CeKaP Zawodowiec

BIULETYN INFORMACYJNY ZPO W  OPOLU - NR 1 (1 ) 201 4

W  numerze polecamy:

Jakie jest IQ twojego budynku?

CNC i pustułka

Forum uczniów — ZSE i CKP wyzwalają pasje

Jubileusz X-lecia CKP

nadobrypoczątek

Jednym ze sposobów na uzyskanie satysfakcji

w życiu zawodowym jest posiadanie wizji dla siebie

i dla zespołu w którym się pracuje. Wizja bez reali-

zacji pozostaje tylko marzeniem. Dziesięć lat funk-

cjonowania Centrum Kształcenia Praktycznego

w Opolu jest dla mnie dowodem, że marzenia się

spełniają.

W kolejnym okresie działalności Centrum

w Zespole Placówek Oświatowych powstają nowe

wyzwania, uwarunkowane uregulowaniami oświa-

towymi, oczekiwaniem rynku edukacji, rynku pracy,

społeczności.

Biuletyn CKP powinien być jedną z form infor-

macji o działalności Centrum na rzecz szkolnictwa

zawodowego Opola, o przygotowywaniu uczniów

i słuchaczy do potrzeb rynku pracy i rynku dalszej

edukacji.

Zamierzeniem biuletynu jest stworzenie możli-

wości dla pracowników Centrum, uczniów, absol-

wentów, ukazywania obszarów realizowanych zajęć,

nowości w warsztacie dydaktycznym, umiejętności

nabywanych przez uczniów, oczekiwań pracodaw-

ców.

Biuletyn powinien być też informatorem,

wskazówką dla gimnazjalistów ich rodziców w wy-

borze kierunku kształcenia odpowiednio do predys-

pozycji i późniejszej satysfakcji zawodowej.

Inicjując pierwszy numer Biuletynu w wersji

papierowej pozostawiam otwartą drogę wyboru

dalszej edycji, częstotliwość i formę — czas pokaże

czy marzenie się spełni.

mgr inż. Andrzej Leszczyński

Dyrektor Zespołu Placówek Oświatowych

w Opolu

Zespół Placówek Oświatowych w  Opolu

ul.Torowa 7, 45-073 Opole

tel. 77-4231 675, fax 77-4231 677

e-mail: sekretariat@zpo.opole.pl

http: //www.zpo.opole.pl

Redaktor naczelny — Zofia Witkowska

Zespół redakcyjny — Katarzyna Mielec, Andrzej Smyrd, Wiktor Sołęga

Skład i   opracowanie graficzne — Elżbieta Ozon

Konsultacja — Andrzej Leszczyński

2

Ulica Torowa 7 jest niedaleko Centrum

i   Dworca PKP, wystarczy zejść w  lewo

z  wiaduktu im. Żołnierzy Wyklętych przy

ul. Struga lub jadąc dalej skręcić w  lewo na

przejeździe kolejowym obok NUTRICI I .

GDZIE?

PO CO?

DLAKOGO?

KTO?

JAK?

Centrum Kształcenia Praktycznego

w  Zespole Placówek Oświatowych.

W  skład Zespołu wchodzą również:

Bursa i   Szkolne Schronisko Młodzieżowe.

CKP to publiczna placówka oświatowa, której

głównym zadaniem jest realizowanie

praktycznej nauki zawodu dla uczniów

opolskich szkół zawodowych. Organizujemy

również kursy dokształcające (np. : CNC) oraz

kwalifikacyjne kursy zawodowe.

Dla niemal wszystkich kierunków kształcenia

w zasadniczych szkołach zawodowych

i technikach:

• mechanik – monter maszyn i urządzeń

• ślusarz

• monter mechatronik

• elektryk

• elektronik

• elektromechanik

• technik mechanik

• technik mechatronik

• technik elektryk

• technik elektronik

• technik urządzeń i systemów energetyki

odnawialnej

• technik budownictwa

• technik architektury krajobrazu

• technik hotelarstwa

Realizujemy zajęcia praktycznej nauki

zawodu, zajęcia pracowniane i   specjalizacyjne

z  podziałem na grupy.

Mamy do dyspozycj i 38 nowoczesnych,

świetnie wyposażonych pracowni.

Ponieważ to pierwszy numer Biuletynu, może jeszcze nie

wszyscy nas znają, więc krótko o nas :)

3

zawodowcyokształceniu

4

Odnawialne źródła energii – pochodzenie i zalety

Odnawialne źródła energii (w  skrócie OZE), to stosunkowo nowy i   nieznany powszechnie termin.

Co oznacza? Odnawialne źródła energii to takie, których używanie nie wiąże się z  długotrwałym ich

deficytem, to znaczy, że ich zasoby odnawiają się w  krótkim czasie. W  przeciwieństwie do

nieodnawialnych (tradycyjnych) źródeł energii, których wykorzystanie postępuje znacznie szybciej niż

naturalne odtwarzanie, zatem ich zasoby systematycznie się zmniejszają. Korzystanie z  odnawialnych

źródeł energii powoduje oszczędzanie paliw kopalnych.

Inną zaletą odnawialnych

źródeł energii jest ich proeko-

logiczność, ponieważ w  mniej -

szym stopniu oddziałują de-

struktywnie na środowisko na-

turalne. Największym zagro-

żeniem dla środowiska jest jego

skażenie produktami spalania —

cząstkami stałymi oraz tlenkami

węgla, azotu i   siarki. Korzysta-

nie z  alternatywnych źródeł

energii wpływa korzystnie na

środowisko naturalne.

Niewątpliwą zaletą energii

z  odnawialnych źródeł jest to,

że może być uzyskiwana na do-

wolnym terenie. Redukuje stra-

ty związane z  dystrybucją

energii i   ułatwia dostęp do

energii w  terenach nie objętych

sieciami dystrybucj i energii

konwencjonalnej .

Korzystanie z  odnawialnych

źródeł energii może wpływać na

wzrost bezpieczeństwa energe-

tycznego. Jako bezpieczeństwo

energetyczne traktuje się za-

pewnienie bezpieczeństwa do-

staw energii odbiorcom w  okre-

ślonym czasie i   miejscu i   jest to

jedno z  priorytetowych działań

w  polityce gospodarczej . Poję-

cie to definiowane jest również

jako zdolność do zaspokajania

popytu na energię elektryczną,

cieplną i   gaz pod względem ilo-

ściowym i   jakościowym, po

możliwie najniższej cenie przy

jednoczesnym zachowaniu wa-

runków ochrony środowiska.

Zwiększenie bezpieczeństwa

energetycznego to również

zmniejszenie uzależnienia od

importowanych paliw kopal-

nych, takich jak ropa naftowa,

gaz ziemny i   węgiel. Niewątpli-

wie odnawialne źródła energii

mogą stanowić czynnik zwięk-

szający bezpieczeństwo ener-

getyczne.

ŹRÓDŁA ENERGII

ODNAWIALNEJ

• słońce

• wiatr

• woda

• biomasa

• ziemia

NIEODNAWIALNEJ

• węgiel brunatny

• węgiel kamienny

• ropa naftowa

• gaz ziemny

• torf

Zdjęcia ze strony www.sxc.hu Zdjęcia ze strony www.sxc.hu

5

Nowy kierunek

kształcenia

W  związku z  sytuacją energe-

tyczną na świecie konieczne

jest sięgnięcie do odnawialnych

źródeł energii. Biorąc pod uwa-

gę zmniejszające się zasoby pa-

liw ze źródeł nieodnawialnych

oraz to, że członkostwo w  Unii

Europejskiej obliguje Polskę do

zwiększonego wykorzystania

energii ze źródeł odnawialnych,

uzasadnione jest wykształcenie

fachowców z  tej dziedziny.

Wychodząc naprzeciw temu

zapotrzebowaniu powstał nowy

kierunek kształcenia — technik

urządzeń i   systemów energetyki

odnawialnej .

Celem kształcenia z  zakresu

urządzeń i   systemów energetyki

odnawialnej jest przygotowanie

do wykonywania pracy zawodo-

wej w  warunkach zmniejszają-

cych się zasobów źródeł energii

konwencjonalnej . Specjaliści

posiadający wiedzę z  tego za-

kresu muszą znać możliwości

wykorzystania energii ze źródeł

odnawialnych. Osoby zajmujące

się tą tematyką powinny być

gruntownie przygotowane z  za-

kresu wiedzy dotyczącej prawa

energetycznego, umieć identy-

fikować odnawialne źródła

energii, sposoby ich pozyskiwa-

nia, przetwarzania oraz maga-

zynowania. Muszą także być

specjalistami z  zakresu obsługi

systemów energetyki odnawial-

nej , montażu oraz konserwacj i

urządzeń.

Uczniowie Zespołu Szkół

Technicznych i   Ogólnokształ-

cących w  Opolu od września

201 2 r. kształcą się w  kierun-

ku zdobycia tego nowego, po-

trzebnego zawodu. Dużą rolę

w  ich kształceniu odgrywają

zajęcia praktyczne i   specjali-

zujące odbywające się w  no-

woczesnych pracowniach OZE

znajdujących się w  Centrum

Kształcenia Praktycznego

w  Opolu. Pracownie zostały

otwarte w  czerwcu 201 2 r.

Obecnie uczy się w  nich mło-

dzież I   i   I I klasy technikum.

Bliższe informacje o  pracow-

niach OZE znajdujących się

w  CKP przedstawimy w  kolej -

nym numerze Biuletynu.

mgr inż. Agata Lenc - Brol

nauczyciel mechanik w CKP

ENERGIA WIATROWA - zdjęcie ze strony www.oze.pl

ENERGIA SŁONECZNA - zdjęcie ze strony www.oze.pl

BIOMASA - zdjęcie ze strony www.oze.pl

zawodowcyokształceniu

Jakie jest IQ twojego budynku?

Coraz częściej w budynkach

użyteczności publicznej , takich

jak obiekty biurowe, domy han-

dlowe, szpitale, szkoły oraz

w  domach mieszkalnych o  pod-

wyższonym standardzie wykona-

nia, oprócz tradycyjnych

obwodów oświetlenia i   gniazd

wtyczkowych występują obwody

zasilające: urządzenia ogrzewa-

nia, wentylacj i i   klimatyzacj i,

napędy pomp oraz żaluzj i i   ro-

let, urządzenia komputerowe,

instalacje przeciwpożarowe,

systemy kontroli dostępu i   an-

tywłamaniowe, systemy teleko-

munikacj i i   przepływu infor-

macj i.

Wymienione instalacje w  kla-

sycznej wersj i rozwiązań praco-

wały jako odrębne, co znacznie

utrudniało ich wykonanie i   nad-

zór eksploatacyjny. W  ostatnich

dwudziestu latach nastąpił roz-

wój układów mikroprocesoro-

wych i   automatyki, umożliwił

wprowadzenie jakościowych

zmian zasad i   techniki wykona-

nia instalacj i elektrycznych, na-

zywanych systemami „inteli-

gentnego” budynku. Systemy te

są coraz częściej stosowane

w  Polsce. Oznacza to wyposaże-

nie budynku w  nowoczesne sys-

temy automatyki, które

powinny odpowiednio reagować

na zmiany w  środowisku ze-

wnętrznym oraz na zdarzenia

zachodzące wewnątrz budynku.

Aby sprostać wszystkim wyma-

ganiom inwestorów i   użytkowni-

ków, od systemu automatyki

budynków wymaga się, by cha-

rakteryzowały się łatwością

przystosowania do zróżnicowa-

nych i   zmieniających się zadań,

funkcjonalnością, bezpieczeń-

stwem oraz ekonomicznością.

Inteligentny dom, to nieogra-

niczone możliwości programo-

wania i   integracj i wszystkich

urządzeń elektrycznych i   multi-

medialnych obecnych w  Twojej

prywatnej przestrzeni. Przy

konstruowaniu systemów inteli-

gentnych domów ogranicza nas

jedynie wyobraźnia. Automaty-

ka domowa wprowadza, oprócz

komfortu, również nową jakość

bezpieczeństwa. Dzięki nowo-

czesnym rozwiązaniom i   inte-

gracj i z  Internetem, sterowanie

domem, jak też jego monito-

ring, są łatwe i   przebiegają

sprawnie, nawet gdy znajduje-

my się na drugim końcu świata.

Komunikacja z  budynkiem przy

pomocy smartfona, iPada czy

komputera, to już standard

w  inteligentnych instalacjach.

W  Centrum Kształcenia Prak-

tycznego posiadamy pracownię

„Inteligentnego domu” zaopa-

trzoną w  dwa systemy inteli-

gentnych instalacj i, jakie

najczęściej stosuje się w  Polsce

i   nie tylko: system niemieckiej

firmy LCN oraz system polskiej

firmy DOMITO.

System DOMITO powstał

w  2006 roku jako owoc pracy

Dom inteligentny - zdjęcie pochodzi z www.wobin.pl

Zdjęcie pochodzi z www.domito.pl

6

specjalistów firmy MCD Electro-

nics. W  201 0 roku CKP zakupiło

ten system do pracowni Instala-

cj i inteligentnych, jako kolejny

element jej wyposażenia.

System DOMITO funkcjonuje

w  oparciu o  trzy typy urządzeń:

• sensory — urządzenia, które

dostarczają informacj i wejścio-

wych z  „zewnątrz” systemu.

Przykładami takich urządzeń

mogą być: wyłączniki światła

(włączając światło dostarczasz

sensorowi informacj i z  „ze-

wnątrz”), czujniki temperatury

(informacją wejściową jest po-

ziom temperatury), czujniki ru-

chu, wilgotności itp.

• aktory — urządzenia wyj -

ściowe, które wykonują określo-

ne polecenia (przykładem jest

styk załączający żarówkę lub

sterujący silnikiem rolet).

• urządzenia przetwarzające

— to serce całego systemu. To

one otrzymują informację wej -

ściowe od sensorów, przetwa-

rzają je i   na ich podstawie

kierują pracą aktorów. Nasze

urządzenia przetwarzające serii

DBW integrują po osiem wejść

(sensorów) i   do ośmiu wyjść (ak-

torów).

W  uproszczeniu oznacza to,

że każde takie urządzenie może

otrzymywać informacje od

ośmiu urządzeń wejściowych

(sensorów), przetwarzać je i   na

ich podstawie kierować pracą

ośmiu urządzeń wyjściowych

(aktorów). Rozwiązanie sprzęto-

we tego typu bardzo znacząco

obniża koszty wykonania insta-

lacj i inteligentnej , jednocze-

śnie poprawia jej funkcjo-

nalność. Dodatkowo, dzięki in-

tegracj i wielu

funkcj i w  jednym

urządzeniu prze-

twarzającym,

zbędnym jest

stosowanie wielu

różnych rodzajów

urządzeń. Zasadniczo jedno opi-

sane wyżej urządzenie może za-

stąpić do 24 urządzeń innych

standardów.

Inteligentne instalacje DOMI-

TO dzięki temu są znacznie ła-

twiejsze do wykonania.

Wszystkie wyżej wymienione

urządzenia są podłączone do

jednej magistrali komunikacyj -

nej , medium transmisyjnym jest

dwuprzewodowa skrętka, a  in-

stalacja jest wykonana zgodnie

z  standardem RS-485. Oznacza

to, że każde z  wejść może

współpracować

z  dowolnym

urządzeniem

przetwarzają-

cym, a  to z  kolei

z  każdym

z  wyjść. Umiesz-

czony schemat działania DOMI-

TO dobrze obrazuje współpracę

wszystkich elementów. Użyt-

kownik ma możliwość własnej

konfiguracj i systemu zabezpie-

czeń, wentylacj i, ogrzewania

i   aranżacj i scen świetlnych, tak

by nasz dom stał się dla nas

komfortowym azylem, a  nie

przysłowiową „kulą u  nogi”.

mgr inż. Rafał Gonschior

nauczyciel elektryk w CKP

Zdjęcie pochodzi z www.domito.pl

Zdjęcie pochodzi z www.lcn.pl

7

rys. Katarzyna Mielec

OD REDAKCJI:

W CKP w zakresie instalacji

inteligentnych kształcą się

uczniowie Zespołu Szkół

Elektrycznych w Opolu.

Szybkość i   zakres rozwoju

technologii informatycznych,

który miał miejsce w  ciągu

ostatnich kilkunastu lat spowo-

dował, że komputery znalazły

zastosowanie w  niemal każdej

dziedzinie życia. Możliwości ob-

liczeniowe komputerów osią-

gnęły już poziom pozwalający

na tworzenie przy ich pomocy

matematycznych modeli bardzo

złożonych obiektów oraz sytu-

acj i występujących w  świecie

rzeczywistym. Umożliwiło to

powstanie nowej dziedziny za-

stosowań komputerów — symu-

lacj i komputerowej. Symulacja

to metoda aktywnego nauczania

i   uczenia się, w  której naśladu-

je się rzeczywistość w  celu zdo-

bycia doświadczeń zbliżonych

do tych, jakie realizujemy

w  świecie realnym. Symulacja

komputerowa, dzięki swym ce-

chom, jest metodą bardzo przy-

datną w  edukacj i, ponieważ

ułatwia dokładne zrozumienie

mechanizmów funkcjonowania

złożonych systemów i   zjawisk.

CIROS Mechatronics jest jed-

nym z  programów, który wyko-

rzystujemy na zajęciach w  CKP.

Jest to wirtualne środowisko

szkoleniowe w  zakresie mecha-

troniki, skupiające się na syste-

mach sterowanych przez PLC

i   oferujące idealne otoczenie

robocze do programowania PLC

za pomocą Siemens S7. Bogata

biblioteka zawiera trójwymia-

rowe modele procesu wybra-

nych stacj i linii produkcyjnej ,

różne systemy taśmowe oraz

magazyn wysokiego składowa-

nia. Wysterowanie modeli może

się odbywać za pomocą zinte-

growanego wirtualnego PLC S7,

za pomocą STEP 7, przez symu-

lowany kontroler SIMATIC S7-

PLCSIM, albo poprzez EasyPort

za pomocą każdego innego ze-

Zrzut z programu dydaktycznego CIROSMechatronics - moduł sortowania

Programowanie systemówmechatronicznych

z wykorzystaniem programówwizualizacyjnych

zawodowcyokształceniu

Model linii produkcyjnej z robotem Mitsubishi w pracowni

mechatronicznej CKP

Zrzut z programu dydaktycznego CIROS Studio - robotMitsubishi RV-2AJ

8

wnętrznego PLC sprzętowego.

W  trybie ręcznym można wyko-

nywać ruchy pojedynczych kro-

ków i   zestawiać je bez pro-

gramowania sekwencyjnego.

Uczeń może programować

krok po kroku, aż uzyska pełną

sekwencję i funkcjonalność pro-

gramową modułu. Program na-

pisany i   przetestowany na mo-

delu wirtualnym można wgrać

do modułu rzeczywistego.

Kolejnym narzędziem wizuali-

zacyjnym jest CIROS Robotics,

który idealnie nadaje się do na-

uki programowania i   uruchamia-

nia systemów robotów prze-

mysłowych. Do tego celu pro-

gram oferuje dużą liczbę róż-

nych modeli robotów. Zinte-

growany program szkoleniowy

do robotyki prezentuje podsta-

wy techniki manipulacj i aż do

zastosowania robotów w  liniach

produkcyjnych. Obszerna biblio-

teka umożliwia bezpośrednie

wprowadzenie w  uruchamianie

i   programowanie aplikacj i robo-

tów od prostego zadania typu

Pick&Place, aż po instalację

produkcyjną z  wieloma syste-

mami robotów. Trójwymiarowy

system umożliwia symulację

działania całych zrobotyzowa-

nych systemów z  uwzględnie-

niem samego robota i   sposobu

jego oddziaływania na otocze-

nie. Oprócz robotów Mitsubishi

obsługuje wiele innych urzą-

dzeń szeroko stosowanych w  au-

tomatyzacj i systemów produ-

kcyjnych. Wszechstronny ze-

staw narzędzi wchodzący

w  skład pakietu prowadzi użyt-

kownika poprzez fazę planowa-

nia, programowania i   testowa-

nia systemu. Kontrola zasięgu,

na wczesnym etapie procesu

projektowania, pozwala wybrać

najbardziej odpowiedni model

robota. Wszystkie komponenty

tworzące projektowane stano-

wisko mogą być dowolnie prze-

mieszczane, aż wypracowane

zostanie ich optymalne usytu-

owanie. Sposób działania robo-

tów wewnątrz wirtualnego

systemu opisywany jest za po-

mocą standardowych instrukcj i

stosowanych w  językach progra-

mowania robotów. Oznacza to,

że oprogramowanie robotów na-

pisane na potrzeby symulacj i

można przenieść do rzeczywi-

stych robotów. Symulacja umo-

żliwia natychmiastowe przete-

stowanie napisanych progra-

mów, eliminując konieczność

wyłączania danego robota z  cy-

klu produkcyjnego na czas te-

stów.

Na zajęciach w  CKP ucznio-

wie Zespołu Szkół Elek-

trycznych oraz Zespołu Szkół

Mechanicznych w Opolu uczą

się programować robota

RV-2AJ w  języku MELFA BASIC

IV. Zdobytą wiedzę w  progra-

mowaniu symulacyjnym mają

możliwość skonfrontować

z  urządzeniami rzeczywistymi,

w  które są wyposażone nasze

pracownie.

Dzięki nowoczesnemu opro-

gramowaniu sterowanie urzą-

dzeniami może odbywać się

w  sposób urozmaicony i   bez-

pieczny. Samodzielne zaprogra-

mowanie często bardzo zło-

żonych modułów daje uczniom

dużo satysfakcj i, a wiedza

w ten sposób zdobyta procentu-

je nie tylko na egzaminie, ale

również w  przyszłej pracy za-

wodowej.

mgr inż. Andrzej Smyrd

nauczyciel mechatronik

w CKP

Uczniowie konfigurujący linie na zajeciach mechatroniki w CKP

Część linii produkcyjnej w pracowni procesów ciągłych w CKP

9

Projekt

zautomatyzowanego

magazynu

wielopoziomowego

Uczęszczając do Zespołu

Szkół Elektrycznych w  Opolu

w  okresie od 2007 r. do 201 1 r. ,

mieliśmy szereg zajęć praktycz-

nych w  CKP, należącym do ZPO.

Były to przede wszystkim zaję-

cia związane z  elektroniką, ob-

rabiarkami numerycznymi,

pneumatyką i   hydrauliką siłową,

a  także sterownikami PLC. Od

dłuższego czasu szukaliśmy

możliwości, aby wspólnie zreali-

zować jakiś projekt. Wierzyli-

śmy, że da nam to możliwość

zdobycia doświadczenia, posze-

rzenia wiedzy i   umiejętności.

Nawiązaliśmy kontakt z  mgr  inż.

Rafałem Jasińskim. Z  czasem

zaczęliśmy regularnie

spotykać się po zajęciach

w  ramach koła mechatro-

nicznego.

Podjęliśmy wyzwanie.

Celem było zaprojekto-

wanie stanowiska dydak-

tycznego dającego duże

możliwości dydaktyczne jak

i   umożliwiające pokazanie jak

największej ilości rozwiązań

spotykanych na co dzień w  prze-

myśle. Postawiliśmy na moduło-

wość. Chcieliśmy, aby możliwe

były wszelkie modyfikacje. Dą-

żyliśmy również do tego, aby

uniwersalność stanowiska po-

zwalała na prowadzenie

przy jego pomocy jak naj -

większej ilości zajęć.

Spotkania w  ramach ko-

ła mechatronicznego od-

bywały się w  salach,

w  których na co dzień

mieliśmy zajęcia. Spędzaliśmy

wiele godzin na tworzeniu kon-

cepcj i, dyskusjach, doborze

elementów. Powoli kształtował

się projekt stanowiska dydak-

forumuczniów

ZSE i CKP wyzwalają pasje

rys. K. Mielec

FILIP DWORZYŃSKI — Absolwent Zespołu Szkół Elektrycznych w  Opolu.

Obecnie studiuje na Politechnice Śląskiej na Wydziale Elektrycznym, na

kierunku Mechatronika. Pracuje w  oddziale robotyki firmy J.T.C. S. A.

w  Gliwicach. Obecnie pisze pracę inżynierską „Projekt i  wykonanie au-

tomatycznego systemu nawadniania roślin z wykorzystaniem mikrokon-

trolera Atmega32”.

PAWEŁ SZYROKI — Absolwent Zespołu Szkół Elektrycznych w  Opolu,

student Politechniki Śląskiej, na Wydziale Elektrycznym, kierunek Me-

chatronika. Zawodowo zajmuję się przemysłowymi systemami sterowa-

nia, głównie sterownikami programowalnymi oraz systemami HMI

i  SCADA. Pracuje jako programista PLC w  AIUT Sp. z  o. o. , a  oprócz tego

prowadzi współpracę na podstawie zleceń z  kilkoma innymi firmami.

Obecnie pisze projekt inżynierski na temat elektrycznych systemów na-

pędowych sterowanych poprzez sieć komunikacyjną CAN.

RAFAŁ MATEJUK — Absolwent Zespołu Szkół Elektrycznych w  Opolu na

kierunku technik mechatronik, Student Politechniki Opolskiej, kierunek

Automatyka i  Robotyka na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i  Infor-

matyki. Obecnie zajmuje się budową pracy inżynierskiej, której celem

będzie analizowanie wraz z  programowaniem elektromagnetycznych si-

łowników liniowych współpracujących z  zaworami recyrkulacyjnymi. Za-

wodowo zajmuje się programowaniem i  analizą siłowników

elektromagnetycznych, spawaniem laserem typu YAG, konstruowaniem

układów automatyki przemysłowej oraz automatyki domowej.

10

tycznego. Poprzeczka była po-

stawiona wysoko, chcieliśmy

aby nasze stanowisko było bar-

dziej funkcjonalne, dające

większe możliwości i   przede

wszystkim tańsze niż popularne

na rynku stanowiska produko-

wane przez firmę FESTO. Z  cza-

sem powstały pierwsze rysunki

i   modele 3D.

Po przedstawieniu projektu

i   akceptacj i ze strony dyrekto-

ra, przystąpiono do wykonania

poszczególnych elementów

zgodnie z  dostarczoną przez nas

dokumentacją. Dzięki bogatej

bazie sprzętowej jak i   narzę-

dziowej prawie wszystkie ele-

menty mechaniczne zostały

wykonane na terenie ZPO na

podstawie zleceń wewnętrz-

nych. Z  tego powodu nie musie-

liśmy zbyt długo czekać na

poszczególne detale. Pozwoliło

nam to na przystąpienie do prac

montażowych. Dzięki pomocy

pozostałych nauczycieli CKP jak

i   pracy własnej i   uczniów odby-

wających zajęcia, możliwy był

stosunkowo szybki montaż i   uru-

chomienie zaprojektowanego

stanowiska. Czasem zostawali-

śmy po zajęciach, zależało nam

na tym by jak najszybciej nasz

projekt „ożył”.

Dzięki zaawansowaniu tech-

nicznemu zaprojektowanego

stanowiska wiele się nauczyli-

śmy. Mimo, że w  chwili obecnej

każdy z  Nas poszedł własną dro-

gą i   rozwija swoje umiejętności

i   pasje, miło wspominamy czas

spędzony w  CKP. Do dziś do-

strzegamy przydatność zdobytej

wtedy wiedzy. Podczas realiza-

cj i projektu nauczyliśmy się

między innymi projektowania

konstrukcj i i   układów mecha-

tronicznych, tworzenia doku-

mentacj i technicznej , progra-

mowania i   obsługi obrabiarek

numerycznych, programowania

sterowników przemysłowych

PLC, metod sterowania napęda-

mi przemysłowymi, doboru ele-

mentów, prefabrykacj i szaf

sterowniczych, planowania i   or-

ganizacj i pracy oraz wykonywa-

nia kosztorysów projektu.

Chcielibyśmy podziękować

wszystkim osobom, które w  ja-

kikolwiek sposób przyczyniły się

do realizacj i tego projektu.

W  szczególności Panu Rafałowi

Jasińskiemu oraz Dyrektorowi

ZPO Andrzejowi Leszczyńskiemu

— bez nich nic z  tego, co zosta-

ło zrobione, nie byłoby możli-

we.

Projekt zautomatyzowanego magazynu wielopoziomowego

Filip Dworzyński i Rafał Matejuk podczas pracy nad projektem

11

Ukończony zautomatyzowany magazyn wielopoziomowy

CKPwśrodowisku

12

Forum doskonalenia kształcenia zawodowego —

Forum Zawodowe

Forum Zawodowe dla placó-

wek oświatowych Opola powsta-

ło z  inicjatywy Dyrektora ZPO

Andrzeja Leszczyńskiego, przy

poparciu Naczelnik WO Ireny

Koszyk. Formalne powołanie na-

stąpiło na konferencj i zorgani-

zowanej w  ZPO w  dniu

1 0.06.201 0 r.

Celem Forum było stworzenie

wielopłaszczyznowej platformy

współpracy szkół zawodowych

i   CKP w  zakresie zbierania infor-

macj i i   ich diagnozowania, dzie-

lenia się wiedzą i   doświad-

czeniem, znajdowaniem rozwią-

zań, formułowaniem wspólnych

wniosków i   postulatów.

Odpowiedzialnymi za koordy-

nowanie prac Forum zostali:

Urszula Kowalczyk (ZSM) oraz

Dariusz Kulita (CKP).

W  skład Forum weszli wicedy-

rektorzy i   kierownicy odpowie-

dzialni za szkolenie praktyczne:

• Urszula Kowalczyk — ZSM

• Regina Wasilewska — ZSB

• Elżbieta Raczyk — ZSZ nr  4

• Lidia Barteczko

— ZSZ im. S. Staszica

• Lilianna Wachułka — ZSTiO

• Leszek Kamiński — ZSE

• Remigiusz Janik — ZSEk

• Dariusz Kulita — CKP

Bezpośrednim i   długofalowym

efektem działania Forum było

powołanie Zespołów zawodo-

wych, złożonych z  nauczycieli

szkół i   CKP, uczących teoretycz-

nych i   praktycznych przedmio-

tów w  danym zawodzie. Każdy

Zespół wyłonił ze swojego grona

lidera kierującego pracą Zespo-

łu i   reprezentującego grupę na

zewnątrz. Zadaniem Zespołów

zawodowych jest wspólne wy-

pracowanie i   wdrożenie działań

organizacyjnych na styku Szkoła

— CKP mających na celu dosko-

nalenie i   usprawnienie kształce-

nia zawodowego.

Od przeszło trzech lat, nieza-

leżnie od spotkań Forum, dzia-

łają zespoły:

• Zespół mechatroniki

(ZSM, ZSE i  CKP)

• Zespół mechaników

(ZSM i  CKP)

• Zespół elektryczno–elektro-

niczny (ZSE i  CKP)

• Zespół budownictwa

(ZSTiO, ZSB i  CKP)

• Zespół hotelarski

(ZSZ nr  4 i  CKP)

• Zespół architektury krajo-

brazu (ZSTiO, ZSB i  CKP).

Trudno przecenić rolę Zespo-

łów w  doskonaleniu kształcenia

zawodowego w  Opolu, ponieważ

pracują one metodą warsztato-

wą, konsultując bieżące i   rze-

czywiste problemy i   potrzeby.

Zadania Zespołów, sformułowa-

ne przez Forum Zawodowe,

można podzielić na 4 najważ-

niejsze grupy:

• korelacja planów nauczania

realizowanych w  szkołach

i   CKP. Konsultowanie doboru

materiału nauczania,

• prowadzenie zajęć z  wyko-

rzystaniem metody projektów,

w  tym również wspólne realiza-

cje Szkoła — CKP,

• organizacja lekcj i i   zajęć

otwartych jako element wymia-

ny doświadczeń i   wzajemnego

doskonalenia,

• wzmocnienie współpracy

w  zakresie nadzoru, opieki

i   wychowania uczniów.

Spotkania, lekcje i   zajęcia

otwarte, które miały miejsce,

przyczyniły się do korelacj i

i   usprawnienia programów zajęć

zawodowych teoretycznych

i   praktycznych. Nastąpiło zacie-

śnienie współpracy w  opiekuń-

czo–wychowawczej — pomoc

uczniom słabszym i   zindywidu-

alizowane podejście do uczniów

szczególnie zdolnych. Podjęto

współpracę w  zakresie stosowa-

nia metody projektów w  reali-

zacj i programów zajęć dla

poszczególnych kierunków.

Forum Zawodowe koordynuje

pracę zespołów zawodowych,

ale nie jest to jedyny i   zasadni-

czy kierunek działania. Patrząc

z  szerszej perspektywy wicedy-

rektorzy i   kierownicy szkolenia

praktycznego podejmują dzia-

rys. A. Białoskórska

13

łania na rzecz promocj i kształ-

cenia zawodowego, przepływu

informacj i między szkołami,

czego efektem ma być pełna

i   rzetelna informacja o  szkolnic-

twie zawodowym dla uczniów

i   rodziców szkół gimnazjalnych

Opola i   regionu.

Realizacj i tego zadania sprzy-

ja zacieśnianie współpracy ze

szkolnymi doradcami zawodo-

wymi. Na konferencj i w  marcu

201 3 r. nie tylko przedstawiono

informacje o  zmianach w  szkol-

nictwie zawodowym, ale rów-

nież rozstrzygnięto podnoszony

przez doradców problem zdoby-

wania tytułu technika przez

uczniów-pracowników młodo-

cianych. Uczniowie przystępu-

jący po zakończeniu nauki do

egzaminu czeladniczego przed

komisją Izby Rzemieślniczej

chcąc zdobyć tytuł technika na

kwalifikacyjnych kursach zawo-

dowych muszą powtórzyć egza-

min przed komisją OKE w  formie

eksternistycznej . Uczniowie

kształcący się w  CKP zdają eg-

zaminy wg standardów OKE

uznawanych w  przypadku zdo-

bywania nowych kwalifikacj i.

Jest to szczególnie istotne dla

osób chcących kontynuować

kształcenie i   zdobyć inny zawód

lub tytuł technika.

Platforma dyskusyjna Forum

Zawodowego sprzyja poszerze-

niu informacj i na temat rynku

pracy, tendencj i zmian i   oczeki-

wań pracodawców. Połączenie

tej wiedzy z  informacjami o  no-

wych kierunkach na wyższych

uczelniach, a  nawet o  czynni-

kach demograficznych, daje do-

radcom zawodowym możliwość

przedstawienia pełnej oferty

uczniom i   narzędzia efektywne-

go kierowania młodych ludzi

zgodnie z  ich predyspozycjami.

Dla szkół zawodowych i   CKP

opracowanie takiego pakietu in-

formacyjnego oznacza skutecz-

ną rekrutację. Działania Forum

nie ograniczają się na tym polu

do współpracy z  doradcami za-

wodowymi, jako pośrednikami.

W  Zespole Placówek Oświato-

wych organizowane są spotka-

niach z  młodzieżą gimnazjalną

w  ramach programu „Szkoła za-

wodowa szkołą pozytywnego

wyboru”, podczas których pre-

zentowane są pracownie CKP.

Dobra, nowoczesna baza tech-

niczno–szkoleniowa zachęca

uczniów do zainteresowania da-

nym kierunkiem kształcenia,

a  dzięki temu do wyboru okre-

ślonego zawodu w  jednej ze

szkół.

Dla Forum Zawodowego głów-

nym miejscem wymiany do-

świadczeń i   realizacj i działań są

spotkania w  ramach konferencj i

organizowanych w  ZPO 2-3 razy

w  roku. Do tej pory miało miej -

sce 8 takich spotkań. Współpra-

ca w  ramach Forum została

zgłoszona jako przykład dobrej

praktyki do Banku Dobrych

Praktyk przy Kuratorium Oświa-

ty w  Opolu. Działania grupy są

protokołowane i   monitorowane,

również przedsięwzięcia zespo-

łów zawodowych są prezento-

wane i   dyskutowane na spot-

kaniach Forum i   naradach pod-

sumowujących. Efektem działa-

nia Forum są:

• przegląd i   modyfikacja tre-

ści materiałów nauczania pod

kątem korelacj i zajęć praktycz-

nych i   teoretycznych,

• poprawa przepływu infor-

macj i pomiędzy Szkołami i   CKP

— wykorzystanie poczty elek-

tronicznej , wprowadzenie

e-dzienników, cykliczne spotka-

nia zespołów zawodowych,

• organizacja lekcj i i   zajęć

otwartych,

• realizacja projektów

uczniów w  ramach kółek tech-

nicznych realizowanych wspól-

nie w  Szkole i   CKP,

• wspólna organizacja szkoleń

zawodowych oraz wycieczek

dydaktycznych,

• działania służące lepszemu

przygotowaniu uczniów do for-

muły egzaminu zawodowego.

Korzyści płynące z  zastosowa-

nia dobrej praktyki to również

możliwość szybkiego reagowa-

nia i   skoordynowanego oddzia-

ływania na uczniów jako

czynnik wzmacniający dyscypli-

nowanie i   motywowanie ucz-

niów oraz skuteczniejsze, bar-

dziej precyzyjne kierunkowo-

zadaniowe działania w  zakresie

organizacj i kształcenia.

mgr inż. Dariusz Kulita

wicedyrektor CKP

Warsztaty Forum Zawodowego z dnia 12.03.2013 r.

CKPwśrodowisku

14

Wraz z poszerzającą się ofertą

kształcenia, wzbogacaniem

zaplecza maszyn i urządzeń,

rośnie liczba pracowni

praktycznej nauki zawodu:

od 8 we wrześniu 2003 r.,

do 38 na początku bieżącego

roku szkolnego.

Plakat promujący konferencję

z okazji X-lecia CKP

odzwierciedla otwartość

placówki na działania

innowacyjne i koncepcyjność

oraz wskazuje, jak rośnie

„drzewko” naszej

infrastruktury: dziś mamy do

dyspozycji budynki

A,B,C,D,E  i  F.

Od X lat zmieniamy optykę kształcenia

zawodowego

Wrzesień 2003 r. — początek

działalności CKPw budynku A

i remontowanym budynku B

01.01.2006 r. — formalne

połączenie CKP z Bursą

i Szkolnym Schroniskiem

Młodzieżowym (budynek C).

Od tej daty funkcjonujemy jako

Zespół Placówek Oświatowych.

2008 r. — przejęcie budynków

D i E.

2013 r. — otwarcie nowej

pracowni w zmodernizowanym

budynku F.

Cyfry nie oddadzą zaangażowania dyrekcji, nauczycieli

i pracowników niepedagogicznych w rozwój

i modernizację CKP i całego Zespołu, ale przedstawiają

niezaprzeczalne fakty, że placówka rośnie w siłę i jest

ważnym przyczółkiem oświaty Opola i regionu. Nie

będziemy się chwalić nagrodami, bo krótkie zestawienia

statystyczne wskazują jasno, że nie spoczywamy na

laurach.

15

Obecnie Centrum Kształcenia Praktycznego realizuje zajęcia praktyczne, pracowanie

i   specjalistyczne na podstawie umów podpisanych z  wyżej wymienionymi szkołami. Ponadto placówka

podpisała umowy i   porozumienia o  współpracy na rzecz kształcenia zawodowego z  następującymi

instytucjami, firmami i   podmiotami:

• PHU Elem Sp. z  o. o.   (201 0),

• Politechnika Opolska (201 0),

• Uniwersytet Opolski (201 2),

• Zakład Komunalny Sp. z  o. o.   w  Opolu (201 2),

• Centrum Energetyki Prosumenckiej przy Politechnice Śląskiej (201 2),

• Park Naukowo–Technologiczny w  Opolu (201 3),

• Mondelez Polska Production Sp. z  o. o.   (201 3),

• Polaris Polska Sp. Z  o.o.   (201 3)

• Opolska Izba Gospodarcza, której CKP jest członkiem od 2007 r. , jako jedyna placówka oświatowa.

W  ramach współpracy niesformalizowanej , ale żywej i   owocnej , realizujemy szereg działań  m. in.

wspólnie z:

• Centrum Nauk Przyrodniczych w  Opolu,

• Okręgowym Inspektoratem Pracy w  Opolu,

• Instytutem Ceramiki i   Materiałów Budowlanych w  Opolu,

• Centrum Nauki Kopernik w  Warszawie,

• Gebrüder Peters Gebaüdetechnik GmbH.

CKP – partner, nie konkurent

D

y

r

e

k

t

o

r

z

y

A

n

d

r

z

e

j

L

e

s

z

c

z

y

ń

s

k

i

i

M

i

r

o

s

ła

w

Ś

n

i

g

ó

r

s

k

i

z

a

r

a

ż

a

l

i

h

u

m

o

r

e

m

.

R

o

z

b

a

w

i

l

i

n

a

w

e

t

w

i

c

e

p

r

e

z

y

d

e

n

t

a

K

r

z

y

s

z

t

o

f

a

P

o

c

z

ą

t

k

a

.

I

b

a

r

d

z

o

d

o

b

r

z

e

—

w

i

a

d

o

m

o

p

r

z

e

c

i

e

ż

,

ż

e

j

a

k

w

ła

d

z

a

s

i

ę

c

i

e

s

z

y

,

t

o

i

n

a

d

o

le

j

e

s

t

w

e

s

e

le

j

.

CKPwśrodowisku

D

o

Z

P

O

z

a

w

i

t

a

ła

t

e

le

w

i

z

j

a

i

c

h

o

d

z

ą

s

łu

c

h

y

,

ż

e

b

ę

d

z

i

e

k

r

ę

c

o

n

y

s

e

r

i

a

l.

P

r

a

c

o

w

n

i

c

y

o

b

a

w

i

a

j

ą

s

i

ę

,

ż

e

z

e

w

z

g

l

ę

d

u

n

a

f

a

t

a

ln

y

d

o

j

a

z

d

d

o

n

a

s

,

f

i

lm

b

ę

d

z

i

e

m

i

a

ł

t

y

t

u

ł

„

C

e

K

a

P

n

a

p

e

r

y

f

e

r

i

a

c

h

”

.

A

ż

t

r

u

d

n

o

u

w

i

e

r

z

y

ć

–

p

o

w

a

ż

n

a

u

r

o

c

z

y

s

t

o

ś

ć

,

a

t

y

l

e

r

a

d

o

ś

c

i

.

C

z

y

n

i

e

m

o

ż

n

a

b

y

t

a

k

z

a

w

s

z

e

?

D

y

r

e

k

t

o

r

z

g

o

d

z

i

ł

s

i

ę

n

a

w

y

w

i

a

d

d

la

T

V

P

O

P

O

L

E

,

d

a

j

ą

c

d

o

w

ó

d

lo

k

a

ln

e

g

o

p

a

t

r

i

o

t

y

z

m

u

.

T

V

P

1

,

T

V

P

2

,

P

O

L

S

A

T

i

T

V

N

,

a

p

r

z

e

d

e

w

s

z

y

s

t

k

i

m

t

e

le

w

i

z

jo

m

z

a

g

r

a

n

i

c

z

n

y

m

—

o

d

m

ó

w

i

ł

.

16

Jubileusz X-lecia CKP

Otwarcie pracowni pojazdów samochodowych

M

ło

d

z

i

e

ż

j

e

s

t

t

e

r

a

z

b

a

r

d

z

o

z

d

o

ln

a

.

U

c

z

n

i

o

w

i

e

p

o

t

r

a

f

i

li

n

a

p

r

a

w

i

a

ć

i

j

e

d

n

o

c

z

e

ś

n

i

e

c

z

y

t

a

ć

g

a

z

e

t

ę

.

W

i

c

e

p

r

e

z

y

d

e

n

t

K

r

z

y

s

z

t

o

f

P

o

c

z

ą

t

e

k

p

o

s

t

a

n

o

w

i

ł

p

o

d

d

a

ć

s

i

ę

p

r

ó

b

i

e

z

d

e

r

z

e

n

i

o

w

e

j

.

P

o

w

i

a

ło

g

r

o

z

ą

.

P

r

z

y

s

z

ło

ś

ć

O

p

o

ls

k

i

e

j

O

ś

w

i

a

t

y

s

t

a

n

ę

ła

p

o

d

z

n

a

k

i

e

m

z

a

p

y

t

a

n

i

a

.

A

le

W

i

c

e

p

r

e

z

y

d

e

n

t

n

i

e

z

o

s

t

a

w

i

ł

w

ą

t

p

li

w

o

ś

c

i

,

t

e

s

t

z

d

e

r

z

e

n

i

o

w

y

p

r

z

e

s

z

e

d

ł

z

w

y

c

i

ę

s

k

o

i

z

u

ś

m

i

e

c

h

e

m

n

a

t

w

a

r

z

y

.

T

o

b

y

ł

s

p

e

k

t

a

k

u

la

r

n

y

s

u

k

c

e

s

.

C

K

P

o

d

e

t

c

h

n

ę

ło

z

u

lg

ą

.

P

o

li

t

e

c

h

n

i

k

a

O

p

o

ls

k

a

z

a

p

r

e

z

e

n

t

o

w

a

ła

z

b

u

d

o

w

a

n

y

p

r

z

e

z

s

t

u

d

e

n

t

ó

w

p

o

j

a

z

d

e

le

k

t

r

y

c

z

n

y

.

N

a

s

i

u

c

z

n

i

o

w

i

e

o

b

e

j

r

z

e

l

i

g

o

z

z

a

i

n

t

e

r

e

s

o

w

a

n

i

e

m

i

s

t

w

i

e

r

d

z

i

li

,

ż

e

j

u

t

r

o

n

a

z

a

j

ę

c

i

a

c

h

w

C

K

P

z

r

o

b

i

ą

t

a

k

i

s

a

m

.

U

n

a

s

n

i

e

m

a

r

z

e

c

z

y

n

i

e

m

o

ż

li

w

y

c

h

!

Z

a

d

o

w

o

le

n

i

e

k

li

e

n

t

a

t

o

n

a

c

z

e

ln

a

z

a

s

a

d

a

w

C

K

P

w

O

p

o

lu

.

Z

a

ł

o

g

a

p

o

t

r

a

f

i

n

a

g

ło

w

i

e

s

t

a

n

ą

ć

,

ż

e

b

y

s

p

r

o

s

t

a

ć

t

e

m

u

w

y

z

w

a

n

i

u

.

I

w

o

g

ó

le

w

r

a

z

i

e

p

o

t

r

z

e

b

y

z

a

w

s

z

e

m

o

ż

n

a

li

c

z

y

ć

n

a

n

a

s

z

ą

p

o

m

o

c

n

ą

d

ł

o

ń

.

O

,

p

r

o

s

z

ę

—

n

a

w

e

t

w

i

d

a

ć

j

ą

t

e

r

a

z

p

r

z

e

z

s

z

y

b

ę

.

17

Jubileusz X-lecia CKP

Event motoryzacyjny

opracował:

mgr inż. Dariusz Kulita

wicedyrektor CKP

wgarażuiwkuchni

CKP: Czy taki kontrast jest

możliwy: mechanik — metal,

drewno, maszyny, precyzja,

a  obok obserwacje przyrody:

estetyka lotu, barwy, światło?

G.K. : To prawda, że świat

maszyn i   urządzeń mechanicz-

nych jest bardzo odległy od

świata dzikiej przyrody, choć

też bardzo ciekawy. Jednak

wbrew pozorom cechy przecięt-

nego mechanika i   obserwatora

przyrody mogą być w  wielu

punktach zbieżne. A  umiejętno-

ści techniczne bardzo się przy-

dają, kiedy trzeba zbudować

stanowisko obserwacyjne, albo

chociażby karmnik.

CKP: Czyżby inżynierska pre-

cyzja pomagała w  fotografii?

G.K. : Fotografowanie dziko

żyjących ptaków jest jednym

z  najtrudniejszych wyzwań fo-

tograficznych. Gdyby porównać

fotografowanie ptaków z  np. fo-

tografowaniem modelki okazuje

się, że w  przypadku modelki

możemy zaplanować zarówno

wizerunek, oświetlenie, miej -

sce, właściwie wszystko, nato-

miast przy fotografowaniu dziko

żyjących ptaków jesteśmy ska-

zani na kaprysy za-

równo samych ptaków

jak i   warunków pogo-

dowych. Ptak sam nie

podleci, aby pozować

do zdjęć, dlatego trze-

ba mu w  tym pomóc zachęcając

go specjalnie wyłożonym do te-

go celu pokarmem. Ale sam po-

karm nie wystarczy, trzeba

jeszcze dobrze się zamaskować,

aby go nie niepokoić i   wtedy

mamy szansę, że przed nasz

obiektyw zawita skrzydlaty

gość. Niestety pokarm i   ukrycie

nie jest gwarancją sukcesu.

Wiele razy zdarza się, że po kil-

kugodzinnych zasiadkach w  uk-

ryciu wracam z  pustą kartą do

domu, bo pogoda nie dopisała,

bo ptaki przepłoszył

człowiek lub inny

drapieżnik, bądź

ptak pojawił się po-

za zasięgiem obiek-

CNC i pustułka

Grzegorz Karbowiak — nauczyciel dyplomowany; prowadzi zajęcia praktycznej

nauki zawodu o  specjalności mechanicznej, głównie w  zakresie obrabiarek

sterowanych numerycznie (CNC). W  CKP pracuje od początku istnienia placówki,

tj. od września 2003 roku.

Szczygły odwiedzające CeKaP

18

rys. K. Mielec

19

tywu. Dlatego najważniejsze

przy fotografowaniu ptaków to

CIERPLIWOŚĆ.

CKP: Daleko trzeba wyjeż-

dżać, żeby znaleźć wdzięczny

model wart uwiecznienia?

GK: Fotografować może

w  zasadzie każdy i   wszędzie,

wystarczy wybrać się na opolską

wyspę Bolko, gdzie można spo-

tkać wiele pospolitych gatun-

ków, które są przyzwyczajone

do obecności ludzi i   są mniej

płochliwe niż ptaki występujące

w  lasach. Mimo że sam pokonu-

ję sporo kilometrów rocznie,

jeżdżąc na zdjęcia w  okolice

Opola, do Turawy, Stobrawskie-

go Parku Krajobrazowego czy na

Dolinę Baryczy, to żeby fotogra-

fować pospolite gatunki ptaków

wystarczy wyjść z  domu. Na po-

twierdzenie tego prezentuję

poniżej zdjęcia, które zostały

wykonane w  moim miejscu pra-

cy, czyli na terenie ZPO. Karm-

nik który zrobiłem dwa lata

temu przyciągnął w  czasie ze-

szłorocznej zimy takie gatunki

jak: mazurki, dzwońce, sikorki

bogatki, sikorki modraszki, czy-

że, szczygły, zięby sporadycznie

pojawiał się dzięcioł duży i   jer.

Na terenie ZPO sfotografowałem

także pustułkę. Wykonanie

zdjęcia to: pobudka 3 rano, roz-

stawienie maskowania na da-

chu, tak by zdążyć ukryć się

przed świtem, później już tylko

wielogodzinne oczekiwanie, aż

pustułka usiądzie w  odpowied-

nim miejscu.

CKP: Czy każdym aparatem

fotograficznym można zrobić

zdjęcia ptaków?

G.K. : Aparat musi między in-

nymi posiadać wymienną opty-

kę, trzeba również dobrać

odpowiedni teleobiektyw. Po-

nieważ większość fotografowa-

nych gatunków to małe ptaki,

potrzebne jest duże przybliże-

nie, aby uzyskać właściwy kadr

i   nie płoszyć ptaków.

CKP: ? Gdzie można obejrzeć

Twoje fotografie?

G.K. : Zapraszam na moją

stronę www.karbek.pl

Rozmowę przeprowadziła:

mgr Zofia Witkowska

Karmnik przed pracownią mechaniczną w CKP

Stanowisko obserwacyjne na dachu budynku D. / Pustułka na kominie