Geologia k Diaxeirisi Fysikon Poron

http://slidepdf.com/reader/full/geologia-k-diaxeirisi-fysikon-poron 1/258
Γ ε ω λ ο γ α Δ ι α χ ε ρ ι σ η
Φ υ σ ι κ v Π ρ ω ν
Ι Ν Σ τ Ι Τ Ο τ Ο Τ Ε Χ Ν Ο Λ Ο Γ Ι Α Σ Υ Π Ο Λ Ο Γ Ι Σ Τ Ω Ν Κ Α Ι Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ω Ν « Δ Ο Φ Α Ν Τ Ο Σ »
8/16/2019 Geologia k Diaxeirisi Fysikon Poron
Γεωλογα & Διαχεριση
Φυσικν Πρων
Η επανκδοση του παρντος βιβλου πραγματοποιθηκε απ το Ινστιτοτο Τεχνολογας Υπολογιστν & Εκδσεων «Διφαντος» μσω ψηφιακς μακτας, η οποα δημιουργ-
θηκε με χρηματοδτηση απ το ΕΣΠΑ / ΕΠ «Εκπαδευση & Δι Βου Μθηση» / Πρξη «ΣΤΗΡΙΖΩ».
Οι αλλαγς που ενσωματθηκαν στην παροσα επανκδοση γιναν με βση τις διορθσεις του Παιδαγωγικο Ινστιτοτου.
Συγγραφες: Γεργιος Βοτσινος
Σμβουλος Παιδαγωγικο Ινστιτοτου
Δρ. Γεωπνος - Υδροβιολγος
Δρ. Γεωπνος - Εδαφολγος
Επιτροπ Κρσης:
Νικλαος Χατζηλιδης

Φιλολογικ Επιμλεια: Σωτρης Γκλαβς
ρ. Γεωπνος − Υδροβιολγος
ρ. Χηµικς
ρ. Γεωπνος − Εδαφολγος
ρ. ασολγος
Γεωλογα & Διαχεριση
Φυσικν Πρων
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Η συγγραφ και η επιµλεια του βιβλου πραγµατοποιθηκε υπ την αιγδα του Παιδαγωγικο Ινστιτοτου
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΝ ΚΑΙ ΕΚΟΣΕΝ «ΙΟΦΑΝΤΟΣ»
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Ευχαριστες
Οι συγγραφες εκφρζουν τις ευχαριστες τους στους ανωτρω γιατ συνβαλαν ουσιαστικ στην λη προσπθεια συγγραφς του βιβλου, καθς και στους Γεωπνους Κ. Κνδη, Π. Καλδ, Χ. Γαρδλη, Θ. Ζαφειρου και Μ. Μαραθιανο που συνεισφεραν στην κδοση του βιβλου αυτο. Τλος, εκφρζουν ευχαριστες στον εκδοτικ μιλο “ΙΩΝ” που παραχρησε την δεια αφιλοκερδς χρσης φωτογραφιν και σχημτων απ το βιβλο του G. Tyler Miller, J.R. “Living in the Environment” που κυκλοφρησε και στην ελληνικ σε δο τμους: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ I Συστματα και Περιβλλον II - Επιδρσεις του Ανθρπου.
Εξφυλλο:
ε δε μ, ρινες μιν Δκης πκουροι ξευρσουσιν»
Ηρκλειτος. - Η. Diels, Fragmente der Vorsokratiker, Berlin 1903, απσπ. αρ. 94
Οτε αυτς ο λιος δεν μπορε να υπερβε τους νμους της φσης αλλις οι Ερινες, οι βοηθο της Δικαιοσνης, θα τον κυνηγσουν.
Δ Ι Α Χ Ε Ι Ρ Ι Σ Η Φ Υ Σ Ι Κ Ω Ν Π Ο Ρ Ω Ν / 7
ΠΡΟΛΟΓΟΣ 11
1.1. Γενικ 13 1.2. Διαχεριση φυσικν πρων 14
Περληψη 17
Ερωτσεις 17
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗ ΓΗ 2.1. Ανθρπινες δραστηριτητες και φυσικο προι 19
2.2. Φυσικο προι και «αειφρα» ανπτυξη 22
2.3. Κατηγορες φυσικν πρων 23
2.4. Η αξηση του πληθυσμο 26
2.5. Μεωση της βιοποικιλτητας 26 2.6. Ατμοσφαιρικ ρπανση 29
2.6.1 Οξεδια του αζτου και του θεου 29
2.6.2 Μονοξεδιο του νθρακα 31
2.6.3 Υδρογοννθρακες 31
2.8. Θεσμικ μτρα για την προστασα του περιβλλοντος 35
Περληψη 37
Ερωτσεις 38
3.1.1 Δικριση Χλωρδας 40
3.2. Πανδα 43
Περληψη 48
Ερωτσεις 48
4.1.1 Μητρικ υλικ 50
4.2.2 Χημικς ιδιτητες 58
8 \ Δ Ι Α Χ Ε Ι Ρ Ι Σ Η Φ Υ Σ Ι Κ Ω Ν Π Ο Ρ Ω Ν
4.3. Το δαφος ως συντελεστς παραγωγς 61
4.4. ννοια γεωργικς γης 64
4.5. Χρσεις γης 64
4.6.2 Καταλληλτητα πρων γης 66
4.6.3 Μθοδοι αξιολγησης πρων γης 66 4.7. Εδαφικ υποβθμιση - Διαβρσεις 66
4.7.1 Ορισμς εδαφικς υποβθμισης 67
4.7.2 Υδατικ διβρωση 67
4.7.3 Αιολικ διβρωση 72
4.8. Συντρηση - Προστασα εδαφικν πρων 75
4.8.1 Βιοκαλλιεργητικς τεχνικς 76
4.8.2 Τεχνικς καλλιργειας εδφους 76 4.8.3 Αντιδιαβρωτικ τεχνικ ργα 77
4.9. Προβληματικ εδφη και βελτωση 77
4.10. δαφος και περιβλλον 80
4.11. Ορυκτ - Πετρματα 82
4.12.1 Μεταλλεματα 88
5.3. Υδρολογικς κκλος 97
5.4. Υδατικ δυναμικ 99
5.4.1 Επιφανειακ νερ 100
5.4.2 Εδαφικ νερ 100
5.4.3 Εκμεταλλεσιμο νερ 101
5.4.4 Υπγειο νερ 1025.5. Η ζω στο υδτινο περιβλλον 103
5.5.1 Κατηγορες υδρβιων οργανισμν 103
5.6. Χρσεις νερο 105
5.7. Ρπανση υδτων 119
5.7.1 Κατηγορες ρυπαντν 120
Δ Ι Α Χ Ε Ι Ρ Ι Σ Η Φ Υ Σ Ι Κ Ω Ν Π Ο Ρ Ω Ν / 9
5.8. Διαχεριση υδατικν πρων 125
5.8.1 Στχοι και αρχς διαχερισης υδατικν πρων 126
5.8.2 Ελληνικ προβλματα και αδυναμες 127
5.8.3 Τεχνικς και τρποι διαχερισης υδατικν πρων 129
Περληψη 131
Ερωτσεις 133
6.2. Τα δση της Ελλδας 136
6.3. Ορισμς του δσους 139
6.4. Η σημασα του δσους για τον νθρωπο 139
6.5. μεσες και μμεσες ωφλειες του δσους 140
6.6. Εξπλωση των δασν - Δασικς διαπλσεις 141
6.7. Δσος και περιβλλον 143
6.8. κταση, σνθεση και μορφ των δασν και των δασικν εκτσεων 145
6.9. Η παραγωγικ κατσταση των δασν 146 6.10. Η λειτουργα του δσους μσα στο ευρτερο περιβλλον 146
6.11. Δασικο εχθρο - Κνδυνοι 150
6.11.1 Κνδυνοι και προστασα του δσους απ αβιοτικος παργοντες 150
6.11.2 Κνδυνοι και προστασα του δσους απ βιοτικος παργοντες 151
6.11.3 Κνδυνοι και προστασα του δσους απ τον νθρωπο 151
6.12. Διαχεριση των δασικν πρων 156
Περληψη 158
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΦΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ 7.1. Διαχεριση φυσικν περιοχν 161
7.2. Φυσικς προστατευμενες περιοχς 162
7.3. Λειτουργες και σκοπο των προστατευμενων περιοχν 164
7.4. Διαχεριση προστατευμενων περιοχν 165
7.5. Κατηγορες των προστατευμενων περιοχν 166
7.5.1 Επιστημονικ απθεμα φυσικ απθεμα απλυτης προστασας 168
7.5.2 Εθνικ Πρκο (Εθνικς Δρυμς) 168
7.5.3 Μνημεα της φσης 175
7.5.4 Διαχειριζμενο φυσικ απθεμα - Καταφγιο γριας ζως 176
7.5.5 Προστατευμενα τοπα και θαλσσια τοπα 1767.5.6 Αποθματα φυσικν πρων 177
7.5.7 Βιοτικ περιοχ της φσης 178
7.5.8 Περιοχ διαχερισης πολλαπλν σκοπν 178
7.5.9 Αποθματα της βισφαιρας 178
7.5.10 Θσεις παγκσμιας κληρονομις 179
7.5.11 Υγρτοποι 179
7.7. Τουρισμς 197
1 0 \ Δ Ι Α Χ Ε Ι Ρ Ι Σ Η Φ Υ Σ Ι Κ Ω Ν Π Ο Ρ Ω Ν
Περληψη 199
8.2. Το φυσικ λιβδι ως οικοσστημα 202
8.3. Πολλαπλ χρση λιβαδιν 203 8.4. Τποι λιβαδιν 204
8.4.1 Ποολβαδα 204
8.4.2 Θαμνολβαδα 205
8.4.4 Δασοσκεπ λιβδια 206
8.6. Κανονικ χρση και βαθμς χρησιμοποησης λιβαδικς βλστησης 208
8.7. Συντελεστς βοσκησιμτητας 210
Περληψη 213
9.2. Κασιμα 216
9.2.1 Βιομζα 216
9.3. Η ενργεια των ποταμν 227
9.4. Η ενργεια των κυμτων 227
9.5. Ενργεια παλιρροιν 229
9.6. Ηλιακ ενργεια 229
9.7. Αιολικ ενργεια 232
9.8. Γεωθερμικ ενργεια 233
9.10. σμωση 235
10.1.1 Προλευση και χαρακτηρισμς αποβλτων 240
10.2. Στερε απορρμματα 247
Δ Ι Α Χ Ε Ι Ρ Ι Σ Η Φ Υ Σ Ι Κ Ω Ν Π Ο Ρ Ω Ν / 1 1
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Οι τρποι ζως που απαντνται στις διφορες κοινωνες του πλαντη μας,
τα οικονομικ συστματα που αναπτσσονται, ακμη και αυτ η παρξη των ανθρπων και των λλων μβιων ντων εξαρτνται αποκλειστικ απ την
ηλιακ ενργεια και τους φυσικος πρους που αντλονται απ τον πλαντη
μας. Εναι σμερα γνωστ τι η ανπτυξη μιας χρας εξαρτται σε μεγλο
βαθμ απ την επιστημονικ ορθ και προγραμματισμνη εκμετλλευση και
αξιοποηση των φυσικν πρων.
Το βιβλο αυτ χει σκοπ να βοηθσει το μαθητ της Β Λυκεου να γνωρ-
σει, κυρως, ποιο εναι οι φυσικο προι, ποι τα χαρακτηριστικ και οι ιδιτη-
τς τους και ποις οι χρσεις τους. Η προσγγιση αυτ εναι το βασικ πρτο
βμα για να μπορσει να αναπτξει την ασθηση της ορθς αξιοποησς τους και γενικ της ορθολογικς διαχερισς τους. Οποιαδποτε μορφ διαχερισης
για να εναι αποτελεσματικ προποθτει τη γνση του αντικειμνου το οποο
εναι υπ διαχεριση.
Το βιβλο επσης χει σκοπ να ευαισθητοποισει το μαθητ και αυριαν πο-
λτη στην ννοια του περιβαλλοντικο κστους, το οποο αναπφευκτα προ-
κπτει στην προσπθεια της λο και μεγαλτερης αξιοποησης των φυσικν
πρων.
Στο πλασιο αυτ η προσπθεια των συγγραφων απβλεπε σε να κεμενο,
αποτλεσμα διεπιστημονικς προσγγισης του θματος, που να εναι σε κτα-
ση και βθος κατλληλο για την ηλικα και το γνωστικ εππεδο των μαθητν
της Β Λυκεου. Η διεπιστημονικ προσγγιση εναι βασικ χαρακτηριστικ
μιας ολοκληρωμνης διαχερισης των φυσικν πρων.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
ερμηνεες που χουν δοθε, εννοομε:
Χαρακτηριστικ του φυσικο περιβλλοντος
Αγαθ υλικ παρεχμενα απ τη φση.
Τα πρωταρχικ και μη μετασχηματισμνα απ
τον νθρωπο συστατικ της φσης που μπορον
να χρησιμοποιηθον για την κλυψη βασικν
ανθρπινων αγαθν.
Τα πρωταρχικ βασικ και χι παραχθντα απ τον νθρωπο αγαθ.
Οτιδποτε στη φση που ο νθρωπος χει την
ανγκη του για τον διο τους απογνους του.
πως προκπτει απ τα πιο πνω, λοι οι ορισμο
που χουν δοθε στην ννοια “φυσικο προι” χουν
δο κοιν χαρακτηριστικ:
κν αναγκν του ανθρπου και
2. τι αναφρονται στη φυσικ δημιουργα και παρ-
ξη των πρων αυτν.
δυνμεων που υπρχουν και δρουν στο φυσικ περι-
βλλον και που για τον σημεριν νθρωπο μπορον,
για τον μελλοντικ νθρωπο θα μπορσουν, να
χρησιμοποιηθον για την κλυψη των αναγκν του.
Εναι σμερα γνωστ σε λους τι η ανπτυξη μιας
χρας εξαρτται σε μεγλο βαθμ απ την επιστημο-
νικ ορθ και προγραμματισμνη εκμετλλευση και
αξιοποηση των φυσικν της πρων.
Με τον ρο εκμετλλευση και αξιοποηση εννοομε
την καλλιργεια και εκμετλλευση του εδφους, την
ανπτυξη και εκμετλλευση των δασν, την εξρυξη
και εκμετλλευση των μεταλλευμτων, την εκμετλ-
λευση του αλιευτικο πλοτου των θαλασσν, την
αξιοποηση των βοσκοτπων για τη διατροφ των
παραγωγικν ζων, την ντληση και εκμετλλευση
των υγρν καυσμων, την αξιοποηση του φυσικο
κλλους, την εκμετλλευση του υδτινου δυναμικο
του πλαντη μας, την αξιοποηση των πσης φσεως
μορφν ενργειας κ.λπ.
ρισστερο στο μλλον, κυρως στην ισορροπα του οι-
κολογικο και περιβαλλοντικο συστματος, αυτ η αξιοποηση και εκμετλλευση απ τον νθρωπο των
φυσικν πρων του πλαντη μας, με αποτλεσμα να
διαγρφεται δη σοβαρς κνδυνος και απειλ και γι’
αυτ ακμη τη ζω και επιβωση του ανθρπου πνω
στον πλαντη Γη.
μτρα για τον περιορισμ αυτν των δυσμενν επι-
πτσεων με την ορθολογικ διαχεριση των φυσικν
πρων.
πολ σαφ τα δυσμεν αποτελσματα της κακς μ-
χρι σμερα αντιμετπισης του θματος και της προ
οφθαλμν αμελικτης πραγματικτητας που οδηγε το φυσικ περιβλλον σε συνεχ υποβθμιση. Η απο-
τελεσματικτητα των δρσεων για την επιτυχα των
σκοπν και των στχων της διατρησης και αναβθ-
μισης των φυσικν πρων, παρλληλα με την αξιο-
ποησ τους, εναι ευθνη λων σων εργζονται για
το σκοπ αυτ. Το σνθετο μως του προβλματος
επιβλλει προσπθειες λων αυτν που ασχολο-
νται με το θμα να συντονζονται και καθοδηγονται
μσω μιας διαδικασας που ονομζεται διαχεριση
(management). Η διαχεριση επομνως εναι ο ακρο-
γωνιαος λθος της αποτελεσματικτητας των μτρων
που λαμβνονται και σχετζεται με τις ρυθμσεις που
αφορον τις οργανωτικς διαδικασες και την εκτλε-
ση των εργασιν.
ρισης σε σχση με το περιβλλον μπορε να εναι ο
εξς: «Διαχεριση εναι η τχνη και η επιστμη λψης
αποφσεων που αφορον την οργνωση, ανπτυξη,
προστασα και διατρηση ενς οικοσυστματος».
Σε λες τις διαχειριστικς προσεγγσεις και προ-
σπθειες υπρχουν ορισμνα κοιν χαρακτηριστικ
πως:
οι οποες ολοκληρνονται σε τσσερα στδια, τοι
παρατρηση, υπθεση, περαμα και επιβεβαωση.
Απαιτον συνθως τη συνεργασα επιστημνων
διφορων ειδικοττων. Αυτ γνεται επιτακτικ-
τερο σο το πρβλημα εναι πολυπλοκτερο το
οικοσστημα πιο σνθετο.
ρς που προκπτουν μεταξ των διφορων στοι-
χεων παραμτρων που υφστανται μσα σε να οικοσστημα για την καλτερη λειτουργα του.
Εφαρμζονται σε λα τα οικοσυστματα ανεξρ-
τητα της φσης τους. Δηλαδ η εφαρμογ της δια-
χειριστικς επιστμης μπορε να αφορ να δσος,
ναν υγρτοπο, ναν πληθυσμ πουλιν κ.λπ.
Η επιστμη λοιπν της διαχερισης, αν και περι-
λαμβνει να μεγλο πεδο γνσης, δεν χει την δια
στεν ννοια λλων εξειδικευμνων επιστημν. Εναι
μλλον μια επιστμη “μετ” απ τις λλες, με την ν-
νοια τι για να διαχειριστε κποιος π.χ. μια ποστη-
τα νερο για ρδευση πρπει πρτα να χει γνσεις
γεωπονας και στερα διαχερισης.
στματος αποτελεται απ μια σειρ ενεργειν οι
οποες οδηγον στην πραγματοποηση των αντικει-
μενικν σκοπν στχων. Η συνολικ διαδικασα
της διαχερισης διακρνεται σε τσσερις λειτουργες:
Σχεδιασμς
Οργνωση
Διεθυνση
λεγχος
ρ αλληλεξρτηση και η αποτελεσματικ τους συνει-
σφορ σε λα τα εππεδα διαχερισης εναι απαρατη-
τη για την επιτυχ ολοκλρωση των σκοπν και των
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 / ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
στχων.
γνριση σειρς εναλλακτικν ενεργειν, προτσεων,
προγραμμτων, στρατηγικς και πολιτικς απ το δια-
χειριστ για την επλυση προβλημτων στο μλλον.
Οποιασδποτε μορφς τπου και αν εναι ο σχε-
διασμς μπορε να περιλαμβνει να πολλαπλος
σκοπος στχους. Για παρδειγμα, η διαχεριση
ενς δσους μπορε να αποσκοπε μνο στην παρα-
γωγ προντων ξλου στην περπτωση των πολλα-
πλν σκοπν και στχων μπορε να αποσκοπε στην
παραγωγ υλοτομικν προντων, αλλ παρλληλα
να λαμβνει υπψη τις ανγκες των πολιτν για ανα-
ψυχ, τη βελτωση των προστατευτικν ιδιοττων
του δσους κ.λπ.
αναφρεται στο σνολο των καννων και ενεργειν
με τους οποους εναρμονζονται οι συντελεστς πα-
ραγωγς και κατανλωσης σε συγκεκριμνο χρονικ
διστημα και χρο, στε να επιτευχθε η μγιστη δυ-
νατ αποτελεσματικτητα.
σκοπν και στχων.
λεγχος. Οι προηγομενες λειτουργες διαχερισης
αφορον τον προσδιορισμ και υλοποηση των αντι-
κειμενικν σκοπν και στχων, εν με τον λεγχο
διαπιστνεται η επιτυχς ολοκλρωση των συγκε-
κριμνων δραστηριοττων.
τοπαραγωγικν πηγν, πργμα που συνεπγεται
και την ταυτχρονη προστασα του περιβλλοντος.
Οι αποφσεις για τη διαχεριση των φυσικν π-
ρων δεν λαμβνονται τμηματικ μεμονωμνα αλλ
σε συνδυασμ. Επομνως προκπτει η ννοια της
ολοκληρωμνης διαχερισης φυσικν πρων η οποα
μπορε να οριστε ως η διαδικασα οργνωσης, συ-
ντονισμο και ελγχου των διαφορετικν χρσεων
των πρων, κατ τρπο στε να παργεται η μγιστη
αξα σε αγαθ και υπηρεσες απ τους συγκεκριμ-
νους πρους κατ τη διρκεια καθορισμνης χρονι-
κς περιδου.
δημιουργηθε εξαιτας της μη ευρεας και κατλληλης
ανλυσης των πολλαπλν πρων, των χρσεν τους
και των αλληλεπιδρσεων μεταξ τους, προτο παρ-
θον οι ανλογες αποφσεις.
αποφευχθον να ελαχιστοποιηθον τα προβλμα-
τα αυτ, αναλοντας λεπτομερς τις επιδρσεις του
ενς πρου πνω στους λλους, μσα στο πλασιο
λψης των αποφσεων. Στην ιδανικ περπτωση, λα
τα στοιχεα και οι παργοντες ενς οικοσυστματος
πρπει να εξετζονται κατ τον διο τρπο δνοντας
την ανλογη βαρτητα και προσοχ.
Σμερα στο πλασιο της επιβεβλημνης προσπθει- ας πολλαπλς προσγγισης των φυσικν πρων, θα
πρπει κατ τη διαδικασα της ανλυσης να υιοθετε-
ται και να υλοποιεται ο ρος περιβαλλοντικ κστος.
Δηλαδ να εκτιμται το μγεθος των οικονομικν
δαπανν που πρπει να επιβαρνουν συγκεκριμνη
ενργεια δραστηριτητα, στε να διορθωθον οι
ζημις που προκαλονται σε κποιους φυσικος π-
ρους. Το τελευταο αποκτ ιδιατερη βαρτητα στη
χρα μας, που σε πολλ θματα διαχερισης φυσι-
κν πρων εμπλκονται πολλο οργανισμο και υπη-
ρεσες και λαμβνονται αποφσεις οι οποες δεν στη-
ρζονται σε ολοκληρωμνες αναλσεις.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 / ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
μεων που υπρχουν και δρουν μσα στο φυσι-
κ περιβλλον και που χρησιμοποιονται για
την κλυψη των αναγκν του ανθρπου.
Η ανπτυξη κθε χρας εξαρτται σε μεγ-
λο βαθμ απ την ορθ και προγραμματισμ-
νη εκμετλλευση και αξιοποηση των φυσικν
πρων της γενικ απ την ορθολογικ δια-
χερισ τους. Με τον ρο διαχεριση των φυσικν πρων
εννοομε την ορθ αξιοποηση και εκμετλ-
λευση των πλουτοπαραγωγικν πηγν, πργ-
μα που συνεπγεται και την ταυτχρονη προ-
στασα του περιβλλοντος.
γκη χρησιμοποησης του ρου «ολοκληρωμ-
νη διαχεριση» η οποα ορζεται ως η διαδικα-
σα οργνωσης, συντονισμο και ελγχου των
διαφορετικν χρσεων των πρων, κατ τρ-
πο που να παργεται η μγιστη αξα σε αγαθ
και υπηρεσες κατ τη διρκεια καθορισμνηςχρονικς περιδου.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
2) Γιατ πρπει να ληφθον μτρα περιορισμο
των δυσμενν επιπτσεων απ την αλγι-
στη εκμετλλευση των φυσικν πρων;
3) Ποιος εναι ο ορισμς της διαχερισης σε
σχση με το περιβλλον;
τος;
φυσικν πρων δεν λαμβνονται τμηματι-
κ μεμονωμνα αλλ σε συνδυασμ;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗ ΓΗ
2.1. Ανθρπινες δραστηριτητες και φυσικο προι
Εναι γεγονς τι ο ταχτατα αυξανμενος πληθυ-
σμς και η χρση λο και πιο δυναμικς τεχνολογας
επιδρον με επιταχυνμενους ρυθμος στον πλαντη μας. Δεν μπορομε να γνωρζουμε το μγιστο μγε-
θος του ανθρπινου πληθυσμο που μπορε σμερα
να υποστηριχθε απ το δεδομνο οικοσστημα (φ-
ρουσα χωρητικτητα* για τον ανθρπινο πληθυσμ).
Αλλ υπρχουν πολλς ενδεξεις που καταδεικνουν
την λο και μεγαλτερη υπρβαση των ορων στρι-
ξης της ζως σε ολκληρο τον πλαντη.
Τα περιβαλλοντικ προβλματα που αντιμετωπ- ζουμε (ανπτυξη πληθυσμο, σπταλη χρσης φυσι-
κν πρων, καταστροφ και υποβθμιση του ενδιαι-
τματος της γριας ζως, εξαφνιση φυτν και ζων,
διευρυνμενο χσμα στο βιοτικ εππεδο μεταξ πλο-
σιων και φτωχν λαν, ρπανση) αλληλοσυνδονται,
αλληλοεπηρεζονται και φανεται να αυξνονται με
«εκθετικ προδο».
Καθς ο ανθρπινος πληθυσμς και η χρση των
*Φρουσα χωρητικτητα: Ο μγιστος αριθμς ατμων ενς εδους που μπορε να υποστηρζεται απ να δεδομ- νο οικοσστημα. Ο προσδιορισμς της για τον νθρωπο δεν εναι εκολος γιατ οι νθρωποι μπορον να μεταβλ- λουν τη φρουσα χωρητικτητα του πλαντη δια της τε- χνολογας.
φυσικν πρων αυξνονται με εκθετικος ρυθμος
εναι ββαιο τι ελαττνεται η δυναττητα της Γης
να υποστηρξει τη ζω. Κθε χρνο περισστερα
δση, περισστεροι λειμνες και υγρτοποι εξαφα-
νζονται και κποιες ρημοι μεγαλνουν. Το ζωτικ
για την καλλιργεια επιφανειακ χμα ξεπλνεται
και απομακρνεται απ τις καλλιεργσιμες εκτσεις
και τα δση, φορτνοντας τα ποτμια και τις λμνες
με ζημα. Πολλο λειμνες χουν υπερβοσκηθε και οι
οργανισμο του υδτινου περιβλλοντος χουν υπε-
ραλιευθε. Το υπγειο νερ αντλεται γρηγορτερα
απ ,τι μπορε να ξανασυμπληρωθε. Πλεις, αλλ
και καλλιεργομενες εκτσεις εναι τοιμες να εγκα-
ταλειφθον απ την λλειψη νερο λγω αλλαγς
των κλιματικν συνθηκν. Οι θλασσες, τα ποτμια
και η ατμσφαιρα μετατρπονται σε δοχεα απορριμ-
μτων μιας μεγλης πο&io

Documents

Geologia k Diaxeirisi Fysikon Poron