Her spotless soul, never lost control till the end of time.
She was torn with a smile.
**Si Chiara Luce Badano ay pinanganak sa Sasselo, Italy noong
Oktobre 29, 1971.
**Isang anak ng truck driver si Chiara, at nag-iisang anak lang
siya
** 11 years din ang hinintay ng mga magulang niya na magka-anak
sila, kaya nang dumating si Chiara, sobrang saya nila.
**Lumaki si Chiarang masigla at normal. Ibinahagi ng kanyang
Ina: Minsan, umuwi si Chiara na may dalang mansanas. Tinanong ko
siya, saan nanggaling yan. Sinabi niya, pinitas ko sa puno ng
kapitbahay.
** Pinaliwanag ko na hindi tama ang kumuha ng mga bagay ng
walang permiso, na kailangan niyang magsorry sa aming kapitbahay.
Sa una, ayaw ni Chiara kasi nahihiya siya.
**Pero tinanong ko siya, anong mas importante, ang pagsorry o
pagkain ng mansanas? Kaya binalik ni Chiara ung mansanas at
nagsorry siya. Kinagabihan, nagdala ng isang kahong mansanas ang
kapitbahay namin, sabay sabing: May natutunang mahalagang bagay
ngayon si Chiara.
**Sa school, nagkaroon sila ng assignment ng paggawa ng sulat
para kay Baby Jesus. Hindi siya humiling ng mga laruan. Sa halip,
hiniling niya kay Baby Jesus na pagalingin niyo po si lola at lahat
ng mga taong may sakit.
**Malaki rin ang pagmamahal niya sa mga nakakatanda at masaya
siyang tinutulungan ang mga ito. Dito ay kasama niya ang kanyang
lola.
**May katigasan din ang ulo niya minsan. Pero kahit sa mga
sandaling ito handa siyang makipagkasundo. Isang araw, inutusan
siya ng mama niya na linisin ang mesa. Ayaw ko, sabi niya sabay
talikod. Pero bigla siyang tumigil at sinabing: Mama, naalala ko sa
Gospel, may magkapatid na inutusan ng papa nila. Sabi nung isa ok
pero hindi naman nagpunta. Ang sabi naman ng isa, hindi pero. Mama,
paki suot po sa akin ung apron. At sinimulan niyang linisin ang
mesa.
**Ang mga ganitong karanasan ni Chiara ay patunay na pinalaki
siya ng kanyang mga magulang sa isang maka-Kristiyanong paraan.
Natutunan niya rin ito sa kanilang parish priest na laging
nagtuturo ng Katekismo sa mga bata. Laging bukas ang kanyang puso
sa pagmamahal.
**Sa kanyang First Communion, nakatanggap siya ng isang regalo-
ang Ebanghelyo. Masayang-masaya siya. Para sa kanya, ito ay isang
katangi-tanging libro na may mga extraordinaryong mensahe.** Sinabi
niya: Kung gaano kadaling matutunan ang alphabet, dapat, ganoon din
kadali sa pagsasabuhay ng Ebanghelyo.
**Noong September 1980, sa edad na 9, nakilala niya ang mga
kabataan ng Focolare. Namangha siya kung paano nila sinasabuhay ang
Ebanghelyo sa konkretong paraan, at ninais niya rin gawin ito.
Sinimulan niyang mahalin ang mga kaibigan at mga taong
nakakasalamuha niya. Noong 1981, kasama ng mga magulang niya,
dumalo sila sa FamilyFest, isang malaking pagtitipon ng mga pamilya
sa Roma. Ito ay nagdulot ng malaking pagbabago sa kanilang
pamilya.
**Lumaking maganda, aktibo at palakaibigan si Chiara. Noong
1985, lumipat ang kanyang pamilya sa Savona, upang maipagpatuloy
ang kanyang pag-aaral sa highschool.
** Kilala si Chiara sa kanyang paaralan at marami siyang naging
kaibigan.
** Mahilig din siya sa sports. Magaling siya sa tennis,
swimming, mountain-climbing** Mahusay din siyang umawit at
sumayaw.
**At minsan din niyang pinangarap na maging isang flight
attendant.
**Pero, gaya nating mga estudyante, nahirapan din siya sa
studies niya kahit na masipag siyang mag-aral. May mga subjects
siyang hindi maipasa, at napakahirap para sa kanya ang mga
sandaling yon.
**At kahit na bukas ang kanyang ugnayan sa kanyang mga magulang,
nagkakaroon din sila ng mga hindi pagkakaunawaan. Madalas na issue
nito ay ang pag-uwi niya ng late o ang pagsama sa kanyang mga
kaibigan sa mga coffee shops pag gabi. Umabot sa punto na kailangan
nilang gumawa ng kompromiso bilang pamilya para magkasundo.
**Pero isa sa mga pagbabago sa buhay niya ay nangyari noong
1988. Sinamahan niya ang isang grupo ng mga bata sa congress nila
sa Rome, nang malaman niya na bumagsak pala siya sa Math. Nalungkot
siya, pero alam niya na hindi niya pwedeng talikuran ang
responsibilidad niya sa mga bata.**Mula sa Roma, sumulat siya sa
kanyang mga magulang: Mahal kong Mama at Papa, napakahalaga ng
sandali ito para sa akin. Nararanasan ko ang isang malalim na
ugnayan kay Hesus na Pinabayaan. Hindi madaling tanggapin ang
paghihirap na ito, pero ngayong umaga, pinaliwanag ni Chiara Lubich
sa mga bata na kailangan nilang mahalin si Hesus.
**
Naging malalim rin ang ugnayan niya kay Chiara Lubich, ang
nagtatag ng Focolare. Sa katunayan, parang ina na ang turing niya
dito. Sa mga sulat niya, lagi niyang panimula: Mahal kong Mama. Sa
kanyang hiling, binigyan siya ni Chiara Lubich ng bagong pangalan:
Luce o liwanag.Mula sa kanyang pagkabata, parati niyang sinasagot
ang tawag ng Diyos sa pamamagitan ng pagmamahal sa kapwa. Pero
meron pang hinihingi ang Diyos sa kanya na mas higit pa- ang
kanyang oo bilang kanyang Kabiyak.17 years old siya noon. Habang
nagtetennis, naramdaman niya ang isang matinding sakit sa balikat.
Cancer sa buto. Sa video na mapapanood natin, makikita natin kung
paano sinagot ni Chiara Luce, muli, ang pagmamahal ni Jesus sa
kanya.
**Yes video
**Osteogenic sarcoma, isang seryosong uri ng bone cancer. Nang
marinig ito ni Chiara Luce, kalmado at walang luha niyang sinabi,
Jesus, kung gusto mo ito, ito rin ang gusto ko.At dito nagsimula
ang kanyang paglalakbay tungo sa kabanalan. Madalas na siyang nasa
ospital, pero kahit may sakit siya, patuloy pa rin siyang
nagmamahal.
**Isang araw, sa halip na magpahinga, sinamahan niyang
maglalakad ang isang depressed na batang babae. Kahit na sobrang
sakit ng likod niya, sinabi pa rin niya, May panahon ako para
magpahinga mamaya.
**Malapit rin sa puso niya ang mga bata sa Africa. Nung nalaman
niya na may kaibigan siyang pupunta dun para sa isang misyon, agad
niyang binigay ung mga ipon niya, at sinabing: Wala na akong
maibibigay pa. Ngunit mayroon pa akong puso, at sa pamamagitan
nito, maaari pa akong magmahal.
**Mabilis na kumalat ung kanser, pero sinisikap ni Chiara Luce
na mabuhay ng normal at masaya. **Sa katunayan, nang minsan siyang
bisitahin ng kanyang mga kaibigan sa ospital ng Turin, isa sa
kanila ang nagsabing: Nung una, akala ko dinalaw namin siya para
pagaanin ang kanyang loob. Sa halip, kami ang nakatagpo ng
kapayapaan. Naintindihan namin na mas higit namin siyang kailangan.
Ang buhay niya ay parang isang magnet, inaakit kami patungo sa
kanya.
**Sinabi din ng isang medical staff, Sa kanyang mga ngiti at
matang nagniningning, ipinakita niya sa amin na walang kamatayan.
Tanging buhay lamang.Sa susunod na video, maririnig natin si Chiara
Luce nang tinawangan niya ang mga kabataan ng Focolare sa kanilang
congress. Ibinahagi niya ang mga medical treatments niya, at kung
papaaano, sa pamamgitan ng karanasang ito, siya nagkaroon ng isang
malalim na ugnayan sa Diyos.
*We can put here instead the phone message of Chiara Luce to the
Gen, describing her treatments and her relationship with
God.***Mabilis na kumalat ang kanser at wala nang maaari pang gawin
ang mga doktor. Naapektuhan na rin ang mga paa niya. Pero sinabi
niya, Kung papipiliin ako kung gusto kong makalakad pa o makarating
sa langit, mas pipiliin kong makarating na sa langit.
**Tinanggihan na rin niya ang mga morpina at pain relievers.
Nawawala ang kalinawan ng aking pag-iisip. Iisa lamang ang maaarin
kong gawin: ialay ang paghihirap ko kay Hesus dahil gusto kong
makibahagi sa kanyang paghihirap sa Krus.
**May mga panahong hiniling niya sa kanyang mga magulang na
huwag tumanggap ng mga bisita at kaibigan na gusting dumalaw sa
kanya. Noong una, hindi nila ito maintindihan. Pero isang araw,
pinaliwanag niya: hindi ibig sabihin na wala akong malasakit sa
kanila o akoy nalulungkot. Itoy dahil sa minsan, nahihirapan akong
bumaba at umakyat muli mula sa kung saan akoy nananahan na.Ito ang
Paradiso na nararanasan ng mga taong malapit sa kanya.
*Sa kanyang liham kay Maria: Mama Mary, pagalingin mo ako. Pero
kung hindi ito ang gusto ng Diyos, tulungan mo akong huwag sumuko
at mawalan ng pag-asa. Tulungan mo akong matupad ang aking mga
pangako sa Kanya.
***Kasama ng kanyang ina, pinaghandaan nilang mabuti ang kanyang
kasal, ang araw na makikita na niya si Hesus. Sabi niya gusto niya
ng isang simpleng puting damit; siya rin ang pumili ng mga kanta,
pati na rin mga bulaklak at Mass readings. Sabi niya, Sa aking
libing, nais kong huwag umiyak ang mga tao. Sa halip, gusto kong
kumanta sila. Mama, pag akoy hinahanda mo na, wag kang iiyak. Gusto
kong sabihin mo sa sarili mo, makikita na ni Chiara Luce si
Hesus.
**At pinakasalan ni Chiara Lucesi Hesus noong Oktobre 7, 1990,
saksi ng kanyang mga magulang.Ang kanyang mga kaibigan ay nasa
labas ng kanyang silid. Ang kanyang mga huling salita ay, Ciao.
Maging masaya kayo dahil masaya ako.Halos dalawang libong katao ang
dumalo sa kanyang libing. Kahit na ang mga taong walang paniniwala
ay nandun din.
**Pero bago tuluyang pumunta si Chiara Luce sa Paradiso,
nag-iwan din siya ng mensahe para sa atin: Mga kabataan ng
kinabukasan, hindi na ako makakatakbo pero gusto kong ipasa sa
kanila ang apoy gaya ng sa Olympics. Iisa lamang ang buhay natin
kaya mabuhay tayo ng mabuti.
*Into the light************
