DO NOT PLAGIARIZE, DO NOT COPY, DO NOT REDISTRIBUTE, & DO NOT PRINT AND SELL

Don’t Play With Me

written by mi-mhytot

Property of Mimhytot's Once Upon A Time on Wattpad

http://www.wattpad.com/user/mi-mhytot

Credits to: Anna Mae Goronal for my Books Covers & NieJoy Larrosa for pdf version of soft copies.

Prologue:

Naniniwala kaba sa isang linggong pag-ibig?

Isang linggong pag-ibig, ang jologs diba?

Pero pano kung ang isang linggong ‘yon ay ang pinakamasayang week sa buhay mo?

Pano ka pa sasaya kung ang linggong yun ay tapos na?

At dahil nga sa isang linggo lang ‘yon, wala kang magawa dahil hindi mo na pwedeng gawin yun ng

dalawang linggo, isang buwan o kahit isang taon pa man.

At dahil nga sa nagmahal ka, ikaw tong tanga na kinalimutan na ang reality at nag end-up ang lahat sa

isang aksidente. Dahil sa aksidenteng yon nagbago ang buhay mo. Nagkaron ka ng pang-excuse sa totoo

mong nararamdaman (Pain).

Pano mo muling sisimulang muli ang iyong buhay? Kung pati ang magpakatotoo ay kinalimutan mo na

dahil sa pagiging bitter mo.

Pero what if, dahil sa isang linggong yon ay nagkaroon ka ng isang buwang pagdurusa, susuko ka nalang

ba at magpapakabitter for life o ihahanda mo na ang sarili mo para sa panibagong pag-ibig na inaakala

mo, pero hindi naman pala?

Chapter 1

Today is Monday, pinakaworst na araw para sa estudyanteng gaya ko, pasukan nanaman kasi.

Actually hindi naman ako masyadong tamad na estudyante. Kilala ako sa University na ‘to pati na rin ang

mga kaibigan ko bilang matatalinong mga estudyante.

Kung saan ang University na ‘to, hindi ko sasabihin. I’ll keep it a secret.

Umunat-unat ako. Sobrang nakakatamad nanamang araw ‘to panigurado.

Nagsisisi tuloy ako kung bakit pumasok pa ko.

Inilkot ko ang tingin ko sa paligid. Nakaupo ako ngayon sa isang table sa lobby ng University na ‘to.

Dito mahilig tumambay ang mga estudyanteng walang class. Hindi nauubusan ng tao ang lobby na ‘to.

Kung minsan nga ay mahirap makahanap ng mauupuan dito.

Ang dami palang estudyante ngayon. Buti pa sila ang sipag nilang pumasok ano? Hindi ba sila nabobored

sa University na ‘to?

Sa pagtingin ko sa paligid, napansin kong ang daming tao ang agad na nag-iwas ng tingin sakin.

Isa lang ang ibig-sabihin nyan, pinagtitinginan nanaman nila ako.

Minsan ito rin ang dahilan kung bakit nakakatamad pumasok sa University na ‘to, magagaling ang mga

tao dito na pag-usapan ang ibang tao. Magaling silang magchismisan.

At iyon ang pinaka-ayaw ko. Ang pag-usapan ako ng ibang tao.

Bawat galaw ko may nakamasid at may huhusga. Hindi ko nga maintindihan kung bakit may ganung mga

tao.

Pakiramdam ko hindi ako welcome sa sarili kong community.

“Uy, nandito na pala si Anjell Alcantara, diba absent sya ng isang linggo?” may bumulong mula sa likuran

ko.

Kung itatanong nyo kung sino ang pinag-uusapan nila, ako yun.

Si Anjell Alcantara. Isang first year Nursing college student dito sa *tut* University.

Hindi na bago para sa ibang estudyante dito sa University namin ang pagkakaroon ko ng kakaibang ugali.

They treat me like I’m really different. They are afraid to get along with me.

I don’t have many friends.

Ganun siguro talaga kapag sikat ka. Hindi naman sa nagmamayabang ako, pero kapag sikat ka pala, lalo

na among boys, dumadami ang haters mo.

Yung rin siguro ang dahilan kung bakit palagi akong pinag-uusapan ng mga tao, dahil daw sa pagiging

MASAMA ko.

I am evil daw. That’s why madaming takot sakin.

Binigyan pa nga nila ako ng bansag, “Anjell demonyita.”

Wagas diba? Pero I oppose all their accusations. They just judge me, they don’t really know me.

Napatingin ako sa may malapit na table sakin. May isang lalaki doon na titig na titig sa akin.

Tinignan ko sya ng napakasama nang kinindatan nya ko.

I really hate it when boys do that. Para kasi silang mga manyak.

Buti sana kung pogi o may itchura ang gagawa nun. Kapag pangit kasi, parang nakakapangilabot. No

offense.

“Tsk. Man hater talaga.” narinig kong sinabi nya.

Pakiramdam ko’y biglang kumulo ang dugo ko. I hate it when other people telling me I’m such a man

hater when I’m really not.

Yeah, maybe I’m popular for dumping boys but that does not mean I’m a man hater.

Sadyang tama lang ata talaga ang kasabihan na kapag mayroon kang masaklap na nakaraang kwento ng

pag-ibig, nawawalan ka talaga ng interest pang magmahal o umibig pang muli.

“Kyaaaaaah! Andyan na si Elmer!! Aaaaaaaaaaah!!”

Agad na nalipat ang atensyon ko sa mga nagkakagulong mga babae ngayon nang isigaw nila ang

pangalang ‘Elmer’.

Natanaw ko kaagad ang isang matangkad na nilalang na may makisig na muka habang pumapasok sa

may entrance ng University namin.

Sya si Elmer John Bautista.

Pinagkakaguluhan sya na akala mo ay artista.

Isa na sigurong patunay na hindi ako man hater ay ang pagkakagusto ko sa kanya.

Oo, may gusto ako sa kanya at tama kayo, gwapo sya at maraming nababaliw sa kanyang babae lalo na

sa University na ‘to.

Sikat sya among girls at araw-araw ay ganito ang eksena kapag dumadating sya.

Kilala din sya bilang isa sa pinakamayayamang student sa school na ‘to.

Matagal na siguro akong may gusto sa kanya at madalas ay palihim ko syang pinagmamasdan.

Ayoko sa pangalan nya kung kaya ay ginawan ko sya ng code name, Kuya Fine Arts.

Isa syang Fine Arts student at kagaya ko, first year pa lang sya.

Sinundan ko lang sya ng tingin habang umaakyat sya ng hagdan.

Nagulat ako ng bigla syang huminto at humarap sa pwesto ko.

Teka, tama ba ko? Hindi ba ko nagkakamali? Sa pwesto ko ba talaga?

Napatingin rin sa pwesto ko yung mga babaeng sumusunod sa kanya, and guess what, ang sama ng

tingin nila sakin.

Naramdaman ko nalang na uminit ang pisngi ko ng bigla syang ngumiti sakin. Ngumiti ba talaga sya?

Pakiramdam ko’y huminto sandali sa pagtibok ang puso ko.

Nakakagulat naman ata yun?

Agad din syang tumalikod at saka ipinagpatuloy ang pag-akyat sa hagdan.

Woah! What was that? ?__?

Napatingin ako sa laptop ko na kasalukuyang nakabukas ngayon.

Hindi ko alam kung maganda bang idea ang naiisip ko pero pakiramdam ko’y may sariling utak ang mga

kamay ko at agad na inopen ang account ko sa FACEBOOK.

Agh! Ano ba tong ginagawa ko? Stop! Stop!

Typing Elmer John Bautista

[Search]

Clicked.

Agh! Ano ba ‘to. Nakakakaba naman atang tignan ang facebook nya! >__<

No results found.

Pakiramdam ko’y binagsakan ako ng langit at lupa ng mabasa iyon.

No results found?? Wala ba syang facebook? Pfft.

Napaisip ako, eh kung Elmer Bautista kaya?

Ish. Ano ba yan. Bakit ko ba sya sinesearch? Eh hindi ko naman sya i-aadd as friend eh! I-aadd as

boyfriend ko kaya sya.

Lumakas ang hangin.

Kidding! -__-++

Ipinagpatuloy ko ang pagsesearch sa facebook ni kuya Fine Arts at kung sinuswerte ka nga talaga,

nahanap ko ang facebook nya named Elmer Bautista.

Dahan dahan ay binuksan ko ang profile nya.

Jeez. Bakit parang kinakabahan ako??

Binuksan ko ang mga photos nya.

Kilala din si Kuya Fine Arts sa pagiging suplado.

He acts like women don’t exist in his world. I heard wala pa syang nagiging girlfriend.

Puro stolen ang pictures nya and he seldom smile.

Kaya nga laking gulat ko nang ngumiti sya sakin kanina eh. And wasn’t really sure kung ako ba talaga ang

nginitian nya.

Nagulat ako ng biglang nagvibrate ang cellphone ko. Tinignan ko ito at binasa ang message, mula sa isa

kong kaibigan, si Beth.

Chao, asa lobby kpb? Sunduin kna namin.

Si Beth ay isa sa kakaunting kaibigan ko. Chao ang tawag nila sakin dahil mahilig ako sa Chaofan ng Chow

King.

Ipinagpatuloy ko ang pagtingin sa pictures ni Kuya Fine Arts, hoping na may isang picture syang makikita

ko na nakangiti.

And after 15 minutes na paghahalungkay sa picture nya, may nakita na ako at agad iyong binuksan.

Ang ganda pala talaga ng muka nya.

Tinitigan ko ito hanggang sa matunaw. Kaso nabigo ako dahil ayaw matunaw. :D

Matagal kong tinitigan ang picture nya. May 5 minutes na ata.

Naramdaman kong parang may tao sa bandang likuran ko.

Pinabayaan ko laman iyon dahil marahil ay ang mga kaibigan ko na iyon. Susunduin kasi nila ako ngayon

ayon sa text ni Beth.

Alam nila ang pagkakagusto ko kay Kuya Fine Arts.

Mga kasabwat ko pa nga sila sa pagsisilay ng palihim kay Kuya Fine Arts eh.

“Chaooooo!”

Napatingin ako sa harapan ko ng may sumigaw sa pangalan ko. Ah. Ang OMGurls lang pala. Ang mga

kaibigan ko. Sinusundo na siguro nila – TEKA?!!

Naglalakad sila papalapit sakin.

Nasa harapan ko sila.

Sa HARAPAN.

Kung ganun, sino tong nasa likuran ko na kanina pa napapanuod ang pagtitig ko sa picture ni Kuya Fine

Arts??

Dahan dahan akong lumingon sa may likuran ko at laking gulat ko ng makita si. . . ELMER?!!!

Patay!

Tingin sa laptop.

Tingin kay Elmer.

Nakatayo sya sa likuran ko.

Tingin uli sa laptop at agad na isinara iyon.

Tingin uli kay Elmer.

Bigla syang nagsmirk.

PATAY!

Nakita nya. Nakita nya. Nakita nya!!

PATAAAAAAAAAY!!

What to do?!!

Lagot!! >/////<

Chapter 2

Dahan dahan akong lumingon sa may likuran ko at laking gulat ko ng makita si...

ELMER?!!!

Patay!

Tingin sa laptop.

Tingin kay Kuya FineArts.

Nakatayo sya sa likuran ko.

Tingin uli sa laptop at agad na isinara iyon.

Tingin uli kay Kuya FineArts.

Bigla syang nagsmirk.

PATAY!

Nakita nya. Nakita nya. Nakita nya!!

PATAAAAAAAAAY!!

What to do?!!

Lagot! >/////<

Anong gagawin ko??

Tinitigan ko sya, ganun din sya sakin.

5 minutes na ata ang lumipas pero magkatitigan parin kami.

Nanatili akong nakatitig sa muka nya at pilit binabasa kung anong iniisip nya.

Ano kaya ang nasa isip nya?

Nakalapit na sa table kung nasan ako ang OMGurls, ang mga kaibigan ko.

Nanatili silang nakatayo at tinitigan din kaming dalawa ni Kuya FineArts. Sa tingin ko’y nagtataka sila.

Dahil sa ngalay na ko at masyado na kong naiilang kay Kuya FineArts, ako na ang unang umiwas.

Tinalikuran ko sya at agad na humarap sa mga kaibigan ko.

Naramdaman kong umalis na sya sa likod ko at naglakad na paalis. BUTI NA LANG! T____T

Anong gagawin ko ngayon? Buking na ko!

Nagulat nalang ako ng makita si Kuya Fine Arts na pumunta sa may katapat naming table at umupo sa

may side kung saan makakatapat nya ako.

Nang maka-upo na sya ay tumingin ulit sya sakin. Magkatitigan uli kami.

"Ano ba yan?! Baka magkatunawan naman kayo nyan." say ni Beth na halatang ipinaparinig din sa

kabilang table.

Mukang narinig naman ni Kuya FineArts yung sinabi nya dahil napansin kong namula sya at agad na

iniwas ang tingin.

Nasabi ko na bang matalino din si Kuya Fine Arts? Matalino talaga sya.

First time we met dun sa inter-department Quiz show for freshmen.

Naglaban-laban lahat ng department sa school namin.

At sila Kuya Fine Arts ang 3rd place.

Syempre kami?

1st place. Ganun kami katalino, hindi naman sa nagmamayabang.

Kasama ko noon dun sa contest na iyon ang 2 members ng OMGurls, sina Ann at Marie.

Ipinagpatuloy ko nalang uli ang pag fafacebook.

“Hoy babae. Anong meron dito kanina? Bakit nasa likod mo si papabols Elmer?” tanong ni Beth

Hindi ako umimik.

Anong sasabihin ko? Na nahuli ako ni Kuya FineArts na tinititigan yung picture nya? No fcking way! >.<

Sabay sabay silang sumiksik sa tabi ko at pinanuod ang ginagawa ko sa laptop.

Maya-maya may nag-add sakin.

“Uy! May nag-add! Tignan mo baka pogi yan!” utos ni Nicole

Tinignan ko kung sino ang nag-add at nanlaki ang mata ko sa gulat ng makita kung sino.

Is this for real?

“KYAAAAAAAAH!!!” sabay sabay na tilian nila.

I can't believe this. In-add ako ni Elmer Bautista. Damn!

Napatingin ako sa kanya at laking gulat ko ng makitang nakatingin din sya sakin.

Nakaupo pa rin sya sa table na katapat namin. Mag-isa lang sya dun.

Ngumiti sya ng nakakaloko.

“Uy nakita mo yun? Ngumiti sakin si Elmer! Kyaaaaaaah!!” sigaw ng babaeng nasa may likuran namin.

“Sus! Ang feeling ni ate.” bulong ni Nicole

“Tama!” pag-agree naman ni Jade.

Binalik ko uli ang tingin sa laptop ko at agad kong pinindot ang accept as friend.

Kelan ba mauuso sa facebook ang accept as boyfriend/girlfiend? >:)

Pagka-add ko, ay nakaonline sya. And guess what? Agad syang nag-pm sakin.

Hi! Can I talk with you?

“Go girl! Replyan mo agad!” say ni Marie na nasa tabi ko.

“Anong sasabihin ko?” tanong ko sa kanila.

Nagulat ako ng agad na inagaw ni Ann yung laptop.

“Ako nang magrereply. HAHAHAHAH!” say nya.

Agad naman silang lahat sumiksik kay Ann at naghalakhakan.

“Uy ano ba! Akin na yan!” sigaw ko.

Nagulat nalang ako ng pagtingin ko sa pwesto ni Kuya FineArts ay tumayo sya at naglakad papunta sa

amin.

Nakatingin lahat ng tao sa lobby sa kanya.

*Thump. Thump. Thump.*

Ang bilis ng tibok ng puso ko. >__<

Nang makalapit na sya samin ay pumunta sya malapit sa pwesto ko.

“Hi” he greeted.

"He-hello!" medyo kinakabahan na bati ko.

"I'm Elmer. We've seen before, right? Can you still remember? It’s on the quiz show." he said.

Kelan ko ba kinalimutan yun?

Syempre oo naaalala ko! Dun kaya tayo unang nagkita >////<

“Ah.. Yeah..” naiilang na sagot ko.

Ngumti sya. Pakiramdam ko matutunaw ako sa ngiti nya.

Ang ganda at ang puti-puti ng ngipin nya T__T

Ano bang nangyayare?

"Elmer, let's go! Nandun na daw prof natin!" may sumigaw.

Napatingin sya sa direksyon ng lalaking tumawag sa kanya at agad na kumunot ang noo nya.

Oh nooo. Wag muna. Please don’t gooooo. >__<

Tumingin sya sakin at saka ngumiti, "Ahm. Sige, I'll go now." paalam nya.

"Ahm.. Sige.. See you around." sagot ko at nagwave sa kanya.

Parang namula naman ang muka nya, nagblush ba sya o baka ilusyon ko lang yun?

Pagkatapos ng moment na yun ay mukang ewan naman tong mga kaibigan ko. Kilig na kilig.

"I'm Elmer. We've seen before, right? Can you still remember? It’s on the quiz show." say ni Beth na

ginagaya pa yung itchura ni Kuya FineArts kanina.

>///<

“Mga sira! Tara na nga!” aya ko sa kanila at saka kami pumasok ng first class.

Isang napakaboring na subject ang pinasukan namin.

Nagkaron pa kami ng quiz! Buti nalang at medyo madali lang.

Matagal din bago ako lumabas ng classroom dahil kinausap pa ko ng proff namin. Isang linggo kasi akong

absent.

Wagas ang sermon nya! Dinaig pa ang mama ko.

Nang matapos na kong kausapin ng proff namin ay laking gulat ko ng sa paglabas ko ay nandun si kuya

Fine Arts.

Nakasandal sya sa may pader habang nakapamulsa. Ang cool nyang tignan.

Mukang kanina pa naghihintay dahil halata sa muka nya ang pagkabored.

Ang dami ding babae ang nasa tabi at hindi magkanda-ugaga sa pagtingin sa kanya.

Mga kerida! -___-

Nang mapansin nya kong nakatayo sa may pinto ng classroom namin ay agad na naglighten up ang muka

nya.

"Nandyan kana pala." say nya at saka lumapit sakin.

Hind ako makapaniwalang ako pala ang hinhintay nya.

Medyo napaatras pa ko sa paglapit nya sakin.

Ah! Ano ba.. >__< Kinakabahan nanaman ako!

"Sabay tayo maglunch. Treat ko." aya nya.

Nagulat ata ang mga tao sa paligid at agad na natihimik. Lahat sila ay nakatingin sakin at hinihintay ang

isasagot ko.

"Ahm.. S-sure." nauutal ko pang sagot.

Pagkasagot ko ay parang binagsakan ang mga babae sa paligid.

Lahat sila ay ang sama na ng tingin sakin.

“Bakit sya pa? eh mas maganda naman ako!”

“At saka ang pangit kaya ng ugali nyan! Di naman sya kagandahan!”

“Ginayuma nya ata si Elmer!”

Sunod-sunod ang hinanakit ng mga babae sa paligid. Errr. >__<

"Tara na." say ni Kuya Fine Arts at naunang naglakad.

Sumunod ako sa kanya.

Pakiramdam ko’y mamamatay ako sa tingin ng mga babae sa paligid.

Ang weird ni Kuya FineArts, ano bang ginagawa nya?

Nang makalabas kami ng University ay pakiramdam ko’y nabunutan ako ng tinik sa lalamunan.

Papunta sana kami sa isang resto pero pinigilan ko sya.

“Wag tayo dyan.” say ko, “May alam akong mas masarap na makakainan kesa dyan.”

Mukang ayaw pa nya nung una sa idea ko pero sumama nalang din sya.

Dinala ko sya sa may carinderia sa likod ng University. Dito ang tambayan namin ng OMGurls. Dito kami

madalas kumain.

Pagkaupo namin ay umorder agad ako ng beef steak, sya naman ay Adobo.

Dinala ko sya dito dahil ayokong dinadala ako ng boys sa expensive resto. I feel so awkward kasi.

Mas gusto ko kasing kumain sa lugar na comfortable ako..

Pag doon kasi, feeling ko puro mayayaman lang ang kumakain.. Puro pasusyal.

Pag dating ng order namin ay kumain kaagad kami.

Mabilis akong kumain, lalo na ngayon dahil nagutom ako.

Nagulat ata sakin si Kuya Fine Arts dahil natigilan sya sa pagkain at napatitig lang sakin.

May isang lalaki sa may tabi ng table namin ang biglang kumausap sakin.

"Uy! Long time no see ah!" say nya

Napatingin ako. "Uy ikaw pala kuya. Bakit? Namiss ba ko ng carinderia mo?” tanong ko.

Sya yung may ari ng carinderia dito sa likod. Sabi nya kami daw dahilan kaya lumakas benta nya.

Ewan ko kung pano pero nakakatuwang malaman yun. :)

“Oo eh. Antagal mo atang nawala. Oh sya, ipagpatuloy mo nalang yang pagkain mo.” say nya.

Ipinagpatuloy ko na lang uli ang pagkain. Ang sarap talaga.

"Oh. Nabigla kaba kung pano kumain yang magandang yan?" napatingin ako kay Kuya owner,

kinakausap nya si Kuya FineArts

.

Naku Kuya! Asa ka namang kausapin ka nyan, napakasuplado kaya nyan.

"Haha. Oo nga po eh. Ganito pala to kumain! Nakakatuwang panuorin." sagot nya

Tama ba to?

Tumatawa sya?

At... kinausap niya si kuya owner??

Whew! Ang weird non!

"Kahit ako nagulat din eh. Kahit sila." say ni Kuya sabay turo sa mga taong nasa carinderia nya.

Amph! Ano ba yang mga pinagsasabi ni Kuya! Nakakahiya! >__<

"Oh, malapit na sya matapos kumain. Ihanda mo na yang sarili mo. Haha!" sabi ni kuya owner.

Bago pa itanong ni Kuya fine Arts kung ano yung tinutukoy ni manong eh. . .

B B B U U U R R R R P P P!

0___0!!!

Nagulat si Kuya Fine Arts at napatulala sakin

Napatakip ako sa bibig ko.

Agad na naramdaman kong nag-init ang pisngi ko.

"HAHAHAHAHAHA!!!" natawa sya.

Waaaaaaahhh!

NAKAKAHIYA!! >///<

****

Pagkatapos naming kumain ay bumalik na kami ng school.

Hinatid nya ko sa department ko at nagpaalam kaagad.

"Bye beef steak! I'll come to see you again!" paalam nya.

Lahat nagulat.

Kahit ako.

What did he call me?

Di ko alam kung ano isasagot o magiging reaction.

Naramdaman ko nalang uminit ang muka ko.

Di pa rin sya umaalis at mukang hinihintay nya isasagot ko.

Napansin nya atang nagblush ako kaya natawa sya.

O.o <-- Ganito reaction ng mga nakatingin samin.

“Oh my! Tumatawa pala si Elmer? First time ko lang ata syang nakitang ganyan!”

Naku! Eksena naman talaga oh!

"Ano.. Sige.. Bye. . .Adobo >__<." paalam ko din.

Natawa uli sya.

Bigla nyang hinawakan yung pisngi ko. "Ang pula ng pisngi mo. Bagay sayo." say nya.

>////< Mas lalo ata akong namula sa sinabi nya.

Umalis din sya kaagad dahil may subject pa daw sya.

Grabe lang. Ano bang meron ngayong araw na to? Sana ganyan na sya palagi!

Elmer John Bautista, anong meron sayo ngayon?

Chapter [3]

*Kring kring kring!!*

Sh*t naman tong alarm clock na to! Kinuha ko ang alarm clock ko sabay hagis sa may sahig.

Ayun. Tumahimik din.

Oh boy!! I don’t wanna go to school.

I opened my phone. Lowbat pala ang phone ko kagabi at nakalimutan kong icharge kaya naka-off pag

gising ko.

I texted Ann, my super pren.

I won’t come to school since we’re done on our exams. I can’t fight on my greatest enemy!

What I mean on greatest enemy is me, being lazy.

Biglang nagring ang phone ko.

Pagtingin ko, Ann is calling

“Yep? What’s up?” sagot ko

"You have to come to school." mabilis na naging sagot nya

“I can’t. I’m too sleepy.” reklamo ko at saka humikab hikab pa.

"We have project. Research paper! Magsearch kana! About heart malfunction or either cancer."

WHAT?!!

Damn! I only have 30 minutes left at di pa ko nakakaligo!

"I texted you last night. What the heck? Pumasok ka. Namiss na nga kita ng isang week eh!"

“Oo na po! Geh magsesearch pa ko. Bye”

*tooooot*

Binaba ko na without listening to her last words. I have no much time na eh.

15 minutes I’m done taking a bath….

5 minutes away from school. Mukang aabot.

Ang hirap maging estudyante! Lagi kang naaburido. -__-

*****

Papunta na ko sa computer shop sa may likod ng school namin ng may biglang tumawag sakin.

“Beef steak!”

Napahinto ako ng marinig iyon. Kahit hindi ata ako lumingon kilala ko na kung sino yon.

Napatingin ako sa side nung tumawag sakin at nakita ko si Kuya Fine Arts yon.

“Hey, adobo!” bati ko sakanya.

Lumapit sya sakin.

“Sabi na nga ba pupunta ka dito eh.” saad nya ng makalapit sakin

Napansin kong may hawak syang folder and lunch box na pink.

Bakit pink yung lunch box nya?! Hindi kaya bagay sa kanya.

Baka akalaing bakla sya. No way!! -__-

“Eto oh!” say nya at inabot sakin yung lunch box at yung folder.

“Huh? Ano to?” tanong ko

“Yung project mo pati lunch mo. I made and bought this for you." sagot nya at saka ngumiti

Para sakin? :O

“H-how--" hindi na nya ko pinatapos magtanong dahil nagsalita agad sya.

“How did I know?” tanong nya.

Tumango ako.

“Ahm. Before ka magreact pa, I’m not a stalker. Innuunahan na kita. I just heard your friend talking

about the project thing. I heard them wondering if my project kana and since narinig ko at nag-iinternet

ako ginawan na kita ng project then tinawagan ka ni Ann and sabi na nga ba wala kang project tapos

narinig kong sinabihan ka ni Ann na kumain muna pero binabaan mo na sya.” paliwanag nya."

Aaaaaaaaaaah :>

So does it mean he cares for me?

Bigla nalang akong nakaramdam ng kung ano sa may tyan ko.

Di ko namalayan ang sarili ko na bigla nalang niyakap si Kuya Fine Arts.

Wala na akong pakialam sa magiging reaction ng mga nakatingin samin!

Pag-alis ko sa pagkakayakap sa kanya npansin kong nagulat sya at namumula.

Nagblublush ba sya? @.@

“Lika na, kain kana. Baka magutom ka pa eh.” sabi nya sabay hawak sa wrist ko sabay hila sakin.

Pumasok kami ng school ng lahat ay nakatingin samin.

Bakit ba kasi nakahawak sya sa may wrist ko?

Pumasok kami sa canteen at mukang wala ng table para samin. Pero nagulat kami kasi halos lahat

nagsitayuan tapos inoffer yung table nila.

Wow ambabait nila ha?

Dun kami umupo sa may pinakamalapit samin.

“Adobo! Anong ulam natin?” tanong ko sa kanya.

“Beef steak.” nakangiting sagot nya.

Tssss. Yakapin ulit kita dyan eh! -__- Kinikilig ako eh!

“Baka naman matakot ka sakin! Kala ko dina ulit kita makakasabay kumain eh. Kahapon kas--" di nya ulit

ako pinatapos magsalita

“Kasi ang takaw mo? Haha!" saad nya at saka tumawa ng malakas.

Bakit ang gwapo nya? @0@

Napatingin samin yung mga nasa canteen.

“Gosh! Tumatawa pala si Elmer? Damn ano bang meron sa girl na yan! I hate her.” narinig kong saad ng

isang babae malapit samin.

Napakunot ang noo ko.

Tatayo sana ako pero hinawakan ni Kuya Fine Arts ang kamay ko.

“W-Why?” nauutal na tanong ko. Hawak nya kasi ang kamay ko >///<

Pakiramdam ko nag-iinit ang muka ko.

“Don’t make your day drastic because of her. I want you to only be with me this day. I don’t want you to

remember this day because you gonna hit her but instead because of me. Because you’re with me.”

diretsong sagot nya

Cheesy line ba yun?

Bakit parang nakakakilig? *0*

Tumingin ako ng diretso sa mga mata nya.. Ang hirap talaga basahin ng nasa isip nya.

“Kain kana.” saad nya

***

As usual, tulad ng nangyari kahapon, tumawa nanaman sya ng malakas.

Mahina na nga yung burp ko eh.

Kainis >.< Nakakahiya. T___T

Hinatid na nya ko sa room. Nakatingin nanaman samin yung mga tao sa paligid.

Lumapit sya sakin.

Dahan dahan nyang nilapit yung muka nya sakin.

A-anong gagawin nya? :O

Palapit pa sya ng palapit. >///<

Kinakabahan ako.

Di ako makagalaw!

Is he.. Is he going to kiss me?

Oo sorry assuming lang te..

Papalapit pa sya ng papalapit.. Ayan na..

Pipikit na ba ko?

Napalunok ako then… then…

“Ako na bahala dun sa babae sa canteen.”

Para akong nabagsakan ng malaking bato sa ulo. -___-

Tssss!!! Bumulong lang pala sya sakin.

“Wag mo na sabihin sa tropa mo. Baka upakan pa nila eh. I heard what your tropa did to the girl talked

about us yesterday.” tinuro nya yung babaeng kinausap ni Jade kahapon, “That’s kinda scary. Scary

because I don’t want anybody to hate you. They don’t know the real you. They don’t know how kind

you are.”

Pakiramdam ko ay may kung anong kumiliti sa puso ko.

Kinikilig nanaman ata ako. Pinapakilig nanaman nya ako. Nakakainis naaaa. Anube! -__-

Ngumiti sya..

Nakakaduling ang puti ng ngipin nya. @__@

“Bye beef steak! I’m already missing you.” paalam nya.

OMG.

“B-bye Adobo.” nauutal din na paalam ko at saka nagmamadaling pumasok sa loob ng room.

Itchura ko naman dun dude! Muka akong batang hiyang-hiya! T__T

Naupo ako sa tabi ng mga tropa ko habang busing busy sila sa pangtritrip sa mga kaklase namin.

Naalala ko nanaman yung babae sa canteen kanina. Parang familiar yung muka nya. >:O

Nagulat nalang ako nang mapansing nakatingin silang lahat sa akin habang nanlalaki ang mga mata.

“What the heck are you all looking at huh?!” naiiritang tanong ko

Lahat sila nanahimik at yumuko.

Yung mga tropa ko naman ay nanatiling nakatingin sa kin. Yung tipong nagtataka.

“Hindi ba masakit yang kamay mo?” tanong ni Nicolette.

Huh?

Napatingin ako sa kamay ko.

0.0!!!

“Hala! Anong nangyare sa kamay ko?!” napasigaw ako

“Ikaw ba naman sumuntok sa pader tingin mo di yan magdudugo?!” sagot ni Beth.

HUH?!

“Did I?” di makapaniwalang tanong ko

"Oo kaya! Sino ba yang nasa isip mo na gusto mong saktan?" tanong ni Ann

Sinunstok ko yung pader? Di nga? :O

Gusto kong saktan? Psh. Nobody..

Si Kuya Fine Arts na ang bahala..

Chapter [4]

I’m on my way to school.

Sinipag akong pumasok dahil kay Kuya Fine Arts.

Ewan ko ba.. Para kasing ang saya eh.. Kaso natatakot akong baka.. Kagaya din sya ng unang taong

minahal ko.

Pakiramdam ko nga’y mahal ko pa rin yung taong yun.

Sya nga ang dahilan kung bakit di ko kayang magmahal ulit.. Hinihintay ko pa rin sya..

Ang gulo ko.

Sabi ko I never fall in love, well dapat palang sinabi ko ay I never fall in love with anybody else AGAIN.

Wag ko nalang dapat syang isipin. Dapat na syang kalimutan dahil dumating na si Kuya Fine Arts sa

buhay ko.

Ano nanaman kayang gagawin ni Kuya Fine Arts ngayon na magpapakilig sakin?

Pagpasok ko ng room nandun na yung proff namin sa Anatomy.

Ang aga nya ata.

Pero nawiwirduhan ako sa kanya.

Nakangiti sya sakin..

Pati yung mga classmate ko..

Anong meron?

“What’s wrong?! Bakit ba kayo nakatingin?" naiiritang tanong ko

“Ang taray mo naman."

Muntik na ko mapatalon sa gulat dahil may nagsalita sa likuran ko at kilala ko kung kanininong boses

yon.

Humarap ako. Kahit kilala ko na kung sino yun nagulat parin ako.

“You?!” di makapaniwalang tanong ko.

Ngumiti sya.

Ayan nanaman yang ngiting yan. -__-

“Miss Alcantara maupo kana.” utos ng proff ko habang ang lapad pa rin ng ngiti.

Nakakainis! Lahat sila ang lapad ng ngiti!

Lalo na mga tropa ko... Hindi sila nakangiti. Nakabungisngis sila.

Ano ba kasing meron?

“Okay, Mr. Bautista, introduce yourself.” utos ng proff namin kay Kuya fine Arts

“I think I don’t have to. They know me already.” sagot nya

“Ganun ba.. Okay sige.. Class sya ang bagong classmate nyo. Nagshift sya ng Nursing. He’s from Fine Arts

department.” sabi ni ma’am sabay tingin sakin habang ang lapad ng ngiti.

Nagsilingunan sakin ang mga classmates ko dahil nakaupo ako sa likuran

Anong ibigsabihin nito? @.@

“Hope we can all be friends." saad ni Kuya FineArts na ngayon ay Kuya Nursing na.

Todo ngiti silang lahat sakin!

I hate this feeling.

Hindi ako makangiti. Hindi ko alam ang magiging reaction ko.

Ayokong maging center of attention. T__T

“Okay. You go to your seat now.” utos ni ma’am kay Elmer.

Sa tabi ko nalang may empty seat.

Either sa left or right ko sya maupo. Its been so long since nagkaron ako ng katabi.

Naalala ko nung first day of school.

May katabi pa ko nun at di pa nila ako kilala. She’s asking if can I be her friend but I refuse her. Because

of that she called me bitch.

How dare she is right?

And because I have a very bad temper, even there was a teacher that time, I threw a chair on her face.

Kumalat sa buong school ang balitang yun.

Nagtataka nga ako kung bakit hindi pa ako nakikick-out dito.

Andami tuloy natatakot sakin. -__-

Pinili nyang maupo sa right side ko..

Hindi ako makagalaw sa inuupuan ko..

Pilit akong nagcoconcentrate sa pakikinig kay ma'am pero walang pumapasok sa utak ko..

Si Elmer lang ang nasa isip ko at naiirita ako dahil kanina ko pa sya pansin na nakaharap sakin at hindi

kay ma'am!

Nagulat ako ng bigla nyang hinawakan ang muka ko at hinarap sa kanya.

“Nagblublush ka.” bulong nya.

Mas lalo atang mamumula muka ko neto eh. Baka magkulay dugo na.

Palagi na lang akong nagblublush, nakakahalata na ata sya eh.

Pinilit kong hwag syang pansinin at magfocus kay ma'am.

Pumasok ako sa paaralan para mag-aral hindi maglandi. Umayos ka Anjell -___-

Pero dahil sa sobrang pag-iisip ko at kawalan ng interes sa lecture ay nakatulog na lang ako.

“Beef steak.. Uy... Lunch na.”

Awtomatikong tinungo ko ang ulo ko at unang nakita si Kuya Fine-- este si Elmer nalang.

Kung ganito siguro kagwapo palagi ang bumubungad sakin tuwing bagong gising, palagi na kong

matutulog.

Nagulat ako ng mapansing lahat ng tropa ko ay nasa left side ko..

Ang lalapad ng ngiti nila.. Halatang nang-aasar -___-

“Kanina mo pa ko di kinakausap.” reklamo ni Elmer, “May problema ka ba sakin? May kasalanan ba ko?”

tanong nya.

Ang lungkot ng muka nya.

Madali nalang syang basahin ngayon di tulad nung lunes.

“Bakit ka nagshift?!” medyo napalakas ang boses ko nung tinanong ko yun.

Nagulat sya pati na ang tropa ko. Lalo na mga kaklase ko.

“Ayaw mo ba?” mukang nadissapoint sya sa tanong ko.

Diba ako ang nagtatanong?

So pag nagtanong pala kailangan tanong din ang sagot? Kelan pa naging sagot ang tanong? :O

Ha? Ang gulo T__T

“Gusto kasi kitang makasama araw-araw.” sagot nya.

Parang tumalon ang puso ko.

Ano daw?

Ulit nga..

“Gusto kasi kitang makasama araw-araw.”

Namalayan ko nalang na nakayakap na pala ako sa kanya.

Nagulat ako ng binatukan ako bigla ni Marie. -__-

“Hoy Chao! Kain na tayo. Ilang araw ka na naming di nakakasabay kumain. Di mo ba kami miss??”

parang nagtatampong tanong ni Ann

Nagtataka siguro kayo bat nya ko tinawag na Chao.

Favorite ko kasi yung Chao Fan sa chowking eh. ^^

Agh.. Natakam ako bigla..

Gusto ko ng Chao Fan -__-

Naalala ko yung tanung ni Ann.

Oo nga pala noh.

Last week absent ako ng buong linggo tapos simula nung lunes si Elmer na kasama ko mag lunch.

“Ayyyy hindi. Asa naman kayong mamimiss ko kayo diba?” biro ko sakanila.

Sumimangot silang lahat.

“Pssssh.. Oo na, sige na. Tara na. Dun tayo kay kuya Nogs kumain.” aya ko para di na sila magtampo.

“Ayaw.” tipid at mabilis na sagot ni Marie.

“Hah? Eh bakit? San nyo gustong kumain?” tanong ko

“Sa canteen. Balita namin dun ka kumain kahapon. Pwede kana pala dun eh. Tagal na naming di

nakakakain dun dahil sayo. Namiss na namin luto dun.” reklamo ni Ericka

Grabe naman tong mga 'to.

Talagang sinisi sakin. Alam naman nilang hindi ko kasalanan yun eh.

“Oo na sige na po. Tara na.”

Tuwang tuwa naman silang lahat.

Nakakatuwa talaga silang kasama..

Naalala ko bigla yung sinabi ni Elmer..

“They don’t know the real you. They don’t know how kind you are.”

Tama sya dun. Silang anim lang ang nakakaalam ng totoo kong kabaitan.

******

Naupo na kami sa isang bakanteng table sa canteen.

Halos lahat nakatingin samin, pati yung crew ng canteen.

Take note ha, pamatay yung tingin.

“If sight could kill, I’m already dead!” natatawa kong sabi.

Sinadya ko talagang lakasan ang boses ko para marinig nila at alisin na ang tingin sakin.

“Hello? Di naman po ako nanggugulo diba?!” naiirita kong sabi.

Hindi pa rin kasi nila inaalis ang mga PAMATAY nilang tingin.

Pagkasabi ko nun tumigil na sila sa pagtingin sakin.

Phew! I’ll be a good girl na nga.. Mahirap magkaron ng kaaway -___-

“Bat ka nga ba pinagbawalan dito sa canteen? Nabalitaan ko yun eh.” tanong ni Elmer.

Di nya pala alam?

Si Marie ang sumagot.

Pansin ko lang nagiging madaldal na sya. Kanina pa sya nagsasalita eh. Ang alam ko kasi binansagan ko

syang reyna ng katahimikan.

“That girl kasi! She loves to make other’s life miserable.” umpisa nya.

Muka namang seryosong nakikinig sakanya si Elmer.

Ang gwapo nya magseryoso -__-

“She almost killed a girl who accused her of something… blah blah blah blah.”

“Bakit mo naman ginawa yon?” tanung sakin ni Elmer.

“Hindi ko naman kasalanan yun eh! She's sick kaya! She made her poor little drama! She slapped me.

She said that I took her boyfriend and isa daw akong loser and slut! I’ll never do that! It’s clear that she’s

lying! At kahit kelan di mangyayare yun dahil I can’t destroy other relationship at may nagmamay-ari na

ng puso ko noh. Sakanya lang ako.” pagpapaliwanag ko.

Parang matagal bago pumasok sa isip nya ang sinabi ko.

May maliba kong nasabi?

“Aaaah.. Sweet. Swerte ng lalaking yun.” sagot nya na parang may kakaibang tono.

Chapter 5: Thursday, Future what?!

Maaga akong gumising ngayon kasi sabi ni Elmer susunduin daw nya ko.

Sabi nung maid ko dumating na daw yung sundo ko, kaya nagmamadali akong bumaba.

Pagbaba ko, hinanap agad ng mata ko si Elmer. May nakita akong naka-upo dun sa labas but it doesn’t

look like Elmer.

Nilapitan ko sya at napansin kong muka syang driver. Driver siguro ni Elmer.

“Excuse me.” bati ko.

Bati ba yon? Dapat ba good morning? Eeeeh! Kahit na. Di naman sya si Elmer eh.

“Good morning po ma’am. I came here because my master instructed me to send you to your school.”

saad nya.

Wow sosyal na driver! Inglishero! Nakakanosebleed!

Talbog si Enday! =))

Pero teka.. Where the f*ck is he?!

Susunduin daw nya ko pero driver naman nya pinapunta nya dito. Kainis sya!

***

Hinatid ako ng driver sa school.

Remember, 5 minutes away lang yung school pag naglakad ka, what more kung nakakotse ka diba?

Habang nasa sasakyan ako, iniisip ko si Elmer.

Nakakainis sya, sabi nya susunduin nya ko. Dapat di nalang nya ako pinasundo sa driver nya. Para san to?

Para masabing may isa syang salita?

Tsssss. Kainis.

Pag dating ko sa school ang dami nanamang mata. Oh God! Kelan ba ko papasok dito ng walang

nakatingin ha?!

****

Papasok na sana ko sa room pero bakit parang walang tao?

Patay yung ilaw. Wala bang pasok?

Great. Matutulog nalang ako. Naudlot tulog ko kanina eh.

Pag pasok ko ng room biglang lumiwanag, may nagbukas ng ilaw at..

Shocks!

May nakatayong lalaki sa harap ko, nakasmile habang may hawak na red flowers tapos red ballon na

hugis heart. Puro red ha? Alam kaya nyang I love red?

Bat ang gwapo nya.. Nakakainis. Baka mawala tampo ko sakanya neto eh.. Kaso..

Pfffftttt! Ang gwapo nya talaga eh. Pero sige na nga, okay na.. Di na ko tampo.

Ambilis ko naman ata magpatawad wala pa nga syang sinsabing sorry. >.<

Ano meron?

“Beef steak.” tawag sakin ni Elmer

Parang nakiliti ako nung tinawag nya ako. Ang sarap kasi pakinggan ng boses nya. Para syang

naglalambing.

“What?” nakangiti kong tanong.

Hindi naman halatang kinikilig ako diba?

“I-I want you…”

Tumalon kaagad ang puso ko sa gulat..

Ano na ito.. Sasabihin na ba nyang mahal nya ako? >///<

“Ahm..” sasagot sana ako sakanya kaso pinigilan nya ko sa pagsasalitan.

“Anjell.. Kasi, I-I want you to be.. to be.."

“To be What?!” napasigaw nako.

‘To be’ kasi sya ng ‘to be’. Ano bang malay ko kung anong gusto nyang sabihin diba?

Nagulat ata sya sa pagkakasigaw ko. Nabibitin kasi ako eh.. Sabihin mo na kasi..

Huhulaan ko na lang.. You want me to be your GF?? Joke!

Assuming talaga ako kahit kailan. -__-

“Teka lang, ikaw naman! Excited much?”

Aba’t binara pa ko. Dali! Baka dagain pa tayo eh.

I can’t wait kung anong sasabihin nya. Kaso baka nag-iilusyon nanaman ako.

Kainis! Ang hirap kasi nyang basahin eh.

Napaka blanko ng expression ng muka nya.

Siguro nag-iilusyon lang talaga ako.

“Tssss.. Antagal mo namang magsalita! Tama natong kadramahan nato..” nakasimangot kong sabi.

Nang pumunta na ako sa may upuan ko at umupo, nilingon nya ko. Yung muka nya parang malungkot.

Tapos lumabas sya ng room ng nakayuko

Napatingin sakin yung mga classmate ko. Mukang nagtataka rin. Sus! Parang kanina lang kilig na kilig

sila. Yung mga tropa ko naman di ako pinapansin. May nagawa ba ko?

Dumating na yung proff namin. Fundamentals of Nursing yung subject namin ngayon.

Bored na bored na ko.

Si Elmer naman nagcut sa subject namin.

Di pa sya bumabalik. San kaya nagpunta yun? Nagtatampo ba sya?

Parang nagi-guilty ako. Ano ba kasi ginawa ko sakanya? Ganun ba kabigdeal yun?

Zzzzzzz…… zzzzzz… zzzzzz….. zzzzzzzz

“Anjell…. Uy.. Lunch na….”

“Hmmm?”

“Lunch na. Kumain kana.. Sorry pala..”

Tinango ko ang ulo ko. Sino ba to? Bat sya nagsosorry?

"Uhmm. Hi?" naiilang na bati nya sakin

Di ko alam ang irereact ko sakanya.

Nagtatampo kaya sya sakin? Siguro nagtatampo nga.

Anjell lang kasi tinawag nya sakin hindi beef steak.

“Lunch na sabi ko.. Kain kana..”

“Ayoko.” sagot ko tapos sinubsob ulit yung muka ko sa desk.

“Beef steak is a snob!”

Pagkatapos nyang sabihin yun tumayo sya at lumakad papalayo.

Kahit di ko sya nakikita, naririnig ko yung foot steps nya.

Ano ba yan, wala ata sya sa mood tapos sinalubungan ko pa sya ng init ng ulo ko. Efffff. Nagtampo ata

talaga.

5 mins.. 10 mins… 20 mins.. wala pa ring nangungulit sakin.

Waaaaahhhh! Ayoko na! I can’t take this!

Tumayo ako. Di ko alam kung san ako pupunta. Nakakainis eh, eto ayaw ko eh.

Pag may nararamdaman ka sa isang tao, pumapasok na dyan yung salitang care and concern eh.

Eeeeww! I never felt like this before. Swerte nya.

Pagbaba ko sa building namin ang dami nanamang nakatingin.. I heard one of them, “Di ba yan yung GF

ni Elmer? She’s pretty pala eh.”

Lumapit ako sakanya. I gave her a sarcastic smile. Plastic! If I know, may gusto ka sa Elmer ko.. Well sorry

akin na sya.

Bad Anjell.

Kina-usap ko nalang yung girl, “Hey, thanks. I heard you. You know MY ELMER right? Did you see him?

Where is he?” tanong ko

Mukang nagulat yung girl, napalakas ata yung tanung ko kaya may sumagot sa may likuran ko.

“Elmer’s over there.” and pointed to the canteen.

“Oh! Thanks." sagot ko at saka ngumiti.

Mabait din naman ako minsan. MINSAN.

She looks familiar. Anyway, baka one of Elmer’s fan lang yan.

I’m on my way to canteen tapos nakasalubong ko si Elmer. Mukang badtrip sya talaga. Nakasimangot eh.

Di nya ata ako nakilala. Dirediretso syang naglalakad habang naka yuko. May hawak syang plastic sa

kamay nya. Pagkain ata laman nun eh.

Napahinto ako nung nakita ko sya. Tinititigan ko sya habang naglalakad di nya nga ko nakita kaya

nalagpasan nya ko.

Di pa sya nakakalayo at papasok na sana ako sa canteen kaso biglang may kumausap sa kanya at di ko

naman sinsadyang narinig yung pinag-uusapan nila.

“Bro, totoo ba? May fiancée ka na daw?” sabi ng kumausap sa kanya.

“Ha. Bakit?”

Natigilan ako sa narinig ko. I felt like somebody pinches my heart.

WHAAAAAT?? Fiancee daw.

Kung di totoo yun syempre magrereact kaagad sya di ba? Kaso hindi eh, tinanong lang nya kung bakit.

Eh bakit lapit pa sya ng lapit sakin kung ikakasal na pala sya.

So niloko lang pala nya ko ganun?

Nakakainis ka Elmer John Bautista! Umasa pa ko. Edi sana pinigilan ko na lang tong nararamdaman ko

para sayo.

YOU FAKE!!!!

Chapter 6: Please deny it

YOU FAKE!!!!

JERK!

PLAYBOY!

BASTARD!

ASSHOLE!

LIAR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Nawala ata ako sa sarili ko, bumalik na lang ako sa katinuan when I felt somebody’s poking my back.

“Hey beef steak!”

Ayokong tumingin sa likod ko. Ayoko syang harapin.

Nasaktan ATA ako sa narinig ko. Ewan! Basta ang weird sa feeling.

Yung parang masikip sa dibdib. Parang hirap huminga.

“What’s the matter?? Tampo ka pa rin ba? Sorry na please? Di ko ata kakayanin pag nagtampo ka sakin.”

“Tssss. Play boy!” bungad ko sakanya pagkaharap ko.

Nagulat ata yung mga nakapaligid samin sa sinigaw ko, ayun at nagbubulungan na.

“What?!” gulat nyang tanong.

Napasigaw pa sya ha..

I don’t want to talk to him.

I just walked away from him and went to my favorite spot, sa may play ground.

Ramdam ko ang katahimikan.

Eto ang lagi kong pinupuntahan pag wala ako sa mood.

At ngayon, nandito ako dahil pakiramdam ko may sampung karayom ang nakatusok sa puso ko.

Nakakainis. Bakit ako nababadtrip?

Okay simple lang ang sagot kasi dyan. Etchusera ako. Assuming. Nageexpect pa. Nyemas!

“Sinungaling ka! Kainis.” bumulong ako sa hangin.

Halos sampung minuto na pala akong nakatayo dito at nakatanaw sa malayo.

“I never lied.”

Muntik na kong mapatalon!

Ano ba yan! Bat kasi may nagsalita sa likod ko! Nagulat tuloy ako! Pagharap ko mas lalo akong nagulat.

Si Elmer. Sinundan nya pala ako.

“Hala! Anong ginagawa mo dito?!” gulat na tanong ko

Seryoso lang syang nakatingin sakin.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at prinangka ko na sya.

“Pretender! I heard you. May fiancee kana pala pero lapit ka pa ng lapit sakin! Don't you think you're

being unfair to her?”

Mukang nagulat sya sa sinabi ko. Nanlaki ang mata nya eh. Tapos..

Tapos… Bigla syang tumawa!

Oo. Tawa na malakas. Yung wala nang bukas. Oo ganun.. -___-

Ano bang problema nya?

Tumawa pa sya ng tumawa ng malakas until sa kinontrol na nya yung sarili nya at pinilit sumeryoso.

“Bakit, masasaktan kaba?” pilyo nyang tanong.

“Anong klaseng tanong ba yan?!”

Oo masasaktan ako, ay hindi pala…

NASASAKTAN AKO!

Di nya sinagot yung tanong ko. He just held my hand and pulled me towards him and hugged me.

Nagulat ako sa ginawa nya.

EHEM. May tao ba dyan sa tabi tabi? May nangyayare kasing scandal ngayon. >.<

Ano ba, di ko kelangan ng yakap mo. Kailangan ko yung explanation mo at ideny sakin na mali yung

narinig ko.

Gusto ko marinig yun galing sakanya. Dahil ayokong maniwala at gusto kong marinig mula sakanya yung

totoo.

Hindi pa rin sya nagsasalita, unti-unti akong nadidissapoint.

Unti-unting nadudurog ako.

Napagpasyahan naming bumalik na sa classroom. Classmate ko na nga pala sya. Parang hindi ako sanay -

__-

Bawat hakbang namin papalapit sa classroom ng hindi sya umiimik, pakiramdam ko’y unti-unting

nawawala yung sigla sa puso ko.

Pag dating namin sa room, lahat sila nakatingin. Pano, hawak nya pa rin yung kamay ko. I tried to pull my

hands away from his but he's holding it so tight that’s why I have no choice.

Pagka-upo namin nagsalita kaagad sya.

“You.. You are my future wife. You are the one I want to marry and I won’t choose any other woman if

it’s not you.”

Gulat akong napatingin sa kanya.

AS IN KULANG NALANG MAPA'HUH?' AKO.

Nung narinig ko yun ramdam kong uminit nanaman yung muka ko.

Mukang nagblublush nanaman ako.

Yung kaninang parang bagyo na naramdaman ko sa may dibdib ko, nawala na. Parang may rainbow na.

“On Saturday, date tayo.” dirediretso nyang aya sakin.

Medyo nagulat naman ako.

“Kanina, binaliwala mo yung effort ko. Ang aga ko pa namang pumasok. Kaya nga kita maaga pinasundo

para maaga kang makapunta ng school para solo natin tong room kaso, wala late ka nanaman. Ang dami

ng dumating nating classmate. Inaasar na nga nila ako eh. Ginawa ko na nga lang silang kasabwat. I

waited you standing in the middle of the room for almost two hours tapos sinungitan mu lang ako at

mukang di mo naapreciate yung ginawa ko.”

Nagulat ako nung sinabi nya yon.

Feeling ko sinusumbatan nya ko pero muka namang hindi.

Naguilty tuloy ako lalo sa sinabi nya.

Para makabawi, I held his face at tinitigan ko sya sa mata.

Eye to eye na kami ngayon.

Pinadama ko sakanya ang sincerity ko at tsaka ako nagsabi ng “I’m sorry” with a teary eyes.

Narealize ko na mali pala talaga ginawa ko kanina. Kaya pala hindi nila ako pinapansin.

They’re all watching us as if they are waiting my tears to fall from my eyes.

Asa naman kung mapapaiyak nila ako diba? Drama lang to. Wag kayo magpadala sa pag-arte ko.

Nagsmile sya, pero weak smile tapos inalis nya yung pagkakahawak ko sa muka nya pero hindi pa rin nya

binitawan yung kamay ko.

Nagsalita ulit sya. “Yung kanina, yung gusto kong sabihin.”

Lintek. Ayan nanaman yang gusto nyang sabihin.

“I want you to be with me on weekends.”

“Weekends?” painosente kong tanung.

“Hindi kaba pwede?”

“Ahm.. Titignan ko.” yun nalang sinabi ko

Mukang nalungkot sya sa sinabi ko pero pinilit pa rin nyang ngumiti.

Tumayo ulit sya at lumabas ng nakayuko. Teka, magcucut nanaman ba sya? Tssss. Ganun ba kasakit yung

sinabi ko sa kanya?

*****

Uwian na pero di pa rin sya nagpapakita sakin.

Mukang nagtampo nga sya. Akala ko ba di nya kakayanin pag nagtampo ako? Eh bakit sya tong

nagtatampo sakin? Ang labo nya! Hmmp..

Nakauwi na ko ng bahay pero todo isip naman ako sakanya.

Masyado ko ata syang nasaktan ngayong araw.

Di ako makatulog kakaisip sakanya.

Sana bukas okay na kami. T_T

Chapter 7: Thank God it’s Friday

Late akong papasok ngayon.

Dapat talaga di ako papasok kaso sabi ni Ann may quiz daw kami mamaya.

Di pa ko nagrereview.

Haisssst. Kung alam ko lang nagreview na sana ako kagabi dahil hindi ako makatulog kakaisip kay Elmer.

Badtrip! Hindi talaga magandang impluwensya ang lalaki sa pag-aaral.

Nagbabasa ako habang naglalakad papuntang school. Sa pagbabasa ko di ko na halos tinitignan yung

daanan ko.

Napatigil ako nung nabunggo ako sa may poste.

Ang bobo ko kasi eh, bat di ako tumitingin sa daan?

Pero di pa rin ako tumingin sa dinadaanan ko. Umiwas nalang ako dun sa may poste.

“Di kaba magsosorry?”

“Ay!!” napasigaw ako. Nagulat kasi ako.

Nung lumingon ako, may lalaking nakaharap sa opposite side ko.

Sya siguro yung nabangga ko hindi poste.

Bobo much Anjell? Tao pinagkamalang poste?

Kelan pa nagkaposte sa gitna ng daan? Bakit nga ba naisip kong poste yun? -__-

“I’m so sorry. Akala ko kasi poste yung nabangga ko kaya binaliwala ko nalang.” mahinahon naman ang

pagkakasabi ko.

Wala pa rin ako sa mood. Si Elmer pa rin nasa isip ko. Parang wala akong energy.

“You must be thanking me pero apology accepted na rin. Next time kasi tumingin ka sa dinadaanan mo.”

mahinahon namang sagot nung lalaki.

Di pa rin sya humaharap sakin kaya iniwan ko na sya at pumunta na sa school.

Saktong lunch time na.

Pag dating ko sa room tumingin kaagad ako sa may pwesto kung san nakaupo si Elmer.

Wala sya dun. Hindi ba sya papasok? Haiisssstt.

Pumunta na ko sa upuan ko. Di ko pinahalatang nalulungkot ako dahil wala sya.

Nagrereview lang ako. Yung papel naman na nirereview ko halos nakatakip na sa muka ko.

Nakaramdam ako ng gutom. Bababa nga muna ako para kumain. Nakakagutom pala mag-aral. Ngayon

ko lang nafeel to ah.

Pagbaba ko dun sa binabasa ko nagulat ako.

Muka kasi ni Elmer ang agad na bumungad sakin. Parang 12 inches lang yung lapit ng muka nya sa muka

ko.

“Alam ko nagugutom kana. Eto oh, binilhan kita ng pagkain mo.” nakangiti nyang sabi, “Subuan nalang

kita para tuloy-tuloy ka pa rin makareview. Ikaw kasi eh. Di ka nag-aral kagabi. Tulog ka siguro nung

innanounce na may quiz ngayon.” parang naglalambing yung tono nya nung kinakausap ako.

Tumango na lang ako tapos ganun nga, sinusubuan nya ko habang nagrereview ako.

Nakakailang. >.< Para akong baldado na sinusubuan. T___T

Nung natapos na ko kumain, tahimik pa rin ako. Di ko pa rin sya iniimik.

“Beef steak, nagtatampo ka pa rin ba? Sorry na please?”

Hala. Di ba sya tong nagtatampo? Sya ata tong nasaktan ko kahapon eh.

“Nope. I guess ikaw yun. Nahihiya nga ako kausapin ka kasi feeling ko may nagawa ako sayong hindi

maganda.” sagot ko sakanya na parang may lungkot.

Totoo naman eh, nalulungkot ako kasi feeling ko nasaktan ko sya.

Umiling sya tapos hinawakan nanaman yung kamay ko. Hala anong meron? Kami na ba? Bakit parang

kung umasta kami ay parang mag BF-GF kami.

“Mag-aral ka na lang. Basta okay na tayo ha?”

Tumango na lang ako. Tapos kinuha nya yung neririview ko.

“Rereviewhin nalang kita. Tatanungin na lang kita.”

Tapos ayun nga nagtatanungan kami about dun sa mga pwedeng itanong ni ma’am.

Syempre ako kelangan ko magpasikat sakanya noh. Puro tama naman yung mga sinasagot ko sakanya.

Ganun din sya.

Dumating na si ma’am at nagsimula na yung quiz namin.

1 upto 20 lang daw yung quiz namin then after nun pwede na kaming umuwi.

After itanong ni ma’am yung question no. 19 napatingin ako kay Elmer.

Ang gwapo nya talaga.

Yung buhok nya yung pang Korean hair style pero walang kulay yung buhok nya.

Tapos yung ilong nya ang tangos, yung mata nya medyo singkit, yung lips nya parang malambot tapos

red pa.

Yung kulay ng skin nya ang puti pero hindi mukang maputla.

Yung cheeks nya naman, parang nagblublush.

Napaka simple ng muka nya at napaka amo.

Napatingin sya sakin, nagulat naman ako kasi nakita nyang nakatitig ako sakanya.

Tumingin sya sa papel ko tapos ako rin napatingin sa papel ko.

“Okay pass your paper.” utos ni ma’am.

Hala tapos na ba nyang sabihin yung question no. 20?

Pero wala pa kong sagot. Di ko pala mapeperfect tong quiz namin. Sayang naman! >.< Akala ko

makakapagpasikat ako kay Elmer! T___T

.

Napatingin ako sakanya kasi kinalabit nya ko.

“Part of the human body that needs 25% of oxygen.” sabi nya.

“Huh?” Parang naguluhan ako dun sa sinabi nya.

“Yun yung tanong. Sagutin mo na.”

“Ano daw? 25%? Oxygen?” Napaisip ako.

Isusulat ko na yung sagot ko.

‘H’ yung unang letter na nilagay ko.

Bigla nya kong binatukan. Ano? Binabatukan na nya ko? AKO BINATUKAN? BINATUKAN AKO?

Paulit-ulit? Unli?

“Ano yang isasagot mo?! Heart?!!!” tanong nya

Hala pano nya nalaman yung isasagot ko?

“Isipin mo nga yang sagot mo! Mali yung heart!” utos nya

Nagulat ako sa sinabi nya. Naalala ko na yung sagot. Brain pala. Oo nga pala. Brain yun.

Pagkasagot ko pinasa ko kaagad yung papel ko. Muntik ng di umabot eh. Buti nalang medyo swerte

parin ako.

“Salamat.” nakasmile pa ko sakanya habang nagtha-thank you.

Yung smile ko yung parang smile na nakaka-inlove

Mukang naapektuhan sya sa smile ko kasi namula sya. Ibig sabihin kinilig sya. Ibig sabihin effective ang

smile ko. Haha!

“I got you.” bulong ko sakanya.

Mas lalo pa syang namula.

Nag-eenjoy naman ako sa ginagawa ko.

Hinawakan ko yung muka nya at hinarap sa muka ko. Ginawa ko sakanya yung ginawa nya sakin nung

tuesday.

This is my revenge. Bleeeeh :P

Hala parang bata lang Anjell?

“Ang pula mo. Ganyan ka ba kainlove sakin? Namumula masyado?" tanong ko sabay tawa.

Natahimik sya tapos bigla syang tumayo. Nagulat naman ako, napahiya ba sya sa sinabi ko? May

masama ba dun?

Tumingin sya sakin. Nakasmile tapos hinawakan din yung muka ko. Hala ano ba to?

“Oo.” Sabi nya.

Ano daw? Oo?

“Huh??” Nagtataka kong sagot sa kanya.

“Oo. Ganun kita kamahal. Ganun ako kainlove sayo. At inlove na inlove ako sayo.”

Sa sinabi nyang yun feeling ko ang init init ng muka ko. Namumula ata ako. Hala ka..

Di pa rin nya inaalis yung kamay nya sa muka ko. Tapos ngumiti sya. Yung pilyang ngiti.

“Namumula ka po. Inlove ka din sakin noh?”

Nagulat ako sa sinabi nya. Inlove ba talaga ako? Eto ba yung sinsabi nilang love? Ang weird ha.

Mas lalo pa nyang nilapit yung muka nya. Bumibilis yung tibok ng puso ko.

Ano bang pinaplano nya. Palapit pa ng palapit yung muka nya.

Is he going to kiss me??

Halos 2 inches nalang yung layo ng muka naming dalawa.

Tapos nilapit pa nya lalo yung muka nya.

Bumilis lalo yung tibok ng puso ko. Napapikit ako.

Tapos naramdaman kong he kissed me………..

He kissed me on my forehead.. Bakit hindi sa lips..>.<

Pagmulat ko ng mata ko hindi pa rin nya inaalis ang pagkakahawak nya sa muka ko tapos bumulong sya

sakin.

“I got you too.”

Chapter 8: Saturday: The date

Beeep! Beeep! Beeep!

Pagtingin ko sa orasan, saktong 4 na ng hapon. On time ang date ko ah.

Maya maya kumatok na yung katulong ko sa kwarto ko.

“Ma’am dumating na po yung date nyo.”

Pag karinig ko nun tumingin muna ako sa salamin bago bumaba. Sabi nya magcasual lang ako kasi bukas

pa ko dapat mag semi-formal.

Naka black shirt lang ako na medyo fit tapos naka mini skirt. I didn’t even wear a make-up. Sobrang

simple lang talaga ng aura ko ngayon. Pero kahit ang simple ko lang, I see myself very beautiful.

Pagbaba ko nakita ko kaagad si Elmer. Ang gwapo nya grabe. Naka jeans sya and black t-shirt. Hindi

naman namin pinag-usapang magblack noh? Hahahha

“Ang ganda mo ngayon ah.”

“Tss. Ikaw din ang gwapo mo ngayon ah.”

Highest level ata ang bolahan namin ngayon ah.

“Shall we go now?”

“Of course.” sagot ko sabay ngiti.

Hinawakan nya yung kamay ko at holding hands kaming lumabas ng bahay.

Pinagbuksan nya ko ng pinto ng kotse nya. Napaka gentleman naman ng Elmer ko. Oo inaangkin ko sya.

PAPALAG? PAPALAG??

Pag dating namin sa mall pinagtitinginan kami ng mga tao. Pati dito ba naman?

Una naming ginawa ay nanuod ng movie. Di ako kinilig. Mas kinikilig pa ko ngayon sa pagkakahawak ni

Elmer sa kamay ko.

Ang landi ko na talaga. -__-

Tapos nun, namili kami ng mga damit. Sinamahan nya kong bumili ng isusuot ko para bukas.

Sabi nya kasi semi-formal. Ano kayang meron bukas?

“Napagod ba kita?” tanong ko sakanya.

Nandito kami ngayon sa food court. Nagutom na kasi ako eh. As usuall ang takaw ko nanaman daw.

Titig na titig sya sakin habang kumakain. Talo ko pa daw yung mga lalaki sa lakas kong kumain.

Umiling sya dun sa tinanong ko tapos ngumiti. “Nag-enjoy nga ako eh. Sobra.”

“Talaga?”

“Opo. Nag-enjoy ako kasi ikaw ang kasama ko ngayon.”

Kinikilig nanaman ako. Anube! -___-

“Hey, look they’re so cute together”

“Ang cute naman nilang couple.”

“Bagay na bagay sila noh?”

“Para silang artista.”

Kami nanaman ang pinag-uusapan. Ano ba naman yan.. Hanggang dito ba naman? Kelan ba kami

magsasama ng walang nakabantay na mata?

“Pupunta lang ako sa comfort room.” paalam sakin ni Elmer.

“Yeah sure.”

Wala pang 1 minute nakakaalis si Elmer may lumapit saking girl.

*Pak!*

Napahawak ako sa pisngi ko. Nagulat ako. Tinignan ko kung sino yun.

True ba to? May sumampal sakin?

Yung girl ang sama ng tingin sakin.

She looks familiar but I think don’t know her.

Tumayo ako. Pangalawang beses na tong may sumampal sakin.

Hinding hindi ako papayag na umabot pa sa 3 ang makakasampal sakin.

“Hey! You slut b*tch! Leave my boyfriend alone!!” sabi nung girl.

Mas lalo akong nagulat sa sinabi nya. Ano bang pinagsasabi nya. Naiinis ako. Ayokong mag-eskandalo

dito lalo na kasama ko si Elmer. Baka mapahiya sya dahil sakin. Sira na nga image ko sakanya mas lalo

pang masisira. At ayoko ding makita nya kung pano ako makipag–away. Baka matakot sya sakin. T____T

Teka, sinabi ba nyang ‘leave her boyfriend alone’?

Boyfriend nya ba si Elmer???

WEH?

Sya na ba ang fiancee KUNO?!

Tinignan ko sya. MAPUTI. MAPUTI. MAPUTI. Walang maganda sa kanya.

Parang uusok yung ilong ko sa galit pero di ko sya pinapansin.

Bat ba ang tagal ni Elmer? Gusto ko malaman yung totoo at gusto ko ng umalis dito. Hindi ko gusto tong

nangyayare.

Nakatingin lang ako sa girl halatang galit na galit.

“Malandi ka! You’re a whore! As*hole! Bitc--"

Di na nya natuloy yung sasabihin nya. Binuhusan ko sya ng malamig na tubig. As in malamig! Supeeeer!

Ayan, gininaw sya.. Pansin ko nga nanginginig sya eh.

Buti yan lang inabot mo sakin. Di kita papatulan ngayon, tandaan mo pag tapos ng araw nato hahanapin

kita at sisiguraduhin kong pagsisisihan mong nakilala mo ko. -___- Ang bitch ko shet.

“Maligo ka muna baka sakaling magising ka’t mahimasmasan. “ pang-iinsulto ko dun sa babae

pagkatapos ko syang buhusan ng cold water.

Sasampalin nya ata ulit ako.

Hinanda na nya yung kamay nya pero pinagdadasal ko na wag nya kong sampalin dahil baka di ko na

mapigilan pa yung sarili ko.

Sasampalin na sana nya ko pero biglang may humawak sa kamay nya at sinampal sya.

Napa “WHHHOOOAAA!” kami..

Oo kami, scandal eh.. Dami nanunuod. Para kaming artista.. Ang ganda din kasi netong girl kaso BITCH.

Teka sinabi ko bang maganda? MAPUTI. MAPUTI sya. Pssssh

Wow si kuya savior??!!

Tinignan ko kung sino yun. Nagbabakasakaling si Elmer ang savior ko.

Pagtingin ko dun sa pumigil dun sa girl sa pagsampal sakin, nakatalikod sya at mukang familiar yung likod

nya. Nadissapoint ako. Akala ko si Elmer yung savior ko hindi pala.

Gano ba katagal umihi ang lalaki at ang tagal nya?! -___-

Anyway, kung sya yung boyfriend nung girl ibigsabihin hindi si Elmer yung tinutukoy nung girl.

Makakahinga na ko ng maluwag. Pinakaba nila ako eh.

Dalawang beses na kong nasasampal dahil sa lintek na mga lalaking yan. Ang sakit kaya!

Ano bang kasalanan ko? Kasalanan ko ba kung maganda’t gwapo mga magulang ko?! Asar!

“How could you?! Bitawan mo nga ako!” sigaw nung girl sabay sampal dun kay Mr. Savior.

Ah. So sila nga, Ang adik kasi netong lalaking to. Kasama na nga nya yung girlfriend nya titingin pa sa iba.

Pinagselosan tuloy ako.

Sumingit na ko sakanila para malinawan na yung girl. Pagbibigyan ko sya ngayon,

I mean, di ko sya papatulan.

Kinausap ko yung boyfriend nya kahit nakatalikod sakin.

“Tell your girlfriend that I never took you away from her so how could I leave you alone eh ni hindi nga

kita kilala.” after kong sabihin yun, tumingin ako dun sa girl then rolled my eyes.

Aalis na sana ako para puntahan si Elmer sa may cr para dun nalang sya hintayin sa may pinto kaso

biglang hinila nung girl yung buhok ko.

Balak ata makipagsabunutan sakin dito sa mall.

AMMMPP naman! Ayoko ng away.. Diba nga sabi ko papaka-good girl na ko?!

NAKAKAGIGIL.

Eto gusto mo? O etong sayo.

*BOOGS*

Tatanong nyo anong ginawa ko? Sinapak ko sya.

As a result? Magtataka pa kayo.. Ayun! Bumagsak sya sa sahig na hawak yung ilong na nagdudugo.

Tapos nung nakita nyang may dugo nahimatay sya.

Tumingin ako dun sa Mr. Savior ko daw, Ssino ba kayo? Wag na kayong magpapakita sakin. Baka

ikamatay ko pa.”

Hindi ko na sya hinintay na humarap sakin. Siguro pangit to kaya nakatalikod. Bwiset! Panira ng date!

Pumunta na ko sa may cr. Nakasalubong ko na si Elmer at niyaya syang umuwi na at nag dahilang

napagod.

Sa totoo lang nabigla ako sa mga nangyari. Naguluhan talaga ako at parang gusto ko syang tanungin

pero wala akong lakas ng loob dahil wala naman akong karapatan na magtanong tungkol sa personal

nyang buhay.

Tahimik kami ni Elmer pauwi. Di ko sya kayang kausapin dahil naguguluhan talaga ako. Naalala ko yung

sinabi ni Mr. savior kanina,

**flashback**

“Hindi nya ko boyfriend. At kung boyfriend man nya ko sigurado akong di ka nya aawayin dahil hinding-

hindi kita titignan.”

Weh talaga? Try mo kayang humarap sakin ng mabighani ka din sa ganda ko. Nakakaoffend sya ha.

Inismall nya yung ganda ko. Kaasar!

“I know Elmer, and he knows this woman too. And you do too. Sigurado ka bang hindi mo sya kilala?”

Naguluhan ako dun sa sinabi nya. Wala na kong ibang masabi kaya ang nasabi ko nalang ay..

“Sino ba kayo? Wag na kayong magpapakita sakin. Baka ikamatay ko pa.”

Mukang nagulat sya sa sinabi ko. Kahit nakatalikod sya parang nakita ko na rin yung reaksyon nya na

parang nagulat. Totoo naman, ikamamatay ko pag nalaman ko na yung tinutukoy nung girl na boyfriend

nya ay si Elmer.

Tinalikuran ko na sila at di na hinintay pa yung sasabihin nya. Baka di ko makayanan yung karugtong ng

pinag-uusapan namin eh.

**End of Flashback**

Nagulat ako nung biglang hininto ni Elmer yung sasakyan. Napatingin ako sa kanya at halatang badtrip

sya.

Ako naman mukang nabigla sa ginawa nya. Ang layo ata talaga ng nilipad nang isip ko dahil di ko

namalayan na iba na pala yung dinaanan namin.

“Ano bang problema? Kanina mo pa ko hindi kinakausap. May nangyare ba nung umalis ako ha? Hindi ko

kaya to eh. Hindi ako sanay ng di mo ako kinakausap.”

Wow boyfriend lang makaasta?

“Wala ano ka ba. Napagod lang talaga ako. Pasensya kana.” pagsisinungaling ko.

“Okay, ihahatid na kita. Bukas ha. 7PM susunduin kita sainyo.”

Tumango na lang ako then I fake a smile.

Pag dating namin sa bahay, hindi pa rin kami nag-uusap. Papasok na sana ako ng bahay pero..

“Beef steak!” zumigaw sya.

Sinisigawan na nya pala ako, ganun?

Napatingin ako sa kanya then I fake a smile again.

Huminga muna sya ng malalim.

“Hindi na ulit kita papagurin sa pamamasyal. Promise. Ayoko ng ganito, hindi ka pala pwedeng mapagod.

Nakakapanibago ka kasi eh. Bigla ka nalang nanahimik tapos di ako kakausapin”

Natuwa ako sa sinabi nya. Parang may kumiliti dito sa puso ko. I love this feeling.

Tumalikod na sya para sumakay ng kotse nya. Nakatingin lang ako sa kanya. Then nung tumingin ulit sya

nagwave ako sa kanya. Then he gave me a lovely smile.

“I like you. And I think I’m falling.” bulong ko sa hangin nang makaalis na sya.

Chapter 9: Sunday: Don’t play with me

Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Di ko makalimutan yung nangyare. Ang daming nangyare

kahapon.

Nasampal pa ko. Hello? Ang sakit kaya. Tapos kilala daw namin yung girl. Ano ba talaga?! Naguguluhan

ako. Damn!

Beep! Beep! Beep!

Oo alam ko, si Elmer na yon. Tinatamad akong bumaba eh. Jeeezzz. Hindi pa ko handang harapin sya.

Parang hindi tamang makipagkita pa ko sakanya kasi what if boyfriend nga sya nung girl? Edi ang sakit

nun sa side nung girl. Nakakaawa naman sya.

Kumakatok na yung maid ko. “Ma’am nandito na po yung date nyo.”

Anong gagawin ko? Ayokong umalis. Pano pagtotoo nga yung sinabi nung girl? Hindi ko ata kakayanin.

Pero nagpromise na ko kay Elmer. Di bale, malay mo hindi totoo diba? Oh..

Anjell kaya mo yan. Wala ka namang alam eh. Malinis ang konsensya mo.

Bumaba na ko ng kwarto. Nakita ko si Elmer, napatayo. Nagandahan ata sya sakin.

“Hi. You’re so beautiful.” bati nya nang makababa ako ng hagdan.

“Ahm.. Thanks.” matipid kong sagot.

Anong gagawin ko, naiilang ako. >.<

Pagkababa ko, hinawakan nya agad yung kamay ko then holding hands nanaman kaming lumabas ng

bahay.

Wow ha.. Makaasta lang kami diba? Bf-gf ang arte?

Papunta na kami kung saan man kami pupunta.

Tahimik pa rin ako at hindi umiimik.

“Mukang pagod ka pa rin.” bigla syang nagsalita

“Huh?! Ahm hindi naman. Pasensya na. San ba tayo pupunta?” pag-iiba ko ng topic.

“Sa bahay ko.” mabilis na sagot nya

“Huh?! Bakit?! Anong meron?!” nagpanic ako

Pupunta kami sa bahay nya? :O

Waaaaaahh!! Baka kung ano gawin nya sakin!!

OA mo teh! Kung makareact naman to..

Nagsigh muna sya bago sumagot… Grabe ang tagal nyang sumagot ha..

“It’s my birthday.”

Napanganga ako.

BIRTH..DAY?! :O

Nagulat ako sa sinabi nya. Bigla tuloy akong naguilty kasi sobrang ang layo-layo ng loob ko sa kanya.

Ano ba ngayon?

Feb. 4! Buti di sya kulang-kulang? JOKE!!! I mean, moody.. Kasi pag feb daw ipinanganak moody daw eh..

“Hindi ko alam. I’m sorry. Dapat sinabi mo sakin para naman nakapagprepare ako ng gift sayo diba?

Ano.. Happy birthday.” hiyang hiya ako.

“Thanks!” sagot nya then smiled but too weak.

Hindi naman ako manhid para di yun maramdaman.

Mukang malungkot sya ngayong birthday nya.

Ako ba may sala?

Pag dating namin sa bahay nila di ako makapaniwala. Ang yaman pala nila.

Guess what, hindi bahay ang tawag dito. Mansyon. Alam mo yung Mansyon? Ito yun!

Pagbaba namin ng sasakyan halos lahat nakatingin samin. Pero puro nakasimangot.

“Don’t mind them.” bulong nya sakin.

Halos ka-age lang namin yung mga taong nandito.

Papasok kami sa bahay nila at lahat talaga ang sama ng tingin sakin.

Bigla nyang hinawakan yung kamay ko. God kanina ko pa hinihintay yan. Feeling ko kasi wala akong

kakampi dito.

Nung makapasok na kami sa loob mas lalong hinigpitan ni Elmer yung pagkakahawak sa kamay ko. Bakit

kaya?

Pag dating namin sa living room pinaupo muna nya ko dun.

“Do you need anything?” tanong nya na mukang worried sakin.

“Ahmm. Can I have some water?”

Ngumiti sya sakin. “Yun lang pala. Kanina ka pa ba nauuhaw? Pinakaba mo ko. Kala ko may problema

ka.”

“Wala noh! Strong kaya ako.. Ako ang pinoproblema hindi ako yung namromroblema.” pagmamayabang

ko pa maitago lang ang kaba ko.

Tumawa sya.

Namiss ko yung tawa nya -___- Nahihilo ako sa ngipin nya ang puti puti @.@

“Pwedeng, payakap?” tanong sakin nya na napakaseryoso ng muka.

“Sure! Birthday mo eh. Pagbigyan!! Pero ngayon lang yan.” sabay ngiti ko ng napaka lapad.

Ngumiti din sya ng napakalapad.

I spread my arms like I’m offering him to come closer for a very tight hug.

Lumapit naman sya at agad ko syang niyakap.

“Birthday gift ko na to ha. Andaya mo eh. Di mo sinabing birthday mo ngayon.”

Ang tagal nya bago sumagot..

“Ayoko.”

Nagulat naman ako sa sinagot nya.

“Bakit naman? Hindi mo ba gusto tong hug ko para sayo?”

Umalis sya sa pagkakayakap sakin tapos hinawakan niya yung kamay ko ng napakahigpit at tumingin

sakin ng napakaseryoso.

“Ayoko ng hug. O kahit ano pa mang gift.”

Nagulat nanaman ako sa sinagot nya.

“Choosy?? Yummy kaba?"

Nagbiro nalang ako kasi masyadong seryoso yung muka nya.

Pero hindi nagbago yung expression ng muka nya. Bakit kaya?

“Ikaw.”

“Huh? Ako?”

“Oo. Ikaw. Ikaw yung gift na gusto ko. Gift na gusto kong mapasakin pang habambuhay.”

Nagulat ako sa sinagot nya. Bakit?

Bakit nung sinabi nya yun parang nakaramdam ako ng kirot sa puso ko. Parang nung sinabi nya yun, may

mabigat syang dinaramdam.

Bakit?

Bakit?

Bakit?

Bakit ko nararamdaman to. Bakit parang may mali. Parang may mali samin.

Ayoko ng mag-isip pa. Ayoko ng magduda pa sakanya, mukang totoo na tong nararamdaman ko

sakanya.

Mukang handa ko ng ipadama at ipakita sakanya na mahal ko na sya. Mahal? O.o

Wala akong ibang gustong gawin kundi pasayahin sya ngayon. Halata kasing malungkot sya.

Niyakap ko nalang sya ng mahigit, naramdaman ko namang yumakap din sya sakin.

“I can be with you forever.” bulong ko sakanya.

Naalala ko yung nangyari kahapon kaya dinugtungan ko ang sinabi ko sakanya pra makasiguro.

“I can be with you forever as you wished for, but.. Don’t play with me."

Chapter10: Monday – the unexpected truth.

Late na ko nagising.

1 AM na kasi ako nakauwi kagabi. Inaliw ko muna si Elmer bago umuwi. I want to make sure kasi na hindi

sya malungkot kagabi.

Habang naliligo, inalala ko yung mga pinaggagawa namin kagabi.

**Flashback**

“I can be with you forever as you wished for, but.. Don’t play with me.”

Nung sinabi ko yun, di sya umimik. Nanatili lang sya sa pagkakayakap sakin.

Ano ba yan, hindi mo ba sasabihin sakin na hindi mo ko paglalaruan dahil gusto mo kong makasama

habambuhay?

Umalis sya sa pagkakayakap sakin, nasaktan naman ako sa ginawa nya dahil gusto kong marinig na

sabihin nya yung nasa isip ko.

Ang taas kasi ng expectation mo eh, yan tuloy. Ang hirap talaga maging assuming -__-

“Beef steak, kukuha na kita ng tubig ha. Wait me here okay? Don’t go anywhere.” paalam sakin ni Elmer

with his super nakakainlove na smile.

“Yeap.” yun lang ang isinagot ko

Hello? Di nya kaya sinagot yung sinabi ko. Sabagay, tanong ba yun? Pero sana nagresponse naman sya

diba? Feeling ko tuloy it was just a joke.

Pagbalik ni Elmer, namumula yung mata nya. Umiyak ba sya? Lintek, sino kayang nagpaiyak sakanya sa

may kusina. Yari sakin yun.

“Bat ganyan muka mo?” tanong ko sakanya nung papalapit na sya.

“Ha? Bakit may mali ba sa muka ko?” tanong nya na parang natataranta na may itinatago.

“Sus! Deny kapa. Birthday na birthday mo pero ang lungkot mo,”

“Sorry.” sagot nya at saka yumuko sya.

“Ano ba yan!!!” sigaw ko sakanya ng napakalakas.

Nagulat sya at nakakatawa yung reaction nya.

“Uy wag ka maingay! Baka kung ano isipin nilang ginawa ko sayo.”

Inagaw ko na yung tubig na kinuha nya sa kusina then ininom. Natetense ako. >__>

“Whatever!” sagot ko

Yumuko ulit sya.

Seryoso, anong problema nya?

Hinawakan ko yung wrist nya at hinila palabas ng mansion nila.

Sa labas habang hila-hila si Elmer, lahat nakatingin samin at nagbubulungan pa.

May napansin akong girl na ang sama-sama ng tingin sakin. Familiar yung muka nya. Naman naman

naman! Bat ba ang bilis ko makalimot ng muka? Dinedma ko nalang sila.

Pag dating namin sa may kotse, si Elmer yung pinagdrive ko. Malamang, di pa ko marunong magdrive

eh.

Nung pareho na kaming nasa sasakyan, tumingin sakin si Elmer. Yung muka nya parang nagtataka.

“Magdrive kana. Baka gusto mo pang ako ang magdrive dyan at ibangga yan sa kung saan saan?”

Ang taray ko grabe. Muka nga syang natakot sakin eh.

Di pa rin sya umiimik. Mukang natakot nga pero nakasmile sya. Ang gulo talaga ng taong to.

Ako yung nagtuturo sakanya kung saan yung way nung pupuntahan namin. Dadalhin ko muna sya sa

may ice cream house at kakain ng ice cream para mahyper sya tapos diretso na kami sa may gustong-

gusto kong puntahan.

“Baba. Dito muna tayo.” utos ko sakanya ng may halong pagtataray para sumunod sya.

“Pero di ako kumakain ng ice cream.” palusot nya.

“Pwes ngayon kakain ka dahil gusto ko. Okay?”

Nagnod na lang sya. Ang cute nya talaga. Pero bago kami pumasok I gave him muna ng very sweet HUG!

“Thanks!” pagkasabi ko nun umalis na ko sa pagkakayakap sakanya.

Pagpasok namin sa loob, pumili kaagad ako ng ice cream.

Inorder ko yung chocolate flavor para mahyper talaga sya. Una ayaw pa nya kainin yun pero naubos

naman nya kaagad. Adik talaga.

Pagkatapos namin kumain, dumeretso na kami sa STAR CITY. ^^

Mukang tuwang-tuwa sya dahil dinala ko sya dun. First time daw nyang pumunta dun.

Lahat ng rides sinakyan namin. Hilong-hilo na nga ako eh. But I have to endure it because I see Elmer is

really having fun. And ako naman ang may gustong dalhin sya dito eh.

Huli naming sinakyan yung wild river. Oh my! Basang-basa kami. Adik kasi neto, binasa ba naman ako eh

ang dumi ng tubig kaya binasa ko rin siya. Ayun, para kaming basang sisiw.

Pero sobrang nag-enjoy kami.

Tumingin ako sa wrist watch ko.

2 more minutes bago matapos yung birthday ni Elmer.

Mukang alam nya yun dahil tumingin din sya sa relo nya.

On the way na kami nun sa kotse nya. Malapit na kami sa kotse nya pero bigla syang huminto. Hinila nya

ko at….At…

at..

O_O

At niyakap nya ko.

Kung kanina ginaw na ginaw ako, ngayon ramdam na ramdam ko yung init ng pagkakayakap nya sakin.

Ang higpit ng yakap nya. Sobra! I can’t breathe. Aalis na sana ako sa pagkakayakap nya kaso bigla syang

nagsalita.

“2 minutes nalang matatapos na yung birthday ko. Buti nalang pala nandito ka. Dinala mo ko sa lugar na

alam mong sasaya ako. Thanks for making me happy. At dahil sa ginawa mong to mas lalo ka pang

napapamahal sakin. Araw-araw lalo kitang minamahal. I might sound selfish pero, ayoko ng matapos

tong buong linggong to.”

“Pero may--“

“Shhh.. Please wag ka muna magsalita. Ako muna.. kanina, sabi mo I shouldn’t play with you.. Yun ba

talaga ang gusto mo?”

Nakakainsulto yung tanung nya ha.. May tao bang gusto mapaglaruan ha?

“Malamang! Adik ka ring mag tanong eh noh? Bakit pinaglalaruan mo ba ko?”

Di sya umimik nung sinabi ko yun. Umalis na sya sa pagkakayakap sakin. Naguluhan naman ako sakanya.

Bat ba sya nagkakaganyan? Ang weird ng feeling.

“Tara na, ihahatid na kita.” muka namang masaya yung pagkakasabi nya kaya tumango nalang ako at

pumunta na dun sa may sasakyan nya.

Pag dating namin sa tapat ng bahay, hinatid nya pa ko sa loob.

“Sige na, umuwi kana. Happy birthday ulit.”

Ngumiti sya.

“Mamimiss kita.” pagkasabi nya nun tumalikod na sya at sumakay sa kotse nya.

Naguluhan ako sa sinabi nya, bat naman ganun yung pagkakasabi nya. Feeling ko naman pupunta sya sa

malayo

**Back to Reality**

Nandito na ko sa school. Ang dami nanamang nakatingin sakin. Bakit nanaman kaya? Kailangan ba araw-

araw ganito?

Malapit nako sa room. Excited na ko pumasok, actually kay Elmer ako excited. Excited makita ulit sya.

Malandi ka Chao. >.>

*Blaaaaggg*

0___0!!!

Nyeee.. Ano yun?! May multo ata talaga dito sa fourth floor.. SCARY!

“Do you like Anjell ha?! Or either, do you love her?!”

Napatingin ako dun sa vacant room kung san galing yung narinig ko.

Teka, ako ba pinag-uusapan nila?

Nacurious ako kaya lumapit ako at sumilip dun sa room.

“Answer me?! Do you like her?! That nursing student?!”

Tapos umiyak yung girl.

Ako nga pinag-uusapan nila. Ako lang naman Anjell sa nursing department eh.

Di ko makita kung sino yung nag-uusap.

Sino kaya sila bat nila ako pinag-uusapan?

Ang ganda ng eksena, nakakaloka! Para akong nanunuod ng pelikula. Promise! ^^

“Take this as an answer.” sabi nung guy dun sa girl tapos lumapit sya tapos kiniss si girl.

Lips to lips yun ha.

Ang sweet lang potakte. -___-

After they let go each one’s lips, the guy is now attempting to leave. Oooppss.

Baka makita ako!!

Aalis na sana ako kaso the girl hugged the guy from behind so hindi natuloy sa pag-alis si guy.

Eventually, nakaharap na sila sakin at..

:O

Chapter 11: For real?

Nagulat ako sa nasaksihan ko sa loob.

Dapat di nalang ako sumilip eh! Edi sana di ko nalang nakita yun! Bobo ka talaga Chao. Bobo!!

-___-

Yan napapala ng chismosa!!

Nagtataka siguro kayo kung ano nakita ko at kung bat ganito reaction ko noh?

Eto, REPLAY!!

The girl hugged the guy from behind so the guy wasn’t able to walk away from her.

“What kind of answer was that?!” asked by the girl.

Then the guy, I mean Elmer, turned back and face the girl.

Yeap, it was Elmer.

And..

My heart is slowly breaking into pieces when I heard their conversation more.

“Isn’t clear yet? She’s nothing okay? I don’t like her or either love her. I’m just playing with her.”

P-Playing with me??

Pagkarinig ko nun, umalis kaagad ako dun sa pwesto ko.

Di ako makapaniwala sa narinig ko.

Gusto ko silang sugurin. Kaso wala naman akong karapatan right?

Obvious namang nasaktan ako diba? He played with me.

Nasaktan na nga yung PUSO ko, pati PRIDE ko nadamay.

Di ko na kaya pang marinig yung mga susunod pang sasabihin nya.

“I’m just playing with her.”

Sh*t!! That keeps on playing and playing inside my mind!!

The efff!! Can I stop thinking now? Nakakapagod eh! Parang sirang plaka?!

Bwiset ka Elmer, play with me?

Di naman ako nakikipaglaro ah?!

Sineryoso ko lahat ng mga pinaggagawa mo kasi akala ko totoo.

Eeeehh!! Stop it na nga Chao!!

Eto ba napapala ng broken?!!

BROKEN?! NO I’M NOT!! DI KO SYA MINAHAL!

HINDI

HINDI

HINDI!

HINDI KO TALAGA SYA MINAHAL DAHIL MAHAL KO SYA. :(

OO

AY HINDI PALA

HINDI!!!!

Stop it na nga.. The heck, I’m going to be crazy!

Pagpasok ko sa room, I forced myself to smile for my tropa, di nila pwedeng mapansin na malungkot

ako.

Nasaktan na nga yung puso ko, masasaktan pa pati pride ko? Edi parang nagsuicide na rin ako nun noh?!

Waaaaaaahhh!! Gusto kong sabunutan ang sarili ko.

Kunware wala kang nakita at narinig kanina…

PRETEND!! PRETEND!!! PRETEND!!!!

Ano to pagpapaka ‘martir’?!

TSSSSS..

SINO BA SYA?!

AM I A TOY?!!!

Malapit na ko sa upuan ko nung mapansin kong may naka-upo sa tabi ng upuan ko..

Bagong student??

Siguro nga.. Tumabi sa upuan ko eh, malamang bago lang yan, di takot sakin eh..

Ang gwapo nya, nakatingin sya sa may bintana at mukang malalim ang iniisip.

“Hello Chao!!” napatingin ako dun sa tumawag sakin, ayun.. Si super pren Ann lang pala.

Panira ka ng moment teh! Kita mong tinititigan ko tong bagong classmate eh..

Pagkatingin ko ulit dun kay Mr. Pogi, nakatingin sya sakin.

Ampogi.. Nakakakili-- T____T

Hindi pala!!

Nakakatakot!!!!!

NAKAKATAKOT po yung tingin nya! Hindi nakakakilig!!

Ang sama ng tingin nya sakin, sobra!!

Hala bakit ganyan sya makatingin? Wag po… Natatakot ako..

Kung kanina sinabi kong gwapo sya, binabawi ko na.. NAKAKATAKOT sya!!!

Umupo na ko sa upuan ko.

Dedma ka lang Chao. Dedma lang!!

RELAX!!!

Pinagpapawisan ako.

Tumingin ulit ako sakanya, ayun ang sama parin ng tingin.

Nginitian ko nalang baka sakaling tumalab yung charms ko sakanya.

Relax chao.. Di naman siguro sya pumapatay ng tao diba?

Kaso tingin pa lang nya pamatay na talaga eh..

“Hi!! Are you new here?” tanong ko atsaka ngumiti.

Inabot ko ang kamay ko para makipagshake hands…

“I’m Anjell.. And you?” tanong ko sakanya na nanginginig pa yung boses..

DAMN! Am I that nervous?!

Ngumiti sya..

POGI!!

*O*

Then biglang kumunot yung noo nya.

T____T

Ang bilis naman magbago ng mood neto! Idol ko na sya.

Tumingin sya sa kamay ko then tumingin ulit sakin.

“Nakakangalay kaya? Baka gusto mo ng sumagot, diba?”

“Sorry but.. Agh! Nevermind. Just think I’m not your seatmate. Okay?”

At..

AYUN. NGANGA :O

What did he just say?

Am I being rejected?

Ouch. -___-

I’m trying to be friendly na nga eh.

“Di wag! Sungit!”

“Is that what you call love at first sight? You've been inlove with me at first sight? Too bad.”

Nagulat ako sa sinabi nya.

“HINDI NOH! ASA KA NAMAN!!” sigaw ko

Sinigawan ko talaga sya.

Nakakainsulto na to ha.

Porke ba nakikipagfriends ako, means inlove agad ako sakanya?! AGAD AGAD? AGAD AGAD DRE?!

Oo na pogi nga sya, pero mas pogi naman si Elmer noh??

Teka, examine natin..

Matangos din ang ilong.

Singkit ng konti.

Red lips.

Korean hair style.

Duh! MAS POGI!

MAS POGI SYA.. T___T

WALANG BINATBAT SI ELMER.

HULOG BA TO NG LANGIT?!!

SWERTE KO NAMAN SA TABI KO PA SYA NAHULOG.

THANK YOU GOD.

READY TO MOVE ON NA KO..

PAGPANTASYAHAN BA CHAO?!!

“Why are you staring? Does it mean you’re being inlove with me at second sight?!”

T___T

Gusto ko syang batukan. Seriously?!

“Nanuod ka ng MY AMNESIA GIRL? Corny mo..” sarkastik na sagot ko

“Tch.”

Yun lang sagot nya?! Over.

Napaka walang kwentang conversation ito.

Dedmahin na nga lang to. Baka mahataw ko pa to ng upuan eh.

Brain… Isip mo ayusin! Baka makick-out ka na diba?

Pansin kong ayan nanaman yung pamatay nyang tingin.

Pero di na sya sakin nakatingin.

GOOD.

Afraid much Chao?

Sa totoo lang guys?

Oo.

So much! Kakatakot makatingin eh. Sayang gwapo pa naman.

For sure kawawa yung tinitignan nya ngayon.

Siguro nafefeel ng tinititigan nya ngayon yung nafeel ko kanina.

Pagtingin ko dun sa direksyon kung san sya nakatingin.

Nagflashback ulit sakin yung mga narinig at nakita ko kanina..

“Ouch.” bulong ko sa sarili ko.

Chapter 12

“Ouch” bulong ko sa sarili ko

Elmer is standing in front of me with “slap girl”.

The FCK.

What is she doing here?

Bakit kailangan magkasama pa sila?

Di pa ba sapat yung mga nakita at narinig ko?

Don’t tell me nagshift din sya ng nursing?

Dumadami na ata kami masyado ah.

Nakakairita naman tong babaeng to!

Kung makatingin naman sakin kala mo balak akong kainin eh.

Napatingin naman ako dito sa katabi ko…

Hala ka…

Ang sama ng tingin nya sa dalawa…

Kala mo papatay ng tao eh.

Tss..

Mas bitter pa ata sakin to eh.

Baka may past sila noh?

Naupo na si Elmer sa tabi ko..

Yung girl naman dun sa tabi ng bagong student.

Nagshift ata talaga to ah?!

Dumating na si ma’am.

“Okay I guess we have new students here. The two at the back. Well class they don’t need to introduce

their selves. Just be friendly with them. Okay?” Mrs. Castro

Bakit sya nagshift?!!

Sh*t!!!

Sarap pumatay!! WOOOOH! Hinga Chao! HINGA! HAAAA! Hmp baho.

“Yes ma’am.” sagot nila.

Yes ma’am pa!! Mga plastic!

Para makipagfriendly? TSSS.

Nagsimula nang magdiscuss.

Eto nanaman po si Antok.

Hikab….hikab…..hikab……

Nakaka-antok magturo si ma’am! Makatulog na nga lang..

Yumuko ako sa may desk….

Zzzzzzz….. Zzzzzzzzz… zzzzzzzzzz…

“Beef steak….” bulong ni Elmer

>:(

Feeling ko umuusok yung ilong ko.

“Beef steak your face!! Kapal mo.. Played with me? Sh*t ka.. Para san yung isang linggong yun ha? Yung

isang linggong kilig ha? For me to be broken?! Oh sya! Para sabihin ko sayo panalo kana dyan sa play na

sinasabi mo! Sana sinabi mo sakin so I could play nice manlang kaso hindi eh. Unfair!! Ikaw lang

nakakaalam na laro lang ang lahat!! F*ck Sh*t ka!!”

Nasa isip ko lang yan. Asa naman kung kaya kong sabihin yan diba? Wala akong lakas ng loob eh. T___T

“Shhhh. I’m sleeping..” sagot ko pero di ako tumingin sakanya.

Nanatili akong nakayuko sa desk ko. Ayoko syang makita.

PLAY BOY!!

“Kanina ka pa tahimik dyan.. Bat di mo ko kinakausap o kaya pinapansin. May nagawa ba ko?”

Oo meron! Sobrang laki! LIAR!

Kunware pa sya. Di ako bulag at lalong di ako bingi! Bwiset.

“Uy beef steak. Naman oh, please talk to me.. Uy…”

Nangungulit ang makulit! Di ba halatang I don’t wanna talk to him?!

“Beef steak…”

I’m so irritated.

He’s so irritating.

Kainis MUCH!!

How dare him!!!!

Itinungo ko ang ulo ko at hinarap sya.

“Stop calling me beefsteak! Call me Anjell.”

Muka naman syang nabigla sa sinabi ko.

“Huh? What are you talking about?” tanong nya

Alam ko na yung GAME mo and I’ll make sure na masisira ko yang GAME PLAN mo!

“You can call me Chao too if you want.”

“I don’t want..” mabilis na sagot nya

“Anjell or Chao nga kasi.. Makulit ka?”

“No. If tatawagin kitang Anjell or Chao, I’m no longer different from your friends.”

Ang kulit!!!

Napatingin ako dito sa dalawang katabi ko.

Si ‘slap girl’ nakataas yung kilay.

Si sungit naman nakayuko, natutulog.

Tumingin ulit ako kay Elmer.

“You’re just my friend right?! So why differ your self from them if you’re really belong?!” napasigaw ako

Hindi ko napigilan ang inis ko.

Napatingin sakin si ma’am at ang buong class.

OH NO!!

“Ms. Alcantara, are you having any problem back there?”

What I’m gonna do?!

“A-ano kasi ma'am.. Ahm. Yes ma’am! Arghh. Something keeps on bothering me. I can’t concentrate to

class.”

Nagulat lahat sa sinagot ko lalo na si Elmer except lang dito kay Mr. Sungit na natutulog.

“What is it Ms. Alcantara? What’s bothering you?”

Anong ‘what?’. Rather ‘who’.

Mukang kabado si Elmer.

Your face is so funny..

You're gonna meet ‘Anjell the bad girl’ soon.

Pero hindi muna ngayon..

“I feel uneasy ma’am. I’m really sorry but I can’t endure it any more. Can I go to clinic for a moment with

Ms. Guevarra?” nag-iinarte pa ko kay ma’am.

Sana tumalab.

Tumingin ako kay Ann atsaka kumindat.

“Yes sure.. Ms. Guevarra, can you accompany her to clinic?” utos naman ni ma’am..

Uto-uto.. >:D<

Tumayo kaagad si Ann, halatang tuwang tuwa.

Bored na bored na siguro to sa discussion ni ma’am.

“Sure ma’am no problem. Super friend ko yan eh.”

Gaga neto. Obvious na tuwang-tuwa. Baka di kami payagan neto ni ma’am. Kelangan kong umarte.

“Ouch. I think I’m gonna faint.” tapos umarte pa kong matutumba.

Pang best actress ang drama ko. >:D

“Yow, be careful!”

Ugh?!

Panira, di naman ako babagsak sayo eh! Di nalang naki-ride!

“You’re doing an over acting, mas obvious kayo ng so called SUPER FRIEND mo.” bulong nya sakin ng

napakasama ang tingin.

“Whatever .” sagot ko, "Hindi ka naman apektado epal ka." iritang-iritang bulong ko

Ngumiti sya.

At hindi ko gusto ang ngiti nya.

Nagulat ako ng bigla nya kong hinawakan sa may wrist

“Ma’am ako nalang po maghahatid sakanya sa clinic.”

:O

Nalaglag ang panga ko sa gulat

“Pe-pero.”

:O

Magsasalita pa sana ako kaso nakalabas na kami ng classroom tapos lahat ng classmate ko ay nag

“AYYIIIIEEEEHHH!!”

>///<

ISANG KAHIHIYAN!

“Hey! You can put me down now! Ikaw nga tong over acting eh!” sigaw ko sakanya.

Binuhat nya ko papalabas ng room.

Alam nyo yung sa bagong kasal? Ganun yung pagkakabuhat nya.

Kinilig naman ba ko??

Syempre…

Syempre HINDI!

Pano si Ann? May sasabihin pa ko sakanya eh! Badtrip naman! Panira ng plano tong Mr. sungit nato!

“Akala ko ba tulog ka kanina? Panira ka naman oh!” tapos nagpout ako.

“Eh nayayamot na ako sa loob. Ang boring.” sagot nya, muka syang bata.

“Bahala ka nga dyan! Panira ka! Nakakaasar talaga!”

“So what. I don’t care. Alam ko naman yung plano mo eh.” pagkasabi nya nun iniwan na nya ko..

Ano daw? Alam nya yung plano ko? Weh? Joke yon? Pano nya malalaman eh ako lang naman

nakakaalam nun ah..

Hinabol ko nalang sya at tinanong kung ano yung sinasabi nya.

Baka may alam sya sa panloloko sakin ni Elmer diba?

Who knows?

Malay mo close pala sila diba?

Malay mo magkasabwat sila.

Grabe naman yung iniisip ko. -___-

Ouch yun..

Kailangan ba pag gwapo, manloloko?

Sayang naman. Sinira nila yung image ng mga good looking.

Di ko sya tinantanan.

He turned back and glared at me.

Mukang nayamot at sinigawan ako.

“PWEDE BA?!” sigaw nya.

“Oo pwedeng pwede.” nang-aasar na sagot ko.

Badtrip na oh…

“Bahala ka nga dyan!”

“Sabihin mo na kasi..”

“Alam mo obvious ka talaga na may pinaplano..”

“Huh?”

“Joke lang naman yung sinabi ko eh, tapos eto, nangungulit ka. Ibigsabihin may pinaplano ka talaga.

Slow kaba?! Sana naman nagets mo yung sinabi ko diba?!”

OUCH!! Ang sakit nun ha. Badtrip. Pinahiya nya ko...

Daming nakarinig nung sinabi nya. T____T

Bat ganun yun. Bago pa lang sya dito pero nananakit agad sya ng damdamin.

Makaalis na nga lang. Letche to..

Pagtalikod ko..

O.o

“So….”

“What now?" naiiritang tanong ko

May epal kasing "Slap Girl" ang nasa harapan ko ngayon.

MAPUTI KA LANG. Di ka maganda. T___T

“Wala lang. I’m just here to say that if I were you, lilipat nako ng school. I must be so shamed because

my feelings have been played.” maarteng sagot nya

Oo na!

Ako na naloko.

Ako na napaglaruan!

Kailangan paulit-ulit?!!!

“What are you talking about?!” painosente kong tanong.

Sana effective. T___T

“Isn’t it obvious b*tch? You’ve been played. My Elmer played your feelings. He doesn’t like you. He said

that! Kaya get lost! Shoo. Shoooo!!” tapos tumawa sya ng malakas.

‘My Elmer’ daw oh… Sige iyo na.. Iyong-iyo na! Saksak ko pa sa ngalangala mo.

Ginawa pa kong aso. Shooooo daw!!

Kakairita! Sarap ilampaso ang muka sa sahig!

They all are pissing me off!

Sya, si Elmer at idagdag mo pa yung napaka sungit na yun!

Be strong Chao.. Wala kang kakampi. Wala ka ding kasama.. Kaya mo to..

Kaso PRIDE. I don’t wanna loose you. T___T

Kailangan ko ng palusot.

“Ano? Di ka makapaniwala noh? Haha! For sure you’re dying inside now!” nang-iinsulto pa talaga sya

Nakamicrophone ata tong babaeng to eh. Ang lakas ng boses o sinasadya nya lang talaga para marinig

ng buong campus.

Ayoko mainsulto.. Please brain gumana ka naman ngayon! Umisip ka ng paraan para makaiwas sa

eskandalo.

Pero.. Wala talaga akong maisip..

Tatahimik na nga lang ako, baka mapaaway pa ko mahirap na.

Dedmahin mo nalang sya Chao..

TAMA! Dedmahin nalang sya.

God, brain! Bat ngayon mo lang yan naisip!

Ngumti lang ako sa kanya at saka nilagpasan sya.

Nalagpasan ko na sya. YES!

Kaso… -____-

She grabbed my arm, then pulled me back and make sure that my face would meet her slap.

Nasangga ko yung sampal nya.

Bumwelo pa sya, sasampalin nya ulit ako kaso masyado syang mabagal kaya hinawakan ko nalang yung

kamay nya tapos inikot sa likod nya. I guess masakit yun pero I have no choice.

She pushed me to my limit.

“Ooouch!!! Let go of me!" sigaw nya

Bat ba kasi ang hilig neto manampal?

“Hey, relax. Elmer and I are just friends. If he really said that he played my feelings, then you must not

waste your time telling me all this crap. You must be celebrating. And one more thing honey, how can

Elmer play my feelings if I don’t feel anything for him? Kuha mo ba?"

After my long speech binitiwan ko na sya. Napaupo sya sa sahig.

Grabe, di ako makapaniwalang nasabi ko lahat yun.

Great pretender!!

“You’re the one who must be lost.” sarkastikong dagdag ko pa.

Paalis na ko sa eksena, masyado na kaming pinagkakaguluhan. Ang dami ng tao. Ayoko sabi ng attention

eh..

Ayun, flash dito, flash dun, flash dyan, flash kahit saan.

Di po ako artista. Please wag nyo po ko pagkaguluhan.

Nakalagpas din ako sa mga chismoso’t chismosang yun.

Kaso, eto nanaman. -____-

Si Elmer naman ngayon.

Nakasimangot sya. Muka syang galit…

Papalapit sya sakin….

Di ko naman ginustong saktan yung girlfriend nya ah..

Kayo nga tong nanggugulo sa buhay ko eh.

Kailangan ba ako nalang palagi?

Pagtutulungan ba nila ko?!

Here he is…

In front of me…..

My face is ready for his any actions…

Either hit me or slap me…

Chapter 13: It’s over

I have encountered that so called slap girl again. She’s so pissing me off. I wonder why she acts that way

even if she does not look that kind of cheap.

So childish. Tss.

After I taught her a lesson, I’m about to leave but I saw Elmer.

He’s staring in front of me wearing his angry eyes.

Lumapit sya sakin.. Felling ko sasaktan nya ko dahil sa ginawa ko dun sa girlfriend nya.

Girlfriend nga ba??

Baka nga.. Hinalikan nya eh.. Sa lips pa!!

ASAR!! Naalala ko nanaman. T___T

Eto na, hinahanda ko na yung muka ko sa gagawin nya, either sampal o sapak..

Napapikit na nga ako eh..

Waa--

Napamulat ko ang mga mata ko.

Totoo ba to?

Si Elmer.. niyakap ako?

Ibigsabihin ba neto sakin sya kumakampi??

Waaaaahh.. Wag ka bibigay!! Tandaan mo, pinaglalaruan ka lang nya.

Baka one of his tactics lang to.

Eto nanaman ang mga camera. T____T

Picture dito, picture dun.

Video dito, video dun…

Aba! Feeling ata nila nanunuod sila ng pelikula!!

Tama na kasi…

Tinulak ko si Elmer para makaalis sa pagkakayakap sakin..

Ayoko na… Lumayo kana sakin… Ayoko ng mapalapit yung feelings ko sayo…

Kailangan ko mag move on!

Lord can you please teach me how to move on??

“Hey, don’t do that again okay? Your girlfriend must be mad. Look.. She’s watching..” pagkasabi ko noon

ay halatang nagulat sya.

“But--“

“No buts.. It’s over Elmer. Game over.. You played my feelings right? Then you won.”

Umalis nako sa harapan nya. Ayoko na syang makausap..

Grabe!! Wala na atang natira sa pride ko!!

Akalain mo yun, nasabi kong HE WON??

I’m a loser. :(

****

Elmer’s POV

She pushed me after I hugged her.

Did she really say that?

“And one more thing honey, how can Elmer play my feelings if I don’t feel anything for him? Kuha mo

ba?”

I thought she likes me.. TOO.

I feel so upset.

Yes I like her but... I’m just playing with her.

Here she comes again…

Abby, the one who see me as her boy friend.

We don’t have any relationship.

I don’t hate her, but I don’t like her either.

I just treat her as my little sister but she misunderstood the way I show my care for her.

“I saw it. You hugged her! How dare you!!”

*Slap*

Tsssk.

Why does this girl love to slap others?

I looked at her and tried to walk away.

I’m going to my class now.

I just said that I’m going to rest room but actually I wanted to go in the clinic to visit Beef steak.

When Harry carried her like the way prince carries the princess, I felt something wrong inside my chest.

Is that what you call ‘jealousy’?

They look good together and I hate to say that.

Beefsteak and I look good together as well but I lost my confident when I saw her blushed with Harry.

Darn it men! How could he do that in front of me…

(Author: Harry is the new student, so called Mr. Sungit by Chao.)

Aish!

I suddenly stop when somebody grabbed my arm.

I looked back and saw her.

Is she crying?!

AGAIN?

How many times does she have to cry because of me?!

When will be the time for her to realize that I am not worth for her love?

“Is that what you call playing with her? Tell me!” she asked crying

“Let’s talk to the other place. They’re all watching.”

She didn’t answer.

She just continued crying.

What I’m going to do with this girl?

Why does she love crying?!

She might lose all water in her body because of too much crying.

I grabbed her and I brought her in the vacant room where we talked this morning.

“Is that what you call playing with her huh?!” she asked while crying.

Tss..

“Then the things you did to her, is that part of your play?!” she continued.

“Are those things aren’t for real?! Or you’re taking it seriously?” she asked again.

Wait..

Those questions made me to think.

Are those things are fake?

Or.. I really did it because I do really want to do things like that for her?

“Answer me!!” she exclaimed

“Why do you keep on insisting?! I told you. I don’t like her.”

Do I not like her?

That girl. Is she really that someone who can make guys fall for her?!

I can’t believe I’ll be part of those losers who'll fall inlove for that brat.

“You’re lying.” she said that with full of pain and leaved.

And I’m stuck on where I am thinking if I do like Beef steak.

Ah… damn! Why do I love to call her that way?

Do I like her?

But why her?

She’s a bad brat. And all I want is to teach her a lesson.

I want to teach her a lesson because of making the heart of all the guys be broken because of liking her.

And I can’t be part of those guys. I can’t be.

I can’t like her.

Yah. I don’t like her…..

****

Anjell a.k.a Chao’s POV

Pagdating ko sa room, ayun nandun na si Mr. Sungit! Tss… Iniwan lang nya ko.. Ang sama nya!

“Oy! Kamusta kana? Pumunta kami ng clinic wala ka naman!” said Nicollette.

Napaniwala ko sila??

Ayos pala ako umarte…

“Wala daw gamot sa sakit ko eh..” sagot ko

Natatawa ako sa reaction nila, yung itchura kasi nila mukang worried na gulat..

“Joke lang, okay lang ako.”

Pumunta agad ako sa upuan ko.

Natutulog nanaman tong sungit nato! Kainis ka! Iniwan mo ko.

Si Elmer? Wala atang balak pumasok.

Kasama nya siguro si “slap girl”.

Dumating na si ma’am.. Ayun, todo lecture..

Lumabas si Mr. Sungit para magCR pero 1 hour na wala pa rin sya. Nagcut na ng class. Grabe yun!

Mag-isa lang ako dito sa likod. Wala pa rin kasi si Elmer eh..

Buong subject sila yung nasa isip ko eh..

Kasama nya ba talaga si “slap girl”?

Tsk. Why ask? Sino ba sila?!

Nang matapos ang klase ay lumabas agad ako ng campus..

Gusto ko ng umuwi at magpahinga..

On my way home, I felt like somebody is following me so binilisan kong maglakad….

Naramdaman ko bumilis din yung lakad nung sumusunod sakin….

Maya maya hinawakan na nya yung braso ko kaya napasigaw ako.

“Waaaaaaaaahhh----

Di ko na natuloy yung sigaw ko.. Tinakpan kasi nya yung bibig ko eh.

Ang bango ng kamay ha.. In fairness.

Adik ka Chao! Baka rapist yan!

Hinarap nya ko sakanya then nakita ko na sya…

“It’s me.. Afraid much?”

0____0!!

Chapter 14

On my way home, I felt somebody’s following me so binilisan kong maglakad….

Naramdaman ko bumilis din yung lakad nung sumusunod sakin….

Maya maya hinawakan na nya yung braso ko kaya napasigaw ako

“Waaaaaahhh----

Di ko na natuloy yung sigaw ko.. Tinakpan kasi nya yung bibig ko.

Hinarap nya ko sakanya then nakita ko na sya…

“It’s me.. Afraid much?”

0____0!!!

“What are you doing here?!” tanong ko.

“What kind of question is that?! I’m home. Don’t you miss me?”

“Of course I missed you.” then I hugged her.

“I missed you my princess.”

“I missed you more.. mom.”

She’s my mom. She’s Antonieta Alcantara.

Nice name right?

They all think that I’m so lucky to have a mom like her.

But they don’t know having a mom like her have some consequences…

And it is being alone.

When I was young, my grandma is the one who’s taking care of me.

Both mom and dad are busy doing all of work and business stuffs.

When dad died, grandma transferred to Japan and stayed there since I’m old enough to take care of

myself.

Di daw sya makakamove on sa pagkawala ng unico hijo nya kung nandito sya sa Pinas.

At naiwan akong mag-isa…..

My mom didn’t change.

She became busier than before.

She doesn’t have much time left for me.

And I feel the emptiness.

However, she’s sweet and caring.

But the longest time we’ve been together took only a week.

And that week is the time when my dad died.

Woooossshhoooo..

Drama ng buhay ko!

Napapaenglish pa ko.

She went to America for business trip then now lang ulit sya naka-uwi.

4 years!!

4 years sya dun!!

“Gusto sana kitang sunduin kaso nung pag dating ko sa school mo sabi nila naka-uwi kana kaya I ran as

fast as I could then I saw you so I followed you… I tought I gotta surprise you but the heck, I scared you

pala. Sorry my princess.” nakasad face sya nung sinasabi yan.

Ang cute ng mommy ko promise -___-

“Tara na mom. Madami ka pang ikwekwento sakin eh!”

Nakayakap ako kay mommy habang pauwi sa bahay

Pagpasok ko sa house ang daming pagkain.

“Niluto mo lahat to?” tanong ko kay mom na mukang nagdududa.

“Oo naman. Di ka naniniwala?”

“Weh? Joke yun mom? Ikaw magluluto? Joke yun?” sabay tawa.

Si mommy naman natawa din. Mas malakas pa sya tumawa sakin.

Nagmana ako dyan eh.. Matakaw din yan.

“Hindi, si manang pinaluto ko nyan. Sabi nya kasi sakin pumayat ka kaya papatabain kita habang nandito

pa ko.”

Nag sad face ako..

“Oh bakit my princess?”

I just shook my head.

“Nothing mom. Akyat muna ko sa room para magbihis. Pagkababa ko ubusin natin lahat yan ha?” then I

fake a smile.

Si mom naman niyakap ako then kissed me on my forehead tapos pinaakyat nako.

Ang sad naman. Sabi nya ‘habang nandito pa ko’.

So aalis nanaman pala sya.

Maiiwan nanaman akong mag-isa. -___-

Pagkababa ko nasa lamesa na si mommy at kumakain.

T___T

“Sabi ko uubusin natin, hindi ikaw lang.. Ang takaw mo talaga.”

Pano, di nya ko hinintay para sabay kami kumain.

Napaka PG talaga ng nanay ko. (Patay Gutom.)

-___-

Oyy. Baka iniisip nyo di ko ginagalang nanay ko.. Ganyan lang talaga kami. Super close kahit di laging

magkasama.. Para lang kaming magkapatid.

Umupo nako sa tabi nya para kumain narin.

Chump, chump, nyam, nyam, chump, chump, nyam, nyam…

*Blaaaaagg*

“Aray! Bat mo ko binatukan?!” Napasigaw ako. Nanay ko kasi ang lakas ng tama.

“Wala lang. Trip ko lang. Hahhahhaha.” V^_^V

Sabi sainyo adik nanay ko eh.. Naka V-sign pa. Patawa talaga to..

“Kumain ka na nga lang.” nagtataray ako, pero acting lang yun.

Adik kasi eh, bigla nalang nambabatok. Ang sakit kaya.

“Princess, alam mo na ba?”

“Ang alin po?”

“Princess, si King nga pala…”

Natigilan ako sa pagkain..

Feeling ko mailuluwa ko yung kinakain ko.

Nagulat kasi ako dahil biglang binanggit ni mommy si King.

Mukang magiging seryoso usapan namin, ayoko naman pag-usapan si King dahil parte nalang sya ng

nakaraan ko.

“Mom, kung ano man ang tungkol sakanya, wag mo ng ituloy dahil wala na kong pakialam..”

“Pero anak..”

“Mom!”

“Okay, okay… I’m sorry.”

I smiled then held my mom’s hand.

“You don’t have to be sorry. I have moved on.”

Ngumti naman din sya at ginulo ang buhok ko.

“I just thought you’re still interested to him, I mean, still love him.”

Di ko sya nasagot, nakamove on na nga ba ako?

Ang alam ko kasi sya ang dahilan kaya di pa ko nagkaka-boyfriend hanggang ngayon ay dahil hinihintay

ko pa rin sya.

He owns my heart.

At pag bumalik sya sakin, gusto kong ako parin ang laman ng puso nya dahil ganun pa rin ako sakanya.

Kahit iniwan nya ko..

I want to ask mom about him, kaso sabi ko nga diba nakamove on na ko?

Such a liar.

Sa nanay ko pa. Lord, patawarin nyo po ako…

Ayoko narin kasing pag-usapan pa yun dahil sa mga nalaman ko kanina tungkol sa “play” na yan!

Baka sumabog nako sa dami ng problem. -___-

Lintek kasing puso to eh..

Magkakagusto na nga lang ulit, sa manloloko pa.

Una kay King na iniwan ako at pumunta sa US.

Sunod naman tong si Elmer na may girlfriend pala at pinaglaruan lang yung nararamdaman ko..

Ouch….

“Kain na tayo. Gusto kong icherish tong moment kasama ka. Alam ko namang aalis ka ulit eh.”

Nagsad face si mommy.

Pagkatapos namin kumain umakyat na kami pareho ni mommy. Dun sya sa kwarto ko matutulog. Namiss

daw nya ang kanyang unica hija.

Grabe, tulog kaagad sya.. Napagod siguro to…

Buti nalang dumating si mommy kaya di ko masyadong naalala si Elmer at di ako masyadong nalungkot..

***

Kina-umagahan, nagising akong wala na sa tabi ko si mommy.

Naligo agad ako then bumaba agad,

Nakita ko kaagad yung mga maleta ni mommy.

Napansin nyang nakababa na ko then nagsmile sya sakin pero halatang malungkot sya.

“Aalis kana agad?!” tanong ko na naiiyak na. Ayokong umalis si mommy.

Pakiramdam ko bumalik ako sa pagiging weak at madali nalang sakin ang maging malungkot.

Bwiset kasi yung play boy na yun! Ang lakas ng impact sakin nung ginawa nya.

“Pag tumulo yang luha mo, mas lalo akong malulungkot. Gusto mo ba yun?”

Shinake ko yung head ko then niyakap si mommy.

“Bat ang bilis ata? Bat di mo agad sinabi sakin ha?”

“I’m sorry princess. Sorry talaga. Mamimiss nanaman kita.” *

Napasinghot sya.

Adik talaga neto ng nanay ko. Ayaw nya ko umiiyak pero sya tong umiiyak.

“Di naman ako lalayo. Dun lang ako sa Laguna.”

“Bat di ka nalang dito?”

“Di pwede princess eh. Aasikasuhin ko yung business natin dun eh.”

:(

“Dadalawin nalang kita dun. Pwede?”

“Oo naman. Promise me you’ll be a good girl here ha?”

“Opo mommy.” naiiyak na talaga ako.

Kaso pag-umiyak ako mas lalong iiyak tong si mommy. Ayaw ko naman nun.. T____T

“Halika na. Hatid na kita, baka malate kapa eh..”

Si mommy ang nagdrive at pansin kong ang bagal ng patakbo nya sa sasakyan.

“Mom! Mas malalate ako nyan eh.. Parang mas mabilis pa pag naglakad ako eh.”

“Sorry princess, ayoko pa kasing malayo sayo.. Mommy would badly miss you.” tapos ayan, umiyak

nanaman. Ang weak talaga nya.

Buti nalang kay daddy ako nagmana ng pagiging strong.

Kung ayaw nya palang malayo sakin bat pa sya aalis diba?!

Nandito na kami sa tapat ng school then mommy kissed me to my forehead bago ako bumaba ng car.

Pagkababa ko, umalis na sya, ako naman nakatayo pa rin dito sa tapat ng gate at nakatingin sa sasakyan

ni mommy papaalis.

“Di ka pa ba papasok? Kanina ka pa dyan. Kung gusto mong umiyak, wag mong pigilan. Wala namang

makakakita sayo. Ako lang..”

Napatingin ako dun sa nagsalita.

0____0

“Weh? Ikaw yung nagsalita?” tanong ko dun sa taong nasa tabi ko.

“Ay hindi! Yung sahig siguro?! Di halata? May iba pa bang tao dito?! Tss. Dyan kana nga. Cry baby!”

Ano daw?!!

Cry baby daw eh di naman ako umiiyak! Tss..

Ayun iniwan na nga ako. Napaka sungit talaga.

“Uy wait! Sabay na tayo para may kasabay akong late.”

“Ayoko nga….”

“Sus! Ang sungit mo talaga!”

“Pwede ba? Ayan ka nanaman eh. Ang kulit! Kaya ayaw kita kausapin kanina eh. Dapat di nalang kita

nilapitan.”

Natigilan ako sa paglalakad. Ganito ba ako kinakainisan ng mga tao? Kaya pala walang kumakausap

sakin. Yung tropa ko lang..

Tama nga yung sinabi ni Elmer. They don’t know how kind I am.

Suck it! Wag mo na nga lang sya isipin!

Napansin kong tumigil din sa paglalakad si Mr. Sungit..

“Bilisan mo, sumabay kana sakin. Kawawa ka naman walang kasabay.”

Sinabi nya yun ng nakatalikod sakin. Mabait naman pala to eh..

Napansin kong medyo familiar yung likod nya.

Lumapit na ko sakanya at sabay na kaming naglakad papunta sa room.

Daming nakatingin..

Oo alam ko, gwapo tong kasama ko..

Tss..

Tapos tong mga babaeng to nagtitilian pa…

“Waaaaaahhh.. Harry!!!!!!! Papicture please!!!!!!” sigaw nung isang girl.

Harry pala name neto? Nice name.

Bat kilala nila agad? Diba bago lang to dito?

Wow..

Sikat agad sya..

Sabagay.. Ang gwapo nga kasi…

Hala…

Ang sama ng mga tingin nila sakin….

Sabay lang naman po kaming papasok. Di ko aagawin!

O.A netong mga to!

Medyo lumayo ako kay Mr. Sungit.

Baka kasi abangan ako ng mga babae sa labas.

Medyo malayo na nga sya sakin eh..

3 steps yung layo nya.

Oh ayan ha. Okay naba girls?

Tssss.. Kawawa naman sila..

Masungit kasi yung taong nagugustuhan nila eh.

Kung titignan mo nga yung reaction ng muka nya halatang diring-diri!

Tsss..

Tama bang pandirihan ang mga babae?!

Ang sama talaga neto….

“Why are you so far from me? I thought sabay tayo?!!” tanong nya

Napatigil ako.

“Huh?! Ah.. eh..”

Ano bang sasabihi-

:O

>//////<

Oh my…

Lumapit sya sakin then inakbayan ako..

Why is he acting so weird this time?!

“You’re blushing.”

Huh?! Ano daw?!!

Nakakahiya…

Nagblush ba talaga ako?

Oh my….

Baka isipin nya gaya din ako ng mga fans nya na nagtitilian kanina at ngayon ay natigilan dahil inakbayan

nya ko..

Inakbayan?

Oo nga pala!! Baka mapatay na ko ng fans nya!!!!

I pushed him.

“Huh?! Did I?! Of course not.” I denied.

“Really?? Hmm….. Okay.” he said then smiled.

What?!!!

Did he really smile?!

At me?!!

Ang imposible pala pwedeng maging posible!!

May himala ngayong araw. HIMALA!

Malapit na kami sa room..

Nakakahingal sa layo!

Pag dating ko sa room nasa good mood na ulit ako. Nakasmile pa nga akong pumasok ng room eh.

Kaso…

Kaso……

Kaso…

Kaso……

</3

Chapter 15

Nalungkot ako kasi umalis nanaman si mommy.

Sumabay ako kay Mr. Sungit para may kasabay akong late.

Medyo okay na ulit ako. Dadalawin ko nalang si mommy dun para di ko sya mamiss masyado.

Pag dating ko sa room nasa good mood na ulit ako. Nakasmile pa nga akong pumasok ng room eh.

Kaso…

Kaso……

Kaso…..

Kaso..

</3

Nakita ko si Elmer..

Si Elmer……

Si Elmer…..

Nakayakap sa girl….

Si “Slap Girl”

Nawala bigla yung ngiti ko..

Nakaupo yung girl sa upuan ko. Nakayakap sya kay Elmer at si Elmer naman nakapatong yung baba dun

sa balikat nung girl.

Feeling ko mapapa-upo ako sa kinatatayuan ko. Nakakashocks! Damn!

Lumapit sakin si Ann. Nakatayo parin kasi ako sa may pintuan.

“Uy Chao. Wala daw proff! Tara lakwatcha tayo. Wag kana pumasok sa loob. Mabobored ka lang.”

Feeling ko sinabi yun ni Ann para di ko makita si Elmer and si “Slap Girl” na magkayakap.

Kaso too late. Nakita ko na eh.

Biglang may humawak sa kamay ko.

Alam kong di kamay ni Ann yon, masyado kasing malambot eh.

Pero thanks, kailangan ko nyan eh. Baka kasi magcollapse ako.

Tinignan ko kung sino yung humawak sa kamay ko….

Mas lalo ata akong nawindang….

Blink.. Stare..

Blink.. Stare…

Blink.. Stare…

Si Mr. Sungit, hawak hawak yung kamay ko.

Oh God, parang mas gugustuhin ko nalang magcollapse.

Ano bang ginagawa neto? Bat nya ko hawak sa kamay?

Nung napansin nyang parang nagulat ako bigla nyang binitawan yung kamay ko.

“Ay. Sorry… Nakaharang ka kasi. Excuse ha. Di mo naman balak di papasukin mga tao dito sa may pinto

diba? Pinto kasi yan miss eh. Pwedeng tumabi ka?!”

-___-

Ang sungit na nga, ang sungit pa, at masungit pa! TSK!

“Ooopsss. Sorry.”

Gumilid ako para makapasok na sila.

Nung narinig ata ni Elmer yung boses ko napatingin sya sakin at agad tinulak si “Slap Girl” na nakayakap

sakanya.

Si Ann naman lumapit sakin at bumulong..

“Be strong Chao! Kaya mu yan. Isipin mo nalang si King yung yakap nung girl. Bugbugin mo dali!”

tumawa sya ng malakas

Adik talaga neto ni Ann. Kelangan talagang imention si King?

Sa bahay si King,

Dito sa school si King parin?!

Nagmumulto ata sya. -___-

Napansin kong napahinto si Mr. Sungit.

Bigla syang lumingon sakin then tumalikod ulit. Tss. Ang sungit talaga! Mas grabe pa to kay Elmer ah.

Pumunta na ko sa may likod pero naka-upo pa rin si “Slap Girl” sa upuan ko.

Nakakainis!

Napatingin sakin si “Slap Girl” at saka ngumiti.

Wow. Ano meron? Bati na kaya kami? Siguro. Ngumiti sya sakin eh.

I smiled back at her kaso bigla syang nagroll eyes sakin.

Nagulat ako at di ko alam yung irereact sakanya.

Takte ang plastic nya ah!

Nawala bigla ang ngiti ko at feeling ko nabalutan ako ng black aura!!

Bigla nyang pinulupot ang kamay nya sa braso ni Elmer.

Nang-aasar ba talaga to?!

Napansin kong di pa nakaupo tong si Mr. Sungit, nakatayo pa sya at nakatingin din kay Elmer at dun kay

“Slap Girl”.

Bigla syang lumapit dun kay “Slap Girl” at..

*PAK!*

:O

“WHHHHOOOOAAAA!!!!” napasigaw kaming lahat

Sinampal?!

Si Mr. Sungit sinampal si “Slap Girl”!!

Anong meron?!

Bat nya ginawa yun?!!

Ang gulo!!

Naguguluhan ako…..

Sa sobrang gulat ko napasigaw ako.

"You jerk! How could you hurt that woman?! Don’t you know how awful was that?! Are you nuts???

She’s a woman!! A WOMAN!”

Natahimik ang buong classroom. Kahit ako.

Nagulat rin ako sa nasabi ko at napatakip sa bibig ko.

Hala ano ba tong nagawa ko baka ako naman yung saktan nya, ayoko! Baka masira yung muka ko. >.<

Humarap sya sakin.. Natatakot na ko kasi nakakunot ang noo nya…

Dahan dahan syang lumalapit sakin..

Di pa din sya tumitigil.. Oh noh!!

Ang lapit na nya masyado at napapikit nalang ako.. Humakbang pa sya ng isang beses at….

“WAAAAAHHH!” napasigaw ako.

*Booooogggssss!!*

Pagdilat ko ng mata ko nakita ko syang nakahawak sa ilong nya na may dugo..

“Teka, nasuntok ba kita???” nagtataka kong tanung tapos biglang nagtatawanan ang mga classmate ko.

“Oh my gosh! Nasuntok talaga kita???” hindi makapaniwalang tanong ko

Nakatingin lang sakin si Mr. Sungit habang pinupunasan ang dugo sa ilong nya…

Lumapit ako sakanya at tinulungan syang punasan yung dugo.

“Oh God!! Sorry!! I’m sorry talaga.”

Grabe yung kaba ko nun kasi naman baka resbakan nya ko.

TAKOT KO LANG SA KANYA.

Teka. Did I say sorry?!!

I guess I’m no longer myself.

Habang hinahawakan ko ang muka nya umiiwas sya at inaalis ang kamay ko. Napaka suplado talaga! Ang

arte!

Ayaw pa ipahawak ang mukha! Walang germs kamay ko dre. -___-

“Hey you bitch! Don’t touch him!”

Ano daw? Bitch?

Humarap ako dun kay ‘slap girl’ with a very dark aura.

“Did you call me bitch?!!” tanung ko habang papalapit sakanya.

Feeling ko umuusok yung ilong ko sa galit.

Di ba nya alam na kaya ko nagawa yun dahil gusto ko syang ipagtanggol?!

Papalapit pa ko ng papalapit sakanya at feeling ko masasaktan to sakin ng di oras..

“Do you know what B-I-T-C-H really mean ha?!” pasigaw kong tanung sakanya.

Tutal kanina pa ko nag-eeskandalo dito, itutuloy-tuloy ko na.

“Yes of course. It’s you! Slut girl.” sarkastikong sagot nya.

WHAT THE.

*slap*

“WHOOOOA!!” napasigaw silang lahat.

Wala ba silang ibang alam kundi mag whoa?!!

Grabe totoo ba to?!

Sinampal ko sya?!!

Sa harap pa ni Elmer..

Oh God!!

Panira ng image!!!!

Bakit ba kasi di ko napigilan ang aking temper??

Ganito pala feeling ng manampal ng buong lakas??

Siguro nasama na sa sampal ko sakanya yung ganti ko sa pananampal nya sakin dati sa canteen at mall.

OO SYA YUN!!

EPAL DIBA?!!

KUNG KAYO KAYA NASA SIDE KO, GAGAWIN NYO RIN KAYA YUNG GINAWA KO SA BABAENG TO??!!

Tumingin sakin si “slap girl” with her teary eyes…

“Don’t cry in front of me. It’s so irritating.”

“WHOAAA!!!!”

Ayan nanaman ang WHOA ng lahat.

Pano nga naman kasi……

Hinila ni Elmer si “Slap girl” palabas ng room then sumunod naman si sungit.

Am I that too bad?

Tell me!!!!! >.<

Lumabas na rin ako ng room dahil inuumpisahan na nila akong interviewhin.

Kahit ako di ko na rin alam yung nangyare eh….

Tssss…

San ako pupunta??

Saan?

Saan?

Saan?

****

Sa playground ako dinala ng paa ko..

Gulat kayo may playground dito noh?

Kahit ako din eh..

Wala ngang pumupunta dito eh.

Di ata nila alam na may playground dito. Tago kasi masyado.

Si Elmer…

Mas pinili nya yung si “Slap Girl”.

Nasaktan tuloy ako..

Kaso…

Ano bang karapatan ko.

That’s his girl. Natural yun yung pipiliin nya kesa sakin..

Kahit na mali yung ginawa nung slap girl na yun, sya pa rin yung pinili ni Elmer..

Ang sakit pala.

Pero paki ko naman diba?

Di uso sakin ang pag-eemote.

Kahit nasaktan ako, no time to cry.

I’m strong… :)

Lalaki lang yun noh….

Kaso nasaktan yung pride ko kasi everyone knows that I’m dating with him….

Panong di malalaman eh ang daming may gusto sakanya sa school kaya halos updated lahat. As in lahat

kahit mga proffs….

Pabayaan mo na nga lang sya Chao…

Malay mo may maligaw na Edward Cullen sa buhay mo diba?

Mas masaya yun. >///<

Naglakad-lakad na ko…

Uuwi na lang ako.

Tinext ko si Ann para sya nalang magdala ng bag ko…

Pwede na daw syang personal julalay ko.

Lakad… Lakad… lakad…

Napahinto ako.

SHT!

Biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Umulan na… Oh my gulay!!!!!

I HAVE NO UMBRELLA!

Nagsisimula ng manlabo ang mata ko.. Pumapasok na kasi yung ulan sa mata ko.

Darn it!!

Di ko makita yung daan…

San ba yung daan.

Wala parin akong makita!!

Nasan na ba ko?!

Sheeeet!!!

*BEEEEPPPP!!!*

Dumilim buong paligid ko, ramdam kong pabagsak ako…

“Is everything going to be end here?”

Pagkasabi ko nun..

*Blaaaaaaagggggggg!!!*

(Ambulance siren)

Chapter 16

Abby’s POV

Nakaka-irita talaga yung babaeng yun! Ano bang meron sakanya at nabaliw sakanya tong si EJ?!!

(EJ a.k.a Elmer)

Nandito kami sa labas ng school ngayon.

Ewan ko, dito nya ko dinala sa may gilid ng school eh. Yung tipong walang masyadong tao.

“Why did you do that?!” he shouted.

So now, he knows how to shout on me!

That Anjell is a bad influence to EJ!

She’s really a bad brat!! They are all bad!

Isama mo na yung mga kaibigan nya.

“Kailan ka pa natutong manigaw huh?!” I asked EJ

He looks very angry. Am I that so mean to him?

Did I do something wrong?!

Hell yes!

God Abby you’re so stupid.

Tsk..

I held my left cheek.

I received two slaps.

From Harry and from that b*tch.

“Pareho na kayo ni Harry! You both know now how to hurt me! Magsama kayo!” then I walked out.

And the rain started to pour.

Sumabay sa pag-iyak ko.

Bakit ba lagi ko nalang iniiyakan si EJ?

Tapos ngayon si Harry naman sinampal ako.

So does it mean they are choosing that b*tch?!!

I hate her!!!

****

Elmer’s POV

Abby walked out.

I hella don’t care.

She’s acting so damn!

No doubt why I can’t like her.

Tsss..

Even Harry hurt her.

I never thought Harry could do that.

All I know is, he’s the one who always reminds me not to hurt Abby.

Tsk.

I looked up in the sky.

So now it’s raining.

I can’t go back to my class now.

I don’t have my umbrella with me.

Bakit ba kasi kailangan ko pa lumabas ng school eh.

***

9 PM na ako nakauwi.

I opened my facebook.

Di naka-online si Beefsteak.

Sabagay, kailan ba sya nag-open ng facebook?

Kahit nga cp nya di nya binabasa mga message.

Ang tamad nya talaga…

Naalala ko tuloy last week.

Her face was so funny when I caught her staring on my pictures.

Ah…

I really miss her. T___T

I looked at her pictures.

Her pictures are few… I guess she’s a camera shy.

Daming comment sa pictures nya, puro cute, pretty, beautiful… and so on and so fort..

I posted on her wall.

“Sometimes, you just can’t tell anybody how you really feel. Not because you don’t know why. Not

because you don’t know your purpose. Not because you don’t trust them. But because you can’t find

the right words to make them understand. I miss you beefsteak. :(”

After I posted, whoa! Ang dami agad ang nagcomment.

Mga hater ni Beefsteak. Psh..

One of them, “She’s so flirt!! Why like her? I’m prettier than her, and I’m good. Not like her, she’s a

trouble maker and a cheap one!”

This girl is too much.

She don’t know how kind beefsteak is.

I replied. “B*tch. Stop postin on her wall like that. You’ll be dead if I found you.”

-____-++

Why all this people love to judge others?!

I hate them!

Beefsteak is different from anyone.

She has something that made me to fall in love with her.

Yes. I love her…

And now I decided to express my real feelings for her.

****

Stranger’s POV

Shocked?

I know you do.

I’m Harry King Clarkson.

I know my name sounds weird.

I really hate it.

But what can I do? Do I have any choice to change my name?

Well, I’m the new classmate of the nursing students.

Actually I am not new.

I just shifted.

Know why?

I don’t know either.

Maybe I just want to?

Or maybe there’s something that is destined for me.

I’m here in the hospital now waiting for this girl to wake up.

21 hours na syang tulog.

Grabe syang matulog.

Ano kaya nasa isip neto? Is she trying to end up her life just like that?

Eto ba yung sinasabi nya dati na wag na kaming magpapakita sakanya dahil ikamamatay nya?

The first time I met her was in their village.

I’m not her stalker but I want to know something about her.

Something that makes that poor Elmer gone addicted to her.

The second time we met was in the mall.

Ako yung pumigil kay Abby sa pagsampal ulit dito sa babaeng to.

The first time kasi na inaway ni Abby tong si suicidal girl dun sa canteen, naospital si Abby ng isang

linggo.

I’m afraid that if Abby would do the same thing again, she might send to hospital again.

I won’t let this woman hurt Abby again.

So now, I know you want to ask why I’m that concern to Abby.

You’ll found it out soon.

Maya-maya ay nagising na tong suicidal girl nato. Nagtataka siguro kung nasan sya.

Napatingin sya sakin.

Bat kahit bagong gising ang ganda nya?

Say what?!!

Letseng utak to oh…

Wag kang ganyan mag-isip.. tandaan mo, sya ang dahilan kung bakit nasasaktan ngayon si Abby.

Isipin mo si Abby. Okay?

I acted so weird the last time I’m with her.

I don’t know why but there is something about her that wants me to be with her.

When she’s around, I don’t feel irritable unlike to others.

But how come I'm starting to like her company?

Does Elmer feel the same way too?

Too bad for him.

All I know is, Abyy won’t let him be on other woman's hands.

I remember yesterday nung sabay kaming pumunta sa room ni what is her name again?

An-Anjell?

She blushed when I put my hand around her shoulders.

I teased her and she denied it but she was too obvious.

She’s funny. She's really funny.

When I smiled at her,

Seems like she was so surprised.

I was surprised too.

I never smiled to anybody else except to Abby.

Anyway, back to the previous moment…

“Oh gising kana pala, SUICIDAL GIRL.” bati ko sa kanya.

****

Anjell a.k.a Chao’s POV

Blink….

Blink….

Blink….

Oh my!!

Omo.

Nasan ako?!!

Langit na ba to?

Bakit puro puti ang nakikita ko?

Ang saklap naman ng buhay ko…

Namatay ng di manlang naranasan magkaboyfriend. -____-

Napatingin ako sa may side ko.

Wow….

Sya naba ang angel ko?

Ang gwapo naman!

Stop it Chao. Behave.

“Oh gising kana pala, SUICIDAL GIRL.”

Ano daw?

Suicidal girl?

Did I commit suicide?

Teka.

Parang kilala ko sya ah..

-____- <-- ganito yung muka nya.

Sabi na nga ba eh!

Di sya angel.

Isa syang masungit na angel.

Pero kahit na, muka pa rin syang angel.

Masungit nga lang…

Inisip ko ulit yung nangyare.

Nasa hospital pala ako.

Oo nga pala!!

Naalala ko din!!

Umuulan nun.

May kotse ang ganda. Black Porsche.

Ang dulas ng daan.

*beeeeeeeeep!!*

Nagulat ako then nadulas.

After that, wala na kong maalala.

Poor Chao. :(

“So what now? You okay?” he asked.

“Uhm.. Yes….” sagot ko

*tunog ng bumukas na pinto*

“WAAAHHH!! CHAO!! ANONG NANGYARE SAYO???!!!”

Tsssskk.. Here they are… The OMGurls.

Grabe!

They all jumped in my bed.

Ugh?!

“I-- can’t-- breathe!” sigaw ko

“Wooops. Sorry. We were just too worried. We thought you’re dead na so we prepared for your

funeral.” Ann said.

What?! Funeral?!

Are they expecting me to die??!!!

This girls.. Are they really my friend?! -____-

“You’ll all gonna die pag ako nakarecover dito. Kuha nyo?” bulong ko

Yung muka nila parang naging mukang takot na puppy. Pffft! Nakakatawa!

Wait. I forget something…

Or rather, someone.

Tssss… Mr. Sungit is standing beside the door.

May naiisip tuloy bigla akong idea….

Waaaaaaah….. I’m so bad!!

“Who.. Are.. You?” I asked the OMGurls then winked.

I guess they got what I meant so they all winked as well.

“Oh my!!! Don’t tell me Chao got an amnesia!!!!” Jade shouted.

She’s the best actress.

Nagbago naman ang expression ng muka ng lalaki na nakatayo sa may tabi ng pinto at agad na lumapit

sakin.

I got him that easy? Easy to fool.

Hinawakan nya ang braso ko at binangon ako mula sa pagkakahiga ko.

“What? Amnesia? You must be kidding!” he said.

Whoa! Kailangan bang sumigaw?!! Katapat nya lang yung kausap nya oh. -___-

“Hey! Nasasaktan na si Chao oh!! Alisin mo nga yang kamay mo!!!” utos ni Ann

Tumingin lang sakanya si Mr. Sungit.

Hala parang walang narinig.

Humarap ulit sya sakin at saka nagsmirk.

Why does he have to smile like that?

“You know what? You’re not good at lying.” saad nya

"HAAAA?" pagpapainosente ko.

Ngumiti sya ng nakakaloko lalo.

TCH!

“Oo na! Aamin na ko! I’m just kidding okay?!” I said.

Pagkasabi ko noon ay mabilis nya kong binitiwan at bumalik kung saan sya nakatayo kanina.

“Uy Chao! Bakit ang tanga mo naman!” Jade

“Oo nga! Tanda mo na di ka pa marunong tumawid!” Nicolette

Are they really my friends?

Are they concern or what?

“Suicidal type ka kasi!” biglang sumngit si Mr. Sungit

“No! I am not!” sagot ko

“Yes you are.”

“Hindi nga kasi! Ang kulit mo!”

“Then what are you doing in the middle of the highway?” tanong nya

Natigilan ako.

Di ko alam isasagot ko.

May point sya. T___T

Pero di naman ako nagcommit ng suicide eh. -___-

“Alam mo kasi, ang mayabang, mahal ka na ayaw pang aminin. Ang torpe, mahal ka na ayaw pang

sabihin. Ang pakipot, mahal na ayaw pang sagutin. Pero ang bobo, nakita nang may sasakyan, tumawid

pa!”

Ano daw?!

ARRGGGHH!

Asar!!

*Blaaaag*

“Ouch!!!! Have you gone crazy?!” reklamo nya

"Craxy? Oo! Mababliw ako sayo!" sigaw ko at saka binato ulit sya ng unan ko.

This pathetic boy! Tssss.

“Binangga mo ko! Sinadya mo yun noh?!!!” sigaw ko

Nanlaki ang mga mata nya.

“What?! Are you crazy?!” sigaw nya

Mukang napikon naman sya at saka padabog na lumabas ng kwarto.

Ibinalibag pa nya angg pinto.

Galit na galit?!

****

Harry’s POV

I don’t want to hear their words to say, kaya lumabas na ko ng room ni Suicidal girl.

Baliw ba sya?

Nabangga?

Ang clumpsy kasi nya kaya sya nadulas sa daan.

Ako na nga tong nag mabuting loob na tulungan sya eh. -____-

Babalik na nga ulit ako sa loob. Baka isipin nya guilty ako.

Papasok na sana ulit ako ng room kaso narinig ko silang nag-uusap.

“WHAT??!!!! NILOKO KA LANG NI ELMER?!!!!” sigaw nila

“Shh!!! Wag nga kayong maingay!!!” suway sa kanila ni Suicidal Girl

What are they talking about?

Si Elmer?

Kaya ba ang weird nya kahapon, I mean di nya pinapansin si Elmer?

“Buti wala kang pilay?” one of them asked so worried.

“I’m fine..” matipid na sagot nya

Snobish talaga tong babaeng to.

Kahit ba sa mga friend nya ganyan sya makipag-usap?

“Buti di ka nasaktan noh? Siguro di ka nabangga nung sungit na yun.”

“Ah.. Siguro nga..”

Di naman talaga sya nabangga! Nadulas lang sya sa kalsada then nawalan ng malay.

Can’t she remember that?

“Teka.. Sure kana ba dyan? Paninindigan mong nagka-amnesia ka?” tanong sakanya nung friend nya

“Oo nga, wag kayong mag-alala. Alam ko tong gagawin ko.” sagot naman nya.

“Ang bitter mo teh!”

“You want sapak?!”

“Joke lang. Ikaw naman! Di kana pala mabiro porke naaksidente ka.”

So balak pa nya magpretend.

Pumasok kaagad ako sa loob.

“Fake ka talaga. May amnesia ka pang nalalaman dyan.” bungad ko sakanila.

Nanlaki ang mga mata nila sa gulat.

Seriously, what kind of faces are that?

They’re making me laugh!

Nakakatawa talaga silang magreact. Ayan halatang gulat na gulat.

“Anu ba yan Chao, di ka pa nga nagsisimulang magpanggap nabuking kana agad.”

“Nabuking ka dyan?! Pabayaan mo yang si Mr. Sungit.. Wala namang alam yan.”

“Anong Mr. Sungit??!!” gulat na tanong ko

So binigyan pa nya talaga ako ng code name?!

“Basta quiet ka na lang pwede?”

Tssss. Alam ko naman yung dahilan eh.

DESPERATE bitter.

****

Anjell a.k.a Chao’s POV

Ayan! Thursday na ko nakapasok. Tuesday kasi nasa hospital ako tapos kahapon nagpahinga lang ako sa

bahay.

Ang bilis kong nakarecover.. Feeling ko pinanganak ulit ako

Ang dami kong namiss na lessons.

Buti nalang binigyan ako ng notes ng mga classmate ko.

Nagtataka siguro kayo kung bat biglang ang bait nila noh?

Syempre, sabi ko kasi may amnesia ako. May mga bagay-bagay lang akong di naalala.

Dumating na yung proff namin at kinausap agad ako.

“Ms. Alcantara, are you okay now? I heard you had a severe amnesia?”

Ang bilis ng chismis!! -___-

Anong isasagot ko???

“Oy, amnesia girl na suicidal type, tinatanong ka.. Kala ko ba paninindigan mo?” bulong sakin ni Mr.

Sungit.

Epal talaga to, kainis!

“Ahm, yes ma’am. There are just some memories that I can’t remember. Pero mukang konti lang po yun

kasi look, I can remember everyone here.”

Pagkasabi ko nun tumingin ako kay Mr. Sungit.. Naka-smirk sya. Wag kana kumontra. Upakan kita dyan

eh.

Pagkatapos ko sumagot kay ma’am, napatingin ako sa may pinto.

Nakatayo dun si.. Kuya fine Arts/Kuya Nursing na.. Nagshift na nga pala sya.... T____T

Narinig nya ata ang sinabi kong nagkaamnesia ako..

Ngayon, kailangan ko syang iwasan.. Kunware nga may amnesia ako diba?

Habang naglalakad sya papunta sa upuan nya, nakatingin lang ako sakanya. Pati yung mga classmate ko.

Gosh! Mas lalo akong natetense!!

Naupo na sya sa tabi ko at nakatingin sakin..

Waaaaahh!! Painosente ka lang Chao.. May amnesia ka, okay?

Snob him.. SNOB!

“Hey, ayos kana ba?”

Pano ko sya iiwasan eh kinausap nya ko…

Act natural lang Chao.. Act ka lang..

“Ah.. Oo.. New student ka??” tanong ko

Ano ba yan Chao!!

Baka ma-obvious na bitter ka.

Panong di obvious eh sya lang yung di mo kilala..

Sana di nya mahalata…

Nakatingin samin ang buong class. Mukang kahit sila nagulat sa sinabi ko..

Yung tropa ko naman, ayun.. Pansin kong nagtatawanan sila..

Adik kayo! Mas lalo akong ma-oobvious sa ginagawa nyo eh..

“Ah.. Hindi.. Nagshift lang ako..” sagot nya.

Halatang nalungkot sya sa sinabi ko kanina.

“Ah…”

Yun.. Yun lang ang nasabi ko..

Okay ng sagot yun diba? Hindi naman siguro mahahalatang nagpapanggap lang ako diba?

Buong class ang tahimik, si Kuya Fine Arts pati tong si Mr. Sungit di ako kinakausap.

Wala tuloy akong maka-usap.

Si “Slap Girl” naman di pumasok.

Ano kaya nangyare dun?

Why bother myself about her?

I hella don’t care.

****

Lunch break na.

Hala nasan yung wallet ko?

Hanap ka lang Chao..

Wala talaga eh.. Nasan na yun?!

Gutom nako…. T___T

Si Kuya Fine Arts, ayun. Bumaba na.. Di nya ko kinausap.

Namiss ko tuloy yung hinahatiran o kaya binabaunan nya ko ng food every lunch break.. :(

I miss you Elmer. :(

Nakita ko si Mr. Sungit papaalis na din. Pupunta ata syang canteen eh.

“Psssst!! Ui sungit. San ka punta?” tanong ko.

Tumingin sya sakin then nag-isip pa ng isasagot..

“Canteen.”

“Sama ako.” pangungulit ko

“Ayaw.” mabilis na sagot nya

Grabe to, yung iba nga dyan nagpapakahirap na makasama ako sa lunch tapos sya tatanggihan lang ako?

“Di wag!! Damot mo!”

Ang damot nya.. kainis!

Pano ba naman gutom na ko tapos ayaw pa nya ko isama.

Hello? May kasalanan kaya sya sakin.

Sinubsob ko nalang yung muka ko sa desk. Waaaahh.. Kailangan ko ba talagang tiisin ang gutom?

“Waaaaahhh.. Gutom nako… Nasan naba kasi yung wallet ko?!”

Ayan pala ang napapala ng gutom. Kinakausap ang sarili…

“Sabi na nga ba eh.. Iyo ba to?”

Itinungo ko ang ulo ko at pagtingin ko sa harapan ko ay nakita ko si Mr. Sungit.

Teka… Wallet ko yun ah…

Napatayo agad ako sa upuan ko tapos tumakbo papunta sakanya.

“Uy! Nasayo pala to!"

Kinuha ko kaagad ang wallet ko at tumakbo papunta ng canteen..

Thank God! Makakakain na ko, gutom nako, over!!

Yari sakin tropa ko, iniwan nila ko..

Nakatulog kasi ako kanina before lunch..

Anyway, pagkababa ko ng hagdan, tatakbo pa sana ako papunta ng canteen….

Kaso hallway palang natigilan nako..

Bakit dito pa?

Bakit sila pa?

Ang daming pwedeng makita dyan oh….

Bakit sila pa?

Sadya ba to?!

</3

Chapter 17: The new beginning

Nawawala yung wallet ko kaya di ako makapaglunch.

Wala naman ang OMGurls, iniwan ako kasi natutulog ako kanina.

Gutom na ko, =/

Pero thank God si Mr. Sungit nakakuha nung wallet ko.

When I had my wallet back, tumakbo kaagad ako papunta sa canteen.

Makakakain na ko. Yes!!!!

Kaso nasa hallway pa lang ako bigla nalang akong natigilan..

Sila nanaman…

Bakit ba sa dami ng estudyante dito, why is it it's have to be them?

Nananadya na ba talaga si kapalaran?

Hello?!

I might have an amnesia, but it’s FAKE!

So kahit sabihin kong may amnesia ako, kung makikita ko naman silang MAGKAYAKAP,

Damn it!!

Nakakalimutan kong “may amnesia” pala ako..

Bakit di ko mafake yung sarili ko? But I can fool everyone…

I’m being hurt even if my mind keeps on telling me that this is all wrong!

Sa sobrang shocked ko, I found myself staring at them..

“How I wish I was her.” napabulong ako sa sarili ko :(

Ang ganda nya.

Maputi.

Makinis.

Matangos ang ilong.

Maganda.

Mukang model.

Mukang dyosa.

Almost perfect!

Bagay pa sakanya yung bangs nya.

Ako kaya? Kung magpabangs din kaya ako?

Tss.

Too desperate na ko nun…

Di ko na kayang makita pa tong eksenang to pero ayaw sumunod sakin ng katawan ko..

THE HECK!!! I CAN’T MOVE!!!!!!

DISASTER!!!

WHAT IF THEY CAUGHT ME STARING AT THEM?

Masyadong nakakahiya yun, diba?

I think my heart's gonna burst..

“Slap Girl” is about to kiss my Elmer..

PUBLIC DISPLAY OF AFFECTION IS PROBIHITED, RIGHT?

Bakit walang sumisita sa kanila?!!

Ihanda mo na sarili mo Chao.. >.<

You’ll see what you never wanted to see…

They’re now about to kiss and…

0___0!!

Bat dumilim??

Brown out??

No! Hindi brown out!

May nagtakip sa mga mata ko so I won’t see them kissing.

Pero sino?!

May taong humawak sa magkabilang balikat ko at hinarap sa may likuran ko.

Pagkatanggal nung kamay na nakatakip sa mata ko,

I saw nothing but… Him.

Napayuko ako at tumingin sa sahig.

Nagulat na lang ako ng hinila nya ko at niyakap.

He hugged me…

Agad na nag-init ang pisngi ko.

I think my face is turning to red.

>////<

Nagulat na lang ako ng bumulong sya.

“Now I know what your reason in committing a suicide.”

Napanganga ako.

Ano daw?

Commit??

Suicide??

I said I did not…

Pagkahiwalay nya ng yakap sakin ay agad akong tumakbo papuntang cr..

Ramdam na ramdam kong pulang pula ang muka ko.

Bat nya ba kasi ginawa yun?

Moment ko dapat yun ng pag-eemote eh..

Ginawa naman nyang nakakakilig. Nakakakilig?! Anong sabi ko?! :O

Gusto nyo ba malaman kung sino yun?

Sino pa, edi si SUNGIT!!

Nung medyo normal na ulit ang muka ko at di na masyadong mapula yung pisngi ko, nagpasya na kong

pumunta sa canteen.

Gutom na ko eh..

Kanina pa.. Epal kasi eh..

Over yung eksena kanina!

Kung di ko sana nakita yun edi sana busog nako ngayon!

Kaso…

FUDGE!!!

I can't open the door!

Bat ngayon pa nagloko tong lock neto!!!!

G U T O M N A A K O

“Hey! Is there anyone out there?? Can you please open this door for me?? Please??”

Nakakawala ng poise! Sigaw na ko ng sigaw.

5…10…15…20 minutes non-stop na ata akong sumisigaw then,

“Suicidal girl??”

HUWAH! Kilala ko yon! Alam kong kilala nyo din.

“WAAAAAHHHHHH SUNGIT!! HELP ME!! I CAN'T OPEN THE DOOR!!” pagkasigaw ko noon ay...

No response??

Teka.

Did he leave?

INIWAN. NYA. KO?

WAAAAAAAAAHHH..

Nagulat na lang ako ng biglang bumukas ang pinto.

0___0

“I think, sinadya kang ikulong dyan.. Look..” saad nya at saka itinuro ang door knob na may wires.

So tinali nila yung pinto para hindi ako makalabas?

Napasinghot ako.

"WAAAAAAH!"

Naiyak na ko ng tuluyan.

I’m crying…

Oo CRYING talaga!

Napahagulgol ako.

“UWAAAAH!”

Patuloy ako sa pag-iyak.

“Hey stop it! Bakit kaba umiiyak? Bukas na yung pinto oh?”

"Eh kasi naman.. Eh kasi.. Gutom na ko.. Waaaah!"

Iyak ako ng iyak.

“Hey! Stop it! They’re all looking at you as if I made you cry. Stop it cry baby!" utos nya na halatang

naiinis na.

“Pero gutom na gutom na ko. How could they lock me here. There’s no more time for me to eat…"

patuloy pa rin ako sa pag-iyak.

“Stop it okay?”

“I can’t… My tears keep on falling." sagot ko.

Lumapit sya sakin.

Actually pumasok na sya sa Female CR.

Pinunasan nya ang basang pisngi ko at saka agad na hinila ako.

Di ko alam kung san kami pupunta.

Lahat nakatingin samin.

Mukang iniisip nga nilang pinaiyak ako ni Mr. Sungit.

Sorry naman Mr. Sungit.. Di ko lang talaga napigilan yung luha ko. Gutom lang talaga ako.

Gutom lang pala makakapagpaiyak sakin?! Bwiset.

Nang makalabas na kami ng school ay binitiwan nya agad ang kamay ko at saka humarap sakin.

“Stop it… Sasamahan naman kitang kumain eh.. Wag nalang tayo pumasok. Don’t cry na.”

Teka. Totoo ba to??

Bat parang ang sweet ng pagkakasabi nya?

Parang may kuryenteng dumadaloy sa dugo ko.

Si Sungit hindi nagsungit?

Himala te? Himala?

>////<

Nakarating kami sa CHOWKING na hindi ko namamalayan.

Grabe gutom na gutom nako! T____T

Agad kong inorder ang “CHAO-FAN”

My favorite!! Ever.

YUMMY!!

Champ.. Yam..

Ang sarap talaga.

Champ. Yam.

Ang sarap OMG.

Champ. Yam.

HEAVEN! \(^0^)/

“You look disgusting!”

Natigilan ako sa pagkain.

Why does he love to insult me?!

T___T

“Ang yabang mo.. Eh gutom ako eh!" sagot ko

“Tssss.. Whatever..”

“Just eat, okay?” utos ko

“How could I? Makita pa lang kitang kumain, nawawalan na ko ng gana!” iritang sagot nya

Seryoso?!

Pang-asar talaga to! Kainis!!

Parang nawawalan na din tuloy ako ng gana kumain. BWISET.

Di ko nalang sya pinansin.

Kakain na lang ulit ako.

"Yow!” tinawag ko sya

Tinignan nya ko ng sobrang sama. T__T Nakakatakot.

Pinagsisisihan ko atang tinawag ko pa sya.

“What now?!” tanong nya

Ang sungit talaga.. T___T

“Wala! Hmp.”

Silence..

Ang tahimik. NAKAKABOBO.

Nawala yung katahimikan sa pagitan naming dalawa nang magsalita sya.

“Just think how happy you would be if you lost everything you have right now, and then got it back

again.”

Agad akong napatingin sa kanya.

Ano daw?!

“What are you talking about?” I asked.

“Stop pretending..” mabilis na naging sagot nya

Pretending?

Don’t tell me he knows something….

Alam kaya nya?

Di na ko nagsalita.

Parang nawalan ako ng gana kumain…

“Yow!” tawag ko ulit sa kanya ng hindi ko kinaya ang katahimikan sa pagitan namin.

“What again?!” parang inis na tanong nya.

Bakit ko nga ba sya tinawag?

Baliw na talaga ako. T.T

“Wala lang ulit.” sagot ko at ipinagpatuloy ang pagkain.

He rolled his eyes.

Suplado!

Masungit na nga, suplado pa. KAINES!

“Ahm… A-Ano ba pangalan mo?” nagsalita ulit ako

Nakakatawa. Kasama ko sya ngayon pero di pa kami nagpapakilala sa isa’t-isa.

“Ayaw ko nga sabihin..” sagot nya

“Nyak?! Bakit naman? Friends naman tayo diba?” muka akong desperada -___-

“Sino may sabi? Why would I be friend with you? Tss." naiinis na sagot nya at ipinagpatuloy ang pagkain.

“Bakit naman? Kala ko naman friends na tayo kasi sinamahan mo ko dito." sagot ko

Oo ako na talaga ang makulit.

“Because…" tumigil sya sandali at parang pinag-isipan ang isasagot sa akin.

"Siguro dahil I DON’T LIKE YOU..” matipid at seryosong sagot nya.

ANO DAW?!

"You don't like me?!" napasigaw ako

“Hey! Stop shouting. I can here you, excuse me?!" suway nya

Ang sama nya. Kala mo kung sinong pogi.

Eh bat ba parang nalungkot ako nung sinabi nyang di nya ko gusto?

HAYS!

"Oh bat natulala kana dyan? Dahil ba rejected ka?" tanong nya

Ano daw??

“Rejected?!!” tanong ko

“Oo. Rejected to be my friend… Alam ko naman eh..”

“Anong alam mo?" inosenteng tanong ko

“Na may gusto ka sakin. Haha!” sagot nya at saka tumawa.

-_____-

SPELL ANG KAPAL?!

“Ilang pages ka ba?" tanong ko

"Bakit?" tanong din nya

"Ang kapal mo kasi eh." mabilis na sagot ko

Tinignan nya ko ng sobrang sama. T___T

“Inlove ka na ata talaga sakin eh." saad nya

Ang kapal talaga T___T

*Blaaaaag!!*

“Aray! Bat mo ko binatukan?” galit na tanong nya at tinignan ako ng masama.

Ayan nanaman po yung mata nya… >.<

“F-Feeler ka kasi e-eh!”

Ano ba yan! Bat ba ako nauutal?!

“Ano?!! Bat parang takot ka?" tanong nya

“Eh kasi naman yung mata mo kung makatingin eh! Nakakatakot. Pwede bang wag mo na kong tignan ng

ganun? Natatakot na kasi ako sayo eh.. Malay ko ba kung isa ka palang killer?!!”

“Kung makabatok ka naman kasi eh. FC ka masyado.. Feeling Close!!” sigaw nya

INAAWAY NYA KO. =___=

Tumayo ako sa upuan ko..

Nagulat sya at mukang pipigilan nya sana ako kasi akala nya mag wawalk-out ako..

Para mag walk-out? Dami ko pa kayang pagkain.. Uubusin ko kaya yan.

Lumapit ako sakanya.. Tinabi ko sakanya yung upuan ko tapos sumiksik ako sa tabi nya at niyakap ko

sya..

^______^ Sarap sa feeling

Sarap naman yakapin ng taong to. >////<

Ang bango bango. Hmmm. Para akong nasa heaven.

“H-Hey!! What are you doing?!” gulat na tanong nya

“Eto, feeling close… Ayan ha.. Close na tayo… So friends na ba tayo??” tanong ko

“You’re crazy. Stop hugging me!" utos nya

“Sus! Parang kanina di mo ko niyakap.” sagot ko

Diba totoo naman? Niyakap nya ko kanina sa hallway nung nakita ko sina.. TSK!

“So feeling mo dahil niyakap kita kanina gusto ko talaga yon? Wag ka ngang feeling. Naawa lang ako

sayo noh. Psh.” sagot nya

Nagulat nalang ako ng bigla nya din akong niyakap.

Sabi nya niyakap nya ko kanina dahil naawa sya. Eh anong meaning ng yakap na to ngayon?

Akala ko ba he doesn’t like me? Don’t tell me… May gusto na sya sakin?

Spell ASSUMING? -___-

“Hoy! Nag-eenjoy ka naman masyado! Kala ko ba you don’t like me? Eh bat nakayakap ka din sakin?!”

tanong ko

Umalis sya sa pagkakayakap sakin, but he’s wearing an evil smile..

“Bakit ganyan ngiti mo?!” I asked.

“'Cause I want to see how they react.” sagot nya at saka tumingin sa kabilang table.

Tumingin ako dun sa direksyon kung san sya nakatingin..

0___0!!!

Group of girls at pamatay ang tingin sakin!!

Oh my!

Bakit ko ba kasi ginawa yun?!

Ayan.

Pinahamak ko pa yung sarili ko.

*****

Pagbalik namin sa school ni Mr. Sungit ay pumasok kaagad kami sa room at nakasalubong ko si Ann.

“Oy. Bat di ka pumasok??” tanong nya at napatingin sya kay Mr. Sungit.

Biglang lumapad ang ngiti nya.

Alam ko na iniisip neto. =___=

“I know what you’re thinking. Stop it." utos ko sa kanya

“Opo. Sorry naman diba? Hayie." sagot nya

Maka-asar lang Ann? Nako. Maling mali yang iniisip mo =___=

Nakita ko si Elmer nakaupo na sa may upuan nya..

Tss.. Nakatingin sya sakin.

Nung makalapit na ko sa upuan ko, nakatingin pa rin sakin si Elmer.

“Ahm.. Why are you staring?” I asked

He sighed.

“I’m just wondering why you can’t remember me..” sagot nya

“Ahh.. ganun ba.. Baka di tayo masyadong close noon kaya di kita maalala.”

T___T LIAR!

Bigla nalang may bumangga sa likod ko.. Problema neto?

Pag tingin ko si SUNGIT pala.. Naupo na sya sa upuan nya tapos at saka tumingin ng masama sakin.

Bakit nanaman kaya?! =___=

“Oh bakit?” tanong ko

“Wala.” sagot nya at biglang umiwas ng tingin sakin.

Pagkatingin ko naman kay Elmer nakatingin pa rin sya sakin..

Pagkaupo ko sa upuan ko ay biglang tumingin sakin si SUNGIT..

Ano ba problema neto? Bat sya ganyan makatingin..

“Uy bakit ba?” tanong ko sakanya.

“Wala. Sinungaling ka kasi.. If I know nagpapang-.”

Di na nya natuloy yung sasabihin nya.. Tinakpan ko kaagad ang bibig nya..

Adik ba sya.. Baka marinig sya ni Elmer at mabuking ako diba?

“I hate you!” sigaw ko sa kanya

Di ko sya kakausapin..

Kanina ang bait nya bat bigla nanaman nagbago yung mood nya?

MOODY DRE?!

****

Kring!!! Kring!!! Kring!!!

Time check: 9:30 am

Date today: Feb. 13

Valentine’s day na pala bukas.

Valentine’s Day but I’m lonely, broken and sad.

This is what you call emptiness.

Alone in my very own large house with my super inday.

Bumangon na ko at inayos ang higaan.

What time my class is?

1:00 PM pa.

Ang aga kong nagising T___T

Biglang nagring ang phone ko at tinignan ko kung sino ang tumatawag.. Si Ann nanaman?

“Why? Too early.” sagot ko

"Magbaon ka ng damit. Gimik tayo after class." sagot nya

“Bat magbabaon pa ko? Edi dadaan nalang ako dito sa bahay mamaya para magpalit.”

"Just do what I said so." utos nya

“Chiccs ka? Oo na po. I’m hanging up.” pagkasabi ko noon ay agad kong ibinaba ang call.

As she said, I prepared my things..

Ano kayang magandang isuot?

Namili ako ng damit na dadalhin ko.

Isang linggo na pala ang lumipas.

Wala namang nangyare buong linggo.

Ang OMGurls, ayun! Funny pa rin.

Yung classmates ko naman they’re friendly na.

Si Elmer at si slap girl naman lagi kong nakikitang magkasama at ang sweet nila. Pero wala na kong

pakialam sa kanila.

Weh

Sa totoo lang, kumukulo yung dugo ko pag nakikita sila.

I want to tear them into pieces!! -___-

Si Mr. Sungit naman, di na kami nagpapansinan. And I don’t care about him.

May kumalat na rumors na kami daw. Yung issue kasi nung nasa chowking kami at nung umiiyak ako sa

may CR nun dahil nalock ako. Pero I denied.

****

Nang makarating na ko sa school ay pumasok kaagad ako sa classroom.

“Bat kayo lang? Walang pasok?” I asked.

Nakabungingis silang lahat sakin. Ang OMGurls.

“So wala nga?” I asked again.

“Yep.” sagot ni Ann habang nakabungisngis.

I don’t like the way they smile. May mali ata.

“Change now!” utos ni Beth

Change? They mean.. ng damit?

“Why would I?!" tanong ko

“Just do what I said so.” sagot nya

“Teka nga!! Kanina pa yang ‘Just do what I said so’ ah?! What’s going on your crazy mind this time

again?" tanong ko

Hinila na lang nila ako papunta sa CR

TEKA LANG! -___-

Itinulak nila ko papasok sa isa sa mga cubicle.

“We’ll wait you at the lobby. We’ll change our clothes na rin. Bet namin maganda yang dala mong damit

diba? If hindi umuwi ka ulit!!” utos ni Beth

“Di naman ako gigimik ng punit punit ang damit diba? Geh magbibihis na ko!” sagot ko at saka isinara

kaagad ang pinto.

Tong mga to talga T___T Ang aga ata naming gigimik?

Patapos na kong magbihis nang may narinig akong usapan habang nasa loob ako ng cubicle.

“She’s the greatest sl*t of this school! First si Elmer then now si Harry!”

“Oo nga! Di naman sya maganda. I’m prettier than her! Right?!”

“Asa! In your dreams! I’m the most beautiful girl here in school kaya! And they’re both mine noh!."

“Feeler ka! Di ka nga pinapansin ng mga yun eh.”

Ano ba naman yang mga pinag-uusapan nila nakakainis T___T

“Sayang girl wala ka last time! We locked her in the CR!" tuwang tuwa yung isa na nagkkwento

Wait.

Don’t tell me ako yung pinag-uusapan nila?!

“Yah! And she keeps on shouting! Napakapalengkera pala ng Anjell na yun!!”

So it's me nga. How dare them!

“Kaso biglang dumating si Harry tapos pinagbantaan kami na pag may nangyare sakanya sa loob patay

kami sakanya kaya napilitan kaming buksan yung pinto then we ran.”

Ano raw? Si.. Harry?

“Ano bang meron sa babaeng yun at pati si Harry nagkaganun?! God!! I hate her!!”

“Me too!!"

“Mas lalo na ko noh?!”

Mga letcheng to. Hate me pala ha?!

Binuksan ko ng patabog ang pinto ng cubicle.

Lalapit na sana ako sakanila pero may kalalabas lang na girl sa isa pang cubicle ang lumapit sakanila at

pinagsasampal sila.

“Don’t dare to bother her again or else I'm gonna break all your facel! Got that?!! Mga bitch!” sigaw ng

babae na kakalabas lang din ng cubicle.

Lumapit ako sakanila. Ako dapat ang gumawa nun eh.

“You guys are must be crazy!” sigaw ko

They were all looked in surprised agad silang nag-uunahang lumabas ng CR.

Naiwan nalang kami ng babaeng sumampal sa kanila,

Nagulat na lang ako ng sa pagharap nya sakin ay bumungad sakin ang mukang di ko inaasahan.

Parang kumulo bigla ang dugo ko.

Bakit ba nag-eexist ang mga taong gaya nya sa mundo?

Si "Slap Girl".

“What do you want?” tanong ko sakanya na may halong pagtataray

Ay shet may nakalimutan ata ako. May AMNESIA nga pala ako.

Ibinaba ko ang mapagmataas kong kilay.

“I heard nagka-amnesia ka?” tanong nya

Great.. Ang bilis ng chismis at nakarating kaagad sa kanya.

"Ahm.. Yes.. But sorry, do I know you?” tanong ko

Pwede na ko sa theater act! Galing kong magpanggap. =___=

“Well, hindi…” sagot nya

“Ah ganun ba.. Anyway, thanks.. For making them leave.”

“That’s nothing….” mabilis na sagot nya

That’s nothing, that’s noting ka pang nalalaman dyan!

Naalala ko tuloy yung pinag-usapan nila ni Elmer.

“She’s nothing okay? I’m just playing with her.”

The f*ck! Naalala ko nanaman yung panloloko nya sakin!! T___T

Tinignan nya ko mula ulo hanggang paa at saka ngumiti.

Ngiti na walang halong kaplastikan.

So nagagandahan kaba sa suot ko? Ganda ko noh? You can blame my parents.

Ang yabang ko talaga… -___-

"I think I need to go." saad ko sa kanya at saka agad na naglakad papalabas ng CR.

Hahanapin ko na ang OMGurls. Bakit kasi hindi pa sila sumabay sakin sa pag-bihis dun sa CR diba?

“Wait!!!!!”

Napatigil ako sa paglalakad at lumingon.

Ano nanaman kayang problema neto??

“Yes?” tanong ko

Ghaaaad! Ayoko syang makausap! -___-

KUMUKULO ang dugo ko PROMISE!!

“I’m Abby.” sagot nya at inabot ang kamay sakin para makipagshake hands.

Ano bang.. Gusto nya?

But if I refuse, maoobvious ako..

“I’m Anjell.. Well I guess hindi magandang idea kung makikipagshakehands ka sakin. Galing akong CR

eh.” sagot ko

Galing ko magpalusot.

Ayokong hawakan ang kamay nyang mahilig manampal =___=

Di ako plastic! Nagpapanggap lang.

Nagulat na lang ako ng bigla nyang hinawakan ang kamay ko at saka shinake.

“I don’t care kahit tumae kapa.” sagot nya

Tumae?

Pasintabi sa mga nakain dyan..

Nagbihis lang ako di tumae noh?!

Bigla na lang akong natawa ng malakas.

Nakakatawa sya. SWEAR!

“Great! You’re so beautiful whenever you smile and laugh. Maybe that’s the reason why he loves you.”

she said.

Natigilan ako sa pagtawa.

He loves.. ME?

Sino?

Napatingin ako sa mga mata nya.

It seems something’s bothering her.

She looks so sad. Parang nakakaawa sya.

Yung mata nya, parang kagagaling lang sa pag-iyak..

Ano to, maawa ako sakanya? NO WAY!!

She’s the reason of my sufferings! She’s the reason why my heart is now broken….

“He loves you.” ulit nya at kasabay noon ang pagpatak ng mga luha nya.

“W-What are you talking about?” I asked.

Naguguluhan na ko.

Bakit sya umiiyak?

Bigla syang nagpilit na ngumiti at agad pinunasan ang basang pisngi nya.

“May problema kaba? You can tell me. I can be your friend.” I offered.

Wala yang halong kaplastikan. Naawa ako.

At feeling ko yun lang magagawa ko para mapagaan yung bigat na nararamdaman nya.

Teka, ano nga ulit yung sinabi nya kanina?

Sino yun? Sinong he loves you yun? Si Elmer ba?

“I’m okay. Just forget what we have talked here. I’ll see you then, my friend.” saad nya at saka agad na

umalis.

Ako naman nastuck sa kinatatayuan ko.

Tinitignan ko lang sya paalis.

Feeling ko umiiyak sya habang papaalis.

Bakit ganun sya umarte? Diba sya nga tong galit na galit sakin?

Don’t tell me yung tinutukoy nya ay si Elmer…

Sobrang malabo.. Pano mangyayari yon eh niloko nga nya ako diba?

Nakakapagod mag-isip!

Ano ba to?!!

Chapter 18

Katatapos ko lang magpalit. Grabe yung moment dun kanina. Nakaka-inis. binigyan pa ako ni “Slap Girl”

or Abby ng another worries.

Di ko kasi maintindihan yung mga pinagsasabi nya.

Nakakaasar din yung nagkulong sakin sa Cr. Di ko matandaan yung muka.

Fck! Patay sila sakin pag nalaman ko kung sino sila. Asar!

Nandito na ko sa lobby at tamang hanap sa aking mabubuting kaibigan. Ang OMGurls.

Nasan naba sila?!

I saw group of guys talking to some girls..

Sila na yun for sure.

Sila lang naman pinagkakaguluhan ng mga boys dito sa school eh…

And ehem… I’m part of them.

Mahangin naba ako? Sorry naman.

“Hey! Kala ko ba magpapalit na rin kayo?” tanong ko ng mapansing nakauniform pa rin sila.

Sabi nila gigimik kami, eh bat di pa sila nagpapalit?

Nakakaasar naman oh. -___-

Napatingin sila sakin.

O.O -jade

-____^ -beth

^___^ -marie

^O^ -nicollete

~.O –ann

What’s wrong with their face?

“What kind of reactions are that?!” tanong ko

Hindi nila pinansin ang tanong ko at tinignan ako from head to toe.

“Oh God! Is she the real Chao?”Nicollete

“Did she transform?” Jade

“This might be a nightmare. Paki sapak nga ako! Baka di na ko magising.” Beth

Sinapak ni Ann si Beth.

“Oh my!! So hindi ito panaginip?!” Beth, umarte sya na matutumba

Bakit ganyan sila makaarte?

“My problema ba sa suot ko? Am I too much revealing?” tanong ko

Di naman masyadong revealing tong suot ko eh..

I’m wearing a black shirt na may nakaprint na, “I’m the dream of your life”

Then short na di naman masyadong expose yung legs ko..

I turned back. Pupunta na lang akong CR at magpapalit.

Muka kasi akong pinagtritripan netong tropa ko eh.

“Wait!!!!!!!” napasigaw sila at saka humarang sa dadaanan ko, yung itchura nila yung parang sa

naglalaro ng patintero.

Mga mukang tanga…

“Bakit ba?” tanong ko

“Ang ganda mo kasi eh." Beth

“No need of make up.” Marie

“Tamaaaaaa!!!” Nicollete, Ann and Jade.

“Sure win na to!" Beth.

Ano daw sure win?

Teka anong meron?!

“Girls, bring her!” Beth.

Hinawakan nila ko at saka hinila sa somewhere. Di ko alam kung san kami pupunta.

Grabe tong si Beth. Para syang gang leader.

Kung maka-utos kasi eh, ‘bring her’.

San naman nya napulot yun?

Tong mga babae namang to sinunod sya.

Lakas ng tama..

Nakarating na kami ngayon sa second floor..

Teka parang alam ko kung san papunta tong way na to ah…

“The heck!!! Do you know what you’re doing?!" reklamo ko

“Of course! We’re sorry Chao… basta pag nanalo ka gimik tayo mamaya ha.” Beth

“NO WAY!!” sigaw ko

“YES WAY!!!!” sabay sabay naman sila.

Nakadrugs ba sya?!

“Don’t tell me you’ve mixed up with drugs?! Are you in drugs?! Let me go!” utos ko

“Sorry Chao. Dito na tayo eh. Mahal ka naman namin eh. We’ll support you."

=___= Ayoko neto. Bakit sila ganyan?

Yung mga nakahawak sakin di pa rin ako binibitawan. Baka daw makatakas ako.

Pag pasok namin sa concert hall eh napanganga ako.

Oh my..

Bat ang sobrang dami ng tao??

Lahat na ata ng mga students nandito. T____T

Napatingin ako sa left, nakita ko si ma’am De Vera. Sya ang adviser ng class namin.

Lumapit sya samin.

“Oh… Akala ko di nyo sya mapapayag eh. Buti nalang. Sakto lang yung dating nyo eh.”

Ano daw? Ako ba yung tinutukoy nya na napapayag?

Napapayag ka dyan! Kinaladkad kaya nila ako.

Someone help me please? T___T

How could my friends betray me?

So talagang betray?

Tumingin ako dun sa may stage. Nabasa ko yung title nung event.

“Search for Mr. and Ms. Valentine’s”?!!

So dyan nila ako sinali?! BAKIT?!

Bakit ako pa?!!

“Pano nyo nagawa sakin to?” tanong ko sa kanila

“Ipapakita mo lang naman yung talent mo eh. Sayo nakasalalay yung department natin!” Ann

“Sana nagtanong muna kayo para nakapag prepare ako diba?!”

“No need.” Marie, inabot nya sakin ang dalawang CD

“Minus one ng pwede mong kantahin at yung isa, yung mga pwede mong sayawin.”

Nasabi ko nabang expert si Marie pag dating sa music?

Kung di pa, ngayon sinasabi ko na

So hindi talaga nila pinaghandaan noh?!! Hindi. HINDI HALATA! -___-

“Di ako talented!” sagot ko

“Kung ayaw mo ng mga kanta dyan, pwedeng ikaw yung tumugtog.” Ann

She pointed the stage at nakita kong merong piano, guitar at drums.

O. EM. GI. Do they really want me to do this?!

Are they that really desperate for me to win?!!

“O sige, ikaw ng di talented! Ikaw lang naman yung taong super friend ko simula nung Elementary pa

kaya alam kong wala kang talent! Wala talaga! Di ka nga magaling kumanta, sumayaw eh. Di ka nga rin

marunong tumugtog ng piano, guitar at drums diba?!! At di ka nga rin maganda at matalino eh?!! Ano

ba naman yung 5 minutes lang na tumayo ka dyan sa stage at magpasikat diba?” sigaw ni Ann

Ako pa tong napasama?!

Diba ako dapat magalit dahil plinano nila to?!

Shete!! Oo na, sige na. Sila na magaling magplano!

Kaasar. T_____T

“Ako na bahala sa music mo girl. Just tell me if wala kang magustuhan dyan sa CD na binigay ko.” Marie

“So anong talent mo?” tanong nilang lahat sila

Anong talent ba pwede?

Hmmmm…

“Kanta and sayaw nalang.” napilitang sagot ko

Their faces:

O.O -jade

-____^ -beth

^___^ -marie

^O^ -nicollete

~.O –ann

“Ano nanaman bang klaseng reaction yan ha?!” tanong ko

“Ayaw daw nya pero dalawa yung talent nya…" Beth

“Ayaw nyo?!”

“SYEMPRE GUSTO!!!!!!” napasigaw sila

Ayaw naman nilang manigaw nyan?

“Sino pala representative natin sa boys?” tanong ko

“Wala. Ayaw kasi nila eh…” Jade

-____-

“Bakit ako? Ayoko din naman ah? Ang daya!!!!!!” sagot ko

“Wag kana umangal! Eto naman!!” Jade

Ang daya talaga.

“And now… Let us call.. The representative of nursing department.. Ms. Anjell Alcantara.” say nung MC.

AKO AGAD?!!

AGAD AGAD?!! Excited?

Sheeeet >0<

****

Marie’s POV

Gulat kayo may POV ako noh?

Silent type daw kasi ako sabi ni Chao.

Pero di naman masyado.

Maloko din naman ako.

Ako ang mag-aassist sa music nya ngayon.

Mahirap na kung iba yung gumawa, baka masabutahe pa kami diba?

Sayang ang 5,000!!

Pang kain din yun T__T

Pinatugtog ko na ang kakantahin ni Chao.

For sure masasapol sa kakantahin nya yung mga haters nya.

Ganda kasi nyan eh, kala mo anghel. Kaso demonyo yan. Muka lang anghel.

Ooopss. Bad me.

Nag start na yung song, then nagsitilian na yung mga audience.. Este yung mga boys lang pala yung

naghiyawan.

Mga bitter kasi yung mga girls eh.

Now playing: Pretty Girl Rock by Keri Hilson

"All eyes on me when I walk in, no question that this girl’s a 10."

Nagsimulang kumanta si Chao.

"Don’t hate me cause I’m beautiful. Don’t hate me cause I’m beautiful."

Halatang nahihiya syang pumunta sa may gitna ng stage.

"My walk my talk the way I dress, It’s not my fault so please don’t trip. Don’t hate me cause I’m

beautiful. Don’t hate me cause I’m beautiful."

Grabe, ang galing nya talaga.

Napaka talented.

Sure win na talaga kami. Ayos talaga magplano tong OMGurls eh.

Si Chao talaga ang pinasali. Dapat si Beth eh, kaso ayaw. Si Chao na nga lang daw.

"Do the pretty girl rock rock rock? Do the pretty girl rock rock?"

Pamatay na yung tingin ng mga girls kay Chao.

Pansin kong natutuwa naman si Chao sa reaction ng mga girls.

Obvious kasi na mga insecure sakanya.

Their faces making me laugh.

I am enjoying this.

Napatingin ako sa mga tropa ko at naka thumbs up pa sila.

Pansin din siguro nila yung mga muka ng mga haters ni Chao.

Chao glanced at me and made a signal na ‘change the music now’.

Pinalitan ko kaagad ang tugtog at sunod na tumunog ang sasayawin nya.

Nung na play ko na yung sasayawin ni Chao, mas lalong naging wild yung crowd.

Nagsitayuan na silang lahat at sinabayan si chao sumayaw.

Yung mga bitter kanina naging wild na. Ang haharot kainis!

Now playing Dj Got Us Falling In Love by Usher

Usher (yeah man)

So we back in the club

Get that bodies rockin from side to side (side to side)

Thank God the week is done

I feel like a zombie gone back to life (back to life)

Ang galing kumembot ni Chao. Di pa sya prepared nyan ha. HINDI.

****

Anjell a.k.a Chao’s POV

Chorus na, bumaba ako ng stage then mas lalo pang naging wild yung audience.

Nagmuka nang club ang concert hall. -___- Yare ako neto sa mga faculty.

Cause baby tonight, the DJ got us falling in love again

Yeah, baby tonight, the DJ got us falling in love again

Para talaga akong nasa club.

Medyo sumisikip na ang daan.

Lahat na sumasayaw.

Time to escape.

******

Yes! Nakalabas nako ng auditorium.

Pahakbang na nga ako ng isa pa kaso,

“What do you think you’re going to do?”

Kung may sakit ako sa puso siguro inatake nako!

I looked back.

Oh my…

Nandito pala sya.

Gosh! Nakakahiya yung mga pinaggagawa ko sa loob.

Don’t tell me napanuod nya yung mga yun?

Nakakahiya.

Teka, bat naman ako mahihiya sakanya.

Sya nga dapat mahiya sakin eh..

“Hey. I asked you.” nagsalita ulit sya, "Why are you going to do?" tanong ulit nya

Bumalik ako sa katinuan.

“Ahm.. Escaping?!” sagot ko

“So sa tingin mo papayagan kitang umalis? Nakasalalay kaya sayo yung department natin. Hahayaan mo

nalang bang masira tiwala nila sayo?”

Napa-isip ako sa sinabi nya

May point nga sya.

"Bumalik kana sa loob.."

Pero ayoko T___T

Bigla na lang para akong Genius na umilaw ang bulb at may naisip na kalokohan.

“Sige, babalik ako sa loob but in one condition.” saad ko

“Tell me. I’ll do it.” mabilis na sagot nya

Talaga?

Eh pano pag sinabi kong tumalon ka sa building? Tatalong ka kaya? PSH.

Mukang may maganda akong naisip..

May maganda akong plano.

(Evil laugh)

****

Pag pasok ko sa loob malapit ng matapos yung tugtog kaya tumakbo agad ako sa stage.

Pero this time may kasama ako.

Si ELMER.

Sabi nya kasi he’ll do what I want diba?

Laugh! Laugh! Laugh!

Ipapahiya ko lang naman sya. I’m so good right?!

Pagkaakyat namin, nanahimik buong auditorium.

Yung mga bitter kanina, mas naging bitter naman ngayon. Masyado talaga nila akong pinapasaya

ngayong araw.

Inabot ko kay Elmer yung microphone.

Kakanta sya. Yun ang gusto ko.

For sure di yan marunong kumanta.

Kung marunong sya edi sana hinarana na nya ko dati diba? Diba? Diba?

For sure mapapahiya sya.

Pumunta ako sa may piano. Tutugtugin ko yung kakantahin nya.

At dahil nga sa HINDI AKO TALENTED, alam ko kung pano tugtugin yung kakantahin nya.

Now playing: STEVIE HOANG ADDICTED [DJ-HONKIE RIP]

Magsisimula na kong tumugtog nung biglang humarap sakin si Elmer.

Nasa may bandang likod kasi ng stage yung piano, si Elmer naman nasa gitna ng stage.

Tumalikod sya sa audience at sakin humarap.

Magka eye to eye contact kami ngayon.

Medyo nadelay yung intro namin kasi nga nagulat ako nung humarap sya sakin. Di ko naman ineexpect

yun tapos magka eye-to-eye pa kami edi para na kong napako sa inuupuan ko.

Sinimulan ko uling tugtugin ang kantang napili nya.

Naramdaman ko nalang na uminit ang muka ko.

Nagsisitilian ang mga babaeng audience.

Kinikilig sila tulad ko.

Ay sorry. Di pala ako kinikilig.

Over! Ang ganda ng boses nya.

Pahiya ako. Shocks! T___T

"Whenever i think about the the love we had, it hurts so bad.."

Nanatili syang nakatitig sakin..

"Whenever i think about the love we made, I said that I'd be strong.. Girl I really thought that I'd move

on but still I find myself asking..."

Lumapit sya lalo sakin.

"Do u still think of me like I think about u, do u still dream of me cos i cant sleep without u..

Tell me if time should make a change then why do i feel the same.. Your love has got me addicted."

Habnag kumakanta sya ay sakin lang sya nakatingin.

Sa mga mata ko.

Walang kurap.

Napatingin ako sa may mga audience, lahat sila ang sama ng tingin sakin.

Ang daming lumapit sa stage and took video.

Syempre si Elmer lang. Di ako kasama. ASA pa ko. T.T

Napatingin ulit ako sa audience and I saw her.

ABBY.

She’s about to cry.

Iniwas ko sa kanya at tumingin ulit ako kay Elmer.

Pagkatapos nyang kumanta ay lumapit sya sakin.

Ang bilis bilis ng tibok ng puso ko. Kinakabagahan ako.

Nang makalapit sya sakin ay agad syang bumulong.. Hindi ko narinig iyon dahil sa lakas ng tilian ng mga

babae.

Nakatanggap sya ng nakakabasag ng eardrum na tili mula sa mga babaeng naghahampasan at di

mapakali sa kakatili.

Pinakilig nya ata lahat ng babae dito.

Pagkababa namin sa stage ay agad na lumapit sa kanya si Abby at niyakap sya.

“Hey honey! You’re so great! Para sakin yun diba? I knew it. Thanks!” saad ni Abby at saka hinila agad si

Elmer palabas ng concert hall.

Ako naman nakatingin lang sakanila papalabas.

Para sakanya? Hello. Sakin kaya.

Sus. Inangkin ko pa, sige na kanya na! Kawawa naman kasi sya.

Pero mas kawawa ako. :(

Chapter 19

Feb 13, 2011

11:00 PM

Nandito ako ngayon sa Pasay, City kasama ang OMGurls.

Sh*t naman kasi eh.

Gigimik kami ngayon.

AKO kasi yung nanalo dun sa contest.

At mas lalo pa kong nabadtrip dahil..

Dahil si Elmer yung nanalong Mr. Valentine’s.

Eh hindi nga po sya kasali diba?

Nung inanounce kung sino yung nanalo muka akong tanga dun sa stage.

MAG-ISA LANG PO AKO EH!

Si Elmer kasi kasama ni Abby. Diba nga umalis na sila?

Ouch. :(

Baka may date sila.

Sabagay. Isang oras nalang naman valentine’s day na eh.

Over naman dito sa club na ito.

Ang hirap pumasok! Patayan! MINOR pa daw kami eh.

“18 po. 18 years old na po kami.” said Nicollete.

Galing nyang magsinungaling!

Tumingin sakin yung bouncer. Bouncer ba tawag dito?

Okay whatever you call to this.

“What are you staring at huh? Papapasukin mo ba kami o aalis na lang kami at maghahanap ng ibang

club?!! Sinasayang mo oras namin eh!” I said with my super scary tune of voice with matching killer

glare.

Mukang natakot yung bouncer kaya pinapasok din kami.

“Magpapapasok ka rin pala hinintay mo pang magalit yung manager namin!” reklamo ni Jade dun sa

bouncer

*Blaaaag!*

“Ouch! I’m just kidding. High blood ka?!” reklamo ni Jade ng batukan ko sya

“Oo!! Sa ginawa nyo sakin kanina tingin nyo nakalimutan ko na ha?!!” I said angrily.

“Yun nga ba yung dahilan o dahil wala si Elmer kanina nung inonounce na kayo yung Mr. and Ms.

Valentine’s?” Ann

Tsss. So I’ve been busted.

Oo na. Yun na nga yung dahilan kung bakit ako badtrip ngayon.

Yun yung dahilan kung bakit gusto kong uminom ngayon. T.T

Umorder na sila ng mga iinumin.

Ako naman yung light drinks lang. Gusto ko pa namang umuwi ng bahay noh.

Drink… drink… drink…

LONER. -____-

Iniwan nila ako mag-isa dito sa table.

Lahat sila nasa dance floor at gumigiling.

ASAR!!

Dinadagdagan nila ang badtrip ko. >.<

Naging slow and sweet yung music.

“Hi miss. Can I dance with you?”

“No….”

“Can we dance?”

“No….”

“Can I dance you?”

“No..”

“Shall we dance?”

“Do you mind if I ask you to dance with me?”

“Do you know how to dance?”

“Do you love dancing?”

“Can I escort you to the dance floor?”

Kahit ano pang klaseng tanong yan, iisa pa rin ibigsabihin nyan. They’re asking me to dance.

AT AYOKO!!!!!

Bakit ba ang kukulit nila? All I want now is to drink.

“Uhm, excuse me miss? Are you all alone right now? Don’t you have friends?” tanong nang isang guy na

lumapit sakin pero di ko sya tinitignan.

“I don’t want to dance.” sagot ko sa kanya

“Ha-ha. But I’m not asking you to dance. I think you’re drunk. Look how many bottles of beer you’ve

drink.”

Napatingin ako sa table at binilang lahat ng empty bottles.

0___0

8 bottles of beer na ang nainom ko?? Perobakit di pa rin ako nalalasing. T___T

“Leave me alone.” I said coldly.

“Did you drink all of that?” he asked again.

Ang kulit neto ah.

Tumingin ako sakanya with a very angry expression.

0___0

*Drools*

OH. EM. GEE.

Ang gwapo!

Ang cute!

Mukang angel!!

“Would you mind if I sit here beside you?” he asked.

Gusto nya ko makatabi.

“Just sit.” sagot ko

Naupo sya at humarap sakin.

Grabe may ganito rin pa lang gwapong tao?

“So.. Are you alone?” he asked.

“No. I’m with my friends…” mabilis na sagot ko

Pansin ko lang kanina pa sya nag-eenglish ha?!

“By the way I’m Andre Shin. Nice meeting you.” he introduced his self and offered his hand.

“I’m jell.” sagot ko at nakipagshake hands sa kanya

JELL? San ko napulot yun?

Ang lambot ng kamay nya.

Shin? Diba usually surename yun ng mga Koreans?

“Are you---"

“I’m Korean.” sinagot na nya ang itatanong ko bago ko pa natanong.

“Oh.. I see." sagot ko

Kaya pala ang gwapo nya @__@

Now playing Dj Got Us Falling In Love by Usher

Usher (yeah man)

So we back in the club

Get that bodies rockin from side to side (side to side)

Agad nawala ang ngiti sa muka ko.

-____-++

Ayan nanaman yang kantang yan!

I hate that song dahil sa contest kanina. >:(

Nakaka-aasar!!!

“Chao!!! Sayaw tayo!!!!” sigaw ni Marie na papalapit sakin at ang lapad-lapad ng ngiti.

Damn! I know what she’s thinking right now.

Hinila na lang nyaako papunta sa dance floor.

Shrekkkk! Ayaw ko ng kanta! Palitan nyo yan now naaa! >.<!!

OMGurls now are dancing so wild.

At dahil na rin siguro sa dami ng nainom ko napasayaw na rin ako.

Cause baby tonight, the DJ got us falling in love again

Yeah, baby tonight, the DJ got us falling in love again

Nang patapos na yung music ay biglang may humila sakin then pushed me.

Nagulat na lang ako ng I was bump into something.

F*ck it! That’s too much.

I looked left and right to see who pulled me and pushed me into something.

Kaso busy ang lahat sa pagsayaw.

Napatingin ako dun sa nabangga ko..

0___0

Hindi pala ‘something’ kundi ‘someone’ yung nabangga ko.

Oh my God. He’s eyes are like burning.

He’s angry.

Uh-oh..

What should I do?!

“So it's you….”

Eeeeeh… Anong gagawin ko?!!

Tatakbo?!

Tama..

1…..2…..3…..

Takb--

>/////<

Di nako nakatakbo.

Nahawakan nya ko sa braso then hinila nya ko.

I can feel his breathe on my neck.

Yah. We’re that so close.

“Let me go!!” sigaw ko

Sinubukan kong itulak sya palayo sakin.

I tried to get loose into his arms but I can’t. He’s stronger than me.

“Can we please stay this way for just 5 more minutes?” he asked and it sounds pleasing.

“What if I don’t?" tanong ko

“You can’t resist me.” he answered confidently.

Wow Ang kapal!!

I tried again to escape from his arms but he’s really that hard.

“Do you…"

“Do I what?” I asked without even letting him to finish his question.

“Do you really hate me?” tanong nya

Nagulat ako sa itinanong nya.

So… Does it mean, dinamdam nya yung sinabi ko sakanya last week na “I hate you”?

ASA!

Bat naman nya dadamdamin yun diba?

Ilusyonada ako!

“Harry… I didn’t mean that…” I explained.

Pagkasagot ko noon ay naramdama kong ngumiti sya.

“That’s fine with me. At least now I know you don’t really hate me.” sagot nya at saka ako pinakawalan

mula sa mga braso nya.

I looked straight on his face.

He smiled and it shows that he’s very happy.

What’s wrong with this cold and moody person?

Did he just smiled? To whom? At me?

I think I should go and check for an eye doctor.

Napatingin ako sa may area kung san napansin ko ang OMGurls.

They all gave me a V-sign that means saying ‘peace’.

So sila yung may pakana nito?! Asar!!! -_____-

Nagulat ako ng biglang may humila sakin.

Napataas ang kilay ko.

“Don’t scandalize here.” Harry said to this beautiful woman in front of me.

I smell trouble.

She’s taller than me, whiter than me, have a pointed nose, beautiful eyes, pinkish cheeks and lips, BUT….

I’m prettier.

Humarap sya sakin pero di sya mukang galit.

Muka lang syang lion na kakainin ako.

“Do you know that the one whom you are flirting with is my fiancée?!!” the girl asked.

Woah. Fiancee daw oh?

Wala akong panama.

Para akong... Ahhhhh!! Nevermind! >:(

“Stop fooling yourself Kat. We both know that it’s just an agreement.” Harry protested.

Pwede na bang umalis?

Di ako kasama sa usapan oh?

Alam nyo yung out of place?

Ako yun!

Selosa si girl, baka lapain pa nya ko. -___-

Aalis na sana ako kaso biglang hinawakan ni Harry ang kamay ko.

I can hear my heart beat! Ang bilis!! What’s the meaning of this?!! Arggghhh!!!

“She’s my girlfriend and she’ll be the one who I’m gonna marry.” saad ni Harry

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat.

He’ insane!!

*Slap!*

Woah!! Si girl sinampal si Harry.

Di ko kasalanan yun ah! Nadamay lang ako.

Si girl naman tumingin sakin at balak ata din akong sampalin pero…

“Touch here, and you’re dead.”

Napangiti ako.

Si Ann, hinawakan yung kamay nung fiancée daw ni Harry.

I have my angels now.

Bat ba lagi nalang ako napapaaway. -____-

Di ko naman ginusto to eh.

“Are you.. Why did you cheat on me huh?!!!” tanong nung babae kay Harry

Ayan, nagtataray na si girl. Nagiging eskandalosa na kami dito sa club.

Hindi sumagot si Harry pero halatang galit na galit na sya dahil sinampal sya netong fiiancee daw nya.

Ang higpit na ng hawak nya sa kamay ko at feeling ko baka masapak nya tong babaeng to.

Humarap sakin yung fiancée daw ni Harry.

“Where on earth did you came from and you suddenly appeared here and destroyed us?!” tanong nya

Di ko alam.

Wala akong alam.

Eeehh!! I’m speechless!

Eh kasi naman! Di pa ko makamove on sa sinabi ni Harry na ako daw yung babaeng pakakasalan nya.

Hala feel na feel?!

At hindi ko naman kaya sila sinira.

Nadamay lang ako oh…

Singit lang po ako dito….

“So what if pinagpalit ka ni Harry sa super duper gandang si Anjell Alcantara?” sumingit si Beth

Hala ka.

Away naba to?

“I’m not talking to you. I’m talking to her!” sagot nya and pointed me.

Maawa ka naman girl sa sarili mo.

Mag-isa ka lang oh?

Anim kaya kami.

Lumapit sakin si Beth then she tapped my back.

I looked at her and she winked.

Now I know what she wants. She wants me to fight this girl.

Tumingin ulit ako dito sa girl.

“Tara na guys. I don’t want scandal.” I said then walked out.

2 steps pa lang nang biglang may humawak agad sa braso ko.

“I’m still talking to you!" sigaw nya

I pulled my arm away from her then faced her.

“Sorry but.. I don’t talk to bitch.” I said then smirked.

She became angrier in appearance.

“Of course you can’t talk to bitch because female dogs don’t speak! Id*ot!”

“Really? Then why do you speak?! Moron.” nang-iinsultong tanong ko

Natawa naman ang OMGurls pati si Harry.

Si girl naman mukang galit na galit na.

But I don’t care.

T____T Can I hit her?!

She’s driving me crazy!

I wanna kill her. She called me idiot. I’m so pissed.

*****

Iniwan ko na sila sa loob. Uuwi na ko.

Nahihilo nako.

Kainis!

Lakad… lakad… lakad…….

“Woaaahh!”

****

Harry’s POV

F*ck that woman!

She’s insane.

How could she tell everybody here that she’s my fiancée?!

I don’t like her and I don’t want to marry her.

Good thing, this suicidal girl is here so I used her.

But I guess she’s in the bad mood right now.

She’s not fighting back to Kat.

(a/n: Kat is the girl who said that he’s fiancée is harry.)

Suicidal girl walked out so I followed her.

She’s drunk. It’s obvious. She doesn’t know where she’s going.

I saw her and she’s talking with.. Andre?!!

Why she’s with Andre?!

They look so happy together. They’re both laughing.

I hate to see them that way! -____-

Andre is my Korean friend.

I met him in America and he’s a good and respectful person.

He’s intelligent and has a down-to-earth attitude.

It’s not hard for women to fall for her. But I guess he’s not interested in women.

He doesn’t show any interest for them.

But how come he’s with suicidal girl?

Tss.

I hate this feeling! Why are they so happy?!

****

Chao’s POV

Kasama ko ngayon si…… sino nga ulit sya?

Nakalimutan ko na.. Haha!

Ang sarap nyang kasama.

Napaka funny nya, ang dami nyang kwento.

Ang daldal nya. Kaso nakakanosebleed!

Puro English!! -___-

“Yow, dude!”

May tumawag sakanya.

Pareho kaming napatingin dun sa tumawag sakanya.

0.o

Ano bang ginagawa ng lalaking to dito?!!!

“Hey.” tawag sa kanya ni.. sino nga kasi ulit sya? Nakalimutan ko kaagad T___T

“So, you’re with that suicidal girl.” say sa kanya ni Harry

WHAT?!! ANG KAPAL NYA TALAGA!

SO MAGKAKILALA PALA SILA.

GRABE SYA!

BALAK BA NYA KONG IPAHIYA DITO SA KAIBIGAN NYA?!

NAKAKAINIS! T___T

“Suicidal girl? What do you mean?” tanong ni unknown.

“Yes, don’t you know that--"

Di na nya natapos pa yung sasabihin nya. Tinakpan ko yung bibig nya at saka hinila sya papalayo dun kay

unknown.

Dinala ko sya sa may entrance ng club.

Wala namang mga taong dumadaan at malayo na kami dun kay unknown.

“You’re insane!!!! Are you going to humiliate me?!” tanong ko sa kanya.

He didn’t answer me.

Pumasok lang ulit sya sa loob ng club.

Sumunod na rin ako pag pasok nya.

Pumunta nako sa table ng OMGurls.

“Where have you been?” tanong ni Ann

“Nagpalamig lang sa labas.” sagot ko

Ininom ko nalang lahat ng galit ko.

Bakit ba ang malas malas ng araw kong to ngayon?!

“Oy! Uuwi pa tayo. Balak mo bang matulog dito sa Club dahil sa sobrang kalasingan? Ang dami mo ng

nainom oh.” awat sakin ni Ann

I didn’t answer her.

I stood up and went out.

****

Bakit ba ko lumabas?

Basta nalang kusang gumalaw tong paa ko eh.

Nyeee?

Pwede ba yun?

Lakad…. Lakad…… lakad…………

0____0

Anong ginagawa nya dito?

Si Harry…..

Nakatingin sya sa kawalan.

Mukang ang lalim ng iniisip nya.

Grabe ang gwapo nya talaga.

Sayang nga lang masungit.

Mukang mapapatingin sya sa side ko.

Waaaaaah!!

Wag kang titingin please!! Baka ma-inlove ako! >///<

What did I just say?!!

UNDO!

Wala akong sinabi..

Take two.. Wag kang titingin please!! Baka MAHULI MO KO.

Tumalikod nalang ako.

Aalis na sana ako kaso bigla syang nagsalita.

“Where are you going?”

Eeeeh…..

Nakita pa nya ko…

I turned back.

"Huh? Ahm.. I’m going home…" kinakabahan na sagot ko

Lumapit sya sakin at saka nag smile.

OH GOD! Ang gwapo naman ng kaharap ko ngayon! Pwede bang akin nalang sya?

Another joke again. Ano ba kayo guys, joke lang yun.

Wag mag-isip ng kung ano-ano.

“By the way.. Thanks.” pagpapasalamat nya

Nagtataka akong napatingin sa kanya

“What for???” I asked.

He sighed then looked at me seriously.

“For helping me to push Kat away.” sagot nya

Tumingin sya sa ibang direksyon

“So you used me to get rid of her?” I asked.

He didn’t looked at me but he answered.

“Sort of.”

Nagulat ako sa isinagot nya..

*Slap*

“@sshole!!” sigaw ko sa kanya

"You're drunk."

"I hate you all!" sigaw ko at naiyak

I don’t know why I cried.

Bakit ganun lang para sakanila kadali gamitin ako?

Ganun lang kadali sakanila saktan ang mga babae.

Pasensya na kayo kung masyado na kong emotional.

Dala siguro to nung liquor.

“Lasing kana. Ihahatid na kita.” he said at hinawakan ako.

“Bitawan mo nga ako! Ang kapal ng muka mo." sigaw ko sa kanya

Hindi nya pa rin ako binbitawan.

I tried to pushed him pero na out of balance kami at natumba…

AT...

0//////0

OH MY GOD!!!!

WHAT THE HELL ON EARTH HAPPENED?!!!

Harry and I accidentally kissed!?!!

Chapter 20

February 14

1:00 PM

Bumangon ako sa higaan ko.

Unat…. Unat…… unat…….

Grabe ang sakit ng ulo ko!

Aggghhh..

Ano bang nangyare sakin kagabi?

Isip…. Isip…. Isip…..

O//////O

Napahawak ako sa lips ko.

OH MY GOD?!!!!

Pinagbabato ko yung unan.

Nagpaka gulong-gulong ako sa kama.

*blaaaag*

"Ouch -___-" reklamo ko nang mahulog ako sa kama.

“God!!! Nakaka-inis naman eh. Pano nyo po nagawa sakin to?!!!” tanong ko at nagsisipa-sipa sa

kawalan.

Agggghhh!!!!

For sure it was just a dream!!

Tama.

Panaginip lang ang lahat.

Pero….

Ahhhhhh!!!

Ayoko ng mag-isip!

Mababaliw na ata ako.

Good bye first kiss na nga ba?

GOD naman eh.

Bat sakanya pa?!!

Waaaaaaaaah… T_____T

Bumaba nalang ako sa sala.

Valentine’s day nga pala noh?!

So what?! It’s just another Monday.

Oo bitter ako. BITTER! -___-

Di na pala ako nakapasok sa school.

Hay naku.

Ayoko ng pumasok kahit kalian.

Ayoko silang makita.

Kilala nyo na kung sino. Yung player na si Elmer. At…

Yung lalaking nagnakaw ng first kiss ko. =___=

Ninakaw nga ba nya?

Eh kasi naman eh! T____T

Nagulat ako ng biglang nagring ang cellphone ko.

Tinignan ko kung sino ang tumatawag at si Ann lang pala.

“What again this time?!” tanong ko

"Anong what again?! May hang over kaba?!!! Papunta na kami dyan oh." sagot nya

“What? Bakit?”

"Hoy dear, usapan diba dyan sa bahay mo yung event ng party."

“Anong party?” gulat na tanong ko

"About dun sa nanalo ka kahapon tsaka valentine’s party. Nakalimutan mo na ba?!!! Invited lahat ng

classmate natin!!"

0___0

“Oo nga pala!! Bat nakalimutan ko?!!!!” napasigaw ako

"Papunta na kami dyan para tulungan ka magprepare. Paglutuin mo na si super inday." utos nya

Oh my God!! Dito nga pala sa bahay yung event!!

“Oy diba papunta palang naman kayo? Isama nyo na mga katulong nyo dahil wala pa kaming na-

uumpisahan dito.”

"Okay ma’am!!!" natatawang sagot nya

After 30 minutes dumating na rin silang lahat, I mean the OMGurls with their yayas.

Nagsimula na kaming magprepare.

6PM yung umpisa ng party.

4PM natapos na kami sa pagpreprepare kaya umuwi muna sila para mag-ayos.

Ganun din naman ako.

Sa may pool area gaganapin yung party.

Merong drinking area tsaka dance floor.

Meron ding mga table para sa mga kakain.

Advance party na rin kasi to para sa birthday ko.

Pupunta kasi ako sa Laguna sa birthday ko kaya ngayon ko nalang icecelebrate.

Kung tinatanong nyo kung kelan yung birthday ko, it’s on February 28.

Gift ko ha?!

*****

6PM na.

Dumadating na yung mga classmate ko.

Nandito na rin ang OMGurls.

Around 8PM na nagpaparty pa rin kami.

Ang saya. Sobra!

Para kaming nasa club.

Ang gaganda ng mga pinapatugtog ni Marie.

Kung itatanong nyo kung anong ginagawa ko ngayon.

Nandito ako sa drinking area umiinom.

Onti pa lang naman naiinom ko. 2 bottles pa lang.

Yung OMGurls at mga classmate ko nagsasayawan sa dance floor.

Loner nanaman ako.

Wish ko lang may lumapit ulit saking cute tulad kagabi.

Malandi talaga ako. HAHA

Now playing Dj Got Us Falling In Love by Usher

Usher (yeah man)

So we back in the club

Get that bodies rockin from side to side (side to side)

Napatingin ako kay Marie na nagpapatugtog ng mga kanta ngayon.

-_____-++

Wanna die Marie?!

Alam naman nyang ayoko ng naririnig yang kantang yan simula pa kahapon eh.

Nananadya naba talaga sya?!!

****

Marie’s POV

Ako na may POV!

Enjoy ngayon yung party ni Chao kahit medyo napagod kami kanina.

Si Chao kasi eh! Kinalimutan na ngayon yung advance party nya.

Ako yung naka-assign sa mga music.

Para akong DJ ngayon. I am enjoying this! ^____^

Teka…..

Nasan si Chao?

Di ba dapat nandito sya at nag-eenjoy?

Para sakanya kaya tong party.

Hanap….

Hanap…

Hanap…

There she is!

Umiinom nanaman. T____T

Kahapon pa ata sya umiinom ah?!

Ano nanaman kayang problema nya?!

Teka…

Eto nanaman yung utak ko.

May naisip na brilliant idea.

Now playing Dj Got Us Falling In Love by Usher

Usher (yeah man)

So we back in the club

Get that bodies rockin from side to side (side to side)

Pinatugtog ko yung sinayaw ni Chao kahapon sa contest.

Napatingin sakin si Chao.

Sabi na nga ba eh.

Ayun! Mukang galit na galit.

HAAH!

Naalala ko tuloy kagabi.

Hinila ko sya para sumayaw.

Nakita namin si Harry na sumasayaw din.

We heard rumors about them and napansin naming di na sila nagpapansinan.

Hinila namin si Chao then tinulak kay Harry.

Muka atang napalakas yung pagtulak namin sakanya kasi muka syang nasaktan.

0____0 < ----- Ganito expression namin kagabi nung nakita naming niyakap ni Harry si Chao.

So totoo palang may ‘something’ sakanila.

Anyway, back to the reality…

Pinilit ng OMGurls si Chao na sumayaw.

Muka namang wala syang nagawa kaya sumayaw narin sya.

Opppssss…

Dumating na pala yung surprise namin para kay Chao!! ^_____^

Teka…… May mali ata.

Naku patay!

Lagot kami neto kay Chao!!!!!

Kailangan ko na atang ilista yung death wish ko.

****

Chao’s POV

Ang kulit talaga ng OMGurls!

Pinilit akong sumayaw.

Eto ako ngayon sumasayaw.

Ayoko nga sumayaw eh… ang kulit naman nila!

Kaso pag di ko naman sila pinagbigyan magtatampo sila sakin.

Teka..

Oh f*ck this sh*t!!!

Anong ginagawa nya dito???!

At bakit kasama nya yan?!!!

Napatingin ako sa OMGurls.

Kung kanina katabi ko sila, ngayon naman nasa malayo na sila.

^____^V - sila yan.

So sila palang nag envite sakanya dito.

F*ck!!!!

Arrrrggghhhh!!!

Nakakabadtrip naman oh?!!!!

Dumating si Elmer.

Pero kasama si Abby.

Si Abby naman nakakapit sa braso ni Elmer.

Great!

Ang galing nilang mang badtrip.

Feeling ko kumukulo yung dugo ko.

Okay lang sana kung si Elmer lang yung dumating eh.

Kaso kasama si Abby.

Nakakainis! Naiinis ako!!

Kayong OMGurls, patay kayo sakin pagtapos netong party nato.

Napatingin sakin si Elmer.

I don’t know why pero naiinis ako.

Bakit kasi kailangan nya pang isama si Abby eh.

I’m JEALOUS!!

Mag wawalk-out sana ako pero biglang may humawak sa braso ko.

Napatingin ako kung sinong pumigil sakin at nanlaki ang mata ko sa gulat.

So nandito rin pala sya?!!!

Naalala ko tuloy yung nangyare kagabi.

“Don’t forget na may amnesia ka. Don’t humiliate yourself suicidal girl.” he said

“Huh?” I asked confusedly.

Hindi nya inulit ang sinabi nya but instead, ngumiti sya ng nakakaloko at nilevel nya ang muka nya sa

muka ko.

Sobrang lapit ng muka namin sa isa't-isa.

He moved his face closer and..

0/////0

“WHOAAAAAA!!!” pakiramdam ko'y lahat ng tao ngayon ang napaWOAH.

****

Abby’s POV

0___0

Damn! I was so shocked.

Did I see it right?!!

Can I go and check for eye doctor?!

Did Harry really do that?!!

Did he really KISS Anjell?!!!

Pano?!

Pano?!!

Pano?!!!!!

Napatingin ako kay Elmer.

Tulad ko nagulat din sya.

Biglang nagbago ang expression ng muka nya.

Biglang sumama yung tingin nya kay Harry.

Is he jealous?!!!!!!

Of course he is.

I’m jealous too.

I can’t believe that Harry kissed Anjell.

He’s so sensitive when it comes to girls.

He hates woman and I know it.

Pero sa nakita ko...

I can’t explain! Is he the real Harry that I’ve known?!!!!

Mukang pupuntahan ni Elmer si Harry pero pinigilan ko sya.

“What?! Let me go!” sigaw nya

Why is he so mad?!

Is he really that jealous?!!!

I thought he’s just playing with Anjell?

Why does he have to hide his feelings if it is obvious!!!?

I hate you EJ!!!

Sa sobrang gulat ko dahil sinigawan nya ko, naiiyak nanaman ako.

“I’m sorry.” paghingi nya ng tawad.

Nagulat din siguro sya dahil nasigawan nya ko.

“It’s okay. Don’t follow Harry. Ako na kakausap sa kanya.” saad ko at binitiwan na sya.

Pinuntahan ko kung san ko nakitang pumunta si Harry.

I saw him in the garden and murmuring.

“Why are you talking to yourself?” tanong ko

Halata naman ang pagkagulat nya.

“God Abby, you startled me!” sigaw nya

“Why did you do that?!” tanong ko

“I don’t know either.” sagot nya

What kind of answer was that?!

“So… Is she the one Kat talking about?” I asked again.

Harry sighed.

“Yes.” mahinang sagot nya

OH MY GOD!!!

SO HARRY’S GIRL FRIEND IS ANJELL?!!

Tell me I’m just dreaming!!!

I envy her. -____-

“But she’s not my girlfriend.” bawi nya

“What?!! But according to Kat you introduced her as your girlfriend. And you even kissed her!”

Harry is about to answer but..

****

Chao’s POV

0/////0

Di ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

Feeling ko naka-glue yung paa ko.

Wala akong ibang marinig kundi yung heart beat ko na ang lakas lakas ng tibok.

Bakit nya ginawa yun?!!!

Bakit nya ko hinalikan?!!

I hate him!!!

Sakanya na nga napunta yung first kiss ko pati ba naman second kiss?!!!

Biglang may nambatok sakin.

“Hey Chao!!! OMG!!!” Beth

“Waaaaah!!!! You’re blushing!!!” Nicollete

“Girl! Diba first kiss mo yun?!! Oh my God.” Marie

“Ang swerte naman ni Harry!” Jade

“Oo nga! Ay nako girl, kung nakita mo lang reaction ni Elmer kanina, sobrang ang pula ng muka nya.

Nagselos ata!” Ann

“Oo nga! Pati yung Abby na yun halos lumuwa na yung mata sa sobrang gulat!!” Marie

“Tama! Pati yung mga bitter nating classmates mukang tanga! Kulang nalang pasukan ng langaw yung

bibig nila eh! Hahahha.” Beth,

Nag-apir silang lima.

Di pa rin ako makapagsalita.

Gulat pa rin ako eh.

Bakit nya ginawa yun?!!

OMG.

Ang bilis pa rin ng heart beat ko.

“Di pa rin ata sya nakakamove on.” Ann

“Hello Chao?! Earth po ito.” Nicollete

“Ano girl? First kiss mo lang yun. Buhay ka pa ba?!” Beth

“Uy baka maging matchete ka na dyan ha. Di kana nagalaw oh?!!” Jade.

*blag*

*blag*

*blag*

*blag*

*blag*

Oo limang beses yun.

Pinagbabatukan ko nga sila.

Akala ba nila kinalimutan ko na yung mga kalokohan nila?!

Damn!!

Iniwan ko muna sila, kailangan kong hanapin yung lalaking yun.

Kiss stealer! Kainis!!

Sumosobra na sya ha?!!

Kung yung kagabi, okay lang kasi alam ko namang accidentally lang. Pero ngayon!!! Arrrrrrggghhh!!

Nakita ko sya sa garden pero……..

Kasama nya si Abby.

Bakit nya kasama yang babaeng yan?

Parang may masakit sa may chest ko.

Di ko maexplain yung feeling pero mas masakit ngayon kesa pag nakikita ko sila Elmer at Abby

magkasama.

Does it mean…….

No! Hindi pwede!!

Chapter 21 (part 1)

Kring! Kring! Kring!

Alarm clock ko yan.

Napabangon ako.

Aish! Tinatamad akong pumasok. >.<

Date today: Feb 20

Konting araw na lang birthday ko na. :D

Pero parang may kulang…

Isang linggo na pala ang nakalipas after nung advance birthday celebration ko.

Kung itatanong nyo kung kamusta ako after that night….

Eto, naguguluhan.

Hindi naman masamang maguluhan diba?

Ewan ko.

Basta may kakaiba akong feeling….

“Ma’am aalis na po ako.” biglang nagpaalam si super inday.

Bumalik ako sa katinuan.

“What? Pano ako?!! Sino kasama ko?!! Ano ng mangyayari sakin?” sunod-sunod na tanong ko

“Ma’am relax! Uuwi lang ako sa bahay sa Laguna. Kailangan daw po ako ng mommy nyo dun eh.” sagot

nya

Buti pa sya kailangan ni mom, ako kaya? T_____T

Pano na yan.. Hindi ako mabubuhay ng wala ang super inday ko. -___-

*****

9:30AM na nang makarating na ako sa school.

I’m 30 minutes early for my class this morning.

Tinatamad pa kong pumasok kaya naglakad-lakad muna.

Ugh?! 0___0

Iwas….

Lakad…

Takbo….

Tago…

Ganyan na daily routine ko kada makikita ko sila Elmer, Abby at Harry.

Bakit ako nagtatago?

Kailangan kong umiwas eh.

Kailangan ko silang iwasan dahil may iba akong nararamdaman sa sarili ko.

Basta wag nyo ng itanong. Kahit ako nawiwirduhan sa sarili ko eh.

Napadaan ako sa may bulletin board.

Binasa ko yung naka post sa bulletin board.

Mag susummer na nga pala noh?

^__________^

SASALI AKO!!

*********

Class hour.

Blah..

Blah…

Blah…

Blah…

Blah…

Si ma’am yan.

Discuss ng discuss.

Para akong may stiff neck. Di ako makalingon dito sa dalawa kong katabi.

Isang linggo na kong ganito.

Kailangan ko umiwas eh.

Nung lunch time na kinausap ko ang OMGurls.

Nasa canteen kami ngayon at kumakain.

“WHAT?!!! SASALI KA?!!!!” napasigaw sila, sabay-sabay pa!

Napatingin samin yung ibang students.

“Oo. At pati kayo.” sagot ko

“WHAT?!!! PATI KAMI!!!???” tanong nila

Ayaw naman nilang sabay-sabay sumigaw noh?

Napatingin ulit samin yung mga students.

“Oo nga! Mga bingi ba kayo?!!” tanong ko

“Chao naman eh, kung gusto mo sumali, pwede namang ikaw lang eh. Wag mo na kaming idamay.” Ann

“Oo nga! Alam mo namang di kami mahilig sa ganun eh.” Beth.

“Ano bang pumasok dyan sa utak mo at naisip mo yun?!” Nicollete

“Kaya nga!! Bat kailangan kasama pa kami? Kaya mo naman yung mag-isa eh!” Jade

-______-

“Don’t make me mad guys. You know what I can do.” pagbabanta ko

“Ayy nako Chao di kana talaga mabiro. Syempre sasama kami.” Marie

“Ha-ha-haha oo nga Chao! Ikaw naman.” Beth

“Ay nako! Sasama talaga ako. Si Ann kasi eh..” Jade

“Oo nga sasama naman din ako. Joke lang yung kanina. Diba Ann?” Nicollete

“Ah! Oo naman Chao! Joke lang yun. Sasama kami. Kailan ba yung registration? Excited na excited na

kasi ako eh!” Ann

So kailangan pa talaga silang takutin bago mapapapayag?

“Ngayon na.” mabilis na sagot ko

Muntik na nilang maluwa yung mga kinakain nila.

Nabulunan ata sila.

“As in now?” parang hindi makapaniwalang tanong ni Ann

“Oo. May problema ba dun ANN GUEVARRA?!!” tanong ko din

“Naku! Wala wala! Game na game na nga ako eh! Excited nako! Pati sila. Diba guys?” Ann

“Oo naman!!” halatang napipilitang sagot nina Marie, Nicollete, Jade at Beth.

“Okay great! Tara na.” aya ko sa kanila

****

Nandito na kami sa gym.

Ang dami din palang gustong sumali sa basketball for women.

Ang haba ng pila.

“Sasali kayo?” tanong ko dun sa mga nakapila.

Nanlaki ang mga mata nila ng makita ako.

“Ay hindi. Sige pumila kana.” sagot nung tinanungan ko tapos umalis.

Ganun din yung iba pang nakapila.

Nyee. Ang weird naman nila.. Eh ano pa lang ginagawa nila dito kanina?

So ayun nga, nakapalista na kaming 6 sa para sa basketball for women.

May try out daw after class kaya excited na excited kami. Este ako lang =___=

*****

After class…

Nandito na kami ngayon ng OMGurls sa gym.

Actually kailangan namin gumawa ng group of 5 people then makikipagcompete sa isa pang group. Yung

2 groups na mananalo yung makakasama para sa basketball for women.

At dahil nga I'm perfectly desperate makasali, we made now a team. Syempre ang OMGurls.

Dahil sa 6 kami, may isang di makakapaglaro.

"Uy chao ako nalang yung pang sub please?" pagmamakaawa ni Ann

"Anong ikaw?! Ako kaya. Diba chao?" singit naman ni Beth

-____-++

"Sabi ko nga ikaw yung pang sub Beth eh! Diba ikaw? Sige ikaw nlang!" Ann

"Huh?! Hindi ah. Okay lang kahit na ikaw na." Beth

"You bitches!! Pag kayo hindi nanalo dito lagot kayo sakin -___-" saad ko

Nanlaki ang mga mata nila sa gulat.

"You mean chao you won't---"

"Oh hell yes! I won't play. I'll be the sub. So play well. Make this game win or else...."

I can't explain their face if they're mad or something.

Actually I want to play but, I want to watch better.

Ivivideo ko kung pano maglaro ang OMGurls then i-uupload ko sa youtube.

Just call this as my sweet revenge. Hahaha. (Evil laugh)

*Prrrrtttt!*

Referee blows the whistle.

Nanlaki ang mata ko sa gulat.

Si Abby, maglalaro din sya.

Suck it! Don't tell me she loves sports too?

O baka naman dahil nandito lang ako?

Napakailusyonada ko talaga -___-

Nag start na yung game,

Patawa talaga tong OMGurls maglaro, halatang di marurunong magbasketball eh.

Natatawa din yung mga nanunuod kaso di sila makatawa kasi nga, alam nyo na. Takot sila samin.

Wala pang score both team. Pano ba naman yung kalaban ng OMGurls, ewan ko ba kung di talaga

marunong maglaro o takot lang kalabanin yung team namin.

I told you guys, madaming takot samin.

Mukang mainit yung laban. Mainit hindi dahil sa game kundi may nasesense akong tension between

OMGurls and Abby.

Ewan ko pero nahahalata kong kanina pa nila binabangga si Abby.

Pero di naman masyadong malakas.

Kada magkaka-eye-to-eye sila nasesense mong parang may electricity na dumadaloy sa mata ng

OMGurls at kay Abby.

*prrrrttt!!*

Tapos na ang 1st quarter, ang score...

0-0 lang naman.

Lumapit na yung OMGurls sa bench namin.

"Nakakapagod!" Marie

"Oo nga!" Ann

"Ayoko na ata" Nicollete

"Ako din, suko na ko..." Beth

Si jade tumingin sakin.

"Basta ako maglalaro, kesa umayaw kung lagot naman ako kay Chao. Diba chao!"

I grinned.

"Of course jade. Kaya mahal na mahal kita eh! Gusto mo bang magdinner mamaya kasama ko? I'll treat."

"Waaaaah!! Chao ako din gusto ko kasama ka!" Marie

"Oy super friend! Ako din gusto ko kasama ka mamaya magdinner." Ann

"Ow shit! Kahit magbabad na ko sa laro! Aba! Ilang libong araw pa kaya ang bibilangin bago mang libre

yang supladang yan!" Beth

Beth is right, di ako basta-basta nang lilibre.

Ewan ko ba, basta ang sabi ko sakanila, mga importanteng tao lang nililibre ko.

Ayy. Oo nga pala, nilibre ko pala ng lunch dati si Elmer.

So important sya?

*ppprrrrttt!!*

2nd quarter na.

"Galingan nyo. Pag tayo pumasok sa basketball for women, i'll treat you all later."

Napangiti silang lahat.

"YES CAPTAIN!!!" sigaw nila

Asus! Captain daw.

"Give me 30 scores in this quarter." pagdadare ko

"WHAT?!!! 30 scores??!!"

"Ay hindi! 50 gusto nyo??" tanong ko

"Naku si captain di talaga mabiro. Syempe kering keri lang ang 30! Diba guys?" Beth

"Sige nga beth, kaya mo?" Marie

"ANO BA?! MAGSISIMULA NA OH?! MAGPAPATALO KAYO??" tanong ko

"Ay sorry captain, sige we'll do our best!" Jade

So ayun, nagsimula na nga ang laban.

At tulad ng inaasahan, tumino na yung laban ngayon.

Medyo suave na, may 20 points na kami.

Gulat kayo noh? Ako din eh.

Magaling pala si Beth magbasketball.

Halos sya gumagawa ng points.

Si Abby naman, ewan. Lampa ata.

Nag-eeffort naman syang maglaro kaso nga lang, walang kwenta yung teammates nya.

Ayaw lumaban sa OMGurls, mga duwag kasi.

Malapit na tong mapikon, halata na eh.

Ang OMGurls pansin ko mainit yung dugo kay Abby.

Girls walang personalan..

Pero obvious na talagang namemersonal tong mga to, lalo na si Ann.

Kanina pa nya binabangga tong si Abby.

Konti nalang susuko na to.

At eto na nga, ewan ko kung accidentally o sadya..

Si Abby tinamaan ng bola. Yung bola galing kay Beth.

Mukang napalakas yung tama nya, natumba kasi sya.

Tinulungan naman syang tumayo ni Beth kaso. Uh-oh. War na ata to.

"Fck you btch! Obvious naman na sinadya nya yun eh! Bulag kaba ref o sadyang tanga ka?! Don't tell me

natatakot ka sa surot na yan?!!" sigaw ni Abby

Agad na namula sa inis ni Beth.

Nasabi ko na bang brutal yang si Beth? Warfreak kaya yan. Remember sa club?

"Tanga ka pala eh!!! Ako surot?! Ano gusto mo!!? Gawin nalang nating boxing to huh?! Ano?!"

paghahamon nya

Lalapit na sana sya at sasapakin si Abby pero pinigilan sya ng OMGurls.

Tumingin sakin si Marie na parang nagsasabing tumulong ako sa pag-awat.

Lumapit naman ako sa kanila. Kahit kailan talaga, mga trouble maker. T____T

"Stop this non-sense! Ako nalang muna ang maglalaro. Bumalik kana sa bench Beth." utos ko

Tumingin sakin si Beth, parang ayaw pa nya magpaawat.

Grabe naman kasi tong Abby na to. Kung makasabi naman ng surot.

Kung ako siguro sinabihan nya, ginawa ko na syang bola ng basketball.

Napilitang pumunta si Beth sa bench.

Pero bago sya pumunta dun binalaan nya muna si Abby.

"After this, you're dead."

Tinaasan naman ng kilay ni Abby si Beth.

At dahil nga sa tropa ko si Beth, nakisawsaw nako.

Humarap ako kay abby, if i know, takot sakin yan.

"Kung ayaw mo ng gulo, shut your f*cking mouth!" sigaw ko sa kanya

Ayon mukang batang umamo.

Sabi sainyo eh, takot sakin yan.

Nagsimula na nga ang laro.

Ahm, nasabi ko na bang I'm great in playing basketball?

Varsity ako noon nung high school. I like it better than in volleyball.

Kung kanina 20 ang score, ngayon 35 na kami.

Sila? Nevermind!

***

Nakakapagod huh?

Grabe tong teammates ko, panay pasa sakin ng bola. Namimihasa na sila huh?!

Si Abby yung may hawak nung bola kaya nilapitan ko sya…

“You know what? I don’t know what he likes about you.” saad nya ng makalapit ako sa kanya

Ako ba kausap nya?

Naku!! Dedmahin natin.

Baka strategy nya lang yan para manalo.

“So, you’re ignoring me… Why? Don’t you believe me?” nagsalita ulit sya

“I wonder why you’re so talkative.”

Pagkasabi ko noon ay agad kong inagaw ang bola sa kanya at tumira at... 3 points!

I’m so great!! I’m so proud of myself. XD

"Ouch! Shit!!"

Napatingin ako dun sa sumigaw

Si abby, nacramps! Mukang sobrang sakit kasi napa-upo na sya.

Tatakbo sana ako papunta sa kanya kaso natigilan ako.

Nandito pala sila.

Nanunuod ba sila para suportahan si Abby?

Nung nakita ko sila pansin kong sobrang nag-aalala sila para kay Abby.

Napatakbo pa nga sila papunta kay Abby eh.

T*ng in* namang mata to oh!

Ano ba!

Don't you think it's rude to stare on other people?!

Ehem.. Script ni Lance Mariano ata yun.

"CHAAAAAAAAAOOO!!!"

Napatingin ako sa tumawag sakin at..

*blag*

Ow fuck! Ang daming stars!!

Damn!! Tinamaan ako ng bola sa muka!!

Shit ang sakit!

Natumba ako.

Naduduling yung paningin ko.

Lumapit sakin ang OMGurls and they look so worried.

"F*ck that b*tch!!" sigaw ni Beth

Susugod sana sya sa isang member ng kabilang team pero good thing pinigilan sya ni Marie.

"Don't do any reckless. You know how important this game to chao."

Napatingin sakin si Beth at medyo kumalma na sya.

Tinulungan naman ako nila Ann makatayo.

"Are you--

"I'm fine." sagot ko at hindi na pinatapos pa ang tanong ni Ann.

Napatingin sa direksyon ni Abby.

Napasighed ako nang makita ang mga worried face nila Elmer at Harry dahil sa nangyare sa kanya.

Inalis ko ang pagkakahawak nila sakin at lumabas ng gym.

D*mn!

Nahihilo pa rin ako.

Pero ayos lang ako!

Ayos lang..

Oo ayos lang ako..

Shemay naman!

May ayos bang gumegewang gewang maglakad?

Napahawak ako sa ilong ko.

Sh*t!

I'm bleeding!!

Pero I'm okay.

I'm oka--

Everything went black.

Chapter 21 (part 2)

Blink... Blink.. Blink..

Nasan ako?

Napabangon ako sa hinihigaan ko.

Napatingin ako sa paligid ko.

Teka, parang pamilyar tong lugar na to ah?

Ay shemay!!

Kwarto ko pala to!!

Teka?

Sinong nagdala sakin dito?

**creeekkk**

Bumukas yung pinto.

“So gising kana pala.”

0____0

“WAAAAAAAHHH!!” napasigaw ako

“Hey! Stop!!! Ang sakit sa tenga!” reklamo nya

Natahimik ako.

“Anong ginagawa mo dito?” tanong ko

“Stupid. Dapat hindi suicidal girl itawag sayo eh. Dapat stupid.”

*blag*

Binato ko sya ng unan.

“Ganyan kaba magthank you huh?!!” angal nya

“Why would I say thanks to someone who’s a thief!”

“Say what?!!! I never stole any other properties!”

Muka syang galit at seryoso =__=

“Really?!! Then why did you stole a kiss from me?”

Natahimik sya at parang namula bahagya ang muka nya.

Isinara nya ang pinto ng kwarto ko at di na ulit bumalik.

I stood up from my bed and went out of my room.

He’s no longer in my house.

Did he leave already?

Did I offend him?

Hindi manlang ako nakapagthank you.. Nagbibiro lang naman ako kanina eh T___T

Tss..

That was Harry.

Bigla kong naalala yung game

Oh f*ck!!

I have to call Beth.

"Hello chao. Are you fine now?" tanong nya as soon as nasagot nya ang tawag ko

“How was the game?”

"We’re sorry chao. Pupunta na lang kami dyan."

‘‘What?!! Bakit anong nangyare sa game?!”

Tooooot

Aba’t binabaan pa ko!

Asar!!

Paupo na sana ako ng may nagdoorbell.

Binuksan ko ang pinto at nakita ang OMGurls sa may gate.

Ang bilis naman ata nilang makarating?

Wala pang 1 minute eh.

“Oh pasok!!” utos ko

Pumasok na sila pero nakasimangot.

Don’t tell me natalo kami sa game?

Sayang naman. T____T

Umupo sila sa sofa at kanya-kanyang business.

Aba! Wala ba silang balak kausapin ako?!!

Si Ann nagtetext.

Si Beth inopen yung magazine.

Si Marie namimili ng CD sa CD rack.

Si Jade naman inaayos yung CD player.

Si Nicollete naman may kausap sa CP.

Nakakapikon huh?!!

“Tae ano?! Ganito nalang tayo?! Pupunta kayo dito para lang titigan ko kayo?!!” sigaw ko

Napatingin sila sakin.

“Wow! Effective! Akalain mo yun, ang di lang kausapin si Chao eh nakakapikon na pala!!” Beth

Pak!

“Joke lang! ikaw naman! >.<”

“So ano na nga nangyare?!!” tanong ko

Sumimangot sila at yumuko.

“Okay alam ko na. Wag nyo na sabihin.”

Inangat nila ang mga ulo nila but this time nakasmile na.

“Chao, sorry…” Ann

“Oo nga Chao sana mapatawad mo kami.” Nicollete

“We’re really sorry.” Beth

“Ayos lang sakin, ano ba kayo.”

“BOOOOOOO!! PLASTIK!!! HAHA!!” Jade

Pak!!

“Aray ko naman Chao! Hobby mo na bang mambatok?”

“Sorry talaga ha?!” Ann

“T*ng in* namang sorry yan! Kanina pa yan ah?!! Diba alam nyo namang pinaka ayaw kong word ang

sorry dahil di ako marunong magpatawad?!!! Ano uulitin nyo pa yang word na ‘sorry’ huh?!!”

Nakakainis naman sila!

Di naman big deal sakin yung basketball na yun eh.

Kung maka sorry naman sila para namang napakalaking kasalanan ang matalo sa basketball!

“Sorry chao kasi…

PANALO TAYO!!!!!”

"YAAAAAAAAAHOOOOOOOOOO!!" sigawan nila

Nagtatalon talon sila.

Humihiyaw hiyaw..

Mukang tuwang tuwa.

Mga baliw!!

At pinagtripan pa ko. T____T

At bakit ba ang saya nila?

If I know, ayaw nilang magbasketball.

“So Chao ang usapan, libre mo kami diba?” Ann

“Oh yeah, dinner. Remember?” Beth

Ah. So kaya pala sobrang saya nila dahil ililibre ko sila.

Tssss.

Wala na nga pala si super inday, walang pagkain kaya sige. Sa labas na lang ako kakain.

“O sige tara na.” aya ko sa kanila

“YES!!!!!” tuwang tuwa sila

Nagsitayuan na kami.

Kaso…

0____0

“Oh my God Chao!! Can you please explain this?!!” Beth

“You two, are you…. Living in?!!” gulat na tanong ni Marie

What?!!!!

Hell no!!

Bakit nandito pa sya?!!!!

Akala ko ba umalis na sya?!!!

****

Harry’s POV

Nandito ako ngayon sa bahay ni suicidal girl slash amnesia girl slash stupid slash war freak.

Tssss. Stupid kasi, di nagfofocus sa laro. Tinamaan tuloy sya ng bola.

*flashback*

Nacramps si Abby.

Napatakbo kami ni Elmer.

Of course alam naming masakit yun kaya nagpanic kami.

“CHHHHAAAAAAAOOOO!!!”

Napatingin ako,

ARAY!!

Tinamaan si Suicidal Girl ng bola sa muka.

Napa-upo sya.

Tinayo naman sya agad ng mga kaibigan nya.

“Are you---

“I’m fine.” I heard she said.

Then lumabas na sya ng Gym.

Ganun ba ang fine sakanya?

Nagdudugo ang ilong?

Lumabas din ako at sinundan sya.

Papunta sya ng clinic.

So fine pala ang tawag nya dyan?

Gumigewang gewang sa paglalakad.

Patumba sya.

Tumakbo agad ako sakanya at nasalo sya

Naisipan ko ihatid nalang sya sa bahay nya.

Maya maya magiging okay na rin sya at magigising.

Nahilo lang siguro sya.

Nandito na ko sa tapat ng bahay nila.

Nakalock yung bahay nya.

Pano yan?

Naisip kong tignan yung ilalim ng paso na nakalagay sa may gate.

Ayun, nakita ko yung susi ng bahay nya.

Tsss. Ang dali lang nakawan ng babaeng to oh.

Pangalawang beses ko na tong makakapasok sa bahay nila.

Hanggang pool area lang ako at garden.

Di pa ko nakakapasok sa loob ng bahay nya.

Pag pasok ko.. Wow.

Bahay nya to?

Ang ganda.

Ang linis.

Ang bango

At ang komportable tirhan.

Inakyat ko sya sa second floor.

Saan kaya ang kwarto nya sa tatlong to?

Una kong binuksan yung kwarto pinakamalapit sa hagdan, nakalock.

Yung pangalawa naman, pagbukas ko.. Alam ko na to, guest room to.

Bakit may guest room pa sya?

Ah…. Baka pag nag-oover night yung mga kaibigan nya dito sa guest room natutulog.

Yung pangatlo nalang.

Pag bukas ko ng pangatlong kwarto, bumungad sakin ang magandang kwartong pambabae.

Isang malaking kama na parang pang prinsesa.

Kulay pula yung kumot at pillow case pero puti yung bed sheet. May kurtinang nakatakip, ang simple

pero, maganda.

Isang study table na nakaayos lahat ng libro.

Isang side table na may lampshade na kulay pula ang design at isang set ng sofa na red ang kulay na

mukang mamahalin.

Isang malaking white cabinet.

At isang malaking picture frame na may picture nya.

So kanya ngang kwarto to. Ang ganda ng kwarto nya.

Mahilig pala sya sa pula.

Pareho pala kami.

Hiniga ko na sya sa kama nya.

Pag kahiga ko sa kanya, tinitigan ko ang muka nya.

Inayos ko yung buhok na nakatakip sa muka nya.

Ang amo naman nya matulog.

Parang hindi sya yung nakilala kong babae na sobrang war freak.

Napatingin ako sa pilik mata nya. Ang haba pala ng pilik mata nya. Ang ganda para sa mata nya. Bagay

sakanya.

Napatingin naman ako sa ilong nya, ang tangos ng ilong nya. Pinisil ko. Ang cute!

Ano ba yan, para naman akong bakla! Nakaka-inis!

Nakakabakla naman ang ganda nito!

Pero I’m not a gay.

Napatingin ako sa lips nya.

*gulp*

Yung lips na pinkish.

Yung lips na malambot.

Yung lips na sweet.

Her lips is my temptation.

Makaalis na nga! Baka kung ano nanamang katangahan ang magawa ko.

Lumabas ako ng kwarto nya at pumunta sa kusina.

Parang gusto ko syang lutuan

Tinignan ko yung ref nya.

Ang daming laman. Kaso kailangan pang lutuin.

Minudo na lang kaya?

Nagsimula na kong magluto.

Naalala ko sya kaya umakyat ulit ako.

Gising na pala sya. Bwisit.. Bumaba na lang ulit ako.

Pano naman kasi, sapul na sapul ako dun sa sinabi nya.

I’m a thief. I stole a kiss from her.

Arrrrgggh!!!

Dumeretso ako sa kusina and pinag patuloy yung niluluto ko.

Naramdaman kong nakababa na sya at may kausap sa cellphone nya. Maya maya may dumating na ring

mga bisita nya.

Yung mga kaibigan nya pala.

Ang ingay naman ng mga to!!

I heard na sa labas sila kakain.

Di pwede. Kung yung mga kaibigan nya okay lang pero si suicidal girl hindi pwede, nilutuan ko sya ng

Minudo eh.

*back to reality*

Lumabas ako ng kusina.

Napatingin sila saakin.

Nanlaki ang mga mata nila sa gulat.

“Oh my God Chao!! Can you please explain this to me?!!”

“You two, are you…. Living in?!!”

What?!!!!

Hell no!!

Hindi pa rin nagsasalita si suicidal girl.

Nakakagulat ba dahil nandito ako?

“What are you doing here?!!” finally nakapagsalita na sya

Why is she asking that way? It’s sounds like she doesn’t want me to stay in her house.

Bakit nga ba kasi ako nakialam sa kusina nya?

Ang tanga ko naman eh.

“Hey! What are you doing here?” tanong nya uli

“I-I cooked food for you.” sagot ko

Oh boy! Shame on me!

I’m telling that I cooked food for suicidal girl in front of her friends?!

“Oh my!!!! Sabi na nga ba eh. Bat ka naglilihim samin?!!”

“Kailangan ba talagang ilihim ha?”

“Hey! Mali yang iniisip nyo samin!!!” suicidal girl protested.

“Yes, she’s right. There’s nothing between us.” I added.

Bakit parang nalungkot ako nung sinabi nyang mali yung iniisip nila tungkol samin. Parang, nadissapoint

ako.

“Anong niluto mo? Patikim!!!!” sabi ng isa sa mga kaibigan nya

Papasok sana sila sa kusina pero humarang ako sa pinto.

“Uy bakit? Tabi dyan! Patikim lang naman eh.”

“Oo nga!!”

“Sige na puh-lease!!”

Yack!! Ang pangit naman ng babaeng to!

Nakakaasar!!

Ang kukulit naman ng mga to. Dipa rin ako umaalis sa pinto ng kusina.

Tumingin ako kay suicidal girl na nakatayo sa may living room at nakatingin lang sakin.

Nakatingin lang ako sa mata nya.

“Para sakanya yung niluto ko hindi para sainyo.” I said to her friends.

They are so irritable!

Girls are annoying!!!

“O sige na! Edi kay Chao kung kay Chao! Hindi nalang namin kakainin! Titignan nalang namin.”

Tinulak nila ako at pumasok sa kusina

Nanlaki ulit ang mga mata nila.

“Minudo?!!!!” parang hindi makapaniwalang tanong nila

Bigla silang sumimangot at saka tumingin kay suicidal girl.

Bakit? Ano bang problema sa luto ko?

Ayaw ba nya ng minudo?

Napatingin din ako kay suicidal girl.

Yung muka nya di maipinta. Bakit? May mali ba sa luto ko? Di pa nga nya natitikman eh.

“Sorry! Di kakainin ni chao to eh. Kami nalang kakain nito ha!”

“Te-teka!!! Para kay---

Di ko na natuloy. Kinuha na nila yung ulam na niluto ko.

T____T

Di manlang sila pinigilan ni suicidal girl! Para sakanya nga yung luto ko eh.

“Grabe ang saraaaaaaaaaaaap!!”

“Sayang talaga di kumakain si Chao ng mga ganitong pagkain!!”

“Oo nga. Sayang chao di mo matitikman luto ng boyfie mo!”

Ano daw? Boyfie?

Tsss. Nakakainis. Inubos na nila yung luto ko. Di manlang tinikman ni suicidal girl.

Sa badtrip ko, umalis na ko sa kusina at lumabas na ng bahay nya.

Nakakainis! First time ko lang nagluto para sa iba tapos sayang lang effort ko. Di man lang nya tinikman!!

Nakakainis talaga!!

Malapit na ko sa sasakyan ko nung may tumawag sakin.

Napatingin ako, si suicidal girl pala.

“Why?” tanong ko

No response. Nakatingin lang sya sakin.

“Uhmmmm.. Thank you. Harry.” she said tumakbo na sya papasok sa bahay nya.

I left standing here outside.

Ewan ko ba pero napangiti ako sa pag thank you nya sakin. Tinawag pa nya ko sa pangalan ko. Tapos

tumakbo pa sya sa loob na parang nahihiya sakin.

Nawala lahat ng inis ko sakanya.

Parang gusto ko pa ulit marinig sakanya yung salitang thank you. ^_____^

Chapter 21 (part 3)

Chao’s POV

Nandito kami ng OMGurls ngayon sa gym.

Katatapos lang ng class namin.

Every after class kasi training namin sa basketball. Last training na namin ngayon at bukas na ang

tournament.

Teammate din namin si Abby. Sinali sya ni coach dahil maganda naman daw yung pinakita nya nung try

out.

Kasabay din namin sa training yung men’s basketball team. Kasali dun sina Elmer at Harry. Akalain nyo

yun, ang galing din pala nilang magbasketball.

Pag training nga namin laging punong-puno ng tao yung gym. Nagche-cheer para sakanila.

Grabe tong mga babaeng to, training pa lang kung makacheer naman parang laro ng championship.

“Okay team, eto na yung uniform nyo for tomorrow. Galingan nyo huh?” Coach

“Yes coach!!” sigaw namin

Isa-isa na nyang binigay samin yung uniform.

Nakuha ko na yung akin.

Ang cute. I’m number 27.

“Okay now, we have to decide who’ll be the muse and escort for tomorrow.” saad ni coach

Nagtaas ng kamay ang isang member ng men’s basketball team. “Coach, si Elmer na lang po yung

escort.” sabi nya.

“What do you think guys? Agree ba kayo?” tanong ni coach.

“Ayos lang coach. Gwapo naman yang si Elmer eh. Sya palaging chine-cheer dito sa gym.” sabi nung isa

pa nilang teammate.

“Okay so si Elmer na ang escort, eh sino naman yung muse?” tanong ulit ni coach.

Walang umiimik. Pero ang OMGurls nagbulungan tapos tumingin sakin.

“Eh kung si Chao kaya?” Beth

“Yun nga rin ang nasa isip ko eh.” pagsang-ayon ni Coach

“What?!!! AYOKO!!!!”

“Si Abby nalang coach. Mas maganda naman si Abby eh.” Harry

Napatingin ako kay Harry.

Si Abby yung gusto nyang maging muse?

So ayaw nya pala akong maging muse.

Ang sakit nun huh?!! Mas maganda naman daw si Abby eh.

Sabagay. Mas maganda nga naman sakin si Abby eh. Tanggap ko naman yun eh!

Bakit ba kasi ako yung sinasali ni Beth?!!

Nakakainis. Para pa tuloy akong napahiya dahil sa sinabi ni Harry.

Kabadtrip. >:(

“Okay, so Abby ayos lang ba sayo?” tanong ni Coach kay Abby

Di umimik si Abby kay coach tapos ngumiti lang.

“So maybe that means yes diba?” tanong ni Coach

Di pa rin umiimik si Abby.

Not all the time silence means YES ‘cause sometimes silence means LOADING... -___-

****

Pinauwi na kami ni Coach.

Lumapit sakin ang OMGurls.

“Chao, di ako pwede matulog sainyo ngayon eh. Uuwi kasi si mama ngayon.” Ann

“Ako din Chao eh, pinagalitan kasi ako ni papa, sabi nya baka sa bahay daw ako ng lalaki natutulog.” Jade

“Ako din Chao, may pupuntahan kami ng boyfie ko.” Beth

“Ako rin. May pupuntahan kami ni ate.” Nicolette

Tumingin ako kay Marie.

“Sorry Chao, may lakad kami ni kuya eh.”

Ang lungkot. Wala akong kasama matutulog sa bahay.

Natatakot ako. Pano yan?

Sad face.

Bakit naman sabay-sabay silang hindi pwede ngayon? Bakit ang malas ko naman? T___T

Super Inday please go back to me.

*****

Nandito na ko sa bahay.

Tatlong oras na kong nakatapat dito sa TV.

Kanina pa ko palipat-lipat ng channel.

Boredom strikes.

“Ahhhh!!! Ano ba yan. Nakaka-inis naman!!!!” napasigaw ako

Bakit ba kasi sabay-sabay silang wala.

Wala tuloy akong kasama ngayon. T____T

Tumayo ako at pumunta sa kwarto ko.

Makatulog na nga lang..

Zzzzzz…. Zzzzz…. Zzzzz…

-___-

-___^

Isang oras lang pala ako nakatulog.

*Ennngkkkk*

Tyan ko yan, gutom na.

Pumunta ako sa kusina.

The efffff!

I’m gonna be crazy.

Walang pagkain. T_____T

Sa labas na nga lang ako kakain.

Nagbihis na muna ako.

Pag labas ko ng bahay naglakad ako papunta sa may mga kainan malapit sa school.

****

Nandito ako ngayon sa CHOWKING as usual.

Inorder ko yung Chao-fan. ^^

Ang takaw ko talaga!! Yummy. :D

Pagkatapos ko kumain ay umuwi na kaagad ako.

Hindi naman nakakatakot dito sa village namin.

Maliwanag nga eh.

Parang umaga lang.

Kaya dapat di ako matakot kung mag-isa lang ako.

Nandito na ko sa may tapat ng bahay nang biglang may sumigaw..

“Oy suicidal girl!!!”

Suicidal girl?

Teka…

Isang tao lang tumatawag sakin nun ah…

Napatingin ako dun sa direksyon nung sumigaw.

0____0

“Anong ginagawa mo dito???!!!!!” napasigaw ako

I saw harry in the balcony of this white house in front of me and waving.

“Baliw ka ba? Hindi ba halata?! Dito ako nakatira.” napakawalang modong sagot nya

Ano daw?!

Dyan sya nakatira?!!!

Sa sobrang laking bahay na katapat ng bahay ko?!!!

“Are you surprised?!!” he asked.

Seriously tinatanong nya yun?!

Hindi ba halata eh halos lumuwa na yung eyeballs ng mata ko sa sobrang shock?!!

Kailan pa sya tumira dyan?!

Parang sa tagal kong nakatira dito ngayon ko lang nakitang bukas yung ilaw ng bahay na yan.

“Kailan ka pa tumira dyan?” I asked.

“Uhm. Kanina lang.” mabilis na sagot nya

Kanina lang?

Matagal na yang bahay na yan dyan pero walang nakatira. Kailan pa kaya nya binili yan?

“Ah. Okay, sige pasok na ko sa loob huh. Nice to meet you new neighbor.” ilang na paalam ko at saka

tumalikod na sa kanya.

“Teka lang!!” pigil nya sakin.

“Bakit?” sagot ko na NAPAKACOLD.

Bakit nga ba ang cold ng sagot ko?

Siguro dahil iniiwasan ko nga sya diba?

“About nga pala dun sa kanina…..”

“Ah, sa kanina. Bakit?”

“Sorry pala dun sa sinabi ko.”

Wait. Is he saying sorry?!!

Kaloka!!

Totoo ba ito?

“Ayos lang yun. Mas maganda naman talaga sya eh.” sagot ko

Ehem, did I accept his sorry o tinanggap ko yung panlalait nya sakin?

“Buti alam mo."

-____-

Nakakainis naman tong taong to. Nagsosorry ba sya?

Sarap nyang sapakin.

“Di bale, mas maganda naman yung lips mo sakanya eh. Malambot pa.”

ANO DAW?!!

>//////<

“WAAAAAAAAAAAAAAAAHHH!!! MANYAK!!!”

Humanap ako ng pwedeng ibato sakanya at jackpot! Nakakita ako ng bato at ibinato sakanya.

*tunog ng nabasag na binatana*

0____0 <--–his face

Nakapasok na ko ng bahay.

Hingal na hingal.

Tinakbuhan ko si Harry.

Patay!!

I’m so dead. >.<

Nabasag ko ang mamahalin nyang bintana!!

Baka pabayaran nya sakin yun, wala pa naman akong allowance ngayon.

Nakakainis. Bat ba kasi kailangan nya pang ipaalala sakin yun?!!

*****

Umakyat na ko sa kwarto ko nung medyo madilim na.

Inaantok na ko eh…

*ding dong*

0___0

Oh my God!

Sino kaya yun?!

Gabi na ah.

Waaaah!! Baka magnanakaw!!

Shocks! Mag-isa pa naman ako ngayon.

Lord mahal ko pa po ang buhay ko.

Wag naman po ninyo ako takutin ng ganito. >.<

*ding dong*

Hala. Ano ba yan. Natatakot nako.

Bumaba muna ako then pinag-iisipan kung bubuksan ko ba yung gate.

*ding dong*

Ang kulit naman ng magnanakaw na yun! Doorbell ng doorbell!!

Kinuha ko yung walis.

Niready ko bago ko buksan yung pinto.

Inhale, exhale, inhale, exhale.

Dahan dahan kong binuksan yung pinto at….

“WAAAAAAAHHHH!!!!” pinaghahampas hampas ko ng walis ang magnanakaw.

“Aray! Aray…. Aray!!!!”

Bakit nasa may pintuan sya? Diba dapat nasa may gate lang sya?!

Magnanakaw nga sya!!

Di ko masyadong maaninag ang muka nya dahil nakapatay ang ilaw sa may labas ng bahay ko.

Pinagpapalo palo ko lang sya.

Bigla nyang inagaw sakin yung walis at binuhat ako papasok ng bahay.

Oh my God ang lakas nya.

Nagsisigaw-sigaw ako.

“

Waaaaah!!! Magnanakaw!! Magnanakaw!! Magnana--anjsgydguhianjk"

Di na ko makasigaw. Tinakpan kasi nung magnanakaw yung bibig ko eh..

“Are you crazy?!!! May magnanakaw bang magdodoorbell pa?!! Para saan naman yun?! Para

magpaalam na magnanakaw sya?!! Baliw ka talaga!”

0___0

Familiar yung boses na yun ah.

Inalis ko yung kamay nya na nakatakip sa bibig ko at saka humarap sakanya.

“Harry???!!!”

^Ngumiti sya ng sobrang lapad sakin."

Tssss. May magnanakaw nga! Magnanakaw ng halik!!

“What are you doing here?!!!” I asked

Pinitik nya yung noo ko.

“Binasag mo lang naman kasi yung bintana ng bahay ko kaya dito muna ako ngayon. Baka kasi pasukin

ng magnanakaw yung bahay ko at patayin ako.” he explained.

Ang ganda kayang idea nun! Ako unang-una magpapaparty pag namatay sya! JOKE!!!

”Weh talaga?! O nagdadahilan ka lang?!”

“Bakit ko naman gagawin yun ha?! Baka gusto mong idemanda kita dahil sa ginawa mo?!!” pagbabanta

nya

Hala. Idedemanda daw nya ko!!

Lumabas na sya ng bahay.

Serious ba sya?!!

Muka nga.

Papunta sya sa may left side, eh dun banda yung security service eh.

Anong gagawin ko? Ayoko naman magkarecord dito sa village namin noh! Baka maging dahilan pa yun

para bawasan ni mom yung allowance ko noh!

“HOY WAIT!!!” sumigaw ako

My god nakakawala ng poise. T___T

He looked back with an evil smile.

Eeeehhh!! Nakakasar naman oh.

“Oo na!!!! sige na sa bahay ka muna!!" saad ko

“Sure? Di ka napipilitan?” tanong nya

“Oo nga!! Ayaw mo?!”

“Promise?”

Ang kulit. Parang bata! Tssss.

“OO nga!!!” sigaw ko

“Sige wait lang. Kukunin ko lang gamit ko.”

Tumakbo sya papunta sa bahay nya.

Ako naman ay pumasok na sa bahay.

****

After 10 minutes

Dumating na si Harry.

0___0

“Ano ba yan?!! Naglayas kaba?!!!!” tanong ko

Ang dami nyang dala. Sobra!!!

“So where’s my room?” he asked.

T_____T

Ang kapal nya. Feel at home na feel at home sya.

I pointed on the room beside mine. It’s the guest room.

Umakyat na sya at di na lumabas.

Tulog na kaya sya?

Baka nga.

Umakyat na rin ako.

Mapapadaan muna ako sa kwarto nya bago ako makapunta sa kwarto ko.

Nakadaan na ko sa pinto ng kwarto nya. Papasok na ko sa kwarto ng biglang may nagsalita sa may likod

ko.

“Matutulog kana? Good night SG!”

“Anak ka ng ina mo! Ano ba yan!! Wala ka namang balak mang gulat noh?!!!!”

Nakasmile lang sya sakin.

God wag mo ko bigyan ng ganyang smile.

Nakaka-inlove ka eh.

Joke!!

Erase. Erase.

Wala akong sinabing ganun. Bakit naman ako maiinlove sakanya noh? Ang sungit sungit tapos ang hirap

pa pakisamahan. Ang bilis magbago ng mood.

At isa pa, magnanakaw sya! Magnanakaw sya ng kiss!!

“Sige na SG, matulog kana. Wala akong gagawin sayo. Asa ka pa noh! Shoooo!!!” pagtatabuyan nya

Ang kapal! Ginawa pa kong aso. Shooo daw?!

Bahay ko kaya to!!!!

At anong SG?!

“Hoy! Anong SG pinag-sasabi mo dyan ha?!!!!” tanong ko

“Suicidal Girl. Hahhahah.” he teased at saka pumasok na sa kwarto nya.

Ang kapal. Kainis!!

Kung ako SG sya naman MS.

My sweetie. ^^

Este, Mr. Sungit pala.

Buti naman at nandito sya, di na ako matatakot. ^___^

Kaso nga lang, eto nanaman ang feeling na kakaiba. Iniiwasan ko na nga sya eh.

Bakit parang mayroong something na pinipilit kaming mapalapit ni Harry? Yun ba yung tinatawag nilang

destiny?

LOL!! Kung ano ano nanamang pumapasok sa utak ko.

Pero what if, we’re really destined for each other?

Zzzzzzz…. Zzzzzzz…

Chapter 21 (part 4)

KINAUMAGAHAN

Hikab… hikab… hikab….

Time check..

7:30AM

Bumangon nako at ginawa ang daily routines ko. 9AM pa naman ang simula nang event para sa

basketball tournament of different universities.

Binuksan ko na ang pinto ng kwarto ko, magluluto pa ko ng pagkain eh.

Pagbukas ko,

0___0

Sinara ko ulit.

May gwapong nilalang ang nakatayo ngayon sa tapat ng kwarto ko.

Nananaginip pa rin ba ko?

Pano magkakaroon ng gwapong creature sa tapat ng kwarto ko? Tama panaginip lang yun.

Kinurot ko ang pisngi ko.

Ang sakit infairness.

Ugh?!

0___0

WAAAAAAAAAAHH!!

Stupid me!

Si Harry pala yun.

Binuksan ko ulit ang pinto.

Kanina nakangiti sya, ngayon nakasimangot na.

Ang bilis nya talagang magbago ng mood. Tssss..

“Bakit mo ko pinagsarahan ng pinto ha?!!!”

Hala galit.

Sorry naman. Nagulat lang ako noh.

“Bakit ba?! Bahay ko to kaya pwede kong gawin kung anong gusto kong gawin noh. Tsaka bakit kaba

nasa tapat ng kwarto ko ha?!!”

Di sya umimik. So galit nga sya?

Parang yun lang eh.

Ang babaw naman ng taong to.

Tinignan nya lang ako ng masama tapos bumaba na sya at lumabas na ng bahay.

Teka, pupunta na ba sya sa Ninoy Aquino Stadium? Dun kasi yung venue nung event ng basketball

ngayon eh.

Di ba sya sasabay sakin?

T____T

Bakit parang ang lungkot?

Bumaba na ko at pumunta sa kusina.

0___0

>////<

Niluto nya lahat to?

Nilutuan nya ulit ako?!!

Awww. SWEET!!! >///<

Umupo agad ako at tinikman lahat ng nakalagay sa mesa.

Ang sarap.

Ang galing pala nya magluto.

Pwede na syang mag-asawa. ^^

Ang swerte naman ng babaeng yun. Ang gwapo na nga ni Harry, magaling pa syang magluto.

Sana ako na lang yun.

Joke ulit! Kayo talaga.

Mga utak. Syempre joke lang yun.

Gugustuhin ko bang mag-asawa ng katulad nyang moody, masungit, magananakaw ng kiss, pogi,

magaling magluto, matalino, sporty…… teka teka teka!!! Kung ano ano nanaman naiisip ko!!

Ikain mo nalang yan Chao, baka sakaling gumana yang utak mo.

Chump… yump…. Chump…. Yump….

Ang sarap talaga!!! ^____^

“Ang takaw mo talaga! Di mo manlang ako hinintay para sabay tayo!!!!”

0____0

*Cough.. cough.. cough..*

Muntik ko ng maibuga ang kinakain ko sa sobrang gulat.

“Eto tubig!!!!”

Kinuha ko agad ang tubig na binigay nya at ininom.

“Bat mo ininom? Galing yan sa CR eh! Haha”

0____0!!!

Naibuga ko yung tubig sa muka nya.

“Yack!!!!!!!!!!!!!!!” sigaw ko at saka pinunasan ang bibig ko.

“You know what?!! I’m just kidding! F*ck!!” sigaw nya

Napatingin ako sakanya.

Nanlaki ang mga mata ko at agad na natawa.

“HAHAH!!!!!!”

“Sige tumawa ka lang! Kala mo nakakatuwa ka?!!!”

Agad syang tumayo at nag walk out.

Hinabol ko naman sya.

Huminto sya.

“Ikaw kasi eh!! Haha!!!”

Hindi ko mapigilan ang tawa ko.

Agad kong pinunasan ang muka nya na nabugahan ko ng tubig gamit ang panyo ko.

“San kaba galing? Akala ko kasi nauna kana sa Ninoy Aquino Stadium eh.”

Hinila ko ulit sya sa kusina.

Bago sya sumagot nagpout muna sya. -___- Gusto kong kurutin ang nguso nya T___T

“Bumili ako neto oh.” saad nya at pinakita sakin kung anong binili nya.

Band-aid.

Nasugat pala sya.

Nasugat siguro sya kanina nung nagluluto sya.

I feel sorry for him. T___T

Umupo na ko.

Umupo din sya sa tabi ko.

Ayiiiieh… Tabi kami..

Hala, bat ang saya ko?!!

“Kumain kana. Next time kasi wag mo ko binibiro ng ganun para di kita nabubugahan sa muka.”

Nilagyan ko yung plato nya ng kanin tsaka tinolang manok na luto nya.

“Subuan mo ko.” he demanded

Napanganga ako sa sinabi nya.

What? Susubuan ko sya?!

Am I his slave?!

Ang kapal!!

“Hoy! Ano ka baldado?! Kumain ka kung gusto mo!!!”

“May sugat ako eh.”

Ipinakita nya sakin ang daliri nyang may band-aid.

“Alam mo para kang bata! Napano ba yan?!” tanong ko

“Nahiwa ng knife.” sagot nya at napayuko

Para syang batang nagsusumbong. Ang kyut!! Sarap kurutin!! Pakurot nga!!

Kinurot ko nga sya sa pisngi.

“ARAAAAAAAAAAYYY!!! Ang sakit!! Bitawan mo nga ko! F*ck naman oh!” he complained.

Tinigil ko na ang pagkurot sa pisngi nya and this time ako naman ang nagpout.

Tumingin sya sakin at kung kanina para syang batang nagsusumbong ngayon naman para syang batang

nagtatampo.

At dahil effective sakin ang kanyang pacute and paawa effect, sinubuan ko na nga sya.

“Oh say ahh!!”

Nag-ahh naman sya then sinubuan ko sya.

Para talaga syang bata. Ang cute cute!

“Don’t smile.” utos nya

Ehhh? Bakit naman kaya? Masama bang magsmile?

Sumimangot na lang ako at naningkit ang mata ko’t tinarayan sya.

Tapos sya naman yung ngumiti.

Ang adik talaga! MOODY!! BIPOLAR!!

Pero ang gwapo nya huh? Ang cute pa nya. Ah basta! Ang sarap nya sa mata!! :D

Pagtapos namin kumain, nagready na kami sa pagpunta sa Ninoy Aquino Stadium.

Yung car nalang daw nya yung gagamitin pag punta dun.

Oh sige! Sya na may Black Porsche!

Kotse na nya ang astigggg!! Ako na walang kotse. T____T

Nauna na syang sumakay.

Napaka gentle man nya talaga!!

Sabagay, sino ba ko para pagbuksan ng pinto ng sasakyan diba?

Umaangat pala yung pinto ng kotse nya? Astig talaga!!

20 minutes lang yung byahe dumating na kami sa venue.

Pagbaba namin ng kotse, all eyes are on me. ^__^

Ang daming bitter sa paligid.

Ang sarap nilang bwisiten! XD

^____^

“Can you please stop smiling?!” utos ni Harry

Sumimangot ulit ako. Okay-okay!!! Edi hindi na ko ngingiti!

Pumunta na kami sa teammates namin. Nakatingin silang lahat samin at nagtataka ata kung bakit kami

sabay ni Harry.

Ang OMGurls ang lapad nanaman ng ngiti at naka thumbs up pa sakin!

Si Elmer ang sama ng tingin kay Harry, ganun din si Abby.

Ano ba talagang meron sa tatlong to?

Naguguluhan na ko sakanila.

Parang matagal na silang magkakakilala.

Hayyyy.. Pakialam ko ba sakanila?

Kailangan ko silang iwasan.

Medyo lumayo muna ako sa basketball team para makalayo din sa tatlong yun.

Nagpasama ako sa OMGurls para magpalit ng jersey.

Pag tapos kong magbihis bumalik na kami sa mga teammates namin.

Maya-maya magsisimula na yung event.

Excited na ko, sana manalo kami. :D

My goal for this game is to become an MVP. Pwede kaya?

Napatingin ako kay Elmer, nakatingin din sya sakin. Kanina pa kaya sya nakatingin sakin?

I saw him smiled at me.

Ako naman walang reaction. Kunware wala lang sakin yung smile nya.

I felt my heart skip a beat.

Kinikilig ba ko?

Napaisip tuloy ako. Eh sa puso kaya ni Elmer? Pwede kaya akong maging MVP as in Most valued

person??

O si Abby na ang may ari ng puso nya?

Dapat ko nabang i-let go yung nararamdaman ko para sakanya?

Parang ang hirap kasi eh.

Pag nakikita ko sila ni Abby na magkasama parang paulit-ulit tinutusok ng karayom yung puso ko.

Nung di pa sya dumadating sa buhay ko, I’m lack of happiness, joy and laughter. When he came, my life

became happy at least again.

Pero nung nalaman ko ang totoo nyang motivation, I felt again the emptiness, the feeling of broken, and

the feeling of hopeless .

“Chao, tunaw na oh.”

Napatingin ako dun sa nagsalita.

Si Ann pala.

“Alam ko mahal mo yan kahit di mo pa sabihin sakin. Kilala kita girl, kaso di kayo pwede eh. Tanggapin

nalang natin na hindi talaga pwede. May sabit eh, si Abby. Linta kung makakapit sakanya.”

She has a point kaso, “Kaya ko ba?”

“Ang alin? Ang limutin sya? Chao wake up! Alam ko namang si King pa rin laman nyan eh.” saad nya at

itinuro ang dibdib ko

Tama nga sya. Why am I acting so stupid? Wala pa nga sa ¼ na pagdurusa ko sa pang-iiwan sakin ni King

yung disappointment ko sa panloloko sakin ni Elmer eh. Ann is so right.

“So ano girl? Ready to move on ka naba and ready for the new beginning?” Ann asked then smiled.

There’s something behind her words and smile.

New beginning?

Napatingin ako sa side ni Harry and I found out na nakatingin din sya sakin.

Ito ba yung new beginning na sinasabi ni Ann?

“Gamitin mo yang mata mo Chao, bakit di mo nalang subukang panatilihin si King dyan sa puso mo?

Malay mo bumalik sya diba? And this time, both of you are ready.”

Ti-nap nya ang likod ko at saka umalis.

Panatilihin si King sa puso ko? Malay mo bumalik? And this time, both of us are ready?

Ang weird ni Ann. I can’t get what is she trying to say.

Si King? Babalik?

Chapter 21 (part 5)

Si King daw babalik.

Loko tong si Ann.

Dinagdagan yung worries ko. Nakakainis.

Pero... Sana nga bumalik sya. :(

Nagsimula na yung event.

Opening ceremony.

Blah blah blah blah.

Nakakatamad.

Nabobored na ko dito. T____T

I-aanounce na daw ang churva churva eklabu..

Lumapit na daw ang blah blah blah..

Ay naku! Wala akong maintindihan.

Napaka walang kwentang event naman to oh?! Pwede na bang magsimula yung game?

"Okay now, we'll announce the best muse." sabi nung MC

"And the best muse is.... From the tootoot university!" sabi nung judge.

Clap.. Clap.. Clap... Clap...

Kami po yun. Kami yung nanalo for the best muse title.

Si Abby ang best muse.

Hindi lumapit si Abby dun sa judge.

Problema neto?

Muka silang tanga dun naghihintay sakanya para lumapit oh.

Maya maya mukang nainip na yung mga coordinator ng event kaya sila na yung lumapit kay Abby.

Ay hindi pala kay Abby. Nilagpasan lang nila si Abby.

Papalapit sila sakin then nakasmile.

Teka, what's the meaning of this?!

Hinila nila ko at dinala sa gitna ng stadium and they congratulated me.

"I'm not the muse!! Excuse me?!"

Aggghhh! F*ck!

I'm the center of attention!!

I hate this!!

Ang daming nagpipicture!

Waaaaah! Don't upload my pictures in the internet. T____T

Pag katapos akong bigyan ng trophy, umalis agad ako sa gitna ng stadium para naman di na ako yung

center of attraction.

Bumalik ako sa mga teammates ko at inabot kay coach yung trophy.

Magsasalita sana si coach pero inunahan ko na sya.

"I'm not interested in that fckin' trophy. Just throw it away if you'd like to." saad ko at naglakad papunta

kay Abby.

Natarayan ko pa si coach. Pasensya na. Nabadtrip ako eh.

Hinarap naman ako ni Abby at alam naman nya ang dahilan kung bakit ako lumapit sakanya.

Nauna na syang nagsalita.

"Are you going to ask me why you're the one who was awarded for the best muse?"

Ang landi ng pagkakasabi nya at painosente effect pa.

If i know, kaya sya nagbabait baitan ay dahil nandyan si Elmer.

Ano bang drama nya?

All I know is she's FAKE!

Sumagot ako sakanya at tinaasan sya ng kilay,

"Well actually no. I'm just going to thank you for letting me become the muse. For sure kasi matatalo

tayo kung ikaw yung muse eh."

Binadtrip ako ng babaeng eto. -___-

She grinned to me and flicked her hair.

My God! I hate her!! >:(

"Really? So magkaiba pala tayo ng dahilan? I just refused it cause you've refused it first. I don't want to

be the second choice especially if you're the first choice."

Naiinis nako. Bakit ba may taong ganito?

Bat ba nag-exist pa sya sa mundo?!

Bago pa magkaron ng gulo inawat na kami ng OMGurls.

"Ay naku! Ay naku! Buti pinigilan nyo ko. Masasapak ko yun." nanggigil kong sabi.

"We know. We know. At least you've controlled your temper." Nicollete

Nakakabadtrip!

Ayokong maging best muse!!

Arrrggh! Asar! >:(

Kasalanan to ng Abby na yun eh!

Di pa rin ako kumakalma.

Pasensya na kung medyo mainit yung ulo ko ah.

Eto ba yung tinatawag nilang PMS?

Meron kasi ako eh. Girls, alam nyo na kung ano yun.

Inannounce na rin yung best escort.

And into my suprise, napa'WHAT' na sigaw pa ko.

Napatingin ata lahat ng tao sakin.

Oh my gosh. Nakakahiya.

Pano ba namang di ako magugulat,

Si Elmer yung best escort.

Over! Palagi nalang kaming nanalo as best partner.

Di ba pwedeng true to life kaming best partner?

Dati Mr. And Ms. Valentine's, ngayon naman best muse and escort.

Sana kami na lang palagi pati sa totoong buhay. -___-

Pagkabigay ng trophy sakanya ay pinapunta na rin ako sa gitna para sa picture taking.

Ayoko na!

I really hate this. I'm a camera shy. T___T

"Congrats! Grabe you look so good together. Mag bf-gf ba kayo?" tanong nung coordinator ng event.

Nakakahiya kay Elmer.

Pinagkamalan kaming mag bf-gf. =___=

Pero parang ang sarap pakinggan. :D

Sasagot na sana ako pero si Elmer na yung sumagot.

"Ahm... Hindi po eh, pero yun yung pangarap ko."

Napatingin ako sakanya.

So he mean, pinapangarap nya kong maging GF?

Parang...

Parang natuwa ako sa narinig ko?

"Oh talaga? Edi nililigawan mo sya?" sagot ng coordinator at saka tumingin sakin, "Naku! Sagutin mo na

sya! Perfect couple kayo!"

Perfect couple?

Parang pumapalakpak yung tenga ko!!

Ang saya ko! >///<

"Ehem.. Ehem.."

Napatingin ako dun sa nag 'ehem'.

Si Abby.

Epal talaga! Nakakainis!

Hinila na nya si Elmer.

O sige, kanya na si Elmer. Asar talaga oh?!

Ninanamnam ko pa nga yung moment eh. Istorbo.

"Ay yun ba yung girlfriend nya? Sayang mas bagay kayo." sabi nung coordinator.

Nginitian ko nalang sya. Pagkatalikod ko sumimangot ulit ako.

Pagbalik ko sa side ng OMGurls,..

"Bitin ba?" Ann

"apad ng ngiti kanina ah." Beth

"Ngiti mo umabot hanggang EDSA oh!" Jade

"Umepal lang yung abby. Ang saya mo na sana." Nicollete.

"No comment." Marie.

I glared at them.

Tama bang asarin pa ko?

Mas lalo tuloy akong naaasar. -___-

Inanounce na kung sino ang first game.

Kami vs. Toot univ.

Nagprepared na kami.

"Okay, alam nyo na kung anong dapat gawin ha? Basta galingan nyo lang. Okay? Do your best as a

team!" Coach

"Yes coach!" sigaw namin

First 5: Ako, Beth, Ann, Marie and Abby.

Maganda naman yung takbo nung 1st quarter.

18-25 yung score, kami yung lamang.

2nd quarter, hindi muna naglaro si Abby at Marie.

"Chao yung bola." sigaw ni Ann at pinasa sakin yung bola.

Mag 3-3 points sana ako kaso natigilan ako tapos naagaw sakin yung bola.

"Chao ano ba! Magfocus ka sa game!" saway sakin ni Beth.

Tama si beth dapat focus sa game.

Dapat sa game lang nakafocus yung mata at utak ko.

FOCUS!! Arrrgh!

Pinasa ulit sakin yung bola kaso naagaw ulit.

Stupid eyes! I can't take my eyes away from them.

Why are they so sweet?!!

"Chao ano ba! Pwede bang wag ka muna tumingin dyan sa nagtutukaang ibon na yan at magfocus ka na

muna sa game?! Lamang na sila oh?!" saway ulit sakin ni Beth.

Ano ba yan. Di ko makontrol yung sarili ko.

Di ko alam kung bakit nawawala yung focus ko sa game.

Tae naman kasi tong si Elmer at Abby eh! Naghaharutan!

Nawala tuloy yung focus ko sa game.

Napatingin ako sa score board. Oh my.. 28-32. Yung kalaban yung lamang.

Aggghh! F*ck!

Focus dapat sa game eh!

Pinasa ulit sakin yung bola.

Mag 3-3 points sana ulit ako kaso nakita kong lumabas ng stadium si Elmer at Abby.

Teka san sila pupunta?!

"Chao!" sigaw ni Beth

Bumalik ako sa katinuan.

Nasa gitna nga pala ako ng laban.

Arrrggh! Asar! Naagaw nanaman sakin yung bola!!

*Eeeeenggggkk!!*

"Time out!" sigaw ng MC.

Pumunta kami kay coach.

Mukang galit si coach. Ay naku! Wag ako sisihin mo!

"Anjell, hindi naman sa ikaw yung sumisira ng game, kaso alam mo namang ikaw ang inaasahan dito

diba?"

Sinesermunan ako.

Dapat kasi magfocus ako sa game eh.

Napayuko ako.

Di ako yumuko dahil nahihiya ako kay coach kundi dahil naaasar ako sa sarili ko.

Bakit ba ko nagpapaapekto dun? Ano bang pakialam ko sakanila?! Eh ano kung sweet sila?

Naaasar ako sa sarili ko.

Bakit ba ko umaasa pa sa WALA?

Nag expect nanaman kasi ako dahil sa sinabi nya kanina eh.

Ang stupid ko talaga!

Nakakainis!

Nagulat ako ng may bumato sakin. Tapos nalaglag sa harap ko yung binato sakin.

TOWEL.

"Sino namang hampas lupa ang bumato sakin ng towel huh?!" galit kong tanong.

Tumingin ako isa-isa sakanila.

Kanya kanya naman silang iling.

Napatingin ako kay Harry. Lumapit sya sakin at kinuha ang hawak kong towel.

"Pawis na pawis kana oh." sabi nya habang pinupunasan ang pawis ko.

What is he doing?

Bumibilis yung heart beat ko..

Pakiramdam ko'y nag-iinit ang muka ko.

>///<

Hinawakan nya ang kamay ko at tumingin sakin ng napakaseryoso..

"You can make it. I believe in you. Just focus on the game."

Ah... Eh... Ano?

Ano bang sasabihin ko?

Aaacccckk!

"Speechless?!" tanong nya at saka tumawa ng mahina

Inalis ko ang pagkakahawak nya sa kamay ko.

Tumawa sya ng tumawa.

"You know what? It's obvious that you believed me." saad nya

Bakit nga ba ako nadala sa pag-arte nya?! Sh*t! Pwede na syang mag-artista!

Tumawa lang sya ng tumawa. Di na natigil.

Tong taong to! Ang lakas talaga mang-asar! Eeeeh!

"Aaaaraaaay!! Joke lang naman eh!" reklamo nya.

Kinurot ko ang pisngi nya. GIGIL ako.

"Baliw. Pang best actor kana!" sabi ko.

Tapos nagtawanan na kaming dalawa. Muka kaming tanga!

"Ehem."

Napatigil kaming dalawa sa pagtawa.

Si Elmer kasi yung nag "ehem".

Saan kaya sila galing ni Abby?

Ay naku! Eto nanaman ako. Ano namang paki-alam ko sakanila diba?

*ppprrrt!*

Refere blows the whistle again.

Back to game na ulit kami.

Ako naman balik sa katinuan. Ewan ko, pero Harry is a big help. :D

And i'm happy that he brought back my confident.

Dahil sa medyo nasa kundisyon na ulit ako, gumanda na yung takbo ng laban.

****

Natapos na rin yung game.

And the winner is.....

Sino pa? Edi kami!

"Party-party!!" sigawan namin.

Tuwang tuwa kami eh.

Kanya kanya kaming usapan ng OMGurls.

Magbabar kami mamaya pero since tanghali pa lang, napag-usapan na naming maglakwatcha muna sa

mall.

Oha-oha. Buong araw kaming gigimik.

"Shopping tayo." Marie

"Sige sige. Kakabigay lang sakin ni mama ng allowance eh." pagsang-ayon ko

"Waaaaaaah! Tara na!!" Beth, Nicollete and Ann.

Paalis na sana kami kaso biglang humarang si Elmer sa dadaanan namin.

Eto itsura namin, -__-??

"Oh bakit?" tanong ni Ann

Di sya pinansin ni Elmer pero lumapit sya SAKIN.

"Beefsteak." tawag nya sakin.

My god. Umiinit yung muka ko.

I missed the way he calls me. I missed my Adobo. :(

"Can we talk? Please?" he begged.

Talk? Anong pag-uusapan namin?

Ano bang isasagot ko?

Bakit parang ang seryoso ng muka nya?

Bakit parang may gustong gusto syang sabihin sakin?

Dapat ko ba syang kausapin?

O mas dapat ko syang tanggihan para matapos na tong kabaliwan na to???

Chapter 22

"Can we talk?" elmer asked me.

He's so serious and I guess there is something important he wants to tell me.

"Oy usap daw kayo." Jade

"Oo nga." Marie

"Mukang importante girl." Nicollete

"Wag ka makipag-usap." Beth

"Agree ako kay beth." Ann

Umiba ang expression ng muka ni Elmer nang narinig ang sinabi ni Beth at Ann.

Di ko alam ang sasabihin sakanya. Gusto ko syang kausapin pero may something na nagsasabi sakin na

wag na.

What if it's about the amnesia thingy?

Am I that damn obvious?

Bakit ba kasi ang OA ko?

Am I??

Alam naba nyang I'm fake?

That the amnesia is fake?

Should I talk to him? Or I shouldn't?

Am I in trouble??

"Elmer kasi--"

"Please." he pleaded.

OH MY GOD.

What should I do????

"I don't think that's a good idea."

0___0

Napatingin kaming lahat sa nagsalita.

It's Harry.

Nagkasamaan sila ng tingin ni Elmer.

Lumapit sya sakin at hinawakan ako sa wrist.

"Uwi na tayo." sabi nya tapos hinatak ako.

Nakatingin samin halos lahat.

"Wait. Ouch! You're hurting me!" I exclaimed.

Ang higpit kasi ng pagkakahawak nya sakin and parang kinakaladkad nya ko.

Naman oh! Gumawa pa kami ng eksena dito.

Pag dating namin sa may lugar kung san nya pinark yung kotse nya, binitawan na nya ko.

Sya na nagbukas ng pinto ng kotse nya para sakin.

Aba, bakit naging gentleman ata sya bigla?

"Get in." utos nya. Yung pagkakautos nya parang galit.

Pumasok naman ako. Takot ako eh. XD

Sumakay na rin sya at pinaandar nya agad yung sasakyan at WOAH! Napakapit ako ng mahigpit sa

seatbelt ko.

Byaheng langit na ba to?

Nakakatakot syang magdrive!!

Ayoko pang mamatay.

"Uy. San ba tayo pupunta?" tanong ko.

"Uuwi na." sagot nya.

Ano daw? Uuwi???

"Di pa naman ako nagmamadaling umuwi eh! Bakit uuwi tayo agad?! Ayoko pang umuwi!!" sigaw ko

sakanya.

Napahawak ulit ako ng mahigpit sa seatbelt ko.

Pano ba naman, bigla nyang hininto yung sasakyan. Muntik na kong mapasubsob.

Tumingin sya sakin. Yung pamatay nanaman nyang tingin. Nakakatakot.

"Ah.. Eh.... Ang ibig kong sabihin ay ayoko pang umuwi kasi... Kasi nagugutom pa ko. Kain muna tayo?"

pagsisinungaling ko

Effective talaga sakin yang killer eyes nya. Natatakot ako. Bwiset naman kasi! Para syang papatay sa

tingin nya.

"Di ka pa ba nagugutom?" tanong ko ulit sakanya.

Di pa rin sya umiimik. Nakatingin lang sya sakin.

"Kain muna tayo. Pwede?"

Di parin sya sumagot pero pinaandar nya ulit yung kotse. This time, hindi na papunta sa bahay yung

direksyon.

After 20 minutes na byahe, nandito na kami sa tapat ng isang halatang mamahaling restaurant.

Di ko alam kung saan ito. Ngayon lang ako nakapunta dito eh.

Tumingin ako kay Harry. Tahimik lang sya at nakatingin sa may restaurant.

Parang ayaw pa nga nyang bumaba ng sasakyan eh.

"Tara na. Baba na tayo, gutom na ko eh." masigla kong aya sakanya.

Tumingin lang sya sakin tapos nagsigh muna bago bumaba ng sasakyan.

Bumaba na rin ako at sinundan sya.

Ang bilis nyang maglakad. Parang ayaw nya kong kasabay.

"Oy teka lang. Hintayin mo naman ako!" sigaw ko sakanya.

Huminto naman sya kaya lumapit agad ako sakanya.

Di ko alam sa taong to kung papasok ba o hindi sa Resto. Papasok sya tapos lalabas ulit. Ano ba yan!!!

Ako naman si tanga na sinusundan lang sya. Pareho tuloy kaming hindi malaman kung papasok ba o

hindi eh.

"Harry, are you in drugs??" tanong ko. Napipikon na ko kakasunod sakanya eh. Muka na kaming tanga at

GUTOM na ko.

Mukang natauhan na sya sa tanong ko kaya hinawakan nya ko sa wrist at saka hinatak. Sabay kaming

pumasok sa "Del Rosales Resto".

"Masarap ba pagkain dito? Ngayon lang kasi ako nakapunta dito eh." tanong ko sakanya.

"Oo."

"Libre mo ba ko?" ^___^

"Oo."

Ang tipid nya namang sumagot. -___- Di na nga lang ako magtatanong.

Napaka walang sense nyang kausap eh. Kanina pa sya ganyan. Pansin nyo?

Ano nanaman kayang problema nya?

Umupo na kami dun banda sa may....

VIP place?!

SOSYAL! ^__^

Lumapit samin yung waitress na mukang medyo matanda na pero ang ganda ganda. Parang familiar

yung muka nya.

"Hey harry. Ngayon ka lang ata ulit napadalaw dito ah? And who's this lucky girl?"

tanong nung waitress

Teka? Kilala nya si harry?

Wow. Ayos ah. Sikat pala si Harry dito.

Siguro palagi syang nandito.

Nice big time. Suki ng mamahaling Resto. ^__^

Tumabi sakin yung waitress. Ayos ah. FC?

"Hello dear, I'm mrs. Andrea Clarkson. I'm the owner of this Del Rosales Resto. And you are?"

"Anjell." sagot ko

Wow! Bongga! sya pala may-ari netong resto. Kaya pala di sya mukang waitress.

Clarkson? Parang narinig ko na yung apelyido na yun sa school ah?

Ay nako. Ginugulo ko nanaman yung utak ko.

"So, are you dating with this man?"

0___0

SAY WHAT???

"DATING WITH HIM???!!!" napasigaw ako

Muntik ng maibuga ni Harry yung tubig na iniinom nya dahil sa gulat sa pag sigaw ko.

Si Mrs. Clarkson naman lumaki yung mata nya then biglang natawa.

"Haha! You're so funny dear. I have no doubt why Harry brought you with him here."

Wow. Super close ata sila ni Harry?! Anong meron sakanila?

"I'm hungry. Aren't you going to take our orders?" naiiritang tanong ni Harry

"Rude jerk! Don't talk to me like that. Okay okay. I'll prepare our specialty for today for someone special

like her." sagot ni Mrs. Clarkson tapos tumingin sakin at kumindat.

Special daw ako? Special ba ko dahil kasama ko si Harry?

Gano ba ka importante si Harry sa resto nato at pati kasama nya nagiging special?

Pagkaalis ni Mrs. Clarkson tinanong ko kaagad si harry.

"Harry ano mo ba sya? Bakit parang ang close nyo?" tanong ko.

"Don't ask." iritableng sagot naman nya

Ouch. Masama na palang magtanong. Hmpp.

Tumahimik na lang ako hanggang dumating na yung pagkain namin.

*___*

Mukang masarap!

Naglalaway na ako.

Hehe. Ang pangit naman ng term, naglalaway??

Ang daming pagkain. Over!!

Umaapaw na yung laway ko, este yung pagkain! Umaapaw sa dami!

Tumabi sakin si Mrs. Clarkson. Kakain din ba sya?

Ano ba yan, kahit sya ang may ari netong resto dapat di sya ganito makitungo sa mga customer. Dapat di

sya masyadong feeling close! Di tuloy ako makakain. Asar.

Gutom na ko. T.T

Nag-uusap lang sila ni Harry. Wala ba syang balak kumain? Akala ko ba gutom na sya? -___-

Di ko maintindihan pinag-uusapan nila. Ibang language gamit nila eh.

Yung itsura ni Mrs. Clarkson mukang tuwang tuwa. Si Harry naman mukang naiirita na.

DON'T TELL ME....

Si Mrs. Clarkson ay isang.....

SUGAR MOMMY????

Ay naku brain, wag mag isip ng kung ano-ano. Ganun ba tingin mo kay Harry?

Sa sobrang sungit nyan buti kung may gugustuhing maging sugar mommy nya. Right?

Eto napapala ng gutom. Kung ano-ano naiisip. T____T

Yung tyan ko tumutunog na. Gutom na talaga ako. Bahala sila. Basta kakain nako.

"Pwede na bang kumain?" tanong ko kay Harry. Yung tono ng pagkakatanong ko yung tipong naasar na.

Yung itsura naman ni Harry parang nakalimutang may pagkain na nga pala. Ano ba yan Harry. Porket

kasama mo lang yang sugar mommy mo eh.

Binigyan ko sya ng nakamamatay na tingin. Gutom na ko! Baka gusto nyang silang dalawa ng sugar

mommy nya ang kainin ko?!

"Oh. I almost forgot. Kakain nga pala tayo." he said.

Kainis! Pati pagkain kinalimutan nya dahil sa sugar mommy nya! Errrr!!

"Okay! Gutom na ko eh! Kain tayo!!" saad ko

*NGUYA NGUYA*

ANG SARAP!! ^__^

Napatingin ako kay Mrs. Clarkson. Pinapanuod nya pala akong kumain?

"Eh? Why?" I asked.

Mrs. Clarkson just shook his head then smiled at me.

May kamuka talaga si Mrs. Clarkson eh. Di ko lang talaga masabi kung sino.

"Ang sarap mong kumain. Nakakagana." sabi ni Mrs. Clarkson.

Is that a compliment?

"Ay. Thanks."

Napatingin naman ako kay Harry, kumakain na sya.

Ang gwapo nya pala talaga. Pati kung pano sya kumain ang hot tignan.

Teka, parang may mali ata akong nasabi.

Hot? Si harry?

Undo undo!! What i mean is...

Yung food!!

Yung food yung hot.

Nung napatingin sya sakin yumuko agad ako at nagpretend na kumakain.

Aish!! Nakatingin nga pala sakin si Mrs. Clarkson.

Baka nakita nya yung nireact ko.

Baka mamiss interpret nya yun.

Baka isipin nyang may gusto ako kay Harry!

NO WAY!!!

Napatingin ako kay Mrs. Clarkson. Yung itsura nya parang tuwang tuwa.

Ano ba yan Harry!!! May sapi ata tong sugar mommy mo!

Bigla nalang kinurot ni Mrs. Clarkson yung pisngi ko.

"You're soooo cuteeeee!!"

:O

ARAAAAYYYYY!! >.<

Pinanggigigilan nya ko. Huhuhu. BAD!

"Ano ba, umalis kana nga! Ang kulit mo." -Harry

Binitiwan na ni Mrs. Clarkson ang pisngi ko.

Napahawak ako sa kinurot nya. Ang sakitttttttt!! =__=

"Mamaya na. Ang sungit mo talaga."

Wow gumaganun talaga?

Buti natitiis nya yung kasungitan ni Harry noh?

Ipinagpatuloy ko nalang kumain.

Sayang yung food. MASAMANG MAGTIRA NG PAGKAIN.

and, MALAKAS LANG AKO KUMAIN.

PERO HINDI AKO PATAY GUTOM.

See the difference?

BURPPPP!!

"Ang sarap talaga! Salamat po sa food!" sabi ko kay Mrs. Clarkson.

"No problem. Mukang may bago nanaman akong magiging regular customer ah."

I smiled, "Muka nga po. Palagi na ko dito kakain. Haha!"

Sumingit naman si harry sa usapan.

"Tss. As if naman alam mo papunta dito."

Ay oo nga noh? Pano nga kaya kami nakapunta dito?

Ah basta! Ako na bahalang pumunta dito. Magtatanong tanong na lang ako.

Nawala yung focus ni Harry and Mrs. Clarkson sa usapan nung biglang may sumigaw.

"MOMMY!! We won!!!"

Tumayo bigla si Mrs. Clarkson at tumakbo dun sa may entrance. Si Harry naman di malaman kung anong

gagawin, kung yuyuko ba o magtatago sa ilalim ng lamesa. Nakakatawa sya.

"What are you smiling at?!" masungit na tanong nya

"Wala! Natatawa lang ako sayo." sagot ko

"Am I humorous?" naiinis sya

"Ay sorry huh?! Ang sungit mo talaga! Hmp!"

Silence...

Silence...

Silence...

Hindi ko na kaya ang katahimikan -___- ANG AWKWARD.

"Harry." tawag ko sa kanya

"What?" masungit na tanong nya

"Anak ba ni Mrs. Clarkson yung sumigaw??" tanong ko

"I told you not to ask anything."

Ang sungit nta talaga. PMS?

Bakla ba tong si harry?

Lumapit na samin si Mrs. Clarkson.

"Dear, I want you to meet my daughter." sabi ni Mrs. Clarkson at tinawag yung anak nya.

0____0

"What the hell are you doing here?!!" sigaw ni Abby sakin.

Oo si Abby na impaktitang gf ni Elmer ang anak ni Mrs. Clarkson. Kaya pala may kamuka si Mrs. Clarkson

eh.

PAK!

Binatukan sya ni Mrs. Clarkson. Buti nga. :P

"Ano ka ba! She's Harry's date!" sabi ni Mrs. Clarkson sa kanya

ANO DAW??? DATE??

"Anjell, this is my daughter Abby Gail Clarkson." Mrs. Clarkson introduced her daughter.

"Oh yes, I know her." sagot ko ko.

Nice name huh? Abby Gail. Di pa nila ginawang Abigail. Ang daming arte naman ng magulang ni Abby!

"Oh really? How come?" Mrs. Clarkson asked.

"We're classmates." sabay naming sagot ni Abby.

Nagkatinginan tuloy kami. She smiled at me. Tsss. PLASTIC! Tapos tumingin sya kay Harry.

"You!! Cheater!!" sabi nya kay Harry.

CHEATER???

"I'm not." kalmadong sagot ni Harry

"I'll tell KAT!"

Kat?

"Go." sagot nya

"Playboy!"

"I'm not."

"I'll tell dad!"

"Sumbungera."

"Grrr. I hate you Harry!!"

"I love you abby."

I LOVE YOU ABBY????

"Yack! Kadiri ka kuya! Ugly!!"

KUYA???

"Edi pangit ka rin. You're my twin sister and we have almost the same face. Have you forgotten??"

TEKA?!!

TWIN??? SAME FACE???

@_@ nalilito na ko!

"Are you confuse?" tanong ni Mrs. Clarkson

"Sort of." sagot ko

"I thought you were classmates?" she asked again.

"Yeah. But we're not close." @__@

"Oh i see. They're always like that. My apology."

"There is nothing to apologize Mrs. Clarkson." sagot ko

Natigilan si Mrs. Clarkson. Bigla nya kong hinawakan sa braso.

"Oh my God! Call me "MOM", not Mrs. Clarkson."

0___0

"MOM????!!!" sabay sabay na sigaw namin

Si Mrs. Clarkson naman tawa ng tawa sa nireact namin.

"Oh yes, call me mom cause I know sooner, you and Harry will be together."

Ano daw??!

Napatingin ako kay Harry and he blushed.

Bigla syang tumayo at hinawakan yung wrist ko.

"Let's go." sabi nya at saka hinatak ako.

Pansin ko lang kanina pa nya ko hinahatak ah.

Paglabas namin ng resto, narinig ko pang sumigaw si Mrs. Clarkson ng, "Harry! Take care of your fiancee,

okay??"

0___0

OH MY GOSH.

FIANCEE???

May sayad ata nanay ni Harry at Abby eh.

Maybe she misundestood everything between Harry and I.

Nakakawindang tong araw na ito!! May nadiscover akong tatlong bagay tungkol kay Harry.

Una, kela Harry yung resto na yun. At nanay nya si Mrs. Andrea Clarkson.

Pangalawa, kambal si Harry at Abby but they don't have the same face.

Pangatlo, CLARKSON ang magiging sure name ko in the near future. Haha. JOKE!!! XD.

Nahihiwagahan tuloy ako dito kay Harry.

Parang ang dami kong dapat malaman tungkol sakanya.

At si Elmer..... Ano kaya yung dapat namin pag-uusapan kanina??

I'm so confuse.

Dapat siguro kinausap ko sya noh????

Ang gulo!!!!

Chapter 23: Another Revelation.

Pag kagaling namin ni Harry sa Del Rosales Resto, umuwi kami agad.

2PM palang at ang BORING!!!

Mamaya pang 7PM kami magkikita kita ng OMGurls sa club.

Excited na kong gumimik.

Nasa sala lang ako and nakatutok sa laptop.

Facebook. Ngayon ko lang ulit bubuksan tong facebook ko after 2 weeks.

Pag bukas ko,

0___0

300+ notification

211 friend request

192 messages.

"OH MY GOSH." bulong ko sa sarili ko.

"Halatang di ka nag fafacebook ah."

0___0

Napatalon ata yung puso ko sa gulat. Bigla kasing may nagsalita mula sa likod ko.

Napalingon ako.

0////0

*Gulp*

Naman oh!! Si Harry nasa may likod ko at yung muka nya.... Masyadong malapit.

*Lub. Dub. Lub. Dub*

Eto nanaman yung feeling na kakaiba.

Bat ganito yung nararamdaman ko?

"Oh, bat ganyan muka mo?" tanong nya.

Iniwas ko kaagad ang muka ko at humarap ulit sa laptop.

"Buti pa nga sa facebook ang dami kong friend request eh, bat kaya sa personal wala?" tanong ko.

"Baka muka kang maamo dyan sa facebook mo?" sagot nya.

Ano daw maamo? Para namang sinabi nyang mabangis ako sa personal! -___-

Liningon ko ulit sya at binigyan sya ng "killer eyes".

Ayon sa mga kakilala ko, pamatay daw talaga ang killer eyes ko. Pero bakit parang kay Harry laging

walang epek??

Ngumisi lang sya at pumunta sa may katapat kong upuan at umupo.

"Kailan ka mag grogrocery?" tanong nya.

"Huh??"

Bakit bigla atang umiba yung topic?? Ang alam ko nasa facebook topic kami eh.

Resulta ba yun ng killer eyes ko???

Hahaha. ASA pa me! XD

"Sabi ko kailan ka mag grogrocery. Wala ng laman yung ref." sagot nya

Ah.. Yun pala yung ibig nyang sabihin. Tsss. Buti pa yung ref may paki sya. Hala? Nag-eemote? Joke lang

syempre. Ano naman paki ko sa ref diba?

"Baka pag dating nalang ni super inday, sya nalang maggrogrocery." sagot ko.

Di na sya umimik at binuksan nalang yung TV.

"Nuod na lang tayong DVD." sabi ko.

"What movie?"

"TWILIGHT!!"

"Tss. Ayoko. Yung action movie na lang."

"Eeeh. May action din naman yung sa twilight eh!"

"Edi napanuod mo na yung twilight? Bat papanoorin mo ulit?"

Mukang nasa mood na si Harry ah. Humaba haba na yung pagsasalita nya eh.

"Favorite ko kasi yun!" sagot ko

"Really? So how many times have you watched it?"

"Ahm. 5 times??"

"So madaming beses mo na pa lang napanuod."

"Oo."

"Edi iba na lang. Ayoko yun."

"Eeeh! Ano ba yan! Nakakakilig kaya yun."

"I want action movie."

"But I want twilight."

*Puppy Eyes*

"Eeew. Don't show me your face like that again. Ang pangit!"

"Yabang!!! Hmp!"

Panget daw ako? Hindi naman eh! Tss!

"Wag na lang tayo manuod ng DVD kung di rin tayo magkakasundo ng papanuorin."

Pagkasabi nya nun nanuod na lang ulit sya. Ang sungit talaga. Nagfocus na lang din ako sa pinapanuod

nya.

Maya maya,

Zzzzzzz..

(Ring.. Ring.. Ring..)

Blink.. Blink.. Blink..

Sino naman kaya tong istorbong tumatawag??

Incomming call:

OMG Jade <3

"Hey." bungad ko

(San kana? Kanina pa kami dito sa labas.)

Napatingin ako sa may orasan.Hala ka! 7:45 na pala!!

"Teka." sabi ko at tumakbo agad ako palabas at binuksan yung gate.

"Pasok muna kayo." sabi ko.

Pumasok naman sila.

Umakyat agad ako ng kwarto at nagpalit.

Pagbaba ko,

-_- - Ann

"~.~" - Beth

~.~+ ++ - Jade

"-_-" - Nicolette

^_^ - Marie

"Oh bakit?" tanong ko.

Walang umimik sakanila. Si Marie naman sinalubong ako sa may hagdan.

"Wala girl, pabayaan mo na sila. Mga bitter lang yan." sabi ni Marie at inakbayan ako.

"Tara na." sabi nila Ann, Beth, Nicolette at Jade at lumabas na sila ng nakasimangot.

"Ano bang problema ng mga yun?" tanong ko kay Marie.

"Mamaya malalaman mo pag lasing na sila." sagot nya.

Nahiwagaan naman ako sa sinabi ni Marie kaya pag dating namin sa club di ako uminom.

Hinintay kong malasing tong mga to para malaman yung pinag-mamaasim nila.

Maya maya, eto na nga.

"Nakatira pala sainyo si papalicious Harry di ka nagsasabi." Ann

0___0

Ano daw? Papalicious Harry??

"Oo nga! Ganun naba kami ka worthless? Di ka na nagshashare!" Beth

"Di mo naman kailangan maglihim eh!" Jade

"Kung kayo na, edi sabihin mo para magcelebrate tayo." Nicolette.

Ano daw? KAMI? Ay naku! Ewan ko sa mga to!! Mga desperada na atang magkaroon ako ng boyfriend

eh.

"Gusto lang naming ipaalam sayo girl na masaya kami dahit forget mo na si King!"Ann.

Pagkasabi yun ni Ann, kanya kanya silang subsob ng muka sa table. Mga knock-out na. Ang dami kasing

ininom eh.

Kailangan talagang imention si King??? Ay naku!! Mga lasing na nga.

Nagkatinginan kami ni Marie na hindi rin uminom. Nagtawanan kaming dalawa.

"So pano yan, dating gawain, sa bahay mo kami matutulog." sabi nya.

"Oo nga. Hehe. Kaso pano tayo nyan uuwi? Walang sasakyan."

Pareho kaming natahimik.

Maya maya,

(Ring.. Ring.. Ring..)

Incomming call:

0916*******

Sino naman ito?

"Hello?"

(Labas ka.)

"Sino to?"

(Harry.)

0___0

Tooot.

Pano kaya nyang nalamang nandito ako?? Anong ginagawa nya dito??? Tsaka, pano nya nakuha yung no.

ko?

Bat nya ko pinapalabas???

Ay ganun, kailangan madaming tanong?

"Oy teka lang ah." paalam ko kay Marie.

"Bakit, nandyan naba si papalicious Harry?"

Papalicious Harry?? Pati ba naman sya?? Ano bang nakain ng mga to at ganun ang tawag nila sakanya??

"Sabi nya kasi susunduin ka nya."

0///0

Ano daw??? Susunduin?? Bakit parang kinikilig ako??

"Sinabi nya yun???" tanong ko

"Uh-huh."

"Kailan?"

"Kanina."

So ibigsabihin pala nung kaninang nagbibihis ako naka-usap nila si Harry kaya nalaman nilang sa bahay

muna sya nakatira.

Biglang namang nagising tong apat.

"Talaga nandyan na si super papalicious?" Ann

SUPER PAPALICIOUS????

San naman nya napulot yun?? -___-"

"Ayieeeh ang sweet!" Beth.

SWEET???

"Ikaw na may sundo. Haha." Jade

OO! AKO NA TALAGA!!

"Ikaw na may lab layf!" Nicolette.

LAB LAYF?????

-___-" Akala ko ba mga tulog sila kanina?

Lumabas na nga ako and hinanap si Harry.

Bakit ang dami atang tao dito sa labas at ang ingay?! Sana naman marealize nilang nakakabingi yung

tilian nila diba?

Asan ba si Harry?

"Psst!"

Sa parking lot kaya?

"Psst!"

Ah tama. Baka nandun sya.

"Oy ano ba! SG!"

0___0?

SG?

Si Harry lang tumatawag sakin nun.

Lingon sa kaliwa.. Hanap.. Lingon sa kanan..

Wala naman?

Meron ngang mga tao pero di ko sya makita.

Bakit ba kasi ang daming tao dito? Ano ba pinagkakaguluhan nila?

Napansin kong ang sama pala ng tingin sakin ng mga tao dito.

Bakit kaya? Di naman ako nagmamaldita, di rin ako nagmamaganda. At higit sa lahat, wala pa kong

inaaway.

Clap. Clap. Clap.

Ay ano ba yan. Nabaliw na ata ako. Si Harry nga pala ay hinahanap ko.

"Uy ano ba? Are you blind?"

0___0

May gwapong nilalang na hulog ng langit ang nasa harap ko ngayon.

Teka.. Para syang si...

Si..

Si Harry ba to???

Bakit ang gwapo nya ata?

Ay hindi, matagal na syang gwapo.

Pero ngayon bat sobrang gwapo nya?

Dahil ba madilim?

"Bat ang tagal mo?" tanong nya.

"Ah. Eh. Wala lang. Oh bat nandito ka?" painosente kong tanong. Syempre mas gusto kong marinig mula

sakanya na sinusundo na nya ko diba?

Naku! Mga paraan ko talaga oh.

"Sinusundo kana. Tara na, uwi na tayo."

>///<

Bakit ganun, kahit alam ko na yung dahilan nya kung bakit sya nandito kinilig pa rin ako nung sinabi

nya??

Ano ba yan heart! Stop acting like this.

"Oh ano na? Tara na?" sabi nya ulit tapos hinila ako papunta sa kotse nya.

Yung mga mata ng mga tao sa paligid nakakatitig samin. Ang sama makatingin.

Sorry na lang sakanila. Kay Harry lang ako tinatalaban ng nakamamatay na tingin.

Ay teka! May mga kasama pa nga pala ako.

"Harry wait!" pigil ko

Huminto naman sya.

"Why?" naiiritang tanong nya

"Nasa loob pa kasi yung tropa ko eh. Sa bahay sila matutulog."

"Then call them."

"Kasya ba kami dyan sa kotse mo?" tanong ko

Yung expression ng muka nya nag-iba. Tinaasan nya ko ng kilay then, "Sino bang may sabing isasakay ko

sila? Magtaxi sila kung gusto nila."

WTH??

Grabe ang sama nya talaga! Pababayaan nya lang magtaxi mga kaibigan ko? Tsss. Selfish Harry.

"Mauna kana. Di na ko sasabay sayo." sabi ko at tinalikuran sya.

Nakakainis! Bakit may ungentleman na lalaking tulad nya?!! Bakit naimbento pa sya sa mundo?!

Papasok na sana ulit ako sa loob kaso biglang may pumigil sakin. I looked back and saw him.

"Bakit ba?" Harry asked.

Tsss. Ungentleman na nga, selfish pa at napakaslow pa!

"Umuwi kana. Di ako sasama sayo." sabi ko at pumasok na ko sa loob.

Ayokong sumabay sakanya noh?! Di ko pwedeng iwan yung mga kaibigan ko dito.

Lasing na yung mga yun eh. Pano kung mapahamak sila diba? Ay sus! I'm such a concern friend.

A-N-J-E-L-L.

Wala lang, trip ko lang i-spell pangalan ko. XD

Pag dating ko sa may table namin.

-___-??

Nasan na mga tao dito??

Nilabas ko yung CP ko para itext sila pero nagtext sakin si Marie.

Nauna na kami sa bahay mo. Sunod na lang kayo ni papa Harry. Hahaha. :D

Parang kumulo bigla yung dugo ko.

Kayo talaga!!! Yari kayo sakin pag-uwi ko!!! Grrrr..

Iniwan nila ko??? Wala na!! Wala na kong kasabay umuwi!!

"So tara na?"

0___0

Napatingin ako sa likod ko. Nandito pa rin pala si Harry kahit sinabi ko ng umuwi na sya.

May alam kaya sya sa mga pinaggagagawa ng mga babaeng yun?

Lumabas na kami at umuwi na. Pag dating namin sa bahay nasa sala yung mga mabubuti kong kaibigan.

Sa table merong mga beer at mga pagkain. Don't tell me iinom pa sila?

"Oy upo na kayong dalawa at magsimula na tayo sa session!" said Beth na halatang lasing na.

Umupo nga kami ni Harry pero di kami magkatabi.

Nagsimula na silang uminom except me. Ayokong uminom.

Si Harry naman nilalasing ng OMGurls.

Ang ingay ingay na nila. Sumasayaw sayaw pa. Ang gulo nila sobra. Si Beth kung kanina ang hataw hataw

sumayaw, naging slow naman.

Si Nicolette and Ann naman, ayun nasa CR at nakayakap sa lababo. Nagsusuka. Mahal na mahal nila

yung lababo.

Si Marie naman at Jade inaasikaso sina Nicolette and Ann.

Si Harry? Wala. Tulog! Hahaha. WEAK!!

Maya maya kami nalang ni Harry ang natira sa sala. Umakyat na yung OMGurls sa kwarto ko at natulog.

Si Harry naman nagising na rin.

Kasalukuyan akong nagliligpit ngayon. Tutulungan na lang daw muna nya ko. Wow. Ang bait nya bigla

ah??

Ang tahimik. Ang awkward ng feeling. Di kami nag-iimikan ni Harry eh.

Maya maya sya na unang nagsalita.

"Di kapa ba matutulog?" tanong nya.

"Ah. Eh. Mamayang konti."

Nanahimik na ulit kami.

"Why did you choose nursing?" he asked.

"Wala lang. Eh ikaw? Bat ka nagshift ng nursing?"

"Cause Abby shifted. I just followed her." mabilis na sagot nya

So he cares that much pala kay Abby. Ang swerte naman pala ni Abby.

"Alam mo bang kahit ganun yon mahal na mahal ko yun?"

Tahimik lang ako at hinihintay pa yung mga sasabihin nya.

Ang daldal pala ni Harry pag lasing eh.

"Isip bata nga lang yun. Pero mabait din naman yun eh." he continued.

He sighed then said, "Alam mo bang pareho kayo?"

Ano daw? Pareho kami? Ay naku! Wag nga nya kong makumpara-kumpara sa impaktang Abby na yun!!

"Pareho kayong may gusto kay Elmer."

0___0

What did he just said? Nakatingin lang ako sa mata nya at ganun din sya sakin. Ang seryoso naming

dalawa.

"Alam mo bang high school pa lang kami mahal na nya si Elmer?"

Tahimik pa rin akong nakikinig sakanya.

"It's Elmer who she cares. It's Elmer who she loves. And it's Elmer who she will die for."

0___0

Nagugulat na ko sa mga sinasabi ni Harry.

Ang dami ng revelation ngayong araw na to.

"Ha-ha. Why am I telling this to you? Maybe we should go upstairs now." pagkatapos nyang sabihin yun

ay tumayo na sya.

Paakyat na sana sya kaso muntik na syang matumba kaya napatakbo ako papunta sakanya at nasalo sya.

0////0

Napayakap sakin si Harry at ganun din ako sakanya.

OH MY GOSH. Ito nanaman yung feeling na kakaiba.

Ano ba tong nararamdaman ko??

Yung muka ni Harry nakasubsob sa balikat ko.

Medyo inangat nya yung ulo nya at nagsalita.

"Alam mo rin bang you remind me of someone?" sabi nya.

"Someone?? And who's that someone??" I finally asked.

"Actually I don't know. She's a girl from my past that I can't remember."

Ano daw? Ang gulo naman nyang kausap!!

From his past but he can't remember?

"She's someone I can remember when I'm with you. Maybe she has a big part in my life but I can't really

recall her into my mind."

Mas lalo ata akong naguluhan sa sinabi nya.

"Harry I can't get you. Tama na nga. Masyado na atang napapatagal ang pagkakayakap mo sakin eh."

sabi ko and tried to push him.

0/////0

Mas hinigpitan ni Harry ang pagkakayakap sakin.

He chuckled then whispered,

"I like you."

Sorry kay Gina Abia at April Manuel, maiksi po ito eh. Pasensya na. bawi nalang ako sa susunod. ^___^

Read and Enjoy.

Chapter 24

“I like you”

>////<

Ano ba yan?!!

Parang sirang plakang pauli-ulit sa utak ko yan.

Kanina ko pa iniisip yan.

Ano ba to????

Naririnig ko pa rin yung heart beat ko at ramdam kong ambilis bilis ng tibok.

He likes me???

Of course hindi.

Malay mo dahil lasing lang sya kaya nya nasabi yon diba??

Baka akala nya ako yung taong gusto nya kaya nya nasabi yun.

Right??

Di ako mapakali sa higaan ko.

Syete ang sikip!! Siksikan kaming anim dito sa kama.

Who would knew na kasya pala kami dito?? Hulaan nyo nalang kung pano kami nagkasya.

“Alam mo Chao, kung di ka makamove on sa sinabi nya sayo kanina, wag mo kaming idamay.

MAGPATULOG ka teh!!!!” Ann

“Sssshhhh!! Ano ka ba wag ka maingay!! Baka marinig ka nya sa kabilang kwarto” suway ko.

“Bukas nalang natin alamin kung totoo ba yung sinabi nya.” (pabulong) Marie.

Aba’t gising rin pala tong si Marie.

Sighed

“Pano??” I asked.

“Kami ng bahala.” singit naman ni Beth.

Mukang may plano tong mga babaeng to ah??

Wish ko lang wag palpak ang plano nila.

KINAUMAGAHAN.

Napatingin ako sa alarm clock ko.

0__0

1PM?!!!!

Aba’t wala na sa tabi ko yung OMGurls.

Di manlang ako ginising. TT___TT

Lumabas ako ng kwarto.

Bakit ang tahimik ata??

Walang tao sa bahay?? Ako lang mag-isa???

(Ring… ring… ring…)

Pumasok ako ng kwarto at sinagot yung tawag sa cp ko.

Unregistered number.

“Hello??”

(Kamusta ka na?)

“Sino to??”

(It’s me. Elmer.)

0___0

“Oh---oh.. Na-pa---ta—wag ka??”

F*ck! Bakit parang kinakabahan ako?

Pano nya nalaman yung number ko? At bakit sya tumawag??

(I just want to hear your voice. I miss you badly.)

0///0

Si Elmer ba talaga tong kausap ko??

I heard him sighed.

(I’ll call you some time, I’m hanging up.)

Then binaba na nga nya.

Napaupo ako sa kama ko.

OMG.

He miss me???

Oh c’mon!! Baka part lang yan ng PLAY nya. Baka di pa sya tapos?? Baka gusto pa nya ng another

round??

May nagtext bigla.

From unregistered number again.

I’m serious. I really miss you.

0////0

Si Elmer yung nagtext.

May iba pang text.

From:

OMG Marie <3

Dito kami McDo. Punta ka. Usap tayo.

From:

OMG Jade <3

Dito kami McDo. Punta ka. Usap tayo.

From:

OMG Beth <3

Dito kami McDo. Punta ka. Usap tayo.

Kailangan ba pare-pareho ng message??

Di ba ako marunong magbasa?

Tssk.

May isa pang message.

From:

0916*******

I’ll be home late. Don’t wait. Harry

Aba??

Nasaan kaya sya?

At bakit late na sya makakauwi?

At bakit kailangan pa nyang magtext? Paki-alam ko naman sakanya noh??

And “don’t wait”, Sino bang may sabing hihintayin ko sya??

Asa naman sya! >.<

Maya maya pumunta na nga ako sa mcDo.

Natanaw ko kaagad ang OMGurls.

“Ang tagal mo.”

“30 minutes late.”

“Sa ibang planeta kaba nakatira?”

“Ano pa bang ginawa mo??”

“Gutom na kami!!”

Aba’t puro reklamo talaga ang bungad sakin??

Badtrip na nga ako oh. Babadtripin paba??

Umorder na kami at agad na kumain.

“Bakit nyo pala ako iniwan tapos pinasunod dito? Di nyo na lang ako ginising para sabay sabay tayo.”

sabi ko.

Di sila umimik. Tahimik lang sila pare-pareho. Di ako pinapansin.

“Ano ba? Hangin ba kausap ko?”

Di pa rin sila umimik.

Tumayo akong padabog.

Then tsaka nila ako pinansin.

“Relax.” Beth.

“May gusto sana kaming sabihin sayo eh.” Ann

“Sana buksan mo yang utak mo.” Jade

UTAK talaga?? Ano nanaman kayang sasabihin nila?

“We want the real Chao. Not you.” Nicolette.

Teka?? Ano bang pinagsasabi ng mga to??

“Am I fake? Are you guys still drunk??” I asked.

“We want the Chao we love not the Chao in front of us now.” Marie.

“Teka… I don’t get you guys..” sabi ko

“Gusto namin yung Chao na palaaway.” Beth

“Yung Chao na walang pakialam sa iba.” Nicolette.

“Yung Chao na manhid at walang puso.” Ann

“Yung Chao na pag may problema kami, magyayaya ng inuman pero di umiinom para pag nalasing

kaming lahat, sya yung aasikaso.” Jade.

“At yung Chao na di naglilihim. -___-“ Marie.

Ano bang pinagsasabi nila??

Ako pa rin naman ito ah??

“Chao, bumalik kana sa dati please??” Ann

“Di bagay sayo yung mabait.” Marie

Ano daw?? Di bagay sakin ang mabait?? Ouch huh??

“I never change. What the heck are you all talking about??” I asked.

Di na sila umimik.

“I think we should go. May gagawin pa kaming plans eh. Para dun sa pinag-usapan natin kagabi.” sabi ni

Beth then nag-alisan na sila.

Iniwan nalang nila ako dito ganun??!!

Tsk..

Pagbalik ko sa bahay ang BORINGGGGGG!!!

Maghapon lang akong nakatutok sa laptop at sa TV.

10 PM na pero wala pa rin si Harry.

Di ko naman sya hinihintay.

Di lang talaga ako makatulog.

Bakit kaya wala pa sya??

Worried much??

Di noh.

12 AM na, waley pa rin…

Aba’t san naman kaya sya nag punta??

Di pa rin ako umaakyat sa kwarto. Nasa sala lang ako.

3AM.

I’m so sleepy. Di pa rin sya dumadating.

Hindi ko naman sya hinihintay eh. Baka wala lang syang susi at baka walang magbukas sakanya kaya di

pa ko natutulog.

I’m just concern.

Blink… blink… blink….

Napatingin ako sa relo ko.

6AM na. Nakatulog pala ako.

Dumating na kaya si Harry??

Umakyat ako at dahan dahang binuksan ang kwarto nya.

(Sighed)

Nadisappoint naman ako dun. -___-

Wala pa rin sya.

9AM yung klase ko ngayon eh.

Pumasok muna ako ng kwarto at naligo na.

Bakit kaya di umuwi si Harry??

Baka ayos na yung bintana ng bahay nya??

Sumilip ako sa may bintana ko.

Di pa naman ayos yung bintana nya eh.

Bakit di sya umuwi? Dahil ba sa nasabi nya kaya sya di umuwi? Dahil ba nahihiya sya sa nasabi nya sakin

nung lasing sya? Dahil ba hindi totoo yung nasabi nya?

Ayos lang naman sakin yun eh. Ayos lang kahit di totoo yung nasabi nya. Okay lang kahit dala lang yun ng

kalasingan nya.

Pero bakit parang it’s not okay at all? Parang may doubt??

8:00 nasa school na ko. Gulat kayo ang aga ko noh? Eh pano ba naman, wala akong magawa sa bahay.

Namimiss ko kaagad si Harry. -___-

Teka, NAMIMISS????

Erase!! Erase!!! Di ko sya namimiss noh. Bakit ko naman sya mamimiss?? Buti nga yun dahil walang

nagsusungit sakin eh.

Buong class ang boring.

Di pumasok yung mga katabi ko kaya mag-isa lang ako sa likod.

Nasan kaya sila Harry, Elmer at Abby??

Yung OMGurls tahimik lang at di ako kinakausap. Ano ba talagang problema sakin??

Uwian na, pero may training pa kami sa basketball.

Papunta na ko sa gym. Nauna na yung OMGurls. Di manlang nila ko hinintay. Ganito ba gusto nila???

FINE!!!

Pagpasok ko, “WOOOOAAAAHHH!!!” bulong ko sa sarili ko.

Punong puno yung gym.

Bakit ang dami atang tao??

Di ko makita kung anong meron sa gitna kasi ang daming nakaharang sa harap ko. As in!

Biglang may humila sakin. Dinala ako sa may somewhere na makikita ko yung pinagkakaguluhan.

Nakita ko na yung pinagkakaguluhan, si Elmer at Harry. One on one ba to? Bakit kaya??

Yung itsura nila parang galit na galit sa isa’t isa.

Biglang may humila ulit sakin. Ano ba yan? Kailan pa nauso ang panghihila??

Napaupo ako sa may upuan at pag tingin ko sa right side, ang OMGurls naka V-sign sakin.

Ano nanaman kayang nasa utak ng mga to?

“Anong meron?” tanong ko.

Sabay sabay silang ngumiti ng napakalapad. Aba-aba!! Ano nanaman kayang gulo ang pinasok ng mga

to??

“Di din namin alam eh??” sagot ni Ann.

Akala ko may kinalaman nanaman sila dito eh.

“CHAAAAAAOOOOO!!!” biglang sumigaw si Beth tapos nag-appear-appear sila.

“Mga baliw ba kayo??? Bakit kailangan nyo pang isigaw pangalan ko?!!” tanong ko sakanila.

Hinawakan nila ang ulo ko at hinarap sa may court.

0___0

Si Harry and Elmer nakatingin sa side namin. Mas lalo silang naging aggressive sa laro. Parang mas lalo

silang nagkainitan.

“Bakit naging ganun yung reaction nila nung nakita ako??” tanong ko sa OMGurls.

0____0 “Awww!! Fudge!!!” sigaw ko.

Binatukan ba naman nila ako. Limang beses yun ha!! Dahil lima sila. Kaasar. -___-“

“Ano bang problema nyo?!!” tanong ko.

“Ang manhid mo kasi teh!!!” sabi ni Ann.

Binatukan naman sya ni Beh.

“Diba sabi mo gusto mo syang bumalik sa pagiging manhid?? Oh ayan na. Manhid na ulit!!” sabi naman

ni Marie.

Ano bang pinagsasabi nila??

Ang gulo. Tssss.

Napatingin ako sa score board. 3-2 ang score.

“Kakaumpisa lang ba?” tanong ko.

“Hindi. Kanina pa yan. Walang makascore dahil ang tindi ng laban.” sagot ni Marie.

Napataas naman ang kilay ko. Talaga? Ano kayang meron??

“Sino lamang??” tanong ko ulit.

“Si Elmer. Kainis!!” sagot ni Ann.

Bakit naman kaya sya naiinis??

Ano bang meron dito? Pustahan??

At bakit parang ang importante ng laro kanila Elmer at Harry? May kinalaman ba dito si Abby??

Bakit kaya di sya umuwi kagabi??

Totoo kayang gusto nya ko???

Ang dami kong tanong. Naguguluhan nako.

Gumulo yung buhay ko simula nung nakilala ko sila.

Should I get rid of them???

Chapter 24 (Part 2)

Ann's POV

"Sinong lamang?" tanong ni Chao sakin.

"Si Elmer. Nakakainis!" sagot ko.

Asar naman oh?? Bakit ba ang tanga tanga ni papalicious Harry at di manlang makahabol?? Asar. Isang

point lang naman yung lamang eh!

Infairness ang hot hot nilang tignan. Ulalam! Haha. Ang daming tao, soooobbbbrrraaaa!!!

Ikaw ba naman, dalawang ulam, este dalawang hearthrob ng school ang mag-one on one di ka kaya

magkandarapa papunta dito sa gym??

Astigin pa nilang maglaro. Di ka madidisappoint. Pano ba naman, ang galing nila pareho. Ramdam mo

yung gigil nila sa laban eh.

Pero kahit anong mangyare dapat si super papalicious Harry ang manalo. KAILANGAN!!

"GO PAPALICIOUS HARRY!!!" sigaw ko. Napatingin naman sya sakin then nagsmile.

OMG?? Nagsmile??? FIRST TIME KO LANG ATA SYANG NAKITANG NGUMITI???

Ay naku! Ang wafu nya! Over. Sana palagi nalang syang nakangiti!! ^____^

Pwede bang akin nalang sya, wag na kay chao??

Haha. Kidding! Baka mapatay pa ako ng mga makateam Harry dyan.

Napasulyap sya kay Chao. Ayiiieeeh. Humuhugot ng inspirasyon.

Kaso ito namang bakulaw na babaeng ito, aba!! Kay yummilicious Elmer lang nakatingin!! Napansin ata

yun ni papalicious Harry kaya napayuko.

Oh no!! Baka mawalan sya ng fighting spirit. Hindi pwede!! Hindi sya pwedeng matalo!!

Nagtataka siguro kayo bakit ganito ako masyadong natetense?? Ganito kasi yun.

*flashback*

Lunch time, di kami sumabay kay Chao. Ewan, trip lang namin syang awayin. Hahaha.

Nasa hallway kami at nag-uusap usap ng OMGurls.

"Pano yung plan natin?" Nicolette

"Wala nga akong magandang maisip eh." Ako

"Pano kaya natin sya mapapaamin??" Beth

Sabay-sabay kaming nag sighed.

"Girl, si Papabol Harry oh!!" -said Jade then pointed into the other side of the hallway.

Napatingin kaming lahat sa side na tinuro nya.

And we saw him with yummilicious Elmer.

Ang hot hot naman! Wooooh!! Summer na talaga!!

We saw them entered on one vacant room. Bakit kaya sila magkasama??

"Tara silipin natin kung anong ginagawa nila dun!" sabi ni Beth.

Aba, mukang magandang idea yun ah???

Pumunta kami agad then sumilip.

Si yummilicous Elmer nakaupo sa may proff's desk, si papalicious Harry naman nakaupo sa may dulo ng

room.

They're both look serious.

Biglang nagsalita si yummy Elmer.

"I can see your closeness. How come?" he asked.

"It's non of your business" sagot ni papabol Harry.

Aba, i can smell fight. Astig!!

"Is it you and Abby's plan to let me get rid of her??!!" pasigaw na sabi ni Elmer.

Aba??!!

Mukang napikon si Harry kaya pumunta sya kay Elmer and hinila yung colar.

"I'm doing this not for Abby's benefit of having you. I'm doing this for my own will!!"

Tinulak naman sya ni Elmer.

"What the fck are you talking about??? It's damn obvious that you're doing this for Abby!!!"

Biglang napaupo si Elmer.

Sinapak sya ni Harry!!

"Walang kinalaman dito si Abby. What the fck is your problem????"

"Leave her alone!"

"You have no rights to tell me what I should do. Just mind yourself EJ!"

EJ?? Ano yun??

Tumayo na si Elmer.

"Get lost Harry!!!"

"What if I don't?!"

"I'll take you out of her life!"

"Do if you can."

Ang angas pala ni Harry.

"Later if you lost the game, stay away from her." sabi ni Elmer.

"I'm sure I'll win."

"You never won against me Harry. Losers are always losers."

Aba!! Ang yabang ni Elmer!! Kung ako kay Harry binanatan ko na yan!!

"I'll win for the sake of my feelings." sagot ni Harry at saka umalis sa harapan nya

>///<

Takte! Ang lupet ng banat ni Harry ah!! Kakakilig.

Kahit di para sakin yung feelings nya kinilig parin ako!

Nagtakbuhan na agad kami nung papalabas na si Harry.

*end of flashback*

Kahit wala silang minention na pangalan kanina, alam ko at alam nyo rin na si CHAO yung pinag-aawayan

nila.

Kaso, pano yan. Lamang si Elmer. -___-

Ang alam ko kasi, ang unang maka 4 points yun na yung panalo.

Waaaaah.. Harry please win.

Ayoko kay Elmer. T___T

Chao's POV

Bakit parang ang tamlay ni Harry? Nakatulog kaya sya kagabi?? Bakit kaya di sya umuwi??

Ewan ko ba, pero sakanya lang nakafocus yung mata ko. Kada mapapatingin sya sa side namin iniiwas ko

kaagad yung tingin ko tapos kunware nakatingin ako kay Elmer.

Bakit kaya parang may pasa si Elmer sa muka? Nakipag-away kaya sya??

Sighed.

"GO PAPALICIOUS HARRY!!!" sigaw ni Ann. Napatayo pa sya.

Aba, may kinikilingan ang gaga. Eh tong apat kaya, kanino kampi?

Nakafocus lang ako sa laro. Sino kayang mananalo?

Biglang natumba si Harry. Oh my!!

Napatayo bigla ako sa pagkaka-upo. Napatingin sakin ang OMGurls.

Umupo ulit ako. Nakakahiya.

Baka isipin nila masyado akong concern kay Harry.

Biglang may tumakbo papunta kay Harry. Mukang concern na concern. Magandang babaeng mukang

model.

"Oh my God cupcake are you okay?" tanong nung girl.

CUPCAKE???

Sh*t!!

So that's it! Asa pa ko dun sa "I like you" nya nung nalasing sya. Baka para sa "cupcake" nya yun?? At

baka kaya wala sya kagabi ay pumunta sya sa cupcake nya??!

Nyemas naman oh!! Di ako makatayo sa kinakaupuan ko. Nakaglue ata yung paa ko eh. Nakatingin lang

ako sakanila.

Ang landi netong babaeng to, ang harot harot. Napakatouchy!! Kung makahaplos naman kay Harry!! Ay

naku!!

"Muka mo lukot na." Ann

Napatingin ako kay Ann.

"Oh yeah?? So what??" I asked.

"Jealous??" Marie

"Hell no."

"You're not good at lying." Niicolette

"Oh fudge. Why would I be jealous??!!" tanong ko

"Ewan...." lahat sila.

Nakakaasar. Bakit naman ako magseselos??? Asa pa noh!! Kahit maglambingan pa sila dyan, waley

akong paki!!

Napatingin ulit ako kela Harry. Ang sweet huh?? Masyadong public maglambingan!!

Nakahawak yung "cupcake" kay Harry sa braso and pinupunasan yung pawis nya. Kainis!!

Medyo lumayo sakanya si Harry. Naiilang ata, masyado kasing public eh. 'GET A ROOM!'

Magkasama kaya sila kagabi?? Magkasamang matulog?? Natulog nga ba o may iba pang ginawa?? My

God brain!! You're imagination getting wider.

"Don't act like that Kat. My SG is watching." sabi ni Harry dun sa girl at tumingin sakin. Napatingin din

sakin yung girl.

Did I hear it right??? He said "MY SG".

Kelan pa nya ko naging pagmamay-ari???

Teka, parang familiar sakin tong girl ah???

Isip.. Isip.. Isip...

Ah!! Sya yung girl sa club na fiancee daw ni Harry. Tsk.

So balak nanaman akong gamitin ni Harry para makatakas sa babaeng yan???

Lumapit sakin si Harry. Oh my... Ang gwapo nya kahit pawis na pawis. Ang hot nyang tignan dahil sa basa

nyang buhok. Tapos ang pink pa ng pisngi nya. Uhlalam!!! Hahaha.

Bigla nyang hinawakan yung kamay ko. OMG!!!

>///<

Yung muka nung girl mukang galit na galit. Lukot na lukot yung muka eh. Patawa!!

Yung itsura ng OMGurls mukang tuwang tuwa.

Tapos yung mga babae namang nanunuod sa laban, mukang mga BITTER! Hahaha.

"SG, I'm sorry for what you have seen. We don't have any relationship. Don't mind her." sabi ni Harry

sakin.

Aba Harry?? Balak mo bang gumawa ng eksena???

Hinila ko kaagad yung kamay ko sa pagkakahawak nya.

"Why are you explaining?? I don't have care at all." sagot ko.

"WHOOOOOAAAAAAA..." sabi nung mga usisero, the "whoa" sounds disappointed.

"Tsk. Daming chismoso." sabi ni harry. Agree naman ako.

Magkatitigan lang kami, pareho kaming nakakunot yung noo.

Then suddenly he smirked. What is he thinking again this time??

"Ganun ba, then great! Pahingi nalang ako ng inspiration!!" sabi nya then,

0///0

Tumakbo agad sya pabalik sa gitna ng court.

Naghiyawan naman yung mga tao sa gym.

The NERVE!!!!

KISS STEALER!!! I'm gonna kill you!!! Arrrrgghhh!!

He kissed me again, he stole a kiss again!!! Pero sa cheeks lang, hindi sa lips. Sayang.

Sayang???

Naku brain!!

Napatingin ako sa paligid. Lahat sila nakatingin sakin, yung iba mga mukang disappointed.

Yung OMGurls lang ata ang masaya eh.

Eto namang ambisyosang fiancee daw ni Harry nakatayo pa rin sa tapat ko.

Don't tell me, she wants a fight???

"Oh.. Look who's here." sabi ko then smirked.

"The female dog who's speaking." sabi naman ni Ann.

"Teh, alam mo yung harang?? Ikaw yun kaya pwedeng chupi?? Nanunuod kami oh!! Shoooo!!" sabi ni

Beth.

Ehem.. Di nga pala maganda ang meet up nila ni Beth dati sa club. Tsk. Remember?

Tinignan nya si Beth then nagroll eyes at umalis na rin.

Bakit kaya ayaw ni Harry sakanya??

Ang choossy ni Harry huh?? Mala model yung ganda ng naghahabol sakanya.

Napatingin ako kay Elmer. He looks.... Uhm?? Disappointed??? Wooosshooo. Asa pa ko.

Then the game started again.

Aba ayos ah, effective yung "inspiration" na kinuha ni Harry sakin. Gumaganda yung laro nya.

Si Elmer naman mukang nawala yung focus sa game.Bakit kaya??

Maya maya naagawan sya ni Harry ng bola then mag3-3points, tumalon si Elmer to block him pero fake

pala yung ginawa ni Harry kaya ayun, nakapoints si Harry ng 2.

4-3 ang score.

Mukang di inexpect ni Elmer yung pag tira ni Harry kaya napa "F*CK!!!!" syang sigaw.

Si Elmer ba talaga yun??? Bakit parang nagulat ako nung nagcuss sya.

Ang ingay sa gym. Halos lahat ata naghihiyawan except kay Elmer.

Si Harry naman, uhm???? Masaya ba sya dahil nanalo sya?? Parang hindi kasi eh. Di sya nakangiti.

Nakatingin lang sya sakin.

Should I smile at him??

Should I congratulate him???

Friends naman kami diba kaya di naman masamang ngitian sya.

^___^ Ako yan, nginitian sya.

Kaso alam ko namang di------

0____0

Kinusot kusot ko yung mata ko.

^_____________________^ Sya yan. Ang lapad lapad ng ngiti sakin.

Hala ka. Nakakapanibago naman. Kumaway pa sya.

Nakatingin na tuloy lahat sakin.

Ako nanaman ang BIDA na kontabida. Tssssk.

Lumapit sya sakin.

OMG. Eto nanaman si heartbeat, bumibilis. >.<

"Bakit ganyan muka mo? Nakatulog kaba kagabi?" tanong nya.

"Ahh!! Oo naman!!"

"Akala ko kasi hinintay mo pa ko."

"Ah ang totoo kasi---

"CUPCAKE!!!!!!"

T___T

Ayan nanaman yung female dog na nagsasalita. Nakakasakit ng tenga yung cupcake na sigaw nya

huh???!!!!

Hinihila nya si Harry pero di naman sumasama sakanya. Inaalis pa nga ni Harry yung pagkakahawak nya

eh. Ano ba yan. Di ba sya nahihiya sa ginagawa nya?? Nakakababa kaya ng pride yan.

Kahit kailan di ko gagawin yan noh??!!

Tssssk.

"Oh sige mauna nako, mukang may lakad pa kayo ng CUPCAKE mo." I said, at diniinan ko talaga dun sa

pagkakasabi ko ng CUPCAKE.

Paalis na sana ako kaso bigla akong pinigilan ni Harry.

"Wait."

Lumingon naman ako.

"What??" I asked.

Nakita ko si Elmer papalapit samin. This time he's with Abby.

Lumapit na rin samin yung OMGurls.

Tumingin ulit ako kay Harry then hinitay yung sasabihin nya.

Lumapit pa sya ng konti sakin then bumulong.

"Let's start dating."

0____0

WHAAAAAAAAATTT??????

START DATING???????

Harry is asking me to date him??????????

Chapter 25

0_____0

“DATE???!!!!!!!!” napasigaw ako.

Tinakpan bigla ni Harry ang bibig ko. Sinandal nya yung ulo nya sa ulo ko then he chuckled. I felt his

breathe when he chuckled, ang init at nakakakiliti!! >///<

Inalis ko ang kamay nya sa pagkakatakip sa bibig ko at tinulak sya. Masyado na kasi kaming magkalapit

eh. Panisin nyo? Masyado na ata kaming nagiging close huh? At, parang he’s no longer the Mr. Sungit

I’ve known. He’s being kind and sweet na.

“You gotta be kidding me.”

“Do I look like kidding? Tsssk.” sabi nya at yumuko. I guess he blushed and he’s hiding his face kaya sya

yumuko.

Silence strikes.

Nakayuko lang sya at ako naman nakatingin lang sakanya. Is he serious?

“Papalicious harry!!! Kyaaaaahh!! Congratsss!!!!”

-____- Muka yan ni Harry.

“You girls called me what??” he asked to OMGurls.

“Paplicious Harry. Ayaw mo?” Ann asked then pouted.

Mukang nairita nanaman yung muka ni Harry.

Lumapit na rin samin si Elmer at Abby.

“Bro, congrats.” sabi ni Elmer then offered his hand for shake hands.

Harry just stared on his hand then smiled but it’s fake. Ang pait ng ngiti nya. Yung ngiting nakakainsulto.

Humarap sakin si Harry then inabot yung kamay nya, “Shall we go?” tanong nya

0____0

I just stared on his hand and did nothing. I was stuck on my feet and don’t know what to do.

“Let’s go.” he said then sighed. He reached my hand then pulled me out of the gym.

Baka kami umalis ay tumingin ako kay Elmer at nakita ko ang lungkot sa muka nya. Did I see it wrong?

“You’re thinking of him despite the fact that you’re with me.”

0___0

Bumalik ako sa reyalidad. Nasa labas na pala kami. Lumipad pala yung isip ko and we came here without

me knowing.

“Where do you want to go?” he asked.

“Ah- Eh- Uhm- Ewan.” sagot ko.

“Tsss. Tara na nga.” saad nya at hinila ako.

Hindi ba namin gagamitin yung mamahalin nyang kotse? San kaya kami pupunta?

After siguro ng 5 minutes na paglalakad, nasa tapat na kami ng ice cream house.

I remember this place.

Nung birthday ni Elmer, dito ko sya dinala nun nung wala sya sa mood. Ang lungkot lungkot nya nun.

Bakit kaya sya nalungkot nun? I remember nung pumunta pa kami sa star city, first time daw nya

makarating dun. He even thanked me for making his birthday happy. And that was the last time we’ve

been together so sweet.

“Stop thinking of him.”

0___0

“Huh??”

“You’re out of yourself. I’ve been talking here all along but you’re not listening!” he said and almost

shouting angrily.

“Ah--Eh-- sorry.” I apologized then yumuko.

Binagsak nya yung kamay nya sa table. Tulad ko, everyone was surprised and looked at him.

He looked at me seriously without blinking his eyes.

“Did you just said SORRY??” he asked with a high intonation.

“Ah--- Eh----

“Nevermind. Pssssh.”

Mukang nasira ko yung mood ni Harry. Di na sya tumingin sakin at nakatingin lang sa may floor.

I stared at him. He now looks angry looking at nothing. He’s scaring me again. Parang mas gugustuhin ko

pa yung dating sya na pag naiirita, ang sama sama ng tingin sakin, di tulad ngayon na ang tahimik nya at

di ko alam kung galit ba sya talaga. I feel so guilty.

Sorry na Harry. Sabi ko sa isip ko. Di ko alam bakit parang I can feel guilt.

“You know what? It would kill me if we don’t talk.” I said.

Finally, tumingin na sya sakin.

He looked straight on my eyes then silence strikes again.

“You know that I like you, right?”

0______0

Bigla nalang akong nanginig. Napansin nya ata yun kaya hinawakan nya yung kamay ko.

“Why are you shaking?”

Di pa rin ako nakapagsalita. Napipi na ata ako eh.

Nakatitig lang ako sakanya.

Ramdam ko yung init ng kamay nya. Bakit parang nakukuryente ako? Parang may kuryente mula sa

kamay nya na dumadaloy sa buong katawan ko.

“Why you do you surprise? Didn’t I tell you already last night that I like you?”

0___0

So it means, naalala nya pa yun?

It means hindi sya lasing na lasing nun?

It means, TOTOO yun. >////<

“Chao…. I really do like you.”

Chao??? This is the first time he called me by my name.

Silence…

“Agh!! What’s with your reaction? Is it the first time somebody confessed their feelings for you?” he

asked irritable.

ACCCCCKKKKK.. I’m speechless.

Binitiwan nya ang kamay ko at tumingin sya sa labas. Muka syang batang nahihiya and nagtatampo.

“Did you reacted that way too when he confessed at you?” he asked without looking at me.

‘He confess’? Who is he pointing to?

“Elmer likes you too. You know it, right?”

0____0

HE LIKES ME???? Si Elmer???

Tumingin na sya sakin. His face has no reaction. Pareho sila ni Elmer na mahirap basahin kung anong

iniisip.

“Ah f*ck! Why are you so quiet??” he asked angrily.

“Hey, don’t cuss.”

“Finally you speak out. Pssshh.”

-___- Naman eh! Di ko alam sasabihin sakanya.

He’s confessing his feelings for me. Tapos he blurted out that Elmer likes me too. Baliw ba sya? Alam

naman nyang may gusto ako kay Elmer diba? Kaya nga may amnesia thingy eh.

“Now that you know he likes you too, are you going to run towards him and confess the true feelings

you have for him? Aren’t you going to give me a chance??”

0___0

Silence…

“Excuse me sir/ma’am, eto na po yung ice cream nyo” the server interrupted.

“Wow! Ang ganda ng timing mo teh!” sabi ko dun sa server that sounded happy.

Harry then glared at me. “Why are you sounded so happy??!!” he asked annoyed.

I gave him a peace sign then licked to my chocolate flavor ice cream.

Di ko kasi alam yung isasagot sakanya.

Chance??? Para saan naman yung chance na yun??

^____^ ako yan, naka-smile. Ang sarap nung ice cream eh!

-_____- sya naman yan, halatang bad trip and di manlang pinapansin yung ice cream.

“Uy, tunaw na yung ice cream oh.”

Tumingin sya sakin, nakapout. Ang kyut!!! Ang sarap nyang kurutin.

“Tsss. Ayoko na nyan!” sabi nya tapos pinatong nya yung braso nya sa table and yumuko dun.

“This bipolar pretty boy acting so childish. Tssss.” sabi ko then kinuha yung ice cream nya.

Bigla nyang inangat yung ulo nya then glared at me.

“Say wha------

Di na nya natuloy yung sasabihin nya kasi sinubo ko sakanya yung vanilla flavor ice cream nya. Hahahha.

Sayang kaya, natunaw na eh!

Hinawakan naman nya yung kamay kong nakahawak sa ice cream na nakasubo sakanya.

Inalis nya sa bibig nya yung ice cream using my hand which is holding it, pero di nya binitiwan yung

kamay ko then he licked his ice cream again.

Aba, ano ako, holder ng ice cream nya? Tsss. Chansing!!

(Evil smile) May naisip nanaman akong kalokohan.

“Arrrggghh!! Sticky!!!” reklamo nya.

(Evil laugh) Nilagyan ko ng ice cream yung dulo ng ilong nya.

Hahhaha. So cute!!

“They’re so sweet.”

SWEET??

“They are perfect couple.”

COUPLE???

“Muka silang artista.”

ARTISTA??? Yeah, I know. Hahhaha.

“Ang cute nung guy.”

-___-

“Ang sweet nung girl.”

^_____^

“Look oh, yung kamay nung girl yung may hawak nung ice cream tapos yung cute guy naman nakahawak

sa kamay nya, ang sweet.”

-_______-

“How I wish I have a boyfriend like him.”

-_________-

“Nakakainggit.”

Sige, mainggit lang kayo.

Ayaw naman nilang iparinig samin yung mga pinag-uusapan nila diba?? Obvious kasing kami yun eh.

Mga chismosa! -___-

0___0

“Naman eh!!”

“Revenge!! Hahhahah.”

“Aggggh!!! I hate you!!!” sabi ko

Tumakbo sya palabas.

Hinabol ko naman.

Nung naabutan ko sya, pinagpapalo palo ko sya sa braso.

“Ouch!! Ouch!!! Ouch!! Haha!. Look at you, you’re so funny!!! Ouch. Stoooop. Agggh!! Ayaw mong

tumigil huh.”

He put his arm around my waist then pulled me close to him then kiniliti ako.

“Waaaaaah!! Haha sto---haha!! Stooooop---haha. Please stooop!! Haha. Ano ba.. Tumigil kana—haha.”

(teary eyes na).

Pinagpapalo palo ko sya sa braso para tumigil.

“Ehem, excuse me, di pa po kasi bayad yung bill nyo eh.”

0____0

Humiwalay agad kami ni Harry sa isa’t isa.

Pareho kaming nagblush.

Nasa may labas nga pala kami, malapit sa kalsada, at ang daming taong nakatingin samin.

>/////< Kyaaaaaaaaaaaaahh!! Nakakahiya.

Pinunasan ko kaagad yung ice cream sa muka ko, yun kasi yung dahilan kaya ko sya hinabol.

“How much it cost?” harry asked.

Binayaran na rin agad nya at hinawakan ako sa wrist.

Hinila nanaman ako.

San nanaman kaya kami pupunta?

Pumara sya ng taxi.

Tahimik lang kami sa loob. Date naba yun?? Hmm. Okay, let’s call it a date.

Sinandal nya ang ulo nya sa braso ko.

Aba, kung makaarte naman tong si Harry parang boyfriend ko??

Tinignan ko sya, nakapikit. Tulog na kaya sya??

Bigla akong yumuko. “Haha!!!” tumawa ako ng tumawa ng malakas.

Sumubsob kasi si Harry sa may upuan eh.

0___0 <-- itsura nya yan. Nagulat sa pagsubsob nya. Nagising bigla.

“You!!” sigaw nya.

Nagulat naman ako, pati yung taxi driver.

“Do you want me to revenge again huh?”

I opened my eyes wide. Ayoko na ng revenge nya! Nakaka-iyak eh. Ikaw kayang kilitiin ng kilitiin. Baka

sumakit tyan mo kakatawa. -____-

“Ayoko. Peace na tayo.” Sabi ko.

“Apologize. -___-“

“Huh???”

“Tell me you’re sorry.”

“Oo na! Sorry!!!”

“I want the sincere one. Like the way you said sorry at the ice cream house.”

-____-???

Ano ba tong problema ni Harry? Nabaliw na ata.

“Sincere naman ako ah? Sorry…” (sweet tone)

He smiled.

“Contented?” I asked sarcastically.

“Yes, very contented.”

Sinandal nya ulit yung ulo nya sa braso ko. Aba Harry sumusobra kana huh?

>////<

“Do you know that I hate everything of you?”

Ano daw???!!! Hate everything??!!! Akala ko ba like nya ko??

“I hate everything of you because that everything made me like you.”

>////<

Paulit-ulit talaga Harry? Ano ba yan, iniiwasan ko na nga yung usapan nato eh.

“Do you think, there would be a chance for you to like me too?”

>///<

“Answer me.”

>///<

“Tsssk. Nevermind.”

Silence….

“San ba tayo pupunta?” finally nagsalita na rin ako.

-_____-

“Uy?”

-____-

Aba, gumaganti ba tong si Harry? Ayaw sumagot eh.

Umalis na sya sa pagkakasandal sa braso ko at tumingin sa labas.

Ako naman nakatingin lang sakanya.

“Harry, why do you like me?” I asked from my mind.

Maya-maya dumating na kami sa MEGAMALL.

“Anong gagawin natin dito?” tanong ko sakanya pagkababa namin sa taxi.

“Grocery. -____-”

Hala, nakasimangot pa rin. Galit?? Tampo???

“Hey, smile.”

“Don’t want to. -___-“

“Why?”

“Cause they might fall in love with me.”

Ano daw? Feeler!! Napatingin ako sa paligid.

Aba!! Nakatingin lahat sakanya!!

“What’s wrong with you? Why are they all looking at you?”

“Ignore them. Let’s go.”

Tapos hinila na nya ko sa loob ng supermarket.

Tahimik lang kaming namimili.

Di sya umiimik. Galit ba sya?

“Harry bat ang dami mong binibili? Wala akong dalang pera.”

“I have mine. -___-”

Silence again.

Pagtapos namin magbayad, lumabas agad kami. Gusto ko pa sana magshopping eh. Siraulo talaga to. Di

maunawaan ang hobby ng mga girls. Sabagay, wala nga pala akong pera.

Paglabas namin tahimik pa rin kami.

“Harry, kain tayo sa resto nyo.”

Biglang nanlaki yung mata nya.

“Ayoko.”

“Bakit??”

“Basta.”

Tapos nagpara na sya ng taxi.

Pagkasakay namin tahimik ulit si Harry. Bipolar!!

“San po tayo?” tanong nung taxi driver.

“Sa---

“Manong, sa Del Rosales Resto po!!”

Tumingin ng masama sakin si Harry.

“Miss ko na dun eh. Please… dun tayo please????”

*puppy eyes*

“Okay! Okay! Okay! Don’t show me face like that again!!”

Haha. Effective!!!

Pag dating namin, ang daming tao!! Over!!

“Wag na tayo tumuloy.”

“Eeeeehhh!! Dyan ko gusto kumain eh.”

“Oo na!! Tara.”

Tapos pumasok na kami.

Lahat nakatingin samin. Then nagbulungan. Dinedma ko nalang. Sanay nako sa ganyan.

Dumeretso nanaman kami sa may VIP place.

Nakakapagod pala maggrocery!! Nakakagutom pa.

“Mr. Harry, kayo po pala. Tatawagin ko lang po---

“Don’t!!”

Kailangan talaga sumigaw??

“Why are you shouting?” sabi nung familiar na boses.

Napatingin kami pareho sa may likod. Si Mrs. Clarkson.

“Good evening po tita---

“MOM.” sabi ni Mrs. Clarkson.

“Ayy. MOM. Hehe.”

“Aba, ang dami nyong dala ah, naggrocery kayo?”

I nodded. Si Harry naman, lukot ang muka then nakatingin sa ibang direksyon. Ayaw nyang tignan yung

mommy nya. Nag-away kaya sila?

“If only I know, dapat binigay ko na yung susi ng kotse ni Harry! Grounded kasi yan eh.”

“Grounded po? Bakit?”

“Ano ba mom!! We’re here to eat!!”- singit ni Harry

PAK!! (binatukan nya si Harry)

“I’m not talking to you. Shut up.”

Aba. Ang gulo talaga ng pamilyang to. >.<

“Buti sinamahan kang maggrocery ni Harry? Tamad kasi yan eh. Tsaka ayaw sa mataong lugar.”

Kung alam nyo lang po, sya nag-insist na maggrocery kami. Pinagkakaguluhan pa sya kanina. Naku!! Ang

hot po kasi ng anak nyo eh.

“Ahh.. Oo nga po eh. Hehheh.” sagot ko

“Aba, ang anak ko, nagbabago na ah. Dahil siguro sayo.” (winked)

Natawa naman ako. Parang teenager lang kung umasta si Mrs. Clarkson eh.

“Bakit nga po pala sya grounded?”

“Nakipag-away kasi eh. Sa fiancée pa ng kapatid nya. Dun sa boyfriend ni Abby.”

0____0

Fiancee ni Abby?? Si Elmer??

Parang nadurog yung puso ko nung narinig ko yun.

Fiancee??? Paulit-ulit sa utak ko.

“Ayos ka lang ba dear?”

“Ah-- opo. Hehe.”

“Tsss. Fake.” singit ni Harry.

Napatingin ako sakanya. He looks mad. I just gave him a fake smile.

Kaya ba sya di nakauwi kagabi dahil wala syang kotse?

One question has been answered but another question was made. Bakit sya nakipag-away kay Elmer?

Dumating na yung pagkain namin. Medyo naging matamlay akong kumain, Iniisip ko kasi yung sinabi ni

Mrs. Clarkson eh. T___T

It hurts. No more hope para samin ni Elmer. Pero bakit sabi ni Harry, Elmer likes me?

Nang matapos kaming kumain ay nagpasya agad kami ni Harry umuwi.

“Sige po tita-- ay mom pala, uwi na po kami.” paalam ko.

“Uwi na kayo??? You mean, you are living in?? At the same house??”

0_____0

Oo nga noh, are we living in??

“Yes mom, so shall we go now?” singit ni Harry.

Ano daw?? YES???

Biglang umiba yung muka ni Mrs. Clarkson, she looked surprised then ngumiti ulit.

“Ang bilis naman!! Dapat kasal muna. Sabagay di na uso yun. Basta cute ang magiging apo ko okay na

okay ako!!”

-___-??? APO???

Hinila na ko ni Harry. Grabe, ang weird talaga ng mommy nya. Buti di sya nagmana dun.

Magtataxi nanaman kami. Ubos na ata pera ni Harry eh.

Pagsakay namin sumandal nanaman sa braso ko si Harry. Napagod siguro.

Tinignan ko sya. I can’t believe this hot guy likes me.

Umalis si Harry sa pagkakasandal sa braso ko, tumingin sya sakin ng napakaseryoso.

“I like you.”

>////<

Pang-ilang beses naba nya kong sinabihan nyan?

“Why do you keep on telling me this?” I asked.

“Cause I don’t want to regret one day that I never had a chance to tell and show you that I like you.”

>////<

“I don’t want to be like Elmer who didn’t have any chance.”

0___0

“You like him too right?”

Silence…

“Silence means yes.”

Di pa rin ako umimik.

“Don’t worry, sooner you’ll forget about him.”

0___0

“I like you SG, and don’t be rush on rejecting me.”

Tapos nun sumandal ulit sya sa braso ko.

>////<

I can’t believe that the guy who’s with me now is Harry.

Natawa ako dun sa last sentence nya. ‘Don’t be rush on rejecting me’.

If only you know Harry, I like you too in this way.

Chapter 26

Ang tahimik ngayon ng araw ko.

Kasalukuyan akong naglalakad papuntang school ngayon.

Kung hinahanap nyo si Harry, nasa bahay pa sya at tulog. Ginigising ko naman sya pero ayaw daw nya

pumasok.

Di wag. Diba?? Bat ko naman sya pipilitin??

Nawiwindang pa rin ako. Ang daming nangyare kahapon.

Harry kept on telling that he likes me.

At ang sweet sweet pa nya.

>///<

Hanggang ngayon kinikilig pa rin ako. Pero syempre di ko pinapahalata.

Pagpasok ko ng room sumalubong agad sakin yung OMGurls.

“Chao, kamusta yung date?” Ann

“Huh? Ahmm. Date ba yun?” I asked back.

Nagtawanan na sila.

Totoo naman diba, date naba yung sa ice cream house?

Walang sense of romance si Harry eh.

Di sya creative pag dating sa date.

Pero kahit ganun, napakilig pa rin nya ko. ^_____^

“Don’t laugh. That was the first time Harry asked someone for a date.”

Napalingon lahat kami dun sa nagsalita.

Si Abby. She smiled at me and I smiled back.

“Bakit, hindi kaba nya niyayang makipag date noon? Awww. Pity on you.” Beth

Abby raised her one eyebrow to Beth.

“Don’t start a fight, I don’t waste time to worthless people like you.” Abby

“Same with you.” Beth

I smell war.

Pumagitna agad ako.

“Chillax everyone.” awat ko.

Nanahimik naman silang lahat.

Di ko nga pala nasabi sakanila na magkapatid si Abby and Harry. -____-

Wala daw yung proff namin ngayon kaya may group work kami sa library.

Pumunta naman agad kami at nagsimula ng magbasa.

Di ako makapagconcentrate sa binabasa ko. Wala akong maintindihan. -____-

Bakit kaya ayaw pumasok ni Harry?

Tinatamad kaya sya? Namimiss ko na agad sya.

Namimiss?? Joke yun??

Sighed

“Wag mong isipin yun teh. Mahal ka nun.” Ann

-____-++

“Di ko naman sya iniisip ah?”

“Weh? No comment.” Lahat sila.

Di ko naman talaga sya iniisip.

Diba?? Diba?? Diba??

Nakakantok. Yumuko muna ko, matutulog na lang ako para di ko sya masyadong maisip.

Medyo nawala yung antok ko nung bigla na lang nagtilian yung mga estudyante. Aba, baka nakalimutan

nilang library to??

Sinaway naman sila nung librarian.

Bakit kaya sila nagtilian? May daga ba? Ipis? Lamok? Langaw? Ahas? Butiki? Pusa? Aso?

0___0

Biglang may nagtakip sa mata ko.

Who the fckn hell is it??!!

Ang bango nung kamay at ang lambot ha.

“AYYYYIIIIEEEHHHHH” narinig kong sigawan nung mga students.

Biglang bumilis yung heart beat ko.

My God! Kilala ko na to!

Inalis na rin yung kamay na nakatakip sa mata ko.

0___0

“What the??”

May anghel nanamang naligaw sa harap ko. Si Harry.

Hinawakan nya ko sa wrist at hinihila patayo.

“Let’s go.” sabi nya.

"San muna tayo pupunta?"

"You didn't ate breakfast, right?"

"Oo, eh bakit---

"We'll eat."

0___0

"Date nanaman ba to?" I asked.

"No."

Ouch. Pahiya naman ako dun. Ambisyosa kasi ako. -___-

"Pero may gagawin--

"Ayos lang Chao, sumama kana." Ann

"Kami na bahala dito." Beth

"Ayyyiiieeeh good luck!!" Jade

-___- para namang pinagtatabuyan nila ako oh.

"Sige na, sumama kana para naman kumalma na yung mga estudyante dito sa library. Sa labas nalang

kayo magligawan." Librarian

0___0

Ngayon ko lang napansin, punong puno yung library. Lahat ata ng estudyante ng school pumunta dito

eh.

Napatingin ako kay Harry, mukang naiirita nanaman sya.

Lumapit ako ng konti sakaya at bumulong,

"Harry you okay?"

He shook his head, means NO.

"Tara na." sabi nya at hinila ako.

Yung mga chismoso't chismosa naman naghihiyawan. As if naman, alam ko namang gigil na gigil na yang

mga yan dahil kasama ko ngayon si Harry eh.

Kung makahila naman to, may galit ata sakin?!!

Papunta kami ngayon sa likod ng school.

San ba kami kakain?

Kanina pa kami naglalakad, siguro almost 5 mins na. Nakakapagod naman. Mas lalo akong magugutom

nito eh.

"We're here." sabi nya.

Napatingin naman ako dun sa may pangalan nung kakainan namin, "Tres Maria's".

Sa carinderia kami kakain ni Harry. Di naman sya mukang carinderia, para din syang resto. Pero,

carinderia sya. Ay jusko! Ang gulo ko magdescribe. Basta yun na yun!

Mas mabuti to kesa sa resto, pareho lang naman ng lasa pero presyo lang pinagkaiba. Cheaper dito.

Mukang masarap yung mga pagkain. My God, mas nagugutom ako!! ^____^

Umupo muna kami dun sa reserved table, pinareserve ata to ni Harry eh.

Madami ring kumakain dito, and mukang nadistract sila sa pagkain nung dumating kami.

Self-service yung carinderia pero nagmukang resto, pano ba naman, kailan pa nauso sa carinderia ang

waitress na kukuha ng order mo??

Itong babae namang waitress nato over pacute kay Harry! Yung suot nya, so much revealing!!

My God. She's a flirt. Bitch. Go to hell!! (Wow galit na galit??)

Bumulong si Harry dun sa girl, and yung girl naman mukang tuwang tuwa.

Arrrgggh! Ang landi landi!! Kailan pa nauso ang waitress na pinapakita ang clevage?? Oo na! Sya na ang

cup C. XD

Tinignan ko ng masama si Harry. As in super duper killer glare. Balak pa nyang makipagflirt sa waitress.

At sa harap ko pa??

Well, sino nga naman ba ako? I'm JUST THE GIRL HE LIKES. Oha-oha. Di ko naman pinagmamayabang.

Sinasabi lang, diba?

"What's wrong?" he asked.

I rolled my eyes. Duuuuuh??? Painosente pa?? What's wrong, what's wrong pa!! Fudge. Baka gusto

nyang paliparin ko sila pareho ng babaeng yan.

Nawalan na ko ng gana. Ayoko ng kumain! Nakakainis si Harry, ang flirt! -____-

^____^ - sya yan, ang lapad ng ngiti.

Nakakaasar naman talaga oh. Ako nga hirap na hirap syang pangitiin tapos yung waitress na yun

napangiti sya??? What the..

"You're jealous." he said while smiling.

I just looked at him seriously then smirked. "Why would I?" I asked sarcastically.

Selos?? LOL. Para magselos, diba??

Silence strikes.

After 5 mins, dumating na yung… 0___0

“Harry bakit yan yung inorder mo?”

“Wala lang. ^____^”

“But I don’t eat minudo!” napasigaw na ko.

Gutom na ko tapos minudo??? Arrrgggh..

“Mag-oorder nalang ulit ako.” sabi ko.

“No. You’ll eat this.”

“But I don’t---

0_____0

I need plastic, I’m gonna vomit. >.<

“Lunukin mo yan.”

Harry naman!! How could you??

*gulp*

“Wa-water… Please..”

Naubo ako.

Inabot nya sakin yung tubig.

“What’s wrong with you??!!” sigaw ko

He kept on silent.

“Bakit ayaw mo nyan?” he asked.

“Eh kasi. Kasi.. I don’t eat foods with ketchup.”

He opened his eyes wide. “You mean even spaghetti?” he asked.

I nodded.

“Okay, then from now on you has to eat foods with ketchup.”

0____0

“WHAAAAT---

Napatakip ako sa bibig ko. Sinubuan nanaman kasi nya ko.

Gusto ko ng isuka to. Kahit masarap pa to, basta nalalasahan ko yung ketchup di ko kakayaning ubusin

yan.

*gulp*

“Errr. Harry ayoko----

*gulp*

“Ayoko--

*gulp*

Fuck. Ayoko na. Ang dami ko ng nakakain.

Tumayo ako nagwalkout.

0___0!!!

“Ano bang ginagawa mo?!!!” sigaw ko.

“Binubuhat yung taong gusto ko.”

>///<

Harry naman eh. Baka mawala agad yung badtrip ko sayo nyan.

“San paba tayo pupunta?” tanong ko. Iba kasi yung direction na pinupuntahan nya eh.

“Shopping.”

SHOPPING???? Akala ko ba ayaw nya? Kahapon kasi nangungulit ako di nya ko sinamahan. Bakit bigla

atang nagbago yung aura nya ngayon??

Mayang konti huminto sya sa may tabi ng kalsada.

“Uy ibaba mo na ko. Nakatingin silang lahat satin oh??”

“I don’t care.”

Eeeeehh.. Nakakahiya naman kaming dalawa. Shete. Kelan pa naging ganito si Harry??

Maya-maya natanaw ko na yung sasakyan nya. Aba. Kelan pa sya nagkadriver???

Pinagbuksan kami ng driver nya ng pinto then sinakay na ko ni Harry.

Nakasimangot nanaman sya at nakatingin sa labas ng sasakyan.

“Harry, how come you have driver today?” I asked to break the silence.

“Do you think I have a license?” he asked back.

Oo nga noh? 17 pa lang ata sya and wala pang driver license. Eh bakit kasi sya binilhan ng kotse diba?

“This is the reason why mom took my car. -___-"

Ay sus. Matampuhing bata! Ang cute ni Harry. Ay naku! Pakurot nga!!

“Oooooouuuuucccchhh!!!”

“Hehheh. Sorry!” ^___^V

“Tsk.”

Silence again.

Ang boring. Nilabas ko muna yung phone ko. Magbabasa muna ko.

Ang daming message huh? Pero isang message lang nakakuha ng attention ko.

From: Elmer ^__^

Can we talk?

Oh Em Gi. Anong meron at gusto nyang makipag-usap? Nahihiwagaan naman ako dito kay Elmer.

Biglang umiba yung attitude nya simula nung naging close kami ni Harry. Regret?? I hope so.

Pero teka, di ko naman ginagamit si Harry para gamitin against kay Elmer eh, si Harry naman unang

lumapit sakin diba?

After siguro ng 30 mins nasa mall na kami.

Lakad… lakad… lakad… lakad….

Ang boring naman kasama ni Harry. Pansin ko lang kanina pa kami paikot-ikot dito.

Pano ba naman dadalhin nya ko sa shop, ang mahal mahal naman ng damit. Tsaka di ko type, puro

semiformal dress. What I want is pang gimik. Anong gagawin ko dun sa dress, pambahay??

“You’re bored.” sabi nya that sounded disappointed.

Obvious ba?? Kanina pa kami paikot-ikot at di pa ko nakakabili ng gusto ko.

“I knew this would happen.” sabi nya then…. WALKED OUT?????

Iiwan nya ko dito, ganun??!

Ouch. -____-

Ang sama mo Harry. Sinama-sama mo ko dito tapos iiwan mo ko??

Ayoko naman syang habulin noh. Hindi ako naghahabol.

Babalik nalang ako sa school.

Lalakad na sana ako paalis ng…..

“ANJEEL!!!!”

0___0

I looked back.

I saw her running towards me.

“Oh my God, pagod kana ba kasama si Harry? Halika na, shopping na tayo.” sabi nya then kinaladkad ako

sa isang shop na.

Ooooowww. Mukang magkakasundo kami ng gusto.

Kasama ko ngayon ang twin sister ni Harry. Buti pa to may taste sa pagshoshop. ^___^

“Sabi ko kasi kay Harry tayo nalang magshopping kaso ang kulit. Gusto ka daw kasama, oh anong napala

nya, pinagod ka lang. Haha!!” sabi nya.

Ang weird ng kambal ni Harry. Ang saya kasama, ang kalog pa, tawa ng tawa. Di ako mabobored kasama

to. Opposite sila ni Harry. Ngayon ko lang napansing she’s not that bad. She just gave me a bad

impression at first.

Ang dami naming pinamili. Ngayon ko lang napansi yung oras. 4PM na pala!!

“Sa bahay ka nalang namin magdinner!” sabi ni Abby.

“Huh.. Ah yeah, sure.” sagot ko

TEKA. 0___0

“Wait!!! Sa bahay nyo???”

“Haha. You’re funny. Oh yeah, you gotta meet our family.”

OMG. What the hell?? Ano ba tong napasok ko oh!!

Hinawakan ni Abby ang kamay ko, ano to natotomboy na sakin??

“OMG!!!! Ang lambot ng kamay mo grabeeeee!!!”

Oo. At ang ingay nya, grabeeeee!! Tsss. -____-

Habang naglalakad tahimik na ulit kami. Sya naman nakahawak parin sa kamay ko.

“You know what, I really wanted to talk to you personally.” she said.

Napatingin naman ako sakanya.

She smiled at me then said, “Let’s talk. Now.”

I nod at her. I know what she’s thinking right now and what we have to talk.

Nag-uusap kami habang naglalakad.

*****

Pagkalabas namin nakita na namin si Harry naghihintay sa labas. Wala na yung driver nya, sya na yung

magdridrive.

Kinakabahan ako. Bakit ba kasi ako pumayag na sakanila kumain eh. What if.. Ayaw ako ng parents nya?

Teka.. Why would I worry about it?

“Can you see that? That’s where we live.” sabi ni Abby na nakaturo sa 0___0

Makalaglag pangang bahay. Over!! Bahay nila yan??

Walang binatbat yung mansion nila Elmer dito eh.

Pagbaba namin, di ako makapaniwalang bahay nila to.

Yung garden nila kasing lawak ng golf court, yung bahay naman nila, painted of white and… Uhmm??

Basta ang laki! Mansyon!! Walang binatbat yung bahay namin ni mommy sa Laguna.

Pagpasok namin sa loob, nakapila yung mga katulong and, guard?? Basta ang dami nila!! Nakasmile

silang lahat sakin.

Yung loob ng bahay nila Harry, walang laman??? Puro paintings lang and vase. Tapos mga decoration.

No chairs. Tapos ang daming kwarto, ah basta!! Ayoko ng magdescribe.

Papunta kami ngayon sa dining room.

Pagbukas ng pinto, 0_______0

Over naman!! Ang haba ng mesa, and may naka-upo dun sa dulo na mukang foreigner, katabi nya si Mrs.

Clarkson.

Si Mrs. Clarkson naman ang lapad ng ngiti sakin. Lahat ata ng tao dito nakangiti sakin except lang dun sa

lalaking naka-upo sa dulo na ang sama ng tingin sakin.

*gulp*

Kinakabahan ako.

Magustuhan kaya ako ng family ni Harry??

Ahhhh!!! Why do I keep on worrying??

Magustuhan man nila ako o hindi, what the hell I care?? Wala namang mawawala sakin ah??!!!

I can feel my heart beating so fast. I’m so nervous. >.<

Waaaaah!! Take me out of here!!

Continuation…

“Urrrghh!! I can’t sleep!!!” sigaw ko

The fudge naman oh??

What the heck is my problem this time???

Dahil ba I was rejected??

REJECTED by his father??

Oh yeah, so what?!

I don’t care if he doesn’t like me.

It’s not my fault to become imperfect!

Why? Is he perfect? He must not judge me!! Sa harap pa ni Harry, Abby and Mrs. Clarkson.

Parang natapakan yung PRIDE ko. Sh*t!!!

Arrrrgggghhh!! Nakakainis naman oh!!!

*creeeeekkk*

Bumukas yung pinto.

Nagtago agad ako sa kumot ko and pretended sleeping.

“Do you actually think that I didn’t see you suddenly hide on your blanket when I came in? Tsssss.” saad

ni Harry sounded concern.

I felt him in the corner of my bed sat down.

Umalis ako sa pagkakatago sa kumot at naupo at tumingin sa kanya.

“Harry… Kasi… Ang sakit nung sinabi ng----

“Stop. I don’t care what he thinks, I don’t care about what he says. I care about you. Only you. You’re all

my concern. You’re my one and only. You’ll always be the one who I will choose. So you better stop

worrying about him ‘cause no matter what happen, I’ll always choose you.”

0___0

Nung narinig kong sinabi nya yun, nawala lahat ng HURT sa puso ko. I felt the comfort and concern from

Harry. My God Harry, why are you saying this all to me? I feel so relieve. Not because he comforted me,

but he choose me rather than his father.

*flashback*

“Have a sit hija.” utos ni Mrs. Clarkson offering the sit beside her.

“No. Who is she to invite to have dinner with us?” angal nung lalaking mukang foreigner.

When I heard it, I felt my heart broke. Ang sakit nung narinig ko. Di pala ako welcome dito? Awwww..

Sh*t. -___-

I felt Harry’s hand around my shoulder. Napatingin ako sakanya.

“She’s our visitor. Abby and I invited her here.” sagot ni Harry.

Si Abby naman hinawakan ako sa kamay.

“Yes dad, she’s my bestfriend.”

Napatingin naman ako sakanya and she gave me, ‘it’s-okay-look’.

Napatingin ulit ako dun sa mukang foreigner.

“Honey don’t be so mean, she’s our soon daughter-in-law.” dagdag pa ni Mrs. Clarkson.

0___0

“Soon to be daughter-in-law? Are you kidding me?!” he asked angrily.

Ouch, so he’s rejecting me?

Bakit ba kasi ako nagpunta dito?!

Bakit? Bakit? Bakit??

Harry leaned close to me and whispered, “Don’t mind him.”

I just nodded.

“Dad Stop saying non-sense! You’re hurting my bestfriend's feelings!” Abby shouted.

“What’s wrong with the two of you? Did that girl influence you both?!! Did she poison your minds?? Did

she scare the two of you?”

Nakakainsulto na to, gusto ko ng umalis.

“Is she the girl who caught your attention lately? I thought we made it already clear?!”

“There’s nothing wrong about her so there’s nothing to clear out. Yeah, we made it already clear. I made

it clear that I would never do what you told me to do.” Harry answered.

“I didn’t raise you to be just like that! You jerk! When are you going to learn huh?! When are you going

to stop fighting against me? Do you want me to hit you again huh?”

“Sweetie, stop. Your blood pressure!!” awat ni Mrs. Clarkson.

“Get that girl out of my house! Now!!”

0___0

Pinapaalis nya ba ko?

Ay hindi, hindi. Winewelcome nya ko.

Sobrang welcome. -____-

Syete!! Kahit kailan di ako nasigawan ng mga magulang ko ng ganyan!!

I want to fight at him…. But I can’t… There’s something on me telling that I should respect him.

“Why Harry? Have you been blinded because of that girl?! I’m sure she’s one of those girl out there

who’s just taking advantage on your look, on our status in life. She might be a bitch who might flirt with

some guys behind your back. Maybe she’s one of those sluts in the---

“Stop the f*ckin hell up!!” sigaw ni Harry

My God, Harry is so mad. I can see it on his eyes. It’s burning.

Bakit ba ko nagkakaganito? Bakit kailangan kong mainsulto dito?

Harry, bakit may ganito kang klaseng daddy? Kahit kailan, hindi magiging ganyan ang daddy ko sakin o

kahit kanino man. Kahit kailan di maninigaw ang daddy ko. Kahit kailan hindi manghuhusga ang daddy

ko ng iba. At kahit kailan, di kakayanin magsalita ng daddy ko ng salitang makakasakit ng damdamin ng

ibang tao. Dad. I wish… you’re here to tell his father that… you raised me right.

I just felt my tears rolling down on my cheeks. My god, I’m crying. I wiped it before Harry find it out, but

too late, he saw it.

“F*ck. Let’s go.” tapos hinila nya ko kaso may humarang sa dadaanan namin.

“F*ckin out of my goddamn shit way!!” he shouted. He’s totally mad.

Napayuko ako. I felt guilt, Harry, I’m sorry for causing you this. You don't have fight with your dad if you

didn’t meet me.

“My God SG, please stop it. I can’t.. Agh!! Fck!!” sigaw nya at bumalik sa may table, ako naman

nanatiling nakatayo sa tapat ng pinto at nakayuko pa rin.

I’ve never been down like this. I've never insulted in my whole very life. It hurts me more, cause…. It’s

the father of the man I’m starting to LOVE who is rejecting me. May mali ba sakin? Pangit ba yung first

impression ko sakanya?

“Let us go.” saad ni Harry

“You can’t get out of this house unless you promise me to stay away from her.” his father insisted.

Yeah, he’s right Harry. Just let go of me. You don’t have to do this because of me.

“No fckin way!!!” Harry protested

Napapikit nalang ako. Nakarinig na lang ako ng tunog na may tinamaan o nasaktan.

After a while naramdaman ko nalang na may bumuhat sakin. Alam kong I’m safe sa pagkakabuhat sakin.

I’m secured. Wala akong ibang marinig kundi yung heartbeat nung taong nagbubuhat sakin. And I know

it’s Harry. Sinusob ko ang muka ko sa chest nya. Gusto kong umiyak. I missed my dad badly. I missed my

dad who would tell me, ‘I love you princess’.

Nakapikit pa rin ako. Pinipigilan ko yung luha ko. Ayos lang sakin ang bugbugin ng bugbugin ako. Wala

namang sakit para sakin yun eh. Pero sa mga narinig ko, mas masakit pa yun sa pambubugbog sakin.

Mas masakit pa to sa mga away na napasabak ako.

“Stupid.. Tsssk. Why are you crying? Don’t tell me you’re being affected by his words? I thought you’re

strong? Then why---

“Stop acting Harry! I know you’re in pain too. For fighting against your father. I’m sorr—

“Shut up stupid girl slash suicidal girl slash war freak slash amnesia girl.”

Tapos binaba na nya ko. Minulat ko ang mga mata ko. Nasa labas na pala kami. Tumingin ako sakanya.

0___0

“Oh my god Harry you’re bleeding!” tapos hinawakan ko yung lips nya. Pinunasan ko yung dugo. “This is

all my fault.”

Nag-iba yung expression ng muka nya. Kumunot ang noo nya at hinawakan nya yung kamay ko.

Tumingin ako sa mga mata nya. Nilagay nya ang kamay ko sa may chest nya. And now I can feel his

heartbeat.

“You’re the one who made this freaking heart beat so fast. I don’t care if I bleed, I just want to hold on

tight on what we have right now. I know you don’t like me. But.. atleast I’m on your side, I can feel

contented.” he said

Why? Why God give me him?

*end of flashback*

Blink… blink… blink….

Umaga na pala.

Napatingin ako sa orasan, 9AM na pala.

Napabangon ako nung nakita ko si Harry natutulog sa couch. Lumapit ako sakanya at umupo sa may

sahig and tinitigan sya.

He’s so angelic when sleeping.

Harry, basta na sa tabi lang kita and you keep on liking me, di ako magsisisi na nabuhay ako. Dahil sa

wakas, I felt the way of being like. I felt the way of there is someone willing to bleed just to keep what

we have right now.

I just found myself smiling. The question in my mind played on my head again. “Why God gave me you?”

“Because I’m destined for you.”

0___0

Fudge. Gising pala sya!!

Tumayo agad ako at palabas na sana kaso ng bigla nya kong pinigilan.

“Did I scare you?” he asked.

I shook my head without facing him.

“Magpreprepare lang muna ko ng breakfast.” sabi nya.

I nodded then he left my room. Nakatingin lang ako sa likod nya habang papalabas sya.

Nahihiya ako kay Harry. He saw the weak me.

He saw the weak Anjell that I’ve been hiding in my whole life. :(

Chapter 27

Jade’s POV

Statistic class.

Blah… blah…. Blah… Teacher namin yan, chicka ng chicka sa harap.

Over sa boring! Sino bang nag imbento ng math?!! Bubuhayin ko. XD

Napatingin ako sa left side ko, si Beth at Nicolette nakapikit na. Sa right side ko naman si Ann nagtetext,

si Marie naman nagsosounds. Obvious walang may balak makinig kay ma’am eh.

Lumingon ako sa likod ko. Ehem, si Chao nakayuko at natutulog. Si Papalicious ohh my supah dupah hot

Harry and yummilicious papabol Elmer ay nakatingin sakanya. Ay naku, sarap gapasin ng buhok ni Chao,

ang haba!!

Si Abby naman nakatingin kay Elmer, whoa, jealous?

Tapos itong bagong asungot sa buhay ni Chao, ang ilusyonadang female dog na nagsasalita ay lumipat ba

naman sa school namin at nag-enroll din ng mga subject namin?!!

Kelan ba mawawala sa buhay ni Chao yung mga insecure na yan? Yung mga pilit inaagaw yung mga lalaki

nya. Tsssk.

Nakakapanibago din si Chao ngayong araw. Ang tahimik. Over!! Tapos yung mata nya ang puffy at ang

lusog ng eyebags.

Di kaya pinaiyak sya kagabi ni Harry tapos pinuyat?

(Green mind.) Hahah. Peace tayo!!

“MS. ALCANTARA!!! GET OUT OF THE ROOM. NOW!!!!!!”

0____0 <-- si Chao yan.

Hala ka, ipahiya ba naman daw sya ni ma’am at palabasin?

Ayun mukang nayamot kay ma’am sinara ba naman ng padabog yung pinto??? Muntik na mawasak yung

pinto oh?

Alam ko na nasa isip nyan, “Sarap banatan ni ma’am sa labas ng school!!”

***

Chao’s POV

The fudge!!

Ipahiya daw ba ako at palabasin ng room?

Kayamot naman si ma’am!!

Dagdag pa sya sa listahan ng mga gusto kong patayin eh.

Nakakabadtrip naman tong araw na to, pano ba naman, yung babaeng patay na patay kay Harry

nagtransfer sa school namin.

Di na nga kami nakapag-usap ni Harry o kahit magkalapit manlang. Pano yun yung palagi nyang kasama.

=____= Nakakainis naman.

Kasalukuyan akong nag-iikot ngayon sa isang mall malapit sa school namin.

Bakit ako nandito?? Syempre dahil may paa akong ginamit papunta dito.

Pero seriously, kaya ako nandito ay dahil I’m craving for chocolate.

Gusto kong kumain ng chocolate para naman medyo mabawasan na tong sama ng loob ko.

Kagabi ko pa to tinatago sa loob ko and I think if I won’t eat chocolate today, my heart gonna burst.

*___*

Finally after 10 mins of walking, I found the chocolate that would erase this weakness I’m feeling right

now.

Kyaaaaaaaaahh!! Yummy. ^____^

Kumuha ako ng dalawang chocolate bar and isang TOBLERONE. :)

Magbabayad na sana ako kaso, -____- Wala na kong pera. Kailangan ko pa mag withdraw. Ang tanga ko

talaga.

“Excuse me miss, do you accept credit card here?” tanong ko dun sa cashier lady.

“Sorry ma’am pero cash lang po eh.”

Sighed.

“Okay. Pwedeng magsarado nalang kayo? Walang kwenta tong shop nyo eh.” sabi ko with full of

disappointment at umalis.

Sayang naman yun. Magwiwithdraw pa ko imbes na nakakain na ko.

Because of my disappointment, I completely forgot that I’m in the mall right now. I was bumped into

something.

Nung medyo narealize ko na tao pala yung nabangga ko I raised my head. Ang tangkad pala ng nabangga

ko at ang tigas ng chest nya infairness.

Hala ngayon paba ang time para dyan?? Ang adik ko talaga. XD

0____0

“Errrr, Harry?”

“……”

Silence…

Mag ka-eye to eye lang kami.

“Anong ginagawa mo dito?” tanong ko.

Aisssh. Stupid me. Malamang sinundan ako nyan. Patay na patay ba naman sakin? Ang yabang ko. Over

confident na ata ako masyado.

Syempre, he chooses me rather than his father. Oha-oha. Ang haba ng hair ko.

Kaso, naalala ko nanaman yung mga pinagsasabi sakin ng daddy nya. Ouch. :(

“Bakit ka pumunta dito?” finally nagsalita na sya.

Diba ako unang nagtanong? Tsssk.

“Wala. May gusto lang ako bilhin.” sagot ko.

Tahimik ulit.

Ang awkward naman ng feeling. -__-

“Bakit ka pala nandito? Bumalik kana sa school baka hinihintay kana ng FIANCEE mo.” sabi ko ng may

pagka nang-aasar na tono.

He didn’t say anything and just turned back and walked away.

Ganun?? Ganun nalang yun?

Aalis nalang sya?

Over confident kasi ako eh.

Susundan ko ba?

Ay naku malamang wag na, papaalisin ko tapos tatawagin ko ulit. Ano ako baliw? Pabayaan nalang sya.

Kaso parang gusto ko syang tawagin ulit. Naman oh…

I just found myself calling his name.

Uh-uh. Wrong move. Napatingin lahat ng tao sakin.

“Bakit kayo ba si Harry??” tanong ko dun sa mga taong nakatingin sakin

Di manlang ako pinansin ni Harry. Direderetso lang sya sa paglalakad. Napahiya pa tuloy ako. >.<

Kainis ka Harry. Bakit ka ganyan? Napaka moody talaga!! Ay jusko po. Bahala kana nga sa buhay mo.

Hmmmp.

Lakad…. Lakad… lakad…..

Eh? San ako pupunta?

Eh kung umuwi nalang kaya?

Tama. Uwi nalang ako at matutulog.

I turned around and into my surprise, I was bumped again into someone.

Gasped

Isang mukang manyak na lalaki ang nabangga ko at natapon sakanya ang juice na iniinom nya.

Ang pangit naman neto!!

Sorry to my very eyes for seeing an ugly creature like him.

“Aren’t you going to apologize?” sigaw nya.

Errr. Sinigawan nya ko? Hamkapal naman ng apog nya.

“Excuse me? It’s not my fault actually if your polo shirt was stained by your juice. Hindi naman kasi resto

or food chain tong lugar nato para dito ka uminom eh. Diba? Tsaka tanga mo namang nandyan ka sa

likod ko. Masyado kang madikit sakin, di kaya sinusundan mo ko?”

Uh-oh. Scandal again. Bad vibes!! Stay away from me. Errrrr.

“Aba, ang tapang mo para sigawan ako huh?” sigaw nya at hinawakan ako sa braso.

Infairness masakit syang humawak at ang higpit. Pero di ko pinahalatang nasasaktan ako.

“Let go off me!!” I screamed and tried to pull my arms away but he’s strong.

Nasasaktan na talaga ako. Grabe.

“You have to learn a lesson.” sabi nya tapos hinihila ako.

Di naman ako ganun kalampa para magpahila sakanya basta basta so I tried to make some pressure to

stop him in pulling me.

“Aba. Matigas ka huh!!!” sabi nya then umakmang sasampalin ako sa muka.

Napapikit ako and napayuko and waited for the pain.

Bakit wala pa kong nararamdamang sakit??

Naramdaman ko nalang na inalis na nya yung pagkakahawak nya sa braso ko.

Minulat ko ang mata ko.

0___0

“Stupid you okay?” tanong ni Harry sakin sounded so worried.

Hinawakan nya ang braso ko na hinawakan nung pangit na manong kanina. Ngayon ko lang napansin,

nagkapasa pala agad yung braso ko.

Umiba agad yung muka ni Harry nung nakita yung nangyare sa braso ko.

Bigla syang lumapit dun sa manong na pangit.

Ngayon ko lang din napansin na naka-upo na sya sa sahig at nagdudugo yung labi. Yack. Ang pangit nya

lalo!

Hinawakan sya ni Harry sa collar and pinagsusuntok.

0____0

Oh my God, Harry is almost killing him!

Bakit walang umaawat sakanya? Bakit nakatingin lang sakanya yung mga guard? Di ba nila aawatin si

Harry??

“Harry stop!! You’re almost killing him!!” napatakbo ako kay Harry and hugged him from behind to stop.

Tumigil naman sya at hinawakan ang kamay ko na nakayakap sa may waist nya.

Eksena naman to oh. Over!!

Humarap sakin si Harry pero nanatili akong nakayakap sakanya.

Sinandal nya yung ulo nya sa balikat ko.

“Stupid, ang sarap naman ng yakap mo.” bulong nya

>///<

Nakiliti naman ako dun sa pagkakabulong nya.

Umalis agad ako sa pagkakayakap sakanya.

“Sorry. Did I just scare you?” he asked.

I nodded.

Napayuko ako.

“Tsk. This is so embarrassing!!” he said.

Natatakot na kong lumapit kay Harry. I never expect to see him in that way. Parang kayang kaya nyang

pumatay ng tao. Sabi na nga ba eh. First empression ko palang sakanya alam ko ng isa syang killer!

“Tssssk. Killer Harry, bad Harry, Harry is stupid too, Harry is a fighter, Harry can hurt--

0////0

“Harry likes Anjell Alcantara. Harry is falling for a stupid, suicidal, war freak, noisy, careless, and amnesia

fake girl.” pagkasabi nya nun ay binuhat nya ko.

Halos lahat ng nanunuod sa eksena namin naghiyawan.

I'm still out of consciousness.

Harry kissed me again to shut me up.

Nakakadami na sya ng nakaw na halik galing sakin huh?!!!!

But honestly, I missed his lips. 0___0

What the???? Ano ba tong pinagsasabi ko. UNDO!!

“Suicidal girl, I just want you to know that I fall for you deeper everyday and I'm feeling it now more

than ever.” sabi nya habang buhat buhat ako.

Ayan ka nanaman sa mga banat mo Harry eh. >/////<

Nung medyo nakalayo na kami dun sa crowd binaba na nya ko.

“Bakit mo kasi ako pina-alis kanina? Buti nalang bumalik ako. Di kasi kita matiis eh. Alam kong

magtatampo ka dahil iniwan kita. Why am I so like this to you?" tanong nya

Kahit nga din ako di alam kung bakit ka ganyan sakin eh. -___- Basta ang alam ko lang, kahit ayaw ko

aminin, nagseselos ako dun sa pusa na yun (KAT). Masyado kayong close!! >.<

“Eh kasi, baka may importante ka pang pupuntahan.” sabi ko.

“You know that there’s nothing important else for me except you.”

My heart started thumping again.

His words, his glances at me, the way he talks to me, the way he cares for me, the way he likes me and

now, the way he falls for me…

It is all making me fall for him.

My ghaaaad. It can’t be….

“I’m not important. I’m just a trash. You shouldn’t liking someone like me Harry.” I said coldly.

His expression immediately changed after he heard what I had said.

“I know. I know it all this time. I know that you’re a stupid, fake, war freak.. In other word, a trash.”

When I heard it, I felt the pain. This is it. The pain…

“But even you’re a trash, you’re the most precious thing I’ve found. I've been searchin' my whole life

and I'm lucky that I've found you. If it's about that bastard last night, forget about him. He can never stay

you away from me.” he continued.

“Now tell me, do you think I don’t know what I’m doing because of liking you? My eyes are widely open

SG, I know what I’m doing and sacrificing. I’m willing to give up everything for you. I don’t know why I

am acting like this. All I know is, my life would sucks without you.”

Kanta na ata yun ah -___-

Chapter 28 (part 1)

SATURDAY!

Ibigsabihin, P.E class.

Ibigsabihin, swimming lesson! T___T

Swimming lesson sucks!

Di ako marunong lumangoy.

What should I do?

Pwedeng i-drop yung subject?

Errrr!! Nakakayamot naman!

Nandito ako ngayon sa tapat ng kwarto ni harry.

Knock.. Knock.. Knock...

Di binubuksan. Kanina pa ko dito.

"Oy sungit! Gising na, may klase pa tayo!"

Di pa rin binubuksan.

"Ayaw mong gumising huh? Sige. Papasok nako dyan."

*tunog ng binuksang pinto*

Silip.. Silip.. Silip...

Ayun si harry, nakahiga at

0____0 *gulp*

Topless!

Yummy!

Yummy??? Tsk. Brain, don't do this to me. Stop thinking stupid things.

May unang nakatakip sa ulo nya.

Lumapit ako sa kanya at inalis yung unang nakatakip sa ulo nya.

Evil smile

"HARRY!!!! MAY SUNOG!!!!"

0___0 si harry yan.

Bigla syang napaupo.

Tumingin sya sa paligid,

"Nasan yung sunog?" natataranta nyang tanong.

Bigla syang sumimangot when he found out that I fooled him.

Ako naman, tawa ng tawa. If you only could see his reaction. You'll surely laugh like what I'm doing.

"HAHA!! YOU LOOK SO FUNNY! HAH---

0___0

>///<

"Funny huh?" sabi nya then smirked.

I can't move.

Si Harry kasi....

Kasi.....

Kasi......

Hinila nya ko kaya napahiga ako sa kama nya.

He cornered me. Alam nyo yung posisyon namin?

Nakahiga ako tapos yung kamay nya naka tungkod sa kama and I'm between of it. Sana nagets nyo.

Nasa ibabaw ko sya. OMG. >///<

Palapit ng palapit yung muka nya.

*gulp*

Papalapit pa ng papalapit.

>////<

Hinawakan nya yung buhok ko, yung tipong inaayos yung bangs? Pero wala naman akong bangs.

Ambisyosa. Haha

Then hinawakan nya yung pisngi ko, hinaplos haplos nya.

Tapos...

Tapos.....

Lumapit pa lalo yung muka nya.

Nakakaduling.

Napatingin ako sa lips nya. Wow ang red!!

Is he going to kiss me again??

I closed my eyes and wait to his lips touch mine.

Kaso,

"HAHA!!"

Nakakainis!

Pinagtatawanan nya ko.

Kasi naman, napahiya ako.

"Haha! Now, who looks more funny?"

"Ewan ko sayo! Nakakainis ka!"

"Asa ka namang hahalikan kita noh?!" saad nya at hinawakan yung lips nya.

Umayos na sya ng upo sa kama at ganun din ako.

"Weh talaga? Eh hinalikan mo na nga ako eh!" sabi ko.

Umiba agad yung expression ng muka nya then tinulak ako.

*blaaag!*

"Ouch! How dare you!!"

Nahulog ako sa sahig. Ang sama nya talaga!

Isa pa syang SADISTA!!

"Labas!" utos nya.

Aba! Ang kapal! Kung palabasin naman nya ko sa kwarto parang lang akong aso!

And excuse me??? bahay ko kaya to!

Tsss! Palibhasa kasi he's GUILTY!!! :p

Totoo naman diba? He kissed me! Ang daming beses na. Apat na!! Di ko naman binibilang, sinasabi lang.

heheh

"Di kaba papasok?" I asked.

"I told you to get out."

"Bakit ba ang sungit mo?"

"I don't have class so get out now!"

Lumabas nalang ako. Asar talo pala si Harry!

Nakakainis! Kung makautos naman syang lumabas ako parang bahay nya to.

Bakit kasi wala syang pasok ngayon?

UNFAIR!!

Bakit sya walang swimming lesson?

Di tuloy sya nagluto ng breakfast bago ako pumasok. Kaasar. -___-

Di rin ako makakasakay sa mamahalin nyang sasakyan papuntang school.

Maglalakad nanaman ako papuntang school. Nasanay na ata akong kasabay si Harry pumasok eh.

After 15 mins dumating na rin ako sa school.

Kaloka, ngayon lang namin mamemeet yung swimming instructor.

Sabi nila strict daw yun eh. Pano yan? Di ako marunong lumangoy. Baka malunod ako.

Nagpalit na ko ng swimsuit. Di naman masyadong revealing yung swim suit. Conservative kasi itong

school namin.

Buti nalang wala kaming kasamang boy ngayon, kundi nakakahiya. Ngayon lang kasi ako nagsuot ng

swim suit eh.

"Ang sexy natin!" Beth

"Big check!" Jade

"Walang fafang makakita sating sexy body. Haha!" Ann

"Tara na. Nandyan na daw swimming instructor natin." Nicolette.

Lumabas na kami ng locker room. Pag dating namin sa pool, ayun. I saw a woman who ages 30-40 and

mukang mataray!

Nagsimula na kaming magswim. Syempre sa mababaw lang kaming part ng pool.

Dun banda sa dulo yung malalim, 10 feet. Yung sa pwesto namin ngayon, 4 feet lang.

"Swim!! Ayusin mo yung kamay mo. Pati yung pag kampay ng paa mo dapat water level lang!!"

Nasermunan na ko ng bruhidang instructor na to.

Ano bang magagawa ko dito eh sa hindi nga ko marunong lumangoy!!

Umahon muna ako. Nagugutom na ko eh. Magbrebreak muna ko. Tatakasan ko tong si ma'am.

Pag-ahon ko biglang may bumato sakin ng towel mula sa likod ko.

Nilingon ko naman.

0___0?? OH MY GOSH.

"WHAT ARE YOU DOING HERE?" gulat na tanong ko

"Ewan." matipid na sagot nya

"Sabi mo wala kang class?"

"Oo nga."

"Eh bat nandito ka?"

"Kasi wala ako dun."

-____-+++

PILOSOPO!

"Takpan mo nga yang taba mo!" utos nya.

Aba?! TABA DAW?

Kainis! I may not be sexy but I don't have so much fats!!

Ginamit ko yung twalyang binato nya sakin to cover my body at tinalikuran na sya while rolling my eyes.

Nagugutom nako. Kaso pano ako lalabas nyan eh naka swim suit pa ko. Kailangan ko pang mag palit.

Asar!

Hinanap ko si Harry. Baka may baon syang pagkain.

I found him talking to the swimming instructor so nilapitan ko sila.

Tumingin sakin si ma'am ng 'you-should-be-in-the-pool' look. Or let me say, she GLARED at me. As in

GLARE!

"Bakit ka umahon?! You should be there practicing. You're the worst among them and you should be

responsible!"

Ouch huh?! Ang sakit naman nun!

Sapul na sapul ako. 'I'm the worst'?!

Kelangan ipamuka sakin?! Kaasar!!

Napatingin ako kay Harry. Nag sign sya ng 'lagot ka'.

Mang-asar pa ba Harry?! Eh sa di nga ako marunong lumangoy eh!

"Uhm. ma'am, if you would excuse me, I'm just going to talk with this student about her swimming

status" sabi ni Harry dun sa amazonang instructor.

Pumayag naman si ma'am at ngumiti ng napaka lapad kay Harry. Nung tumingin naman sakin, aba!!

Biglang nagfade yung malapad nyang ngiti!

Aha!! I smell something fishy.

Pati ba naman teacher, pinagnanasahan si Harry?

OH MY GASH!

Anyway, kami nalang ni Harry ngayon ang magkasama. Pumunta na si ma'am sa pool area. Si Harry

naman naglakad papunta dun sa may locker area. Sinundan ko naman sya.

Pumasok sya sa male's locker room. Syempre di ko naman sya susundan hanggang dun diba?

Lumabas din naman sya agad.

"Oy impaktong masungit na pikunin! May pagkain---

"Here."

Di pa ko tapos sa sasabihin ko nang inabot nya sakin ang dalawang sandwich.

Wow ayos! Alam nya na eto ang pakay ko sakanya.

Ang saya naman nun. Alam nya kung kelan ako gutom at kailangan ng makakakain.

"Wow!! Ang bait mo naman pala eh! Thanks!" sabi ko sabay kagat sa sandwhich.

^__^

"Ang takaw talaga. Tsk!" reklamo nya at iniwan ako

-__-"

Ang sungit nya talaga. Pero ayos lang, I can feel naman na there's other side of him who's sweet and

caring.

Pagkatapos kong ubusin yung sandwhich, tumakbo agad ako papunta sa pool area kaso,

*blaaag!*

I was bumped into the wall. Kelan pa nagkapader dito?

Infairness, ang sakit ng pagkakabangga ko. Napa-upo pa ako eh.

Napahawak ako sa may hips ko. Ouch..... :'(

"Beef steak??"

Nagulat ako. Ano daw? Beef steak???

Napatingin agad ako dun sa nabangga ko.

@_@

I saw ELMER in front of me, TOPLESS!!!

Uh-la-lam!!

Ang matcho at ang hot. Oh my goodness! Ang mata ko, busog na busog na!

"Are you okay?" tanong nya at tinulungan akong tumayo.

"Ah oo. Hehe. Anong ginagawa mo dito?" tanong ko

"Ahm, tinawagan kasi ako ni Mrs. Del monte, tulungan ko daw syang magturo ng swimming lesson."

Mrs. Del Monte? Si ma'am ba yung tinutukoy nya? Ayos sa apelyido ah. BRANDED! XD

Del Monte Pineapple Juice? Kaya pala ang ASIM ni ma'am eh.

Sabay na kaming pumunta sa swimming pool.

OH MY GASH!

Another hot and papalicious topless guy again ang bumungad sakin.

Ano ba yan! Ang mata ko, maeempatcho na.

Pumunta na rin ako sa pool. Ang mga babaeng eto, kinikilig. Ang haharot!!

"Oh my gosh. Ang matcho nila." Beth

"6 pack ng pandesal, ang sarap nyang breakfast!" Jade

Well sorry girls, nauna ko ng nakita yan. Kaninang umaga. Anim na pandesal sa umaga. Yummy. XD

"Girls, quiet!! They would be the one who'll demonstrate to you how proper swimming should be done."

sabi ni ma'am.

Nanahimik naman ang mga malalanding babaeng ito.

Si Elmer at Harry naman dinemonstrate na yung front stroke.

Yung mga classmates ko, kanya-kanyang cheer.

Gash, my ears!! Baka malaglag! Nakakabingi silang tumili!

Ang hot naman kasi nilang tignan eh!

Ang sarap sa mata. XD

Kung itatanong nyo kung sino mas hot, pwedeng BOTH?? Parehong yummy eh.

Ganun yung naging cycle ng lesson namin maghapon. Kada pag katapos nila Elmer mag demonstrate,

kami naman yung magtr-try... And as ussual, I always fail doing it.

After our lesson pinayagan na ni ma'am umuwi yung iba. At AKO na lang ang natira. Pati si Elmer at

Harry umuwi na. Meaning one on one kami ni ma'am.

Kinausap ako ni ma'am.

"Next time, pag may vacant time ka, come on my office and I'll teach you to swim. You just messed up in

my class." sabi ni ma'am.

Aray huh?! Messed up??

Kanina I'm the worst. Ngayon naman messed up?

Aba! Sumosobra na sya ha?!!

"Excuse me ma'am, but, I would just want you to know that if there would have a vacant time, I would

surely spend it sleeping at home than to see you again. I may not be a great swimmer but at least I did

my part to try and learn. But unfourtunately, even if I tried the best that I can, I can't still make it. So

please stop insulting me because I did my part to do my best." pagkasabi ko nun, WALKED OUT!

Astig ng speech ko. Nayamot tuloy si ma'am.

Iniwan ko sya at pumunta na ko sa locker area.

Magpapalit na ko at didiretso ako sa chowking.

Nakakagutom palang magswimming!!

Pagdating ko sa locker area hinanap ko kaagad yung gamit ko.

Teka,

ASAN NA YUNG GAMIT KO?!!

Anak naman ng tipaklong oh!!

Ang bilis naman ng karma!!

Hanap..

Hanap..

Hanap..

Waley talaga!!

San naman napadpad yun?!!

May nakita akong note na nakadikit sa may pinto.

GO TO THE POOL NOW!

Ganyang ganyan yung nakasulat. NAKA ALL CAPS.

Kala naman ng nagsulat neto matatakot ako sa CAPSLOCK. XD

Pumunta ako sa may pool area at nakita ko yung gamit ko dun sa may dulo ng pool.

Ayos. Sino naman kayang hampas lupa ang nagdala ng gamit ko dito?!!

Biglang bumilis yung heart beat ko, parang kinakabahan ako.

Parang may masamang mangyayare.

Pumunta ako sa dulo ng pool sa kabila ng kaba ko at kinuha yung gamit ko.

Kaso,

SPLASH!!!!

May tumulak sakin sa pool.

10 feet dito. Oh my gosh.

Di ako marunong lumangoy!

I'm drowning!!!

"HE-HELP!!!"

Pilit kong kinakampay ang paa at kamay ko pero no use!! I'm drowning!

Can somebody please help me out here???

My ghaaaaadd...

Death?? I'm coming??

NO!!!

Ayoko paaaaaaaaaaaaaaaa.

(Part 2)

Harry's POV

Nandito ako ngayon sa may waiting area malapit sa swimming pool.

Bakit ba ang tagal ni SG?

I've been waiting here for almost 30 minutes.

Gaano ba kahaba yung pinag-usapan nila ni Mrs. DM?

Alam kong gutom na sya kanina pa kaya balak ko syang dalhin ulit sa resto ni mama.

For sure matutuwa sya nun.

Biglang may lumapit saking babae. She's one of our classmates.

"Hi harry!" bati nya.

Kilala nya ko?

I looked at her from head to toe.

"Hello. -___-" sagot ko

She looks so happy when I greeted her back. Tsss. Ang babaw nya huh.

"I'm Kim David." she introduced her self and offered her hand.

Tinignan ko lang yung kamay nya.

If you would ask me if what she looks like, she's like the other girls who are applying heavy make up.

"You know what, you're so handsome!"

"I know -___-"

"I like you."

"I hate you. -___-"

"You're so prank."

"I know. -___-"

Makaalis na nga lang. Sa lobby ko nalang hihintayin si SG.

I don't want to talk to strangers.

Aalis na sana ko kaso parang ayaw ng paa ko.

Kinukutuban ako ng masama sa babaeng to.

"Are you here waiting for her?" she asked.

"Who?" I asked back.

"That Anjell." she answered.

"Ah, yeah."

"She won't come out."

"What do you mean?"

"She's probably dead right now."

"What.. What did you just say?!" I asked angrily.

I can feel my heart beating so fast. I'm getting nervous.

What does she mean by her words?

"I said she won't come out 'cause probably she's dead right now!"

Hinawakan ko sya sa braso.

"Pag totoo yang sinabi mo, sisiguraduhin kong malilibing ka ng buhay."

Pagkasabi ko nun tumakbo agad ako pabalik sa pool.

Di ako makakapayag na may mangyaring masama kay SG.

I won't let anyone hurt her. I'm gonna kill that someone who dares to hurt her.

Pag dating ko sa pool.. Natigilan ako

Great, she's alive.

but,

I don't want to talk about what I've seen.

I saw nothing.

NOTHING.

REALLY NOTHING!!

****

Abby's POV

I saw everything.

Simula sa nahulog si Anjell sa pool and niligtas sya ni EJ and ng dumating si Harry.

*flashback*

EJ, Harry and I don't have swimming lesson.

Bakit?? Tapos na namin yun nung first trimester.

But I heard EJ is going to help Mrs. DM to teach the beginners. Kasama rin daw si Harry.

Pumunta ako ng school para sunduin si EJ.

When I came in the pool area, they were done.

Everyone is taking their shower.

I saw EJ, "Are you done?" I asked.

"Ah, oo. Teka magshoshower lang ako tapos uwi na tayo." sabi nya.

"Okay." masayang sagot ko.

Hinintay ko sya sa labas ng locker room.

Magkatapat lang yung locker room ng boys and girls so I heard the conversation inside the female's

locker room.

"So anong plano mo?" G1

"Lulunurin ko sya." G2

When I heard their conversation pumunta agad ako sa may pool.

I don't know what I can do but I guess I can stop them.

I can stop them taking an innocent life.

Nag abang lang ako sa may gilid then I saw those girls hiding in the dark corner of the pool area.

After a while, I saw woman coming towards the end side of the pool.

I can't see her face 'cause I didn't wear my contacts.

May kukunin ata sya dun banda pero bigla syang tinulak ng mga babaeng nagtatago sa may gilid.

Nagtakbuhan agad sila palabas.

OH MY GOD! Are they that too much desperate to KILL??

Mga walang kunsensya!!

"HE-HELP!!!"

Tatakbo na sana ako para tulungan yung babae sa pool when I saw a man jumped off the pool and saved

the girl.

Nung nakaahon na sila medyo lumapit ako sakanila then I recognized them.

The woman is Anjell and the man is Elmer.

Tahimik lang si Anjell, I guess na traumatized sya. She's shaking.

Lumapit sakanya si Elmer and niyakap sya.

Biglang dumating si Harry.

Crazy Harry looked in suprised.

Umalis din sya agad after seeing Elmer and Anjell hugging each other.

If you would ask me if I'm jealous, well actually not.

I saw everything and if Elmer didn't came, I would do the same thing too.

*back to reality*

Dahan dahan akong dumaan sa gilid para di nila ko mapansin.

Susundan ko si Harry.

Pagkalabas ko ng swimming pool area sumalubong agad sakin ang umiiyak na babae.

Nakahawak sya sa pisngi nyang namumula. Nasampal ata sya.

Anyway, wala akong balak pansinin sya. Si Harry ang kailangan kong makita.

Tumakbo agad ako papuntang lobby pero wala sya dun.

Lumabas din ako and pumunta sa parking lot pero nandun pa yung kotse nya.

Nagtanong ako dun sa guard if nakita nila si kuya pero hindi daw.

Isa na lang alam kong pupuntahan nya.

PLAYGROUND.

Si kuya nagrequest na pagawan ng playground tong school.

Nasabi ko na bang kami ang may-ari netong university?

Lolo namin ang may-ari neto and pinamana nya sa step dad namin.

Oo, step dad.

Namatay na yung totoo naming daddy. naaksidente sila. Kasama dun si kuya, buti nalang nabuhay si

kuya pero... May nawala sakanya.

Nakarating na rin ako sa playground and I saw him sitting under the tree.

Lumapit ako sakanya.

"What's wrong with your face?" I asked.

He didn't answer me. Nanatili syang nakatulala sa kawalan.

Tsss. Alam ko na ibigsabihin neto.

"Are you in pain?" I asked again.

This time, he looked at me.

"Upo ka dito." utos nya sabay turo sa tabi nya.

Tumabi naman ako.

Sumandal ako sa balikat nya and asked him again if he's in pain.

"I'm not." he answered.

I know he's denying.

I didn't ask him more.

All I know is,

I PROVED THAT MY TWIN BROTHER IS INLOVE WITH ANJELL.

***

Elmer's POV

Di ko alam kung ano bang dapat kong gawin.

Umiiyak sya at nanginginig.

Wala na kong ibang nagawa kundi yakapin nalang sya.

Mas lalo syang naiyak.

Tahimik lang syang umiiyak.

Biglang dumating si Harry.

Nakita nyang nakayakap ako kay Beefsteak, ewan ko kung anong pumasok sa utak ko pero mas

hinigpitan ko yung yakap kay beefsteak.

She hugged me back at nakita ni Harry yun. Biglang nag-iba yung itsura ni Harry. Alam ko, nagseselos

sya.

Umalis sya, nagwalk-out sya.

Sorry Harry pero di ko na kayang tumupad pa sa usapan natin.

Di ko kayang iwasan si beefsteak.

Gusto kong ibalik yung dating kami.

Ang dating beefsteak na ako lang ang pwedeng yumakap, mag pangiti, magpasaya at pwedeng

magmahal sakanya.

I know I'm so selfish pero.. Mahal ko talaga sya.

Tanga na kung tanga pero I want to win her back.

Babawiin ko na sya kay Harry.

I'll make sure this time that we'll be together and love each other.

Di ko na hahayaang maagaw pa sya ng iba.

I'll win her back and won't love her secretly. Aamin na ako.

I love this woman I'm hugging and I won't let her go.

Back off Harry. She'll be mine.

(part 3)

Chao’s POV

I’m shivering. It's really too damn cold.

I was shock and traumatized.

Who would know what might happen if he didn’t came?

He saved me from drowning and now he’s comforting me. He hugged me and continued patting my

back.

“Shh.. Don’t worry, just cry it all. Don’t be afraid. I’m here now.” he said and hugged me tightly.

I don’t know what to say, I’m still in shocked.

I hugged him back. I need a comfort.

“Th-thanks..” I thanked.

We stayed in that position for almost 30 mins.

Ramdam ko yung init ng katawan ni Elmer na nakabawas sa ginaw ko.

Ang higpit ng yakap nya sakin na para bang ayaw na nya kong maalis sa pagkakayakap nya.

Ibang iba yung pakiramdam ng yakap nya. Para bang mula pa sa puso nya yung pagkakayakap nya sakin.

Ibang iba to sa yakap nya sakin dati. Para bang may gusto syang sabihin sakin na idinaan nalang nya sa

yakap.

Ayaw ko man aminin, I missed him badly. I want to stay like this longer.

Umalis na ko sa pagkakayakap nya. Kahit gustuhin ko man na sana ganito nalang kami forever, di pa rin

pwede. Hindi pwede kasi mali.

“You okay now?” he asked.

I nodded then picked up my things.

“Magpapalit na ko.” I said then left

Nagbihis muna ako sa locker room at naupo muna at nag-isip-isip.

I never thought someone could do that to me. To kill an innocent me. What if Elmer didn’t come to save

me? Could their conscience carry that through their whole life?

Napasigh ako.

Nagulat na lang ako ng may kumatok sa pinto ng locker room.

Napatingin ako sa may pinto. Sino kaya yung kumakatok? Si Elmer kaya yun? Di pa kaya sya umaalis?

Hinhintay nya ba ako? Ihahatid nya ba ako? Nag-aalala ba sya?

Eh kung kausapin nya kaya ako? He just texted me last time and he wants to talk to me. Ano kaya yung

gusto nyang pag-usapan namin?

Binuksan ko yung pinto at bumungad sa tapat ng pinto si Elmer. Nakabihis na rin pala sya.

“Ayos kana ba talaga?” tanong nya.

I nodded and gave him a fake and weak smile.

“Hindi ka pa okay.” sabi nya na sounded worried.

Nakatingin lang ako sa mga mata nya, ganun din sya sakin. Kung pwede lang sana basahin yung iniisip ng

tao sa pagtingin lang sa mata, ginawa ko na. Gusto kong malaman kung anong nasa isip nya.

Dalawang linggo na rin pala ang lumipas simula nung nagka-fake amnesia ako. Dalawang linggo ko na

syang iniiwasan at dalawang linggo ko na syang sinisilayan ng di nya alam.

Akala ko wala na kong nararamdaman para sakanya. Mali pala ako. Ngayon, ngayon na nasa harap ko

sya. Parang gusto ko syang yakapin at sabihing, mahal ko talaga sya.

Bakit ba Elmer? Bakit mo ba ko niloko? May mali ba sakin? Plinano mo ba talagang lokohin ako? Parang

ang sakit namang isipin yun.

Naramdaman kong may mainit na bagay sa sulok ng mata ko. Naiiyak ako. Di ko alam pero, I’m being so

weak and I hate it. I don’t want anyone to see me weak. I don’t want it 'cause whenever I’m weak,

lumalabas yung totoong ako.

“Mukang ang laki ng impact ng nangyari sayo.” sabi nya.

Nakatingin pa rin ako sakanya. Yung muka nya na mukang nag-aalala, para akong inaakit. Inaakit?? Mali,

di ako naakit dahil matagal na kong may nararamdaman para sakanya. It’s so wrong.

“Siguro mas maganda kung kumain muna tayo at ipapasyal muna kita. 6PM pa lang naman eh.” aya nya.

Tumango nalang ako. Wala naman sigurong masama kung sumama ako sakanya diba? Wala naman

sigurong magagalit dahil ginusto ko syang makasama ngayon. Wala naman kasi ako lang naman ang

nakakaalam ng nararamdaman ko.

Nasa mall na kami malapit sa school ngayon at kumakain. Tahimik lang kami pareho ni Elmer. Kahit

kumakain ako, pansin kong nakatingin sya sakin.

Napatingin ako sakanya at nakatitig pa rin sya.

“Bakit, parang may nag-iba sayo?” tanong nya.

“Huh? Anong ibig mong sabihin?”

“Parang iba kana kumain ngayon.”

“Ah. Siguro dahil sa nangyare kanina.” sagot ko.

Tumango tango na lang sya at pinagpatuloy nalang nya ulit ang pagkain.

Patapos na kaming kumain.

“I think this is the right time for us to talk.”

Napatingin ako sakanya. Yung mga mata nya parang nagsasabing importante yung pag-uusapan namin.

Ito na ba talaga yung tamang oras para mag-usap kami? Ano bang sasabihin nya? Handa naba akong

marinig yung dapat namin pag-usapan?

“Why do you have to lie to me?” he asked

LIE?? What does he mean? Alam na ba nya???

“What do you----

“The amnesia was fake.”

0____0

Tumawa sya pero yung tawang pilit.

“I can’t understand why you have to lie and act like you’ve forget me.”

Silence…

I shut my mouth. I won’t tell him any single word.

I won’t explain. I won’t tell him that the reason was because… He played my feelings.

Nakatingin lang din sya sakin. Yung itchura nya parang naiinis dahil niloko ko sya. Sya naman ang unang

nanloko diba?

“I don’t know how could I really mean the words I'm about to say but, when I found out that the

amnesia was fake, all I want is to have a moment to talk it with you.” he looked straight on my eyes and

waiting for me to speak.

Nakatingin lang ako sakanya at nanatiling tikom ang bibig. Ayokong magsalita dahil baka masabi ko

sakanya ang mga bagay na hindi nya dapat malaman.

“I cannot believe that I’ve been fooled of that amnesia. I cannot believe that I let you go.I should have

grabbed you up and never let you go. I was so wrong.”

What the hell is he talking about? Let me go? Is he insane? He never held up on me tight, so how could

he let go? He just played my feelings. But, in the other side of his words, it means to me as if he wants

me back.

“I don’t know what you are talking about.” I denied.

I know I’m not good at lying but I’ll do my best to lie.

Tumayo sya at lumapit sakin. Inabot nya ang kamay nya.

“Tara may ipapakita ako sayo.” aya nya.

Di ko alam kung sasama pa ba ako sakanya. Paano kung yung ipapakita nya sakin ay yung bagay na

ayokong makita?

Kahit na may doubt ako, I just found myself sitting next to him. Nasa sasakyan nya ko at may

pupuntahan daw kami. Tahimik lang kami pareho sa sasakyan. Walang may balak magsalita samin.

Nakatingin lang ako sa labas ng sasakyan at pilit iniiwasan ang magkatinginan kami sa mata. Ayoko syang

tignan dahil baka malaman nya o mahalata nyang di ako komportable. I should act well.

Maya maya dumating na rin kami sa lugar na ipapakita daw nya. 8PM na, di ko pala namalayan yung

oras. Bumaba na ko ng sasakyan at inalalayan naman nya ko.

Napatingin ako dun sa lugar kung san kami napunta ngayon, Elmerion Museum.

“Bakit tayo nandito?” tanong ko.

Ngumiti lang sya sakin at hinawakan ako sa kamay.

Para akong nakuryente sa kinatatayuan ko. Yung malamig kong kamay ay naging mainit dahil sa init ng

kamay nya. Nakatingin lang ako sakanya. Inalalayan nya ko papasok.

Pagpasok palang namin mapapahanga kana agad. Yung kulay ng wall ay abstract ng color black and

white tapos yung ceiling color black at may painting na stars, parang 3-D effect kasi parang totoo yung

stars.

Puro paintings pala ang laman dito o kaya yung mga inukit na statue.

Bakit iba makatingin yung mga tao sakin dito? Sobrang titig talaga sakin. May mali ba sa muka ko? May

muta ba ko?

Papasok kami sa isang way na pansin mong main attraction ng museum na ito, bandang gitna kasi sya at

sobrang effort yung pwesto.

Medyo malapit na kami and naaninag ko na yung mga paintings.

0____0

“OH MY GOD.” I muttered.

I was so surprised.

“This museum is mine and I built this for this painting in front of you.”

Oh my ghaaaad. Di ako makapaniwala. Totoo ba tong nakikita ko?

Ako.

Oo ako nga. Ako yung nasa painting. Pero bakit ako?

At ano daw? Itong museum? Sakanya? At pinagawa nya para saan?? Sa painting na to??

Binasa ko yung title nung painting, and it’s “Wish I could have her.”

What the?? Is he kidding me? ‘Wish I could have her’ ang pinangalan nya sa painting na yan? Pero si….

Abby??? Alam nya ba to??

Yung itsura ko sa painting ay hindi nakangiti, mukang seryoso. Yung image ko sa painting ay mula ulo

hanngang balikat. Ang ganda ng pagkakapaint. Black and white lang, walang ibang kulay yung painting.

Napatingin ako kay Elmer. I know I looked confuse pero bakit ako? Naguguluhan ako. Hindi kaya….

Mahal din ako ni Elmer?

Pero bakit nya ko niloko? At paano na si Abby.

“Elmer.. Bakit?” tanong ko.

“Alam mo bang pangarap ko buong buhay ko ang maging famous painter?”

Tahimik lang akong nakikinig sakanya habang nagsasalita sya. Nakatingin lang sya sa painting na nasa

harapan namin.

“Alam mo bang dahil nakita ko ang babaeng nasa painting na yan ay tinalikuran ko ang pangarap ko?”

Tinalikuran?? Yung pangarap nyang maging famous painter?? Pero bakit??

“Ang tagal kong inisip kung tama bang makipagkaibigan ako sakanya. Matagal ko na syang kilala at

matagal ko na syang gusto. Pero di ko alam kung tama bang magustuhan ko sya. Bawat araw sinisilayan

ko sya ng di nya alam. Pinilit kong paniwalain ang sarili ko na baka nadala lang ako ng ganda nya.”

“Isang araw noon, three weeks ago, it was Monday. Nasa lobby sya and nakatuon yung atensyon nya sa

laptop. Nung narinig nyang nagtilian yung mga babae sa school, napatingin sya sakin, iniwas ko kaagad

yung tingin sakanya.”

‘‘Paakyat na sana ako ng hagdan ng mapansin kong nakatingin pa rin sya sakin. Nilingon ko sya at

nginitian. Alam mo ba yung naging reaction nya?”

Tahimik pa rin ako at inaalala kung ano nga ba yung naging reaction ko nung nginitian nya ako nun.

Humarap sya sakin at ngumiti pagkatapos ay tinuro nya yung painting. “Ito yung reaction nya nung

nginitian ko sya. Hindi na naalis ang image nya sakin noong araw na yun kaya naipinta ko ito.”

“Sinubukan kong mapalapit sakanya. At pinilit kong paniwalain ang sarili kong wala akong

nararamdaman para sakanya. I even fooled myself that I’m just playing with her.”

0____0??

“But when the woman in front of me came, the one who has amnesia, the one who forget me, the one

who’s the reason of my regrets now, I’ve been down and hopeless.”

“I’m regretting that I let you to be close with Harry. That he found his self falling for you. And even if I

deny it million of times, I’m jealous. I’m jealous because he have kissed you, hugged you, carried you

and now, he loves you. I envy him because he can show his feelings for you unlike me, I hide it from

you.”

Wala akong ibang magawa kundi ang magulat sa mga sinasabi nya.

“I’m jealous because he can do things that I wanted to do too. You seem to be the perfect one for me.

You're all that I ever wanted.”

Humarap sya sakin at tumingin ng diretso sa mga mata ko.

“IS. IT. TOO. LATE. TO. SAY. I. LOVE. YOU?”

What the..

Hindi ako nakapagsalita.

Mahal nya ako? Mahal nya din ako???

Totoo ba ito?? Walang biro??? Walang LARO???

Bakit? Bakit ngayon mo lang sinasabi lahat sakin to?

Ang dami kong gustong itanong pero isang sentence lang ang lumabas sa bibig ko.

“Elmer…. Don’t play with me.”

(Part 4)

“IS. .IT. TOO. LATE. TO. SAY. I. LOVE. YOU?”

“Elmer…. Don’t play with me.”

Napangiti sya,

“What I mean is, stop playing these stupid games. I really don’t know what you are talking about.” sabi

ko.

Bigla nalang nagfade yung ngiti sa muka nya at niyakap ako.

“One more chance please??" bulong nya

Ewan ko, pero chance??? Para saan nanaman yung chance na yun??

Para makipaglaro ulit sakin?? Para talunin ulit ako?? Ganun ba yun??

Eh kung makipaglaro kaya ako sakanya??? Ewan pero biglang yun yung pumasok sa isip ko.

But.. I can’t.. I can’t play other feelings…

“I don’t understand. I’m.. I’m sorry.” sabi ko sa kanya at tumakbo kaagad palabas.

Narinig kong tinatawag nya ko pero di ako lumingon. Ewan ko kung bakit ako tumakbo. Basta ang alam

ko, gusto ko ng umuwi at mag-isip. Gusto kong malaman kung ano ba talaga ang nararamdaman ko para

sa kanya.

Habang nasa daan ako, di ko mapigilan ang sarili kong isipin yung mga sinabi ni Elmer. Totoo nga kaya

yun? Pero kita naman sa mata nya ang sincerity at pagsasabi ng totoo. Siguro lahat ng ipinapakita nya

saakin noon ay totoo kaya madaling nahulog ang loob ko sakanya. Ang tanging bagay lang sigurong hindi

totoo tungkol sakanya ay ang narinig kong sinabi nyang pinaglalaruan nya lang ako.

Pag dating ko sa bahay tumakbo agad ako papasok, bakit patay lahat ng ilaw? Wala pa ba si Harry?

10PM na ah??

Nakatayo ako sa tapat ng kwarto nya. Tulog na kaya sya? Bakit di manlang nya ko hinintay?

Pumasok nalang ako sa kwarto at humigang padabog. Bakit natulog kaagad sya? Bakit di manlang nya ko

hinintay? Nakakaasar naman oh. Gusto ko pa naman syang makita.

Ehem, my bukas pa. Eh kaso… naman eh! Gusto ko ulit marinig yung good night galing sakanya. Oh kaya

yung sasabihin nya gabi-gabi na, “Good night SG, another day nanaman bukas, another day to love you.”

Ano ba yan, bakit ko sya namimiss agad??

Diba dapat ang isipin ko ngayon ay yung sinabi ni Elmer na mahal din nya ako?? At yung chance??

Para saan ang chance????

Ay ano bang klaseng utak to, sarap ibato. Ginugulo ako!

U___U zzzzZZZ

Kinaumagahan napabangon agad ako.

Naligo na ko at ginawa ang daily routine ko. Humarap muna ako sa salamin and I tried to hide my smile.

Ewan ko pero nagising akong may ngiti sa labi.

Inlove naba ako??? Duuuuhh?? Kanino??? Inlove sa play boy? The heck..

Paglabas ko ng kwarto.

*Sniffs*

Hmmm…. Ang amoy ng luto ni Harry ay…. Teka?? Bat wala akong naamoy na niluluto???

Pumunta agad ako sa kusina at, 0___0

Nasan si Harry??? Bakit wala sya dito??? Hindi ba sya magluluto??

Baka tulog pa sya??

Umakyat muna ulit ako at kumatok sa kwarto nya.

“Harry, gising na, may pasok pa tayo.”

Di sya sumasagot kaya pumasok na ko.

Dahan dahan kong binuksan yung pinto nya. Baka makita ko nanaman ang topless na si Harry. Hahhaha.

Hala bat ang saya ko??

“Harry---

Biglang lumaki yung mata ko ng makitang wala si Harry.

Nasan sya?? Bakit wala sya sa kwarto nya???

Hindi ba sya umuwi?? Pero bakit?? At bakit di sya nagtext sakin na di sya uuwi??

Buong araw wala si Harry. Di ko alam kung anong gagawin ko para mawala ang boredom.

Wala akong makulit. Wala ang OMGurls, wala si super inday, wala si mom at wala si Harry.

Pinatay ko yung cp ko para walang tawag o text na matanggap mula kay Elmer. Gusto ko munang mag-

isip.

Gabi na pero wala pa rin si Harry. Hinihintay ko sya sa sala. Di ko namalayan na 3AM na pala. Ang tagal

ko ng naghihintay pero wala ata syang balak umuwi.

Kinaumagahan pumasok agad ako sa school, binilisan kong maglakad para makarating agad sa room.

Gusto ko makita si Harry at itatanong ko sakanya kung bakit di sya umuwi.

Pag dating ko ng room wala pa si Harry pero nandun na si Elmer at Abby. Nakatingin sila pareho sakin.

Nagsmile naman sakin si Elmer at napatingin ako kay Abby. Ngumiti din sya. I smilled back pero weak

smile lang.

Pagkaupo ko di ako mapakali. Parang ayaw kong katabi si Elmer. Parang naiilang ako sakanya. Naiilang

ako sakanila ni Abby.

Pakiramdam ko ang laki ng kasalanan ko kay Abby. Diba nga bestfriend daw nya ko?? Pinagtanggol pa

nga nya ako sa papa nya eh tapos ganito lang??? Malalaman nalang nyang nagtapat ang boyfriend nya

sakin na mahal daw nya ko.

“Ayos ka naba?”

Paarang tumaas lahat ng balahibo ko nung narinig ko yung boses ni Abby. Pakiramdam ko mauubusan

ako ng dugo sa kaba.

“Huh?”

“I’m asking if you’re okay now. Nakwento kasi sakin ni Elmer yung nangyare eh.”

“Ah.. Oo.”

“May problema ba?” tanong ulit nya.

“Ah. Wala, ayos lang ako.”

“Ah. Okay.” sagot nya then smiled. Ngumiti din ako sakanya.

Pagharap ko nakita ko na si Harry. Pero… Bakit kasama nya yang pusang yan???

“Hey guys!!” malanding bati ni Kat.

Eeeeerrrr. I hate her voice.

Tinignan ko si Harry, nakatingin din sya sakin. Ngingiti sana ako sakanya pero bigla nyang iniwas yung

mata nya sakin at umupo sa kabilang side. Di ba sya tatabi sakin?

Bakit parang ang ilap nya? Iniiwasan nya ba ko??

Buong discussion si Harry nasa isip ko. Pasimple akong sumisilay sakanya at nandun sya at busy sa

pakikipaglandian sa pusa na yan.

WTF???

Akala ko ba ako gusto nya? Bakit kasama nya yan?!! At bakit di nanaman sya umuwi kagabi??

Break time at naglabasan na sila, ako naman nagpaiwan nung narinig kong ayaw lumabas ni Harry nung

niyaya sya ng pusa na yan.

Okay, alam ko, nakakababa ng pride ang kausapin sya pero-- namiss ko na sya eh. Masama bang

kausapin sya?

Kaming dalawa nalang ang natira sa room. Tumingin ako sakanya, tumingin din sya sakin.

“Ah… Eh…. Harry---

Biglang nanlaki yung mata ko nung tumayo sya at umalis. WTF???

Ano bang problema nya?!! Bakit, bakit bigla nanaman sya nagsusungit? May nagawa nanaman ba akong

mali??? Ano nanaman bang kasalanan ko sakanya?

Sinundan ko sya bago makalabas ng room. Hinawakan ko sya sa braso at napahinto naman.

“Harry may problema ba?” tanong ko.

“Nothing.” di sya humarap sakin.

“Eh bakit ganyan ka?”

“What’s wrong with me?” he asked back.

“Bakit ang cold mo??” tanong ko na medyo naiinis.

Humarap sya sakin. “Cold?????” he asked confused then forced to laugh.

“Ano bang problema?” tanong ko ulit.

“Wala naman. Just don’t mind me, I’m cold right? Then treat me like a wind. A cold wind.”

Cold wind??? Ano bang problema nya???

“Bakit pakiramdam ko galit ka sakin? May mali ba kong nagawa?” tanong ko na medyo nanginginig yung

boses.

Alam kong may mali. May mali sakanya. Pero bakit kailangan nyang sabihin na I should treat him like a

cold wind???

“Harry ano ba?? May mali ba?” tanong ko ulit.

“Kung walang mali, di ka magtatanong sakin ng ganyan.” he said in emotionless tune.

Inalis nya ang pagkakahawak ko sa braso nya at naglakad ulit palayo.

Naiwan akong nakatayo at nakatingin sa likod nyang unti-unting naglalakad papalayo sakin.

Bakit pakiramdam ko, lumalayo sya sakin?? May kasalanan ba ko Harry??

“Harry naman eh! Ano ba? Mahal din kita!”

The fudge! Bakit bigla ko nalang nasabi yun?\

Napahinto sya sa paglalakad papalabas ng room.

Nakatayo lang sya doon. Lalapit sana ako sakanya pero nagsimula ulit syang maglakad papalayo.

Pakiramdam ko nabuhusan ako ng malamig na tubig. Bakit parang nasaktan ako sa ginawa ni Harry.

I found myself wiping something on my cheeks.

Bakit kusa nalang tumulo yung mga luha ko??

Bakit parang ang sakit isipin na lumalayo sya sakin?

Bakit parang wala lang sakanya yung sinabi ko?

Wala na ba syang nararamdaman para sakin???

Lumabas ako ng room and into my surprise nanlaki ang mata ko at napatakip sa bibig ko.

Nasa may pinto lang pala si Elmer. Nakita ko sa mata nya ang, LUHA? Parang full of pain yung makikita

mo sa mata nya. Narinig nya ba yung sinabi ko???

“So it answers my question. It is too late. Too late to love you.” sabi nya at naglakad na sya palayo.

Ano bang klaseng araw nato??

Mas lalo akong naguluhan. Bakit parang nasaktan ako nung pareho silang naglakad palayo sakin?

At yung sinabi ko, mahal ko nga ba si Harry?

Bakit parang kahit sarili ko di ko maintindihan?

Bakit kahit ako di ko masagot ang sariling tanong ko?

Chapter 29

(Part 1)

Beth’s POV

“Effective kaya yung plan?” Marie

“Sa palagay ko hindi. Asa pa tayong kaya nya yun diba?” Ako

“Tamaaaa!! Eh patay na patay kaya sya kay Chao.” Jade

“Oh my gassssh. Ang gwapo. Pumapalakpak na ang aking mga mata!!!” Nicolette

“Oo alam namin gwapo si harry, papalicious nga eh. Hottie pa. Walang katapat.” Ako

“Aha!! Agree!! Kahit sampung Elmer pa ang pagsamahin!!” Jade

“Oy over, hot din kaya si Elmer. Lamang lang si Harry ng pandesal!!”

Tumingin kami ng masama kay Marie.

“Okay. Okay, kay Harry nga ako eh. Ano ba. Maka-CHAORRY lavteam to mga te!!” Marie

“CHAORRY??” sabay sabay kami.

“Oo nga. Hello???? Kunware bingi kayo ganun??? O sige, kunware tanga ako at uulitin ko pa. Chaorry. C-

H-A-O--

Di na nya natuloy ang sasabihin nya dahil tinakpan na ni Nicolette yung bibig nya.

“Oo alam na namin. Kunware bobo kami para i-spell mo pa ganun???” Nicolette

“Sorry naman diba?? Malay ko bang nagpapanggap lang kayong matalino diba?” Marie

“Pero guys ang gwapo nya talaga. Ultimate my dream guy!!!” Nicollete (Kinikilig ulit)

Napatingin kaming lahat dun sa tinutukoy ni Nicolette.

@_____@ Kami yan.

“Girls, ang laway natulo na oh.” sabi ni Ann tapos sinara yung bibig namin na napanganga nung nakita

sya.

“OMG!!! Pumapalakpak na talaga!! Hahhaha” Ako

“Stop it. Di ka nagegets ng mga readers.” Marie

-_____- Oo nga pala.

Anyway, may nakita lang naman kaming mukang koreano na ang pogi pogi at cute cute!! Ah basta!!

Mukang anghel na hulog ng langit. Di sya mukang hot pero he’s admirable. Handsome, cute… Basta

good looking. Sang langit ba sya galing??

Anyway.... nandito na sya, si Harry.

@_____@ Kami ulit yan.

“OMG Harry bat ang gwapo mo????” Ako

“Akin ka nalang please?? Wala pang Elmer na epal.” Ann

“Grabe kung gano kagwapo yung kanina ikaw pa rin ang wagi!” Jade

“Speaking of wagi, bakit ngiting ngiting wagi ka dyan?” Nicolette

“Waaaaah… Ang gwapo naman ng Harry ko. Charot!”

“I’m not yours, I’m Chao’s.” sabi nya.

Aba kahit ganun ang sagot nya nakangiti pa rin sya.

^___________^ si Harry kasi yan.

Sinalubong kami na ang lapad lapad ng ngiti. Anong meron at nakangiting wagas sya???

“Mission accomplish ba?” tanong namin.

Bigla syang sumimangot. Okay, Plan B????

“What you told me to do was so damn difficult.” sabi nya

“Eh bat ngiting wagas ka?” tanong ko.

“'Cause she confessed.” sabi nya tapos ngumiti ulit at namula ang pisngi. WTH?? Parang babae lang ah.

“Confess what?” tanong naming apat.

“She loves me…. TOO.”

0__________0

Napalaglag ata yung panga namin.

“Teka girl, yung utak ko nahulog pakipulot.” Ako

“Wait girl, yung utak ko din nawala. Lumipad eh, hanapin ko muna.” Jade

Marie and Nicolette: SPEECHLESS

“WTF??? Are you kidding me?” Ako

“Yah. Inlove?? Si Chao??? Nevah!” Ann

“Liar. Tssssk. Wala kayang puso yun.” Nicolette

“Tama!!! Manhid kaya yun. She’s emotionless.” Jade

Sumimangot si Harry then biglang “Harry naman eh!! Ano ba. Mahal din kita!” sabi nya na umaarte na

para bang may ginagaya sya.

Nanlaki bigla yung mga mata namin.

“OMG?!! Don’t tell me sya yung nagsabi nun??”

Tumango tango sya na ang lapad lapad ng ngiti.

“Pwedeng pakisampal ako?” Jade

“End of the world naba?” Ann

“Si Chao inlove??? Santo naba si Satan??” Ako

“Grabe. Ginayuma mo sya noh?” Nicolette

Marie: Speechless pa rin.

Sumimangot ulit sya. “If it’s not because of your stupid plans, edi sana niyakap ko na sya kanina!”

“Ow c’mon. We’re doing this for you. Edi effective ang plan A???? Plan B na bilis!!!!” Ako

Kinuha ni Harry yung phone nya. Tumingin sya samin looked unsure. “Do you think guys this thing would

work? What if she’s mad because I left her?”

“Don’t tell us you’re afraid? Just call her and tell her to come now!” utos ni Ann.

As Ann commanded, Harry dialed Chao’s number.

“Oh yeah??.. Can you please.. No listen..Come here in the lobby.. I’m sorry.. I’m gonna explain it.. Okay..

I’ll wait you here.” then he ended the call.

“Anong sabi?” tanong namin.

“She’ll come.” sabi nya then ngumiti ulit at namula ulit yung pisngi.

My ghaaaaaad. Inlove talaga sya sa tropa namin. >.< Kilig much!!!

Maya-maya dumating na si Chao and… @___@

“OMG. Bakit nya kasama ang bagong fafa na yan????” Jade

“Lahat na ata ng wafung fafa kay chao na eh.” Ann

“Sino merong chainsaw?? Pwedeng pakiputol yung hair ni Chao? Masyadong mahaba!” Ako

“Nakakaloka!!! Nakakainggit!” Nicolette

Marie: speechless pa rin.

Napatingin kami kay Harry. Uh-oh. He’s burning like hell. He’s jealous!! Namumula yung muka nya sa

selos. Grabeeeee!!! Katakot!!!

Napatingin ulit kami kay Chao. Mukang di pa nya kami nakikita. Palingon lingon sya at naghahanap.

Everyone’s eye is on her. Well… Mga insecure lang yan mga yan. Ganda nya kasi eh. Haba pa ng buhok!!

Ano kayang fertilizer ng babaeng yan at napahaba ang buhok ng sobra at lahat na ata ng fafa eh may

gusto sakanya. >.<

Nakita na nya kami, kumaway kaway kami para magpapansin dun sa fafang kasama nya. Ow my

gasssssssh.. Mas gwapo lalo sa malapitan. Syemay!!

Biglang sumimangot si Chao. Hala bakit?? Sorry naman te diba??? Masama bang magpapansin sa fafang

ksama mo???

Pero napansin din naming di pala sya samin nakatingin. Napalingon kami kay Harry and 0______0 OMG.

War na ata itetch!! Sya ay pinagkakaguluhan ng mga haliparot naming schoolmates. Nagpapapicture,

autograph? At niyayakap sya? Ughhhhh! Penge namang Granada at papasabugin ko na ang school na

ito!!

Tumingin ulit kami kay Chao. Jealous? My ghaaaaad. So Harry’s right? She’s inlove? Paksyet… Nakamove

on na sya?? My ghaaaad. Magpapaparty kami!! Invited kayo. XD

Okay, Exit nako. Si Chao na ulit.

***

Chao’s POV

Kasama ko ngayon si ANDRE SHIN!! Sa wakas naalala ko na rin ang pangalan nya. Bakit sya nandito?? (Sa

club, remember???)

Ganito kasi yan,

“I heard tomorrow is your birthday?” he asked.

I nodded.

He smiled. “Great, I have this for you.” then inabot saakin ang maliit na karton. Engagement ring ba

laman neto?

Nagpropropose ba sya?? LOL.

Pagbukas ko. WO____OW

“Ganda!!!!” puri ko

“Did you like it?”

“Oo.”

He gave me earings. :)

Then my tumatawag. Si Harry. Biglang bumilis yung heartbeat ko. >.<

“Hello? I’m busy!! Ayoko.. O sige na nga.. Okay. Bye.”

Tapos sinama ko si Andre sa may lobby.

Di ko sya makita, pag tingin ko banda sa may dulo may kumakaway, ang OMGurls pala. Lumapit naman

ako para itanong kung nakita nila si Harry pero no need. Nakita ko na sya.

Bigla nalang kumulo yung dugo ko. WTH? Pinapunta nya ba ko dito para makita yan??? The heck!

“I guess I should go.” sabi ni Andre.

Tumango na lang ako at saka sya umalis.

Lumapit ako kay Harry na busy sa pakikipagharutan.

“Ehem.” Ako

Napalingon sya at tinulak yung girl na nakayakap sakanya.

“Hey.” sya

Hey?? Hindi hello?

“Pinapunta mo ba ko para ipakita sakin yan?"

Sumimangot naman sya nung nakita si Andre na papaalis. “Why you’re with him?” tanong nya.

“It’s none of your business.” sagot ko

“Okay.” matipid na sagot nya

Kapikon!! -____-

“Bakit mo ba ko pinapunta dito huh?” tanong ko

“Nevermind.”

WTH?!

Sa badtrip ko sinuntok ko sya sa tyan. Badtrip na ko huh? Pansin ko lang kanina pa sya ganyan!! Ininda

naman nya yung sakit ng tyan nya sa pagkakasuntok ko.

“My ghad bat nya ginawa yun?”

“Grabe talaga sya. Ang bad.”

“Sana makarma sya.”

“Harry, akin ka nalang. Sinasaktan ka lang naman nya eh.”

“Oo nga, pero akin ka nalang, atleast ikaw lang sa buhay ko.”

“Anong inyo?? Wag nga kayong feeling. Dapat akin sya noh!!! Di ko sya sasaktan.”

-____-++

Mga malalanding to???

Tinignan ko si Harry. “Gusto ko lang ipaalam sayo na kahit madaming may gusto sayo, ibahin mo ko

sakanila!! Wag kang feeling na kasing gwapo ng hot actors dyan sa somewhere. Hindi ka si Edward

Cullen na pipilahan ng mga babaeng yan hanggang sa gate ng school nato!! I hate you!”

Tapos nagwalk-out ako.

3 steps pa lang siguro yung nahahakbang ko hinila nya kaagad ako.

I looked back to face him. “What if I made it?” he asked.

“What on earth are you asking??”

“What if mapapila ko sila hanggang sa labas ng school, what will you do?”

“What the.. Are you trying to play with me?” tanong ko

“No. I challenge you.”

“Call. What’s the consequences??” I said smirking.

He smirked and said, “If I made it, you’ll be mine.”

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat.

“Are you kidding me?” napasigaw ako

He shook his head. So he’s serious?

“Hell no.” mabilis kong bawi

“Sorry SG, mark your words.”

Nanlaki yung mata ko. Say no to my record NBSB???

Biglang lumapit yung OMGurls and they are all smirking.

“OMG, it’s super duper exciting!!!” Ann

“In your face!” sigaw ko then I walked out.

Sumunod naman ang OMGurls sakin. Lumabas kami ng school at pumunta sa McDo. I need coke float.

Napre-pressure ako eh!! Arrghh!!

Habang kanya kanya kaming inom ng float tumayo bigla si Beth.

“My ghaaaaad!!! He’s so desperate!!!” Beth

“Yeah!! I agree. He’s just so inlove with this heartless woman.” Jade

Ako ba tinutukoy nila at si Harry??

“Girl magkakaboyfie kana!!” Ann teased.

“Ow . shut up will you?”

“Bakit ba parang di ka masaya?? Eh diba may gusto ka rin naman sakanya?”

Lumaki bigla yung mata ko. “What? Hell no!” sigaw ko.

Napatingin yung mga tao sakin. Okay, sorry naman diba?? Eskandalosa lang.

“Oh right, she doesn’t like Harry but she loves him.”

WTF?

“Are you nuts I don’t----

“Harry naman eh! Ano ba! Mahal din kita.” sabi ni Beth.

0_____0

Nagtawanan sila at nag-appear.

Fck! Pano nila nalaman yun?

“Girl, muka namang seryoso sya sayo eh.” Ann

“Tammaaaa!!!” Jade

“You don’t understand guys.”

Bigla silang nanahimik at tumingin sakin ng seryoso.

“What if… everything we see to him is a lie?”

“Lie?” sabay sabay sila.

“What I mean is….. He’s like elmer?”

Bigla silang sumimangot. Pero tumayo sila at hinila ako.

“Teka, where are we going??” tanong ko

Di nila ako kinibo at hinila palabas ng McDo.

Paglabas namin, sumalubong kaagad samin ang napakahabang pila.

“OMG. Ano ito?” tuwang tuwang tanong ni Beth.

“Uhmmm. Pila sa lotto???” sagot ko

Binatukan naman nila ako. “Muka bang pila sa lotto yan eh hello? Nasa kaliwang kanto ang lotto hindi sa

kanan te!!!” sabi ni Jade

“Ah. Baka sa LRT!!!”

Binatukan ulit ako. “Great pretender.” sabi ni Nicolette.

Okay. I give up. Lumapit ako dun sa girl na nakapila.

“Miss excuse, para saan po itong pila na to?” tanong ko

“Ayyy!!! Grabeee!!! May poging nasa may tapat ng *toot*toot* Univ ngayon at free picture daw basta

pumila lang daw kami dito.” sabi ng babae na kilig na kilig.

My ghaaaaaaaaaad. Please sana hindi sya. Sana talaga di ko na pinatulan yung sinabi nya eh.

Hinila naman agad ako ng OMGurls, grabe mga kaibigan ko ba sila? How could they do this??

Pagdating namin sa may gate sumalubong agad sakin si Harry and?? OMG!!! Ano bang???

“Sorry girls, may lakad pa kasi kami ng soon-to-be wife ko eh. Next time nalang kayo magpapicture

sakin.” sabi ni Harry then sinakay ako sa sasakyan nya.

Ano daw??? Soon-to-be-wife??

“Ano nanaman bang ibig--asdfghjkl"

“Okay, let me talk first. May pupuntahan tayo so relax ka lang okay??”

Inalis ko yung kamay nyang nakatakip sa bibig ko.

“Baliw!!! Kidnapping kaya tawag dito!!!”

Biglang napahinto yung sasakyan. “Sir, kidnapping---

“Shut up and just continue driving!! Who told you to listen huh?”

Natahimik kami pareho nung driver.

Halos 3 oras na kami sa sasakyan. San nya ba ko balak dalhin? Gutom nako!!! Hello???? 4PM na at di pa

ko naglulunch.

“San ba talaga tayo pupunta???” tanong ko

“Birthday mo na bukas diba??”

“Oo.”

“Surprise ko to.”

Natuwa naman ako. Alam nya palang birthday ko bukas. Napangiti nalang ako.

Maya maya nasa uhmmm?? San ba to??? Natatanaw ko ang dagat.. The heck, wala na ata kami sa

Manila eh!!

“Harry, saan to??” tanong ko. Ang ganda ng lugar. >.<

“Papunta tayo sa resort namin dito sa Antipolo.” sagot nya na nakasmile.

Maya maya naman dumating na rin kami. Ang ganda ng lugar sobraaaaaa. Ang lamig ng hangin.

Lumulubog sa buhangin yung heels ko kaya inalis ko at nagpaa. Ang sarap sa pakiramdam sa paa yung

buhangin. Hinahangin yung buhok ko and I let myself feel the air. Ang sarap sa pakiramdam and

refreshing.

Maya maya naramdaman ko nalang yung kamay ni Harry sa kamay ko. Holding hands??

“I love you.”

Narinig ko yun kahit sobrang hina lang. I felt my heart skipped a beat. LOL. Gumaganun?? XD

Naglalakad lang kami sa tabing dagat nung medyo dumilim na at napansin ko ang lamesa sa may di

kalayuan samin, may mga kandila and foods tapos champagne. LOL. Candlelight dinner. Hirap

magdescribe. XD

Ang romantic ng dating neto sakin. Feeling ko kami lang ang tao sa lugar na to ngayon.

Inalalayan nya ko sa pag-upo at umupo sya sa may tapat ko.

Kumain na kami. Grabe ang sarap ng pagkain!! Feeling ko mauubos ko lahat to ngayon. Ikaw ba naman

gutumin diba?? Kaloka!!

Bigla nalang may bagay sa taas na nagpaliwanag sa buong lugar. Maingay, makulay at maganda.

Fireworks.

Nakatingala lang ako sa langit and nakatingin sa fireworks. Grabe naman, nakakatuwa naman tong

birthday gift sakin ni Harry.

Tumayo ako and medyo lumapit sa may tubig at hinayaang mabasa ang paa ko ng malamig na tubig

dagat. Nakatingala pa rin ako sa langit at pinagmamasdan ang makulay na fireworks.

Habang tinitignan ko yun ay di ko madescribe kung anong klaseng pakiramdam ang nararamdaman ko

ngayon. Sobrang saya ko, kung alam nyo lang. Simula pa pagbaba namin sa sasakyan nila, dina naalis ang

ngiti sa mga labi ko.

Bigla nalang uminit ang pakiramdam ko nung yakapin ako ni Harry from behind. Nakayakap sya sa may

waist ko at nakasubsob ang ulo nya sa may balikat ko.

We stayed in that position for almost 5 mins. Di pa rin natatapos ang fireworks. Ang gandang titigan.

Yung last, shape na heart at pagkatapos ay wala ng sumunod.

Kanina pa tahimik si Harry. Di naman sya nagsasalita. Ano naman kayang nasa isip nya?? Masaya kaya

sya dahil kasama nya ko ngayon?

Umalis sya sa pagkakayakap sakin at pumunta sa side ko, pero yung isa nyang kamay nasa may waist ko

pa rin.

Sinandal nya yung ulo nya sa balikat ko at tumingin sa may dagat. Madilim sa dagat ngayon pero

maliwanag sa pwesto namin dahil sa mga kandila.

“I love you suicidal girl.” bulong nya.

Napangiti naman ako. “I know.” sagot ko.

Umalis sya sa pagkakasandal sa balikat ko at humarap sakin. Tumingin naman ako sakanya. Alam ko di

sya natuwa sa sinagot ko.

Pero, hindi ako sanay na magsabing, “I love you too.”

Biglang may tumunog, Forever Ain't Enough by J Holiday. Ganda yun, play nyo sa right side.

Napangiti sya, ako din. “Ring tone mo?” tanong ko.

He nodded. Wow ayos, kahit wala pala kaming music, may music pa rin kami. Sumakto pa.

Naupo kami pareho sa may buhangin. Sumandal ulit sya sa balikat ko and nanatili syang ganun.

Nakatulog na ata sya. Tinignan ko sya, inayos ko yung buhok na nagulo at tumakip sa muka nya. Biglang

bumilis yung tibok ng puso ko, para akong kinakabahan na natutuwa. Yun naba yung feeling ng inlove???

Inlove naba talaga ako??? Maya maya napapikit na ako.

Nagising nalang ako nung may maingay nanaman na maliwanag. Pagdilat ko ng mata ko muka kaagad ni

Harry ang sumalubong sakin. Nakatingala sya at nakatingin sa langit, sa fireworks. Nakahiga pala ako sa

lap nya. Napangiti ulit ako, inlove na ata talaga ako.

Napatingin naman si Harry sakin. Ngumiti sya sakin then mouthed, “Happy Birthday”

I gave him my best smile at umayos ng upo. Tumabi ako sakanya at sumandal sa balikat nya. Pareho

naming pinanuod yung fireworks hanggang matapos.

Nung natapos na, tumingin ako sakanya. “Harry.”

“Hmmm??” tumingin sya sakin.

“Thanks, you’re the best gift I ever had.”

Ngumiti sya sakin and leaned close then kissed me, passionately. I didn’t stop myself and kissed him

back. His lips are so soft. I felt the electricity in my whole body. My heartbeat beats faster than ever and

I felt the happiness.

When we let go each ones lips, I looked straight in his eyes and smiled then said, “I love you too. Harry.”

Chapter 29

(part 2)

“Nakakangalay naman. Ang bigat mo kaya? Namamanhid na yung balikat ko sayo oh.” reklamo ni Harry

at biglang yumuko kaya napasubsob ang muka ko sa likod nya.

Hinampas ko ang likod nya. “Ang adik mo! Inaantok na kaya ako!!” sabi ko pero it doesn’t sounded

annoyed.

Pagkaayos ko ng upo yumakap bigla sakin si Harry. “Ang lamig.” bulong nya.

Napangiti na lang ako at niyakap din sya. Sinandal ko ang baba ko sa balikat nya. Ramdam ko ang init ng

katawan ni nya. Nawala bigla yung lamig sa paligid at napalitan ng saya at kilig.

Mas hinigpitan pa nya ang yakap nya.

“Oy di naman kaya ako madurog nyan?” biro ko.

Pero instead na umalis na sya sa pagkakayakap sakin ay mas hinigpitan pa nya ang yakap nya.

“I love you.” bulong nya.

Napangiti ulit ako. Dati paulit-ulit lang nya sinasabi saking ‘I like you’. Pero ngayon ‘I love you’ na.

Eto na ata ang sinasabi nilang cloud 9? Heaven? Paradise? Dream? Pero para sakin, eto na ay happiness.

Biglang tumunog ulit yung phone nya. Umalis sya sa pagkakayakap sakin at umayos ng upo.

Now Playing: Forever Ain’t Enough by J-holiday

Kinapa nya ang phone nya sa may bulsa nya. Tinignan nya yung tumatawag. Dahil katabi ko sya, nakita

ko din kung sino yung tumatawag.

Panira ng moment. Kaasar. -___-++

Napatingin sakin si Harry. “Bat lukot yang muka mo?” he asked while smirking.

“Why don’t you just answer it?” pagtataray ko

Ngumiti naman sya ng nakakaloko at sinagot yung tawag.

“Why?” bungad nya pagkasagot sa call pero nakatingin lang sya sakin at nakasmile habang hawak yung

phone na nakalagay sa may tenga nya.

Halatang di sya nakikinig dun sa kausap nya at nakatingin lang sakin at tinitignan yung reaction ko.

I crossed my arms and mouthed “Loudspeaker”.

Niloudspeaker naman nya. “I love you babe, I miss you.”

Biglang nanlaki yung mata nya at ako din. Fudge! What the hell was that?!!

“Fck. Shut up Kat!” sabi nya dun sa pusang kausap nya at binato nya yung phone nya sa dagat.

Ako naman di ko alam irereact ko. Bigla nalang ako napatayo at nagwalk-out. Iniwan ko sya dung naka-

upo. Ewan ko kung anong naging reaction nya dahil umalis ako.

Naman Chao.. Gaga ka talaga!! Kelan pa nauso ang walk-out effect mo? Kaloka!!

Di ko alam kung saan ako papunta. Basta naglalakad lang ako.

Medyo binagalan ko yung lakad ko. Naman!! Nagwalk-out lang naman ako para sundan nya ko eh. Alam

ko naman di ako matitiis nyan eh.

And exactly what I’m thinking, biglang may yumakap sakin from behind na hinihingal pa.

Ramdam na ramdam ko yung hininga nya sa batok ko. Para akong kinikiliti. My ghaaaad. Pati ba naman

yung hininga nya ang hot?? >///<

“Darn it, why did.. you walk… away? Don’t you… ever walk …away from me.. again.” sabi nya na

halatang hinihingal pa.

Bigla nalang nya ko binuhat at humarap sa kabilang direction. “Stupid, dito ang tamang daan okay?? So

wag kana magwawalk-out ulit okay?? I love you.” sabi nya na halatang natutuwa dahil sa nireact ko.

Okay, I know it’s so stupid that I acted that way. I acted like a jealous girl friend.

Girl friend? Ow, wait. Kami na nga ba? Pero I’m his na daw diba??? Ano ba tong napasok ko. Ang gulo.

>.<

Maya maya nakarating narin kami kung san naka-park yung kotse nya.

“Grabe ang bigat pala ng babaeng mahal ko.” reklamo nya habang binababa ako.

Parang may kumiliti sa puso ko nung sinabi nyang ‘babaeng mahal ko’. Mas romantic palang pakinggan

pag tagalog yung language na ginamit.

Pabalik na kami sa Manila. Mukang mahaba haba nanaman yung byahe.

Nakakabagot. -____-

Tahimik lang si Harry at nakapikit. Tulog na ata sya eh. Tinititigan ko lang sya and I found myself smiling.

Naramdaman ko na lang yung kamay nya na hinawakan yung kamay ko. Pakiramdam ko may kuryente

sa kamay ni Harry na dumaloy sa buong katawan ko. Ganun din kaya yung nararamdaman nya?

“Stupid.” sabi nya habang nakapikit.

I kept on silent. Maybe he’s just dreaming.

“I love you stupid.”sSabi nya tapos minulat yung mata nya at tumingin sakin.

Nakatingin lang ako sa mata nya. Wala akong ibang makita sa mata nya kundi parang mga bituin na

nagkikislapan. Masaya si Harry ngayon. Makikita mo sa mga ngiti nya at pati na rin sa mata nya.

Pumikit ulit sya at sumandal sa braso ko. Matutulog na ata sya. Napapikit na lang din ako, inaantok na

rin kasi ako.

Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakapikit. Basta ang alam ko nakatulog na ako. Nagising nalang

ako dahil medyo maliwanag na.

Nasa sasakyan pa rin ako kasama si Harry. Tulog pa rin si Harry at nakapatong ang ulo nya sa lap ko.

Nasa tapat na kami ng bahay ngayon at wala na yung driver nya. Bukas yung aircon nung sasakyan.

Grabe sayang sa gasolina. >.<

Napatingin ako kay Harry na natutulog sa lap ko. Ang himbing ng tulog nya na parang anghel. Ang gwapo

nya talaga. I’m so lucky to have him.

I poke his cheeks. Ang lambot at ang kinis. >.<

Inulit ko pa.

*poke*

Isa pa

*poke*

Parang ang sarap ulit ulitin kaya inulit ko ulit.

*poke*

Uulitin ko pa sana kaso bigla nalang nya hinawakan ang kamay ko na susundutin sana ulit ang pisngi nya.

“Do you know what’s the best way to wake me up?” tanong nya na nakapikit pa rin at hawak ang kamay

ko.

Naguluhan naman ako sa tanong nya. “Pano nga ba? Ganito ba?” tanong ko at niyugyog yung balikat

nya. Nakapikit pa rin sya kaya no effect.

Sunod namang ginawa ko ay kiniliti sya, kaso, ano ba yan. Waley ba syang kiliti?? Errr. Ang daya. >.<

“Uy, gising na. Harry. Bilis, gising na.” sabi ko na ang lakas lakas na ng boses pero wa effect pa rin

sakanya. Nakapikit pa rin sya.

“sdfghjklsdfghjkl.”

Ano daw??? Nilapit ko ang muka ko at pinakinggan yung sinasabi nya.

“I said, lean close.” sabi nya.

Aaaaaah. Yun lang pala yung-- *smack*

O///O

Pinalo ko ang noo nya. Napaupo naman sya.

“Ouch. Sadist.” reklamo nya.

“Stealer.” saad ko.

“You’re mine right? So I didn’t steal your kiss this time.” he said while smirking.

Owww. Great, I’m his and he has the authority to kiss me?

“Suicidal girl, anong oras na?” tanong nya.

Di ko sya sinagot.

“Uy.”

No response pa rin. Di naman ako suicidal girl ah? Bakit ba he keep on calling me that way?

“Uy, stupid.”

“Shut up Harry. I’m not suicidal girl nor stupid. Call me on my name--

“My one and only, what time is it?”

One and only? Ano daw? Nabingi ata ako.

“Hey. Did you hear me?” tanong nya at nilapit nya ang muka nya sa muka ko.

2 inches na lang yung agwat ng muka nya sakin.

He poked my cheeks then smiled.

Inalis ko ang kamay nya at tinulak sya.

“6:30 na po.” sagot ko at lumabas agad ng sasakyan nya.

Phew. Alam nyo yung bilis ng tibok ng puso ko? Ayaw magpaawat. My ghaaaaaad. What’s wrong with

me?

Papasok na sana ako ng bahay ng may humawak agad sa kamay ko. Napatingin ako sa left side ko kung

nasaan yung taong may hawak sakin ngayon.

“Harry, alam mo yung ngiti mo? Abot sa tenga tapos umabot na rin sa batok mo.” I teased.

Ngumuso sya.

“Ipagluto mo ko stupid.”

I dropped my jaw and looked at him puzzled.

“Are you nuts? Ako?" tinuro ko ang sarili ko, "Paglulutuin mo? You gotta be kidding.”

Huminto sya sa paglalakad at napahinto rin ako. Lumipat yung kamay nya sa likod ko at hinila ako

papalapit sakanya. Napasubsob ang dibdib ko sa kanyang firm chest.

Eto nanaman yung feeling na kakaiba. Bumilis nanaman yung tibok ng puso ko lalo na nung nilapit nya

ang muka nya sakin. Pakiramdam ko umiinit yung muka ko.

“Tuturuan naman kita eh. So don’t worry.” sabi nya then binitawan na ko at hinila papunta sa kusina.

Inayos nya yung mga hihiwaing sibuyas, bawang at kamatis. Ako daw maghihiwa ng lahat ng yun. TT___T

Para naman akong alipin.

Sya naman nagcrack ng itlog at iniscrumbe.

*snifss*

Grabe nakakaiyak pa lang maghiwa ng sibuyas, ngayon ko lang narealize.

“Ayos ka lang ba?”

Napatingin ako sa side ni Harry at binigyan sya ng killer look.

“To ba ang okay? Umiiyak? Kung di mo kasi ako pinilit magluto edi sana--

“Ayan, to shut you up. Continue what you’re doing.” he commanded.

Nginuya ko nalang yung tinapay na sinubo nya sakin at bumalik sa kung ano man ang ginagawa ko.

Humanda ka Harry, pag natikman mo tong luto ko, for sure iiyak ka sa sarap.

“Harry ako na magluluto, punta ka nalang sa sala bilis.” utos ko

“You sure?” he asked then sinubuan ulit ako ng tinapay.

Tinango tango ko naman yung ulo ko habang nginunguya yung tinapay. Ngumiti naman sya at lumabas

ng kusina.

*evil smile*

Kala mo siguro mananalo ka sakin ngayon sa pang-aalipin mo huh? Magsisi ka dahil pinagluto mo ko.

Nilagyan ko ng suka, patis, asin at asukal yung scrumbled egg at saka ginisa yung bawang, sibuyas at

kamatis.

Hmmm.. Ang bango naman ng luto ko. Naamoy ko na ang tagumpay.

Nang matapos na kong magluto ay inayos ko na ang lamesa at tinawag na si Harry.

“Ang bango naman ng luto ng asawa ko.”

Asawa? @__@

“Tikman mo na bilis. Pinaghirapan ko yan para sayo.”

Susubo na sana sya ng mapatingin sakin. “Di kaba kakain?”

I shook my head. “Nabusog na ko sa tinapay na bigay mo--

O__________O

Napatakip ako sa bibig ko na may laman ng pagkain dahil sinubuan ako ni Harry. Grabe nakakasuka yung

lasa. Ang alat na ang asim na ang tamis na ewan!!!!!

Napatakbo agad ako sa CR at niluwa yung pagkain. Pagbalik ko,

“Hmmmm. Di ata masarap yung luto mo ah.” sabi nya na nakangisi.

“Whatever. Ayaw mo ata ng luto ko, sige akin na, itatapon ko nalang.” umakma akong kukunin yung

niluto ko pero inagaw naman nya yung plato at kinain.

“Ang sarap pala.” sabi nya

Tuloy tuloy na sinubo nya yung niluto ko.

Pagkaubos nya, tumakbo agad sya ng CR. Poor Harry, naguilty tuloy ako. >.<

Pagbalik nya, nakatakip pa sya sa bibig nya. “Ayos ka lang ba?” tanong ko.

He nodded pero naka kunot pa rin yung noo nya at nakahawak yung isang kamay nya sa tyan nya.

“Sorry Harry kasi nilagyan ko ng kung ano-ano yung pagkain mo eh.”

Napayuko ako.

Naramdaman ko nalang na nasa mga bisig na ko ni Harry.

“Ayos lang. Alam ko namang maloko ka eh.” sabi nya.

Awwwww. Guilty much. >.<

“Aalis na ko Harry. Pupunta akong Laguna mamaya.” paalam ko.

Umalis agad sya sa pagkakayakap sakin at yumuko at nilevel ang muka nya sa muka ko.

“Sama ako”

Iniwas ko kaagad ang muka ko sakanya at lumayo ng kaunti.

“Di pwede. No pets allowed sa bahay.”

PAK!!!

“WTH??? Who gave you guts to do that?!!!” napasigaw ako

Binatukan ba naman ako? Ang kapal. Shemay. >.<

“Your boyfriend.”

“Huh???”

“Your boyfriend have guts to do that.”

Boyfriend??

Boyfriend???

Boyfriend??!!!

Parang ang sarap pakinggan. Boyfriend ko sya? Stupid me. Sya na nga nagsabi eh. Diba?

May boyfriend na ko???? OMG. >.<

****

4PM nasa Laguna na ko. Tinakasan ko si Harry nung natutulog sya. Isang gabi lang naman akong

mawawala eh.

Sinundo ako ng personal driver ni Mama.

Pag dating ko sa bahay sinalubong agad ako ng nanay ko pati na ng party na pinahanda nya pala sakin.

Asa namang may pupunta sa party ko diba? Wala kaya akong mga kaibigan dito. For sure mga business

partner lang ng nanay ko ang pupunta.

“Princess, happy birthday.” bati ni mom nung sinalubong nya ko sa pinto. Niyakap nya agad ako ng

mahigpit.

“I miss you mom.” sabi ko then hugged her back.

“I miss you more.” napangiti naman ako.

“Your party is about to start, you should be preparing yourself.” utos nya.

Tumango nalang ako at umakyat na sa kwarto ko.

Party nanaman?? Alam naman nyang wala akong interest sa mga party eh. Tsaka sino naman mga bisita

ko dun? For sure mga business partner lang nya.

Nagbihis na ko at nag-ayos. Pero kung akala niyong pupunta ako sa party, spell asa?? I’m soooo evil.

Dahan dahan akong bumaba ng bahay. Ang ingay sa may pool area, dun kasi yung party eh.

Lumabas ako ng bahay ng dahan dahan. 4:30 pa lang naman eh.

Lumingon lingon ako sa paligid at hinahanap ang bagay na kukumpleto sa pagtakas ko.

Maya maya pa, there you are!

My bike. :)

Nagbike na ko palabas ng gate. Saan lakad ko? Sa papa ko. :)

Hingal na hingal akong dumating sa memorial park, nakakapagod magbike!! Halos isang oras din ang

papunta dito huh? Infairness.

Palapit na ko ng palapit at natatanaw ko na ang puntod ni papa.

Nilatag ko ang dala kong tela at nahiga sa tabi ni daddy.

“Dad I miss you so much.. Namimiss mo na rin ba ang prinsesa mo?"

Ngumiti ako sa kanya.

"Alam mo ba, ang dami kong gustong ikwento sayo. May boyfriend na ang prinsesa mo. Kaso."

Nawala ang ngiti sa muka ko at napabuntong hininga.

"Kaso.. ayaw sakin ng daddy nya."

Bigla na lang may pumatak sa pisngi ko. Umiiyak na ko.

"Dad, am I bitch? Am I mean? Am I..." napabuntong hininga ulit ako.. "Am I.. flirt?? Diba hindi naman??

Diba hindi mo ko pinalaking ganun?"

Pinunasan ko ang basang pisngi ko.

"Dad.. Multuhin mo nga si Mr. Clarkson at sabihing mabait ang prinsesa mo.”

Kung pwede lang sanang humingi ng super hug sayo dad. Kaso naman, wag nalang, baka imbes na

matuwa ako eh kilabutan ako. >.<

Inopen ko yung ipod ko ang played ‘dance with my father’.

Pinikit ko ang mata ko at pinakiramdaman yung lamig ng hangin. Ang tahimik, masarap sarap matulog.

Napamulat ang mata ko nung may narinig akong kaluskos. Nawala bigla yung antok ko. Ang alam ko kasi

mag-isa lang ako dito eh.

Sino yun? Rapist? Killer? Dyusko!!! Natatakot na ko. Bumangon agad ako at tumingin tingin sa paligid.

Wala namang tao, ano kaya yun? Multo?? Dad naman eh, wag ganun! Natatakot ako. >.<

“Good evening po sir.”

Biglang nanlaki yung mata ko ng makita syang lumitaw sa harap ko. Naupo sya at tumabi sakin.

“Tinakasan mo ko.” saad nya.

Nakatitig pa rin ako sa anghel na bigla nalang sumulpot sa harap ko. Kinusot kusot ko ang mata ko,

nanaginip ba ko??? Pero nasa harap ko pa rin sya. So does it mean I’m not dreaming??

“Sir, ako po yung boyfriend ng prinsesa nyo. Pasensya na po kayo sa daddy ko, baliw lang po talaga yun.

Mahal na mahal ko po itong stupid na to kahit suicidal type pa sya.”

Nanlisik yung mata ko, adik ka Harry. Errr. Pero ifairness. Kinikilig ako. >.<

Inakbayan ako bigla ni harry and hinila pa ng konti para mapalapit sakanya.

“Ang lamig dito, buti di ka giniginaw?”

“Huh, uhm. Hindi eh.” naiilang na sagot ko

Sinandal nya ang ulo nya sa braso ko.

“I love you so much.. I know you’re the only girl I’ll love for the rest of my life.”

>////< Bakit ba sya pumunta dito? Para ba pakiligin ako? Naman eh. Napaka effective.

Bigla syang may nilabas sa bulsa nya at nanlaki bigla ang mata ko. Teka, magpropropose naba sya?

“Ano yan?” tanong ko.

Instead of answering me, he just smiled and tumingin sa puntod ng tatay ko.

*cough.. cough.. cough* <-- si Harry yan.

"Sir, I'm a bit nervous'bout being here today.. Still not real sure what I'm going to say.. So bare with me

please if I take up too much of your time.."

OMG. Kumakanta si Harry???

"See in this box is a ring for your princess.. She's my everything and all that I know is..

It would be such a relief if I knew that we were on the same side.. Very soon I'm hoping that I.."

Si Harry ba to?? Ngayon ko lang narinig yung boses nya na kumanta.

OMG. Wait, wait, wait… Anong kinakanta nya???? Marry your daughter??? Shemay. Kinikilig ako!!

"Can marry your daughter and make her my wife.. I want her to be the only girl that I love for the rest of

my life and give her the best of me 'till the day that I die, yeah.."

Bigla na lang akong naiyak.

"I'm gonna marry your princess and make her my queen.. She'll be the most beautiful bride that I've

ever seen. Can't wait to smile when she walks down the isle.. On the arm of her father

on the day that I marry your daughter"

“Wait, wait, wait!! Stop!!” pigil ko.

Tumingin sya sakin, “Why?”

“Eh kasi…”

“Ano??”

“Gusto kong kantahin mo yan na nagpiapiano ako.”

“Ayaw.”

“Plaease?”

“Oo na.”

Napangiti naman ako at pinalakpak pa yung kamay ko.

Binuksan na nya yung kahon at nakita ko ang singsing na walang design. Simple lang sya. This is my type.

Yung simple lang.

“Para san yan? Nagpropropose ka naba?” tanong ko

Pinitik nya ang noo ko.

“It’s a promise ring.”

“Promise ring???”

“Yeah… promise ring that I’m inlove with you forever.”

Nilagay na nya yung promise ring at ayun, sakto sa daliri ko. >.<

Napangiti ulit ako at niyakap sya. My ghaaaad. I’m so happy to have this man.

“I love you stupid.” bulong nya.

Okay. Wala na sira na yung moment. Kaloka!! Okay na sana kaso may stupid pa eh.

“Uwi na tayo, may party ka pa.”

“Ehhhh?? Pano mo—

“Pumunta ako sainyo."

What the???

“You mean---

“Nakausap ko na si mommy.”

“Mommy??? Feeler ka harry. Kung maka-mommy ka naman dyan.”

“She told me to call her that way.”

Tsssk. Ang nanay ko talaga, napaka adik. >.<

“So, shall we go now?”

Tumango ako at saka tumayo kasabay nya..

Lumakad kami papalapit sa bike ko.

“Teka…anong gagawin mo?” gulat na tanong ko kay harry.

“Magbibike. Obvious ba? Sakay na dali.”

Napangiti na lang ako at umupo sa may likod.

“Kapit stupid.”

Niwrap ko ang isa kong kamay sa waist nya at nagsimula na syang magbike.

Napatingin ako sa ‘promise ring’ ni Harry.

Napangiti na lang ulit ako habang tinitignan ko to. Iingatan ko ito tulad ng pag-iingat ko kay Harry.

Niwrap ko na yung dalawa kong kamay sa waist nya at niyakap sya ng mahigpit.

“I love you stupid girl.”

Narinig kong sinabi ni Harry. Napangiti ulit ako and feeling ko nagblush nanaman ako. Kahit paulit-ulit pa

nyang sabihin yun, paulit-ulit yung nararamdaman ko at nagiging reaction.

Pakiramdam ko napakahaba ng birthday ko. Sinalubong ko ito na kasama si Harry at mukang matatapos

ito na kasama ulit sya.

Sana ganito palagi. Yun lang ang tanging hiling ko. :)

Chapter 29

(Part 3)

“Oh my God Princess, where have you been? your boyfr--"

Di na natapos ni mama yung sasabihin nya nang nakitang kasama ko si Harry.

"Where did you find him son?” Son????

“Beside her father, mom.” Mom???

Ow wait, I guess I’m gonna crash my mind.

Ngumiti naman si mama at tumingin ulit sakin. “Princess, they are all waiting for you. Why don’t you

come in the pool area?”

“Mom, I don’t want---

Di ko na natapos pa yung sasabihin ko dahil hinila na ko ni Harry papunta sa likod ng bahay.

Pag dating namin sa pool, nanlaki yung mata ko sa gulat.

“Nandito na pala ang lovers.” Ann

“Oh yeah. Success ang plan!!” Nicolette

“San naman kaya sila galing?” jade

“Baka, alam mo na…” Beth

“Di nyo na ba napigil?” Marie

WTH???? Ano nanaman bang pinagsasabi ng mga ito??

“Shut up, all of you. Wanna die? =__="

“Alam ko talaga si Ann pasimuno nito eh.” Beth

“Anong ako??? Ikaw kaya, may pa-alam mo na alam mo na pa nga ikaw dyan eh.” Ann

“Basta di ako kasama dyan, ang sabi ko lang. success.” Nicolette

“Eh parang kanina lang may pasabi sabi ka pang gusto mo babae yung magiging inaanak mo.” Marie

“Oy di ah!!! Sabi ko kaya lalaki!!” Nicolette

“Ay lalaki ba? Si Jade ata nagsabing gusto nyang babae eh.” Marie

=__=”

“So ano na nga?? Success ba? May bunga naba?” Jade

“Uy over kayo!! Wag nga kayong ganyan!” Beth

Sige beth, ipagtanggol mo ko.

“After 2 weeks pa yun mabubuo!!” Beth

-____-++ yeah, great. Asa pa kong may matino silang maiisip.

“Ano bang magandang pangalan ng baby??” Ann

BABY???? O_____O

“Chaorry mga te!!” Marie

“Tumigil ka nga sa mga kabaduyan mo Marie, eh kung charry kaya???” Beth

“Parang inalis mo lang yung ‘O’ eh. Nakadrugs ka te??” Jade

“Ano ba yan!! Eh kung Hanny??” Ann

“HANNY??” sila

“Diba yung cheap na chocolate bar yun?” Marie

“Ang cheap mo naman te!!” Beth

“Kaya nga. Nakakagutom yung pangalan.” Jade

“Naku jade. Kaya ka nataba eh!!” Nicolette

“Oy ano ka! Yabang mo naman. Malakas lang ako kumain pero di naman ako ganung kapatay gutom

noh?!!” Jade

“PWEDENG TUMIGIL NA KAYO? ANO NANAMAN YANG PINAG-IISIP NYO??? DI KAMI GANUN NI HARRY

NOH?!” ako yan, napasigaw na.

Badtrep eh.

“Okay dear, nasan na ang mga bayad nyo? Dali… 100 each.” Si mama yan, biglang singit at nilahad ang

kamay sa kanilang lima.

Si Harry naman natatawa na lang sakanila.

“Ay ang daya naman. Walang tawad tita?” Ann

“Wala. Sabi ko kasi sainyo di pa nila gagawin yun eh.” Mama

“Baka pag medyo matagal na sila.” Beth

“Baka next week pa. kaya girls, wag masyadong excited huh?” Mama

“Magkakababy din tayo. Maghintay lang tayo ng 1 week meron na yan.” Jade

Baby again????

“Okay. Ninang ako.” Ann

“Me too.” Marie

“Me three.” Nicolette

“Count me in.” Beth

“Ako ba mawawala dyan???” Jade.

“Ow shut up guys. >.<” Ako

Tumahimik na sila at inabot ang tig-100 kay mama.

“Para san ba yan mom?” tanong ko

“Ah eto? Wala. Talo sila sa pustahan eh.” Mama

-____-+++ Please tell me, hindi ako ang pinagpustahan nila. >.<

“Sabi kasi nila gumagawa na daw kayo ni son ng baby eh.”

Errrrrr. Feeling ko umuusok na yung ilong ko. Mga adik na to. Tsssk.

Naramdaman ko nalang yung kamay ni Harry sa may waist ko, napatingin ako sakanya. Pinipigilan nyang

matawa sa mga kaibigan kong nakikipagkulitan sa nanay ko.

“Son, kelan ba kayo gagawa ng baby?” tanong ni mommy na naka pout pa.

“MOMMY!!!!” sigaw ko sakanya.

“Okay na sakin ang dalawa. Basta lalaki at babae huh?” mama ulit

Ano ba yan. Bakit ba ang adik ng mommy ko??

Namula naman yung muka ni Harry at muka syang nahihiya sa pinagsasabi ni mama. Ito naman kasing

adik kong nanay, ang lakas ng tama. >.<

“O sige, iwan ko muna kayo dyan at ipagkukuha ko kayo ng wine.” paalam ni mommy.

“Ay tita, wag na po kayong umalis. Yung lovers na lang po yung pakuhain nyo.” Ann

“Oo nga po tita para makapagsolo sila.” Beth

Makapagsolo??

>///< naman eh. I hate them all. Nakakahiya.

“Ay ganun ba yun, ow sige princess kayo na lang ni son ang kumuha sa may kitchen.” utos ni Mama

Wala naman akong nagawa kaya kami na ang kumuha ni Harry.

“Ang kulit ng mommy mo noh?” sabi ni Harry sakin habang tinutulungan akong ayusin yung wine and

wine glass sa tray.

“Oo nga eh. Pareho sila ng mommy mo.” sabi ko then sabay kaming natawa.

“Parang nakikita ko na kung ano mangyayari pag nagkita mga parents natin.” sabi ni Harry

“Yeah right.” sagot ko then napangiti kaso biglang nagfade yung ngiti ko nung naalala ko yung daddy nya

“Are you thinking of that bastard again?” he asked.

“Huh??? Oh.. no.. of course. Ano kaba. Ayos lang sakin yun.” I denied and forced to smile.

“I told you, you’re not good at lying.” sabi nya then pumunta sa likod ko at niyakap ako.

“I love you. No matter what happen.” sabi nya sakin habang nakapatong ang baba nya sa balikat ko.

Di ko naman napigilan yung ngiti ko. He made me smile many times this day. I’m soooo happy to have

Harry with me.

“I trust and believe you.” saad ko

Mas lalo naman nyang hinigpitan ang yakap sakin.

“You know what? Ayoko ng matapos tong araw na to.” sabi ko then hinawakan yung braso nyang

nakayakap sakin.

“Why?” he asked.

“Dahil kasama kita ngayon at ang saya saya ko.”

Naramdaman kong ngumiti sya.

“Don’t worry stupid, I will always be with you.”

“Forever??” I asked.

“Forever is not enough stupid.”

Napangiti na lang ako. Parang yung ring tone nya lang yun ah?

*creeeeeeeeeeeeeeeeeeek*

Napatingin kami ni Harry sa pinto at may nakita kaming anim na ulong nakadungaw, nangunguna na si

Mama, sunod si Ann, Beth, Jade, Marie at Nicolette. Ay naku naman talaga!! -____-+++

Bigla naman silang umalis sa may pinto nung napatingin kami ni Harry. Nakarinig pa ko ng mga

nagtakbuhan. Grabe naman talaga oh.

Pagbalik namin ni Harry sa may pool area kanya kanya silang tingin sa ibang direksyon.

“Mas obvious kayong may ginawang kalokohan.” saad ko

Nilapag ko yung tray sa may table at naupo sa tabi ni mommy. Sa kabilang side naman ni mommy si

Harry naupo.

“Tara swimming tayo.” aya ni Ann.

Nagsitayuan naman silang lahat at hinubad ang mga telang nakabalot sa katawan nila. Lumantad sakin

ang mga naka two-piece swimsuit na OMGurls. Magswiswimming sila?? Di naman kaya sila ginawin

nyan??

Infairness, ang seseksi ng mga kaibigan ko.

Kung lalaki lang ako, grabe. Di ko na maalis ang mga mata ko sa katawan nila. They’re all so attractive,

beautiful and adorable.

Napatingin naman ako kay Harry to found out if ‘naaakit’ ba sya sa katawan ng mga kaibigan ko.

And to surprise me, nakatingin lang sya sakin. Oo sa akin nga. Sakin lang. Sorry girls.

“Mukang panira ako dito sa gitna ah.” satsat ni Mama

Napatingin naman kami pareho sakanya.

Mom looks so happy. Masaya ba sya dahil samin ni Harry?

“Son, ingatan mo tong prinsesa namin huh? Mahal na mahal namin yan ng daddy nya.”

Ngumiti naman si Harry. “I will mom.” sagot nya

Okay, ako na may boyfriend na sweet at mapagmahal. Ako na talaga!! XD

Tumayo naman si mommy sa kinauupuan nya, “Sige, babalik na muna ako sa loob. Princess we’ll talk

later okay?”

I nodded then umalis na nga sya.

“Oy! Magswimming din kayo!! Wag kayong madaya!!” sigaw ni Beth

“Eeer. Sorry guys pero di ako marunong lumangoy eh.” sabi ko sakanila.

Napatingin naman ako kay Harry, nakangiti sya sakin pero parang may meaning yung ngiti nya.

“I think it’s the right time to swim stupid.” Sabi nya.

Oh no… don’t tell me--- O________O

“Harry!! Wait!! Put me down!!!!! Hey… Stop!!!!” sigaw ko, bigla nya kong binuhat at lumapit sa pool.

“Sorry my one and only.” sabi nya then,

SPLASH!!!!

O_______O

*Bluuuuuuurrrrrrpppppppppp*

Sinusubukan kong ikampay ang paa at kamay ko pero di ako makaahon. Binitiwan ako ni Harry. How

dare!! Di ako sabi marunong lumangoy eh!!

Malalagutan na ata ako ng hininga nang may maramdaman akong humawak sa waist ko at inahon ako

pataas.

*cough…cough…cough*

“Are you crazy? Pano kung--- *smack*

O/////O

“I won’t let that. Don’t worry.” sabi nya then gave me smile.

“Letse ka, wag ka nga makangiti ng ganyan sakin. Nakakainlove ka eh."

“Alam ko.” sabi nya then binitiwan ulit ako.

My ghaaaaaaaaaaaaad. Gusto nya ba talaga akong mamatay??? Kinampay ko ng kinampay yung paa at

kamay ko hanggang sa makaahon pataas at kumapit kaagad ako sa kanya.

“See??? Now you learn.”

Oo nga noh? Pero kailangan ba lunurin ako?? Kalerki!

“I guess it’s enough. Malamig na masyado.” sabi nya.

Oo, pansin din nya?? Ang lamig kaya. Errrr.

Hinawakan nya ko sa kamay at tumalikod sakin. Pinulupot nya yung kamay ko sa may waist nya at

lumangoy sya papunta sa may mababaw na part nung pool. Pagkaahon namin inabutan agad kami ni

mommy ng twalya.

Sa kwarto ako nagbanlaw, si Harry naman sa bathroom sa baba.

Habang naliligo ako di ko mapigilan yung ngiti ko. Kasi naman eh, ang saya ko ngayon. Sobra sobra.

Walang worries, basta ang alam ko lang ay ipakita yung tunay na nararamdaman ko. Wala ng

pagpapanggap.

Pagkalabas ko ng bathroom, O________O

“WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH!!!!!!!!”

“Er. What’s wrong? Are you going to break my precious eardrum!?”

“Eh kasi… B-bakit ka nandito?” tanong ko at tinakip ang kamay ko sa katawan kong nakatwalya lang.

Kahit medyo madilim I saw him blushed.

“You think I’m interested in your body full of fats? Dyan ka na nga.” sabi nya then lumabas na.

Grabe yun. Nakakahiya men!!! Kahit kami na di naman ata pwedeng basta basta na lang syang

pumapasok sa kwarto ko diba?? What if kasalukuyan akong nagbibihis diba??

Pagkatapos kong magbihis baba na sana ako when my phone suddenly rang,

Incomming call:

Elmer ^^

Nagulat ako ng makita ang pangalan nya sa screen ng cellphone ko.

Pinag-iisipan ko pa kung sasagutin ko ba pero wala na kong nagawa nung napindot ko na yung answer

button.

“He-hello??”

****

Nicolette’s POV

“Ano na kayang ginagawa nila dun??” Ann

“Oy te, utak mo. Lumalawak nanaman oh???” Ako

“Silipin kaya natin?” Beth

“Wag!! Privacy mga te!!” Jade

“Agree ako kay Beth.” Ako

“Baka bumubuo na?” Beth

“Naman!” Ann

Patawa talaga tong mga ito. Pero di na ba makapagpigil sila Chao at Harry? Isusuko naba ni Chao ang

perlas?? LOL.

Tumayo ako at napatingin sila sakin.

“Oh bakit?” tanong ni Marie

“Iinom lang ako ng tubig sa kusina.” sagot ko

“Weh?? Mamboboso ka lang eh.” Beth

Utak talaga ng mga ito, walang kapantay!! Ayy ako din pala. Heheh.

“Di noh!! Bat ko naman gagawin yun??” deny ko.

Bago pa ko intrigahin ng mga yun tumakbo na agad ako sa bahay, este mansion nila Chao. Grabe yung

babaeng yun, mayaman pala di manlang nagsasabi. Edi sana araw araw na akong nagpalibre sakanya.

Anyway, papasok na sana ako sa kusina nung naintriga akong sumilip muna sa may hagdan.

Umakyat ako and found Harry standing in front of Chao’s room.

“Anong nangyare sa muka nya?”

“Bakit parang may problema?”

“Ayaw ba syang papasukin ni Chao???”

O____O

“Anak naman ng tinola oh. Pano kayo napadpad dito??” tanong ko. Kasi naman tong apat biglang

napadpad sa likod ko.

“Oy O.A mo te, pwede bang magkaanak ang tinola eh luto na yun??” Beth

“Eh ikaw? Bat nandito ka?” Jade

“Ikaw lang ba pwedeng mamboso?? Unfairrrrr!! Errr.” Marie

“Whatever.” sabi ko then tumingin ulit kay Harry.

“OMG mga girls, paalis na sya. Tara bilis!!!” Ann

Tapos nagtakbuhan kami pababa. Si Ann naman nadapa pa at gumulong pababa.

“Wow ayos te ah. Shortcut???” Beth

“Fck yow beth.” Ann

Nagtago kami sa may gilid ng hagdan.

Nakatingin kami kay harry pababa, di nya kami napansin.

Yung kilay nya magkasalubong at parang teary eyes?? Nag war ba sila??

Pagkalabas ni Harry nakita naman namin si Chao pababa.

“Oh. Anong ginagawa nyo dyan?” tanong nya. Masigla naman yung pagkakatanong nya.

Tulad ko, alam kong may mga tanong din sa utak tong mga babaeng kasama ko,

“Ah. Waley te. Uminom lang kaming lahat ng tubig.” dahilan ni Beth.

Sabay sabay na kaming bumalik sa pool area at nandun si harry, wala na si tita natulog na ata. Umiinom

sya ng wine. Infairness parang ginawa lang nyang tubig. Nakalahati na nya eh. Kami nga di pa nakaka-sip

kahit isa dun.

I smell something wrong. LQ??? On their first day as lovers, MAY LQ??? Whatta couple. >.<

*****

Chao’s POV

Tumabi ako kay Harry pagbalik ko sa may pool area. Ang lamig naman. Di ba sya giniginaw? Nirub ko

yung kamay ko. Magkakasipon ata ako ah??

Tinignan ko si Harry na katabi ko ngayon. Nakatingin lang sya sa kawalan.

“Harry what’s wrong?” tanong ko pero di nya ko pinansin.

May problema ba sya?

Napansin kong napap

adami na yung iniinom nya kaya pinigilan ko na sya.

“Harry, ang dami mo ng naiinom baka malasing ka.” pigil ko.

Di nya ko pinansin at patuloy lang ang pag-inom. Inagaw ko yung wine glass nya at nilaklak yung laman.

“Okay, ubos na. so pwede mo naba akong pansinin?” tanong ko

He stared at my face for a minute then iniwas ulit yung tingin sakin.

“Harry, bakit parang--

“WILL YOU JUST SHUT THE FCKIN UP?!!”

Nanlaki ang mata ko sa gulat. Si Harry ba to? Bakit parang galit na galit sya??

“Bakit kaba naninigaw?” tanong ko na mahinahon. I should understand him. Bipolar nga pala tong

boyfriend ko.

“I’m perfectly.. fine. It’s just that.. I fckin. hate. this. feeling!! I hate what I’m feeling..right now!!!” sigaw

nya

Tumayo sya at naglakad paalis

Umalis sya. Iniwan nya ko. Bakit?? Ano bang kasalanan ko?? Sinigawan nya ko. At kitang kita mo sa mata

nya yung galit.

No Chao, baka lasing lang sya. Tama. Babalik din yun. Baka nasobrahan lang ng inom. Tama, I should

understand him.

“Chao, di mo ba sya susundan?” Ann

Napatingin ako sakanya. “May mali ba kong nagawa?” tanong ko.

“Ewan ko din te eh. Kanina naman ayos lang kayo eh.”

Tama. Ayos lang naman kami kanina ah then why all of the sudden bigla syang nagagalit sakin??

Napatayo na lang ako at tumakbo papunta sa direksyon na pinuntahan ni Harry. I found him outside and

about to enter his car.

“Harry wait!” I called him.

He stop for a while. Nilapitan ko sya.

“What did I do wrong this time?” I asked.

He forced to smile. “Stop pretending as if there’s nothing wrong.” sagot nya.

“I can’t get you.”

“Everything is so wrong here.” sabi nya na naka-smile pero ang pait nung ngiti nya.

“What the hell are you talking about??” tanong ko.

“Isn’t hurting me this much ain’t enough? Do you really have to act so innocent as if you’re not doing

anything wrong?!”

Di ako nakapagsalita. Nagulat ako sa sinabi nya.

“I fckin’ don’t know why I choose you to be mine even if I know I don’t have any space in your heart.

Napipilitan ka lang na samahan ako diba? Pwes, for your happiness, I‘m letting you go. Ako lang naman

ang panira sa love story nyo eh. Extra lang ako sa buhay mo. Pero ngayon, ayoko ng ipilit pa yung sarili

ko. I heard it enough and it kills me.” saad nya na may namumuong luha sa sulok ng mata nya.

“I really can’t---

“This is bullshit Anjell. It’s just.. Ugh!! Fck it. I hate that I fell for you. I hate this feeling. Fck my life! Sht!”

Wala akong ibang nagawa kundi matulala sa muka nyang puno ng galit at lungkot.

Ano bang mali sakin? Ano bang nagawa ko?

Bakit ganyan sya makapagsalita??

Letting me go??? Baliw ba sya??? Bakit naman nya naisip yun?

Panira sa love story namin?? At sino nanaman yang tinutukoy nya?

Heard what?

Nakita ko na lang na may liquid na tumulo sa mga pisngi nya. Umiiyak sya?? Pero bakit?? Ano bang mali

kong nagawa??

Ano ba yung tinutukoy nya at umiiyak sya ngayon???

Lumapit ako sakanya at balak sanang punasan ang luha nya pero hinawakan nya ang kamay ko at

tumingin ng diretso sakin.

“Tell me you love me.”

Bigla akong natulala sa sinabi nya, di ko alam kung bakit pero basta na lang yun yung naging reaksyon

ko.

Napakacold ng pagkakasabi nya at parang galit talaga sya.

“Harry may mali ba sa---

“So you don’t love me??”

SILENCE…

Actually di ko alam. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nararamdaman ko.

Am I hurting him?? Is he confuse?

Mahal ko nga ba sya o nadadala lang ako sa mga pangyayari?

Chapter 30

(Part 1)

“Tell me you love me.”

“Harry may mali ba sa---

“So you don’t love me??”

SILENCE…

Binitawan nya ang kamay ko with full of disappointment. Tumalikod sya sakin at akmang papasok na sa

sasakyan nya pero syempre pinigilan ko sya.

He didn’t look at me and just looked down.

Hinawakan ko ang muka nya at hinarap sakin.

Nakaharap nga ang muka nya sakin pero di naman sya nakatingin.

Napangiti na lang ako sa kinikilos ni Harry, para syang batang di nabilhan ng gusto nyang candy or

chocolate.

“Hey you bipolar, look at me.” utos ko.

Tumingin naman sya sakin.

What on earth made Harry change in this way? Nakakatawa na sya.

“You’re so funny Harry.” I teased him.

He rolled his eyes. Tumingin ulit sya sa ibang direksyon.

I stared at him as if I am memorizing every line of his face.

“Arrrghhh. This is too gayish!” sabi nya at inalis ang kamay kong nakahawak sa muka nya.

Hinawakan ko ulit ang muka nya at pinipilit iharap ulit sakin pero tulad ng ginawa nya kanina, inalis nya

ulit ang kamay ko.

Hinawakan ko sya ulit at inalis nya rin ulit ang kamay ko. Inulit ko pa ulit pero inalis nya ulit.

Uulitin ko pa sana ulit pero bigla syang tumakbo.

“I give up.” sigaw nya habang tumatakbo palayo.

Aba! Habulan pala gusto nya huh? Pagbigyan natin, basketball player to men! Mabilis akong tumakbo!

Hinubad ko ang tsinelas ko at hinabol sya na tumakbo sa may kalsada. Wag kayong mag-alala dahil

subdivision namin to at malayo ang mga kapitbahay kaya walang sasakyang dadaan.

“Hey you crazy nuts stop!!” sigaw ko

Oh great I’m so sweaty and tired. I’m running as if I’m running for my life.

“Slow turtle..” sigaw nya habang tumatakbo.

I stopped and crossed my arms.

“Malamang. May turtle bang mabilis???” tanong ko at tinignan sya ng masama

Huminto naman sya pero malayo sya sakin. “I’m tired. Come back here. We’re too far from the house

now.” sigaw ko

Di pa rin sya lumalapit at nakatingin lang sakin.

Unti-unti syang humahakbang papalapit sakin.

Binigyan ko sya ng wagas na ngiti.

Nawala yung ngiti ko nang nilagpasan nya ko.

Nilingon ko sya at patuloy lang sya sa paglalakad.

Errr. Tampo pa rin ba sya sakin? Naman eh…

“Harry!!” tawag ko sa kanya pero nagpatuloy pa rin sa paglalakad

Dahil sa hindi ko kayang tiisin ang nakikita kong Harry na boyfriend ko na naglalakad papalayo sakin, I

swallow my pride at tumakbo papunta sa kanya at tumalon sa likuran nya at sumakay. Piggy-back.

Bahagya syang nagulat sa pagsakay ko sa likod nya pero nagpatuloy pa rin sya sa paglalakad.

Tahimik lang kami pareho.

Isinubsob ko ang muka ko sa balikat nya.

Ang bagal nyang maglakad.

“Can you feel my heart beat harry??” I asked.

Alam kong nararamdaman nya ang pagpintig ng puso ko dahil nakadikit sa likod nya ang dibdib ko.

Pero nanatili syang walang imik.

Nilapit ko ang muka ko sa tenga nya.

“What do you feel in my heart beat? Is it fast?” I asked again.

Nanatili pa rin syang walang imik.

“Pag di ka pa sumagot magtatampo ako!” sigaw ko

Nagulata ko ng bigla syang napatakip sa tenga nya kaya nahulog ako.

Ang sakeeeet! >.< I guess I broke my hips.

“Ouch!” reklamo ko.

Agad syang napaupo sa harap ko.

“Are you alright? What hurts? Am I going to bring you to the hospital? This is my fault! Arrghh!!! Can you

move??? My God I’m sorr—

Hindi na nya natapos pa ang sasabihin nya ng niyakap ko sya kaagad.

I hugged him tighter when he hugged me back.

“I love you more than you know.” bulong ko

Hindi sya umimik.

Habang magkayakap kami sa isa’t isa ay napatingin ako sa promise ring na bigay nya.

“Can I promise too in this ring?” I asked.

Humiwalay sya sa pagkakayakap ko at tumingin sakin.

"What promise?" tanong nya

“Promise that I’m gonna be yours forever.” sagot ko

Napangiti sya at niyakap ako.

“You don’t know how much you made me happy.” bulong nya

Binuhat nya ko katulad ng pagbuhat pag bagong kasal.

Pag balik namin sa bahay wala na ang maiingay na OMGurls. Tulog na ata silang lahat.

Inakyat ako ni Harry sa kwarto ko at dahan dahang hiniga sa kama.

“May masakit pa ba sayo?” he asked.

Ngumiti ako sa kanya.

"Wala na." sagot ko

Ngumiti sya at naupo sa tabi ko.

Bumangon ako at umupo malapit sakanya at nahiga sa lap nya. I

Nakaharap sa kisame ang higa ko pero nakatingin ako sa muka ni Harry.

He moved his hand and touched my face slowly down to my chin.

He leaned close and kissed my lips.

“Sleep SG. I’m gonna watch you.” nakangiting bulong nya

Dahan dahan kong isinara ang mga mata ko na may ngiti sa mga labi.

I opened my eyes and can’t see a thing. All lights are close and I can feel my heart thumping hard.

“Princess.”

Someone is calling for me.

I looked around and the surrounding is getting lighter. I can see now a man standing near me.

Nakatalikod sya sakin.

“I missed you princess.”

I don’t know why I suddenly felt scared.

“K-king?” nauutal na tanong ko

He faced me and I guess it right.

It's King.

“I’m back.” he said and hugged me.

I hugged him back.

I missed him so much.

Humiwalay sya ng yakap sakin at tinignan ako.

Tinitigan ko ang muka nya..

Ang muka nya na namiss ko ng 4 years..

Tinitigan ko sya at ayokong ikurap ang mga mata ko dahil alam kong sa pagkurap ko ay mawawala sya sa

harapan ko.

Unti-unti ay dahan dahang nagfafade ang muka nya.

At ang pinaka-ayaw ko sa panaginip na ito ay sa pagkurap ko ay nawala na ang lalaking nasa harapan ko.

“Stupid.”

Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at ang unang bumungad sakin ay ang muka ni Harry.

“Did I fell asleep?” tanong ko

Tumawa sya.

“Seriously you’re asking me that?”

Bumangon ako. Napatingin ako sa orasan, 11PM na pala. So nakatulog nga ako.

“Di ka pa ba matutulog?” I asked him.

He laughed again. “You still haven’t showed me my room, yet.” sagot nya

“Oh. I almost forgot.”

Bumangon ako at sabay kaming tumayo.

May 5 kwarto ang bahay namin.

Kwarto ko, kwarto ni mommy, dalawang guest rooms at isang library/music room.

Pumunta kami sa unang guest room pero nakalock. Siguro ay doon natutulog ang OMGurls.

Pumunta kami sa susunod na guest room and to surprise me, nakalock din?!

Don’t tell me…

“Am I going to sleep on your room?” tanong ni Harry na nakatayo sa tabi ko.

*Gulp*

Dahan daan akong humarap sa kanya.

Magsasalita sana ako pero natigilan ako ng bigla nya kong hinila.

“Hey!! Where do you think you’re going??” tanong ko ng hinihila nya ko papunta sa kwarto ko

“Sssshhhh. Don’t shout. Everyone here is sleeping.”

He gave me malicious smile and frowned his eyebrows.

"Matutulog na ko." sagot nya, "Antok na antok na ko."

“In my room? Are you kidding me?!”

Mas lalong lumawak ng ngiti nya.

*Gulp*

Napatakip ako sa katawan ko.

“Don’t tell me your gonna sleep with me???”

Kinurot nya ang pisngi ko.

“I don’t like what you’re thinking.”

Nagulat ako ng bigla nya kong binuhat.

“Oh my ghaaaaaaaad!! Bring me down or else I’m gonna scream!” sigaw ko

“You’re already screaming stupid girl.”

Tuluyan na kaming nakapasok sa kwarto ko.

Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah. I don’t like this! >.<

Binaba nya ko sa kama ko at tinitigan ang muka ko

“What’s wrong with your face? You look so pale.” pang-aasar nya

“Shut up! Go out and sleep outside. I don’t wanna sleep with you here.” utos ko

“Then where am I going to sleep???” he asked leaning close to me.

Naramdaman ko ang pag-init ng magkabilang pisngi ko.

He laughed again.

“My girl is so cute.” natawa sya

He moved closer and closer.

Kinikilabutan ako!

Hinawakan nya ang muka ko at hinaplos pababa ng pisngi ko, pababa sa chin at..

Huminto sya at tinignan ang lips ko

Nilapit nya ang muka nya.

CLOSER.

CLOSER

*u*

At biglang..

“If you could just see your face stupid girl, you’re so funny.”

Tumawa sya

Napatingin sya sa balcony ng kwarto ko. Glass lang ang pintuan papunta dito kaya makikita ang labas,

“Wanna go outside?” I asked him.

Tumango sya

Sabay kaming lumabas ng balcony.

We looked at the sky and tried to count the stars even if it’s impossible.

Itinaas nya pareho ang kamay namin at napatingin ako sa promise ring naming dalawa na kumikinang

dahil sa liwanag na nanggagaling sa mga stars at moon.

“Happy birthday.” he greeted me again

Buong araw kasama ko si Harry.

Buong birthday ko sya kasama.

“I love you.” he said then looked at the sky again.

Sumandal ako sa balikat nya.

“I love you too.”

*****

Wednesday. Another day of school.

Sabay kaming pumasok ni Harry .

Pagbaba namin ng sasakyan, parking lot pa lang nakatuon nanaman lahat ng mata samin.

Sanay na ko dyan, pero ngayon. Iba yung tingin nila. They look on us as if they’re envy.

“Sila na ba?”

“Obvious ba? They’re both holding each one’s hand”

-____- Yeah, we’re holding our hands while walking.

“I really envy her.”

“Harry is too much for him.”

INSECURES really suck!!

Pagpasok namin ng room sinalubong agad kami ng isang class na mukang nalugi sa business. At the end

of the room is Abby waving on us wearing her wide smile.

“Hey!! Totoo ba? Kayo na? Grabe!!” sabi nya na halatang tuwang tuwa.

“Finally!! Napatunayang hindi bakla ang twin brother ko.” dagdag pa nya.

Hindi sya pinansin ni Harry at naupo na sa upuan nya.

Naupo na rin ako sa upuan ko na katabi nya

Pagkaupo ko sakto namang dumating ang isang pusa.

“Cupcake!!! Totoo ba ang rumors??? My ghaaaaaaaaad. Pero alam ko naman talaga di ka pumapatol sa

gaya nya eh. Diba??? C’mon, tell them it’s a lie.” sabi nya na mukang di na mapigilan ang namumuong

luha sa mga mata nya.

Errrrr. Pigilan nyo po ako. Baka sya ang i-dissect ko sa anatomy!! >.<

“Fuck off, female dog.”

“Nuh-uh, she’s not a dog, she’s a CAT.”

“Yeah, isang makating pusa.”

“Eeeeewww. Cats are afraid of water right??”

“Yeah, so sya pala yung kanina ko pa naamoy dito.”

“Eeeeew. Maligo ka naman te!!”

“Oo nga, kaya ang kati mo eh. Dami mong germs!”

“Alcohol please!!”

Naglabas si Jade ng alcohol.

Binuhasan nya ang tapat ni Kat ng alcohol at nagform ng straight line.

“That would serve as a line between you and them, if you step over it you gonna lost your precious

face.”

“Are you threatening me?” the cat asked.

The OMGurls shook their head.

“No. It’s a lie dear, of course we won’t do that.” Beth said.

The cat smirked and raised her eyebrow.

“Yeah, definitely we won’t do that, we will just efffin kill you.” pagtutuloy ni Beth sa sinabi nya.

Halata ang pagkainis sa muka ng pusa kaya nagwalk-out ito palabas ng room. Nag-appear naman silang

lima.

Natawa na lang si Harry sa ginawa nilang lima.

Napatingin ako sa upuan ni Elmer. He’s not coming. Ang dami naming napag-usapan kagabi at....

Nevermind. -_____-

Pag dating ng professor namin nagdiscuss lang sya ng nagdiscuss.

Kayamot. >.<

Si Harry nakasubsob lang sa lamesa nya at natutulog habang hawak yung kamay ko. Wala ba syang balak

bitiwan ako?

“It’s freaking boring here.” bulong nya

Gising na pala sya.

@__@ boyfriend ko ba to?? Ang gwapo nya. >.<

“Wanna get out and eat some ice cream?” tanong nya

Ewan ko pero parang na-hypnotize ata ako sa kagwapuhan nya.

Napatango na lang ako. Kasi naman eh. Bat ang gwapo nya?

Bigla nyang tinaas yung kamay nya at napatingin sakanya ang proff namin.

“Excuse ma’am, may I borrow my girlfriend from this period? She’s freakin bored in your class and

wanna eat some ice cream.”

O_______________O

WTH??????

Gusto ba nya kong ibagsak ng terror na professor na yan?!?!!!

“Yes, sure.”

Nalaglag ata ang panga ko sa gulat.

Si ma’am???? Pumayag????

Kaloka!!

Pagkalabas namin ng room, there, everyone is looking again.

Pano naman kasi si harry, hawak pa rin yung kamay ko. >.<

“Stupid, this would be our first date as couple. You should enjoy this.”

Date??? We’re going on a date???

In ice cream house again??

****

Chapter 30

(Part 2)

Elmer’s POV

(Feb 27)

I was heading into the canteen when I realized I left my wallet.

I’ve been acting so stupid since this morning.

Beefsteak keeps on avoiding me. Why?? Did she already have an answer to my question??

Is there no more chance for me??

Syet!! Ang sakit kasing isipin eh.

She’s my first love.

Oo, akala ko noon attracted lang ako sakanya. But when I get closer to her, she’s kind of person whom

guys will really wish to have.

I’m not taking her for granted but, I want her to be mine. I want her to be by my side and I’m really

wishing that I could take time back and held on her, grab her and will never let her go.

I’m inlove with her.

Wala naba talagang chance? Ayaw naba nya sakin? Inlove naba sya kay Harry? Pero bakit si Harry pa??

Bakit kababata ko pa?? Bakit ang bestfriend ko pa??

Simula pa lang ng school year lagi ko ng napapansin si Beefsteak.

Iba sya sa lahat. Isa syang tahimik na tao, I guess.

Kahit madami akong naririnig na masama tungkol sa kanya like trouble maker, rude bitch, wicked girl

and all negativ… I’ve been attracted to her.

Akala ko ako lang ang may nararamdamang ganito. Yun pala madami kami. When I found out she keeps

on refusing on dating the hottest and famous guys in the campus, I challenge myself to make her fall for

me 'cause I thought it was just for my satisfaction.

I never thought I’m inlove with her and I kept on convincing myself that I’m just playing with her.

Sinayang ko yung chance. We’re almost there.

“Harry naman eh! Mahal din kita!!”

Nung narinig ko yan. Ramdam na ramdam ko yung pagdurog ng puso ko. Wala na pala talaga. I’m late.

She’s inlove with Harry at nakamove on na sya. Ang tanga kong di manlang narealize na mahal nya pala

ako. Na minahal nya ako.

Amnesia?? Hahaha. F*ck!! Antanga kong naniwala sa alibi nya, sa bitterness nya. Kung alam ko lang

nung umpisa pa. Edi sana pinanindigan ko na yung nararamdaman ko.

Hindi tulad ngayon. Ang sakit sakit isiping inlove na sya, at hindi na saakin.

Nadurog ang puso ko. Pakiramdam ko inoperahan ako sa puso ng di natuturukan ng anesthesia.

Ang sakit!!

Ng makita ko syang lumabas ng room, wala akong ibang nagawa kundi malungkot, masaktan at magalit.

Magalit sa sarili ko dahil sinayang ko lang yung chance na para sana sa amin lang. Yung walang Harry.

Yung kami lang.

I never thought this would hurt much more than I expect.

Nasabi ko sakanya ang mga di dapat sabihin at nagwalkout. Di ko alam kung anong naging reaksyon nya

sa sinabi ko.

Pero sigurado akong wala na lang sakanya yun dahil may Harry na sya. Oo may Harry na sya na dapat ay

ako. Ang sakit sakit.

(Feb 28)

It's her birthday and she didn’t come to school.

Sayang yung effort na hinanda ko to surprise her. Muka akong tangang naghihintay sa labas ng gate na

may hawak na roses.

Ang sakit namang isiping mawawalan lang pala ng saysay ang pag-effort ko nito.

Madami nga namang babae dyan na gusto ako at nagkakandarapa sakin, pero bakit kay Beefsteak lang

ako ganito??? Bakit ang hirap isipin na di mapapasakin yung taong mahal ko.

Alam ko nakakasakit na ko ng damdamin ng iba lalo na si Abby. Pero ano bang magagawa ko kung ang

letse kong puso ay tinamaan kay Beefsteak??

May magagawa ba sila kung si Beefsteak ang mahal ko?? Meron ba???

Ang hirap ng ganito. 3ng oras na akong nakatayo.

Muka akong tangang pinagtitinginan ng mga tao. Wala akong pakialam. Basta ang alam ko, itutuloy ko

ang surprise ko para sa birthday nya.

Balak ko pa syang kantahan sa classroom mamaya pero parang walang Beefsteak na darating. Wala…

Wala na sya..

Tuluyan naba syang mawawala sakin??? Nag-effort pa kong magsketch ng larawan nya para iregalo

sakanya pero mukang di ko maibibigay sakanya.

Eh kung subukan ko kayang pumunta sa bahay nya ngayon??

Pumunta ako sakanila pero wala namang tao. Umalis ba sya?? Pumunta kung saan?? Nagspend ng bday

kasama ang parents nya??? O kasama ng mga kaibigan nya?? O ni Harry??? Parang ang sakit namang

isipin nun.

Gabi na and I tried to call her.

"H-hello??" sinagot nya ang tawag ko.

“Happy birthday” I greeted her

"Ah.. T-thanks"

Halatang naiilag sya sakin.

Napabuntong hininga ako.

“Nasan ka pala? Bat di ka pumasok?”

Matagal bago sya sumagot.

"Ahm… I’m at laguna kasama ang mama ko."

“Would you mind if I follow you there?”

Gusto kitang makita at mayakap, I miss you badly

"Huh??? Naku!! Wag na.. Kasi… Uhm… Uuwi na rin ako dyan bukas eh." pagdadahilan nya

“Ah. Ganun ba?" tumawa ako ng pilit, "Di na rin naman kita makikita bukas eh.”

"Huh?? What? Why? What do you mean????" sunod sunod na tanong nya

“I shifted back to Fine Arts. Di na ulit kita madalas makikita.” malungkot na sagot ko

"Ow.. how sad.. Dina pala ulit kita makikita." medyo malungkot ang boses nya.

“Mamimiss mo rin ba ako???” wala sa sariling naitanong ko

Ano ba itong pinagsasabi ko??!! Nakakainis. Kusa ko nalang nasasabi ang mga bagay na di ko gustong

sabihin.

"Syempre mamimiss kita."

Natigilan ako sa sagot nya.

Mamimiss?? Mamimiss nya ko????

Biglang tumibok ng mabilis ang puso ko.

“Really?? You don’t know how much you made me happy.”

"Alam ko. Alam ko naman yun eh. Tungkol nga pala sa nangyare kahapon, I’m sorry about you hearing

what I’ve said to harry. Nadala lang siguro ako nun sa sitwasyon."

Nadala? So nabigla lang din sya sa sinabi nya kay Harry? So hindi sya inlove kay Harry?

Parang nabuhayan ulit ako ng loob. Ang sarap isiping may chance pa pala ako!

"Okay, I think I should end up this call. Naghihintay pa ang mama ko eh."

“Wait, may chance pa bang makausap kita sa personal?”

"Oo naman, basta i-approach mo lang ako, I’ll talk to you. Bye.." then she ended the call.

(March 1)

Natatanaw ko mula sa building ng Fine Arts department ngayon ang pinakamasakit na eksena sa buhay

ko. Ang makitang si Harry hawak ang kamay ni Beefsteak na papalabas ng campus.

Nadudurog ang puso kong makitang ang saya saya nila. Isa lang pala akong tangang umaasa. Di naman

nya sinabing umasa ako eh, pero gusto ko pa ring umasa. Ang sakit. Syet!!

“I can’t believe you let them come into that situation.”

Napalingon ako sa nagsalita and saw Kat.

“It’s painful, isn’t it?”

Tumango ako.

“You’re a goddamn stupid Elmer.”

“I know.”

SILENCE…

“Syet!! Mula pagkabata sya lang ang gusto ko!! Ano ba ko sa paningin nya? Langaw at di makita??”

Umiyak sya.

“Para akong tanga na umaasang isang araw magugustuhan nya rin ako!”

Nanatili akong tahimik at pinakinggan sya.

“Dahil lang sa dumating yang Anjell Alcantara na yan nawala lahat ng pag-asa ko! Nawala lahat ng

pinaghirapan ko!!!”

“Don’t blame her. It’s Harry who fell for her.”

“Yeah? You think so??? Anjell seduced her!!”

She continued crying.

Magkababata kaming apat nila Kat, Abby and Harry.

Kat and Abby are best friends and Harry and I too. Nasira lang ang friendship namin ng ang dalawang

babaeng ito ay minahal kami ng higit sa kaibigan.

“Let’s go Kat. It’s not good for you to cry because of a man who’s just hurting you. He doesn’t deserve

your crystal tears. He’s stupid for not loving you back.”

“Really?? Then are you stupid too 'cause of not loving back Abby? Ha-ha-ha. You’re just like Harry, you

both don’t know how it hurts seeing the one you love, loving other woman."

Pinunasan nya ang basang pisngi nya.

"I hate you too Elmer, for loving that Anjell who took Harry from me."

Umatras sya palayo sakin.

"You all gonna regret this.”

Then she left.

Of course I know how it hurts.

The hurt is almost killin me.

Killin me like hell.

***

Chapter 30

(Part 3)

Chao’s POV

Di pa rin ako makapaniwalang pinayagan kami ni ma’am na lumabas ni Harry habang nasa klase. Si Harry

naman kasi kung magpaalam parang tanga lang eh. -____-

Di naman siguro cutting tawag dito diba?? Nagpaalam naman si Harry eh.

Kaba much tuloy ako. T-T

“Harry san ba tayo pupunta??” tanong ko.

“Bibili ng ice cream.”

Ito namang taong to! Naku!! Ay ewan.. Bibili lang ng ice cream kailangan talaga umalis habang nasa

gitna ng discussion?? Pwede namang maghintay ng break eh. >.<

Maya maya dumating na rin kami sa ‘ice cream house’.

Di naman namin masyadong favorite dito noh??

Tulad ng dati, magkatapat lang kami ni Harry ng upuan.

Nag-order agad si Harry.

^-^ si Harry yan.

“Harry bat ang lapad ng ngiti mo?” tanong ko

“Wala lang…”

Wala lang daw pero kung makangiti abot hanggang batok. -___-"

“Bat ganyan muka mo??? Psssshh… nakakahawa. -___-" reklamo nya

“Eh?? Nakakahawa??? Kelan pa naging transmittable ang pagsimangot?”

“Ngayon lang… Nung nakita kita. -___-" naiinis na sagot nya

So kasalanan ko pa talaga???

Dumating na yung ice cream namin. Tulad ng dati, chocolate sakin and vanilla sakanya.

Di nya ko pinapansin habang kumakain ng ice cream.

Nagtampo ata ang bebe ko. Bebe???? Ambaduy ko men. Hehheh.

“Psssst!!” sinitsitan ko sya

*snob*

“Harry!” tinawag ko sya per di ako pinansin at patuloy lang sa pagkain ng ice cream nya.

“Bipolar!!” reklamo ko

Ano ba yan. -____-

Over naman magtampo ni Harry.

“Uy sorry na nga.”

Tumingin sya sakin at mukang nag-isip muna.

“Okay, apology accepted.”

“Ganun lang???” tanong ko

“Oo.. ayaw mo?? Gusto mo ba magpakipot pa ko??”

“Ay hindi!! Okay na sakin.."

“Okay then. -____-“

BadVibes pa rin??? Yan kasi. Lakas kasi ng tama ko eh… -____-

Lakas ng tama sa kanya.

“I love you harry." wala sa sariling nasabi ko

“Okay.”

Nagulat ako sa naging sagot nya at napakunot ang noo ko

“Walang ILYT?" galit na tanong ko

“I love you more.”

Napangiti ako.

“Masyado na tayong matamis.” reklamo ko

“Pansin mo?? Baka ma-diabetic tayo nyan.”

Natawa kami pareho

Bigla syang tumayo at tumabi sakin. Sumiksik pa sya ng sumiksik. Pader naman yung katabi ko kaya wala

na kong mausugan.

“Uy bakit? Ang sikip kaya.” reklamo ko

“Eh kasi naman SG, kung makatingin sila sakin parang kukunin nila ako sayo. Ayoko nga…” sabi nya na

parang batang nagsusumbong at biglang niyakap ako.

“Tingin mo ba papayag akong kunin ka nila sakin???”

Kinurot nya ang pisngi ko

Maya maya may lumapit saming lalaking muka namang normal. Lol. Ang astig ko din magdescribe eh

noh??

“Hi. Excuse me.” saad nya

“Dadaan ka??” tanong ni Harry

Ang harry kong masungit ay nagsusungit nanaman. >.<

“Itatanong ko lang naman if pwede ba kayong maging model namin para sa cover ng magazine namin

this month. Ang cute nyo kasing couple eh..”

Aish. Di pala sya lalaki. Isa syang bakla.. at eto pa, ang landi nya magsalita at kinikindatan nya ang Harry

ko. >.<

Kaloka. Ilayo nyo sakin ang baklang to at baka makalbo ko sya. -____-

“Sorry sis pero di kami interesado dyan.” singit ko

“Ay ganun?? Sayang naman.. Pwede rin naman kasi---

“Alam mo yung panira ng date??? Ikaw yun eh.. Baka gusto mo pang ibato ko yang lamesa sa muka mo

bago ka umalis sa harapan ko??”

“Ay sorry miss.. Sige thank you.” sabi nya then umalis.

Tumingin naman ako kay Harry na nakangisi.

“You’re jealous.”

Oo eh ano kung nagseselos ako??? May nakakangiti ba dun??? Kaasar. Tapos lahat pa ng babae dito

tingin ng tingin sakanya. Akala ba nila bulag ako at di napapansin yun??? Bakit kasi kailangan si Harry ko

pa yung pagpantasyahan nila eh. >.<

“There’s nothing to be jealous. You’re my one and only.”

“Nagseselos ba ko??? Di naman ah..” >.<

“Oo kaya.”

“Di kaya.”

“Halata kaya.”

“Bahala ka nga. >.<”

Bigla syang tumayo at nilahad sakin ng kamay niya.

“let’s go.”

Napatingin naman ako sakanya at hinhintay pa ang susunod nyang sasabihin.

“Sa unit ko.”

“U-unit???”

"Yeah.”

“You mean, condo??”

*Gulp*

“Yeah.”

“P-pero anong gagawin natin dun???”

Di na nya ko sinagot at hinila na lang ako.

[Sa sasakyan…..]

“Bat ang tahimik mo??”

“huh? Ah eh kasi.."

“Why do you look so pale???”

Huh??? Pale??? Namumutla ako?? Bakit?? Bakit ba kasi ako kinakabahan?? Dahil ba… uhm…… Ano ba

kasing gagawin namin dun??

Gagawin naba namin ang ipinagbabawal??? My ghaaaaaaaaad brain stop thinking stupid things…. >.<

*SQUEESH!*

Nagulat ako ng bigla nyang inihinto ang sasakyan.

“I don’t like what you are thinking.”

“Huh? Wala naman akong iniisip ah?”

“Really? Huh?”

“FINE!! Ano ba kasing gagawin natin dun?”

“Magbibihis.”

“Magbibihis??!”

“Yeah. Bat kailangan mong sumigaw?”

“Bakit naman tayo magbibihis huh?”

“Gusto mo bang magdate tayo ng naka-uniform at isipin ng mga tao na nag-cu-cutting tayo?”

“Bakit hindi ba???”

*PAK!!*

Ayan.. Nabatukan pa tuloy ako. -_____-

“Of course we’re not.. Nagpaalam kaya ako.”

Yeah right.. nagpaalam nga naman sya… Tsk. -___-“

[Sa condo…….]

O_______O ako

=//////= si Harry

Inikot ko muna ang paningin ko sa unit ni Harry.

“Harry, kwarto mo ba talaga to???” tanong ko.

Iniwas kaagad ni Harry ang tingin nya sakin at naglakad papasok.

“Harry are you gay???” tanong ko ulit.

Dahil di ko na mapigilan, napahawak na ko sa tyan ko at tuluyan ng natawa, tumawa ng tumawa ng

tumawa ng tumawa.

“Grabe harry I can’t believe this.” tumawa ulit ako ng tumawa.

Si Harry naman, parang apple na sa sobrang pula ng muka.

Dahil dina nya alam kung pano ako papatigilin sa pagtawa, binato nya ko ng SPONGEBOB na stuff toy

tapos pumunta sa isang kwarto.

Grabe, kwarto ba talaga ni Harry to?? Parang di ako makapaniwala. Kwarto ata to ni spongebob eh.

Punong puno ng spongebob yung condo nya. Kahit san ako lumingon puro spongebob.

Akalain mong ang masungit kong boyfriend ay may pagka-isip bata rin pala at mahilig sa spongebob?

Grabe… Unbelievable!!

Pinulot ko yung spongebob na binato nya sakin and pinisil yung ilong.

“Si Pinocchio ata to eh.”

“Di kaya.”

Muntik na ko mapatalon sa gulat nang sumulpot sya sa likod ko.

“Oh.” inabot nya sakin yung paper bag na may lamang damit.

Over.. Di naman nya siguro pinaghandaan tong araw na to diba???

Pumasok ako sa isang kwarto at nagbihis. Paglabas ko sumalubong sakin si Harry na nakabihis na rin.

Napangiti nalang ako ng mapansing couple-shirt pala yung suot namin.

Lumapit ako sakanya and tumabi dahil yung design nung shirt namin ay heart na mabubuo pag nagtabi

kami at word na love.

“Di mo naman pinaghandaan tong araw na to noh???”

“Hindi talaga.”

[Sa amusement park….]

Di ko alam kung pano nadiscover ni Harry tong lugar na to dahil medyo malayo to samin.

“Harry sakay tayo dun sa uhmmmm… rollercoaster ba tawag dun?”

“Pati ba naman yun di mo alam?”

“Malay ko ba kung anong tawag nila dun diba?? Sa E.K nga tawag nila dun space shuttle eh. >.<”

“Oo na.. tara na nga.. Baka awayin mo nanaman ako dahil sa simpleng bagay eh.”

“Inaaway ba kita??? Di naman ah?"

Pumila kami kahit sobrang haba nang pila. Sulit naman yung tagal nung kami na.

“Harry natatakot na ata ako.”

“Dina pwedeng bumaba. Paandar na eh.”

Kyaaaaaaaaaaaaaaah.. >.<

Natatakot na ko..

“Give me your hand.” sabi ni Harry.

Inabot ko naman sakanya at hinawakan nya ng mahigpit at,

“KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH!!!!!!!!!”

Pagtapos ng ride na yun, @___@ ako yan.

^-^ si Harry naman yan.

“Wanna eat cotton candy???”

Tuamgo ako tapos hinawakan nya ulit ang kamay ko at pumunta kami sa may nagtitinda ng cotton

candy.

Malayo pa lang tanaw ko na yung couple na super cute!!!

Yung guy blond hair, at super gwapo.

Yung girl naman, She’s…

“She’s pretty.”

Napatingin ako kay Harry. Nakatingin din sya dun sa couple at sinabihan nya yung girl na pretty???? My

ghaaaaaaaaaad. >.<

“What did you just say??” hindi makapaniwalang sagot ko

“She’s pretty.” ulit nya

>.< at talagang inulit pa nya?

Oo alam ko maganda sya. Kailangan talagang ulitin? Ouch. >.<

“Bahala ka nga dyan!!” sabi ko then nagwalk-out.

Grabe?? Ang sakit naman nun? Si Harry? May sinabihang pretty?? At hindi ako yun. >.<

Akala ko di sya na-aatract sa mga babae. Akala ko sakin lang sya naatract??? Grabe naman. Nakakaselos

huh???

“Hey, si lance mariano ba talaga yun?? Bakit blond na buhok nya?”

Blond? Napatingin ako dun sa mga lalaking nag-uusap at nakatingin sila dun sa gwapong nilalang na

kasama nung ‘pretty’.

“Ang ganda talaga nung girlfriend nya noh?? Sayang.”

Di ko naman pinapakinggan yung usapan nila, narinig ko lang.

O sige na, maganda na talaga sya. Sya na ang maganda. Sakanya na nagagandahan si Harry. Ako na

nagseselos. Ako na bitter. >.<

Kanina pa ko nandito sa amusement at di ko alam kung saan ang exit.

Kumain na ko, natry ko na lahat ng rides pero di pa rin nawawala yung sama ng loob ko. Ang masakit pa

nyan, di ko mahanap si Harry. Bakit ba kasi ako nagwalkout?

Harry nasan kana ba? Gusto ko na umuwi.. Pagod na ko. >.<

“Diba sya yun???”

“Oo nga, tignan mo yung suot nya.”

“Sya nga!!”

Hala?? Ang O.A?? Nakatingin sila sakin tapos yun yung pinagsasabi?

Bigla silang lumapit sakin at hinawakan sa braso, magkabilaan. FC??

“Miss, halika sumama ka samin.” sabi nung isang girl then hinila ako sa somewhere.

Kidnap!!! Kyaaaaaaah.

Dinala nila ako sa lugar na ewan ko kung saan banda.

Madaming tao ang nakapaligid sa may stage at pinagkakaguluhan yung lalaking nakatayo doon.

At ngayon ko lang napansin, si Harry pala yung lalaking pinagkakaguluhan nila. >.<

“Finally you came.” sabi nya then the music started to play.

Now Playing: I think of you by Taj Jackson

“Girl i know i been busy, didn't get to talk but don't let your head play them games with your heart."

Tinitugan ko sya habang kumakanta sa stage.

"It’s been a little crazy doing what I do but I just cant wait to get home with you. I know its been hard

me not being there."

Pinagtitinginan ako ng mga tao dahil sakin lang sya nakatingin.

"Baby I don't want you thinking that I don't really care and I know that your feeling like I'm being unfair

but your love is with me everywhere.”

Naging hugis heart na lahat ng mata ng babaeng nakakarinig sakanyang kumakanta.

Harry naman eh. Pwede namang ako lang kantahan mo eh, bakit kailangan dito ka pa kumanta? Ang

dami tuloy nakakarinig ng boses mo. Mas lalo tuloy dumadami naiinlove sayo. >.<

Lahat ng tao na nandoon ay sinabayan na sya sa pagkanta ng chorus.

“When I dream I think of you , breath I think of you, all day I think of you, give all my love to you, my

stupid girl swear its true, all I do is think of you.. When I pray I think of you, far away I think of you, all

day I think of you, my heart belongs to you my stupid girl, yes its true all I do is think of you.”

Biglang nawalan ng tugtog at namatay yung ilaw except dun sa mga rides.

Brownout??? Wrong timing naman!! Okay na eh.. Kinikilig na ko eh, tapos-----

O________O

Biglang may sumulpot na liwanag sa may stage na nakasulat ay S-O-R-R-Y.

OMG. Para sakin ba yan????

Bigla nalang may spot light na tumutok sakin at napatingin na lahat ng tao sakin.

Okay, I’m the center of attention na. >///< nakakahiya na.

Sumulpot naman si Harry sa harapan ko.

kumanta sya sa harap ko ng wala ng microphone.

Awwwww. >///<

“Sorry na.” sabi nya.

Napangiti ako

“Bati naba tayo? Sabi ko naman sayo diba don’t you ever try to walk away from me kasi---

Di na nya natuloy pa ang sasabihin nya ng niyakap ko sya ng sobrang higpit.

“Spongy love bob, I hate you! Nakakainis ka! Masyado na kong naiinlove say!” sigaw ko habang

nakayakap sakanya.

“Spongy love bob??? San mo napulot yun??” tanong nya

“Sa puso ko.” mabilis na sagot ko

Naghiyawan lahat ng tao sa paligid namin at kinantyawan kami.

Hinawakan naman ako ni Harry sa wrist ko at bumulong, “Ready to escape??”

Hindi pa man ako nakakasagot eh hinila na nya ko at tumakbo kami ng super bilis!

Hingal na hingal kaming dumating sa may nagtitinda ng cotton candy.

Bumili sya ng dalawa at tumabi sakin sa may upuan na nakatapat sa may Ferris wheel.

“Wag kana magwawalkout ulit huh?” sabi nya at sinubuan ako ng cotton candy.

“Harry pano mo nagawa yun???” tanong ko

“Yun ba??? Actually I prepare it to surprise you but unfortunately nagalit ka so ginamit ko nalang yun to

say sorry.” sinubuan nya ulit ako ng cotton candy.

>////< o sige na ako na may boyfriend na HARRY CLARKSON!!

Ako na talaga.

Kami na inlove sa isa’t isa!!

Nilabas ko ang cp ko at nagpose kami pareho, then *click*

A picture to remember, a date to remember, and a couple forever.

I love Harry Clarkson! FOREVER <3

******

Chapter 30

(Part 4)

Pagkatapos ng moment namin ni Harry sa amusement park, we decided to visit tita este MOM. ^-^

Feel na feel ko na eh noh?? Wapakels.. Kami naman na ng anak nya eh… Alam na kaya nilang kami na ni

Harry??

Ano naman kayang reaction ni Mr. Clarkson??? Ayaw pa rin kaya nya sakin??? Tututol ba sya samin ni

Harry?

[Sa sasakyan…..]

“Now, you gotta pay the consequence.” saad ni Harry habang nakangiti ng nakakaloko

Consequence??? Ano naman kaya yon?? Bigla nalang akong kinabahan.. parang may masamang iniisip

tong si Harry ah? -___-

God, iligtas nyo po ako sa mapaglarong isipan ng pinakamamahal kong nilalang. >.<

“Ano nanaman bang tumatakbo dyan sa utak mo?” tanong ko.

He widens more his smirk.

Mas kinakabahan tuloy ako. T-T

“Harry. Ano yun???” hindi mapakaling tanong ko at saka sinundot sundot ang pisngi nya

“Aish.. Stop.. I’m driving -___-“ saway nya

Oo nga, sabi ko nga nagdri-drive sya diba??? Mahirap na… Baka sungitan nanaman nya ko. Ibang iba pa

naman si Harry pagsinumpong ng kasungitan.

“Simple lang naman yun eh.” –abi nya.

Simple? Gano kasimple? At ano ba kasi yun? Grabe naman.. Curiosity kills. >.<

“Pinakanta mo ko kanina diba? So it would be your turn later.”

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat.

“Ikaw kaya nagdesisyon na kumanta.. Di kita pinilit noh? Ayaw ko kumanta…”

Biglang sumeryoso ang muka nya at tumingin sakin..

“Nagwalk-out ka kasi at nagalit sakin kaya ko ginawa yun.” reklamo nya at tinuon ulit ang attention sa

pag-dridrive.

“Kahit na… di ko pa rin kasalanan yun!! >.<”

Ayoko kumanta.. Bakit ako kakanta? Di nga ako kumakanta eh..

Isang beses lang naman ako kumanta sa story na to diba? At yung araw na yun ang pinakamalas na araw

ng buhay ko..

Yung araw na nanalo kami ni Elmer na Mr. and Ms. Valentine’s….

Aish.. Bat ko nanaman naalala yun?? Sinumpa ko na nga yung araw nay un eh.. >.<

“We’re here..” sabi nya.

Nauna na syang bumaba ng sasakyan. Ako naman parang ayoko pang bumaba.. Kasi naman eh.. Nasa

may tapat kami ng resto nila at ang daming tao sa loob.

Pano kung pakantahin nya ko sa harap ng mga customer nila? Di ko kakayanin yun noh? Arrghhh.. I hate

Harry. =____=

“Get down now… They’re waiting.” he commanded while grinning.

Kyaaaaaaaaaaah.. >///<

I hate you Harry..

I guess it right.. Papakantahin nya ko sa harap ng mga customer nila…

God, save me please… T^T

Pagpasok pa lang namin, natanaw ko na kaagad yung piano sa gitna. Nakapalibot doon yung mga table

so parang main attraction talaga yung tutugtog sa piano.. Fudging hell. >.<

“Waaaaaaaaaaaahh!! Sis!!! ^-^” si abby.

Tumakbo kaagad sya papunta sakin and hugged me tight.

I can’t breathe!!!

“Grabe!! Alam mo nagulat talaga ako nung nalaman kong tutugtog ka ng piano and kakanta para sa mga

customer ni mommy.. Buti napapayag ka ni Harry?”

-____- tinignan ko ng masama si Harry pero kunware patay malisya lang sya.. Humanda ka sakin pag uwi

natin sa bahay.. Errrrr…

Napapayag? Ako? Di nga nya muna ako tinanong eh… Gagong Harry to.. nagdedesisyon nalang basta

basta.. >.<

Kaso pano yan.. alangan namang tanggihan ko sila diba? Eh umaasa na silang kakanta ako.. Pero anong

kakantahin ko? Pano pag napahiya ako? Di ako kakanta!! >.<

“Cutie!!! Dumating kana pala!!!” bungad sakin ni MOM pagkalabas nya ng ‘authorized person only’

area..

Niyakap nya agad ako at beso-beso.. >///<

Aissshh.. ang sweet ni tita.. cutie daw ako..

“Can’t wait to hear you singing… Sabi ni Harry magaling ka daw kumanta eh… And oooopppppsss!!!

KAYO NA PALA???? KELAN ANG KASAL??? IHAHANDA KO NA BA ANG ENGAGEMENT PARTY?”

O___________O huwaaaaaaat??? Kasal??? Engagement?

“Mommy!! Look oh!!! They’re engage!!!” sabi ni Abby then hinawakan ang kamay namin ni Harry na

may singsing at pinakita kay MOM..

Biglang nag-iba yung expression ng muka ni MOM. Ohh my ghaaaaad. >.<

“Naku tita---

“Mom…”

“Ay mom pala.. kasi po di naman po ito engagement rin—

“Ayos lang sakin!! Ano kaba!! So kasal nalang pala ang pag-uusapan eh..”

-_____- What??? Kasal?? Bata pa kami noh?? Di pa papayag yung pare na magkakasal samin.. 17 pa lang

ako at 18 pa lang si Harry.. isang taon pa para legal age..

Lumapit sakin si Harry at ‘inagaw’ ako mula kay MOM..

Pinulupot nya yung kamay nya sa waist ko at hinarap ako sa mga customer.

Napatigil sa pagkain ang mga customer at napatingin samin.

“Meet my wife.” said Harry wearing adorable smile.

>/////< Syemay naman.. Kinilig ako bigla..

Wife daw oh??? W-I-F-E.

Si Abby naman pumalakpak pa ng malakas kaya ginaya na rin sya nang mga customer..

Halata sa muka ng almost 99% na mga customer ang disappointment..

Oo na.. Di ko na itatanong pa ang dahilan kung bakit muka silang nalugi..

Ikaw ba naman….. ang hot, gwapo, papalicious and oh my super duper dream boy ng lahat ay may

biglang ipapakilalang wife daw nya? At sorry for them dahil ako lang naman ang ‘wife’ na tinutukoy nya..

:DD

“She’s going to play a song for you… Enjoy your dinner.” sabi nya then hinatid ako sa may gitnang

pwesto ng resto kung nasaan yung piano..

Ayos na eh.. Okay na sana tong gabing ito.. Bakit kailangan pang umabot sa ganito? =___=

“I hate you Harry.” I muttered.

“You said you love me.. Didn’t you?” nakangiting tanong nya

Okay.. whatever!!! I just rolled my eyes.

I stared in the piano for a couple of seconds then started to play…

Now playing: Bella’s Lullaby

Ewan ko kung bakit ito yung tinugtog ko pero sure akong madaming makaka-appreciate nito.. Ang dami

kayang twilight fans.. Right???

At kahit di sila adik sa twilight, magugustuhan pa rin nila yung tinutugtog ko dahil sa maganda talagang

pakinggan.

At ito yung tinugtog ko para di ako kumanta.. I’m a frustrated singer kaya. :P

Sorry nalang sakanila.. Di nila ko maririnig kumanta..

Pagkatapos kong tumugtog, wala na kong iba pang marinig kundi palakpakan lang ng mga customer.

Napatingin ako sa side ni Harry at nag-thumbs up sya..

Proud boyfriend?? Or let me say, PROUD HUSBAND??^

“May I now borrow my wife??? Hope you enjoyed her lullaby.” said Harry then winked at me.

Inalalayan nya akong tumayo. Pagkatayo ko bumulong sya sakin.

“You’re the greatest pianist I ever met.”

>////<

Pagbalik namin ni Harry sa table nila mom at abby may mga pagkain na..

Umupo na agad ako at handa ng kumain kaso nilayo ni Harry yung plato ko.

“Bakit nanaman ba??? Gutom na ko.. >.<”

“say aaaaahhhh…”

“Ayaw..”

“Bilis na…”

“Eh?? Nakakahiya kaya.. >.<”

“Psssssshhh.. Bilis na kasi.. Say aaaaahhh..”

“Aya----

*chump…chump…chump…*

“Say aaaaahh again.”

Masyado na ata akong ginagawang bata ni Harry. >.<

“Aww kainggit!!” singit ni Abby

Tama… Nakakainggit.. Sige lang, mainggit ka lang..

“I remember nung teenager pa kami ng daddy nila, we’re like that… He’s so sweet..” sabi naman ni

mom.

Weeeehhh??? Si Mr. Clarkson sweet? Joke yun?

Inagaw ko yung kutsara kay Harry at nilagyan ng pagkain..

“Say aaaaahhh spongy love bob. ^-^”

Ngumiti sya then, “Aaaahhhhh.”

Sinubuan ko din sya..

“O sige kayo na sweet… Ako na inggit.” sabi ni Abby.

Natawa na lang kami ni Harry..

Pagkatapos naming kumain ni Harry nagpaalam na kami kay mom na umuwi..

Nung nasa daan na kami ginilid ni Harry ang sasakyan at huminto.. Ngayon ko lang napansin na di pala

pauwi yung direksyon na pinuntahan namin.

“May I have you to walk with me tonight???”

Ngumiti naman ako at tumango.

Lumabas sya ng sasakyan at pinagbuksan ako ng pinto.. Aba, gentle man na pala si Harry ngayon.

Habang naglalakad, dinama ko yung sarap ng hampas ng hangin.. Hampas talaga??? Ang lamig sa

pakiramdam, ang ginaw.. Akala ko ba summer na?? Bat ang lamig???

I felt harry’s hand around my waist and pulled me close to him.

“Sana palagi tayong ganito noh??” sabi nya.

“Pwede naman eh.”

“Yeah, right… We're gonna make each day remarkable”

Napangiti naman ako at napatitig kay Harry habang naglalakad kami. Iba talaga yung feeling pag kasama

ko si Harry.. Pakiramdam ko umaapaw yung saya sa puso ko at pakiramdam ko, hindi ko na kakayanin

pang mapalayo sa kanya.

Gusto kong kami nalang hanggang sa huli.. Gusto ko kami na forever. I wanna live the rest of my life with

him.

“I love you spongy love bob.” sabi ko.

Napatigil naman sya sa paglalakad at lumipat sa harap ko at nilevel ang muka sakin. Nakipag eye-to-eye

contact sya sakin.

“I love you more SG.”

Di ko na napigilan pang mapangiti.

“Forever????” tanong ko.

“I told you, forever ain’t enough…”

“Edi everlasting???”

“Hmmmm… till tomorrow ends kaya?”

“Wossssshooo. Babanat ka pa luma pa.” I said sarcastically.

Tumawa naman sya at tumabi ulit sakin at inakbayan ako.

“Basta always remember, I’ll love you like I always do.”

Okay, si Harry na ang sweet. Sya na talaga.. :P

Ngayon ko lang napansin na nasa may soccer field pala kami. Saan nanaman ba nadiscover ni Harry tong

lugar na to???

Naupo ako sa may damuhan. Si Harry naman nahiga at tumingin sa mga langit.

Pi-nat nya ang tabi nya na parang inuutusan nya kong tumabi sakanya.

Humiga naman ako sa tabi nya at tumingala din sa langit. Ang ganda ng mga stars.. Parang gusto kong

lumipad sa langit at kunin ang mga stars.

“Harry…”

“Hmmmm???”

Tumingin ako sakanya. Nakapikit na sya..

“Anong nafeel mo nung una mo kong nakita???” tanong ko.

“Hmmmm.. nothing…”

“Nothing????? As in wala??????”

“Yeap.”

Minulat nya ang mata nya at humarap sakin.

“Ikaw?? Anong una mong nafeel nung nakita mo ko?”

“Ahmmm….. takot?”

Nanlaki ang mata nya at napaupo.

“Takot??? What? Why? How?” sunod sunod na tanong nya

Di nya ba talaga alam kung pano nya ko tinuring nung first time namin nagkita?? Umupo na rin ako at

humarap sakanya.

“Ang sama mo kayang makatingin nun. Scary.. =__=” sagot ko

Tumawa naman sya ng tumawa. Hala ka.. Nabaliw naba ang husband ko???

Feel na feel ko yung husband eh noh??

“Wanna know why I treated you that way?” tanong nya

“Bakit nga ba?”

“'Cause Elmer likes you.”

SILENCE…..

Parang na-ge-gets ko na yung mga pangyayare.. kayo ba, na-ge-gets nyo na rin ba???

“Eh Harry, bakit bigla kang nagbago???”

Biglang kumunot ang noo nya at nahiga sa lap ko.

“Di ako nagbago…”

“Weh? Bigla ka kayang naging sweet.”

Tumawa nanaman ulit sya at hinawakan ang kamay ko.

“Sayo lang ako ganito.” sabi nya habang nakatitig lang sa mga mata ko.

Natahimik ako sandali.

Kinikilig nanaman ako =___=

“Eh Harry, pano yung daddy mo? Diba ayaw nya sakin?”

Umiba agad ang expression ng muka nya..

“Don’t worry. Nasa states na ulit sya..”

“Eh pano pag balik nya?”

“He can’t take me away from you… I’m gonna die if that will happen. I’m gonna die if I’ll lost you.”

****

Chapter 31

[Sa school….]

Boredom strikes. >.<

“Bored na bored ah.” Ann

“Syempre, si Harry na kasi happiness and entertainment nyan eh.” Beth

“Wala si lover boy ah.” Jade

“LQ ba??” Nicolette

“Wosssshoooo… eh parang kahapon lang eh ‘excuse ma’am, may I borrow my girlfriend this period?

She’s freakin bored in your class and wanna eat some ice cream’. Haha.” Marie

“Aba ayos marie ah.. kabisado??? Di ka naman nagpractice nyan sainyo???” Ako

Nakakainis si Harry. >.<

Di daw sya papasok eh.. Aissssh… Asar much.

Dumating na si Mrs. Terror at nagdiscuss nanaman.

Buong period wala akong ginawa kundi tumunganga kay ma’am.. Statistics namin ngayon at ang boring

makinig!!

Tingin nga ng tingin si ma’am sa may side ko eh.. Tinitignan kung natutulog ulit ako.

“Where’s crazy Harry?” asked by abby na tumabi sakin.

“Ayaw pumasok eh.. Ang tamad..” sagot ko

“Sinumpong nanaman siguro ng katamaran. Haha.”

“Ms. Alcantara and Ms. Clarkson, can you please leave the room for once???” si ma’am.

Ayan nanaman si Ma’am eh.. Ang hilig magpalabas.. Parang last time lang pinalabas nya rin ako ah?

Kabanas much. >.<

Ang lakas kasi ng tawa ni Abby eh.. T_____T

Kinuha namin pareho lahat ng gamit namin at lumabas ng room.

“Thanks ma’am!! Ang aga ng uwian namin ngayon!” sabi ni Abby.

Ang adik naman ng babaeng to. Balak pa atang bwisitin lalo si ma’am eh..

“Sige sis. Gotta meet my love eh. See yah!!” sabi nya then kumaripas ng takbo.

My love??? Si Elmer siguro tinutukoy nya..

I’m happy for them..

Pumunta na lang ako sa may library para dun mag-aral..

Di ko namalayan na nakatulog pala ako at pagtingin ko sa relo ko, 6PM na!!! OMG!!! Patay.. >.<

Di ako naka-attend ng last subject ko tapos di pa ko nakakain..

Si Harry kasi eh!! Kasalan nya to.. Kung maaga sana akong nakatulog kagabi edi sana hindi ako antok na

antok kanina.. >3<

Paglabas ko ng library pauwi na sana ako. Di manlang ba ko susunduin ni Harry???

Nasa may 2nd floor na ko nung may narinig akong umiiyak.. 3rd floor kasi yung library namin eh.

Mumu???? Waaaahh.. Spooky.. >.<

Lumapit ako sa may vacant room at mas lalong lumakas yung iyak.. Waaaah..

Bakit ba kasi ang kulit ng paa ko at gustong pumunta sa may umiiyak??

Baka makakita ako doon ng duguan na babaeng lumulutang!!

Sumilip ako doon sa may kwarto and I saw her..

Si Abby..

Umiiyak nanaman..

At si Elmer nanaman ang dahilan.

“Ikaw kasi eh.. You made me fall for you.” said Abby between her sobs.

“Sorry.” Elmer

Aissssshhh.. I hate what I’m seeing..

Alam ko namang ako nanaman ang dahilan nito eh.. Dahil ako yung mahal ni Elmer..

Di ako bulag at tanga.. Alam ko ako ang may kasalanan nito.. Dapat ako ang umayos nito diba??

Pero pano?? Di ko naman alam kung pano diktahan yung puso ni Elmer eh.. Parang ako din dati.. Kung di

pa dumating si Harry edi di sana ako naka move on.

Tumakbo palabas ng kwarto si Abby at nabangga ako.

“Sorry.” sabi nya ng di nakatingin sakin at tumakbo na ng palayo.

Sa tingin ko di nya napansin kung sino ako.

Kawawa naman si Abby.

Nagulat na lang ako nung makita si Elmer sa harap ko.

“So-sorry.. di ko naman sinasadyang makita yun..”

Ngumiti naman sya. “Ayos lang..”

“Elmer bakit di nalang sya???”

“Dahil ikaw talaga eh..”

“Pero nasasaktan na sya.”

“Mas masasaktan lang sya pag pinilit kong mahalin sya.”

“Pero diba kayo naman???”

He shooked his head..

“Walang kami. We never had any relationship.. Kapatid lang sya para sakin.”

Kapatid?? Pero ano yung narinig at nakita ko noon??? Diba hinalikan pa nga nya si Abby noon??? Ang

gulo!! Naguguluhan ako..

“Tara kain tayo.. Tagal na rin kitang di nakakasabay kumain.. Namimiss na kita.”

Tumango na lang ako at sumunod sakanya..

[Sa Mall…]

McDo scene with Elmer..

“Kayo na pala ni Harry.”

“Hehehe. Oo.” naiilang na sagot ko

Ang awkward. >.<

“Mahal mo ba sya???”

“Sobra.” honest na sagot ko

Muka naman syang nalungkot.

“So ano na lang pala ang pwede kong maging papel sa buhay mo?” tanong nya

“F-friend.” pinilit kong numiti sa kanya

“Friend?”

“Ah.. Oo. Hehhe.”

“Pwede bang bestfriend?”

Natigilan ako.

“Bestfriend?”

“Yeap. Pwede ba?”

“Hehehe.. O-oo naman.. Bestfriend.. Tama.. Bestfriend..”

Muka naman syang natuwa..

“Beefsteak, pwede pa rin ba kitang tawaging Beefsteak??”

“Huh?? Ah.. Eh.. Oo naman ADOBO. :D”

Ngumiti ulit sya at lumabas yung dimples nya.. Aissssh.. Ang gwapo..

Hala ka.. Baka iniisip nyo pinagtataksilan ko si Harry ah?? Never!! :)

Mahal na mahal ko yun eh..

“The most popular couple.. Malapit ng ibansag sainyo yun ni Harry.”

“Hehehhe.. Bagay ba?”

“Mas bagay kung tayo.”

“Aissshh.. Stop..”

“I’m just kidding.”

SILENCE….

“That should be me holding your hand. That should be me making you laugh. That should be me this is

so sad. That should be me… that should be me… that should be me feeling your kiss. That should be me

buying you gifts. This is so wrong I can’t go on. Do you believe that that should be me?”

Wow ayos ah. Timing na timing talaga yung That Should be Me ni Justin Bieber???

Natawa naman kami pareho ni Elmer..

“Pwede ko bang sabihing that should be me??” sabi nya tapos tumawa.

Natawa na lang din ako.

“Sana parati nalang ganito noh?? Walang ilangan.

“Di bale. It would be constant from now on.. we’re best friends, aren’t we??”

“Yeah.. right… we’re bestfriends.” sabi nya na halata mo ang lungkot sa pagkakasabi nya.

Hinampas ko naman ang braso nya..

“Ang adik mo!! Bat di kaba masaya sa love life ng best friend mo??” tanong ko

Ngumiti naman sya.

“You know what, harry and I are best friends.”

Natigilan ako at napatulala sa kanya.

“Best friend? Kayo?”

“Yeah.. We're my childhood friends.”

Childhood friend nya si Harry??? Bakit parang hindi???

Ibig sabihin madami na syang alam tungkol kay Harry???

“Ahmmm adobo, pwedeng magtanong??”

“Yeah.. sure.. ano yun beefsteak??”

“Ahm…. S-si Harry ba may naging girlfriend dati?? I mean, may nauna syang minahal??”

Curious ako..

Gusto kong malaman kung sakin lang ba naging ganito si Harry.

“Actually wala.” sagot nya.

WALA????? Means sakin lang sya naging ganito??

Nakakatuwa naman yun!! Sakin lang naging sweet si Harry.. ako lang yung sinabihan nyang ‘iloveyou’ o

kaya ‘ilikeyou’.

“Pero may nauna syang minahal.”

Nawala ang ngiti sa muka ko

Meron??? Sino??? May nauna na syang minahal??? Parang… parang ang sakit naman isiping di lang sya

sakin naging ganun kasweet. >.<

Aish.. ano ba yan Chao!! Past na yun eh.. Ikaw naman ang present..

Pero iba pa rin eh.. pano kung mahal nya pa rin yun diba??

“Si-sino naman??” tanong ko.

“Actually there had no chance for us to meet. That girl is very mysterious. Harry just used to call her

princess.”

“Princess??? Ouch.. >.< tapos si Harry tawag lang nya sakin suicidal girl o kaya stupid girl.. kainis!!” sabi

ko tapos binagsak ko pa yung kamay ko sa mesa.

“Relax ka lang.. Wala na rin naman yung princess eh..”

Wala na??

“You mean she’s dead???”

“Hmmm.. Sabihin nalang natin na oo.. She’s dead..”

OMG.. namatay sya?? Errr.. kawawa naman yung girl. Ang aga namatay.. >.<

“Anong kinamatay nya??” tanong ko.

“She’s dead in Harry’s memory.”

Ano daw?? She’s dead in Harry’s memory???

“Di kita magets!! Linawin mo. Pwede???”

“Harry has an amnesia.. Don’t you know it???”

“AMNESIA?!” napasigaw ako.

Lahat na ng mata ng tao sakin na nakatingin.

No.. He has amnesia?? Ang harry ko???

“You remind me of someone I can’t remember.”

Naalala ko yung sinabi sakin ni Harry dati nung lasing sya.. ibigsabihin ba kaya sya ganito sakin dahil may

naalala lang sya sakin??

Dahil ba I remind him his princess???

“Ayos ka lang ba??” tanong ni Elmer sakin na may pinupunasan sa mga pisngi ko.

I’m crying.

“Mahal ba talaga nya ko??” tanong ko.

“Dapat pala hindi ko nalang sinabi sayo… Pero believe me.. Mahal ka ni Harry.”

“Pano naman ako makakasiguradong mahal nga nya ko?? Pano pala kung mahal lang nya ko dahil… dahil

I remind him of that princess???”

Patuloy ako sa pag-iyak,

“Stop… Ano kaba, ngayon mo paba pagdududahan si Harry eh mas pinili ka pa nga nya kesa sa daddy

nya.”

Napatigil ako.

“Bat alam mo yun??” tanong ko.

“Best friend ko sya diba?? And I’m her sister’s fiancée.”

SILENCE…

“Pwede ko na bang kunin ang girlfriend ko??”

Napatingin kami pareho sa biglang lumitaw na Harry sa likod ko.

“What the hell did you do to her?!” napasigaw si Harry ng makitang umiiyak ako.

“No harry.. Stop.. Wala syang ginawang mali.. Let’s go..” awat ko sakanya at hinawakan sya sa kamay.

Tumingin naman sya sakin at yung galit nyang expression changed into calm one.

Mahal ba talaga ako ng taong to???

[Sa sasakyan….]

“Bat kasama mo sya?” tanong nya.

“Best friend na kasi kami.” sagot ko.

“Ah.” matipid na sagot nya

SILENCE….

Di pa pinapaandar ni Harry yung sasakyan at nasa parking lot lang kami ng mall.

“Bat ang tahimik mo?? May sinabi ba sayo si EJ??” tanong nya

“Huh?? Ah.. Wala naman.. Bakit???”

“Parang you’re not in your usual self.”

Gustong gusto ko na syang tanungin kung sino si princess pero natatakot ako.. Pano pala kapag tinanong

ko sya at maalala nya yung princess tapos bigla nya kong iwan??? Ayoko.. hindi ko kakayanin..

“Harry..” I called him.

Pakiramdam ko may tutulong bagay mula sa mga mata ko.

Di ko alam kung bakit ganito yung nararamdaman ko, basta ang alam ko nalulungkot ako dahil sa

nalaman ko..

Mali pala, hindi ako nalulungkot.. nasasaktan ako.. nasasaktan ako kapag naiisip kong mahal lang pala

ako ni harry dahil may naalala sya sakin..

“Bakit kaba nagkakaganyan??” tanong nya.

“Because I love you sooo much…” sagot ko

“I love you more than you love me…”

Napangiti nalang ako and tried to throw all my worries away.

I hugged him tight and he did too.

Di ko kakayanin pag nawala sakin si harry.. hinding hindi..

***

Chapter 32

“Antok kana??” tanong ni Harry

Tumango ako

“Sleep na tayo.”

“Sige.” sagot ko at kumalas sa pagkakayakap sakanya.

Nanatili naman syang nakaupo pa rin sa tabi ko at nakatingin sakin na parang binibigyan ako ng ‘clueless’

expression.

Nasa kwarto ko kami ngayon at kanina pa kami dito. Inaantok na nga ako eh. Eto namang si Harry parang

ayaw pa matulog. Ayaw pa ko tantanan.

Parang ayaw na akong maalis sa paningin nya. Obsess na ata tong si Harry sakin ah?

“Oh ano pa hinihintay mo?? Punta kana sa kwarto mo bilis..” utos ko.

“Ayaw."

“Huh? Eh bakit? Kala ko ba matutulog na tayo?”

“Dito ko matutulog.”

O_____O

“Baliw kana??? Labas na!!” tinulak tulak ko sya paalis sa tabi ko.

“Bat mo ko pinagtatabuyan?? Dito ako matutulog.” humiga sya sa may gilid ng kama ko.

“Aisshh.. Labas na kasi!!” tinutulak ko ulit sya para mahulog sa kama ko kaso no effect. >.<

“Bakit ba?? Wala naman akong gagawin sayo eh. Wag ka ngang feeler.”

Feeler?

Dahil sa wala na rin akong magawa, humiga na rin ako..

“Bahala ka pag di ka nakatulog. Makulit akong matulog..” sabi ko.

“No problem..” sabi nya tapos umusod sya sa tabi ko.

*Tug. Dug. Tug. Dug. Tug. Dug.*

Lumapit pa sya lalo at niyakap ako.

>///<

“Harry naman eh.. di ako makakatulog nyan eh.” reklamo ko.

“But this would be my new way of sleeping.”

New way of sleeping???? NO WAY!!

Inalis ko ang braso nyang nakayakap sakin.

“Matutulog na nga ako eh.. Wag ka ngang makulit dyan.. May pasok pa tayo bukas.” reklamo ko

“Ano bang ginagawa ko? Natutulog na nga ako eh. Kaw nga tong istorbo eh.”

Aray.. so istorbo pala ako?? Eh kasi naman eh.. >///<

Natetense ako..

Pero ano ba namang klaseng utak to???

Sa tingin mo ba gagawin ni Harry yun??? Magtiwala ka lang. Di sya gagawa ng anumang kalokohan..

Sinubukan kong pumikit at manahimik kaso naman si Harry ang kulit. >///<

Umusod pa sya lalo at siniksik nya ang muka nya sa may leeg ko.

“Harry naman eh.. ano ba yang ginagawa mo????”

“I wanna sleep now.”

Essssshh.. naman eh. Nagsalita pa sya. Nakiliti tuloy ako at dumikit pa yung lips nya sa neck ko. Feeling

ko tuloy he kissed my neck. >.<

*Gulp*

*Tug. Dug. Tug. Dug. Tug. Dug*

“Why are you—

“STOP. TALKING. YOU’RE FREAKING ME OUT HERE!!!!” sigaw ko.

Pano ba naman magsasalita pa sya edi mas lalo akong makikiliti and feeling ko makikiss nanaman nya ko

sa neck.

Kaloka!!

Umupo sya.

“Okay. I’m gonna sleep now. I’m just freaking you out here so pupunta na lang ako sa room ko.” sabi nya

sounded disappointed.

Guilty much. >.<

Papalabas na sana sya pero pinigilan ko naman. Hinila ko sya kaya napaupo ulit sya sa kama.

“Sleep here.” >__<

“Ayaw mo naman kasi magpatulog.”

“Eh kasi naman eh… The way you sleep is driving me crazy.”

“So be it.. Be crazy.. =___=”

Binatukan ko nga. Adik to ah???

“Be crazy I said not sadist.. Be crazy now SG ‘cause I’m gonna drive you crazy each night.” he said

smirking.

Each night??

“What the heck are you talking about!?”

Tumawa sya. Yung tawang wagas. Napahawak pa talaga sya sa tyan nya. -____-

“Just kidding.” sabi nya at tinulak ako para mapahiga.

Humiga na din sya at niyakap ulit ako.

This time dina ko nagsalita pa.

I closed my eyes and zZzZzZzZzZzZz.. U___U

*********

“Good morning!” bati ko.

“Quiet.. I wanna sleep pa.”

“I wanna eat na eh..”

Inalis nya ang unan na nakatakip sa ulo nya at tumingin sakin na nasa may tabi nya at nakaupo.

“Ako din, gusto ko ng kumain.” sabi nya.

“Great.. edi magluto---- O___O!!!

>////<

Harry pulled me and kissed my lips. He gave me a very deep and passionate kiss.

Bumitiw naman sya kaagad.

“Now, busog na ko ^-^” sabi nya.

Gawin ba kong breakfast??? Di ako si Nad na freak ni Troy noh??? Adik mo Harry. >.<

Bumangon na sya tapos naglakad papunta sa may pinto.

“I want to tell you something.” sabi nya tapos binuksan yung pinto.

“What is it????” I asked.

“I want you to know that you’re my temptation.” sabi nya tapos tumakbo palabas.

I was left out of myself.

Temp— temptation?????

Harry.. are you a per---pervert?? Did I got myself a pervert boyfriend?

[Sa school…]

“Holding hands while walking.” Ann

“Blooming…” Beth

“Definitely…. In love!” Jade

Nagpalakpakan sila at nag-appear..

Dyosko.. Bat nyo po ko binigyan ng mga wild na kaibigan?? Hahahha..

“SG.. Say ahhhh..”

-____- eto nanaman si ‘say ahhhhh’.. bat ba gustong gusto nya kong subuan?? Di kaya palagi din nyang

sinusubuan yung princess na yun?

Aisssshhh.. Eto nanaman ako. >.< I should not compare myself to her.. Sabi nga ni Elmer diba mahal ako

ni Harry, dahil kung hindi, dapat di nya ko pipiliin between his dad and me.

“Aaaahhhh."

Nginuya ko yung cake na sinubo nya sakin.

Nasa canteen kami ngayon at kumakain ng lunch..

“Wow ayos ah.. Ang sweet.. Pwede bang maki share ng upuan?" Elmer

Napatingin kaming lahat kay Elmer.

^____^ ako

=____= si harry

O____O OMGurlssss

“Dito kayo sa tabi ko bilis!!" nakangiting saad ko

Magkasama kasi ngayon si Abby at Elmer and they are holding each one’s hand.

SILA na kasi!! Finally. :)

2 linggo na rin kasi ang lumipas at ang dami ng nagbago..

Nung 1 week na kami ni Harry, sinurprise nanaman nya ko..

Ikaw kaya pumasok ng school na bawat taong dadaanan mo mag aabot sayo ng red rose tapos sasabihin,

“ILY daw sabi ni harry” then pag dating mo sa room may sasalubong na gwapong nilalang na may bitbit

na bouquet tapos sasabihing, “I love you wife.” Oh diba ang sweet??

Tapos ang OMGurls nagpapaligaw na. Oh diba?? San kapa.. Inggit daw sila eh, gusto rin daw nila ng love

life.. Ang sweet daw kasi ni Harry..

At eto pa, puro varsities ang mga nanliligaw sakanila pati na rin yung mga hot na students.. Pero

syempre, wala ng mas ho-hot pa sa husband ko. Wag ng tumutol okay??? Husband ko na sya.. ^-^

Si Elmer at Abby naman, ayun.. they’re soooo sweeeet.. Kahit na minsan pag magkasama kami ni Elmer

sinasabi nya saking ang hirap ko daw kalimutan.. Adik yan eh..

“Ooopppssss. Move there, wag kang tatabi sa wife ko.” sita ni Harry kay Elmer nang tumabi sakin.

“Kami nalang tabi ni sis!! Uy, happy 2 weeks sainyo!” bati ni Abby then tumabi na sakin..

Diba dapat ang binibilang ay month hindi week??? Ang adik din kasi netong kambal na to eh..

“Thanks… eh kayo, diba 1 week na??"

“Ah.. Oo.. Hehe. May date nga kami mamaya eh.. Diba hershey?” sabi ni Abby tapos tumingin kay Elmer.

Ngumiti naman si Elmer.. “Yes, Hershey.” sagot naman nya.

I guess Elmer is falling for Abby pero pinipigilan lang nya dahil iniisip nyang inlove pa rin sya sakin.

“Tama na nga yan.. Istorbo talaga kayong lahat.” reklamo ni Harry

“Woshoo..Llagi mo namang nasosolo si Chao eh.” Beth

“Oo nga.. Nakatira nga kayo sa iisang bahay eh..” Ann

“Tumigil nga kayo.” sita ko

“Beefsteak gusto mo bang sumama sa date namin ni Abby mamaya??” offer ni Elmer

SILENCE…

Di ako makasagot.. Ang awkward naman ng ganitong moment na magkakasama kami. >.<

Tapos tong si Elmer naman, first date nila ni Abby niyaya akong sumama.

Napatingin ako kay Abby.

“Ayos lang ano kaba.. mas maganda nga yun eh.. kasama kayo ng twin brother ko. Double date tayo ^^”

“Ah ganun ba.. di pwede kasi may date din kami ni harry.” pagdadahilan ko

“Ah.. sayang naman.”

Nilingon ko naman si Harry na nagtataka yung muka dahil sa sinabi kong may date kami. Kinindatan ko

na lang sya para makisakay nalang sa sinabi ko.

“Bigla ata akong naexcite sa date na sinasabi mo ah..” he said then smirked.

Wrong move ata ang ginawa ko ah.. -___-

AFTER CLASS…

Wala manlang bang surprise sakin si Harry?? Bakit parang wala pang nangyayareng kakaiba ngayon??

“Tara na sa date!!” sabi ni Harry na excite na excite..

“Saan ang date natin??” tanong pa nya.

“Hmmm.. pwede bang sa mall nalang?? Shopping tayo. ^^” sagot ko.

Hmmm.. sige!” sabi nya na excited tapos binuhat ako pasakay ng sasakyan.

“Ang O.A mo harry.. kaya ko namang sumakay ng di mo ko binubuhat eh.”

“Ayaw lang kita mapagod maglakad..”

Aissssh.. Kelan ba mauubusan ng kasweetan ang husband ko?? >//<

[Sa mall…]

Unang stop.. Department store..

“Harry eto oh, dali try mo!!” tapos inabot ko sakanya yung shirt na may nakalagay na I LOVE SG..

SG as in Singapore.. Pero syempre dahil SG ang tawag nya sakin, pwede ng ‘suicidal girl’. :)

Paglabas nya ng fitting room.. @____@ itchura ko

OMG.. Ang gwapo ng husband ko.. Bagay na bagay sakanya yung T-shirt!!

“Harry bilhin natin yan. Bilis!!!” tinulak ko ulit sya pabalik ng fitting room para hubarin na yung shirt and

mabayaran na.

“Eh ikaw?? Wala kang bibilhin???” tanong nya.

“Meron syempre.. ^^” hinila ko sya dun sa may mga spongebob na t-shirt..

He blushed when I went out of the fitting room wearing the spongebob shirt.

“Do I look beautiful??” I asked.

“You look perfect.”

>///<

“Ang sweet nyo naman.” sabi nung saleslady.

“Yeah, that’s why I love him so much.” sagot ko.

Napangiti naman si harry.. :)

I know now how to make him smile.. Oha..O sige. Ako na.. ako na may husband na Harry Clarkson na

suplado pero napapangiti ko. :P

‘I love my boyfriend’ and ‘I love my girlfriend’.

Nakatatak dun sa couple shirt.

“Harry, let’s buy this.. puh-lease???”

“No.”

Sabi na eh.. -_____-

Ayaw nya ng mga ganitong shirt.. Gusto nya yung kagaya nung couple shirt na binili nya dati samin..

“Eh eto kaya??” tanong nya tapos pinakita sakin yung shirt na may nakalagay na ‘she’s mine.’

“I’m yours…” sabi ko na gamit yung tono ng ‘I’m yours’ na kanta... Natawa naman sya.

“My wife is crazy.”

-____-

“Bakit gusto mo yang shirt na yan???” tanong ko.

“To emphasize that you’re mine..” sagot nya

“Ay sus.. Dina kailangan.. Alam naman ng lahat na sayo lang ako eh..”

“Really?? But I guess EJ doesn’t know it..”

Ayun yun eh.. He’s jealous.. He’s jealous to Elmer.

“Bakit ba kasi naging best friend mo sya?? Mas lalo tuloy kayong nagiging close.” reklamo nya

“Ay sus.. naman!! Ang drama mo.. tara na nga.. bayaran na natin tong mga to tapos suot na natin.”

hinila ko na sya papunta sa cashier..

"Wait wife, we forgot something.”

“Huh?? Ano yun husband??”

Di nya ko sinagot and basta nalang ako hinila..

Dinala nya ko sa may mga sapatos..

“Couple shoes?? Uso ba yun???” tanong ko.

“Papausuhin natin.” sagot nya

Ay ang adik?? Pauso?

Pinili namin yung shoes na sa left si Patrick tapos sa right si Spongebob..

Kinacareer ko na rin ata ang pagiging spongebob lover ah??

(Kung gusto nyo makita yung mga pinamili nila, go on my FB mi mhytot sa albums)

Pagkatapos namin mamili pumunta naman kami sa may Jobee. ^^

Kakain na kami.. My fave hobby.

“Ice cream rockyroad husband, don’t forget… ^-^”

“Sure my wife..” tapos nag-order na sya at ako naman nagreserve na ng uupuan namin..

“Ang cute nung shoes nila.”

“Ang sweet naman nilang mag-asawa.”

“They’re perfect.”

“Nice shoes.”

Aba.. may nakapansin kaagad sa shoes namin.

Ibang klase talaga pag kami ang nagsuot eh.. Dapat kami ang ginagawang endorser ng damit tsaka

sapatos para mabenta..

“Here na ang food.” tapos ayun, nagsusubuan kami. ^-^

Kami na talaga ang sweet. :)

Sila na inggit samin.

“Nakakapagod pa lang magshopping noh??” sabi ko

“Are you tired??” tanong nya

“Sobra…”

Kinuha nya sakin ang mga paper bag ng pinamili namin at naupo sya.

“Anong ginagawa mo??” tanong ko.

“Piggy back.. Ride on my back, hurry.”

“Eh?? Ayaw.. nakakahiya.. daming tao. >.<”

“Anong nakakahiya dun?? I guess all women here are wishing me to piggy back them but you think it’s

embarrassing?? Tsk…”

Ay.. sabagay.. I’m sooo lucky to have him nga eh.. :)

Sumakay ako sa likod nya and halos lahat nakatingin na samin..

Wag lang sana ako makakarinig ng negative comment. >.<

@___@ muka nung mga nakakita samin.

“Wow.. they’re so sweet.”

“Andaya.. tignan mo ang sweet nila samantalang ikaw di mo magawa sakin!”

“Sana tayo rin may ganyang boyfriend.”

“Ang sweeeet naman… nakakainggit..”

And madami pang comment..

Pagdating namin sa parking lot, binaba na rin ako ni Harry at sinakay ako sa sasakyan nya.

[Sa bahay…..]

Naupo kaagad ako sa sofa.. si Harry naman nahiga sa lap ko.

“Napagod kaba?? Want a massage??” I offer.

Ngumiti naman sya at tumalikod sakin.

Minasahe ko naman sya.. ^-^

"Ang galing naman mag massage ng wife ko.”

“Naman.. basta para sa husband ko. ^-^”

“I love you wife..”

“I love you too.”

“Happy 2 weeks.” bati ni Harry

“Happy forever para satin.” sabi ko at niyakap sya mula sa likod.

“Forever ain’t enough sabi eh.”

“Edi everlasting nga??”

“Anything.. basta I’ll always love you.”

Naramdaman ko ang pag init ng pisngi ko.

Mas hinigpitan ko pa ang yakap sakanya..

Sana nga forever kami na lang..

Sana wala ng epal..

Sana hindi na nya maalala yung princess..

Sana ako na lang hanggang sa huli…

At sana, hindi lang ‘sana’ lahat ng ito kundi ‘magkatotoo’.

****

Chapter 33

6 months have passed at eto, we’re all still as usual as we are..

Maybe many things have changed but Harry and I still together and loving each other.. :)

“Ayiiieeeehhh.. kelan ang kasal??” Beth

“Eh??? Basta..” sagot ko

“Ayy.. ano ba yan.. edi wala pa yung baby??” Jade

“Teka.. gumagawa na ba kayo???” Nicolette

Naku naman.. itong mga to.. kung ano ano nanaman pinag-iisip. -___-++

“Aish.. ang ingay.. nasa ospital po tayo..” Marie

Oo nga pala.. Nasa duty kasi kami ngayon. Ang saya.. Night shift kami at puro kalokohan lang

pinaggagawa namin.. waley kasing pasyente..

“Ate.. may asawa kana??” tanong sakin nung pasyente ko..

Nakita nya kasi yung promise ring namin ni Harry eh.

“Yeap.. may asawa na sya..”

Napalingon naman ako sa likod ko and saw Harry.. Napangiti naman ako..

“Wala kang patient??” tanong ko

“I leave her.. she’s healthy anyway..”

Ay ang adik naman ni Harry.. >.<

Kawawa naman yung pasyente nya.. T-T

“Ikaw po ba asawa nya??” tanong nung pasyente ko kay Harry.

Yung patient ko, super friendly and close sakin.. Bata pa lang sya, 10 years old.. Nasa pediatric ward kasi

kami eh. Si harry naman sa surgery ward kasama si Abby..

Niyakap ako ni harry mula sa likod..

“Yeap.. asawa ko sya.. wag mo syang aagawin sakin huh??” sabi ni Harry dun sa pasyente ko then

tumawa.

Tumawa naman din yung payente ko.

“Uy harry.. baka magalit satin yung C.I.. Bumalik kana sa ward mo..” utos ko

Mas lalo pa nyang hinigpitan ang yakap sakin..

"Ayaw.. Miss na kaya kita.”

Ay sus.. Eto nanaman sya.. kala mo di kami nagsasama sa iisang bahay eh..

Ganito kami parati.. sabi nga nung iba ang tamis namin masyado..

Meron pa nagcomment na buti daw di kami namamantal sa dami ng langgam.. Masyado na daw kasi

kaming matamis.

Meron din nagsabi super nakakakilig kami. Always daw kasing may surprise sakin si Harry. ^-^

Ganun talaga. Hanap din sila ng gaya ng husband ko.

May mga tumatawag rin sakanyang super papalicious Harry. Nakakatawa nga kasi nagblublush si Harry

pag tinatawag syang ganun.

Di na rin masyadong masungit si Harry. Binabati na rin nya yung mga bumabati sakanya.

Madami na ngang nagbago sakanya pero yung pagmamahal nya pa rin sakin, ganun pa rin. ^-^

Pagkatapos ng duty dumeretso uwi kaagad ako.. si Harry naman umuwi muna sa bahay nila kasama si

Abby.

Birthday daw kasi ni Mrs. Clarkson bukas kaya busy silang lahat ngayon..

Ano kayang magandang i-gift kay mom???

Anyway natulog muna ako para pag gising ko tsaka ako pupunta ng mall and mamimili ng gift..

Pagkagising ko nakareceive ako ng text mula kay Harry.

Sorry busy aq ha? I miz u na.

Ayun.. miss na agad ako ng husband ko.

Parang kanina lang magkasama kami eh..

Pagdating ko ng mall di ko alam kung san ako dapat una pumunta.. di ko alam kung ano dapat unahing

bilhin..

Calling my husband, my life

"Wife.." sagot nya

“Husband alam mo ba kung---

"I’m busy I’ll call you later"

*toooooot*

What was that?? Binabaan ako ng phone?? Shemay.. >.<

Busy?? Magtatanong lang naman ako eh.

Lakad lang ako ng lakad.. Ano ba magandang igift?? Aish.. >.<

“BEEFSTEAK!!!!!”

Eeh?? Sino yun??

Napalingon ako..

“Waaaaah!! Adobo!!!” sigaw ko..

Tumakbo naman sya papunta sakin at niyakap ako.

Hala?? Ang O.A namin?? Hahhaha.

“I miss you so much!!”

“Wooosshhooo.. Ang O.A!!”

“Eh kasi naman 3 buwan kaya kitang di nakikita..”

Tama.. 3 months na kaming di nagkikita.. Kasi naman puro duty nalang kami at dina pumupunta sa

school.

“Anong ginagawa mo dito??” tanong nya

“Eto.. naghahanap ng lalaki.. haha.”

O___O <- muka nya

“Ako nalang!! Please!!!” sabi nya

Hinampas ko nga sya..

“Adik!! Joke lang!!”

“Ay.. sayang naman.. basta pag nagbreak kayo ni Harry akin ka nalang. Please??”

-____-++

“Ang adik mo Adobo!! Isumbong kaya kita dyan kay Abby??”

“Joke lang beefsteak!! Namiss lang talaga kita.” sabi nya tapos kinurot ako sa ilong.

Ouch. >.<

“Anyway.. ang tagal nyo na huh?? 6 months??”

“Yeah.. kayo din eh.. 6 months na din ni Abby..”

“Heheh.. ganun talaga.. pero kahit ganun kaw pa rin laman neto.” sabi nya at tinuro yung dibdib nya.

“Naku!! Tigilan mo nga ko sa mga kalokohan mo!!” hinampas ko sya sa braso.

“Bakit ka nga ba talaga nandito??”

“Hmmm… naghahanap ako ng gift para kay mom isabel. Birthday nya bukas eh... Eh ikaw??”

“Ganun din.. para kay tita Isabel..”

“Talaga??? Waaaaaaaaaaah!! Buti nalang pala nandito ka!! Di ko kasi alam yung i-gigift ko sakanya eh.”

napayakap ako sa kanya

“Ahm.. beefsteak.." umubo sya, "Pwedeng paki higpitan pa yung yakap mo sakin??”

O____O

“Aish.. sorry!!! >.<” tapos kumalas ako sa yakap sakanya..

Eeerr.. kahiya naman.

Tumawa naman sya..

“Ayos lang.. gustong gusto ko naman eh.. hahah.”

“Baliw kana talaga..”

“Oo.. baliw sayo.”

>///<

“Naman eh.. Elmer naman eh.. nakakaloka ka!!”

“Hahhahahah.. anyway, si tita.. mahilig sya magluto eh.. tara dun tayo pumunta sa mga kitchen

utensils..” sabi nya tapos hinila ako.

Oo nga noh?? Di ko manlang naisip yun.. >.<

So ayun nga.. tulad ng sabi nya, dun kami pumunta..

Binili ko si tita nung bowl na maliit tapos malaki.. Ewan ko ba.. ang cute kasi ng design eh.. may

playground na design. >.<

Namimiss ko tuloy bigla yung playground sa school.

May kausap si Elmer sa phone nya at nagtingin tingin naman ako ng pwede pang idagdag sa gift ko kay

mom.

“Beefsteak, tignan mo oh.. punta tayo dun!!” sabi ni Elmer tapos hinila ulit ako.

Dinala nya ko dun sa may nagdedesign ng shirts.. may nakita kasi syang t-shirt na nakatatak ay ‘adobo’.

“Gusto ko to. Libre mo ko bilis..” sabi nya.

“Ayaw. Bleeeeh…” sabi ko tapos nilabas pa yung dila ko.

“Ang kuripot mo talaga..” sabi nya.

“Hahaha. Sige na nga.. pero gusto ko ako din meron..”

“Ano naman nakatatak?? ‘beefsteak’ nalang para terno tayo.” sabi nya.

Hindi.. hindi… gusto ko ‘spongy love bob’ para ibibigay ko kay Harry!!”

“Awwww.. ako na nga kasama mo ngayon pero nasisingit parin si Harry.” sabi nya tapos nag sad face.

>.<

“Ano kaba.. di naman maiiwasan yun.. husband ko yun eh..” sabi ko tapos pinisil yung magkabila nyang

pisngi.

“Aray!! Aray.. pinangigigilan mo na ko eh..”

Ay sus.. mas lalong naging cute.. mas diniinan ko pa lalo yung pisil sa pisngi nya.

“Aray.. stop na…” reklamo nya.

Tinigilan ko na nga.. pulang pula na yung pisngi nya eh, tsaka teary eyed na sya..

“Peace tayo adobo..” sabi ko tapos nag V-sign pa sakanya.

Inakbayan naman nya ko..

“Ang cute mo ngayon.. ang swerte naman talaga ni Harry.”

“Kaw kasi eh.. pinakawalan mo pa ko.” sabi ko tapos sinundot sya sa tagiliran. Nakiliti naman sya kaya

inalis yung pagkakaakbay sakin.

Binili namin yung shirt na may print na ‘adobo’ tapos nagpagawa ako ng shirt na may tatak na ‘spongy

love bob’.

“Tingin mo magugustuhan nya to??” tanong ko.

“Oo… kung ako nga binilhan mo netong shirt na to tuwang tuwa na, sya pa kayang boyfriend mo..”

“Oopsss. Correction, husband ko sya..” sabi ko then tumawa. Nagsad face naman sya.

“Ang bitter mo adobo!” sigaw ko sakanya..

Huminto naman sya sa paglalakad kaya napatigil din ako.

“Sana tayo nalang noh??” sabi nya na nakatingin ng seryoso sakin.

Natigilan ako. Di pa rin ba sya nakakamove on??

“Biro lang!” bawi nya tapos tumawa.

“Phew.. pinakaba mo naman ako dun! Hehhehe.”

“San ka naman kinabahan??”

Napatingin kami sa may gilid and saw Harry. O____O

Nakasandal sya sa may pader na nakalagay yung kamay nya sa bulsa nya at nakatingin samin. Ang hot

nya sanang tignan kung di lang halatang galit sya.

“Husband.” tawag ko sakanya.

Lumapit naman sya samin at hinawakan ako sa may waist at hinila papalapit sakanya.

>.<

Naku po..

“Mukang nagdadate kayo ah.. nakakaistorbo ba ko?” tanong nya

Muka syang galit. >.<

“Mauna na ko sainyo.. medyo busy kasi ako.. may nakapagsabi lang kasi saking nakita nila kayo ditong

magkasama.”

Pagkasabi nya noon ay nagwalk out sya

Kyaaaaaahhh.. >.<

“H-harry..” tinawag ko sya pero di nya ko nililingon.

Aish!! Harry naman eh.. >.<

“Sundan mo na yun.. selos yun.” sabi ni Elmer

“Eh pano yan?? Galit sya sakin. >.<”

“Di ka naman matitiis nun eh.”

“Aishh.. sana nga.” sabi ko tapos tumakbo na kaagad.

Pumunta ako sa may parking lot at nakita si Harry na naglalakad.

“Harry wait!!” I called.

Huminto naman sya pero di nya ko nilingon.

Lumapit naman ako sakanya at hinawakan sya sa kamay.

“Harry are you mad??”

Di nya ko inimik..

“Harry… sorry na.” hinigpitan ko ang hawak ko sakanya.

Huminga muna sya ng malalim bago ako hinarap.

"I thought it is all clear that you are all mine now? Only mine. Cause for me you're my one and only.

You're making me jealous. This is too much. I can even jealous now..." tumingin sya sa ibang direction.

“Aishh.. there’s nothing to jealous!! Iyo lang naman ako eh.. don’t you trust me??”

“If ever I get jealous, it doesn't mean that I don't trust you.. I just don't want others to take my place!”

“Eeeeehh.. alam ko naman yun eh.. kaya nga I’m sorry na. Diba??”

“Really?? How about, hugging each other, nagkikilitian at nagkukurutan?? Meron kasing nakakita sainyo

and keep on telling me that you’re a playgirl and you’re cheating on me.. Damn!!”

"Eh ikaw?? Yun din ba ang tingin mo??” tanong ko.

Di nya ko inimik at binitawan na lang ang kamay ko.

Sinimulan nyang lumakad papalayo..

*********

(Part 2)

Iniwan ako ni Harry?

I can’t believe this!!

Ganun ba kalaki yung kasalanan ko??

Naiwan akong nakatingin sa sasakyan nyang papaalis.

“Ang tanga ko!! Nakakainis!! Waaaaaaah.. bobo.. kaasar.. ang tanga ko talaga!” sigaw ko habang

pinagpapadyak ang paa ko.

“Hoy.. wag ka nga dyan mag eskandalo..”

Napalingon ako and saw Elmer.

“It’s all your fault.” sisi ko

“Oh?? Bat ako?? Di ko naman aakalain na magseselos sya ng ganun eh..”

“Bahala ka nga dyan.” sabi ko at umalis.

***

Pagdating ko sa bahay, nakita ko ang sasakyan ni Harry kaya umakyat agad ako sa kwarto nya.

Nakita ko syang nakahiga at natutulog.

Nilapitan ko sya at akmang hahawakan nang bigla nya kong pinigilan.

“Don’t touch me.”

WTF???

Nandidiri ba sya sakin??

Feeling ko tuloy meron akong sakit na nakakahawa at pinagbabawalan nyang hawakan sya..

“I hate this!” sigaw ko at padabog na pumunta sa may pintuan.

Palabas na sana ako nang biglang may mainit na nilalang ang yumakap sakin.

“Aish.. bat ang init mo??” tanong ko.

Di nya ko inimik at nanatiling nakayakap sakin.

Hinawakan ko ang kamay nyang nakayakap sakin kaso..

“I told you, don’t touch me.”

Binitiwan ko kaagad sya.

“Wag mo din akong hawakan.” sabi ko.

“Di kita hinahawakan. I’m hugging you.”

Aray huh?? Barado ako dun.. tama nga naman sya. Ang tanga ko din eh noh?

Eedi wag mo kong yakapin!” sigaw ko.

Umalis naman agad sya sa pagkakayakap sakin.

Awww. Pwedeng bawiin?? yakapin mo nalang ulit ako. >.<

Bigla nya kong hinawakan sa magkabilang braso at hinarap sakanya.

“Harry.. sorry na kasi..”

Ngumiti naman sya.

“Matitiis ba kita?” tanong nya

“I love you.” saad ko

“I hate EJ.”

Niyakap ko nalang sya. Ang init nya talaga.. nilalagnat ba sya?

“Harry, ayos ka lang ba?”

“My head hurts.”

“Pahinga ka na lang.”

Inalalayan ko syang mahiga at hinantay syang matulog.

“Tabi ka sakin.” utos nya

Tumabi naman ako sakanya at niyakap sya. Ang init!! >.<

“Harry you’re burning.”

Di nya ko inimik at mukang nakatulog na sya.

Pinanuod ko lang sya at hinaplos haplos ang buhok nya..

Ang swerte ko naman magkaroon ng tulad ni Harry.. >.<

[Kinaumagahan..]

May narinig akong ingay sa baba kaya nagising ako.

Wala na sa tabi ko si Harry kaya kumaripas agad ako ng takbo pababa.

“Can you explain this to me???” si mama

O________O

“What are you doing here??” gulat na tanong ko

“What is he doing here??” tanong ni mama na nakaturo kay Harry.

“Aish.. we live together mom.” sagot ko

“And you didn’t even tell me??”

“What for?? Ayos lang naman sayo diba??”

“Hay naku princess.. bahala ka nga. Malaki kana.. sana alam nyo naman ni son ang mali diba??”

“Don’t worry mom. I respect princess.” singit ni Harry

Bigla naman akong kinilabutan nung tinawag nya kong princess. >.<

“Don’t call me princess.” sabi ko na nakasimangot.

“What’s wrong?? Nag-away ba kayo??” si mama

“No. never.. bakit ka nga ba nandito??” tanong koko

“Son invited me for her mom’s b-day.. I’m gonna meet your soon parents-in-law..”

Woah?? Talaga?? Eh panu yan.. si Mr. Clarkson for sure makikilala nya.. >.<

“Mauna na po ako.. susunduin ko nalang po kayo mamaya.” paalam ni harry samin ni mama tapos

umalis na.

Tinulungan ako ni mama mag-ayos dito sa kwarto ko. Sya yung nag make-up sakin pero super light lang.

Naka black dress ako, si mommy naman gray.

Kinakabahan tuloy ako pag nagkita si mommy tsaka yung parents ni Harry. Ano kayang sasabihin ni Mr.

Clarkson kay mama?? Aawayin din ba nya tulad ng ginawa sakin?

“Princess, sana kasama natin yung daddy mo noh??” sabi ni mama

“Oo nga po eh.. miss na miss ko na sya..”

“Sooner or later ikakasal kana. Parang kailan lang mga bata pa kayo.”

“Mommy?? Matagal pa po yun.”

“Pero di ko talaga aakalain na mahahanap ka pa nya.”

“Huh????? What do you mean mom??”

“Akala ko talaga nakamove on kana.. yun pala magiging kayo.”

“Mom?? I can’t get you.. I don’t understand..”

“Princess naman, don’t tell me di mo sya nakikilala??”

“Sino???”

“Si K--

*Beep!! Beep!! Beep!!*

“Nandyan na ata si son.. bababa muna ako.” sabi ni mama.

Pheww. Weird. >.<

Ano kaya yung tinutukoy ni mommy?? Di ko talaga maintindihan.

Napainom ako ng tubig. Grabe, natetense na talaga ako.

Ano kayang magiging pagsalubong ni Mr. Clarkson kay mama?? >.<

*knock knock knock*

“Come in!” sigaw ko

Dahan dahan bumukas ang pinto at hindi ko inaasahan ang taong bakita ko.

My ghaaaadd.. is this for real??

Am I not dreaming???

Sya ba talaga tong nasa harap ko???

Can someone please explain this?????

“K-king???”

Nabitawan ko ang hawak kong baso at nabasag.

****

(Part 3)

“K-king???”

Nabitawan ko ang basong hawak ko at nabasag.

Lumapit naman kaagad sya saakin at hinawakan ako.

“You okay wife??” tanong nya

Para akong nabuhusan ng malamig na tubig at bumalik sa katinuan.

“Huh?? Ah.. yeah.. I’m fine.” sagot ko at binawi ang kamay kong hawak nya.

Napatitig ako sakanya.

“Did you cut your hair?” tanong ko.

“Yeah.. bagay ba?? Hehe.. sorry di na ko nakapag paalam.” sabi nya at nagkamot ng ulo.

Napatulala lang ako sakanya..

My ghaaaaad. Ang weird..

Kinikilabutan ako.

Di ko maintindihan kung anong nararamdaman ko.

Basta ang alam ko si Harry yung taong nasa harap ko ngayon pero muka ni King ang nakikita ko.

“Weird..” bulong ko.

“Something wrong??” tanong nya

“Huh?? Nothing.. tara..” aya ko at nagfake ng smile.

Hinawakan nya ko sa kamay at inalalayan bumaba ng hagdan.

“You look wonderful.” bulong nya pagkababa namin.

Napangiti naman ako.

****

Pagdating namin sa mansion nila napaatras ako.

Woah.. Nakakakaba. >.<

Ang daming tao tapos super bongga nung party.

Lahat ang formal ng dating tapos halatang mayayaman.

“Shall we go now??” tanong ni Harry na nasa front seat.

“Yeah son. Let’s go.. can’t wait to see them.” sabi ni mama.

Pinagbuksan ako ni Harry ng pinto tapos si mama naman nauna ng lumabas ng sasakyan.

Napahawak ako sa kamay ni Harry at pinisil.

“Kinakabahan ako.” bulong ko.

“Don’t be..” sabi nya at hinalikan ako sa pisngi.

Pagpasok namin sa gate nila lahat ng tingin ng tao napunta samin ni Harry.

Sa may garden yung party.

Hinawakan naman ako ni Harry sa may waist at bumulong.

“Smile wife, they’re all looking at you.”

Tulad naman ng sinabi nya, ngumiti naman ako at lahat nang mga nakatingin ay ngumiti rin sakin.

Woah.. nakahinga naman ako dun.

Sa may gitna ng garden tanaw ko ang parents ni Harry.

Si Mrs. Clarkson nakangiti sakin ng napakalapad pati na rin si Abby na kasama si Elmer.

Si Mr. Clarkson naman ay nakatingin kay mama.

“Happy birthday po mom.” bati ko at niyakap si Mrs. Clarkson

“Thank you hija.” sagot nya at kiniss ako sa cheeks.

Tumingin naman si Mrs. Clarkson kay mama.

“Happy birthday Mrs. Isabel CLARKSON.” sabi ni mama na inemphasize talaga yung CLARKSON.

Ngumiti naman si Mrs. Clarkson pero pansin mong may mali sa ngiti nya. Parang di sya komportable kay

mama.

“Thank you Mrs. Antonieta Alcantara.” sabi nya at ngumiti ulit pero parang pilit.

“You don’t have to be too formal Isabel.” sabi ni mama.

“Yeah. Right..” sabi ni Mrs. Clarkson tapos iniwas ang tingin kay mama.

Ang akward ng moment. >.<

Napatingin ako kay Harry pero di sya nakatingin sakin, sa mama nya sya nakatingin at muka syang

worried.

“Who would ever knew we gotta meet again, Antonieta.” singit ni Mr. Clarkson na diniinan talaga dun sa

Antonieta.

Bigla naman akong kinabahan.. nasesense ko ang tension between them.. Ano bang meron?

“Hey Jones.. how are you??” si mama.

“I’m perfectly fine.. And you?"

“I’m better.” sabi ni mama na may tono na pagka-bitch.

Kay mama ata ako nagmana ah?

“Mind me to show your table?” singit ni Harry.

Thank God nagsalita na sya. Feeling ko kasi may mali between our parents eh. Parang magkakakilala na

silang lahat at hindi maganda ang past nila.

Magkasama yung table namin at ng mga Clarkson. Katabi ko si mama at si Harry.

Si Mrs. Clarkson naman kasama ni Mr. Clarkson at binabati yung mga bisita.

“Bat ang tahimik mo?” tanong sakin ni Harry.

“Parang may mali eh.. ayaw ba nila sa mama ko?”

Umiling naman sya.

“Don’t mind what you are seeing. What important here is us.. the two of us..”

Napangiti naman ako.. Ako na may boy friend na iba sa lahat. Isa lang sya sa mundo. Iba sya.. I’m lucky

to have him. :)

Natapos ng kumain ang lahat pero hindi pa rin daw tapos ang party ni Mrs. Clarkson.

Nagpatugtog ng sweet music at nagsayawan ang lahat.

Si Mrs. Clarkson ay sinayaw ng papa ni Harry.

Si mama naman ay sinayaw ni Harry tapos si Elmer naman ay sinayaw si Abby.

Pagkatapos isayaw ni Elmer si Abby, niyaya naman nya ko. Tatanggihan ko sana pero nagsign naman

sakin si Harry ng okay lang daw.

“You’re so beautiful tonight.” sabi nya.

“Heheh. Thanks.”

“So bati naba kayo?”

“Oo.. heheh.”

“Stop forcing yourself to laugh and smile.. halata eh.”

“Eh kasi naman adobo.. nakakailang kaya. Nakatingin satin si Abby.”

“Alam naman nyang mahal pa rin kita eh. Di ko naman siguro kasalanan yun.”

“Mali yang ginagawa mo.”

“I’m sorry. Mahal lang kasi kita.”

“Stop it.” sabi ko at bumitaw na sakanya at bumalik sa table namin.

Pagka-upo ko lumapit kaagad sakin si harry.

“Let’s dance.” sabi nya tapos hinila ako papunta sa may gitna at sinayaw.

Magkayakap kami habang sumasayaw.

“I think this is the right time.” sabi nya.

"Right time for what?” tanong ko.

Umalis sya sa pagkakayakap sakin at tumingin ng diretso sakin.

“What??” tanong ko.

He mouthed, “I love you” then lumuhod sa harap ko. O_____O

Nagchange ang music into Marry You by Bruno Mars.

OMG. This is it naba?? My ghaaaaaad. >.<

Biglang namatay lahat ng ilaw at tumutok samin.

Naglabas ng maliit na box si Harry at bumungad sakin ang singsing na may maliit na diamond.

"Will you marry me?”

******

“Will you marry??”

Is it a joke??

Ay naku!! Ngayon pa ko nag-isip ng ganyan eh nasa harap ko na nga oh?

“Sige lang SG. Tagalan mo pa.. ang dami na nilang picture na nakuha...” sabi ni Harry na nakaluhod at

halatang naiinip na sa sagot ko.

Ano ba kasing meron at nagpropose tong si Harry??

Ang daming press oh. They’re all taking pictures..

Nasisilaw na nga ako sa flash ng camera nila eh.

Kala mo artista kami eh noh?

Well… ngayon ko lang kasi nalaman.. mayaman pala sila Harry.

Isa ang company nila sa mga company na malaki ang papel sa pag-unlad ng Pilipinas.

Di naman naunlad yung Pilipinas eh. Kurakot siguro si Mr. Clarkson.

Parang naiimagine ko tuloy ang picture namin bukas sa front page ng mga news paper.

Sikat na kami!! :D

“Ayaw mo ba sumagot? Nakakangalay lumuhod.” reklamo nya.

Natatawa na lang ako kay Harry.

*VROOOOMMMMM!!!!!*

“You gotta be kidding me!” sigaw nya na napatingin sa langit.

Gaya nya napatingin din ako sa langit.

Uulan pa ba??

Ngayon?

As in now?

At tulad nga ng ineexpect ko… bumuhos ang malakas na ulan..

Nagtakbuhan ang lahat ng tao sa may masisilungan.

Ako din..

Joke! :D

Naiwan kami ni Harry sa gitna habang umuulan.

Pareho na kaming basang basa sa ulan.

Nakaluhod sya habang nakatitig sakin at ako naman ay nasa harap nya at pinagmamasdan lang yung

itsura nya.

Kung makikita nyo nalang muka nya.. Para syang apple sa pula.

Ewan ko kung anong dahilan kung bakit sya namumula. Either sa galit na sya dahil di pa ko sumasagot sa

proposal nya o dahil sa nahihiya sya sa itsura namin habang nasa gitna ng ulan at nagpapakabasa.

“Kung sumagot kana kaya?” sabi nya na halatang giniginaw na dahil nanginginig na yung labi nya.

I wanna kiss his lips to stop its trembling. >.<

“Harry.. I don’t wanna marry you.” sabi ko.

Narinig ko ang gasp ng mga tao sa may sulok na nanunuod sa moment namin ni Harry.

Biglang nawala ang sigla sa muka ni Harry.

Nabitawan nya ang box nang ring at napayuko.

“What’s wrong? I thought you love me too?” tanong nya habang nakatingin sa box ng ring na nabitawan

nya.

He sounded crying. >.<

Guilty much.

Alam nyo kasi yung suspense? Uso kasi sakin yun eh. XD

Naupo ako at pinulot yung box na may laman na singsing at hinawakan ang magkabilang pisngi ni Harry

at hinarap sakin.

I gave him smile and he gave me sad look. >.<

“Harry I don’t wanna marry you.” ulit ko

“Sige ulitin mo pa.. dinudurog mo lalo ang puso--

“Ssssh! Ako muna pwede?? Shut up muna..” pigil ko sakanya.

I cleared my throat at tumingin ng seryoso sa mga mata nya.

“Harry.. I don’t wanna marry you--

“Why do you need to repeat it all over and over---

*PAK!!!*

Binatukan ko nga.. Ayaw ako patapusin eh.

“Seryoso na ko. Listen!!" nagserysoso ulit ako at tumingin sa mga mata nya, "Harry….. I don’t wanna

marry you.. but instead, I wanna be with you forever even if we’re not--- 0___0

Di ko na natapos pa yung sasabihin ko.

Si Harry kasi eh. >//<

Hinawakan nya ko sa magkabilang pisngi at hinalikan ako sa lips..

Gentle, passionate and deep kiss. OMG!! >.<

I felt the butterflies in my tummy..

The electricity in my whole body..

The coldness change into happiness.

Kakaibang feeling.

Feeling na mararamdaman mo lang paghinalikan ka ni Harry..

“Pinakaba mo ko.” sabi nya at tumayo at itinayo rin ako.

Kinuha nya ang singsing sakin at isinuot sa daliri ko.

Hinawakan nya ko sa likod at hinila papunta sakanya.

Napasubsob yung muka ko sa muscular chest nya..

Omo.. pinagnanasahan ko pa si Har—FIANCEE. :D

Bigla nya kong kinarga at inikot ikot nya ko.

Dyosko baka mahilo ako neto. @__@

Tumatawa sya habang iniikot ako.

Okay.. ikaw na masaya. :P

Ako??

Happy..

Lol. Inenglish ko lang yung masaya eh.

Hinawakan nya ulit ako sa magkabilang pisngi ko at again, he claimed my lips and filled it with hot and

soft kiss.

“I love you.” he said habang magkadikit ang aming mga labi.

Narinig ko naman nagpalakpakan ang mga bisita..

Tumila na din yung ulan.

Ang O.A eh noh?? Talagang sumakto lang sya sa moment namin ni Harry..

Feeling ko tuloy pang telenovela yung kwento namin eh. Hahhaha. LOL! :DD

Lumapit samin yung family ni Harry and si mama.

They congratulated us. Di nga lang nila kami mayakap dahil pareho kaming basa ni Harry.

Si Mr. Clarkson?? Ayun.. nag congrats din samin. Gulat nga ako eh. >.<

[Sa kwarto ni Harry….]

Nagstay muna kami dito at nagpalit.

Ang ganda ng kwarto ni Harry.

Tulad ng condo nya, puno rin dito ng spongebob.

Feeling ko tuloy mas love nya si spongebob.

Hala.. pag selosan daw ba si spongebob? Ang OA ko. >.<

Anyway, nasa cr si Harry at naliligo.

Ako? Tapos na.

Paglabas ni Harry.

O____O

Iniwas ko kaagad ang tingin ko.

Grabe.. nakatwalya lang syang lumabas ng cr.

OMG.

Nakita ko tuloy ulit yung 6 pack pandesal nya. :)

Visible kasi eh. Alam mo yung parang ang sarap hawakan!

Aish.. stop Chao.. Behave. >.<

Hala?? Parang aso??

Wag mo pagnasahan si Harry..

Mahahawakan mo din yan.

Waaaah.. erase erase!! Wala akong iniisip na ganun.

“Magbihis kana nga!!” sigaw ko. Bigla ba naman kasing pumunta sa harap ko. >.<

Hilain ko kaya yung twalya nya?

Joke lamang. :)

“Okay. Pikit ka muna..”

Baliw ba to? Pwede naman sya sa cr magbihis eh..

Gusto talaga yung may maninilip sakanya eh..

Maninilip? San galing yun?

Di ko gagawin yun noh. >.<

Pumikit na ko at tinakpan ko pa ang muka ko gamit ang mga kamay ko.

Nagulat nalang ako nung inalis ni Harry ang kamay ko sa mga muka ko at hinawakan ang baba ko.

*kiss*

*kiss*

*kiss*

*kiss*

*kiss*

Tinadtad na ni Harry yung muka ko ng kiss.

Una sa forehead, tip of my nose, both of my cheeks then my lips.

Aish.. binubusog naman ako sa halik neto. >///<

Tumabi sya sakin.

My ghaaaaad.. wala ba syang balak magsuot ng t-shirt??

Naka boxer lang kasi sya eh..

Nakakatense.. >.<

“Waaaaaaah!! Harry!!!” sigaw ko.

Pano ba naman kasi…

Niyakap nya ako pahiga.. >.<

“Hoy.. di pa tayo kasal!” sigaw ko.

Nakikiliti ako.

Kasi naman nasa may ibabaw ko sya tapos yung muka nya nakasubsob sa may leeg ko. >///<

Ang init.

Oo mainit.

Nag-iinit ako.

Lol. Baka kung ano iniisip nyo.

Nag-iinit ako kasi ang init nung nakayakap sakin.

Ang init nya.

As in nilalagnat.

“Harry ayos ka lang ba?” tanong ko.

Di na sya sumagot.

Narinig ko nalang yung snore nya.

Pssssh.. ganitong posisyon talaga gusto nya matulog?

Ginawa nya kong kama. >.<

Aish.. eto nga pala yung sinasabi nyang new way of sleeping.. and it’s driving me crazy.

*********

Chapter 35 (part1)

“Aww.. aww.. awww..”

Esssshhh.. ano ba yun?? Ang ingay naman.. >.<

“Awww.. aww.. aw…” narinig ko pa ulit..

Tapos naramdaman ko nalang na may dumudila sa muka ko..

Aisssshh.. kadiri.. ang lagkit. >.<

Minulat ko ang mata ko..

Ano ba tong maingay na to at inistorbo ang tulog ko..

O___________O

“WTF Harry, what’s this?!” sigaw ko.

*PAK!!*

Binatukan nya ko. T-T

“Aish.. ang cute!!!” sabi ko tapos hinabol ko yung puppy..

Kyaaaaaaaaaah. Ang cute talaga tapos niyakap ko.. Ang lambot ng balahibo.. ^___^

“Aaaaaaaaaaah.. Harry.. ang cute neto. Grabe!!” tapos tumalon talon pa yung puppy at kinaway kaway

yung buntot..

“San mo napulot to??” tanong ko ulit kay Harry na naka-upo sa may sofa at naka-dekwatro pa at naka

cross arms.. problema neto?? Waley sa mood???

“Psssst.. waley ka sa mood??” tanong ko ulit tapos binuhat ko yung puppy at tumabi sakanya.

Pansin ko lang kanina ko pa sya kinakausap pero di nya ko sinasagot..

I poke his cheeks.

“Fiancée. Something wrong??”

“You didn’t even greet me good morning. =___=”

“Aish, sorry naman.. ang cute kasi ng puppy eh.”

“That’s it..” sabi nya tapos kinuha yung puppy.

“Eh?? Bakit mo kinuha??"

“Ayoko na ibigay sayo to.. mas binibigyan mo to ng attention.” sabi nya tapos humiga sa kama kasama si

puppy.

Hala.. ang adik naman ni Harry.. pati puppy pagseselosan???

Tumalon naman ako sa kama ni Harry.

Nakadapa sya at nilalaro si puppy..

Sumakay ako sa likod nya and niyakap sya..

“Ei.. get off!! Ambigat mo!!” sigaw nya.

“Ayaw.. I love you.. I love you.. I love you.. I love you!!!” sabi ko tapos kiniss ko sya sa ulo.

“Get off na.. ang bigat mo.. di ako makahinga!” sigaw nya ulit..

“Ayoko pa rin..” tapos hinigpitan ko yung yakap sakanya.

“Ayaw mo ha??” sabi nya tapos.. ewan ko kung anong nangyare basta bigla nalang sya napunta sa

ibabaw ko at kiniliti ako.

“Waaaaah… hahahhaha… Harry stop!!! Waaaah… haha!! kyaaaaahh… stop na… ayoko na.. hahahhah..

stop please.. hahhahaha..” tapos pinagpapalo palo ko sya.

“Awww.. awwww.. awwwww..”

“Harry… hahahaha.. stop na daw.. sabi ni puppy… hahahhaha.. stop na!!...” tapos hinampas hampas ko

ulit sya.

Tumigil naman sya at humiga sa tabi ko.

“Good morning FIANCEE!!” bati ko.

Umusod naman sya ng kaunti at niyakap ako tapos nilapit nya yung muka nya sa tenga ko..

“Call me husband..” sabi nya tapos kiniss ako sa ears..

Okay nakakakiliti na. >.<

“Awwww.. awww.. awww!!” si puppy naiinggit sa moment namin..

“Babae yan o lalaki??” tanong ko kay harry..

“Boy.” mabilis na sagot nya

“Anong pwedeng ipangalan?” tanong ko tapos nag-isip pa..

“Chaorry daw request nila..”

“Chaorry?”

“Uh-huh..”

“Ang cute naman.. sige sige!!” sabi ko tapos niyakap si puppy.

Inagaw naman ni Harry si Chaorry..

“Eh?? Bakit???”

“Gusto ko ako lang niyayakap mo eh..”

Ay sus.. oha.. san kapa?? Pati puppy pagseselosan.. >.<

Biglang bumukas yung pinto at pumasok yung mommy ni Harry.

Napaupo ako, ganun din si Harry.

Si Harry nakaboxer pa rin at topless.

Baka ano na isipin ni tita---mom. >.<

Tumabi sya samin ni Harry.

“Hija, kamusta ka? Hindi ba masakit ulo mo?” tanong nya

“Naku.. hindi po.. heheh.”

“Mabuti naman.. si harry kasi kagabi masakit daw ang ulo. Dahil siguro naulanan kayo.”

“Ahm.. mukang medyo ayos naman na po sya eh.”

“Siguro dahil sayo.. gamot ka daw nya eh.”

Napangiti naman ako.

“Congrats ulit hija.” sabi ni mom tapos niyakap ako.

“Ayos na yung breakfast.. bumaba nalang kayo.” sabi nya ulit tapos lumabas na.

Pagkalabas nya napatingin ako kay Harry na nakatitig sakin.

“The love of my existence, SG.”

Wow.. Edward Cullen??

Sya naba yung Edward Cullen na hinihintay ko?

Pinisil ko nga sya sa pisngi.

“Ano meron?” tanong ko

“Nag prapractice lang.. sabi kasi ng mga kaibigan mo favorite mo yun tsaka si Taekyung.”

“Aba.. naghahanap ka ng sources huh? Bakit? Wala ka nabang maisip na makakapag pakilig sakin?”

Humiga sya sa lap ko.

“No need. Ganito pa lang kinikilig kana.” sabi nya.

Bat alam nya? Hahaha. Lol

“Awww!! Awww! Awww!!” si Chaorry. ^^

Kinuha ko nga at pinatong sa may dibdib ni Harry.

“Mag bihis kana nga.” utos ko.

“Mamaya..”

-____-

“Anyway, bakit chow chow puppy si Chaorry?” tanong ko.

“'Cause it sounded you.”

Ganun?? Chow chow = chao??

“Anyway magprepare kana.” sabi nya

“Prepare?? Para saan??”

"Para dito..” sabi nya tapos tinakpan yung mata ko ng panyo.

I can’t see anything. >.<

“Ano nanaman ba to harry?” tanong ko.

Di nya ko sinagot tapos naramdaman ko nalang na binuhat nya ko.

“Wait.. where are we going??” tanong ko

“Basta.”

Naramdaman ko nalang na sinakay nya ko sa sasakyan.

The heck? San kami pupunta??

*****

[35.2]

“Harry nasan naba tayo??” tanong ko.

5 minutes pa lang kami sa sasakyan pero naiinip na ko.

Eto nanaman sya sa mga surprise nya eh..

San naman kaya nya ko dadalhin?

“Awww awww!!” narinig ko si Chaorry.

Kyaaaaaah.. Nandito rin pala sya sa sasakyan! :D

San kaya kami dadalhin ni Harry?

After 10 minutes..

10 minutes??

5 minutes lang ata eh..

“Dito na tayo!” sabi ni Harry.

Inalis nya yung piring sa mata ko.

“Eh?? Baliw kana ba talaga??” tanong ko kay Harry na nasa driver seat.

“Hmmm?? Matino naman akong tao eh..kaso pag kasama kita, NABABALIW ako sayo.”

Aishhh.. naman!

Ang mga banat.. pinapakilig ako! :D

Kinurot ko sya sa pisngi. Yung super kurot!

“Awwwwwwwwwwww!!” si harry yan, hindi si Chaorry.

“Hahahha.. Harry pareho na kayo ni Chaorry na tumatahol!” sabi ko tapos tumawa.

Lumipat naman sya sa likod at tumabi sakin.

Hinila nya ko at pinaupo sa lap nya tapos kiniliti.

“kyaaaah!! Haha.. stop!! Haha.. Harry!! Stop it!! Haha.” tawa lang ako ng tawa.

Si Harry naman di na ko tinantanan sa pagkiliti. Nagsisipa na nga ako eh.

“Ayoko na please!!” pigil ko sakanya na teary eye pa.

Huminto naman sya.

“In one condition.” sabi nya.

“Psssssssh.. Ano nanaman yan?”

“:iss me.” sabi nya

Adik? Yun lang pala eh.

“Pikit ka muna.” sagot ko.

Pumikit naman sya.

Evil smile.

Kinuha ko si Chaorry na nasa tabi ko at hinarap kay harry.

Si Chaorry ang kumiss kay Harry. Sa lips pa! Hahaha.

Tumakbo agad ako palabas ng sasakyan.

Takot ko lang noh? Baka kilitiin pa ko ni Harry.

Pinunasan nya yung lips nya at tinignan ako ng masama.

Ang pula na nya sa sobrang galit.

"Hahaha! Harry.. haha. you’re so.. haha… funny!!! Haha.” sigaw ko na hindi mapigilan ang pagtawa at

napahawak pa sa tyan ko.

Si Chaorry naman tumatahol lang ng tumatahol.

Napatingin naman yung mga tao sa parking lot sakin. >.<

Naka PJS pa kasi ako eh. Nakakahiya.

“Nice pajamas.” sabi nung lalaki na nakamotor at magpapark malapit sa shinny black Porsche ng

husband ko.

“Are you insulting me?” mataray na tanong ko.

Nakakabanas eh. Mukang manyak!

“No. that’s a compliment honey..”

WTF??!!

Honey!? In your face!! Yuck!!

Lumabas ng sasakyan si Harry. Lumapit naman ako sakanya at humawak sa braso at nagtago sa likod

nya.

Kala mo nagsusumbong na bata eh noh??

“Fck off.” sabi ni Harry.

“Chill dude. Napadaan lang ako..” sabi nung mukang manyak tapos pinaandar ulit yung motor nya.

Wala ka pala eh.. Takot kay husband! :P

Nilingon naman ako ni Harry.

“May utang ka pa sakin.” sabi nya tapos hinila ako palapit sa kanya at hinalikan.

Woah.. ang public namin! >.<

“Esssshh.. Harry naman eh.. dami nakakita.” sabi ko tapos napayuko pa.

“Tara na nga.” sabi nya tapos hinila ako.

“Wait.. pano si Chaorry?? Di sya pwede dyan.” sabi ko.

Pinasok naman nya si Chaorry sa sasakyan nya at nagpaalam muna.

Holding hands kaming pumasok ng MCDONALD’S. <3

Ang adik kasi ni Harry eh.. Dito nya ata gusto kumain ng breakfast.

Pano na yung niluto ni mom?

“Aishh.. Harry wait. Ang daya mo kasi eh.” pigil ko sakanya nung papasok kami

“Bakit??”

“Ang daya. Ikaw nakapambahay tapos ako nakapajamas pa. >.<”

Pero infairness. Kahit naka pambahay lang ang husband ko ang gwapo nya pa rin.

Nakakinlove sya.. sobraaaaa!!

“Aish. Eh ano naman? Tara na.” sabi nya sabay hatak sakin papasok.

Ano ba kasing naisip ni Harry at dito nya ko dinala?

Pag pasok namin, nakatingin samin lahat. Alam ko.. ang weird namin. >.<

“Wow. Ang cute nila!”

Biglang pumalakpak yung tenga ko.

Kyaaaaaaaaaah.. Di pala nakakahiya tong suot ko. Cute daw! :DD

Pagkaupo namin sinimangutan ko si Harry. Yung tipong nagpapacute tapos nakapout.

“Don’t show me a face like that wife.”

“Eeeeh.. bakit ba kasi tayo dito?? Dapat chowking. >.<” sabi ko

“Gusto ko lang naman ng Mcdo fries eh.”

O____O

“Waaaaaaaaaaah.. Hahaha! Harry.. Baliw ka nanaman!!”

“Pssssh.. that commercial was so cute.”

“Oo nga. Pansin ko nga.” sabi ko tapos binigyan sya ng nakakalokong ngiti.

Tapos ayun, umorder na nga sya ng McDo fries tapos double cheese burger at coke float. ^^ YUMMY. :)

Ang sarap kumain kasama ni Harry. Kala mo bata eh. >.<

“Harry say aaaaaaaah.”

“Aaaaaaaaaaaaaaah..” tapos sinubo ko sakanya yung fries.

Di manlang nagpakipot. Pssssh. >.<

Pero kinikilig ako. :)

*sniffsss*

Napatakip ako sa ilong ko. Si Harry din.

May umutot. >.<

Boy: Baby, umutot ka ba?

Girl: Hindi ah.

Boy: Hindi daw, umutot ka eh.

Girl: Hindi nga eh!

Boy: Hala baby. Umutot ka eh. Halatang halata. Iniiipit mo.

Girl: OO UMUTOT NGA AKO! HINDI MO ALAM YUNG ISANG TINGIN NO? ANG DAMI-DAMING TAO

TAPOS ANG LAKAS LAKAS PA NG BOSES MO! HINDI MO BA ALAM YUNG NAKAKAHIYA?! BREAK NA TAYO

GAGOOO :))

Wahaaa. Laftreeeep!! Astig netong katabi namin eh noh?!

Ambaboy eh.. Di marunong mag excuse. XD

Girl: Anong gagawin mo kapag nawala ako sa buhay mo?

Boy: Syempre, tatawa ako ng malakas na malakas.

Girl: Sabi ko na nga ba eh! :(

Boy: Pero alam mo ba kung saan ako ng mga araw na yun?

Girl: Saan?

Boy: Sa mental. Nabaliw sa pagkawala mo.

Woah! Ayun! Ang keso nila. Bati na ulit sila. Hahhaha. XD

Ang astig pala kumain sa McDo eh.. Ang astig ng mga kumakain. :)

Boy 1 : pare anung araw ngaun ?

Boy 2 : martes pare !

Boy 1 : cge pare ganyanan na!!

Boy 2 : joke lang pare, eto nman ndi na mbiro. HAPPY MONTHSARY!!

Muntik ko ng mabuga yung iniinom kong coke float. Omo. Lakas naman ng tama netong mga katabi

namin ni Harry! >.<

Si Harry naman ayun. Pilit pinipigilan yung tawa nya.

Aish! Ang gwapo!! Kinikilig akoooo. Hahhah. Ang lande eh noh?!

Pagtapos namin kumain GO daw kami sa GO-GO!!

“Girlfriend mo naba ko?? :”>” tanong ko sakanya pagkalabas namin ng Mcdo.

Bigla ba naman sumigaw.

“Stupid Anjell Alcantara is my wife. I love her!!!”

Yung mga tao napa ganito oh.. O_____O ---> ^____^

Ang sweet daw.

Ay ewan! Waley akong masabi. >.<

Okay na eh.. may stupid pa. Tsk.

Pero infairness kinikilig ako!

Aish.. Tama na. Ang landeee ko na masyado.

“Harry. How did you change like this? Bakit.. bakit ang sweet mo na??”

Biglang kumunot yung noo nya at napahawak pa sya sa baba nya.

TNung mukang may isasagot na sya bigla nya kong binigyan ng nakakalokong ngiti.

“Maybe your love has got me addicted.”

Ramdam kong namamaga na yung pisngi ko. Este namumula. Aish. >///<

[Next destination: MALL]

Lakwatcha kami to the max!!

Ginala namin ang aming BABY na si Chaorry.

Oha!!

Tapos namili kami ng swim suit.

Bakit??

Kasi mag–i-stay kami sa kanilang private resort kasama ang OMGurls at classmate!!

Bakit sila kasama?

Kasi daw dispidida party nya.

Ouch diba?? Iiwan nya ko. >.<

Pero ayos lang. Sa Davao lang naman daw sya eh..

Magbabakasyon daw. Ang daya ayaw ako isama. Gusto ko din makapunta doon eh! >.<

*******

Pag dating namin sa private resort nila nagpalit agad kami ni Harry.

Ako naka two piece pero naka t-shirt ako then short. Ayaw ko nga i-expose ang aking sexy body. Lol.

Si Harry naman naka board short then t-shirt. Yung t-shirt na gamit nya yung may nakalagay na I heart

SG. :)

Ako na kinikilig!

Si Chaorry naman nasa kwarto at kinulong namin doon. Bahala na kung anong gamit ang masira.

Tanaw ko ang dagat mula sa kinatatayuan ko.

Ramdam ng paa ko ang sand at ramdam ng buong katawan ko ang malamig na hangin.

Parang ang sarap magpatangay sa hangin. :)

Tanaw ko din ang mga classmate namin na naglalaro sa may tabing dagat.

Pati na rin ang OMGurls na kumakaway habang tumatakbo papunta samin.

“Hey.” bati ni Harry sakanila tapos niyakap ako mula sa likod.

“Istorbo naba kami dito??” Ann

“Ang dami ng langgam oh…” Beth tapos nagpagpag.

“Dinadaga na nga rin sila eh..” Marie

“Alis na tayo.. maglolove scene pa sila.” Nicolette

“Oh sya.. fly fly na ang beauty namin.. see yah later..” Jade

Tapos ayun nagfly na sila..

“Want some drinks??” he offered.

Tumango ako. Pumunta sya dun sa may cottage na malaki kung nasan yung iba pa naming classmates.

“So…. Masaya ba ang feeling na minamahal ka ng dalawang importanteng tao sa buhay namin ni

Abby??”

Napalingon ako and saw Katherine Mich David. The pusa aka female dog. :P

“Ano bang problema mo? 6 months na ang lumipas.. di ka pa rin ba nakakamove on?” tanong ko.

Ang bitter nya!

Hmm.. Nasabi ko nabang ang bitter ni Kat?

Nawala kasi sya ng 6 months at ngayon lang ulit nagpakita.

I heard nagpakalayo-layo muna sya para magmove on.

Di pa pala sya nakakamove on. Bitter pa rin. :P

“I’ll never move on cause I never let him go.. pinahiram ko lang sya sayo.” sabi nya.

“Wag kang feeling Katherine Mich David.. kahit kelan hindi napasayo si Harry.”

“I’m home Ms. Anjell Alcantara.. and I’m here para sunduin si Harry.” she said while smirking.

“Ow.. you know what?? I missed you, female dog. :P” sabi ko tapos inangat ko yung kamay ko then

pinakita sakanya yung engagement ring namin ni Harry.

Nanlaki naman ang mata nya tapos sumimangot.

“If you think iyo na si Harry nagkakamali ka.”

“If you think maghihiwalay pa kami ni harry, nagkakamali ka.”

Mas lalo naman nakusot ang pagmuka nya.

Sunduin daw si Harry??

Asa pa sya.. buti kung makatiis si Harry na makasama sya?

At isa pa asa naman kung sasama sakanya si Harry..

“Maghihiwalay din kayo. I swear!!” banta nya

Pwedeng humingi ng pala?! Gusto kong ilibing ang pusang to ng buhay!!

Dumating na si Harry na topless at may dalang juice..

@____@

“Hoy!! San nilipad yung t-shirt mo huh?” sita ko sakanya.. pano ba naman.. ang hot eh..

Ayon kay Annamaechua, sumasabay pa si Harry sa panahon, summer na summer. HOT!!

Kaso for sure pagnanasahan nanaman sya ng pusang to. >.<

“Eh kasi sila eh…. they teased me and said take my shirt off, so I did..” pagpapaliwanag nya at inabot

sakin yung juice..

Juice.. kailangan ko ng juice!! Natetense ako.. >.<

Kasi.. kasi… si Harry ang close masyado.. eh topless pa.. di ko tuloy maalis yung mata ko sa katawan nya..

kaasar much..

Nilaklak ko yung juice na bigay nya.. nilaklak talaga eh noh?? Hahhaha.. :D

“Suot mo na nga yung shirt mo.. nakatingin sila sayo >.<”

“Ayaw..”

“Eh?? Why???”

"'Cause you’re looking too.” sabi nya tapos tumawa…

Acckkk.. fudge.. halata ba?? Obvious ba??? Errrr..

Natahimik naman ako.. nakakahiya.. >.<

Baka isipin nya I’m a pervert.. wahahah.. LOL

Bigla nalang nya ko niyakap.. Hala ka??

“Eh.. bakit nanaman??” tanong ko

“You’re blushing eh… you’re so cute when you blush… nanggigigil lang ako.”

>///<

“Waaaaaahh.. Harry.. kelan kaba mauubusan ng asukal sa katawan?? Ang tamis tamis mo kasi eh..” sabi

ko.

“Normal lang yun pag inlove.” sabi nya tapos hinila ako papunta sa may tabing dagat..

Nilingon ko naman si Kat the pusa tapos nagbye-bye at nag bleeeeh sakanya.

Nakakatawa yung muka nya, di mo maexplain sa pula. Kumukulo na sa galit. Buti nga sakanya.

Nagfefeeling kasi.

Di na binitawan ni Harry yung kamay ko.. Naglalakad lang kami sa tabing dagat at pumulot ng shells.

“Gusto mo magswimming?” tanong nya.

Ako ba?

Ako ba tinatanong nya?

Ayoko nga. :P

Di nga ako marunong lumangoy eh.

Bigla na lang ako binuhat ni Harry.

“Kyaaaaaaaaaaaah!! Harry please wag mo kong lulunurin!!” sigaw ko.

Ayokong malunod noh?!

Binaba naman nya ko at tumalikod sakin. Piggyback???

Sure!!

Sumakay ako sa likod nya at lumusong sya sa tubig.

Pumunta sya sa may hanggang dibdib lang nya na lalim ng tubig. Ibinaba nya rin naman ako. Ang bigat

ko daw eh.

Ayieeeehh. DS?? Dagat Scene?? Wahhahah.

Wag na! :P

Ganun lang kami at pinanuod ang sunset. :)

Nung malapit na lumubog ang araw ay sumigaw ang OMGurls ng picture daw. :)

Bigla ba naman akong binuhat ni Harry.

Ang ganda nga nung kuha eh!! Nakakainlove.

Kinikilig ako sa love story namin. Sana dina matapos tong araw na to. :)

Pagbalik namin sa lugar kung nasan yung mga classmate namin biglang nag-iba yung aura ni Harry.

Parang may mali.

Napahawak sya sa noo nya at tumalikod samin.

“Something wrong?” tanong ko tapos hinawakan sya sa braso.

“Nothing.” sagot nya tapos tumakbo papalayo.

“Nu nangyare dun??” tanong ni Abby na mukang nahalata din yung kilos ni Harry.

“Di ko alam.. teka.. susundan ko lang..” sabi ko tapos sinundan si Harry.

Nakita ko si Harry sa may lobby ng resort-hotel na nakaupo at nakatingin sa kawalan..

Nilapitan ko sya at tumabi sakanya..

Binigyan nya ko ng weak smile at sinandal ang ulo nya sa balikat ko at niyakap ako.

“Bakit pakiramdam ko may problema kang di sinasabi??” tanong ko.

“Wala naman..” mahinang sagot nya.

Wala daw?? Sus.. talaga lang huh??

“Tara sa kwarto.” aya ko sakanya.

Pareho kami ng kwarto ni Harry..

Kung ano man ang iniisip nyo, itigil nyo na.

Harry respects me. :)

“Pahiga ako sa lap.” sabi ni Harry.

Umayos naman ako ng upo at humiga sya sa lap ko.

Pinikit na nya ang mata nya at natulog na.

Nilapit ko ang muka ko sa tenga nya and bumulong..

“I love you so much Harry Clarkson…” at hinalikan ko sya sa pisngi at pinanuod matulog.

******

[36]

1 week na ang lumipas simula nung umalis si Harry papuntang Davao.

1 month lang naman daw sya doon. :)

May kailangan lang asikasuhin.

Kasalukuyan akong kumakain ngayon sa canteen…. Ng mag-isa.

Walang OMgurls.. walang Elmer.. wala kahit sino..

Kasalukuyan akong kumakain ngayon ng minudo.

Oo, alam ko nagtataka kayo.

I hate minudo.

Pero kahit hate ko to, sinimulan ko ng kumain para pag balik ni Harry kakainin ko na yung luto nya. :)

Aish.. miss na miss ko na sya. >.<

Kahit saan ako magpunta, lagi kong dala ang cp ko dahil lagi kong katext si Harry.

Kung minsan naman sa facebook kami nag-uusap.

Waaaaaah!! Miss ko na talaga sya.

Bakit ba kasi di pa sya nagtetext ngayon??

Pangalawang araw na tong di ko sya nakakausap.

Maya maya nag online na sya.

Pagkakataon na ito Chao! Makakausap mo na si husband. ^^

Nag PM ako sakanya.

"Husband I miss you."

I was expecting him to reply but bigla syang nag offline.

Eh?? What the hell was that?!

****

Isang linggo pa ang lumipas at tuluyan nako nawalan ng communication kay Harry.

Bakit ganun?!

Bakit bigla na lang syang di nagpaparamdam?!

Palagi akong tumatawag sakanya pero unattended yung cp nya.

Ano ba to?!! T^T

Sobra na yung depression ko nung lumipas ang isang buwan na walang Harry na bumalik.

Kumalat ang rumors na hiwalay na daw kami ni Harry at iniwan na daw ako.

Duh??

Harry + Chao = FOREVER!

Pero kahit ako yung klase ng tao na walang pakialam sa iisipin ng iba, iba pa rin yung impact sakin ng

rumors na kagaya nun.

Iniwan na nga kaya ako ni Harry?

Bakit biglaan na man ata?

Iniwan na nga kaya nya ko?

Ayaw na ba nya sakin?

Puro ganyang klaseng tanong ang tumatakbo sa utak ko.

Emo na kung Emo. Paki ba nila?

Inlove ako eh!

At feeling ko malapit na kong maging broken hearted.

Bumalik nanaman ako sa pagiging pala-away.

Kung dati pinapalampas pa ng discipline office ang mga kalokohan ko, ngayon hindi na.

Dalawang buwan pa ang lumipas at tuluyan ng walang Harry ang bumalik.

No text.

No call.

No Harry for 2 months.

Imagine?? Nakaya ko yun??

Fck naman oh. Ano ba ko sayo Harry?

Uso naman siguro ang cellphone sakanya diba??

Kasi kahit alam kong di na sya nagpaparamdam sakin, kada gumigising ako tinitignan ko parin yung cp ko

kung may text galing sakanya.

Kahit milyon milyon pa ang nagtetext sakin, di ako nagsasawang isa-isahin yun at hanapin ang

pangalan nya at umaasang nagtext sya.

Di ako nagsasawang dumaan sa resto nila at kamustahin sya sa mama nya kahit alam kong wala rin

silang balita tungkol sakanya.

Harry naman... Nasasaktan mo na ko eh.

Pwede bang magtext ka kahit isa lang?

Sa sobrang lungkot ko na wala ng Harry ang nagpaparamdam sakin, unti unti na kong naniniwala sa

rumors na iniwan na nya ko. >.<

****

Pangatlong buwan na nyang wala at kasalukuyan akong nag-aayos bago pumasok sa school.

Napatingin ako sa daliri ko at napatitig sa engagement ring namin ni Harry.

Inalis ko ito at itinabi muna sa jewelry box ko.

Isinuot ko naman ang promise ring namin ni Harry.

Nagpromise sya sakin na mamahalin nya ko forever sa singsing na ito kaya hindi ako mawawalan ng pag-

asa.

Hihintayin ko sya.

Hindi ako umatend sa first class ko ngayon at dumeretso sa canteen.

Kumain muna ako doon ng breakfast.

Miss ko na rin yung luto ni Harry eh.

Bigla namang lumitaw sa harap ko ang napaka landing pusa na ito.

Pwede bang pumatay ng tao??? Isang beses lang please???

Tumabi sya sakin at binigyan ako ng nakakainsultong ngiti.

Napatingin pa sya sa kamay ko at mas lalong napangiti nung napansing di ko na suot yung engagement

ring namin ni Harry.

"Sa wakas natauhan ka rin." sabi nya.

"Pwede ba?? Tantanan mo nalang ako????"

"Im not yet over you... Masakit ba??? Masakit bang iwan huh??? Ow.. Too bad for you dahil di ka na nya

babalikan."

"So what?? Masaya kanaba??? Tapos ka naba??? Ako kasi naririndi na sa bibig mo eh. Baka di ako

makapagpigil at masaktan pa kita!!"

"Ayyy.. Takot naman ako dun!! Hahahahaha.. Grabe.. No wonder kung bakit ka iniwan ni Harry.. Maybe

alam na nya ang totoo."

Totoo??? Ano nanaman bang pinagsasabi nya???

Aish. I should not listen to her.

Puro lason lang naman laman ng pagkatao nya eh.

I was trying to ignore her pero ang kulit nya talaga at ayaw ako tantanan!!

"Alam mo ba kung san sya nagpunta huh??? Of course hindi kasi it was his plan to leave you."

Ano bang pinagsasabi nya???

"Harry is in America right now dear.. Alam mo ba yun??? Of course not. Kasi you’ve been fooled. Pity on

you." sabi nya at umalis na

Di ako nakapagreact sa sinabi nya.

Si Harry?? Nasa america??

Ano bang pinagsasabi nya??

Maybe she’s lying.

Tama.

Nagsisinungaling lang sya.

Di naman gagawin sakin ni Harry yun diba??

Biglang may lumapit saking men in black suit.

“Excuse me Ms. Anjell Alcantara. Pwede ho ba kayong sumama samin?”

Kyaaaaaaah.. sino naman kaya sila??

Kidnap ba ito??

Bakit nila ko kilala?

“NO. AYOKO. SUMAMA.”

Bigla naman nila akong hinawakan sa braso.

“Waaaaaaaah!! Kidnap!! Help!!!”

“Ms. Please. Wag po kayong sumigaw. Napag-utusan lang ho kami.” sabi nung isa.

“No. Ayoko sabi eh!! Let me go!!”

Mga bingi ba sila?? Hindi ba nila alam ang ibigsabihin ng let me go?!!

Pilit nila akong hinihila palabas ng school.

Kyaaaaaaaaaaaah. Ayoko sumama!!

Fudge. >.<

“Waaaaaaaaah!! Guard!! Help me!!!!”

Kaso pano naman ako tutulungan ng mga yan?!

Ang daming men in black. >.<

20 sila. Lahat sila hinaharangan yung mga gustong tumulong sakin..

Yung mga guard naman nilabas na yung gun nila pero kinarate naman sila nung naka black suit na guy.

>.<

Sht.. Eto naba ang end of my life?!

Di pwede!

Magkikita pa kami ng husband ko!

Kinagat ko yung kamay na nakahawak sa braso ko.

Pwe! Ang alat! Eeewww. >.<

Inalis naman nya yung kamay nya kaya tumakbo ako.

Malapit na rin naman kami sa gate ng school kaya tumakbo ako palabas kaso…

“Waaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhh!!!”

Biglang may black na van ang huminto sa harap ko at isinakay ako.

Piniringan nila ako at may humawak sa magkabila kong braso.

God. >.<

Please let me live.

30 minutes na ata kaming nasa van at wala akong ibang ginawa kundi magpumiglas at sumigaw.

Maya maya naramdaman ko namang huminto na yung van.

OMG.

“Nandito napo tayo.”

“Paki ko?? Tingin nyo sasama ako sainyo?? Let me---

Di ko na natuloy yung sasabihin ko. Bigla na lang kasi akong binuhat.

Wala pa rin akong makita dahil sa nakatakip sa mata ko.

Naramdaman ko nalang na inupo nya ako sa malambot na upuan.

Nakakaamoy ako ng tea.

Omo. Nasan ba talaga ako?!

Tinanggal na nila yung takip sa mata ko at muntik ng malaglag ang panga ko sa gulat.

“What the hell?!”

“Did I scare you?”

“No. You just freaked me out!”

“Hahaha.. well then, I’m sorry.”

Aish. >.<

Kung hindi lang sya tatay ng husband ko, inupakan ko na to! Eff.

“Why am I here?!” I asked

“Because I need to talk to you.”

“Talk about what??”

“About you and Harry.”

“What about us?”

“I want you to stay away from him.”

WTH??

“Do you think I would do that?! Hell.. never.”

“Then I’ll make him leave you. AGAIN”

Bigla nalang akong kinilabutan.

“What do you mean by that Mr. Jones Clarkson?”

“You should ask your mother dear.” sabi nya tapos tumayo na at umalis.

Yun lang?

Yun lang ba yung sasabihin nya at kailangan pa talaga akong ipakidnap?!

Ang layuan ang anak nya?!

Kahit kalian di ko gagawin yun noh?! Baliw ba sya?!

At anong AGAIN?!!!

Aish!!

Hinatid ako ng mga alepores ni Mr. Clarkson sa bahay namin ni mama.

Naabutan ko si mama sa may gate at mukang nag-aalala.

Tumakbo kaagad sya papunta saakin ng makita nya ako.

"Princess ayos ka lang ba?? May ginawa ba sila sayo??? Sinaktan ka ba nila???" sunod sunod na tanong

ni mama habang umiiyak.

"Ma what’s wrong?? I’m fine.. You okay??"

"Thank god!! I thought they have hurt you. Di ko sila mapapatawad kung pati ikaw saktan nila!!"

Di ko maintindihan si mama. Bakit ba sya ganyan kung mag-alala.

Kung sabagay.. Ikaw ba naman kidnapin diba??

Pero mayaman ang kidnaper ko eh. Di ko alam kung anong problema at kailangan pa kong ipakidnap!!

"Princess I think we need to talk."

Tinignan ko ang muka ni mama na napakaseryoso.

"Talk about what mom??" tanong ko

"About you and Harry."

Tungkol nanaman samin ni Harry??

Bakit ba?!

Ano bang mali sa relasyon namin ni Harry?

Bakit ba gustong gusto nila kaming pag-usapan?!

Hindi ba nila pwedeng pabayaan muna kami??

Tatlong buwan na syang nasa utak ko.

Walang minute ang di sya ang iniisip ko.

Hindi ba pwedeng magpahinga muna ako kakaisip sakanya?

Hindi ba pwedeng wala munang Harry??

Nasasaktan kasi ako pag iniisip sya eh.

Nasasaktan ako dahil di ko manlang alam yung dahilan kung bakit bigla na lang sya di nagpaparamdam.

*****

[37]

REVELATION I

"Princess.. Sa palagay ko mas makabubuti kung maghihiwalay kayo ni Harry."

Bigla akong natigilan sa pagpipiano at napatitig kay mama.

"Hiwalay?? Bakit bigla naman atang yan ang naisip nyo mama??" tanong ko habang nakatitig ng diretso

at napakaseryoso sakanya.

"Sa palagay ko hindi tama na ituloy nyo pa ang relasyon nyo Princess." sabi nya at lumapit sakin at

pumunta sa likuran ko.

Hinawakan nya ang buhok ko at nilaro ito.

"Princess.. Akala ko ayos na ang lahat.. I guess.. Ang pinaka magandang desisyon para matapos na ito ay

ang maghiwalay kayo ni Harry."

Tama ba tong mga naririnig ko?!

Tutol ang puso't isip ko sa sinasabi ni mama.

Kahit siguro sabihin nya pa sakin ang dahilan ay di ako makapapayag sa sinasabi nya.

Kami ni Harry?? Maghihiwalay?!

NO WAY!!

"Princess, naiintindihan mo ba ko?" tanong ni mama na kumuha ng upuan at itinabi sakin.

Sya naman ang nagsimulang tumugtog ng piano.

Tumugtog sya ng musikang malungkot kung pakikinggan.

Tumatagos ito sa puso ko na nagbibigay bigat sa pakiramdam ko.

Nagbibigay sakit sa damdamin ko.

"Naalala mo ba ito Princess??" tanong ni mama.

Ang tinutukoy nya sa kanyang tanong ay ang tinutugtog nya ngayon.

Ang tunog na nagpaalala sakin sa namayapa kong ama.

Ang tugtog na parati nyang tinutugtog sa tuwing naaalala nya ang pagkawala ng aking ama.

"4 years... Lumipas na ang apat na taon at akala ko nakalimutan ko na ang sakit na binigay sakin ng papa

mo...

....Alam kong impossible na makalimutan ko ang sakit na ito. Impossible dahil sa tuwing nakikita kita,

bumabalik sakin ang lahat ng nangyare."

Bigla nalang may bagay na pumatak mula sa mga mata ni mama.

Naguguluhan na ko sakanya.

Nagtataka na ko kung bakit nasingit bigla si papa sa usapan.

Ano bang meron sa nakaraan na hindi ko alam???

"Can you still remember what caused your dad's lost?" tanong nya sakin na huminto na sa pagpipiano.

"Cancer, isn't?" sagot ko.

Bigla syang tumayo at lumapit sa may pinto.

Humarap sya sakin at binigyan ako ng mapait na ngiti.

"No.... You sure you can't remember it??" mom asked.

"But... That's what I know. Am I wrong?? Then what caused his death??" i asked back.

"You witnessed it Princess.. You witnessed his death.. You are the reason of his death. You caused his

death." sabi ni mama na tila may galit sa tono ng pagkakasabi nya.

Para akong nakabaon sa lupa na hinugot sa reyalidad.

Pakiramdam ko mababaliw ako sa mga sinasabi ni mama.

Napahawak ako sa noo ko at nagfla-flashback sakin ang mga nangyare.

4 years ago...

~Picture of King~

"Princess.. In the future, you'll be my queen in my palace."

---

"No princess... Stay away from King. You should not involve yourself into this." said dad.

---

"I told you once before!! Stay away from him!" dad scolded me.

---

"Kalaban ng company natin ang sakanila.. Hindi pwedeng maging close ka sakanya."

---

"Naiintindihan mo ba ko princess?? Mali ito. Maling mali!"

---

"I don't want you to be my queen anymore.. I guess we should stop seeing each other from now on."

King said and left me hanging.

---

Iniwan nya ko. Sinaktan nya ko.

Minahal ko sya. No. Mahal ko parin sya.

Pinilit ko ang di pwede.

Pinilit kong wag makinig sa parents ko para sakanya.

---

~Picture of George Alcantara~

*Ambulance siren*

"Daddy!!" sigaw ko habang tumatakbo kay daddy na duguan.

"No dad. Please don't leave me!!" sigaw ko habang pilit kumakawala sa yakap ni mama na pinipigilan

akong makalapit kay daddy.

Duguan sya.

He's dying.

He risked his life to save me.

"I.... love... you... princess..." sabi nya bago sya mawalan ng malay.

Akala ko magiging okay ang lahat nung nadala sya sa hospital..

Pero.. Pero... Namatay parin sya.

He's dead.

It was all because of me.

My fault.

Parang huminto yung mundo namin ni mama.

Tulala lang kami pareho habang tinitignan yung kabaong ni papa.

Pilit akong kino-comfort ni mama.

Nanginginig ako sa takot.

Takot dahil baka balikan ako ng kumidnap sakin at barilin din ako tulad ng ginawa nila sa daddy ko.

Paulit-ulit na bumabalik balik sa isip ko kung pano nila binaril ng tatlong beses ang papa ko sa dibdib.

Paulit-ulit bumabalik sa panaginip ko ang muka ni daddy bago pa ito malagutan ng hininga.

Para akong nanunuod ng pelikula na paulit-ulit nirerewind kung saan ako pinaka nasaktan.

Dalawang araw lang ang lumipas at tinutugis na raw nila ang suspect.

Ang primary suspect ay ang daddy ni King na kalaban ng company nila daddy.

Lahat ng ebidensya ay sya ang tinuturong may sala.

Sinubukan nila itong hulihin at wala na kong balita tungkol doon...

Wala na kong maalala..

Pero bakit ngayon ko lang naalala ang mga ito??

Ito ba yung nararamdaman kong MISSING PIECE sa buhay ko?!

Ito ba ang mga alaala na dapat kong maalala?

Napatingin ako kay mama na umiiyak na.

"You've been traumatized and I consulted a doctor. Nagka Mild temporary amnesia ka daw because of

head injury nung nakidnap ka….

....Mula noon iniwas kita sa lahat ng dapat iwasan.. Nakalimutan mo ang nangyare and I am really

thankful about it... Di ko akalain na babalik pa ang lahat.." mom continued..

"Let's end this princess. Harry and you aren't meant for each other."

Kahit ang daming revelation ni mama. Sa iisang topic lang ako nakapagreact.

Yung topic na dapat maghiwalay kami ni Harry.

"The hell. Do you actually expect me to do that?! That's bullsht mom. Anong kinalaman namin ni Harry

sa problema ng pamilya natin kela King??"

Nagbuntong hininga si mama ng malalim bago sumagot.

"Di mo pa rin ba naiintindihan? Nakalimutan mo na nga ba si King? Oh yes.... You said you already forgot

him.. But the man in your life right now.. He's Harry King right??"

What is this?

“Mom… Are you saying—

“Harry is King, Princess.”

No..

How could that be?!

Bakit may ganitong kwento sa buhay ko??

Bakit author?? Bakit?

Si King...

He's.... H-harry???

Impossible!!

Why on earth it is have to be Harry??

Bakit?!

Can somebody please explain this to me??

At si Mr. Clarkson… Kung sya ang pumatay kay daddy bakit di sya nakakulong?!!

Bakit ang gulo ng buhay ko??

Bakit ang gulo ng kwento ni Mi-mhytot?!!

*****

[38.1]

-----------

Iniwan ko si mama sa bahay at umuwi sa bahay ko.

After 4 years ngayon lang nya sinabi sakin ang mga yun??

Para ano?? Para paghiwalayin ulit kami ni Harry?? O let me say King..

Ayoko. Hindi kami maghihiwalay.

Lalo na ngayong engage na kami.

Di ko kakayanin pag naghiwalay ulit kami.

Oo na. Ako na martyr! Martyr dahil iniwan na nga nya ako noon tapos ako eto, tanga na mahal sya.

Sya naman ang bumalik diba??

Sya naman ang nagpropose.

Sya ang gumawa ng paraan para umabot kami dito.. Sa sitwasyong kung saan sobrang mahal ko na sya.

Pero pano kung maalala nyang iniwan nya ko noon?? Iiwan nya ba ulit ako??

No!! Hindi ako papayag.

Hindi pwedeng mangyare yun.

Di nya pwedeng maalalang ako si...

Wait?!

I'm his princess???

Pero... Pero sabi ni Elmer..

He once loved me.

So...

So that means...

But why??

Why did he left me if he loves me??

Napabangon ako sa pagkakahiga at hinanap ang cp ko.

For a millionth time.. Tinawagan ko ulit si Harry..

Aish.. Please.. Sana mag ring.

*Kring.. Kring.. Kring..*

Oh my.

Nagring!!

Nagring yung phone nya after 3 months!

*Click!!*

Sinagot nya pero walang nagsasalita sa kabilang linya.

"H-harry?? Are you there??" tanong ko

Pero no response.

"I miss you.. Bakit?? Bakit di na kita nararamdaman?? Nakalimutan mo na ba ko??" sunod sunod na

tanong ko.

Halata sa boses ko ang lungkot.

Sana naman maisipan nyang sumagot at magsalita diba??

Miss na miss ko na sya.

Sobra.

"Harry??" tawag ko ulit sakanya.

Halos maluha na ko dahil di pa rin sya nagsasalita.

Pakiramdam ko ang bigat bigat ng nararamdaman ko.

Eh kung tawagin ko syang King?

Sasagot ba sya??

But NO! That would be the craziest thing to do Anjell!

"Please answer."

Pero nabigo pa rin ako sa gusto kong marinig ulit yung boses nya.

Tahimik pa rin sa kabilang linya.

Pinapakinggan ko lang ng maigi ang mga tunog sa kabilang linya.

Naririnig ko ang bawat pagbuntong hininga nya.

Harry....

King...

Magsasalita pa sana ako ng bigla na syang magsalita.

"SO-SORRY. I'M SORRY..."

Then he ended the call.

Wala ng chance ang makausap pa sya.

He said sorry and ended the call.

Para saan yun??

Para saan ang sorry nya??

Bakit sya nagsosorry??

Why??

Bakit ang sakit makarinig ng sorry??

Masakit dahil galing ito sakanya.

Bakit sya nagso-sorry??

Dahil ba di na nya ko kinakausap??

Dahil ba di na nya ko naalala??

Dahil ba di na nya ko binalikan??

Harry bakit ganun??

Bakit ang sakit sakit??

Bakit pakiramdam ko mawawala sya sakin???

****

[38. 2]

Kasalukuyan akong nasa canteen at nakatingin sa kawalan.

Di pa rin ako makapaniwala sa nangyare kagabi.

Sa narinig ko.

Ang sakit kasi eh.

Natatakot akong mawala ULIT sakin si Harry.

Higit pa roon..

Ang pinakinawiwindangan ko ay ang malamang si Harry ay si King.

Pano nangyare yun?

Bat ang tanga kong di manlang nalaman yun?

Bakit di ko manlang napansin yun??

Harry King Clarkson??

Fck. How could that be??

*click!!*

WTH???

"Adobo!! Burahin mo yan!"

"No uh. You look like you’re in trouble."

"Who cares??" I asked annoyed.

"I care." he said then show me my stolen pic.

Ampanget!!

"Akin na yan!" sigaw ko.

Tumakbo naman sya.

Hinabol ko naman.

"Ay sht. Akin na sabi eh!"

"Chill out."

"Shut up." tapos inagaw ko yung phone nya pero di ko makuha.

Para lang kaming tanga na naghahabulan sa buong campus.

Kung sya tuwang tuwa, ako naman galit.

"Elmer Bautista can you please stop?? I'm not in the mood for this!!"

Huminto naman sya kaya lumapit na ko.

"Badtrip kaba dahil dito o dahil hindi nagpaparamdam sayo si Harry??" tanong nya habang pinapakita

sakin yung picture.

"Shut up. Ano bang alam mo?? Wala naman eh. So leave me alone!" inagaw ko ulit yung cp nya pero

nabigo ulit ako.

"Ano ba?!! Akin na sabi eh!!" sigaw ko ulit.

Di ba sya titigil??

"I'm tired of this!" reklamo ko.

Ngayon nasa playground na kami.

Ano bang naisip ko at umabot kami dito??

Ang playground na nagpapaalala sakin sa pang-iiwan ni King sakin.

Ang King na.. Ahhh!! Nevermind.

Dapat syang kalimutan.

Iba si Harry kay King.

Si King, iniwan nya ko pero si Harry... Alam kong di nya magagawa yun.

Mahal nya ko.

Higit pa sa pagmamahal ko sakanya.

"Mukang pagod kana talaga ah.." sabi ni Elmer tapos hinila ako at inupo sa swing.

Yumuko sya at nilevel ang muka nya sa muka ko.

"Pagod narin ako eh.." saad nya.

"Pagod saan??" tanong ko

"Sa pagpaparamdam sayong mahal kita."

SILENCE…

Ang akward ng moment. >.<

"NAKAKAPAGOD KA RIN PALA." sabi nya tapos nag sad face.

Umupo sya sa katabi kong swing.

“Nakakapagod din pa lang magmahal noh?” sabi nya ulit.

Nakatingin lang ako sa muka nya na puno ng lungkot..

9 months na dapat kami ngayon ni Harry. November na ngayon at Christmas na next month.

Bakit hanggang ngayon wala pa sya?!!

Pangatlong beses na ito na monthsarry namin at di nya ko binabati.

Palagi nalang si Elmer ang kasama ko at nagpapangiti sakin.

Si Elmer na di nagsasawang kulitin ako kahit sinusungitan ko sya.

Si Elmer na pagod na ngayon.

Harry.. Bakit kaba kasi umalis??

Edi sana hindi ako nakakasakit ng ibang damdamin ngayon.

Edi sana….. hindi ako malungkot ngayon.

“Hoy!! Ayan nanaman yang muka mo!! Malungkot ka nanaman!!” sigaw ni Elmer na kinukulit nanaman

ako.

“ELMER. NAKAKAPAGOD BA TALAGA AKO??” tanong ko na napakaseryoso.

Di sya sumagot at huminga muna ng malalim.

Tumingin sya ng napakaseryoso sakin.

“OO.” seryosong sagot nya.

So ibigsabihin ba nyan pagod na rin sakin si Harry?

Ayaw na nya sakin?? Pagod na syang mahalin ako??

Kaya ba dina sya bumalik??

Ganun ba yun??

“Oo. Nakakapagod kang pasiyahin. Ang gago naman kasi ni Harry. Ang tagal bumalik!” sabi nya.

Napangiti naman ako.

Si Elmer?? Ginago si Harry?!

Ang adik eh noh?!!

“Oo nga.. ang tagal nya bumalik.” bulong ko.

“Sinong gago??”

Nanlaki ang mata ko at lumingon sa may likuran namin.

Napatayo ako ng makita sya.

Napangiti ako at ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko.

Sobrang saya na makita ko ulit sya.

I missed him.

I missed his voice.

I missed the way he kisses me.

I missed the way he touch me.

I missed the way he hugs me.

I missed the way he laugh and smile.

I missed the way he sleeps.

My Harry.

He’s back.

*****

[The day of seeing him again]

I woke up without my heart. </3

Every day, I see myself crying in his room.

Longing for his embrace and kiss.

Wishing everything was just a lie.

What did I do to deserve a pain like this??

I know I will never hear him again telling me how much he loves me.

What would he want to hurt me so bad like this?

If he knows how much it hurts to be missing him, will he stay?

Since we broke up, I stay up every night and cry because of the pain.

I’m no longer used of waking up happy.

It all became PAIN.

I am trying not to badly cry, but… It would be more painful if I’ll try to hide the pain.

I am trying to move on…. but every day, everything I do, it all reminds me of him.

I began to stop wearing my rings.

I began to stop listening to songs remind me so much of him.

Letting go? Yeah I know I want to move on but the case is… I can’t let go my feelings.

How I wish I could erase him in my memory.

How I wish I could feel alive again.

It’s been 1 week since the break up but it still feels like yesterday.

There is no longer love left for me. :(

We’re done yet he can still hurt me.

I looked at myself in the mirror.

Nothing change in my appearance except for my eyes which are tired now of crying every minute.

Here it comes again, the tears running down on my cheeks.

--- The day of seeing him again. (Chao’s POV) ---

I can hear the murmuring of the students.

My gosh. Am I really this kind of popular?

-____-++

Ganito ba talaga pagbroken? Pssssh.

(///-)

Ehem.. Di ho ako yan, nakasalubong ko yan na Emo.

Di ako Emo. Broken lang ho.

Pumunta muna ako sa powder room.

Pagpasok ko, lahat napatingin sakin.. but then, they gave way para makapagsalamin ako.

Nagpractice ako.

If someone will ask me if how am I, I’ll simply smile then answer “I’m fine.”

Pwede na rin siguro yun diba?

I’m fine..

I’m fine..

I’m fine..

Sht. Who am I kidding?!

Is this what you call fine?!

Crying in front of the mirror?!

Sht.

Di pa ba sapat ang isang linggo Chao?

Hindi ka paba pagod sa pag-iyak?

Biglang may yumakap sakin na girl na di ko kilala.

Who you?

Aish.

FC?!

“I feel sorry for you ate Chao..” sabi nya

Mas lalo pang umagos ang luha ko.

Wow.

Salamat sa comfort diba?

Muka ba kong nakakaawa sa paningin nila?

Hahaha.. Sino bang di maawa sakin pag nakita ako?

May dumagdag pa na dalawang babae ang yumakap sakin.

At lahat na silang nasa powder room niyakap ako.

Umiiyak din sila.

Ganun ba yun?

Ganun ba kabilis kumalat sa school ang break up namin ni Harry?

Halos 3 mins din nila akong niyakap.

Ang init na. Di na ko makahinga. -____-”

“Okay na ko. Heheh.” sabi ko.

“Ayos ka lang ba talaga ate Chao?”

*Smile*

“I’m fine.”

Praktisado.

Atleast medyo nawala yung bigat na nararamdaman ko dahil may mga nalulungkot din sa break up

namin at chinecheer up ako. :)

Paglabas ko ng powder room, may mga lumapit din sakin and gave me hug.

Awww. Ang daming may CARE. Sana sya din. :(

Natouch pa ko kasi may nagbigay sakin ng cake. Maliit lang, pang isang tao lang tapos may nakasulat na

“Life goes on”.

Bakit ganito silang lahat sakin? :)

Pagpasok ko ng room, hanep walang tao..

Pero yun lang pala ang akala ko.

“Happy birthday!!!” Beth

*PAK!!*

“Aray naman Ann! -___-“ reklamo ni Beth at napakamot ng ulo.

“Happy condolence sis!! ^__^” Nicolette

*PAK!!*

Ayan, isa pa syang nabatukan.

“Aray Ann! Bakit?!” reklamo nya

“May namatay ba?! Kung maka-condolence ka naman dyan. -___-“

“Meron naman eh. Yung puso ni Chao!”

“TAMAAAA!!” sabay sabay sila tapos nag-appear.

Ouch. Namatay daw ang puso ko. -____-

Tama nga naman.

Ako din makiki-appear!! ^__^

Tinaas ko din yung kamay ko para makipag-appear pero binawi nila yung kamay nila.

-____-++

Ano ba yan. KJ?!!

“Happy single’s day!!” biglang singit ni Marie

Napatingin lang kami sakanya.

Joke ba yun Marie? May nakakatawa? Psh.

“Ay ayaw nyo ng single’s day?? Edi happy broken’s day na lang! ^__^”

Pwedeng katukin utak ni Marie?

Pang tanga lang eh.

Broken na nga, may happy pa?

“May masay ba dun Marie? =__=”

Nag V-sign nalang sya sakin. Psssh..

Ang OMGurls talaga. Kalian ba sila magbabago?

Maya maya sunod sunod ng pumasok yung mga classmate kong boys. Yung tipong magpeperform.

“Anjell, this song is for you.. Nabalitaan kasi namin yung… alam mo na. :)”

“Okay lang yan pare.. Maganda ka pa rin naman kahit maga na yang mata mo.”

"Cheer up pare, nandito naman ako eh. *PAK!* Okay.. okay.. Joke lang..”

“Okay anyway.. We’ll sing this para malaman mong nandito lang kami, kung kailangan mo ng tissue na

pwedeng iyakan. :)”

Awwww. Nakakatouch. :”<

Gamit yung gitara, sinimulan na nilang tumugtog. 5 silang nasa harap ngayon.

(Now playing: Your song by parokya ni Edgar)

“It took one look and forever laid out in front of me. One smile and I died. Only to be revived by you.

There i was thought I had everything figured out. Goes to show just how much i know 'bout the way life

plays out...”

“I take one step away but i find myself coming back to you my one and only, one and only you...ooh...”

Bakit naman yun yung tinugtog nila? Psh. Weird. -___-++

Pero infairness, ang galing nila kumanta. :)

Kinikilig nga yung mga classmate namin eh. Oha?!

“Thank you guys. I appreciated it. Salamat talaga sainyo.”

“WOOOOOOOOOOH!! PARTY PARTY!!!” sigaw ng mga classmate ko.

Ang ingay.

Kala mo kung anong meron sa room.

Nagcecelebrate sila.

Oo. Nagcecelebrate sila sa break up namin.

Nagcecelebrate hindi para masaktan ako kundi para iparamdam nila sakin na nandyan lang silang lahat

para sakin.

Ang saya ng feeling..

Okay na sana kaso bumalik lahat ng sakit ng dumating sya at makita sya.

Sya kasama sya.

Ang gulo ko ba?

Okay, let me say, si variable W dumating kasama si Variable P.

Variable W kasi di ko pa kayang sabihin na X ko nalang sya. Gets nyo?

Harry = variable W.

Variable P means Present.

Bianca Nicole Monteria = variable P

Variable W + P = BROKEN.

So what?

Ayos lang.

Ayos lang ako.

Nagkatitigan kami.

Muka syang masaya.

Masaya dahil break na kami?

Buti pa sya.

Samantalang ako. Eto. Nagluluksa pa rin sa pagkamatay ng puso ko. :(

November. Araw ng mga patay. Patay na puso.

Ang saya noh?

Ang galing ko magpretend.

Cheer up girl. >:)

Malalagpasan ko rin to.

****

"Waaaaah!! Ipis!! Ipis!!"

(--,)??

Psh. Ang ingay!

Sino ba yun at istorbo sa tulog ko??

Sinira nya ang katahimikan dito sa playground at sinira nya ang tulog ko.

Nag-cut ako ng class. Ang bait ko noh?

Bakit ba? Eh sa ayokong makita si Harry eh.

The F. -___-++

Bumangon ako at pinagpag ang damit ko.

Tumingin ako dun sa side kung nasan yung maingay,

Then I saw her...

"Bianca, right?"

Napatingin sya sakin. Teary eyed na sya.

Nagpout sya then tumango tango.

"Ipis..." sabi nya sakin na naiiyak na.

San ba lupalok ng mundo galing to at parang ngayon lang nakakita ng ipis?

Inisnob ko nalang sya at sinimulan ng maglakad at lagpasan sya.

FYI. I hate her from head to toe, from skin to bones.

"Hey wait." she called.

Hey??

I have a name.

"Miss."

Snob.

"Look I'm begging."

Snob. Lakad.

"SG."

Napatigil ako.

Who gave her right to call me that way??

Only Harry used to call me SG. Okay?

Di porket close sila may karapatan syang tawagin akong SG.

I turned back to face her.

"My ghaaad.. So your name is really SG. Don't you think it's kinda weird name?"

Weird name?

Who told her I'm SG?

Si Harry ba?

Aish. Bobo kaba Chao? Malamang. Kasasabi mo lang na only Harry used to call you that way eh.

"Don't call me SG." I said then I'm about to walk away when she called me again.

"SG. Help me please here. I'm afraid of ipis."

So what?

I don't effin care.

"Waaaah.. Pls. Pls. Pls??"

Bakit ganun? Kahit ang landi nya magsalita, hindi nakakainis??

Parang nakakatuwa??

Dahil nakakaawa naman sya, lumapit na lang ako.

Pag tingin ko sa ipis...

-___-"

Pwede bang batukan to??

"EH PATAY NA YAN EH!!" sigaw ko.

Psh. Parang tanga lang eh? Tsk. -___-++

Nagsimula na ulit akong maglakad palayo kaso napahinto ako.

"STOP. CLINGING!" sita ko.

Spell FC.

It's B-I-A-N-C-A.

T-T

Nagsimula na ulit akong maglakad pero ngayon naman hinawakan nya ko sa kamay.

"UNTOUCH ME!"

"Oh my God. You're so mean!"

Ako?

Mean??

Sabagay. Sakanya lang naman ako ganito.

Nung dumating sya, nauso sakin ang INSECURITY.

Insecure dahil ang close nila ni variable W.

Insecure dahil lagi nyang kasama si variable W.

At insecure dahil HINDI SYA SINUSUNGITAN ni variable W.

-___-"

"You know what? Harry cried when you went in the condo last time."

Napatigil ako.

He cried??

Napatingin ako sakanya ng seryoso.

He cried?? He?? He did?? Dahil ba nasaktan nya ko?

Eh bat sya umiyak kung niloko lang pala nya ko?

"W-Why?" tanong ko bigla.

"Because we fought. Kyaaaah!! Grabe nga yun eh. First time ko syang nakitang umiyak! Anyway bati na

ulit kami! ^__^"

Yung isang linggo kong sakit na pilit kinalimutan, bumalik lahat ngayon.

Akala ko umiyak sya dahil sa nangyare sa condo nya yun pala hindi.

Ang sakit dahil iniyakan sya ni Harry.

Samantalang ako. Eto. Ako ang halos mamatay sa kakaiyak dahil wala na sya sa buhay ko.

He is no longer mine.

He's now belongs to this woman in front of me.

"Why are you telling me this?"

"'Cause you are his friend right??"

Ah. Oo nga pala. I'm his friend nga pala.

"Did I already introduced myself?" tanong nya.

Ano bang klaseng tanong yan? Psh.

Sabagay. Eto yung first time na nakausap ko sya.

"I am Bianca Nicole Monteria. 17, Girlfriend ni Harry. ^___^"

Girl-girl. Girlfriend??

So mali pala ako sa akala kong close lang sila??

Naglakad kaagad ako palayo sakanya.

Ayokong makita nyang pumatak ang luha mula sa mata ko.

Nanlalabo na yung paningin ko dahil sa mga luhang pumapatak galing sa mata ko.

*BUMPED!!*

Nabangga ako.

Pagtingin ko, si Elmer.

Tinignan nya ko.

Hinawakan nya ko sa muka.

Pinunasan nya kaagad ang luha ko.

Di ko na napigilan at niyakap ko sya.

Umiiyak ako habang nakayakap sakanya.

Ang sakit isipin na girlfriend nga nya si Biancaa.

Sobrang sakit.

Bakit ang bilis nya kong ipagpalit?

Sila naba bago kami magbreak?

Wow.

He’s great. So great..

Samantalang ako, eto.. I’m still trying to move on.

What is moving on if I’m still stuck on my place.

*****

[The day seeing HER again (The most awaited- HIS POV)]

It seems like it was yesterday when I last saw her face.

She didn’t change any one bit.

She’s still the same.

The way she walks, talks, smiles and stares at me.

Everything didn’t change.

Her eyes gave me a look that she’s in pain are still the same.

I like to hold her in my arms and take her pain away.. but I know, everyone knows… I’m no longer in the

position to do that.

I missed her voice.

I missed the way she laughs.

Her smile, I changed it into tears and loneliness.

I caused it. I made it. I did it. I broke her.

I broke her heart.

I gave her suicide in return despite of her plead.

She pleaded but I pushed her away.

I am not the one who’s gonna be by her side.

I am not the one who’s gonna spend my life with her forever.

I need to push her away.

I need it to lessen the pain I’m gonna cause her.

Seeing her right now that is, trying to hide her uncomfortable feeling because of seeing me again makes

me feel so idiot.

I’m an idiot causing her all this mess.

But I can’t do anything about it.

I told her lies.

Lies that broke her heart.

I let her down and cry.

I know I hurt her when I left her.

But swear, it hurts me more.

She taught me how to laugh.

She taught me how to love.

She taught me how to be happy.

But I taught her how to cry and be hurt.

I wish I could turn back time where we used to kiss.

We used to eat.

We used to laugh.

We used to sleep.

But my heart tells me it would be better if it’s just like this.

Like this looking at her without her noticing.

Like this, smiling when she smiles… but not at me.

It’s painful.

This is what you call pain.

So awful.

I’ve hurt myself because of hurting her.

If she only knew, I have no choice.

Every day, I think of her.

I wish I could hear her voice.

I tried to call her but my mind telling me, it would be better in this way.

I felt my heart broke, but I never admit it.

I denied and I know she’d been hurt when she found it out.

If only she know this are all lies, I know she won’t shed a tear and would hug me tight and give me a kiss.

I love her so much that I would hurt her just to lose me.

-- The day seeing her again (Harry’s POV) ---

Everyone stares at me.

I know. I know. That’s because I’m with Bianca.

“I wonder why you’re so popular. Girls can’t take their eyes off you.” Bianca said annoyed.

“Don’t mind them. -___-”

“How can I? I’m jealous. Hahah.”

“Stop acting.”

“Yeah right. Whatever! Blah.. blah.. blah…”

Tsk. Too noisy. I can’t focus.

Focus on what? Focus on her.

SG. :)

I’m actually looking at her since she arrived.

“Did you already see her?” Bianca asked again.

“Yeah. -___-“

“Good. Can I go now?”

“Nah.. stay.”

“Aish. Am I your pet Harry? I’m tired.” she complaint.

“Tsk. Okay. Go ahead meet dad, but call me if I’m gonna get you there okay? We’ll go to class together.”

“Yes sir! Bye. :)”

“K. bye. -___-“

*PINCH*

“Hey ouch!”

“Sorry Harry! You’re soo cute kasi eh. You’re irresistible. Omo. I’m gonna run now. Byie!!” then she left.

Tsk. Childish.

My cheeks now are swollen. -____-”

I called Seb, the one standing next to me. He’s my classmate and a friend I guess?

“Yow bro.” Seb

“Can I ask you to do something?”

“Is it for her? Anjell?”

“Yeah.” I said then looked in the powder room where SG is right now.

“Anything.” he answered

I smiled.

Okay. Good then. :)

I asked him to tell everyone he knows to hug SG for me.

Everything is set and ready.

I hid in the place where SG won’t notice.

I watched her smiling when everyone hugged her.

Seeing her smiles again makes me fall for her all over and over, deeper and deeper, more and more.

“Mission accomplished dude.” said by Seb

“Did you see it? Her smile was so angelic.” I said proudly in front of him.

“Self-satisfied huh? I wonder why you broke up with her.”

My smiles faded. Yeah. All wonders why.

I started walking away.

“Hey dude. Aren’t you going to talk to her?”

I looked back.

“Can you sing?” I asked

“Huh?!” he answered confused.

“I asked if you can sing.”

“Why?” he asked then smiled wide.

“Sing for me.” I said then smiled.

(Now playing: Your Song by Parokya ni Edgar)

Reasons why I chose that song for them to sing for me are:

1st: There I was thought I had everything figured out.

2nd: Goes to show just how much I know ‘bout the way life plays out.

3rd: I take one step away from her but I found myself coming back to her.

But unlike in the song, he turned back to his one and only.

But me? I can’t.

:(

“Why your face is like that?”

I looked at my side and saw Bianca.

“So… can we go inside now?” she asked.

“Yeah.” I said then started entering the room.

My eyes were glued to her.

I’m so happy to see her again.

I’m so happy to see her staring at me.

But there is something wrong.

She looked at me, sadly.

****

On the playground, I saw her. With Elmer. Crying in pain.

Am I the reason?

How I wish I were the reason and not the one she is hugging right now.

I wanna break EJ’s arms.

But I know SG needs him to stay by her side.

SG needs him to comfort her.

“Can you see them? They’re so cute right?” Bianca said.

I looked at her madly and held her in her arms.

“What did you tell her?!” I asked angrily.

“Why are you shouting?! I told her nothing.”

“Liar.”

She pulled her arms away.

“Okay. I told her I’m your girlfriend.”

WHAT?!!

“Are you insane?!! Why did you tell her that?!”

“Relax Harry. I’m just helping you.”

“I don’t need your help.” I said and started walking towards SG.

I’m gonna tell her Bianca lied to her.

“What are you going to do? Are you going to tell her I lied? Do you think she still cares? After you left

her and told her all those stuff, do you think she would listen to you? She’s mad Harry.” she said.

I stopped. She’s right.

“You don’t need me Harry? You sure? Do you think I can’t see that you are using me to hurt her? When

she’s around you’re being so sweet to me, but when she’s not, you are being the cold and mean Harry

again.” she continued.

I turned back.

“What do you know?” I asked.

“I know everything. FROM THE START. I’m just helping you to hurt her and forget her feelings for you

Harry.” she said then grinned.

“It’s not the right time for that. She’s still in pain about our break up, Bianca.”

“Is that really your reason or you still hope that may she still love you? Do you think I don’t know what

you planned a while ago for her? About the cake thingy, the hugs, and the “Your Song” sing?”

“Shut up. -____-”

“

Okay. Tell her that I lied if that’s what you want.” then she left.

I looked at SG.

She’s still with Elmer and she’s still crying.

Hope sorry can cure all the pain.

"I’m so sorry wife” I whispered then my tears started to roll down on my cheeks.

****

[The Most Painful Word]

Chao’s POV

December 23 na. :(

My Christmas would be so damn freezing cold because of HIM.

Yeah, capital H-I-M.

Who’s HIM? Syempre si variable W.

Di pa ko nakakamove on noh. -___-”

Harry, bumalik kana kasi sakin please?

Aish. Eto nanaman ako. Umaasang babalik sya.

23 days na ang lumipas simula nung iniwan nya ko sa gitna ng malakas na ulan habang umiiyak at

nagmamakaawa sakanyang wag nya kong iwan.

Ang sakit isipin noh?

Kahit na sinaktan nya ko ang hirap pa rin nyang limutin.

Siguro dahil umaasa pa rin akong maayos pa kami.

Nandito nga pala ako sa classroom ngayon.

Damn this university!

Kahit malapit na Christmas di pa namin bakasyon! =___=

Ngayon pa lang kasing December 23 pa kami mawawalan ng class at babalik kami sa January 3.

Ang galing noh? Waley man lang pahinga. Trisem daw kasi.

Psh. Pauso! Errr. -____-+++

Napalingon ako sa likod ko at ayun! Nahuli ko nanaman syang nakatingin sakin.

Sinong sya? Si capital H-I-M aka variable W.

Ganito na lang palagi. Parati kong nararamdamang may nakatingin sakin. Pag mapapatingin ako sakanya,

lagi ko syang nahuhuling nakatingin.

Pano nga kaya ako makakalimot kung sa tuwing mahuhuli ko syang nakatingin sakin, nagblublush sya at

iniiwas agad yung tingin.

KINIKILIG ako pag ganun sya.

Ang babaw ko ba? Ganun talaga. :)

Inlove pa ko eh.

“Oy. Nkatingin ulit sya.” bulong ni Ann sakin.

Magkatabi kasi kami ngayon at sa bandang harap na ko nakaupo. Kagulat gulat ba? Medyo naging

friendly na kasi ako.

Ikaw ba naman maging broken hearted diba? Tapos lahat sila nag-comfort sayo. Sinong di magiging

friendly? :)

Napangiti ako.

“Kinikilig ka nanaman. Woshooo.” bulong naman ni Beth na nasa kaliwa ko.

“Ngiti na may halong pagnanasa.” singit naman ni Marie na nasa bandang harap ko.

Aba’t chismosa. Nakikinig din?! Errrr. >:(

****

UWIAN NA. :)

Medyo madilim na. 6:30 na kasi ng gabi eh.

Naglalakad na ko pauwi ng biglang may black BMW ang huminto sa harap ko.

Lumabas ng sasakyan si Tita Isabel Clarkson.

“Tita.” bati ko.

“Call me mom hija.”

“No tita.. hindi na ho pwede.” sagot ko at napayuko.

Niyakap naman nya ko.

“Kakauwi ko lang from states at ngayon ko lang nalaman ang nangyare sainyo. What happened?” tanong

nya.

“Honestly, wala po akong alam.” sagot ko.

“What happened to Harry? Why did he do that?”

“Wala kong alam. Di ko alam. Kahit ako gusto ko rin malaman.”

Nag sigh sya.

“Pwede ka bang sumama sa Antipolo?” tanong nya.

Antipolo? Sa private resort ba nila? Ayoko.

Antipolo would remind me so much of capital H-I-M.

“Ahm.. pwede ho bang tumanggi?” tanong ko.

“No. hija please? I want you for Harry even though you are… ahm.. nevermind.. So sasama kaba? I want

you to spend Christmas with our family. Para sakin isa ka na samin. So please??”

“Tita pero.." napabuntong hininga ako, "Oh sige na nga po.. May magagawa paba ako?”

“Okay then.. Ipapasundo kita mamayang 8 huh? Ayusin mo na yung gamit mo. We’ll stay there for a

week.”

“Okay po tita.” sagot ko kahit labag sa loob ko.

Sumakay na sya ng sasakyan nya at umalis na.

Sasama ba ko?

Parang ayoko eh. :(

Pero kahit anong isip ko ng dahilan na sasabihin ko kay Mrs. Clarkson, I still found myself packing up my

things.

Saktong 8 nung may nagdoorbell. Talagang saktong 8 nya talaga ako sinundo? Ayos din eh noh?

Isasama ko si Chaorry. Kawawa naman sya kung maiiwan diba?

Tsaka si Chaorry na lang naman ang nagpapawala ng sakit sa puso ko eh.

Sya yung kasama ko sa gabi at nagpupuyat kakaiyak..

“Aawww!! Awww!”

Mukang excited si Chaorry ah. ;)

Paglabas ko ng bahay natigilan ako ng makita ko ang sasakyan ni Harry.

Bumilis agad ang tibok ng puso ko.

Dahan dahan akong lumabas ng gate at tama nga ang hinala ko.

Si Harry nga.

“Awww!! Awwww!!” sabi ni Chaorry tapos kinaway kaway yung buntot nya.

Tumakbo sya kay Harry.

Binuhat sya ni Harry at dinilaan sya ni Chaorry sa cheeks.

Even Chaorry misses him. :(

“Hello baby.. daddy missed you!!” sabi ni Harry tapos hinimas himas yung ulo ni Chaorry.

Nakakatawa yung sinabi nya. Sobra.

Sa sobrang nakakatawa nasasaktan ako. Nasasaktan ako. Nasasaktan. :(

Tumingin sya sakin.

Iniwas ko kaagad ang tingin ko. Ramdam ko ang namumuong luha sa sulok ng mata ko.

Di yan papatak. Hindi.

Di na nya ko makikitang umiyak sa harap nya. Hindi na.

“Can we go now?” tanong nya.

“Y-yeah….” sagot ko na nauutal pa.

Ngayon na lang ulit kami nagkausap.

Usap naba tawag dun?

Ngayon ko na lang ulit narinig yung boses nya after that night nung iniwan nya ko.

Parang ang sarap sa pakiramdam nang narinig ko ulit yung boses nya.

Namiss ko sya sobra.

Harry bumalik kana kasi sakin please?

Eto nanaman po ako. Umaasa nanaman.

Inayos nya ang gamit ko at sinakay sa sasakyan.

Sinakay na rin nya si Chaorry.

Nauna na syang sumakay at ako naman ay nakatayo pa sa harap ng sasakyan nya. Sya ang magdridrive

at kaming dalawa lang sa sasakyan.

Pwedeng wag na lang sumama?

*BEEEEP!!!*

“Ay anak ka ng kabayo!! Ano ba yan!!” sigaw ko.

Napatalon ako sa gulat.

Si Harry kasi biglang bumusina. >.<

Natawa naman sya sa reaction ko. Tawa na napahawak pa talaga sya sa tyan nya.

Napatitig ako sakanya. Ngayon ko nalang ulit narinig syang tumawa. Nakakamiss ka Harry. Sobra! >.<

“Hop in.” utos nya.

Binuksan ko ang pinto sa likod ng driver seat at sumakay.

“Bat dyan ka? Am I your driver?”

Psh. Ang sungit! -___-

Lumabas ako at pumunta dun sa tabi ng driver seat at naupo.

“Mean.” bulong ko pagpasok ko at ni-rolled ang eyes ko sakanya.

Ngumiti naman sya.

A smile that makes me melt and makes my heart jump.

30 min na kami sa sasakyan at tahimik pa rin kami pareho.

Si Chaorry tulog na. Natutulog sya sa lap ko.

Si Harry kaya di nya namimiss ang pagtulog sa lap ko?

Ang lungkot naman. >.<

Nakatingin lang ako sa labas.

Di ako lumilingon sa kanya.

Feeling ko nga magkaka-stiff neck ako pag dating namin sa Antipolo eh.

Bigla syang huminto.

Bakit?

Napatingin ako sakanya.

“Nasiraan tayo.”

“Huh?!!”

“Nasiraan tayo sabi ko.”

Damn?! Bakit ngayon pa?!

Ang dilim kung nasan kami ngayon.

Mapuno. Gubat ba to?! Ay hindi hindi! Rural place na to.

Esh. OMFG. >.<

Bumaba muna sya at sinubukang ayusin yung sasakyan nya pero 10 min na ata ang lumipas di pa rin

ayos.

Nakita ko syang may kausap sa phone nya. Humihingi siguro ng tulong.

Lumabas muna ako ng sasakyan at iniwan si Chaorry sa loob.

“Where are you going?” tanong nya.

“Just gonna sit here.” sagot ko pagkaupo ko dun sa may puno.

Ang presko.

Ang sarap sa pakiramdam. Pakiramdam ko wala akong problema except the fact na kasama ko ngayon

yung lalaking pinakamamahal ko na dumurog sa puso ko.

Pwede pa ba talagang maayos ang lahat?

Because me, sitting here under the tree, is still waiting and hoping for Harry. :(

Nagbuntong hininga ako at tumingin sa langit.

Ang daming stars.

For sure di uulan kaya okay lang na magstay pa kami dito ng matagal.

Ang bad ko ba? Gusto ko lang naman syang makasama ng mas matagal eh.

Selfish ba ko? Sya lang naman gusto ko eh.

Sorry huh? Kasi kahit ang sakit ng ginawa nya, di ako galit sakanya. Ang totoo nga mahal ko pa rin sya.

Naramdaman ko nalang ang mainit na bagay na tumulo sa mga pisngi ko.

Pupunasan ko sana ng biglang may mas naunang nagpunas ng luha ko.

Agad kong iniwas ang muka ko sakanya at tumayo at naglakad palayo sakanya.

Sasakay na sana ulit ako sa sasakyan ng bigla nya kong hinila at niyakap.

Harry bakit?! Ano nanaman ba to?

Bakit ganito ka nanaman?

Naaawa kaba sakin?

Sorry huh? Kasi gusto ko lang naman makasama ka ulit eh.

Pasensya na kung pabigat ako sa buhay mo kaya mo ko iniwan.

Pero pwede bang bumalik ka nalang ulit sakin?

Promise di ako magiging pabigat.

Bumalik ka nalang ulit, sige na?

“H-harry…” di ko alam bakit bigla na lang lumabas sa mga labi ko ang pangalan nya.

Tuluyan ng umagos ang mga luha ko.

“Harry bakit ba mahal na mahal pa rin kita? Bakit ba?? Mahal na mahal pa rin kita.. Mahal na mahal

kahit ang sakit sakit na.”

Di nya ko sinagot.

Aalis na sana sya sa pagkakayakap sakin pero niyakap ko sya.

“5 seconds lang please? Kahit 5 seconds lang.” pagmamakaawa ko.

Kahit 5 seconds lang ulit. Promise pagtapos neto dina ko aasa ulit.

Pipilitin na kitang kalimutan. Promise.

1

2

3

4

5

Umalis nako ng pagkakayakap sakanya at pinunasan kaagad ang basang pisngi ko.

Tinalikuran ko sya at sasakay na sana ulit sa sasakyan nya pero tinawag nya ko.

“SG…”

Napatigil ako.

“Harry. Mahal mo pa ba ko? Please. Tell me.”

“SG, I’m so sorry.”

Napayuko ako.

Hope your sorry can take away all the pain and hurt.

Hope your sorry can make me forget.

Hope your sorry can make me move on.

“I’m so sorry too. Sorry if it would take time to forgive you.”

Pagkasabi ko noon ay agad kong pinunasan ang mga luha na patuloy sa pagpatak.

Sorry was the most painful word I've ever heard. :(

****

[Better in this way - Part 1]

If I'll cry a thousand tears tonight, would he come back?

Pinunasan ko kaagad ang mga luha ko nang naramdaman kong may tao sa likod ko.

Lumingon ako at nakita si Elmer.

Nasa Antipolo na kasi kami ngayon.

Madaling araw pa lang pero medyo maliwanag dahil sa mga ilaw.

Naka-upo ako sa mga buhangin at nakatanaw sa dagat.

"Umiiyak ka nanaman."

"May magagawa ba ko? Ang sakit sakit eh."

Tumabi sya sakin at inakbayan ako.

Sumandal ako sa balikat nya at di ko na pinigilan ang pag-iyak.

What's the use of hiding that I am crying if everyone knows I am hurt?

"Sana ako na lang kasi." bulong nya.

Patuloy lang ako sa pag-iyak.

"You know what hurts the most? It is I don't know why he did this. Ang sakit."

Para akong tanga na clueless.

Pinagpalit nya kaagad ako. Ang bilis naman ata?

Naka move on kaagad sya samantalang ako eto, tanga pa rin na naghihintay sakanya.

Kahit ilang milyon beses pa sya magsorry, di ko pa rin matanggap.

Ano ba?! Sya lang naman kailangan ko para mapatawad ko sya eh.

Bumalik lang ulit sya. Papatawarin ko kaagad sya.

Bakit ba kasi sa dami ng sakit na binigay nya, di ko pa rin kayang magalit sa kanya?

"Ganyan mo ba talaga sya kamahal?" tanong ni Elmer.

"Sobra pa sa nakikita mo." sagot ko.

Umiyak lang ako ng umiyak sa balikat nya hanggang sa makatulog na ko.

Pagmulat ko ng mata ko nasa kwarto na ko.

Tumingin ako sa relo ko at 2PM na pala.

Ang sakit tuloy ng ulo ko.

Paglabas ko ng kwarto sumalubong agad sakin si Abby.

Umiiyak sya.

“Why?” tanong ko.

Bigla nya kong niyakap.

“It’s December 24 but he did break me. Sana pinatapos nya muna yung Christmas at new year right?”

she said between her sobs.

Omo. Does it mean Elmer broke up with her?

I don’t know how to comfort her.

May magagawa ba ko?

Eh tulad nya, pareho kaming nasasaktan.

I can’t even say that it’s okay or everything will be fine kasi I know naman kung ano talaga ang totoo.

I can’t even tell what’s fine in me.

If someone will ask nga if how am I, simpleng tanong na nga lang hirap hirap pa sagutin.

Pano ko sasagutin yun kung hindi ko na alam kung ano pa ang “okay” sa buhay ko.

“Shhhh. Just cry it all.” I said, trying to comfort her.

“Alam ko naman yung totoo pero di ko kayang magalit… kasi I know ako naman ang may gusto nito eh.

Pinilit ko lang naman talaga sya.”

“Ano kaba. Pabayaan mo na.”

“This is my fault. Kasalanan ko naman talaga kung bakit ako nasasaktan eh.”

“No don’t blame yourself.”

“Who I’m gonna blame? Di naman pwedeng ikaw kasi alam ko namang di mo kasalanan kung bat mahal

ka nya.”

Bigla akong napatulala.

So ang ibigsabihin, ako ang dahilan kung bakit sila nagbreak?

NO!! STUPID ELMER!!! HOW COULD YOU DO THIS?!!!!

“I--I’m sorry Abby.”

“It’s not your fault.. anyway alam ko namang you can’t love him back. Right?? Diba si Harry naman

laman nyan?”

I heard HIS name again.

Naramdaman ko nanaman yung HURT.

“Y-yeah..” mahinang sagot ko.

Hinawakan nya ko sa kamay at hinila pababa.

San kami pupunta??

Pumasok kami sa isang room at doon bumungad sakin ang mga tao sa loob.

Unang una ko kaagad nakita si Harry na nakatingin sakin.

Sunod ay ang babaeng katabi nya na si Bianca.

Sunod naman ay si Kat na ang sama ng tingin sakin. What the hell?!

“Sana pala no pets allowed dito.” pagpaparinig ko.

5 na kami sa kwarto.

Umupo ako sa upuan kung saan hindi ko makikita silang lahat.

Magkatabi kami ni Abby.

Sa bandang harap kami naka-upo.

Yung ayos kasi ng kwarto parang sa sinehan.

Manunuod pala kami ng movie. ^^

Maganda to. :)

Title pa lang ng movie di ko na nagustuhan.

Sht. Ayoko na atang panuorin to eh.

Maiiyak lang ako. >.<

Ayun, tulad nga ng ineexpect ko naiyak na nga ako.

First time kong umiyak ng dahil sa movie.

Kasalanan to ni Abby!! Sya yung pumili ng papanuorin.

Halos ata kaming 4 na babae umiyak except lang dun sa dalawa, si Harry tsaka si Elmer.

Ang akward sa loob.

Ang tahimik lang namin.

Ako, nakatuon lang ang mata ko sa screen pero yung utak ko lumilipad sa pag-iisip kung anong ginagawa

ni Harry sa likod.

Pagtapos na pagtapos ng movie lumabas agad ako.

I heard Abby called me but I refused to look back.

Sht.

Bat ang babaw na ng luha ko?

Ang bilis ko ng umiyak. :(

Naglakad lang ako sa tabing dagat.

Ang lakas ng impact sakin nung movie. Tae naman oh!!

Sa layo na ng nilakad ko, napansin kong wala na palang katao-tao sa paligid.

Weeeeeeeh. Sarap matulog neto. Hehe.

Tulog nanaman? Parang kagigising ko lang eh. -____-‘’

Humiga muna ko sa buhangin.

Nakapantulog pa pala ako.

Ano ba yan. >.<

Pumikit muna ko sandali.

Pagdilat ko napaupo ako nang makita si Harry na nakaupo sa tabi ko.

“What do you need?” I asked annoyed.

“Just wanna stay here with you.”

Ayan ka nanaman.

Ganyan ka nanaman.

Magsasabi ka nanaman ng ganyan, at ako eto.. aasa nanaman na magiging ayos tayo. >.<

“Alam mo ba yung three month rule, ha?! Lahat ng nagmahal at nasaktan alam yun! Kailangan mo muna

maghintay ng three months bago ka ulet magka GIRLFRIEND!! Ba't ba kating kati ka na palitan ako!? May

dalawang linggo pa ko Harry!” sigaw ko.

“Yan ba talaga tingin mo sakin? I just made a choice.” sagot nya.

“And you choose to break my heart.”

“I’m sorry.” sabi nya at yumuko.

“Sana kaya kong sabihin sayong masaya ako para sainyo. Hindi mo alam kung gaano ko kagustong

sabihin sayo na. Sana tayo na lang. Sana tayo na lang ulit.”

*PUUUK!*

“Aray!” reklamo ko.

Binatukan ba naman nya ko?!

Natawa kami pareho.

Ayos ba?

Ang astig ba namin?

One more chance kasi yung pinanuod namin kanina kaya ganito kami ngayon.

Namiss ko sya sobra.

Yung nagtatawanan kami at nagbabatukan.

Nakakamiss lahat.

Pero parang mas okay na kung ganito na lang kami.

Nag-uusap kahit masakit pa rin.

Nagtatawanan kahit alam ko sa loob kong nasasaktan ako.

At nag babatukan kahit may gap between us.

I guess, we would be better in this way kahit di na maibalik samin ang lahat.

Finally, I smiled to him.

I'm gonna start to forgive you Harry. :)

****

[Better in this way- Part 2]

Nakaupo lang kami sa buhangin at nakatingin sa dagat.

Kanina pa kami ganito.

Ang totoo nga nyan, gabi na. 8PM na.

May party sila ngayon dahil Dec. 24 na.. Di kami pumunta dun sa party pero ang alam ko hinahanap kami

ni tita.

Di ko maiwasan mapatingin sa kanya.

Okay na siguro kung ganito na lang kami noh?

Okay na siguro kung nag-uusap na ulit kami.

Okay na siguro kung nagpapansinan na lang ulit kami.

Okay na siguro kahit ang sakit pa rin.

------------

"Sarap matulog. Pahiga sa lap!" sabi nya.

Di pa man ako nakakaayos ng upo humiga na sya sa lap ko.

Feeling ko namumula yung muka ko. >.<

Tumingin na lang ulit ako sa dagat.

Ang sarap sa pakiramdam pag ganito kami kahit alam kong wala na.

Napangiti na lang ako.

Para tuloy akong nababaliw dito.

"Bat nagblublush ka?"

Iniwas ko kaagad ang muka ko at tumingin sa kaliwa.

"Ako? Di ah."

Bumangon sya.

"Woooh. Deny kapa. Haha. Crush mo ko noh?"

I started grinning.

"Di ah. Mahal lang."

Napangiti naman sya.

"Psh! Lika nga. Pakurot!"

"Awwwwwwwwww!!"

>.<

Napahawak ako sa pisngi ko. Ang sakit ah?

Feeling ko tuloy humiwalay na yung pisngi ko sa muka ko.

"Masakit?" tanong nya.

Tumango ako.

"Kiss ko na lang."

*SMACK*

O////O

Eeeh.. Naman eh!

Kinikilig ako!

Hala ang lande? ^^,V

"Namumula ka nanaman."

"Eeeh. Ano ba?! Wag mo kasi ako tignan."

Hay naku jusko. Kinikilig ako dito. >///<

"Sa totoo lang--- "HARRY!"

Napalingon kami pareho dun sa biglang tumawag sakanya.

"Bianca." gulat na sabi ni Harry at napatayo.

Ako naman nakaupo pa rin at nakatingin sakanila pareho.

Sa nakikita ko ngayon, si Bianca mukang nagseselos.

Si Harry naman parang loyal boyfriend na gustong mag-explain sa nagseselos nyang girlfriend.

Tumayo ako.

"Don't worry Bianca, Harry and I are.....

.

.

.

.

.

.....are STRANGERS." sabi ko at naglakad paalis.

Ang sakit makita yun kung alam nyo lang.

Ang sakit makita na natatakot si Harry na baka ma-misunderstood ni Bianca yung ginagawa namin at

baka mag-away sila.

Ang sakit.

Sobrang sakit.

Harry cares for her.

Harry cares for their relationship.

At pakiramdam ko ako yung magiging dahilan kung mag-aaway man sila ngayon.

Nakasalubong ko si Elmer.

Elmer.

Puro na lang Elmer.

“Ayos ka lang?” tanong nya.

“Kailan kaba magsasawang magtanong sakin kung ayos lang ba ko kung alam mo namang paulit-ulit lang

ang isasagot ko sayo na OO.”

Huminga muna sya ng malalim at saka hinawakan ang magkabilang braso ko.

“Hanggang sa magsawa ka ng kakasagot sakin ng OO kahit HINDI naman talaga.”

Tulyan ng pumatak ang mga luha na kanina ko pa pinipigil.

“Sya nanaman ba ulit?” tanong nya.

Tumango ako.

“Sya naman lagi diba?” sabi ko na nanginginig ang boses.

Sa totoo lang, ang hirap maging ganito.

Ang hirap mapaglaruan ng dalawang beses.

At ang masakit pa nyan, noong broken ako dahil kay Elmer si Harry yung nandyan.

At ngayong nasasaktan ako dahil kay Harry, si Elmer naman ang nandito.

“Ang hirap ng ganito.” saad ko at napa-upo.

Sinubsob ko ang muka ko sa mga palad ko at doon na tuluyan umiyak ng umiyak.

“Si Harry nanaman?! Puro na lang si Harry! Si Harry na mahal na mahal mo. Si Harry na iniwan ka. Si

Harry na sinasaktan ka ngayon. Si Harry na pinagpalit ka sa iba. Kailan ka ba matatauhan Beefsteak?!!”

sigaw ni Elmer.

Pakiramdam ko sinampal nya ko sa mga sinabi nya.

Kalian nga ba ko matatauhan?!

Kailan ba Chao?!

“Kailan ka ba matatauhan na ako ang laging nandito?! Kailan ka ba magigising sa katotohanan na ako

yung totoong nagmamahal sayo. Kalian ka ba magigising sa katotohanan na ako ang handang sumalo

sayo?!! Handa akong maging painkiller para lang mawala yung sakit na nararamdaman mo!!”

Tumayo ako at humarap sa kanya na may galit na expression.

“Sana ganun lang kadali yang sinasabi mo. Sana madali lang magising sa katotohanan. Sana hindi ko

nalang kayo nakilala. Kasi pare-pareho lang naman kayo eh! Pareho kayong sinaktan ako. Ganito din

naman ako dati eh. Hindi mo lang alam. Pero iba yung kay Harry. Mahal ko sya simula pa nung una.

Mahal ko na sya simula pa nung bata ako. At mamahalin ko sya… hanggang sa kaya ko.”

Pagkasabi ko nun agad na akong tumakbo papalayo sakanya.

Alam kong naguguluhan sya sa sinabi ko.

Pero yun naman ang totoo eh. Mahal ko na si Harry simula pa nung bata ako.

----------

Dinala ako ng mga paa ko sa bar ng hotel-resort nila Harry.

Ngayong gabi lulunurin ko ang sarili ko sa alak.

Ngayong gabi magpapakalasing ako para makalimot.

Ngayong gabi, pagtapos nito kakalimutan ko na ang lahat.

Tama.

Kakalimutan na ang mga dapat kalimutan.

Tatapusin na ang dati pa dapat tapos.

Madami rin tao ngayon.

Puro teenagers din ang mga nandito.

Ayon dun sa isang guy na lumapit sakin, mga friend daw sila ni Abby. Yung iba naman friend nila Kat,

Elmer at Bianca.

Buti pa sila matagal ng kilala si Bianca.

Samantalang ako, nagulat na lang ng bigla syang sumulpot sa buhay ko.

-------------

Uminom lang ako ng uminom hanggang sa pakiramdam ko lasing na ko.

Sinubsob ko ang muka ko sa table at doon, tuluyan ng umiyak.

Alam kong walang nakakapansin na umiiyak ako dahil sa ingay at dilim sa bar.

Gusto ko lang ibuhos lahat ngayon at bukas, pag gising ko wala na.

Pero akala ko ba lasing na ko?

Pero bakit ganun?!

Nandito pa rin yung sakit.

Naalala ko pa rin sya.

Akala ko ba effective ang alak sa problema?

Bakit di umeepekto sakin ngayon?!

“Miss you okay?” may nagtanong.

“I’m fine.”

Bigla nalang nya kong hinawakan sa hips.

WTF?!!

Inangat ko ang ulo ko at napatayo. Hinarap ko sya at sinampal.

“What the hell is your problem?!!” sigaw nya.

“Go to hell.” sabi ko at aalis na sana nang hinatak nya ako sa braso.

“You did just slap me. So where are you going?!”

“You efffin don’t care so let me go!” sigaw ko.

Ang lakas ng music kaya walang makapansin samin.

Ang gwapo sana ng dating nya kung di lang bastos.

“One slap = one kiss is my rule miss.”

(a/n: IDOL, pehram muna ko ng rule ni Top huh? Heheh. Peace tayo. ^^V)

WTH?!!

Bakit ang daming manyak sa mundo.

“T*ng-ina!! Pakamatay ka!” sigaw ko.

Bigla na lang nyang hinawakan ang magkabilang side ng muka ko at pilit inilalapit sa muka nya.

Napapikit ako at napatakip sa muka ko.

Bakit ang malas ko?!!

Nagpupumiglas ako ng maramdaman ko nalang na naalis na nya yung hawak sa muka ko.

“Fckin get lost!” I heard.

Biglang huminto ang music.

Tinanggal ko ang kamay kong nakatakip sa muka ko at nakita ang manyak na lalaki na nakaupo sa sahig

at nakahawak sa ilong nya.

He’s bleeding. >.<

Napatingin ako sa left ko ang there, I saw HIM.

Hinawakan nya ko sa may wrist at hinatak palabas.

Dire-diretso lang sya at hahatak hatak ako hanggang sa makapasok kami sa isang room.

“SG, can you tell me what you are doing?!” tanong nya.

He sounded mad.

Harry sounded mad.

“Stop acting as if you care.” sagot ko at akmang lalabas sana ng hatakin nya ulit ako pabalik sa harapan

nya.

“What’s wrong with you?” tanong nya.

What’s wrong with me?

Ano nga ba?!

Wala naman eh.

Diba?!

Sinubukan kong umalis ulit pero hinatak nya ulit ako.

“Tell me what’s wrong!” sigaw nya.

Tumawa ako ng pilit.

“Diba ako dapat nagtatanong nyan?! What’s wrong. Hahhaha. Ang galing mo rin. Sobra. Ang galing mo

manakit ng damdamin.”

“Who told you that you’re the only one who is hurting?! Ako din naman eh.”

Natahimik ako bigla.

Ano daw?!

Sya din?!

Eh bakit nya ginagawa to kung nasasaktan din pala sya?!

Bakit?!!

“Don’t worry. I decided already to forget you.” I said and tried to leave again pero hinatak nya ulit ako.

“Can you really forget me?” tanong nya.

Kitang kita ko sa mga mata nya ang confidence nyang hindi ko sya malilimutan.

“What’s this?! Is this what you call confidence huh?! Sobra naman atang confidence yan.” I said.

“Just answer me. Can you really forget me?”

Napatitig ako sa mga mata nya.

Seriously he’s asking me if I can forget him?!

What the hell.

Everyone knows the answer but how come he doesn’t know?!

“YES. I CAN.” sagot ko.

Unti-unti, naramdaman kong hindi na humihigpit ang hawak nya sakin.

Unti-unti nya kong binibitawan.

“You—you can?” tanong nya ulit.

This time, I can see sadness in his eyes.

“IF IT WOULD BE THE BEST WAY. I WILL. I CAN. I’LL TRY.” sagot ko at lumakad na papalayo sakanya.

.

.

.

.

“But me, still can’t….” narinig kong sinabi nya bago ko naisara ang pinto.

Diba eto naman yung gusto nya?

Yung kalimutan ko sya?

Bakit nya sinabi yun?

Diba eto naman ang gusto ng lahat.

Everything would be better in this way.

Walang Harry, walang Chao, walang Chaorry at walang LOVE.

******

[Count down to end]

From now on...

We are strangers.

We don't know each other.

------

11:40 PM na.

Mag-chri-christmas na. :)

Kasama ko silang lahat ngayon.

Sila Adobo, Abby, Kat, Bianca at Harry.

Kasama din namin si Mrs. Clarkson pero nasa may cottage sya kasama ang mga friends nya.

After nung incident dun sa bar kanina, nabalitaan kong pinauwi na lahat ng bisita nila.

Utos daw yun ni Harry.

Okay. No comment.

T-T

Ang awkward ng moment dito.

Si Abby nakapulupot sakin habang pinapanuod si Elmer na tinatabunan si Kat ng buhangin.

"Bessy Katherine, pwede bang kay Bianca ka nalang magpatabon ng buhangin? I'm kinda jealous here

eh." utos ni Abby.

Grabe tong si Abby noh? Maldita. Pati best friend nya minalditahan nya. Pinagselosan pa.

-___-"

Tulad nga ng sinabi nya, si Bianca nalang nagtabon ng buhangin kay Kat.

Napatitig ako kay Bianca.

Ang sexy nya grabe.

Naka two piece kasi sya.

Buti di sya giniginaw?

Napatingin ako sa side ni Harry.

Agad nya iniwas ang tingin nya.

Nakatingin pala sya sakin.

Parang natuwa pa ko. Hehe. Pasensya na. Kinilig lang ho. :)

Weeeh. Strangers na nga pala kami. >.<

I'm gonna forget him.

I can. Right?

Tumabi samin si Elmer.

Nakaupo kasi kami ngayon ni Abby sa may sand.

Si Abby naka-two piece rin.

Ako naman naka robe pa.

Ayoko nga iexpose SEXY body ko. Baka mainlove pa si Harry sakin.

Ay. Gumaganun? Eh kung ganun pala edi magtwo-two piece na rin ako para mainlove sakin si Harry.

Hehe. Joke lamang. ;)

Ang hawt naman ni Harry ngayon. Topless.

Eeeeh. Spell HOT?

H-A-R-R-Y

Aish. Harry nanaman Chao?? Move on na kasi!! Ay naku. >.<

Si Elmer din naka topless. Pero mas hawt pa rin ang Harry ko.

Weeeee. Ayoko na nga magmove on!

Gusto ko sya lang nakikita, naiisip at pinagnanasahan ko. Haha. ^^V

Kaso.. may Bianca na sya eh.

May Bianca na.

Kaya Chao, kahit ayaw mo syang kalimutan, kailangan. :(

"Beefsteak tanggalin mo na yang robe mo para naman makita ka namin nakatwo piece!" Adobo

0___0!!!

"Oo nga. Dali take your robe off sis!" -Abby

O___O!!!

"Weee! Dali na. Ikaw nalang nakarobe satin oh." Kat.

Psh. Close tayo? Duh. -___-"

"Yeah. That's a good idea. Take it off ^__^" Bianca

"Huh?" yun lang nasabi ko.

Juice ko. Maawa't mahabag kayo sakin.

Di ko ho kaya ang sinasabi nila.

"Sorry guys. NO. I won't." sagot ko.

Tumayo ako at lalayo sana sakanila kaso hinawakan ako ni Abby.

Waaaah. Abby maawa ka sakin. >.<

"Bianca, take it off dali! :D" utos ni Abby.

Hala. Pagtulungan daw ba ko?

Tumakbo agad ako.

Hinabol naman nila ko.

Except kay Harry na nakaupo at pinapanuod kami, at ni Kat na nakabaon sa buhangin.

Weeeeh. Para kaming mga bata. >.<

Tawa lang kami ng tawa habang naghahabulan.

Mabilis ata akong tumakbo. Hehe.

Takbo lang kami ng takbo hanggang sa napagod na kaming apat.

"Okay tama na. Tatanggalin ko na! >.<"

Ngumiti naman silang tatlo na kanina pa habol ng habol sakin.

Pagkaalis ko ng robe,

^__^V ako

-___-" si Elmer

>.<" si Abby

T^T si Bianca

=__= si Kat

^__^ si Harry

"Andaya mo!" Abby

"Yeah." Bianca

"Akala ko pa naman makikita kitang nakatwo piece. -__-" Elmer

"Hahahaha." ako

Tawa lang ako ng tawa.

Pano kasi, nakaSHORT at T-SHIRT po ako.

Hehe. Kala nila huh?

Weeeeh. Conservative to noh? ^^

Tsaka waley akong plano maligo kaya ganito suot ko.

*EEEEEENG... BOOOM!!*

Napatingin kaming lahat sa langit.

Weeeeh. Ang ganda ng fireworks. ^^

"Merry Christmas!!" narinig kong bati nila.

Ako naman nanatiling nakatingala sa langit at pinagmamasdan yung fireworks.

Dati, sa lugar na to cinelebrate yung birthday ko kasama sya.

May mga fireworks din nun.

Waaaaaaah.. I miss you Harry. :(

"Merry christmas" bulong sa may tenga ko.

Napalingon ako and... O___O

Sht!! What was that?!!

Oh my ghaaad!!

Napaatras ako.

*PUUUK!!*

O___O

"Sht. WTF?! You did just fckn kissed her??? Fck u man! Sht!" sigaw ni Harry kay Elmer.

Si Elmer napaupo sa buhangin nung sinapak sya ni Harry.

Namumula ang muka ni Harry sa galit. Omo. >.<

Nakakatakot sya.

*PUUUK!!*

Si Elmer naman yung sumapak kay Harry.

"Why?! Are you jealous huh??? Baka nakakalimutan mo wala ka ng karapatan sakanya!!"

Oh my God.

Mag-aaway ba sila??

Nakatayo lang ako sa may harap nila at naguguluhan.

Tsaka pa lang nagsink in sa utak ko yung nangyare.

Elmer kissed me!!

OMFG!!

"Fckn get lost!! Kahit wala na kami, sana naman irespeto mo sya!!!" sigaw ni Harry.

Sasapakin pa nya sana ulit si Elmer pero pumagitna na sakanila si Abby.

"No Harry. Don't do this." awat naman ni Bianca.

Hinawakan sya ni Bianca sa braso.

Kumalma naman si Harry.

Ouch. Nakakaselos. >.<

Napatingin sakin si Harry.

Iniwas ko kaagad ang tingin sa kanya.

Ayokong makita na may ibang babaeng humahawak sa kanya. Ayoko.

O___O

Bigla na lang ako hinila ni Harry.

"Harry!" tawag sakanya ni Bianca.

Kahit na tinawag sya ni Bianca, patuloy pa rin sya sa paghatak sakin hanggang sa makapunta kami sa

tapat ng kwarto KO.

"Buksan mo." utos nya.

Pagbukas ko ng pinto, mas nauna pa syang pumasok sakin.

Ano nanaman bang problema nya??

Pagpasok ko sa loob nakita ko syang nakaupo sa kama ko.

Lumapit ako sakanya.

Nagulat ako nang bigla nya kong hilain paupo sa lap nya.

Eeeeh. Ano ba yan. >.<

Umiinit na yung muka ko.

Bakit nanaman sya ganito??

Pinunasan nya ang lips ko gamit yung kamay nya.

"Nakakainis!! If only I could erase that kiss!! Aish!! Damn!"

>.< Weeeh. Nagseselos ba sya??

"Pa-hug pwede?" tanong nya.

Eeeeh?? Ano daw??

O___O

Bigla nya kong niyakap.

He buried his face on my shoulders.

Grabe. Pakiramdam ko nakukuryente ako!!

"I don't want anyone to touch you. Gusto ko ako lang."

Huh?! Ano daw??

"I don't want anyone to hug you. Gusto ko ako lang."

"I don't want anyone to kiss you. Gusto ko ako lang."

"I don't want anyone to LOVE you. Gusto ko ako lang."

"Sorry kung pinagdadamot kita huh??? Kasi naman, nagseselos ako."

Ano daw?!

Nagseselos daw sya??

Oh my gash. Kinikilig ako. >.<

"Sana... Sana tayo nalang ulit." dagdag nya.

Ay! Stop!!

Break na kayo.

Pinagpalit ka na nya.

Tapos ngayon ganito sya?

Ano to?

Pinaglalaruan nanaman nya ko??

Inalis ko ang pagkakayakap nya sakin.

"Tama na nga. Game over Harry." sabi ko tsaka tumayo.

Maglalakad sana ako paalis ng bigla nya kong hinila pahiga sa kama.

"Dito ka lang. Di na ko makatulog ng maayos dahil wala ka. I miss the way I sleep with you." he said.

>///<

Eeeeh. Naman eh!!

Nakayakap sya sakin habang nakabaon ang muka nya sa may leeg ko.

Grabe nakukuryente ata ako. >.<

"Harry--

"Shhhh.. I wanna sleep now."

Okay. Gusto na daw nyang matulog.

Quiet na tayo.

Isang oras na ang lumipas di pa rin ako tulog.

Si Harry naman tulog na.

Hindi na sya nakayakap sakin.

Katabi ko na lang sya pero nakaharap sya sakin.

Para syang angel na natutulog.

Harry. Yung mga sinabi mo ba kanina. Totoo ba yun?

Sana tayo na lang ulit.

Pakiramdam ko mahal mo pa rin ako.

Pinapahalagahan mo pa rin ako.

Hindi ba pwedeng tayo na lang ulit?

Haist. :(

Umayos ako ng higa at tinalikuran sya.

"Alam ko naman hindi na pwedeng ibalik eh." bulong ko.

"Sorry."

0___0

Gising pa pala sya??

Niyakap nya ko at hinarap sa kanya.

"Sorry kung---

"Stop. Matutulog na ko." pigil ko sakanya.

"No. You should hear this."

Inayos ko ang higa ko at humarap sa may kisame.

"Ayoko. Ayoko pa." sabi ko.

"I'm so sorry."

I heard it again.

And it's very painful. :(

"Sorry dahil sinaktan mo ko ganun ba?"

Di sya umimik.

"Mahal kita SG. Kahit kailan di nagbago yun. Pag nakikita kitang nasasaktan, wala akong magawa kundi

manuod lang at umasang mawala yung sakit na nararamdaman mo."

Humarap ako sakanya at tumingin sa mga mata nya ng napakaseryoso.

"Sorry is nothing for me. Sorry can't take the pain away. Ikaw lang naman eh. Ikaw lang kailangan ko

para mawala yung sakit. :("

"Sorry SG.....

....Pero kalimutan mo nalang ako....

.....PLEASE.."

Ipinikit ko na lang ang mga mata ko.

Naramdaman ko ang mga labi nya sa mga labi ko.

Kasabay ng paglayo ng labi nya ang pagpatak ng luha sa mga mata ko.

Sana masamang panaginip nalang lahat to Harry. :(

---------------

[The truth -- His reason]

Moving on is useless in forgeting Harry. The best way to do is let myself feel the pain until I realize it's

over.

----------

"Aww! Aww! Aww!"

Nagising ako sa tahol ng baby ko.

Pagmulat ko ng mata ko, wala na si Harry sa tabi ko.

Iniwan nya ulit ako.

"Baby Chaorry." tawag ko at ngumiti.

"Aww! Aww! Aww!" sabi naman nya tapos kinaway kaway nya yung buntot nya at tumalon sa tabi ko.

I hugged Chaorry.

Sya na lang naiwan sakin ni Harry.

"Baby did you see your daddy? Kasama ko sya kanina. He kissed me. But I guess, that would be our last

kiss."

Di ko maiwasan ang malungkot at maiyak.

Nasaktan ako eh.

Pero may magagawa ba ko?

Wala akong alam eh.

Hindi ko alam ang dahilan kung bakit nangyayare sakin to.

"Aww! Aww! Aww!" tahol nya ulit.

Puro 'Aww' nalang sinasabi neto. Aish. Dapat dito tinuturuan magsalita ng pangtao eh.

Di ko tuloy makausap ng matino. -___-"

"Baby iwan ka muna ni mommy dito huh? I love you Chaorry. Merry Christmas!"

"Aww! Aww!" tapos dinilian nya ko sa pisngi.

^___^

2AM pa lang. Ibigsabihin 2 oras lang ako nakatulog.

*RING! RING! RING!

Napatingin ako sa screen ng phone ko at I was like this O___O nung nakita ko kung sino yung

tumatawag.

Incoming call: Mudra

Si Mudra ang lola ko na nasa Japan.

Weeeeh? Babatiin nya siguro ko ng Merry Christmas. ^^

*Click!

"Moshi moshi?"

------------

Paglabas ko ng kwarto sumalubong kaagad sakin ang Eeew na pusa. -___-++

"Anong kailangan mo?" tanong ko.

"Tss. Ang taray huh?"

"Look Kat, I don't have time for you. -___-++"

Nagsigh muna sya bago nagsalita.

"Why do you still hate me like this Anjell? Di mo pa rin ba ko napapatawad? It's Christmas darling."

I forced to laugh.

"And so? Did you already ask for forgiveness para mapatawad kita?"

She then started to make a sarcastic laugh.

"Okay. I'm sorry. Sorry kung napakabitter ko before and I told you so many offensive words. I'm sorry

kung gustong gusto ko kayo magbreak ni Harry. Sorry kung---

"Kung break na kami at may iba na sya?? Masaya kana ba? Masaya dahil wala na kami? Pero kahit wala

na kami, di pa rin sya napunta sayo. So kaya nagsosorry ka. Ganun ba yun?"

Umiling sya.

"No. I'm so sincere here. When I heard Harry went to America and not to Davao, I intentionally told it to

you not to hurt you but to let you know. At that time I already gave up in breaking you two. I'm happy

na para sainyo pero hindi ko aakalain na maghihiwalay pa kayo."

"So you're sorry because I'm hurt?"

Yumuko sya.

"No. I'm sorry because I can't tell you the truth."

"The truth? Truth about what?!"

Gusto kong malaman ang sagot sa tanong ko pero hindi na pwede dahil tumakbo agad sya paalis.

Weird.

Naguluhan ako sa sinabi nya.

--------------

Paglabas ko ng hotel, dumeretso agad ako sa may tabing dagat kung nasan silang lahat.

Sa may cottage may karaoke at ang ingay.

Those voice sounds familiar.

Wag naman sanang tama ang hinala ko. -___-"

"ENGK. TOOT. Huh? OY NANDYAN NA SYA! -HUH?! WEEEH!! -SAAN?! -AYUN!! -WAAAAH!! CHAO!!!"

Sabi na nga ba. (_ _")

Infairness huh? Napatingin sakin pati mga bisita ni Mrs. Clarkson sa kabilang cottage.

Pano nga naman di mapapatingin nakamicrophone pa sila nung sumisigaw kanina.

Kahihiyan nga naman talaga.

-___-++

"CHAOOOO!! NAMISS KA NAMIN!! KYAAAAAHH!!"

O___O

"Waaaah!!"

*Blaaaaag*

"Ouch! -___-a"

"Weeeh. Sorry Chao!"

"Infairness ang putla ng face mo te!"

"Over. Di ka ba nila inaalagaan dito?"

"Ang payat mo na rin. Eeeh! Di ako sanay!"

"Psh. Ampanget!!"

-___-++

Kailangan talaga lait-laitin ako?

"EH KUNG TULUNGAN NYO KAYA AKONG TUMAYO RITO?!!" sigaw ko.

Aba. Etong mga babaeng to wala pa rin pinagbago. -___-++

The one and only. OMGurls.

"Tara dun tayo dali! Kantahan tayo!!" aya ni Ann at hinila na nila ko sa cottage kung saan sila galing.

Pagpasok ko sa loob ng cottage, sakanya agad ako napatingin.

Nagkatitigan ulit kami.

Napahinto sya sa pag-inom ng beer na iniinom nya.

Kelan pa sya natutong uminom ng beer na hindi pinipilit?! Bad Harry. -___-++

"Upo ka dito dali!!" sabi ni Beth tapos tinulak ako sa upuan kung saan makakatapat ko si Harry.

Nanadya ba talaga sila?!

Nakakainis eh. Hindi nakakatawa. -___-++

"Uy Chao ngiti ka naman dyan!" Jade.

I forced to smile tapos sumimangot ulit ako.

(_ _") Haissst. <-- Ganyan ang mga itchura nila.

"OKAY. DAHIL CHRISTMAS. KAKANTAHAN NAMIN ANG BROKEN HEARTED NA SI CHAO. HAHAHAHA!!"

sabi ni Nicolette na naka microphone pa talaga.

Esh. Nakakainis talaga.

Kailangan talagang ipagsigawan?!

Amp kayo! -___-++

"NAKASIMANGOT KA NALANG PALAGI. PARANG IKAW LANG ANG NAGMAMAY-ARI NG LAHAT NG SAMA

NG LOOB....."

------------

Kanta lang sila ng kanta.

Ngayon ko lang napansin, ang dami na pala nilang lahat nainom.

Si Kat at Abby down na. Gusto kong malaman yung sinasabi ni Kat kanina. Nakakainis. Curiousity kills!

Si Elmer namumula na dahil sa alak.

Ang OMGurls ang wi-wild.

Si Bianca di uminom pero nakikisali sa OMGurls.

At si Harry, lumipat sa may sulok at doon sya tahimik na umiinom.

Hindi ko alam kung lasing na ba sya or something. Nakatalikod kasi sya sa side ko.

"Hey Harry! Kanta ka naman!!" sigaw ni Bianca.

Tumingin sakanya si Harry.

Iniwas ko kaagad ang tingin sakanila.

Tinuon ko lang ang tingin ko sa lamesa.

Nakita kong tumayo sya at kinuha ang microphone kay Bianca.

Kakanta talaga sya?

Kakanta sya dahil inalok sya ni Bianca?

Ganun lang ba sya kadali mapapayag ni Bianca?

Nakakaselos. Sobra.

Nagsimula na syang kumanta.

Now Playing: Nanghihinayang by Jeremiah. (a/n: Laftreeeep. Ewan ko bat yan ang napili kong kanta.

Hahha)

“Inaamin ko nagkamali ako. Inaamin ko nasaktan ko ang puso mo. Iniwan ka nang walang dahilan.

Sumama sa iba, hindi man lang ako nagpaalam."

??Bakit feeling ko may patama yung lyrics?

??

"Nabalitaan ko lagi ka raw tulala. Dinibdib mo aking pagkawala. Lagi ka raw umiiyak. Lagi mo raw akong

hinahanap. 'Di ka pa rin nagbabago. Mahal pa rin ako, oh..."

Nanatili akong nakayuko at hindi tumitingin sa kanila.

"Nanghihinayang. Nanghihinayang ang puso ko. Sa piling ko'y lumuha ka lang. Nasaktan lamang kita.

Hindi na sana. Hindi na sana iniwan pa. Iniwan kang nag-iisa at nagdurusa. Ako sana'y patawarin na”

Pagkatapos nyang kumanta, tsaka ko nalang ulit inangat ang ulo ko at tumingin sakanila.

Lahat sila nakatingin sakin.

Bakit? Dahil ba iniisip nilang para sakin yun??

Oo alam ko.

Sapul na sapul nga ako eh.

Palaging tulala. WTH.

"Ahm. Masyado na atang tumataas ang tension dito??" Beth

"Gaga! Waley kaya. Kita mo bang calm lang si Chao? Ganyan ang tropa natin. Matibay!" Nicolette

"Okay. Tama na yan guys. Para maiba naman at mapahaba ang trippings natin ngayon, let's play!" Jade

"What game? Sali ako!" Bianca

"Of course kasali ka. Lahat tayo kasali. Bawal KJ. Kaya yung dalawang tulog dyan, gisingin nyo na!"

Ginising nga nila si Abby at Kat.

Ano bang klaseng laro nanaman ang naisip ng mga to?!

"Chao dito ka dali!" tawag sakin ni Marie.

Kailangan ba talaga akong sumali dyan?

Feeling ko kasi malagim na kalokohan nanaman ng OMGurls yan eh.

Alam nyo naman mga utak nyan.

Ay dyusko! -___-"

Lumipat ako dun sa upuan na niresserve nila para sakin.

Pabilog ang ayos namin ngayon.

Nakabilog kami sa lamesa.

Tulad kanina, katapat ko ulit si Harry.

Pero di ko sya tinitignan.

Nakayuko lang ako.

Hindi ko kayang makita sya katabi ng ibang babae.

Nasasaktan pa rin ako eh.

Naglapag ng bote si Beth sa mesa.

"Truth or dare tayo!"

O___O

"Huh?!!" napareact kaming lahat.

"Sige! Sige! Gusto ko yan!" sigaw ni Bianca.

Sige na. Ikaw na may gusto.

"Ayoko!" tanggi ko.

Tatayo sana ako ng bigla akong hilain ni Marie paupo.

"Dito ka lang." bulong nya.

Okay.

Do I have any choice?

Inispin ni Beth yung bote at unang tumapat kay Abby.

"Truth or Dare?" tanong ni Beth

"Dare." sagot naman ni Abby.

"Slap Harry!" utos ni Beth.

O___O

Lahat kami nagulat.

"What if I don't?" tanong ni Abby.

"Elmer will kiss Anjell instead."

O___O

Baliw naba si Beth?!

Ano nanaman bang klaseng pakulo to??

"Then let Elmer kiss Anjell. I won't hurt my twin brother. Never."

"WTH?! Ano bang karapatan nyo para iutos na halikan ako huh?!!" sigaw ko.

Nanahimik sila.

"Sorry Anjell." sabi ni Abby.

"Aish. Tama na nga to! Sige tuloy!!"

At ayun. Nagtuloy tuloy na nga ang truth or dare na laro hanggang sa tumapat ang dulo ng bote kay

Bianca.

Tumahimik lahat.

"Truth or dare?"

Lahat kami naghihintay ng isasagot ni Bianca.

"Truth."

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Pwede bang ako na lang ang magtanong? Pwede ba??

"Ano bang meron sainyo ni Harry? Bakit bigla ka nalang sumulpot?" tanong ni Beth.

Tahimik pa rin.

Pakiramdam ko lahat sila nakatuon ang atensyon sakin hindi kay Bianca.

Nasakin ang atensyon nila dahil nag-aalala sila sa mararamdaman ko sa isasagot ni Bianca.

"I'm Harry's girl. And I'll be his wife. Swear! I promise."

There. When I heard it, everything fall apart.

She will be Harry's wife.

Tahimik pa rin hanggang sa gumawa ng kanya kanyang ingay ang OMGurls.

Kunware nag-aasaran sila para lang maaliw ako.

Kaso kahit anong gawin nila walang effect eh.

Ramdam na ramdam ko yung sakit at pilit kong pinapakita sakanila na hindi ako nasasaktan.

I'm a pretender. Fake.

Damn. I hate myself!

Inispin ulit ang bote at mas lalo kaming natahimik.

Tumigil ang bote kay HARRY.

No. Ayoko na neto.

"Truth or Dare?"

"DARE."

Tahimik ulit.

Tumingin sakin si Beth.

Yumuko na lang ako.

"Kiss the girl you truly love." utos ni Beth.

Napatingin ako kay Harry.

At nakatingin sya sakin.

Pwede bang ako na lang?

Ako na lang ulit. :(

Pakiramdam ko nadurog ang puso ko nang hinila nya bigla si Bianca at hinalikan.

Ang sakit.

Sobra.

Bakit mo ba ginagawa sakin to Harry?

Ang sakit sakit na.

Hindi mo ba alam na may nasasaktan ka huh?!

Sht!!

Tumayo agad ako at lumabas ng cottage.

Ang sakit. Sobra. Nadurog yung puso ko.

I found myself standing in front of their gate.

Aalis na ba ako?

Kakayanin ko bang lumayo?

May paparating na sasakyan ang huminto sa harap ko.

Lumabas doon si Mr. Clarkson.

Galit agad ang naramdaman ko ng makita sya.

Bakit ka ba nabuhay sa mundong to?

Bakit ang kasing sama mong tao pa ang daddy ni Harry?!!

"It's been a while." bati nya.

----------

Totoo ba to?!

Hindi ba sya nagsisinungaling?!

Pero bakit?!

Wow sht. So talagang ako pa huh?!

Di ko mapigilan ang mapaupo sa kinatatayuan ko ng sabihin sakin ni Mr. Clarkson ang lahat.

Lahat ng dahilan kung bakit nangyayare sakin to.

Ang sakit. Darnit.

Harry used me?

Sht.

"S--SG??"

Napatingin ako sa direksyon kung nasan ang tumawag sakin.

Lumapit sya sakin at tinulungan akong tumayo.

*SLAP!!

Napahawak sya sa pisngi nya.

"Bakit kailangan mo pa ko gamitin Harry. Or let me say King. Bakit kailangan mo pang bumalik sa buhay

ko?! Dahil ba gusto mong maghiganti huh?! Maghiganti sa pagkamatay ng daddy mo?! Bakit kailangan

mo pa kong gamitin para mabawi yung company ng daddy mo?! Bakit huh?!!"

"SG let me explain."

"Explain?? Sht. Bakit nung paulit-ulit kitang tinanong kung bakit mo ginawa sakin to, did you explain?!

Diba hindi?!!"

"Nagkakamali ka. Hindi tayo nagkakaintindihan. Let me explain first. Please."

"Alam mo kung anong mahihiling ko lang ngayon?? Yun yung mawala ka sa mundong to at mawala ka na

sa buhay ko!! I hate you Harry! Sobra!!" pagkatapos kong sabihin yun ay tinulak ko kaagad sya palayo

sakin.

“Princess please listen first.”

Natigilan ako.

Pero sa sobrang galit na nararamdaman ko ngayon, tumakbo nalang agad ako palabas ng gate.

Agad akong pumara ng taxi.

Iyak lang ako ng iyak sa taxi.

Pano nagawa sakin to ni Harry?!

Ginamit nya lang ako.

Alam nyo kung anong totoo??

Sinadya nyang mapalapit kami sa isa't-isa.

Sinadya nya yun dahil alam nyang galit ang family ni Mr. Clarkson sa daddy ko dahil sa pagbagsak ng

company nila before.

At dahil namatay ang daddy ni Harry sa accident noon, si Mr. Clarkson ang kumuha lahat ng ari-arian

nila.

Pati narin si tita Sabel inangkin nya.

At dahil alam ni Harry na hindi ako gusto ni Mr. Clarkson, sinadya nyang magpropose mismo noon sa

birthday ni tita Sabel para galitin lalo si Mr. Clarkson.

At dahil dun, mas lalo ngang nainis si Mr. Clarkson at ginawa nya ang lahat ng paraan para

mapaghiwalay kami.

At doon, ibabalik nya ang company ng namatay ng daddy ni Harry sa kanya kung hihiwalayan ako.

At doon ko nalaman na Harry really planned everything for this.

At ang sakit sakit.

Hindi sya nagkaamnesia.

Ako lang.

Ako lang pala ang nagkaamnesia.

Naloko ako.

Naloko ako for the second time of my life.

-----------

"Ma'am saan po tayo?" tanong nung taxi driver.

"Sa airport ho manong."

*****

[Finale]

---------------------

Ang sakit mapaglaruan.

Ang sakit magamit para lang sa benefit nya.

At ang sakit isipin na lahat ng ginawa nya para sakin ay FAKE.

Pagpapanggap lang ang lahat.

Nagpanggap syang mahal nya ko.

At ang masaklap dun, kahit ang sakit sakit na. Mahal ko pa rin sya.

---FINALE---

"Sa airport ho manong." sagot ko sa taxi driver nang tinanong nya kung saan ang punta ko.

Sa airport. Oo sa airport.

Di ako aalis. Hwag kayong mag-alala.

Susunduin ko lang yung mudra ko galing sa Japan.

Ang kaso, 10AM pa ang dating nya at 5AM pa lang ng umaga.

Ang tagal ko palang maghihintay dun.

Wala pa kong tulog.

Nakakainis. -.-

"Ma'am ayos lang ho ba kayo?" tanong nung taxi driver.

Iyak pa rin kasi ako ng iyak.

Ang sakit sakit pa rin kasi.

Napakagago mo Harry!

Napakawala mong kwenta!!

---------

[After 2 years]

Hello Philippines. :)

"It's glad to be back" bulong ko sa sarili ko.

2 years na ang lumipas simula nang nagdecide akong sumama kay mudra sa Japan.

Actually 1 month lang ako dun at lumipad naman ako papuntang California.

Dun ko nalaman na madami pala kaming relatives sa States.

May business din pala dun si mama kaya parati syang nandun dati.

May branch yung hotel na business ni mommy sa California.

Gulat nga ko kasi akin na daw yun.

Oh diba. Big time! :)

Nag-stop na ko sa college. Kahit naman di ko na ituloy yung studies ko mayaman naman kami.

Ayoko din naman ng course ko eh.

At isa pa we don't own a hospital.

Puro hotel and resto ang business and company ng family namin.

"Ma'am saan ho tayo?" tanong nung driver ko.

"Sa hotel ni mommy manong."

Ang sarap ng feeling na bumalik sa lugar kung saan ako tunay na nakatira.

Pakiramdam ko nagbakasyon ako ng sobrang tagal.

Sabagay. Hello? 2 years? Imagine??

2 years akong wala sa Pinas??

Yung bahay ko sa may Adridan Ville, binenta na ni mommy.

Wala na rin akong balita sa mga friends ko dito.

Parang nung umalis ako, iniwan ko na lahat.

Umalis kasi ako ng di nagsasabi sa mga friends ko.

Namiss kaya nila ko?

Kamusta naman kaya sila??

.

.

.

.

"AAAAACCCCHOOOO!!" >.<

Grabe may sipon pa ata ako ah? Tsk.

"Ayos lang po ba kayo ma'am? Baka gusto nyong magpacheck-up muna?" tanong nung driver ko.

Ganun?? Check-up agad?

Sabagay. Baka may Ah1n1 nako!! >.<

Ay ang O.A ko ba?!

Hehe. Sorry naman diba?

.

.

.

.

Dumaan muna kami nang driver ko sa Eastwood Land Medical Hospital.

Amp. Parang familiar yung pangalan nang hospital ah?

Pag pasok ko sa loob, nagulat pa ko sa nakita ko.

*Stare*

"Cha-chao??" parang di pa sya sigurado nung sinabi ang pangalan ko.

Tumango naman ako at ngumiti sakanya.

“Kyaaaaaaaaaaaah!!!! I hate you girl!!!” sigaw nya at tumakbo papunta sakin tsaka ako niyakap.

Hate daw nya ko pero niyakap ako.

Ano ba yan.

Adik naman. Walang pinagbago. >.<

*Pak!!*

“Aray!!” reklamo ko.

May bumatok kasi sakin mula sa likod.

Ako -> (,^^) ------ (~~,) (~~,) (~^,) (^^) (--,) (^~) Sila

“San ka galing?!!”

“Bakit ka biglang umalis?!!”

“Bakit mo kami iniwan?!!”

“Di mo manlang ba kami naiisip nung umalis ka?!”

“Waaaaaaaaah. Chao!! Namiss kita!!! *Pak!!* --- Ay di pala kita namiss. I hate you girl. >.<”

Eeeeeh!! Naman eh!!

Di ko alam sasabihin ko sakanila. >.<

Actually namiss ko sila.

Namiss ko ang one and only OMGurls.

Naiiyak na ko.

Naka uniform sila ng pang nurse.

Nurse na sila.

“Waaaaaaaaaaaaah!! Group hug!!” sigaw nilang lahat tapos niyakap ako.

“Grabe kung alam mo lang. Ang lungkot namin nung nawala ka.”

“After that Christmas, pakiramdam namin kulang na yung pagkatao namin.”

“Ang bad mo kasi!! Nang-iiwan ka nalang bigla!!”

“Tapos binenta mo pa yung bahay mo. Wala na tuloy kaming alalaala sayo.”

Ayun. Nag-iyakan na nga kami sa hospital.

Grabe naman.

Parang kanina lang iniisip ko sila.

Ngayon kayakap ko na silang lahat.

Humiwalay na rin sila kaagad sa pagkakayakap sakin.

“Kamusta ka naman??” tanong ni Marie.

“Eto. Ganito pa rin.”

“Gumanda ka ah.” Beth

“Hmmmm. So what brings you here?” Nicolette

“Uhm.. Magpapacheck up kasi ako eh.”

“Check up para saan?”

“Sinisipon kasi ako eh… baka makaapekto sa……”

“Sa???”

“Sa pagbubuntis ko.”

“PAGBUBUNTIS????”

Kailangan talagang ipagsigawan?!!

“Oo!!”

“What?!!!”

“Why?!!”

“When?!!”

“Where?!!”

“How?!!!”

Kailangan talaga sunod sunod na tanong?!!

“Buntis ka talaga?!!”

“Kidding!! Hahhahaha. Mga uto-uto!!! Hahhaha.”

Grabe. Mga uto-uto pa rin sila. XD

*Pak!!*

“Grabe ka talagang babae ka!! Kala ko totoo na eh!!” Jade

“Hihihi. Joke lang. Kayo naman!! Pero teka… dito naba kayo nagtratrabaho?”

Sabay-sabay silang tumango.

“Wow!! So ibigsabihin nakapasa kayo sa board exam??”

Lingon sa kaliwa at kanan. (--,)…(,--)

“Nyek?!! Eh pano kayo nakakapagtrabaho dito kung di pa kayo registered nurses??”

“Actually malapit na kaming magreview para sa board exam pero may trabaho na kami. Kilala kasi namin

yung may ari ng hospital na to eh.”

“Wow talaga?!! Nice ang swerte nyo naman!! Congrats!!”

“Actually kilala mo rin yung may ari netong hospital.”

“Talaga? Sino?”

“Si Harry.” sabay sabay na sagot nila.

Natigilan ako.

After two years..

Bumalik lang ulit yung mga naramdaman ko noon ngayon.

Bakit ganun?

Yung pinaghirapan kong dalawang taon para kalimutan sya parang nabaliwala nung narinig ko ulit yung

pangalan nya.

Yung saya, sakit at lungkot ko noon, bumalik lahat.

*Poke*

“Ayos ka lang ba?”

Bumalik ako sa katinuan.

“Huh? Ah. Oo. Hehe.”

“So.. nakamove on ka naba?? I mean.. wala ka nabang nararamdaman sakanya?”

Huh?!

Anong tanong yun?

Bakit parang ang hirap sagutin?

“Ah. Oo naman. Dalawang taon na rin naman ang lumipas eh. Heheh.”

Sa totoo lang?

Hindi pa.

Mahal ko pa rin sya.

Walang gabi na hindi ako umiiyak.

At hanggang ngayon, ang sakit sakit pa rin.

“Uy. Sige huh? Sa ibang hospital nalang ako magpapacheck up.” paalam ko.

“Huh?!! Wag na!! Dito ka na!! Ikaw naman! Akala ko ba nakamove on kana? Edi dito ka nalang!!”

Tama.

May point nga sila.

Nakamove on na ko diba?

“O sige.” saad ko.

------------------------

Natapos na din ang consultation sakin nang doctor.

Nagbigay lang sya ng mga gamot.

Yung OMGurls pumunta na sa kanya-kanyang ward nila.

Haist. Di ko manlang sila nakasama ng matagal. >.<

Paalis na rin ako nang naligaw ako.

Grabe naman kasi.

Ang laki namang hospital to.

Nakakainis!! T^T

Nasan naba ko?!!

Napatingin ako sa isang babae na kalalabas lang sa room 227.

Parang kilala ko sya.

Di ko lang kasi makita yung muka nya dahil nakatalikod sya sakin.

Napatingin ako dun sa kwarto kung san sya galing.

Medyo nakabukas ng bahagya yung pinto.

Sinilip ko kung sino yung tao sa loob.

Ewan ko ba kasi.

Yung paa ko parang may sariling mundo na gustong pumasok sa loob. >.<

Weird.

Ang weird ng nararamdaman ko.

Bumibilis yung tibok ng puso ko.

Aish. Ano ba yan!!

Pagsilip ko sa pinto, napaatras ako.

Oh no. How could that be?!

Sya?!

Bakit nandito sya?!

Bakit.. bakit nakahiga sya sa kama at tulog?

Bakit?

Pumasok ako sa loob.

Hindi ko alam kung tama pa tong ginagawa ko.

My ghaaad.

I missed him.

Sobra.

Gusto ko syang yakapin. :(

Pakiramdam ko pinapanuod ko ang isang anghel na natutulog.

Harry. :(

*Ennnnggggkkkk.*

Bumukas yung pinto at mas lalo akong nagulat nang nakita ko sya.

Si Bianca.

Hanggang ngayon pala magkasama pa rin sila ni Harry.

Wow.

Buti pa sila umabot ng 2 years noh?

Samantalang ako eto.

Hinihintay na dumating yung TOTOOng lalaki para sakin.

“Anjell??” sambit nya.

Tumango ako.

“Oh my ghaaad. You have changed a lot. Muntik na kitang di makilala. So how are you?” tanong nya

“Fine.” matipid na sagot ko

“Ow. Harry misses you pala.”

Natahimik ako.

“I think I have to go.” sabi ko at aalis na sana pero humarang sya sa dadaanan ko.

“We need to talk.”

Napatingin ako sakanya.

“Ayoko.” agad kong sabi.

Umiling sya tsaka ako hinawakan sa wrist at hinila.

“Ano ba!! Let me go!!” sigaw ko pero di nya pa rin ako binibitiwan.

Hinila nya ko hanggang sa makarating kami sa chapel.

“Here. Here is where I used to pray for Harry to wake up. Hindi ako nagsasawang magdasal araw-araw

dito na sana magising na ulit sya.”

Nagulat ako sa sinabi nya.

Hindi ako nakapagsalita.

Anong ibig nyang sabihin?

“Alam mo bang 6 months na syang comatose?” tanong nya

Napatulala ako sakanya.

Comatose?? Si Harry??

6 months?!!

“W-why??” yun lang ang nasabi ko.

“He had undergone an operation.” sagot nya at iniwas ang tingn.

Napakunot ang noo ko.

“Operation?! Bakit?!!” tanong ko na hindi makapaniwala

“We kept this from you.”

Parang ayaw pa nyang sabihin sakin.

“Ano nga?!!” galit na tanong ko

“He has a brain tumor.”

Natigilan ako.

“Brain tumor??”

Hindi ako makapaniwala.

“Yeah. And that was the reason kung bakit iniwan ka nya before.”

“Wow. Ano to? Story telling?! Tingin mo maniniwala ako sayo?! Hell no.”

Ayokong maniwala.

Aalis na sana ako nung hinatak nya ko sa braso.

“I don’t care if you believe me or not. But I am telling the truth. Harry doesn’t care about his dad’s

company. All he cares is you. Ikaw lang. At kahit umalis ka noon. Ikaw pa rin. Akala mo ba ikaw lang ang

nasasaktan?! Ako rin. Dahil nagseselos ako at naiinggit sayo dahil ikaw pa rin ang mahal ni Harry kahit

ako na ang nandito!”

Natahimik ako bigla.

“He was afraid. Afraid that if he gonna marry you and die, it would cause you so much pain. Stupid ka

daw at suicidal type kaya baka daw kung anong gawin mo pag nawala sya. See that? Ikaw pa rin ang

inaalala nya kahit mamatay na sya.”

Kusa na lang tumulo ang mga luha sa pisngi ko.

“At alam mo bang dahil sa sobrang kabaliwan nya sayo? He treats you like a princess kahit nung mga

bata pa tayo!! Lagi nyang sinasabi sakin, gagawin ka nyang Queen. Alam mo kung anong pinakamasakit

dun? Yun yung ikaw na nga yung princess, ikaw pa ang Queen!”

.

Nung mga bata pa kami?

It means.. Kilala nya ko dati pa?

.

“Nung nalaman nyang may brain tumor sya at 15% lang ang possibility na maging successful yung

operation, mas pinili nyang wag nalang magpaopera dahil natatakot sya na baka dina sya magising after

operation. Na baka dina sya makabalik dito sa Pinas at di sya makapagpaalam sayo!!! Pumunta sya sa

America before dahil sa sakit nya. Hindi nya pinaalam sayo yun dahil ayaw ka nyang mag-alala at

masaktan!”

Nabibigla ako sa lahat ng mga sinasabi nya.

“Pero alam mo kung anong pinakakinamumuhiyan ko sayo? Yun yung iniwan mo si Harry na di manlang

nageexplain. You believed all those lies! Hindi ka nagtiwala sakanya. Sinaktan mo sya. Nagalit ka sakanya

and there, you wished na sana mawala sya sa mundong to at mawala sya sa buhay mo!”

Napailing ako. No. Hindi totoo ito.

“Alam mo bang dahil nga sa mahal na mahal ka nya gusto nyang mafulfill yung wish mo na sana mawala

na lang sya? Palagi syang naglalasing. Lahat ng bawal sakanya ginawa nya. Gusto nyang mapadali yung

buhay nya. Sinundan ka pa nya sa Japan! Tapos nalaman nyang nasa states ka pala. Alam mo kung anong

itchura nya pagbalik dito? Nakakaawa sya. Sana… sana you let him explain! Sana… sana hinayaan mo

muna syang makapagsalita.”

Ang sakit ng mga sinasabi sakin ni Bianca.

Pakiramdam ko sinasaksak nya ang puso ko sa sakit.

“At ngayon? Hindi ko na alam kung mabubuhay pa sya. Hindi ko alam. Ang sakit isipin na unti unti na

ring sumusuko yung mga taong nagmamahal sakanya dito na magigising pa sya. Alam mo kung anong

hiniling nya before the operation? He asked me to ask for your forgiveness. See? Ganun ka nya

kamahal!”

Ang sakit isipin na ganito pala ang pagmamalassakit ni Bianca kay Harry.

Na ako pala ang dahilan kung bakit nangyare to.

Tama naman sya eh.

I did not let Harry explain.

Ako rin ang may mali.

Inisip kong ginawa nya talaga yun dahil sa company ng daddy nya.

Ang tanga tanga ko.

Bakit di ko manlang sya hinayaang mag explain?

Nasayang yung 2 years.

At ngayon. Pano na?

Huli na ang lahat samin.

Hindi na kami pwede.

Hindi na kami pwede. :(

-------------------------

Tumunog na ang kampana ng simbahan.

Lahat ay excited para sa kasalang magaganap.

Nakaayos na ko.

Nakasuot na ang puting gown ko na gagamitin ko para sa kasalang magaganap.

Tapos na rin akong magmake up.

Pagpasok ko sa isang kwarto….

‘Wow ang ganda mo!”

“Weeeeeeh. Nakakaexcite mamaya.”

“Ikakasal ka na.”

“I’m so happy for you.”

“Akalain mo yun. Ikaw unang mag-aasawa satin?”

Tawanan lang kami ng tawanan.

Syempre sino pa ba ang mga kasama ko ngayon?

Edi ang OMGurls.

Lahat kami excited.

May kumatok sa pinto.

“Bride. Nasa simbahan na daw ang Groom!” sabi nung bakla.

Nagsitayuan na kami at agad na pumunta sa kanya kanya naming sasakyan papunta sa simbahan.

Pag dating namin sa simbahan, lahat ay napatingin at nagpalakpakan.

Humanda na ang lahat para sa magaganap na kasalan.

Ang Groom.

Si Andre Shin.

Kitang kita mo sakanya ang saya na ikakasal na sya.

Napangiti rin ako.

“Congrats Marie. Ikakasal kana.” bati ko.

Sinimulan na naming pumasok sa loob.

Ako ay sa bandang harap dahil ako ang napili ni Marie na tutugtog para sa kasal nya.

Pagtapos ng ceremony pumunta agad kami sa reception.

Sa hotel namin ang reception kaya may sarili kaming kwarto. :)

Ayon kay Marie princess daw ang theme ng event.

Awwww. Ang tanda na nga nya princess pa ang gusto nya?

Ayun. Maggogown tuloy ako. Nakakahiya.

Ngayon lang ako magsusuot ng gown na pang princess.

Kulay pink pa. Aish. Girl na girl. >.<

Pero ayos lang. Magmamask daw kami eh, so di naman siguro nila ko makikilala.

Hehe. :)

----------------------

Paglabas ko ng kwarto sumalubong agad sakin si Elmer.

Oo. Nandito din sya.

Magkausap kami kanina.

At engage na sila ni Abby. Oha. :)

I’m happy for them. :)

Nakatitig sya sakin.

“Oh bakit? Ang pangit ba? Di ko ba bagay?”

Umiling sya.

“No. bagay na bagay mo nga eh. You’re so pretty.”

>///<

Okay.

May compliment agad ako. Heheh.

Pagpunta namin sa concert hall ng hotel, oo concert hall po.

Ayun. Bonggang kasalan ito.

Ang daming gwapo at magaganda. Joke. Di ko sila makilala dahil nakamask ho sila. Ako rin nakamask. :)

Hinatid ako ni Elmer sa may.. uhm?? Gilid??

Bakit nya ko dinala sa may sulok?

Amp. Katampo.

Kakulay ko ba yung kurtina? Di naman eh. >.<

“Wait here. I’ll be back.”

Hmp.

“K. >.<”

Tapos ayun. Iniwan nga ako.

Errr. Kaiinis.

Nasan ba ang OMGurls?

Ayoko mabored.

Psh. =___=

(*Now playing:Forever Ain’t Enough*)

Nagsayawan yung mga tao sa gitna.

Slow yung music kaya sweet dance ang ginagawa nila.

Weeew. Dami palang friendship ni Marie?

Daming bisita eh. Heheh.

“Miss?”

Napalingon ako sa may gilid ko.

“Ako?”

“Ay hindi. Hindi. Yung pader. Yayayain ko sana kasing sumayaw yung pader eh.”

-____- Arouch! Pilosopo to ah!

Grrr. >.<

Bahala ka dyan.

Aalis na sana ako nang humarang sya sa harap ko.

Weeh?

Weird. Ang weird ng pakiramdam. Bumilis yung tibok ng puso ko.

Pakiramdam ko kilala ko sya.

“Can I dance with you, princess?”

Princess.

I’m princess.

And this guy in front of me is my King. :)

Lumuhod sya sa harap ko at nilahad ang kamay nya.

>///<

Inabot ko yung kamay ko at inilalayan nya ko papunta sa dance floor.

Sumayaw kami.

Pakiramdam ko nasa langit ako.

Pakiramdam ko sumasayaw kami sa ulap.

Pakiramdam ko ako na ang pinakamasaya sa lahat.

*Spotlight*

“Pwede ka bang humarap sa likod mo?” tanong nya.

Napangiti ako.

Another surprise?

I missed all his surprises. :)

I looked back.

Nakapatay lahat ng ilaw.

Nakaharap kaming lahat sa screen.

It hurts to deal with a broken promise..

Yet, we don’t have the right to blame the person who made it..

Because sometimes, they really tried their best to keep it.

But when destiny comes in the way….

No matter how hard they try…

They have no other choice but to break it….

However….

I made promise in front of my princess’ father…

I made a promise with a ring…

A ring that symbolizes my everlasting love for her.

Because for me forever ain’t enough to love her….

So I will….

No matter what happen…

Even if I’ll bleed a thousand times…

I will love her…

Even If I gave up before…

I will love her as I always do..

So now…

My princess…

My suicidal girl…

The love of my existence….

Namatay bigla yung slideshow.

Tumingin na samin lahat. Nakatutok pa rin kasi samin yung spotlight eh.

Hinawakan ako ni Harry sa magkabilang braso ko at hinarap ako sakanya.

Inalis nya ang maskara ko at inalis nya rin ang kanya.

For the second time.

Naglabas sya ng box ng ring sa bulsa nya at lumuhod sa harap ko.

Wait..

That ring..

Yun yung engagement ring namin before na binaon ko sa lupa ng bahay ko na nabenta na.

Pano nya nahanap yun?

--------------------------

Ngumiti sya. Napangiti rin ako.

Lahat tahimik at nakatingin samin.

“Princess, will you be my Queen?”

*****

---------------E-P-I-L-O-G-U-E----------------

“Stupid.” Harry called.

Ano daw? Stupid?

*Pak!!*

Binatukan ko nga.

“Di ako stupid noh?! Hmmp.”

“Tss. ‘to naman! Napakamatampuhin! Lika nga!”

O____O

>///<

Eeeeh. Naman eh!

“I love it when we are in this way.” bulong nya sa may tenga ko.

Nakakakiliti! Aish. Aw. Ang lande? Hehe.

Bigla nya kasi akong hinila papalapit sakanya at niyakap ako mula sa likod.

Kinikilig tuloy ako.

“Harry stop!” suway ko.

Bigla ba naman akong hinalikan sa leeg?

Amp. Bad. >.<

“I miss our baby.” sabi nya habang nakapatong ang baba nya sa balikat ko.

Nasa harap kasi kami ngayon ng puntod ni Chaorry.

Yeah. Chaorry is dead.

Ang lungkot nga at nakakaiyak eh. Haist.

“Alam mo stupid ka talaga!”

-____-"

Aish. Ayan nanaman sya sa stupid na yan.

“Bakit nanaman ako stupid?!” pagalit na tanong ko.

Pero syempre acting lang.

Kaya ko bang magalit sa one and only love of my life?

Weeee.

“Ibebenta mo tong bahay mo pero may libingan dito? Edi natakot yung bibili neto. Tss. Buti na lang ako

nakabili neto.” sagot nya at mas hinigpitan ang yakap sakin.

Yeah. Dito sa bahay ko nilibing si Chaorry.

Kasabay ng paglibing ko sakanya ang pagbaon ko nang ring namin ni Harry.

Akala ko noon di ko na ulit makikita tong singsing na to. I thought it wrong pala.

-------------

Pano namatay si Chaorry?

Ganito kasi yan.

2 years ago, pagkagaling namin ni mudra sa airport umuwi kaagad kami sa bahay.

Pagkauwi namin palihim akong pumunta sa Antipolo nun para kunin si Chaorry.

Good thing walang nakapansin sakin.

After that day naging matamlay si Chaorry.

Hanggang sa dina sya kumakain.

Dahil super worried ako, dinala ko sya sa hospital ng mga pets.

Naconfined sya ng 3 days.

Akala ko gagaling na sya pero hindi pala.

Aww. Namatay sya. >.<

Naiiyak tuloy ako.

Bakit ko pa ba kasi kinuwento?

Aish! >.<

“You’re being sad again.” he said then sighed.

“Sorry Harry. Nakakahawa ba yung pagiging malungkot ko? Para kasing ang lungkot mo na rin. >.<”

*Pak!!*

“Aw! Hobby mo naba ang mangbatok? Esh. Kainis!”

*Kiss*

>///<

Kiniss nya yung binatukan nya. Haha. Adik kasi.

“Naglalambing lang."

So naglalambing pala sya sa lagay na yun?

Ano next time? Babatuhin naman nya ko ng kutsilyo? Hahha. Ang harsh ko naman. XD

“I love you.” bulong nya.

Napangiti ako.

“I love you more.”

----------------

Ano nga bang nangyare kay Harry 2 years ago?

Well. Alam ko na kasi lahat.

I let him explain this time. :)

2 years ago, iniwan nya ko.

Sinaktan.

Pinawila sa kasinungalingan nya na niloko lang daw nya ko.

Pero ang totoo. Mahal na mahal nya ko.

At mahal na mahal ko rin sya.

Brain tumor.

Yun yung dahilan ng pagkakaroon namin pareho ng heartbreak.

Baliw kasi to eh.

Duwag. Di sinabi sakin! Amph! Weak ka Harry! -___-"

“Hmmp. Love mo naman.” sabi ni Harry tapos kiniss ako sa cheeks.

Weeeeeee. Nakikinig sa story telling ko?

Bad. Hahah.

Anyway, back to my kwento.

Nung nalaman ko na yung true reason, araw-araw ko na syang dinadalaw sa hospital.

Well. Let me rephrase. Gabi-gabi.

Yeah. Gabi-gabi.

Di kasi ako makapunta noon.

Pano ba naman kasi. Yung napaka walang hiya nyang sinungaling na step father na si Mr. Jones Clarkson

ay ayaw ako papuntahin dun!

Buti nalang kasabwat ko si Bianca kaya nakakadalaw ako sakanya.

Palagi ko pa syang iniiyakan at ginigising.

Waaaaaaah. Muka nga kong tanga nun eh.

Kumakausap ng tulog. Psh. -___-

Kaso nung nalaman ni Mr. Clarkson na kasabwat ko si Bianca, ayun. Pinagbawalan na ko sa hospital nila.

Yeah. Hospital nila.

Sila na bigtime. Hmmp! >.<

Sumuko na ko sa pagpunta at pagdalaw kay Harry.

Nagdasal na lang ako na magising na sya at sana isang araw, maalala nya ko at bumalik na sya sakin.

Kaya ayun.

After 2 months nun. Nalaman kong nagising na si Harry.

Actually araw ng kasal ni Marie nung nalaman kong gising na sya.

Gusto ko man syang puntahan kaso di pwede kasi di ako pwedeng umalis sa kasal ni Marie nun.

Pero super happy ako nung si Harry mismo ang pumunta sakin.

Ang saya.

Ang saya dahil pagkagising nya, ako agad yung hinanap nya. :)

“Kinikilig ka naman. =____=” singit ni Harry.

Ay naku.

Halata ba?!

Kalurki! Hahah.

Eeeh. Ano ba? Inlove ako eh!

Inlove sa masungit, suplado, magulong kausap, weak, sinungaling, manloloko pero… MAHAL NA MAHAL

KO.

Sya lang. Habambuhay.

HARRY KING CLARKSON. :)

The love of my life.

Ay wait. Nasabi ko na bang magkapatid yung daddy ni Harry at si Mr. Jones Clarkson?

Kung di pa, ngayon sinasabi ko na. Hahah. :D

Ay. May nakalimutan pa ata ako?

Ano ba yun?

Teka iisipin ko muna.

Isip.

Isip.

Isip.

Tenen!! Ayun! Naalala ko na.

SI Harry. Okay na sya. Magaling na.

Di yan mamamatay.

Masamang damo yan eh. Hahha.

Joke! :)

----------------- AFTER 10 YEARS!! ---------------

“HYUNG!!!”

Napatigil kami ni Harry sa paglalakad.

“Hey!” bati ni Harry sa batang sumigaw kanina.

Tumakbo agad ito papalapit samin.

Ginulo ni Harry ang buhok nya.

Aww. Cute kid. :)

“Hyung! Is she Noona?” tanong nung cute kid.

“Yeah.” sagot ni Harry na nakangiti.

Yumuko sya.

“Annyeong haseyo. Nice to meet you noona.” bati nya

“Weeeh. Koreano ka?” tanong ko.

“Uh-huh”

*Pinch*

“Aw. Wae? Aigoo. That hurts. My cheek now is swollen. >.<” reklamo nya.

“Weeeh. Sorry!!” ^^V

Ang cute nya kasi eh.

Di ko mapigilan yung sarili ko. Hahha.

“Noona! Hyung told me you’re great in playing piano. Would you mind if I ask you to teach me?

Please??” pakiusap nya na naka-pout pa.

Wow.

Ang cute grabe! >.<

Nasa school kasi kami ni Harry ngayon.

Dito sa Laguna.

Sa school kung saan kami grumaduate nung elementary. :)

“Sure!” sagot ko.

“Yes!!” sabi nya at nagtatatalon pa.

Natawa na lang si Harry.

Bigla akong hinila ni cute kid.

“Hey. Where are we going?” tanong ko.

“Just here.” sagot nya habang hila-hila ako.

Nilingon ko si Harry.

Ngumiti lang sya sakin at sumenyas na sumama lang daw ako kay cute kid. :)

Napunta kami sa may playground. Pero di mismo sa playground.

Nasa may puno kami at nagtatago.

Sumilip si cute kid sa may puno.

Pati ako sumilip.

At ayun. Nakita ko ang isang batang babae na napaka ganda at naka-upo sa swing. Loner? Amph di

naman siguro. Sa ganda nyang yan walang friend? Imposible.

I think 10 years old lang sya.

Pati rin itong si cute kid 10 years old na rin ata?

“See that noona? She’s the one I love.”

Hala ka?

The one he loves daw.

Tong batang to. Bata bata pa eh. Love kaagad?

“I’ll learn to play piano from you and I’ll play for her." bibong saad nya.

Wow.

Ang swerte naman ng batang yun. Mukang ang lakas ng tama sakanya netong si cute kid eh.

Sabagay. Bagay naman sila. Pareho silang cute! :)

Parang kami lang ni Harry nung bata kami.

“What is her name?” tanong ko.

“She’s Aliyah. Aliyah Gilbert.” sagot nya

Wow. Nice name. Simple. And it suits her. :)

“Bagay kayo.” sabi ko.

“What is that?”

Ay. Di nakakaintindi ng tagalog?

Amph. >.<

“You two look suitable for each other.” sabi ko.

Napangiti naman sya at nagblush.

Awww. Pasaway. Hahha.

“Ah. Noona! I have to go now!” sabi nya na parang nagpapanic.

“Now? Okay then. Take care. :)” sagot ko.

“Ow. Wait!” sabi nya tapos may kinapa sa bulsa nya.

“Here.” sabi nya habang inaabot sakin yung clip na kulay red.

Wow. I love red.

Yumuko ako kaya inilagay nya yung clip sakin.

“Too pretty.” puri nya tsaka tumakbo at nagwave sakin.

“Wait!!” tawag ko.

Huminto naman sya. “Wae?”

Why ba ibigsabihin nun?

“Amph. My name is Chao. What’s yours?”

“Call me SOL.” sagot nya at tumakbo na.

Sol?

Ang tipid naman ng name nya.

-----------------

“INAY! / ITAY!!”

Napalingon kami pareho ni Harry sa dalawang batang tumatakbo papunta samin.

Kasabay nilang tumatakbo ang sampung lalaki na nakablack suit.

They are their bodyguards. Yeah. Bodyguards.

“INAY!! Waaaaaaah!! Liloree is so bad! I hate him!!” said Renesmee while crying.

Ayan. Nag-aaway nanaman sila ni Liloree.

“Inay! I did not mean it. She is exaggerating!” Liloree exclaimed.

Awww. Sumasakit ang ulo ko sa dalawang to. >.<

Okay. Meet my twins. Liloree Cai Clarkson and Renesmee Marie Clarkson.

Yeah. They’re twins.

And they’re identical. :)

9 years old pa lang sila at grade 3 palang.

Yung mga body guard nila kanina, padala lahat yun ni Mr. President. Yeah. President ng company nila

Harry. Sino pa. Edi si Mr. Jones Clarkson.

Ang totoo nyan, he still hates me. Pero wala na syang nagawa nung kinasal kami ni Harry.

Di naman nya tinakwil si Harry.

Tinanggap nalang nya ang katotohanan.

Psh. Buti naman.

Panira sya eh!

“Exaggerating?! You freak!!!” sigaw ni Renesmee at agad na tinapal sa muka ni Liloree yung ice cream.

Oo. Ganyan kabrutal yung anak ko.

“Mana mana lang yan.” bulong ni Harry.

“May sinasabi kaba Harry?? -____-++”

“Heheh. Wala po my Queen.”

“Psh. Akala ko meron eh. :)”

“Lika nga.” sabi nya at hinila ako papalapit sakanya at niyakap ako.

Tinakpan naman ni Liloree at Renesmee ang mga mata nila.

Haha. Pasaway na mga bata.

“Ugh! By the way inay!” biglang sabi ni Liloree.

“Yeah?” tanong ko pagkatapos ay humiwalay sa yakap ni Harry.

“Inay! I have something going to tell you.” say nya.

Biglang tinakpan ni Renesmee yung bibig nya.

“He has nothing to say inay!” sabi ni Renesmee na mukang may tinatago sakin.

Liloree pushed her away.

“Inay! Renesmee is in love to someone at her young age! Aww. Flirt!”

Biglang nagblush si Renesmee at teary eyed.

“You stupid!! I hate you Lilo!! You really are so mean!! I hate you!” sigaw naman ni Renesmee na nabuko

yung secret nya.

At ayun.

Iyak lang sya ng iyak.

Haist.

Ang hirap ng ganitong buhay.

Instant 2 agad anak.

Pero okay lang masaya naman eh. :)

---------------------------

Magkasama kami ngayon ni Harry sa dinner date na hinanda nya.

Nasa may resto kami dun banda sa may balcony.

Ang sarap ng pwesto dito dahil sa preskong hangin.

Napatingin ako sa langit.

Ang daming stars. :)

Nagulat nalang ako nang biglang lumiwanag ang kalangitan gawa ng mga fireworks.

Awww. Pasaway na Harry to.

Ang hilig sa fireworks! -____-"

“Hoy!” tawag nya.

“I have a name.”

“Psh.” tumalikod sya sakin at naglakad agad palayo.

Hala nagtampo?

Hinabol ko naman tapos niyakap sya sa mula sa likod.

Napatigil sya sa paglalakad.

“Eeeh. Naman eh!! Ang O.A mo!! >.<” reklamo ko.

Bigla syang natawa.

Kaasar. Niloloko nanaman ako neto. >.<

“My Queen. I love you.” bigla nyang sinabi.

Kahit araw-araw at paulit-ulit ko yang naririnig sakanya, di pa rin nagbabago yung nagiging reaction ko.

Kinikilig ako palagi. :)

Humarap sya sakin.

“I said I love you.”

“And??” tanong ko.

May hinihintay pa kong sasabihin nya eh.

“And I’ll live for you..”

Napangiti ako.

Buti na ang nagkakaintindihan.

Promise nya yan eh.

He will love me forever and he will live for me.

Takot na kong baka mawala sya sakin eh.

Di ko kakayanin yun. :)

“I love you so much SG my Queen.”

Mas lumapad ang ngiti ko.

“And I love you too Harry my King…. So don’t play with me.”

Then we ended our date with a kiss. :)

T H E E N D O F O N E O F D O N ‘ T P L A Y W I T H M E written by mi-mhytot

Property of Mimhytot's Once Upon A Time on Wattpad

Copyright © 2011 mi-mhytot. All rights reserved.

Unless otherwise indicated, all materials on these pages are copyrighted by mi-mhytot. All rights reserved. No part of these pages, either text or image may be used for any purpose. Therefore,

reproduction, modification, storage in a retrieval system or retransmission, in any form or by any means, electronic, mechanical strictly prohibited without prior written permission.

Dakilang Otor's Note:

Kahit tapos na ang Don’t Play With Me, ang pagmamahalan nila Harry at Chao ay continuous parin. :)

At ngayong may mga anak na sila. Mas lalong magiging strong ang family nila. :)

So now.. Abangan ang story ng Let Me Be the 1 <3 at alamin kung anong magiging papel ni Harry at Chao

dun.

Weeeeeeeh.

So ayan. Tapos na.

Hope nagustuhan nyo. :)

Abangan nyo po yung new story ko. Let Me be the 1 <3

Sana tulad ng pagsupport nyo dito sa DPWM ganun din dun sa LMBT1. :)

Super thank you po sa mga sumuporta at naging close ko dito.

Sa mga fans at mga mahilig magcomment.

Super dami nyo kasi at di ko kayang isa-isahin. Pero thankful talaga ako sa wattpad dahil nagkaron ako

ng mga bagong friends. :)

Ayun lang at maraming salamat. :)

****

Gusto ko lang ho ipagkalat na may mga magaganda ring story sa watty na worthwhile basahin.

Una na siguro ang Talk Back and You’re Dead

3 words, 8 letters, say it and I’m yours

Sadist lover

Hopeless Love

I’ve never been this nasty

Invisible Man

At madami pa. hehheh. Ayun lang. at thank you ulit. :)

I love you guys!! :)

-Mims