N° 1489 VAN 10 TOT 17 SEPTEMBER 2015 ¦ WEEK 37: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-650.10.96, ABONNEMENTEN: 02-650.10.80, E-MAIL: INFO@BDW.BE, WWW.BDW.BE

FUTURISTISCH WERKELIJK

WIM VANDEKEYBUS IN GALOP OVER HET WITTE DOEKEn ook: Beirut, Cultures Maison en Art on paper.

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

10 0915

ADVERTENTIE

Bij aankoop van 4 fl essen Fanta® of Sprite® 1.5L/2L

Ontdek de bon en de voorwaarden binnenin

-2€BON

DB121553G5

DB

1349

49I5

ADVERTENTIE

BRUSSEL – U hoeft zich de futuristische luifel op het Rogierplein niet meer te verbeelden. De montage van het geraamte vordert nu heel snel, waardoor u zich voortaan een reëel beeld kan vormen van de omvang van het grote afdak. De luifel zal een diameter hebben van 64 meter, en zal daardoor een beetje boven de Kleine Ring zweven. Op het luifelskelet komen tegen eind dit jaar panelen van plexiglas, waardoor de luifel, tien jaar na de oorspronkelijke plannen, zal kunnen gloriëren bovenop een lichtkoker die natuurlijk licht zal laten schijnen tot in de ondergrondse ruimtes van het Rogierplein. KV

DE KNOPEN DIE DE BRUSSELSE REGERING MOET DOORHAKKEN P. 6-7

Ignazio Cocchierevoetballer en parlementair medewerker

LEES P. 26-27

HET VEGANGEHALTE VAN BRUSSELLEES P. 10-11

STÉPHANE DENÈVEDE NIEUWE CHEF VAN BRUSSELS PHILHARMONIC

LEES P. 20-21

FOTO

: © B

AR

T DE

WA

ELE

BDW 1489 PAGINA 2 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

VAN DE REDACTIE

PragmatismeBurgemeester van Brussel Yvan Mayeur (PS) spreekt (heel vaak) duidelijke taal en dat heeft zo zijn voordelen. Mayeur verdedigt nieuwe ondergrondse parkings in het centrum met het argu-ment dat de Vijfhoek volk met geld nodig heeft om de handel te laten bloeien en die ‘rijken’ komen nu eenmaal niet met de tram of metro.

Laat staan met de fiets of het skateboard. Mayeur gaf de Brussels Summerschool nog mee dat het niet de huidige inwoners zijn die voor een bloeiende handel kunnen zorgen. De uitlatingen van Mayeur hebben sommige lezers van onze website geschokt, en dat is begrijpelijk. Het zijn inderdaad bewoordingen die niet bij een socialist horen, maar Mayeur heeft wel gelijk. De inwoners van het centrum zijn te arm om voor een bloeiende han-del te zorgen. Het zijn klanten uit welgestelde delen van de stad die de handel moeten beklanten en geld naar de stadskas moeten laten vloeien om een sociaal beleid te voeren (of je daar parkings voor nodig hebt, is een ander paar mouwen). De grootstedelijke wer-kelijkheid dwingt eerder tot pragmatisme dan grote ideologische verklaringen.Het is dezelfde zin voor pragmatisme die de Brusselse regering - met de liberale minister van Financiën Guy

Vanhengel (Open VLD) - doet kiezen voor een taxshift: de middenklasse in Brussel houden en de inkomsten voor de regering op peil houden. Het luik opcentie-men op de personenbelasting wordt afgeschaft en ook de gewestbelasting van 89 euro gaat voor de bijl. De agglotaks onroerende voorheffing gaat dan weer omhoog. De voorstellen van Vanhengel bevatten ook het optrekken van de korting op de registratierechten tot 175.000 en één procent jobkorting. Maar een af-schaffing van de woonbonus en de fiscale aftrek van de dienstencheques. MR-parlementslid en notaris Olivier de Clippele vreest alvast dat het optrekken van de korting op de registratierechten in de zakken van de verkopers zal terechtkomen, en de Brusselse Bond voor het Recht op Wonen (BBRoW) vindt de ‘revoluti-onaire’ hervorming van Vanhengel maar slappe kost. De BBRoW vreest dat de voorstellen van Vanhengel geen soelaas bieden voor de modale Brusselaar, de man of vrouw met een laag of bescheiden inkomen. Vanhengel heeft zijn voorstellen gelanceerd, laat nu maar een stevig parlementair debat volgen. Maar laat in ieder geval de gewesttaks van 89 euro en de één procent opcentiemen op de personenbelasting val-len. Ze treffen in grote mate alleenstaanden die wer-ken met een bescheiden inkomen. Natuurlijk heeft de BBRoW gelijk met haar pleidooi voor betaalbare huur- en koopwoningen, ook voor de lage inkomens. Maar omdat de hoofdstad (de belastingen van) de midden-inkomens hard nodig heeft, kiest de regering ook hier voor pragmatisme, en niet meer voor partij-ideologie.

WAUTER MANNAERT

© G

OR

EK

UN

ONDERWIJS > CAMPUS BRUSSEL VERVANGT RUSSISCH DOOR POOLS

‘Pools is een rijzende taal’BRUSSEL – Het Pools wint aan belang in Brussel. De KU Leuven Campus Brussel speelt daarop in. Studenten Toegepaste Taalkunde kunnen vanaf dit academiejaar kiezen voor Pools als tweede vreemde taal, een unicum in ons land.

Volgende week starten de eerste studenten met de optie Pools. Ze combineren die Slavische taal met Nederlands en een Europese taal als Frans, Duits of Engels.Het wordt wellicht een klasje van vijftien à twintig studenten, ver-wacht Remco Sleiderink, campus-decaan van de Faculteit Letteren in Brussel. “Bij de inschrijvingen stellen we vast dat zo’n tien pro-cent van de studenten kiest voor de nieuwe optie. Dat is een mooie score.”

Op welk publiek mikken jullie?Remco Sleiderink: “We mikken in de eerste plaats op Nederlands-talige jongeren die ervoor kiezen om een nieuwe Europese taal te leren, en die belangstelling heb-ben voor de Poolse cultuur en taal. Voorkennis van het Pools is niet nodig. We beginnen vanaf nul. Voorts denken we dat de richting ook studenten met Poolse roots zal aantrekken.”

In Leuven wordt ook Pools gedoceerd, als onderdeel van de richting Slavistiek. Wat is het verschil?Sleiderink: “Slavistiek is een meer historische richting. Bij die studie gaat het over de Slavische talen, Pools en Russisch, maar ook over de geschiedenis, de lite-ratuur en de politiek van de regio. Bij ons komt er ook wel wat poli-tiek aan te pas, maar wij zijn meer gericht op de hedendaagse cultuur en politiek van Polen. En op het huidige Europa. Voorts staat bij ons het Nederlands centraal, en zijn wij meer bezig met communi-catie en vertalen.”

door Danny Vileyn

Het Pools is steeds meer aanwezig in Brussel.

Pools vervangt Russisch op de Campus Brussel. Die optie wordt afgebouwd.Sleiderink: “Inderdaad, en dat na dertig jaar. Maar wij maken deel uit van de KU Leuven. De uni-versiteit probeert te diversifiëren. Op de campus in Antwerpen kan wel nog voor Russisch worden gekozen. In Leuven is er dus Sla-vistiek met de combinatie Rus-sisch-Pools en bij ons combineer je Pools met Nederlands en een Europese taal. Zo heeft ieder zijn profiel. Pools past ook goed bij het internationale karakter van Brus-sel. Polen is in 2004 toegetreden tot de Europese Unie en dat wordt steeds meer voelbaar. Het Pools is steeds meer aanwezig in Brussel. En met het aantreden van Donald Tusk als voorzitter van de Euro-pese Raad zal het belang van het Pools nog toenemen.”

Jullie gaan samenwerken met Poolse universiteiten?Sleiderink: “Zeker, want in Polen floreren de opleidingen Neder-lands. Je hebt er hele grote vak-groepen. Tot nu toe was hier geen equivalent. En dat is wel nodig als je uitwisselingen wilt doen.”

Wie afstudeert, kan terecht als vertaler of tolk. Zijn er an-dere beroepsperspectieven?Sleiderink: “Voor een bedrijf ben je heel interessant als je behalve Nederlands en een andere Euro-pese taal ook vlot Pools spreekt.”

Bettina Hubo

De nieuwe opleiding wordt ingeluid met een openingszitting op dinsdag 22 september, vanaf 10.30 uur. Centrale gast is Jan Miodek, een taalkundige van de universiteit van Wroclaw en volgens professor Sleiderink een bekendheid in eigen land. Hij spreekt over ‘De Poolse taal in het Europese talenlandschap’. Warmoesberg 43, 1000 Brussel.

BDW 1489 PAGINA 3 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

MicroMarché en ViaVia moeten uitwijken

STEDENBOUW > NIEUWE EIGENAAR WIL 31 APPARTEMENTEN NEERZETTEN

B ouwpromotor Bouygues, die het grote pand enkele maan-den geleden kocht, is van plan

om op de plek twee gebouwen met 31 woningen, een winkelruimte en een parking neer te zetten. De bouwaanvraag is ingediend en mo-menteel loopt het openbaar onder-zoek.Het neoklassieke gebouw met ruime koer en hal dateert van 1930. Jaren-lang was het eigendom van de spie-gelfabriek Leys. Die verhuisde in 2010. De nieuwe eigenaar had niet meteen plannen en verhuurde het gebouw - tijdelijk en voor een zacht prijsje - aan Urban Product, de co-operatieve rond MicroMarché. Die begon er op de koer en in de grote

hal met zijn marktjes. Kleinschalige ontwerpers konden er hun artisa-nale producten aan de man brengen.De coöperatieve zocht er ook andere huurders bij. Zo vestigde zich aan de Steenkoolkaai 9 ook het eerste Brusselse reiscafé ViaVia, alsook het jongeren-toerismebureau Use-it, Citizenne, de allochtone holebi-vereniging Merhaba, Cachet en nog enkele andere kleine verenigingen. Voorts zijn er enkele appartement-jes.Use-it is ondertussen vertrokken, naar een kantoortje dichter bij het station Brussel-Centraal.Ook de marktjes vinden niet meer plaats. “De fut was er een beetje uit, het rendeerde ook niet voor de

ontwerpers,” zegt Ludo Moyersoen, bestuurder van Urban Product. De grote hal wordt nu verhuurd aan de MicroFactory, een fablab waar klei-ne ondernemers met boormachines, lasercutters en 3D-printers allerlei producten in elkaar knutselen.

Alle huurders moeten tegen eind juni volgend jaar weg zijn. “We wis-ten dat het een precaire huur was,” zegt Moyersoen. “Anders hadden we het nooit kunnen betalen. Onze be-doeling was om de creatieve onder-buik aan Brussel te tonen. Aanvan-

Reiscafé ViaVia, MicroMarché en een heleboel andere verenigingen moeten verhuizen.

© M

AR

TIN

A K

AU

FM

AN

kelijk zouden we twee jaar kunnen blijven. De huur werd telkens ver-lengd en nu zitten we er al vijf jaar.”Desondanks betreurt Moyersoen dat ze moeten vertrekken. “Het was geweldig om aan de Steenkoolkaai te zitten. Ik denk dat we daar zeker een meerwaarde voor de stad gecre-eerd hebben. Het is sowieso jammer dat zulke plekken in Brussel ver-dwijnen.”

Niet beschermdEven overwoog Urban Product nog om het gebouw zelf te kopen. “Maar dat was niet haalbaar. Wij konden niet opbieden tegen de marktprijs.” Nu moet de coöperatieve dus op zoek naar een nieuwe plek in Brus-sel. “We zoeken opnieuw iets waar mensen kunnen produceren, iets tonen of verkopen en iets drinken.”Ook ViaVia zoekt een nieuwe loca-tie. “We hebben een locatie op het oog, maar het is nog niet rond. En een verhuizing is altijd een risico,” zegt uitbater Johan Van Den Berghe.Terwijl de huurders willens nillens accepteren dat ze weldra nieuwe ho-rizonten moeten opzoeken, zijn de buurtbewoners minder opgezet met de nieuwbouwplannen. “Een heel origineel gebouw van bijna honderd jaar oud verdwijnt en in de plaats komt er banale architectuur,” zegt Jean-François Dumoulin, woord-voerder van het Platform Pentagon. “Helaas is het pand niet beschermd. Toch bekijken we of er mogelijkhe-den zijn om de bouwplannen aan te vechten.” Bettina Hubo

BDWVOORGROND

De ingang van het pand aan de Steenkoolkaai.

BRUSSEL – Het gebouw aan de Steenkoolkaai waar organisaties als MicroMarché, reiscafé ViaVia en Citizenne huizen, wordt afgebroken. De nieuwe eigenaar wil er nieuwbouwappartementen neerzetten. De buurt is not amused.

“Helaas is het pandniet beschermd. Toch bekijken we of er mogelijkheden zijn om de bouwplannen aan te vechten”

“We wisten dat het een precaire huur was”

JEAN-FRANÇOIS DUMOULIN:

LUDO MOYERSOEN:

© B

LA

CK

BIR

DIN

BR

US

SE

LS

Boeren laten tijdens een betoging in Brussel massaal hun onge-noegen blijken aan de Europese leiders over de te lage prijzen voor hun producten. Eindbalans van de protestdag: vier gewonde agen-ten, een hoop vernielingen rond het Schumanplein en een belofte van de Europese Commissie om op korte termijn 500 miljoen vrij te maken voor de zuivelsector.

DE WEEK IN BEELD DOOR IVAN PUT

VOORAL CENTRUM BRUSSEL, SINT-GILLIS EN ELSENE IN TREK

UITGELICHT > ALTERNATIEVE OVERNACHTINGEN BIJ AIRBNB ZITTEN IN DE LIFT

D at  er  vooral  veel  kamers verhuurd  worden  in  de  Vijf-hoek, hoeft niet te verbazen. 

Het  toeristische  hart  van  Brussel klopt  er,  daar  zijn  trouwens  ook de  meeste  hotels  gevestigd.  Onder meer in de Dansaertwijk ligt de con-centratie erg hoog en dat valt des te meer  op  omdat  er  aan  de  overkant van het kanaal erg weinig aanbod is.Verder blijft Airbnb vooral populair net ten zuiden van het centrum, met name  in  Sint-Gillis  en  Elsene.  Zelf benadrukt Airbnb dat het aantal ac-commodaties in heel Brussel groeit.“Ons valt op dat Airbnb in heel Brus-sel  aanwezig  is,  of  het  nu  om  het centrum gaat, of gemeentes als Uk-kel of Elsene. We merken dat Brus-selaars hun hoofdverblijfplaats ver-huren  als  ze  zelf  op  vakantie  zijn,” zegt Nicolas Ferrary van Airbnb.

De  verhuurwebsite  is  opgericht  in 2008, en blijft gestaag groeien. “We zien  een  jaarlijkse  groei  die  blijft toenemen.  Afgelopen  jaar  is  het aantal  kamers  nog  verdubbeld.  We zitten  nu  aan  meer  dan  5.000  ka-mers die te huur zijn in Brussel, en we zijn daar ontzettend blij mee.”Toch is er nog groeipotentieel, geeft Ferrary  toe.  Ter  vergelijking:  in  Pa-rijs  zijn  er  50.000  kamers  te  huur via Airbnb. “Parijs is de populairste stad voor de website, en is natuurlijk ook veel groter.” Brussel heeft ongeveer evenveel ka-mers te huur via de website als We-nen, in Oostenrijk, een stad die vier keer zo groot is als Brussel. ConcurrentieUiteraard heeft de privéverhuur van woningen en kamers een impact op 

BRUSSEL – Het voorbije jaar is het aantal Brusselaars dat een slaapplek verhuurt via de website Airbnb verdubbeld, tot ruim 5.000. Behalve in de Vijfhoek zijn er vooral veel accommodaties ten zuiden van het centrum, in Sint-Gillis en Elsene. Dat blijkt uit cijfers die de redactie van brusselnieuws.be opvroeg.

BDW 1489 PAGINA 4 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

de  Brusselse  hotelmarkt,  al  is  die maar  moeilijk  meetbaar,  zo  zegt Rodolphe  Van  Weyenbergh  van de  Brusselse  hotelassociatie.  “De 5.000  aanbiedingen  op  Airbnb  zijn niet  echt  verifieerbaar  en  transpa-rant,  en  moeten  afgemeten  worden tegenover de 17.000 officiële hotel-kamers  die  Brussel  telt.  De  prijzen van  Airbnb  zijn  30  euro  goedkoper dan  een  hotelkamer,  maar  eige-naars  die  een  kamer  aanbieden  via de website betalen geen sociale ze-kerheids-,  btw-  of  pensioenbijdra-gen. Ook is Airbnb geen aanvulling op  het  Brusselse  hotelwezen,  want de kamers van Airbnb bevinden zich vaak in gegentrificeerde stadsdelen, tegenover de hotels, die eerder cen-traal liggen.”Van Weyenbergh wil echter niet zo ver  gaan  om  een  verbod  te  vragen op Airbnb, maar dringt aan op een legaal  kader  om  concurrentie  een eerlijke kans te geven.

�

� Lore�Quintelier�� en�Christophe�Degreef��

In Parijs zijn er 50.000 kamers te huur bij Airbnb, in Brussel 5.000

WEEKOVERZICHTWOENSDAG�2�SEPTEMBERMOSLIMS�NIET�VERPLICHT�OM�SCHAAP�TE�SLACHTEN. Dit jaar zijn moslims niet verplicht om een schaap te slachten tijdens het Offerfeest. De Raad van Theologen laat ze vrij om te beslissen op welke manier ze het vieren. Daarmee reageert de Raad op de hele heisa rond onverdoofd slachten. Enkele maanden geleden besliste Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) dat het niet langer  is toegestaan onverdoofd te slachten op een tijdelijke slacht-vloer.

WERKLOOSHEID�BLIJFT�DALEN.�Voor de tiende maand op rij is het aantal werklozen in Brussel op jaarbasis gezakt. De werk-loosheidsgraad bedraagt momenteel 18,8 procent, tegenover 21 procent een jaar geleden. Op maandbasis is er wel een stijging, met 1,3 procent. De jeugdwerkloosheid daalt zelfs voor de 27ste maand op rij, met 12,9 procent. Waar de jeugdwerkloosheidsgraad een jaar geleden 28,6 procent bedroeg, is die nu gedaald tot 26,2 procent.

DONDERDAG�3�SEPTEMBERNIEUWE�DIENST�VOOR�UBER. Taxidienst Uber lanceert UberX, een nieuwe dienst die werkt met professionele chauffeurs. In tegenstelling tot die van UberPop zouden zij wel voldoen aan alle wettelijke verplichtingen. Een rit met het luxueuzere UberX komt wel duurder uit. Zo kost een trip van de Grote Markt naar de lucht-haven met UberPop 18 euro, en 27 euro met UberX. De traditionele taxisector is niet opgezet met de recente ontwikkelingen en komt op 16 september op straat. 

VRIJDAG�4�SEPTEMBERAIRBNB�GROEIT. In het Brussels Hoofdstede-lijk Gewest verhuren ongeveer 5.000 mensen hun woning op de website Airbnb. Die website biedt zo een alternatief verblijf voor toeristen aan. Vooral in de gemeenten Brussel, Sint-Gillis en Elsene is het aanbod groot. 

STAKING�NA�AANVAL�OP�MIVB-CHAUFFEUR. Nadat een buschauffeur van de MIVB klappen krijgt van een automobilist, leggen de collega’s van de stelplaats in Haren het werk neer. Het incident vindt plaats op bus 42. De chauffeur wordt afgevoerd met verwondingen aan de rug, maar mag ’s avonds het ziekenhuis alweer verlaten. Zeventien lijnen in het noordoosten van de stad worden getroffen door de staking. 

ZATERDAG�5�SEPTEMBERINZAMELSTOP�VOOR�VLUCHTELINGEN. Na massale solida-riteit met de vluchtelingen in het Maximiliaanpark zijn er voorlopig geen dekens, kleren en voedsel meer nodig. Ook een nabijgelegen depot op de Havenlaan zit ondertussen vol hulpgoederen. Vrijwilli-gers en mensen die met materiaal en vluchtelingen willen rijden zijn wel altijd welkom. Ook kartonnen dozen om de goederen te ordenen kunnen de hulporganisaties goed gebruiken. 

ZONDAG�6�SEPTEMBER�VLIEGTUIG�STIJGT�TE�LAAT�OP�DOOR�TERREURALARM. Vanmiddag is vlucht MS 726 van EgyptAir vertrokken vanop Zaven-tem, een dag later dan gepland. Een terreuralarm ligt aan de basis van de vertraging. Een van de passagiers zou gedreigd hebben dat er iets met het vliegtuig zou gebeuren en werd meegenomen voor ondervraging. Bij de minste twijfel rond de veiligheid neemt de poli-tie geen enkel risico. Na enkele doorgedreven controles beslisten de veiligheidsdiensten het toestel te laten vertrekken. Of de betrokken passagier op de vlucht zit, is niet geweten. 

MAANDAG�7�SEPTEMBER BOERENBETOGING�ZORGT�VOOR�CHAOS. Zo’n 4.800 land-bouwers en melkveehouders verzamelen in de Europese Wijk om betere prijzen voor hun producten te eisen. Ze komen met honderden tractoren. Hoewel de betoging rustig van start gaat, wordt de sfeer steeds vijandiger en moet de politie enkele keren het waterkanon inzetten en traangas gebruiken. Drie agenten raken gewond. Veel landbouwersorganisaties zeggen teleurgesteld te zijn over het ge-bruikte geweld.

DINSDAG�8�SEPTEMBERVERGUNNING�VOOR�REUZESCHERM�DE�BROUCKERE. ClearChannel krijgt een vergunning voor het nieuwe reclamescherm aan het De Brouckèreplein. Het scherm waarop reclameboodschap-pen en stadsinformatie te zien zal zijn, wordt 15 op 8 meter groot. De opbouw begint in oktober en moet in december worden afgerond. Met het reuzescherm creëert Brussel zijn eigen Times Square.�� Samengesteld�door�Ella�Van�Craen

In het rood het Brusselse aanbod van Airbnb, in het zwart het hotelaanbod.

Ik bied basic-preopvang aan. 14 gaan erop in. Ze willen gewoon nt. Tentenkampje te knus blijkbaar. Kritiek stopt hier. Excuses welkom. Dank”

Staatssecretaris voor Asiel Theo Francken (N-VA) reageert cynisch en misnoegd op de povere opkomst van asielzoekers tijdens de eerste nacht van de vooropvang in het WTC III-gebouw. (op Twitter)

Een universiteit van de 21ste eeuw moet de wens naar utopieën legitimeren, de ambitie aanwakkeren om te dromen”

Filosoof en UCL-professor Philippe Van Parijs breekt een lans voor 2016 als jaar van de utopie. Hij doet dat 500 jaar nadat de Engelse humanist Thomas More het boek Utopia publiceerde, waarin hij een ideale staat beschrijft (in Le Soir).

Vrouwen  maken  anders  gebruik  van  de  openbare ruimte  en  het  openbaar  vervoer,  zo  blijkt  uit  vaklite-ratuur  en  genderstudies.  Amazone  vzw  wil  dat  on-der  de  aandacht  brengen.  De  vrouwenorganisatie  laat vrouwen  daarom  tijdelijk  het  metrostation  Madou  in-nemen,  en  nam  daarvoor  kunstenares  Nora  Theys 

MadouceHETWOORD

© A

IRB

NB

“

“

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

onder  de  arm.  Madou  wordt  dus  tijdelijk  Madouce. Kunstenares  Nora  Theys  portretteerde  voor  Madouce vier  vrouwelijke  inwoners  uit  Sint-Joost-ten-Node.  Zo gaf  de  schilderes  hen  tegelijk  het  woord,  want  de  vier personages hebben deelgenomen aan rondetafeldiscus-sies en focusgesprekken rond vrouwelijk gebruik van de openbare  ruimte,  in  opdracht  van  het  Documentatie-centrum Genderbeleid van Amazone, met steun van de MIVB.

KV

BDW 1489 PAGINA 5 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

BELEID > HIEROVER MOET DE BRUSSELSE REGERING KNOPEN DOORHAKKEN

POLITIEKE RENTREE AL IN SEPTEMBERBRUSSEL – Het parlementair jaar is met bijna een maand vervroegd. Op 21 september zal de regering de beleidsverklaring voorstellen. Meteen is ook de politieke rentree vervroegd. De Brusselse regering heeft een vrij rimpelloos jaar achter de rug. Ze zal dit jaar op kruissnelheid moeten komen. Waar zitten de wolfijzers en schietgeweren? Niet in de grote principes maar in de concrete uitwerking op het terrein. Een selectie.

BDW 1489 PAGINA 6 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

Minister-president Rudi Vervoort (PS) heeft in een aantal rentree-interviews duidelijk gesteld waar het op staat het komende jaar: zonder nauwe samenwerking met andere beleidsniveaus kan het Brussels Hoofd-stedelijk Gewest de ‘wereldproblemen’, ge-concentreerd op 165 vierkante kilometer, niet aan. De asielcrisis maakt dit met de winter in zicht pijnlijk duidelijk. Maar dat is evenzeer waar de files het verkeer verlam-men en de economie schade toebrengen. Vervoort maakt wel niet duidelijk hoe hij dat gaat doen. Zijn uithaal over het nieuwe voetbalstadion op Parking C - dat de fede-rale ministers op de eerste rij zullen staan bij de inhuldiging maar geen poot uitgesto-ken hebben noch geld hebben gegeven - is alvast geen goede voorzet. Nochtans zal veelvuldig overleg noodzakelijk zijn: over het voorstadsnet dat steeds maar uitgesteld wordt - de aanzet hiervoor dateert al van de vroege jaren 1990 - en de projecten die met

geld van Beliris worden betaald. Vervoort vreest dat de federale regering het geld van Beliris (nog meer) wil investeren in de federale instellingen die dringend moeten worden opgeknapt zoals bijvoorbeeld de Ja-panse toren. Twee dossiers die volgens Vervoort goed vooruitgaan, zijn twee symbooldossiers: het voetbalstadion op Parking C en het Museum voor Hedendaagse Kunst in het Citroëngebouw. De promotor van het sta-dion heeft Vervoort naar eigen zeggen verzekerd dat mogelijke bezwaarschrif-ten geen vertraging zullen opleveren. Wat het Citroëngebouw betreft zijn er volgens Vervoort wederzijdse garanties, al moeten er nog afspraken worden gemaakt over de vervuiling van de grond. Over de collectie blijft Vervoort mist spuien: hij zegt ideeën te hebben, maar hij houdt ze voor zich.

DV

Wereldproblemen op 165 km2

© B

AR

T DE

WA

EL

E

RUDI VERVOORT

Voor minister Vanhengel (Open VLD) wordt het een druk jaar. Er staan een aantal ingrij-pende fiscale hervormingen op stapel. Zo is er de Brusselse minitaxshift die eerder aangekondigd is. De taskforce van experten heeft haar rapport aan de regering overhan-digd. In het voorstel schaft het Gewest de 1 procent gewestelijke opcentiemen op de personenbelasting af, de zogenaamde ag-glomeratietax. Ook de gewesttax van 89 euro per gezin verdwijnt. In ruil gaat de on-roerende voorheffing met ongeveer 10 pro-cent omhoog.De belastingsverschuiving treft vooral hui-zeneigenaars die niet in Brussel wonen. De Brusselse eigenaar van een woning zou er weinig financieel nadeel van mogen onder-vinden. In de lente 2016 moet de wetgeving klaar zijn, zodat in 2017 de regeling in voe-ge kan gaan.Tegen dan moet er ook duidelijkheid be-staan over hoe de woonbonus er zal uitzien. Vanhengel stelt voor om die af te schaffen, maar om in ruil het ‘abattement’, de kor-ting op de registratierechten voor de eerste woning, fors te verhogen, tot 175.000 euro. Vandaag bedraagt de vrijstelling voor de re-gistratierechten voor een normale woning 60.000 euro.En Vanhengel heeft nog een fiscale hervor-ming in petto. Hij wil de fiscale aftrekbaar-heid van de dienstencheques afschaffen. In ruil wil hij de personenbelasting met een bijkomende 1 procent verlagen. Dat kan sinds de gewesten, via op- en afcentiemen, meer autonomie hebben gekregen in de be-lastingsvoet van de personenbelasting.

Drie taxshifts in één beweging

GUY VANHENGEL

Verder moet ook de begroting 2016 in even-wicht zijn. Er was een begrotingsaanpas-sing verwacht na de paasvakantie maar die is er niet gekomen. Uiteindelijk viel de lagere federale dotatie beter mee dan eerst becijferd. Nu zal de begrotingsaanpassing samen met de begroting worden ingediend. De verschillende kabinetten bekijken tus-sen nu en half oktober op welke departe-menten bespaard zal worden en waar er moet worden geschoven.MR-parlementslid en notaris Olivier de Clippele ziet in de fiscale hervormingen nu al twee problemen. “Natuurlijk is het altijd goed om belastingen te verminderen, maar we willen een totaalbeeld. Eén: een nulvoet voor de aankoop van de eerste woning is in-flattoir voor de woningprijzen. De verkoper zal die korting verrekenen in de verkoops-prijs. Het voordeel is dus voor de verkoper en niet voor de jonge gezinnen. Wij pleiten voor de formule van het Vlaams Gewest waar de registratierechten meeneembaar zijn.”De Clippele betreurt verder dat er niet wordt geraakt aan de successie- en schenkings-rechten. “Die zijn torenhoog in Brussel. Vanhengel zegt altijd dat die inkomsten te veel afhangen van one shots, maar uit de cij-fers blijkt dat die fiscale inkomsten elk jaar stijgen. En in vergelijking met Vlaanderen hinkt Brussel achterop. Daar zijn bijvoor-beeld de schenkingsrechten in de tweede lijn zopas drastisch gedaald. Een neef die van een tante een woning krijgt, is in Vlaan-deren veel beter af dan in Brussel.” SVG

© B

AR

T DE

WA

EL

E

POLITIEKE RENTREE AL IN SEPTEMBER

BDW 1489 PAGINA 7 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

Minister van Leefmilieu en Wonen Céline Fremault (CDH) heeft, als enige minister zonder regeerervaring, nog niet echt laten zien hoeveel ze in haar mars heeft. Noch-tans weegt haar portefeuille zwaar: leefmi-lieu, energie en woonbeleid zijn belangrijke bevoegdheden.In de herfst zal de regering het Lucht-, Ener-gie- en Klimaatplan goedkeuren in een derde lezing. Dat ging afgelopen zomer in openbaar onderzoek. Het tekent een kader uit voor (een deel van) het toekomstig leef-milieubeleid maar heel concreet is het plan niet.Nochtans mag het wel wat ambitie tonen. De Europese Commissie heeft België naar het Europees Hof van Justitie verwezen voor de overschrijding van de fijnstofnormen. Fremault moet, als voorzitter van de nati-onale klimaatconferentie, ook een compro-mis bereiken met de twee andere gewesten over de klimaatdoelstellingen en de finan-ciering ervan. De deadline is krap: begin de-cember is er de Klimaattop in Parijs.Op Leefmilieu is er ook nog het dossier van de energiepremies die Fremault wil hervor-men en dat van de nachtvluchten, een on-going story. Zopas lekte uit dat Hydrobru de waterta-rieven fors wil verhogen, om de broodno-dige investeringen in het verouderde riool-netwerk te kunnen betalen, maar het ziet ernaar uit dat de Brusselse regering hier ‘solidaire’ tarieven zal willen zodat niet ie-dereen dezelfde verhoging te slikken krijgt.

Een trimester om zich te bewijzen

CÉLINE FREMAULT

Minister van Openbare werken en Mobiliteit Pascal Smet (SP.A) krijgt bij de rentree van de Brusselse regering al meteen een netelig dossier op zijn bord. Uber lanceerde, precies op de dag van de eerste ministerraad, Uber X, een nieuwe taxidienst met luxewagens en aan iets hogere prijzen.Dat lijkt toch te wijzen op een kink in de kabel in de onderhandelingen met Uber én met de taxisector over een wettelijk kader waarover de Brusselse regering in februari een principeakkoord had. Smet gelooft dat er eind dit jaar een wettelijk kader kan zijn voor een parallelle ‘vrijere’ taxidienst in Brussel, naast de bestaande gereglemen-teerde taxisector.Het tweede grote moeilijke dossier waar Smet voorstaat, is de renovatie van de Le-opold II-tunnel. Die is erg dringend. Ze zal jaren duren, en zal in die periode de auto-capaciteit op die verkeersas drastisch in-perken. Er liggen twee opties ter tafel maar het wordt hoe dan ook een lastige beslissing waarbij Smet electoraal weinig kan winnen.En dan is er nog het gewestelijk parkeerbe-leid. Dat lijkt helemaal in de soep te draaien. Pascal Smet liet op het einde van de vorige legislatuur, in 2009, met veel moeite een or-donnantie goedkeuren die het gewest meer armslag geeft in het parkeerbeleid en die moet zorgen voor een harmonisering. Twee legislaturen later wil Smet de ordonnantie aanpassen. De wetswijziging is voor deze herfst aangekondigd. De burgemeesters willen meer in de pap te brokken hebben, onder meer over de uitgetekende sectoren en de vrijstellingskaarten. Ze moeten daar-

naast in principe in september hun lokaal parkeerbeleidsplan indienen, na een uitstel van een jaar, maar het ziet er niet naar uit dat dat zal lukken.Ook op vlak van openbaar vervoer zit er voor Smet een omvangrijk dossier in de pijplijn. De MIVB werkt aan een nieuw busplan, bijna tien jaar na het vorige. De Brusselse regering moet dat goedkeuren. Ze moet daarnaast nieuwe bussen bestellen, om dat plan te kunnen realiseren. Dat zijn mogelijk (vervuilende) dieselbussen, maar dan moet het beheerscontract van de MIVB en het Brussels Wetboek van Lucht (Cobrace) wor-den aangepast. Beide beleidsdocumenten laten geen dieselbussen meer toe.Verder zou er ook een doorbraak kunnen komen in de beslissing voor de bouw van de Picardbrug. Veel hangt af van Beliris, het federaal Brusselfonds, dat voor de centen zorgt, maar waar minister Didier Reynders (MR) mee voor bevoegd is. Die is de huidige Brusselse regering, waar de MR is buitenge-houden, niet meteen welgezind. Er moest al maanden een nieuwe bijakte ondertekend zijn door de Brusselse en federale regering maar echt veel schot lijkt daar niet in te komen. Heel veel Brusselse mobiliteitsdos-siers hangen daarvan af. Bijvoorbeeld ook de bouw van een nieuwe metrolijn naar Schaarbeek en Evere. Tot slot werkt minister Smet aan de nieuwe plannen voor de heraanleg van de openbare ruimte tussen de Naamsepoort en Louiza, en van het Schumanplein.

SVG

Harde noten om te kraken

PASCAL SMET

Minister van Economie en Werk Didier Gosuin (FDF) gaat het jeugdgarantieplan dat sinds 1 januari in voege is volgend jaar evalueren en kijken waar het eventueel moet worden bijgespijkerd. Het jeugdgarantieplan biedt iedere jongere de kans om testen af te leggen - ook taaltesten, opleidingen te vol-gen en stage te lopen. De jongeren die dan nog niet aan de bak komen, wil Gosuin een inschakelingstraject aanbieden. Gosuin gaat ondertussen verder de boer op om met nog meer bedrijven contacten te leggen voor sta-geplaatsen. Gosuin: “We moeten de onder-

nemingen blijven sensibiliseren om Brussel-se jongeren de kans te geven stage te lopen.” Dat de jeugdwerkloosheid al twee jaar aan het dalen is, is voor Gosuin geen reden om te triomferen. Om conclusies te trekken is het volgens Gosuin te vroeg. Actiris en de VDAB hebben op 1 juli een samenwerkingsover-eenkomst getekend. Actiris gaat voortaan jonge Brusselaars - ook Franstaligen - naar de VDAB sturen. Dat moet hun kansen op een job in Vlaanderen verhogen.Terwijl het aantal werkzoekende 50-plussers in Vlaanderen en Wallonië daalt, is hun

Jeugdwerkloosheid blijven bestrijden

DIDIER GOSUIN renwerkloosheid stijgt, is het gevolg van fe-derale maatregelen. Ik heb alleen middelen voor de bestrijding van jeugdwerkloosheid. Aan de federale regering zeg ik: geef me de middelen voor 50-plussers.”Gosuin heeft ook de handen vol met de im-plementatie van de bevoegdheden die in het kader van de zesde staatshervorming over-komen. Een voorbeeld: de dienstencheques. Gosuin: “De dienstencheques laten explode-ren kan niet meer, we hebben daar de mid-delen niet voor gekregen van de federale re-gering. Ook moeten de banen echt wel naar laaggeschoolde Brusselaars gaan. Dat is de essentie van het systeem, maar dat vergt een betere omkadering.”Wat de bevoegdheid Economie betreft gaat Gosuin samen met de sociale partners ver-der met het rationaliseren van de verschil-lende instrumenten. Een studie van de KU Leuven moet daarbij helpen.

DV

aantal in Brussel gestegen van 3.800 in 2004 tot 23.000 tien jaar later. Parlementslid Elke Roex (SP.A) die vanop de parlementaire banken de be-voegdheid Werk opvolgt, wil dat Gosuin een plan voor 50-plussers opstelt. Gosuin: “Dat de oude-

In het woonbeleid zal Fremault blijvend moeten inzetten op de bouw van extra wo-ningen en kan ze aan de slag met de wetge-ving op huurcontracten waar het Brussels Gewest voortaan bevoegd voor is.

SVG

© B

AR

T D

EW

AE

LE

© M

AR

C G

YSE

NS

© B

EC

I

I n dit afgelegen stukje van de In-dustrielaan  in  Anderlecht  heeft Citydev.brussels  de  beschikbare 

grond  in  bedrijfsterreinen  opge-deeld. De grond blijft eigendom van de  Gewestelijke  ontwikkelings-maatschappij,  en  wordt  door  de bedrijven  voor  zestig  jaar  gehuurd. “Aangezien onze gebouwen in Vorst te klein waren geworden, was ik op zoek naar een  terrein om te kopen. Maar  in Brussel  is er bijna geen in-dustriële  bouwgrond  beschikbaar, en  dus  heb  ik  voor  deze  oplossing geopteerd,”  begint  algemeen  direc-teur  van  RVB  Alain  Gillieaux.  “Al ben ik nu we hier een jaar zitten erg blij  met  deze  keuze.  Want  het  geld dat  we  niet  moesten  investeren  in het  terrein,  kon  naar  de  productie gaan. En het gebouw zelf konden we volledig afstemmen op onze noden, en in lijn met het bedrijf een moder-ne uitstraling geven.” Hoewel  het  niet  eenvoudig  was, wilde  Gillieaux  koste  wat  het  kost in  Brussel  blijven.  “Ik  hou  niet  al-leen  persoonlijk  van  het  Brussels Hoofdstedelijk  Gewest,  maar  het draagt ook bij aan de dynamiek van ons bedrijf. In Brussel gevestigd zijn faciliteert het werkproces, zowel na-tionaal  als  internationaal.  Want  bij Amerikanen  is Brussel vaak beken-der  dan  België.  Daarnaast  vind  ik het  ook  belangrijk  om  industrie  in de stad te houden, en zo toch twintig mensen werk te geven.”

Hoogtechnologisch handwerk Dat  innovatie  integraal  deel  uit-maakt van het DNA van RVB, blijkt ook  uit  de  ontstaansgeschiedenis. “Het  bedrijf  is  in  1935  opgericht door  Gaston  Van  Bastelaere,  die met  zijn  Robinetterie  Van  Baste-laere  de  allereerste  kraan  op  de markt  bracht  die  je  kon  openen  en sluiten met een kwartdraai. Tot dan moest  je  altijd  enorm  lang  aan  een kraan  draaien.  Die  techniek  vind  je nog  steeds  in  de  series  ‘1920-21’ en ‘1935’ die onze stichter zelf ont-worp,” stelt Gillieaux. “In tegenstel-ling  tot  andere  fabrikanten  werkt RVB voor deze modellen nog steeds met  dezelfde  mallen,  waardoor  de kranen  écht  retro  zijn  en  authen-tieker  aanvoelen,”  stelt  designer  en artistiek  directeur  Alain  Berteau. “Al  is  het  binnenwerk  natuurlijk wel  mee  geëvolueerd  met  de  tijd.”Om aan de nieuwste technologische 

ANDERLECHT – Dat de politiek van Citydev om bedrijven in de stad te verankeren, vruchten afwerpt, blijkt onder meer uit het verhaal van RVB en Cruso. Voor hun designproducten combineren de twee doelbewust traditionele knowhow, handwerk en hedendaagse technologie. Zo creëren ze niet alleen een authentiek kwaliteitsvol Belgisch product, maar ook werkgelegenheid.

ECONOMIE > RVB EN CRUSO STIMULEREN WISSELWERKING DESIGN, AMBACHT EN TECHNOLOGIE

MADE IN BELGIUMeisen te kunnen voldoen en verder te kunnen  innoveren  kocht  Gillieaux recent  enkele  ultramoderne  ma-chines  aan.  “Alles  is  computerge-stuurd, ook het afstellen van de di-amantboren. Precisie  is  van  uiterst belang  in  deze  sector.  Bovendien kunnen  die  machines  tijdens  het weekend op eigen kracht verder blij-ven draaien. Via een applicatie kan je  de  productie  perfect  opvolgen, waar je ook bent,” stelt Gillieaux. “Al hechten we tegelijk veel belang aan de savoir-faire. Zo is de oudste van onze  twintig  werknemers  al  bijna veertig  jaar  in  dienst.  Dankzij  die diepe artisanale kennis van de ma-terialen  en  technieken  weet  hij  de machines  perfect  te  besturen.  Bo-vendien gebeurt een groot deel van de afwerking nog met de hand: het polijsten, bronzeren of assembleren van de verschillende onderdelen tot één  geheel.  Daarnaast  worden  alle kranen  stuk  voor  stuk  uitgebreid getest voor ze naar de klant vertrek-ken.”RVB  produceert  hoofdzakelijk  kra-nen  voor  de  residentiële  markt  – met  onder  meer  de  productie  van alle  collecties  voor  het  Belgische interieurmerk  Flamant,  maar  ook het  kraanwerk  voor  bijvoorbeeld ziekenhuizen  blijft  een  belangrijk productieonderdeel.  “In  het  Eras-musziekenhuis  zijn  onze  kranen, die in de jaren zeventig zijn geïnstal-leerd,  nog  steeds  in  gebruik.  Door technische  innovatie genieten onze kranen van een veel langere levens-duur. En als er dan toch iets defect is,  dan  wordt  dat  onderdeeltje  ge-woon  in ons atelier vervangen. On-langs  is  er  zo  bijvoorbeeld  nog  een klant  langsgekomen met een kraan die maar  liefst  vijftig  jaar oud was. We  hebben  hem  meteen  kunnen helpen,  en  er  zo  voor  gezorgd  dat hij  zijn badkamer  in originele staat kon herstellen zonder zware kosten. Dat  kan  bijvoorbeeld  niet  als  je  in China of India produceert, of bij een multinational.  In die flexibiliteit en dat maatwerk ligt onze toegevoegde waarde.  Dat  geldt  trouwens  ook  bij de bestelling. Want door ons uitge-breide  kleurenaanbod  kunnen  we onze kranen sterk personaliseren.”“Sinds  Alain  Gillieaux  een  kleine tien  jaar geleden aan het hoofd van de  enige  kranenproducent  van  Bel-gië  kwam,  is  het  bedrijf  erin  ge-slaagd  om  hun  traditionele  kennis te  combineren  met  hoogtechno-logische  machines,  en  zo  een  in-novatieve,  hedendaagse,  coherente en  tegelijk  betaalbare  collectie  uit te  bouwen,”  stelt  Alain  Berteau. “Aangezien onze kranen binnen het hogere  marktsegment  een  concur-rentiële prijs hebben, is de productie in  België  voor  klanten  steeds  meer het  doorslaggevende  element  om voor  RVB  te  kiezen,”  vult  Gillieaux 

© R

VB

BDW 1489 PAGINA 8 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

ALAIN GILLIEAUX: “Ik vind het belangrijk om industrie in de

stad te houden, en zo toch twintig mensen werk te geven”

Techniek en design gaan hand in hand in de moderne fabriek. Ontwerpers, ingenieurs en ambachtslui gaan constant in dialoog. Met onder meer ‘Factory’ voor Flamant (boven) en ‘Andrew’ van co.studio als resultaat.

Om de vereiste precisie te kunnen garanderen kocht Gillieaux enkele ultramoderne machines aan.

Door met massief hout uit eigen streek te werken wil Cruso een authentiek product maken.

© R

VB

© R

VB©

RVB

© C

RU

SO

© C

RU

SO

© R

VB

ADVERTENTIE

aan. “Niet alleen in eigen land, maar ook in de buurlanden en bijvoorbeeld Saoedi-Arabië.  Klanten  appreciëren onze  mix  van  technische  én  estheti-sche innovatie, en weten dat we enkel met  hoogstaande  kwaliteitsmateria-len  werken.  Dankzij  onze  deelname aan internationale beurzen is ons ex-portgedeelte de laatste jaren gestegen tot 20 procent van onze totaalomzet.”

Jong geweldOok  Olivier  Stévenart  wil  met  zijn jong designbedrijfje Cruso – genoemd naar  de  avonturier  Robinson  Cru-soe  -  in  de  eerste  plaats  authentieke producten  maken  die  een  lang  leven beschoren  zijn.  “Na  mijn  studies marketing  heb  ik  uit  passie  voor  het ambachtelijke  een  cursus  houtbe-werking  en  meubelmakerij  gevolgd. In  september  2014  heb  ik  de  eerste producten,  een  tafel  en  enkele  pla-teaus,  gelanceerd.  Intussen  ben  ik bezig met de realisatie van een stoel. Die producten ontwikkelde ik in nauw overleg met Brusselse designers, res-pectievelijk Jean-François d’Or en Be-noit  Deneufbourg.  Net  als  ik  willen ze net dat stapje verder gaan,” vertelt Stévenart. “Met Cruso wil ik hun uni-versum  versmelten  met  dat  van  de ambachtsman.”Daarnaast  hecht  Stévenart  veel  be-lang aan transparantie. “Om mensen te overtuigen van het product moeten ze het kunnen vertrouwen. Ze moeten weten wie het ontworpen en geprodu-ceerd heeft, maar ook met welke ma-terialen het gemaakt is. Daarom werk ik nooit met samengestelde materia-len, maar enkel met échte materialen als massief hout, staal of textiel. Bo-vendien zou ik bijvoorbeeld nooit teak gebruiken, maar alleen hout uit onze eigen contreien. Dat is niet alleen bij-zonder kwaliteitsvol, maar zo vermijd ik ook onnodig transport.”“Voorlopig huis ik met Cruso bij Ven-dredi,  de  schrijnwerkerij  en  meubel-makerij van mijn vader die sinds 1983 bestaat.  Maar  als  ik  zelf  een  atelier open, dan zal dat – hoewel ik uit Wa-ver afkomstig ben  - zeker  in Brussel zijn.  Hoewel  het  misschien  niet  het meest rendabel  is, vind  je alle basis-materialen  in  de  omgeving  en  vormt ook de hulp van het gewest en Citydev een extra stimulans. Bovendien is het belangrijk om onze goede savoir-faire in  stand  te  houden.  Steeds  meer  be-drijven komen terug naar Europa, en zelfs naar ons eigen land. Het  is dus belangrijk  om  jongeren  aan  te  spo-ren  om  zo’n  ambachtelijk  meer  tra-ditioneel beroep aan te  leren, zonder daarbij de vernieuwing uit het oog te verliezen.  Bij  Vendredi  voeren  we  op dat  vlak  ook  een  actieve  politiek.  De jongeren leren er de kneepjes van het vak van de oude garde. Bovendien vin-den steeds meer jongeren de weg naar zo’n jobs, want ze geven hen gewoon veel  meer  voldoening  dan  een  hele dag aan de band te staan.”��� Elien�Haentjens�

In het kader van Design September houdt RVB (Industrielaan 137, Anderlecht) opendeur op 12 en 14 september, telkens van 10 tot 16 uur. Cruso (Industrielaan 141, Anderlecht) zet haar deuren op 19 september van 10 tot 18 uur open voor het publiek.

P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Toegegeven, uw commentator had stellig de indruk dat het Nederlands er de jongste jaren op vooruit was gegaan in Brussel. U herinnert zich misschien nog vroegere exemplaren van deze rubriek, waarin letterlijk passages uit officiële Nederlandstalige communicatie werden over-genomen. Jarenlang hebben we zulke e-mails of persberichten van het Brusselse stadsbestuur niet meer ontvangen. Het kan ook zijn dat uw commentator natuurlijk van zijn Vlaamse plui-men verloren heeft.

Tot gisteren. Na een verdiende rust bijt Brussels cultuurschepen Karine Lalieux (PS) de spits af. Leest u even mee: “Gedurende één week zullen de artiesten, bijééngebracht door het Collectif Propaganza, aan hun liften hangen om kleur te brengen in de Naamsestraat. Aangevoerd door Karine Lalieux, Schepen van Cultuur van de Stad Brussel, komt dit artistieke project tot stand door de besluiten die werden opgesteld door Atrium. Het gewestelijke agentschap heeft immers vastge-steld dat de Naamsestraat mag worden opgefleurd omwille van zijn handelszaken maar ook voor zijn culturele en historische identiteit.”

De vertaaldienst van schepen Lalieux hangt - dunkt ons - echt goed aan de lift, want het gaat nog verder: “Ondanks de serieuze troeven heeft de Naamsestraat veel moeite om de toevloed aan klanten van aanpalende wijken naar zich toe te trekken. Na talrijke onderzoeken bij de hande-laars en gebruikers in de wijk is het idee ontstaan om een stedelijk ontwerp in de Naamsestraat in te voeren. In dit kader heeft het project Street art-wandeling, bedacht door de Schepen van Cultuur, Karine Lalieux, ons bekoort door zijn toepasselijk-heid en zijn samenhang. Wij hebben dit simpelweg ondersteunt door onze kennis van de wijk te delen en de Stad Brussel en de mensen van de wijk samen te brengen.”

Uw commentator is ook bekoort door de weinige moeite die hij heeft moeten doen om deze rubriek te vullen. Scheelt hem in tijd. Wij hopen van ganser harte dat Karine Lalieux nog meer stedelijke ontwerpen invoert. Mét kunstenaars die aan liften hangen.

In deze tijden moet geld goed besteed zijn, ren-deren, succes met zich meebrengen, en bovenal transparant geïnvesteerd worden. Oormerken heet dat met een modern woord; net zoals die oranje plasticjes die in het oor van een koe worden geniet. 

Hulde daarom aan de dakloze die zichzelf op deze manier als mens heeft heruitgevonden door aan de Naamsepoort verschillende bedel-bekertjes neer te zetten, afzonderlijk met bord-jes waarvoor het geld dat u afgeeft zal dienen. Geoormerkt, quoi. Een opsomming: XTC, LSD, baise, manger. De essentie van een zwervend bestaan. Geef die man een belastingformulier. 

De Brouckère wordt echt Times Square, net zoals Brussels burgemeester Yvan Mayeur (PS) wil. Volgende maand komt er namelijk een huizenhoog LED-scherm aan het Muntcentrum, u weet wel, dat grijze geval in de vorm van een +. Het Brusselse stadsbestuur zal op dat scherm reclame toelaten, voor 60 procent, en 40 procent zullen boodschappen van algemeen of minder algemeen stadsnut zijn. Waarom dat scherm er moet komen? “Omdat het huidige scherm niet genoeg opvalt,” zegt Brussels schepen Alain Courtois (MR) in La Libre Belgique. En omdat het Muntcentrum “mérite un certain habillage”. 

BDW 1489 PAGINA 9 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

ADVERTENTIE

In toep. van art. 5.2.6. V

CR

O: V

g - W

g - g

dv - g

vkr - Vv. E

PB

-attest beschikb

aar binnen 6 m

aanden na voorlop

ige op

levering.

KIJKDAGZONDAG 13 SEPTEMBER VAN 14-18U

Bekijk ons volledige aanbod op www.matexi.be/vlaamsbrabant

DILBEEK RUMOLDUS Rumoldusstraat (Kelegemgaarde 5)

VILVOORDE 4FONTEINEN infokantoor: Steenkaai 44, naast De Kruitfabriek

Regiokantoor Vlaams-BrabantMedialaan 24 - 1800 Vilvoorde

T 02 270 07 45www.matexi.be - vlaamsbrabant@matexi.be

KRAAINEM BOOMGAARDSTRAAT Boomgaardstraat 16a-16b

BEZOEK ONZE

BUURTENOP 13 SEPT

150907_ADV_DE STREEKKRANT-B5_Brussel deze week_126X181.indd 1 27/08/2015 15:23:32

Kunnen fietsers een stad veranderen? Steden wereldwijd worden nog steeds bedacht voor de auto, maar we voelen ook een nieuwe wind. De documentaire Bikes vs Cars laat activisten, denkers en auto lobbyisten aan het woord uit Los Angeles, Toronto, São Paolo en Kopenhagen. De docu toont ons de stilstand op de wegen en de kansen voor steden als ze de auto niet meer centraal stellen. De filmvoorstelling wordt ingeleid door Pascal Smet (Minister van Mobiliteit) en Ans Persoons (Schepen Stad Brussel)

Bikes vs Cars 17.09.2015 - 20:30 - Beursplein

(Bij regenweer in rits-café)

GratisvertoninG

in open luCht

HET VEGANGEHALTE VAN BRUSSEL

BRUSSEL - De waarheid achter koemelk en ei. Het is een vaak gehoorde reden om, of u nu flexitariër of vegetariër bent, veganist te worden. Maar is een veganist in Brussel als een Englishman in New York? BDW zocht uit hoe deze legal aliens zich beredderen.

H et woord veganisme werd in 1944 in Engeland uitgevon-den door Donald Watson en 

zijn vrouw Dorothy die hiermee een leven  met  meer  mededogen  voor-stonden.  Watson  overleed  in  2005 op  95-jarige  leeftijd  na  een  leven van meer dan 80 jaar als vegetariër en meer dan 60 jaar als veganist. Hij richtte The Vegan Society op die ve-ganisme  vandaag  definieert  als:  “a way of living which seeks to exclude, as far as possible and practicable, all forms of exploitation of, and cruelty to, animals for food, clothing and any other purpose.”  Niet  zozeer  een  di-eet, dan wel een levenswijze dus.In  Europa  gelden  Berlijn,  Praag  en Gent als meest vegan/veggie-vrien-delijke  steden.  Daarom  trokken  we naar  het  eerste  Belgische  Vegan Summer  Fest  in  Gentbrugge  op  23 augustus.  Als  liefde  door  de  maag gaat, dan maakten de lekkere, voed-zame en mooi ogende wraps, vegan burgers,  quinoa-slaatjes  en  raw  bi-tes  het  moeilijk  om  aan  veganisme te  weerstaan.  Bovendien  waren  er sterke  aanwijzingen  dat  je  leven niet voorbij is als je plantaardig eet, want er was taart,  ijs en chocolade. Ook leervrije schoenen en tassen, en dierproefvrije  cosmetica  en  verzor-gingsproducten  om  niet  te  hoeven inboeten aan levenskwaliteit.Voor  het  organiserende  BE  Vegan, dat  nog  maar  sinds  1  november  - Wereld Vegan Dag - bestaat, waren de 3.000 bezoekers een succes: “Net zoals  EVA  (Ethisch  Vegetarisch  Al-ternatief ) een tiental jaar geleden de term vegetarisme in België wilde in-

burgeren, willen wij dat met de term veganisme doen,” zegt Tim Bruneel. “EVA  richt  zich  meer  op  vlees  ver-minderen, wij ondersteunen het op-komende veganisme. Kijk maar naar de kookboeken die verschijnen.”Tobias Leenaert, oprichter van EVA en nu van theveganstrategist, zei in een  voordracht:  “De  toekomst  zal veganistisch  zijn,  het  is  een  kwes-

tie  van  tijd.  Al  wil  je  natuurlijk  dat mensen vegan worden om de juiste reden, toch is het goed dat mensen ervaren dat je lekker, gezond en ge-varieerd  kunt  blijven  eten.  Dan  zal de  gruwel  om  het  dierenleed  wel volgen.  Veel  meer  mensen  vinden stierengevechten verwerpelijker dan vlees  en  zuivel  consumeren  omdat ze  zelf  niets  te  verliezen  hebben, mochten die worden afgeschaft.”

Vrolijke bloggersOmdat  veganisme  op  straat  niet meteen  in  het  oog  springt,  gebeurt de  zoektocht  naar  veganistisch Brussel  eerst  via  internet,  waar vegans  en  veggies  elkaar  vinden 

(bovenop  het  liedje  ‘Vegan  myths debunked’  van  Jonathan  Mann  en Ivory King). Een van de eerste web-pagina’s  die  we  vinden,  is  die  van Brussels Vegan en ze valt op door de mandala-achtige  composities  van fruit en groenten en de schilderach-tige smoothies. Drijvende kracht er-

in Brussel. Hier hoeven broodbeleg, sauzen of muesli dus niet meer ge-controleerd  op  dierlijke  ingrediën-ten:  Vegasme  in  Elsene  en  VegAn-ne’s  Shop  in  Schaarbeek.  “Vroeger deed  ik  zelf  mijn  inkopen  via  in-ternet,”  zegt  Anne  Parmentier  van VegAnne’s  Shop.  “Je  hebt  uiteraard de  vleesvervangers  in  warenhuizen en  biowinkels,  maar  daar  is  verder weinig  keuze  en  veel  kaasvervan-gers vind je er niet (in het Frans faux-mage red.). Ik was al lang vegetariër en ik wist dat de melkproductie ge-linkt was aan de vleesindustrie  (zie inzet).  Veganist  worden  was  voor mij ophouden in hypocrisie te leven. Dieren hebben geen zin om te lijden noch om als maaltijd  te dienen. Ze willen in leven blijven, net als onze huisdieren.  Vlees  en  zuivel  consu-meren we uit gemak of omdat som-mige dokters nog altijd beweren dat je het nodig zou hebben. Carnivoren willen  zich  ook  koste  wat  het  kost rechtvaardigen (meer info: TED-talk Beyond carnism en Why we love dogs, eat pigs, and wear cows (2011) van Melanie Joy red.). Een mens kan al-licht  vlees  en  zuivel  verteren,  maar is  dat  voldoende  reden  om  dat  te blijven doen?”Niet voor Jessica Devis uit Sint-Aga-tha-Berchem,  vegetariër  sinds  haar puberteit en sinds de zomervakantie “op queeste” om veganist te worden. “Plots  moest  ik  producten  vervan-gen die ik al jaren zonder nadenken gebruik.  Dat  ze  in  het  warenhuis plantaardige alternatieven voor zui-vel hebben, wist ik wel: rijst-, aman-del-  en  sojamelk,  pudding  en  yog-hurt van soja. Maar wat met eieren? Of geraspte kaas voor een weliswaar veganistische  spaghetti  of  een  gra-tin?  Mijn  queeste  verliep  op  zijn Brussels.  Ronddwalen  en  dan  per toeval  plekjes  ontdekken  waar  een veganist  kan  floreren.  Een  winkel-tje  waar  naast  het  spek  veganisti-sche  Parmezaanse  kaas  lag!  Een toevallig  gesprek  met  iemand  die ook  lijnzaad  als  eivervanger  om  te 

In de legkippenindustrie worden de mannetjeskui-kens, de haantjes, op de dag van hun geboorte vergast of versnipperd (drie en een half miljoen per jaar in België).De half miljoen melkkoeien in ons land worden elk jaar zwanger gemaakt om de melkproductie op gang te brengen. Elke keer wordt het kalf bij de moeder weg-gehaald, wat voor enorme stress zorgt, want de melk is voor de mens. Stiertjes worden na zes maanden geslacht voor het kalfsvlees. Ook legkippen en melkkoeien eindigen in het slachthuis om verwerkt te worden in vlees-bereidingen. Dat gebeurt lang voor ze een natuurlijke dood zouden sterven. De biologische sector vormt daar geen uitzondering op.

EEN WAARHEID ALS EEN KOE

BDW 1489 PAGINA 10 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

achter  is  Kim-Julie  Hansen,  auteur van The practical vegan en Simply de-licious, die vorig jaar haar bezit mi-nimaliseerde  tot  het  in  een  rugzak paste en Brussel verliet om nomade te  worden.  Is  ze  op  veganmissie? “Daar lijkt het op uit te draaien. Het is  fijn  om  veganisten  van  overal  te ontmoeten. Zoals het achttienjarige meisje  uit  Tokio  dat  nog  nooit  een andere veganist had ontmoet en op haar eentje haar schoolcafetaria had overtuigd om veganistische alterna-tieven op te nemen.”Hoewel  Hansen  van  vlees  en  zui-vel  hield,  heeft  het  boek  Slaughter-house (2006,  Gail  Eisnitz)  haar  in een  keer  overtuigd  om  veganist  te worden: “Ik préék wel niet meer om-dat dat me vooral veel energie kost-te, maar ik zeg wat ik weet. Mensen zijn  geen  voorstanders  van  dieren-leed, ze weten gewoon niet dat ze er actief aan deelnemen.”Bij de blogster van Chronique d’une famille  végane  à  Bruxelles was  het de  documentaire  Earthlings (Shaun Monson,  2013,  met  muziek  van Moby  die  veganist  is).  “Ik  werd op  slag  vegetariër,”  zegt  ze.  “Het tweede  kantelpunt  kwam  er  wan-neer  mijn  eerste  kind  vast  voedsel begon  te  eten,  en  ik  moest  beslis-sen hoe een nieuw mens  te voeden en welke boodschappen je een kind daarmee  geeft  over  wat  aanvaard-baar  is  en  wat  niet.”  Online  vond ze  heel  wat  jonge  vegans  “met  een mooie  energie”,  maar  nauwelijks gezinnen. Daarom bericht zij intus-sen vrolijk over hoe feestjes of eten op school worden aangepakt en een uitstapje naar de zoo er eentje naar het  dierenasiel  wordt:  “Daar  kun-nen de kinderen ook zien hoe dieren worden verzorgd, in een veel betere relatie.” 

BoodschappenlijstjeOp  een  veganistisch  warenhuis zoals  het  Duitse  Veganz  is  het  nog wachten,  maar  dit  jaar  openden  de eerste  twee  veganistische  winkels 

LE

KK

ER

BE

WU

ST,

BE

WU

ST L

EK

KE

R

STIJN BRUERS: “Onbewust weten

tegenstanders wel dat veganisten gelijk hebben, maar zelf ontbreekt hen de moed”

© B

RUSS

ELSV

EGAN

© VEGASME

bakken uit het winkelrek haalde. In Brussel  krijg  je  gelukkig  niet  gauw de  vraag  “wat  is  dát?”  wanneer  je een ingrediënt zoekt dat niet op het klassieke boodschappenlijstje staat. Heel wat vleesvervangers zoals fala-fel, tempé of tofoe hebben hun oor-sprong  in  buitenlandse  eetculturen die in Brussel aanwezig zijn. Alleen jammer dat het soms wat eclectisch winkelen  is  geworden.  Eivervanger hier,  boekweitmeel  daar,  plant-aardige  kaas  via  het  internet.  Mijn buurvrouw  kwam  in  mijn  koelkast kijken. Een week later had ze al een veganistische wrap met kikkererw-ten  gemaakt,  aangenaam  verrast dat veganistisch koken niet wil zeg-gen  dat  je  uren  in  de  keuken  moet staan.”

Veganisme op de kaart “Op vijf jaar tijd is Brussel er erg op vooruitgegaan,”  vat  zowat  de  com-mentaren  van  insiders  samen  over uit eten gaan. Volledig veganistisch of  vegetarisch  met  veganistische opties of gewoon vegan friendly  zo-als  Poz”  Café  in  Sint-Gillis  waar er  elke  zondag  een  vegan  brunch is.  In  Brussel  heb  je  onder  meer Moonfood,  Mr.  Falafel,  Toukoul, Chyl,  AUB-SVP,  in  Elsene  Dolma, La Tsampa, Ami, Tan, in Sint-Gillis Les  Nourritures  terrestres  en  in Schaarbeek Les  idées à  la pelle. Op Brusselse markten staan foodtrucks als SINstreetfood of Loving Hut Ex-press. Ook getipt worden de warme chocolademelk  met  sojamelk  van Laurent  Gerbaud  Chocolatier,  ve-gan muffi ns in Le Pain Quotidien of vleesvrij fastfood in Greenway in het Zuidstation.Het  restaurant  Den  Teepot  was  ja-ren geleden het eerste veganistische restaurant  in  Brussel,  al  was  vega-nistisch  activisme  niet  de  drijfveer volgens Jozef Devillé: “Onze keuken is  geworteld  in  de  macrobiotische kooktraditie.  Dit  is  een  op  het  yin-yangevenwichtsprincipe gebaseerde voedingsfi losofi e waarin plantaardi-ge voeding voor de mens de basis is en dierlijke voeding niet noodzake-lijk is. Dat niet meer mensen plant-aardig  eten  ligt  volgens  mij  onder meer  aan  een  gebrek  aan  bewust-zijn  of  verkeerde  opvattingen  over gezondheid  die  soms  door  de  me-dische wereld, de agrovoedings- en de  farmaceutische  industrie  en  de overheden bewust  in stand worden gehouden  omwille  van  fi nanciële belangen.”Wij  vonden  het  gerecht  met  lin-zen,  granenburger  en  gebakken aardpeer  erg  lekker,  gevarieerd  en betaalbaar.  Alleen  jammer  dat  het restaurant  wat  verstopt  zit  op  een 

achterafverdieping,  alsof  plant-aardig  eten  iets  illegaals  zou  zijn.Praktische  tip  van  onze  Brussels vegan:  “Niets  veganistisch  op  de kaart  vinden  lijkt  een  ramp  in  het begin, maar durf gewoon te vragen of  ze  jou  iets  klaarmaken  met  al-leen groenten,  fruit, granen, noten, zaden, en het  leven wordt een stuk makkelijker.” De  Brussels  Vegan  Meetup  werd opgericht  met  de  bedoeling  andere (buitenlandse)  veganisten  in  Brus-sel te ontmoeten. Ze gaan samen uit eten of organische groenten oogsten in  de  pluktuin  Marie’s  Garden  in Overijse. De groep is geënt op de we-reldwijde online Meetup-groepen en telt intussen al meer dan 550 leden, onder wie heel wat Belgen. Ook EVA zag Brussel evolueren sinds zijn lan-cering van Donderdag Veggiedag  in 2011:  “Intussen  is  veggiedag  in  28 restaurants en 17 grootkeukens in-geburgerd. Onderzoek heeft  aange-toond dat het woord vegan(istisch) - in het Nederlands klinkt het niet zo mooi  -  vaak  afschrikt.  Wie  onmid-dellijk  vegan  wil  worden:  zoveel  te beter. Maar de meeste mensen evo-lueren in stapjes. Wat minder vlees gaan eten, meedoen aan Donderdag Veggiedag, vegetariër worden, melk inruilen  voor  de  plantaardige  vari-ant of eieren vervangen.”Ook  Végétik  heeft  een  Brusselse afdeling.  Met  animaties  in  scholen en  conferenties  informeert  de  ver-eniging  over  de  (over)consumptie van dierlijke producten en legt ze de link  tussen  veeteelt  en  klimaatop-warming,  voedselveiligheid  en  ont-bossing.  “Denken  dat  je  ecologisch bent  en  dierlijke  producten  blijven gebruiken,  houdt  wetenschappelijk geen  steek.  Ophouden  met  dieren consumeren is kiezen voor het leven boven de dood, drie keer per dag.”In  boeken  als  De vrolijke veganist (2013) van Floris van den Berg en Eat like you care  (2013)  van  Gary  Fran-cione  vinden  veganisten  dan  weer troost in hun antwoorden op de vele (hilarische) vragen en opmerkingen die elke veganist al  te horen kreeg. Van den Berg  legt ons het volgende gedachte-experiment  voor:  stel  dat je alles kon regelen op aarde, maar vooraf niet weet in welke positie (rijk of arm, mens of dier) je zelf terecht-komt. Zou  je de  intensieve veehou-derij dan behouden?Deze  maand  verschijnt  Weet wie je eet van  de  Vlaamse  moraalfi losoof Stijn  Bruers:  “Onbewust  weten  te-genstanders wel dat veganisten ge-lijk hebben, maar zelf ontbreekt hen de  moed.  Zoals  er  optische  illusies zijn, zijn er ook morele illusies.” An Devroe

Ondanks winkels als deze Vegasme moeten veganisten hun inkopen vaak verspreiden. “Door rond te dwalen ontdekte ik per toeval plekjes waar een veganist kan floreren,” getuigt Jessica Devis.

© V

EG

AS

ME

BDW 1489 PAGINA 11 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

ADVERTENTIE

Versterk jouw veerkracht!

www.noknok.be (12 - 16 j) www.fitinjehoofd.be (vanaf 16j) www.zilverwijzer.be (senioren)

© B

RUSS

ELSV

EGAN

© B

RUSS

ELSV

EGAN

DEZE WEEK IN DIESDELLE > DE RIJKSTE WIJK VAN BRUSSEL

STULPJES MET ZES SLAAPKAMERS, SAUNA EN ZWEMBAD

In het groene, luxueuze Diesdelle spreken de straatnamen tot de verbeelding. Namen als Schilderachtige Dreef en Maarschalk Neylaan dateren uit de Napoleontische tijd.

© SASKIA VANDERSTICHELE

E enmaal  binnen  de  grenzen van  het  groene  Diesdelle  is de drukte van de Waterloose-

steenweg snel vergeten. Achter sta-len  poorten  vertrekken  oprijlanen en doemen streng beveiligde villa’s op.  Ook  de  occasionele  deurpost met  Romeinse  zuilen  ontbreekt niet.  De  huizen  zijn  er  doorgaans voorzien van een eigen naam, zoals Le Grèbe, Clairbois of Clairval. Wie niet oppast, zit voor hij het weet in iemands  gasthuis,  dat  steeds  over een aparte deurbel beschikt. Kosten noch moeite zijn gespaard. KastelenOp een woensdagmiddag is het ver-bazend kalm in Diesdelle. De enige hoorbare  geluiden  zijn  afkomstig 

bevond zich ver buiten de wijkgren-zen van Diesdelle.

Rijk verleden“Diesdelle is altijd een pleisterplaats voor  de  adel  geweest,”  vertelt  Leo Camerlynck van de Geschiedkundi-ge Kring van Ukkel. De buurt kende in het verleden zelfs al zo’n aanzien dat  Denijs  Van  Alsloot  er  in  de  ze-ventiende  eeuw  een  schilderij  van maakte: Het feest aan de Diesdelle in aanwezigheid van de aartshertogen Albrecht  en  Isabella.  De  wijk  zoals die er nu uitziet is eind negentiende, begin twintigste eeuw ontstaan. De straatnamen  die  tot  de  verbeelding spreken, zoals Schilderachtige Dreef en Maarschalk Neylaan, dateren uit de Napoleontische tijd.Wie  in  deze  groene  buurt  op  zoek gaat  naar  een  idyllisch  plekje  om zich  neer  te  planten,  kan  wel  eens bedrogen  uitkomen.  Wat  vaak  lijkt op een park, is meestal gewoonweg privédomein.  Bovendien  lijkt  het erop  dat  de  bewoners  het  niet  zo hebben op onbekend volk... De sportievelingen onder de super-rijken van Diesdelle komen samen in de  prestigieuze  tennis-  en  hockey-club Royal Wellington, de gelovigen vinden  er  te  midden  van  de  villa’s hun  toevlucht  in de Sint-Annakerk. Geen betere plaats voor het ooit al-lereerste  driesterrenrestaurant  van België  dan  de  Diesdellelaan,  overi-gens.  La  Villa  Lorraine,  of  La  Villa voor  de  vaste  klanten,  heeft  haar sterren  intussen verloren, maar uw auto wordt er nog steeds voor u ge-parkeerd. Wat opvalt,  is dat er veel huizen  te koop of te huur staan in de wijk. Wie nog op zoek is naar een stulpje met zes  kamers,  evenveel  badkamers, een  zwembad  en  sauna,  weet  dus waarnaartoe.�� Ella�Van�Craen

Wie in deze groene buurt op zoek gaat naar een idyllisch plekje om zich neer te planten, kan wel eens bedrogen uitkomen.

BD

W R

EGIO

UKKEL – Diesdelle is officieel de rijkste wijk van Brussel, zo blijkt uit cijfers over het gemiddelde inkomen per belastingaangifte in de 118 Brusselse wijken. De inwoners verdienen er zo’n 65.511 euro per jaar. Dat is meer dan dubbel zoveel als het gewestelijk gemiddelde. Stroomt er dan goud uit de kranen in Diesdelle, of groeit het geld er aan de bomen?

BDW 1489 PAGINA 12 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

van  spelende  kinderen  of  tuinaan-nemers  die  druk  in  de  weer  zijn met  het  snoeien  van  hagen  en  het maaien  van  gras.  Al  die  aren  tuin onderhouden  zichzelf  nu  eenmaal niet.  Slechts  één  ouder  vrouwtje heeft zich eraan gewaagd om eigen-handig  het  onkruid  te  wieden  dat zich  tussen  haar  stoeptegels  heeft genesteld. De  kinderkreten  komen  dichterbij wanneer  we  door  een  heg  de  con-touren van een springkasteel waar-nemen. Hoogstwaarschijnlijk is het dagelijkse kost, het lijkt niet alsof er een feestje aan de gang is.Wanneer  we  de  bewoners  confron-teren  met  de  statistieken,  reageren de meesten bescheiden: “Dan moet je  sommige plekken  in Watermaal-

Bosvoorde eens zien. Of de Louiza-laan!”  Het  zijn  hoofdzakelijk  wel-gestelde buitenlanders die zich hier komen  vestigen.  Het  aandeel  Fran-sen in Diesdelle loopt zelfs op tot 18 procent.Een oudere, keurig geklede man on-derbreekt  zijn  wandeling  om  even uit  te  rusten  op  een  bankje  onder het groen. Tegen hem uiten we onze verwondering  over  het  feit  dat  hier in de verste verte geen Ferrari te be-kennen is. “Niemand durft hier met een  dure  sportwagen  rijden  omdat die  toch  beschadigd  wordt  van  zo-dra je je in Brussel-Stad begeeft. Zelf rijd  ik  met  een  heel  klein  autootje, een  Seat.  Dat  is  veel  praktischer!” De Lotus oldtimer die we wel tegen-kwamen  op  onze  tocht  door  Ukkel 

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Bezoeken enkel op afspraak

0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,

maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Puzzel

puzzel@resonansvzw.be

BDW 1489 PAGINA 13 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

Het architectenbureau Arter heeft twee jaar werk achter de rug. Daarbij lag het accent op de restauratie van de zuidelijke muur van de Terkamerenabdij in haar originele veertiende-eeuwse versie, maar ook de kapittelmuur schittert terug in zijn oorspron-kelijke toestand. Kerk en staat glunderen tevreden.

Het kabinet van Brussels minister-president Rudi Vervoort (PS) stelde samen met de Kerkfabriek en Brus-sels  hulpbisschop  Jean  Kockerols het resultaat van de restauratie aan de Terkamerenabdij voor. De site is in die zin bijzonder erfgoedwaardig omdat het het enige resterende ab-dijcomplex is van de 46 kloosterge-meenschappen  die  tussen  de  elfde en zeventiende eeuw in Brussel re-sideerden. Het bureau Arter voerde de werken aan  de  gevels  van  de  kapittelvleu-

Eeuwenoude site in glorie hersteld

ELSENE > RESTAURATIE ABDIJ TERKAMEREN NA TWEE JAAR AFGEROND

© K

AB

INE

T R

UD

I VE

RVO

OR

T

ADVERTENTIE

gel van de abdij uit tussen 2013 en juni  2015.  Kostenplaatje:  ruim  1,7 miljoen euro, waarvan 1,37 miljoen van  het  Brussels  Gewest  komt.  De integrale  erfgoedwaardige  site,  die tot de oudste in het gewest behoort, heeft  vele  bewoners  gekend.  Zoals de militaire school, het Geografisch Insituut en de hogeschool La Cam-bre. 

PuntgevelTijdens het voorafgaandelijk restau-ratieonderzoek  werden  de  verschil-lende  architectonische  periodes opgelijst.  Na  het  vrijleggen  van  de muren  zijn  in  samenwerking  met de  diensten  Archeologie  en  Monu-menten  en  Landschappen  de  zeer moeilijke  keuzes  gemaakt  voor  de renovatie.  Centrale  vraag  daarbij was welke periodes zouden worden geherwaardeerd. Het  belangrijkste  aandachtspunt was  de  puntgevel  uit  de  dertiende eeuw die werd ontdekt. Dit deel be-hoorde tot de allereerste constructie. Ook de  latere kapittelmuur werd  in zijn  oorspronkelijke  vorm  bewaard en  gerestaureerd.  De  Kerkfabriek van Onze-Lieve-Vrouw ter Kameren beschikt  nu  over  een  geherwaar-deerde site om de zielenzorgfunctie voor haar lokale gemeenschap naar behoren te vervullen.

� Jean-Marie�Binst

VERKEN DE STADSchrijf je in voor een WOONTOUR

en ontdek de 118 wijken van BRUSSEL.

WWW.WONENINBRUSSEL.BE

WAAR WIL JE WONEN? IN BRUSSEL.

Op zoek naar een plek in Brussel om te huren of te kopen?

Alleen, met z’n tweeën of met je gezin en de hond? Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bestaat uit 19 gemeenten en 118 wijken. Van rustige buitenwijken tot het levendige centrum. Ontdek jouw stad.

De Terkamerenabdij is het enige resterende abdijcomplex van de ooit 46 Brusselse kloosterordes.

ADVERTENTIE

Een klas die flexibel is ingericht met mobiel meubilair, een kast vol boeken binnen handbereik, en leerkrachten die kunst durven binnenbrengen in elk vak. Zo ziet een ideale klas eruit voor de kunsteducatieve vzw Art Basics for Children (ABC), die dankzij een extra vleugel aan hun uitvalsbasis in Schaarbeek vanaf 2016 ruimte maakt voor zo’n laboklas.

“Dit  wordt  een  ruimte  met  veel licht.”  Lien  Hemerijckx  en  Patrick Jordens  van  het  ABC-huis  staan in  de  toekomstige  dans-  en  me-diteerruimte  op  de  eerste  verdie-ping van de nieuwbouw, en wijzen naar boven. Het groen- en glasdak ontbreekt  nog  op  de  draagmuren die de vorm uitbeelden van een fa-briek,  een  knipoog  naar  het  vroe-gere jeugdcentrum De Fabriek en de voormalige  industriële  wasserette hier aan het Gaucheretplein.“De  sfeer  van  deze  nieuwbouw  zal in  lijn  liggen met die  in het hoofd-gebouw:  licht,  mobiel  en  fl exibel,” zegt  Hemerijckx.  Vanuit  de  archi-tecturaal  inspirerende  ruimte  met uitgebreide  bibliotheek  reikt  ABC vandaag al dagbezoeken voor klas-sen  aan,  net  als  opleidingen  voor leerkrachten,  familieweekends  en vakantiestages.  “De  dagbezoeken voor  klassen  die  we  tot  nu  toe  de-den,  gaan  we  verderzetten.  Maar voor veel kinderen of jongeren is het slechts  een  smaakmaker.  En  zeker met  leraren willen we nog meer  in de diepte kunnen werken,” legt Jor-dens uit. Waar het ABC-huis  in de toekomst meer en meer het verschil mee wil maken,  is dus een model-

ABC-HUIS BOUWT IDEALE KLASSCHAARBEEK > KUNSTEDUCATIEVE ORGANISATIE ABC BREIDT UIT

© ABC-HUIS/ILSE LIEKENS

BDW 1489 PAGINA 14 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

lijk leider van het ABC-huis Wim De Graeve.Het  interieur  van  de  laboklas  zal fl exibel  worden  ingericht.  Interieur van een leeromgeving beschouwt Jä-ger graag als een derde opvoeder, als een  stimulus  voor  het  welbevinden en een creatieve geest. Het ABC-huis is dan ook al een hele tijd bezig met het creatief inrichten van klaslokalen buitenshuis, en onder meer ook met crèches,  bibliotheken,  educatieve diensten  van  musea  of  kunstacade-mies. 

Link met buurt De  nieuwbouw,  uitgetekend  door HUB_architecten,  zal  af  zijn  tegen februari. Het ABC-huis in de Noord-wijk  kreeg  voor  die  uitbreiding  van de Vlaamse regering 458.000 euro. Na de verbouwing zal het ABC-huis nog  meer  natuurlijk  in-  en  uitmon-den op het Gaucheretplein, dat mid-denin  de  multiculturele  en  kwets-bare buurt Gaucheret in Schaarbeek ligt.  “Daar  waar  we  bij  onze  start, tien  jaar  geleden,  misschien  vooral middenklassegezinnen  aantrokken, zijn  onze  bezoekers  nu  heel  divers geworden.  De  drempelvrees  die  er al  was,  is  de  laatste  twee  jaar  weg-gevallen,” zegt Jäger. De samenwer-king met verschillende sociale orga-nisaties uit de buurt en het  lopende wijkcontract  heeft  daar  zeker  toe bijgedragen. ABC zet ook ateliers op, speciaal  voor  kinderen  uit  de  buurt of waarvoor een aantal plaatsen wor-den  gereserveerd  voor  kinderen  uit de wijk. Of nog: de kunsteducatieve organisatie werkt bewust samen met drie crèches uit de buurt. “We willen de kinderen en hun ouders al prikke-len vanaf jonge leeftijd,” zegt Heme-rijckx.  “Maar  onze  kunsteducatieve aanpak blijft steeds hetzelfde.”  

Kim�Verthé

Het volgende familieweekend bij ABC vindt plaats op 10 en 11 oktober. Informatie is te vinden op www.abc-web.be.

klas  die  op  het  gelijkvloers  van  de nieuwbouw komt. 

Ideale klas Denk bij zo’n ideale klas vooral niet aan  een  klaslokaal,  want  het  mag een  multifunctionele  ruimte  wor-den,  waar  ook  mensen  en  organi-saties  zullen  kunnen  komen  verga-deren  of  brainstormen.  Maar  in  de eerste plaats zijn klassen er welkom. 

De  ruimte  wordt  dan  een  uitvals-basis, van waaruit leraren een week of  enkele  weken  kunnen  lesgeven. De bedoeling  is dat ze hun gewone lesprogramma afwerken, maar zich laten  inspireren  door  alle  creatiefs dat  het  ABC-huis  te  bieden  heeft. “Ook  voor  de  les  wiskunde,”  zegt Hemerijckx.  In  de  eerste  plaats  is er  de  uitgebreide  boekencollectie, maar ook de creatieve input van ate-

lierbegeleiders.  De  modelklas  moet alle  leeftijden  aankunnen,  zegt ABC-bezieler  Gerhard  Jäger.  “We hopen  leerkrachten  te  inspireren tot een meer artistieke en vakover-schrijdende  manier  van  onderwij-zen,  waarbij  kunst  en  kunsteduca-tie  een  plek  vinden  doorheen  alle domeinen van het curriculum. ABC staat  in  dat  perspectief  ook  voor ‘Art Based Curriculum’,” zegt zake-

DIT NAJAAR ZIT VOL BEWEGINGBEREID JE VOOR OP HET STRAFSTE DAT DANS TE BIEDEN HEEFT

NOG MEER DANS? KAAITHEATER.BE

DA

NS

MICHIEL VANDEVELDEMETTE INGVARTSEN

LAURENT CHÉTOUANEMARC VANRUNXT

ANNE COLLODESZTER SALAMON

ALIX EYNAUDIMEG STUART

ANNE TERESA DE KEERSMAEKERROSAS

CHARLOTTE VANDEN EYNDEDANIEL LINEHAN

Rosas, Vortex Temporum

© Herman Sorgeloos

Kaaiad BDW 150909.indd 1 13/08/15 11:00

Linksonder: de ABC-nieuwbouw in constructie. Boven en rechtsonder: het interieur van respectievelijk het ABC-huis en de mezzanine in de basisschool van Sint-Lukas.

SCHAARBEEK - Vrijdag is het startschot gegeven voor de nieu-we biomarkt aan het Colignon-plein, volgens de organisatoren de enige overdekte in Brussel.

Het mag een wonder heten dat het oude  MIVB-depot  van  de  paarden-tram  in  de  Rubensstraat  er  nog staat.  Het  heeft  dertig  jaar  leegge-staan.  Gelukkig  zijn  de  elementen die  naar  de  geschiedenis  van  dit stukje  Brussels  erfgoed  verwijzen nog  hier  en  daar  aanwezig.  Maar het zijn vooral mooie grote gewelfde ruimtes die eerder al door Les Apé-ros du Parc ingenomen werden voor een winterse aperitief op vrijdag.Sinds enige tijd was er een biomarkt op  vrijdagavond  en  zaterdagoch-tend.  Die  is  vorige  week  officieel ingehuldigd, met kok Philippe Ema-nuelli  van  het  paddenstoelenres-taurant  Café des Spores. Die  gaf  er een demonstratie guerillacooking.Een  achttal  marktkramers  bevolkt de  markt.  Er  is  een  groot  groen-tenkraam, koffie, wijn, thee, brood, empanadas  en  kruiden.  Stuk  voor stuk  biologisch  geteelde  produc-ten  aangeboden  in  een  aangename overdekte  ruimte.  Een  cafeetje maakt het helemaal af.� SVG

DEPOT PAARDENTRAM IS NU BIOMARKT

© N

AA

M F

OTO

GR

AA

F

BDW 1489 PAGINA 15 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

ADVERTENTIE

DETAILS & COMPLETE PROGRAM: WWW.POETRYFEST.BRUSSELS #BrusselsPoetryFest

THU 10 SEPT – 8 PM WORLD PREMIERE! @ PLANETARIUMPOETRY UNDER THE STARS! Creation by a.rawlings, Maja Jantar, Vincent Tholomé & Philip Meersman; @ Planetarium of the Royal Observatory of Belgium; Boechoutlaan 10; 1020 BrusselsFRI 11 SEPT ACADEMIC SEMINAR @ DEBUREN; ART BOOK FAIR @ WIELS9am: Academic Seminar @ deBuren; 5pm: Public Poem: Liberty Poem by Zenon Fajfer @ Munt Square; 6 pm: Performance of “The Death of the Authors 1943, a botopera” by Constant; Opening of Art Book Fair @ WIELS, Contemporary Art Center; Van Volxemlaan 354, 1190 Brussels (runs thru 13 Sept)SAT 12 SEPT TYPEWRITER POETRY @ BRUSSELS; ART BOOK LAUNCHES @ GC ESSEGEM10am: Typewriter poetry at Rue Neuve / Nieuwstraat; 9pm Zeepblind presentation, followed by DADA EVENT FOR MAINTENANT 9: A Journal of Contemporary Dada Writing & Art feat. Peter Carlaftes + Kat Georges from 3RP @ GC Essegem; Leopold I straat 329; 1090 Jette SUN 13 SEPT LIVE POETRY IN THE STREETS OF BRUSSELS!10am–1pm: Verskraam: live typewriter poems, performances, newspaper poems in the Sunday Market in Jette @ Queen Astrid Square, Jette; 1pm: “The Other Brussels,” a public poem @ European Quarter: Schuman Square, Cinquantenaire Park; BRUL curated by Antoine Boute; Closing ceremony of the Art Book Fair @ WIELS, Contemporary Art Center; Van Volxemlaan 354, 1190 Brussels

#Brusselspoetryfest is organised by be.poetic vzw in collaboration with: Planetarium van de Koninklijke Sterrenwacht van België, WIELS, Centre for Contemporary Art, Vlaams-Nederlands Huis deBuren, GC Essegem, The Polish Cultural Institute in Brussels, The Waikato University New Zealand, Wintergarten Research Group (VUB), Willemsfonds Brussel, Huis van de Mens, Three Rooms Press, International Akademia of Zaum, Maelström Revolution, 100Thousand Poets for Change, Humus vzw, Constant vzw, Stad Brussel

V.U.: Philip Meersman, F. Mohrfeldstraat 65, 1090 Jette | concept #Brusselspoetryfest by Philip Meersman

ARTI

ST: R

YGER

| HU

NGA

RY

be poetic vzwMet de steun van de

THE SECOND BRUSSELS INTERNATIONAL

UNDERGROUND POETRY FESTA CELEBRATION OF CUTTING-EDGE POETRY | PERFORMANCE | ART | DADA

10–13 SEPTEMBER 2015 BRUSSELS, BELGIUM

ADMISSION

FREE

ART BOOK FAIR @ WIELS 11–13 SEPTEMBER

+ VISUAL POETRY EXHIBITION

@ WIELS 11–13 SEPTEMBERcurated by Monique Verelst

with Liberatura}{

ARTI

ST: R

YGER

| HU

NGA

RY

© SASKIA VABDERSTICHELE

ADVERTENTIE ADVERTENTIE

sportinbrussel.be

SPORT IN BRUSSEL

Ontdek het nieuwe sportseizoen

Lees er alles over in de Sportgids, G-sportbrochure en folder Sport 50+

Vind een sportaanbod op jouw maat via sportinbrussel.be

Schrijf je in voor de sportlessen van de VGC-sportdienst en Gemeenschapscentra

Maak kennis met de Brusselse sportclubs tijdens de Week van de Sportclub

(van 12 tot 20 september)

VGCSport_Adv_StartSportseizoen2015_125x178.indd 1 18/08/15 17:38

Surf naar

www.kinderopvanginbrussel.be

Registreer hier je opvangaanvraag voor je baby of peuter tussen 0 en 3 jaar

© V

BJK,

CA

ROLI

NE

BOU

DRY

Zoek je

?Nederlandstalige

Met steun van

ADVERTENTIE

Open Sportraad VGCSPORT IN BRUSSEL

Start het nieuwe sportseizoen samen met de sportraad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Kom naar de Open Sportraad van woensdagavond 16 september.

Pascal Smet, Collegelid bevoegd voor sport, licht de nieuwe beleids- nota voor sport in Brussel toe. U bent zelf aan zet tijdens het daarop aansluitende inspraakmoment rond het toekomstig beleidsplan van de VGC-sportdienst.

Sportdiëtiste Karolien Rector neemt de belangrijkste principes van sportvoeding onder de loep. Ze heeft daarbij oog voor de noden van intensieve sporters én van recreanten. Rector specialiseerde zich in sportdiëtiek in Nijmegen, Lausanne en Leuven en adviseert o.a. de jeugdopleiding van KRC Genk en de Tennisacademie Kim Clijsters.

En dan is het op de slotreceptie weer aan u: vragen stellen, kennis maken, netwerken, …

INSCHRIJVENsportdienst@vgc.be

02 563 05 14

WAAR?Vlaams-Marokkaans

Culturenhuis DaarkomWolvengracht 18

1000 BrusselWANNEER?16/09/2015

18.30 uur: onthaal19.00 uur: start

VGCSPORT_ADV_OpenSportraad_BDW_125x178.indd 1 7/09/15 11:02

ADVERTENTIE

OPENDEUR > TUINEN IN FEESTTOOI ROND RENE PECHERE

Achtste tuinendag wordt klassiek(er)BRUSSEL - Het gewest zet via de Biblio-theek René Pechère veertig tuinen en parken in de kijker met een gratis bezoek. Ten opzichte van de editie van vorig jaar is er amper een nieuwe tuin te bespeuren. Al wordt de door het gewest pas geres-taureerde esplanadetuin van het Admini-stratief Centrum wel een blikvanger. De gidsbeurten zijn wel enkel in het Frans.

De gewestelijke opentuinendag heeft als rode draad de herwaardering van het tui-nenerfgoed (privaat of openbaar) van land-schapsarchitect René Pechère (1908-2002). Een beperkt aantal concepten van de interna-tionaal gelauwerde ontwerper, die meer dan 900 tuinen uittekende, hebben de tand des tijds doorstaan. De conservatie van Pechères tuinen blijft een harde strijd, die de Biblio-theek Pechère met beperkte slagkracht voert. Pechères creaties van de vernieuwde Kruid-tuin en Kunstberg (1956) en de esplanade van het Administratief Centrum staan sym-bool voor een tuinenstijl die op zijn minst apart, toegankelijk, rustgevend en tijdloos kan worden genoemd. Vandaar dat de Biblio-theek naast haar taken als de archivering van plannen, de documentatie rond tuinen en le-zingen, met deze ‘Tuinen in Feesttooi’ ook een evenement voor het grote publiek opzet.Een gebrek van het initiatief is de moeilijke inschrijvingsprocedure. Maar eens je een reservatie voor een tuinbezoek op zak hebt, opent er zich wel een wereld van verrassingen voor de kijklustige. Veertig parken en tuinen worden door deskundigen of private eige-naars toegelicht. Soms gebeurt dat summier, in andere gevallen is een bezoek erg leerrijk. Met enkele thema’s wordt gediversifi eerd ingespeeld op wat het publiek kan boeien. Er zijn tuinen die opmerkelijk zijn om hun biodiversiteit. Verrassend is bijvoorbeeld de Broebelaeretuin (genaamd naar het beekje) bij de Jubelberg. Een unieke verscheiden-heid aan wilde planten geeft de plek karakter (Sint-Pieterssteenweg 283, Etterbeek). In een vijftal tuinen wordt ook animatie voorzien,

zoals muziek of een attractie voor kinderen. In een achtertuin tegen het Wilderbos (Kas-terlindenstraat 83, Sint-Agatha-Berchem) worden dan weer dromerige verhalen verteld. Idyllisch tuintjeKlassiek aan het gewestelijk project is wel dat er amper vernieuwing te vinden is in het voorgestelde aanbod. Dit jaar vallen - parken incluis - slechts acht nieuwe tuinen te ont-dekken, ter vervanging van andere. Sinds 2008 is slechts de helft van de veertig tuinen toegevoegd of veranderd. In die zin blijft de klassieker niet echt uitdagend voor wie de in-teressantste tuinen al heeft bezocht. Als ver-antwoording hiervoor geeft de initiatiefne-mer dat sommige ‘bezoekwaardige’ tuinen meerdere jaren op de agenda moeten blijven staan, opdat zoveel mogelijk mensen de kans krijgen om ze te bekijken. Onder de nieuwkomers zien we het pas ge-restaureerde esplanadepark bij het Admini-stratief Centrum. De groenpartij werd his-torisch gereconstrueerd en herbeplant met de planten die Pechère oorspronkelijk voor dit park uitzocht ( foto boven). In de voor- en namiddag worden Franstalige rondleidin-gen ingericht. Ook het landschapspark rond een toren in het Woluwedal (Vorstlaan 25) loont met de rondleiding over de site en het gebouw de moeite. Wie eerder ‘helemaal zen aan de oevers van het lange kanaal’ wil worden, krijgt aan de Abdijstraat (nummer 111, Elsene) een unieke tuin te zien. Voor wie kickt op een idyllisch klein stadstuintje, kunnen rotstuinformaties (Maesstraat 26, Elsene) wellicht verpozing brengen.

Jean-Marie Binst

Tuinen in feesttooi/Jardins en fête op zondag 13 september.Reservaties voor de toegang via de website http://tuineninfeesttooi.bvrp.net of in de Bibliotheek Pechère, Kluisstraat 55, Elsene, 02-642.24.84.

De pas gerenoveerde tuin van het Administratief Centrum.

© M

ICH

EL C

LIN

CK

EM

AIL

LE

BDW 1489 PAGINA 17 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015ADVERTENTIE

3 stappenom te leren fotograferen

Start in september

3.

12 talen • Vlaamse Gebarentaal • informati ca • fotografi e • mode beroepsopleidingen: personenzorg & multi media operatorcampussen in Meise, Jett e, Laken, Asse, Wemmel, Londerzeel en Vilvoorde

inschrijven vanaf nu

Surf naar www.cvomj.be

1. Kies je cursus

2.

Stati onsstraat 35 • 1861 Meise • 02 892 24 00 • www.cvomj.be

BDW 9 september fotografie.indd 1 29/06/2015 11:34:15

ONTDEK ONS NIEUW OPLEIDINGSAANBODVoor elke passie een opleiding.

INFODAGWOE 09.09.2015 | 14u00 - 20u00Campus Ukkel | Campus Tour & Taxis

Surf naar www.syntrabrussel.be en schrijf je in.

SCHRIJF JE NU IN

In dit debat laaien de filosofische discussies over het belang van dierenwelzijn tegenover religie, en over de plaats van religie in onze moderne maatschappij hoog op.

© BART DEWAELE

DIERENWELZIJN > LIESBET DHAENE (N-VA) OVER ONVERDOOFD SLACHTEN

NET DE WETTELOOSHEID LEIDT TOT CHAOS

M et  het  offerfeest  in  aan-tocht  laaide  de  discussie over  onverdoofd  slachten 

deze zomer weer hoog op. Volgens de Belgische moslimorganisaties moe-ten  de  rituele  slachtingen  voor  het offerfeest onverdoofd gebeuren. Dit wordt nochtans niet voorgeschreven door  de  Koran.  Verdovingstechnie-ken die de dood niet tot gevolg heb-ben, zijn volledig compatibel met de voorschriften van de islam. Elektro-narcose bijvoorbeeld, waarbij je een schaap  met  een  stroomstoot  even onder  narcose  brengt.  Zelfs  Dyab Abou Jahjah stelt zich vragen bij de rigide interpretatie van de Belgische 

moslims: “Het kan niet dat moslims in  Europa  rigider  zijn  dan  moslims in de rest van de wereld, waar slach-ten  na  een  elektrische  schok  bijna unaniem door de geleerden als halal is aanvaard.”Sinds 2009  is er een Europees ver-bod  op  onverdoofd  slachten.  Een uitzondering  wordt  gemaakt  voor onverdoofd  slachten  in  het  kader van  een  religieuze  rite.  Op  voor-waarde  dat  de  slachting  in  een  er-kend slachthuis gebeurt,  is dit  toe-gelaten.  Er  is  namelijk  een  wereld van verschil tussen een slachting in een erkend slachthuis en een slach-ting  op  een  tijdelijke  slachtvloer. 

Erkende  slachthuizen  voldoen  aan heel strikte regels. Ze zijn specifiek ingericht  om  de  dieren  zoveel  mo-gelijk lijden te besparen: zo zien de dieren niet hoe andere dieren wor-den geslacht en gebeurt de slachting door  geroutineerde  vakmensen. Tijdelijke  slachtvloeren  voldoen niet  aan  die  regels  en  het  slachten gebeurt  vaak  door  mensen  die  dit maar één keer per jaar doen.

GewestmaterieNu  dierenwelzijn  een  volwaardige gewestbevoegdheid geworden is,  is het bijzonder interessant om te zien hoe de verschillende gewesten deze bevoegdheid  invullen.  De  stand van  zaken  na  één  jaar  gewestelijk beleid  is  kort  samen  te  vatten.  In Vlaanderen  en  Wallonië  geldt  voor het offerfeest dit jaar al een verbod op onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren. In Brussel niet.

Daar  waar  in  Vlaanderen  en  Wal-lonië al vóór het offerfeest van sep-tember  2014  werd  aangekondigd dat onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren zou worden verboden, werd in Brussel van in het begin de lat  lager  gelegd.  Na  het  eerste  of-ferfeest  in september 2014 besliste staatssecretaris  voor  Dierenwelzijn Bianca Debaets (CD&V) immers dat er ook voor het offerfeest van 2015 geen  verbod  op  onverdoofd  slach-ten  op  tijdelijke  slachtvloeren  zou komen.  Brussel  zou  hier  niet  klaar voor  zijn  en  één  jaar  zou  te  kort zijn  voor  een  mentaliteitswijziging. In  tegenstelling  tot  haar  collega’s plooide  Debaets  wél  voor  de  chan-tage  van  illegale  thuisslachtingen, getuige haar nogal dramatische uit-spraak dat ze niet “de staatssecreta-ris van de chaos wou zijn”. De  officiële  stellingname  van  De-baets  dat  ook  zij  streeft  naar  een 

verbod,  wordt  tegengesproken  door haar beleid dat voornamelijk gericht is  op  het  behoud  van  de  tijdelijke slachtvloeren.  Zo  resulteerde  het door  haarzelf  zo  geroemde  “over-leg”  niet  in  een  verbod,  maar  in een  “verplichte  opleiding  voor  of-feraars”.  Dat  deze  theoretische  op-leiding  maar  een  mager  beestje  is, bevestigt de Raad van State door er terloops  aan  te  herinneren  dat  het niet  kan  dat  “de  vereisten  inzake vakbekwaamheid  van  de  offeraars op een andere, minder verregaande wijze worden  ingevuld dan door de Europese  verordening”.  Bovendien is er sowieso geen juridische rechts-grond om deze opleiding in Brussel te kunnen verplichten.

Politieke moed Dat het Brussels beleid gericht is op het  behoud  van  de  tijdelijke  slacht-vloeren,  blijkt  ook  uit  de  hardnek-kige  ijver  waarmee  gezocht  werd naar achterpoortjes  in de Europese wetgeving. In Vlaanderen heeft Ben Weyts  (N-VA)  geen  oren  naar  het verzoek  van  bepaalde  moslimorga-nisaties om het offerfeest  te erken-nen  als  Vlaamse  culturele  traditie. In Brussel voert Debaets zelf aan dat onverdoofd  slachten  tijdens  het  of-ferfeest  “een  cultureel  en  sportief” evenement  is en dus niet onder het toepassingsgebied van de Europese verordeningen  valt.  Een  argument dat door de Raad van State van tafel werd geveegd.Dat  het  verbieden  van  onverdoofd slachten  op  tijdelijke  slachtvloeren 

”De officiële stellingname van Debaets dat ook zij streeft naar een verbod, wordt tegengesproken door haar beleid dat voornamelijk gericht is op het behoud van de tijdelijke slachtvloeren”

BRUSSEL – Terwijl in Vlaanderen en Wallonië onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren al verleden tijd is, hinkt Brussel achterop. Daarom vindt Liesbet Dhaene het hoog tijd om actie te ondernemen, en een duidelijk kader te scheppen.

BDW 1489 PAGINA 18 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

BDWOPINIE

LIESBET DHAENE:

BR

IEVE

N V

AN

LEZ

ERS

lezersbrieven@bdw.be Bruegel en de Brusselse autoriteiten

In een artikel (BDW 20/08) schetste kun-stenaar  Tom  Frantzen  de  Brusselse  soap rond het Bruegelbeeld aan de Kapellekerk. De  negatieve  houding  van  de  Brusselse mandatarissen tegenover de kunsten da-teert echter reeds van heel lang geleden.De vraag waarom zoveel schilderijen van Bruegel  in  het  Kunsthistorisches  Mu-seum  van  Wenen  zijn  beland,  vindt  zijn antwoord bij de Brusselse gezagsdragers, die er niet beter op vonden dan een groot deel van Bruegels nalatenschap weg te ge-

ven aan Frans van Lotharingen, de echtgenoot van Keizerin Maria Theresia (1717-1780). Bruegels zonen vonden het klimaat in Brussel niet zo gunstig en verhuisden hun ateliers naar Antwerpen.

Onder het bewind van Albrecht en Isabella ontwierp Rubens het epi-taaf voor Bruegel in de Kapellekerk. Dit epitaaf is er nog altijd te zien met een kopie van Sint-Pieter geschilderd door Rubens. Aangezien de stad de Kapellekerk niet wou restaureren, heeft men het origineel in 1765 verkocht om de herstellingswerken te kunnen financieren... Maar deze trieste politiek gaat nog steeds verder. Meer recent heeft Johnny Thijs, toen hij nog ceo van De Post was, het unieke postmu-seum op de Zavel met zijn kunstschatten verkwanseld. Tenslotte re-gent het al jaren binnen in de musea van Kunst en Geschiedenis van het Jubelpark. Toch nog een lichtpuntje: na jarenlang geknoei zal de Henri Leboeuf-zaal van Bozar eindelijk terug over een orgel beschikken. De histori-sche orgels van de andere Brusselse concertzalen, onder andere het beroemde Cavaillé-Coll-orgel van het Conservatorium, blijven echter onbespeelbaar! 

Jan Stacino, Sint-Agatha-Berchem

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bdw.be. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bdw.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

BDW 1489 PAGINA 19 -DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

ADVERTENTIE ADVERTENTIE

politieke  moed  vereist,  daar  kan Weyts  over  getuigen.  Het  over-leg  met  de  moslimgemeenschap werd  enkel  gebruikt  om  hem van  mening  te  doen  veranderen. Voorgestelde  –  theologisch  ver-teerbare  –  alternatieven  zoals verdoving  onder  elektronarcose, spreiding  van  de  slachting  over verschillende dagen zodat de er-kende  slachthuizen  de  toevloed aankunnen  of  een  schenking doen botsten op een njet. Filosofi-sche discussies  laaiden hoog op: over het belang van dierenwelzijn tegenover  religie,  maar  ook  over de plaats van religie in onze mo-derne  maatschappij,  waar  ieder-een gelijk is voor de wet. Maar het minste  wat  je  kan  zeggen  is  dat Weyts een beslissing heeft geno-men en bij zijn standpunt blijft.In Brussel wordt recent toch iets meer  benadrukt  dat  het  behoud van  de  tijdelijke  slachthuizen een  “overgangsmaatregel”  is  en dat er overleg zal komen over al-ternatieven, zoals een gift of het spreiden  van  het  offerfeest  over meerdere  dagen.  Hetzelfde  dis-cours  als  in  de  andere  gewesten dus,  maar  in  Brussel  heeft  men intussen al een jaar verloren. 

Niemand die het weetGebrek aan politieke moed  loont echter  zelden.  De  Brusselse staatssecretaris  van  Dierenwel-zijn heeft nog verschillende katjes te  geselen.  Allereerst  juridisch: uit  het  recente  advies  van  de Raad  van  State  blijkt  ondubbel-zinnig dat de Brusselse  tijdelijke slachtvloeren  strijdig  zijn  met de  Europese  regelgeving.  Gaia heeft  aangekondigd  juridische procedures  in  te  stellen  indien er  in  Brussel  toch  onverdoofd zal  worden  geslacht  op  tijdelijke slachtvloeren. Debaets wilde niet de  staatssecretaris  van  de  chaos zijn,  maar  net  de  wetteloosheid van  haar  beleid  geeft  aanleiding tot juridische onzekerheid en dus chaos.  Anderzijds  heeft  ze  poli-tiek  een  probleem:  beleid  wordt beoordeeld  op  resultaten.  En  in dit  licht  is  het  feit  dat  Debaets het  “moeilijk  vindt  te  zeggen  of Brussel volgend jaar wél klaar zal zijn voor een verbod” heel pijnlijk. Een beleid dat noch mossel noch vis is, kan niet blijvend vermomd worden als “overleg en dialoog”.“Het is onze verdomde plicht om dierenleed dat we kunnen vermij-den ook maximaal te vermijden,” zegt Weyts. En dat doet hij ook. “In Brussel dragen we dierenwel-zijn  hoog  in  het  vaandel,”  zegt Debaets. Maar zal er ook volgend jaar  weer  onverdoofd  worden geslacht  op  tijdelijke  Brusselse slachtvloeren?  Niemand  die  het weet, ook de Brusselse staatsse-cretaris voor Dierenwelzijn niet.

Liesbet Dhaene, Brussels Volksvertegenwoordiger N-VA

7 EENGEZINSWONINGENTE SINT-STEVENS-WOLUWE

KARENBERG

WHAT YOU SEE ISWHAT YOU SEE IS

WHAT YOU GET

Wonen tegen de Europese hoofdstad Brussel in een landelijke omgeving

LAGE-ENERGIEWONING SLEUTEL OP DE DEURinfo@vermeerschconstruct.bewww.vermeerschconstruct.be

ASSESTEENWEG 25-29 1740 TERNAT TEL: 02-582.75.09 FAX: 02-582.79.24

De Liberale Mutualiteit van Brabantwerft aan voor Brussel en Vlaams Brabant

Een ledencontact -ledenwerver (m/v)Profiel:• De Mutualiteit doen groeien door ledenwerving is voor

jou een boeiende uitdaging.• Je hebt sterke communicatieve vaardigheden.• Je bent een netwerker.• Je kan onze voordelen overtuigend voorstellen.• Je kan zelfstandig werken én in teamverband.• Je bent flexibel en in het bezit van een wagen.

Wij bieden:• Een voltijdse betrekking voor onbepaalde duur• Extralegale voordelen

Kandidaturen, vergezeld van een cv sturen naar:De heer MennekensKoninginneplein 51/52 - 1030 Brusseljob@mut403.be

Logo BXL voor Brussel

Het  Brusselse  stadsbestuur  kwam  vlak  voor  de  zomer naar buiten met een nieuw logo voor de stad Brussel met daarin ‘BXL’. Ik heb er op zich weinig problemen mee dat er een nieuw logo komt voor Brussel, maar wel met het feit dat hierin (alleen) ‘BXL’ wordt gebruikt. Zelf houd ik van Brussel.  Ik woon er al vijftien  jaar. Mijn kinderen gaan  er  naar  school  en  krijgen  een  mooi  Brussels  accent.  Maar  ik hou van het Brussel dat zijn Nederlandstalige kant liefkoost en om-armt. Ik hou niet van het Brussel dat het Nederlands probeert weg te moffelen. Want dat Brussel is er ook. Is het te veel gevraagd van de Nederlandstalige politici in Brussel om zich een beetje alert op te stellen? Dat zij zich niet alleen inzetten voor schone lucht, fietsstro-ken, wijkcentra, maar ook voor ... het Nederlands in Brussel? Sommige politici hoor ik zeggen: zelfs de meeste Vlamingen in Brus-sel gebruiken ‘BXL’. Ik ben daar niet zo zeker van, in mijn omgeving zie  ik dat alleszins niet. Maar misschien  is mijn standpunt  inder-daad ‘maar’ een minderheidsstandpunt. Hoe dan ook, een stadslogo 

hoort in principe alle mensen in de stad aan te spreken en te verbinden, en niet een bepaald deel van de bevolking tegen 

de haren  in  te  strijken. Dat  laatste  is precies wat  er nu gebeurt. Een logo ‘BXL’ invoeren terwijl  je weet - of op zijn minst kunt vermoeden - dat dit heel gevoelig ligt bij een deel van de Nederlandstalige Brusselaars is volgens 

mij een faux pas. Om over de impact van het nieuwe logo op de beeldvorming over Brussel als Franstalige stad nog 

maar te zwijgen. Een aantal Vlaams-Brusselse politici heeft zich blijkbaar achter het nieuwe  logo geschaard. Politici  zijn ook maar mensen, zij  kunnen zich een keer vergissen (cf. FM Brussel). Ik kan mij niet voorstellen dat  een  logo  dat  voor  jaren  (of  zelfs  definitief?)  de  naam  ‘Brussel’ naar de achtergrond schuift, zeer breed gedragen wordt onder de Ne-derlandstaligen. Dit logo zet de Nederlandstalige kant van Brussel niet in de verf, juist integendeel. Beste Brusselse politici: een ander  logo graag! En, als het kort moet, neem dan BXL/BRU.

Vincent Verouden,Watermaal-Bosvoorde

NIEUWE CHEF BRUSSELS PHILHARMONICSTÉPHANE DENÈVE

‘Ce sera cool’

ELSENE - Hij is geboren in Tourcoing, maar bouwde intussen een internationale carrière uit. Toch koos Stéphane Denève ervoor om met zijn vrouw en zevenjarig dochtertje naar Brussel te verhuizen. Verleid door het idee het Brussels Philharmonic - “dat zijn liga in de orkestwereld overschrijdt” - te leiden. Met zijn openingsconcert op 19 september toont Denève meteen wat hij ons publiek wil bieden: het toprepertoire van Brussels Philharmonic in combinatie met 21ste-eeuwse meesterwerken. “Met Brussels Philharmonic als ambassadeur kunnen we de topcreaties van na 2000 op het web promoten als tijdloos repertoire voor alle orkesten,” ambieert hij. En Denève belooft dat dit project cool wordt.

DE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

FOTO’S: © IVAN PUT

Het Muntorkest krijgt binnenkort een Franse dirigent. Het Vlaams Radio Koor in het Fla-geygebouw heeft al een Franse dirigent. En grote broer Brussels Philharmonic opent het nieuwe seizoen met zijn Franse aan-winst Stéphane Denève. Waarom de hoofd-stad van Europa hen aantrekt, kan een boeiend thema zijn voor een debat. Maar wat ons intrigeert, is vooral hoe het de nieu-we dirigent lukt om een zaal te beroeren. Stéphane Denève: “(verwonderd) Voor mij is muziek de kortste link tussen twee harten. Er bestaat geen snellere connectie. Het is eigen aan de magische kracht van het fenomeen mu-ziek. Het concert is het moment waarop een groep mensen samen een vibratie delen. Grote meesterwerken bezitten volgens mij de unieke kracht om te emotioneren. Het komt er dus op aan om de melodische intensiteit te vatten en te delen. Die vibratie, die vertrekt vanuit het orkest, delen met het publiek is mijn doel. Toch blijft het voor elke dirigent iets vreemd om te communiceren met de rug naar het pu-bliek. Maar zeer vaak voel ik de intensiteit aan van de stilte achter mij. Ik besef op het mo-ment zelf dat de mensen in de zaal samen met mij ademen. En heel dicht bij me aanschurken dankzij die connectie van de muziek.”

Wat maakt het verschil tussen een zaal en een andere, en het contact dat lukt of niet?Denève: “Er bestaat geen standaard. Het is zoals de mayonaise die pakt of niet. Je kan nooit zeker zijn dat het gaat lukken, maar het overkomt me gelukkig vaak dat het lukt. Ik doe daar ook extra moeite voor. Ik kook nooit voor mezelf. Ik hou van koken voor mensen van wie ik hou. Als je zelf de emotie van de muziek heel oprecht beleeft, dan stroomt die wel naar de zaal door. Het is een kwestie van eerlijkheid en gulheid. Je moet als dirigent zelf heel veel van de muziek houden, dan trilt dit gevoel mee. En als ik iets heel sterk liefheb, en het publiek ook, dan sluiten onze harten automa-tisch dicht op elkaar aan.”

U spreekt uw publiek ook wel eens aan.Denève: “Ik zal dat waarschijnlijk ook nu en-kele minuten doen. Mensen komen met een heel verschillend gevoel de zaal in: soms ge-strest van het werk, soms om er weg te dro-men. Ik los dit op door snel hun aandacht te focussen op het concert. Waarom? Omdat ik hen niet meteen de rug wil keren, maar hen in het gezicht welkom heet. Niet anders dan in een rockconcert, waarin het gaat van ‘hello everybody, we will have a great night toge-ther’. Het haalt veel barrières weg. Wij, or-kest en dirigent, zijn hier voor u. U bent hier voor ons. Er is geen afstand. Samen gaan we de muziek beleven. En als ik gewoon eventjes uitleg waarom we eerst dit of dat stuk spelen en dat het reageert op het volgende stuk omdat er een gelijkaardig thema in zit, maar hoe ver-schillend het aangepakt is door de componist, dan is het heel waarschijnlijk dat een aantal mensen die duidelijk in een passieve houding in de zaal zaten, plots actieve luisteraars wor-den. Die houding komt er gewoon omdat ik mijn passie deel met hen, en mijn interesse-punten van de compositie communiceer.”

Tijdens uw openingsconcert met Brussels Philharmonic brengt u meteen ‘La Mer’ van Claude Debussy. Uw voorganger reisde met het stuk van Parijs tot Berlijn. Vanwaar deze keuze?Denève: “Ik moet bekennen dat ik niet wist dat Tabachnik La Mer zo recent nog bracht met dit orkest. De muziekkeuze is gemaakt op basis van een Angelsaksisch feestmodel dat ik trouwens ook voor mijn huwelijk gebruikte: iets oud, iets nieuw, iets geleend en iets blauw. Ik wilde hedendaagse stukken met repertoi-restukken verenigen. Het nieuwe is Rapture van Christopher Rouse, de allereerste offi-

”Ik droom van een platform dat dienstdoet als repertoirebibliotheek voor topwerken van deze eeuw.”

“Klassieke muziek is de enige kunstvorm die geen ‘populaire’ hedendaagse productie heeft.”

ciële compositie van deze eeuw (9/1/2000). Een heel symbolisch werk dus. Ik breng het de eerste keer. Het oudere werk is Belgisch: Variations symphoniques van César Franck. Verder wou ik een solist (pianist Frank Braley, red.) die een relatie heeft met het orkest. We lenen voor hem The shining one (10 minuten) van Guillaume Connesson, die erg en vogue is in Frankrijk. Het is een stuk dat ik gecreëerd heb met The Royal Scottish National Orches-tra, toen ik daar muziekdirecteur was. Toen ik het in Brussel bracht, vroeg het publiek om het te bissen: toch wel iets uniek voor een ac-tuele compositie. En tot slot: het blauwe ele-ment van dit feest zit in La Mer. Dat werk is heel belangrijk voor mij, want ik won met de opname een Diapason d’Or (prijs voor beste symfonisch werk van het jaar) in 2012.”

Waarom nam u het dirigeerstokje van Brussels Philharmonic aan?Denève: “Er zijn weinig orkesten die je van liga ziet veranderen. Op alle niveaus is men zeer behoudsgezind en braaf. Het is een spij-tige zaak dat die liga’s ‘gevestigde’ waarden zijn. Daartussen zie je soms plots toch een orkest dat beweegt, zoals toen Valery Gergiev het Rotterdam Philharmonic Orchestra ging bestieren. En hop, het schoot de lucht in. Die dingen gebeuren niet zo vaak. Over het Brus-sels Philharmonic had ik dat in Parijse en Londense kringen ook horen vertellen. Toen ik intendant Gunther Broucke ontmoette, er-vaarde ik meteen de stuwkracht die hij met dit orkest initieert. Het maakte enorm veel indruk op mij, door zijn passie, liefde voor mu-ziek en projectenambitie. Zijn engagement en

visie zijn een zeer zeldzaam gegeven in ons milieu. Ik heb in heel de wereld gedirigeerd, en ik moet bekennen: iemand als Broucke is uiterst uniek. U heeft hier veel geluk in Brus-sel. Dus ben ik verhuisd, want ook de zaal in Flagey stond me aan. Onder meer omdat ze niet te groot is.”

Wat gaat u met het orkest doen?Denève: “We gaan samen mijn droomproject realiseren. Er zijn te veel 21ste-eeuwse wer-ken die maar één keer worden gespeeld en die in de vergeethoek geraken. Nochtans zitten daar sterke en tijdloze composities tussen. Bovendien beantwoordt dit oeuvre aan onze tijd. Brussels Philharmonic zou die topwer-ken moeten spelen als toonbeeld voor hun verder parcours. Ik droom van een platform,

“Brussel zit nu al in het nieuws in heel Europa. Wel, ik wil daar met dit orkest aan bijdragen”

BDW 1489 PAGINA 21 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

een Centre for Future Orchestral Repertoire, dat dienstdoet als repertoirebibliotheek voor topwerken van deze eeuw. Via een site kunnen orkesten de gegevens vinden over dit elite-werk. Brussels Philharmonic kan die werken spelen, maar ook andere orkesten kunnen die stukken dan plukken. Want nu kent niemand die topcreaties, en bestaat er amper commu-nicatie rond na hun première. Niemand beseft ook wat er aanslaat bij welk publiek. Boven-dien leert het publiek die werken - die nu al meesterwerken zijn - zo ook kennen en ont-houden.”

Het lijkt een noodkreet voor de uitvoering van actuele muziek?Denève: “Ik wil niet zeggen dat al wat heden-daags is goed is, en dat het gespeeld, verkocht en geliefd moet worden. Maar ik wil de zeld-zame topstukken van vandaag, die het waard zijn om repertoirestukken te worden voor de toekomst, verzamelen. Klassieke muziek is de enige kunstvorm die geen ‘populaire’ heden-daagse productie heeft. In plastische kunsten, theater, film en literatuur waardeert iedereen evenzeer klassiekers als actueel werk. Maar klassieke muziek mist dat evenwicht. Het lijkt wel of een cd muziek van minstens 50 jaar oud moet bevatten, of het ding verkoopt niet.”

Waarom zou ik mensen moeten overtuigen om naar dit orkest te komen luisteren?Denève: “Laat ons altijd van de basis vertrek-ken: een modelorkest kan heel het repertoire aan. Maar het publiek moet niet louter daar-voor komen, wel voor een ervaring. Brussels Philharmonic onthaalt het publiek op een moderne manier, zodat de mensen niet na-denken over waarin het orkest excelleert. En of dat nu Franse negentiende-eeuwse muziek of filmmuziek is. Neen, dit orkest speelt veel, en biedt geen getto binnen de muziekkeuken aan. Het publiek moet haast niet voor die of die muziek komen, maar wel omdat er zich altijd iets afspeelt: een plezante ervaring. Het publiek moet gewoon weten: ‘Ca va être cool’. We gaan ons amuseren, ook na het optreden.”

En wat kan dit orkest u persoonlijk bijbrengen?Denève: “Ik voel me bij dit flexibel orkest als in een start-up. Alle dromen, ondernemers-kracht en uitdagingen kunnen er nog omwille van een bepaalde kleinschaligheid. Ik heb zin om dit orkest ergens naartoe te brengen. Die weg samen bewandelen lijkt me uitdagend. Het is al bijna het meest gekende orkest uit België in de wereld, en ik wil dit internati-onaal geworteld zien. Ik ben afkomstig uit Tourcoing, Noord-Frankrijk dus, dat niet zo veel verschilt van deze regio. In die zin voel ik me snel thuis in dit land. Hopelijk brengt het orkest me een manier van zijn bij, een manier van denken die de kleur van Frankrijk vermengt met die van Noord-Europa. Ik hou ervan dat de muzikanten me met hun charme, excentriciteit, surrealistisch kantje en ver-rassingseffect (na het concert zijn er vaak ex-traatjes te rapen, red.) voldoening geven om te leven. Hun joie de vivre is erg voelbaar. Ik voel me nu al goed bij het idee dat ze me iets ‘Brussels’ bijbrengen. Ook als dat is dat Brus-sel me gaat leren leven met files (lacht). Nee, het is een superlevendige stad, waar heel veel Fransen graag komen wonen, en niet louter om belastingsredenen. Brussel zit nu al in het nieuws in heel Europa. Wel, ik wil daar met dit orkest aan bijdragen.” Jean-Marie Binst

Seizoensopener Brussels Philharmonic op zaterdag 19 september om 20u15 in Flagey, Heilig-Kruisplein, Elsene. Programma: Debussy, Rouse, Franck, Connesson. Info: www.brusselsphilharmonic.be, 02-641.10.20.

FOTOGRAFIE > MARIE-FRANÇOISE PLISSART EN UITGEVERIJ PLAIZIER BRENGEN KALENDER OVER MARKTEN UIT

’DE MARKT OMVAT DE ESSENTIE VAN DE STAD’

M arie-Françoise Plissart en uitgeverij Plaizier zijn geen vreemden voor el-

kaar. In 2006 brachten ze al een kalender uit met haar foto’s van het Atomium, en in 2011 eentje met een reeks Brusselse cafés. Toen Plaizier haar voorstelde om een kalender te maken met foto’s van de Brusselse markten, was ze meteen verkocht. Plissart: “Ik hou van het concept van de markt. Voor mij omvat het de essentie van de stad. Waarom nog op café gaan als de markt tegelijk dienstdoet als ontmoetingsplaats en bron van basisbehoeften?”

Dynamisch De hele reeks werd ingeblikt tussen juni en augustus. Dat de beelden stuk voor stuk zonovergoten zijn, is dan ook een gelukkig toeval. Plissart en Plaizier hebben gekozen voor een selectie van onmisbare markten die elk uniek zijn omwille van hun loca-tie of koopwaar. Denk maar aan de markt met oud papier en boeken in het Legermuseum, of de Zuidmarkt

die de derde grootste van Europa is. “Natuurlijk heb je in Brussel nog veel meer markten die de moeite waard zijn, maar sommige pakken gewoonweg niet op papier. Boven-dien telt het jaar natuurlijk maar twaalf maanden,” licht Plissart toe.Uit elk beeld spreekt een sterke dy-namiek. Mensen komen en gaan, of fi etsen toevallig voorbij, zich niet bewust van wat er zich een paar meter verder afspeelt. Plissart: “Bij elke blik op een van de foto’s moet er iets nieuws te ontdekken vallen. Dat is nodig, als je een hele maand op dezelfde foto moet staan kijken.” Het idee om voor close-ups te opte-ren werd dus al snel overboord ge-gooid. Een foto van de markt moet tegelijk ook iets zeggen over het stadsleven. Verschillende lagen van de werkelijkheid boven elkaar ge-ven een totaalbeeld van het leven dat zich afspeelt naast, op en zelfs boven – zoals op de brug in Ouder-gem – de markt. “De foto’s vertellen elk hun eigen verhaal. Zoals dat van Jean-Louis, de marktkramer wiens

BRUSSEL – Voor Bruxelles klom ze in 2013 nog op torens, nu blijft fotografe Marie-Françoise Plissart met de voeten op de grond tussen het volk om de bedrijvigheid op de Brusselse markten vast te leggen. Twaalf markten, goed voor een heel jaar, werden in de vorm van een kalender gegoten. Die ligt eind september in de rekken.

De auto’s die langsrijden, de markt onder de brug en de straat met bomen erboven vormen elk een existentiële laag van het stadsleven.

BDW 1489 PAGINA 22 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

ADVERTENTIE

’DE MARKT OMVAT DE ESSENTIE VAN DE STAD’

© MARIE-FRANÇOISE PLISSART

Het seizoen van de erwtjes zit erop. Hebben de erwtjes een seizoen dan? We zijn dat al lang vergeten.

Erwtjes komen toch uit blik of uit een diepvries-pak? O ja, er zijn ook spliterwten, die liggen apart bij de droge voeding, maar worden nog door wei-nig mensen gekocht. Erwtjes in modernere vormen van verpakking gaan dan weer heel vlot de deur uit. Erwtjes zijn een stapelvoedsel, iets dat we in huis hebben voor als we vergeten zijn groenten te kopen. Of om de hoeveelheid groenten aan te lengen in een paella of een couscous.Vroeger bleef het erwtje beperkt tot zijn seizoen. Soms werden de peultjes geplukt en heel gegeten, mange-tout heet dat in het Frans. Omdat restau-rantvoedsel niet hetzelfde mag zijn als thuis (al-thans in onze restaurants), gingen zij met de nou-velle cuisine van de jaren ‘70 op zoek naar groenten die niet bij moeder de vrouw op tafel kwamen: mange-touts dus (en onder meer ook passievrucht en kiwi). Erwtjes zelf waren te banaal.Heel lang geleden waren er in onze streken geen erwtjes. Ze werden vanuit Italië aan het Franse hof geïntroduceerd door Catharina de Medici, die voor haar huwelijk met de Franse troonopvolger Henri II een leger koks meebracht en zo de Franse keuken uitvond. Zo wil het toch de legende. In werkelijk-heid at het volk al wel erwten, maar dan rijpe: gro-te, gele knikkers die tot pap werden gekookt en in soepen of stoofpotten verwerkt. Jonge erwtjes eten, die in de voorzomer oogstbaar zijn, dat was voor de rijken. En gek genoeg is dat de enige manier waarop we ze hier nog eten.De groene erwtjes werden weer wat volkser toen Nicolas Appert ze ging steriliseren in fl essen. Ook het idee om dat samen met worteltjes te doen komt van hem. Hij liet in 1806 zijn nieuwe uitvinding testen door de Franse marine. De zeelui zaten in die tijd met hun duimen te draaien omdat na Trafalgar geen Frans oorlogsschip nog durfde uitvaren. En geen dankbaarder testpubliek dan zeelui, zij weten beter dan wie ook hoe belangrijk het is voedzaam en lekker eten in voorraad te hebben voor lange tijd. De eerste grote Franse keukencriticus, Alexandre Grimod de La Reynière, schreef dat Appert de na-

tuur had ‘opgezet’: “.. on naturalise le printemps et l’été au milieu dus plus rigoureux hiver”. Wanneer hij dit schreef, dacht hij aan erwtjes.

Apperts uitvinding was een schot in de roos, maar het invriezen, dat zestig jaar later werd

uitgevonden door nog een Fransman, Charles Tellier, was eerst een mislukking. De con-

sument vond dat bevroren groenten niet smakelijk waren. Men had de techniek wel ontdekt, maar het zou pas in de

jaren ‘20 van de twintigste eeuw zijn dat men het invriezen goed onder

de knie had. Congélation werd surgélation, maar dat kwam te laat. Ook vandaag nog durft geen restaurateur of gastvrouw

toegeven dat hij of zij diepvries-producten in huis haalt.

En toen las ik in een magazine de lof over diepvrieserwtjes. Om te beginnen zijn diepvrieserwtjes rauw. Ingeblikte niet, die zijn stevig gekookt tijdens het sterilisatie-

proces. Dat rauwe heeft een aantal voorde-len. Erwtjes zijn rauw veel zoeter dan gekookt,

en wie ooit rauwe erwtjes heeft gegeten, vraagt zich met reden af waarom iemand de moeite zou doen om ze te koken. Er wordt zelfs gepreveld dat diep-vrieserwtjes nog lekkerder zijn dan rauwe, en dat zou best kunnen. Ook spruitjes en aardappelen wor-den zoet wanneer we ze invriezen. De erwt (Pisum sativum) is een lid van de bonen-familie (Fabaceae). In ons land wordt er niet zoveel onderscheid gemaakt tussen erwten maar in andere landen, zoals Nederland en het Verenigd Konink-rijk, is er meer kennis van deze groente. Kent u de termen blauwschokkers, capucijners, raasdonders of velderwten? In Nederland zijn ze te koop, bij ons niet of nauwelijks. Het zijn allemaal namen voor varianten van de erwt, maar botanisch zijn ze wel dezelfde soort. In Engeland eet men ze bij alles, zelfs bij het ontbijt. Zij kennen er hele dikke, fl uogroene marrowfat peas, die ze tot moes koken voor op de frieten: mushy peas, een Britse versie van guacamole. Er zijn er gedeukte en glanzend bolle, er is een heel panorama van erwtjes mogelijk.Meewarig hebben de Britten het over de Franse en

onze erwtjes als “petits pois aut nullius”: erwtjes moeten hier klein zijn of niet zijn. Voor bepaalde ge-rechten, zoals Indiase erwtenschotels, is dat geen goed idee.Zoek zo dik mogelijke diepvrieserwten, en laat ze volledig ontdooien. Dep ze voorzichtig droog. Spren-kel er wat olie over tot alle erwtjes vet zijn. Maar ze hoeven niet te druipen. Besprenkel met zout, zwarte peper, kerriepoeder en cayennepeper. Andere krui-den en specerijen mogen ook, experimenteer maar. Strooi ze dan in één laag uit over een ovenschotel en zet die in een oven bij 205 graden Celsius. Nu en dan voorzichtig mengen. Na een tijdje zullen de erwten knapperig worden. Haal ze eruit en laat afkoelen. Hou de zaak goed in het oog, want op een gegeven ogenblik zullen de erwten bruin beginnen kleuren. Dan moeten ze eruit, anders gaan ze verbranden. Dit geeft een heerlijke snack. Smakelijk.

nick.trachet@bdw.be

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Erwt

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

ADVERTENTIE

“Er wordt zelfs gepreveld dat diepvrieserwtjes nog lekkerder zijn dan rauwe, en dat zou best kunnen. Ook spruitjes en aardappelen worden zoet wanneer we ze invriezen”

BDW 1489 PAGINA 23 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

familie al 160 jaar over haar plekje op de Grote Markt waakt,” vertelt Plissart.

Van park tot oceaan Circulatie staat centraal in het werk, transport is een rode draad. Enkel de boot ontbreekt in het rijtje van vervoersmiddelen die de revue op de kalender passeren. Dat mo-biliteitsthema wordt doorgetrok-ken naar de tentoonstelling die van 3 december tot 31 januari in Botanique loopt. Twaalf jaar lang fotografeerde Plissart vanop de vijf continenten de oceaan, bij uitstek de belichaming van transport. De reeks wordt aangevuld met foto’s van Brusselse parken, steeds vol-gens hetzelfde principe: een collage van verschillende beelden in zwart-wit, steevast met de horizon in het midden. De aanwezigheid van wa-ter in het park vormt de link met de zee. Plissart: “Het gebruik van een collage biedt de vrijheid om niet onmiddellijk een defi nitieve foto te moeten maken. Je krijgt meer dan één kans.” Eind 2018 moet het pro-ject een plaatsje krijgen in metro-station Park.

Bruggen slaan Plissart zit duidelijk niet stil. In het kader van Open Monumenten-dag biedt haar werk samen met dat van Philippe De Gobert en Gilbert Fastenaekens een artistieke kijk op plaatsen van arbeid en produc-tie. De tentoonstelling loopt van 10 september tot 3 oktober in de Charles Hanssensstraat 7 in Brus-sel. Bij Bozar wordt E25, de fi lm over bruggen van Marie-Françoise Plissart en Jacques André, opnieuw vertoond. Dat gebeurt van 7 okto-ber tot en met 24 januari tijdens het Europalia-festival, dat precies als doel heeft bruggen te slaan tussen landen en culturen. Ella Van Craen

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

www.fedsvk.be02 412 72 44

a

a

a

a

a

Verhuur uw woning

zonder risico en zonder zorgen

Hulp bij renovatie

Fiscale voordelen

ADVERTENTIE

LITERATUUR > EXPERIMENTELEN UIT DE VIER WINDSTREKEN

Gedichten onder een sterrenhemelBRUSSEL - Poëzie onder de avond-lijke sterrenhemel van het planetarium, dichters die op vraag hun ei leggen in de Nieuwstraat en een rits lezingen. Welkom op The Second Annual Brussels Interna-tional Underground Poetry Fest.

Met  het  Brussels  Poetry  Underground  Fest wordt  het  Brussels  Hoofdstedelijk  Gewest een  weekend  lang  de  internationale  baker-mat van de experimentele poëzie, zegt podi-umdichter en organisator Philip Meersman. Veertiger Meersman dicht al sinds zijn zes-tiende. In 2014 gaf hij in New York zijn eerste dichtbundel uit. “Te veel afwijzingen in eigen land,” antwoordt hij op de vraag waarom hij het aan de andere kant van de oceaan ging zoeken. Hij publiceert ook in het neodadaïs-tische tijdschrift Maintenant. De poëzie van Meersman is net als die van zijn wapenbroe-ders meertalig. Hij werkt ook aan het dich-ter  bij  elkaar  brengen  van  woord  en  beeld. Vlaanderen telt volgens Meersman een grote pool  talentrijke  experimentele  dichters  die vooral in het buitenland aan de bak komen. De  hedendaagse  experimentele  dichtkunst speelt ook heel erg in op de visuele cultuur zoals bijvoorbeeld Luc Fierens doet (zie foto). “Brussels  Poetry  Fest  is  een  nichefestival, integraal gewijd aan de hedendaagse avant-garde,  die  niet  bang  is  de  dialoog  aan  te gaan met de mainstream,” stelt Meersman.

De  150ste  verjaardag  van  de  geboorte  van Velimir Khlebnikov, de oprichter van Zaum, is een van de drie thema’s. Daarnaast wordt de vraag gesteld of het einde van poëzie op papier in zicht is en tenslotte komt de relatie tussen gedicht, boek en kunstwerk aan bod.Het  poëziefestival  begint  op  donderdag  10 september  om  20  uur  in  het  planetarium. Dat  is  een  wereldpremière.  In  het  planeta-rium  brengen  Philip  Meersman,  Vincent Tholomé,  Maja  Jantar  en  a  rawlings  een John-Cageachtig  programma.  In  de  koepel weerklinkt  één  klanklijn,  met  oortjes  wor-den  nog  drie  klanklijnen  aangeboden.  Met heel geavanceerde technologie  laat het pla-netarium  de  sterrenhemel  zien  zoals  hij  is en niet is.Op vrijdag is er een academisch seminarie in het Vlaams-Nederlands huis deBuren en  is er in Wiels de opening van de Art Book Fair met  de  presentatie  van  een  muurschilderij van Renaat Ramon: Dood van de auteur. Op zaterdag en zondag trekken dichters naar de Jetse markt, de Nieuwstraat en de Europese wijk en geven ze performances in Wiels. 

Danny�Vileyn

Het poëziefestival vindt plaats van 10 tot 13 september. Deelname is gratis. Meer info: http://poetryfest.brussels.

Als experimenteel dichter speelt Luc Fierens ook in op de visuele cultuur.

© LU

C F

IER

EN

S

ADVERTENTIE

NEDERLANDSTALIG DEELTIJDSKUNSTONDERWIJS IN BRUSSEL

SCHRIJF JE IN VOOR 30 SEPTEMBER!

Wil je graag leren tekenen, aquarellen maken, beeldhouwen of etsen? Een opleiding fotografie volgen? Of liever leren zingen, een muziekinstru-ment bespelen of noten lezen? Hou je van dansen of acteren?

Schrijf je dan snel in aan een van de Brusselse Nederlandstalige academies voor BEELDENDE KUNSTEN of voor MUZIEK, WOORD EN DANS.Dat kan nog tot 30 september.

Je vindt het volledige aanbod en contactinfo van de academies op

www.onderwijsinbrussel.be.

Liever een brochure met het aanbod?Bel naar 02 563 04 50 of kom langs bij:Vlaamse Gemeenschapscommissie,Emile Jacqmainlaan 135, 1000 Brussel.

Vraag bij je

inschrijving in

de academie ook

naar de specifieke

voorwaarden voor

verminderd

tarief.

09 > 12/2015

Met de steun van de

WORKSHOPS Kom alles ontdekken op ons

ARTIESTENCAFÉ

26/09 om 15:00

SKILL CITY ON TOUR

Create, discover, party

Brusselse Jeugdhuizen, Bronks

ATELIER VERTELLENChris Lomme

1000 PIECES PUZZLE

Dance Career Bootcamp | Cindy Claes

WOORD

BEELD

MULTI

DANS

MUZIEK

ATELIER SCENOGRAFIE

Van concept tot decor | Marc Cnops

OFF THE WALL

Parcours voor jong danstalent

fABULEUS, Kwaad Bloed, Straatrijk

Download de volledige programmabrochure op www.zinnema.be

MUZINNE

Improvisatie en samenspel | Alec Ilyine

SMS-POËZIEJan Ducheyne

ADVERTENTIE

PARKING C

O mdat de Romeinen nog niet aan huis-nummers deden, heeft Parking C geen adres.  Het  is  trouwens  ook  helemaal niet zeker of de Romeinen al een par-king  zagen  in  dit  stuk  vlakke  hoog-

land aan de steenweg die expliciet naar Rome leidt. Dat gebrek aan een volwaardig adres  is ook  niet  zo  erg.  Als  Brusselaar  moet  je  hier zelden of nooit zijn, en vreemdelingen vinden de weg zo ook wel, want Parking C is een van de best bewegwijzerde bestemmingen van het land. De automobiele concertgangers van Pa-leis 12 komen hier geregeld, en aan een paar nog niet weggenomen borden  te zien hebben ook de deelnemers van het universitair toela-tingsexamen Arts en Tandarts hier recent nog geparkeerd. Maar op het moment dat  ik kom aangefietst, is de parking gesloten. Er is zelfs een bewakingsagent aanwezig om dat monde-ling te bevestigen, al staat hij er vooral om het tiental  opleggers  te  bewaken  waarin  de  fata morgana van Cirque du Soleil vooralsnog op-geborgen ligt. Voor het circus wordt opgezet, laat de vriendelijke agent me toch even de con-touren van deze parking met een grote ‘C’ af-tasten. De schaarse grasbermen zijn gemaaid, en naast dat overleden gras ligt dan die enorme zerk van 27 hectare waarvan de uitersten aan de  horizon  verdwijnen.  Erop  fietsen  is  even ongehoord  als  plezierig.  De  verlichtingsmas-ten, de geblutste cijferbordjes die het parkeer-park opdelen in sectoren, en de rijen boompjes 

die in de loop der jaren zijn uitgegroeid tot de lengte die de ontwerpmaquette ooit beoogde, zijn de enige obstakels die ik, de wind en het sportievere type stadsduif tegenkomen terwijl we  hier  baantjes  trekken.  De  zon  schijnt  op het  verbleekte  gebeente  van  een  paraplu  die uit een volle vuilbak steekt. Volgens een ver-keerd begrepen natuurwet groeien op de witte betonblokken gele korstmossen en op de gele betonblokken  witte.  Ik  kies  er  een  uit  om  op te gaan zitten, en hoewel er hier op alle bill-boards in grote letters ‘PC’ staat, klap ik toch mijn laptop open.

Parking C is natuurlijk even leeg als beladen. Over minder dan een  jaar kan deze plek ver-dwenen  zijn.  Het  wel  héél  anachronistisch aandoende  gele  aanplakbiljet  waarmee  de opmaak van het milieueffectenrapport (MER) voor  het  voetbalstadion  geafficheerd  wordt, geeft in ieder geval aan dat de promotoren er-van er de pas in houden. Het maakt de woes-tijn  van  asfalt  ook  tot  een  plek  die  uitnodigt tot bezinning en zelfbevraging. Als voetbalfan ben  ik  niet  bepaald  ongevoelig  voor  de  blin-kende  plaatjes  van  een  nieuwe  voetbaltem-pel. Zodoende kan ik me op deze plaats volop schuldig  voelen  om  alles  wat  fout  is  aan  het project.  Het  gebrek  aan  transparantie  in  de besluitvorming,  de  leugens  over  het  gebruik van publiek geld, het onzekere bestaansrecht van  dergelijke  buitenmaatse  speeltuinen,  de 

BDW 1489 PAGINA 25 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

twijfelachtige  impact  ervan  op  de  verkeers-stromen, de duizend vrijkaarten waarmee de Brusselse  stadsambtenaren  worden  gepaaid, de  twijfel  of  de  nieuw  te  bouwen  privépar-kings de globale Brusselse mobiliteit wel zul-len helpen verlichten, de matige architectuur, het  politieke  gemarchandeer  tussen  Brus-sel  en  Vlaanderen  over  dit  stukje  Brusselse bouwgrond op Vlaamse bodem. Wat dat laat-ste betreft valt trouwens op dat je op Parking C  alleen  in  het  Nederlands  en  in  het  Engels welkom  wordt  geheten.  Welkom!  Welcome! staat  er,  en  niet  Bienvenue!.  Het  weerhield het  studentikoze  propagandaklasje  van  de Vlaamse Beweging er niet van om hier recent nog van haar TAK te komen maken omwille van de ‘dreigende uitbreiding’ van de Vlaamse hoofdstad naar de rest van Vlaanderen.

WAT KUNNEN WE HIER AAN DOEN? Misschien kunnen we van Parking C de officiële begraaf-plaats  maken  voor  megaprojecten  die  maat-schappelijk  ter  discussie  staan.  Of  we  zijn ethisch nog correcter en bouwen op Parking C  een  luxueus  Europees  vluchtelingenkamp met  vlotte  toegangswegen  voor  het  vracht-wagen-, metro- en  luchtverkeer, zicht op het Atomium  en  gratis  tickets  voor  concerten in  Paleis  12.  Of  we  bouwen  toch  een  voet-balstadion,  maar  splitsen  als  tegenprestatie voor de Vlaamse Beweging het land zodat er twee nationale ploegen kunnen spelen in het stadion dat zo  rendabeler wordt. Of we hou-den het gewoon bij een geschikt oefenterrein voor  sportieve  stadsduiven  en  kleurenblinde korstmossen.

�

� Michaël�Bellon

ELKE WEEK SCANT MICHAËL BELLON MET

ZIJN LAPTOP EEN PLEK IN BRUSSEL DIE TOT DE VERBEELDING

SPREEKT, EN GEEFT HIJ AAN WAT ER

EVENTUEEL NOG AAN KAN VERBETEREN

ROMEINSESTEENWEG, LAKEN, VRIJDAG 28 AUGUSTUS, 15 UUR

LA

PT

OP

IA

VERNIEUW uw abonnement in 2 minutenVERNIEUW uw abonnement in 2 minuten4

32

6977

80

6

Ga gewoon naar een GO-automaatGa gewoon naar een GO-automaatStudent 18 – 24 jaar?Stuur ons eerst je schoolattest op school.mivb.be

Ignazio Cocchiere bestelt een espresso in café Red Monkey aan het chique Kaste-leinsplein in Elsene. Het koekje blijft on-

aangeroerd op het schoteltje liggen. Hij heeft de gemeente Sint-Gillis en haar voetbalclub duidelijk in zijn hart gesloten, dat bewijst onder meer zijn pull met opschrift 1060. “Ik woon en voetbal hier enorm graag. Union is een sympathieke en familiale club. Ook de

supporters zijn super. Ik houd van hen en zij ook van mij, denk ik. Ze hebben zelfs een sup-porterslied voor mij gemaakt: ‘Viva Ignazio, viva Ignazio, il préfère le stoemp aux pâtes au pesto.’ Ik probeer hen te bedanken door vaak te scoren en altijd alles te geven.”

InterCocchiere is geboren in Varese, niet zo ver van

Cocchiere: “Als ik drie dagen in Italië ben, wil ik zo snel mogelijk terug naar Brussel. Al mis ik de Italiaanse keuken wel.” © MARC GYSENS

‘OP HET WERK PRAAT IK NIETOVER VOETBAL, IK VERSTOP HET ZELFS EEN BEETJE’

IGNAZIO COCCHIERE, VOETBALLER EN PARLEMENTAIR MEDEWERKER

BDW 1489 PAGINA 26 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

Milaan. Hij woonde er zijn hele jeugd en begon op zijn vijfde te voetballen. Op zijn achttiende tekende hij zijn eerste professionele contract bij de Italiaanse topclub Inter Milan. Tegelij-kertijd ging hij naar de katholieke universiteit van Milaan. Daar behaalde hij zijn bachelor in de Politieke Wetenschappen en Internationale Betrekkingen, en daarna een master in de In-ternationale en Europese Politiek. Bij Inter speelde hij in dezelfde ploeg als Mario Balotelli (nu AC Milan) en Leonardo Bonucci (nu Juventus). “Dat was een geweldige ploeg. In 2007 speelden we zelfs kampioen in de Pri-mavera, de beloftencompetitie in Italië,” zegt Cocchiere. Toen hij voor het eerst aankwam in

het sportcomplex van Inter was de jonge voet-baller overdonderd. “Het trainingscomplex is schitterend en je traint er vlak naast de eerste ploeg. Gelukkig hadden we een trainer die ons met de voetjes op de grond hield. Het was niet gemakkelijk om voetbal te combineren met mijn studies, maar door mijn zeer goede orga-nisatie was het haalbaar. Ik heb mijn kans ge-waagd bij Inter, maar ben jammer genoeg niet doorgebroken. Al heb ik geen spijt en ben ik blij met het verdere verloop van mijn carrière.”

Universitaire studiesNa zijn korte periode bij Inter vervolgde Coc-chiere zijn carrière in Zwitserland. “Ik kreeg

SINT-GILLIS – De Italiaanse middenvelder Ignazio Cocchiere is al een paar jaar de lieveling van de supporters van Union Sint-Gillis. Wat velen niet weten, is dat hij naast het voetbal ook werkt in het Europees Parlement. Ignazio Cocchiere, een voetballer met brains.

een aanbod om in Nyon te gaan voetballen. Dat heb ik aanvaard, omdat er een universi-teit in de buurt was waar ik mijn studies kon voortzetten. Die had ook een samenwerkings-verband met de universiteit van Milaan, waar-door ik zonder problemen kon voortstuderen. In Zwitserland was ik in de eerste plaats voet-baller, maar ik besteedde ook veel tijd aan mijn studies.” In Nyon bevindt zich de hoofdzetel van de UEFA (de Europese voetbalorganisatie) en dat leverde soms grappige momenten op. “Wan-

neer er internationale arbiters kwamen trai-nen, moesten wij wedstrijdsituaties simu-leren. Schwalbes doen, buitenspel lopen en opzettelijk vuil spelen om de scheidsrechters in de problemen te brengen. Dat was hilarisch, want zo namen we revanche op hen.”Cocchiere voetbalt twee jaar in Zwitserland, maar wil zijn diploma in Italië halen en keert daarom terug naar de universiteit van Milaan. Zijn laatste studiejaar verloopt perfect en in september 2012 begint hij aan zijn eindwerk. Cocchiere neemt een paar maanden vakantie bij zijn toenmalige voetbalclub Caronesse om zich volledig te kunnen concentreren op zijn eindwerk. “Mijn thesis ging over de civiele be-scherming op Europees niveau. Daarvoor ben ik naar Brussel gekomen, het centrum van de Europese instellingen. In Brussel kon ik na-melijk sneller en makkelijker EU-ambtenaren interviewen. Normaal gezien ging ik maar een paar maanden in Brussel blijven, tot mijn the-sis af was, maar ik ben blijven plakken.”Een voetbalcarrière combineren met universi-taire studies is niet voor iedereen weggelegd. “Ik ben nooit een topstudent geweest, maar ik heb me altijd ingezet voor mijn studies. Mijn ouders hebben mij daarin ook altijd gesteund door me wijze raad te geven en geen druk op te leggen. Ze zeiden dat ik een plan B moest hebben, mocht mijn voetbalcarrière niet van de grond geraken. Ik heb naar hen geluisterd en ben daarom Politieke Wetenschappen gaan studeren. Ik heb die richting op goed geluk uitgekozen en het is uiteindelijk goed uitge-draaid, beter dan ik ooit verwacht had.”Na zijn geslaagd eindwerk kan Cocchiere met-een aan de slag in het Europees Parlement. Hij werkt er als parlementair medewerker van een Italiaans Europarlementslid. “Gelukkig heb ik flexibele uren en is het werk combineerbaar met het voetbal. Mijn dagen zijn drukbezet. Ik werk van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, maar zo heb ik mijn dagen het liefst. Boven-dien doe ik mijn werk graag. En als je je werk graag doet, is het minder zwaar.” Het gebeurt dat collega’s naar een wedstrijd van Cocchiere gaan kijken, al weet niet iedereen dat hij voet-baller is. “Op het werk praat ik niet veel over het voetbal, ik verstop het een beetje. Ik wil niet zelfingenomen overkomen.”

SuperfitCocchiere is al bijna drie jaar in België en

ELSENE - Damian & the love guru is een collectiefje van twee jonge cura-toren die her en der in de stad expe-rimentele expo’s opzetten met beeld, geluid en performances. In Elsene tonen ze werk van de jonge Brusselse kunstenaar Hadrien du Roy.

Priya Shetty en Zoë Denys, respectie-velijk opgeleid in de antropologie en de beeldende kunsten, begonnen anderhalf jaar geleden met hun tijdelijke kunstex-perimenten op ongewone plekken. On-dertussen zetten ze reeds expo’s op in restaurant La Quincaillerie en in de vi-trines van Hunting and Collecting in de Kartuizersstraat.Nu zijn ze neergestreken op de site van de voormalige Grandes Brasseries d’Ixelles aan de Vleurgatsesteenweg, waar in-middels een luxueuze nieuwbouw staat. “Wij zagen dat de grote ruimte beneden te koop stond en vroegen de eigenaar of we die voor een maand mochten huren,” vertelt Shetty.

Jullie zijn geen galerie?Priya Shetty: Niet in de klassieke zin, neen. We zijn geen typische white cube, maar leiden een nomadisch bestaan. Om te overleven doen we wel aan verkoop,

‘Geen klassieke galerie’Nog een experiment: kunstenaar Hadrien du Roy fotografeert curator Priya Shetty.

© H

AD

RIE

N D

U R

OY

3 VRAGEN AAN PRIYA SHETTY

BDW 1489 PAGINA 27 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

woont in Sint-Gillis, niet zo ver van het Duden-park. Het lot leidde hem naar Union. Omdat Cocchiere even wou ontspannen toen hij aan zijn eindwerk sleutelde, besloot hij om naar de wedstrijd Union – BX Brussels te gaan kijken. Daar stootte hij toevallig op Ibrahim Maar-oufi, met wie hij nog bij Inter had gespeeld. Ze praten wat bij en Maaroufi brengt Cocchiere in contact met het bestuur van Union. Een week-je later gaat hij er testen en tekent hij zijn con-tract. “Op dat moment ging het niet zo goed met Union. Ik scoorde dat seizoen nog zes keer in zes maanden, waarvan het doelpunt van het behoud in derde klasse in de 94ste minuut in de laatste match tegen Leopoldsburg. En vorig seizoen werd ik topscorer van de ploeg. Ik voel me hier goed in mijn vel.”

ONTDEKKINGSMIDDAG. Tijdens de ontdekkingsmiddag van 17 september word je in het Charliermuseum door twee tapdansers meegevoerd op uiteenlopende klanken, van Mozart tot swing. Zelfs ragtime en body percussion komen aan bod. Josh Hilberman en Stéphanie Detry doen het museum op zijn grondvesten daveren onder begeleiding van piano en ukelele. Afspraak om 12u30 in de Kunstlaan 16, 1210 Sint-Joost-Ten-Node. n BRUSSELSE SCENES. De autoloze zondag op 20 september is het startschot voor de straatexpo van fotograaf Bram Penninckx. Een maand lang worden beelden van Brusselse straten, pleinen en parken tentoonge-steld op straat. Brusselse scènes, Bruxelles en scène loopt tot 18 oktober, de vernis-sage vindt op 19 september in GC Elzenhof (Kroonlaan 12, 1050 Elsene) plaats. Ontdek de negentien locaties op www.scenes.brussels. EVCCU

LTU

UR

KOR

T

“Wanneer er internationale arbiters kwamen trainen, moesten wij wedstrijdsituaties simuleren. Schwalbes doen, buitenspel lopen en opzettelijk vuil spelen om hen in de problemen te brengen”

Met Cocchiere heeft Union een echt competi-tiebeest in zijn rangen. “Ik houd misschien te veel van het voetbal. Ik wil altijd trainen, zelfs wanneer het hard regent. Dat gevoel had ik al toen ik nog een kind was. Het belangrijkste wat een voetballer moet hebben, is de goes-ting in het spelletje. De dag dat ik er geen zin meer in heb, stop ik. Ik ben een echte sport-man en wil dus altijd beter doen. Daarom wil ik met Union dit jaar in de top acht eindigen.” Cocchiere is niet van plan om de club snel te verlaten. “Ik voel me goed bij Union en wil er blijven. Maar het kan snel gaan, je weet nooit wat de toekomst brengt. Als ik een goede job aangeboden krijg in het Europees Parlement die moeilijk te combineren valt met het voet-bal, kies ik misschien voor mijn werk. Maar voorlopig denk ik daar niet aan. Ik ben 27 jaar oud, voel me superfit en wil blijven voetballen. Ik maak niet graag plannen op lange termijn. Ik kijk enkel naar de nabije toekomst.”

Brussel: twee stedenCocchiere voelt zich duidelijk thuis in Brus-sel. “Eigenlijk zijn er in Brussel twee steden: de bubbel met de Europese instellingen en de echte stad. Dat zijn twee verschillende werel-den. Ik heb het geluk dat ik deel uitmaak van beide werelden. Ik kan zeggen dat ik Brussel echt ken, terwijl vele andere buitenlanders dat helemaal niet kunnen zeggen.” De Italiaan mist zijn familie en vrienden, maar zijn thuis is hier in Brussel. “Als ik drie dagen in Italië ben, wil ik zo snel mogelijk terug naar Brussel. Al mis ik de Italiaanse keuken wel. Bij mij thuis vind je vooral pasta, ik eet dat lie-ver dan stoemp. Bovendien is het snel klaar. Ik heb namelijk geen vriendin die ervoor zorgt dat het eten klaarstaat als ik thuiskom. Ik heb al twee jobs, een derde kan ik niet aan (lacht).” Killyan Dauvillé en Ken Lambeets

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

“Eigenlijk zijn er in Brussel twee steden: de

bubbel met de Europese instellingen en de echte

stad. Dat zijn twee verschillende werelden. Ik heb het geluk dat ik

deel uitmaak van beide werelden”

maar niet volgens de gangbare 50-50%-regel. En we werken altijd heel nauw samen met de kunstenaar.”

Deze keer is dat Hadrien du Roy.Shetty: “Hij is een autodidact, maar zijn schilderijen zijn zeer interessant. Hij werkt soms abstract, soms figuratief, gebruikt zo-wel fijne, gepunte penselen als grovere rechte borstels en speelt met het licht. Steeds zoekt hij naar nieuwe manieren om zich uit te druk-ken. Zo schildert hij op papier maar ook op posters van bushokjes.”

Jullie zijn een ‘experimenteel’ platform. Shetty: “We doen meer dan alleen beeldende kunst, we maken altijd een combinatie met sound en performances. Toen we in La Quin-caillerie exposeerden, organiseerden we ook een dinner performance. Voor de opening nu, op 10 september, hebben we The Tone Zones uit Antwerpen uitgenodigd, en tijdens het weekend zullen er gesprekken en performan-ces zijn. Ook maken we een bibliotheekje, met boeken, tijdschriften en koffie, om de typi-sche galeriesfeer wat te doorbreken. Bettina Hubo

Hadrien du Roy, Dry Drowning tot 27/9 van donderdag tot zondag tussen 14 en 19 uur op de Vleurgatsesteenweg 82 in Elsene.

UKKEL – Wie is de beste houthakker? Het antwoord op die vraag wordt in landen als Nieuw-Zeeland, Austra-lië, de Verenigde Staten en Canada van oudsher gegeven tijdens lokale competities. Kettingzaagproducent Stihl structureerde de discipline en ontwikkelde ze tot een topcompeti-

tie, die vandaag ook in België ingang heeft gevonden. Arnaud Goudsmedt (32) verdedigt daarin de Brusselse kleuren. “Een houtkapwedstrijd tijdens de Druiven-feesten in Groenendaal, daar is het voor mij begonnen,” vertelt Goudsmedt. “Ik zat in mijn laatste jaar bosbouw en een paar klasgenoten pushten me om eens mee te doen. Zij waren er zelf mee begonnen toen ze bij houthakkers aan de slag waren. Ik heb het ook eens gepro-beerd, en ben er zo ingerold.”Die wedstrijden waren aanvankelijk eerder amateuristisch. De houtstronken waarop de deelnemers moesten bewijzen dat ze de kettingzaag konden beheersen, waren bij-voorbeeld steeds wisselend in grootte en dikte. Maar naarmate Goudsmedt aan diverse Vlaamse en Nederlandse wedstrijden deel-nam, ontdekte hij hoe kettingzaagproducent Stihl de discipline heeft gestructureerd. “Op competities heeft iedereen vandaag zo goed als dezelfde houtstronk. Men meet zelfs de dikte en de vochtigheidsgraad zodat de stuk-ken zo gelijk mogelijk zijn.”“De sport is merkgebonden, Stihl heeft er alle rechten op. Je hebt wel gelijkaardige competities, Eurojack bijvoorbeeld, maar Stihl is de voornaamste organisator. Ze zien het als reclame. Daarom kan niet zo-maar iedereen deelnemen. De competities draaien om precisie en snelheid van uitvoe-ring, maar evenzeer om veiligheid. Zowel qua kledij als in de uitvoering moet je altijd veilig werken. Doe je dat niet, dan krijg je strafpunten. Die voorbeeldfunctie wordt in Vlaanderen wel meer gesteund dan in Wal-lonië, moet ik zeggen. Een zaagbroek is daar

Goudsmedt: “Ik denk dat iedereen de top kan bereiken indien hij er zeer veel tijd in steekt. Hij die zich het meeste inzet, zal het meeste bereiken.”

© MARC GYSENS

SPORTEN MET BIJL EN KETTINGZAAGSTIHL TIMBERSPORTS > ARNAUD GOUDSMEDT TREKT IN NOVEMBER NAAR WERELDKAMPIOENSCHAP HOUTHAKKEN

“De clichés die bestaan over houthakkers zijn niet echt van toepassing op ons. We dragen niet allemaal geruite hemden en hebben niet allemaal een baard (lacht)”

BDW 1489 PAGINA 28 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015BDW

SPOR

T

bijvoorbeeld nog maar sinds kort verplicht.”Om de kwaliteit van het deelnemersveld te be-waken, moeten Goudsmedt en zijn collega’s elk jaar een stageweekend volgen. Een gelimi-teerd aantal deelnemers mag er bewijzen dat ze de knepen van de sport onder de knie heb-ben. “Dat weekend gaat door in Duitsland en trekt sporters aan uit heel Europa. Er komen ook gereputeerde coaches op af, het is dus voor ons absoluut de moeite om er aan deel te ne-men. Stihl verzekert zich hiermee dat niet zo-maar iedereen aan zijn competities deelneemt. Want je zou niet willen dat er zich een ongeval voordoet tijdens een uitzending op Eurosport. Al zijn ongevallen eigenlijk erg uitzonderlijk. Tijdens het zagen worden er onder de kleren bijvoorbeeld maliënkolders gedragen, voor het geval iemand zou uitschuiven.” Op zoek naar houtOm het vereiste niveau te halen traint Goudsmedt wekelijks met de Belgische ploeg. Ze komen elke woensdag samen in Sint-Ka-telijne-Waver om aan hun kaptechnieken te werken. Als ze genoeg hout hebben, tenmin-ste. “Het niveau en de trainingen zijn een pak serieuzer geworden, dus hebben we ook meer hout nodig om te kappen. We zijn op zoek naar sponsors die ons kunnen helpen bij de aan-

Australië en Tsjechië geven zowat iedere dag demonstraties en kunnen ervan leven.”Goudsmedt wil samen met het Belgische team naar het niveau van die toppers groeien. Stap voor stap doen ze dat ook, maar de Brus-selaar beseft dat er nog heel wat meer tijd in zal moeten worden geïnvesteerd. “Ik denk dat iedereen die top kan bereiken indien hij er zeer veel tijd in steekt. Hij die zich het meeste inzet, zal het meeste bereiken. Op laag niveau maakt materiaal het verschil, maar bij de top-pers speelt ervaring een doorslaggevende rol. Je moet de techniek van de oudere mannen zien. Hun resultaat is veel preciezer dan het ruwere werk van de jongeren.”“We zien het aantal leden in België stilaan groeien. We hebben Belgian Timber Sport opgericht en hopen daarmee sponsors te kun-nen aantrekken. Het zou leuk zijn mochten er ook wat mensen uit Wallonië aansluiten. Hoe meer leden, hoe meer concurrentie. En dat is een goede zaak, want we willen vooruitgaan.”

Tim Schoonjans

koop van hout. Eens dat gekapt is, verkopen we de beste stukken en het overige hout ge-ven we weg aan mensen met beperkte mid-delen. We gebruiken populierenhout, dat is geen kwaliteitshout om te stoken.”“We trainen één keer per week in groep en sommige leden kappen ook thuis nog wat. Om goed te zijn in Stihl Timbersports, moet je het vooral veel doen. Iedereen kan het, de snelheid en de precisie komen met de erva-ring die je vergaart. In het Nederlandse team zit bijvoorbeeld een leraar lichamelijke op-voeding. De clichés die er bestaan over hout-hakkers zijn niet echt van toepassing op ons. We dragen niet allemaal geruite hemden en hebben niet allemaal een baard (lacht). In het Belgische team zijn het allemaal boomver-zorgers, behalve ik. Ik doe ook aan tuinon-derhoud.”

Precieze oudjesJaarlijks nemen Goudsmedt en zijn ploegma-ten deel aan twee competities: het kampi-oenschap van de Benelux en sinds vorig jaar het wereldkampioenschap. Ze lieten zich er meteen gelden met een knappe elfde plaats in het landenklassement. “We hebben beter ge-daan dan landen als Frankrijk en Roemenië, dat kan wel tellen voor een eerste deelname. Hopelijk kunnen we dit jaar bevestigen.”“Ik ga op dertien en veertien november mee naar het wereldkampioenschap in Polen als vijfde man. Dat is de reserveplaats. Dus in-dien iemand zich blesseert, moet ik klaar-staan. Bovendien help ik de ploeg sowieso door het materiaal aan te geven terwijl mijn ploegmaats bezig zijn. Zodat zij zich volledig kunnen focussen.”Die focus behouden in de aanwezigheid van publiek is niet zo evident. En laat net dat iets zijn dat je moeilijk kan trainen. Maar daar hebben de houthakkers een oplossing voor gevonden. “Om toch enigszins te wennen aan het publiek, geven we regelmatig de-monstraties. Bijvoorbeeld op lokale feesten en kermissen. De ploegen van toplanden als

© MARC GYSENS

koop van hout. Eens dat gekapt is, verkopen we de beste stukken en het overige hout ge-ven we weg aan mensen met beperkte mid-delen. We gebruiken populierenhout, dat is

“We trainen één keer per week in groep en sommige leden kappen ook thuis nog wat. Om goed te zijn in Stihl Timbersports, moet je het vooral veel doen. Iedereen kan het, de snelheid en de precisie komen met de erva-ring die je vergaart. In het Nederlandse team zit bijvoorbeeld een leraar lichamelijke op-voeding. De clichés die er bestaan over hout-hakkers zijn niet echt van toepassing op ons. We dragen niet allemaal geruite hemden en

. In het Belgische team zijn het allemaal boomver-zorgers, behalve ik. Ik doe ook aan tuinon-

ZAGE

N IN

ZES

DELE

N SPRINGBOARD: “Dit is een simulatie op een bepaalde hoogte. Je moet een inkeping maken op schouderhoogte en daar de punt van je springboard insteken. Daarna klim je op die plank en herhaal je hetzelfde met een tweede springboard. Eens je op die plank staat, kan je beginnen met het doorhakken van het blok. Voor springboard moet je even je verstand op nul zetten en durven. Je evenwichtsgevoel is hiervoor cruciaal.” STOCK SAW: “Met een kettingzaag moet je op een zo kort mogelijke tijd twee schijven afzagen van een houtblok, dat een diameter heeft van veertig centimeter.” STANDING BLOCK CHOP:“Je moet hiervoor een rechtstaand stuk hout, dat een diameter van dertig centimeter heeft, kappen met een bijl. Dit is kappen als vanouds.” SINGLE BUCK: “Met een handzaag van zowat twee meter moet je een schijf afzagen van een blok met een diameter van 46 centimeter.” UNDERHAND CHOP: “Je staat recht op een blok en moet de 32 centimeter dikke stam met een bijl langs beide kanten doorhakken.” HOT SAW: “Hiervoor gebruiken we een getunede motorzaag. Terwijl een gewone kettingzaag circa zeven kilo weegt, is deze 30 kilogram zwaar. Bovendien heeft ze een kettingsnelheid van ongeveer 240 kilometer per uur. Daarmee moet je drie schijven binnen een gemarkeerde zone van vijftien centimeter afzagen. En dat terwijl werkelijk heel je lichaam aan het trillen is, en in een tijd van om en bij de tien seconden.”

TWEE DAGEN TOPBASKETBAL

EERSTE EDITIE BRUSSELS EUROPEAN TOURNAMENT

BRUSSEL – Basic-Fit Brussels bereidt het komende basketbalseizoen in stijl voor. Voor de eerste editie van het Brussels Eu-ropean Tournament hebben ze drie grote namen kunnen strikken. “We willen de club internationaal op de kaart zetten,” stelt communicatieverant-woordelijke Alexandre De Meeter. “De voor-zitter van de Euroleague, Jordi Bertomeu, zei een paar maanden geleden dat Brussel zowat de enige Europese hoofdstad zonder topclub is. Met dit prestigieus tornooi willen we van ons laten horen. Hopelijk slaat het aan bij de fans en de sponsors.”Aan de affi che zal het alvast niet liggen. Za-terdag speelt Telekom Baskets Bonn tegen basketbalclub Oostende om 17 uur en Basic-Fit Brussels neemt het vanaf 19.30 uur op te-gen SIG Strasbourg Basket. Op zondag volgt vanaf 12.30 uur de wedstrijd voor de derde plaats en om 15 uur is er de fi nale. “We heb-ben die clubs vrij snel kunnen overtuigen, want er is vraag naar tornooien met vriend-schappelijke wedstrijden tussen sterke ploe-gen.”“We willen er vooral twee leuke dagen van maken, maar er zal uiteraard topbasketbal te zien zijn. Voor sportliefhebbers - en bij uitbreiding voor alle Brusselaars - is het een

aanrader. We hopen dit jaarlijks te organise-ren.” Dertig jaar geledenHet tornooi is voor Brussels een mooie ge-legenheid om aan klantenbinding te doen, al loopt dat sowieso vrij goed. Vorig seizoen zat de zaal tijdens topmatchen geregeld overvol en ook voor komend seizoen loopt de abonnementenverkoop vlot. “We willen elke thuismatch een vol huis. Naar Basic-Fit Brussels komen kijken moet een echt evene-ment worden. We zetten sterk in op de er-varing voor de fans, zowel online als in de zaal.”De Brusselaars gaan het basketbalseizoen met gezonde ambitie tegemoet. Vorig jaar haalden ze de play-offs net niet, en daar wil-len ze in 2016 verandering in brengen. “Weet je dat het al dertig jaar geleden is dat er nog een Brusselse basketbalploeg de play-offs speelde? Als we daarin slagen, zou dat een zeer mooie bekroning zijn van ons werk.”

Tim Schoonjans

Brussels European Tournament, op 12 en 13 september 2015. Inkom: 8 euro/dag. Abonnees mogen gratis binnen. Meer info: www.brusselsbasketball.be.

Amanda Bingson is een heerlijke brok na-tuur. Nog nooit van gehoord? Google al wel. Maar, los van Google, neemt u mijn woorden maar gewoon voor waar aan. Hoe zou ze an-ders op de cover van de body issue van sport-

tijdschrift Sports Illustrated zijn geraakt? Bingson is nochtans niet de typische co-vergirl. Met één meter vijfenzes-tig is ze eerder klein. En met haar negentig kilogram weegt ze gemakkelijk het dubbele van een model bij

Victoria’s Secret. A whole lotta woman, zou AC/DC zeggen. Maar dus wel één met een heerlijk lijf.De body issue van Sports Illustrated portret-teert atleten in niets anders dan hun ge-boortekostuum. De speciale uitgave is het jaarlijkse eerbetoon aan de indrukwekkende atletenlichamen. Lijven die geschapen zijn door en voor topprestaties. Absolute eyecan-dy voor sportliefhebbers. Atleten zijn er in alle soorten en maten. Dat bewees deze editie weer mooi. Een turnster, een hockeyspeelster, een running back van een American football-team - een man dus, jawel. Allemaal gingen ze gewillig en ont-daan van elk stukje stof voor de lens van de fotograaf staan. Ik heb me vooral vergaapt aan de imposante schouders en dijen van covermodel Bingson. O ja, Bingson is Amerikaans recordhoudster in het hamerslingeren. Op de cover staat ze naakt in een kooi op een atletiekveld. Benen licht gebogen, armen gestrekt met de hamer in de aanslag en haar haren wapperend in de wind. Geen miss-materiaal. Maar dat neemt niet weg dat de hamerslingeraarster een indrukwekkende verschijning is. Een witte raaf ook. Geen afgeleide spieren bij de Ame-rikaanse atlete. Maar wel rondingen waar ze horen te zitten. Ze is perfect geschapen voor wat ze het beste doet. Een hamer zeer ver gooien.In het begeleidende interview excuseert Bingson zich voor haar ruwe handen en

gebroken nagels. Een neveneffect van haar specialiteit. Ook daar zit de schoonheid van de sport. In de imperfectie die onontbeerlijk is om de perfectie te bereiken. Enkele jaren geleden wond Usain Bolt zich in Brussel op omdat een cameraploeg zijn tenen fi lmde. “Het lelijkste deel van mijn li-chaam,” zei hij zelf. Het gevolg van zo lang opgesloten te zitten in krappe spikes en de klappen van de snelste benen ter wereld op te vangen.Een van mijn jeugdliefdes was ook getekend door haar sport. Ik herinner me dat we na een wandeling aan het strand op onze pas-sen terugkeken. Mijn voetafdrukken wezen rechtdoor. De hare wezen naar links en naar rechts in een soort tien-over-tienpositie. Het resultaat van jarenlange ballettraining. Amanda, Usain en mijn liefje van weleer schoten door mijn hoofd toen ik onlangs nog eens voet zette in het Warandepark. Daar staat, aan de ingang tegenover het konink-lijk paleis, nog steeds een bordje met advies aan de joggers. “Gelieve, om het esthetische aspect van het park te bewaren en de gras-perken in goede staat te houden, op de ver-harde wegen te joggen. Hartelijk bedankt.” Het Warandepark blijft een hotspot voor hoofdstedelijke lopers. Sommigen verkie-zen het zachte gras in plaats van de gemalen dolomietpaden. En dat laat zich zien. Sport-schoenen hebben extra rimpels gegrift in het aangezicht van het park. De Brusselse groendienst probeert als een schoonheidsspecialiste het kwaad te lijf te gaan. Met tuingerei en ontradingscampag-nes proberen ze perfectie na te streven. Maar ze zijn er toch, de striemen in het koninklijk grastapijt. Als stille getuige van liters zweet en duizenden trainingskilometers.Ik beken schuld. Ook onder mijn schoen-zolen zijn er grassprieten brutaal afgerukt. Op zoek naar een betere conditie, een ster-ker hart, snellere benen of gewoon een leeg hoofd. Ik kan het park zijn imperfectie per-fect vergeven. Ik zie de achterliggende oor-zaak van die kale strepen in de plantsoenen. En die is niets minder dan lovenswaardig. Doe mij dus maar de imperfectie.

Bram Van de Velde is presentator op FM Brussel en actief vrijetijdssporter

Lopers aan de leiband

BDW 1489 PAGINA 29 - DONDERDAG 10 SEPTEMBER 2015

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

ESTAFETTE > BRAM VAN DE VELDE

@niels_robin: @UnionStGilloise wint 1-2 op Lierse. Wat een avond! We waren de enige die zongen, met resultaat. Allez Union!

Union Sint-Gillis heeft zijn start in tweede klasse niet gemist, ondanks een nederlaag op de eerste speeldag tegen Eupen (0-1). Afgelopen vrijdag zorgde het zelfs voor een stunt(je) door voormalig eersteklasser Lierse in eigen huis met 1-2 te kloppen. Het enthousiasme dat in en rond de club hangt, is ook in de tribunes te voelen. De aanhang van Union laat zich elke week opnieuw gelden en draagt zijn steentje bij tot de charme die de club uitstraalt. TS

© F

AC

EB

OO

K B

AS

IC-F

IT B

RU

SS

EL

S

De straten van Oud-Molenbeek zijn komende zaterdag al voor de 22ste keer het decor van JOGGING FOY-ER. De jogging is in 1994 ontstaan uit de werking van BIS, het sport-project van Foyer, en liet sindsdien honderden lopers de gemeente Mo-lenbeek op een alternatieve manier

ontdekken. Kinderen onder de tien jaar starten om 14 uur, zij die ouder zijn dan tien doen dat tien minuten later. Beide groe-pen krijgen een parcours van één kilometer voorgeschoteld. Volwassenen beginnen om 14.20 uur en kunnen het drie kilometer lan-ge parcours één, twee of drie keer afl eggen. Start en aankomst liggen aan de Werkhui-zenstraat 7. Enkel de volwassenen hoeven in te schrijven, en betalen zeven euro. U leest het allemaal op jogging.foyer.be. De bas-ketbalclub van Foyer is een van de Brusselse clubs die deelneemt aan de WEEK VAN DE SPORTCLUB, die van twaalf tot twintig sep-tember doorgaat. Het is een uitgelezen kans om verschillende clubs uit te proberen en te beslissen welke het best bij u past. U kunt onder meer kiezen uit een bokstraining bij de Brussels Boxing Academy, een atletiek-training bij de Brusselse Atletiekvereniging

of kempo bij Kempo Shin Gi Tai Fire Gym. www.weekvandesportclub.be biedt een vol-ledig overzicht. De sportdienst van de Vlaamse Gemeenschapscommissie maakt gebruik van de start van het sportseizoen om een OPEN SPORTRAAD te organiseren. In het Vlaams-Marokkaans Culturenhuis Daarkom zal Pascal Smet (VGC-collegelid bevoegd voor sport) de nieuwe beleidsnota voor sport in Brussel voorstellen, en er zal meer aandacht gegeven worden aan het the-ma sport en voeding. De open sportraad gaat op woensdag zestien september om 19 uur van start en eindigt omstreeks 21.30 uur. Meer informatie vindt u op www.sportin-brussel.be. Daarvoor kunt u eens langs-gaan op de ZOT DAY. De voetgangerszone in het centrum zal heel de dag lang het speel-terrein zijn van extreme sporters. Freestyle motorcrossers zullen halsbrekende stunts uithalen, en er zal aan parkour gedaan wor-den. Ondertussen worden in de zalen van UGC fi lms en documentaires rond hetzelfde thema vertoond. De opwarmingen en initi-aties vinden plaats tussen 10 en 20 uur, de shows zelf om 11, 14, 16, 18 en 20 uur. Een volledig overzicht vindt u op www.zotday.be.

TS

SPOR

T K

ORT

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65, fax 02-650.10.38, info@bdw.be, www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-650.10.80, 02-650.10.38. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE73 7340 3974 6060, BIC: KREDBEBB van Vlaams-Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar. OPLAGE 62.609 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Lisa Decrick: 02-650.10.66, 0474-67.03.84, fax 02-650.10.38 MARKETING MANAGER Frederik Welslau. HOOFDREDACTIE Christophe Degreef (ad interim). COÖRDINATIE Kim Verthé. EIND-REDACTIE Ken Lambeets (eindredactie@bdw.be). VORMGEVING Peter Dhondt. REDACTIE Jean-Marie Binst, Bettina Hubo, Steven Van Garsse, Danny Vileyn. BRUSSELNIEUWS Kris Hendrickx (hoofdredacteur), Sandra Schreurs (projectcoördinator), Jelle Couder, Sara De Sloover, Laurent Vermeersch. MEDEWERKERS Nicky Aerts, Michaël Bellon, Alex Deforce, An Devroe, Elien Haentjens, Eva Hilhorst, Ilah, Toon Lambrechts, Wauter Mannaert, Tom Peeters, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Karel Van der Auwera, Bram Van de Velde, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Marc Gysens, Ivan Put, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Christophe Degreef, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Jo Mariëns. Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.