Upload
others
View
6
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1247
KARAYOLLARI TRAFİK KANUNUNUN YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILMIŞ HÜKÜMLERİ
Kanun Numarası : 2918
Kabul Tarihi : 13/10/1983
Yayımlandığı R. Gazete : Tarih: 18/10/1983 Sayı: 18195
Yayımlandığı Düstur : Tertip: 5 Cilt: 22 Sayfa : 687
1 – 16/10/1984 tarih ve 3058 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri:
(Madde numaraları: 137)
Madde 137 bent (c) – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
c) Diğer maddeleri de bu Kanunun yayımı tarihinden bir yıl sonra,
2 – 18/1/1985 tarih ve 245 sayılı KHK ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri:
(Madde numaraları: 7,8,9,10,11,12,13,15,16,18, 20, 22, 24, 29, 35, 39, 41, 42, 114, 117,123,127)
Madde 7 son fıkra –(18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Karayolları Genel Müdürlüğü bu görev ve yetkileri Trafik Fen Heyeti birimi vasıtası ile yerine getirir.
Madde 8 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Ulaştırma, Tarım ve Orman, Sağlık ve Sosyal Yardım bakanlıklarının görev ve yetkileri şunlardır:
a) Ulaştırma Bakanlığının ilgili birimleri, bu Kanun ile ilgili kanunlar ve bunlara göre çıkarılmış yönetmeliklerle
verilen görevleri yapar.
b) Tarım ve Orman Bakanlığının ilgili birimleri, yapım ve bakımından sorumlu olduğu orman yollarında bu Kanun
ve bu Kanuna göre çıkarılmış, yönetmelik hükümlerine göre, trafik güvenliği yönünden düzenleme ve işaretlemeleri yaparak
gerekli önlemleri alır.
c) Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığının ilgili birimleri, karayollarında ilk yardım, yaralı taşınması ve acil yardım ve
tedavi konularında gerekli önlemleri alır ve yönetmeliklerle verilen diğer görevleri yapar.
Madde 9 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu Kanuna göre Köy İşleri ve Kooperatifler Bakanlığı, Yol, Su, Elektrik İşleri Genel Müdürlüğünün görev ve
yetkileri şunlardır;
Yapım ve bakımından sorumlu bulunduğu karayollarında (köy yollarında):
a) Can ve mal güvenliği yönünden gerekli düzenleme ve işaretlemeleri yaparak önlemler almak ve aldırmak,
b) İçişleri Bakanlığından uygun görüş almak suretiyle yönetmelikte belirlenen hız sınırlarının üstünde veya altında
hız sınırları belirlemek ve işaretlemek,
1248
c) Yol güvenliğini ilgilendiren konularda; kavşak, durak yeri, aydınlatma, yol dışı park yerleri ve benzeri tesislerin
projelerini incelemek ve gerekenleri onaylamak,
d) Yetkili birimlerince veya trafik zabıtasınca tespit edilen trafik kaza analizi sonucu altyapı ve yolun fiziki yapısı ile
işaretlemeye dayalı kaza sebepleri göz önünde bulundurularak gerekli önlemleri almaktır.
Bu kanunla ve bu Kanuna göre çıkarılmış olan yönetmeliklerde trafikle ilgili verilen görevleri yapmaktır.
Madde 10 - (18/1O/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Belediyelerin trafikle ilgili görev ve yetkileri şunlardır:
Mahalli trafik zabıtası ile işbirliği yapılarak;
a) Şehiriçi karayolu yapısını, trafik düzen ve güvenliğini sağlayacak durumda bulundurmak,
b) İl ve İlçe trafik komisyonlarının aldığı kararlara uygun olarak trafik düzenlemeleri ile ilgili şehiriçi trafik akım
programları yapmak, gerekli görülen yol ve kavşakları düzenlemek, sinyalize etmek ve işaretlemek,
c) Açık ve kapalı park yerleri, alt ve üst geçitler yapmak, yaptırmak, açmak veya açtırmak,
d) Trafik düzen ve güvenliği ile ilgili her çeşit işaretlerin yapılmasını ve yerlerine konulmasını, yer işaretlemelerinin
çizilmesini ve devamlılığını sağlamak,
e) Şehiriçi yollarda her türlü yapım, onarım ve altyapı tesisleri çalışmalarında, trafik düzen ve güvenliğini sağlayacak
önlemleri almak, aldırmak ve denetlemek,
f) Çocuk trafik eğitim parkları yapmak ve yapılmasına izin vermek,
g) Yetkili birimlerince veya trafik zabıtasınca tespit edilen trafik kaza analizi sonucu, altyapı ve yolun fiziki yapısı ile
işaretlemeye dayalı kaza sebepleri göz önünde bulundurularak, önerilen gerekli önlemleri almak,
h) Yaya ve taşıt yollarında yayalar ve araçların hareketlerini zorlaştıran her türlü engeli ortadan kaldırmak,
i) Sürücü eğitim tesisleri yapmak veya yapılmasına izin vermek,
j) Şehir içi karayolu yapısında trafik için tehlike teşkil edecek muvakkat veya sabit engelleri gündüz ve gece kolayca
görülebilecek şekilde işaretlemektir.
İl merkezlerinde ve İçişleri Bakanlığının tespit edeceği belediye teşkilatı bulunan diğer yerlerde belediye
başkanlıklarınca trafik hizmet birimleri kurulur ve yukarıdaki görevler bu birimler eliyle yürütülür.
Madde 11 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik Danışma ve Eğitim Komisyonu kuruluş. görev ve yetkileri;
Trafik mevzuatı, eğitimi ve trafik ile ilgili diğer konuları inceleyerek görüş bildirmek, önerilerde bulunmak ve istişari
mahiyette kararlar almak üzere İçişleri Bakanlığında, İçişleri Bakanlığı Müsteşarı veya Müsteşar Yardımcısının
başkanlığında Genelkurmay Başkanlığı, Adalet, Milli Savunma, Maliye, Milli Eğitim, Bayındırlık, Ticaret, Sağlık ve Sosyal
Yardım, Ulaştırma, Tarım ve Orman, Çalışma, Sanayi ve Teknoloji, Kültür ve Turizm, İmar ve İskan Köy İşleri ve
Kooperatifler, Sosyal Güvenlik bakanlıkları ile Jandarma Genel Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü, Türkiye Radyo-
Televizyon Kurumu, Türkiye Trafik Kazaları Yardım Vakfı ile Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonundan birer
üyenin ve Yükseköğretim Kurulu tarafından belirlenecek bir trafik kürsüsü öğretim üyesinin katılması ile oluşan Trafik
Danışma ve Eğitim Komisyonu" kurulur.
1249
Bu komisyona gerektiğinde görüşleri alınmak üzere, gündemle ilgili diğer bakanlık, üniversite, kurum ve kuruluş
temsilcileri çağırılabilir.
Komisyon, yılda en az iki defa toplanır. İçişleri Bakanlığınca olağanüstü olarak da her zaman toplantıya çağrılabilir.
Komisyonca alınan kararlar ilgili bakanlık ve kuruluşlara gönderilir. Bunların uygulanmasının izlenmesi ve gerekli
koordinasyon İçişleri Bakanlığınca sağlanır. Bu kararlar ilgili bakanlıklarca da değerlendirilerek uygun görülenler hakkında
gereken işlemler yapılır.
Bu komisyonun sekretarya hizmetleri Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından yürütülür.
Madde 12 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İl ve İlçe trafik komisyonlarının kuruluş, görev ve yetkileri:
a) Kuruluş:
Bu Kanun hükümlerinin uygulanmasında mahalli ihtiyaç ve şartlara göre; trafik güvenliğini ve düzenini sağlamak
amacı ile illerde valinin veya vali yardımcısının başkanlığında; garnizon komutanlığı, il jandarma alay komutanlığı, emniyet,
trafik, karayolları, ulaştırma, il imar müdürlüğü kuruluşlarının ve il belediyeleri ile gerektiğinde mahalli şoförler ve
otomobilciler derneğinin birer teknik veya uzman temsilcisinden oluşan "İl Trafik Komisyonu",
İlçelerde de, trafik güvenliği ve düzeniyle ilgili ön karar almak üzere kaymakamın başkanlığında, belediye başkanı,
ilçe jandarma birlik komutanı ile emniyet amiri veya komiseri ve varsa ilçe trafik birim amirinden oluşan "İlçe Trafik
Komisyonu",
Kurulur.
İlçe Trafik Komisyonunun kararları, İl Trafik Komisyonunca incelenip vali tarafından onaylandıktan sonra yürürlüğe
girer.
Komisyonlara, gerektiğinde kendi konularında görüşleri alınmak üzere oy hakkı olmaksızın diğer kuruluş temsilcileri
de çağrılabilir.
Komisyonlar, üye tam sayısının salt çoğunluğu ile toplanır.
Kararlar mevcudun çoğunluğu ile alınır. Oy eşitliği halinde, başkanın oy kullandığı yöndeki görüş ile ilgili kararlar
geçerlidir.
İl Trafik Komisyonu kararları valinin onayı ile yürürlüğe girer.
b) Görev ve yetkileri:
İl ve ilçe trafik komisyonlarının görev ve yetkileri şunlardır:
Belediye sınırları içinde:
1. Karayollarında gerekli hal ve yerlerde en çok ve en az hız limitine göre yeniden hız sınırlarını belirlemek,
2. Karayollarının bir kısmının veya tamamının yoldan faydalananların bir kısmına veya tamamen kapatılmasına, park
edilecek yerler ile zaman ve süresinin ve araçların geliş ve gidiş yollarının ve yollara konulacak trafik işaretlerinin yerlerinin
belirlenmesine karar vermek,
3. Karayolu taşımacılığına ilişkin mevzuat hükümleri saklı kalmak üzere, belediyelerce trafik düzeni ve güvenliği
yönünden zorunlu görülerek teklif edilmesi halinde, ticari amaçla çalıştırılacak yolcu taşıtlarının çalıştırılabileceği yerle r ile
güzergahlarını tespit etmek ve sayılarını belirlemek,
4. Yapı ve tesislerle ilgili olarak 18 inci madde gereğince belediyelerden gelen teklifleri, trafik güvenliği yönünden
inceleyerek karar vermek,
5. Bu Kanunla ve bu Kanun gereğince çıkarılan yönetmeliklere göre görev verilen diğer konularda karar vermek.
1250
Madde 13 fıkra dört –(18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Çalışma mahallinde trafik akımı ve güvenliği açısından alınması gerekli tedbirlere ait esaslar, İçişleri Bakanlığının
görüşü alınarak Bayındırlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirtilir.
Madde 15 fıkra iki – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İlgili kuruluşlarca tesis olunan trafik işaretlerinin uygunlukları ve yeterli olup olmadıkları Emniyet ve Karayolları
Genel Müdürlüklerince denetlenir.
Madde 16 fıkra iki – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zorunlu hallerde bunların bulunabileceği yer, nitelik ve nicelikleri ile hangi şartlarda bulunabileceği, hangilerinin
izne bağlı olduğu ve bunlarla ilgili diğer esaslar İçişleri Bakanlığının görüşü alınarak Bayındırlık Bakanlığınca çıkarılacak
yönetmelikte gösterilir.
Madde 18 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Belediye sınırları içindeki karayolları kenarında yapılacak ve açılacak 17 nci maddede sayılan yapı ve tesisler için
belediyelerden izin alınması zorunludur. Belediyeler imar ve bu konuyla ilgili mevzuat açısından gerekli incelemeleri
yaptıktan sonra, trafik güvenliği yönünden de il trafik komisyonlarından uygun bir karar almadıkça yapım veya işletme izni
veremezler.
İl trafik komisyonları da, yolun yapısı ve bağlantı yolları yönünden Devlet ve il yolları ile ilgili hususlarda
Karayolları Genel Müdürlüğünün uygun görüşünü almak zorundadır.
İzinsiz yapılan bu gibi tesislerin yapımı va işletilmesi yetkililerce durdurulacağı gibi, yönetmelikteki şartlar yerine
getirilmeden işletme izni verilmez ve bağlantı yolu, her türlü gider sorumlulara ait olmak üzere yolun yapım ve bakımı ile
ilgili kuruluşlarca ortadan kaldırılır.
Bu madde hükümlerine aykırı olarak izinsiz tesis yapanlar beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve
onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Bu madde ve 17 nci maddedeki tesislere ait şartlar, izin ve denetim esasları İçişleri ve Bayındırlık bakanlıklarınca
müştereken çıkarılacak yönetmelikte belirtilir.
Madde 20 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Tescil süreleri, satış ve devirler, noterlerin sorumluluğu ile ilgili esaslar şunlardır:
a) Araç sahipleri,
1. Tescili zorunlu ve ilk tescili yapılacak olan araçların satın alma veya gümrükten çekme tarihinden itibaren üç ay
içinde tescili için; hurdaya çıkarılma halinde çıkarılış tarihinden itibaren bir ay içinde tescilin silinmesi için; yazılı ol arak
ilgili tescil kuruluşuna başvurmak,
2. Tescilin yapılması veya silinmesi için de yönetmelikte belirtilen bilgi
ve belgeleri sağlamak,
Zorundadırlar.
b) Tescili zorunlu olup da ilk tescili yapılacak olan araçları satanlar ile giriş işlemlerini yapan gümrük idareleri bu
durumu onbeş gün içinde, araç sahiplerinin beyan ettikleri tescil kuruluşuna bildirmekle yükümlüdürler.
c) Tescil belgesi aracın başkasına satış veya devrine, hurdaya çıkarılmasına veya araçta, yönetmelikte belirtilen
niteliklerin değişmesine kadar geçerli sayılır.
1251
d) Tescil edilmiş araçların her çeşit satış ve devirleri, araç sahibi adına düzenlenmiş tescil belgesi esas alınarak,
noterlerce yapılır ve bu satış noterlerce tescil belgesine tarih konularak ve tasdik edilmek suretiyle işlenir. Noterlerce
yapılmayan her çeşit satış ve devirler geçersizdir.
Ayrıca tescil edilmiş araçların satış ve devirleri noterlerce, sicillerine işlenmek üzere en geç müteakip iş günü içinde
ilgili tescil kuruluşuna bildirilir.
e) Tescilli araç satın alanlar, gerekli bilgi ve belgeleri sağlayarak, ilgili tescil bürosundan bir ay içinde adlarına tescil
belgesi almak zorundadırlar.
Araç satın alıp, bu maddenin (a) bendinin (1) numaralı alt bendi ile (e) bendi hükmüne uymayanlar, beşbin liradan
onbin liraya kadar hafif para cezası ve bir aydan üç aya kadar hafif hapis cezası, (b) bendi hükmüne uymayan araç, satıcıları
ile (d) bendi hükmüne uymayan noterler onbin liradan yirmibeşbin liraya kadar hafif para cazası ile cezalandırılırlar.
Ayrıca, satış ve devirlerde, belirlenen sürelerde alıcı adına tescili yapılmadan trafiğe çıkarılan araçlar, tescil
yapılıncaya kadar trafik zabıtasınca trafikten menedilir.
Madde 22 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yönetmelikte gösterilen esaslara göre:
a) Askeri amaçlarla kullanılan Türk silahlı Kuvvetlerine ait bütün araçlar ile çeşitli anlaşmalara göre askeri amaçla
yurdumuzda bulunan kuruluşlara ait araçların tescilleri Türk Silahlı Kuvvetlerince
b) İş makinası türünden ve raylı sistemle çalışan araçların tescilleri kullanıldığı yerlere göre, ilgili kamu
kuruluşlarınca,
c) Tarım kesiminde kullanılanlar hariç, il trafik komisyonlarından karar alınmak şartı ile motorsuz taşıtlardan gerekli
görülenlerin tescilleri belediyelerce,
d) Yukarıdaki bentlerde sayılanlar dışında kalan bütün motorlu araçların tescilleri trafik tescil kuruluşlarınca,
Yapılır, belge ve plakaları verilir.
Madde 24 fıkra bir – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik belgesi verilebilmesi için araca ait tescil belgesi, karayoluna uygunluk belgesi, mali sorumluluk sigorta
belgesi, muayene belgesi ve araca ait vergi belgesinin bulunması zorunludur.
Madde 29 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçların yapım ve kullanma bakımından, karayolu yapısına ve trafik güvenliğine uygun olması zorunludur.
Yapım safhasında araçların imal, tadil, montaj projelerinin tetkik ve tasdiki ile imalat yeterlilik belgelerinin
verilmesine Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı görevli ve yetkilidir.
İthal edilen araçlar ve esasları yönetmelikte belirtilen şartlara uygun olarak imal, tadil ve monte edilen araçlara,
Karayolları Genel Müdürlüğünce "Karayolu Uygunluk Belgesi" verilir.
Araçların imal, tadil ve montajı hakkında teknik şartları gösteren yönetmelik Bayındırlık ve Sanayi ve Teknoloji
bakanlıklarınca müştereken çıkarılır.
Askeri araçlara ait karayolu uygunluk belgesi Türk Silahlı Kuvvetlerince, raylı sistemle çalışan ve iş makinesi
türünden araçlarınki ise ilgili kuruluşlarca verilir.
1252
Madde 35 fıkra iki – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçların özel muayeneleri ile yeni tescil veya devir işlemleri için gerekli muayeneler ve motor - şasi numaralarının
tespitleri sadece Karayolları Genel Müdürlüğünün muayene birimlerinde yapılır.
Madde 39 bent (c) fıkra iki – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Vize edilmemiş sürücü belgesi ile araç kullanmak yasaktır.
Madde 41 bent (a), (d) – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
a) Yaş şartı:
A1 sınıfı sürucü belgesi alacakların 17,
A2,B, C, F, G ve H sınıfı sürücü belgesi alacakların 18,
Yaşını bitirmiş;
D ve E sınıfı sürücü belgesi alacakların ise 22 yaşını bitirmiş ve en az iki yıllık C sınıfı sürücü belgesine sahip
olmaları,
d) Sınavlarda başarı şartları:
Yazılı veya test uygulamalı (K sınıf için sadece yazılı) sınavların başarılması,
Madde 42 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgesi alacakların sınavları, Emniyet Genel Müdürlüğünün ilgili birimlerinde görevlendirilecek
komisyonlarca yapılır ve kazananlara belgeleri verilir.
Gerekli görülen hallerde sürücülerin sınavları ilçelerde, asker kişilerin sınavları ise askeri birliklerin sınav
merkezlerinde de yapılabilir.
Sınava girmek isteyenler başvurma formunu yetkili memurun önünde bizzat el yazıları ile doldurarak imzalarlar. Bu
belgedeki bilgiler, aksi ispatlanıncaya kadar doğru sayılır.
Yanlış bilgi veya sahte belge verenler fiil daha ağır cezayı gerektirmediği takdirde iki aydan altı aya kadar hafif hapis
cezası ile cezalandırılırlar.
Sürücülerin; sınavları; sağlık muayenelerinin nasıl ve nerede yapılacağı, sürücü belgeleri, bu belgelerin verilmesi,
geçerlilik süreleri, yenilenmeleri, sınavlarda görevlendirilecek kişilerin veya oluşturulacak komisyonların çalışmasına ve
diğer hususlara ilişkin şartlar, usuller ve esaslar yönetmelikte belirtilir. Hazırlanacak yönetmelikte sağlık şartlarına ve
muayenelerine ilişkin hususlar Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığının görüşüne uygun olarak düzenlenir.
Madde 114 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik suçu işleyenler hakkındaki suç veya ceza tutanağı trafik zabıtası veya yetkili ve görevli kişilerce düzenlenir.
Birkaç trafik suçunun bir arada işlenmesi halinde her suç için ayrı ceza uygulanır.
Düzenlenen tutanağın bir örneği yerinde ilgiliye verilir. İkinci örnek Emniyet Genel Müdürlüğü Bilgi İşlem
Merkezine gönderilir.
Suç mahkemece bakılacak suçlardan ise üçüncü örnek beş iş günü içinde ilgili mahkemeye gönderilir. Değilse tahsil
için ilgili trafik kuruluşunca takibe alınır. Para cezası kanunda belirtilen süreler sonunda da ödenmezse 6183 sayılı Amme
Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre takip ve tahsil edilmek üzere ilgili mal sandığına gönderilir.
Tutanağın bir nüshası da değerlendirmelere asas olmak üzere ilgili birimde saklanır.
1253
Para cezaları, yetkili kılınmış olan trafik zabıtası mensuplarına veya trafik kuruluşlarında görevli sayman
mutemetlerine ödenebileceği gibi cezayı yazan ilgili trafik kuruluşuna posta ile de gönderilebilir.
Posta vasıtasıyla yapılan ödemelerde paranın postaya veriliş tarihi ödeme tarihi sayılır.
Paranın yatırıldığı sayman mutemedi tutanağı düzenleyen ilgili trafik kuruluşuna müteakip iş gününde bilgi vermek
zorundadır.
Madde 117 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Para cezaları ödenmeden sürücü belgesi ve araçlarla ilgili işlemler yapılmaz.
Madde 123 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Motorlu taşıt sürücüsü yetiştirmek, trafikle ilgili öğretim ve eğitim yaptırmak üzere gerçek ve tüzelkişilere İçişleri
Bakanlığınca okul açma izni verilebilir.
Okul açması uygun görülenlerden yönetmelikte belirtilen şartlara sahip olan gerçek ve tüzelkişilere okul açma belgesi
verilir.
Sürücü okullarındaki öğretim ve eğitim konuları, süresi, kural ve uygulamalı derslerin programı alınacak ücretin
belirlenme şekli, okulun gözetim ve denetimi, okul için gerekli bina, alan makine teçhizatı, öğretim ve eğitim araçları, taşıt ve
benzerleri ile eğitici personelin nicelik ve nitelikleri, mali ve teknik güç ölçüleri, çalışma usulleri ve teminat miktarları Milli
Eğitim Bakanlığının görüşü alınarak İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirtilir.
Bu madde hükümlerine ve yönetmelikteki şartlara uymayan okul sahiplerine, İçişleri Bakanlığı tarafından, olayın
özelliğine göre belirlenecek süre içinde şartlara uymaları yazılı olarak bildirilir. Bu süre içinde şartların yerine getirilmemesi
halinde, okul sahipleri onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para cezası, tekrarında ise yazılı uyarı yapılmaksızın yirm ibin
liradan otuzbin liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar ve ayrıca okul on günden az olmamak üzere süreli veya
süresiz olarak kapatılabilir.
Belge alınmadan açılan okulların sahipleri otuzbin lira hafif para cezası ile cezalandırılır. Ayrıca, belge alınmadan
açılan okullar zabıtaca kapatılır.
Madde 127 – (18/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İşyerleri hakkında aşağıdaki şartlar uygulanır:
a) Araç bakım ve onarım işyerlerinin,
b) Karayolu dışı park yerleri, garaj, terminal, akaryakıt servisi istasyonları, motorlu araç alım ve satımı yapılan
işyerlerinin ve benzeri tesislerin.
Bayındırlık Bakanlığının koordinatörlüğünde İçişleri, Sağlık ve Sosyal Yardım, Çalışma, Sanayi ve Teknoloji, Sosyal
Güvenlik bakanlıklarınca ve diğer ilgili bakanlıkların görüşleri alınarak hazırlanacak yönetmelikte gösterilen şartlara uygun
olarak işletilmesi zorunludur.
Bu işyerlerinde bulundurulacak araç, gereç ve donatım malzemesi, çalıştırılan personelin nicelik ve nitelikleri, işletme
esasları, çalışma süre ve usulleri ile diğer esaslar ve şartlar yönetmelikte gösterilir.
Yönetmelikte belirtilen şartlara uymayan bu gibi tesislere ilgili kuruluşlarca işletme izni verilemez.
Yönetmelikte gösterilen trafikle ilgili esaslara uymayan işyeri sahipleri beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para
cezası, tekrarında onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para cezası, ikinci tekrarında yirmibin liradan otuzbin liraya kadar
hafif para cezası ile ilk seferinde üç gün, tekrarında ve seferinde üç günden onbeş güne kadar işyerinin kapatılması cezası ile
cezalandırılırlar.
1254
Yönetmelikte gösterilen diğer esaslara uymayan işyeri sahipleri hakkında da ilgili kuruluşlarca özel kanunlarında
belirtilen işlem yapılır.
3 – 28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri:
(Madde numaraları: 42,114)
Madde 42 – (18/1/1985 tarih ve 245 sayılı KHK hükmüdür.)
Sürücü belgesi alacak olanların başvurmaları, sınavları, sağlık muayeneleri, belgelerinin verilmesi hakkında
aşağıdaki esas ve şartlar uygulanır;
a) Sürücülerin sınavları
Sürücü belgesi alacakların sınavları, yönetmelikteki esaslara göre, sürücü kurslarında Milli Eğitim Gençlik ve Spor
Bakanlığı gözetiminde sınav sorumluları tarafından yapılır ve başarı gösterenlere sertifikaları verilir.
Bu sertifika, 41 inci maddedeki diğer şartlar aranarak, trafik tescil şubelerince sınıfına uyan sürücü belgesi ile
değiştirilmedikçe sahiplerine kara yolunda araç kullanma yetkisi vermez.
İçişleri Bakanlığınca gerekli ve zorunlu görülen hallerde sürücü sınavları Emniyet Genel Müdürlüğünün ilgili
birimlerinde görevlendirilecek sınav sorumluları tarafından yapılabilir ve belgeleri verilir.
b) Müracaat
Sürücü belgesi almak isteyenler, müracaat formunu yetkili memurun önünde imzalarlar. Bu belgede beyan edilen
bilgiler aksi ispatlanıncaya kadar doğru sayılır.
Müracaat formunun yetkili memura verilmesi sırasında, sürücü adayları; nüfus cüzdanının aslı ile tahsil belgesini
kamu kuruluşunda çalışanlar için bu kuruluşlar tarafından verilmiş tahsil durumunu belirleyen tasdikli belgeyi yetkili memura
göstermek zorundadırlar.
Yanlış bilgi veya sahte belge verenler fiil daha ağır cezayı gerektirmediği takdirde iki aydan altı aya kadar hafif hapis
cezası ile cezalandırılırlar.
c) Diğer eseslar
(1) Sürücü belgesi alacakların sağlık muayeneleri ilgili trafik kuruluşunda, mahallin mülki amiri tarafından
görevlendirilmiş tek tabip tarafından yapılır.
(2) Sürücü sınavlarının ve sağlık muayenelerinin tek tabip tarafından yapılma esasları, sürücü belgeleri ile bu
belgelerin verilmesi, geçerlilik süreleri ve yenilenmelerine, Emniyet Genel Müdürlüğünce sınavlarda görevlendirilecek sınav
sorumlularının çalışmasına, görev ve yetkilerine ve diğer hususlara dair şartlar, esas ve usuller yönetmelikte gösterilir.
Madde 114 – (18/1/1985 tarih ve 245 sayılı KHK hükmüdür.)
Bu Kanunda yazılı trafik suçlarını işleyenler hakkında yetki sınırları içinde Emniyet Genel Müdürlüğü ve Jandarma
Genel Komutanlığı personeli ile Karayolları Genel Müdürlüğünün ilgili biriminin il ve ilçe kuruluşlarında görevli ve yetkili
kılınmış personelince suç veya para cezasına dair tutanak düzenlenir.
Bir kaç trafik suçunun bir arada işlenmesi halinde her suç için ayrı ceza uygulanır.
Yargı yetkisine giren suçlarla ilgili tutanağın bir sureti ilgili mahkemeye, para cezası tutanağının bir sureti ise ilgili
mal sandığına, beş iş günü içinde gönderilir.
Para cezaları, Maliye ve Gümrük Bakanlığının sayman mutemetlerine veya mal sandıklarına ödenebileceği gibi,
banka veya P.T.T. aracılığı ile de ödenebilir.
Para cezalarını tahsil eden banka, P.T.T. ve sayman mutemetleri Maliye ve Gümrük Bakanlığınca tesbit edilen süre
içinde tutanağın düzenlendiği yerin ilgili mal sandığına bilgi vermek zorundadır.
1254-1
Banka ve P.T.T. ile yapılan ödemelerde paranın bankaya yatırıldığı veya postaya verildiği tarih ödeme tarihi sayılır.
Birinci fıkraya göre tutanak düzenleyenler, sayman mutemedi olarak görevlendirilemez ve hiç bir şekilde para cezası
tahsil edemez.
Süresinde ödenmeyen para cezaları için 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri
uygulanır.
Bu maddenin uygulanmasına ait usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.
4 – 18/11/1986 tarih ve 3321 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri:
(Madde numaraları: 65)
Madde 65 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçların yüklenmesinde yönetmelikte belirtilen ölçü ve esaslara aykırı olarak;
a) Taşıma sınırı üstünde yük ve yolcu alınması, taşıma sınırı aşılsın veya aşılmasın dingil ağırlıklarını aşacak şekilde
yüklenmesi,
b) Karayolu yapısı ve kapasitesi ile trafik güvenliği bakımından tehlikeli olabilecek tarzda yükleme yapılması,
c) Tehlikeli ve zararlı maddelerin gerekli izin ve tedbirleri almadan taşınması,
d) Ağırlık ve boyutları bakımından taşınması özel izne bağlı olan eşyanın izin alınmadan yüklenmesi, taşınması ve
taşıttırılması,
e) Gabari dışı yük yüklenmesi, yük üzerine veya araç dışına yolcu bildirilmesi,
f) Yükün, karayoluna değecek, düşecek, dökülecek, saçılacak, sızacak, akacak, kayacak, gürültü çıkaracak şekilde
yüklenmesi,
g) Yükün, her çeşit yolda ve yolun her eğiminde dengeyi bozacak, yoldaki birşeye takılacak ve sivri çıkıntılar hasıl
edecek şekilde yüklenmesi,
h) Sürücünün görüşüne engel olacak, aracın sürme güvenliğini bozacak ve tescil plakaları, ayırım işaretleri, dur ve
dönüş ışıkları ile yansıtıcıları örtecek şekilde yüklenmesi,
i) Çeken ve çekilen araçlarla ilgili şartlar ve tedbirler yerine getirilmeden araçların çekilmesi,
Yasaktır.
Gerekli hallerde kamyon, kamyonet, römork ve yarı römorklarla yolcu veya yükle birlikte yolcu taşınabilmesine
ilişkin esaslar yönetmelikte belirtilir.
Bu maddenin (a) bendi hükmüne aykırı olarak trafik belgelerinde yazılı taşıma sınırlarını yüzde ona (yüzde on dahil)
kadar açacak şekilde yük taşıması yaptıkları tespit edilen sürücüler ikibin lira para cezası, yüzde ondan fazla aşacak şekilde
yük taşıması yaptıkları tespit edilen sürücülere (c) ve (d) bentlerindeki şartlara uymayan sürücüler ise beşbin liradan onbin
liraya kadar hafif
para cezası ile onbeş günden kırk güne kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Taşıma sınırının üstünde yolcu alan araç sürücüleri ile bu maddenin diğer bentleri hükümlerine uymayanlar
binbeşyüz lira para cezası ile cezalandırılırlar.
Ayrıca, bütün sorumluluk ve giderler araç işletenine ait olmak üzere, fazla yolcular en yakın yerleşim biriminde
indirilir, yolcu taşıması dışında kalan taşıtlar ile ayrıca yük taşımalarında kullanılan taşıtlardan taşıma sınırını yüzde ondan
fazla aşanlar ise, gerekli şartlar sağlanıncaya kadar trafikten menedilir.
Uluslararası yük taşımacılığına ilişkin konularda ikili ve çok taraflı anlaşma hükümleri saklıdır.
1254-2
5 – 25/6/1988 tarih ve 330 sayılı KHK ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 34,91,94,98,106, 116).
Madde 34 fıkra üç – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kununun hükmüdür.)
Muayene süresi dolmasa bile kazaya karışması sonucu yetkili zabıtaca muayenesi gerekli görülenler ile üzerinde
değişiklik yapılan veya sahip değiştiren araçların ayrıca özel muayenesi zorunludur. Bu muayeneler öncelikle yapılır.
Madde 91 fıkra beş – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zorunlu mali sorumluluk sigortası bulunmayan veya 106 ncı maddeye göre Kamu Araçları Garanti Fonundan
yararlanma kaydı olmayan araçlar trafikten men edilirler.
Madde 94 fıkra bir, iki, beş – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zorunlu mali sorumluluk sigorta sözleşmesi örneği sigortacı tarafından ilgili tescil kuruluşuna verilir.
Sigortalı aracın işleteninin değişmesi halinde, devreden kişi onbeş gün içinde sigortacıya durumu bildirmek
zorundadır. Sigortacı, işletenin değişmesi halinde, durumu tescil yapan kuruluşa ihbar etmekle yükümlüdür. Bu durumda
sigortacının sorumluluğu bildirme tarihinden itibaren onbeş gün devam eder.
Sigorta sözleşmesinin feshi halinde sigortacı engeç yedi gün ve sözleşmenin yenilenmemesi halinde sürenin
bitiminden itibaren en geç üç gün içinde tescili yapan kuruluşa bilgi vermek zorundadır. Aksi halde, sigortacının sorumluluğu
bu bildirim yapılıncaya kadar devam eder.
Madde 98 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Birden çok aracın karıştığı bir trafik kazasında; zarar gören kişiler, araçların sigortacılarından herhangi birine veya
aracın yararlandığı Kamu Araçları Garanti Fonuna başvurarak zararın giderilmesini isteyebilirler. Giderleri ödeyen sigortacı
veya Garanti Fonu, ödediği miktarın sorumluluk oranlarına göre paylaşılmasını diğerlerinden talep edebilir.
Madde 106 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Devlete ve kamu tüzelkişilerine ait araçlar:
Genel ve katma bütçeli kuruluşlara, il özel idareleri ve belediyelere ve kamu iktisadi teşebbüslerine ve kamu
kuruluşlarına ait motorlu araçların sebep oldukları zararlardan dolayı, bu Kanunun işletenin hukuki sorumluluğuna ilişkin
hükümleri uygulanır. Bu kuruluşlar, üçüncü kişilere gelen zararı karşılamak üzere zorunlu mali sorumluluk sigortası
yaptırmakla yükümlü değildirler.
Birinci fıkra kapsamındaki araçların sebep oldukları zararların karşılanması amacıyla Maliye Bakanlığı tarafından bir
"Kamu Araçları Garanti Fonu" oluşturulur ve fona tahsis edilen tutar bloke edilir.
Kamu Araçları Garanti Fonunun miktarı, ilgili kuruluşların fona yapacakları katkılar ile Fon tarafından yapılacak
ödemeler, Ticaret Bakanlığının görüşü alınarak Maliye Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikte belirtilir.
Zarar görene "Kamu Araçları Garanti Fonu" ndan yapılacak ödemeler, bu Kanunda öngörülen en az sigorta
tutarlarının altında olamaz. 95 inci maddenin 2 nci fıkrası hükmü Fondan yapılacak ödemeler hakkında da uygulanır.
1254-3
Madde 116 fıkra bir – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafiği tehlikeye düşürecek, engel olacak şekilde veya yasaklanmış yerlerde park etmiş olan araçlara veya trafik kural
ve yasaklarına aykırı davranışları teknik cihazlarla belirlenmiş bulunan ve sürücüsü tespit edilemeyen araçlara tescil
plakalarına göre trafik zabıtasınca tutanak düzenlenir.
6 – 4/7/1988 tarih ve 336 sayılı KHK ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 105)
Madde 105 fıkra beş – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümleri, ortalama hızı saatte en az elli kilometrenin üstünde olan veya ulaşılacak hıza göre
değerlendirilme yapılması öngörülen motorlu araç veya bisiklet sporu gösterilerinde uygulanır. Bu hükümler yarış
güzergahının diğer trafiğe kapatılması halinde de geçerlidir. Bakanlar Kurulu, bu madde hükümlerinin, başka yarışlar
bakımından da uygulanmasına karar verebilir.
7 - 3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 7,14,16,17,18,21,25, 26, 28, 31, 36, 39, 42, 48, 49, 51, 59, 65, 70,81,82,113,114,115,116,118,123)
Madde 7 bend (j) – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Tescile bağlı araçların muayenelerini yapmak veya yaptırmak ve bu Kanunun 13 ve 35 inci madde hükümlerine
aykırı hareket edenler hakkında suç tutanağı düzenlemek,
Madde 14 son fıkra –(13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu maddenin 1 inci fıkrasının (a) bendi hükmüne uymayanlar ikibin lira para cezası, (b) bendi hükmüne uymayanlar
ise beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 16 fıkra dört – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine aykırı hareket edenler ikibin liradan beşbin liraya kadar hafif para cezası ve on günden bir
aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 17 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve onbeş günden iki aya kadar
hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 18 fıkra üç – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine aykırı olarak izinsiz tesis yapanlar beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve
onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılır.
Madde 21 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sürücüleri araç işletenleri ikibin liradan beşbin liraya kadar hafif para cezası ile on
günden kırk güne kadar hafif hapis cezası, tekrarında beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para ve onbeş günden iki aya
kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
1254-4
Madde 25 fıkra üç – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Geçici trafik belgeleri ve geçici tescil plakalarını süresini geçirerek kullananlar ikibin lira para cezası, amaç dışı veya
başka taşıtta kullanan ve kullandıranlar beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve bir aydan üç aya kadar hafif
hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 26 fıkra dört ve beş – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu maddenin ikinci fıkrası hükümlerine uymayan araçları kullanan sürücüler binbeşyüz lira para cezası ile
cezalandırılırlar.
Birinci fıkra hükümlerine uymayan araç işletenleri ile sürücüler, beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası
ve trafik belgelerinin on gün geri alınması cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 28 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlar ikibin liradan beşbin liraya kadar hafif para cezası ve on günden iki aya kadar hafif
hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 31 fıkra iki ve üç – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
(a) bendinde sayılan gereçleri kullanılabilir durumda bulundurmayan veya gerektiğinde kullanmayan sürücüler
binbeşyüz lira, hiç bulundurmayanlar ikibin lira para cezası,
(b) bendine göre araçlarında taksimetre veya takoğraf bulundurmayan, kullanmayan ve kullanılabilir durumda
bulundurmayan sürücü ve işletenler ikibin liradan beşbin liraya kadar hafif para cezası ve on günden kırk güne kadar hafif
hapis cezası ile cezalandırılırlar.
(b) bendi hükmüne uygun durumda bulunmayan araçlar eksikleri giderilinceye kadar trafik zabıtasınca ayrıca
trafikten men edilir.
Madde 36 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgesine sahip olmadan araç süren ve sürülmesine izin verenler, beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para
ve onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası, tekrarında onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para ve iki aydan altı
aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 39 bent(c) ve son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
c) Sürücü belgelerinin geçerlilik süresi :
Sürücü belgelerinden (K) sınıfı sürücü aday belgesi altı ay geçerlidir. Diğer sürücü belgelerinin yönetmelikte
belirtilen süre ve esaslara göre vize edilmesi veya İçişleri Bakanlığınca gerekli görüldüğünde değiştirilmesi zorunludur.
(a) ve (b) bentlerindeki hükümlere uymayan sürücüler ile bunlara araç kullandıranlar ikibin liradan beşbin liraya
kadar hafif para cezası ile on günden kırk güne kadar hafif hapis cezası, tekrarında beşbin liradan onbin liraya kadar hafif
para cezası ile onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası ve sürücüler sürücü belgelerinin on günden bir aya kadar geri
alınması cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 42 bent (c) alt bent (1) ve (2) - (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
1. Sürücü belgesi alacakların sağlık muayeneleri ilgili trafik kuruluşunda, mahallin mülki amiri tarafından
görevlendirilmiş tek tabip tarafından yapılır.
2. Sürücü sınavlarının ve sağlık muayenelerinin tek tabip tarafından yapılma esasları, sürücü belgeleri ile bu
belgelerin verilmesi, geçerlilik süreleri ve yenilenmelerine ve diğer hususlara dair şartlar, esas ve usuller yönetmelikte
gösterilir.
1254-5
Madde 48 fıkra dört – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bunlardan yönetmelikte belirtilen miktarın üzerinde alkollü içki kullandığı tespit olunanlar; ikibin liradan beşbin
liraya kadar hafif para cezası ve onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası, tekrarında beşbin liradan onbin liraya kadar
hafif para cezası ve bir aydan üç aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar ve sürücü belgeleri bir aydan üç aya kadar
geri alınır.
Madde 49 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne aykırı olarak taşıt kullanan ve işletenler ikibin liradan beşbin liraya kadar hafif para cezası ve
onbeş günden kırk güne kadar hafif hapis cezası, tekrarı halinde beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve bir
aydan iki aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 51 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 1918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Hız ölçen teknik cihaz veya çeşitli usullerle yapılan tespit sonucu hız sınırlarını;
Yüzde ondan yüzde kırka (kırk dahil) kadar aşan sürücüler ikibin lira para cezası;
Yüzde kırktan fazla aşan sürücüler ise, her seferinde beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ile onbeş
günden iki aya kadar hafif hapis cezası ve bir aydan üç aya kadar sürücü belgelerinin geri alınması cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 59 fıkralar iki, üç, dört ve beş - (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zorunlu hallerde gerekli önlemleri almadan duraklayan sürücüler binbeşyüz lira,
Zorunlu haller dışında duraklayan sürücüler ikibin lira,
Zorunlu hallerde gerekli önlemleri almadan park eden sürücüler üçbin liradan beşbin liraya kadar hafif para cezası ile
bir aydan üç aya kadar hafif hapis cezası,
Zorunlu haller dışında park eden araç sürücüleri ise beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve iki aydan
altı aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 65 fıkra ve üç ve beş - (18/11/1986 tarihli ve 3321 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yukarıdaki bentlerden (a),(c),(f),(g),(h),(i) ve (j) bent hükümlerine uymayanlar ikibinbeşyüz lira para cezası ile
cezalandırılır. (b),(d) ve (e) bentlerindeki şartlara uymayan sürücüler beşbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para cezası ile
cezalandırılırlar.
Sürekli veya süreksiz olarak mamul veya hammadde yükü naklettiren kamu kurum ve kuruluşları ve gerçek veya
tüzelkişilere ait işletmeler yük nakli yaptırdıkları araçların azami toplam ağırlıklarını dikkate alarak yükleme yaptırmakla
zorunludurlar. Buna aykırı hareket eden kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek veya tüzelkişiler her araç için yirmibin liradan
yüzbin liraya kadar para cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 70 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar.
1254-6
Madde 81 fıkra üç – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Anlaşma hali dışında maddi hasarlı, ölümlü veya yaralanmalı trafik kazalarında, zabıtanın iznini almadan olay
yerinden ayrılan veya (b) bendindeki hükümlere uymayan sürücüler beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve bir
aydan üç aya kadar hafif hapis cezası ile sürücü belgelerinin bir aydan üç aya kadar geri alınması cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 82 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu maddenin (a) bendi hükmüne uymayanlar ikibin lira para cezası ile cezalandırılır; (b) ve (c) bendi hükümlerine
uymayanlar, ikibin liradan beşbin liraya kadar hafif para ve on günden iki aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 113 - (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik mahkemeleri ve yetki verilen sulh ceza mahkemelerinde sadece sürücü belgelerinin geçici olarak geri alınması
cezasını gerektiren davalara duruşmasız bakılabilir.
Madde 114 fıkra üç, dört, beş, altı, yedi ve sekiz – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yargı yetkisine giren suçlarla ilgili tutanağın bir sureti ilgili mahkemeye, para cezası tutanağının bir sureti ise ilgili
mal sandığına, yedi iş günü içinde gönderilir.
Para cezaları, Maliye ve Gümrük Bakanlığının sayman mutemetlerine veya mal sandıklarına ödenebileceği gibi,
banka veya PTT aracılığı ile de ödenebilir.
Para cezalarını tahsil eden banka, PTT ve sayman mutemetleri Maliye ve Gümrük Bakanlığınca tespit edilen süre
içinde tutanağın düzenlediği yerin ilgili mal sandığına bilgi vermek zorundadır.
Banka ve PTT ile yapılan ödemelerde paranın bankaya yatırıldığı veya postaya verildiği tarih ödeme tarihi sayılır.
Birinci fıkraya göre tutanak düzenleyenler, sayman mutemedi olarak görevlendirilemez ve hiçbir şekilde para cezası
tahsil edemez.
Süresinde ödenmeyen para cezaları için 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri
uygulanır.
Madde 115 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Para cezalarının tutanağın tebliği tarihinden itibaren onbeş gün içinde ödenmesi gerekir, onbeş gün içinde ödenmeyen
cezalar iki katına çıkar ve ödeme süresi onbeş gün daha uzar.
Bu süre içinde de ödenmeyen cezalar üç katına çıkar. 116 ncı maddede öngörülen itiraza ilişkin hüküm saklı kalmak
üzere, para cezaları ile mahkemelerce verilen ve sadece hafif para cezalarına ilişkin olan hükümler kesindir.
Madde 116 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Birinci fıkrada belirtilen fiiller mahkemece ceza tayinini gerektiriyorsa tutanak ilgili mahkemeye tevdi edilir.
Madde 118 fıkra iki ve dört – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik suçunun işlendiği tarihten geriye doğru bir yıl içinde işlenen trafik suçlarına ait ceza puanları toplamı
yönetmelikte belirtilen sayıyı aşan sürücülerin sürücü belgeleri mahkeme kararı ile bir aydan altı aya kadar geri alınır. Ayr ıca
yönetmelikte belirtilen esaslara göre trafik eğitimine tabi tutulmasına da hükmolunabilir.
Bu madde ve diğer ilgili maddelerdeki hükümlere göre sürücü belgesi geri alınanlardan geri alma süresi içinde araç
kullandığı tespit edilenler, beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ve onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası
ve sürücü belgesinin bir ay daha geri alınması cezası ile cezalandırılırlar.
1254-7
Madde 123 fıkra dört ve beş – (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine ve yönetmelikteki şartlara uymayan kurs sahiplerine, Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı
tarafından, olayın özelliğine göre belirlenecek süre içinde şartlara uymaları yazılı olarak bildirilir. Bu süre içinde şartla rın
yerine getirilmemesi halinde kurs sahipleri onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para cezası, tekrarında ise yazılı uyarı
yapılmaksızın yirmibin liradan otuzbin liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar ve ayrıca kurs on günden az
olmamak üzere süreli ve süresiz olarak kapatılabilir.
Belge alınmadan açılan kursların sahipleri otuzbin lira hafif para cezası ile cezalandırılır. Ayrıca, belge alınmadan
açılan kurslar zabıtaca kapatılır.
8 – 19/4/1989 tarih ve 3538 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 12,131)
Madde 12 fıkra bir – (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İl sınırları içinde mahalli ihtiyaç ve şartlara göre trafik düzeni ve güvenliği bakımından yönetmelikte gösterilen
konular ve esaslar çerçevesinde, illerde vali veya yardımcısının başkanlığında emniyet, jandarma, belediye ve karayolları
kuruluşlarının uzman veya teknik temsilcilerinden oluşan "İl trafik Komisyonu" ilçelerde de, kaymakamın başkanlığında aynı
kuruluşların üst düzey yöneticileri veya görevlendirdikleri uzman veya teknik temsilcilerinin katıldığı "İlçe Trafik
Komisyonu" kurulur.
Madde 131 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik şube veya bürolarında işleri icabı, iş sahiplerince verilmesi, kullanılması lüzumlu basılı kağıtlarla plakaların
cins ve nevileri İçişleri ve Bayındırlık bakanlıklarınca tesbit edilir.
Bu basılı kağıtlar ile plakalar Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonunca bastırılır ve maliyetleri nazarı
itibare alınmak suretiyle İçişleri ve Bayındırlık bakanlıkları ile Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonunca birlikte
tespit edilecek bedel mukabilinde il merkezlerinde veya kuruluşu bulunan ilçelerde, adı geçen federasyonca İçişleri
Bakanlığının tespit edeceği esaslara göre verilir.
Bu basılı kağıtlar ve plakalarını satışının federasyona sağladığı net gelirin; yüzde ellisi trafik hizmetlerini geliştirme
fonuna, yüzde onu her yıl en geç Şubat ayı sonuna kadar Türkiye Trafik Kazaları Yardım Vakfı emrine tediye olunur. Gelirin
kalanı Türkiye Şoförler ve Otamobilciler Federasyonuna aittir.
9 – 31/10/1990 tarih ve 3672 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 10)
Madde 10, ek fıkra – (25/6/1988 tarihli ve 330 sayılı KHK'nin hükmüdür.)
Bu Kanunla Emniyet Genel Müdürlüğünün trafik kuruluşlarına verilmiş olan denetim, yönetim ve düzenleme
görevleri de İçişleri Bakanlığınca gerekli görülen yerleşim birimlerinde yönetmelikte tesbit edilen usul ve esaslara göre
belediyelere devredilebilir.(1)
10 – 27/8/1991 tarih ve 3759 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin
metinleri.(Madde numaraları: 6)
Madde 6 bent (a) birinci paragraf – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik Zabıtasının asli görevi trafik hizmetlerini yürütmektir.
Madde 6 bent (b) – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
b) Genel Zabıta (Polis ve Jandarma):
——————————
(1) Bu fıkra; 330 sayılı KHK'yi değiştirerek kabul eden 3/10/1990 tarih ve 3672 sayılı Kanunda yeralmadığı için
"Yürürlükteki Kanunlar Külliyatı"'ndan çıkartılmıştır.
1254-8
Trafik zabıtasının bulunmadığı veya yeterli olmadığı yerlerde polis, polisin ve trafik teşkilatının görev alanı dışında
kalan yerlerde de Jandarma, yönetmelikte belirtilen esas ve şartlara uygun olarak trafiği düzenlemeye ve trafik suçlarına el
koymaya görevli ve yetkilidir.
Gerekli görülen yerlerde ve hallerde, yönetmelikte belirtilen esas ve şartlara uygun olarak, mülki idare amirinin isteği
ve garnizon komutanının uygun görmesi üzerine merkez komutanlıklarına geçici olarak trafiği düzenleme yetkisi verilebilir.
11 – 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 3, 4, 5, 6, 7, 8, 12, 18, 20, 22, 26, 29, 39, 41, 42, 48, 50, 57, 64, 65, 73, 85, 86, 87, 88, 89, 91, 93, 104,
108, 118, 119, 123, 124, 125, 129.)
Madde 3, ibare “işmakineleri”, “sürücü” – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İş makineleri: Paletli veya madeni tekerlekli traktör, biçer-döver ve yol inşa makineleri ile benzeri tarım, sanayi,
bayındırlık, milli savunma ile çeşitli kuruluşların iş ve hizmetlerinde kullanılan ve karayolunda insan, hayvan ve yük
taşımasında kullanılmayan araçlardır.
Sürücü: Karayolunda bir aracı veya taşıtı süren, hayvan veya hayvan sürülerini sevk ve idare eden kişidir.
Madde 4 ile ikinci kısım başlığı – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İKİNCİ KISIM
Kuruluşlar, Komisyonlar, Görev ve Yetkileri
Görevli kuruluşlar:
Madde 4 – Bu Kanunla ve trafik hizmetleri konusunda diğer kanunlarla verilen görevler;
a) İçişleri Bakanlığınca,
b) Bu Kanunla yetkili kılınan diğer bakanlık,kuruluş ve belediyelerce, İçişleri Bakanlığı ile işbirliği içinde,
Yürütülür.
Madde 5, bend (a) birinci paragraf, bend (b) altbend (3 ve 8) – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun
hükmüdür.)
Bu Kanunla Emniyet Genel Müdürlüğüne verilen görevler, bu Genel Müdürlüğün merkez,bölge, il ve ilçe trafik
zabıtası kuruluşlarınca yürütülür.
3. Bu Kanunla kendisine verilen görev ve yetki sınırı içinde karayolundan faydalananların trafik eğitimini yapmak,
yaptırmak,
8. Sürücülerin sınavlarını yapmak ve belgelerini vermek,
Madde 6, bend (a) birinci paragraf,bend (b) – (27/8/1991 tarih ve 3759 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik zabıtasının asli görevi, polisin görev ve sorumluluk alanı ile bağlı kalmaksızın, yurt sathında trafik
hizmetlerini yürütmektir. Jandarmanın kanunlardan doğan adli görev ve yetkileri saklıdır.
b) Polis:
Trafik zabıtasının bulunmadığı veya yeterli olmadığı yerlerde polis, görev ve sorumluluk alanına bakılmaksızın
yönetmelikte belirtilen esas ve şartlara uygun olarak trafiği düzenleme, denetleme ve trafik suçlarına el koymaya görevli ve
yetkilidir.
Gerekli görülen yerlerde ve hallerde yönetmelikte belirtilen esas ve usullere uygun olarak; valinin isteği ve İçişleri
Bakanlığının onayı ile jandarmaya, mülki idare amirinin isteği ve garnizon komutanının uygun görmesi üzerine merkez
komutanlıklarına geçici olarak trafiği düzenleme yetkisi verilebilir.
1254-9
Madde 7, bend (c) – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
c) Bu kanunla kendisine verilen görev ve yetki sınırı içinde, karayolundan faydalananların trafik eğitimini yapmak
veya yaptırmak,
Madde 7, bend (j) – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
j) Tescile bağlı araçların muayenelerini yapmak veya yaptırmak ve bu Kanunun 13, 14, 16,17, 18, 35 ve 65 inci
madde hükümlerine aykırı hareket edenler hakkında suç veya ceza tutanağı düzenlemek,
Madde 8, fıkra bir, bend (a) altbend (2 ve 3) ile bend (b) – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun
hükmüdür.)
2. Resmi kurslarda eğitilenlerin sınavlarını yapmak, özel kurslarda yapılan sınavları gözlemek ve denetlemek,
sınavlarda başarılı olanlara sertifika verilmesini sağlamak,
3. 125 inci madde uyarınca ilköğretim ve orta dereceli okullarda trafik eğitimi yaptırmak.
b) Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı
Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığının ilgili birimleri ile karayollarında ilkyardım, acil yardım, yaralıların taşınması
ve tedavileri konularında gerekli tedbirleri almak ve bu Kanun ve diğer mevzuatla verilen hizmetleri yerine getirmek,
Madde 12 – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
(Değişik birinci fıkra : 19/4/1989-3538/1 md.) İl sınırları içinde mahalli ihtiyaç ve şartlara göre trafik düzeni ve
güvenliği bakımından yönetmelikte gösterilen konular ve esaslar çerçevesinde, illerde vali veya vali yardımcısının
başkanlığında,emniyet,jandarma,belediye ve Türkiye ŞofÖrler ve Otomobilciler Federasyonunun birer temsilcisi ile T.C.
Karayolları Genel Müdürlüğünün o ildeki kuruluşlarının uzman ve teknik bir temsilcisinden oluşan İl Trafik Komisyonu,
ilçelerde kaymakamın başkanlığında, aynı kuruluşların üst düzey yöneticileri veya görevlendirecekleri uzman veya teknik
temsilcilerinin katıldığı İlçe Trafik Komisyonu kurulur.
Kuruluşu bulunan yerler hariç,ilçe Trafik Komisyonlarına karayolları temsilcilerinin katılması zorunlu değildir.
Bu komisyonlara,görüşleri alınmak üzere oy hakkı olmaksızın diğer kuruluş temsilcileri de çağrılabilir.
İlçe Trafik Komisyonu kararları, İl Trafik Komisyonunca incelenip vali tarafından onaylandıktan sonra yürürlüğe
girer.
Komisyonlar birden fazla eksik üye ile toplanamaz. Kararlar oy çokluğu ile alınır.Oy eşitliği halinde Başkanın
oyunun bulunduğu taraf çoğunluk sayılır.
İl Trafik Komisyonu kararları valinin onayı ile yürürlüğe girer.
Madde 18, bend (b) – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
b) Belediyelerin de trafik güvenliği bakımından bu tesisler hakkındaki yönetmelikte belirlenen şartların yerine
getirilmesini sağlamaları,
Madde 20, bend (d) - (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
d) Tescil edilmiş araçların her çeşit satış ve devirleri, araç sahibi adına düzenlenmiş tescil belgesi esas alınarak
noterlerce yapılır.
Bu satış, noterlerce tescil belgesine tarih konularak ve tasdik edilmek suretiyle işlenir. Ayrıca, tescil edilmiş araçların
satış ve devir işlemleri noterler tarafından sicile işlenmek üzere, İşlemin tekemmülünü müteakip engeç yedi iş günü içinde
ilgili tescil kuruluşuna bildirilir.
Noterlerce yapılmayan her çeşit satış ve devirler geçersizdir.
Madde 22, fıkra bir bend (c),alt bend (2) – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
2. Özel veya tüzelkişilere ait olanlardan; tarım kesiminde kullanılanlar Ziraat Odalarınca, tarım kesiminde
kullanılanların dışında kalan ve sanayi,bayındırlık ve diğer kesimlerde kullanılanların tescilleri Ticaret Odaları veya Ticaret
ve Sanayi Odalarınca,
1254-10
Madde 26, fıkra iki ve üç – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçların dışında bulundurulması zorunlu işaretlerden başka yazı işaret, resim,şekil, sembol,ilan,flama,bayrak ve
benzerlerinin takılması,bulundurulması, yazılması,sesli ve ışıklı donanımların kulanılması özel izne bağlıdır.
Ayırım işaretleri ile izin verilmesine ilişkin esaslarla bunların nicelik ve nitelikleri yönetmelikte gösterilir.
Madde 29 – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçların yapım ve kullanma bakımından karayolu yapısına ve trafik güvenliğine uyması zorunludur.
Yapım safhasında araçların imal, tadil ve montaj projelerinin tetkik ve tasdiki ile imalat yeterlik belgesinin teknik
yönetmeliğe uygun olarak verilmesine Sanayi ve Ticaret Bakanlığı yetkilidir.
İthal edilecek araçlara ithalden önce,"Karayolu Uygunluk Belgesi" Sanayi ve Ticaret Bakanlığı veya bu Bakanlığın
yetki vereceği kamu veya özel kuruluşlar tarafından verilir.
Araçların imal,tadil ve montajı hakkındaki şartları gösteren yönetmelik, Bayındırlık ve İskan Bakanlığının görüşü
alınarak Sanayi ve Ticaret Bakanlığınca düzenlenir.
Askeri araçlara ait Karayolu Uygunluk Belgesi Türk Silahlı Kuvvetlerince verilir.
Madde 39, fıkra bir, bend (a) alt bend (b) ve bend (c) – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
6. E sınıfı sürücü belgesi ile B,C,D ve F,
(c) (Değişik: 3/11/1988 - 3493/38 md.) Sürücü belgelerinin geçerlilik süresi:
Sürücü belgelerinden (K) sınıfı sürücü aday belgesi altı ay geçerlidir. Diğer sürücü belgelerinin İçişleri Bakanlığınca
gerekli görüldüğünde değiştirilmesi zorunludur.
Bu maddenin (c) bendi hükmüne aykırı olarak vize edilmemiş sürücü belgesi ile araç kullananlar ikibin lira para
cezası,
Madde 41, fıkra bir, bent (a) alt bend (2 ve 3) – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
2. B,C ve G sınıfı sürücü belgesi alacakların onsekiz,
3. D ve E sınıfı sürücü belgesi alacakların yirmiiki,
b) fıkra bir bend (b,c ve e) – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
b) Öğrenim şartları:
H sınıfı sürücü belgesi alacakların okur - yazar, diğerlerinin en az ilkokulu bitirmiş bulunmaları,
c) Sağlık şartları:
Vücut yapısı ve ruh sağlığı bakımından yönetilmekte belirtilen şartlara sahip olmaları,
e) Hükümlü olmama şartları:
Sürücü belgesi alacak olanların afla ortadan kaldırılmış olsa bile;
1. Türk Ceza Kanununun;403, 404,414,415,416/1-2,418/1,435,436 ve (50,51/2, 461/son veya 462 nci maddelerinden
biri ile beraber uygulanmadığı hallerde) 448-450 nci, veya ayrıca, 491,492,493,495-499,503,504,505,506,508,509 ve 510
uncu maddelerindeki suçlardan hüküm giymemiş olmaları,
2. Aynı Kanunun 416/3,429,430,431,432 ve (50,51/2,461/son veya 462 nci maddeleri ile beraber uygulanmış) 448-
450,500,512,572/2 nci maddelerinde yazılı suçlardan birden fazla hüküm giymemiş olmaları,
1254-11
Madde 42, fıkra bir, bend (a ve c) – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
a) Sürücülerin sınavları
Sürücü belgesi alacakların sınavları, yönetmelikteki esaslara göre, sürücü kurslarında Milli Eğitim Gençlik ve Spor
Bakanlığı gözetiminde sınav sorumluları tarafından yapılır ve başarı gösterenlere sertifikaları verilir.
Bu sertifika, 41 inci maddedeki diğer şartlar aranarak, Trafik tescil şubelerince sınıfına uyan sürücü belgesi ile
değiştirilmedikçe sahiplerine karayolunda araç kullanma yetkisi vermez.
Sürücü kurslarının açılamaması ve İçişleri Bakanlığınca gerekli ve zorunlu görülen hallerde sürücü sınavları Emniyet
Genel Müdürlüğünün ilgili birimlerinde görevlendirilecek sınav sorumluları tarafından yapılabilir ve belgeleri verilir.
c) Diğer esaslar
1. (Değişik: 3/11/1988 - 3493/39 md.) Sürücü belgesi alacakların sağlık muayeneleri, mahallin mülki amiri
tarafından görevlendirilmiş tek takip tarafından yapılabileceği gibi, kamu kurum ve kuruluşlarında veya resmi ve özel sağlık
kuruluşlarında veya özel kuruluşlarda görevli tek tabip tarafından da yapılabilir. Ancak özel sağlık kuruluşlarında ve özel
kuruluşlarda görevli tabiplerce verilen sağlık raporlarının eksik veya gerçeğe uygun olmamasının tespiti halinde, sorumlular
hakkında Türk Ceza Kanununa göre işlem yapılmakla birlikte, bu tabiplerin daha sonra verecekleri raporlar da geçersiz
sayılır.
2. (Değişik: 3/11/1988 - 3493/39 md.) Sürücü sınavlarının ve sağlık muayenelerinin yapılma esasları, sürücü
belgeleri ile bu belgelerin verilmesine, yenilenmesine ve diğer hususlara dair şartlar, esas ve usuller yönetmelikte gösterilir.
Madde 48 fıkra dört –(3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bunlardan yönetmelikte belirtilen miktarın üzerinde alkollü içki kullandığı tespit olunanlar ellibin lira para cezası ile
cezanlandırılırlar.
Madde 50 fıkra bir – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Karayollarında yerleşim yerleri içinde ve dışında motorlu araçların cins ve kullanma amaçlarına göre sürülebileceği
en çok ve en az hız sınırları ve diğer esaslar yönetmelikte belirlenir.
Madde 57 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Kavşaklarda aşağıdaki kurallar uygulanır.
a) Bir kavşağa yaklaşan sürücüler kavşaktaki şartlara uyacak şekilde dikkatli bulunmak ve araçlarını ilk geçiş hakkı
olan araçların geçmesine izin vermek üzere durabileceği hızda sürmek zorundadır.
b) Trafik zabıtası veya trafik ışıklı işareti ile yönetilmeyen veya aksine bir trafik işareti bulunmayan hallerde;
1.Tali yoldan gelen sürücüler anayoldaki sürücülere,
2. Bir mülkten karayoluna çıkan sürücüler karayolundaki sürücülere,
3. Yukarıdaki haller dışındaki kavşaklarda, soldaki sürücüler sağ taraflarındaki karayolundan yaklaşan sürücülere,
4. Dönel kavşak dışındaki sürücüler,kavşak içindeki sürücülere,
İlk geçiş hakkını vermek zorundadır.
c) Işıklı trafik işaretleri izin verse bile trafik akımı; kendisini kavşak içinde durmaya zorlayacak veya diğer
doğrultudaki trafiğin geçişine engel olacak ise, sürücülerin kavşağa girmeleri yasaktır.
d) Trafik zabıtası, yetkili kişi veya trafik ışıklı işareti ile yönetilen kavşaklarda, sürücüler kavşağı en kısa zamanda
geçmek zorundadır.Sürücülerin gereksiz olarak yavaşlamaları, durmaları, taşıttan inmeleri, taşıt veya araçların motorlarını
durdurmaları yasaktır.
1254-12
e) Aksine bir trafik işareti olmadıkça, bütün kavşaklarda araçlar ray üzerinde hareket eden taşıtlara ilk geçiş hakkını
vermak zorundadır.
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler yirmibin lira para cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 64 fıkra bir bent (a) alt bent (1 ve 2) –(13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
1. Geceleri veya görüşü azaltacak şekilde sisli, karlı,yağmurlu havalarda ve yeteri kadar aydınlatılmamış tünellerle,
benzeri hal ve yerlerde uzağı gösteren ışıkların yakılması,
2. Yukarıda sayılan hal ve yerlerdeki karşılaşmalarda, aydınlatmanın yeterli olduğu kesimlerde, öndeki aracı takip
sırasında veya bir aracı geçerken yan yana gelinmesine kadar yakını gösteren ışıkların yakılması,
Madde 65 fıkra beş – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürekli veya süreksiz olarak mamul veya ham madde yükü naklettiren kamu kurum ve kuruluşları ve gerçek ve tüzel
kişilere ait işletmeler, yük nakli yaptırdıkları araçların azami toplam ağırlıklarını dikkate alarak yükleme yaptırmakla
zorunludurlar. Buna aykırı hareket eden kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek veya tüzelkişiler her araç için ellibin lira para
cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 73 fıkra bir – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Karayolunda araçların kamunun rahat ve huzurunu bozacak veya kişilere zarar verecek şekilde saygısızca sürülmesi,
araçlardan bir şey atılması veya dökülmesi yasaktır.
Madde 85 fıkra bir,üç ve dört – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebep
olursa, motorlu aracın işleteni bu zarardan sorumlu olur.
İşleten,hakimin takdirine göre, kendi aracının katıldığı bir kazadan sonra yapılan yardım çalışmalarından dolayı
yardım edenin maruz kaldığı zararlardan da sorumlu tutulabilir. Ancak, bu durumda işletenin sorumlu kılınabilmesi için
kazadan kendisinin sorumlu olması veya yardımın doğrudan doğruya kendisine veya araçda bulunanlara yapılması gerekir.
İşleten, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan, kendi kusuru gibi
sorumludur.
Madde 86 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İşletenin sorumluluktan kurtulması veya sorumluluğun azaltılması :
İşleten, kendisinin veya eylemlerinden sorumlu tutulduğu kişilerin kusuru bulunmaksızın ve araçtaki bir bozukluk
kazayı etkilemiş olmaksızın, kazanın bir mücbir sebepten veya zarar görenin veya bir üçüncü kişinin ağır kusurundan ileri
geldiğini ispat ederse sorumluluktan kurtulur.
Sorumluluktan kurtulamayan işleten, kazanın oluşunda zarar görenin kusurunun bulunduğunu ispat ederse,hakim,
durum ve şartlara göre tazminat miktarını indirebilir.
Madde 87 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yaralanan veya ölen kişi,hatır için karşılıksız taşınmakta ise veya motorlu araç, yaralanan veya ölen kişiye hatır için
karşılıksız verilmiş bulunuyorsa, işletenin sorumluluğu ve motorlu aracın maliki ile işleteni arasındaki ilişkide araca gelen
zararlardan dolayı sorumluluk, genel hükümlere tabidir.
Zarar görenin beraberinde bulunan bagaj ve benzeri eşya dışında araçta taşınan eşyanın uğradığı zararlardan dolayı
işletenin sorumluluğu da genel hükümlere tabidir.
Madde 88 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Birden fazla kişinin sorumlu olduğu durumlarda, bunlar arasındaki ilişki bakımından zarar,
olayın bütün şartları değerlendirilerek paylaştırılır. Özel durum-
1254-13
lar ve özellikle araçların işletme tehlikeleri, zararın iç ilişkide başka türlü paylaştırılmasını haklı göstermedikçe,işletenler,
kusurları oranında zarara katlanırlar.
Madde 89 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İşletenler arasında zararın tazmini:
Birden çok motorlu aracın katıldığı bir kazada işletenlerden biri bedensel bir zarara uğrarsa, özel durumlar ve
özellikle işletme tehlikeleri başka türlü paylaştırmayı haklı göstermedikçe, kazaya katılan araçların işletenleri kendilerine
düşen kusur oranında, zararı gidermekle yükümlüdürler.
İşletenlerden birine ait bir şeyin zarara uğraması halinde, zarar gören, ancak zarar veren işletenin veya eylemlerinden
sorumlu tutulduğu kimsenin kusuru veya geçici olarak temyiz gücünü kaybetmesi veya zarar verene ait araçtaki bir bozukluk
yüzünden zararın vuku bulduğunu ispat etmesi halinde,zarar veren işleten tazminatla yükümlü tutulur.
Tazminatla yükümlü olan işletenler, zarar gören işletene karşı müteselsilen sorumludurlar.
Madde 91 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
İşletenlerin,bu Kanunun 85 inci maddesinin birinci fıkrasına göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak
üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur.
Zorunlu mali sorumluluk sigortasına ilişkin primler peşin olarak ödenir.
Turistlere ait taşıtlarla,milletlerarası çok taraflı veya karşılıklı anlaşmalar kapsamına giren yabancı plakalı taşıtların
Türkiye'de geçerli milletlerarası anlaşmalarla kabul edilmiş sigortaları yoksa, bunlar için zorunlu mali sorumluluk sigortası
Türkiye sınırlarına girişleri sırasında yapılır.
Bu madde hükmüne uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.
(Değişik:25/6/1988- KHK - 330/4 md.; Aynen Kabul:31/10/1990-3672/3 md.) Zorunlu mali sorumluluk sigortası
bulunmayan araçlar trafikten men edilirler.
Madde 93 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zorunlu mali sorumluluk sigortasının en az tutarları,araçların cinsine göre Ticaret Bakanlığınca gerektikçe tespit
edilir ve yayınlanır.
Madde 104 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yukarıda yazılı teşebbüs sahipleri kendilerine bırakılan motorlu araçların tümünü kapsamak üzere esasları Ticaret
Bakanlığınca tespit edilecek bir zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmaya mecburdurlar.
Madde 108 – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu Kanuna göre,zorunlu mali sorumluluk sigortasına tabi motorlu araçların sebep olacakları zararların, aşağıdaki
durumlarda işletenin sorumluluğuna ilişkin kurallar uyarınca ve zorunlu sigorta tazminatı sınırları içinde karşılanması
amacıyla,Ticaret Bakanlığı tarafından bir Garanti Fonu oluşturulur.
Garanti Fonuna aşağıdaki durumlarda başvurulur:
a) Kazayı yapan motorlu aracın tespit edilememesi durumunda kişiye gelen zararlar için,
b) Zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırılmaksızın trafiğe çıkarılan motorlu aracın kişiye verdiği zararlar için;
c) Kazanın vukubulduğu sırada, zorunlu mali sorumluluk sigortasını yapan sigortacının iflası halinde, kişiye ve
herhangi bir şeye gelen zararlar için;
d) 107 nci maddenin son fıkrasında öngörülen durumlar için,
Kazaya sebep olan aracın işleteninin sonradan bulunması halinde garanti fonu,işletene ve sigortacısına rücu
edebilir,diğer durumlarda da garanti fonunun sorumlulara başvurma ve sigortacının iflas masasına katılma hakları saklıdır.
1254-14
Fonun gelirleri; her yıl sigorta şirketlerince zorunlu mali sorumluluk sigortası için tahsil edilen safi primlerin % 1'i ile
sigorta yaptıranların safi primin % 2'si oranında sigorta şirketine ayrıca ödeyecekleri katılma paylarından oluşur.
Sigorta şirketleri; kendilerine ait katılma paylarını her yıl Şubat ayı sonuna kadar, sigorta yaptıranlardan tahsil
ettikleri katılma paylarını ise ertesi ayın sonuna kadar fon hesabına yatırırlar.
Sözü edilen katılma paylarını zamanında veya tam olarak fon hesabına yatırmayan sigorta şirketleri yatırmadıkları
meblağ üzerinden her ay için garanti fonuna yüzde on gecikme faizi öderler ve ayrıca ikiyüz bin liradan bir milyon liraya
kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar.
Bu fonun kuruluşuna, işleyişine,fondan yapılacak ödemelere ve diğer hususlara ilişkin esaslar,Ticaret Bakanlığı
koordinatörlüğünde,İçişleri,Maliye, Bayındırlık ve Ulaştırma bakanlıklarınca müştereken hazırlanacak bir yönetmelikte
gösterilir.
Madde 118, fıkra iki – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik suçunun işlendiği tarihten geriye doğru bir yıl içinde işlenen trafik suçlarına ait ceza puanları toplamı
yönetmelikte belirtilen sayıyı aştığı, Bilgi İşlem Merkezince tespit edilen sürücülerin sürücü belgeleri yönetmelikte belirti len
esas ve usullere göre iki ay süre ile geri alınır. Ayrıca yönetmelikte belirtilen esaslara göre trafik eğitimine de tabi
tutulabilirler.
Madde 119, fıkra bir – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgeleri, belge alındıktan sonra bu Kanunun 41 inci maddesinin (e) bendinin bir numaralı alt bendindeki
suçlardan biri ile mahkumiyet veya iki numaralı alt bendinde yazılı suçlardan birinden mükerrer olarak veya birden fazlasıyla
aynı anda veya değişik tarihlerde mahkumiyet halinde süresiz geri alınır.
Madde 123, fıkra üç – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Ancak hakiki ve hükmi şahıslar tarafından kurs açılmayan illerde bu kurslar devlet tarafından açılabilir.
Madde 123, fıkra dört – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine ve Yönetmelikteki şartlara uymayan kurs sahiplerine Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı
tarafından, olayın özelliğine göre belirlenecek süre içinde şartlara uymaları yazılı olarak bildirilir. Bu süre içinde şartla rın
yerine getirilmemesi halinde kurs sahipleri beşyüz bin liradan iki milyon liraya kadar hafif para cezası, tekrarında ise yazılı
uyarı yapılmaksızın birmilyon liradan üçmilyon liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar ve ayrıca kurs onbeş
günden az olmamak üzere süreli veya süresiz olarak olarak kapatılabilir.
Madde 124, fıkra iki –(13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Çocuk trafik eğitim parklarının yapılma, açılma, eğitim ve denetim ve çalışma esasları ile diğer hususlar Milli Eğitim
ve Bayındırlık bakanlıklarının görüşleri alınarak İçişleri Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikte gösterilir.
Madde 125, fıkra bir –(13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Milli Eğitim Bakanlığınca ilköğretim ve orta dereceli okulların ders programlarına eğitim amacı ile yeteri kadar
zorunlu trafik dersleri konulur.
Madde 129, fıkra bir, bent (b), alt bent (5) – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu Kanunun 114 üncü maddesine göre tahsil edilen para cezalarının %10'undan,
1254-15
12 – 21/5/1997 tarih ve 4262 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: )
Madde 6 fıkra bir bend (b) - (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Genel Zabıta:
Trafik zabıtasının bulunmadığı veya yeterli olmadığı yerlerde polis; polisin ve trafik teşkilatının görev alanı dışında
kalan yerlerde de jandarmada trafik eğitimi almış subay veya astsubaylar yönetmelikte belirtilen esas ve usullere uygun
olarak vali onayı ile trafiği düzenlemeye ve trafik suçlarına el koymaya görevli ve yetkilidir.
Madde 13 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar, fiil başka bir suç oluştursa bile ayrıca onbin lira para cezası ile
cezalandırılırlar.(1)
Madde 14 son fıkra – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlara ellibin lira para cezası verilir. (1)
Madde 16 fıkra dört – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine aykırı hareket edenler ellibin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 17 son fıkra – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar yüzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 18 fıkra üç – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine aykırı olarak izinsiz yapı yapanlar yüzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 20 fıkra bir bent (d) - (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Tescil edilmiş araçların her çeşit satış ve devirleri, aracın motorlu taşıtlar vergisi ile tescil plakasına yazılmış trafik
para cezası borcu bulunmadığına dair belgenin ibrazı halinde araç sahibi adına düzenlenmiş tescil belgesi esas alınarak
noterlerce ya da trafik şubeleri ve bürolarında yetkili memurlarca yapılır.
Bu satış, noterler ve trafik şubeleri ve bürolarında yetkili memurlarca tescil belgesine tarih konularak ve tasdik
edilmek suretiyle işlenir. Ayrıca, tescil edilmiş araçların satış ve devir işlemleri noterler tarafından siciline işlenmek üzere
işlemin tamamlanmasını müteakip en geç 15 iş günü içinde ilgili tescil kuruluşu ile Vergi Dairesi Müdürlüğüne bildirilir.
Trafik şubeleri ve bürolarının vergi dairesi müdürlüklerine satış işlemlerini bildirmesi üzerine, intikal eden araçların vergi
kayıtları, satış sözleşmesinin düzenlendiği tarih itibariyla, 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu hükümleri uyarınca
önceki malikin vergi mükellefiyetine son verilir. Ayrıca, yeni malik adına vergi mükellefiyeti tesis edilir.
Tescil sürelerini geçirdiği tespit edilen araçlar trafikten men edilir. Aracın trafikten men edildiği yer tescil
kuruluşunda, aracın alıcı adına tescil işlemleri yaptırılır. Bu süre içinde araçta veya taşınan yükte meydana gelecek zararlar,
yeni araç sahibine aittir.
fıkra iki – (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araç satın alıp, bu maddenin (a) bendinin (1) numaralı alt bendi ile (e) bendi hükmüne uymayanlar, beşbin liradan
onbin liraya kadar hafif para cezası ve bir aydan üç aya kadar hafif hapis cezası,(d) bendi hükmüne uymayan noterler onbin
liradan yirmibeşbin liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
——————————
(1) Bu maddedeki para cezası 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin ikinci fıkrası ile yürürlükten
kaldırılmış olup, 1.1.1997 tarihinden itibaren uygulanacak para cezası için Ek 3 üncü maddeye bakınız.
1254-16
Madde 21 fıkra iki – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sürücüler ellibin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 23 fıkra iki – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 25 fıkra üç – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar ellibin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
fıkra dört – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Ayrıca, trafik zabıtasınca bu geçici belge ve plakalar iptal edilerek, araçlar trafikten men edilir.
Madde 26 fıkra dört – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu maddenin birinci ve ikinci fıkraları hükümlerine uymayan araçları kullanan sürücüler onbin lira para cezası ile
cezalandırılırlar. Sürücü aynı zamanda araç sahibi değilse ayrıca tescil plakasına da aynı miktar için ceza tutanağı
düzenlenir.(1)
Madde 28 son fıkra – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılır.(1)
Madde 30 fıkra bir bent (a) ve (b) – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
a) Servis freni lastikleri, dış ışık donanımından yakını ve uzağı gösteren ışıklar ile park, fren ve dönüş ışıkları noksan,
bozuk veya teknik şartlara aykırı olan araçları kullanan sürücüler onbeşbin lira para cezası.(1)
b) Diğer eksiklik ve bozuklukları bulunan araçlarla, görüşü engelleyecek veya bir kaza halinde içindekiler için
tehlikeli olabilecek süs, aksesuar, eşya ve çıkıntıları olan araçları kullananlarla karayolunu kullananlar için tehlike yaratacak
şekilde olan veya görüşü engelleyecek ve çevredekileri rahatsız edecek derecede duman veya gürültü çıkaran araçları
kullanan sürücüler onbeşbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(2)
Madde 31 fıkra iki – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
(a) bendinde sayılan gereçleri bulundurmayan, kullanmayan veya kullanabilir
durumda bulundurmayan sürücüler onbin lira; (b) bendine göre araçlarında taksimetre, takoğraf bulundurmayan,
kullanmayan veya kullanabilir durumda bulundurmayan sürücüler yüzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar. Sürücü aynı
zamanda araç sahibi değilse ayrıca tescil plakasına da aynı miktar için ceza tutanağı düzenlenir. Ayrıca trafik zabıtasınca, (b)
bendi hükmüne uygun durumda bulunmayan araçlar, eksikleri giderilinceye kadar trafikten men edilir.(1)
Madde 32 fıkra iki – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 34 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Muayene süresi geçirilen veya sahip değiştirme hali hariç, özel muayene yaptırılması zorunlu olduğu halde
yaptırılmamış araçları kullanan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 35 fıkra beş ve altı – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Karayolları Genel Müdürlüğünce işletme belgesi ile yetki verildiği halde, yönetmelikte
belirtilen işletme şartlarına uymayan ve muayeneleri gerektiği şekilde
——————————
(1) Bu maddedeki para cezası 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin ikinci fıkrası ile yürürlükten
kaldırılmış olup, 1.1.1997 tarihinden itibaren uygulanacak para cezası için Ek 3 üncü maddeye bakınız.
(2) 30 uncu maddenin (a) bendine, 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 13 üncü maddesi ile "Servis Freni"
ibaresinden sonra gelmek üzere "lastikleri" ibaresi eklenmiş ve metne işlenmiştir.
1254-17
yapmayan muayene istasyonu işletenleri, beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası ile işletme belgelerinin yedi gün
geri alınması, tekrarında onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para cezası ile işletme belgelerinin onbeş gün geri alınması,
ikinci tekrarında ise yirmibin liradan otuzbin liraya kadar hafif para cezası ve işletme belgelerinin süresiz iptali cezası ile
cezalandırılırlar.(1)
İşletme belgesi geçici olarak geri alındığı halde geri alma süresi içinde muayene yapan muayene istasyonu işletenleri
onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar ve işletme belgeleri süresiz iptal edilir.(1)
Madde 36 fıkra üç – (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Geçerli sürücü belgesi olmadan trafiğe çıkanlara ilk tespitte (1) ay, tekrarı halinde (3) ay hapis cezası verilir. 18
yaşından küçükler için bu ceza, ilk tespitte (1) ay, tekrarı halinde (3) ay çocuk ıslahevlerinde ıslah edilmek suretiyle yerine
getirilir.Bu kişilerin kazaya neden olması halinde bu cezaların uygulanması diğer cezaların uygulanmasına engel teşkil etmez.
(1)
Fıkra dört – (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgesine sahip olmadan araç sürenler ellibin lira para cezası ile cezalandırılırlar.Sürücü aynı zamanda araç
sahibi değilse ayrıca tescil plakasına da aynı miktar için ceza tutanağı düzenlenir. (1)
Madde 37 fıkra iki – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Durumları bu madde hükmüne uymayanlara araç kullandıran ve hayvanları tevdi edenler onbin lira para cezası ile
cezalandırılırlar.(1)
Madde 39 son fıkra –(3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
(a) ve (b) bentlerindeki hükümlere uymayan sürücüler ile bunlara araç kullandıranlar otuzbin lira para cezası ile
cezalandırılırlar.(1)
Madde 42 fıkra bir,bent a birinci fıkra – (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgesi alacakların sınavları, yönetmelikteki esaslara göre Milli Eğitim Bakanlığınca sınav sorumlusu
olabileceğine dair belge verilen yüksekokul mezunu ve asgari "B" sınıfı sürücü belgesi bulunan sınav sorumluları tarafından
yapılır. Oluşturulacak sınav komisyonuna trafik zabıtasından da bir kişi üye olarak katılır. Sınav sonucunda başarı gösteren
sürücülere sertifikaları verilir. Bu sertifikalar, 41 inci maddedeki diğer şartlar aranarak sertifikanın alındığı yer trafik
kuruluşunca sınıfına uygun sürücü belgeleri ile değiştirilmedikçe sahiplerine karayolunda araç kullanma yetkisi vermez.
Madde 42 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yanlış bilgi veya sahte belge verenler fiil daha ağır cezayı gerektirmediği takdirde iki aydan altı aya kadar hafif hapis
cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 44 son fıkra -– (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 46 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbeşbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 47 fıkra iki – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik zabıtası ve diğer yetkililerin dur işaretine, ışıklı trafik işaretlerinden kırmızı renkli olanına ve sesli işaretlere
uymayan sürücüler otuzbin, diğer trafik işaretlerine uymayan sürücüler otuzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
——————————
(1) Bu maddedeki para cezası 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin ikinci fıkrası ile yürürlükten
kaldırılmış olup, 1.1.1997 tarihinden itibaren uygulanacak para cezası için Ek 3 üncü maddeye bakınız.
1254-18
Madde 48 fıkra dört – (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü ve yolcular, toplu taşım araçlarında sigara içemez. Bu araçlarda sigara içilmesi ve içirilmesi halinde, bu
Kanunun Ek 3 üncü maddesi a/1 numaralı alt bendi hükümleri uygulanır. (1)
Madde 48 fıkra beş – (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yönetmelik ile belirtilen miktarların üzerinde alkollü araç kullandığı tespit edilen sürücülerin, birinci defada (3) ay,
ikinci defada da (1) yıl süreyle sürücü belgeleri ellerinden alınır. Üçüncü defa tekerrürü halinde, bu sürücüler, (1) ay
hapsolunurlar; psiko-teknik değerlendirme ve psikiyatri uzmanı muayenesi sonrası (5) yıl geçtikten sonra uygun olanlara
sürücü belgesi iade edilir. Uygun olmayanlara ise sürücü belgesi verilmez. Psiko-teknik değerlendirme ve psikiyatri uzmanı
muayenesinin yapılmasına dair esas ve usuller yönetmelikte gösterilir. Alkollü olarak ölümlü ya da yaralamalı trafik kazasına
neden olunması halinde ağır kusurun varlığı kabul edilir. (1)
Madde 48 fıkra altı – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Uyuşturucu veya keyif verici maddeleri alarak araç kullananlar ise beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para cezası
ve iki aydan altı aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar ve sürücü belgeleri süresiz olarak geri alınır. (1)
Madde 49 fıkra üç – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne aykırı olarak taşıt kullananlar ellibin lira para cezası ile cezalandırılırlar. Sürücü aynı zamanda
araç sahibi değilse ayrıca tescil plakasına da aynı miktar için ceza tutanağı düzenlenir.(1)
Madde 51 fıkra iki – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Hız ölçen teknik cihaz veya çeşitli usullerle yapılan tespit sonucu hız sınırlarının; yüzde ondan yüzde elliye (elli
dahil) kadar aşan sürücüler yirmibin lira, yüzde elliden fazla aşan sürücüler otuzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 51 fıkra beş – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu cihazları imal veya ithal edenler, fiil başka bir suç oluştursa bile ayrıca üçbin liradan yirmibeşbin liraya kadar
hafif para cezası ve üç aydan altı aya kadar hafif hapis cezası ile araçlarında bulunduran işletenler ise üçbin liradan onbin
liraya kadar hafif para cezası ve onbeş günden iki aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar ve bu cihazların
müsaderesine de hükmolunur.(1)
Madde 52 son fıkra – 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbeşbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 53 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbeşbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 54 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler otuzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 55 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbeşbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 56 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbeşbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 57 son fıkra - (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Geçiş hakkını vermek zorundadırlar.(1)
——————————
(1) Bu fıkralardaki cezalar 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin ikinci fıkrası ile yürürlükten
kaldırılmış olup, 1.1.1997 tarihinden itibaren uygulanacak cezalar için Ek 3 üncü maddeye bakınız.
1254-19
Madde 58 son fıkra – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sürücüler ve yolcular onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 59 son fıkra –(3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zorunlu hallerde gerekli önlemleri almadan; duraklayan sürücüler onbin lira, zorunlu haller dışında duraklayan
sürücüler onbeşbin lira, zorunlu hallerde gerekli önlemleri almadan parkeden sürücüler onbeşbin lira, zorunlu haller dışında
parkeden araç sürücüleri ise otuzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 60 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 61 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 62 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 63 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 64 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 65 fıkra üç – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yukarıdaki bentlerden (a),(c),(f),(g),(h),(i) ve (j) bent hükümlerine uymayanlar onbin lira, (b),(d) ve(e) bentlerindeki
şartlara uymayanlar otuzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Fıkra beş – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürekli ve süreksiz olarak yük naklettiren kamu kurum ve kuruluşları ve gerçek ve tüzelkişilere ait işletmeler, yük
nakli yaptırdıkları araçların azami toplam ağırlıklarını dikkate alarak yükleme yapmak zorundadırlar. Bu hükme aykırı
hareket edenler hakkında her araç için bu Kanunun Ek 3 üncü maddesinin a/5 numaralı alt bendi hükmü uygulanacağı gibi
araçlar trafikten men edilir.
Madde 66 son fıkra – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 67 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 68 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan yayalar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 69 fıkra iki – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Başıboş hayvan bırakma yasağına riayet etmeyerek trafik kazasına sebebiyet verenler (3) ay hapsolunurlar.
Fıkra dört – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar. (1)
Madde 70 son fıkra – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar yirmibin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
——————————
(1) Bu maddelerdeki para cezası 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin ikinci fıkrası ile yürürlükten
kaldırılmış olup, 1.1.1997 tarihinden itibaren uygulanacak cezalar için Ek 3 üncü maddeye bakınız.
1254-20
Madde 71 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zorunluluk olmadığı halde ve gereksiz geçiş üstünlüğü hakkını kullanan sürücüler yirmibin lira para cezası ile
cezalandırılırlar.(1)
Madde 72 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 73 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 74 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
u madde hükmüne uymayan sürücüler onbeşbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 75 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 76 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 77 son fıkra – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu maddenin (b) ve (c) bentlerine uymayan sürücüler onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 78 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 79 son fıkra - (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 81 fıkra üç - (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Anlaşma hali dışında maddi hasarlı, ölümlü veya yaralanmalı trafik kazalarında, zabıtanın iznini almadan zaruret
dışında olay yerinden ayrılan veya (b) bendindeki hükümlere uymayan sürücüler yüzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.
Fıkra dört – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu maddenin diğer hükümlerine uymayanlar yirmibin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 82 son fıkra – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 91 son fıkra – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlara bu Kanunun Ek 3 üncü maddesi a/1 alt bendi hükümleri uygulanır.
Madde 94 son fıkra – (31/10/1990 tarih ve 3672 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayanlar onbin lira para cezası ile cezalandırılır. (1)
Madde 98 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sigortacılar, ikiyüzbin liradan bir milyon liraya kadar hafif para cezası ile
cezalandırılırlar. (1)
Madde 99 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sigortacılar ikiyüzbin liradan birmilyon liraya kadar hafif para cezası ile
cezalandırılırlar. (1)
Madde 101 son fıkra – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükmüne uymayan sigorta şirketleri ikiyüzbin liradan bir milyon liraya kadar hafif para cezası ile
cezalandırılırlar.(1)
——————————
(1) Bu fıkralardaki para cezaları 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin ikinci fıkrası ile yürürlükten
kaldırılmış olup, 1.1.1997 tarihinden itibaren uygulanacak cezalar için Ek 3 üncü maddeye bakınız.
1254-21
Madde 104 fıkra beş – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan teşebbüs sahipleri ikiyüzbin liradan bir milyon liraya kadar hafif para cezası ile
cezalandırılırlar.(1)
Madde 108 fıkra yedi son cümle – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Ayrıca, sözkonusu yükümlülüğü yerine getirmeyen şirketler hakkında bu Kanunun Ek 3 üncü maddesinin b/7
numaralı alt bendi hükümleri de uygulanır.
Madde 118 son fıkra – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde ve diğer ilgili maddelerdeki hükümlere göre sürücü belgeleri geri alınanlardan geri alma süresi içinde araç
kullandığı tespit edilenler, yüzbin lira para cezası ile cezalandırılırlar.(1)
Madde 123 fıkra dört – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine ve yönetmelikteki şartlara uymadıkları mülki idare amirlerince görevlendirilen yetkililer veya
Milli Eğitim Bakanlığı yetkilileri tarafından tespit edilen kursların sahiplerine olayın özelliğine göre belirlenecek süre içinde
şartlara uymaları yazılı olarak bildirilir. Bu süre içinde şartların yerine getirilmemesi halinde kurs sahipleri bu Kanunun Ek 3
üncü maddesi b/6 alt bendi hükmüne göre cezalandırılırlar. Ayrıca kurs 15 günden az olmamak üzere mülki amirlerce geçici
olarak kapatılır. Bu süre 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu hükümleri uyarınca gerekli işlemler sonuçlandırılıncaya
kadar uzatılır.
Fıkra beş – (3/11/1988 tarih ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Belge alınmadan açılan kursların sahipleri birmilyon lira hafif para cezası ile cezalandırılır. Ayrıca, belge alınmadan
açılan kurslar zabıtaca kapatılır. (1)
Ek Madde 1 fıkra altı – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler hakkında bu Kanunun Ek 3 üncü maddesinin a/4 numaralı alt bendi
hükmü uygulanır. Sürücü aynı zamanda araç sahibi değilse tescil plakasına da aynı miktar için trafik ceza tutanağı düzenlenir .
Ayrıca bu araçlar ilk tespitte 7 gün, ikinci tespitte 15 gün, üçüncü tespitte 30 gün süreyle trafikten men edilir.
Ek Madde 2 – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçlarını motorlu araç tescil ve trafik belgesinde gösterilen maksadın dışında kullananlar ile sürülmesine izin veren
araç sahipleri hakkında bu Kanunun Ek 3 üncü maddesinin a/4 numaralı alt bendi hükmü uygulanır.
Ayrıca araç 15 gün süre ile trafikten men edilir.
Ek Madde 3 – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Trafik suçlarına ilişkin cezalar:
2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanununun aşağıda belirtilen maddelerinde yer alan fiilleri işleyenler hakkında
karşılarında gösterilen tutar kadar para cezası veya hafif hapis cezası uygulanır.
Her takvim yılı başından geçerli olmak üzere önceki yılda uygulanan mutlak ceza tutarları, o yıl için Vergi Usul
Kanunu hükümleri uyarınca tespit ve ilan olunan yeniden değerleme oranında artırılır.
Bu suretle hesaplanacak ceza tutarlarında, 100 000 lira kesirleri dikkate alınmaz.
a) Para Cezaları:
1. Aynı Kanunun 23,26/1,26/2,30/1-a,31/1-a,32,34,37,47/1-d,48/4,49/3 (sürücüye), 52/1-a,b,c,d,53/1-a,b,c,d,55,56/1-
a,b,c,d,e,57/1-a,b,c,58,59,60,61,62,64/1-a,/1,1-a/3,64/1-b,65/1-a,
———————————
(1) Bu maddelerdeki para cezası 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin ikinci fıkrası ile yürürlükten kald ırılmış olup,
1.1.1997 tarihinden itibaren uygulanacak cezalar için Ek 3 üncü maddeye bakınız.
1254-22
67,68/1-a,68/1-b,68/1-c,69/1,71,72,73,77/1-c,78,79,91 ve 94 üncü maddelerindeki idari para cezaları 1 800 000 TL,
2. Aynı Kanunun 20/1-a/1,20/1-e,25,28,30/1-b,39/1-a,39/4-b,44/1,46/1,46/2, 47/1-a,b,c,49/3 (araç sahibine), 51/2 (%
10'dan % 50'ye kadar % 50 dahil),54/1-a,54/5-b,64/1-a/2,65/1-c,f,g,h,ı,j,66,74,75,76,77/1-b,81/1-a,c,d,e,82/1-a,b,c,
maddelerindeki idari para cezaları 3 600 000 TL,
3. Aynı Kanunun 13,14,31/1-b,36,48/5,49/3 (işleten veya teşebbüs sahibine), 51/2 (% 50'den fazla), 63,65/1-b,d,e,
70,81/1-b, 81/3 maddelerindeki idari para cezaları 7 200 000 TL,
4. Aynı Kanunun 21, 118/7 ve bu Kanunun Ek 1 ve Ek 2 nci maddelerine aykırı hareket edenlere 14 400 000 TL.
idari para cezası,
5. Aynı Kanunun 16,17 ve 18 inci maddeleri ile 65/5 maddesindeki idari para cezaları 72 000 000 TL.,
Olarak uygulanır.
b) Yargı yetkisine giren hafif para cezaları ile hafif hapis cezaları:
1. 20/1-d maddesindeki hafif para cezası 28 800 000 TL.,
2. 35/5 maddesindeki hafif para cezası 28 800 000 TL., aynı fiilin birinci tekrarında 36 000 000 TL., ikinci tekrarında
43 200 000 TL. hafif para cezası,
3. 35/6 maddesindeki hafif para cezası 108 000 000 TL.,
4. 48/7 maddesindeki hafif hapis cezası 6 ay, hafif para cezası 28 800 000 TL.,
5. 51/5-1 maddesindeki hafif hapis cezası altı ay, hafif para cezası 18 000 000 TL.,
6. 42/b, 51/5-2, 69/2 maddelerindeki hafif hapis cezası iki ay, bu maddelerdeki ve 123/4 maddesindeki
hafif para cezası 18 000 000 TL.,
7. 98, 99, 101, 104 ve 108 inci maddelerindeki hafif para cezaları 108 000 000 TL.,
Olarak uygulanır.
8. 31/b maddesinde sözü edilen cihazları bulundurmayanlar veya bozuk imal edenler veya bozulmasına vasıta olanlar
ve bu cihazları bilerek kullananlar, 123/5 inci maddesine aykırı hareket edenler 3 aydan 6 aya kadar hafif hapis ve 108 000
000 TL. tutarında hafif para cezası,
9. Bu Kanundaki hükümlere göre sürücü belgeleri geçici süre ile geri alınanlardan bu süre içerisinde araç kullandığı
tespit edilenler ve sürücü belgeleri iptal edildiği halde araç kullandığı tespit edilenler ile değiştirme süresi içinde sürücü
belgelerini değiştirmeden araç kullananlar 7 günden 30 güne kadar hafif hapis ve 18 000 000 TL. tutarında hafif para cezası
ile cezalandırılırlar.
Yukarıda belirtilen hafif para cezaları tecil edilemez.
10. Birden ziyade verilen hafif para cezaları için Türk Ceza Kanununun 79 uncu maddesi hükümleri uygulanır.
13 - 2/4/1998 tarih ve 4358 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 20)
Madde 20, fıkra bir bend 2 – (28/3/1985 tarih ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
2. Tescilin yapılması veya silinmesi içinde yönetmelikte belirtilen bilgi ve belgeleri sağlamak,
1254-23
14 – 23/2/2000 tarih ve 4538 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 41)
Madde 41, fıkra bir, bend (a), alt bend (3) – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
3. C, D ve E sınıfı sürücü belgesi alacakların yirmiiki (Üniversitelerin sürücü eğitimi veren Yüksekokullarından
mezun olanlarda bu şart aranmaz.),
15 – 8/3/2000 tarih ve 4550 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 31, 112)
Madde 31 – (31/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçlarda :
a) Özelliklerine ve cinslerine göre, yönetmelikte nitelik ve nicelikleri belirtilen gereçlerin,
b) Kamyon, çekici ve otobüslerde ayrıca takograf, taksi otomobillerinde ise taksimetre,
Bulundurulması ve kullanılır durumda olması zorunludur.
(Değişik : 21/5/1997 - 4262/4 md.) Birinci fıkranın (a) bendinde sayılan gereçleri bulundurmayan, kullanmayan veya
kullanılabilir durumda bulundurmayan sürücüler 1 800 000 lira; (b) bendine göre araçlarında taksimetre, takoğraf
bulundurmayan, kullanmayan veya kullanılabilir durumda bulundurmayan sürücüler 7 200 000 lira para cezası ile
cezalandırılırlar. Sürücü, aynı zamanda araç sahibi değilse ayrıca, tescil plakasına da aynı miktar için ceza tutanağı
düzenlenir.Ayrıca trafik zabıtasınca, (b) bendi hükmüne uygun durumda bulunmayan araçlar, eksiklikleri giderilinceye kadar
trafikten men edilir. Aynı bentte belirtilen cihazları bozuk imal edenler veya bozulmasına vasıta olanlar üç aydan altı aya
kadar hafif hapis cezası ile 108.000.000 lira hafif para cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 112, fıkra bir – (31/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu Kanundaki; hafif para cezasını veya bununla birlikte hafif hapis cezasını, belgelerin geri alınması ve iptali
cezasını veya işyerlerinin kapatılması cezasını gerektiren suçlarla ilgili davalara trafik mahkemelerinde, bunların bulunmadığı
yerlerde yetki verilen sulh ceza mahkemelerinde bakılır.
16– 21/2/2001 tarih ve 4629 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri :
(Madde numaraları; 26, 91, 129, 131)
Madde 26 fıkra üç – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Ticari araçlarda bulundurulmasına izin verilen reklamlar için bu kurumlarca alınan reklam bedelinin % 25’i Trafik
Hizmetlerini Geliştirme Fonu hesabına aktarılır. Bu madde uyarınca belirtilen fona aktarılan tutarların tamamı münhasıran
trafik hizmetlerinde kullanılır.
Madde 91 fıkra üç – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sigorta yaptıranların, sigorta şirketlerine ödeyecekleri sigorta priminin tutarı üzerinden % 5’i oranındaki miktar,
sigorta şirketi tarafından tahsil edildiği ayı takip eden ayın en geç 20’sine kadar Trafik Hizmetleri Geliştirme Fonu hesabına
yatırılır. Bu madde uyarınca belirtilen fona aktarılan tutarların tamamı münhasıran trafik hizmetlerinde kullanılır.
1254-24
Madde 129 – (31/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesinde:
a) Bilgi İşlem Merkezinin geliştirilip yaygınlaştırılması ve kapalı devre televizyon üniteleri kurulup işletilmesi ve
çağdaş teknolojinin yerine getirilmesine,
Trafik hizmetlerini geliştirmek, etkinlik kazandırmak amacı ile her çeşit araç ve gerecin yaptırılması, satın alınması,
kiralanması, bakım ve onarımının sağlanmasına,
Trafikle ilgili görevler verilen mahalli idarelerin, bu konulardaki projelerinin finanse edilmesine,
Okullar ve kurslar açmak dahil trafik personelinin ve halkın eğitim faaliyetlerinin geliştirilmesine,
(Ek : 17/10/1996 - 4199/42 md.) Sürücülerin ödüllendirilmesine,
Katkıda bulunmak amacı ile “Trafik Hizmetleri Geliştirme Fonu” kurulur.
b) Bu Fonun gelirleri:
1. Her yıl bu fon için bütçeye konulacak ödeneklerden,
2. 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununun 17 nci maddesindeki “Trafik Fonu” için ayrılan % 19 oranındaki
payın tamamından,
3. Bu Kanunun 131 inci maddesine göre Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonunun basılı kağıt ve
plakalardan sağladığı net gelirin % 50’sinden,
4. Bu Fon hesabının bankalarda tutulmasından elde edilen faizlerden,
5. (Ek : 3/11/1988 - 3493/52 md.; Değişik: 17/10/1996 - 4199/42 md.) Bu Kanunun 114 üncü maddesine göre
tahsil edilen para cezalarının % 50’sinden,
6. (Ek: 3/11/1988 - 3493/52 md.) Ad ve/veya soyad veya tescil edilmiş ticari unvan ihtiva eden plaka satışlarından
elde edilen gelirlerden,
7. (Ek: 17/10/1996 - 4199/42 md.) Bu Kanunun 91 inci maddesine göre tahsil edilen % 5 mali sorumluluk sigortası
payından,
8. (Ek: 17/10/1996 -4199/42 md.) 86/10553 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı gereğince ticari plaka satışlarından elde
edilen % 90’lık paydan,
9. (Ek: 17/10/1996 - 4199/42 md.) Bu Kanunun 35 inci maddesine göre tahsil edilen % 10 muayene ücreti payından,
10. (Ek: 17/10/1996 - 4199/42 md.) Diğer yardımı ve bağışlardan. (1)
Oluşur.
(Ek: 17/10/1996 - 4199/42 md.) Fon gelirlerinin tamamı münhasıran trafik hizmetlerinde kullanılır.
Bu maddenin 1 inci fıkrasının (b) bendinin (2) numaralı alt bendinde sayılan gelirler ile ilgili işlemler, 197 sayılı
Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununun 17 nci maddesindeki usullere göre yapılır. (3) numaralı alt bendinde gösterilen pay, her
yıl en geç Şubat ayı sonuna kadar Emniyet Genel Müdürlüğü emrine fon hesabına kaydedilmek üzere Ziraat Bankasına tediye
olunur.
Bu Fonun işleyişine ilişkin esaslar İçişleri ve Maliye Bakanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikte gösterilir.
Madde 131 fıkra üç – (19/4/1983 tarih ve 3538 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Basılı kağıtlar ve plakaların satışının federasyona sağladığı net gelirin, yüzde altmışı her yıl en geç Şubat ayı sonuna
kadar Trafik Hizmetleri Geliştirme Fonuna tevdi olunur. Gelirin kalanı Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonuna
aittir.
——————————
1) Bu bendin numarası, 17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun 42 nci maddesiyle (10) olarak teselsül ettirilmiştir
1254-25
17 - 8/1/2003 tarih ve 4785 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 48,51 ve Ek 12)
Madde 48 fıkra iki – (13/10/1983 tarih ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Uyuşturucu veya keyif verici maddelerin cinsleri ile alkollü içkilerin etki dereceleri ve kandaki miktarları, tespit
usulleri ve muayene şartları hazırlanacak yönetmelikte Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığının görüşüne uygun olarak
düzenlenir.
Madde 48 fıkra beş ve altı – (21/5/1997 tarih ve 4262 sayılı Kanunun hükümleridir.)
Yönetmelik ile belirtilen miktarların üzerinde alkollü araç kullandığı tespit edilen sürücülerin, birinci defada üç ay,
ikinci defada bir yıl süreyle sürücü belgeleri ellerinden alınır. Her iki seferinde ayrıca, 7 200 000 lira para cezası uygulanır.
Üçüncü defasında ise beş yıl süre ile sürücü belgeleri ellerinden alınır ve bir aydan iki aya kadar hafif hapis cezası i le birlikte
7 200 000 lira hafif para cezası uygulanır. Psiko-teknik değerlendirme ve psikiyatri uzmanı muayenesi sonrası uygun
görülenlere, geri alma süresi sonunda sürücü belgeleri iade edilir. Psiko-teknik değerlendirme ve psikiyatri uzmanı
muayenesinin yapılmasına dair esas ve usuller yönetmelikte gösterilir.
Uyuşturucu veya keyif verici maddeleri alarak araç kullananlara, eylemi başka bir suç oluştursa bile ayrıca, altı ay
hafif hapis cezası ile birlikte 28 800 000 lira hafif para cezası uygulanır ve sürücü belgeleri süresiz olarak geri alınır.
Madde 51 fıkra iki ve beş – (21/5/1997 tarih ve 4262 sayılı Kanunun hükümleridir.)
Hız ölçen teknik cihaz veya çeşitli usullerle yapılan tespit sonucu hız sınırlarını; yüzde ondan yüzde elliye (elli dahil)
kadar aşan sürücüler 3 600 000 lira, yüzde elliden fazla aşan sürücüler 7 200 000 lira para cezası ile cezalandırılırlar.
Bu cihazları imal veya ithal edenler, fiil başka bir suç oluştursa bile ayrıca 18 000 000 lira hafif para cezası ve altı ay
hafif hapis cezası ile araçlarında bulunduran işletenler ise 18 000 000 lira hafif para cezası ve iki aydan üç aya kadar hafi f
hapis cezası ile cezalandırılırlar ve bu cihazların müsaderesine de hükmolunur.
Madde 51 fıkra üç – (17/10/1996 tarih ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Hız kuralını ihlal sebebiyle ceza yazılan sürücülerden, suçun işlendiği tarihten geriye doğru (1) yıl içerisinde aynı
kuralı (5) defa ihlal ettiği tespit edilenlerin sürücü belgeleri (1) yıl süreyle geri alınır. Süresi sonunda psiko-teknik
değerlendirmeden ve psikiyatri uzmanının muayenesinden geçirilerek sürücü belgesi almasına mani hali olmadığı
anlaşılanların belgeleri iade edilir.
Ek Madde 12 – (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Otoyollarda, konaklama yerleri hariç olmak üzere, yapılacak ve açılacak yapı ve tesislerde, alkollü içki satılmasına
izin verilmez. 18 - 14/7/2004 tarihli ve 5217 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 91)
Madde 91 fıkra üç- (21/2/2001 tarihli ve 4629 sayılı Kanunun hükmüdür.) Sigorta yaptıranların, sigorta
şirketlerine ödeyecekleri sigorta priminin tutarı üzerinden %5'i oranındaki miktar, sigorta şirketi tarafından tahsil edildiği ayı
takip eden ayın en geç 20'sine kadar İçişleri Bakanlığı Merkez Saymanlığı hesabına yatırılır. Yatırılan bu miktarlar,
münhasıran trafik hizmetlerinde kullanılmak üzere, Maliye Bakanlığınca bütçeye özel gelir ve Emniyet Genel Müdürlüğü
bütçesine özel ödenek kaydedilir. Özel ödenek kaydedilen tutarlardan harcanmayan miktarlar, ertesi yıl bütçesine devren
gelir ve ödenek yazılır.
1254-26
19 – 16/7/2004 tarihli ve 5228 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları:35, 115 )
Madde 35 - (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçların muayeneleri, Karayolları Genel Müdürlüğüne ait muayene istasyonlarında veya bu kuruluş tarafından
işletme belgesi ile yetki verilen gerçek veya tüzelkişilere ait muayene istasyonlarında yeterli makine ve gereçlerle ve yetki li
kılınan görevlilerce yapılır.
(Ek: 17/10/1996 - 4199/15 md.) Muayene istasyonlarınca alınacak ücret İçişleri, Bayındırlık ve İskan, Sanayi ve
Ticaret Bakanlıkları ile Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonu temsilcilerince her yıl tespit ve ilan olunur. Muayene
ücretinin % 10'u tahsil edildiği ayı takip eden ayın 20'sine kadar Trafik Hizmetleri Geliştirme Fonu hesabına aktarılır. Bu
madde uyarınca belirtilen fona aktarılan tutarların tamamı münhasıran trafik hizmetlerinde kullanılır. (1)
(Mülga fıkra : 18/1/1985- KHK 245/16 md.)
Askeri araçlarla, raylı sistemle çalışan veya iş makinesi türünden araçların muayeneleri yönetmelikte belirlenen
esaslara göre tescilini yapan kuruluşlarca yapılır.
Muayene istasyonlarında bulunacak makine, araç, gereç ile personelin nitelikleri, işletme, çalışma ve denetleme
usulleri ve işletme belgesi ile yetki verilen muayene istasyonlarında alınacak ücretin tespiti ile diğer şartlar ve esaslar
Bayındırlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte gösterilir.
(Değişik : 21/5/1997 - 4262/4 md.) Karayolları Genel Müdürlüğünce işletme belgesi ile yetki verildiği halde,
yönetmelikte belirtilen işletme şartlarına uymayan ve muayeneleri gerektiği şekilde yapmayan muayene istasyonu işletenleri,
28 800 000 lira hafif para cezası ile işletme belgelerinin yedi gün geri alınması, tekrarında 36 000 000 lira hafif para cezası ile
işletme belgelerinin onbeş gün geri alınması, ikinci tekrarında ise, 43 200 000 lira hafif para cezası ile işletme belgelerinin
süresiz iptali cezası ile cezalandırılırlar.
(Değişik : 21/5/1997 - 4262/4 md.) İşletme belgesi geçici olarak geri alındığı halde geri alma süresi içinde muayene
yapan muayene istasyonu işletenleri 108 000 000 lira hafif para cezası ile cezalandırılırlar ve işletme belgeleri süresiz iptal
edilir.
İşletme belgesi geçici olarak geri alındığı halde geri alma süresi içinde muayene yapan muayene istasyonu işletenleri
onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para cezası ile cezalandırılırlar ve işletme belgeleri süresiz iptal ed ilir.
Madde 115 fıkra bir – ( 3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Tahsilat derhal yapılmadığı takdirde,para cezalarının tutanağın tebliği tarihinden itibaren 10 gün içinde ödenmesi
gerekir. 10 gün içinde ödenmeyen cezalar iki katına çıkar ve ödeme süresi 10 gün daha uzar, bu süre içinde de ödenmeyen
cezalar üç katına çıkar.
——————————
––––––––––––––––––––––
(1) Bu maddenin ikinci fıkrasının ikinci ve üçüncü cümleleri 21/2/2001 tarih ve 4629 sayılı Kanunun 6 ncı maddesiyle 1/1/2002 tarihinden
geçerli olmak üzere yürürlükten kaldırılmıştır.
1254-27
20 – 3/5/2006 tarihli ve 5495 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 7, 8, 65, 114, Ek Madde 1 )
Madde 7 fıkra bir bent i)- (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Araçların ağırlık kontrollerini
yapmak veya yaptırmak ve aykırı görülen hususlar hakkında suç veya ceza tutanağı düzenlemek,
Madde 8 fıkra bir bent c)- (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.) Ulaştırma Bakanlığı
Ulaştırma Bakanlığının ilgili birimleri bu Kanun ve diğer mevzuatla verilen hizmetleri yapmak, bu Kanun
açısından karayolu taşımasına ilişkin gerekli koordinasyonu sağlamak. tescile bağlı araçların muayenelerini yapmak veya
yaptırmak, muayene istasyonlarını denetlemek, 35 inci madde hükümlerine aykırı hareket edenler hakkında suç ve ceza
tutanağı düzenlemek.
Madde 65 fıkra üç- (21/5/1997 tarihli ve 4262 sayılı Kanunun hükmüdür.) Birinci fıkranın (a) bendi hükümlerine
uymayanlar 1 800 000 lira, (c), (f), (g), (h),(i) ve (j) bentleri hükümlerine uymayanlar 3 600 000 lira, (b), (d) ve (e)
bentlerindeki hükümlere uymayanlar 7 200 000 lira para cezası ile cezalandırılırlar.
Madde 114 fıkra bir- (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu Kanunda yazılı Trafik suçlarını işleyenler hakkında yetki sınırları içinde Emniyet Genel Müdürlüğü ve Jandarma
Genel Komutanlığı personeli ile Karayolları Genel Müdürlüğünün ilgili biriminin il ve ilçe kuruluşlarında görevli ve yetkili
kılınmış personelince suç veya para cezasına dair tutanak düzenlenir.
Ticari taşıt kullanma belgesi:
Ek Madde 1 – (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Ticari amaçla çalışan taksi, dolmuş, minibüs ve otobüs gibi taşıtlarla yolcu taşımacılığı; kamyon, kamyonet, triportör
ve benzeri taşıtlarla yük taşımacılığı yapmak isteyen sürücülerin "Ticari Taşıt Kullanma Belgesi"ne sahip olmaları
zorunludur.
Ancak, bu Kanunun yayımı tarihinden sonra B, C, D ve E sınıfı belgelerinden herhangi birisine sahip olanlardan
toplu taşım aracı kullanacakların Ticari Taşıt Kullanma Belgesi almak için yapacakları müracaatlarda en az ortaokul veya
sekiz yıllık temel eğitim mezunu olmaları şartı aranır.
Bu belgeye sahip olmayan sürücüler ticari amaçla yolcu ve yük taşımacılığı yapamaz.
Ticari taşıt kullanma belgesi alacak sürücülerin eğitimi ve belge almaya hak kazananlara belge verilme işlemleri
Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonuna bağlı meslek odaları tarafından yapılır ve bu işlemler o ilde bulunan en üst
esnaf birliği kuruluşu tarafından denetlenir. Eğitime tabi tutulan sürücülerin eğitim aldıkları tarih ve isim listeleri mahallin
trafik tescil şube veya bürolarına gönderilir.
Ticari taşıt kullanma belgesi uygulamasına ilişkin diğer esas ve usuller Türkiye Şoförler ve Otomobilciler
Federasyonunun görüşü alınmak suretiyle İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirtilir.
(Değişik: 21/5/1997 - 4262/4 md.) Bu madde hükümlerine uymayan sürücüler 14 400 000 lira para cezası ile
cezalandırılırlar. Sürücü aynı zamanda araç sahibi değilse tescil plakasına da 14 400 000 lira için ceza tutanağı düzenlenir.
Ayrıca, bu araçlar ilk tespitte yedi gün, ikinci tespitte onbeş gün, üçüncü tespitte otuz gün süreyle trafikten men edilir.
Ayrıca bu madde hükümlerine ve yönetmelikte belirtilen esas ve usullere aykırı olarak belge düzenleyenler ve
verenler Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre cezalandırılırlar.
1254-28
21 - 30/6/2006 tarihli ve 5537 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 41)
Madde 41 bent c)- (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.) Sağlık şartları:
Sürücü belgesi alacakların, resmi ve özel sağlık kuruluşlarında İç Hastalıkları, Ortopedi, Göz, Kulak-Burun-Boğaz ve
Psikiyatri uzmanları bulunan Sağlık Kurulunca, yönetmelikte belirtilen esaslara göre "Sürücü Olur" raporu almaları gerekir.
Ortapedist bulunmadığı taktirde Genel Cerrahtan, Psikiyatri Uzmanı bulunmadığı durumlarda Nörolog veya Psikologdan
görüş alınarak Sağlık Kurulu kararını verir. Sağlık Kurulu raporuna bir defaya mahsus olmak üzere itiraz halinde, Sağlık
Bakanlığı nihai karar için sürücü adayını bir başka Devlet Hastanesi Sağlık Kuruluna sevkedebilir. Ancak Sağlık
Kuruluşunda veya Özel Kuruluşlarda görevli tabiplerce verilen sağlık raporlarının eksik veya gerçeğe uygun olmamasının
tespiti halinde, sorumlular hakkında Türk Ceza Kanununa göre işlem yapılmakla birlikte, bu tabiplerin daha sonra verecekleri
raporlar da geçersiz sayılır.
22 - 3/6/2007 tarihli ve 5684 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 107, 108 ve Ek Madde 8.)
Madde 107 fıkra üç- Çalınmış veya gasbedilmiş motorlu araç bir olaya sebep olmuş ise, işleten de sorumlu değilse
kişiye gelen zararlar, 108 inci madde uyarınca Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı tarafından karşılanır. (1)
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı (2)
Madde 108 – (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu Kanuna göre,zorunlu mali sorumluluk sigortasına tabi motorlu araçların sebep olacakları zararların, aşağıdaki
durumlarda işletenin sorumluluğuna ilişkin kurallar uyarınca geçerli teminat tutarları dahilinde karşılanması amacıyla,
Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliği nezdinde bir Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı oluşturulur.
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabına aşağıdaki durumlarda başvurulur:
a) Kazayı yapan motorlu aracın tespit edilmemesi durumunda kişiye gelen bedensel zararlar için,
b) Kazanın meydana geldiği tarihte geçerli olan teminat tutarları dahilinde zorunlu mali sorumluluk sigortasını
yaptırmamış olan işletenlerin neden olduğu bedensel zararlar için,
c) Zorunlu mali sorumluluk sigortasını yapan sigortacının malî bünye zafiyeti nedeniyle sürekli olarak bütün
branşlarda ruhsatlarının iptal edilmesi ya da iflası halinde sigortacının ödemekle yükümlü olduğu maddi ve bedensel zararlar
için(2)
d) 8 inci maddenin (b) bendi ile 107 nci maddenin son fıkrasında öngörülen durumlar için.
Kazaya sebep olan aracın işleteninin sonradan bulunması halinde Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı, işletene
ve sigortacısına rücu edebilir; diğer durumlarda da Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabının sorumlulara başvurma ve
sigortacının iflas masasına katılma hakları saklıdır.
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabının gelirleri, zorunlu mali sorumluluk sigortası için tahsil edilen toplam
primlerin yüzde biri oranında sigorta şirketlerince ödenecek katılma payları ile sigorta yaptıranlardan safi primlerin yüzde
ikisi oranında tahsil edilecek katılma paylarından oluşur. Bakanlar Kurulu bu oranları binde beşe kadar indirmeye veya tekrar
kanuni sınırlarına kadar yükseltmeye yetkilidir.
Sigorta aracıları, sigorta yaptıranlardan yukarıdaki fıkra hükmü gereğince tahsil ettikleri katılma paylarını, tahsilatı
takip eden ayın 15'ine kadar ilgili sigorta şirketlerine intikal ettirirler.
__________________
(1) Bu maddede geçen ve takip eden madde başlığı olan “Garanti Fonu” ibaresi 21/2/2001 tarih ve 4629 sayılı Kanunun 6 ncı maddesiyle
“Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı” olarak değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
(2) Bu bentte geçen "malî bünye zafiyeti nedeniyle sürekli olarak bütün branşlarda ruhsatlarının iptal edilmesi ya da" ibaresi 17 /6/2003
tarihli ve 4896 sayılı Kanunun 1 inci maddesi ile eklenmiştir.
1254-29
Sigorta şirketleri; kendileri tarafından ödenmesi gereken bir takvim yılına ilişkin katılma paylarını takip eden yılın
Şubat ayı sonuna kadar; sigorta yaptıranlardan tahsil edilen katılma paylarını ise ertesi ayın sonuna kadar Karayolu Trafik
Garanti Sigortası Hesabına yatırırlar.
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabına zamanında ve tam olarak yatırılmayan katılma payları ve gecikme
zamları 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil olunur.
(Değişik son cümle: 21/5/1997 - 4262/4 md.) Ayrıca, söz konusu yükümlülüğü yerine getirmeyen şirketler 108 000
000 lira hafif para cezası ile cezalandırılırlar.
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabının gelir ve giderleri ile işlemleri, Hazine Müsteşarlığınca her yıl denetlenir.
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabının kuruluşuna, işleyişine, Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı
varlıklarının nemalandırılmasına, Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabından yapılacak ödemelere ve diğer hususlara
ilişkin esaslar Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliğinin görüşü alınarak, Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu
Bakanlık tarafından hazırlanacak bir yönetmelikle düzenlenir.
Ek Madde 8 fıkra bir iki ve üç– (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Türkiye Sigorta ve Reasürans şirketleri Birliği nezdinde, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptıranlar ile sigorta
yaptırılan araçlara ait bilgilerin tutulacağı bir bilgi merkezi oluşturulur.
Sigorta şirketlerince gönderilecek bu bilgilerin kapsamı ile gönderme sürelerine, bu bilgilerden sigorta şirketleri ile
sigorta eksperlerinin yararlanmasına ve derlenecek istatistiklerin yayımlanmasına ilişkin usul ve esaslar, Hazine
Müsteşarlığının uygun görüşü alınarak Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliğince belirlenir.
Birlik, elde ettiği bilgileri, trafikten men edilecek araçların tespitinde kullanmak üzere İçişleri
Bakanlığının emrine hazır tutar veya gerekli gördüğü birimlerine iletir.
23 – 4/6/2008 tarihli ve 5766 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 20 )
Madde 20 bent d - (21/5/1997 tarihli ve 4262 sayılı Kanunun hükmüdür.) Tescil edilmiş araçların her çeşit satış
ve devirleri, aracın motorlu taşıtlar vergisi borcu bulunmadığına dair belgenin ibrazı halinde araç sahibi adına düzenlenmiş
tescil belgesi esas alınarak noterlerce yapılır.
Bu satış, noterlerce tescil belgesine tarih konularak ve tasdik edilmek suretiyle işlenir. Ayrıca, tescil edilmiş araçların
satış ve devir işlemleri noterler tarafından siciline işlenmek üzere işlemin tamamlanmasını müteakip en geç onbeş iş günü
içinde ilgili tescil kuruluşu ile vergi dairesi müdürlüğüne bildirilir. Noterlerin vergi dairesi müdürlüklerine satış işlemlerini
bildirmesi üzerine intikal eden araçların vergi kayıtları, satış sözleşmesinin düzenlendiği tarih itibariyle, 197 sayılı Motorlu
Taşıtlar Vergisi Kanunu hükümleri uyarınca önceki malikin vergi mükellefiyetine son verilir. Ayrıca, yeni malik adına vergi
mükellefiyeti tesis edilir.
Tescil sürelerini geçirdiği tespit edilen araçlar trafikten men edilir. Aracın trafikten men edildiği yer tescil
kuruluşunda, aracın alıcı adına tescil işlemleri yaptırılır. Bu süre içinde araçta veya taşınan yükte meydana gelecek zararlar,
yeni araç sahibine aittir.
Noterce yapılmayan her çeşit satış ve devirler geçersizdir.
1254-30
Madde 20 bent e - (21/5/1997 tarihli ve 4262 sayılı Kanunun hükmüdür.) Tescilli araçları satın veya devir
alanlar, gerekli bilgi ve belgeleri sağlayarak ilgili tescil kuruluşundan bir ay içinde adlarına tescil belgesi almak
zorundadırlar.
(Değişik : 21/5/1997 - 4262/4 md.) Araç satın alıp, bu maddenin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) numaralı alt bendi
ile (e) bendi hükümlerine uymayanlara 3 600 000 lira para cezası, (d) bendi hükmüne uymayan noterlere ise 28 800 000 lira
hafif para cezası verilir.
Ayrıca satış ve devirlerde, belirlenen sürelerde alıcı adına tescili yapılmadan trafiğe çıkarılan araçlar, tescil
yapılıncaya kadar trafik zabıtasınca trafikten men edilir.
24 – 30/7/2008 tarihli ve 5795 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları: 42 )
Madde 42 fıkra bir bent (a) üçüncü paragraf-(17/10/1996 tarihli 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.) İş
makinelerinin (forklift, loder, greyder, dozer, vinç v.b.) sürücülerinin eğitimleri ve eğitimde başarılı olanların sertifikaları
Milli Eğitim Bakanlığı, Karayolları Genel Müdürlüğü veya Makine Mühendisleri Odalarınca, tarım sektöründe kullanılan iş
makinelerinin (biçerdöver v.b.) eğitimleri ve eğitimde başarılı olanların sertifikaları ise Milli Eğitim Bakanlığı ile Tarım ve
Köyişleri Bakanlığınca verilir. Kursların eğitim ve staj süreleri Milli Eğitim Bakanlılığınca saptanır.
25 – 16/6/2009 tarihli ve 5904 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 116.)
Madde 116 fıkra üç – (31/10/1990 tarihli ve 3672 sayılı Kanunun hükmüdür.) Bu şekilde uygulanan cezalar için
araç sahipleri cezanın tebliği tarihinden itibaren yedi gün içinde yetkili mahkemeye itiraz edebi lirler.
Madde 116 fıkra dört - (31/10/1990 tarihli ve 3672 sayılı Kanunun hükmüdür.) İtiraz ödemeyi ve ödeme ile ilgili
süreyi durdurur.
Madde 116 fıkra beş - (31/10/1990 tarihli ve 3672 sayılı Kanunun hükmüdür.) İtiraz üzerine verilen kararlar
kesindir.
26– 25/6/2010 tarihli ve 6001 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası:5, 13, 15, 16, 50, 65.)
Madde 5 – fıkra bir – bent b – alt bent 9 - (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Ülke
çapında taşıtların ve sürücülerin sicillerini tutmak, teknik ve hukuki değişikliklerini işlemek, istatistiki bilgileri toplamak ve
değerlendirmek,
Madde 8 – fıkra bir – bent c – birinci paragraf - (3/5/2006 tarihli ve 5495 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Ulaştırma Bakanlığının ilgili birimleri bu Kanun ve diğer mevzuatla verilen hizmetleri yapmak, bu Kanun açısından karayolu
taşımasına ilişkin gerekli koordinasyonu sağlamak, tescile bağlı araçların muayenelerini yapmak veya yaptırmak, muayene
istasyonlarını denetlemek, 35 inci madde hükümlerine aykırı hareket edenler hakkında tutanak düzenleyerek idarî para cezası
vermek, bu maddede belirlenen idarî tedbirleri almak, araçların ağırlık ve boyut kontrollerini yapmak veya yaptırmak ve
denetlemek, aykırı görülen hususlarla ilgili olarak sorumlular hakkında idarî para cezasına dair tutanak düzenlemek.
1254-31
Madde 13 – fıkra bir – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Karayolunun yapım ve bakımı ile
görevli ve sorumlu bütün kuruluşlar karayolu yapısını, trafik güvenliğini sağlayacak durumda bulundurmakla yükümlüdürler.
Madde 15 – fıkra bir – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Trafiği düzenlemede kullanılan
işaret levhaları, ışıklı ve sesli işaretler, yer işaretlemeleri ile benzeri trafik işaretleri, karayolunun yapım ve bakımı ile görevli
kuruluşlarca, temin ve tesis edilerek sürekliliği ve işlerliği sağlanır.
Madde 16 – fıkra son - (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Ayrıca bunlar, bütün sorumluluk
ve giderler mal sahibine ait olmak üzere yolun yapım ve bakımı ile ilgili kuruluşca kaldırılır.
Madde 50 – fıkra bir - (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.) Şehirlerarası Karayollarında 90
km/s otoyollarda 120 km/s hızı geçmemek üzere motorlu araçların cins ve kullanma amaçlarına göre sürülebileceği en çok ve
en az hız sınırları yönetmelikle belirlenir.
Madde 65 – (18/11/1986 tarihli ve 3321 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçların yüklenmesinde yönetmelikte belirtilen ölçü ve esaslara aykırı olarak:
a) Taşıma sınırı üstünde yolcu alınması,
b) Taşıma sınırı üstünde yük alınması veya taşıma sınırı aşılsın veya aşılmasın dingil ağırlıklarını aşacak şekilde
yüklenmesi,
c) Karayolu yapısı ve kapasitesi ile trafik güvenliği bakımından tehlikeli olabilecek tarzda yükleme yapılması,
d) Tehlikeli ve zararlı maddelerin gerekli izin ve tedbirler alınmadan taşınması,
e) Ağırlık ve boyutları bakımından taşınması özel izne bağlı olan eşyanın izin alınmadan yüklenmesi, taşınması ve
taşıttırılması,
f) Gabari dışı yük yüklenmesi, yük üzerine veya araç dışına yolcu bindirilmesi,
g) Yükün, karayoluna değecek,düşecek, dökülecek, saçılacak, sızacak, akacak, kayacak, gürültü çıkaracak şekilde
yüklenmesi,
h) Yükün, her çeşit yolda ve yolun her eğiminde dengeyi bozacak, yoldaki bir şeye takılacak ve sivri çıkıntılar hasıl
edecek şekilde yüklenmesi,
i) Sürücünün görüşüne engel olacak, aracın sürme güvenliğini bozacak ve tescil plakaları,ayırım işaretleri, dur ve
dönüş ışıkları ile yansıtıcıları örtecek şekilde yüklenmesi,
j) Çeken ve çekilen araçlarla ilgili şartlar ve tedbirler yerine getirilmeden araçların çekilmesi,
Yasaktır.
1254-32
Gerekli hallerde kamyon, kamyonet, römork ve yarı römorklarla yolcu veya yükle birlikte yolcu taşınabilmesine
ilişkin esaslar yönetmelikte belirtilir.
(Değişik üçüncü fıkra: 3/5/2006 – 5495/2 md.) Birinci fıkranın (a) bendi hükümlerine uymayanlar 50 Türk Lirası,
(c), (g), (h), (i) ve (j) bentleri hükümlerine uymayanlar 100 Türk Lirası, (d) ve (e) bentlerindeki hükümlere uymayanlar 200
Türk Lirası, (b) ve (f) bentlerine uymayan işletenler 1.000 Türk Lirası, (b) ve (f) bentlerine aykırı yük gönderenler 2.000 Türk
Lirası idarî para cezası ile cezalandırılırlar.
Ayrıca bütün sorumluluk ve giderler araç işletenine ait olmak üzere, fazla yolcular en yakın yerleşim biriminde
indirilir. Bu maddenin (b), (d) ve (e) bentlerindeki şartlara uymayan yük taşımasında kullanılan taşıtlar, gerekli şartlar
sağlanıncaya kadar trafikten menedilir.
(Değişik: 21/5/1997 - 4262/4 md.) Sürekli ve süreksiz olarak yük naklettiren kamu kurum ve kuruluşları ve gerçek
ve tüzel kişilere ait işletmeler, yük nakli yaptırdıkları araçların azami toplam ağırlıklarını dikkate alarak yükleme yapmak
zorundadırlar. Bu hükme aykırı hareket edenler hakkında her araç için 72 000 000 lira para cezası uygulanacağı gibi araçlar
trafikten men edilir. Ancak, maden ocaklarından çıkarılan tartılamayan dökme ve blok yüklerin ve zirai ürünlerin stok
mahalline ve kısa mesafeli taşınmalarında araçların istiap hadlerini yüzde onbeş oranında aşabilmeleri mümkündür.
Ancak, ağırlık kontrolü ile tartı toleransları yönetmelikte belirlenir.
Uluslararası yük taşımacılığına ilişkin konularda ikili ve çok taraflı anlaşma hükümleri saklıdır.
27– 19/1/2011 tarihli ve 6099 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası:110.)
Yetkili mahkeme:
Madde 110 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Motorlu araç kazalarından dolayı hukuki sorumluluğa ilişkin davalar, sigortacının merkez veya şubesinin veya
sigorta sözleşmesini yapan acentanın bulunduğu yer mahkemelerinden birinde açılabileceği gibi, kazanın vukubulduğu yer
mahkemesinde de açılabilir.
28– 13/2/2011 tarihli ve 6111 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 8,20,22,91,98.)
Madde 8 – birinci fıkra – b bendi – son üç paragraf - (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşları, acil olarak kendilerine getirilen
trafik kazası geçirmiş kişilere, Sağlık Bakanlığı tarifesini uygulamak suretiyle, vermiş oldukları hizmetlerin bedelinin
tamamını yükümlü sigorta şirketlerinden tahsil ederler.
Sağlık Bakanlığı bu görevlerin yerine getirilmesi ile ilgili olarak; verilen hizmetlerin bedellerini yükümlü sigorta
şirketlerinden tahsil etmek için Maliye Bakanlığının görüşünü alarak döner sermaye saymanlığı kurar. Bu amaçla döner
sermaye saymanlığı tarafından tahsil edilen gelirin tamamı, bu Kanun ile Sağlık Bakanlığına verilen görevlerin yerine
getirilmesinde kullanılır.
1254-33
Sağlık Bakanlığı tarafından yapılan harcamaların tamamı Sağlık Bakanlığı Döner Sermaye İşletmesine 8 işgünü
içinde yükümlü sigorta şirketlerince ödenir. Sağlık Bakanlığı Trafik Hizmetleri Döner Sermaye İşletmesinin verdiği
hizmetler için uygulayacağı fiyat tarifesi, Karayolu Trafik Güvenliği Kurulunun da uygun görüşü alınarak Sağlık
Bakanlığınca belirlenir. Sigorta şirketleri, zorunlu mali surumluluk sigortası geçerli teminat limitleri ve şartları dahilinde
ödemekle yükümlü bulundukları tutarı aşan kısmı için Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabına başvurur. Buna ilişkin
usul ve esaslar Sağlık Bakanlığının görüşü alınarak Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakanlıkça çıkarılacak bir
yönetmelikle düzenlenir. (1)
Madde 20 – birinci fıkra – a bendi – 1 numaralı alt bent- (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun
hükmüdür.) 1. Tescili zorunlu ve ilk tescili yapılacak olan araçların satın alma veya gümrükten çekme tarihinden itibaren üç
ay içinde tescili için; hurdaya çıkarılma halinde çıkarılış tarihinden itibaren 1 ay içinde tescilin silinmesi için; yazılı olarak
ilgili tescil kuruluşuna başvurmak,
Madde 22 – birinci fıkra –e bendi – (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.) e) Yukarıdaki
bentlerde sayılanlar dışında kalan bütün motorlu araçların tescilleri trafik tescil kuruluşlarınca,
Madde 91 – dördüncü fıkra - (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.) Sigorta şirketleri, şekli ve
içeriği İçişleri Bakanlığının uygun görüşü ve Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakanlığın onayı ile belirlenip Türkiye
Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliğince bastırılacak trafik sigortası pulunu, poliçe ve zeyilname ile birlikte işletenlere
vermek zorundadırlar. İşletenler, zorunlu mali sorumluluk sigortasının yaptırıldığını göstermek amacıyla bu pulu araçlarının
ön camına yapıştırmaya mecburdurlar.
Madde 91 – altıncı fıkra - (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)Turistlere ait taşıtlarla,
milletlerarası çok taraflı veya karşılıklı anlaşmalar kapsamına giren yabancı plakalı taşıtların Türkiye'de geçerli milletlerarası
anlaşmalarla kabul edilmiş sigortaları yoksa, bunlar için zorunlu mali sorumluluk sigortası Türkiye sınırlarına girişleri
sırasında yapılır.
Tedavi giderlerinin ödenmesi:
Madde 98 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Motorlu araçların sebep oldukları kazalarda yaralanan kimselerin ilk yardım, muayene ve kontrol veya bu
yaralanmadan ötürü ayakta, klinikte, hastane ve diğer yerlerdeki tedavi giderleri ile tedavinin gerektirdiği diğer giderleri
aracın zorunlu mali sorumluluk sigortasını yapan sigortacı başvurma tarihinden itibaren sekiz iş günü içinde ve zorunlu mali
sorumluluk sigortası sınırları kapsamında öder.
(Değişik: 25/6/1988 - KHK - 330/6 md.; Aynen kabul: 31/10/1990 - 3672/5 md.) Birden çok aracın karıştığı bir
trafik kazasında zarar gören kişiler, araçların sigortacılarından herhangi birine veya 108 inci maddede belirtilen durumlarda
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabına başvurarak zararın giderilmesini isteyebilirler. Giderleri ödeyen sigortacı veya
Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı, ödediği miktarın sorumluluk oranlarına göre paylaşılmasını talep edebilir.
––––––––––––
(1) Bu fıkrada geçen “Garanti Fonu” ibaresi 21/2/2001 tarih ve 4629 sayılı Kanunun 6 ncı maddesiyle “Karayolu Trafik Garanti Sigortası
Hesabı” olarak değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
1254-34
Zarara sebep olan aracın bilinmemesi veya geçerli bir zorunlu mali sorumluluk sigortasının bulunmaması veya
sigortacının iflas etmesi veya çalınan aracın işleteninin sorumlu tutulamaması hallerinde, birinci fıkrada belirtilen giderler,
108 inci maddede öngörülen Karayolu Trafik Garanti Sigortası Hesabı tarafından ödenir. (1)
(Değişik: 21/5/1997 - 4262/4 md.) Bu madde hükmüne uymayan sigortacılar, 108 000 000 lira hafif para cezası ile
cezalandırılırlar.
29– 4/7/2012 tarihli ve 6353 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 41.)
Madde 41- birinci fıkra – b bendi - (17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.) b) Öğrenim şartları:
F, G ve H sınıfı sürücü belgesi alacakların ilkokulu, A1, A2, B, C, D ve E sınıfı sürücülerin en az ortaokulu veya 8
yıllık temel eğitimi bitirmiş bulunmaları, 30- Anayasa Mahkemesi’’nin 29/11/2012 tarihli ve E.: 2012/106, K.: 2012/190 sayılı Kararı ile iptal edilen hükmün metni. (Madde numarası 36.)
Madde 36- üçüncü fıkra – dördüncü cümle- (21/5/1997 tarihli ve 4262 sayılı Kanunun hükmüdür.) Sürücü aynı
zamanda araç sahibi değilse, ayrıca tescil plakasına da aynı miktar için ceza tutanağı düzenlenir.
31– 12/7/2013 tarihli ve 6495 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numaraları:3, 8, 38, 39, 40, 41, 42, 45, 112, 114, 115, 119, 120, Ek Madde 13 .) Madde 3 - “Otomobil”, “Kamyonet”, “Otobüs”, “Minibüs” ,“Motosiklet”, “Bisiklet” ve “Motorlu bisiklet” tanımları:
Otomobil : (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Yapısı itibariyle, sürücüsünden başka en çok
yedi oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır.
Minibüs : (16/10/1984 tarihli ve 3058 sayılı Kanunun hükmüdür.) Yapısı itibariyle sürücüsünden başka sekiz ila
ondört oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır.
Kamyonet : (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) İzin verilebilen azami yüklü ağırlığı 3.500
Kg'ı geçmeyen ve yük taşımak için imal edilmiş motorlu taşıttır.
Otobüs : (16/10/1984 tarihli ve 3058 sayılı Kanunun hükmüdür.) Yapısı itibariyle sürücüsünden başka en az onbeş
oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır.
Troleybüsler de bu sınıfa dahildir.
Motosiklet : (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) İki veya üç tekerlekli sepetli veya sepetsiz
motorlu araçlardır. Bunlardan karoserisi yük taşıyabilecek şekilde sandıklı veya özel biçimde yapılmış olan ve yolcu
taşımalarında kullanılmayan üç tekerlekli motosilkletlere yük motosikleti (triportör) denir.
Bisiklet : (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) En çok üç tekerleği olan ve üzerinde bulunan
insanın adale gücü ile pedal veya el ile tekerleği döndürülmek suretiyle hareket eden ve yolcu taşımalarında kullanılmayan
motorsuz taşıtlardır. ___________________
(1) Bu maddede geçen “Garanti Fonu” ibaresi 21/2/2001 tarih ve 4629 sayılı Kanunun 6 ncı maddesiyle “Karayolu Trafik
Garanti Sigortası Hesabı” olarak değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
1254-35
Motorlu bisiklet : (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Silindir hacmi 50 santimetre küpü
geçmeyen, içten patlamalı motorla donatılmış ve imal hızı saatte 50 Km'den az olan bisiklettir.
Milli Eğitim Gençlik ve Spor, Sağlık ve Sosyal Yardım ve Ulaştırma Bakanlıklarının görev ve yetkileri şunlardır:
Madde 8 – (Değişik: 18/1/1985 - KHK 245/1 md.; Aynen kabul: 28/3/1985-3176/1 md.)
Bu Kanun açısından Milli Eğitim Gençlik ve Spor, Sağlık ve Sosyal Yardım ve Ulaştırma bakanlıklarının görev ve
yetkileri şunlardır :
a) Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı
1. Motorlu araç sürücülerinin yetiştirilmesi için 123 üncü madde gereğince sürücü kursları açmak, özel sürücü kursu
açılmasına izin vermek, bunları her safhada denetlemek,
2. (Değişik: 17/10/1996 - 4199/6 md.) Resmi ve özel kurslarda eğitilenlerin sınavlarını yapmak, başarılı olanlara
sertifika verilmesini sağlamak,
3. (Değişik: 17/10/1996 - 4199/6 md.) Okul öncesi, okul içi ve okuldışı trafik eğitimini düzenleyen trafik genel
eğitim planı hazırlamak ve ilgili kuruluşlarla işbirliği yaparak uygulamak.
b) (Değişik: 17/10/1996 - 4199/6 md.) Sağlık Bakanlığı:
1. Karayollarında meydana gelen trafik kazaları ile ilgili ilk ve acil yardım hizmetlerini planlamak ve uygulamak,
2. Trafik kazalarında yaralananların en kısa zamanda sağlık hizmetlerinden istifadelerini temin etmek üzere, İçişleri
Bakanlığının uygun görüşü de alınarak karayolları üzerinde ilk yardım istasyonları kurmak, bu istasyonlara gerekli personeli,
araç ve gereci sağlamak,
3. Her ilde trafik kazaları için eğitilmiş sağlık personeli ile birlikte yeteri kadar ilk ve acil yardım ambulansı
bulundurmak,
4. Bu Kanunla ve mevzuatla verilen trafikle ilgili diğer görevleri yapmak.
(Mülga son üç paragraf: 13/2/2011-6111/54 md.)
c) (Değişik: 3/5/2006 – 5495/1 md.) Ulaştırma Bakanlığı
(Değişik birinci paragraf: 25/6/2010-6001/34 md.) Ulaştırma Bakanlığının ilgili birimleri, bu Kanun ve diğer
mevzuatla verilen hizmetleri yapmak, bu Kanun açısından karayolu taşımasına ilişkin gerekli koordinasyonu sağlamak,
tescile bağlı araçların muayenelerini yapmak veya yaptırmak, muayene istasyonlarını denetlemek, 35 inci madde
hükümlerine aykırı hareket edenler hakkında tutanak düzenleyerek idarî para cezası vermek, bu maddede belirlenen idarî
tedbirleri almak, trafik zabıtasının görev ve yetkileri saklı kalmak üzere, araçların ağırlık ve boyut kontrollerini yapmak veya
yaptırmak ve denetlemek, aykırı görülen hususlarla ilgili olarak sorumlular hakkında idarî para cezasına dair tutanak
düzenlemek.
Araçların ağırlık ve boyut kontrollerini yapmak üzere yetkilendirilenler, Ulaştırma Bakanlığınca denetlenir ve aykırı
hareketi tespit edilen işletme sahipleri 1.000 Türk Lirası idarî para cezası ile cezalandırılır. Yetkilendirme konusu işletme
şartlarında giderilebilecek eksiklik olması halinde, işletme sahibine, bu eksiklikleri gidermesi için azamî onbeş gün süre
verilir. Bu süre zarfında eksikliklerin giderilmemesi halinde, izin belgesi iptal edilir.
1254-36
Araçların ağırlık ve boyut kontrollerinin yapılması veya yaptırılması ile ilgili olarak Karayolları Genel Müdürlüğünce
verilen hizmet sürdürülürken kullanılan ve Genel Müdürlüğün diğer hizmetleri ile ilişkili olmayan bina, arazi, arsa gibi
taşınmazlar Maliye Bakanlığınca Ulaştırma Bakanlığına tahsis; bu görev yürütülürken yararlanılan tesisat ve teçhizat
Ulaştırma Bakanlığına devredilir. Araçların ağırlık ve boyut kontrollerini yapmak üzere Ulaştırma Bakanlığınca
yetkilendirilme yapılması halinde tahsis edilen taşınmazlar ile devredilen tesisat ve teçhizatın kullanılması hususunda, Maliye
Bakanlığının görüşü alınarak, Ulaştırma Bakanlığı ile yetkilendirilenler arasında özel hukuk hükümleri gereğince sözleşme
yapılabilir.
Sürücü belgesi sınıfları:
Madde 38 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgeleri,kullanılacak araçların cinslerine ve gruplarına göre aşağıdaki sınıflara ayrılmıştır.
"A1" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Motorlu bisiklet kullanacaklara,
"A2" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Motosiklet kullanacaklara,
"B" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Otomobil, minibüs veya kamyonet kullanacaklara,
"C" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Kamyon kullanacaklara,
"D" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Çekici kullanacaklara,
"E" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Otobüs kullanacaklara,
"F" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Lastik tekerlekli traktör kullanacaklara,
"G" Sınıfı Sürücü Belgesi,
İş makinesi türünden motorlu araçları kullanacaklara,
H" Sınıfı Sürücü Belgesi,
Özel tertibatlı olarak, imal, tadil veya teçhiz edilmiş motosiklet veya otomobil türünden araçları kullanacak hasta
veya engellilere,(1)
"K" Sınıfı Sürücü Aday Belgesi,
Yönetmelikte belirtilen şartlar ve esaslara göre, sürmeyi öğrenmek isteyen sürücü adaylarına,
Verilen sürücü belgeleridir.
Uluslararası Sürücü Belgesi,
İki veya çok taraflı anlaşmalar uyarınca, sınıflarına göre araç kullananlara belli süre ile verilen belgedir.
Sürücü belgelerine ait esaslar :
Madde 39 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgelerine ait esaslar şunlardır;
a) Araçları kullanma yetkisi:
1. A 1, F, G ve H sürücü belgeleri ile yalnız kendi sınıflarındaki araçlar,
__________________ (1) 25/4/2013 tarihli ve 6462 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle bu fıkrada yer alan “sakatlara” ibaresi “engellilere” olarak değiştirilmiştir.
1254-37
2. A 2 sınıfı sürücü belgesi ile A 1,
3. B sınıfı sürücü belgesi ile F,
4. C sınıfı sürücü belgesi ile B ve F,
5. D sınıfı sürücü belgesi ile C, B, ve F,
6. (Değişik: 17/10/1996 - 4199/17 md.) E sınıfı sürücü belgesi ile B, C ve F, Sınıfı sürücü belgeleri ile kullanılan
araçlar da sürülebilir.
(Ek : 17/10/1996 - 4199/17 md.) E sınıfı sürücü belgesi sahipleri D sınıfı sürücü belgesi ile sürülen araçları
kullanabilmeleri için sörmorklu veya yarı römorklu araçlarla uygulamalı sınava tabi tutulurlar.
Sürücü belgesi sahiplerinin sürücü belgesinin sınıfına göre sürmeye yetkili oldukları araçlar dışındaki araçları
sürmeleri yasaktır.
b) Römork takarak taşıt kullanma:
B, C ve E sınıfı sürücü belgesi sahipleri, araçlarına en çok yüklü ağırlığı 750 Kg.'a kadar olan (750 Kg. dahil) hafif
römork takarak da kullanabilirler.
Yüklü ağırlığı 750 Kg.'ı geçen römorkları taşıtlarına takarak kullanmak isterlerse ayrı bir sınavdan geçirilirler ve
römorklu taşıt kullanabilecekleri belgelerine işlenir.
c) (Değişik: 17/10/1996 - 4199/17 md.) Sürücü belgelerinin geçerlilik süresi:
Sürücü belgelerinden (K) sınıfı sürücü aday belgesi altı ay geçerlidir. Diğer sürücü belgelerinin İçişleri Bakanlığınca,
trafik güvenliği nedeniyle, gerekli görüldüğünde değiştirilmesi zorunludur. Ödenmemiş trafik para cezaları kanuni faiziyle
birlikte tahsil edilmedikçe değiştirme işlemi yapılmaz. Geçerli bir mazeret olmaksızın altı ay içinde sürücü belgelerini
değiştirmeyen sürücüler araç kullanmaktan men edilir. Değiştirme işlemleri İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte
belirlenecek esas ve usulleri göre yapılır.
(İkinci fıkra mülga: 18/1/1985-KHK 245/16 md; Aynen Kabul:28/3/1985 - 3176/16 md.)
(G) sınıfı sürücü belgesi alacak olanlarda aranacak özel şartlar ile uluslararası sürücü belgelerinin veriliş şartları
yönetmelikte gösterilir.
(Mülga fıkra : 17/10/1996 - 4199/47 md.)
(Değişik: 21/5/1997 - 4262/4 md.) Bu madde hükümlerine aykırı hareket eden sürücüler ile bunlara araç
kullandıranlar bu Kanunun 36 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına göre cezalandırılırlar.
Dış ülkelerden alınmış olan sürücü belgeleri:
Madde 40 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Dış ülkelerden alınmış olan sürücü belgelerinin değiştirilmesi ve bu belgelerle ülkemizde araç kullanma esasları
aşağıda gösterilmiştir:
a) Yönetmelikte belirtilen süre içinde Türk vatandaşlarının ve ilgili kanunlar ile ikili veya çok taraflı anlaşma
hükümleri saklı kalmak kaydıyla istekleri halinde yabancıların dış ülkelerden aldıkları sürücü belgeleri sınav şartı
aranmaksızın karşılığı veya dengi olan sürücü belgesi ile değiştirilir.
b) Türk vatandaşları ve ilgili kanunlar ile ikili ve çok taraflı anlaşma hükümleri saklı kalmak üzere yabancılar, dış
ülkelerden aldıkları cinsi için geçerli sürücü belgeleri ile yabancı ve Türk plakalı araçları ülkemizde kullanabilirler.
1254-38
Türk vatandaşlarının ve yabancıların; dış ülkelerden aldıkları sürücü belgelerinin değiştirilmesine ve bu belgeler ile
ülkemizde araç kullanmalarına ilişkin esaslar yönetmelikte gösterilir.
Sürücü adaylarında aranacak şartlar:
Madde 41 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Sürücü belgesi alacaklarda aşağıdaki şartlar aranır.
a) (Değişik: 18/1/1985 - KHK 245/11 md.; Aynen kabul: 28/3/1985 - 3176/11 md.)
Yaş şartı :
1. A1, A2, F ve H sınıfı sürücü belgesi alacakların onyedi,
2. (Değişik : 17/10/1996 - 4199/18 md.) B ve G sınıfı sürücü belgesi alacakların onsekiz,
3. (Değişik : 23/2/2000 - 4535/1 md.) C, D ve E sınıfı sürücü belgesi alacakların yirmiiki, (Üniversitelerin sürücü
eğitimi veren yüksekokulları ve Türk Silâhlı Kuvvetlerinin askerî ihtisas görevleri için subay ve astsubay sınıf okullarında ve
uzman jandarma okullarında açılan sürücü eğitimi kurslarından mezun olanlarda bu şart aranmaz.),
yaşını bitirmiş olmaları
b) (Değişik: 4/7/2012-6353/14 md.) Öğrenim şartları:
Öğrenim durumu itibarıyla en az ilkokul düzeyinde eğitim almış olmaları,
c) (Değişik: 30/6/2006 – 5537/1 md.) Sağlık şartları:
Sağlık şartları bakımından kimlere hangi tür sürücü belgesi verilebileceği hususu yönetmelikle düzenlenir. Sürücü
belgesi alacakların ilgili yönetmelikte belirtilen hekimden sürücü olur raporu almaları zorunludur. Bu maddede sözü edilen
yönetmelik İçişleri ve Sağlık bakanlıklarınca müştereken hazırlanarak yürürlüğe konulur.
d) (Değişik: 18/1/1985 - KHK 245/11 md.; Aynen kabul: 28/3/1985 - 3176/11md.)
Eğitim ve sınav şartı:
Sürücü kursuna katılmış ve yapılan sınavları da başararak sertifaka almış olmaları.
e) (Değişik: 17/10/1996 - 4199/18 md.) Hükümlü olmama şartları:
Türk Ceza Kanununun 403, 404 üncü maddeleri ile 572/2-3 maddelerinden ikiden fazla ve 1918 sayılı Kaçakçılığın
Men ve Takibine Dair Kanunun 28 ve 29 uncu maddeleri, 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar Hakkında Kanunun 12 nci
maddesinin 3 üncü ve takip eden fıkralarındaki suçlardan hüküm giymemiş olmaları,
f) Aynı sınıf sürücü belgesinin bulunmaması veya belgelerin geri alınmamış olma şartı :
Önceden verilmiş aynı sınıf bir başka sürücü belgesinin bulunmaması, sürücü belgelerinin süresiz geri alınmamış
olması veya geçici olarak geri alınmış ise sürenin dolmuş bulunması,
Zorunludur.
Sürücülerin sınavları ve sürücü belgelerinin verilmesi esasları:
Madde 42 – (Değişik: 18/1/1985-KHK 245/12 md.; Değiştirilerek kabul: 28/3/1985 -3176/12 md.)
Sürücü belgesi alacak olanların başvurmaları, sınavları,sağlık muayeneleri, belgelerin verilmesi hakkında aşağıdaki
esas ve şartlar uygulanır
a) (Değişik : 17/10/1996-4199/19 md.) Sürücülerin sınavları:
1254-39
(Değişik birinci fıkra: 21/5/1997 - 4262/3 md.) Sürücü belgesi alacakların sınavları, yönetmelikteki esaslara göre
Milli Eğitim Bakanlığınca sınav sorumlusu olabileceğine dair belge verilen yüksekokul mezunu ve asgari "B" sınıfı sürücü
belgesi bulunan sınav sorumluları tarafından yapılır. Oluşturulacak sınav komisyonuna gerekli görüldüğünde vali onayı ile
yukarıdaki üyelik şartlarını taşıyan bir kamu görevlisi de üye olarak katılabilir. Sınav sonucunda başarı gösteren sürücülere
sertifikaları verilir. Bu sertifikalar, 41 inci maddedeki diğer şartlar aranarak sertifikanın alındığı yer trafik kuruluşunca
sınıfına uygun sürücü belgeleri ile değiştirilmedikçe sahiplerine karayolunda araç kullanma yetkisi vermez.
Emniyet teşkilatının moturlu araç sürücüsü ihtiyacını karşılamak üzere belirli eğitim programları çerçevesinde
yönetmelikte belirtilen esas ve şartlara uygun olarak, illerde emniyet müdürünün teklifi valinin onayı, merkez birimleri için
ilgili daire başkanlığının teklifi Emniyet Genel Müdür Yardımcısının onayı ile emniyet teşkilatı mensuplarına sürücü belgesi
verilir. Bu sınavlar Emniyet Genel Müdürlüğünün merkez ve taşra birimlerinde görevlendirilecek sınav sorumluları
tarafından yapılır.
(Değişik üçüncü paragraf: 30/7/2008 – 5795/4 md.) G sınıfı sürücü belgesi kapsamındaki iş makinelerinin
sürücülerinin ve operatörlerinin eğitimleri ve eğitimde başarılı olanların sınav başarı belgeleri Milli Eğitim Bakanlığınca veya
Milli Eğitim Bakanlığınca yetkilendirilen kurumlarca verilir. Bu kurumların işleyişine ilişkin usul ve esaslar ile uygulanacak
öğretim programları Milli Eğitim Bakanlığınca belirlenir.
b) Müracaat
Sürücü belgesi almak isteyenler, müracaat formunu yetkili memurun önünde imzalarlar. Bu belgede beyan edilen
bilgiler aksi ispatlanıncaya kadar doğru sayılır.
Müracaat formunun yetkili memura verilmesi sırasında, sürücü adayları; nüfus cüzdanı aslı ile tahsil belgesini kamu
kuruluşunda çalışanlar için bu kuruluşlar tarafından verilmiş tahsil durumunu belirliyen tasdikli belgeyi yetkili memura
göstermek zorundadırlar.
(Değişik: 21/5/1997 - 4262/4 md.) Yanlış bilgi veya sahte belge verenler, fiil daha ağır bir cezayı gerektirmediği
takdirde iki aydan üç aya kadar hafif hapis ve 18 000 000 lira hafif para cezası ile cezalandırılırlar.
c) (Mülga: 17/10/1996 - 4199/47 md.)
Sağlık şartlarında sonradan meydana gelen değişiklikler ile sahte olan, hile ile alınan veya şartlarına uygun olmadan
verilen sürücü belgeleri:
Madde 45 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Yönetmelikte belirlenen usul ve esaslara göre trafik zabıtasınca sürücülerin :
a) Sağlık durumlarında sürücülüğe engel bedensel bir değişikliğin görülmesi ve tespiti halinde sağlık kuruluşlarında
muayenesi istenir ve yönetmelikte belirtilen sağlık şartlarını kaybettiği sağlık kurulu raporu ile belgelendirilenlerin sürücü
belgeleri geri alınır. Bunlardan kaybettiği sağlık şartlarını yeniden kazandıklarını sağlık kurulu raporu ile belgelendirenlere
sürücü belgeleri geri verilir.
b) Sahte olduğu,hile ile alındığı veya şartlarına uygun olmadan verildiği tespit edilen sürücü belgeleri adli işlem
yapılmak üzere geri alınır.
1254-40
Bu Kanundaki suçlarla ilgili davalara bakacak mahkemeler ve yetkileri:
Madde 112 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
(Değişik birinci fıkra : 8/3/2000 - 4550/2 md.) Sürücü belgelerinin geçici olarak geri alınması hariç olmak üzere bu
Kanundaki; hafif para cezasını veya bununla birlikte hafif hapis cezasını, belgelerin geri alınması ve iptali veya işyerlerinin
kapatılması cezasını gerektiren suçlarla ilgili davalara trafik mahkemelerinde, bunların bulunmadığı yerlerde yetki verilen
sulh ceza mahkemelerinde bakılır.
Bu Kanunda yazılı suçları işleyenler hakkındaki duruşmalar, 3005 sayılı Meşhut Suçların Muhakeme Usulü
Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin (A) bendindeki yer ve aynı Kanunun 4 üncü maddesindeki zaman kayıtlarına
bakılmaksızın sözü edilen kanun hükümlerine göre yapılır.
Trafik suçlarına ait kesinleşen karar örnekleri, sürücülerin sicillerine işlenmek üzere mahkemelerce ilgili trafik
şubelerine gönderilir.
Bu Kanuna göre görülen davalar, diğer kanunlara göre görülen davalarla birleştirilemez.
Bu Kanunun uygulanmasında, suçun tekrarından söz edilen maddelerinin dışında tekerrür hükümleri uygulanmaz.
Bu Kanuna göre verilen hükümlere diğer kanunlara göre; diğer kanunlara göre verilen hükümler bu Kanuna göre
işlenen suçlarda tekerrüre esas olmaz.
Bu Kanunda yer alan "Suçun Tekrarından" maksat, daha önce verilmiş hükmün kesinleşme tarihinden itibaren bir yıl
içinde aynı suçun tekrar işlenmesidir.
Askeri araçları süren kişiler ile asker kişilerin bu Kanunda yazılı suçlarla ilgili davalarına da bu mahkemelerde
bakılır.
Askeri görev ve hizmetlerin yürütülmesi sırasında askeri araç sürücülerinin asker kişilere karşı işledikleri trafik
kazaları ile ilgili suçlarda 353 sayılı Kanun hükümleri saklıdır.
Bu Kanunun; hafif para cezası veya hafif para cezası ile birlikte hafif hapis cezası yanında veya tek başına belgelerin
geri alınması, iptali veya işyerlerinin kapatılması cezası öngörülmüş olan maddelerindeki suçlarda, Türk Ceza Kanununun
119 uncu maddesindeki "Kanun maddesinde ayrıca bir meslek veya sanatın tatili cezasının bulunması bu madde hükmünün
uygulanmasına engel olmaz" hükmü uygulanmaz.
Madde 114 – dördüncü fıkra - (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.) Para cezaları yetkili
memurlarca derhal tahsil edilir. Bu tahsilat makbuz karşılığında yapılır. Bu makbuzlar damga vergisinden muaftır.
Madde 114 – beşinci fıkra -(3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.) Para cezaları derhal tahsil
olunamadığı takdirde "ceza tutanağı" tanzim edilir ve bir sureti Maliye Bakanlığınca belirlenecek birime veya kuruma 7 iş
günü içinde gönderilir. (1)
Madde 114 – altıncı fıkra - (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.) Birinci fıkraya göre yetkili
kılınmış personel, sayman mutemeti olarak görevlendirilmeden, makbuz karşılığı para cezası tahsil eder.
––––––––––––––––
(1) Bu fıkrada yer alan “ilgili mal sandığına” ibaresi,16/7/2004 tarihli ve 5228 sayılı Kanunun 59 uncu maddesiyle “Maliye Bakanlığınca
belirlenecek birime veya kuruma” olarak değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
1254-41
Madde 115 – üçüncü fıkra - (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.) Bu para cezaları, Maliye ve
Gümrük Bakanlığının Sayman mutemetlerine, mal sandıklarına veya 114 üncü maddesinin birinci fıkrasına göre yetkili
kılınmış personele ödenebileceği gibi, banka veya PTT aracılığı ile de ödenebilir.
Madde 115 – dördüncü fıkra - (3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunun hükmüdür.) (...)(1) mahkemelerce
verilen ve sadece hafif para cezalarına ait olan hükümler kesindir.
Madde 119 – birinci fıkra -(17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.) Sürücü belgeleri, belge
alındıktan sonra bu Kanunun 41 inci maddesinin (e) bendinde yazılı suçlardan biri ile mahkumiyet halinde süresiz geri alınır.
Zamanaşımı:
Madde 120 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Hafif para cezaları dışındaki para cezalarında zamanaşımı süresi beş yıldır.
Ek Madde 13 – (8/3/2000 tarihli ve 4550 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Bu Kanunda yazılı suçlardan (…)(2) 51 inci maddenin üçüncü fıkrasında geçen “bir yıl içinde hız sınırını 5 defa ihlal
etmek”, 118 inci maddenin ikinci ve üçüncü fıkralarında yazılı “100 ceza puanını doldurmak” suçlarından birinin tespiti
halinde, sürücü belgelerinin geçici olarak geri alınması işlemlerine bu Kanunun 6 ncı maddesinde sayılan trafik görevlileri
yetkilidir.(2)
32– 6/2/2014 tarihli ve 6518 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 4.)
Madde 4 – birinci fıkra – a bendi – birinci paragraf -(17/10/1996 tarihli ve 4199 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Karayolu Güvenliği Yüksek Kurulu;
Karayolu Güvenliği Yüksek Kurulu Başbakanın başkanlığında, Adalet, İçişleri, Maliye, Milli Eğitim, Bayındırlık ve
İskan, Sağlık, Ulaştırma, Orman Bakanları ve Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün Bağlı Olduğu Bakan ile Jandarma Genel
Komutanı, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarı, Emniyet Genel Müdürü ve Karayolları Genel Müdüründen
oluşur.
33- 20/2/2014 tarihli ve 6525 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 71.)
Madde 71 – birinci fıkra – e bendi - (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.) Alarm sırasında
sivil savunma hizmetlerinde görevli bulunan araçlar,
34- 14/4/2016 tarihli ve 6704 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 90, 97.)
Madde 90 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Maddi tazminatın biçimi ve kapsamı ile manevi tazminat konularında Borçlar Kanununun haksız fiillere ilişkin
hükümleri uygulanır.
_____________
(1) Anayasa Mahkemesi’nin 12/12/2007 tarihli ve E.:2003/105, K.:2007/98 sayılı Kararıyla; bu maddenin dördüncü fıkrasında yer alan
“116 ncı maddede öngörülen itiraza ilişkin hüküm saklı kalmak üzere, para cezaları ile …” ibaresi iptal edilmiştir.
(2) 6487 sayılı Kanunun 20 nci maddesiyle bu fıkrada yer alan “48 inci maddede gösterilen “alkollü araç kullanmak” suçunu bir inci ve
ikinci defasında işlemek,” ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
1254-42
Madde 97 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Zarar gören, zorunlu mali sorumluluk sigortasında öngörülen sınırlar içinde doğrudan doğruya sigortacıya karşı
talepte bulunabilecegi gibi dava da açabilir.
35- 3/10/2016 tarihli ve 676 sayılı KHK ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 23.)
Madde 23 – (13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Kanunun hükmüdür.)
Araçlar, tescil belgesi, trafik belgesi ve tescil plakaları araç üzerinde ve uygun durumda bulundurulmadan trafiğe
çıkarılamaz.
(Değişik: 21/5/1997 - 4262/4 md.) Bu madde hükmüne uymayanlar 1 800 000 lira para cezası ile cezalandırılırlar.
36- 2/1/2017 tarihli ve 680 sayılı KHK ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri.
(Madde numarası: 115.)
Madde 115- sekinci fıkra-(12/7/2013 tarihli ve 6495 sayılı Kanunun hükmüdür.) Yabancı plakalı araçların
plakalarına düzenlenen, ancak tebliğ edilmemiş olan trafik idari para cezalarına ilişkin tutanakların tebliği ve tahsiline ilişkin
usul ve esaslar Maliye ve İçişleri bakanlıklarınca müştereken belirlenir.
Madde 24 – (28/3/1985 tarihli ve 3176 sayılı Kanunun hükmüdür.) Trafik belgesi verilebilmesi için araca ait
tescil belgesi ve mali sorumluluk sigorta belgesinin ibrazı zorunludur.
Tescil belgesi, trafik belgesi ve tescil plakalarının verilmesi şartları, geçerlilikleri, süreleri, nicelik ve nitelikleri ile
diğer esaslar yönetmelikte gösterilir.
1255
13/10/1983 TARİH VE 2918 SAYILI
KANUN HÜKÜMLERİNDEKİ PARA CEZALARININ
EVVELKİ MİKTARLARINI GÖSTERİR LİSTE
1) 3/11/1988 tarihli ve 3493 sayılı Kanunla değiştirilmeden önceki ceza miktarları:
CEZA MİKTARI
Madde Fıkra Bend (13/10/1983 tarih Ve 2918 Sayılı Kanunun Hükmüdür)
————— ———–— ———— ————————————————————––————
13 son — ikibin lira
23 son — binbeşyüz lira
30 1 a ikibin lira
30 l b binbeşyüz lira
32 2 — ikibin lira
34 son — binbeşyüz lira
37 son — binbeşyüz lira
44 son — binbeşyüz lira
46 son — binbeşyüz lira
47 son — ikibin, binbeşyüz lira
52 son — ikibin lira
53 son — binbeşyüz lira
54 son — ikibin lira
55 son — ikibin lira
56 son — binbeşyüz lira
57 son — binbeşyüz lira
58 son — binbeşyüz lira
60 son — binbeşyüz lira
61 2 — binbeşyüz lira
62 son — binbeşyüz lira
63 son — binbeşyüz lira
64 son — binbeşyüz lira
66 son — binbeşyüz lira
67 son — binbeşyüz lira
68 son — beşyüz lira
69 son — binbeşyüz lira
71 son — ikibin lira
72 2 — binbeşyüz lira
73 son — binbeşyüz lira
74 son — binbeşyüz lira
75 son — binbeşyüz lira
76 son — ikibin lira
77 son — binbeşyüz lira
78 son — binbeşyüz lira
79 son – ikibin lira
81 son — ikibin lira
91 4 — ikibin lira
94 son — binbeşyüz lira
98 son — onbin liradan otuzbin liraya kadar
99 son — onbin liradan otuzbin liraya kadar
101 son — onbin liradan otuzbin liraya kadar
l04 son — onbin liradan otuzbin liraya kadar
108 6 — onbin liradan otuzbin liraya kadar