şeyolduğunusanma.Bütünbunlaradayanabilecekmisin?"Florencesolukalmakiçindurdu.

Miss Marple sayısız roman ve filmlere konu olan bu hikâyeyi dinlerken midesininbulandığını hissetmişti. Pamela Reeves'e da bütün diğer kızlara olduğu gibi yabancılarlakonuşmaması söylenmişti herhalde. Ama film dünyasının göz kamaştırıcı yıldızlarına kimdayanabilirdi.

Florencesözlerinedevametti. "Adamsonderececiddiymiş.Denemefilmibaşarılıolduğutakdirdebiranlaşmaimzalayacaklarınısöylemiş."Amasençok'gençvedeneyimsizsin.Onuniçin imzalamadan önce kontratı bir avukata okutursun," demiş. "Ama bu sözlerimi sakınkimseye tekrarlayayım deme, olur mu?" Pamela'ya babasıyla annesinin bu işe itiraz edipetmeyeceklerini sormuş. Pam, "Herhalde ederler," diye cevap vermiş. Prodüktör o zaman,"Tabii,senin'gibigençbiroyuncuseçildimi,hepböylebirsorunçıkar,"demiş."Amaannenlebabanabununfevkaladebirfırsatolduğunu,ancakmilyondabirböylebirşeylekarşılaşıldığınıanlatınız. Herhalde o zaman yumuşarlar... Ama neyse. Buna daha zaman var. Öncedenemenin sonucunu almalıyız. Ama başarısızlığa uğrarsan sakın düş kırıklığına kapılma."Pam'e Hollywood'u ve Vivien Leigh'i anlatmış. Onun birdenbire Londra'yı kendisine hayranettiğini, bazen insanın böyle bir gecede üne kavuştuğunu söylemiş. Prodüktör, LenvillestüdyolarındaçalışmakveİngilizfilmciliğinicanlandırmakiçinHollywood'danyenigelmiş."

MissMarplebaşınısalladı.

Florence, "Böyleceherşeykararlaştırılmış,"diyedevametti. "Pamela, toplantıdansonraDanemouth'agiderek,adamıotelindebulacaktı.ProdüktörPam'ialıpstüdyoyagötürecekti.Danemouth'daküçükbirdenemestüdyolarıolduğundansözetmiş.Pamoradadenemefilminiçevirecek ve ondan sonra otobüse binerek eve dönecekti. Annesine alışverişe çıkmışolduğunu söyleyebilirdi. Prodüktör, deneme filminin sonucunu ona birkaç gün sonrabildirecekti.Denemefilmibaşarılıolduğu takdirdepatronBayHarmsteitergelipPam'inannevebabasıylakonuşacaktı.

"Tabiibütünbunlarpekhoşumagitti!Hasettençatlayacaktımneredeyse!Pam,toplantıdasakinsakinoturdu.Zatenyüzündenhiçbirşeyinanlaşılmadığınısöylerdikdaima.Sonra,bizeDanemouth'daalışverişedeceğiniaçıkladı.Oaradadabanausulcagözkırptı.

"Onunyoldanuzaklaştığınıgördüm."Florenceağlamayabaşladı."Onudurdurmalıymışım.Ona engel olmalıymışım. Böyle bir şeyin doğru olmayacağını bilmeliydim. Durumu birine

açıklamalıydım.Allahım!Keşkeölsem!"

"Haydi, haydi." Miss Marple kızın omzunu okşadı. "Üzülme. Kimse seni suçlayamaz.Durumubanaaçıklamaklaçokiyiettin."

Birkaçdakikaçocuğuavutmayaçalıştı.

Beşdakikasonra isehikâyeyiBaşmüfettişHarper'a tekrarlıyordu.Harper'ınyüzündeçoköfkelibirifadebelirmişti.

"Kurnazköpek!Benonagösteririm!Buhikayedurumudeğiştiriyor."

"Evet,öyle."

Harperyaşlıkadınayanyanbaktı."Bunaşaşmadınızmı?"

"Hayır,böylebirşeybeklemiyordum."

Harpermerakla, "Nedenokızıseçtiniz?"diyesordu. "Hepsinindeödleripatlamışgibibirhallerivardı.Benaralarındahiçbirfarkdagöremedim."

Miss Marple usulca, "Sizin kızlar konusunda deneyiminiz yok. Yalan söyleyen kızlarkonusunda... Oysa ben bu konuda çok deneyimliyimdir. Hatırlarsanız. Florence yüzünüzebakıyor ve dimdik duruyordu. Tıpkı ötekiler gibi ayaklarını oynatıyordu. Ama o kapıdançıkarkenkendisinebakmadınız.BenoandaFlorence'ınbir şeylergizlediğinianladım.Yalansöyleyenler, rahatladıklarını zamansız belli ederler. Hizmetçim Jabet de öyleydi. Bana ciddiciddipastayı farelerinyediğinianlatırdı.Fakat tamodadançıkarkensevinçlegülerekkendinieleverirdi."

Harper, "Size derin bir minnet duyuyorum," dedi. Sonra da düşünceli bir tavırla ekledi."Levillestüdyolarıha?"

MissMarple sesini çıkarmayarak, ağır ağır ayağa kalktı. "Korkarım artık gitmem gerek.Acelebirişimvar.Sizeyardımedebildiğimeseviniyorum."

"Otelemidöneceksiniz?"

"Evet, eşyalarımı toplayacağım.ÇabucakSt.MaryMead'e dönmeliyim.Orada yapılacakçokişimvar."

OnBeşinciBölüm

1

Miss Marple salonun camlı kapılarından dışarı çıktı. Tertemiz bahçe yolunda sekerekilerledi. Yan kapıdan, papazın evinin bahçesine girdi. Eve yaklaşarak misafir odasınınpenceresinevurdu.

Rahip çalışma odasında pazar vaazını hazırlamakla meşguldü. Rahibin genç ve güzelkarısıçocuğununşömineninönündeemekleyişiniseyretmekteydi.

"Girebilirmiyim,Griselda?"

"Ah, buyurun,MissMarple.ŞuDavid'in haline bakın.Yalnız geri geri emekleyebildiği içinçok öfkeleniyor. Bir yer erişmek istiyor. Çabaladıkça da büsbütün geri geri gidip kömürteknesinegiriyor."

"Pekgüzelbirçocuk,Griselda."

"Fenadeğilsanırım..."Gençanne,kayıtsızbir tavırtakınmayaçalıştı."Tabiionunlafazlailgilenmiyorum. Bütün kitaplar bir çocuğunmümkün olduğu kadar yalnız başına bırakılmasıgerektiğiniyazıyorlar."

MissMarple,"Çokakıllılıkediyorsun,hayatım,"dedi."Şey...Buarabirhayırkurumuadınaeşyaveparatoplayıptoplanmadığınısoracaktım."

Rahibin karısı ona hayretle baktı. Sonra da neşeyle, "Bir sürü kurum var," dedi. "Daimaböyle bu." Parmaklarıyla saymaya başladı. "Kiliseyi Yenileme Fonu, St Giles Misyonu,Kermes,EvliOlmayanAnnelerYardımKurumu, İzciGezintisi,El İşleriGurubu,DerinDenizBalıkçılarınıKalkındırmaKurumu..."

MissMarple, "Herhangi biri olur... diyemırıldandı. "Elimde bir defter kapı kapı dolaşmakistiyordum...Tabiibanaizinverirsen."

"Yine ne işler karıştırıyorsunuz? Bu işin içinde bir iş olduğu kesin. Benden size izin.Kermes'i bahane edin. O her zamanki korkunç şaseler, gülünç toz bezleri, iç sıkıcı çocukelbiselerivebebekbiçimindeki telefonörtüleriyerineparavermeleriniçok isterdim."Griseldakonuğuylabirliktecamlıkapıyagitti."Banaişiniçyüzünüaçıklayamazsınızherhalde?"

MissMarple,"Dahasonraherşeyiaçıklarım,hayatım,"diyerekhızlauzaklaştı.

Genç anne içini çekerek, şöminenin önüne döndü. Oğlunu yalnız bırakma ilkesine iyiceuyduğunubelirtmek içindeçocuğunkarnınaüçkez tosvurdu.David,Griselda'nınsaçlarını

yakalayarak, neşeli çığlıklar arasında genç kadının buklelerini çekiştirmeye başladı. Ondansonrayerdeyuvarlanmayabaşladılar.

Tam o sırada kapı açıldı ve hizmetçi köyün en önemli şahsiyetinin geldiğini haber verdi.Üstelikadamçocuklardandahoşlanmazdı.

"Hanımefendiburada."

Griselda hemen doğrulup oturdu. Bir rahibin karısına yakışacak bir biçimde gururlu vekendindeneminbirtavırtakınmayaçalıştı.

2

Miss Marple elinde siyah kaplı bir defter köy yolunda hızla ilerliyordu. Deftere kurşunkalemle bazı adlar yazılmıştı. Yaşlı kadın dört yol ağzına gelince sola saptı. Mavi Domuzmeyhanesininönündengeçerek,villayayaklaştı.

Bahçekapısındangirerek,ilerledi.Önkapıyagidiptokmağıhızlavurdu.

Kapıyı ona Dinah Lee adlı sarışın genç kadın açtı. Her zamanki gibi dikkatle makyajyapmamıştı. Hatta yüzü pişmiş gibi duruyordu. Zümrüt rengi bir kazak ve gri pantolongiymişti.

MissMarple neşeli bir tavırla, "Günaydın," dedi. "Bir dakika girebilirmiyim?"Konuşurkeniçeridoğruilerledi.

BuyüzdendebirazşaşırmışolanDinahLeekendisinitoplayacakzamanbulamadı.

Miss Marple içeri girdi. "Çok teşekkür ederim." Genç kadına dostça bir tavırlagülümseyerek, bambudan yapılmış bir iskemlenin kenarına dikkatle ilişti. Yine dostça birtavırla,"Bumevsimegörehavapeksıcak,"dedi."Öyledeğilmi?"

Miss Lee, "Evet, öyle," diye cevap verdi. "Evet." Ne yapacağını pek bilemediği için birkutuyuaçarak,konuğunadoğruuzattı."Şey...sigaraiçermisiniz?"

"Çok teşekkürederimamasigara içmem.BenyalnızcagelecekhaftakiKermes'e yardımedipetmeyeceğiniöğrenmekiçinuğramıştım."

DinahLeesankiyabancıdildebirkelimeyitekrarlıyormuşgibi"Kermes..."dedi.

MissMarple,"Rahibinevinde,"diyeaçıkladı."Gelecekçarşamba."

"A!"MissLee'ninağzıbirkarışaçıkkalmıştı."Korkarımben..."

"Hiçolmazsaufakbir yardımdadabulunamazmısınız?Örneğinbeş şilin..."MissMarpleküçükdefteriniişaretetti.

"Ah... Şey... Bunu yapabilirim tabii." Genç kadının rahatlamış olduğu anlaşılıyordu.Dönerekçantasınıkarıştırmayabaşladı.

Miss Marple ise keskin gözleriyle çevresine bakınıyordu. "Şöminenin önüne halıkoymamışsınız."

Dinah Lee dönerek ona hayretle baktı. Yaşlı kadının kendisini dikkatle süzdüğününfarkındaydı.Amabuonuyalnızcabirazsinirlendiriyordu,hepsiokadar.MissMarpledebunufarketmişti.

"Butehlikelibirşeydir,"diyeekledi."Kıvılcımlaruçarvetabanhalısınıyakar."

Dinah, "Ne tuhaf bir ihtiyar," diye düşündü. Ama sonra dostça bir tavırla mırıldandı."Şömineninönündeküçükbirhalıvardı.Bilmiyorumnereyegitti."

MissMarple,"Herhaldeşöyleuzuntüylübirşeyolmalı,"dedi.

Dinah,"Kuzupostu,"diyeaçıkladı."Veyaonabenzerbirşey."Eğlenmeyebaşlamıştı.Pektuhafbirkadındıbuihtiyarcık.Parayıuzattı."Buyurun."

"Ah,teşekkürederim,yavrum."

MissMarpleparayıalarakdefteriniaçtı."Şey...Neadyazayım?"

Dinah'ıngözlerindebirdenbiresertveöfkedolubiranlambelirdi. "Dedikoducucadı,"diyedüşündü."Burayasırfbununiçingeldi.Aklısırarezaletpeşinde."Gençkadınkincibirzevkle,açıkaçık,"MissLee,"dedi.

MissMarpleonadikkatlebakıyordu."BurasıBayBasilBlake'invillasıdeğilmi?"

"Evet. Ve ben de Miss Dinah Lee'yim." Başını geriye atmış, meydan okurcasınakonuşmuştu.Mavigözleriöfkeyleparlıyordu.

Miss Marple hâlâ gözlerini kırpmadan onu süzüyordu. "Belki küstahlık ettiğimidüşüneceksinizama...sizebiröneridebulunabilirmiyim?"

"Küstahlıkettiğinizidüşüneceğim.Hiçbirşeysöylememenizdahadoğruolur."

MissMarple,"Neolursaolsun,"dedi."Yinedekonuşacağım.Sizebuköydekızlıkadınızıkullanmayadevametmenizisöyleyeceğim.Bunuönereceğim."

Dinahonahayretlebakakaldı."Ne...nedemekistiyorsunuz?"

MissMarplesamimibirtavırla,"Kısabirsüresonraköyünanlayışveiyiniyetineihtiyacınızolacak,"diyecevapverdi. "Hakkında iyişeylerdüşünmelerikocanız içindeçokönemli.Eskikafalıkimselerinoturduğuköylerdeevlenmedenbiraradayaşayançiftlereiyigözlebakmazlar.Yanılmıyorsamsankievlideğilmişsinizgibibiraradayaşamaksiziçok

eğlendirdi. Böylece kimse yanınıza yaklaşmadı. Siz de her halde, ‘yaşlı cadılar’ dediğinizkimselerlekonuşmakzahmetindenkurtuldunuz.Amaherşeyerağmenyaşlıcadılardabazenişeyararlar."

Dinahsordu."Evliolduğunuzunasılanladınız?"

MissMarplebuişipekbasitbuluyormuşgibigülümsedi."Ah,yavrum..."

Dinahdiretti."Amanasılanladınız?Yoksa...yoksagidipSomersetHouse'dakikayıtlaramıbaktınız?"

MissMarple'ıngözlerindebiranbirpırıltıbeliripkayboldu."SomersetHouse?...Ah,hayır.Amadurumutahminetmekokadarkolaydıki.Bildiğinizgibiköydeherşeyçabucakduyulur.

Şey... kavgalarınız daha ziyade yeni evlilere yakışacak gibi şeylerdi. Yani... evlenmeden birarada yaşayanlar bu şekilde kavga etmezlerdi. Biliyor musunuz, ‘Bir insanın ancak onunlaevliyseniz can alacak yerinden vurabilirsiniz,' derler. Ben bu sözün doğruluğuna inanırım.Aradayasalbirbağolmadığızamaninsanlardahadikkatlidavranırlar.Kendikendilerine,‘Herşeyçokgüzel,çokmutluyum,'derler.Kendilerinibunainandırmayaçalışırlar.Çünküyaptıklarıhareketi haklı çıkarmak zorundadırlar. Kavga etmeye cesaretleri yoktur. Ben evli çiftlerinkavga etmekten ve... ondan sonra da uygun şekilde barışmaktan ... şey... büyük zevkaldıklarınıfarkettim."Sustugözlerindeneşelivemüşfikbirpırıltıvardı.

"Şey, ben..."Dinahdurakladı.Sonradagüldü.Oturupbir sigara yaktı. "Siz harikasınız!"Sonra sözlerine devam etti. Ama neden saygıdeğer bir çift olduğunuzu itiraf etmeniziistiyorsunuz?"

MissMarple'inyüzündeciddibir ifadebelirdi. "Çünkükocanızıneredeysecinayetsuçuylatutuklayacaklar."

3

Dinahonabakakaldı.Sonradahayretle,"Basil?"dedi."Cinayet?Şakamıediyorsunuz?"

"Hayır,kesinlikle.Gazetelerigörmedinizmi?"

Dinah soluğunu tuttu. "Yani... Majestik otelindeki kızı mı kasdediyorsunuz? Yani... onuBasil'inöldürdüğünümüsanıyorlar?"

"Evet."

"Amasaçmabu!"

Dışarıdan bir araba homurtusu aksetti. Sonra bahçe kapısı çarpılarak kapatıldı. BasilBlakesokakkapısınıardınadekaçarak,içerigirdi.Elindeşişelervardı.

"Cinlevermutaldım.Sen..."Susarakhayretle iskemlesindeciddibir tavırla,dimdikoturankonuğabaktı.

Dinahsoluksoluğahaykırdı. "Odelimi?SeniRubyKeene’iöldürmektensuçlayacaklarınıvetutuklayacaklarınısöylüyor."

"Allahım!" Basil Blake'in elindeki şişeler kanepeye yuvarlandı. Genç adam sendeleyerekilerledi. Bir koltuğu çekerek yüzünü avuçlarına gömdü. Tekrar tekrar, "Allahım... Allahım..."diyordu.

Dinah telaşlakoşarak,gençadamıomuzlarından tuttu. "Basilbanabak!Doğrudeğilbu.Bunakesinlikleinanmam!"

Gençadam,eliniuzatarak,onubileğindenyakaladı."Teşekkürederim,sevgilim."

"Pekiamanedenböyledüşünüyorlar...Senokızıtanımıyordunbile.Öyledeğilmi?"

MissMarple,"Hayır,"dedi."Tanıyordu."

Basil öfkeyle bağırdı. "Sen sus, cadı! Dinah, sevgilim, dinle. Kızı pek tanımıyordum.KendisiylebirikikezMajestik'tekarşılaştım.Yeminederim,hepsibukadar."

Dinah şaşkın şaşkın, "Anlayamıyorum..." diye mırıldandı. "O halde senden nedenkuşkulanıyorlar..."

Basilinledi.Ellerinigözlerinebastıraraksağasolasallanmayabaşladı.

MissMarple,"Şömineninönündekihalıyıneyaptınız?"diyesordu.

Gençadamdalgındalgıncevapverdi."Çöptenekesineattım."

Miss Marple hiddetle homurdandı. "Budalalık etmişsiniz. Büyük bir budalalık: Herhalde

halınıntüylerininarasındakızınelbiselerindendüşmüşolanpayetlervardı."

"Evet.Onlarıbirtürlütemizleyemedim."

Dinahhaykırdı."Nedensözediyorsunuzsiz?"

Basilsomurtkanbirtavırla,"Onlarasor,"dedi."Onunherşeyibildiğianlaşılıyor."

Miss Marple, "İsterseniz onları size ben anlatayım," dedi. "Tabii benimki bir varsayım.Yanıldığım yerler olursa onları düzeltirsiniz, Bay Basil. Sanırım partide... şey... içkiyi fazlakaçırmıştınız. Karınızla şiddetli bir şekilde kavga ettiniz. Arabanıza binerek buraya geldiniz.Villayakaçtavardığınızıbilmiyorum..."

BasilBlakeöfkeyle,"Sabahakarşıikide,"diyecevapverdi."ÖnceLondra'yagitmeyekararvermiştim.Amadışmahallereerişincefikrimideğiştirdim.Dinah'ınpeşimdenburayageleceğinidüşündüm. Etraf iyice karanlıktı. Sokak kapısını açtım ve ışığı yaktım. O zaman... ozaman..."Yutkunaraksustu.

MissMarpledevametti."Birkızınşömineninönündekihalınınüstündeyattığınıgördünüz.Arkasında beyaz bir tuvalet vardı... ve boğulmuştu. O zaman kızı tanıyıp tanımadığınızıbilmiyorumtabii."

BasilBlakebaşını çabucaksalladı. "Hayır.O ilk bakıştan sonrahemendöndüm.Yüzü...şişmiş,morarmıştı.Öleliepeyolmuştu.Vekızburada...benimodamdaydı."Titredi.

MissMarpleşefkatle, "Tabiikendinizdedeğildiniz,"dedi. "İçki içmiştiniz.Aklınızkarışmıştıve sinirleriniz de sağlam sayılmazdı. Paniğe kapıldınız sanırım. Ne yapacağınızıbilmiyordunuz..."

"Dinahneredeyseçıkagelir,"diyedüşündüm.Beniburada,ölüylebirliktebulacaktı.Ölübirkızla. Belki de kızı benim öldürdüğümü sanacaktı. Sonra aklıma bir şey geldi. Bilmiyorumneden, o sırada bana bu pek parlak bir fikir gibi göründü. "Ölüyü yaşlı Bantry'ninkütüphanesinebırakırım,"diyedüşündüm."Oukalabudalabanaheptepedenbakıyor.

Benim sanata fazla düşkün, kadınca tavırlı bir insan olduğumu düşünüyor. Ben onagösteririm.Okendinibeğenmişyaşlıbudalabucezayalayıktır.Şöminesininönündegençbirkızınölüsünübulduklarızamanpekgülünçdurumadüşecek." İçedokunacakbirsamimiyetleaçıklamayaçalıştı."Osıradabirhaylisarhoştum.Bufikirdebanapekkomikgözüktü.YaşlıBantryveölübirsarışın."

Miss Marple, "Evet, evet," dedi. "Küçük Tommy Bond'da böyle bir şey düşünmüştü.Aşağılık duygusu vardı onda. Fazla hassastı. Öğretmeninin hep kendisiyle uğraştığınısöylüyordu.Saatiniçinebirkurbağasakladı.Hayvanöğretmeninüstünesıçradı."Yaşlıkadınbir an durdu, sonra sözlerine devam etti. "Siz de aynı durumdaydınız. Ama tabii cesetlerkurbağalardançokdahaönemlidir."

Basilbirkezdaha inledi. "Sabahleyinayıldım tabii.Veozamandaneyaptığımıanladım.Ödüm patladı. Sonra polis buraya geldi. Polis müdürü de Bantry kadar ukala ve kendinibeğenmişti.Ondançokkorktum.Bunu,adamagayetkabacadavranaraksaklamayaçalıştım.TamosıradaDinahgeldi."

Dinahpenceredenbaktı."Birarabageliyor...İçindeadamlarvar."

MissMarple,"Polissanırım,"dedi.

Basil Blake ayağa kalktı. Birdenbire sessizleşmiş, sakin bir tavır takınmıştı. Hattagülümsüyordu da. "Demek başımız derde giriyor. Pekâlâ. Dinah, hayatım, soğukkanlılığınıkaybetme. Hemen Sims'i bul. O aile avukatımızdır. Sonra anneme gidip ona evlendiğimiziaçıkla. Korkma, annem kimseyi ısırmaz. Sakın üzülme. Kızı ben öldürmedim. Onun içinsonundaişdüzelecek.Anlıyormusunsevgilim?"

Sokakkapısınavuruldu.Basil,"Buyurun,"diyeseslendi.

MüfettişSlackyanındabiradamlaiçerigirdi."SizBayBasilBlakemisiniz?"

"Evet."

"Yanımda, bir tevkif müzekkeresi var. Sizi 21 Eylül gecesi Ruby Keene'i öldürmektensuçluyoruz. Size ihtar ediyorum: söyleyeceğiniz herhangi bir şey ileride davanızdakullanılabilinir.Şimdilütfenbenimlegelin.Sizeavukatınızlakonuşmanıziçinizindeverilecek."

Basilbaşınısalladı.Dinah'abaktıamaonadokunmadı."Allahaısmarladık,Dinah."

Müfettiş Slack, "Amma da soğukkanlı," diye düşündü. Sonra eğilerek Miss Marple'ıselamladı. "Günaydın, efendim." Bir yandan da kendi kendine, "Bu yaşlı kadın çok zeki,"diyordu. "Durumuhemen anlamış.Şöminenin önüne konulan halıyı ele geçirmemiz iyi oldu.Stüdyodakiarabaparkınınbekçisindengençadamınoradangeceyarısıdeğil,saatonbirdeayrıldığını öğrenmemiz de öyle. Bu adamın arkadaşlarının yalan söylemek istediklerinisanmıyorum. İyice içmişlerdi. Blake de ertesi gün onlara keskin bir tavırla partiden on ikideayrıldığınıaçıklayınca,gençadamainandılar.Eh,katilelegeçtiartık!Herhaldedelinintekio.Blake’i asmaz, Broadmoor'a kapatırlar sanırım. Önce Pamela Reeves adlı kızı öldürmüş.Herhaldekızıboğduvesonraarabaylataşocağınagötürdü.SonrayürüyerekDanemotuh’adöndü. Yan sokaklardan birinde kendi arabasını alarak partiye gitti. Sonra yenidenDanemouth'a dönerek Ruby Keene'i alıp buraya getirdi. Kızı burada boğdu ve götürüpBantry'ninkütüphanesinebıraktı.Herhaldeoaradataşocağındakiarabaiçinendişelenmeyebaşlamıştı.Otomobiliyleorayagiderek,arabayıateşeverdi.Vesonraburayadöndü.Delibuadam.Seksvekanarzusu.Neysekibukızkurtuldu.Adamsıksıkkrizgeçiriyorolmalı."

MissMarple'la yalnız kalanDinah, yaşlı kadınadöndü.Kimolduğunuzubilmiyorum.Amaşunuiyiceanlamalısınız.

OKızıBasilöldürmedi."

Miss Marple, "Bunu biliyorum," diye cevap verdi. "Katilin kim olduğunu bildiği gibi. Amabunukanıtlamakkolayolmayacak.Ama... demin söylediğinizbir şeybana fikir verdi.Bununyararı olacağını sanıyorum. Sizin sözleriniz üzerine bulmaya çalıştığım bağın ne olduğunuanladım...Neydio?AllahAllah..."

OnAltıncıBölüm

1

"BengeldimArthur!"BayanBantryçalışmaodasınınkapısınıardınakadaraçarak,sankikraliçeningelişiniilanediyormuşgibibirtavırlakonuşmuştu.

Bantry hemen yerinden fırlayarak, karısını öptü. Neşeyle, "Ah işte bu çok güzel!" diyebağırdı.Sözlerçokuygun, tavrıda fevkaladeydi.AmaBayanBantry,Arthur'leyıllardanberievliydi.Onuniçindekocasınınbuneşelihalinekanmadı.

Hemen,"Birşeymioldu?"diyesordu.

"Hayır,nemünasebet!BirşeymiolmasıgerekiyorduDolly?"

BayanBantrymırıldandı."Aman,nebileyim?Herşeypekgaripdeğilmi?"

Konuşurken mantosunu çıkarıp attı. Bay Bantry mantoyu alarak dikkatle kanepeninarkasınaastı.

Her şey eskisi gibiydi. Ama bir bakıma değildi de. Bayan Bantry'e kocası zayıflayıpsüzülmüşgibigeliyordu.Dahaincelmiş,büsbütünkamburuçıkmıştı.Gözlerininaltındaceplerbelirmişti.Karısınadabakamıyordu.

BayBantryyineneşeyle,"E,Danemouthdaeğlendinmibari?"diyesordu.

"Ah,çokeğlendim!Keşkesendegelseydin,Arthur."

"Buradakiişleribırakamazdım,hayatım.Birsürüşeyvardı."

"Amabudeğişikliksanaiyigelirdi.SonrasenJeffersonlarıdaseversin."

"Evet,evet,zavallı...İyiadamdıro.Pekbüyükbirfelaketeuğramış."

"Bengittiktensonraneleryaptınbakayım?"

"Ah, fazlabir şeyyaptımsayılmaz.Çiftliklere filangittim.Anderson'unevineyenibirdamyaptırtacağız...Artıkdamıntamiredilmesiolanaksız."

"RadfordshireBelediyetoplantısınasılgeçti?"

"Şey...ben...şey...anlayacağınbentoplantıyagitmedim."

"Gitmedinmi?Amasenotoplantıyabaşkanlıketmeyecekmiydin?"

"Şey...Anlayacağın bir yanlışlık olmuş.Dolly.Bana, toplantıyı Thomson'un yönetmesinebiritirazımolupolmadığınısordular.

Bayan Bantry, "Anlıyorum..." dedi. Bir eldivenini çıkararak bile bile kâğıt sepetine attı.Kocası bunu almak için eğildi. Ama kadın sert bir sesle, "Bırak onu," diyerek adama engeloldu."Beneldivendennefretediyorum."

BayBantryonaendişeylebaktı.

Kadınsertsert,"PerşembeakşamıDufflarayemeğegittinmi?"diyesordu.

"A,oyemekertelendi.Ahçılarhastalanmış."

BayanBantryhomurdandı."Budalalar...Peki,dünTaylor’laragittinmi?"

Onlara telefon edip, kendimi iyi hissetmediğimi, kusuruma bakmayacaklarını umduğumusöyledim.Bunuanlayışlakarşıladılar.

BayanBantryöfkeyle,"Ya,demekanlayışlakarşıladılar."diyesöylendi.Masanınyanındakikoltuğaoturarakdalgındalgınbahçemakasınıaldı.Eldivenintekininparmaklarınıtekertekermakaslakesti.

"Neyapıyorsun,Dolly?"

Bayan Bantry, "İçimden eşyaları tahrip etmek geliyor," dedi. Ayağa kalkarak ekledi."Yemektensonraneredeoturacağız,Arthur?Kütüphanedemi?"

"Şey...Ah...Yokcanım...Burasıpekhoş...Sonrasalondavar..."

BayanBantry,"Banakalırsakütüphanedeoturmamızdahaiyiolur,"dedi.

Kocasıyla göz göze geldiler.Bantry dikleşti.Onunda gözleri parlıyordu şimdi. "Haklısın,yavrum.Kütüphanedeoturacağız!"

2

Bayan Bantry öfkeyle içini çekerek telefonu kapattı.MissMarple'ı iki kez aramış, hiçbirseferindedebulamamıştı.EvdedeğildiMissMarple.

Sabırsız bir kadın olan Bayan Bantry yenilgiyi kolay kolay kabul edeceklerden değildi.Sıraylarahibinevine,BayanPriceRidley'e,MissHartnell'e,MissWertherby'eveensonçareolarak da balıkçıya telefon etti. Balıkçı coğrafi konumu nedeniyle köyde kimin neredeolduğunubilirdi.

Balıkçı,"Çoküzgünüm,"dedi."AmabenbusabahMissMarple'ıköydehiçgörmedim.Herzamankigibikomşularıdolaşmadıo."

BayanBantrysabırsızsabırsız,"Bgkadınneredeacaba?"diyebağırdı.

Arkasında biri saygıyla öksürdü. Uşak Lorrimer usulca, "Miss Marple'ı arıyordunuzsanırım,madam,"diyemırıldandı."Kendisişimdibutarafadoğrugeliyor."

Bayan Bantry dışarı fırladı. Ön kapıyı açarak, Miss Marple'ı heyecanla karşıladı. "Seniaramadığımyer kalmadı.Neredeydin?"Omzununüzerindenbaktı. Lorrimerusulcaortadan.kaybolmuştu."Durumfeci!HerkesArthur'üdışlamayabaşladı.Kocamsankibirkaçyılbirdenyaşlanmış.Birşeyleryapmamızgerek,Jane.Birşeyyapmalısın!"

MissMarpie,"Üzülme,Dolly,"dedi.Sesibirtuhaftı.

BayBantryçalışmaodasınınkapısındabelirdi."Ah,MissMarple,günaydın.İyikigeldiniz.Karımdeligibisağasolatelefonetmeyebaşlamıştı."

Miss Marple, Bayan Bantry'nin peşi sıra çalışma odasına girerken, "Size haberi benvereyim,dedim,"diyemırıldandı.

"Habermi?"

"BasilBlake'ibirazöncetutukladılar.RubyKeene'ionunöldürdüğünüilerisürüyorlar."

Bantrybağırdı."BasilBlake!"

MissMarple,"Amakatilodeğil,"dedi.

BayBantry bu söze aldırmadı bile.Hatta belki de bu son sözleri duymamıştı bile. "YaniBlakeokızıboğdusonradaalıpburayamıgetirdi?Cesedibenimkütüphanememikoydu?"

MissMarple, "Cesedi sizin kütüphanenize o koydu," diye cevap verdi. "Ama kızı öldürenBlakedeğil!"

"Saçma!Mademölüyükütüphanemeokoydu,demekkikızıdayineoöldürmüştü.Buikisi

birbirinebağlı."

"Bağlıolmasışartdeğil.BasilBlake,kızıkendivillasındaölübulmuş."

Bantryalayetti. "Pekgüzelbirmasalbu. İnsanbircesetbuldumuhemenpolise telefoneder.Normalbirşeydirbu.Tabiieğerdürüstbirinsansa."

MissMarple,"Ah,"dedi."Amahepimizinsinirlerisizinkikadarsağlamdeğil,BayBantry.Sizeskilerdensiniz,sinirlerinizdeçelikgibi.Yenikuşakbaşka."

Adamherzamankifikriniaçıkladı."Hepsideuyuşuk."

Miss Marple, "Bazılarının başından kötü şeyler geçmiş," diye cevap verdi. "Basil Blakehakkında bir hayli şey öğrendim. Gönüllü itfayecilik yapmış. Hem de daha on sekizyaşındayken. Yanan bir binaya girerek, arka arkaya dört çocuğu kurtarmış. Sonra köpeğialmakiçintekrarbinayagirmiş.Oysaonaevinçökmeolasılığıolduğunudasöylemişler.Basiltam içerideyken, dam çökmüş. Delikanlı enkazın altında kalmış, zorlukla kurtarmışlar. Amagöğsü fenahaldeezilmiş.Bir yıl kadar alçı içinde yatmakzorundakalmış.Ondansonradauzunbirsüreayağakalkamamış.İşteosıradadekorasyonlailgilenmeyebaşlamış."

"Ah..."Bantryöksürdüveburnunusildi."Ben...şey...benimbundanhaberimyoktu."

MissMarple,"Obundansözetmektenhoşlanmıyor,"dedi.

"Şey...Aferin.Böyleolmalı.Odelikanlınınbenimfarketmediğimdeğerliyanlarıvardemek.Ben onun serseriliğe meraklı olduğunu sanıyordum. Ayrıca askerlikten kaçtığına da kararvermiştim. Ne bileyim? İnsanın biri hakkında karar verirken çok dikkatli davranması gerek."BayBantry'ninyüzündemahçupbirifadevardı.Sonrabirdenbireyenidenöfkeleniverdi."Amaocinayetinedenbenimüzerimeattı?"

MissMarple,"Ocinayetisizinüzerinizeyıkmakniyetindedeğildi,"dedi."Obunadahaçokbirşakagözüylebakıyordu.Anlayacağınızosıradaalkolünetkisindeydi."

Bayan Bantry de bütün İngilizler gibi içkiyi fazla kaçıranlara karşı sempati duyardı. "Fitilgibiydi demek? Ah, bir insanın içkiliyken yaptığı hareketlere bakarak karar vermek doğrudeğildir.BendeCambridge'deykenbirgecebirşeyialmışvebiryerekoymuştum...Neyse...Amabubir hayli gürültüye sebepoldu."Kahkahalarlagülmeyebaşladı.Sonradabirdenbirekendisini toplayarak ciddi bir tavır takındı. Şimdi dikkatle Miss Marple'ı süzüyordu. Gözlerizekavedikkatdoluydu."AmasizkatilinBlakeolmadığınıdüşünüyorsunuzsanırım.Öylemi?"

"Bundaneminim.”

"Katilinkimolduğunudabiliyorsunuzgaliba?"

MissMarplebaşınısalladı.

Bayan Bantry heyecanla haykırdı. "Ah, Jane ne harikulade değil mi?" Ama onun bu

sözlerinealdıranolmadı.

BayBantrysordu."E,asılkatilkim?Bunubizeaçıklamayacakmısınız?

Miss Marple, "Bana yardım etmenizi istiyorum," diye cevap verdi. "Kalkıp SomersetHouse'agitmemizgerek.Oradakatilinkimolduğunudahadakesinlikleöğreneceğiz."

OnYedinciBölüm

1

SirHenry’ninyüzündeciddibirifadevardı."Buhoşumagitmiyor."

MissMarple, "Bunun alışılmış şeylerden olmadığını biliyorum," dedi. "Amaemin olmamızgerek,öyledeğilmi?Shakespeare'indediğigibi,‘ikikatlıeminolmak...’Bence,BayJeffersonrazıolduğutakdirde..."

"YaHarperneolacak?Odabuişekarışacakmı?

"Onunbukonudafazlabilgisiolmasıkendibakımındansıkıcıbirdurumyaratabilir.Amasizkendisine imada bulunabilirsiniz. Bazı belirli kimseleri göz hapsine aldırsın... Onların peşineadamtaksın."

SirHenryağırağır,"Evet..."diyemırıldandı."Bununbüyükyararıolur."

2

Başmüfettiş Harper delici bakışlarla Sir Henry Clithering'i süzüyordu. "Şunu iyiceanlayalım,efendim.Banabirimadamıbulunuyorsunuz?"

Sir Henry, "Ben size, arkadaşımın söylediği bir şeyi tekrarlıyorum. O bunu bana gizliceaçıklamış da değil. Kendisi yarın, yeni bir vasiyetname hazırlatmak için Danemouth'da biravukatagidecek."

Başmüfettiş kalın kaşlarını çattı. "Bay Conway Jefferson, bunu damadıyla gelinine deaçıklayacakmı?"

"Buakşamaçıklamakniyetinde."

"Anlıyorum."Başmüfettişdolmakaleminimasasınavuruyordu."Anlıyorum..."diyeyineledi.Sonraokeskinbakışlı gözlerini odadakiöbür insanlarıngözlerinedikti. "DemekBasilBlakealeyhindekidelilleriyeterlibulmuyorsunuz?"

"Sizbuluyormusunuz?"

Başmüfettişinbıyığıtitredi."YaMissMarple?"

İkiadambirbirlerinebaktılar.

SonraHarper, "Siz bu işi banabırakın," dedi. "Benadamlarımagereken talimatı veririm.Kötübirşeyolmayacak.Sizebubakımdansözveriyorum."

SirHenry, "Bir şeydahavar," diyemırıldandı.Bir kâğıt parçasını açarak, bunumasanınüzerindenkaydırdı.

Buseferbaşmüfettişinosakinhalikayboluverdi. "Demekböyle?Şimdimesele tamamiyledeğişti.Bununasılbuldunuz?"

SirHenry,"Kadınlaroldumolasıevliliklerlefazlacailgilenirler,"dedi.

Başmüfettişbaşınısalladı."Özellikleyaşlıkızlar."

3

Arkadaşı içeri girerken Conway Jefferson başını kaldırarak baktı. Haşin çehresinde birgülümsemebelirdi."Onlarasöyledim...Sükunetlekarşıladılar."

"Onlaranededin?"

"‘Rubyöldüğü içinonabırakmakniyetindeolduğumellibinsterlininbanakızıhatırlatacakbir şeye sarfedilmesini istiyorum,’ dedim. ‘Londra'da profesyonel dansözlük yapan kızlarınkalabileceği bir pansiyon açtıracağım...’ Bence insan parasını bundan daha gülünç bir işeyatıramaz.Buyalanımıyutmalarınaşaştım.Sankiböylebirşeyyaparmışımgibi!"Düşüncelibirtavırlaekledi."Biliyormusunokızkonusundadapekaptalcadavrandım.Gülünçbirbunakhalinialmayabaşladığımbelli.Bunuşimdianlıyorum.Güzelbir kızcağızdıo.Amabenondaolmayanbazışeylergördüğümüsandım.KızasankiikincibirRosamund'muşgibidavrandım.Renkleri benziyordu tabii. Ama ne kafaca, ne de yürekçe kızımın eşiydi. Bana şu kâğıdıversene...Çokilgiçekicibirbriçproblemivaronda."

4

SirHenryaşağıyaindi.Kapıcıyabirsorusordu.

"BayGaskellmi,efendim?Birazöncearabasınabinerekburadanayrıldı.Londra'yagitmekzorundaolduğunusöyledi."

"Ah,anlıyorum.BayanJeffersonneredeacaba?"

"BayanJefferson,yatmayaçıktı,efendim."

SirHenrysalonabaktıktansonrabalosalonunadabirgözattı.SalondaHugoMcLean,kaşlarınıçatmış,bilmeceçözüyordu.BalosalonundaiseJosie,teriçindekalmışolanşişmanbir adama kahramanca gülümsüyor, bir yandan da ayağına basmaması için çevik adımlaratıyordu.Şişmanadamınbudanstanpekmemnunolduğubelliydi.YorgunvezarifRaymondisekendisinehiçyakışmayançokpahalıbirelbisegiymişolan,kirlikahverengisaçlı,ağzındansolukalan,cılızvemarizbirkızakavalyelikediyordu.

SirHenryusulca,"Çıkıpyatmalı..."diyemırıldandı.Veyukarıgitti.

5

Saatüçegelmişti.Rüzgarkesilmişti.Ay,durgundeniziaydınlatıyordu.

Conway Jefferson'un odasında, üst üste konmuş yastıklara dayanarak yatmış olanadamınağırsoluklarındanbaşkasesduyulmuyordu.

Penceredeki perdeleri kımıldatacak rüzgar yoktu... Fakat dalgalandılar bunlar... Perdelerbiranayrıldıveayışığındabirsiluetbelirdi.Sonraperdeleryenidenkapandı.Odayineeskisessizliğinebüründü.Amaşimdiiçeridebiridahavardı.

Buyenigelenusulusulyatağayaklaştı.Jeffersonhâlâderinderinsolukalıyordu.

Hiç ses çıkmıyordu. Veya hafif bir gürültü duyulmaktaydı. Bir bas parmakla bir işaretparmağı Jefferson'un derisini yakalamak için uzanmıştı. Öbür elde ise enjektör hazırbekliyordu.

Sonrabirdenbiregölgelerinarasındanuzananparmaklarenjektörtutaneliyakaladı.Ötekikolisebugecekonuğunusıkıcakavramıştı.

Heyecansızbirses,kanununsesi,"Hayır,olmaz,"dedi."Oenjektörübenalacağım."

IşıklaryandıveConwayJeffersonyattığıyerdenöfkeyleRubyKeene’inkatilinebaktı.

OnSekizinciBölüm

1

Sir Henry Clithering, "Ben şimdi kendimi Sherlock Holmes'un Watson'unun yerinekoyuyorum,"dedi."Sizinyöntemleriniziöğrenmekistiyorum,MissMarple."

BaşmüfettişHarper,"Bendeelinizeilkgeçenipucununneolduğunuöğrenmekistiyorum,"diyeatıldı.

AlbayMelchettbaşınısalladı."Yinebaşarıyaeriştiniz!Şuişibaşındananlatsanıza."

Miss Marple en iyi gece elbisesinin mor ipek eteğini düzeltti. Kızardı. Gülümsedi. Pekutandığıbelliydi. "SirHenry'nindeyişiyle ‘yöntemlerimi’pekamatörcebulacaksınızkorkarım.İşinastışu.İnsanlarşukötüdünyayauymayacakkadarsaflarvekarşılarındakineinanıyorlar.Buna polisler de dahil. Kendilerine söyleneni hemen kabul ediyorlar. Ben böyle değilimdir.Korkarım,benoldumolasıherşeyikendikendimekanıtlamayaçalışırım."

SirHenry,"Buolaydadabazışeylertâbaşlangıçtaolduğugibikabuledildi,"diyesözlerinedevam etti. Oysa yalnızca bilinen üzerinde durmak gerekirdi. "Benim farkettiğim gerçeklerşunlardı: Kurban kız pek gençti. Tırnaklarını yiyordu. Ön dişleri biraz çıkıktı. Birçok kızındişleriçocukluklarındateltakılmadığıtakdirdeböyleçıkıkkalır.Çocuklardabutelkonusundaçokyaramazdırlar.Büyüklerinefarkettirmedenbunlarıçıkarıverirler...

"Ama neyse, konunun dışına çıkmayalım. Neredeydim? Ah, evet, ölmüş olan kızabakarkenonaacıdım.Gençbirhayatınyarıdakesilivermesidaimaacıdır.Cesedebakarken,"Bu işi yapan çok kötü bir insanmış," diye düşündüm. Tabii kızın Bay Bantry'ninkütüphanesinde bulunması insanın aklını karıştıran bir şeydi. Yani romanlara yakışacak birşeydibu.Gerçeğebenziyordu.Böyleceortayayanlışbir tabloçıkıyordu.Katilinmaksadıbudeğildi.Tabiibudurumhepimizindeaklınıbirhaylikarıştırdı.Aslındakatil,cesedizavallıBasilBlake'in üzerine yıkmak istemişti. Bu olay ona, daha yakışırdı. Basil cesedi Bay Bantry'ninkütüphanesine bırakması her şeyi geciktirdi. Ve herhalde bu asıl katili de fena haldeöfkelendirdi.

"Aslındao,polisinBayBlake'denkuşkulanmasınıistiyordu.PolisDanemouth'daaraştırmayapacak ve Basil Blake’in kızı tanıdığını öğrenecekti. Genç adamın, başka biriyle ilişkisiolduğu da ortaya çıkacaktı tabii. O zaman polis Ruby'nin buraya Basil Blake'e şantajyapmayaveyabunabenzerbirşeyiçingeldiğinikararverecekti.Gençadamınkızımüthişbiröfke krizi sırasındaboğduğu sonucuna varacaklardı.Sıradan, çirkin, "gece kulübü" tipi diyetanımlayacağımbircinayet!"

"Amatabiiherşeyaltüstoldu.İlgiler,pekçabukJeffersonailesininüzerindetoplandı.Vebelirlibirkimsebunaçokkızdı.

"Size söylediğim gibi, ben çok fesat bir insanımdır. Yeğenim Raymond bana kafamınbulaşık çukurundan farksız olduğunu söyler. Tabii şaka yollu ve sevgiyle. Victoria devrindeyetişen herkesin böyle olduğunu ileri sürer hep. Ben bu konuda yalnız şunu söyleyebilirim:Victoriadevrindeyetişenlerinsandoğasınıiyibilirlerdi.

"Dediğimgibi,böylepisbirkafamolduğu içinolayahemenparaaçısındanbaktım.Yoksakafamatemizmidemekgerek?Evet,paraaçısından.Kızınölümüikikişinin işineyarıyordu.Bu gerçeğe göz yummak olanaksızdı. Elli bin sterlin yabana atılmayacak bir miktardır.Özellikle para sıkıntınız varsa. Ve bu iki kişinin durumu böyleydi. Tabii ikisi de gayet hoş,nazik, iyi kimseler gibi gözüküyorlardı. İnsan onlardan birinin katil olacağına inanamıyordu.Amaböyleşeylerhiçbirzamanbelliolmaz.Öyledeğilmi?

"SözgelimiBayanJefferson.Herkesondanhoşlanıyordu.Amagençkadınınbuyaziyicehuzursuzlaştığı, sürdüğü hayattan bıktığı, tümüyle kayınperinin eline bakmaktan sıkıldığıanlaşılıyordu. Kayınpederinin fazla yaşamayacağını biliyordu. Çünkü doktor bunu kendisinesöylemişti. Yani... gerçeği kabaca açıklarsak... durum iyi olacaktı. Bayan Jefferson oğlunaçokdüşkündü.Vebazıkadınlar tuhafbirbiçimde,çocuklarıuğrunacinayet işlemeninadetamübah olduğunu düşünürler. Ben böyle bir şeyle köyde de bir iki kez karşılaştım.Kadınlar,"AnlayacağınızbunuDaisy için yaptım,Miss," deyipduruyor vebununo çirkinhareketlerinihoşgöstereceğinisanıyorlardı.Tuhafbirdüşüncetarzı...

"TabiiBayMarkGaskell,bence‘favori’ydi.Böylesporcularaözgübirterimkullandığımiçinkusurumabakmayın.MarkGaskellkumarbazdıveanladığımkadarıyladaiyiahlaklıbir insandeğildi. Ama yine de bazı nedenlerden dolayı cinayete bir kadının karışmış olduğunainanıyordum.

"Dediğimgibicinayetnedeniniaraştırırken,parabanaçokönemligözüktü.İştebuyüzdende bu iki kişinin Ruby Keene öldüğü sırada başka yerde olduklarını kanıtlamaları benisinirlendirdi.

"Amakısabirsüresonraoyanmışarababulundu.İçindePamelaReeves'incesedivardı.O zaman durum açıklığa kavuştu. Bu yüzden sözünü ettiğim iki kişinin cinayet sırasındabaşkayerdeolduklarınıkanıtlamalarınındabirdeğerikalmıyordu.

"Şimdi elimde tablonun iki parçası vardı. Her ikisi parça da inanılacak gibiydi amabirbirlerine uymuyorlardı bunlar. Aralarında bir bağ olması gerekiyordu. Ama ben bu bağıbulamıyordum.Cinayetle ilişkisiolduğunubildiğimkimsenincinayet işlemesi içinsegörünürdebirnedenyoktu."

MissMarple düşünceli düşüncelimırıldandı. "Budalalık etmişim.Dinah Lee olmasaydı bu

meseleyidüşünemeyecektimbile.SomersetHouse!Evlilik!Kuşkulular listesineyalnızcaBayGaskell'ı veya Bayan Jefferson'u yazmak yersizdi. Bir de evlilik sorunu vardı çünkü. Buikisindenbirievlendiğiveyahiçolmazsaevlenmeyehazırlandığıtakdirde,ozamanbuevlilikleilgili diğer kimse de cinayete karışmış demekti. Örneğin Raymond, zengin bir kadınlaevlenmesi olasılığı bulunduğunu düşünmüş olabilirdi. Bayan Jefferson'la çok ilgileniyordu o.Sorunum kadını o uyuşuk dul halinden Raymond'un şirinliği ve çekiciliği kurtardı. Gençkadına, Bay Jefferson'un kızıymış gibi davranmak yetiyordu. Ruth’la Naomi gibi... Amahatırlarsanız,Naomi,Ruth'unuygunbirevlilikyapmasıiçinçokuğraşmıştır.

"Raymond’dan başka Bay McLean de vardı. Genç kadın ondan çok hoşlanıyordu.SonuçtaMcLean’leevlenmesiolasılığıdavardı.BayMcLeanzengindeğildi.OmalumgecedeDanemouthyakınlarındaydı.Yani,cinayetiherhangibirkimse işlemişolabilirdi.Öyledeğilmi?

"Tabiibenaslındadurumubiliyordum.Okemirilmiştırnaklaraaldırmakmümkündeğildi."

SirHenry, "Tırnaklarmı?"dedi. "Amakızınbir tırnağı kırılmış, odaötekilerini kesmemişmiydi?"

MissMarple,"Saçma,"diyecevapverdi."Kemirilmiştırnaklarla,dibindenkesilmiştırnaklarbirbirlerindençokfarklıdır!Kızlarıntırnaklarıkonusundabilgisiolanbirkimsebunlarıbirbirinekesinlikle karıştırmaz. Sınıfımdaki kızlara da her zaman söylediğim gibi ısırıp, kemirilentırnaklar pek çirkin durur. O tırnaklar kaçınılmaz bir gerçekti aslında. Ve bunlar ancak biranlamagelebilirdi.BayBantry'ninkütüphanesindekicesetaslındaRubyKeenedeğildi.

"İşte bu da dikkatimizi cinayetle ilgisi olması gereken birinin üstüne çekiyor hemen,Josie’ye. Cesedi Josie teşhis etmişti. O ölünün Ruby Keene olmadığını biliyordu. Bilmesigerekirdibunu.AmaoölününRubyKeeneolduğunusöyledi. Josieçokşaşırmıştı.Cesedinoradabulunmasınahayretetmişti.Bunuhemenhemenbellideetti.Neden?Çünküocesedinaslında nerede bulunması gerektiğini biliyordu! Yani Basil Blake'in villasında bulunmasıgerektiğini. Basil’e dikkatimizi kim çekti? Josie. Kadın,Ruby'nin çantasınaBasil Blake'in birresmini usulca koyuvermişti. Ölü kıza karşı öyle yakıcı bir hiddet besleyen ve cesedebakarkenbilebuöfkesinigizleyenkimdi?Josie!Kurnaz,beceriklihain,duygusuzveparagöz,Josie.

"İşteherşeyehemencecik inanıldığınısöylediğimzamanbunukasdediyordum.HiçkimseJosie'nin cesedin Ruby Keene olduğu iddiasına inanmazlık etmedi. Bu kimsenin aklına bilegelmezdi.Çünkü o sırada ortada genç kadının yalan söylemesi için bir neden yoktu.Dahadoğrusuöylegözüküyordu.Zatenişin ‘neden’kısmıbizihepengelledi.Josie'nincinayetlebirilişkisi olduğu belliydi. Ama Ruby'nin ölümü onun çıkarlarına aykırıymış gibi gözüküyordu.Ben,ancakDinahLeeSomersetHouse’dansözettiğizamanaradakibağıbulabildim.

"Evlilik! Mark Gaskell'la Josie evli oldukları takdirde her şey açıklığa kavuşacaktı. Artık

Mark’la Josie'nin bir ay önce evlenmiş olduklarını biliyoruz. Bunu, Bay Jefferson ölünceyekadargizlitutacaklardı.

"Olaylar dizisini veplanınnasıl uygulandığını izlemekgerçekten çok ilgi çekici oldu.Plankarışık ama yine de basitti. Önce zavallı çocuk, Pamela seçildi. Kıza, film bahanesiyleyaklaşıldı. Bir deneme filmi... Tabii zavallı yavrucak bu teklife dayanamadı. Özellikle MarkGaskellöyleiknaedicibirbiçimdekonuşmuştuki...Pamelaotelegeldi.Markonubekliyordu.Adam, kızı yan kapıdan içeri sokarak, onu Josie'yle tanıştırdı. Kadının, makyajuzmanlarındanbiriolduğunusöyledi.Zavallıyavrucak!Düşündükçefenaoluyorum.

Pamela,Josie'ninbanyosundaoturdu.Kadınonunsaçlarınınrenginiaçtı.Yüzünüboyadı.El veayak tırnaklarınacila sürdü.OsıradaPamela’yabir uyku ilacı daverildi.Herhaldebugazozlu dondurmaya karıştırılmıştı. Pamela kendinden geçti. Herhalde kızı, karşıdaki boşodalardanbirinekoydular.Bildiğinizgibioodalarhaftadabirtemizleniyordu.

"Akşam yemeğinden sonraMarkGaskell arabasına binerek otelden ayrıldı. Genç adam,denizkıyısınaindiğinisöyledisonradan.AmaaslındaarkasınaRuby'nineskielbiselerindenbirigiydirilmiş olanPamela'yı Basil Blake'in villasına götürerek, kızı şöminenin önündeki halınınüzerineyatırdı.Pamelabaygındıamasağdı.Markonuelbiseninkemeriyleboğdu...Hoşbirşey değil bu. Pamela'nın hiçbir şey duymadan ölmüş olduğunu umarım. Açıkçası Mark'ınasılacağını düşündükçe seviniyorum ... Adam Pamela'yı öldürdüğü sırada saat onugeçiyordu.Adamhızlaoteledöndü.Salonagiderekötekileribuldu.HayattaolanRubyKeeneiseosıradaRaymond'lagösteridansıyapıyordu.

"HerhaldeJosieRuby'edahaöncedentalimatvermişti.Ruby,Josie'ninsöyledikleriniyerinegetirmeyealışıktı.Ona,kılığınıdeğiştirmesi,Josie'ninodasınagiderekbeklemesisöylenmişti.Ruby'edeuykuilacıverilmişti.Bu,kızınyemektensonraiçtiğikahveyekarıştırılmıştısanırım.Ruby'ningençBartlett'lekonuşurkensıksıkesnediğiniunutmayın.

"Josiedahasonra ‘Ruby'iaramak için’yukarıçıktı.AmaJosie'ninodasınayineJosie'denbaşkagirendeolmadı.Kadın,Ruby'ioradaöldürdüsanırım.Birenjeksiyonla.Veyabaşınınarkasına vurarak... Josie sonra aşağıya indi, Raymond'la dans etti, Jefferson'la Ruby'ninnerede olabileceğini konuştu ve sonra da yatmaya çıktı. Sabaha karşı Ruby'e Pamela'nınelbiselerinigiydirdi.Kızıyanmerdivendenaşağıyaindirdi.Ogüçlükuvvetli,kaslarıiyigelişmişbir kadın. Josie, George Bartlett'in arabasını aldı. Üç kilometre ötedeki taş ocağına gitti.Arabanın üzerine petrol dökerek tutuşturdu. Sonra da yürüyerek otele döndü. Herhaldezamanı da iyi ayarlamıştı. Sekizde veya dokuzda otele erişti. Ruby yüzünden endişelendiğiiçinerkenkalktığınıdaiddiaetmeyiunutmadı."

AlbayMelchett,"Karışıkbirplan,"dedi.

MissMarple,"Birdansınfigürlerindendahakarışıkdeğil,"diyecevapverdi.

"Herhalde."

Miss Marple, "Josie, her şeye dikkat ediyordu," dedi. "Tırnaklar arasındaki farkları bilegördü. İştebuyüzdenmahsusRuby'nin tırnaklarındanbirini şalına takarakkırmayıbaşardı.BöyleceRuby'nintırnaklarınıdibindenkestiğiniiddiaedebilecekti."

Harper, "Evet, her şeyi düşünmüş o," diye başını salladı. "Ve sizin elinizdeki tek gerçekdelildebirokulöğrencisininkemirilmiştırnaklarıydı,MissMarple,"

MissMarplecevapverdi."Okadardeğil.İnsanlarçokkonuşuyorlar.MarkGaskelldafazlagevezelik etti. Ruby'den söz ederken, "Dişleri neredeyse boğazına kaçacaktı," dedi. "OysaBayBantry'ninkütüphanesindebulunankızındişleriönedoğruçıkıktı."

Conway Jefferson öfkeyle, "O son dramatik final sizin fikriniz miydi, Miss Marple?" diyesordu.

MissMarple itiraf etti. "Evet, açıkçası benim fikrimdi.Emin olmak her zaman iyidir,Öyledeğilmi?"

ConwayJeffersonsertbirtavırla,"Evet,"dedi."Eminolduğumuzusöyleyebiliriz."

MissMarple, "Mark'la Josie sizin yeni bir vasiyetname yapacağınızı öğrendikleri zaman,"diye açıkladı. "Muhakkak harekete geçeceklerdi. Buna mecburdular. Para yüzünden ikicinayet işlemişlerdi. Onun için ellerini üçüncü kez kana bulayabilirlerdi. Tabii Mark'tan hiçkimsenin kuşkulanmaması gerekiyordu. Bu yüzden adam Londra'ya gitti. Nerede olduğunukesinlikleispatedebilmekiçinahbaplarıylabirlokantadayemekyedi.Sonrabirgecekulübünegitti. Cinayeti Josie işleyecekti. Hâlâ Ruby'i Basil Blake'in öldürdüğünü sanmalarınıistiyorlardı.Bay Jefferson'un ise kalp sektesindenöldüğüne inanmalarını.Başmüfettiş banaenjektörde digitalin olduğunu söyledi. Bu koşullar altında bir doktor Bay Jefferson'un kalpsektesinden ölmesini normal karşılardı. Josie balkondaki taştan oyulmuş toplardan biriniyerindenoynatmıştı.Dahasonrabunuaşağıyaitecekti.BöylecedeherkesBayJefferson'ungürültününnedenolduğuşokyüzündenöldüğünüsanacaktı."

Melchett,"Kurnaziblis,"diyehomurdandı.

Sir Henry, "Daha önce sözünü etmiş olduğunuz üçüncü ölüm Conway Jefferson'unkiolacaktıdemek?"diyesordu.

MissMarplebaşınısalladı. "Hayır...BenBasilBlake'ikasdetmiştim.Mümkünolsaydıonuastıracaklardı."

SirHenry,"VeyaBroadmoor’akapattıracaklardı,"diyeekledi.

Conway Jefferson homurdandı. "Rosamund'un ahlaksızın biriyle evlenmiş olduğunubiliyordum. Ama bunu kendi kendime bile itiraf etmeyi istemiyordum. Kızım ona delicesineaşıktı. Bir katile aşıktı! Her neyse... Kadın gibi onu da asacaklar. Mark'ın soğukkanlılığını

kaybederekherşeyiitirafetmesiiyioldu."

Miss Marple, "Josie'nin karakteri onunkinden güçlüydü." dedi. "Zaten plan da onunduaslında. İşin tuhaf yanı Ruby'i buraya kendisi davet etmişti. Bay Jefferson'un Ruby'denhoşlanacağıvekendidurumunutehlikeyedüşüreceğiaklınabilegelmemişti."

Jefferson,"Zavallıkızcağız..."diyemırıldandı."ZavallıRuby..."

Adelaide Jefferson'la Hugo McLean içeri girdiler. Bu gece bayağı güzel duruyorduAdelaide.GençkadınConwayJefferson'ayaklaşarakeliniomzunakoydu.Kesikkesiksolukalarak,"SanabirşeysöylemekistiyorumJeff,"dedi."Hemen...Hugo'ylaevleneceğiz."

ConwayJeffersonbaşınıkaldırarakbiranonabaktı."Yenidenevlenmeninzamanıgelmiştiartık." Sert sert konuşuyordu. "İkinizi de tebrik ederim. Ha, aklıma gelmişken, Addie. Benyarınyenibirvasiyetnamehazırlayacağım."

Gençkadınbaşınısalladı."Ah,evetbiliyorum."

Jefferson, "Hayır, bilmiyorsun işte," dedi. "Sana on bin sterlin vereceğim.Geri kalan isebenöldüğümzamanPeter'ekalacak.Bunanedersin,kızım?"

"AhJeff!"Adelaide'ınsesititriyordu."Çokiyisin!"

"İyibirçocuko.Banakalanşukısasüredeonusıksıkgörmekisterim."

"Göreceksintabii!"

Conway Jefferson düşünceli bir tavırla, "Peter cinayetlere çokmeraklı," diyemırıldandı."Öldürülen kızın tırnağı var onda. Daha doğrusu öldürülen kızlardan birinin. Bundan başkatırnağaJosie'nin şalınınbir parçasıda takılmış.BöylecePeter, katil kadındandabir hatıraalmışoluyor.Onuniçindeçokmutlu."

Hugo'ylaAdelaide,balosalonununönündengeçiyorlardı.Raymondyanlarınageldi.

Adelaideçabucak,"Sanabirhaberimvar,"dedi."Evleniyoruz."

Raymond'un yüzündeki gülümseme kusursuz sayılabilirdi. Cesur, düşünceli birgülümsemeydibu.Hugo'yaaldırmayarakgençkadınıngözlerininiçinebaktı."Çokçokmutluolacağınıumarım."

Genç kadınla Hugo uzaklaştılar. Raymond durmuş, arkalarından bakıyordu. Kendikendine, "Hoşbirkadın,"dedi. "Çok iyivehoşbirkadın.Parasıdaolacaktı...Devonshire'lıStarr'lardan olduğumu yutturabilmek için o kadar da uğraştım... Aman neyse... Şansımyokmuş...Danset,danset,küçükbey."

VeRaymond,balosalonunadöndü...

SON