Clubblad jg38 nr8 dec2013

LR & PC De Duinruiters december, 2013 jaargang 38 nr: 8 - 1 -

Inhoudsopgave. Blz. 1 Inhoudsopgave en woordje redactie. Blz. 2-3 Bestuur, functies en aanspreekpunten. Blz. 4 –5 Agenda, van de redactie, lestijden. Blz. 6 –8 Wedstrijdagenda Duinruiters 2014, van het bestuur, kleurplaat. Blz. 9- 11 Kerstgedicht, Hippische Sportoefentherapie dat doet oud lid Iris Meijerink. Blz. 12- 19 Pony van de maand, fotopagina, paard van de maand, Kathleen Snippe trainer voor

mens en paard, rasbeschrijving “de ARDENNER”, wedstrijdverslag Bucephalus. Blz. 20-27 Kerstverhaal “het gebeurde in Zweden”, wedstrijdverslag Middenbeemster. Blz. 28-40 Heel veel informatie over BITTEN, onze jarige in januari, verslag bestgaand rijpaard. Blz. 41- 43 Het beroemde paard Charlandre El Sharif, waar komen de rendieren vandaan. Blz. 44- 51 Lekkere recepten, wedstrijduitslagen, wist je datjes, woordzoeker. Blz. 52 Kantinedienst voor 18 jaar en ouder ( s ) schoonmaak rooster.

Woordje vooraf Het is een traditie dat het laatste clubblad van het jaar de dikste is, nou dat klopt maar liefst 52 pagina’s clubblad voor jullie met de vaste rubrieken maar ook een lekker en makkelijk menu, een kerstverhaal, een heel interessant stuk over bitten, mooie wedstrijd verslagen en natuurlijk ook voor de jongste wat leuks. Wij vragen de nieuwe leden om zich zelf en hun viervoeter voor te stellen. We wensen jullie veel lees plezier.

De redactie.


“De Duinruiter” Officieel orgaan van de landelijke rijvereniging en ponyclub “De Duinruiters”

te Den Helder

Het bestuur:

Bezoekadres Duinruiter terrein en kantine: Jan Aarjensz Prinsstraat 48 1785 BC Den Helder Aanspreekpunten: Financiële vragen Kathleen Snippe 06- 18859491 [email protected] Secretariaat Elisa Bethlehem 06- 23391218 [email protected] Wedstrijd secretariaat, federatie e.d. Jennifer Borst 06- 12743837 [email protected] Onderlinge Wedstrijden Chantal Tijdeman 0223- 643258 [email protected] Paarden onder het zadel, PR & Lessen Karen Kossen 0223- 624816 [email protected] Mennen Mary Romar 0223 –637385 [email protected] Redactie clubblad Marleen de Graaf 0223 -641495 [email protected] Kantine, kantinehulpen & schoonmaak Ineke Borst 0223-669804 [email protected] Clubgebouw & Oud papier Gerard Borst 0223- 669804 Website Femke Maats 06-22419155 [email protected]

Karen Kossen Badhuisstraat 56 1789AK Huisduinen Tel:0223- 624816 [email protected]

Jennifer Borst Vogelzand 4261 1788 MP Julianadorp Tel: 06-12743837 [email protected]

Elisa Bethlehem Nieuweweg 15 1784 PG Den Helder Tel: 06- 23391218 [email protected]

Femke Maats Middelzand 4335 1788 JR Julianadorp Tel: 06-22419155

[email protected]

Kathleen Snippe Schoolweg 54 1786 BB Den Helder Tel: 06-18859491

[email protected]

mailto:[email protected]





“De Duinruiter” Officieel orgaan van de landelijke rijvereniging en ponyclub “De Duinruiters”

te Den Helder Redactie Clubblad: [email protected]

Marleen de Graaf 0223 – 641495 Beda Steman 06 – 43271348 Naomi Gouwenberg 06 - 10939915

Instructie: Cheryl Leijenaar 06 - 15862011 Richard van Mourik 0223 – 610733 / 06 – 83638823 Sylvana Scheeve 06 - 30966471 Liane Wijngaard 06 – 55571254

EreLeden: Ineke Borst 05-1995 Annie Westmaas 11 -2004 Mw. Annie Zon-Smit 05-2005 Jack Leijten 05-2005 Wim Spaans 05-2005 Kees Kroon sr. 05-2005 Kees Huiberts 05-2005 Mw Bets Scholte 06-2010


AGENDA

Als je meedoet aan een van de onderstaande wedstrijden is het leuk als daar een verslag van geschreven wordt, dan hebben we de volgende keer weer een goed gevuld clubblad. Ook als ouder/begeleider is er misschien een leuk verhaal te vertellen. Dus schrijf samen of alleen dan gaan er volgende keer misschien nog meer Duinruiters heen. October Zondag 27 Oktober Fed. Dressuur Po/Pa Hippolytushoef Zondag 27 Oktober Fed. Dressuur Po/Pa Heerhugowaard Zondag 27 Oktober Fed. Dressuur Po/Pa Den Helder November Zat/Zon 2/3 November Fed. Dressuur Po/Pa Barsingerhorn

Zondag 3 November Fed. Dressuur Po/Pa Middenmeer Zondag 3 November Fed. Dressuur Po/Pa Oudkarspel Zondag 3 November Fed. Dressuur Po/Pa Heerhugowaard Zondag 3 November Fed. Dressuur Po/Pa Callantsoog Zondag 10 November Fed. Dressuur Po/Pa Schoorl Woensdag 13 November Fed. Dressuur Po/Pa Bergen Zat/Zon 16/17 November Fed. Dressuur Po/Pa Anna Paulowna Zondag 17 November Fed. Dressuur Po/Pa Oudkarspel Zondag 17 November Fed. Dressuur Po/Pa Hippolytushoef Zondag 17 November Fed. Dressuur Po/Pa Waarland Zondag 17 November Fed. Dressuur Po/Pa Heerhugowaard Zondag 17 November Fed. Dressuur Po/Pa St. Maarten Zondag 24 November Fed. Dressuur Po/Pa Callantsoog Zondag 24 November Fed. Dressuur Po/Pa Heerhugowaard December Zondag 8 December Fed. Dressuur Po/Pa Oudkarspel Zondag 8 December Fed. Dressuur Po/Pa Waarland Zondag 8 December Fed. Dressuur Po/Pa Schoorl

Woensdag 11 December Fed. Dressuur Po/Pa Bergen Zat/Zon 14/15 December Fed. Dressuur Po/Pa Barsingerhorn Zondag 15 December Fed. Dressuur Po/Pa Middenmeer (friezen) Zondag 15 December Fed. Dressuur Po/Pa Hippolytushoef Zondag 15 December Fed. Dressuur Po/Pa Heerhugowaard 21 December 2013 t/m 5 Januari 2014 i.v.m. Kerstvakantie zijn er geen lessen Wijzingen onder voorbehoud!


Vanuit de redactie willen wij de volgende mensen

vragen een stukje te schrijven:

Ponycombinatie v/d maand : Amber Borst met Grace. Paardencombinatie v/d maand : Marleen Houtkooper met Bach

Een week uit het leven van : Annemarie van Mourik. Nieuwe leden : Annemarie Boon met Vegas, Lindsey v. Mourik

met Erfprins Lady

Sluitingsdatum kopij : 19 januari Spontaan ingestuurde verslagen zijn natuurlijk ook zeer welkom, hoe dikker het clubblad, hoe leuker het is om te lezen.

Je kunt je verslag inleveren bij : [email protected] laat eerst even de spelling en grammatica controle over je stuk gaan. Het handigst is een wordbestand we hebben de tekst in Comic Sans MS staan letter grote 11 en de marges staan op 2, het scheelt bij ons weer tijd als je daar rekening mee houdt. Foto’s en illustraties vinden wij erg leuk.

Nietploeg : Zaterdag 25 januari, nieten clubblad, aanvang 10:00

uur.

En … Vrijwilligers zijn altijd welkom !!!! Je clubblad kun je af komen halen in de kantine.

Maandag :18.45 - 20.15 uur pony/paard Richard van Mourik Dinsdag :19.00 – 21.15 uur pony/paard Liane Wijngaard Woensdag :20.15 – 21.00 uur menles Sylvana Scheeve

Donderdag :19.00 – 20.00 uur dressuurles Liane Wijngaard Zaterdag :10.00 – 10.45 uur pony Cheryl Leijenaar



Wedstrijdagenda Duinruiters 2014* KNHS: Vrijdag 9 mei 1e federatieavond wedstrijd

Vrijdagavond 6 juni 2e federatie wedstrijd

Vrijdag 11 juli 3e federatieavond wedstrijd

Vrijdag 29 augustus 4e federatieavond wedstrijd

Onderlinge wedstrijden: Zondag 18 mei 1e OW

Zondag 29 juni 2e OW (open voor niet-leden) Zondag 14 september 3e OW Overige: Vrijdag 21 maart Jaarvergadering om 20:00 Zondag 20 april Onderlinge springcompetitie Zondag 27 april Tulpen Duin Menrally Zondag 14 september Julianadorp Power Festival *wijzigingen voorbehouden


Nieuws van het bestuur

Dit is alweer het laatste stukje voor 2013. Als we naar de weersvoorspellingen kijken lijkt het erop dat er een horror winter voor de deur staat. Helaas is dat voor ons als paardensporters nu niet echt iets waar we op zitten te wachten. Goed aankleden met veel laagjes en dan maar hopen dat er nog wat gereden kan worden.

Ondertussen wordt het zo langzamerhand alweer tijd om vooruit te kijken naar 2014. Ik hoop dat het weer een mooi paardensportjaar mag worden met sportieve wedstrijden en

leuke activiteiten.

De jaarlijkse ledenvergadering staat ook weer in het vooruitzicht. Deze zal plaatsvinden op vrijdag 21 maart 2014, noteer deze datum vast in je agenda! We hopen in 2014 op een grotere opkomst dan vorig jaar, de vergadering is voor de leden het moment om vragen te stellen en leuke ideeën met ons te delen.

Ook is de agenda voor ons komende wedstrijdseizoen is weer goedgekeurd.

Nog even een huishoudelijke mededeling. Zeemacht heeft gevraagd of we de mest voortaan aan de kant van het B-veld willen deponeren. Zou iedereen hier rekening mee willen houden?

Verder zouden we graag willen weten of er binnen der vereniging mensen zijn die hun BHV hebben. Indien dit het geval is zouden jullie dit willen melden bij het bestuur?

Iedereen fijne kerstdagen en een gelukkig, gezond en sportief 2014!



Kerstgedicht

In de laatste twee weken van het jaar, Zetten wij de kerstboom weer klaar,

Dit om het kerstfeest te vieren, Met of zonder je huisdieren,

Met kerst is bijna niemand alleen, Want dan wil je iemand om je heen,

Ik wens iedereen een fijne tijd, Misschien komen dromen uit,

En ben je met kerst met vrienden of dieren, Om met hen het kerstfeest te vieren.

Beda, Naomi en Marleen


Even voorstellen Ik ben Iris Meijerink, geboren en getogen in Den Helder en sinds augustus 2012 woonachtig in Medemblik. Na een 4 jarige HBO opleiding ben ik nu Oefentherapeut Mensendieck. Ik ben zelf jaren Duinruiters-lid geweest. Zelf rijd ik al paard sinds ik 9 jaar oud was. Het leek me geweldig om de paardensport en mijn werk te kunnen combineren. Een oefentherapeut werkt o.a. aan het verbeteren en corrigeren van een ongunstige houding en beweging in het dagelijks leven. Ik vind het een uitdaging om dit ook in de paardensport toe te passen en daarom heb ik me aangesloten bij het net-werk van Hippische Sportoefentherapeuten. Ik wil ruiters graag helpen met het verbeteren van hun houding, zit en balans en het verhelpen of verkomen van hun klachten tijdens of na het paardrijden. Naast het geven van Hippische Sportoefentherapie ben ik ook een fanatiek paardenfotografe (zie www.rainbowphoto.nl). Samen met collega oefentherapeut Angelique den Ouden heb ik sinds begin oktober Hippische Sportoefentherapie Noord-Holland opgezet, met praktijklocatie's in Den Helder, Opperdoes, Enkhuizen en Heiloo. Inleiding Velen kennen de kreten ‘tenen naar binnen’, ‘Kantel je bekken’ en ‘borst vooruit’ wel. Allemaal aanwijzingen van je instructeur om je beter te laten paardrijden. Maar, wat betekent dat eigen-lijk en hoe vertaal je dit soort aanwijzingen in een betere houding? Ontstaan van klachten of problemen Een instructeur is erop getraind dingen te zien en aan te wijzen. De aanwijzingen zorgen ervoor dat je deze zaken kan corrigeren en verbeteren. Helaas gebeurt het soms dat je lichaam het niet toelaat om dit soort problemen op te lossen: je benen blijven wiebelen, je krijgt je zit niet onder controle of je krijgt zelfs klachten zoals pijn en stijfheid tijdens en na het paardrijden. Soms gaan deze klachten vanzelf weer over. Maar het is vervelend als je iedere week opnieuw een paar dagen last hebt van het beoefenen van je hobby die je ter ontspanning doet. In dat geval zou een therapeut die gespecialiseerd is in ruitersport uitkomst kunnen bieden. Met een chique woord noemen we dat een ‘Hippische Sportoefentherapeut (HSO)’. Wat is een Hippisch Sportoefentherapeut (HSO) Een Hippisch Sportoefentherapeut oefentherapeut is een oefentherapeut Cesar/Mensendieck gespecialiseerd in klachten aan het houdings- en bewegingsapparaat bij mensen die paardrijden. Een oefentherapeut Cesar/Mensendieck is HBO geschoold en en behandelt uiteenlopende klach-ten zoals rugklachten, nek-schouderklachten, hoofdpijnklachten, ademhalingsklachten, etc. Een HSO-therapeut is aangesloten bij het netwerk voor Hippisch Sportoefentherapeuten en volgt jaarlijkse netwerkscholingen op het gebied van balans, spiergebruik en coördinatie voor de rui-ter en over de anatomie van het paard. Deze is dan ook getraind om dingen in het lichaam te zien en de oorzaak doeltreffend aan te wijzen en te verhelpen. Een HSO-therapeut heeft de mogelijkheid om samen te werken met de vaste instructeur van een ruiter. De HSO-therapeut is namelijk niet de instructeur voor het rijden, maar de therapeut om het rijden makkelijker te maken zodat de ruiter de instructies makkelijker kan oppakken en kan


uitvoeren. Het is verbazingwekkend om te zien dat een ruiter binnen een paar behandelingen al veel soepeler op het paard zit. Specifieke problemen verminderen omdat ze bij de oorzaak aan-gepakt worden. Hoe verloopt de behandeling? De behandeling van een HSO therapeut start met een intake en on-derzoek naar de oorzaak van de klachten. Waar nodig wordt ook on-derzoek gedaan naar de bewegingsmogelijkheden van o.a. de rug, nek of schouders van de ruiter. Tijdens de intake wordt gekeken of klach-ten zich ook in de rest van het dagelijks leven voordoen, bijvoorbeeld tijdens zittende of staande houdingen of bewegingen. Bij wiebelbenen of kapstoktenen zit met grote regelmaat het ge-wricht tussen het bekken en de wervelkolom vast. Het naar binnen draaien van de voet geeft dan alleen maar meer spanning en soms zelfs pijn. Maar ook beperkingen in het paard goed kunnen laten bui-gen, het maken van galopwissels of het voldoende verzamelen heb-ben heel vaak een oorzaak in het lichaam van de ruiter. Met een aan-tal simpele maar doeltreffende oefeningen kan een HSO therapeut zeer veel bereiken en met name: kan deze je het plezier in paardrij-den weer terug geven. Na de intake en het onderzoek wordt samen met de ruiter een plan opgesteld om het doel dat de ruiter gesteld heeft te bereiken. Er wordt meestal zowel in de praktijk als op het paard geoefend. Dit laatste soms met de instructeur erbij. Ook wordt er indien nodig ge-werkt met video- en fotomateriaal, om de ruiter door het terugkijken hiervan nog bewuster te maken van zijn of haar houding en beweging tijdens het paardrijden. Mogelijkheden

Individuele begeleiding en behandeling van de ruiter o Bij het willen verbeteren van houding en zit o Bij lichamelijke klachten o Bij hervatten van de paardensport na een val of ongeluk

Clinics en workshops gericht op houding, zit en balans te paard (vanaf 5 deelnemers) Clinics en workshops ruitertraining (vanaf 10 deelnemers)

Om af te sluiten

De HSO-therapeut neemt niet de plek in van de instructeur, maar kan een goede aanvul-ling zijn op de training van de ruiter op elk niveau

In sommige gevallen is een (gedeeltelijke)vergoeding door de zorgverzekeraar mogelijk Hippische Sportoefentherapie is een therapie die zorgt voor verbetering van de zit, hou-

ding, beweging en balans van de ruiter MET en ZONDER klachten. De HS0-therapeut kan je dus ook helpen bij het verbeteren van je houding en zit als je

geen lichamelijke klachten hebt De HSO-therapeut begeleid ruiters van alle leeftijden in alle disciplines. Van dressuur tot

voltige, van mensport tot cross

Ben je nieuwsgierig geworden? Kijk voor meer informatie of het maken van een afspraak op de site www.hsonoordholland.nl. Of neem contact met mij op via [email protected] of 06-19920984. Hallo allemaal,

http://www.hippischesportoefentherapie.nl/



Ik ben Joëlle Asselman en mijn pony heet Flugel. Samen met Flugel ben ik deze maand pony van de maand geworden. Eerst ga ik jullie iets vertellen over Flugel. Flugel is een 13 jarige ruin. Ik heb Flugel nu ongeveer anderhalf jaar. Hij is gek van springen en kan het dus ook heel erg goed. Ik heb ook een startkaart met Flugel en we hebben al een aantal Federatie wedstrijden gereden, we zitten nu in de B met 2 winstpunten. Bijna elke vrijdag avond heb ik les bij de Duinruiters van me vader (Richard van Mourik) ik zit dan in de 2de les. En elke donderdag avond heb ik springles van Liane Wijngaard alleen nu is er een winterstop.

Iets over mijzelf. Ik ben Joëlle Asselman en ik ben 12 jaar oud (1 december word ik 13), ik zit in de 1 VMBO op het Beroeps Onderwijs. Later wil ik graag kapster worden.

Afgelopen weekend heb ik ook een hele lange buitenrit gemaakt op Flugel, Samen met me moeder op Sophia en Esmay op Nanice het was echt super leuk we waren de hele doggers vaart afgegaan en toen Mariumdal in gegaan en via Mariumdal naar het strand en vanaf het strand weer naar huis de zelfde route als op de heen weg, het was heel erg leuk. Flugel heb ik nu anderhalf jaar en het gaat ook steeds beter en het was mijn eerste GROTE buitenrit op hem.

Groetjes van : Joelle en de hoefjes van Flugel (_) (_) (_) (_)


Pony van de maand

Joelle Asselman met Flugel


Paard van de maand

Naomi Gouwenberg met Twink


Deze maand hebben Twink en ik de eer om paard van de maand te zijn.

Ik ben Naomi Gouwenberg, ik ben 32 jaar en naast mijn 3 kindjes en man is mijn grote liefde mijn paard Twink. Ik heb Twink nu bijna 3 jaar en dat is echt een droom die uitkwam, een eigen paard. Twink is een KWPN ruin van 1.68 en wordt in februari 14 jaar. Zijn vader is Marvel en deze is de enige halfbloed Saddlebred hengst, zijn moeder is Orencia. Het eerste jaar ging het goed, lekker in de lessen van liane rijden en naar de federatie wedstrijden, waarbij we L2 zijn geworden. Toen kwam er helaas een heel zwaar jaar aan, ik kreeg steeds meer last van mijn rug en uiteindelijk kon ik vanwege de pijn helemaal niet meer rijden, er werd zelfs gezegd dat ik nooit meer op een paard zou komen, en ik had Twink, wat moest ik daar nu mee. Omdat het zo slecht met mijn rug ging en hij meer verdiende dan stil staan had ik besloten hem maar te verkopen aan mijn schoonzus, die ook de vorige eigenaresse was, dit was voor hem het beste, maar mijn hart brak. Omdat er geen vooruitgang was bij mijn gezondheid besloten we naar een ander oplossing te kijken voor mijn rug, toen kwamen we bij Ko maas uit, een wonderman zoals ik hem noem. Deze zei bij het eerste gesprek al dat ik wel weer kon rijden en heel snel mijn paard uit de verkoop moest halen, ik heb toen echt huilend aan tafel gezeten bij mijn schoonzus

om te zeggen dat ze hem niet kon kopen, huilend van blijdschap maar ook een beetje angst dat ze het niet terug wou draaien. Gelukkig was dit niet zo en was ze alleen maar super blij dat ik weer beter zou worden en uiteindelijk weer Twink zou kunnen rijden. Na een aantal behandelingen ben ik in mei dit jaar voor 90% gezond verklaard dus kon ik eindelijk weer rijden. Het begon met 5 minuten en langzaam aan bouwden we dat op. Gelukkig waren er mensen die Twink zijn rondje wel lekker lieten lopen en hij was dus gewoon goed op conditie. In September ben ik weer terug naar les gegaan en ik mag toch wel zeggen dat het boven verwachting goed gaat, zo goed zelfs, dat we de startkaart weer hebben aangevraagd voor 2014. Ik geniet nu weer volop van mijn paard, weer fijn lessen, lekker relaxed op het strand samen en natuurlijk straks weer naar de wedstrijden. Twink kan ook springen en dat ben ik ook zeker van plan om een keer te gaan doen met hem. 2014 gaat ons jaar worden!!!! Veel liefs Naomi en Twink


Kathleen Snippe - Trainer voor mens en paard NASM Personal Trainer; Orun Instructeur; Instructeur Natural Horsemanship;

Instructeur Rechtrichten i.o.

Hallo Duinruiters, hierbij wil ik mezelf eens anders aan jullie voorstellen. De meeste kennen mij als Penningmeester van de vereniging of als moeder van Cleo maar ik ben ook, net als velen van jullie, een paardengek! Dat ik 18 was (jawel lang geleden) ben ik naar de Hippische Opleiding Deurne geweest voor een toelatingsweek, ik werd aangenomen maar durfde toen de stap niet te zetten. Nu velen jaren later heb ik alsnog een paardenopleiding gevolgd en met succes. Ik heb dit jaar een 3-jarige Holistische Paardenopleiding afgerond. Hierin heb ik veel geleerd over het paard en alle randvoorwaarden eromheen zoals hoeven, gebit, voeding, huisvesting, harnachement maar vooral training van paarden. Deze training is op een andere manier dan dat velen gewend zijn; op de Freestyle manier en op de leer van de Academische Rijkunst. Freestyle doe je door middel van loswerken, grondwerken en evt. dubbele lange lijnen.

De Academische Rijkunst werkt zowel op de grond, aan de hand met een kaptoom, als rijdend te paard. Om mij daar verder in te specialiseren ben ik afgelopen jaar ook gestart met de opleiding tot instructeur Rechtrichten. Een aantal leden hebben al kennis gemaakt door middel van een lezing en een workshop die ik gegeven heb bij de Duinruiters afgelopen zomer. Dit was in het kader van de lesweek. Ik wil dan ook graag wat kennis met jullie delen, niet alleen door dit soort lezingen of workshops maar ook door een stukje in het Duinruiterblad. Deze keer wil ik jullie wat tips tot nadenken geven over de natuurlijke scheefheid van het paard.

Hoe kun je de scheefheid van je paard bepalen?

Laat iemand je paard vasthouden en ga er zelf recht achter staan. Zijn de heupen en schouders aan beide zijden even hoog en gelijk van vorm?

Longeer je paard enkele rondes. Sporen buitenvoor- en achterbenen mooi of lopen ze naast het spoor?

Laat het paard vanuit stap 3x stil gaan staan. Op welk voorbeen leunt hij het meest?


Probeer het verschil in teugeldruk tussen beide teugels te voelen. Op wel-ke hand valt je paard gemakkelijk over zijn schouder naar buiten?

Probeer het verschil in je zit te voelen. Op welke volte (linksom of rechts-om) is het gemakkelijker je binnenbeen lang te houden?

Dit zijn allemaal kleine testjes om te kijken of jouw paard “scheef” is. Maar wees niet gevreesd ieder paard is van nature scheef, het is wat je er mee doet. Bevestig je het paard in zijn scheefheid of werk je aan het Rechtrichten van je paard? Rechtrichten wil niet zeggen dat je paard rechtuit gaat op een rechte lijn maar zijn lichaam uitgebalanceerd over 4 benen gebruikt in zowel de wendingen als op de rechte lijn.

Volgende keer vertel ik jullie graag weer wat meer over de scheefheid en het Rechtrichten van je paard.

I’m not telling you it’s going to be easy, I’m telling you it’s going to be worth it.


Rasbeschrijving van deze maand de ARDENNER

Land van oorsprong: Frankrijk en België, met name de Ardennen

Bijzonderheden

Dit zeer oude ras stamt af van het bospaard, waaraan het zijn afmetingen, gewicht en karakter dankt. Waarschijnlijk zijn de voorouders van de Ardenner door Julius Caesar geroemd in De Bello Gallico. Zeker is het dat dit ras een grote invloed heeft gehad op de ontwikkeling van het middeleeuwse oorlogspaard. In de loop der tijd heeft veredeling plaatsgevonden door toevoeging van Arabisch bloed. Napoleon gebruikte de Ardenners als trekpaard bij de artillerie. Door de mechanisatie van de landbouw is het belang van de Ardenner uiteraard afgenomen. Het gewicht van een volwassen Ardenner ligt rond de 1000 kg. Rasbeschrijving

Hoofd: zwaar

Lichaam: massief, sterk en gespierd, sterke en gebogen hals en een enorme borstkas. Ook de achterhand is zwaar.

De benen zijn zwaar en grof, met veel behang. Beweging: ondanks de

ogenschijnlijke logheid van de Ardenner is de stap en draf vaak

verbazend energiek, de draf kan heel ruim zijn. Gebruiksmogelijkheden: Ardenners worden vaak in de bosbouw gebruikt om bomen te slepen op plaatsen waar een tractor niet kan komen. De Ardenner is absoluut trekvast.

Kleur: bruin, schimmel en vos. Stokmaat: tussen de 1,55 en 1,60 m. Karakter

De Ardenner staat bekend om zijn kalme, vriendelijke en zeer werklustige karakter.


Wedstrijdverslag Bucephalus

Op 20 oktober had ik weer een wedstrijd op de agenda staan. Ik had mezelf wijsgemaakt dat als

mijn wedstrijd bij Belckmeer (BB en B) goed ging ik de keer daarop voor het eerst 2x B zou starten. En dat ging goed, tja…. Nu moest ik wel, een hoop moet verzameld en me opgegeven om 2x B te starten bij Bucephalus. En die dag kwam steeds dichterbij en in plaats van dat ik er steeds meer tegen op ging zien, kreeg ik er juist steeds meer zin in. Zaterdag de auto al ingepakt en zondag vroeg op om Casciana nog even netjes in te vlechten (scheelt toch weer een punt). En toen op naar Barsingerhorn. Daar waren we lekker op tijd zodat ik vast parcours kon lopen bij de BB. Nog wat combinaties bekeken in de BB en toen rustig op gaan zadelen. Tijdens het inrijden was het erg druk met een hoop rondstuiterende paarden. Cas sprong gelukkig wel fijn en gecontroleerd. Toen mocht ik eindelijk de ring in, ik had er echt zin in! De bel ging en daar gingen wij op naar hindernis 1 en daar gaf ze meteen al een super fijn gevoel. We hebben een heerlijk rondje gereden met mooie afstanden en waren ook nog foutloos. We mochten meteen van start voor de barrage, ook de barrage was foutloos helaas wel met 2 tijdfouten. We kregen 76,5 punten voor de stijl, zo hoog hadden we ze nog niet gehad. Daarna even lekker uitgestapt en Cas even met een dekentje aan mijn groom gegeven zodat ik parcours kon gaan lopen voor het tweede rondje. Dat ik binnenkwam werden de prijswinnaars van het eerste parcours om geroepen, en hoorde ik daar nou mijn naam. Trots! Weer opgestapt en ingereden voor het tweede parcours. Het tweede parcours was direct op stijl. Eindelijk mocht ik weer de ring in. Even nog het parcours doorgenomen, want deze was heel

anders als het eerste parcours. De bel ging en we gingen weer van start. Dit parcours had ik bij een paar hindernissen een iets minder mooie afstand, dit was ook terug te zien in de stijlpunten. We waren wel weer foutloos en 69,5 voor de stijl. Vier winstpunten erbij gereden vandaag. Cas goed beloond want ik was echt ontzettend trots op haar en toen gewacht op de prijsuitreiking. Bij het omroepen voor de prijsuitreiking van het tweede parcours bleek ik daar ook gewoon bij de prijzen te zitten. Mijn dag kon echt niet meer stuk! Onze eerste echte wedstrijd en dan zo’n resultaat. De prijsuitreiking werd nog een spannend avontuur vond Cas, ze had dit nog nooit mee gemaakt. Die man met die rare lintjes in zijn handen vond ze maar wat spannend. Na een paar rondjes getold te hebben kon ik de prijs aan pakken en heb ik deze zelf maar aan mijn laars gedaan. Ik was derde geworden van de 40 starts, niet slecht toch? Het tweede parcours was ik vijfde geworden. Ik had Cas er inmiddels van overtuigd dat die man eigenlijk helemaal niet zo eng was en deze keer kon het lintje wel opgehangen worden aan mijn laars. Ik kijk met een heerlijk gevoel terug op deze wedstrijd, hopelijk gaan de volgende wedstrijden ook zo! Elisa Bethlehem


et gebeurde in Zweden

Het gebeurde in Zweden, in het gedeelte dat zo dicht bij de koude Noordpool ligt, dat de winter er wel drie maal zo lang duurt als hier. Het is een boze, ijzige winternacht en alles ligt onder een dikke sneeuwlaag verborgen. De dagen zijn kort en omstreeks het midden van de winter zo kort, dat het haast geen dag meer genoemd kan worden. Voor het goed en wel licht is geworden, komt de avond al weer. Er zijn allerlei gevaren: felle vrieskou en sneeuwstormen................ en wolven soms. Maar de mensen die daar in 't hoge Noorden wonen zijn aan al deze dingen wel gewend en ze weten niet anders of de winter hoort zo. De hoge, rotsige bergen ........ de grote stille dennenbossen................. hoofdwegen en landweggetjes..... steden en boerendorpjes......... alles dik onder de sneeuw. Dan moet je met sleden of ski's naar school, naar de kerk, naar de stad om te winkelen of op bezoek bij familie. Een Zweedse boer spant zijn paard voor de slee om zo'n tocht naar de stad te maken. Hij gaat dingen kopen voor Kerstmis, want in zijn eigen dorpje zijn geen winkels waar je zoiets kunt kopen. Zijn vrouw staat bij hem en helpt met het inspannen van het paard. Het paardje trappelt van ongeduld; het heeft de frisse buitenlucht geroken en het hinnikt van plezier. "Waar wil je de boodschappen in doen?" vraagt zijn vrouw. De man krabt zich eens achter de oren, terwijl hij zijn gezicht vol rimpels trekt. "Drommels, dat zou ik bijna vergeten. Goed dat je het zegt moeder. De kist van verleden jaar hebben we niet meer. Zou ik de regenton nemen? Die gebruiken we toch voorlopig niet meer." "Welja," zegt de vrouw. "Neem de ton mee. Wacht, ik zal je helpen om hem op de slee te krijgen. Zul je er om denken dat je voor donker weer thuis bent? Laat me nou niet ongerust over je hoeven te worden." "Je moet niet zo gauw ongerust zijn," lacht de man. "Natuurlijk ben ik voor donker thuis! Zover is het toch niet! Dan steken we alle kaarsjes aan en gaan we kerstfeest vieren rondom de boom. Wat zullen de kinderen blij zijn. Ik verheug me er echt op!" Vlug springt de man op de slee en voort gaat het over de harde glinsterende weg in de richting van de stad waar de mooie winkels zijn. 't Paardje is niet jong meer, maar het is goed gevoed en uitgerust en het draaft over de weg dat het een lust is. Een ijzig koude wind snerpt de man langs de oren. 't Hindert hem niet. Hij is zo blij, dat hij overal tegen kan. Hij denkt aan het kerstfeest dat ze weer zullen vieren. Het roodgloeiend opstoken van de kachel. 't Kerstverhaal voorlezen, samen mooie kerstliederen zingen en alleen maar warme, gelukkige gezichten. "En voor moeder koop ik ook wat," zegt hij tegen de achterkant van zijn paard. "Voor zichzelf heeft ze natuurlijk niets op het


boodschappenlijstje geschreven; zichzelf heeft ze natuurlijk weer vergeten. Maar het zou wel vreemd zijn als ik in de één of andere winkel niet iets ontdek waar ze blij mee zal zijn." 't Paard zwaait vrolijk met zijn staart. Het is net alsof hij zijn baas begrijpt. Ze zijn aan elkaar gewend geraakt, al deze jaren. "Het is maar goed," zegt de man, "dat ik de regenton heb meegenomen. Daar doe ik al die boodschappen makkelijk in en dan hoef ik niet bang te wezen dat er op de terugweg iets uitvalt." Het paard huppelt bijna over de weg. Zijn adem vliegt als een dampwolk naar achteren. Af en toe briest hij; dan lijkt het wel of er water uit zijn neusgaten spuit. De zon komt even door de wolken en de slee rijdt door een toverwereld. De sneeuw flonkert alsof zijn met goud bestrooid is. De wind fluit iets minder scherp om de slee. De man knalt vrolijk met zijn zweep. Hij voelt zich erg gelukkig!

In de stad is het druk, maar met de boodschappen gaar het vlot. De boer merkt het wel dat de mensen uit de stad lachen om die grote regenton, maar de man lacht zelf vrolijk mee. "Ja man," zegt hij tegen de bakker, bij wie hij het laatst komt, "Ik moet er nog een heel eind mee rijden en ik moet er niet aan denken dat ik wat zou verliezen." "Ja, en voor de wolven is mijn krentenbrood veel te goed!" grapt de bakker. Nu kijkt de man opeens heel ernstig en strak. "Met de wolven moet je niet spotten!"zegt hij. "Ben je ze wel eens tegengekomen op de weg?" "Nee, gelukkig niet!" "O, zo. Nou, ik wel en dat was geen grapje, dat kan ik je wel zeggen." Ja, dat kan de bakker zich wel voorstellen. Een wolf! Hu....... Maar nu moet hij vlug naar zijn winkel terug en de boer moet haast maken om thuis te komen. Hij haalt zijn verkreukelde boodschappenbriefje te voorschijn. Het is er met dat briefje niet beter op geworden. Het is gescheurd en vies geworden en het ruikt sterk naar tabak. Maar alle dingen zijn doorgestreept. Dat is dus in orde. En voor moeder, die zichzelf altijd vergeet zitten nog drie extra pakjes in de ton. Daarover heeft hij nog het meest plezier. Wat zal ze kijken! Plotseling kijkt hij naar de hoge torenklok en bekijkt daarna bezorgd de lucht. De zon is allang weggetrokken. Er komen grauwe wolken aandrijven. Brengen die nog meer sneeuw misschien? 't Kan best. Er is een strenge winter voorspeld. In ieder geval zal het vandaag nog vroeger donker zijn dan anders. "Ik ga nergens meer langs om een kop koffie te drinken,"zegt de man tegen zijn paard. "We gaan gauw naar huis, Bles. Thuis krijgen we wel weer eten en drinken, wat jij!" Voort gaat het nu weer over de witte straten. In draf de stad uit, een paar dorpjes door, die bijna aan de stad zijn vastgegroeid en dan de grote witte eenzaamheid in. Daar, heel in de verte, staat het bos als een hoge, donkere muur. "Vort Bles! Vort! Achter het bos ligt ons dorp. Daar is het huis met moeder en de kinderen. Daar gaan we kerstfeest vieren. Dat bos is maar niks als het nacht is. Maar, we halen het nog wel. Als jij je best maar doet. Vort, Bles!" 't Paardje trippelt uit alle


macht. Het open witte sneeuwveld door, het grote stille bos in. De man heeft het gevoel dat achter hem een grote deur dichtvalt wanneer hij het vos inrijdt. Het is al donker tussen de stammen van de bomen. Kan het ergens zo geruisloos en geheimzinnig zijn als in een groot, Zweeds sneeuwbos? Het lijkt of er iets tegen je spreken wil en toch is er geen stem! Er breekt een tak door de zware sneeuw. De sneeuw glijdt met scherp geritsel omlaag, de tak blijft omgekeerd hangen tussen de andere takken. Plotseling rilt de man op zijn slee. Hij rilt niet van de kou deze keer. Er is iets in het donkere bos, iets dat hij niet kan verklaren. Was hij maar vast thuis! "Kom Bles, laat zien wat je kunt. Ik wil kerstfeest vieren met moeder en de kinderen. Doe je best Bles, dat we gauw het bos uit zijn! Het is hier niet pluis Bles!" Wat is dat daar .................aan de kant van de weg? Een klein zwart ding, dat langzaam voortbeweegt. Wat kan het zijn? "Vort Bles! Snel er langs!" De zweep knalt, strak staan de teugels. De slee schiet het zwarte ding voorbij. Even kijkt de boer opzij, naar beneden. O, 't is een oude vrouw. Een heel oud en arm, kromgegroeid vrouwtje. Tijdens het voorbijrijden kijkt de boer even. De oude vrouw kijkt naar de slee met smekende ogen. "Nou, die is vast niet goed wijs," zegt de boer tegen de paardenrug. "Die is stapelgek, kun je wel zeggen. Weet dat oude mens niet dat er wel eens wolven zijn in deze bossen? Wie gaat er nu tegen de avond het bos in. Nou ja, moet ze zelf ook maar weten. Ik heb er niks mee te maken. Vort Bles, we gaan gauw naar huis, kerstfeest vieren!" Kerstfeest? De boer schrikt opeens voor het woord dat hij de laatste dagen al zo vaak heeft gebruikt. Kerstfeest, kerstfeest. Iedereen zegt het tien, twintig keer op een dag. Je denkt er haast niet meer bij. Kerstfeest vieren? Wil jij kerstfeest vieren? Jij, die een arm, weerloos oud vrouwtje wilt laten verscheuren door de wolven?! Wou jij kerstfeest vieren? "Ho!" roept de boer opeens luid tegen zijn paard. Hij schrikt van zijn eigen stem, die schalt door het bos. Meteen trekt hij zo hard aan de teugels, dat het beestje ook schrikt. Zijn hoeven glibberen over de gladde weg. 't Gooit de kop wild achteruit. "Ho Bles! We moeten keren, jong! We moeten dat oude mensje oppikken. Zó kan ik geen kerstfeest vieren!" Voorzichtig trekt hij aan de teugels..... ja......ja.....toe maar.....toe maar..........ja. Best beestje hoor! Dan gaar het snel terug tot waar het mensje nog strompelt in de sneeuw. Verrast kijkt ze de boer aan, die bij haar halt houdt. "Stap op," zegt hij kortaf. "Stap gauw op de slee. Onderweg kun je me wel vertellen waar je heen wilt." 't Oude vrouwtje gaat zitten. "Baas, baas, wat ben ik je dankbaar......... . Wat ben ik je dankbaar!" Ze trekt haar doek vaster om de magere schouders en geniet van de snelle, veilige rit. Ze vertelt dat ze naar haar kleindochter op weg is, die heeft een kindje gekregen...... . Maar geld om zich te laten rijden heeft ze niet. En ze heeft niemand anders op de hele wereld dan die ene kleindochter. Al de anderen zijn dood. "Wat een stakker," denkt de boer. "Nou ja, ze zit nu tenminste


veilig in de slee." "Vort Bles! Zie je wel hoe donker het tussen de stammen wordt? We zijn veel tijd kwijtgeraakt, Bles! Dat halen we niet zo gemakkelijk weer in.!" De sneeuw kraakt onder de slee, de wind fluit, de stille bomen kijken droevig de reizigers na, alsof ze een geheim weten, dat ze niet zeggen kunnen. Weer rilt de boer. Hij geeft zijn paard nog een tikje met de zweep. Waren ze het bos maar uit Buiten op de vlakte is het lichter! Daar kun je, heel in de verte het dorp al zien liggen. "Vort Bles! Vort!" Plotseling komt er, boven het geluid van sneeuw en wind uit, een hoge, langgerekte toon dichterbij. Uit de diepste diepte van het bos komt die toon. Man, vrouw en paard horen hem tegelijkertijd. Ze krimpen ineen. Wat ze horen is het geluid van wolven die een achtervolging beginnen. Wolven! Wolven! Een groep hongerige, bloeddorstige wolven! "Vooruit Bles! Vooruit! We moeten kerstfeest vieren thuis mèt moeder en de kinderen! Ze wachten op ons, Bles! Ze kijken naar ons uit!" Nog nooit heeft het kerstfeest hem zo wonderlijk geleken als nu, nu hij het misschien wel nooit meer vieren zal! Nooit meer, omdat hij dood in het bos zal liggen.......... dood en verscheurd................ door wolven verscheurd. Vort Bles! Vort! Weer snijdt een scherp wolvegejank door de koude winterlucht. Dichterbij zijn ze al gekomen. Hoor, hoor !! 't Geluid komt dichterbij. Geen dier in de wildernis loopt zo snel als een hongerige wolf in een troep. De oude vrouw komt wat overeind. Ze rekt haar hals. Haar oude gezicht ziet er bezorgd uit. Ze heeft het geluid van de wolven wel begrepen. Ze weet wel, waarom de boer zijn paard plotseling zo voortzweept. De wolven komen! Ze hebben honger en ruiken het spoor van mensen en dieren. 't Grootste en wreedste gevaar van de eenzame sneeuwbossen komt snel als de wind dichterbij! 't Oude vrouwtje zucht diep en smartelijk. Ze vouwt haar magere handen, het is het enige dat ze kan doen. De boer hoort de oude vrouw zuchten. Bijna was hij haar vergeten door de spanning, maar nu weet hij het weer. Natuurlijk, dat ouwe mensje dat hij moest oppikken langs de kant van de weg! Eigenlijk is het haar schuld dat ze nu door de wolven worden overvallen. Háár schuld, dat ze tijd zijn kwijtgeraakt. Háár schuld, dat het paard nu langzamer loopt. Het beest is al oud en heeft nu op de terugweg een dubbele vracht. Waarom is hij ook zo dom geweest!? Waarom heeft hij al die kostbare minuten verknoeid ?!" Vort Bles! Vort! Ik sla je met de zweep! Ik ransel je.... Ik móet thuiskomen!" Dáár, alweer de wolven. En weer dichterbij! In het dichte onderhout beginnen bevroren takken te kraken. Vurige ogen glinsteren groenachtig tussen de stammen, open bekken, tongen hangen naar buiten. "Vort dan toch Bles, vort! Het gaat om ons leven!" Een zweepslag knalt door de koude lucht. Maar 't was niet nodig geweest. Het paard heeft de doodsvijand al geroken. Met wijd open gesperde neusgaten en rollende ogen rent het voorwaarts, trillend over zijn hele lijf. Zo heeft de boer nog nooit een paard zien lopen. Wat kan er nog gedaan worden om het leven te redden? "De pakjes!" roept de boer tegen de


oude vrouw. Zijn stem is schor van ellende. "Haal de pakjes uit de ton! Gooi ze één voor één naar de wolven. Misschien houdt het ze tegen. 't Kan ons redden!" "Ja baas, ja, ik zal het doen baas." Haar bevende handen voelen al in de ton. Een groot vierkant pak........... 't Rammelt. De blokkendoos, weet de boer. Daar gaat het pak al, midden tussen de wolven. Die blijven staan.............verdringen elkaar.............Ze ruiken de mensenlucht en scheuren woest het papier uit elkaar. Ze zetten hun sterke roofdiertanden erin, maar ....... 't Is bedrog! En verder holt de hongerige troep ........de warme lucht van mensen en een paard in de neus........ Ze naderen dichter en brutaler dan zoëven. Een tweede pak vliegt uit de slee.............daarna een derde ............een vierde. Speelgoed, een brood, koek, kerstboomkaarsen........... Ieder pakje geeft een kans op redding. "Vort Bles! Vort!" Wat is dat bos eindeloos groot! Stille, droeve bomen in eindeloze rijen. Takken die doorbuigen onder de sneeuw. Wintermist tussen de stammen. O, wat zijn vrouw en kinderen ver weg! En Bles wordt zo moe met zijn dubbele vracht. Brutaler en brutaler worden de wolven. 't Is net of ze merken, dat het paard moe wordt. Hun bekken hangen open....hun ogen blikkeren.........hun keel stoot hijgende geluiden uit.............Het is of ze weten, dat ze het gevecht zullen winnen. Een dubbele vracht! De man moet er steeds aan denken. 't Hamert in zijn gloeiende kop. Een dubbele vracht............ een dubbele vracht..................Het is haar schuld.........haar schuld. Als ik niet had hoeven terug te rijden.................haar schuld.........haar schuld. Plotseling komt er een vreemd gedachte bij hem op. Een gedachte om koud van te worden, maar toch............ de gedachte laat hem niet los: Ik gooi dat wijf eraf! Laten de wolven haar opvreten! In de tijd dat ze met haar oude botten bezig zijn ben ik gered. Zij heeft niemand meer op de wereld! Ik heb vrouw en kinderen! Ze wachten op me. Ik moet thuis kerstfeest vieren! .........Kerstfeest vieren?! Jij?! Wou jij thuis kerstfeest vieren?! Als je eerst een arm oud mens hebt vermoord? "Nee, nee! schreeuwt de man plotseling het bos in. "Nee, nee, nee!!" Maar de wolven komen steeds dichterbij. En er zijn er zoveel. En de ton is leeg, tot op de boden. Ja, juist....... de ton is leeg. Sneller dan de wolven schieten de gedachten door het hoofd van de boer. Alle slechte gedachten zijn nu verdwenen. Hij denkt in zichzelf: "Ik moet het doen, maar ........... het is zo moeilijk!" Nu zitten de wolven vlak achter de slee. Eén van de ondieren waagt een sprong, maar schrikt nog terug. Anderen wijken opzij af............ Ze willen ons omsingelen, denkt de man vaag, dat is de manier van die gluiperds. "Neem de teugels, " zegt hij plotseling tegen de oude vrouw, "Hier, hou stijf vast! Bles weet de weg." "Baas, baas, ..............wat ga je nou beginnen? De man luistert niet meer. Hij staat rechtop in zijn slee. Nu neemt hij de lege ton en slingert hem met zijn sterke armen eruit..................... op de weg................. Dan springt hij zelf uit de slee, grijpt de ton, kruipt erin en zet de ton over zich heen. 't Gaat zo snel....! De wolven zijn even


teruggedeinsd, voor een ogenblik. Nu echter ruiken ze de warme mensenlucht binnen in de ton. Ze verdringen elkaar, ze krabbelen en snuiven en janken van de honger. Binnen in zijn donkere gevangenis hoort de man de dieren bezig; hij ruikt hun adem door de duigen heen. In doodsangst klemt hij de wanden van de ton tegen de grond. Zijn handen bloeden ervan. Wat hindert het! Als hij maar het leven eraf mag brengen. Laat me veilig thuiskomen, denkt hij. Laat er een wonder gebeuren! Hoog boven hem ruisen de dennenbomen in de avondwind die van de bergen komt. Zware kluiten sneeuw vallen omlaag; op de ton, op de wolven. Die schrikken even, rennen weg, maar komen al gauw weer terug. Het gekrabbel en gesnuif begint opnieuw. .......... steeds ongeduldiger raast de bende om de ton. "O, laat me toch veilig thuiskomen!" 't Paard is inmiddels op hol geslagen. 't Loopt zoals het nog nooit gelopen heeft. Met vier benen tegelijk springt het op van de grond; de slee schudt en bonkt achter hem aan, het paard merkt het niet. Een poosje nog klemt de oude vrouw in doodsangst haar magere handen om de teugels. Dan kan ze niet meer. De teugels glippen haar uit de handen. Ze zakt ineen op haar bank en valt flauw. De spanning is teveel voor haar geweest. Ze merkt er niets van dat de slee het open veld bereikt. Ze voelt niets van de winterse wind, die scherper dan eerst om haar oren fluit. Ze voelt niet dat haar hoofd heen en weer bonkt tegen de harde bank. Ze weet niet meer van de boer, die voor háár van de slee sprong. De slee met zijn vreemde last nadert het dorp............ het paard rent maar door. In het dorp staat de moeder met haar vier kinderen midden op de weg. Bezorgd kijkt ze naar de lucht, die sneeuwstorm voorspelt. Dan tuurt ze weer in de richting van het bos, dat een donkere blauwzwarte muur lijkt. Een buurman heeft haar gewaarschuwd; er zijn wolvesporen gevonden .............een paar dagen geleden.................Ver weg..........zeker...........maar wolven zijn zo vlug en de streng winter heeft ze hongerig en wreed gemaakt. "Komt vader nog niet, moeder?", vraagt het kleine meisje. "Nee liefje, nog niet. Maar straks hoor! Straks komt vader thuis met de slee!" "En dan gaan we kerstfeest vieren," zegt Arndt. "Fijn joh, alle kaarsjes aan............ en dan zingen en koek eten.........hè moeder?" "Zingen?" denkt de vrouw wanhopig, "en kerstfeest vieren?" 't Is allemaal zo ver weg............ ze is bezorgd om haar man...........om de wolven.........om het donker en de sneeuwstorm. Er is gevaar! O, zeker er is gevaar. Ze voelt het duidelijk. Ze wringt haar handen. "Daar, daar!"Daar komt de slee. "Moeder, kijk dan, daar komt vader! Zie die oude Bles eens draven!" Het lijkt de moeder een wonder. 't Is alsof de zon door de wolken breekt. "Vader, vader!" juichen de kinderen. Ze steken hun handen op en dansen van plezier. Daar is bles al. Daar staat hij stil. 't Schuim druipt hem van zijn bek. Zijn ogen draaien wild en hij beeft over al zijn leden. "Vader! Vader!" Maar.........in plaats van een grote sterke vader zit daar een oude, gebogen vrouw in de slee. Een arm, oud stukje


mens, dat nu met grote moeite de ogen opslaat en verward rondkijkt. Moeder schudt het oude vrouwtje ruw bij de arm. De buren komen naar buiten en dringen om de slee, vragen wat er toch is. "Vertel op! Wat is er met mijn man gebeurd? Mens zeg dan toch wat! Je kunt toch zeker wel praten?" Bevend en onverstaanbaar haast komen de woorden: "Je man ...............ginds in het bos..............in de ton............de wolven..........de wolven........." Dan zakt het oude vrouwtje terug, bewusteloos. De inspanning is teveel voor haar geweest. Een paar buurvrouwen tillen haar uit de slee, nemen haar, zoetjes pratend, meen in huis. Maar de moeder weet al genoeg. Ze stuurt de jongens met kleine Antje naar binnen. Ze ziet hoe de buren weghollen om hun geweren te halen en ook harken, schoffels en knuppels. Ze ziet hoe flink Arndt het vermoeide paard uitspant en het naar de stal brengt. Hij legt een deken over de bezwete rug van Bles en komt dan weer naast zijn moeder staan. Ze huilt niet maar haar ogen branden. Misschien merkt ze niet eens dat haar jongen vlak naast haar staat. Ze wringt in haar handen. Heel stil staat Arndt naast zijn moeder. Hij begrijpt al zo veel. Hij begrijpt dat zijn vader iets heel dappers heeft gedaan. Iets, dat hem misschien wel het leven kost! De mannen hebben één van hun uitgeruste paarden voor de slee gespannen en zijn in vliegende vaart weggereden, het donkere bos tegemoet. Kleiner en kleiner worden ze.........., nu verdwijnen ze in een wolk van sneeuw. 't Wachten duurt lang als het gaat om dood of leven. Medelijdende buurvrouwen komen naar buiten en proberen haar te troosten. Moeder schudt haar hoofd. Niets zeggen .......... niets zeggen nu! Alleen maar stil zijn en wachten........en hopen op redding. En eindelijk..................ja.................er gebeuren nog wel wonderen! Eindelijk komt de slee weer aangereden. Handen zwaaien. "Ho, peerd, sta!" Dan stapt de boer uit; wankelend, gewond en doodvermoeid, maar hij is er toch! Hij leeft! Gelukkig! "Vader! Vader!" roepen de kinderen weer. En nu is vader er werkelijk. Hij glimlacht vermoeid. Díe dag niet meer, maar de vólgende zitten ze allemaal om de kerstboom. Een paar kaarsjes steken er in: overgebleven van verleden jaar, armzalige stompjes, die nog geen half uur zullen branden. De mooie nieuwe liggen ergens in het sneeuwbos.......of in een wolvenmaag. Maar..... aan wolven wordt nu niet meer gedacht. Cadeautjes zijn er nu ook niet en het middagmaal was een eenvoudige stamppot. Maar, ook al ontbreekt aan dit feest van alles, een gelukkiger kerstfeest dan dit hebben ze nog nooit gevierd!


Wedstrijd verslag van Middenbeemster 1-12-2013.

Hallo allemaal, mij is gevraagd om een wedstrijd verslag te schrijven. Ik rij veel wedstrijden dus dat ging wel goed komen .Ik heb de afgelopen periode vaak een wedstrijd gereden en ging erg goed in de M2 soms een terug val maar er zat een stijgende lijn in. Nu heb ik 9 winstpunten in de M2 dus nog 1 nodig voor de Z1.

Vandaag reed in een wedstrijd in

Middenbeemster. Al vroeg onderweg met de paardenbus, bakkie thee in de bus en op naar midden

beemster! Toen we daar aankwamen, inschrijven opzadelen en inrijden. Inrijden was in een mooie

en erg grote buiten bak. Het inrijden ging erg goed. Hij liep goed en had hem goed voor elkaar. Mijn eerste proef ging redelijk kon beter. Toen weer even naar de buiten bak en klaar maken voor mijn tweede proef die ging een stuk minder helaas vielen we weer terug in onze oude fouten en kreeg ik hem niet meer aan het lopen.. toch met wat hoop

naar de prijsuitreiking maar helaas mijn eerste proef was net niet goed genoeg..

Een beetje raar dat ik een wedstrijd verslag schrijf over een wedstrijd die niet helemaal lekker ging, maar dat hoort er ook bij! En daar leer je ook weer van! Nu weer lekker door trainen zo dat we straks klaar zijn voor de Z1!

Groetjes Sanne Gouwenberg met Diesel


Soms worden we geconfronteerd met paarden in verzet. Dat kan te maken hebben met bitproblemen vaak in combinatie met een te harde ruiterhand. Dat levert plaatjes op die we eigenlijk liever niet zien.

Zoeken naar een bit Wanneer het rijden niet helemaal meer naar wens verloopt, komt al snel de gedachte naar boven dat het paard toe is aan een ander bit. Herkent u zon situatie? Wat doet u dan in zon geval? Ik zou naar een ruitersportwinkel gaan en de afdeling bitten opzoeken. Maar daar sta je dan voor een paar honderd bitten. De verkoper of verkoopster wil echt behulpzaam zijn, maar ze kennen mijn paard niet en ze weten niet wat mijn problemen met mijn paard inhouden. Ze hebben echt verstand van zaken, maar kunnen me eigenlijk niet echt helpen. Dus koop je dan maar een net nieuw ontworpen bit, terwijl je er niet helemaal van overtuigd bent dat dit nu de oplossing zal geven voor het probleem. Toch ga je er mee aan de slag, met veel hoge verwachtingen en helaas, je paard vindt dit nieuwe bit niet zo prettig als je gehoopt had.

Ik ben al geruime tijd bezig met mijn zoektocht naar het ideale bit. Vanuit mijn vak als paardengebitsverzorger en als instructeur doe ik zelf veel aan onderzoek. Toch weet ik nog steeds niet wat het ideale bit is. En dan bedoel ik van welk type of welk merk het ideale bit moet zijn. Het ideale bit is een bit dat uw paard accepteert en waartegen geen verzet komt. Waarmee u met uw paard optimaal kunt communiceren. Een ideaal bit is zo vriendelijk mogelijk en veroorzaakt absoluut geen schade in de mond. Een ideaal bit past bij de discipline en het niveau waarop u rijdt. Een ideaal bit mag niet knellen en geen scherpe randen hebben. Het is niet de bedoeling dat iedereen nu naar de winkel moet rennen voor een nieuw bit. Wel is het de bedoeling dat iedereen maar eens wat aandacht aan bitten gaat besteden. Wat mij opvalt is dat veel mensen zich druk maken over de vulling van een winterdeken, de kleur van de beenbeschermers en welk merk er op het T-shirt moet staan. Het bit vinden we vaak minder belangrijk en eigenlijk mag het maar weinig kosten. We hebben nu eenmaal een bit in huis en het vorige paard liep er toch ook goed op. Probeert u zich eens in de denken dat uzelf


een stuk metaal in de mond krijgt en dat er ook nog eens aan getrokken wordt. Een duur bit kan ook goed pijn doen, als het niet passend zit. Een prijs zegt niets over een bit. Stel, u koopt op een rommelmarkt een bit en toevallig loopt uw paard er geweldig op. Niet één dag, maar het blijft goed. Op dit moment heeft u dus geluk en heeft u voor uw paard een grandioos bit, al heeft dat misschien maar een paar euro gekost. Een ideaal bit voor weinig geld. Andersom kan ook. U koopt het nieuwste van het nieuwste. Een bit dat zeker dik honderd euro kost. Het paard ziet dat dure bit helemaal niet zitten. Dit bit spuugt hij het liefste uit. Hij kan er niet mee ontspannen. Op zo‟ n moment heeft u voor dit paard een slecht bit gekocht, terwijl dit bit voor een ander paard wel goed, zo niet ideaal, kan zijn. Het is belangrijk om een paard als een individu te bekijken. Zoek voor ieder paard een passend bit.

Ik zal u in dit hoofdstuk wat wegwijs proberen te maken zodat u wat meer over bitten te weten komt. We gaan de inwerkingen van bitten bespreken en waar je op moet letten bij het passen van een bit. Let wel: een bit richt een paard niet af. Een bit is een communicatiemiddel dat we gebruiken tijdens de africhting en rijden van ons paard.

Bitten kunnen we onderverdelen in : Ongebroken bitten. Enkelgebroken bitten. Dubbelgebroken bitten. Bitten met hefboomwerking. Bitten zonder hefboomwerking.

We praten bij een bit over een mondstuk (wat in de mond zit) en een wangsteun (wat buiten de mond zit). Zowel in mondstukken als in wangsteunen zijn er veel variaties mogelijk.


Enkelgebroken trens Een enkel gebroken trens is een trens die in het midden een scharnierpunt heeft. Hij werkt op het midden van de tong, knijpt in de zijkant van tong en lippen en kan, afhankelijk van de hoofdhouding van een paard, in het verhemelte inwerken (notenkrakereffect). Deze bitten bestaan in een paar uitvoeringen, zoals de bustrens en watertrens. Het meest gebruikt wordt de watertrens. Deze bitten, die vaak licht in gewicht zijn, worden vaak gebruikt om jonge paarden te beleren. Er wordt verondersteld dat deze bitten het meest paardvriendelijk zijn. Dit is helaas niet altijd het geval, zoals later in dit boek nog aan de orde zal komen. Door het scharnierend effect van dit bit werkt het knijpend in bij een ophouding. Bij te veel druk begint dit knijpen zelf meer weg te krijgen van een knevelwerking. Als we kijken naar de vormgeving van dit bit en naar de anatomie

van de mond, is deze uitvoering niet een bit dat de vormen van de paardenmond goed volgt. Toch zijn er veel paarden die er goed op te rijden zijn. Tegenwoordig zijn er enkelgebroken trenzen die wel mooier en anatomisch gevormd zijn. Die hebben een boog die naar voren is gericht, zodat ze gelijkmatiger de druk in de mond verdelen. Dubbelgebroken bitten.

Een dubbel gebroken trens is een bit dat twee scharnierpunten heeft. Het werkt in principe niet in op het verhemelte. Hij werkt in op de tong, de lippen en soms op de buitenkant van de lagen. Ook deze bitten zijn vervaardigd als bustrens en als watertrens. Bekijken we weer de anatomie van de paardenmond dan zien we dat dit bit mooier de vorm van de mond volgt. Momenteel is dit het meest gebruikte bit. Standaard wordt aangenomen dat ook dit bit behoort tot de meest vriendelijke bitten

Ook voor dit bit geldt dat dit niet altijd waarheid is. Ook deze bitten worden steeds mooier van vormgeving. Ze worden ronder vanuit de wangsteun naar voren gericht tot aan het tussenstukje (bijvoorbeeld: Sprenger Dynamic).


Een ongebroken trens is een trens die geen scharnierpunt heeft in het mondstuk. Hij heeft dus ook geen knijp/knevelwerking. Op voorwaarde dat hij wat rond van vorm is, verdeelt dit bit gelijkmatig de druk die uitgeoefend wordt. In de volksmond wordt dit bit vaak een stang genoemd. Dit is niet correct. Een stang is een bit met een hefboomwerking en kinketting. Veel amateurs vinden dit bit niet interessant en halen hun neus ervoor op, terwijl er veel beroepsruiters zijn die er juist graag mee rijden. Ook deze bitten bestaan in een uitvoering van een bus- en een watertrens.

Ook zijn ze door de KNHS goedgekeurd. Van deze bitten bestaan er ook uitvoeringen met tongvrijheid, waardoor er minder druk op de tong gegeven wordt. We moeten dan wel bedenken dat er door die tongvrijheid meer druk op de lagen kan komen. Ook bestaan er uitvoeringen van deze bitten met een roterend mondstuk. Op deze manier kan je links en rechts onafhankelijk inwerken (bijvoorbeeld:Mylerbitten).

Bitten met hefboomwerking. Een bit met een hefboomwerking is een bit die niet alleen in de mond inwerkt, maar ook op het neusbeen en via de bakstukken op de nek van het paard. Ook via de kinketting werken we in op de kingroeve van het paard. Deze bitten worden in alle disciplines wel gebruikt. Denk

aan de stang en trens voor de hogere dressuur. Of aan de pelham die in de springsport gebruikt wordt. Voor de aangespannen sport kennen we diverse bitten met een hefboomwerking. Het meest bekend is de liverpoolstang. Bitten met hefboomwerking zijn er in diverse mondstukken. Enkel- en dubbelgebroken, ongebroken en ongebroken met een tongvrijheid in het middenstuk van het mondstuk. Hoe sterk de hefboom zijn werk doet hangt af van twee factoren: Ten eerste: de afstand gemeten van het mondstuk tot aan de bevestiging van het bakstuk. Hoe groter de

afstand, hoe meer hefboom. Ten tweede: de afstand gemeten van het mondstuk tot aan de bevestiging van de teugel/leidsel. Ook hier geldt hoe groter de afstand des te meer hefboomwerking. Ook de druk op het mondstuk wordt bij deze bitten groter in vergelijking met de bitten zonder hefboomwerking. De afstelling van de kinketting is bij deze bitten erg belangrijk. De ketting dient rechtsom glad gedraaid te worden en zo bevestigd dat de hoek tussen de mondspleet en de scharen niet groter mag zijn dan 45 graden, wanneer we de scharen laten kantelen.


Ook moet er goed op gelet worden dat de kinkettinghaakjes niet in de huid van het paard prikken. Bitten met een hefboomwerking vragen om een ervaren ruiter/amazone. Dat stel ik hier niet voor niets. De reden is dat er tamelijk veel kracht met deze hefboom gezet kan worden als men er verkeerd mee omgaat. Een stille onafhankelijke zit is een vereiste, zodat men zich niet optrekt aan de teugels. Het geldt niet alleen ruiters, ook (beginnende) menners zouden zich goed moeten realiseren dat er erg veel kracht op dit soort bitten uitgevoerd kan worden. De lengte en het gewicht van de lange leidsel heeft hier ook een grote invloed op. Daardoor zie ik dan ook zeer veel blessures in de mond bij paarden die aangespannen gereden worden. Zo’n blessure is meestal te vinden op de lagen die daardoor beschadigd zijn.

Tongvrijheid. Een bit met een tongvrijheid is te herkennen aan een mondstuk dat door een poort of boog wat meer ruimte voor de tong biedt. Een mondstuk met een boog is herkenbaar doordat het gehele mondstuk over de totale lengte van wangsteun tot wangsteun flauw gebogen is. Een poort daarentegen is een verhoging in het mondstuk in het centrum van het bit. De inwerking is verschillend. Een boog doet de druk wat meer gelijkmatig verdelen en geeft over de

totale breedte iets meer ruimte voor de tong. Een poort geeft meer vrijheid voor de tong, afhankelijk van het model. Zo bestaan er smalle poorten die juist op de onderbochten van de poort druk uitoefenen op de zijkant van de tong. Als zo‟ n smalle tongpoort ook nog eens aan de hoge kant is, kan deze het verhemelte raken. Zo‟ n smalle hoge tongpoort in een bit noemen we een correctiebit. Een dergelijk bit is niet bedoeld voor leken, maar meer voor een beroepstrainer of professional die weet waar hij of zij mee bezig is.

Een brede poort zal wat over de tong heen zakken en daardoor wat meer rust geven aan de tong. Een lage brede poort is minder hoog en komt minder snel tegen het verhemelte. Hoe hoger de brede poort, des te meer deze zal inwerken op de lagen. Het is belangrijk om daarvan terdege bewust te zijn, omdat de lagen erg kwetsbaar zijn van een paard en soms onherstelbaar beschadigd kunnen worden. Een bit met een omhoog beweegbaar mondstuk in de richting van de bakstukken noemen we een bit met pompwerking en kan ook beschouwd worden als een bit met tongvrijheid. Het paard kan naar behoefte het mondstuk opduwen om even wat druk kwijt te raken van de tong. Dit werkt ook erg fijn bij paarden die wat dood in de mond zijn. Ze kunnen er dan als het ware wat mee spelen. Voor paarden die juist te onrustig in de mond zijn, is dit niet aan te bevelen. Tegenwoordig


bestaan er ook dubbelgebroken bitten die begrensd zijn in hun knijp/knevelwerking. Ze hebben dan ook nog een flauwe boog naar voren. Op deze manier geeft dit bit wat meer vrijheid voor de tong en verdeelt het de druk mooi gelijkmatig in de mond. Omdat de boog over de tong gehandhaafd blijft en niet samenvouwt, kan een dergelijk bit niet afknijpen.

Dikte van het mondstuk van het bit Er werd altijd aangenomen dat een dik bit vriendelijker zou zijn dan een dunner bit. Dit is slechts gedeeltelijk waar. Natuurlijk zal een dikker bit de druk zachter doen verdelen omdat het over een groter oppervlak verspreid wordt. We moeten er echter wel stil bij staan dat er niet zoveel ruimte is in de mond. Als we de lippen van het paard wat opendoen, zie je dat de mond goed gevuld is met tong, verhemelte en lagen. Eigenlijk is er niet veel ruimte over voor een bit. Gelukkig is de tong een spier die wat ingeduwd kan worden zolang die ontspannen is. Naar mijn overtuiging heeft een gemiddeld paard niet meer dan 16 mm ruimte over in zijn mond voor een bit. Er zijn bitten die meer dan twee cm dik zijn. Die ruimte is er gewoonweg niet en het paard zal met een open mond lopen. Een open mond willen we niet en ook de jury is daar niet erg van gecharmeerd. Dus doen we de neusriem wat strakker en doen er nog een sperriempje bij. Het paard komt met een te dik bit flink in de problemen en zal dat beslist ook kenbaar maken. Een aanleuningsprobleem is geboren. Een voorbeeld uit de praktijk van de menles: er kwam een nieuwe lesklant de rijbaan binnen met een schitterend mooie welsh-a. Het eerste wat opviel was dat de pony enorm veel spanning toonde en constant naar het dak van de binnenbak tuurde. Wat verder opviel, was dat de pony met de mond wijd open liep. Bij nader inspectie bleek dat de eigenaar het bit bekleed had, omdat de pony een erg gevoelige mond zou hebben. Het bitje was van zichzelf 16 mm dik. De eigenaar had goedbedoeld het bit dik bekleed met latex. Hij had het rolletje maar opgemaakt, omdat hij de rest niet nodig had. We hebben de beklede diameter opgemeten en het bleek uit te komen op 24 mm! Dat was het probleem bij deze pony. Het latex werd eraf gesneden en toen het bit van 24 naar 16 mm was teruggebracht, was ook de mond gesloten. Eigenlijk is het wel raar dat fabrikanten geen onderscheid maken tussen bitten voor paarden of pony‟ s en alle bitten een even dikke diameter geven.

Onderzoeken In Amerika is in 2005 en 2006 onderzoek gedaan naar de tongreactie van paarden op verschillende soorten bitten. De Amerikaanse wetenschapper op paardengebied, dierenarts dr. Hilary Clayton, deed een wetenschappelijke studie over de werking van het bit en de effecten daarvan op de paardenmond. Hieronder volgt een stukje uit deze studie. “Het gebruik van een bit is verplicht bij het rijden van dressuurwedstrijden en iedere ruiter wordt geconfronteerd met de uitdaging om een juist en passend bit voor zijn of haar paard te vinden. Omdat het bit de gevoelige structuur binnen de mondholte van een paard raakt zal een onjuiste keuze, maat of gebruik van een bit waarschijnlijk verzet oproepen bij het aannemen van de teugels of zelfs beschadigingen veroorzaken in de paardenmond. Gebieden waar het bit in aanraking komt met een benig oppervlakte, zoals het harde verhemelte en de lagen, zijn bijzonder kwetsbaar voor de pijnlijke druk van het bit. Ruitersportzaken beschikken over een brede keuze aan bitten – sommige zijn bekend en vertrouwd, andere nieuw en anders (en soms niet toegestaan voor de dressuurwedstrijden). De laatste jaren zijn bitten gefabriceerd met de bedoeling om het voor het paard aangenamer te


maken. Veeleer een paardvriendelijker oplossing dan een beter controlemiddel voor de ruiter, wat beslist een positieve stap is. Jammer genoeg is de informatie daarover om de ruiters te helpen een passend bit te kiezen beperkt. In een poging om enige wetenschap te brengen in de kunst van het bitpassen en de bitkeuze hebben wetenschappelijke onderzoekers in het McPhail Centrum van de Michigan University in de Verenigde Staten in 2006 een serie onderzoeken afgesloten over de vorm van de paardenmond en het bitpassen. Een onderzoek naar de ligging van het bit Bitten variëren in grootte, vorm en mechanische inwerking. De meeste ruiters zijn zich ervan bewust dat bepaalde paarden beter reageren op bepaalde bitten en dat deze voorkeuren te maken kunnen hebben met de vorm van de mondholte of met de gevoeligheid van het paard op het mechanisme van de inwerking. Ons subjectief oordeel over de respons van het paard is het belangrijkste criterium dat gebruikt wordt om een passend bit uit te kiezen voor een bepaald paard. De doelstelling van ons tweede onderzoek was om de ligging van de verschillende soorten bitten in de paardenmond te beschrijven en hun nabijheid te meten tot het harde verhemelte en de eerste kiezen (premolaren), die allemaal al op de röntgenfoto‟ s waren vastgelegd. De acht paarden uit het voorgaande onderzoek kregen een gebroken trens in, die zo was bevestigd dat er twee smalle rimpels te zien waren bij de mondhoeken. Een gecombineerde neusriem werd aangegespt, maar niet zo strak dat die in de huid insnoerde. We onderzochten de volgende vier bitten: een enkelgebroken watertrens, een lepeltrens (Baucher), een KK Ultra en een Myler comfort trens. De breedte van ieder mondstuk was gelijk of 0,5 cm breder dan de breedte van de paardenmond en de mondstukken hadden dezelfde dikte op de plek waar ze de lagen kruisten. We namen twee röntgenfoto‟ s van elk van de vier bitten: met losse teugels en met een gelijke spanning op beide teugels.

Slikken met een bit in Er is een discussie geweest over de mogelijkheid dat een paard in staat is te slikken met een bit in en of het type bit dat gebruikt wordt van invloed is op het gemak van het slikken. Om te kunnen slikken moet een paard de gelegenheid hebben om zijn tong te bewegen en terug te trekken. Onderzoekers hebben de vraag gesteld of de aanwezigheid van een bit de tongbeweging hindert en het slikken tegenhoudt. In het McPhail onderzoek gebruikten we een endoscoop om de bewegingen van het strottenhoofd vast te leggen terwijl de paarden op een lopende band galoppeerden met het hoofd afgebogen. Analyse van de videobanden toonde aan dat er een heleboel variatie was tussen de twaalf paarden wat betreft de frequentie van het slikken. Maar de slikfrequentie van ieder afzonderlijk paard was hetzelfde, of ze nu een bit (enkelgebroken trens of een Myler comfort trens), een halster of een bitloze optoming aan hadden. Daarom concludeerden we dat de aanwezigheid van een bit het paard niet hindert in zijn mogelijkheden tot slikken.

Een passend bit uitzoeken Er bestaat geen eenvoudige manier om het „beste‟ bit voor een bepaald paard uit te zoeken, maar de resultaten van ons onderzoek hebben toch enig inzicht gegeven in de redenen waarom een paard zich niet prettig voelt of in verzet komt bij een bepaald bit. Laat de volgende factoren in aanmerking komen bij het kiezen van een bit:


Grootte: de breedte en dikte van een bit moet passen bij de afmetingen van de paardenmond. De breedte van de mond is de afstand tussen de mondhoeken. De overeenkomstige maat van het bitmondstuk is de afstand tussen de binnenkant van de bitringen. Het mondstuk moet tot ruim een cm breder zijn dan de paardenmond om te voorkomen dat het bit de mondhoeken afknelt. Sommige paarden lijken enkelgebroken mondstukken niet prettige te vinden als ze veel breder zijn, omdat deze dan te laag op de tong komen te liggen. De dikte van het bit is de diameter van het mondstuk, meestal gemeten op 2-2½ cm vanaf de bitringen, op die plek waar het mondstuk over de lagen komt. Traditiegetrouw werd altijd gedacht dat een dikker bit milder inwerkte dan een dunner bit, omdat de kracht over een groter gebied wordt verspreid en daardoor minder druk uitoefent. Maar, zoals ik al in deel 1 heb gesteld, lijkt uit ons onderzoek naar voren te komen dat de mondholtes van veel paarden te klein is om dikke bitten te kunnen bevatten en dat zulke paarden beter af zijn met dunnere mondstukken. De ruimte tussen de lagen onder en boven geven bij een gesloten mond een indicatie voor de maximale dikte van het bit dat een paard kan bevatten. Je kunt de grootte van die ruimte inschatten door de lippen van je paard van elkaar te doen en een vinger te steken tussen het tandvlees op de plek waar het bit hoort te liggen. De grootte van de tong is een volgende beperkende factor, omdat het bit de tong moet indrukken om het in de mondholte te laten passen. Een paard met een grote tong heeft meer moeite om ruimte te scheppen voor het bit, zeker als het verhemelte vlak is en niet gewelfd. De tong daarentegen is erg kneedbaar en kan vele verschillende vormen aannemen, zoals de foto‟ s laten zien. Type: een bit passen is geen kwestie van „één maat voor iedereen passend‟ . Zelfs na het vaststellen van de grootte en het inschatten van de vorm van de mondholte van het paard, blijft het element van proberen en fouten maken bij het vinden van het prettigste en meest passende bit voor een bepaald paard. De paarden in ons onderzoek leken die bitten het prettigst te vinden die geen druk gaven op het verhemelte. Veel paarden liepen goed op de KK Ultra trens. Sommige paarden, die een afkeer toonden van conventionele trensen bleken meer tevreden te zijn met een Myler Comfort trens; maar dat laatste kan te maken hebben met de andere inwerking door de draaiende beweging van het Myler mondstuk.” De KNHS kent reglementen die de typen bit beperken die toegelaten zijn voor de erkende dressuurcompetitie op nationaal niveau en deze reglementen zijn onderhevig aan herziening en verandering. Controleer de huidige reglementen van je eigen KNHS voor je investeert in een nieuw bit.


Maar ook in Nederland zijn er praktijkonderzoeken gedaan naar de reactie van paarden op de dikte van bitten. In 2007 heeft Brokx-Sport (importeur van Myler bitten) aan het HAS-Den Bosch, aan de universiteit van Wageningen en aan het NHB Deurne opdracht geven om te onderzoeken wat voor invloed de Myler bitten hebben op het welzijn van het paard. De deelnemers reden na een testperiode van drie weken een dressuurproef op M-niveau.

De proeven werden op twee dagen gereden. De eerste dag reed een gedeelte van de deelnemers op het eigen bit en een gedeelte op het Myler bit, dat slechts een diameter van 12 mm heeft. De tweede dag werden de rollen omgedraaid. Er werd naar alle reacties van de paarden gekeken, dus naar het schuimen, tandenknarsen, naar de hoofd-/halshouding, enzovoorts. Ook werd de dressuurproef op het rijden beoordeeld door een enkele juryleden. Tijdens de proeven droegen de paarden een hartritmemeter. Er is ooit een specifiek onderzoek gedaan naar de hartritmevariabiliteit in relatie tot het welbevinden van het paard. Juist in dit onderdeel van het hartritme scoorden de dunnere Myler bitjes heel goed. Toch moeten we wel oppassen om de gewone enkel- of dubbelgebroken bitten niet te dun te maken, omdat ze dan wel erg paardonvriendelijk worden. Een anatomisch mooi gevormd bit zoals de Myler bitten zijn, geven dat probleem niet snel, vooral omdat ze niet scharnieren, waardoor ze niet kunnen knevelen. Hierdoor wordt de druk gelijkmatig over de volledige breedte van het mondstuk verdeeld. We zien dat momenteel meer fabrikanten dunnere bitten maken met een goede anatomische vorm.

Wangsteunen De meest gebruikte wangsteunen zijn de ringen van de watertrens, de ovaalvormige ring van

de bustrens en de Dvormige ring bij de Dtrens. De watertrens is nog steeds het meest gebruikte bit. Door de losse bitringen kan het paard een beetje spelen met het bit. Het heeft een directe inwerking, maar

minder direct dan een bus- of D-trens. Een directe inwerking wil zeggen dat de druk op de mond even groot is als de druk op de teugels. De watertrens wordt vaak als meest vriendelijk beschouwd, maar dit is lang niet altijd waar. Hoe vaak zie je niet in een wending een deel van het mondstuk van een watertrensbit aan de binnenkant uit de mond komen en de wangsteun aan de buitenkant in de mond verdwijnen. Dat schept nare situaties waarbij je dan nog mag hopen dat het paard nageeflijk durft te blijven. Persoonlijk lijkt mij een bustrens of D-trens veel fijner voor de meeste paarden. Deze trenzen liggen stiller in de mond, zolang we niet een


veel te breed exemplaar gebruiken. Veel professionele ruiters delen mijn overtuiging hierover. Wanneer we een bit met een tongpoort willen gebruiken, zijn we eigenlijk altijd aangewezen op een bus- of D-trens. Een bit met een tongpoort kan met een losse wangsteun makkelijk naar links en rechts getrokken worden, zodat het poortje de tong ook meeneemt naar links of naar rechts. Bijkomend probleem zou de mogelijkheid zijn dat de onderbochten van de poort dan ook nog eens over de lagen schuren, om het nog maar zachtjes uit te drukken. Een andere mogelijkheid van een rustige trens is bijvoorbeeld de kneveltrens. Als men de knevelriempjes tenminste gebruikt die druk geven via de bakstukken op de nek. Ook zien we door de knevels die omhoog en naar beneden wijzen, paarden wat stabieler in het hoofd en daardoor minder snel het hoofd zullen kantelen. De kneveltrens wordt regelmatig gebruikt door beroepsruiters, die ook graag gebruik maken van een pelham. De pelham is een combinatie van D-ring en een schaarbit. De pelham heeft drie ringen aan de schaar. De bovenste (hefsteun) voor de bakstukken en de kinketting. De middelste voor de eerste teugel en de onderste voor de tweede teugel. Met dit bit kan dus met twee teugels gereden worden. Werken we in op de bovenste teugel zal het bit direct in de mond inwerken. Werken we in op de onderste teugel zal het bit een hefboomwerking krijgen. Ook kan er gewerkt worden met een tussenriempje tussen beiden ringen waaraan vervolgens een enkele teugel word vastgemaakt.. Houden we de hand laag zal er voornamelijk op de bovenste teugel ingewerkt worden. Dus een directe inwerking op de mond zonder hefboom. Houden we de hand wat hoger tijdens een ophouding, dan zal de onderste teugel meer inwerken en daardoor een hefboomwerking geven. Zowel de kneveltrens als de pelham kennen verschillende mogelijkheden in de mondstukken. Binnen de mogelijke uitvoeringen van wangsteunen zijn er nog vele variaties mogelijk, zoals de Kimberwick of Thiedemann, de Pessoa, enzovoorts, maar ik wil me beperken tot de meest gebruikte variaties. De Kimberwick is een D-ring met een hefsteun bovenop de D. Hier worden de bakstukken en de kinketting aan bevestigd. De teugels komen in de D en kunnen gefixeerd worden door in de gespen in één van de twee inhaakringen. Bij dit type bit kunnen we kiezen welke inwerking we willen. Bevestigen we de teugels in de bovenste inhaakring, dan zal het bit een gewone directe inwerking hebben, waarbij de druk in de mond even groot is als op de teugels. Bij bevestiging van de teugel in de onderste inhaakring zal het bit een hefboomwerking hebben. Dus druk op de kingroeve via de kinketting en druk via de bakstukken op de nek. Vanwege deze hefboomwerking wordt de Kimberwick ook gebruikt bij het mennen van pony‟ s, omdat de mondstukken dunner zijn dan bij de Liverpoolstang en er diverse soorten mondstukken in bestaan. Bovendien is de Kimberwick is smallere mondbreedtes makkelijker te verkrijgen doordat het bit in de springsport bij pony‟ s ook veel gebruikt wordt.


Hackamore in de springsport In de springsport wordt ook wel gebruikt gemaakt van de bitloze hackamore. De hackamore bestaat uit drie delen. Namelijk de neusband, de scharen en de kinketting of kinriem. De bakstukken en de kinriem worden bevestigd aan de bovenring van de hefsteun, de neusband zit vast aan de schaar onder de hefsteun en de teugel zit vast aan de onderste ring van de schaar. De hackamore maakt gebruik van dezelfde druk als het schaarbit, maar in plaats van

op de tong, lagen of verhemelte in te werken, werkt hij in op de neus. Wanneer de teugels aangenomen worden, draait de onderkant van de schaar naar achteren en omhoog. Er komt een neerwaartse en terugwaartse druk op de neus, waarbij de kinriem in de kingroeve in werking treedt en druk via de bakstukken op de nek ontstaat. We moeten de inwerking van een hackamore niet onderschatten. Het is niet een optoming van een leek en in de springsport pas toegestaan vanaf de Z. Er moet goed opgelet worden dat de neusriem zacht bekleed is om schade aan de huid te voorkomen

Bitten in de aangespannen sport In de aangespannen sport wordt het meest de liverpoolstang gebruikt. Dit bit is leverbaar met

Een andere bekende menbit, de B-stang, zie je nog vaak voorkomen. Een fraai bit om te zien.

diverse mondstukken. Die kunnen recht of gebogen zijn, met of zonder poort, met of zonder pompwerking en zelfs met een dubbelgebroken mondstuk. De liverpoolstang is een fijn bit met veel mogelijkheden tot afstellen. Hoe lager de leidsels ingegespt worden, hoe sterker de hefboomwerking wordt. Uiteindelijk geldt bij het ingespen wel, hoe vriendelijker de inwerking, hoe beter het in principe is voor het paard. We moeten blijven bedenken dat het niet zozeer de bitten zelf zijn die al dan niet streng inwerken, maar veelal de handen van de ruiter of menner.


Onze jarige in

1 2 3 Marije de Wit 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Patrick Noorlander 19 20 21 22 23 24 Cleo Snippe 25 26 27 Laura Rademaker 28 29 Cynthia Bakker 30 31

januari


Verslag deelname bestgaand rijpaard.

Twee november ben ik naar de sportdag geweest van het Nederlandse Appaloosa stamboek in Leusden. We deden mee aan de rubriek bestgaand rijpaard 2013, we moesten eerst een voorronde meedoen. Daarbij reed ik in een groep met 8 andere appaloosa s en van die groep mochten er 2 door naar de volgende ronde. Ik moest eerst een rondje stappen, ik was nummer 7 en we reden op volgorde van de nummers. Ik mocht niet inhalen en moest mijn voorganger volgen. Na de ronde in stap, mochten we op commando aan draven en vervolgens in galop. De jury s stonden in het midden en waren druk met schrijven en kijken. Toen moesten we van hand veranderen en stap/draf en galop nogmaals laten zien. Daarna werd er omgeroepen dat nummer 6 en 7 door waren naar de finale en de baan moesten verlaten! Ik ging de baan uit en de ruiters die in de baan bleven moesten opvolgorde van de beoordeling van de jury opstellen. Een klein uur later was de finale. Dat verliep het zelfde als de voorronde, alleen nu de beste van alle voorrondes tegen elkaar. Stippel en ik werden vijfde en het jury commentaar was: goed dier, grootramig, zou iets stabieler mogen lopen in aanleuning, voldoende lossigheid. Cijfers: Stap: 7, draf: 8 galop: 7.5. Ik was tevreden met de vijfden plaats, de concurrentie lag hoog en Stippel heeft haar best gedaan. Uitleg Bestgaand rijpaard is een rubriek waar de paarden of pony's beoordeeld worden op de bewegingen onder het zadel. Meestal worden de gangen getoond in de arbeids- of middengangen. Je toont de stap, draf en galop op beide handen. De jury welke in het midden van de ring staat zal dit alles beoordelen. Het gaat om de ruimte van de beweging, de takt, regelmaat, souplesse en of het dier zichzelf goed draagt. Let wel op, je kan tijdens je proeven nog zo veel bovenin rijden, bij bestgaand hoeft dat niet. Je dient je paard voor te stellen met een zo klein mogelijk dekje, dat wil zeggen zonder shabrak of met zadelvormig shabrak. Zo kan de bouw van het dier goed beoordeeld worden. Groetjes, Femke Maats


Beroemde paard van de maand Charlandre El Sharif

Charlandre El Sharif is één van de bekendsteendurancepaarden. Dit Arabische paard wist namelijk het record op de 160 kilometer met maar liefst 13 minuten te verbreken.

Hij liep in 6 uur, 28 minuten en 28 seconden 160 kilometer. Hiermee verbrak hij het record dat in 2005 was gevestigd.

Afstamming en signalement

Charlandre El Sharif is een afstammeling van de hengst Shams El Farin, zijn moeder is Gaillardia Mo-Kimash. Charlandre El Sharif is een voskleurige ruin met een kolletje op zijn voorhoofd.

Afstamming van Charlandre El Sharif

Charlandre El

Sharif

Shams El Farin

Farouk Tuhotmos

Fifi

Inshraa Shaker El Masri

10 Hosna

Gaillardia Mo-Kimash

Olford Silver King Reibara Rakthas Souvenir

Olford Silver Mist

Gaillardia Fair Molly Vlinkfontein Sabre

Timarie My Fair Lady

Carrière

Sharif wist in 2007 het record op de 100 kilometer te verbreken, een jaar later lukte dit hem ook op de 160 kilometer. Hij wordt getraind door Yousuf Ahmed Al Beloushi, de oom van Beloushi. Om 6 uur 's ochtends kwamen maar liefst 137 combinaties aan de start, het had geregend en de omstandigheden waren perfect. De race die plaatsvond op de thuisgrond van Sharif hadden de perfecte omstandigheden voor hem. De Open Europees Kampioen Jean Philipe Frances, wiens paard werd uitgesloten van verdere deelname vanwegekreupelheid, gaf als reactie: "Zijn snelheid was verbazingwekkend. De Arabische ruiters zijn niet te verslaan op hun eigen thuisgrond." Ze reden dan ook 24,7


kilometer per uur!

Resultaten

Sharif heeft momenteel 8 overwinningen op zijn naam staan, waarbij het record op de 100 en 160 kilometer als hoogtepunten hebben te gelden. Sharif is echter nog maar 11

jaar oud en er zullen waarschijnlijk nog vele overwinningen volgen.

istockphoto.com

istockphoto.com


Waar komen de rendieren van de kerstman vandaan?

0

Volgens het in vele landen bekende verhaal vliegt de kerstman de wereld rond in een arrenslee, die meestal wordt getrokken door acht, maar soms ook negen vliegende rendieren.

Je kunt je afvragen waarom het rendieren zijn, en hoe het verhaal is ontstaan.

De Samen in het noorden van Scandinavië gebruiken al eeuwenlang rendieren als trekdier, maar dat lijkt geen verband te houden met de moderne kersttradities. Alles

wijst erop dat het verhaal van de rendieren verzonnen is door de Amerikaanse theoloog Clement Clark Moore, die in 1823 het gedicht 'A Visit from St. Nicholas' schreef. Daarin laat Moore de kerstman aankomen in een slee die door acht kleine rendieren wordt getrokken. In het gedicht staat echter geen woord over vliegen. Moore schrijft

alleen dat ze zo snel zijn als adelaars.

Rudolf kwam er pas in 1939 bij

Dit gedicht ligt ten grondslag aan het moderne kerstverhaal met de kerstman en rendieren. Het beroemdste rendier is Rudolf met zijn rode neus. Hij kwam er pas in 1939 bij. De schrijver Robert May voert Rudolf ten tonele in een speciale kerstuitgave die hij schreef voor een Amerikaanse warenhuisketen.

Nu horen de rendieren bij de traditie, al hebben verschillende schrijvers geprobeerd om andere vervoersmiddelen te introduceren. Sommigen noemen een hele kudde

rendieren, en de Australiër Rolf Harris zingt in 'Six White Boomers' dat de slee wordt getrokken door vliegende kangoeroes zodra de kerstman in Australië aankomt, want rendieren kunnen niet tegen de hitte.

http://wibnet.nl/adventskalender-2010/waar-komen-de-rendieren-van-de-kerstman-vandaan?print-node=1


VOORGERECHT 50 MINUTEN 4 PERSONEN

Makkelijk recept voor romige aardappelsoep met gegrilde paprika en een pittige bite van groene peper

Ingrediënten

1 ui

400 gr aardappelen, geschild en in blokjes

1 pot geroosterde rode paprika a 465 gr

1 theel gemalen komijn

1 theel paprikapoeder

800 ml groentebouillon

Paar takjes verse koriander

1 verse groene lombok peper (of uit pot, maar dan kun je er wel 2 of 3 nemen)

1 eetl citroensap

150 ml creme fraiche

1 eetl olijfolie

Materialen

staafmixer

schuimspaan

Bereiding

Snij de ui en de groene peper klein en fruit deze in een beetje olijfolie aan. Laat de paprika\u2019s uitlekken en snijd ze in stukjes. Voeg de paprika, komijn, wat verse koriander en paprikapoeder toe en bak een minuutje of twee mee. Giet de bouillon er bij en breng aan de kook. Voeg de aardappelen toe en kook ze 15 min mee. Schep met een schuimspaan ongeveer 1/3 van de

paprika en aardappelblokjes uit de pan en houd deze apart. Pureer de rest van de soep met een staafmixer fijn. Roer de citroensap en creme fraiche door de soep. Proef of er misschien nog een beetje peper of zout bij moet. Schep de stukjes paprika en aardappel weer bij de soep en verwarm nog een minuutje door. Serveer de soep met wat verse koriander en eventueel wat brood.

Let op: niet elke peper is hetzelfde, let daar op als je de soep wat milder of juist wat pittiger wilt hebben.


HOOFDGERECHT 40 MINUTEN 4 PERSONEN **

Heerlijke stamppot op Italiaanse wijze met courgette, zongedroogde tomaat, basilicum en walnoten

Ingrediënten

800 gr kruimige aardappels, geschild en gehalveerd

1 courgette

1 potje gedroogde tomaatjes (op olie)

125 ml creme fraiche

1 blokje groentebouillon

250 gr spekblokjes of reepjes

50 gr walnoten

1 teentje knoflook, fijngehakt

Scheutje olijfolie

Zwarte peper

Klontje boter

Verse basilicum

Materialen

Stamper

Bereiding

Breng een pan water aan de kook en los de groentebouillon tablet hier in op. Voeg de aardappelen toe en kook ze in ongeveer 15 min gaar. Bak ondertussen de spekjes in een pan totdat ze krokant worden, schep ze daarna uit de pan. Verwijder het vet en vocht uit de pan of neem een aparte pan voor de groente.

Snijd de courgette in kleine blokjes. Fruit de knoflook in een beetje olijfolie aan en voeg de blokjes courgette toe. Laat de tomaatjes uitlekken en snijd ook deze in stukjes. Voeg deze toe aan de courgette en bak een paar minuten mee. Giet de aardappelen af en stamp ze fijn.


Schep een klontje boter en de creme fraiche er door heen. Voeg dan de spekjes, courgette-tomaat mengsel daarna de walnoten toe. Breng de stamppot op smaak met wat peper. Zout is vaak niet nodig omdat de

spekjes al vrij zout zijn. Snijd wat blaadjes basilicum in stukjes en meng deze door de stamppot. Verwarm de stamppot nog een minuutje door en garneer met wat basilicum of peterselie.


DESSERT 10 MINUTEN 4 STUKS

Maak in een paar tellen dit simpele toetje van slagroom om lekker van te genieten

Ingrediënten

250 ml slagroom

Snufje kaneel

2 eet poedersuiker

1 a 2 eetl cacao

Bereiding

Klop de slagroom met de poedersuiker op hoge snelheid. Als hij wat stijver begint te worden

schep je ongeveer 2 eetl slagroom uit de kom voor de garnering. De rest van de slagroom klop je met de cacao en een snufje kaneel tot een egale bruine massa. Schep de chocolade slagroom in 4 kleine kommetjes of kopjes en laat schep een beetje witte slagroom er boven op. Laat ze goed opstuiven in de koelkast en bestrooi met een beetje kaneel.

Je kunt de chocolade slagroom ook gebruiken als vulling in taarten of voor in je koffie. Dit recept is ook ideaal voor de kinderen als toetje na het kerstdiner.


Heerhugowaard, zondag 20 oktober 2013

Sanne Gouwenberg Diesel cat D M2 157 168

Huisduinen, zondag 27 oktober 2013

Charlotte Borst Vival cat D L2 171 1e prijs

172 1e prijs

Leonie de Kraker Starlight cat E L1 167 165 Oudkarspel, zondag 27 oktober 2013

Sanne Gouwenberg Diesel cat D M2 187 2e prijs

181 1e prijs

Bente Gouwenberg Mister Porsch cat E L2 178 178

Barsingerhorn, zaterdag 2 november 2013: Bente Gouwenberg Mister Porsch cat E L2 178 189 1e prijs

Sanne Gouwenberg Diesel cat D M2 173 178 1e prijs

Callantsoog, zondag 3 november 2013: Leonie Wessels Costa M2 176

181 Anouk Kossen Prins Palermo M2 183 1e prijs

172 1e prijs Femke Maats Peru's con-se-quent L2 168

165 Elisa Bethlehem Casciana B 178 182

Blokker, zondag 10 november 2013: Sanne Gouwenberg Diesel cat D M2 175 183


Anna Paulowna, zondag 17 november 2013: Bente Gouwenberg Mister Porsch cat E L2 178 186 1e prijs

Waarland, zondag 17 november 2013:


178 1e prijs

Barsingerhorn, zaterdag 23 en zondag 24 november 2013, springen: Bente Gouwenberg Mister Porsch cat E 1e parc kl L 6 ft 3e prijs

2e parc kl L 4 ft Elisa Bethlehem Casciana 1e parc kl B 0 ft stijl 7 4e prijs

2e parc kl B 25 ft

Callantsoog, zondag 24 november 2013:

Leonie Wessels Costa M2 178 1e prijs

176 1e prijs

Charlotte Borst Vival cat D L2 187 186

Bente Gouwenberg Mister Porsch cat E L2 191 1e prijs

194 1e prijs

Wormer, zondag 24 november 2013:


187 1e prijs

Midden-Beemster, zondag 1 december 2013:

Sanne Gouwenberg Diesel cat D M2 174

167

Heb je een wedstrijd gereden? Geef je uitslagen door via [email protected]

Schrijf ook eens een verslag over je wedstrijd!



Wist je dat - we graag “oud papier” willen hebben - men dit tijdens de lessen kan brengen - vrijdagavond 20 dec. een klaverjaswedstrijd in de kantine is - er van 21 dec. t/m 5 jan. géén lessen zijn - in febr. weer de onderlinge springcompetitie begint - deze in febr. en maart binnen worden gehouden - je de datums en opgave tzt op de DR site kan lezen - de eerste twee fed.wedstrijddatums in je agenda kan zetten - deze op vrijdagavond 9 mei en 6 juni zijn


Zoek de onderstaande woorden op in de puzzel, de overgebleven letters in de puzzel (die je dus overhoud nadat je alle onderstaande woorden hebt gevonden is je oplossing. bit hoofdstel trens bles koudbloed val borstel kogel valk box longe volbloed cap manege volte dekje paard wedstrijd deken paardrijden dierenarts renbaan fjord rijpony fokken roan galop ruin groom ruiter haflinger stal hoefsmid slof hoevenkrabber springles


Van de Kantine

Voorlopig is er geen kantinedienst, tijdens de lessen mag men zelf een consumptie nemen en de kosten in het potje doen. Wij vertrouwen op uw medewerking, bij voorbaat dank. Gerard en Ineke Borst

Schoonmaakrooster

Woensdag 18 dec Maaike Verplancke(0223-644963), Marije en Nanette de Wit.

Woensdag 22 jan Fam.v.Mourik/Asselman(0223-610733), Lisa Poeste.

Woensdag 19 febr Megan de la Fonteijne(06-12898468), Alysia Boers.

Let op………noteer je beurt in je agenda of kalender !

Leden onder 18 jaar behoren één van de ouders mee te nemen !

Aanvang 19.30 uur of in overleg. Geef daarom aan de eerste van je groepje door wanneer je kunt. Mocht deze tijd jullie niet uitkomen, dan kun je ook op een ander dagdeel met elkaar afspreken of een deel van de werkzaamheden doen, schrift ligt op

aanrecht.

Sleutels ophalen bij fam.Borst, fam.v.Mourik of een bestuurslid, van te voren even bellen.

Verzuim: de boete is 20 euro en een extra dienst.



Beda, Naomi en Marleen

Documents

Clubblad jg38 nr8 dec2013