Inspektoria św. Jana Bosko we Wrocławiuspm.salezjanie.pl/wp-content/uploads/2016/11/Wiadomości... · KRONIKA ŻYCIA NOWICJACKIEGO w towarzystwie swoich rodziców. Wraca-jąc przyjęliśmy

Inspektoria św. Jana Bosko we Wrocławiu

Październik 2016

WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE

Dzień Wspólnoty

Inspektorialnej 8 października 2016

Strona 2 Wiadomości Inspektorialne / październik 2016

WIADOMOŚCI Z NOWICJATU W KOPCU

Minął kolejny miesiąc na-

szego życia. W przypadku

Wiadomości, minął pierw-

szy miesiąc ich istnienia.

Bardzo dziękuję Wam,

Drodzy Czytelnicy, za życz-

liwe, otwarte i ciepłe

przyjęcie tej formy komu-

nikacji.

Wyrażam też wdzięczność

wobec wszystkich auto-

rów podejmujących twór-

czy wysiłek opisania rze-

czywistości. I oczywiście

dziękuję naszemu koadiu-

torowi, bratu Karolowi

Kliszczowi za pracę redak-

cyjną.

Na październik, zresztą jak

na każdy inny miesiąc, można patrzeć

pod różnym kątem, można mieć różne

skojarzenia. W życiu studentów, to

start nowego roku akademickiego. Mi-

łośnikom przyrody będzie się kojarzył z

niezwykłą kolorystyką liści, lasów i oczy-

wiście z grzybobraniem. Rolnicy, ogrod-

nicy i sadownicy z październikiem łączą

czas zbiorów. W kościelnym wymiarze,

to piękna i różnorodna tradycja modli-

twy różańcowej. Natomiast październik

widziany oczami salezjańskimi, to wielo-

barwny świat młodych i z młodymi.

Jak to wszystko ogarnąć? Czy da się to pogo-

dzić? Najlepiej współuczestniczyć po trosze we

wszystkich tych wymiarach. Trudno nie być z

młodzieżą szkolną już lekko zmęczoną kilkoma

tygodniami nauki... Nie sposób nie towarzyszyć

studentom w ich ambitnych planach poznaw-

czych… Warto korzystać ze spacerów wśród

kolorowych drzew w

poszukiwaniu ukry-

tych skarbów… Było-

by nietaktem nie

skosztować zdro-

wych owoców i wa-

rzyw – polskich sma-

ków… Nie mówiąc

już o różańcu, który

jest w mojej kieszeni,

towarzyszy mi w dro-

dze, przypomina, że

to wszystko co przeżywam i czego doświadczam

jest nie tylko łaską i darem, ale jednocześnie ta-

jemnicą. Jaką tajemnicą? Tajemnicą Bożego pro-

wadzenia, Bożego zbawienia.

Biorę więc do ręki różaniec i szepcząc prostą

modlitwę z Maryją oplatam to wszystko, co mo-

je, co nasze, co młodzieżowe. Modlę się z ks.

Bosko i z Oratorianami z Poznania. Poszczególne

dziesiątki i tajemnice tworzą całość, wspólnotę z

Bogiem i między nami. Niech ten mój różaniec się

nie rozrywa, niech będzie mocny. Może także i

ja, i my się wzmocnimy…

Przyznaję, że nawet podczas modlitwy różańco-

wej myśli mi trochę uciekają do październiko-

wych wspomnień, do tego, co jest tajemnicą sa-

lezjańskiego świata.

KRONIKA ŻYCIA NOWICJACKIEGO Trzeciego października rozpoczęliśmy rok akademicki. Homilię z tej okazji wy-głosił ks. Władysław Nowak. Przedsta-wił nam reguły owocnego studiowania. Wszyscy nie mogliśmy się doczekać wykładów. W końcu zdobywanie wie-dzy o życiu zakonnym, duchowości i księdzu Bosko ma nam pomóc w roze-znawaniu powołania! Ósmego października wybrali-śmy się do Twardogóry na Inspektorial-ny Dzień Wspólnoty. Najpierw było pyszne drugie śniadanie, następnie Eucharystia. Duchową ucztę dopełniła przygotowana przez nas akademia o poznańskiej piątce. Na koniec odbył się pyszny obiad, który wielu z nas zjadło

w towarzystwie swoich rodziców. Wraca-jąc przyjęliśmy dobrowolne umartwienie, gdyż w autokarze przygniatały nas góry słodyczy od naszych bliskich. Po tygodniu nauki czekała nas niemała przygoda... Pojechaliśmy po dary do parafii w okolicach Twardogóry i Lubi-na. Poniedziałek - pobudka o 4.30, we wtorek wstaliśmy o 3.30, jednak nasze trudy wynagrodziły nam smakołyki, które przygotowali gościnni proboszczowie. Parafianie też byli bardzo hojni. Otrzyma-ne zboże, ziemniaki, jabłka i inne płody ziemi zapełniły całą ciężarówkę. W środę dokonaliśmy rozładunku, który zwieńczy-ła długo oczekiwana legalna drzemka. W nowicjacie obchodzimy swoje imieniny. W październiku świętowaliśmy dzień naszych Remigiuszów. Było coś dla

ciała i dla ducha. Dla ciała, bo spędziliśmy czas przy kawie, herbacie i dobrym ciast-ku. Ducha rozweseliły gry, w których nasi solenizanci: Remek kontra Remik, angażu-jąc całą wspólnotę, rywalizowali ze sobą.

(nowicjatkopiec.pl)

spm.salezjanie.pl

SŁOWO KSIĘDZA INSPEKTORA

ks. Jarosław Pizoń, inspektor

Piotr WARZOCHA

Nowicjusz

Zachęcamy Cię do dzielenia się wiadomo-ściami z lokalnych wspólnot. Teksty, zdję-

cia czy linki można wysyłać na adres e-mailowy

[email protected]

Pozwól, aby Twoje historie krążyły wśród Rodziny Salezjańskiej budując naszą

wspólną tożsamość i przynosząc wzajem-ną radość.

Redakcja

Nie czytałeś? Niemożliwe.

donbosco.pl

ROZMOWA Z KSIĘDZEM PAWŁEM DRUSZCZEM przewodniczącym Komisji ds. Duszpasterstwa i Nowej Ewangelizacji

Wiadomości Inspektorialne / październik 2016 Strona 3

K. Kliszcz: Za nami niezwykłe wydarzenie, jakim były Światowe Dni Młodzieży w Krako-wie. Można pomyśled, że kondycja Kościoła katolickiego jest przynajmniej dobra. Jak postrzegasz stan życia religijnego w naszym kraju? P. Druszcz: To bardzo szerokie pytanie. Do-świadczenie ŚDM-u było bardzo bogate, bar-dzo emocjonalne, entuzjastyczne wręcz. I bardzo dobrze. Sądzę, że program tych spo-tkao był odpowiednio przygotowany i mery-toryczny, mieliśmy doświadczenie bardzo starannego doboru treści, obrazów, przesła-nia, mówię tu chodby o tekstach Drogi Krzyżo-wej, przedstawienia sylwetek naszych świę-tych, itd. Ponadto z grupą młodzieży z parafii św. Michała Archanioła uczestniczyliśmy jako wolontariusze ŚDM w Międzynarodowym Centrum Ewangelizacji (ICE) pod duchowym przewodnictwem bpa Grzegorza Rysia. Uczyli-śmy się ewangelizacji, ale przede wszystkim szukaliśmy żywej relacji z Jezusem, który po-syła po dwóch, do tych, do których sam przyjśd zamierza. Na podstawie tego doświadczenia mógłbym powiedzied, że mamy się dobrze w Kościele katolickim, że jest młodzież, że mo-żemy spad spokojnie. Jednak doświadczenie pracy w duszpasterstwie oraz prowadzenie Oratorium na wrocławskim Ołbinie nie na-straja mnie aż tak wielkim optymizmem. W naszych dziełach masowo tracimy młodzież, jej zainteresowanie wiarą i sprawami Kościoła jest niewielkie, tradycyjne formy pracy wy-czerpały się, coraz częściej stajemy bezradni wobec obojętności młodzieży, jej „zaliczania” praktyk religijnych. Coraz mniej rozumiemy ich język i potrzeby. Odpowiadając konkretnie na twoje pytanie sądzę, że stan życia religijnego w Pol-sce odbiega od naszych marzeo, dobrych ży-czeo i pragnieo. Kościół w Polce bardzo się zmienia, z jednej strony laicyzuje się, z drugiej radykalizuje. Nie jest to Kościół jaki pamiętają nasi starsi współbracia, dzisiejsze wspólnoty muszą byd dynamiczne, radosne, twórcze, pogłębione, przekazujące żywą wiarę w żywe-go Jezusa, zmieniają się grupy wiernych, do których powinniśmy trafiad, np. całe Rodziny, osoby rozwiedzione, osoby niepraktykujące, a może już wkrótce apostaci czy wyznawcy in-nych religii.

Czy w Komisji, której jesteś przewodniczą-cym, zrodziły się już jakieś pomysły duszpa-sterskie? Skąd w ogóle czerpad takie pomy-sły, które potrafią ożywid codzienne duszpa-sterstwo w naszych placówkach salezjao-skich? Salezjaoska Organizacja Sportowa ANGELS Wrocław odnosi spore sukcesy w ostatnich latach. Czy sport można postrzegad jako propozycję duszpasterską czy raczej jedynie wychowawczą?

Komisja ds. duszpasterstwa i nowej ewangelizacji dopiero co powstała. Od zawsze byliśmy animowani przez komisję duszpasterzy, obecnie Ksiądz Inspektor postanowił rozszerzyd jej kompetencje o wymiar ewangelizacyjny. Nie zdążyliśmy się jeszcze spotkad jako komisja, jednak pomysłów jest bardzo wiele. Wiele działao o charakterze ewangelizacyjnym od lat ma już miejsce w naszej inspektorii, wielu współbraci jest w nie zaangażowanych, obecnie chcemy właściwie odczytad zadania jakie stoją przez naszym duszpasterzowaniem w nowym sposobie przekazu Dobrej Nowiny. Co do ANGELS SALOS WROCŁAW, to od dwóch lat staramy się reaktywowad Salos, który od 1993 roku działa we Wrocławiu. Stawiamy dopiero pierwsze kroki, szukamy dobrej kadry trenerów, nieustannie trwa rekrutacja i powoli zaczynamy myśled o regularnej formacji duchowej. Pozytywnym aspektem jest to, że staramy się współpracowad między sobą w poszczególnych placówkach Wrocławia; istnieje już oddział Grunwald, Szczepin, Ołbin i Kuźniki. Cieszą nas obiekty szkolne i sporto-we przy ulicy Świętokrzyskiej, z których możemy korzystad. Cytując jednego współ-brata chciałbym powiedzied, że „sport jest jednym z ostatnich haczyków, na który możemy złapad dzieci i młodzież”. Sport będzie zawsze fascynował i pociągał, tak rozumiał podwórko salezjaoskie ks. Bosko, tak więc sport spełnia swoje funkcje tak wychowawcze jak i ewangelizacyjne chciałoby się powiedzied. Nie powinniśmy się zniechęcad, ale odnawiad struktury proponując młodzieży wychowanie przez sport.

Czym więc jest nowa ewangelizacja? Czy możemy mówid o salezjaoskiej nowej ewangelizacji? To może spróbujmy sięgnąd do historii. W 1974 roku odbył się synod o nowej ewangelizacji zwieoczony dokumentem Evangelii nuntiandi, w której zawarte jest zdanie, że Kościół jest dla ewangelizacji – trzeba dawad świadectwo, ale i wprost głosid Ewangelię. W 1979 roku Jan Paweł II powiedział po raz pierwszy w sanktu-arium w Mogile, że potrzeba nowej ewangelizacji – nowej w swoim zapale, meto-dzie i sposobie. Następnie encyklika Redemptoris missio rozróżnia duszpasterstwo zwyczajne – działalnośd misyjną od działania nowej ewangelizacji, która to jest skie-rowana do tych, którzy byli wierzący, ale opuścili szeregi wierzących. Granica tych działao jest płynna a te dwie rzeczywistości wzajemnie się przenikają. W 2003 roku Jan Paweł II pisze w Ecclesia in Europa, że nasz kontynent potrzebuje szczególnej ewangelizacji. Chodzi o to, aby ludzie ochrzczeni przeżyli nawrócenie, spotkali osobę Jezusa Chrystusa. Następnie biskupi zebrani w Aparecidzie wyrazili się, że jesteśmy uczniami – misjonarzami. Redaktorem dokumentu z Aparecidy

był kard. Bergoglio. Ciąg dalszy na str. 5

spm.salezjanie.pl


Bliskość Piątki Poznańskiej, tak można

określić Dzień Wspólnoty Inspektorial-

nej.

8 października miało miejsce kolejne spotkanie

rodziny salezjańskiej. Do twardogórskiego sanktu-

arium Maryi Wspomożycielki Wiernych przyjechali

salezjanie, rodzice i rodziny salezjanów, nowicju-

sze, salezjanie współpracownicy i osoby związane

z rodziną salezjańską.

Spotkanie rozpoczęło się od wspólnej Koronki do

Bożego Miłosierdzia w „małym kościele”. Następ-

nie uczestnicy przeszli w procesji do bazyliki prze-

chodząc przez Bramę Miłosierdzia. Ks. Ryszard

Jeleń, kustosz tego miejsca, przywitał wszystkich

w sanktuarium. Podkre-

ślił, że ten Dzień Wspólnoty Inspektorialnej od lat jest możliwością

podziękowania Bogu za wszystko, czego doświadcza rodzina sale-

zjańska przez ręce Wspomożycielki Wiernych i ks. Bosko.

Uroczystej Mszy przewodniczył inspektor ks. Jarosław Pizoń. W homi-

lii zwrócił uwagę na to, że w tym szczególnym dniu chce się dzięko-

wać za rodzinę. „Za rodzinę, która przeżywa swoje radosne chwile,

ale także smutne. Za rodzinę, która dziękuje za braci, za synów, któ-

rzy dają pokój i za tych, którzy przyprawiają o ból serca. [...] Dzięku-

jemy wobec Boga i dziękujemy z Maryją u Jej stóp” - mówił. Nawią-

zując do Ewangelii ks. Pizoń podkreślił, że Jezus rozciąga swoje bło-

gosławieństwo na wszystkich, którzy Go słuchają i zachowują Jego

słowa.

Dzień Wspólnoty Inspektorialnej był też szczególną okazją podzięko-

wania Bogu za przeżywane przez Salezjanów Jubileusze. W tym roku

szczególne podziękowania objęły następujących współbraci: ks. Jana

Kulaka (60 lat kapłaństwa), ks. Henryka Maternię (50 lat kapłań-

stwa), ks. Władysława Kozerę (60 lat profesji zakonnej), ks. Wiktora

Lechockiego (50 lat profesji zakonnej), ks. Krzysztofa Bucyka (25 lat

kapłaństwa), ks. Romana Mazura (25 lat kapłaństwa), ks. Marcina

Kozyrę (25 lat profesji zakonnej), ks. Piotra Strykowskiego (25 lat

profesji zakonnej), ks. Piotra Węża (25 lat profesji zakonnej).

Po Mszy świętej nowicjusze z Kopca przygotowali przedstawienie o

błogosławionych wychowankach salezjańskiego oratorium w Pozna-

niu. Niesamowicie proste w swej formie, surowe wręcz - chłopcy

ograniczyli się do wymownych, wręcz symbolicznych rekwizytów.

Przemawiało do serca i poruszało. Inspiracją stały się wspomnienia

Henryka Gabriela, który staje się narratorem oglądanej opowieści.

Nowicjusze zaśpiewali także nową piosenkę o „Piątce Poznańskiej”.

Po przedstawieniu zebrani goście usłyszeli trzy świadectwa, których

hasłem było: „Piątka w moim życiu”. Swoimi doświadczeniami po-

dzielili się kleryk Krzysztof Jaskólski, salezjanka współpracowniczka

Małgorzata Gajos oraz ksiądz Jerzy Mikuła. Kleryk Krzysztof chyba

najmocniej związany jest z „Piątką”, ponieważ pisze o niej pracę ma-

gisterską. Opowiadał o bliskości chłopków, o niezwykłych „zbiegach

okoliczności”, o rozmowach z bliskimi błogosławionych męczenników.

Ten piękny dzień, pomimo szarości za oknem, był okazją do spotka-

nia dawno niewidzianych członków rodziny, rozmowy, modlitwy, do-

świadczenia niezwykłej bliskości ks. Bosko, Wspomożycielki i błogo-

sławionych z Poznania.

Małgorzata GAJOS

Salezjanka Współpracownica, Tarnowskie Góry

spm.salezjanie.pl

Fot. Adrian Sroka SDB

Jest to autorska audycja Liceum Salezjańskiego we

Wrocławiu w Katolickim Radio Rodzina od 19 wrze-

śnia 2005 roku.

Dotychczas ukazało się ponad 200 audycji.

I, III, V poniedziałek miesiąca, godz. 21.30

radiorodzina.pl

INSPEKTORIALNY DZIEŃ WSPÓLNOTY Sanktuarium w Twardogórze

Wiadomości Inspektorialne / październik2016 Strona 5

Jak co roku, 1 października, jed-nych weseli i ekscytuje, innych napawa zniechęceniem i roz-rzewnieniem z powodu kończą-cych się wakacji. Jednak studen-

ci i tak dłużej mogą cieszyć się letnim wypoczynkiem niż ucznio-wie szkół różnych typów, którzy swój nowy rok szkolny rozpoczę-li miesiąc wcześniej! A zatem… Do boju!

W liturgiczne wspomnienie św. Tere-sy od Dzieciątka Jezus, zainauguro-waliśmy kolejny rok seminaryjny w naszej wspólnocie. Zazwyczaj ten dzień różni się od pozostałych w cią-gu roku. Uroczysta Jutrznia, wspólno-towa kawa, Eucharystia oraz próba chóru i ostateczne zaprezentowanie do robku m u zyc znego chó ru „Canticum” wobec szerszego grona publiczności podczas oficjalnej części spotkania, to tylko niektóre z punk-tów składających się na ten dzień. Ale zacznijmy od początku! Dzień inauguracji przywitaliśmy wspólnie w kaplicy podczas uroczy-stej Jutrzni. Następnie śniadanie, ka-wa z zaproszonymi gośćmi, wspo-mniana już próba chóru pod batutą Pana Andrzeja Korzeniowskiego. Punktem kulminacyjnym była wspól-

na Msza św., której przewodniczył i kazanie wygłosił przełożony Inspek-torii Krakowskiej – ks. Dariusz Barto-cha SDB. Chwila przerwy…, i część oficjalna w auli, na którą składało się

powitanie uczestników spotkania, roczne sprawozdanie przedstawione

przez ks. Dariusza Kozłowskiego SDB – naszego Dyrektora oraz wykład inauguracyjny ks. Zbigniewa Formelli SDB z Uniwersytetu Salezjańskiego w Rzymie. Tematyka konferencji oscylowała wokół dojrzewania do

autoformacji człowieka w kontekście tak zakonnym, jak i społecznym. Na dalszą część świętowania udaliśmy się do jadalni, na pyszny obiad, po nim trochę odpoczynku, by wreszcie stawić się w kościele ss. Karmelita-nek Bosych na Kopernika 44. Tam, jak co roku, przeżywaliśmy z siostra-mi i zgromadzonymi w kościele wier-nymi, Eucharystię, tym razem, pod

przewodnictwem naszego wikariusza – ks. Andrzeja Rolnika SDB. Po mo-dlitwie, przyszedł czas na kolację i

serdeczne spo-tkanie z siostrami w rozmównicy. Pierw-sze skrzypce zagrali współbracia z trze-ciego roku, którzy we wrześniu rozpo-częli swoją „przygodę” z teologią. Był

czas na śpiew, radosne rozmowy i modli-twę.

kl. Maciej MICHALAK Student teologii w Krakowie

Fot. Marcin Pikor SDB

spm.salezjanie.pl

INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO Seminarium w Krakowie

Ciąg dalszy rozmowy z ks. Pawłem Druszczem

W roku 2010 powstaje Papieska Rada

ds. Nowej Ewangelizacji, która między

innymi ma zająć się sprawami kate-

chezy w Kościele wyłączając ją z Rady

ds. Nauczania Katolickiego. W 2012

zbiera się synod: Nowa ewangelizacja

dla przekazu wiary, tak powstaje ad-

hortacja Evangelii gaudium, w której to w nr 27 papież Franciszek pisze:

Marzę o „opcji misyjnej”, zdolnej prze-

mienić wszystko, aby zwyczaje, style,

rozkład zajęć, język i wszystkie struk-

tury kościelne stały się odpowiednią

drogą bardziej dla ewangelizowania

współczesnego świata, niż do zacho-

wania stanu rzeczy. Reformę struktur,

wymagającą nawrócenia duszpaster-

skiego, można zrozumieć jedynie w

następujący sposób: należy sprawić,

by stały się one wszystkie bardziej misyjne, by duszpasterstwo zwyczaj-

ne we wszystkich swych formach

było bardziej ekspansywne i otwarte,

by doprowadziło pracujących w

duszpasterstwie do nieustannego

przyjmowania postawy «wyjścia» i w

ten sposób sprzyjało pozytywnej odpowiedzi ze strony tych wszyst-

kich, którym Jezus ofiaruje swoją

przyjaźń. Jak mówił Jan Paweł II do

biskupów Oceanii: «wszelka odnowa

Kościoła musi mieć misję jako swój

cel, by nie popaść w pewnego rodza-

ju kościelne zamknięcie się w sobie».

Jako komisja inspektorialna chcemy na

sposób salezjański wypełnić zalecenia

nauczania Kościoła, chcemy zaprosić

wszystkich współbraci do odnowy zapału, metod i sposobów głoszenia Dobrej Nowi-

ny szczególnie młodzieży, ale także

wszystkim ludziom, z którymi spotykamy

się w naszych środowiskach. Mamy jasną

świadomość tego, że nie jest to zadanie

dla wybranych, ale dla wszystkich. Do tej

nowej współpracy drogich współbraci szczególnie zapraszam.

Zapraszam jeszcze do odwiedzenia stro-

ny:

http://nowaewangelizacja.org/

ORATORIADA W TWARDOGÓRZE Spotkanie młodzieży


Karol KLISZCZ SDB Poznań, Winogrady

Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia

Wiernych w Twardogórze to w pewien

sposób miejsce niezwykłe na naszej sa-

lezjańskiej mapie. Od lat przyciąga i mło-

dych i starszych. To właśnie tutaj odby-

wają się od ponad trzydziestu lat Piel-

grzymki Ministrantów (pim.salezjanie.pl),

Inspektorialne Dni Wspólnoty, Formacyj-

ne Spotkania Młodych (fsm.salezjanie.pl)

czy właśnie Oratoriady. Październikowy

zjazd młodzieży z naszych lokalnych ora-

toriów zgromadził sporą, bo ponad 200-

osobową grupę.

Pierwszy wieczór tradycyjnie dzielimy na

dwie części i poświęcamy najpierw na

modlitwę i sakrament pojednania, by

następnie z czystym sumieniem radośnie

spędzić wieczór integracyjny. Nabożeń-

stwo przygotowujące do sakramentu

pojednania poprowadził kustosz twardo-

górskiego Sanktuarium, ks. Ryszard Je-

leń. W przystępny sposób "odświeżył"

uczestnikom warunki dobrego przeżycia

sakramentu.

Po konferencji rozpoczęła się adoracja

Najświętszego Sakramentu i modlitwa

różańcowa. W jej czasie młodzież przy-

stępowała do spowiedzi. Medytacyjny

śpiew scholi stanowił dużą pomoc w re-

fleksji i pobożnym przeżyciu nabożeń-

stwa. Na zakończenie, po Apelu Maryj-

nym, nowy ksiądz inspektor Jarosław

Pizoń powiedział "słówko na dobranoc":

"Bardzo się cieszę, że jest taka impreza jak

Oratoriada. Cieszę się, że jesteście tutaj

wy z waszymi animatorami, czy jako ani-

matorzy; że przyjechaliście z waszymi wy-

chowawcami: siostrami salezjankami i

salezjanami oraz, jak widzę, z tutejszymi

siostrami Opatrzności Bożej.(…) Oratoria-

da, jak rozumiem, to jest taka olimpiada.

Został zapalony znicz naszej wiary (…). Za

chwilę będzie przedstawienie drużyn a

później różnego rodzaju konkurencje. I to

wszystko w duchu fair play. W myśl triady:

religia, miłość, rozum - te trzy. (…)A póź-

niej wraca się do swoich środowisk, i nie

jest się mistrzem, lecz się trenuje: siebie i

innych. Trenuje się służąc innym."

Drugim punktem spotkania był wieczór

integracyjny. W jego czasie poszczególne

wspólnoty oratoryjne przedstawiały krót-

kie scenki o swoich kierownikach Orato-

rium.

Następnego dnia po modlitwach i śnia-

daniu przyszedł czas na formację. Na

stronie internetowej spm.salezjanie.pl

jest nagranie z konferencji ks. Grzegorza

Dłużniaka zatytułowanej Czystość, czyli

walka o wartość: "Kto oddala się od Bo-

ga, oddala się od miłości. Skoro Bóg jest

miłością, a ja odwracam od Niego wzrok, to

tracę w oczu miłość. Więc nie ma się co

dziwić, że wchodzę później w inne rzeczy,

które wydają mi się imitacją miłości. To

znaczy wydają mi się miłością, ale one są

imitacją, działają tylko przez chwilę. A póź-

niej czujesz się z tym trochę gorzej. I znowu

jest pustka, i znowu jest dół, a może nawet

depresja."

W południe zgromadziliśmy się w "małym

kościele" na Koronce do Bożego Miłosier-

dzia. Jedną z intencji była modlitwa za

salezjańskich animatorów z Aleppo w Sy-

rii. Od wielu miesięcy przeżywają oni wraz

z innymi mieszkańcami pogrążonej w woj-

nie Syrii naprawdę trudne chwile. W pa-

mięci mamy m.in. apele Rity Basmajian

oraz innej wychowanki salezjańskiej pod-

czas Światowych Dni Młodzieży. W ostat-

nim czasie mogliśmy zobaczyć relacje z

Syrii przygotowane przez Darka Malejonka

wraz z Salezjańskim Wolontariatem Misyj-

nym w Krakowie. Po Koronce wszyscy

uczestnicy Oratoriady wyruszyli w procesji

do Sanktuarium na Mszę Świętą przecho-

dząc przez Bramę Miłosierdzia.

Sobotnie popołudnie przeznaczone zosta-

ło na grę miejską, dzięki której uczestnicy

mieli możliwość lepszego poznania Twar-

dogóry :-) zakończone pieczeniem kiełbas

na ognisku.

Dziękujemy młodzieży z Twardogóry za

przygotowanie wraz z Salezjanami paź-

dziernikowej Oratoriady. Do zobaczenia w

grudniu w Tarnowskich Górach.

KRÓTKO NA TEMAT

Miła niespodzianka od papieża Franciszka

"Młodzież, wiara i rozeznanie powołania”. Tak brzmi wybrany przez Papieża temat 15. zgromadzenia zwyczajnego Synodu Bisku-pów. Ojciec Święty wyznaczył rozpoczęcie na październik 2018 r. Jak informuje opublikowany w Watykanie komunikat, temat ten wyraża troskę duszpa-sterską Kościoła o młodych ludzi. Stanowi on kontynuację dwóch ostatnich Synodów Biskupów poświęconych rodzinie, a także posynodalnej adhortacji apostolskiej Ojca Świętego „Amoris laetitia”. Chodzi o to, by towarzyszyć młodym w ich egzystencjalnej drodze do dojrzałości, aby poprzez proces rozeznania mogli odkryć swój projekt życio-wy i realizować go z radością, otwierając się na spotkanie z Bogiem i ludźmi oraz aktyw-nie uczestnicząc w budowaniu Kościoła i społeczeństwa. Wrocław

Salezjański Wolontariat Misyjny MŁODZI ŚWIATU (oddział we Wrocławiu) prowadzi kilka projektów misyjnych. Zachęcamy do zapoznania się z tymi projektami i wielko-dusznego wsparcia ich. Szczegółowe opisy realizowanych obecnie projektów SWM są dostępne na stronie internetowej: wroclaw-swm.pl.

spm.salezjanie.pl

Fot. Dawid Nowak SDB

Fot. Dawid Nowak SDB

MŁOT I KOWADŁO W TARNOWSKICH GÓRACH Formacyjne Spotkanie Młodych


W dniach od 14 do 16 października w Tarnowskich Górach odbyło się Forma-cyjne Spotkanie Młodych (FSM) dla gimnazjalistów. Uczestniczyło w nim 28 osób, wraz z opiekunami. Na pierwszy FSM w tym roku przyjechali chłopcy z Czarnego Lasu, Twardogóry, Lubina, Wrocławia – parafii Najświętszego Ser-ca Pana Jezusa oraz Michała Archanio-ła. Hasłem spotkania były słowa usły-szane przez Księdza Bosko w jednym ze snów „młot i kowadło”. To sakra-ment spowiedzi i eucharystii, który od-ciska w naszej duszy znamię bożej mi-łości, daje moc i kształtuje charakter. W ten sposób chcieliśmy spojrzeć jeszcze raz na rok bożego miłosierdzia, oraz przykład wiary bohaterskiej Piątki Po-znańskiej. Na FSM dla gimnazjalistów przyjechali-śmy w piątek 14 października około godziny 18.00. Po dotarciu do naszego salezjańskiego ośrodka w Tarnowskich Górach, powitał nas serdecznie ks.Tomasz. Otrzymaliśmy klucze do pokoju po czym szybko zakwaterowali-śmy się. Mogliśmy poznawać już na-szych nowych kolegów. O godzinie 19:00 rozpoczęliśmy kolację śpiewając ”pobłogosław Panie”. Na pogodnym wieczorze mogliśmy się dobrze bawić i lepiej poznać. Kolejny czas był przezna-czony na refleksję i modlitwę. Myślę, ze pomogło nam to zbliżyć się do Boga, który jest miłosierdziem. Po odśpiewa-niu apelu i słówku na dobranoc które powiedział ks. Karol Gąsior (serdecznie nas witając i opowiadając o dziele, w którym pracuje), od 22:30 do północy czas spędziliśmy w naszym gronie gra-jąc w bilard, piłkarzyki, gry planszowe. Wiele emocji wyzwolił w nas turniej piłki nożnej, który rozegraliśmy na sali gimnastycznej. Sobotni poranek był piękny. Kto chciał, mógł z samego rano pobiegać w pobli-skim parku, który ma aż około 200 hek-tarów lasu, tak więc można się pozy-tywnie zmęczyć ; ) Po porannej adoracji i jutrzni udaliśmy się na konferencję. Ksiądz Tomasz ukazał nam piękno sa-kramentu pojednania. Kl. Piotr Leśni-kowski porównał warunki dobrej spo-wiedzi do kosmetyków, co dało nam wiele do myślenia. Kl. Bartek Balcerzak poprzez film animowany ukazał nam jak ścierają się ze sobą świat widzialny i niewidzialny, oraz jak z jednej strony można doświadczyć bożej łaski a z dru-giej doświadczyć walki demona, który

czyni wszystko by odwieść nas od tego sakramentu bożego miłosierdzia. Ksiądz Paweł Druszcz przybliżył nam natomiast heroiczność i piękno życia błogosławionej Piątki Poznańskiej. W samo południe spotkaliśmy się na Eu-charystii, której przewodniczył ks. Inspek-tor Jarosław Pizoń. Myślę, że słowa jego homilii otworzyła nasze serca. Po obiedzie

niezwykłą dla nas atrakcją było półtorago-dzinne zwiedzanie wraz z przewodnikiem kopalni srebra w Tarnowskich Górach, któ-rą gorąco polecam kopalniasrebra.pl. W sobotę od godz. 19:30 do 6 rano miało miejsce kolejne czuwanie gimnazjalistów z Tarnowskich Gór i okolic. Przybyło ich oko-ło 300. W tym czuwaniu również brała udział nasza grupa FSM-owiczów. Przed konferencją pana Marcina Jakimowicza, odbyło się powitanie i modlitwa prowa-dzona przez jednego z nas. Po konferencji uczestniczyliśmy wraz z innymi rówieśnika-mi, w pracy w grupach. Następnie wszyscy mogliśmy się posilić. Od godz. 22.40 rozpo-częła się adoracja Najświętszego Sakra-mentu z możliwością spowiedzi, aby na Mszy Świętej, której przewodniczył ks. Piotr Lorek (wikariusz ks. Inspektora), przyjąć Pana Jezusa do czystego serca. W kazaniu ks. Piotr podzielił się z nami histo-rią swojego powołania. Ze stołu Euchary-stycznego przenieśliśmy się na inne stoły, gdzie młodzież z opiekunami mogła się wzmocnić kiełbaskami z grilla. Dzięki temu byliśmy silni i gotowi rozpocząć nocny ma-raton taneczno - sportowo-filmowy. Przez całe czuwanie młodzież gimnazjalna mogła również pójść adorować Pana Jezu-sa w najświętszym sakramencie. Czuwanie zakończyło się błogosławieństwem oraz rozdaniem nagród za pierwsze, drugie i trzecie miejsce w poszczególnych turnie-jach. Naszymi drużynami były FSM-power

w piłkę nożną i piłkarzyki. Bartek Dzie-kan odebrał nagrodę za II miejsce wła-śnie w piłkarzykach. Po rozdaniu nagród był czas na odpoczynek by już o godz. 8:30 wychwalać Pana Boga modlitwą kościoła czyli Liturgią Godzin. Następnie o 9.00 zjedliśmy śniadanie a po posiłku był czas na dzielenie się doświadczeniem

z całego pobytu na FSM-ie. Myślę, że dla nas wszystkich był to piękny, twórczy i owocny czas.

spm.salezjanie.pl

kl. Łukasz GRZENIA, Bartek DZIEKAN, Karol SZYMAŃSKI Uczestnicy Formacyjnego Spotkania Młodych

KRÓTKO NA TEMAT Lubin

Salezjańskie Centrum Sportowe Amico Lubin zaprezentowało się bardzo dobrze na tur-nieju piłkarskim w Lubinie. Zespół Orlików 2007 (U-10) wygrał wszystkie mecze prezen-tując przy tym wysokie umiejętności piłkar-skie. Brawo dla zawodników za grę i podzię-kowanie dla rodziców za słodycze dla ma-łych piłkarzy.

Wrocław

Duszpasterstwo akademickie MOST zapra-sza na nowy cykl spotkań formacyjnych ŻEŃ-SZE. Tematem przewodnim będzie miłość, związki międzyludzkie, relacje w związkach i różnice między kobietami a mężczyznami, czyli – jak wytrwać w związku i jak znaleźć miłość. Na te pytania odpowiadać będą ak-torzy: Piotr Cyrwus, Dariusz Kowalski – znani z Klanu i Plebani, dziennikarka Elżbieta Ru-man, księża: Ksawery Knotz, Piotr Kropisz i vloger Mikołaj Kapusta oraz wielu innych. Do zobaczenia w Stolarni – każdy wtorek po wieczornej Mszy św.! *** W dniach 21-23 października odbyły się we Wrocławiu w budynku Liceum Salezjańskie-go II Warsztaty Uwielbienia Inicjatywy Mu-zycznej Wrocław Wielbi. Zajęcia poprowa-dzili Poldek Twardowski oraz Artur Koza. Więcej informacji o Inicjatywie Muzycznej Wrocław Wielbi na stronie wroclawwielbi.pl

OGÓLNOPOLSKIE ROZGRYWKI SALEZJAŃSKICH ANIMATORÓW SPORTOWYCH Tarnowskie Góry


SPOTKANIE FORMACYJNE DLA ASYSTENTÓW Wrocław

W urokliwym miejscu w Tarnow-skich Górach, przy pięknej, jesien-nej aurze, odbyły się XIX Ogólno-polskie Rozgrywki Salezjańskich Animatorów Sportowych.

Reprezentowanych było ok. 40 sto-warzyszeń z całej Polski. W progra-

mie nie zabrakło wspólnej modlitwy wychowawców za wychowanków, refleksji nt. systemu prewencyjnego św. Jana Bosko, rozgrywek w tenisie stołowym, piłce nożnej i piłce siatko-wej. Rywalizacja odbyła się w dobrej at-mosferze, w duchu fair play, a wyniki

przedstawiają się następująco: Tenis stołowy 1. Kisełyczka Mirosław SL SALOS Debrzno 2. Sękowski Kamil SL SALOS Warszawa 3. Ułanowicz Dariusz SL SALOS Suwałki

Piłka siatkowa 1. SL SALOS Dobieszczyzna 2. ANGELS SALOS Wrocław 3. SDB Wrocław

Piłka nożna 1. SL SALOS Suwałki 2. SDB SALEZJANIE 3. SL SALOS Debrzno

W programie nie zabrakło również wspólnego świętowania. Kolejny ORSAS odbędzie się w przyszłym roku w Ełku.

ks. Mirosław ŁOBODZIŃSKI SDB Inspektorialny Delegat SALOS SI

Jest ich w tym roku aż... trzech. Pracują w Lubinie, Kopcu i Tarnowskich Górach. Dla młodych są jak starsi bracia, a we wspólnotach, w których żyją, jak najmłodsi. Asystent. Słowo, które może kojarzyć się z jakąś firmą, ewentualnie współpra-cownikiem reżysera, w świecie salezjańskim pełni ważną rolę. Asystent to młody współbrat, który pomiędzy studiami filo-zoficznymi a teologicznymi odbywa dwuletnią praktykę pedagogiczno-duszpasterską w salezjańskich placówkach.

Od 24 do 26 października mieli oni swój pierwszy w tym roku szkolnym zjazd formacyjny we Wrocławiu. Razem z

Wikariuszem Inspektora ks. Piotrem Lor-kiem zastanawiali się nad swoją posługą w dziełach, w których pracują, nad organiza-

cją czasu i salezjańskimi priory-tetami. Razem z innymi współ-braćmi pograli w siatkówkę, a także wybrali się na wycieczkę w Góry Stołowe. Nie zabrakło wspólnych rozmów i modlitwy - osobistego spotkania z Jezu-sem. Asystenci wracają do swoich placówek pełni energii i optymi-zmu. I oczywiście polecają się Waszej modlitwie. :)

Kl. Krystian SUKIENNIK SDB Asystent w Tarnowskich Górach

spm.salezjanie.pl

SYMPOZJUM LITURGICZNE W LĄDZIE Świadomość Sakramentu Namaszczenia Chorych wczoraj i dziś

Kl. Mateusz BUCZEK SDB Student filozofii w Lądzie

Ciekawe prelekcje, dyskusje, wspólna eucharystia oraz luźne rozmowy to XXX sympozjum liturgiczne, które odbyło się 14 października w Wyższym Seminarium Duchownym w Lądzie. Piękną tradycją jest coroczne październi-kowe sympozjum w Lądzie, które po raz pierwszy odbyło się w 1986r. z inicjatywy ks. prof. Adama Duraka SDB, wykładow-cy liturgiki w Lądzie. Temat tegoroczne-go sympozjum brzmiał: „ŚWIADOMOŚĆ SAKRAMENTU NAMASZCZENIA CHO-RYCH WCZORAJ I DZIŚ”. Sympozjum składało się z dwóch części, pomiędzy którymi zgromadziliśmy się na uroczy-stej liturgii. Mszy św. przewodniczył ks.

Infułat Jerzy Stefański, a kazanie wygło-sił ks. dr Arkadiusz Zawistowski – Krajo-wy Duszpasterz Służby Zdrowia. W cza-sie całego sympozjum została zaprezen-towany aspekt historyczny, teologiczny oraz duszpasterski Sakramentu Na-maszczenia Chorych. Prelegentami mię-dzy innymi byli: ks. prof. dr hab. Helmut Sobeczko, ks. dr hab. Erwin Mateja. Bar-dzo ciekawy okazał się wykład na temat namaszczenia chorych liturgiach wschodnich, zaprezentowany przez ks. dr Mateusza Potocznego z Uniwersyte-tu Opolskiego. Ostatnią prelekcję wy-głosił dr hab. med. Tomasz Pierunek (Katedra Pulmologii i Alergologii Onko-

logii Pulmonologicznej) na temat: Choroba i umieranie w aspekcie medycyny. Pan doktor wskazał objawy zbliżającej się śmierci, stany i potrzeby osób, które to przeżywają. W czasie dyskusji i zadawania pytań prelegentom pojawiła się kwestia, że za mało dzisiaj w duszpasterstwie mówi się o tym sakramencie. Wierni nie posiada-ją wiedzy o istocie sakramentu i błędnie nazywają go ostatnim namaszczeniem Na koniec spotkania wszystkim uczestnikom zostały rozdane broszury z informacjami na temat: „Kwiaty w liturgii” oraz „Kwiaty w Piśmie Świętym”, przygotowane przez ks. Radosława Błaszczyka SDB i ks. Leonar-da Wilczyńskiego SDB.

II KONGRES DYREKTORÓW SZKÓŁ SALEZJAŃSKICH Licheń


Karol KLISZCZ SDB Inspektorialny Delegat d.s. Komunikacji Społecznej

II KONGRES DYREKTORÓW SALEZJAŃ-SKICH PRZEDSZKOLI, SZKÓŁ I OŚROD-KÓW WYCHOWAWCZYCH ROZPOCZĄŁ SIĘ W PIĄTEK 30 WRZEŚNIA BR. W LI-CHENIU.

Pierwszym punktem tegorocznego spo-tkania była Msza św., w czasie której homilię wygłosił Inspektor z Warszawy ks. Andrzej Wujek. Po kolacji, w czasie tzw. rodzinnego wieczoru, przedstawi-ciele salezjanów i salezjanek zaprezen-towali krótko dzieła wychowawcze, które prowadzą we własnych inspekto-riach. Następnie, uczestnicy zebrali się na wspólnych nieszporach, po których słówko wieczorne powiedział ks. Da-riusz Bartocha, inspektor krakowski.

Ostatnim punktem programu w pierw-szym dniu była projekcja filmu In Real Life (prod. Wielka Brytania 2013). Wpro-wadzenie do filmu przygotowała prof. UKSW dr hab. Monika Przybysz (zobacz fragment). Film przedstawia ważny pro-blem współczesnego społeczeństwa jakim jest przeogromny wpływ Interne-tu na dzieci i młodzież. Zabierając widza z sypialni brytyjskiego nastolatka do Doliny Krzemowej reżyser Beeben Ki-dron próbuje pokazać w jaki sposób obietnica nieograniczonej i otwartej komunikacji staje się niejednokrotnie sposobem uwięzienia młodego człowie-ka i jego alienacji w realnym życiu.

W drugim dniu uczestnicy kongresu wysłuchali rano konferencji pani profe-sor Moniki Przybysz zatytułowanej In-ternet w szkole, szanse i zagrożenia. Wśród poruszanych zagadnień znalazły się m.in. Zmiany w komunikacji między-pokoleniowej, Facebook jako narzędzie do pracy zespołowej, Facebook jako na-rzędzie promocji i ewangelizacji, Social

media w ewangelizacji i duszpaster-stwie, Twitter jako źródło informacji i formacji do komunikacji, Periscope i Facebook Live jako narzędzie transmisji w czasie rzeczywistym, Snapchat jako platforma dialogu z młodzieżą, Aplika-cje mobilne i komunikacja mobilna, Szanse i zagrożenia (sexting) w mediach społecznościowych. W południe uczestnicy zgromadzili się na Mszy św., której przewodniczył i homilię wygłosił ks. Adam Popławski, wikariusz inspektora pilskiego. Komen-tując słowa z księgi Hioba (rozdz. 42) oraz Ewangelii (Łk 10,17-24) powiedział m.in.: „Hiob zmagał się nieustannie z pytaniami własnymi o sens przeżywa-nych wydarzeń. Musiał zadać sobie choćby takie pytanie: Czym to wszyst-ko się zakończy? Czy zrealizuje się czar-ny scenariusz porażki bez nadziei? Bóg prowadzi jednak Hioba przez to doj-mujące doświadczenie. W ten sposób wychowuje go do całkowitego zaufa-nia Wszechmocnemu. (…) Zabiera mu wszystkie punkty oparcia, aby się oparł tylko na Nim. Hiob wychodzi ostatecz-nie zwycięsko z tego trudnego położe-nia (…) Całość tych rozważań możemy odnieść spokojnie do tych naszych spraw jako dyrektorów odpowiedzial-nych za szkoły, bo przecież jesteśmy trochę właśnie na takim etapie. Jak to niektórzy czują, jesteśmy na takim za-kręcie (nadchodząca reforma oświaty – przyp. KK). A w tym wszystkim ma-my nie zatracić Ewangelii radości, do której zachęca nas Papież Franciszek. Bóg wniesie w nasze życie nadzieję, że dzięki Niemu sprostamy wszystkim zadaniom, które się w życiu pojawia-ją”. Poobiednie obrady skoncentrowały się

na prezentacji konkretnych sposób reali-zacji salezjańskiego systemu prewencyjne-go. We wprowadzeniu do tematu przeło-żona inspektorii warszawskiej s. Lidia Strzelczyk przypomniała istotne elementy systemu wychowawczego przekazanego nam przez św. Jana Bosko. Wśród prezen-tujących poszczególne dzieła byli: s. Anna Pytka (Sokołów Podlaski, przed-szkole) s. Dorota Grzywacz (Ostrów Wielkopolski, szkoła podstawowa) ks. Marek Barański (Rumia – Kniewo, gim-nazjum) ko. Karol Domagała (Różanystok, Mło-dzieżowy Ośrodek Wychowawczy) ks. Zenon Latawiec (Oświęcim, szkoły po-nadgimnazjalne) Pięknym podsumowaniem tego dnia był występ wychowanków z Różanegostoku podczas Wieczoru Rodzinnego. Warto nadmienić, iż w ten sposób chłopcy stara-ją się m.in. zebrać pieniądze potrzebne na drogi lek dla chorego kolegi. W ostatnim dniu kongresu uczestnicy zaję-li się na wspólnym spotkaniu tematem samooceny salezjańskiego środowiska wychowawczego, szkolnego i zawodowe-go w Europie. Punktem odniesienia był przygotowany przez Komisję Szkoła Sale-zjańska w Europie SDB-FMA dokument o potrzebach szkolnictwa salezjańskiego w złożonej rzeczywistości europejskiej. Jest on w zamierzeniu autorów narzędziem, które ma służyć ujednoliceniu oraz inspi-rowaniu programu wychowawczego oraz wyborów wychowawczo-duszpasterskich, kulturalnych, dydaktycznych i organizacyj-nych adresowanym do odpowiedzialnych za salezjańskie szkoły, przedszkola i ośrodki wychowawcze.

Fot. Karol Kliszcz

spm.salezjanie.pl

DOLNOŚLĄSKI FESTIWAL NAUKI Lubin, spotkanie z uczestnikiem Powstania Warszawskiego


TEPLICKIE SKAŁY ZDOBYTE Wrocław

Agnieszka KWAŚNY Liceum Salezjańskie w Lubinie

Krzysztof BAŁENKOWSKI

Lektor w parafii p.w. Michała Archanioła we Wrocławiu

29.października 2016 klasa IIIA Liceum Salezjańskiego w Lubinie uczestniczyła w trzeciej edycji Dolnośląskiego Festi-walu Nauki w Centrum Kultury Muza w Lubinie. Uczniowie wzięli udział w spo-tkaniu z panem Zbigniewem Grochow-skim, uczestnikiem Powstania War-szawskiego. Z ogromnym zainteresowaniem wysłu-chaliśmy wspomnień pana Zbigniewa, którego dzieciństwo przypadło na cięż-kie lata wojny. Jako chłopiec wstąpił do Szarych Szeregów, gdzie brał udział w akcjach małego sabotażu. Po Po-wstaniu został wywieziony do obozu pracy w Niemczech, skąd wrócił po wojnie. Jego pasją była również foto-grafia. To jemu zawdzięczamy zdjęcia z okresu powstańczego Warszawy, jak i jej powojenne ujęcia. Zachowało się kilkaset zdjęć, które znajdują się obec-nie w zbiorach Muzeum Powstania Warszawskiego.

Pasją pana Zbigniewa Grochowskiego była zawsze praca z mło-dzieżą. Jako wieloletni nauczyciel matematy-ki i fizyki znajdował czas na organizowanie obozów wędrownych i kolonii dla młodzieży. I do dziś ma z młodzie-żą znakomity kontakt.

Dzień Edukacji Narodowej Nasza szkoła uroczyście obchodziła Dzień Edukacji Narodo-wej we wtorek 11 października. Uroczystości rozpoczęli-śmy wspólną Mszą Świętą, podczas której uczniowie ofia-rowali krzyż zrobiony samodzielnie na warsztatach. Na-stępnie spotkaliśmy się w auli, by obejrzeć program artystyczny przygotowany przez klasę 3b. Program był bardzo wesoły i zaangażował publiczność do wspólnej zabawy.

salezjan.lubin.pl

Pierwszy dzień października 2016 po-

zostanie na zawsze w historii naszego

oratorium. Właśnie w tą słoneczną

sobotę doszedł do skutku wyczekiwa-

ny od dawna wyjazd integracyjny ani-

matorów do Skalnego Miasta Teplic-kie Skały w Czechach.

Czerwona strzała (dla niewtajemniczo-nych nasz cudowny bus) zabrał nas do

naszych słynących z odwagi południo-

wych sąsiadów. Pierwszy kontakt z Czechami mieliśmy w Broumovie. Po początkowych problemach z dogada-

niem się w informacji turystycznej i „szukaniem” grupy udało nam się zna-

leźć klasztor, który górował nad mia-

stem podczas jazdy busem i nagle znik-nął nam z oczu, gdy już dotarliśmy na miejsce. Mimo bardzo pomysłowej a

przy okazji zabawnej negocjacji księdza Pawła z panią z kasy nie udało nam się wejść do klasztoru kupując tylko 2 bile-

ty. Dziedziniec musiał nam wystarczyć. Z Broumova udaliśmy się do Teplickich Skał. Po zjedzeniu śniadania i wypiciu

porannej kawy weszliśmy na teren par-ku. Po krótkim spacerze doszliśmy do wejścia na najwyższy punkt widokowy

na terenie parku. Widok zwisającej dra-binki i prawie pionowego wejścia po

skalach nie był kuszący ale mimo niedo-

godności zdobyliśmy go, choć nie obyło się bez dezerterów. Ważnym elementem

naszego wyjazdu było szukanie miejsca

do odprawienia Mszy Świętej w plenerze.

Znaleźliśmy około 15 takich miejsc, ale

każde było nie dość godne według na-szego Druszczpasterza. Całość naszego

pobytu na terenie Teplickich Skał można opisać jako chodzenie po skałach poza

szlakiem, szukanie ołtarza, „ja semneto-perek” i liczne przerwy, które były wręcz niezbędne.

Po bardzo fajnej, ale równie meczącej

trasie w Teplickie Ska-

ły poszliśmy na obiad. Smażony Ser, knedliki i kofola to już klasyk

podczas pobytu w Czechach. Następnym

i najważniejszym punk-tem programu była wizyta w czeskim mar-kecie. Czekolada Stu-

denstska, lentilky, ko-fole i czeskie piwo

(oczywiście tylko bez-alkoholowe) zaopa-

trzył się chyba każdy z nas. Patrząc na nasz bus wypadkowy

zakupami można by pomyśleć że w Pol-

sce powróciły czasy pustych sklepów.

Pożegnaliśmy się z Czechami i pojechali-śmy do domu.

Ksiądz Paweł sprawił nam miłą niespo-

dziankę zabierając nas w drodze po-

wrotnej do Polanicy Zdroju. To właśnie

tam miało miejsce słynne już zamawia-nie lodów włoskich po włosku przez

księdza Pawła. Pan sprzedawca chyba nigdy w życiu nie był tak przejęty a ja

ujawniłem mój talent do języka włoskie-go. Po powrocie do Wrocławia odprawi-liśmy Mszę Święta w kaplicy. Było to

piękne podsumowanie bardzo udanego

wyjazdu. To co, następny cel Drezno?

Czas pokaże, entuzjazm wyjazdowy

narodził się i szybko nie opadnie.

spm.salezjanie.pl

Fot. oratorium-michał.salezjanie.pl

BOSKA SOBOTA NA WINOGRADACH Anioł Party w Oratorium


DUSZPASTERSTWO MŁODZIEŻY LINA Zespół Szkół Salezjańskich w Poznaniu

Anna GADECKA Wychowawczyni w Oratorium na Winogradach

Ks. Dawid NOWAK SDB Katecheta w ZSS, duszpasterz Liny

Długa, ale dzięki niej można jak MacGy-

ver rozwiązać wiele problemów.

Szorstka, ale bez niej nie można wy-

obrazić sobie szczęśliwego i kolorowe-

go dzieciństwa. Ma dwa końce, ale

wiele dobrych początków. LINA - sale-

zjański pomysł na szkołę w Poznaniu.

Dziś nie można wyobrazić sobie szkoły

pod patronatem ks. Bosko bez orato-

rium. Dlatego też w poznańskim SALE-

ZYM nie mogło brakować tego najbar-

dziej salezjańskiego akcentu. Od wrze-

śnia ruszyły spotkania formacyjne dla

grupy przyszłych animatorów salezjań-

skich, którzy świadectwem, zaangażo-

waniem oraz radością będą zarażać

swoich młodszych kolegów ze szkoły

Bożym entuzjazmem.

Lina ma wiele znaczeń: łączy, wiąże,

podciąga, ale na pewno bez liny ksiądz

Bosko nie trafiałby do młodych serc. Z

pewnością umiejętność chodzenia po

linie przysporzyła małemu Jankowi

wielu słuchaczy i

p o t e n c j a l n y c h

przyjaciół. Można

zatem bez skrupu-

łów powiedzieć,

że mały Janek był

mistrzem nowej

e w a n g e l i z a c j i ,

czyli wykorzysty-

wania dobrych

środków do gło-

szenia dobrej

Ewangelii, dlatego

i młodzi z poznań-

skiego Zespołu Szkół Salezjańskich chcą

tę misję wypełniać. Nie można sobie tak-

że wyobrazić duchowości salezjańskiej

bez Maryi. W jednym z swoich snów, ks.

Bosko widział linę, która symbolizowała

różaniec uwalniający chłopców z pod

władzy zła. Szkolna wspólnota oratoryj-

na jest zatem alternatywą dla zła. LINA

to także pragnienie lawirowania między

niebem a ziemią, to pokonywanie wła-

snych trudności i lęków. Niczym linosko-

czek, chcemy przeskoczyć nam własny-

mi słabościami.

LINA to po prostu salezjański styl życia.

Nasza LINA ma początek, ale wierzymy,

że końcem naszej wspólnoty będzie

tylko i wyłącznie NIEBO.

Informacje o LINIE są dostępne na stro-

nie szkoły: szkola-poznan.salezjanie.pl

oraz Fanpage’u duszpasterstwa.

Boskie soboty wpisały się na dobre w tradycję poznańskiego Oratorium na Winogradach! Białe, kolorowe, ze skrzydłami lub bez, z aureolami i bez- różnorodne, ale wszystkie uśmiechnięte- takie anioły pojawiły się na drugim już Anioł Party w Poznaniu. Spotkali się 1 października na iście anielskim pojedynku: anielscy siłacze vs. piękne anielice. W końcu bycie aniołem nie musi oznaczać tylko białej sukienki i skrzydeł, ale może to też być całkiem męska sprawa!

Stanęli do walki w czterech konkuren-cjach: niebiański okrzyk, przysmak anio-łów, konstrukcja skrzy-deł, dmuchanie baniek mydlanych na stronę przeciwnika, by na koniec wziąć udział w niezapomnianym, peł-nym radości starciu na papierowe kulki i sty-ropian. Chyba nie ma lepszego sposobu na świętowanie dnia na-szych ANIOŁÓW STRÓŻÓW! Żeby jednak lepiej zrozumieć kim tak naprawdę są nasi Aniołowie Stróżowie wystarczy zapytać dzieci - one wiedzą najlepiej. Według małe-go Jeremiego: „to takie ptaki, ale nie takie takie, tylko mają ręce i nogi i służą Panu Bogu”, to też przyjaciele, którzy się trosz-czą, kochają i „dają różne rzeczy np. ra-dość.” Jeśli tak jest w niebie - to z pewno-ścią każdy chciałby już tam trafić. Każdy pojedynek kończy się remisem, nie brakuje smakołyków i salezjańskich przyśpiewek.

Salezjański Poznań pozdrawia resztę naszej zwariowanej BOSKIEJ RODZINKI! Zachęcamy do obejrzenia filmu z drugiej edycji Anioł Party na Winogradach. Film jest dostępny na stronie internetowej

megafon.salezjanie.pl

A już wkrótce kolejna Boska Sobota w Oratorium na Winogradach. Spotkamy się na HolyWins. Czekajcie na relację!

spm.salezjanie.pl

Fot. Anna Gadecka


ONI MAJĄ TĘ MOC Czuwanie gimnazjalistów w Tarnowskich Górach

Małgorzata GAJOS

Salezjanka Współpracownica, Tarnowskie Góry

W Salezjańskim Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Tarnowskich Gó-rach odbyło się XXIII czuwanie dla gim-nazjalistów. Z 15 na 16 października odbyło się kolej-ne całonocne czuwanie dla uczniów szkół gimnazjalnych w Salezjańskim Ośrodku Szkolno - Wychowawczym w Tarnowskich Górach. Przybyło prawie 300 osób, między innymi z Wieszowej, Miasteczka Ślą-skiego i okolicznych gimna-zjów tarnogórskich. Byli również goście z Wrocław-skiej Inspektorii, którzy wraz z ks. Tomaszem Hawrylewi-czem przyjechali na Forma-cyjne Spotkanie Młodych już w piątek. W FSM-ie wzięło udział 30 osób. Chłopcy, tym razem w wieku gimnazjal-nym, mieli zróżnicowany czas: od spotkań braterskich po reflek-sje i modlitwę, adoracje. – Temat obec-nego FSM-u to „Młot i kowadło”. Jest to nawiązanie do jednego ze snów św. Jana Bosko z 1862 roku. Kowadło to Eucharystia, a młot to spowiedź – tłu-maczy ks. Tomasz - Podczas tego spo-tkania rozważamy sakrament spowie-dzi, czym on jest, jak należy się do niego dobrze przygotować. Temu służyły dzi-siejsze konferencje i praca w grupach, osobiste świadectwa. Z myśli bardzo mocnych, które pozostały chłopcom to, to że spowiedź jest siłownią – opowia-da. Chłopcy przygotowali także reklamę spowiedzi. Kolejny FSM, na który już serdecznie zaprasza ks. Hawrylewicz, będzie dla grup ponadgimnazjalnych, odbędzie się 11 listopada i będzie trwać trzy dni w Marianówce. Temat FSM-u idealnie korespondował z hasłem czuwania gimnazjalistów - „Mam tę moc”. Uczestnicy w ramach pracy w grupach dowiedzieli się, a mo-że bardziej przypomnieli sobie skąd mo-gą czerpać siły, jakie są źródła prawdzi-wej mocy: Eucharystia, spowiedź, Słowo Boże, wytrwała modlitwa. Przy okazji był quiz i zabawy integracyjne. Spotkanie rozpoczęło się konferencją pt. „Mam te moc”, którą wygłosił dzien-nikarz Gościa Niedzielnego Marcin Jaki-mowicz. – Dlaczego temat „mam te moc”? Bo zauważyłem, że chrześcijanie, szczególnie katolicy w Polsce, jak idą

ulicą to przepraszają, że żyją. A my jeste-śmy dziećmi króla! – mówił do młodych. Opowiadał o nawróceniach znanych mu-zyków rockowych m.in. Roberta Friedri-cha, Tomasza Budzyńskiego, Aleksandra Dzikiego. Wielokrotnie nawiązywał i cyto-wał fragmenty z Pisma Świętego. Zwrócił uwagę, że każdy z zebranych na sali „udał się Panu Bogu”. – Pan Bóg lubi z nami przebywać – zaznaczył.

Tradycyjnie był Apel Jasnogórski i nabo-żeństwo pokutne, które prowadzili uczniowie SOSW. Animatorzy wraz z kl. Krystianem Sukiennikiem przygotowali współczesną scenkę o powołaniu Mate-usza, które miało także zachęcić, by mło-dzi nie bali się pójścia do spowiedzi. Mło-

dzież mogła napisać na karteczkach to co ich boli, co jest grzechem, by Jezus to zabrał. Zanosząc przed Najświętszy Sa-krament swój ból, z drugiego koszyka brali karteczki ze Słowem. O północy miała miejsce Eucharystia, homilię głosił ks. Piotr Lorek. Zwrócił uwagę, jak ważna jest wspólna modli-twa. Nawiązał do pierwszego czytania i wznie-sionych rąk Moj-żesza. – Czło-wiek, który mó-wi, że się będzie modlić po swo-jemu, sam po-

zbawia się pomocy jaką daje kościół i wspólnota. Oprzyj swoją modlitwę o to-warzystwo wspólnoty, drugiego człowie-ka, który jest dla ciebie oparciem, gdy twoje ręce już słabną. Nie bójcie się cho-dzić do kościoła, nie bójcie się modlić w kościele, bo wtedy macie zwiększoną siłę modlitwy – podkreślił ks. Piotr. - Na czuwaniu jestem po raz czwarty.

Bardzo podobała mi się konfe-rencja pana Marcina Jakimowi-cza – mówi Julia Beśka. Dziew-czynom z trzeciej gimnazjum SOSW utkwił najbardziej w pa-mięci fragment konferencji o nawróconych muzykach. Julia Beśka i Ola Masłyka nie tylko były uczestniczkami czuwania, pomagały również w przygoto-waniach. – Mnie poruszyło ka-zanie o wspólnej modlitwie, jak jest ważna. Szczególnie, gdy

zaczynają nas boleć ręce – opowiada Ola. Nie zabrakło tańców, rozgrywek sporto-wych, bilarda, piłkarzyków i karaoke. By-ło też małe co nieco na wzmocnienie sił: pyszne kanapeczki, kiełbaski z grilla, kaw-ka, herbatka. Fani kina mogli obejrzeć film „Wstrząs”. Uczestnicy mieli także możliwość czuwa-nia przed Najświętszym Sakramentem. Zaraz po Mszy podchodzili do Magdy Jagielskiej, salezjanki współpracowniczki, aby się zapisać na konkretną godzinę, by Pan Jezus nie był sam. Czuwanie zakoń-czyło się wspólną modlitwą i tańcem bel-gijskim. Uczestnicy całą noc mieli w sobie nieprzebrane pokłady energii, w końcu doświadczyli niesamowitej mocy płynącej z Miłości Boga do nich.

(sosw.salezjanie.pl) (fsm.salezjanie.pl)

spm.salezjanie.pl

Oprzyj swoją modlitwę o towarzy-stwo wspólnoty, drugiego człowie-ka, który jest dla ciebie oparciem, gdy twoje ręce już słabną. Nie bój-cie się chodzić do kościoła, nie bój-cie się modlić w kościele, bo wtedy macie zwiększoną siłę modlitwy.

Fot. Małgorzata Gajos

PIĄTKOWE WIECZORY NA WRONIECKIEJ Spotkania młodzieży


ŻEŃ SZE Wrocław, Salezjańskie Duszpasterstwo Akademickie MOST

Anna GADECKA Wychowawczyni w Oratorium na Winogradach

Ewa KIELAR Salezjanka Współpracownica, Wrocław

Razem z nowym rokiem akademickim w Salezjańskim Duszpasterstwie Akademickim „MOST” we Wrocławiu ruszył kolejny już cykl spotkań formacyjnych, tym razem pod właściwie już sugerującą temat nazwą: „Żeń Sze”. Można zapytać dlaczego znów o tym samym, przecież już tyle było konferencji, spotkań, książek, rekolekcji na ten temat, a tu znowu o miłości... Temat jednak jest wciąż niewyczerpany – bowiem każdy człowiek jest inny, a w tej inności piękny! Zatem każdy związek to inna, piękna historia, a przecież pięknymi historiami trzeba się dzielić, ku radości swo-jej a także innych. Chcąc tworzyć (lub dopie-ro stworzyć) udany związek, jako młodzi dorośli chcemy czerpać, owszem z tego co już jest, ale także odkrywać kolejne historie fascynujących ludzi, którzy nie boją mówić się o miłości, a przede wszystkim o Panu Bogu, którego zaprosili do swojego życia. Postanowiliśmy zapytać „osoby sławne” o ich doświadczenia, nie tylko miłości i zapro-szenia do niej Pana Boga, ale także, jak to jest być niczym „owca między wilkami”, w showbiznesie, w którym niestety, jak jest każdy widzi… Naszym pierwszym gościem był Pan Dariusz Kowalski, aktor teatralny i filmowy, absol-

went PWST we Wrocławiu, znany z roli Janusza Tracza w serialu „Plebania”. Prywatnie szczęśli-wy mąż i ojciec. Tematem spotkania były fun-damentalne wartości jakimi Pan Dariusz kieruje się w życiu. Odpowiadając nam na pytania, bardzo chętnie dzielił się swoim doświadcze-niem podkreślając, że przede wszystkim swoją drogę należy powierzyć Bogu, a On pokieruje nas ku właściwemu wyborowi - jeśli tylko na Nim będziemy się opierać. Zwrócił też szcze-gólną uwagę, że bardzo ważne w tworzeniu relacji, jest budowanie jej na tych samych war-tościach – aby razem patrzeć we właściwą stronę. Zaznaczył także, że w związku często myśli się o własnym szczęściu, choć warto sta-wiać sobie pytania nie o siebie, ale o tę drugą osobę: „czy ona będzie ze mną szczęśliwa?”, „czy on będzie ze mną szczęśliwy?”. Oczywiście nie obyło się bez pytania o rolę Tracza w „Plebanii”, na co Pan Dariusz stwier-dził, że negatywne role gra się prościej, bo zło „łatwiej się sprzedaje”, jest bardziej pociągają-ce, ludzie lepiej zapamiętują „czarne charakte-ry” - czego właśnie dowodem jest postać Tra-cza, którego przecież wszyscy doskonale pa-miętają. Już dziś naszym kolejnym gościem będzie rów-nież aktor – Pan Piotr Cyrwus, szczególnie zna-ny z serialu „Klan”. Tym razem będziemy oscy-

lować wokół tematu szacunku w miłości. Informacje o kolejnych spotkaniach można śledzić na naszej stronie internetowej: www.most.salezjanie.pl, a także na facebo-oku: www.facebook.pl/sda.most/.

SALEZJAŃSKIE PIĄTKI Z PIĄTKĄ

Przygotowania do 75. rocznicy śmierci Piątki Poznańskiej ruszyły pełną parą! Nasza Inspektorialna Rada do Przeciw-

działania Nudzie zatroszczyła się, by

żadne Oratorium młodzieżowe nie tra-ciło czasu na głupoty i zajęło się pięcio-

ma wyzwaniami. I tak oto wszyscy prześcigają się w przygotowywaniu filmików i spotkań. Nawet Poznań,

który słynie z narzekania, nie pozostał

obojętny na to wezwanie. Podjął cze-lendż już na samym starcie udostępnia-jąc twarze swoich megafonowych męż-

czyzn do plakatu promujące-

go całą akcję (żeby było jasne

- „5 wspaniałych” odnosi się do: Edy, Czesława, Jarognie-wa, Edwarda i Franka) i dając

w ten sposób początek do-brze zapowiadającej się zaba-wie. Żeby jednak całkowicie / ostatecznie obalić wszystkie

mity krążące w branży o Pyr-landii czy cukrze w herbacie

POZNAŃ poszedł krok dalej!

Zupełnie bez przymusu - sam zadał sobie czelendż - „Piątki na Wronieckiej.” Postanowił co miesiąc

kierować megafono-

we, linowe i kolejo-we kroki na ul. Wro-

niecką, gdzie wszyst-ko się zaczęło - i Piąt-ka się zaczęła, i ich

świętość się zaczęła,

i kto wie co jeszcze

się zacznie. Spotyka-

ją się, by razem się

modlić, formować,

no i jak przystało na

młodych ludzi integrować. To wyjątkowy

czas, wyjątkowych przygotowań do wy-

jątkowego świętowania w najbardziej WYJĄTKOWYM MIEJSCU!

Więcej zapewne niebawem! Póki co po-

zdrawiamy z salezjańskiej stolicy tego

roku! Śledźcie nas uważnie na stronie

internetowej

www.megafon.salezjanie.pl

spm.salezjanie.pl

Fot. Anna Gadecka

SALEZJAŃSKA PIELGRZYMKA Z SUŁOWA DO TRZEBNICY Sułów - Trzebnica


Z WIZYTĄ NA RANCZO „GRAPA” Środa Śląska

ks. Piotr LOREK SDB Uczestnik pielgrzymki, wikariusz Inspektora

ks. Mikołaj WYCZAŁEK SDB

Kierownik Oratorium

W tradycji salezjańskich placówek z

naszej Inspektorii jest coroczne piel-grzymowanie do grobu św. Jadwigi Śląskiej. Również w tym roku grupa parafian z Sułowa ruszyła na pątniczy szlak w kierunku Trzebnicy. Przewodzili jej ka-

płani: ks. Dariusz Iżykowski oraz ks. Piotr Lorek. Na trasie Sułów - Trzebnica odwiedzili parafian i osłodzili drogę smakołykami ks. Marcin Nesterowicz

oraz ks. Proboszcz

Józef Kawalec. Obec-ny był również po-chodzący z Sułowa, a odbywający formację

w seminarium wro-cławskim kl. Konrad Góral. W drodze do-łączyli do nich ener-giczni i rozśpiewani

parafianie z Bukowic wraz z ks. Marcinem Pydą. Wspaniała po-goda, radosna at-mosfera, gromki śpiew animowany przez Panią Agnieszkę i Alę oraz poczęstunek przygotowany przez Państwa Tarczyńskich umiliły wspólną drogę. Patronowali nam wychowankowie

oratorium z Poznania – błogosławiona Piątka, których 75. rocznicę śmierci rozpo-częliśmy obchodzić już w tym roku. Hasło

tegorocznej pielgrzymki „Przyszedłem

ogień rzucić na ziemię” było zachętą, by tak jak oni dać się zapalić ogniem Bożej miłości. Blisko 100 osobowa grupa wró-ciła szczęśliwa i zaprasza na jesienny pielgrzymkowy szlak w przyszłym roku.

(sulow.salezjanie.pl)

Dzieci oraz animatorzy z naszego ora-torium pojechali w pierwszym dniu

października wraz z księdzem probosz-

czem Wiesławem Pindlem, kierowni-

kiem średzkiego Oratorium ks. Mikoła-

jem Wyczałkiem oraz ks. Bartłomiejem Polańskim w malownicze miejsce wy-gasłych wulkanów niedaleko Złotoryi. Tym wyjątkowym miejscem, dokładniej

mówiąc, było ranczo

"Grapa" założone przez ks. Franciszka Wróbla.

Wszystkim dzieciom towa-

rzyszyło tak wielkie podeks-cytowanie, że radość i

uśmiech na buziach wywo-łały nawet krowy tuż po

wyjeździe ze Środy Śląskiej. Już na miejscu w "Grapie" czekały na nas wszystkich takie atrakcje jak mini zoo,

plac zabaw, a dla starszych park linowy. Na samym po-

czątku podzieliliśmy się na

trzy grupy, aby każda z nich w odmienny sposób spę-dzała czas. W zoo dzieci

mogły zobaczyć m.in. lamy, daniele, kozy, osiołki, króliki

i inne zwierzątka. Po zwie-

dzaniu całego rancza zjedliśmy na świe-żym powietrzu pyszne kiełbaski z grilla.

Po posiłku przyszedł czas na zabawy i

tańce zorganizowane przez naszych ani-

matorów.

Około godziny 16.00 wszyscy zmęczeni,

ale zadowoleni wraz z pewnością, że wró-cimy na ranczo w przyszłym roku wybrali-

śmy się w drogę powrotną do Środy Śląskiej.

Dziękujemy animatorom za piękne zaan-

gażowanie. Pan Bóg dostrzega każde,

nawet najmniejsze dobro. Do zobacze-nia w ostatnim dniu października na

zabawie HolyWins. Szukajcie szczegó-łów na naszym Fanpage'u.

spm.salezjanie.pl


spm.salezjanie.pl

PUSTYNIA SERC Portal ewangelizacyjny

ks. Mariusz JAWNY SDB Międzybórz

JEZUS W INTERNECIE Od pewnego czasu dzieje się w naszym społeczeństwie wiele inicjatyw medial-nych. Służą one dobrym lub złym ce-lom. Bardzo mocno medialnie promo-

wana jest idea wartości życia ludzkie-go, ale również wolności, która nie widzi drugiej istoty ludzkiej. Promuje

się dziś wiarę i niewiarę ubraną w szatę racjonalnego myślenia. Ludzie, którzy

stoją za akcjami medialnymi walczą o naszą kulturę. Pustynia Serc to wspól-nota ludzi, którzy obrali sobie za cel

zmienianie obecnej kultury, aby była bardziej Boża. Każdy z nas pragnie się dzielić Bogiem. Poprzez szukanie no-wych dróg ewangelizacji, zrodził się w

naszych sercach pomysł Pustyni Serc – przestrzeni miłości w sieci, która dziś jest zdominowana przez mowę niena-wiści i polityczne spory.

Jezus, ilekroć był przed ważnymi wyda-

rzeniami zbawczymi, wychodził na pu-stynię, by rozmawiać z Ojcem. Zapra-

gnęliśmy stworzyć pustynną oazę na

falach Internetu, gdzie dzielimy się wszystkim, co mamy – Wiarą, Nadzieją i

Miłością! Naszą ekipę stanowią różni ludzie (kapłani, siostry zakonne, mężo-

wie, żony, młodzież), lecz o podobnym

światopoglądzie. Nasze spojrzenie na świat ma wspólny fundament – Jezusa

Chrystusa. Budujemy życie na Skale, która jest trwała i niezmienna. Pokazu-

jemy, że życie z Bogiem nie ogranicza

człowieka, ale wyzwala i kieruje nasze kroki ku spełnieniu najgłębszych pra-gnień serca. Jako Pustynia Serc próbu-jemy małym drogowskazem na mapie

zagubionych serc.

Nasz zespół stanowi obecnie 35 osób:

graficy, informatycy, lektorzy telewizyjni,

blogerzy, tłumacze, opiekunowie ducho-wi, psychologowie, muzycy. Pragniemy

docierać do wielu serc, które są dziś zagu-

bione pośród medialnego kiczu. Stajemy na scenie Ewangelii, starając się jak najle-

piej wyrazić swoją życiową rolę i zachęcić do tego innych, szczególnie ludzi zagubio-

nych, odrzuconych, niekochanych.

Oto nasze inicjatywy: - portal pustyniaserc.org, gdzie można

znaleźć coś dla ducha i dla ubogacenia swej ludzkiej wrażliwości – zbiera on

wszystkie dzieła w ramach wspólnoty Pu-

styni Serc; - kanał youtube Pustyni Serc – umieszcza-

my na nim raz w tygodniu bardzo inspirują-ce materiały wideo o miłości, wierze, za-ufaniu, wzrastaniu duchowym – które przegląda już niejeden poszukujący nasto-latek czy student, zapracowana katechet-

ka czy ksiądz; - fanpage Pustyni Serc na facebooku – gdzie umieszczamy piękne grafiki oraz materiały motywujące do życia na co dzień

z Bogiem; - Twitter & Instagram – gdzie docieramy z

Dobrą Nowiną do użytkowników tych

portali; - Wsparcie Duchowe – które daje możli-

wość kontaktu z nami osobom poszuku-

jącym, smutnym, zranionym oraz po pro-stu potrzebującym rozmowy;

- Blog – na którym można poczytać o sposobach na wierność Bogu w codzien-ności oraz o dylematach młodych;

- inicjatywy modlitewne: Szturm modli-tewny i A ja wolę niebo – włączają we

wspólnotę modlitewną za najbardziej potrzebujących. Można tam prywatnie lub publicznie przedstawiać nam sprawy

do przemodlenia; - inicjatywa List od Boga – pozwala na

posłuchanie, przeczytanie lub obejrzenie listów od Boga sporządzonych na pod-

stawie fragmentów Pisma Świętego i dostępnych na naszej stronie w wersji

pdf, mp3, wideo i papierowej. Zachęcamy Cię do zajrzenia na inicjaty-wy, które razem tworzymy. Niech będą one inspiracją dla Ciebie i pomogą Ci w

Twoim wzrastaniu duchowym. Jeśli ze-chcesz nas wspierać modlitewnie, bę-dziemy za to baaardzo wdzięczni! Do

stworzenia dobrego dzieła potrzeba ogromu modlitwy, ale też wielu rąk goto-

wych do pomocy. Jeśli ukończyłeś/-aś już 16 rok życia i chciałbyś/-abyś tworzyć razem z nami Pustynię Serc, to wejdź na

naszą stronę i napisz. Na pewno się ode-zwiemy :)

Oto namiary na nas:

www.pustyniaserc.org www.facebook.com/pustynia.serc

www.youtube.com/pustyniasercpl www.twitter.com/PustyniaSerc

www.instagram.com/pustyniaserc/

„MY POLACY MY DOLNOŚLĄZACY” JUŻ 12. RAZ Konkurs literacki we Wrocławiu


Elżbieta WARULIK Członkini Jury, emerytowana nauczycielka j. polskiego w Liceum Salezjańskim

O Sienkiewiczu i o schodzeniu z kana-py w 12. edycji Dolnośląskiego Konkur-su Literackiego o Laur Złotego Pióra „My Polacy, My Dolnoślązacy” napiszą

jego uczestnicy w 2016 roku. I choć prace należy nadsyłać do 14 listopada, to już dzisiaj widać, że ponownie kon-kurs cieszy się wielką popularnością wśród młodych. Ku zaskoczeniu wielu nadal okazuje się, że młodzież chce, a co najważniejsze potrafi mądrze i pięk-nie pisać, na trudne i ważne tematy. Dobrze wie o tym Liceum Salezjańskie we Wrocławiu wieloletni organizator wydarzenie.

Konkurs o Laur Złotego Pióra dla uczniów klas trzecich gimnazjów i mło-dzieży ze szkół ponadgimnazjalnych organizowany przez dyrektora Liceum

Salezjańskiego – ks. Jerzego Babiaka i wrocławską redakcję Gościa Niedziel-nego – jest dla młodych Dolnośląza-ków ciekawy i wielkim wezwaniem. A zaczęło się bardzo zwyczajnie, bo od przypadkowego spotkania w rynku 2004 roku dwóch księży dyrektorów: Gościa Niedzielnego i Liceum Salezjań-

skiego. W sercu Wrocławia przy ka-wiarnianym stoliku zaczęli się zastana-wiać, co mogliby wspólnie zrobić dla dolnośląskiej młodzieży, jak sprowoko-

wać ją do wnikliwego myślenia, do wy-rażania siebie, w obliczu przemian, ja-kie zachodzą się w ojczyźnie, a głównie do refleksji dotyczących rodzin: tej naj-mniejszej komórki społecznej oraz tej ojczyźnianej: małej i dużej. I tak naro-dziła się idea konkursu: MY POLACY, MY DOLNOŚLĄZACY. Księża: Jan Gor-

czyca i Jerzy Babiak przystąpili do orga-nizowania zaszczytnych zmagań o laur złotego pióra. Konkurs okazał się strza-łem w dziesiątkę. W pierwszej edycji wzięło udział blisko 400 uczestników, zatem nic dziwnego, że doczekał się on dekady. Nie byłoby jej jednak, gdyby nie grono życzliwych ludzi w lokalnej

administracji i nie tylko. To oni uznali

pomysł dwóch duchownych za sensow-ny,ważny, potrzebny i wsparli honorowym patronatem, a sponsorzy cennymi nagro-dami. Sponsorzy się zmieniają, ale zawsze są hojni, gdyż kierują się zasadą, że uzna-nie sprzyja rozwojowi sztuki (honos alit

artes). Jednakże niezmiennie swój podziw dla młodych twórców podkreśla wrocław-ska Radiotechnika marketing sp. z o. o., ofiarowując laptopy. A jest za co nagra-dzać młodych autorów, gdyż w nadesła-nych około 3500 pracach z ponad 100 szkół miast i miasteczek naszego regionu zadziwiała niepowtarzalność i bogactwo

myśli, nieprzeciętna erudycja, a czasami słowa mądrego krytycyzmu, lecz przede wszystkim zachwycała wrażliwość este-tyczna i emocjonalna urzekająca siłą mło-dzieńczego wzruszenia. A przecież tema-ty, z którymi zmagali się młodzi adepci pióra, oscylowały wokół trudnych zagad-nień egzystencjalnych. Związane były np. z

dużą i małą ojczyzną, różnorodnością uczuć patriotycznych i rodzinnych, ich ewolucją czy zmierzchem, uzależnieniami od Internetu, wirtualnej rzeczywistości,

poszukania antidotum w sporcie. Dotyczy-ły stawiania zapory demoralizacji, sposo-bów rozumienia wolności czy refleksji o miejscu muzyki we współczesnym świecie, itp. Różnorodne formy literackie: eseje, felietony, opowiadania zawierały wiele interesujących przemyśleń, których nie powstydziłby się niejeden publicysta czy

literat. Zresztą cenne myśli, niebanalne sądy i umiejętność władania piórem ce-chowała wszystkie nadesłane prace, stąd niezwykle trudny był wybór laureatów. Niewątpliwie wszyscy uczestnicy dzie-więciu edycji konkursowych zmagań po-twierdzili aktualność starożytnej maksy-my, że „początkiem i źródłem dobrego

pisania jest mądrość”. To dzięki przychyl-ności, poparciu i pomocy władz samorzą-dowych województwa dolnośląskiego i miasta Wrocławia, wynikających z uznania dla idei kon-kursu, jego organizato-rzy mogą przyczyniać się do wyła-wiania naj-cenniejszych pereł wśród wielu pereł i perełek pi-szącej dolno-

śląskiej mło-

dzieży. Wyrazem uznania dla laureatów są uroczyste gale i uświetniające je wy-

stępy artystów zapraszanych od 2009 roku przez współorganizatora – POLEST Estradę Dolnośląską. Pierwsza gala od-była się w 2005 roku w Filharmonii Wro-

cławskiej, ale to w sercu stolicy Dolnego Śląska zrodziła się myśl o konkursie i tutaj też w Sali Rycerskiej ratusza od 2006 roku, dzięki życzliwości prezyden-ta miasta - Rafała Dutkiewicza - młodzi rycerze szermujący doskonale piórem oraz w sposób dojrzały i mądry wyraża-jący wszystko, co pomyśli głowa piękną

i giętką polszczyzną, odbierają należne im laury. Niewątpliwie splendoru i rangi konkursowi: MY POLACY MY DOLNO-ŚLĄZACY dodaje honorowy patronat reprezentowany przez wybitne osobi-stości pełniące najważniejsze urzędy w województwie i w jego stolicy, media, a także współorganizatorzy, dla których istotne jest miejsce małej i dużej ojczy-zny w Europie bez granic oraz zasady etyczne preferowane przez młodzież – jej obywateli. Wszyscy propagatorzy

konkursu wyrażają wdzięczność uczniom, którzy poszli ze sobą w mi-strzowskie zawody, inspirującym ich w literackich bojach nauczycielom i szko-

łom doceniającym potrzebę pisania na trudne tematy naszych czasów w celu nie tylko diagnozowania uczniowskich osiągnięć, ich sposobu myślenia, we-wnętrznego bogactwa odczuć i przeżyć, ale także podnoszenia morale we współczesnym świecie.

Historia konkursu: teksty najlepszych prac, bogaty materiał filmowy i fotogra-ficzny, a także bieżące informacje o kon-kursie znajdują się na stronie

www.zlote-pioro.pl Zapraszamy!

spm.salezjanie.pl


spm.salezjanie.pl

BOSCOTEAM 5M TOUR 2017 Poznań

ks. Artur RZEPECKI SDB Kierownik Salezjańskiej Grupy Rowerowej Boscoteam

PO CZESKIEJ STRONIE W dniach 14-16.10.2016 r. Salezjańska Grupa Rowerowa BOSCOTEAM miała swoją tradycyjną jesienną treningówkę.

Tym razem na miejsce spotkania został wybrany Szpindlerowy Młyn w czeskich Karkonoszach. Chociaż prognozy pogo-dy nie były najlepsze, to jednak nie od-

straszyły one najbardziej gorliwych Bo-scoteam-owiczów. Niska temperatura, leżący śnieg i chwilowa mżawka wyna-grodzone zostały dobrym i obfitym je-dzeniem, które większość kolarzy lubi :)

Nie trzeba tu wspominać o naszej rado-ści ze spotkania, z wspólnej Mszy Świę-tej, z modlitwy, "kręcenia" i odwiedze-

nia nowych miejsc na rowerze. Szkoda tylko, że niektórzy nie mogli dojechać z powodu choroby czy obowiązków, ale łączyliśmy się wszyscy duchowo, szcze-gólnie w momencie modlitwy. Dzięko-

waliśmy w niej Panu Bogu za ten koń-czący się rok (sezon), za nasze spotka-

nia, za Rajd na ŚDM do Krakowa, za wszystkich dobrodziejów.

DOROBEK I PLANY NA PRZYSZŁOŚĆ Jesienna treningówka Bo-scoteamu ma zawsze dwa

wymiary. Po pierwsze wła-śnie podsumowujemy rok i

dziękujemy za niego, a po

drugie... planujemy, a ra-czej ujawniamy plany i

perspektywy na przy-szłość. Te oczywiście doty-

czą przede wszystkim przyszłorocznego rajdu wakacyjnego w lipcu 2017 roku. Warto tu zauważyć, że ostatnie przedsięwzięcia Boscotem-u to rajdy

rowerowe – pielgrzymki do: Madrytu na ŚDM 2011, południe Polski podczas Tour de Gór 2012, Turyn i Me-

diolan w trakcie Giro di Don Bosco 2013, Lourdes –

Fatima i Santiago de Com-postela na Tour de Sanctu-aries 2014, przełęcze alpej-

skie i Turyn z okazji 200-lecie urodzin Ks. Bosko w

czasie Giro di Alpi 2015, a także ŚDM Kraków 2016 z Poznania przez Niemcy, Świnoujście, Wilno i Rze-szów do Krakowa. Do te-

go trzeba doliczyć week-endowe treningówki takie

jak ta w Szpindlerowym Młynie, 2, 3 lub 4 w roku. Hm… tysiące czy raczej dziesiątki tysięcy kilometrów przejechanych w du-

chu ks. Bosko procentuje w wychowaniu młodego pokolenia, a o jego owoce

troszczy się Pan Bóg. Już dziś w swej ła-skawości pozwala nam trochę tych owo-

ców zobaczyć.

DZIWNA NAZWA W czasie pobytu w Szpindlerowym Mły-nie został zaprezentowany kolejny waka-cyjny projekt Boscoteam-u, który wpisuje

się w przeżywany aktualnie rok duszpa-sterski. Motywem przewodnim nowego wakacyjnego pielgrzymowania na rowe-

rze stała się 75 rocznica śmierci bł. Piątki Poznańskiej oraz nieprawdopodobna miłość Chłopców z Wronieckiej do Matki Bożej, o czym można przekonać się choć-by czytając ich Listy spod Gilotyny. Nie-

przypadkowo także przyszło im umierać 24 sierpnia, w dzień miesięcznego wspo-

mnienia Maryi Wspomożycielki. Dlatego przyszłoroczny rajd to rajd o dziwnie brzmiącej nazwie: 5M Tour 2017. 5 to

Piątka Poznańska, a M to Maryja. Pięcio-

krotna miłość do Matki Bożej w stylu błogosławionych. Na tym się skupi Bo-scoteam kiedy od 1-22 lipca będzie piel-grzymował z Lubina przez Drezno do

grobu Piątki, Karlowe Wary, Ratysbonę,

Monachium, Jezioro Bodeńskie, Jezioro Como we Włoszech, Lugano w Szwajca-

rii, dolinę Aosty pod Mont Blanc, aż do Francji do La

Salette, do Maryi. Oczywi-

ście nie braknie trudu i kwintesencji kolarstwa w postaci górskich alpejskich przełęczy na ponad czy pra-wie 2000 m. n.p.m.: Passo Spluga, Piccolo S. Bernard,

czy L’Alped’Huez.

CIEKAWE Ciekawe, że 5 Poznańska też jeździła na rowerach. Ciekawe, że błogosławieni ukochali Jezusa Eucharystycznego i spo-

wiedź, a także Matkę Bożą. Ciekawe, że w czasie raj-dów Boscotem-u przeży-wana jest codzienna Eucha-

rystia, jest okazja do spo-wiedzi i maryjna modlitwa różańcowa na postojach i w Jej sanktuariach. Cieka-we, że można to wszystko

przeżyć… wystarczy zgło-sić się do Boscoteam-u.

Szczegóły na stronie inter-

netowej: boscoteam.pl

W czasie pobytu w Szpindlerowym Młynie został zapre-zentowany kolejny wakacyjny projekt Boscoteam-u, który wpisuje się w przeżywany aktualnie rok duszpa-sterski. Motywem przewodnim nowego wakacyjnego pielgrzymowania na rowerze stała się 75 rocznica śmier-ci bł. Piątki Poznańskiej oraz nieprawdopodobna miłość Chłopców z Wronieckiej do Matki Bożej, o czym można przekonać się choćby czytając ich Listy spod Gilotyny.

Fot. boscoteam.pl

WCZASOREKOLEKCJE STOWARZYSZENIA MAMY MAŁGORZATY Wakacje w Szczyrku


Bożena i Janusz MAJEWSCY Tarnowskie Góry

Wczasorekolekcje Stowarzyszenia Ma-

my Małgorzaty organizujemy od czte-rech lat dla rodziców, rodzeństwa sale-

zjanów oraz ich krewnych i salezjanów współpracowników. Rekolekcje zawsze

są „układane” przez księdza Bosko,

nawet gdy chcemy dopiąć plan na

„ostatni guzik”, On rządzi i rozwiązuje

najtrudniejsze sytuacje. Na pierwszych

Wczasorekolekcjach w Szczyrku czekał

on na nas w kościele "na górce", towa-

rzyszył i obdarzał łaskami – było cu-downie.

W tym roku przeżywaliśmy ten szcze-

gólny czas w Wiśle – też nie bez proble-

mów. Ks. Grzegorz Sochacki SDB, który miał nam głosić słowo zachorował i

swoje cierpienie ofiarował za nas. Je-

chaliśmy do celu wiedząc, że nie mamy

duszpasterza, a ks. Władysław Nowak

SDB na zastępstwo dojedzie do nas

później.

Byliśmy miło zaskoczeni, że ks. Dyrek-

tor Stanisław Lasak SDB w Wiśle przyjął

nas jak swoich rodziców, czuliśmy Jego

serdeczność, troskę i dobre serce od

pierwszej minuty dnia do ostatniej. Jak-

by tego było mało, zaproponował nam

pomoc ks. Henryka Skórskiego SDB,

który głosił nam kazania przygotowane specjalnie dla nas, zapewniał pogodne

wieczory swoimi ciekawymi opowiada-

niami oraz załatwił nam spotkanie z

Janem Brodą. Po przyjeździe i poznaniu

ks. Władysława, byliśmy pewni, że to dzieło prowadzi ks. Bosko.

Na wczasorekolekcjach staramy się być

blisko Boga, księdza Bosko, naszych

synów i wspólnoty rodzinnej Matusi Małgorzaty. Do południa odbywały się

modlitwy, Msza św., konferencja i spo-tkania w małych grupach. W czasie kon-

ferencji oraz kazań ks. Władysław, któ-

ry głosił rekolekcje, poruszał temat MI-

ŁOSIERDZIA, nierzadko odnosząc się do księdza Bosko. Po obiedzie do kolacji

mieliśmy część wczasową, czyli korzysta-liśmy z piękna okolicy. Wchodziliśmy lub

wjeżdżaliśmy kolejką na szczyty gór, skąd

podziwialiśmy piękno Stwórcy. W tym

roku zaliczyliśmy Czantorię i Stożek. Nie

zabrakło przejażdżki ciuchcią „Martusią”

po Wiśle, zwiedzania rezydencji Prezy-

denta w Wiśle-Malińce. Braliśmy udział w

Dniu Wspólnoty Ruchu Światło-Życie w

Ustroniu, przeżywaliśmy drogę krzyżowa

w plenerze, no i dla relaksu korzystaliśmy

z basenów, solanek i saun w hotelu

„Gołębiewski”. Spotkanie charakteryzo-

wała rodzinna atmosfera. Rodzice bar-dzo dobrze się znają dlatego mieli wiele

tematów, na które rozmawiali nie tylko w dzień.

Po kolacji mieliśmy pogodne wieczory,

pełne radości i tańców, które przygoto-

wywali dla nas młodzież z klerykiem Ma-

teuszem Buczkiem SDB. W czasie wie-

czornych spotkań było dużo radości oraz

śmiechu i niezauważalna była różnica

wieku. Dzień staraliśmy się kończyć mo-

dlitwą i słówkiem salezjańskim.

Dzieci i młodzież na rekolekcjach są skar-

bem dla nas i nie nudzą się bezczynnie.

Zajmują się nimi klerycy salezjańscy, któ-rzy pracują na podstawie przygotowane-

go programu wychowawczego. W tym roku kl. Mateusz pracował z mło-

dzieżą na podstawie filmu „Mały Książę”.

Przygotowywał z nią również ikony obra-zu Jezusa Miłosiernego i prezentację

multimedialną ze zdjęć rekolekcyjnych,

organizował zajęcia sportowe i rekreacyj-

ne.

We wtorek 16 sierpnia w urodziny św.

Jana Bosko odwiedził nas ksiądz Inspek-tor Jarosław Pizoń SDB oraz sekretarz

inspektorialny. Przełożony przewodni-

czył Eucharystii, skierował do nas słowo

oraz podsunął wiele pomysłów co do tematów na przyszłe rekolekcje. Pan

Bóg dał nam także możliwość spotkania z ks. biskupem Markiem Skudro z archi-

diecezji katowickiej.

Rekolekcje zakończyły się budującymi

świadectwami i agapą, na której kolejny

raz ujawniły się talenty muzyczne, wokal-

ne a nawet operowe. Cała wspólnota

czeka na wakacje za rok, by móc znowu

z księdzem Bosko przeżyć błogosławio-

ny czas wczasorekolekcji, tym razem w

Różanymstoku w terminie 20-27 sierpnia

2017r.

Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy

pomogli w przygotowaniu i poprowa-dzeniu wczasorekolekcji.

Zapraszamy wszystkie osoby związa-

ne z Salezjańską Rodziną do wzięcia

udziału w kolejnych wczasorekolek-

cjach, oczywiście z dziećmi i młodzie-

żą.

Zgłoszenia przyjmują Państwo Wie-

sława i Bogdan Krzywda, tel. 519 189

661 do końca kwietnia.

spm.salezjanie.pl

KRZYŻÓWKA Z NAGRODAMI


spm.salezjanie.pl

Poziomo: 1. miejsce w kościele, w którym przechowuje się Najświęt-szy Sakrament 8. miejscowość, do której jechał św. Paweł Apostoł, gdy objawił mu się Pan Jezus 9. pożyczanie na duży procent, potępiane w Biblii 11. imię jednego z apostołów 12. naczynie liturgiczne służące kapłanom do mycia rąk lub akt umycia rąk w liturgii 13. żydowski odpowiednik chrześcijańskiej niedzieli

17. w Starym Testamencie miejsce pobytu zmarłych, 19. łacińskie tłumaczenie Pisma Świętego dokonane przez św. Hieronima 20. kochanka cesarza Nerona, pojawia się w powieści Quo Vadis 22. imię papieża z I wieku

23. znak oznajmiający wybór papieża 25. część liturgicznego ubioru kapłana 26. modlitwa błagalna, aby Duch Święty zstąpił na dary ofiarne i przemienił je w ciało i krew Chrystusa

Pionowo 2. miejscowość, z której pochodził Józef, kupiec płótna gro-bowego dla Jezusa 3. u proroków tak określano małą część narodu wybranego uratowaną przez Boga 4. ostatnia księga biblijna 5. pomocnik kapłana w Starym Testamencie 6. imię jednego z proroków Starego Testamentu 7. nazwa miejscowości pojawiająca się w Łk 10, 13-15. 10. mężczyzna pomagający diakonowi lub kapłanowi w

sprawowaniu Eucharystii w Kościele rzymskim 14. służąca Racheli, która stała się matką Dana i Neftalego 15. papieska korona, składająca się z trzech diademów 16. członek wyższej izby polskiego parlamentu 18. jego żona zamieniła sie w słup soli 19. postać kusiciela w opisie z księgi Rodzaju

21. imię świętej Teresy Benedykty od Krzyża, karmelitanki 24. imię człowieka uratowanego z potopu (w Biblii)

Rozwiązanie krzyżówki utworzą kolejne liczby (1-15) w prawym dolnym rogu. Wśród osób, które nadeślą rozwiązanie do dnia 15 listopada 2016 na adres emailowy [email protected] rozlosujemy nagrody książkowe.

facebook.com/spmsalezjanie vimeo.com/art43wro

Fot. Anna G

adecka

piatkapoznanska.pl

Documents

Inspektoria św. Jana Bosko we Wrocławiuspm.salezjanie.pl/wp-content/uploads/2016/11/Wiadomości... · KRONIKA ŻYCIA NOWICJACKIEGO w towarzystwie swoich rodziców. Wraca-jąc przyjęliśmy