1

ธนาคารกลาง                 ธนาคารกลางเป็�น สถาบันการเงิ�นในระดับัส�งิ และเป็�นส��งิที่��ขาดัไม่�ไดั�ในระบับัเศรษฐก�จ โดัยความ่ส%าคญอย��ที่��การไดั�รบัม่อบัหม่ายจากรฐบัาลให�เป็�นผู้��จดัระบับัการเงิ�นของิ ป็ระเที่ศให�ม่�ป็ระส�ที่ธิ�ภาพ กล�าวค-อม่�การควบัค.ม่ระบับัการเงิ�น และเครดั�ต เพ-�อเอ-0ออ%านวยผู้ลป็ระโยชน2ต�อระบับัเศรษฐก�จโดัยส�งิรวม่ อ�กที่0งิยงิก�อให�เก�ดัความ่เจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จของิป็ระเที่ศไดั�อย�างิม่� เสถ�ยรภาพ

ประวั�ติ�ควัามเป�นมาของธนาคารกลาง

ธินาคารกลางิเป็�นสถาบันการเงิ�นที่��ม่�ว�วฒนาการม่าจากก�จการของิธินาคารพาณิ�ชย2 กล�าวค-อในอดั�ตรฐบัาลจะเป็�นผู้��ออกเงิ�นตราม่าใช�ในระบับัเศรษฐก�จ และม่�การออกเงิ�นม่าเป็�นจ%านวนม่ากเก�นม่�ลค�าส�นค�าและบัร�การที่��ม่�อย�� โดัยเฉพาะเงิ�นกระดัาษ ที่%าให�ค�าเงิ�นลดัลงิ อย�างิม่ากและเส-�อม่ค�าไป็ในที่��ส.ดั

ต�อม่าเม่-�อม่�ระบับัธินาคารพาณิ�ชย2เก�ดัข60นป็ระชาชนจะน%าเงิ�นออม่ของิตนเองิไป็ฝากไว�กบัธินาคารโดัยผู้��ฝากเงิ�นจะไดั�รบั บัตรธินาคาร ซึ่6�งิเป็�น“ ”

เอกสารเครดั�ตที่��แสดังิถ6งิภาระหน�0ส�นที่��ธินาคารม่�ต�อผู้��ถ-อบัตรต�อม่าม่�การน%าบัตรธินาคารถ�กน%าไป็ซึ่-0อส�นค�าและบัร�การแที่นเงิ�นที่��ออกโดัยรฐบัาล ดั�วยเหต.น�0 รฐบัาลจ6งิไดั�ม่อบัอ%านาจในการออกเงิ�นตราและอ%านาจหน�าที่��ดั�านการเงิ�นให�กบัธินาคารพาณิ�ชย2บัางิแห�งิจนที่%าให�ธินาคารพาณิ�ชย2แห�งิดังิ

2

กล�าวม่�อ�ที่ธิ�พลดั�านเศรษฐก�จม่ากข60น และในที่��ส.ดัรฐบัาลจ6งิไดั�ออก กฎหม่ายป็รบัเป็ล��ยนสถานะธินาคารพาณิ�ชย2แห�งิดังิกล�าวให�เป็�น ธินาคาร“

ชาต�”(National Bank) แต�น�ยม่เร�ยกกนว�า ธินาคารกลางิ “ ” (Central

Bank)

การก�อต0งิธนาคารกลางน0นเร��ม่ในช�วงิป็ลายศตวรรตที่�� 17 โดัยเร��ม่ข60นในป็ระเที่ศสว�เดัน ในป็: ค.ศ. 1656 แต�ธนาคารกลางที่��ม่�ช-�อเส�ยงิม่ากที่��ส.ดักลบัเป็�นธนาคารกลางของิป็ระเที่ศองิกฤษ ซึ่6�งิก�อต0งิข60นในป็: ค.ศ.

1694  ซึ่6�งิก<เป็�นต�นแบับัของิธนาคารกลางในอ�กหลายๆ ป็ระเที่ศ ซึ่6�งิรวม่ไป็ถ6งิป็ระเที่ศไที่ยของิเราดั�วย ซึ่6�งิในป็>จจ.บันคงิจะกล�าวไดั�ว�าเก-อบัที่.กป็ระเที่ศจะต�องิม่�ธนาคารกลางอย�� ที่0งิน�0เพราะธนาคารกลางน0นเป็�นสถาบันที่��ม่�ความ่ส%าคญอย�างิย��งิยวดัในดั�านของิการแก�ไขป็>ญหาความ่ย.�งิยากในดั�านการเงิ�นของิป็ระเที่ศ

                 นบัต0งิแต�หลงิสงิคราม่โลกคร0งิที่��สองิ ธนาคารกลางไดั� ม่�ความ่เต�บัโตในดั�านป็ร�ม่าณิ และค.ณิภาพเป็�นอย�างิม่าก โดัยจะเห<นไดั�จากอ%านาจ และเคร-�องิม่-อที่��ใช�ที่��ม่�ป็ระส�ที่ธิ�ภาพอย�างิม่าก ซึ่6�งิเพ�ยงิพอที่��จะก�อให�เก�ดัป็ระโยชน2แก�เศรษฐก�จโดัยรวม่

ล�กษณะสำ�าค�ญของธนาคารกลาง

                 เน-�องิจากธนาคารกลางเป็�นสถาบันการเงิ�นที่��ม่�อ%านาจในการจดัระบับัการเงิ�นของิป็ระเที่ศ รวม่ที่0งิการเอ-0ออ%านวยป็ระโยชน2ต�อเศรษฐก�จโดัยรวม่ของิป็ระเที่ศ จ6งิที่%าให�ธนาคารกลางจ6งิม่�ลกษณิะที่��ไม่�เหม่-อนกบัสถาบันการเงิ�นอ-�นๆ โดัยที่�วไป็แล�วสาม่ารถจ%าแนกลกษณิะต�างิๆ ไดั�ดังิน�0

                1. การไม�แสำวังหาก�าไร: การดั%าเน�นงิานของิธนาคารกลางต�องิเป็�นไป็เพ-�อเสถ�ยรภาพความ่เจร�ญเต�บัโตของิระบับัการเงิ�นการ

3

เศรษฐก�จเป็�นส%าคญที่��ส.ดั ไม่�ใช�เพ-�อหารายไดั�และก%าไร ไม่� ว�าจะม่�การใช�ม่าตรการใดัๆ ก<ตาม่ เช�น ม่าตรการการซึ่-0อลดั ซึ่6�งิในบัางิคร0งิจากการดั%าเน�นงิานตาม่นโยบัายดังิกล�าวอาจจะต�องิผู้จญกบัภาวะขาดัที่.น ก<ตาม่

                  2. ควัามเป�นอ�สำระในด้�านการด้�าเน�นการ : ธนาคารกลางจ%า เป็�นต�องิม่�อ�สรภาพในการป็ฏิ�บัต�หน�าที่�� ต�องิป็ฏิ�บัต�หน�าที่��ตรงิไป็ตรงิม่าเพ-�อป็ระโยชน2ต�อส�วนรวม่ ไม่�ตกอย��ภายใต�อ�ที่ธิ�พลที่างิการเม่-องิใดั ๆ ที่0งิส�0น แต� ในที่��น�0ต�องิม่�การดั%าเน�นงิานที่��ใกล�ช�ดักบัรฐบัาล หร-ออาจจะกล�าวไดั�งิ�ายๆ ว�าอ�สรภาพน0นต�องิอย��ในกรอบัของิรฐบัาล ที่0งิน�0เพ-�อคอยให�ค%าป็ร6กษาเก��ยวกบัสภาวการณิ2ที่างิเศรษฐก�จของิป็ระเที่ศให�แก� รฐบัาล ซึ่6�งิที่างิรฐบัาลเองิน0นจะป็ฏิ�บัต�ตาม่ค%าแนะน%า หร-อไม่�น0นย�อม่ข60นอย��กบัรฐบัาลเองิ ดังิน0นส��งิที่��กล�าวม่าในดั�านความ่เป็�นอ�สระน0นก<หม่ายถ6งิความ่เป็�นอ�สระจาก หน�วยงิาน หร-อพรรคการเม่-องิใดัพรรคการเม่-องิหน6�งิ หร-อกล.�ม่ใดักล.�ม่หน6�งิม่ากกว�า

                 3. ไม�ทำ�าธ"รก�จโด้ยติรงก�บพ่�อค�าประชาชนโด้ยทำ�)วัไป: ที่0งิน�0แล�วโดัยที่�วไป็ธนาคารกลางจะไม่�ที่%าธิ.รก�จ หร-อธิ.รกรรม่กบัภาคเอกชน ซึ่6�งิไม่�ใช�สถาบันการเงิ�นโดัยตรงิ น�นก<หม่ายถ6งิว�าล�กค�าโดัยส�วนใหญ�ของิธนาคารกลาง ไดั�แก� ธินาคารพาณิ�ชย2 และสถาบันการเงิ�นบัางิป็ระเภที่ บัางิคร0งิจ6งิถ�กเร�ยกว�า ธนาคารของิธนาคาร (bankers’ bank) แต�ธนาคารกลางน0น สาม่ารถที่%าธิ.รกรรม่ที่างิการเงิ�นกบัภาคเอกชนโดัยที่างิอ�อม่ไดั� โดัยกระที่%าผู้�านธินาคารพาณิ�ชย2 และสถาบันการเงิ�นบัางิป็ระเภที่ แต�ที่0งิน�0ต�องิอย��ในเหต.ผู้ลที่��ว�าเก�ดัผู้ลป็ระโยชน2โดัยรวม่แก�เศรษฐก�จของิป็ระเที่ศ

4

อ�านาจ และหน�าทำ*)ของธนาคารกลาง

                 โดัยที่�วไป็แล�วจะเห<นไดั�ว�าธนาคารกลางน0น ม่�ลกษณิะที่��แตกต�างิจากธินาคารพาณิ�ชย2 เพราะว�าเป็�นสถาบันที่��ม่.�งิรกษาผู้ลป็ระโยชน2ในที่างิเศรษฐก�จ โดัยม่�ไดั�ม่.�งิหวงิก%าไรจากการดั%าเน�นการ เหม่-อนกบัสถาบันการเงิ�นอ-�นๆ เช�น ธินาคารพาณิ�ชย2 หร-อสถาบันการเงิ�นที่��ไม่�ใช�ธินาคารพาณิ�ชย2 ซึ่6�งิอ%านาจ และหน�าที่��หลกๆ ของิธนาคารกลางน0นในแต�ละป็ระเที่ศก<ค�อนข�างิที่��จะคล�ายคล6งิกน โดัยที่��ส%าคญม่�ดังิน�0 (อ�างิในว�รช สงิวนวงิศ2วาน หน�า 252 – 290)

1.     อ�านาจหน�าทำ*)ในการออกธนบ�ติร (Note Issue)

                 เพ-�อการควบัค.ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�น เพราะจะสาม่ารถย-ดัหย.�นการออกธินบัตรให�ม่�จ%านวนเหม่าะสม่ตาม่ความ่ต�องิการของิธิ.รก�จและป็ระชาชนที่�วไป็ ที่0งิ น�0เพราะว�าในการออกธินบัตรเพ-�อน%าม่าใช�หม่.นเว�ยนในระบับัเศรษฐก�จน0นจะต�องิม่� ความ่สอดัคล�องิกบัสภาวการณิ2ที่างิเศรษฐก�จของิป็ระเที่ศเสม่อ กล�าวค-อ ถ�าหากม่�การออกธินบัตรน�อยเก�นไป็ ก<จะส�งิผู้ลให�เงิ�นฝ@ดั หร-อหากม่�การออกม่ากเก�นไป็ก<จะส�งิผู้ลให�เงิ�นเฟ้Bอเป็�นต�น

2.     การเป�นนายธนาคารของร�ฐบาล (The Banker of the

Government)

                 ซึ่6�งิหน�าที่��ของิธนาคารกลางในฐานะเป็�นนายธนาคารของิรฐบัาลน�0ก<จะม่�หน�าที่��คล�ายๆ กบัธินาคารพาณิ�ชย2ในการให�บัร�การแก�ล�กค�า ดั�วยเหต.ที่��ว�าธนาคารน0นต�องิที่%าหน�าที่��ดังิต�อไป็น�0 ค-อ 1. การรบัฝากเงิ�นจากภาครฐบัาล และรฐว�สาหก�จ 2. การเป็�นแหล�งิเงิ�นที่.นในการก��ย-ม่ของิรฐบัาล และรฐว�สาหก�จ 3. เป็�นที่��ป็ร6กษาที่างิการเงิ�นแก�รฐบัาล

5

                  อ�กที่0งิในการการดั%าเน�นงิานของิกระที่รวงิการคลงิย�อม่ที่��จะเก��ยวกบัของิกบัการเก<บัภาษ� การใช�จ�าย และการสร�างิหน�0 ย�อม่ม่�ผู้ลกระที่บัป็ร�ม่าณิเงิ�นอย�างิม่าก ดังิน0นธนาคารกลาง และกระที่รวงิการคลงิจ6งิต�องิป็ร6กษาหาร-อกนเก��ยวกบันโยบัายที่างิการเงิ�น การคลงิ ตลอดัจนเร-�องิของิหน�0สาธิารณิะ ที่0งิน�0เพ-�อให�เก�ดัความ่สอดัคล�องิกนในดั�านของินโยบัาย เพ-�อที่��จะไดั�อ%านวยป็ระโยชน2แก�เศรษฐก�จโดัยรวม่

3.     การเป�นนายธนาคารของธนาคารพ่าณ�ชย, (The Banker Of

The Commercial Bank)

                การที่��จะกล�าวว�าธนาคารกลางน0นเป็�นนายธนาคารของิธินาคารพาณิ�ชย2 ที่0งิน�0เป็�นเพราะว�าธนาคารกลางน0นเป็�นสถาบันที่างิการเงิ�นที่��ต�องิคอยดั�แลระบับัการเงิ�นของิป็ระเที่ศ ซึ่6�งิบัร�การที่��ที่างิธนาคารกลางน0นม่�ให�แก�ธินาคารพาณิ�ชย2ก<จะเป็�นการให�บัร�การในที่%านองิเดั�ยวกบัที่��ธินาคารพาณิ�ชย2ให�แก�ล�กค�าของิธนาคาร โดัยหน�าที่��หลกๆ ค-อ

1.รบัฝากเงิ�น 2.รบัหกบัญช�ระหว�างิธนาคาร

3.ให�ก��ย-ม่เงิ�นเป็�นแหล�งิส.ดัที่�าย 4.เป็�นศ�นย2กลางิการโอนเงิ�น

3.1 บัร�การในการรบัฝาก: การที่��ธินาคารพาณิ�ชย2ฝากเงิ�นกบัธนาคารกลางที่0งิน�0เน-�องิจาก

                          1. ธินาคารพาณิ�ชย2จ%าเป็�นต�องิฝากเงิ�นสดัส%ารองิที่��ต�องิดั%ารงิกบัธนาคารกลางอย��แล�ว

                         ตาม่กฎหม่าย

6

                     2. เพ-�อสะดัวกในการถอนเป็�นเงิ�นสดัม่าใช� และช%าระหน�0ระหว�างิธนาคาร และโอน

                                เงิ�นไป็ยงิที่��ต�องิการ

                 3.2 บัร�การในการรบัหกบัญช�ระหว�างิธนาคาร: เน-�องิจากที่.กธินาคารพาณิ�ชย2ฝากเงิ�นที่��

                    ธนาคารกลาง ดังิน0น การช%าระหน�0ระหว�างิธนาคารจ6งิกระที่%าโดัยผู้�านธนาคารกลาง โดัย

                    ว�ธิ�น�0ที่%าให�ธินาคารพาณิ�ชย2ไม่�จ%าเป็�นต�องิช%าระหน�0ระหว�างิกนเองิ

                3.3 การบัร�การโดัยเป็�นแหล�งิให�ก��ย-ม่เงิ�นเป็�นแหล�งิส.ดัที่�าย:

ในฐานะล�กค�าของิธนาคาร

                    กลาง ธินาคารพาณิ�ชย2สาม่ารถก��ย-ม่เงิ�นจากธนาคารกลางไดั� แต�ธนาคารกลางไม่�

                    สนบัสน.นให�ธินาคารพาณิ�ชย2ก��ย-ม่เงิ�นจากตน ถ�าหากยงิม่�แหล�งิอ-�นที่��จะก��ไดั�อ�ก

                3.4 การให�บัร�การโดัยเป็�นศ�นย2กลางิการโอนเงิ�น: ธนาคารกลางรบัจดัการโอนเงิ�นระหว�างิ

                    ธนาคารต�างิ ๆ ที่�วป็ระเที่ศ ซึ่6�งิการโอนเงิ�นโดัยผู้�านธนาคารกลางย�อม่เก�ดัความ่สะดัวก

                    รวดัเร<วและป็ลอดัภย ดั�วยเหต.ที่��ว�าธนาคารกลางม่�ตวแที่น หร-อสาขาอย��ที่�วป็ระเที่ศ และ

7

                    ธินาคารพาณิ�ชย2ที่.กแห�งิก<ม่�เงิ�นฝากกบัธนาคารกลาง อ�กที่0งิยงิเป็�นการช�วยให�เงิ�นที่.นน0น

                   สาม่ารถถ�ายเที่ไป็ยงิที่��ต�างิๆ ไดั�สะดัวกรวดัเร<ว อ�กที่0งิยงิที่นความ่ต�องิการของิภาคธิ.รก�จ

                    และป็ระชาชน อ�กที่0งิยงิช�วยให�อตราดัอกเบั�0ยไม่�แตกต�างิกนม่ากนกในที่�องิถ��นต�างิๆ

4.     การควับค"มแลกเปล*)ยนเง�นติราติ�างประเทำศ (Exchange

Control)

                ที่0งิน�0เพ-�อให�เก�ดัความ่ราบัร-�นในการค�าระหว�างิป็ระเที่ศ ธนาคารกลางจ6งิ ต�องิเข�าม่าสอดัส�องิดั�แลความ่เร�ยบัร�อย ที่0งิน�0ม่�จ.ดัม่.�งิหม่ายเพ-�อป็ระโยชน2ในการจ�ายเงิ�นตราต�างิป็ระเที่ศให�เก�ดั ป็ระโยชน2ส�งิส.ดัโดัยรวม่ อ�กที่0งิยงิคอยเป็�นสถาบันที่��ป็กป็Bองิเงิ�นที่.นไม่�ให�ไหลออกจากป็ระเที่ศม่ากนก เพราะจะส�งิผู้ลกระที่บัต�อดั.ลการค�าโดัยตรงิ และที่��ส%าคญค-อการรกษาค�าเงิ�นในป็ระเที่ศของิตนให�คงิม่�เสถ�ยรภาพ

8

5.     การเป�นเง�นทำ"นสำ�ารองระหวั�างประเทำศ (International

Reserves Management)

              ที่0งิน�0เน-�องิจากธนาคารกลางน0น เป็�นผู้��ร กษาเงิ�นที่.นส%ารองิระหว�างิป็ระเที่ศ จ6งิม่�ความ่จ%าเป็�นที่��จะต�องิต�ดัตาม่กาเคล-�อนไหวที่างิการเงิ�นของิในต�างิป็ระเที่ศอย�างิ ใกล�ช�ดั โดัยเฉพาะอย�างิย��งิเงิ�นตราในตระก�ลที่��ส%าคญ เช�น ดัอลล�าร2 สหรฐอเม่ร�กา ป็อนดั2สเตอร2ร�งิค2องิกฤษ เป็�นต�น

                โดัยหลกการบัร�หารเงิ�นที่.นส%ารองิระหว�างิป็ระเที่ศม่�หลกการส%าคญค-อ

5.1 ต�องิ ค%าน6งิถ6งิความ่ป็ลอดัภย กล�าวค-อ ต�องิต�ดัตาม่ความ่เคล-�อนไหวที่างิดั�านการเงิ�นระหว�างิป็ระเที่ศตลอดัเวลา โดัยเฉพาะอย�างิย��งิป็ระเที่ศที่��เป็�นเจ�าของิเงิ�นตราในตระก�ลที่��ส%าคญ

5.2 ความ่ สาม่ารถที่��จะแสวงิหารายไดั� เพราะว�าในการถ-อเงิ�นตราของิต�างิป็ระเที่ศน0นหากถ-อไว�เฉยๆ ก<ย�อม่ที่��จะไม่�เก�ดัผู้ลดั�อย�างิไร ที่0งิน�0จ6งิควรที่��จะน%าไป็ลงิที่.นเพ-�อก�อให�เก�ดัรายไดั�ม่ากกว�า

9

เคร.)องม.อของธนาคารกลางในการควับค"มปร�มาณเง�น และเครด้�ติ                   จากการที่��ธนาคารกลางเป็�น ผู้��ดั�แลรกษาเสถ�ยรภาพในระบับัการเงิ�นของิป็ระเที่ศ ซึ่6�งิโดัยที่�วไป็แล�วในการควบัค.ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�น และเครดั�ตน0น อาจจะม่�เคร-�องิม่-อที่��ใช�ในการควบัค.ม่อย��หลายร�ป็แบับั ซึ่6�งิในแต�ละร�ป็แบับัน0นอาจจะใช�ร�วม่กน หร-อใช�เพ�ยงิแค�ชน�ดัใดัชน�ดัหน6�งิ ซึ่6�งิก<แล�วแต�ความ่เหม่าะสม่  ซึ่6�งิโดัยที่�วไป็แล�วน0นเคร-�องิม่-อที่��ธนาคารกลางใช�ในการควบัค.ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�น และเครดั�ต จะใช�เคร-�องิม่-อดังิต�อไป็น�0 1.การควบัค.ม่ที่างิป็ร�ม่าณิ และ 2.การควบัค.ม่ที่างิค.ณิภาพ (อ�างิในส.รกษ2บั.นนาค และคณิะ หน�า 148- 153)

                1. การควบัค.ม่ที่างิป็ร�ม่าณิ (Quantitative control)

                ในการควบัค.ม่ที่างิป็ร�ม่าณิน0น เป็�นว�ธิ�การหน6�งิที่��ใช�ในการควบัค.ม่การขยายส�นเช-�อของิธินาคารพาณิ�ชย2 ซึ่6�งิที่%าไดั�โดัยการควบัค.ม่เงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�น (Excess reserves) ของิธินาคารพาณิ�ชย2 ซึ่6�งิม่�อย�� 3 ว�ธิ�การ ไดั�แก� 1.1 การซึ่-0อขายหลกที่รพย2, 1.2 การก%าหนดัอตราซึ่-0อลดั และ 1.3 การก%าหนดัจ%านวนเงิ�นสดัส%ารองิที่��ต�องิดั%ารงิ

1.1 การซึ่-0อขายหลกที่รพย2 (Open-Market Operation)

                               ในการซึ่-0อขายหลกที่รพย2ของิธนาคารกลางน0นย�อม่ม่�ผู้ลกระที่บัต�อเงิ�นสดัรองิส�วนเก�นของิธินาคารพาณิ�ชย2 กล�าวค-อ การซึ่-0อหลกที่รพย2ของิธนาคารกลางจะที่%าให�เงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�นของิธินาคารพาณิ�ชย2เพ��ม่ข60น และในที่างิตรงิข�าม่ การขายหลกที่รพย2ของิธนาคารกลางจะที่%าให�เงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�นของิธินาคารพาณิ�ชย2ลดัลงิ  ดังิแสดังิในงิบัดั.ล

10

ติารางทำ*) 1 งบด้"ลของธนาคาร และธนาคารพ่าณ�ชย,

การซื้.0อ / ขายธนาคารกลาง ธนาคารพ่าณ�ชย,

สำ�นทำร�พ่ย, หน*0สำ�น สำ�นทำร�พ่ย, หน*0สำ�น

ซื้.0อหล�กทำร�พ่ย,

100 ล�านบาทำ

- หลกที่รพย2รฐบัาล

   + 100

- เงิ�นฝากธนาคาร

  พาณิ�ชย2 +

100

- เงิ�นสดัส%ารองิ

  + 100

- หลกที่รพย2รฐบัาล

  - 100

 

ขายหล�กทำร�พ่ย,

100 ล�านบาทำ

- หลกที่รพย2รฐบัาล

   - 100

- เงิ�นฝากธนาคาร

  พาณิ�ชย2 - 100

- เงิ�นสดัส%ารองิ

  - 100

- หลกที่รพย2รฐบัาล

  + 100

 

ซึ่6�งิจากว�ธิ�การซึ่-0อขายหลกที่รพย2น�0ธนาคารกลางสาม่ารถใช�ว�ธิ�น�0ในการควบัค.ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�นไดั� โดัยถ�าหากต�องิการเพ��ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�นก<ใช�ว�ธิ�การซึ่-0อหลกที่รพย2  ถ�าต�องิการลดัป็ร�ม่าณิเงิ�นก<ใช�ว�ธิ�การขายหลกที่รพย2 แต�ในการซึ่-0อขายหลกที่รพย2ของิธนาคารกลางน0นม่�ไดั�เป็�นไป็เพ-�อก�อให�เก�ดัการเป็ล��ยนแป็ลงิในป็ร�ม่าณิเงิ�นเสม่อไป็ บัางิคร0งิก<เป็�นไป็เพ-�อป็Bองิกนม่�ให�ป็ร�ม่าณิเงิ�นเป็ล��ยนแป็ลงิ (Defensive open-

market operation) ซึ่6�งิ เป็�นเพราะว�าป็ร�ม่าณิเงิ�นไม่�ไดั�เป็ล��ยนแป็ลงิตาม่การขยายเครดั�ตของิธินาคารพาณิ�ชย2 เที่�าน0น แต�ยงิเป็�นการเป็ล��ยนแป็ลงิเน-�องิจากรายจ�ายของิภาครฐบัาล และการเงิ�นระหว�างิป็ระเที่ศ ซึ่6�งิเป็�นการยากที่��ธนาคารกลางจะควบัค.ม่ไดั�

11

แต�ส%าหรบัผู้ลที่างิอ�อม่ที่��เก�ดัจากการซึ่-0อขายหลกที่รพย2ของิธนาคารกลาง ค-อ ที่%าให�อตราดัอกเบั�0ยในตลาดัเงิ�นเป็ล��ยนแป็ลงิ ที่0งิน�0เพราะเม่-�อธนาคารกลางต�องิการซึ่-0อหลกที่รพย2 ธนาคารก<จะที่%าให�ราคาหลกที่รพย2ส�งิข60นเพ-�อเป็�นการดั6งิดั�ดัให�ผู้��ถ-อหลกที่รพย2ขายหลกที่รพย2ให�แก�ธนาคาร ดังิน0น จ6งิส�งิผู้ลให�อตราดัอกเบั�0ยในตลาดัลดัลงิ หร-อถ�าหากธนาคารกลางต�องิการขายหลกที่รพย2 ก<จะขายหลกที่รพย2น0นในราคาต%�า ที่0งิน�0เพ-�อเป็�นการชกจ�งิให�ม่�ผู้��เข�าม่าซึ่-0อหลกที่รพย2จากธนาคาร จ6งิส�งิผู้ลให�อตราดัอกเบั�0ยเพ��ม่ข60น

1.2 การก%าหนดัอตราซึ่-0อลดั (Discount Rate Policy)

ก�อนอ-�นเราคงิจะต�องิที่ราบัถ6งิความ่หม่ายของิอตราการซึ่-0อลดัเส�ยก�อนว�าอตราการซึ่-0อลดัน0นค-ออะไร อตราซึ่-0อลดั ก<ค-อ อตราดัอกเบั�0ยที่��ธนาคารกลางค�ดัจากธินาคารพาณิ�ชย2เม่-�อก��เงิ�นจากธนาคาร บัางิคร0งิเร�ยกว�า อตราธนาคาร ซึ่6�งิในการก��ย-ม่เงิ�นของิธินาคารพาณิ�ชย2จากธนาคารกลางน0น ย�อม่ที่��จะที่%าให�ความ่สาม่ารถในการสร�างิเงิ�นของิธินาคารพาณิ�ชย2น0นเป็ล��ยนแป็ลงิไป็ ดั�วย เพราะว�าจะม่�ผู้ลกระที่บัถ6งิเงิ�นสดัส%ารองิของิธินาคารพาณิ�ชย2 กล�าวค-อ ธนาคารกลางสาม่ารถใช�ว�ธิ�ก%าหนดัอตราซึ่-0อลดัเป็�นเคร-�องิม่-อในการเป็ล��ยนแป็ลงิเงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�นของิธินาคารพาณิ�ชย2ไดั� โดัยถ�าต�องิการให�เงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�นเพ��ม่ข60น ธนาคารกลางก<จะใช�ว�ธิ�ลดัอตราส�วนลดั เพ-�อชกจ�งิให�ธินาคารพาณิ�ชย2ก��ย-ม่ม่ากข60น ในกรณิ�กลบักนหากถ�าต�องิการให�เงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�นลดัลงิธนาคารกลางก<จะใช�ว�ธิ�การเพ��ม่อตราส�วนลดั ซึ่6�งิว�ธิ�การเพ��ม่อตราซึ่-0อลดัน�0จะที่%าให�ธินาคารพาณิ�ชย2ระงิบัการก��ย-ม่จากธนาคารกลาง และหนม่าเร�งิการช%าระหน�0ให�แก�ธนาคารกลางแที่น จากส��งิที่��กล�าวม่าข�างิต�นเราจะเห<น

12

ไดั�ว�า “การก�าหนด้อ�ติราซื้.0อลด้น�0นย�อมแปรผกผ�นก�บปร�มาณเง�นสำด้สำ�ารองสำ�วันเก�นของธนาคารพ่าณ�ชย,”

ว�ธิ�การน�0นอกจากจะม่�ผู้ลโดัยตรงิถ6งิป็ร�ม่าณิเงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�นแล�วน0นยงิคงิม่�ผู้ลที่างิอ�อม่อ�กดั�วย ซึ่6�งิ ผู้ลที่างิอ�อม่ที่��เก�ดัข60นน0นไดั�แก�

1.     เป็�นเคร-�องิม่-อช�0แนวที่างิของินโยบัายการเงิ�น และภาวะเศรษฐก�จ ซึ่6�งิธนาคารพาณิ�ชย2 นกธิ.รก�จ บั.คคลที่�วไป็ย6ดัถ-อเป็�นแนวที่างิในการป็ฏิ�บัต�ธิ.รก�จของิตนต�อไป็ กล�าวค-อ ถ�าหากธนาคารกลางเพ��ม่อตราการซึ่-0อลดั ก<จะเป็�นที่��เข�าใจกนว�าอาจจะเก�ดัภาวะที่างิเศรษฐก�จค-อเงิ�นก%าลงิจะเฟ้Bอ หร-อถ�าหากธนาคารกลางลดัอตราการการซึ่-0อลดั ก<หม่ายถ6งิว�าในขณิะน0นเศรษฐก�จอาจจะซึ่บัเซึ่าจ6งิจ%าเป็�นต�องิม่�การกระต.�นให�ม่�การป็ล�อยเครดั�ตเพ��ม่ข60น ซึ่6�งิส��งิที่��จ�งิใจก<ค-อการลดัอตราดัอกเบั�0ยเงิ�นก��

2.    อตราดัอกเบั�0ยในตลาดัจะเป็ล��ยนแป็ลงิตาม่อตราซึ่-0อลดัเฉพาะอย�างิย��งิอตราดัอกเบั�0ยระยะส0น

3.     การเคล-�อนย�ายเงิ�นที่.นระหว�างิป็ระเที่ศ ซึ่6�งิส�งิผู้ลกระที่บัต�อดั.ลการช%าระเงิ�น

13

1.3 การก%าหนดัจ%านวนเงิ�นสดัส%ารองิที่��ต�องิดั%ารงิ (Reserve

Requirement)

ธินาคารพาณิ�ชย2สร�างิเงิ�นฝากไดั�ม่ากน�อยเพ�ยงิใดัน0น ย�อม่ข60นอย��กบัจ%านวนเงิ�นสดัส%ารองิที่��ต�องิดั%ารงิ โดัยธนาคารกลางในฐานะผู้��ก%าหนดัอตราเงิ�นสดัส%ารองิ จ6งิสาม่ารถใช�ว�ธิ�การน�0ควบัค.ม่เงิ�นสดัส%ารองิส�วนเก�นของิธินาคารพาณิ�ชย2ไดั�

                     โดัยหากธนาคารกลางเห<นว�าป็ร�ม่าณิเงิ�นในระบับัเศรษฐก�จม่�ม่ากเก�นไป็ ซึ่6�งิธนาคาร กลางสาม่ารถที่%าไดั�โดัยการก%าหนดัให�อตราเงิ�นสดัส%ารองิที่��ต�องิดั%ารงิน0นเพ��ม่ข60นแก� ธินาคาร พาณิ�ชย2 ซึ่6�งิจะส�งิผู้ลให�ธินาคารพาณิ�ชย2จะต�องิเพ��ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�นสดัส%ารองิให�ม่ากย��งิข60น และจะ ส�งิผู้ลให�ธินาคารพาณิ�ชย2สาม่ารถใช�ป็ระโยชน2จากเงิ�นฝากลดัลงิ ซึ่6�งิกล�าวไดั�ว�าเป็�นการลดั ป็ร�ม่าณิเงิ�นลงิจากระบับัเศรษฐก�จ ในที่%านองิกลบักนหากธนาคารกลางเห<น ว�าป็ร�ม่าณิเงิ�นใน ระบับัเศรษฐก�จม่�น�อยเก�นไป็ก<สาม่ารถที่%าไดั�โดัยการลดัอตราเงิ�นสดั ส%ารองิที่��ต�องิดั%ารงิเพ��ม่ข60น ซึ่6�งิก<จะส�งิผู้ลให�ธินาคารพาณิ�ชย2สาม่ารถใช�ป็ระโยชน2จากเงิ�นฝากไดั�ม่ากข60น จ6งิที่%าให�ป็ร�ม่าณิ เงิ�นในระบับัเศรษฐก�จน0นม่�ม่ากข60น

14

ข�อด้* และข�อจ�าก�ด้ของการควับค"มเง�นสำด้สำ�ารอง

ข�อด้*ของการควับค"มเง�นสำด้สำ�ารอง

                 1. ธนาคารกลางสาม่ารถน%าเคร-�องิม่-อน�0ม่าใช�ไดั�เม่-�อต�องิการ โดัยไม่�ม่�อ.ป็สรรค

ข�อจ�าก�ด้ของการควับค"มเง�นสำด้สำ�ารอง

                1. ว�ธิ�การน�0ไม่�ใช�ว�ธิ�การที่��สาม่ารถน%าม่าใช�ไดั�บั�อยๆ เพราะจะม่�ผู้ลต�อการเป็ล��ยนแป็ลงิ

                  ป็ร�ม่าณิเงิ�น และเครดั�ตร.นแรงิที่��ส.ดั ดังิน0นควรจะใช�เม่-�อเก�ดัว�กฤต�การณิ2ที่างิการเงิ�นอย�างิร.นแรงิ และย-ดัเย-0อ

2. การควบัค.ม่ที่างิค.ณิภาพ (Qualitative control)

                ใน การควบัค.ม่ที่างิค.ณิภาพน0นม่�อ�กช-�อหน6�งิเร�ยกว�า การควบัค.ม่โดัยว�ธิ�การเล-อกสรร ซึ่6�งิเป็�นร�ป็แบับัการควบัค.ม่โดัยการก%าหนดัเงิ-�อนไขการให�เงิ�นก��บัางิป็ระเภที่ ซึ่6�งิไม่�ไดั�ครอบัคล.ม่ที่0งิหม่ดั ซึ่6�งิลกษณิะการควบัค.ม่ในร�ป็แบับัน�0ไม่�ไดั�ส�งิผู้ลกระที่บัต�อป็ร�ม่าณิเงิ�นสดัส%ารองิแต� อย�างิใดั อ�กที่0งิการควบัค.ม่ในร�ป็แบับัน�0ยงิรวม่ไป็ถ6งิสถาบันการเงิ�นอ-�นๆ อ�กดั�วย ซึ่6�งิม่�ใช�เพ�ยงิแค�ธินาคารพาณิ�ชย2แต�เพ�ยงิอย�างิเดั�ยว ซึ่6�งิการควบัค.ม่ในร�ป็แบับัน�0นบัไดั�ว�าเป็�นป็ระโยชน2ในกรณิ�ที่��สถานการณิ2บัางิอย�างิ ไม่�อาจจะใช�การควบัค.ม่เช�งิค.ณิภาพไดั� เช�น ในป็ระเที่ศก%าลงิพฒนาจ%าเป็�นที่��จะต�องิม่�การใช�เงิ�นที่.นเป็�นจ%านวนม่ากในการพฒนา ภาคอ.ตสาหกรรม่ ซึ่6�งิการควบัค.ม่ที่างิป็ร�ม่าณิน0นอาจจะเก�ดัผู้ลกระที่บัไดั� ดังิน0นจ6งิอาจจ%าเป็�นต�องิควบัค.ม่เครดั�ต

15

บัางิป็ระเภที่ ซึ่6�งิเคร-�องิม่-อที่��ใช�ในการควบัค.ม่ที่างิค.ณิภาพน�0โดัยที่�วๆ ไป็ม่�ดังิน�0

              2.1 การควบัค.ม่เครดั�ตเพ-�อการซึ่-0อขายหลกที่รพย2 (Stock

Market Credit Control)

                 ธนาคารกลางจะก%าหนดัอตราเงิ�นที่��ผู้��ซึ่-0อหลกที่รพย2จะต�องิจ�ายเงิ�นสดั ซึ่6�งิเร�ยกว�า Margin

Requirement เช�น ก%าหนดั Margin Requirement ไว� 70 เป็อร2เซึ่<นต2 ก<หม่ายความ่ว�า ผู้�� ซึ่-0อหลกที่รพย2จะต�องิจ�ายเงิ�นสดั 70 เป็อร2เซึ่<นต2ของิราคาหลกที่รพย2ที่0งิหม่ดั อ�ก 30

เป็อร2เซึ่<นต2สาม่ารถที่��ขอก��ไดั� การควบัค.ม่เครดั�ตป็ระเภที่น�0ช�วยป็Bองิกนม่�ให�หลกที่รพย2 เคล-�อนไหวข60นลงิรวดัเร<วเก�นไป็

2.2 การควบัค.ม่เครดั�ตเพ-�อการบัร�โภค และการควบัค.ม่เครดั�ตเพ-�อ

การก�อสร�างิ หร.อ ซื้.0ออาคาร(Consumer Credit and

Real estate Credit Control)

                  การ ควบัค.ม่เครดั�ตในร�ป็แบับัน�0นอกจากจะเป็�นการควบัค.ม่ในเร-�องิของิการบัร�โภค แล�วน0น ยงิรวม่ไป็ถ6งิการควบัค.ม่เครดั�ตเพ-�อใช�ในการก�อสร�างิ หร-อซึ่-0ออาคารดั�วย ซึ่6�งิว�ธิ�การ ควบัค.ม่เครดั�ตเพ-�อการบัร�โภคน�0สาม่ารถที่%าไดั�โดัยการก�าหนด้

16

จ�านวันเง�นทำ*)ติ�องน�ามาช�าระ คร�0งแรก (Down payments) และระยะเวัลาทำ*)จะติ�องผ�อนช�าระ การควบัค.ม่แบับัน�0ม่�ผู้ล ในการควบัค.ม่ Demand และระดับัราคาส�นค�า ซึ่6�งิเหม่าะที่��จะใช�ในยาม่ที่��เก�ดัเงิ�นเฟ้Bอ แต�เป็�น ที่��น�าเส�ยดัายว�าในการควบัค.ม่เครดั�ตในร�ป็แบับัน�0ไม�เป�นทำ*)น�ยมใช�ในป2จจ"บ�น ที่0งิน�0เพราะว�า ไดั�รบัการว�พากษ2ว�จารณิ2ในที่างิที่��ไม่�เห<นดั�วยเป็�นอย�างิม่าก

                 2.3 การชกชวนขอความ่ร�วม่ม่-อ (Moral Suasion)

                 การที่��ธนาคารกลางขอร�องิธินาคารพาณิ�ชย2ดั�วยวาจา แที่นการใช�ม่าตรการให� ดั%าเน�นนโยบัายเครดั�ตตาม่แนวที่างิที่��ธนาคารต�องิการ ซึ่6�งิจะไดั�ผู้ลเพ�ยงิไรน0นย�อม่ข60นอย��กบั ป็>จจยต�างิๆ เช�น จ%านวนธินาคารพาณิ�ชย2ที่��ม่�อย�� ซึ่6�งิถ�าหากม่�ไม่�ม่ากก<สาม่ารถขอร�องิกนไดั�ไม่� ยากนก ป็ระกอบักบัการเคารพนบัถ-อในตวผู้��ว�าการธนาคารกลางว�าเป็�นที่��ยอม่รบันบัถ-อจาก ธินาคารพาณิ�ชย2 และสถาบันการเงิ�นอ-�นๆ หร-อไม่� รวม่ไป็ถ6งิส��งิที่��ส%าคญค-อต�องิม่�การต�ดัตาม่ ผู้ลการดั%าเน�นงิานอย�างิจร�งิจงิภายหลงิการชกชวน

17

สำภาพ่เศรษฐก�จการเม.องระหวั�างประเทำศของสำหร�ฐอเมร�กา

ย"ค Post-Hamburger Crisis

สหรฐอเม่ร�กาเป็�นป็ระเที่ศม่หาอ%านาจที่างิเศรษฐก�จการเม่-องิโลก โดัยม่�บัที่บัาที่ในการออกกฎระเบั�ยบัหร-อเป็�นต�นแบับัของิการสร�างิอ.ดัม่การณิ2 ตลอดัจนนวตกรรม่ที่างิการเงิ�นและเที่คโนโลย�ที่��ที่นสม่ย อย�างิไรก<ตาม่ในฐานะชาต�ม่หาอ%านาจเม่-�อเผู้ช�ญกบัว�กฤตเศรษฐก�จแฮม่เบัอร2เกอร2 ส�งิผู้ลให�ฐานะที่างิเศรษฐก�จของิป็ระเที่ศตกต%�าลงิ กระที่บัไป็ส��สภาวะถดัถอยของิเศรษฐก�จโลก ขณิะเดั�ยวกนการเจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จหร-อการพฒนาที่างิเศรษฐก�จของิกล.�ม่ป็ระเที่ศเศรษฐก�จเก�ดัใหม่�อย�างิ บัราซึ่�ล รสเซึ่�ย อ�นเดั�ย และจ�น (BRIC: Brazil, Russia, India and China) ที่��ม่�อตราการเจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จที่��ส�งิ โดัยเฉพาะอย�างิย��งิจ�นที่��ม่�บัที่บัาที่ในการแข�งิขนที่0งิที่างิเศรษฐก�จการเม่-องิต�อสหรฐอเม่ร�กา ดังิน0นในส�วนที่��สองิของิบัที่ความ่จ6งิเป็�นส�วนที่��ช�0ให�เห<นถ6งิผู้ลป็ระโยชน2ของิชาต�ม่หาอ%านาจที่0งิในที่างิเศรษฐก�จและการเม่-องิระหว�างิป็ระเที่ศ เพ-�อให�เห<นถ6งิเป็Bาหม่ายของิการต�อส��ในม่�ต�ของิเกม่การเม่-องิระหว�างิป็ระเที่ศที่��ชดัเจนม่ากข60น

ผู้ลป็ระโยชน2แห�งิชาต�ในฐานะชาต�ม่หาอ%านาจของิสหรฐอเม่ร�กาที่��ผู้�านม่าดั%าเน�นม่าค��ขนานกนระหว�างิป็ระเดั<นที่างิการเม่-องิหร-อความ่ม่�นคงิ กบัป็ระเดั<นที่างิเศรษฐก�จ ซึ่6�งิม่�ความ่สม่พนธิ2กนโดัยไม่�สาม่ารถที่��จะแยกออกจากกนไดั� ในเบั-0องิต�นบัที่ความ่ฉบับัน�0จ6งิจ%าเป็�นต�องิอธิ�บัายป็ระเดั<นที่างิการเม่-องิระหว�างิป็ระเที่ศก�อน โดัยสหรฐอเม่ร�กาหลงิเหต.การณิ2 9/11 ความ่ม่�นคงิที่างิการเม่-องิระหว�างิป็ระเที่ศถ�กบั�นที่อนลงิ ส�งิผู้ลต�อความ่เช-�อม่�น

18

ที่างิเศรษฐก�จอย�างิหล�กเล��ยงิไม่�ไดั� บัที่บัาที่ของิรฐบัาลในการดั%าเน�นนโยบัายที่างิเศรษฐก�จในช�วงิแรกที่��ควบัค��กบัป็ระเดั<นความ่ม่�นคงิ ค-อการที่%าสงิคราม่เพ-�อกระต.�นเศรษฐก�จตาม่แนวความ่ค�ดัแบับั Neo-

Conservative1 กล�าวค-อสงิคราม่ในการต�อต�านการก�อการร�ายที่��ที่%าที่0งิในอ�รกและอฟ้กาน�สถาน ไดั�ใช�งิบัป็ระม่าณิม่ากกว�า 3 ล�านล�านเหร�ยญดัอลลาร2สหรฐอเม่ร�กา2 เป็�นสาเหต.หน6�งิที่��ที่%าให�สหรฐอเม่ร�กาต�องิดั%าเน�นนโยบัายขาดัดั.ลที่างิการคลงิ อนเป็�นส�วนหน6�งิของิการสะสม่ความ่ตร6งิเคร�ยดัที่างิเศรษฐก�จและน%าไป็ส��ว�กฤตในป็: 20073 ในที่��ส.ดั อย�างิไรก<ตาม่ป็ระเดั<นป็>ญหาที่างิการเม่-องิที่��สหรฐอเม่ร�กาใช�เป็�นเคร-�องิม่-อในการม่�อ�ที่ธิ�พลในที่.กภ�ม่�ภาคที่�วโลก โดัยเฉพาะอย�างิย��งิความ่พยายาม่ที่��จะถ�วงิดั.ลม่หาอ%านาจใหม่�อย�างิจ�นที่��เต�บัโตที่างิเศรษฐก�จอย�างิต�อเน-�องิหลงิจากการไดั�รบัเข�าส��การเป็�นสม่าช�กองิค2การการค�าโลกในป็: 2001

สหรฐอเม่ร�กาถอนที่หารออกจากอ�รกแล�วเพ��ม่เข�าไป็ในอฟ้กาน�สถาน ซึ่6�งิในที่างิภ�ม่�รฐศาสตร2เป็ร�ยบัเสม่-อนการล�อม่กรอบัจ�น การขายอาว.ธิให�ไต�หวน อ�างิป็ระเดั<นส�ที่ธิ�ม่น.ษยชนในจ�นรวม่ที่0งิเร�ยกร�องิถ6งิความ่เป็�นป็ระชาธิ�ป็ไตย และให�การสนบัสน.นองิค2ดัาไลลาม่ะที่��ม่�อ�ที่ธิ�พลต�อความ่ม่�นคงิจ�น เหล�าน�0ค-อป็ระเดั<นที่�� สหรฐอเม่ร�กาพยายาม่ดั%าเน�นนโยบัายต�างิป็ระเที่ศก�อนที่��จะเก�ดัว�กฤตที่างิเศรษฐก�จ ซึ่6�งิเป็�นแนวที่างิเน�นอ.ตสาหกรรม่สงิคราม่ในการกระต.�นเศรษฐก�จ ขณิะเดั�ยวกนในม่�ต�ที่างิการคลงิเพ-�อการกระต.�นเศรษฐก�จก�อน

1 อ.ดัม่การณิ2ที่างิการเม่-องิของิพรรค Republican

2 Three Trillion Dollar War. Joseph E. Stiglitz, 2008.

3 ว�กฤตแฮม่เบัอร2เกอร2ที่��ม่�ชนวนของิการจ.ดัระเบั�ดัจากป็>ญหา Sub-Prime

19

ว�กฤตเศรษฐก�จก<เป็�นไป็ในแนวที่างิ Trickle-Down Effect ที่��เช-�อว�าหากการกล.�ม่อ.ตสาหกรรม่หร-อผู้��ที่��ม่�รายไดั�ส�งิไดั�ก%าไรจากการป็ระกอบัก�จการม่ากก<จะที่%าให�เก�ดัการขยายก�จการส�งิผู้ลต�อการจ�างิงิานและการกระต.�นการเจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จ

ในขณิะที่��สหรฐอเม่ร�กาก%าลงิดั%าเน�นนโยบัายอ.ตสาหกรรม่สงิคราม่ พร�อม่ๆ กบัการกบัการดั%าเน�นนโยบัายที่��เช-�อในแนวค�ดั Trickle-Down

Effect จ�นก<เต�บัโตอย�างิต�อเน-�องิโดัยเฉพาะช�วงิหลงิของิการไดั�รบัคดัเล-อกให�เป็�นสม่าช�กองิค2การการค�าโลก ส�งิผู้ลให�เศรษฐก�จจ�นเป็Eดัเสร�ม่ากข60น ตาม่แนวที่างิของิ WTO ซึ่6�งิป็ระเดั<นที่��ส%าคญค-อการลดัข�อจ%ากดัที่างิการค�าและการลงิที่.น (Deregulation) นอกจากการลดัข�อจ%ากดัที่างิการค�าแล�วการเป็Eดัเสร�ที่างิการเงิ�น โดัยเฉพาะการเป็Eดัเสร�ดั.ลบัญช�เดั�นสะพดั (Current Account) อย�างิเต<ม่ที่�� ขณิะที่��บัญช�ที่.น (Capital

Account) ยงิคงิม่�การควบัค.ม่เหม่-อนกบัการแที่รกแซึ่งิตลาดัการเงิ�น

จากภาพแสดังิ Real GDP เป็ร�ยบัเที่�ยบัระหว�างิสหรฐอเม่ร�กากบัจ�นช�วงิหลงิป็: 2000-2010 จะเห<นไดั�ว�าแนวโน�ม่การเจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จของิจ�นเต�บัโตอย�างิต�อเน-�องิ ขณิะที่��สหรฐอเม่ร�กานบัต0งิแต�ป็: 2000

เต�บัโตไม่�เก�นร�อยละ 5 ต�อป็: จนกระที่0งิเข�าส��ป็:ที่��เก�ดัว�กฤตเศรษฐก�จในป็:

20

2007 การเจร�ญเต�บัโตของิสหรฐอเม่ร�กาอย��ในแดันลบั ส�วนจ�นแม่�จะไดั�รบัผู้ลกระที่บัจากว�กฤตเศรษฐก�จดังิกล�าวแต�ก<เจร�ญเต�บัโตไม่�ต%�ากว�าร�อยละ 8

สภาวะดังิกล�าวสงิผู้ลให� เงิ�นที่.นส%ารองิระหว�างิป็ระเที่ศของิจ�นเพ��ม่ข60นอย�างิต�อเน-�องิ จนม่ากที่��ส.ดัในโลก ขณิะที่��ดั.ลการค�ากบัสหรฐอเม่ร�กา จ�นเองิก<ไดั�เป็ร�ยบัดั.ลการค�ากบัสหรฐอเม่ร�กา จนน%าไป็ส��แรงิกดัดันจากสหรฐอเม่ร�กาให�จ�นเพ��ม่ค�าเงิ�นหยวนเพ-�อให� ส�นค�าจ�นที่��จะส�งิเข�าไป็จ%าหน�ายในสหรฐอเม่ร�กาม่�ราคาแพงิข60น การน%าเข�าส�นค�าจากจ�นของิสหรฐก<จะลดัลงิ ดั.ลการค�าที่��สหรฐเส�ยเป็ร�ยบัจะเข�าส��สภาวะขาดัดั.ลน�อยลงิ หร-ออาจถ6งิข0นเก�นดั.ลที่างิการค�า

เม่-�อว�กฤตเศรษฐก�จแฮม่เบัอร2เกอร2เร��ม่ป็ะที่.ข60นในป็: 2007 ซึ่6�งิไดั�รบัการขนานนาม่ว�าเป็�นว�กฤตเศรษฐก�จที่��ร.นแรงิที่��ส.ดัในรอบั 80 ป็: หลงิจากเก�ดั The Great Depression ในที่ศวรรษ 1930s บัที่บัาที่ม่หาอ%านาจที่างิเศรษฐก�จของิสหรฐอเม่ร�กาถ�กที่�าที่ายอย�างิหนก ดังิน0นในสภาวะของิความ่เป็�นม่หาอ%านาจเก�าที่��กงิวลต�อบัที่บัาที่ของิม่หาอ%านาจใหม่�อย�างิจ�นที่��เต�บัโตที่างิเศรษฐก�จอย�างิต�อเน-�องิจ6งิม่�การเพ��ม่แรงิกดัดันที่0งิที่างิการเม่-องิและเศรษฐก�จ กล�าวค-อในที่างิการเม่-องิสหรฐอเม่ร�กากดัดันในที่างิย.ที่ธิศาสตร2ต�อจ�นม่ากข60น เช�น ม่�การถอนที่หารออกจากอ�รกเข�าส��อฟ้กาน�สถาน ขายอาว.ธิให�กบัไตหวน สนบัสน.นองิค2ดัาไล ลาม่ะ กล�าวหาว�าจ�นไม่�เป็�นป็ระชาธิ�ป็ไตยและละเม่�ดัส�ที่ธิ�ม่น.ษยชน ขณิะเดั�ยวกนป็ระเดั<นที่างิการเม่-องิย��งิม่�การกล�าวหาว�า ว�กฤตเศรษฐก�จดังิกล�าวไม่�ไดั�ม่�สาเหต.ม่าจากสหรฐอเม่ร�กา หากแต�เก�ดัจากสภาวะที่��เร�ยกว�า Global Imbalance

ที่��ม่�ส�วนม่าจากการที่��จ�นไม่�เพ��ม่ค�าเงิ�นหยวน ไม่�เพ��ม่การใช�จ�ายจากเม่<ดัเงิ�นที่��ลงิที่.นในจ�น เป็�นสาเหต.ที่%าให�แรงิกดัดันในป็ระเดั<นการเพ��ม่ค�าเงิ�นเพ��ม่ข60นอย�างิต�อเน-�องิหลกจากการเก�ดัว�กฤตเศรษฐก�จ โดัยเฉพาะอย�างิย��งิในเวที่�การป็ระช.ม่ระดับัโลกอย�างิ G-20 ที่��จดัข60นที่.กๆ ป็:

21

หลงิสภาวะว�กฤตดังิที่��ไดั�กล�าวม่าแล�วว�าจ�นยงิคงิม่�อตราการเจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จอย�างิต�อเน-�องิ แม่�ว�าจะชะลอตวเพราะอ%านาจในการซึ่-0อส�นค�าจากสหรฐอเม่ร�กาลดัลงิ แต�ดั�วยสถานะของิป็ระเที่ศเป็�นโรงิงิานของิโลกที่��ม่�ต�นที่.นในการผู้ล�ตที่��ต%�าที่%าให�อตราการเจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จไม่�ต%�ากว�าร�อยละ 8 ขณิะเดั�ยวกนเป็Bาหม่ายของิจ�นเองิที่��ม่�ความ่ต�องิการที่��จะผู้ลกดันให�ค�าเงิ�นหยวนเป็�นเงิ�นสก.ลหลก (Key Currency) ในการซึ่-0อขายแลกเป็ล��ยนในตลาดัโลก และการม่�สถานะเป็�นที่��ยอม่รบัในการเป็�นสก.ลเงิ�นที่��สาม่ารถเป็�นเงิ�นที่.นส%ารองิระหว�างิป็ระเที่ศ เหม่-อนเงิ�นสก.ลหลกอ-�นๆ เช�น ดัอลลาร2สหรฐอเม่ร�กา เยนญ��ป็.Fน และย�โร จ6งิส�งิผู้ลให�ที่�าที่�ของิจ�นไม่�ยอม่อ�อนข�อให�กบัสหรฐอเม่ร�กางิ�ายๆ โดัยเฉพาะอย�างิย��งิการที่��สหรฐอเม่ร�กาอย��ในสภาวะว�กฤต

เม่-�อที่�าที่�ที่��จ�นไม่�ยอม่อ�อนข�อต�อค%าเร�ยกร�องิของิสหรฐอเม่ร�กา ส��งิที่��สหรฐอเม่ร�กาดั%าเน�นนโยบัายในการแก�ไขป็>ญหาเศรษฐก�จค-อ การลดัอตราการว�างิงิานที่��อย��ในระดับัส�งิถ6งิร�อยละ 9-10 หลงิการเก�ดัว�กฤตเศรษฐก�จ ขณิะที่��อตราเงิ�นเฟ้Bอที่��ส�งิการเจร�ญเต�บัโตที่างิเศรษฐก�จก<อย��ในระดับัที่��ต%�ากว�าร�อยละ 3 ที่��เช-�อกนว�าเป็�นอตราที่��ม่�ผู้ลต�อการพฒนาที่างิเศรษฐก�จ

22

ม่าตรการก�อนที่��จะดั%าเน�นนโยบัาย QE ค-อการออกนโยบัายอตราดัอกเบั�0ยให�ต%�าโดัยม่�การก%าหนดัให�ระดับัอตราดัอกเบั�0ยนโยบัาย (Fed

Fund Rate) อย��ที่��ร �อยละ 0-0.25 เพ-�อเป็�นแนวที่างิในการกระต.�นเศรษฐก�จโดัยเฉพาะการลงิที่.นของิภาคเอกชนที่��ชะลอตวหลงิการเก�ดัว�กฤต แต�แนวที่างิดังิกล�าวก<ไม่�ป็ระสบัผู้ลส%าเร<จจ6งิม่�แนวที่างิที่��จะดั%าเน�นนโยบัายเศรษฐก�จม่หภาคตาม่แนวที่างิของิเคนเซึ่�ยน (Keynesian

Macroeconomic Policy) ที่0งิน�0ม่าตรการดัอกเบั�0ยและ Keynesian

ก<ต�องิการที่��จะเพ��ม่ระดับัราคาหร-ออตราเงิ�นเฟ้Bอและลดัการจ�างิงิาน ดังิแสดังิให�เห<นดังิภาพที่��แสดังิเส�น Phillips Curve โดัยต�องิการที่��จะเล-�อนจากจ.ดั A ไป็ที่��จ.ดั B เพ-�อให�อตราการว�างิงิานลดัลงิจาก U1 ไป็ที่��ระดับั U2

พร�อม่ๆ กบัเพ��ม่เงิ�นเฟ้Bอให�ส�งิพอที่��จะกระต.�นเศรษฐก�จจาก P1 ไป็ที่��ระดับั P2 อย�างิไรก<ตาม่นโยบัายกระต.�นเศรษฐก�จตาม่แนวที่างิของิ Keynesian

ของิรฐบัาล Obama ค-อ การลดัการจ�างิงิานผู้�านโครงิการขนาดัใหญ� เช�น การสร�างิที่างิรถไฟ้ความ่เร<วส�งิ หร-อรถไฟ้หวกระส.นให�ที่�วสหรฐอเม่ร�กา

23

การสร�างิพลงิงิานสะอาดั รวม่ที่0งิยงิม่�ม่าตรการที่างิการคลงิอ-�นๆ เช�น การลดัหย�อนภาษ�ให�กบัผู้��ป็ระกอบัการรายย�อยที่��ต�องิการที่��จะสร�างิก�จการใหม่� นอกจากน0นยงิม่�การผู้�อนผู้นค�าเล�าเร�ยนให�กบันกศ6กษาชาวอเม่ร�กนที่��เร�ยนระดับัป็ร�ญญาตร� เพ-�อแบั�งิเบัาภาระการใช�จ�าย ซึ่6�งิแนวที่างิของิ Obama ที่��ไดั�กล�าวม่าไดั�ออกเป็�นกฎหม่ายที่��เร�ยกว�า Recovery Act ความ่ส%าเร<จของินโยบัายการคลงิตาม่แนวที่างิของิ Keynesian ล�ม่เหลวโดัยส�0นเช�งิ เพราะจนกระที่0งิป็>จจ.บันตวเลขอตราการว�างิงิานยงิอย��ในระดับัส�งิค-อม่ากกว�าร�อยละ 9 ขณิะที่��อตราเงิ�นเฟ้Bอยงิต%�ากว�าร�อยละ 1.5 ดังิน0นจ6งิน%าไป็ส��การดั%าเน�นนโยบัายที่างิการเงิ�นดั�วยการอดัฉ�ดัเม่<ดัเงิ�นเข�าส��ระบับัที่��เร�ยกว�า Quantitative Easing โดัยม่�การดั%าเน�นนโยบัายถ6งิ 2 คร0งิ ซึ่6�งิเร�ยกว�า QE1 และ QE2 โดัยที่��ตวเลขในการอดัฉ�ดัเม่<ดัเงิ�นรวม่กนส�งิถ6งิ 2.3

Trillion ดัอลลาร2สหรฐอเม่ร�กา

24

Federal Reserve System

ประวั�ติ�ควัามเป�นมาสหรฐอเม่ร�กาม่�ธินาคารกลางิม่าแต�คร�สต2ศตวรรษที่��19 เร��ม่ดั�วย

The First Bank of the United States ซึ่6�งิล�ม่เล�กไป็ในป็:ค.ศ.

1811 และต�อม่าก<ม่� The Second Bank of the United States

ซึ่6�งิย.บัเล�กในป็ค.ศ.1836 โดัยป็ระธิานาธิ�บัดั�แอนดัร�ว2แจ<กสน (AndrewJackson)เหต.ที่��การที่ดัลองิต0งิธินาคารกลางิในสหรฐอเม่ร�กาไม่ป็ระสบัผู้ลส%าเร<จและตองิลม่เล�กไป็ถ6งิสองิคร0งิสองิครา ก<เป็นเพราะวาป็ระชาชนชาวอเม่ร�กนไม่ไววางิใจระบับัการรวม่ศ�นยอ%านาจ และไม่ตองิการธินาคารกลางิในร�ป็แบับัเดั�ยวกบัธินาคารแหงิป็ระเที่ศองิกฤษ(Bank of England) เพราะเกรงิวาจะเขาม่าแที่รกแซึ่งิเศรษฐก�จม่ากจนเก�นไป็ และเกรงิวาจะตกอย��ภายใต�อ�ที่ธิ�พลของิ Wall

Street และบัร�ษที่ยกษ2ใหญ�แตการที่��สหรฐอเม่ร�กาไม่ม่�ธินาคารกลางิยงิความ่เส�ยหายที่างิเศรษฐก�จอยางิม่ากเพราะไม่ม่�องิคกรที่��ดั�แลนโยบัายการเงิ�นและแกไขว�กฤต�การณิการเงิ�นที่��เก�ดัข60นเป็นระยะๆในที่��ส.ดั ผู้�น%าอเม่ร�กนจ6งิตกลงิในหลกการที่��จะจดัต0งิธินาคารกลางิข60น แตเป็นระบับัธินาคารกลางิที่��ม่�การกระจายอ%านาจและม่�การถวงิดั.ลอ%านาจอยางิเหม่าะสม่ระหวางิฝายบัร�หารกบัฝายน�ต�บัญญต�

25

รฐสภาอเม่ร�กนม่อบัหม่ายใหนายคารเตอรกลาสส (Carter

Glass)แหงิสภาผู้�แที่นราษฎร และนายโรเบั�ร2ต โอเวน (Robert Owen) แหงิว.ฒ�สภาเป็นผู้�รางิกฎหม่ายเพ-�อจดัต0งิธินาคารกลางิแหงิสหรฐอเม่ร�กาอนเป็นที่��ม่าของิ Federal Reserve Act of 1913 ซึ่6�งิป็ระธิานาธิ�บัดั�ว�ดัโรวว�ลสน (Woodrow Wilson) ลงินาม่เม่-�อวนที่��23 ธินวาคม่ ค.ศ. 1913 ดัวยเหต.ที่��ย6ดัหลกการกระจายอ%านาจ ระบับัธินาคารกลางิอเม่ร�กน หร-อ Federal Reserve System จ6งิจ%าแนกภาคเศรษฐก�จการเงิ�นออกเป็น 12 ม่ณิฑล แตละม่ณิฑลเร�ยกวา Federal Reserve District

และม่�ธินาคารกลางิหร-อ Federal Reserve Bank จ%านวน 12 ธินาคาร ดั�แลเศรษฐก�จการเงิ�นในแตละม่ณิฑล ในป็จจ.บันธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลที่��ใหญที่��ส.ดั ไดัแกFederal Reserve Bank of New

York, Federal Reserve Bank of Chicago และ Federal

Reserve Bank of San Francisco ธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑล 3

แหงิน�0ม่�ส�นที่รพยรวม่ที่0งิส�0นม่ากกว�า 50% ของิระบับัธินาคารกลางิที่0งิระบับัธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลม่�ฐานะเป็นสถาบันน�ต�บั.คคลก6�งิสาธิารณิะ (quasi-public incorporated institution) ถ-อห.นโดัยธินาคารพาณิ�ชยเอกชนในแตละม่ณิฑล ธินาคารพาณิ�ชยระดับัชาต� (national

banks) ซึ่6�งิจดัต0งิโดัยการอน.ญาตของิ Office of the Comptroller

of the Currency ตองิเป็นสม่าช�กธินาคารกลางิ

26

ในม่ณิฑลการเงิ�นที่��สงิกดัตาม่กฎหม่าย แตธินาคารพาณิ�ชยที่��จดัต0งิโดัยม่ลรฐ กฎหม่ายม่�ไดับังิคบัใหเป็นสม่าช�กธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลที่0งิน�0ข60นอย�กบัความ่สม่ครใจของิแตละธินาคาร ธินาคารพาณิ�ชยที่��เป็นสม่าช�กของิธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลธินาคารใดั จะตองิถ-อห.นในธินาคารกลางิน0นโดัยไดัรบัเงิ�นป็นผู้ล 6% ของิม่�ลคาห.�นที่��ถ-อแตเดั�ม่ธินาคารพาณิ�ชยแม่จะม่�ใชระดับัชาต� น�ยม่เป็นสม่าช�กธินาคารกลางิในม่ณิฑลการเงิ�นที่��สงิกดั แตม่�แนวโนม่ลดันอยลงิในชวงิหลงิป็2490 ซึ่6�งิสรางิความ่กงิวลแกFederal Reserve System

อยางิม่าก การที่��ธินาคารพาณิ�ชยเป็นสม่าช�กธินาคารกลางินอยลงิยอม่ม่�ความ่หม่ายวา ป็ระส�ที่ธิ�ภาพในการควบัค.ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�นของิธินาคารกลางิพลอยลดันอยถอยลงิตาม่ไป็ดัวย เพราะสถาบันการเงิ�นที่��อย�นอกการควบัค.ม่ของิธินาคารกลางิม่�ม่ากข60นแรงิกดัดันจากธินาคารกลางิที่%าใหรฐสภาอเม่ร�กนตองิตรากฎหม่ายช-�อ Depository InstitutionsDeregulation and Monetary

Control Act of 1980 ซึ่6�งิม่�สาระส%าคญวา นบัต0งิแตป็2530 เป็นตนไป็ ธินาคารพาณิ�ชยที่.กธินาคารในสหรฐอเม่ร�กา ไม่วาจะเป็นสม่าช�กธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลหร-อไม่จะตองิถ-อเงิ�นส%ารองิตาม่กฎหม่ายโดัยฝากไวกบัธินาคารกลางิ ดัวยเหต.ดังิน�0ธินาคารกลางิจ6งิสาม่ารถใชอตราเงิ�นส%ารองิตาม่กฎหม่ายเป็นเคร-�องิม่-อในการควบัค.ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�นไดั ที่0งิน�0ดัวยการเพ��ม่หร-อลดัอตราเงิ�นส%ารองิตาม่กฎหม่าย โดัยข60นอย�กบัความ่ตองิการลดัหร-อเพ��ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�นที่��หม่.นเว�ยนในระบับัเศรษฐก�จ

นอกจากน�0 กฎหม่ายฉบับัน�0 ยงิม่�บัที่บัญญต�ก%าหนดัหนาที่��ของิธินาคารกลางิในการรบัซึ่-0อลดัตIวเงิ�น (discount facilities) และในการ

27

เคล�ยรเช<คใหแกธินาคารที่.กธินาคารอ�กดัวยธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลม่�คณิะผู้�อ%านวยการ (directors) เป็นผู้�บัร�หารซึ่6�งิป็ระกอบัดัวยผู้�อ%านวยการ 9 คน โดัยแบังิเป็น 3 ป็ระเภที่ ผู้�อ%านวยการป็ระเภที่ A จ%านวน 3

คนธินาคารที่��เป็นสม่าช�กเล-อกจากผู้�ม่�อาช�พนกการธินาคาร ผู้�อ%านวยการป็ระเภที่ B จ%านวน 3 คนธินาคารสม่าช�กเล-อกจากนกธิ.รก�จในภาคอ.ตสาหกรรม่ ภาคพาณิ�ชยกรรม่ และภาคเกษตรกรรม่และที่ายที่��ส.ดั ผู้�อ%านวยการป็ระเภที่ C จ%านวน 3 คน สภาผู้�วาการของิ Federal

Reserve System เป็นผู้�แตงิต0งิคณิะผู้�อ%านวยการธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลแตละแหงิจะเล-อกผู้�ที่%าหนาที่��ป็ระธิาน (President)

ดังิน�0 จะเห<นไดัวา ธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลม่�ความ่เป็นอ�สระคอนขางิม่ากโดัยที่�� Federal Reserve System ยากที่��จะเขาไป็บังิการหร-อแที่รกแซึ่งิการดั%าเน�นงิานของิธินาคารกลางิระดับัม่ณิฑลแตละแห�งิไดัธินาคารกลางิในม่ณิฑลการเงิ�นตางิๆ รวม่ 12 ม่ณิฑล

28

องค,ประกอบสำ�าค�ญของ Federal Reserve

System ป็ระกอบัดั�วยส�วนต�างิ ๆ ดังิน�0

1.สำภาผ4วัาการ หร.อ คณะกรรมการผ4�วั�าการ (Board of

Governors)

สภาผู้�วาการ (Board of Governors) ม่�สม่าช�ก 7 คน ป็ระธิานาธิ�บัดั�เป็นผู้�แตงิต0งิผู้�วาการโดัยตองิไดัรบัความ่เห<นชอบัจากว.ฒ�สภา ผู้�วาการแตละคนอย�ในต%าแหนงิ 14 ป็ โดัยไม่สาม่ารถดั%ารงิตออ�กเม่-�อครบัวาระโครงิสรางิสภาผู้�วาการถ�กก%าหนดัในลกษณิะที่��ม่�ผู้�วาการ 1

คน ต�องิพนจากต%าแหนงิที่.กสองิป็ผู้�วาการจะตองิม่าจากม่ณิฑลการเงิ�นที่��แตกตางิกนเพ-�อป็องิกนม่�ใหม่ณิฑลการเงิ�นบัางิม่ณิฑลม่�อ�ที่ธิ�พลในการก%าหนดันโยบัายการเงิ�นม่ากเก�นไป็สภาผู้�วาการม่�หวหนาเร�ยกวา ป็ระธิานสภาผู้�“ วาการ ” (Chairman) หากเที่�ยบักบักรณิ�ของิไที่ย ป็ระธิานสภาผู้�วาการก<ค-อ ผู้�วาการธินาคารแหงิป็ระเที่ศไที่ยน�นเองิป็ระธิานาธิ�บัดั�เป็นผู้�แตงิต0งิป็ระธิานสภาผู้�วาการโดัยตองิไดัรบัความ่เห<นชอบัจากว.ฒ�สภา ป็ระธิานสภาผู้�วาการอย�ในต%าแหนงิคราวละ 4 ป็ โดัยที่��ผู้�วาการม่�วาระ 14 ป็ ดังิน0น ป็ระธิานสภาผู้�วาการสาม่ารถตออาย.และอย�ในต%าแหนงิไดันานถ6งิ 14

ป็หากพนจากต%าแหนงิป็ระธิานสภาผู้�วาการ ก<ยงิอาจดั%ารงิต%าแหนงิผู้�ว�าการตอไป็จนครบัวาระไดัแตจาร�ตของิ

29

Federal Reserve System ที่��เป็นม่าเม่-�อป็ระธิานสภาผู้�วาการพนจากต%าแหนงิแลว แม่วาระผู้�วาการยงิไม่ส�0นส.ดั ก<ม่กจะลาออกจากต%าแหนงิพรอม่กนไป็ ป็ระธิานาธิ�บัดั�เป็นผู้�แตงิต0งิรองิป็ระธิานสภาผู้�วาการดัวย

ภาพ่ล�กษณ,หน6�งิในสภาผู้��ว�าการที่0งิ 12 ภ�ม่ภาค จะถ�กแต�งิต0งิให�เป็�นป็ระธิานเพ-�อก%ากบัและดั�แลเร-�องิผู้ลป็ระโยชน2และความ่ย.ต�ธิรรม่ในอ.ตสาหกรรม่ต�างิๆเช�น การเงิ�น การเกษตร อตราดัอกเบั�0ยอ�างิอ�งิโดัยม่�จ.ดัม่.�งิหม่ายเพ-�อให�ที่.กภาคส�วน ม่�นใจว�า ธินาคารกลางิ จะเป็�นตวแที่นในการดั�แลผู้ลป็ระโยชน2ในที่.กภาคส�วนของิภ�ม่�ภาค

30

ควัามร�บผ�ด้ชอบความ่รบัผู้�ดัชอบัโดัยหลกของิคณิะกรรม่การผู้��ว�าการธินาคารสหรฐ ค-อการก%าหนดัและควบัค.ม่นโยบัายที่างิการเงิ�นของิป็ระเที่ศ ในฐานะที่��อย��ใน Federal Open Market Committee

Federal Open Market Committee ม่�สม่าช�กที่0งิหม่ดั 12

คน ป็ระกอบัไป็ดั�วย คณิะกรรม่การผู้��ว�าการธินาคารกลางิสหรฐที่0งิ 7 คน สม่าช�กอ�ก 5 คนที่��เหล-อค-อผู้��ว�าการธินาคารกลางิของิรฐต�างิๆ ซึ่6�งิจะม่�ผู้��ว�าการธินาคารกลางิของิน�วยอร2ค 1 ที่�าน และอ�ก 4 ต%าแหน�งิที่��เหล-อจะม่�การหม่.นเว�ยนกนในธินาคารกลางิของิรฐอ-�นๆที่.กๆหน6�งิป็: โดัยธิรรม่เน�ยม่แล�ว ป็ระธิานของิ FOMC จะถ�กเล-อกจากคณิะกรรม่การผู้��ว�าการธินาคารกลางิสหรฐ ส�วนรองิป็ระธิานค-อผู้��ว�าการธินาคารกลางิของิน�วยอร2ค FOMC ม่�หน�าที่��ก%าหนดัอตราเงิ�นสดัส%ารองิของิธินาคาร กบั ก%าหนดัอตราดัอกเบั�0ยก��เงิ�นระหว�างิธินาคารพาณิ�ชย2 ส��งิเหล�าน�0จะน%าม่าก%าหนดันโยบัายที่างิการเงิ�น ซึ่6�งินอกจากน�0นโยบัายที่างิการเงิ�นจะควบัค.ม่ความ่รบัผู้�ดัชอบัและพฤต�กรรม่ของิธินาคารในป็ระเที่ศและ ธินาคารข�าม่ชาต�ในป็ระเที่ศสหรฐอเม่ร�กา เช�นการก%าหนดั margin

requirements ซึ่6�งิค-อการก%าหนดัข�อจ%ากดัในการออกเครดั�ต หร-อ ถ-อหลกที่รพย2 นอกจากน�0ยงิม่�หน�าที่��เสร�ม่สภาพคล�องิให�กบัระบับัเศรษฐก�จ รวม่ถ6งิ ออกม่าตรการค.�ม่ครองิผู้��บัร�โภค เช�น Home Mortgage Disclosure

การประช"มการป็ระช.ม่จะม่�หลายคร0งิต�อสป็ดัาห2 ซึ่6�งิการป็ระช.ม่จะดั%าเน�นการให�

31

สอดัคล�องิกบัรฐบัาลในพระราชบัญญต�ซึ่นไชน2และส�วนม่ากจะเป็Eดัเผู้ยต�อสาธิารณิะชน แต�อาจม่�บัางิคร0งิที่��คณิะกรรม่การม่�การป็ระช.ม่เพ-�อพ�จารณิาข�อม่�ลที่างิการเงิ�นที่��เป็�นความ่ลบั ซึ่6�งิจะไม่�เป็Eดัเผู้ยต�อสาธิารณิะชน

32

2. คณะกรรมการทำ*)ปร6กษา (The Federal Advisory

Council)

3. ธนาคารกลาง 12 แห�ง (The 12 Federal Reserve

Bank) ไดั�แก�

The Fed of New York The Fed of Philadelphia The Fed of Cleveland The Fed of Richmond The Fed of Atlanta The Fed of Chicago The Fed of St.Louis The Fed of Minneapolis The Fed of Kansas City The Fed of Dallas The Fed of San Francisco The Fed of Boston

4. คณะกรรมการก�าหนด้นโยบายติลาด้เง�น (The Federal

Open Market Committee : FOMC)

การซึ่-0อขายหลกที่รพย2 (Open Market Operation)

ระดับัอตราดัอกเบั�0ยที่��เร�ยกกนว�า Fed Fund Rate

5. ธนาคารพ่าณ�ชย,ทำ*)เป�นสำมาช�ก

จะเห<นไดัวาในระบับัธินาคารกลางิของิสหรฐอเม่ร�กาฝายบัร�หารถ�กถวงิดั.ลอ%านาจโดัยฝายน�ต�บัญญต� ฝายบัร�หารโดัยป็ระธิานาธิ�บัดั�ม่�อาจแตงิต0งิคนของิตนเขาไป็ย6ดัก.ม่สภาผู้�วาการธินาคารกลางิไดัโดัยสะดัวก ดั�านหน6�งิเป็นเพราะวา ผู้�วาการที่��ไดัรบัแตงิต0งิตองิไดัรบัความ่เห<นชอบัจากว.ฒ�สภา อ�กดัานหน6�งิ

33

เป็นเพราะวา ผู้�วาการที่��อย�ในต%าแหนงิแตงิต0งิโดัยรฐบัาลกอนหนาน�0 และม่�ผู้�ครบัวาระจ%านวนไม่ม่ากรฐบัาลแตละช.ดัม่�โอกาสแตงิต0งิผู้�วาการเพ�ยงิ 2-3 คน เน-�องิจากผู้�วาการแตละคนอย�ในต%าแหนงิยาวนานถ6งิ 14 ป็ และม่�ผู้�วาการพนจากต%าแหนงิที่.ก 2 ป็ในขอเที่<จจร�งิ ผู้�วาการม่กจะลาออกกอนครบัวาระ ที่0งิน�0เพราะเหต.วาเงิ�นเดั-อนผู้�วาการต%�าเก�นไป็ส%าหรบัผู้�ที่��อย�ในภาคเศรษฐก�จการเงิ�น สวนใหญเม่-�อไดัรบัแตงิต0งิม่กจะอย�เร�ยนร�งิานและสรางิเคร-อขายความ่สม่พนธิจนเป็นที่��พอใจแลว ก<ม่กจะลาออกจากต%าแหนงิเม่-�อแรกกอต0งิสภาผู้�วาการธินาคารกลางิม่�ผู้�วาการโดัยต%าแหนงิอย� 2 คน ค-อรฐม่นตร�วาการกระที่วงิการคลงิ และ Comptroller of the Currency (อธิ�บัดั�กรม่ธินารกษ) ซึ่6�งิอาจถ-อเป็นต%าแหนงิของิฝายบัร�หาร เน-�องิจากไม่ตองิไดัรบัความ่เห<นชอบัจากว.ฒ�สภา ในการแกไขกฎหม่ายในป็ ค.ศ. 1935 Banking

Act of 1935 ยกเล�กผู้�วาการโดัยต%าแหนงิ ยงิผู้ลใหผู้�วาการที่.กคนตองิไดัรบัความ่เห<นชอบัจากว.ฒ�สภา

มาติรการ (Quantitative Easing)

ม่าตรการ QE หร-อ Quantitative Easing เร�ยกอ�กอย�างิว�า ม่าตรการผู้�อนคลายเช�งิป็ร�ม่าณิ ค-อนโยบัายที่างิการเงิ�น แบับัน6งิ โดัยหลกการจะเป็�นการน%าเงิ�นเข�าส��ระบับัเศรษฐก�จ โดัยรฐบัาลจะเข�าไป็ซึ่-0อส�นที่รพย2ของิสถาบันการเงิ�น และจะให�สถาบันที่างิการเงิ�น ป็ล�อยก��ให�ภาคเอกชนต�อไป็ เพ-�อกระต.�นให� ป็ระชาชนในป็ระเที่ศ ม่�การใช�จ�ายม่ากข60น

34

ก�อนที่��จะใช� QE ม่กจะม่�การป็รบัลดัอตราดัอกเบั�0ยลงิม่าก�อน แต�ถ�ายงิไม่�สาม่ารถแก�ไขป็>ญหาไดั� จ6งิจะใช�ม่าตรการ QE ซึ่6�งิการป็ระกาศใช� ม่าตรการ QE น0น ไม่�ไดั�เป็�นข�าวดั�นกเพราะเส��ยงิต�อการเก�ดัสภาวะเงิ�นเฟ้Bอ การใช�ม่าตรการ QE น0น โดัยป็รกต� จะต�องิที่%าการก��เงิ�นม่าจากที่��ใดัที่��หน6�งิอย�างิเช�น IMF แต�ส%าหรบัป็ระเที่ศอเม่ร�กาแล�ว เค�าใช�ว�ธิ�พ�ม่พ2แบังิค2ข60นม่าเองิ ซึ่6�งิเม่-�อม่�เม่<ดัเงิ�นไหลเข�าส��ระบับั ก<จะที่%าให� ดัอกเบั�0ยพนธิบัตรลดัลงิ และที่%าให�ค�าเงิ�น usd อ�อนค�าลงิดั�วย นอกจากน�0แล�ว อาจเก�ดัภาวะเงิ�นเฟ้Bอไดั�อ�กดั�วย ซึ่6�งิเม่-�อม่�สภาวะเงิ�นเฟ้Bอเก�ดัข60นแล�ว ส��งิที่��ตาม่ม่าก<ค-อ ค�าเงิ�น usd ก<อ�อนค�าลงิดั�วยเช�นกน

ผู้ลกระที่บัของิม่าตรการ QE ต�อป็ระเที่ศไที่ย การที่��เงิ�นดัอลลาร2สหรฐอ�อนค�าลงิ ป็ระกอบักบัอตราผู้ลตอบัแที่นพนธิบัตรสหรฐ (U.S

Treasury) ป็รบัตวลดัลงิ ไดั�ส�งิผู้ลให�ม่�เงิ�นที่.นจากต�างิป็ระเที่ศไหลเข�าม่าในป็ระเที่ศไที่ย ที่0งิในตลาดัห.�น และตลาดัตราสารหน�0อย�างิต�อเน-�องิ เน-�องิจากม่�อตราผู้ลตอบัแที่นที่��ดั�กว�า ป็ระกอบักบัค�าเงิ�นบัาที่ที่��แข<งิค�าข60น ดังิน0นนกลงิที่.นต�างิป็ระเที่ศจ6งิไดั�ก%าไรที่0งิจากอตราผู้ลตอบัแที่น และอตราแลกเป็ล��ยนไป็พร�อม่ๆกน ซึ่6�งิการที่��เงิ�นที่.นไหลเข�าน�0ไม่�ไดั�เก�ดัข60นเฉพาะในป็ระเที่ศไที่ยอย�างิเดั�ยว แต�เป็�นการไหลเข�าภ�ม่�ภาค รวม่ไป็ถ6งิ Emerging

Country ดั�วย ก<จะที่%าให�ค�าเงิ�นในภ�ม่�ภาคแข<งิค�าไป็ในที่�ศที่างิเดั�ยวกน

35

มาติรการ QE และผลกระทำบติ�อเศรษฐก�จไทำย QE ค-ออะไร ในช�วงิกลางิเดั-อนกนยายนที่��ผู้�านม่าน0นเราจะไดั�ย�นค%าว�า

QE3 เก�ดัข60นในข�าวที่างิเศรษฐก�จบั�อยคร0งิ ซึ่6�งิเราจะรบัร� �ว�าเป็�นพ�ม่พ2เงิ�นเพ��ม่เข�าม่าอดัฉ�ดัเข�าม่าในระดับัเศรษฐก�จ ในบัที่ความ่น�0จ6งิพยายาม่ที่��จะที่%าความ่เข�าใจในม่าตรการน�0

ม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�น หร-อ QE ม่าจากค%าว�า Quantitative Easing (QE) เป็�นนโยบัายดั�านการเงิ�นที่��ไม่�เป็�นแบับัแผู้น ที่��ดั%าเน�นการโดัยธินาคารกลางิในการกระต.�นเศรษฐก�จของิป็ระเที่ศเม่-�อเก�ดัเหต.การณิ2ในกรณิ�ที่��นโยบัายที่างิการเงิ�นที่��เป็�นแบับัแผู้นตาม่ป็กต�น0นเร��ม่ไม่�ม่�ป็ระส�ที่ธิ�ภาพและไม่�สาม่ารถเป็�นกลไกขบัเคล-�อนในระบับัเศรษฐก�จไดั� ซึ่6�งิธินาคารกลางิน�0ไดั�ดั%าเน�นการม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�น (QE) ดั�วยการเข�าไป็ซึ่-0อส�นที่รพย2ที่างิการเงิ�น (financial assets) จากธินาคารพาณิ�ชย2หร-อสถาบันการเงิ�นของิเอกชนอ-�น ๆ ดั�วยการสร�างิเงิ�นใหม่� ๆ เพ-�อที่��จะอดัฉ�ดัป็ร�ม่าณิเงิ�นที่��ก%าหนดัไว�ล�วงิหน�าเข�าส��ระบับัการเงิ�นของิป็ระเที่ศ ซึ่6�งินโยบัายน�0จะม่�ความ่โดัดัเดั�นแตกต�างิจากการใช�นโยบัายซึ่-0อขายพนธิบัตรรฐบัาลที่��ดั%าเน�นการตาม่ป็กต�ในการที่��จะรกษาอตราดัอกเบั�0ยในตลาดัเงิ�นให�เป็�นไป็ตาม่ที่��ก%าหนดัไว� ม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�น (QE) น�0 จะเป็�นการไป็เพ��ม่ที่.นส%ารองิส�วนเก�น (excess reserves) ของิระบับัธินาคารและจะเข�าไป็ยกระดับัราคาส�นที่รพย2ที่างิการเงิ�นที่��ซึ่-�อม่าซึ่6�งิม่�ผู้ลตอบัแที่นที่��ต%�า

นโยบัายในดั�านการเงิ�นแบับัขยายตวน�0จะเข�าไป็ม่�ส�วนเก��ยวข�องิกบัการที่��ธินาคารกลางิจะเข�าไป็ซึ่-0อพนธิบัตรรฐบัาลในระยะส0นเพ-�อที่��จะดั%ารงิอตราดัอกเบั�0ยในตลาดัให�อย��ในระดับัต%�า โดัยการใช�องิค2ป็ระกอบัที่��เป็�นส�วนผู้สม่

36

ร�วม่กนของิส��งิอ%านวยความ่สะดัวกในการก��ย-ม่และการดั%าเน�นการในตลาดัเป็Eดั เม่-�ออตราดัอกเบั�0ยระยะส0นของิตลาดัน0นอย��ในระดับัที่��เข�าใกล�ศ�นย2 นโยบัายดั�านการเงิ�นแบับัป็กต�น0นไม่�สาม่ารถที่��จะดั%ารงิอย��ในระดับัอตราดัอกเบั�0ยที่��ต%�าในระยะส0นไดั� ม่าตรการการผู้�อนคลายน�0จะถ�กน%าเข�าม่าใช�โดัยผู้��ที่��ม่�หน�าที่��ร บัผู้�ดัชอบัในดั�านเสถ�ยรภาพที่างิการเงิ�นของิป็ระเที่ศในการดั%าเน�นการกระต.�นเศรษฐก�จของิป็ระเที่ศเพ��ม่เต�ม่โดัยการเข�าไป็ซึ่-0อส�นที่รพย2ที่��ม่�การครบัก%าหนดัในระยะยาวม่ากกว�าที่��จะเข�าไป็ซึ่-0อพนธิบัตรในระยะส0นของิรฐบัาล ดังิน0นในการดั%าเน�นนโยบัายคงิดัอกเบั�0ยระดับัต%�าในระยะยาวจะส�งิผู้ลต�ออตราผู้ลตอบัแที่นที่��จะเก�ดัข60น

ม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�น (QE) สาม่ารถใช�ในการช�วยเหล-อในการควบัค.ม่ระดับัอตราเงิ�นเฟ้Bอไม่�ให�เก�นค�าเป็Bาหม่ายที่��ก%าหนดัไว� ซึ่6�งิเป็�นการดั%าเน�นนโยบัายอย�างิที่��รวม่ถ6งิการจดัการความ่เส��ยงิที่��ม่�ป็ระส�ที่ธิ�ภาพม่ากกว�าที่��จะม่�ความ่ม่.�งิหม่ายในการป็ฎ�บัต�การต�อต�านภาวะเงิ�นฝ@ดั หร-ออาจเป็�นการดั%าเน�นการที่��ไม่�ม่�ป็ระส�ที่ธิ�ภาพเพ�ยงิพอถ�าหากธินาคารต�างิ ๆ ไม่�สาม่ารถที่��จะป็ล�อยการก��ย-ม่จากเงิ�นส%ารองิออกไป็ไดั�

เป็Bาหม่ายของิการน%าม่าตรการน�0ม่าใช�เป็�นการเพ��ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�น (money supply) ม่ากกว�าที่��จะใช�ม่าตรการในการลดัอตราดัอกเบั�0ยที่��ไม่�สาม่ารถจะดั%าเน�นการให�ต%�ากว�าน�0ไดั�อ�กแล�ว เพ-�อลดัป็>ญหากบัดักของิสภาพคล�องิที่��เก�ดัข60นในระบับัเศรษฐก�จ และสร�างิการเต�บัโตให�กบัระบับัเศรษฐก�จไดั� ซึ่6�งิม่าตรการน�0ม่�ความ่สาม่ารถเพ�ยงิแค�ดั%าเน�นการโดัยการที่��ธินาคารกลางิเข�าไป็ควบัค.ม่อตราแลกเป็ล��ยนเที่�าน0น

ม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�นน0น ถ�กใช�คร0งิแรกโดัยธินาคารกลางิป็ระเที่ศญ6�ป็.Fนในเดั-อนม่�นาคม่ 2544 เพ-�อต�อส��กบัภาวะเงิ�นฝ@ดัและรกษาระดับัอตราดัอกเบั�0ยให�คงิอย��ในระดับัต%�า เป็�นการอดัฉ�ดัเงิ�น

37

เข�าส��ระบับัเศรษฐก�จ และเข�าส��ธินาคารภาคเอกชนในการเพ��ม่สภาพคล�องิให�แก�การป็ล�อยก��ของิธินาคารเอกชนที่��ม่�ต�อผู้��ป็ระกอบัการธิ.รก�จในป็ระเที่ศ ธินาคารแห�งิป็ระเที่ศญ��ป็.Fนจ6งิไดั�ดั%าเน�นม่าตรการน�0โดัยการซึ่-0อพนธิบัตรรฐบัาลม่ากกว�าที่��จะคงิระดับัอตราดัอกเบั�0ยไว�ที่��ระดับัศ�นย2ที่��ไม่�ม่�ป็ระส�ที่ธิ�ภาพเพ�ยงิพอในการกระต.�นเศรษฐก�จ นอกจากน�0ยงิเข�าไป็ดั%าเน�นการซึ่-0อค-นหลกที่รพย2และที่รพย2ส�นต�างิ ๆ

หลงิจากป็: 2550 ซึ่6�งิเก�ดัว�กฤตการณิ2ที่างิการเงิ�นระหว�างิป็: 2550-

2555 สหรฐอเม่ร�กา องิกฤษ และกล.�ม่ป็ระชาคม่ย.โรป็ ไดั�น%าม่าตรการน�0ม่าใช�ซึ่6�งิเป็�นม่าตรการที่��เร�ยกว�า อตราดัอกเบั�0ยระยะส0นที่��ป็ลอดัความ่เส��ยงิ (risk-free short-term nominal interest rates) โดัยในช�วงิจ.ดัส�งิส.ดัของิว�กฤตการณิ2ที่างิการเงิ�นในป็: 2551 น0นที่.นส%ารองิระหว�างิป็ระเที่ศของิสหรฐอเม่ร�กาม่�การขยายควอย�างิม่ากซึ่6�งิป็รากฎในงิบัดั.ล โดัยม่�การเพ��ม่เต�ม่ส�นที่รพย2และหน�0ส�นใหม่� ๆ ที่��ยงิไม่�ม่�ที่��ม่าอย�างิชดัเจน ธินาคารกลางิแห�งิสหภาพย.โรป็ไดั�ชนโยบัาย long term refinancing

operations (LTRO) ระยะเวลา 12-36 เดั-อน ซึ่6�งิเป็�นร�ป็แบับัหน6�งิของิม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�น โดัยผู้�านกระบัวนการในการขยายส�นที่รพย2ที่��ธินาคารสาม่ารถใช�เป็�นหลกป็ระกนที่��สาม่ารถสร�างิผู้ลตอบัแที่นไดั� ซึ่6�งิน%าไป็ส��การออกพนธิบัตรของิธินาคารกลางิแห�งิสหภาพย.โรป็ (European Central Bank) ซึ่6�งิม่�การระบั.ว�าม่าตรการดั�าน QE

น�0ป็ระสบัความ่ล�ม่เหลวในการกระต.�นให�เศรษฐก�จฟ้@0 นตวในป็ระเที่ศองิกฤษและยงิคงิสร�างิสภาวะถดัถอยที่างิเศรษฐก�จนบัแต�ป็: 2552-2555 ซึ่6�งิก�อให�เก�ดัความ่ล�ม่สลายของิระบับัการเงิ�นในย.โรป็

ธินาคารกลางิสหรฐอเม่ร�กา ไดั�ครอบัครองิพนธิบัตรคงิคลงิระหว�างิ 700-800 พนล�านเหร�ยญก�อนเก�ดัภาวะตกต%�าที่างิเศรษฐก�จ ในช�วงิป็ลาย

38

ป็: 2551 ธินาคารกลางิไดั�เร��ม่เข�าซึ่-0อตราสารที่างิการเงิ�นที่��ม่�ส�นเช-�อที่��อย��อาศยหน.นหลงิ(Mortgage-backed securities : MBS) ม่�ลค�า 600 พนล�านเหร�ยญ โดัยในเดั-อนม่�นาคม่ 2552 ระดับัหน�0 ตราสารที่างิการเงิ�น และพนธิบัตรคงิคลงิ ไดั�เพ��ม่ข60นถ6งิ 1.75 ล�านล�านเหร�ยญและที่ว�เพ��ม่ข60นเป็�น 2.1 ล�านล�านเหร�ยญในเดั-อนม่�ถ.นายน 2553 ในเพ-อนพฤศจ�กายน 2553 ธินาคารกลางิสหรฐอเม่ร�กาไดั�ป็ระกาศม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�น รอบัที่�� 2 (QE2) โดัยการเข�าซึ่-0อพนธิบัตรคงิคลงิม่�ลค�า 600 พนล�านเหร�ยญ และในวนที่�� 13 กนยายน 2555 ที่��ผู้�านม่าธินาคารกลางิสหรฐอเม่ร�กาไดั�ป็ระกาศม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�น รอบัที่�� 3 (QE3) โดัยวางิแผู้นที่��จะเข�าซึ่-0อตราสารที่างิการเงิ�นที่��ม่�ส�นเช-�อที่��อย��อาศยหน.นหลงิ(Mortgage-backed

securities : MBS) ม่�ลค�า 40 พนล�านเหร�ยญต�อเดั-อน นอกจากน�0คณิะกรรม่การก%าหนดันโยบัายการเงิ�น Federal Open Market

Committee(FOMC) ไดั�ป็ระกาศที่��จะคงิระดับัอตราดัอกเบั�0ยไดั�ที่��ระดับัใกล�ศ�นย2ต�อไป็จนถ6งิป็: 2558

ม่าตรการผู้�อนคลายในเช�งิป็ร�ม่าณิที่างิการเงิ�นน0น เราเร�ยกอย�างิเล�น ๆ ว�า การพ�ม่พ2ธินบัตรเพ��ม่เต�ม่ (Printing Money) เป็�นการดั%าเน�นการจดัพ�ม่พ2ธินบัตรซึ่6�งิถ-อเป็�นเม่<ดัเงิ�นใหม่� ๆ ในการอดัฉ�ดัเข�าส��ระบับัเศรษฐก�จน�นเองิ ซึ่6�งิสาม่ารถใช�ป็ระโยชน2.ในการเพ��ม่เม่<ดัเงิ�นในการที่��จะช�วยกระต.�นการจ�างิงิานของิผู้��ป็ระกอบัการในระบับัเศรษฐก�จ อ�กที่0งิจะที่%าให�สถาบันการเงิ�นสาม่ารถดั%าเน�นการป็ล�อยส�นเช-�อในการดั%าเน�นธิ.รก�จไดั�ม่ากข60น

39

ผู้ลกระที่บัต�อเศรษฐก�จไที่ย การพ�ม่พ2เงิ�นออกม่าเป็�นจ%านวนม่ากที่%าให�เงิ�นที่ะลกไป็ส��การเก<งิก%าไรในส�นค�าโภคภณิฑ2 ราคาอาหารและราคาน%0าม่น ที่%าให�ราคาส�นค�าป็รบัตวข60น ก%าลงิซึ่-0อของิป็ระชาชนก<ลดัลงิ ส%าหรบัผู้ลกระที่บัที่��อาจเก�ดัข60นกบัเศรษฐก�จไที่ยน0น อาจที่%าให�เก�ดัการไหลเข�าของิเงิ�นที่.นของิต�างิชาต�อย�างิม่หาศาล ซึ่6�งิจะส�งิผู้ลต�อค�าเงิ�นของิป็ระเที่ศที่��ม่�แนวโน�ม่แข<งิค�าข60น ที่%าให�ม่�การเก<งิก%าไรค�าเงิ�นที่�จะส�งิผู้ลต�อเสถ�ยรภาพที่างิการเงิ�นของิป็ระเที่ศ การส�งิออกอาจไดั�รบัผู้ลกระที่บัอย�างิม่ากจากค�าเงิ�นที่��แข<งิค�าข60น ซึ่6�งิผู้��ที่��ม่�ส�วนรบัผู้�ดัชอบัในการรกษาอตราแลกเป็ล��ยนและผู้��ร บัผู้�ดัชอบัในการจดัการดั�านการเงิ�นของิป็ระเที่ศจะต�องิม่�ม่าตรการที่��เข�ม่งิวดัในการดั%าเน�นการเพ-�อป็Bองิกนไม่�เก�ดัความ่ผู้นผู้วนในอตราแลกเป็ล��ยน ผู้ลกระที่บัที่��อาจเก�ดัข60นต�อการเต�บั

สำารบ�ญ

เน.0อหา

ธินาคารกลางิ...................................................................................1

ป็ระวต�ความ่เป็�นม่าของิธินาคารกลางิ.....................................1

40

ลกษณิะส%าคญของิธินาคารกลางิ.............................................2

อ%านาจ และหน�าที่��ของิธินาคารกลางิ........................................3

เคร-�องิม่-อของิธินาคารกลางิในการควบัค.ม่ป็ร�ม่าณิเงิ�น และเครดั�ต......................................................................................7

สภาพเศรษฐก�จการเม่-องิระหว�างิป็ระเที่ศของิสหรฐอเม่ร�กา...............................................................................13

ย.ค Post-Hamburger Crisis.....................................................13

Federal Reserve System........................................................18

ป็ระวต�ความ่เป็�นม่า..................................................................18

องิค2ป็ระกอบัส%าคญของิ Federal Reserve System........21

ม่าตรการ QE (Quantitative Easing).................................24