Usui ReikiRyoho Gakkai

Pismo poświęcone krzewieniu idei humanistycznych, duchowych,ekologicznych i SPOŁECZNYCH.

Nr 1 (5) / 2008 Nakład 7 tys. egz.

Usui Reiki Ryoho oznacza dosłownie „System Uzdrawiania Uniwersalnà Energià ˚ycia Usui”. Historia tego systemu skrywa wcià˝ troch´ tajemnic i czasem niejasnoÊci. Został on stworzony przez Mikao Gyoho Usui, który urodził si´ 15 Sierpnia 1865 w Yago, miasteczku nale˝àcym do dystryktu Yamagata i prefektury Gifu. W wieku 4 lat, w 1869 roku, Usui został posłany do buddyjskiego klasztoru w tradycji Tendai, do której nale˝eli jego przodkowie. O ile wiadomo, był zdolnym i błyskotliwym uczniem. Tendai (nazwa japoƒska) to Szkoła buddyjska powstała w Chinach, zwana T’ien-T’ai. Jak cz´sto w Chinach, nazwa szkoły a tak˝e wiele imion i przydomków mistrzów buddyjskich, pochodzi od nazwy góry, na której

znajdowała si´ Êwiàtynia lub klasztor. Do Japonii została przeniesiona w VIII wieku e.ch. przez Saicho (Dengyo Daishi), ucznia dziesiàtego patriarchy tej szkoły, Tao-Sui. W Japonii powstały trzy gał´zie tej szkoły: Sammon, Jimon i Shinsei. W tej ostatniej praktyki zwiàzane były z kultem Buddha Amitabha.

Usui odebrał wy˝sze wykształ- cenie i otrzymał doktorat z literatury. Płynnie posługiwał si´ obcymi j´zykami i zapoznał si´ z zachodnià medycynà, teologià i filozofià. Podobnie jak wielu intelektualistów w tamtych czasach, Usui był zafascynowany „nowà naukà” pochodzàcà z Zachodu.

(dokoƒczenie na stronie 2)

ODPOWIEDè

Przyczyn nie znamyW ˝yciu si´ motamy

Siebie poznamyGdy w sercu si´ zgł´biamy

Odpowiedê otrzymamy!

Cesarz MeijiPoetyckie t∏umaczenie

by Andrzej åwi´ka

W numerze:

BiobudownictwoDomy z gliny i s∏omy (s.5)

Epoka Rozwoju i Post´pu(s.7)

EsperantoJ´zyk mi´dzynarodowy (s.8)

SufizmTradycje religijne Wschodu (s.11)

AntypsychiatriaI kto tu zwariowa∏? (s.14)

AspartamÂmiertelna trucizna (s.16)

AjurwedaIndyjska Medycyna (s.19)

B∏awatekUkojenie dla oczu (s.24)

drukujemy na papierze z odzysku

NR 1(5)/2008

STRONA 2

Drogi Czytelniku,

Cieszymy si´ bardzo, ˝e mo˝emy za-prezentowaç kolejne poszerzone do 24 stron wydanie naszej gazety. Dzi´kujemy za wszystkie otrzymane od Was listy i e-maile z propozycjami tematów, z których cz´Êç zamieszcza-my w tym numerze.

Dzi´kujemy tak˝e za nades∏ane ma-teria∏y oraz gotowe artyku∏y. Jednak ze wzgl´du na ich du˝à iloÊç nie byliÊmy w stanie wszystkich tutaj zamieÊciç. Z pewnoÊcià wykorzystamy je w nas- t´pnych numerach MACIERZY.

Mamy gł´bokà nadziej´, ˝e ka˝dy znajdzie w tym wydaniu coÊ intere- sujàcego i wartoÊciowego dla siebie. Ucieszymy si´ z ka˝dej Twojej refleksji na poruszane tutaj zagadnienia.

Redakcja

Kontakt z nami:

Stowarzyszenie Macierz jako organizacja posiadajàca osobowoÊç prawnà o profilu ekologicznym, charytatywnym i kulturalnym, zajmuje si´ propagowaniem wartoÊci huma-nistycznych, ochronà przyrody, pomaganiem osobom uzale˝nionym w wyjÊciu z nałogów, pomocà osobom przeÊladowanym oraz pro-mowaniem zdrowego trybu ˝ycia.

Adres do korespondencji:Skrytka Pocztowa 3884-100 PUCK, Polskatel. kom. 0790 017 302e-mail: macierz@macierz.org.pl

KRS 0000111709REGON 192645707NIP 586-21-04-094

Sk∏adki i dotacje:Nordea Bank Polska SA, nr konta:47 1440 1026 0000 0000 0312 4517

W tym czasie (1870-1890) do władzy do-szedł cesarz MeiJi. Mutsuhito, zwany Meiji (1852-1912) to cesarz japoƒski od 1868. W 1867 stanàł na czele przewrotu, który zli-kwidował panowanie szogunów z dynastii Tokugawa. W okresie sprawowania rzàdów zwanym okresem Meiji unowoczeÊnił kraj, wprowadzajàc europejskie wzorce w wielu dziedzinach ˝ycia społecznego i gospodar-czego, m.in. w latach 1872-1873 dokonał reformy rolnej, przeprowadził nowy po-dział administracyjny kraju. Za jego rzàdów nastàpił gwałtowny rozwój przemysłu. W 1889 wprowadzono konstytucj´, powoła-no rzàd, umo˝liwiono działalnoÊç partiom politycznym. Za jego panowania Japonia dokonała wielu zdobyczy terytorialnych, zajmujàc m.in. Tajwan, Peskadory, półwysep Liaotung z Port Artur.

Pod jego panowaniem, „stare idee” zostały zastàpione modernizacjà, a Japonia po raz pierwszy zaprzestała izolacjonizmu. Zapano-wała moda na zachodni styl ˝ycia. W ka˝dej dziedzinie ˝ycia publicznego ludzie, którzy choçby lizn´li odrobin´ „nowoczesnej na-uki”, byli promowani na wysokie i powa˝ane stanowiska. Ludzie „nowej wiedzy” bywali wczeÊniej wr´cz idolizowani. Mottem epoki stało si´ „OÊwiecenie i Cywilizacja”. Ojciec Mikao Usui, Uzaemon, tak˝e podà˝ał z nur-tem modernizacji i piàł si´ w gór´ w polityce. Usui darzył ojca wielkim szacunkiem i rów-nie˝ uległ narodowej obsesji westernizacji. Podró˝ował i kontynuował studiowanie za-chodniej medycyny i nauki. Zaprzyjaênił si´ podobno z paroma chrzeÊcijaƒskimi misjo-narzami, którzy studiowali medycyn´ na uni-wersytetach w Harvardzie i Yale, ale ogólnie nie miał zwiàzków z chrzeÊcijaƒstwem. W czasach, gdy Japonia po raz pierwszy otwo-rzyła swe granice, pierwszymi przybyszami byli właÊnie misjonarze, zarówno katoliccy, jak i protestanccy. Rozpocz´li swà działalnoÊç w trzech dystryktach. Mi´dzy innymi w Yoko-hamie, pod przewodnictwem Johna Ballagh. Tu zorganizowali oÊrodek medyczny i tu te˝ skupiła si´ zachodnia wiedza medyczna. Mi-sjonarze stali si´ z czasem wpływowymi lide-rami i zało˝yli w roku 1872 pierwszy Japoƒski KoÊciół ChrzeÊcijaƒski.

W tych czasach powrócił z podró˝y po Ame-ryce Neesima - Japoƒczyk, który przeszedł na chrzeÊcijaƒstwo. W 1876 roku zało˝ył on w Kyoto, b´dàcym od wieków oÊrodkiem filozo-fii buddyjskiej, szkoł´ Doshi-Sha. Stała si´ ona teologicznym seminarium, gdzie pod koniec lat ‘80 XIX wieku prezentowano „teologi´ liberalnà”. Tam te˝ gromadzili si´ misjonarze dajàcy wykłady i seminaria liberalnej myÊli chrzeÊcijaƒskiej. Byli oni otwarci na nowe idee Darwinizmu i naukowà wizj´ Êwiata. Jest prawdopodobne, ˝e Usui ucz´szczał tam na niektóre wykłady, a nie jest wykluczone, ˝e równie˝ wygłaszał własne. Jednak z jego notatek jasno wynika, ˝e nie przeszedł na

chrzeÊcijaƒstwo i do tej doktryny odnosił si´ sceptycznie. W historii przekazanej przez panià Takat´ jest powiedziane, ˝e Mikao Usui uczył w katolickiej szkole, jednak na pewno nie jest to prawda. Prawdopodobnie infor-macja ta choç zmyÊlona była podawana w celach propagandowych, aby przybli˝yç Re-iKi Amerykanom i przełamaç ich powojenne uprzedzenia wobec Japoƒczyków.

Usui kontynuował swe duchowe poszukiwa-nia i zaanga˝ował si´ w działalnoÊç duchowej grupy „Rei Jyutsu Ka”. Grupa ta miała swoje centrum u podnó˝a góry Kurama-Yama, na północ od Kyoto. Znajduje si´ tam staro˝ytna Êwiàtynia buddyjska - Kurama-Dera, słynàca z ogromnego posàgu Buddy Amidy. Âwiàtynia ta powstała w 770 roku e.ch. i nale˝ała wów-czas do buddyjskiej linii Tendai. Âwiàtynia Ku-rama-Dera od dawna uchodziła za szczególne miejsce mocy, bo miejsce to posiada niezwy-kły, naturalny urok. Znajduje si´ tam mi´dzy innymi wodospad, gdzie cz´sto medytował sam Mikao Usui. W 1892 roku Mikao Usui za-raził si´ cholerà, kiedy jej epidemia opanowa-ła Kyoto. Miał wówczas doÊwiadczenie z po-granicza Êmierci, w którym pojawiła si´ wizja Buddy Mahavairoçana - Wielkiego Centralne-go Buddy przekazujàcego mu nauki. Było to doÊwiadczenie, które przesàdziło o dalszym ˝yciu Usui Mikao i zainicjowało znaczàce zmiany w jego ˝yciu. Zaczàł interesowaç si´ naukami ezoterycznymi i systemami ducho-wego uzdrawiania; postanowił poznaç je dla dobra ludzkoÊci. Kiedy wyzdrowiał, podzielił si´ swoim doÊwiadczeniem ze swojà rodzinà i rodzinnym kapłanem. Byli oni jednak scep-tycznie nastawieni do jego doÊwiadczeƒ, a kapłan wr´cz wygnał go ze Êwiàtyni.

Mikao Usui był jednak zdeterminowany, aby odnaleêç odpowiedzi na pytania dotyczàce jego wizji i w koƒcu trafił na Bonze w tradycji Shingon, nazwiskiem Watanabe, który roz-poznał w nim duchowy potencjał i przyjàł go

www.macierz.org.pl

Stowarzyszenie Macierz jako organizacja Stowarzyszenie Macierz jako organizacja Stowarzyszenie Macierz jako organizacja Stowarzyszenie Macierz jako organizacja Stowarzyszenie Macierz jako organizacja

SERDECZNIE DZI¢KUJEMY wszystkim naszym do tychczasowym sponsorom i za ch´camy do zasilenia naszego konta bankowego. Ka˝dy podatnik podatku dochodowego od osób fi-zycznych i prawnych przekazanà na rzecz na-szego stowarzyszenia darowizn´ na cele statu-towe mo˝e odliczyç od dochodu w wysokoÊci przekazanej kwoty, nie wi´cej ni˝: osoby fizyczne – 6% dochodu za rok 2008, osoby prawne – 10% dochodu za rok 2008. UWAGA: wysokoÊç darowizny musi byç udokumento-wana dowodem wpłaty na rachunek.

Usui Reiki Ryoho Gakkai(dokoƒczenie ze strony 1)

Foto: Mikao Usui - 1865-1926

NR 1(5)/2008

STRONA 3

na ucznia. Syn Bonze - Watanabe Kioshi Ita-mi, wkrótce stał si´ najlepszym przyjacielem Usui. Tak wi´c, w 1892 roku Usui wstàpił do buddyjskiej tradycji Shingon. Shingon-Shu to główna tradycyjna linia buddyjska w Japonii, zbli˝ona do hinduizmu i lamaizmu. Zało˝ona przez mnicha Kokaia w poczàtkach IX wieku e.ch. Najwa˝niejszà jej siedzibà jest klasztor Koyasan na górze Koya. Bardzo zbulwerso-wało to sintoistycznà rodzin´ Mikao Usui i zaowocowało wydziedziczeniem Mikao. Do dziÊ dnia jego potomkowie nie chcà o nim rozmawiaç, mówiàc ˝e ich przodkowie za-kazali wymieniaç jego imienia. Nawet jego córka wyraziła wol´, aby imi´ jej ojca nie było nigdy wymawiane w jej domu. Mikao Usui przeznaczał wiele czasu i pieni´dzy, kroczàc nowo obranà Êcie˝kà duchowà, studiujàc i gromadzàc buddyjskie manuskrypty. W szczególnoÊci zajàł si´ buddyjskimi techni-kami uzdrawiania i zainwestował powa˝ne sumy pieni´dzy na zakup tekstów medycz-nych. Korzystajàc ze swoich znajomoÊci ze-brał teksty z wielu krajów, w tym z Tybetu.

W Kyoto mieÊciło si´ wiele pokaênych buddyj-skich bibliotek i klasztorów posiadajàcych ko-lekcje staro˝ytnych tekstów. Mikao Usui tam właÊnie dokonał wi´kszoÊci swych badaƒ. Tu tak˝e natrafił na Tantr´ OlÊniewajàcego Blasku (The Tantra of the Lightning Flash), co uznał za wa˝ne odkrycie. Przez wiele lat zbierał i studiował medyczne tantry a tak˝e poÊwi´cał si´ medytacji. Jego najbli˝szy przyjaciel - Watanabe Kioshi Itami, syn jego buddyjskiego nauczyciela, stał si´ najbardziej oddanym uczniem. Z czasem Usui stał si´ wykształconym i szanowanym nauczycie-lem buddyjskim z grupà swoich uczniów. Spotykali si´ regularnie a Usui nauczał na podstawie zebranych tekstów. Skupiał si´ na uzdrawianiu i pomocy ludzkoÊci przez uzdrawianie. Praktykowali rytuały w celu po-wstrzymania szerzàcych si´ zaraz i uzdrowie-nia wszelkiego rodzaju chorób.

podaje bł´dnie, ˝e miało to miejsce w marcu 1922 roku, lecz inne wiarygodniejsze êródła podajà rok 1914. Wypróbowywał uzdrawia-nie najpierw na sobie i swoich bliskich. Po-niewa˝ efekty były zadowalajàce, postanowił przekazaç swojà metod´ innym. Jest równie˝ wielce prawdopodobne, ˝e na powstanie systemu Usui ReiKi Ryoho miały wpływ inne szkoły ezoteryczne. W tych czasach nauczał mi´dzy innymi Morihei Tanaka, który stworzył system Dai Rei Do w którym uzdrawiano za pomocà energii zwanej Rei Shi Jitsu. Niektóre êródła twierdzà, ˝e Usui mógł byç jednym z uczniów Morihei Tanaka. W Dai Rei Do była stosowana, podobnie jak w ReiKi technika inicjacji - ReiJu.

Innà szkołà była Omoto Kyo rozwini´ta przez Onisaburo Deiguchi. Wykorzystywano w niej leczenie energetyczne oraz poprzez diet´. System ten był dalej rozwijany przez Mokichi Okada, twórc´ Sei Kai Kyu Sei Kyo, znanego jako Johrei. Równie˝ tam stosuje si´ ReiJu. W koƒcu nie mo˝na zapomnieç o Ki-Ko, czyli japoƒskiej odmianie chi-kung, czy AiKiDo. Techniki, takie jak HatsuRei-Ho pochodzà niewàtpliwie z Ki-Ko. Tak wi´c ReiKi Ryoho mo˝e byç, wykonanà przez Mikao Usui, kompilacjà nauk i technik, które poznał w swoim ˝yciu. W kwietniu 11-ego roku epoki Taisho (1922) zało˝ył Stowarzyszenie Metody Uzdrawiania Usui - Usui ReiKi Ryoho Gakkai i otworzył klinik´ w Harajuku - Aoyama w To-kio. Nie tylko udzielał zabiegów leczniczych ale równie˝ nauczał swojej metody innych.

O swojej metodzie Usui mówi:

„Od niepami´tnych czasów, cz´sto zdarzało si´, ˝e ktoÊ kto odkrył oryginalnà tajemnà zasad´, zatrzymywał jà dla siebie lub dzielił si´ nià tylko ze swoimi spadkobiercami. Ta tajemnica była potem wykorzystywana dla zabezpieczenia ˝ycia jego spadkobierców. (Spadkobiercy oznaczajà tu nie tylko rodzin´, ale równie˝ uczniów. Zwrot „zabezpieczenie ˝ycia” nale˝y rozumieç jako zabezpieczenie finansowe. Tajemnica taka nie jest przekazy-wana osobom z zewnàtrz.) Jednak jest to sta-romodny zwyczaj z ubiegłego wieku (i dlate-go przestarzały). W takich czasach jak obecne szcz´ÊliwoÊç ludzkoÊci opiera si´ na wspólnej pracy i ch´ci do pracy społecznej. Z tego po-wodu nigdy nie zezwoliłbym nikomu na po-siadanie Reiki tylko dla siebie. Nasza Metoda Reiki jest czymÊ absolutnie oryginalnym i nie mo˝e byç porównywana z jakàkolwiek innà duchowà Êcie˝kà na Êwiecie.

Dlatego wi´c chciałbym uczyniç tà me-tod´ powszechnà i bezpłatnie dost´pnà dla społecznoÊci, dla jej dobra. Ka˝dy z nas po-siada potencjał aby otrzymaç boski dar, dzi´ki któremu ciało i dusza zostajà połàczone. W ten sposób, dzi´ki Reiki, bardzo wielu ludzi doÊwiadczy błogosławieƒstwa boskoÊci. Przede wszystkim chc´ zaznaczyç, ˝e nasza Metoda Reiki jest terapià oryginalnà, opartà

na duchowej sile wszechÊwiata. Dzi´ki temu istota ludzka zostanie najpierw uzdrowiona, a póêniej pogł´bi si´ jej spo-kój umysłu i radoÊç ˝ycia. Dzisiaj potrze-bujemy poprawy i zmiany struktury nasze-go ˝ycia i w ten sposób b´dziemy mogli uwolniç naszego bliêniego, istot´ ludzkà, od chorób i cierpieƒ emocjonalnych. Oto powody, dla których oÊmielam si´ otwar-cie, powszechnie i bezpłatnie nauczaç tej metody publicznie”.

Podczas nauki technik Buddyzmu Shin-to i Mahayany (Mikkyo) odkrył Reiju (błogosławieƒstwo, dostrojenie) Hat-surei-ho (medytacja oczyszczajàca cia-ło, ducha i umysł). Na tych technikach opierały si´ nauki Systemu Usui. Praktyka była z poczàtku intuicyjna. Z czasem Usui wprowadzał techniki i tworzył podr´cznik metody - Usui ReiKi Hikkei. MAHAJANA [sanskr., „wielki wóz”], jeden z 2 gł. kie-runków buddyzmu; ukształtowała si´ ok. I w. na terenie Indii jako bardziej liberalna interpretacja nauk Buddy (obok hinajany); rozpowszechniła si´ w Nepalu, Tybecie, Mongolii, Chinach, Japonii, wytworzyła ideał soteriologiczny bóstw i bodhisat-twów, przyczyniajàcych si´ do zbawienia ludzkoÊci; zachowały si´ liczne teksty rel. – Tipitaka (palijski kanon); ok. VII w. wy-kształcił si´ kierunek m. zw. Mantrajanà.

Foto: Âwiàtynia San-Mon na górze Kurama

JeÊli chodzi o ˝ycie osobiste, Usui o˝enił si´ z Sadako Suzuki, z którà miał syna - Fuji Usui (1908-1946), oraz córk´ (1913-1935). We-dług niektórych przekazów, w 1914 roku udał si´ na gór´ Kurama, aby poÊciç i w odosobnieniu praktykowaç medytacj´ (Isyu Guo). Po 21 dniach doÊwiadczył strumienia energii ReiKi i otrzymał dar uzdrawiania a jednoczeÊnie jego pytania i wàtpliwoÊci roz-topiły si´ w spokoju jego umysłu. Hiroshi Doi

Foto: Âwiàtynia Saihoji w Tokio, przy której znajduje si´ grobowiec Mikao Usui

We wrzeÊniu 1923 roku Tokio zostało na-wiedzone przez pot´˝ne trz´sienie ziemi. Mikao Usui pomagał ofiarom. Wkrótce jego klinika stała si´ zbyt mała, aby pomieÊciç wszystkich ch´tnych, wi´c Mikao Usui zało˝ył w lutym 1925 roku nowà klinik´ w Nakano pod Tokio. Poniewa˝ jego sława stawała si´ coraz wi´ksza, podró˝ował po całej Japonii - bywał w prowincjach Kure, Hiroshima, Saga i Fukuyama. Podczas swojego pobytu w Fukuyama, 9 marca 1926 roku, Mikao Usui zmarł na wylew. Miał 62 lata (wg systemu japoƒskiego; w rzeczywistoÊci - 61). Został pochowany na cmentarzu przy Êwiàtyni Saihoji w Toyoto-ma (Tokio). W ciàgu zaledwie paru lat Mi-kao Usui nauczył ReiKi ponad 2000 osób! Usui Sensei (nauczyciel) zało˝ył Stowarzy-szenie Metody Uzdrawiania Usui - Usui Re-iKi Ryoho Gakkai i sam był jego pierwszym przewodniczàcym, prezydentem. Jego nast´pcà został Juzaburo Ushida (Gyuda).

NR 1(5)/2008

STRONA 4

Stowarzyszenie to istnieje i działa po dziÊ dzieƒ. Prawdopodobnie system uzdrawia-nia Usui był mało sformalizowany. Opierał si´ na regularnych spotkaniach medytacyj-nych, zwanych Shuyokai, w trakcie których Mikao Usui przekazywał błogosławieƒstwo - Rei Ju - przekaz poinicjacyjny nie znany w zachodnim ReiKi.

USUI REIKIpodstawowe

metody praktyki

1. REIKI - kaligrafia (Gakku) jako symbol ochronny w tradycji Shinto odpowiadajàcy przywołaniu ochronnej mocy anioła stró˝a czy ducha opiekuƒczego. Pierwsza inicjacja (transformacja) jest wprowadzeniem w Koto-dama (Intonowanie) słowa REIKI (czytanego bardziej jak Lei Ki) oraz w sztuk´ jego kali-grafii i wizualizacji jako Kanji (znaku) ochron-nego i spływu deszczu Êwiatła Energii Duszy. Prawidłowa kaligrafia i wymowa jest bardzo wa˝na dla rozwoju sztuki samouzdrawiania! Nauka kaligrafii oraz kotodama (intonacja) jest praktykà dla osób inicjowanych!

2. HARAGEI - gł´bokie dolnobrzuszne oddy-chanie ze skupieniem w Tan-Den, w pojedyn-czym punkcie w dole brzucha (Hara). Oddy-chanie wazowe opierajàce si´ o podbrzusze, oddech pogł´biony, powolny i spokojny. Oczyszczajàce oddychanie dolnobrzuszne (Misogi) jest podstawowym sposobem przy-gotowania si´ do samoleczenia metodami Usui Reiki.

3. GOKAI MEIJI - Pi´ç Zasad Cesarskich (Królewskich) obejmujàcych podstawy prak-tyki mentalnego samouzdrawiania w opar-ciu o zasady przypisania emocji i postaw (zachowaƒ) do organów wewn´trznych we-dług oryginalnej instrukcji Usui Sensei. U˝ywa si´ pi´ç reguł czy zasad, które jeÊli je prak-

Foto: Japoƒski zapis instrukcji praktyki

tycznie stosowaç pomagajà wieÊç zdrowe i szcz´Êliwe ˝ycie, poniewa˝ harmonizujà pi´ç elementów o˝ywiajàc ich wewn´trzny obieg energetyczny. Mo˝na je nazwaç wskazaniami uzdrowicieli. W oryginale Mikao Usui polecał do kontemplacji zasady sformułowane przez Władc´ Meiji. Oto jego oryginalna recepta aby poÊwi´ciç si´ Reiki:

„Usiàdê w ciszy i spokoju ka˝dego poranka i ka˝dego wieczoru, z dłoƒmi zło˝onymi w „Gassho” (dłonie zło˝one przed sercem na sposób modlitewny). Podà˝aj w rozwa˝aniach za tymi wielkimi zasadami i pozostaƒ w czystoÊci i cichoÊci. Pracuj w swoim sercu i działaj z gł´bi cichego miejsca wewnàtrz sie-bie. A˝eby uczyç Reiki innych nale˝y podà˝aç za tymi pi´cioma zasadami Cesarza Meiji i kontemplowaç je w swoim sercu. Powinno si´ je odmawiaç ka˝dego dnia, jeden raz rano i jeden raz wieczorem.”

1. Dzisiaj nie popadaj w złoÊç;2. (Dzisiaj) nie zamartwiaj si´;3. (Dzisiaj) bàdê wdzi´cznym;4. (Dzisiaj) pracuj solidnie;5. (Dzisiaj) bàdê uprzejmym.

Tyle by było o oryginalnej praktyce podstawo-wej dla osób po pierwszej inicjacji Reiki.

4. IYASHI-NO-TE - przykładanie dłoni czy nakładanie ràk opiera si´ oryginalnie o sie-dem podstawowych pozycji przykładania dło-ni. Jest to zabieg słu˝àcy autoregulacji oraz uwra˝liwieniu na działanie KI. Siedem pozycji odÊwie˝a i wymienia Ki (Bioenergi´) w całym ciele człowieka. W metodzie siedmiu pozy-cji, trzy przyło˝enia obejmujà głow´, kolejne dwa przód tułowia, zaÊ dwa ostatnie plecy. åwiczy si´ siedzàc w siadzie kl´cznym (Seiza) i odkładajàc dłonie na udach nad kolana po ka˝dym przyło˝eniu. Rozpoczynajàc ka˝de z siedmiu przyło˝eƒ mentalnie wyra˝amy intencj´: „Dla wy˝szego dobra tej osoby...”.

Praktyka skrócona obejmuje jedynie trzy pozy-cje przyło˝enia na samej głowie. Zapami´taj zasad´: „Tak jak ryba zaczyna psuç si´ od głowy, tak jej naprawianie (leczenie) tak˝e rozpoczyna si´ od głowy”. Nakładanie ràk rozpoczyna si´ od przyło˝enia dłoni tak, aby przykrywały twarz! Mo˝na te˝ wprowadziç nauk´ metody klinicznej obejmujàcej 12 po-zycji samoleczenia...

5. KIHON SHISEI - podstawy skupiania i koncentracji. Obejmuje nauk´ prawidłowego siedzenia w Seiza, czyli w siadzie japoƒskim, kl´cznym, z dłoƒmi uło˝onymi na udach, tu˝ nad kolanami oraz nauk´ wykonywania wszystkich podstawowych çwiczeƒ w tej podstawowej dla rozwoju metod Usui Reiki pozycji. Cz´Êcià Kihon Shisei jest tak zwane Gassho (czyt. Gassio) polegajàce na zło˝eniu dłoni w pozycji modlitwy przed sercem (piersià) i delikatnie napierajàc dłonià na dłoƒ wzmaganie ciepła (goràca) wewn´trznego w całym obszarze piersiowym, a w koƒcu i w całym ciele. Rozgrzanie ognia sercowego, ciepło dłoni to podstawowe oznaki uaktyw-nienia przepływu Ki.

Zapraszamy na spotkania organizowane przez

Stowarzyszenie Macierz

(Oprac. PERUN)

Jako Stowarzyszenie Macierz prowadzimy zajęcia Kręgów Usui Reiki dla swoichaktualnych członków w ramach statutowego programu działalności.

Programy Edukacji Zdrowotnej – Usui Reiki

Szczegółowy program zaj´ç dost´pny jest na naszej stronie internetowej www.macierz.org.pl w dziale REIKI lub pod wy˝ejpodanymi namiarami! Polska Wspólnota Usui Reiki Gakkai działa od wielu lat w strukturze Stowarzyszenia „Macierz”. Zapraszamydo wspierania wspólnego stowarzyszenia i wpłacania zwyczajowych datków-składek dla rozwoju Usui Reiki Gakkai w Polsce!Datki, darowizny mo˝na sobie odliczyć od podstawy opodatkowania. Sugerowana składka za ka˝dy rok to 80 złotych.

mail: reiki@macierz.org.pl tel. 0518 300138 lub 793 255 399

SHUYOKAI – wspólne spotkania praktykujàcychUsui Reiki; pogłębianie umiej´tnoÊci terapeutycznych;grupowe przekazywania ReiKi na odległoÊç; przekazyRei-Ju od nauczycieli dla rozwini´cia Mocy Uzdrawiania!

SHODEN – wprowadzenie do systemu: nauka5 Wskazaƒ Meiji oraz Gyosei (Pieśni Mocy), nakładanie leczàcych dłoni Usui Teate, specjalne pozycje doafirmacji, Kràg Uzdrawiania, oddychanie Âwiatłem,oczyszczanie aury, zdejmowanie klàtw!

OKUDEN – poziom wewnętrzny: 7 praktyk zwi´kszajàcych przepływReiKi, energetyczne rozpoznawanie przyczyn dolegliwoÊci, metody3 tajemnych znaków, medytacje z energià Wenus, oczyszczanie12 meridianów, masa˝e japoƒskie, specjalne metody oddychania,wyciàganie energii chorobowej z organizmu, uzdrawianie spojrzeniem!

SHIN-PI-DEN – poziom nauczycielski: procedury inicjacji, rozwini´cie Mocy Pi´ciu Znaków, 9 gestów mocy,nauki o Pokoju i OÊwieceniu Duszy (Shomei),praca z Amaterasu, Reiji-Ho, Rei-Ju, lecznicze posty!

NR 1(5)/2008

STRONA 5

Czy mo˝na dziÊ, jeÊli nie ma si´ wysokich dochodów, wybudowaç własny dom? - Mo˝na, ale nie w konwencjonalny spo-sób. Trzeba si´gnàç po technologie i ma-teriały najprostsze w u˝yciu, naturalne i niedrogie. Jest taka niekonwencjonalna technologia - technologia glinosłombeli i ˝erdzi - polega na budowie z bel pra-sowanej słomy, gliny, ˝erdzi i z innych naturalnych materiałów wyst´pujàcych w naszym bliskim otoczeniu. Z powodu niewiedzy i stereotypów materiały te sà ignorowane i marnujà si´, ale właÊnie tak˝e z nich mo˝na zbudowaç bardzo ciepły, zdrowy i solidny dom - dom przyjazny dla człowieka i Êrodowiska i najtaƒszy z obecnie mo˝liwych. Czy˝ nie jest to racjonalne i pi´kne?

Domów z prasowanej słomy i gliny, spełniajàcych wszystkie współczesne stan-dardy mieszkaniowe jest ju˝ tysiàce: w USA, Niemczech, Szwecji, Kanadzie Australii i wielu innych krajach Êwiata o wysokiej kul-turze ekologicznej. Budowane sà w poczuciu odpowiedzialnoÊci za Êrodowisko naturalne i w trosce o jakoÊç własnego ˝ycia i przyszłych pokoleƒ. Prostota tej technologii sprawia, ˝e glinosłomodomy mogà byç wznoszone na-wet we własnym zakresie (choç mo˝na rów-nie˝ i na zlecenie), co daje realnà mo˝liwoÊç rozwiàzywania problemów mieszkaniowych bez oglàdania si´ na innych. Jednak budujà je nie tylko ludzie mniej zasobni, ale o dziwo przede wszystkim bogaci - a to ze wzgl´du na wyjàtkowy komfort zdrowotny domów i ich ekologiczny i estetyczny wymiar. Taki bio-dom zbudowany z oddaniem własnymi i rodzin-nymi r´kami nie jest zwykłym domem, przej-muje coÊ z troskliwoÊci i radoÊci budujàcych i

Biobudownictwotaki ju˝ pozostaje - otaczajàc mieszkajàcych w nim ludzi ciepłym mikroklimatem na długie, długie lata. Potrzebne sà jednak do budowy zdrowe r´ce, troch´ wiedzy, wolny czas i ch´ç do pracy, ale nie tak znowu ci´˝kiej, która daje z kolei du˝o przyjemnoÊci.

Domy z gliny i słomy

Technologia glinosłombeli i ˝erdzi wywodzi si´ z tradycji budownictwa glinianego i jest jego współczesnym rozwini´ciem. Wpraw-dzie u˝ycie prasowanych kostek słomy nastàpiło ju˝ pod koniec XIX wieku w stanie Nebraska w USA - z powodu braku drewna konstrukcyjnego, to jednak dopiero w ciàgu ostatnich dwudziestu paru lat w USA i Eu-ropie nastàpił nawrót do tej formy budowy, głównie z powodu wzrastajàcej koniecznoÊci ochrony Êrodowiska i kryzysu energetyczne-go. Przy okazji wprowadzono nowoczesne rozwiàzania techniczne. Sà jednak ciàgle grupy (bo jest to kwestià wyboru) które na-dal preferujà typowo r´czne i dawne metody pracy. My jednak opowiadamy si´ za zastoso-waniem współczesnej techniki, która nie stoi w sprzecznoÊci z zasadami ekologii, a właÊnie nowoczesna technika, kostki prasowanej sło-my, glina, ˝erdzie i drewno osikowe i topolo-we na dach Êwietnie si´ do tego nadajà.

Technologia budowy z glinosłombeli i ˝erdzi od innych (kilkunastu) ró˝nych form budow-nictwa glinianego ró˝ni si´ przede wszystkim tym, ˝e glin´ u˝ywa si´ tu w zasadzie tylko do tynkowania Êcian, ewentualnie wykony-wania podłóg z gliny, a konstrukcj´ budyn-ku w tym równie˝ belki stropowe i krokwie wykonuje si´ z ˝erdzi zbitych w drabiny,

wiàzary i kratownice. Z kolei sposób wyko-nania konstrukcji odró˝nia t´ technologi´ od innych form budowy z prasowanej słomy; sà nawet takie, w których poza słomà i glinà nie ma wydzielonej konstrukcji – wymagajà jednak kostek sprasowanych z wi´kszà siłà, których w kraju nie ma. Inne opierajà si´ na konstrukcji tradycyjnej lub prefabrykowanej - co jednak uniemo˝liwia uzyskanie na tym etapie budowy obni˝enia kosztów. Techno-logia glinosłombeli i ˝erdzi spełnia postulaty nowoczesnego i energooszcz´dnego budow-nictwa, pod warunkiem u˝ycia do budowy prasowanej słomy, gliny, ˝erdzi i innych ma-teriałów - zgodnie ze sztukà budowlanà. Przy okazji nie zatruwa si´ zdrowia i Êrodowiska, a i w kieszeni zostaje wcale niemała kwota zaoszcz´dzonych pieni´dzy.

Dlaczego domy z glinosłombeli

sà godne polecenia?

1. Domy z gliny i prasowanej słomy sà solid-ne, trwałe i niepalne (o ile majà te˝ niepal-ny lub trudnozapalny dach). Pierwsze takie domy zacz´to budowaç USA w stanie Nebra-ska pod koniec IXX wieku i stojà do dziÊ, ju˝ ponad 100 lat!

2. Budowa jest ekologicznie czysta i nisko-energetyczna, uzyskanie w najbli˝szej okolicy budowy takich materiałów jak glina, słoma, kamieƒ polny, ˝erdzie, drewno osikowe, nie wymaga skomplikowanych i wysokotempe-raturowych procesów, nie pociàga za sobà emisji dwutlenku w´gla i innych szkodliwych substancji. Po zakoƒczeniu (kiedyÊ) eksplo-atacji budynek nie stanie si´ kłopotliwym odpadem, jest całkowicie biodegradowalny. Budowa pochłania tylko 2% energii, jaka jest potrzebna do wznoszenia budynków w technologiach wysokotemperaturowych -

Przyk∏ady biobudownictwa

êród∏o: www.ecologyretreatcentre.com

êród∏o: www.mountainproperties.com

NR 1(5)/2008

STRONA 6

opartych na cemencie i ceramice, odpada te˝ daleki transport materiałów.

3. Dom jest wybitnie ciepły i energooszcz´dny, Êciany z prasowanej słomy i gliny o łàcznej gruboÊci od 50 do 60cm i połacie da-chowe ocieplone belami prasowanej sło-my charakteryzujà si´ rewelacyjnie do-brym współczynnikiem przenikania ciepła U=0,12Wm²/K. Tak dobra izolacyjnoÊç na poziomie tzw. pasywnych domów sprawia, ˝e na ogrzewanie w sezonie grzewczym zu˝ywa si´ (przy ciepłych oknach i drzwiach) tylko około 15-30 kilowatogodzin na m² powierzchni (norma w kraju to 90kWh), co odpowiada 2-3 litrom oleju opałowego lub 2-3m³ gazu. Daje to mo˝liwoÊç ogrzewa-nia domu kominkiem z płaszczem wodnym lub grzejnikami elektrycznymi, a rachunki za ogrzewanie sà około trzykrotnie mniej-sze ni˝ w domach tradycyjnych. Ponadto grube Êciany równie dobrze jak przed zim-nem, chronià przed letnimi upałami, nie przegrzewajà si´ i dajà przyjemne odczucie chłodu, stanowià te˝ bardzo dobrà barier´ wyciszajàcà hałas - co daje komfort akustycz-ny w czasie u˝ytkowania pomieszczeƒ.

4. Budowa jest uproszczona - zamiast ci´˝kiego fundamentu, fundament punk-towy lub płyta monolityczna, albo nawet na utwardzonym grysem gruncie układa si´ jutowe worki wypełnione ˝wirem, omu-rowane kamieniami na zaprawie; zamiast wielowarstwowej skomplikowanej struktury Êcian, posadzek i połaci dachowych, - struk-tura monolityczna lub dwuwarstwowa bez dodatkowego ocieplania; zamiast systemu ogrzewania typu kocioł + c.o. i grzejniki - ko-minek z płaszczem wodnym lub tylko grzejni-ki elektryczne; zamiast np. terakoty, parkietu - polerowane klepisko. Tak uproszczone pra-ce, w tym nawet wykonanie wiór osikowych, klepek osikowych bez felcu czy dachówek gliniano-cementowych i uło˝enie na dachu, sà mo˝liwe do przeprowadzenia (najlepiej po krótkim szkoleniu) nawet przez ludzi, którzy nie mieli dotàd stycznoÊci z budownictwem. Powinni jednak umieç posługiwaç si´ przy-najmniej na poziomie podstawowym młot-kiem, siekierkà, piłà… Przykładem jest autor tego artykułu, z wykształcenia mgr filozofii - który wszystkie najtrudniejsze prace przy bu-dowie domku wykonał sam. Czas budowy z wykoƒczeniem przy dobrej organizacji pracy wynosi około 2- 4 miesiàce.

5. Koszty budowy sà niskie, materiały na dom o powierzchni np. 120m² (z wykoƒczeniem ale bez przyłàczy, wkładu kominkowego i tzw. białego monta˝u) wynoszà około 50-60 tys. zł (w tym ok. 50% kosztów mat. to sto-larka i pokrycie dachowe) i mniej wi´cej tyle mo˝e kosztowaç budowa, jeÊli wykona si´ jà głównie własnymi siłami. Gliny potrzeba 18-20m³, mo˝e byç pozyskana z wykopu pod dom, staw lub zakupiona w cenie 30-40 zł za m³ z pobliskiej kopalni gliny; ˝erdzi – 10-15m³ w cenie 130-180 zł; bele prasowanej

słomy – 1200 szt. - 1,5zł za sztuk´. W sys-temie prac zleconych stan surowy zamkni´ty razem z robociznà powinien kształtowaç si´ w granicach 550-700 zł/m², koszt budowy pod klucz mo˝e wynosiç około 900 - 1200 zł za m² wykoƒczonej powierzchni (zale˝nie od zakresu robót) Tak dziwnie - szczególnie dzisiaj niskie koszty wynikajà z niskich cen głównych materiałów i stosunkowo niskiej pracochłonnoÊci - robocizna zamiast stan-dardowo 50 -70 r-g/m² powierzchni wyno-si tylko 25-30 r-g. Koszty mogà byç jednak wy˝sze w przypadku luksusowego i artystycz-nego wykoƒczenia domu.

6. Domy z gliny posiadajà unikalne walory zdrowotnoÊciowe, panuje w nich optymalny mikroklimat który powstaje w wyniku wyso-kiej zdolnoÊci pochłaniania i oddawania pary wodnej, a tak˝e paroprzepuszczalnoÊci gliny i słomy, dlatego w pomieszczeniach utrzymuje si´ stała wilgotnoÊç powietrza na poziomie 50-55%. Dom naturalnie „oddycha” i nie ma koniecznoÊci montowania kosztownych systemów wymuszajàcych wentylacj´, wy-starczy grawitacyjna. Pomieszczenia z gliny polecane sà szczególnie dla osób z choro-bami alergicznymi, poniewa˝ gliniane tynki majà właÊciwoÊci oczyszczajàce powietrze, neutralizujà mikrozanieczyszczenia np. dym nikotynowy, nie przylepia si´ do nich kurz bo sà elektrostatyczne oboj´tne oraz antysep-tyczne - hamujà rozwijanie si´ bakterii i pleÊni na Êcianach. Nie wypalana glina jako materiał naturalny odznacza si´ te˝ zdrowym, niskim promieniowaniem jonizujàcym, dlatego - jak podaje niemiecka firma Bayosan produkujàca min. suche gliniane tynki - ma właÊciwoÊci antyrakowe i przyczynia si´ do zachowania zdrowia i długowiecznoÊci. Dawniej, gdy nie było jeszcze lodówek nawet ˝ywnoÊç ze wzgl´du na dobroczynne oddziaływanie gli-ny przechowywano w glinianych dołach i na-czyniach, a woda z glinianych dzbanów jest bardzo długo chłodna i Êwie˝a.

7. Nowoczesne domy z gliny i prasowanej słomy sà pi´kne, majà estetyczny wyglàd i mogà zadowoliç nawet wyrafinowane ocze-kiwania estetyczne. Najcz´Êciej budowa-ne sà w ciekawej formie architektonicznej, odznaczajà si´ łagodnym wykoƒczeniem, bez ostrych zakoƒczeƒ i kantów co daje wra˝enie ciepła, naturalnej harmonii i wkompono-wania w Êrodowisko. Osobnym tematem sà oryginalne i pi´kne gliniane tynki, odznaczajà si´ bogactwem faktur i detali, które mo˝na w nich uzyskaç. Sà uznawane jako wyprawy szlachetne i gustowne o dobroczynnym od-działywaniu. Niezwykle pi´kne tynki sà wy-konane min. w pałacu cesarskim w Japonii. PlastycznoÊç gliny mo˝na wykorzystaç do uformowania wewnàtrz budynku artystycz-nych detali oraz półek i wn´k spełniajàcych rol´ oryginalnego umeblowania.

Materia∏ udost´pniony przezStowarzyszenie Biobudownictwa

www.biobudownictwo.org

Podmurówka z cegieł i wapienia

Konstrukcja i dach z wiór osikowych

Wypełnianie belami wst´pnie oblepionymi glinà - glinosłombele

Pierwsza obrzutka z gliny

Wysychajàce tynki

NR 1(5)/2008

STRONA 7

Alternatywna medycyna naturalna i kom-plementarna, nauki i działania społeczno–e-kologiczne, programy rozwoju duchowego, nowoczesne terapie psychologiczne o synte-tycznym czy transpersonalnym charakterze, treningi i terapie zwiàzków miłoÊci, kluby anonimowych alkoholików i grupy wsparcia dla ofiar napadów, rabunków czy toksycznych sekt i ich gwałtów to z grubsza podstawowy obraz post´powego nurtu rozwoju współ-czesnej cywilizacji ludzkiej. Kiedy dodamy do tego obrazu jeszcze nowoczesne, czyste wynalazki, jak baterie słoneczne, technologie lasera i Êwiatła czy ekologiczne paliwa jak spi-rytus, który daje tak potrzebnà par´ wodnà, czy te˝ urzàdzenia słu˝àce relaksowi i ma-gnetycznemu leczeniu, to obraz przedÊwitu Epoki Wodnika mamy przed sobà. A musimy dobrze rozwa˝yç, czym ma byç Epoka Wod-nika, aby oddzieliç po˝yteczne ziarno Dobra od szkodliwego kàkolu Zła.

mian społecznych, kulturowych, etnicznych i technicznych. Poczàtek, Âwit Epoki, czy jak kto woli Platomiesiàce Wodnika, to Era lotów kosmicznych, komputerów, robotów, lase-rów i pól magnetycznych. A oczywiÊcie nie wszystkie wynalazki znajdujà si´ w r´kach sił Dobra i ludzi Dobrych, wi´c Era atomowa, to te˝ Epoka Wodnika.

Idea Epoki Wodnika, potem Kozioro˝ca, idea roku platoƒskiego, znana jest nie tylko w kulturze całej Europy, wywodzàc si´ tutaj z Grecji, ale i dobrze znana była w kulturze Indii i Tybetu oraz Chin i Persji, wi´c mo˝na powiedzieç, ˝e jest to zjawisko dotyczàce całej Euroazji, która od Zachodniej Europy i od Południowo – Wschodniej Azji zaczyna si´ powoli Jednoczyç w Zjednoczonà Wspólnot´, której przejawem te˝ był Zwiàzek Radziecki i RWPG, czyli wspólnota Paƒstw Socjalnych, Społecznych. Wiemy, ˝e wedle staro˝ytnych Indian Ameryki rok 2012 e. ch. ma byç ro-kiem przełomu, kiedy stara Epoka Rybia

ostatecznie b´dzie przemijaç, a jej struktu-ry społeczne, kulturalne, religijne i militarne b´dà si´ rozsypywaç w proch i w pył, aby na nich mogło wyrosnàç, powstaç coÊ zupełnie nowego, nowa cywilizacja planetarna całej zjednoczonej społecznoÊci ludzkiej.

Symbol Epoki Ryb powszechnie znany jest i zwiàzany z chrzeÊcijaƒskim porzàdkiem spo-łecznym, który od połowy lat szeÊçdziesiàtych XX wieku e. ch. powoli zaczyna si´ rozkładaç i zdaje si´ ju˝ nieuchronnie zanikaç, a przedÊwit Nowej Epoki LudzkoÊci rodzi po-szukiwania nowego ładu i porzàdku społecz-nego. A przecie˝ Epoka Wodnika jest wedle nauk greckich filozofów zawsze poczàtkiem lepszej i bardziej Êwiatłej połowy ka˝dego roku platoƒskiego, a zwiemy jà Złotym Wie-kiem, który obejmuje w sumie a˝ 12 tysi´cy lat, a nawet nieco wi´cej, i składa si´ z szeÊciu platoƒskich miesi´cy, czyli astronomicznych Epok. Interesujàcym jest tutaj fakt istnienia cyklu 70 lat, o którym mowa zarówno w

Moda na relaksacj´, psychoanaliz´ czy gł´bokà psychoterapi´, treningi antystresowe, terapi´ gestalt, gł´bokà, szamaƒskà i jednoczeÊnie wr´cz bardzo naukowà i post´powà eko-logi´, to wszystko sà znaki czasu. I to znaki pot´˝nej Rewolucji Kulturalno-Naukowej, a taka jest wr´cz potrzeba, aby siły konserwa-tywno-ciemniackie rozproszyç i aby ludzkoÊç mogła wejÊç w nowà faz´ swojego rozwoju, w nowà faz´ ewolucji ÊwiadomoÊci. Ludzie przyzwyczajeni do liczenia miesi´cy od wy-płaty do wypłaty i lat od urlopu do urlopu, odliczania czasu do emerytury, zapominajà o wi´kszej cywilizacyjnej skali czasu, chocia˝ eu-ropejska kultura grecka mierzy czas cywilizacji tak zwanym rokiem platoƒskim, trwajàcym, bagatela – ponad 25 tysi´cy lat. Ka˝dy rok platoƒski dzieli si´ na 12-cie miesi´cy, a to oznacza, ˝e ka˝dy miesiàc platoƒski ma po-nad 2 tysiàce lat!

Przyj´ło si´ z punktu widzenia astronomii nazywaç w kulturze europejskiej (od grec-kiej, czyli naukowej) ka˝dy z tych platoƒskich miesi´cy Epokà, a właÊnie koƒczy si´ Epoka zwana Rybià i zaczyna Epoka Wodnikowa. Naukowo rzecz bioràc, jesteÊmy u przełomu cywilizacyjnego miesiàca, którego jeden z 30 dni trwa około 70 lat, jeÊli podzielimy okres ponad 2 tysi´cy lat na 30 równych odcinków czasowych, a ka˝dy przełom cywilizacyjny, to oczywiÊcie okres burzy i naporu, prze-

Epoka Rozwojui Post´pu!

NR 1(5)/2008

STRONA 8

chrzeÊcijaƒskiej Biblii, jak i w wielu pismach indyjskich czy starochiƒskich. Z punktu kalen-darza cywilizacyjnego jest to bowiem mniej wi´cej jeden dzieƒ platoƒski i przy okazji, ak-tualnie Êrednia długoÊç ˝ycia wi´kszoÊci ludz-kiego rodzaju, chocia˝ akurat długowiecznoÊç jest dla ludzi łatwo osiàgalna, chocia˝by przez zdrowe, jarskie od˝ywianie, spokojny tryb ˝ycia, çwiczenia odechowo-dotleniajàce oraz kierowanie si´ w ˝yciu poczuciem do-brego humoru.

Rok platoƒski, czyli cykl precesyjny i wejÊcie astronomicznego Punktu Barana do Znaku Wodnika, to dobrze znane zjawisko nauko-we, bo ju˝ astronomowie egipscy czy chaldej-scy byli w stanie wyznaczaç poczàtki dawnych Epok, to jest platoƒskich miesi´cy. A mamy opisanà naukowo Epok´ Bliêniàt, Epok´ Byka i Epok´ Barana, a tak˝e charakterystyk´ Epoki Ryb z czasów przed jej rozpocz´ciem. Kul-tury religijne staro˝ytnoÊci wspominajà, i˝ u Êwitu, u poczàtku ka˝dej z 12-tu Epok roku platoƒskiego pojawia si´ na Ziemi wielki, znany i sławny Prorok – Mesjasz, Awatar. A wiemy, ˝e u poczàtku Epoki Ryb pojawił si´ Yeshua Mesajah (Jezus Chrystus), jako Prorok odchodzàcej ju˝ w niebyt Epoki. Zwiastowa-

nie Adwentu i nauka, mnóstwo proroctw, i˝ u Êwitu Epoki Wodnika pojawi si´ nowy, wielki duchem Przewodnik wskazujàcy Drog´ na kolejne 2 tysiàce lat nasiliły si´ bardzo ju˝ od pierwszej połowy XIX wieku e. ch. Mo˝na wi´c powoli otworzyç si´ i oczekiwaç Po-nownego PrzyjÊcia Adwentu, Awatara, Bo-skiej, Wielkiej Duchem Istoty, która b´dzie UcieleÊnieniem Miłosierdzia, Łaski i MiłoÊci.

Post´p techniczny, jaki rozkwita, szczegól-nie technologie Êwiatła, lasery oraz technika komputerowa i biocybernetyczna to nomen-omen cywilizacyjnego przełomu, przed jakim stoimy, a podobnie i mo˝liwoÊci lotów ko-smicznych, czy komunikacja, wi´c nikt z ludzi nie mo˝e powiedzieç, ˝e zjawiska zwiàzane z wchodzeniem w Epok´ Wodnika jego nie dotyczà. Kluczem do Ducha Epoki jest Syn-teza i powstawanie nowych, interdyscypli-narnych dziedzin wiedzy jak biocenotyka, kosmobiologia, psychosynteza czy fizyka grawitacyjno-kwantowa i właÊnie Synteza, proces syntetycznego rozumowania jest ju˝ i b´dzie motorem nap´dowym nauki, sztuki, techniki i to pomimo faktu degeneracji dzie-dzin wiedzy, sztuki, nauki i religii w okresie schyłkowym Epoki Ryb.

Rozpaczliwe ratowanie upadajàcego, sta-rego, nominalnego chrzeÊcijaƒstwa po-przez sobór watykaƒski drugi czy ekume-niczne konferencje w zasadzie spaliły na panewce i nic ju˝ nie mo˝e powstrzymaç pot´˝nej fali Reformacji Religii, jakà sà roz-liczne Nowe Ruchy Religijne, które ukazujà istot´ religijnoÊci poprzez Moc Duchowà, a nie poprzez spekulacyjnà teologi´ i filo-zofi´ Êredniowiecza pi´tnem znaku dwóch Ryb naznaczonego. Bóg poprzez swoich Âwi´tych i Proroków reformuje całe religijne oblicze tej Ziemi i ka˝dy, kto nie chce pójÊç na zatracenie jako Êmieç z Epoki Ryb, musi przyłàczyç si´ do Nowej Reformacji i stwo-rzenia Uniwersalnej Religii LudzkoÊci opartej na Synkretyzmie i Powszechnych, Uniwersal-nych WartoÊciach Moralnych.

JesteÊmy u progu epokowych wydarzeƒ i mu-simy byç ich bardzo Êwiadomi, jasno widzàc to wszystko, co przynosi post´p i rozwój, a tak˝e równe prawa dla ludzi, równoÊç obu płci i socjalne bezpieczeƒstwo oraz socjalny dobrobyt wszystkich obywateli planety Zie-mia. Rozpad starych struktur wyzyskowo-po-litycznych jest nieuchronnà ju˝ koniecznoÊcià chwili! (L.M.)

Esperanto to mi´dzynarodowy, po-mocniczy j´zyk, kilka razy prostszy do nauczenia od innych, opracowa-ny z myÊlà o ułatwieniu komunika-cji mi´dzy ludêmi z róênych krajów. Mo˝e warto si´ go nauczyç?

Esperanto to mi´dzynarodowy, pomocniczy j´zyk, kilka razy prostszy do nauczenia od innych, opracowany z myÊlà o ułatwieniu komunikacji mi´dzy ludêmi z ró˝nych kra-jów. Został stworzony przez urodzonego w Białymsto-ku dr Ludwika Zamenho-fa, który chciał zjednoczyç ludzi ró˝nych narodowoÊci - posługujàcych si´ ró˝nymi j´zykami ojczystymi. Dr Zamenhof studio-wał w Moskwie, Wiedniu i Warszawie gdzie póêniej zamieszkał i pracował. Po raz pierw-szy Zamenhof zaprezentował swoje dzieło w 1887 roku pod pseudonimem „dr Espe-ranto”, co oznacza „majàcy nadziej´”, i stàd wzi´ła si´ nazwa j´zyka. Symbolem esperanto jest zielona gwiazdka. Esperanto jest oparte

na bazie j´zyków indoeuropejskich i jest „naj-genialniejszym połàczeniem logiki i prostoty” jak powiedział prof. T. Kotarbiƒski.

Esperanto jest j´zykiem stworzonym w celu łatwego porozumiewania si´ mi´dzy ludêmi ró˝nych krajów i kultur. Podstawy tego j´zyka zostały opublikowane przez dr Ludwika Ła-zarza Zamenhofa (1859-1917) który podpisał je pseudonimem Dr Esperanto, oznaczajàcym majàcego nadziej´. Słowo to przyj´ło si´ z

czasem jako nazwa same-go j´zyka. Esperanto jest zdecydowanie łatwiejsze do nauczenia si´ ni˝ jakikol-wiek inny j´zyk naturalny, gdy˝ posiada du˝o prostszà

i bardziej regularnà struktur´. Ponadto, w odró˝nieniu od j´zyków naturalnych, espe-ranto pozwala na porozumiewanie si´ na tym samym poziomie, gdy˝ ˝aden z roz-mówców nie posiada kulturowej przewagi w znajomoÊci tego j´zyka. Celem esperanto nie jest zastàpienie j´zyków narodowych, lecz pomoc w kontaktach mi´dzynarodowych:

j´zyk ten u˝ywany jest jako neutralny Êrodek w komunikacji z osobami których, j´zyka nie znamy. Posługiwanie si´ esperanto mo˝e wspieraç równie˝ mniejszoÊci j´zykowe, któ-re miałyby wi´kszà szans´ na przetrwanie w Êwiecie zdominowanym przez kilka głównych j´zyków narodowych.

Po ukoƒczeniu gimnazjum Ludwik zgodnie z wolà ojca rozpoczyna studia medyczne w Moskwie, nie rezygnuje jednak ze swojej ˝yciowej pasji. Niestety Marek Zamenhof był przeciwny pracy syna nad nowym j´zykiem, jedynie matka wspierała jego badania lingwi-styczne. Po ukoƒczeniu studiów, które z po-wodów ekonomicznych w latach 1881-1885 kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim,

ESPERANTOWprowadzeniedo językamiędzynarodowego!

Mi amas vin! znaczy

„Kocham Ciebie!”

Ludwik Zamenhof - Twórca Esperanto

NR 1(5)/2008

STRONA 9

w 1885 roku Ludwik Zamenhof rozpoczàł swojà pierwszà praktyk´ w małej litewskiej miejscowoÊci Wejseje, gdzie mieszkała jego siostra. Praktyka ta na szcz´Êcie nie trwa-ła długo i dzi´ki znajomoÊciom ojca mógł wróciç do Warszawy, gdzie otworzył specjali-zacj´ okulistycznà w Szpitalu ˚ydowskim przy rogu ulic Inflanckiej i Pokornej. Dalszym eta-pem specjalizacji był kilkumiesi´czny pobyt w Wiedniu w klinice oftalmologicznej. Prak-tyka lekarska nie oderwała Ludwika od jego badaƒ lingwistycznych i pracy nad j´zykiem mi´dzynarodowym. Ludwik powrócił do Warszawy i wtedy w jego ˝yciu pojawiła si´ Klara Silbemik z Kowna, zafascynowana ideà mi´dzynarodowego j´zyka.

26 lipca (14 lipca wg. kalendarza obowià- zujàcego w Rosji) 1887 roku w warszawskiej drukarni Ch. Keltera zakoƒczono druk pierw-szego podr´cznika „Lingvo Internacia”. Był to rok niezwykle wa˝ny dla Ludwika. Udaje mu

ranto rozÊwietlonà na jego czeÊç wie˝à Eiffla. Ludwik Zamenhof został równie˝ odznaczony Orderem Legii Honorowej. Kolejne Âwiatowe kongresy umacniajà i rozpowszechniajà j´zyk esperanto na całym Êwiecie. W 1908 roku po-wstał Êwiatowy Zwiàzek Esperanto (Universa-la Esperanto-Asocio). Wydawało si´, ˝e idea esperanto połàczyła ludzi z ró˝nych krajów i kontynentów i ˝e marzenie Ludwika Zamen-hofa, które narodziło si´ pod białostockim ratuszem, nareszcie si´ ziÊciło.

J´zyk ten - istniejàcy ju˝ ponad 120 lat - u˝ywany jest przez co najmniej kilkanaÊcie milionów ludzi na całym Êwiecie i liczba ta roÊnie. PoÊród osób mówiàcych w j´zyku esperanto jest m.in. 6-ciu laureatów nagro-dy Nobla (z chemii, fizyki, medycyny, działaƒ na rzecz pokoju i ekonomii) oraz szachowa mistrzyni Êwiata. Esperanto idealnie nadaje si´ do nawiàzywania kontaktów, wspólnych spotkaƒ ludzi z ró˝nych krajów, a u˝ywany jest w ponad 80 krajach na wszystkich 6-ciu kontynentach. Bywa te˝ stosowany podczas oficjalnych obrad przez takie organizacje jak ONZ czy UNESCO. Esperanto jest podstawo-wym j´zykiem u˝ywanym w pracach Akade-mii Nauk w San Marino. Istnieje wiele publi-kacji w esperanto jak literatura pi´kna, prasa, opracowania naukowe z ró˝nych dziedzin - zarówno przetłumaczonych jak i pisanych oryginalnie w tym j´zyku.

Jak utrzymujà niektórzy (m.in. szwedz-cy naukowcy, który prowadzili stosowne badania), poznanie esperanto, j´zyka o bardzo prostych regułach gramatycznych i łatwym słownictwie, znaczàco ułatwia opanowanie w nast´pnej kolejnoÊci innych j´zyków (na przykład du˝o trudniejszego francuskiego). Esperanto posiada proste re-guły gramatyczne: brak w nim wyjàtków i idiomów, czasowniki nie podlegajà odmia-nom przez osoby, akcent zawsze pada na przedostatnià sylab´ podobnie jak w j´zyku polskim, wymowa jest zgodna z pisownià, j´zyk jest dêwi´czny, ma ładne brzmienie, a to dzi´ki du˝emu stosunkowi wyst´powania samogłosek do spółgłosek, podobnie jak w hiszpaƒskim, włoskim czy angielskim. Słow-nictwo w du˝ym stopniu pokrywa si´ z inny-mi j´zykami a Polacy ju˝ na poczàtku nauki znajà i rozumiejà około 20% wyrazów.

Zapewne wielu zainteresuje, ˝e znajàc espe-ranto mo˝na doÊç tanio zwiedziç Êwiat dzi´ki Pasporta Servo - popularnej wÊród esperan-tystów - darmowej – goÊcinnoÊci. Stosun-kowo tanie podró˝owanie umo˝liwiajà te˝ stowarzyszenia podró˝ników i turystów Monda Turismo. Dzi´ki Esperantu wielu ludzi zwiedziło ju˝ kawał Êwiata. Dzi´ki interne-towi przy u˝yciu programu Skype’a mo˝esz porozmawiaç z wieloma esperantystami z całego Êwiata w ramach odbywajàcej si´ nie-mal codziennie, ogólnodost´pnej telekon-ferencji w j´zyku Esperanto. Osoby znajàce Esperanto ch´tnie słuchajà ciekawych au-dycji radiowych nadawanych w tym j´zyku,

m.in. przez Radio Watykan, Radio Pekin i inne rozgłoÊnie. Fanom systemu spod zna-ku pingwina proponuj´ obejrzeç esperanckà wersj´ Linux Mandriva oraz przeczytaç sporà iloÊç artykułów o esperanckich projektach na Linuksie. Esperanto uwa˝a si´ za j´zyk, który jest prekursorem idei wolnego oprogramo-wania oraz innych swobód i wolnoÊci, o któ-re cz´sto walczyli esperantyÊci.

W przeciwieƒstwie do j´zyków narodowych - takich jak niemiecki, angielski, francuski czy polski (w przypadku obcokrajowców:) - j´zyk esperanto jest du˝o łatwiejszy do opanowa-nia. Jest j´zykiem ˝ywym, nadajàcym si´ do wyra˝ania dowolnych aspektów myÊli ludz-kiej. Nie jest własnoÊcià ˝adnego kraju, ani konkretnych ludzi, nikt nie jest uprzywilejo-wany. Esperanto nale˝y w jednakowym stop-niu do wszystkich mówiàcym tym j´zykiem. Stanowi pomost pomi´dzy ró˝nymi kultura-mi. Dzieło młodego idealisty Zamenhofa jest propozycjà pomocniczego Êrodka powszech-nej komunikacji j´zykowej dla Zjednoczonej Europy i Zjednoczonego Âwiata. Naprawd´ warto si´ go nauczyç. ZnajomoÊç Esperanto mo˝e byç bardzo pomocna. Du˝e znaczenie ma równie˝ działalnoÊç esperantystów na rzecz współpracy mi´dzy ludêmi z ró˝nych krajów, wymiany kulturalnej, jednoÊci i po-koju czego przykładem sà prace organizacji Grupo Monda.

J´zyka Esperanto u˝ywajà ludzie mieszkajàcy w wielu ró˝nych miejscach na całym Êwiecie. Sà poÊród nich osoby o bardzo ró˝nych poglàdach, przekonaniach, identyfikujàcy si´ z ró˝nymi religiami (np. chrzeÊcijanie, mu-zułmanie, buddyÊci, hinduiÊci, ˝ydzi - m.in. z Nepalu, Indii, USA, Rosji, Izraela, Chin. Przykładem wykorzystania Esperanto sà mi´-dzynarodowe msze odprawiane w tym j´zyku (np. w Krakowie), spotkania i kon-ferencje organizowane przez ró˝ne grupy esperantystów - ludzi dobrej woli, b´dàcych wyznawcami ró˝nych religii. Ciekawostkà jest fakt, ˝e zarówno poprzedni papie˝ Jan Pa-weł II jak i obecny Benedykt XVI pozdrawiajà m.in. w j´zyku Esperanto wiernych zgroma-dzonych na placu Âw. Piotra. Esperanto sta-nowi pomost pomi´dzy ró˝nymi narodami, kulturami, religiami, itp. gdy˝ niezale˝nie od ró˝nic mi´dzy ludêmi łàczy i jednoczy ich umo˝liwiajàc komunikacj´ bez barier.

Ocenia si´, ˝e esperanto jest około pi´cio- do dziesi´ciokrotnie łatwiejsze do nauczenia si´ ni˝ jakikolwiek inny j´zyk obcy. Ju˝ po kilku miesiàcach nauki wiele osób mówi lepiej w esperanto ni˝ w innym j´zyku obcym, którego uczyli si´ przez kilka lat w szkole. ZnajomoÊç esperanto wyraênie ułatwia nauk´ innych j´zyków obcych. Istniejà dowody na to, ˝e uczàc si´ esperanto jako pierwszego j´zyka obcego, osiàga si´ wi´kszà efektywnoÊç przy nauce kolejnych j´zyków. Np. uczàc si´ przez szeÊç miesi´cy esperanto, a nast´pnie przez półtora roku francuskiego, osiàga si´ wi´kszà swobod´ we władaniu tym ostat-

si´ bowiem wydaç wymarzone dzieło oraz poÊlubiç Klar´. Odtàd w Klarze i jej ojcu znaj-dzie najgor´tszych zwolenników swojej pra-cy nad mi´dzynarodowym j´zykiem. Młodzi paƒstwo Zamenhofowie zamieszkali przy ul. Przejazd 9, a ich małe mieszkanko stało otwo-rem dla wszystkich zapaleƒców zara˝onych ideà wspólnego j´zyka. Stałymi bywalcami byli - L. Belmont, K. Bein, A. Brzostowski, A. Zakrzewski i Antoni Grabowski, pierwszy tłu-macz utworów literackich na j´zyk esperanto, póêniejszy tłumacz „Pana Tadeusza”.

Rok 1889 jest niezwykle wa˝ny dla upo-wszechniania lingvo internacia, nazwanego esperantem, bowiem zaczyna wychodziç pierwsze czasopismo „La Esperantisto” w Norymberdze. Powstajà tak˝e pierwsze klu-by zwolenników j´zyka esperanto. Wreszcie przychodzi sukces - w 1905 roku w Boulo-gne-sur-Mer we Francji odbył si´ I Âwiatowy Kongres Esperanto. Pary˝ przywitał Dr Espe-

Pierwszy podr´cznik Esperanto „Lingvo Internacia”

NR 1(5)/2008

STRONA 10

nim ni˝ przy nauce tego samego przez dwa lata. Jest to najprawdopodobniej efekt kla-rownej gramatyki, prostych zasad tworzenia słów i plastycznej składni w esperanto, które ułatwiajà póêniejsze zrozumienie i przyswo-jenie gramatyki i zasad obowiàzujàcych w innych j´zykach.

Prawie 75% słownictwa w esperanto pocho-dzi z łaciny i j´zyków romaƒskich (przede wszystkim z francuskiego), około 20% jest wzi´te z j´zyków germaƒskich (niemiecki i angielski), pozostałe pochodzà przewa˝nie z j´zyków słowiaƒskich (rosyjski i polski) oraz z greki (głównie terminy naukowe). Słowa pochodzàce z j´zyków romaƒskich zostały tak dobrane, aby mogły byç rozpoznawane mo˝liwie najszerzej na Êwiecie. Np. słowo ra-dio, mimo ˝e czysto romaƒskie, jest aktualnie w powszechnym u˝yciu. Osoby posługujàce si´ j´zykami słowiaƒskimi (a wi´c i Polacy) sà w stanie rozpoznaç nawet do 40% słownic-twa w tekÊcie esperanckim, nie poznawszy nawet podstaw tego j´zyka. Esperanto jest czysto fonetyczne: ka˝de słowo jest wyma-wiane dokładnie tak, jak jest napisane. Nie istniejà w nim litery nieme ani ˝adne wyjàtki.

Tym, co czyni esperanto wyjàtkowo łatwym j´zykiem, w wi´kszym stopniu ni˝ słownic-two, jest jego gramatyka i składnia. Znacz-na cz´Êç utrudnieƒ gramatycznych została usuni´ta: nie ma rodzajów gramatycznych, składnia jest wzgl´dnie swobodna itp. Reguły gramatyczne równie˝ zostały w du˝ej mierze uproszczone: jest tylko jedna koniugacja, licz-ba mnoga jest tworzona zawsze w ten sam sposób, jednym przedrostkiem zmienia si´ znaczenie słowa na przeciwne (np. pary do-bry/zły, biedny/bogaty) itd. Dlatego po około pół godzinie nauki mo˝na odmieniaç dowolny czasownik w ka˝dym czasie. Jest to ogromne ułatwienie w porównaniu z j´zykami natural-nymi. Swobodne reguły składniowe w espe-ranto umo˝liwiajà ludziom pochodzàcym z ró˝nych rodzin j´zykowych u˝ywaç struk-tur, które sà im najbli˝sze, a jednoczeÊnie

pozostaç w obr´bie poprawnoÊci grama-tycznej esperanto. Z tego wzgl´du j´zyk ten mo˝e wyÊmienicie spełniaç rol´ poÊrednika przy tłumaczeniach pomi´dzy tak odmien-nymi j´zykami jak chiƒski, japoƒski, łacina, angielski czy francuski.

Opierajàc si´ na wynikach swoich badaƒ prof. Culbert stwierdził, ˝e ludzi mówiàcych swo-bodnie czy czynnie w esperanto jest na Êwiecie około dwóch milionów. Ten wynik plasuje esperanto poÊród mniejszoÊci j´zykowych takich jak litewski czy hebrajski. OczywiÊcie du˝o wi´cej jest ludzi mówiàcych w esperan-to tylko troch´ lub okazjonalnie. Niektórzy rodzice uczà swoje dzieci mówiç w esperan-to na równi z mówieniem w j´zyku miejsco-wym. Ocenia si´, ˝e dla przynajmniej tysiàca osób esperanto jest pierwszym j´zykiem, w jakim zacz´ły mówiç, gdy˝ jakieÊ tysiàc ro-dzin u˝ywa esperanto jako swego domowe-go j´zyka głównego. Szukajàc informacji o liczbie osób mówiàcych j´zykiem esperanto spotkamy si´ z zadziwiajàco rozbie˝nymi in-formacjami na ten temat - od 100 000 do 25 000 000! Liczby te dotyczà ró˝nych szacun-ków analizujàcych bàdê bardzo perfekcyjne porozumiewanie, bàdê codzienne czy cz´ste u˝ytkowanie, ale nie obejmujà ogólnej liczby osób zdolnych do u˝ywania j´zyka z tytułu jego uczenia si´. W okresie Mao, próbowa-no wprowadziç esperanto jako obowiàzkowy j´zyk w szkołach w całych Chinach, ale eks-peryment ten nie cieszył si´ sympatià dołów partyjnych i został zaniechany. Liczba osób, która zaliczyła 2-3 semestry esperanto mogła si´gnàç nawet ponad 100 milionów osób. Esperanto popularne jest w Japonii, Indii i Ameryce Łaciƒskiej, gdzie oszacowanie liczby osób porozumiewajàcych si´ w tym j´zyku jest bardzo trudne. W Japonii co najmniej jedna religia, Omoto Kyo, u˝ywa esperanto w liturgii i kontaktach.

Nitobe Inazo jako sekretarz Ligi Narodów znajàc opór rzàdu francuskiego przeciw wprowadzeniu j´zyka Esperanto stwierdził w

1924 r. „Niezale˝nie ile uprzedzeƒ i wrogoÊci j´zyk ten napotyka w Europie, b´dzie on ch´tnie przyj´ty na Dalekim Wschodzie”. Dodał: „J´zyk Esperanto jest oskar˝any jako kanał radykalnego myÊlenia”. RzeczywiÊcie j´zyk spotkał si´ w Chinach i Japonii z sympatià mimo ksenofobii przeciw białej ra-sie, a podejrzenia dotyczyły nie j´zyka, tylko ewentualnych dà˝eƒ rewolucyjnych.

Chiny i Japonia były jedynymi krajami Dale-kiego Wschodu, w których Esperanto, j´zyk utworzony na indoeuropejskich rdzeniach, zaistniał ju˝ przed Pierwszà Wojnà Âwiatowà. Chiƒski reformator Kang Yuwei w roku po-wstania Esperanto zajmował si´ utworze-niem Instytutu Powszechnego J´zyka piszàc, ˝e: „Uczenie si´ wielu j´zyków jest stratà ludzkiej energii, wyczerpujàcej umysł“. Opu-blikował on w 1902 r. utopijnà ide´ Wiel-kiej Wspólnoty bez granic, rzàdzonej przez demokratyczny rzàd, nie uznajàcy ró˝nic klasowych, rasowych, ˝yjàcej w pokoju i szcz´Êciu. Idea ta miała wspólne cechy z poczàtkowà „wewn´trznà ideà“ esperanty-stów. Ze wzgl´du na pismo i skomplikowany j´zyk chiƒski, chiƒscy anarchiÊci przebywajàcy w Pary˝u w 1907 r. za˝àdali wprowadzenia j´zyka Esperanto, aby unowoczeÊniç kraj.

W 1908 r. gazeta „Hengbao“ z dumà gło-siła, ˝e jako pierwsza w Azji popiera Espe-ranto, najłatwiejszy Êrodek porozumiewania si´ ludzi z ró˝nych krajów. Anarchista Liu Shifu stwierdził, ˝e marzenie Kanga jest ju˝ spełnione przez Esperanto. Po upadku dynastii w 1911 r. Shifu starał si´ połàczyç narodowe tendencje z kosmopolityczny-mi dà˝eniami. Jego ideà były Chiny, które poprowadzà Êwiatowe przemiany do zjed-noczenia zachodniej i wschodniej kultury. W 1913 r. wydał on anarchistycznà gazet´ w j´zyku Esperanto.

Premadharmin (www.eioba.pl)

Po wi´cej informacji o j´zyku esepranto zajrzyj na stron´ www.macierz.org.pl

TerapieCiała, Serca, Duszyi Umysłu!

Przebaczanie dla zdrowiaRelaks, głębokie odprężanie

Modlitwa, Medytacja, Joga ZdrowiaUsuwanie przyczyn raka i zawału

Ćwiczenia oddechowePokonywanie bólu i cierpienia

Ćwiczenie siły wyobraźni w terapiiMyśli, które leczą - Afirmacje Zdrowia

Medytacja jako dieta cudPrzezwyciężanie samotności

Metody ćwiczeń wspomaganiazdrowia szeroko propagowane

przez „Time”, „Newsweek”, „Wprost” i WHO

Zajęcia cotygodniowe, weekendowe i wczasy.Seminaria w całej Polsce na zamówienie!

tel. 0518 300 138e-mail: sarahdevi@op.pl

Kurs ŚwiadomościDobrobytuDobrobytu

SukhaSutra

42 afirmacje – piosenki, które pomagajà rozwinàç cechy bogactwa. Polecamy ka˝dego dnia pracowaçz jedną afirmacjà. Mo˝na słuchaç w samochodziei podczas snu. Weê ˝ycie w swoje r´ce, podnieÊ poczuciewłasnej wartoÊci, zbuduj w naturalny sposób optymizm˝yciowy i osiągaj sukces każdego dnia.

60 cena:

PLNplus

kosztywysyłki

Płyta AUDIO CD wydana w języku hiszpaƒskim na podstawie bestselleru „Sukha Sutra”Polski suplement z t∏umaczeniem afirmacji i opisem do nich. Czas nagrania: 62:45

P∏yt´ CD za zaliczeniem pocztowym mo˝na zamówiç tutaj:

Polska: tel. 0 503 921204Hiszpania: tel. 0034 607 794628sadadeva@yahoo.es

NR 1(5)/2008

STRONA 11

Pragnàc przybli˝yç czytelnikom ró˝ne interesujàce tradycje religijno-ducho-we w tym wydaniu czasopisma Macierz prezentujemy wywiad z sufickim Pirem (Mistrzem) Sufi Ofiel Ahmad Chishty - pierwszym polskim Nauczycielem sufic-kiej linii Chishtiyya, który od 1982 roku zajmuje si´ prowadzeniem nauk i prak-tyk Zakonu Sufi Chishty.

Sufi [czyt. Sûfî] to w encyklopedycznym skrócie duchowa i religijna filozofia miłoÊci, harmonii i pi´kna; esencja wszystkich religii; czysta esen-cja bez łusek osobowoÊci; odwieczna màdroÊç wszystkich wiar; czysta màdroÊç Bo˝a; naj-starsza ponad-wyznaniowa szkoła mistyki religijnej, korzeniami wywodzàca si´ nawet z czasów przed Abrahamem; osoba oczysz-czona z ignorancji, zabobonów, dogmatów, egotyzmu, fanatyzmu, ciemnoÊci, fundamen-talizmu, ograniczeƒ rasowych, kastowych, na-rodowoÊciowych, religijnych, teologicznych i z wszelkich innych postaci ciemnoty i niewiedzy; czysta boska osobowoÊç; Êwi´ty i czysty Duch Bo˝y; m´drzec; mistrz màdroÊci.

PYTANIE: W jakim kraju i w której epoce powstał sufizm? Jakie sà zwiàzki sufizmu z islamem?

Sufi Ofiel Ahmad: Pierwsi Sufi w czasach po przyjÊciu Proroka Muhammada (R.A.), pojawili si´ ju˝ w VII wieku w Al-Kufie, jako spontaniczna próba szukania przez wiernych

interesujàce tradycje religijno-ducho-we w tym wydaniu czasopisma Macierz prezentujemy wywiad z sufickim Pirem

Pragnàc przybli˝yç czytelnikom ró˝ne interesujàce tradycje religijno-ducho-

Sufizmnowej religii kontaktu z Bogiem i pozna-nia go. W nast´pnych stuleciach głównym oÊrodkiem sufizmu stał si´ Bagdad. Z czasem w obr´bie sufizmu wykształciło si´ wiele po-dobnych dróg (tarik) inicjacji mistycznej. Cha-rakterystycznym jest, ˝e ka˝da linia nauczania Sufi wywodzi si´ w sukcesji wprost od Pro-roka Muhammada, uwa˝anego za pierwsze-go mistyka sufickiego. Chishtiyya wyłoniła si´ ju˝ w IX wieku ery chrzeÊcijaƒskiej i jest bodaj najstarszà z istniejàcych linii przekazu sufickiego. Pierwsza siedziba linii Chishtiyya powstała w poczàtkach X wieku w Chisht w Afganistanie. Około XIV-XV wieku najpopu-larniejsza była szkoła Rifa’iyya, której twórca, Ibn ar-Rif (1106-1182) mieszkał na błotach w południowej Mezopotamii. W okresie póêniejszym jej miejsce w krainie Mezopota-mii, a dzisiejszym Iraku, zaj´ła droga znana jako Qadiriyya. W Indiach szczególne znacze-nie zdobyła Suhrawardiyya, na którà oddzia-ływali równie˝ z wzajemnoÊcià hinduscy jogi-ni. Na Êwiecie jest wiele Zakonów Sufickich, jedne sà bardziej zwiàzane z Islamem inne mniej. Nie ma Zakonu Sufi, który byłby cał-kiem niezwiàzany z Islamem, z uwagi na ro-dzaj praktyk takich jak Zikr czy Wasify. B´dàc w Zakonie Sufi nie trzeba rezygnowaç ze swojej przynale˝noÊci do religii nie muzułmaƒskiej, ale trzeba byç otwartym na duchowe i mi-styczne wartoÊci islamu. Twórcà takiego Za-konu był Hazrat Inayat Khan, który przyniósł na Zachód fili´, bocznà gałàê linii Chishty - Zachodni Zakon Sufi (Sufi Order), pierwotnie

znany jako Ruch Suficki (The Sufi Movement). Khwaja Moinuddin Chishty (czyt. åiÊti’, Czisz-ti’) był zało˝ycielem Zakonu Chishty w Indii, który jest bardzo dobrze znany w Indiach i Pakistanie oraz rozpowszechnił si´ w ró˝nych bocznych gał´ziach na zachodzie. Dargah - mauzoleum, grobowiec Khwaja Mu’in-ud-Din znajduje si´ w Ajmer w Indiach, gdzie mo˝na spotkaç si´ z linià przekazu Chishty niejako u êródła. Pochodzenie Zakonu Chi-shtiyya jest jednak du˝o starsze, gdy˝ nazwa ta pochodzi od małej miejscowoÊci Chisht znajdujàcej si´ w pobli˝u Herat w Afganista-nie. Pierwszym znanym Mistrzem Duchowym i jej zało˝ycielem historycznym jest Abu Ishaq Shami Chishty (znany tak˝e jako Pir Sharf-u-d-Din) pochodzàcy z Damaszku w Syrii. Nosi on imi´ od miejscowoÊci pochodzenia, bo ash-Shami to tak Syria jak i właÊnie dzisiej-szy Damaszek, a miejsce pochodzenia do-dawano do imienia w dawnych czasach na wschodzie. Chisht to miejscowoÊç le˝àca na wschód od Herat w odległoÊci jakieÊ 130-140 kilometrów i to tam te˝ bije serce najstarszej siedziby Chishtiya’s.

Sanktuarium sufickim linii Chishtiyya jest równie˝ Dargah Nizam-ud-Din Awliya (1236 - 1325r.), sufickiego pira i szaikha Zakonu Chishti, który został pogrzebany w New Del-hi w Indiach. Jeden z uczniów Nizam al-Din Awliya był wielkim sufickim poetà znanym jako Amir Khusraw Dihlawi (zm. 1325) i zo-stał pogrzebany u stóp swojego mistrza. Od

Foto

: M

ariu

sz J

anko

wia

k

NR 1(5)/2008

STRONA 12

Nizam-ud-Din Awliya wywodzi si´ linia Na-uczycieli Pir-o-Murszid Haszim Madani Chi-shty, który był Mistrzem nauczycielem Hazrat Inayat Khan. Obecnym spadkobiercà Zakonu Chishti i stra˝nikiem grobu Moinuddin jest rodzina Pir Sadiq Baba z Ajmer! Stra˝nikiem Dargah, Mauzoleum Sufi Chishty w Ajmer jest Pir Baba Syed Tafazzul Hussain Chishty. Mam nadziej´, ˝e niedługo powstanie w Pol-sce du˝e sanktuarium sufickiej linii Chishtiyya nad czym pracuje intensywnie grupa odda-nych Murid Zakonu Sufi.

PYTANIE: Praktyka suficka kojarzy si´ ludziom w Europie przede wszystkim z pieÊniami i taƒcami. Mo˝esz opowiedzieç coÊ wi´cej o tych praktykach?

Sufi Ofiel Ahmad: Tak, Murszid Samuel Lewis z USA powiedział w 1964 roku, ˝e „Taniec przynosi Pokój poprzez Sztuk´”. Su-fizm mo˝na praktykowaç poprzez Taniec i Êpiew, czyli poprzez Qawwali. W tradycji su-fickiej na zachodzie jest ruch zwany Taƒcami Êwiatowego Pokoju. Metody taneczne roz-powszechnił Samuel Lewis (1896-1971) uczàc si´ od Mistrzów Sufi Chishty z Pakista-nu. Na Zachodzie, w Ameryce istnieje Zakon Islamic Ruhaniat Society, z którego wywodzà si´ te taƒce przez które Sufi kojarzone jest z taƒczeniem i Êpiewem. Równie˝ i w ca-łej Europie oprócz „siedzàcych” medytacji odbywajà si´ spotkania, gdzie ludzie biorà udział w Taƒcach sufickich i przez ten czas wspólnie Êpiewajà i taƒczà, co jest gł´bokà praktykà duchowà, jeÊli oczywiÊcie reguły i zasady podstawowe dla Êcie˝ki sà zachowa-ne. Nie wiele osób rozumie proces prakty-ki poprzez Qawwali, pomimo, ˝e taƒczà i Êpiewajà rozmaite formy wprowadzajàce w te metody. Sufi Rifa’i tradycyjnie nauczali poprzez muzyk´ duchowà, taniec i Êpiew tak jak Chishty.

PYTANIE: Czy mo˝na rozumieç, ˝e w sufi wa˝niejsza jest praktyka, a nie teoretyczne spekulacje. Na czym polega nauka i prakty-ka sufizmu?

Sufi Ofiel Ahmad: Ka˝dy, kto chce podà˝aç drogà sufickà otrzymuje Bayat, Inicjacj´ i in-dywidualne praktyki od Przewodnika, który przyjmie go na ucznia. Praktyki to przede wszystkim intonowanie Êwi´tych Imion Boga, Wasif, objawionych przez Archanioła Ga-briela Prorokowi Muhammadowi, ale zna-nych te˝ wczeÊniej na Bliskim Wschodzie. Przez indyjskich joginów Wasifa nazywana jest mantrà Imienia Boga. Mamy 99 podsta-wowych Wasif, które pochodzà z Koranu. I dalej te 99 Wasif nazywanych jest „99-cio-ma najpi´kniejszymi Imionami Boga”. Wasify sufickie to odzwierciedlenie ró˝nych aspek-tów Boga, które trzeba wszystkie w sobie rozwinàç dla pełni oÊwiecenia. Praktyka je-dynie z jednà Wasifà daje przebłysk jednego promienia z całoÊci, jakà sà Najpi´kniejsze Imiona Alla’h. WłaÊciwoÊci czy moce Boskich Imion to: prawda, màdroÊç, dobroç, odwa-

ga, hojnoÊç, miłoÊç, harmonia, współczucie, pi´kno, Êwiatło, twórczoÊç, majestat, pokój, itd. Powtarzajàc je codziennie przez pe-wien czas i medytujàc nad nimi zaczynamy odczuwaç i rozwijaç w sobie te aspekty. Istnie-je mo˝liwoÊç, aby dostaç od Mistrza-Nauczy-ciela Wasify osobiste, a wi´c te, które sà dla nas na dany okres ˝ycia szczególnie potrzeb-ne. Oprócz intonowania Wasif naszà praktyk´ jest zawsze tak˝e praca z oddechem albo z wizualizacjami, kontemplacja. Równie˝ trze-ba wspomnieç o Inicjacji do Zakonu, a raczej Êcie˝ki, bez której praktyka nie ma wi´kszego sensu. JeÊli ktoÊ decyduje si´ rozwijaç ducho-wo, podà˝aç drogà duchowà ku Bogu otrzy-muje pierwszy stopieƒ Inicjacji, Bayat. Jest to jakby błogosławieƒstwo na drog´ od całej linii przekazu Zakonu Sufickiego, od wszyst-kich Mistrzów OÊwiecenia. Łaƒcuch sukcesji linii przekazu nazywany jest SILSILA. Sà to wszyscy spadkobiercy, którzy byli wczeÊniej i przekazywali błogosławieƒstwo prowadzenia Zakonu nast´pnym osobom, które prowadzi-ły Zakon Drogi, a tak˝e tym którzy inicjujà. Uczeƒ w Sufi nazywany jest MURID a nauczy-ciel MURSHID (Murszid). Piel´gnowanie do-brej wi´zi z Nauczycielem – Przewodnikiem jest podstawà ka˝dej duchowej praktyki, a bez sympatii do Murszida czy Pira (Mistrza) nikt nie rozwinie si´ duchowo, choç mo˝e kr´càc si´ w kółko mieç wra˝enie, ˝e robi jakieÊ post´py! Elementarne cechy na Drog´ Duchowà, to szczeroÊç, wiernoÊç, uczciwoÊç i umiłowanie Boga w linii przekazu. Jest tak dlatego, ˝e Bogu upodobało si´ awansowaç duchowo, tylko tych, którzy szanujà, czczà i respektujà tych, którzy Êwiatło MàdroÊci i Prawdy osiàgn´li przed nimi. Poczàtkujàcy muszà zrozumieç, ˝e realizacja Boga nie jest sprawà osobistà, a wspólnotowà, bo Mistrzo-wie Bo˝y to Wspólnota!

PYTANIE: Czy sufickie mantry - Wasify, Imio-na Boga - sà tylko w j´zyku arabskim?

Sufi Ofiel Ahmad: Wasify (czyt. Łasify) czyli Mantry pochodzà z j´zyka staro-arabskiego, a podstawowych Wasif jest 99. Wasify to poj´cia wieloznaczne i wielowymiarowe, ale sà te˝ u˝ywane w swych pierwszych zna-czeniach w potocznym j´zyku arabskim, czy Urdu. Sufi Indii posługujà si´ j´zykiem Urdu. Jak ju˝ zostało wczeÊniej powiedziane, Wasify odzwierciedlajà aspekty boskoÊci i chodzi tu o wzbudzenie konkretnej właÊciwoÊci aniel-skiej, duchowej w naszym wn´trzu. Mo˝na powiedzieç, ˝e Wasifa jest jak lekarstwo na ró˝ne dolegliwoÊci a przewodnik jest jak le-karz, który przepisuje właÊciwy lek - Wasifà na bolàczki duszy i serca.

PYTANIE: Czy do tego, ˝eby braç udział w sufickich praktykach, trzeba si´ uczyç j´zyków orientalnych - arabskiego, perskiego lub urdu?

Sufi Ofiel Ahmad: Nie jest konieczna znajomoÊç j´zyków orientalnych, ale dla przy-swojenia tekstów oryginalnych bywa wskaza-na i polecana. Nale˝y dobrze wymawiaç Wa-

sif´, dbajàc o prawidłowy akcent i wymow´ głosek, co w zachodnich szkółkach suficko-podobnych bywa mocno kaleczone. To, w jaki sposób wibrujemy danà Wasif´, zale˝y cza-sem od tematu kontemplacji i dodatkowych intencjonalnych modlitw. Mo˝emy Wasify tak˝e Êpiewaç, mo˝emy mówiç mentalnie. To Nauczyciel prowadzàcy daje nam „instruk-cje u˝ywania” Wasify. Jednak, jeÊli ktoÊ zna arabski, to zawsze ta wibracja Wasify brzmi znacznie lepiej i nie ma takiej mo˝liwoÊci pomyłki, która w sensie afirmacji mo˝e byç nie tyle Êmieszna, co tragiczna w skutkach. Wielu ludzi z tak zwanych „zachodnich sufi-zmów” z powodu bł´dów w wymowie roz-wija nie te cechy co potrzeba, bo zmieniajàc brzmienie słów koduje w sobie zupełnie inne poj´cie, produkujàc pomylenie umysłu. Cza-sem przekr´cenie słowa daje coÊ Êmiesznego albo brzydkiego lub nawet jakàÊ wad´ albo potoczne przekleƒstwo, a wiele razy spotka-łem si´ z takimi własnymi przekr´ceniami Wasif. I takie tam rzeczy potem tacy ‘sufiÊci’ u siebie rozwijajà z pomocà kontemplacji na tych przekr´tach. To tak, jakby zamiast słowa ‘Bóg’ kontemplowaç ‘Bug’ albo ‘Buk’, a za-miast słowa ‘CzeÊç’ słowo ‘SzeÊç’, ale bywa znacznie gorzej.

PYTANIE: Pir, wspomina si´, ˝e ˝eby zostaç sufim, nie trzeba porzucaç swojej dotych-czasowej religii ani przechodziç na islam. Czy osoby niewierzàce mogà pozostaç na-dal niewierzàcymi, czyli pozostawaç poza jakàkolwiek religià i praktykowaç Drog´?

Sufi Ofiel Ahmad: W Zakonie Chishty nie trzeba porzucaç swojej przynale˝noÊci do innych wyznaƒ czy koÊciołów. Mo˝na tu byç i ˝ydem, katolikiem, muzułmaninem i buddystà, ale trzeba mieç otwarty umysł i bez oporu akceptowaç otrzymywane nauki i praktyki. Muzułmanin to w istocie osoba wierzàca w Boga i Jego Objawienie, a nie tyl-ko nominalny z nazwy wyznawca islamu. To wszystko zale˝y od naszej otwartoÊci i tole-rancji, od t´sknoty duszy za Bogiem, Alla’h. JeÊli ktoÊ jest niewierzàcy, to tak˝e mo˝e byç w Zakonie, tyle, ˝e niewierzàcych z reguły poszukiwania Boga nie interesujà. Zapewne z czasem obudzi si´ w niewierzàcym jakiÊ aspekt t´sknoty za tym, od czego si´ odcinał, a co jest BoskoÊcià, gdy˝ tak działa praktyka suficka. Budzi si´ w nas ta iskierka naszej du-szy, jaêni, to co byç mo˝e było w nas ukryte. A˝eby jednak staç si´ Sufim, trzeba przejÊç przez wielkie prace dziewi´ciu stopni Inicja-cji. Tych inicjacji jest dla ludzi DwanaÊcie, ale Sufi (M´drzec, Ryszi) to dziewiàty stopieƒ. Inicjacji nie dostaje si´ na swoje ˝yczenie, o tym decyduje Przewodnik, który czuje, czy adept jest gotowy, aby podjàç dłu˝szà i powa˝niejszà prac´ duchowà. Dochodzàc do poszczególnych inicjacji stajemy si´ bardziej Êwiadomi siebie i ˝ycia. Zaczynamy rozumieç pewne gł´boko ukryte zale˝noÊci. Kierujemy si´ intuicjà i sercem, objawiajà si´ wy˝sze sfe-ry bytu i nie mo˝na si´ tym zjawiskom dawaç uwodziç popadajàc w jakieÊ nawiedzenia

NR 1(5)/2008

STRONA 13

czy ˝yciowà niezdatnoÊç i bezczynnoÊç. Sufi ˝yje w tym i w wy˝szym Êwiecie pozostajàc jednoczeÊnie mistykiem i racjonalistà! BezczynnoÊç jest przez sufich postrzegana jako grzech czy ułomnoÊç.

PYTANIE: Na czym polega opieka czy prowa-dzenie ze strony przewodnika? Z jakimi py-taniami mo˝na zwracaç si´ do przewodnika, do Murszida?

Sufi Ofiel Ahmad: Posiadanie Przewodnika jest niezwykle wa˝ne, nie tylko w Sufi, ale w ka˝dej autentycznej Êcie˝ce Duchowej. Im bardziej zaawansowany Uczeƒ, tym ÊciÊlejsza jest wi´ê i współpraca z Przewodnikiem. Idea Przewodnika bywa wypaczana na Zachodzie, a na Wschodzie Uczeƒ otrzymawszy Bayat staje si´ przybranym synem czy córkà Mistrza, członkiem jego rodziny, co pokazuje rang´ wi´zi i wspólnoty w Drodze! To Przewodnik daje nam nauki i praktyki oraz wskazuje Ked-mat, Słu˝b´ - takie jakie sà nam potrzebne. U poczàtkujàcych najwa˝niejsze sà praktyki i çwiczenia, zaÊ u zaawansowanych Uczniów najwa˝niejsza jest Słu˝ba, Kedmat, o której pi´knie uczył Hazrat Inayat Khan, choç nie zo-stał zrozumiany na Zachodzie. Osoba, która posiada tytuł Przewodnika (Szaikh, Murszid, Pir, Buzurg) ma tà wra˝liwoÊç i wiedz´ w ser-cu, i˝ umie odczuç nasze potrzeby, problemy i cienie duszy, a tak˝e demoniczne zagro˝enia od złych d˝inów. Siadajàc twarzà w twarz i sercem w serce z przewodnikiem nie mamy mo˝liwoÊci „udawaç” kogoÊ innego. Tu nie ma miejsca na jakieÊ iluzje na swój temat. Gdy siadamy ze swoim przewodnikiem do konsultacji pracy duchowej zaczynamy chwilà medytacji i skupienia, wtedy to Przewodnik zaczyna odczuwaç nasz stan duszy i serca. I po chwili zaczyna si´ rozmowa i „stawianie diagnozy”, czy raczej bardzo fachowe do-radztwo duchowe. Ze swoim Przewodnikiem mo˝na rozmawiaç o wszystkim, nie ma tabu. Nawet Mistrzowie korzystajà z superwizji i

doradztwa innych Mistrzów „po fachu”, co oznacza, ˝e nie ma ˝adnych własnych Êcie˝ek ani szkółek w duchowoÊci.

PYTANIE: Skàd pochodzà twoi suficcy mi-strzowie?

Sufi Ofiel Ahmad: Moi Mistrzowie pochodzà z ró˝nych krajów, pierwszy, Suachani al-Hadêdê pochodził z Iranu, ale odszedł w Urs w 1988r. Moimi kolejnymi Przewodnikami byli Atum O’Kane i Qahira Qalbi z USA. Inni moi Nauczyciele jak Pir Sadique Baba oraz Pir Baba Hussain Sadiq Chishty pochodzà z Indii, a tak˝e z Francji (Pir Vilayat Inayat Khan) Wiel-kiej Brytanii, Holandii, Niemiec, Austrii. Aktu-alnie, od 1982 roku jestem przewodnikiem Êcie˝ki Sufi zwiàzanym z indyjskà sukcesjà stra˝ników Dargah Pir Khładêa Moinuddin w Ajmer dla wielu tysi´cy osób, które choç raz przyszły do mnie po błogosławieƒstwo, inicjacj´ czy duchowe pouczenie! Khwaja (Khładêa) Moinuddin Ajmeri jest najbardziej znanym indyjskim Âwi´tym Sufim, u grobu którego dzieƒ w dzieƒ od setek lat modlà si´ i medytujà liczni pielgrzymi z całego Êwiata. Jest to te˝ miejsce licznych cudów, uzdrowieƒ i metafizycznych przemian duchowych, dla-tego jest bardzo licznie ucz´szczane nie tylko przez Sufich i ich uczniów. Aktualnie głów-nym mistrzem i Stra˝nikiem Dargah Khład˝a Moinuddin Chishty jest Pir Syed Tafazzul Hussain Chishty, Ksià˝´ poÊród Mistrzów Sufi Chishty i głowa całej Rodziny Chishty.

PYTANIE: Co oznacza twoje imi´ Ahmad? Czy jest to nawiàzanie do jakiÊ dawnych sufich?

Sufi Ofiel Ahmad: W istocie, razem z Bayat otrzymałem imi´ Ahmad i zadanie przestu-diowania nauk i ˝ycia imiennika z dawnych czasów Mistrza o tym samym imieniu, Khwaja Abu Ahmad Abdal Chishti. Po dzieƒ dzisiejszy jest to wielka i wspaniała praktyka duchowa oraz dobre studia duchowoÊci sufickiej. Ah-

mad to imi´ wywodzàce si´ od poj´cia Hamd, a oznaczajàce kogoÊ, kto w wierny sposób czci i uwielbia Boga, ma radosnà postaw´ do ˝ycia, du˝o optymizmu i aktywnoÊci. Mam nadziej´, ˝e z Łaski Boga tak pozostanie. Pir Abu Ahmad Abdal Chishty, syn lokalnego afgaƒskiego Ksi´cia, Amira, znany jest z tego, ˝e odkàd został Sufim, przez 30 lat nie prze-spał ani jednej nocy pozostajàc w stanie czu-wania, gdy˝ tak bardzo był zaabsorbowany medytacjà Boga. Ustanawiajàc siedzib´ Zako-nu Sufi w Afganistanie jest te˝ Pir Abu Ahmad pionierem i patronem pracy misjonarskiej w linii Chishtiyya. Chisht jest znane z tego, ˝e od czasów Pir Ahmad w ka˝dy czwartek wieczorem odbywa si´ ciàgle w tym samym miejscu suficka Sama, wspólnotowa praktyka pod kierownictwem Przewodników Êcie˝ki na którà przybywajà uczniowie Tariqa nawet z odległych stron. I nigdy nawet w czasie dra-matycznych wojen nie przerwano tam sufic-kich spotkaƒ w tym skromnym miejscu, a to ju˝ ponad tysiàc lat! Pir Hazrat Abu Ahmad Abdal Chishty odszedł na wy˝szy plan bytu w wieku 95 lat (zm. 967 e. ch.) prze˝ywszy długie i pełne duchowej pracy, twórcze ˝ycie, pozostajàc w pami´ci jako najstarsze êródło wielu cytowanych sufickich aforyzmów, zło-tych myÊli o gł´bokim znaczeniu. „Ogieƒ nie zagra˝a temu, kto jest prawdziwym wielbi-cielem Boga.” Jego syn i sukcesor, Khwaja Abu Muhammad Chishty zach´cajàc uczniów do uczestnictwa w Sama, cz´sto powtarzał: „Pieszczotà miłujàcej muzyki oÊwiecaj swoje serce”. Z tych idei wyrasta cała wielowiekowa tradycja i pot´ga Sufi Chishtiyya Tariqat oraz Sama, pot´˝ny rytuał z duchowà muzykà, Êpiewaniem i modlitwà, które połàczone sà z formami tanecznymi. Duchowa muzyka In-dii i Pakistanu znana jako Qawwali pochodzi właÊnie z Zakonu Sufi Chishtiya’s.

Dzi´kujemy za wywiad!(z Sufi Ofiel Ahmad rozmawiał PERUN)

Nauka i Droga Sufich! Mistyka Henocha i El-Morya!Sufizm, Mistyka ChrzeÊcijaƒska i Orientalna!

Taƒce i Âpiewy Sufich Orientu i Derwiszy!Symbolika, Metafizyka, Intuicja i Wglàd!

JednoÊç Celu Wszystkich Objawieƒ i Religii!Powszechne Nabo˝eƒstwo i Âcie˝ka Ziraat!

Dhikr, Wasifa, Kontemplacje Serca i Trzeciego Oka!Uzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!

Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Subudh – Âcie˝ka Diamentowej Dobroci!Bliskowschodnia Joga B∏ogoÊci i Pustki!

Odnajdywanie Woli Bo˝ej w Codziennym ˚yciu!

Program zaj´ç, warsztatów i wykładów:

Organizacja pielgrzymek do Sanktuarium w Ajmer (Indie)

Warsztaty i wykłady prowadzi:Sufi Shaikhya Aliyah Chishty

Przewodniczka Duchowa Mistyczka i UzdrowicielkaUczennica Duchowa i córka

Pir Ajmer Syed Sadique Hussain Chishtyoraz Mistrzów Wschodu i Zachodu: Atuma O’Kane,

Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!

Aliyah Sarah ChishtyP.O. Box 29; 44-100 Gliwice 1

tel. 0518 300138chishtiyya@yahoo.com

Nauka i Droga Sufich! Mistyka Henocha i El-Morya!Sufizm, Mistyka ChrzeÊcijaƒska i Orientalna!

ƒce i Âpiewy Sufich Orientu i Derwiszy!

Powszechne Nabo˝eƒstwo i Âcie˝ka Ziraat!Dhikr, Wasifa,

Uzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!

Bliskowschodnia Joga B∏ogoÊci i Pustki!Odnajdywanie Woli Bo˝ej w Codziennym ˚yciu!

Program zaj´ç, warsztatów i wykładów:

Organizacja pielgrzymek do Sanktuarium w Ajmer (Indie)

Warsztaty i wykłady prowadzi:

Pir Ajmer Syed Sadique Hussain Chishtyoraz Mistrzów Wschodu i Zachodu: Atuma O’Kane,

Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!

x 29; 44-100 Gliwice 1

Nauka i Droga Sufich! Mistyka Henocha i El-Morya!Nauka i Droga Sufich! Mistyka Henocha i El-MorNauka i Droga Sufich! Mistyka Henocha i El-Morya!Nauka i Droga Sufich! Mistyka Henocha i El-Morya!ya!Nauka i Droga Sufich! Mistyka Henocha i El-Morya!Sufizm, Mistyka ChrzeÊcijaƒska i Orientalna!Sufizm, Mistyka ChrSufizm, Mistyka ChrzeÊcijaƒska i Orientalna!Sufizm, Mistyka ChrzeÊcijaƒska i Orientalna!zeÊcijaƒska i Orientalna!Sufizm, Mistyka ChrzeÊcijaƒska i Orientalna!

TaTaTaƒce i Âpiewy Sufich Orientu i Derwiszy!ƒce i Âpiewy Sufich Orientu i Derƒce i Âpiewy Sufich Orientu i Derwiszy!ƒce i Âpiewy Sufich Orientu i Derwiszy!wiszy!ƒce i Âpiewy Sufich Orientu i Derwiszy!Symbolika, Metafizyka, Intuicja i Wglàd!Symbolika, Metafizyka, Intuicja i Wglàd!Symbolika, Metafizyka, Intuicja i Wglàd!

JednoÊç Celu Wszystkich Objawieƒ i Religii!JednoÊç Celu Wszystkich Objawieƒ i Religii!JednoÊç Celu Wszystkich Objawieƒ i Religii!Powszechne Nabo˝eƒstwo i Âcie˝ka Ziraat!PPowszechne Nabo˝eƒstwo i Âcie˝ka Ziraat!Powszechne Nabo˝eƒstwo i Âcie˝ka Ziraat!owszechne Nabo˝eƒstwo i Âcie˝ka Ziraat!Powszechne Nabo˝eƒstwo i Âcie˝ka Ziraat!

Dhikr, Wasifa, DhikrDhikr, Wasifa, Dhikr, Wasifa, , WDhikr, Wasifa, Dhikr, Wasifa, DhikrDhikr, Wasifa, , WDhikr, Wasifa, DhikrDhikr, Wasifa, Dhikr, Wasifa, asifa, Dhikr, Wasifa, Dhikr, Wasifa, , WDhikr, Wasifa, asifa, Dhikr, Wasifa, , WDhikr, Wasifa, KoKoKontemplacje Serca i Tntemplacje Serca i Tntemplacje Serca i Trzrzrzeciego Oka!eciego Oka!eciego Oka!Uzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!Uzdrawianie Serca i Duszy oraz PUzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!Uzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!raktyka z Anio∏em PUzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!Uzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!okojuUzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!Uzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!!Uzdrawianie Serca i Duszy oraz Praktyka z Anio∏em Pokoju!

Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!PPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!ostyPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!, ModlitwyPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!ostyPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!, ModlitwyPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!ostyPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!, ModlitwyPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Posty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!, ModlitwyPosty, Modlitwy, Duchowe Oddanie, Sufizm a Joga i Mistyka!Subudh – Âcie˝ka Diamentowej Dobroci!Subudh – Âcie˝ka Diamentowej Dobroci!Subudh – Âcie˝ka Diamentowej Dobroci!Bliskowschodnia Joga B∏ogoÊci i Pustki!Bliskowschodnia Joga B∏ogoÊci i PBliskowschodnia Joga B∏ogoÊci i Pustki!Bliskowschodnia Joga B∏ogoÊci i Pustki!ustki!Bliskowschodnia Joga B∏ogoÊci i Pustki!

Odnajdywanie Woli Bo˝ej w Codziennym ˚yciu!Odnajdywanie WOdnajdywanie Woli Bo˝ej w Codziennym ˚yciu!Odnajdywanie Woli Bo˝ej w Codziennym ˚yciu!oli Bo˝ej w Codziennym ˚yciu!Odnajdywanie Woli Bo˝ej w Codziennym ˚yciu!

Program zaj´ç, warsztatów i wykładów:PProgram zaj´ç, warsztatów i wykładów:Program zaj´ç, warsztatów i wykładów:rogram zaj´ç, warsztatów i wykładów:Program zaj´ç, warsztatów i wykładów:

Organizacja pielgrzymek do Sanktuarium w Ajmer (Indie)Organizacja pielgrOrganizacja pielgrzymek do Sanktuarium w Ajmer (Indie)Organizacja pielgrzymek do Sanktuarium w Ajmer (Indie)zymek do Sanktuarium w Ajmer (Indie)Organizacja pielgrzymek do Sanktuarium w Ajmer (Indie)

Warsztaty i wykłady prowadzi:WWarsztaty i wykłady prowadzi:Warsztaty i wykłady prowadzi:arsztaty i wykłady prowadzi:Warsztaty i wykłady prowadzi:Sufi Shaikhya Aliyah ChishtySufi Shaikhya Aliyah ChishtySufi Shaikhya Aliyah Chishty

PrPrPrzewodniczka Duchowa Mistyczka i Uzdrowicielkazewodniczka Duchowa Mistyczka i Uzdrowicielkazewodniczka Duchowa Mistyczka i UzdrowicielkaUczennica Duchowa i córkaUczennica Duchowa i córkaUczennica Duchowa i córka

Pir Ajmer Syed Sadique Hussain ChishtyPPir Ajmer Syed Sadique Hussain ChishtyPir Ajmer Syed Sadique Hussain Chishtyir Ajmer Syed Sadique Hussain ChishtPir Ajmer Syed Sadique Hussain ChishtyPir Ajmer Syed Sadique Hussain ChishtyyPir Ajmer Syed Sadique Hussain Chishtyoraz Mistrzów Wschodu i Zachodu: oraz Mistroraz Mistrzów Wschodu i Zachodu: oraz Mistrzów Wschodu i Zachodu: zów Wschodu i Zachodu:oraz Mistrzów Wschodu i Zachodu: Atuma O’Kane,Atuma O’KAtuma O’Kane,Atuma O’Kane,ane,Atuma O’Kane,

Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!MistrMistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!za Ofiela, RMistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!abbi Ishu, Munira VMistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!oss!Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!abbi Ishu, Munira VMistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!oss!Mistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!abbi Ishu, Munira VMistrza Ofiela, Rabbi Ishu, Munira Voss!

chishtiyya@yaho

Aliyah SarAliyah SarAliyah Sarah Chishtyah Chishtyah ChishtyP.P.P.O.O.O. Bo Bo Box 29; 44-100 Gliwice 1x 29; 44-100 Gliwicx 29; 44-100 Gliwice 1x 29; 44-100 Gliwice 1e x 29; 44-100 Gliwice 1x 29; 44-100 Gliwice 11x 29; 44-100 Gliwice 1

tel. 0518 300138tel. 0518 300138tel. 0518 300138tel. 0518 300138tel. 0518 300138tel. 0518 300138chishtiyya@yahochishtiychishtiyya@yahochishtiyya@yahoya@yahochishtiyya@yahoo.o.o.cococommm

NR 1(5)/2008

STRONA 14

Zazwyczaj jesteÊmy przekonani, ˝e potra-fimy odró˝niç osob´ zdrowà od chorej psychicznie. Przekonanie to podziela wielu psychiatrów i psychologów – przyjmujà oni, ˝e u pacjentów wyst´pujà pewne objawy, które mo˝na skategoryzowaç, a tym samym mo˝na odró˝niç chorych psychicznie od całej reszty. Na tej zasadzie oparte sà kolejne kla-syfikacje chorób psychicznych (amerykaƒska DSM – czyli Diagnostic and Statistical Ma-nual i europejska ICD – International Clas-sification of Diseases). Czy jednak cechy, na których opiera si´ diagnoza, sà atrybutem samych pacjentów, czy te˝ wynikajà z kon-tekstu, w jakim widzà ich obserwatorzy? Czy patologia tkwi w pacjentach, czy te˝ w sytuacji, w jakiej si´ znaleêli? Pytanie o gra-nice normy i patologii jest zasadne z kilku powodów, z których wybijajà si´ sprzecz-ne diagnozy specjalistów. Po pierwsze, jak zauwa˝yła, w wydanej w 1934 roku ksià˝ce „Wzory kultury” antropolog Ruth Benedict,

dzieci jako autystyczne czy z ADHD. Jak zauwa˝a dr hab. Bogdan de Barbaro, „gdy coÊ nazwiemy, jesteÊmy gotowi przyjàç, ˝e to coÊ obiektywnie istnieje. Bywa, ˝e psy-chiatra wpada w tà pułapk´. Mówi: trzeba to leczyç, bo to jest schizofrenia. A przecie˝ obiektywnie nie istnieje schizofrenia czy anankastia – natr´ctwa, ale osoba, która jakoÊ si´ zachowuje i czegoÊ doÊwiadcza.”

To, jak ktoÊ si´ zachowuje i czego doÊwiadcza, rozumiemy jako ludzie przez pryzmat sche-matu poznawczego. Diagnoza psychiatrycz-na jest takim schematem, dzi´ki któremu mo˝na wyjaÊniaç i przewidywaç zachowania innej osoby. Problem w tym, ˝e raz zakty-wizowane schematy ukierunkowujà nasze rozumienie ludzi i sà oporne na zmian´. Najcz´Êciej zauwa˝amy i zapami´tujemy to, co potwierdza nasze schematy myÊlowe. Fakty zaÊ z nimi niezgodne przeoczamy, za-pominamy lub zniekształcamy tak, by paso-wały do schematu i o dziwo psychiatrzy oraz psycholodzy nale˝à do osób, które najbar-dziej wybiórczo i niesprawiedliwie oceniajà innych. W ten sposób utrzymujemy swo-je przekonania o Êwiecie i ludziach, nawet wtedy, gdy Êwiat lub ludzie si´ zmienili albo schemat okazał si´ mylny. W takim rozu-mieniu podstawa diagnozy psychicznej tkwi w umysłach specjalistów od zdrowia psy-chicznego. Czy potrafià oni odró˝niç osoby chore psychicznie od zdrowych w sposób obiektywny? Co si´ stanie, jeÊli normalni lu-dzie, tacy, którzy nie majà i nigdy nie mieli ˝adnych objawów i zaburzeƒ psychicznych, trafià do szpitali psychiatrycznych celem zba-dania? Czy zostanà rozpoznani jako zdrowi czy te˝ psychiatra doszuka si´ jakichÊ cho-cia˝ nieznacznych objawów? Takie pytania postawił David Rosenhan, profesor prawa i psychologii ze Stanford University i w latach 70-tych XX wieku przeprowadził prowoka-cyjne eksperymenty, które dowiodły chrobli-

wego robienia z ludzi chorych psychicznie przez psychiatrów i inny personel szpitali dla nerwowo i psychicznie chorych.

Badania Rosenhana wykazały, ˝e granica mi´dzy normalnoÊcià i patologià wcale nie jest tak wyraêna i zaciera jà cz´sto kontekst sytuacyjny, w którym stawiana jest dia-gnoza. Zakładano, ˝e skoro pacjent jest w szpitalu, to musi byç psychicznie chory. A skoro jest chory, to ka˝de jego zachowanie mo˝e byç przejawem jego choroby. JeÊli na przykład robi notatki, to mo˝e byç to za-chowanie kompulsywne, które towarzyszy schizofrenii. Sposób interpretacji zachowaƒ pacjentów podyktowany był diagnozà, jakà im postawiono. Badani podawali wyłàcznie prawdziwe informacje ze swego ˝ycia. Je-den z nich opowiadał, ˝e w dzieciƒstwie miał bliski kontakt z matkà. Potem stosunki z matkà uległy ochłodzeniu, za to ojciec stał mu si´ bli˝szy. Badany miał wyjàtkowo bliskie i ciepłe relacje z ˝onà. Rzadko si´ sprzeczali, rzadko te˝ karał dzieci. A oto jak go opisano w karcie „Był to trzydziestodziewi´cioletni m´˝czyzna (...) majàcy za sobà długà histori´ wyraênej ambiwalencji w bliskich zwiàzkach, si´gajàcej jego wczesnego dzieciƒstwa (...) Brak zrównowa˝enia. Jego dà˝eniom do kontrolowania kontaktów emocjonalnych z ˝onà i dzieçmi towarzyszà wybuchy gniewu i, w odniesieniu do dzieci, stosowanie kar fizycznych. Mimo i˝ twierdzi, ˝e ma kilku dobrych przyjaciół, to odnosi si´ wra˝enie, ˝e równie˝ w kontaktach z nimi du˝o jest ambiwalencji.” Złamana noga w koƒcu si´ zrasta, natomiast choroba psychiczna rze-komo nigdy si´ nie koƒczy. Gdy raz uznano pacjenta za schizofrenika, ta etykieta pozo-staje z nim na zawsze i ma wpływ na ocen´ wszelkich jego zachowaƒ i cech.

Psychiatrzy wymuszajà do˝ywotnie za˝y-wanie leków psychotropowych, które cz´sto

ANTYPSYCHIATRIAI kto tuzwariował?

Przebywanie w paƒstwowym

szpitalu psychiatrycznym z ka˝dego zrobi

wariata!dr Thomas S. Szasz

poj´cie normalnoÊci bàdê nienormalnoÊci nie jest uniwersalne. To, co w jednej kultu-rze uznaje si´ za całkiem normalne, w innej takie nie jest. Po drugie, zdarza si´, ˝e sami specjaliÊci spierajà si´, gdzie przebiega ta granica, co jest wskaênikiem zdrowia i na ile przydatne sà takie poj´cia, jak: „choro-ba psychiczna”, „schizofrenia”, „paranoja”. Co wi´cej, raz postawiona diagnoza za-czyna ˝yç własnym ˝yciem i stygmatyzuje pacjenta, szczególnie sàdowego, ale tak˝e

„Poj´cie ‘choroby psychicznej’ jest narz´dziem represjispołeczeƒstwa wobec nonkonformistycznych jednostek”

NR 1(5)/2008

STRONA 15

zupełnie nie sà potrzebne, a jeÊli ju˝ - to na krótko, przez kilka tygodni. Czy ktoÊ majàc od czasu do czasu katar za˝ywa do˝ywotnio dzieƒ w dzieƒ leków przeciw katarowi? Le-karze tendencyjnie dostrzegajà i zapami´tujà fakty zgodne z tà etykietà, co utwierdza ich w słusznoÊci postawionej diagnozy. Uznany za schizofrenika pseudopacjent nie mo˝e nic zrobiç, ˝eby si´ pozbyç tej etykiety. Cokolwiek zrobi, jakkolwiek si´ zachowa, personel szpitala dostrzega tylko te fakty, które potwierdzajà wyj´ciowà diagnoz´. Całkiem normalne zachowanie pseudopa-cjentów interpretuje si´ jako patologiczne akurat w szpitalach psychiatrycznych. Ich autentyczne historie ˝ycia sà widziane z perspektywy diagnozy schizofrenii, robienie notatek uwa˝a si´ za jeden z chorobliwych objawów, zaÊ normalne próby nawiàzania kontaktu personel ignoruje lub traktuje jak dziwaczne zachowanie. Spór dotyczàcy trafnoÊci diagnozy psychologicznej, który rozpoczàł si´ eksperymentami Rosenhana, nadal trwa. Niezale˝nie od jego wyniku, nie ulega wàtpliwoÊci, ˝e badania Rosenhana nale˝à do wa˝nych i jednych z bardziej kon-trowersyjnych w historii psychologii. Trud-no oceniç, jak wiele osób przebywajàcych w szpitalach psychiatrycznych jest tak na-

znana pod nazwà Prozac, rozwià˝e wszyst-kie twoje problemy.” W ten sposób zacz´to reklamowaç Êrodki psychotropowe. Zacz´ła si´ nowa era psychiatrii. Ludzie, którzy zosta-li zakwalifikowani jako nienormalni, podda-ni zostali kuracji medycznej, polegajàcej na przyjmowaniu Êrodków psychoaktywnych. W ten sposób uczucia takie jak smutek, ˝al, samotnoÊç zostały zakwalifikowane jako me-dyczne anomalie, które nale˝y skorygowaç przy pomocy Êrodków chemicznych.

Przymusowe Leczenie Psychiatryczne

Jednym z najbardziej haniebnych rodza-jów zniewolenia praktykowanych w naszym współczesnym społeczeƒstwie jest szeroko rozpowszechniona przymusowa hospitalizacja pacjentów chorych psychicznie. W przeszłoÊci mówiono otwarcie o tym, ˝e jest to sposób na wyeliminowanie chorych psychicznie ze społeczeƒstwa. Dwudziestowieczny liberalizm narzucił normy z pozoru bardziej humanitar-ne, ale w istocie jeszcze bardziej podst´pne. Teraz zamyka si´ tych nieszcz´Êników „dla ich własnego dobra”. Ta humanitarna reto-ryka umo˝liwia znacznie szersze stosowanie zasady, a przede wszystkim ułatwia krewnym pozbycie si´ problemu opieki nad chorym, uwalniajàc ich od poczucia winy.

W ostatnich latach libertariaƒski psychiatra i psychoanalityk dr Thomas S. Szasz pro-wadził jednoosobowà krucjat´ przeciwko przymusowemu leczeniu psychiatryczne-mu. Z poczàtku wydawało si´, ˝e jest ona skazana na niepowodzenie, ale teraz za-czyna znajdowaç coraz wi´cej zrozumie-nia w Êrodowisku psychiatrów. W licznych ksià˝kach i artykułach dr Szasz przedsta-wia obszernà i wyczerpujàcà argumentacj´ przeciwko przymusowej hospitalizacji. Prze-konuje, na przykład, ˝e taki rodzaj leczenia w sposób zasadniczy narusza etyk´ lekarskà. Zamiast spieszyç z pomocà pacjentowi, le-karz działa przeciwko niemu, tyranizuje go, słu˝àc w ten sposób pomocà innym osobom – rodzinie pacjenta lub paƒstwu. Przymusowa hospitalizacja, a tym bardziej przymusowa „terapia”, przyczyniajà si´ ra-czej do pogł´bienia i utrwalenia „choroby psychicznej” ni˝ do jej wyleczenia. O wiele cz´Êciej, pisze Szasz, przymusowe leczenie jest sposobem na pozbycie si´ niewygodne-go członka rodziny ni˝ próbà niesienia pa-cjentowi prawdziwej pomocy.

Głównym argumentem na rzecz przymuso-wego leczenia jest twierdzenie, ˝e pacjent mo˝e byç „niebezpieczny dla siebie lub dla swojego otoczenia”. Na tej jednak zasa-dzie policja powinna wkraczaç do akcji nie w momencie, gdy ktoÊ dopuszcza si´ aktu przemocy, lecz wtedy, gdy poweêmie przy-puszczenie, ˝e ktoÊ mo˝e si´ takiego aktu dopuÊciç w przyszłoÊci. To zaÊ otwierałoby nieograniczone mo˝liwoÊci przed tyranià.

Ka˝dego mo˝na by uznaç za potencjalnego sprawc´ przest´pstwa i zamknàç go na tej podstawie w wi´zieniu – nie za przest´pstwo, lecz dlatego, ˝e ktoÊ doszedł do wniosku, i˝ ktoÊ inny byç mo˝e popełni przest´pstwo. Ten sposób myÊlenia usprawiedliwia nie tylko pozbawienie wolnoÊci, ale trwałe pozbawie-nie wolnoÊci ka˝dego podejrzanego. Tym-czasem podstawowa zasada libertarianizmu głosi, ˝e ka˝da jednostka ma wolnà wol´ i prawo wyboru i ˝e nikt nie jest skazany na popełnienie przest´pstwa, nawet jeÊli staty-styki i inne dane wskazujà, ̋ e trzeba si´ liczyç z takim prawdopodobieƒstwem. Zgodnie z tà zasadà stosowanie przymusu wobec ko-gokolwiek, kto nie dopuÊcił si´ jawnego i faktycznego przest´pstwa, tylko jest poten-cjalnym przest´pcà, jest nieetyczne i samo stanowi akt przemocy i naruszenia prawa.

Ostatnio zapytano dr. Szasza: „Czy nie uwa˝a pan jednak, ˝e społeczeƒstwo ma prawo i obowiàzek zajàç si´ jednostkami uznany-mi za ‘niebezpieczne dla siebie samych i innych’?”. Szasz udzielił przekonujàcej od-powiedzi: „MyÊl´, ˝e pomysł „pomagania” innym przez wi´zienie ich i zn´canie si´ nad nimi nale˝y do poglàdów religijnych, tak jak kiedyÊ idea „ratowania” czarownic tor-turami i paleniem na stosie. JeÊli chodzi o „zagro˝enie dla siebie samego”, to sàdz´, podobnie jak John Stuart Mill, ̋ e dusza i cia-ło człowieka nale˝à do niego samego, a nie do paƒstwa. Ka˝dy człowiek ma „prawo” zrobiç ze swoim ciałem, co mu si´ podoba, dopóki nie zagra˝a to w ˝aden sposób in-nym ludziom ani nie narusza praw innych osób.” „JeÊli chodzi o „zagro˝enie dla oto-czenia”, wi´kszoÊç psychiatrów pracujàcych z hospitalizowanymi pacjentami przyzna-łaby, ˝e jest ono czystym wymysłem. (…) Badania statystyczne dowodzà nawet, ˝e chorzy psychicznie znacznie rzadziej łamià prawo ni˝ normalna cz´Êç społeczeƒstwa.”

A prawnik – specjalista w sprawach wolnoÊci obywatelskich – Bruce Ennis dodaje: „Wiemy, ˝e 85% byłych wi´êniów zostanie recydywi-stami i ˝e najwi´ksze prawdopodobieƒstwo popełnienia przest´pstwa wyst´puje wÊród mieszkaƒców miejskich gett oraz młodo-cianych m´˝czyzn. Z najnowszych badaƒ wiemy równie˝, ˝e chorzy psychicznie sà statystycznie mniej groêni ni˝ przeci´tny obywatel. JeÊli wi´c naprawd´ chodzi nam o zapewnienie bezpieczeƒstwa, dla-czego nie pozamykamy najpierw byłych wi´êniów, mieszkaƒców gett i młodocia-nych m´˝czyzn? (…) Pytanie Szasza brzmi: „Jakim prawem społeczeƒstwo zamyka osob´, która nie złamała prawa?”

Profesor Thomas Steven Szasz pokazuje, jak szpitale psychiatryczne przej´ły funkcj´ polowaƒ na czarownice i inkwizycji: „Psy-chiatrzy i inkwizytorzy majà wiele wspól-nych poglàdów na temat kobiet-czarownic. Poniewa˝ kobieta nie jest m´˝czyznà, jest tajemnicza i w zwiàzku z tym „niebezpiecz-

MyÊl´, ˝e pomysł„pomagania”innym przezwi´zienie ich i zn´canie si´

nad nimi nale˝y do poglàdówreligijnych,

tak jak kiedyÊ idea„ratowania”

czarownic torturamii paleniem na stosie.

dr Thomas S. Szasz

prawd´ całkiem psychicznie zdrowych. Wia-domo za to na ilu osobach odcisn´ły pi´tno mylne diagnozy psychiatryczne, szczególnie w sowieckich czy hitlerowskich psychusz-kach. Kiedy oka˝e si´, ˝e diagnoza raka była bł´dna, to jest powód do radoÊci. Diagnozy psychiatryczne – szczególnie te z powodów politycznych – rzadko bywajà korygowane, a biegli z zakresu psychiatrii traktowani sà jak Êwi´te krowy majàce prawo decydowa-nia o cudzych losach i wolnoÊci.

Na poczàtku lat dziewi´çdziesiàtych „epide-mia zaburzeƒ psychicznych” przetoczyła si´ przez USA i Wielkà Brytani´. W tym samym czasie korporacje farmaceutyczne ogłosiły, ˝e wprowadziły na rynek nowà generacj´ leków, które niwelujà zaburzenia pracy mó-zgu, rzekomo b´dàcych przyczynà proble-mów psychicznych. Ârodki takie jak Prozac, miały za zadanie przywracaç równowag´ chemicznà w mózgu. „Ta mała pigułka,

NR 1(5)/2008

STRONA 16

na”; jest podrz´dna wobec m´˝czyzny, ale posiada ukrytà moc; jest odpowiedzialna za m´skà przemoc seksualnà ze wzgl´du na swojà „grzesznà” natur´ uwodzicielki. Polujàcy na czarownice cz´sto uwa˝ali ma-sturbacj´ za ostateczny dowód w procesie o czary; dziewi´tnastowieczni psychiatrzy twierdzili, ˝e prowadzi ona do „obł´du”, który czasem leczono przeprowadzajàc klito-ridektomi´ [wyci´cie łechtaczki] … Izolacja, ostracyzm społeczny, hydroterapia, biczo-wanie, terapia szokowa – wszystkie techniki psychiatryczne – były wczeÊniej praktykowa-ne przez przeÊladowców czarownic. Cho-cia˝ kaftan bezpieczeƒstwa, odosobnienie, chirurgia mózgu i systematyczna przemoc fizyczna były tradycyjnymi metodami “tera-peutycznymi”, obecnie jedynà zmianà jest zastàpienie ich Êrodkami uspakajajàcymi i antydepresyjnym oraz terapià szokowà.”

Leczonych przymusowo mo˝na podzieliç na dwie grupy: tych, którzy nie popełnili przest´pstwa, i tych, którzy je popełnili. Li-bertarianin opowie si´ za bezwarunkowym zwolnieniem tych pierwszych. Ale co zrobiç z drugà grupà, z przest´pcami, którzy z powodu niepoczytalnoÊci lub pod jakimÊ innym pretekstem unikn´li „brutalnoÊci” kary wi´zienia i zamiast niej otrzymujà od paƒstwa opiek´ medycznà? W tym przy-padku dr Szasz, jako pierwszy, przeprowa-dza druzgocàcà krytyk´ dyktatu liberalnego „humanitaryzmu”. Po pierwsze, twierdze-nie, ˝e zamkni´cie w paƒstwowym szpita-lu psychiatrycznym jest „bardziej humani-tarne” ni˝ wi´zienie, wydaje si´ Êmieszne.

Przeciwnie, osoba zakwalifikowana jako „chora psychicznie”, nie majàc takich mo˝liwoÊci obrony swoich praw, jaka przy-sługuje wi´êniowi, b´dzie prawdopodobnie jeszcze bardziej bezbronna wobec despo-tyzmu władz. UpoÊledzony umysłowo jest zaszufladkowany jako „nie-osoba”, ktoÊ, kogo nie trzeba traktowaç powa˝nie. Jak to ˝artobliwie ujàł dr Szasz, „Przebywanie w paƒstwowym szpitalu psychiatrycznym z ka˝dego zrobi wariata!”.

Idàc dalej, musimy zakwestionowaç prawo do wyłàczania kogokolwiek spod działania prawa obiektywnego. Wyłàczenie takie nie jest pomocà, lecz mo˝e mieç skutki nega-tywne dla potraktowanych w ten szczegól-ny sposób jednostek. Wyobraêmy sobie, ˝e dwie osoby A i B dopuÊciły si´ takiej samej kradzie˝y i ˝e normalnà karà przewidzianà za ich przest´pstwo jest pi´ç lat wi´zienia. Osoba B „unika” kary, poniewa˝ zostaje uznana za chorà psychicznie i przewieziona do paƒstwowego szpitala. Liberał ma przede wszystkim na uwadze, ˝e B mo˝e zostaç za dwa lata zwolniony przez paƒstwowego psychiatr´ po uznaniu go za „wyleczone-go” i „przywróconego do normalnoÊci”. Ale co si´ stanie, jeÊli psychiatra nigdy nie uzna pacjenta za wyleczonego albo uzna go za zdrowego dopiero po upływie bar-dzo długiego czasu? Wówczas B z powodu zwykłej kradzie˝y mo˝e reszt´ ˝ycia sp´dziç zamkni´ty w szpitalu. W ten oto sposób „li-beralna” koncepcja wyroku o nieokreÊlonej długoÊci – skazania kogoÊ nie za obiektyw-ne przest´pstwo, lecz za to, jak paƒstwo

ocenia stan wewn´trzny przest´pcy, jego ch´ç współpracy – usprawiedliwia tyra-ni´ i dehumanizacjà w najgorszej postaci. Indeterminate sentence to wyrok bez do-kładnego podania długoÊci kary; długoÊç kary zale˝y od sprawowania si´ wi´ênia w zakładzie detencyjnym, podczas internacji. W dodatku jest to tyrania, która zach´ca wi´ênia do udawania wobec paƒstwowego psychiatry – którego słusznie uwa˝a za swojego wroga – ˝e jest ju˝ „wyleczony” i mo˝e wyjÊç z zamkni´cia. Nazywanie tego procederu „terapià” czy „rehabilitacjà” jest okrutnà kpinà z tych terminów. Traktowa-nie ka˝dego wi´ênia zgodnie z przepisami obiektywnego prawa jest daleko bardziej usprawiedliwione i humanitarne.

Koalicja Przeciwko Psychiatrii

Koalicja Przeciwko Psychiatrii (Antipsychia-try Coalition, APC, AC) jest niedochodowà ochotniczà grupà osób przekonanych, ˝e jesteÊmy niszczeni przez psychiatri´ - oraz z naszych sprzymierzeƒców. StworzyliÊmy te teksty, aby Was ostrzec przed zniszcze-niem, jakie rutynowo powoduje „leczenie” psychiatryczne oraz aby promowaç demo-kratyczne ideały wolnoÊci dla wszystkich szanujàcych prawo, ideały łamane w USA, Kanadzie, Polsce i innych rzekomo demo-kratycznych krajach. Wi´cej dowiesz si´ na stronach: www.antipsychiatry.org

Premadharmin (www.eioba.pl)

Ze wszystkich dost´pnych na rynku, ASPARTAM (znany te˝ jako dodatek E 951) jest najbardziej niebezpiecznà substancjà dodawanà do ˝ywnoÊci!!! Aspartam jest nazwà technicznà nazw handlowych: NutraSweet, Equal, Spo-onful i Equal-Measure.

Aspartam odpowiada za ponad 75% doniesieƒ o niekorzystnych reakcjach na do-datki do ˝ywnoÊci przekazywanych do FDA. Wiele z tych reakcji jest bardzo powa˝nych włàcznie z atakami padaczki i zgonami. Kil-ka z 90 ró˝nych udokumentowanych symp-

ASPARTAMÂmiertelna trucizna

tomów powodowanych przez aspartam to: bóle i zawroty głowy, migreny, napady epi-lepsji, nudnoÊci, dr´twienia, skurcze mi´Êni, przybieranie na wadze, wysypki, depresje, zm´czenie, dra˝liwoÊç, cz´stoskurcz serca, bezsennoÊç, problemy z widzeniem, utrata słuchu, palpitacje serca, trudnoÊci z oddycha-niem, ataki niepokoju, niewyraêna wymowa, utrata smaku, szum w uszach, utrata pami´ci i bóle stawów. Badacze i lekarze studiujàcy niekorzystne działanie aspartamu stwierdzi-li, ˝e jego spo˝ywanie mo˝e si´ przyczyniç do wywołania lub pogorszenia stanu w nast´pujàcych chorobach chronicznych: guzy mózgu, stwardnienie rozsiane, epilep-sja, chroniczny syndrom zm´czenia, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, opóênienie umysłowe, chłoniak, wady wrodzone, fi-bromyalgia i cukrzyca(!). Aspartam jest kombinacjà trzech substancji chemicznych:

Kwasu asparaginowego (40%), Fenyloalaniny (40%) i Metanolu (10%).

KWAS ASPARAGINOWY(40% Aspartamu)

Nadmiar wolnych aminokwasów pobudzajà-cych takich, jak kwas asparaginowy i gluta-minowy w naszej diecie, powoduje powa˝ne chroniczne choroby neurologiczne i mnóstwo innych ostrych symptomów. Asparaginian i glutaminian działajà jako neurotransmitery w mózgu ułatwiajàc przesyłanie informacji od neuronu do neuronu. Nadmiar asparaginia-nu lub glutaminianu w mózgu zabija pewne neurony powodujàc wpłyniecie do komórek za du˝ej iloÊci wapnia. Wpłyniecie za du˝ej iloÊci wapnia wyzwala nadmiernà iloÊç wol-nych rodników, które zabijajà komórki. Kwas asparaginowy jest aminokwasem. W swojej

NR 1(5)/2008

STRONA 17

wolnej formie (niezwiàzany z białkami) pod-nosi znaczàco poziom asparaginianu i gluta-minianu we krwi. Nadmiar asparaginianu i glutaminianu niebawem po spo˝yciu aspar-tamu lub produktu zawierajàcego wolny kwas glutaminowy (prekursor glutaminianu) prowadzi do wysokiego poziomu tych neuro-transmiterów w pewnych obszarach mózgu. Nadmierna iloÊç glutaminianu i asparaginianu powoli zaczyna niszczyç neurony. Wi´kszoÊç (ponad 75%) komórek nerwowych w pew-nym szczególnym obszarze mózgu zostaje

prowadzonych na ludziach zostało wykazane, ˝e u osób, które nieustannie u˝ywały asparta-mu, poziom fenyloalaniny we krwi był znacz-nie podwy˝szony. Nawet pojedyncze spo˝ycie aspartamu podnosiło poziom fenyloalaniny we krwi. W przypadku podwy˝szonego poziomu we krwi, fenyloalanina mo˝e byç kumulowa-na w cz´Êciach mózgu i jest specjalnie niebez-pieczna dla noworodków i płodów. Nadmier-ne gromadzenie si´ fenyloalaniny w mózgu mo˝e powodowaç schizofreni´ lub podatnoÊç na napady padaczkowe. Dlatego, długotrwa-łe, nadmierne u˝ywanie aspartamu mo˝e spowodowaç wzrost sprzeda˝y inhibitorów resorpcji serotoniny takich, jak Prozac i leków kontrolujàcych schizofreni´ i napady padaczki.

METANOL (ALKOHOL DRZEWNY– TRUCIZNA, 10% ASPARTAMU)

Metanol (spirytus drzewny) jest Êmiertelnà truciznà. Niektórzy ludzie mogà pami´taç metanol jako trucizn´, która oÊlepiła lub za-biła ubogich alkoholików. Pod wpływem en-zymu chymotrypsyny napotykanego w jelicie cienkim metanol jest stopniowo uwalniany z grupy metylowej aspartamu. Absorpcja me-tanolu przez organizm jest znacznie szybsza, gdy spo˝yciu ulega metanol w stanie wolnym. Wolny metanol uwalnia si´ z aspartamu, kie-dy zostaje on podgrzany powy˝ej 30°C. Mo˝e to mieç miejsce, gdy produkty zawierajàce aspartam sà niewłaÊciwie przechowywane lub gdy sà one podgrzewane (np. jako cz´Êç produktu spo˝ywczego takiego jak dietetycz-ny deser ˝elujàcy).

Do symptomów zatrucia metanolem zaliczajà si´ bóle głowy, brz´czenie w uchu, zawro-ty głowy, nudnoÊci, niepokój ˝ołàdkowo-jelitowy, osłabienie, dreszcze, zaniki pami´ci, dr´twienie i kłujàce bóle w koƒczynach, za-burzenia behawioralne i zapalenie nerwu. Najlepiej poznane symptomy zatrucia meta-nolem to problemy z widzeniem włàcznie z zamgleniem obrazu, post´powe zaw´˝anie pól widzenia, zaciemnienie widzenia, uszko-dzenia siatkówki i Êlepota. Formaldehyd jest znanym czynnikiem rakotwórczym, powodu-je uszkodzenia siatkówki, zakłóca replikacj´ DNA, powoduje wady wrodzone. Oddziały Operacji Pustynna Burza były „pojone” wiel-kimi iloÊciami napojów słodzonych asparta-mem, które ogrzewały si´ w słoƒcu Arabii Saudyjskiej do temperatur przekraczajàcych 30°C. Wielu z nich wróciło do domu z liczny-mi zaburzeniami podobnymi do tych, które wyst´pujà u ludzi zatrutych chemicznie for-maldehydem. Uwalniajàcy si´ w napojach metanol mógł przyczyniç si´ do powstania tych chorób. Czynnikiem, który mógł równie˝ przyczyniç si´ do ich powstania mogà byç inne produkty metabolizmu aspartamu takie jak omówiona poni˝ej DKP.

DWUKETOPIPERAZYNA (DKP)

Czwartà truciznà, którà daje nam „najlepszy słodzik Êwiata” jest DKP. Nie jest to składnik

Aspartamu, ale uboczny produkt jego metabo-lizmu. DKP powstaje w płynach zawierajàcych aspartam w czasie przedłu˝onego magazy-nowania. Podczas nitrozowania w jelicie, DKP daje zwiàzek, który jest podobny do N-nitro-zomocznika, zwiàzku chemicznego o silnym działaniu, powodujàcego guzy mózgu. N-ni-trozomocznik i wszystkie n-nitrozoaminy to niezwykłe trucizny, które sà tak samo pewne jak cyjanek potasu czy currara, lecz działajà mniej gwałtownie i spektakularnie. Przy od-powiedniej dawce, nieuchronnie i w doÊç krótkim czasie, prowadzà do powstania raka i Êmierci ofiary. Nitrozoaminy dajà dodatkowà „korzyÊç”: Po wywołaniu nowotworu mogà zostaç wydalone z organizmu zanim ofiara umrze i zbrodnia mo˝e byç doskonała!

DOLEGLIWOÂCI POWODOWANEPRZEZ ASPARTAM

Substancje wchodzàce w skład asparta-mu mogà prowadziç do szerokiej gamy dolegliwoÊci. Niektóre z tych problemów narastajà stopniowo, inne wyst´pujà nagle i powodujà ostre reakcje. Istnieje olbrzymia liczba ludzi, u których wyst´pujà przynoszàce cierpienie symptomy, do których wystàpienia przyczynia si´ aspartam a którzy nie majà zielonego poj´cia, dlaczego zioła lub leki nie przynoszà ulgi w ich problemach. Istniejà równie˝ inni u˝ytkownicy aspartamu, którzy wydajà si´ nie odczuwaç gwałtownych reak-cji na aspartam. Ale nawet te osoby sà podat-ne na szkody spowodowane długotrwałym działaniem pobudzajàcych aminokwasów, fenyloalaniny, metanolu i DKP. Szczególny niepokój wywołujà zaburzenia takie jak:

Wady wrodzone

Aspartam jest podejrzewany o powodowanie uszkodzeƒ mózgu u osób podatnych. Z po-wodu tych efektów płód mo˝e byç wystawio-ny na niebezpieczeƒstwo. Niektórzy badacze sugerujà, ˝e wysokim dawkom aspartamu mogà byç przypisywane problemy poczàwszy od zawrotów głowy i subtelnych zmian w mózgu do niedorozwoju umysłowego.

Rak (Rak mózgu)

W trwajàcych dwa lata badaniach przepro-wadzonych przez producenta aspartamu u dwunastu spoÊród 320 szczurów karmionych normalnà dietà i aspartamem rozwinàł si´ nowotwór mózgu, podczas gdy w grupie

zabitych zanim zauwa˝alne stanà si´ jakiekol-wiek kliniczne symptomy choroby chronicz-nej. Niektóre z poÊród wielu chorób chronicz-nych, w przypadku których zostało wykazane, ˝e długotrwałe eksponowanie na działanie pobudzajàcych aminokwasów przyczynia si´ do powstania obserwowanych uszkodzeƒ, to: stwardnienie rozsiane, utrata pami´ci, problemy hormonalne, utrata słuchu, epilep-sja, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, niedobór glukozy we krwi (hypoglycemia), demencja towarzyszàca AIDS, uszkodzenia mózgu, i rozstroje neuroendokrynowe. Z ra-portów przesyłanych do FDA wynika, ˝e do reakcji zaliczajà si´ te˝: bóle głowy/migreny, nudnoÊci, bóle brzucha, zm´czenie (bloko-wanie dost´pu do mózgu wystarczajàcej iloÊci glukozy), problemy ze snem, problemy z widzeniem, napady niepokoju, depresja, i astma, ucisk w piersi. Wspólnà skargà osób cierpiàcych na skutki wywołane przez aspar-tam jest utrata pami´ci.

FENYLOALANINA(40% ASPARTAMU)

Fenyloalanina jest aminokwasem normal-nie znajdowanym w mózgu. Osoby z wadà genetycznà, fenyloketonurià (PKN) nie mogà metabolizowaç fenyloalaniny. Prowadzi to do niebezpiecznie wysokich poziomów feny-loalaniny w mózgu (czasami Êmiertelnych). Zostało wykazane, ˝e spo˝ywanie aspartamu, szczególnie razem z w´glowodanami mo˝e prowadziç do nadmiernego poziomu feny-loalaniny w mózgu nawet u osób, które nie majà fenyloketonurii. Nie jest to tylko teoria, gdy˝ badania prowadzone u wielu ludzi nie majàcych fenyloketonurii, którzy zjadali du˝e iloÊci aspartamu przez długi okres czasu, wy-kazały nadmierne poziomy fenyloalaniny we krwi. Nadmierne poziomy fenyloalaniny w mózgu mogà powodowaç obni˝enie poziomu serotoniny w mózgu, prowadzàc do zaburzeƒ emocjonalnych, takich jak depresja. W testach

Wi´kszoÊç produktów (m.in. napoi, gum do ˝ucia)„wolnych od cukru” s∏odzonych jestaspartamem

NR 1(5)/2008

STRONA 18

kontrolnej nowotwór nie rozwinàł si´ u ani jednego szczura. Pi´ç z poÊród tych dwuna-stu nowotworów rozwin´ło si´ u szczurów karmionych niskà dawkà aspartamu. Nie nale˝y wi´c pocieszaç si´ jego niskà dawkà! Interesujàce jest, ˝e liczba nowotworów mó-zgu u osób powy˝ej 65 roku ˝ycia wzrosła o 67% mi´dzy rokiem 1973 a 1990 (wi´c od momentu, gdy dopuszczono do u˝ytku Aspartam). Nowotwory mózgu u wszyst-kich grup wiekowych „podskoczyły” o 10%. Najwi´kszy wzrost nastàpił w latach 1985 - 1987. W swojej ksià˝ce „Aspartam (Nutra Sweet). Czy to jest bezpieczne?” Roberts pre-zentuje dowody na to, ˝e aspartam mo˝e powodowaç szczególnie niebezpiecznà form´ raka - pierwotnego chłoniaka mózgu.

Cukrzyca

Amerykaƒskie Towarzystwo Diabetologicz-ne (ADA) zaleca t´ chemicznà trucizn´ oso-bom chorym na cukrzyc´, ze wzgl´du na brak zawartoÊci cukru jako słodzik. Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi przez H.J. Roberts’a, specjalisty diabetologa, człon-

ka ADA i autorytetu w dziedzinie Êrodków słodzàcych, aspartam 1. Prowadzi do wywo-łania cukrzycy klinicznej, 2. Osłabia kontrol´ cukrzycowà u chorych na insulinie lub lekach doustnych, 3. Prowadzi do pogorszenia powikłaƒ cukrzycowych takich, jak retinopa-tia, katarakta, neuropatia i gastropareza, 4. Powoduje drgawki.

W stwierdzeniu dotyczàcym spo˝ywania pro-duktów zawierajàcych aspartam przez cho-rych na cukrzyc´ lub hipoglikemi´, Roberts mówi: „Niestety u wielu pacjentów w mojej praktyce i innych, których widziałem podczas konsultacji, rozwin´ły si´ powa˝ne metabo-liczne, neurologiczne i inne komplikacje, które mogły byç przypisane specyficznie produktom zawierajàcym aspartam. Zostało to udowod-nione przez „Utrat´ kontroli cukrzycowej, intensyfikacj´ hipoglikemii, wyst´powanie przypuszczalnych „reakcji insulinowych” (włàcznie z drgawkami), które okazały si´ byç reakcjà na aspartam i wystàpienie pogor-szenia, czy powikłaƒ (szczególnie osłabienia widzenia i neuropatii) w czasie u˝ywania tych produktów. „Dramatyczna poprawa ta-

kich cech po odstawieniu aspartamu i szybki, przewidywalny ich nawrót po tym, jak pacjent ponownie spo˝ywał produkty zawierajàce aspartam, Êwiadomie lub przypadkowo.” Roberts idzie dalej mówiàc: „˚ałuj´, ˝e inni lekarze oraz Amerykaƒskie Towarzystwo Dia-betologiczne (ADA) nie przekazuje pacjen-tom i konsumentom właÊciwych ostrze˝eƒ opartych o te powtarzajàce si´ odkrycia, któ-re zostały opisane w moich, niezale˝nych od ˝adnej korporacji, badaniach i publikacjach.” Blaylock stwierdził, ˝e excitotoxins takie jak wchodzàce w skład aspartamu (asparaginian) mogà wywoływaç cukrzyc´ u osób genetycz-nie podatnych na tà chorob´.

Zaburzenia emocjonalne.

Dr Ralph G. Walton po przeprowadzeniu badaƒ i prób wpływu aspartamu na osoby z zaburzeniami nastroju konkludował: „oso-by z zaburzeniami nastroju sà szczególnie wra˝liwe na ten sztuczny słodzik, u˝ywanie go przez tà grup´ powinno byç odradzane.”, „Wiem, ˝e aspartam wywołuje napady pa-daczki. Jestem równie˝ przekonany, ˝e defi-nitywnie powoduje on zmiany behawioralne. Jestem oburzony, ̋ e ta substancja funkcjonu-je na rynku. OsobiÊcie kwestionuj´ rzetelnoÊç i prawdziwoÊç jakichkolwiek badaƒ finan-sowanych przez NutraSweet Company”. Istniejà liczne doniesienia o przypadkach obni˝onego poziomu serotoniny w mózgu, depresji i innych zaburzeniach emocjonal-nych łàczonych z aspartamem i ust´pujàcych po odstawieniu aspartamu.

Epilepsja/Ataki padaczki

Przykro jest patrzeç, jak wraz ze wzrostem iloÊci ataków padaczki spowodowanych przez aspartam, Fundacja Epilepsji promu-je „bezpieczeƒstwo” aspartamu. W Massa-chusetts Institute of Technology poddano ogl´dzinom 80 osób, które dostały ataku padaczki po spo˝yciu aspartamu. Community Nutrition Institute (Społeczny Instytut ˚ywie-nia) konkludował to badanie nast´pujàco: „Te 80 przypadków spełnia własnà definicj´ FDA nieuchronnego zagro˝enia zdrowia publicz-nego, która wymaga od FDA przyspieszonego usuni´cia produktu z rynku.” Liczne artykuły prasowe podkreÊlajà, ˝e spo˝ywanie asparta-mu mo˝e spowodowaç (zwłaszcza u pilotów) podatnoÊç na napady padaczki i zawroty gło-wy. Jednà z oryginalnych prób badawczych przeprowadził w 1960 niezale˝ny naukowiec, Dr Harry Wiesman. Badał on wpływ aspartamu na „niemowl´ta” naczelnych. Z poÊród sied-miu „niemowlàt” małp jedno zmarło po 300 dniach a pi´ç miało grand mai (ci´˝kie) ataki padaczki. OczywiÊcie te negatywne wyniki nie zostały przedstawione FDA w czasie procesu dopuszczeniowego przez NutraSweet Co.

Opracowano na podstawie artykułuzaczerpni´tego z biuletynu Dr Mercola

z Townsend Letter for Doctors & Patients

Tłumaczenie: J. Maciej Trojanowskikontakt: jmte@zigzag.pl

OÊrodek Kultury Dalekiego Wschodu!Stowarzyszenie Macierz zach´ca do przekazywania darowizn na organizacj´ (budow´) OÊrodka Kultury Dalekiego Wschodu! Projekt zak∏ada utworzenie Centrum Wiedzy Filozoficzno-Ducho-wej Wschodu (Indii, Persji, Tybetu, Chin, Japonii). Dzia∏alnoÊç OÊrodka oparta jest na prowadze-niu wyk∏adów, warsztatów, seminariów, wydawaniu bogatej literatury filozoficzno-duchowej, propagowaniu idei g∏´bokiej ekologii, pokoju, jednoÊci wszystkich ras i wyznaƒ.

Zapraszamy sponsorów i wszystkich zainteresowanych budowà,organizacjà OÊrodka do wp∏acania darowizn na subkontoStowarzyszenia Macierz (specjalnie na ten cel wydzielone):

Stowarzyszenie Macierz; Nordea Bank Polska SAPL95 1440 1026 0000 0000 0406 3098;

swift (dla przelewów mi´dzynarodowych): NDEAPLP2dopisek: „Dotacja na OÊrodek Kultury Dalekiego Wschodu”

Ka˝dy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych przekazanà darowizn´ mo˝e odliczyç od dochodu w wysokoÊci przekazanej kwoty, nie wi´cej ni˝: osoby fizyczne – 6% dochodu za rok 2008, osoby prawne – 10% dochodu za rok 2008. UWAGA: wysokoÊç darowizny musi byç udokumento-wana dowodem wpłaty na rachunek. Sponsorzy majà tak˝e prawo wglàdu na co zebrane Êrodki zosta∏y wy-korzystane i przeznaczone. Ârodki, które wp∏ynà na powy˝sze konto b´dà wykorzystane wy∏àcznie na Orga-nizacj´ OÊrodka Kultury Dalekiego Wschodu. W przypadku, kiedy z niezale˝nych od nas przyczyn budowa nie zostanie sfinalizowana, ka˝dy z darczyƒców zostanie o tym poinformowany i b´dzie móg∏ zdecydowaç na co darowizn´ przez niego przekazanà przeznaczyç albo wycofaç jà z powrotem.

AjurwedyjskieKosmetykiNaturalneKosmetyki r´cznie robione,składniki indywidualnie dobieranedo potrzeb i rodzaju skóry

Wyłàcznie wegaƒskie składniki, bez chemicznych konserwantów i emulgatorów, oleje roÊlinne wyłàcznie zimnotłoczone, ekstrakty z roÊlin pochodzàcych z upraw ekologicznych, naturalne drogocenne maceraty roÊlinne, 100% olejki eteryczne

OFERTA: kremy do twarzy, toniki, oleje (serum) do twarzy, szampony, ˝ele pod prysznic, ˝ele myjàce do twarzy, ˝ele do higieny intymnej, aromaterapeutyczne oleje do masa˝u, oleje do włosów, maÊci lecznicze, proszki roÊlinne do mycia z´bów, pillingi do twarzy i ciała

Zamówienia i konsultacje pod numerami telefonów:(058) 6733518, 0793 255399, mail: olejki@gmail.com

NR 1(5)/2008

STRONA 19

Ajurweda to tradycyjny siegajàcy za-mierzchłych czasów system medycz-ny, który w całym swoim olbrzymim bogactwie uczy nas do dzisiaj wszel-kich norm i zasad czy te˝ odwiecz-nych naturalnych praw, co robiç, aby zachowaç idealne zdrowie i młodoÊç. Daje nam niezliczone wskazówki, jak utrzymaç w doskonałej formie nasze ciało fizyczne oraz dbaç o zdrowie psy-chiczne czy emocjonalne, jak sprawiç, by nasz wewn´trzny mieszkaniec – du-sza, mógł szcz´Êliwie ewoluowaç w tym materialnym Êwiecie, ze wszystki-mi jego przeciwnoÊciami.

Ajurweda to medyczno-terapeutyczny sys-tem, który bazuje na wedyjskiej filozofii, zawarty w swi´tym tekÊcie zwanym Artha-

rveda – czwarta Êwi´ta ksi´ga w tradycji wedyjskiej. Medycyna Ajurwedyjska to przede wszystkim szereg metod terapeu-tycznych, których celem jest zapobieganie chorobom, a nie tylko leczenie doraêne. To system, który oferuje nam całà seri´ „co-dziennych nawyków”, jakie powinniÊmy stosowaç, by zapobiegaç oraz unikaç wszelkich chorób czy dolegliwosci, tych fizycznych jak i psychicznych.

Z zało˝enia, wszelkich lekarstw i Êrodków leczniczych w Ajurwedzie nie produku-je si´ na skal´ masowà, jak to bywa w Êwiecie zachodu. Wynika to z filozofii, któ-ra uczy nas, ˝e ka˝da istota posiada swojà inwidualnà konstytucj´, typ. Z tego powodu lekarstwa muszà byç przygotowane i apli-kowane zgodnie z wymogami i charakte-

rem tej˝e konstytucji (humoru/ jak czasami tłumaczymy na j´zyk polski), aby osiàgnàç maksymalne efekty zdrowotne. W ten oto sposób dwie osoby, które cierpià na tà samà dolegliwoÊç mogà otrzymaç od lekarza (va-idya) całkowicie ró˝ne terapie i sposoby wal-ki z dolegliwoÊcià.

Ajurweda bazuje na zasadzie, ˝e ludzki or-ganizm jest zło˝ony z trzech elementów, które nazywamy TRIDOSHAS (dosłownie trzy elementy), sà nimi: VATA – ruch fizycz-ny, wra˝enia zmysłowe, PITA – metabolizm i łàczne funkcjonowanie całego organizmu,KAPHA - wilgotnoÊç tkanek ciała i zmy-słów. Proporcja i równowaga tych elemen-tów jest ró˝na u indywidualnej osoby. Ka˝dy z nas rodzi si´ z jakimÊ typem – konstytucjà. Zazwyczaj jeden lub dwa elementy nas dominujà np. rodzimy si´ jako typ pita, bo ten element nas zdominował albo pita-ka-pha, gdy˝ niemal˝e w równej proporcji nas zdominowały te dwa elementy, stwarzajàc nasz stały typ, konstytucj´, PRAKRYTI.

Prakryti mo˝e zostaç odkryta poprzez kon-kretne cechy fizyczne i osobowoÊciowe przynale˝ne do okreÊlonego typu. W medy-cynie zachodniej w tym wypadku mówi si´ o „typach personalnych”.

Aby istota ludzka ˝yła w pełni zdrowia ko-nieczne jest, aby wszystkie DOSHA były zharmonizowane mi´dzy sobà, tak jak równowa˝à si´ podstawowe elementy ma-terii – ziemia, woda, ogieƒ, powietrze, eter.Ciało ludzkie równie˝ zło˝one jest z tych pi´ciu elementów - ˝ywiołów. Ka˝da cho-roba pojawia si´, kiedy wyst´puje dyshar-monia, nierównowaga w funkcjach tych elementów, co z kolei wpływa na złe funk-cjonowanie organów.

˚ywioł Ziemi reprezentuje cz´Êç stałà, solidnà, Woda – płynnoÊç, Ogieƒ – energi´, która dokonuje transformacji jakiejkolwiek postaci, Powietrze – postaç gazowa, Eter – to przestrzeƒ, w której wszystko to ma miej-sce, zdarza si´ i ˝yje.

W tekÊcie Charaka Samhita – jeden z wa˝niejszych traktatów odnoÊnie ajurwedy – definiuje istot´ ludzkà jako zlepek czy uni´ wszystkich pi´ciu ˝ywiołów oraz „ja mate-rialne”. „Ziemia przejawia si´ w człowieku jako twardoÊç, woda jako wilgoç, ogieƒ jako ciepło, wiatr jako o˝ywczy oddech i eter jako odst´p pomi´dzy „ja” i powłokà duszy we wn´trzu”

Pomimo oczywistego faktu, i˝ choroby zakaêne przenoszone sà przez mikroby, wszystkie zabiegi ajurwedy skupiajà si´ na inwidualnej odpornoÊci ka˝dego organizmu i jego mo˝liwosciach oraz sposobie, w jaki re-aguje na ró˝ne formy terapii. Medycyna ajur-wedyjska nie „zabija” infekcji w taki sposób, jak to czyni medycyna zachodnia – aplikujàc antybiotyki na ten przykład, tylko wzmacnia

AjurwedaStaro˝ytna Indyjska Medycyna

NR 1(5)/2008

STRONA 20

naturalny system odpornoÊciowy i pobudza go do zwalczania infekcji. By ugruntowaç i zachowaç równowag´ pomi´dzy trzema do-sha koniecznoÊcià jest:

• Przestrzegaç odpowiedniej diety dla ka˝dej konstytucji (kiedy, co i o jakiej po-rze za˝ywaç posiłki, płyny etc.)

• Praktykowaç çwiczenia fizyczne oraz medytacje (szczególnie poleca si´ hatha yog´, mantra yog´ czy medytacj´ i wi-zualizacj´)

• Wzmacniaç i wspomagaç system tra-wienny oraz od czasu do czasu poÊciç

• Utrzymywaç równowag´ emocjonalnà, aby nie popadaç w stres, fobie, depresje (cz´ste dolegliwoÊci, które sà poczàtkiem wielu powa˝nych chorób)

Jako zło˝ony system profilaktyczny ajurweda zaleca „higien´ osobistà” – czyli regulacj´ codziennych nawyków, współbrzmiàcych ze zmianami pór roku.

Całà medycyn´ ajurwedyjskà dzielimy na osiem działów czy ram, porównywalnych do tych, które funkcjonujà w medycynie zachod-niej od niemal˝e 200 lat: medycyna ogólna/chirurgia, laryngologia, okulistyka, psychia-tria, ginekologia i poło˝nictwo, pedriatria, toksykologia, kosmetyka, odmładzanie oraz opieka geriatryczna.

LEKARSTWAAJURWEDY

W dzisiejszych czasach leki ajurwedycz-ne bazujà na starodawnych, odwiecznych tekstach spisanych przez staro˝ytnych m´drców, joginów. Pierwsi medycy ajurwedy – vaidyas byli zdani na bogactwo przyrody, która ich otaczała – czyli zioła, liÊcie i kory drzew, przeró˝ne esencje uzyskane z króle-stwa roÊlin. Z nich to właÊnie przyrzàdzali recepty, mikstury oraz leki. Czasami u˝ywali składników z królestwa zwierz´cego (ghee/masło, mleko) oraz z królestwa minerałów czy metali (złoto, srebro czy rt´ç). Pradaw-ni medycy badali na własnej skórze działa-nie przeró˝nych składników oraz ich efekt, jaki wywierajà na ludzki organizm. Na ich badaniach i doÊwiadczeniu oparta jest cała dzisiejsza ajurweda, w której wyró˝niamy 56 tekstów klasycznych, które słu˝à jako refe-rencje w tej dziedzinie.

Niektóre z recept były udoskonalane poprzez wieki. Dzi´ki coraz wi´kszemu doÊwiadczeniu oraz nowym odkryciom i obserwacji rezulta-tów powstały najlepsze recepty. Równie˝ w dzisiejszych czasach lekarze medycyny kon-wencjonalnej, szczególnie w Indiach, leczà starymi i tradycyjnymi receptami poleconymi przez ajurwed´, np. na stany niewydolnoÊci wàtrobowej i ogólnej słaboÊci poleca si´ Chyawanprash.

Odpowiednia dieta jest jednym z głów-nych zało˝eƒ, które powoduje zwi´kszenie pomyÊlnego efektu terapii. W ten sposób nasz codzienny pokaram staje si´ prawdzi-wym lekarstwem.

PORADY I ZASADY PRAWIDŁOWEGO

OD˚YWIANIA

Nasz organizm znajduje si´ w nieustannym cyklu renowacji, w którym stare, zu˝yte ko-mórki, sà zast´powane przez nowe. Z tego powodu ajurweda wyznacza konkretne re-guły i zało˝enia, które słu˝à jak najlepszej pracy systemu trawiennego.

WODA – goràcà wod´ powinniÊmy piç na czczo w godzinach rannych. W ten spo-sób eliminujemy toksyny i resztki niestra-wionych pokarmów z poprzedniego dnia. Usuwajàc pozostałoÊci chronimy si´ przed ich fermentacjà i czyÊcimy ˝ołàdek oraz przygotowujemy do dalszej pracy.

GŁÓWNY POSIŁEK – powinniÊmy zjadaç, kiedy słoƒce, znajduje si´ na najwy˝szym punkcie na niebie. Wtedy to nasz organizm wydziela najwi´cej soków gastrycznych. Powinnismy jeÊç tak, aby połowa naszego ˝ołàdka była zapełniona pokarmem „so-lidnym” i ¼ pozostalej pojemnoÊci zapeł-niona płynem, pozostawiajàc reszt´ wolnej przestrzeni w organie. Dzi´ki temu ˝ołàdek ma mo˝liwoÊç odpowiednio pracowaç i rozwijaç prawidłowe ruchy perystaltyczne.

OSOBOM, które cierpià na otyłoÊç poleca si´ piç wod´ przed spo˝yciem posiłku, aby zmniejszyç apetyt. Z kolei osoby chudne, nadmiernie szczupłe, powinny piç wod´ tyl-ko po skonsumowanym posiłku.

PO POSIŁKU – idealnie jest popiç serwatkà czy płynnym jogurtem z przyprawami, w ten sposób wyrównujemy ph w wydzielinach ˝ołàdkowych i całym procesie trawiennym.POLECA si´ równie˝ około 20 min odpo-czynku po posiłku, aby zachowaç energi´ na proces trawienny.

AJURWEDA zaleca równie˝ odpoczynek po południu. Najlepszy ze sposobów to poło˝enie si´ na lewy bok (wg filozofii ajurwedy wspomaga to wydzielanie soków gastrycznych), aby pokarm dobrze si´ zmie-szał zanim zostanie strawiony. Po 10 min. zmieniamy pozycje na prawy bok, aby po-karm połàczył si´ z sokami trawiennymi. Na koniec kładziemy si´ na plecach i tak cały proces trawienny realizuje si´ kompletnie i doskonale.

KOLACJ¢ – powinniÊmy spo˝yç przed za-chodem słoƒca, zanim si´ Êciemni po to, aby aktywnoÊç systemu trawiennego nie przeszkadzała nam w czasie odpoczynku całego naszego oraganizmu podczas nocy.

Tutaj przeciwnie ni˝ po obiedzie, zaleca si´ krótki spacer, aby pozbyç si´ gazów z je-lit. Mo˝emy wypiç szklank´ ciepłego mle-ka (naturalnego / prosto od krowy) zanim zaÊniemy, które nie tylko od˝ywia i aktywuje cały organizm, ale równie˝ działa jako ła-godny Êrodek przeczyszczajàcy.

Innym wa˝nym poleceniem jest zachowanie postu przynajmniej jeden dzieƒ w tygodniu, np. mo˝na poÊciç w sobot´, poÊwi´cajàc ten dzieƒ na oczyszczanie ciała, medytacje dla duszy, uporzàdkowanie myÊli i emocji. JeÊli taka praktyka z poczàtku przychodzi nam z trudnoÊcià mo˝emy wyeliminowaç jakiÊ po-siłek, najlepiej obiad i kolacje przynajmniej raz na tydzieƒ. Ta praktyka powoduje obu-dzenie nowej energii w naszym ciele i przy-gotowanie organizmu do dalszej pracy.

Medycyna ajurwedyjska uczy nas, ˝e ge-neralnie nie wszystkie pokarmy sà idealne dla wszystkich konstytucji. Ka˝da osoba powinna od˝ywiaç si´ wed∏ug swojej typo-logii np. osoba kapha powinna spo˝ywaç pokarmy rozgrzewajàce i aktywizujàce, czyli pita, z kolei typ pita odwrotnie – pokarmy ozi´biajàce, czyli kapha. Gdy mamy konsty-tucj´ mieszanà np. pita – kapha, stosujemy latem diet´ kapha, a zimà diet´ pita.

Ka˝dy z nas sam musi wyselekcjonowaç po-karmy, które mu słu˝à. Warto te˝ pami´taç, ˝e z niektórych połàczeƒ pokarmów trzeba zrezygnowaç w jednym posiłku, np. cebula i mleko. Nadmiar pewnych charakterystycz-nych produktów równie˝ nie jest zalecany, np. jogurt i miód wytwarzajà goràco i dlate-go nie powinny byç konsumowane z innymi produktami goràcymi.

Sughriva Violette BabkiewiczDyplomowana Nauczycielka

i Masa˝ystka Ajurwedyjska

kontakt: sughriva@yahoo.es

Spisane na podstwie wyk∏adów Vaidya J. Joythi

Dok∏adne informacje o organizo-wanych warsztatach weekendwych (sobotnio-niedzielnych, mo˝na uzyskaç u organizatorów spotkaƒ poÊwi´conych Ajurwedzie na terenie Polski, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii:

Cz´stochowa: tel. (034) 361-50-23, tel. (034) 363-68-40, Gdynia: tel. 0503 921-204, Gliwice: tel. 0518-300138, Łódê: tel. (042) 656-50-02, Opole: tel. (077) 454-57-04, Puck: 793 255-399, Szczecin: tel. (091) 434-11-64, Zahajki k/ Włodawy: tel. (082) 591-48-33

Hiszpania tel. 0034 607 794-628 Anglia: tel. 0044 78 6225-9946

MACIERZ to pi´kne pradawne słowo oznaczajàce Ojczyzn´, miejsce, skàd pochodzi człowiek, a tak˝e samo êródło jego człowieczeƒstwa, czyli miejsce skàd pochodzi dusza. Jest to słowo wa˝ne dla ka˝dego człowieka urodzonego i wychowane-go w duchu kultury, obyczaju, folkloru, w duchu tradycyjnych wartoÊci i wzorców społeczeƒstwa opartego na Honorze, Dyscy-plinie, Zgodzie i Braterstwie, jako naczelnych ideałach.

Stowarzyszenie „Macierz” posiada o sobowoÊç prawnà, a zareje-strowane zostało 14 maja 2002 r. w KRS w Gdaƒsku. Działa na całym obszarze Rzeczpospolitej Polski posiadajàc liczne przed-stawicielstwa w wielu miejscowoÊciach. Podstawowe cele S.M. to krzewienie idei humanistycznych, propagowanie idei ˝ycia ekologicznego, organizowanie pomocy osobom potrzebujàcym, upowszechnianie zdrowego trybu ˝ycia (jarstwo, ruch, çwiczenia, kontakt z przyrodà), poznawanie kultury, sztuki i tradycji ró˝nych narodów, prowadzenie działalnoÊci charytatywnej, upowszech-nianie ekotechnologii, naturalne go rolnictwa, prowadzenie sze-rokiej działalnoÊci informacyjnej i szkoleniowej poprzez wykłady, kursy i seminaria oraz indywidualne konsultacje z liderami S.M. Realizujàc swoje cele, S.M. prowadzi działalnoÊç edukacyjnà, po-przez organizowanie wykładów, kursów, seminariów (warsztatów sobotnio-niedzielnych) i konsultacji indywidualnych dla swoich członków i osób zainteresowanych. Stowarzyszenie prowadzi działalnoÊç wydawniczà, szkoleniowà i informacyjnà. Prosimy pytaç o materiały szkoleniowe w sekretariacie S.M. lub u lokal-nych przedstawicieli stowarzyszenia.

Stowarzyszenie Macierz w ramach innych działaƒ statutowych oferuje patronat swej osobowoÊci prawnej dla grup i wspólnot al-ternatywnych, szczególnie zwiàzanych z ekorolnictwem, nowymi ekotechnologiami, sztukà. Zapraszamy do współpracy wszystkich zainteresowanych, których cele sà zbli˝one lub podobne. Afiliacje osób, grup, klubów czy ekofarm odbywajà si´ na zasadach człon-kostwa oraz szczegółowej negocjacji i przedsi´wzi´cia! Szczególny nacisk w zakresie promowania ró˝nych kultur i tradycji S.M. aktual-nie kładzie na badanie i studiowanie kultury słowiaƒskiej, Êiwaickiej, celtyckiej i aryjskiej, co jest przedmiotem zainteresowania aktual-nych członków. Ogólnie podstawà jest badanie kultury indoeuro-pejskiej do której nale˝y wi´kszoÊç ludów Euroazji.

Członkowie Stowarzyszenia Macierz dzielà si´ na sympatyków oraz bardziej zaawansowanych i wytrwałych członków zwyczajnych, któ-rzy posiadajà prawo głosu, stanowienia uchwał na Walnym Zgro-madzeniu oraz wyboru Zarzàdu, który kieruje pracà S.M., podejmu-je decyzje we wszystkich bie˝àcych sprawach stowarzyszenia.

Cele statutowe Stowarzyszenia Macierz:

1. Krzewienie idei humanizmu, kultury, sztuki, ochrony dóbr kul-tury i tradycji;

2. Upowszechnianie i ochrona wolnoÊci i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a tak˝e działania wspomagajàce roz-wój demokracji i społeczeƒstwa obywatelskiego;

3. Rozwój ÊwiadomoÊci narodowej i kulturowej;4. Upowszechnianie wiedzy i nauki;5. DziałalnoÊç w dziedzinie ekologii i ochrony zwierzàt oraz

ochrony dziedzictwa przyrodniczego;6. Promowanie krajoznawstwa oraz aktywnego wypoczynku

dzieci, młodzie˝y i dorosłych;7. Ochrona i promocja zdrowia i zdrowego stylu ˝ycia;8. Udzielanie pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i oso-

bom w trudnej sytuacji ˝yciowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób;

9. Przeciwdziałanie patologiom społecznym, w tym zapobieganie przest´pczoÊci i readaptacja społeczna;

10. Działania na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijanie kon-taktów i współpracy mi´dzy społeczeƒstwami;

11. Promocja i organizacja wolontariatu.

Stowarzyszenie realizuje swoje cele poprzez:

1. Organizowanie wykładów, kursów, seminariów, szkoleƒ, kon-ferencji i konsultacji;

2. Prowadzenie działalnoÊci wydawniczej i informacyjnej;

3. Organizowanie i uczestnictwo w wyjazdach szkoleniowo-po-znawczych na terenie kraju i za granicà;

4. Organizowanie wyjazdów na łono przyrody dla rozbudzenia ÊwiadomoÊci ekologicznej;

5. Âwiadczenie pomocy osobom aresztowanym, skazanym i ich rodzinom;

6. Doradztwo i pomoc organizacyjno-ekonomicznà oraz szkolenie członków i innych podmiotów zainteresowanych działalnoÊcià Stowarzyszenia;

7. Upowszechnianie technologii ekologicznych, idei wtórnego wykorzystywania surowców, oszcz´dnoÊci noÊników energii;

8. Wprowadzanie naturalnego rolnictwa jako szansy dla polskiej gospodarki rolnej w ramach Unii Europejskiej;

9. Organizowanie imprez masowych, akcji charytatywnych, wy-staw, odczytów, prelekcji, zbiórek publicznych oraz innych form propagujàcych działalnoÊç Stowarzyszenia;

10. Organizowanie kontaktów i wymiany mi´dzynarodowej, słu˝à-cej wzajemnemu poznaniu społeczeƒstw ró˝nych krajów;

11. Propagowanie esperanto jako proponowanego j´zyka zjedno-czonej Europy;

12. Współpracà z krajowymi i mi´dzynarodowymi organizacjami o podobnym charakterze;

13. Współpracà z osobami i instytucjami zmierzajàcymi do realiza-cji celów statutowych Stowarzyszenia, w tym z przedstawicie-lami nauki, kultury i sztuki oraz samorzàdami lokalnymi;

14. Współpracà i wzajemnà pomoc członków Stowarzyszenia;15. Prowadzenie działalnoÊci integrujàcej członków Stowarzysze-

nia poprzez aktywnoÊç kulturalnà, rekreacyjnà i towarzyskà;16. Aktywne uczestnictwo w ˝yciu publicznym, wyra˝anie zró˝-

nicowanych poglàdów na nurtujàce tematy społeczne;17. Podejmowanie interwencji, zgodnie z obowiàzujàcymi przepi-

sami prawa, w przypadkach ra˝àcego naruszania interesów i praw człowieka poprzez składanie skarg i wniosków do orga-nów paƒstwowych i samorzàdowych, pisanie listów otwartych oraz nagłaÊnianie z pomocà Êrodków masowego przekazu i organizowanie publicznych protestów, manifestacji;

18. Inne działania sprzyjajàce osiàganiu statutowych celów Organizacji.

Prawa i obowiàzki Cz∏onków Sympatyków:

1. Członkiem sympatykiem mo˝e byç ka˝da osoba fizyczna (posiadajàca pełnà zdolnoÊç do czynnoÊci prawnych oraz oso-ba niepełnoletnia w wieku 16 - 18 lat za zgodà przedstawicieli ustawowych) lub osoba prawna zainteresowana udzielaniem pomocy materialnej i niematerialnej Stowarzyszeniu w reali-zacji jego celów, która zło˝y w tej sprawie oÊwiadczenie woli Zarzàdowi Stowarzyszenia. Zarzàd podejmuje w tej kwestii stosownà decyzj´.

2. Członkowie sympatycy ustalajà z Zarzàdem Stowarzyszenia form´ i rodzaj wspierania Stowarzyszenia.

3. Członek sympatyk ma wszystkie prawa członka zwyczajnego z wyjàtkiem praw wyborczych oraz prawa głosowania na Wal-nym Zgromadzeniu Członków Stowarzyszenia.

4. Członek sympatyk mo˝e korzystaç z pomocy i Êrodków tech-nicznych Stowarzyszenia.

5. Do obowiàzków członków sympatyków nale˝à: a) przestrze-ganie postanowieƒ Statutu, regulaminów i uchwał władz Sto-warzyszenia; b) przestrzeganie zasad współ˝ycia społecznego i etyki zawodowej.

O szczegó∏ach dotyczàcych praw i obowiàzków wszystkich cz∏onków Stowarzyszenia Macierz, przeczytaj w naszym statucie dost´pnym na stronie internetowej www.macierz.org.pl. Statut mo˝esz tak˝e zamówiç drogà pocztowà w sekretariacie Stowarzyszenia (patrz stopka red.).

Poszukujemy te˝ sponsorów oraz osób ch´tnych do bezinteresow-nej pracy charytatywnej w całym kraju. Szczegółowe warunki spon-sorowania pozostawiamy do indywidualnej negocjacji, podobnie i zasady poszczególnych inicjatyw charytatywnych jak dokarmianie głodnych czy organizowanie zielonych kolonii dla dzieci, zbieranie funduszów na operacj´ dla chorych dzieci czy ofiar wypadków. S.M. pomaga te˝ ofiarom przemocy, represji i innym pokrzywdzonym.

JeÊli bliskie sà Tobie cele naszego stowarzyszenia, przy∏àcz si´ do nas,

nawià˝ z nami wspó∏prac´lub zasil nasze konto

Stowarzyszenie Macierz, Nordea Bank Polska SANr konta: PL47 1440 1026 0000 0000 0312 4517

swift (dla przelewów mi´dzynarodowych): NDEAPLP2

NR 1(5)/2008

STRONA 23

Kiedy dopadnie Ci´ katar.

Cz´ste i przewlekłe katary mogà prowadziç do stanów zapalnych zatok, uszu oraz gardła. Walczymy z nimi ró˝nymi meto-dami. Chcàc przyspieszyç jego ustàpienie zach´cam do skorzystania z niektórych spo-sobów medycyny naturalnej.

1. Inhalacje. Do inhalacji parowych najlepiej stosowaç olejki eteryczne takie jak: euka-liptusowy, cytrynowy, cedrowy, sosnowy. Do miseczki inhalatora wkropiç 2-3 krople olejku i wdychaç przez ok. 10 minut. Ma-łym dzieciom zmniejszyç dawk´ do 1 kropli i skróciç czas o połow´.

2. Przy katarach i nie˝ytach nosa oraz infek-cji zatok czołowych i szcz´kowych mo˝na wdychaç Êwie˝y sok z cebuli. Obraç jednà du˝à cebul´ i wycisnàç sok w sokowirów-ce. Oddychaç ustami i nosem, wciàgajàc ulatniajàce si´ olejki eteryczne.

3. Trzy ły˝ki stołowe majeranku zalaç szklankà wrzàtku. Pochylajàc si´ nad kub-kiem, otulajàc go dłoƒmi tak, aby utworzyły

rodzaj lejka, wciàgaç nosem par´ z kubka przez 3-4 minuty. Zabieg nale˝y powtarzaç.

4. Okład z suchej gorczycy. Na dwa ka-wałki flaneli nasypaç garÊç zmielonego na-sienia gorczycy białej. Owinàç nimi stopy i naciàgnàç skarpety. Zdjàç okład po 2 go-dzinach i szybko chodziç w miejscu w celu pobudzenia krà˝enia krwi w stopach. JeÊli zabieg przeprowadzimy wieczorem, rano obudzimy si´ bez kataru.

5. ZagnieÊç 2 ły˝ki stołowe màki ˝ytniej z 1 ły˝kà stołowà miodu. Dodaç 2 ły˝ki soku z cebuli lub 1 ły˝k´ stołowà z czosnku. Po dokładnym wymieszaniu przyło˝yç mas´ na zatoki czołowe, przynosowe i szcz´kowe. Okład utrzymaç przez około 10-15 minut. Po zabiegu usunàç okład i umyç twarz ciepłà wodà.

6. Chcàc złagodziç objawy kataru, nale˝y uciskaç i masowaç okreÊlone miejsca na twarzy zaznaczone na rysunku punktami A, B, C, D. Uciskaç ok. 30 sekund i masowaç ru-chem obrotowym w prawo przez 1 minut´. Masowaç punkty parami. Zabieg powtarzaç kilkakrotnie w ciàgu dnia.

A B

C D

Maria Tabaka

„Jak w 31 sylabach zmieÊciç opis NieskoƒczonoÊci? Jak wyraziç pi´kno, wzniosłe idee i t´sknot´ Serca w ciszy wzdychajàcego za Ognistym Ogromem? Natchniony ciepłym powiewem Nieskoƒczonego tworz´, a ka˝dy poemat jest kwiatem, którego zapach dotknàł mnie w Drodze. Czytaj wi´c, Ser-ce, czytaj i oddychaj kwiatami, jakie daj´ Ci z gł´bi miłujàcej Duszy.”

Waka mistycznepoematy

Andrzej åwi´ka

WOLNOÂå

Rzeczy stworzoneB´dà kiedyÊ zniszczone

WolnoÊç prawdziwaW serca wn´trzu si´ skrywa

Nie mija - wiecznie ˝ywa

MIŁOÂå

MiłoÊci kroplaStopi ka˝dego soplaSmutki, zmartwienia

W czystà radoÊç zamieniaMiłoÊç ˝ycie odmienia!

FALA*

Falujà łanyI szumià oceanyÂwi´ta Rytmika

Natur´ wskroÊ przenikaWszystko w rytmie oddycha!

BŁÑD*

Zmartwienie i l´kÂwiat dr˝y w uÊcisku ich szcz´k

Umiej wybaczyçUÊmiechem wszystkich raczyç

Błàd mo˝e si´ przydarzyç!

KLEJNOT*

Klejnot wspaniałyZ czasem bywa zszarzały

Trza polerowaçDusz´ z kurzu szlifowaç

By blask pi´kny zachowaç!

LUDZIE*

Wszelkie pragnieniaSzukajà ukojeniaLecz gdy znajdujà

Wcià˝ nowe si´ zlatujà˚yj wi´c bez oczekiwaƒ!

MYÂL OKAZJONALNA*

Zdà˝aj Cz∏eku wcià˝˚ycie swoje stale drà˝

Studiuj ˚ycie sweStawiaj Âmiało kroki tweStałoÊç, spokój liczy si´!

*poetyckie tłumaczenie Waka Cesarza Meiji

a ciebie boli głowa...

Dziesiątki organizacji ekologicznych,

setki aktywistów, tysiące politykówi naukowców, dziesiątki tysięcy ludzi

na manifestacjach,rządy w tylu krajach robią wszystko

by zachować nasz gatunek,

B∏awatekukojenie dla oczu

PO˚YTECZNY DLA TYCH, KTÓRZY SP¢DZAJÑ WIELE

GODZIN PRZED KOMPUTEREM

Według mitologii greckiej centaur to istota pół człowiecza – pół koƒska. Mówi si´, ˝e je-den z nich wyjawił ludzkoÊci sekretnà wiedz´ o właÊciwoÊciach leczniczych wszystkich roÊlin na ziemi. Dlatego nie dziwi, ˝e nazwa jednego z najpi´kniejszych kwiatów naszych pól pochodzi od postaci mitologicznej. W dawnej Francji cherber bławatek był znany jako „l‘eau de casselunettes” – co mo˝emy przetłumaczyç jako „woda p´kni´tych okula-rów”, gdy˝ wierzono, i˝ kto u˝ywa tà roÊlin´, nie potrzebuje okularów.

Cherber bławatek (łac. Centaurea Cyanus) to jednoroczna, delikatna roÊlina pochodzàca z rodziny astrowatych. Osiàga wysokoÊç do 70 cm, rozgał´ziona, jej liÊcie sà długie równowàskie, dolne włochate. Kwiaty zebra-ne sà w pojedyncze koszyczki o Êrednicy 2 – 3 cm osadzone na koƒcach rozgał´zionych p´dów. Kwiaty brze˝ne j´zykowate posiadajà pi´kny ciemnoniebieski lub czasem białawy kolor. Kwitnie ju˝ od maja a˝ do sierpnia.

Do rodziny Centuarea zaliczamy około 500 gatunków, wyst´pujàcych na całym Êwiecie. Centaurea Cyanus to jeden z pi´kniejszych okazów w tej rodzinie. Kwiat zazwyczaj spotykany jest na obrze˝ach pól, ugorach i cz´sto nazywany chwastem zbó˝. Cherbry

wyst´pujà w prawie całej Europie, włàczajàc północ oraz centrum półwyspu iberyjskie-go. Uwa˝a si´, ˝e roÊlina ta pochodzi ze wschodniej Europy, skàd rozprzestrzeniła si´ na reszt´ kontynentu.

Do celów leczniczych zbieramy koszycz-ki kwiatów (Cyani Flos) w czasie ich peł-ni kwitnienia. Z zebranych koszyczków kwiatowych wyskubuje si´ kwiaty brze˝ne i szybko suszy w podwy˝szonej tempera-turze, w przewiewie. Kwiaty suszone dłu-go, w warunkach naturalnych i na słoƒcu, zmieniajà barw´ (blednà) wskutek rozpadu niebieskiego barwnika – cyjaniny. RoÊlina ta zawiera glikozydy antocyjanowe (głównie cyjanin´), pelargin´, flawonoidy, zwiàzki gorzkie oraz sole manganu.

BALSAM DLA OCZU

Jako roÊlina gorzka Êwietnie działa na po-budzenie apetytu. Pomocna jest przy sta-nach zapalnych dróg moczowych oraz zewn´trznie w zapaleniu spojówek i brze-gów powiek. Najbardziej ceniona jest za swe dobroczynne właÊciwoÊci dla naszych oczu. Poprawia mikrokrà˝enie naczyƒ kapilarnych, wzmaga ich odpornoÊç, wspomaga ostroÊç widzenia. Dlatego to zioło poleca si´ głów-nie osobom zmuszonym wyt´˝aç wzrok przez wiele godzin przed monitorem kom-putera czy telewizora oraz dla osób uczàcych si´. Jest wielkà pomocà dla osób tracàcych

Medytacja Joga & TantraAjurweda

Cisza UmysłuĆakramy

weekendowe warsztaty, dłuższe odosobnienia i wykłady!Program obejmuje mi.in: intensywną pracę z ciałem, z żywiołami i duchami przyrody, autentyczną indyjską ćakroterapię, tantrę związków miłosnych i partnerskich, tantrę dobrobytu i powodzenia, ścieżkę opanowania umysłu, metody pracy z oddechem, dźwiękiem (mantrą), usuwanie napięć i bloków psychicznych, relaksację i odstresowanie, transformację ego, etapy budzenia wyższej świadomości, metody samorealizacji, podstawę wiedzy o zdrowym życiu, jogę uzdrawiania i długowieczności, masaże, zioła, afirmacje i wiele innych...

Zapraszamy na

O szczegółowe informacje oraz TERMINY warsztatów pyta j tuta j:0518 300 138, 790 017 302, 0503 921 204

wyrazistoÊç widzenia oraz cierpiàcych na krótkowzrocznoÊç. Daje bardzo dobre rezul-taty w przypadku dolegliwosci typu „worki pod oczmi” czy „kurze łapki”.

Dzi´ki swym właÊciwoÊciom przeciwzapalnym i antybakteryjnym słu˝y jako pomocny Êrodek w dolegliwoÊciach jamy ustnej we wszelkiego rodzaju zapaleniach, w szczególnoÊci warg, w przypadku nadwra˝liwych i krwawiàcych dziàseł oraz łagodzi bóle z´bów.

SPOSÓB NA ZM¢CZONE OCZY

Bławatek najcz´Êciej aplikuje si´ robiàc kàpiele oczu, przemywajàc oraz nakładajàc kompresy. Jednakowe proporcje bławatka, bzu i płatków ró˝y (2 ły˝ki stołowe mieszanki na ¼ l wody) zalewamy goràcà wodà, przygotowujàc na-par. Czekamy chwil´, by zioła „naciàgn´ły” i nastepnie filtrujemy. Gotowy napar apli-kujemy jako kompres za pomocà gazy lub waty na zamkni´te powieki. W przypadku kàpieli gałek ocznych zakraplamy oczodoły lub zanurzamy twarz w wodzie bławatkowej otwierajàc oczy pod wodà i wykonujàc ruchy gałek we wszystkie strony. Jest to równie˝ do-skonałe çwiczenie dla oczu.

Sughriva Violette Babkiewiczkontakt: sughriva@yahoo.es

Opracowane na podstawieEncyklopedii Zielarstwa i Ziololecznictwa

Wydawnictwo Naukowe PWN W-wa 2000