Upload
others
View
22
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
W poradniku
rozkład materiału nauczania i wychowania
scenariusze zajęć
teksty i nuty piosenek
Poradnik nauczycielaKlasa 1. Część 1
Autorzy rozkładów materiału: Agnieszka Kamińska, Beata Nadarzyńska; Aldona Danielewicz--Malinowska (treści muzyczne); Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska (wychowanie fizyczne); Elżbieta Burakowska (treści matematyczne)
Autorzy scenariuszy zajęć: Małgorzata Kaczmarek, Jolanta Podsiadły, Monika Rogalska, Anna Tulińska; Aldona Danielewicz-Malinowska (treści muzyczne); Anna Boboryk (cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia”)Autorzy scenariuszy zajęć wychowania fizycznego: Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska
Autorzy scenariuszy zajęć Matematyki w działaniu: Michał Lisicki, Małgorzata Skura
Konsultacja treści logopedycznych: Elżbieta Sachajska
Konsultacja literacka: Dorota Koman
Edycja nut i opracowanie harmoniczne piosenek: Wojciech Zieliński
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o.Warszawa 2012
Wydanie II zmienione (2013)
ISBN 978-83-02-13675-7 (część 1.)ISBN 978-83-02-13680-1 (całość)
Opracowanie merytoryczne i redakcyjne: Anna Królik (redaktor koordynator), Małgorzata Uba (redaktor merytoryczny)Redakcja techniczna: Monika Rudnik-KulikowskaProjekt okładki: Ewa Pawińska, Barbara ScharfProjekt graficzny: Joanna Wójcicka, Marta JedlińskaOpracowanie graficzne: Alicja Kasper, Marta Krzywicka Zdjęcie na IV s. okładki: overline/Piotr Ratajski/WSiPSkład i łamanie: Studio DTP Alicja Kasper
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 00-807 Warszawa, Aleje Jerozolimskie 96Tel.: 22 576 25 00Infolinia: 801 220 555www.wsip.plDruk i oprawa: DROGOWIEC-PL Sp. z o.o., Kielce
Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w interne-cie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.
Szanujmy cudzą własność i prawo.Więcej na www.legalnakultura.pl
Polska Izba Książki
„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi...”
Janusz Korczak
„Kiedy rozpoczyna się przygoda życia, wszystkie dzieci są ciekawe świata, kochające sie-bie, żądne przygód, spontaniczne, wyjątkowe, pełne zachwytu i miłości. Myślą samodzielniei oryginalnie, korzystając z podpowiedzi pochodzących z własnego wnętrza.Są skłonne próbować niemal wszystkiego, poznawać nowych ludzi i badać to, co nieznane. Nie boją się niepowodzeń, a gdy coś im się nie udaje, szybko ponownie zbierają siły i zaczynają wszystko od początku.Nasze zadanie jako nauczycieli jest jednoznaczne, choć często trudne do realizacji: zapo-biec zagubieniu tego wrodzonego poczucia szczęścia. Wszystko to, co mówimy i robimy jako nauczyciele, będzie umacniać, albo osłabiać ten zasadniczy fundament”.
Richard Carlson
Mamy nadzieję, że wszystko to, co proponujemy, ten fundament będzie jedynie umacniało.Autorki
Objaśnienia piktogramu i skrótów występujących w przewodniku
N. – nauczycielU. – uczeń, uczniowieP. – podręcznikM. – MatematykaK. – Karty ćwiczeńW. 1 – „Wyprawka 1” k. – karta w „Wyprawce 1”K.u. – Kuferek uczniaNPP – nowa podstawa programowa
– propozycja zadania domowego
5
Wstęp 7
Lektury w pakiecie „Tropiciele” 1 1Poczytaj w domu i w szkole. Propozycje lektur dla klas 1–3 1 1
Książeczka na dobry początek 14Rozkład tematów w podziale na tygodnie i dni 14Rozkład materiału nauczania i wychowania dla klasy pierwszej 15Scenariusze zajęć 27
I. Witaj, szkoło! 27 1. Rozpoczęcie roku szkolnego 27 2. Witamy w szkole 27 3. Mój pierwszy dzień w szkole 29 4. Wakacyjne wspomnienia 33 5. Moje ulubione zajęcia 34 II. W naszej klasie 36 6. Letnie kreacje 36 7. Zasady naszej klasy 37 8. Nie rób drugiemu, co tobie niemiłe 39 9. Przyroda wokół nas 40 10. Potrafię wiele 42
Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu 44Scenariusze zajęć wychowania fizycznego 45Teksty i nuty piosenek 62
Tropiciele. Część 1 64
Rozkład tematów w podziale na tygodnie i dni 64
Rozkład materiału nauczania i wychowania dla klasy pierwszej 65
Scenariusze zajęć 105
I. Szkolne podróże 105 1. Moja droga do szkoły 105 2. Znaki drogowe 109 3. Zasady ruchu drogowego 1 12 4. Spotkanie z arą 1 14 5. Rytmy świata 1 16 II. Nowinki z mojej szkoły 1 19 6. Kto pracuje w mojej szkole? 1 19 7. Rysuję mapy 120
Spis treści
6
Spis treści
8. Bezpieczna szkoła 121 9. Moja klasa 123 10. Urodziny 127 III. Złota polska jesień 129 1 1. Dary jesieni 129 12. Jesienny ogród 134 13. Jesienne złoto 136 14. W smoczej spiżarni 137 15. Babie lato 139 IV. Dbam o siebie i moją klasę 140 16. U logopedy 140 17. W zdrowym ciele zdrowy duch 142 18. Mój tornister 143 19. Mój dzień 145 20. Dzień Nauczyciela (dzień do dyspozycji nauczyciela) 148 V. Mój dom rodzinny 149 2 1. Prawa i obowiązki dziecka 151 22. Gdzie mieszkam? 154 23. Dobry sąsiad 156 24. Domy zwierząt 158 25. Wycieczka Jaka jest jesień wokół nas? 159 VI. W świecie lektur 160 26. Bohaterowie z ekranu 160 27. Szkolna biblioteka 162 28. Pamiątki mamy i taty 163 29. Komponuję opowiadanie o Plastusiu 164 30. Pamiętnik 166
Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu 168 Scenariusze zajęć wychowania fizycznego 177 Scenariusz spotkania z rodzicami. Pasowanie na ucznia 232 Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli 235 Teksty i nuty piosenek 243 Legenda do funkcji harmonicznych 252
7
to cykl podręczników dla klas 1–3 przygotowany z myślą o dzieciach rozpo-czynających edukację szkolną w wieku zarówno sześciu, jak i siedmiu lat, dlatego że „Tropiciele” sprawdzą się w klasach z uczniami o zróżnicowanym poziomie gotowości szkolnej. Cykl ten zado-woli także nauczyciela ceniącego samodzielne dochodzenie uczniów do wiedzy i konstruowanie jej przez doświadczenie. Pakiet zapewnia uporządkowany sposób przekazywania wiedzy, pozo-stawia jednak uczniom możliwość samodzielnych poszukiwań i badań. A nauczyciel ciągle kon-troluje ucznia.
Główny nacisk położony jest na rozwój poznawczy dziecka dostosowany do jego predyspozycji przez: – naukę pisania i czytania ze zrozumieniem; – naukę podstaw matematyki, myślenia matematycznego; – kształcenie podstaw umiejętności zdrowego i bezpiecznego życia; – kształcenie podstaw wychowania patriotycznego i społecznego; – kształcenie podstaw uczestnictwa w kulturze; – kształtowanie postaw twórczych i samodzielnego myślenia.
Zadanie to jest realizowane z wykorzystaniem zarówno tradycyjnych, jak i współczesnych metod dydaktycznych i psychologicznych, a sprawdzaniu realizacji tego zadania mają służyć: obserwacja uczniów przez nauczyciela, system prac kontrolnych i samokontrola ucznia.
Główne założenia cyklu to: – nacisk na podmiotowość i rozwój poznawczy dziecka, – budowanie poczucia własnej wartości, – kształtowanie umiejętności rozpoznawania i nazywania własnych uczuć, – inspiracja i rozbudzanie różnorodnych zainteresowań dziecka jako metoda uświadamiania własnych predyspozycji,
– kształtowanie postaw i działań twórczych jako punkt wyjścia do rozwoju wszystkich uzdolnień.
Struktura cyklu
Klasa 1Książeczka na dobry początek,Podręczniki (części 1–5),Karty ćwiczeń (części 1–5),Matematyka (części 1–5),Wyprawka (części 1 i 2)Zajęcia komputerowe – podręcznik z ćwiczeniami i CD-ROM-em.Materiały uzupełniające:Zeszyt do ćwiczeń w pisaniu,Zeszyt z ćwiczeniami matematycznymi, Karty plastyczne,CD audio z lekturami.
Klasa 2Podręczniki (części 1–5),Karty ćwiczeń (części 1–5),Matematyka (części 1–5),Wyprawka (części 1 i 2),Zajęcia komputerowe – podręcznik z ćwiczeniami i CD-ROM-em.
Klasa 3semestr 1:Podręczniki (części 1–2),Karty ćwiczeń (części 1–2),Edukacja przyrodnicza. Karty ćwiczeń (część 1),Matematyka (części 1–2),Wyprawka (część 1),Zajęcia komputerowe – podręcznik z ćwiczeniami i CD-ROM-em.semestr 2:Podręczniki (części 3-5),Karty ćwiczeń (części 3-5),Edukacja przyrodnicza. Karty ćwiczeń (część 2),Matematyka (części 3–5),Wyprawka (część 2).
WSTĘP
8
Wstęp
Organizacja materiału Materiał edukacyjny cyklu „Tropiciele” rozłożony jest na 33 tygodnie roku szkolnego, które dzie-lą się na kolejne dni. Treści matematyczne zaplanowano w każdym tygodniu na cztery dni nauki.
Spiralny układ treści nawiązuje do rytmu pór roku i tradycyjnych świąt. Każda część podręcznika, kart ćwiczeń i matematyki to materiał na dwa miesiące pracy
(z wyjątkiem części pierwszych, które są poprzedzone Książeczką na dobry początek). Kąciki tematyczne stwarzają możliwość realizacji poszczególnych modułów w zależności od
potrzeb i możliwości uczniów. Kolejność wprowadzania liter nawiązuje do tego, w jaki sposób głoski pojawiają się w mowie
dziecka.
Treści nauczania
Nauka czytania
Podstawą nabywania tej umiejętności jest tradycyjna, najwyżej ceniona przez nauczycieli me-toda analityczno-syntetyczna. Towarzyszy jej wiele różnorodnych propozycji, które sprawiają, że z pewnością możemy mówić o indywidualizacji nauczania. Ponieważ dzieci przychodzą do szkoły z różnymi umiejętnościami, w tym także czytelniczymi, ważne jest, aby każdy z uczniów znalazł coś dla siebie. Pakiet proponuje zatem dzieciom materiał o zróżnicowanym stopniu trudności. Nauczyciel, określiwszy poziom umiejętności czytania uczniów, będzie dysponował obszernym materiałem do pracy.Oto nasze propozycje:
Czytanie globalne wzbogacone o metodę zaznaczania sylab zielonymi falbankami. Ćwiczenia na sylabach i prostych wyrazach, które znajdują się na końcu każdych kart ćwiczeń i są opatrzone nazwą Czytam sam. Zaproponowany materiał został osadzony w ciekawych, pełnych zachęty poleceniach, do których nauczyciel może odwoływać się wielokrotnie. Pomysł wywodzi się z zabawy w czytanie opracowanej przez amerykańskie-go fizjoterapeutę Glenna Domana.
Teksty podstawowe, czyli teksty elementarzowe, bazujące tylko na poznanych dotychczas literach. Sylaby wyróżniono kolorem, a do słów niemożliwych do zapisania ze względu na nieznajomość liter zastosowano obrazki śródtekstowe.
Teksty rozszerzone, czyli budowane z podstawowego zakresu liter – bez dwuznaków i zmięk-czeń – są adresowane do dzieci, które przyszły do szkoły z umiejętnością czytania.
Teksty dodatkowe (Poczytanki) zamieszczono na końcu każdego podręcznika. Jest to zbiór zabawnych opowiadań dla tych uczniów, którzy już czytają, i mogą tę umiejętność doskona-lić.
Gimnastyka oka i języka – elementy ćwiczeń z zakresu technik szybkiego czytania, np. na poszerzanie pola widzenia, koncentrację czy gimnastykę oka. Gimnastyka oka i języka zawiera także wiele ćwiczeń o charakterze logopedycznym, które będą skarbnicą ćwiczenio-wą każdego nauczyciela. Usprawnią aparat artykulacyjny dzieci i wyrobią dobre nawyki.
Nauka pisania
W pakiecie, oprócz wprowadzenia zarówno dużej, jak i małej liniatury, zwrócono szczególną wagę na ćwiczenia grafomotoryczne, przygotowujące rękę do pisania. W procesie nauki pisania jest bowiem ważny długi okres pisania po śladzie. Karty z ćwiczeniami grafomotorycznymi za-wsze pojawiają się w dniu poprzedzającym pisanie nowej litery.
9
Wstęp
Treści matematyczne
W pakiecie przyjęto konstruktywistyczne podejście do rozwijania pojęć matematycznych, po-zostawiono dziecku swobodę w wyborze stosowanej metody, by wzmóc jego zaangażowanie i aktywność. Wykorzystane gry i zabawy pełnią funkcję motywującą, uczą współpracy i współ-działania, skutecznego komunikowania się, oraz przestrzegania reguł i konwencji. Edukacja matematyczna w „Tropicielach” jest wzmocniona ćwiczeniami Matematyka w działaniu. Na oznaczonych stronach zaproponowano podejście czynnościowe – naukę matematyki przez działanie.
Treści społeczno-przyrodnicze
budzą zainteresowanie otaczającym światem, zawierają wiele akcentów proekologicznych. Przedstawiane są za pomocą realistycznych ilustracji i fotografi i. Teksty z cyklu „Listy od Hani i Henia” mają za zadanie przybliżyć dzieciom tematy związane z emocjami i problema-mi wieku wczesnoszkolnego, a dla nauczycieli i rodziców są pretekstem do rozmów o niepo-kojach sześcio- i siedmiolatków. W scenariuszach odpowiedniego dnia nauczyciel znajdzie pomysły na pracę z tym tekstem podsunięte przez psychologa.
Treści muzyczne
stymulują twórczą aktywność dziecka w działaniu i tworzeniu, pobudzają i rozwijają naturalne skłonności dziecka, kształcą samodzielność w myśleniu i działaniu artystycznym, przygotowują do aktywnego słuchania, muzykowania i tworzenia muzyki. W doborze treści muzycznych uwzględniono trzy kierunki twórczego kształcenia ucznia: percepcyjny, ekspresyjny oraz recep-cję sztuki.
Treści plastyczno-techniczne
w dużym stopniu bazują na twórczej aktywności dziecka. Do realizacji treści wykorzystuje się różne techniki: malowanie farbami, kredkami, tuszem, pastą do zębów, wykonywanie wykleja-nek, wydzieranek, kolażu oraz różnych form użytkowych (np. z masy solnej, z odpadów).
Kąciki tematyczne
Wiele treści nauczania ujętych jest w kącikach tematycznych: Gimnastyka oka i języka przygotowuje dziecko do sprawnego czytania. Są tu ćwiczenia
oparte m.in. na doskonaleniu słuchu fonematycznego oraz spostrzegawczości. Pojawiają się również elementy ćwiczeń z zakresu technik szybkiego czytania. Są to przede wszystkim ćwiczenia w koncentracji i poszerzaniu pola widzenia.
Tropiciele wiedzy. Jest to kącik poświęcony treściom społecznym i środowiskowym. Jego celem jest rozbudzenie zainteresowania dzieci otaczającym światem i szeroko pojętą nauką. W ciekawej formie dziecko otrzymuje małą porcję wiedzy wykraczającej poza podstawę programową, która ma pobudzić je do dalszych poszukiwań. Kącik ten przygotowuje jedno-cześnie ucznia do sprawnego korzystania z dodatkowych źródeł informacji.
Rondelkolandia rozbudza zainteresowania kulinarne. Dzieci uczą się, jak w prosty sposób atrakcyjnie wykorzystać produkty spożywcze, a przy okazji poznają zasady bezpiecznego posługiwania się sprzętem gospodarstwa domowego i jego obsługi. Dużą uwagę zwrócono także na higienę przygotowywania i spożywania posiłków. Rondelkolandia rozwija również samodzielność i umiejętność współdziałania w grupie, zachęca do angażowania się w zajęcia
10
Wstęp
kulinarne w domu rodzinnym. Propozycje przygotowania potraw dostosowano do wieku i możliwości dzieci.
Warto ich znać. W tym kąciku prezentowane są sylwetki osób, które pracą i wytrwałością zapisały się w historii świata. W kilku prostych informacjach przekazane są ciekawostki z życia m.in. Mikołaja Kopernika, Krzysztofa Kolumba czy Leonarda da Vinci.
Bawimy się z Noni. Celem tego kącika jest rozwijanie wyobraźni dziecka. W podręczniku zaproponowano dwie formy zabaw: – wysypywanki ortograficzne utrwalające wyrazy z trudnościami ortograficznymi za pomocą mnemotechnik (haków pamięciowych, Łańcuchowej Metody Skojarzeń, myślenia obraza-mi), kształtujące rozwój mowy, bogacące zasób słownictwa ucznia;
– historyjki obrazkowe kształtujące wyobraźnię. Treść baśni i legend wykorzystano, by ćwi-czyć mówienie, uświadamiać dziecku czasowe następstwo zdarzeń, wspomagać rozwój lo-gicznego myślenia.
Ćwiczymy z Noni to karty powtórzeniowe podsumowujące umiejętności zdobyte w ciągu kilku ostatnich dni – występują w Kartach ćwiczeń i w Matematyce.
Kąciki muzyczne: – Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem poświęcono treściom artystycznym. Kącik ten ma za zadanie rozwijać wrażliwość artystyczną i wyobraźnię dziecka przez wskazywanie powią-zań między muzyką a malarstwem.
– Abecadło muzyczne i Abecadło instrumentów zaznajamiają dziecko z podstawami wiedzy z zakresu edukacji muzycznej.
„Listy od Hani i Henia” to seria opowiadań (czytana przez dorosłego) o życiu uczniów w klasie pierwszej, które mają pomóc dzieciom w rozumieniu własnych emocji, pozna-waniu nowych wzorów myślenia i działania. To także wspaniale podany program wycho-wawczy.
Matematyka w działaniu. Ten kącik prezentuje treści matematyczne w sposób umożliwiają-cy dziecku praktyczne działanie. Celem kącika jest nauka matematyki przez doświadczanie.
Czytam sam to strony z ćwiczeniami doskonalającymi technikę czytania. Materiałem do pracy w tym kąciku są sylaby (otwarte i zamknięte), zlepki sylabowe, wyrazy i zdania. Orygi-nalnym ćwiczeniem jest czytanie logotomów. Polega ono na odczytywaniu, powtarzaniu i śpiewaniu materiału sylabowego, który nie ma odpowiednika znaczeniowego w języku pol-skim, np. liku, teko, toloko, kelut. Podczas pracy z logotomami dziecko jest zwolnione z od-powiedzialności za sens słowa. Jego zadaniem jest tylko jak najszybsze odczytanie dziwolą-gów językowych. Doskonali w ten sposób jedynie technikę składania liter. Jeżeli dziecko popełnia w odczytywaniu tego materiału błędy, nie należy ich poprawiać. Z czasem będzie tych błędów coraz mniej. Uczeń, bawiąc się, nabiera wewnętrznej motywacji do doskonale-nia swojej kompetencji w czytaniu. Dopiero umiejętność swobodnego zbierania liter spra-wia, że można wejść w przestrzeń czytania ze zrozumieniem.
Poczytanki to dodatkowe teksty w formie opowiadań o smokach dla dzieci pracujących szyb-ciej. Każda poczytanka jest związana treściowo z tematem tygodnia, a nauczyciel może wy-korzystywać jej tekst na wiele sposobów – pomysły zamieszczono w scenariuszu lekcji.
11
Wstęp
Lektury w pakiecie „Tropiciele”
1. Maria Kownacka, Plastusiowy pamiętnik. Jacob i Wilhelm Grimm, Jaś i Małgosia (oprac. Bogusław Michalec;
w kąciku Bawimy się z Noni).2. Jan Brzechwa, Sójka. Jacob i Wilhelm Grimm, Muzykanci z Bremy (w kąciku Bawimy się z Noni).3. Kornel Makuszyński, 120 przygód Koziołka Matołka. Hans Christian Andersen, Nowe szaty cesarza (w kąciku Bawimy się z Noni) Jan Brzechwa, Leń. 4. Jan Brzechwa, Żaba. Charles Perrault, Śpiąca królewna (w kąciku Bawimy się z Noni). Czesław Janczarski, Jak Wojtek został strażakiem.5. Tove Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków. Wanda Chotomska, Legenda o Smoku ze Smoczej Jamy (w kąciku Bawimy się z Noni). Jan Brzechwa, Przyjście lata.
Poczytaj w domu i w szkole. Propozycje lektur do klas 1–3zalecanych przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
Klasa 11. Liliana Bardijewska, Zielony Wędrowiec.2. Jan Brzechwa, Globus, Sójka, Leń, Żaba, Przyjście lata.3. Wanda Chotomska, Legenda o Smoku ze Smoczej Jamy.4. Wanda Chotomska, Wars i Sawa.5. Czesław Janczarski, Jak Wojtek został strażakiem.6. Mira Jaworczakowa, Jacek, Wacek i Pankracek.7. Grzegorz Kasdepke, Bon czy ton. Savoir-vivre dla dzieci, CD – czyta Anna Seniuk.8. Maria Kownacka Plastusiowy pamiętnik.9. Kornel Makuszyński, Marian Walentynowicz 120 przygód Koziołka Matołka.
10. Anna Onichimowska, Piecyk, czapeczka i budyń.11. Janina Porazińska, O dwunastu miesiącach.12. Janina Porazińska, Szewczyk Dratewka.13. Julian Tuwim, Słoń Trąbalski.
Klasa 21. Grażyna Bąkiewicz, Korniszonek.2. Michael Bond, seria o Misiu Paddingtonie, CD – czyta Artur Barciś.3. Frances Hodgson Burnett, Mała księżniczka.4. Dorota Gellner, Zając.5. Tove Jansson, Co było potem?6. Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Małe królestwo królewny Aurelki.7. Grzegorz Kasdepke, Bon czy ton. Savoir-vivre dla dzieci.8. Katarzyna Kotowska, Jeż.9. Maria Ewa Letki, Królewna w koronie.
10. Mira Lobe, Babcia na jabłoni.11. Hugh Lofting, Doktor Dolittle i jego zwierzęta.12. Anna Onichimowska, Koniec świata i poziomki.
12
Wstęp
13. Artur Oppman, Bazyliszek.14. Joanna Papuzińska, Nasza mama czarodziejka.15. Renata Piątkowska, Dziadek na huśtawce.16. Michał Rusinek, Jak robić przekręty. Poradnik dla dzieci.17. Julian Tuwim, Lokomotywa.18. Julian Tuwim Warzywa.19. Martin Widmark, seria Biuro detektywistyczne Lassego i Mai.20. Maciej Wojtyszko, Trzynaste piórko Eufemii.
Klasa 31. Hans Christian Andersen, Księżniczka na ziarnku grochu.2. Richard i Florence Atwater, Pan Popper i jego pingwiny.3. Henryk Bardijewski, Baśń o latającym dywanie.4. Christina Björk, Linnea w ogrodzie Moneta.5. Iwona Chmielewska, Pamiętnik Blumki.6. Joanna M. Chmielewska, Historia srebrnego talizmanu.7. Anna Czerwińska-Rydel, Jaśnie Pan Pichon.8. Roald Dahl, Matylda.9. Barbara Gawryluk, Mali bohaterowie.
10. Aneta Górnicka-Boratyńska, Zielone pomarańcze, czyli PRL dla dzieci.11. Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Siedmiu wspaniałych.12. Erich Kästner, 35 maja.13. Ludwik Jerzy Kern, Ferdynand Wspaniały.14. Ludwik Jerzy Kern, Karampuk, CD – czyta Artur Barciś.15. Wanda Markowska, Anna Milska, Baśnie z dalekich wysp i lądów.16. Alan Alexander Milne, Kubuś Puchatek, Chatka Puchatka, CD – czyta Janusz Gajos.17. Joanna Olech, Pompon w rodzinie Fisiów.18. Klemens Oleksik, Czarownica znad Bełdan.19. Joanna Papuzińska, Asiunia.20. Eliza Piotrowska, Żółte kółka.21. Otfried Preussler, Malutka czarownica.22. Danuta Wawiłow, Ja chcę mieć przyjaciela.23. Margery Williams, Aksamitny królik, CD – czyta Piotr Fronczewski.
Klasy 1–3
Od decyzji Nauczyciela zależy, w której klasie omawia wybraną lekturę lub jej fragment.
1. Heather Amery, Mity greckie dla najmłodszych.2. Hans Christian Andersen, wybrane baśnie, m.in. Dziewczynka z zapałkami,
Brzydkie kaczątko.3. Marcin Brykczyński, Ni pies, ni wydra.4. Jan Brzechwa, wybrane utwory, m.in. Pchła Szachrajka; Szelmostwa Lisa Witalisa.5. Ezop, wybrane bajki.6. René Goscinny, Jean-Jacques Sempé, wybrane opowiadania z serii o Mikołajku.7. Jacob i Wilhelm Grimm, wybrane baśnie, m.in. Pastuszek, Jaś i Małgosia,
Czerwony Kapturek i inne.8. Tove Jansson, seria książek o Muminkach.9. Grzegorz Kasdepke, Co to znaczy?...
10. Grzegorz Kasdepke, Mity dla dzieci.
13
Wstęp
to…
łagodne wejście w życie szkolne – wydzielona Książeczka na dobry początek na 2 pierwsze tygodnie września; lekki plecak – co 2 miesiące zmiana podręcznika, kart ćwiczeń i matematyki; innowacyjne metody nauczania – trening pamięci wzrokowej i słuchowej, techniki szybkiego czytania, ćwiczenia
logopedyczne, czytanie logotomów, techniki biznesowe (kontrakt klasowy, biznesplan), techniki psychologiczne (mapa myśli);
nastawienie na podmiotowość ucznia – wzmacnianie pozytywne, prawa dziecka, kontrakt klasowy; duży nacisk na sferę uczuć ucznia oraz relacje z rówieśnikami;
kąciki tematyczne z ciekawymi materiałami rozbudzającymi zainteresowania; grafika wysokiej klasy – rysunki przygotowane przez najlepszych polskich ilustratorów, zachęcające do interpretacji
tekstu, techniki graficzne stymulujące wyobraźnię, zachęcające do naśladowania oraz własnych eksperymentów artystycznych.
… najlepsze zdobycze polskiej edukacji w nowoczesnej odsłonie!
11. Ludwik Jerzy Kern, Wiersze dla dzieci.12. Maria Krüger, Karolcia.13. Edward Lear, utwory ze zbioru Dong, co ma świecący nos.14. Astrid Lindgren, Dzieci z Bullerbyn, Mio, mój Mio, Madika i inne.15. Roman Pisarski, O psie, który jeździł koleją.16. Małgorzata Strzałkowska, Rady nie od parady, Wiersze, że aż strach,
Leśne głupki i coś.17. Julian Tuwim, wybrane utwory.18. Danuta Wawiłow, wybrane wiersze, CD Rozśmieszanki, rozmyślanki, usypianki,
czytają Edyta Jungowska, Jerzy Stuhr i Maciej Stuhr; CD Był sobie król – wiersze Danuty Wawiłow i Olega Usenko, Wiery Badalskiej i Jerzego Harasymowicza czyta Jerzy Stuhr.
14
KSIĄ
ŻECZ
KA N
A D
OBR
Y P
OCZ
ĄTEK
Rozk
ład
tem
atów
w p
odzi
ale
na t
ygod
nie
i dni
I. W
itaj
szk
oło!
II. W
nas
zej k
lasi
e
1. Ro
zpoc
zęci
e ro
ku s
zkol
nego
2.
Wita
my
w s
zkol
e
3.
Mój
pie
rwsz
y dz
ień
w s
zkol
e
4. W
akac
yjne
wsp
omni
enia
5.
Moj
e ul
ubio
ne z
ajęc
ia
6.
Letn
ie k
reac
je
7.
Zasa
dy n
asze
j kla
sy
8.
Nie
rób
drug
iem
u, c
o to
bie
niem
iłe
9.
Przy
roda
wok
ół n
as
10.
Potr
afię
wie
le
KSIĄ
ŻECZ
KA N
A D
OBR
Y P
OCZ
ĄTEK
Rozk
ład
mat
eria
łu n
aucz
ania
i w
ycho
wan
ia d
la k
lasy
pie
rwsz
ej*
I. W
itaj
, szk
oło!
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
na
społ
eczn
apr
zyro
dnic
zam
atem
atyc
zna
tech
nicz
naet
yczn
aD
zień
1.Ro
zpoc
zęci
e ro
ku
szko
lneg
o
Prze
dsta
wie
nie
się
U.,
wyp
owia
dani
e im
ion.
Ana
liza
i syn
teza
sł
ucho
wa
imio
n U
.D
łużs
ze w
ypow
iedz
i na
tem
at u
rocz
yste
-go
rozp
oczę
cia
roku
sz
koln
ego.
Ozd
obie
nie
dow
olną
te
chni
ką
wiz
ytów
ki
z w
łasn
ym
imie
niem
.
Oso
by, d
o kt
óryc
h pi
erw
szok
lasi
sta
moż
e si
ę zw
róci
ć w
szk
ole
z pr
ośbą
o
pom
oc.
Stró
j dos
toso
wan
y do
war
unkó
wat
mos
fery
czny
ch.
Bezp
iecz
eńst
wo
w d
rodz
e z
dom
u do
sz
koły
i ze
szko
-ły
do
dom
u.
Bezp
iecz
ne
korz
ysta
nie
ze
środ
ków
kom
u-ni
kacj
i mie
jskie
j.
Odn
iesie
nie
do st
ron
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
4.1)
5.2)
5)
6.2)
b9.
2) c
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Ucz
estn
iczy
w ć
wic
zeni
ach
rytm
iczn
o-ru
chow
ych
Prz
estr
zega
reg
uł o
bow
iązu
jący
ch w
zab
awac
h Z
na z
agro
żeni
a ze
str
ony
ludz
i, w
ie, d
o ko
go i
w ja
ki
spos
ób n
ależ
y si
ę zw
róci
ć z
proś
bą o
pom
oc
Wie
, że
nale
ży b
ezpi
eczn
ie p
orus
zać
się
po d
roga
ch i
korz
ysta
ć ze
śro
dków
kom
unik
acji
mie
jski
ej
Obd
arza
uw
agą
dzie
ci i
do-
rosł
ych,
słuc
ha ic
h w
ypow
iedz
i i c
hce
zroz
umie
ć, c
o pr
zeka
zują
K
omun
ikuj
e w
jasn
y sp
osób
swoj
e sp
ostr
zeże
nia,
odc
zuci
a i p
otrz
eby
Wyp
owia
da si
ę na
tem
at u
rocz
yste
go
rozp
oczę
cia
roku
szk
olne
go
Ubi
era
się
stos
owni
e do
pog
ody
Dzi
eń 2
.W
itam
y w
szk
ole
Wie
lozd
anio
we
wy-
pow
iedz
i na
tem
at
rysu
nku
ilust
rują
cego
tr
eść
teks
tu M
. Str
zał-
kow
skie
j Pio
senk
a na
dob
ry p
oczą
tek.
Nau
ka P
iose
nki n
a do
bry
pocz
ątek
.W
ykon
anie
po
rtre
tu k
ole-
gi z
ław
ki, k
tó-
rem
u m
ożna
za
ufać
, do
któr
ego
moż
-
Zaba
wy
inte
gruj
ące:
„P
ozna
jmy
się”
, „W
i-ta
m t
ych,
któ
rzy.
..”.
Emoc
je z
wią
zane
z
pójś
ciem
do
szko
-ły
. Prz
estr
zega
nie
Dzi
eń b
ez
mat
emat
yki
Nie
sieni
e po
-m
ocy
(wsp
ar-
cia)
kol
egom
, kt
órzy
źle
zn
oszą
pój
ście
do
szko
ły,
* A
ktyw
ność
ucz
nia
w z
akre
sie
eduk
acji
wyc
how
ania
fizy
czne
go z
osta
ła u
zwgl
ędni
ona
w ro
zkła
dzie
mat
eria
łu o
ddzi
elni
e, w
tab
elka
ch n
a ko
ńcu
każd
ego
tygo
dnia
.
16
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
na
społ
eczn
apr
zyro
dnic
zam
atem
atyc
zna
tech
nicz
naet
yczn
a
Opo
wia
dani
e sy
tu-
acji
prze
dsta
wio
nej
na o
braz
ku.
Wyp
owie
dzi n
a te
-m
at z
ewnę
trzn
ego
wyg
lądu
bud
ynku
sz
koły
ora
z w
ystr
oju
sal l
ekcy
jnyc
h.C
zyta
nie
glob
alne
.
Rozp
ozna
wan
ie
dźw
iękó
w z
wią
za-
nych
z w
akac
jam
i.
na z
wró
cić
się
z pr
ośbą
o
pom
oc.
zasa
d zg
odne
j za-
baw
y i w
spół
prac
y z
rów
ieśn
ikam
i.
rozł
ąkę
z ro
-dz
icam
i, za
baw
kam
i i d
omem
ro
dzin
nym
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 3, 4
, 5P.
s. 3
CD
– P
iose
nka
na
dobr
y po
cząt
ek,
odgł
osy
wak
acji
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
3.1)
2) 5
)4.
1)5.
2) 5
)11.
5)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
zac
how
ania
i em
ocji
zwią
zany
ch z
pie
rwsz
ym d
niem
w s
zkol
e, lę
ku p
rzed
now
ym m
iejsc
em i
now
ymi k
oleg
ami
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
rys
unku
ilus
truj
ąceg
o tr
eść
pios
enki
M. S
trza
łkow
skie
j Pio
senk
a na
dob
ry p
oczą
tek
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
bud
ynku
sw
ojej
szk
oły
i szk
oły
z ilu
stra
cji w
pod
ręcz
-ni
ku
Dos
trze
ga p
odob
ieńs
twa
i róż
nice
w w
yglą
dzie
zew
nętr
znym
szk
ół o
raz
w w
yglą
dzie
sal
lekc
yjny
ch, k
oryt
arzy
C
zyta
glo
baln
ie w
yraz
y W
ykon
uje
port
ret
kole
gi
z ła
wki
dow
olną
tec
hnik
ą P
rzes
trze
ga z
asad
zgo
dnej
zab
awy
i wsp
ółpr
acy
z ró
wie
śnik
ami
Po
nadp
odst
awow
e O
pow
iada
sytu
ację
prz
edst
awio
ną n
a ob
razk
u N
azyw
a em
ocje
zw
iąza
ne z
pój
ście
m d
o sz
koły
P
róbu
je ro
zwią
zyw
ać k
onfli
kty
Wsp
iera
ucz
niów
, kt
órzy
źle
zno
szą
pójś
cie
do s
zkoł
y, ro
złąk
ę z
rodz
icam
i i d
omem
rodz
inny
m
Dzi
eń 3
.M
ój p
ierw
szy
dzie
ń w
szko
le
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi U
. na
tem
at w
ysłu
chan
e-go
opo
wia
dani
a Ja
k to
będ
zie?
Opo
wia
dani
e sy
tu-
acji,
któ
ra z
darz
yła
się
Han
i i H
enio
wi
w s
zkol
e w
odn
iesi
e-ni
u do
wła
snyc
h do
-św
iadc
zeń
w z
wią
zku
Kolo
row
anie
N
oni –
lale
czki
na
kło
poty
–
wed
ług
poda
-ne
go w
zoru
.
Pom
agan
ie p
otrz
e-bu
jący
m p
omoc
y,
prze
zwyc
ięża
nie
lęku
w t
rudn
ych
sy-
tuac
jach
z p
omoc
ą ko
legó
w, N
. i la
lecz
ki
na k
łopo
ty.
Ust
alen
ie o
bow
iąz-
ków
dyż
urne
go
w k
lasi
e.
Wys
zuki
wan
ie n
a ob
-ra
zkac
h pr
zedm
iotó
w
zbliż
onyc
h ks
ztał
tem
. i w
ielk
ości
ą.Łą
czen
ie p
rzed
mio
-tó
w w
par
y.
Scenariusze zajęć | Wystawa fotografii
17
z pi
erw
szym
dni
em
w s
zkol
e or
az z
tre
-śc
ią o
pow
iada
nia.
W
ypow
iedz
i na
te-
mat
Non
i – la
lecz
ki
na k
łopo
ty. A
naliz
a i s
ynte
za s
łuch
owa
imio
n U
. ora
z w
yra-
zów
zw
iąza
nych
ze
szko
łą.
Ukł
adan
ie p
ytań
i od
-po
wie
dzi d
o te
kstu
Ja
k to
będ
zie?
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
zne.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 6, 7
CD
– Ja
k to
będ
zie?
P. s
. 8P.
s. 9
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, e, f
4.1)
5.1)
2)7.1
) a, c
, d
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
opo
wia
dani
a W
ypow
iada
się
na
tem
at w
ysłu
chan
ego
opow
iada
nia
Opo
wia
da o
szk
olny
m z
darz
eniu
zw
iąza
nym
z p
ierw
szym
dn
iem
w s
zkol
e O
pisu
je la
lecz
kę N
oni
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy s
łuch
owej
wyr
azów
U
kład
a py
tani
a i o
dpow
iedz
i K
reśl
i lin
ie i
kszt
ałty
lite
ropo
dobn
e K
olor
uje
lale
czkę
na
kłop
oty
wed
ług
poda
nego
wzo
ru
Ust
ala
obow
iązk
i dyż
urne
go
Kla
syfik
uje
prze
dmio
ty w
edłu
g ks
ztał
tów
i w
ielk
ości
– ro
zum
ie p
ojęc
ia w
ielk
ości
owe:
wię
kszy
–
mni
ejsz
y R
ozum
ie p
ojęc
ie p
ara
Po
nadp
odst
awow
e O
pisu
je la
lecz
kę N
oni
Pom
aga
potr
zebu
jący
m w
prz
ezw
ycię
żeni
u lę
ku
Dzi
eń 4
.W
akac
yjne
w
spom
nien
ia
Wie
lozd
anio
we
wy-
pow
iedz
i na
tem
at
pam
iąte
k pr
zyw
ie-
zion
ych
z w
akac
ji.O
dwoł
ywan
ie s
ię
do w
spom
nień
U.
oraz
tre
ści z
agad
ek.
Udz
iela
nie
odpo
-w
iedz
i na
pyta
nia
doty
cząc
e m
iejsc
,
Ćw
icze
nia
muz
yczn
e.
Zaba
wa
ruch
owa.
Cha
rakt
erys
tyka
m
iejsc
, w k
tóry
ch
U. s
pędz
ali w
akac
je,
z uw
zglę
dnie
niem
kr
ajob
razu
, roś
lin-
nośc
i, zw
ierz
ąt o
raz
stre
fy k
limat
yczn
ej.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Ro
zpoz
naw
anie
i n
azyw
anie
fig
ur
geom
etry
czny
ch.
Klas
yfik
owan
ie f
i-gu
r wed
ług
kszt
ał-
tów
i ko
loró
w.
Kolo
row
anie
fig
ur
geom
etry
czny
ch.
Kufe
rek
wak
a-cy
jnyc
h w
spom
nień
–
ozda
bia-
nie
wed
ług
wła
sneg
o po
mys
łu
pude
łka
– ku
ferk
a
18
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
na
społ
eczn
apr
zyro
dnic
zam
atem
atyc
zna
tech
nicz
naet
yczn
a
w k
tóry
ch U
. wyp
o-cz
ywal
i.N
azyw
anie
obr
az-
ków
, dzi
elen
ie w
yra-
zów
na
syla
by.
Ana
liza
i syn
teza
sł
ucho
wa
wyr
azów
zw
iąza
nych
z
wak
acja
mi.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygo-
tow
ując
e do
nau
ki
pisa
nia.
na w
akac
yjne
w
spom
nien
iai s
karb
y.
Różn
y st
atus
m
ater
ialn
y lu
dzi i
zw
iąza
-ne
z n
im m
iej-
sce
oraz
spo
-só
b sp
ędza
nia
wak
acji.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 12,
14, 1
5C
D z
dow
olną
m
uzyk
ąP.
s. 1
0, 11
, 13
K.u.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, f1.3
) c
3.1)
6.1)
a7.1
) c, d
9.
2) a
, b11.
6)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
pam
iąte
k z
wak
acji
i wak
acyj
nych
wsp
omni
eń
Roz
wią
zuje
zag
adki
O
dpow
iada
na
pyta
nia
doty
cząc
e m
iejsc
wak
acyj
nego
wy-
pocz
ynku
D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
słu
chow
ej w
yraz
ów
Kre
śli l
inie
i ks
ztał
ty li
tero
podo
bne
Ozd
abia
kuf
erek
na
wak
acyj
ne w
spom
nien
ia
Dba
o ła
d i p
orzą
dek
w m
iejsc
u pr
acy
Wie
, że
ludz
ie m
ają
różn
y st
atus
mat
eria
lny
i dla
tego
nie
nal
eży
chw
alić
się
bog
actw
em a
ni d
okuc
zać
U.,
któr
zy ż
yją
w w
arun
kach
trud
niej
szyc
h R
ealiz
uje
pros
te s
chem
aty
rytm
iczn
e R
ozpo
znaj
e i n
azyw
a fig
ury
geom
etry
czne
(koł
o, t
rójk
ąt, k
wad
rat)
U
mie
kla
syfik
ować
fig
ury
wed
ług
kolo
rów
i ks
ztał
tów
Pona
dpod
staw
owe
Opi
suje
mie
jsca
wak
acyj
nego
wyp
oczy
nku,
uw
zglę
dnia
jąc
kraj
obra
z, ro
ślin
ność
, zw
ierz
ęta
oraz
str
efę
klim
atyc
zną
Dzi
eń 5
.M
oje
ulub
io-
ne z
ajęc
ia
Wyc
iecz
ka p
o sz
kole
.Po
znan
ie m
iejsc
, w
któ
rych
ucz
ą si
ę in
ni.
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
osó
b sp
oty-
kany
ch n
a ko
ryta
rzu
Bezp
iecz
ne m
iejsc
a za
baw
w s
zkol
e.O
soby
pra
cują
ce
w s
zkol
e.Zw
raca
nie
się
do
prac
owni
ków
szk
o-ły
z s
zacu
nkie
m.
Poró
wny
wan
ie
wie
lkoś
ciow
e:
wię
kszy
– n
ajw
ięk-
szy,
mni
ejsz
y –
najm
niej
szy.
Dos
trze
gani
e ró
żnic
na
obr
azka
ch
Prze
strz
egan
ie
regu
ł obo
-w
iązu
jący
ch
w s
połe
czno
-śc
i dzi
ecię
cej
i w ś
wie
cie
doro
słych
.
Scenariusze zajęć | Wystawa fotografii
19
szko
lnym
i w
róż-
nych
inny
ch m
iej-
scac
h w
szk
ole.
Odp
owie
dzi n
a py
tani
a do
tycz
ące
ulub
iony
ch z
ajęć
U
., w
tym
rów
nież
ud
ział
u w
zaj
ęcia
ch
doda
tkow
ych,
po-
zale
kcyj
nych
, na
pods
taw
ie d
ośw
iad-
czen
ia U
. i il
ustr
acji
w K
siąż
eczc
e na
do
bry
pocz
ątek
.A
naliz
a w
zrok
owo-
-słu
chow
a w
yraz
ów
z gł
oską
o.
Rozw
ijani
e sp
ostr
ze-
gaw
czoś
ci.
Wyk
onyw
anie
za
dani
a zg
odni
e z
inst
rukc
ją.
– an
aliz
a i s
ynte
za
wzr
okow
a.G
rzec
zne,
ku
ltura
lne
i życ
zliw
e zw
raca
nie
się
do w
szys
tkic
h.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 16,
18, 1
9P.
s. 1
7, 18
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, f5.
2) 5
) 6) 7
)7.1
) b, d
11.1)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wie
, gdz
ie z
najd
uje
się
sala
, w k
tóre
j się
ucz
y N
azyw
a pr
acow
nikó
w s
zkoł
y W
ypow
iada
się
na
tem
at u
lubi
onyc
h za
jęć
szko
lnyc
h i p
ozas
zkol
nych
ora
z m
iejsc
, w k
tóry
ch s
ię o
ne o
dbyw
ają
Prz
epro
wad
za a
naliz
ę i s
ynte
zę w
zrok
owo-
słuc
how
ą w
yraz
ów z
gło
ską
o W
ykon
uje
zada
nia
zgod
nie
z in
stru
kcją
D
osko
nali
spo-
strz
egaw
czoś
ć Z
wra
ca s
ię z
sza
cunk
iem
do
prac
owni
ków
szk
oły
Wie
, gdz
ie m
oże
bezp
iecz
nie
się
baw
ić w
szk
ole
Wie
, kto
pra
cuje
w s
zkol
e i d
o ko
go m
oże
zwró
cić
się
o po
moc
P
rzes
trze
ga r
eguł
R
ozum
ie p
ojęc
ia w
ielk
ości
owe:
naj
wię
kszy
– n
ajm
niej
szy
Dok
onuj
e po
rów
nyw
ania
wie
lkoś
ciow
ego
Wyp
ełni
a ry
sune
k ko
ntur
owy
barw
ną p
lam
ą D
ostr
zega
pod
obie
ństw
a i r
óżni
ce n
a ob
razk
ach
Uzu
pełn
ia o
braz
ki e
lem
enta
mi
Po
nadp
odst
awow
e W
ie, j
akie
są
obow
iązk
i pra
cow
nikó
w s
zkoł
y U
stal
a re
guły
zab
awy
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
200
min
45 m
in45
min
45 m
in45
min
135
min
45 m
in
20
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
1. ty
dzie
ń w
rześ
nia
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Jest
em i
baw
ię s
ię
z in
nym
i.In
tegr
acja
gru
py
(45
min
)
10.1)
U
czes
tnic
zy w
zaj
ęcia
ch
rozw
ijają
cych
spr
aw-
ność
fizy
czną
, zgo
dnie
z
regu
łam
i.
– Ro
zwija
spr
awno
ść f
izyc
zną
prze
z uc
zest
nict
wo
w g
rach
i z
abaw
ach
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
ych.
–
Prze
strz
ega
regu
ł w g
rach
i z
abaw
ach
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
ych.
1) za
baw
y or
gani
zują
ce g
rupę
za
pom
o-cą
muz
yki
(syg
nałó
w d
źwię
kow
ych)
; 2)
zab
awy
wzr
okow
e z
kost
ką, l
izak
iem
, be
rek
grup
ując
y, b
erek
z s
zarf
ami;
tani
ec in
tegr
acyj
ny, n
p. k
rako
wia
k;
3) u
stal
enie
zas
ad o
bow
iązu
jący
ch
w c
zasie
zaj
ęć w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
;4)
obs
erw
acja
um
ieję
tnoś
ci ru
chow
ych
w z
abaw
ach.
Pods
taw
owe
•U
czes
tnic
zy a
ktyw
nie
w z
abaw
ach
orga
ni-
zacy
jno-
porz
ądko
wyc
h. •St
ara
się p
rzes
trze
gać
regu
ł pod
czas
zab
aw.
Pona
dpod
staw
owe
•Pr
zest
rzeg
a re
guł p
odcz
as z
abaw
.
W z
drow
ym c
iele
zd
row
y du
ch.
Kszt
ałto
wan
ie n
a-w
yków
hig
ieni
czne
j po
staw
y (4
5 m
in)
10.4
) W
ie, ż
e ch
orob
y są
za-
groż
enie
m d
la z
drow
ia
i że
moż
na im
zap
obie
-ga
ć po
prze
z (…
)pr
zest
rzeg
anie
hig
ieny
(…
).
– Pr
zest
rzeg
a za
sad
higi
eny
w c
zasi
e po
siłk
ów i
zaję
ć.1)
zaba
wy
sym
ulac
yjne
– n
awyk
myc
ia
rąk;
2)
odp
oczy
nek
zapo
bieg
ając
y zm
ęcze
-ni
u fiz
yczn
emu
i um
ysło
wem
u –
za-
baw
y re
laks
ując
e: m
asaż
yki,
ćwic
zeni
a od
dech
owe;
3)
tani
ec n
a si
edzą
co, n
p. d
o m
elod
ii O
jcie
c W
irgili
usz;
4)
ćw
icze
nia
zapo
bieg
ając
e zn
ieks
ztał
-ce
niom
stó
p i k
szta
łtuj
ące
praw
idło
wą
post
awę
podc
zas
sied
zeni
a, s
tani
a.
Pods
taw
owe
•W
ykon
uje
w g
rupi
e ćw
icze
nia
zapo
bieg
a-ją
ce z
męc
zeni
u. •Pr
zest
rzeg
a po
dsta
wow
ych
zasa
d hi
gien
y w
cza
sie
ćwic
zeń
i po
ćwic
zeni
ach
ruch
owyc
h.
Pona
dpod
staw
owe
•O
kreś
la, k
iedy
jest
zm
ęczo
ny, i
prz
y po
-m
ocy
N. d
obie
ra s
posó
b od
pocz
ynku
.
Tani
ec łą
czy.
Pr
zest
rzeg
anie
zas
adw
cza
sie
tańc
ów i
za-
baw
z m
uzyk
ą (4
5 m
in)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść fi
zycz
ną, z
godn
ie
z re
guła
mi.
– W
ykon
uje
tańc
e w
spom
aga-
jące
inte
grac
ję.
1) ćw
icze
nia
rytm
izac
ji;
2) p
ożeg
naln
y ta
niec
inte
grac
yjny
.Po
dsta
wow
e •U
czes
tnic
zy w
tań
cu in
tegr
acyj
nym
. •O
dtw
arza
sch
emat
ruch
u w
tań
cu
inte
grac
yjny
m.
Pona
dpod
staw
owe
•Pr
opon
uje
zmod
yfik
owan
y uk
ład
chor
eogr
afic
zny
do p
ozna
nego
tań
ca
inte
grac
yjne
go.
* Po
dany
w t
abel
i roz
kład
mat
eria
łu o
bejm
uje
135
min
ut w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
, a p
ozos
tałe
45
min
ut n
aucz
ycie
l rea
lizuj
e po
dcza
s za
jęć
śród
lekc
yjny
ch.
Scenariusze zajęć | Wystawa fotografii
21
II. W
nas
zej k
lasi
e
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 6
.Le
tnie
kr
eacj
e
Rozw
iązy
wan
ie re
-bu
su s
ylab
oweg
o.W
ypow
iedź
U.
na t
emat
mod
y.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e.Ko
loro
wan
ie o
braz
-ka
wed
ług
kodu
.
Utr
wal
enie
Pio
senk
i na
dob
ry p
oczą
tek.
Ako
mpa
niam
ent
do p
iose
nki.
Zgod
na w
spół
prac
a z
rów
ieśn
ikam
i.O
rient
acja
w s
che-
mac
ie w
łasn
ego
ciał
a: le
wa
ręka
, pr
awa
ręka
, lew
a st
rona
, pra
wa
stro
-na
itp.
Okr
eśla
nie
poło
że-
nia
prze
dmio
tów
w
zglę
dem
obi
ektu
.Ro
zpoz
naw
anie
i naz
ywan
ie f
igur
ge
omet
rycz
nych
. Ko
loro
wan
ie f
igur
ge
omet
rycz
nych
w
edłu
g ko
du, d
ory-
sow
ywan
ie d
rugi
ej
poło
wy
figur
y –
kolo
row
anie
ob
razk
ów.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 21–
23P.
s. 3
CD
– P
iose
nka
na
dobr
y po
cząt
ek
P. s
. 20–
23
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) a
, d, e
, f3.
1) 2)
3) 5
)4.
1)5.
1) 2)
6.2)
a7.1
) b, c
, d, e
, f
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Kre
śli l
inie
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Kol
oruj
e ob
raze
k w
edłu
g ko
du
Zgo
dnie
wsp
ółpr
acuj
e z
rów
ieśn
ikam
i w z
abaw
ie
Śpi
ewa
Pios
enkę
na
dobr
y po
cząt
ek
ze sł
uchu
i z
pam
ięci
U
czes
tnic
zy w
ćw
icze
niac
h ry
tmic
zno-
ruch
owyc
h O
rient
uje
się
w sc
hem
acie
wła
sneg
o ci
ała:
lew
a rę
ka, p
raw
a rę
ka, l
ewe
oko,
pra
we
oko
itp.
Um
ie
usyt
uow
ać p
rzed
mio
ty w
prz
estr
zeni
wzg
lęde
m p
odan
ego
obie
ktu
Pop
raw
nie
rozp
ozna
je i
nazy
wa
figur
y ge
omet
rycz
ne (k
oło,
tró
jkąt
, kw
adra
t, pr
osto
kąt)
U
mie
dor
yso-
wać
dru
gą p
ołow
ę fig
ury
Po
nadp
odst
awow
e T
wor
zy a
kom
pani
amen
t do
pio
senk
i na
znan
ych
sobi
e in
stru
men
tach
per
kusy
jnyc
h
22
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 7
.Za
sady
na
szej
kla
sy
Wys
łuch
anie
wie
rsza
Em
ilii W
azne
r W
yspa
Tol
eran
cji.
Wie
lozd
anio
we
wy-
pow
iedz
i U.
na te
mat
zac
how
ań
tole
ranc
yjny
ch n
a po
dsta
wie
wła
snyc
h do
świa
dcze
ń i t
reśc
i w
iers
za.
Opi
syw
anie
różn
ic
mię
dzy
ilust
racj
ami.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygo-
tow
ując
e do
nau
ki
pisa
nia.
Ana
liza
i syn
teza
sł
ucho
wa
wyr
azów
.
Nau
ka p
iose
nki
Pier
wsz
acze
k.Pr
zypo
mni
enie
ob
owią
zków
dy
żurn
ego.
Oce
na d
otyc
hcza
-so
wyc
h dy
żuró
w.
„Poż
ycza
my
i od-
daje
my.
..” –
sce
nki
dram
owe
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owa.
Li
czen
ie, p
rzel
icza
-ni
e pr
zedm
iotó
w
na il
ustr
acji.
Klas
yfik
owan
ie.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 24,
26,
27
P. s
. 25
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, e, f
3.1)
2) 5
)5.
1) 2)
7.1) a
, c, d
7.2) a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
wie
rsza
W
ypow
iada
się
na
tem
at w
łasn
ego
zach
owan
ia
Prz
epro
wad
za a
naliz
ę i s
ynte
zę s
łuch
ową
wyr
azów
K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Zna
obo
wią
zki d
yżur
nego
D
ostr
zega
i za
znac
za ró
żnic
e na
ilus
trac
ji P
rzel
icza
i tw
orzy
rysu
nki r
ówno
liczn
e U
mie
kla
syfik
ować
prz
edm
ioty
Pona
dpod
staw
owe
Opi
suje
różn
ice
mię
dzy
ilust
racj
ami
Dzi
eń 8
.N
ie ró
b dr
u-gi
emu,
co
tobi
e ni
emiłe
Słuc
hani
e fr
agm
entu
w
iers
za W
andy
C
hoto
msk
iej
Nie
pła
cz, m
ała.
Prac
a pl
asty
cz-
na P
rzyj
azny
st
wor
ek
na d
obry
hu-
mor
ek (k
redk
i lu
b fa
rby)
.
Zgod
ne u
czes
tnic
-tw
o w
pra
cy
grup
owej
.
Dos
trze
gani
e zw
iązk
ów
i zal
eżno
ści.
Scenariusze zajęć | Wystawa fotografii
23
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi n
a te
mat
zac
how
ania
w
pie
rwsz
ym d
niu
w s
zkol
e, lę
ku p
rzed
no
wym
mie
jscem
, no
wym
i kol
egam
i.N
azyw
anie
em
ocji.
Opi
syw
anie
syt
uacj
i pr
zeds
taw
ione
j na
ilust
racj
i.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e.A
naliz
a i s
ynte
za
słuc
how
a w
yraz
ów.
Naz
ywan
ie e
moc
ji.Sz
ukan
ie s
poso
bów
na
pop
raw
ę hu
mor
u.
Licz
enie
, prz
elic
za-
nie
prze
dmio
tów
na
ilus
trac
ji.Kl
asyf
ikow
anie
pr
zedm
iotó
w
wed
ług
ich
prze
znac
zeni
a.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 28–
31P.
s. 2
9–31
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, e, f
4.1)
5.1)
2)7.1
) c, d
7.2) a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
z uw
agą
frag
men
tu w
iers
za
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
zac
how
ania
w p
ierw
szym
dni
u sp
ędzo
nym
w s
zkol
e K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Prz
e-pr
owad
za a
naliz
ę i s
ynte
zę s
łuch
ową
wyr
azów
P
rzes
trze
ga ł
adu
i por
ządk
u w
mie
jscu
prac
y D
ostr
zega
zw
iązk
i i z
ależ
nośc
i L
iczy
i po
rów
nuje
licz
bę p
rzed
mio
tów
na
ilus
trac
ji W
skaz
uje
obra
zek
z w
ięks
zą li
czbą
ele
men
tów
U
mie
kla
syfik
ować
prz
edm
ioty
wed
ług
ich
prze
znac
zeni
a Po
nadp
odst
awow
e
Naz
ywa
emoc
je
Opi
suje
syt
uacj
ę pr
zeds
taw
ioną
na
ilust
racj
i O
pow
iada
o s
woi
m p
ierw
szym
dni
u w
szk
ole
Szu
ka s
poso
bów
na
popr
awę
hum
oru
Dzi
eń 9
.Pr
zyro
da
wok
ół n
as
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi n
a te
-m
at w
yglą
du o
grod
u w
arzy
wne
go i
sadu
je
sien
ią.
Naz
ywan
ie c
zynn
o-śc
i wyk
onyw
anyc
h pr
zez
ogro
dnik
a i s
adow
nika
.
Wys
łuch
anie
efe
k-tó
w d
źwię
kow
ych:
łą
ka, j
ezio
ro, g
óry.
Rozp
ozna
wan
iei n
azyw
anie
rośl
in
rosn
ącyc
h w
ogr
o-dz
ie w
arzy
wny
m
i w s
adzi
e.
Klas
yfik
owan
ie
prze
dmio
tów
w
edłu
g ic
h pr
zezn
acze
nia.
Rozp
ozna
wan
ie
figu
r ge
omet
rycz
nych
.
24
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
zne.
Ana
liza
i syn
teza
sł
ucho
wa
nazw
ow
oców
i w
arzy
w.
Rozw
iązy
wan
ie z
aga-
dek
o po
rach
roku
.Ks
ztał
ceni
e sp
ostr
zega
wcz
ości
.N
auka
na
pam
ięć
wie
rsza
Joan
ny P
a-pu
zińs
kiej
Już
się
je
sień
...
Czy
nnoś
ci w
ykon
y-w
ane
prze
z sa
dow
-ni
ka i
ogro
dnik
a.Zm
iany
zac
hodz
ą-ce
w p
rzyr
odzi
e w
pos
zcze
góln
ych
pora
ch ro
ku.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 32–
37P.
s. 3
3C
D –
efe
kty
dźw
ię-
kow
e: łą
ka, j
ezio
ro,
góry
.
P. s
. 34,
35
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, f3.
5)6.
1) a,
c6.
2) c
7.1) a
, c, d
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
wyg
lądu
ogr
odu
i sad
u je
sien
ią
Kre
śli k
szta
łty
liter
opod
obne
P
rzep
row
adza
ana
lizę
i syn
tezę
słu
chow
ą na
zw o
woc
ów i
wa-
rzyw
R
ozw
iązu
je z
agad
ki
Roz
pozn
aje
i naz
ywa
rośl
iny
rosn
ące
w o
grod
zie
i sad
zie
Uw
ażni
e sł
ucha
dźw
iękó
w i
je ro
zpoz
naje
U
mie
kla
syfik
ować
prz
edm
ioty
wed
ług
ich
prze
znac
zeni
a P
opra
wni
e ro
zpoz
naje
i na
zyw
a fi
gury
geo
met
rycz
ne (k
oło,
tró
jkąt
, kw
adra
t, pr
osto
kąt)
R
ecyt
uje
wie
rsz
z pa
mię
ci
Po
nadp
odst
awow
e N
azyw
a cz
ynno
ści o
grod
nika
i sa
dow
nika
O
pisu
je z
mia
ny p
ór ro
ku
Dzi
eń 10
.Po
traf
ię
wie
le
Wyp
owie
dzi n
a te
-m
at il
ustr
acji
prze
d-st
awia
jące
j jes
ień
w le
sie.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
.A
naliz
a i s
ynte
za
słuc
how
a w
yraz
ów.
Wys
łuch
anie
ilus
tra-
cji d
źwię
kow
ych:
ru
ch u
liczn
y, la
s, sz
um m
orza
, wie
j-sk
ie p
odw
órko
.
Wła
ściw
e za
chow
a-ni
e w
lesi
e.Zg
odna
wsp
ółpr
aca
podc
zas
przy
go-
tow
ywan
ia s
cene
k pa
ntom
imic
znyc
h.
Jesi
eń w
lesi
e –
rośl
iny
i zw
ierz
ęta.
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owa.
Poró
wny
wan
ie w
y-so
kośc
i dom
ów n
a ilu
stra
cji –
poj
ęcia
na
jwyż
szy
– na
jniż
szy.
Scen
ki p
anto
mi-
mic
zne
doty
cząc
e w
łaśc
iweg
o i n
iew
ła-
ściw
ego
zach
owan
ia
ludz
i w le
sie.
Rozw
ijani
e sp
ostr
zega
wcz
ości
.
Klas
yfik
owan
ie f
igur
ge
omet
rycz
nych
w
edłu
g ko
loru
i k
szta
łtu.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 38–
41P.
s. 4
2C
DP.
s. 4
0
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, f1.3
) a, b
3.5)
5.1)
2)
6.1)
a, b
7.1) a
, b, d
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
ilus
trac
ji K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Prz
epro
wad
za a
naliz
ę i s
ynte
zę s
łuch
ową
wyr
azów
B
ierz
e ud
ział
w z
abaw
ie t
eatr
al-
nej
Wie
, jak
wła
ściw
ie z
acho
wać
się
w le
sie
Wsp
ółpr
acuj
e w
gru
pie
Naz
ywa
rośl
iny
i zw
ierz
ęta
mie
szka
jące
w le
sie
Pop
raw
nie
wsk
azuj
e i n
azyw
a na
jwyż
szy
i naj
-ni
ższy
obi
ekt
na o
braz
ku
Pop
raw
nie
rozp
ozna
je f
igur
y ge
omet
rycz
ne
Po
nadp
odst
awow
e O
pisu
je je
sień
w le
sie,
odw
ołuj
ąc s
ię d
o w
łasn
ych
dośw
iadc
zeń
Wie
, na
czym
pol
ega
pant
omim
a i c
zym
zaj
muj
e si
ę m
im
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
225
min
45 m
in
45 m
in
45 m
in
45 m
in
180
min
45 m
in
26
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
2. t
ydzi
eń w
rześ
nia
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Mag
iczn
e rę
ce d
ziec
i. Rz
uty
i chw
yty
lew
ą i p
raw
ą rę
ką z
uży
-ci
em ró
żnyc
h pr
zy-
boró
w(4
5 m
in)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
piłk
ę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu i
na
odle
głoś
ć, t
oczy
ć ją
i k
ozło
wać
.
– W
ykon
uje
rzut
y m
ałym
i pr
zedm
iota
mi l
ewą
i pra
wą
ręką
w m
iejsc
u.–
Wyk
onuj
e rz
uty
mał
ymi
prze
dmio
tam
i lew
ą i p
raw
ą rę
ką w
ruch
u.
1) gi
mna
styk
a rą
k, ra
mio
n, m
ięśn
i, m
.in.
z w
yko r
zyst
anie
m z
abaw
muz
yczn
o-ru
-ch
owyc
h (n
p. „S
amol
ot”, „
Des
zczy
k”);
2) p
lano
wan
ie to
ru rz
utu
– ćw
icze
nia
koor
-dy
nacj
i wzr
okow
o-ru
chow
o-pr
zest
rzen
-ne
j; prz
ewid
ywan
ie tr
ajek
torii
lotu
;3)
ćw
icze
nia
w m
ięci
u pa
pier
u pr
awą
i lew
ą rę
ką; ć
wic
zeni
a m
ięśn
i rąk
;4)
zaba
wy
rzut
ne z
wor
eczk
ami,
chu-
stec
zkam
i, pa
pier
owym
i kul
ami p
i-łe
czka
mi,
w m
iejsc
u i w
ruch
u, p
raw
ą i l
ewą
ręką
.
Pods
taw
owe
•Pr
zygo
tow
uje
ręce
, ram
iona
, mię
śnie
do
wyk
onyw
ania
rzut
ów.
•Po
dejm
uje
prób
y rz
utów
mał
ymi p
rzed
mio
-ta
mi,
zaró
wno
lew
ą, ja
k i p
raw
ą rę
ką, z
poz
y-cj
i sto
jące
j w m
iejsc
u. •Po
dejm
uje
prób
y rz
utów
mał
ymi p
rzed
-m
iota
mi,
zaró
wno
lew
ą, ja
k i p
raw
ą rę
ką,
w p
ozyc
ji w
ruch
u.
Pona
dpod
staw
owe
•Rz
uca
mał
ymi p
rzed
mio
tam
i, za
chow
ując
pl
anow
any
tor r
zutu
.
Spry
tni j
ak w
iew
iórk
i. Rz
uty
mał
ymi p
rzed
-m
iota
mi d
o ce
lu,
napr
zem
ienn
e w
yrzu
-ca
nie
piłe
czek
(45
min
)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
piłk
ę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu
i na
odle
głoś
ć, t
oczy
ć ją
i k
ozło
wać
.
– W
ykon
uje
rzut
y m
ałym
i pr
zedm
iota
mi l
ewą
i pra
wą
ręką
w m
iejsc
u.–
Wyk
onuj
e rz
uty
mał
ymi
prze
dmio
tam
i lew
ą i p
raw
ą rę
ką w
ruch
u.
1) gi
mna
styk
a rą
k, ra
mio
n, m
ięśn
i, m
.in.
z w
ykor
zyst
anie
m z
abaw
muz
yczn
o--r
ucho
wyc
h („
Orz
eszk
i”, „
Des
zczy
k”
z m
odyf
ikac
jam
i);2)
pla
now
anie
toru
rzut
u –
ćwic
zeni
a ko
or-
dyna
cji w
zrok
owo-
ruch
owo-
prze
strz
en-
nej; p
rzew
idyw
anie
traj
ekto
rii lo
tu;
3) z
abaw
y rz
utne
z w
orec
zkam
i (w
tym
w
orec
zkie
m –
pira
mid
ą), c
hust
eczk
a-m
i, pa
pier
owym
i kul
ami p
iłecz
kam
i, w
mie
jscu
i w ru
chu,
pra
wą
i lew
ą rę
ką;
4) w
yrzu
cani
e pi
łecz
ek d
o żo
nglo
wan
ia
praw
ą i l
ewą
ręką
.
Pods
taw
owe
•Rz
uca
mał
ymi p
rzed
mio
tam
i, tr
afia
jąc
do c
elu.
•Po
dejm
uje
prób
y na
prze
mie
nneg
o w
yrzu
cani
a dw
óch
piłe
czek
.
Pona
dpod
staw
owe
•C
o na
jmni
ej d
wa
razy
po
kole
i wyr
zuca
i ł
apie
piłe
czki
pod
czas
żon
glow
ania
.
Dzi
eci n
aśla
dow
cam
izw
ierz
ąt.
Zaba
wy
ruch
owe
z na
ślad
owan
iem
ru
chu
zwie
rząt
(45
min
)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść fi
zycz
ną, z
godn
ie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść fi
zycz
ną,
ucze
stni
cząc
w ru
chow
ych
ćwic
zeni
ach
indy
wid
ualn
ych.
– Pr
zest
rzeg
a za
sad
bez-
piec
zneg
o uc
zest
nict
wa
w ru
chow
ych
ćwic
zeni
ach
indy
wid
ualn
ych.
1) za
baw
y w
naś
lado
wan
iu z
wie
rząt
, np
. kan
guró
w, ż
abek
, zaj
ęcy,
boci
anów
; „W
yści
g w
róbe
lków
”, „C
hodz
i lise
k ko
ło
drog
i”;2)
ćw
icze
nia
rozc
iąga
jące
, np.
row
erek
, ko
łysk
a;3)
dia
gnoz
a w
stęp
na –
obs
erw
acja
um
ie-
jętn
ości
ruch
owyc
h U
.;4)
zasa
dy b
ezpi
eczn
ego
wyk
onyw
ania
ćw
icze
ń w
sal
i gim
nast
yczn
ej.
Pods
taw
owe
•U
czes
tnic
zy w
ćw
icze
niac
h na
ślad
ując
ych
np. r
uchy
zw
ierz
ąt.
•Po
dejm
uje
prób
y w
ykon
ywan
ia ć
wic
zeń
rozc
iąga
jący
ch, t
akic
h ja
k ko
łysk
a, ro
wer
ek.
•W
ykon
ując
ćw
icze
nia,
prz
estr
zega
ust
alo-
nych
zas
ad.
Pona
dpod
staw
owe
•W
ykon
uje
sam
odzi
elni
e i p
opra
wni
e ćw
icze
nia
rozc
iąga
jące
.
27
SCENARIUSZE ZAJĘĆ DO KSIĄŻECZKI NA DOBRY POCZĄTEK
I. WITAJ, SZKOŁO!
Dzień 1. Rozpoczęcie roku szkolnegoZapis w dzienniku Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego Spotkanie z wycho-wawcą Informacje organizacyjno-porządkowe Przedstawienie się dzieci, wypo-wiadanie swoich imion Rozmowa na temat bezpiecznej drogi do szkoły i domu
W. 1
Proponowany przebieg zajęć
1. Udział w uroczystym rozpoczęciu roku szkolnego. Poznanie N. – wychowawcy.2. Spotkanie w klasie U. i rodziców z wychowawcą. Przedstawienie się dzieci.
WARTO przekazać rodzicom ważne informacje dotyczące planu lekcji, terminu pierwszego zebrania oraz przygotowania się dzieci do pierwszego dnia nauki.
3. Rozmowa na temat bezpieczeństwa w drodze do szkoły i domu.4. Umówienie się z U. w wyznaczonym miejscu następnego dnia. Pożegnanie U. po-
wiedzeniem: – Do widzenia, do widzenia do miłego zobaczenia!
5. Propozycja zadania domowego.
Ozdobienie dowolną techniką wizytówki z własnym imieniem.
Dzień 2. Witamy w szkoleZapis w dzienniku Zabawy integrujące zespół klasowy Wielozdaniowe wypo-wiedzi na temat Piosenki na dobry początek M. Strzałkowskiej i rysunku ilustrujące-go jej treść Nauka Piosenki na dobry początek Ćwiczenia rytmiczno-rucho-we Określanie położenia przedmiotów w klasie jako sprawdzenie rozumienia pojęć związanych z orientacją przestrzenną
P. s. 3–5CDW. 1
NIEZBĘDNIK: kartoniki z literami (mogą być z ruchomego alfabetu) oznaczającymi początkowe litery imion wszystkich U. z klasy.
Proponowany przebieg zajęć
1. Ustawienie U. w dwóch szeregach z podziałem na dziewczynki i chłopców. Zapro-szenie dziewcząt do klasy przez chłopców – dżentelmenów (wprowadzenie zasad dobrego wychowania).
2. Zajęcie miejsc przez U. (dowolnych – z koleżanką, kolegą z przedszkola, podwór-ka). Przyjęcie odpowiedniej postawy w ławce (krótkie proste wyjaśnienie dotyczą-ce poprawnego siedzenia w ławce).
3. Odczytanie listy U. Nauka właściwego zgłaszania swojej obecności. U. wypowia-dają słowa „jestem” lub „obecna” („obecny”).
edukacja plastyczna W. 1 k. 1
edukacja polonistycznaedukacja społeczna
edukacja techniczna
28
Książeczka na dobry początek | I. Witaj, szkoło!
4. Zaproszenie U. do poszukiwania ukrytych w klasie liter rozpoczynających ich imiona. U. ze znalezioną literką siada na wykładzinie. Czekamy na każdego U. (Można pomóc U. w odnalezieniu właściwej litery. Należy zwrócić uwagę na bez-pieczne poruszanie się między ławkami podczas chodzenia po klasie).
5. N. siada wśród U. ze swoją literą i zaczyna zabawę w odgadywanie imion – „Poznajmy się”. N. pokazuje U. swoją literę, wybrzmiewa ją.
– Jak mam na imię? (Należy zwrócić uwagę na prawidłową formę wypowiadania imienia osoby dorosłej – np. „pani Jolanta”).
N. po usłyszeniu swojego imienia mówi: „Stop!” i kontynuuje zabawę: – Jak może mieć na imię chłopiec siedzący po mojej lewej stronie, którego imię roz-poczyna się na głoskę p? (U. podają różne propozycje; wywołany chłopiec mówi: „Stop!” w chwili, gdy usłyszy swoje imię). Po poznaniu wszystkich imion N. proponuję zabawę „Witam wszystkich…”. U. sta-ją w kole na wykładzinie (w zależności od możliwości pracowni). N. wita wszystkich:
– Witam wszystkich: – w białych bluzkach, koszulach; – w długich spodniach; – wszystkich chłopców; – wszystkie dziewczynki.
Wymieniani U. kłaniają się.
WAŻNE, aby w czasie zabawy nikt nie został pominięty.
Po skończonej zabawie dzieci uczą się sprawnie i spokojnie zajmować swoje miejsca na podany sygnał N. (można ustalić z U. lub podać swój). Po właściwym, zgodnym z poleceniem N., zajęciu miejsc wychowawca dziękuje za sprawne wykonanie polecenia.
6. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji i wysłuchanego tekstu Piosenka na dobry początek.
– Co przedstawia ilustracja? – Kogo widzicie na ilustracji? – W jakich nastrojach dzieci idą do szkoły? – Co niosą na plecach? – Co trzyma w ręku chłopiec, a co dziewczynka? (dziewczynka trzyma przyjaciela – laleczkę Noni)
– Kto to jest tropiciel? – Czym zajmują się tropiciele? (badają, tropią, poszukują, zdobywają wiedzę) – Kto towarzyszy tropicielom w zdobywaniu wiadomości, umiejętności? – Czy melodia piosenki jest smutna, czy radosna? – Czy tempo piosenki jest szybkie, czy wolne, a może ani szybkie, ani wolne?
WARTO, by N. zaprosił U. klasy 1. do krainy liter, cyfr, zagadek, zabaw i nadał dzie-ciom tytuł Tropicieli.
7. Nauka Piosenki na dobry początek. Nuty na s. 62. Przed wykonaniem piosenki warto rytmicznie powtarzać tekst.
8. Ćwiczenia muzyczne i rytmiczno-ruchowe (marsz, bieg, podskoki). Ćwiczenia do tempa wygrywanego na bębenku, np. w przerwie grania:– każdy każdemu podaje rękę i mówi: „cześć”,– każdy każdemu podaje rękę i wypowiada swoje imię,– każdy każdemu podaje rękę i jednocześnie mówi nazwy trzech ulubionych zwierząt,– na hasło: morze! każdy U. siada na krześle i podkurcza nogi,
edukacja społeczna
edukacja społeczna
edukacja polonistyczna
P. s. 3
edukacja muzyczna
P. s. 3CD
edukacja muzyczna
29
Dzień 3. | Mój pierwszy dzień w szkole
– na hasło: góry! każdy wspina się na palce,– na hasło: plaża! każdy kładzie się na podłodze,– na hasło: jezioro! każdy naśladuje wiosłowanie. Ćwiczenie muzyczne utrwalające rozpoznawanie dźwięków cichych i głośnych:– U. podczas cichego grania idą na paluszkach, podczas głośnego na piętach,– U. rozpoznają dynamikę dźwięków granych przez N na różnych instrumentach. Ćwiczenie na rozpoznawanie dźwięków związanych z wakacjami.
9. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji.
WARTO sprawdzić rozumienie pojęć związanych z orientacją przestrzenną: – Co wisi na ścianie po prawej stronie? – Co widzimy na wprost? – W ilu rzędach są ustawione ławki? – Po której stronie stoi biurko nauczyciela?
ZADANIE DLA MĄDRALI – W której ławce siedzi tylko jedna osoba? (w pierwszej ławce z prawej strony) – Po której stronie tablicy leży gąbka? (po lewej) – Co stoi w prawym rogu sali? (kosz na śmieci)
10. Wykonanie portretu kolegi z ławki, któremu można zaufać. Jako pomoc można wykorzystać kontur twarzy z „Wyprawki 1” (do wycięcia).
1 1. N. zadaje pracę domową: – Przygotuj się dobrze do jutrzejszego dnia, spakuj dokładnie swój tornister.
12. Umówienie się z U. w wyznaczonym miejscu następnego dnia. Pożegnanie U. powiedzeniem: – Do widzenia, do widzenia do miłego zobaczenia!
WARTO wpleść w pożegnanie słowo „tropiciele”. U. mogą wraz z N. wymyślić własne rymujące się pożegnanie, np.:– Pożegnania nadszedł czas. Tropiciele, przyjaciele żegnam was!
PAMIĘTAJ! N. przygotuje na następny dzień kartonowe koła z różnymi minkami.
Dzień 3. Mój pierwszy dzień w szkoleZapis w dzienniku Opowiadanie sytuacji, która zdarzyła się Hani i Heniowi w szko-le w odniesieniu do własnych doświadczeń oraz treści wysłuchanego opowiadania Jak to będzie? Przedstawienie Noni – laleczki na kłopoty Analiza i synteza słuchowa imion dzieci Ćwiczenia grafomotoryczne Wyszukiwanie na obrazkach przedmio-tów zbliżonych kształtem i wielkością Łączenie przedmiotów w pary
P. s. 6–9CD
NIEZBĘDNIK: kartonowe koła przygotowane wcześniej przez N. z minkami przedsta-wiającymi różne emocje.
Proponowany przebieg zajęć
1. Zabawa na powitanie dnia. U. witają się ze swoim sąsiadem z ławki, wypowiadając jego imię sylabami.
WARTO wyznaczyć w klasie miejsce (na wykładzinie, w kąciku czytelniczym), gdzie U. wraz z N. będą poznawali przygody, przeżycia, radości i smutki swoich rówieśników.
CDedukacja polonistycznaP. s. 4, P. s. 5 ćw. 1, 2
W. 1 k. 2edukacja plastyczna
edukacja polonistyczna
30
Książeczka na dobry początek | I. Witaj, szkoło!
2. Wysłuchanie tekstu Jak to będzie? (z cyklu „Listy od Hani i Henia”) czytanego przez N.
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka Młodszy
Jak to będzie? Rozmowa na temat tekstu. Sprawdzenie rozumienia tekstu.
– Jak ma na imię dziewczynka, która pisze ten list? Jak ma na imię jej najlepszy kolega? – Gdzie poznali się Hania i Henio? – Jak ma na imię laleczka, którą przyniósł Henio? Od kogo ją dostał? Ocena sytuacji i bohaterów.
– Dlaczego Hania bała się szkoły? – O czym Henio powiedział swojej laleczce Noni? – Dlaczego Hania uznała, że Henio jest odważny? Wnioski dla U.
– Co można czuć w pierwszym dniu szkoły? – Jak można się zaprzyjaźnić z nowymi koleżankami i kolegami w nowym miejscu? – O czym można powiedzieć Noni? O czym chcesz dzisiaj powiedzieć Noni? Pogłębiamy temat: „Co to znaczy być odważnym?”.
– Czy można się bać? W jakich sytuacjach możemy odczuwać strach? – Co pozytywnego możesz powiedzieć komuś, żeby mu pomóc, gdy się boi? Pogłębiamy temat: „Dobrze jest mieć przyjaciela”.
– O czym można powiedzieć przyjacielowi? – Jak można spędzać czas z przyjacielem? – Jaki powinien być przyjaciel? – Dlaczego jest dobrze mieć przyjaciela?
Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:
– kształtowania wartości odwagi, przyjaźni; – uczenia stawiania czoła trudnej sytuacji; – rozwijania umiejętności nawiązywania relacji w nowym miejscu; – oswajania emocji związanych z nowym, nieznanym miejscem.
Wprowadzamy w świat wartości – odwaga; – przyjaźń.
Pierwszy dzień w szkole to dzień szczególny pod wieloma względami. Dziecko staje w nowej sytuacji, otwierają się przed nim nowe możliwości i nowe wyzwania. Tak wiele zależy od atmosfery stworzonej w domu wokół tego wydarzenia i tak wiele zależy od pierwszych wrażeń dziecka w szkole w tych pierw-szych dniach. Podekscytowanie, ciekawość, radość i duma z bycia uczniem mieszają się ze strachem i nie-pewnością, które są tak naturalne dla nowych sytuacji i tak dobrze znane każdemu człowiekowi – i dziec-ku, i dorosłemu.Pierwsze dni w szkole to okazja, by uczyć się odwagi w nowych sytuacjach, radzenia sobie z emocjami, które tej sytuacji towarzyszą, i uczyć się nawiązywania relacji z nowymi osobami.
edukacja społecznaP. s. 6, CD
31
Dzień 3. | Mój pierwszy dzień w szkole
Uczymy stawiania czoła trudnej sytuacjiDla dziecka, które przekracza próg szkolny, otwiera się nowy, nieznany świat i jak wszystko, co nowe, może on budzić ekscytację, ale i strach. Nowe miejsce i nowi ludzie. Nowe wyzwania i nowe oczekiwania wzbudzane przez otoczenie podczas licznych rozmów jeszcze przed pójściem do szkoły. Dziecko musi wytrzymać to napię-cie i poradzić sobie z nowymi okolicznościami.
Rozwijamy umiejętności nawiązywania relacji w nowym miejscuOpowieść Hani uczy komunikowania się z innymi, dzielenia się tym, co przeżywamy, przyznawania się do swoich uczuć. Warto nawiązać kontakt w nowym miejscu. To otwarcie się szybko zostaje odwzajemnione. Rodzi się poczucie wspólnie przeżywanej sytuacji, wspólnie odczuwanych emocji. Rodzi się przyjaźń.
Oswajamy emocje związane z nową sytuacją i nowymi wyzwaniamiPrzez utożsamienie się z sympatycznymi rówieśnikami, Hanią i Heniem, mały uczeń ma możliwość w bezpiecz-nych warunkach zmierzyć się z trudnymi emocjami, które może rodzić nowa sytuacja: nowe miejsce, nieznani ludzie, nowe wyzwania. Dziecko, choć jeszcze nie wie, z czym dokładnie wiąże się nowa rola, którą podejmu-je, czuje atmosferę napięcia i nowych oczekiwań wobec niego. I przez opowieści Hani i Henia ma możliwość zmierzyć się z nimi, przyznać się do nich, podzielić je z innymi, oswoić je i poczuć się bezpieczniej.Z opowieści Hani płynie piękna i ważna lekcja: trzeba mieć dużo odwagi, żeby się przyznać do strachu. Mamy prawo się bać, mamy prawo bać się czegoś nowego i nieznanego, nie musimy ukrywać tego, że się boimy. Już samo przyznanie się do strachu jest sposobem na jego pokonanie. Oto recepta na oswojenie strachu: przyznać się do niego, podzielić się nim z kimś, choćby to była laleczka mała jak paznokieć. Gdy ujawniamy strach i przestaje on być tajemnicą, przestaje być tak straszny.
Podpowiadamy RodzicomJak pomóc dziecku w pierwszych dniach nauki w szkole? 1. Warto poświętować z okazji pierwszego dnia szkoły i np. zabrać dziecko do kina lub pójść na lody.
Chodzi o to, by kojarzyć ten dzień z pozytywnymi emocjami. Już zakupy szkolnych przyborów mogą stać się taką okazją. Dobrze przy tym pamiętać, że piórnik powinien się podobać przede wszyst-kim… dziecku, a nie mamie lub tacie.
2. Nie należy porównywać dziecka z innymi. Każde dziecko ma prawo radzić sobie z tym nowym doświad-czeniem na swój sposób. Jedno zaadaptuje się szybko, inne wolniej, i ma do tego prawo. Należy dziecko wesprzeć w tym procesie, a nie poganiać.
3. Trzeba pozwolić dziecku na wyrażanie uczuć związanych ze szkołą i nowymi doświadczeniami. Potrzeb-na jest do tego atmosfera akceptacji.
4. Wyrażanie afirmacji i chwalenie za wykonane zadania będzie zachęcało dziecko do mierzenia się z no-wymi obowiązkami.
5. Nie należy oczekiwać, że już pierwszego dnia dziecko zostanie prymusem. Nie wolno stawiać dziecku wygórowanych wymagań.
6. Jeśli pojawiają się jakieś kłopoty lub niechęć do szkoły, należy poszukać przyczyny. Warto porozmawiać z N., który ma mniej emocjonalne spojrzenie na dziecko niż rodzic, widzi je na tle grupy.
7. Trzeba pomóc dziecku wdrożyć się w obowiązki ucznia przez dopilnowanie prostych czynności: punktu-alnego wychodzenia do szkoły, zapakowania właściwych podręczników i pomocy na zajęcia, odrabiania we właściwym czasie zadań domowych.
8. Warto zadbać o kącik do nauki. 9. Należy też zatroszczyć się o rozwijanie u dziecka zainteresowania czytaniem, pisaniem, liczeniem, wska-
zując na ich praktyczne znaczenie i użyteczność w codziennych sytuacjach. Warto czytać dziecku książki, oglądać razem z nim ilustracje, rozmawiać o losach bohaterów, czy też zapraszać do wspólnego policze-nia sztućców, które potrzebne są na stole.
32
Książeczka na dobry początek | I. Witaj, szkoło!
10. Dobrze jest też pamiętać, by niechcący nie budować w dziecku uczucia lęku przed szkołą i niewłaściwych postaw wobec niej. Groźbami typu: „W szkole to cię nauczą…”, nie rozwiąże się problemów, które pojawiają się w codziennym funkcjonowaniu dziecka, a jedynie zbuduje się niepotrzebne uczucie lęku. To postawa rodziców kształtuje postawy dziecka. Nie warto straszyć dziecka szkołą, wypowiadać się lekceważąco na temat szkoły i tego co się w niej dzieje, ponieważ nie pomoże to ani dziecku, ani jego rodzicom.
Polecamy lekturyDorota Gellner, Nasza szkoła to nie smok, „Świerszczyk 2010, nr 17.Dorota Gellner, W czepku urodzone, Warszawa 2011.Dorota Gellner, Zając,Warszawa 2010.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Siedmiu wspaniałych i sześć innych, nie całkiem niezna-nych historii, Warszawa 2010.Anna Sójka, Szkoła czarownic, Warszawa 2010.
3. Zabawa w minki. U. siedzą w kole. Każdy U. po kolei losuje kółko z minką przedstawiającą róż-ne emocje (radość, smutek, strach, złość). Po wylosowaniu U. nie pokazuje koła z minką, tylko mimiką wyraża takie uczucie, jakie odczytał z kółka. Pozo-stali U. odgadują, co pokazana mina oznacza, i sprawdzają, czy jest zgodna z tą przedstawioną na kółku.
N. podsumowuje zabawę z minkami. Pokazuje każdą minę i nazywa emocje przedstawione na rysunku.
5. Analiza i synteza sylabowa, słuchowa imion dzieci oraz wyrazów związanych ze szkołą.
6. Ćwiczenia grafomotoryczne, rysowanie po śladzie. Kolorowanie postaci Noni. 7. Wyszukiwanie na obrazkach przedmiotów zbliżonych kształtem i wielkością. Łą-
czenie przedmiotów w pary. 8. Ćwiczenia wzrokowo-manualne. Uzupełnianie piłki elementami. 9. Zabawa na pożegnanie „Dokończ zdanie”.
– Usiądźmy w kole. Dokończmy zdanie: Jestem wesoła/wesoły, gdy… Jestem smutna/smutny, gdy…
10. N. prosi o przyniesienie pamiątki z wakacji.
edukacja polonistycznaedukacja plastyczna
P. s. 8 ćw. 1edukacja matematycznaP. s. 9 ćw. 2
P. s. 9 ćw. 3
edukacja społeczna
33
Dzień 4. | Wakacyjne wspomnienia
Dzień 4. Wakacyjne wspomnieniaZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wakacji i pamiątek z nich przy-wiezionych Zapoznanie z elementami Kuferka ucznia Zabawy ruchowe Roz-poznawanie i nazywanie figur geometrycznych Klasyfikowanie figur według kształ-tu i koloru Kolorowanie figur geometrycznych Ćwiczenia grafomotoryczne
Analiza sylabowa nazw przedmiotów Praca techniczno-plastyczna Kuferek wa-kacyjnych wspomnień – ozdabianie według indywidualnych pomysłów uczniów
P. s. 10–15K.u.CD
NIEZBĘDNIK: mapy Polski, Europy, świata, demonstracyjne figury geometryczne: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt; kartonowe pudełko i przedmioty do jego ozdabia-nia (np. muszelki, drobne kamyki, ususzone kwiaty, liście, kolorowe wstążki).
Proponowany przebieg zajęć
1. Zorganizowanie klasowej wystawy przedmiotów przyniesionych przez U. – Waka-cyjne skarby.
2. Swobodne wypowiedzi U. na temat wakacji. – Gdzie spędziliście tegoroczne wakacje? – Podajcie nazwę miejscowości, w której byliście podczas wakacji. – Opowiedzcie o ciekawych miejscach, które zwiedziliście. – Jakie widzieliście zwierzęta i rośliny? – Z kim spędziliście wakacje? – Czy nawiązaliście nowe znajomości? – Jak mają na imię wasi nowi znajomi? – Jakie pamiątki przywieźliście z wakacji? – Gdzie je znaleźliście lub kupiliście? – Z jakim wydarzeniem, przygodą łączy się ta pamiątka?
WARTO pokazać wymieniane miejsca na mapach Polski, Europy lub świata.
3. Wprowadzenie do Matematyki w działaniu. N. zapoznaje U. z Kuferkiem ucznia. Pokazuje jego zawartość: klocki, pchełki, patycz-
ki itd. Ustala zasady korzystania z tych pomocy. Proponuje U. zabawę z wybranymi pomocami z kuferka jako pomysł na spędzenie wolnego czasu w niepogodne dni.
4. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 44.5. Zabawa ruchowa doskonaląca orientację przestrzenną. U. poruszają się w rytm dowolnej muzyki, trzymając w ręku klocek z Kuferka ucznia. Gdy muzyka ucichnie, stają nieruchomo i wsłuchują się w polecenia N.: – Połóż klocek na swojej lewej/ prawej stopie. – Trzymaj klocek w lewej/ prawej dłoni. – Unieść klocek lewą/ prawą ręką. – Trzymaj klocek obiema rękami nad głową. – Opuść klocek pod brodę. – Dotknij klockiem prawego/ lewego ucha. – Schowaj klocek za plecami. – Połóż klocek obok prawej/ lewej stopy
6. Słuchanie poleceń ze zrozumieniem. Uzupełnianie ilustracji nalepkami.7. Wyróżnianie nazw przedmiotów związanych z wakacjami przedstawionych na ilu-
stracji. Wybrzmiewanie nazw sylabami. Analiza i synteza słuchowa.
edukacja plastyczna
edukacja polonistycznaedukacja przyrodnicza
edukacja matematyczna
K.u.
P. s. 10, 11 ćw. 1, 2, 3, 4
K.u.
edukacja muzycznaCD
P. s. 12 ćw. 5P. s. 12
34
Książeczka na dobry początek | I. Witaj, szkoło!
8. Ćwiczenia grafomotoryczne przygotowujące do nauki pisania. Prowadzenie po śladzie, kolorowanie szlaczka według wzoru.
9. Zabawa ruchowa „Wakacyjne wspomnienia”. U. słuchają opowiadania N. i ilustrują je ruchem.
Noni wyjeżdża na upragnione wakacje. Pakuje walizkę. Zapina sandały, zakłada kapelusz i okulary przeciwsłoneczne. Idzie na dworzec, niosąc w ręku ciężką walizkę. Wsiada do pociągu. Macha na pożegnanie prawą ręką. Jedzie pocią-giem nad morze. Na plaży wsłuchuje się w szum fal i zbiera muszelki. Na space-rze w lesie widzi kołyszące się drzewa. W górze obserwuje lot mewy. Pod koniec dnia idzie na strzeżoną plażę i pływa w morzu.
10. Rozpoznawanie podstawowych figur geometrycznych w otoczeniu (kwadrat, trój-kąt, koło).
Praktyczne rozróżnianie figur geometrycznych. Kolorowanie ich według polecenia. 11. Ćwiczenia grafomotoryczne. Labirynt – doprowadzenie dzieci do ich pamiątek
wakacyjnych.12. Analiza sylabowa nazw przedmiotów. Liczenie sylab w wyrazach i rysowanie od-
powiedniej liczby kresek.13. Ćwiczenia usprawniające rysowanie bez odrywania ręki od kartki.14. Praca techniczno-plastyczna Kuferek wakacyjnych wspomnień. Ozdabianie karto-
nowego pudełka – kuferka według indywidualnych pomysłów U.
Dzień 5. Moje ulubione zajęciaZapis w dzienniku Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku Porównywanie wielkościowe: większy, największy, mniejszy, najmniejszy Dostrzeganie różnic na ob-razkach – analiza i synteza wzrokowa Analiza słuchowa nazw przedmiotów z głoską o
Wprowadzenie pojęć: poziom, pion Wycieczka po szkole ze szczególnym zwróceniem uwagi na rodzaj i miejsce odbywających się zajęć oraz pracowników szkoły i ich obowiązki
P. s. 16–19
Proponowany przebieg zajęć
1. Powitanie na dobry początek dnia. U. siedzą w kręgu. N. podchodzi do wybranego U. i składa mu życzenie na dobry początek dnia. – Życzę ci dzisiaj miłego dnia. – Życzę ci dzisiaj udanej zabawy. – Życzę ci dzisiaj dużo uśmiechu. Po powitaniu N. podaje U. rękę i siada na jego miejscu. Osoba, która przyjęła życzenie, kontynuuje powitanie.
2. Omówienie ilustracji. – Co widzicie na ilustracjach? – Co robią dzieci? – Gdzie dzieci się bawią? – Jak nazwalibyście te zajęcia? – Kto prowadzi zajęcia dla dzieci? – W jakich zajęciach chcielibyście wziąć udział? – Jak wygląda sala, w której macie zajęcia? Wybrzmiewanie nazw sprzętów sportowych i przyborów plastycznych przed-stawionych na ilustracji.
P. s. 12 ćw. 6
edukacja matematyczna
P. s. 13 ćw. 7, 8P. s. 14 ćw. 9
P. s. 14 ćw. 10
P. s. 15. ćw. 11edukacja techniczna
edukacja społeczna
edukacja polonistycznaP. s. 16 ćw. 1
Dzień 5. | Moje ulubione zajęcia
3. Zabawa sylabowa „Zgadywanka”. N. wybrzmiewa pierwszą sylabę nazwy przedmiotu, a U. uzupełniają nazwę drugą sylabą (pił-ka, sza-fa, ko-ło)
4. Porównywanie wielkościowe. Ćwiczenia manualne usprawniające motorykę małą.
5. Dostrzeganie różnic na obrazkach. Analiza i synteza wzrokowa. 6. Zabawa ruchowa. Przygotowanie do wprowadzenia pojęć pion, poziom.
U. stoją w kole lub przy ławkach. Wykonują ruchy zgodnie z usłyszaną rymo-wanką:
Cześć, czy jesteście w dobrej formie?Cześć, wy, stopy, czy w formie dziś jesteście?W takim razie obie się do pracy weźcie:w górę i w dół,w lewo i w prawo,małe kółeczka zataczajcie żwawo.
Cześć, wy, nogi, czy w formie dziś jesteście?W takim razie obie się do pracy weźcie:w górę i w dół,w lewo i w prawo,kółeczka teraz zataczajcie żwawo.
Cześć wy, ramiona, czy w formie dziś jesteście?W takim razie oba się do pracy weźcie:w górę i w dół,w lewo i prawo,kółeczka małe zataczamy żwawo.
Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.
7. N. na podstawie przeprowadzonej zabawy wprowadza pojęcia: pion, poziom. 8. Ćwiczenia grafomotoryczne. 9. Analiza słuchowa nazw przedmiotów z głoską o.WARTO podczas wybrzmiewania nazw głoskami wprowadzić element ruchu.U. stoją i wraz z N. głoskują nazwy przedmiotów (balon, okulary, oko, motyl, palma, drzewo). Głoskę o akcentują przysiadem. U. mogą układać modele dźwiękowe wy-razów z białych kartoników.10. N. zachęca U. do wycieczki po szkole. Dzieci dowiedzą się, co robią U. w innych
salach, kto pracuje w szkole i czym się zajmuje.
WARTO w czasie wycieczki zwrócić uwagę na formy grzecznościowe podczas powita-nia pracowników szkoły, kolegów i koleżanek z innych klas.
edukacja matematycznaP. s. 17 ćw. 2, 3P. s. 18 ćw. 4, 5
P. s. 19 ćw. 6P. s. 19 ćw. 7
edukacja społecznaedukacja etyczna
36
Książeczka na dobry początek | II. W naszej klasie
II. W NASZEJ KLASIE
Dzień 6. Letnie kreacjeZapis w dzienniku Rozwiązywanie rebusu sylabowego Swobodne wypowiedzi uczniów na temat mody oraz modnych ubiorów Udział uczniów w zabawie „Podróż na Wyspę Mody” Kolorowanie figur geometrycznych według kodu Ćwiczenia gra-fomotoryczne – rysowanie elementów po śladzie Utrwalenie i śpiewanie Piosenki na dobry początek Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe
P. s. 20–23CD
NIEZBĘDNIK: kolorowe paski bibuły (długość 3, 4 cm): żółte, czerwone, niebieskie, zielone.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozwiązanie rebusu sylabowego. N. prosi, aby U. podali pierwsze sylaby wypo-wiadanych przez niego wyrazów: – wyraz (WY) – spacer (SPA) – motyl (MO) – dynia (DY)
Rozwiązanie: WYSPA MODY 2. Swobodne wypowiedzi U. na temat mody. Zaproszenie U. w podróż na Wyspę
Mody. Zapraszam was w niezwykłą podróż. Odwiedzimy Wyspę Mody. Przed wami wie-
le zadań, które wymagają uwagi, umiejętności i wspólnego działania, ale czeka was także wspaniała zabawa. Dziewczynki na tej wyspie noszą stroje i ozdoby w kolorach czerwonym i żółtym, a chłopcy – w niebieskim i zielonym. Waszym zadaniem będzie przygotowanie z pasków bibuły bransoletek na ręce i nogi, naszyjnika i przepaski na głowę. Mieszkańcy tej wyspy nie używają kleju, musicie więc połączyć paski, zaplatając je lub wiążąc. Możecie sobie wzajemnie pomagać.
3. Zabawa ruchowa „Pokaz mody”. U. poruszają się po kole w rytm dowolnej muzyki. Na umówiony sygnał prezen-
tują bransoletki na prawej, a potem na lewej ręce, potrząsając rękami w górze. Następnie wysuwają w przód najpierw prawą, a potem lewą nogę, i tupią nimi. Kłaniają się skinieniem głowy koleżance lub koledze z prawej i lewej strony, wy-powiadają imiona stojących obok dzieci. Na koniec wykonują egzotyczny taniec mieszkańców Wyspy Mody.
4. Przypomnienie nazw figur geometrycznych. Dorysowywanie do figur elementów według własnego pomysłu U.
5. Kolorowanie figur geometrycznych według kodu. 6. Wyszukiwanie elementów, które nie pasują do pozostałych. 7. Rysowanie szlaczka po śladzie. 8. Utrwalenie Piosenki na dobry początek. Tworzenie akompaniamentu do piosenki
na instrumentach perkusyjnych lub przedmiotach z otoczenia. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rysowanie elementów po śladzie. Kolorowanie
prawej strony obrazków.10. Łączenie w pary takich samych ilustracji.
edukacja polonistyczna
CD z dowolną muzyką
edukacja matematycznaP. s. 20 ćw. 1
P. s. 20 ćw. 2
P. s. 21 ćw. 3
P. s. 21 ćw. 4
edukacja muzycznaP. s. 22 ćw. 5
P. s. 22 ćw. 6
37
Dzień 7. | Zasady naszej klasy
11. Zabawa rozwijająca i doskonaląca orientację przestrzenną „Strona lewa, strona prawa”.
N. prosi, aby U. wymienili nazwy przedmiotów, które widzą w klasie po swojej prawej i lewej stronie.
12. Ćwiczenia muzyczno-ruchowe: utrwalające tempa w muzyce: szybkie, wolne i umiarkowane; marsz, bieg, pod-skoki w różnym tempie do akompaniamentu rytmicznego bębenka lub pianina; utrwalające zmiany dynamiczne: cicho – głośno, bardzo cicho – bardzo głośno; rytmiczne lub utrwalające tekst poznanej wcześniej piosenki.
ZADANIE DLA MĄDRALIN., stojąc twarzą zwróconą do U, pyta:
– Co widzę po swojej prawej stronie, a co po lewej? – Dlaczego widzę co innego niż wy po swojej prawej i lewej stronie? Jak to wytłumaczyć?
N. prosi, aby U. odwrócili się tyłem do tablicy i powtórnie wymienili, co widzą po swojej prawej, a co po lewej stronie. Następnie krótko wyjaśnili, dlaczego sytuacja uległa zmianie.13. Umieszczanie przedmiotów na ilustracji zgodnie z poleceniem.14. Ćwiczenia na orientację w schemacie ciała: strona prawa, strona lewa.
Dzień 7. Zasady naszej klasyZapis w dzienniku Rozmowa na temat właściwych zachowań i zasad obowiązujących w klasie na podstawie wysłuchanego wiersza Emilii Wazner Wyspa Tolerancji Analiza i synteza słuchowa Scenki dramowe Ćwiczenia w czytaniu Klasyfikowanie przed-miotów zgodnie z podanym warunkiem Ćwiczenia grafomotoryczne Zabawa ru-chowa „Marionetki” Nauka piosenki Pierwszaczek
P. s. 24–27
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie fragmentu wiersza Emilii Wazner Wyspa Tolerancji.
Wyspa Tolerancji
edukacja muzyczna
bębenek lub pianino
P. s. 23 ćw. 7P. s. 23 ćw. 8, 9
edukacja polonistyczna
Kiedyś popłynę w rejs daleki,by poznać egzotyczne kraje,podziwiać lasy, góry, rzekii rajskie ptaki jakby z bajek.
Wokół równika świat opłynę i z Antarktydy po Arktykę,aby odnaleźć cud – krainę,gdzie nikt nie sięga po krytykę.
Nikt nie zna kłótni, fochów, dąsówi zgodnie obok siebie żyjąw wesołym gwarze zabaw, pląsówci, co są chudzi, ci, co tyją.
Nikt rudych włosów nie wyśmiewaI piegi też nie przeszkadzają,
Dla wszystkich tutaj rosną drzewa,dla wszystkich strumyk szemrzew gaju.
Przezwiska nie są tutaj znaneni zazdrość, ani też nienawiść.Każdy szanuje twoje zdaniei z kim chcesz, to się możesz bawić.
Jeśli odkryję takie miejsce –być może w czasie tych wakacji –zaraz na mapie je umieszczęi nazwę Wyspą Tolerancji.
Emilia Wazner, „Nauczyciel z Klasą” 2011, nr 1.
38
Książeczka na dobry początek | II. W naszej klasie
Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza: – Dokąd wybiera się bohater wiersza? – Co zamierza podziwiać? – Jakie kraje chce odnaleźć? – Jakie zwyczaje panują w tej krainie? – Jak bohater nazwie odkrytą wyspę?
WARTO wyjaśnić znaczenie słów:tolerancja – poszanowanie czyichś poglądów i zachowań mimo tego, że nie podoba-ją się nam, są odmienne od naszych.krytyka – ocena dobrych i złych stron czegoś z punktu widzenia określonych wartości.
– Kogo można nazwać człowiekiem tolerancyjnym? – Gdzie w naszej szkole możemy umieścić Wyspę Tolerancji? (w naszej klasie) – Jakie zasady będą obowiązywały w naszej klasie? (szanujemy się nawzajem, bawimy
się zgodnie i bezpiecznie, zwracamy się do siebie po imieniu, pomagamy sobie, szanujemy cudzą własność, zwracamy pożyczone rzeczy itp.)
2. Scenki dramowe „Pożyczamy i oddajemy pożyczone przedmioty”. U. odgrywają scenki dramowe, podczas których pożyczają lub oddają różne przed-
mioty. U. ćwiczą praktycznie w parach, a potem mogą przedstawiać pozorowaną sytuację przed klasą.
WARTO podczas odgrywania scenek zwrócić uwagę na stosowanie zwrotów grzecz-nościowych, wspomnieć o tym, co można pożyczać, a czego nie, powiedzieć o posza-nowaniu cudzych rzeczy.
3. Zabawa kształtująca równowagę „Stoję na jednej nodze”. U. stoją przy ławkach. Na sygnał N. unoszą prawą, a następnie lewą nogę, muszą
utrzymać równowagę. Powoli wydłużamy czas stania na jednej nodze do 3, 4 se-kund. Można podnieść stopień trudności, prosząc, aby U. zamknęli oczy.
4. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji i opisywanie różnic. – Kto jest odpowiedzialny za porządek w klasie?
WARTO zwrócić uwagę, że za porządek w klasie odpowiadają wszyscy, ale w sposób wyjątkowy – dyżurny; wyjaśnić, jaką funkcję dyżurny pełni w klasie i jakie ma obo-wiązki (przynosi kredę, wyciera tablicę, dba o ład itp.).
5. Przeliczanie kwiatów i tworzenie rysunków równolicznych.
6. Klasyfikowanie przedmiotów zgodnie z podanym warunkiem.7. Analiza i synteza słuchowa wyrazów.
WARTO wyjaśnić słowo rym – jest to powtórzenie jednakowych lub podobnych ukła-dów sylab w ustalonych miejscach wyrazów.
8. Zabawa rozwijająca inwencję twórczą – „Rymy”. W zabawie tej U. kończą rozpoczęte przez N. rymowanki, np.
– Fa, fa, fa – każdy dobry humor… (ma). – He, he, he – może złapiesz dzisiaj… (mnie). – Ho, ho, ho – na konika wołaj… (wio). – Pa, pa, pa – dziś pogoda nie jest… (zła). – Em, em, em – pyszny budyń zaraz… (zjem). – Kap, kap, kap – razem ze mną wróbla… (złap).
edukacja społeczna
edukacja społeczna
P. s. 24 ćw. 1
edukacja matematycznaP. s. 25 ćw. 2P. s. 25 ćw. 3
P. s. 26 ćw. 4
39
Dzień 8. | Nie rób drugiemu, co tobie niemiłe
9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.10. Zabawa ruchowa „Marionetki”.
WARTO wyjaśnić słowo marionetka – lalka teatralna poruszana od góry za pomocą nitek lub drucików zawieszonych na tzw. krzyżaku.
U. udają marionetki: stoją na szeroko rozstawionych nogach, ręce zginają w łokciach i unoszą do góry; dłonie z szeroko rozstawionymi palcami. Na sygnał N. (np. klaśnię-cie, uderzenie w bębenek) przecinają się nitki. Na hasło: „Prawa ręka!” wszystkie lalki opuszczają prawe ręce. Na hasło: „Lewa ręka!” opuszczają lewe ręce itd. Poda-jemy hasła: „Głowa!”, „Prawa noga!”, „Lewa noga!” aż do momentu, gdy U. rozluź-nią całe ciało i ukucną obok ławek.
11. Ćwiczenia w czytaniu globalnym.12. Ćwiczenia grafomotoryczne przygotowujące do nauki pisania.13. Nauka piosenki Pierwszaczek. Teksty i nuty na s. 63.
Dzień 8. Nie rób drugiemu, co tobie niemiłeZapis w dzienniku Zabawa na powitanie „Na dobry początek” Wysłuchanie frag-mentu wiersza Wandy Chotomskiej Nie płacz mała Wypowiedzi uczniów na temat właściwych zachowań w różnych sytuacjach (ze szczególnym zwróceniem uwagi na za-chowanie się wobec kolegów i koleżanek z klasy) Praca plastyczna Przyjazny stworek na dobry humorek Ćwiczenia grafomotoryczne Przeliczanie i porównywanie liczeb-ności zbiorów
P. s. 28–31
NIEZBĘDNIK: kartki z bloku rysunkowego, kredki lub farby.
Proponowany przebieg zajęć:
1. Zabawa na powitanie „Na dobry początek”. U. stoją w kręgu, odwróceni twarzami na zewnątrz. N. zaprasza do środka jed-nego U. i poleca mu, aby podszedł do wybranej przez siebie osoby i zaprosił ją do środka słowami: „Zapraszam cię, Basiu”. Gdy U. są już w kręgu, Basia dziękuje za zaproszenie słowami: „Dziękuję za zapro-szenie, Jacku”. Wtedy Jacek idzie do kręgu i odwraca się twarzą do środka. Zabawa trwa do momentu aż, wszystkie dzieci odwrócą się twarzami do środka kręgu. Wówczas wszyscy mogą się powitać ustalonym okrzykiem, np. „Witajcie koledzy koleżanki!”, „Ahoj, Tropiciele!”, „Miłego dnia życzę ci ja”.
2. Wysłuchanie fragmentu wiersza Wandy Chotomskiej Nie płacz mała.
P. s. 26 ćw. 5
P. s. 27 ćw. 6P. s. 27 ćw. 7
CD
edukacja muzyczna
edukacja społeczna
edukacja polonistyczna
Nie płacz, małaSiedzi w kącie zapłakana – jedna żałość.Może podejść, może spytać, co się stało?Kto podejdzie do niej pierwszy – ja czy ty?Kto jej powie: – Nie płacz, mała, wytrzyj łzy.Nie płacz, mała,nie płacz, mała,może na mnie, właśnie na mnie tu czekałaś.
Człowiek różne ma kłopoty,pogadamy sobie o tymi coś razem wymyślimy – ja i ty.
Tak niewiele, tak niedużo czasem trzeba,żeby chmury, czarne chmury zdmuchnąć z nieba.Tych słów parę, jeden uśmiech, jeden gest – nie płacz, mała, ktoś przy tobie blisko jest.
Wanda Chotomska, w: Rodzinna herbatka, Łódź 2009.
40
Książeczka na dobry początek | II. W naszej klasie
3. Wypowiedzi U. na temat treści wiersza i ilustracji. – Gdzie siedziała zapłakana dziewczynka? – Kto pocieszał płaczącą koleżankę? – Jakimi słowami pocieszały płaczącą dziewczynkę dzieci z klasy? – O czym płacząca dziewczynka mogłaby porozmawiać z Noni? – Co pomogło odgonić ciemne chmury?
WARTO zwrócić uwagę na znaczenie zwrotu rozchmurzyć się – poprawa pogody, poprawa nastroju. – Jak czuliście się pierwszego dnia w szkole? – Jakie znacie sposoby na poprawę humoru?
4. Wypowiedzi U. na temat zdjęć przedstawiających radosne i smutne dzieci. 5. Praca plastyczna Przyjazny stworek na dobry humorek. U. mogą wykonać pracę
kredkami lub farbami. Prezentacja prac plastycznych i wypowiedzi U. o swoich stworkach (imię, ulu-bione zabawy, zajęcia).
6. Klasyfikowanie zbiorów i doklejanie elementów. 7. Ćwiczenie grafomotoryczne. 8. Przeliczanie i porównywanie liczebności zbiorów. 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Klasyfikowanie przedmiotów – umieszczenie nalepek we właściwych miejscach.
WARTO dokonać analizy i syntezy słuchowej wyrazów: miś, auto, klocki; przeliczyć zabawki na półkach i zapytać, czego jest więcej, a czego mniej.
11. Na zakończenie zajęć U. żegnają się okrzykami lub okrzykiem, podobnie jak przy powitaniu, np. „Cześć, koleżanko, kolego!”; „Do zobaczenia, Tropiciele!”.
Dzień 9. Przyroda wokół nasZapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek czytanych przez nauczyciela Wypowiedzi uczniów na temat zmian zachodzących w przyrodzie w poszczególnych porach roku
Ćwiczenia doskonalące spostrzegawczość Improwizacje ruchowe „Cztery pory roku” Klasyfikowanie przedmiotów według podanego warunku Ćwiczenia grafo-motoryczne Wysłuchanie efektów dźwiękowych: łąka, jezioro, góry Rozmowa na temat wyglądu sadu i ogrodu jesienią Analiza i synteza sylabowa nazw warzyw i owo-ców Nauka na pamięć wiersza Joanny Papuzińskiej Już się jesień…
P. s. 32–37CD
Proponowany przebieg zajęć
1. Piosenka na powitanie. U. stają w kręgu i śpiewają bądź recytują rytmicznie tekst. Wybrana osoba znajdu-
je się w środku koła i wita się z każdym, podając rękę. Ten, na kogo wypadnie słowo „trzy”, wstaje i zostaje nowym witającym.
Witam was, witam was!Zaczynamy, już czas!Jestem ja, jesteś ty,raz, dwa, trzy!
Urszula Bissinger-Ćwierz, Muzyczna pedagogika zabawy w pracy z grupą, Lublin 2007. 2. Zagadki o porach roku.
P. s. 28 ćw. 1
P. s. 28 ćw. 2edukacja plastyczna
edukacja matematyczna
P. s. 29 ćw. 3P. s. 30 ćw. 5P. s. 30 ćw. 6P. s. 31 ćw. 7
edukacja społeczna
41
Dzień 9. | Przyroda wokół nas
Gubi liście i kasztany Lodem skuwa, śniegiem sypieoraz z wiatrem idzie w tany. W nosy, w uszy mrozem szczypie.Kosz owoców w ręku niesie. W grudniu się zaczyna.Każdy wie, że to Pani… (Jesień) To jest Pani… (Zima)
Jaką porę roku mamy, Po wiośnie nastaje,Gdy do nas wracają bociany? Słoneczne dni daje.Zielona, radosna – Na wakacje – co wy na to? –To jest Pani… (Wiosna) Dobra pora, bo już… (lato)
3. Wskazywanie pór roku na ilustracjach i wypowiedzi na temat zmian zachodzą-cych w przyrodzie w poszczególnych porach roku. Nalepianie elementów pasujących do każdej pory roku.
4. Ćwiczenia w czytaniu globalnym. 5. Ozdabianie nalepkami warzywnego ludzika według wzoru. 6. Improwizacje ruchowe „Cztery pory roku”. N. wypowiada tekst, a U. go ilustrują
ruchem. – Jestem wiosną. Fruwam jak motyl, na drzewach rozwijam pąki, latam z wracają-cymi z ciepłych krajów ptakami.
– Jestem latem. Kąpię się w morzu, wspinam się na górskie szczyty, skaczę jak mała żabka.
– Jestem jesienią. Tańczę i wiruję na wietrze, zbieram grzyby, przeskakuję przez kałuże. – Jestem zimą. Dmucham chłodem, prószę śniegiem, dzwonię dzwoneczkami, lepię śniegowe kule.
7. Klasyfikowanie przedmiotów według ich kształtu i przeznaczenia, rozpoznawa-nie figur geometrycznych.
8. Ćwiczenie grafomotoryczne. 9. Wysłuchanie efektów dźwiękowych: łąka, jezioro, góry. Rozpoznanie ich.
WARTO zilustrować jeden z efektów.
10. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji. – Czym zajmują się przedstawione na ilustracji postaci? – Jakie owoce zrywa rodzina? – Jakie warzywa rosną na grządkach? – Jak nazywa się miejsce, gdzie rosną drzewa owocowe? (sad) – Jak nazywa się miejsce, gdzie uprawia się warzywa? (ogród)
ZADANIE DLA MĄDRALI – Kto pracuje w sadzie? (sadownik) – Kto pracuje w ogrodzie? (ogrodnik, ogrodniczka) – Nazwij narzędzia widoczne na ilustracji. (motyka, grabie, szpadel, wiadro) – Do czego służą te przedmioty?
1 1. Wymień nazwy warzyw i owoców, które rosną jesienią w sadzie i ogrodzie.12. Analiza i synteza sylabowa nazw warzyw i owoców.
edukacja przyrodnicza
P. s. 33 ćw. 3
P. s. 32 ćw. 1
P. s. 32 ćw. 2
P. s. 34 ćw. 4, 5P. s. 35 ćw. 6
P. s. 35 ćw. 7
edukacja przyrodnicza
edukacja plastyczna
P. s. 36, 37edukacja polonistyczna
P. s. 37 ćw. 9
42
Książeczka na dobry początek | II. W naszej klasie
13. Nauka na pamięć wiersza Joanny Papuzińskiej Już się jesień…
Już się jesień…Już się jesień rozminęła z latem.Przyszła pora na kolacje pstrokate.Synowie i córki!Siekajcie ogórki,selery i pory,marchew, pomidoryw drobniusieńką kratkę.Zrobimy sałatkę. Joanna Papuzińska, Pod Bajdułem i inne wiersze, Łódź 2007.
WARTO zilustrować treść wiersza ruchem.
Dzień 10. Potrafię wieleZapis w dzienniku Zabawa ruchowa „Drzewa w lesie” Wypowiedzi uczniów na temat wysłuchanego wiersza Tadeusza Śliwiaka Chodzi jesień po lesie oraz ilustracji zamieszczonej w podręczniku Właściwe zachowanie się w lasie Ćwiczenia gra-fomotoryczne Podział wyrazów na sylaby Analiza sylabowa słuchowo-wzrokowa wyrazów Rozróżnianie figur geometrycznych według koloru i kształtu Muzyczne ilustracje dźwiękowe
P. s. 38–42CD
Proponowany przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa „Drzewa w lesie”. U. stoją w rozsypce. Podczas zabawy będą drzewami. Słuchając opowiadania N., pantomimiczne pokazują, co się dzieje z drzewami.N. opowiada: Wieje delikatny wietrzyk. – U. spokojnie i wolno poruszają uniesionymi w górę rękami.Drzewa łagodnie się kołyszą. – U. przenoszą ciężar ciała z lewej na prawą nogę, jednocześnie poruszając rękami uniesionymi nad głową.Nagle zrywa się wichura. – U. mocno pochylają się w przód i w tył, poruszając gwał-towniej rękami.Zaczyna padać drobny deszczyk, mżawka. – U. delikatnie stukają opuszkami pal-ców w różne przedmioty znajdujące się w sali.Deszczyk przemienia się w ulewę. – U. kucają i całymi dłońmi uderzają w podłogę.Silny wiatr targa gałęziami. – U. mocno pochylają się w przód, w tył oraz w lewo i w prawo, pamiętając o nieodrywaniu nóg od podłoża i wymachiwaniu rękami w różnych kierunkach.Wiatr wieje coraz słabiej, ucichł. – U. zwalniają tempo pochylania tułowia i poru-szania rękami.Na niebie pojawiło się promienne słońce. – U. uśmiechają się i kierują wzrok w stronę słońca.Z gałęzi wolno opadają liście, – U. spokojnie i delikatnie wirując, „opadają” na krze-sła lub podłogę.przykrywając kapelusze grzybów. – U. kładą ręce na głowach, tworząc ze złożonych dłoni kapelusze.
edukacja muzycznaCD
43
Dzień 10. | Potrafię wiele
2. Słuchanie wiersza Tadeusza Śliwiaka Chodzi jesień po lesie. Wypowiedzi na temat wysłuchanego wiersza i ilustracji.
Chodzi jesień po lesie
Chodzi jesień po lesie Chodzi jesień po lesiewydeptuje dróg wiele drzewom nisko się kłaniachodzi jesień po lesie za nią wiatr liście niesiepłaci złotem za zieleń. nieba więcej, nieba więcej nieba więcej odsłania.
– Kto jest bohaterem wiersza? – Dokąd jesień wybrała się na spacer? – Czyją postać przybrała Pani Jesień? – Co Pani Jesień ma na głowie? – Jakie zwierzęta towarzyszą Pani Jesieni? – Wymieńcie inne leśne zwierzęta. – Jakie rośliny rozpoznajecie na ilustracji? – Wymieńcie inne leśne rośliny. – Jakie zmiany w przyrodzie zauważyliście? (kolory, odlatujące ptaki)
WARTO wspomnieć o właściwym zachowaniu się w lesie. Można przedstawić kilka scenek pantomimicznych mówiących o właściwym i niewłaściwym zachowaniu się ludzi w lesie. – wykonać karty dodatkowe ze s. 43, 44 związane z tematem dnia; nazwać drzewa, z których pochodzą narysowane liście, podać kilka nazw grzybów z podziałem na grzyby jadalne i trujące.
3. Rozwijanie spostrzegawczości. Uzupełnianie diagramów elementami według po-danego wzoru.
4. Ćwiczenia grafomotoryczne – labirynt. 5. Wyszukiwanie różnic na ilustracjach. Kolorowanie obrazka. 6. Porównywanie wysokości. Utrwalanie pojęć najwyższy, najniższy. 7. Podział wyrazów na sylaby. Analiza sylabowa słuchowo-wzrokowa wyrazów. 8. Ćwiczenie grafomotoryczne – rysowanie po śladzie. 9. Rozróżnianie figur geometrycznych według koloru i kształtu.
10. Wysłuchanie muzycznych ilustracji dźwiękowych. Rozpoznawanie dźwięków: ruch uliczny, las, szum morza, wiejskie podwórko.
edukacja polonistycznaedukacja przyrodnicza
P. s. 38 ćw. 1
edukacja społeczna
P. s. 39 ćw. 2
P. s. 39 ćw. 3
P. s. 40 ćw. 4
P. s. 40 ćw. 5
P. s. 41 ćw. 6
P. s. 41 ćw. 7
edukacja matematycznaP. s. 42 ćw. 1edukacja muzycznaP. s. 42 ćw. 2CD
A na niebie wysokoklucz żurawi szybujelecą ptaki, a dokąd?Tam, gdzie lato zimuje.
A co ujdzie kawałekto przysiądzie na pniakugładzi wrzosy zrudziałei coś woła do ptaków.
Tadeusz Śliwiak
44
Książeczka na dobry początek | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
SCENARIUSZE ZAJĘĆ MATEMATYKI W DZIAŁANIU Rytmy
Do przygotowania prezentacji N. może użyć multibooka lub pomocy z Kuferka ucznia.
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, komplet pchełek, komplet patyczków.
1. U. odwzorowują rytm pokazany na zdjęciu. Odczytują rytm i kontynuują go. Prezentacja wolnego układania rytmu – w tempie umożliwiającym jednocze-sne układanie przez U. – takie same klocki w takich samych kolorach. N. organizuje kilka podobnych zadań. U. układają rytmy z klocków, pchełek, patyczków. Zaczynają od prostych rytmów, które stopniowo są komplikowa-ne (najpierw o strukturze AAA, potem: ABABAB, AABAABAAB, ABCABCABC, AABCAABCAABC itp.). Należy pamiętać, żeby ogniwo rytmu powtórzyć co najmniej trzykrotnie. N. proponuje kilka innych rytmów do ułożenia, demonstracja prowadzi U. W czasie prezentacji rytmów na tablicy, układanych w tempie pozwalającym U. na równoczesne odwzorowywanie rytmów z tablicy, N. może poświęcić czas na pomoc U., którzy gorzej sobie radzą.
2. U. przyglądają się pierwszemu zdjęciu. Odczytują rytm. Uzupełniają rytm pcheł-kami na drugim zdjęciu (kładą pchełki w odpowiednich miejscach na zdjęciu). Prezentacja rytmu bez dziur; prezentacja rytmu z dziurami; prezentacja poka-zuje, jak te dziury są uzupełniane. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. układają rytm, np. z klocków (co najmniej 4 ogniwa). N. zabiera kilka kloc-ków z rytmu. U. uzupełniają luki. Ważne, żeby N. nie zabierał obiektów z pierwszego ogniwa rytmu. Zaczyna od zabrania 1 obiektu z rytmu, potem 2, i stopniowo zwiększa liczbę zabieranych obiektów.
– U. pracująw parach. Układają razem rytm. Jeden U. zabiera kilka obiektów z ryt-mu, drugi je uzupełnia.
3. U. odwzorowują rytm pokazany na zdjęciu. Odczytują rytm. Zamieniają klocki niebieskie na czerwone. Ponownie odczytują rytm. Zamieniają klocki zielone na niebieskie. Odczytują rytm. Prezentacja rytmu; prezentacja zamiany klocków niebieskich na czerwone; pre-zentacja zamiany klocków zielonych na niebieskie. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. układają rytm (co najmniej z 3 ogniw). N. określa, które obiekty trzeba zamienić, i na jakie. Zaczyna od prostych zamian typu: klocki żółte na niebie-skie, a potem wprowadza dwie umowy: klocki żółte na niebieskie, a czerwone na zielone.
– U. układają rytm. N. określa, które obiekty trzeba zmienić i na jakie. Stosuje negację, np. Zamieńcie klocki żółte na inny kolor, tylko nie na czerwony.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa rytm, jaki chce. Drugi U. powtarza ten rytm, zamieniając kolor klocków na inny (zgodnie z umową).
4. U. odwzorowują rytm pokazany na zdjęciu. Odczytują rytm. Kontynuują go. Wska-zują obiekt: pierwszy, piąty, trzynasty itd.
N. używa liczebników porządkowych. Zaczyna od liczb z takiego zakresu, aby U. mogli po prostu policzyć obiekty i wskazać właściwe. Potem N. podaje liczebniki
P. s. 10, 11 ćw. 1multibook s. 10, 11
P. s. 10, 11 ćw. 2multibook s. 10, 11
P. s. 10, 11 ćw. 3multibook s. 10, 11
P. s. 10, 11 ćw. 4multibook s. 10, 11
45
Książeczka na dobry początek | Scenariusze zajęć wychowania fizycznego
spoza zakresu odwzorowanego przez U. Żeby odpowiedzieć na takie pytania, U. muszą zrozumieć regułę, według której obiekty są ułożone, i wyobrazić so-bie ciąg dalszy rytmu. Nie jest to proste, gdyż wymaga od U. oderwania się od konkretów. Prezentacja rytmu: dokładane są kolejne elementy rytmu (aż do 20). Każdy do-kładany obiekt jest nazywany, np. trzynasty patyczek, czternasty patyczek, pięt-nasta zielona pchełka.
WARTO podczas wykonywania ćwiczeń z matematyki w działaniu zwrócić uwagę U. na rytm w muzyce, np.:
Ćwiczenie 1 – zabawa rytmiczna. klocek czerwony – tupnięcie nogą; klocek niebieski – klaśnięcie w dłoń.
Można powtórzyć kilkakrotnie to ćwiczenie jako utrwalenie nieznanej jeszcze U. wartości rytmicznej – ćwierćnuty.Ćwiczenie 2 – zabawa muzyczna. pchełka zielona – mówimy cicho sylabę „ta”; pchełka czerwona – mówimy głośno sylabę „ta”.Ćwiczenie 3 – zabawa rytmiczna. klocek żółty – klaszczą dziewczynki; klocek zielony – klaszczą chłopcy; klocek niebieski – klaszcze N.Ćwiczenie 4 – zabawa muzyczna. patyczki żółte – okrzyki „hej, hej!”; pchełka zielona – mówimy cicho sylabę „ta”; pchełka czerwona – mówimy głośno sylabę „ta”.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
Sposoby indywidualizacji zadań: – każde dziecko wykonuje zadanie według indywidualnych możliwości; – liczba powtórzeń zależy od możliwości dziecka; – możliwość dodatkowej autoprezentacji; – chętni U. pomagają innym w wykonaniu zadania.
Sposób oceny zadania: – obserwacja aktywności U.; – samoocena według podanego przez N. kryterium; – informacja zwrotna N.
Formy pracy U. – sposób, w jaki U. pracują na zajęciach: – praca frontalna – N. pracuje ze wszystkimi uczniami naraz; – praca indywidualna – U. pracuje sam albo tylko z N.; – praca zbiorowa – wszyscy U. pracują ze sobą nawzajem; – praca grupowa – U. podzieleni na grupy wykonują pracę zgodnie z poleceniami N.;
N. organizuje im pracę; – praca zespołowa – U. w grupach samodzielnie ustalają sposób wykonania pracy,
jej organizację, podział pracy między siebie, sami wykonują pracę; – praca zindywidualizowana – U. w różny sposób uczą się tego samego.
46
Scen
ariu
sze
zaję
ć w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
Tem
at: J
este
m i
baw
ię s
ię z
inny
mi.
Inte
grac
ja g
rupy
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Zn
ak i
imię
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
zb
ioro
wa
U. i
N. s
tają
w k
ręgu
. N. j
ako
pier
wsz
y m
ówi s
woj
e im
ię i
poka
zuje
zna
k, k
tóry
ma
się k
ojar
zyć
z je
go
imie
niem
. U. s
toją
cy p
o pr
awej
str
onie
pow
tarz
a im
ię
N. i
jego
zna
k; d
odaj
e sw
oje
imię
i sw
ój z
nak.
Kol
ejny
U
. pow
tarz
a kw
estię
pop
rzed
nika
i do
daje
swoj
ą pr
ezen
tacj
ę. W
pre
zent
acji
ucze
stni
czy
każd
y U
.U
. roz
pras
zają
się
po
sali
i por
usza
ją w
rytm
mu-
zyki
. Na
znak
N. r
ozpo
czyn
ają
pow
itan
ia g
esta
mi:
każd
y po
dcho
dzi d
o ka
żdeg
o i,
uśm
iech
ając
się
, w
ykon
uje
zapa
mię
tany
zna
k im
ienn
y ko
leża
nki
lub
kole
gi. Z
abaw
a ko
ńczy
się
z c
hwilą
pow
itan
ia
każd
ej o
soby
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m U
. w
wyk
onan
iu z
adan
ia.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: W
ażne
zas
ady
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
N. i
U. u
stal
ają
zasa
dy z
acho
wan
ia s
ię n
a le
kcja
ch
wyc
how
ania
fizy
czne
go, z
uw
zglę
dnie
niem
zas
ad
bezp
iecz
eńst
wa
(tak
że e
moc
jona
lneg
o).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Info
rmac
ja z
wro
tna.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: W
spin
aczk
a –
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
iedz
ą w
sze
regu
w s
iadz
ie s
krzy
żnym
, w t
akie
j od
legł
ości
, aby
móc
sw
obod
nie
wyp
rost
ować
rę
ce. W
spin
ają
się
na s
zczy
t gó
ry: n
ajpi
erw
jedn
a pó
łka
– po
dnos
zą d
omin
ując
ą rę
kę i
usta
wia
ją
dłoń
rów
nole
gle
do p
odło
gi n
ad g
łow
ą. N
astę
pnie
ró
wno
legl
e na
d pi
erw
szą
dłon
ią u
kład
ają
kole
jną
dłoń
– d
ruga
pół
ka. W
spin
ają
się
kole
jno,
osi
ągaj
ąc
szcz
yt w
yzna
czon
y sw
oim
i moż
liwoś
ciam
i – d
o m
aksy
mal
nego
wyc
iągn
ięci
a rą
k. K
ończ
ą, p
rzed
-st
awia
jąc
szcz
yt s
woj
ej g
óry
– łą
czą
w g
órze
pal
ce
obu
rąk.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enia
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
47
Tytu
ł: Za
trzy
man
y ta
niec
– z
abaw
a or
gani
zują
ca g
rupę
. W
stęp
do
nauk
i ta
ńca
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
w k
ręgu
. Po
usły
szen
iu m
uzyk
i mas
zeru
ją
rytm
iczn
ie p
o ko
le w
pra
wą
stro
nę. N
a zn
ak N
. za-
czyn
ają
cwał
ować
w t
ę sa
mą
stro
nę. N
astę
pnie
m
asze
rują
po
kole
w p
rzec
iwną
str
onę,
na
znak
N
. roz
pocz
ynaj
ą cw
ał. W
ycis
zeni
e m
uzyk
i. U
. dob
ie-
rają
się
par
ami (
np. c
hwyt
ają
za rę
kę o
sobę
z p
raw
ej
stro
ny).
W p
arac
h st
ają
napr
zeci
wko
sieb
ie (t
wor
ząc
dwa
koła
). Po
rusz
ają
się w
pra
wą
stro
nę, w
ykla
skuj
ą ry
tm, p
o 8
krok
ach
zmie
niaj
ą ki
erun
ek, p
o na
stęp
nych
8 k
roka
ch
zew
nętr
zne
koło
mas
zeru
je w
tym
sam
ym k
ieru
nku,
w
ewnę
trzn
e w
prz
eciw
nym
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
Tytu
ł: Be
rek
grup
ując
yFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. w
rytm
muz
yki r
ozpr
asza
ją s
ię p
o sa
li. N
a sy
gnał
N
. zat
rzym
ują
się
i w z
ależ
nośc
i od
liczb
y dź
wię
ków
(lu
b w
skaz
ania
na
kost
ce) b
iega
ją:
– dw
ójka
mi;
– tr
ójka
mi;
– cz
wór
kam
i;–
usta
wia
ją s
ię d
wój
kam
i w rz
ędac
h.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
Tytu
ł: Cw
ał
– za
baw
a m
uzyc
zno-
-ruc
how
a.
Nau
ka k
roku
tań
caFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. z
dw
óch
rzęd
ów t
wor
zą d
wa
kręg
i – w
ewnę
trz-
ny i
zew
nętr
zny.
Trz
ymaj
ąc s
ię z
a rę
ce, n
aśla
dują
bi
eg k
oni –
cw
ałuj
ą w
rytm
muz
yki (
8 kr
oków
w
pra
wo
i 8 k
rokó
w w
lew
o). N
astę
pnie
koł
a cw
a-łu
ją w
prz
eciw
nych
kie
runk
ach.
N. m
ówi,
że c
wał
to
naj
szyb
szy
typ
chod
u ko
ński
ego.
Roz
mow
a: c
o m
ożna
zob
aczy
ć, c
wał
ując
; jak
ie o
braz
y U
. zap
a-m
ięta
li z
chw
ili p
orus
zani
a si
ę cw
ałem
.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
, in
icju
jąc
wsk
azan
e pr
zez
N. z
mia
ny w
ruch
u.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
Tytu
ł: Ch
wyt
w t
ańcu
–
zaba
wa
muz
yczn
o--r
ucho
wa.
N
auka
kro
ku t
ańca
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
tają
pon
owni
e pa
ram
i i c
hwyt
ają
się
jak
przy
za
baw
ie „
Siał
a ba
ba m
ak”.
Poru
szaj
ą si
ę w
rytm
de-
klam
owan
ego
prze
z N
. tek
stu:
Krak
owia
nka
jedn
am
iała
chł
opca
z d
rew
na,
a bu
ciki
z w
osku
,w
szys
tko
po k
rako
wsk
u.
2 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
, in
icju
jąc
wsk
azan
e pr
zez
N. z
mia
ny w
ruch
u.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
48
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: Kr
akow
iak
– ta
niec
inte
grac
yjny
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
U. d
owia
dują
się
, że
pozn
awal
i kol
ejne
ukł
ady
cho-
reog
rafic
zne
(frag
men
ty) k
rako
wia
ka. P
rzys
tępu
ją
do n
auki
cał
ego
ukła
du.
U. s
toją
par
ami,
twor
ząc
koło
.
1. Kr
akow
iacz
ek je
den
mia
ł kon
ików
sie
dem
,po
jech
ał n
a w
ojnę
,zo
stał
mu
się
jede
n.Tr
zym
ając
się
za
ręce
, U. m
asze
rują
rytm
iczn
ie
w p
raw
o. 2. S
iede
m la
t w
ojow
ał,
szab
li ni
e w
yjm
ował
,
U. u
staw
ieni
tw
arza
mi d
o si
ebie
, z u
nies
iony
mi
do g
óry
praw
ymi r
ękam
i, cw
ałuj
ą w
prz
eciw
nych
ki
erun
kach
(każ
dy z
a sw
oją
praw
ą rę
ką).
Szab
la z
ardz
ewia
ła,
woj
ny n
ie w
idzi
ała.
Zmia
na k
ieru
nków
tań
ca, c
wał
z p
odni
esio
ną le
wą
ręką
. Na
koni
ec z
esko
k, z
atrz
yman
ie s
ię i
znal
ezie
nie
now
ego
part
nera
.
3. K
rako
wia
nka
jedn
am
iała
chł
opca
z d
rew
na,
a bu
ciki
z w
osku
,w
szys
tko
po k
rako
wsk
u.
Tani
ec w
now
ych
para
ch w
trz
yman
iu h
aczy
ki
(8 t
aktó
w w
str
onę
praw
ą, 8
w s
tron
ę le
wą)
.4.
Kra
kow
iacz
ek c
i ja,
krak
owsk
iej n
atur
y,kt
o m
i wej
dzie
w d
rogę
,ja
na
nieg
o z
góry
.
Jak
w z
wro
tce
2.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m,
inic
jują
c w
skaz
ane
prze
z N
. zm
iany
w ru
chu.
Moż
liwoś
ć up
rosz
czen
ia
ukła
du c
hore
ogra
ficzn
ego
do c
hodu
i cw
ału
(bez
tr
zym
ania
hac
zyki
).
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
49
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Cz
as n
a re
laks
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Typ
zada
nia:
do
skon
aląc
y
U. s
tają
w k
ręgu
jede
n za
dru
gim
. Mas
zeru
ją p
o ko
le i
wyk
onuj
ą m
asaż
yki n
a pl
ecac
h ko
leża
nki l
ub
kole
gi w
edłu
g in
stru
kcji
N. (
lub
zgod
nie
z in
stru
kcją
pi
osen
ki).
U. m
asuj
ą i p
owta
rzaj
ą w
yraz
y dź
wię
ko-
naśl
adow
cze:
Mas
ażyk
i
Mas
ażyk
i jak
des
zczy
ki(k
ap, k
ap, k
ap, k
ap)
Mas
ażyk
i jak
węż
yki
(sss
, sss
, sss
)M
asaż
yki j
ak s
zczo
tecz
ki(s
zur,
szur
, szu
r, sz
ur)
Mas
ażyk
i jak
gąb
eczk
i(p
sz, p
sz, p
sz, p
sz)
(mar
sz w
prz
eciw
nym
kie
runk
u)M
asaż
yki j
ak s
pira
lki
(szu
r, sz
ur, s
zur,
szur
)M
asaż
yki j
ak w
arko
cz la
lki
(raz,
dw
a, ra
z, d
wa)
Mas
ażyk
i jak
ocz
ka m
isia
(lew
a, p
raw
a, g
óra,
dół
)M
asaż
yki j
ak lo
czki
Zdz
isia
(brly
lyly
ly)
(za:
Ćw
icz ja
k z n
ut, K
INED
, War
szaw
a 20
08)
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ole.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
Tytu
ł: Ra
zem
raźn
iej
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Typ
zada
nia:
do
skon
aląc
y
Info
rmac
ja z
wro
tna
w k
ręgu
, np.
z u
życi
em k
łębk
a w
ełny
, na
tem
at: c
zy lu
bię
baw
ić s
ię w
gru
pie,
robi
ć to
, co
wyk
onuj
e gr
upa.
2 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. i
N. s
iedz
ą na
pod
łodz
e w
sia
dzie
skr
zyżn
ym.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
50
Tem
at: W
zdr
owym
cie
le z
drow
y du
ch. K
szta
łtow
anie
naw
yków
hig
ieni
czne
j pos
taw
y Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: W
tańc
u ra
źnie
jFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
Pow
tórz
enie
kra
kow
iaka
.10
min
Wol
na p
rzes
trze
ń, n
ajle
piej
ok
oło
2 m
2 dla
każ
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
sp
osob
u w
yko-
nani
a ćw
icze
nia
prze
z U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ta
ńczy
ć z
przy
jem
nośc
iąFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
U. s
toją
na
swoi
ch m
iejsc
ach.
N. z
apow
iada
opo
-w
ieść
o ró
żnyc
h sy
tuac
jach
. Pro
si U
., ab
y je
sob
ie
wyo
braż
ali i
mów
ili, j
ak s
ię w
ówcz
as c
zują
:1.
N. w
łącz
a ba
rdzo
gło
śno
muz
ykę
do k
rako
wia
ka
i pró
buje
prz
ekrz
ycze
ć ją
, mów
iąc
np.:
Wyo
braź
cie
sobi
e, ż
e je
steś
cie
na łą
ce, s
łysz
ycie
śpi
ewaj
ące
ptak
i... (w
trak
cie
poka
zuje
ges
tem
, że
cięż
ko m
u się
mów
i, że
bol
i go
gard
ło i
odcz
uwa
ból u
szu,
je
st z
męc
zony
). W
yłąc
za m
uzyk
ę i p
yta:
Jak
się
czul
iście
, co
czuł
y w
asze
usz
y; c
zy s
łysz
eliśc
ie,
co d
o w
as m
ówię
? Sa
m te
ż op
owia
da, j
ak s
ię c
zu-
je. W
nios
ek: h
ałas
męc
zy, b
olą
nas
uszy
, gar
dło
itd.
Hał
as n
ie s
przy
ja n
asze
mu
zdro
wiu
.2.
N. r
ozsy
puje
kul
ki z
pap
ieru
. Pro
si, a
by U
. wyk
o-na
li kt
óryś
z u
kład
u ta
ńczo
nego
wcz
eśni
ej k
rako
-w
iaka
. Roz
mow
a do
prow
adza
jąca
do
wni
osku
, że
bał
agan
prz
eszk
adza
w w
ykon
ywan
iu ć
wic
zeń.
3. N
. pyt
a, c
zy n
p. p
rzyj
emni
e by
łoby
pod
ać b
rudn
ą rę
kę k
oled
ze. W
nios
ek: A
by d
obrz
e się
baw
ić, n
a-le
ży z
adba
ć o
dobr
e w
arun
ki: b
rak
hała
su, c
zyst
ość,
po
rząd
ek.
4. N
. tłu
mac
zy, ż
e w
szys
tkie
om
ówio
ne w
arun
ki
to e
lem
enty
hig
ieny
.H
igie
na t
o za
chow
anie
czy
stoś
ci, a
le t
eż d
bani
e o
sieb
ie i
środ
owis
ko, w
któ
rym
np.
się
ucz
ymy,
ab
y ni
e m
iało
ono
złe
go w
pływ
u na
nas
ze z
drow
ie.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
51
Tytu
ł: Fa
solk
a –
ćw
icze
nie
odde
-ch
owe
i roz
ciąg
ając
eFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U. s
toją
w p
ozyc
ji sw
obod
nej,
unos
zą rę
ce d
o gó
ry,
wdy
chaj
ąc p
owie
trze
. Pod
czas
wol
nego
opu
szcz
ania
rą
k –
wyd
ech
pow
ietr
za.
U. t
rzym
ają
w rę
ku b
ibuł
ową
faso
lkę
– w
ącha
jąc
ją,
wdy
chaj
ą po
wie
trze
, nas
tępn
ie ró
wno
mie
rnie
wyd
y-ch
ają
pow
ietr
ze u
stam
i. Po
dcza
s w
ypus
zcza
nia
po-
wie
trza
ust
ami,
dmuc
hani
e –
raz
moc
ne, r
az s
łabe
.U
. sie
dzą
w si
adzi
e sk
rzyż
nym
z tu
łow
iem
poc
hy-
lony
m d
o pr
zodu
, z d
łońm
i opa
rtym
i o p
odło
gę.
N. o
pow
iada
: Jes
teś f
asol
ką z
asad
zoną
w z
iem
i. Sp
ró-
buj c
zołe
m d
otkn
ąć z
iem
i. Te
raz
rośn
iesz
– p
owol
i pr
ostu
jesz
tułó
w, w
ycią
gasz
ręce
w g
órę,
cor
az w
yżej
. Te
raz
faso
lka
wię
dnie
– p
owol
i opu
szcz
asz
ręce
, po
chyl
asz
tułó
w i
kład
zies
z rę
ce n
a po
dłod
ze,
na rę
kach
opi
eras
z cz
oło
(ćw
icze
nie
pow
tórz
yć 3
razy
).
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
u-al
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia.
Tytu
ł: O
klas
ki
stop
ami –
ćw
icze
nie
uspr
awni
ając
e st
opy
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
N.
poda
je u
stni
e in
stru
kcję
, de
mon
stru
jąc
ćwic
zeni
e.
Ćwic
zeni
e po
prze
dza w
prow
adze
niem
o ty
m, ż
e na
uczy
-m
y się
okl
askó
w s
topa
mi –
to n
iety
pow
y sp
osób
wyr
a-że
nia
podz
iwu,
pod
zięk
owan
ia it
p. U
. sie
dzą
na p
odło
-dz
e. K
olan
a ski
erow
ane
na ze
wną
trz.
Pode
szw
y st
óp u
ło-
żone
tak,
aby
był
y zw
róco
ne d
o sie
bie.
Na
znak
N. s
topy
na
d po
dłog
ą ud
erza
ją je
dna
o dr
ugą
(ćw
icze
nie
pow
tó-
rzyć
3 r
azy;
sek
wen
cja
bici
a br
awa
trw
a ok
. 6 s
ekun
d).
Stop
y od
pocz
ywaj
ą. N
. inf
orm
uje,
że
zgod
nie
z za
sada
mi h
igie
ny p
owin
niśm
y te
raz
umyć
ręce
. N
. um
awia
się
z U
., że
łazi
enka
jest
tam
, gdz
ie z
naj-
dują
się
kar
tki:
biał
a, c
zerw
ona
i zie
lona
. Ko
lejn
i U. n
aśla
dują
myc
ie rą
k. M
ycie
rąk
trw
a ty
le,
ile t
rwaj
ą ok
lask
i gru
py (o
k. 6
sek
und)
.U
. po
umyc
iu rą
k bi
egie
m w
raca
ją d
o gr
upy
i tym
ra
zem
kla
szcz
ą rę
kam
i.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Na
jedn
ej, d
łużs
zej ś
cia-
nie
przy
klej
one
kart
ki:
ziel
ona,
cze
rwon
a, b
iała
(u
mow
ne o
znac
zeni
a ła
zien
ek).
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia.
Tytu
ł: O
jcie
c W
irgi-
liusz
– ć
wic
zeni
e ry
tmiz
ując
e i r
ozci
ą-ga
jące
, ucz
ące
pożą
-da
nych
naw
yków
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. s
iada
ją w
krę
gu. Ś
piew
ają
z N
., kt
óry
jako
pie
rw-
szy
jest
Ojc
em W
irgili
usze
m (s
toi w
śro
dku
okrę
gu).
Ojc
iec
Wirg
ilius
z –
wsk
azuj
ą pr
awą
ręką
na
N.,
uczy
ł dzi
eci s
woj
e, –
wsk
azuj
ą le
wą
ręką
na
sieb
ie,
a m
iał i
ch w
szys
tkic
h –
krzy
czą
„och
!” i
wyc
iąga
ją
obie
ręce
do
góry
,st
o dw
adzie
ścia
troj
e –
opus
zcza
ją rę
ce,
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia.
52
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Hej
że, d
ziec
i, he
jże
ha –
rytm
iczn
ie u
derz
ają
sto-
pam
i w p
odło
gę,
róbc
ie w
szys
cy t
o co
ja –
krz
yczą
„co
?”,H
ejże
, dzi
eci,
hejż
e ha
: – ry
tmic
znie
kla
szcz
ą dł
ońm
i,ró
bcie
wsz
yscy
to c
o ja
: – k
rzyc
zą „c
o?”.
N. p
okaz
uje
pros
te g
esty
zw
iąza
ne z
hig
ieną
, np.
myc
ie, ć
wic
zeni
a fiz
yczn
e, g
łębo
kie
oddy
chan
ie, w
ietr
zeni
e po
koju
, a
U. j
e po
wta
rzaj
ą.W
ybór
spo
śród
U. O
jca
Wirg
ilius
za i
pow
tórz
enie
cy
klu
zaba
wy
(co
najm
niej
6 ra
zy).
Tytu
ł: Re
laks
–
mas
ażyk
iFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
N. m
ówi in
stru
kcję
i je
dnoc
ześn
ie d
emon
stru
je. U
. sta
ją
w k
ręgu
. Zw
raca
ją si
ę w
pra
wą
stro
nę. K
ładą
pra
wą,
na-
stęp
nie
lew
ą dł
oń n
a ra
mie
niu
osob
y po
prze
dzaj
ącej
. Pr
zesu
waj
ą w
rytm
muz
yki s
woj
e dł
onie
po
ram
io-
nach
kol
eżan
ki lu
b ko
legi
lekk
o w
prz
ód, w
tył.
Pom
a-łu
, zgo
dnie
z m
uzyk
ą, p
orus
zają
się
w p
raw
ą st
ronę
. N
agle
zac
zyna
pad
ać d
eszc
z: k
ropi
po
plec
ach
– U
. ude
rzaj
ą pa
lcam
i ryt
mic
znie
z g
óry
na d
ół
i z p
owro
tem
w p
lecy
oso
by z
prz
odu.
N
a ni
ebie
poj
awia
się
sło
ńce,
ale
z d
rugi
ej s
tron
y –
U. o
dwra
cają
się
. O
soba
pop
rzed
zają
ca m
a m
okre
ple
cy –
mas
aż
całą
dło
nią.
Mas
ują
swoj
ą gł
owę
– pr
awą
dłon
ią
czub
ek g
łow
y, le
wą
dłon
ią c
zube
k gł
owy.
Za
trzy
muj
ą się
– są
zm
ęcze
ni, z
iew
ają,
mas
ują
polic
zki.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inTy
tuł:
Podo
bało
m
i się
...Fo
rma
prac
y:
zbio
row
a
N. p
odsu
mow
uje
zaję
cia,
mów
iąc
o hi
gien
ie: c
zy-
stoś
ć, z
adba
nie
o ot
ocze
nie,
odp
oczy
nek.
Dzi
ękuj
e U
. za
zaję
cia
i roz
pocz
yna
zaba
wę.
Mów
i: St
ańci
e ta
m, g
dzie
chc
ecie
. Pod
zięk
ujm
y so
bie:
zac
zyna
m
ja –
dzi
ękuj
ę ci
, Jas
iu; J
asio
nie
ch w
ycią
gnie
prz
ed
sieb
ie rę
kę i
klaś
nie
w m
oją
wyc
iągn
iętą
dło
ń, d
zię-
kuję
ci –
N. z
wra
ca s
ię d
o dr
ugie
go U
., je
go d
łoń
styk
a si
ę z
dłon
ią d
rugi
ego
U.,
ten
pow
tarz
a za
cho-
wan
ie N
. Ost
atni
U. d
zięk
uje
pier
wsz
emu
wyb
rane
-m
u pr
zez
N. (
ten
ma
jedn
ą w
olną
dło
ń).
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
53
Tem
at: T
anie
c łą
czy.
Prz
estr
zega
nie
zasa
d w
cza
sie
tańc
ów i
zaba
w z
muz
yką
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Ta
niec
chu
sty
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
gr
upow
a
U. s
toją
w k
ręgu
. Poś
rodk
u le
żą c
ienk
ie ko
loro
we
chus
ty
(dw
a ra
zy w
ięce
j niż
U.).
U. p
o ko
lei w
ybie
rają
dla
sieb
ie
jedn
ą ch
ustę
(pod
ejm
ują
decy
zję,
kie
dy w
ycho
dzą
po
chus
tę i
jaki
kol
or w
ybie
rają
). W
rytm
muz
yki p
orus
zają
ch
ustą
, wpa
truj
ąc si
ę w
nią
. Nas
tępn
ie w
ybie
rają
oso
bę,
któr
ej ta
niec
będ
ą ob
serw
ować
. Prz
emie
nnie
obs
erw
u-ją
tani
ec i
tańc
zą z
chu
stą.
N
astę
pnie
U. s
tają
w k
ręgu
i w
szys
cy ta
ńczą
z c
hust
ami.
Rozm
owa
na te
mat
: „Ki
edy
uczn
iow
ie c
zuli
się le
piej
i c
hętn
iej t
ańcz
yli –
czy
wów
czas
, kie
dy w
ykon
ywal
i ta
niec
sam
i, cz
y w
gru
pie?
”. Naw
iąza
nie
do te
go, ż
e w
tańc
u je
steś
my
raze
m, ł
atw
iej w
ykon
ujem
y za
dani
e,
częs
to w
spól
ne w
ykon
anie
daj
e pi
ękni
ejsz
y ef
ekt i
td.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Chu
sty
szyf
onow
e.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ta
ńcz
zgod
nie
z ry
tmem
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. u
staw
ieni
w k
ołac
h 4-
lub
5-os
obow
ych.
Zad
anie
U
. pol
ega
na o
dgad
nięc
iu ry
tmu
mel
odii
i por
usza
niu
się w
kol
e zg
odni
e z
nim
. Każ
da g
rupa
moż
e do
dat-
kow
o w
ykon
ać w
łasn
e po
mys
ły c
hore
ogra
ficzn
e,
doda
tkow
e ry
tmic
zne
czyn
nośc
i w c
zasie
tańc
a.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Ta
ńcz
zgod
nie
z in
nym
iFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. d
alej
w g
rupa
ch 4
- lub
5-o
sobo
wyc
h. N
. pok
azu-
je, w
jaki
spo
sób
nale
ży s
ię p
orus
zać.
U. o
bser
wuj
ą po
kaz
N.,
nara
dzaj
ą si
ę w
zes
poła
ch, a
nas
tępn
ie
odtw
arza
ją ru
chy
N. K
olej
ne z
adan
ia ru
chow
e po
ka-
zyw
ane
prze
z N
.:a)
ryt
mic
zny
mar
sz p
o ko
le;
b) z
mia
na k
ieru
nku
mar
szu
na p
rzec
iwny
(bez
zak
łó-
cani
a ta
ńca)
;c)
pod
chod
zeni
e do
śro
dka
koła
4 k
roka
mi z
jedn
o-cz
esny
m u
nosz
enie
m z
łącz
onyc
h rą
k;d)
wyc
hodz
enie
ze
środ
ka k
oła
tyłe
m 4
kro
kam
i z
jedn
ocze
s nym
opu
szcz
anie
m rą
k;e)
4 k
roki
dos
taw
ne w
pra
wą
stro
nę;
15 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.Sa
moo
cena
w
edłu
g kr
yter
ium
po
dane
go
prze
z N
.
54
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
f) 4
kro
ki d
osta
wne
w le
wą
stro
nę;
g) w
pra
wą
stro
nę 2
kro
ki d
osta
wne
, a n
astę
pnie
ob
rót
4 kr
okam
i prz
ez p
raw
e ra
mię
;h)
w le
wą
stro
nę 2
kro
ki d
osta
wne
, a n
astę
pnie
ob
rót
4 kr
okam
i prz
ez p
raw
e ra
mię
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Im
ienn
e po
żegn
anie
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
zbio
row
a
U. t
wor
zą d
wa
rów
nolic
zne
koła
. N. w
ybija
rytm
na
8 - k
oła
poru
szaj
ą si
ę w
prz
eciw
nych
kie
runk
ach.
W
8. t
akci
e U
. dzi
ękuj
ą za
zab
awę
i żeg
nają
się
z
osob
ą z
napr
zeci
wka
, pre
zent
ując
jej z
nak
imie
nny
(pat
rz z
adan
ie w
stęp
ne Z
nak
i im
ię).
Zmia
na k
ieru
n-ku
tań
ca. N
. wpr
owad
za p
rzem
ienn
ie ry
tm
na 8
i na
4.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Tam
bury
n.
Każd
y U
. wyk
onuj
e za
da-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci. C
hętn
i pom
a-ga
ją in
nym
U. w
wyk
onan
iu
zada
nia.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: M
agic
zne
ręce
dzi
eci.
Rzut
y i c
hwyt
y le
wą
i pra
wą
ręką
z u
życi
em ró
żnyc
h pr
zybo
rów
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Po
dróż
do
po-
dusz
kow
ej k
rain
y –
zaba
wa
z m
uzyk
ą
U. i
N. s
tają
w k
ręgu
. N. z
apra
sza
U. d
o po
dróż
y w
mie
jsce,
gdz
ie k
ażdy
moż
e na
uczy
ć się
cze
goś
now
ego.
Pod
róż
to z
abaw
a po
lega
jąca
na
naśla
dow
a-
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
niu
N. w
ykon
ując
ego
ruch
y po
dobn
e do
kie
row
ania
(s
amoc
hode
m, r
ower
em).
Kole
jne
ruch
y w
ykon
ywa-
ne s
ą w
rytm
muz
yki.
(Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2
razy
).
55
Tytu
ł: Sp
otka
nie
z ch
mur
kam
i –
zaba
wa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
Ust
awie
nie
w lu
źnej
gro
mad
zie,
tw
arza
mi d
o N
. Ka
żdy
U. o
trzy
muj
e bi
ałą
kart
kę fo
rmat
u A
4.
W ry
tm m
uzyk
i „za
mie
nia”
kar
tkę
w c
hmur
kę, r
yt-
mic
znie
mną
c i w
ygła
dzaj
ąc p
apie
r. N
a pr
zem
ian
praw
ą i l
ewą
ręką
uno
si s
woj
ą ch
mur
kę
w p
owie
trzu
: nis
ko, w
ysok
o, k
rążą
c m
iędz
y in
nym
i U
., w
ykon
ując
różn
orod
ne z
adan
ia p
odaw
ane
prze
z N
. raz
pra
wą,
raz
lew
ą rę
ką. K
ażdy
U. o
dkła
da s
woj
ą ch
mur
kę d
o za
baw
y na
zak
ończ
enie
zaj
ęć.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Kart
ka b
iałe
go p
apie
ru
form
atu
A4.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ja
dą p
odus
zki
– za
baw
a na
czw
orak
ach
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
iedz
ą w
krę
gu, o
trzy
muj
ą w
orec
zki g
imna
styc
z-ne
– la
tają
ce p
odus
zki.
Każd
y U
. prz
yjm
uje
pozy
cję
do c
zwor
akow
ania
i kł
adzi
e w
orec
zek
na p
leca
ch;
star
a si
ę go
utr
zym
ać b
ez p
omag
ania
sob
ie rę
kam
i, po
dcza
s cz
wor
akow
ania
o p
owro
tu n
a m
iejsc
e.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
. W
orec
zek
gim
nast
yczn
y dl
a ka
żdeg
o U
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
Tytu
ł: Po
dska
kują
ce
podu
szki
–
zaba
wy
rzut
neFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a,
grup
owa,
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U. w
sia
dzie
pła
skim
prz
erzu
cają
wor
eczk
i z p
raw
ej
na le
wą
stro
nę c
iała
i od
wro
tnie
. Kto
um
ie, s
tara
się
zł
apać
wor
ecze
k, z
anim
spa
dnie
na
podł
ogę.
U. u
staw
ieni
w lu
źnej
gro
mad
zie.
Każ
dy ć
wic
zy s
am.
Wor
eczk
i gim
nast
yczn
e –
lata
jące
pod
uszk
i – z
aczy
-na
ją p
rzes
kaki
wać
z rę
ki p
raw
ej d
o le
wej
. Ra
z w
zlat
ują
wys
oko,
raz
nisk
o. U
. pod
rzuc
ają
i sta
-ra
ją s
ię ła
pać
wor
eczk
i obu
rącz
, jed
norą
cz, p
rzer
zu-
cają
c z
praw
ej d
o le
wej
ręki
.U
. w lu
źnej
gro
mad
zie
stoj
ą pa
ram
i nap
rzec
iw s
iebi
e.
Rzuc
ają
wor
eczk
i tak
, aby
wyl
ądow
ały
mię
dzy
no-
gam
i par
tner
a, k
tóry
ma
za z
adan
ie z
łapa
ć w
orec
zek
i odr
zuci
ć w
pod
obny
spo
sób.
Je
śli t
o m
ożliw
e, w
orek
nie
pow
inie
n up
aść
na
podł
ogę.
Rzu
ty i
chw
yty
obur
ącz,
jedn
orąc
z, p
raw
ą i l
ewą
ręką
.
15 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k gi
mna
styc
zny
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
56
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: Sz
ybko
– w
ol-
no –
zab
awa
bież
naFo
rma
prac
y:
indy
wi d
ualn
a
U. s
toją
w lu
źnej
gro
mad
zie.
Każ
dy p
odrz
uca
dow
ol-
nym
spo
sobe
m s
wój
wor
ecze
k. G
dy N
. zac
zyna
gra
ć na
tam
bury
nie,
U. p
orus
zają
się
zgo
dnie
ze
słys
za-
nym
rytm
em, s
zybk
o –
wol
no, c
ały
czas
sta
rają
c si
ę po
drzu
cać
wor
ecze
k ob
urąc
z lu
b pr
zerz
ucać
z rę
ki
do rę
ki. U
. sta
rają
się
uni
kać
kont
aktó
w z
inny
mi.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k gi
mna
styc
zny
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Tytu
ł: Pa
da ś
nieg
–
zaba
wa
orie
ntac
yj-
no-p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
Wsz
yscy
U. o
dnaj
dują
wcz
eśni
ej z
robi
one
chm
urki
. W
rytm
muz
yki d
rą k
artk
i na
mni
ejsz
e, z
amie
niaj
ąc je
w
śni
eg. N
a sy
gnał
N. w
szys
cy je
dnoc
ześn
ie p
odrz
u-ca
ją k
awał
ki p
apie
ru, a
nas
tępn
ie z
bier
ają
je z
pod
łogi
. Za
baw
a ko
ńczy
się
, gdy
wsz
ystk
ie „
płat
ki ś
nieg
u”
zost
aną
zebr
ane.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Zrob
iona
wcz
eśni
ej
chm
urka
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Rzu
ć do
mni
e–
zaba
wa
rytm
iczn
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
U. s
toją
w k
ręgu
– t
rzec
h U
. (lu
b cz
tere
ch a
lbo
pięc
iu) w
śro
dku
koła
. W p
ierw
szej
czę
ści z
abaw
y w
szys
cy w
ykla
skuj
ą ry
tm w
ybija
ny p
rzez
N.
na t
ambu
ryni
e. U
. w ś
rodk
u ko
ła w
rytm
pod
rzuc
ają
wor
eczk
i, ch
odzą
c.
W p
rzer
wie
muz
yczn
ej U
. sto
jący
na
środ
ku p
od-
chod
zą d
o w
ybra
nych
U. i
rzuc
ają
do s
iebi
e w
o-re
czki
dow
olny
m s
poso
bem
. Gdy
N. z
aczn
ie z
nów
w
ybija
ć ry
tm t
ambu
ryne
m, n
owi U
. wch
odzą
do
środ
ka k
oła.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Trzy
wor
eczk
i gim
nast
ycz-
ne lu
b w
ięce
j wor
eczk
ów.
Tam
bury
n.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Tytu
ł: Po
wró
t z
po-
dusz
kow
ej k
rain
y–
zaba
wa
z m
uzyk
ą
Pow
tórz
enie
zab
awy
z po
cząt
ku z
ajęć
. Pow
rót
do s
zkoł
y.
Zako
ńcze
nie
i poż
egna
nie.
3 m
inKa
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
57
Tem
at: S
pryt
ni ja
k w
iew
iórk
i. Rz
uty
mał
ymi p
rzed
mio
tam
i do
celu
, nap
rzem
ienn
e w
yrzu
cani
e pi
łecz
ek
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: G
imna
styk
a zw
inne
go s
myk
a –
zaba
wa
z m
uzyk
ąFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U. i
N. s
tają
w k
ręgu
. N. z
apra
sza
U. d
o w
spól
nych
ćw
icze
ń ze
zw
inną
wie
wió
rką.
Ćw
icze
nia
z w
iew
iórk
ą to
zab
awa
pole
gają
ca n
a na
ślado
wan
iu N
. wyk
onuj
ące-
go ru
chy
wie
wió
rki (
lub
inne
go z
wie
rzęc
ia) z
bier
ając
ej
zapa
sy. K
olej
ne ru
chy
wyk
onyw
ane
są w
rytm
muz
yki.
(Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2 ra
zy).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ze
psut
y or
zech
–
zaba
wa
orie
ntac
yj-
no-p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
U. w
sia
dzie
pła
skim
otw
arty
m s
iedz
ą w
kol
e. T
ur-
lają
mię
dzy
sobą
orz
ech
– pi
łkę
(póź
niej
dw
ie lu
b w
ięce
j). P
o sy
gnal
e N
. piłk
a za
mie
nia
się
w z
epsu
ty
orze
ch, k
tóre
go n
ie m
ożna
zła
pać.
Kto
zła
pie
piłk
ę po
syg
nale
, mus
i trz
y ra
zy o
dbić
ją o
d zi
emi.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Duż
a pi
łka.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: O
rzes
zki
do d
ziup
li –
zaba
wa
na c
zwor
akac
hFo
rma
prac
y:
indy
wi d
ualn
a
U. s
iada
ją p
o je
dnej
stro
nie
sali.
Wsz
yscy
prz
ygot
owuj
ą się
do
czw
orak
owan
ia. Z
adan
ie p
oleg
a na
jak
najsz
yb-
szym
prz
enie
sieni
u or
zesz
ków
, czy
li m
iękk
ich
piłe
czek
, na
dru
gi k
onie
c sa
li. Pi
łecz
ki n
ależ
y pr
zeni
eść
ściśn
ięte
m
iędz
y no
gam
i. Ka
żdy
dost
aje
dwie
piłe
czki
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.D
wie
mię
kkie
piłe
czki
lub
wor
ecze
k gi
mna
styc
zny
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: O
rzes
zkie
m
do d
ziup
li –
zaba
wy
rzut
neFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a,
grup
owa,
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U. u
staw
ieni
w k
ole.
Na
środ
ku k
oła
zazn
aczo
na d
ziu-
pla
(mat
erac
, sza
rfy,
pach
ołki
). Za
dani
e U
. pol
ega
na
celn
ym rz
ucie
piłe
czką
lub
wor
eczk
iem
do
zazn
aczo
-ne
go o
bsza
ru. R
zuty
odb
ywaj
ą się
kol
ejno
, po
kole
, na
jpie
rw je
dną,
pot
em d
rugą
piłe
czką
. Ka
żdy
celn
y rz
ut to
1 pu
nkt.
Za c
elny
rzut
ręką
, któ
ra n
ie je
st d
omi-
nują
ca –
2 p
unkt
y. Pu
nkty
zlic
zam
y po
2 lu
b 3
seria
ch.
W ry
tm m
uzyk
i U. m
ną k
artk
i for
mat
u A
4 do
mo-
men
tu u
zysk
ania
tw
arde
j kul
ki.
Ćw
icze
nie
jest
wy-
kony
wan
e je
dnoc
ześn
ie p
raw
ą i l
ewą
ręką
. U
. ust
awie
ni w
dw
óch
szer
egac
h na
prze
ciw
sie
bie.
M
iędz
y ni
mi u
mow
na li
nia
nary
sow
ana
kred
ą.
15 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Dw
ie m
iękk
ie p
iłecz
ki lu
b w
orec
zek
gim
nast
yczn
y,
dwie
kar
tki p
apie
ru w
for-
mac
ie A
4, d
wie
chu
stki
sz
yfon
owe
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Sam
ooce
na.
58
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Kule
pap
iero
we
wyk
onan
e w
pop
rzed
nim
ćw
icze
niu
to z
epsu
te o
rzes
zki,
któr
e tr
zeba
wyr
zuci
ć ze
sw
o-je
j czę
ści s
ali.
Zab
awa
zacz
yna
się
i koń
czy
na u
mó-
wio
ny s
ygna
ł. P
o za
końc
zeni
u N
. spr
awdz
a, g
dzie
je
st m
niej
zep
suty
ch o
rzec
hów
. Ka
żdy
U. o
trzy
muj
e ch
ustk
ę sz
yfon
ową.
Zad
ania
do
wyk
onan
ia: m
acha
my
chus
tką
do in
nych
U.;
podr
zuca
my
chus
tkę
praw
ą rę
ką, l
ewą
ręką
. Pr
ze-
rzuc
amy
chus
tkę
z rę
ki d
o rę
ki, s
tara
jąc
się
za k
aż-
dym
raze
m p
odrz
ucić
chu
stkę
jak
najw
yżej
i na
tę
sam
ą od
legł
ość;
po
podr
zuce
niu
chus
tki p
róbu
jem
y kl
asną
ć w
dło
nie
i nas
tępn
ie z
łapa
ć ją
, nim
spa
dnie
na
zie
mię
(raz
pra
wą,
raz
lew
ą rę
ką).
Zaba
wy
dwom
a ch
ustk
ami s
zyfo
now
ymi.
Trzy
mam
y po
jedn
ej c
hust
ce w
ręce
, pod
rzuc
amy
na p
rzem
ian
chus
tkę
w p
raw
ej i
lew
ej rę
ce, p
rzer
zuca
my
górą
ch
ustk
i z rę
ki d
o rę
ki, z
awsz
e za
czyn
ając
od
tej s
amej
ch
ustk
i (ra
z za
czyn
amy
praw
ą, a
raz
lew
ą rę
ką).
Tytu
ł: G
orąc
e ka
sz-
tany
– z
abaw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
in
dyw
i dua
lna
Każd
y U
. otr
zym
uje
po je
dnej
piłe
czce
(wor
eczk
i, ku
le p
apie
row
e). S
ą to
św
ieżo
upi
eczo
ne k
aszt
any.
Ka
żdy
prób
uje
najp
ierw
sta
ć, a
pot
em ja
k na
jszy
b-ci
ej b
iec
i jed
nocz
eśni
e pr
zerz
ucać
gor
ące
kasz
tany
z
ręki
do
ręki
. U.,
któr
ym ju
ż to
się
uda
je, d
osta
ją
drug
i rek
wiz
yt.
Przy
bory
pow
inny
być
prz
erzu
cane
gó
rą; z
awsz
e za
czyn
amy
rzuc
ać t
ym s
amym
, czy
li ra
z za
czyn
amy
rzut
y pr
awą,
a ra
z le
wą
ręką
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Po 2
mię
kkie
piłe
czki
lub
2 w
orec
zki d
la k
ażde
go U
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: O
gonk
i wie
-w
ióre
k –
zaba
wa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
Każd
y U
. otr
zym
uje
szyf
onow
ą ch
ustę
, któ
rą
do p
ołow
y ch
owa
za p
asem
. W
ten
spo
sób
każd
a w
iew
iórk
a m
a w
ysta
jący
ogo
n.
Zada
nie
ucze
stni
ków
pol
ega
na t
ym, a
by n
ie t
ra-
cąc
swoj
ego
ogon
ka, z
ebra
ć ja
k na
jwię
cej c
udzy
ch
ogon
ków
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Szyf
onow
a ch
ustk
a.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
59
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Ba
bie
lato
–
zaba
wa
rela
ksuj
ąca
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Ust
awie
nie
w k
ręgu
. Każ
dy U
. trz
yma
swoj
ą ch
ustk
ę sz
yfon
ową.
Wyk
onuj
e za
dani
a N
.: utr
zym
aj c
hust
kę
w p
owie
trzu
, dm
ucha
jąc
w n
ią o
d sp
odu;
spró
buj z
a-to
czyć
chu
stką
jak
najw
ięks
ze k
oło;
pod
rzuć
chu
stkę
ta
k, a
by sp
adał
a ja
k na
jdłu
żej;
w p
arze
wym
ieni
aj si
ę ch
ustk
ą w
taki
spos
ób, a
by n
ie sp
adła
na
podł
ogę.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 .
Chu
stka
szy
fono
wa
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: D
ziec
i naś
lado
wca
mi z
wie
rząt
. Zab
awy
ruch
owe
z na
ślad
owan
iem
ruch
u zw
ierz
ąt
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Pa
jąk
i muc
hy
– za
baw
a or
ient
acyj
-no
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
i dua
lizow
ana
U. w
luźn
ej g
rom
adzi
e po
rusz
ają
się
po s
ali,
brzę
-cz
ąc ja
k m
uchy
. N
a ha
sło „p
ająk
” wsz
ystk
ie „m
uchy
” zas
tyga
ją w
bez
-ru
chu,
a m
iędz
y ni
mi s
pace
ruje
„paj
ąk” –
szu
ka te
j, kt
óra
się p
orus
zy. J
eśli
taką
odn
ajdz
ie, o
dpro
wad
za ją
na
skr
aj s
ali,
tam
„muc
ha” c
zeka
do
zmia
ny „p
ająk
a”.
Pozo
stal
i U. z
aczy
nają
por
usza
ć się
po
sali,
brz
ęczą
c.
(Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2 ra
zy).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: En
e, d
ue, r
abe
– za
baw
a ze
śpi
ewem
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
U. m
asze
rują
po
kole
w ry
tm s
łów
wyl
icza
nki:
Ene,
due
, rab
e.Po
łkną
ł boc
ian
żabę
.A
żab
a in
dyka
.C
o z
tego
wyn
ika?
Raz,
dw
a, t
rzy,
ter
az t
y!U
. pró
bują
pow
tarz
ać s
łow
a za
N. U
czą
się
wyl
i-cz
anki
. Jed
nocz
eśni
e w
tym
sam
ym ry
tmie
kla
szcz
ą w
dło
nie.
Za
pom
ocą
wyl
icza
nki N
. wyz
nacz
a je
dneg
o U
., kt
óry
staj
e na
śro
dku
koła
. (Ć
wic
zeni
e na
leży
pow
tórz
yć 2
razy
).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
60
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: W
szys
cy ro
bią,
to
co
ja –
zab
awa
na c
zwor
akac
hFo
rma
prac
y:
zind
ywi d
ualiz
owan
a
Wyz
nacz
ony
U. s
toi n
a śr
odku
koł
a. M
a za
zad
anie
po
kazy
wać
ruch
y w
ymyś
lone
go p
rzez
sieb
ie z
wie
rzę-
cia.
Wsz
yscy
U. n
aśla
dują
kol
egę,
a n
a ko
niec
zga
dują
, co
to b
yło
za z
wie
rzę.
Wsz
yscy
raze
m lo
sują
kol
ejne
go
U. z
a po
moc
ą po
znan
ej w
cześ
niej
wyl
icza
nki.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.M
ożliw
ość
wys
tąpi
enia
pr
zed
grup
ą.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: O
dlot
pta
ków
–
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. u
staw
ieni
w w
ężyk
ach
5-, 6
-, 7-
osob
owyc
h.
Węż
yk p
row
adzi
pie
rwsz
y U
. Za
nim
pod
ążaj
ą po
zo-
stal
i. W
ężyk
i nie
mog
ą m
ieć
koliz
ji.
Zada
nie
U. p
oleg
a na
odt
wor
zeni
u za
pom
ocą
ma-
chan
ia rę
kam
i odl
otu
ptak
ów d
o ci
epły
ch k
rajó
w.
Naj
pier
w o
dlat
ują
mał
e ja
skół
ki, p
otem
wię
ksze
du
dki,
a na
kon
iec
najw
ięks
ze –
boc
iany
. U. m
ogą
też
wyd
awać
odg
łosy
cha
rakt
erys
tycz
ne d
la p
takó
w.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
. Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Fo
ka z
cyr
ku
– za
baw
a rz
utna
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
toją
par
ami,
w lu
źnej
gro
mad
zie.
N
a je
dną
parę
prz
ypad
a je
den
wor
ecze
k.
Zada
nie
jedn
ego
U. –
tre
nera
– p
oleg
a na
tak
im rz
u-ci
e w
orec
zkie
m, a
by d
rugi
U. –
foka
– m
ógł z
łapa
ć w
orek
alb
o pr
zyją
ć na
gło
wę
i tam
utr
zym
ać.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
. W
orec
zek
gim
nast
yczn
y.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.Zr
óżni
cow
anie
zad
ania
dla
gr
up.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.
Tytu
ł: Sp
rytn
e w
ro-
ny –
zab
awa
bież
naFo
rma
prac
y:
indy
wi d
ualn
a
Na
każd
ego
U. p
rzyp
adaj
ą po
dw
a w
orec
zki (
inne
fa
nty)
, któ
re N
. roz
rzuc
a m
iędz
y lin
ią s
tart
u i m
ety.
W
szys
cy m
ają
za z
dani
e pr
zebi
ec ja
k na
jszy
bcie
j w
yzna
czon
y dy
stan
s, je
dnoc
ześn
ie z
bier
ając
z p
od-
łogi
dw
a w
orec
zki.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Po
2 m
iękk
ie p
iłecz
ki lu
b 2
wor
eczk
i dla
każ
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ogo
nki w
iew
ió-
rek
– za
baw
a or
ient
a-cy
jno-
porz
ądko
wa
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Każd
y U
. otr
zym
uje
szyf
onow
ą ch
ustę
, któ
rą d
o po
łow
y ch
owa
za p
asem
. W
ten
spo
sób
każd
a w
iew
iórk
a m
a w
ysta
jący
ogo
n.
Zada
nie
ucze
stni
ków
pol
ega
na t
ym, a
by n
ie t
ra-
cąc
swoj
ego
ogon
ka, z
ebra
ć ja
k na
jwię
cej c
udzy
ch
ogon
ków
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Sz
yfon
owa
chus
tka.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Dzień 1. | Rozpoczęcie roku szkolnego
61
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Wyś
cig
wró
bel-
ków
– z
abaw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Każd
y U
. otr
zym
uje
wor
ecze
k, u
mie
szcz
a go
mię
dzy
kost
kam
i nóg
. Wsz
yscy
ust
awia
ją s
ię n
a lin
ii st
artu
i p
róbu
ją ja
k na
jszy
bcie
j dos
tać
się
na li
nię
met
y.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.W
orec
zek
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Za
gubi
one
pi-
sklę
– z
abaw
a or
ien-
tacy
jno-
porz
ądko
wa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
Wsz
yscy
U. s
iedz
ą w
krę
gu, z
e sp
uszc
zony
mi g
łow
ami.
Jede
n U
. – m
ama
szuk
ając
a pi
sklę
cia
– st
oi n
a śr
odku
i n
asłu
chuj
e. C
iche
piśn
ięci
a w
ydaj
e w
cześ
niej
wyz
na-
czon
y U
. do
mom
entu
wsk
azan
ia p
rzez
„mam
ę”.
Wyz
nacz
enie
inny
ch U
. za
pom
ocą
pozn
anej
w
cześ
niej
wyl
icza
nki (
Ene,
due
, rab
e...)
..
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 dl
a ka
żdeg
o U
. Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
62
Książeczka na dobry początek | Teksty i nuty piosenek
TEKSTY I NUTY PIOSENEK
PIOSENKA NA DOBRY POCZĄTEK słowa: Małgorzata Strzałkowska
muzyka: Liliana Widlarz
1. Dzwonek woła mnie i was – 2. W szkole świetną panią mam na naukę przyszedł czas! i kolegów wielu znam – I już w ławkach wszystkich klas z nimi uczę się i gram, tropi wiedzę każdy z nas! więc jest super, mówię wam!
Ref. Tropimy literki, Ref. Tropimy literki… tropimy cyferki, tropimy przyrodę i świata urodę, melodie i nutki, radości i smutki – szukamy, aż prawdę poznamy!
63
Teksty i nuty piosenek |
PIERWSZACZEKsłowa i muzyka: Łucja Dydyńska
Puk, puk, to ja, mały uczeń pierwszaczek. Puk, puk, to ja, taki dzielny uczniaczek. Puk, puk, to ja, pukam, szkoło, do twych drzwi. Puk, puk, to ja, proszę, bądź przyjazna mi. O le, o le o la, szkołę lubić się da. O le, o le o la, A w niej uczniem jestem ja.
64
TRO
PICI
ELE.
CZĘ
ŚĆ 1
Rozk
ład
tem
atów
w p
odzi
ale
na t
ygod
nie
i dni
I. Sz
koln
e po
dróż
e III
. Zło
ta p
olsk
a je
sień
V. M
ój d
om ro
dzin
ny
1. M
oja
drog
a do
szk
oły
2.
Znak
i dro
gow
e
3.
Zasa
dy ru
chu
drog
oweg
o
4. S
potk
anie
z a
rą
5.
Rytm
y św
iata
11.
Dar
y je
sien
i
12.
Jesi
enny
ogr
ód
13
Jesi
enne
zło
to
14.
W s
moc
zej s
piża
rni
15.
Babi
e la
to
21.
Praw
a i o
bow
iązk
i dzi
ecka
22.
Gdz
ie m
iesz
kam
?
23.
Dob
ry s
ąsia
d
24.
Dom
y zw
ierz
ąt
25.
Wyc
iecz
ka
II. N
owin
ki z
moj
ej s
zkoł
yIV
. Dba
m o
sie
bie
i moj
ą kl
asę
VI.
W ś
wie
cie
lekt
ur
6. K
to p
racu
je w
moj
ej s
zkol
e?
7.
Rysu
ję m
apy
8. B
ezpi
eczn
a sz
koła
9.
Moj
a kl
asa
10.
Uro
dzin
y
16.
U lo
gope
dy
17.
W z
drow
ym c
iele
zdr
owy
duch
18.
Mój
tor
nist
er
19.
Mój
dzi
eń
20.
Dzi
eń N
aucz
ycie
la (d
zień
do
dysp
ozyc
jina
uczy
ciel
a)
26.
Boha
tero
wie
z e
kran
u
27.
Szko
lna
bibl
iote
ka
28.
Pam
iątk
i mam
y i t
aty
29.
Kom
ponu
ję o
pow
iada
nie
o Pl
astu
siu
30.
Pam
iętn
ik
65
TRO
PICI
ELE.
CZĘ
ŚĆ 1.
Rozk
ład
mat
eria
łu n
aucz
ania
i w
ycho
wan
ia d
la k
lasy
pie
rwsz
ej
I. Sz
koln
e po
dróż
e
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 1.
Moj
a dr
oga
do s
zkoł
y
Wys
łuch
anie
wie
r-sz
a pt
. O W
andy
C
hoto
msk
iej o
raz
frag
men
tu w
iers
za
Mał
gorz
aty
Strz
ał-
kow
skie
j Na
ulic
y.A
naliz
a i s
ynte
za
słuc
how
o-w
zrok
owa
wyr
azów
z g
łosk
ą o.
Wpr
owad
zeni
e po
-ję
cia
głos
ka.
Wys
łuch
anie
opo
-w
iada
nia
Wid
ok
z ok
na.
Zapo
znan
ie
U. z
tre
ścią
tek
stu
Zada
nie
dom
owe.
Wie
lozd
anio
we
wy-
pow
iedz
i U. n
a te
mat
ilu
stra
cji o
raz
wys
łu-
chan
ego
teks
tu.
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
zne.
Rozp
ozna
wan
ie
odgł
osów
ulic
y.Ć
wic
zeni
a ry
tmic
z-no
-ruc
how
e.
Obs
erw
owan
ie
ruch
u pi
eszy
ch
oraz
ust
alen
ie z
a-sa
d pr
zech
odze
nia
prze
z je
zdni
ę.Ro
zmow
a na
tem
at
bezp
iecz
eńst
wa
podc
zas
prze
-ch
odze
nia
prze
z je
zdni
ę or
az b
ez-
piec
zeńs
twa
w z
abaw
ie.
Zgod
ne z
acho
wa-
nie
podc
zas
zaba
wy
ruch
owej
„U
słys
z…”
Zagr
ożen
ia d
la
zwie
rząt
wyn
ikaj
ące
z ru
chu
ulic
zneg
o.D
bani
e o
czys
tość
w
mie
ście
.
Orie
ntac
ja w
sch
e-m
acie
wła
sneg
o ci
ała:
lew
a rę
ka,
praw
a rę
ka, l
ewa
stro
na, p
raw
a st
ro-
na, n
a, n
ad, o
bok,
po
d itp
. Ilu
stro
wa-
nie
poję
ć ru
chem
ci
ała.
Okr
eśla
nie
poło
że-
nia
prze
dmio
tów
w
zglę
dem
obi
ektu
–
ćwic
zeni
a m
ani-
pula
cyjn
e.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 4–7
K. s
. 4, 5
CD
– Z
adan
ie
dom
owe
CD
– o
dgło
sy u
licy
P. s
. 6, 7
CD
– o
pow
iada
nie
Wid
ok z
okn
a
P. s
. 6, 7
M. s
. 5–7
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, d, e
, f3.
1) 5)
5.2)
6)
6.1)
e7.1
) e9.
2) c
66
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
w s
kupi
eniu
czy
tane
go t
ekst
u Z
na g
łosk
ę o
i lite
ry o
, O
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
ilus
trac
ji i w
ysłu
chan
ego
teks
tu
Pot
rafi
wyo
dręb
nić
głos
kę
o w
różn
ych
pozy
cjac
h w
yraz
u D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
ej i
słuc
how
ej w
yraz
ów z
gło
ską
o C
zyta
my
liter
y o,
O
Udz
iela
odp
owie
dzi n
a py
tani
a R
ozpo
zna-
je i
wyr
óżni
a od
głos
y ul
icy
Wie
, jak
bez
piec
znie
por
usza
ć si
ę po
dro
gach
Z
na re
guły
obo
wią
zują
ce p
odcz
as z
abaw
y z
rów
ieśn
ikam
i i p
rzes
trze
ga t
ych
regu
ł Z
na z
asad
y pr
zech
odze
nia
prze
z je
zdni
ę W
ybie
ra b
ezpi
eczn
e m
iejsc
a do
zab
awy
Orie
ntuj
e si
ę w
sch
emac
ie w
łasn
ego
ciał
a: le
wa
ręka
, pra
wa
ręka
, lew
e ok
o, p
raw
e ok
o itp
. U
mie
us
ytuo
wać
prz
edm
ioty
w p
rzes
trze
ni w
zglę
dem
pod
aneg
o ob
iekt
u z
wyk
orzy
stan
iem
poj
ęć: n
a, n
ad, p
od, o
bok,
za
itp.
Po
napo
dsta
wow
e P
otra
fi w
skaz
ać s
ytua
cję
zagr
ożen
ia n
a dr
odze
i je
j prz
yczy
nę
Wie
, że
zwie
rzęt
a do
mow
e (n
p. p
ies,
kot)
pow
inny
być
na
ulic
y po
d na
dzor
em w
łaśc
i-ci
ela
Wie
, że
nale
ży s
przą
tać
po s
woi
ch z
wie
rzęt
ach
Dzi
eń 2
.Zn
aki
drog
owe
Swob
odne
wyp
o-w
iedz
i U. n
a te
mat
ru
chu
ulic
zneg
o na
po
dsta
wie
wła
snyc
h pr
zeży
ć i i
lust
racj
i.A
naliz
a i s
ynte
za
wzr
okow
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
.Sł
ucha
nie
zaga
dki.
Ćw
icze
nia
dosk
ona-
lące
wym
owę
głos
ki
o w
różn
ych
pozy
-cj
ach
wyr
azu.
Wpr
owad
zeni
e lit
er
o, O
na
pods
taw
ie
wyr
azów
okn
o, O
la.
Nau
ka p
isan
ia
liter
o, O
.
Nau
ka p
iose
nki
To z
naki
dro
gow
e.W
ysłu
chan
ie fr
ag-
men
tu p
oem
atu
sym
foni
czne
go
Geo
rge’
a G
ersh
win
a A
mer
ykan
in
w P
aryż
u.Kl
ocki
rytm
iczn
e.
Wyp
owie
dzi
na t
emat
ruch
u ul
iczn
ego.
Rozm
owa
na t
emat
be
zpie
czeń
stw
a w
zab
awie
.
Licz
enie
i pr
zeli-
czan
ie z
abaw
ek,
prze
dmio
tów
w
oto
czen
iu
i na
ilust
racj
i. U
stal
anie
ró
wno
liczn
ości
.Zg
odna
zab
awa
ruch
owa
w p
rzel
icza
nie.
Ust
alen
ie i
prze
-st
rzeg
anie
regu
ł za
baw
y.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 8, 9
K. s
. 6, 7
P. s
. 73
Abe
cadł
o m
uzyc
zne.
Kloc
ki ry
tmic
zne
CD
– p
iose
nka
To
znak
i dro
gow
e; fr
ag-
men
t Am
eryk
anin
a w
Par
yżu
G. G
ersh
-w
ina.
K. s
. 76
P. s
. 8, 9
W. 1
M. s
. 8, 9
P. s
. 9
67
Dzień 1. | Moja droga do szkoły
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b1.2
) b, c
, d, f
3.2)
5)
3.3)
5.2)
6)
7.1) a
7.2) a
9.2)
c
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
ilus
trac
ji w
pod
ręcz
niku
i na
tem
at r
uchu
ulic
zneg
o D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
z g
łosk
ą o
Pi-
sze
liter
y o,
O w
lini
atur
ze
Czy
ta li
tery
o, O
C
zyta
glo
baln
ie w
yraz
y W
ie, g
dzie
bez
piec
znie
org
aniz
ować
zab
awę
Wsp
ółpr
acuj
e z
inny
mi w
zab
awie
i na
uce
szko
l-ne
j R
ealiz
uje
pros
te s
chem
aty
rytm
iczn
e Ś
piew
a pi
osen
kę
Uw
ażni
e sł
ucha
utw
oru,
okr
eśla
jego
nas
trój
P
otra
fi li
czyć
, prz
elic
zać
obie
kty,
prz
edm
ioty
w o
tacz
ając
ym
go ś
rodo
wis
ku
Ust
ala
rów
nolic
znoś
ć m
imo
obse
rwow
anyc
h zm
ian
na il
ustr
acji
Po
napo
dsta
wow
e R
ozpo
znaj
e kl
ocek
rytm
iczn
y w
arto
ści r
ytm
iczn
ej ć
wie
rćnu
ty i
ósem
ki
Roz
pozn
aje
i naz
ywa
pozn
ane
znak
i dro
gow
e
Dzi
eń 3
.Za
sady
ru
chy
drog
oweg
o
Insc
eniz
acja
Mar
cina
Pr
zew
oźni
aka
Dro
-go
wi o
piek
unow
ie.
Wys
łuch
anie
frag
-m
entu
wie
rsza
Mał
-go
rzat
y St
rzał
kow
-sk
iej N
a ul
icy.
Recy
tacj
a w
iers
za
połą
czon
a z
ruch
em.
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owo-
słuc
how
a w
yraz
ów z
gło
ską
o.Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
lit
er o
, O w
lini
atu-
rze
i po
ślad
zie.
Czy
tani
e gl
obal
ne
wyr
azów
.
Rozw
ijani
e pe
rcep
cji
słuc
how
ej –
ćw
icze
nia.
Wys
łuch
anie
utw
oru
Piot
ra C
zajk
owsk
ie-
go T
anie
c W
iesz
czki
C
ukro
wej
.
Utr
wal
enie
zas
ad
prze
chod
zeni
a pr
zez
jezd
nię.
Funk
cja
znak
ów
drog
owyc
h.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Kla
sy-
fiko
wan
ie p
rzed
-m
iotó
w z
e w
zglę
du
na ic
h pr
zezn
acze
-ni
e i w
edłu
g po
my-
słów
U.
Poró
wny
wan
ie
wie
lkoś
ciow
e:
wię
kszy
–
mni
ejsz
y.
Prac
a z
grą
plan
szow
ą Ru
ch u
liczn
y.Ro
dzaj
e zn
a-kó
w d
rogo
-w
ych,
ic
h w
yglą
d i z
nacz
enie
.
Posz
anow
anie
m
ieni
a pu
blic
z-ne
go (z
naki
dr
ogow
e).
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s
. 10,
11K.
s. 8
, 9C
D –
Pio
tr C
zajk
ow-
ski,
Tani
ec W
iesz
czki
C
ukro
wej
P. s
. 10,
11K.
s. 9
M. s
. 10–
14K.
u.
P. s
. 10,
11K.
s. 9
ćw
. 3W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b1.2
) a, b
, d, e
, f1.3
) a
3.5)
5.6)
7.1) c
9.2)
c11.
4)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Ucz
estn
iczy
w z
abaw
ie t
eatr
alne
j R
ozum
ie s
ens
kodo
wan
ia i
deko
dow
ania
info
rmac
ji S
łuch
a w
sku
pien
iu t
ekst
u w
iers
za
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
yn-
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
P
isze
lite
ry o
, O w
lini
atur
ze i
po ś
ladz
ie
Czy
ta g
loba
lnie
wyr
azy
Św
iado
mie
i ak
tyw
nie
słuc
ha m
uzyk
i W
ie, j
ak b
ezpi
eczn
ie
68
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
prze
chod
zić
prze
z je
zdni
ę O
kreś
la k
szta
łt, k
olor
i zn
acze
nie
znak
ów d
rogo
wyc
h W
ie, ż
e ni
e w
olno
nis
zczy
ć zn
aków
dro
gow
ych
Kla
syfik
uje
prze
dmio
ty w
edłu
g po
my-
słów
wła
snyc
h i p
odan
ych
prze
z N
. R
ozum
ie p
ojęc
ia w
ielk
ości
owe:
wię
kszy
– m
niej
szy
Po
napo
dsta
wow
e W
łaśc
iwie
, wed
ług
usta
lone
go k
odu,
reag
uje
na p
rzer
wę
w m
uzyc
e R
ozpo
znaj
e i n
azyw
a po
znan
e zn
aki d
rogo
we
Pos
tępu
je z
godn
ie z
inst
rukc
ją
Dzi
eń 4
.Sp
otka
nie
z ar
ą
Swob
odne
wyp
o-w
iedz
i U. n
a te
mat
sp
osob
ów p
odró
żo-
wan
ia n
a po
dsta
wie
w
łasn
ych
dośw
iad-
czeń
ora
z ilu
stra
cji.
Wys
łuch
anie
opo
-w
iada
nia
Zofii
Sta
-ne
ckie
j Spo
tkan
ie
z ar
ą.Ro
zmow
a na
tem
at
zdar
zeń
real
nych
i fan
tast
yczn
ych.
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owo-
słuch
owa
wyr
azów
z g
łosk
ą a.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygot
o-w
ując
e do
pisa
nia
liter
y a.
Czy
tani
e lit
er a
, A.
Czy
tam
sam
!
Zaba
wa
ruch
owa
„Co
potr
afią
rę
ce”.
Zwró
ceni
e uw
agi n
a be
z-pi
ecze
ństw
o po
dcza
s za
baw
.
Rozp
ozna
wan
ie
ptak
ów ż
yjąc
ych
na in
nych
ko
ntyn
enta
ch –
A
mer
yka
Połu
-dn
iow
a (a
ra).
Poró
wna
nie
ich
z pt
akam
i żyj
ącym
i w
Pol
sce.
Rozp
ozna
wan
ie
głos
ów p
takó
w.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
Roz
po-
znaw
anie
i n
azyw
anie
fig
ur
geom
etry
czny
ch.
Klas
yfik
owan
ie f
igur
w
edłu
g ko
loru
, ks
ztał
tu i
wie
lkoś
ci.
Wys
zuki
wan
ie
w o
tocz
eniu
i na
ob
razk
ach
prze
d-m
iotó
w z
bliż
onyc
h ks
ztał
tem
do
figur
ge
omet
rycz
nych
. Po
rów
nyw
anie
wie
l-ko
ścio
we:
wię
kszy
–
mni
ejsz
y.
Wyk
orzy
sty-
wan
ie s
ił pr
zy-
rody
do
lotu
ba
lone
m.
Spos
oby
wy-
korz
ysty
wan
iako
mpa
su, l
or-
netk
i, m
apy,
ap
arat
u fo
to-
graf
iczn
ego.
Prze
dsta
wie
-ni
e śr
odka
mi
plas
tycz
nym
i po
stac
i zw
ie-
rzęc
ej –
w
ykon
anie
pa
pier
owej
ar
y.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 12,
13, 7
6K.
s. 1
0, 11
, 79
CD
– o
pow
iada
nie
Spot
kani
e z
arą.
P. s
. 76
P. s
. 73
K. s
. 76
P. s
. 12,
13C
D –
opo
wia
dani
e Sp
otka
nie
z ar
ą.C
D –
gło
sy p
takó
w
M. s
. 10,
11, 1
5–17
P. s
. 12,
13W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b1.2
) b, d
, e, f
3.2)
3) 5
)4.
1)5.
2)6.
1) a
7.1) b
, c9.
1) a,
b, c
69
Dzień 1. | Moja droga do szkoły Pr
zew
idyw
ane
osią
gnię
cia
uczn
iaPo
dsta
wow
e W
ypow
iada
się
na
tem
at p
odró
żow
ania
na
pods
taw
ie w
łasn
ych
dośw
iadc
zeń
oraz
ilus
trac
ji S
łuch
a ze
zro
zum
ieni
em o
pow
iada
nia
Odr
óżni
a zd
arze
nia
re-
alne
od
fant
asty
czny
ch
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuch
owej
wyr
azów
z g
łosk
ą a
Kre
śli li
nie
liter
opod
obne
prz
ygot
owuj
ące
do p
isani
a lit
er a
, A
Czy
ta li
te-
ry a
, A
Zgo
dnie
ucz
estn
iczy
w b
ezpi
eczn
ych
zaba
wac
h I
lust
ruje
sce
ny z
aobs
erw
owan
e w
zoo
R
ozpo
znaj
e pt
aki ż
yjąc
e na
inny
ch k
onty
nent
ach
– A
mer
yka
Połu
dnio
wa
(ara
) W
ie, j
ak lu
dzie
wyk
orzy
stuj
ą sił
y pr
zyro
dy d
o po
dróż
owan
ia b
alon
em
Pop
raw
nie
rozp
ozna
je i
nazy
wa
figur
y ge
omet
rycz
ne (k
oło,
tró
jkąt
, kw
adra
t) U
mie
kla
syfik
ować
fig
ury
wed
ług
kolo
ru, k
szta
łtu, w
ielk
ości
R
ozum
ie p
ojęc
ia w
ielk
ości
owe:
wię
kszy
– m
niej
szy
Roz
pozn
aje
kloc
ki ry
tmic
zne
oraz
gło
sy p
takó
w
Pona
pods
taw
owe
Odr
óżni
a ch
arak
tery
styc
zne
głos
y pt
aków
C
hara
kter
yzuj
e śr
odow
isko
życ
ia z
wie
rząt
egz
otyc
znyc
h R
ozpo
znaj
e dź
wię
ki w
ysok
ie –
nis
kie;
wsk
azuj
e ki
erun
ki li
nii m
elod
yczn
ych
Roz
różn
ia t
empa
szy
bkie
i w
olne
Z
na s
poso
by w
ykor
zyst
ywan
ia k
ompa
su, l
orne
tki,
map
y, a
para
tu fo
togr
afic
zneg
o
Dzi
eń 5
.Ry
tmy
świa
ta
Wys
łuch
anie
frag
-m
entu
wie
rsza
M
ałgo
rzat
y St
rzał
-ko
wsk
iej K
onty
-ne
nty.
Nau
ka p
isan
ia
liter
a, A
.Ć
wic
zeni
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
-słu
chow
ej.
Pisa
nie
liter
a, A
po
śla
dzie
.C
zyta
nie
glob
alne
w
yraz
ów.
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
zne.
Ćw
icze
nie
perc
epcj
i sł
ucho
wej
– m
elod
ie
ze ś
wia
ta.
Ćw
icze
nia
rytm
icz-
no-r
ucho
we.
Kolo
row
anie
el
emen
tów
ob
razk
a zg
odni
e z
inst
rukc
ją.
Zaba
wy
ruch
owe:
„Z
atac
zam
y ko
ła”,
„Afr
ykań
skie
bę
bny”
.
Dzi
eń b
ez m
atem
a-ty
ki.
Posz
ano-
wan
ie o
sób
inne
j nar
o-do
woś
ci,
o in
nym
w
yglą
dzie
i i
nnej
tra
dycj
i ku
ltur
owej
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iała
ch
uczn
iow
skic
h
P. s.
14, 1
5K.
s. 12
–14
W. 1
P. s
. 15
CD
– m
elod
ie
ze ś
wia
ta
K. s
. 14
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b1.2
) b, d
, e, f
3.2)
5)
4.1)
5.2)
11.2)
6)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
tek
stu
wie
rsza
P
isze
lite
ry a
, A p
o śl
adzi
e i w
lini
atur
ze
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Czy
ta
liter
y a,
A
Czy
ta g
loba
lnie
wyr
azy
Kol
oruj
e el
emen
ty o
braz
ka w
edłu
g in
stru
kcji
Zgo
dnie
ucz
estn
iczy
w z
abaw
ach
Jes
t to
lera
ncyj
ny w
obec
osó
b in
nej n
arod
owoś
ci,
o in
nym
wyg
lądz
ie i
inne
j tra
dycj
i kul
turo
wej
Ś
wia
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
muz
yki
Pra
wid
łow
o w
ykon
uje
ćwic
zeni
a ry
tmic
zne
Po
nadp
odst
awow
e O
pisu
je il
ustr
acje
R
ozpo
znaj
e ró
żne
rodz
aje
muz
yki z
e św
iata
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
225
min
45 m
in45
min
45 m
in45
min
180
min
45 m
in
70
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
3. t
ydzi
eń w
rześ
nia
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Rytm
iczn
e st
opy.
Rozw
ijani
e sp
raw
no-
ści f
izyc
znej
i um
ie-
jętn
ości
por
usza
nia
się
zgod
nie
z ry
tmem
(45
min
)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść fi
zycz
ną, z
godn
ie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść f
izyc
zną,
po
rusz
ając
się
zgo
dnie
z p
o-da
nym
rytm
em.
– W
ykon
uje
wyb
rane
ele
men
-ty
tań
ca z
godn
ie z
regu
łam
i.
1) za
baw
y ry
tmic
zne
z uż
ycie
m in
stru
-m
entó
w p
erku
syjn
ych;
2) ć
wic
zeni
a w
prow
adza
jące
do
nauk
i pr
oste
go u
kład
u ch
oreo
graf
iczn
ego;
3) p
orus
zani
e si
ę po
kol
e w
rytm
ie k
ra-
kow
iaka
ze
zmia
ną k
ieru
nku
ruch
u;4)
por
usza
nie
się
po k
ole
w ry
tmie
kra
-ko
wia
ka w
tzw
. trz
yman
iu h
aczy
ki.
Pods
taw
owe
•U
czes
tnic
zy w
zab
awac
h ry
tmic
znyc
h. •Po
rusz
a si
ę zg
odni
e z
wyz
nacz
onym
prz
ez
N. r
ytm
em.
•W
ykon
uje
czyn
nośc
i zgo
dnie
z p
odan
ym
prze
z N
. lub
wyz
nacz
onym
prz
ez m
uzyk
ę ry
tmem
.
Pona
dpod
staw
owe
•Ry
tmic
znie
odt
war
za p
ozna
ną s
ekw
encj
ę ru
chów
.
Zacz
arow
ane
rzut
y.Ć
wic
zeni
e sp
raw
nośc
i fi
zycz
nej
(45
min
)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
piłk
ę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu i
na
odle
głoś
ć, t
oczy
ć ją
i k
ozło
wać
.
– W
ykon
uje
rzut
y na
odl
egło
ść
wor
eczk
ami i
piłe
czka
mi.
1) rz
uty
przy
bora
mi o
różn
ej w
adze
i w
ielk
ości
pra
wą
ręką
, lew
ą rę
ką
i obu
rącz
(w t
ym w
orec
zkam
i – p
ira-
mid
ami);
2) z
abaw
y rz
utne
typ
u: „
Kto
dale
j”;3)
ele
men
ty z
abaw
y w
zbi
jane
go;
4) rz
ucan
ie p
iłecz
kam
i do
celu
wyz
na-
czon
ego
sam
odzi
elni
e pr
zez
U.
Pods
taw
owe
•Po
dejm
uje
prób
y rz
utów
prz
edm
iota
mi
o ró
żnej
wad
ze, j
edną
ręką
i ob
urąc
z. •Bi
erze
udz
iał w
e w
spół
zaw
odni
ctw
ie.
Pona
dpod
staw
owe
•Po
praw
ia s
woj
e um
ieję
tnoś
ci z
mot
oryk
i –
zwin
ność
.
Piłk
a od
bija
na
niep
oobi
jana
.Ć
wic
zeni
a w
rzut
ach
i chw
ytan
iu p
iłki
(bal
onów
, wor
eczk
ów
itp.
)(4
5 m
in)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
piłk
ę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu i
na
odle
głoś
ć, t
oczy
ć ją
i k
ozło
wać
,
– C
hwyt
a pi
łkę
obur
ącz;
ch
wyt
a w
orec
zek,
bal
on
obur
ącz.
1) za
baw
y pi
łką
w k
ręgu
i w
mał
ych
gru-
pach
: „Ko
lory
”, „O
woc
e”;
2) sz
tafe
ty z
piłk
ami,
balo
nam
i i w
orec
z-ka
mi o
różn
ych
rozm
iara
ch i
cięż
arze
;3)
wyś
cigi
wah
adeł
;4)
wyb
rane
zab
awy
dosk
onal
ące
umie
-ję
tnoś
ć żo
nglo
wan
ia (ć
wic
zeni
a pr
zy
ścia
nie,
ćw
icze
nia
dwój
kam
i jed
ną
i dw
oma
piłe
czka
mi).
Pods
taw
owe
•U
czes
tnic
zy w
zab
awac
h z
piłk
ą. •Po
dejm
uje
prób
y ch
wyt
ania
obu
rącz
piłk
i i i
nnyc
h pr
zedm
iotó
w.
•W
ykon
uje
ćwic
zeni
a z
piłe
czką
, prz
ygot
o-w
ując
e do
żon
glow
ania
.
Pona
dpod
staw
owe
•C
hwyt
a pi
łkę
obur
ącz.
71
Dzień 1. | Moja droga do szkoły II.
Now
inki
z m
ojej
szk
oły
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 6
.Kt
o pr
acuj
e w
moj
ej
szko
le?
Wyp
owie
dzi U
. na
tem
at il
ustr
acji
prze
dsta
wia
jący
ch
osob
y pr
acuj
ące
w s
zkol
e.Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
po
śla
dzie
.U
trw
alen
ie p
isan
ia
liter
a, A
.U
kład
anie
pyt
ań d
o pr
acow
nikó
w s
zkoł
y.U
kład
anie
zda
ń z
użyc
iem
pod
anyc
h w
yraz
ów.
Pozn
anie
spo
sobu
za
pisy
wan
ia c
hiń-
skic
h zn
aków
.Po
rów
nani
e te
chni
ki
zapi
syw
ania
lite
r w
języ
kach
pol
skim
i c
hińs
kim
.Ć
wic
zeni
e us
praw
-ni
ając
e pa
mię
ć w
zrok
ową
i dos
ko-
nalą
ce k
oord
ynac
ję
wzr
okow
o-ru
chow
ą.
Ćw
icze
nia
rytm
iczn
e.W
ykon
anie
rytm
u na
inst
rum
enci
e pe
rkus
yjny
m.
Pozn
anie
obo
wią
z-kó
w o
sób
prac
ują-
cych
w s
zkol
e.Zw
raca
nie
się
o po
-m
oc d
o pr
acow
ni-
ków
szk
oły
w ró
ż-ny
ch s
ytua
cjac
h.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Po
rów
nyw
anie
lic
zebn
ości
: w
ięce
j – m
niej
–
tyle
sam
o.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 16,
17K.
s. 1
5, 16
K. s
. 76
P. s
. 16,
17M
. s. 1
8, 2
0–22
K.u.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) a
, c, d
, f3.
1) 2)
3)
5.5)
7)
7.1) a
72
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe W
ypow
iada
się
na
tem
at il
ustr
acji D
osko
nali
pisa
nie
po ś
ladz
ie U
kład
a py
tani
a Ć
wic
zy p
isan
ie li
ter a
, A U
kład
a zd
ania
z u
życi
em p
odan
ych
wyr
azów W
ie, d
o ko
go w
szk
ole
zwró
cić
się
z pr
ośbą
o p
omoc K
ultu
raln
ie z
wra
ca s
ię d
o pr
acow
nikó
w s
zkoł
y P
orów
nuje
licz
ebno
ść: w
ięce
j – m
niej
tyl
e –
sam
o U
czes
tnic
zy
w ć
wic
zeni
ach
rytm
iczn
o-ru
chow
ych
Pona
dpod
staw
owe Z
na s
posó
b za
pisy
wan
ia z
nakó
w c
hińs
kich Z
na o
bow
iązk
i osó
b pr
acuj
ącyc
h w
szk
ole
Dzi
eń 7
.Ry
suję
map
yW
ypow
iedz
i U.
na t
emat
map
.Ro
zmow
a na
pod
sta-
wie
rysu
nku
Mar
ka.
Słuc
hani
e te
kstu
cz
ytan
ego
prze
z N
.A
naliz
a i s
ynte
za
wzr
okow
o-sł
ucho
-w
a w
yraz
ów i
syla
b z
głos
ką m
.Ć
wic
zeni
a w
czy
tani
u.Ko
dow
anie
i de
ko-
dow
anie
info
rmac
ji –
rebu
s fo
nem
owy.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygo-
tow
ując
e do
nau
ki
pisa
nia
liter
m, M
.O
pisy
wan
ie d
rogi
do
jści
a z
dom
u do
jam
y sm
oka.
Wys
zuki
wan
ie
w t
ekśc
ie w
yraz
ów
z lit
erą
m.
Wyk
onan
ie
prac
y pl
a-st
yczn
ej –
m
apy
Moj
a dr
oga
do
szko
ły.
Funk
cje
i rod
zaje
m
ap.
Spos
oby
czyt
ania
m
apy
i zna
czen
ie
lege
ndy.
Opi
syw
anie
dro
gi
na p
odst
awie
map
y.
Mat
emat
ka
w d
ział
aniu
. Lic
ze-
nie
i por
ówny
wan
ie
licze
bnoś
ci: w
ię-
cej –
mni
ej –
tyl
e sa
mo.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 18,
19K.
s. 1
7–19
P. s
. 18,
19K.
s. 1
7–19
M. s
. 18,
23–
25K.
u.
73
Dzień 1. | Moja droga do szkoły
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b1.2
) a, b
, e, f
4.1)
7.1) a
7.2) a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
map
S
łuch
a z
uwag
ą cz
ytan
ego
teks
tu
Prz
epro
wad
za a
naliz
ę i s
ynte
zę w
zrok
owo-
słuch
ową
wyr
azów
K
reśli
lini
e lit
erop
odob
ne
przy
goto
wuj
ące
do p
isani
a lit
er m
, M W
yszu
kuje
w te
kści
e w
yraz
y z
liter
ą m K
orzy
sta
z pr
oste
j leg
endy
na
map
ie L
iczy
i por
ównu
je li
czeb
ność
: wię
cej –
mni
ej –
tyle
sam
o
Pona
dpod
staw
owe O
pisu
je d
rogę
doj
ścia
z d
omu
do ja
my
smok
a Z
na fu
nkcj
e m
apy W
ykon
uje
na p
łasz
czyź
nie
sche
mat
yczn
y ry
sune
k dr
ogi d
ojśc
ia d
o sz
koły
Dzi
eń 8
.Be
zpie
czna
sz
koła
Ukł
adan
ie k
olej
nośc
i w
ydar
zeń
w h
isto
-ry
jce
obra
zkow
ej.
Posz
erze
nie
słow
-ni
ctw
a o
wyr
az e
wa-
kuow
ać s
ię.
Wpr
owad
zeni
e lit
er m
, M.
Ćw
icze
nie
dosk
o-na
lące
per
cepc
ję
wzr
okow
ą.Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
lit
er m
, M.
Dek
odow
anie
zna
-kó
w e
wak
uacy
jnyc
h.Po
czyt
anka
Bał
agan
.
Ćw
icze
nia
perc
epcj
i sł
ucho
wej
.Sł
owni
k m
uzyc
zny
– ka
non.
Wys
łuch
anie
i na
uka
pios
enki
Pan
ie Ja
nie.
Wsp
ółpr
aca
z in
-ny
mi w
cod
zien
nej
sytu
acji.
Zasa
dy b
ezpi
eczn
e-go
zac
how
ania
się
w
szk
ole.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Gry
i z
abaw
y m
atem
a-ty
czne
z k
ostk
ami
sześ
cien
nym
i – g
ra
plan
szow
a „W
ę-dr
ówka
po
szko
le”
– lic
zeni
e w
zak
re-
sie
6.
Zapo
znan
ie
ze z
naka
mi
ewak
uacy
j-ny
mi i
zw
ró-
ceni
e uw
agi
na w
łaśc
iwy
spos
ób e
wa-
kuow
ania
się
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 20,
21,
79K.
s. 2
0–22
W. 1
P. s
. 20
CD
– m
elod
ia P
anie
Ja
nie
P. s
. 20,
21
M. s
. 19,
26–
29
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) a
, b, c
, d, f
3.1)
2) 3
) 5)
5.2)
6)
7.2) a
, b, c
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe P
isze
lite
ry m
, M w
lini
atur
ze i
po ś
ladz
ie D
osko
nali
perc
epcj
ę w
zrok
ową W
ie, j
ak z
acho
wać
się
w s
ytua
cji z
agro
żeni
a Z
na z
asad
y be
zpie
czne
go z
a-ch
owan
ia s
ię w
szk
ole P
osłu
guje
się
kos
tką
sześ
cien
ną; r
ozw
iązu
je z
adan
ia t
ekst
owe
do k
onkr
etne
j syt
uacj
i Ś
wia
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
muz
yki P
owta
rza
mel
odie
ze
słu
chu
i je
syla
bicz
nie
wyk
onuj
e
Pona
dpod
staw
owe U
stal
a ko
lejn
ość
wyd
arze
ń R
ozum
ie z
nacz
enie
sło
wa
ewak
uow
ać s
ię R
ozum
ie z
nacz
enie
pod
staw
owyc
h zn
aków
ew
akua
cyjn
ych P
otra
fi si
ę be
zpie
czni
e ew
akuo
wać R
ozpo
znaj
e w
utw
orac
h m
uzyc
znyc
h dź
wię
ki: w
ysok
ie –
nis
kie,
kró
tkie
– d
ługi
e, c
iche
– g
łośn
e
74
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 9
.M
oja
klas
aW
ysłu
chan
ie t
ekst
u Zu
pełn
ie ja
k do
rośl
i.W
ypow
iedz
i U.
na t
emat
wys
łuch
a-ne
go t
ekst
u.Ć
wic
zeni
a gr
afom
o-to
rycz
ne u
trw
alaj
ą-ce
piso
wni
ę po
zna-
nych
lite
r. W
skaz
ywan
ie im
ion
męs
kich
i że
ński
ch.
Wie
lka
liter
a w
piso
wni
imio
n.Pi
sani
e lit
er p
o śla
dzie
.
Ćw
icze
nie
perc
epcj
i sł
ucho
wej
(brz
mie
-ni
e in
stru
men
tów
pe
rkus
yjny
ch)
z ćw
icze
niam
i.
Ryso
wan
ie
auto
port
retu
z
wyk
orzy
sta-
niem
kon
turu
tw
arzy
.Pr
ojek
tow
a-ni
e i d
ekor
o-w
anie
wed
ług
wła
sneg
o po
mys
łu
odzn
aki d
la
wzo
row
ego
uczn
ia.
Zaba
wa
ruch
o-w
a w
zmac
niaj
ą-ca
odc
zuw
anie
em
ocji.
Wsp
ólne
opr
aco-
wan
ie k
ontr
aktu
kl
asow
ego.
Rozw
ijani
e em
patii
.Sz
acun
ek d
la in
-ny
ch i
tole
ranc
ja.
Uży
wan
ie z
wro
tów
gr
zecz
nośc
iow
ych
w k
onta
ktac
h z
inny
mi o
soba
mi.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Li
czba
1, n
auka
pi
sani
a cy
fry
1.
Nie
sieni
e po
moc
y po
-tr
zebu
jący
m,
w ty
m o
so-
bom
nie
peł-
nosp
raw
nym
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 22,
23
K. s
. 23,
24
CD
– Z
upeł
nie
jak
doro
śli
P. s
. 74
CD
– p
okaz
brz
mie
-ni
a in
stru
men
tów
pe
rkus
yjny
ch –
bę
ben,
tam
bury
n;J.-
P. R
amea
u,
Tam
bury
n
W. 1
K.
s. 2
3 P.
s. 2
2, 2
3K.
s. 2
3M
. s. 1
9, 3
0, 3
1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b1.2
) b, c
, f3.
2) 3
) 5)
4.1)
5.1)
2) 5
)7.2
) a11.
5)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe R
ysuj
e au
topo
rtre
t na
kont
urze
twar
zy W
ykor
zyst
uje
dow
olną
tech
nikę
pla
styc
zną S
łuch
a te
kstu
czy
tane
go p
rzez
N. W
ypow
iada
się
na
tem
at w
ysłu
-ch
aneg
o te
kstu D
osko
nali
tech
nikę
pis
ania
poz
nany
ch li
ter R
ozró
żnia
imio
na m
ęski
e i ż
eńsk
ie R
ozpo
czyn
a pi
sani
e im
ion
wie
lką
liter
ą P
isze
po
ślad
zie P
rzes
trze
ga
usta
lony
ch w
kon
trak
cie
zasa
d N
iesi
e po
moc
pot
rzeb
ując
ym, w
tym
oso
bom
nie
pełn
ospr
awny
m R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
1 w
asp
ekta
ch k
ardy
naln
ym i
porz
ądko
wym
; um
ie
pisa
ć cy
frę
1 R
ozpo
znaj
e br
zmie
nie
inst
rum
entó
w p
erku
syjn
ych
– bę
bna
i tam
bury
nu R
ealiz
uje
pros
te s
chem
aty
rytm
iczn
e na
poz
nany
ch in
stru
men
tach Ś
wia
dom
ie
i akt
ywni
e sł
ucha
muz
yki
75
Dzień 1. | Moja droga do szkoły Po
nadp
odst
awow
e R
ozw
ija e
mpa
tię,
jest
pom
ocny
i to
lera
ncyj
ny w
obec
inny
ch k
oleg
ów U
stal
a za
sady
reg
ulam
inu
klas
oweg
o U
kład
a ko
ntra
kt k
laso
wy R
o-zu
mie
pot
rzeb
ę po
mag
ania
inny
m, w
tym
szc
zegó
lnie
oso
bom
nie
pełn
ospr
awny
m P
raw
idło
wo
okre
śla
tem
po, a
para
t w
ykon
awcz
y i z
espó
ł wyk
onaw
czy
w u
twor
ach
muz
yczn
ych
Dzi
eń 10
.U
rodz
iny
Wys
łuch
anie
frag
-m
entu
wie
rsza
M
ałgo
rzat
y St
rzał
-ko
wsk
iej M
iłość
, ra
dość
, lęk
.W
ypow
iedz
i na
tem
at s
poso
bów
św
ięto
wan
ia u
rodz
in
na p
odst
awie
wła
s-ny
ch d
ośw
iadc
zeń,
w
ysłu
chan
ego
teks
tu o
raz
ilust
racj
iza
mie
szcz
onej
w
pod
ręcz
niku
.A
naliz
a i s
ynte
za
wzr
okow
o-sł
ucho
-w
a w
yraz
ów
z gł
oską
t.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygot
o-w
ując
e do
pis
ania
lit
er t
, T.
Ćw
icze
nia
w c
zy-
tani
u po
znan
ego
teks
tu.
Wys
zuki
wan
ie li
ter
t, T
wśr
ód in
nych
lit
er.
Pisa
nie
po ś
ladz
ie.
Skła
dani
e ży
czeń
.
Nau
ka p
iose
nki
Sto
lat.
Ćw
icze
nia
rytm
icz-
no-r
ucho
we.
Zgod
ne w
spół
dzia
-ła
nie
z ró
wie
śnik
ami
i dor
osły
mi w
org
a-ni
zow
aniu
kla
sow
ej
i rod
zinn
ej u
rocz
y-st
ości
– u
rodz
in.
Wsp
ółpr
aca
z in
ny-
mi w
zab
awie
.Ro
zwija
nie
empa
tii.
Ucz
estn
ictw
o w
or-
gani
zow
aniu
rodz
in-
nej u
rocz
ysto
ści.
Rozm
owa
na t
emat
re
lacj
i mię
dzy
naj-
bliż
szym
i.D
osto
sow
anie
sw
oich
ocz
ekiw
ań
do re
alió
w f
inan
-so
wyc
h ro
dzin
y w
odn
iesi
eniu
do
otrz
ymyw
anyc
h pr
ezen
tów
.Sk
łada
nie
życz
eń.
Obd
arow
ywan
ie
prez
ente
m.
Przy
jmow
anie
pr
ezen
tów
.
Segr
egow
anie
śm
ieci
i sp
rząt
anie
po
uro
czys
tośc
i ro
dzin
nej,
klas
owej
–
urod
zina
ch.
Dzi
eń b
ez m
atem
a-ty
ki.
Wyk
onan
ie
koro
ny d
la
jubi
lata
.
76
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
.24,
25
K s.
25–2
7, 7
9P.
s. 2
4C
D –
nag
rani
e St
o la
t
P. s
. 24,
25
P. s
. 24,
25
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, d, e
, f3.
1) 2)
3) 5
)5.
1) 2)
3) 4
)6.
1) h
9.1)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe S
łuch
a w
sku
pien
iu t
ekst
u W
ypow
iada
się
na
pods
taw
ie w
ysłu
chan
ego
teks
tu, i
lust
racj
i i w
łasn
ych
dośw
iadc
zeń P
rzep
row
adza
ana
lizę
i syn
tezę
wzr
oko-
wo-
słuc
how
ą w
yraz
ów D
osko
nali
umie
jętn
ość
czyt
ania
poz
nane
go te
kstu P
isze
po
ślad
zie W
ycin
a, k
lei e
lem
enty
kor
ony
dla
jubi
lata
, ozd
abia
pla
stel
iną,
skł
ada
zgod
nie
z in
stru
kcją W
spół
dzia
ła z
rów
ieśn
ikam
i i d
oros
łym
i prz
y or
gani
zacj
i uro
czys
tośc
i kla
sow
ej, r
odzi
nnej D
osto
sow
uje
swoj
e oc
zeki
wan
ia z
wią
zane
z p
reze
ntam
i do
real
iów
fin
anso
wyc
h ro
dzin
y S
egre
guje
śm
ieci
, spr
ząta
jąc
po u
rocz
ysto
ści k
laso
wej
, rod
zinn
ej N
ie z
aspo
kaja
sw
oich
pot
rzeb
kos
ztem
inny
ch P
raw
idło
wo
wyk
onuj
e pi
osen
kę
ze s
łuch
u i z
ako
mpa
niam
ente
m
Pona
dpod
staw
owe R
edag
uje
i skł
ada
życz
enia O
bdar
owuj
e pr
ezen
tem
, pot
rafi
prz
yjm
ować
pre
zent
y U
mie
zac
how
ać s
ię o
dpow
iedn
io w
sto
sunk
u do
osó
b w
tru
d-ni
ejsz
ej s
ytua
cji m
ater
ialn
ej K
orel
uje
treś
ć m
uzyc
zną
z tr
eści
ą po
zam
uzyc
zną
i wiz
ualn
ą
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
225
min
45 m
in45
min
45 m
in45
min
180
min
45 m
in
77
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
4. t
ydzi
eń w
rześ
nia
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Dzi
eci p
odró
żują
w
nie
znan
e.El
emen
ty m
uszt
ry
w c
zasi
e za
jęć
rozw
i-ja
jący
ch s
praw
ność
fi
zycz
ną(4
5 m
in)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść fi
zycz
ną, z
godn
ie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść f
izyc
zną
prze
z uc
zest
nict
wo
w g
rach
i za
baw
ach
orga
ni-
zacy
jno-
porz
ądko
wyc
h.–
Prze
strz
ega
regu
ł w g
rach
i z
abaw
ach
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
ych.
1) el
emen
ty m
uszt
ry (z
biór
ka n
a sy
gnał
w
sze
regu
, w d
wus
zere
gu);
2) z
atrz
yman
ie w
mar
szu,
w b
iegu
(„
Raz,
dw
a, t
rzy
Baba
-Jaga
pat
rzy”
, „W
iew
iórk
i do
dziu
pli”)
;3)
mar
sz w
rytm
ude
rzeń
, np.
bęb
na;
4) u
stal
enie
kom
end
dźw
ięko
wyc
h w
kla
sie.
Pods
taw
owe
•Po
stęp
uje
zgod
nie
z ok
reśl
onym
i prz
ez N
. za
sada
mi.
•Re
aguj
e w
zab
awie
na
kom
endy
, pol
ece-
nia,
um
ówio
ne h
asła
.
Pona
dpod
staw
owe
•Ro
zróż
nia
usta
lone
kom
endy
dźw
ięko
we
i je
resp
ektu
je.
Spac
er
z pr
zyja
ciel
em.
Zasa
dy z
acho
wan
ia
w c
zasi
e sp
acer
ów(4
5 m
in)
10.2
) bPo
traf
i pok
onyw
ać
prze
szko
dy n
atur
alne
i s
ztuc
zne.
– U
czes
tnic
zy w
wyc
iecz
kach
pi
eszy
ch.
1) ćw
icze
nie
w s
praw
nym
zm
ieni
aniu
ob
uwia
, str
oju;
2) p
rzes
trze
gani
e za
sad
bezp
iecz
nego
za
chow
ania
w c
zasi
e w
ycie
czek
;3)
zab
awa
w t
eren
ie k
szta
łtuj
ąca
orie
n-ta
cję
(„Ile
kro
ków
?”);
4) za
baw
a na
spo
strz
egaw
czoś
ć(„
Mis
trz
obse
rwac
ji”).
Pods
taw
owe
•D
obie
ra w
łaśc
iwe
obuw
ie n
a w
ycie
czkę
pi
eszą
. •Pr
zest
rzeg
a za
sad
bezp
iecz
nego
zac
how
a-ni
a w
cza
sie
wyc
iecz
ek p
iesz
ych.
•U
czes
tnic
zy w
zab
awac
h na
orie
ntac
ję
i spo
strz
egaw
czoś
ć.
Pona
dpod
staw
owe
•Po
dejm
uje
prób
ę w
skaz
ania
dro
gi p
odcz
as
wyc
iecz
ki p
iesz
ej.
•W
ymie
nia
co n
ajm
niej
jede
n ch
arak
te-
ryst
yczn
y pu
nkt
znaj
dują
cy s
ię n
a tr
asie
w
ycie
czki
pie
szej
.
Dzi
eci p
omag
ają
doro
słym
. Ć
wic
zeni
a ró
wno
waż
ne(4
5 m
in)
10.2
) cPo
traf
i wyk
onyw
ać
ćwic
zeni
a ró
wno
waż
ne.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ró
wno
-w
ażne
. 1)
poru
szan
ie s
ię p
o w
yzna
czon
ej li
nii
przo
dem
(sto
pnio
wan
ie t
rudn
ości
: lin
ia n
arys
owan
a kr
edą
lub
taśm
a kl
e-ją
ca n
a po
dłod
ze; s
kaka
nka;
nap
rężo
-na
gum
a na
ciąg
nięt
a na
d po
dłog
ą);
2) z
abaw
y ru
chow
e: „
Tani
ec n
a lin
ie”,
„Ciu
ciub
abka
”, „W
alki
kog
utów
”, „I
dzie
G
rześ
prz
ez w
ieś”
;3)
zab
awa
ruch
owa
przy
muz
yce
„Sto
p-
-kla
tka”
.
Pods
taw
owe
•Po
rusz
a si
ę po
wyz
nacz
onej
lini
i prz
odem
. •Po
rusz
a si
ę po
wyz
nacz
onej
lini
i w z
aba-
wac
h ru
chow
ych.
Pona
dpod
staw
owe
•Po
rusz
a si
ę po
wyz
nacz
onej
lini
i prz
odem
i t
yłem
.
78
III. Z
łota
pol
ska
jesi
eń
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 11
.D
ary
jesi
eni
Słuc
hani
e ze
zro
-zu
mie
niem
wie
rszy
o
tem
atyc
e je
sienn
ej.
Swob
odne
wyp
o-w
iedz
i U. n
a te
mat
je
sieni
ze
szcz
egól
-ny
m u
wzg
lędn
ieni
em
zmia
n za
chod
zący
ch
w p
rzyr
odzi
e. R
oz-
mow
a na
tem
at:
„Jak
zach
ować
lato
?”.
Ćw
icze
nia
w c
zyta
niu
na ró
żnyc
h po
zio-
mac
h.W
prow
adze
nie
liter
t, T
.N
auka
pisa
nia
liter
t, T
.Ć
wic
zeni
a gr
afom
o-to
rycz
neZa
baw
y m
nem
otec
h-ni
czne
w G
imna
styc
e ok
a i j
ęzyk
a.Pr
zygo
tow
anie
do
insc
eniz
acji
Na
stra
gani
e.C
zyta
nie
glob
alne
.
Nau
ka p
iose
nki
o je
sien
i.Ć
wic
zeni
a ry
tmic
z-no
-ruc
how
e.Ć
wic
zeni
e pe
rcep
cji
słuc
how
ej. A
nton
io
Viv
aldi
, Czt
ery
pory
ro
ku. J
esie
ń, c
z. I.
Wsp
ółpr
aca
pod-
czas
prz
ygot
owan
ia
insc
eniz
acji.
Zach
owan
ie
w t
eatr
ze.
Dob
ór ró
l do
pre-
dysp
ozyc
ji U
.
Rozp
ozna
wan
ie
rośl
in i
zwie
rząt
ży
jący
ch w
par
ku.
Wsk
azyw
anie
ozn
ak
jesi
eni w
par
ku.
Odp
owie
dnie
za-
chow
anie
w p
arku
.D
osto
sow
anie
str
o-ju
do
war
unkó
w
pogo
dow
ych.
Naz
ywan
ie w
arun
-kó
w a
tmos
fery
cz-
nych
.W
ykor
zyst
ywan
ie
daró
w je
sien
i prz
ez
czło
wie
ka.
Porz
ądko
wan
ie
licze
bnoś
ci (k
sią-
żek
w k
olej
nośc
i ro
snąc
ej, k
rede
k w
kol
ejno
ści m
ale-
jące
j); p
owię
ksza
nie
i pom
niej
szan
ie
licze
bnoś
ci k
olej
ne-
go z
bior
u o
jede
n.
Wyk
onan
ie
puzz
li Po
lska
je
sień
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 26–
29K.
s. 2
8–30
CD
– Je
sień
.P.
s. 7
5 Pi
órki
em
dźw
ięki
em
i pęd
zelk
iem
. A
. Viv
aldi
, Czt
ery
pory
roku
. Jes
ień,
cz.
I.
P. s
. 26–
29M
. s. 3
2, 3
3W
. 1
79
Dzień 1. | Moja droga do szkoły O
dnie
sien
ia
do N
PP1.1
) a, b
, c1.2
) b, c
, d, e
, f1.3
) a, b
3.1)
2) 3
) 5)
5.2)
6.1)
a, e
6.2)
a, b
, c7.1
) a, b
7.2) a
9.1)
c9.
2) a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe S
łuch
a w
iers
za z
e zr
ozum
ieni
em S
wob
odni
e w
ypow
iada
się
na
tem
at je
sien
i Ć
wic
zy u
mie
jętn
ość
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h P
isze
lite
ry t
, T B
ierz
e ud
ział
w z
abaw
ie t
eatr
alne
j W
spół
prac
uje
z ró
wie
śnik
ami p
odcz
as p
rzyg
otow
ania
insc
eniz
acji R
ozpo
znaj
e i n
azyw
a ro
ślin
y i z
wie
rzęt
a ży
jące
w p
arku O
dnaj
-du
je i
nazy
wa
ozna
ki je
sien
i D
osto
sow
uje
stró
j do
war
unkó
w p
ogod
owyc
h N
azyw
a w
arun
ki a
tmos
fery
czne W
ie, j
ak c
złow
iek
moż
e w
ykor
zyst
ać d
ary
jesi
eni W
ycin
a,
skła
da i
nakl
eja
elem
enty
puz
zli Ś
piew
a w
zes
pole
i ze
słu
chu,
pop
raw
nie
real
izuj
e ćw
icze
nia
wok
alne
, odd
echo
we,
ryt
mic
zne
i słu
chow
e Ś
wia
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
m
uzyk
i P
raw
idło
wo
łącz
y tr
eści
muz
yczn
e z
poza
muz
yczn
ymi i
wiz
ualn
ymi P
owię
ksza
i po
mni
ejsz
a lic
zebn
ość
kole
jnyc
h zb
ioró
w o
jede
n el
emen
t
Pona
dpod
staw
owe O
pisu
je k
rajo
braz
jesi
enny O
pisu
je o
znak
i jes
ieni
Dzi
eń 12
.Je
sien
ny
ogró
d
Rozw
iązy
wan
ieza
gadk
i.Ro
zmow
a na
tem
at
wyg
lądu
ogr
odu
je-
sien
ią n
a po
dsta
wie
ilu
stra
cji.
Dos
kona
leni
e um
ie-
jętn
ości
czy
tani
a na
ró
żnyc
h po
ziom
ach.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygo-
tow
ując
e do
nau
ki
pisa
nia
liter
i, I.
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owo-
słuc
how
a w
yraz
ów z
gło
ską
i.N
auka
czy
tani
a gł
oski
i.
Wsp
ółpr
aca
z in
-ny
mi w
zab
awie
sł
owno
-ruc
how
ej
Jesi
enny
mas
aż.
Rozp
ozna
wan
ie
i naz
ywan
ie ro
ślin
w
jesi
enny
m
ogro
dzie
.W
arun
ki k
onie
czne
do
rozw
oju
rośl
in
w o
grod
zie
jesi
enią
.
Licz
ba 2
. Nau
ka
pisa
nia
cyfr
y 2.
Zast
osow
anie
licz
-by
2 w
pra
ktyc
e.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 30,
31
K. s
. 31–
33P.
s. 3
0, 3
1M
. s. 3
4, 3
5
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, f5.
2)6.
1) a,
c7.2
) a
80
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe R
ozw
iązu
je z
agad
ki W
ypow
iada
się
na
tem
at il
ustr
acji D
osko
nali
umie
jętn
ość
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o--s
łuch
owej
wyr
azów
z i C
zyta
lite
ry i,
I R
ozpo
znaj
e i n
azyw
a ro
ślin
y w
jesi
enny
m o
grod
zie Z
na w
arun
ki k
onie
czne
do
rozw
oju
rośl
in w
jesi
enny
m o
grod
zie N
akle
ja
puzz
le, d
orys
owuj
e cz
ęść
obra
zka
wed
ług
wła
sneg
o po
mys
łu U
mie
jętn
ie d
obie
ra b
arw
y ci
epłe
– je
sien
ne R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
2 w
asp
ekta
ch k
ardy
naln
ym i
porz
ądko
-w
ym; u
mie
nap
isać
cyf
rę 2
Pona
dpod
staw
owe O
pisu
je w
yglą
d og
rodu
jesi
enią
na
pods
taw
ie il
ustr
acji W
łaśc
iwie
rozp
lano
wuj
e el
emen
ty ry
sunk
u na
kar
toni
e
Dzi
eń 13
.Je
sien
ne
złot
o
Posz
erza
nie
słow
-ni
ctw
a na
tem
at
złot
a na
pod
staw
ie
info
rmac
ji z
kąci
ka
Trop
icie
le w
iedz
y.W
ypow
iedz
i na
tem
at w
yglą
du
jesi
eni n
a po
dsta
-w
ie w
iers
za M
arka
G
łogo
wsk
iego
Por
a w
esoł
a or
az il
ustr
a-cj
i w p
odrę
czni
ku.
Ćw
icze
nia
przy
go-
tow
ując
e do
pis
ania
lit
er i,
I.N
auka
pisa
nia
liter
i, I.
Ana
liza
wzr
okow
o--s
łuch
owa
wyr
azów
z
głos
ką i.
Słuc
hani
e ze
zro
zu-
mie
niem
.Pi
sani
e po
śla
dzie
.Zw
roty
i pr
zysł
owia
z
wyr
azem
zło
to.
Barw
y je
sien
i jak
o pr
zyst
osow
anie
ro
ślin
do
zmia
n at
mos
fery
czny
ch
zwią
zany
ch z
na-
stęp
stw
em p
ór
roku
.W
ydob
ycie
zło
ta
w P
olsc
e.
Licz
ba 2
: zas
to-
sow
anie
licz
by 2
w
pra
ktyc
e –
two-
rzen
ie i
licze
nie
par,
rozu
mie
nie
poję
cia
para
.
Wyk
onan
ie
z m
asy
sol-
nej m
odel
i je
sien
nych
liś
ci w
edłu
g sz
ablo
nu,
ozda
bian
ie
ich
farb
ami
i pla
stel
iną.
Przy
goto
-w
anie
mas
y so
lnej
wed
ług
inst
rukc
ji.
Utr
wal
enie
św
iado
moś
ci,
że lu
dzie
żyj
ą w
różn
ych
war
unka
ch
mat
eria
lnyc
h.
81
Dzień 1. | Moja droga do szkoły O
dnie
sien
ie
do s
tron
w
mat
eriał
ach
uczn
iow
skic
h
P. s
. 32,
33
K. s
. 34–
36W
. 1
P. s
. 32,
33
M. s
. 36,
37
K. s
. 37
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) c
, d, e
, f6.
1) b
7.2) a
9.1)
b, c
9.2)
a11.
6)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe W
ypow
iada
się
na
tem
at je
sien
i S
łuch
a w
sku
pien
iu i
ze z
rozu
mie
niem
tek
stu
wie
rsza P
isze
lite
ry i,
I D
okon
uje
anal
izy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
z
głos
ką i P
isze
po
ślad
zie W
ie, j
ak ro
ślin
y pr
zyst
osow
ują
się
do z
mia
ny w
arun
ków
życ
ia je
sien
ią L
epi z
mas
y so
lnej
liśc
ie, o
zdab
ia je
farb
ami i
inny
mi e
lem
enta
mi –
po-
sług
uje
się
form
ą W
ie, ż
e lu
dzie
żyj
ą w
różn
ych
war
unka
ch m
ater
ialn
ych T
wor
zy i
liczy
par
y R
ozum
ie p
ojęc
ie p
ara
Pona
dpod
staw
owe G
rom
adzi
sło
wni
ctw
o w
okół
tem
atu
złot
o Z
na p
rzys
łow
ia z
wyr
azem
zło
to W
ie, g
dzie
w P
olsc
e w
ydob
ywa
się
złot
o P
ostę
puje
zgo
dnie
z in
-st
rukc
ją
Dzi
eń 14
.W
sm
ocze
j sp
iżar
ni
Wyp
owie
dzi i
nspi
-ro
wan
e w
iers
zem
M
arii
Kow
nack
iej
Lato
w s
piża
rni
scho
wan
e.Sł
ucha
nie
ze z
ro-
zum
ieni
em t
ekst
u cz
ytan
ego
prze
z N
.Ć
wic
zeni
a w
czy
-ta
niu
na ró
żnyc
h po
ziom
ach.
Ana
liza
i syn
teza
sł
ucho
wo-
wzr
oko-
wa
wyr
azów
z g
ło-
ską
j.Ć
wic
zeni
a gr
a-fo
mot
oryc
zne
przy
goto
wuj
ące
do n
auki
pis
ania
lit
ery
j.
Om
ówie
nie
spos
o-bó
w p
rzec
how
y-w
ania
zap
asów
na
zim
ę.Zw
róce
nie
uwag
i na
lecz
nicz
e i t
rują
ce
wła
ściw
ości
jem
ioły
.
Licz
ba 2
w a
spek
-ta
ch k
ardy
naln
ym
i por
ządk
owym
. Po
wię
ksza
nie
licze
bnoś
ci w
ybra
-ne
go z
bior
u o
dwa
elem
enty
, pom
niej
-sz
anie
o je
den
elem
ent.
Hig
iena
prz
y-go
tow
ywan
ia
i spo
żyw
ania
po
siłk
ów.
Przy
goto
wa-
nie
kolo
ro-
wyc
h pr
zy-
smak
ów z
jaj.
82
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 34,
35
K. s
. 38,
39,
80
P. s
. 34,
35
M. s
. 38,
39
P. s
. 36
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, d, e
, f6.
1) a,
f7.1
) b7.2
) a9.
2) a
, b
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe S
łuch
a ze
zro
zum
ieni
em t
ekst
u w
iers
za W
ypow
iada
się
na
pods
taw
ie w
ysłu
chan
ego
teks
tu Ć
wic
zy c
zyta
nie
na r
óżny
ch p
ozio
mac
h P
rzep
row
adza
an
aliz
ę i s
ynte
zę w
zrok
owo-
słuc
how
ą w
yraz
ów z
gło
ską
j U
trzy
muj
e po
rząd
ek w
okół
sie
bie R
ozum
ie i
stos
uje
aspe
kt p
orzą
dkow
y lic
zby
w p
rakt
yce P
owię
ksza
i po
-m
niej
sza
licze
bnoś
ć ko
lejn
ych
zbio
rów
o je
den
i o d
wa
elem
enty
Pona
dpod
staw
owe Z
na s
poso
by p
rzec
how
ywan
ia z
apas
ów n
a zi
mę Z
na le
czni
cze
i tru
jące
wła
ściw
ości
jem
ioły P
rzyr
ządz
a po
traw
ę z
jaj P
ostę
puje
zgo
dnie
z
inst
rukc
ją
Dzi
eń 15
.Ba
bie
lato
Ukł
adan
ie o
dpow
ie-
dzi n
a py
tani
a na
po
dsta
wie
obs
erw
a-cj
i rep
rodu
kcji
ob-
razu
ora
z cz
ytan
ego
prze
z N
. tek
stu.
U
waż
ne s
łuch
anie
te
kstu
.N
auka
pis
ania
lit
er j,
J.A
naliz
a gł
osko
wa
wyr
azów
z g
łosk
ą j.
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
dzi
eła
sztu
ki.
Abe
cadł
o in
stru
-m
entó
w –
inst
ru-
men
ty p
erku
syjn
e.
Ana
liza
treś
ci
obra
zu Jó
zefa
C
hełm
ońsk
ie-
go B
abie
lato
.
Szac
unek
do
wy-
twor
ów a
rtys
tycz
-ny
ch k
oleg
ów.
Prze
strz
egan
ie
zasa
d ku
ltura
lneg
o za
chow
ania
w g
ale-
rii s
ztuk
i.
Pow
staw
anie
bab
ie-
go la
ta.
Dzi
eń b
ez
mat
emat
yki.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 37
K. s
. 40–
42P.
s. 7
4P.
s. 3
7P.
s. 3
7
83
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, f3.
3) 5
)4.
1) 2)
4)
5.2)
6.1)
a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe U
kład
a od
pow
iedz
i na
pyta
nia W
ypow
iada
się
na
tem
at d
zieł
a sz
tuki S
łuch
a ze
zro
zum
ieni
em P
isze
lite
ry j,
J D
okon
uje
anal
izy
wzr
okow
o-sł
ucho
-w
ej w
yraz
ów z
lite
rą j R
ozpo
znaj
e br
zmie
nie
inst
rum
entó
w p
erku
syjn
ych;
pra
wid
łow
o w
ykon
uje
sche
mat
y ry
tmic
zne
Pona
dpod
staw
owe R
ozpo
znaj
e ob
raz
Józe
fa C
hełm
ońsk
iego
Bab
ie la
to W
ie, j
ak z
acho
wać
się
w g
aler
ii sz
tuki S
zanu
je w
ytw
ory
arty
styc
zne
kole
gów W
ie, j
ak
pow
staj
e ba
bie
lato P
otra
fi ak
ompa
niow
ać n
a po
znan
ym in
stru
men
cie
perk
usyj
nym
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
225
min
45 m
in45
min
45 m
in18
0 m
in45
min
84
Tygo
dnio
wy
rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
1. ty
dzie
ń pa
ździ
erni
ka(1
35 m
inut
– 3
god
z. le
kcyj
ne)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
W r
ytm
muz
yki.
Ćw
icze
nia
rytm
iczn
e,
zaba
wy
ze ś
piew
em(4
5 m
in)
10.1)
U
czes
tnic
zy w
zaj
ęcia
ch
rozw
ijają
cych
spr
aw-
ność
fiz
yczn
ą, z
godn
ie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść fi
zycz
ną,
poru
szaj
ąc s
ię z
godn
ie z
po-
dany
m ry
tmem
.–
Wyk
onuj
e w
ybra
ne e
lem
en-
ty t
ańca
zgo
dnie
z re
guła
mi.
1) w
ybija
nie
rytm
u no
gam
i i rę
kam
i do
znan
ej m
elod
ii;2)
dos
toso
wan
ie ru
chu
do z
mie
nneg
o te
mpa
, dyn
amik
i i p
auz
w m
uzyc
e;3)
twor
zeni
e uk
ładu
cho
reog
rafic
zneg
o do
zna
nej m
elod
ii;4)
zab
awa
tane
czna
ze
śpie
wem
(n
p. „
Dw
óm t
ańcz
yć s
ię z
achc
iało
”).
Pods
taw
owe
•W
ybija
rytm
nog
ami i
ręka
mi,
zgod
nie
z m
uzyk
ą. •D
osto
sow
uje
ruch
do
zmie
nneg
o te
mpa
, dy
nam
iki i
pau
z w
muz
yce.
•W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ry
tmic
zne
zgod
nie
z po
znan
ym u
kład
em c
hore
ogra
ficz
nym
.
Pona
dpod
staw
owe
•O
dtw
arza
prz
y m
uzyc
e pr
osty
sch
emat
ta
necz
ny.
Zacz
arow
any
balo
nik
w z
acza
row
anyc
h rę
kach
.Za
baw
y z
odbi
jani
em
piłk
i, ba
lonó
w
(45
min
)
10. 2
) aPo
traf
i chw
ytać
piłk
ę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu i
na
odle
głoś
ć, t
oczy
ć ją
i k
ozło
wać
..
– U
czes
tnic
zy w
zab
awac
h z
odbi
jani
em p
iłki,
balo
nów
.1)
ćwic
zeni
a w
indy
wid
ualn
ym o
dbija
niu
balo
nów
pra
wą
i lew
ą rę
ką;
2) o
dbija
nie
balo
nów
w m
ałyc
h gr
upac
h;3)
odb
ijani
e ba
lonó
w ró
żnym
i czę
ścia
mi
ciał
a;4)
zaba
wa
„Zac
zaro
wan
y ba
loni
k”;
5) o
dbija
nie
piłe
czki
raki
etką
pra
wą
i lew
ą rę
ką;
6) ko
złow
anie
piłk
i pra
wą
i lew
ą rę
ką.
Pods
taw
owe
•D
osko
nali
swoj
ą zw
inno
ść, o
dbija
jąc
balo
-ny
indy
wid
ualn
ie i
w g
rupi
e. •D
osko
nali
swoj
ą zw
inno
ść, o
dbija
jąc
pi-
łecz
ki ra
kiet
ką, k
ozłu
jąc
piłk
ą.
Pona
dpod
staw
owe
•O
dtw
arza
prz
y m
uzyc
e pr
osty
sch
emat
ta
necz
ny.
Z za
sada
mi z
a pa
n br
at.
Wpr
owad
zeni
e do
be
zpie
czne
go p
oru-
szan
ia s
ię p
o dr
ogac
h (4
5 m
in)
10.2
) bPo
traf
i pok
onyw
ać
prze
szko
dy n
atur
alne
i s
ztuc
zne.
– Pr
zest
rzeg
a za
sad
ruch
u dr
ogow
ego
w c
zasi
e m
arsz
u z
klas
ą.
1) za
sady
bez
piec
zneg
o za
chow
ania
w
cza
sie
mar
szu
z kl
asą
– za
sady
po-
rusz
ania
się
po
chod
niku
;2)
zab
awa
ruch
owa
„Dro
ga d
o sz
koły
”;3)
zab
awa
orie
ntac
yjno
-por
ządk
owa
„Syg
naliz
ator
”;4)
ćw
icze
nie
w g
rupo
wym
i in
dyw
idua
l-ny
m p
rzec
hodz
eniu
prz
ez je
zdni
ę.
Pods
taw
owe
•Pr
zest
rzeg
a za
sad
bezp
iecz
nego
por
usza
-ni
a si
ę po
dcza
s m
arsz
u po
cho
dnik
u. •D
osto
sow
uje
się
do o
bow
iązu
jący
ch z
asad
po
dcza
s pr
zech
odze
nia
prze
z je
zdni
ę.
Pona
dpod
staw
owe
•O
dtw
arza
dro
gę d
o sz
koły
i w
skaz
uje
po-
żąda
ne z
acho
wan
ia.
85
Dzień 1. | Moja droga do szkoły IV
. Dba
m o
sie
bie
i moj
ą kl
asę
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 16
.U
logo
pedy
Rozm
owa
na t
emat
pr
acy
logo
pedy
na
pods
taw
ie il
ustr
acji
oraz
tek
stu
czyt
ane-
go p
rzez
N.
Ana
liza
i syn
teza
gł
osko
wa
i syl
abow
a w
yraz
ów.
Wsp
ólne
wyk
onan
ie
ćwic
zeń
akto
rski
ch
i ksz
tałt
ując
ych
dykc
ję.
Ćw
icze
nia
w c
zy-
tani
u na
różn
ych
pozi
omac
h.Za
baw
a sł
owna
„E
cho”
.W
yszu
kiw
anie
lite
ry
u na
ilus
trac
ji.O
pis
mie
jsca
prac
y lo
gope
dy.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygot
o-w
ując
e do
pis
ania
lit
ery
u.
Ćw
icze
nia
rytm
iczn
e.W
ie, c
zym
zaj
muj
e si
ę lo
gope
da.
Odc
zyty
wan
ie
i kon
tynu
owan
ie
wzo
ru.
Okr
eśla
nie
mie
jsca
wyb
rany
ch o
biek
-tó
w w
rzęd
zie.
Kolo
row
anie
oki
e-ne
k zg
odni
e z
po-
dany
m k
odem
.
Rozc
inan
ie
obra
zków
do
utr
wal
enia
w
yraz
ów z
u.
Wyk
onan
ie
żołę
dzio
wyc
h i k
aszt
ano-
wyc
h lu
dzi-
ków
zgo
dnie
z
inst
rukc
ją.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
38–
41K.
s. 4
3–45
K.u.
K. s
. 77
M. s
. 40,
41
W. 1
K.
s. 4
4
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, d, f
1.3) a
3.2)
5.7)
7.1) f
9.1)
c9.
2) a
, b
86
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe W
ypow
iada
się
na p
odst
awie
ilust
racj
i i te
kstu
w p
odrę
czni
ku S
łuch
a ze
zroz
umie
niem
teks
tu c
zyta
nego
prz
ez N
. P
rzep
row
adza
anal
izę
i syn
tezę
wzr
okow
o--s
łuch
ową
wyr
azów
z g
łosk
ą u Ć
wic
zy u
mie
jętn
ość
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h R
ozci
na i
ukła
da o
braz
ki W
ykon
uje
otw
ory,
łącz
y el
emen
ty: k
aszt
any,
żoł
ędzi
e,liś
cie
za p
omoc
ą w
ykał
acze
k O
dczy
tuje
i ko
ntyn
uuje
sek
wen
cje
rytm
iczn
e D
ostr
zega
regu
larn
ości W
ykon
uje
pole
ceni
a m
uzyc
zne
ze z
rozu
mie
niem
tem
atu
Pona
dpod
staw
owe W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ks
ztał
tują
ce d
ykcj
ę O
pisu
je m
iejsc
e pr
acy
logo
pedy W
ie, c
zym
zaj
muj
e si
ę lo
gope
da
Dzi
eń 17
.W
zdr
owym
ci
ele
zdro
wy
duch
Znac
zeni
e sł
owa
zdro
wie
.O
pow
iada
nie
o ul
u-bi
onyc
h za
baw
ach
spor
tow
ych
na p
od-
staw
ie il
ustr
acji.
Nau
ka p
isan
ia
liter
u, U
.Pi
sani
e po
śla
dzie
.W
ielk
a lit
era
w p
i-so
wni
imio
n.Ć
wic
zeni
a us
praw
-ni
ając
e pe
rcep
cję
wzr
okow
ą.Ć
wic
zeni
e cz
ytan
ia
na ró
żnyc
h po
ziom
ach.
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owo-
słuc
how
a w
yraz
ów.
Ćw
icze
nia
rytm
icz-
no-r
ucho
we
zwią
-za
ne z
tem
atem
zd
row
ie.
Słow
nik
muz
yczn
y:
kast
anie
ty, m
arak
a-sy
, tal
erze
.N
auka
pio
senk
i Ja
błka
.
Pozn
anie
syl
wet
ki
Ada
ma
Mał
ysza
–
sław
nego
czł
owie
ka.
Zaw
ód s
port
owie
c.Za
sady
, któ
rych
tr
zeba
prz
estr
ze-
gać,
ćw
iczą
c w
gru
pie.
Bezp
iecz
ne m
iejsc
e za
baw
spo
rtow
ych.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Wpr
o-w
adze
nie
liczb
y 3
– na
uka
pisa
nia
cyfr
y 3.
Prze
licza
nie
licze
b-no
ści i
zap
is li
czby
el
emen
tów
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 42,
43,
77
K. s
. 46–
48P.
s. 7
4C
D –
pok
az b
rzm
ie-
nia
inst
rum
entó
w
perk
usyj
nych
: kas
ta-
niet
y, t
aler
ze;
pios
enka
Jabł
ka.
P. s
. 42,
43
M. s
. 42–
46K.
u.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, f3.
2) 3
) 5)
5.2)
6) 7
) 8)
7.2) a
87
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe R
ozum
ie z
nacz
enie
sło
wa
zdro
wie P
isze
lite
ry u
, U P
isze
po
ślad
zie D
osko
nali
umie
jętn
ość
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h P
rzep
row
adza
ana
lizę
i syn
tezę
wzr
okow
o-sł
ucho
wą
wyr
azów
z li
terą
u W
ie, c
zym
zaj
muj
e si
ę sp
orto
wie
c Z
najd
uje
bezp
iecz
ne m
iejsc
e za
baw
spo
rtow
ych W
ie, j
akie
jest
zna
czen
ie s
port
u dl
a zd
row
ia c
złow
ieka P
rzyj
muj
e pr
awid
łow
ą po
staw
ę ci
ała
podc
zas
prac
y pr
zy b
iurk
u L
iczy
prz
edm
ioty
na
ilust
racj
i w p
odrę
czni
ku i
w o
tocz
eniu P
opra
wni
e za
pisu
je
cyfr
ę 3 R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
3 w
asp
ekta
ch k
ardy
naln
ym i
porz
ądko
wym Ś
wia
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
muz
yki R
ozpo
znaj
e br
zmie
nie
inst
rum
entó
w p
erku
syjn
ych;
po
traf
i zre
aliz
ować
na
nich
pro
sty
sche
mat
rytm
iczn
y
Pona
dpod
staw
owe O
pow
iada
o u
lubi
onyc
h za
baw
ach
spor
tow
ych Z
na z
asad
y pi
sow
ni w
ielk
iej l
itery
w im
iona
ch Z
na s
ylw
etkę
zna
nego
spo
rtow
ca A
dam
a M
ały-
sza P
otra
fi op
isać
bud
owę
inst
rum
entó
w p
erku
syjn
ych
Dzi
eń 18
.M
ój
torn
iste
r
Rozw
iązy
wan
ie
zaga
dek.
Rozm
owa
na t
emat
w
łaśc
iweg
o pa
ko-
wan
ia p
rzyb
orów
na
pods
taw
ie il
ustr
acji
i wła
snyc
h do
świa
d-cz
eń U
.Ć
wic
zeni
a w
czy
ta-
niu
teks
tów
na
róż-
nych
poz
iom
ach.
Ana
liza
i syn
teza
gł
osko
wa
i syl
abow
a w
yraz
ów z
ó.
Ukł
adan
ie z
dań
i za-
gade
k z
wyr
azam
i z ó
.Kl
asyf
ikow
anie
wy-
razó
w z
ó z
e w
zglę
-du
na
liczb
ę gł
osek
i s
ylab
.Ć
wic
zeni
a gr
afom
o-to
rycz
ne p
rzyg
oto-
wuj
ące
do p
isan
ia
liter
y ó.
Obo
wią
zki w
ynik
a-ją
ce z
prz
ynal
eżno
-śc
i do
rodz
iny.
Rozp
ozna
wan
ie
i naz
ywan
ie z
wie
-rz
ąt, w
któ
rych
na
zwac
h pi
szem
y ó
lub
u.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Od-
czyt
ywan
ie i
kont
y-nu
owan
ie s
ekw
encj
i ry
tmic
znyc
h.Ro
zpoz
naw
anie
i ł
ącze
nie
taki
ch
sam
ych
kszt
ałtó
w.
Rozc
inan
ie
obra
zków
do
utr
wal
enia
w
yraz
ów z
ó.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 44,
45
K. s
. 49–
51P.
s. 4
4, 4
5K.
s. 5
0, 5
1M
. s. 4
2, 4
3, 4
7, 4
8K.
u.W
. 1
W. 1
k. 1
3
88
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, f5.
3)6.
1) a
7.1) f
9.2)
a, b
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe R
ozw
iązu
je z
agad
ki B
ierz
e ud
ział
w ro
zmow
ie n
a te
mat
. wła
ściw
ego
pako
wan
ia p
rzyb
orów
szk
olny
ch W
ypow
iada
się
na
zada
ny t
emat
na
pods
taw
ie il
u-st
racj
i i w
łasn
ych
dośw
iadc
zeń Ć
wic
zy c
zyta
nie
na ró
żnyc
h po
ziom
ach P
rzep
row
adza
ana
lizę
i syn
tezę
wzr
okow
o-sł
ucho
wą
wyr
azów
z li
terą
ó U
kład
a zd
ania
z w
yraz
a-m
i z ó K
lasy
fikuj
e w
yraz
y z
ó w
edłu
g lic
zby
syla
b i g
łose
k W
ie, j
akie
ma
obow
iązk
i wyn
ikaj
ące
z pr
zyna
leżn
ości
do
rodz
iny R
ozci
na o
braz
ki d
o za
baw
y z
ó O
dczy
tuje
i k
onty
nuuj
e se
kwen
cje
rytm
iczn
e O
kreś
la m
iejsc
a w
ybra
nych
obi
ektó
w w
rzęd
zie.
Kod
uje
wed
ług
wła
sneg
o po
mys
łu
Pona
dpod
staw
owe O
pow
iada
o s
woi
ch p
rzyg
otow
ania
ch d
o sz
koły R
ozpo
znaj
e i n
azyw
a zw
ierz
ęta,
w k
tóry
ch n
azw
ach
pisz
emy
ó lu
b u
Dzi
eń 19
.M
ój d
zień
Twor
zeni
e da
lsze
go
ciąg
u hi
stor
yjki
na
pod
staw
ie
ilust
racj
i i z
grom
a-dz
oneg
o m
ater
iału
w
yraz
oweg
o.Ła
ńcuc
how
a M
eto-
da S
koja
rzeń
(ŁM
S).
Opo
wia
dani
e o
czyn
nośc
iach
wy-
kony
wan
ych
w c
iągu
dn
ia n
a po
dsta
wie
ilu
stra
cji i
wła
snyc
h do
świa
dcze
ń.A
naliz
a i s
ynte
za
wzr
okow
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
.Ć
wic
zeni
a m
otor
yki
mał
ej.
Nau
ka p
isan
ia
liter
ó, Ó
.C
zyta
nie
glob
alne
.Ćw
icze
nie
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h.U
dzia
ł w z
abaw
ie
teat
raln
ej. C
zyta
m
sam
!
Ćw
icze
nia
rytm
icz-
no-r
ucho
we.
In
stru
men
ty p
erku
-sy
jne.
Ilust
row
anie
w
ymyś
lone
go
opow
iada
nia
z w
yraz
ami z
ó.
Wsp
ółpr
aca.
Rola
wod
y w
życ
iu
czło
wie
ka.
Osz
częd
zani
e w
ody
podc
zas
toal
ety
pora
nnej
i w
iecz
orne
j.H
igie
nicz
ny t
ryb
życi
a. Z
nacz
enie
ci
szy
i czy
steg
o po
wie
trza
dla
do-
breg
o sa
mop
oczu
-ci
a cz
łow
ieka
.
Rozp
ozna
wan
ie
i naz
ywan
ie fi
gur
geom
etry
czny
ch.
Klas
yfik
owan
ie fi
gur
wed
ług
kszt
ałtu
, ko
loru
i w
ielk
ości
. Ry
sow
anie
figu
r ge
omet
rycz
nych
.
Uzu
pełn
ieni
e ta
rczy
zeg
ara
Mój
dzi
eń
kolo
row
ymi
obra
zkam
i.
89
Dzień 1. | Moja droga do szkoły O
dnie
sien
ie
do s
tron
w
mat
eriał
ach
uczn
iow
skic
h
P. s
. 46–
49K.
s. 5
2–54
, 80
CD
– K
rólis
ław
–
król
kró
lików
P. s
. 74
Abe
cadł
o in
stru
men
tów
. In
stru
men
ty
perk
usyj
ne.
P. s
. 46,
47
P. s
. 46,
47
M. s
. 49–
53W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) d
, e, f
1.3) a
, b
3.3)
4.1)
2)5.
2)6.
1) g
7.1) a
9.1)
b, c
9.2)
a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe T
wor
zy d
alsz
y ci
ąg h
istor
yjki P
rzep
row
adza
ana
lizę
i syn
tezę
wzr
okow
o-słu
chow
ą w
yraz
ów P
isze
liter
y ó,
Ó C
zyta
glo
baln
ie B
ierz
e ud
ział
w z
abaw
ie
teat
raln
ej W
ykon
uje
rysu
nek
z w
yraz
ami z
ó W
ypow
iada
się
w w
ybra
nych
tec
hnik
ach
plas
tycz
nych W
ycin
a i ł
ączy
ele
men
ty p
apie
row
e z
kork
iem Z
na o
góln
ą za
sadę
dz
iała
nia
budz
ika W
ie, j
aka
jest
rola
wod
y w
życ
iu c
złow
ieka O
szcz
ędza
wod
ę po
dcza
s to
alet
por
anne
j i w
iecz
orne
j D
ba o
hig
ieni
czny
tryb
życ
ia P
opra
wni
e ro
zpoz
naje
i n
azyw
a fig
ury
geom
etry
czne
(koł
o, tr
ójką
t, kw
adra
t, pr
osto
kąt) U
mie
kla
syfik
ować
figu
ry w
edłu
g ko
loru
, ksz
tałtu
, wie
lkoś
ci P
raw
idło
wo
wyk
onuj
e po
lece
nie
muz
yczn
e
Pona
dpod
staw
owe O
pow
iada
his
tory
jkę
obra
zkow
ą O
pow
iada
o c
zynn
ości
ach
wyk
onyw
anyc
h w
cią
gu d
nia W
ie, j
akie
jes
t zn
acze
nie
cisz
y i
czys
tego
pow
ietr
za
dla
dobr
ego
sam
opoc
zuci
a cz
łow
ieka
Dzi
eń 2
0.D
zień
N
aucz
ycie
la(d
o dy
spo-
zycj
i nau
czy-
ciel
a)
Skła
dani
e ży
czeń
.Re
cyta
cja
wie
rszy
: A
beca
dło
Julia
na
Tuw
ima,
Kra
m
z lit
eram
i W
andy
Cho
tom
-sk
iej,
Dzi
esię
ć pi
łek
Ann
y Ła
dy-G
ro-
dzic
kiej
, Dzi
wny
pi
es D
anut
y W
awi-
łow
, Jak
bie
dron
ka
zgub
iła k
ropk
i W
anda
Cho
tom
-sk
iej,
Rach
unki
na
wes
oło
Hal
iny
Szay
erow
ej.
Zapr
ojek
to-
wan
ie i
wyk
o-na
nie
med
ali
dla
rodz
iców
z
wyk
o-rz
ysta
niem
su
row
ców
w
tórn
ych.
Oso
by p
racu
jące
w
szk
ole.
Skła
dani
e ży
czeń
.Tr
adyc
je z
wią
zane
z
obch
odam
i Dni
a Ed
ukac
ji N
arod
owej
ja
ko ś
wię
ta w
szys
t-ki
ch p
raco
wni
ków
w
szk
ole.
Hym
n na
rodo
wy,
sy
mbo
le n
arod
owe
podk
reśl
ając
e ur
o-cz
ysty
nas
trój
.O
bow
iązk
i ucz
nia.
Wyk
orzy
stan
ie
odpa
dów
do
wyk
onan
ia p
racy
pl
asty
czne
j –
recy
klin
g.
Dzi
eń b
ez m
atem
a-ty
ki.
90
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
Dzi
eń b
ez p
odrę
czni
ka
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
1.2) e
1.3) a
, b, c
4.1)
5.2)
7) 8
)6.
1) h
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe R
ecyt
uje
wie
rsze W
ie, k
to p
racu
je w
szk
ole P
roje
ktuj
e i w
ykon
uje
med
al d
la ro
dzic
ów W
ykor
zyst
uje
suro
wce
wtó
rne
do w
ykon
ania
pra
cy p
last
yczn
ej Z
na s
ymbo
le n
arod
owe
Wie
, jak
ie s
ą ob
owią
zki u
czni
a
Pona
dpod
staw
owe R
edag
uje
i skł
ada
życz
enia Z
na t
rady
cje
zwią
zane
z D
niem
Edu
kacj
i Nar
odow
ej
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
225
min
45 m
in45
min
45 m
in45
min
180
min
45 m
in
91
Tygo
dnio
wy
rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
2. t
ydzi
eń p
aźdz
iern
ika
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Muz
yka
pom
aga
w z
abaw
ie.
Zaję
cia
rozw
ijają
ce
spra
wno
ść ru
chow
ą i p
oczu
cie
rytm
u(4
5 m
in)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść f
izyc
zną,
zgo
dnie
z re
guła
mi.
– W
ykon
uje
tańc
e w
spom
aga-
jące
inte
grac
ję.
1) po
wtó
rzen
ie p
ozna
nych
tań
ców
inte
-gr
acyj
nych
;2)
mod
yfik
acja
poz
nany
ch t
ańcó
w;
3) tw
orze
nie
ukła
du t
anec
zneg
o po
zna-
nego
tań
ca lu
dow
ego
w w
ersj
i int
e-gr
acyj
nej.
Pods
taw
owe
•W
ykon
uje
tańc
e w
spom
agaj
ące
inte
grac
ję.
•M
odyf
ikuj
e zn
ane
sobi
e ta
ńce
inte
grac
yjne
. •W
spół
ucze
stni
czy
w t
wor
zeni
u uk
ładu
ta
necz
nego
do
znan
ej lu
dow
ej m
elod
ii.
Pona
dpod
staw
owe
•A
ktyw
nie
ucze
stni
czy
w t
wor
zeni
u uk
ładu
ta
necz
nego
do
znan
ej lu
dow
ej m
elod
ii.
Jest
em d
obry
m
obse
rwat
orem
, je
stem
spr
awny
.W
spom
agan
ie ro
z-w
oju
spra
wno
ści
fizy
czne
j pop
rzez
pr
zest
rzeg
anie
regu
ł i z
asad
(45
min
)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść f
izyc
zną,
zgo
dnie
z
regu
łam
i.
– Ro
zwija
spr
awno
ść f
izyc
zną
prze
z uc
zest
nict
wo
w g
rach
i z
abaw
ach
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
ych.
– Pr
zest
rzeg
a re
guł w
gra
ch
i zab
awac
h or
gani
zacy
jno-
-por
ządk
owyc
h.
1) za
baw
y or
ient
acyj
no-p
orzą
dkow
e:
„Pow
ódź”
, „G
ąski
do
dom
u”, „
Cho
dzi
lisek
koł
o dr
ogi”,
„M
yszk
i do
nork
i”,
„Paj
ąk i
muc
hy”,
„Bliź
niak
i”;2)
gra
gru
pow
a „B
anki
”;3)
gra
orie
ntac
yjna
„Sp
ryci
arz”
.
Pods
taw
owe
•D
osko
nali
swoj
ą sp
raw
ność
, ucz
estn
iczą
c w
gra
ch i
zaba
wac
h. •U
czes
tnic
zy w
gra
ch i
zaba
wac
h, p
rze-
strz
egaj
ąc u
stal
onyc
h za
sad.
Pona
dpod
staw
owe
•O
kreś
la, c
o po
mag
a, w
ucz
estn
ictw
ie
w z
abaw
ie, g
rze,
i co
je u
trud
nia.
Zaba
wa
w n
asze
j kl
asie
.N
auka
wyb
rany
ch
elem
entó
w t
ańca
. Kr
ok p
olki
(45
min
)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść f
izyc
zną,
zgo
dnie
z
regu
łam
i.
– Ro
zwija
spr
awno
ść f
izyc
zną,
po
rusz
ając
się
zgo
dnie
z p
o-da
nym
rytm
em.
– W
ykon
uje
wyb
rane
ele
men
-ty
tań
ca z
godn
ie z
regu
łam
i.
1) za
baw
a ta
necz
na z
e śp
iew
em:
„Po
szer
okim
sta
wie
”;2)
ćw
icze
nia
w o
dtw
arza
niu
rytm
u na
4 i
na 2
;3)
nau
ka k
roku
pol
ki;
4) za
baw
a ru
chow
a ze
śpi
ewem
(np.
do
utw
oru
Skąd
jest
pol
ka –
muz
yka:
Kr
zesi
mir
Dęb
ski,
teks
t: Ja
cek
Cyga
n,
Jace
k W
ójci
cki;
zaba
wa
„Gro
zik”
).
Pods
taw
owe
•Po
dejm
uje
prób
ę od
twar
zani
a ry
tmu
na 4
. •Po
dejm
uje
prób
ę na
uki p
olki
. •U
czes
tnic
zy w
zab
awac
h ru
chow
ych,
za-
chow
ując
rytm
.
Pona
dpod
staw
owe
•Po
rusz
a si
ę w
tań
cu i
w z
abaw
ie z
godn
ie
z po
dany
m ry
tmem
.
92
V. M
ój d
om ro
dzin
ny
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 2
1.Pr
awa
i obo
wią
zki
dzie
cka
Słuc
hani
e ze
zro
-zu
mie
niem
tek
stu
Kłop
otliw
e bl
iźni
aki.
Swob
odne
wyp
o-w
iedz
i na
tem
at
praw
i ob
owią
zków
.O
mów
ieni
e na
j-w
ażni
ejsz
ych
praw
dz
ieck
a.Ć
wic
zeni
a pe
rcep
cji
wzr
okow
ej i
słuc
ho-
wej
wyr
azów
.Ro
zmow
a na
tem
at
Konw
encj
i Pra
w
Dzi
ecka
.Za
baw
a sł
owna
„D
okoń
cz z
dani
e”.
Pisa
nie
po ś
ladz
ie.
Wyk
ona-
nie
prac
y pl
asty
czne
j N
asze
pra
wa
kred
kam
i św
ieco
wym
i lu
b pa
stel
o-w
ymi.
Regu
ły o
bow
iązu
ją-
ce w
spo
łecz
nośc
i dz
ieci
ęcej
ora
z w
świe
cie
doro
słych
.Pr
awa
i obo
wią
zki
dzie
cka.
Rzec
znik
Pra
w
Dzi
ecka
.
Licz
ba 4
w a
spek
-ta
ch k
ardy
naln
ym
i por
ządk
owym
. N
auka
pis
ania
cy
fry
4.Li
czen
ie i
zapi
syw
a-ni
e lic
zby
elem
en-
tów
prz
edst
awio
-ny
ch n
a ob
razk
ach.
Ukł
adan
ie z
adań
do
ilust
racj
i.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 50,
51
K. s
. 55,
56
W. 1
CD
– K
łopo
tliw
e bl
iźni
aki
P. s
. 50,
51
M. s
. 54,
55
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) c
, d, e
, f4.
1) 2)
5.2)
3) 7
)7.2
) a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe S
łuch
a ze
zro
zum
ieni
em t
ekst
u cz
ytan
ego
prze
z N
. W
ypow
iada
się
na
tem
at p
raw
i ob
owią
zków
dzi
ecka
i Ko
nwen
cji P
raw
Dzi
ecka K
ończ
y ro
zpoc
zęte
zd
anie W
ypow
iada
się
w w
ybra
nych
tec
hnik
ach
plas
tycz
nych
– il
ustr
uje
scen
y i s
ytua
cje P
rzes
trze
ga re
guł o
bow
iązu
jący
ch w
św
ieci
e dz
ieci
i w
św
ieci
e do
rosły
ch L
iczy
i z
apisu
je li
czbę
ele
men
tów
na
obra
zku P
opra
wni
e za
pisu
je c
yfrę
4 R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
4 w
asp
ekta
ch k
ardy
naln
ym i
porz
ądko
wym U
kład
a zd
ania
do
obra
zków
Pona
dpod
staw
owe Z
na p
raw
a i o
bow
iązk
i dzi
ecka W
ie, c
zym
zaj
muj
e si
ę Rz
eczn
ik P
raw
Dzi
ecka
93
Dzień 1. | Moja droga do szkoły D
zień
22.
Gdz
ie
mie
szka
m?
Wyp
owie
dzi U
. na
tem
at d
omów
i ic
h m
iesz
kańc
ów n
a po
dsta
wie
wła
snyc
h ob
serw
acji
i ilu
stra
cji
w p
odrę
czni
ku.
Opo
wia
dani
e o
wy-
mar
zony
m d
omu.
Czy
tani
e lit
ery
d.Ć
wic
zeni
a w
czy
-ta
niu
na ró
żnyc
h po
ziom
ach.
Dos
kona
leni
e te
ch-
niki
pis
ania
poz
na-
nych
lite
r.Ko
rzys
tani
e z
różn
ych
źród
eł in
form
acji.
Ćw
icze
nia
graf
omo-
tory
czne
prz
ygot
o-w
ując
e do
pis
ania
lit
er d
, D. P
oczy
tank
a W
dok
mu
u Cy
ryla
.
Ćw
icze
nia
perc
epcj
i sł
ucho
wej
.M
atem
atyk
a w
dzi
ałan
iu.
Wpr
owad
zeni
e zn
aków
: +, =
.W
prow
adze
nie
dzia
łani
ado
daw
anie
.
Pozn
anie
te
chni
ki b
u-do
wan
ia ró
ż-ny
ch d
omów
na
św
ieci
e:
iglo
o, d
om n
a pa
lach
, tip
i.
Różn
e w
arun
-ki
życ
ia lu
dzi
ze w
zglę
du
na ic
h st
an
maj
ątko
wy.
Dąż
enie
do
zasp
okaj
ania
w
łasn
ych
prag
nień
bez
kr
zyw
dy
inny
ch.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 52–
55, 8
0, 8
1K.
s. 5
7–59
P. s
. 75
CD
– A
. Viv
aldi
, C
zter
y po
ry ro
ku.
Jesi
eń, c
z. II
M. s
. 56,
58–
60K.
u.P.
s. 5
4
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, f3.
5)7.2
) b, d
9.1)
c9.
2) a
, b11.
2) 6
)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
dom
ów i
ich
mie
szka
ńców
Ć
wic
zy c
zyta
nie
na r
óżny
ch p
ozio
mac
h D
osko
nali
pisa
nie
pozn
anyc
h lit
er
Wie
, że
ludz
ie ż
yją
w r
óżny
ch w
arun
kach
mat
eria
lnyc
h i ż
e ni
e na
leży
dok
ucza
ć U
. żyj
ącym
w t
rudn
iejs
zych
war
unka
ch
Wie
, że
czyn
nośc
i mat
emat
yczn
e m
ożna
zap
isać
w u
mow
ny s
po-
sób
Roz
umie
zna
czen
ie z
nakó
w +
, =
Pot
rafi
zap
isać
dod
awan
ie d
wóc
h lic
zb
Św
iado
mie
i ak
tyw
nie
słuc
ha m
uzyk
i K
orel
uje
elem
enty
muz
yczn
e z
treś
ciam
i poz
amu-
zycz
ną i
wiz
ualn
ą
Pona
dpod
staw
owe
Opo
wia
da o
wym
arzo
nym
dom
u K
orzy
sta
z ró
żnyc
h źr
ódeł
info
rmac
ji Z
na ró
żne
tech
niki
bud
owan
ia d
omów
94
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 2
3.D
obry
sąs
iad
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
syt
uacj
i do-
mow
ych
na p
odst
a-w
ie il
ustr
acji
i tek
stu
w p
odrę
czni
ku.
Ćw
icze
nia
w c
zy-
tani
u na
różn
ych
pozi
omac
h.Sł
ucha
nie
treś
ci w
ier-
sza
Ale
ksan
dra
Fred
ry
Paw
eł i
Gaw
eł.
Odp
owie
dzi n
a py
-ta
nie:
„Ja
kim
jest
eś
sąsi
adem
?”.N
auka
pis
ania
lit
er d
, D.
Ćw
icze
nia
uspr
aw-
niaj
ące
tem
po c
zy-
tani
a –
Gim
nast
yka
oka
i jęz
yka.
Wyj
aśni
enie
zna
-cz
enia
sło
wa
konf
likt.
Prób
y ro
zwią
zyw
a-ni
a ko
nflik
tów
.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Zap
i-sy
wan
ie d
odaw
ania
dw
óch
skła
dnik
ów
w z
akre
sie
4.
Rozw
ijani
e em
patii
w
rela
cjac
h są
sied
zkic
h.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 56,
57
K. s
. 60,
61
W. 1
P. s
. 56,
57
CD
K.
u.
M. s
. 57,
61–
63K.
u.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, e, f
5.1)
2)7.2
) d9.
2) a
, b11.
2) 6
)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
syt
uacj
i dom
owyc
h na
pod
staw
ie il
ustr
acji
i tek
stu
w p
odrę
czni
ku
Ćw
iczy
czy
tani
e na
róż
nych
poz
iom
ach
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
w
iers
za
Wyj
aśni
a, c
o to
zna
czy
być
dobr
ym s
ąsia
dem
P
isze
lite
ry d
, D
Odr
óżni
a do
bre
i złe
zac
how
ania
sąs
iedz
kie
Wie
, że
nie
moż
na d
ążyć
do
zasp
okoj
enia
swoi
ch p
otrz
eb
kosz
tem
inny
ch
Zap
isuj
e cz
ynno
ści m
atem
atyc
zne
w u
mow
ny s
posó
b za
pom
ocą
znak
u +
Po
nadp
odst
awow
e O
pow
iada
o w
ybra
nej s
ytua
cji p
rzed
staw
ione
j na
ilust
racj
i R
ozum
ie z
nacz
enie
sło
wa
konf
likt
Pod
ejm
uje
prób
y ro
zwią
zyw
ania
kon
flikt
ów
95
Dzień 1. | Moja droga do szkoły D
zień
24.
Dom
y zw
ierz
ąt
Rozm
owa
na t
emat
zw
ierz
ąt i
mie
jsc ic
h za
mie
szka
nia.
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owo-
słuc
how
a w
yraz
ów.
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
foto
graf
ii i p
oczt
ówek
ze
zwie
rzęt
ami
Opi
syw
anie
wyb
ra-
nych
zw
ierz
ąt.
Czy
tani
e gl
obal
ne.
Pocz
ytan
ka W
lesi
e.
Piór
kiem
dźw
ięki
em
i pęd
zelk
iem
–S.
Mon
iusz
ko,
Nie
ch s
ię p
anie
str
o-ją
w p
asy
(kra
kow
iak)
Wyk
ona-
nie
prac
y pl
asty
czne
j Zw
ierz
ęta
wok
ół n
as
z w
ykor
zyst
a-ni
em k
rede
k św
ieco
wyc
h,
past
eli l
ub
zgro
mad
zo-
nych
ilus
trac
ji zw
ierz
ąt.
Klas
yfik
owan
ie
zwie
rząt
ze
wzg
lę-
du n
a ic
h m
iejsc
a za
mie
szka
nia.
Opi
syw
anie
kilk
u w
ybra
nych
zw
ierz
ąt.
Okr
eśla
nie
wa-
runk
ów ż
ycia
nie
-kt
óryc
h zw
ierz
ąt
żyją
cych
dzi
ko o
raz
zwie
rząt
hod
owa-
nych
prz
ez
czło
wie
ka.
Wpr
owad
zeni
e dz
iała
nia
odej
mow
anie
.Zn
ak –
.Ilu
stro
wan
ie z
adań
na
ode
jmow
anie
czyn
nośc
iam
i ma-
nipu
lacy
jnym
i.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 58,
59,
77
K. s
. 62–
64C
D –
S. M
oniu
szko
, N
iech
się
pan
ie
stro
ją w
pas
y
P. s
. 58,
59
M..
s. 64
, 66,
67
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) c
, d, f
3.5)
4.1)
2)6.
1) a,
b, c
7.2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da si
ę na
tem
at z
wie
rząt
P
rzep
row
adza
ana
lizę
i syn
tezę
wzr
okow
o-sł
ucho
wą
wyr
azów
C
zyta
glo
baln
ie
Wyp
owia
da si
ę w
wyb
rany
ch te
chni
-ka
ch p
last
yczn
ych
Wyc
ina,
rysu
je, w
ydzi
era,
nak
leja
K
lasy
fikuj
e zw
ierz
ęta
ze w
zglę
du n
a m
iejsc
e ic
h za
mie
szka
nia
Zna
war
unki
życ
ia n
iekt
óryc
h zw
ierz
ąt ż
yjąc
ych
dzik
o i z
wie
rząt
hod
owan
ych
prze
z cz
łow
ieka
R
ozum
ie is
totę
ode
jmow
ania
i zn
a zn
ak –
Ś
wia
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
muz
yki
Po
nadp
odst
awow
e O
pisu
je fo
togr
afię
lub
pocz
tów
kę z
e zw
ierz
ętam
i O
pisu
je w
ybra
ne z
wie
rzę
Roz
pozn
aje
głos
y w
ysok
ie i
nisk
ie, a
naliz
uje
słow
nie
i słu
chow
o w
y-br
ane
elem
enty
utw
oru
Dzi
eń 2
5.W
ycie
czka
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
wła
ściw
ego
zach
owan
ia s
ię p
od-
czas
wyc
iecz
ki.
Opi
syw
anie
rośli
n i z
wie
rząt
obs
erw
o-w
anyc
h na
wyc
iecz
ce.
Prac
a pl
a-st
yczn
a –
kal-
kow
anie
kor
y.
Prze
strz
egan
ie
zasa
d w
spół
prac
y w
gru
pie.
Wła
ściw
e za
cho-
wan
ie s
ię p
odcz
as
wyc
iecz
ki.
Obs
erw
owan
ie
zmia
n za
chod
zą-
cych
w p
rzyr
odzi
e je
sien
ią.
Gro
mad
zeni
e m
a-te
riału
prz
yrod
ni-
czeg
o.
Dzi
eń b
ez m
ate-
mat
yki.
Bezp
iecz
ne
poru
szan
ie s
ię
po d
roga
ch.
Kultu
raln
e i g
rzec
zne
zach
owan
ie
się
podc
zas
wyc
iecz
ki d
o pa
rku,
lasu
lub
na p
ole.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
Dzi
eń b
ez p
odrę
czni
ka
96
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
4.1)
2)5.
2) 6
)6.
1) a,
b6.
2) a
, b, c
9.2)
c11.
1)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
wła
ściw
ego
zach
owan
ia p
odcz
as w
ycie
czki
R
ozm
awia
na
tem
at z
mia
n za
chod
zący
ch w
prz
yrod
zie
jesi
enią
W
ykon
uje
prac
ę pl
a-st
yczn
ą –
kalk
owan
ie k
ory
Prz
estr
zega
zas
ad w
spół
prac
y w
gru
pie
Obs
erw
uje
zmia
ny w
prz
yrod
zie
Dob
iera
str
ój d
o w
arun
ków
pog
odow
ych
Wła
ściw
ie z
acho
wuj
e si
ę w
par
ku, w
lesi
e, n
a po
lu
Zna
zas
ady
bezp
iecz
nego
por
usza
nia
się
po d
roga
ch
Kul
tura
lnie
zac
how
uje
się
w ś
rodk
ach
kom
unik
acji
Po
nadp
odst
awow
e O
pisu
je ro
śliny
i zw
ierz
ęta
obse
rwow
ane
podc
zas
wyc
iecz
ki
Uni
ka k
onfli
któw
w g
rupi
e, p
róbu
je je
zaż
egny
wać
G
rom
adzi
mat
eria
ł prz
yrod
nicz
y
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
225
min
45 m
in45
min
45 m
in45
min
180
min
45 m
in
97
Tygo
dnio
wy
rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
3. t
ydzi
eń p
aźdz
iern
ika
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Wyś
cigi
wró
belk
ów.
Ćw
icze
nia
w p
okon
y-w
aniu
prz
eszk
ód(4
5 m
in)
10.2
) bPo
traf
i pok
onyw
ać
prze
szko
dy n
atur
alne
i s
ztuc
zne.
– Po
konu
je s
koka
mi w
yzna
-cz
oną
tras
ę.1)
zaba
wy
skoc
zne
z ró
żnym
i prz
ybor
ami;
2) sk
oki o
bunó
ż, z
abaw
a „W
yści
gi
wró
belk
ów”;
3) sk
oki n
ad p
rzes
zkod
ą ob
unóż
i je
dno-
nóż;
4) g
ra w
kla
sy;
5) z
awod
y w
pok
onyw
aniu
prz
eszk
ód
skok
ami.
Pods
taw
owe
•Po
praw
ia s
woj
ą sk
oczn
ość,
ucz
estn
iczą
c w
zab
awac
h i ć
wic
zeni
ach.
•Po
konu
je s
koka
mi w
yzna
czon
ą tr
asę.
Pona
dpod
staw
owe
•Po
konu
je s
koka
mi,
bez
odpo
czyn
ku, w
y-zn
aczo
ną t
rasę
.
Wyc
zyny
na
linii.
Ćw
icze
nia
rów
no-
waż
ne(4
5 m
in)
10.2
) cPo
traf
i wyk
onyw
ać ć
wi-
czen
ia ró
wno
waż
ne.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ró
wno
-w
ażne
bez
prz
yrzą
du.
1) po
rusz
anie
się
po w
yzna
czon
ej lin
ii prz
o-de
m (s
topn
iow
anie
trud
nośc
i: lin
ia n
ary-
sow
ana
kred
ą na
pod
łodz
e lu
b pr
zykl
e-jo
na t
aśm
a kl
ejąc
a; s
kaka
nka;
nap
rężo
na
gum
a ro
zcią
gnię
ta n
ad p
odło
gą);
2) z
abaw
y ru
chow
e: „T
anie
c na
lini
e”;
„Ciu
ciub
abka
”, „W
alki
kog
utów
”, „Id
zie
Grz
eś p
rzez
wie
ś”;
3) z
abaw
a ru
chow
a pr
zy m
uzyc
e –
„Sto
pkla
tka”
.
Pods
taw
owe
•Po
rusz
a si
ę po
wyz
nacz
onej
lini
i prz
odem
. •Po
rusz
a si
ę po
wyz
nacz
onej
lini
i w z
aba-
wac
h ru
chow
ych.
Pona
dpod
staw
owe
•Po
rusz
a si
ę po
wyz
nacz
onej
lini
i prz
odem
i t
yłem
.
Pros
to d
o ce
lu.
Ćw
icze
nia
rów
no-
waż
ne(4
5 m
in)
10.2
) cPo
traf
i wyk
onyw
ać ć
wi-
czen
ia ró
wno
waż
ne.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ró
wno
-w
ażne
na
przy
rząd
ach.
1) po
rusz
anie
się
po
wyz
nacz
onej
lini
i pr
zode
m i
tyłe
m;
2) ć
wic
zeni
a ró
wno
waż
ne n
a ła
wec
zce
(bez
piec
zeńs
two
i ase
kura
cja
podc
zas
ćwic
zeń;
prz
ejśc
ie n
a pa
lcac
h pr
zo-
dem
i ty
łem
; prz
ejśc
ie z
obr
otem
; pr
zejś
cie
dwóc
h os
ób z
mija
niem
; pr
zejś
cie
na c
zwor
akac
h, p
rzej
ście
z
wor
eczk
iem
na
głow
ie, p
rzej
ście
z
omija
niem
prz
eszk
ód);
3) z
abaw
a ru
chow
a „B
ocia
ny w
gni
eźdz
ie”.
Pods
taw
owe
•Po
praw
ia s
woj
ą ko
ordy
nacj
ę, w
ykon
ując
ćw
icze
nia
rów
now
ażne
. •W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ró
wno
waż
ne
na p
rzyr
ząda
ch z
zac
how
anie
m z
asad
be
zpie
czeń
stw
a. •Po
rusz
a si
ę po
lini
i (na
prz
yrzą
dzie
) na
pal
cach
prz
odem
i ty
łem
.
98
VI.
W ś
wie
cie
lekt
ur
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 2
6.Bo
hate
row
ie
z ek
ranu
Wys
łuch
anie
czy
-ta
nych
prz
ez N
. w
iers
zy: M
arka
Gło
-go
wsk
iego
Film
i Lu
-do
miły
Mar
jańs
kiej
W
kin
ie.
Om
ówie
nie
treś
ci
wie
rsza
i ilu
stra
cji
w p
odrę
czni
ku.
Twór
cze
opow
iada
-ni
e ba
jek.
Ćw
icze
nia
w c
zyta
-ni
u na
różn
ych
pozi
omac
h.Sł
ucha
nie
ze z
rozu
-m
ieni
em b
aśni
Jaś
i Mał
gosi
a.N
azyw
anie
ucz
uć.
Ćw
icze
nie
graf
omo-
tory
czne
prz
ygot
o-w
ując
e do
pis
ania
lit
ery
e.Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
sy
lab
i wyr
azów
z
pozn
anyc
h lit
er.
Czy
tam
sam
!
Rozr
óżni
enie
nat
ę-że
nia
dźw
iękó
w
i tem
pa.
Odr
óżni
anie
dob
ra
od z
ła w
kon
tak-
tach
z ró
wie
śnik
ami
i dor
osły
mi.
Pom
agan
ie
potr
zebu
jący
m.
Zagr
ożen
ia z
e st
ro-
ny lu
dzi.
Bezp
iecz
ne m
iejsc
a za
baw
.
Wpr
owad
zeni
e lic
z-by
5 –
nau
ka p
isan
ia
cyfr
y 5.
Wyc
inan
ie
obra
zków
do
his
tory
jki,
ukła
dani
e w
kol
ejno
ści
i prz
ykle
jani
e na
kar
toni
e.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 60–
63K.
s. 6
5–67
, 81
CD
– L
ektu
ry d
o sł
ucha
nia
K. s
. 78
P. s
. 60–
63M
. s. 6
5, 6
8, 6
9W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, d, e
, f3.
1) 2)
3) 5
)5.
5) 6
)7.2
) a, b
9.2)
a, b
99
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
czy
tane
go t
ekst
u w
iers
za W
ypow
iada
się
na
tem
at w
ysłu
chan
ego
wie
rsza D
osko
nali
umie
jętn
ość
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
o-m
ach D
osko
nali
umie
jętn
ość
pisa
nia
pozn
anyc
h lit
er O
dróż
nia
dobr
o od
zła
w k
onta
ktac
h z
rów
ieśn
ikam
i i d
oros
łym
i Z
na z
agro
żeni
a ze
str
ony
doro
słyc
h W
ybie
ra
bezp
iecz
ne m
iejsc
a za
baw N
iesi
e po
moc
pot
rzeb
ując
ym W
ycin
a i n
akle
ja e
lem
enty
his
tory
jki o
braz
kow
ej L
iczy
i za
pisu
je li
czby
ele
men
tów
na
obra
zku P
opra
wni
e za
pisu
je c
yfrę
5 R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
5 w
asp
ekta
ch k
ardy
naln
ym i
porz
ądko
wym
Po
nadp
odst
awow
e O
pow
iada
baj
kę
Naz
ywa
uczu
cia
Dzi
eń 2
7.Sz
koln
a bi
blio
teka
Swob
odne
wyp
o-w
iedz
i U. n
a te
mat
w
izyt
y w
bib
liote
ce.
Rozw
iązy
wan
ie
zaga
dek.
Nau
ka p
isani
a lit
er e
, E.
Ana
liza
wzr
okow
o--s
łuch
owa
wyr
azów
z
głos
ką e
.Ró
żne
spos
oby
zapi
-sy
wan
ia in
form
acji.
Rodz
aje
pism
a i m
ate-
riały
pism
ienn
e (m
alo-
wid
ła n
aska
lne,
hie
ro-
glify
, glin
iane
tabl
iczk
i, pa
piru
s).Po
czyt
anka
„Księ
ga
baje
k”.
Ćw
icze
nia
perc
epcj
i sł
ucho
wej
.Ć
wic
zeni
a ry
tmic
z-no
-ruc
how
e zw
iąza
-ne
z t
emat
em.
Nau
ka p
iose
nki
Mol
e ks
iążk
owe.
Wła
ściw
e za
cho-
wan
ie w
bib
liote
-ce
szk
olne
j ora
z w
czy
teln
i.Pr
zest
rzeg
anie
us
talo
nego
re
gula
min
u.Pr
aca
bibl
iote
karz
a.
Mat
eria
ły ro
ślin
ne
i zw
ierz
ęce
wy-
korz
ysty
wan
e do
pr
oduk
cji m
ater
ia-
łów
piś
mie
nnyc
h.
Dod
awan
ie w
za-
kres
ie 5
, roz
kład
lic
zby
5 na
skł
adni
ki
Wyk
onan
ie
zakł
adki
do
ksi
ążki
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 64,
65,
82
K. s
. 68,
69
W. 1
P. s
. 75
Piór
kiem
dźw
ięki
em
i pęd
zelk
iem
.C
D –
A. V
ival
di
Czt
ery
pory
roku
. Je
sień
, cz.
III
P. s
. 64,
65
P. s
. 64,
65
M. s
. 70,
71
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) c
, d, f
3.2)
3) 5
)5.
2) 7
)6.
1) a
7.2) a
, b, c
9.2)
a, b
100
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Pods
taw
owe
Roz
wią
zuje
zag
adki
P
isze
lite
ry e
, E
Dok
onuj
e an
aliz
y w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
wiz
yty
w b
iblio
tece
P
otra
fi w
łaśc
iwie
za
chow
ać s
ię w
bib
liote
ce
Pam
ięta
o o
ddaw
aniu
poż
yczo
nych
z b
iblio
teki
ksi
ążek
, nie
nis
zczy
ich,
dba
o ic
h w
yglą
d W
ycin
a, n
akle
ja, r
ysuj
e D
ekor
uje
zakł
adkę
wed
ług
wła
sneg
o po
mys
łu
Dod
aje
w z
akre
sie
5 i z
apis
uje
wyn
ik d
odaw
ania
R
ozum
ie p
ojec
ie ro
zkła
du li
czby
5 n
a sk
ładn
iki
Pra
wid
łow
o ko
relu
je t
reść
muz
yczn
ą z
poza
muz
ycz-
ną i
wiz
ualn
ą Ś
wia
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
muz
yki
Pra
wid
łow
o re
aliz
uje
głos
em s
olo
i w z
espo
le, z
e sł
uchu
i z
pam
ięci
, pio
senk
ę M
ole
ksią
żkow
e P
otra
fi an
aliz
ować
el
emen
ty w
ysłu
chan
ego
utw
oru
Po
nadp
odst
awow
e Z
na ró
żne
spos
oby
zapi
syw
ania
info
rmac
ji (d
awne
i w
spół
czes
ne)
Opi
suje
wyp
osaż
enie
wsp
ółcz
esne
j bib
liote
ki
Wie
, czy
m z
ajm
uje
się b
iblio
teka
rz
Dzi
eń 2
8.Pa
mią
tki
mam
y i t
aty
Rozm
owa
na t
emat
pa
mią
tek
przy
nies
io-
nych
prz
ez U
.do
kla
sy.
Wyp
owie
dzi n
a te
-m
at il
ustr
acji
i wys
łu-
chan
ego
teks
tu.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
okow
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
z g
łosk
ą ą.
Nau
ka p
isan
ia
liter
y ą.
Ćw
icze
nia
w c
zyta
-ni
u na
różn
ych
pozi
omac
h
Ćw
icze
nia
perc
epcj
i sł
ucho
wej
– g
łosy
ni
skie
i dź
wię
ki
nisk
ie.
Ćw
icze
nia
rytm
icz-
no-r
ucho
we
zwią
za-
ne z
tem
atem
.
Znac
zeni
e pa
mią
-te
k ro
dzin
nych
, db
anie
o n
ie
i sza
now
anie
ich.
Dog
odne
i ni
eko-
rzys
tne
war
unki
pr
zech
owyw
ania
pa
mią
tek
rodz
in-
nych
na
stry
chu
i w p
iwni
cy.
Wpł
yw s
zkod
ni-
ków
(kor
niki
, mol
e)
i grz
ybów
na
stan
te
chni
czny
pa
mią
tek.
Zagr
ożen
ia d
la
wie
lopo
kole
nio-
wyc
h pa
mią
tek
ze s
tron
y zj
awis
k pr
zyro
dnic
zych
ta
kich
jak
pow
ódź
i poż
ar.
Rozu
mie
nie
poję
cia
liczb
y 0,
nau
ka p
isa-
nia
cyfr
y 0.
Licz
enie
kol
ejny
ch
pięt
er d
omu,
ozn
a-cz
anie
licz
bam
i po
szcz
egól
nych
ko
ndyg
nacj
i – p
o-zi
om 0
(par
ter).
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 66,
67
K. s
. 70,
71
W. 1
CD
– T
. May
zner
, Ża
byP.
s. 6
6, 6
7M
. s. 7
2, 7
3
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, f3.
5)5.
3)6.
1) f
6.2)
d7.2
) a, b
Dzień 1. | Moja droga do szkoły
101
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
rodz
inny
ch p
amią
tek S
łuch
a ze
zro
zum
ieni
em t
ekst
u cz
ytan
ego
prze
z N
. P
rzep
row
adza
ana
lizę
i syn
tezę
wzr
okow
o-sł
ucho
wą
wyr
azów
z g
łosk
ą ą P
isze
lite
rę ą Ć
wic
zy u
mie
jętn
ość
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h Z
na z
agro
żeni
a pa
mią
tek
ze st
rony
pow
odzi
i po
żaru P
raw
idło
wo
zapi
suje
cyf
rę
0 R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
0 P
raw
idło
wo
ozna
cza
liczb
ami k
olej
ne p
iętr
a bu
dynk
u P
raw
idło
wo
anal
izuj
e sł
owni
e i s
łuch
owo
wys
łuch
any
utw
ór m
uzyc
zny
Pona
dpod
staw
owe
Wie
, jak
ie z
nacz
enie
maj
ą pa
mią
tki r
odzi
nne,
i db
a o
nie
Opi
suje
pam
iątk
ę ro
dzin
ną
Wie
, jak
i wpł
yw n
a st
an p
rzec
how
ywan
ych
pam
iąte
k m
ają
szko
dnik
i, gr
zyby
, wilg
oć
Roz
pozn
aje
głos
y, d
źwię
ki w
ysok
ie –
nis
kie,
cic
he –
gło
śne,
szy
bkie
– w
olne
, tem
po, c
hara
kter
, nas
trój
utw
oru,
jego
apa
rat
wyk
onaw
czy
i zes
pół
wyk
onaw
czy
Dzi
eń 2
9.Ko
mpo
nuję
op
owia
dani
e o
Plas
tusi
u
Słuc
hani
e ze
zro
zu-
mie
niem
frag
men
tu
ksią
żki M
arii
Kow
-na
ckie
j Pla
stus
iow
y pa
mię
tnik
.U
dzie
lani
e od
pow
ie-
dzi w
form
ie z
dani
a.Pr
zeds
taw
ieni
e bo
-ha
teró
w le
ktur
y.O
pow
iada
nie
o pr
zy-
godz
ie P
last
usia
.O
pisy
wan
ie w
łasn
ej
mas
kotk
i.Po
rów
nyw
anie
pr
zybo
rów
szk
ol-
nych
daw
nych
i w
spół
czes
nych
–
opis
różn
ici p
odob
ieńs
tw.
Lepi
enie
po-
stac
i z p
last
e-lin
y –
Plas
tuś.
Prze
strz
egan
ie
regu
ł w c
zasi
e gr
y pl
ansz
owej
.
Dzi
eń b
ez m
atem
a-ty
ki.
Wyk
onan
ie
gry
plan
-sz
owej
, w
ycin
anie
i n
akle
jani
e el
emen
tów
, oz
dabi
anie
pl
ansz
y w
e-dł
ug w
łasn
ego
pom
ysłu
.
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 68,
69
K. s
. 72,
73
CD
– L
ektu
ry d
o sł
ucha
nia
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) a
, d, e
, f4.
1)5.
2)9.
2) a
, b
102
Tem
at
dnia
Akt
ywno
ść u
czni
a –
eduk
acje
:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
frag
men
tu le
ktur
y U
dzie
la o
dpow
iedz
i na
pyta
nia P
orów
nuje
sta
re i
wsp
ółcz
esne
prz
ybor
y sz
koln
e P
rzes
trze
ga re
guł p
odcz
as
gry
plan
szow
ej M
odel
uje
z pl
aste
liny
sylw
etkę
Pla
stus
ia W
ycin
a, n
akle
ja, o
zdab
ia p
lans
zę d
o gr
y
Pona
dpod
staw
owe
Prz
edst
awia
boh
ater
ów le
ktur
y O
pisu
je w
łasn
ą m
asko
tkę
Opi
suje
różn
ice
mię
dzy
star
ymi a
wsp
ółcz
esny
mi p
rzyb
oram
i szk
olny
mi,
dost
rzeg
a po
-do
bień
stw
a m
iędz
y ni
mi
Dzi
eń 3
0.Pa
mię
tnik
Prób
a us
tale
nia
defin
i-cj
i sło
wa
pam
iętn
ik.
Wyp
owie
dzi n
a te
-m
at il
ustr
acji
i wys
łu-
chan
ego
teks
tu.
Ana
liza
i syn
teza
w
zrok
owo-
słuc
how
a w
yraz
u.Ć
wic
zeni
a w
czy
ta-
niu
na ró
żnyc
h po
ziom
ach.
Nau
ka p
isani
a lit
ery
ę.Ć
wic
zeni
a w
pos
ze-
rzan
iu p
ola
wid
zeni
a w
Gim
nast
yce
oka
i jęz
yka.
Ćw
icze
nia
uspr
awni
a-ją
ce c
zyta
nie
z w
y-ko
rzys
tani
em te
chni
k sz
ybki
ego
czyt
ania
.C
zyta
m s
am!
Wyk
onan
ie
kart
ki z
pa-
mię
tnik
a w
form
ie
rysu
nku.
Wyk
orzy
sta-
nie
kred
ek
ołów
kow
ych
lub
past
eli.
Spęd
zani
e w
olne
go
czas
u z
rodz
iną.
O
gląd
anie
pam
iąte
k i f
otog
rafi
iro
dzin
nych
.
Szan
owan
ie
i osz
częd
zani
e pa
pier
u po
dcza
s w
ykon
ywan
ia k
artk
i z
pam
iętn
ika.
Gry
i za
baw
y m
ate-
mat
yczn
e z
kam
ie-
niam
i dom
ina
– gr
a w
dom
ino.
103
Odn
iesi
enie
do
str
on
w m
ater
iałac
h uc
znio
wsk
ich
P. s
. 70–
72K.
s. 7
4, 7
5, 8
1P.
s. 7
0–72
P. s
. 70–
72P.
s. 7
0–72
M. s
. 74–
77W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2) b
, c, d
, f4.
1)5.
3)6.
1) h
7.1) d
7.2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
ilus
trac
ji i w
ysłu
chan
ego
teks
tu Ć
wic
zy u
mie
jętn
ość
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h P
isze
lite
rę ę P
ropo
nuje
różn
e sp
osob
y sp
ędza
nia
czas
u w
olne
go z
rod
ziną P
raw
idło
wo
zapi
suje
cyf
rę 0
R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
0
Pra
wid
łow
o oz
nacz
a lic
zbam
i kol
ejne
pię
tra
budy
nku W
ykon
uje
kart
kę
z pa
mię
tnik
a, w
ykor
zyst
ując
kre
dki o
łów
kow
e lu
b pa
stel
e
Pona
dpod
staw
owe
Zna
różn
e zn
acze
nia
słow
a pa
mię
tnik
O
szcz
ędza
pap
ier
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u
225
min
45 m
in45
min
45 m
in45
min
180
min
45 m
in
104
Tygo
dnio
wy
rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
4. t
ydzi
eń p
aźdz
iern
ika
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Na
wyc
iecz
ce.
Ćw
icze
nia
rów
no-
waż
ne(4
5 m
in)
10.2
) cPo
traf
i wyk
onyw
ać ć
wi-
czen
ia ró
wno
waż
ne.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a w
sta
-ni
u je
dnon
óż.
1) st
anie
na
jedn
ej n
odze
z w
ycią
gnię
-ci
em d
rugi
ej n
ogi w
prz
ód i
w t
ył;
2) ry
sow
anie
ksz
tałtó
w p
alca
mi s
topy
na
podł
odze
, nad
pod
łogą
, w p
owie
trzu
;3)
zab
awa
ruch
owa
„Boc
ian
Kle-
kle”
;4)
zaba
wy:
„D
źwig
”, „G
rzyb
obra
nie”
;5)
ber
ek „
Żura
w”.
Pods
taw
owe
•Po
praw
ia s
woj
ą sp
raw
ność
, wyk
onuj
ąc
ćwic
zeni
a w
sta
niu
jedn
onóż
. •Po
dejm
uje
prób
ę st
ania
na
jedn
ej n
odze
, z
drug
ą no
gą w
ycią
gnię
tą d
o pr
zodu
. •Po
dejm
uje
prób
ę ry
sow
ania
ksz
tałtó
w
palc
ami s
topy
, sto
jąc
na je
dnej
nod
ze.
Pona
dpod
staw
owe
•St
oi n
a je
dnej
nod
ze, z
wyc
iągn
iętą
do p
rzod
u dr
ugą
nogą
. •St
ojąc
na
jedn
ej n
odze
, rys
uje
kszt
ałty
pa
lcam
i sto
py.
Dzi
eci r
osną
pro
sto.
Ćw
icze
nia
wzm
ac-
niaj
ące
naw
yk d
bani
a o
pros
te p
lecy
(45
min
)
10.3
)D
ba o
to,
aby
pra
wid
ło-
wo
sied
zieć
w ła
wce
, pr
zy s
tole
itp.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ko
ry-
gują
ce p
osta
wę
ciał
a.1)
ćwic
zeni
a og
ólno
rozw
ojow
e;2)
ćw
icze
nia
odru
chu
praw
idło
wej
po-
staw
y ci
ała;
3) ć
wic
zeni
a od
dech
owe;
4) ć
wic
zeni
a za
pobi
egaj
ące
wad
om
kręg
osłu
pa, p
leco
m w
klęs
łym
(koc
i gr
zbie
t, żo
nglo
wan
ie).
Pods
taw
owe
•Po
praw
ia s
woj
ą w
ydol
ność
fiz
yczn
ą. •W
ykon
uje
ćwic
zeni
a od
dech
owe.
•W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ko
rygu
jące
pos
taw
ę ci
ała.
Pona
dpod
staw
owe
•Z
wła
snej
inic
jaty
wy
wyk
onuj
e ćw
icze
nia
kory
gują
ce p
osta
wę
ciał
a.
Ston
oga
w s
zere
gu.
Gry
i za
baw
y po
rząd
-ko
wo-
orga
niza
cyjn
e(4
5 m
in)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
ajęc
iach
ro
zwija
jący
ch s
praw
-no
ść fi
zycz
ną, z
godn
ie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść fi
zycz
ną
prze
z uc
zest
nict
wo
w g
rach
i z
abaw
ach
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
ych.
– Pr
zest
rzeg
a re
guł w
gra
ch
i zab
awac
h or
gani
zacy
jno-
-por
ządk
owyc
h.
1) zb
iórk
a w
dw
usze
regu
;2)
twor
zeni
e w
ęża
z dw
usze
regu
;3)
zab
awa
ze ś
piew
em „
Ston
oga
w s
zere
gu”;
4) za
baw
a or
ient
acyj
na „
Znaj
dź k
olor
”;5)
zab
awy
orie
ntac
yjno
-por
ządk
owe:
„P
rzes
yłka
kur
iers
ka”,
„Poz
drow
ieni
a za
jącz
ków
”.
Pods
taw
owe
•Po
praw
ia s
woj
ą sp
raw
ność
fi zy
czną
, uc
zest
nicz
ąc w
gra
ch i
zaba
wac
h or
ient
a-cy
jno-
porz
ądko
wyc
h. •W
cza
sie
gier
i za
baw
prz
estr
zega
ust
alo-
nych
regu
ł. •Sz
ybko
i w
łaśc
iwie
reag
uje
na z
mie
niaj
ące
się
w z
abaw
ach
pole
ceni
a.
105
SCENARIUSZE ZAJĘĆDO CYKLU TROPICIELE. CZĘŚĆ 1
I. SZKOLNE PODRÓŻE
Dzień 1. Moja droga do szkołyZapis w dzienniku Wysłuchanie wiersza pt. O Wandy Chotomskiej oraz fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Na ulicy Wypowiedzi uczniów na temat treści wier-szy Wysłuchanie opowiadania Widok z okna Rozmowa dotycząca bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię Zabawa ruchowa „Usłysz…” Rozpoznawanie odgło-sów ulicy Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską o Wprowadzenie pojęcia głoska Zapoznanie uczniów z tekstem Zadanie domowe Ćwiczenia w określaniu kierunków: prawa, lewa, w prawo, w lewo
P. s. 4–7K. s. 4, 5M. s. 5–7CD
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie wiersza czytanego przez N.
O(fragment)
Było sobie takie O,które w głowie miało pstro.Kąpało się w rosole,tańczyło tango na stole,huśtało się na dzwonie,mrugało okiem w neonie,aż wreszcie rzekło: – Koniec!Znudziło mi się to,znam innych sztuczek sto! (...)
Wanda Chotomska, w: Kram z literami, Łódź 2010.
2. Wypowiedzi U. na temat treści wiersza kierowane pytaniami N. – Kto jest bohaterem wiersza? – Co robiło o? – Ile sztuczek znało o?
3. Ćwiczenia przygotowujące do wprowadzenia liter o, O. – Jakie znacie słowa, w których występuje dźwięk o? (na początku wyrazu, na końcu i w środku wyrazu). Analiza słuchowa wyrazów z głoską o.
4. Zabawa ruchowa „Usłysz…” N. wybrzmiewa słowa. U. po usłyszeniu głoski o np. wstają, klaszczą, pstrykają,
tupią.5. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wyszukiwanie na niej
przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę o.6. Wysłuchanie opowiadania.
edukacja polonistyczna
P. s. 6, 7 ćw. 3
CD
Widok z oknaMam na imię Ola. Mam sześć lat. Chodzę do pierwszej klasy, a po lekcjach bawię się z Olafem i Ulą.
Czasem dołączają też do nas Alek i jego starsza siostra Agata. Wymyślamy razem niesamowite zabawy. Olaf najbardziej ze wszystkiego lubi grać w piłkę. Za to Alek lubi sobie wyobrażać, że lata balonem pośród obłoków. Mówi, że kiedy dorośnie, zostanie podróżnikiem i zwiedzi cały świat.
106
Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże
Ja świat oglądam przez okno. Zwłaszcza, kiedy nie mogę wyjść na dwór, wyglądam przez nie i ob-serwuję nasze ulubione miejsce spotkań. Bardzo je lubię, chociaż ostatnio Alek i Olaf mieli tam niezbyt miłą przygodę.
Tego dnia wracałam ze szkoły razem z chłopakami. Pożegnałam się z nimi w naszym ulubionym miejscu i pobiegłam do domu, żeby odrobić lekcje. Zaraz po przyjściu podbiegłam jednak do okna. Byłam ciekawa, czy Alek z Olafem już sobie poszli, czy jeszcze stoją na chodniku i gadają.
Stali. Olaf sięgnął do plecaka i wyjął z niego piłkę. No nie! – pomyślałam – chyba nie zaczną teraz grać! Chciałam ich ostrzec, że nie powinni grać tak blisko ulicy, ale byłam za daleko.
Olaf położył piłkę na chodniku i kopnął ją w kierunku Alka. Alek skoczył za nią i… jakiś samochód zatrzymał się nagle z piskiem opon tuż przed nim. Wysiadł z niego tata Uli i Olafa. Nawet z daleka widziałam, że był zielony na twarzy i cały się trząsł. Podszedł do chłopaków i coś im zaczął tłumaczyć.
Dziś znowu wyglądam przez okno. Może pojawi się Ula i zamacha do mnie, żebym wyszła? A może Olaf lub Alek będą chcieli pogadać. Chętnie się z nimi zobaczę. Tylko najpierw zapytam Olafa, czy ma ze sobą piłkę i o czym rozmawiali z jego tatą. Trochę się domyślam. A wy?
Zofia Stanecka
Rozmowa na temat bezpieczeństwa na drodze. – O co martwił się kierowca samochodu, kiedy zobaczył chłopców grających w piłkę na chodniku?
– Jak sądzisz, dlaczego gra w piłkę w pobliżu jezdni jest niebezpieczna? – Gdzie chłopcy powinni się bawić? – W jakich miejscach można przechodzić na drugą stronę jezdni?
7. Ćwiczenia słuchowe. Rozpoznawanie odgłosów ulicy. Po wysłuchaniu odgłosów ulicy dzieci rozpoznają zjawiska słuchowe i nazywają to, co usłyszały, np. klakson aut, klakson roweru, jadące samochody, jadący tramwaj. Warto dokonać analizy słownej odtworzonych odgłosów ulicy w zakresie ich:
– wysokości – odgłosy wysokie, średnie, niskie, – natężenia – odgłosy ciche, średnio ciche lub średnio głośne, głośne lub bardzo głośne,
– tempa – wolne, umiarkowane, szybkie. 8. Zabawa w naśladowanie odgłosów ulicy:
– naśladowanie głosem, – naśladowanie na wybranym instrumencie, – orkiestra ulicy – ćwiczenie polega na wybraniu przez każdego U. odgłosu uli-cy i zaprezentowaniu go w momencie wskazania przez N. Można nagrać ca-łość wykonania i przedstawić je później całej klasie.
9. Wysłuchanie fragmentu wiersza czytanego przez N.
Na ulicy(fragment)
(...) Na czarnej jezdni lśnią białe pasy – to dla przechodniów dogodne trasy, zwane zebrami, bo w pewnej mierze przypominają to miłe zwierzę.
Kierowca widzi pasy z daleka,gdy ktoś przechodzi – staje i czeka,więc każdy pieszy bardzo się cieszy,idąc bezpiecznie przejściem dla pieszych. (...)
Małgorzata Strzałkowska, Na ulicy, Warszawa 2007.
edukacja społeczna
edukacja muzycznaCD
107
Dzień 1. | Moja droga do szkoły Dzień 1. | Moja droga do szkoły
Rozmowa kierowana pytaniami. – Dlaczego przechodzimy na pasach? – Jak inaczej nazywamy pasy dla pieszych?
10. Czytanie tekstu przez U. Wskazywanie w tekście wyrazów z literą o. Przeliczanie liter. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską o. Wskazywanie miejsc występowania głoski o.
11. Zabawa ruchowa doskonaląca orientację w schemacie ciała oraz orientację przestrzenną. U. podnoszą na przemian prawe i lewe ręce w różnym tempie. Stają na lewej i na prawej nodze. Odwracają głowę w lewo i w prawo. Chwytają prawą ręką lewe ucho itp. Ten sam zestaw ćwiczeń U. wykonują w parach (zwrócenie uwagi na efekt lustrzanego odbicia).
12. Rysowanie po śladzie konturów prawej i lewej dłoni.13. Wprowadzenie pojęcia głoska.
– Jaki dźwięk poznaliśmy na dzisiejszych zajęciach? – Wypowiedzcie dźwięk (głoskę o) w różny sposób. U. wypowiadają dźwięk: długo – krótko, cicho – głośno, nisko – wysoko. Wyjaśnienie pojęcia głoska:
– Każdy z nas potrafi wydobywać z siebie różne dźwięki. Inaczej mówią ludzie, inaczej odzywają się zwierzęta, nawet przedmioty wydają różnorodne odgłosy.
– Jak nazywamy dźwięk, który z siebie wydobywamy? (głos) – Każdy pojedynczy głos, który słyszymy podczas wypowiadania słów, nazywamy głoską.
14. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską o. Zaznaczanie miejsc występowania głoski o.
15. Przyjrzyj się rysunkowi. Opowiedz, co się na nim dzieje. – Ile aut jedzie w lewą stronę? – Ile aut jedzie w prawą stronę? – Ile osób przechodzi przez jezdnię? – O co jeszcze możesz zapytać?
16. Ćwiczenia w określaniu kierunków prawa, lewa oraz w prawo, w lewo.17. Zabawa utrwalająca kierunki.
– Weź do prawej ręki czerwoną kredkę. – Weź do lewej ręki piórnik. – Stań naprzeciw kolegi z ławki, trzymając te przedmioty w rękach. Co zauważyliście? (lustrzane odbicie)
– Stańcie parami. Podajcie sobie najpierw prawe, a potem lewe ręce. – Stańcie parami. Jedno z was niech odwróci się tyłem. Po której stronie jest teraz jego prawa ręka?
Zmiana w parach. Podawanie najpierw lewej, potem prawej ręki. Uzupełnij rysunek zgodnie z opisem. Wykorzystaj nalepki.
– Na stole, z lewej strony, stoi lampka. – Z prawej strony lampki leży zeszyt. – Nad stołem są trzy półki. – Na środkowej półce leżą 2 klocki i stoi 1 auto. – Pod oknem stoi kosz na śmieci. – Z prawej strony stołu siedzi kot.
18. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenia grafomotoryczne.
P. s. 6
P. s. 6, 7 ćw. 4
K. s. 4 ćw. 1
K. s. 4 ćw. 2
M. s. 5 ćw. 1edukacja matematyczna
M. s. 6 ćw. 2, 3, 4
M. s. 7 ćw. 5
K. s. 5 ćw. 3, 4
108
Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże
19. Wysłuchanie tekstu Zadanie domowe.
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyZadanie domowe Rozmowa na temat tekstu inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.
– Co zadała pani Jagoda uczniom swojej klasy? – Co pomyślał o zadaniu domowym Henio?
Ocena sytuacji i bohatera. – Czy Henio dobrze zrobił, odwlekając odrabianie zadania domowego? Dlaczego? – Jakich rad można udzielić Heniowi?
Wnioski dla U. – Kiedy należy odrabiać zadanie domowe? – Dlaczego odrabianie zadań domowych jest ważne? – Co zrobić, aby pamiętać o zadaniu domowym?
Pogłębiamy temat: „Jak sobie radzić z obowiązkami szkolnymi?”. – Jakie masz obowiązki w szkole? – Jak się czujesz, gdy dobrze wykonujesz swoje obowiązki? – Jak się czujesz, gdy coś jest trudne do zrobienia? – Co pozytywnego możesz sobie powiedzieć, żeby w takiej sytuacji zachęcić się do pracy?
Pogłębiamy temat: „Każdy ma jakieś obowiązki”. – Jakie obowiązki ma twoja mama? – Jakie obowiązki ma twój tata? – Kto jeszcze w waszej rodzinie ma jakieś obowiązki? – Jakie są twoje obowiązki domowe? W jakich pracach możesz pomagać w domu?
Uczymy dzieci tego, co najważniejsze Propozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:– kształtowania wartości – odpowiedzialności i samodyscypliny,– rozwijania umiejętności radzenia sobie w nowej sytuacji,– oswajania emocji związanych z nową rolą społeczną – rolą ucznia – i obowiązkami, które się z nią wiążą.
Wprowadzamy w świat wartości Przy okazji omawiania tekstu Zadanie domowe kształtujemy:– odpowiedzialność,– samodyscyplinę.
U dzieci w tym wieku nie ma jeszcze ukształtowanego poczucia odpowiedzialności za siebie i za innych, kierują się one przede wszystkim nakazami i zakazami ze strony dorosłych, których darzą zaufaniem i auto-rytetem. W miarę jak zaczynają pojmować zasady sprawiedliwości i obowiązku, powoli wzrasta ich udział w kierowaniu własnym postępowaniem.
W jaki sposób dziecko uczy się odpowiedzialności? Nie ma jednej cud-recepty. Dziecko uczy się przede wszystkim w domu, patrząc na wzorce, którymi jest otoczone. Lekcja odpowiedzialności jest kontynuowa-na przez uczenie wywiązywania się z obowiązków (oczywiście obowiązków na miarę dziecka): dbania o czystość ciała, utrzymania porządku w rzeczach, pomocy w czynnościach domowych, wreszcie wywiązy-wania się z obowiązków szkolnych związanych z nową rolą społeczną – rolą ucznia.
edukacja społeczna
P. s. 4, 5; CD
109
Dzień 2. | Znaki drogowe
Dzieci, które są wychowywane w poczuciu odpowiedzialności, lepiej radzą sobie w szkole i codziennym życiu. Mają lepszy kontakt z rówieśnikami i podejmują mądrzejsze decyzje.
Wdrażamy do odgrywania nowej roli społecznej i wypełniania obowiązków z nią związanychDla dziecka, które podjęło właśnie naukę szkolną, nowa sytuacja społeczna i wejście w nową rolę spo-łeczną, rolę ucznia, jest sytuacją trudną. Dziecko w nowej roli musi poddać się dyscyplinie szkolnej, podjąć nowe obowiązki, poradzić sobie z napięciem wywołanym przez nowe okoliczności.
Przeżycia Henia są znakomitą okazją, by uczyć dzieci stawiania czoła nowemu zadaniu, nowym obowiąz-kom, nieuciekania od nich, nieodwlekania ich, ponieważ przyczynia się to do narastania stresu – z nowym obowiązkiem lepiej się zmierzyć, niż od niego uciekać.
Oswajamy emocje związane z nową sytuacjąNazwanie emocji Henia otwiera możliwość zmierzenia się z własnymi emocjami przez utożsamienie się z sym-patycznym bohaterem. Okazuje się, że inni czują podobnie, borykają się z podobnymi uczuciami, rodzi się więc poczucie solidarności w nowej sytuacji i nowej roli – nie jestem sam, nie jestem sama. Inni czują podobnie.
Podpowiadamy RodzicomJak sobie poradzić z pracami domowymi dziecka? 1. Warto stworzyć w domu atmosferę zaciekawienia tym, czego uczy się dziecko, atmosferę zachęty, że warto poznawać świat, warto się uczyć i nabywać nowe umiejętności.
2. Nie należy odsyłać dziecka do odrabiania lekcji za karę, ponieważ nauka będzie kojarzyła mu się z przykrością i nigdy jej nie polubi.
3. Dziecko powinno wykonywać zadania domowe po obiedzie i odpoczynku. 4. Wykonywanie zadań domowych powinno odbywać się w ciszy i spokoju, najlepiej w stałym miejscu. 5. Przed przystąpieniem do wykonywania zadania dziecko powinno uporządkować swoje miejsce pracy
i przygotować potrzebne pomoce i przybory. 6. Podczas wykonywanej pracy nie należy dziecka odrywać od niej, rozmawiać z nim na inne tematy, wydawać
poleceń. 7. Dziecko powinno najpierw wykonywać zadania trudniejsze, a potem łatwiejsze. 8. Dziecko powinno po każdych 45 minutach pracy robić 5-, 10-minutowe przerwy. 9. Nie należy robić zadania za dziecko. Należy służyć radą, wskazywać możliwości oraz sprawdzać efekty
pracy.10. Po wykonaniu każdego zadania należy pochwalić dziecko, ucieszyć się razem z nim z wykonanej pracy.
Polecamy lekturyAstrid Lindgren, Bracia Lwie Serce, Warszawa 2011.Anna Onichimowska, Najwyższa góra świata, Łódź 2012.Hans Christian Andersen, Nowe szaty cesarza, Kraków 2009.Eric Knight, Lassie, wróć!, Warszawa 2000.
Dzień 2. Znaki drogoweZapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów dotyczące ruchu ulicznego na podstawie własnych przeżyć i ilustracji w podręczniku Wysłuchanie fragmentu poematu symfonicznego George’a Gershwina Amerykanin w Paryżu Zapoznanie uczniów z wybranymi znakami drogowymi Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wy-razów Wprowadzenie liter o, O na podstawie wyrazów okno, Ola Liczenie i prze-liczanie przedmiotów Nauka piosenki To znaki drogowe
P. s. 8, 9, 73K. s. 6, 7, 76M. s. 8, 9W. 1CD
110
Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże
NIEZBĘDNIK: kartka z bloku rysunkowego.
Proponowany przebieg zajęć
1. Gimnastyka oka i języka. – Zrób takie same miny jak dzieci na fotografiach. Powiedz i pokaż, jaką zrobisz minę, gdy coś cię zasmuci, przestraszy, zachwyci.
– Wymawiaj głoskę o coraz głośniej i coraz ciszej. – Nazwij obrazki, które zaczynają się głoską o. Powtórz ich nazwy tak, aby wyraź-nie i dokładnie wymówić pierwszą głoskę.
2. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów. W ćwiczeniu 2. należy zwrócić uwagę U. na prawidłowy układ ust, które powin-ny być cały czas w tej samej pozycji – otwarte w kształcie elipsy, z jednakowo obniżoną brodą. W ćwiczeniu 3. należy zwrócić U. uwagę zarówno na układ warg, jak i na brzmienie pierwszej głoski.
3. Zabawa z głoską o. – Pokażcie: radosne o, zdziwione o, zdenerwowane o. – Wypowiadając głoskę o, powiedzcie zdania: Jaka dzisiaj jest pogoda? Mam na imię… Moją ulubioną zabawką jest…
– Wypowiadając zdania, artykułujcie tylko głoskę o i modulujcie odpowiednio swój głos.
4. Zagadka.
Uwaga! Zakręt! Przejście dla pieszych! Nie parkuj tutaj, tu idą dzieci. Raz nakazują, raz ostrzegają. Kierowcom, pieszym wciąż pomagają. (znaki drogowe)
5. Wysłuchanie fragmentu poematu George’a Gershwina Amerykanin w Paryżu. Przed wysłuchaniem utworu N. informuje U., że usłyszą brzmienie wielu instru-
mentów i grup instrumentalnych. Warto zwrócić uwagę U. na dźwięki naśladują-ce odgłosy ulicy. Można poprosić U., by zilustrowali treść muzyczną utworu na kartce z bloku rysunkowego.
6. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. – Co widzicie na ilustracji? – Ile znaków drogowych znajduje się na skrzyżowaniu? – Jakie znaki drogowe rozpoznajecie? – W jakich miejscach przechodzą piesi?
7. Ćwiczenia usprawniające motorykę małą. – Niech odgadnie mądra głowa, jakie pokazuję słowa.
U. rysują w powietrzu wymyślone słowa z głoską o. Odgadnięte słowo pokazują wszyscy U.
8. Wprowadzenie liter o, O na podstawie wyrazów okno, Ola. 9. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter o, O na karcie laminowanej.10. Nauka pisania liter o, O.11. Czytanie globalne. Poszukiwanie takich samych wyrazów i kolorowanie ich według
wzoru.12. Rysowanie po śladzie. Przeliczanie głosek w wyrazie.
P. s. 8, ćw. 1
P. s. 8, ćw. 2, 3
edukacja polonistycznaedukacja społeczna
CDedukacja muzyczna
P. s. 9
W. 1
K. s. 6 ćw. 1
K. s. 6 ćw. 2
K. s. 7 ćw. 3
111
Dzień 2. | Znaki drogowe
13. Wyróżnianie liter o, O w wyrazach i obrysowywanie wyrazów ramkami – tworze-nie statków wyrazowych. Statki wyrazowe to graficzny obraz wyrazu i jego zapisu. Utrwalają położenie liter względem siebie, biorą pod uwagę ich wysokość. Są doskonałym ćwicze-niem na zapamiętywanie kształtu liter.
14. Gra Drogowy Piotruś. Gra w atrakcyjny i przyjazny sposób zapoznaje U. z trzema grupami znaków
drogowych (kształtem, kolorem, symbolem na tablicy). Pozwala oswoić się z sytuacjami, w których można spotkać dany znak. Przygotowuje do świado-mego uczestnictwa w ruchu drogowym.
Instrukcja gry Wytnij starannie wszystkie karty z talii (25 kart). Jedną talią może grać od 2 do 5 osób. Potasuj karty i rozdawaj kolejno po jednej każdemu graczowi do wyczerpania talii (nie wszyscy muszą mieć taką samą liczbę kart). Gracze wybierają i odkładają pary ze swoich kart. Każdy gracz kolejno wyciąga kartę od gracza siedzącego po prawej stronie z trzymanego przez niego wachla-rza kart i odkłada parę, jeśli taką ma. Wygrywa ten, kto pierwszy zostanie bez kart. Przegrywa osoba, której została w ręce karta Piotruś.
15. Ćwiczenia na wyszukiwanie różnic. – Przyjrzyj się rysunkom. Zaznacz na lewym rysunku to, czego brakuje na prawym. – Znajdź i zaznacz na rysunku z prawej strony 6 różnic.
16. Przeliczanie przedmiotów, porównywanie ich liczebności.17. Ćwiczenie utrwalające pojęcia prawa, lewa. Słuchanie ze zrozumieniem poleceń N.18. Zabawa ruchowa w przeliczanie.
– Dobierzcie się w pary tak, aby w każdej byli chłopiec i dziewczynka. – Czy każde dziecko ma parę? – O ilu chłopców jest więcej lub mniej? – O ile dziewcząt jest więcej lub mniej? – Ile ławek stoi w jednym rzędzie? – Który rząd ma najwięcej ławek? A który najmniej? – Czy są rzędy o tej samej liczbie ławek?
19. N. rysuje na tablicy figury geometryczne, np. 3 koła, 2 trójkąty lub 4 kwadraty. – Połóż tyle kredek, ile widzisz narysowanych figur geometrycznych. – Połóż o jedną kredkę więcej (mniej), niż jest na tablicy figur geometrycznych.
20. Abecadło muzyczne. Klocki rytmiczne. Przeczytaj rytmicznie wyrazy.
21. Nauka piosenki To znaki drogowe. Teksty i nuty na s. 243, 244.
22. Propozycja zadania domowego. Wypchnij z „Wyprawki 1” klocki rytmiczne. Jakie mają kolory?
K. s. 7 ćw. 4
edukacja muzyczna
W. 1 k. 3–5
edukacja matematyczna
M. s. 8 ćw. 1
M. s. 8 ćw. 2
M. s. 9 ćw. 3
M. s. 9 ćw. 4
P. s. 73 ćw. 1K. s. 76 ćw. 1
edukacja muzyczna
edukacja muzycznaCD
P. s. 73 ćw. 2W. 1 k. 16
112
Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże
Dzień 3. Zasady ruchu drogowegoZapis w dzienniku Inscenizacja na temat ruchu drogowego Wysłuchanie fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Na ulicy Recytacja wiersza połączona z ruchem Omówienie za-sad właściwego przechodzenia przez jezdnię Analiza i synteza wyrazów z literą o Ćwiczenia w pisaniu liter o, O w liniaturze i po śladzie Wysłuchanie utworu Piotra Czajkowskiego Taniec Wieszczki Cukrowej Ćwiczenia utrwalające pojęcie para Wyróżnianie, nazywanie i klasyfi-kowanie przedmiotów
P. s. 10, 11K. s. 8, 9M. s. 10–14W. 1CD
Proponowany przebieg zajęć
1. Prezentacja inscenizacji na temat ruchu drogowego: Marcin Przewoźniak, Dro-gowi opiekunowie.
2. Zabawa w parach – gra planszowa Ruch uliczny.
3. Analiza i synteza wyrazów z literą o. Przeliczanie liter o w nazwach ilustracji. 4. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów okno, Ola. 5. Ćwiczenia graficzne.
Pisanie liter o, O w liniaturach różnej wielkości. Pisanie po śladzie litery o w podanych wyrazach.
WARTO zaznaczyć litery o czerwonym kolorem.
ZADANIE DLA MĄDRALICzytanie wyrazów, łączenie ich z odpowiednimi ilustracjami.
6. Wysłuchanie fragmentu wiersza.
Na ulicy(fragment)(...) Spoglądam w lewo, a potem w prawoi znowu w lewo, raźnie i żwawo –jeśli pojazdów nie ma na drodze,prędko na drugą stronę przechodzę. (...)
Małgorzata Strzałkowska
7. Recytacja wiersza połączona z ruchem. Nauka wiersza na pamięć. 8. Uzupełnienie nalepkami obrazków prezentujących zasady właściwego przecho-
dzenia przez jezdnię. 9. Pisanie liter o, O po śladzie. Tworzenie statków wyrazowych.
ZADANIE DLA MĄDRALICzytanie wyrazów.
10. Wysłuchanie utworu Piotra Czajkowskiego Taniec Wieszczki Cukrowej z baletu Dziadek do orzechów.
Przed odtworzeniem utworu warto poinformować U., że jest on tylko cząstką większego dzieła, przekazać krótką informację o balecie jako rodzaju widowiska muzyczno-teatralnego. Jeśli czas na to pozwoli, pokrótce streścić treść pozamu-zyczną Dziadka do orzechów.
[Balet opowiada o dziewczynce Klarze, która dostaje pod choinkę Dziadka do orzechów. We śnie dziewczynka widzi siebie i Dziadka jako parę książęcą podró-
P. s. 10, 11 ćw. 1–5edukacja polonistyczna
W. 1 k. 6, 6a
P. s. 11
K. s. 8 ćw. 1K. s. 8 ćw. 2
K. s. 8 ćw. 2
edukacja społeczna
K. s. 9 ćw. 3K. s. 9 ćw. 4
K. s. 9 ćw. 4
CD
edukacja muzyczna
113
Dzień 3. | Zasady ruchu drogowego
żującą po Krainie Słodyczy. W całej krainie trwa święto z okazji ich przybycia. Klara z księciem wędrują przez kolejne niezwykłe kraje.
W świecie łakoci wszystko cudownie i słodko pachnie, wszyscy są weseli. W po-szczególnych scenach balet wykonuje tańce charakterystyczne: Taniec Wieszczki Cukrowej, Taniec hiszpański, Taniec arabski, Taniec chiński, Trepak (Taniec rosyj-ski), Taniec pasterski. Suitę zamyka Walc kwiatów. Zachwycona Klara budzi się w fotelu z Dziadkiem do orzechów w ramionach].
11. Ćwiczenia percepcji słuchowej.
WARTO zwrócić uwagę na: – nastrój i emocje związane z utworem; – brzmienie instrumentów i grup instrumentów; – inne sposoby wykorzystania utworu – np. w reklamach, w filmach.
Po wysłuchaniu utworu wskazane są swobodne wypowiedzi i refleksje U. na jego temat. Po dwukrotnym odtworzeniu utworu można zaproponować U. narysowanie portretu Wieszczki Cukrowej zgodnego z ich wyobrażeniami. Dodatkowe ćwiczenia grupowe (jeśli czas na nie pozwoli, a dzieci dobrze się bawią).
– „Tańczące nogi”. U. mają dopasować sposób chodzenia do odtwarzanej mu-zyki: dźwięki wysokie – U. chodzą na palcach, dźwięki niskie – na piętach, dźwięki średnie – na stopach.
– „Tańczące chusteczki”. U. trzymają w dłoniach chusteczki higieniczne, który-mi poruszają w rytm odtwarzanej muzyki.
– Improwizacja ruchowa do odtwarzanej muzyki. U. tańczą zgodnie z własnymi odczuciami. Mogą wykonywać ćwiczenie w parach.
– „Lustro muzyczne” – ćwiczenie w parach. Jeden U. udaje, że jest lustrem, drugi przegląda się w lustrze. Podczas odtwarzanego utworu U. przeglądający się w lustrze robi miny zgodnie z rytmem muzyki. Zadaniem U. – lustra jest powtarzanie tych min. Po pewnym czasie następuje zamiana ról.
12. Matematyka w działaniu – scenariusz zajęć patrz s. 168. 13. Ćwiczenia utrwalające pojęcie para.14. Ćwiczenia na klasyfikowanie zgodnie z podanym warunkiem.15. Warto utrwalić informacje o zasadach ruchu drogowego, wykorzystując grę „Ruch
uliczny”.16. Propozycja zadania domowego. Otoczanie pętlą przedmiotów i porównywanie liczebności.
edukacja matematyczna
M. s. 10, 11 ćw. 1, 2
M. s. 12 ćw. 1, 2, 3
M. s. 13 ćw. 4, 5
W. 1 k. 6, 6a
M. s. 14 ćw. 6, 7
114
Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże
Dzień 4. Spotkanie z arąZapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów na temat różnych sposo-bów podróżowania na podstawie własnych doświadczeń oraz ilustracji w podręczni-ku Wysłuchanie ze zrozumieniem nagranego opowiadania Rozmowa na temat zdarzeń realnych i fantastycznych Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską a Zabawy grafomotoryczne z literą a Ćwiczenia utrwalające rozróżnianie i rysowanie figur geometrycznych Wskazywanie przedmiotów mniejszych – więk-szych, krótszych – dłuższych Rozpoznawanie głosów ptaków
P. s. 12, 13, 73, 76K. s. 10, 11, 79M. s. 10, 11, 15–17W. 1CD
NIEZBĘDNIK: kartka z bloku rysunkowego, karta A4 z bloku technicznego, papier kolorowy.
Proponowany przebieg zajęć
1. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. – Jakie znacie sposoby podróżowania? – Czym podróżują osoby przedstawione na ilustracji? – Ile osób leci balonem? – Jakie przedmioty te osoby zabrały ze sobą? – Do czego służą te przedmioty? (kompas, lornetka, mapa, aparat fotograficzny) – Co przyłączyło się do podróżujących?
2. Wskazywanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach występuje głoska a. Dzielenie wyrazów na sylaby.
3. Wysłuchanie opowiadania.
edukacja polonistyczna
P. s. 12 ćw. 1, s. 13
P. s. 12 ćw. 2
CD
Spotkanie z arąMam na imię Alek. Dziś spotkało mnie coś bardzo dziwnego. Mówiliśmy w klasie o Ameryce Połu-
dniowej. Pani opowiadała o żyjących tam zwierzętach: lamach i arach – wielkich kolorowych papugach. Słuchałem tego i myślałem, że bardzo bym chciał zobaczyć Amerykę. Najlepiej teraz zaraz! Wspaniale by było zobaczyć południowoamerykańską dżunglę lub góry. Westchnąłem i spojrzałem za okno. A tam… Czy to możliwe? W powietrzu kołysał się ogromny balon.
W koszu siedziała moja starsza siostra Agata.– Wsiadacie? – spytała.– Jasne! – zawołałem.Koledzy z klasy patrzyli na mnie zdumieni. Nie wiedzieli, że mam taką świetną siostrę. A potem
zaczęli przepychać się do okna.– Po kolei, wszyscy się zmieszczą – uspokoiła ich Agata.– I co teraz? – spytałem, kiedy już siedzieliśmy w koszu.– Jak to co? Lecimy do Ameryki! – odpowiedziała. – Przecież tego właśnie chciałeś.Trochę się zdziwiłem, skąd siostra wie takie rzeczy, ale nie było czasu na zastanawianie się. Musieliśmy
szybko ruszać, żeby dotrzeć na miejsce i wrócić po południu do domu – Ameryka Południowa jest prze-cież bardzo daleko!
– Masz aparat fotografi czny? – spytałem Agatę.– Jasne, że mam – spojrzała na mnie z uśmiechem. – Mam też mapę, kompas i ananasy na drogę.– Ananasy? – znowu się zdziwiłem.– Arrra, arra! – zaskrzeczało coś w powietrzu obok nas.– Co to? – krzyknąłem. Czyżby papuga ara? Czy to możliwe, że już jesteśmy na miejscu?– A… może Alek powie nam, co o tym sądzi? – usłyszałem miły głos pani. Nie przypominał skrze-
czenia papugi. Rozejrzałem się po klasie. Jak to? Nie ma balonu? Nie ma Ameryki? I gdzie podzia-ła się Agata? Zofia Stanecka
115
Dzień 4. | Spotkanie z arą
4. Rozmowa na temat zdarzeń prawdziwych (realnych) i nieprawdziwych (fanta-stycznych), możliwych tylko w wyobraźni.
5. Czytanie tekstu. Odpowiedzi na pytania: – Jak ma na imię chłopiec? – Co ma Alek? – Co lata?
6. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z literą a. 7. Wypełnianie konturów liter a, A kolorem czerwonym. Czytanie globalne wyra-
zów. Łączenie wyrazów w pary. 8. Wyszukiwanie liter a, A w wyrazach i otaczanie ich czerwonymi pętlami. Tworze-
nie statków wyrazowych. 9. Nazywanie obrazków, liczenie głosek, łączenie obrazków z odpowiednimi mode-
lami dźwiękowymi wyrazów.10. Zabawy grafomotoryczne z literami a, A.11 . Zabawa ruchowa.
U. mogą siedzieć lub stać. N. czyta tekst, ilustrując go gestami, a U. go naśladują.
Co potrafią ręceRęce dwie mamy, o, tu, i o, tam,w każdej po pięć palców, zerknij sam.Nasze ręce mogą klaskać,o udo głośno plaskać.Ręce machać komuś mogą,i opaść do stóp, tuż nad podłogą.Ręka do przesyłania całusów się nadai mogę nią lekko uszczypnąć sąsiada.Ręce łaskoczą i figle płatająi wszyscy się wtedy do łez zaśmiewają.Gdy znikną ręce za moimi plecami,koniec już będzie z tymi zabawami.
Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.
12. Propozycje zabaw z literą a. – Zamień na kartce z bloku rysunkowego litery a, A w swoją ulubioną zabawkę lub zwierzę.
– Odszukaj w nagłówkach prasowych litery a, A, wytnij je, a następnie przyklej na kartce z bloku technicznego.
– Przedstaw litery a, A na wydzierance z papieru kolorowego.13. Matematyka w działaniu – scenariusz zajęć patrz s. 168. 14. Ćwiczenia utrwalające wyróżnianie figur geometrycznych.15. Zabawy pomagające w rozumieniu pojęć: rosnąco (od najmniejszego do najwięk-
szego), malejąco (od największego do najmniejszego). – Zapraszam wszystkich uczniów, których imiona rozpoczynają się na głoskę… (mają okulary, bluzki w paski, spodnie, spódnice itp.). Ustawcie się od najniższego do najwyższego (lub: od najwyższego do najniższego).
– Wyjmijcie z piórników cztery kredki i ułóżcie je od najkrótszej do najdłuższej (lub: od najdłuższej do najkrótszej).
– W jaki sposób sprawdzicie, co jest większe: zeszyt czy ławka; książka czy zeszyt? (praktyczne manipulowanie, przykładanie, porównywanie).
P. s. 12
P. s. 12K. s. 10 ćw. 1
K. s. 10 ćw. 2
K. s. 10 ćw. 3
K. s. 11 ćw. 4, 5
edukacja matematyczna
M. s. 10, 11 ćw. 3
M. s. 15 ćw. 1, 2; s. 16 ćw. 3, 4, 5
edukacja przyrodniczaedukacja techniczna
116
Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże
16. Rozróżnianie przedmiotów mniejszych – większych, krótszych – dłuższych.17. Abecadło muzyczne. Klocki rytmiczne. Ćwiczenia utrwalające zastosowanie klocków rytmicznych.18. Ćwiczenia słuchowe – rozpoznawanie głosów ptaków (bocian, czapla, dzięcioł,
gołąb, kukułka, orzeł, sikora, sroka, wróbel). Warto porozmawiać z U. o różnicach:
– w wysokości głosów ptaków, – w długości trwania głosów, – barwach głosów, – emocjonalnych odcieniach głosów. Ćwiczenie: głosy ptaków, które znam.– Jakie głosy ptaków znacie? U. prezentują różne ptasie głosy, tworzą z tych głosów ptasią orkiestrę. U. ćwiczą w parach rozmowy ptaków – jeden U. wybranym ptasim głosem zadaje pytanie, drugi mu odpowiada. Można przeprowadzić konkurs na najlepsze naśladowanie piania koguta.
19. Propozycja zadania domowego. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania. Wykonaj arę z „Wyprawki 1”.
WARTO wykorzystać poczytankę Pobudka do przeprowadzenia następujących ćwiczeń: – Wymyślcie inne imiona dla smoków. – Przedstawcie się imieniem i nazwiskiem (pamiętając o zachowaniu kolejności), stosu-jąc formułę: Mam na imię..., Nazywam się…
Dzień 5. Rytmy świataZapis w dzienniku Wysłuchanie fragmentów melodii z różnych stron świata i zesta-wienie ich z ilustracją w podręczniku Czytanie przez nauczyciela fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Kontynenty Wprowadzenie liter a, A na podstawie wyra-zów ara, Alek Ćwiczenie analizy i syntezy słuchowej wyrazów Pisanie liter a, A po śladzie Zabawa ruchowa „Afrykańskie bębny”
P. s. 14, 15K. s. 12–14CDW. 1
NIEZBĘDNIK: mapa świata.
Proponowany przebieg zajęć
1. Nawiązanie do podróży Alka jako wprowadzenie do tematu zajęć. 2. Przed odtworzeniem melodii warto porozmawiać z U. na temat muzyki różnych
kontynentów. – Czy wiecie, jaki kontynent reprezentuje muzyka polska? – Czy znacie muzykę innych narodów, z innych kontynentów? – Co może łączyć muzykę różnych kontynentów? – Czy, będąc na wakacjach za granicą, słyszeliście muzykę tego kraju? Wysłuchanie fragmentów melodii z Afryki, Australii, Indii, Ameryki Północnej (muzyka Indian) i Polski (krakowiak). Omówienie wysłuchanych utworów.
– Jakie dostrzegliście podobieństwa w tych melodiach? A jakie różnice między nimi? – Na jakich instrumentach grali muzycy? – Jakie były tempo, brzmienie i nastrój tych utworów?
M. s. 17 ćw. 6, 7, 8
P. s. 73 ćw. 3, 4, 5K. s. 76 ćw. 2edukacja przyrodniczaCD
K. s. 79 ćw. 1
W. 1 k. 8edukacja techniczna
P. s. 76
CD
edukacja muzycznaedukacja etyczna
117
Dzień 5. | Rytmy świata
3. Zestawienie wysłuchanych utworów z ilustracją w podręczniku. – Kogo przedstawiają ilustracje? – Jak myślisz, skąd pochodzą ci tancerze i muzycy? – Na czym grają? – Jak są ubrani? – Czym się różnią od muzyków, których znasz?
WARTO nazwać kontynenty, wskazać je na mapie świata; zapoznać U. z fragmentem wiersza.
Kontynenty(fragment)Oto nasza piękna Ziemia.Kto się przyjrzy, ten zobaczysześć ogromnych kontynentów.Lecz kontynent – cóż to znaczy?
Jest to wielki obszar lądu,taki, który z każdej stronywodą mórz i oceanówjest dokładnie otoczony. (...)
Małgorzata Strzałkowska, Kontynenty, Warszawa 2008.
4. Zabawa ruchowa. U. stoją w rozsypce. N. wypowiada zdania, a U. ilustrują je ruchem.
Zataczamy kołaPrawe ramię umie zataczać koła,lewe ramię umie zataczać koła.Prawa dłoń umie zataczać koła,lewa dłoń umie zataczać koła.Prawa stopa umie zataczać koła,lewa stopa umie zataczać koła.Głowa umie krążyć, barki też tak krążą,brzuch i pupa krążą razem, tak się nie przeciążą.A kto nie chce krążyć już,staje w miejscu i stąd ani rusz!
Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.
WARTO po przeprowadzeniu zabawy zaproponować konkurs Komu uda się ustać w spokoju, nie wykonując ruchu żadną częścią ciała. Zwycięzca otrzymuje tytuł króla lub królowej spokojnego stania.
5. Wprowadzenie liter a, A na podstawie wyrazów ara, Alek. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter a, A na karcie laminowanej. 7. Nauka pisania liter a, A. 8. Ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej wyrazów. Zaznaczenie miejsc występowania
głoski a. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie liter a, A po śladzie w liniaturach trzech
różnych rozmiarów.10. Wyszukiwanie w sylabach liter a, A. Otaczanie pętlą sylab, w których te litery
występują. 11 . Kolorowanie na obrazku elementów, w których nazwach słychać głoskę a.
P. s. 14 ćw. 1, s. 15
K. s. 12W. 1K. s. 12 ćw. 1K. s. 12 ćw. 2
K. s. 13 ćw. 3
K. s. 13 ćw. 4
K. s. 14 ćw. 5
edukacja polonistyczna
edukacja społeczna
edukacja plastyczna
Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże
12. Zabawa ruchowa.
Afrykańskie bębny U. w kręgu w siadzie klęcznym najpierw ćwiczą miarowe wystukiwanie prostego
rytmu nawiązującego do rytmów afrykańskich, np. klepnięcie prawą ręką o pod-łogę, klepnięcie lewą ręką o podłogę, dwa razy klepnięcie obiema rękami o pod-łogę. Po wyćwiczeniu rytmicznego tematu należy podzielić U. na dwie grupy, któ-re siadają w pewnej odległości od siebie. Pierwsza grupa wystukuje rytm, a druga go powtarza. Grupy zamieniają się rolami.
Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
13. Propozycja zadania domowego.
Rysowanie po śladzie. Dokończenie szlaczka według wzoru.
edukacja muzyczna
K. s. 14 ćw. 6
edukacja społeczna
119
Dzień 6. | Kto pracuje w mojej szkole?
II. NOWINKI Z MOJEJ SZKOŁY
Dzień 6. Kto pracuje w mojej szkole?Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat ilustracji w podręczniku przedstawia-jących osoby pracujące w szkole, poznanie obowiązków tych osób Ćwiczenia w pisaniu po śladzie Utrwalenie pisania litery a Ćwiczenia usprawniające pamięć wzrokową i koordynację wzrokowo-ruchową Zabawy ruchowe utrwalające głoskę a Określanie relacji ilościowych, porównywanie liczebności Wykonanie rytmu na instrumencie perkusyjnym
P. s. 16, 17K. s. 15, 16, 76M. s. 18, 20–22K.u.
NIEZBĘDNIK: zestaw sześciennych klocków w czterech kolorach, figury geometryczne, patyczki piankowe.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku przedstawiającej osoby pracujące w szkole.
– Co robi pani nauczycielka? – Co robi pani pielęgniarka? – Czym zajmuje się pani woźna? – Czym zajmuje się pan bibliotekarz? – Co robi pan kucharz? – Kto jeszcze pracuje w szkole?
2. Układanie pytań lub przeprowadzenie wywiadu z wybranym pracownikiem szkoły. 3. Wprowadzenie do kącika Tropiciele wiedzy.
– Poznaliśmy pracowników naszej szkoły i ich obowiązki. A teraz zapraszam was do kącika »Tropiciele wiedzy«. Dowiemy się, jak wyglądają chińskie litery i jak piszą dzieci mieszkające w Chinach.
4. Wykonanie rytmu na instrumencie perkusyjnym.
5. Pisanie po śladzie. Utrwalenie kształtu litery a. 6. Odszukiwanie takich samych figur. Kolorowanie par jednakowym kolorem.
ZADANIE DLA MĄDRALIPrzeczytaj wyrazy i ułóż zdania z dwoma wybranymi.
7. Ćwiczenie usprawniające pamięć wzrokową i doskonalące koordynację wzroko-wo-ruchową.
8. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów ara, Alek. 9. Zabawa ruchowa utrwalająca głoskę a. U. stoją w dowolnym miejscu klasy. N. mówi:
– Gdy usłyszycie głoskę a, klaśnijcie. N. wymawia różne głoski w zróżnicowanym tempie.
– Gdy usłyszycie w sylabie głoskę a, podskoczcie. N. wymawia sylaby, np. ta, to, mo, me, ki, ka, po, at.
– Gdy usłyszycie słowo z głoską a, ukucnijcie. N. wymawia wyrazy, np. dom, dam, kot, mam, sok, meta, ara, Alek.
10. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 168.
K.u.
P. s. 16
edukacja polonistyczna
P. s. 17
edukacja muzyczna
K. s. 76 ćw. 3
K. s. 15 ćw. 1
K. s. 15 ćw. 2
K. s. 15 ćw. 1
K. s. 16 ćw. 3
edukacja matematycznaM. s. 18 ćw. 1, 2
edukacja społeczna
120
Tropiciele. Część 1 | II. Nowinki z mojej szkoły
11. Ćwiczenia doskonalące umiejętność przeliczania i porównywania liczebności (o tyle więcej, o tyle mniej, tyle samo).
12. Uzupełnianie ilustracji elementami i tworzenie zbiorów równolicznych.
WARTO przygotować zestaw sześciennych klocków w 4 kolorach (lub figur geome-trycznych, patyczków piankowych). Każdy U. losuje jeden element. U. na sygnał N. dobierają się w grupy według kolorów. Przeliczają liczebność grupy. Sprawdzają, czy w danej grupie każdy ma parę. Dobierają się według zasady, np. czerwony do zielonego, biały do niebieskiego. Sprawdzają liczebność nowo powstałej grupy. Sprawdzają, czy każdy ma parę. Odpowiadają na pytania: O ile mniej? O ile więcej?
13. Propozycja zadania domowego. Sprawdź, czy w twoim domu są jakieś mapy. Co przedstawiają?
Dzień 7. Rysuję mapyZapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat map i ich przydatności Słu-chanie tekstu czytanego przez nauczyciela Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa sylab i wyrazów z głoską m Ćwiczenia w czytaniu Rysowanie po śladzie Wykonanie pracy plastycznej – mapy Moja droga do szkoły Określanie relacji ilościowych, po-równywanie liczebności
P. s. 18, 19K. s. 17–19M. s. 18, 23–25K.u.
NIEZBĘDNIK: mapy, atlas geograficzny, blok rysunkowy, kredki ołówkowe, pastele.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wprowadzenie do tematyki zajęć – rebus fonemowy. N. wypowiada słowa. Zadaniem U. jest zapamiętanie każdej pierwszej głoski
wypowiedzianego słowa i ułożenie z głosek rozwiązania rebusu. – mama, ara, palec, arbuz (mapa)
2. N. nawiązuje do rozwiązania rebusu i zadania domowego. – Co to jest mapa? (obraz powierzchni Ziemi przedstawiony na płaszczyźnieza pomocą symboli)
– Jakie mapy znacie? – Jak nazywa się książka z mapami? – Do czego służy mapa? – Gdzie zabieramy mapę ze sobą?
3. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku kierowana pytaniami. – Wskaż na ilustracji i nazwij przedmioty, w których nazwach słyszysz głoskę m. – Co Marek narysował na swojej mapie? – Opisz drogę z domu do jamy smoka, używając określeń: w prawo, w lewo, na wprost.
4. Czytanie tekstu przez N. Rozmowa na temat tekstu. – Jak ma na imię chłopiec? – Co narysował Marek? – Co znajduje się na mapie chłopca?
5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa sylab i wyrazów z głoską m. 6. Analiza głoskowa nazw przedmiotów oraz wyszukiwanie liter m, M w podanych
wyrazach.
M. s. 20 ćw. 1, 2; s. 21 ćw. 3, 4
M. s. 22 ćw. 5
K.u.
edukacja polonistyczna
P. s. 18, 19
P. s. 18
P. s. 18, 19K. 17 ćw. 1, 2
edukacja przyrodnicza
121
Dzień 8. | Bezpieczna szkoła
7. Analiza głoskowa wyrazów (most, melon, mak). Uzupełnianie modeli dźwięko-wych wyrazów.
8. Usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne przygotowujące do wprowadzenia liter m, M.10. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenie grafomotoryczne – szlaczek.11. Praca plastyczna – mapa Moja droga do szkoły. N. omawia sposób realizacji tematu. Przypomina, że mapa to obraz powierzch-ni Ziemi przedstawiony na płaszczyźnie za pomocą symboli.
12. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 169.
13. Przeliczanie, porównywanie liczebności, utrwalenie pojęć więcej – mniej, tyle samo.
14. Utrwalenie pojęć wyższy–niższy, dłuższy–krótszy.
Dzień 8. Bezpieczna szkołaZapis w dzienniku Śpiewanie sylab na melodię Panie Janie Zapoznanie uczniów ze znakami ewakuacyjnymi znajdującymi się w szkole i z ich znaczeniem Zwrócenie uwagi na właściwy sposób ewakuowania się Zestawienie doświadczeń i obserwacji uczniów z ilustracją w podręczniku Układanie kolejności wydarzeń w historyjce ob-razkowej Zabawa ruchowa „Dobrze, źle” Wprowadzenie liter m, M na podstawie wyrazów mapa, Marek Ćwiczenia doskonalące percepcję wzrokową Zabawy ma-tematyczne z kostkami sześciennymi – gra planszowa Witamy w szkole Wysłuchanie i nauka piosenki Panie Janie Kanon
P. s. 20, 21, 79K. s. 20–22M. s. 19, 26–29W. 1CDK.u.
Proponowany przebieg zajęć
1. Gimnastyka oka i języka. N. przypomina modele sylab ma, mo. Zabawa w szybkie rozpoznawanie sylab. N. na zmianę pokazuje i chowa kar-toniki z zapisanymi sylabami ma, mo. Przy czytaniu należy zwrócić uwagę na otwieranie ust przy wymowie samogłosek a oraz o (ćwiczenie dykcji). Śpiewanie sylab na melodię Panie Janie.
2. Wyszukiwanie ukrytych na obrazku liter: a, A, o, O. 3. Wprowadzenie do realizacji tematu dnia.
– Zapraszam was na ulicę Ciekawych Wyrazów, na którą będziemy zaglądać, by wyjaśnić, poznać i zrozumieć nowe, trudne wyrazy oraz nauczyć się ich właściwego stosowania. N. wyjaśnia:
Ewakuować się oznacza opuszczać jakieś miejsce w chwili zagrożenia. Jakie znacie sytuacje zagrażające życiu lub zdrowiu człowieka?
WARTO zorganizować krótką wycieczkę po szkole w celu odszukania znaków ewaku-acyjnych i omówić ich znaczenie; zwrócić uwagę na sposób ewakuowania się: – zachowanie spokoju; – słuchanie poleceń N.; – pozostawienie wszystkich rzeczy; – szybkie ustawienie się w pary;
K. s. 18 ćw. 3
K. s. 18 ćw. 4K. s. 19 ćw. 5
K. s. 19 ćw. 6edukacja plastyczna
edukacja matematycznaM. s. 18 ćw. 3, 4; K.u.
M. s. 23 ćw. 1, 2, 3; s. 24 ćw. 4, 5
M. s. 24 ćw. 6; s. 25 ćw. 7, 8, 9
P. s. 20
P. s. 20 ćw. 1P. s. 20 ćw. 2edukacja polonistyczna
122
Tropiciele. Część 1 | II. Nowinki z mojej szkoły
– sprawne opuszczenie budynku; – ustawienie się w wyznaczonym miejscu.
4. Zestawienie doświadczeń i obserwacji U. z ilustracją w podręczniku. – Gdzie jest szatnia? – Które znaki ewakuacyjne wskazują bezpieczną drogę wyjścia z szatni? – W którą stronę skieruje się dziewczynka z czerwonym tornistrem? Skieruj pozostałe dzieci do wyjścia.
5. Zabawa ruchowa „Dobrze, źle”. N. podaje przykłady zachowań właściwych i niewłaściwych. U., słysząc przykład właściwego zachowania, reagują gestem – machają do N.; słysząc przykład za-chowania niewłaściwego, robią smutną minę, wykonują lekki skłon, tak jakby uchodziło z nich powietrze. Przykłady zachowań:
– Uczniowie się kłócą. – Uczniowie kulturalnie rozmawiają ze sobą. – Chłopcy się popychają. – Chłopcy spacerują po korytarzu. – Dziewczynki biegają w czasie przerwy. – Dziewczynki pomagają płaczącej koleżance. – Dzieci rzucają nożyczkami. – Dzieci zgodnie się bawią.
6. Wprowadzenie liter m, M na podstawie wyrazów mapa, Marek. 7. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter m, M na karcie laminowanej. 8. Nauka pisania liter m, M. 9. Rozpoznawanie liter m, M pisanych i drukowanych; łączenie ich w pary.10. Ćwiczenia usprawniające percepcję wzrokową.1 1. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenia grafomotoryczne.12. Wysłuchanie i nauka utworu Panie Janie. Teksty i nuty na s. 245. Słownik muzycz-
ny – kanon. Kanon (łac. canon, ‘prawidło, norma’) forma polifoniczna, czyli wielogłosowa,
polegająca na naśladowaniu, w której melodię jednego głosu z jednakowym opóź-nieniem powtarzają kolejno pozostałe głosy.
13. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 170, 171.
14. Ćwiczymy z Noni. Ćwiczenia w praktycznym stosowaniu pojęć góra – dół, lewo – prawo. Klasyfikowanie przedmiotów zgodnie z ich przeznaczeniem. Słuchanie ze zrozumieniem i łączenie przedmiotów z ich właścicielami. Uzupełnianie rysunku zgodnie z instrukcją. Gra planszowa Witamy w szkole.
WARTO wykorzystać poczytankę Bałagan do przeprowadzenia konkursu pięknego czytania całości lub fragmentów tekstu. Konkurs można przeprowadzić następnego dnia, a zarówno uczestników, jak i zwycięzców, nagrodzić na przykład słodką nagro-dą lub naklejką-motywką.
P. s. 21 ćw. 1, 2
W. 1
K. s. 20 ćw. 1K. s. 20 ćw. 2
K. s. 21 ćw. 3, 4
K. s. 22 ćw. 5, 6
CDedukacja muzyczna
edukacja matematycznaM. s. 19 ćw. 5, 6
M. s. 26 ćw. 1
M. s. 26 ćw. 2
M. s. 27 ćw. 3, 4
M. s. 27 ćw. 5
M. s. 28–29
P. s. 79
edukacja społeczna
123
Dzień 9. | Moja klasa
Dzień 9. Moja klasa
Zapis w dzienniku Wysłuchanie tekstu Zupełnie jak dorośli Wypowiedzi uczniów na temat wysłuchanego tekstu Zabawa ruchowa wzmacniająca odczuwanie emo-cji Wspólne opracowanie kontraktu klasowego Zapoznanie z brzmieniem instrumen-tów perkusyjnych Ćwiczenia utrwalające pisanie poznanych liter Wprowadzenie liczby 1 i nauka zapisu cyfry 1 Praca plastyczna Autoportret
P. s. 22, 23, 74K. s. 23, 24M. s. 19, 30, 31W. 1CD
NIEZBĘDNIK: papier pakowy, papier kolorowy, poduszka do stempli lub farby do ma-lowania palcami albo kredki, klej, nożyczki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie tekstu Zupełnie jak dorośli. edukacja społecznaP. s. 22; CD
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyZupełnie jak dorośli Rozmowa na temat: „Szacunek dla każdego” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.
– Co spowodowało, że pani Jagoda się zdenerwowała? – Jaką pracę domową pani Jagoda zadała dzieciom? – Jak brzmiał pierwszy punkt kontraktu? – Jak mógł brzmieć punkt drugi, który wymyśliła Hania? Ocena sytuacji i bohaterów.
– Jak mógł czuć się Wiktor? – Dlaczego Hania też się śmiała z Wiktora? – Jak powinna zachować się Hania? Wnioski dla U.
– Gdyby Julka odwiedziła waszą klasę, co byście jej powiedzieli? – Jak należy się zachować, gdy ktoś śmieje się z kogoś innego? Pogłębiamy temat: „Kontrakt klasowy”.
– Czy w Twojej klasie taki kontrakt też jest potrzebny? Dlaczego? – Jakie zasady powinny się znaleźć w waszym kontrakcie klasowym? Pogłębiamy temat: „Co to znaczy szanować każdego?”.
– Czym ludzie mogą się różnić między sobą? – Kogo należy szanować? – Co to znaczy szanować każdego człowieka? – Jak na co dzień możesz okazać szacunek bliskim? – Jak na co dzień możesz okazać szacunek swoim kolegom i koleżankom w klasie?
Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:
– kształtowania wartości: szacunku i odwagi, – kształtowania właściwych postaw wobec inności, – rozwijania umiejętności współżycia w grupie, – oswajania emocji związanych ze spotkaniem „innego”.
edukacja polonistyczna
124
Tropiciele. Część 1 | II. Nowinki z mojej szkoły
Wprowadzamy w świat wartości – szacunek
Każdy człowiek pragnie, by inni odnosili się do niego z szacunkiem. Ta głęboka potrzeba szacunku tkwi w każdym z nas i jest związana z poczuciem własnej godności. Jak nauczyć dzieci szacunku dla innych ludzi? Traktować je z szacunkiem. Dziecko, które nie doświadcza poszanowania swojej osoby ze strony dorosłych, nie zbuduje szacunku dla samego siebie, a to właśnie szacunek dla siebie samego jest pod-stawą poszanowania innych. Okazywanie szacunku dziecku jest podstawą jego zdrowego rozwoju emocjonalnego.
Uczymy właściwych postaw wobec innościKażdy z nas jest pod jakimś względem inny. Inność przybiera różne oblicza i dotyczy wielu obszarów życia. Wielką sztuką jest nauczyć dzieci poszanowania każdego człowieka z jego punktem widzenia świata, a jed-nocześnie zachowania własnej tożsamości. Wielką sztuką jest nauczenie dzieci właściwego stosunku do in-ności pod różną postacią, a jeszcze większą – ukształtowanie odwagi, by te właściwe postawy zachowywać i manifestować w sposób pokojowy w sytuacjach presji grupy i tłumu. Tak dojrzałe postawy nie kształtują się w ciągu jednego dnia, ale w długim procesie pośród wielu doświadczeń.Rozmowy na podstawie zaproponowanego utworu i sporządzenie kontraktu grupowego są doskonałą oka-zją, by zrobić kolejny mały krok na drodze ku dojrzałej osobowości.
Rozwijamy umiejętność współżycia w grupieRozmowa na podstawie opowieści Hani jest doskonałą okazją, by poruszyć problemy związane z byciem członkiem grupy, spróbować sformułować zasady, które pomogą wszystkim w tej grupie się odnaleźć i funk-cjonować. Dzieci mają już sporo doświadczeń we wzajemnym obcowaniu w grupach, choćby przez uczestni-czenie w zabawach podwórkowych i przedszkolnych. Szkoła i codzienne zajęcia w klasie stwarzają kolejne sytuacje, w których trzeba nauczyć się funkcjonować wśród innych i z innymi. Wspólne spisanie kontraktu grupowego pomoże dzieciom znaleźć się w grupie i uświadomić sobie ważne kwestie w tym codziennym wza-jemnym obcowaniu z innymi.
Oswajamy emocje związane z innościąZetknięcie z innością w jakiejkolwiek postaci może, choć nie musi, wywoływać różnorodne emocje, czasem skrajne. Dla wielu dzieci problem inności nie istnieje, wynoszą z domu postawy akceptacji i szacunku, ale dla niektórych jest to duży problem. Przez rozmowę na temat wydarzeń w klasie Hani, ocenę postaw i za-chowania bohaterów, rozważenie zachowania alternatywnego dziecko ma możliwość w przyjaznych okolicz-nościach dotknąć problematycznych kwestii i związanych z nimi emocji.Z opowieści Hani płyną ważne pouczenia: różnimy się między sobą, ale to nie jest powód, by kogokolwiek zawstydzać – szanujmy każdego.
Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko szacunku dla siebie i innych?1. Dziecko powinno czuć się szanowane na co dzień. Przede wszystkim, by nauczyć je szacunku wobec dru-
giej osoby, trzeba okazać szacunek dziecku. Wyrazem szacunku będzie m.in. wsparcie w różnych codziennych czynnościach, próbach samodzielnego
poradzenia sobie w różnych sytuacjach.2. Ważne jest, by nie mylić wsparcia z wyręczaniem. Wsparcie zapewnia poczucie bezpieczeństwa, wyręcza-
nie komunikuje brak wiary w możliwości dziecka i godzi w poczucie własnej wartości.3. Dziecko powinno widzieć przykład poszanowania drugiego człowieka na co dzień w zachowaniach osób
dla niego znaczących, powinno tymi postawami się zarażać, nasiąkać atmosferą szacunku dla innych.4. Warto pamiętać, by w codziennych sytuacjach nie zawstydzać dziecka, zwłaszcza publicznie, nie wyśmie-
wać jego pomyłek, wyglądu, nieudolnych prób poradzenia sobie w nowych sytuacjach.
125
Dzień 9. | Moja klasa
5. Dziecko powinno być uczone, że ludzie różnią się między sobą pod wieloma względami i że te różnice są czymś normalnym.
6. Warto zadbać o to, by dziecko znało zasady panujące w domu rodzinnym. Niektóre z nich warto ustalić razem z dzieckiem.
7. Dziecko powinno też wiedzieć, jakie konsekwencje będą wyciągane za niestosowanie się do tych zasad.8. Należy zwracać uwagę na to, w jaki sposób wypowiadamy się na temat innych ludzi w obecności dzieci.
Nasze surowe oceny wypowiadane w chwilach zdenerwowania na długo zapadają w dziecięcą pamięć, gdy my już po paru chwilach czy godzinach przechodzimy nad nimi do porządku dziennego.
9. Warto pamiętać o słowach: „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” w codziennym obcowaniu ze sobą. Nie chodzi oczywiście o przesycenie codziennej domowej atmosfery sztuczną wręcz grzecznością, ale chodzi o to, by nie zapominać o słowach kluczach w stosownych momentach.
Polecamy lektury:Gyula Böszörményi, Kolory ludzi (tłum. Sebastian Stachowski), Poznań 2011.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Kosmita, Bielsko-Biała 2009.Elżbieta Pałasz, Potwór Dyzio i Kraina Zabawy, Warszawa 2009.Eliza Piotrowska, Żółte kółka, Warszawa 2011.
2. Zabawa ruchowa wzmacniająca odczuwanie emocji. – Pokaż minę: smutną, radosną, zdziwioną, przestraszoną. – Pokaż ciałem: smutek, radość, zdziwienie, lęk. – Pokaż dłonie: smutne, radosne, zdziwione, przestraszone. – Pokaż nogi: smutne, radosne, zdziwione, przestraszone.
3. Kontrakt. U. wraz z N. spisują ustalenia, które będą obowiązywały w ich wzajemnych rela-
cjach w szkole. Proponujemy wcześniejsze przygotowanie planszy z poniższymi zdaniami. Ważne, by wyróżnić początkowe litery tak, by rzucało się w oczy utwo-rzone przez nie słowo. U. mogą spróbować je odczytać. Każdy uczeń używa magicznych słów: „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę”, „dzień dobry”, „do widzenia”. Odnosimy się do siebie z szacunkiem, zwracając zawsze po imieniu. Na lekcje przychodzimy punktualnie. Trudne sprawy rozwiązujemy spokojnie, bez przemocy. Regularnie odrabiamy zadania domowe i przynosimy potrzebne przybory. Aktywnie uczestniczymy w lekcjach i życiu szkoły. Każdemu potrzebującemu udzielamy niezbędnej pomocy. Troszczymy się o nasze bezpieczeństwo, ład i porządek w klasie.
WARTO wyeksponować w klasie i podpisać kontrakt klasowy (np. odciśniętymi kciu-kami, odrysowanymi i wyciętymi z papieru dłońmi U., imionami).
4. Wysłuchanie zdań czytanych przez N. Zaznaczanie tych, które powinny znaleźć w klasowym regulaminie. Projektowanie odznaki dla wzorowego U.
5. Zapoznanie z brzmieniem instrumentów perkusyjnych – bębenek, tamburyn, trójkąt, marakasy, kastaniety, talerze. Wysłuchanie utworu Tamburyn Jeana-Philippe’a Rameau.
Tamburyn to instrument perkusyjny zbudowany z (najczęściej) drewnianej obrę-czy z naciągniętą na nią z jednej strony skórą. W obręczy są zawieszone ruchome blaszki albo dzwoneczki. Na tamburynie gra się, potrząsając nim lub uderzając w skórę naciągniętą na obręcz.
edukacja polonistyczna
K. s. 23 ćw. 1, 2
edukacja muzyczna
CDP. s. 74
edukacja społeczna
126
Tropiciele. Część 1 | II. Nowinki z mojej szkoły
Utwór Tamburyn pochodzi ze suity klawesynowej. Ma szybkie tempo. Melodia zwrotki i refrenu jest bogato zdobiona, melodia refrenu – wesoła, taneczna.
6. Ćwiczymy z Noni. Rozwijanie spostrzegawczości – szukanie tych samych wzorów na klockach i łą-czenie klocków w pary. Ćwiczenie grafomotoryczne utrwalające pisanie poznanych liter. Wysłuchanie imion. Wskazanie imion męskich i żeńskich. – Podaj inne przykłady imion chłopców i dziewczynek. – Jaką literą rozpoczynamy pisanie imion? – Otocz pętlą wielką literę w imionach.
7. Wysłuchanie wiersza i nauka treści na pamięć.
My, wielkie litery,machamy z daleka.Czeka na nas imięi nazwisko czeka.Nie zapomnij o nasi takim szczególe:Piszesz nas po kropcei w każdym tytule.
8. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów mapa, Marek. 9. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 171.10. Monografia liczby 1 i jej zapis.
– Znajdźcie w klasie przedmioty, które występują pojedynczo. – Które imiona w naszej klasie nie powtarzają się? Kształtowanie pojęcia liczby 1.
WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina pierwsza.
1 1. Praca plastyczna Autoportret.
WARTO nawiązać do podpisanego kontraktu. Zasady zapisane w kontrakcie sprawia-ją, że nasza klasa jest radosna i zgodna. Dobrze i bezpiecznie się w niej czujemy.
12. Propozycja zadania domowego Ćwiczenie utrwalające pojęcie liczby 1.
K. s. 24 ćw. 3
K. s. 24 ćw. 4
M. s. 19 ćw. 7edukacja matematyczna
M. s. 30 ćw. 1, 2
M. s. 31 ćw. 3, 4
edukacja plastycznaW. 1 k. 2
M. s. 31 ćw. 5
127
Dzień 10. | Urodziny
Dzień 10. UrodzinyZapis w dzienniku Wysłuchanie fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Miłość, radość, lęk Wypowiedzi uczniów na temat sposobów świętowania urodzin na pod-stawie własnych doświadczeń, przeczytanego przez nauczyciela tekstu oraz ilustra-cji zamieszczonej w podręczniku Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską t Ćwiczenia grafomotoryczne Ćwiczenia w czytaniu poznanego tek-stu Wykonanie pracy plastycznej Urodzinowa korona Nauka piosenki Sto lat
P. s. 24, 25K. s. 25–27, 79W. 1CD
NIEZBĘDNIK: N. rozdaje każdemu U. kartkę z nazwą owocu (daru jesieni), który dziecko ma przynieść następnego dnia.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie fragmentu wiersza czytanego przez N.
Miłość, radość, smutek, lęk(fragment)
Serwus! Mam na imię Kasia.To jest mój braciszek Tomek,to nasz tata, nasza mama,nasz pies Kruczek i nasz domek.
W naszym domu nie ma nudy,miło razem czas spędzamyi, co chyba najważniejsze,wszyscy bardzo się kochamy. (…)
Kiedyś Kruczek uciekł mamiei znienacka wpadł na drogę.Trach! potrącił go samochódi Kruczkowi złamał nogę. (…)
A gdy Kruczek już wyzdrowiał,wielka radość w domu była!Babcia tak się ucieszyła,że przyjęcie urządziła!
Małgorzata Strzałkowska, Miłość, radość, smutek, lęk, Warszawa 2008.
– Jak ma na imię brat Kasi? – Co stało się Kruczkowi? – Jak babcia uczciła powrót Kruczka do zdrowia? – Z jakich okazji urządza się rodzinne przyjęcia?
2. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku.3. Pytania N. do tekstu:
– Kogo widzicie na ilustracji? – Co świętuje rodzina? – Kto jest głównym bohaterem tego przyjęcia?
edukacja polonistyczna
P. s. 24, 25edukacja społeczna
Tropiciele. Część 1 | II. Nowinki z mojej szkoły
– Co czują Tymek i jego goście? – Jaki prezent urodzinowy sprawiłby przyjemność twojej koleżance lub twojemu koledze? Narysuj go lub opisz. (N. wybiera formę pracy).
ZADANIE DLA MĄDRALI – Jak nazywamy osobę, która obchodzi urodziny, a jak osobę, która świętuje imieniny? – Jak w języku angielskim nazywają się urodziny?
4. Analiza słuchowa wyrazów – nazw przedmiotów i osób z głoską t – występujących na ilustracji.
5. Analiza i synteza słuchowa i wzrokowa wyrazów – nazw przedmiotów i osób z głoską – t występujących na ilustracji.
6. Czytanie przez N. tekstu w podręczniku. Rozmowa na temat tekstu i ilustracji. – Co mama trzyma w ręce? – Co ma tata? – Z kim bawi się Tymek? – Co mama upiekła dla Tymka?
ZADANIE DLA MĄDRALI – Ile lat kończy Tymek? – Ile krzeseł trzeba donieść, aby wszyscy goście mogli usiąść? – Ile nóg mają razem zwierzęta Tymka?
7. Analiza sylabowa wyrazów. Kolorowanie sylaby mo. 8. Przeliczanie liter t, T. Zaznaczanie ich odpowiednim kolorem.
Rysowanie odpowiedniej liczby oczek na kostce. 9. Analiza sylabowa wyrazów. Kolorowanie obrazków, w których nazwach słychać
sylabę ta.10. Ćwiczenia grafomotoryczne. 1 1. Propozycja zadania domowego. Pisanie sylab i wyrazów po śladzie. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania.
12. Praca plastyczna Urodzinowa korona. U. wycinają koronę z „Wyprawki 1” i ozda-biają według własnego pomysłu.
13. Ustalenie formy świętowania urodzin U. w klasie: Jubilatowi zakładamy urodzinową koronę (N. zbiera korony wykonane przez U,
podpisuje). – Składamy miłe życzenia. – Wykonujemy laurkę dla jubilata. – Jubilat wymyśla dla całej klasy zabawę ruchową. – Śpiewamy piosenkę dla jubilata. – Jubilat wymyśla dla całej klasy zabawę ruchową.
14. Nauka piosenki Sto lat. Tekst i nuty patrz s. 246.
P. s. 24, 25
P. s. 24, 25
P. s. 25
K. s. 25 ćw. 1
K. s. 25 ćw. 2K. s. 26 ćw. 3
K. s. 27. ćw. 6, 7
K. s. 26 ćw. 4K. s. 79 ćw. 2edukacja technicznaK. s. 26 ćw. 5W. 1 k. 9
edukacja muzycznaCD
129
Dzień 11. | Dary jesieni
III. ZŁOTA POLSKA JESIEŃ
Dzień 11. Dary jesieni
Zapis w dzienniku Słuchanie ze zrozumieniem wierszy o tematyce jesiennej Swo-bodne wypowiedzi uczniów na temat jesieni ze szczególnym uwzględnieniem zmian zacho-dzących w przyrodzie Rozmowa na temat: „Jak zachować lato?” Ćwiczenia w czyta-niu Inscenizacja wiersza Jana Brzechwy Na straganie Wprowadzenie liter t, T i nauka ich pisania na podstawie wyrazów tort, Tymek Ćwiczenia grafomotoryczne Przeli-czanie, porównywanie liczebności Zapoznanie się z utworem Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień, cz. I Wykonanie puzzli Polska jesień Nauka piosenki Jesień
P. s. 26–29, 75K. s. 28–30M. s. 32, 33W. 1CD
NIEZBĘDNIK: owoce występujące w wierszu Małgorzaty Strzałkowskiej Jesień (każdy U. otrzymał poprzedniego dnia kartkę z nazwą owocu, który miał przynieść), dary jesieni (kasztany, żołędzie itp.).
Proponowany przebieg zajęć
1. Gimnastyka oka i języka. – Przeczytaj sylaby. Każdą następną wymawiaj głośniej lub ciszej. Wyraźnie wyma-wiaj głoski.
– Czytaj wyrazy, wpatrując się w linię.2. Nauka piosenki Jesień. Tekst i nuty na s. 247, 248.3. Czytanie wiersza.
Jesień(fragment)Lato poszło, przeminęło…Wrzesień z wiatrem liście niesie…Czas się wybrać na wycieczkę!Przewodnikiem będzie jesień.
– Witam! Witam was serdeczniei zapraszam do zwiedzania.Spójrzcie w lewo, spójrzcie w prawo –tyle jest do oglądania!
– Na początek was zapraszamna jesienne witaminy –piękne jabłka, gruszki, śliwki,winogrona i jeżyny!
(...) Tu korale jarzębiny,chryzantemy i żołędzie,a tam liście i kasztany – kolorowo będzie wszędzie! (...)
Małgorzata Strzałkowska, Jesień, Warszawa 2007.
4. Rozmowa dotycząca treści wiersza kierowana pytaniami: – Jaka pora roku zaprasza nas na spacer?
P. s. 26 ćw. 1, 2, 3
edukacja muzyczna
edukacja polonistycznaCD
130
Tropiciele. Część 1 | III. Złota polska jesień
– Dokąd zaprosiła nas Pani Jesień? (sad) – W jakich owocach znajdziemy jesienne witaminy? (nawiązanie do owoców przy-niesionych przez U.)
– Jakie inne dary przynosi Pani Jesień? 5. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku przedstawiającej je-
sienny park ze szczególnym zwróceniem uwagi na zmiany zachodzące jesienią w przyrodzie.
– Jaką porę roku przedstawia ilustracja? – Po czym rozpoznajecie, że to jest jesień? – Jakie kolory dominują na ilustracji? Co zbierają dzieci? – Jak ubrane są osoby na spacerze w parku?
WARTO zorganizować wyjście do parku, na boisko, krótki spacer wokół szkoły.
ZADANIE DLA MĄDRALI – Jaka pora roku była przed jesienią? – Jaka pora roku przyjdzie po jesieni? – Wymień wszystkie pory roku według kolejności ich występowania.
6. Wprowadzenie do rozmowy na temat: „Jak zatrzymać lato?”. 7. Wysłuchanie wiersza czytanego przez N.
PowidłaKiedy czuję zapach powideł,to wyrasta mi natychmiast para skrzydeł.Mogę lecieć dniem czy też nocątam, gdzie w rondlu powidła perkocą.Gdy zamkniecie kuchnię na trzy kłódki,to jazrobię się całkiem malutki,pod progiem się prześlizgnę,powideł sobie liznę.
Joanna Papuzińska, w: Koszyk pełen wierszy (wybór Natalia Usenko), Warszawa 2000.
8. Rozmowa dotycząca treści wiersza kierowana pytaniami: – O jakim smakołyku jest mowa w wierszu? – Jakie inne słodkie przetwory robi się na zimę w twoim domu? – Co innego można zamknąć w słoiku? – W jaki inny sposób można przechowywać owoce i warzywa? – Dlaczego spożywamy owoce i warzywa w różnych postaciach? – O czym należy pamiętać przed przygotowywaniem owoców i warzyw do spożycia oraz ich jedzeniem?
9. Wybrzmiewanie nazw warzyw i owoców z podziałem na sylaby – rytmizacja po-łączona z ruchem (tupanie, klaskanie, podskakiwanie).
10. Wyszukiwanie poznanych głosek w nazwach warzyw.11 . Inscenizacja wiersza Jana Brzechwy Na straganie.
P. s. 27 ćw. 1, 2, 3
P. s. 28, 29
P. s. 29
P. s. 29
Występują: Kucharz, Narrator – Straganiarka, Koper, Szczypiorek, Rzepa, Kalarepa, Groch, Fasola, Seler, Bruk-selka, Pietruszka, Marchewka, Kapusta, Burak, Cebula.Scenografia: w centralnym miejscu ustawiony jest stragan z warzywami leżącymi w koszykach, za nim stoi Stra-ganiarka w fartuszku, która pełni funkcję Narratora (na głowie ma zawiązaną chusteczkę lub kapelusz). Po obu stronach straganu na ławeczkach lub krzesełkach siedzą uczniowie odgrywający role warzyw. Ubrani są stosow-nie do ról, mogą mieć na głowach opaski lub kartki z rysunkami odpowiednich warzyw.
edukacja społeczna
131
Dzień 11. | Dary jesieni
Rekwizyty: świeże warzywa, koszyki, garnek z warzywami.Przebieg inscenizacji
KUCHARZ w białym fartuchu i czapce kucharskiej na głowie, trzyma w ręku drewnianą łyżkę i pokrywkę
Zapraszamy na inscenizację wiersza Jana Brzechwy Na straganie. uderza łyżką w pokrywkę
STRAGANIARKA (Narrator)staje przed straganem i mówi
Na straganie w dzień targowy Takie słyszy się rozmowy:
wychodzą Szczypior i Koper; Koper ze spuszczoną głową, którą podpiera ręką
SZCZYPIOR– Może pan się o mnie oprze,Pan tak więdnie, panie Koprze.
KOPER– Cóż się dziwić, mój Szczypiorku,Leżę tutaj już od wtorku!
Koper wzdycha
NARRATORRzecze na to Kalarepka:
zwraca się do Kopra; na środek wychodzą Kalarepka i Rzepa
KALAREPKA– Spójrz na Rzepę – ta jest krzepka!
wskazuje ręką na RzepęKoper i Szczypior odchodzą i siadają na ławeczce, zostaje Rzepa, dochodzi Groch
NARRATORGroch po brzuszku Rzepę klepie:
wykonuje taki ruch
GROCH– Jak tam, Rzepo? Coraz lepiej?
RZEPA– Dzięki, dzięki panie Grochu,Jakoś żyje się po trochu,
macha ręką, siadają
z boku na jednej ławeczce leży Pietruszka; podchodzi do niej Straganiarka (Narrator), bierze się za głowę i zmartwiona mówi
STRAGANIARKALecz Pietruszka – z tą jest gorzej:Blada, chuda, spać nie może.
wraca za stragan
Seler podnosi się z miejsca
132
Tropiciele. Część 1 | III. Złota polska jesień
SELER– A to feler –
siada
NARRATORWestchnął Seler.
z ławeczki wstają Burak i Cebula, wychodzą przed stragan
NARRATORBurak stroni od Cebuli,A Cebula doń się czuli:
CEBULA– Mój Buraku, mój czerwony,Czybyś nie chciał takiej żony?
Cebula przymila się do Buraka
NARRATORBurak tylko nos zatyka:
BURAK– Niech no pani prędzej zmyka,Burak zatyka nos, odgania Cebulę
Ja chcę żonę mieć buraczą, tupie
Bo przy pani wszyscy płaczą. wyciera oczy
Burak i Cebula siadają, Seler podnosi się z miejsca
SELER– A to feler –
siada
NARRATORWestchnął Seler.
wchodzi Fasola, za nią, rozpychając się, Brukselka
NARRATORNaraz słychać głos Fasoli:
Fasola chwyta się pod boki i mówi do Brukselki
FASOLA– Gdzie się pani tu gramoli?!
BRUKSELKA– Nie bądź dla mnie taka wielka! –
NARRATOROdpowiada jej Brukselka.
Brukselka i Fasola wracają na miejsce, wychodzi Marchewka
MARCHEWKA– Widzieliście, jaka krewka? –
NARRATORZaperzyła się Marchewka.
133
Dzień 11. | Dary jesieni
MARCHEWKA– Niech rozsądzi nas Kapusta!
bierze za rękę Kapustęwszystkie Warzywa ze zdziwieniem
Co, Kapusta?! Głowa pusta?!NARRATOR
A Kapusta rzecze smutnie:KAPUSTA
– Moi drodzy, po co kłótnie,Po co wasze swary głupie,Wnet i tak zginiemy w zupie!
pokazuje garnek z warzywamiwstaje Seler
SELER– A to feler –
Seler siada
NARRATORWestchnął Seler.
KUCHARZDziękujemy za uwagę.
uderza łyżką w pokrywkęwszyscy występujący w inscenizacji wychodzą na środek i się kłaniają
12. Wprowadzenie liter t, T na podstawie wyrazów tort, Tymek.13. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter t, T na karcie laminowanej.14. Czytanie sylab. Szukanie ich w zestawie sylabowym. Zaznaczanie sylab zielonymi
pętlami.15. Ćwiczenie grafomotoryczne.16. Czytanie i pisanie sylab po śladzie.17. Czytanie globalne. Nalepianie podpisów pod rysunkami zgodnie z podanym wzorem.18. Wyszukiwanie różnic na obrazkach. Zaznaczanie ich na prawym obrazku.19. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów tort, Tymek.
WARTO utrwalić pojęcia lewa, prawa.
20. Propozycja zadania domowego. Czytanie wyrazów i przepisywanie ich w liniatu-rach dużej i małej.
21. Przeliczanie, porządkowanie i porównywanie elementów.
22. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Czte-ry pory roku. Jesień, cz. I. N. informuje, że Cztery pory roku to cykl czterech koncertów – każdy jest poświę-cony innej porze roku – napisanych jako ilustracja do wierszy (sonetów) niezna-nego autora (być może samego Vivaldiego). Część I Jesieni przedstawia wesołą wiejską zabawę z okazji udanych zbiorów. Początkowo tempo utworu jest szyb-kie (allegro), potem coraz wolniejsze – gdy niektórzy, zmęczeni zabawą, zasy-piają (powoli wygasające solo skrzypiec).
K. s. 28 ćw. 1
W. 1
K. s. 28 ćw. 2
K. s. 29 ćw. 3
K. s. 29 ćw. 4
K. s. 29 ćw. 5
K. s. 30 ćw. 6
K. s. 30 ćw. 7
M. s. 32 ćw. 1; s. 33 ćw. 2, 3edukacja matematyczna
edukacja muzycznaP. s. 75 ćw. 1 CD
134
Tropiciele. Część 1 | III. Złota polska jesień
Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wybór ilustracji pasującej do wysłuchanego fragmentu muzycznego.
23. Wykonanie puzzli Polska jesień. Naklejenie ułożonego obrazka na karton.
Dzień 12. Jesienny ogród
Zapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadki Rozmowa na temat wyglądu ogro-du jesienią na podstawie ilustracji w podręczniku Doskonalenie umiejętności czy-tania Ćwiczenia grafomotoryczne Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską i Zabawy i ćwiczenia rozwijające sprawność rąk Wprowadzenie liczby 2, nauka pi-sania cyfry 2 Praca plastyczna z wykorzystaniem puzzli
P. s. 30, 31K. s. 31–33M. s. 34, 35
NIEZBĘDNIK: karton A4, klej, nożyczki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Zagadka jako wstęp do zajęć.
Rosną w nim kwiaty,rosną warzywapietruszka, seler, nawet pokrzywa.Mama w nim często chwasty wyrywa.Jak takie miejsce się nazywa? (ogród)
2. Rozwiązanie zagadki wstępem do rozmowy na temat ilustracji w podręczniku. – Kogo widzimy na ilustracji? – Co robi chłopiec? – Co robi mama? – Gdzie siedzi mama z chłopcem? – Co widzimy na pierwszym planie? – Jakie kolory dominują w ogrodzie? – Jakie znacie nazwy jesiennych kwiatów? (astry, dalie, chryzantemy) – Odszukaj nazwy przedmiotów, w których nazwach słyszymy głoskę i. (igły, igielnik, pies, irys, świeca, lampion, trawnik, kamizelka, miska, śliwki, szalik, liście, grabie)
3. N. czyta tekst. – Co mama trzyma w rękach? (album z kwiatami) – Jakie kwiaty lubi mama? Kiedy one urosną? – Jak ma na imię chłopiec? – W co lubi się bawić Mati? – Co Mati założył na głowę? – Jak lubisz spędzać jesienne popołudnia?
4. Ćwiczenia w czytaniu.
ZADANIE DLA MĄDRALI– Co to są zdrobnienia? Jakie znacie? Od jakiego imienia pochodzi zdrobnienie Mati?
(Mateusz)
5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa sylab i wyrazów z głoską i.6. Analiza wzrokowa wyrazów z głoską i.
edukacja technicznaP. s. 29 ćw. 4W. 1 k. 10
edukacja polonistyczna
P. s. 30, 31
P. s. 30
P. s. 30
P. s. 30, 31K. s. 31 ćw. 1
edukacja przyrodnicza
135
Dzień 12. | Jesiennny ogród
7. Naklejanie nalepek z irysami i igłami zgodnie z podanym rytmem. 8. Ćwiczenia grafomotoryczne. Doskonalenie łączenia poznanych liter. 9. Analiza wzrokowo-słuchowa. Wyszukiwanie nazw przedmiotów, w których na-
zwach słychać głoskę i.10. Ćwiczenie grafomotoryczne.11. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenie grafomotoryczne przygotowujące do pisania litery j.12. Zabawa słowno-ruchowa „Jesienny masaż”. U. dobierają się w pary (mogą być trójki, czwórki lub ustawienie w kole). Siadają
tak, że każdy ma przed sobą plecy kolegi, koleżanki. N. zwraca uwagę na delikat-ny sposób wykonania ćwiczenia. N. czyta tekst, a U. przedstawiają usłyszany frag-ment, wykonując dłońmi odpowiednie ruchy na plecach koleżanki, kolegi.
Jesienny masażGdy szedłem sobie na spacerek,(dwoma palcami prawej ręki „idziemy” po kręgosłupie od pasa do szyi)Przejechał obok mały rowerek,(całą dłonią ze sztywno ustawionymi palcami „przejeżdżamy” po kręgosłupie od pasa do szyi)Przebiegła sfora psów(palcami obu rąk, lekko dotykając opuszkami palców, „przebiegamy” po plecach od pasa do szyi)I duże stado krów.(ręce zaciskamy w pięści, i pukając lekko o plecy, przesuwamy je w kierunku od pasa do szyi)Na niebie było słońce(dwoma otwartymi dłońmi zataczamy na plecach duże koła)Złociste i gorące.(najpierw palcem rysujemy promyki słońca, a następnie obiema dłońmi pociera-my o boki sąsiada, tak aby poczuł ciepło)Pokropił letni deszczyk(palcami obu rąk lekko bębnimy rytmicznie po całych plecach)I miałem lekki dreszczyk.(„smyramy” lekko w szyję palcami).
Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
12. Monografia liczby 2 i jej zapis. – Znajdźcie w klasie przedmioty, które występują podwójnie.
13. Kształtowanie pojęcia liczby 2.
WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina druga.
K. s. 31 ćw. 2
K. s. 32 ćw. 3
K. s. 32 ćw. 4
K. s. 33 ćw. 5
K. s. 33 ćw. 6
edukacja matematyczna
M. s. 34 ćw. 1
M. s. 34 ćw. 2, 3; s. 35 ćw. 4, 5
edukacja społeczna
136
Tropiciele. Część 1 | III. Złota polska jesień
Dzień 13. Jesienne złoto
Zapis w dzienniku Sporządzenie mapy skojarzeń wokół tematu złoto Wypowiedzi uczniów na temat wyglądu jesieni na podstawie wiersza Marka Głogowskiego Pora we-soła oraz ilustracji w podręczniku Zabawa w malarkę – ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania Nauka pisania liter i, I na podstawie wyrazów irys, Iga Analiza słuchowo--wzrokowa wyrazów z głoską i Liczba 2 – rozumienie pojęcia para Wykonanie liści z masy solnej
P. s. 32, 33K. s. 34–37M. s. 36, 37W. 1
NIEZBĘDNIK: 4 kartony A3 z napisem na środku ZŁOTO, mazaki, masa solna, farby plakatowe.
Proponowany przebieg zajęć
1. Kącik Tropiciele wiedzy.
WARTO rozpocząć pracę od zrobienia mapy skojarzeń wokół tematu złoto.
N. dzieli klasę na 3, 4 grupy. Każda grupa otrzymuje karton A3 z napisem ZŁOTO. N. czyta zapisany wyraz, a zadaniem U. jest narysowanie wszystkiego, z czym kojarzy się wyraz złoto. Wyeksponowanie prac. Prezentacja i omówienie mapy skojarzeń U. N. uzupełnia wypowiedzi U. informacjami zawartymi w kąciku Tropiciele wiedzy.
2. Wprowadzenie do tematu dnia. Czytanie przez N. wiersza Marka Głogowskiego Pora wesoła.
– Kto opowiada w tym wierszu o jednej z pór roku? – O jakiej porze roku jest mowa wierszu? – Jaką porą jest jesień? – Jakie barwy dominują w przyrodzie jesienią? (barwy ciepłe) – Dla kogo jesień jest porą wesołą? – Kto lubi jesień?
3. Zestawienie treści wiersza z ilustracją w podręczniku. – Co widzisz na ilustracji? – Co jesień pomalowała swoimi kolorami? – Do czego została porównana jesień w wierszu? – Powiedz, jaki związek ma jesień z roztargnioną malarką.
4. Zabawa w malarkę – ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania. N. opowiada, jak malarka przygotowuje się do pracy. U. pokazują ruchem czyn-ności malarki.Pewnego jesiennego dnia malarka wybrała się do parku. Rozstawiła sztalugę. Wzię-ła do ręki paletę. Wycisnęła z tubek farby. Przygotowała pędzel. Na palecie okrężny-mi ruchami wymieszała po dwa kolory. Spojrzała w lewo, w prawo, przed siebie, za siebie, w górę, w dół i rozpoczęła pracę nad obrazem »Złota polska jesień«.
5. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter i, I na karcie laminowanej.6. Nauka pisania liter i, I na podstawie wyrazów irys, Iga.7. Analiza i synteza sylabowa wyrazów.8. Analiza wzrokowa wyrazów. Dopasowywanie do nich statków wyrazowych.9. Słuchanie ze zrozumieniem zdań czytanych przez N.
P. s. 32
edukacja polonistycznaP. s. 33
W. 1
K. s. 34 ćw. 1
K. s. 34 ćw. 2
K. s. 35 ćw. 3
K. s. 35 ćw. 4.
edukacja przyrodnicza
137
Dzień 14. | W smoczej spiżarni
Dopasowywanie odpowiednich ilustracji do treści zdania według podanego wzoru. Wyszukanie i podkreślenie na czerwono liter i, I.
WARTO podczas czytania przeliczać wyrazy w zdaniach, pokazując ich liczbę na pal-cach. Można zwrócić uwagę na budowę zdania (rozpoczęcie wielką literą, zakończe-nie kropką).
10. Analiza słuchowo-wzrokowa wyrazów. Podział na sylaby, zaznaczanie miejsc wy-stępowania głoski i. Oznaczanie sylab zielonymi falbankami.
11. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów irys, Iga.12. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenie łączenia liter. Pisanie i rysowanie po śladzie.
13. Zrób to sam! Wykonanie liści z masy solnej z wykorzystaniem szablonów liści z „Wyprawki 1”.
Lepienie z mas plastycznych: solnej, papierowej oraz z gliny pomaga wzmocnić mięśnie rąk. Wpływa to korzystnie na motorykę małą ręki, a w konsekwencji na sprawność grafomotoryczną dziecka. Odrysowywanie z szablonu rozwija koncen-trację i koordynację wzrokowo-ruchową.
14. Kształtowanie pojęcia para. Utrwalenie pojęcia liczb 1, 2. Zapis tych cyfr.
15. Doskonalenie umiejętności przeliczania, rozpoznawania figur geometrycznych.
WARTO podać przykłady występowania par. (skarpety, rękawiczki, buty, uszy, oczy)
16. Wyszukiwanie ukrytej cyfry 2.17. Kształtowanie umiejętności przeliczania do 2 (aspekt porządkowy liczby 2). Ro-
zumienie pojęcia para.
Dzień 14. W smoczej spiżarni
Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów inspirowane wierszem Marii Kownackiej Lato w spiżarni schowane Omówienie sposobów przechowywania zapasów na zimę Słuchanie ze zrozumieniem tekstu czytanego przez nauczyciela Ćwiczenia w czytaniu Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską j Przeliczanie, porówny-wanie przedmiotów Przygotowywanie potraw z jaj
P. s. 34–36K. s. 38, 39, 80M. s. 38, 39
NIEZBĘDNIK: jaja na twardo, sałata, ser żółty, pomidory, rzodkiewki, szczypiorek, pie-czywo, masło, ziarenka pieprzu, sól, deska do krojenia, plastikowy nóż, liście lauro-we, wykałaczki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa na temat sposobów zachowania darów jesieni na podstawie przyniesio-nych przez U. produktów i treści wiersza.
K. s. 36 ćw. 5
K. s. 36 ćw. 6, 7
K. s. 36 ćw. 6, 7K. ćw. s. 37W. 1 k. 11
edukacja matematycznaM. s. 36 ćw. 1, 2, 3
M. s. 37 ćw. 4M. s. 37 ćw. 5
edukacja polonistyczna
W spiżarniW spiżarni na półkachzapasów bez liku.Są dżemy, kompoty,złoty miód w słoiku.
I cebula w wianuszku,i grzybki suszone,są główki kapusty,ogórki kiszone.
A gdy będzie w zimietęgi mróz na dworze,zapachnie nam lato,gdy słoik otworzę.
Maria Kownacka, w: Z ludźmi i przyrodą. Wybór literatury dla dzieci, oprac. Helena Kruk, Warszawa 1991.
edukacja techniczna
138
Tropiciele. Część 1 | III. Złota polska jesień
WARTO przypomnieć, w jaki sposób przechowuje się zimą warzywa i owoce. Należy wspomnieć o higienie przygotowywania i spożywania potraw z owoców i warzyw. – Co to jest spiżarnia? – Jakie dary jesieni zgromadzono w spiżarni na zimę? – Jakie przetwory robi się w waszych domach?
2. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku i przeczytanego przez N. tekstu. – Kto z kim rozmawia? Ile osób bierze udział w rozmowie? – Popatrz na ilustrację. Co małe gąsienice nazwały jamą? – Co nazwalibyście jamą? (mieszkanie smoka, lisa, borsuka; otwór w skale; jamę ustną)
– Jak ma na imię smok? – Co jest przysmakiem smoka Jana?
3. Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską j. 4. Ćwiczenia w czytaniu. 5. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania. 6. Łączenie modeli głoskowych z obrazkami. Podział wyrazów na sylaby, zaznacza-
nie miejsc występowania głoski j. Oznaczanie sylab zielonymi falbankami. 7. Ćwiczenia w wyszukiwaniu liter j, J w podanych wyrazach.
WARTO wyjaśnić znaczenie słowa jemioła.Jemioła to roślina pasożytnicza (czyli taka, która żyje kosztem innego organizmu) rosnąca na drzewach. Niektóre gatunki jemioły są roślinami leczniczymi i trującymi (należy zwrócić uwagę U. na trujące właściwości jemioły pospolitej występującej w Polsce – cała roślina jest trująca dla człowieka); – zwrócić uwagę na pisownię imion wielką literą, – zwróć uwagę na wyraz kajak, który czytany z lewej do prawej i z prawej do lewej (wspak) brzmi tak samo.
8. Zabawa ruchowo-słuchowa „Mała czy wielka?”.U. wstają. N. wypowiada słowa z głoską j (można wykorzystać wyrazy z K. s. 38 ćw. 2). Jeśli pisanie wyrazu rozpoczynamy małą literą, U. kucają, jeśli wielką, podskakują.
9. Przeliczanie wyrazów z literami j, J i rysowanie odpowiedniej liczby kresek.10. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.1 1. Doskonalenie umiejętności przeliczania. Kształtowanie rozumienia pojęcia o…
więcej, o… mniej.12. Przeliczanie figur i łączenie z obrazem graficznym liczby.13. Propozycja zadania domowego. Kolorowanie wskazanych przedmiotów – porząd-
kowy aspekt liczby 2.
14. Wprowadzenie do Rondelkolandii. – Zapraszam was do kącika kulinarnego, w którym będziemy poznawać ciekawe przepisy na smaczne potrawy.
15. Przygotowywanie potraw z jaj. Omówienie zasad i kolejności zadań podczas wy-konywania przekąsek.
P. s. 34, 35
P. s. 34, 35
P. s. 34
K. s. 80 ćw. 5
K. s. 38 ćw. 1
K. s. 38 ćw. 2
K. s. 38 ćw. 2 K. s. 39 ćw. 3, 4
edukacja matematycznaM. s. 38 ćw. 1, 2
M. s. 39 ćw. 3
M. s. 39 ćw. 4
P. s. 36
edukacja techniczna
139
Dzień 15. | Babie lato
Dzień 15. Babie lato
Zapis w dzienniku Z wizytą w galerii obrazów: Józef Chełmoński, Babie lato Układa-nie odpowiedzi na pytania na podstawie obserwacji fotografii obrazu oraz czytanego przez nauczyciela tekstu Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe Zabawa ruchowa „Chwyć babie lato” Nauka pisania liter j, J na podstawie wyrazów jama, Jan Analiza głoskowa wyra-zów z głoską j
P. s. 37, 74K. s. 40–42W. 1
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa jako wprowadzenie do tematu dnia. – Jaką mamy porę roku? – Jakie zmiany zauważyliście w przyrodzie? – Czy wiecie, jakie zmiany zachodzą wczesną jesienią w parku, lesie i na polu?
2. Zaproszenie U. do galerii obrazów. Informacja do wykorzystania podczas zajęć.
Obraz Babie lato Józefa Chełmońskiego przedstawia pastwisko i leżącą na nim bosą wiejską dziewczynę, pasterkę, która chwyta fruwające w powietrzu nici ba-biego lata. Na drugim planie widać siedzącego czarnego psa wpatrzonego w na-malowane na linii horyzontu stado krów. – Co widzicie na obrazie? – Kogo widzimy na pierwszym planie obrazu? (dziewczynę) – Co dziewczyna chwyta w rękę? – Co to jest? Jak nazywamy tę nić? (nić babiego lata)
WARTO podać informacje o babim lecie.Babie lato to nitki pajęczyny niesione przez wiatr, wytwarzane zwłaszcza przez młode pa-jąki. Umożliwiają pająkom przemieszczanie się w powietrzu nawet na znaczne odległości.Babie lato to także okres pięknej pogody, nazywanej również złotą polską jesienią, przy-padającej na koniec września i początek października.
3. Czytanie tekstu przez N. i udzielanie przez U. odpowiedzi zgodnych z treścią. – Co snuje nić? – Jak te nici się nazywają? – Dokąd babie lato niesie pająki?
4. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe. Abecadło instrumentów – instrumenty perkusyjne. 5. Zabawa ruchowa „Chwyć babie lato”. N. czyta tekst, a U. przedstawiają jego treść ruchem. Babie lato, babia nić, pająk sieci będzie wić. Babie lato, co ty na to? Nitka długa jedna, druga. Jolanta Brzózka, Katarzyna Harmak, Kamila Izbińska, Anna Jasiocha, Wiesław Went,
„Razem w szkole”, Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Klasa 1, Warszawa 2010.
WARTO rytmicznie wypowiadać tekst razem z U., wyklaskiwać go, tupać, skakać itp. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter j, J na karcie laminowanej. 7. Nauka pisania liter j, J na podstawie wyrazów jama, Jan. 8. Analiza głoskowa wyrazów. Przeliczanie głosek j w wyrazach. 9. Ćwiczenia usprawniające pisanie liter j, J w liniaturze.10. Wyszukiwanie ukrytych na ilustracji liter.1 1. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie po śladzie.12. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów jama, Jan.13. Propozycja zadania domowego. Rysowanie po śladzie konturów darów jesieni.
edukacja polonistyczna
P. s. 37
P. s. 37
edukacja muzycznaP. s. 74 ćw. 1, 2
W. 1K. s. 40 ćw. 1K. s. 40 ćw. 2K. s. 41 ćw. 3K. s. 41 ćw. 4K. s. 42 ćw. 5W. 1 k. 7
K. s. 42 ćw. 6
edukacja plastyczna
edukacja przyrodnicza
140
Tropiciele. Część 1 | IV. Dbam o siebie i moją klasę
IV. DBAM O SIEBIE I MOJĄ KLASĘ
Dzień 16. U logopedy
Zapis w dzienniku Zabawa słowna „Echo” Rozmowa na temat pracy logopedy po-parta ilustracją w podręczniku i tekstem czytanym przez nauczyciela Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów Wspólne wykonywanie ćwiczeń aktorskich kształcą-cych dykcję Ćwiczenia w czytaniu Odczytywanie i kontynuowanie sekwencji ryt-micznych Wykonanie ludzików z żołędzi i kasztanów
P. s. 38–41K. s. 43–45, 77M. s. 40, 41W. 1CDK.u.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wprowadzenie do zajęć. Zabawa słowna „Echo”.
N. wymawia trudne słowa (np. chrząszcz, trzmiel, trzepoczący nietoperz, trzcina, sucha szosa, trzask trzciny, szumiąca leszczyna), a U. je powtarzają. – Czy łatwo było wam powtórzyć usłyszane słowa? – Co należy robić, aby wyraźnie mówić? – Jak nazywamy specjalistę, który pomaga nam prawidłowo mówić? – Czy ktoś z was był kiedyś u logopedy? Jeśli tak, to opowiedzcie krótko o tej wizycie.
WARTO uczulić U. na właściwe zachowanie wobec dzieci mających trudności z po-prawną wymową.
2. Omówienie ilustracji w podręczniku. – Kogo widzicie na ilustracji? – Gdzie znajduje się dziewczynka? – Co robią osoby znajdujące się na ilustracji? – Podajcie nazwy przedmiotów z ilustracji, w których nazwach słyszymy głoskę u. (lustro, sukienka, auto, ucho, kubek, usta, buty, szpatułka, komputer, kulki). Należy wyjaśnić U., że w słowach: półka, stół, kółka słyszymy głoskę [u], ale inaczej ją zapisujemy.
3. Czytanie tekstu przez N. – Jak ma na imię dziewczynka? – Kim jest mama Uli? – Co pomaga logopedzie w pracy? – W jaki sposób logopeda wykorzystuje te przedmioty? – Co wisi na ścianie w gabinecie logopedy?
4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z u.5. Ćwiczenia w czytaniu.6. Gimnastyka oka i języka. Wykonywanie ćwiczeń logopedycznych zgodnie z opisem i zdjęciami z wykorzy-staniem lusterka z Kuferka ucznia.
W ćwiczeniu 1. podczas dmuchania wydłuża się fazę wydechową, niezbędną przy mówieniu, pod warunkiem, że strumień powietrza wylatuje środkiem jamy ustnej.
Ćwiczenie 2. – ćwiczenie warg pomocne przy wzmacnianiu i zamykaniu ust. Za-pobiega otwieraniu ust, np. podczas słuchania, pod warunkiem, że mimo ciągnię-cia kartki ściśnięte wargi nie puszczą jej.
Ćwiczenie 4. jest ćwiczeniem właściwym do pionizacji języka oraz poprawnej wy-mowy głosek l, li, r, sz, ż (rz), cz, dż.
edukacja polonistyczna
P. s. 38, 39
P. s. 38
P. s. 38P. s. 38P. s. 40K.u.
edukacja społeczna
141
Dzień 16. | U logopedy
Ćwiczenie 5. to ćwiczenie masujące policzki od środka oraz czubek języka. Usprawnia policzki, może być przydatne przy ćwiczeniu 4.
7. Zabawa w aktorów. N. opowiada U. o przygotowaniach aktorów do pracy, np. o ćwiczeniach popraw-
nej wymowy. Proponuje wspólne wykonanie zestawu ćwiczeń aktorskich. – Cyt, cyt, cyt. – Brum, brum, brum. – Ta, te, to, ti. – Kru, kra, kri. – Szosa sucha, sucha szosa. – Tra, tre, tra, tro, tru. – Mra, mre, mra, mru. – W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie. – W zieleni traw ukrył się bocian sam.
8. Śpiewanie sylab na melodię piosenki Panie Janie. 9. Wyszukiwanie na ilustracji ukrytych liter u, U.10. Ćwiczymy z Noni.
Analiza i synteza sylabowa wyrazów. Rozwijanie spostrzegawczości. Wyszukiwanie różnic. Zaznaczanie ich na pra-wym obrazku. Pisanie poznanych liter w liniaturze.
1 1. Zrób to sam! Ludziki z żołędzi i kasztanów. U. rozwijają wyobraźnię i sprawność manualną, wykorzystując materiały przy-
rodnicze z najbliższego otoczenia.12. Ćwiczenia grafomotoryczne.13. Powtarzanie i uzupełnianie układów rytmicznych.
14. Kolorowanie zgodnie z podanym poleceniem.
WARTO przeprowadzić ćwiczenie rytmiczne – powtarzanie układu gestów, rytmów.
15. Zabawa z głoską u. U. rozcinają obrazki. Nazywają je, układają do nich zdania, zagadki. Klasyfikują ze względu na liczbę głosek, sylab.
16. Wykorzystanie rytmów. Rytmiczne czytanie powitania. Wykonywanie podanego rytmu w grupach.
P. s. 41 ćw. 1
P. s. 41 ćw. 2
K. s. 43 ćw. 1
K. s. 43 ćw. 2
K. s. 43 ćw. 3
K. s. 44
K. s. 45 ćw. 4, 5
M. s. 40 ćw. 1, 2edukacja matematyczna
M. s. 41 ćw. 3
W. 1 k. 12
K. s. 77 ćw. 4
K. s. 77 ćw. 5
edukacja techniczna
edukacja muzyczna
142
Tropiciele. Część 1 | IV. Dbam o siebie i moją klasę
Dzień 17. W zdrowym ciele zdrowy duch
Zapis w dzienniku Próba wyjaśnienia znaczenia słowa zdrowie Opowiadanie o ulubionych zabawach sportowych na podstawie ilustracji w podręczniku Nauka pi-sania liter u, U na podstawie wyrazów usta, Ula Ocenianie poprawnej postawy pod-czas pracy przy biurku Wielka litera w pisowni imion Zabawa ruchowa „Głowa, ramiona...” Sylwetki sławnych ludzi Pokaz brzmienia instrumentów perkusyj-nych Wprowadzenie liczby 3 – nauka pisania cyfry 3 Nauka piosenki Jabłka
P. s. 42, 43, 74, 77K. s. 46–48M. s. 42–46CDW. 1K.u.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wprowadzenie do tematu zajęć. N. zapisuje na tablicy ciąg liter:
ZUUDUUURUUOUUWUUUIUUE U. wykreślają powtarzającą się literę. N. odczytuje powstały wyraz (może od-czytać U.). U. wypowiadają odczytany wyraz chóralnie.
– Co to jest zdrowie? – Jak o nie dbać?
2. Omówienie ilustracji w podręczniku. – Co robią dzieci na ilustracji? – Dlaczego należy dbać o sprawność fizyczną? – O czym trzeba pamiętać, ćwicząc w grupie?
3. Czytanie tekstu. 4. Ćwiczenia w czytaniu. 5. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów usta, Ula. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter u, U na karcie laminowanej. 7. Nauka pisania liter u, U na podstawie wyrazów usta, Ula. 8. Pisanie po śladzie wyrazów z literą u i przepisywanie ich. 9. Rozmowa na temat właściwej postawy podczas pisania, uczenia się, czytania i in-
nych czynności wykonywanych przy biurku, w ławce.10. Ćwiczenia w pisaniu imion. Utrwalenie zapisu wielkiej litery.11. Kolorowanie samogłosek.12. Czytanie globalne. Analiza wzrokowa wyrazów zapisanych drukiem i literami pi-
sanymi. Tworzenie par tych samych wyrazów.13. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską u. Wskazywanie miejsc
występowania głoski u. Czytanie sylabami.14. Zabawa ruchowa. U. stoją w kręgu lub rozsypce, śpiewają do pląsu (na melodię Siekiera, motyka),
ilustrują go wcześniej ustalonymi ruchami zgodnie z tekstem.
Głowa, ramiona…Ruch i podskok to zabawa.Sport dla dzieci ważna sprawa.Ręce w górę, w przód i w bok,Skłon do przodu, przysiad, skok.Głowa, ramiona, kolana, pięty,Kolana , pięty, kolana, pięty,Głowa, ramiona, kolana, pięty,Oczy, uszy, usta, nos.
Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
edukacja polonistyczna
P. s. 42
P. s. 42P. s. 42
W. 1K. s. 46 ćw. 1K. s. 46 ćw. 2K. s. 47 ćw. 3
K. s. 47 ćw. 4K. s. 48 ćw. 5K. s. 48 ćw. 6
K. s. 48 ćw. 7
143
Dzień 18. | Mój tornister
15. Warto ich znać! N. informuje, że pod tym hasłem U. będą poznawali sławne osoby. Pierwszą
z nich jest Adam Małysz. – Jaki sport lubisz uprawiać? – Jakie dyscypliny sportowe chętnie oglądasz w telewizji? – Kto jest twoim sportowym idolem?
ZADANIE DLA MĄDRALI– Wyszukaj z pomocą kogoś starszego dodatkowe informacje o Adamie Małyszu.
16. Pokaz brzmienia instrumentów perkusyjnych: kastaniety, marakasy, talerze. N. rozmawia z U. na temat budowy instrumentów perkusyjnych, ich możliwości
brzmieniowych, roli w muzyce i sposobu gry na nich. 17. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 171.
18. Monografia liczby 3 i jej zapis. – Znajdźcie w klasie przedmioty, które występują potrójnie.
19. Kształtowanie pojęcia liczby 3.20. Przeliczanie, zapis cyfry 3 i kolorowanie według kodu.
WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina trzecia.WARTO wykorzystać poczytankę Piłka do przeprowadzenia następujących ćwiczeń:
– Porozmawiajcie w klasie o kulturalnym dopingowaniu zawodników w czasie im-prez sportowych.
– Ułóżcie i zaprezentujcie hasło dopingu sportowego. (U. mogą pracować indywi-dualnie lub w grupach, mogą to być rymowanki lub okrzyki).
21. Nauka piosenki Jabłka. Tekst i nuty na s. 249.
Dzień 18. Mój tornister
Zapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek Rozmowa na temat właściwego pa-kowania przyborów na podstawie ilustracji w podręczniku i własnych doświadczeń uczniów Ćwiczenia w czytaniu Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z ó Odczytywanie, kontynuowanie sekwencji rytmicznych Zabawy z głoską ó
P. s. 44, 45K. s. 49–51M. s. 42, 43, 47, 48W. 1K.u.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wyszukiwanie przedmiotów będących rozwiązaniem zagadek. U. wypowiadają rozwiązanie głośno, dzielą wyraz na sylaby, głoski. Odgadnięte przedmioty gro-madzą w ustalonym przez N. miejscu.
Bywa okrągła lub kwadratowado zmazywania zawsze gotowa. (gumka)
Prosty przyrząd do mierzenia, rysowania i kreślenia. ( linijka)
Złamanym kredkom oraz ołówkom biegnę na pomoc – z czym? Z... (temperówka)
P. s. 43
edukacja muzyczna
CD; P. s. 74
edukacja matematycznaM. s. 42, 43 ćw. 1; K.u.
M. s. 44 ćw. 1
M. s. 44 ćw. 2; s. 45 ćw. 3, 4M. s. 46 ćw. 5, 6, 7
P. s. 77
CDedukacja muzyczna
edukacja polonistyczna
edukacja społeczna
144
Tropiciele. Część 1 | IV. Dbam o siebie i moją klasę
Najpierw pisarz mnie wymyślił.Potem drukarz wydrukował.I rodzice po mnie przyszli,by dla dzieci mnie kupować. (książka)Co to? Sam odgaduj:złamany – nie robi śladów.Zaostrzony– czerni białe strony. (ołówek)
Bywa gładki,w paski, w kratkę.Uczeń zna jużtę zagadkę. (zeszyt)
Gdy bliźniaczki z jednej paczkiw ręce bierzesz,chętnie robią barwne szlaczkina papierze. (kredki)
Dzień w dzień z uczniami do szkoły chadzają. Kredki, gumka, długopis w nich mieszkają. (piórniki)
Barbara Lewandowska, Tysiąc zagadek, Białystok 2000.
– Jak nazwiemy wszystkie zgromadzone przedmioty? (przybory szkolne) – W co pakujemy przybory szkolne? (plecak, tornister) – O jakiej porze dnia należy pakować tornister do szkoły? – W co pakujemy śniadanie do szkoły, a w co kostium na zajęcia wychowania fizycznego? – Jak prawidłowo nosimy tornister?
2. Omówienie ilustracji w podręczniku. – Kogo widzimy w pokoju? – Co robi chłopiec, a co robi mama? – Jakie przedmioty chłopiec pakuje do tornistra? – O jakiej porze dnia chłopiec pakuje swój tornister? Wyszukiwanie na ilustracji w podręczniku przedmiotów, w których nazwach sły-chać głoskę [u]. (żółw, pióro, piórnik, temperówka, ósemka, ołówek, stół). Ćwiczenia w dzieleniu tych wyrazów na sylaby.
ZADANIE DLA MĄDRALI– Którą godzinę wskazuje zegar na ilustracji?
3. Słuchanie tekstu czytanego przez N. – Jak Józek przygotowuje się na jutro do szkoły? – O czym przypomniała chłopcu mama?
4. Ćwiczenia w czytaniu.5. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z ó.6. Ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej.
WARTO zwrócić uwagę na jedno brzmienie głoski u i dwa różne znaki graficzne u, ó (o z kreską).
7. Czytanie wiersza przez N.
Ó jak ó
P. s. 44, 45
P. s. 44
P. s. 44
P. s. 45
K. s. 49 ćw. 1, 2, 3
145
Dzień 19. | Mój dzień
U i Ó to samogłoski,które, niech się każdy dowie,wymawiali ciut inaczejnasi praprapradziadkowie.Dziś tak samo je wymawiam,i tak samo też je słyszę,jednak różnią się od siebie,bo inaczej się je pisze.
Małgorzata Strzałkowska, Ó jak ó, Warszawa 2009.
8. Czytanie globalne. Wyszukiwanie wyrazów z ó i otaczanie jej czerwoną pętlą. 9. Propozycja zadania domowego Dzielenie wyrazów na sylaby. Przeliczanie sylab. Wyróżnianie sylab w wyrazach. Ćwiczenia grafomotoryczne.
10. N. zapisuje na tablicy poznane litery pisane. Odczytuje litery, sylaby ułożone w rytm. U. kończą odczytywanie rytmu:aaoouiouioamomamotalatalatultumtultum
1 1. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 172.
WARTO narysować na tablicy rytmy z figur geometrycznych:
U. układają na ławce podany rytmy i kończą go, wykorzystując figury geometryczne z „Wyprawki 1”.N. może wykorzystać do tworzenia rytmów kolorowe sześciany z Kuferka ucznia.
12. Odczytywanie i kolorowanie sekwencji rytmicznych. Układanie własnej zagadki.13. Przeliczanie i łączenie kostek o tej samej liczbie oczek.14. Zabawa z głoską ó. U. rozcinają obrazki. Nazywają je, układają do nich zdania, zagadki. Klasyfikują
ze względu na liczbę głosek, sylab.
Dzień 19. Mój dzień
Zapis w dzienniku Tworzenie dalszego ciągu historyjki na podstawie ilustracji w pod-ręczniku i zgromadzonego materiału wyrazowego Opowiadanie o czynnościach wykonywanych przez uczniów w ciągu dnia na podstawie ilustracji i własnych do-świadczeń Analiza i synteza głoskowo-sylabowa wyrazów Ćwiczenia rytmiczno--ruchowe Ćwiczenia motoryki małej Nauka pisania liter ó, Ó na podstawie wyra-zów ósma, Józek Klasyfikowanie przedmiotów według podanego warunku
P. s. 46–49, 74K. s. 52–54, 80M. s. 49–53W. 1CD
K. s. 50 ćw. 4
K. s. 50 ćw. 4 K. s. 50 ćw. 5K. s. 51 ćw. 6, 7
edukacja matematycznaM. s. 42 ćw. 2; s. 43 ćw. 3K.u.
W. 1 k. 24
K.u.
M. s. 47 ćw. 1M. s. 48 ćw. 2, 3W. 1 k. 13
146
Tropiciele. Część 1 | IV. Dbam o siebie i moją klasę
NIEZBĘDNIK: po 2 kartki papieru formatu A4 dla każdego U., arkusz papieru pako-wego, klej.
Proponowany przebieg zajęć1. Bawimy się z Noni.
– Nazwijmy małe obrazki. – Co je łączy? – Sprawdźmy, czy małe obrazki znalazły się na dużej ilustracji. – Spróbujmy dokończyć opowiadanie historyjki rozpoczęte przez Noni. N. czyta początek historyjki. U. wymyślają dalszy ciąg opowiadania z uwzględ-nieniem słów z ó. N. kończy wypowiedzi U. słowami:
– Tak król spędził swój dzień. – Jak wy spędzacie dzień?
edukacja polonistyczna
P. s. 46, 47
Łańcuchowa Metoda Skojarzeń (ŁMS)Łańcuchowa Metoda Skojarzeń jest główną techniką pamięciową. Stosując ją, można m.in.: poprawiać swoją pamięć; ćwiczyć siłę wyobraźni (mózg myśli obrazami); bez trudu zapamiętywać układ informacji, które odzyskuje się z opowiadania.
Cele ogólne stosowania ŁMS: wyrabianie czujności ortograficznej; kształcenie nawyków poprawnego pisania wyrazów z wybraną trudnością ortograficzną; kształcenie pamięci podczas powtarzania wyrazów z poznaną trudnością ortograficzną; rozwijanie umiejętności koncentracji; zapoznanie U. z różnorodnymi sposobami zapamiętywania trudnych wyrazów.
Metody treningu pamięci według Igora Matiugina (oprócz ŁMS): integracja sensoryczna; haki pamięciowe; metoda wyobrażeń.
Metoda ŁMS została przyjęta przez wielu dydaktyków. Jest szczególnie polecana przez prof. Edytę Gruszczyk-Kolczyńską.
Propozycja zajęć z ŁMS Zwrócenie uwagi na podwójne oznaczenia głoski [u] – ó lub u. Omówienie ilustracji w podręczniku. Wyszukiwanie właściwych obrazków i dobieranie do nich podpisów. Głośne odczytywanie wyrazów z daną trudnością ortograficzną. Układanie bajki z użyciem trudnych wyrazów (bajkę układają U.; może ją także zaproponować N.).
W królestwie óDawno, dawno temu król wybrał się w daleką drogę…Kareta jechała dniami i nocami poprzez bardzo wysokie góry. Król jechał w odwiedziny do sąsiedniego królestwa. Podczas drogi towarzyszyli władcy czarna jaskółka i mały szary wróbel. Ptaszki zaprzyjaźniły się z podróżnym. Ich obecność była bardzo ważna, ponieważ pomagały odnaleźć drogę. Nagle na drodze pojawił się cylinder, a z nie-go, ku zdumieniu wszystkich, wyskoczył różowy królik. Był śliczny i miło uśmiechał się do podróżnych. Jeden
P. s. 46, 47W. 1 k. 13
Powyższe zadanie można wykonać również w inny sposób, wykorzystując Łańcuchową Metodę Skojarzeń.
edukacja przyrodnicza
147
Dzień 19. | Mój dzień
z ptaszków postanowił wręczyć napotkanemu zwierzątku pióro. Nie było to zwykłe pióro, ono było zaczarowane. Ktoś, kto je miał, mógł…góra – król – jaskółka – wróbel – królik – pióro (ważne jest, aby wyrazy te były użyte tylko raz – wtedy bez problemu można je ułożyć w kolejności występowania)1. Próba ułożenia przez U. obrazków zgodnie z kolejnością występowania w historyjce – kontrola: wspólne
omówienie.2. Ułożenie podpisów do obrazków.
Królisław – król królikówPewnego dnia król Abecediusz, władca królestwa Fantazjokukunamuniubęc postanowił wyruszyć w po-
dróż. Chciał sprawdzić, czy na pewno w jego zwariowanym kraju wszystko jest postawione na głowie, a każ-demu poddanemu brakuje piątej klepki. Inspekcja wypadła znakomicie. Okazało się, że kowale zjadają rozżarzone węgle, piekarze całymi dniami obsypują się mąką, murarze budują domy bez okien, a krawcowe szyją spódnice z nogawkami. Po całym dniu pracy zmęczony król zarządził powrót. Nagle, kiedy kareta zbli-żała się do stojącego na górze królewskiego zamku, wydarzyło się coś naprawdę zdumiewającego. Do Abe-cediusza podfrunęły dwa ptaki – jaskółka i wróbel. Ptaszyny trzymały w dzióbkach ogromny czarny kapelusz! W środku cylindra siedział królik! Różowy!
– Dzień dobry, szanowny Abecediuszu. – Grzecznie ukłonił się królik. – Jak minęła podróż?– Dziękuję, przyjemnie. – Odkłonił się król. – Nie znam cię. Kim jesteś?– Jestem Królisław, król królików!– A dlaczego masz różowe futerko? – z ciekawością zapytał Abecediusz.– To proste – zaśmiał się Królisław. – Każdy król królików jada wyłącznie buraczki. Stąd mój kolor.– Cóż za miłe spotkanie. – Abecediusz sięgnął do pasa i wyciągnął zza niego kolorowe pióro. Noszenie
pięknych piór przy pasie było bowiem królewskim zwyczajem. – Proszę, to dla ciebie.– Serdecznie dziękuję! – Wyszczerzył siekacze Królisław i rozkazał: – Wróbelku, odbierz ten cudowny
prezent.Królewski rozkaz – rzecz święta. Wróbel natychmiast chwycił piórko. Niestety, aby to zrobić, musiał pu-
ścić kapelusz. Nietrudno sobie wyobrazić, co się stało. Jaskółka nie utrzymała królewskiego króliczego cię-żaru. Kapelusz przechylił się i z impetem rymsnął na ziemię. Jaskółka wzbiła się pod chmury, a przestraszo-ny wróbel przysiadł na rondzie cylindra i zaczął przepraszać swojego władcę. Jednak tego, co powiedział, król Abecediusz nie usłyszał, gdyż kareta powiozła go dalej.
Andrzej Marek Grabowski
Omówienie czynności pokazanych na ilustracjach w podręczniku. – Jakie czynności wykonujemy kilkakrotnie w ciągu dnia? – Ile razy dziennie jemy posiłki? – Ile razy w ciągu dnia myjemy ręce, zęby i całe ciało? – Jak spędzamy czas przed południem, po południu i wieczorem? – Jakie inne czynności, o których jeszcze nie wspomnieliśmy, wykonujemy w ciągu dnia?
Propozycja zadania domowegoU. mogą narysować swój obrazek do bajki celem lepszego jej zapamiętania. 3. N. czyta lub odtwarza z CD bajkę Andrzeja Grabowskiego Królisław – król króli-
ków. (Można także przeczytać ją na początku zajęć, ale wtedy trudniej ją wyko-rzystać jako materiał do pracy).
– A teraz posłuchajcie bajki, którą ułożył z tymi trudnymi wyrazami pewien pisarz. Jest nieco dłuższa, ma więcej szczegółów, ale występują w niej wszystkie poznane wcześniej wyrazy.
Można U. poprosić, by – gdy usłyszą poznany wyraz, wskazali jego odpowiednik wśród obrazków leżących na ławce.
P. s. 48, 49
CD
Tropiciele. Część 1 | IV. Dbam o siebie i moją klasę
WARTO zwrócić uwagę na odpowiednią liczbę godzin snu, czas spędzany przed tele-wizorem, komputerem i na świeżym powietrzu, regularność spożywania posiłków.
2. Analiza i synteza głoskowo-sylabowa wyrazów w ramkach. 3. Abecadło instrumentów. Instrumenty perkusyjne. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe. 4. Ćwiczenia usprawniające motorykę małą. N. rozdaje po 2 kartki papieru. U. chwytają je w prawą i lewą rękę. W rytm muzyki jednocześnie jedną i drugą ręką zgniatają je, tworząc kule, na-stępnie jednocześnie jedną i drugą ręką rozprostowują kartki. Na jednej z wyprostowanych kartek wykonują ilustrację przedstawiającą wybra-ną czynność z wykonywanych w ciągu dnia.
WARTO skleić prace tak, aby powstała taśma Mój dzień. Można też nakleić prace na arkusz papieru pakowego.
5. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter ó, Ó na karcie laminowanej. 6. Nauka pisania liter ó, Ó na podstawie wyrazów ósma, Józek. 7. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską ó. Kolorowanie miejsc
występowania głoski [u]. 8. Ćwiczenia w pisaniu liter ó, Ó po śladzie w liniaturach różnej wielkości. 9. Analiza słuchowo-wzrokowa wyrazów z głoską [u]. Łączenie takich samych
wyrazów.
WARTO przypomnieć, że głoskę [u] zapisujemy za pomocą dwóch różnych znaków graficznych.
10. Umieszczanie nalepek z literami u, ó w odpowiednim miejscu.11. Propozycja zadania domowego. Uzupełnianie wyrazów literami u, ó.
12. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania.13. Klasyfikowanie według podanego warunku.
14. Utrwalanie cech figur geometrycznych.15. Przeliczanie elementów i zaznaczanie ich liczebności za pomocą kropek.16. Przyporządkowywanie figur geometrycznych i ich kolorowanie.17. Rysowanie lustrzanych odbić figur geometrycznych.18. Ćwiczenie grafomotoryczne. Prowadzenie ręki bez jej odrywania od kartki.19. Ćwiczymy z Noni. Utrwalenie pojęć od prawej, od lewej. Przeliczanie w zakresie 3. Kształtowanie rozumienia pojęcia o… więcej. Uzupełnianie rysunku, przeliczanie i zapis liczbowy. Uzupełnianie rytmu.
20. Uzupełnienie tarczy Mój dzień kolorowymi obrazkami.
Dzień 20 Dzień Nauczyciela (dzień do dyspozycji nauczyciela)
Propozycja zajęć na s. 89–90.
P. s. 49
edukacja muzycznaP. 74 ćw. 1, 2
W. 1
K. s. 52 ćw. 1
K. s. 52 ćw. 2
K. s. 53 ćw. 3, 4
K. s. 53 ćw. 5
K. s. 54 ćw. 6
K. s. 54 ćw. 7K. s. 80 ćw. 4
M. s. 49 ćw. 1edukacja matematyczna
M. s. 49 ćw. 2
M. s. 50 ćw. 3
M. s. 50 ćw. 4
M. s. 51 ćw. 5
M. s. 51 ćw. 6
edukacja matematyczna
M. s. 52 ćw. 1, 2
M. s. 52 ćw. 3
M. s. 53 ćw. 4, 5
M. s. 53 ćw. 6
W. 1 k. 14edukacja techniczna
149
Dzień 20. | Scenariusz wycieczki
Dzień 21. Prawa i obowiązki dziecka
Zapis w dzienniku Słuchanie tekstu Kłopotliwe bliźniaki czytanego przez nauczycie-la Swobodne wypowiedzi na temat praw i obowiązków dziecka Omówienie najważ-niejszych praw dziecka Ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej wyrazów Praca plastyczna Nasze prawa Wprowadzenie liczby 4 – nauka pisania cyfry 4
P. s. 50, 51K. s. 55, 56M. s. 54, 55W. 1CD
NIEZBĘDNIK: 5 kart z zapisanymi prawami dziecka, arkusz papieru pakowego, blok rysunkowy, klej, kredki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie tekstu Kłopotliwe bliźniaki.
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyKłopotliwe bliźniaki Rozmowa na temat: „Każdy ma prawa i obowiązki” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu:
– O jakim przyjemnym obowiązku pisze Henio? – Jakie rzeczy, według pomysłu Henia, miałyby robić maszyny zamiast ludzi? Czy to dobry pomysł? Dlaczego? – Jaki obowiązek ma pani Jagoda?
Ocena sytuacji i bohaterów: – Co by się stało, gdyby pani Jagoda nie wykonywała swojego obowiązku i nie przychodziła do szkoły? – Czy Henio dobrze by zrobił, gdyby przeczytał pamiętnik Hani? Dlaczego?
Wnioski dla ucznia: – Czy dobrze jest mieć prawa? Dlaczego? – Czy dobrze jest wywiązywać się ze swoich obowiązków? Dlaczego?
Pogłębiamy temat: „Moje prawa i prawa innych ludzi”. – Jakie masz prawa? Podaj kilka przykładów. – Jakie prawa mają twoje koleżanki i twoi koledzy?
Pogłębiamy temat: „Moje obowiązki i obowiązki innych ludzi”. – Jakie masz obowiązki w domu, a jakie w szkole? Które z nich lubisz, a których nie lubisz? – Co by się stało, gdybyś nie wywiązywał (wywiązywała) się ze swoich obowiązków w szkole i w domu? – Jak myślisz, co by się stało, gdyby twoi rodzice przestali wywiązywać się ze swoich obowiązków w pracy i w domu?
Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:
– kształtowania wartości: szacunku, odpowiedzialności; – rozwijania umiejętności odpowiedzialnego korzystania z własnych praw;
edukacja społecznaP. s. 50, 51; CD
V. MÓJ DOM RODZINNY
150
Tropiciele Część 1 | V. Mój dom rodzinny
– rozwijania postawy przestrzegania praw innych ludzi; – kształtowania postawy wywiązywania się z obowiązków; – wzbudzania pozytywnych emocji związanych z posiadaniem praw i obowiązków.
Wprowadzamy w świat wartości – szacunek; – odpowiedzialność; – samodyscyplina.
Każdy człowiek – i dziecko, i dorosły – ma prawo do życia i poszanowania jego godności. To podstawowe prawa każdego człowieka na ziemi. Dzieci mają szczególne prawa, gdyż nie potrafią same zadbać o siebie. Potrzebują do tego rodziców, opiekunów, wychowawców, wielu innych osób. Powinny być świadome tych praw i móc z nich korzystać. Powinny być uczone, jak komunikować swoje potrzeby, uczucia i chęci innym ludziom bez naruszania w jakikolwiek sposób ich praw. To ważne zadanie wychowawców – nauczyć dziecko odpowiedzialnego korzystania z własnych praw przy jednoczesnym poszanowaniu praw wszystkich ludzi.Dzieci powinny być również świadome swoich obowiązków i być uczone wywiązywania się z nich, zdawać sobie sprawę m.in. z konsekwencji zaniedbywania obowiązków. W ten sposób kształtuje się odpowiedzial-ność. Odpowiedzialność to m.in. rzetelne wypełnianie swoich obowiązków i gotowość ponoszenia konse-kwencji własnych wyborów i zachowania.
Uczymy odpowiedzialnego korzystania z własnych praw i poszanowania praw innych ludziWszyscy mamy prawa. Ważne jest, by dziecko zdawało sobie sprawę ze swoich praw, by czuło i doświadcza-ło, że jego prawa są szanowane. Jednocześnie należy uczyć dzieci, że inni mają podobne prawa i te prawa trzeba szanować. Domaganie się praw dla siebie nie może łamać praw innych ludzi, bo prawo do prywatno-ści mają i Henio, i Hania, i Jaś, i Ela… Tak jest z każdym innym prawem.
Uczymy wywiązywania się z obowiązkówWszyscy mamy obowiązki związane z rolami, jakie odgrywamy w rodzinie, szkole, pracy, społeczeństwie. Podstawowe obowiązki dziecka w wieku 6, 7 lat są związane z jego nauką w szkole (np. punktualne przycho-dzenie na zajęcia, odrabianie zadań domowych), ale także jego funkcjonowaniem w domu (np. sprzątnięcie swojego kącika, posłanie łóżka). Uświadamianie tych obowiązków i konsekwentne egzekwowanie wywiązy-wania się z nich będzie kształtowało osobę odpowiedzialną za swoje postępowanie, gotową ponosić konse-kwencje własnych wyborów i decyzji, osobę rozumiejącą swoje miejsce w społeczeństwie. Proste egzekwo-wanie punktualności czy też dotrzymywania słowa jest drogą ku dojrzałości w społecznym funkcjonowaniu w przyszłym dorosłym życiu.
Kształtujemy pozytywne emocje związane z posiadaniem praw i obowiązkówRozmowa na podstawie listu od Henia jest doskonałą okazją do poruszenia kwestii współwystępowania w życiu każdego człowieka praw i obowiązków. To doskonała sposobność wykazania, że inni mają podobne prawa do moich praw i należy te prawa szanować tak samo, jak chcemy, by inni szanowali nasze prawa. Jednocześnie to znakomita możliwość poruszenia sprawy odpowiedzialności, wywiązywania się z obowiąz-ków oraz kształtowania pozytywnych emocji wobec faktu posiadania praw i obowiązków.Z listu Henia płynie ważna lekcja: ja mam prawa i inni także mają podobne prawa; mam obowiązki i inni także mają obowiązki. Tylko wzajemne poszanowanie praw i wywiązywanie się z obowiązków pozwoli na harmonijne funkcjonowanie w codziennym życiu w domu, w szkole, na podwórku, w społeczeństwie.Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko poszanowania praw i wywiązywania się z obowiązków? 1. Poszanowanie praw dziecka jest podstawą wdrożenia dziecka do szanowania praw innych ludzi. By na-
uczyć je szacunku wobec drugiej osoby, trzeba okazać dziecku szacunek. 2. Dziecko powinno czuć się szanowane na co dzień podczas codziennych zajęć i wspólnie spędzanego
czasu.
151
Dzień 21. | Prawa i obowiązki dziecka
3. Dzieci, do których bliscy zwracają się z szacunkiem, same również zwracają się z szacunkiem do innych. Jeśli chcemy słyszeć słowa: „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” od dzieci, najpierw one muszą je usły-szeć od nas.
4. W relacji z dzieckiem, jak w życiu w ogóle, działa prosta zasada naśladowania i reguła wzajemności. Tak np. dzieci doświadczające poszanowania ich własności szanują własność innych.
5. Każdy człowiek i każde dziecko ma prawo do komunikowania własnych potrzeb i pragnień. Sztuką i od-powiedzialnością dorosłych jest nauczyć dzieci komunikowania potrzeb i pragnień w sposób właściwy, bez naruszania praw innych ludzi.
6. Jeśli dzieci mają być w przyszłości odpowiedzialnymi dorosłymi członkami społeczności, najpierw muszą doświadczyć odpowiedzialności za sprawy i rzeczy na miarę ich dziecięcego świata.
7. Odpowiedzialność to m.in. rzetelne wypełnianie swoich obowiązków i gotowość ponoszenia konsekwen-cji własnych wyborów i zachowania. Nie należy więc zwalniać dzieci z odpowiedzialności np. za rzeczy, które do nich należą. Warto zadbać o to, aby zdawały sobie sprawę, że ich obowiązkiem jest dbanie o czystość w kąciku zabawy czy w miejscu odrabiania zadań domowych. To właśnie są pierwsze lekcje odpowiedzialności.
8. Trzeba też pamiętać o prostym poinstruowaniu dziecka o jego obowiązkach i o tym, jak należy się z nich wywiązywać, zanim zaczniemy wyciągać konsekwencje z niewywiązywania się z obowiązków.
9. Znakomitym sposobem uczenia odpowiedzialności jest np. dbanie o własną roślinę w pokoju. Należy przy tym pamiętać, aby powierzona sześciolatkowi czy siedmiolatkowi odpowiedzialność nie była zbyt obciążająca, np. nie oczekujmy, że dziecko w tym wieku samo będzie wyprowadzało trzy razy w ciągu dnia psa na spacer.
10. Warto pamiętać, że dziecko wymaga wsparcia w uczeniu się odpowiedzialności, np. przypomnienia o tym, że należy podlać roślinę.
Polecamy lektury:Iwona Chmielewska, Pamiętnik Blumki, Poznań 2011.Grzegorz Kasdepke, Mam prawo!, Warszawa 2007.Jarosław Mikołajewski, Wszyscy mają psa tylko nie ja, Warszawa 2009.Rafał Witek, Julka Kulka, Fioletka i ja, Warszawa 2009.
2. Wykonanie pracy plastycznej Nasze prawa. N. dzieli klasę na 5 grup. Każda grupa losuje jedno z praw dziecka. Wykonuje pracę plastyczną na kartonie A3 kredkami świecowymi lub pastelami. Wykonane prace N. nakleja na arkusz papieru pakowego pod wspólnym tytu-łem Nasze prawa.
3. Ćwiczenia percepcji wzrokowej. Odszukiwanie ukrytych liter i ich przeliczanie. 4. Analiza głoskowa i sylabowa wyrazów. Zaznaczanie głosek i sylab według
wzoru (zielone falbanki). 5. Porównywanie statków wyrazowych i łączenie takich samych w pary. 6. Propozycja zadania domowego. Czytanie sylab i pisanie ich po śladzie. 7. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów ósma, Józek. 8. Zabawa słowna „Dokończ zdanie”. U. siedzą w kręgu i kończą zdanie rozpoczęte przez N.:
– Jestem smutny, gdy… – Jest mi wesoło, kiedy…
– Jestem zdenerwowany, ponieważ… – Czuję się szczęśliwy, gdy… – Moim obowiązkiem jest…
edukacja plastyczna
K. s. 55 ćw. 1K. s. 56 ćw. 2
K. s. 56 ćw. 3
K. s. 56 ćw. 4W. 1 k. 7
edukacja społeczna
152
Tropiciele. Część 1 | V. Mój dom rodzinny
– Czuję się szczęśliwy, gdy… – Moim obowiązkiem jest… – Mam prawo do…
9. Monografia liczby 4 i jej zapis.
10. Kształtowanie pojęcia liczby 4.11 . Utrwalenie zapisu poznanych cyfr.
WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina czwarta.
Dzień 22. Gdzie mieszkam?
Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat domów i ich mieszkańców na podsta-wie własnych obserwacji i ilustracji w podręczniku Ćwiczenia w czytaniu Wysłucha-nie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień, cz. II Doskonalenie techniki pisania poznanych liter Wprowadzenie działania dodawanie, zapis graficzny znaku +
P. s. 52–54, 75, 80, 81K. s. 57–59M. s. 56, 58–60CDK.u.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wprowadzenie do tematu zajęć. N. prosi o dokończenie zdań:
– Żółw mieszka (gdzie?) w skorupie. – Bocian mieszka (gdzie?) w gnieździe. – Wiewiórka mieszka (gdzie?) w dziupli. – Smok Jan mieszka (gdzie?) w jamie. – Ja mieszkam (gdzie?) w bloku, wieżowcu, kamienicy, domu jednorodzinnym. Dokończ zdanie:
– Dom to…2. Omówienie ilustracji w podręczniku.
– Kto mieszka w domu na kurzej łapce? – Czyim domem jest muchomor?
3. Czytanie tekstu przez N. – Gdzie mieszka król? – Jak może wyglądać dom Darka?
4. Ćwiczenia w głośnym czytaniu.
edukacja matematycznaM. s. 54 ćw. 1M. s. 54 ćw. 2; s. 55 ćw. 3, 4M. s. 55 ćw. 5
edukacja polonistyczna
P. s. 52, 53
P. s. 52
P. s. 52
5. Kącik Tropiciele wiedzy. N. zapoznaje U. z informacjami dotyczącymi niezwykłych domów i ich miesz-kańców. Zachęca U. do wyszukania innych przykładów niezwykłych domów.
6. Zabawa ruchowa. Ćwiczenia wspierające koordynację sensomotoryczną. U. energicznie pocierają otwartą dłonią o dłoń; gdy poczują ciepło, dotykają oczu. U. stoją w lekkim rozkroku i, nie odrywając stóp od podłoża, balansują – prze-noszą ciężar ciała z jednej nogi na drugą. Jednocześnie wodzą wzrokiem w kie-runku pionowym (patrzą na sufit i na podłogę). Podczas dalszego balansowania zmieniają kierunek patrzenia. Wodzą wzrokiem w prawo, w lewo. Należy zwró-cić uwagę na prawidłowy i dokładny ruch gałek ocznych.
Renata Borowiecka, Uczę się z Mozartem, Warszawa 2004.WARTO wykonać to ćwiczenie przy muzyce.
P. s. 54
153
Dzień 21. | Prawa i obowiązki dziecka
7. Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień cz. II. Część II. Jesieni oddaje nastrój nocnego pejzażu, gdy zmęczeni uczestnicy zabawy zasypiają. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wybór ilustracji pasującej do wysłuchanego fragmentu muzycznego.
8. Doskonalenie umiejętności pisania poznanych liter i prawidłowe łączenie ich w wyrazy.
9. Kształcenie umiejętności spostrzegania. Wyszukiwanie różnic.10. Tworzenie wyrazów z podanych liter i ich zapis w liniaturze.1 1. Wyszukiwanie liter d, D.12. Ćwiczenie umiejętności pisania poznanych liter w liniaturze.13. Usprawnianie percepcji wzrokowej.14. Ćwiczenia grafomotoryczne.15. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 172.
16. Przeliczanie i doskonalenie dodawania w zakresie 4.17. Wprowadzenie dodawania jako działania matematycznego.
– Przyjrzyjcie się uważnie sytuacji na obrazku. Ułóżcie do niej krótką historię albo za-danie.
U. przedstawiają sytuację z zadania na konkretach (patyczki, pchełki, klocki drewniane, piramidki).
– Jakie czynności wykonujemy, gdy między liczbami pojawia się wyraz i? (dosuwa-my, łączymy, dokładamy, przysuwamy).
N. informuje: – Wyraz i zastąpimy znakiem matematycznym. Ten znak ma na imię plus (+) i ozna-cza dodać. Potrafi, tak jak wyraz i, łączyć liczby. Czytamy: 2 dodać 2 to 4.
– Znak = oznacza równa się. Zastępujemy nim wyraz to. Czytamy 2 dodać 2 równa się 4.
18. Dodawanie w zakresie 4 na liczmanach i zapis matematyczny do sytuacji.
19. Głośne czytanie zapisu matematycznego, np.: 3 i 1 to 4; 3 + 1 = 4 itd.
edukacja muzyczna
P. s. 75CD
K. s. 57 ćw. 1
K. s. 57 ćw. 2K. s. 57 ćw. 3K. s. 58 ćw. 4K. s. 58 ćw. 5K. s. 58 ćw. 6K. s. 59 ćw. 7, 8
M. s. 56 ćw. 1, 2, 3edukacja matematyczna
M. s. 58 ćw. 1, 2K.u.
M. s. 59 ćw. 4
M. s. 60 ćw. 5
20. Propozycja zadania domowego. Kolorowanie obrazka według matematycznego kodu.
WARTO wykorzystać poczytankę W domu u Cyryla do przeprowadzenia ćwiczeń w podawaniu adresów. Każdy U. podaje swój adres zamieszkania: miejscowość, ulicę, numer domu, mieszkania (U. mieszkający w mieście) lub miejscowośći numer domu (mieszkańcy wsi).
M. s. 60 ćw. 6
P. s. 80, 81edukacja społeczna
154
Tropiciele. Część 1 | V. Mój dom rodzinny
Dzień 23. Dobry sąsiad
Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat sytuacji domowych na podsta-wie ilustracji i tekstu w podręczniku Ćwiczenia w czytaniu Słuchanie treści wier-sza Aleksandra Fredry Paweł i Gaweł Próba sformułowania odpowiedzi na pyta-nie: „Jakim jesteś sąsiadem?” Nauka pisania liter d, D na podstawie wyrazów dom, Darek Wskazywanie dobrych i złych zachowań sąsiedzkich w historyjce obrazkowej wykonanej przez uczniów Utrwalenie znaku +, dodawanie w zakresie 4 – zapisywanie działań
P. s. 56, 57K. s. 60M. s. 57, 61–63K.u.CDW. 1
Proponowany przebieg zajęć
1. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku przedstawiających różne sytuacje domowe.
– Jak bawi się chłopiec skaczący po łóżku? Komu to przeszkadza i dlaczego? – Dlaczego panią boli głowa i nie może czytać? – Dlaczego niemowlę płacze? – Co przeszkadza choremu chłopcu?
2. N. czyta tekst. – Czyj to dom? – Co panuje w domu? – Co robi brat? – Czym zajmuje się sąsiad? – Czym hałasuje syn sąsiadki? – Czego brakuje w domu?
ZADANIE DLA MĄDRALIJak nazwałbyś ulicę, przy której stoi ten dom?
3. Ćwiczenia w czytaniu. Gimnastyka oka i języka. Ćwiczenia doskonalące tempo czytania. Ćwiczenie 1. jest ćwiczeniem natężenia głosu. Przy ściszaniu głosu trzeba zwró-
cić uwagę na dykcję. W ćwiczeniu 2. przy coraz szybszym czytaniu U. powinni dokładnie wymawiać samogłoski a oraz o.
4. N. czyta wiersz.
Paweł i GawełPaweł i Gaweł w jednym stali domu,Paweł na górze, a Gaweł na dole;Paweł, spokojny, nie wadził nikomu,Gaweł najdziksze wymyślał swawole.Ciągle polował po swoim pokoju:To pies, to zając – między stoły, stołkiGonił, uciekał, wywracał koziołki,Strzelał i trąbił, i krzyczał do znoju.Znosił to Paweł, nareszcie nie może;Schodzi do Gawła i prosi w pokorze:– Zmiłuj się waćpan, poluj ciszej nieco,Bo mi na górze szyby z okien lecą. –A na to Gaweł: – Wolnoć, Tomku, W swoim domku. –
edukacja polonistyczna
P. s. 56, 57
P. s. 56
P. s. 55, 56P. s. 55 ćw. 1, 2
edukacja techniczna
155
Dzień 22. | Gdzie mieszkam?
Cóż było mówić? Paweł ani pisnął,Wrócił do siebie i czapkę nacisnął.Nazajutrz Gaweł jeszcze smacznie chrapie,A tu z powały coś mu na nos kapie.Zerwał się z łóżka i pędzi na górę.Sztuk! puk – Zamknięto. Spogląda przez dziuręI widzi… Cóż tam? cały pokój w wodzie,A Paweł z wędką siedzi na komodzie.– Co waćpan robisz? – Ryby sobie łowię.– Ależ, mospanie, mnie kapie po głowie!A Paweł na to: – Wolnoć, Tomku, W swoim domku. –Z tej to powiastki morał w tym sposobie:Jak ty komu, tak on tobie.
Aleksander Fredro, w: Wiersze i legendy dla chłopców, Warszawa 2010.
– Jak mieli na imię bohaterowie wiersza? – Kim byli dla siebie? – Jaki był Paweł? – Jaki był Gaweł? – O co poprosił Paweł Gawła? – Co odpowiedział Gaweł? – Jak rozumiecie słowa Gawła? – Jak Paweł ukarał kłopotliwego sąsiada? – Czy wiecie, jak nazwiemy spór między Pawłem a Gawłem? (konflikt)
5. Ulica Ciekawych Wyrazów. Wyjaśnienie znaczenia słowa konflikt – spór między ludźmi, kłótnia, brak zgody.
6. Rozmowa na temat: „Jakim ty jesteś sąsiadem?”. (w domu, w ławce). 7. Próby wyjaśnienia przez U. powiedzenia „Dobry sąsiad to skarb”. 8. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter d, D na karcie laminowanej. 9. Nauka pisania liter d, D na podstawie wyrazów dom, Darek.10. Analiza słuchowa, wskazywanie ilustracji w nazwach, w których występuję głoska d,
i ich kolorowanie.1 1. Wyszukiwanie liter d, D i otaczanie ich niebieską pętlą.12. Zabawa ruchowa. Ćwiczenia wspierające koordynację sensomotoryczną przy mu-
zyce Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień, cz. II. U. energicznie pocierają otwartą dłonią o dłoń; gdy poczują ciepło, dotykają oczu. U. stoją w lekkim rozkroku i, nie odrywając stóp od podłoża, balansują – prze-noszą ciężar ciała z jednej nogi na drugą. Wyciągają przed siebie prawą rękę (z kolorową szarfą, chusteczką, czerwoną piramidką lub kolorową sznurówką z kuferka) i kreślą w powietrzu koła – od najmniejszego do największego, ob-serwując ruch wyciągniętej ręki. Powtarzają ruch lewą ręką, a następnie kreślą koła obydwiema rękami. Można kreślić znak nieskończoności prawą, lewą, a następnie obydwiema rękami.
Renata Borowiecka, Uczę się z Mozartem, Warszawa 2004.
13. Kreślenie oburącz postaci dziewczynki. Kolorowanie rysunku.14. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 173.
P. s. 57
W. 1
K. s. 60 ćw. 1K. s. 60 ćw. 2
K. s. 61 ćw. 3
K. s. 61 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 57 ćw. 4, 5, 6
edukacja społeczna
156
Tropiciele. Część 1 | V. Mój dom rodzinny
15. Doskonalenie umiejętności dodawania w zakresie 4. Zapis działań.
16. Propozycja zadania domowego.17. Doskonalenie umiejętności dodawania w zakresie 4.
PAMIĘTAJ! Przynieś na następne zajęcia fotografie zwierząt, pocztówki i książki o zwierzętach.
Dzień 24. Domy zwierząt
Zapis w dzienniku Rozmowa na temat zwierząt i miejsc ich zamieszkania na podsta-wie zgromadzonych materiałów i ilustracji w podręczniku Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów Zabawa ruchowa „Zwierzęta” Wprowadzenie działania odej-mowanie, zapis graficzny znaku – Wysłuchanie pieśni Stanisława Moniuszki Niech się panie stroją w pasy Praca plastyczna Zwierzęta wokół nas
P. s. 58, 59, 77K. s. 62–64M. s. 64–67W. 1CD
NIEZBĘDNIK: fotografie, pocztówki, książki z wizerunkami zwierząt, blok rysunkowy, kredki świecowe lub pastele.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wypowiedzi U. na temat przyniesionych przez nich fotografii, pocztówek i ksią-żek o zwierzętach. Klasyfikowanie zwierząt ze względu na ich miejsce zamieszkania (koszyk, buda, klatka, akwarium, obora, stajnia, nora, dziupla, ul). Opisanie kilku wybranych zwierząt.
2. Wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. – Jakie zwierzęta mieszkają w wodzie i nad wodą? (ryba, bóbr) – A jakie mieszka w leśnej dziupli? – Jakie zwierzęta zamieszkały pod drzewem? (mrówki, kret) – Za drzewem stoją dwa małe domki. Jak się nazywają i co w nich mieszka? – Jak nazywa się dom kur? – Gdzie mieszkają świnie, a gdzie krowy? (chlew, obora) – Jakie zwierzę mieszka w budzie? – Jak nazywa się dom bociana? – Domy jakich zwierząt możesz znaleźć w swojej okolicy? – Które ze zwierząt żyją dziko, a które są hodowane przez człowieka? – Przypomnijcie, o jakich miejscach zamieszkania zwierząt rozmawialiśmy? (las, pole, woda, gospodarstwo rolne)
3. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie po śladzie (Doma to zdrobnienie imienia Dominika).
4. Łączenie domów z ich mieszkańcami.5. Odszukiwanie tych samych wyrazów zapisanych literami pisanymi i drukowanymi.6. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów. Kolorowanie miejsc występowania
głoski d w modelach dźwiękowych wyrazów. Zaznaczanie sylab zieloną falbanką.7. Ćwiczymy z Noni. Uzupełnianie wyrazów poznanymi literami. Kolorowanie wyrazów z literami t, T na żółto, a wyrazów z d, D na zielono.
8. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów dom, Darek.
M. s. 61 ćw. 1, 2; s. 62 ćw. 3, 4
M. s. 63 ćw. 5, 6
edukacja polonistyczna
P. s. 58, 59
K. s. 62 ćw. 1
K. s. 62 ćw. 2K. s. 63 ćw. 3K. s. 63 ćw. 4
K. s. 64 ćw. 1
K. s. 64 ćw. 2
157
Dzień 23. | Dobry sąsiad
9. Zabawa ruchowa „Zwierzęta”. N. wspólnie z U. ustala, jakie dźwięki wydają różne zwierzęta. Każdemu U. wy-
znacza rolę innego zwierzęcia (w zależności od liczby U. 4–6 różnych zwierząt; informację przekazuje szeptem) tak, aby utworzyć równoliczne grupy. Na ustalo-ny sygnał U. chodzą po sali, odzywają się jak zwierzęta i szukają dzieci, które wydają takie same odgłosy. U. – zwierzęta, które się odnalazły, nie przestają wy-dawać dźwięków, co pomaga innym U. znaleźć swoją grupę.
10. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 174, 175.1 1. N. informuje:
– Czynność odkładania, oddawania, chowania w matematyce zapisujemy za pomo-cą znaku matematycznego, którego imię brzmi minus. Takie działanie nazywamy odejmowaniem. Czytamy: 4 odjąć 2.
12. Odejmowanie w zakresie 4. Zapis działań matematycznych do sytuacji przedsta-wionych w M. s. 66 ćw. 1.
13. Odejmowanie w zakresie 4. Głośne czytanie zapisu matematycznego.14. Propozycja zadania domowego. Uzupełnianie rysunków zgodnie z działaniami.15. Wysłuchanie pieśni Stanisława Moniuszki Niech się panie stroją w pasy. N. może przekazać informacje o krakowiaku – polskim tańcu ludowym pochodzą-
cym z ziemi krakowskiej, uznanym za polski taniec narodowy. Taniec ma żywy, skoczny charakter. Pieśń nawiązuje charakterem do ludowego krakowiaka. Jej autorem jest Stanisław Moniuszko, kompozytor uważany obok Fryderyka Chopi-na, za twórcę polskiej muzyki narodowej. Pieśń jest wykonywana sopranem (głos żeński) do akompaniamentu fortepianu.
16. U. na kartonach A4 wykonują zieloną kredką pętelki i kreski w rytm Niech się panie stroją w pasy. Tak przygotowany karton stanowić będzie tło do pracy Zwie-rzęta wokół nas. U. mogą wykorzystać do pracy kredki świecowe, pastele lub zgromadzone ilustracje zwierząt, które mogą wycinać lub wydzierać.
17. Ćwiczenia rytmiczno-muzyczne – naśladowanie głosów zwierząt. Każdy U. wybiera głos zwierzęcia, które będzie naśladował. N. dzieli U. na zespo-ły, do wybranych głosów zwierząt dobierają znaną sobie melodię i prezentują utwory zespołowo.
WARTO wykorzystać poczytankę W lesie jako wprowadzenie do wycieczki do lasu, porozmawiać z U. na temat zachowania i bezpieczeństwa na wycieczce.
Dzień 25 Wycieczka. Jaka jest jesień wokół nas?
Zapis w dzienniku Jesienna wycieczka Omówienie zasad właściwego zachowa-nia się w czasie wycieczki Obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie jesie-nią Gromadzenie materiału przyrodniczego Prowadzenie obserwacji roślin Zabawy matematyczne i ruchowe w terenie Wykonanie pracy plastycznej – kalkowanie kory
P. 78
Wycieczkę można odbyć dowolnego dnia w tym tygodniu.
NIEZBĘDNIK: bloki rysunkowy i techniczny, kredki świecowe, torby foliowe, taśma dwustronna, koszulki A4.
edukacja matematycznaM. s. 64 ćw. 1, 2, 3
M. s. 66 ćw. 1
M. s. 66 ćw. 2; s. 67 ćw. 3
M. s. 67 ćw. 4
edukacja muzyczna
CD
edukacja plastyczna
P. 77
edukacja polonistyczna
158
Tropiciele. Część 1. | V. Mój dom rodzinny
Proponowany przebieg zajęć
1. Ustalenie miejsca (w zależności od usytuowania szkoły mogą to być park, las lub pole) i celów wycieczki:
– obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie jesienią; – gromadzenie materiału przyrodniczego; – odpoczynek i zabawa na świeżym powietrzu.
2. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa i właściwego zachowania się na wycieczce.3. Poczytanka W lesie do wykorzystania jako wprowadzenie do planowanej wycieczki.4. Wyjście na wycieczkę. Po dotarciu na miejsce N. czyta zagadki o tym, co możemy zobaczyć w lesie.
Ma jedną nogę – kulawe nie jest.Szumi koroną, gdy wiatr zawieje.Zieloną głowę ma latem,przed zimą gubi szatę. (drzewo)
Choć kolczaste jak jeże,każdy do rąk je bierze.Odziera z odzieniai w ludziki zamienia. (kasztany)
Mają ząbki,żyłki, ogonek.Lecą żółte,szumią – zielone. (liście)
Owoce dębu, przysmak dzika,w polskich lasach rzecz dość zwykła. (żołędzie)
Poluje nocąw ciemnym borze.Kiedy się zlęknie – ukłuć może. (jeż)
Choć nie jest kowalem,umie kuć wytrwale. (dzięcioł)
Kto skacze śmiałoz gałęzi na gałąźi bez trudu może rozgryźć twardy orzech? (wiewiórka)
5. Po rozwiązaniu zagadek N. dzieli U. na pięć grup. Każda grupa ma za zadanie znaleźć i przynieść (w torbach foliowych):
– pierwsza grupa – żołędzie; – druga grupa – kasztany; – trzecia grupa – liście; – czwarta grupa – szyszki; – piąta grupa – gałązki.
Swoje zbiory U. układają na ziemi (każda grupa w wyznaczonym miejscu) i roz-mawiają na temat ich wyglądu.
6. Zabawy matematyczne: – W prawą rękę weź 2 okazy. – W lewą rękę weź o 1 okaz więcej. – Ile okazów masz razem?
P. 78
Dzień 24. | Domy zwierząt
– O ile więcej okazów masz w lewej ręce niż w prawej? – Pogrupuj okazy po 2.
U. mogą przykleić okazy na kartce z bloku technicznego za pomocą taśmy dwu-stronnej albo włożyć do koszulek A4 i zabrać ze sobą do klasy w celu wykonania albumu, zielnika, wystawy itp.
7. Rozmowa na temat zmian zachodzących w przyrodzie jesienią. – Rozejrzyjcie się dookoła i powiedzcie, po czym poznacie, że wokół nas zagościła je-
sień? (barwy, opadanie liści, szyszek, kasztanów, żołędzi, temperatura powietrza) – Jakie drzewa widzicie? Na jakie dwie grupy można je podzielić? (zwrócenie uwa-gi, że igły to liście drzew iglastych)
– Wymieńcie nazwy drzew rosnących wokół nas.
ZADANIE DLA MĄDRALI – Czy wiecie, jak nazywa się drzewo iglaste, które zrzuca igły na zimę? (modrzew)
8. Zabawy w terenie: – slalom między drzewami; – rzuty szyszkami do celu; – sięganie do gałęzi; – podskoki obunóż; – marsz według instrukcji N.: trzy kroki w przód, jeden krok w lewo, dwa kroki do tyłu, cztery kroki w prawo itp.
9. Praca plastyczna – kalkowanie kory. Prace można wykonać – w zależności od pogody – na wycieczce lub w klasie. Każdy U. otrzymuje kartkę z bloku rysunkowego i kredkę świecową. Na wyciecz-
ce podchodzi do dowolnego drzewa, przykłada kartkę do pnia i kalkuje wzór kory. Można wykonać podobną pracę w klasie, wykorzystując zgromadzone liście i gałązki. Następnie U. porównują odrysowane faktury i dorysowują dowolne elementy, tworząc obrazek o tematyce jesiennej. Omówienie prac.
10. Kwiz Prawda, fałsz podsumowujący wycieczkę. N. czyta zdania, U. odpowiadają słowami: „prawda” lub „fałsz”. Za każdą po-prawną odpowiedź U. otrzymuje punkt w postaci kasztana. – Jesienią na drzewach rozwijają się pąki. – Z dębu spadają żołędzie. – Przysmakiem wiewiórki są orzechy. – Jesienią liście zmieniają barwę na zieloną. – Igły to liście niektórych gatunków drzew. Nagrodzenie zwycięzców okrzykami: Hip, hip, hurra!
1 1. Podsumowanie wycieczki. Burza mózgów. – Znajdźcie jak najwięcej określeń opisujących jesień.
12. Zebranie prac plastycznych i materiału przyrodniczego. Pozostawienie porządku w terenie.
159
160
Tropiciele. Część 1 | VI. W świecie lektur
VI. W ŚWIECIE LEKTUR
Dzień 26. Bohaterowie z ekranu
Zapis w dzienniku Wysłuchanie czytanych przez nauczyciela wierszy: Marka Głogo-wskiego Film i Ludmiły Marjańskiej W kinie Omówienie wierszy i ilustracji w pod-ręczniku Twórcze opowiadanie bajek Ćwiczenia w czytaniu Słuchanie bajki Jaś i Małgosia Wypowiedzi uczniów ze szczególnym uwzględnieniem emocji Monografia liczby 5 i jej zapis Rozróżnianie natężenia dźwięków i tempa
P. s. 60–63K. s. 65–67, 78, 81M. 65, 68, 69W. 1CD – Lektury do słuchania
Proponowany przebieg zajęć1. Zapoznanie U. z treścią wiersza Marka Głogowskiego.
FilmLubię chodzić z tatą do kina,bo w kinieo wszystkim się zapomina!O brzydkiej pogodzie na dworze,o bolącym zębie i złym humorze.Gdy siedzimy takw sąsiednich fotelach,nie wiem, czy to dzień powszedni,czy niedziela,i nie licząc godzin ani chwil,tylko bardzo, bardzo chcę,żeby jak najdłużej trwałten film.
Marek Głogowski w: Krystyna Lenkiewicz, Wybór wierszy okolicznościowych dla klas I–III, Warszawa 1999.
wiersza Ludmiły Marjańskiej. W kinie
– Chodź, pójdziemy do kina! – Jaki film się zaczyna? – O królewnie i siedmiu krasnalach.Śpi królewna.Sen krótki.Budzą ją krasnoludki.I na sali się światło zapala.
Ludmiła Marjańska w: Wiesław Kot, Szedł czarodziej, Rzeszów 1986.
– Z kim najchętniej chodzicie do kina? – Jakie bajki najchętniej oglądacie? – Kto jest waszym ulubionym bohaterem?
2. Omówienie ilustracji w podręczniku kierowane pytaniami N. – Nazwij postaci, które znalazły się na ekranie. – Z jakich bajek je znacie?
3. Wycięcie, ułożenie i omówienie historyjki obrazkowej.4. Wyszukiwanie na ilustracji w podręczniku przedmiotów, w których nazwach sły-
chać głoskę e, i dzielenie ich na sylaby.
edukacja polonistyczna
P. s. 60, 61
W. 1 k. 15P. s. 60, 61
edukacja techniczna
161
Dzień 26. | Bohaterowie z ekranu
5. Tworzenie i opowiadanie bajek. U. mogą narysować bohaterów swojej bajki.6. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z literą e.7. Wysłuchanie bajki czytanej przez N.
P. s. 60, 61
P. s. 60, 61P. s. 62, 63
Jaś i MałgosiaNa skraju wielkiego lasu mieszkał sobie wdowiec wraz z dwójką dzieci. Chłopczyk miał na imię Jaś, a dziew-czynka Małgosia. Ojciec pracował przy wyrębie lasu, a dzieci pomagały mu w domu. Pewnego razu dzieci postanowiły zrobić ojcu niespodziankę. – Nazbieramy w lesie grzybów i zrobimy pyszne danie – zawołała Małgosia. Ruszyli w las, śpiewając piosenkę o ptaku, który zamienił się w słoneczny promień. Szli, szli, aż ścieżka zgubiła się między wysokimi trawami. Wszystko tu było inne i dziwne, nawet napotkana chatka nie przypominała znanych im domów. Ściany były z piernika, a komin ze słodkich ciasteczek. – Musimy tu prze-nocować – zdecydował Jaś, ułamując sobie kawałek piernikowego ciasta. Było przepyszne! – Spróbuj, Mał-gosiu – powiedział i podał siostrze serce z białą lukrową polewą. Nie zdążyli przełknąć ostatniego kęsa, gdy zaskrzypiały drzwi posypane makiem i z chatki wyskoczyła czarownica. – Mam was! – krzyknęła i wrzuciła dzieci do dużego worka. – Co teraz z nami będzie… – zapłakała Małgosia. A czarownica, która usłyszała płacz dziewczynki, roześmiała się grubym głosem. – Ty będziesz moją posługaczką, a twojego braciszka zjem w niedzielę. Cóż miała zrobić biedna dziewczynka… Dzień w dzień ciężko pracowała, by spełniać zachcian-ki czarownicy. Sprzątała kuchnię, gotowała jedzenie, a wieczorami cerowała chustki swojej nowej pani. Mi-jały dni, a pomoc nie nadchodziła. Któż mógłby zaglądać na takie pustkowie? Małgosia pomyślała o swoim losie i srebrzysta łza wpadła do garnka, w którym gotowała się zaczarowana potraw z żabich udek. Co wie-czór Baba-Jaga przychodziła do klatki, w której trzymała Jasia, i dawała mu trzy cukierki o maślanym smaku, żeby go podtuczyć. – Co mi po takiej chudzinie? – mówiła – Na niedzielę chcę mieć porządny obiad… W niedzielne popołudnie czarownica nastawiła na palenisku duży kocioł z wodą. A kiedy wrzuciła do gotu-jącej się wody wszystkie zaczarowane przyprawy, otworzyła klatkę i podprowadziła Jasia do paleniska. – Chwileczkę – zawołała nagle Małgosia. – Zapomniałaś posolić wodę… A kiedy Baba-Jaga nachyliła się nad kotłem, Małgosia chwyciła miotłę i wepchnęła czarownicę do wielkiego garnka. Nareszcie byli wolni! Tato długo ściskał Jasia i Małgosię, uradowany, że dzieci są całe i zdrowe. A potem poprosił, by obiecały, że już nigdy, ale to naprawdę nigdy nie wyruszą same do nieznanych zakątków lasu.
Bajki do kolorowania, oprac. Bogusław Michalec, Kraków 2007.
N. zadaje pytania do treści bajki, zwracając uwagę na emocje. – Jakie emocje towarzyszyły wam podczas słuchania bajki? – W którym momencie bajki martwiliście się o losy bohaterów? – Co czuliście na koniec usłyszanej historii? – Jak inaczej mogłaby zakończyć się ta bajka?
8. Czytanie ze zrozumieniem wyrazów jednosylabowych i wyróżnianie spośród nich znanych już wyrazów.
9. Tworzenie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Zapisywanie wyrazów w małej i dużej liniaturze.
10. Odszukiwanie liter e, E wśród różnych kształtów. Otaczanie tych liter pętlami.1 1. Analiza głoskowa modeli dźwiękowych wyrazów. Zaznaczanie na czerwono
miejsc występowania głoski e.12. Ćwiczenia grafomotoryczne.13. Propozycja zadania domowego.
K. s. 65 ćw. 1
K. s. 65 ćw. 2
K. s. 66 ćw. 3K. s. 66 ćw. 4
K. s. 67 ćw. 8
K. s. 67 ćw. 6
CD – Lektury do słuchania
edukacja społeczna
162
Tropiciele. Część 1 | VI. W świecie lektur
14. Czytam sam! Wielokrotne czytanie (głośne i ciche) sylab i zestawów sylab.15. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 174, 175.
16. Monografia liczby 5 i jej zapis.17. Kształtowanie pojęcia liczby 5.
18. Propozycja zadania domowego. Kształtowanie pojęcia liczby 5. Dorysowywanie lub skreślanie elementów.
19. Rozróżnianie natężenia dźwięków i tempa.
WARTO na zakończenie dnia odwiedzić bibliotekę szkolną lub rozpocząć następny dzień od wizyty w bibliotece.
Dzień 27. Szkolna biblioteka
Zapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów na temat wizyty w bibliotece Rozwiązywanie zagadek Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku.
Jesień, cz. III Nauka pisania liter e, E na podstawie wyrazów ekran, Ela Analiza wzro-kowo-słuchowa wyrazów z głoską e Dodawanie w zakresie 5, rozkład liczby 5 na skład-niki Zabawa ruchowa „Wokół książki” Wykonanie zakładki do książki Nauka piosenki Mole książkowe
P. s. 64, 65, 75, 82K. s. 68, 69M. s. 70, 71W. 1CD
NIEZBĘDNIK: paski z kolorowego bloku technicznego o wymiarach 21 cm×5 cm (jeden dla każdego ucznia), klej, nożyczki, papier kolorowy, ilustracje z gazet, jesienne liście.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa na temat wizyty w bibliotece szkolnej (wycieczka powinna odbyć się poprzedniego dnia lub przed rozpoczęciem zajęć) i ilustracji w podręczniku. – Kto pracuje w bibliotece? – Jakie rzeczy widzieliście w bibliotece i do czego one służą? – Po co chodzimy do biblioteki? – Jak dbać i troszczyć się o wypożyczoną książkę? – Jak należy zachowywać się w bibliotece? – Jaka jest różnica między biblioteką a księgarnią? Rozwiązywanie zagadek.Książki na półkach– na pewno wiecie – mieszkają w księgarni i w… (bibliotece)Jak się nazywa osoba pracująca w bibliotece? (bibliotekarz)A jak osoba sprzedająca książki? (księgarz)Gdy powstaje książka, wiele osób przy niej pracuje. Czy wiecie, jak nazywają się zawody związane z powstawaniem książki? (autor książki – poeta lub pisarz, redaktor, ilustrator, drukarz)
2. Kącik Tropiciele wiedzy. N. zapoznaje U z informacjami związanymi z historią powstania książki.
ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak nazywa się i wygląda najnowocześniejsza książka?
K. s. 81 ćw. 6
edukacja matematycznaM. 65 ćw. 4, 5, 6M. s. 68 ćw. 1M. s. 68 ćw. 2; s. 69 ćw. 3, 4
M. s. 69 ćw. 5
K. s. 78 ćw. 6, 7
edukacja polonistycznaP. s. 64
P. s. 65
edukacja muzyczna
163
Dzień 28. | Pamiątki mamy i taty
3. Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Czte-ry pory roku. Jesień, cz. III. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe. Część 3. otwierają fanfary rozpoczynające polowanie o poranku. Kolejne etapy łowów są akcentowane partiami solowymi na skrzypcach. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wybór ilustracji pasującej do wysłuchanego fragmentu muzycznego.
4. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter e, E na karcie laminowanej. 5. Nauka pisania liter e, E podstawie wyrazów ekran, Ela. 6. Analiza wzrokowa wyrazów. Wyszukiwanie litery e i zaznaczenie jej na czerwono. 7. Uzupełnianie elementami obrazu liter e, E pisanych i drukowanych. 8. Analiza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską e. Zaznaczanie miejsc występowa-
nia głoski e. Dzielenie wyrazów na sylaby i zaznaczanie sylab zielonymi falbankami. 9. Propozycja zadania domowego. Czytanie sylab. Pisanie ich po śladzie i przepisy-
wanie.10. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów ekran, Ela.1 1. Rozkład liczby 5 na składniki.
12. Zabawa ruchowa „Wokół książki”. U. siedzą w kręgu. N. dzieli ich na cztery grupy. Każdej grupie przypisuje nazwę
tematycznie związaną z biblioteką, np.: – pierwsza grupa – bibliotekarka; – druga grupa – książka; – trzecia grupa – księgarnia; – czwarta grupa – pisarz.
Wywołane przez N. dwie lub trzy grupy zmieniają miejsca. Gdy N. powie: biblio-teka, wtedy wszyscy U. zmieniają miejsca.
13. Wykonanie zakładki do książki. N. przygotowuje paski z kolorowego bloku technicznego o wymiarach 21 cm×5 cm.
U. ozdabiają paski: – według własnego pomysłu, – wycinają fi gury geometryczne z papieru kolorowego, – naklejają wycięte z gazet ilustracje lub jesienne liście.
14. Propozycja zadania domowego. Zapytaj rodziców o pozwolenie i przynieś do klasy wybraną pamiątkę rodzinną.
WARTO wykorzystać poczytankę »Księga bajek« do opowiadania o ulubionych baj-kach U.
15. Nauka piosenki Mole książkowe. Tekst i nuty s. 250, 251.
Dzień 28. Pamiątki mamy i taty
Zapis w dzienniku Rozmowa na temat pamiątek przyniesionych przez uczniów do klasy Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku i wysłuchanego tekstu Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską ą Nauka pisania litery ą na podstawie wyrazów bąk, ząb Rozumienie pojęcia liczby 0, nauka pisania cyfry 0 Wysłuchanie utworu Tadeusza Mayznera Żaby
P. s. 66, 67K. s. 70, 71M. s. 72, 73CDW. 1
NIEZBĘDNIK: pamiątki przyniesione przez U.
edukacja muzycznaP. s. 75CD
W. 1
K. s. 68 ćw. 1K. s. 68 ćw. 2K. s. 68 ćw. 3K. s. 69 ćw. 4
K. s. 69 ćw. 5
edukacja matematycznaM. s. 70 ćw. 1, 2; s. 71 ćw. 3, 4
edukacja techniczna
P. s. 82
edukacja muzycznaCD
164
Tropiciele. Część 1 | VI. W świecie lektur
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa na temat pamiątek przyniesionych przez U. kierowana pytaniami N. – Co to jest pamiątka? – Jak inaczej nazwalibyście pamiątkę? (skarb) – Co dla was jest skarbem? – Skąd pochodzą wasze pamiątki i dlaczego są takie ważne? – Co przypominają? – Dokończcie zdanie: Pamiątka to… (coś ważnego)
2. N. czyta tekst. 3. Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku i wysłuchanego tekstu.
– Jak ma na imię dziewczynka? – Co rodzice pokazują Mai? – Jaką pamiątkę sprzed lat znalazł tata? – Co ogląda mama? – Co rodzice dali Mai? – Jak nazywa się miejsce, gdzie zgromadzono stare pudła i walizy? – W których nazwach przedmiotów znajdujących się na ilustracji słyszycie głoskę ą?
4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską ą. Należy zaznaczyć, że samogłoskę ą na końcu wyrazu wymawiamy ą.
5. Wyszukiwanie litery ą w tekście. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania litery ą na karcie laminowanej. 7. Pisanie litery ą. 8. Wpisywanie litery ą po śladzie w nazwach drzew. 9. Analiza słuchowa wyrazów. Zaznaczanie miejsc występowania na czerwono głoski ą.10. Ćwiczenia grafomotoryczne.11. Rozmowa na temat czynności wykonywanych przez dzieci przedstawione na ilu-
stracji. Czytanie ze zrozumieniem wyrazów i podpisywanie nimi obrazków.12. Czytanie i łączenie w pary wzoru wyrazu pisanego i drukowanego.13. Wysłuchanie utworu Tadeusza Mayznera Żaby. Rozróżnianie głosów i dźwięków
niskich.14. Rozumienie pojęcia liczby 0, nauka pisania cyfry 0. Liczenie kolejnych pięter domu, oznaczanie liczbami poszczególnych kondygna-
cji – poziom 0 (parter).15. Przeliczanie kropek i zapisywanie ich liczby. 16. Kolorowanie pól z liczbą 0. 17. Propozycja zadania domowego.
Dzień 29. Komponuję opowiadanie o Plastusiu
Zapis w dzienniku Słuchanie ze zrozumieniem fragmentu książki Marii Kownackiej Plastusiowy pamiętnik Udzielanie odpowiedzi w formie zdań Wykonanie postaci Plastusia z plasteliny Zabawa ruchowa przy piosence Bawiły się dzieci Plastusiowa gra
P. s. 68, 69K. s. 72, 73W. 1CD – Lektury do słuchania
NIEZBĘDNIK: plastelina, podkładki z tektury (do lepienia z plasteliny).
edukacja polonistyczna
P. s. 66P. s. 66, 67
P. s. 66, 67
P. s. 66W. 1K. s. 70 ćw. 1K. s. 70 ćw. 2K. s. 70 ćw. 3K. s. 71 ćw. 4K. s. 71 ćw. 5
K. s. 71 ćw. 6edukacja muzycznaCD
M. s. 72 ćw. 1
edukacja matematyczna
M. s. 72 ćw. 2M. s. 73 ćw. 3
M. s. 73 ćw. 4, 5
edukacja społeczna
165
Dzień 29. | Komponuję opowiadanie o Plastusiu
Proponowany przebieg zajęć
1. U. słuchają ze zrozumieniem fragmentu książki Marii Kownackiej Plastusiowy pamiętnik. Rozmowa na temat wysłuchanego tekstu.
– Z czego wykonany jest ludzik? – Dlaczego ludzik nazwany został Plastusiem? – Jakie przedmioty mieszkają z Plastusiem w piórniku? – Jak ma na imię właścicielka piórnika? – Co lepiły dzieci z plasteliny? – Jak wygląda Plastuś?
ZADANIE DLA MĄDRALI– Opowiedz, jak powstał Plastuś.
2. Nazywanie dawnych przyborów szkolnych i porównywanie ich ze współczesnymi.3. Zabawa ruchowa przy piosence Bawiły się dzieci.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak jeden nie może, to drugi mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak drugi nie może, to trzeci mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak trzeci nie może, to czwarty mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak czwarty nie może, to piąty mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak piąty nie może, to łokieć mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak łokieć nie może, to spać się położę.
Pląsy z długą brodą, oprac. Marta Tomaszewska, Gdańsk 2010.
Zabawę można przeprowadzić w ławkach lub w kąciku zabaw. U. zaczynają zabawę od ruchu jednym palcem, np. kciukiem. Można nim stukać o ławkę lub dotykać kciu-ka drugiej ręki. Przy następnych zwrotkach U. bawią się kolejnymi palcami, np. stu-kają, „chodzą”, „podskakują”, „jeżdżą” po ławce. Potem bawią sie łokciami, a na koniec przy słowach „to spać się położę”, kładą dłonie na ławce.4. Wykonanie Plastusia z plasteliny.5. Ćwiczenia w ustnym układaniu zdań o Plastusiu. N. przypomina, co to jest zdanie. U. uzupełniają zdania nalepkami, czytają utworzone zdania.
6. Ćwiczenia w czytaniu globalnym.7. Zrób to sam! Plastusiowa gra. Tworzenie gier planszowych przez dzieci rozwija ich wyobraźnię i kształtuje logicz-
ne myślenie. Gra pozwala przewidywać kolejne i analizować poprzednie zdarze-nia, rozwija myślenie przyczynowo-skutkowe. Uczy zgodnej rywalizacji, radości ze zwycięstwa i godnego przyjmowania porażki.
8. Propozycja zadania domowego. Pisanie po śladzie.
edukacja polonistycznaP. s. 68CD – Lektury do słuchania
P. s. 69
edukacja plastyczna
K. s. 72 ćw. 1
K. s. 73W. 1 k. 6b
K. s. 72 ćw. 2
edukacja techniczna
166
Tropiciele. Część 1 | VI. W świecie lektur
Dzień 30. Pamiętnik
Zapis w dzienniku Próba ustalenia definicji słowa pamiętnik Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku i wysłuchanego tekstu Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów Ćwiczenia w czytaniu Nauka pisania litery ę na podstawie wyrazów ręka, zęby Zabawa ruchowa „Bitwa ą z ę” Wykonanie kartki z pamiętnika Ćwiczenia w przeliczaniu do 5 Ćwiczenia matematyczne doskonalące umiejętność działań w za-kresie 5
P. s. 70–72K. s. 74, 75, 81M. s. 74–77W. 1
NIEZBĘDNIK: stare gazety, bloki rysunkowe, kredki, stare gazety.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku. – Co robi dziewczynka? – W czym pomaga jej mama? – Co leży na stole? – Co to jest pamiętnik? – Co może się w nim znaleźć?
2. N. czyta tekst. Wypowiedzi na temat wysłuchanego tekstu.
– Jak ma na imię dziewczynka? – Co robią Ada i jej mama? – Czyje pamiętniki leżą na stole? – W których nazwach przedmiotów znajdujących się na ilustracji słyszycie głoskę ę? (ręka, pamiętnik, księżyc, zdjęcia)
3. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską ę. Należy zaznaczyć, że samogłoskę ę na końcu wyrazu wymawiamy jako e z lekką nosowością.
4. Ćwiczenia w czytaniu. 5. Wyszukiwanie litery ę w tekście. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania litery ę na karcie laminowanej. 7. Pisanie litery ę. 8. Analiza słuchowa nazw przedmiotów i łączenie ich z odpowiednia literą. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie wyrazów z ą, ę po śladzie.10. Analiza słuchowa nazw przedmiotów z głoskami ą, ę.11. Propozycja zadania domowego. Czytam sam! Czytanie liter, sylab i zestawów sylab ze zdziwieniem oraz pytająco.12. Zabawa ruchowa „Bitwa ą z ę” (potrzebne stare gazety). N. dzieli klasę na dwie grupy. Jedna grupa wymyśla słowo z głoską ą, a druga
z głoską ę. U. wypowiadają wymyślone słowa na głos. Za podanie prawidłowego przykładu otrzymują od N. gazetę, którą ugniatają
na kształt kuli. U. przeliczają liczbę kul – punktów. Za dobrze wykonane zada-nie N. proponuje bitwę głosek ą i ę na gazetowe kule. Po zabawie U. zbierają papierowe kule.
13. Zapoznanie z zasadami gry w domino.
Uzupełnianie oczek domina kropkami.14. Przeliczanie i odszukiwanie kredek o właściwej długości oraz wybór liczby kredek
potrzebnej do ułożenia kształtu liter.
edukacja polonistyczna
P. s. 70, 71
P. s. 70
P. s. 70, 71
P. s. 70P. s. 70
K. s. 74 ćw. 1
W. 1
K. s. 74 ćw. 2K. s. 75 ćw. 3
K. 75 ćw. 4
K. s. 81 ćw. 6
edukacja matematycznaM. s. 74 ćw. 1, 2W. 1 k. 25M. s. 74 ćw. 3, 4M. s. 75 ćw. 5, 6
Dzień 30. | Pamiętnik
15. Ćwiczymy z Noni.
16. Gimnastyka oka i języka. N. informuje, że samogłoskę ą na końcu wyrazu wymawia się jak ą, ale ę na koń-
cu wyrazu wymawia się jak e z lekką nosowością (wymawianie jej jak ę jest pre-tensjonalne i nienaturalne). Ćwiczenie na poszerzenie pola widzenia.
U., wpatrując się w kropkę nad wyrazem, czyta literę lub wyraz znajdujący się nad nią. Ćwiczenia czytania zgodnie z kierunkiem strzałek.
17. Wykonanie kartki z pamiętnika w formie rysunku. Wykorzystanie kredek ołów-kowych lub pasteli.
M. s. 76 ćw. 1, 2; s. 77 ćw. 3, 4P. s. 72 ćw. 1, 2
edukacja plastycznaedukacja społeczna
168
Tropiciele. Część 1 | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
SCENARIUSZE ZAJĘĆ MATEMATYKI W DZIAŁANIU
Klasyfikacja
Do przygotowania prezentacji N. może użyć multibooka lub pomocy z Kuferka ucznia.
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w czterech kolorach, komplet pchełek, komplet patyczków piankowych, komplet kartoników o różnych kształtach, sznuro-wadła, kartoniki do kodowania cech.
1. U. porządkują patyczki według koloru. Nazywają utworzone zbiory (np. patyczki czerwone; patyczki zielone; patyczki niebieskie; patyczki żółte). Potem na tej sa-mej zasadzie porządkują klocki. Nazywają utworzone zbiory. Prezentacja porządkowania patyczków i klocków według koloru.
2. U. porządkują figury geometryczne (kwadraty) według wielkości. Nazywają utwo-rzone zbiory (duże kwadraty; małe kwadraty). Potem na tej samej zasadzie po-rządkują pchełki i nazywają utworzone zbiory. Prezentacja porządkowania kwadratów i pchełek według wielkości.
3. U. porządkują figury geometryczne według koloru. Nazywają utworzone zbiory (zielone figury; czerwone figury; niebieskie figury; żółte figury). Potem dokładają do tych zbiorów patyczki – żółte do żółtych figur, zielone do zielonych figur itp. Nazy-wają utworzone zbiory (czerwone przedmioty; zielone przedmioty itp.). Prezentacja porządkowania figur geometrycznych według koloru i dokładaniado nich patyczków piankowych.
Wieże
Do przygotowania prezentacji N. może użyć multibooka lub pomocy z Kuferka ucznia.
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach.
1. U. budują z klocków wieżę taką jak na zdjęciu. Z niebieskich klocków budują wyższą od niej wieżę. Prezentacje: czerwona wieża z 3 klocków; budowanie wyższej wieży z 6 niebie-skich klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. budują wieżę z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują wyższą od niej wieżę z klocków w innym kolorze.
– U. pracują w parach. Jeden U. buduje wieżę z klocków, a drugi buduje wyższą od niej wieżę.
Prezentacja budowy kilku innych wież. W czasie prezentacji N. może poświęcić czas na pomoc U., którzy tego potrzebują.2. U. budują z klocków wieżę taką jak na zdjęciu. Z czerwonych klocków budują
niższą wieżę. Prezentacje: zielona wieża z 5 klocków; budowanie niższej wieży z 2 czerwonych klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:
M. s. 10, 11 ćw. 1multibook s. 10, 11
M. s. 10, 11 ćw. 2multibook s. 10, 11
M. s. 10, 11 ćw. 3multibook s. 10, 11
M. s. 18 ćw. 1multibook s. 18
M. s. 18 ćw. 2multibook s. 18
K.u.
K.u.
K.u.
K.u.
K.u.
169
Matematyka w działaniu | Wieże
– U. budują wieżę z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują niższą wieżę z klocków w innym kolorze.
– U. pracują w parach. Jeden U. buduje wieżę z klocków, a drugi buduje wieżę niższą od niej.
Kilka innych propozycji budowania wież. 3. U. budują z klocków szereg taki jak na zdjęciu. Z żółtych klocków budują szereg
dłuższy od poprzedniego. Prezentacje: niebieski szereg z 4 klocków; dłuższy szereg z 10 żółtych klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. budują szereg z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują dłuższy szereg z klocków w innym kolorze.
– U. pracują w parach. Jeden U. buduje szereg z klocków, a drugi buduje dłuż-szy od niego szereg z klocków w innym kolorze.
Kilka innych propozycji budowania szeregów.4. U. budują z klocków szereg taki jak na zdjęciu. Z zielonych klocków budują szereg
krótszy od poprzedniego. Prezentacje: żółty szereg z 7 klocków; krótszy szereg z 3 zielonych klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. budują szereg z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują krótszy szereg z klocków w innym kolorze. – U. pracują w parach. Jeden U. buduje szereg z klocków, a drugi buduje krót-
szy od poprzedniego szereg z klocków w innym kolorze. Kilka innych propozycji budowania szeregów.
5. U. budują z klocków wieżę taką jak na zdjęciu. Odczytują kolory klocków, z których jest zbudowana wieża (z dołu do góry lub z góry do dołu). Zamieniają czerwone klocki na niebieskie. Odczytują kolory klocków, z których jest zbudowana wieża. Prezentacje: wieża pokazana na zdjęciu; zamiana klocków czerwonych na niebieskie. Nauczyciel organizuje kilka podobnych zadań:
– U. budują wieżę z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem za-mieniają klocki w danym kolorze na klocki w innym kolorze.
– U. pracują w parach. Jeden U. buduje wieżę z klocków co najmniej w dwóch kolorach, a drugi buduje tak samo wysoką wieżę, ale zamienia kolory klocków.
Kilka innych propozycji budowania wież i zamiany klocków. 6. U. budują z klocków wieże takie jak na zdjęciu. Odczytują kolory klocków,
z których są zbudowane wieże (z dołu do góry lub z góry do dołu). Zamieniają żółte klocki w obu wieżach na czerwone. Odczytują kolory klocków, z których zbudowane są wieże. Prezentacje:
– wieże pokazane na zdjęciu; – zamiana klocków żółtych na czerwone w niższej wieży, pokazana w następu-jący sposób – obok wieży w pierwotnym kształcie (klocki zielone, żółte, zie-lone, żółte, zielone) jest budowana wieża z zamienionych klocków żółtych na czerwone;
– zamiana klocków żółtych na czerwone w wyższej wieży, pokazana w następu-jący sposób – obok wieży w pierwotnym kształcie (klocki żółty, żółty, niebieski,
M. s. 18 ćw. 3multibook s. 18
M. s. 19 ćw. 4multibook s. 19
M. s. 19 ćw. 5multibook s. 19
M. s. 19 ćw. 6multibook s. 19
K.u.
K.u.
K.u.
K.u.
170
Tropiciele. Część 1 | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
żółty, żółty, niebieski, niebieski) jest budowana wieża z zamienionych klocków żółtych na czerwone.
Nauczyciel organizuje kilka podobnych zadań: – U. budują dwie wieże według instrukcji N.; zamieniają klocki w danym kolo-
rze na klocki w innym kolorze. – U. pracują w parach. Jeden U. buduje dwie wieże z klocków (jedną wyższą,
drugą niższą) co najmniej w dwóch kolorach, a drugi buduje tak samo wyso-kie wieże, ale zamienia kolory klocków.
Kilka innych propozycji budowania wież i zamiany klocków.7. U. budują z klocków wieże takie jak na zdjęciu. Odczytują kolory klocków, z któ-
rych zbudowane są wieże (z dołu do góry lub z góry do dołu). Określają, która z wież jest najwyższa. Zamieniają w najwyższej wieży niebieskie klocki na zielone. Odczytują kolory klocków, z których jest zbudowana najwyższa wieża. Prezentacje:
– wieże pokazane na zdjęciu; – wskazanie najwyższej wieży; – zamiana w najwyższej wieży klocków niebieskich na zielone, pokazana w na-
stępujący sposób – obok wieży w pierwotnym kształcie jest budowana wieża z zamienionych klocków niebieskich na zielone.
N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. budują trzy wieże według instrukcji N.; określają, która z wież jest naj-
wyższa (lub najniższa), zamieniają klocki w danym kolorze na klocki w in-nym kolorze.
– U. pracują w parach. Jeden U. buduje trzy wieże z klocków w co najmniej dwóch kolorach, a drugi określa, która z wież jest najwyższa (najniższa) i w niej zamienia kolory klocków.
Kilka innych propozycji budowania trzech wież i zamiany klocków w wieży naj-wyższej lub najniższej.
Stałość liczby
Do przygotowania prezentacji N. może użyć multibooka lub pomocy z Kuferka ucznia.
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, komplet pchełek.
1. U. układają 8 klocków tak ja na zdjęciu 1. Liczą klocki. Zmieniają układ klocków (tak jak na 2. zdjęciu). Liczą klocki lub bez liczenia odpowiadają, ile ich jest. Zmieniają układ klocków (tak jak na 3. zdjęciu). Liczą klocki lub bez liczenia od-powiadają, ile ich jest. Zmieniają układ klocków (tak jak na 1. zdjęciu). Liczą klocki lub bez liczenia od-powiadają, ile ich jest. Prezentacje:
– 8 klocków ułożonych tak jak na 1. zdjęciu; – zamiana układu z 1. zdjęcia na układ pokazany na 2. zdjęciu; – zamiana układu z 2. zdjęcia na układ pokazany na 3. zdjęciu; – zamiana układu z 3. zdjęcia na układ pokazany na 1. zdjęciu.
M. s. 19 ćw. 7multibook s. 19
M. s. 42, 43 ćw. 1multibook s. 42, 43
K.u.
K.u.
171
Matematyka w działaniu | Stałość liczby
N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. układają klocki tak, jak pokazuje N. Liczą klocki. N. zmienia układ kloc-ków. U. robią to samo. Za każdym razem określają, ile jest klocków (liczą lub wiedzą to bez liczenia). Ważne, aby budowle składały się z większej licz-by klocków – co najmniej z 6. Na koniec U. powinni przedstawić początkowy układ klocków.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa klocki. Razem liczą, ile ich jest. Drugi U. zmienia układ klocków tak, jak chce. Określa, ile jest klocków. Potem pierwszy U. zmienia układ klocków i określa ich liczbę.
Kilka innych propozycji układania klocków, zmieniania ich układu. 2. U. układają pchełki tak jak na zdjęciu. Liczą je. Patrzą na 2. zdjęcie i zabierają
pchełki, których na nim brakuje. Liczą, ilu pchełek brakuje. Ile pchełek zabrały? Ile pchełek zostało? Dokładają pchełki tak, żeby było ich tyle co na początku.Zadanie można rozwiązać w łatwiejszy i trudniejszy sposób. W łatwiejszy – dzie-ci mają do dyspozycji tylko 9 pchełek. W trudniejszy – dzieci mają więcej niż 9 pchełek. Prezentacje: 9 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu; 7 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu. Pokazanie jak są dokładane pchełki. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. układają klocki tak, jak pokazuje N. Liczą klocki. N. zabiera kilka klocków. U. robią to samo. Określają, ile zabrali klocków. Dokładają klocki – ma być tak jak na początku.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa klocki. Razem liczą, ile jest klocków. Jeden U. z pary zabiera kilka klocków. Drugi określa, ilu klocków brakuje, i dokłada je.
Kilka innych propozycji układania klocków (pchełek), zabierania kilku i ponow-nego uzupełniania.
3. U. układają pchełki tak jak na zdjęciu. Liczą je. Patrzą na 2. zdjęcie i dokładają pchełki, które przybyły. Ile pchełek dołożyli? Ile jest teraz wszystkich pchełek? Zabierają pchełki tak, żeby było ich tyle co na początku. Prezentacje: 11 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu; 13 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu. Pokazanie jak są zabierane pchełki. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. układają klocki tak, jak pokazuje N. Liczą klocki. N. dokłada kilka kloc-ków. U. robią to samo. Określają, ile dołożyli klocków. Zabierają klocki – ma być tak jak na początku.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa klocki. Razem liczą, ile jest klocków. Jeden U. z pary dokłada kilka klocków. Drugi określa, ile klocków dołożono, i zabiera klocki – ma być tak jak na początku.
Kilka innych propozycji układania klocków (pchełek), dokładania kilku i po-nownego zabierania ich.
M. s. 42 ćw. 2multibook s. 42, 43
M. s. 43 ćw. 3multibook s. 43K.u.
K.u.
172
Tropiciele. Część 1 | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
Dodawanie
Do przygotowania prezentacji N. może użyć multibooka lub pomocy z Kuferka ucznia.
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, komplet pchełek, komplet patyczków.
1. U. liczą, ile jest na zdjęciu klocków czerwonych. Tyle samo klocków czerwonych kładą na stole. Wpisują liczbę w kratki.Liczą, ile jest na zdjęciu klocków niebieskich. Tyle samo klocków niebieskich kła-dą na stole. Wpisują liczbę w kratki. Liczą, ile jest razem klocków czerwonych i niebieskich. Zapisują sumę. Prezentacje: 3 czerwone klocki; 3 czerwone klocki leżą, dokładane są 2 niebie-skie klocki; pokazana gestem suma klocków czerwonych i niebieskich. W tym zadaniu U. do większej liczby dodają mniejszą. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole kilka klocków; dokładają klocki i liczą, ile jest ich razem. Kolor klocków nie ma znaczenia. Jeżeli U. nie zapisują liczebności klocków, to mogą dodawać na większych liczbach niż 5. Warto spróbować dodawać licz-by z przekroczeniem progu dziesiątkowego. U. do większej liczby dodają mniejszą.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków w dwóch kolorach, a dru-gi podaje sumę. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji sumowania klocków – do większej liczby dodająmniejszą. 2. U. liczą, ile jest na zdjęciu patyczków. Tyle samo patyczków kładą na stole. Wpi-
sują liczbę w kratki.Liczą, ile klocków jest na zdjęciu. Tyle samo klocków kładą na stole. Wpisują licz-bę w kratki.Liczą, ile jest razem patyczków i klocków. Zapisują sumę.U. dodają dwie grupy różnych przedmiotów (patyczki i klocki). Dodają do więk-szej liczby mniejszą. Prezentacje:
– 3 patyczki; – 3 czerwone klocki leżą, dokładany jest 1 klocek; – pokazana gestem suma patyczków i klocków.
N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. kładą na stole kilka patyczków; dokładają klocki i liczą, ile jest razem pa-tyczków i klocków. Jeżeli U. nie zapisują liczebności, to mogą dodawać na liczbach większych niż 5. Warto spróbować dodawać liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego. U. do większej liczby dodają mniejszą.
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole patyczki. Drugi dokłada kloc-ki i razem liczą, ile jest patyczków i klocków. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji sumowania patyczków i klocków. Do większej liczby dodawanie mniejszej.
3. U. liczą, ile jest klocków na zdjęciu. Tyle samo klocków kładą na stole. Wpisują liczbę w kratki.Liczą, ile jest na zdjęciu patyczków. Tyle samo patyczków kładą na stole. Wpisują liczbę w kratki.
M. s. 56 ćw. 1multibook s. 56
M. s. 56 ćw. 2multibook s. 56
M. s. 56 ćw. 3multibook s. 56
K.u.
K.u.
K.u.
173
Matematyka w działaniu | Dodawanie
Liczą, ile jest razem klocków i patyczków. Zapisują sumę.U. dodają dwie grupy różnych przedmiotów (patyczki i klocki). Do liczby mniej-szej dodają większą. Prezentacje:
– 2 klocki (czerwony i zielony); – leżą 2 klocki, dokładane są 2 patyczki; – pokazana gestem suma klocków i patyczków. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole kilka klocków; dokładają patyczki i liczą, ile jest razem klocków i patyczków. Jeżeli U. nie zapisują liczebności, to mogą dodawać na liczbach większych niż 5. Warto spróbować dodawać liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego.
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole klocki. Drugi dokłada patycz-ki i razem liczą, ile jest klocków i patyczków. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji sumowania klocków i patyczków. 4. U. liczą, ile jest patyczków na zdjęciu. Dokładają tyle patyczków, żeby razem było
ich 9. Patyczki dokładają na zdjęciu. Ile dołożyli patyczków? Prezentacje:
– układ patyczków taki jak na zdjęciu; – dokładanie 3 patyczków. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby dołożyły tyle klocków, ile brakuje do… U. odpowiadają, a potem dokładają klocki. Warto zorganizować kilka zadań w doliczaniu do 10;
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka klocków. Prosi drugiego, żeby dołożył tyle klocków, ile brakuje do 10. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji doliczania klocków (patyczków).5. U. liczą, ile jest patyczków na zdjęciu. Dokładają tyle patyczków, żeby razem było
ich 8. Patyczki dokładają na zdjęciu. Ile dołożyli patyczków? Prezentacje:
– układ patyczków taki jak na zdjęciu; – dokładanie 3 patyczków.
N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby dołożyli tyle
klocków, ile brakuje do… U. odpowiadają, a potem dokładają klocki. Warto zorganizować kilka zadań w doliczaniu do 10.
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka klocków. Prosi drugiego, żeby dołożył tyle klocków, ile brakuje do 10. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji doliczania klocków (trudniejszy układ klocków lub patyczków).
6. U. liczą, ile jest pchełek na zdjęciu. Dokładają tyle pchełek, żeby razem było ich 10. Pchełki dokładają na zdjęciu. Ile dołożyli pchełek?W tym zadaniu pchełki ułożone są po okręgu, co utrudnia ich policzenie. Prezentacje:
– układ pchełek taki jak na zdjęciu; – dokładanie 2 pchełek.
M. s. 57 ćw. 4multibook s. 57
M. s. 57 ćw. 5multibook s. 57
M. s. 57 ćw. 6multibook s. 57K.u.
K.u.
K.u.
174
Tropiciele. Część 1 | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. układają na stole po okręgu tyle klocków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby dołożyli tyle klocków, ile brakuje do 10. U. odpowiadają, a potem dokła-dają klocki.
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole po okręgu kilka klocków. Prosi drugiego, żeby dołożył tyle klocków, ile brakuje do 10. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji doliczania klocków (układ klocków lub pchełek po okręgu).
Odejmowanie
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, komplet pchełek, komplet patyczków.
1. U. układają klocki tak jak na zdjęciu. Liczą klocki. Zapisują liczbę.Zabierają zielone klocki. Ile zabrali klocków? Ile zostało klocków? Zapisują róż-nicę. Prezentacje:
– układ klocków taki jak na zdjęciu; – zabierane są zielone klocki; – pokazane są gestem żółte klocki, które zostały. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole po kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą klocki. Zabiera-ją klocki w jednym kolorze i określają, ile zostało. Jeżeli U. nie zapisują li-czebności klocków, to mogą odejmować na liczbach większych niż 5. Warto spróbować odejmować liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą, ile jest klocków. Drugi zabiera klocki w jednym kolorze. Oblicza, ile zabrał klocków i ile zostało. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji odejmowania klocków: klocki w dwóch kolorach, odej-mowane są klocki w jednym kolorze.
2. U. układają klocki tak jak na zdjęciu. Liczą klocki. Zapisują liczbę. Zabierają czerwo-ne klocki. Ile zabrali klocków? Ile zostało klocków? Zapisują różnicę. Prezentacje:
– układ klocków taki jak na zdjęciu; – zabierane są czerwone klocki; – pokazany jest gestem zielony klocek, który został. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole po kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą klocki. Za-bierają klocki w jednym kolorze i określają, ile zostało. Jeżeli U. nie za-pisują liczebności klocków, to mogą odejmować na liczbach większych niż 5. Warto spróbować odejmować liczby z przekroczeniem progu dzie-siątkowego.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą, ile jest klocków. Drugi zabiera klocki w jednym kolorze. Oblicza, ile zabrał klocków i ile zostało. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji odejmowania klocków: – klocki w dwóch kolorach, odejmowane są klocki w jednym kolorze, odejmo-wana jest więcej niż połowa ogólnej liczby klocków.
M. s. 64 ćw. 1multibook s. 64
M. s. 64 ćw. 2multibook s. 64
K.u.
K.u.
175
Matematyka w działaniu | Odejmowanie
3. U. kładą na stole klocek i 3 patyczki (tak jak na zdjęciu). Liczą, ile jest przedmio-tów. Zapisują liczbę.Zabierają patyczki. Ile zabrali patyczków? Ile zostało klocków? Prezentacje:
– układ taki jak na zdjęciu; – zabierane są patyczki; – pokazany jest gestem klocek, który został. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole kilka patyczków i kilka klocków. Liczą przedmioty. Zabie-rają patyczki i określają, ile zostało klocków. Jeżeli U. nie zapisują liczebno-ści, to mogą odejmować na liczbach większych niż 5. Warto spróbować odej-mować liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego.
– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków i patyczków. Liczą, ile jest przedmiotów. Drugi zabiera patyczki. Oblicza, ile zabrał patyczków i ile zostało klocków. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji odejmowania: klocki i patyczki, odejmowane są patyczki.4. U. kładą na stole 5 patyczków (tak jak na zdjęciu). Mają zabrać, tyle patyczków, żeby zostały 3. Ile zabiorą patyczków? Prezentacja:
– układ patyczków taki jak na zdjęciu; – zabierane są 2 patyczki; – pokazane są gestem 3 patyczki. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole tyle patyczków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby odłożyli tyle patyczków, żeby zostało ich… U. odpowiadają, a potem odkładają (odli-czają) patyczki. Warto zorganizować kilka zadań w odliczaniu od 10.
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka patyczków. Prosi drugie-go, żeby odłożył (zabrał) tyle patyczków, by zostało ich np. 7. Zamieniają się rolami.
Kilka innych propozycji odejmowania – odliczania. Przedmioty powinny być jednego rodzaju, np. tylko patyczki lub tylko klocki w jednym kolorze.
5. U. kładą na stole 8 klocków (tak jak na zdjęciu). Mają zabrać tyle klocków, żeby zostało 5. Ile zabiorą klocków? Prezentacje:
– układ klocków taki jak na zdjęciu; – zabierane są 3 klocki; – pokazany jest gestem 5 klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Klocki powinny być w różnych kolorach. Potem N. prosi, żeby odłożyli tyle klocków, by zostało ich… U. odpowiadają, a potem odkładają (odliczają) klocki. Warto zorganizować kilka zadań w odliczaniu od 10.
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka klocków. Prosi dru-giego, żeby odłożył (zabrał) tyle klocków, by zostało ich np. 7. Zamienia-ją się rolami.
Kilka innych propozycji odejmowania – odliczania. Klocki w różnych kolorach.
M. s. 64 ćw. 3multibook s. 64
M. s. 65 ćw. 4multibook s. 65
M. s. 65 ćw. 5multibook s. 65K.u.
K.u.
K.u.
Tropiciele. Część 1. | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
6. U. kładą na stole 10 pchełek (tak jak na zdjęciu, po okręgu). Mają zabrać tyle pchełek, żeby zostało 7. Ile zabiorą pchełek? Prezentacje:
– układ pchełek taki jak na zdjęciu; – zabierane są 3 pchełki; – jest pokazanych gestem 7 pchełek. N. organizuje kilka podobnych zadań:
– U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Klocki powinny być w różnych kolorach i ułożone po okręgu. Potem N. prosi, żeby odłożyli tyle klocków, by zostało… U. odpowiadają, a potem odkładają (odliczają) klocki. Warto zor-ganizować kilka zadań w odliczaniu od 10.
– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole po okręgu kilka klocków. Pro-si drugiego, żeby odłożył (zabrał) tyle klocków, by zostało ich np. 7. Zamie-niają się rolami.
Kilka innych propozycji odejmowania – odliczania. Klocki (pchełki) w różnych kolorach ułożone po okręgu.
M. s. 65 ćw. 6multibook s. 65K.u.
177
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 5
–10
min
Tytu
ł: Zi
elon
e św
iatł
o dl
a st
opy
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U.,
zgod
nie
z in
stru
kcją
N.,
w ry
tm m
uzyk
i cho
dzą
po a
rkus
zu s
zare
go p
apie
ru, p
odno
sząc
prz
y ty
m
wys
oko
nogi
. Ka
żdy
z U
. w g
rupi
e tr
zym
a w
ręku
kre
dkę
świe
cow
ą in
nego
kol
oru.
N
a sy
gnał
U. z
atrz
ymuj
ą si
ę na
jedn
ej n
odze
i od
-ry
sow
ują
swoj
ą st
opę
tyle
razy
, ile
zdą
żą d
o cz
asu,
ki
edy
N. d
a sy
gnał
zak
ończ
enia
ryso
wan
ia. (
Jeśl
i U
. nie
maj
ą je
szcz
e w
ysta
rcza
jące
j koo
rdyn
acji,
ćw
i-cz
enie
moż
na w
ykon
ać, s
toją
c na
dw
óch
noga
ch).
Nas
tępn
ie k
ażdy
z U
. ma
wyb
rać
pięć
kon
turó
w
swoi
ch s
tóp
i zam
alow
ać je
(rob
i to
w ry
tm m
uzyk
i; je
śli ć
wic
zeni
e je
st z
byt
trud
ne d
la k
tóre
goś
z U
., zm
niej
szam
y lic
zbę
kont
urów
).
5 m
inKa
rton
y sz
areg
o pa
pier
u (1
dla
6 U
.), ro
zmie
szcz
one
w o
dleg
łośc
i ok.
1 m
od
sieb
ie, a
le n
a ty
le s
kupi
o-ne
, aby
N. m
ógł o
bser
wo-
wać
wsz
ystk
ich
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: St
opą
do s
topy
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
prz
y ka
rton
ach.
Wsk
azuj
ą sw
oje
zam
alow
ane
stop
y na
jpie
rw rę
ką, p
otem
wyb
raną
nog
ą, w
ycią
ga-
jąc
się p
rzy
tym
i pr
óbuj
ąc u
trzy
mać
rów
now
agę.
Skac
zą ry
tmic
znie
kol
ejno
po
swoi
ch z
amal
owan
ych
stop
ach:
– na
jedn
ej n
odze
,–
na d
wóc
h no
gach
,–
krzy
żują
c no
gi,
– na
dw
óch
noga
ch d
o ty
łu (d
obór
form
y sk
oku
nale
ży u
zale
żnić
od
moż
liwoś
ci U
.).
Po z
akoń
czon
ej z
abaw
ie U
. w g
rupa
ch, p
rzy
muz
yce
krak
owia
ka, w
ycin
ają
z ka
rton
u śl
ady
swoi
ch s
tóp.
(N
. prz
ykle
ja w
ycię
te k
ontu
ry st
óp d
o po
dłog
i, ta
k ab
y tw
orzy
ły o
ne k
rąg,
po
któr
ym U
. będ
ą się
por
usza
li).
10 m
inKa
rton
y sz
areg
o pa
pier
u (1
dla
6 U
.), ro
zmie
szcz
one
w o
dleg
łośc
i ok.
1 m
od
sieb
ie, a
le n
a ty
le s
kupi
o-ne
, aby
N. m
ógł o
bser
wo-
wać
wsz
ystk
ich
U.
Tam
bury
n lu
b in
ny in
stru
-m
ent
perk
usyj
ny.
Noż
yczk
i.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia
prze
z U
.
SCEN
ARI
USZ
E ZA
JĘĆ
WYC
HO
WA
NIA
FIZ
YCZN
EGO
Tem
at: R
ytm
iczn
e st
opy.
Roz
wija
nie
spra
wno
ści f
izyc
znej
i um
ieję
tnoś
ci p
orus
zani
a si
ę zg
odni
e z
rytm
em.
Czas
: 45
min
178
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: Kr
akow
iacz
ekFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. s
tają
w k
ręga
ch w
ytyc
zony
ch „
stop
ami”
prz
y-kl
ejon
ymi p
rzez
N. P
orus
zają
się
po
kole
w r
ytm
ie
krak
owia
ka k
roki
em c
hodu
dos
taw
nego
w b
ok:
najp
ierw
w p
raw
ą, p
óźni
ej w
lew
ą st
ronę
.U
. na
sygn
ał N
. chw
ytaj
ą po
d rę
kę o
sobę
z p
raw
ej
stro
ny; p
orus
zają
się
po
kole
w ry
tmie
kra
kow
iaka
w
trzy
man
iu h
aczy
ki.
Po z
akoń
czen
iu t
ańca
U. b
iorą
krz
eseł
ka i
usta
wia
ją
je w
krę
gu, s
iada
ją.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ry
tmic
zne
ręce
i st
opy
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
zbio
row
a
U. s
iedz
ą po
tur
ecku
w k
ręgu
.Po
wta
rzaj
ą za
N. n
astę
pują
cy ry
tmic
zny
sche
mat
:a)
czt
ery
razy
obi
ema
dłoń
mi r
ytm
iczn
e ud
erze
nia
w u
da;
b) c
zter
y ra
zy ry
tmic
zne
uder
zeni
a w
uda
sąs
iadó
w:
praw
ą dł
onią
w u
do s
ąsia
da p
o pr
awej
str
onie
,a
lew
ą –
w u
do s
ąsia
da p
o le
wej
str
onie
;c)
dw
ukro
tne
rytm
iczn
e kl
aśni
ęcie
dło
ńmi u
nies
io-
nym
i nad
gło
wą;
d) u
derz
enie
pra
wą
ręką
w p
raw
e ud
o;e)
ude
rzen
ie le
wą
ręką
w le
we
udo;
f) s
ześc
iokr
otne
kla
śnię
cie
w rę
ce;
g) u
derz
enie
pra
wą
ręką
w p
raw
e ud
o;h)
ude
rzen
ie le
wą
ręką
w le
we
udo;
i) dw
ukro
tne
uder
zeni
e zł
ączo
nym
i dło
ńmi w
pod
-ło
gę p
rzed
sob
ąj)
uder
zeni
e dł
ońm
i w p
odło
gę p
o pr
awej
str
onie
;j)
uder
zeni
e dł
ońm
i w p
odło
gę p
o le
wej
str
onie
;k)
uło
żeni
e dł
oni n
a ko
lana
ch.
Pow
tórz
enie
ukł
adu
ze z
mia
ną t
empa
.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Ta
mbu
ryn.
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e za
dani
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–10
min
Tytu
ł: W
ykla
skan
e po
dzię
kow
anie
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
U. n
adal
sie
dzą
w k
ręgu
. W ry
tm t
ambu
rynu
sk
andu
ją, n
p.To
był
o do
bre
spot
kani
ecz
as n
a po
dzię
kow
anie
Pani
, Ani
, .....
... .
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Tam
bury
n.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja
zwro
tna.
179
Tem
at: Z
acza
row
ane
rzut
y. Ć
wic
zeni
e sp
raw
nośc
i fiz
yczn
ej
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 5
–10
min
Tytu
ł: Ta
niec
in
tegr
acyj
nyFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
aTy
p za
dani
a:
doda
jący
U. w
ykon
ują
wyb
rany
tan
iec
spoś
ród
uczo
nych
na
wcz
eśni
ejsz
ych
zaję
ciac
h.5
min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: W
ypat
ryw
anie
gośc
iFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
N. p
odaj
e po
lece
nia:
Poł
óżci
e si
ę na
pod
łodz
e na
brz
uchu
. Wyc
iągn
ijcie
ręce
prz
ed s
iebi
e, u
nieś
cie
je le
kko
nad
podł
ogą.
Was
ze d
łoni
e tw
orzą
lune
ty,
prze
z kt
óre
będz
ieci
e w
ypat
ryw
ać g
ości
. Pr
zeni
eści
e dł
onie
do
oczu
i w
ypat
rujc
ie t
ak, a
by w
i-dz
ieć
jak
najd
alej
. Wyc
iąga
jcie
tuł
ów, s
zyję
. Pat
rzci
e pr
zed
siebi
e, w
lew
o, w
pra
wo.
Odp
oczn
ijcie
i po
now
-ni
e w
ypat
rujc
ie go
ści z
apro
szon
ych
na b
al. M
oże
przy
-ja
dą z
poł
udni
a...
(N. s
taje
kol
ejno
we
wsz
ystk
ich
kie-
runk
ach,
naz
ywaj
ąc je
; U. z
mie
niaj
ą za
N. s
woj
ą po
zycj
ę).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Pa
pier
owe
kulk
iFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a,
fron
taln
a
N. r
ozda
je d
obie
gają
cym
do
nieg
o U
. kar
tki p
apie
ru
A4
(wsk
azan
e je
st u
życi
e ka
rtek
zap
isan
ych,
lecz
ni
ebru
dząc
ych
rąk)
. U. p
o ot
rzym
aniu
kar
tki p
rze-
chod
zą k
olej
no: j
eden
w p
raw
o, d
rugi
w le
wo
itd.
U. s
tają
w g
rupa
ch w
szer
egu.
Każ
dy c
hwyt
a sw
oją
kart
-kę
w je
dną
rękę
(dom
inuj
ącą)
. W r
ytm
muz
yki U
. mną
ka
rtkę
jedn
ą dł
onią
; na
znak
N. m
ną d
rugą
kar
tkę,
na-
stęp
nie
mną
kar
tki d
wie
ma
ręka
mi.
Z ka
rtek
maj
ą po
-w
stać
kul
ki.
Pow
stał
e ku
lki U
. rzu
cają
kol
ejno
w je
dno
mie
jsce
(moż
emy
włą
czyć
odl
icza
nie
kule
k, w
zal
eżno
ści
od u
mie
jętn
ości
rach
unko
wyc
h U
.).U
. tw
orzą
dw
ie d
ruży
ny: j
edna
sta
je m
etr o
d śc
iany
–
będz
ie t
wor
zyć
jak
najw
yższ
y i n
ajsz
czel
niej
szy
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Kart
ki p
apie
ru A
4 w
dw
óch
kolo
rach
.D
owol
na m
uzyk
a.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i i s
praw
nośc
i U.
180
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
mur
. Każ
dy z
czł
onkó
w d
rugi
ej d
ruży
ny b
ierz
e po
dw
ie k
ule.
Dru
żyna
dru
ga st
aje
w sz
ereg
u 2
met
ry o
d pi
erw
szej
(N., i
nstr
uują
c, o
dmie
rza
odle
głoś
ci, n
p. k
ro-
kam
i). N
a zn
ak N
. dru
ga d
ruży
na p
rzer
zuca
kul
e za
mur
tw
orzo
ny p
rzez
pie
rwsz
ą dr
użyn
ę. P
óźni
ej z
amia
na ró
l. Zw
ycię
ża d
ruży
na, k
tóre
j uda
się
prze
rzuc
ić ja
k na
jwię
-ce
j kul
ek. (
Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2 ra
zy).
Tytu
ł: Za
baw
y z
wor
eczk
ami
pira
mid
kam
iFo
rma
prac
y:
indy
wi d
ualn
a
N. o
pow
iada
, że
zaba
wy
są c
zęśc
ią k
ultu
ry k
ażde
go
naro
du; u
mie
jętn
ość
zaba
wy
jest
tak
sam
o w
ażna
, jak
um
ieję
tnoś
ć uc
zeni
a się
. W c
zasie
zab
aw w
ykon
y-w
ane
są n
ie ty
lko
tańc
e, le
cz ta
kże
poka
zy sz
tucz
ek.
N. z
achę
ca d
o pr
zygo
tow
ania
się
do ta
kich
pre
zen-
tacj
i. Ka
żdy
U. t
rzym
a w
ręku
wor
ecze
k. U
. wyk
onuj
ą w
rytm
troj
aka
kole
jno
(N. d
emon
stru
je k
ażdy
ruch
): •po
drzu
ty w
orec
zkie
m o
burą
cz, j
edno
rącz
, pod
-rz
ut i
klaś
nięc
ia, p
odrz
uty
z pr
zysi
adam
i, po
drzu
-ty
z s
iade
m p
łask
im it
p.; p
odrz
ucan
ie w
orec
zka
stop
ami,
nosz
enie
wor
eczk
a na
gło
wie
z p
róbą
ch
odze
nia
w p
raw
o, w
lew
o, p
odsk
okam
i; •w
orec
zek
trzy
mam
y za
ple
cam
i – p
odrz
ut i
chw
y-ce
nie
go z
prz
odu;
wor
ecze
k tr
zym
amy
na w
yso-
kośc
i pas
a –
opus
zcza
my
i łap
iem
y, z
anim
spa
dnie
na
zie
mię
; leż
enie
tył
em z
ugi
ętym
i nog
ami –
kł
adzi
emy
wor
ecze
k na
brz
uchu
– p
odno
szen
ie
i opu
szcz
anie
bio
der;
biod
ra u
nies
ione
– p
rzek
ła-
dam
y w
orec
zek
pod
plec
ami.
9 m
inU
. sto
ją w
rozp
rosz
eniu
.W
orec
zki p
iram
idki
(d
la k
ażde
go U
.).
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
U
. w w
ykon
aniu
zad
ania
.M
ożna
pom
inąć
trud
niej
-sz
e dl
a U
. spo
soby
rzuc
ania
(z
godn
ie z
obs
erw
acją
N.).
Obs
erw
acja
sp
raw
nośc
i U.
Obs
erw
acja
ko
ordy
nacj
i U.
Info
rmac
ja
zwro
tna.
Tytu
ł: Sa
lono
wy
zbija
nyFo
rma
prac
y:in
dyw
idua
lna,
grup
owa,
zbio
row
a
U. s
toją
w 4
gru
pach
. Gru
pa A
i C
trz
yma
wor
eczk
i. G
rupa
B t
rzym
a ch
uste
czki
, gru
pa D
– s
zarf
y. Z
a-w
odni
cy z
tyc
h gr
up ro
zpra
szaj
ą si
ę po
sal
i; za
wod
-ni
cy g
rupy
A –
maj
ą tr
afia
ć w
orec
zkie
m w
zaw
od-
nikó
w z
gru
py B
; zaw
odni
cy g
rupy
C –
w U
. z g
rupy
D
. Tra
fieni
U. z
amie
rają
w b
ezru
chu.
U. t
rafio
ny ja
ko
osta
tni w
gru
pie
staj
e si
ę cz
arod
ziej
em i
odcz
aro-
wuj
e za
wod
nikó
w, r
zuca
jąc
w n
ich
wor
eczk
iem
.Za
baw
a od
byw
a się
prz
y m
uzyc
e. N
a za
końc
zeni
e U
. st
ają
w k
ole,
bio
rą si
ę za
ręce
i po
rusz
ają
w ry
tm m
uzyk
i.
8 m
inW
orec
zki p
iram
idki
.W
olna
prz
estr
zeń.
Dow
olna
spo
kojn
a m
uzyk
a.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.M
ożna
upr
ości
ć za
baw
ę –
podz
ielić
kla
sę n
a dw
ie
nier
ówne
(pod
wzg
lęde
m
licze
bnym
) gru
py.
Obs
erw
acja
za
chow
ań
i spr
awno
ści U
.
181
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Fa
kty
i ma r
zeni
aFo
rma
prac
y:
indy
wi d
ualn
a
Każd
y z
U. d
yspo
nuje
dw
oma
szab
lona
mi s
tóp
(wyc
iętm
i w p
ierw
szym
ćw
icze
niu)
. Je
den
szab
lon
przy
klej
a w
odl
egło
ści,
do k
tóre
j m
oże
dorz
ucić
wor
eczk
iem
, dru
gi –
w o
dleg
łośc
i, do
któ
rej c
hcia
łby
dorz
ucić
. Ka
żdy
U. p
róbu
je rz
ucić
naj
pier
w d
o bl
iski
ego
celu
(d
osta
je z
a to
bra
wo)
, póź
niej
zm
ierz
a si
ę ze
sw
oim
m
arze
niem
i rz
uca
do u
prag
nion
ego
celu
. W
spól
na a
naliz
a: il
e tr
zeba
ćw
iczy
ć, a
by z
doby
ć up
ragn
ioną
spr
awno
ść.
Podz
ięko
wan
ie z
a za
jęci
a i w
spól
ną z
abaw
ę.
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Kart
ony
form
atu
A1.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: P
iłka
odbi
jana
, nie
odbi
jana
. Ćw
icze
nia
w rz
utac
h i c
hwyt
aniu
piłk
i (ba
lonó
w, w
orec
zków
itp.
) Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: So
wa
– ćw
icze
nie
kine
zjol
ogic
zne
Form
a pr
acy:
in
dyw
i dua
lna
U. w
rytm
muz
yki w
ykon
ują
ruch
y na
prze
mie
nne,
bi
egaj
ą po
wyt
yczo
nych
prz
ez N
. szl
akac
h w
ksz
tał-
cie
ósem
ek, n
astę
pnie
wyk
onuj
ą ćw
icze
nie
„Sow
a”.
Inst
rukc
ja: U
. sto
ją w
krę
gu.
Każd
y m
ocno
chw
yta
praw
ą dł
onią
mię
sień
z le
wej
stro
-ny
mię
dzy
szyj
ą a
bark
iem
. Zw
raca
gło
wę
w tę
stro
nę.
Bier
ze g
łębo
ki w
dech
i ki
eruj
e gł
owę
w s
tron
ę pr
ze-
ciw
legł
ego
ram
ieni
a, g
łośn
o w
ydyc
hają
c po
wie
trze
(lu
b na
ślad
ując
gło
s so
wy)
. G
dy g
łow
a zn
ajdz
ie s
ię n
a pr
awym
ram
ieni
u, p
o-no
wni
e w
dech
i po
wró
t do
pun
ktu
wyj
ścia
prz
y gł
ośny
m w
ydyc
hani
u po
wie
trza
. Po
trz
ech
cykl
ach
zmia
na u
kład
u rą
k. (z
a: T
wór
cza
kine
zjol
ogia
w p
rakt
yce,
KIN
ED, W
arsz
awa
2004
)
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każd
e-go
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
– m
ożliw
ość
doda
tkow
ej
auto
prez
enta
cji.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia
prze
z U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inTy
tuł:
Pulc
hny
jak
balo
nik
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
U. s
toją
par
ami.
Mię
dzy
nim
i bal
on, k
tóry
maj
ą pr
ze-
suw
ać w
gór
ę, w
dół
, na
boki
. Mas
ują
sobi
e ni
m p
lecy
, rę
ce. K
iedy
U. s
łysz
ą m
uzyk
ę, z
aczy
nają
rzuc
ać b
alon
w
par
ach;
na
znak
N. z
najd
ują
kole
jną
dwój
kę
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
182
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
i rzu
cają
w g
rupa
ch 4
-, na
stęp
nie
8-os
obow
ych.
Pr
zech
odzą
do
ćwic
zeń
indy
wid
ualn
ych
– po
d-rz
ucaj
ą ba
lony
pal
cam
i u rą
k, w
ewnę
trzn
ymi i
ze-
wnę
trzn
ymi p
owie
rzch
niam
i dło
ni, n
adga
rstk
iem
i p
rzed
ram
ieni
em, n
osem
i cz
ołem
, łok
ciam
i i ra
mio
-na
mi,
kola
nem
i pi
ętą,
czu
bkam
i pal
ców
u s
tóp.
Tytu
ł: Ci
ężki
ja
k ka
mie
ńFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
U. s
toją
rozp
rosz
eni.
Każd
y tr
zym
a w
ręku
okr
ągły
ka-
mie
ń. P
róbu
je w
nie
go p
ukać
, dot
yka
go. N
astę
pnie
kł
adzi
e na
pod
łodz
e: o
brac
a, tu
rla, p
rzes
uwa;
pró
buje
ob
raca
ć go
jak
bącz
ka, k
ołys
ać. P
róbu
je n
osić
go
na
wew
nętr
znej
i ze
wnę
trzn
ej s
tron
ie d
łoni
, na
kanc
ie
dłon
i, po
mię
dzy
palc
ami l
ub m
iędz
y dł
ońm
i. Po
tych
za
baw
ach
U. o
ddaj
ą N
. kam
ieni
e. N
. toc
zy d
uży
okrą
-gł
y ka
mie
ń np
. w d
rew
nian
ej m
isce.
U. w
tym
cza
sie
też
turla
ją s
ię ja
k ka
mie
nie,
a tu
rlają
c się
, łom
oczą
w
pod
łogę
, obr
acaj
ą się
i za
tacz
ają
po p
odło
dze
jak
kam
ienn
y bą
czek
, prz
edst
awia
ją fo
rmę
kam
ieni
a,
spoc
zyw
ają
szty
wno
, tw
ardo
i ni
eruc
hom
o.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 dl
a ka
żdeg
o U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Le
kkie
kro
ki,
spra
wne
rzu
ty –
za
baw
a pi
łką
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
U. s
toją
w d
wóc
h gr
upac
h, k
ażda
po
prze
ciw
nej
stro
nie
linii
dzie
lące
j boi
sko.
Za
dani
em je
dneg
o ze
społ
u je
st tr
afie
nie
jak
najw
ięk-
szej
licz
by o
sób
z dr
ugie
j dru
żyny
bez
prz
ekra
czan
ia
linii
środ
kow
ej b
oisk
a. G
ra o
dbyw
a się
na
punk
ty.
Zaw
odni
cy m
ogą
ucie
kać,
sto
sow
ać u
niki
, łap
ać
piłk
ę. Z
wyc
ięża
zes
pół,
któr
y m
a w
ięce
j tra
fień
w o
kreś
lony
m c
zasi
e.Po
wta
rzam
y ćw
icze
nie,
aby
dać
sza
nsę
zesp
ołow
i, kt
óry
prze
grał
.
10 m
inSa
la p
odzi
elon
a na
dw
ie
rów
ne c
zęśc
i.Pi
łka.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
spra
w-
nośc
i i z
acho
wań
U.
Info
rmac
ja z
wro
t-na
N. o
wyn
iku
gry
w p
iłkę.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inTy
tuł:
Wsp
ólny
ta
niec
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa,
indy
wid
ualn
a
Wyk
onan
ie d
owol
nego
tań
ca in
tegr
acyj
nego
.In
form
acja
zw
rotn
a –
rozm
owa.
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Info
rmac
ja z
wro
tna.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
183
Tem
at: D
ziec
i pod
różu
ją w
nie
znan
e. E
lem
enty
mus
ztry
w c
zasi
e za
jęć
rozw
ijają
cych
spr
awno
ść fi
zycz
ną
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: O
djaz
d po
cią-
giem
w n
iezn
ane
– za
baw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
N. z
apra
sza
U. d
o w
spól
nej p
odró
ży p
ocią
giem
. Za
dani
e U
. to
dołą
czen
ie s
ię d
o po
ciąg
u, k
tóre
go
loko
mot
ywą
jest
N. (
chw
yt z
a bi
odra
oso
by s
toją
cej
prze
d), i
wyk
onyw
anie
czy
nnoś
ci p
odaw
anyc
h pr
zez
N.:
pozd
raw
iam
y ro
dzin
ę, k
tóra
cze
ka n
a na
s na
pe-
roni
e, p
raw
ą rę
ką, l
ewą
ręką
; poc
hyle
nie
– pr
zeja
zd
prze
z tu
nel;
ostr
e za
kręt
y w
pra
wo,
w le
wo;
zat
rzy-
man
ie, r
usza
nie
na sy
gnał
gw
izdk
iem
; mac
hani
e pr
a-w
ą i l
ewą
ręką
do
mija
nych
po
drod
ze p
osta
ci. P
ocią
g m
oże
jech
ać ty
lko
wte
dy, g
dy U
. prz
estr
zega
ją p
ole-
ceń.
(Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2 ra
zy).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ra
z, d
wa,
trz
y Ba
ba-J
aga
patr
zy –
za
baw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
i dua
lizow
ana
Zaba
wa
ruch
owa
„Raz
, dw
a, t
rzy
Baba
-Jaga
pa-
trzy
”. U
czes
tnic
y zb
iera
ją s
ię w
jedn
ym k
ońcu
sal
i. W
dru
gim
sto
i wyb
rany
U. –
Bab
a-Ja
ga o
dwró
cona
do
poz
osta
łych
tył
em. G
dy B
aba-
Jaga
wyp
owia
da
zakl
ęcie
: „Ra
z, d
wa,
trz
y Ba
ba-Ja
ga p
atrz
y”, w
szys
cy
bieg
ną w
jej k
ieru
nku.
Mus
zą s
ię je
dnak
zat
rzym
ać
w m
iejsc
u i w
bez
ruch
u, g
dy B
aba-
Jaga
sko
ńczy
mó-
wić
i ob
róci
się
. Moż
e on
a w
tedy
pod
chod
zić
do
nier
ucho
myc
h U
. i p
róbo
wać
ich
rozś
mie
szyć
, spo
-w
odow
ać, b
y si
ę po
rusz
yli.
U.,
któr
y si
ę po
rusz
ył,
wra
ca n
a m
iejsc
e, z
któ
rego
zac
zął z
abaw
ę. Z
adan
ie
wsz
ystk
ich
pole
ga n
a do
bieg
nięc
iu d
o m
iejsc
a,
gdzi
e st
oi B
aba-
Jaga
– z
amia
na z
nią
na
role
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ko
t Ba
by-J
agi
– za
baw
a na
czw
orak
ach
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna,
zbi
orow
a,
zind
ywid
ualiz
owan
a
U. z
bier
ają
się
w k
ręgu
, sia
d sk
rzyż
ny, r
azem
z
N. u
stal
ają,
że
zagi
nął g
dzie
ś ko
t Ba
by-Ja
gi. P
oka-
zują
, jak
por
usza
się
kot
(na
czw
orak
ach)
, jak
prę
ży
grzb
iet,
gdy
ktoś
woł
a „K
ici,
kici
!”, ja
k pr
zyw
iera
do
podł
ogi,
gdy
usły
szy
sygn
ał g
wiz
dka.
Nas
tępn
ie
wsz
yscy
prz
ystę
pują
do
zaba
wy,
zam
ieni
ając
się
w
kot
a i z
acho
wuj
ą zg
odni
e z
usta
lony
mi r
eguł
ami.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
184
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: M
arsz
z
cien
iem
– z
abaw
a zr
ęczn
ości
owa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
i dua
lizow
ana
U. d
obie
rają
się
par
ami.
Jede
n z
nich
mas
zeru
je
prze
z za
czar
owan
y la
s pe
łen
prze
szkó
d, a
dru
gi je
st
cien
iem
sw
ego
part
nera
. W
cza
sie
zaba
wy
nast
ępuj
e za
mia
na ró
l.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.
Tytu
ł: M
arsz
po
krac
h lo
du –
zab
awa
skoc
zna
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
Zada
nie
U. p
oleg
a na
pok
onan
iu t
oru
prze
szkó
d uł
ożon
ego
prze
z N
. z m
ater
aców
odd
alon
ych
od
sieb
ie n
a ró
żne
odle
głoś
ci. U
. pow
inni
prz
eska
kiw
ać
z je
dneg
o na
dru
gi b
ez d
otyk
ania
pod
łogi
. Kol
ejni
U
. wyr
usza
ją n
a to
r prz
eszk
ód d
opie
ro p
o sy
gnal
e dź
wię
kow
ym N
.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Mat
erac
e.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na.
Tytu
ł: Sz
alon
a lo
ko-
mot
ywa
– za
baw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
U. w
raca
ją z
pod
róży
w n
iezn
ane.
Zab
awa
podo
bna
do w
ystę
pują
cej n
a po
cząt
ku, a
le z
mie
nne
tem
po
wyk
onyw
ania
czy
nnoś
ci re
gulu
je N
. wyb
ijają
cy ry
tm
na t
ambu
ryni
e. Z
abaw
a ko
ńczy
się
w s
poko
jnym
te
mpi
e. N
. wyj
aśni
a, ż
e je
st t
o m
arsz
w rz
ędac
h.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Bębe
n lu
b ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Sz
ereg
, dw
usze
reg,
zbi
órka
–
elem
enty
mus
ztry
Form
a pr
acy:
fron
taln
a
Nau
ka u
staw
iani
a si
ę na
zbi
órce
w s
zere
gu –
na
linii.
N
auka
ust
awia
nia
się
na z
biór
ce w
dw
usze
regu
–
mar
sz p
aram
i (dw
ójka
mi),
zat
rzym
anie
, obr
ót. U
sta-
leni
e sy
gnał
ów g
wiz
dkie
m. Ć
wic
zeni
a ut
rwal
ając
e.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: W
iew
iórk
i do
dzi
upli
– za
baw
a or
gani
zacy
jno-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
i dua
lizow
ana
Ust
awie
nie
w lu
źnej
gro
mad
zie,
tró
jkam
i. D
wój
ka
U. p
odaj
e so
bie
ręce
, tw
orzą
c „d
ziup
lę”,
do k
tóre
jw
chod
zi tr
zeci
U. –
wie
wió
rka.
Na
hasło
N.: „
Wie
wió
r-ki
z d
ziup
li” U
. odg
ryw
ając
y tę
rolę
bie
gają
po
całe
j sal
i, do
łącz
a do
nic
h je
den
U. (
lub
dwóc
h U
.) st
ojąc
y do
tąd
bez
dziu
pli.
Na
hasło
: „W
iew
iórk
i do
dziu
pli”
wsz
yscy
bi
egaj
ący
prób
ują
„wej
ść d
o dz
iupl
i” –
znal
eźć
parę
, m
iędz
y rę
kam
i któ
rej n
ie st
oi ż
adna
wie
wió
rka.
Po
kilk
u po
wtó
rzen
iach
pow
inna
nas
tąpi
ć za
mia
na ró
l.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Zb
iórk
a w
dw
usze
regu
–
zaba
wa
orga
niza
-cy
jno-
porz
ądko
wa
Form
a pr
acy:
fron
taln
a
N. d
aje
umów
iony
syg
nał,
U. s
tara
ją s
ię ja
k na
jszy
b-ci
ej u
staw
ić w
dw
usze
regu
w w
yzna
czon
ym m
iej-
scu.
Wsz
yscy
wyk
onuj
ą zw
rot
w p
raw
o i w
ycho
dzą
z sa
li dw
ójka
mi.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
185
Tem
at: S
pace
r z
przy
jaci
elem
. Zas
ady
zach
owan
ia w
cza
sie
spac
erów
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 5
–10
min
Tytu
ł: Kt
o je
st p
o-do
bny
– za
baw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
U. i
N. s
tają
w lu
źnej
gro
mad
zie.
Zad
anie
U. p
ole-
ga n
a od
szuk
aniu
tyc
h U
., kt
órzy
maj
ą: p
odob
ne
spod
nie,
pod
obne
blu
zki;
podo
bny
kolo
r wło
sów
, oc
zu; s
ą po
dobn
ego
wzr
ostu
. Po
pole
ceni
u N
. U
. ust
awia
ją s
ię w
odp
owie
dnic
h gr
upac
h.
(Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2 ra
zy).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Kt
o po
trze
buje
po
moc
y –
zaba
wa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y: fr
onta
lna
U. i
N. s
tają
w k
ole.
N. p
yta,
kto
um
ie s
zybk
o w
iąza
ć bu
ty i
się u
bier
ać. W
ywoł
ani U
. sta
ją n
a ze
wną
trz
koła
. Nas
tępn
ie N
. zap
rasz
a do
śro
dka
koła
tych
U.,
któr
ym tr
zeba
pom
agać
w s
zybk
im u
bier
aniu
się
. U
. dob
iera
ją s
ię w
gru
py 3
-oso
bow
e ta
k, a
by w
każ
dej
była
cho
ciaż
jedn
a os
oba,
któ
ra m
oże
pom
óc in
nym
.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Kt
o je
st g
otów
do
spa
ceru
– z
abaw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
gru
pow
a
U. p
rzeb
iera
ją s
ię, p
omag
ając
sob
ie w
gru
pach
. N
. spr
awdz
a pr
zygo
tow
anie
U. d
o w
ycie
czki
. N
a zb
iórk
ę pa
ram
i prz
ycho
dzą
U. w
ezw
ani p
rzez
N
.: kt
o m
a bu
ty, k
tóre
nad
ają
się
na w
ycie
czkę
; kto
m
a od
pow
iedn
ią n
a w
ycie
czkę
kur
tkę;
kto
pom
ógł
kole
dze
się
ubra
ć itp
.
10 m
inSz
atni
a, p
omie
szcz
enie
z
ubra
niam
i.Pr
aca
zgod
nie
z ot
rzym
a-ny
m z
adan
iem
.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.Sa
moo
cena
.
Częś
ć gł
ówna
: 15–
20 m
in
Tytu
ł: Je
dzie
my
na
wyc
iecz
kę –
pr
zypo
mni
enie
zas
ad
ruch
u dr
ogow
ego
Form
a pr
acy:
fron
taln
a
Wsz
yscy
U. o
bser
wuj
ą po
kaz
N. –
prz
ypom
nien
ie
zasa
d po
rusz
ania
się
po
jezd
ni i
po c
hodn
iku.
Każ
dy
U. n
a sy
gnał
N. u
daje
, że
jest
sam
ocho
dem
, por
usza
si
ę zg
odni
e z
zasa
dą ru
chu
praw
ostr
onne
go p
o w
y-zn
aczo
nej t
rasi
e.
5 m
inO
grod
zony
pla
c, n
ajle
piej
ok
oło
2 m
2 dla
każ
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Tr
asa
na o
ko
– za
baw
a o
char
akte
-rz
e tr
opie
nia
Form
a pr
acy:
gru
pow
a,
zind
ywid
ualiz
owan
a
U. w
kol
umni
e dw
ójko
wej
. Zad
anie
na
czas
mar
szu:
O
ceń,
ile
krok
ów d
ziel
i cię
od
wyz
nacz
oneg
o pu
nk-
tu. P
olic
z kr
oki,
spra
wdź
, czy
się
pom
yliłe
ś. Za
dani
e na
leży
pow
tarz
ać k
ilkak
rotn
ie. M
oże
być
prze
pro-
wad
zone
w p
arac
h.
5 m
inBe
zpie
czna
tras
a te
reno
wa.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
186
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: Tr
enin
g in
diań
ski –
zab
awa
rzut
naFo
rma
prac
y: g
rupo
wa
U. d
ziel
ą si
ę na
gru
py 2
- lub
4-o
sobo
we.
Każ
da g
ru-
pa z
najd
uje
dwa
prze
dmio
ty (p
atyk
i), k
tóre
będ
ą tw
orzy
ć br
amkę
– c
el, i
ma
po t
yle
sam
o rz
utek
(k
amie
ni, p
atyk
ów) d
la k
ażde
go. W
gru
pie
U. l
iczą
, kt
o ile
razy
tra
fił d
o ce
lu, z
jaki
ej o
dleg
łośc
i. Za
dani
e dl
a ka
żdeg
o U
.: Po
praw
sw
oje
wyn
iki.
Polic
z, il
e ra
zy
traf
iłeś
do c
elu
za p
ierw
szym
raze
m. P
olic
z, c
zy
popr
awiłe
ś sw
oje
wyn
iki w
ost
atni
ej s
erii.
10 m
inBe
zpie
czny
, ogr
odzo
ny
plac
, prz
ynaj
mni
ej 2
m2
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Mis
trz
obse
r-w
acji
– m
arsz
poł
ą-cz
ony
z ob
serw
acją
i z
apam
ięty
wan
iem
el
emen
tów
oto
czen
iaFo
rma
prac
y:
indy
wi d
ualn
a
U. w
kol
umni
e dw
ójko
wej
. Zad
anie
na
czas
mar
szu:
O
bser
wuj
cha
rakt
erys
tycz
ne m
iejsc
a na
tras
ie m
ar-
szu.
Zap
amię
taj i
ch w
yglą
d. N
a za
końc
zeni
e za
jęć
U. o
dpow
iada
ją n
a py
tani
a ty
pu: G
dzie
zna
jdow
ało
się p
rzej
ście
dla
pie
szyc
h? Ja
ki z
nak
drog
owy
stał
pr
zed
prze
jście
m?
Jaki
e pt
aki m
ożna
był
o za
obse
r-w
ować
? Ja
kie
drze
wa
rosły
po
drod
ze?
7 m
inBe
zpie
czna
tras
a te
reno
wa.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: D
ziec
i pom
agaj
ą do
rosł
ym. Ć
wic
zeni
a ró
wno
waż
ne
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: M
arsz
po
okrę
gu –
zab
awa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U.,
wch
odzą
c do
sal
i, st
araj
ą si
ę po
rusz
ać w
rytm
w
ybija
ny p
rzez
N. n
a ta
mbu
ryni
e. C
hodz
ąc p
o ok
rę-
gu, t
wor
zą k
oło.
Na
usta
lony
syg
nał U
. zat
rzym
ują
się
w b
ezru
chu.
Rus
zają
tak
że n
a sy
gnał
pod
any
prze
z N
. (Ć
wic
zeni
e na
leży
pow
tórz
yć 2
razy
).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Tam
bury
n.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Id
zie
Grz
eś
– za
baw
a ks
ztał
tu-
jąca
mię
śnie
ram
ion
i tuł
owia
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U. p
orus
zają
się
po o
kręg
u, in
scen
izuj
ą na
kład
anie
na
plec
y og
rom
nego
cię
żaru
, a n
astę
pnie
pró
bują
raze
m
z N
. rec
ytow
ać w
iers
z:Id
zie
Grz
eś p
rzez
wie
ś(fr
agm
ent)
Idzi
e G
rześ
Prze
z w
ieś,
Wor
ek p
iask
u ni
esie
,
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Moż
liwoś
ć in
dyw
idua
lne-
go w
ystę
pu.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
187
A p
rzez
dzi
urkę
Pias
ek c
iurk
iem
Sypi
e si
ę za
Grz
esie
m.
Jul
ian
Tuw
im
Wra
z z
kole
jnym
i wer
sam
i wyo
braż
ony
cięż
ar s
taje
si
ę co
raz
mni
ejsz
y. C
hętn
i U. m
ogą
prez
ento
wać
sw
ój s
posó
b in
scen
izac
ji na
śro
dku
kręg
u.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Pr
zejś
cie
nad
prze
paśc
ią –
za
baw
y ró
wno
waż
neFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
Klas
a dz
ieli
się
na 3
, 4 g
rupy
. Prz
ed k
ażdą
gru
pą n
a-ry
sow
ana
jest
kre
dą n
a po
dłod
ze li
nia
lub
nakl
ejon
a je
st t
aśm
a m
alar
ska.
Za
dani
e dl
a ko
lejn
ych
U. t
o pr
zejś
cie
po t
akie
j lin
ii be
z ut
raty
rów
now
agi.
W ty
ch s
amyc
h gr
upac
h. je
st d
wój
ka U
. trz
yma
tuż
nad
podł
ogą
lekk
o na
pręż
oną
linę
(gum
ę). P
ozos
tali
star
a-ją
się
prz
ejść
po
niej
tak
szy
bko,
jak
to t
ylko
moż
liwe.
Za
dani
e dl
a ch
ętny
ch: P
rzej
dź w
yzna
czon
ą tr
asę
tyłe
m.
Kole
jne
zada
nie
to p
rzej
ście
po
linie
z w
orec
zkie
m:
na g
łow
ie, w
ręce
, z ż
ongl
owan
iem
wor
eczk
iem
–
przo
dem
lub
tyłe
m.
15 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Kred
a lu
b ta
śma
mal
arsk
a,
liny
lub
gum
y, 2
wor
eczk
i dl
a ka
żdeg
o U
.
Zada
nie
doda
tkow
e.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: W
alka
kog
u-tó
w –
zab
awa
z m
o-co
wan
iem
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. d
obie
rają
się
w p
ary
tak,
aby
raze
m ć
wic
zyli
U. o
po-
dobn
ej w
adze
i w
zroś
cie.
Par
y st
ają
w lu
źnej
gro
mad
zie.
U
. w p
arze
ust
awia
ją si
ę tw
arza
mi d
o sie
bie,
w o
dleg
łośc
i je
dneg
o kr
oku.
Mog
ą się
pop
ycha
ć, o
dpyc
hać
ręka
mi.
Nie
wol
no c
hwyt
ać s
ię z
a rę
ce c
zy in
ne c
zęśc
i cia
ła.
Cel
em je
st w
ytrą
ceni
e pr
zeci
wni
ka z
rów
now
agi.
Nas
tępn
ie z
abaw
a z
tym
i sam
ymi r
eguł
ami i
cel
em
odby
wa
się
w p
ozyc
ji ku
czne
j.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.
Tytu
ł: Ta
niec
na
linie
–
zaba
wa
rów
now
aż-
na p
rzy
muz
yce
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
i dua
lizow
ana
Zada
nie
U. p
oleg
a na
opr
acow
aniu
i pr
ezen
tacj
i w
ymyś
lone
go p
rzez
sie
bie
tańc
a na
lini
e.
Lina
moż
e by
ć na
ryso
wan
a kr
edą
na p
odło
dze,
w
yzna
czon
a ta
śmą
mal
arsk
ą.
Tani
ec m
oże
odby
wać
się
w 2
, 3 m
iejsc
ach
jedn
o-cz
eśni
e.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Kred
a (t
aśm
a m
alar
ska)
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
188
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Ci
uciu
babk
a –
zaba
wa
orie
ntac
yj-
no-p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
Ust
awie
nie
w k
ręgu
. Trz
ej U
. sto
ją n
a śr
odku
krę
gu.
Jede
n z
nich
będ
zie
ciuc
iuba
bką
– za
kład
a na
ocz
y op
askę
. Dw
aj p
ozos
tali
kręc
ą ci
uciu
babk
ą, re
cytu
jąc:
U.:
Babk
o, b
abko
, na
czym
sto
isz?
Babk
a: N
a be
czce
.U
.: C
o w
tej
bec
zce
jest
?Ba
bka:
Kap
usta
i kw
as.
U.:
Bier
zcie
łyżk
i i w
idel
ce, ł
apci
e na
s!W
szys
cy u
ciek
ają
prze
d ci
uciu
babk
ą, je
j zad
anie
pol
e-ga
na
jak
najsz
ybsz
ym sc
hwyt
aniu
jedn
ego
z uc
zest
ni-
ków
zab
awy
i roz
pozn
anie
go,
np.
po
głos
ie.
Po p
opra
wny
m ro
zpoz
nani
u na
stęp
uje
zam
iana
ról.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: W
ryt
m m
uzyk
i. Ć
wic
zeni
a ry
tmic
zne,
zab
awy
ze ś
piew
em
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: N
os p
rosi
ko
lano
do
tańc
a–
ćwic
zeni
e w
yczu
cia
wła
sneg
o ci
ała,
ró
wno
wag
i.Fo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. s
toją
rozp
rosz
eni p
o sa
li. P
orus
zają
się
w ry
tm
muz
yki.
Gdy
muz
yka
się
wyc
isza
, U. s
tają
w p
ozyc
ji po
zwal
ając
ej n
a w
yczu
cie
wła
sneg
o ci
ała,
np.
dot
y-ka
ją n
osem
kol
ana,
łokc
iem
sto
py, p
ięty
nad
gars
t-ki
em. S
chem
at m
oże
być
poka
zyw
any
lub
okre
ślan
y sł
owni
e pr
zez
N.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: W
yżej
, cor
az
wyż
ej
– ćw
icze
nie
rytm
izu-
jące
i ro
zcią
gają
ceFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
W ry
tm t
ej s
amej
muz
yki U
. cho
dzą
po s
ali,
przy
dź
wię
kach
wys
okic
h w
ycią
gają
się
wys
oko,
jak
kwia
t, kt
óry
się
rozw
ija, p
rzy
dźw
ięka
ch n
iski
ch –
ku
rczą
się
jak
kwia
t w
pąc
zku.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
189
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: D
zwon
y,
dzw
onki
, dzw
onec
zki
– ćw
icze
nie
rów
no-
wag
iFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. p
odcz
as w
ejśc
ia d
o sa
li ot
rzym
ują
szar
fy (k
ar-
tecz
ki lu
b in
ne re
kwiz
yty)
w c
zter
ech
kolo
rach
(np.
cz
erw
onym
, żół
tym
– 3
szt
uki,
biał
ym –
3 s
ztuk
i, zi
elon
ym, d
o po
dzia
łu n
a gr
upy)
.U
. sto
ją w
ypro
stow
ani w
okół
N. B
ędą
udaw
ać
dzw
ony
i dzw
onki
. Pow
tarz
ają
za N
. dźw
ięki
dzw
on-
ków
i w
ykon
ują
wsk
azan
e ru
chy:
– bi
m-b
am-b
om, b
im-b
am-b
om –
bez
odr
ywan
ia
stóp
od
podł
ogi,
rytm
iczn
e od
chyl
anie
do
przo
-du
, do
tyłu
, w p
raw
o, w
lew
o;
– dy
ń, d
yń, d
yń...
– ru
ch n
ajpi
erw
jedn
ą, p
óźni
ej
drug
ą rę
ką, n
astę
pnie
dw
iem
a je
dnoc
ześn
ie (j
ak
man
ekin
);
– dz
yń, d
zyń,
dzy
ń, d
zyń
itp. –
pot
rząs
anie
jedn
ą dł
onią
, dru
gą d
łoni
ą, je
dną
stop
ą, d
rugą
sto
pą.
(na
pods
taw
ie: J
. Zw
oleń
ska,
Rad
osna
kin
ezjo
logi
a,
KIN
ED, W
arsz
awa
2005
)
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Łą
ka–
zaba
wa
kons
truk
cyjn
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. z
weł
ny lu
b sz
nurk
a tw
orzą
na
podł
odze
mak
ie-
tę łą
ki. N
a pr
zykł
ad o
krąg
to
kału
ża, w
ięks
zy o
krąg
–
staw
, pro
stok
ąt –
tra
wy.
Fig
ury
maj
ą m
ieć
taki
ks
ztał
t, ab
y w
ich
środ
ku z
mie
ściła
się
co
najm
niej
je
dna
stop
a i m
ają
być
rozm
iesz
czon
e w
odl
egło
-śc
i kro
ku o
d si
ebie
. Zan
im p
owst
aną
kons
truk
cje
na p
odło
dze,
U. p
róbu
ją „
ułoż
yć”
wyb
rany
ksz
tałt
w
pow
ietr
zu.
5 m
inW
ełna
lub
sznu
rek.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ry
tmic
zny
jeż
– op
owie
ść il
ustr
o-w
ana
ruch
emFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. p
orus
zają
się
sw
obod
nie
po łą
ce. W
tle
spo
kojn
a m
uzyk
a. W
prz
erw
ach
N. c
zyta
kol
ejne
str
ofy
wie
rsza
:
Jeż
ze z
łośc
i aż
zatu
pał:
sw
obod
ne c
hodz
enie
,
– Co
za
upał
! co
za u
pał!
rytm
iczn
e tu
pani
e, n
p.
w k
ałuż
y,
10 m
inW
ełna
lub
sznu
rek.
Spok
ojna
muz
yka.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
190
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Żar o
d ra
na b
ucha
z n
ieba
, sw
obod
ne c
hodz
enie
,Ja
łow
ieje
żyz
na g
leba
,
swob
odne
ch
odze
nie,
Trze
ba d
eszc
zu, d
eszc
zu tr
zeba
! ry
tmic
zne
tu-
pani
e, n
p. je
dną
nogą
w tr
awie
, dr
ugą
w s
taw
ie,
Każd
y m
ęczy
się
, om
dlew
a,
swob
odne
ch
odze
nie,
Wsz
ystk
ich
gęst
y po
t obl
ewa,
sw
obod
ne
chod
zeni
e,O
j, pot
rzeb
na, p
otrz
ebna
jest
ule
wa!
ry
tmic
zne
tu-
pani
e, n
p. je
dną
nogą
w t
raw
ie,
drug
ą no
gą
w
sta
wie
,
zm
iana
nog
iŻa
bki w
cale
się
nie
poc
ą,
swob
odne
cho
dzen
ie,
I do
jeża
tak
rech
ocą,
swob
odne
ch
odze
nie,
Tak
rech
ocą,
tak
rech
ocą!
ry
tmic
zne
skok
i po
ko-
lejn
ych
elem
enta
ch łą
ki,
Nau
cz s
ię, j
eżyk
u...,
poka
zyw
anie
ruch
em,
czeg
o m
a się
jeży
k na
-uc
zyć
( pły
wać
),To
nie
będ
zies
z ut
yski
wać
, sta
nie
w m
iejsc
u,I n
ie b
ędzi
esz
wię
cej..
.! Po
kazy
wan
ie d
omni
e-m
anej
czy
nnoś
ci ( t
upał
),I u
skar
żał s
ię n
a
w
ykrz
ykni
enie
dom
nie-
man
ego
zako
ńcze
nia
( upa
ł).
(Z. D
mitr
oca,
Jeż,
upa
ł i ż
aby,
w: W
iers
zyko
wy
zaw
rót g
łow
y, P
CN
, Lub
lin 2
010)
191
Tytu
ł: D
wóm
ta
ńczy
ć si
ę za
chci
ało
– na
uka
pros
tego
ta
ńca
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
Nau
ka t
ańca
Dw
óm t
ańcz
yć s
ię z
achc
iało
wed
ług
inst
rukc
ji.U
. sto
ją w
krę
gu, d
wóc
h uc
zest
nikó
w z
abaw
y w
cho-
dzi d
o śr
odka
.
Dw
óm ta
ńczy
ć się
za
chci
ało,
zac
hcia
ło,
zach
ciał
o,Le
cz im
się
nie
uda
ło..
fari,
faru
, far
a...!
–
stoj
ący
w ś
rodk
u ko
ła u
czes
tnic
y łą
czą
się
w p
ary
i łap
ią s
ię z
a rę
ce; r
ytm
iczn
e pr
zesu
wan
ie s
ię p
o ob
wod
zie
koła
;
Kłóc
ili s
ię z
e so
bą,
– za
trzy
man
ie
ze s
obą,
ze
sobą
i u
staw
ieni
e na
prze
ciw
si
ebie
, naś
lado
wan
ie
kłót
ni p
rzez
prz
ecią
ga-
nie
raz
jedn
ej, r
az d
ru-
giej
ręki
;
Ja n
ie c
hcę
tańc
zyć
fa
ri, fa
ru, f
ara.
..!
z to
bą...
– sz
ukan
ie p
artn
era
spoś
ród
stoj
ącyc
h na
obw
odzi
e ko
ła i
śpie
wan
ie:
Posz
ukam
se
inne
go,
inne
go, i
nneg
oD
o ta
ńca
zgra
bnie
jszeg
o fa
ri, fa
ru, f
ara.
– za
pros
zeni
e ge
stem
jedn
ej o
soby
z k
ręgu
do
śro
dka
koła
;
Dw
óm ta
ńczy
ć się
za
chci
ało,
za
zach
ciał
o,
chci
ało,
Lecz
im s
ię n
ie u
dało
... fa
ri, fa
ru, f
ara.
..!
– st
ojąc
y w
śro
dku
koła
ucz
estn
icy
łącz
ą si
ę w
par
y i ł
apią
się
za
ręce
; ryt
mic
zne
prze
suw
anie
się
po
obw
odzi
e ko
ła;
Kłóc
ili s
ię z
e so
bą,
–
zatr
zym
anie
ze
sob
ą, z
e so
bą
i u
staw
ieni
e na
prze
ciw
sieb
ie; p
rzes
kaki
wan
ie z
nog
i na
nogę
, naś
lado
wan
ie
kłót
ni p
rzez
prz
ecią
gani
e ra
z je
dnej
, raz
dru
giej
ręki
;
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
192
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Ja n
ie c
hcę
tańc
zyć
z to
bą...
fari,
faru
, far
a...!
– pu
szcz
anie
rąk
part
nera
, szu
kani
e pa
rtne
rów
wśr
ód
stoj
ącyc
h na
obw
odzi
e ko
ła i
śpie
wan
ie:
Posz
ukam
se
inne
go,
inne
go, i
nneg
o,D
o ta
ńca
zgra
bnie
jszeg
o fa
ri, fa
ru, f
ara.
–
każd
y za
pras
za je
dną
osob
ę z
kręg
u do
środ
ka k
oła;
w
szys
cy śp
iew
ają:
Zata
ńczy
my
wes
oło,
w
esoł
o, w
esoł
o,N
iech
się
rozc
hmur
zy c
zoło
fa
ri, fa
ru, f
ara.
–
środ
kow
a cz
wór
ka w
iąże
mły
nek
i tań
cząc
, śpi
ewa
z in
nym
i:Zn
alaz
łem
już
inne
go, i
nneg
o, in
nego
,D
o ta
ńca
zdol
niej
szeg
o fa
ri, fa
ru, f
ara.
–
czw
órka
rozł
ącza
się
w p
ary
i wsz
yscy
śpie
waj
ą:Za
tańc
zym
y w
esoł
o,
wes
oło,
wes
oło,
Nie
ch s
ię ro
zchm
urzy
czo
ło
fari,
faru
, far
a.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
min
Tytu
ł: Po
dsum
owan
ieFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. s
toją
w k
ręgu
. Mim
iką,
ges
tem
pok
azuj
ą, w
jaki
m
nast
roju
koń
czą
zaję
cia.
5
min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Tem
at: Z
acza
row
any
balo
nik
w z
acza
row
anyc
h rę
kach
. Zab
awy
z od
bija
niem
piłk
i, ba
lonó
w
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Ry
tmic
zny
spac
er –
zab
awa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U.
mas
zeru
ją w
okół
sal
i gim
nast
yczn
ej d
wój
kam
i. W
szys
cy p
orus
zają
się
w ry
tm m
uzyk
i lub
bęb
nów
, pr
óbuj
ą ru
szyć
tą
sam
ą no
gą lu
b w
yrów
nać
krok
, id
ąc z
a os
obą
prow
adzą
cą (U
. lub
N.).
W p
rzer
wie
m
uzyc
znej
wsz
yscy
zat
rzym
ują
się
w b
ezru
chu,
st
ojąc
na
jedn
ej n
odze
.
3 m
inPł
yta
CD
z n
agra
niem
m
uzyk
i mar
szow
ej (b
ęben
lu
b ta
mbu
ryn)
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
193
Tytu
ł: W
ędru
jący
ba
loni
kFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a,
grup
owa
U. r
ozpr
osze
ni p
o sa
li. K
ażdy
trz
yma
w rę
ku b
alon
ik.
Ćw
iczą
:–
w si
adzi
e z
wyc
iągn
ięty
mi n
ogam
i toc
zeni
e ba
loni
ka
po n
ogac
h;–
tocz
enie
w p
arac
h ba
loni
ka p
o no
gach
(U. s
iedz
ą pr
zode
m d
o sie
bie,
łącz
ą st
opy
tak,
aby
pal
ce st
óp
styk
ały
się. T
ocze
nie
balo
nika
nas
tępu
je p
rzez
un
iesie
nie
biod
er d
o po
dpor
u ty
łem
);–
prze
nosz
enie
nad
bal
onik
iem
złą
czon
ych
i wy-
pros
tow
anyc
h nó
g;–
w p
arac
h pr
zeno
szen
ie n
ad b
alon
ikie
m
złąc
zony
ch i
wyp
rost
owan
ych
nóg.
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Balo
nik
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja
zwro
tna
N.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Sp
raw
ne rę
ceFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. s
toją
sw
obod
nie,
trz
ymaj
ą w
ręka
ch w
orec
zki,
np.
z gr
oche
m, l
ub g
umow
e pi
łecz
ki. N
a w
dech
u m
oc-
no z
acis
kają
pal
ce n
a w
orec
zkac
h, n
a w
ydec
hu –
ro
zluź
niaj
ą. Ć
wic
zeni
e w
tym
sch
emac
ie p
owta
rzaj
ą ki
lkak
rotn
ie (z
uw
zglę
dnie
niem
moż
liwoś
ci U
.).
Nas
tępn
ie n
a w
dech
u ro
zluź
niaj
ą pa
lce,
na
wyd
echu
–
zaci
skaj
ą.Ć
wic
zą z
jedn
ym w
orec
zkie
m: p
rzer
zuca
ją w
ore-
czek
z rę
ki d
o rę
ki, m
asuj
ą ni
m w
ewnę
trzn
ą i z
e-w
nętr
zną
stro
nę d
łoni
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
eczk
i, gu
mow
e pi
łecz
ki.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ko
loro
wy
lot
balo
nów
–
zaba
wa
rzut
naFo
rma
prac
y:gr
upow
a
U. u
staw
iają
się
par
ami.
Każd
a pa
ra o
trzy
muj
e dw
a na
pom
pow
ane
balo
ny w
różn
ych
kolo
rach
. Ko
lor
przy
porz
ądko
wan
y je
st rę
ce (j
eśli
np. c
zer-
won
y –
lew
a rę
ka p
ierw
szeg
o U
., to
pra
wa
ręka
dr
ugie
go U
.; ce
lem
tyc
h w
skaz
ań je
st t
o, a
by b
a-lo
n rz
ucan
y le
wą
ręką
był
łapa
ny p
raw
ą). Z
abaw
a z
muz
yką
w t
le p
oleg
a na
rzu
cani
u i ł
apan
iu b
alo-
nów
wsk
azan
ą rę
ką, w
odl
egło
ści u
stal
anej
prz
ez
ćwic
zący
ch (n
ajpi
erw
bar
dzo
blis
ka o
dleg
łość
,
10 m
inKo
loro
we
balo
ny –
2
w ró
żnyc
h ko
lora
ch
dla
pary
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na.
194
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
np. u
moż
liwia
jąca
pod
anie
bez
pośr
edni
e ba
lo-
nów
, póź
niej
cor
az w
ięks
za, a
le d
osto
sow
ana
do m
ożliw
ości
i as
pira
cji U
.).
Tytu
ł: Ba
lon
w g
órze
– z
abaw
a rz
utna
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
szó
stka
mi (
w p
odz
iale
na
grup
y m
ożn
a w
yko
rzys
tać
kolo
ry b
alo
nów
) w k
ręgu
. Wyb
iera
-ją
jede
n ba
lon.
Zad
anie
m g
rupy
jest
jak
najd
łuż-
sze
utrz
yman
ie o
dbija
nego
bal
oni
ka w
pow
ie-
trzu
. Ko
lejn
i U.,
w n
agro
dę, w
skaz
ują,
któ
rą c
zę-
ścią
cia
ła n
ależ
y o
dbija
ć ba
lon
(wsz
yscy
odb
ijają
w
edłu
g w
skaz
ań k
ole
jnyc
h U
.). N
a za
końc
zeni
e N
. pro
ponu
je m
asaż
yki b
alo
nem
, wyk
ony
wan
e w
par
ach.
5 m
inKo
loro
we
balo
ny –
1 dl
a ka
żdeg
o U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.W
spie
rani
e si
ę w
gru
pie.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Wyr
óżni
enie
zw
y-ci
ęski
ego
zesp
ołu.
Tytu
ł: Pi
łka
w r
uchu
–
ćwic
zeni
a rz
utne
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
par
ami.
Jede
n U
. z p
ary
rzuc
a pi
łką
na p
rzem
ian
praw
ą i l
ewą
ręką
do
kos
za u
two
-rz
one
go z
po
łącz
ony
ch r
ąk p
artn
era,
wyc
iągn
ię-
tych
na
wys
oko
ści p
iers
i. Zm
iana
ró
l, np
. po
4 rz
utac
h.Za
mia
na p
ar. U
. sto
ją w
odl
egło
ści o
k. 2
m o
d si
e-bi
e. Je
den
U. s
toi t
yłem
do
part
nera
w ro
zkro
ku.
Wyk
onuj
e sk
łon
i rzu
ca o
burą
cz p
iłką
mię
dzy
no-
gam
i. Pa
rtne
r sta
ra s
ię z
łapa
ć pi
łkę.
Zam
ieni
ają
się
rola
mi.
Dla
utr
udni
enia
moż
na w
prow
adzi
ć do
dat-
kow
y sc
hem
at ć
wic
zeni
a: U
. sto
jący
w ro
zkro
ku
rzuc
a pi
łkę
nad
sobą
.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Jedn
a pi
łka
dla
dwóc
h U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.St
opni
owan
ie t
rudn
ości
po
prze
z w
prow
adze
nie
doda
tkow
ego
sche
mat
u ru
chu.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U
. i s
poso
bu
wyk
onyw
ania
ćw
icze
nia.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Za
czar
owan
y ba
loni
kFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. s
toją
w k
ręgu
. Ręc
e na
d gł
owam
i. Po
dają
sob
ie
balo
ny. U
., kt
óry
upuś
ci b
alon
ik, m
aluj
e na
nim
ma-
zaki
em s
ymbo
l – p
odzi
ękow
anie
dla
gru
py z
a za
ba-
wę
w c
zasi
e za
jęć.
Wym
alow
ane
balo
niki
ozd
abia
ją
salę
kla
sy.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Balo
niki
w ró
żnyc
h ko
lora
ch.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
195
Tem
at: Z
zas
adam
i za
pan
brat
. Wpr
owad
zeni
e do
bez
piec
zneg
o po
rusz
ania
się
po
drog
ach
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 5
–10
min
Tytu
ł: Sy
gnal
izat
or
– za
baw
a or
ient
acyj
-no
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
U. r
ozpr
osze
ni p
o sa
li po
rusz
ają
się w
rytm
ie w
ybija
-ny
m p
rzez
N. n
a bę
bnie
lub
tam
bury
nie.
W k
ażdy
m
rogu
sali
stoi
U. z
gw
izdk
iem
. Na
znak
N. w
skaz
any
U. g
wiż
dże,
wów
czas
U. i
dą ty
łem
do
nieg
o, st
araj
ąc
się iś
ć w
zdłu
ż lin
ii pr
oste
j. Po
win
no si
ę zw
ięks
zać
czę-
stot
liwoś
ć m
arsz
u „z
a gw
izdk
iem
”. Moż
na ta
kże
wpr
o-w
adza
ć bi
eg n
a cz
wor
akac
h lu
b po
dsko
ki, n
a je
dnej
no
dze.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Bębe
n (lu
b ta
mbu
ryn)
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.Sc
hem
at ć
wic
zeni
a do
sto-
sow
ywan
y do
moż
liwoś
ci U
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Cod
zien
na
drog
a –
zaba
wa
sym
ulac
yjna
Form
a pr
acy:
grup
owa,
indy
wid
ualn
a
U. w
gru
pach
odt
war
zają
dro
gę p
rzy
szko
le: w
yzna
-cz
ają
za p
omoc
ą sz
arf j
ezdn
ię, p
oboc
ze, c
hodn
iki,
prze
jści
e dl
a pi
eszy
ch.
Zaba
wy
sym
ulac
yjne
– p
rzec
hodz
enia
prz
ez p
rzej
ście
. U
. prz
echo
dzą
prze
z ko
lejn
e pr
zejśc
ia: n
a je
dnym
jest
sy
gnal
izac
ja (n
p. ś
wia
tła im
itow
ane
lizak
ami w
ade
-kw
atny
ch d
o sy
tuac
ji ko
lora
ch),
na k
olej
nych
ćw
iczo
-ne
jest
prz
ejśc
ie b
ez sy
gnal
izat
ora
świe
tlneg
o.
12 m
inPr
zest
rzeń
imitu
jąca
dro
gę.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Info
rmac
ja z
wro
t-na
N. n
a te
mat
w
łaśc
iwyc
h i n
iew
łaśc
iwyc
h za
chow
ań,
post
aw.
Tytu
ł: N
ajw
ażni
ejsz
e są
zas
ady
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
Pow
tórz
enie
zas
ad p
raw
idło
weg
o po
rusz
ania
się
po
drog
ach
z w
ykor
zyst
anie
m p
lans
zy W
SiP
– „R
uch
drog
owy”
.
10 m
inPl
ansz
a „R
uch
drog
owy”
(W
SiP)
.Li
czba
pow
tórz
eń ć
wic
ze-
nia
uzal
eżni
ona
od s
topn
ia
opan
owan
ia p
rzez
U. z
ało-
żone
go w
ymag
ania
.
Obs
erw
acja
akt
yw-
nośc
i U. i
pop
raw
-no
ści w
ykon
ania
ćw
icze
ń.In
form
acja
zw
rotn
a.Za
dani
a sp
raw
dzaj
ące.
Tytu
ł: Sł
yszę
cię
–
zaba
wa
orie
ntac
yjna
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
sw
obod
nie,
z z
awią
zany
mi o
czym
a.
W z
ależ
nośc
i od
wie
lkoś
ci g
rupy
, ok.
7–1
0 U
. wsk
a-za
nych
do
wyd
awan
ia ró
żnyc
h dź
wię
ków
, w ró
ż-ny
ch m
iejsc
ach
sali.
U
. ci n
a zm
ianę
naś
ladu
ją d
źwię
ki u
licy,
poz
osta
li U
. (z
zaw
iąza
nym
i ocz
yma)
pod
ążaj
ą za
odg
łosa
mi,
prób
ując
je n
azyw
ać.
8 m
inSw
obod
na p
rzes
trze
ń.C
hust
eczk
i do
zasł
onię
cia
oczu
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
i pop
raw
nośc
i wy-
kona
nia
ćwic
zeń.
196
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: St
onog
a na
dro
dze
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
toją
w rz
ędzi
e. T
rzym
ają
za b
iodr
a pa
rtne
ra
prze
d so
bą. R
ozpo
czyn
ają
mar
sz p
raw
ą no
gą w
str
o-nę
wyb
rane
go p
rzej
ścia
. Rec
ytuj
ą te
kst:
„Idz
ie s
obie
st
onog
a, s
tono
ga, s
tono
ga, a
ż si
ę tr
zęsi
e po
dłog
a,
podł
oga,
hej
!”.
W c
hwili
, kie
dy d
ocho
dzą
do p
rzej
ścia
i je
st z
ielo
ne
świa
tło,
prz
echo
dzą
(syg
naliz
uje
N.).
Je
śli t
rafią
na
czer
won
e św
iatł
o, p
uszc
zają
par
tner
a,
wyk
onuj
ą na
skok
na
dwie
nog
i, sk
okie
m o
dwra
cają
si
ę i i
dą d
o ko
lejn
ego
prze
jści
a.
5 m
inPr
zest
rzeń
imitu
jąca
dro
gę.
Każd
y U
. wyk
onuj
e w
edłu
g po
dane
go s
chem
atu.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Tem
at: M
uzyk
a po
mag
a w
zab
awie
. Zaj
ęcia
rozw
ijają
ce s
praw
ność
ruch
ową
i poc
zuci
e ry
tmu
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Kt
o pa
mię
ta
– za
baw
a or
ient
a-cy
jno-
porz
ądko
wa
z m
uzyk
ąFo
rma
prac
y: p
raca
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U. i
N. s
iedz
ą w
krę
gu. N
. zap
rasz
a w
szys
tkic
h do
w
spól
nej z
abaw
y. Za
dani
e U
. pol
ega
na w
ysłu
chan
iu
fragm
entu
muz
yczn
ego
i pod
aniu
naz
wy
utw
oru
– ta
ń-ca
inte
grac
yjne
go. N
agro
dą d
la U
., któ
ry p
oda
popr
aw-
ny ty
tuł,
jest
wyk
onan
ie z
adan
ia w
edłu
g po
lece
nia
N.:
Wej
dź d
o śr
odka
koł
a i w
rytm
muz
yki p
okaz
uj ru
chy,
kt
óre
wsz
yscy
poz
osta
li bę
dą n
aśla
dow
ać. M
ogą
to
być
wym
yślo
ne p
rzez
cie
bie
ruch
y.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
w
wyk
onan
iu z
adan
ia.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Tytu
ł: Co
dzi
siaj
za
tańc
zym
y –
zaba
-w
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
pra
ca
zind
ywid
ualiz
owan
a
Zada
nie
U. p
oleg
a na
pos
taw
ieni
u kr
opki
prz
y na
zwie
ta
ńca
inte
grac
yjne
go n
apisa
nej n
a ar
kusz
u pa
pier
u.
W te
n sp
osób
pow
staj
e „li
sta
prze
bojó
w”. U
. por
usza
ją
się p
o sa
li w
rytm
muz
yki.
Każd
y m
a do
dys
pozy
cji
3 kr
opki
(żet
ony,
bile
ty).
U. p
owin
ni so
bie
zdaw
ać sp
ra-
wę
z te
go, ż
e w
ynik
i gło
sow
ania
wsk
ażą,
jaki
e za
baw
y zo
stan
ą pr
zepr
owad
zone
w c
zasie
zaj
ęć.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
197
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ba
l nas
zej
klas
y –
tańc
e in
tegr
acyj
neFo
rma
prac
y:
prac
a fr
onta
lna
U. b
iorą
udz
iał w
licz
eniu
wyn
ików
. Na
ich
pods
taw
ie
N. w
ybie
ra 4
tań
ce lu
b 5
tańc
ów i
zaba
w. D
o te
j por
y U
. poz
nali
nast
ępuj
ące
zaba
wy
i tań
ce in
tegr
acyj
ne:
„Dw
óm t
ańcz
yć s
ię z
achc
iało
”, lit
ery,
„D
eszc
zyk”
, „K
rako
wia
czek
”, „O
jcie
c W
irgili
usz”
, zab
awa
ruch
owa
np. d
o m
elod
ii Ei
ne k
lein
e N
acht
mus
ik.
20 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.Sa
moo
cena
we-
dług
pod
aneg
o pr
zez
N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: D
ziec
i tań
czą
sam
e –
zaba
wa
przy
m
uzyc
eFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. p
odzi
elen
i na
grup
y m
ają
za z
adan
ie u
łoży
ć w
gru
pach
kró
tki u
kład
cho
reog
rafic
zny
do p
rzyg
o-to
wan
ej p
rzez
N. d
ynam
iczn
ej, s
kocz
nej m
uzyk
i.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
w
wyk
onan
iu z
adan
ia.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: U
czym
y in
nych
tań
czyć
– z
a-ba
wa
przy
muz
yce
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
toją
w k
ręgu
. Wyb
rane
wcz
eśni
ej g
rupy
pre
zen-
tują
prz
ygot
owan
y uk
ład
chor
eogr
afic
zny,
sto
jąc
w ś
rodk
u kr
ęgu.
Poz
osta
li U
. naś
ladu
ją t
e gr
upy.
N
a za
końc
zeni
e ka
żda
z ni
ch o
trzy
muj
e ok
lask
i od
pozo
stał
ych
U. M
ożna
pow
tórz
yć d
ział
anie
, któ
re
poja
wiło
się
na
pocz
ątku
zaj
ęć. J
edna
oso
ba t
ańcz
y na
śro
dku
koła
, poz
osta
li ją
naś
ladu
ją.
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
w
wyk
onan
iu z
adan
ia.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N
. kry
te-
rium
.
Tem
at: J
este
m d
obry
m o
bser
wat
orem
, jes
tem
spra
wny
. Wsp
omag
anie
rozw
oju
spra
wno
ści f
izyc
znej
prz
ez p
rzes
trze
gani
e re
guł i
zas
ad
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Po
wód
ź –
zaba
wa
orie
ntac
yj-
no-p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Poda
ny p
rzez
N. s
ygna
ł (po
jedy
nczy
gw
izde
k) o
zna-
cza,
że
wok
ół p
anuj
e su
sza.
U. b
iega
ją w
luźn
ej g
ro-
mad
zie
po c
ałej
sal
i. N
a in
ny u
mów
iony
sygn
ał (p
odw
ójny
sygn
ał g
wiz
d-ki
em) n
adci
ąga
pow
ódź.
Każ
dy m
usi j
ak n
ajsz
ybci
ej
zają
ć ta
ką p
ozyc
ję, a
by n
ie d
otyk
ać s
topa
mi p
odło
gi.
Po u
stal
onym
cza
sie
(N. g
łośn
o od
licza
w d
ół) o
so-
ba, k
tóra
nie
zna
lazł
a m
iejsc
a, o
dpad
a z
gry.
Sia
da
z bo
ku, a
by o
bser
wow
ać, c
zy w
szys
cy U
. prz
estr
ze-
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Gw
izde
k.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
198
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
gają
zas
ad. B
raw
ami n
agra
dzan
i są
ci U
., kt
órzy
prz
e-st
rzeg
ali z
asad
i um
ieli
w c
zasi
e za
baw
y zn
aleź
ć si
ę w
odp
owie
dnim
mie
jscu.
Zada
nie
U. p
rzez
cał
e za
jęci
a po
lega
na
uważ
nym
ob
serw
owan
iu, c
o si
ę dz
ieje
wok
ół n
ich.
Pr
zejś
cie
wsz
ystk
ich
zada
ń be
z ła
man
ia z
asad
zos
ta-
nie
nagr
odzo
ne p
rzyg
otow
anym
prz
ez N
.: m
edal
em
fair
play
.
Tytu
ł: G
ąski
do
dom
u –
zaba
wa
bież
naFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
Sala
pod
ziel
ona
na p
ół. N
a śr
odko
wej
lini
i sto
i U
. odg
ryw
ając
y ro
lę w
ilka.
U. p
ełni
ący
rolę
Mam
y gą
ski s
toi p
o je
dnej
str
onie
sal
i i ro
zmaw
ia z
poz
o-st
ałym
i U. (
gąsk
ami),
któ
rzy
jej o
dpow
iada
ją.
Mam
a gą
ska:
Gąs
ki, g
ąski
do
dom
u.U
.: Bo
imy
się.
Mam
a gą
ska:
Cze
go?
U.:
Wilk
a zł
ego.
Mam
a gą
ska:
A g
dzie
on
jest
?U
.: Za
gór
ami,
za la
sam
i.M
ama
gąsk
a: T
o gą
ski,
gąsk
i do
dom
u.N
a to
has
ło g
ąski
z d
rugi
ego
końc
a sa
li pr
óbuj
ą do
-bi
ec d
o M
amy,
om
ijają
c w
ilka.
Wilk
por
usza
się
tylk
o po
wyz
nacz
onej
śro
dkow
ej li
nii i
łapi
e U
. Ci z
łapa
ni
staj
ą się
wilk
ami.
Mam
a gą
ska
prze
bieg
a na
dru
gą
stro
nę s
ali i
zab
awa
zacz
yna
się o
d no
wa.
Trw
a do
m
omen
tu, g
dy z
osta
ną z
łapa
ne w
szys
tkie
gąs
ki.
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ch
odzi
lise
k –
zaba
wa
orga
niza
-cy
jno-
porz
ądko
wa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U. s
iedz
ą w
kol
e w
sia
dzie
skr
zyżn
ym, z
ręka
mi u
ło-
żony
mi z
a pl
ecam
i na
podł
odze
, wnę
trze
m d
o gó
ry.
Wyb
rana
oso
ba (l
isek)
krą
ży z
a pl
ecam
i U. W
tra
kcie
re
cyta
cji w
ylic
zank
i kła
dzie
piłe
czkę
na
dłon
i wy-
bran
ego
U. M
usi o
n w
stać
i do
goni
ć lis
ka, b
iegn
ąc
za p
leca
mi i
nnyc
h. Je
śli m
u si
ę to
nie
uda
– z
osta
je
now
ym li
skie
m.
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Piłe
czka
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
199
Cho
dzi l
isek
koło
dro
gi,
Cic
hute
ńko
staw
ia n
ogi,
Cic
hute
ńko
się
zakr
ada,
Nic
nik
omu
nie
pow
iada
.
Tytu
ł: M
yszk
i do
nor
ki –
zab
awa
bież
naFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
U. p
odzi
elen
i na
dwie
gru
py. J
edna
sta
je z
pod
nie-
sion
ymi r
ękam
i, tw
orzą
c ki
lka
kółe
k –
kilk
uoso
bo-
wyc
h kr
ęgów
. Poz
osta
li (m
yszk
i) na
syg
nał N
. bie
gają
sw
obod
nie
po c
ałej
sal
i, w
tym
rów
nież
pom
iędz
y U
. z p
odni
esio
nym
i ręk
ami.
Na
umów
iony
wcz
eśni
ej
sygn
ał U
. tw
orzą
cy k
ręgi
opu
szcz
ają
ręce
i za
myk
ają
w „
norc
e” b
iega
jące
mys
zki.
W k
ażdy
m k
ółku
zła
-pa
ne m
yszk
i wym
ieni
ają
się
rola
mi z
U. t
wor
zący
mi
„nor
kę”.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Pa
jąk
i muc
hy
– za
baw
a or
gani
za-
cyjn
o-po
rząd
kow
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
Jede
n z
U. s
taje
się
paj
ąkie
m. P
ozos
tali
są m
ucha
mi.
Na
sygn
ał N
. muc
hy s
wob
odni
e po
rusz
ają
się
po
sali,
bie
gają
c, t
ruch
tają
c. N
a us
talo
ny s
ygna
ł N. p
ająk
w
yrus
za n
a łó
w, a
muc
hy s
tara
ją s
ię w
tym
cza
sie
stać
nie
ruch
omo.
Muc
ha, k
tóra
się
por
uszy
, zam
ie-
nia
się
rola
mi z
paj
ąkie
m.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Pr
zepr
awa
prze
z rz
ekę
– za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
N. r
ysuj
e kr
edą
lub
wyz
nacz
a ta
śmą
mal
arsk
ą rz
ekę,
kt
órą
wsz
yscy
maj
ą pr
zesk
oczy
ć. S
topn
iow
o sz
ero-
kość
rzek
i jes
t zw
ięks
zana
, a n
a je
j śro
dku
poja
wia
si
ę ka
mie
ń dl
a U
., kt
órzy
nie
dad
zą ra
dy p
rzes
ko-
czyć
rzek
i jed
nym
sko
kiem
. Ćw
icze
nie
wra
z z
„po-
szer
zani
em”
rzek
i pow
tórz
yć 3
, 4 ra
zy.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Kred
a, t
aśm
a m
alar
ska.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: G
niaz
do o
s –
zaba
wa
rzut
naFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
U. u
staw
ieni
w k
ręgu
, każ
dy tr
zym
a w
orec
zek
lub
mię
kką
piłk
ę. N
a śr
odku
N. u
staw
ia d
użą
piłk
ę do
sia
tków
ki, p
iłki n
ożne
j. Ko
lejn
o U
. sta
rają
się
rzuc
ać
w d
użą
piłk
ę ta
k, a
by ta
wyt
oczy
ła s
ię z
e śr
odka
koł
a.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Je
dna
duża
piłk
a or
az w
o-re
czki
lub
mał
e m
iękk
ie
piłe
czki
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: G
ra g
rupo
wa
bank
i – g
ra rz
utna
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. p
odzi
elen
i na
grup
y po
5, 6
osó
b us
taw
iają
się
na
lini
i. Ka
żdy
ma
wor
ecze
k gi
mna
styc
zny.
W ró
wne
j odl
e-gł
ości
od
linii
każd
a gr
upa
usta
wia
ban
k, c
zyli
szar
fę
ułoż
oną
w k
oło.
4 m
inW
orec
zek
gim
nast
yczn
y dl
a ka
żdeg
o U
., sz
arfa
dla
ka
żdej
gru
py.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Licz
ba p
owtó
rzeń
zal
eży
od m
ożliw
ości
U.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na.
200
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Zada
nie
grup
y to
zap
ełni
enie
wor
eczk
ami s
woj
ego
ban-
ku. W
ygry
wa
grup
a, kt
órej
uda
się
to ja
ko p
ierw
szej
.
Tytu
ł: Sp
ryci
arz
– za
-ba
wa
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. u
staw
ieni
w k
ręgu
. Każ
dy U
. trz
yma
swój
wor
e-cz
ek g
imna
styc
zny.
Sta
ra s
ię t
rafić
nim
do
poje
mni
-ka
na
wor
eczk
i. W
ten
spo
sób
pom
oże
w u
trzy
ma-
niu
porz
ądku
w c
zasi
e za
jęć.
3 m
inW
orec
zek
gim
nast
yczn
y dl
a ka
żdeg
o U
., po
jem
nik.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Licz
ba p
owtó
rzeń
zal
eży
od m
ożliw
ości
U.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na.
Tem
at: Z
abaw
a w
nas
zej k
lasi
e. N
auka
wyb
rany
ch e
lem
entó
w t
ańca
. Kro
k po
lki
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Po
sze
roki
m
staw
ie –
zab
awa
ze ś
piew
emFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
U. w
luźn
ej g
rom
adzi
e po
rusz
ają
się
w ry
tm m
uzyk
i, śp
iew
ają:
Po sz
erok
im st
awie
pły
waj
ą ła
będz
ie, p
ływ
ają
łabę
dzie
Kto
sweg
o ni
e zł
apie
, ten
nie
zdar
ą bę
dzie
. (bi
s)
W ty
m m
omen
cie
każd
y st
ara
się c
hwyc
ić p
artn
era,
st
wor
zyć
parę
. D
la o
soby
, któ
ra n
ie z
nala
zła
pary
, wsz
yscy
śpi
ewaj
ą na
tę
sam
ą m
elod
ię:
A o
to ju
ż m
amy
łabę
dzia
jedn
ego,
łabę
dzia
jedn
ego,
Co n
ie u
mia
ł zna
leźć
prz
yjac
iela
sweg
o. (b
is)
Jedn
ocze
śnie
w c
zasi
e śp
iew
u tr
zym
ają
się
za rę
ce
i krę
cą w
koł
ach.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: M
arsz
woj
ska
– za
baw
a pr
zy m
uzyc
eFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. u
staw
iają
się
par
ami.
Po p
rzer
wan
iu t
rzym
ania
za
ręce
sta
ją s
ię o
ddzi
ałem
woj
ska
mas
zeru
jący
m
dwój
kam
i wok
ół s
ali.
N. w
ybija
rytm
na
bębn
ie.
U. s
tara
ją s
ię d
osto
sow
ać k
rok
do w
ybija
nego
ryt-
mu.
Ust
alaj
ą kr
ok le
wą
na „
raz”
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Bębe
n (lu
b ta
mbu
ryn)
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
201
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ko
nie
w z
aprz
ęgu
– na
uka
krok
uFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. ł
ączą
się
w d
wój
ki. J
edna
oso
ba s
taje
się
woź
nicą
, a
drug
a ko
niem
. Zad
anie
pol
ega
na o
pano
wan
iu
kole
jnyc
h kr
oków
: bie
g, b
ieg
z w
ysok
im u
nosz
enie
m
jedn
ej n
ogi,
krok
pol
ki z
pod
skok
iem
. Na
koni
ec
U. n
ie t
rzym
ają
się
za rę
ce, a
le je
den
U. p
odąż
a za
dr
ugim
. Pie
rwsz
a os
oba
prow
adzi
w d
owol
nym
ki
erun
ku, n
astę
pnie
– z
amia
na m
iejsc
ami.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Bębe
n (lu
b ta
mbu
ryn)
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: G
rozi
k –
zaba
wa
ze ś
piew
emFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
Nau
ka p
iose
nki.
Zaba
wa
w k
ole.
Tw
arza
mi d
o śr
odka
ko
ła.
Posz
ło d
ziew
czę
po z
iele
, po
ziel
e, p
o zi
ele
Naz
bier
ało
niew
iele
, nie
wie
le, h
ej!
Przy
tyc
h sł
owac
h w
szys
cy p
orus
zają
się
kro
kiem
po
lki w
pie
rwsz
ym k
ieru
nku
tańc
a.Pr
zysz
edł d
o ni
ej b
raci
szek
Rytm
iczn
e tu
pani
e na
prz
emia
n no
gam
i.Po
łam
ał je
j kos
zycz
ek.
Przy
tyc
h sł
owac
h U
. kla
szcz
ą w
ręce
.O
j ty,
ty, o
j, ty
, ty
Gro
żeni
e je
dnym
pal
cem
, ręk
a z
palc
em p
odpa
rta.
Za k
oszy
czek
zap
łać
mi.
Obr
ót w
okół
wła
snej
osi
.Po
wtó
rzen
ie z
ruch
ami j
ak w
yżej
:O
j ty,
ty, o
j, ty
, ty
Za k
oszy
czek
zap
łać
mi.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Żo
ngle
rka
do r
ytm
u –
zaba
wa
rzut
naFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. d
ziel
ą si
ę na
dw
ie g
rupy
. Jed
na ś
piew
a i k
lasz
cze,
a
drug
a w
rytm
śpi
ewan
ej p
iose
nki m
asze
ruje
i po
d-rz
uca
jedn
ą m
iękk
ą pi
łecz
kę lu
b w
orec
zek.
Zam
iana
ro
lam
i.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k lu
b m
iękk
a pi
łecz
ka.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: M
arsz
kon
i-kó
w p
olny
ch –
za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. p
orus
zają
się
w k
ole
w ry
tm m
uzyk
i lub
rytm
u na
4
wyb
ijane
go p
rzez
N. S
topn
iow
o, p
rzez
cor
az w
yż-
sze
unos
zeni
e ko
lan,
mar
sz z
amie
nia
się
w p
odsk
oki.
U. ł
ączą
się
w t
rójk
i. D
wie
oso
by p
odaj
ą so
bie
ręcę
–
twor
zą z
aprz
ęg, a
wol
ne d
łoni
e po
dają
„w
oźni
cy”.
Raze
m p
orus
zają
się
w d
owol
nym
kie
runk
u.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Tam
bury
n lu
b na
gran
ie.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
202
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: G
rozi
k –
utrw
alen
ie p
ozna
nej
zaba
wy
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
Nau
ka p
iose
nki.
Zaba
wa
w k
ole,
par
ami.
Posz
ło d
ziew
czę
po z
iele
, po
ziel
e, p
o zi
ele
Naz
bier
ało
niew
iele
, nie
wie
le, h
ej!
Przy
tyc
h sł
owac
h w
szys
cy p
orus
zają
się
kro
kiem
po
lki w
pie
rwsz
ym k
ieru
nku
tańc
a.Pr
zysz
edł d
o ni
ej b
raci
szek
Rytm
iczn
e tu
pani
e na
prz
emia
n no
gam
i.Po
łam
ał je
j kos
zycz
ek.
Przy
tyc
h sł
owac
h dz
ieci
kla
szcz
ą w
ręce
.O
j ty,
ty, o
j, ty
, ty
Gro
żeni
e je
dnym
pal
cem
, ręk
a z
palc
em p
odpa
rta.
Za k
oszy
czek
zap
łać
mi.
Obr
ót w
okół
wła
snej
osi
.Po
wtó
rzen
ie z
ruch
ami j
ak w
yżej
:O
j ty,
ty, o
j, ty
, ty
Za k
oszy
czek
zap
łać
mi.
Zam
iana
par
tner
ów, k
oło
zew
nętr
zne
prze
chod
zi
o je
dną
osob
ę w
pie
rwsz
ym k
ieru
nku
tańc
a.
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: W
yści
gi w
róbe
lków
. Ćw
icze
nia
w p
okon
ywan
iu p
rzes
zkód
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Ch
odzę
jak.
.. –
ćwic
zeni
e ro
zluź
niaj
ące.
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
rozp
rosz
eni p
o sa
li, c
hodz
ą w
rytm
muz
yki
(dos
toso
wan
ej d
o dy
nam
iki g
rupy
). N
. ści
sza
muz
y-kę
i m
ówi:
Tera
z ch
odzi
my
jak
20-la
tek.
.., ...j
ak 9
0-la
tek,
...ja
k 5-
late
k,
...jak
18-la
tek,
...ja
k 2-
late
k itp
. U. e
mpa
tycz
nie
od-
wzo
row
ują
ruch
okr
eślo
nej o
soby
.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
203
Koni
ec: C
hodz
imy
jak
6- lu
b 7-
late
k.
Rozm
owa
na t
emat
: „Ja
ki je
st n
asz
ruch
? Ja
kie
mam
y m
ożliw
ości
?”.
Tytu
ł: Sk
oczn
ie
i wes
oło
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
tają
dw
ójka
mi.
Wsp
ólni
e w
yzna
czaj
ą od
legł
ość,
do
któr
ej b
ędą
skak
ać (z
azna
czaj
ą ją
np.
szar
fą).
Skac
zą
obun
óż, t
rzym
ając
wor
ecze
k m
iędz
y st
opam
i. W
ygry
-w
a te
n, k
to p
ierw
szy
dojd
zie
do w
skaz
anej
met
y.
5 m
inSz
arfy
, wor
eczk
i pira
mid
y.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i i o
sią-
gnię
ć U
.Sa
moo
cena
.
Tytu
ł: Łą
ka –
zab
awa
kons
truk
cyjn
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. s
tają
dw
ójka
mi (
inny
mi n
iż w
pop
rzed
nim
ćw
i-cz
eniu
). Tr
zym
ając
się
za
ręce
, prz
eska
kują
obu
nóż
nad
przy
-rz
ądem
. Nas
tępn
ie z
mie
niaj
ą pa
rtne
rów
i w
ykon
ują
skok
i nad
prz
yrzą
dem
w p
rzód
i w
tył
.
5 m
inLa
ski l
ub s
zarf
y le
żące
na
podł
odze
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ta
niec
in
tegr
acyj
nyFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U. w
ykon
ują
ulub
iony
(spo
kojn
y) t
anie
c in
tegr
acyj
-ny
.5
min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Za
baw
a w
róbe
lków
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
Na
podł
odze
gni
azda
wró
bli u
łożo
ne z
sza
rf w
4 k
o-lo
rach
. U.,
podz
iele
ni n
a 4
grup
y ko
lory
styc
zne,
maj
ą tr
afić
do
sweg
o gn
iazd
a (s
zarf
a w
kol
orze
gru
py).
Po d
rodz
e sp
otyk
ają
gnia
zda
inny
ch p
takó
w –
mu-
szą
je o
min
ąć s
koka
mi o
bunó
ż, n
a je
dnej
nod
ze
(dom
inuj
ącej
, nie
dom
inuj
ącej
). Sz
arf w
jedn
ym k
olor
ze je
st ty
le, i
lu U
. w g
rupi
e.
W je
dnym
gni
eźdz
ie m
oże
prze
byw
ać t
ylko
jede
n pt
ak.
5 m
inG
niaz
da z
sza
rf n
a du
żej
prze
strz
eni.
Szar
fy w
4 k
olor
ach
(tyl
e, il
u je
st U
.).
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Za
baw
a w
kla
syFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. s
tają
w 4
gru
pach
prz
ed n
arys
owan
ymi p
rzez
N
. pla
nsza
mi d
o gr
y w
kla
sy. R
zuca
ją w
orec
zkie
m
i ska
czą
do p
ola,
do
któr
ego
on t
rafi
ł. W
każ
dym
po
lu z
najd
ują
się
kart
eczk
i z d
odat
kow
ymi z
ada-
niam
i dla
U. (
np. m
ają
naśl
adow
ać, p
rzed
staw
ić
zwie
rzę,
pos
tać
z ba
jki).
10 m
inW
orec
zek.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
204
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Po
dsum
o-w
anie
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
tają
w k
ręgu
i dz
ięku
ją s
obie
za
zaba
wę.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Tem
at: W
yczy
ny n
a lin
ii. Ć
wic
zeni
a ró
wno
waż
ne
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: St
opkl
atka
–
zaba
wa
ruch
owa
przy
muz
yce
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
kupi
eni w
okół
N.,
któr
y ob
jaśn
ia z
asad
y za
baw
y.
Na
okrz
yk „
Rusz
amy
się”
wsz
yscy
zac
zyna
ją s
ię p
o-ru
szać
, iść
, bie
gać.
Na
okrz
yk „
Stop
” ni
eruc
hom
ieją
. Ru
szą,
kie
dy k
toś
z gr
upy
bez
uprz
edze
nia
zacz
nie
się
poru
szać
, wów
czas
robi
to
takż
e ca
ła g
rupa
. Ru
ch t
rwa
do m
omen
tu, k
iedy
kol
ejny
U. k
rzyk
nie
„Sto
p”, p
rzyb
iera
jąc
jaką
ś po
zę. W
ówcz
as p
ozos
tali
U. p
rzyb
iera
ją t
ę sa
mą
pozę
, do
chw
ili g
dy k
toś
znow
u kr
zykn
ie „
Rusz
amy
się”
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Muz
yka,
np.
Czt
ery
pory
ro
ku A
nton
ia V
ival
dieg
o.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: M
arsz
po
linie
–
ćwic
zeni
e ró
wno
waż
neFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. w
gru
pach
4-o
sobo
wyc
h. W
ytyc
zają
lini
ę, w
zdłu
ż kt
órej
się
kła
dą je
den
za d
rugi
m z
wyc
iągn
ięty
mi
ręka
mi.
Tak
wyz
nacz
ony
odci
nek
twor
zy t
or b
iegu
(N
. zaz
nacz
a po
cząt
ek i
koni
ec o
dcin
ka).
U. z
azna
czaj
ą to
r, pr
zykl
ejaj
ąc t
aśm
ę m
alar
ską
wzd
łuż
wyz
nacz
oneg
o od
cink
a. W
yzna
czon
y to
r
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Taśm
a m
alar
ska.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na.
205
kole
jno
prze
mie
rzaj
ą na
brz
uchu
, wra
cają
tył
em,
prze
chod
ząc,
bie
gnąc
. Nas
tępn
ie p
okon
ują
tor,
ska-
cząc
obu
nóż
na p
raw
ą, n
a le
wą
stro
nę t
oru
(taś
my)
.N
a w
nios
ek U
. tor
moż
e zo
stać
wyd
łużo
ny.
Tytu
ł: Ci
uciu
babk
a –
zaba
wa
rów
now
ażna
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
toją
w k
ręgu
. Do
środ
ka w
chod
zi c
hętn
y U
., N
. zaw
iązu
je m
u ch
uste
czką
ocz
y (s
taje
się
wów
-cz
as c
iuci
ubab
ką).
Wsk
azan
a pr
zez
N. o
soba
obr
aca
ciuc
iuba
bkę
dook
oła,
pus
zcza
i w
oła:
„C
iuci
ubab
ko,
łap
nas!
”. C
iuci
ubab
ka z
aczy
na s
zuka
ć U
., kt
órzy
m
ogą
się
prze
mie
szcz
ać p
o w
yzna
czan
ej p
rzez
N
. prz
estr
zeni
. Kie
dy c
iuci
ubab
ka k
ogoś
zła
pie,
mus
i od
gadn
ąć, k
to t
o je
st (m
oże
np. d
otyk
ać rę
ką t
wa-
rzy)
. Jeś
li ud
a m
u si
ę zg
adną
ć, c
iuci
ubab
ką z
osta
je
złap
any
U.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: M
arsz
w
pow
ietr
zuFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. w
4-o
sobo
wyc
h gr
upac
h st
ają
pono
wni
e pr
zy
tora
ch b
iegu
. Dw
ie o
soby
trz
ymaj
ą na
d po
dłog
ą na
w
ysok
ości
dło
ni U
. nap
rężo
ną s
kaka
nkę.
Poz
osta
łe
dwie
pok
onuj
ą to
r, bi
egną
c w
zdłu
ż sk
akan
ki, p
rze-
skak
ują
ją w
spo
sób
wsk
azan
y pr
zez
U. Z
mia
na ró
l.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia.
Sam
ooce
na.
Tytu
ł: Id
zie
Grz
eś
prze
z w
ieś
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
N. c
zyta
, U. p
owta
rzaj
ą i w
ykon
ują
kole
jne
czyn
nośc
i:Id
zie
Grz
eś
mar
sz p
o ko
le, w
poz
ycji
po-
chyl
onej
, ręc
e sk
rzyż
owan
e na
ple
cach
,Pr
zez
wie
ś,W
orek
pia
sku
nies
ie,
A p
rzez
dzi
urkę
je
dna
ręka
z ty
łu, d
ruga
na
plec
ach
popr
zedz
ając
ej o
so-
by p
rzed
staw
ia ru
ch sy
piąc
e-go
się
pia
sku;
Pias
ek c
iurk
iem
Sypi
e się
za
Grz
esie
m.
„Pia
sku
mni
ej –
rę
ce p
onow
nie
skrz
yżow
ane
na s
woi
ch p
leca
ch,
Nos
ić lż
ej!”
w
ypro
st,
Cie
szy
się g
łupt
asek
. w
ysko
k w
gór
ę i o
brót
w p
o-w
ietr
zu (z
mia
na k
ieru
nku
mar
szu)
,
10 m
inJu
lian
Tuw
im, I
dzie
Grz
eś
prze
z w
ieś.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
206
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Do
dom
wró
cił,
mar
sz p
o ko
le w
poz
ycji
poch
ylon
ej, r
ęce
sple
cion
e na
ple
cach
,W
orek
zrz
ucił,
pr
zyku
cnię
cie,
Ale
gdz
ie te
n pi
asek
? w
ycią
gnię
cie
rąk
do p
rzod
u,
Wra
ca G
rześ
po
wst
anie
, mar
sz d
o ty
łu,
Prze
z w
ieś,
doty
kani
e w
mar
szu
do
podł
ogi r
az je
dną,
raz
drug
ą rę
ką,
Zbie
ra p
iask
u zi
arnk
a.Po
mal
uśku
,Po
wol
uśku
,Ze
brał
a się
mia
rka.
ob
rót
w k
oło;
ręce
zak
reś-
lają
okr
ąg, z
mia
na k
ieru
nku
mar
szu,
Idzi
e G
rześ
m
arsz
na
cora
z ba
rdzi
ej
ugię
tych
nog
ach,
ręce
na
ple
cach
,Pr
zez
wie
ś,W
orek
pia
sku
nies
ie,
A p
rzez
dzi
urkę
Pias
ek c
iurk
iem
un
osze
nie
rąk
do g
óry,
op
uszc
zani
e z
naśl
adow
a-ni
em le
cące
go p
iask
u.Sy
pie
się z
a G
rzes
iem
...
I tak
dal
ej...
i tak
dal
ej...
Ju
lian
Tuw
im
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Po
dzię
kow
anie
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
Wym
iana
wra
żeń
i inf
orm
acji,
co
się
nam
uda
ło,
co c
hcem
y po
praw
ić.
Tani
ec in
tegr
acyj
ny (w
skaz
any
prze
z U
.).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Nag
rani
e z
muz
yką.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
207
Tem
at: P
rost
o do
cel
u. Ć
wic
zeni
a ró
wno
waż
ne
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 5
–10
min
Tytu
ł: W
paj
ęczy
nie
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
toją
w k
ręgu
o d
użej
śre
dnic
y. N
. roz
pocz
yna
pow
itani
e, rz
ucaj
ąc d
o w
ybra
nego
U. k
łębe
k sz
nur-
ka, z
atrz
ymuj
ąc w
dło
niac
h je
go k
onie
c.
U. t
rzym
a w
pal
cach
szn
urek
, rzu
ca k
łębe
k do
ko-
lejn
ego
U. i
form
ułuj
e po
wita
nie
pod
adre
sem
tej
os
oby.
Ki
edy
zost
aną
już
wsz
yscy
pow
itani
, na
sygn
ał
N. w
szys
cy ra
zem
prz
enos
zą s
znur
ek n
a po
dłog
ę,
przy
klej
ając
taś
mą
swój
kon
iec
do p
odło
gi. T
ak p
o-w
staj
e kl
asow
a pa
jęcz
yna.
Ka
żdy
U. s
toi p
rzy
swoj
ej c
zęśc
i szn
urka
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Sznu
rek
(kłę
bek)
,ta
śma
mal
arsk
a.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Pa
jęcz
ynow
y la
biry
ntFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
N. w
skaz
uje
U.,
któr
y m
a pr
zejś
ć po
lini
ach
pa-
jęcz
ych
ze s
woj
ego
punk
tu d
o pu
nktu
wyb
rane
j os
oby.
Tak
kol
ejno
prz
echo
dzą
wsz
yscy
U.,
naj-
pier
w p
rzod
em, p
otem
tył
em. W
nas
tępn
ej k
olej
-ce
prz
echo
dzi d
wóc
h U
. jed
nocz
eśni
e, u
nika
jąc
„zde
rzen
ia”.
10 m
inPr
zest
rzeń
z la
biry
ntem
ze
szn
urka
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Tytu
ł: Ćw
icze
nia
na ła
wec
zce
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
w s
zere
gu p
rzed
ław
eczk
ą gi
mna
styc
zną.
Pr
zech
odzą
prz
ez n
ią k
olej
no b
okie
m k
roki
em d
o-st
awny
m, p
rzod
em k
roki
em d
osta
wny
m –
prz
ejśc
ie
we
wsp
ięci
u na
pal
cach
. N
astę
pnie
prz
ejśc
ie n
a pa
lcac
h pr
zode
m i
tyłe
m;
prze
jści
e z
obro
tem
; prz
ejśc
ie d
wóc
h U
. z m
ijani
em;
prze
jści
e na
czw
orak
ach,
prz
ejśc
ie z
wor
eczk
iem
na
głow
ie, p
rzej
ście
z o
mija
niem
prz
eszk
ód.
Uw
aga!
Sta
ła a
seku
racj
a U
. prz
ez N
. Prz
ed ć
wic
ze-
niem
N. i
nfor
muj
e U
., ja
kie
są z
asad
y w
ykon
ywan
ia
ćwic
zeni
a.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Ław
eczk
a gi
mna
styc
zna.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
i pop
raw
nośc
i w
ykon
ania
ćw
icze
ń.In
form
acja
zw
rotn
a.Za
dani
a sp
raw
dzaj
ące.
208
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: M
uchy
w s
ieci
–
zaba
wa
ruch
owa
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. w
raca
ją d
o pa
jęcz
yny.
Każ
dy w
ybie
ra p
unkt
dla
sie
bie.
Ka
żdy
z uc
zest
nikó
w z
abaw
y m
a na
gło
wie
wor
ecze
k.
Zaba
wę
rozp
oczy
na w
skaz
any
U. M
a do
trze
ć do
w
ybra
nego
U.,
bieg
nąc
wzd
łuż
linii
z w
orec
zkie
m n
a gł
owie
. Nas
tępn
ie z
par
tner
em, t
rzym
ając
się
za
ręce
, bie
gną
do k
olej
nej o
soby
. St
ają
na je
j mie
jscu,
a t
a bi
egni
e do
kol
ejne
go
U. i
pow
tarz
a si
ę sc
hem
at z
abaw
y.
Wyg
rany
mi s
ą ci
, któ
rym
uda
ło s
ię n
ie z
gubi
ć w
cza
-si
e bi
egu
wor
eczk
a.
10 m
inPr
zest
rzeń
z la
biry
ntem
. W
orec
zek
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
i pop
raw
nośc
i w
ykon
ania
ćw
icze
ń.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Po
dsum
owan
ieFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. s
toją
wok
ół p
ajęc
zyny
. Każ
dy U
. chw
yta
swój
kon
iec.
W
rytm
ie w
ybra
nego
wal
czyk
a U
. wyk
onuj
ą w
spól
-ny
tan
iec
z im
prow
izow
aną
chor
eogr
afią
(np.
paj
ę-cz
yna
do g
óry,
paj
ęczy
na d
o śr
odka
). Ki
edy
wsz
yscy
zna
jdą
się
skup
ieni
w ś
rodk
u, w
ykrz
y-ku
ją ra
dosn
e „D
zięk
uję”
.
5 m
inLa
biry
nt z
e sz
nurk
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
wed
ług
poda
nego
sch
emat
u.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
Tem
at: N
a w
ycie
czce
. Ćw
icze
nia
rów
now
ażne
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Po
sze
roki
m
staw
ie –
zab
awa
ze ś
piew
emFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
U. w
luźn
ej g
rom
adzi
e po
rusz
ają
się
w ry
tm m
uzyk
i, śp
iew
ają:
Po sz
erok
im st
awie
pły
waj
ą ła
będz
ie, p
ływ
ają
łabę
dzie
,Kt
o sw
ego
nie
złap
ie, t
en n
iezd
arą
będz
ie. (
bis)
W t
ym m
omen
cie
każd
y st
ara
się
chw
ycić
par
tner
a,
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
209
stw
orzy
ć pa
rę. D
la U
., kt
óry
nie
znal
azł p
ary,
wsz
y-sc
y śp
iew
ają
na t
ę sa
mą
mel
odię
:
A o
to ju
ż m
amy
łabę
dzia
jedn
ego,
łabę
dzia
jedn
ego
Co n
ie u
mia
ł zna
leźć
prz
yjac
iela
sweg
o. (b
is)
Jedn
ocze
śnie
w c
zasi
e śp
iew
u U
. trz
ymaj
ą si
ę za
ręce
i kr
ęcą
w k
ołac
h.
Tytu
ł: Be
rek
żura
w
– za
baw
a or
ient
acyj
-no
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
Zaba
wa
będą
ca o
dmia
ną b
erka
. U.,
któr
y ch
ce
unik
nąć
schw
ytan
ia, m
oże
albo
uci
ekać
, alb
o pr
zy-
jąć
pozy
cję
żura
wia
, czy
li st
anąć
na
jedn
ej n
odze
, a
drug
ą un
ieść
, opr
zeć
stop
ę na
kol
anie
pie
rwsz
ej
i utr
zym
ać ró
wno
wag
ę.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Śl
imak
pok
aż
rogi
– z
abaw
a na
cz
wor
akac
hFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. s
poty
kają
ślim
aka.
Zad
anie
pol
ega
na o
stro
ż-ny
m p
rzej
ściu
po
ław
eczc
e na
czw
orak
ach.
Chę
tni
U. m
ogą
wys
taw
ić je
dną
nogę
i do
tkną
ć ni
ą ła
wec
zki.
7 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Ław
eczk
a na
gru
pę 5
-oso
-bo
wą,
mat
erac
e za
bezp
ie-
czaj
ące.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: St
rąca
my
kasz
tany
– z
abaw
a rz
utna
Form
a pr
acy:
ze
społ
owa
Każd
y U
. otr
zym
uje
mię
kką
piłk
ę lu
b w
orec
zek.
Za
dani
e dl
a gr
up p
oleg
a na
tym
, aby
uży
waj
ąc
tylk
o pi
łecz
ek, s
trąc
ić u
staw
ioną
na
ław
eczc
e pi
łkę.
O
dleg
łość
od
piłk
i wyz
nacz
ają
mat
erac
e za
bezp
ie-
czaj
ące.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Ław
eczk
a na
gru
pę
5-os
obow
ą, m
ater
ace
zabe
zpie
czaj
ące,
piłk
a do
si
atkó
wki
na
grup
ę, m
ięk-
kie
piłe
czki
dla
każ
dego
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Sam
ooce
na
wed
ług
poda
nego
pr
zez
N.
kryt
eriu
m.
Tytu
ł: To
r pr
zesz
kód
– za
baw
a bi
eżna
ze
slal
omem
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
Każd
a gr
upa
poko
nuje
tor
prz
eszk
ód z
pac
hołk
ów
usta
wio
nych
w je
dnej
lini
i. Za
dani
e na
leży
wyk
onać
pr
zode
m w
pie
rwsz
ym k
ieru
nku
bieg
u, a
tył
em –
w
bie
gu z
pow
rote
m.
5 m
in3,
4 p
acho
łki n
a gr
upę
5-os
obow
ąKa
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
210
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: Bo
cian
Kle
-kle
–
zaba
wa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
Boci
an K
le-k
le n
ie lu
bi ż
ab, d
late
go u
nika
spo
tkan
ia
z ni
mi.
Poło
wa
U. o
trzy
muj
e ro
lę ż
aby,
poł
owa
– ro
lę b
ocia
na.
Na
sygn
ał N
. U. p
orus
zają
się
po
sali.
N
a ko
lejn
y –
zatr
zym
ują
się.
Wsz
yscy
sta
ją
na je
dnej
nod
ze. J
eśli
w t
ej p
ozyc
ji bo
cian
a do
tkni
e ja
kaś
żaba
alb
o bo
cian
się
prz
ewró
ci,
zost
aje
żabą
. U
., kt
órzy
naj
dłuż
ej u
trzy
maj
ą si
ę w
roli
boci
ana,
ot
rzym
ują
braw
a od
gru
py.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na
wed
ług
poda
nego
pr
zez
N.
kryt
eriu
m.
Info
rmac
ja
zwro
tna
N.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: G
rzyb
obra
nie
– za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
Wyz
nacz
eni U
. otr
zym
ują
role
grz
ybia
rzy.
Spa
ceru
ją
raze
m z
inny
mi U
. N
a sy
gnał
sta
rają
się
dot
knąć
inny
ch U
. (gr
zyby
), al
e za
rów
no u
ciek
ając
y, ja
k i g
onią
cy, p
orus
zają
się
, po
dska
kują
c na
jedn
ej n
odze
. Po
sch
wyt
aniu
zm
iana
ról.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: W
izyt
a u
leka
rza
– za
baw
a ze
śpi
ewem
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
Ust
awie
nie
w k
ręgu
. U. ś
piew
ają,
pok
azuj
ąc d
wie
ma
ręka
mi c
zęśc
i cia
ła z
pio
senk
i. Po
wta
rzaj
ą pi
osen
kę,
za k
ażdy
m ra
zem
cor
az s
zybc
iej.
Gło
wa,
ram
iona
, kol
ana,
pal
ce,
kola
na, p
alce
, kol
ana,
pal
ce.
Gło
wa,
ram
iona
, kol
ana,
pal
ce,
oczy
, usz
y, u
sta,
nos
.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
211
Tem
at: D
ziec
i ros
ną p
rost
o. Ć
wic
zeni
a w
zmac
niaj
ące
naw
yk d
bani
a o
pros
te p
lecy
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: W
alcz
yk
Laba
da –
zab
awa
ze
śpie
wem
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
Wsz
yscy
ust
awie
ni w
krę
gu, t
war
zam
i do
środ
ka
koła
, por
usza
ją s
ię w
pie
rwsz
ym k
ieru
nku
tańc
a,
śpie
waj
ą na
zna
ną m
elod
ię:
Tańc
zym
y la
bada
, lab
ada,
laba
da;
Tańc
zym
y la
bada
, mał
ego
wal
czyk
a;Ta
ńczą
go
harc
erze
, har
cerz
e, h
arce
rze;
Tańc
zą g
o ha
rcer
ze i
mał
e zu
chy
też.
Po z
akoń
czen
iu p
iose
nki p
row
adzą
cy p
yta:
Gło
wy
były
? W
tedy
U. k
ładą
ręce
na
głow
y sw
oich
sąs
ia-
dów
i śp
iew
ają
pios
enkę
. To
sam
o po
wta
rzam
y,
trzy
maj
ąc s
ąsie
dnic
h U
. za
uszy
, nos
y, b
rzuc
hy, k
ola-
na, k
ostk
i.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: D
yryg
ent
– za
baw
a or
ient
acyj
-no
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
U. s
iedz
ą w
kol
e, s
iad
skrz
yżny
, pro
ste
plec
y.
Wyz
nacz
ony
U. w
ycho
dzi n
a ch
wilę
z k
oła.
W
tym
cza
sie
prow
adzą
cy w
yzna
cza
dyry
gent
a,
któr
ego
zada
nie
pole
ga n
a po
kazy
wan
iu p
ozos
ta-
łym
wci
ąż n
owyc
h ru
chów
do
naśl
adow
ania
. W
yzna
czon
y w
cześ
niej
U. w
raca
do
koła
i, o
bser
wuj
ąc,
star
a się
wsk
azać
dyr
ygen
ta. P
o od
nale
zien
iu g
o na
stę-
puje
zm
iana
ról.
Dyr
ygen
t wyc
hodz
i na
zew
nątr
z ko
ła.
Dod
atko
wo
N. s
praw
dza,
czy
wsz
yscy
pam
ięta
ją
o pr
osty
ch p
leca
ch.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Po
dnos
zeni
e ci
ężar
ów –
za
baw
a ks
ztał
tują
caFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Każd
y U
. zaj
muj
e m
iejs
ce p
rzy
drab
ince
, gim
na-
styc
znej
. W
poz
ycji
leżą
cej,
tyłe
m d
o dr
abin
ki, c
hwyt
a na
j-ni
ższy
szc
zebe
l. Pr
óbuj
e po
dnos
ić c
ięża
r –
w p
rak-
tyce
prz
ycią
ga s
ię d
o dr
abin
ki i
od n
iej o
dsuw
a.
5 m
inM
iejsc
e pr
zy d
rabi
nce.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
212
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
W p
rzyp
adku
bra
ku d
rabi
nek
mog
ą za
stąp
ić je
nog
i pa
rtne
ra s
toją
cego
w ro
zkro
ku, k
tóre
go c
hwyt
amy
za k
ostk
i.
Tytu
ł: Za
gubi
ony
kot
– za
baw
a ro
zcią
gają
caFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Wsz
yscy
U. p
orus
zają
się
na
czw
orak
ach,
z g
łow
ą un
iesi
oną
do g
óry,
ple
cy w
ygię
te d
o do
łu. N
a sy
gnał
N
. jed
en U
. zac
zyna
cic
ho m
iauc
zeć,
a w
szys
cy,
wyg
inaj
ąc p
lecy
, tw
orzą
„ko
ci g
rzbi
et”.
Wyz
nacz
ony
wcz
eśni
ej U
. pró
buje
wsk
azać
mia
uczą
cego
. W c
za-
sie
zaba
wy
wsz
yscy
pam
ięta
ją o
wyg
inan
iu p
lecó
w
zgod
nie
z in
stru
kcją
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: N
osim
y ci
ężar
y –
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
Na
grup
ę 5-
lub
6-os
obow
ą pr
zypa
da je
dna
lekk
a pi
łka.
Zad
anie
U. p
oleg
a na
pod
nosz
eniu
piłk
i (pr
a-w
idło
wa
post
awa
– pr
oste
ple
cy, u
gięt
e ko
lana
, tak
ja
kby
piłk
a by
ła c
ięża
rem
). Pi
łkę
rzuc
amy
obur
ącz
sprz
ed k
latk
i pie
rsio
wej
do
wyz
nacz
oneg
o ce
lu –
br
amki
.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Piłk
a na
gru
pę 5
- lub
6-
osob
ową,
cel
– b
ram
ka.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Pr
oste
ple
cy
żong
lera
– z
abaw
a ro
zcią
gają
caFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Każd
y U
. otr
zym
uje
jedn
ą pi
łkę
do ż
ongl
owan
ia.
W m
iejsc
u, a
pot
em w
ruch
u pr
zerz
uca
ją z
ręki
do
ręki
. N
astę
pnie
dw
oma
piłk
ami ć
wic
zy p
rzer
zuty
z rę
ki
do rę
ki, t
ak ja
k w
cza
sie
nauk
i żon
glow
ania
kas
kadą
. U
. spr
awni
ejsi
żon
gluj
ą w
mar
szu.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
2 pi
łecz
ki d
o żo
nglo
wan
ia
lub
wor
eczk
i dla
każ
dego
U
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Licz
ba p
owtó
rzeń
za
leży
od
moż
li-w
ości
U.
Moż
liwoś
ć do
dat-
kow
ej a
utop
reze
n-ta
cji.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: M
arsz
z o
ddy-
chan
iem
– z
abaw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
W ry
tm s
poko
jnej
muz
yki U
. por
usza
ją s
ię z
godn
ie
z po
lece
niem
N. S
pace
rują
po
sali,
sta
rają
c si
ę od
dy-
chać
głę
boko
i ró
wno
mie
rnie
. Na
sygn
ał z
atrz
ymuj
ą si
ę i w
ykon
ują
jask
ółkę
, po
uzys
kani
u ró
wno
wag
i ro
zglą
dają
się
na
praw
o, n
a le
wo.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 dl
a ka
żde-
go U
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
213
Tytu
ł: Bi
eg n
a cz
as
– za
baw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
Wsz
yscy
por
usza
ją s
ię w
kol
e, w
pie
rwsz
ym k
ieru
n-ku
tań
ca, g
łębo
ko o
ddyc
hają
c.
Na
sygn
ał k
ażdy
pró
buje
iść
tylk
o pr
zez
min
utę
i zat
rzym
ać s
ię p
o je
j upł
ywie
. Za
dani
e m
usi b
yć p
oprz
edzo
ne w
spól
nym
i ćw
icze
-ni
ami w
orie
ntac
ji cz
asow
ej: p
olic
z 60
spo
kojn
ych
krok
ów; o
bser
wac
ja t
arcz
y ze
garo
wej
.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Duż
y ze
gar.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: S
tono
ga w
sze
regu
. Gry
i za
baw
y po
rząd
kow
o-or
gani
zacy
jne
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 7
–10
min
Tytu
ł: Zb
iórk
a w
dw
usze
regu
–
dzia
łani
e o
char
ak-
terz
e or
gani
zacy
jno-
-por
ządk
owym
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
Przy
pom
nien
ie z
asad
prz
epro
wad
zani
a zb
iórk
i w
dw
usze
regu
. Odl
egło
ści w
sze
rega
ch i
rzęd
ach.
Po
wita
nie
z N
.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: W
spin
aczk
a–
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
Mar
sz d
wój
kam
i po
kole
w ry
tm m
uzyk
i mar
szow
ej.
Truc
ht w
rytm
muz
yki p
ołąc
zony
z w
ymac
ham
i rąk
w
prz
ód, w
tył
.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każd
e-go
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: G
ęsie
go, c
zyli
rzęd
em –
zab
awa
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:in
dyw
idua
lna
Po w
ykon
aniu
zbi
órki
w d
wus
zere
gu U
. dow
iadu
ją
się,
w ja
ki s
posó
b be
zpie
czni
e i s
poko
jnie
moż
na
usta
wić
się
w rz
ędzi
e.
Wsz
yscy
wyk
onuj
ą zw
rot
w p
raw
o.
Po k
omen
dzie
: „O
d pi
erw
szeg
o sz
ereg
u do
okoł
a sa
li, m
arsz
!” n
ajpi
erw
rusz
a sz
ereg
pie
rwsz
y, a
na-
stęp
nie
za o
stat
nim
U. w
tym
sze
regu
idzi
e pi
erw
-sz
y U
. sze
regu
dru
gieg
o.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2
dla
każ-
dego
U.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
214
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Moż
na t
akie
prz
eksz
tałc
enie
wyk
onać
od
zwro
tu
w le
wo.
Ćw
icze
nie
nie
moż
e nu
dzić
.
Tytu
ł: St
onog
a –
zaba
wa
ze ś
piew
emFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. u
staw
ieni
gęs
iego
, czy
li w
rzęd
zie,
z rę
kam
i na
bio
drac
h po
prze
dzaj
ąceg
o U
. Raz
em ś
piew
ają
pios
enkę
:
Idzi
e, id
zie
ston
oga,
sto
noga
, sto
noga
,aż
się
trzę
sie p
odło
ga, p
odło
ga, b
ęc!
W c
zasi
e pi
osen
ki w
szys
cy s
tara
ją s
ię m
asze
row
ać
rów
no, z
aczy
nają
c od
lew
ej n
ogi.
Po s
łow
ie „
bęc”
U. l
iczą
nog
i (po
tem
ręce
, ram
iona
itd
.) st
onog
i w t
en s
posó
b, ż
e U
. pie
rwsz
y ry
tmic
z-ni
e m
ówi „
pier
wsz
a no
ga”,
drug
i U. m
ówi „
drug
a no
ga”
itd.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Zn
ajdź
kol
or–
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. u
staw
ieni
w lu
źnej
gro
mad
zie.
N. w
ybija
rytm
na
bęb
nie,
a U
. mas
zeru
ją z
godn
ie z
tym
rytm
em.
W p
ewny
m m
omen
cie
N. p
rzer
ywa
grę
i gło
śno
krzy
czy:
„W
łosy
!”. O
znac
za t
o, ż
e po
win
ni s
taną
ć w
jedn
ym s
zere
gu U
. o t
ym s
amym
kol
orze
wło
sów
. Po
om
ówie
niu
wyk
onan
ia ć
wic
zeni
a za
czyn
a si
ę on
o od
now
a, a
N. p
odaj
e no
we
hasł
o: „
Buty
”, „S
kar-
pety
”, „B
luzk
a”, „
Ocz
y” it
d.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Bębe
n (lu
b ta
mbu
ryn)
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Info
rmac
ja
zwro
tna
N.
Tytu
ł: To
r pr
zesz
kód
– za
baw
a sp
raw
nośc
iow
aFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
N. d
ziel
i kla
sę n
a 3
lub
4 gr
upy,
dla
spr
awni
ejsz
ej
orga
niza
cji l
ekcj
i, by
uni
knąć
dłu
gieg
o cz
ekan
ia
prze
z U
. na
swoj
ą ko
lej.
Każd
a gr
upa
wyk
onuj
e ta
kie
sam
o za
dani
e na
tor
ze p
rzes
zkód
: sko
k za
wro
tny
prze
z ła
wec
zkę,
prz
ejśc
ie p
o ła
wec
zce,
pr
zeci
ągan
ie p
o ła
wec
zce
tylk
o za
pom
ocą
rąk,
w
ejśc
ie n
a ła
wec
zkę
usta
wio
ną p
od k
ątem
i zj
azd
z ni
ej. Z
a ka
żdym
raze
m N
. pod
kreś
la, ż
e m
ożna
zr
ezyg
now
ać z
ćw
icze
nia,
jeśl
i wyd
aje
się
ono
za t
rudn
e.
10 m
inŁa
wec
zka
dla
grup
y.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Info
rmac
ja
zwro
tna
N.
215
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Pr
zesy
łka
kuri
ersk
a –
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U. s
iedz
ą w
kol
e, s
iad
skrz
yżny
, ple
cy p
rost
e. P
odaj
ą so
bie
2 pi
łki,
każd
a w
inny
m k
olor
ze. N
a ha
sło
N.:
„Prz
e-sy
łka
kurie
rska
” U
., kt
óry
trzy
ma
w rę
kach
wyb
raną
pi
łkę,
wst
aje
z ni
ą i b
iegn
ie z
a pl
ecam
i inn
ych,
sta
ra-
jąc
się
prze
ścig
nąć
piłk
ę po
daw
aną
mię
dzy
U. i
wró
-ci
ć na
sw
oje
mie
jsce.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
2 ró
żne
piłk
i.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Info
rmac
ja
zwro
tna
N.
Tytu
ł: Za
jącz
ki
– za
baw
a or
gani
za-
cyjn
o-po
rząd
kow
aFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Każd
y U
. zap
amię
tuje
sw
ój n
umer
po
odlic
zeni
u w
kol
e. U
stal
a si
ę, ż
e U
. z n
umer
em 1
to „
Zają
czek
nu
mer
jede
n”. N
astę
pnie
U. w
ymie
niaj
ą si
ę w
kol
e po
zdro
wie
niam
i: „Z
ając
zek
num
er p
ięć
pozd
raw
ia
zają
czka
num
er d
wan
aści
e”. Z
ając
zek
pięć
i dw
ana-
ście
mac
hają
do
sieb
ie u
szam
i, cz
yli r
ękam
i prz
y-st
awio
nym
i do
głow
y. M
ogą
też
mac
hać
„usz
ami”
sąsi
edzi
zaj
ączk
a pi
ęć i
dwan
aści
e, a
le t
ylko
jedn
ym
uszk
iem
– t
ym o
d st
rony
poz
draw
iają
cego
lub
po-
zdra
wia
nego
sąs
iada
.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tem
at: J
este
m i
baw
ię s
ię z
inny
mi.
Inte
grac
ja g
rupy
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Zn
ak i
imię
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
zb
ioro
wa
U. i
N. s
tają
w k
ręgu
. N. j
ako
pier
wsz
y m
ówi s
woj
e im
ię i
wyk
onuj
e ge
st, k
tóry
ma
się k
ojar
zyć
z je
go
imie
niem
. U. s
toją
cy p
o pr
awej
str
onie
pow
tarz
a im
ię
N. i
jego
ges
t; do
daje
swoj
e im
ię i
swój
ges
t. Ko
lejn
y U
. pow
tarz
a kw
estię
pop
rzed
nika
i do
daje
swoj
ą pr
ezen
tacj
ę. W
pre
zent
acji
ucze
stni
czy
każd
y U
.U
. roz
pras
zają
się
po
sali
i por
usza
ją w
rytm
mu-
zyki
. Na
znak
N. r
ozpo
czyn
ają
pow
itan
ia g
esta
mi:
każd
y po
dcho
dzi d
o ka
żdeg
o i,
uśm
iech
ając
się
,
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
U.
w w
ykon
aniu
zad
ania
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
216
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
wyk
onuj
e za
pam
ięta
ny g
est
imie
nny
kole
żank
i lub
ko
legi
. Zab
awa
końc
zy s
ię z
chw
ilą p
owit
ania
każ
-de
j oso
by.
Tytu
ł: W
ażne
zas
ady
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
N. i
U. u
stal
ają
zasa
dy z
acho
wan
ia s
ię n
a le
kcja
ch
wyc
how
ania
fizy
czne
go, z
uw
zglę
dnie
niem
zas
ad
bezp
iecz
eńst
wa
(tak
że e
moc
jona
lneg
o).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Info
rmac
ja z
wro
tna.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: W
spin
aczk
a –
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
iedz
ą w
sze
regu
w s
iadz
ie s
krzy
żnym
, w t
akie
j od
legł
ości
, aby
móc
sw
obod
nie
wyp
rost
ować
rę
ce. W
spin
ają
się
na s
zczy
t gó
ry: n
ajpi
erw
jedn
a pó
łka
– po
dnos
zą d
omin
ując
ą rę
kę i
usta
wia
ją
dłoń
rów
nole
gle
do p
odło
gi n
ad g
łow
ą. N
astę
pnie
ró
wno
legl
e na
d pi
erw
szą
dłon
ią u
kład
ają
kole
jną
dłoń
– d
ruga
pół
ka. W
spin
ają
się
kole
jno,
osi
ągaj
ąc
szcz
yt w
yzna
czon
y sw
oim
i moż
liwoś
ciam
i – d
o m
aksy
mal
nego
wyc
iągn
ięci
a rą
k. K
ończ
ą, p
rzed
-st
awia
jąc
szcz
yt s
woj
ej g
óry
– łą
czą
w g
órze
pal
ce
obu
rąk.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enia
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
Tytu
ł: Za
trzy
man
y ta
niec
– z
abaw
a or
gani
zują
ca g
rupę
. W
stęp
do
nauk
i ta
ńca
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
toją
w k
ręgu
. Po
usły
szen
iu m
uzyk
i mas
zeru
ją
rytm
iczn
ie p
o ko
le w
pra
wą
stro
nę. N
a zn
ak N
. za-
czyn
ają
cwał
ować
w t
ę sa
mą
stro
nę. N
astę
pnie
m
asze
rują
po
kole
w p
rzec
iwną
str
onę,
na
znak
N
. roz
pocz
ynaj
ą cw
ał. W
ycis
zeni
e m
uzyk
i. U
. dob
ie-
rają
się
par
ami (
np. c
hwyt
ają
za rę
kę o
sobę
z p
raw
ej
stro
ny).
W p
arac
h st
ają
napr
zeci
wko
sieb
ie (t
wor
ząc
dwa
koła
). Po
rusz
ają
się w
pra
wą
stro
nę, w
ykla
skuj
ą ry
tm, p
o 8
krok
ach
zmie
niaj
ą ki
erun
ek, p
o na
stęp
nych
8 k
roka
ch
zew
nętr
zne
koło
mas
zeru
je w
tym
sam
ym k
ieru
nku,
w
ewnę
trzn
e w
prz
eciw
nym
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
217
Tytu
ł: Be
rek
grup
ując
yFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
U. w
rytm
muz
yki r
ozpr
asza
ją s
ię p
o sa
li. N
a sy
gnał
N
. zat
rzym
ują
się
i w z
ależ
nośc
i od
liczb
y dź
wię
ków
(lu
b w
skaz
ania
na
kost
ce) b
iega
ją:
– dw
ójka
mi,
– tr
ójka
mi,
– cz
wór
kam
i,–
usta
wia
ją s
ię d
wój
kam
i w rz
ędac
h.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
Tytu
ł: Cw
ał –
zab
awa
muz
yczn
o-ru
chow
a.
Nau
ka k
roku
tań
caFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. z
dw
óch
rzęd
ów t
wor
zą d
wa
kręg
i – w
ewnę
trz-
ny i
zew
nętr
zny.
Trz
ymaj
ąc s
ię z
a rę
ce, n
aśla
dują
bi
eg k
oni –
cw
ałuj
ą w
rytm
muz
yki (
8 kr
oków
w
pra
wo
i 8 k
rokó
w w
lew
o). N
astę
pnie
koł
a cw
a-łu
ją w
prz
eciw
nych
kie
runk
ach.
N. m
ówi,
że c
wał
to
naj
szyb
szy
typ
chod
u ko
ński
ego.
Roz
mow
a: c
o m
ożna
zob
aczy
ć, c
wał
ując
; jak
ie o
braz
y U
. zap
a-m
ięta
li z
chw
ili p
orus
zani
a si
ę cw
ałem
.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
, in
icju
jąc
wsk
azan
e pr
zez
N. z
mia
ny w
ruch
u.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
Tytu
ł: Ch
wyt
w t
ańcu
–
zaba
wa
muz
yczn
o--r
ucho
wa.
N
auka
kro
ku t
ańca
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
tają
pon
owni
e pa
ram
i i c
hwyt
ają
się
jak
przy
za
baw
ie „
Siał
a ba
ba m
ak”.
Poru
szaj
ą si
ę w
rytm
de-
klam
owan
ego
prze
z N
. tek
stu:
Krak
owia
nka
jedn
am
iała
chł
opca
z d
rew
na,
a bu
ciki
z w
osku
,w
szys
tko
po k
rako
wsk
u.
2 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.C
hętn
i pom
agaj
ą in
nym
, in
icju
jąc
wsk
azan
e pr
zez
N. z
mia
ny w
ruch
u.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
Tytu
ł: Kr
akow
iak
– ta
niec
inte
grac
yjny
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
U. d
owia
dują
się
, że
pozn
awal
i kol
ejne
ukł
ady
cho-
reog
rafic
zne
(frag
men
ty) k
rako
wia
ka. P
rzys
tępu
ją
do n
auki
cał
ego
ukła
du.
U. s
toją
par
ami,
twor
ząc
koło
.
1. Kr
akow
iacz
ek je
den
mia
ł kon
ików
sie
dem
,po
jech
ał n
a w
ojnę
,zo
stał
mu
się
jede
n.Tr
zym
ając
się
za
ręce
, U. m
asze
rują
rytm
iczn
ie
w p
raw
o.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ręgu
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m,
inic
jują
c w
skaz
ane
prze
z N
. zm
iany
w ru
chu.
Moż
liwoś
ć up
rosz
czen
ia
ukła
du c
hore
ogra
ficzn
ego
do c
hodu
i cw
ału
(bez
tr
zym
ania
hac
zyki
).
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
218
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
2. S
iede
m la
t w
ojow
ał,
szab
li ni
e w
yjm
ował
,
U. u
staw
ieni
tw
arza
mi d
o si
ebie
, z u
nies
iony
mi
do g
óry
praw
ymi r
ękam
i, cw
ałuj
ą w
prz
eciw
nych
ki
erun
kach
(każ
dy z
a sw
oją
praw
ą rę
ką).
Szab
la z
ardz
ewia
ła,
woj
ny n
ie w
idzi
ała.
Zmia
na k
ieru
nków
tań
ca, c
wał
z p
odni
esio
ną le
wą
ręką
. Na
koni
ec z
esko
k, z
atrz
yman
ie s
ię i
znal
ezie
nie
now
ego
part
nera
.
3. K
rako
wia
nka
jedn
am
iała
chł
opca
z d
rew
na,
a bu
ciki
z w
osku
,w
szys
tko
po k
rako
wsk
u.
Tani
ec w
now
ych
para
ch w
trz
yman
iu h
aczy
ki
(8 t
aktó
w w
str
onę
praw
ą, 8
w s
tron
ę le
wą)
.4.
Kra
kow
iacz
ek c
i ja,
krak
owsk
iej n
atur
y,kt
o m
i wej
dzie
w d
rogę
,ja
na
nieg
o z
góry
.
Jak
w z
wro
tce
2.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Cz
as n
a re
laks
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Typ
zada
nia:
do
skon
aląc
y
U. s
tają
w k
ręgu
jede
n za
dru
gim
. Mas
zeru
ją p
o ko
le i
wyk
onuj
ą m
asaż
yki n
a pl
ecac
h ko
leża
nki l
ub
kole
gi w
edłu
g in
stru
kcji
N. (
lub
zgod
nie
z in
stru
kcją
pi
osen
ki).
U. m
asuj
ą i p
owta
rzaj
ą w
yraz
y dź
wię
ko-
naśl
adow
cze:
Mas
ażyk
iM
asaż
yki j
ak d
eszc
zyki
(kap
, kap
, kap
, kap
)M
asaż
yki j
ak w
ężyk
i(s
ss, s
ss, s
ss)
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. s
toją
w k
ole.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.In
form
acja
zw
rotn
a U
.
219
Mas
ażyk
i jak
szc
zote
czki
(szu
r, sz
ur, s
zur,
szur
)M
asaż
yki j
ak g
ąbec
zki
(psz
, psz
, psz
, psz
)(m
arsz
w p
rzec
iwny
m k
ieru
nku)
Mas
ażyk
i jak
spi
ralk
i(s
zur,
szur
, szu
r, sz
ur)
Mas
ażyk
i jak
war
kocz
lalk
i(ra
z, d
wa,
raz,
dw
a)M
asaż
yki j
ak o
czka
mis
ia(le
wa,
pra
wa,
gór
a, d
ół)
Mas
ażyk
i jak
locz
ki Z
dzis
ia(b
rlyly
lyly
)(z
a: Ć
wic
z ja
k z
nut,
KIN
ED)
Tytu
ł: Ra
zem
raźn
iej
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Typ
zada
nia:
do
skon
aląc
y
Info
rmac
ja z
wro
tna
w k
ręgu
, np.
z u
życi
em k
łębk
a w
ełny
, na
tem
at: c
zy lu
bię
baw
ić s
ię w
gru
pie,
robi
ć to
, co
wyk
onuj
e gr
upa.
2 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
U. i
N. s
iedz
ą na
pod
łodz
e w
sia
dzie
skr
zyżn
ym.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Tem
at: W
zdr
owym
cie
le z
drow
y du
ch. K
szta
łtow
anie
naw
yków
hig
ieni
czne
j pos
taw
y Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: W
tańc
u ra
źnie
jFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a
Pow
tórz
enie
kra
kow
iaka
w w
ersj
i int
egra
cyjn
ej.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia
prze
z U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ta
ńczy
ć z
przy
jem
nośc
iąFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
U. s
toją
na
swoi
ch m
iejsc
ach.
N. z
apow
iada
opo
-w
ieść
o ró
żnyc
h sy
tuac
jach
. Pro
si U
., ab
y je
sob
ie
wyo
braż
ali i
mów
ili, j
ak s
ię w
ówcz
as c
zują
:1.
N. w
łącz
a ba
rdzo
gło
śno
muz
ykę
do k
rako
wia
ka
i pró
buje
prz
ekrz
ycze
ć ją
, mów
iąc
np.:
Wyo
braź
cie
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
220
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
sobi
e, ż
e je
steś
cie
na łą
ce, s
łysz
ycie
śpi
ewaj
ące
ptak
i... (w
trak
cie
poka
zuje
ges
tem
, że
cięż
ko m
u się
mów
i, że
bol
i go
gard
ło i
odcz
uwa
ból u
szu,
je
st z
męc
zony
). W
yłąc
za m
uzyk
ę i p
yta:
Jak
się
czul
iście
, co
czuł
y w
asze
usz
y; c
zy s
łysz
eliśc
ie, c
o do
was
mów
ię?
Sam
też
opow
iada
, jak
się
czu
je.
Wni
osek
: hał
as m
ęczy
, bol
ą na
s us
zy, g
ardł
o itd
. H
ałas
nie
spr
zyja
nas
zem
u zd
row
iu.
2. N
. roz
sypu
je k
ulki
z p
apie
ru. P
rosi
, aby
U. w
yko-
nali
któr
yś z
ukł
adu
tańc
zone
go w
cześ
niej
Kra
ko-
wia
czka
. Roz
mow
a do
prow
adza
jąca
do
wni
osku
, że
bał
agan
prz
eszk
adza
w w
ykon
ywan
iu ć
wic
zeń.
3. N
. pyt
a, c
zy n
p. p
rzyj
emni
e by
łoby
pod
ać b
rudn
ą rę
kę k
oled
ze. W
nios
ek: A
by d
obrz
e si
ę ba
wić
, na
leży
zad
bać
o do
bre
war
unki
: bra
k ha
łasu
, czy
-st
ość,
por
ząde
k.4.
N. t
łum
aczy
, że
wsz
ystk
ie o
mów
ione
war
unki
to
elem
enty
hig
ieny
.H
igie
na t
o za
chow
anie
czy
stoś
ci, a
le t
eż d
bani
e o
sieb
ie i
środ
owis
ko, w
któ
rym
np.
się
ucz
ymy,
aby
ni
e m
iało
ono
złe
go w
pływ
u na
nas
ze z
drow
ie.
Tytu
ł: Fa
solk
a –
ćw
icze
nie
odde
-ch
owe
i roz
ciąg
ając
eFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U. s
toją
w p
ozyc
ji sw
obod
nej,
unos
zą rę
ce d
o gó
ry,
wdy
chaj
ąc p
owie
trze
. Pod
czas
wol
nego
opu
szcz
ania
rą
k –
wyd
ech
pow
ietr
za.
U. t
rzym
ają
w rę
ku b
ibuł
ową
faso
lkę
– w
ącha
jąc
ją,
wdy
chaj
ą po
wie
trze
, nas
tępn
ie ró
wno
mie
rnie
wyd
y-ch
ają
pow
ietr
ze u
stam
i. Po
dcza
s w
ypus
zcza
nia
po-
wie
trza
ust
ami,
dmuc
hani
e –
raz
moc
ne, r
az s
łabe
.U
. sie
dzą
w s
iadz
ie s
krzy
żnym
z t
ułow
iem
poc
hy-
lony
m d
o pr
zodu
, z d
łońm
i opa
rtym
i o p
odło
gę.
N. o
pow
iada
: Jes
teś
faso
lką
zasa
dzon
ą w
zie
mi.
Spró
buj c
zołe
m d
otkn
ąć z
iem
i. Te
raz
rośn
iesz
– p
owol
i pro
stuj
esz
tułó
w, w
ycią
gasz
rę
ce w
gór
ę, c
oraz
wyż
ej. T
eraz
faso
lka
wię
dnie
–
pow
oli o
pusz
czas
z rę
ce, p
ochy
lasz
tuł
ów i
kła-
dzie
sz rę
ce n
a po
dłod
ze, n
a rę
kach
opi
eras
z cz
oło
(ćw
icze
nie
pow
tórz
yć 3
razy
).
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
u-al
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia.
221
Tytu
ł: O
klas
ki
stop
ami –
ćw
icze
nie
uspr
awni
ając
e st
opy
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
N. p
odaj
e us
tnie
inst
rukc
ję, d
emon
stru
jąc
ćwic
zeni
e.
Ćw
icze
nie
popr
zedz
a w
prow
adze
niem
o ty
m, ż
e na
uczy
my
się o
klas
ków
sto
pam
i – to
nie
typo
wy
spo-
sób
wyr
ażen
ia p
odzi
wu,
pod
zięk
owan
ia it
p. U
. sie
-dz
ą na
pod
łodz
e. K
olan
a sk
iero
wan
e na
zew
nątr
z.
Pode
szw
y st
óp u
łożo
ne ta
k, a
by b
yły
zwró
cone
do
siebi
e. N
a zn
ak N
. sto
py n
ad p
odło
gą u
derz
ają
jedn
a o
drug
ą (ć
wic
zeni
e po
wtó
rzyć
3 ra
zy; s
ekw
encj
a bi
cia
braw
a tr
wa
ok. 6
seku
nd).
Stop
y od
pocz
ywaj
ą. N
. inf
orm
uje,
że
zgod
nie
z za
sada
mi h
igie
ny p
owin
niśm
y te
raz
umyć
ręce
. N
. um
awia
się
z U
., że
łazi
enka
jest
tam
, gdz
ie
znaj
dują
się
kar
tki:
biał
a, c
zerw
ona
i zie
lona
. Ko
lejn
i U. n
aśla
dują
myc
ie rą
k. M
ycie
rąk
trw
a ty
le, i
le t
rwaj
ą ok
lask
i gru
py (o
k. 6
sek
und)
.U
. po
umyc
iu rą
k bi
egie
m w
raca
ją d
o gr
upy
i kla
sz-
czą
ręka
mi.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Na
jedn
ej, d
łużs
zej ś
cia-
nie
przy
klej
one
kart
ki:
ziel
ona,
cze
rwon
a, b
iała
(u
mow
ne o
znac
zeni
a ła
zien
ek).
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia.
Tytu
ł: O
jcie
c W
irgi-
liusz
– ć
wic
zeni
e ry
tmiz
ując
e i r
ozci
ą-ga
jące
, ucz
ące
pożą
-da
nych
naw
yków
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
iada
ją w
krę
gu. Ś
piew
ają
z N
., kt
óry
jako
pie
rw-
szy
jest
Ojc
em W
irgili
usze
m (s
toi w
śro
dku
okrę
gu).
Ojc
iec
Wirg
ilius
z –
wsk
azuj
ą pr
awą
ręką
na
N.,
uczy
ł dzi
eci s
woj
e, –
wsk
azuj
ą le
wą
ręką
na
sieb
ie,
a m
iał i
ch w
szys
tkic
h –
krzy
czą
„och
!” i
wyc
iąga
ją
obie
ręce
do
góry
,st
o dw
adzi
eści
a tr
oje
– op
uszc
zają
ręce
,H
ejże
, dzi
eci,
hejż
e ha
– ry
tmic
znie
ude
rzaj
ą st
o-pa
mi w
pod
łogę
,ró
bcie
wsz
yscy
to
co ja
– k
rzyc
zą „
co?”,
Hej
że, d
ziec
i, he
jże
ha: –
rytm
iczn
ie k
lasz
czą
dłoń
mi,
róbc
ie w
szys
cy t
o co
ja: –
krz
yczą
„co
?”.N
. pok
azuj
e pr
oste
ges
ty z
wią
zane
z h
igie
ną, n
p.
myc
ie, ć
wic
zeni
a fiz
yczn
e, g
łębo
kie
oddy
chan
ie,
wie
trze
nie
poko
ju, a
U. j
e po
wta
rzaj
ą.W
ybór
spo
śród
U. O
jca
Wirg
ilius
za i
pow
tórz
enie
cy
klu
zaba
wy
(co
najm
niej
6 ra
zy).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
spo
-so
bu w
ykon
ania
ćw
icze
nia.
222
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
min
Tytu
ł: Re
laks
–
mas
ażyk
iFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
N. m
ówi i
nstr
ukcj
ę i j
edno
cześ
nie
dem
onst
ruje
. U
. sta
ją w
krę
gu. Z
wra
cają
się
w p
raw
ą st
ronę
. Kła
-dą
pra
wą,
nas
tępn
ie le
wą
dłoń
na
ram
ieni
u os
oby
popr
zedz
ając
ej.
Prze
suw
ają
w ry
tm m
uzyk
i sw
oje
dłon
ie p
o ra
mio
-na
ch k
oleż
anki
lub
kole
gi le
kko
w p
rzód
, w ty
ł. Po
ma-
łu, z
godn
ie z
muz
yką,
por
usza
ją s
ię w
pra
wą
stro
nę.
Nag
le z
aczy
na p
adać
des
zcz:
kro
pi p
o pl
ecac
h –
U. u
derz
ają
palc
ami r
ytm
iczn
ie z
gór
y na
dół
i z
pow
rote
m w
ple
cy o
soby
z p
rzod
u.
Na
nieb
ie p
ojaw
ia s
ię s
łońc
e, a
le z
dru
giej
str
ony
– od
wra
cają
się
. O
soba
pop
rzed
zają
ca m
a m
okre
ple
cy –
mas
aż
całą
dło
nią.
Mas
ują
swoj
ą gł
owę
– pr
awą
dłon
ią
czub
ek g
łow
y, le
wą
dłon
ią c
zube
k gł
owy.
Za
trzy
muj
ą si
ę –
są z
męc
zeni
, zie
waj
ą, m
asuj
ą po
liczk
i.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja
zwro
tna
U.
Tem
at: T
anie
c łą
czy.
Prz
estr
zega
nie
zasa
d w
cza
sie
tańc
ów i
zaba
w z
muz
yką
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Ta
niec
chu
sty
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
gr
upow
a
U. s
toją
w k
ręgu
. Poś
rodk
u le
żą c
ienk
ie k
olor
owe
chus
ty (d
wa
razy
wię
cej n
iż U
.). U
. po
kole
i wyb
iera
ją
dla
siebi
e je
dną
chus
tę (p
odej
muj
ą de
cyzj
ę, k
iedy
w
ycho
dzą
po c
hust
ę i j
aki k
olor
wyb
iera
ją).
W ry
tm
muz
yki p
orus
zają
chu
stą,
wpa
truj
ąc si
ę w
nią
. Nas
tęp-
nie
wyb
iera
ją o
sobę
, któ
rej t
anie
c bę
dą o
bser
wow
ać.
Prze
mie
nnie
obs
erw
ują
tani
ec i
tańc
zą z
chu
stą.
N
astę
pnie
U. s
tają
w k
ręgu
wsz
yscy
tańc
zą z
chu
stam
i. Pr
zez
chw
ilę w
szys
cy w
ykon
ują
tani
ec c
hust
ami.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Chu
sty
szyf
onow
e.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
ćwi-
czen
ie w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
223
Rozm
owa
na t
emat
: „Ki
edy
uczn
iow
ie c
zuli
się
lepi
ej
i chę
tnie
j tań
czyl
i – c
zy w
ówcz
as, k
iedy
wyk
onyw
ali
tani
ec s
ami,
czy
w g
rupi
e?”.
Naw
iąza
nie
do t
ego,
że
w t
ańcu
jest
eśm
y ra
zem
, łat
wie
j wyk
onuj
emy
zada
nie,
czę
sto
wsp
ólne
wyk
onan
ie d
aje
pięk
niej
szy
efek
t itd
.
Częś
ć gł
ówna
: 20–
30 m
in
Tytu
ł: Ta
ńcz
zgod
nie
z ry
tmem
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. u
staw
ieni
w k
ołac
h 4-
lub
5-os
obow
ych.
Zad
anie
U
. pol
ega
na o
dgad
nięc
iu ry
tmu
mel
odii
i por
usza
niu
się w
kol
e zg
odni
e z
nim
. Każ
da g
rupa
moż
e do
dat-
kow
o w
ykon
ać w
łasn
e po
mys
ły c
hore
ogra
ficzn
e,
doda
tkow
e ry
tmic
zne
czyn
nośc
i w c
zasie
tańc
a.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
au
topr
ezen
tacj
i.O
bser
wac
ja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Ta
ńcz
zgod
nie
z in
nym
iFo
rma
prac
y:
grup
owa
U. d
alej
w g
rupa
ch 4
- lub
5-o
sobo
wyc
h. N
. pok
azu-
je, w
jaki
spo
sób
nale
ży s
ię p
orus
zać.
U. o
bser
wuj
ą po
kaz
N.,
nara
dzaj
ą si
ę w
zes
poła
ch, a
nas
tępn
ie
odtw
arza
ją ru
chy
N. K
olej
ne z
adan
ia ru
chow
e po
ka-
zyw
ane
prze
z N
.:–
rytm
iczn
y m
arsz
po
kole
,–
zmia
na k
ieru
nku
mar
szu
na p
rzec
iwny
(bez
zak
łó-
cani
a ta
ńca)
,–
podc
hodz
enie
do
środ
ka k
oła
4 kr
okam
i z je
dno-
czes
nym
uno
szen
iem
złą
czon
ych
rąk,
– w
ycho
dzen
ie z
e śr
odka
koł
a ty
łem
4 k
roka
mi
z je
dnoc
zes n
ym o
pusz
czan
iem
rąk,
– 4
krok
i dos
taw
ne w
pra
wą
stro
nę,
– 4
krok
i dos
taw
ne w
lew
ą st
ronę
,–
w p
raw
ą st
ronę
2 k
roki
dos
taw
ne, a
nas
tępn
ie
obró
t 4
krok
ami p
rzez
pra
we
ram
ię,
– w
lew
ą st
ronę
2 k
roki
dos
taw
ne, a
nas
tępn
ie
obró
t 4
krok
ami p
rzez
pra
we
ram
ię.
15 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Chę
tni p
omag
ają
inny
m
w w
ykon
aniu
zad
ania
.Sa
moo
cena
we-
dług
kry
teriu
m
poda
nego
pr
zez
N.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Im
ienn
e po
żegn
anie
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
zbio
row
a
U. t
wor
zą d
wa
rów
nolic
zne
koła
. N. w
ybija
rytm
na
8 -
koła
por
usza
ją s
ię w
prz
eciw
nych
kie
runk
ach.
W
8. t
akci
e U
. dzi
ękuj
ą za
zab
awę
i żeg
nają
się
z
osob
ą z
napr
zeci
wka
, pre
zent
ując
jej z
nak
imie
nny
(pat
rz z
adan
ie w
stęp
ne Z
nak
i im
ię).
Zmia
na k
ieru
n-ku
tańc
a. N
. wpr
owad
za p
rzem
ienn
ie ry
tm n
a 8
i na
4.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e za
da-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci. C
hętn
i pom
a-ga
ją in
nym
U. w
wyk
onan
iu
zada
nia.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
224
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tem
at: M
agic
zne
ręce
dzi
eci.
Rzut
y i c
hwyt
y le
wą
i pra
wą
ręką
z u
życi
em ró
żnyc
h pr
zybo
rów
Cz
as: 4
5 m
in
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Po
dróż
do
po-
dusz
kow
ej k
rain
y –
zaba
wa
z m
uzyk
ąFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U. i
N. s
tają
w k
ręgu
. N. z
apra
sza
U. d
o po
dróż
y w
mie
jsce,
gdz
ie k
ażdy
moż
e na
uczy
ć si
ę cz
egoś
no
weg
o. P
odró
ż to
zab
awa
pole
gają
ca n
a na
ślad
o-w
aniu
N. w
ykon
ując
ego
ruch
y po
dobn
e do
kie
ro-
wan
ia s
amol
otu
(lub
sam
ocho
du, r
ower
u). K
olej
ne
ruch
y w
ykon
ywan
e są
w ry
tm m
uzyk
i. (Ć
wic
zeni
e na
leży
pow
tórz
yć 2
razy
).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Sp
otka
nie
z ch
mur
kam
i –
zaba
wa
orie
ntac
yj-
no-p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
Ust
awie
nie
w lu
źnej
gro
mad
zie,
tw
arza
mi d
o N
. Ka
żdy
U. o
trzy
muj
e bi
ałą
kart
kę fo
rmat
u A
4.
W ry
tm m
uzyk
i „za
mie
nia”
kar
tkę
w c
hmur
kę, r
yt-
mic
znie
mną
c i w
ygła
dzaj
ąc p
apie
r. N
a pr
zem
ian
praw
ą i l
ewą
ręką
uno
si s
woj
ą ch
mur
kę
w p
owie
trzu
: nis
ko, w
ysok
o, k
rążą
c m
iędz
y in
nym
i U
., w
ykon
ując
różn
orod
ne z
adan
ia p
odaw
ane
prze
z N
. raz
pra
wą,
raz
lew
ą rę
ką.
Każd
y U
. odk
łada
sw
oją
chm
urkę
do
zaba
wy
na z
a-ko
ńcze
nie
zaję
ć.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Kart
ka b
iałe
go p
apie
ru
form
atu
A4.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: Ja
dą p
odus
zki
– za
baw
a na
czw
orak
ach
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna
U. s
iedz
ą w
krę
gu, o
trzy
muj
ą w
orec
zki g
imna
-st
yczn
e –
lata
jące
pod
uszk
i. Ka
żdy
U. p
rzyj
muj
e po
zycj
ę do
czw
orak
owan
ia i
kład
zie
wor
ecze
k na
ple
cach
; sta
ra s
ię g
o ut
rzym
ać b
ez p
omag
ania
so
bie
ręka
mi,
czw
orak
ując
do
środ
ka k
oła
i wra
ca-
jąc
na m
iejs
ce.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k gi
mna
styc
zny
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
wyk
o-na
nia
ćwic
zeni
a.
225
Tytu
ł: Po
dska
kują
ce
podu
szki
– z
abaw
y rz
utne
Form
a pr
acy:
in
dyw
idua
lna,
gr
upow
a,
zind
ywid
ualiz
owan
a
U. w
sia
dzie
pła
skim
prz
erzu
cają
wor
eczk
i z p
raw
ej
na le
wą
stro
nę c
iała
i od
wro
tnie
. Kto
um
ie, s
tara
się
zł
apać
wor
ecze
k, z
anim
spa
dnie
na
podł
ogę.
U. u
staw
ieni
w lu
źnej
gro
mad
zie.
Każ
dy ć
wic
zy s
am.
Wor
eczk
i gim
nast
yczn
e –
lata
jące
pod
uszk
i – z
aczy
-na
ją p
rzes
kaki
wać
z rę
ki p
raw
ej d
o le
wej
. Ra
z w
ysok
o w
zlat
ują,
raz
nisk
o. U
. pod
rzuc
ają
i sta
-ra
ją s
ię ła
pać
wor
eczk
i obu
rącz
, jed
norą
cz, p
rzer
zu-
cają
c z
praw
ej d
o le
wej
ręki
.U
. w lu
źnej
gro
mad
zie
stoj
ą pa
ram
i nap
rzec
iw s
iebi
e.
Rzuc
ają
wor
eczk
i tak
, aby
wyl
ądow
ały
mię
dzy
noga
mi p
artn
era,
któ
ry m
a za
zad
anie
zła
pać
wo-
recz
ek i
odrz
ucić
w p
odob
ny s
posó
b.
Jeśl
i to
moż
liwe,
wor
ek n
ie p
owin
ien
upaś
ć na
po
dłog
ę. R
zuty
i ch
wyt
y ob
urąc
z, je
dnor
ącz,
pra
wą
i lew
ą rę
ką.
15 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k gi
mna
styc
zny
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
i-cz
enie
wed
ług
indy
wid
ual-
nych
moż
liwoś
ci.
Tytu
ł: N
ieśm
iałe
po
dusz
ki –
zab
awa
bież
naFo
rma
prac
y:
indy
wi d
ualn
a
U. s
toją
w lu
źnej
gro
mad
zie.
Każ
dy p
odrz
uca
do-
wol
nym
spo
sobe
m s
wój
wor
ecze
k. G
dy N
. zac
zy-
na g
rać
na t
ambu
ryni
e, U
. por
usza
ją s
ię z
godn
ie
ze s
łysz
anym
rytm
em, s
zybk
o –
wol
no, c
ały
czas
st
araj
ąc s
ię p
odrz
ucać
wor
ecze
k ob
urąc
z lu
b pr
ze-
rzuc
ać z
ręki
do
ręki
. U. s
tara
ją s
ię u
nika
ć ko
ntak
-tó
w z
inny
mi.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k gi
mna
styc
zny
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Tytu
ł: Pa
da ś
nieg
–
zaba
wa
orie
ntac
yj-
no-p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
Wsz
yscy
U. o
dnaj
dują
wcz
eśni
ej z
robi
one
chm
urki
. W
rytm
muz
yki d
rą k
artk
i na
mni
ejsz
e, z
amie
nia-
jąc
je w
śni
eg. N
a sy
gnał
N. w
szys
cy je
dnoc
ześn
ie
podr
zuca
ją k
awał
ki p
apie
ru, a
nas
tępn
ie z
bier
ają
je
z po
dłog
i. Za
baw
a ko
ńczy
się
, gdy
wsz
ystk
ie „
płat
ki ś
nieg
u”
zost
aną
zebr
ane.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Zrob
iona
wcz
eśni
ej
chm
urka
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
226
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Rzu
ć do
mni
e–
zaba
wa
rytm
iczn
aFo
rma
prac
y: z
bior
owa
U. s
toją
w k
ręgu
– t
rzec
h U
. (lu
b cz
tere
ch a
lbo
pięc
iu) w
śro
dku
koła
. W p
ierw
szej
czę
ści z
abaw
y w
szys
cy w
ykla
skuj
ą ry
tm w
ybija
ny p
rzez
N. n
a ta
mbu
ryni
e. U
. w ś
rodk
u ko
ła w
rytm
pod
rzuc
ają
wor
eczk
i, ch
odzą
c.
W p
rzer
wie
muz
yczn
ej U
. sto
jący
na
środ
ku p
od-
chod
zą d
o w
ybra
nych
U. i
rzuc
ają
do s
iebi
e w
o-re
czki
dow
olny
m s
poso
bem
. Gdy
N. z
aczn
ie z
nów
w
ybija
ć ry
tm t
ambu
ryne
m, n
owi U
. wch
odzą
do
śro
dka
koła
.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Trzy
lub
wię
cej w
orec
z-kó
w g
imna
styc
znyc
h.Ta
mbu
ryn.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Tytu
ł: Po
wró
t z
po-
dusz
kow
ej k
rain
y–
zaba
wa
z m
uzyk
ą
Pow
tórz
enie
zab
awy
z po
cząt
ku z
ajęć
. Pow
rót
do s
zkoł
y.
Zako
ńcze
nie
i poż
egna
nie.
3 m
inKa
żdy
U. w
ykon
uje
ćwic
ze-
nie
wed
ług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Tem
at: S
pryt
ni ja
k w
iew
iórk
i. Rz
uty
mał
ymi p
rzed
mio
tam
i do
celu
, nap
rzem
ienn
e w
yrzu
cani
e pi
łecz
ek
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: G
imna
styk
a zw
inne
go s
myk
a –
zaba
wa
z m
uzyk
ąFo
rma
prac
y:
fron
taln
a
U. i
N. s
tają
w k
ręgu
. N. z
apra
sza
U. d
o w
spól
nych
ćw
icze
ń ze
zw
inną
wie
wió
rką.
Ćw
icze
nia
z w
iew
iórk
ą to
zab
awa
pole
gają
ca n
a na
ślado
wan
iu N
. wyk
onuj
ące-
go ru
chy
wie
wió
rki (
lub
inne
go z
wie
rzęc
ia) z
bier
ając
ej
zapa
sy. K
olej
ne ru
chy
wyk
onyw
ane
są w
rytm
muz
yki.
(Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2 ra
zy).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
227
Tytu
ł: Ze
psut
y or
zech
– z
abaw
a or
ient
acyj
no-
porz
ądko
wa
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
U. w
sia
dzie
pła
skim
otw
arty
m s
iedz
ą w
ko
le.
Turl
ają
mię
dzy
sobą
orz
ech
– pi
łkę
(pó
źnie
j dw
ie lu
b w
ięce
j). P
o s
ygna
le N
. piłk
a za
mie
nia
się
w z
epsu
ty o
rzec
h, k
tóre
go n
ie m
ożn
a zł
apać
. Kt
o z
łapi
e pi
łkę
po s
ygna
le, m
usi t
rzy
razy
odb
ić
ją o
d zi
emi.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Duż
a pi
łka.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: O
rzes
zki d
o dz
iupl
i – z
abaw
a na
czw
orak
ach
Form
a pr
acy:
in
dyw
i dua
lna
U. s
iada
ją p
o je
dnej
stro
nie
sali.
Wsz
yscy
prz
ygot
owuj
ą się
do
czw
orak
owan
ia. Z
adan
ie p
oleg
a na
jak
najsz
yb-
szym
prz
enie
sieni
u or
zesz
ków
, czy
li m
iękk
ich
piłe
czek
, na
dru
gi k
onie
c sa
li. Pi
łecz
ki n
ależ
y pr
zeni
eść
ściśn
ięte
m
iędz
y no
gam
i. Ka
żdy
dost
aje
dwie
piłe
czki
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2 d
la k
ażde
go U
.D
wie
mię
kkie
piłe
czki
lub
wor
ecze
k gi
mna
styc
zny
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: O
rzes
zkie
m
do d
ziup
li –
zaba
wy
rzut
neFo
rma
prac
y:
indy
wid
ualn
a,
grup
owa,
zi
ndyw
idua
lizow
ana
U. u
staw
ieni
w k
ole.
Na
środ
ku k
oła
zazn
aczo
na d
ziu-
pla
(mat
erac
, sza
rfy,
pach
ołki
). Za
dani
e U
. pol
ega
na
celn
ym rz
ucie
piłe
czką
lub
wor
eczk
iem
do
zazn
aczo
-ne
go o
bsza
ru. R
zuty
odb
ywaj
ą się
kol
ejno
, po
kole
, na
jpie
rw je
dną,
pot
em d
rugą
piłe
czką
. Ka
żdy
celn
y rz
ut to
1 pu
nkt.
Za c
elny
rzut
ręką
, któ
ra n
ie je
st d
omi-
nują
ca –
2 p
unkt
y. Pu
nkty
zlic
zam
y po
2 lu
b 3
seria
ch.
W ry
tm m
uzyk
i U. m
ną k
artk
i for
mat
u A
4 do
mo-
men
tu u
zysk
ania
tw
arde
j kul
ki.
Ćw
icze
nie
jest
wy-
kony
wan
e je
dnoc
ześn
ie p
raw
ą i l
ewą
ręką
.U
. ust
awie
ni w
dw
óch
szer
egac
h na
prze
ciw
sie
bie.
M
iędz
y ni
mi u
mow
na li
nia
nary
sow
ana
kred
ą.
Kule
pap
iero
we
wyk
onan
e w
pop
rzed
nim
ćw
icze
niu
to z
epsu
te o
rzes
zki,
któr
e tr
zeba
wyr
zuci
ć ze
sw
o-je
j czę
ści s
ali.
Zab
awa
zacz
yna
się
i koń
czy
na u
mó-
wio
ny s
ygna
ł. P
o za
końc
zeni
u N
. spr
awdz
a, g
dzie
je
st m
niej
zep
suty
ch o
rzec
hów
. K
ażdy
U. o
trzy
muj
e ch
ustk
ę sz
yfon
ową.
Zad
ania
do
wyk
onan
ia: m
acha
my
chus
tką
do in
nych
U.;
podr
zuca
my
chus
tkę
praw
ą rę
ką, l
ewą
ręką
. Prz
erzu
-ca
my
chus
tkę
z rę
ki d
o rę
ki, s
tara
jąc
się
za k
ażdy
m
raze
m p
odrz
ucić
chu
stkę
jak
najw
yżej
i na
tę
sam
ą od
legł
ość;
po
podr
zuce
niu
chus
tki p
róbu
jem
y kl
a-
15 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Dw
ie m
iękk
ie p
iłecz
ki lu
b w
orec
zek
gim
nast
yczn
y,
dwie
kar
tki p
apie
ru w
for-
mac
ie A
4, d
wie
chu
stki
sz
yfon
owe
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Sam
ooce
na.
228
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
snąć
w d
łoni
e i n
astę
pnie
zła
pać
ją, n
im s
padn
ie n
a zi
emię
(raz
pra
wą,
raz
lew
ą rę
ką).
Zaba
wy
dwom
a ch
ustk
ami s
zyfo
now
ymi.
Trzy
mam
y po
jedn
ej c
hust
ce w
ręce
, pod
rzuc
amy
na p
rzem
ian
chus
tkę
w p
raw
ej i
lew
ej rę
ce, p
rzer
zuca
my
górą
ch
ustk
i z rę
ki d
o rę
ki, z
awsz
e za
czyn
ając
od
tej s
amej
ch
ustk
i (ra
z za
czyn
amy
praw
ą, a
raz
lew
ą rę
ką).
Tytu
ł: G
orąc
e ka
szta
ny –
za
baw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
in
dyw
i dua
lna
Każd
y U
. otr
zym
uje
po je
dnej
piłe
czce
(wor
eczk
i, ku
le p
apie
row
e). S
ą to
św
ieżo
upi
eczo
ne k
aszt
any.
Ka
żdy
prób
uje
najp
ierw
sta
ć, a
pot
em ja
k na
jszy
b-ci
ej b
iec
i jed
nocz
eśni
e pr
zerz
ucać
gor
ąceg
o ka
szta
-na
z rę
ki d
o rę
ki. U
., kt
órym
już
to s
ię u
daje
, dos
tają
dr
ugi r
ekw
izyt
. Prz
ybor
y po
win
ny b
yć p
rzer
zuca
ne
górą
; zaw
sze
zacz
ynam
y rz
ucać
tym
sam
ym, c
zyli
raz
zacz
ynam
y rz
uty
praw
ą, a
raz
lew
ą rę
ką.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Po 2
mię
kkie
piłe
czki
lub
2 w
orec
zki d
la k
ażde
go U
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: O
gonk
i w
iew
ióre
k –
zaba
wa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zbio
row
a
Każd
y U
. otr
zym
uje
szyf
onow
ą ch
ustę
, któ
rą d
o po
łow
y ch
owa
za p
asem
. W
ten
spo
sób
każd
a w
iew
iórk
a m
a w
ysta
jący
ogo
n.
Zada
nie
ucze
stni
ków
pol
ega
na t
ym, a
by n
ie t
ra-
cąc
swoj
ego
ogon
ka, z
ebra
ć ja
k na
jwię
cej c
udzy
ch
ogon
ków
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Szyf
onow
a ch
ustk
a.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Ba
bie
lato
–
zaba
wa
rela
ksuj
ąca
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Ust
awie
nie
w k
ręgu
. Każ
dy U
. trz
yma
swoj
ą ch
ust-
kę s
zyfo
now
ą. W
ykon
uje
zada
nia
N.:
utrz
ymaj
ch
ustk
ę w
pow
ietr
zu, d
muc
hają
c w
nią
od
spod
u;
spró
buj z
atoc
zyć
chus
tką
jak
najw
ięks
ze k
oło;
po
drzu
ć ch
ustk
ę ta
k, a
by s
pada
ła ja
k na
jdłu
żej;
w p
arze
wym
ieni
aj s
ię c
hust
ką w
tak
i spo
sób,
ab
y ni
e sp
adła
na
podł
ogę.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 .
Chu
stka
szy
fono
wa
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
229
Tem
at: D
ziec
i naś
lado
wca
mi z
wie
rząt
. Zab
awy
ruch
owe
z na
ślad
owan
iem
ruch
u zw
ierz
ąt
Czas
: 45
min
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
Tytu
ł: Pa
jąk
i muc
hy
– za
baw
a or
ient
acyj
-no
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
i dua
lizow
ana
U. w
luźn
ej g
rom
adzi
e po
rusz
ają
się
po s
ali,
brzę
-cz
ąc ja
k m
uchy
. N
a ha
sło
„paj
ąk”
wsz
ystk
ie „
muc
hy”
zast
ygaj
ą w
bez
ruch
u, a
mię
dzy
nim
i spa
ceru
je „
pają
k” –
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
szuk
a te
j, kt
óra
się
poru
szy.
Jeśl
i tak
ą od
najd
zie,
od
prow
adza
ją n
a sk
raj s
ali,
tam
„m
ucha
” cz
eka
do
zmia
ny„p
ająk
a”. P
ozos
tali
U. z
aczy
nają
por
usza
ć si
ę po
sal
i, br
zęcz
ąc.
(Ćw
icze
nie
nale
ży p
owtó
rzyć
2 ra
zy)
Tytu
ł: En
e, d
ue, r
abe
– za
baw
a ze
śpi
ewem
Form
a pr
acy:
fr
onta
lna
U. m
asze
rują
po
kole
w ry
tm s
łów
wyl
icza
nki:
Ene,
due
, rab
e.Po
łkną
ł boc
ian
żabę
.A
żab
a in
dyka
.C
o z
tego
wyn
ika?
Raz,
dw
a, t
rzy,
ter
az t
y!U
. pró
bują
pow
tarz
ać s
łow
a za
N. U
czą
się
wyl
i-cz
anki
. Jed
nocz
eśni
e w
tym
sam
ym ry
tmie
kla
szcz
ą w
dło
nie.
Za
pom
ocą
wyl
icza
nki N
. wyz
nacz
a je
dneg
o U
., kt
óry
staj
e na
śro
dku
koła
. (Ć
wic
zeni
e na
leży
pow
tórz
yć 2
razy
).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
lepi
ej
okoł
o 2
m2
dla
każd
ego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
in
Tytu
ł: W
szys
cy ro
bią
to c
o ja
– z
abaw
a na
czw
orak
ach
Form
a pr
acy:
zi
ndyw
i dua
lizow
ana
Wyz
nacz
ony
U. s
toi n
a śr
odku
koł
a. M
a za
zad
anie
po
kazy
wać
ruch
y w
ymyś
lone
go p
rzez
sie
bie
zwie
-rz
ęcia
. Wsz
yscy
U. n
aśla
dują
kol
egę,
a n
a ko
niec
zg
aduj
ą, c
o to
był
o za
zw
ierz
ę. W
szys
cy ra
zem
lo
sują
kol
ejne
go U
. za
pom
ocą
pozn
anej
wcz
eśni
ej
wyl
icza
nki.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.M
ożliw
ość
wys
tąpi
enia
pr
zed
grup
ą.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
230
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
nii p
omoc
e dy
dakt
yczn
eSp
osob
y in
dyw
idua
lizac
jiSp
osób
oce
ny
Tytu
ł: O
dlot
pta
ków
–
zaba
wa
rozc
iąga
jąca
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. u
staw
ieni
w w
ężyk
ach
5-, 6
-, 7-
osob
owyc
h.
Węż
yk p
row
adzi
pie
rwsz
y U
. Za
nim
pod
ążaj
ą po
zo-
stal
i. W
ężyk
i nie
mog
ą m
ieć
koliz
ji.
Zada
nie
U. p
oleg
a na
odt
wor
zeni
u za
pom
ocą
ma-
chan
ia rę
kam
i odl
otu
ptak
ów d
o ci
epły
ch k
rajó
w.
Naj
pier
w o
dlat
ują
mał
e ja
skół
ki, p
otem
wię
ksze
du
dki,
a na
kon
iec
najw
ięks
ze –
boc
iany
. U. m
ogą
też
wyd
awać
odg
łosy
cha
rakt
erys
tycz
ne d
la p
takó
w.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Fo
ka z
cyr
ku
– za
baw
a rz
utna
Form
a pr
acy:
gr
upow
a
U. s
toją
par
ami,
w lu
źnej
gro
mad
zie.
N
a je
dną
parę
prz
ypad
a je
den
wor
ecze
k.
Zada
nie
jedn
ego
U. –
tre
nera
– p
oleg
a na
tak
im rz
u-ci
e w
orec
zkie
m, a
by d
rugi
U. –
foka
– m
ógł z
łapa
ć w
orek
alb
o pr
zyją
ć na
gło
wę
i tam
utr
zym
ać.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k gi
mna
styc
zny.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.Zr
óżni
cow
anie
zad
ania
dla
gr
up.
Sam
ooce
na
osią
gnię
ć.
Tytu
ł: Sp
rytn
e w
rony
– z
abaw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
in
dyw
i dua
lna
Na
każd
ego
U. p
rzyp
adaj
ą po
2 w
orec
zki (
lub
inne
fa
nty)
, któ
re N
. roz
rzuc
a m
iędz
y lin
ią s
tart
u a
linią
met
y.
Wsz
yscy
maj
ą za
zda
nie
prze
biec
jak
najs
zybc
iej
wyz
nacz
ony
dyst
ans,
jedn
ocze
śnie
zbi
eraj
ąc z
pod
-ło
gi d
wa
wor
eczk
i.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Po 2
mię
kkie
piłe
czki
lub
2 w
orec
zki d
la k
ażde
go U
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Ogo
nki w
iew
ió-
rek
– za
baw
a or
ient
a-cy
jno-
porz
ądko
wa
Form
a pr
acy:
zb
ioro
wa
Każd
y U
. otr
zym
uje
szyf
onow
ą ch
ustę
, któ
rą d
o po
łow
y ch
owa
za p
asem
. W
ten
spo
sób
każd
a w
iew
iórk
a m
a w
ysta
jący
ogo
n.
Zada
nie
ucze
stni
ków
pol
ega
na t
ym, a
by n
ie t
ra-
cąc
swoj
ego
ogon
ka, z
ebra
ć ja
k na
jwię
cej c
udzy
ch
ogon
ków
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Szyf
onow
a ch
ustk
a.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
in
Tytu
ł: Wyś
cig
wró
bel-
ków
– z
abaw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Każd
y U
. otr
zym
uje
wor
ecze
k, u
mie
szcz
a go
mię
-dz
y ko
stka
mi n
óg. W
szys
cy u
staw
iają
się
na
linii
star
tu i
prób
ują
jak
najs
zybc
iej d
osta
ć si
ę na
lini
ę m
ety.
3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 d
la k
aż-
dego
U.
Wor
ecze
k dl
a ka
żdeg
o U
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
Tytu
ł: Za
gubi
one
pisk
lę –
zab
awa
orie
ntac
yjno
--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y:
zind
ywid
ualiz
owan
a
Wsz
yscy
U. s
iedz
ą w
krę
gu, z
e sp
uszc
zony
mi g
ło-
wam
i. Je
den
U. –
mam
a sz
ukaj
ąca
pisk
lęci
a –
stoi
na
śro
dku
i nas
łuch
uje.
Cic
he p
iśni
ęcia
wyd
aje
wcz
eśni
ej w
yzna
czon
y U
. do
mom
entu
wsk
azan
ia
prze
z „m
amę”
. W
yzna
czen
ie in
nych
U. z
a po
moc
ą po
znan
ej w
cze-
śnie
j wyl
icza
nki (
Ene,
due
, rab
e...)
.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
naj
le-
piej
oko
ło 2
m2 dl
a ka
żde-
go U
.
Każd
y U
. wyk
onuj
e ćw
icze
-ni
e w
edłu
g in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości
.
Obs
erw
acja
ak
tyw
nośc
i U.
232
Tropiciele. Część 1. | Scenariusz spotkania z rodzicami
SCENARIUSZ SPOTKANIA Z RODZICAMI
Pasowanie na uczniaCzas: 45–60 min
NIEZBĘDNIK: – dekoracja – według własnego pomysłu (np. zdjęcia-portrety dzieci; wizerunki twarzy
przymocowane do kolorowych kartonów – pozostała część sylwetki ozdobiona przez dzieci: doklejone ubranie, rekwizyty i in.; wszystkie postacie zawieszone są w wi-docznym miejscu, może być ściana lub kurtyna znajdująca się za występującymi U.);
– kartki z tekstami wierszy, piosenek dla U. i rodziców, zaproszenia dla gości – na etapie przygotowań imprezy;
– jabłka – po jednym dla każdego U.; – karteczki z pytaniami lub zagadkami (np. o szkole) przymocowane do jabłek; – kosz na jabłka; – duża plansza przedstawiająca tornister; – rysunki przyborów szkolnych, przedmiotów związanych ze szkołą oraz jeden duży zestaw – po jednym rysunku dla każdego dziecka lub dwa mniejsze, takie same zestawy;
– taśma dwustronna lub tablica magnetyczna z magnesami do przymocowywania rysunków;
– wybrane piosenki; – dyplomy okolicznościowe dla każdego U.; – duże gęsie pióro (lub inny przedmiot) do pasowania pierwszoklasistów; – mały upominek dla każdego U., np. ołówek, zeszyt lub szkolna tarcza; – poczęstunek (o ile został przewidziany) przygotowany z pomocą rodziców.
Przebieg zajęć
Pasowanie warto zaplanować w okolicach Dnia Edukacji Narodowej – jest wtedy wystarczająco dużo czasu na przygotowanie U. do uroczystości. Będzie to również ciekawy akcent w obchodach tego święta w szkole. Jeśli N. uzna za stosowne, prosi, aby tego dnia U. przyszli ubrani galowo, żeby podkreślić rangę wydarzenia. Propo-zycja spotkania jest przewidziana dla jednej klasy. Jeśli impreza jest planowana np. dla kilku klas pierwszych, to scenariusz należy odpowiednio zmodyfikować, zwraca-jąc uwagę na konieczne pomoce dydaktyczne i organizację miejsca. Warto zmienić też nazwę z „pasowania” na „ślubowanie” (duża liczba dzieci utrudnia pasowanie każdego ucznia z osobna). Wtedy zamiast pasowania odbywa się ślubowanie – U. zbiorowo powtarzają przygotowany wcześniej tekst ślubowania. W prowadzeniu spotkania mogą pomagać przedstawiciele którejś ze starszych klas.1. Powitanie.
N. wita gości przybyłych na uroczystość pasowania – rodziców, babcie i dziadków, rodzeństwo; na spotkanie można zaprosić również starsze klasy. N. wywołuje na scenę całą klasę 1., przedstawia kolejnych U., o każdym starając się powiedzieć coś miłego czy żartobliwego. N. wywołuje kolejnych U. na melodię Panie Janie, a go-ście odpowiadają.
2. Występy.N. informuje zebranych gości, że chociaż początek roku szkolnego był nie tak dawno, pierwszoklasiści zdążyli już nauczyć się wielu rzeczy, poznali zasady obo-wiązujące w szkole i za chwilę udowodnią, że zasługują na miano prawdziwych U.
233
Scenariusz spotkania z rodzicami | Pasowanie na ucznia
U. śpiewają 2, 3 zwrotki pierwszej piosenki z akompaniamentem. N. chwali przy wszystkich U., że nie tylko ładnie śpiewają, lecz także chętnie uczą się też liter i liczą. U. z podziałem na role recytują wybrany wiersz o lite-rach, np. Abecadło J. Tuwima, lub wybrane fragmenty Kramu z literami W. Chotomskiej. Następnie U. przedstawiają wybrany wiersz z liczbami, np. Dziesięć piłek A. Łady-Grodzickiej, Dziwny pies D. Wawiłow, Jak biedronka zgubiła kropki W. Chotomskiej, Rachunki na wesoło H. Szayerowej, lub dowolny inny o po-dobnej tematyce. Jeśli jest taka możliwość, U. mogą zaprezentować również wiersz lub piosenkę w języku angielskim.
3. Test na ucznia.Po występach jest czas na sprawdzian dla pierwszoklasistów – mogą pomóc starsi uczniowie. Pierwszoklasiści losują z kosza jabłka, do których są przymocowane karteczki z pytaniami lub zagadkami. Każdy U. stara się udzielić prawidłowej odpowie-dzi, w razie potrzeby pomaga publiczność. Jabłka mogą być później poczęstun-kiem dla klasy. N. w widocznym miejscu przyczepia dużą planszę przedstawiającą tornister, w pobliżu kładzie zestaw mniejszych rysunków, na których są przybory, przed-mioty związane ze szkołą oraz inne, niezwiązane ze szkołą. U. kolejno podcho-dzą, losują rysunki i decydują, czy należy je umieścić w tornistrze, czy też nie. N. lub starsi U. pomagają przymocować wybrane obrazki przy tornistrze. Pozo-stałe są odkładane na bok. Dla usprawnienia można przygotować dwa zestawy rysunków – wtedy dwie grupy U. pracują równolegle.
4. Pasowanie.Nadszedł najważniejszy moment. N. prezentuje duże gęsie pióro (lub inny przed-miot do pasowania) i tłumaczy, na czym polega pasowanie na U. Kolejno zaprasza U. i dotykając ramienia piórem, wygłasza formułę przyjęcia do grona uczniów. Każdy U. dostaje również dyplom okolicznościowy i mały upominek (np. ołówek, zeszyt lub szkolną tarczę). Aby U. nie byli zbyt zdenerwowani, można przed sa-mym pasowaniem poprosić, aby na scenę weszli rodzice – wtedy dorośli stają za swoimi dziećmi.
5. Deklaracja rodziców.N. wyjaśnia, że tak jak pierwszoklasiści zostali przyjęci do grona uczniów, tak i ich rodzice wstępują do grona społeczności szkolnej. Rodzice wspólnie składa-ją deklarację, że są rodzicami na medal. Tekst z deklaracją można rozdać rodzi-com kilka dni wcześniej, aby mogli się spokojnie przygotować. Poniżej propozy-cja tekstu.
Rodzice na medalByć rodzicem w pierwszej klasie To wyzwanie jest nie lada!Co dzień w szkole być z uśmiechemCzy jest słońce, czy deszcz pada…Śnieg lub burza, gradobicie – To czasami też się zdarza –Kiedy nie chcesz wstawać rano,To twój pierwszak się obraża.
Tropiciele. Część 1. | Scenariusz spotkania z rodzicami
Dobrym wzorem bądźmy dzieciom:Skaczmy, liczmy, coś śpiewajmyi czytajmy, piszmy, myślmy,co najlepsze – z serca dajmy.Wywiadówki nam niestraszne,Bo wierzymy, że ta klasaMa potencjał nie z tej ziemi – Stąd do tamtąd – hej, hopsasa!
My, rodzice tych dziewczynekOraz chłopców z pierwszej klasy,Nie zważamy na przeszkody,Bóle głowy czy hałasy.Razem z dziećmi wstępujemyW szkoły już otwarte bramy.Że na medal z nas rodzice,Wszystkich Was tu zapewniamy!
Sylwia Mroczek-Poniatowska
6. ZakończenieU. śpiewają wybraną piosenkę. N. gratuluje wszystkim U. i rodzicom przystąpienia do społeczności szkolnej. Dziękuje gościom za przybycie i zaprasza najważniej-szych uczestników wydarzenia (wraz z rodzinami) na mały poczęstunek.
235
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | Abecadło instrumentów muzycznych
ELEMENTARZ MUZYCZNY DLA TROPIĄCYCH NAUCZYCIELI
Abecadło instrumentów muzycznych
Instrumenty muzyczne różnią się od siebie: – barwą, która uzależniona jest od materiału, z którego zbudowany jest instrument; – zakresem wysokości dźwięków – czyli ile i jakie dźwięki możemy zagrać na danym instrumencie.
Podstawowe elementy w instrumentach muzycznych to: – źródło dźwięku – wibrator; – sposób wydobycia dźwięku – szarpanie, pocieranie, uderzanie, np. skrzypce – smyczek, harfa – palce.
Ze względu na rodzaj źródła dźwięku wyróżniamy 4 grupy instrumentów: – aerofony (instrumenty dęte), w których źródłem dźwięku jest słup powietrza; – idiofony (instrumenty samobrzmiące), w których źródłem dźwięku są ciała sprężyste, np. sztabki, płyty, rury; – membranofony (instrumenty membranowe), w których źródłem dźwięku jest naciągnięta błona (mem-
brana); – chordofony (instrumenty strunowe), w których źródłem dźwięku jest napięta struna.
Instrumenty należące do grupy idiofonów i membranofonów określa się nazwą instrumentyperkusyjne, czyli uderzane. Instrumenty dęte dzieli się na dęte drewniane, tzw. drzewo, i dęte blaszane, tzw. blacha. Osobną podgrupę aerofonów miechowych tworzą organy.Instrumenty strunowe dzielimy na:
– instrumenty klawiszowe (pianino, fortepian); – instrumenty szarpane (harfa, gitara, klawesyn, cytra, lutnia, bałałajka, mandolina, bandżo); – instrumenty smyczkowe (skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas).
Odrębną grupę instrumentów muzycznych stanowią elektrofony, czyli instrumenty elektryczne, w których źródłem brzmienia jest obwód elektryczny. Te instrumenty pojawiły się dopiero w XX wieku.Spotykamy również inny podział instrumentów perkusyjnych:
– instrumenty o określonej wysokości dźwięku – np. kotły, ksylofon, wibrafon, czelesta; – instrumenty o nieokreślonej wysokości dźwięku – np. bębny, trójkąt, marakasy, talerze.
Szkolne instrumenty perkusyjne
Bębenek – mały bęben; podstawowy instrument perkusyjny. Ma pojedynczą membranę przyczepioną do ramy. Charakteryzuje się różnym brzmieniem – w zależności od miejsca, w które uderzymy. Mem-brana może być wykonana ze skóry zwierzęcej lub z tworzyw sztucznych. Dźwięk jest wydobywany przez uderzenie pałeczką, ręką lub przez pocieranie membrany.
Kastaniety – hiszpański instrument ludowy. Zbudowany z drewnianej rączki, do której przymocowane są z jednej strony lub dwóch stron drewniane muszelki związane sznurkiem lub tasiemką. Dźwięk wydoby-wamy przez potrząsanie.
Marakasy – instrument uderzany. Czara instrumentu może być zbudowana z gliny, skorupy orzecha lub innego materiału, jest osadzona i przytwierdzona do drewnianego trzonka.Wewnątrz czary mogą znajdować się twarde elementy, np. nasiona fasoli, grochu, kamyczki lub gruby piasek. Marakasy wydają dźwięk przypominający szelest. Marakasy dla dzieci nazywamy grzechotkami. Produko-wane są najczęściej z plastiku, mają mniejsze rozmiary i są lżejsze.
Talerze (czynele) – instrument należący do grupy idiofonów. Mają kształt koła lub talerza do zupy. Mogą być wykonane z brązu, mosiądzu lub innego metalu. Dźwięk wydobywany jest przez uderzanie talerza pał-kami lub uderzanie o siebie dwóch talerzy.
236
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | ABC zasad muzyki
Tamburyn (bębenek baskijski, tamburyno) – instrument należący do grupy membranofonów. Pochodzi z Azji. Spotykamy również tamburyn prowansalski górali z Prowansji (Francja).
Trójkąt (triangel) – instrument wykonany ze stalowego pręta w kształcie trójkąta. Uderzając w niego, uzy-skujemy dźwięk przypominający dżwięk dzwonka. Trójkąt pojawił się w orkiestrze symfonicznej pod koniec XVIII wieku.
ABC zasad muzykinuta – znak muzyczny przedstawiony graficznie, określający wysokość i czas trwania dźwięku lub wartości rytmicznej.
wartość rytmiczna – nuta lub dźwięk o określonym czasie trwania.
Wyróżniamy następujące wartości rytmiczne:
– cała nuta
– półnuta
– ćwierćnuta
– ósemka
– szesnastka
klocek rytmiczny – wartość rytmiczna przedstawiona graficznie:
– klocek całonutowy
– klocek półnutowy
– klocek ćwierćnutowy
– klocek ósemkowy
– klocek szesnastkowy
pauza muzyczna – znak graficzny określający ciszę lub przerwę w muzyce i decydujący o czasie jej trwania.Nazwa pauzy muzycznej jest zgodna z przyporządkowaną jej wartością rytmiczną, np.
pauza całonutowa
pauza półnutowa
pauza ćwierćnutowa
pauza ósemkowa
pauza szesnastkowa
dźwięk – znak graficzny będący wartością rytmiczną lub wartość rytmiczna o określonej wysokości.nazwy solmizacyjne dźwięków – do, re, mi, fa, sol, la, si, do.nazwy literowe dźwięków – C, D, E, F, G, A, H, C.
237
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | ABC zasad muzyki
Tempo w muzyce – szybkość wykonywania wartości rytmicznych, dźwięków oraz utworów.Wyróżniamy następujące tempa w muzyce:tempo wolne tempo umiarkowanegrave (czyt: grawe) – ciężko, poważnie; andante – w tempie spokojnego kroku;largo – szeroko; andantino – nieco szybciej niż andante;lento – powoli; moderato – umiarkowanie;adagio (czyt: adadżio) wolno. allegretto – ruchliwie.
tempo szybkie allegro – ruchliwie, wesoło; vivo, vivace (czyt: wiwacze) żywo, szybko; presto – śpiesznie; presto vivacissimo (czyt: presto wiwaczisimo) – bardzo żywo; prestissimo – bardzo szybko.
Tataizacja – to sylaby rytmiczne: – cała nuta: ta – a – a – a; – pauza całonutowa: sza – a – a – a; – półnuta: ta – a; – pauza półnutowa: sza – a; – ćwierćnuta: ta; – pauza ćwiercnutowa: sza; – ósemka: ti; – pauza ósemkowa: es. – szesnastka: to;
Głosy ludzkieGłosy ludzkie dzielimy ze względu na:− wiek – głosy dziecięce i głosy dorosłe: żeńskie i męskie;− płeć – głosy żeńskie i męskie;− wysokość – możliwości wykonawcze: głosy niskie, średnie i wysokie.
Głosy dziecięce dzielimy na:− dziewczęce: wysokie – soprany i niskie – alty;− chłopięce – wysokie – soprany i niskie – alty.
Głosy żeńskie dzielimy na:wysokie: sopran, najwyższy głos żeński. Ze względu na różną barwę, charakter i możliwości techniczne – wykonawcze wyróżniamy następujące odmiany sopranu:
– sopran koloraturowy – lekki, ruchliwy, o największej skali i możliwościach; – sopran liryczny – jasny, silny, liryczny;
– sopran dramatyczny – silny, ciemny w barwie, nośny.średnie: mezzosopran – pośredni między sopranem a altem; charakteryzuje się ciemną barwą.niskie: alt (kontralt) – najniższy głos żeński charakteryzujący się bardzo ciemną barwą.
Głosy męskie dzielimy na: wysokie – tenor, najwyższy głos męski. Ze względu na barwę, charakter i możliwości techniczne – wykonaw-cze, wyróżniamy następujące odmiany tenoru:− tenor liryczny – lekki, ruchliwy;− tenor bohaterski – ciemniejszy w barwie, dramatycznym brzmieniu i dużej sile;− kontratenor – wysoki głos męski.średnie – baryton – pośredni między tenorem a basem; charakteryzuje się ciemną barwą, metalicznym brzmieniem i siłą. Wyróżniamy dwie odmiany barytonu – liryczny i bohaterski.niskie – bas – najniższy głos męski, charakteryzujący się bardzo ciemną barwą, nośnością. Wyróżniamy na-stępujące rodzaje basu: bas-baryton, basso cantate – bas śpiewny; basso buffo – bas komiczny; basso profon-do – bas głęboki, najniższy głos basowy.
238
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli |
Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem
To jedna z podstawowych form aktywności muzycznej ucznia ucząca świadomego i aktywnego słuchania muzyki. Forma pozwalająca wyrażać osobiste doznania werbalne i niewerbalne przez kontakt z muzyką o walorach estetycznych i artystycznie wartościowych. Uczenie aktywnego i świadomego słuchania muzyki powinno stać się stałym elementem codziennej pracy podczas zajęć z edukacji humanistycznej i artystycz-nej N. z U., szczególnie na etapie kształcenia wczesnoszkolnego w klasach 1–3 szkoły podstawowej. Głównymi celami percepcji muzyki w klasie pierwszej jest zapewnienie dzieciom maksymalnych doświad-czeń muzycznych, edukacyjnych i wychowawczych oraz podstawowych wiadomości z zakresu kultury mu-zycznej. Przed każdą lekcją (muzyczną, plastyczną, a także innego rodzaju), podczas której zaplanowano aktywną percepcję słuchową, N. powinien zapoznać się z utworem muzycznym w zakresie jego: – formy – budowy; – aparatu wykonawczego; – zespołu wykonawczego; – brzmienia; – stylu; – wyrazowości; – treści pozamuzycznej; – przeznaczenia; – roli lub funkcji.
Odtwarzanie – prezentowanie przez N. utworu w całości lub we fragmencie, powinno mieć stałe etapy, które pomogą U. w odbiorze, zrozumieniu i akceptacji zaprezentowanego utworu przez U.:
– Pierwsze odtworzenie utworu powinno być poprzedzone maksymalnie krotką informacją dotyczącą życia i twórczości kompozytora; czasu trwania odtwarzanego utworu (całość lub fragment). N. przed odtworzeniem powinien zapoznać U. z zadaniem związanym z tematem zajęć i jego powiązaniem z utworem. Po odtworzeniu warto poświęcić kilka minut na krotką rozmowę na temat utworu, pozwa-lającą wypowiedzieć U. własne opinie, refl eksje i spostrzeżenia.
– Drugie odtworzenie warto poprzedzić zadaniem związanym z tematem zajęć lub kreacją ruchową albo improwizacją ruchową do odtwarzanego utworu. Jeżeli utwór posiada tytuł lub treść pozamuzyczną N. prezentuje i omawia ją z U.
– Trzecie odtworzenie możemy połączyć z pracą domową, pracą wizualną – plastyczną, utrwalaniem utwo-ru lub wykorzystać w procesie edukacyjnym związanym z innym tematem zajęć.
ABC zasad słuchania muzyki i aktywnego wykorzystywania utworów podczas zajęć z edukacji artystycznej lub innej dla N.: – wysłuchaj utworu przed zajęciami co najmniej dwa razy, aby nic w jego przebiegu nie było dla ciebie
zaskoczeniem; – poznaj jego tytuł, formę, kompozytora, autora tekstu lub wiedz, że jego autorstwo jest anonimowe. Zapoznaj się z rolą, funkcją i przeznaczeniem utworu;
– w przypadku utworu instrumentalnego, wokalnego lub wokalno-instrumentalnego poznaj jego budowę, zespół wykonawczy, tempo, charakter, aranżację, treść, tekst;
– nie krytykuj wypowiedzi U.; jeżeli wypowiedzi U. są poprawne, pochwal, jeżeli nie są poprawne, będziesz miał czas zmienić je przy kolejnym słuchaniu. Zapamiętaj zasadę: kto krytykuje, nie znajduje przyjaciół.
– nie odtwarzaj utworu za głośno, ale też i nie za cicho; – nie przekazuj U. własnej opinii o utworze przed pierwszym odtworzeniem, daj im możliwość zbudowa-nia własnej opinii. Słuchanie muzyki powinno sprawiać U. przyjemność, przenosić ich w świat dźwięków w indywidualny niepowtarzalny sposób. Tylko takie świadome działania dają U. szansę przeżyć i zaak-ceptować percepcję słuchową w prawidłowy sposób,
239
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem
– każdy U. ma prawo mieć swój ulubiony rodzaj muzyki i powinien dostać szansę zaprezentowania jej w klasie. Pod jednym jednak warunkiem. U. nie tylko odtwarza muzykę, lecz także potrafi dzielić się swoimi emocjami i wiadomościami na jej temat z innymi. Ta zasada dotyczy to również ciebie, nauczycielu.
Podczas rozmowy N. z U. dotyczącej prezentowanego utworu warto dokonać podstawowej analizy słow-nej i słuchowej. Porozmawiać o elementach dzieła muzycznego (melodii, rytmie, tempie, sile dźwięku, brzmieniach i współbrzmieniach) w sposób niezwykle prosty, czytelny i zrozumiały dla U., bez nadmia-ru stosowania terminologii profesjonalnej, ale z zachowaniem prawdy muzycznej.
Potrzebne informacjeWyróżniamy sześć podstawowych elementów dzieła muzycznego:1. Melodia – melodyka – układ dźwięków następujących po sobie w utworze muzycznym w różnych odleg-łościach. Wyróżniamy następujące rodzaje melodii – melodyki, pamiętając, że jest ona uzależniona od rodzaju (gatunku) utworu oraz od jego przeznaczenia: melodię – melodykę śpiewną kantylenową, ryt-miczną figuracyjną, ozdobną, ornamentacyjną, wesołą, smutną, skoczną, żywą.
2. Rytm – element organizujący przebiegi czasowe w utworze; opiera się na określonych za pomocą warto-ści rytmicznych (cała nuta, półnuta, ćwierćnuta, ósemka, szesnastka) stosunkach dźwięków krótszych (np. ósemka, szesnastka) i dłuższych (np. cała nuta, półnuta, ćwierćnuta). Wyróżniamy rytmiki taneczną i nietaneczną.
3. Harmonia – element odpowiadający za współbrzmienia dźwięków w utworze. Należy pamiętać, że wy-stępuje ona tylko w utworach wielogłosowych. – wielogłos – co najmniej dwie linie melodyczne wykonywane w tym samym czasie; – jednogłos – jedna linia melodyczna, która nie tworzy współbrzmień, czyli harmonii.
4. Agogika – element odpowiadający za zmiany tempa w utworze; wyróżniamy trzy podstawowe tempa: – wolne – andante, largo; – umiarkowane – moderato; – szybkie – allegro, presto.
5. Dynamika – element decydujący o sile dźwięków w utworze; spotykamy w zapisie następujące znaki dynamiczne:− pp (piano pianissimo) – bardzo cicho;− p (piano) – cicho;− mp (mezzo piano) – średnio cicho;− mf (mezzo forte) – średnio głośno;− f (forte) – głośno;− ff (forte fortissimo) – bardzo głośno;− dim.(diminuendo) – coraz ciszej;− cresc. (crescendo, czyt. kreszendo) – coraz głośniej.
6. Kolorystyka – barwa uzależniona od rodzaju aparatu wykonawczego, czyli głosu ludzkiego lub głosu instrumentu, oraz sposobu gry na tym instrumencie.
Informacje o kompozytorach i utworach
Antonio Vivaldi, zwany Il Prete Rosso (Rudy Ksiądz; 1678–1741), wybitny kompozytor włoski. Naukę gry na skrzypcach pobierał u ojca. W 1703 roku został wyświęcony na księdza. Dorobek kompozytora zawiera utwory wokalne (pieśni, muzyka chóralna), instrumentalne (koncerty, muzyka kameralna, opery), sakralne. Vivaldi łączył w swojej twórczości elementy muzyki kościelnej z elementami muzyki świeckiej.Pory roku (Le quattro stagioni) op. 8 nr 1–4 – cykl czterech koncertów nazywanych często Cztery pory roku. Kompozytor, jako jeden z pierwszych, wykorzystał komentarz literacki (pozamuzyczny) – sonety nieznanego
240
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli |
autora (być może własne) jako źródło inspiracji i opisu materiału dźwiękowego. Komentarz słowny poprze-dza każdą z części czterech koncertów. Poszczególne sonety są ilustracjami pór roku.
Informacje o utworze:aparat wykonawczy: głosy instrumentów;zespół wykonawczy: orkiestra;utwór: trzyczęściowy o charakterze programowo-ilustracyjnym.
Koncert nr 3 F-dur Jesień (L’Autunno)− I część: tempo szybkie (allegro) – „Tańcami i śpiewem święcą wieśniacy radość ze szczęśliwych zbiorów”
(cytat z sonetu). W tej części kompozytor przedstawia wesołą i barwną chłopską zabawę; w dwóch solo-wych epizodach muzyka ilustruje także zachowanie najpierw ożywionych, a potem upojonych trunkami i zmęczonych zabawą chłopów (wolne wygasające solo skrzypiec).
− II część: tempo bardzo wolne (adagio molto) – „Sen pijanych”. Vivaldi oddaje muzyką nastrój nocnego pejzażu otulającego śpiących uczestników wesołej zabawy.
− III część: tempo szybkie (allegro) – otwierają ją fanfary wzywające na polowanie, którego kolejne fazy są akcentowane solami skrzypcowymi. W tej części powraca wesoły nastrój zabawy z części I.
Pory roku Antonia Vivaldiego to utwór ilustracyjny i programowy.
Muzyka programowa – muzyka, w której kompozytor dźwiękiem odzwierciedla daną treść pozamuzyczną. Utwory programowe mają swoje tytuły, motta słowne lub streszczoną fabułę literacką. Muzyka programowa często ma cechy muzyki ilustracyjnej. Utwory programowe przeznaczone do wykonania orkiestrowego to najczęściej poematy symfoniczne. Twórcą tej formy był kompozytor węgierski Franciszek Liszt. Autorem programowych symfonii był także m.in. Ludwig van Beethoven (VI Symfonia zwana Pastoralną).
Muzyka ilustracyjna – muzyka, w której kompozytor, posługując się materiałem dźwiękowym, ilustruje rożne zjawiska otaczającego nas świata. Może to być naśladowanie dźwiękowych zjawisk przyrody, np. śpie-wu ptaków, szemrania strumyka, burzy lub zjawisk wzrokowych (blask na wodzie, iskry), a także ruchu (walki, zabawy, lotu owadów).
George Gershwin (1898–1937), popularny kompozytor amerykański i pianista pochodzenia żydowskiego, „król jazzu” w muzyce artystycznej, autor kompozycji wykorzystujących elementy jazzowe (Błękitna rapsodia), muzyki murzyńskiej, ludowej, współczesnej klasycznej i rozrywkowej (Porgy and Bess). Kom-pozytor tzw. muzyki lekkiej. Tworzył: musicale, opery, piosenki, utwory instrumentalne, orkiestrowe oraz muzykę filmową.
Poemat symfoniczny Amerykanin w Paryżu (An American in Paris).Utwór powstał w Wiedniu w 1928 roku podczas tournée Gershwina po Europie. Łączy w sobie elementy twórczości kompozytora z francuską lekkością i elegancją. Zawiera tematy o charakterze tanecznym z ele-mentami humoru, kaprysu i tęsknotą. Kompozytor wykorzystał w utworze klaksony aut, naśladujące gwar wielkiego miasta.aparat wykonawczy: głosy instrumentów;zespół wykonawczy: orkiestra symfoniczna;utwór: jednoczęściowy, programowo-ilustracyjny.
Piotr Czajkowski (1840–1893), wybitny kompozytor rosyjski epoki neoromantyzmu i symfonik XIX wieku; tworzył symfonie, opery, balety, koncerty, suity baletowe, uwertury, pieśni, fantazje orkiestrowe, utwory fortepianowe i kameralne.
Ernst Theodor Amadeus Hoffmann (1776–1822), niemiecki pisarz epoki romantyzmu, prawnik, kompozy-tor, krytyk muzyczny, rysownik i karykaturzysta; prekursor fantastyki grozy.
241
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem
Balet (włoskie ballo ‘taniec’), utwór muzyczny przeznaczony do wykonania na scenie; treść pozamuzyczna baletu, tak zwane libretto, jest wyrażona za pośrednictwem ruchu, tańców solowych i grupowych oraz mimi-ki tanecznej, z akompaniamentem orkiestry symfonicznej. W balecie współpracują ze sobą następujące ze-społy wykonawcze: orkiestra symfoniczna, zespół solistów, zespół tancerzy oraz zespoły odpowiedzialne za choreografię, scenografię, kostiumy, makijaż i oprawę artystyczną.
Dziadek do orzechów – balet w dwóch aktach; libretto: Marius Petipa według opowiadania Ernsta Theodo-ra Amadeusa Hoffmanna.Akt IW domu Klary rodzice kończą ubieranie choinki. Do salonu wchodzą Klara, jej brat oraz zaproszone dzieci, które dostają w prezencie lalki (Taniec lalek). Gościem honorowym jest też radca Drosselmeyer. Klara nie chce iść spać, marudzi, płacze. Na pocieszenie radca wręcza jej nową zabawkę – Dziadka do orzechów. Uszczęśliwiona dziewczynka tańczy polkę, zmęczona zasypia przy dźwiękach kołysanki. Dorośli tańczą Gros-svater Tanz, żegnają się i powracają swoich domów. Kiedy zegar wybija północ, Klara wchodzi do salonu. Sowa na zegarze przyjmuje postać Drosselmeyera, pojawiają się myszy, których Klara się bardzo boi. Dzia-dek do orzechów ożywa i z pomocą ołowianych żołnierzyków pokonuje myszy. Dziadek do orzechów prze-obraża się w Księcia i zaprasza Klarę w podroż do Krainy Słodyczy. Salon zamienia się w ośnieżony las, pada śnieg (Walc śnieżynek).Akt IIW Krainie Słodyczy po różowej rzece lemoniady płyną Klara i Książę. Łódkę ciągną delfiny.Pojawia się Wieszczka Cukrowa, która wyczarowuje zastawiony słodyczami stół. Rozpoczynają się tańce symbolizujące różne smakołyki: czekoladę – Taniec hiszpański, kawę – Taniec arabski i Taniec wschodni, herbatę – Taniec chiński. Możemy usłyszeć i zobaczyć również : Trepaka, Taniec z fujarkami, Taniec błazen-ków, Walc kwiatów, Duet Wieszczki Cukrowej i Księcia. (Streszczenie libretta według: Józef Kański, Przewod-nik operowy, PWM 1997).
Taniec Wieszczki Cukrowej z baletu Dziadek do orzechów.aparat wykonawczy: głosy instrumentów;zespół wykonawczy: orkiestra symfoniczna i zespół baletowy; utwór programowo-ilustracyjny.
Jean-Philippe Rameau (1683–1764), francuski kompozytor epoki baroku i wczesnego klasycyzmu, teoretyk muzyki; autor oper, baletów, utworów klawesynowych oraz motetów, kantat i koncertów kameralnych.
Tamburyn – utwór pochodzi ze suity klawesynowej (suita – zbiór tańców): – aparat wykonawczy: głos instrumentu; – zespół wykonawczy: duet – zespół kameralny; – budowa: forma ronda; – tempo: szybkie.
Stanisław Moniuszko (1819–1872) wybitny polski kompozytor, dyrygent, pedagog, organista, twórca pol-skiej opery narodowej, autor oper: Halka, Flis, Hrabina, Straszny dwór, Verbum nobile i Paria oraz pieśni patriotycznych, obyczajowych przepełnionych ludowością i polskością, m.in. Znaszli ten kraj, Stary kapral, Dziad i baba, Morel, Pieśń wieczorna, Trzech Budrysów; obok Chopina najważniejszy twórca polskiej muzyki narodowej; w twórczości Moniuszki spotkamy także balety, operetki, kantaty, msze, uwer-tury koncertowe, utwory kameralne.
Krakowiak – polski taniec ludowy i narodowy pochodzący z ziemi krakowskiej; tempo – szybkie; charakter – żywy, skoczny; metrum dwudzielne 2/4; rytm synkopowany, Teraźniejsza nazwa tańca pojawiła się w XVIII wieku, wcześniej nazywany był m.in. dreptanym, skalmierzakiem, przebieganym; pod koniec XVIII wieku popularny w muzyce scenicznej (opery, balety) i symfonicznej. Na początku XX wieku pojawił się w muzyce tanecznej.
Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli |
Niech się panie stroją w pasy Słowa: Julian Korsak Muzyka: Stanisław Moniuszko
Niech się panie stroją w pasy,W adamaszki i atłasy.Włosy wiążą w zwój.U gorseta kraśne wstążki,U koszuli jasne sprzążki,To nasz cały strój!Gdy tańcuję zwinna, żywa,Z wiatrem kosa moja pływa,Za mną chłopców rój.W tańcu dłońmi lekko ściśnie,Czułym okiem na mnie błyśnieNarzeczony mój.Narzeczony mój.
– aparat wykonawczy: głos ludzki (żeński – sopran) i głos instrumentu (fortepian); – zespół wykonawczy: duet – zespół kameralny; – tempo: umiarkowane; – budowa: pieśń zwrotkowa o budowie jednoczęściowej. Każda zwrotka ma wstęp i zakończenie; pieśń charakterem nawiązuje do ludowego krakowiaka.
Informacje opracowane na podstawie:Encyklopedia muzyki, Warszawa 2001.Wikipedia. Wolna encyklopedia.
243
Teksty i nuty piosenek |
TEKSTY I NUTY PIOSENEK
TO ZNAKI DROGOWESłowa: Anna Bernat
Muzyka: Jerzy Wasowski
244
Teksty i nuty piosenek |
1. Stoją przy drodze na długiej nodze, mówią, choć głosu nie mają, jedne okrągłe, inne trójkątne, dobrze kierowcy je znają.
Ref. To znaki drogowe, obrazki kolorowe, ostrzegawcze, nakazu, zakazu. A wszędzie ich pełno i zawsze są jak nowe, roztaczają nad ruchem nadzór. Prowadzą po jezdniach pojazdy kołowe tak, by jeździły bezpiecznie. To znaki drogowe, obrazki kolorowe, są żółte, czerwone, niebieskie. To znaki drogowe.
2. Nie są zagadką, gdy na nas patrzą. Tak duże mają swe głowy, jak słoneczniki albo jak malwy. Wie o nich kodeks drogowy.
Ref. To znaki drogowe…
245
Teksty i nuty piosenek |
PANIE JANIE…Anonim francuski
Słowa polskie: Piotr Maszyński
Panie Janie, panie Janie, rano wstań, rano wstań,wszystkie dzwony biją, wszystkie dzwony biją,bim bam bom, bim bam bom.
246
Teksty i nuty piosenek |
STO LATPiosenka popularna
Sto lat, sto latniech żyje, żyje nam.Sto lat, sto latniech żyje, żyje nam.Jeszcze raz, jeszcze razniech żyje, żyje nam, niech żyje nam!
247
Teksty i nuty piosenek |
JESIEŃ Słowa: Marcin Przewoźniak
Muzyka: Liliana Widlarz
248
Teksty i nuty piosenek |
1. To afera niebywała: Gdzież to zieleń się podziała?! Czemu liście, te zielone, W złote cienie są zmienione?
Ref. To nie magia, to nie czary, To jesieni piękne dary. Owocami, kasztanami, Żołędziami i grzybami, Tym się jesień dzieli z nami.
2. Pod kasztanem czapkę wkładaj Bo kolczasta kula spada. Włóż kapelusz, hełm lub kask. Leci kasztan! Bęc i trzask!
Ref. To nie magia, to nie czary…
3. Siedzi sójka w gęstym borze, Dziobem rozłupuje orzech. To dopiero uczta będzie, Gdy się weźmie za żołędzie!
Ref. To nie magia, to nie czary…
4. Tyle złota i czerwieni, Tam się coś rudego mieni! Wiewióreczko, baś-baś-baś! Między liście złaź!
249
Teksty i nuty piosenek |
JABŁKAAnonim (popularna melodia dziecięca)
Słowa: Lucyna Krzemieniecka
1. Wniosły dzieci z sadu koszyk przepełniony: jabłek żółtych, jabłek kraśnych, jabłuszek zielonych.
2. Teraz trzeba jabłka dobrze poukładać i pomyśleć, które jabłko do czego się nada.
3. Które do zjedzenia, które do pieczenia, które znów na marmoladę, które do suszenia.
4. Wniosły dzieci z sadu koszyk przepełniony: jabłek żółtych, jabłek kraśnych, jabłuszek zielonych.
250
Teksty i nuty piosenek |
MOLE KSIĄŻKOWESłowa: Andrzej M. Grabowski
Muzyka: Krzysztof Marzec
251
Teksty i nuty piosenek |
1. Dziś nas możesz spotkać wszędzie: w domu, w szkole i w urzędzie, w ciemnej szafi e, gdzieś na strychu pracujemy sobie cicho.
2. I bez przerwy coś żujemy, podjadamy i gryziemy (chrup, chrup!). Żeby dobrze poznać treść, trzeba całą książkę zjeść!
Ref. My jesteśmy mole książkowe, mole książkowe, mole książkowe zgrabne, ładne, mądre i zdrowe, mądre i zdrowe, hej! My zjadamy to, co najlepsze, to, co najlepsze, to, co najlepsze: fraszki, bajki i słodkie wiersze, i słodkie wiersze, hej! Zjemy z kartek kropki i kreski, kropki i kreski, kropki i kreski, bo czytamy od deski do deski, od deski do deski, od deski do deski, hej,
mniam, mniam, mniam!
3. Lecz i tak jesteśmy smutne, bo nikt nie chce nas zatrudnić! W bibliotece lub księgarni nikt nas nigdy nie przygarnie! Choć mól silny, zręczny, dobry, pracowitszy niż trzy bobry! Wie, że aby poznać treść, trzeba najpierw książkę zjeść!
Ref. My jesteśmy mole książkowe…
LEGENDA DO FUNKCJI HARMONICZNYCH
W poradniku
rozkład materiału nauczania i wychowania
scenariusze zajęć
teksty i nuty piosenek
Poradnik nauczycielaKlasa 1. Część 2
Autorzy rozkładów materiału: Agnieszka Kamińska, Beata Nadarzyńska; Aldona Danielewicz- -Malinowska (treści muzyczne); Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska (wycho-wanie fi zyczne); Elżbieta Burakowska (treści matematyczne)
Autorzy scenariuszy zajęć: Małgorzata Kaczmarek, Jolanta Podsiadły, Monika Rogalska, Anna Tulińska; Aldona Danielewicz -Malinowska (treści muzyczne); Anna Boboryk (cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia”)
Autorzy scenariuszy zajęć wychowania fi zycznego: Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska
Autorzy scenariuszy zajęć Matematyka w działaniu: Michał Lisicki, Małgorzata Skura
Konsultacja literacka: Dorota Koman
Konsultacja treści logopedycznych: Elżbieta Sachajska
Edycja nut i opracowanie harmoniczne piosenek: Wojciech Zieliński
© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2012
Wydanie II zmienione (2013)
ISBN 978 -83 -02 -13676 -4 (część 2.)ISBN 978 -83 -02 -13680-1 (całość)
Opracowanie merytoryczne i redakcyjne: Anna Królik (redaktor koordynator); Anna Kubalska (redaktor merytoryczny)Redakcja techniczna: Monika Rudnik -KulikowskaProjekt okładki: Ewa Pawińska, Barbara ScharfProjekt grafi czny: Joanna Wójcicka, Marta JedlińskaOpracowanie grafi czne: Alicja Kasper, Marta KrzywickaZdjęcie na IV s. okładki: overline/Piotr Ratajski/WSiPSkład i łamanie: Studio Artix, Jacek Malik
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne spółka z ograniczoną odpowiedzialnością00 -807 Warszawa, Aleje Jerozolimskie 96Tel.: 22 576 25 00Infolinia: 801 220 555www.wsip.plDruk i oprawa: DROGOWIEC-PL Sp. z o.o., Kielce
Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.
Szanujmy cudzą własność i prawo.Więcej na www.legalnakultura.pl
Polska Izba Książki
„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi...”
Janusz Korczak
„Kiedy rozpoczyna się przygoda życia, wszystkie dzieci są ciekawe świata, kochające sie-bie, żądne przygód, spontaniczne, wyjątkowe, pełne zachwytu i miłości. Myślą samodzielniei oryginalnie, korzystając z podpowiedzi pochodzących z własnego wnętrza.Są skłonne próbować niemal wszystkiego, poznawać nowych ludzi i badać to, co nieznane. Nie boją się niepowodzeń, a gdy coś im się nie udaje, szybko ponownie zbierają siły i zaczynają wszystko od początku.Nasze zadanie jako nauczycieli jest jednoznaczne, choć często trudne do realizacji: zapo-biec zagubieniu tego wrodzonego poczucia szczęścia. Wszystko to, co mówimy i robimy jako nauczyciele, będzie umacniać, albo osłabiać ten zasadniczy fundament”.
Richard Carlson
Mamy nadzieję, że wszystko to, co proponujemy, ten fundament będzie jedynie umacniało.Autorki
Objaśnienia piktogramu i skrótów występujących w przewodniku
N. – nauczycielU. – uczeń, uczniowieP. – podręcznikM. – MatematykaK. – Karty ćwiczeńCD – odwołanie do nagrań na płycieW. 1 – „Wyprawka 1” W. 2 – „Wyprawka 2”k. – karta w wyprawkachK.u. – Kuferek uczniaNPP – nowa podstawa programowa
– propozycja zadania domowego
Tropiciele. Część 2 Rozkład materiału w podziale na tygodnie i dni 7 Rozkład materiału nauczania i wychowania dla klasy pierwszej 8 Scenariusze zajęć 45 I. Jesienna pogoda 45 1. Listopadowa zaduma 45 2. Jesienny spacer Huberta 49 3. Ubieramy się jesienią 52 4. Listopadowe marzenia 53 5. Jesienny obserwator 55 II. Tajemnice świata 58 6. Narodowe Święto Niepodległości 58 7. Ciekawa rzecz – kreda 60 8. Odkrywamy tajemnice światła 61 9. W pracowni artysty malarza 63 10. Wycieczka – Barwy późnej jesieni (dzień do dyspozycji nauczyciela) 64 III. Listopadowe inspiracje 66 11. Organizujemy klasowy teatr 66 12. Za kulisami teatru 70 13. Zapraszamy na przedstawienie 71 14. Kurtyna w górę! 73 15. Kto pracuje w teatrze? 74 IV. Listopadowe nastroje 77 16. Obserwujemy ptaki 77 17. Jesienne popołudnie z tatą 80 18. Dziwne zwyczaje sójek 82 19. Andrzejkowe wróżby 83 20. Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela) 84 V. Serce dla innych 86 21. Coś do przytulania 86 22. Czterej muzykanci z Bremy 89 23. Nie ma jak kot 94 24. Nasi pupile 96 25. Przedświąteczne nastroje 97 VI. Świat wokół nas 99 26. Pierwszy śnieg 99 27. Jak ubieramy się zimą? 101
Spis treści
28. Rozwiązujemy problemy 102 29. Lubię gry 105 30. Ważne słowa 107 VII. Święta, święta… 109 31. Świąteczne drobiazgi 109 32. Bombka (dzień do dyspozycji nauczyciela) 110 33. Ubieramy choinkę 111 34. Hej, kolęda! 115 35. Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela) 116 Pomoce matematyczne w „Wyprawce 1” 118 Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu 120 Scenariusze zajęć wychowania fizycznego 124 Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli 168 Teksty i nuty piosenek 173
Spis treści
7
ZINTEGROWANY ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA I WYCHOWANIA DLA KLASY I CZĘŚĆ 2
LISTOPAD–GRUDZIEŃ
Rozkład tematów w podziale na tygodnie i dni
I. Jesienna pogoda V. Serce dla innych
1. Listopadowa zaduma
2. Jesienny spacer Huberta
3. Ubieramy się jesienią
4. Listopadowe marzenia
5. Jesienny obserwator
21. Coś do przytulania
22. Czterej muzykanci z Bremy
23. Nie ma jak kot
24. Nasi pupile
25. Przedświąteczne nastroje
II. Tajemnice świata VI. Świat wokół nas
6. Narodowe Święto Niepodległości
7. Ciekawa rzecz – kreda
8. Odkrywamy tajemnice światła
9. W pracowni artysty malarza
10. Wycieczka (dzień do dyspozycji nauczyciela)
26. Pierwszy śnieg
27. Jak ubieramy się zimą?
28. Rozwiązujemy problemy
29. Lubię gry
30. Ważne słowa
III. Listopadowe inspiracje VII. Święta, święta…
11. Organizujemy klasowy teatr
12. Za kulisami teatru
13. Zapraszamy na przedstawienie
14. Kurtyna w górę!
15. Kto pracuje w teatrze?
31. Świąteczne drobiazgi
32. Bombka (dzień do dyspozycji nauczyciela)
33. Ubieramy choinkę
34. Hej, kolęda!
35. Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela)
IV. Listopadowe nastroje
16. Obserwujemy ptaki
17. Jesienne popołudnie z tatą
18. Dziwne zwyczaje sójek
19. Andrzejkowe wróżby
20. Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela)
8
TRO
PICI
ELE.
CZĘ
ŚĆ 2
Rozk
ład
mat
eria
łu n
aucz
ania
i w
ycho
wan
ia d
la k
lasy
pie
rwsz
ej
I. Je
sien
na p
ogod
a
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 1.
List
opad
owa
zadu
ma
Wys
łuch
anie
wie
rsza
H
. Bec
hler
owej
Św
ięto
zm
arły
ch.
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
-dz
i na
tem
at w
iers
za o
raz
ilust
racj
i w p
odrę
czni
ku.
Opo
wia
dani
e o
nast
roju
pa
nują
cym
w p
ierw
szyc
h dn
iach
list
opad
a na
cm
en-
tarz
u na
pod
staw
ie w
iers
za
i doś
wia
dcze
nia
U.
Pisa
nie
po ś
ladz
ie.
Wys
łuch
anie
tek
stu
Dok
ąd
odsz
edł d
ziad
ek?
Naz
ywan
ie e
moc
ji zw
ią-
zany
ch z
e śm
ierc
ią b
liski
ej
osob
y.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
o-w
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
.
Nau
ka p
iose
n-ki
Jesi
eń –
Jesi
e-ni
ucha
. Odg
ło-
sy je
sien
i.Ć
wic
zeni
a m
owy
i ryt
mic
z-no
-ruc
how
e.
Oka
zyw
anie
uc
zuć
najb
liż-
szym
w ro
dzin
ie.
Wła
ściw
e za
cho-
wan
ie w
odn
ie-
sien
iu d
o bl
iski
ch.
Dos
toso
wan
ie
zach
owan
ia d
o sy
tuac
ji zw
iąza
-ny
ch z
cho
robą
, śm
ierc
ią o
sób
blis
kich
.Tr
adyc
ja z
wią
zana
z
dnie
m W
szys
t-ki
ch Ś
wię
tych
.
Rozp
ozna
wan
ie
odgł
osów
jesi
eni.
Rozp
ozna
wa-
nie
i naz
ywan
ie
drze
w li
ścia
styc
h (d
ąb, l
ipa,
brz
oza)
.D
opas
owyw
anie
ry
sunk
ów d
o na
zwy
i wyg
lądu
liś
ci.
War
unki
pot
rzeb
-ne
do
rozw
oju
rośl
iny.
Zach
owan
ie c
iszy
w
par
ku i
w le
sie.
Rozw
ijani
e sp
raw
nośc
i ra
chun
kow
ej,
doda
wan
ie
w z
akre
sie
5 –
ćwic
zeni
a z
kost
-ka
mi s
ześc
ien-
nym
i i k
ostk
ami
dom
ina.
Rozw
ijani
e em
patii
.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 3–5
K. s
. 3C
D
CD
P. s
. 3–5
K. s
. 3M
. s. 3
–5
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, e, f
3.1)
5.2)
3)
6.1)
a, c
, e7.2
) a, b
11.1)
9
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
wie
rsza
i op
owia
dani
a W
ypow
iada
się
na te
mat
wie
rsza
i ilu
stra
cji
Pis
ze p
o śl
adzi
e D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
u-ch
owej
wyr
azów
W
łaśc
iwie
odn
osi s
ię d
o cz
łonk
ów r
odzi
ny
Dos
toso
wuj
e sw
oje
zach
owan
ie d
o sy
tuac
ji zw
iąza
nych
z c
horo
bą, ś
mie
rcią
osó
b bl
iski
ch
Roz
pozn
aje
i naz
ywa
wyb
rane
drz
ewa
liści
aste
P
otra
fi za
chow
ać s
ię w
par
ku i
w le
sie
Prz
elic
za k
ropk
i na
kost
kach
, pop
raw
nie
zapi
suje
ich
licze
bnoś
ć cy
frą
Wyz
nacz
a su
my
w z
a-kr
esie
5, r
achu
jąc
na k
ostk
ach
dom
ina,
pop
raw
nie
zapi
suje
te d
ział
ania
Ś
piew
a pi
osen
kę Je
sień
– Je
sieni
ucha
U
czes
tnic
zy w
ćw
icze
niac
h ry
tmic
zno-
ruch
owyc
h P
raw
idło
-w
o re
aliz
uje
ćwic
zeni
a ry
tmic
zno-
ruch
owe
utrw
alaj
ące
rytm
y z
pozn
anyc
h pi
osen
ek
Roz
pozn
aje
i wyr
óżni
a od
głos
y je
sieni
S
amod
ziel
nie
wyk
onuj
e za
dani
a m
uzyc
zne
Po
nadp
odst
awow
e O
pow
iada
o n
astr
oju
Naz
ywa
emoc
je z
wią
zane
ze
śmie
rcią
blis
kiej
oso
by
Zna
tra
dycj
e zw
iąza
ne z
dni
em W
szys
tkic
h Św
ięty
ch
Dzi
eń 2
.Je
sien
ny s
pace
r H
uber
ta
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji
prze
dmio
tów
, w k
tóry
ch
nazw
ach
słyc
hać
głos
kę h
.W
ypow
iedz
i na
tem
at
ilust
racj
i ora
z te
kstu
.O
pow
iada
nie
o je
sien
nym
sp
acer
ze.
Ćw
icze
nie
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h.Tw
orze
nie
dals
zego
cią
-gu
his
tory
jki w
opa
rciu
o
ilust
racj
ę i z
grom
adzo
ny
mat
eria
ł wyr
azow
y.W
ypow
iedz
i na
tem
at
ilust
racj
i.Ć
wic
zeni
a gr
afom
oto-
rycz
ne p
rzyg
otow
ując
e do
pis
ania
lite
ry h
.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
o-w
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
.C
zyta
m s
am!
Cza
s w
olny
z ro
-dz
iną.
Naz
ywan
ie ro
ślin
i z
wie
rząt
zao
b-se
rwow
anyc
h w
zoo
.Za
groż
enia
dla
cz
łow
ieka
ze
stro
ny z
wie
rząt
dr
apie
żnyc
h.
Wła
ściw
e za
cho-
wan
ie w
zoo
.
Mat
emat
yka
w
dzia
łani
u. L
iczb
a 6
w a
spek
tach
ka
rdyn
alny
m,
porz
ądko
wym
i m
iaro
wym
. Na-
uka
pisa
nia
cy-
fry
6.
Rozc
inan
ie k
arto
-ni
ków
z w
yraz
ami
z h.
Ukł
adan
ie ic
h w
edłu
g re
guł z
a-ba
wy.
Wła
ściw
e za
chow
a-ni
e w
obec
zw
ierz
ąt.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 6–9
K. s
. 4, 5
, 75
CD
P. s
. 6, 7
P. s
. 6, 7
M. s
. 6–9
K. u
.W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, e
, f1.3
) a
5.3)
6.1)
a, c
, f7.
2) a
, b
9.2)
a, b
11.2)
10
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć gł
oskę
h
Wyp
owia
da si
ę na
tem
at il
ustr
acji
Ćw
iczy
czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h K
re-
śli k
szta
łty
liter
opod
obne
D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
L
iczy
i za
pisu
je li
czbę
ele
men
tów
na
obra
zku
Pop
raw
nie
zapi
suje
cyf
rę 6
R
o-zu
mie
poj
ęcie
licz
by 6
w a
spek
cie
kard
ynal
nym
, por
ządk
owym
i m
iaro
wym
Pona
dpod
staw
owe
Opo
wia
da o
jesi
enny
m s
pace
rze
Tw
orzy
cią
g da
lszy
his
tory
jki w
opa
rciu
o il
ustr
ację
i m
ater
iał w
yraz
owy
Naz
ywa
rośl
iny
i zw
ierz
ęta
zaob
serw
o-w
ane
w z
oo
Wie
, jak
nal
eży
wła
ściw
ie z
acho
wać
się
w z
oo
Nie
krz
ywdz
i zw
ierz
ąt
Dzi
eń 3
.U
bier
amy
się
jesi
enią
Rozw
iązy
wan
ie z
agad
ek.
Ukł
adan
ie z
agad
ek d
oty-
cząc
ych
częś
ci je
sien
nej
gard
erob
y.W
ypow
iedz
i na
tem
at
rysu
nków
ilus
truj
ącyc
h za
gadk
i.Po
mys
ły n
a sp
ędza
nie
wol
nego
cza
su, k
iedy
pad
a de
szcz
.N
auka
pis
ania
lite
r h, H
.Pi
sani
e po
śla
dzie
i w
lini
a-tu
rze.
Czy
tam
sam
! Poc
zyta
nka
Ule
wa.
Wyk
onan
ie p
ra-
cy Je
sien
ny s
zal
dow
olną
tec
h-ni
ką (t
kani
na,
włó
czka
, bib
u-ła
, zdj
ęcia
z g
a-ze
t).
Ucz
estn
ictw
o w
zgo
dnej
zab
a-w
ie z
rów
ieśn
i-ka
mi.
Prze
strz
egan
ie
regu
ł obo
wią
zują
-cy
ch w
śród
U.
Pora
suc
ha i
pora
de
szcz
owa.
W
łaśc
iwe
ubie
ra-
nie
się
dost
oso-
wan
e do
pog
ody.
Osz
częd
zani
e w
ody.
Wym
ieni
anie
m
iejsc
, w k
tóry
ch
ludz
iom
bra
kuje
w
ody.
Dod
awan
ie
i ode
jmow
anie
lic
zb w
zak
resi
e 6
– za
pis
dzia
łań
pod
kost
kam
i do
min
a.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 10,
11, 7
7K.
s. 6
, 7, 7
5P.
s. 1
0, 11
M. s
. 6, 7
, 10–
12
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
4.1)
2)5.
1) 2)
6.1)
g 6.
2) b
, c7.2
) a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Roz
wią
zuje
zag
adki
U
kład
a za
gadk
i zw
iąza
ne z
czę
ścia
mi j
esie
nnej
gar
dero
by
Pro
ponu
je s
poso
by s
pędz
ania
cza
su, k
iedy
pad
a de
szcz
P
isze
lite
ry
h, H
P
isze
po
ślad
zie
i w li
niat
urze
U
czes
tnic
zy w
zgo
dnej
zab
awie
z ró
wie
śnik
ami
Osz
częd
za w
odę
Dod
aje
i ode
jmuj
e w
zak
resi
e 6
Zap
isuj
e w
ynik
i dod
awa-
nia
i ode
jmow
ania
Pona
dpod
staw
owe
Wie
, co
to je
st p
ora
desz
czow
a i p
ora
such
a W
ie, ż
e są
mie
jsca
na Z
iem
i, w
któ
rych
bra
kuje
wod
y P
raw
idło
wo
rozm
iesz
cza
elem
enty
w p
racy
pl
asty
czne
j
11
Dzi
eń 4
.Li
stop
adow
e m
arze
nia
Ana
liza
i syn
teza
wzr
oko-
wo-
słuc
how
a w
yraz
ów z
c.
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji
prze
dmio
tów
, w k
tóry
ch
nazw
ach
słyc
hać
c.W
ypow
iedz
i na
tem
at
ilust
racj
i.O
pow
iada
nie
o w
ymar
zo-
nej w
ycie
czce
.Ro
zmow
a na
tem
at p
ra-
cow
nikó
w c
yrku
.W
yraż
anie
opi
nii n
a te
mat
cy
rku.
Ćw
icze
nie
czyt
ania
na
różn
ych
pozi
omac
h.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
ycz-
ne p
rzyg
otow
ując
e do
pi-
sani
a lit
er c
, C.
Czy
tam
sam
!
Ana
liza
słow
-na
i sł
ucho
wa
utw
oru
Fryd
e-ry
ka C
hopi
na
Prel
udiu
m D
es-
-dur
.Kr
eacj
a m
uzyc
z-no
-ruc
how
a.
Wyk
onan
ie
stro
ju k
laun
a m
etod
ą ko
lażu
.
Bezp
iecz
ne o
rga-
nizo
wan
ie z
abaw
.O
soby
pra
cują
ce
w c
yrku
.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. C
zyta
nie
zada
-ni
a te
ksto
weg
o.
Budo
wa
zada
nia
teks
tow
ego
(sy-
tuac
ja, p
ytan
ie,
odpo
wie
dź, z
a-pi
s) –
dod
awa-
nie
i ode
jmow
a-ni
e w
zak
resi
e 6,
ro
zkła
d lic
zby
6 na
skł
adni
ki.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 12,
13K.
s. 8
, 9, 7
5C
DM
. s. 6
, 7, 1
3–15
K. u
.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
3.5)
4.1)
5.6)
7.2) c
, d
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wie
sły
chać
c
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
ilu
stra
cji
Ćw
iczy
czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Wyk
onuj
e st
rój k
laun
a m
etod
ą ko
lażu
W
ie, g
dzie
bez
piec
znie
org
aniz
ować
zab
a-w
y D
odaj
e i o
dejm
uje
w z
akre
sie
6 U
świa
dam
ia s
obie
czę
ści s
kład
owe
zada
nia
teks
tow
ego
Roz
umie
poj
ęcie
rozk
ładu
licz
by 6
na
skła
dnik
i R
ozpo
znaj
e tr
eść
i na-
stró
j w u
twor
ach
muz
yczn
ych
Św
iado
mie
i ak
tyw
nie
słuc
ha m
uzyk
i Po
nadp
odst
awow
e W
ie, k
to p
racu
je w
cyr
ku
Tw
orzy
kre
acje
muz
yczn
o-ru
chow
ą w
ysłu
chan
ego
utw
oru
Dzi
eń 5
.Je
sien
ny
obse
rwat
or
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
-dz
i na
tem
at il
ustr
acji.
Opo
wia
dani
e o
obse
rwa-
cjac
h po
dcza
s je
sien
nego
sp
acer
u.N
azw
y zw
ierz
ąt i
rośl
in,
któr
e m
ożna
spo
tkać
jesi
e-ni
ą w
lesi
e.
Wyk
onan
ie
prze
strz
enne
j pr
acy
plas
tycz
-ne
j: Je
sien
ne
drze
wo
i Ma-
kiet
a je
sien
ne-
go la
su.
Przy
rząd
y uł
a-tw
iają
ce o
bser
-w
ację
zw
ierz
ąt
(dyk
tafo
n, lo
rnet
-ka
, lup
a).
Zwie
rzęt
a i r
ośli-
ny w
lesi
e.
Dzi
eń b
ez m
ate-
mat
yki.
12
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Ana
liza
i syn
teza
wzr
oko-
wo-
słuc
how
a w
yraz
ów.
Nau
ka p
isan
ia li
ter c
, C.
Posz
erza
nie
słow
nict
wa
o na
zwy
prze
dmio
tów
sł
użąc
ych
do o
bser
wac
ji pr
zyro
dy.
Czy
tam
sam
! Usp
raw
nia-
nie
tech
niki
czy
tani
a sy
lab
z po
znan
ymi l
itera
mi.
Wła
ściw
e za
cho-
wan
ie w
lesi
e.Ka
lend
arz
pogo
dy.
Rozp
ozna
wan
ie
różn
ych
rodz
ajów
pa
pier
u.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 14,
15K.
s. 1
0, 11
, 76
P. s
. 14,
15
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
4.1)
6.1)
a, b
, c, e
6.
2) a
, b9.
2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
ilus
trac
ji N
azyw
a zw
ierz
ęta
i roś
liny,
któ
re m
ożna
spo
tkać
w le
sie
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yra-
zów
P
isze
lite
ry c
, C
Dos
kona
li um
ieję
tnoś
ć cz
ytan
ia
Wyk
onuj
e pr
ace
plas
tycz
ne
Utr
zym
uje
porz
ądek
wok
ół s
woj
ego
mie
jsca
prac
y Z
na z
agro
żeni
a w
ynik
ając
e z
niew
łaśc
iweg
o st
osow
ania
urz
ądze
ń te
chni
czny
ch
Pona
dpod
staw
owe
Opo
wia
da o
obs
erw
acja
ch p
odcz
as je
sien
nego
spa
ceru
W
ie, j
akie
prz
yrzą
dy u
łatw
iają
obs
erw
ację
prz
yrod
y R
ozpo
znaj
e ró
żne
rodz
aje
papi
eru,
ok
reśl
a pr
zezn
acze
nie
posz
czeg
ólny
ch g
atun
ków
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u22
5 m
in
45 m
in45
min
45 m
in45
min
180
min
45 m
in
13
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
1. ty
dzie
ń lis
topa
da(1
35 m
inut
– 3
god
z. le
kcyj
ne)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia
ogól
ne
(zgo
dne
z N
PP)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
W r
ytm
ie n
a tr
zy.
Zaba
wy
i ćw
icze
nia
ry
tmic
zno-
tane
czne
(4
5 m
inut
)
10.1)
U
czes
tnic
zy w
zaj
ę-ci
ach
rozw
ijają
cych
sp
raw
ność
fizy
czną
, zg
odni
e z
regu
łam
i.
– R
ozw
ija s
praw
ność
fiz
yczn
ą, p
orus
zają
c si
ę zg
odni
e z
poda
-ny
m ry
tmem
.–
Wyk
onuj
e w
ybra
-ne
ele
men
ty t
ańca
zg
odni
e z
regu
łam
i.
1) za
baw
y z
naśl
adow
anie
m ry
tmu;
2) z
abaw
y pr
zy m
uzyc
e do
skon
aląc
e zn
ajom
ość
posz
czeg
ólny
ch e
le-
men
tów
tań
ca;
3) n
auka
pio
senk
i Nie
chcę
cię
znać
;4)
zab
awa
tane
czna
z p
iose
nką
Nie
chcę
cię
znać
;5)
zab
awa
tane
czno
-ruc
how
a „W
szy-
scy
tańc
zą t
ak ja
k ja
”.
Pods
taw
owe
Por
usza
się
w z
abaw
ach
zgod
nie
z ok
reśl
onym
ry
tmem
. U
czes
tnic
zy w
zab
awac
h ta
necz
nych
i ta
necz
no-r
ucho
wyc
h. R
ytm
iczn
ie o
dwzo
row
uje
wsk
azan
e el
emen
ty t
ańca
.
Pona
dpod
staw
owe
Odt
war
za u
kład
cho
reog
rafic
zny
tańc
a zg
odni
e z
rytm
em.
Hop
, hop
do
góry
!Ć
wic
zeni
a i g
ry ru
-ch
owe
popr
awia
jące
sk
oczn
ość
(45
min
ut)
10.2
) b
Potr
afi p
okon
ywać
pr
zesz
kody
nat
ural
-ne
i sz
tucz
ne.
– W
ykon
uje
skok
i do
wyz
nacz
onyc
h m
iejsc
. –
Wyk
onuj
e sk
oki
z je
dneg
o pr
zedm
io-
tu n
a dr
ugi.
1) pr
zesk
akiw
anie
obu
nóż
z je
dnej
st
rony
lini
i na
drug
ą;2)
bez
piec
zne
wyk
onyw
anie
sko
ków
i z
esko
ków
– ć
wic
zeni
a;3)
ruc
how
a gr
a ze
społ
owa
„Sko
czek
”;4)
tor
prz
eszk
ód „
Rajd
sko
czkó
w”.
Pods
taw
owe
Pop
raw
ia s
woj
ą sk
oczn
ość.
W w
ykon
ywan
iu ć
wic
zeń
– sk
oków
i ze
skok
ów –
prz
estr
ze-
ga u
stal
onyc
h re
guł.
Ucz
estn
iczy
w g
rupo
wej
zab
awie
, wyk
onuj
ąc s
koki
i ze
skok
i.
Pona
dpod
staw
owe
Wyk
onuj
ąc s
koki
z je
dneg
o pr
zedm
iotu
na
drug
i, za
chow
u-je
wyz
nacz
ony
tor.
Dba
m o
sw
oją
syl-
wet
kę.
Ćw
icze
nia
i zab
awy
wyr
abia
jące
naw
yki
praw
idło
wej
pos
taw
y (4
5 m
inut
)
10.3
) D
ba o
to,
aby
pra
-w
idło
wo
sied
zieć
w
ław
ce, p
rzy
stol
e itp
.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ko
rygu
jące
pos
taw
ę ci
ała.
1) ćw
icze
nia
ogól
noro
zwoj
owe;
2) ć
wic
zeni
a pr
zyjm
owan
ia p
raw
idło
-w
ej p
osta
wy
ciał
a;3)
ćw
icze
nia
zapo
bieg
ając
e w
adom
kr
ęgos
łupa
(sko
liozi
e i p
leco
m
wkl
ęsły
m);
4) ć
wic
zeni
a od
dech
owe;
5) z
abaw
a ru
chow
a „W
alą
się
mur
y”;
6) z
abaw
y z
pełz
anie
m n
a br
zuch
u.
Pods
taw
owe
Pop
raw
ia s
woj
ą w
ydol
ność
fizy
czną
. W
ykon
uje
ćw
icze
nia
odde
chow
e.
Wyk
onuj
e ćw
icze
nia
kory
gują
ce p
osta
wę
ciał
a,
w t
ym z
apob
iega
jące
sko
liozi
e i p
leco
m w
klęs
łym
.
Pona
dpod
staw
owe
Z w
łasn
ej in
icja
tyw
y w
ykon
uje
ćwic
zeni
a ko
rygu
jące
pos
ta-
wę
ciał
a.
14
II. T
ajem
nice
św
iata
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 6
.N
arod
owe
Świę
to
Nie
podl
egło
ści
Wys
łuch
anie
wie
rsza
M. S
trza
ł-ko
wsk
iej P
olsk
a.W
ypow
iedz
i U. n
a te
mat
tra
dy-
cji o
bcho
dzen
ia N
arod
oweg
o Św
ięta
Nie
podl
egło
ści.
Obc
ho-
dy w
Sul
ejów
ku.
Ukł
adan
ie ż
ycze
ń i m
iłych
słó
w
dla
Pols
ki.
Ćw
icze
nie
umie
jętn
ości
czy
ta-
nia
na ró
żnyc
h po
ziom
ach.
Rozm
owa
na t
emat
zna
czen
ia
słów
: ojc
zyzn
a, p
atrio
ta, n
ie-
podl
egło
ść.
Pozn
anie
syl
wet
ki Jó
zefa
Pił-
suds
kieg
o.U
trw
alen
ie p
ozna
nych
lite
r. Pi
sani
e po
śla
dzie
.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
owo-
-słu
chow
a w
yraz
ów z
poz
nany
-m
i lite
ram
i.
Nau
ka p
iose
nki
Mar
zeni
e o
Afr
y-ce
.Ć
wic
zeni
a ry
t-m
iczn
o-ru
chow
e.
Wyp
ełni
anie
pl
aste
liną
sylw
e-ty
god
ła.
Sym
bole
nar
o-do
we.
Poję
cia:
ojc
zy-
zna,
pat
riota
, ni
epod
legł
ość.
Trad
ycje
zw
ią-
zane
z N
arod
o-w
ym Ś
wię
tem
N
iepo
dleg
łośc
i.
Licz
ba 7
i je
j za-
pis
cyfr
owy.
Ty-
dzie
ń –
kole
j-no
ść d
ni t
ygo-
dnia
.
Szac
unek
dl
a sy
m-
boli
naro
-do
wyc
h.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 16,
17K.
s. 1
2, 13
CD
P. s
. 16,
17M
. s. 1
6, 17
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, d, f
3.1)
2) 3
) 5)
4.1)
5.1)
2) 8
)7.2
) a, b
7.
3) d
11.1)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Czy
ta n
a ró
żnyc
h po
ziom
ach
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Zna
sym
bole
nar
odow
e W
ypeł
nia
plas
telin
ą sy
lwet
ę go
-dł
a Z
na li
czbę
7 i
jej z
apis
cyf
row
y N
azyw
a ko
lejn
e dn
i tyg
odni
a P
opra
wni
e re
aliz
uje
utw
ory
wok
alne
, ćw
icze
nia
mow
y ze
słuc
hu, z
pam
ięci
, sol
o i w
zes
pole
Ś
piew
a pi
osen
kę M
arze
nie
o A
fryc
e P
raw
idło
wo
real
izuj
e ćw
icze
nia
rytm
iczn
o-ru
chow
e ut
rwal
ając
e ry
tmy
z po
znan
ych
pios
enek
Pona
dpod
staw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
tra
dycj
i obc
hodz
enia
Nar
odow
ego
Świę
ta N
iepo
dleg
łośc
i U
kład
a ży
czen
ia i
miłe
sło
wa
dla
Pols
ki
Roz
umie
zna
czen
ie
słów
: ojc
zyzn
a, p
atrio
ta, n
iepo
dleg
łość
W
ie, k
im b
ył Jó
zef P
iłsud
ski
Sza
nuje
sym
bole
nar
odow
e
15
Dzi
eń 7
.C
ieka
wa
rzec
z –
kred
a
Nau
ka c
zyta
nia
wyr
azów
z k
.Ć
wic
zeni
e um
ieję
tnoś
ci c
zyta
-ni
a na
różn
ych
pozi
omac
h.W
yszu
kiw
anie
na
ilust
racj
i pr
zedm
iotó
w, w
któ
rych
na-
zwac
h sł
ycha
ć k.
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
zab
aw
z kr
edą
w o
parc
iu o
doś
wia
d-cz
enia
U. i
ilus
trac
ję w
pod
-rę
czni
ku.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
okow
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e pr
zygo
tow
ując
e do
pis
ania
lite
r k,
K. C
zyta
m s
am!
Wyk
onan
ie
zbio
row
ej p
ra-
cy p
last
yczn
ej
kred
ą na
boi
sku
szko
lnym
.
Zgod
na z
abaw
a na
św
ieży
m
pow
ietr
zu.
Bezp
iecz
eńst
wo
podc
zas
zaba
w
na ś
wie
żym
po
wie
trzu
.
Odp
owie
dź n
a py
ta-
nia:
co
to je
st k
reda
i j
ak p
owst
aje?
Zaba
wy
ma-
tem
atyc
zne.
G
ra p
lans
zow
a „D
o si
edm
iu”
– do
skon
alen
ie
tech
niki
rach
un-
kow
ej w
zak
re-
sie
7.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 18,
19K.
s. 1
4, 15
, 76
M. s
. 18,
19
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
4.1)
5.1)
7.2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Czy
ta w
yraz
y z
k Ć
wic
zy c
zyta
nie
na ró
żnyc
h po
ziom
ach
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć k
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
za
baw
z k
redą
D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
W
ykon
uje
prac
ę pl
asty
czną
kre
dą n
a bo
isku
Z
godn
ie u
czes
tnic
zy w
zab
awie
na
świe
żym
po-
wie
trzu
P
amię
ta o
bez
piec
zeńs
twie
pod
czas
zab
aw
Dod
aje
liczb
y w
zak
resi
e 7
Zap
isuj
e w
ynik
dod
awan
ia
Po
nadp
odst
awow
e W
ie, c
o to
jest
kre
da i
jak
pow
staj
e
Dzi
eń 8
.O
dkry
wam
y ta
-je
mni
ce ś
wia
tła
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi
o ob
razi
e C
. Mon
eta
Budy
nek
Parla
men
tu w
Lon
dyni
e.C
zyta
nie
glob
alne
.N
auka
pis
ania
lite
r k, K
.Ro
zpoz
naw
anie
i od
różn
iani
e po
znan
ych
liter
pis
anyc
h i d
ru-
kow
anyc
h.Pi
sani
e po
śla
dzie
.
Rozw
ijani
e pe
r-ce
pcji
słuc
how
ej
z ćw
icze
niam
i.W
ysłu
chan
ie
frag
men
tu u
two-
ru A
. Viv
aldi
ego
Czt
ery
pory
roku
. Zi
ma
cz. I
.Ć
wic
zeni
a ry
t-m
iczn
e na
klo
c-ka
ch ry
tmic
znyc
h.
Opi
s ob
razu
Bu-
dyne
k Pa
rla-
men
tu w
Lon
-dy
nie.
Taje
mni
ce ś
wia
-tł
a w
obr
azac
h im
pres
joni
stów
.St
wor
zeni
e ilu
stra
cji d
o ut
wor
u m
uzyc
z-ne
go.
Wyk
onan
ie e
kspe
ry-
men
tu z
e św
iatł
em.
Pols
ka w
alut
a –
mon
ety.
Lic
ze-
nie
pien
iędz
y.
Rozc
inan
ie
kart
onik
ów
do c
zyta
nia
glob
alne
go.
16
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 20,
21
K. s
. 16,
17P.
s. 7
6K.
s. 7
3C
D
P. s
. 20
P. s
. 21
M. s
. 20,
21
W. 1
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
3.5)
4.2)
4)
6.2)
a, c
7.2) a
, b,
7.4) a
9.2)
a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da si
ę na
tem
at o
braz
u Bu
dyne
k Pa
rlam
entu
w L
ondy
nie
Czy
ta g
loba
lnie
P
isze
lite
ry K
, k
Pis
ze p
o śl
adzi
e W
spół
dzia
ła w
zes
pole
pod
czas
w
ykon
ywan
ia e
kspe
rym
entu
ze
świa
tłem
R
ozpo
znaj
e i z
na n
omin
ały
pols
kiej
wal
uty:
mon
ety
1 zł,
2 zł
, 5 z
ł R
ozpo
znaj
e tr
eść
i nas
trój
w u
twor
ach
muz
yczn
ych
Św
ia-
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
muz
yki
Ilu
stru
je z
a po
moc
ą pl
asty
czny
ch ś
rodk
ów w
yraz
u sł
ucha
ną m
uzyk
ę
Pona
dpod
staw
owe
Dos
trze
ga g
rę ś
wia
tła
w o
braz
ach
impr
esjo
nist
ów
Dzi
eń 9
.W
pra
cow
ni a
rty-
sty
mal
arza
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji p
rzed
-m
iotó
w z
gło
ską
l w n
azw
ie.
Wsk
azyw
anie
w t
ekśc
ie w
yra-
zów
z li
terą
l.C
zyta
nie
na ró
żnyc
h po
ziom
ach.
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi
na t
emat
pra
cow
ni a
rtys
ty m
a-la
rza.
Rozm
owa
o ul
ubio
nych
insp
ira-
cjac
h i t
echn
ikac
h m
alar
skic
h.N
azyw
anie
prz
edm
iotó
w
w p
raco
wni
mal
arza
.W
ysłu
chan
ie w
iers
za M
. Prz
e-w
oźni
aka
W p
raco
wni
mal
arza
.Te
chni
ki u
spra
wni
ając
e cz
yta-
nie
wyr
azów
ora
z lo
gato
mów
.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e pr
zygo
tow
ując
e do
pis
ania
lite
r l,
L.Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
poz
na-
nych
lite
r.Ro
zwią
zyw
anie
rebu
sów
. Po-
czyt
anka
Kol
ory
jesi
eni.
Czy
tam
sam
!
Pale
ta b
arw
.A
tryb
uty
arty
-st
y m
alar
za.
Nam
alow
anie
m
artw
ej n
atur
y.
Rozw
iązy
wan
ie
i ukł
adan
ie z
a-da
ń o
kupo
wa-
niu
i pła
ceni
u.
Licz
enie
pie
nię-
dzy.
W
yraż
enia
mia
-no
wan
e.
17
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 22–
25, 7
8K.
s. 1
8, 19
, 76
P. s
. 22–
25M
. s. 2
2, 2
3
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, d, e
, f4.
1)7.2
) a, b
7.4
) a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty z
gło
ską
l Ć
wic
zy c
zyta
nie
na ró
żnyc
h po
ziom
ach
Wyp
owia
da si
ę na
tem
at w
yglą
du p
raco
wni
art
ysty
mal
arza
R
oz-
maw
ia o
ulu
bion
ych
tem
atac
h i t
echn
ikac
h m
alar
skic
h S
łuch
a w
iers
za W
pra
cow
ni m
alar
za
Kre
śli k
szta
łty
liter
opod
obne
Ć
wic
zy p
isan
ie p
ozna
nych
lite
r R
ozw
ią-
zuje
rebu
sy
Mal
uje
mar
twą
natu
rę
Roz
pozn
aje
pols
ką w
alut
ę –
mon
ety
Pot
rafi
doko
nać
zaku
pu z
a ok
reśl
oną
kwot
ę w
zab
awie
dyd
akty
czne
j
Pona
dpod
staw
owe
Roz
pozn
aje
atry
buty
art
ysty
mal
arza
Dzi
eń 10
.W
ycie
czka
–
Barw
y pó
źnej
je-
sien
i (dz
ień
do
dysp
ozyc
ji na
-uc
zyci
ela)
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
wła
ści-
weg
o za
chow
ania
się
pod
czas
w
ycie
czki
.O
pisy
wan
ie ro
ślin
i zw
ierz
ąt
obse
rwow
anyc
h po
dcza
s w
y-ci
eczk
i (pa
rk, l
as, p
ole)
.Ro
zmow
a na
tem
at z
mia
n za
chod
zący
ch w
prz
yrod
zie
jesi
enią
.
Prze
strz
egan
ie
zasa
d w
spół
pra-
cy w
gru
pie.
Wła
ściw
e za
cho-
wan
ie p
odcz
as
wyc
iecz
ki.
Obs
erw
owan
ie z
mia
n za
chod
zący
ch w
prz
y-ro
dzie
jesie
nią.
Gro
mad
zeni
e m
ater
ia-
łu p
rzyr
odni
czeg
o.Pr
owad
zeni
e ob
ser-
wac
ji ro
ślin.
Dob
iera
nie
stro
ju d
o w
arun
ków
pog
odo-
wyc
h.W
łaśc
iwe
zach
owan
ie
w p
arku
, les
ie, n
a po
lu.
Dzi
eń b
ez m
a-te
mat
yki.
Bezp
iecz
ne
poru
szan
ie
się
po d
ro-
gach
.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
5.2)
6)
6.1)
a, b
6.
2) a
, b, c
9.2)
c
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
wła
ściw
ego
zach
owan
ia p
odcz
as w
ycie
czki
W
ypow
iada
się
na
tem
at z
mia
n za
chod
zący
ch w
prz
yrod
zie
jesi
enią
P
rzes
trze
ga
zasa
d w
spół
prac
y w
gru
pie
Gro
mad
zi m
ater
iał p
rzyr
odni
czy
Dob
iera
str
ój d
o w
arun
ków
pog
odow
ych
Wła
ściw
ie z
acho
wuj
e si
ę w
par
ku, l
esie
lub
na p
olu
Bez
-pi
eczn
ie p
orus
za s
ię p
o dr
ogac
h
Pona
dpod
staw
owe
Opi
suje
zw
ierz
ęta
i roś
liny
obse
rwow
ane
podc
zas
wyc
iecz
ki
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u22
5 m
in45
min
45 m
in45
min
45 m
in18
0 m
in45
min
18
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
2. t
ydzi
eń li
stop
ada
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
W r
ytm
ie w
alca
. Za
baw
y ut
rwal
ają-
ce ry
tm n
a 3 4
(45
min
)
10.1)
U
czes
tnic
zy w
zaj
ę-ci
ach
rozw
ijają
cych
sp
raw
ność
fizy
czną
, zg
odni
e z
regu
łam
i.
– R
ozw
ija s
praw
ność
fi-
zycz
ną, p
orus
zają
c si
ę zg
odni
e z
poda
nym
ry
tmem
.–
Wyk
onuj
e w
ybra
ne
elem
enty
tań
ca z
god-
nie
z re
guła
mi.
1) za
baw
y ry
tmic
zne
z na
ślad
owan
iem
rytm
u w
al-
czyk
a;2)
nau
ka w
ybra
nych
frag
men
tów
zab
awy;
3) z
abaw
a ta
necz
no-r
ucho
wa
ze ś
piew
em „
Ziel
ony
wal
czyk
”;4)
zab
awa
tane
czno
-ruc
how
a „W
szys
cy t
ańcz
ą ta
k ja
k ja
” w
rytm
ie w
alcz
yka.
Pods
taw
owe
Por
usza
się
z z
acho
wan
iem
wsk
azan
ego
rytm
u. O
dtw
arza
rytm
iczn
ie s
ekw
encj
ę ru
chów
. P
orus
za s
ię w
zab
awie
zgo
dnie
z o
kreś
lony
m
rytm
em.
Pona
dpod
staw
owe
Odt
war
za z
pam
ięci
i po
rusz
a si
ę zg
odni
e z
rytm
em w
alcz
yka.
W z
abaw
ie d
osto
sow
uje
rytm
do
zmie
niaj
ącej
si
ę m
elod
ii.
Jak
w w
ojsk
u.
Zaba
wy
kszt
ałtu
-ją
ce p
raw
idło
wą
post
awę
ciał
a (4
5 m
in)
10.3
) D
ba o
to,
aby
pra
wi-
dłow
o si
edzi
eć w
ław
-ce
, prz
y st
ole
itp.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ks
ztał
tują
ce p
raw
idło
-w
ą po
staw
ę.
1) ćw
icze
nia
ogól
noro
zwoj
owe;
2) ć
wic
zeni
a od
ruch
u pr
awid
łow
ej p
osta
wy
ciał
a;3)
ćw
icze
nia
rozc
iąga
jące
kla
tki p
iers
iow
ej
i wzm
acni
ając
e m
ięśn
ie b
rzuc
ha (n
a m
ater
acyk
u lu
b ka
rimac
ie);
4) z
abaw
a ru
chow
a „R
aki w
sta
wie
”;5)
zab
awy
z pe
łzan
iem
na
brzu
chu.
Pods
taw
owe
Pop
raw
ia s
woj
ą w
ydol
ność
fizy
czną
. W
ykon
uje
ćwic
zeni
a od
dech
owe.
W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ko
rygu
jące
pos
taw
ę ci
ała.
Pona
dpod
staw
owe
Z w
łasn
ej in
icja
tyw
y w
ykon
uje
ćwic
zeni
a ko
ry-
gują
ce p
osta
wę
ciał
a.
Bieg
po
zdro
wie
. Ć
wic
zeni
a i z
aba-
wy
z na
uką
oddy
-ch
ania
(45
min
)
10.4
) W
ie, ż
e ch
orob
y są
za
groż
enie
m d
la z
dro-
wia
i że
moż
na im
za
pobi
egać
pop
rzez
: sz
czep
ieni
a oc
hron
ne,
wła
ściw
e od
żyw
iani
e si
ę, a
ktyw
ność
fizy
cz-
ną (…
).
– Z
acho
wuj
e ró
w-
nom
iern
y od
dech
w
cza
sie
ćwic
zeń
fizyc
znyc
h.
1) ba
dani
e ry
tmu
serc
a;2)
ćw
icze
nia
rozl
uźni
ając
e m
ięśn
ie s
zyi,
ram
ion
i bar
ków
;3)
nab
iera
nie
i wyp
uszc
zani
e po
wie
trza
w p
ozyc
ji le
żące
j na
plec
ach
(wde
ch n
osem
, wyd
ech
usta
-m
i, ko
ntro
la z
a po
moc
ą dł
oni);
4) n
apin
anie
mię
śni b
rzuc
ha i
krót
kie
prze
trzy
my-
wan
ie p
owie
trza
w p
łuca
ch;
5) k
rótk
i bie
g po
łącz
ony
ze ś
wia
dom
ym o
ddyc
ha-
niem
;6)
kon
trol
a us
poka
jają
cego
się
odd
echu
, słu
chan
ie
muz
yki r
elak
sacy
jnej
w p
ozyc
ji le
żące
j.
Pods
taw
owe
Bad
a ry
tm s
woj
ego
serc
a i o
dtw
arza
go.
Wyk
onuj
e ćw
icze
nia
rozl
uźni
ając
e. W
ykon
uje
ćwic
zeni
a od
dech
owe.
Kon
cent
ruje
się
na
słuc
hane
j muz
yce,
wyc
isza
si
ę.
Pona
dpod
staw
owe
Pod
czas
bie
gu k
ontr
oluj
e sw
ój o
ddec
h.
19
III. L
isto
pado
we
insp
iracj
e
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 11
.O
rgan
izuj
emy
klas
owy
teat
r
Wys
łuch
anie
teks
tu P
an Ś
rubk
a.Ro
zmow
a na
tem
at p
rzyg
o-to
wań
do
prze
dsta
wie
nia
teat
raln
ego
i pod
ział
u ob
o-w
iązk
ów.
Nau
ka p
isan
ia li
ter l
, L.
Pisa
nie
zdan
ia.
Wys
łuch
anie
baś
ni H
. Jan
u-sz
ewsk
iej K
opci
usze
k.Po
rząd
kow
anie
kol
ejno
ści
zdar
zeń.
Poc
zyta
nka
Leka
r-st
wo
na n
udę.
Nau
ka p
iose
nki
Pios
enka
lalk
arza
.A
kom
pani
amen
t do
pio
senk
i.Kr
eacj
a m
uzyc
z-no
-ruc
how
a.
Kolo
row
anie
la
lecz
ki z
godn
ie
z in
stru
kcją
.
Wsp
ółpr
a-ca
w g
rupi
e po
dcza
s prz
y-go
tow
ań d
o pr
zeds
taw
ieni
a.
Solid
arno
ść,
posz
anow
anie
pr
acy
inny
ch,
rozw
ijani
e um
ie-
jętn
ości
pra
cy
zesp
ołow
ej.
Recy
klin
g –
wyk
orzy
stan
ie
suro
wcó
w w
tór-
nych
do
wyk
o-na
nia
kuki
ełek
te
atra
lnyc
h i d
ekor
acji.
Rozw
iązy
wan
ie
zada
ń o
płac
eniu
i k
upow
aniu
(poj
ęcia
: dr
oższ
y, t
ańsz
y, n
aj-
droż
szy,
naj
tańs
zy);
wyr
ażen
ia m
iano
wa-
ne –
zł.
Cię
cie
kar-
toni
ków
z
hist
oryj
ką
obra
zkow
ą i u
kład
anie
ic
h zg
odni
e z
chro
nolo
-gi
ą zd
arze
ń.
Życi
e w
róż-
nych
war
un-
kach
mat
e-ria
lnyc
h.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 26,
27,
79
K. s
. 20,
21,
22C
D
CD
K. s
. 20
P. s
. 26,
27
P. s
. 26,
27
M. s
. 24,
25
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, d, e
, f1.3
) a, b
3.1)
2) 3
) 5)
5.1)
2)6.
1) h
7.2) a
, b
7.4) a
9.2)
a, b
11.6)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
opo
wia
dani
a cz
ytan
ego
prze
z na
uczy
ciel
a W
ypow
iada
się
na te
mat
prz
edst
awie
nia
teat
raln
ego
i pod
ział
u ob
owią
zków
P
isze
li-
tery
l, L
P
isze
zda
nia
Wsp
ółpr
acuj
e w
gru
pie
Wie
, że
ludz
ie ż
yją
w ró
żnyc
h w
arun
kach
mat
eria
lnyc
h i n
ie d
okuc
za in
nym
oso
bom
zna
jduj
ącym
się
w tr
udni
ejsz
ej sy
tu-
acji
Roz
wią
zuje
zad
ania
o k
upow
aniu
P
opra
wni
e re
aliz
uje
utw
ór w
okal
ny, ć
wic
zeni
a m
owy
ze s
łuch
u, s
olo
z pa
mię
ci i
w z
espo
le
Śpi
ewa
Pios
enkę
lalk
arza
U
czes
t-ni
czy
w ć
wic
zeni
ach
rytm
iczn
o-ru
chow
ych
utrw
alaj
ącyc
h po
znan
e w
arto
ści r
ytm
iczn
e, t
empa
i dy
nam
ikę
Pop
raw
nie
real
izuj
e ćw
icze
nia
rytm
iczn
o-ru
chow
e ut
rwal
ając
e ry
tm p
ozna
nej p
iose
nki
Tw
orzy
kre
ację
ruch
ową
do p
ozna
nej p
iose
nki
Po
nadp
odst
awow
e K
olor
uje
lale
czkę
zgo
dnie
z in
stru
kcją
P
orzą
dkuj
e ko
lejn
ość
zdar
zeń
Tw
orzy
ako
mpa
niam
ent
Roz
umie
poj
ęcia
: dro
ższy
, tań
szy,
naj
tańs
zy,
najd
rożs
zy
Dzi
eń 12
.Za
kul
isam
ite
atru
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji
prze
dmio
tów
, w k
tóry
ch
nazw
ach
słyc
hać
głos
kę ł.
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi
na t
emat
ilus
trac
ji or
az w
ysłu
-ch
aneg
o te
kstu
.
Poka
z br
zmie
nia
fort
epia
nu.
Tras
h ar
t – s
ztu-
ka z
e śm
ieci
.W
ykon
anie
z
drew
nian
ej
łyżk
i kuk
iełk
i do
prze
dsta
wie
nia.
Licz
ba 8
w a
spek
tach
ka
rdyn
alny
m, p
o-rz
ądko
wym
i m
iaro
-w
ym. N
auka
pis
ania
cy
fry
8. D
odaw
anie
i o
dejm
owan
ie w
za-
kres
ie 8
.
Nie
sien
ie
pom
ocy
po-
trze
bują
cym
w
odn
iesi
e-ni
u do
osó
b ni
epeł
no-
spra
wny
ch.
20
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Ćw
icze
nie
czyt
ania
na
róż-
nych
poz
iom
ach.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
okow
o--s
łuch
owa
wyr
azów
.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e pr
zygo
tow
ując
e do
pis
ania
li-
ter ł
, Ł.
Czy
tam
sam
!
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 28,
29
K. s
. 23–
25, 7
7C
D –
wyb
rany
ut
wór
F. C
hopi
naP.
s. 2
8, 2
9K.
s. 2
3M
. s. 2
6, 2
7
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, d, f
1.3
) a, b
, c
4.3)
7.2)
a, b
11.5)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć gł
oskę
ł W
ypow
iada
się
na
tem
at il
ustr
acji
i wys
łuch
aneg
o te
kstu
Ć
wic
zy c
zyta
nie
na
różn
ych
pozi
omac
h D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
W
ykon
uje
kuki
ełkę
z d
rew
nian
ej ły
żki
Wyk
orzy
stuj
e su
row
ce w
tórn
e do
wyk
onan
ia
kuki
ełki
Z
na z
agro
żeni
a w
ynik
ając
e z
niew
łaśc
iweg
o uż
ywan
ia n
arzę
dzi t
echn
iczn
ych
Utr
zym
uje
porz
ądek
wok
ół s
iebi
e K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Lic
zy i
zapi
-su
je li
czbę
ele
men
tów
na
obra
zku
Pop
raw
nie
zapi
suje
cyf
rę 8
R
ozum
ie p
ojęc
ie li
czby
8 w
asp
ekta
ch k
ardy
naln
ym, p
orzą
dkow
ym i
mia
row
ym
Po
nadp
odst
awow
e R
ozpo
znaj
e br
zmie
nie
fort
epia
nu
Dzi
eń 13
.Za
pras
zam
y na
pr
zeds
taw
ieni
e
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi
na t
emat
rodz
ajów
lale
k i p
ra-
cy a
ktor
ów.
Nau
ka p
isan
ia ł,
Ł.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
okow
o--s
łuch
owa
wyr
azów
.Po
szer
zani
e sł
owni
ctw
a o
wy-
razy
zw
iąza
ne z
tea
trem
.Ro
la a
fisza
tea
tral
nego
.Re
dago
wan
ie t
reśc
i afis
za
i zap
rosz
enia
na
spek
takl
te
atra
lny.
Różn
e ro
dzaj
e la
lek
teat
raln
ych.
Inst
rum
enty
str
u-no
we
klaw
iszo
we.
Ćw
icze
nia
ryt-
mic
zne
i muz
ycz-
no-r
ucho
we.
Przy
goto
wan
ie
afis
za t
eatr
alne
-go
do
spek
takl
u.
Pozn
anie
zas
ad
dzia
łani
a pa
cy-
nek,
mar
ione
-te
k, k
ukie
łek,
la
lek
cien
io-
wyc
h.
Dos
toso
wan
ie
stro
ju d
o po
-go
dy.
Poró
wny
wan
ie w
yso-
kośc
i wie
ż z
kloc
ków
. W
prow
adze
nie
zna-
ków
<, >
.Po
jęci
a: w
ięce
j, m
niej
, tyl
e sa
mo.
21
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 30,
31
K. s
. 26,
27
P. s
. 75
K. s
. 74
K. s
. 27
M. s
. 28–
31
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
1.3
) a, b
, c
3.2)
3)
4.1)
2)6.
2) a
, b7.1
) a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
lale
k te
atra
lnyc
h i p
racy
akt
orów
P
isze
lite
ry ł
i Ł
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Prz
ygot
owuj
e af
isz
teat
raln
y Z
na z
asad
y dz
iała
nia
pacy
nek,
mar
ione
tek,
kuk
iełe
k i l
alek
cie
niow
ych
Wie
, jak
wyg
ląda
pra
ca a
ktor
a D
osto
sow
uje
stró
j do
pogo
dy
Por
ównu
je w
y-so
kość
wie
ż z
kloc
ków
D
ostr
zega
różn
ice
w w
ysok
ości
wie
ż z
kloc
ków
R
ealiz
uje
ćwic
zeni
a ry
tmic
zno-
ruch
owe
utrw
alaj
ące
tem
po
Pra
wid
łow
o re
aguj
e na
pol
ecen
ia
w ć
wic
zeni
ach
inhi
bicy
jno-
incy
tacy
jnyc
h
Pona
dpod
staw
owe
Pos
zerz
a sł
owni
ctw
o o
wyr
azy
zwią
zane
z te
atre
m
Wie
, jak
a je
st ro
la a
fisza
teat
raln
ego
Red
aguj
e tr
eść
afis
za i
zapr
osze
nia
na s
pekt
akl
Roz
po-
znaj
e br
zmie
nie
inst
rum
entó
w k
law
iszo
wyc
h P
opra
wni
e st
osuj
e po
jęci
a: w
ięce
j, m
niej
, tyl
e sa
mo
Dzi
eń 14
.Ku
rtyn
a w
gór
ę!W
yszu
kiw
anie
na
ilust
racj
i pr
zedm
iotó
w, w
któ
rych
na
zwac
h sł
ycha
ć gł
oskę
y.
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi
na t
emat
spe
ktak
lu k
ukie
łko-
weg
o w
opa
rciu
o il
ustr
ację
i t
reść
prz
eczy
tane
go t
ekst
u.O
pis
scen
ogra
fii.
Ćw
icze
nie
czyt
ania
na
róż-
nych
poz
iom
ach.
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
zne
przy
goto
wuj
ące
do n
auki
pi
sani
a lit
ery
y.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
owo-
-słu
chow
a w
yraz
ów.
Rozw
ijani
e sp
ostr
zega
-w
czoś
ci.
Czy
tam
sam
!
Rozp
ozna
wan
ie
i naz
ywan
ie
rośl
in i
zwie
rząt
ży
jący
ch w
lesi
e.
Wyg
ląd
jesi
en-
nego
lasu
.Re
cykl
ing.
Mat
emat
yka
w d
zia-
łani
u. D
odaw
anie
i o
dejm
owan
ie w
za-
kres
ie 8
. Ro
zwią
zyw
anie
za-
dań
z tr
eści
ą –
wy-
raże
nia
mia
now
a-ne
– z
ł.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 32,
33
K. s
. 28,
29,
77
K. s
. 28,
P. s
. 33
M. s
. 28,
29,
33–
37K.
u.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
1.3) a
, b, c
6.1)
a, b
, c, h
7.2) b
, d
22
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć gł
oskę
y
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
spe
ktak
lu te
atra
lneg
o w
opa
rciu
o il
ustr
ację
i tr
eść
prze
-cz
ytan
ego
teks
tu
Ćw
iczy
czy
tani
e na
róż
nych
poz
iom
ach
Kre
śli k
szta
łty
liter
opod
obne
D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
R
ozpo
znaj
e i n
azyw
a ro
ślin
y i z
wie
rzęt
a ży
jące
w le
sie
Dod
aje
i ode
jmuj
e w
zak
resi
e 8
Roz
wią
zuje
zad
ania
z t
reśc
ią
Po
nadp
odst
awow
e O
pisu
je s
ceno
graf
ię
Opi
suje
wyg
ląd
jesi
enne
go la
su
Wie
, co
to je
st re
cykl
ing
Dzi
eń 15
.Kt
o pr
acuj
e w
tea
trze
?
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi
na t
emat
osó
b pr
acuj
ącyc
h w
tea
trze
.Po
szer
zani
e sł
owni
ctw
a o
wy-
razy
: akt
or, s
ufle
r, sc
enog
raf,
reży
ser,
insp
icje
nt.
Usp
raw
nian
ie t
echn
iki c
zy-
tani
a.N
auka
pis
ania
lite
ry y
.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
owo-
-słu
chow
a w
yraz
ów.
Piso
wni
a w
yraz
ów m
ałą
i wie
lką
liter
ą.
Kto
prac
uje
w t
eatr
ze?
Teat
ry w
naj
-bl
iższ
ej o
kolic
y.
Naz
wy
zwie
rząt
, kt
óre
w s
wo-
im u
mas
zcze
niu
maj
ą ła
ty.
Dzi
eń b
ez m
atem
a-ty
ki.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 34,
35
K. s
. 30,
31
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
5.7)
6.1)
a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
osó
b pr
acuj
ącyc
h w
teat
rze
Dos
kona
li te
chni
kę c
zyta
nia
Pis
ze li
terę
y
Bez
błęd
nie
stos
uje
mał
ą i w
ielk
ą lit
erę
w p
isow
ni ró
ż-ny
ch w
yraz
ów
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Po
nadp
odst
awow
e P
osłu
guje
się
wyr
azam
i: ak
tor,
sufl
er, s
ceno
graf
, reż
yser
, ins
picj
ent
Naz
ywa
zwie
rzęt
a, k
tóre
w s
woi
m u
mas
zcze
niu
maj
ą ła
ty
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u22
5 m
in45
min
45 m
in45
min
45 m
in18
0 m
in45
min
23
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
3. t
ydzi
eń li
stop
ada
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e (z
godn
e z
NPP
)
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia
szcz
egół
owe
Mat
eria
ł
Wit
amin
ki
dla
chło
pczy
ka
i dzi
ewcz
ynki
. Za
baw
y ut
rwal
ając
e w
iedz
ę na
tem
at
zdro
weg
o od
żyw
ia-
nia
się
(45
min
)
10.4
) W
ie, ż
e ch
orob
y są
za
groż
enie
m d
la z
dro-
wia
i że
moż
na im
za-
pobi
egać
pop
rzez
: sz
czep
ieni
a oc
hron
ne,
wła
ściw
e od
żyw
iani
e si
ę, a
ktyw
ność
fiz
yczn
ą (…
).
– O
dróż
nia
zdro
we
pro-
dukt
y ży
wno
ścio
we.
– Za
chow
uje
zasa
dy
higi
eny
podc
zas
po-
siłk
ów.
1) im
prow
izac
ja ru
chow
a, t
anie
c dy
skot
ekow
y do
pio
senk
i Wita
min
ki –
zesp
ół F
asol
ki;
2) z
abaw
a ru
chow
a „Z
drow
a ko
lacj
a”;
3) z
abaw
a ru
chow
a „W
irusy
i w
itam
inki
”;4)
co
i kie
dy je
ść je
sien
ią –
jadł
ospi
s zd
row
ego
uczn
ia;
5) d
obry
oby
czaj
– z
asad
y pr
zygo
tow
ywan
ia
i spo
życi
a po
siłk
ów –
zab
awy
ruch
owe
do
opow
ieśc
i fab
ular
yzow
anej
.
Pods
taw
owe
Wym
ieni
a zd
row
e pr
oduk
ty ż
ywno
ścio
we.
Opo
wia
da o
zas
adac
h ży
wie
nia
w c
zasi
e ćw
icze
ń fiz
yczn
ych
(np.
kie
dy i
co m
ożna
pić
, kie
dy je
ść).
Opo
wia
da o
dob
rym
i zł
ym d
ział
aniu
cze
kola
dy.
W z
abaw
ie w
skaz
uje
na k
onie
czno
ść p
rzes
trze
-ga
nia
zasa
d hi
gien
y po
dcza
s sp
ożyw
ania
pos
iłków
.
Pona
dpod
staw
owe
Pro
jekt
uje
jadł
ospi
s dz
ienn
y.
Gim
nast
yka
to z
a-ba
wa.
Za
baw
y w
draż
ając
e do
sys
tem
atyc
zne-
go g
imna
styk
owa-
nia
się
(45
min
)
10.4
) W
ie, ż
e ch
orob
y są
za
groż
enie
m d
la z
dro-
wia
i że
moż
na im
za
pobi
egać
pop
rzez
: sz
czep
ieni
a oc
hron
ne,
wła
ściw
e od
żyw
iani
e si
ę, a
ktyw
ność
fizy
cz-
ną (…
).
– Za
licza
ruch
do
czyn
-ni
ków
spr
zyja
jący
ch
zdro
wiu
i ro
zwoj
owi.
1) gi
mna
styc
zna
impr
owiz
acja
ruch
owa,
aer
obik
w
kla
sie,
tan
iec
dysk
otek
owy
do p
iose
nek
M. J
eżow
skie
j Tra
-ta-
ta-t
a, tr
u-tu
-tu-
tu, G
uma
do
pods
kokó
w lu
b Do
misi
owa
gimna
styk
a, Z
apra
szam
y na
row
ery;
2) z
abaw
a ru
chow
a „W
irusy
i w
itam
inki
” z
mod
yfik
acja
mi;
3) z
abaw
a ru
chow
a do
rym
owan
ki „
Gim
nast
yka
to z
abaw
a”;
4) z
abaw
a ru
chow
a „G
łow
a, ra
mio
na, k
olan
a,
pięt
y”.
Pods
taw
owe
Por
usza
się
w ry
tm m
uzyk
i. P
osia
da n
awyk
sys
tem
atyc
zneg
o gi
mna
styk
owa-
nia
się.
Pona
dpod
staw
owe
Wyk
onuj
e ćw
icze
nia
gim
nast
yczn
e z
wła
snej
ini-
cjat
ywy.
Wsp
omag
a ru
ch ry
tmic
zną
recy
tacj
ą.
Gło
wa
do g
óry!
Ć
wic
zeni
a ks
ztał
-tu
jące
pra
wid
łow
ą po
staw
ę (4
5 m
in)
10.3
) D
ba o
to,
aby
pra
wi-
dłow
o si
edzi
eć w
ław
-ce
, prz
y st
ole
itp.
– W
ykon
uje
ćwic
zeni
a ks
ztał
tują
ce p
raw
idło
-w
ą po
staw
ę.
1) ćw
icze
nia
ogól
noro
zwoj
owe;
2) ć
wic
zeni
a od
ruch
u pr
awid
łow
ej p
osta
wy
ciał
a;3)
ćw
icze
nia
z w
orec
zkam
i;4)
zab
awy
z el
emen
tam
i czw
orak
owan
ia –
w
zmoc
nien
ie m
ięśn
i odc
inka
lędź
wio
weg
o kr
ęgos
łupa
ora
z pa
sa b
arko
weg
o (w
yści
gi
zwie
rząt
);5)
ćw
icze
nia
szyi
i gł
owy
(zeg
ar, w
ahad
ło, ż
yraf
a).
Pods
taw
owe
Pos
iada
naw
yk p
rzyj
mow
ania
pra
wid
łow
ej p
osta
-w
y w
cza
sie
nauk
i i z
abaw
y. W
ykon
ując
ćw
icze
nia,
wzm
acni
a sw
oje
mię
śnie
.
Pona
dpod
staw
owe
Dys
cypl
inuj
e si
ę w
zac
how
aniu
pra
wid
łow
ej
sylw
etki
.
24
IV. L
isto
pado
we
nast
roje
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 16
.O
bser
wuj
emy
ptak
i
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
-dz
i na
tem
at p
takó
w o
dla-
tują
cych
z P
olsk
i, pr
zyla
tu-
jący
ch d
o Po
lski
i po
zost
a-ją
cych
na
zim
ę w
Pol
sce.
Posz
erza
nie
słow
nict
wa
o na
zwy
ptak
ów.
Wyj
aśni
enie
zna
czen
ia
słow
a or
nito
log.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
oko-
wo-
słuc
how
a w
yraz
ów.
Opi
s w
yglą
du p
takó
w.
Pięc
iolin
ia, k
lucz
w
iolin
owy.
Kolo
row
anie
pta
-kó
w, k
tóre
moż
na
spot
kać
w P
olsc
e zi
mą
z uw
zglę
d-ni
enie
m b
arw
ic
h pr
awdz
iweg
o up
ierz
enia
ora
z ch
arak
tery
styc
z-ny
ch c
ech
wy-
gląd
u.
Odg
łosy
pta
ków
. Ro
zpoz
naw
anie
i na
-zy
wan
ie p
takó
w o
d-la
tują
cych
z P
olsk
i, pr
zyla
tują
cych
do
Polsk
i i p
ozos
tają
cych
na
zim
ę w
Pol
sce.
Rodz
aje
poka
rmów
dl
a pt
aków
.Pr
zyst
osow
anie
się
pt
aków
do
zmia
ny
pór r
oku.
Po
mag
anie
zw
ierz
ę-to
m.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Roz
-po
znaw
anie
i na
-zy
wan
ie fi
gur
geom
etry
czny
ch.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 36,
37
K. s
. 32
P. s
. 74
K. s
. 72
K. s
. 33
K. s
. 32
CD
M. s
. 38–
41
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b4.
1)6.
1) a,
b, e
7.1) a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da si
ę na
tem
at p
takó
w o
dlat
ując
ych
z Po
lski
, prz
ylat
ując
ych
do P
olsk
i i p
ozos
tają
cych
w P
olsc
e na
zim
ę D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
u-ch
owej
wyr
azów
K
olor
uje
ptak
i z u
wzg
lędn
ieni
em b
arw
y ic
h pr
awdz
iweg
o up
ierz
enia
ora
z ch
arak
tery
styc
znyc
h ce
ch w
yglą
du
Wie
, jak
pta
ki p
rzys
toso
wuj
ą si
ę do
zm
ian
pór r
oku
Pom
aga
zwie
rzęt
om
Roz
pozn
aje
i wyr
óżni
a gł
osy
ptak
ów
Po
nadp
odst
awow
e R
ozum
ie z
nacz
enie
słow
a or
nito
log
Opi
suje
wyg
ląd
ptak
ów
Wie
, co
to p
ięci
olin
ia (l
inie
, pol
a) i
kluc
z w
iolin
owy
Pop
raw
nie
rozp
ozna
je i
nazy
-w
a fig
ury
geom
etry
czne
(koł
o, t
rójk
ąt, p
rost
okąt
, kw
adra
t)
Dzi
eń 17
.Je
sien
ne p
opoł
u-dn
ie z
tat
ą
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji
prze
dmio
tów
, w k
tóry
ch
nazw
ach
słyc
hać
głos
kę p
.C
zyta
nie
na ró
żnyc
h po
-zi
omac
h.W
ielo
zdan
iow
e w
ypow
ie-
dzi n
a te
mat
maj
ster
kow
a-ni
a w
opa
rciu
o il
ustr
acje
,
Spęd
zani
e w
olne
go c
zasu
z
blis
kim
i.
Uży
cie
styr
opia
no-
wyc
h ta
cek
do w
y-ko
nani
a ka
rmni
ka.
Pom
agan
ie z
wie
rzę-
tom
w p
rzet
rwan
iu
zim
y.
Zaba
wy
mat
ema-
tycz
ne. G
ra p
lan-
szow
a Fi
gury
.D
osko
nale
nie
umie
jętn
ości
roz-
pozn
awan
ia fi
gur
geom
etry
czny
ch.
Wyk
onan
ie
karm
nika
dla
pt
aków
ze
styr
opia
no-
wyc
h ta
cek.
25
czyt
any
teks
t or
az d
o-św
iadc
zeni
a U
. Ro
zmow
y na
tem
at p
o-m
ysłó
w n
a sp
ędza
nie
listo
pado
wyc
h w
iecz
orów
z
rodz
iną.
Pisa
nie
po ś
ladz
ie.
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
z-ne
prz
ygot
owuj
ące
do n
a-uk
i pis
ania
lite
ry p
.C
zyta
m s
am!
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 38,
39
K. s
. 34,
35,
77
P. s
. 38,
39
M s
. 38,
39,
42
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
5.1)
3)6.
1) e,
h7.1
) a9.
1) a,
b, e
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć gł
oskę
p
Ćw
iczy
czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h W
ypow
iada
się
na
tem
at m
ajst
erko
-w
ania
w o
parc
iu o
ilus
trac
ję, c
zyta
ny te
kst
oraz
doś
wia
dcze
nia
Pro
ponu
je ró
żne
spos
oby
spęd
zani
a w
olne
go c
zasu
z b
liski
mi
Pis
ze p
o śl
adzi
e K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
o-do
bne
Pom
aga
zwie
rzęt
om p
rzet
rwać
zim
ę B
uduj
e z
różn
orod
nych
prz
edm
iotó
w d
ostę
pnyc
h w
oto
czen
iu (k
arm
nik
z ta
cek)
Pona
dpod
staw
owe
Pot
rafi
okre
ślać
cec
hy b
udow
anyc
h ur
ządz
eń (n
a pr
zykł
adzi
e ka
rmni
ków
) w z
wią
zku
z ic
h pr
zezn
acze
niem
(np.
wie
lkoś
ć or
az c
echy
kon
stru
kcyj
ne d
o-st
osow
ane
do p
otrz
eb ró
żnyc
h ga
tunk
ów p
takó
w)
Pop
raw
nie
rozp
ozna
je i
nazy
wa
figur
y ge
omet
rycz
ne (k
oło,
tró
jkąt
, pro
stok
ąt)
Dzi
eń 18
.D
ziw
ne z
wyc
zaje
só
jek
Słuc
hani
e ze
zro
zum
ie-
niem
wie
rsza
J. B
rzec
hwy
Sójk
a.W
ypow
iedz
i na
tem
at b
o-ha
terk
i wie
rsza
.O
dpow
iedz
i na
pyta
nia
do
teks
tu w
iers
za.
Wyj
aśni
enie
pow
iedz
enia
: „W
ybie
rać
się
jak
sójk
a za
m
orze
”.C
zyta
nie
glob
alne
.N
auka
pis
ania
lite
r p, P
.Pi
sani
e po
śla
dzie
, prz
epi-
syw
anie
.
Utr
wal
anie
po-
jęci
a pi
ęcio
linii
i klu
cza
wio
lino-
weg
o.
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
zw
ycza
jów
só
jek
zwią
zany
ch z
e zm
ianą
por
y ro
ku.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Roz
-po
znaw
anie
i na
-zy
wan
ie fi
gur
geom
etry
czny
ch.
Rozc
inan
ie
kart
onik
ów
do c
zyta
nia
glob
alne
go.
26
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Ćw
icze
nia
w p
isan
iu z
dań.
Rodz
aje
wyp
owie
dzeń
.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
o-w
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 40,
41
K. s
. 36,
37
CD
– L
ektu
ry d
o sł
ucha
nia
P. s
. 74
K. s
. 72
P. s
. 40,
41
M. s
. 38,
39,
43–
45K.
u.
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
3.4)
6.1)
b7.1
) a9.
1) a,
b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
wie
rsza
J. B
rzec
hwy
Sójk
a W
ypow
iada
się
na te
mat
boh
ater
ki w
iers
za
Odp
owia
da n
a py
tani
a do
teks
tu
Wyj
aśni
a po
wie
dze-
nie:
„W
ybie
rać
się
jak
sójk
a za
mor
ze”
Czy
ta g
loba
lnie
P
isze
lite
ry p
, P
Roz
pozn
aje
rodz
aje
wyp
owie
dzeń
D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
a-zó
w
Po
nadp
odst
awow
e Z
na p
ojęc
ia: p
ięci
olin
ia, k
lucz
wio
linow
y, p
ole,
lin
ia
Pot
rafi
nary
sow
ać k
lucz
wio
linow
y P
opra
wni
e ro
zpoz
naje
i na
zyw
a fig
ury
geom
etry
czne
(k
oło,
tró
jkąt
, pro
stok
ąt, k
wad
rat)
Dzi
eń 19
.A
ndrz
ejko
we
wró
żby
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
-dz
i na
tem
at a
ndrz
ejko
-w
ych
zwyc
zajó
w w
opa
r-ci
u o
ilust
racj
ę, c
zyta
-ny
tek
st o
raz
dośw
iadc
ze-
nia
U.
Czy
tani
e na
różn
ych
po-
ziom
ach.
Ćw
icze
nia
narz
ądów
ar
tyku
lacy
jnyc
h pr
zy w
y-m
awia
niu
sam
ogło
sek.
O
dczy
tyw
anie
zas
zyfr
owa-
nych
wyr
azów
.Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
ma-
łych
i w
ielk
ich
liter
. Pis
anie
zd
ań.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
oko-
wo-
słuc
how
a.Po
czyt
anka
Pot
wor
ne c
ieni
e.
Ćw
icze
nia
ryt-
mic
zno-
ruch
owe,
em
isyjn
e i o
ddec
how
e.
Wyk
onan
ie z
na-
kręt
ek o
d bu
te-
lek
łóde
czek
z k
o-lo
row
ymi ż
agla
mi
i im
iona
mi d
ziec
i.
Trad
ycje
an-
drze
jkow
e.W
spół
prac
a z
rów
ieśn
ikam
i.Be
zpie
czne
za
baw
y an
-dr
zejk
owe.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Roz
-po
znaw
anie
i na
-zy
wan
ie fi
gur
geom
etry
czny
ch.
Wyp
chni
ęcie
i z
aszn
uro-
wan
ie b
uta
do w
iąza
nia
i wró
żb.
27
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 42,
43,
80
K. s
. 38–
41K.
s. 4
1M
. s. 3
8, 3
9, 4
6, 4
7K.
u.
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) a, b
, c, d
, f3.
2) 3
)4.
1)5.
2) 6
)7.1
) a9.
2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Ćw
iczy
czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h Ć
wic
zy n
arzą
dy a
rtyk
ulac
yjne
O
dczy
tuje
zas
zyfr
owan
e w
yraz
y P
isze
zda
nia
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
W
ykon
uje
kolo
row
ą łó
decz
kę z
żag
lem
i im
ieni
em
Zgo
dnie
wsp
ółpr
acuj
e z
rów
ieśn
ikam
i P
amię
ta o
bez
piec
zeńs
twie
pod
czas
zab
aw a
ndrz
ejko
-w
ych
Wyp
ycha
z k
arto
nu i
sznu
ruje
but
do
wró
żb
Pra
wid
łow
o ro
zmie
szcz
a el
emen
ty w
pra
cy p
last
yczn
ej
Wed
ług
inst
rukc
ji w
ycin
a i ł
ączy
ele
men
ty p
racy
Pona
dpod
staw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
and
rzej
kow
ych
zwyc
zajó
w w
opa
rciu
o il
ustr
ację
, czy
tany
tek
st i
wła
sne
dośw
iadc
zeni
a P
raw
idło
wo
real
izuj
e ćw
icze
nia
emisy
jne,
odd
echo
we
oraz
rytm
iczn
o-ru
chow
e P
opra
wni
e ro
zpoz
naje
i na
zyw
a fig
ury
geom
etry
czne
(koł
o, t
rójk
ąt, p
rost
okąt
, kw
adra
t)
Dzi
eń 2
0.A
ndrz
ejki
(dzi
eń
do d
yspo
zycj
i na
uczy
ciel
a)
Reda
gow
anie
tek
stu
wró
żb
andr
zejk
owyc
h.Za
pisy
wan
ie im
ion
dzie
ci.
Piso
wni
a w
ielk
iej i
mał
ej
liter
y.O
dczy
tyw
anie
wró
żb.
Wyp
owie
dzi U
. na
tem
at
wra
żeń
i em
ocji
zwią
za-
nych
z a
ndrz
ejko
wą
za-
baw
ą.Sc
enki
pan
tom
imic
zne
– ka
lam
bury
.
Dek
orow
anie
kl
asy.
Przy
goto
wan
ie
impr
ezy
klas
o-w
ej.
Podz
iał o
bo-
wią
zków
.Pr
zest
rzeg
anie
za
sad
bezp
ie-
czeń
stw
a po
d-cz
as w
różb
.Zg
odna
zab
awa
z ró
wie
śnik
ami.
Dzi
eń b
ez m
ate-
mat
yki.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.3
) a4.
1)5.
2) 6
)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Zap
isuj
e im
iona
dzi
eci
Odc
zytu
je w
różb
y W
ypow
iada
się
na
tem
at e
moc
ji zw
iąza
nych
z a
ndrz
ejko
wą
zaba
wą
Bie
rze
udzi
ał w
zab
awie
tea
tral
-ne
j W
ywią
zuje
się
ze
swoi
ch o
bow
iązk
ów z
wią
zany
ch z
prz
ygot
owan
iem
impr
ezy
klas
owej
Z
godn
ie b
awi s
ię z
rów
ieśn
ikam
i
Pona
dpod
staw
owe
Red
aguj
e te
kst
wró
żb a
ndrz
ejko
wyc
h W
ie, ż
e im
iona
pis
zem
y w
ielk
ą lit
erą
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u22
5 m
in45
min
45 m
in45
min
45 m
in18
0 m
in45
min
28
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
4. t
ydzi
eń li
stop
ada
(135
min
ut –
3 g
odz.
lekc
yjne
)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia o
góln
e Tr
eści
nau
czan
iaPr
zew
idyw
ane
osią
gnię
cia
uczn
iaW
ymag
ania
szc
zegó
łow
eM
ater
iał
Gra
m z
godn
ie
z za
sada
mi.
Nau
ka g
ry w
dw
a og
nie
(45
min
)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
aję-
ciac
h ro
zwija
jący
ch
spra
wno
ść fi
zycz
ną,
zgod
nie
z re
guła
mi.
– R
ozw
ija s
praw
ność
fizy
czną
, uc
zest
nicz
ąc w
min
igra
ch s
por-
tow
ych.
– P
rzes
trze
ga z
asad
min
igie
r sp
orto
wyc
h.
1) na
uka
gry
w d
wa
ogni
e, z
asad
y gr
y;2)
dos
kona
leni
e w
ybra
nych
frag
men
tów
gr
y w
dw
a og
nie;
3) m
ecz
druż
yn w
dw
a og
nie.
Pods
taw
owe
Ucz
estn
iczy
w g
rach
dru
żyno
wyc
h. U
trzy
muj
e po
praw
ne k
onta
kty
z ró
wie
śnik
a-m
i w c
zasi
e gr
y. P
odpo
rząd
kow
uje
się
regu
łom
. P
osłu
guje
się
piłk
ą –
rzuc
a i c
hwyt
a.
Pona
dpod
staw
owe
Prz
estr
zega
zas
ad k
ultu
raln
ego
kibi
cow
ania
.
Zaba
wa
z pi
łką.
Rz
uty
piłk
ą do
cel
u st
ałeg
o i r
ucho
-m
ego
(45
min
)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
piłk
ę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu i
na
odle
głoś
ć, t
oczy
ć ją
i k
ozło
wać
.
– W
ykon
uje
rzut
y pi
łką
do c
elu
stał
ego.
– W
ykon
uje
rzut
y pi
łką
do c
elu
ruch
omeg
o.
1) rz
uty
papi
erow
ymi k
ulam
i – b
itwa
śnie
-go
wa;
2) r
zuty
piłk
ą do
cel
u ru
chom
ego
z m
ałej
i d
użej
odl
egło
ści –
zab
awa
„Śni
eżki
na
niby
”;3)
gra
w d
wa
ogni
e;4)
rzu
ty d
o pa
rtne
ra w
mar
szu
i w b
iegu
.
Pods
taw
owe
Wyk
onuj
e rz
uty
piłk
ą do
cel
u st
ałeg
o. W
ykon
uje
rzut
y pi
łką
do c
elu
ruch
omeg
o. U
czes
tnic
zy w
grz
e ze
społ
owej
, zac
how
u-ją
c re
guły
.
Pona
dpod
staw
owe
Rzu
ca p
iłką
do p
artn
era
w m
arsz
u i w
bie
gu.
Mis
trz
ucze
nia
się.
D
osko
nale
nie
gry
w d
wa
ogni
e i w
prow
adze
nie
do g
ry w
min
ipiłk
ę rę
czną
(4
5 m
in)
10.1)
U
czes
tnic
zy w
zaj
ę-ci
ach
rozw
ijają
cych
sp
raw
ność
fizy
czną
, zg
odni
e z
regu
łam
i.
– R
ozw
ija s
praw
ność
fizy
czną
pr
zez
ucze
stni
ctw
o w
gra
ch
zesp
ołow
ych.
– P
rzes
trze
ga re
guł w
gra
ch z
e-sp
ołow
ych.
1) do
skon
alen
ie g
ry w
dw
a og
nie;
2) d
osko
nale
nie
rzut
ów i
chw
ytów
;3)
ele
men
ty g
ry w
min
ipiłk
ę rę
czną
– rz
uty
do b
ram
ki;
4) e
lem
enty
gry
w m
inip
iłkę
ręcz
ną –
łapa
-ni
e pi
łki,
obro
na b
ram
ki.
Pods
taw
owe
Ucz
estn
iczy
w g
rach
dru
żyno
wyc
h. U
trzy
muj
e po
praw
ne k
onta
kty
z ró
wie
śnik
a-m
i w c
zasi
e gr
y. P
odpo
rząd
kow
uje
się
regu
łom
. P
osłu
guje
się
piłk
ą –
rzuc
a i c
hwyt
a.
Pona
dpod
staw
owe
Pod
ejm
uje
wyz
wan
ia z
wią
zane
z g
rą z
espo
-ło
wą.
29
V. S
erce
dla
inny
ch
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 2
1.Co
ś do
prz
ytu-
lani
a
Słuc
hani
e te
kstu
Coś
do
przy
tula
nia.
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
-dz
i na
tem
at o
piek
i nad
zw
ierz
ętam
i na
pods
taw
ie
wys
łuch
aneg
o te
kstu
i w
ła-
snyc
h do
świa
dcze
ń U
.N
azyw
anie
em
ocji
zwią
za-
nych
z p
osia
dani
em z
wie
-rz
ąt d
omow
ych.
Pisa
nie
i czy
tani
e sy
lab.
Pocz
ytan
ka Ja
cusi
a.
Nau
ka p
iose
nki
Foto
graf
ia p
sa.
Ryso
wan
ie p
rzy-
tula
nki.
Odp
owie
dzia
lnoś
ć za
zw
ierz
ę.O
bow
iązk
i rod
zin-
ne i
dom
owe.
Zach
owan
ie w
sto
-su
nku
do o
bcyc
h zw
ierz
ąt.
Oso
by, d
o kt
óryc
h na
leży
zw
róci
ć si
ę z
proś
bą o
pom
oc.
War
unki
pot
rzeb
-ne
zw
ierz
ętom
do
mow
ym d
o pr
awid
łow
ego
rozw
oju.
Zagr
ożen
ie z
e st
rony
bez
pań-
skic
h zw
ierz
ąt.
Licz
ba 9
w
asp
ekta
ch
kard
ynal
nym
, po
rząd
kow
ym
i mia
row
ym. N
a-uk
a pi
sani
a cy
-fr
y 9.
Dod
awan
ie
i ode
jmow
anie
w
zak
resi
e 9.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 44,
45,
81
K. s
. 42
CD
CD
K. s
. 42
M. s
. 48–
51
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, d
, e, f
3.1)
4.1)
5.2)
3) 5
)6.
1) c,
f7.2
) a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
teks
tu C
oś d
o pr
zytu
lani
a W
ypow
iada
się
na
tem
at o
piek
i nad
zw
ierz
ętam
i na
pods
taw
ie w
ysłu
chan
ego
teks
tu i
wła
snyc
h do
świa
dcze
ń P
isze
i c
zyta
syla
by
Rys
uje
przy
tula
nkę
Wyw
iązu
je si
ę z
obow
iązk
ów d
omow
ych
Wie
, jak
zac
how
ać si
ę w
obec
obc
ych
zwie
rząt
W
ie, d
o ko
go n
ależ
y zw
róci
ć si
ę z
proś
bą
o po
moc
Z
na w
arun
ki p
otrz
ebne
zw
ierz
ętom
dom
owym
do
praw
idło
weg
o ro
zwoj
u L
iczy
i za
pisu
je li
czbę
ele
men
tów
na
obra
zku
Pop
raw
nie
zapi
suje
cyf
rę 9
R
o-zu
mie
poj
ęcie
licz
by 9
w a
spek
tach
kar
dyna
lnym
, por
ządk
owym
i m
iaro
wym
Ś
piew
a pi
osen
kę F
otog
rafia
psa
Pona
dpod
staw
owe
Naz
ywa
emoc
je z
wią
zane
z p
osia
dani
em z
wie
rząt
dom
owyc
h P
otra
fi by
ć od
pow
iedz
ialn
y za
zw
ierz
ę
Dzi
eń 2
2.C
zter
ej m
uzy-
kanc
i z B
rem
y
Wys
łuch
anie
baś
ni
J. i W
. Grim
m M
uzyk
anci
z
Brem
y.U
kład
anie
zak
ończ
enia
ba
śni.
Prop
ozyc
je in
nego
zak
oń-
czen
ia.
Opo
wia
dani
e hi
stor
yjki
ob
razk
owej
.
Ćw
icze
nia
rozw
i-ja
jące
per
cepc
ję
słuc
how
ą. P
okaz
br
zmie
nia
inst
ru-
men
tów
per
kusy
j-ny
ch. N
auka
gry
na
kas
tani
etac
h i t
rójk
ącie
.
Odr
óżni
anie
dob
ra
od z
ła.
Pom
oc in
nym
.O
dwag
a i m
ądro
ść
jako
zal
ety
zwyc
ię-
żają
ce z
ło.
Zagr
ożen
ie z
e st
ro-
ny lu
dzi.
Naz
ywan
ie z
wie
-rz
ąt w
ystę
pują
-cy
ch w
baś
ni.
Rozp
ozna
wan
ie
głos
ów z
wie
rząt
z
baśn
i i in
nych
.
Rozw
iązy
wan
ie
zada
ń te
ksto
-w
ych
na d
oda-
wan
ie i
odej
mo-
wan
ie w
zak
re-
sie
9.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Ro
zkła
d lic
zby
na s
kład
niki
.
Odr
óżni
anie
do
bra
od z
ła.
30
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Porz
ądko
wan
ie k
olej
nośc
i w
ydar
zeń.
Naz
ywan
ie c
zynn
ości
wy-
kony
wan
ych
prze
z gł
ów-
nych
boh
ater
ów.
Naz
ywan
ie e
moc
ji bo
ha-
teró
w.
Oso
by, d
o kt
óryc
h m
ożna
zw
róci
ć si
ę o
pom
oc.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 46,
47
K. s
. 43
CD
– L
ektu
ry d
o sł
ucha
nia
CD
CD
P. s
. 46,
47
M. s
. 52–
56K.
u.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) e, f
3.1)
5.1)
5)6.
1) a
7.1) d
, 7.2
) b, d
11.3)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
baś
ni J.
i W
. Grim
m M
uzyk
anci
z B
rem
y P
omag
a in
nym
Z
na z
agro
żeni
a ze
str
ony
ludz
i W
ie, d
o ko
go z
wró
cić
się
o po
-m
oc
Wie
, że
nie
moż
na d
ążyć
do
zasp
okaj
ania
sw
oich
pot
rzeb
kos
ztem
inny
ch
Odr
óżni
a do
bro
od z
ła
Roz
wią
zuje
zad
anie
teks
tow
e D
okon
uje
rozk
ładu
licz
by n
a dw
a sk
ładn
iki
Po
nadp
odst
awow
e U
kład
a za
końc
zeni
e ba
śni
Opo
wia
da h
isto
ryjk
ę ob
razk
ową
Por
ządk
uje
kole
jnoś
ć w
ydar
zeń
Naz
ywa
czyn
nośc
i wyk
onyw
ane
prze
z gł
ówny
ch
boha
teró
w
Naz
ywa
emoc
je b
ohat
erów
N
azyw
a zw
ierz
ęta
z ba
śni i
rozp
ozna
je ic
h od
głos
y R
ozpo
znaj
e in
stru
men
ty p
erku
syjn
e G
ra n
a ka
stan
ieta
ch i
trój
kąci
e
Dzi
eń 2
3.N
ie m
a ja
k ko
tW
yszu
kiw
anie
na
ilust
racj
i pr
zedm
iotó
w, w
któ
rych
na
zwac
h sł
ycha
ć gł
oskę
n.
Czy
tani
e na
różn
ych
po-
ziom
ach.
Wie
lozd
anio
we
wyp
o-w
iedz
i na
tem
at t
ego,
co
dzie
je s
ię w
mie
ście
noc
ą na
pod
staw
ie il
ustr
acji
i czy
tane
go t
ekst
u or
az
wyo
braż
eń d
ziec
i. O
pis
mia
sta
nocą
. Roz
wią
-zy
wan
ie z
agad
ek.
Pisa
nie
po ś
ladz
ie.
Prac
a pl
asty
czna
–
Mia
sto
nocą
lu
b Po
rtre
t ko
ta.
Przy
stos
owan
ie
kota
do
nocn
ego
życi
a.Ko
t ja
ko n
ocny
ło
wca
.
Rozw
iązy
wa-
nie
real
isty
cz-
nych
zad
ań t
ek-
stow
ych
– do
da-
wan
ie i
odej
mo-
wan
ie w
zak
re-
sie
9, p
orów
ny-
wan
ie li
czb
w z
a-kr
esie
9.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Ro
zkła
d lic
zb n
a tr
zy s
kład
niki
.
31
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
z-ne
prz
ygot
owuj
ące
do
nauk
i pis
ania
lite
r n, N
.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
o-w
o-sł
ucho
wa
wyr
azów
.C
zyta
m s
am!
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 48,
49
K. s
. 44,
45,
78
P. s
. 48,
49
M. s
. 52,
53,
57
–59
K. u
.
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
4.1)
6.1)
b7.1
) d,
7.2) b
, d
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć gł
oskę
n
Ćw
iczy
czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h W
ypow
iada
się
na te
mat
tego
, co
dzie
-je
się
noc
ą, w
opa
rciu
o il
ustr
acje
, czy
tany
teks
t ora
z w
łasn
e w
yobr
ażen
ia
Pis
ze p
o śl
adzi
e K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
ho-
wej
wyr
azów
W
ykon
uje
prac
ę pl
asty
czną
Mia
sto
nocą
lub
Port
ret
kota
R
ozw
iązu
je z
adan
ie t
ekst
owe
Dok
onuj
e ro
zkła
du li
czby
na
trzy
skł
adni
ki
Por
ównu
je li
cz-
by w
zak
resi
e 9
Po
nadp
odst
awow
e O
pisu
je m
iast
o no
cą
Wie
, w ja
ki s
posó
b ko
t je
st p
rzys
toso
wan
y do
noc
nego
życ
ia ło
wcy
Dzi
eń 2
4.N
asi p
upile
Rozw
iązy
wan
ie z
agad
ek.
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
-dz
i na
tem
at o
dgad
nięt
ych
hase
ł i il
ustr
acji.
Opo
wia
dani
e o
wła
snyc
h do
świa
dcze
niac
h w
ho-
dow
li zw
ierz
ąt d
omow
ych.
Nau
ka p
isan
ia li
ter n
, N.
Ćw
icze
nia
w p
isan
iu w
yra-
zów
i zd
ań.
Rozw
ijani
e sp
ostr
zega
w-
czoś
ci.
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
zne.
Naz
wy
dom
ów
wyb
rany
ch z
wie
-rz
ąt d
omow
ych.
War
unki
po-
trze
bne
do ż
ycia
zw
ierz
ętom
do-
mow
ym. T
rosk
a i o
dpow
iedz
ial-
ność
za
zwie
rzę.
Rozw
iązy
wan
ie
zada
ń te
ksto
-w
ych:
dod
awa-
nie
i ode
jmow
a-ni
e w
zak
resi
e 9.
Wyk
onan
ie p
uzzl
i – a
kwa-
rium
. Roz
cina
nie,
ukł
adan
ie
elem
entó
w.
Odn
iesi
enie
do
stro
n w
mat
e-ria
łach
ucz
niow
-sk
ich
P. s
. 50,
51
K. s
. 46–
49P.
s. 5
0, 5
1K.
s. 4
9M
. s. 5
2, 5
3,
60–6
5W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, d, f
6.1)
b, c
, d, e
7.1) d
7.2
) d9.
2) a
, b
32
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Roz
wią
zuje
zag
adki
W
ypow
iada
się
na
tem
at o
dgad
nięt
ych
hase
ł i il
ustr
acji
Pis
ze li
tery
n, N
P
isze
wyr
azy
i zda
nia
Wie
, jak
ie w
arun
ki s
ą po
trze
bne
do ż
ycia
zw
ierz
ętom
dom
owym
R
ozci
na i
ukła
da e
lem
enty
puz
zli –
akw
ariu
m
Roz
wią
zuje
zad
anie
tek
stow
e
Pona
dpod
staw
owe
Opo
wia
da o
wła
snyc
h do
świa
dcze
niac
h w
hod
owli
zwie
rząt
dom
owyc
h J
est o
dpow
iedz
ialn
y za
swoj
e zw
ierz
ę Z
na n
azw
y do
mów
dla
wyb
rany
ch
zwie
rząt
dom
owyc
h
Dzi
eń 2
5.Pr
zedś
wią
tecz
ne
nast
roje
Wie
lozd
anio
we
wyp
o-w
iedz
i na
tem
at t
rady
cji
bożo
naro
dzen
iow
ych.
W
ysłu
chan
ie z
gady
wan
ek
o ch
oinc
e.Po
mys
ły n
a oz
dabi
anie
ch
oink
i.U
spra
wni
anie
tec
hnik
i cz
ytan
ia.
Rozw
iązy
wan
ie re
busó
w.
Ryso
wan
ie i
pisa
nie
po
ślad
zie.
Zap
isyw
anie
z p
a-m
ięci
imio
n dz
ieci
.Ro
la w
ielk
iej l
itery
w z
api-
sie
imio
n.
Nau
ka p
iose
n-ki
Kol
ęda
na
dzw
onka
ch.
Kolo
row
anie
w
edłu
g ko
du.
Zwyc
zaje
boż
ona-
rodz
enio
we
– ch
o-in
ka.
Daw
ne z
wyc
zaje
bo
żona
rodz
enio
-w
e –
podł
aźni
czka
.Tr
adyc
ja d
awan
ia
prez
entó
w.
Um
ieję
tnoś
ć pr
zyj-
mow
ania
pre
zen-
tów
.
Wyj
aśni
enie
po
jęci
a: d
rzew
o ig
last
e.Ro
dzaj
e dr
zew
ig
last
ych.
Rozp
ozna
je
i naz
ywa
drze
wa
igla
ste.
Dzi
eń b
ez m
ate-
mat
yki.
Dos
toso
wan
ie
ocze
kiw
ań
zwią
zany
ch
z pr
ezen
tam
i do
real
iów
m
ater
ialn
ych
rodz
iny.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 52,
53
K. s
. 50,
51
CD
K. s
. 51
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
3.1)
4.1)
5.3)
4)
6.1)
a11.
2)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Usp
raw
nia
tech
nikę
czy
tani
a R
ozw
iązu
je re
busy
R
ysuj
e i p
isze
po
ślad
zie
Zap
isuj
e z
pam
ięci
imio
na d
ziec
i W
ie, j
aka
jest
rola
wie
lkie
j lite
ry w
za-
pisi
e im
ion
Pot
rafi
daw
ać i
przy
jmow
ać p
reze
nty
Dos
toso
wuj
e oc
zeki
wan
ia z
wią
zane
z p
reze
ntam
i do
real
iów
rod
ziny
W
ie, c
zym
cha
rakt
eryz
uje
się
drze
wo
igla
-st
e W
ymie
nia
rodz
aje
drze
w ig
last
ych
Dba
o d
obro
inny
ch
Pop
raw
nie
real
izuj
e ut
wór
wok
alny
Pona
dpod
staw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
tra
dycj
i boż
onar
odze
niow
ych
Opi
suje
sw
oje
pom
ysły
na
ozda
bian
ie c
hoin
ki
Kol
oruj
e w
edłu
g ko
du
Zna
daw
ne z
wy-
czaj
e zw
iąza
ne z
drz
ewki
em b
ożon
arod
zeni
owym
Tygo
dnio
we
roz-
licze
nie
czas
u22
5 m
in45
min
45 m
in45
min
45 m
in18
0 m
in45
min
33
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
1. ty
dzie
ń gr
udni
a(1
35 m
inut
– 3
god
z. le
kcyj
ne)
Tem
at s
cena
rius
zaW
ymag
ania
ogó
lne
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
Mat
eria
ł
Bezp
iecz
ne
przy
gody
. Po
kony
wan
ie p
rze-
szkó
d w
sal
i gim
na-
styc
znej
(4
5 m
in)
10.2
) b
Potr
afi p
okon
ywać
pr
zesz
kody
nat
ural
ne
i szt
uczn
e.
– W
ykon
uje
zesk
oki z
wy-
soko
ści d
o 1 m
na
mię
kkie
be
zpie
czne
pod
łoże
.
1) za
sady
bez
piec
zeńs
twa
w c
zasi
e sk
o-kó
w z
duż
ej w
ysok
ości
;2)
nau
ka w
ykon
ywan
ia z
esko
ków
z c
oraz
w
ięks
zej w
ysok
ości
;3)
zes
koki
z w
ysok
ości
do
1 m n
a m
iękk
ie
bezp
iecz
ne p
odło
że;
4) ć
wic
zeni
a ro
zluź
niaj
ące
i rel
aksa
cyjn
e.
Pods
taw
owe
Pod
ejm
uje
prób
y w
ykon
ania
zes
kokó
w z
wys
o-ko
ści 1
met
ra n
a m
iękk
ie p
odło
że.
Wyk
onuj
e ćw
icze
nia
rozl
uźni
ając
e i r
elak
sacy
j-ne
w p
arac
h.
Pona
dpod
staw
owe
Pod
ejm
uje
prób
y w
ykon
ania
zes
kokó
w z
wys
o-ko
ści w
yższ
ej n
iż 1
met
r na
mię
kkie
pod
łoże
.
Zaw
ody
w s
koka
ch
prze
z pr
zesz
kody
.D
osko
nale
nie
spra
w-
nośc
i mot
oryc
znej
(4
5 m
in)
10.2
) b
Potr
afi p
okon
ywać
pr
zesz
kody
nat
ural
ne
i szt
uczn
e.
– S
kacz
e pr
zez
nisk
ie p
rze-
szko
dy.
1) te
chni
ka s
kokó
w je
dnon
óż i
obun
óż;
2) ć
wic
zeni
a ze
ska
kank
ą;3)
prz
eska
kiw
anie
lini
i poł
ączo
ne z
rzut
em
piłk
i do
celu
;4)
sko
ki p
rzez
hul
a-ho
op;
5) t
or p
rzes
zkód
ze
skok
ami p
rzez
nis
kie
prze
szko
dy –
zaw
ody,
kib
icow
anie
.
Pods
taw
owe
Pod
ejm
uje
prób
y sk
oków
nad
nis
ką p
rzes
zkod
ą. P
okon
uje
nisk
ie p
rzes
zkod
y ni
eruc
hom
e. P
rzes
trze
ga z
asad
kul
tura
lneg
o za
chow
ania
się
na
boi
sku
w ro
li za
wod
nika
i ki
bica
.
Pona
dpod
staw
owe
Pok
onuj
e ni
skie
prz
eszk
ody
ruch
ome.
Skac
zem
y ja
k zw
ie-
rząt
ka.
Nau
ka b
ezpi
eczn
ego
skak
ania
(4
5 m
in)
10.2
) b
Potr
afi p
okon
ywać
pr
zesz
kody
nat
ural
ne
i szt
uczn
e.
– W
ykon
uje
skok
i na
mat
e-ra
cu.
1) za
sady
bez
piec
zeńs
twa
w c
zasi
e za
baw
sk
oczn
ych;
2) „
Skac
zmy
do g
óry
jak.
.. ka
ngur
y” –
za-
baw
y w
naś
lado
wan
iu s
kacz
ącyc
h zw
ie-
rząt
;3)
pok
onyw
anie
tor
u pr
zesz
kód
usta
wio
-ne
go n
a sp
ręży
stym
pod
łożu
;4)
opo
wie
ść ru
chow
a za
wie
rają
ca p
olec
e-ni
a zw
iąza
ne z
e sk
okam
i na
sprę
żyst
ym
podł
ożu.
Pods
taw
owe
Wyk
onuj
e sk
oki w
zwyż
na
sprę
żyst
ym p
odło
żu.
Naś
ladu
je ru
chem
sko
ki z
wie
rząt
. P
rzed
staw
ia ru
chem
prz
edst
awio
ne w
opo
wie
-śc
i syt
uacj
e. P
odej
muj
e pr
óbę
poko
nani
a to
ru p
rzes
zkód
.
Pona
dpod
staw
owe
Wsp
iera
dzi
eci w
pok
onan
iu t
oru
prze
szkó
d.
34
VI.
Świa
t w
okół
nas
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 2
6.Pi
erw
szy
śnie
gW
ysłu
chan
ie w
iers
za L
.J. K
erna
Ko
loro
wy
śnie
g.W
yszu
kiw
anie
w t
ekśc
ie o
kreś
leń
śnie
gu.
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi n
a te
mat
wie
rsza
i ilu
stra
cji.
Opi
s w
ielo
barw
nego
śni
egu.
Po
rząd
kow
anie
kol
ejno
ści w
yda-
rzeń
w h
isto
ryjc
e ob
razk
owej
.Ro
zwią
zyw
anie
zag
adek
o z
wie
-rz
ętac
h.Ro
zmow
a o
war
unka
ch ż
ycia
zw
ierz
ąt le
śnyc
h zi
mą.
Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
wyr
azów
i r
ozpo
znaw
aniu
ukr
ytyc
h lit
er.
Pocz
ytan
ka L
odow
a pu
łapk
a.
Nau
ka p
io-
senk
i Kol
ę-da
wró
bli.
Per-
cepc
ja s
łuch
o-w
a –
frag
men
t ut
wor
u A
. Viv
aldi
ego
Czt
ery
pory
ro
ku. Z
ima
cz. I
I.Ć
wic
zeni
a z
kloc
kam
i ry
tmic
znym
i.
Kolo
row
e st
em-
pelk
i z lo
du.
Ozd
abia
nie
papi
eru
do
pako
wan
ia p
re-
zent
ów.
Prac
a pl
asty
cz-
na K
olor
owa
zim
a ja
ko il
u-st
racj
a do
utw
o-ru
A. V
ival
die-
go C
zter
y po
ry
roku
. Zim
a cz
. II.
Doś
wia
dcze
nie
zwią
zane
z z
ama-
rzan
iem
wod
y.O
bser
wac
je
pogo
dy.
Wła
ściw
ości
śni
egu.
Dob
iera
nie
stro
ju
do w
arun
ków
po-
godo
wyc
h.Zw
ierz
ęta
zim
ując
e w
lesi
e (a
ktyw
ne,
zapa
dają
ce w
sen
zi
mow
y). P
rzys
to-
sow
anie
zw
ierz
ąt
do w
arun
ków
zim
o-w
ych.
Ko
niec
znoś
ć po
-m
ocy
zwie
rzęt
om
w p
rzet
rwan
iu z
imy.
Licz
ba 10
i je
j za
pis
cyfr
o-w
y. L
iczb
a 10
w
asp
ekta
ch
kard
ynal
nym
, po
rząd
kow
ym
i mia
row
ym.
Wyk
onan
ie
karm
nika
dl
a pt
aków
z
elas
tycz
-ne
j sia
tki.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 54–
57, 8
2, 8
3K.
s. 5
2, 5
3P.
s. 7
6 K.
s. 7
3C
D
M. s
. 66,
67
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, e
, f3.
1) 3)
5)
4.1)
2)6.
2) a
, b, c
, g7.2
) a, b
9.1)
a 9.
2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
wie
rsza
L.J.
Ker
na K
olor
owy
śnie
g W
yszu
kuje
w t
ekśc
ie s
łow
a ok
reśl
ając
e śn
ieg
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
tek
stu
i ilu
stra
cji
Ćw
iczy
pis
anie
wy-
razó
w
Ozd
abia
pap
ier d
o pa
kow
ania
pre
zent
ów k
olor
owym
i ste
mpe
lkam
i z lo
du
Obs
erw
uje
pogo
dę
Dob
iera
stró
j do
war
unkó
w p
ogod
owyc
h Z
na sp
osob
y zi
mo-
wan
ia z
wie
rząt
R
ozw
iązu
je z
agad
ki o
zw
ierz
ętac
h W
ie, j
ak z
wie
rzęt
a pr
zyst
osow
ują
się
do w
arun
ków
pog
odow
ych
Zna
licz
bę 10
, um
ie ją
zap
isać
R
ozum
ie p
ojęc
ie
liczb
y 10
w a
spek
tach
kar
dyna
lnym
, por
ządk
owym
i m
iaro
wym
Ś
piew
a pi
osen
kę K
olęd
a w
róbl
i Ś
wia
dom
ie i
akty
wni
e sł
ucha
muz
yki
Ana
lizuj
e sł
owni
e i s
łuch
owo
od-
twar
zany
utw
ór
Ilu
stru
je z
a po
moc
ą śr
odkó
w w
yraz
u pl
asty
czne
go o
dtw
arza
ną m
uzyk
ę
Pona
dpod
staw
owe
Por
ządk
uje
kole
jnoś
ć w
ydar
zeń
Oce
nia
zach
owan
ie in
nych
W
ymie
nia
wła
ściw
ości
śni
egu
Roz
pozn
aje
treś
ć i n
astr
ój w
utw
orac
h or
az b
rzm
ie-
nie
fort
epia
nu w
utw
orac
h m
uzyc
znyc
h
35
Dzi
eń 2
7.Ja
k ub
iera
my
się
zim
ą?
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji p
rzed
-m
iotó
w, w
któ
rych
naz
wac
h sł
y-ch
ać g
łosk
ę b.
Czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h.W
ielo
zdan
iow
e w
ypow
iedz
i na
tem
at z
imow
ego
stro
ju w
opa
r-ci
u o
ilust
racj
e, c
zyta
ny t
ekst
or
az d
ośw
iadc
zeni
a U
. Ro
zmow
y na
tem
at p
ogod
y zi
-m
owej
.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e pr
zygo
tow
ując
e do
nau
ki p
isan
ia
liter
b, B
.Ro
zwija
nie
spos
trze
gaw
czoś
ci.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
okow
o--s
łuch
owa
wyr
azów
.C
zyta
m s
am!
Gw
iazd
ka ś
nie-
gow
a z
biał
ych
serw
etek
, wst
ą-że
k i t
asie
mek
–
prac
a m
etod
ą ko
lażu
.
Bezp
iecz
ne
mie
jsca
zaba
w
zim
owyc
h.
Elem
enty
zim
owe-
go s
troj
u do
stos
o-w
aneg
o do
war
un-
ków
pog
odow
ych.
Obs
erw
acja
zm
ian
pogo
dy.
Licz
ba 10
–
doda
wan
ie
w z
akre
sie
10.
Rozk
ład
liczb
9,
10 n
a sk
ładn
iki.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 58,
59
K. s
. 54,
55,
78
P. s
. 59
M. s
. 68,
69
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
4.1)
5.6)
6.2)
a, b
, c7.2
) a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cjac
h pr
zedm
ioty
, w k
tóry
ch n
azw
ach
słyc
hać
głos
kę b
Ć
wic
zy c
zyta
nie
na ró
żnyc
h po
ziom
ach
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
zim
owe-
go s
troj
u R
ozm
awia
na
tem
at z
imow
ej p
ogod
y P
isze
po
ślad
zie
Kre
śli k
szta
łty
liter
opod
obne
D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
W
yko-
nuje
gw
iazd
kę ś
nieg
ową
met
odą
kola
żu
Wyb
iera
bez
piec
zne
mie
jsca
zaba
w z
imow
ych
Dos
toso
wuj
e st
rój z
imow
y do
war
unkó
w p
ogod
y O
bser
wuj
e zm
iany
pog
o-dy
W
ypow
iada
się
w w
ybra
nych
tec
hnik
ach
plas
tycz
nych
D
odaj
e w
zak
resi
e 10
Po
nadp
odst
awow
e R
ozkł
ada
i zap
isuj
e lic
zby
9, 10
w p
osta
ci d
wóc
h i t
rzec
h sk
ładn
ików
Dzi
eń 2
8.Ro
zwią
zuje
my
prob
lem
y
Wys
łuch
anie
tek
stu
Mis
ki n
ie
tylk
o po
d ch
oink
ę.W
ypow
iedz
i na
tem
at w
ysłu
cha-
nego
tek
stu.
Roz
mow
a o
prze
ba-
czan
iu, s
zacu
nku
wob
ec in
nych
i r
óżni
cach
mię
dzy
ludź
mi.
Poję
cia
szcz
ę-śc
ia, s
zacu
nku,
pr
zeba
czen
ia.
Różn
ice
mię
-dz
y lu
dźm
i.
Mie
jsca
zim
oweg
o sn
u zw
ierz
ąt –
ut
rwal
anie
wie
dzy.
Rozw
iązy
wan
ie
zada
ń te
ksto
-w
ych.
Ilus
trow
a-ni
e dz
iała
ń na
od
ejm
owan
ie
w z
akre
sie
10.
36
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Nau
ka p
isan
ia li
ter b
, B.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
okow
o--s
łuch
owa
wyr
azów
.Pi
sani
e po
śla
dzie
.U
dzie
lani
e od
pow
iedz
i na
pyta
nia.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 60,
61
K. s
. 56,
57
CD
P. s
. 60,
61
K. s
. 56
M. s
. 70,
71
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
,5.
1)6.
1) b
7.2) b
, d
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
teks
tu o
pow
iada
nia
Wyp
owia
da si
ę na
tem
at w
ysłu
chan
ego
teks
tu
Odp
owia
da n
a py
tani
a D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
o-ko
wo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Roz
wią
zuje
zad
ania
tek
stow
e O
dejm
uje
w z
akre
sie
10
Pona
dpod
staw
owe
Roz
maw
ia n
a te
mat
prz
ebac
zani
a, s
zczę
ścia
, róż
nic
mię
dzy
ludź
mi
Dzi
eń 2
9.Lu
bię
gry
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji p
rzed
-m
iotó
w, w
któ
rych
naz
wac
h sł
y-ch
ać g
łosk
ę g.
Czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h.W
ielo
zdan
iow
e w
ypow
iedz
i na
tem
at g
ier w
opa
rciu
o il
ustr
acje
, cz
ytan
y te
kst
oraz
doś
wia
dcze
-ni
a dz
ieci
. Ro
zmow
y na
tem
at p
omys
łów
na
spęd
zani
e gr
udni
owyc
h w
iecz
o-ró
w z
rodz
iną.
Pisa
nie
po ś
ladz
ie.
Ćw
icze
nia
graf
omot
oryc
zne
przy
goto
wuj
ące
do n
auki
pis
a-ni
a lit
ery
g.Ro
zpoz
naw
anie
wie
lkie
j i m
ałej
lit
ery.
Ana
liza
i syn
teza
wzr
okow
o--s
łuch
owa
wyr
azu.
Czy
tam
sam
!
Ana
liza
słow
na
i słu
chow
a M
azur
ka
D-d
ur F
ryde
ry-
ka C
hopi
na.
Spęd
zani
e cz
a-su
z b
liski
mi.
Prze
licza
nie
prze
dmio
tów
na
ilus
trac
ji. L
i-cz
ebni
ki g
łów
ne
i por
ządk
owe.
Po
rów
nyw
anie
lic
zebn
ości
.
37
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 62,
63
K. s
. 58,
59,
78
CD
P. s
. 62,
63
M. s
. 72,
73
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
, 1.2
) b, c
, d, f
,3.
5)5.
3) 6
)7.1
) a,b
7.2
) a
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć gł
oskę
g
Ćw
iczy
czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h W
ypow
iada
się
na
tem
at u
lubi
onyc
h gi
er w
opa
rciu
o t
ekst
ora
z w
łasn
e do
świa
dcze
nia
Pis
ze p
o śl
adzi
e K
reśl
i ksz
tałt
y lit
erop
odob
ne
Dok
onuj
e an
aliz
y i s
ynte
zy w
zrok
owo-
słuc
how
ej w
yraz
ów
Prz
eli-
cza
prze
dmio
ty i
zapi
suje
ich
licze
bnoś
ć cy
frą
Św
iado
mie
i ak
tyw
nie
słuc
ha m
uzyk
i
Pona
dpod
staw
owe
Pro
ponu
je w
łasn
e sp
osob
y sp
ędza
nia
grud
niow
ych
wie
czor
ów z
blis
kim
i Z
na i
stos
uje
licze
bnik
i głó
wne
i po
rząd
kow
e R
ozpo
znaj
e tr
eść,
nas
trój
or
az z
mia
ny d
ynam
iczn
e w
utw
orac
h m
uzyc
znyc
h R
ozpo
znaj
e br
zmie
nie
fort
epia
nu w
utw
orac
h m
uzyc
znyc
h
Dzi
eń 3
0.W
ażne
sło
wa
Rozm
owa
o ro
zwią
zyw
aniu
pro
-bl
emów
, prz
ebac
zani
u, p
rzep
ra-
szan
iu, p
rzyz
naw
aniu
do
win
y,
używ
aniu
słó
w: p
rosz
ę, d
zięk
uję,
pr
zepr
asza
m.
Opo
wia
dani
e hi
stor
yjki
obr
az-
kow
ej.
Zapo
znan
ie u
czni
ów z
tre
ścią
ba
jki o
em
ocja
ch M
ój g
araż
. O
cena
zac
how
ania
chł
opcó
w.
Nau
ka p
isan
ia li
ter g
, G. A
nali-
za g
łosk
owa
wyr
azów
, pis
anie
po
śla
dzie
.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e.
Zgod
na p
osta
-w
a po
dcza
s gi
er i
zaba
w
z ró
wie
śnik
ami.
Kultu
raln
e ro
zwią
zyw
anie
ko
nflik
tów
.U
żyw
anie
słó
w
grze
czno
ścio
-w
ych.
Um
ieję
tnoś
ć pr
zyzn
awan
ia
się
do w
iny.
Dzi
eń b
ez m
a-te
mat
yki.
Prze
strz
ega-
nie
regu
ł obo
-w
iązu
jący
ch
w s
połe
czno
-śc
i dzi
ecię
cej
oraz
w ś
wie
-ci
e do
rosł
ych.
Sz
anow
anie
cu
dzej
wła
s-no
ści.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 64,
65
K. s
. 60,
61
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
1.2
) c, d
5.2)
11.1)
4)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Uży
wa
zwro
tów
grz
eczn
ości
owyc
h K
ultu
raln
ie ro
zwią
zuje
kon
flikt
y P
rzes
trze
ga re
guł o
bow
iązu
jący
ch w
spo
łecz
nośc
i dzi
ecię
cej
Wie
, jak
waż
na je
st
praw
dom
ówno
ść
Pis
ze li
tery
g i
G
Pis
ze p
o śl
adzi
e Po
nadp
odst
awow
e O
pow
iada
his
tory
jkę
obra
zkow
ą P
otra
fi pr
zyzn
ać s
ię d
o w
iny
Tygo
dnio
we
roz-
licze
nie
czas
u22
5 m
in45
min
45 m
in45
min
45 m
in18
0 m
in45
min
38
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
2. t
ydzi
eń g
rudn
ia(1
35 m
inut
– 3
god
z. le
kcyj
ne)
Tem
at
scen
ariu
sza
Wym
agan
ia
ogól
neTr
eści
nau
czan
iaPr
zew
idyw
ane
osią
gnię
cia
uczn
iaW
ymag
ania
szc
zegó
łow
eM
ater
iał
Choi
nkow
y za
-w
rót
głow
y.
Rzut
y i c
hwyt
y –
różn
e pr
zybo
ry(4
5 m
in)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
pi
łkę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu i
na o
dleg
łość
, to
czyć
ją i
kozł
ować
.
– Rz
uca
obur
ącz
piłe
cz-
kam
i, ob
ręcz
ami,
chus
-te
czka
mi s
zyfo
now
ymi,
mac
zuga
mi i
chw
yta
je.
1) za
baw
y z
rzuc
anie
m i
chw
ytan
iem
szy
fono
wyc
h ch
uste
czek
;2)
ćw
icze
nia
żong
low
ania
trz
ema
chus
tecz
kam
i;3)
pod
rzuc
anie
i ch
wyt
anie
obr
ęczy
;4)
pró
by p
odrz
ucan
ia i
chw
ytan
ia p
iłecz
ek;
5) p
reze
ntac
ja o
siąg
nięć
.
Pods
taw
owe
Ucz
estn
iczy
w z
abaw
ach
wpr
owad
zają
cych
do
żong
low
ania
. R
zuca
obu
rącz
piłe
czka
mi,
obrę
czam
i, ch
us-
tecz
kam
i szy
fono
wym
i, m
aczu
gam
i i je
chw
yta.
Pre
zent
uje
swoj
e um
ieję
tnoś
ci n
a fo
rum
kla
sy.
Pona
dpod
staw
owe
Żon
gluj
e tr
zem
a ch
uste
czka
mi.
Am
bitn
ie d
ąży
do w
ykon
ania
ćw
icze
ń.
Moż
na z
robi
ć to
le
piej
. D
osko
nale
nie
rzu-
tów
prz
ybor
ami
cyrk
owym
i i ic
h ch
wyt
ania
(45
min
)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
pi
łkę,
rzuc
ać n
ią d
o ce
lu i
na o
dleg
łość
, to
czyć
ją i
kozł
ować
.
– Rz
uca
obur
ącz
piłe
czka
-m
i, ob
ręcz
ami,
chus
tecz
-ka
mi s
zyfo
now
ymi,
ma-
czug
ami i
je c
hwyt
a.
1) za
baw
y z
rzuc
anie
m i
chw
ytan
iem
mac
zug;
2) p
odrz
ucan
ie i
chw
ytan
ie o
bręc
zy o
burą
cz
i jed
norą
cz;
3) r
ozkr
ęcan
ie p
ojed
yncz
ego
tale
rzyk
a i p
rzek
łada
-ni
e ta
lerz
yka
na p
alec
;4)
pod
rzuc
anie
i ch
wyt
anie
dw
óch
piłe
czek
;5)
pre
zent
acja
osi
ągni
ęć.
Pods
taw
owe
Rzu
ca o
burą
cz p
iłecz
kam
i, ob
ręcz
ami,
chus
-te
czka
mi s
zyfo
now
ymi,
mac
zuga
mi i
je c
hwyt
a. W
ykon
uje
sztu
czkę
cyr
kow
ą z
rozk
ręca
niem
ta
lerz
yka.
Pod
rzuc
a i c
hwyt
a dw
ie p
iłecz
ki.
Pre
zent
uje
swoj
e um
ieję
tnoś
ci n
a fo
rum
kla
sy.
Pona
dpod
staw
owe
Spr
awni
e po
drzu
ca i
chw
yta
dwie
piłe
czki
.
Kozł
owan
ie i
rzu-
cani
e; c
hwyt
anie
, ce
low
anie
. N
auka
gry
w m
ini-
piłk
ę rę
czną
(4
5 m
in)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
aję-
ciac
h ro
zwija
jący
ch
spra
wno
ść fi
zycz
ną,
zgod
nie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść fi
-zy
czną
prz
ez g
ry i
zaba
-w
y.
– W
yjaś
nia
kons
ekw
encj
e or
gani
zow
ania
gie
r i z
a-ba
w w
nie
odpo
wie
dnic
h w
arun
kach
.
1) el
emen
ty g
ry w
min
ipiłk
ę rę
czną
(chw
ytan
ie
piłk
i w m
iejsc
u, w
mar
szu,
w b
iegu
);2)
zab
awy
budu
jące
zau
fani
e w
gru
pie
(spa
cer
z za
mkn
ięty
mi o
czam
i, m
ario
netk
a);
3) w
arun
ki b
ezpi
eczn
ej z
abaw
y;4)
pod
ania
piłk
i w p
arac
h (w
mie
jscu,
w m
arsz
u,
w b
iegu
);5)
ele
men
ty m
eczu
min
ipiłk
i ręc
znej
;6)
zas
ady
spor
tow
ej ry
wal
izac
ji.
Pods
taw
owe
Koz
łuje
w m
iejsc
u i w
mar
szu.
Chw
yta
i rzu
ca p
iłkę
obur
ącz
i jed
norą
cz.
Wsp
ółdz
iała
z in
nym
i w t
rakc
ie g
ry i
zaba
wy.
Prz
estr
zega
zas
ad b
ezpi
eczn
ej g
ry z
espo
łow
ej.
Pona
dpod
staw
owe
Chw
yta
i cel
nie
rzuc
a pi
łkę
obur
ącz
i jed
no-
rącz
w b
iegu
.
39
VII.
Św
ięta
, św
ięta
…
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Dzi
eń 3
1.Św
iąte
czne
drob
iazg
i
Wie
lozd
anio
we
wyp
owie
dzi
na t
emat
ozd
ób c
hoin
kow
ych
wyk
onan
ych
sam
odzi
elni
e pr
zez
dzie
ci w
opa
rciu
o t
ekst
, ilu
stra
cję
i doś
wia
dcze
nia
U.
Czy
tani
e na
różn
ym p
ozio
mie
.Pi
sani
e i u
zupe
łnia
nie
zdań
.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
owo-
-słu
chow
a w
yraz
ów.
Ukł
adan
ie i
pisa
nie
wyr
azów
.
Rozw
ijani
e pe
r-ce
pcji
słuc
how
ej
z ćw
icze
niam
i.W
ysłu
chan
ie fr
ag-
men
tu u
twor
u A
. Viv
aldi
ego
Czt
ery
pory
roku
. Zi
ma
cz. I
II.Ć
wic
zeni
a ut
rwa-
lają
ce z
klo
ckam
i ry
tmic
znym
i –
wym
yśla
nie
i od-
gryw
anie
rytm
u.
Wyk
onan
ie
ilust
racj
i do
wys
łu-
chan
ego
utw
oru.
Wsp
ółpr
aca
przy
ozd
abia
niu
pier
nikó
w i
wyk
o-ny
wan
iu o
zdób
ch
oink
owyc
h or
az k
artk
i św
ią-
tecz
nej.
Rozw
iązy
wan
ie
zada
ń te
ksto
wyc
h –
doda
wan
ie i
odej
-m
owan
ie w
zak
resi
e 10
.
Rond
elko
land
ia
– oz
dabi
anie
pi
erni
ków
.W
ykon
anie
ka
rtki
św
iąte
cz-
nej z
sza
blon
u i p
apie
row
ych
bom
bek
na
choi
nkę.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 66,
67,
84,
85
K. s
. 62,
63
P. s
. 76
K. s
. 74
CD
M. s
. 74,
75
P. s
. 66
W. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
3.1)
2) 3
) 5)
4.2)
5.1)
2)7.2
) a, b
, d9.
2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wyp
owia
da s
ię n
a te
mat
ozd
ób c
hoin
kow
ych
Udz
iela
odp
owie
dzi n
a py
tani
a P
isze
i uz
upeł
nia
zdan
ia
Ukł
ada
i pis
ze w
yraz
y D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
wej
wyr
azów
W
spół
prac
uje
przy
ozd
abia
niu
pier
nikó
w
Wyk
onuj
e z
papi
eru
bom
bki c
hoin
kow
e or
az k
artk
ę św
iąte
czną
z s
zabl
onu
Um
ie
doda
wać
w z
akre
sie
10
Um
ie ro
zwią
zać
zada
nie
teks
tow
e R
ozpo
znaj
e tr
eść
i nas
trój
w u
twor
ach
muz
yczn
ych
oraz
zm
iany
dyn
amic
zne
Św
iado
mie
i ak
tyw
nie
słuc
ha
muz
yki
Ilu
stru
je z
a po
moc
ą pl
asty
czny
ch ś
rodk
ów w
yraz
u sł
ucha
ną m
uzyk
ę
Dzi
eń 3
2.Bo
mbk
a (d
zień
do
dys
pozy
cji
nauc
zyci
ela)
Wys
łuch
anie
czy
tane
go p
rzez
N
. opo
wia
dani
a Bo
mbk
a D
. Gło
śnic
kiej
.O
pisy
wan
ie n
astr
oju
teks
tu
i nas
troj
u pa
nują
cego
w d
o-m
ach
w z
wią
zku
z pr
zygo
to-
wan
iem
do
świą
t.
Wys
łuch
anie
ko
lęd.
Ozd
abia
nie
pom
arań
-cz
y go
ździ
-ka
mi.
Dzi
eń b
ez m
atem
a-ty
ki.
Wyk
onyw
anie
oz
dób
choi
n-ko
wyc
h z
przy
-go
tow
anyc
h w
cześ
niej
mat
e-ria
łów
.
40
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Posz
erza
nie
słow
nict
wa
o w
y-ra
zy z
wią
zane
z e
mpa
tią.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
3.5)
4.1)
9.2)
a, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
ze z
rozu
mie
niem
opo
wia
dani
a Bo
mbk
a D
. Gło
śnic
kiej
W
ypow
iada
się
na
tem
at b
ohat
erki
tek
stu
i nas
troj
u op
owia
dani
a S
łuch
a ko
lęd
Ozd
a-bi
a po
mar
ańcz
ę go
ździ
kam
i W
ykon
uje
ozdo
by c
hoin
kow
e
Pona
dpod
staw
owe
Opi
suje
nas
trój
pan
ując
y po
dcza
s pr
zygo
tow
ać ś
wią
tecz
nych
Dzi
eń 3
3.U
bier
amy
choi
nkę
Wys
zuki
wan
ie n
a ilu
stra
cji
prze
dmio
tów
, w k
tóry
ch n
a-zw
ach
słyc
hać
głos
kę [h
].C
zyta
nie
na ró
żnyc
h po
zio-
mac
h.W
ielo
zdan
iow
e w
ypow
ie-
dzi n
a te
mat
prz
ygot
owań
do
świą
t w
opa
rciu
o il
ustr
acje
, cz
ytan
y te
kst
oraz
doś
wia
d-cz
enia
U.
Rozm
owy
na t
emat
pom
o-cy
w ro
dzin
nych
prz
ygot
owa-
niac
h do
św
iąt.
Pisa
nie
po ś
ladz
ie. Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e pr
zygo
to-
wuj
ące
do n
auki
pis
ania
dw
u-zn
aku
ch.
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
ilus
tra-
cji o
raz
teks
tu.
Twor
zeni
e da
lsze
go c
iągu
hi-
stor
yjki
w o
parc
iu o
ilus
trac
ję
i zgr
omad
zony
mat
eria
ł
Nau
ka k
olęd
Prz
y-bi
eżel
i do
Betle
-je
m o
raz
Lula
jże,
Je
zuni
u.
Ako
mpa
niam
ent
do p
iose
nki.
Ćw
icze
nia
ryt-
mic
zno-
ruch
owe.
Obo
wią
zki c
złon
-kó
w ro
dzin
y zw
iąza
ne z
prz
y-go
tow
ania
mi d
o św
iąt.
Wsp
ółpr
aca
z ró
-w
ieśn
ikam
i i d
o-ro
słym
i.
Pom
agan
ie z
wie
-rz
ętom
w p
rze-
trw
aniu
zim
y.U
mie
szcz
anie
na-
lepe
k z
poka
rmem
pr
zy o
dpow
ied-
nim
zw
ierz
ęciu
.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Roz
-w
iązy
wan
ie z
adań
te
ksto
wyc
h –
do-
pełn
iani
e do
10,
rozk
ład
liczb
y 10
na
skła
dnik
i.
Wyk
onan
ie
ksią
żecz
ki
Ziel
ony
gość
za
wita
ł. W
ycin
a-ni
e ka
rton
ików
sł
owno
-obr
az-
kow
ych.
41
wyr
azow
y.A
naliz
a i s
ynte
za w
zrok
owo-
-słu
chow
a w
yraz
ów.
Pisa
nie
wyr
azów
.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 68–
71K.
s. 6
4–67
CD
K. s
. 64
M. s
. 76–
79W
. 1
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
3.1)
2) 3
)5.
4)6.
1) a,
e
6.2)
b7.2
) a, b
, d9.
2) a
, b
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Wys
zuku
je n
a ilu
stra
cji p
rzed
mio
ty, w
któ
rych
naz
wac
h sł
ycha
ć gł
oskę
[h]
Ćw
iczy
czy
tani
e na
różn
ych
pozi
omac
h W
ypow
iada
się
na
tem
at p
rzyg
oto-
wań
do
świą
t P
isze
po
ślad
zie
Kre
śli k
szta
łty
liter
opod
obne
W
ypow
iada
się
na
tem
at il
ustr
acji
Wyc
ina
kart
onik
i D
okon
uje
anal
izy
i syn
tezy
wzr
okow
o-sł
ucho
-w
ej
Wyw
iązu
je s
ię z
e sw
oich
obo
wią
zków
dom
owyc
h W
spół
prac
uje
z ró
wie
śnik
ami
Pom
aga
zwie
rzęt
om p
rzet
rwać
zim
ę D
opeł
nia
do 10
U
mie
dod
awać
w z
a-kr
esie
10
Um
ie ro
zwią
zać
zada
nie
teks
tow
e P
opra
wni
e re
aliz
uje
utw
ory
wok
alne
, ćw
icze
nia
mow
y ze
słu
chu,
z p
amię
ci i
w z
espo
le
Śpi
ewa
kolę
dy: P
rzyb
ieże
li do
Be-
tleje
m o
raz
Lula
jże,
Jezu
niu
Ako
mpa
niuj
e do
pio
senk
i P
opra
wni
e w
ykon
uje
krea
cje
muz
yczn
o-ru
chow
e U
czes
tnic
zy w
ćw
icze
niac
h ry
tmic
zno-
ruch
owyc
h P
raw
i-dł
owo
real
izuj
e ćw
icze
nia
rytm
iczn
o-ru
chow
e ut
rwal
ając
e ry
tmy
z po
znan
ej p
iose
nki
Po
nadp
odst
awow
e T
wor
zy c
iąg
dals
zy h
isto
ryjk
i w o
parc
iu o
zgr
omad
zony
mat
eria
ł wyr
azow
y W
ykon
uje
ksią
żecz
kę i
ukła
da h
isto
ryjk
ę Zi
elon
y go
ść z
awita
ł
Dzi
eń 3
4.H
ej, k
olęd
a!Sł
ucha
nie
wie
rsza
C. J
ancz
ar-
skie
go Z
gw
iazd
ą.Ro
zmow
a na
tem
at z
wyc
za-
jów
zw
iąza
nych
z w
ędró
wką
ko
lędn
ików
.Po
szer
zani
e sł
owni
ctw
a o
wy-
razy
zw
iąza
ne z
e św
iąte
czny
m
kolę
dow
anie
m (c
hoch
oł,
gwia
zda,
tur
oń, k
olęd
nicy
).U
spra
wni
anie
tem
pa c
zyta
nia.
Nau
ka p
isan
ia c
h.D
opas
owyw
anie
pyt
ań d
o od
pow
iedz
i.Ć
wic
zeni
a gr
afom
otor
yczn
e.Ć
wic
zeni
a w
pis
aniu
zda
ń.Ks
ztał
ceni
e sp
ostr
zega
wcz
ości
.Re
dago
wan
ie t
reśc
i życ
zeń
świą
tecz
nych
.
Dos
toso
wan
ie
stro
ju d
o w
arun
-kó
w a
tmos
fery
cz-
nych
.N
azyw
anie
zw
ie-
rząt
, któ
re u
czes
t-ni
czył
y w
mar
szu
kolę
dnik
ów.
Mat
emat
yka
w d
ział
aniu
. Roz
-w
iązy
wan
ie z
adań
te
ksto
wyc
h: d
oda-
wan
ie i
odej
mow
a-ni
e w
zak
resi
e 10
. U
trw
alan
ie p
ojęć
: ty
le s
amo,
naj
wię
-ce
j, na
jmni
ej.
42
Tem
atdn
iaA
ktyw
ność
ucz
nia
– ed
ukac
je:
polo
nist
yczn
am
uzyc
zna
plas
tycz
nasp
ołec
zna
przy
rodn
icza
mat
emat
yczn
ate
chni
czna
etyc
zna
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
P. s
. 72,
73
K. s
. 68–
71M
. s. 7
6, 7
7, 8
1–85
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
1.2
) b, c
, d, f
6.1)
a 6.
2) c
7.2) a
, b, d
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Słu
cha
wie
rsza
C. J
ancz
arsk
iego
Z g
wia
zdą
Pos
ługu
je s
ię s
łow
nict
wem
zw
iąza
nym
ze
świą
tecz
nym
kol
ędow
anie
m
Usp
raw
nia
tem
po c
zyta
nia
Bie
rze
udzi
ał w
zab
awac
h dr
amow
ych
Pisz
e lit
ery
ch, C
h D
opas
owuj
e py
tani
a do
odp
owie
dzi
Um
ie d
odaw
ać w
zak
resie
10
Um
ie ro
zwią
zać
zada
nie
teks
tow
e
Pona
dpod
staw
owe
Roz
maw
ia n
a te
mat
zw
ycza
jów
zw
iąza
nych
z w
ędró
wką
kol
ędni
ków
R
edag
uje
treś
ć ży
czeń
św
iąte
czny
ch
Zna
poj
ęcia
: tyl
e sa
mo,
naj
wię
cej,
naj-
mni
ej
Dzi
eń 3
5.Ja
sełk
a (d
zień
do
dysp
ozyc
ji na
-uc
zyci
ela)
Skła
dani
e ży
czeń
.U
dzia
ł w p
rzed
staw
ieni
u.W
łaśc
iwe
zach
owan
ie p
od-
czas
prz
edst
awie
nia.
Wyp
owie
dzi n
a te
mat
wra
żeń
po o
bejrz
eniu
prz
edst
awie
nia
Skła
dani
e ży
czeń
.Ro
zwija
nie
em-
patii
.
Odn
iesie
nie
do
stro
n w
mat
eria
-ła
ch u
czni
owsk
ich
Odn
iesi
enia
do
NPP
1.1) a
, b, c
5.2)
3)
Prze
wid
ywan
e os
iągn
ięci
a uc
znia
Pods
taw
owe
Skł
ada
życz
enia
B
ierz
e ud
ział
w p
rzed
staw
ieni
u P
otra
fi za
chow
ać s
ię n
a pr
zeds
taw
ieni
u W
ypow
iada
się
na
tem
at w
raże
ń po
obe
jrzen
iu p
rzed
staw
ie-
nia
Tygo
dnio
we
rozl
icze
nie
czas
u22
5 m
in45
min
45 m
in45
min
45 m
in18
0 m
in45
min
43
Rozk
ład
mat
eria
łu w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
na
3. t
ydzi
eń g
rudn
ia
Tem
at s
cena
rius
zaW
ymag
ania
ogó
lne
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
Mat
eria
ł
Gra
w z
espo
le w
zmac
-ni
a si
lną
wol
ę.
Dos
kona
leni
e gr
y w
dw
a og
nie
i min
ipił-
kę rę
czną
(45
min
)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
aję-
ciac
h ro
zwija
jący
ch
spra
wno
ść fi
zycz
ną,
zgod
nie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść fi
zycz
-ną
prz
ez g
ry i
zaba
wy.
–
Wyj
aśni
a ko
nsek
wen
cje
orga
nizo
wan
ia g
ier i
zab
aw
w n
ieod
pow
iedn
ich
wa-
runk
ach.
1) fr
agm
enty
gry
w d
wa
ogni
e;2)
ele
men
ty g
ry w
min
ipiłk
ę rę
cz-
ną –
koz
łow
anie
piłk
i w m
iejsc
u i w
mar
szu;
3) w
arun
ki o
rgan
izow
ania
gie
r i z
abaw
.
Pods
taw
owe
Ucz
estn
iczy
w g
rach
dru
żyno
wyc
h. U
trzy
muj
e po
praw
ne k
onta
kty
z ró
wie
śnik
ami w
cza
-si
e gr
y. P
odpo
rząd
kow
uje
się
regu
łom
. P
osłu
guje
się
piłk
ą –
rzuc
a i c
hwyt
a. R
espe
ktuj
e re
guły
gry
(zab
awy)
i po
dpor
ządk
owuj
e si
ę de
cyzj
om s
ędzi
ego
(nau
czyc
iela
).
Pona
dpod
staw
owe
Wła
ściw
ie z
acho
wuj
e si
ę w
syt
uacj
i zw
ycię
stw
a i p
o-ra
żki.
Zręc
zni i
grz
eczn
i pił-
karz
e rę
czni
. M
inip
iłka
ręcz
na i
zasa
-dy
ryw
aliz
acji
spor
tow
ej(4
5 m
in)
10.1)
Ucz
estn
iczy
w z
aję-
ciac
h ro
zwija
jący
ch
spra
wno
ść fi
zycz
ną,
zgod
nie
z re
guła
mi.
– Ro
zwija
spr
awno
ść fi
zycz
-ną
, ucz
estn
iczą
c w
min
i-gr
ach
spor
tow
ych.
– Pr
zest
rzeg
a za
sad
min
igie
r sp
orto
wyc
h.
1) el
emen
ty g
ry w
min
ipiłk
ę rę
cz-
ną (c
hwyt
anie
piłk
i w m
iejsc
u,
w m
arsz
u, w
bie
gu);
2) w
arun
ki b
ezpi
eczn
ej z
abaw
y;3)
mec
z m
inip
iłki r
ęczn
ej;
4) z
asad
y sp
orto
wej
ryw
aliz
acji;
5) s
amoo
cena
zac
how
ania
w c
zasi
e m
eczu
.
Pods
taw
owe
Koz
łuje
w m
iejsc
u i w
mar
szu.
Chw
yta
piłk
ę ob
urąc
z i j
edno
rącz
w m
iejsc
u i w
ruch
u,
rzuc
a pi
łką.
Rzu
ca p
iłką
do c
elu
stał
ego
i ruc
hom
ego.
Prz
estr
zega
zas
ad b
ezpi
eczn
ej g
ry z
espo
łow
ej.
Udz
iela
info
rmac
ji zw
rotn
ej n
a te
mat
wła
sneg
o za
cho-
wan
ia p
odcz
as m
eczu
.
Pona
dpod
staw
owe
Wsp
iera
kol
egów
w c
zasi
e gr
y. W
spół
prac
uje
w g
rupi
e. W
yjaś
nia
zasa
dy k
ultu
raln
ego
zach
owan
ia s
ię n
a bo
-is
ku w
roli
zaw
odni
ka i
kibi
ca.
44
Tem
at s
cena
rius
zaW
ymag
ania
ogó
lne
Treś
ci n
aucz
ania
Prze
wid
ywan
eos
iągn
ięci
a uc
znia
Wym
agan
ia s
zcze
góło
we
Mat
eria
ł
Kolo
ry n
a ro
zgrz
ewkę
. O
bręc
ze –
dos
kona
le-
nie
rzut
ów i
chw
ytów
(45
min
)
10.2
) aPo
traf
i chw
ytać
pił-
kę, r
zuca
ć ni
ą do
cel
u i n
a od
legł
ość,
to-
czyć
ją
i koz
łow
ać.
– Rz
uca
obur
ącz
piłe
czka
mi,
obrę
czam
i, ch
uste
czka
mi
szyf
onow
ymi,
mac
zuga
mi
i je
chw
yta.
1) za
baw
y z
rzuc
anie
m i
chw
yta-
niem
mac
zug
(lub/
i wor
eczk
ów,
piłe
czek
);2)
pod
rzuc
anie
i ch
wyt
anie
obr
ęczy
je
dnor
ącz;
3) r
ozkr
ęcan
ie p
ojed
yncz
ego
tale
-rz
yka
i prz
ekła
dani
e ta
lerz
yka
na
pale
c lu
b m
iędz
y dz
iećm
i;4)
pod
rzuc
anie
i ch
wyt
anie
dw
óch
piłe
czek
;5)
pre
zent
acja
osi
ągni
ęć.
Pods
taw
owe
Rzu
ca o
burą
cz p
iłecz
kam
i, ob
ręcz
ami,
chus
tecz
ka-
mi s
zyfo
now
ymi,
mac
zuga
mi,
wor
eczk
ami,
wyk
onuj
ąc
prób
y ch
wyt
ania
wyr
zuca
nych
prz
edm
iotó
w.
Pod
rzuc
a ob
ręcz
e je
dnor
ącz
i pod
ejm
uje
prób
y ic
h ch
wyt
ania
. W
ykon
uje
sztu
czkę
cyr
kow
ą z
rozk
ręca
niem
tal
erzy
ka
i prz
ekła
dani
em g
o na
pal
ec.
Pod
rzuc
a i c
hwyt
a dw
ie p
iłecz
ki.
Pre
zent
uje
swoj
e um
ieję
tnoś
ci n
a fo
rum
kla
sy.
Pona
dpod
staw
owe
Spr
awni
e po
drzu
ca i
chw
yta
obrę
cze
jedn
orąc
z.
45
SCENARIUSZE ZAJĘĆ DO CYKLU TROPICIELE. CZĘŚĆ 2
I. JESIENNA POGODA
Dzień 1. Listopadowa zadumaZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wiersza Heleny Bechlerowej Święto Zmarłych Nauka piosenki Jesień – Jesieniucha Rozpoznawanie odgłosów jesieni Nazywanie emocji związanych z odejściem bliskiej osoby na podstawie tekstu Dokąd odszedł dziadek? Wskazywanie i nazywanie drzew liściastych Dodawanie w zakresie 5 – ćwiczenia z kostkami sześciennymi i kostkami domina
CDP. s. 3–5K. s. 3M. s. 3–5
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie wiersza Heleny Bechlerowej Święto Zmarłych. Rozmowa na temat tekstu.– O jakim dniu mówi poetka w wierszu?– Kogo wspominamy w tym dniu?– Jaki nastrój panuje na cmentarzu w pierwszych dniach listopada?– Kogo widzimy na ilustracji?– Jakie emocje malują się na twarzach ludzi zgromadzonych przy mogiłach?
2. Nauka piosenki Jesień – Jesieniucha. Tekst i nuty na s. 173. Rozpoznawanie odgło-sów jesieni. Wzorowe zaprezentowanie piosenki przez N. z dokładną interpretacją treści słownej i muzycznej, z zachowaniem odpowiedniej mimiki, natężenia i barwy głosu oraz tempa.
Rozmowa na temat piosenki:– O jakiej porze roku jest mowa w piosence?– O czym jest piosenka?– Tempo piosenki jest wolne czy szybkie?– Piosenka jest radosna czy smutna?
Ćwiczenia mowy. N. prawidłowo wymawia fragmenty zdań, U. wyraźnie powta-rzają je w tempie szybkim lub wolnym, cicho lub głośno:– ale plucha cha, cha– żółta grucha cha, cha– hop, do brzucha cha, cha– mucha cha, cha!– jesień, jesień, jesieniucha cha, cha!
Ćwiczenie rytmiczne: wymawianie, klaskanie lub granie fragmentu rytmu pio-senki:
A – le plu – cha cha, cha plu – cha cha, cha
WARTO zapoznać się z innymi propozycjami ćwiczeń w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 168.
Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe z wykorzystaniem rytmu piosenki:– U. poruszają się po sali, wytupując rytm piosenki.– U. podzieleni są na dwie grupy. Pierwsza wytupuje rytm piosenki, druga wy-
klaskuje go.
edukacja polonistycznaP. s. 3 ćw. 1, 2
edukacja muzycznaedukacja przyrodniczaCD
46
Tropiciele. Część 2 | I. Jesienna pogoda
Odgłosy jesieni – ćwiczenia słuchowe. N. odtwarza przykłady dźwiękowe jesieni. U. rozpoznają zjawiska słuchowe i nadają im nazwy: deszcz, ulewny deszcz, sze-lest liści, wiatr, chlapanie.
Ćwiczenia muzyczno-rytmiczne: podczas przerwy w graniu rytmu do marszu, biegu lub podskoków N. wypowiada hasło związane z zadaniem, U. realizują po-lecenia, np.:– plucha – skaczemy do góry,– leje – chowamy się pod krzesła,– wieje – wykonujemy obroty w prawo lub w lewo,– jesień – udajemy drzewo,– mucha – latamy jak muchy.
3. Wysłuchanie tekstu Dokąd odszedł dziadek? z cyklu „Listy od Hani i Henia”. edukacja społecznaP. s. 4, 5 CD
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka Młodszy
Dokąd odszedł dziadek? Rozmowa na temat: „Jak pocieszyć przyjaciela w trudnych chwilach?” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Dlaczego Hania była bardzo smutna?– Jak Henio pocieszył Hanię?
Wnioski dla U.– Czy Henio jest dobrym przyjacielem Hani? Dlaczego?– Dlaczego Hania była mniej smutna, gdy przyśnił się jej dziadek?
Pogłębiamy temat: „Jak sobie poradzić, gdy bardzo tęsknimy za kimś bliskim?”.– Jak myślisz, co można poradzić osobie, która za kimś bardzo tęskni?– W jaki sposób można pielęgnować pamięć o bliskich osobach, których już z nami nie ma?
Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:– kształtowania wartości: miłości i przyjaźni, współczucia, pamięci o bliskich;– rozwijania umiejętności zachowania się w sytuacji, gdy ktoś stracił bliską osobę;– oswajania z tematem śmierci i emocjami po stracie bliskiej osoby.
Wprowadzamy w świat wartości– miłość oraz przyjaźń;– współczucie;– pamięć o bliskich.
Każdy, kto zetknął się ze śmiercią bliskiej osoby, wie, że to najtrudniejsze zdarzenie, z którym przychodzi nam się w życiu zmierzyć. I wie, jak trudno poradzić sobie z poczuciem bezsilności i straty, żalem i tęskno-tą, strachem, czasem wręcz rozpaczą przeszywającą do głębi serca.Żal po stracie bliskich to jedno z najboleśniejszych uczuć. Dorośli w żałobie umieją w jakimś przynajmniej stopniu rozpoznać swoje uczucia i skrajne emocje. Dzieciom w przypadku śmierci najbliższych jest trudniej, one nie rozumieją, nie pojmują tego zdarzenia. Śmierć zaburza dziecku porządek świata, rytm toczącego się życia.Do piątego roku życia dziecko nie jest w stanie zrozumieć, czym jest śmierć, bo nie pojmuje czasu, nie ro-zumie, co znaczy „zawsze” lub „nigdy”. Śmierć i sen to jedno i to samo. „Umrzeć” oznacza dla kilkulatka
47
Dzień 1. | Listopadowa zaduma
tyle co „zasnąć” lub „wyjechać”. Śmierć ma charakter czasowy, zmarły może powrócić do pełnego życia, jak człowiek, który budzi się ze snu. Na kolejnym etapie, w wieku 6–9 lat, dzieci dokonują dużego postępu w ro-zumieniu śmierci. Jest ona kojarzona z końcem, a świadomość tego rośnie z wiekiem. Nie ma jeszcze na tym etapie rozumienia śmierci jako zjawiska uniwersalnego i osobistego, choć pojawia się pojęcie jej nieodwra-calności.Dzieci w tym wieku po stracie bliskiej osoby przeżywają przede wszystkim takie uczucia jak: smutek, żal, nie-pokój, lęk.
Podpowiadamy, jak się zachować wobec osoby, która straciła kogoś bliskiegoOpowiadanie Hani daje możliwość nazwania zjawiska śmierci. Rozmowa o śmierci w klasie szkolnej powin-na być przeprowadzona z dużą wrażliwością i ostrożnością. To przede wszystkim rodzice powinni zadbać o to, aby dziecko miało możliwość zadać pytania i usłyszeć odpowiedzi – zgodne z przekonaniami i pogląda-mi rodziców.List Hani pokazuje coś jeszcze – jak reaguje otoczenie, jak okazuje współczucie, pociesza i wspiera dziew-czynkę, która przeżywa smutek po stracie kochanego dziadka. I na tym właśnie aspekcie warto się skoncen-trować na zajęciach z dziećmi w szkole. Na podstawie opisanych doświadczeń Hani i zachowania w tej sy-tuacji jej przyjaciela, Henia, dzieci mogą uczyć się wrażliwości, rozumienia cudzych uczuć, współczucia i wreszcie stosownego zachowania wobec osób przeżywających stratę bliskiej osoby.
W bezpiecznej atmosferze oswajamy z tematem śmierci i emocjami po stracie bliskiej osobyList Hani, jej przeżycia, rodzące się pytania oraz uczucia pozwalają nazwać zdarzenie śmierci, pozwalają omówić emocje, które wówczas mają prawo się pojawić i się pojawiają. Dzieci w tym wieku przeżywają po starcie bliskiej osoby przede wszystkim takie uczucia, jak smutek, żal, niepokój, lęk. To, na co należy zwró-cić uwagę na zajęciach z dziećmi podczas czytania i omawiania tego tekstu, to to, aby być wrażliwym na smutek osoby, która doświadczyła straty bliskiej osoby.
Podpowiadamy RodzicomJak pomóc dziecku poradzić sobie ze zjawiskiem śmierci i ze stratą bliskiej osoby? 1. Jeśli okoliczności życia sprawią, że dziecko stanie przed faktem lub tematem śmierci, trzeba mu pomóc
zmierzyć się z tym zdarzeniem. 2. Dziecko w wieku 6–9 lat przeżywa w związku ze stratą bliskiej osoby przede wszystkim takie uczucia jak
smutek, żal, niepokój, lęk. Dziecko należy otoczyć opieką i dać mu wsparcie. 3. Należy z dziećmi rozmawiać o śmierci, na pewno trzeba odpowiadać na pojawiające się pytania, nawet
gdy są trudne. I nie bać się powiedzieć „nie wiem”, jeśli nie zna się na nie odpowiedzi. 4. Dziecko potrzebuje w takiej sytuacji osób, które będą gotowe słuchać, wyjaśniać i odpowiadać na nie-
kończące się i wielokroć powtarzane pytania. Trzeba pozwolić mu je zadawać. Nie należy się niecierpli-wić tym, że dziecko wciąż pyta o to samo, ale spokojnie po raz kolejny odpowiedzieć.
5. Jeśli dziecko ma uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, trzeba je na to przygotować, opowie-dzieć, co się będzie działo, wytłumaczyć, na czym polega rytuał pożegnania bliskiej osoby. Dzieci w młod-szym wieku szkolnym są zafascynowane rytuałami, zrozumieją pogrzeb, gdy będą do tego przygotowane.
6. Jeśli rodzic sam przeżywa żałobę tak silnie, że nie jest w stanie zapewnić dziecku wsparcia, należy poszu-kać kogoś, kto go w tym zastąpi.
7. Gdy dziecko cierpi, rodzi się pokusa ukojenia jego bólu obietnicą rychłego spotkania z osobą, która zmarła. Trzeba z takim pocieszaniem bardzo uważać, by nie nasuwać niewłaściwych pomysłów.
8. Nie należy się niepokoić, gdy żałoba dziecka trwa krótko (a przynajmniej tak jest oceniana z punktu widzenia osoby dorosłej). Zwykle trwa około kilku tygodni i jest to normalne.
9. W przypadku śmierci bardzo bliskiej osoby żałoba może trwać dłużej, a zachowanie dziecka może się bardzo zmienić, spowodować ciągły płacz i wzmożoną emocjonalność, u innych – bierność i apatię, a u jeszcze innych – agresję. Dziecko może zareagować regresją do zachowań wczesnodziecięcych, np.
48
Tropiciele. Część 2 | I. Jesienna pogoda
4. Zabawa wyciszająca. N. poleca U. w ciszy zająć wygodną pozycję siedzącą. U., nic nie mówiąc, zamy-kają oczy, nasłuchują ciszy. Po minucie lub po dwóch (N. decyduje o długości trwania ćwiczenia) U. kolejno mówią, czy coś słyszeli, wypowiadają się na ten temat z otwartymi oczami. Jeżeli ktoś nic nie usłyszał, powinien o tym również powiedzieć.
WARTO zaakcentować odczuwanie emocji podczas wsłuchiwania się w ciszę. Nazy-wanie ich.
5. Zabawa dźwiękowa. U. siedzą w wygodnej pozycji z zamkniętymi oczami i uważnie słuchają. N. ude-rza w różne przedmioty, np. w biurko, kubek, tablicę, kredką o kredkę. Następ-nie U. wypowiadają się na temat usłyszanych dźwięków. U. siedzą w wygodnej pozycji z zamkniętymi oczami i uważnie słuchają. N. odtwarza nagrania: śpiewu ptaków, szumu morza, ruchu ulicznego itp. U. opowiadają, co usłyszeli.
6. Rozpoznawanie i nazywanie drzew liściastych (dąb, lipa, brzoza). Przyporządko-wywanie rysunków drzew do nazwy i wyglądu liści.
WARTO wspomnieć o ciszy w czasie pobytu w lesie i w parku oraz o ciszy podczas wizyty na cmentarzu.
7. Ćwiczenie w czytaniu i pisaniu po śladzie. Doskonalenie umiejętności pisania w liniaturze.
8. Przeliczanie w zakresie 5. Oznaczanie ramki zgodnie z podanym kolorem.
9. Ćwiczenie umiejętności zapisywania cyfr w kratkach.
WARTO odczytać zapisane cyfry rosnąco i malejąco.
10. Dodawanie w zakresie 5. Ćwiczenia z kostkami sześciennymi i domina.11. Kończenie zapisu cyfr według podanej zasady.
WARTO ustalić z U., jaka zasada obowiązuje w wyżej wymienionym ćwiczeniu.
CD
edukacja przyrodniczaK. s. 3 ćw. 1
edukacja polonistycznaK. s. 3 ćw. 2
edukacja matematycznaM. s. 3 ćw. 1. M. s. 3 ćw. 2
M. s. 4, 5 ćw. 3M. s. 5 ćw. 4
odmową rozstawania się z opiekunem, mówieniem jak małe dziecko, moczeniem nocnym. Dziecku po-trzebny jest w takiej sytuacji system wsparcia, do którego włączeni zostaną nie tylko członkowie jego ro-dziny, lecz także nauczyciele i koledzy.
10. Dobrze jest czytać dzieciom dobre książki, które oswajają ze śmiercią, także tym dzieciom, które nie doświadczyły śmierci w najbliższym otoczeniu.
Polecamy lekturyKim Aakeson, Eva Eriksson, Esben i duch dziadka, Poznań 2006.Davide Cali, A ja czekam..., Warszawa 2005.Wolf Erlbruch, Gęś, śmierć i tulipan, Warszawa 2008.Gaute Heivoll, Niebo za domem, Gdańsk 2009.Stian Hole, Lato Garmana, Gdańsk 2008.Ulf Nilsson, Żegnaj, panie Muffinie!, Gdańsk 2008.
49
Dzień 2. | Jesienny spacer Huberta
Dzień 2. Jesienny spacer HubertaZapis w dzienniku Opowiadanie o jesiennym spacerze Huberta na podstawie ilustracji i tekstu w podręczniku Wyszukiwanie przedmiotów, w których nazwach słychać gło-skę h Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Tworzenie dalszego ciągu histo-ryjki na podstawie wysłuchanego opowiadania, ilustracji i zgromadzonego materiału wyra-zowego Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską h Ćwiczenia grafo-motoryczne przygotowujące do nauki pisania litery h Wprowadzenie liczby 6 Na-uka pisania cyfry 6 Rozkład liczby 6 na składniki
CDP. s. 6–9K. s. 4, 5, 75M. s. 6–9W. 1
PAMIĘTAJ! Do dnia 3. Ubieramy się jesienią potrzebne będą: blok rysunkowy, paste-le, kredki świecowe, włóczka, ścinki tkanin, gazety, klej, nożyczki (w zależności od wybranej techniki wykonania pracy).
Proponowany przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa. U. stojąc, słuchają tekstu N. i ilustrują go ruchem.
Jeśli słonia zobaczyć chcecie,do cyrku albo do zoo pójść możecie.Słonie są ogromne, potężne i silne,tupią głośno, bo mają duże nogi przednie i tylne.Na tych tylnych potrafią obracać się dookołai każdy na jednej nodze wystać chwilę zdoła.Mogą szybko poruszać przednimi nogamii machać swoimi ogromnymi uszami.Długa trąbą mogą wypić kubek kawylub łaskotać inne słonie dla zabawy.I bez pośpiechu wielkiego, dostojniena pupie siadają sobie spokojnie.
Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.
2. Wysłuchanie tekstu czytanego przez N.
3. Wypowiedzi na temat wysłuchanego tekstu i ilustracji.– Dokąd wybrał się Hubert z mamą i tatą?– Jakie zwierzęta oglądał chłopiec?– Jakie inne zwierzęta można zobaczyć w zoo?– Które z nich są drapieżnikami?– Jak należy zachowywać się w zoo?– Wobec których zwierząt należy zachować szczególną ostrożność?– Co piją rodzice w kawiarni?– Co je Hubert?– Kto spaceruje alejką i kim jest ta osoba dla Huberta?– Jak spędzacie czas wolny ze swoimi rodzicami, rodzeństwem, kuzynostwem?– Dokąd wy wybieracie się ze swoimi bliskimi na jesienne spacery?
4. U. wyszukują na ilustracji elementy, w których nazwach słyszą głoskę h.5. U. wskazują i przeliczają wyrazy z literą h w tekście.
edukacja polonistycznaedukacja przyrodniczaP. s. 6, 7
50
Tropiciele. Część 2 | I. Jesienna pogoda
WARTO ćwiczyć umiejętność uważnego słuchania. N. czyta tekst, a U. reagują na usłyszany wyraz z głoską h ustalonym z N. gestem lub ruchem (wstają, uderzają dło-nią o blat ławki, machają rękoma, mrugają, podnoszą lizak z „Wyprawki 1”).
6. Czytam sam!
7. Ćwiczenia w głośnym czytaniu na różnym poziomie. U. mogą czytać tylko sylaby zaznaczone na zielono, tekst wyrazowo-obrazkowy.
ZADANIE DLA MĄDRALI– Przeczytaj tekst wydrukowany niebieską czcionką.
8. Bawimy się z Noni. Ćwiczenia słownikowe. Praktyczne stosowanie wyrazów z h w opowiadaniu twórczym z wykorzystaniem Łańcuchowej Metody Skojarzeń (ŁMS). Nazywanie obrazków umieszczonych wokół dużej ilustracji. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji.
WARTO zwrócić uwagę U. na sytuacje realne i nierealne.
U. układają historyjkę rozpoczynającą się od słów: „Pewnego jesiennego dnia na plaży…” zgodnie z ilustracją z wykorzystaniem poznanych wyrazów z h.
Podczas tworzenia opowiadania U. mogą pokazywać karty z obrazkami, które uprzednio wycięli z karty „Wyprawki 1”.
Na zakończenie tej części zajęć można wysłuchać opowiadania o królu Abece-diuszu Andrzeja Marka Grabowskiego.
edukacja polonistycznaK. s. 75 ćw. 1 P. s. 6
edukacja polonistycznaP. s. 8, 9
W. 1 cz. 2 k. 1
CD
Szalony halabardnik HelmutNie wszyscy mieszkańcy królestwa Fantazjokukunamuniubęc są tak poczciwi, jak jego zacny władca, król Abecediusz. Dziś chcę wam opowiedzieć o szalonym halabardniku Helmucie, który pewnego dnia przyje-chał z sąsiedniej Huncwocji i zamieszkał w nadmorskim hotelu Heros. Ten (ów) Halabardnik jest bardzo nieprzyjemną osobą. Dlaczego? Otóż ma on dziwne, przerażające, wręcz ohydne hobby. Helmut całymi dniami zajmuje się polowaniem na zwierzęta, których nazwy zaczynają się od litery „h”! Nic dziwnego, że halabardnika unikają wszystkie hieny, hipopotamy, homary i halibuty.
Pewnego słonecznego dnia halabardnik Helmut wybrał się na plażę. Nie wziął jednak koca, kosza ze smakołykami, parasola oraz kremu do opalania. Wziął za to halabardę.
– Chcę coś upolować! Chcę coś upolować – szeptały jego wąskie usta. – Nie musi to być hipopotam albo hiena. Zadowolę się homarem lub halibutem.
Nagle jego oczy błysnęły jak rubiny. Przy brzegu pluskała się niewinna rodzina halibutów: mamusia Halibuczusia, tatuś Halibuczuś i dzieciątka Halibuciątka. Obok nich dumnie kroczył dorodny homar! Helmut na paluszkach, starając się nie skrzypieć zbroją, zrobił kilka kroków. Podniósł halabardę, by przygotować się do zadania ciosu, wziął głęboki oddech i...
W tej chwili na niebie pojawił się mknący z prędkością strzały helikopter. Halabardnik warknął jak zepsuty motor. Dobrze wiedział, kto nadlatuje.
Jeszcze nie wspominałem, że królestwo Fantazjokukunamuniubęc ma swoich bohaterów. Jednym z nich jest dzielny hokeista Henio. Ten wybitny sportowiec całkowicie poświęcił się ratowaniu słab-szych. Jego bronią jest tytanowy kij hokejowy, którym włada z mistrzowską precyzją.
Szalony halabardnik Helmut nie zdążył zadać ciosu. Jego wzniesiona halabarda poszybowała w górę, sprytnie zahaczona hokejowym kijem. Z kabiny helikoptera wyjrzała poczciwa twarz bohaterskiego ho-keisty Henia.
– Nie tym razem, halabardniku! Zapomnij o swoim ohydnym hobby – krzyknął Henio i wylał na gło-wę Helmuta wiadro zimnej wody.
– Auuuu – zawył jak ranny hipopotam halabardnik. – Zbroja mi zardzewieje!
51
Dzień 2. | Jesienny spacer Huberta
WARTO zróżnicować ćwiczenia.
U. mogą układać zdanie z jednym wybranym lub wskazanym przez N. obraz-kiem z „Wyprawki 1”.
U. mogą układać wypowiedź dwu-, trzy-, czterozdaniową z wybranymi lub wska-zanymi przez N. wyrazami z „Wyprawki 1”.
9. Zabawa „Mądra główka pamięta trudne słówka”. U. rozkładają na ławce karty z wyrazami: huśtawka, herbata, hotel, hełm, harfa, hipopotam, hiena, hak, hamak, hokeista, hulajnoga, homar.
Wyszukiwanie na sygnał N. właściwej ilustracji. Układanie ciągu obrazków. Zapamiętywanie ich położenia i kolejności. Spraw-dzenie pamięci krótkotrwałej.
Układanie zagadek do wybranego obrazka i ich rozwiązywanie.
ZADANIE DLA MĄDRALI– Podaj wyrazy należące do rodziny wymienionych wyrazów: np. hak (haczyk), herbata
(herbatniki), hokeista (hokej).– Ułóż rebus, wykorzystaj wybrany obrazek.
WARTO gromadzić kartoniki obrazkowo-wyrazowe do ćwiczeń słownikowych. Mate-riał do wielokrotnego wykorzystania według pomysłu i inwencji N. i możliwości U.
10. Czytanie ze zrozumieniem wyrazów i naklejanie nazw pod właściwym rysunkiem.
11. Analiza słuchowa wyrazów z głoską h. Łączenie modeli dźwiękowych z ilustracją. Wskazywanie miejsca występowania głoski h i zaznaczanie jej niebieską kredką. Dzielenie wyrazów na sylaby i zaznaczanie sylab zieloną falbanką.
12. Ćwiczenie grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.13. Propozycja zadania domowego.
14. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.
15. Monografia liczby 6. Przeliczanie liczebności elementów, zaznaczanie ich odpowiednim kolorem. Porównywanie długości małych łyżeczek w stosunku do długości dużej łyżki. Nauka pisania cyfry 6.
16. Przeliczanie oczek i zapis za pomocą cyfr.17. Rozkład liczby 6 na składniki.
edukacja polonistycznaK. s. 4 ćw. 1 K. s. 4 ćw. 2
K. s. 5 ćw. 3
K. s. 5 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 6, 7M. s. 8 ćw. 1
M. s. 8 ćw. 2M. s. 9 ćw. 3–5
Halibuty i homar zostały uratowane!– Hura!!! – krzyknęły wdzięczne ryby, zapominając, że nie mają głosu.– Hura!!! – zamruczał homar, zapominając, że homary nie mruczą.Halabardnik Helmut pobiegł suszyć zbroję, halibuty odpłynęły, a bohaterski hokeista Henio poło-
żył się w hamaku. Huśtany ciepłym wiatrem zasłuchał się w dźwięki harfy, na której grał wzruszony i, jak się okazało, bardzo zdolny homar.
Andrzej Marek Grabowski
52
Tropiciele. Część 2 | I. Jesienna pogoda
Dzień 3. Ubieramy się jesieniąZapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek Swobodne wypowiedzi na temat Jak ubierać się w jesienny deszczowy dzień? Informacje o dżungli, pustyni, porach suchej i deszczowej Zabawy na deszczowe dni Nauka pisania liter h, H na podstawie wy-razów herbata, Hubert Przeliczanie w zakresie 6 Wykonanie pracy plastycznej Je-sienny szal
P. s. 10, 11, 77K. s. 6, 7, 75M. s. 6, 7, 10–12
NIEZBĘDNIK: blok rysunkowy, pastele, kredki świecowe, włóczka, ścinki tkanin, gaze-ty, klej, nożyczki (w zależności od wybranej techniki wykonania pracy).
PAMIĘTAJ! Do dnia 4. Listopadowe marzenia potrzebne będą: włóczka, ścinki tkanin, papier kolorowy, bibuła, klej, nożyczki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Słuchanie ze zrozumieniem treści zagadek. Swobodne wypowiedzi na temat: Jak należy ubrać się w jesienny deszczowy dzień?
WARTO odgadnięte wyrazy podzielić na sylaby, głoski.
2. Tropiciele wiedzy. Wysłuchanie informacji czytanych przez N. Udzielanie odpowiedzi na pytania:– Jak nazywamy miejsce, gdzie raz na kilka lat pada deszcz?– Dlaczego deszcz jest potrzebny?– Dlaczego trzeba oszczędzać wodę?– W jaki sposób możecie oszczędzać wodę?– Co lubisz robić, kiedy pada na dworze deszcz?
ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak nazywamy miejsca, gdzie rośnie bujna roślinność, temperatura jest wysoka i często
pada deszcz?– Jak nazywa się miejsce na pustyni, gdzie jest woda?
3. Zabawa na deszczowy dzień „Pada 1”. Ćwiczenia koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej. Należy przygotować kartki, kredki dla każdego uczestnika. Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli wypowiadają tekst, jednocześnie rysując ukośne kreski (jedna sylaba odpowiada jednej kresce). Można kilkakrotnie powtórzyć rymowankę, za każdym razem zmieniając kolor.
Pada w parku, sadzie, w lesie,kto nam dary stąd przyniesie?Ja przyniosę darów kilka,niech przestanie choć na chwilkę!Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
WARTO przed rozpoczęciem zabawy ustalić jej reguły i zasady. Wyjaśnić pojęcie za-sady. Zwrócić uwagę na konieczność przestrzegania reguł i zasad.
4. Nauka pisania liter h, H w liniaturze.5. Uzupełnianie rysunków elementami.
edukacja polonistycznaP. s. 10 ćw. 1, 2
edukacja przyrodniczaP. s. 11
edukacja polonistycznaK. s. 6 ćw. 1 K. s. 6 ćw. 2
53
Dzień 4. | Listopadowe marzenia
6. Nazywanie części ubrań. Kolorowanie tych, które są potrzebne na listopadową pogodę.
7. Ćwiczenia w czytaniu, pisaniu po śladzie i przepisywaniu sylab z literami h, H.8. Czytam sam!9. Zabawa na deszczowy dzień „Pada 2”.
U. siedzą w kręgu, wypowiadają słowa rymowanki.
Pada w parku, sadzie, w lesie,kto nam dary stąd przyniesie?Ja przyniosę darów kilka,niech przestanie choć na chwilkę!Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
Należy przygotować instrumenty perkusyjne dla każdego uczestnika. Dzieci sie-dzą w kręgu na krzesłach. Pierwszy i drugi wers – dzieci rytmicznie wypowiada-ją tekst i wystukują rytm na instrumentach perkusyjnych (jeśli nie ma instrumen-tów, mogą stukać palcami o blat krzesełek).
Mówiąc trzeci wers, uczestnicy wskazują na siebie i kręcą głowami. Podczas wypo-wiadania czwartego wersu dzieci wskazującym palcem wykonują gest przeczenia.
10. Przeliczanie w zakresie 6.
11. Rozkład liczby 6 na składniki.12. Uzupełnianie brakujących oczek na kostkach domina i liczby w zapisie dodawania.13. Odejmowanie liczb w zakresie 6.14. Propozycja zadania domowego.
15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.16. Wykonanie pracy plastycznej Jesienny szal dowolną techniką.
WARTO użyć tkanin, kolorowych zdjęć z gazet, włóczki, bibuły itp.
WARTO wykorzystać poczytankę Ulewa do ogłoszenia konkursu pięknego czytania całości lub fragmentów tekstu. Konkurs przeprowadzić następnego dnia. Wszystkich uczestników nagrodzić na przykład słodką nagrodą lub dyplomem.
Dzień 4. Listopadowe marzeniaZapis w dzienniku Cyrkowe zagadki Wyrażanie opinii na temat cyrku na podsta-wie tekstu, ilustracji i doświadczeń uczniów Ćwiczenia w czytaniu na różnych pozio-mach Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską c Ćwiczenia grafomotorycz-ne Analiza słowna i słuchowa utworu Fryderyka Chopina Preludium Des-dur Doda-wanie i odejmowanie w zakresie 6 – układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych Wy-konanie stroju klauna metodą kolażu
CDP. s. 12, 13K. s. 8, 9, 75M. s. 6, 7, 13–15
NIEZBĘDNIK: włóczka, ścinki tkanin, papier kolorowy, bibuła, klej, nożyczki.
PAMIĘTAJ! Do dnia 5. Jesienny obserwator potrzebne będą: papierowa tuba, np. po papierze toaletowym lub ręczniku papierowym, gazety, papier pakowy, papier kolo-rowy, kawałki tektury.
K. s. 7 ćw. 3
K. s. 7 ćw. 4K. s. 75 ćw. 2
M. s. 10 ćw. 1edukacja matematyczna
M. s. 10 ćw. 2, 3, 4M. s. 11 ćw. 5M. s. 11 ćw. 6
M. s. 12 ćw. 7M. s. 6, 7edukacja polonistyczna
P. s. 77
54
Tropiciele. Część 2 | I. Jesienna pogoda
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozwiązanie zagadek.
W namiocie– sto pociech.Konie, słonie, zabawa– brawa. (cyrk)
Każdy odznacza sięwielką siłą.W Lokomotywie– tysiąc ich było. (atleci)
Okrągły namiot,a w nim scena,to pewno jest… (arena)
Rzuca piłkami,kręci talerzamitak szybko i sprawnie,że na ziemię nic nie spadnie. (żongler)
Czerwony nos jak piłeczka.Na głowie barwna czapeczka.Tańczy, śpiewa i żongluje,w wesołym cyrku pracuje. (klaun)
2. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji i tekstu czytanego przez N. – Co widzimy na ilustracji?– Co robią klauni?– Znajdź na ilustracji przedmioty z głoską c.– Dokąd poszły dzieci z panią Celiną?– Jak nazywa się klaun, który żongluje cytrynami?– Na czym gra klaun Cyryl?– Kto jeszcze pracuje w cyrku?– Jak jest w cyrku?– Odszukaj w tekście wyrazy z literami c, C.– O jakiej wycieczce marzysz w listopadowe dni?
3. Czytanie tekstów o różnym stopniu trudności. 4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską c. 5. Wyszukiwanie sylab z literami c, C. 6. Łączenie statków wyrazowych z odpowiednim wyrazem. 7. Podział wyrazów na głoski i sylaby. Zaznaczanie miejsca głoski c w modelach
dźwiękowych wyrazów. 8. Czytam sam! 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Analiza słowna i słuchowa utworu Fryderyka Chopina Preludium Des-dur.
Kreacja muzyczno-ruchowa (interpretacja utworu ciałem). Szczegółowe infor-macje w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 170, 171.
Przed odtworzeniem utworu N. opowiada U. o fortepianie.
edukacja polonistycznaP. s. 12, 13
P. s. 12P. s. 12, 13K. s. 8 ćw. 1K. s. 8 ćw. 2K. s. 8 ćw. 3
K. s. 75 ćw. 3K. s. 9 ćw. 4, 5edukacja muzycznaCD
55
Dzień 5. | Jesienny obserwator
WARTO przekazać U. informacje dotyczące budowy, sposobu gry, roli i wykorzysta-nia instrumentu. Można U. zadać pytania:
– Gdzie możemy spotkać fortepian, a gdzie pianino?– Czy widzieli współczesne wykonania tych instrumentów (Na przykład firma
Yamaha produkuje fortepiany łączące w sobie instrument klasyczny z roz-rywkowym).
N. po wysłuchaniu utworu omawia z U. jego:– tempo: Było wolne czy szybkie?– budowę: Utwór składał się z jednej czy kilku części?– aparat wykonawczy: Utwór wykonany był przez głos ludzki czy przez instrument?– zespół wykonawczy: Utwór wykonany był solo (tylko jedna osoba na jednym
instrumencie) czy przez kilku muzyków na kilku instrumentach?– brzmienie instrumentu: Czy barwa instrumentu była ciepła, zimna, ostra czy
miękka?– dynamikę: Utwór wykonany był cicho, głośno, a może zmiennie?
Po kolejnym wysłuchaniu utworu możemy zaproponować wykonanie kreacji muzyczno-ruchowej: swobodnej (U. sami decydują, co tańczą) lub kontrolowa-nej, ilustrującej deszcz.
WARTO zwrócić uwagę na bezpieczną zabawę w grupie.
11. Przeliczanie i porównywanie liczebności zbiorów zabawek.
12. Rozwiązywanie i układanie zadań tekstowych.13. Rozkład liczby 6 na składniki.
WARTO wykonać ćwiczenie z użyciem liczmanów.
15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.16. Wykonanie stroju klauna metodą kolażu z wykorzystaniem różnych materiałów
(tkaniny, kolorowe gazety, bibuła).
Dzień 5. Jesienny obserwatorZapis w dzienniku Usprawnianie techniki czytania sylab Opowiadanie o obserwa-cjach podczas jesiennego spaceru Zwierzęta i rośliny w lesie Swobodne wypowie-dzi uczniów na temat ilustracji Nauka pisania liter c, C na podstawie wyrazów cyrk, Cyryl Poznanie przyrządów ułatwiających obserwację przyrody Rozpoznawanie różnych rodzajów papieru Wykonanie przestrzennych prac plastycznych – Jesienne drzewo i Makieta jesiennego lasu
P. s. 14, 15K. s. 10, 11, 76
NIEZBĘDNIK: papierowa tuba, np. po papierze toaletowym lub ręczniku papierowym, gazety, papier pakowy, papier kolorowy, kawałki tektury.
PAMIĘTAJ! Do dnia 6. Narodowe Święto Niepodległości należy przygotować mapę Polski, symbole narodowe (flagę, godło), kontur Orła Białego.
Proponowany przebieg zajęć
1. Zabawa słowno-ruchowa „Leśny obserwator”. N. zaprasza U. do wirtualnego lasu.
edukacja matematycznaM. s. 13 ćw. 1 M. s. 14. ćw. 2M. s. 15 ćw. 3
M. s. 6, 7edukacja plastyczna
56
Tropiciele. Część 2 | I. Jesienna pogoda
Lubię wycieczki, leśne wycieczki / marszpo wielkim lesie jesiennym, / rozłożenie rąk i zatoczenie dużego kołagdzie złoty dywan szeleści pod nogą, / szuranie nogamii dzik przebiega leśną drogą. / bieg w miejscuTu zając kica, tu dzięcioł stuka, / podskakiwanie w miejscu na dwóch nogach, stu-
kanie o podłogęa wiewióreczka zapasów szuka. / rozglądają się, trzymając prawą lub lewą rękę na
czoleLeśny obserwator wszystko dostrzeże,Nawet najmniejsze, leśne zwierzę.Chodzi cichutko na paluszkach, / chodzenie na palcach, jedno okrążenieBy nie spłoszyć sarenki i jej maluszka. / dookoła własnej osi
WARTO wspomnieć o właściwym zachowywaniu się w lesie.
2. Gimnastyka oka i języka.
Ćwiczenia w czytaniu sylab, głośnym, cichym, na wspak. Czytanie zgodnie z podanym kierunkiem.
3. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji.– Co widzimy na ilustracji? (dzika, sarnę, zająca, wiewiórkę, dzięcioła, sójkę, ko-
walika, dąb, sosnę, głóg, porosty)– Jaką porę roku przedstawia ilustracja?– Po czym poznajemy, że jest to jesień?– Jakie zwierzęta mieszkają w lesie? (ssaki, ptaki)– Co można obserwować przez lornetkę, a co przez lupę?– Czyje odgłosy można usłyszeć w lesie?
ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak nazywa się przenośne urządzenie, za którego pomocą nagrywamy dźwięki? (dyktafon)
4. Nauka pisania liter c, C.Wyjaśnienie symboli wybranych składników pogody (zachmurzenie, opady, tem-peratura). Wybranie i pokolorowanie symbolu pasującego do dzisiejszej pogody.
5. Czytam sam! 6. Nazwanie przyrządów przedstawionych w ćwiczeniu 3. Wskazanie tych, które po-
mogą przeprowadzić obserwację jesiennej pogody.
ZADANIE DLA MĄDRALI– Co to jest wiatromierz, do czego służy i kto go wykorzystuje w swojej pracy?
7. Czytanie i przepisywanie sylab. 8. Czytanie ze zrozumieniem. Nalepianie podpisów pod obrazkami zwierząt. Ota-
czanie pętlą obrazka zgodnie z poleceniem. 9. Zabawa ruchowa „Wiewiórki do dziupli”.
U. tworzą grupy trzyosobowe. Dwie osoby z każdego zespołu stają naprzeciw siebie i chwytają się za ręce – tworzą dziuplę. Pozostali U. to „wiewiórki”. „Wie-wiórki” swobodnie chodzą po lesie. Na hasło: – Wiewiórki do dziupli – starają się jak najszybciej schronić w dziupli. Na hasło: – Wiewiórki z dziupli – „wie-wiórki” dalej spacerują w lesie. W czasie zabawy należy dokonywać zmian.
10. Rozpoznawanie różnych rodzajów papieru (papier do pisania, drukowania, pa-pier pakowy, tzw. szary, papier ozdobny, papier toaletowy) na podstawie wła-snych obserwacji i praktycznego działania (gniecenie, darcie, zwijanie).
edukacja polonistyczna
P. s. 14 ćw. 1
P. s. 14 ćw. 2edukacja przyrodniczaP. s. 15
K. s. 10 ćw. 1K. s. 10 ćw. 2
K. s. 76 ćw. 4K. s. 11 ćw. 3
K. s. 11 ćw. 4K. s. 11 ćw. 5
Dzień 5. | Jesienny obserwator
WARTO wspomnieć o roli oszczędzania papieru. Wymienić sposoby jego oszczędza-nia (makulatura, drukowanie dwustronne).
11. Wykonanie pracy przestrzennej z wykorzystaniem różnego rodzaju papieru Je-sienne drzewo. U. przylepiają na papierową rurkę (np. po papierze toaletowym) zgnieciony, uformowany, podarty, zwinięty lub skręcony papier i nadają mu kształt drzewa.
WARTO zrobić klasową Makietę jesiennego lasu.
12. Pozytywne cechy tropiciela, obserwatora przyrody – rundka. U. siedzą w kręgu. N. prosi o dokończenie zdania wyrazami określającymi do-brego tropiciela przyrody.– Dobry tropiciel, obserwator przyrody…
edukacja techniczna
58
Tropiciele. Część 2 | II. Tajemnice świata
II. TAJEMNICE ŚWIATA
Dzień 6. Narodowe Święto NiepodległościZapis w dzienniku Rozmowa na temat Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie utwo-ru Małgorzaty Strzałkowskiej Polska Symbole narodowe naszego kraju Obcho-dy Narodowego Święta Niepodległości w Sulejówku na podstawie tekstu w podręcz-niku Poznanie sylwetki marszałka Józefa Piłsudskiego Ćwiczenia w czytaniu i pi-saniu sylab Wysłuchanie hymnu narodowego Nauka piosenki Marzenie o Afry-ce Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe Wprowadzenie liczby 7 – nauka pisania cyfry 7 Utrwalenie nazw i kolejności dni tygodnia
CDP. s. 16, 17K. s. 12, 13M. s. 16, 17W. 1
NIEZBĘDNIK: mapa Polski, symbole narodowe (flaga, godło), kontur Orła Białego do wypełnienia przez U.
PAMIĘTAJ! Do dnia 7. Ciekawa rzecz – kreda przygotować: kredę kolorową, drobno-ziarnisty papier ścierny lub papier pakowy.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie utworu.
Polska
Polska leży w EuropiePolska to jest kraj nad Wisłą.Polska leży nad Bałtykiem.I to wszystko? Nie! Nie wszystko!
Polska naszą jest ojczyzną –tu żyjemy, tu mieszkamy,tu uczymy się, bawimyi marzymy, i kochamy.
Herb, czasami zwany godłem,to jest wspólny znak rodaków.Orzeł na czerwonej tarczyto odwieczny herb Polaków.
Flaga jest symbolem państwa.Tak wygląda polska flaga –biały kolor to szlachetność,czerwień – męstwo i odwaga.
Polskim Hymnem Narodowymjest „Mazurek Dąbrowskiego”.„Jeszcze Polska nie zginęła” –któż z Polaków nie zna tego?Małgorzata Strzałkowska, Polska, [w:] ABC… uczę się, Warszawa 2008.
edukacja polonistyczna
59
Dzień 6. | Święto Niepodległości
WARTO pokazać mapę Europy lub Polski.
– Na jakim kontynencie leży nasza ojczyzna?– Nad jakim morzem leży Polska?– Jak nazywa się najdłuższa polska rzeka?– Jak wygląda godło Polski?– W jakich miejscach można je zobaczyć?– Jakie kolory widnieją na naszej fladze?– Co śpiewamy podczas uroczystości państwowych, meczów międzynarodowych?– W jakiej pozycji śpiewamy hymn narodowy?
WARTO w tym dniu wysłuchać i zaśpiewać zwrotkę i refren Mazurka Dąbrowskiego oraz omówić jego rolę i znaczenie dla narodu i państwa.
2. Wysłuchanie tekstu.– W jakiej miejscowości balony fruną po niebie?– Co dzieci dowiązały do balonów?– Z jakiej okazji składamy Polsce życzenia?– Jak rozumiecie to, że Polska jest niepodległa?– Jakie życzenia 11 listopada, w dniu Narodowego Święta Niepodległości, złożyliby-ście Polsce?
3. Warto ich znać.– Jak nazywa się osoba, która kocha swój kraj?– Kim był marszałek Józef Piłsudski?
4. Analiza wzrokowa liter. Kolorowanie wskazanych liter zgodnie z poleceniem.5. Ćwiczenie w czytaniu i pisaniu sylab.6. Analiza sylabowa. Przeliczanie sylab i zaznaczanie ich liczby za pomocą kresek.7. Ćwiczenie grafomotoryczne. Czytanie imion. Przeliczanie liter w imionach dzieci
i rysowanie odpowiedniej liczby kropek.8. Nauka piosenki Marzenie o Afryce. Tekst i nuty na s. 174–176. Ćwiczenia rytmiczno-
-ruchowe. N. prawidłowo wykonuje piosenkę. U. po wysłuchaniu utworu omawiają jego treść, np.:– O czym opowiada piosenka?– O jakim miejscu śnią dzieci?– Jakie tempo ma utwór?– W jaki nastrój wprowadza cię wysłuchanie tej piosenki? Czy w taki sam jak
piosenka?– Gdzie chciałbyś pojechać w snach?
Rytmiczne powtarzanie tekstu piosenki. N. wyraźnie prezentuje fragmenty tek-stu. U. powtarzają.
Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe:– bieg, marsz, podskoki oraz rytm wystukiwany na bębenku lub tamburynie
przez N.;– zmiany tempa – wolno, szybko lub umiarkowanie;– zmiany kierunku na umówiony sygnał;– zmiany postawy, np.: baczność, spocznij, siad, podskok;– zmiany dynamiki – cicho, głośno.
9. Uzupełnianie nazw dni tygodnia. Ćwiczenia utrwalające kolejność występowania dni w tygodniu. Zabawa w sąsiada.
CD
P. s. 16
P. s. 17
K. s. 12 ćw. 1K. s. 12. ćw. 2K. s. 13 ćw. 3K. s. 13 ćw. 4, 5
CDedukacja muzyczna
edukacja matematyczna
60
N. przypisuje każdemu U. nazwę dnia tygodnia. Na sygnał przedstawia się jako jeden z dni tygodnia i zaprasza do siebie sąsiadów. Jeżeli N. jest „wtorkiem” to podchodzą do niego „poniedziałki” i „środy”. N. zmienia się w inny dzień tygo-dnia, a wtedy podchodzą do niego odpowiedni U. Na koniec U. dobierają się w grupy – poniedziałki, wtorki itd. Następnie grupy ustawiają się według kolej-ności występowania dni w tygodniu.
WARTO rozdać kartoniki z cyframi od 1 do 7 i ponumerować grupy zgodnie z kolej-nością dni w tygodniu.
10. Monografia liczby 7.11. Ćwiczenia utrwalające nazwy dni tygodnia i ich kolejność.12. Rozkład liczby 7 na składniki.
WARTO wykonać pracę plastyczną związaną z symbolem państwowym:
wypełnienie plasteliną lub wydzieranka sylwety godła. chorągiewkę biało-czerwoną.
Dzień 7. Ciekawa rzecz – kredaZapis w dzienniku Skąd w klasie znalazła się kreda? – próba odpowiedzi na py-tanie na podstawie wysłuchanego tekstu, informacji od nauczyciela i doświadczeń uczniów Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską k Ćwiczenia doskonalące umiejętność czytania na różnych poziomach Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać k Pisanie po śladzie jako element uspraw-nienia motoryki małej Zabawa matematyczna – gra planszowa Do siedmiu Zbioro-wa praca plastyczna wykonana kolorową kredą Kraina zwierząt na k
P. s. 18, 19K. s. 14, 15, 76M. s. 18, 19
NIEZBĘDNIK: kolorowa kreda, drobnoziarnisty papier ścierny lub papier pakowy.
PAMIĘTAJ! Do dnia 8. Odkrywamy tajemnice światła przygotować: białą kartkę papie-ru, słoik.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozwiązanie zagadki.
Biega, skacze po tablicy,pozostawia biały ślad.Czy już wiecie, o czym myślę?Ależ tak!(kreda)
2. Słuchanie ze zrozumieniem tekstu czytanego przez N. Wypowiedzi na temat tek-stu i ilustracji.– Co pani Hela dała kolegom Kamy?– Co robią dzieci?– O czym należy pamiętać podczas wspólnej zabawy?– Wymień nazwy zwierząt, których nazwa rozpoczyna się na głoskę k.– Znajdźcie na ilustracji elementy, w których nazwach słyszycie głoskę k.
WARTO podać kilka informacji o kredzie.
W. 1 k. 14
M. s. 16 ćw. 1, 2M. s. 17 ćw. 3, 4M. s. 17 ćw. 5
edukacja plastyczna
edukacja polonistycznaP. s. 18, 19
Tropiciele. Część 2 | II. Tajemnice świata
61
Dzień 8. | Odkrywamy tajemnice światła
Kreda – jest to wapienna skała osadowa, która powstała z przetworzonych pozosta-łości organicznych, np. kolców jeżowców lub igieł gąbek. Ponieważ jest miękka, po-rowata i lekka, doskonale nadaje się do pisania. Dodaje się ją też do białych farb, proszków i past do zębów.
3. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z literą k. 4. Wskazywanie w tekście wyrazów z literami k, K. 5. Ćwiczenia umiejętności czytania na różnych poziomach wyrazów, zdań. 6. Czytam sam! 7. Czytanie ze zrozumieniem. Zaznaczanie ramki i wyrazu zgodnie z podanym po-
leceniem. 8. Czytanie wyrazów i obrysowywanie ich zieloną ramką. Łączenie wyrazów z odpo-
wiednią ramką. Kolorowanie liter k, K na niebiesko. 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Propozycja zadania domowego.
11. Zabawa matematyczna – gra planszowa Do siedmiu.
12. Uzupełnianie działań w zakresie 7.13. Wykonanie kredą przez wszystkich U. pracy plastycznej na boisku szkolnym: Kra-
ina zwierząt na k. Jeżeli aura nie pozwoli na rysowanie na boisku, można pracę zrobić na papie-rze ściernym drobnoziarnistym lub papierze pakowym. Pracę należy utrwalić lakierem (np. do włosów).
Dzień 8. Odkrywamy tajemnice światłaZapis w dzienniku Z wizytą w galerii obrazów: Claude Monet Budynek Parlamentu w Londynie Wypowiedzi na temat zmian koloru nieba na podstawie obserwacji re-produkcji obrazów Moneta Przeprowadzenie eksperymentu ze światłem według in-strukcji w podręczniku Ćwiczenia w czytaniu globalnym Nauka pisania liter k, K na podstawie wyrazów kreda, Kama Ćwiczenie percepcji słuchowej Antonio Vival-di, Cztery pory roku. Zima cz. I. Wykonanie pracy plastycznej ilustrującej wysłuchaną muzykę Dodawanie i odejmowanie w zakresie 7 – obliczenia pieniężne
CDP. s. 20, 21, 76K. s. 16, 17, 73M. s. 20, 21W. 1
NIEZBĘDNIK: biała kartka papieru, słoik.
PAMIĘTAJ! Dnia 9. W pracowni artysty malarza należy przynieść: farby plakatowe, pędzle, naczynia na wodę, bloki. Zbierać plakaty, afisze teatralne do dnia 13. Zapra-szamy na przedstawienie.
Proponowany przebieg zajęć
1. U. oglądają obrazy Claude’a Moneta (czytaj: kloda moneta) zatytułowane Budy-nek Parlamentu w Londynie.
2. U. wypowiadają się na temat zmiany koloru nieba w różnych porach dnia.– Co powoduje zmianę koloru nieba? (światło)
3. N. wyjaśnia U. pojęcia:parlament – główny organ państwa, którego członkowie są przedstawicielami na-rodu. Jest władzą ustawodawczą i nadzoruje w imieniu narodu działania rządu.
P. s. 18, 19
P. s, 18, 19K. s. 76 ćw. 5K. s. 14 ćw. 1
K. s. 14 ćw. 2
K. s. 15 ćw. 3
K. s. 15 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 18M. s. 19 ćw. 1edukacja plastyczna
edukacja plastycznaP. s. 20
62
Londyn – stolica Wielkiej Brytanii.Tamiza – rzeka przepływająca przez Londyn.
4. Praca w grupach. Przeprowadzenie eksperymentu według wskazówek N.
WARTO wspomnieć o zasadach pracy w grupie:– Pracujemy wspólnie, zgodnie.– Pomagamy sobie.– Pracujemy w ciszy.– Każdy pomysł jest dobry, ale wybieramy ten, który zdobędzie największą liczbę głosów.– Nie obrażamy się na siebie, staramy się każdy problem rozwiązać na drodze dyskusji.– Pracujemy w wyznaczonym czasie.
5. Czytanie globalne.
WARTO wykorzystać do ćwiczenia czytania globalnego kartoniki z obrazkami i pod-pisami do nich, które należy uprzednio wyciąć z karty z „Wyprawki 1”.
6. Nauka pisania liter k, K. 7. Łączenie w pary liter drukowanych z pisanymi. 8. Ćwiczenia w czytaniu zdań i pisanie ich po śladzie. 9. Propozycja zadania domowego.
10. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Antonio Vivaldi – Cztery pory roku. Zima cz. I. (szczegółowe informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropią-cych nauczycieli s. 170).
N. przed odtworzeniem fragmentu I części Zimy A. Vivaldiego informuje U. o trzyczęściowej budowie utworu i o tym, że wysłuchają tylko jednej z trzech części. Po wysłuchaniu swobodne wypowiedzi U. dotyczące:– aparatu wykonawczego: Utwór wykonany był przez głosy ludzkie czy przez in-
strumenty?– zespołu wykonawczego: Fragment utworu wykonano na jednym instrumencie:
solo czy na wielu instrumentach: zespołowo?– tempa: Jakie było tempo fragmentu utworu: wolne, szybkie a może zmienne?– dynamiki: Czy melodia utworu była wykonywana cicho, głośno, a może
zmiennie?– treści ilustrowanej dźwiękami – muzyki ilustracyjnej: Czy muzyka może malo-
wać? Jeżeli tak, to czym maluje (chodzi o dźwięki i barwę instrumentów) kom-pozytor w utworze? Co namalował kompozytor dźwiękami w tym fragmencie utworu?
N. przedstawia U. reprodukcje w podręczniku. U. wybierają swoją reprodukcję zgodną z ich odczuciami po wysłuchaniu utworu. Swobodne wypowiedzi U. na temat reprodukcji zamieszczonych w podręczniku. Przed kolejnym odtworze-niem fragmentu N. zapoznaje U. z treścią pozamuzyczną opisaną przez kom-pozytora.
11. Propozycja zadania domowego. U. tworzą własną ilustrację do odtworzonego fragmentu utworu w dowolnej technice i materiale.
12. Ćwiczenia rytmiczne na klockach rytmicznych. Czytanie rytmiczne rymowanki, cicho, głośno, coraz ciszej, coraz głośniej oraz coraz wolniej, coraz szybciej.
13. Obliczenia pieniężne – dodawanie w zakresie 7.
14. Rozkład liczb na składniki z wykorzystaniem monet: 1 zł, 2 zł, 5 zł.
P. s. 21edukacja przyrodnicza
P. s. 21
W. 1 cz. 2 k. 2
K. s. 16 ćw. 1K. s. 16 ćw. 2K. s. 17 ćw. 3
K. s. 17 ćw. 4edukacja muzycznaCD P. s. 76 ćw. 1
edukacja plastyczna
K. s. 73, ćw. 6
edukacja matematycznaM. s. 20 ćw. 1 M. s. 21 ćw. 2
Tropiciele. Część 2 | II. Tajemnice świata
63
Dzień 9. | W pracowni artysty malarza
15. Obliczenia pieniężne na odejmowanie.
WARTO wykonać zestaw ćwiczeń praktycznych w rozróżnianiu monet: 1 zł, 2 zł, 5 zł. Można wykorzystać do tego „Wyprawkę 1”.
Dzień 9. W pracowni artysty malarzaZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wyglądu pracowni artysty malarza na podstawie czytanego przez nauczyciela tekstu Nazywanie przedmiotów znajdujących się w pracowni malarskiej Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa wyra-zów z głoską l Ćwiczenia doskonalące technikę czytania na różnych poziomach oraz przygotowujące do nauki pisania liter l, L Wysłuchanie wiersza Marcina Przewoź-niaka W pracowni malarza Techniki usprawniające czytanie wyrazów oraz logato-mów Ćwiczenia grafomotoryczne Układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych związanych z płaceniem Malowanie farbami pracy plastycznej Martwa natura
P. s. 22–25, 78K. s. 18, 19, 76M. s. 22, 23
NIEZBĘDNIK: farby plakatowe, pędzle, naczynia na wodę, bloki.
PAMIĘTAJ! Przygotować książkę Hanny Januszewskiej Kopciuszek na dzień 11. Orga-nizujemy klasowy teatr.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wypowiedzi U. na temat przeczytanego tekstu przez N. i ilustracji.– Co robią Ela i jej tata?– Kim z zawodu jest tata Eli?– Jak nazywamy miejsce, w którym pracuje artysta malarz?– Jak nazywa się przyrząd, na którym artysta malarz stawia obraz?– Jakimi farbami maluje tata dziewczynki?– Co tata maluje?– Co maluje Ela?– Kim chce zostać Ela w przyszłości?– Wymieńcie inne przedmioty znajdujące się w pracowni malarza.– Wyszukajcie na ilustracji nazwy przedmiotów, w których słyszycie głoskę l.– Wskażcie w tekście wyrazy z literami l, L.– Co najchętniej malujecie i jakimi farbami?
WARTO wyjaśnić U. w zrozumiały sposób znaczenie pojęcia martwa natura.Martwa natura – zestawienie kilku przedmiotów codziennego użytku, oglądanych jako całość; także kwiaty, owoce, upolowana zwierzyna, trofea myśliwskie itp; rów-nież obraz, którego tematem są takie przedmioty.K. Zwolińska, Z. Malicki, Mały słownik terminów plastycznych, Warszawa 1993.
2. Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa. Podział wyrazów na głoski i sylaby.3. Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach.4. Czytam sam!5. Gimnastyka oka i języka. Ćwiczenia usprawniające czytanie wyrazów oraz logato-
mów.6. Wysłuchanie wiersza Marcina Przewoźniaka W pracowni malarza.7. Czytanie ze zrozumieniem zdań i łączenie ich z odpowiednimi postaciami.
M. s. 21 ćw. 3
W. 1 k. 26
P. s. 22, 23
edukacja polonistycznaedukacja plastyczna
P. s. 22, 23P. s. 22, 23K. s. 76 ćw. 6P. s. 24 ćw. 1
P. s. 25 ćw. 1K. s. 18 ćw. 1
64
8. Uzupełnianie wyrazów brakującymi sylabami zamieszczonymi na nalepkach. Przepisywanie utworzonych wyrazów.
9. Rozwiązywanie rebusu.10. Ćwiczenia grafomotoryczne.11. Propozycja zadania domowego.
12. Rozwiązywanie i układanie zadań tekstowych o kupowaniu i płaceniu. Liczenie pieniędzy.
13. Malowanie farbami pracy przedstawiającej martwą naturę. N. przygotowuje pro-stą kompozycję martwej natury. Przypomina o roli światła podczas malowania. N. wraz z U. organizuje wystawę prac Galeria małego malarza. (propozycja tytułu)
WARTO wykorzystać poczytankę Kolory jesieni do wykonania pracy plastycznej dla chętnych U. lub całej klasy. Może ona być propozycją zadania domowego lub częścią lekcji. Inspiracją pracy powinny być barwy jesieni.
Dzień 10. Wycieczka – Barwy późnej jesieni (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Jesienna wycieczka Omówienie zasad właściwego zachowania się w czasie wycieczki Obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie późną jesie-nią Wyróżnianie i nazywanie odgłosów przyrody Tworzenie palety barw późnej jesieni
Proponowany przebieg zajęć
1. Ustalenie miejsca. W zależności od usytuowania szkoły może to być park, las lub pole.
2. Cele wycieczki. Obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie późną jesienią. Wyróżnianie i nazywanie odgłosów przyrody. Opracowanie palety barw późnej jesieni.
3. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa oraz właściwego zachowania się w trakcie trwania wycieczki.
4. Wyjście na wycieczkę.5. Spacer. Swobodna rozmowa na temat otaczającej przyrody:
– Co widzicie, gdy rozejrzycie się dookoła?– Jakie barwy dominują w przyrodzie?– Jakie różnice dostrzegacie od czasu naszej ostatniej wycieczki do parku?
6. Obserwacja kolorów w otoczeniu i nazywanie ich. Próba nazwania odcieni, np. ciemnozielony, brunatny.– Jakimi kolorami byście się posłużyli, chcąc namalować krajobraz parku późną jesienią?
7. Zabawa „Wielkie tropienie”. Zadaniem U. jest odnalezienie przedmiotów według wskazówek N.:– coś twardego;– coś miękkiego;– coś pięknego;– coś, co kształtem przypomina: komin, koło, trójkąt;– coś, co mogłoby posłużyć za schronienie.
K. s. 18 ćw. 2
K. s. 18 ćw. 3K. s. 19 ćw. 4
K. s. 19 ćw. 5
M. s. 22 ćw. 1; s. 23 ćw. 2edukacja matematyczna
P. s. 78
Tropiciele. Część 2 | II. Tajemnice świata
Dzień 10. | Wycieczka – Barwy późnej jesieni (dzień do dyspozycji nauczyciela)
8. Zakończenie zajęć. U. stają w kręgu, zamykają oczy, a dotknięty przez N. w ramię U. kończy rozpo-częte zdanie:
– Lubię park, bo…– Jesień pachnie…– Najbardziej na wycieczce podobała mi się…– Przyroda to…– Trzeba chronić zwierzęta, bo…
9. Powrót do szkoły. W klasie można wykonać pracę plastyczną Park w późnojesiennej szacie.
66
Tropiciele. Część 2 | III. Listopadowe inspiracje
III. LISTOPADOWE INSPIRACJE
Dzień 11. Organizujemy klasowy teatrZapis w dzienniku Rozmowa na temat przygotowań do przedstawienia teatralnego na podstawie tekstu Pan Śrubka Nauka pisania liter l, L na podstawie wyrazów lal-ka, Lena Ćwiczenia w czytaniu i przepisywaniu sylab z literą l Wysłuchanie czyta-nej przez nauczyciela baśni Kopciuszek Hanny Januszewskiej Porządkowanie kolejno-ści zdarzeń Nauka Piosenki lalkarza Rozwiązywanie zadań o płaceniu i kupowa-niu Wprowadzenie pojęć: droższy, tańszy
CDP. s. 26, 27, 79K. s. 20–22M. s. 24, 25W. 1
PAMIĘTAJ! Do dnia 12. Za kulisami teatru potrzebne będą: drewaniane łyżki, ścinki tkanin, włóczka, guziki, sznurki, wstążki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie tekstu Pan Śrubka z cyklu „Listy od Hani i Henia”.CD P. s. 26, 27
edukacja społeczna
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyPan Śrubka
Rozmowa na temat: „Wszyscy pracujemy na wspólny sukces” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Jaka rola przypadła Heniowi w sztuce?– Kto jest autorem tej sztuki?– Z czego dzieci zrobiły lalki do przedstawienia?– Kogo w przedstawieniu gra Noni?
Ocena sytuacji i bohaterów.– Dlaczego dzieci w klasie Henia zaczęły się obrażać?– Jak, myślisz, czy dzieci słusznie się obrażały? Dlaczego?– Dlaczego pani Jagoda pokazała dzieciom papierowy mobil z motylami?– Kto jest najważniejszy w zespole teatralnym?
Wnioski dla U.– Jak myślisz, co znaczą słowa pani Jagody: „Wszyscy pracujemy na wspólny sukces?”.
Pogłębiamy temat: „I ja mogę pracować na wspólny sukces”.– Jak myślisz, czy ty też możesz pracować w swojej klasie na wspólny sukces? W jaki sposób?– Pomyśl i powiedz, w jaki sposób możesz pracować na wspólny sukces w swojej rodzinie.
Pogłębiamy temat: „Co to znaczy współpracować z innymi?”.– Zastanów się przez chwilę, co to znaczy „współpraca”, i podaj przykłady współpracy z domu i ze szkoły.– Jak na co dzień możesz współpracować ze swoimi koleżankami i kolegami?– Jak myślisz, czy pracując na wspólny sukces, pracujesz także na swój sukces?– Jak myślisz, w jakich sytuacjach pracujesz w klasie na swój sukces, a w jakich – na sukces wszystkich?
Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu pozwala na:– kształtowanie wartości: współpracy, solidarności;
67
Dzień 11. | Organizujemy klasowy teatr
– kształtowanie postawy poszanowania pracy wszystkich, doceniania pracy własnej i pracy innych;– rozwijanie umiejętności pracy zespołowej, współpracy w grupie;– oswajanie emocji w sytuacjach, gdy trzeba się podzielić z innymi uwagą osób ważnych, znaczącymi rola-
mi.
Wprowadzamy w świat wartości– współpraca, solidarność;– poszanowanie pracy wszystkich.Każdy człowiek pragnie być doceniany i odnosić sukcesy. I niemal każdy chciałby, aby czasami światła były zwrócone właśnie na niego, aby to właśnie jemu przypadła w udziale główna rola, aby to właśnie on został wybrany… Potrzeba bycia zauważonym, docenionym tkwi w każdym z nas. I jak wiadomo, nie zawsze mo-żemy odgrywać pierwszoplanowe role, nie każdy zostaje głównym bohaterem przedstawienia.Jak nauczyć dzieci radzić sobie z emocjami, by w takich okolicznościach nie traciły poczucia własnej warto-ści, by umiały cieszyć się sukcesami innych? Jak nauczyć dzieci doceniania znaczenia pracy każdego z nas? Przede wszystkim zadbać, aby każde dziecko czuło się docenione w grupie i rozumiało, że każdy jest ważny. Traktować z szacunkiem i doceniać wkład pracy wszystkich dzieci.
Uczymy postawy poszanowania pracy wszystkich, doceniania pracy własnej i pracy innychOpowiadanie Henia daje możliwości rozważenia wartości pracy każdego i działania na rzecz całej grupy. Jednocześnie warto zastanowić się z dziećmi i poprowadzić rozmowę o tym, czy sukces grupy wyklucza suk-ces indywidualny. I o tym, jak wielką wartością jest umiejętność doceniania siebie nawzajem, wkładu pracy każdego człowieka z jego indywidualnym charakterem i zdolnościami, bo przecież każda osoba wnosi coś indywidualnego. I wreszcie, doprowadzić je do zrozumienia, że wszyscy w klasie pracują i na własny sukces, i na sukces całej grupy oraz że warto umieć cieszyć się z sukcesów innych.
Rozwijamy umiejętność pracy zespołowej, współpracy w grupieWydarzenia w klasie Henia są doskonałą okazją, by kontynuować z dziećmi rozmowy na tematy związane z byciem członkiem grupy i relacjami w grupie. Na podstawie opowieści Henia warto przeanalizować z dzieć-mi, co to znaczy w praktyce współpraca i solidarne działanie przy wykonywaniu zadania, w którym uczestni-czy większa liczba osób, a każdy dostaje jakąś cząstkę do wykonania.
Oswajamy emocje w sytuacjach, gdy trzeba się podzielić z innymi uwagą osób ważnych, podzielić się zna-czącymi rolamiWiek przedszkolny i wczesny wiek szkolny to okres, w którym nauczyciel jest dla dziecka osobą niezwykle ważną, cieszy się ogromnym autorytetem, odgrywa rolę osoby znaczącej w życiu dziecka, niekiedy do tego stopnia, że ważniejsze jest to, co powiedziała pani niż to, co mówią rodzice. Bycie dostrzeżonym przez pa-nią, pozyskanie jej uwagi, pochwała z jej ust sprawiają więc, że dziecko czuje się ważne i bezpieczne. W kla-sie, jak wiadomo, dziecko musi nauczyć się dzielić swoją kochaną panią z innymi dziećmi. Musi nauczyć się przyjmować i odgrywać główne role oraz te mniej widoczne na pierwszy rzut oka, bo przecież w „teatralnym przedstawieniu” muszą zagrać wszyscy, a główna rola jest zwykle jedna.Opowiadanie Henia znakomicie przedstawia taką właśnie typową sytuację szkolną, gdy niemal wszystkie dzieci chcą być wyróżnione i zagrać ważną rolę w przedstawieniu. Emocje Henia z tym związane stają się więc doskonałą okazją do przepracowania emocji dzieci związanych z podobnymi właśnie sytuacjami, któ-rych i szkoła, i życie poza nią niosą wiele. Jak umieć zgodzić się z drugorzędna rolą i umieć ją docenić, dać z siebie wszystko, rozumiejąc, że dobre odegranie każdej z tych ról składa się na sukces całego przedstawie-nia. I można by słowami Ervinga Goffmana powiedzieć, że przecież życie to wielki spektakl, a każdemu z nas przychodzi grać w nim rozmaite role na różnych etapach życia. Ważne więc, by dzieci już na tym etapie uczy-ły się doceniania swoich ról i współdziałania na rzecz całej grupy.
68
Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko współpracy z innymi i poszanowania pracy każdego? 1. Przede wszystkim, by nauczyć dziecko szacunku dla pracy każdego człowieka, należy doceniać jego za-
angażowanie i okazywać szacunek dla jego pracy. 2. Dziecko powinno czuć się doceniane. Warto je chwalić zarówno za proste codzienne działania, jak
i większe, trudniejsze zadania. 3. Chwaląc, weźmy pod uwagę nie tyle efekt pracy, ile wkład pracy dziecka. Różne, z pozoru dość proste
czynności, sprawiają niejednemu sześcio- czy siedmiolatkowi sporą trudność. Czasem efekt pracy nie jest adekwatny do ogromu włożonego wysiłku. Warto o tym pamiętać i doceniać wysiłek i zaangażowa-nie.
4. Pochwała powinna być jednocześnie w miarę adekwatna do zadania i włożonego wysiłku. Dziecko w tym wieku już w znacznym stopniu potrafi ocenić swoją pracę. Nie należy więc przesadzać z okrzykami za-chwytu, jeśli to przesadna reakcja, bo dziecko szybko wyczuje ten nieuzasadniony zachwyt.
5. Warto włączać dziecko w codzienne domowe czynności. W ten sposób będzie się uczyło pracy na rzecz wszystkich domowników.
6. Nie należy też odtrącać pomocy dziecka tylko dlatego, że jego czynności mogą być zbyt powolne lub mało precyzyjne. Jeśli dziecko będzie nieustannie odtrącane, gdy zgłasza swoją gotowością współpracy i chęć pomocy, nauczy się, że nie warto tego robić.
7. Wspólne działania, np. podlewanie kwiatów w ogrodzie, przygotowanie jakiegoś posiłku będą uczyły dziecko pracy na rzecz innych, ale także umiejętności współpracy i zespołowego działania. Trzeba prze-cież w tych prostych czynnościach pewnego zgrania, podziału zadań, wykonywania poszczególnych czyn-ności w określonej kolejności – wszystko to wymaga pewnych wspólnych ustaleń, podziału ról i sprzyja nabywaniu umiejętności wspólnego działania.
8. Warto zadbać o to, by dziecko otrzymywało różne zadania i role we wspólnych przedsięwzięciach. W ten sposób będzie się uczyło rozumienia, że czasem ono, a czasem ktoś inny otrzymuje ciekawsze zadanie, atrakcyjniejszą rolę, fajniejszą zabawkę.
9. Dziecko powinno widzieć postawę poszanowania pracy na co dzień, powinno tymi postawami się zara-żać, nasiąkać atmosferą szacunku dla pracy każdego człowieka. Należy więc zwracać uwagę na to, w jaki sposób wypowiadamy się na temat pracy innych ludzi w obecności dzieci.
10. I wreszcie warto uczyć dzieci cieszenia się sukcesami i własnymi, i innych. Warto poświętować z dziec-kiem zakończenie jakiegoś większego zadania.
Polecamy lektury:Gyula Böszörményi (tłum. Sebastian Stachowski), Kolory ludzi, Poznań 2011.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Kosmita, Bielsko-Biała 2009.Elżbieta Pałasz, Potwór Dyzio i Kraina Zabawy, Warszawa 2009.Eliza Piotrowska, Żółte kółka, Warszawa 2011.
2. Ćwiczenie opowiadania i ustalania chronologii zdarzeń, cięcie nożyczkami.3. Nauka pisania liter l, L.
4. Kolorowanie lalki zgodnie z podaną instrukcją.5. Czytanie i przepisywanie sylab z literą l.6. Kolorowanie zgodnie z wiedzą i odczuciami U.7. Przepisywanie zdania w liniaturze.8. N. proponuje zabawę w teatr. Przypomina bajkę Kopciuszek Hanny Januszewskiej.
Rozmowa kierowana pytaniami N.– Kto jest głównym bohaterem bajki Kopciuszek?
W. 1 cz. 2 k. 3edukacja polonistycznaK. s. 20 ćw. 1 K. s. 20 ćw. 2K. s. 21 ćw. 3K. s. 21 ćw. 4K. s. 21 ćw. 5
Tropiciele. Część 2 | III. Listopadowe inspiracje
69
Dzień 11. | Organizujemy klasowy teatr
– Z kim mieszkała dziewczynka?– Jak była traktowana przez macochę i siostry?– Co zorganizował król dla mieszkańców?– Kto pojechał na bal?– Kto pomógł Kopciuszkowi pójść na bal?– Jaki warunek musiał spełnić Kopciuszek, żeby móc pójść na bal?– Co zgubił Kopciuszek?– W jaki sposób książę odnalazł dziewczynę?
9. Ćwiczymy z Noni. Eliminowanie zbędnej ilustracji do bajki Kopciuszek. Porządkowanie zdarzeń według kolejności.
WARTO zachęcić U. do indywidualnego opowiedzenia treści bajki zgodnie z kolejno-ścią wydarzeń.
10. Propozycja zadania domowego.
11. Nauka Piosenki lalkarza. Tekst i nuty na s. 177, 178. Tworzenie akompaniamentu do piosenki. Przedstawianie kreacji muzyczno-ruchowych do piosenki.
N. rytmicznie czyta tekst piosenki, a następnie klaszcze, U. powtarzają tekst lub klaskanie w ten sam sposób oraz w tym samym rytmie.
Nauka Piosenki lalkarza.Tworzenie akompaniamentu do piosenki:
Chodzi lalkarz światem, serce w nim rogate, / rytmiczne uderzanie w klawesyChodzi z wiatrem, z pluchą, / pocieranie całą dłonią membrany bębenka oraz
rytmiczne dmuchanie ustamiz lalką za pazuchą. / rytmiczne uderzenia w trójkątRef.Hej, Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynJak wędrowne ptactwo. / grzechotki w rytmie piosenkiHej, Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynKukiełkarskie bractwo / grzechotki w rytmie piosenkiTak łazi rad nie rad najśmieszniejszy teatr. / rytmiczne uderzanie nóg
Gdzie parawan stanie, tam nasze mieszkanie, / rytmiczne uderzanie w klawesygdzie się lalka wtuli, tam my u matuli. / głosy dziewcząt śpiewające luli, luli
Tak łaził mój dziadek, pra- i pradziadek, / rytmiczne uderzanie w klawesyJa też nie przestanę łazić z parawanem.
Ref.Hej! Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynJak wędrowne ptactwo. / grzechotki w rytmie piosenkiHej! Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynaKukiełkarskie bractwo. / grzechotki w rytmie piosenkiŚcisnę lalkę w pięści, niech i wam się szczęści. / rytmiczne klaskanie w ręce.
12. Kreacja muzyczno-ruchowa. Inscenizacja piosenki.13. Rozwiązywanie zadań o płaceniu i kupowaniu. Wprowadzenie pojęć: droższy,
tańszy, najdroższy, najtańszy.
K. s. 22 ćw. 1
K. s. 22 ćw. 2edukacja muzycznaCD
edukacja matematycznaM. s. 24 ćw. 1, 2; s. 25 ćw. 3
70
WARTO wykorzystać poczytankę Lekarstwo na nudę do wykonania rekwizytu teatral-nego (wydzieranki z papieru lub gazety) i zaprezentowania krótkiej improwizowanej scenki dramowej z ich użyciem.
Dzień 12. Za kulisami teatruZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat ilustracji i wysłuchanego tekstu z podręcznika Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Analiza i syn-teza słuchowo-wzrokowa wyrazów z głoską ł Ćwiczenia grafomotoryczne przygoto-wujące do pisania liter Ł, ł Wprowadzenie liczby 8 – nauka pisania cyfry 8 Doda-wanie i odejmowanie w zakresie 8 Rozkład liczby 8 na składniki Wykonanie kukie-łek z drewnianych łyżek Zabawy słowne z wykorzystaniem kukiełek Pokaz brzmie-nia fortepianu
CDP. s. 28, 29K. s. 23–25, 77M. s. 26, 27
NIEZBĘDNIK: drewniane łyżki, ścinki tkanin, włóczka, guziki, sznurki, wstążki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wypowiedzi na temat tekstu i ilustracji.– Co przygotowała Łucja dla kukiełki?– Z czego zostaną uszyte stroje dla kukiełek?– Co uszyła Łucja z łatki dla swojej kukiełki?– Do czego przygotowuje się klasa Łucji?– Co trzymają chłopcy?– Czy każdy uczeń z klasy Łucji bierze udział w przygotowaniach do spektaklu?– Czy każdy z nich otrzymał zadanie na miarę swoich możliwości? Podaj przykład.– Wyszukaj na ilustracji przedmioty, w których nazwach słyszysz głoskę ł.
2. Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa wyrazów z głoską ł. 3. Czytanie na różnych poziomach. 4. Czytam sam! 5. Wyszukiwanie w wyrazach litery ł. Zaznaczanie ich niebieską kredką. 6. Analiza głoskowa wyrazów z głoską ł. Wskazywanie miejsca jej występowania
w modelach wyrazów. 7. Ćwiczenia grafomotoryczne. 8. Monografia liczby 8.
9. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8. Rozkład liczby 8 na składniki.10. Zrób to sam! Wykonanie kukiełek z drewnianych łyżek z wykorzystaniem surow-
ców wtórnych (ścinki tkanin, resztki włóczki, sznurek, guziki itp.)11. Zabawa słowna „Kukiełka”.
U. siedzą w kręgu, trzymając kukiełki. N. wyznacza jednego z U., który zadaje kolejno pozostałym uczestnikom zabawy pytania. U. na zadane pytania zawsze odpowiadają: kukiełka.– Jak masz na imię?– Kukiełka.– Ile masz lat?– Kukiełka.Osoba, którą udało się rozśmieszyć lub odpowie inaczej, przejmuje rolę pyta-jącego. Wygrywa U., który nie zadawał pytań.
P. s. 79
edukacja polonistycznaP. s. 28, 29
P. s. 28, 29P. s. 28, 29K. s. 77 ćw. 7K. s. 24 ćw. 1K. s. 24 ćw. 2
K. s. 25 ćw. 3, 4edukacja matematycznaM. s. 26 ćw. 1, 2 M. s. 27 ćw. 3, 4, 5, 6edukacja plastycznaK s. 23
Tropiciele. Część 2 | III. Listopadowe inspiracje
71
Dzień 13. | Zapraszamy na przedstawienie
WARTO zwrócić uwagę na to, aby w czasie zadawania pytań i udzielania odpowiedzi U. patrzyli na kukiełkę i nią poruszali, by zachowywali się tak, jakby mówiła kukiełka.
12. Zabawa słowno-muzyczna „Była sobie lala mała” z pacynką lub kukiełką.Stoimy w kręgu i każdy uczestnik trzyma swoją pacynkę. Śpiewamy piosenkę na melodię Była sobie żabka mała.
Była sobie lala mała,Hej, siup, trala la la,Która mamy nie słuchała.Hej, siup, hej!
Prowadzący dodaje zdanie: lecz robiła śmieszne minki i wymyślony gest pacynką. Grupa powtarza zdanie i gest jednocześnie. Śpiewamy znowu piosenkę, powtarzamy zdanie, prowadzący zaś dodaje kolejne zdanie i gest: i lubiła jeść cytrynki, dzieci powtarzają itd.
Była sobie lala mała,Hej, siup, trala la la,Która mamy nie słuchała.Hej, siup, hej!
…lecz robiła śmieszne minki…i lubiła jeść cytrynki.…Czasem też wolała hasać…i baranki w górach pasać.…A gdy słońce zaświeciło…ona spała, że aż miło.…Często rączkę podawała…i też się wesoło śmiała,…wszystkim wokół się kłaniała.Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
Na koniec U. śpiewają zwrotkę i powtarzają cały tekst, grając pacynkami.
WARTO zwrócić uwagę na to, aby w czasie śpiewania kukiełka była aktorem.
U. zostawiają wykonane lalki w klasie w wyznaczonym miejscu.13. Pokaz brzmienia fortepianu. N. prezentuje wybrany utwór F. Chopina spośród za-
proponowanych na str. 171 (szczegółowe informacje dotyczące instrumentu w Ele-mentarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 170)
N. odtwarza z płyty pokaz brzmienia i możliwości technicznych instrumentu. U. poznają instrument z grupy instrumentów strunowych klawiszowych – fortepian.
Dzień 13. Zapraszamy na przedstawienieZapis w dzienniku Gromadzenie słownictwa związanego z teatrem Rola afisza te-atralnego Zapoznanie z rodzajami lalek występujących w przedstawieniach teatral-nych Nauka pisania liter ł, Ł na podstawie wyrazów łata, Łucja Rozpoznawanie brzmienia instrumentów strunowych klawiszowych Rozwiązywanie zadań na porów-nywanie różnicowe Ćwiczenia w praktycznym rozumieniu pojęć mniejszy, większy
P. s. 30, 31, 75K. s. 26, 27, 74M. s. 28–31
CD
72
Proponowany przebieg zajęć
1. Ulica Ciekawych Wyrazów. Próba wyjaśnienia wyrażenia afisz teatralny. Odczytanie przez N. informacji dotyczącej afisza teatralnego.– Czego możecie dowiedzieć się z afisza teatralnego?– Co powinniśmy jeszcze przygotować w ramach organizacji klasowego przedsta-
wienia?
WARTO zgromadzić afisze teatralne jako wzór do wykonania klasowego plakatu.
2. Tropiciele wiedzy. Zapoznanie się z wiadomościami dotyczącymi różnych lalek teatralnych.
3. Rozpoznawanie brzmienia instrumentów strunowych klawiszowych.4. Ćwiczenia ruchowe utrwalające tempo (wolno, szybko) i dynamikę (cicho, gło-śno).– Jesteś piłką i poruszasz się jak piłka.– Jesteś drzewem i kołyszesz się jak drzewo.– Jesteś struną i drgasz jak struna.– Jesteś pianistą i grasz jak pianista.
5. Ćwiczenie muzyczne – wyliczanka: recytacja rytmiczna wyliczanki w tempie umiarkowanym [o wartości rytmicznej ćwierćnuty (ta)] i w tempie szybkim [o wartości rytmicznej ósemki (ti)]:
Prawą rękę sprawną mam, tak samo jak lewą, / ręka prawa wysunięta do przoduLewą rękę sprawną mam, tak samo jak prawą. / ręka lewa wsunięta do przoduObie ręce sprawne mam, na pianinie gram. / obie ręce wysunięte do przodu imi-
tują grę na pianiniePrawą nogę sprawną mam, tak samo jak lewą, / noga prawa wysunięta do przoduLewą nogę sprawną mam, tak samo jak prawą. / noga lewa wsunięta do przoduObie nogi sprawne mam, na nich podskakuję sam. / obie nogi podskakują do góry
Po wykonaniu wyliczanki U. mogą dodać następne zdania, opisując sprawność innych części ciała.
6. Nauka pisania liter ł, Ł.
7. Układanie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Zaznaczanie takim samym kolorem sylab tworzących wyraz.
8. Ćwiczenia rozwijające spostrzegawczość. Zaznaczanie na ilustracji osób nieodpo-wiednio ubranych do warunków pogody i pory roku.
9. Odczytywanie wyrazów z plątaninki i zapisywanie ich w liniaturze.10. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.
11. Ćwiczenia w praktycznym rozumieniu pojęć mniejszy, większy z zastosowaniem odpowiednich znaków matematycznych.
12. Rozwiązywanie zadań na porównywanie różnicowe.13. Wykonanie afisza teatralnego w grupach.14. Zabawa ruchowa „Dzień kukiełki”.
U. stoją przy swoich ławkach. N. opowiada o rozkładzie dnia kukiełki. U. poka-zują czynności za pomocą ruchu kukiełką. Kukiełka:– śpi;– wstaje;– myje się;– ubiera;
P. s. 30edukacja polonistyczna
P. s. 31edukacja muzycznaP. s. 75 ćw. 1, 2, 3. K. s. 74 ćw. 7
edukacja polonistycznaK. s. 26 ćw. 1 K. s. 26 ćw. 2
K. s. 27 ćw. 3
K. s. 27 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 28, 29M. s. 30 ćw. 1, s. 31 ćw. 2, 3
M. s. 32 ćw. 4, 5, 6edukacja plastyczna
Tropiciele. Część 2 | III. Listopadowe inspiracje
73
Dzień 14. | Kurtyna w górę
– je;– idzie do szkoły;– czyta;– pisze;– gra w piłkę;– skacze;– biega...
Dzień 14. Kurtyna w górę!Zapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat spektaklu kukiełkowego na podstawie ilustracji i przeczytanego tekstu Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wy-razów z y Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Doskonalenie sprawności grafomotorycznej jako przygotowanie do nauki pisania liter Rozwijanie spostrzegaw-czości Rozpoznawanie i nazywanie roślin i zwierząt żyjących w lesie Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8 Rozwiązywanie zadań na obliczenia pieniężne i porówny-wanie wyników Rozwiązywanie zadań z treścią
P. s. 32, 33K. s. 28, 29, 77M. s. 28, 29, 33–37
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa na temat tekstu i ilustracji.– Do kogo należą kukiełki?– Co mają kukiełki?– Czyja kukiełka gra główną rolę w spektaklu?– W co ubrana jest kukiełka Łucji?– Jaką rolę gra kukiełka Matyldy?– Co jeszcze wykonane jest z łat?– Jakie postaci z bajki Kopciuszek występują na scenie?– Jaki pomysł na scenografię do spektaklu mieli uczniowie?
2. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słyszymy głoskę y. 3. Wskazywanie w tekście wyrazów z literą y. 4. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z y. 5. Czytanie na różnych poziomach. 6. Czytam sam! 7. Tworzenie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Czytanie ich i staranne zapisywanie
w liniaturze. 8. Ćwiczenia rozwijające spostrzegawczość. Uzupełnianie obrazka nalepkami. Roz-
poznawanie roślin i zwierząt na ilustracji. 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Propozycja zadania domowego.
11. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.
12. Ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu w zakresie 8.13. Uzupełnianie kolejności zapisu liczbowego od 1 do 8. Kolorowanie zgodnie z uzy-
skanym wynikiem dodawania i odejmowania.14. Przeliczanie i porównywanie liczb w zakresie 8. 15. Rozwiązywanie zadań z treścią – obliczenia pieniężne.
edukacja polonistycznaP. s. 32, 33
P. s. 33P. s. 32P. s. 32, 33P. s. 32K. s. 77 ćw. 8K. s. 28 ćw. 1
edukacja przyrodniczaK. s. 28 ćw. 2
K. s. 29 ćw. 3
K. s. 29 ćw. 4
M. s. 28, 29edukacja matematyczna
M. s. 33 ćw. 1M. s. 34 ćw. 2
M. s. 34 ćw. 3M. s. 35 ćw. 4
74
16. Rozwiązywanie zadań z treścią na porównywanie różnicowe. 17. Ćwiczymy z Noni Numerowanie pięter domu towarowego. Zapis cyfr od 0 do 7.18. Rozwiązywanie zadań na obliczenia pieniężne i porównywanie.19. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8.20. Rozwiązywanie zadania tekstowego.
Dzień 15. Kto pracuje w teatrze?Zapis w dzienniku Wzbogacanie zasobu słownictwa o wyrazy związane z tematem dnia Wypowiedzi uczniów na temat osób pracujących w teatrze na podstawie ilu-stracji i wiedzy dzieci Nauka pisania liter y z wykorzystaniem wyrazów łaty, Matyl-da Zabawy w teatr
P. s. 34, 35K. s. 30, 31
Proponowany przebieg zajęć
1. Gimnastyka oka i języka. Tworzenie wyrazów z podanych liter. Czytanie wyrazów.
2. Wypowiedzi U. na temat osób pracujących w teatrze na podstawie własnego do-świadczenia i ilustracji.– Kogo widzimy na ilustracji?– Czym zajmują się te osoby? (aktor, sufler, scenograf, reżyser)– Kto jeszcze pracuje w teatrze?
WARTO wykonać ćwiczenie z podziałem nazw zawodów spotykanych w teatrze na sylaby.
3. Zabawa rytmiczna „Teatr”. Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli wypowiadają tekst rymowanki, jednocześnie rysując szlaczek w kształcie zębów [sinusoidy – red.]. Należy pa-miętać, że każda sylaba w tekście odpowiada jednemu ruchowi ręki.
Do teatru pojedziemy,was ze sobą zabierzemy.Z aktorami się spotkamyi o wszystko wypytamy.Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
4. Nauka pisania litery y.5. Analiza słuchowa wyrazów z głoską y. Zaznaczanie miejsca głoski y w modelach
dźwiękowych wyrazów.6. Otaczanie pętlami tych obrazków, na których są łaty.7. Przepisywanie i czytanie podanych wyrazów. Zwrócenie uwagi na pisownię imie-
nia wielką literą.
WARTO zapoznać U. z wierszem Małgorzaty Strzałkowskiej Teatr Wspaniały.
M. s. 35 ćw. 5M. s. 36 ćw. 1M. s. 36 ćw. 2M. s. 37 ćw. 3M. s. 37 ćw. 4
edukacja polonistyczna
P. s. 34 ćw. 2P. s. 34 ćw. 2P. s. 35
K. s. 30 ćw. 1K. s. 30 ćw. 2
K. s. 31 ćw. 3K. s. 31 ćw. 4
Tropiciele. Część 2 | III. Listopadowe inspiracje
75
Dzień 15. | Kto pracuje w teatrze
Teatr WspaniałyDzwonek zabrzmiał już trzy razy –zaraz spektakl się zaczyna!Gasną światła, milkną szepty,w górę wznosi się kurtyna...
Na widowni mnóstwo ludzi!Pełny komplet! A na scenie,wśród niezwykłych dekoracji,trwa cudowne przedstawienie.
Leczy by ten wspaniały spektaklmógł się odbyć w pełnej gali,rozmaici ludzie scenymiesiącami pracowali.
Którą sztukę zagra teatr?Wszak pisarze i poeci,jak świat długi i szeroki,piszą sztuki od stuleci!
To dyrektor artystycznyjedną z wielu sztuk wybierai oddaje prace nad niąw zdolne ręce reżysera.
I reżyser myśli, myśli,i w myśleniu nie ustaje...A gdy ma już swoją wizję,spektaklowi kształt nadaje.
Gdy zapisze swe pomysłyi aktorom rozda role,to przychodzi czas na próby –pojedynczo i w zespole.
Zaś scenograf decyduje,jak wyglądać będzie scena –od najmniejszych szczególikówdo sposobu oświetlenia.
Projektuje dekoracje,tworzy zamki, lasy, góry –i kostiumy dla aktorów,od pantofli po fryzury.
Teraz cały zespół ludzimusi zabrać się do pracy –to malarze i stolarze,perukarze, szewcy, krawcy,
fryzjer, charakteryzator,cały rząd oświetleniowców,i elektroakustycy …To ogromny tłum fachowców!
Teatr się nie może obyćbez osoby inspicjenta –to on dba o każdy szczegółi o wszystkim ma pamiętać.
Sprawdza, czy już są na miejscurekwizyty, dekoracjei aktorów wywołujecałej sztuki śledząc akcję.
Kiedy aktor się pomylialbo tekstu zapomina,wtedy sufler, śledząc sztukę,szeptem tekst mu przypomina.
Dziś suflera już w teatrachbardzo rzadko się spotyka,bo zastąpił go inspicjent,a więc zawód ten zanika.
Jednak wszystkie te osobypozostają często w cieniu.To aktorzy zawsze grająpierwsze skrzypce w przedstawieniu.Małgorzata Strzałkowska, Teatr Wspaniały, [w:] ABC… uczę się, Warszawa 2009.
8. Zabawa w teatr. U. stoją w kole lub przy ławkach. N. podaje nazwę zawodów występujących w teatrze (reżyser, sufler, bileter, aktor). U. starają się zilustrować ruchem naj-bardziej charakterystyczną cechę tego zawodu.
Tropiciele. Część 2 | III. Listopadowe inspiracje
77
Dzień 16. | Obserwujemy ptaki
IV. LISTOPADOWE NASTROJE
Dzień 16. Obserwujemy ptakiZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat ptaków odlatujących z Pol-ski, przylatujących do Polski i pozostających na zimę w Polsce Poszerzanie słownictwa o nazwy ptaków Opis wyglądu ptaków Rozmowa na temat konieczności pomocy ptakom w okresie zimowym Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów Wy-słuchanie nagrania odgłosów ptaków Pojęcia pięciolinia (linie i pola) i klucz wiolino-wy Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych
CDP. s. 36, 37, 74K. s. 32, 33, 72M. s. 38–41
PAMIĘTAJ! Do dnia 17. Jesienne popołudnie z tatą przygotować: 2 tacki styropianowe, sznurek.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozwiązanie krzyżówki (U. odgadują hasła, N. pisze rozwiązania na tablicy).
P I S K L Ę
T U K A N
M E W A
S I K O R A
B O C I A N
1) Wykluwa się z jajka.2) Egzotyczny ptak z dużym dziobem.3) Nadmorski ptak.4) Jej przysmakiem jest słonina.5) Ma długie czerwone nogi.
2. Wysłuchanie nagrania odgłosów ptaków znajdujących się na ilustracji.3. Wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku.
– Jakie ptaki widzicie na ilustracji?– Które z nich odlatują na zimę z Polski do cieplejszych krajów?– Które z nich przylatują do Polski na zimę?– Które są z nami przez cały rok?– Jakie ptaki widujesz najczęściej w swoim najbliższym otoczeniu?
4. Ulica Ciekawych Wyrazów. Wyjaśnienie znaczenia wyrazu ornitolog.5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa nazw ptaków.6. Abecadło muzyczne. Wprowadzenie pojęcia pięciolinii (linie i pola) i klucza wio-
linowego.
WARTO zaproponować U., aby wraz z rodzicami nagrali głosy ptaków z okolicy. Zadaniem każdego U. lub grupy będzie zaprezentowanie swojego nagrania przed klasą. Pozostali U. rozpoznają nagrane głosy ptaków.
CDP. s. 36, 37
P. s. 37
P. s. 74 ćw. 1, 2, 3 K. s. 72 ćw. 1, 2
78
Tropiciele. Część 2 | IV. Listopadowe nastroje
7. Rozmowa na temat konieczności pomocy ptakom w okresie jesienno-zimowym.– Dlaczego należy pomagać ptakom?– W jaki sposób pomagamy?– Co przygotowujemy ptakom na jesienno-zimowe dni?
8. Wklejanie nalepek ilustrujących pokarmy ptaków. 9. Analiza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską p. Kolorowanie miejsca występo-
wania głoski.10. Zabawa rytmiczna „Ptaki”.
Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli recytują tekst, wykonując jed-nocześnie określone ruchy:
Popatrz ptaki odlatują... / U. zataczają duży łuk prawą ręką – wskazują kierunek lotu ptaków
Jak wysoko dziś szybują! / U. zataczają duży łuk lewą ręką – wskazują kierunek lotu innych ptaków
Są szczęśliwe i radosne, / U. wykonują te same czynności co poprzednio, lecz jednocześnie – prawa ręka w prawo, lewa w lewo
wrócą do nas znów na wiosnę! / U. przybliżają obie ręce do klatki piersiowej, wskazując na siebie
Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
11. Wysłuchanie wierszy o ptakach pozostających na zimę w Polsce.
Dzięcioł– Puk, puk!– Kto tam?Dzięcioł, doktor,co leczy drzewa.Przyszedł do sosnyz wizytąsprawdzić jak sosnasię miewa.Opuka pacjentkę,ostuka,usunie wszystkieszkodniki,bo takiej pacjentkijak sosnanie wozi siędo kliniki.
JemiołuszkaJemiołuszko,jemiołuszko,coś ci powiemdziś na uszko –na topoli,jest jemioła,poleć po niąaż na czubek.
K. s. 32 ćw. 1 K. s. 32 ćw. 2
79
Dzień 16. | Obserwujemy ptaki
Jak przyniesieszmi jemiołę,to cię pocałujęw dzióbek.
GilePrzyleciałygile,nawet nie wiemile.Przyleciałygile,a tu śniegutyle.Cała jarzębinaŚniegiemoblepiona…– Co będziecie jadły?– Nie kłopocz się o nas.Znajdziemypod śniegiemkorale jarzębin,a ty idź do domu,bo się tu zaziębisz.
SikorkiPokłóciły się sikorkiczubatka z bogatką.– Powiedz, która jestbogatsza,ja czy ty sąsiadko?– Ja! – bogatka zawołała.A czubatka na to:– Ja mam czubek.A co tobiedali mama z tatą?Nie masz czubka,więc ci łyso.Jak w lustro popatrzysz,to od razu się przekonasz,kto tu jest bogatszy!
WróbelLata ptaszekpo ulicy,szuka sobieziarn pszenicy.– Mamo,jaki to ptaszek?
80
– Wróbelek.Ziarnek szukasznadaremno,ale mam bułeczkę pszenną,chodź, wróbelku,to się z tobąpodzielę.Wanda Chotomska, Nasze ptaki, Łódź 2008.
12. Rozmowa na temat wysłuchanych wierszy.– O jakich ptakach była mowa w wierszach?– Czym zajmował się dzięcioł?– O co poproszono jemiołuszkę?– Czego szukały pod śniegiem gile?– O co pokłóciły się sikorki?– Czym dziecko chce podzielić się z wróbelkiem?
13. Opis wyglądu ptaków na podstawie ilustracji z uwzględnieniem barwy upierzenia oraz innych charakterystycznych cech wyglądu.
14. Kolorowanie sylwetek ptaków.15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.
16. Rozpoznawanie, nazywanie i kolorowanie figur geometrycznych. Przeliczanie i zapisywanie liczby figur.
17. Ćwiczenia doskonalące logiczne rozumowanie i spostrzegawczość.18. Zabawa „Ukryte figury geometryczne”.
U. siedzą w kręgu. Dla przypomnienia N. pokazuje koło, kwadrat, trójkąt i pro-stokąt, następnie zadaje pytania:– Gdzie widzicie koło, gdzie kwadrat, trójkąt, a gdzie prostokąt? Zadaniem U. jest wskazanie w klasie przedmiotów przypominających kształ-tem wymieniane figury.
Dzień 17. Jesienne popołudnie z tatąZapis w dzienniku Rozmowa na temat pomysłów na spędzanie wieczorów z rodzi-ną Wypowiedzi na podstawie ilustracji, czytanego tekstu i doświadczeń uczniów Ćwi-czenia w czytaniu na różnych poziomach Analiza wzrokowa wyrazów z głoską p Pisa-nie i rysowanie po śladzie jako przygotowanie do nauki pisania liter Rozpoznawanie figur geometrycznych Zabawa matematyczna Figury Wykonanie karmnika dla ptaków
P. s. 38, 39K. s. 34, 35, 77M. s. 38, 39, 42
NIEZBĘDNIK: 2 tacki styropianowe, sznurek.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozmowa na temat pomysłów na spędzanie listopadowych wieczorów z rodziną.– Jak spędzacie jesienne popołudnia?– Kto wam wtedy towarzyszy?
2. Wypowiedzi U. na podstawie ilustracji i przeczytanego przez N. tekstu.– Kogo widzicie na ilustracji?– Co robi chłopiec z tatą?
P. s. 36, 37
K. s. 33 ćw. 3 edukacja matematycznaM. s. 38, 39M. s. 40 ćw. 1
M. s. 41 ćw. 2, 3
P. s. 38, 39
Tropiciele. Część 2 | IV. Listopadowe nastroje
81
Dzień 17. | Jesienne popołudnie z tatą
– Gdzie oni się znajdują?– Jakimi narzędziami się posługują?– Co wystrugali z drewna?– Jakie są drewniane ptaki?– Czego nie potrafią robić?
3. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę p.4. Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach.5. Czytam sam!6. Analiza wzrokowa wyrazów z literami p, P.7. Ćwiczenia w pisaniu i rysowaniu po śladzie.8. Propozycja zadania domowego.
9. Zabawa „Latajmy jak ptaki”. U. poruszają się swobodnie po klasie, powtarzają czytany przez N. tekst i wyko-nują wymieniane w nim ruchy.
Polatajmy sobie jak ptaki,to wcale nie jest trudne.Polatajmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.
Poskaczmy sobie jak żabki,to wcale nie jest trudne.Poskaczmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.
Pochodźmy sobie jak boćki,to wcale nie jest trudne.Pochodźmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.
Skradajmy się jak myszki,to wcale nie jest trudne.Skradajmy się wkoło,będzie nam wesoło.Tupmy ciężko jak słonie,to wcale nie jest trudne
Tupmy ciężko wkoło,będzie nam wesoło.Fruwajmy sobie jak motylki,to wcale nie jest trudne.
Fruwajmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.
10. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.
11. Zabawy matematyczne – gra planszowa Figury. Doskonalenie umiejętności roz-poznawania figur geometrycznych.
P. s. 38, 39P. s. 38, 39K. s. 77 ćw. 9K. s. 34 ćw. 1K. s. 34 ćw. 2, s. 35 ćw. 3
K. s. 35 ćw. 4
edukacja matematycznaM. s. 38, 39M. s. 42
82
12. Nawiązanie do ostatniej wycieczki, przypomnienie, jakie zmiany zaobserwowali-śmy w przyrodzie. Zwrócenie uwagi na konieczność pomagania ptakom.– Gdzie umieścimy pożywienie dla ptaków?– Z czego można zbudować karmnik? (z drewna, ze styropianowych tacek, z plasti-
kowych butelek).13. Wykonanie karmnika dla ptaków ze styropianowych tacek. W obu tackach wyko-
nujemy 4 otwory (w każdym rogu po 1). Przygotowujemy 4 sznurki jednakowej długości. Przeciągamy sznurek przez otwory, zawiązując na supeł od spodu. Zwią-zujemy sznurki na górze. Tak przygotowany karmnik zawieszamy na drzewie.
Dzień 18. Dziwne zwyczaje sójekZapis w dzienniku Słuchanie ze zrozumieniem wiersza Jana Brzechwy Sójka Wy-powiedzi na temat zwyczajów sójek związanych ze zmianą pory roku Analiza i syn-teza wzrokowo-słuchowa wyrazów Ćwiczenia w czytaniu Nauka pisania liter p, P na podstawie wyrazów ptak, Paweł Pisanie po śladzie Pisanie zdań Anali-za i synteza wzrokowo-słuchowa Figury geometryczne – rozpoznawanie i przelicza-nie Utrwalanie pojęcia pięciolinii i klucza wiolinowego
P. s. 40, 41, 74K. s. 36, 37, 72M. s. 38, 39, 43–45W. 1CD – Lektury do słu-chania
Proponowany przebieg zajęć
1. Słuchanie ze zrozumieniem wiersza Jana Brzechwy Sójka. Wypowiedzi na temat bohaterki wiersza.– Kto jest bohaterem wiersza?– Dokąd wybiera się sójka?– Czy udało jej się opuścić kraj?– Dlaczego nie odleciała?– Do jakich miejscowości dotarła?
WARTO wskazać na mapie wymienione w wierszu miejscowości.
– Jak długo sójka wybierała się za morze?– Jaką decyzję podjęła ostatecznie? Wyjaśnienie znaczenia powiedzenia „Wybierać się jak sójka za morze” (przygo-towywać, szykować się długo, ale w końcu nigdzie nie wyjechać).
2. Zabawa rytmiczna „Zmarznięty ptaszek”. Dzieci stoją w kręgu lub rozsypce. Rytmicznie wypowiadają tekst i jednocześnie:
Marznie biedny Elemelek. / tupią raz prawą, raz lewą nogąPusty brzuszek ma wróbelek. / krzyżują ręce i klepią dłońmi o przedramiona –
rozgrzewają sięMy się na to nie zgodzimy / rytmicznie klaszczą w ręcezaraz ptaszka nakarmimy. / chodzą swobodnie i rozsypują ziarna, raz prawą, raz
lewą rękąLucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
3. Ćwiczenia w czytaniu globalnym. Pomocne będą uprzednio wycięte z karty „Wy-prawki 1” kartoniki z obrazkami i słowami.
4. Nauka pisania liter p, P zgodnie z podanym wzorem.
edukacja techniczna
edukacja polonistycznaP. s. 40, 41CD – Lektury do słuchania
P. s. 41 W. 1 cz. 2 k. 2
K. s. 36 ćw. 1
Tropiciele. Część 2 | IV. Listopadowe nastroje
83
Dzień 19. | Andrzejkowe wróżby
5. Łączenie obrazków tak, aby ostatnia głoska nazwy pierwszego była głoską następ-nego.
6. Czytanie i przepisywanie sylab. 7. Kolorowanie kół przy obrazkach i dopasowanym do niego zadaniu. Pisanie zdań
po śladzie. 8. Abecadło muzyczne. Utrwalanie pojęć: pięciolinia (linia, pole) i klucz wiolinowy.
Ćwiczenia utrwalające pojęcie pięciolinii. N. rysuje na podłodze pięć linii. U. ustawiają się przed pierwszą linią. N. wypowiada polecenia, np.: pierwsza linia – U. przechodzą lub skaczą na pierwszą linię, drugie pole – U. idą lub skaczą na drugie pole. Ćwiczenie trwa dowolną ilość czasu (nie dłużej jednak niż 10 minut), dobrze jest utrwalić wszystkie linie i pola.
Kolorowanie nut na pięciolinii. 9. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.
10. Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych. Liczenie figur.11. Dorysowywanie brakujących figur według podanego kodu.12. Kolorowanie rysunku według kodu.
Dzień 19. Andrzejkowe wróżby Zapis w dzienniku Wypowiedzi na temat andrzejkowych zwyczajów na podsta-wie ilustracji, czytanego tekstu oraz doświadczeń uczniów Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Ćwiczenia narządów artykulacyjnych Pisanie małych i wiel-kich liter Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa Wykonanie buta do zabaw an-drzejkowych oraz łódeczek z nakrętek Doskonalenie umiejętności rozpoznawania i na-zywania figur geometrycznych Ozdabianie kart andrzejkowych figurami geometrycz-nymi
P. s. 42, 43, 80K. s. 38–41M. s. 38, 39, 46, 47W. 1
Proponowany przebieg zajęć
1. Przekazanie U. informacji o zwyczajach i wróżbach andrzejkowych.Dzień św. Andrzeja Apostoła – najhuczniej świętowany w Szkocji, w kraju, którego św. Andrzej jest patronem. W Polsce w wigilię tego dnia lub w tym dniu, w zależ-ności od regionu, wróży się przyszłość, szczególnie matrymonialną. Przysłowie głosiło: „Na świętego Andrzeja dziewkom z wróżby nadzieja”. Dawniej andrzejki zwane były jędrzejówkami. Przysłowia związane z dniem św. Andrzeja:– Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży, sto dni śnieg na polu leży.– Śnieg na Andrzeja dla zboża zła nadzieja.– Na świętego Andrzeja trza kożucha dobrodzieja.– Jeżeli na świętego Andrzeja wiatr i mgła, to od Bożego Narodzenia będzie
sroga zima.– Gdy w Andrzeja deszcz lub słota, w grudniu drogi bez błota.– Święty Andrzej wróży szczęście i szybkie zamęście.
2. Zrób to sam! – zabawa andrzejkowa. Wykonanie łódeczek zgodnie z instrukcją.
3. Wielozdaniowe wypowiedzi U. na temat andrzejkowych zwyczajów na podsta-wie ilustracji, czytanego przez N. tekstu oraz doświadczeń U.– Kto znajduje się w klasie?
K. s. 36 ćw. 2
K. s. 37 ćw. 3K. s. 37 ćw. 4
edukacja muzycznaP. s. 74
K. s. 72 ćw. 2.
M. s. 38, 39edukacja matematyczna
M. s. 43, 44 ćw. 1, 2, 3M. s. 44 ćw. 4M. s. 45 ćw. 1
edukacja polonistyczna
edukacja plastycznaK. s. 41 edukacja polonistycznaP. s. 42
84
– Co robią Ula i Mati?– Co obserwowali?– Jakie cienie powstały na ścianie?
4. Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach. 5. Wypchnięcie z karty „Wyprawki 1” i zasznurowanie buta do zabaw andrzejkowych.
6. Gimnastyka oka i języka. Ćwiczenia narządów artykulacyjnych przy wymawianiu samogłosek.
7. Wysłuchanie czytanych przez N. wyrazów i łączenie ich z obrazkami.
8. Ćwiczenia w pisaniu małych i wielkich liter. 9. Odczytywanie i zapisywanie zaszyfrowanych wyrazów.10. Ćwiczymy z Noni. Pisanie wyrazów i zdań.11. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe, emisyjne i oddechowe:
dmuchanie piórka, wacika lub konfetti zdmuchiwanie świecy (ćwiczenie na wyobraźnię) syczenie – długie, krótkie, ciche, głośne śpiewanie dowolnej, krótkiej piosenki na trzech, dwóch oddechach
12. Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych. Kolorowanie klocków odpo-wiednimi kolorami.
13. Ozdabianie kart andrzejkowych figurami geometrycznymi.14. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.
WARTO wykorzystać poczytankę Potworne cienie do wprowadzenia w tematykę wróżb andrzejkowych oraz rozmowę na temat bezpieczeństwa w czasie lania wosku.
Dzień 20. Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Andrzejkowy dzień wróżb i zabaw Redagowanie tekstu wróżb andrzejkowych Dekorowanie klasy Omówienie zasad bezpieczeństwa w trakcie wróżb Pisownia imion wielkimi literami – przygotowanie wizytówek Zabawy przy muzyce
PAMIĘTAJ! Dnia 21. Coś do przytulania należy przynieść: blok rysunkowy, kredki ołówkowe lub świecowe.
Proponowany przebieg zajęć
1. Dekorujemy klasę rysunkami, rekwizytami wprowadzającymi nastrój tajemniczo-ści (wizerunki wróżek, czarnych kotów, magicznych kul, kart itp.). Pamiętamy o odpowiednim oświetleniu (przyciemnione, kolorowe światła), warto też przygo-tować odrębne stanowiska do wróżb. U. mogą wystąpić w specjalnie przygotowa-nych strojach. Gospodynią w tym dniu może być wróżka lub kilka wróżek (można poprosić o pomoc rodziców lub innych nauczycieli).
2. Omówienie zasad bezpieczeństwa podczas wróżb.3. Propozycje wróżb i zabaw andrzejkowych.
„Gałązka życzeń”. U. na przygotowanych wcześniej kartkach zapisują mazaka-mi swoje imiona i zawieszają na gałęzi wiśni lub czereśni, która umieszczona jest w dużym wazonie. Podczas zawieszania kartek wypowiadają w myślach marze-nia i życzenia. Wyjaśniamy, że zgodnie z wróżbą, jeśli gałązki, które pozostaną w wazonie do Bożego Narodzenia, zakwitną, życzenią się spełnią.
P. s. 42edukacja technicznaW. 1 cz. 2 k. 4 P. s. 43 ćw. 1, 2, 3
edukacja polonistycznaK. s. 38 ćw. 1 K. s. 38 ćw. 2, 3K. s. 39 ćw. 4K. s. 40 ćw. 1, 2edukacja muzyczna
edukacja matematycznaM. s. 46 ćw. 1, 2
M. s. 47 ćw. 3M. s. 38, 39
P. s. 80
Tropiciele. Część 2 | IV. Listopadowe nastroje
Dzień 20. | Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela)
„Wróżące buty”. U. ustawiają swoje buty od ściany aż do drzwi. Osoba, której but pierwszy przekroczy próg, niebawem spotka swoją sympatię.
„Czarodziejska butelka”. U. stoją w kręgu. W środku, na obrzeżu mniejszego koła wróżka układa kartki z napisami, np.: „Czeka cię wspaniała podróż”, „Spo-tkasz miłą osobę”, „Otrzymasz dobrą wiadomość”, „Czeka cię miła niespo-dzianka”. U. kolejno wprawiają w ruch czarodziejską butelkę, wróżbę wskazuje szyjka butelki po zatrzymaniu się.
4. Podział U. na grupy (według znaków zodiaku, pór roku, w których się urodzili itp.). Zaproszenie do stanowisk z wróżbami (każdym stanowiskiem opiekuje się osoba dorosła).
Stanowisko I – lanie wosku przez ucho od klucza. Możemy U. zapraszać do wróż-by zawołaniem: – Nalejcie wosku na wodę, ujrzycie swoją przygodę, czary mary, wosku lanie, co ma stać się, niech się stanie! – Gdy wosk zastygnie, wyjmujemy go z wody i trzymamy między światłem lampy a ścianą. Próbujemy odgadnąć, co przedstawia cień rzucany przez woskową figurę.
Stanowisko II – wróżba: Kim będę? Na stoliku rozkładamy ukryte pod czapeczka-mi lub plastikowymi talerzykami przedmioty symbolizujące przyszły zawód (kre-da, moneta, piłeczka, guzik, pióro).
Stanowisko III – Serce. Nakłuwamy szpilką serce wycięte z kartonu, na odwrocie znajdują się imiona, dla chłopców – dziewczynek, a dla dziewczynek – chłopców. Miejsce nakłucia wskaże imię przyszłej sympatii.
WARTO po przeprowadzeniu zabaw i wróżb zorganizować słodki poczęstunek dla U. oraz zaproponować zabawy przy muzyce.
W. 1 cz. 2 k. 4
86
V. SERCE DLA INNYCH
Dzień 21. Coś do przytulaniaZapis w dzienniku Słuchanie tekstu Coś do przytulania Wielozdaniowe wypowie-dzi na temat opieki nad zwierzętami na podstawie wysłuchanego tekstu i własnych do-świadczeń Ćwiczenia w pisaniu i czytaniu sylab Wprowadzenie liczby 9 – nauka pisania cyfry 9 Dodawanie i odejmowanie w zakresie 9 Nauka piosenki Fotografia psa Rysowanie własnej przytulanki
CDP. s. 44, 45, 81K. s. 42M. s. 48–51
NIEZBĘDNIK: blok rysunkowy, kredki ołówkowe lub świecowe.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie tekstu Coś do przytulania z cyklu „Listy od Hani i Henia”. edukacja społecznaCDP. s. 44, 45
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka Młodszy
Coś do przytulania Rozmowa na temat: „Jak opiekować się domowymi pupilami” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Jakie zwierzęta domowe ma Hania?– Jakie zwierzę ma Henio?– Dlaczego Hania nie mogła mieć kota?
Ocena sytuacji i bohatera.– Jak myślisz, dlaczego Hania powiedziała, że nie wie, czy nadal chce mieć psa?– Jak myślisz, co powinna zrobić Hania w tej sytuacji? Jakich rad można udzielić Hani?
Wnioski dla U.– Czy wiesz, jak należy opiekować się psem? A jak kotem? Jeśli nie masz zwierząt w domu, zastanów się
chwilę i powiedz, jak twoim zdaniem powinna wyglądać opieka nad tymi zwierzętami.– Jak sądzisz, czy łatwo jest na co dzień wywiązywać się ze swoich obowiązków wobec zwierząt domowych?– Kiedy może być trudno?– Jak należy się zachowywać wobec zwierząt, których nie znamy?
Pogłębiamy temat: „Zwierzęta w domu”.– Jakie zwierzęta można hodować w domu?– Które z nich podobają ci się najbardziej? Co wiesz o tych zwierzętach i ich zwyczajach? Gdzie możesz po-
szukać informacji o tych zwierzętach? Możesz poprosić o pomoc kogoś starszego.– Jak myślisz, co może się stać, jeśli nie zadba się właściwie o zwierzę i jego potrzeby?– Jak myślisz, co należy zrobić, gdy zwierzę domowe zachoruje?
Pogłębiamy temat: „Czy każdy może mieć zwierzę w domu?”.– Jak myślisz, czy każdy może mieć w domu zwierzęta? Dlaczego?– Wyobraź sobie, że masz w domu zwierzę, o którym marzyłaś / marzyłeś. Musisz jednak wyjechać z rodzi-
cami na kilka dni i nie możecie zabrać zwierzaka ze sobą. Komu możesz powierzyć opiekę nad nim? Ja-kimi cechami powinna się charakteryzować ta osoba?
– Co można poradzić koleżance lub koledze, którzy nie mogą mieć zwierzęcia w domu, a bardzo tego pragną?
Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych
87
Dzień 21. | Coś do przytulania
Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez dzieci tekstu daje możliwości:– kształtowania wartości: odpowiedzialności, samodyscypliny, wytrwałości;– rozwijania świadomości, że zwierzę nie jest zabawką, maskotką, „która ma mnie bawić”, jest żywe, ma wła-
sne potrzeby i wymaga stałej opieki;– rozwijania postawy odpowiedzialności za własne zwierzę i systematycznego dbania o nie;– opanowania emocji związanych z niemożliwością posiadania zwierzęcia.
Wprowadzamy w świat wartości– odpowiedzialność;– samodyscyplina;– wytrwałość.U dzieci w tym wieku nie ma jeszcze ukształtowanego poczucia odpowiedzialności za siebie i za innych, ale także dzieci są już w stanie podjąć pewne obowiązki, które wiążą się z zadbaniem o siebie i z opieką nad do-mowym zwierzakiem. Posiadanie zwierzęcia z pewnością pomaga rozwijać to poczucie odpowiedzialności za innych. Jednakże dzieci sześcio- czy siedmioletnie nie są w stanie wziąć pełnej odpowiedzialności za domo-wego pupila. Obowiązki, którymi mogą i powinny być obarczane, muszą być skrojone na miarę ich możliwo-ści. Główna odpowiedzialność za domowe pupile spoczywa przede wszystkim na dorosłych. Warto włączyć dzieci w stałą opiekę nad zwierzęciem, nauczyć je prawidłowego wykonywania tych czynności, sprawdzać wy-wiązywanie się z obowiązków i egzekwować ich systematyczność.Obowiązki związane z opieką nad domowymi zwierzętami odpowiednio dostosowane do możliwości dzieci w tym wieku będą sprzyjały rozwijaniu odpowiedzialności, samodyscypliny i wytrwałości.
Rozwijamy świadomość, że zwierzę nie jest maskotką, „która ma mnie bawić”, jest żywe, ma własne potrze-by i wymaga stałej opiekiOpisane doświadczenia Hani są znakomitą okazją, by rozwijać świadomość dzieci, iż zwierzęta są żywymi stworzeniami, które mają własne potrzeby i wymagają stałej opieki. I choć dzieci sześcio- czy siedmioletnie świetnie zdają już sobie sprawę, że zwierzęta domowe nie są maskotkami, to jednocześnie nie są jeszcze w stanie wyobrazić sobie, że ich obecność w domu wiąże się z długotrwałą, codzienną opieką i obowiązka-mi, a nie tylko z przyjemnością zabawy z domowym pupilem. Dziecko w tym wieku, marząc o takim domow-niku, wiąże jego obecność przede wszystkim z przyjemnymi uczuciami, poczuciem posiadania przyjaciela. I nawet jeśli ma szczere chęci opiekowania się nim, to codzienność na ogół przerasta szczerą gotowość dziec-ka sprostania wszystkim obowiązkom.
Rozwijamy postawę odpowiedzialności za własne zwierzątko i uczymy systematycznego dbania o nieOpowieść Hani jest doskonałym przykładem tego, że dzieci w tym wieku, pragnąc własnego zwierzaka, pra-gną przede wszystkim przyjemnych uczuć związanych z posiadaniem pupila. Traktują go nieco jak maskot-kę, choć wiedzą już doskonale, że jest to żywe stworzenie i wymaga opieki. Nie są jednak w stanie wyobra-zić sobie długotrwałych konsekwencji posiadania zwierzęcia i wszystkich obowiązków, z którymi wiąże się jego obecność w domu. Niejednokrotnie dzieciom brakuje jeszcze wytrwałości w wywiązywaniu się ze swo-ich obowiązków wobec pupila. Historia Hani jest okazją, by porozmawiać z dziećmi o tym, z czym na co dzień wiąże się posiadanie w domu zwierzaka.
Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko odpowiedzialności za domowego pupila? 1. Przede wszystkim decyzja o wzięciu do domu zwierzęcia powinna być podejmowana świadomie. Nawet
jeśli rodzice zamierzają wziąć zwierzę na prośbę dziecka, powinni pamiętać, że odpowiedzialność za to zwierzę spoczywa przede wszystkim na nich.
2. Warto zadbać o dobrą lekturę popularnonaukową o naszym zwierzaku, jego zwyczajach i o tym, jak trze-ba się nim opiekować.
88
3. Nie należy obarczać dziecka ponad miarę odpowiedzialnością za zwierzaka. Sześcio- czy siedmiolatek nie jest w stanie przewidzieć wszystkich konsekwencji posiadania zwierzęcia w domu i nie jest w stanie ponieść odpowiedzialności za zwierzę.
4. Nie należy dziecku wypominać tego, że chciało zwierzaka. Sześcio- czy siedmiolatek powinien czuć od-powiedzialność za zwierzaka w domu, ale odpowiedzialność na miarę swoich możliwości.
5. Warto ustalić z dzieckiem jego obowiązki (stosowne do wieku dziecka) związane z obecnością zwierząt-ka w domu i opieką nad nim. To może być np. dbanie o czystość miejsca jego spania, ale nie należy ocze-kiwać, że dziecko zadba o pokarm, czystość i zdrowie domowego pupila.
6. Należy zadbać, aby dziecko wiedziało, jak ma się wywiązywać ze swojego obowiązku wobec domowego pupila. Trzeba je więc najpierw nauczyć wykonywania czynności, pokazując jej wykonanie, a następnie wykonać ją wspólnie z dzieckiem.
7. Potem należy sprawdzać, jak dziecko wywiązuje się ze swoich obowiązków wobec domowego zwierzaka, a jeśli sytuacja tego wymaga, należy skorygować wykonywanie tych czynności.
8. I wreszcie należy egzekwować systematyczne wywiązywanie się z obowiązków. 9. Z czasem, jeśli dziecko wywiązuje się z łatwiejszych zadań, można mu przydzielić więcej obowiązków lub
przydzielić obowiązki nieco trudniejsze związane z opieką nad zwierzęciem.10. Należy chwalić dziecko za wywiązywanie się z obowiązków.11. Należy nauczyć dziecko bezpiecznego postępowania ze zwierzęciem podczas zabaw.
Polecamy lektury:Eric Knight, Lassie, wróć!, Warszawa 2000.Astrid Lindgren, Bracia Lwie Serce, Warszawa 2011.Anna Onichimowska, Najwyższa góra świata, Warszawa 2005.
2. Rozmowa z U. na temat zwierząt domowych.– Jakie zwierzęta macie w domu?– Jak dbacie o swoje zwierzęta?– Co wiąże się z posiadaniem zwierzaka?– Dlaczego nie każdy może mieć zwierzę?– Czym można zastąpić prawdziwego zwierzaka?– Jak inaczej nazywamy pluszowe przytulanki?– Jaka jest wasza ulubiona przytulanka, skąd ją macie? – Z jakim wspomnieniem łączy się wasza przytulanka?
3. Rozmowa na temat bezpiecznych kontaktów ze zwierzętami.– Jak należy zachować się wobec nieznajomego psa czy kota?– Co zrobić gdy pies warczy, szczeka?– Dlaczego nie wolno głaskać obcych zwierząt?
4. Zabawa ruchowa. U. przyjmuje rolę dekoratora (osoba, która decyduje o wyglądzie, układzie de-koracji, np. w sklepie). Pozostali U. stoją twarzą do okna w jednym rzędzie, będą odgrywać manekiny. Kiedy zabawa się rozpocznie, nie mogą się poruszać. N. wypowiada tekst. a U. „dekorator” ustawia U. „manekiny” zgodnie z ustną instrukcją. Rolę dekoratora może odgrywać dwóch lub trzech U.
U dekoratora manekiny pojawiły się licznie,na wystawie muszą wyglądać identycznie.
Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych
89
Dzień 22. | Czterej muzykanci z Bremy
Dlatego od razu pracę rozpoczyna:wszystkie głowy na bok pochyla.Manekiny przez okno wyglądają,w daleki świat spoglądają.Dekorator jedno ramię zgina,o biodro je opiera każdego manekina.Drugie ramię wyciąga do przodu,manekiny wskazują teraz drogę do ogrodu.Potem wszystkim manekinom biodra do przodupochyli,żeby wszyscy klienci zadowoleni byli.A stopy? Jedna do przodu wysunięta zostanie– co manekinom ładną postawę daje.Ale nagle manekiny się kiwają– i wszystkie po kolei upadają.
Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.
5. Rysowanie własnej przytulanki.
6. Czytanie i przepisywanie sylab. Zapisywanie ich w powiększonej i małej liniaturze.
7. Monografia liczby 9.
8. Przeliczanie ptaków i zapis liczbowy za pomocą cyfry. 9. Rozkład liczby 9 na dwa składniki.10. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 9.11. Nauka piosenki Fotografia psa. Tekst i nuty na s. 179.
WARTO wykorzystać poczytankę Jacusia do rozmowy o zwierzętach domowych i spo-sobie opieki nad nimi.
Dzień 22. Czterej muzykanci z BremyZapis w dzienniku Wysłuchanie bajki Muzykanci z Bremy braci Grimm Rozmowa na temat odwagi i mądrości jako zalet zwyciężających zło Opowiadanie historyjki ob-razkowej i porządkowanie kolejności wydarzeń Rozkład liczby 9 na składniki Roz-wiązywanie zadań tekstowych Ćwiczenia rozwijające percepcję słuchową Rozpo-znawanie głosów różnych zwierząt
P. s. 46, 47K. s. 43M. s. 52–56CD – Lektury do słuchania
PAMIĘTAJ! Do dnia 23. Nie ma jak kot potrzebne będą: kolorowe karty z bloku rysun-kowego (czarne, granatowe, fioletowe), pastele olejowe.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie baśni Jakuba i Wilhelma Grimm. Nagranie znajduje się w multibooku.
edukacja plastycznaK. s. 42 ćw. 1
K. s. 42 ćw. 2edukacja polonistyczna
edukacja matematycznaM. s. 48 ćw. 1, 2; s. 49 ćw. 3 M. s. 49 ćw. 4M. s. 50 ćw. 5M. s. 51 ćw. 6, 7edukacja muzycznaCDP. s. 81
Muzykanci z Bremy Pewien człowiek miał starego osła, który przez długie lata wiernie mu służył: taszczył ciężkie worki zboża do młyna, ciągnął wóz załadowany po brzegi różnymi towarami, woził żonę i dzieci gospodarza do miasteczka. Osioł pracował posłusznie i bez słowa skargi. Jednak z wiekem tracił siły i wielu zwykłych zadań nie mógł
90
już wykonywać. Aż w końcu był tak słaby, że ledwie powłóczył nogami. Gospodarz zaczął się zastanawiać, jak się go pozbyć. Osioł usłyszał, jak jego pan rozmawiał o tym z żoną, i zrozumiał, że nie jest już tutaj po-trzebny, że może wyruszyć w świat i nikt go nie będzie zatrzymywać.
Tak też zrobił. Po drodze rozmyślał, gdzie mógłby pójść, i wpadł na pomysł, żeby wybrać się do Bre-my. Wiele słyszał o tym mieście i o tym, jaka panuje w nim wolność – każdy może tam robić, co mu się tylko podoba. A nasz osioł postanowił zostać muzykantem.
Pokrzepiony tą myślą szedł w stronę miasta, aż spotkał psa leżącego przy drodze i wyjącego żałośnie.– Co ci jest, przyjacielu? – zainteresował się.– Nic. Wyję sobie z rozpaczy – odparł smutno pies. – Kiedy byłem młody, wszyscy mnie chwalili i za-
bierali na polowania. A teraz, gdy zabrakło mi sił, mój pan chciał mnie przegnać. Więc sam uciekłem, ale nie wiem, co mam teraz ze sobą zrobić.
– Może pójdziesz ze mną? – zaproponował osioł. – Mój gospodarz też chciał się mnie pozbyć, bo je-stem za stary, żeby dłużej dla niego pracować. Więc uciekłem, tak jak ty, i wybieram się do Bremy, gdzie zamierzam zostać muzykantem. Razem stworzylibyśmy całkiem niezły duet. Nie sądzisz?
Uradowany pies zgodził się i poszli razem dalej, rozmawiając o swoich planach i o mieście, które na nich czekało.
Niedługo potem zobaczyli przy drodze starą, wybiedzoną kotkę, wyglądającą jak siedem nieszczęść. Osioł krzyknął z daleka:
– Hej, staruszko, czemu jesteś taka smutna?! Wąsy do góry!– Łatwo wam mówić. Zęby mi powypadały, pazury się stępiły. Myszy się ze mnie naśmiewają, bo na-
wet ich dzieci mi uciekają, więc wolę leżeć na piecu niż za nimi ganiać – odparła kotka ze łzami. – A moja gospodyni… O ja biedna… Moja gospodyni chciała mnie utopić! Mówi, że już się na nic nie zdam. I teraz nie mam gdzie się podziać.
– Chodź z nami do Bremy – powiedział na to osioł. – My też uciekliśmy swoim panom, bo jesteśmy już za starzy, żeby im służyć. Zamierzamy z kolegą psem zostać muzykantami. Jeśli chcesz, możesz do nas dołączyć. Kotka pomyślała, że to bardzo dobry pomysł, i przyłączyła się do nich.
A kiedy tak szli we trójkę, zatrzymał ich kogut, który stał na płocie i piał na całe gardło.– Brawo, co za głos! – zawołał zachwycony osioł.Jednak kogut nie podzielał jego entuzjazmu. Zeskoczył z płotu i wyznał:– To pożegnalna aria. Jutro wyląduję w rosole. Przez lata byłem dobrym kogutem. Budziłem domow-
ników co rano i przepowiadałem dobrą pogodę na pranie. Ale teraz nadaję się już tylko na rosół.– Wylądujesz w zupie? To kiepsko! Lepiej wybierz się z nami do Bremy. Na świecie czekają cię lep-
sze rzeczy niż zostanie obiadem. Przydałbyś się do naszego zespołu, z takim głosem! – zaczął go prze-konywać osioł.
Kogutowi nie trzeba było dwa razy powtarzać. Chwilę potem cała czwórka raźnym krokiem masze-rowała do miasta.
Do Bremy było jednak dalej, niż się spodziewali. Okazało się, że nie zdążą tam dojść przed wieczo-rem.
Noc zastała ich w samym środku lasu, więc przyjaciele zdecydowali, że tu właśnie ułożą się do snu. Zatrzymali się przy rozłożystym drzewie. Osioł i pies mieli zamiar spać na miękkiej trawie, kotka wdra-pała się na gruby konar, a kogut wskoczył na sam czubek drzewa, ponieważ uważał, że tam będzie naj-bezpieczniej.
Kiedy stanął na najwyższej gałęzi, rozejrzał się dookoła, jak to miał w zwyczaju. Chciał się upewnić, że nic im nie grozi. Wtedy dostrzegł wśród listowia światło i zawołał:
– Tu w pobliżu jest jakaś chata! Widzę światło, więc na pewno ktoś tam mieszka.Osioł zaczął się głośno zastanawiać:– Jeśli rzeczywiście jest tu jakiś dom, trzeba to koniecznie sprawdzić. Las nie jest najlepszym miej-
scem na nocleg. Szczególnie jeśli niedaleko można znaleźć dach nad głową. Po długiej wędrówce
Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych
91
Dzień 22. | Czterej muzykanci z Bremy
musimy dobrze odpocząć. Nasze stare kości potrzebują wygód – tłumaczył towarzyszom. – Może na-wet mają tam stajnię i trochę owsa – westchnął na koniec.
– I może znajdzie się jakaś kość – dodał szybko pies. – Przecież nie położymy się spać bez kolacji.– Albo chociaż ciepły piec. Na pewno też bardzo lubią tam ryby – mruknęła kotka.– Może nawet mają tam kurnik, wygodne grzędy i garść ziarna – rozmarzył się kogut.Decyzja zapadła jednogłośnie – trzeba poszukać lepszej kwatery. Chwilę potem cała czwórka ma-
szerowała w stronę chaty.Zwierzęta nawet nie przypuszczały, że znalazły kryjówkę bandy rzezimieszków, którzy właśnie sie-
dzieli przy stole. Im bardziej strudzeni towarzysze się zbliżali do chaty, tym jaśniejsze stawało się świa-tło. W końcu zobaczyli zaciszny domek oświetlony ogniem z kominka.
Osioł, ponieważ był najwyższy, zajrzał przez okno do środka. (…)– Co widzisz, ośle? – dopytywał się pies.– Widzę duży stół, podejrzanych typów, chyba złodziei. Jedzą sobie i wyglądają na bardzo zadowo-
lonych.– Całkiem przyjemny dom, w sam raz dla nas – westchnął kogut.– To prawda, tylko że zajęty – jęknął osioł i dodał: – Liczą łupy. A nad paleniskiem wisi wielki gar-
nek, najpewniej ich kolacja. Trzeba się zastanowić, jak przegonić stąd tych bandytów.Wystarczyła krótka rozmowa i – jak to wśród przyjaciół – szybko doszli do porozumienia. Uzgodni-
li, że osioł będzie stał na ziemi oparty kopytami o ramę okna. Na niego wskoczy pies, na psa – kotka, a na szczycie stanie kogut. Potem zacznie się koncert na cztery głosy.
Na ustalony sygnał chór zaczął śpiewać: osioł ryczał, pies szczekał, kotka miauczała, a kogut piał na całe gardło.
Nagle szyba pękła z hukiem pod ich naporem i wszyscy czworo wpadli przez okno do domu. Zło-dzieje, już wcześniej wystraszeni tak dziwną muzyką, byli pewni, że zaatakowały ich gobliny. Dlatego wzięli nogi za pas i uciekli skryć się w lesie.
Dom został pusty, więc czterej przyjaciele zdjęli garnek z gulaszem z ognia, zebrali się przy stole i spożyli doskonały posiłek. Jedli z apetytem, jakby głodowali od miesiąca.
A po kolacji, z pełnymi brzuchami, zadowoleni, że pierwszy występ ich trupy zakończył się takim sukcesem, położyli się spać. Osioł ułożył się na trawie pod oknem. Pies rozciągnął się na dywaniku przy wejściu. Kot zwinął się w kłębek blisko kominka. A kogut usiadł na belce pod sufi tem – jak na grzędzie. Wkrótce wszyscy usnęli, ponieważ byli bardzo zmęczeni długą drogą.
Tymczasem rabusie nieco ochłonęli i wrócili na skraj polany, żeby obserwować swój dom. Zobaczy-li, że światło zgasło. Zaczęli się między sobą kłócić i nawzajem oskarżać o tchórzostwo. Każdy z nich pomyślał, że może zanadto się pośpieszyli z ucieczką. A przecież w środku zostały ich łupy. W końcu zbójcy uradzili, że jeden z nich wróci i sprawdzi, kto też tak ich wystraszył.
Najodważniejszy z nich zakradł się po cichutku na podwórko i zajrzał przez okno, ale niczego nie dostrzegł, bo w domku było zupełnie ciemno. Otworzył więc drzwi i przeszedł do kominka, żeby zno-wu rozpalić ogień.
Jego kroki usłyszała kotka, więc otworzyła oczy. Złodziej zobaczył świetliste punkty, lecz był prze-konany, że to węgle w palenisku. Chciał je odgarnąć, ale wówczas kotka skoczyła na intruza, sycząc i prychając groźnie, i podrapała mu twarz pazurami. Mężczyzna rzucił się do ucieczki, lecz po ciemku nadepnął na psa przy drzwiach. Pies w jednej chwili zatopił kły w nodze bandyty. Ten szarpał się i krzy-czał rozpaczliwie. Wreszcie udało mu się uwolnić i wybiegł na podwórze, ścigany wściekłym ujadaniem.
Nieszczęsny złodziej chciał już tylko dostać się do lasu, ale wpadł prosto na osła, który kręcił się przed domem, zaniepokojony hałasem. Osioł wierzgnął i kopnął zbója tylnymi kopytami, zostawiając mu na pier-si dwa sine ślady. A pogryziony i poturbowany mężczyzna popędził czym prędzej do swoich towarzyszy.
Przez cały ten czas kogut nie spał. Gdy zaczęła się walka, poleciał na dach i zaczął piać z całych sił, a jego głos niósł się po lesie jak wycie upiora.
92
Kiedy złodziej wysłany na zwiady stanął przed hersztem bandy, przez dłuższą chwilę nie mógł wydu-sić z siebie słowa i ciągle nerwowo się oglądał, jakby ktoś go gonił.
– To… to było straszne! – wyjąkał wreszcie. – Ledwo uszedłem z życiem! Cza… cza… czarownica siedzi w kuchni i pazurami drapie! Rzuciła mi się do oczu, myślałem, że już po mnie! A przy… przy drzwiach czai się jakiś człowiek z nożem! – opowiadał z przejęciem. – Dźgnął mnie w nogę, jak ucieka-łem. A potem gonił za mną i rzucał przekleństwa! I jeszcze przed domem… – ciągnął bandyta. – Wy-biegłem na ganek, a tam potwór! Wielka czarna bestia, która z całych sił kopie! Jak mnie trafi ła, to my-ślałem, że już nie żyję, nie mogłem tchu złapać!
Wszyscy złodzieje spojrzeli po sobie ze zgrozą, a ich kompan dalej relacjonował:– Ale to nie wszystko! Na dachu siedział jeszcze jeden, diabeł chyba, i krzyczał: „Przyprowadź ich
do mnie!”. Cudem udało mi się uciec, ale za żadne skarby tam nie wrócę!Banda rzezimieszków raz na zawsze opuściła dom w lesie i więcej nie pojawiła się w tej okolicy.
A czwórce przyjaciół nowe mieszkanie bardzo się spodobało, więc postanowili, że Brema musi na ra-zie poczekać. Podobno mieszkają tam w zgodzie aż do dzisiaj.
J. i W. Grimm, Muzykanci z Bremy, [w:] Skarbiec baśni świata, Warszawa 2011.
– Jakie zwierzęta występują w baśni?– Co spotkało osła, psa, kota i koguta?– Co czuły zwierzęta skrzywdzone przez ludzi?– Co napotkały, wędrując nocą?– Kogo zobaczyły w chatce?– W jaki sposób wystraszyły rozbójników?– Co zrobiły zwierzęta po ucieczce rozbójników?– Kto wrócił do chatki?– Co spotkało rozbójnika?– Jak skończyła się baśń?
2. Rozmowa kierowana pytaniami N.– Kto, waszym zdaniem, w baśni jest dobry, a kto zły?– Jak zwierzęta poradziły sobie w kłopocie?
3. Zabawa ruchowa „Taniec połamaniec”. N. przygotowuje kartki z zapisanymi poleceniami do wykonania przez U.
U. tańczą przy dowolnej rytmicznej muzyce. N. zatrzymuje muzykę, wówczas U. stoją nieruchomo. U. wskazany przez N. losuje kartkę i odczytuje zapisane na niej polecenie. N. puszcza muzykę, a pozostali U. tańczą zgodnie z podaną pro-pozycją.
Propozycja poleceń:– Zatańczcie, trzymając się za swoje uszy.– Zatańczcie na prawej nodze.– Zatańczcie tak, jakby bolała was głowa.– Zatańczcie z dłońmi przyklejonymi na swoich pośladkach.– Osoby, które mają dziś dobry humor, zatańczą z zamkniętymi oczami.– Dziewczynki robią węża, trzymając się za ręce, a chłopcy klaszczą.– Zatańczcie w zwolnionym tempie.
4. Bawimy się z Noni. Opowiadanie baśni na podstawie wysłuchanego tekstu i ilustracji. Wypowiedzi na temat innego zakończenia tej baśni.
5. Porządkowanie kolejności obrazków ilustrujących baśń.6. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122.
edukacja polonistycznaP. s. 46, 47
K. s. 43 ćw. 1edukacja matematycznaM. s. 52, 53
Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych
93
Dzień 22. | Czterej muzykanci z Bremy
7. Rozwiązywanie zadania tekstowego różnymi sposobami. 8. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 9. Kolorowanie według podanego kodu. 9. Rozwiązywanie zadania z treścią na odejmowanie.10. Utrwalenie rozkładu liczb 9 na składniki.11. Zabawa ruchowa „Kto umie?”.
N. proponuje zabawę U., którzy na czas zabawy zamieniają się w zwierzęta idące do Bremy.
U. stoją w rozsypce w wyznaczonym przez N. miejscu. N. daje U. zadania, które ci mają przedstawić za pomocą ruchu, dźwięku lub gestu:– Kto umie... miauczeć jak kot?– Kto umie... się skradać jak kot?– Kto umie... zaryczeć jak osioł?– Kto umie... brykać jak osioł?– Kto umie... zaszczekać jak pies?– Kto umie... poprosić o kość jak pies?– Kto umie... zapiać jak kogut?– Kto umie... stanąć na jednej nodze? itp.
WARTO odtworzyć z płyty odgłosy zwierząt występujących w baśni.
12. Rozwijanie percepcji słuchowej z ćwiczeniami. Pokaz brzmienia instrumentów perkusyjnych.
Ćwiczenie muzyczne utrwalające poznane wartości rytmiczne: N. wystukuje na instrumencie perkusyjnym rytm do marsza, biegu i podskoków, w przerwie wszyscy U. w tym samym czasie realizują polecenia N., np.:– Zaprezentuj głos ulubionego zwierzęcia.– Wymień trzy ulubione zwierzęta.– Wymień imię, jakie wybrałbyś dla swojego zwierzęcia.– Wymień trzy miejsca zamieszkania zwierząt.– Zaprezentuj głos koguta.– Zaprezentuj głos psa, a potem kota.
Przypomnienie brzmienia instrumentów perkusyjnych – kastaniety, trójkąt. N. odtwarza z płyty demonstrację brzmienia i możliwości technicznych instru-
mentów: kastaniety, trójkąt. N. rozmawia z U. na temat:– budowy instrumentów: Z jakiego materiału są zbudowane? (np. z drewna, me-
talu, szkła lub innego materiału)– ich możliwości brzmieniowych: Czy mają powtarzalne dźwięki, czy tylko efekty
dźwiękowe?– roli w muzyce: Czy są to instrumenty solowe, na których możemy zagrać melo-
dię, czy tylko akompaniujące lub wzbogacające brzmieniowo utwory?– sposobu gry: W jaki sposób gramy na przedstawionych instrumentach?
Gra na kastanietach i trójkącie. Powtarzanie prostych zadań rytmicznych przez U.
M. s. 54 ćw. 1M. s. 55 ćw. 2M. s. 55 ćw. 3M. s. 56 ćw. 4
CD
edukacja muzycznaCD
94
Dzień 23. Nie ma jak kotZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat tego, co dzieje się nocą w mieście na podstawie ilustracji i czytanego tekstu oraz wyobrażenia uczniów Opi-sywanie miasta nocą Rozmowa na temat przystosowania kota do nocnego ży-cia Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów Ćwiczenia w czytaniu na róż-nych poziomach Ćwiczenia grafomotoryczne Rozwiązywanie zadań tekstowych – dodawanie i odejmowanie w zakresie 9 Rozkład liczby 9 na trzy składniki Wyko-nanie pracy plastycznej zgodnej z tematyką zajęć
P. s. 48, 49K. s. 44, 45, 78M. s. 52, 53, 57–59
NIEZBĘDNIK: kolorowe karty z bloku rysunkowego (czarne, granatowe, fioletowe), pastele olejowe.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rebus fonemowy. N. wypowiada w ustalonej kolejności słowa. U. zapamiętują pierwsze głoski i tworzą z nich wyraz, który jest wprowadzeniem do zajęć.Wyrazy:NatalkaOknoCenaRozwiązanie: NOC
2. Wypowiedzi na temat tekstu i ilustracji.– Jak wabi się kotka Natalki?– Co ma Natalka, a co ma Nuka?– Co Nuka robi nocą?– Co Natalka zostawiła na stoliku?– Co Nuka może zrobić z wełną Natalki?– Jaką porę doby widzicie na ilustracji?– Wymieńcie nazwy przedmiotów znajdujących się na ilustracji, które rozpoczynają
się na głoskę n. (Natalka, Nuka, noc, nitka, notes, nurek, nożyczki)– Jak myślicie, co się dzieje nocą, kiedy śpicie?– Kto nie śpi nocą, ponieważ pracuje?– Jak wyobrażacie sobie miasto nocą?
3. Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa wyrazów z n. 4. Czytanie na różnych poziomach trudności. 5. Ćwiczenie rozwijające spostrzegawczość. Uzupełnianie nalepkami brakujących
elementów w budowie liter n, N, m, M. 6. Analiza słuchowa wyrazów z głoską n. 7. Podział wyrazów na sylaby i ich przeliczanie. 8. Czytam sam! 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Propozycja zadania domowego.
11. Rozmowa kierowana pytaniami N., związana z rozwiązaniami zagadek.
Jestem szary milutkilubię myszki i chrupki.Mam pazurki i wąsy
edukacja polonistycznaP. s. 48, 49
P. s. 48, 49P. s. 48K. s. 44 ćw. 1
K. s. 44 ćw. 2K. s. 44 ćw. 3K. s. 78 ćw. 10K. s. 45 ćw. 4
K. s. 45 ćw. 5
Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych
95
Dzień 23. | Nie ma to jak kot
Lubię z włóczką pląsy.(kot)
Jestem piękny i wspaniałyCały w pręgi, choć futrzany.Mam pazury bardzo chwytneNic nie umknie mi ni czmychnie.(tygrys)
Czarna, zwinnaSzybka, skoczna.To kuzynkaz kocich spotkań.(pantera)
Szanowni państwo, panowie, panie:oto król zwierząt jak malowanie!Po prostu nie jest do pomyślenia,żeby ktoś nie znał jego imienia!(lew)Bogusław Michalec, 100 zagadek z różnych szufladek, Kraków 2000.
– Do jakiej rodziny należą kot, lew, pantera, tygrys? Czy znacie jeszcze inne przykła-dy kotów?
– Wymieńcie części ciała kota. (łeb, tułów, łapy, ogon)– Kiedy kot poluje?– Co pomaga kotu nocą w polowaniu? (oczy, wąsy, pazury)
ZADANIE DLA MĄDRALI– Do czego kotu służy ogon?
12. Zabawa ruchowa „Uciekaj myszko”.
Uciekaj, myszko do dziury,Bo cię tam złapie kot bury.A jak cię złapie kot bury,to cię obedrze ze skóry.Marianna Tomaszewska (opr.), Pląsy z długą brodą, Gdańsk 2010.
Dzieci ustawiają się w kole i chwytają się za ręce, w środku staje „myszka”, na zewnątrz – „kot”, który podczas zabawy będzie próbował złapać „myszkę”. Two-rzący koło utrudniają „kotu” zadanie: podnoszą ręce, aby przepuścić „myszkę”, opuszczają, gdy „kot” nadbiega. „Kot” może wejść do środka tylko pod uniesio-nymi rękami lub gdy dzieci stojące obok siebie akurat rozłączą dłonie. Zabawa kończy się, gdy „kot” złapie „myszkę”.
13. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122.
14. Rozwiązywanie zadania z treścią. Dodawanie i porównywanie. Rozkład liczby na składniki.
WARTO zaproponować U. zabawę w guziki jako sposób na spędzanie wolnego czasu. N. może wykorzystać w klasie pchełki z Kuferka ucznia.
edukacja matematycznaM. s. 52, 53 M. s. 57 ćw. 1; s. 58 ćw. 2; s. 59 ćw. 3
96
15. Wykonanie pracy plastycznej związanej z tematyką zajęć, np. Miasto nocą, Portret kota (do wyboru N.). Miasto nocą – N. przygotowuje czarne, granatowe lub fioletowe kartony. U. wykonują pracę pastelami lub kredkami świecowymi.
Portret kota – U. wykonują pracę plastyczną pastelami, kredkami świecowymi lub wydzieranką.
WARTO przygotować szablon kota do odrysowania. Można wtedy wykleić jego syl-wetkę różnymi tkaninami.
Dzień 24. Nasi pupileZapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek Wielozdaniowe wypowiedzi na temat odgadniętych haseł i ilustracji Opowiadanie o własnych doświadczeniach w hodow-li zwierząt domowych Rozmowa na temat warunków potrzebnych do życia zwierzę-tom domowym Troska i odpowiedzialność za warunki życia zwierząt Nauka pisa-nia liter n, N na podstawie wyrazów noc, Nuka Ćwiczenia grafomotoryczne Roz-wiązywanie zadań tekstowych – dodawanie i odejmowanie w zakresie 9 Wykonanie puzzli – akwarium
P. s. 50, 51K. s. 46–49M. s. 52, 53, 60–65W. 1
PAMIĘTAJ! Do dnia 26. Pierwszy śnieg należy przygotować: elastyczną podkolanów-kę, ziarna, drut. Do dnia 27. Jak ubieramy się zimą? potrzebne będą białe papiero-we serwetki, tasiemki, sznurki, kolorowy blok.
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozwiązywanie zagadek.2. Rozmowa kierowana pytaniami N.
– Jakie jest wasze ulubione zwierzę?– Jaki zwierzę macie w domu?– Jakie ma zwyczaje, potrzeby?– Jak należy dbać o swojego pupila?– Jakie cechy powinien mieć właściciel zwierzęcia?– Dlaczego decyzja o posiadaniu zwierzęcia powinna być przemyślana?– W jaki sposób należy przygotować siebie, dom, rodzinę do przyjęcia zwierzęcia?– Co dzieje się ze zwierzętami, które trafiły w nieodpowiedzialne ręce?
3. Zabawa ruchowa „Korowód zwierząt”. N. dzieli U. na 4-, 5-osobowe grupy. N. przygotowuje kartki z rysunkami lub na-zwami zwierząt. Przedstawiciele grupy losują kartki. U. w grupach ustalają spo-sób poruszania się, dźwięki, jakie wydaje wylosowane przez grupę zwierzę. Po chwili przygotowań, na umówiony sygnał N., każda grupa kolejno pokazuje za-chowanie swojego zwierzęcia. Na koniec, na umówiony sygnał N., wszystkie gru-py jednocześnie biorą udział w korowodzie.
4. Nauka pisania liter n, N.5. Łączenie zwierząt z odpowiednimi zabawkami.6. Czytanie i przepisywanie wyrazów w liniaturze.7. Ćwiczenie usprawniające spostrzeganie.8. Wykreślanie niepotrzebnych liter w podpisach do ilustracji. Zapis właściwego wy-
razu pod rysunkiem.
edukacja plastyczna
edukacja przyrodniczaP. s. 50, 51
K. s. 46 ćw. 1K. s. 46 ćw. 2K. s. 47 ćw. 3K. s. 47 ćw. 4K. s. 48 ćw. 5
Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych
97
Dzień 25. | Przedświąteczne nastroje
9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Czytanie zdań ze zrozumieniem. Łączenie zdań z odpowiednimi obrazkami. Pisa-
nie po śladzie.11. Zabawa ruchowa „Nasi pupile”.
N. jest czarodziejem i trzyma w ręku różdżkę lub dowolny rekwizyt. U. siedzą w kręgu. N. zamienia U. w zwierzęta, które mają w domach. U. poruszają się w charakterystyczny sposób dla danego zwierzęcia i naśladują jego odgłosy:– Czary-mary jesteście kotami.– Czary-mary jesteście psami.– Czary-mary jesteście papugami itp.
12. Wykonanie puzzli – akwarium. Rozcinanie, układanie elementów.
13. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 9.14. Obliczanie i kolorowanie według podanego kodu.
15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122.16. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 9.17. Ćwiczymy z Noni.
Rozpoznawanie figur geometrycznych i ich przeliczanie.
Obliczanie i kolorowanie według podanego kodu. Zapisywanie działań według podanego kodu. Układanie własnej zagadki.
18. Rundka: „Dokończ zdania…”– Właściciel zwierzęcia powinien być…– Lubimy zwierzęta, ponieważ…
ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak wyglądałby świat bez zwierząt?
Dzień 25. Przedświąteczne nastrojeZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat tradycji bożonarodzenio-wych Poznanie dawnych zwyczajów związanych z drzewkiem bożonarodzeniowym – podłaźniczka Ćwiczenia w czytaniu Rysowanie i pisanie po śladzie Wielka litera w zapisie imion Rodzaje drzew iglastych Nauka piosenki Kolęda na dzwonkach
CDP. s. 52, 53K. s. 50, 51
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie zgadywanki.
W lesie wśród ciemnościnagle się zjawiła.Kłujące swe gałązkiw górę wystrzeliła.Kłujące i zieloneczekają na ciebie,byś je ubrał w koloryjak tęcza na niebie.
– O czym jest mowa w zgadywance?– Jakie znacie przykłady drzew iglastych?
K. s. 48 ćw. 6K. s. 49 ćw. 7
edukacja technicznaW. 1 cz. 2 k. 5
M. s. 60 ćw. 1, 2edukacja matematycznaM. s. 61 ćw. 3 M. s. 52, 53M. s. 62 ćw. 4; s. 63 ćw. 5
M. s. 64 ćw. 1, 2; s. 65 ćw. 3M. s. 65 ćw. 4M. s. 65 ćw. 5
– Jak nazywamy drzewko iglaste przystrojone różnymi ozdobami?– Z jakimi świętami wiąże się choinka?– Co dzieci znajdują pod choinką podczas świąt Bożego Narodzenia?
2. Gimnastyka oka i języka. Usprawnianie technik czytania.
3. Tropiciele wiedzy. Zapoznanie U. z wiadomościami związanymi z tradycjami bo-żonarodzeniowymi.
4. Ćwiczenie grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.5. Rozwiązywanie rebusu. Zapisywanie rozwiązania w liniaturze.6. Pisanie po śladzie.
WARTO przypomnieć zasadę ortograficzną obowiązująca przy zapisie imion. Wyko-nać ćwiczenie w pisaniu z pamięci imion w zeszycie przedmiotowym.
7. Kolorowanie czapek według podanego kodu.8. Ćwiczenia doskonalące koordynację wzrokowo-ruchową.9. Nauka piosenki Kolęda na dzwonkach. Tekst i nuty na s. 180, 181.
edukacja polonistycznaP. s. 52 ćw. 1 P. s. 53 ćw. 1, 2
K. s. 50 ćw. 1K. s. 50 ćw. 2K. s. 50 ćw. 3
K. s. 51 ćw. 4K. s. 51 ćw. 5edukacja muzycznaCD
Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych
99
Dzień 26. | Pierwszy śnieg
VI. ŚWIAT WOKÓŁ NAS
Dzień 26. Pierwszy śniegZapis w dzienniku Wysłuchanie wiersza Ludwika Jerzego Kerna Kolorowy śnieg Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wiersza i ilustracji Opis wielobarwne-go śniegu Doświadczenie związane z zamarzaniem wody Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach Rozmowa o warunkach życia zwierząt leśnych zimą Uwrażliwie-nie na konieczność pomocy zwierzętom Porządkowanie kolejności wydarzeń w hi-storyjce obrazkowej Ćwiczenia w pisaniu Wysłuchanie fragmentu utworu Anto-nia Vivaldiego Cztery pory roku. Zima cz. II Nauka piosenki Kolęda wróbli Wyko-nanie pracy plastycznej Kolorowa zima Wprowadzenie liczby 10 – nauka pisania cyfry 10 Wykonanie siatki rozmaitości dla sikor
CDP. s. 54–57, 76, 82, 83K. s. 52, 53, 73M. s. 66, 67
NIEZBĘDNIK: elastyczna podkolanówka, ziarna, drut.
Proponowany przebieg zajęć
1. N. czyta zagadkę.
Zimą z nieba sobie prószy,raz za kołnierz, raz na uszy.Białe z góry lecą płatki –rozwiązanie tej zagadki.(śnieg)Bogusław Michalec, 102 zagadki na 102, Kraków 1999.
2. Rozmowa z U. na temat Skąd się bierze śnieg? U. podają własne pomysły, pierwsze skojarzenia. N. wyjaśnia, uzupełnia wypowiedzi U.
WARTO podać informację na temat śniegu.śnieg – opad atmosferyczny [jak deszcz] złożony z kryształków lodu o bardzo różnych kształtach (głównie sześcioramienne gwiazdki); w temperaturze od –5 do 0°C krysz-tałki łączą się, tworząc płatki.www.encyklopedia.pwn.pl, dostęp 16.07.2012.
3. Wysłuchanie wiersza Ludwika Jerzego Kerna Kolorowy śnieg. Wypowiedzi U. na temat tekstu wiersza i ilustracji.– Jak wygląda świat zimą?– Jak bawicie się na śniegu?– W co ubieracie się, wychodząc wówczas na dwór?– Jak wyglądałby świat, gdyby padał kolorowy śnieg?– Jakich określeń użył autor, opisując śnieg? Wyszukajcie w tekście te określenia.
4. Przeprowadzenie doświadczenia związanego z zamarzaniem wody. Właściwości lodu (do wykonania w szkole lub jako zadanie domowe dla chętnych). Plastikową butelkę napełniamy wodą i mocno zakręcamy. Wystawiamy ją za okno lub wstawiamy do zamrażalnika i wyjmujemy po 2–3 godzinach.– Jak wygląda butelka?– Jaka jest przyczyna takiego wyglądu?
Oczekiwane wnioski: woda pod wpływem niskiej temperatury zamarzła, powstał lód, który jest twardy, bezbarwny, śliski, zimny, gładki.
edukacja polonistycznaP. s. 54 ćw. 1, 2
100
Tropiciele. Część 2 | VI. Świat wokół nas
5. Nauka piosenki Kolęda wróbli. Tekst i nuty na s. 182.
6. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie fragmentu utworu Antonia Vi-valdiego Cztery pory roku. Zima cz. II (szczegółowe informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 170).
7. Praca plastyczna Kolorowa zima. W rytm utworu Antonio Vivaldiego. U., używa-jąc kawałków gąbki, patyczków kosmetycznych oraz piórek, stemplują farbami karton, a następnie dorysowują elementy zimowego krajobrazu.
8. Ćwiczenia z klockami rytmicznymi. 9. Porządkowanie kolejności wydarzeń w historyjce obrazkowej. Opowiadanie historyj-
ki.10. Ćwiczenia w pisaniu wyrazów i rozpoznawaniu ukrytych liter.
WARTO wyjaśnić znaczenie słowa neony (reklamy świetlne).
11. Zabawa ruchowa „Taniec śnieżynek” przy dowolnej piosence o zimie. U. porusza-ją się w rytm muzyki, naśladując spadające płatki śniegu.
12. Monografia liczby 10. Zapis liczby10. N. zwraca uwagę, że zapisując liczbę 10, wykorzystujemy dwie cyfry 1 i 0.
ZADANIE DLA MĄDRALIDokończ zdanie: Liczba 10 to najmniejsza liczba… (dwucyfrowa).
– Dzieci ulepiły 6 kul śniegowych. Ile kul muszą jeszcze ulepić, aby razem było 10?– Na podwórku bawiło się 5 dzieci. Ile dzieci musi dołączyć do zabawy, aby razem
było 10?– Babcia upiekła 3 ciasteczka orzechowe. Ile ciastek musi jeszcze upiec, aby razem
było 10?13. Przeliczanie elementów w zakresie 10.14. Odejmowanie liczb w zakresie 10. Zapis działań zgodnie z ilustracją.15. Propozycja zadania domowego Magiczne stempelki z lodu. Można nimi udekoro-
wać papier do pakowania prezentów.16. Nazywanie zwierząt przedstawionych na ilustracji (sowa, sikora, gil, wróble, gaw-
ron, wiewórka, sarny, dzik, niedźwiedź, borsuk, mysz, jeże, żaby, zające, lis).17. Rozmowa o różnych sposobach spędzania zimy przez zwierzęta.
Aktywne przez całą zimę (sarna, jeleń, lis, zając, sowa, sikora, gawron). Zapadają w sen zimowy (niedźwiedź, borsuk, jeż, żaby). Odlatują do ciepłych krajów (bocian, jaskółka, skowronek).
18. Wypowiedzi na temat przystosowania zwierząt do warunków zimowych. Gęstnieje sierść lub upierzenie. Magazynują pod skórą tłuszcz. Gromadzą zapasy.
19. Wskazywanie i nazywanie miejsc zimowego snu różnych zwierząt (nora, gawra, dziupla, dno zbiorników wodnych).
Przypomnienie U. o konieczności dokarmiania zwierząt podczas zimy (paśni-ki, karmniki).
20. Wykonanie siatki rozmaitości dla sikor. W elastyczną podkolanówkę wsypujemy różnorodne ziarna (pszenicę, proso, owies, żyto, kaszę jęczmienną) i zawiązujemy. Pod spodem mocujemy za pomo-cą drutu lub spinacza biurowego kawałek słoninki. Tak przygotowany przysmak wieszamy na gałęziach pobliskich drzew. U. mogą powiesić karmniki koło domu, aby obserwować sikory.
edukacja muzycznaCD P. s. 76
edukacja plastyczna
K. s. 73 ćw. 4, 5 K. s. 52 ćw. 1
K. s. 52 ćw. 2; s. 53 ćw. 3, 4
edukacja matematycznaM. s. 66 ćw. 1, 2
M. s. 67 ćw. 3, 4M. s. 67 ćw. 5
P. s. 55edukacja przyrodniczaP. s. 56, 57
edukacja techniczna
101
Dzień 27. | Jak ubieramy się zimą?
WARTO wykorzystać poczytankę Lodowa pułapka do rozmowy z U. na temat dwóch stanów skupienia wody – ciekłego i stałego; wyjaśnić, jak powstaje lód, kiedy topnie-je, jakie warunki muszą być spełnione, by lód się utrzymał.
Dzień 27. Jak ubieramy się zimą?Zapis w dzienniku Wypowiedzi o zimowej pogodzie i zimowym stroju na podsta-wie ilustracji, czytanego tekstu i doświadczeń uczniów Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską b Czytanie na różnych poziomach Ćwiczenia grafomo-toryczne przygotowujące do nauki pisania liter b, B Rozkład liczb 9 i 10 na składni-ki Praca plastyczna – kolaż Gwiazdka śniegowa
P. s. 58, 59K. s. 54, 55, 78M. s. 68, 69
NIEZBĘDNIK: białe serwetki papierowe, wstążki, tasiemki, klej, nożyczki, kolorowe kartony.
PAMIĘTAJ! Do dnia 29. Lubię gry potrzebne będą gry planszowe przyniesione przez U. (np. chińczyk, warcaby, grzybobranie).
Proponowany przebieg zajęć
1. Wielozdaniowe wypowiedzi na temat ilustracji.– Kogo widzicie na ilustracji?– Co robi chłopiec?– W co jest ubrany?– Kiedy ubieramy się w ten sposób i dlaczego?
2. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę b. 3. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską b. 4. Wypowiedzi na temat przeczytanego tekstu.
– Jak ma na imię chłopiec?– Jak wabi się pies Bolka?– Dokąd wybiera się Bolek?– Co zakłada chłopiec?– O czym zapomniał Bolek?
5. Czytanie na różnych poziomach. 6. Wyszukiwanie w tekście wyrazów z literą b. 7. Ćwiczenia rozwijające spostrzegawczość. 8. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne.10. Propozycja pracy domowej.
11. Czytam sam!12. Rozkład liczb 9 i 10 na składniki.
13. Zabawa ruchowa „Śnieżynki”. U. stoją swobodnie. Mówiąc rytmicznie tekst, wykonują następujące czynności:
Lecą gwiazdki z nieba / unoszą ręce do góry i opuszczają, poruszając palcamimięciutkie i białe. / robią z dłoni miseczki i próbują w nie złapać lecące płatkiWięcej ich potrzeba, / łapią się za ręce, tworząc koło
P. s. 82, 83
P. s. 58, 59edukacja polonistyczna
P. s. 58 ćw. 2P. s. 59P. s. 58
P. s. 58P. s. 58K. s. 54 ćw. 1K. s. 54 ćw. 2, 3K. s. 55 ćw. 4K. s. 55 ćw. 5
K. s. 78 ćw. 11
M. s. 68, 69 ćw. 1, 2, 3, 4, 5
edukacja matematyczna
102
by okryć świat cały. / trzymając się za ręce, przesuwają się po okręgu w prawoWierszyk: Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i baj-ką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
13. Kolaż Gwiazdka śniegowa z białych serwetek, wstążek i tasiemek. Na kolorowym kartonie (niebieski, granatowy, fioletowy) U. przyklejają wydarte, wycięte lub skręcone serwetki, łączą je za pomocą tasiemek, wstążek tak, aby powstały śnie-gowe gwiazdki.
Dzień 28. Rozwiązujemy problemyZapis w dzienniku Wysłuchanie tekstu Miski nie tylko pod choinkę Rozmowa na temat wysłuchanego tekstu Nauka pisania liter b, B w oparciu o wyrazy buty, Bolek Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów Pisanie po śladzie Rozwiązywanie zadań tekstowych Ilustrowanie działań na odejmowanie w zakresie 10
CDP. s. 60, 61K. s. 56, 57M. s. 70, 71
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie tekstu Miski nie tylko pod choinkę z cyklu „Listy od Hani i Henia”.
edukacja plastyczna
edukacja społecznaP. s. 60, 61 CD
Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka Młodszy
Miski nie tylko pod choinkę Rozmowa na temat: „Co jest potrzebne do szczęścia?” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Co dzieci miały wrzucać do swoich misek i jak długo?– Co oznaczały kamyki wrzucane do misek?
Ocena sytuacji i bohaterów.– Jak myślisz, kto miał rację, odpowiadając na pytanie pani Jagody, co jest potrzebne do szczęścia: Hania,
Blanka, Nina, Wiktor, Dominik czy Henio? Dlaczego? Wnioski dla U.– Co według ciebie jest potrzebne do szczęścia?– Jak myślisz, co to znaczy, że każdy człowiek potrzebuje do szczęścia innych ludzi?
Pogłębiamy temat: „Co to znaczy przebaczać i dlaczego ważne jest przebaczenie?”.– Jak myślisz, co należy zrobić, gdy sprawi się komuś przykrość lub wyrządzi jakąś krzywdę?– Jak należy się zachować, gdy ktoś nas przeprosił za sprawienie przykrości lub wyrządzenie jakiejś krzyw-
dy? Pogłębiamy temat: „Każdy jest inny”.– Jak myślisz, co znaczą słowa z listu Henia, „że każdy jest inny, jak te miski. I że to bardzo dobrze”?– Pod jakim względem ludzie mogą się różnić między sobą? Spróbuj sobie wyobrazić, że wszyscy ludzie wyglą-
dają tak samo, lubią to samo i tak samo się zachowują. Jak sądzisz, czy wtedy byłoby ciekawie na świecie?– Wyobraź sobie, że na podwórku pojawili się nowa koleżanka i nowy kolega – rodzeństwo, które przyjecha-ło z rodzicami z dalekiego kraju, aż z Japonii. Nie znają twojego języka. Jak możesz im pomóc zaprzyjaź-nić się z twoimi kolegami i koleżankami?
Tropiciele. Część 2 | VI. Świat wokół nas
103
Dzień 28. | Rozwiązujemy problemy
Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez dzieci tekstu pozwala na:– kształtowanie wartości: szacunku, przebaczenia, szczęścia;– uczenia poczucia szczęścia i kształtowania rozumienia, że są w życiu rzeczy i sprawy ważne i mniej ważne,
i rozróżnianie jednych od drugich;– rozwijanie relacji z innymi: uczenie przebaczania, gdy ktoś zawini wobec nas, i przepraszania, gdy my za-
winimy wobec kogoś;– kształtowanie właściwych postaw wobec różnorodności ludzi.
Wprowadzamy w świat wartości– szacunek;– przebaczenie;– szczęście.Szczęście to nie tylko uśmiech losu, szczęście to także, a może przede wszystkim, życiowa postawa. To, czy czujemy się szczęśliwi, w dużej mierze zależy od nastawienia do życia – od umiejętności doceniania własne-go życia i dostrzegania jego dobrych stron.„Każdy człowiek potrzebuje do szczęścia innych ludzi” – słowa pani Jagody z opowiadania Henia wyrażają uniwersalną zasadę. I aby żyć szczęśliwie z innymi, musimy nauczyć się przepraszać, przyjmować przebacze-nie i przebaczać innym. Codzienność niesie bowiem mnóstwo różnorodnych sytuacji i zdarzeń. Niejedno-krotnie dochodzi do różnicy zdań, zdenerwowania i wypowiedzenia słów, których potem żałujemy.Przebaczenie jest uporządkowaniem uczuć względem siebie samego i innych. Niejednokrotnie jest to ko-nieczność, aby dalej żyć i funkcjonować normalnie, bez zgorzknienia i nienawiści. I dlatego właśnie należy nauczyć dzieci przebaczania. Przebaczenie jest również wyrazem szacunku, życzliwości i przyjaźni wobec in-nych. Sami wówczas osiągamy spokój i dajemy go innym. Przebaczenie jest formą oczyszczenia i pozwala uwolnić siebie i innych od win. Pozwala oczyścić swoje serce i sumienie, zapomnieć, zerwać więzy z raniącą przeszłością, aby budować nową przyszłość.Nie jest więc przypadkiem, że w jednym tekście połączono kwestie szczęścia i przebaczenia. Nie ma bowiem jednego bez drugiego.
Uczymy poczucia szczęścia i rozumienia, że są w życiu rzeczy i sprawy ważne i mniej ważne, i rozróżniania jednych od drugichCo jest w życiu potrzebne do szczęścia? To jedno z zasadniczych pytań, na które każdy człowiek niejedno-krotnie próbuje sobie odpowiedzieć na różnych etapach życia. Opowieść Henia o lekcji poprowadzonej przez panią Jagodę jest znakomitą okazją, by uczyć dzieci zadawania tego pytania, i wspólnego poszukiwa-nia odpowiedzi. Ważne zapewne jest po prostu życie, jednakże na różnych jego etapach pewne rzeczy i zda-rzenia zmieniają swoją wagę pod względem ważności, są i takie, które stają się niezmiennie istotne na za-wsze. To opowiadanie otwiera przed dzieckiem niezwykle istotne zagadnienie – poczucia szczęścia i tego, od czego ono zależy. W czasach wszechobecnej konsumpcji warto to pytanie zadać pierwszakom i pomóc im znaleźć na nie odpowiedzi, które staną się drogowskazami na przyszłość.
Uczymy rozwijania relacji z innymi: przebaczania, gdy ktoś zawini wobec nas, i przepraszania, gdy my za-winimy wobec kogośRozmowa na podstawie opowieści Henia jest doskonałą okazją, by poruszyć po raz kolejny zagadnienia związane z byciem członkiem grupy. Dzieci mają już sporo doświadczeń we wzajemnym obcowaniu w gru-pach, choćby przez uczestniczenie w zabawach podwórkowych i przedszkolnych. Szkoła i codzienne zajęcia w klasie stwarzają kolejne sytuacje, w których trzeba nauczyć się funkcjonować wśród innych i z innymi. Sy-tuacje, w których niejeden raz trzeba będzie powiedzieć „przepraszam” lub wybaczyć, by relacje trwały. Dzieci traktują przebaczenie niejako instynktownie. Kłócą się, czasami biją, a za chwilę znowu razem się ba-wią! Czują wielką potrzebę bycia razem z drugim człowiekiem! Zwykle wystarczy jeden uśmiech, uścisk, po-
104
danie ręki, by wspólna zabawa trwała. Dobre nastawienie wobec życia i ludzi należy utrwalać. List Henia i rozmowa na jego podstawie stwarza taką właśnie okazję.
Kształtujemy właściwe postawy wobec różnorodności ludziLudzie różnią się między sobą pod pewnymi względami i jest to oczywiste. Sztuką jest nauczyć dzieci posza-nowania i doceniania tej różnorodności, bo przecież dzięki niej każdy wnosi pewne indywidualne dobro do dobra ogólnego. To, że w jednym opowiadaniu połączono kwestie różnorodności ludzi oraz kwestie przeba-czania, nie jest przypadkowe. Obcowanie z innymi ludźmi jest obcowaniem z różnorodnością i niesie wiele okazji do ćwiczenia się w przebaczaniu.
Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko poczucia szczęścia i przebaczania? 1. Ciepłe drobne gesty i wyrazy miłości w ciągu każdego dnia będą sprzyjały budowaniu atmosfery szacun-
ku i miłości, poczucia bezpieczeństwa i szczęśliwości. 2. Należy pamiętać, by dostrzegać i doceniać, że dziecko jest grzeczne, że właściwie się zachowuje. Uwaga
i zainteresowanie ze strony dorosłych są dziecku potrzebne do rozwoju jak powietrze. Jeśli nie poświę-cimy mu wystarczająco dużo uwagi, znajdzie sposoby, aby zwrócić uwagę na siebie.
3. Nie można dopuścić do tego, by dziecko miało poczucie, że dorośli poświęcają mu czas przede wszyst-kim w tych sytuacjach, kiedy coś napsoci. Warto wyrażać pochwałę za zupełnie proste czynności i zacho-wania, tak by w dziecku nie utrwalało się poczucie, że dorośli interesują się nim tylko wówczas, gdy na-rozrabia. Różnego rodzaju pozytywne wzmocnienia za proste dobrze wykonane zadania czy dobre za-chowanie będą budowały poczucie własnej wartości dziecka, a to jeden z podstawowych warunków po-czucia szczęścia i pozytywnego nastawienia do życia i ludzi.
4. Dziecko powinno być uczone stawiania czoła wyzwaniom i trudnym sytuacjom z nastawieniem, że może sobie poradzić. Powinno słyszeć słowa zachęty i być mobilizowane do podejmowania wyzwań (oczywi-ście wyzwań na miarę dziecka). Powinno czuć wsparcie ze strony dorosłych i móc skorzystać z ich pomo-cy, gdy tego potrzebuje. Takie doświadczenia będą uczyły dziecko postawy odwagi, wiary, że się uda. A jeśli nawet nie, to można przecież zacząć jeszcze raz lub znaleźć inne rozwiązanie.
5. Należy też zadbać o to, by dziecko widziało w dorosłych przykład stawiania czoła wyzwaniom, radzenia sobie w trudnych sytuacjach, niepoddawania się w chwilach porażek, szukania nowych rozwiązań, gdy poprzednie się nie sprawdziły.
6. Należy strzec siebie i dziecko przed pułapką natychmiastowego spełniania wszystkich marzeń i zachcia-nek w imię np. rekompensaty niespełnionych tęsknot z własnego dzieciństwa lub rekompensaty braku czasu na wspólne zabawy z dzieckiem. Ludzie szczęśliwi potrafią cieszyć się tym, co posiadają. Nie ozna-cza to, że nie chcą mieć więcej, że nie dążą do rzeczy większych – pragną i dążą do nich, jednocześnie doceniając to, co jest dziś.
7. Warto pamiętać, by w codziennych sytuacjach nie zawstydzać dziecka, zwłaszcza publicznie, nie wyśmiewać się z jego pomyłek, z jego wyglądu, z jego nieudolnych prób poradzenia sobie w nowych sytuacjach. Takie sytu-acje niszczą poczucie wartości, niszczą również inicjatywę i mogą rozwijać postawę wyuczonej bezradności.
8. Jeśli dziecko zawiniło, powinno się nauczyć ponosić konsekwencje swojego działania. Jest to jedna z ważniejszych lekcji życia. Jednocześnie powinno wiedzieć, że może się poprawić, że ma szansę.
9. Jeśli dziecko ma odbyć karę, powinno znać przyczynę tej kary. Warto przeanalizować z dzieckiem zda-rzenie – jego zachowanie i konsekwencje. Następnie powinno doświadczyć przebaczenia i być normal-nie traktowane, bez uraz.
10. Warto pamiętać o słowach: „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” w codziennym obcowaniu ze sobą. Nie chodzi oczywiście o przesycenie codziennej domowej atmosfery sztuczną wręcz grzecznością, ale chodzi o to, by nie zapominać o słowach kluczach w stosownych momentach. W ten sposób dziecko będzie wzrastało w atmosferze wzajemnego szacunku i przebaczenia.
Tropiciele. Część 2 | VI. Świat wokół nas
105
Dzień 29. | Lubię gry
Polecamy lektury:Gyula Böszörményi (tłum. Sebastian Stachowski), Kolory ludzi, Poznań 2011.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Kosmita, Bielsko-Biała 2009.Elżbieta Pałasz, Potwór Dyzio i Kraina Zabawy, Warszawa 2009.Eliza Piotrowska, Żółte kółka, Warszawa 2011.
2. Nauka pisania litery b, B.
3. Wklejanie nalepek – miejsc zimowego snu zwierząt.4. Czytanie i przepisywanie sylab.5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów.6. Propozycja pracy domowej.
7. Rozwiązywanie zadań tekstowych.8. Ilustrowanie działań na odejmowanie w zakresie 10.
Dzień 29. Lubię gryZapis w dzienniku Gry planszowe jako sposób spędzania zimowych wieczo-rów Wielozdaniowe wypowiedzi na temat gier na podstawie ilustracji, czytanego tek-stu i doświadczenia uczniów Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z gło-ską g Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Pisanie po śladzie i ćwiczenia grafomotoryczne jako przygotowanie do nauki pisania liter Przeliczanie i porówny-wanie liczebności przedmiotów Liczebniki główne i porządkowe Gry planszowe w grupach Analiza słowna i słuchowa Mazurka D-dur op. 33 nr 3
P. s. 62, 63K. s. 58, 59, 78M. s. 72, 73CD
PAMIĘTAJ! Do dnia 31. Świąteczne drobiazgi potrzebne będą: ciastka – pierniki (naj-lepiej bez lukru), mak, migdały, rodzynki, goździki, lukier.
NIEZBĘDNIK: gry planszowe (np. chińczyk, warcaby, grzybobranie).
Proponowany przebieg zajęć
1. Rozwiązanie zagadki.
Mogą być planszowelub komputerowe.Umilają wszystkim wieczory zimowe.(gry)
2. Rozmowa na temat ilustracji.– Kogo widzicie na ilustracji?– Co robi babcia z wnukami?– W jaką grę grają, a jaka leży obok stolika?– W jakie gry lubicie grać?– Co widać za oknem?– Jakie owoce leżą w misce?
edukacja polonistycznaK. s. 56 ćw. 1 K. s. 56 ćw. 2K. s. 57 ćw. 3K. s. 57 ćw. 4
K. s. 57 ćw. 5M. s. 70 ćw. 1, 2edukacja matematycznaM. s. 70, 71 ćw. 3, 4, 5
edukacja polonistycznaP. s. 63
106
WARTO zwrócić uwagę na zasady fair play podczas gier, uzmysłowić U., że w grze są zwycięzcy i przegrani, oraz że trzeba umieć zarówno wygrywać, jak i przegrywać.
3. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę g. 4. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską g. 5. Wypowiedzi na temat przeczytanego tekstu.
– Co robi babcia Genowefa?– Kogo babcia trzyma na kolanach?– Jak nazywają się kwiaty w wazonie?– Co stoi obok fotela?– Co zrobi babcia, gdy skończą grać?
6. Czytanie na różnych poziomach. 7. Wyszukiwanie w tekście wyrazów z literą g. 8. Rozpoznawanie małej i wielkiej litery g. 9. Czytanie sylab i tworzenie z nich wyrazów.10. Ćwiczenie grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.11. Czytam sam!12. Gry planszowe. N. dzieli U. na kilka zespołów 3-, 4-osobowych. U. grają w przy-
niesione gry. Mogą się wymieniać między zespołami.13. Kolorowanie obrazka według podanego kodu.14. Ćwiczenia w praktycznym zastosowaniu liczebników porządkowych.
N. prosi na środek klasy 6–8 osób, następnie pyta U.– Ile dzieci stoi przed wami? (przeliczcie od strony lewej do prawej i od prawej do
lewej)– Która z kolei od strony lewej stoi Kasia, a który Maciek?– Kto stoi pierwszy, a kto ostatni? (wskazujemy kolejno od obu stron)– Którzy z kolei stoją chłopcy? (wskazujemy kolejno od obu stron)– Które z kolei stoją dziewczynki? (wskazujemy kolejno od obu stron)
15. Doskonalenie słuchania ze zrozumieniem. Ćwiczenia w rozumieniu znaczenia liczebników porządkowych. Przeliczanie.
16. Propozycja pracy domowej.
17. Rozwijanie percepcji słuchowej z ćwiczeniami. Analiza słowna i słuchowa Mazur-ka D-dur op. 33 nr 3 (szczegółowe informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 171, 172).
N. przed odtworzeniem utworu informuje U., że utwór ten jest tylko jednym z wielu mazurków, które stworzył kompozytor. Warto omówić z U.:– nastrój i emocje związane z utworem: Czy utwór jest taneczny, czy nie? Jaki
rodzaj muzyki reprezentuje – wiejski czy miejski?– brzmienie instrumentu: Czy brzmienie fortepianu jest łagodne czy ostre?– aparat wykonawczy: Na jakim instrumencie wykonany był ten utwór?– zespół wykonawczy: Kiedy mówimy o zespole, a kiedy o solowym wykonaniu?– tempo utworu: Czy mazurek był wolny, czy szybki? Czy każda część mazurka
miała swoje tempo?– dynamikę utworu: Jaka siła dźwięków dominuje w mazurku: cicha czy głośna?
P. s. 62, 63P. s. 62, 63P. s. 62
P. s. 62P. s. 62K. s. 58 ćw. 1K. s. 58 ćw. 2K. s. 59 ćw. 3, 4K. s. 78 ćw. 12
edukacja matematycznaM. s. 72 ćw. 1
M. s. 73 ćw. 2
M. s. 73 ćw. 3edukacja muzycznaCD
Tropiciele. Część 2 | VI. Świat wokół nas
107
Dzień 30. | Ważne słowa
Dzień 30. Ważne słowaZapis w dzienniku Wypowiedzi na temat historyjki obrazkowej. Nauka pisania li-ter g, G na podstawie wyrazów gra, Genowefa. Analiza głoskowa wyrazów. Ćwicze-nia grafomotoryczne. Pisanie po śladziene. Zapoznanie uczniów z bajką o emocjach Mój garaż dla auta Ocena zachowania chłopców
P. s. 64, 65K. s. 60, 61
Proponowany przebieg zajęć
1. Swobodne lub kierowane pytaniami wypowiedzi na temat historyjki obrazkowej Ważne słowa.– Co robią dzieci na ilustracjach?– Co wydarzyło się podczas zabawy?– Dlaczego dzieci przestały się zgodnie bawić?– Kto pomógł dzieciom rozwiązać problem?– Jakie słowa pomogły dzieciom rozwiązać przykrą sytuację?– Jak teraz bawią się dzieci?– Dlaczego należy stosować zwroty grzecznościowe?
WARTO wprowadzić elementy dramy na zajęciach; odegrać kilka scenek w parach według pomysłu U. z wykorzystaniem ich przeżyć, doświadczeń na temat sytuacji problemowej i jej załagodzenia za pomocą zwrotów grzecznościowych.
2. Nauka pisania liter g, G.3. Czytanie ze zrozumieniem.4. Analiza głoskowa wyrazów, wskazywanie głoski g.5. Czytanie wyrazów i obrysowywanie ich zieloną ramką. Łączenie ich w pary.6. Ćwiczenia w pisaniu po śladzie.7. Zabawa ruchowa „Szukamy właściwych słów”.
N. przygotowuje po dwa napisy słów: „przepraszam”, „proszę”, „dziękuję” (aby U. w dalszej części zabawy nie tłoczyli się i nie popychali). N. odczytuje napisy na kartkach wspólnie z U. i rozmieszcza je w różnych miejscach sali.N. wypowiada zdania, a zadaniem U. jest stanąć przy odpowiednim wyrazie, któ-ry pasowałby do sytuacji przedstawionej przez N.– Kuba popchnął Zuzię. Co powinien powiedzieć chłopiec?– Ali złamał się ołówek, chce pożyczyć temperówkę. Co powie Ala?– Grześ poczęstował cukierkiem Adasia. Co powie Adaś? itp.
8. N. czyta bajkę edukacyjną o emocjach.
Mój garaż dla autaGaraż właśnie zbudowałem.Bardzo się napracowałem.Garaż piękny, kolorowy…Nagle Patryk – chłopiec nowy –Popsuł całą moja pracę.Czuję, że cierpliwość tracę!
Patryk zniszczył garaż mój.Na Patryka mówię: ZBÓJ!Jestem bardzo, bardzo zły.Na Patryka szczerzę kły!
edukacja polonistycznaP. s. 64, 65
K. s. 60 ćw. 1K. s. 60 ćw. 2K. s. 61 ćw. 3K. s. 61 ćw. 4K. s. 61 ćw. 5
Patryk w kącie głośno płacze,Bawić chciałby się inaczej.Rączka go boli, wyraźnie to widzę.Płacze przeze mnie, teraz się wstydzę.
Garaż drugi już skończyłem.Też się przy nim wysiliłem.Patryk podszedł, kopnął garaż.Chyba go uderzę zaraz!Ważna sprawa, ważna sprawa!Chcę, by była rozwiązana!
Nie pogryzę winowajcy,Chociaż tupię, grożę palcem.Patryk cicho mnie przeprosił,Wszystkie klocki poprzynosił.
Razem garaż zbudujemy,Razem się napracujemy.Razem się nim pobawimy,A na końcu… rozłożymy.Katarzyna Rojkowska, Magda Anioł, Mój garaż dla auta, Łódź 2010.
9. Rozmowa na temat wysłuchanego tekstu.– Co budował chłopiec?– Jak zachowywał się Patryk?– Jak na zachowanie Patryka reagował kolega?– Co wówczas czuł Patryk, a co chłopiec?– Czy chłopcom udało się porozumieć?– Co wspólnie robili?– Jak wy łagodzicie konflikty?
Tropiciele. Część 2 | VI. Świat wokół nas
109
Dzień 31. | Świąteczne drobiazgi
VII. ŚWIĘTA, ŚWIĘTA…
Dzień 31. Świąteczne drobiazgiZapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi na temat ozdób choinkowych Ćwi-czenia w czytaniu na różnym poziomie Pisanie po śladzie i przepisywanie wyra-zów Rozwiązywanie zadań tekstowych Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 Wykonanie bombek świątecznych oraz kartki świątecznej Wysłuchanie frag-mentu utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Zima cz. III Ilustrowanie wysłu-chanego utworu pastelami
CDP. s. 66, 67, 76, 84, 85K. s. 62, 63, 74M. s. 74, 75W. 1
NIEZBĘDNIK: nożyczki, sznurek, tasiemki, pierniki, migdały, mak, rodzynki, goździki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Swobodne wypowiedzi na temat ozdób choinkowych.– Co robi Ula?– Czym zajmuje się Tymek z kolegami?– Jak będą wyglądały aniołki?– Co pani powiedziała o klasowej choince?
2. Ćwiczenia w czytaniu na różnym poziomie. 3. Rondelkolandia. Ozdabianie przez U. przyniesionych pierników materiałami
zgromadzonymi w klasie (migdały, mak, słonecznik, goździki, rodzynki, lukier itd.)
WARTO zorganizować konkurs na odgadywanie nazw przypraw za pomocą węchu, wzroku, smaku i dotyku.
4. Analiza słuchowa nazw obrazków. Łączenie obrazków z modelami dźwiękowymi. 5. Czytanie wyrazów. Odszukiwanie sylab, z których powstały wyrazy. 6. Przepisywanie wybranych wyrazów w liniaturze. 7. Ćwiczenie doskonalące koordynację wzrokowo-ruchową. Pisanie po śladzie. Uzu-
pełnianie zdań brakującymi wyrazami. 8. Wykonanie bombek świątecznych oraz kartki świątecznej. Wypychanie, przecina-
nie, składanie i łączenie, klejenie. 9. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Rozwijanie percepcji słuchowej. Wysłuchanie
fragmentu utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Zima cz. III (szczegóło-we informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczy-cieli s. 170).
10. Ilustrowanie wysłuchanego utworu pastelami.11. Zabawa ruchowo-słowna „Uważni słuchacze”.
U. swobodnie chodzą po klasie. N. ustala, że po usłyszeniu słów: „bombka”, „choinka”, „prezent” U. robią przysiad.
12. Granie rytmu na dowolnym instrumencie perkusyjnym.13. Porządkowanie liczb rosnąco.14. Rozwiązywanie zadania z treścią na odejmowanie.15. Rozwiązywanie zadania z treścią na dodawanie.16. Dodawanie w zakresie 10. Łączenie domku z odpowiednim wynikiem.
WARTO wykorzystać poczytankę Piernikowy smok do rozmowy z U. na temat bożo-narodzeniowych wypieków. Można też zorganizować klasową degustację pierników z różnymi nadzieniami i w różnych polewach.
edukacja polonistycznaP. s. 67
P. s. 67P. s. 66
K. s. 62 ćw. 1K. s. 62 ćw. 2K. s. 62 ćw. 3K. s. 63 ćw. 4
edukacja technicznaW. 1 cz.2 k. 6, 7, 8
edukacja muzycznaCD P. s. 76
edukacja plastyczna
K. s. 74 ćw. 8M. s. 74 ćw. 1M. s. 74 ćw. 2M. s. 75 ćw. 3M. s. 75 ćw. 4
P. s. 84, 85
110
Tropiciele. Część 2 | VII. Święta, święta…
ZADANIE DLA MĄDRALIJakie polskie miasto słynie z pierników?
Dzień 32. Bombka (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Wysłuchanie czytanego przez nauczyciela opowiadania Bombka Doroty Głośnickiej Wypowiedzi na temat tekstu Zabawa słowno-ruchowa Bom-beczki w kropeczki Wykonanie ozdób choinkowych: łańcuch, koszyczek Ozdabia-nie pomarańczy goździkami
PAMIĘTAJ! Do dnia 33. Ubieramy choinkę przygotować: tasiemki lub wstążeczki, kredki, flamastry lub farby.
NIEZBĘDNIK: pomarańcze, goździki, papier kolorowy, klej, nożyczki.
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie czytanego przez nauczyciela opowiadania Doroty Głośnickiej Bomb-ka. Rozmowa na jego temat.
Zbliżały się święta Bożego Narodzenia. Za oknem padał śnieg, a w salonie Julia pomagała mamie stroić cho-inkę. Na zielonym, pachnącym drzewku wisiało już dużo kolorowych bombek. Jedna z nich była wyjątkowo ładna – złota, ozdobiona srebrnymi, błyszczącymi gwiazdkami. Wisiała dumnie na najwyższej gałęzi choin-ki.– Oj! Moja ulubiona bombka – powiedziała radośnie mama, wyjmując z pudełka przyblakłą szklaną kulkę. – Kiedy byłam w twoim wieku, Julciu, dostałam ją od swojego taty. Dobrze, że się znalazła.Mama powiesiła ozdobę wysoko, blisko złotej bombki. Przez chwilę kulki przyglądały się sobie.– Ha, ha, ha… – śmiała się nowa bombka. – Ale jesteś blada i smutna. Wyglądasz jak zmokła kura. A ta two-ja sukienka do niczego się nie nadaje. Ha, ha, ha – kręciła się złota piękność, trzymając się za brzuch.Nie zauważyła nawet, że coraz bardziej zsuwa się z gałęzi. W końcu straciła równowagę i rozbiła się o pod-łogę. A stara bombka jeszcze długo zdobiła choinkę i cieszyła się świętami.Dorota Głośnicka, Bombka, [w:] To już Gwiazdka, Podsiedlik-Raniowski i Spółka, Poznań 2003.
– Do jakich świąt i jak przygotowywała się Julka z mamą?– Co wyróżniało się na gałązkach choinki?– Jak wyglądała i jak zachowywała się ta bombka?– Co znalazła mama?– Jak złota bombka odnosiła się do swojej sąsiadki?– Co stało się z najpiękniejszą bombką?
WARTO wyjaśnić znaczenia przysłów: „Nie wszystko złoto, co się świeci” i „Nie szata zdobi człowieka”.
2. Zabawa słowno-ruchowa „Bombki”. Ćwiczenie koordynacji słuchowo-ruchowo-wzrokowej. U. uczą się rymowanki o bombce.
Kilka pięknych bombek zrobię,kropeczkami je ozdobię.
111
Dzień 33. | Ubieramy choinkę
Na choinkę je powieszę,niech się ze mną wszyscy cieszą.Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.
Należy przygotować kartki, kredki dla każdego uczestnika. Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli wypowiadają tekst rymowanki, jednocześnie rysując:– w pierwszym wersie bombkę,– kropki na bombce w wersach drugim, trzecim i czwartym (każde słowo to jed-
na kropeczka). Wierszyk można kilkakrotnie powtórzyć, za każdym razem zmieniając kolory kredek, którymi dzieci rysują kolejne bombki i kropki.
3. Wykonanie ozdób choinkowych. Łańcuch: N. dzieli klasę na kilka grup. Każda grupa wykonuje fragment łańcucha. U. tną papierowe kolorowe paski o szerokości około 2 cm i długich na 15 cm. Po wykonaniu przez grupę fragmentu łańcucha łączymy wszystkie elementy w całość.
Koszyczek: U. wycinają prostokąt z kolorowego papieru o wymiarach 10 cm na 20 cm. Składają wycięty prostokąt wzdłuż długiego boku na pół i nacinają go wzdłuż złożonej krawędzi (zamknięty długi bok prostokąta). Długość nacięcia około 2 cm. Rozkładamy nacięty prostokąt i sklejamy jego krótkie boki. Po skle-jeniu delikatnie formujemy, spłaszczając prostokąt, tworząc koszyczek. U. wyci-nają pasek o szerokości 2 cm i długości 15 cm i doklejają do górnej krawędzi ko-szyczka, tworząc przywieszkę.
4. Wysłuchanie kolędy wybranej przez N. lub U.5. Rozmowa kierowana pytaniami N.
– Jaka atmosfera panuje podczas przygotowań świątecznych?– W jaki sposób ty i twoi bliscy przygotowujecie się do świąt?– Jakie elementy świąteczne pojawią się lub pojawiły się już w waszych domach?– Jakie ozdoby możemy zrobić, aby udekorować świąteczny stół?
6. Ozdabianie pomarańczy goździkami.Każdy U. przynosi jedną pomarańczę i opakowanie goździków. U. wbijają goździ-ki w pomarańcze, tworząc wzory według własnego pomysłu.
WARTO przypomnieć nazwę przypraw, którymi dekorowaliśmy pierniki. Zwrócić uwagę na zapach, wykorzystanie w kuchni.
Dzień 33. Ubieramy choinkęZapis w dzienniku Rozmowa kierowana pytaniami na temat przygotowań do świąt Bo-żego Narodzenia na podstawie wiersza Doroty Gellner Na złotym dywanie, tekstu w pod-ręczniku i doświadczeń uczniów Analiza i synteza wyrazów z ch Ćwiczenia w czy-taniu na różnych poziomach Wykonanie książeczki Zielony gość zawitał Porządko-wanie kolejności zdarzeń w historyjce obrazkowej Ćwiczenia słownikowe – praktycz-ne stosowanie wyrazów z ch w opowiadaniu twórczym Pisanie po śladzie Ćwiczenia grafomotoryczne Nauka kolędy Przybieżeli do Betlejem i Lulajże, Jezuniu Rozwiązy-wanie zadań tekstowych – dopełnianie do 10 Rozkład liczby 10 na składniki
CDP. s. 68–71K. s. 64–67M. s. 76–79W. 1
NIEZBĘDNIK: tasiemki lub wstążeczki, kredki, flamastry lub farby.
112
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie wiersza.
Na złotym dywanieChoinko,choinko,świąteczną masz minkę!Łańcuszek wplecionyw zieloną czuprynkę!Stanęłaś w pokojuna złotym dywaniei cień twój iglastyzatańczył na ścianie.Usiądę przy tobie!I podam ci rękę.To nic,że masz trochękłującą sukienkę!Dorota Gellner, Na złotym dywanie, [w:] Przedszkolakom, Kazuń Nowy 2002.
2. Rozmowa kierowana pytaniami N.– O czym jest mowa w wierszu?– Jak poetka nazwała igiełki na czubku choinki?– W co ubrana była choinka?
3. Wypowiedzi na temat wysłuchanego tekstu i ilustracji.– Kto ubiera choinkę?– Jaki dzień się zbliża?– Kto chce pomóc Michałowi?– Gdzie stoi tata i co trzyma w ręku?– Co może być w chochli?– Co chłopiec umieścił na czubku choinki?– Co leży pod choinką?– Co robi kot?– Czym nakryty jest stół?– Co leży na talerzyku?– Kto pomaga w przygotowaniach do uroczystej wieczerzy?– W jaki sposób pomagacie w domu przed świętami?
ZADANIE DLA MĄDRALI – Jakie znacie inne zwyczaje związane ze świętami Bożego Narodzenia?
(pierwsza gwiazdka, siano, potrawy wigilijne, miejsce dla nieoczekiwanego gościa, kolędy, dzielenie się opłatkiem, prezenty, pasterka)
4. Analiza i synteza wyrazów z ch.5. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów z głoską ch.6. Ćwiczenia w czytaniu na różnym poziomie.7. Wykonanie książeczki Zielony gość zawitał.
– Wycięcie obrazków, wypchnięcie dziurek.– Uzupełnianie obrazków kolorami.– Odczytanie podpisów pod ilustracjami.
edukacja polonistyczna
P. s. 68edukacja polonistyczna
P. s. 68, 69P. s. 69P. s. 68edukacja technicznaW. 1 cz. 2 k. 9, 10
Tropiciele. Część 2 | VII. Święta, święta…
113
Dzień 33. | Ubieramy choinkę
– Ułożenie w stosik kartoników w odpowiedniej kolejności zdarzeń – na górze pierwszy w kolejności, na dole ostatni.
– Połączenie sznurkiem, tasiemką lub wstążką. Kolejność zdarzeń w historyjce obrazkowej (Po jodłę; Nie ma ładnej jodły; Jodła dla Bolka; Mamy jodłę i do domu; Oto piękna choinka; Choinka, kolacja i opłatek).
WARTO wykonać okładkę do książeczki.
ZADANIE DLA MĄDRALIN. przygotowuje rozspankę wyrazową Zielony gość zawitał. U. układają tytuł i nakle-jają go na okładkę. Mogą samodzielnie napisać imię i nazwisko autora książeczki.
8. Bawimy się z Noni. Ćwiczenia słownikowe. Praktyczne stosowanie wyrazów z ch w opowiadaniu twórczym. Podczas tworzenia opowiadania U. mogą pokazywać karty z obrazkami, które muszą wcześniej wyciąć.
9. Wysłuchanie opowiadania Andrzeja Marka Grabowskiego.
edukacja polonistycznaP. s. 70, 71
W. 1 cz. 2 k. 11
CD
Chuda kucharka i chomikChuda kucharka Zosia mieszkała samotnie w chatce pod lasem. Całe dnie spędzała w zamku króla Abece-diusza. Gotując marchewkę, obierając buraczki lub smażąc kotlety, wzdychała:
– Czy całe życie mam spędzić w królewskiej kuchni? A w domu wcale nie czuję się lepiej. Tutaj cho-ciaż mogę porozmawiać z innymi kucharkami, tam nie mam do kogo ust otworzyć...
Niedaleko chatki chudej kucharki wygrzebał w ziemi norkę chomik Zdzisio. Nie była to głęboka nor-ka. Każdy powiew wiatru wrzucał do niej suche liście i patyczki. Kiedy nastały jesienne chłody, w nor-ce zrobiło się strasznie zimno.
– Muszę znaleźć cieplejszy kąt – mruknął chomik i wyruszył na poszukiwania.Nie szukał długo. Już po paru minutach wdrapywał się po rynnie ku otwartemu okienku stojącej pod
lasem chatki.– Piękne mieszkanko – westchnął, rozsiadając się w fotelu.Przez wiele dni Zosia nawet nie wiedziała, że ma dzikiego lokatora. Wychodziła z domu wcześnie
rano, a wracała późną nocą. Chomik mógł bez przeszkód wylegiwać się na kanapie, podjadać smako-łyki i oglądać telewizję. Ale pewnego dnia chuda kucharka przeziębiła się i królewski lekarz, doktor Brzuchotek, zalecił jej pozostać przez kilka dni w domu. Możecie sobie wyobrazić, jakie było zdziwie-nie Zosi, gdy na kuchence ujrzała chomika, który wyjadał chochlą zupę z garnka.
– Co to ma znaczyć?! – zapiszczała przestraszona kucharka.Chomik nic nie odpowiedział i czym prędzej dał nura za piec.Po chwili Zosia położyła na podłodze orzechowego chrupka i szepnęła:– Proszę, chomiczku. Poczęstuj się. Możesz u mnie mieszkać. Będzie mi z tobą weselej.I chomik został w chatce pod lasem. Z dnia na dzień coraz bardziej lubił kucharkę, która go roz-
pieszczała – karmiła orzechami, chałwą i chrupkami.Tak kończy się ta opowieść. Warto może dodać, że kucharka z chomikiem żyli długo i szczęśliwie,
a po latach dołączył do nich przemiły Chińczyk, z którym kucharka mogła prowadzić długie i ciekawe rozmowy.
Andrzej Marek Grabowski
WARTO zróżnicować ćwiczenia.
114
U. mogą układać zdanie z jednym wybranym lub wskazanym przez N. obraz-kiem z „Wyprawki 1”.
U. mogą układać wypowiedź dwu-, trzy-, czterozdaniową z wybranymi lub wska-zanymi przez N. wyrazami z „Wyprawki 1”.
10. Zabawa „Mądra główka pamięta trudne słówka”.U. rozkładają na ławce karty z wyrazami: choinka, chleb, chomik, marchew, Chiń-czyk, duch, kucharka, chmura, chata, chart, chochla, mucha.
Wyszukiwanie na sygnał N. właściwej ilustracji. Układanie ciągu obrazków. Zapamiętywanie ich położenia i kolejności. Spraw-dzenie pamięci krótkotrwałej.
Układanie zagadek przez U. do wybranego obrazka i rozwiązywanie ich.
ZADANIE DLA MĄDRALI– Podaj wyrazy należące do rodziny wyrazów: chleb (chlebak), kucharka (kucharz),
chmura (pochmurny).– Ułóż rebus, wykorzystaj wybrany obrazek.
WARTO gromadzić kartoniki obrazkowo-wyrazowe do ćwiczeń słownikowych. Mate-riał do wielokrotnego wykorzystania według pomysłu i inwencji N. i możliwości U.
11. Rozmowa na temat różnorodnych pokarmów zwierząt i o potrzebie niesienia po-mocy podczas zimy leśnym przyjaciołom.
12. Ćwiczymy z Noni. Uzupełnianie ilustracji naklejkami z odpowiednimi pokarmami dla zwierząt. Tworzenie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Zapisywanie utworzonych wyra-zów w liniaturze.
13. Zrób to sam! Wykonaj choinkę z papieru według instrukcji.14. Łączenie w pary tych samych wyrazów.15. Dopasowywanie podpisów do obrazków. Naklejanie ich zgodnie z ilustracją. Po-
dział wyrazów na głoski, sylaby. Zaznaczanie liczby głosek odpowiednią liczbą kółek.
16. Propozycja zadania domowego. Kolorowanie ramek z ozdobami choinkowymi.
17. Ćwiczenia grafomotoryczne.18. Wysłuchanie i nauka kolęd Lulajże, Jezuniu, Przybieżeli do Betlejem. Tekst i nuty
na s. 183, 184.
WARTO zapoznać się z innymi sposobami nauki kolędy i tworzenia akompaniamentu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 128, 129.
19. Ćwiczenie rytmiczno-ruchowe utrwalające pięciolinię, tempa, instrumenty oraz dynamikę.
N. wypowiada hasło: „pięciolinia”. U. ustawiają się w pięć rzędów. N. wypowiada nazwę instrumentu. U. naśladują grę na nim lub jego dźwięki głosem.
N. wystukuje na bębenku rytm w różnej dynamice, np. cicho lub głośno w tym samym rytmie i sile dźwięku, U. poruszają się po sali.
Bieg, marsz, podskoki przy akompaniamencie instrumentów perkusyjnych lub klawiszowych.
20. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122, 123.
21. Przeliczanie w zakresie 10. Zapis liczbowy. Uzupełnienie odpowiedzi.
K. s. 64 ćw. 1K. s. 64 ćw. 2
K. s. 65K. s. 66 ćw. 3K. s. 66 ćw. 4
K. s. 66 ćw. 5
K. s. 67 ćw. 6, 7edukacja muzycznaCD
edukacja matematycznaM. s. 76, 77M. s. 78 ćw. 1
Tropiciele. Część 2 | VII. Święta, święta…
115
Dzień 34. | Hej, kolęda!
22. Przeliczanie liczebności ogniw w łańcuchach i ich porównywanie.23. Uzupełnianie zapisu działania dodawania brakującym składnikiem. Uzupełnia-
nie do 10. Przeliczanie łańcuchów.24. Przeliczanie ozdób choinkowych i zapisywanie ich liczby. Porównywanie liczb
w zakresie 10.
Dzień 34. Hej, kolęda!Zapis w dzienniku Słuchanie tekstu wiersza Czesława Janczarskiego Z gwiazdą Zapo-znanie uczniów ze zwyczajem kolędowania Poszerzanie słownictwa o wyrazy związane z kolędowaniem Ćwiczenia usprawniające tempo czytania Nauka pisania dwuznaków ch, Ch na podstawie wyrazów choinka, Chaber Wprowadzenie pojęcia dwuznak Ćwi-czenia grafomotoryczne Ćwiczenia w pisaniu zdań Kształcenie spostrzegawczo-ści Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10
P. s. 72, 73K. s. 68–71M. s. 76, 77, 81–85
Proponowany przebieg zajęć
1. Gimnastyka oka i języka. Usprawnianie tempa czytania. Ćwiczenia w czytaniu z różnym natężeniem głosu. Odczytywanie wyrazów zapisanych na bombkach.
2. Wysłuchanie treści wiersza Czesława Janczarskiego Z gwiazdą. 3. Rozmowa na podstawie tekstu i ilustracji.
– O jakim bożenarodzeniowym zwyczaju opowiada wiersz i co ilustruje obrazek?
WARTO wyjaśnić i poszerzyć informacje dotyczące zwyczaju kolędowania.– Za kogo i za co przebrały się dzieci? – Co robią kolędnicy?
4. Nauka pisania dwuznaku ch, Ch. 5. N. wyjaśnia pojęcie dwuznak.
Dwuznak składa się z dwóch znaków – liter. Zapisujemy dwie litery, a słyszymy jeden dźwięk. np. ch: choinka, Chaber.
6. Nazywanie ozdób choinkowych. Wybrzmiewanie pierwszej głoski w ich nazwie. Łączenie ozdób z początkową literą ich nazwy.
7. Czytanie zdań ze zrozumieniem. Zaznaczanie tym samym kolorem pytania i pa-sującej do niego odpowiedzi.
8. Ćwiczenia grafomotoryczne. 9. Ćwiczenia w pisaniu po śladzie i przepisywaniu zdania.10. Pisanie po śladzie podpisów do obrazków i zdania w liniaturze.11. Ćwiczenia grafomotoryczne.12. Propozycja pracy domowej.
13. Zabawa ruchowa „Szukamy turonia”.U. poruszają się swobodnie w rytm muzyki po sali. Gdy muzyka ucichnie, N. wy-powiada nazwę kolędnika, np. turoń. U. ilustrują postać turonia ruchem, wycią-gając ręce prosto przed siebie, i klaszczą. N. włącza muzykę, a U. swobodnie po-ruszają się po sali. Sytuacja powtarza się. Za każdym razem N. zmienia postać z grupy kolędników.– anioł (U. machają rękoma)– gwiazda (U. obracają się dookoła własnej osi).
M. s. 78 ćw. 2M. s. 79 ćw. 3
M. s. 80 ćw. 4, 5, 6
edukacja polonistyczna
P. s. 72 ćw. 1P. s. 72 ćw. 2P. s. 73
K. s. 68 ćw. 1
K. s. 68 ćw. 2
K. s. 69 ćw. 3
K. s. 69 ćw. 4K. s. 69 ćw. 5K. s. 70 ćw. 6, 10K. s. 70 ćw. 7
K. s. 71 ćw. 8, 9
116
14. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10.
15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122, 123.16. Ćwiczenie na spostrzegawczość. Utrwalenie rozumienia pojęć z lewej, z prawej.17. Zadanie o bombkach. Utrwalenie pojęć tyle samo, najwięcej, najmniej. Porówny-
wanie liczebości. Układanie dodatkowych pytań.18. Kolorowanie prezentów zgodnie z opisem. Przeliczanie, numerowanie elemen-
tów. Układanie dodatkowych pytań.19. Ćwiczymy z Noni.
Przeliczanie i zapisywanie liczebności zbiorów. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10. Rokład liczby 10 na trzy składniki. Rozwiązywanie zadania tekstowego na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10.
Dzień 35. Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Wysłuchania wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Boże Narodze-nie Rozmowa na temat tradycji i zwyczajów bożenarodzeniowych Zorganizowa-nie klasowej wigilii Uczestniczenie w szkolnych jasełkach Przypomnienie zasad bezpiecznego spędzania czasu wolnego
Proponowany przebieg zajęć
1. Wysłuchanie fragmentu wiersza.
Boże NarodzenieJuż rodzina się zebrała –tyle wokół jest radości,tyle ciepła i dobroci,życzliwości, i miłości…
Złotym blaskiem płoną świece,stół nakryty bardzo pięknie,pod obrusem sianko leży…Jak tam jasno! Jak odświętnie!
Każdy miejsce ma przy stole –mama, tata i dziadkowie,i prababcia, i pradziadek,dzieci, ciocie, i wujkowie.
Jeśli jakiś nieznajomydziś zawita tu z daleka,to do stołu też zasiądzie.Już na niego miejsce czeka!
Gdy zalśniła pierwsza gwiazda,złoty promyk w śnieżnej bieli,wszyscy razem się gromadzą,by opłatkiem się podzielić.
M. s. 81 ćw. 1, 2edukacja matematyczna
M.s. 76, 77M. s. 81 ćw. 3M. s. 82 ćw. 4
M. s. 83 ćw. 5
M. s. 84 ćw. 1M. s. 84 cw. 2M. s. 85 ćw. 3M. s. 85 ćw. 4
edukacja polonistyczna
Tropiciele. Część 2 | VII. Święta, święta…
117
Dzień 35. | Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela)
I w serdecznej atmosferzepłyną słowa i życzenia –każdy w swoim sercu czujemoc Bożego Narodzenia.
(…)Co za zapach! Na stół jadąpostne dania, głównie ryby –
barszcz, grzybowa i kapusta,sandacz, szczupak, karp i śledzie,kluski z makiem i pierniki,a na końcu kompot wjedzie.
Po wieczerzy wigilijnejczas na śmiechy i prezenty.I znów spisał się Mikołaj!Taki z niego dobry święty!Małgorzata Strzałkowska, Boże Narodzenie, [w:] ABC… uczę się, Warszawa 2007.
2. Rozmowa kierowana pytaniami N.– Czym nakryty jest stół?– Co leży pod obrusem?– Kto zasiadł do stołu?– Dla kogo zostawiono jedno wolne miejsce przy stole?– Co jest znakiem do rozpoczęcia wieczerzy wigilijnej?– Od czego zaczyna się wieczerza?– Jaka atmosfera panuje przy stole?– Jakie potrawy znalazły się na wigilijnym stole?– Co przyniósł Mikołaj?– Jakie potrawy będą na twoim stole wigilijnym?
3. Zorganizowanie wigilii klasowej według tradycji szkolnej. Przygotowanie klasy do uroczystego spotkania wigilijnego. Ustawienie ławek, nakrycie ich białym obrusem, położenie pod nim siana. Przygotowanie talerzyków, kubeczków, serwetek, świec oraz zaplanowanego we współpracy z rodzicami poczęstunku.
Umieszczenie na stole opłatka. Składanie życzeń podczas dzielenia się opłatkiem. Uczestnictwo w klasowym wigilijnym poczęstunku. Przyjmowanie upominków. Wspólne kolędowanie.
WARTO zorganizować wizytę mikołaja w klasie. Mikołajem może być rodzic, dziadek lub pracownik szkoły.
4. Udział w szkolnych jasełkach.
WARTO przypomnieć o terminie powrotu do szkoły po przerwie świątecznej. Wspo-mnieć o zasadach bezpiecznego spędzenia czasu wolnego.
118
Tropiciele. Część 2 | Pomoce matematyczne w „Wyprawce 1”
POMOCE MATEMATYCZNE W „WYPRAWCE 1”
1. Figury liczbowe – można je wykorzystać do rozwijania umiejętności określania li-czebności zbiorów, gdy dzieci nie zapisują liczb cyframi, rachowania, porównywa-nia liczb, do monografii kolejnych liczb naturalnych i rozkładania liczb na skład-niki. Przykłady zadań z wykorzystaniem figur liczbowych:– liczenie kropek i pokazywanie na palcach, ile ich jest;– porządkowanie kartoników od największej liczebności do najmniejszej i od-
wrotnie;– liczenie obiektów i zapisywanie za pomocą kartoników z figurami liczbowymi,
ile ich jest;– kodowanie dodawania i odejmowania za pomocą figur liczbowych, kiedy to fi-
gury zastępują cyfry. Pomiędzy kartonikami z figurami liczbowymi dzieci mogą układać znaki: +, -, =;
– porównywanie liczb, określanie liczb większych (mniejszych) i wstawianie między nimi znaków: <, >, =;
– stosowanie figur liczbowych przy monografii liczb, szczególnie do pokazania aspektu kardynalnego;
– rozkładanie liczb na składniki: dzieci za pomocą kartoników z figurami licz-bowymi pokazują na różne sposoby wybraną liczbę, np. liczba 7 to 3 i 4, 5 i 2, 6 i 1, 2 i 5…;
– porównywanie sum (ewentualnie różnic): dzieci układają z figur liczbowych działania, pomiędzy które wstawiają znaki: <, > =.
2. Gra Chodniczek 0–20 – można ją wykorzystać do rozwijania umiejętności:1) rozumienia i przestrzegania prostych zasad;2) rachowania – dodawania, odejmowania;3) rozumienia istoty osi liczbowej oraz grafu (na osi liczbowej ważne są „skoki”
między liczbami). Przykłady zadań:– proste gry ściganki: uczniowie stają na polu start, rzucają kostką i przesuwają
się tyle pól do przodu, ile jest oczek na kostce;– złożone gry ściganki: uczniowie rzucają dwiema kostkami (mogą być kostki
z kropkami lub liczbami zapisanymi cyframi – wtedy różnicujemy poziom trudności zadania) i przesuwają się do przodu zgodnie z ustalonymi zasadami: dodają liczby (odejmują od większej mniejszą);
Konstruowanie gier: uczniowie wymyślają różne niespodzianki, które czekają na graczy na poszczególnych polach, np. kto stanie na polu nr 7 lub 11, ten ma pra-wo do dodatkowego rzutu kostką. Uczniowie mogą kodować w wybrany sposób ustalone zasady, zapisywać je na małych samoprzylepnych karteczkach i przy-klejać karteczki na planszy.
3. Karty logiczne Krasnale – pomagają rozwijać umiejętności:1) klasyfikowania, w tym segregowania oraz definiowania;2) wykonywania działań na zbiorach – sumowania, tworzenia podzbiorów oraz
części wspólnej zbiorów; też tworzenia zbiorów pustych;3) myślenia przyczynowo-skutkowego;4) liczenia, rachowania;5) układania i rozwiązywania zadań z treścią;
W. 1 k. 26
W. 1 k. 27
W. 1 k. 28, 29
119
Pomoce matematyczne |
6) rozumowania przez analogię;7) uważnego słuchania. Przykłady zadań:– uważne słuchanie: nauczyciel opisuje krasnoludka, np. To chłopiec. Ma czer-
wony kubraczek. Ma okulary i czapkę. Nie ma latarki. Uczniowie słuchają opi-su i wyszukują odpowiedniego krasnoludka.
– klasyfikowanie: uczniowie porządkują karty według podanej przez nauczycie-la zasady. Zaczynamy od prostych zasad (podając jeden warunek), po zasady złożone (kilka warunków), np. segregują krasnoludki na dwie grupy: chłopcy (dziewczynki), potem te same obrazki na dwie inne grupy: krasnoludki w czerwonych kubraczkach (krasnoludki w niebieskich kubraczkach). Na-stępnie nauczyciel podaje bardziej złożone zasady, np. krasnoludki dziew-czynki w okularach.
– definiowanie: uczniowie mają odszukać krasnoludka, o którym opowiada na-uczyciel. Na przykład: Jest to dziewczynka (dzieci odkładają na bok krasnolud-ki chłopców), ma czerwony kubraczek (odkładają krasnoludki dziewczynki w niebieskich kubraczkach), nie ma okularów (odkładają krasnoludki dziew-czynki w czerwonych kubraczkach w okularach), ma czapkę (odkładają kra-snoludki bez czapki), ma latarkę (odkładają krasnoludki bez latarki). Na ko-niec opisują wybranego krasnoludka, podając jego charakterystyczne cechy;
– podzbiory: uczniowie wybierają krasnoludki chłopców i wśród nich wybierają krasnoludki w czerwonych kubraczkach;
– część wspólna zbiorów: uczniowie wyszukują kartoniki z krasnoludkami z la-tarkami, wyszukują kartoniki z krasnoludkami dziewczynkami. Okazuje się, że są obrazki, które pasują do jednego i do drugiego zbioru – one tworzą część wspólną zbiorów (krasnoludki dziewczynki z latarkami);
– myślenie przyczynowo-skutkowe: losują 3 karty i próbują opowiedzieć histo-ryjkę, którą ilustrują kolejno te 3 obrazki;
– myślenie przyczynowo-skutkowe, rozwiązywanie zadań z treścią oraz uważne słuchanie: nauczyciel opowiada historyjkę – Był jeden krasnoludek, przyszły do niego jeszcze dwa i jeszcze jeden krasnoludek z lampą. Ile było razem krasnolud-ków? Uczniowie słuchając, ilustrują opowiadanie nauczyciela. Odpowiadają na pytanie.
– myślenie przez analogię: uczniowie dzielą krasnoludki na te w czerwonych ku-braczkach oraz te w niebieskich kubraczkach. Potem analogicznie porządku-ją klocki – oddzielnie czerwone i niebieskie;
– myślenie przez analogię: karty są bliźniacze, dlatego uczniowie mogą łączyć je w pary na zasadzie analogii, np. dziewczynka w czerwonym kubraczku w oku-larach i chłopiec w czerwonym kubraczku w okularach;
– rachowanie: uczniowie układają w szeregu 6 krasnoludków w niebieskich ku-braczkach, a obok 3 w czerwonych kubraczkach. Liczą, ile jest ich razem. Naj-pierw liczą te w niebieskich kubraczkach, potem te w czerwonych. Następnie mają dodać najpierw te w czerwonych kubraczkach, a potem te w niebieskich. Muszą liczyć (lub bez liczenia wiedzą), ile jest krasnoludków (przy tak zada-nym pytaniu rozwijamy wnioskowanie o stałości liczby);
– rachowanie: krasnoludki jako liczmany;– układanie zadań z treścią: nauczyciel układa proste zadanie z treścią, a ucznio-
wie rozwiązują je za pomocą symulacji na kartach z krasnoludkami. Oczywi-ście bohaterami zadań są krasnoludki.
120
Tropiciele. Część 2 | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
SCENARIUSZE ZAJĘĆ MATEMATYKI W DZIAŁANIU
Do przygotowania prezentacji N. może użyć multibooka lub pomocy z Kuferka ucznia.
Liczby 0–5
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, sznuro-wadła, kartoniki z cyframi.
1. U. układają na stole pętlę ze sznurka. Odczytują, ile ma być w niej przedmiotów. Wkładają. Rysują w podręczniku w odpowiedniej pętli tyle kresek, ile włożyli przedmiotów. Podobnie postępują z każdą kolejną pętlą.
Porównywanie liczebności zbiorów. Znaki: =, <, >
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, kartoniki z cyfra-mi.
1. U. układają klocki, tak jak na zdjęciu. – Dokładają kartonikami z odpowiednimi cyframi, tyle, ile jest klocków czerwo-
nych, i tyle, ile zielonych.– Pomiędzy kartoniki z cyframi wstawiają ułożony z patyczków znak =.– Dokładają jeden czerwony klocek.– Liczą klocki czerwone.– Zamieniają kartonik z cyfrą 5 na kartonik z cyfrą 6.– Liczą klocki zielone.– Przekładają patyczki, zamieniając znak = w znak >.– Dokładają 3 klocki zielone.– Liczą klocki czerwone i klocki zielone.– Zamieniają kartonik z cyfrą 5 na kartonik z cyfrą 8.– Przekładają patyczki, zamieniając znak > w znak <. Nauczyciel organizuje co najmniej kilka podobnych zadań:– U. układają 2 równoliczne zbiory, dokładają kartoniki z odpowiednimi cyfra-
mi, a pomiędzy kartonikami umieszczają znak =;– Do jednego zbioru dokładają obiekty. Przeliczają. Zamieniają kartoniki z cy-
frami. Zamieniają znak = w znak < lub >. U. pracują w parach:– Jeden U. układa dowolną liczbę klocków, a drugi kładzie więcej lub mniej
klocków. Dokładają odpowiednie kartoniki z cyframi, pomiędzy którymi ukła-dają znak < lub >.
Myślenie przyczynowo-skutkowe
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, komplet figur geometrycznych, kartoniki z cyframi: 1, 2, 3, 4.
1. U. patrzą na zdjęcia i konstruują z 3 patyczków trójkąt. Nazywają figurę. Wskazują boki trójkąta.
M. s. 6, 7 ćw. 1 W. 1 cz. 1 k. 22 multibook s. 6, 7K. u.
M. 28, 29 ćw. 1 W. 1 cz. 1 k. 22 multibook s. 28, 29K. u.
M. s. 38 ćw. 1, W. 1 cz. 1 k. 22, 24 multibook s. 38K. u.
121
Myślenie przyczynowo-skutkowe |
Wśród figur z „Wyprawki 1” odszukują trójkąty. Gromadzą je w jednym miej-scu. Porównują ich wielkości.
2. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności konstruowania kwadratu, bez użycia patyczków, patrząc tylko na zdjęcia. Nume-rują kolejne etapy przy użyciu kartoników z cyframi. Potem konstruują kwadrat z patyczków i sprawdzają, czy numeracja etapów jest prawidłowa. W razie potrze-by poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania kwadratu. Konstruują z 4 patyczków kwadrat. Nazywają figurę. Wskazują boki kwadratu. Wśród figur z „Wyprawki 1” odszukują kwadraty. Gromadzą je w jednym miej-scu.
Porównują ich wielkości.3. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności
konstruowania prostokąta, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy użyciu kartoników z cyframi. Próbują je zapisać ołówkiem (tak aby można było po-prawić). Potem konstruują prostokąt z patyczków i sprawdzają, czy numeracja eta-pów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania prostokąta. Konstruują z 6 patyczków prostokąt. Nazywają figurę. Wskazują boki prostokąta. Wśród figur z „Wyprawki 1” odszukują prostokąty. Gromadzą je w jednym miej-scu.
Porównują ich wielkości.4. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności
konstruowania piramidy, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy użyciu kartoników z cyframi. Potem konstruują piramidę z klocków i sprawdzają, czy numeracja etapów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania piramidy. Układają z 10 klocków piramidę.
5. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności konstruowania mostu, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy uży-ciu kartoników z cyframi. Potem konstruują most z klocków i sprawdzają, czy nu-meracja etapów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania mostu. Układają z 6 klocków i 2 patyczków most.
6. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności konstruowania kostki, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy uży-ciu kartoników z cyframi. Potem konstruują kostkę z klocków i sprawdzają, czy nu-meracja etapów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania kostki. Układają z 27 klocków kostkę.
M. s. 38 ćw. 2 W. 1 cz. 1 k. 22, 24 multibook s. 38K. u.
M. s. 38 ćw. 3 W. 1 cz. 1 k. 22, 24 multibook s. 38K. u.
M. s. 39 ćw. 4 multibook s. 39K. u.
M. s. 39 ćw. 5 multibook s. 39K. u.
M. s. 39 ćw. 6 multibook s. 39K. u.
122
Rozkład liczby na składniki
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, kartoni-ki z cyframi, sznurowadła.
1. U. w pętli układają przedmioty, takie jak na zdjęciu. Liczą wszystkie przedmioty. Kładą kartonik z cyfrą 5. U. rozdzielają przedmioty do 3 pętli: osobno klocki, osobno pchełki i osobno pa-tyczki.
Liczą, ile jest klocków, i kładą kartonik z cyfrą 2. Liczą, ile jest patyczków, i kładą kartonik z cyfrą 2. Liczą, ile jest pchełek, i kładą kartonik z cyfrą 1. U. uzupełniają kartonikami działanie 5 = + + , a następnie uzupeł-niają zapis działania, rozpisując liczbę 5 na trzy składniki.
2. U. gromadzą takie obiekty, jakie znajdują się w dużej pętli. Rozdzielają przedmioty do 3 pętli: osobno klocki, osobno pchełki i osobno pa-tyczki.
Liczą, ile jest klocków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było klocków. Liczą, ile jest pchełek. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było pchełek. Liczą, ile jest patyczków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było patycz-ków.
Uzupełniają działanie: 8 = + + U. gromadzą takie obiekty, jakie znajdują się w dużej pętli. Rozdzielają przedmioty do 3 pętli: osobno klocki, pchełki i patyczki. Liczą, ile jest klocków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było klocków. Liczą, ile jest pchełek. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było pchełek. Liczą, ile jest patyczków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było patycz-ków.
Uzupełniają działanie: 9 = + + Nauczyciel organizuje co najmniej kilka podobnych zadań:– U. gromadzą kilka różnych przedmiotów. Liczą je.– Przedmioty rozdzielają według rodzaju.– Uzupełniają działania, rozdzielając liczby na składniki.
U. pracują w parach:– U. do dużej pętli wkłada przedmioty różnego rodzaju.– Drugi U. rozkłada te przedmioty do mniejszych pętli, klasyfikując je.– Razem zapisują działanie, rozkładając liczby na składniki.
Dopełnianie do 10
NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, kartoni-ki z cyframi, sznurowadła.
1. U. liczą klocki w pętli. Dokładają 3 czerwone klocki. Zdejmują klocki z pętli i zamiast nich rysują 3 kreski. Uzupełniają działanie: 10 = 7 +
M. s. 52 ćw. 1 W. 1 cz. 1 k. 22 multibook s. 52K. u.
M. s. 53 ćw. 2 W. 1 cz.1 k. 22 multibook s. 53K. u.
M. s. 76 ćw. 1 multibook s. 76K. u.
Tropiciele. Część 2 | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu
2. U. liczą pchełki w pętli. Dokładają 5 zielonych pchełek. Zdejmują pchełki z pętli i zamiast nich rysują 5 kresek. Uzupełniają działanie: 10 = 5 +
3. U. liczą patyczki w pętli. Dokładają 4 patyczki. Zdejmują dołożone patyczki i zamiast nich rysują 4 kreski. Uzupełniają działanie: 10 = 6 +
4. U. liczą klocki i pchełki w pętli. Dokładają 4 przedmioty. Zdejmują dołożone przedmioty i zamiast nich rysują 4 kreski. Uzupełniają działanie: 10 = 2 + +
5. U. liczą pchełki i patyczki w pętli. Dokładają 6 przedmiotów. Zdejmują dołożone przedmioty i zamiast nich rysują 6 kresek. Uzupełniają działanie: 10 = 3 + +
6. U. liczą patyczki i klocki w pętli. Dokładają 7 przedmiotów. Zdejmują dołożone przedmioty i zamiast nich rysują 7 kresek. Uzupełniają działanie: 10 = + + Nauczyciel organizuje co najmniej kilka podobnych zadań:– U. wykładają tyle przedmiotów, ile powie nauczyciel.– Dokładają przedmioty tak, aby razem było ich 10.– zapisują działanie: 10 = +
U. pracują w parach:– Jeden U. wykłada kilka przedmiotów.– Drugi dokłada tyle przedmiotów, żeby razem było ich 10.– Razem zapisują działanie 10 = +
M. s. 76 ćw. 2 multibook s. 76K. u.
M. s. 76 ćw. 3 multibook s. 76K. u.
M. s. 77 ćw. 4 multibook s. 77K. u.
M. s. 77 ćw. 5 multibook s. 77K. u.
M. s. 77 ćw. 6 multibook s. 77K. u.
Dopełnianie do 10 |
124
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Ojc
iec
Wirg
ilius
z–
zaba
wa
z naś
ladow
anie
m
rytm
uFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Znan
a za
baw
a ze
śpie
wem
Ojci
ec W
irgiliu
sz. N
. mod
yfi k
uje
zaba
wę,
w
prow
adza
jąc p
rost
e ry
tmy
do w
yklas
kani
a. U.
pow
tarz
ają ry
tmy
wy-
klask
ane
prze
z N.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Ech
o –
zaba
wa
z na-
ślado
wan
iem
rytm
uFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
N. w
ystu
kuje
rytm
na b
ęben
ku, U
. jak e
cho
pow
tarz
ają u
słysz
any
rytm
:–
wyk
lasku
jąc g
o,–
wyt
upuj
ąc g
o,–
skac
ząc (
skok
i dłu
ższe
i kr
ótsz
e).
Na
pocz
ątku
rytm
pod
awan
y pr
zez N
. pow
inie
n by
ć pro
sty,
pote
m
moż
e by
ć bar
dzie
j sko
mpl
ikow
any.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Do
tyłu
, do
przo
du–
ćwicz
enie
kro
ku
dost
awne
goFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. st
ają w
krę
gu b
lisko
sieb
ie. N
. dem
onst
ruje
kro
k do
staw
ny d
o ty
łu.
Wys
tuku
je ry
tm n
a 3 i
dem
onst
ruje
rytm
iczne
dos
taw
ianie
jedn
ej
nogi
do
drug
iej: p
raw
a no
ga w
tył (
1), le
wa
do p
raw
ej (2
), za
trzy
ma-
nie
(3);
lew
a no
ga w
tył (
1), p
raw
a do
lew
ej (2
), za
trzy
man
ie (3
)…U.
ćwicz
ą kr
ok d
osta
wny
w p
rzód
i w
tył.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Raz
do
koła
! – ćw
i-cz
enie
obr
otu
pary
doo
koła
sie
bie
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. d
obie
rają
się p
aram
i. Ćw
iczą
krok
obr
otu
w p
arze
doo
koła
sieb
ie.
Ozn
acza
to k
rąże
nie
raz w
lew
o, ra
z w p
raw
o w
espó
ł z d
rugi
m U
. w
trzy
man
iu za
obi
e dł
onie
.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Nie
chc
ę ci
ę zn
ać
– za
baw
a ta
necz
na
ze śp
iew
emFo
rma
prac
y: gr
upow
a
Nau
ka p
iose
nki. U
staw
ieni
e pa
ram
i w k
ręgu
. U. w
par
ze st
oją
zwró
ceni
tw
arza
mi d
o sie
bie.
Nie
chc
ę ci
ę, n
ie c
hcę
cię,
nie
chc
ę ci
ę zn
ać!
Czte
ry k
roki
dost
awne
do
tyłu
(odd
alan
ie si
ę od
sieb
ie) z
kiw
anie
m
ręką
na
poże
gnan
ie.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
SCEN
ARI
USZ
E ZA
JĘĆ
WYC
HO
WA
NIA
FIZ
YCZN
EGO
Tem
at: W
ryt
mie
na
trzy
. Zab
awy
i ćw
icze
nia
rytm
iczn
o-ta
necz
ne
Cz
as: 4
5 m
inut
125
Chod
ź do
mni
e, c
hodź
do
mni
e, rą
czkę
mi d
ać.
Czte
ry k
roki
dost
awne
do
przo
du (z
bliża
nie
się d
o sie
bie)
z w
ykon
ywan
iem
oby
dwie
ma
ręka
mi r
uchó
w p
rzyw
ołuj
ącyc
h.Pr
awą
mi d
aj, l
ewą
mi d
aj.
Zgod
nie
ze sł
owam
i pio
senk
i pod
anie
sobi
e pr
awej,
a p
otem
lew
ej rę
ki.I j
uż s
ię n
a m
nie
nie
gnie
waj
.Kr
ok o
brot
u w
par
ze d
ooko
ła si
ebie
w p
raw
ą st
ronę
.Pr
awą
mi d
aj, l
ewą
mi d
aj.
Pono
wne
pod
anie
sobi
e pr
awej
, a p
otem
lew
ej rę
ki.I j
uż s
ię n
a m
nie
nie
gnie
waj
.Kr
ok o
brot
u w
par
ze d
ooko
ła si
ebie
w le
wą
stro
nę.
Po za
końc
zeni
u uk
ładu
tane
czne
go ka
żdy
U. ro
bi je
den
krok
dos
taw
ny
w p
raw
ą st
ronę
, co
daje
każ
dem
u m
ożliw
ość z
abaw
y z i
nnym
U.
(par
tner
em).
Tytu
ł: Nie
chc
ę ci
ę zn
ać–
zaba
wa
tane
czna
Form
a pr
acy:
grup
owa
Zaba
wa
tane
czna
ze śp
iew
em.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Wsz
yscy
tań
czą
tak
jak
ja –
zaba
wy
rytm
iczne
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. lo
sują
kart
ki z o
braz
kam
i i za
pam
iętu
ją tre
ść w
ylos
owan
ego
obra
z-ka
. Ust
awiaj
ą się
w k
ręgu
twar
zam
i do
środk
a. W
środ
ku k
ręgu
zost
aje
jede
n U.
(wyb
rany
prz
ez N
.). N
. włą
cza
rytm
iczną
muz
ykę
(lub
wyb
ija
rytm
na
inst
rum
encie
per
kusy
jnym
). U.
znajd
ując
y się
w śr
odku
krę
gu in
icjuj
e sp
osób
por
usza
nia
się w
tym
ry
tmie
, poz
osta
li na
śladu
ją je
go ru
chy.
N. k
olej
no w
ywoł
uje
„obr
azki”
i z
mie
nia
rytm
(lub
muz
ykę)
. Ter
az w
ywoł
any
U. p
row
adzi
zaba
wę.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Gdz
ie je
st c
isza
?–
zaba
wa
relak
sacy
jna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
edzą
w si
adzie
skrz
yżny
m w
dow
olny
m m
iejsc
u sa
li. M
ają za
m-
knię
te o
czy.
N. p
rosi
o w
słuch
anie
się
w ci
szę.
Po
krót
kiej c
hwili
pros
i o
to, a
by k
ażdy
wyo
braz
ił so
bie,
jak
głoś
no k
rzyc
zy sł
owo
„hej
!”. N
a sy
gnał
N. w
szys
cy g
łośn
o kr
zycz
ą „h
ej!”
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Isk
ierk
a –
zaba
wa
na za
końc
zeni
e za
jęć
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
N. w
raz z
U. w
krę
gu, t
rzym
ają si
ę za
ręce
. N. (
pusz
cza
iskie
rkę)
lekk
o śc
iska
dłoń
U., w
szys
cy U
. kol
ejno
prz
ekaz
ują
uścis
k dł
oni. N
. pod
-su
mow
uje
lekc
ję, k
ażde
mu
U. u
dzie
la kr
ótkie
j info
rmac
ji o ty
m, ja
k w
ykon
ywał
pos
zcze
góln
e ćw
iczen
ia na
lekc
ji.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
126
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Hop
! Hop
do
góry
! – im
prow
izacja
ru
chow
a do
pio
senk
i Majk
i Je
żow
skie
jFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Wyk
onyw
anie
dow
olny
ch sk
oków
obu
nóż i
jedn
onóż
w cz
asie
impr
owi-
zacji
ruch
owej
, np.
do
pios
enki
Majk
i Jeż
owsk
iej G
uma
do p
odsk
oków
. Na
uka r
efre
nu p
iose
nki. W
łącza
nie
się d
o śp
iewu
w re
freni
e pi
osen
ki.Re
f.Ho
p! H
op! d
o gó
ry!
Wsz
yscy
raze
m ja
k ka
ngur
y (..
.)
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Gum
a do
pod
sko-
ków
– za
baw
y sk
oczn
eFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. d
zielą
się n
a 2
zesp
oły.
W k
ażdy
m ze
spol
e dw
oje
U. ro
zciąg
a gu
mę
do sk
akan
ia i u
staw
ia ją
na n
ajniżs
zym
moż
liwym
poz
iom
ie. P
ozos
tali
czło
nkow
ie ze
społ
u ko
lejn
o w
ykon
ują
skok
i z m
iejsc
a ob
unóż
prz
ez
rozc
iągni
ętą
gum
ę (n
ajpie
rw w
prz
estr
zeń
mię
dzy
dwom
a gu
mam
i, po
tem
na
zew
nątr
z) i u
staw
iają
się w
rzęd
zie. P
o ka
żdej
kole
jce sk
o-kó
w N
. zm
ieni
a os
oby
trzy
mają
ce ro
zciąg
nięt
a gu
mę.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Kon
kurs
sko
czkó
w–
ryw
aliza
cja sp
orto
wa
mię
-dz
y ze
społ
ami
Form
a pr
acy:
grup
owa
Konk
urs p
rzeb
iega
pod
obni
e jak
pop
rzed
nie
ćwicz
enie
. N. o
maw
ia z U
. zas
ady
konk
ursu
. •
Któr
y ze
spół
szyb
ciej w
ykon
a ćw
iczen
ie?
•Kt
óry
zesp
ół d
okła
dnie
j wyk
ona
ćwicz
enie
?W
konk
ursie
bio
rą ud
ział w
szys
cy U
., wym
ieniaj
ą się
pary
trzy
mają
ce gu
mę.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., za
chow
ania
regu
ł kon
kurs
ui p
opra
wno
ści
wyk
onan
ia sk
oków
.
Tytu
ł: Sko
czki
– sk
oki
jedn
onóż
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Zaba
wa
ruch
owa
przy
muz
yce.
U. p
orus
zają
się w
rytm
skoc
znej
mu-
zyki
po ca
łej s
ali. K
iedy
N. w
yłąc
za m
uzyk
ę, w
szys
cy za
styg
ają
w b
ezru
chu
na je
dnej
nod
ze. N
a sy
gnał
N.–
U., s
kacz
ąc n
a je
dnej
no-
dze,
doc
iera
ją do
najb
liższ
ej śc
iany.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tem
at: H
op, h
op d
o gó
ry!.
Ćwic
zeni
a i g
ry r
ucho
we
popr
awia
jące
sko
czno
ść
Cza
s: 4
5 m
inut
127
Tytu
ł: Raj
d sk
oczk
ów –
to
r prz
eszk
ód. S
koki
jedn
o-nó
ż i o
bunó
żFo
rma
prac
y: gr
upow
a
N. d
zieli
klasę
na
3 zes
poły,
wyz
nacz
a lin
ię st
arto
wą
i lin
ię m
ety.
Na
linii m
ety
usta
wia
kosz
e na
plas
tikow
e bu
telk
i (lu
b pl
astik
owe
kręg
le).
Zaw
odni
cy si
edzą
w si
adzie
skrz
yżny
m w
rzęd
ach.
Na
sygn
ał st
artu
, pi
erw
szy
zaw
odni
k sk
acze
obu
nóż w
kie
runk
u ko
sza
z but
elką
plas
ti-ko
wą
mię
dzy
kolan
ami, w
rzuc
a bu
telkę
do
kosz
a, ob
iega
kosz
i w
raca
do
swoj
ego
zesp
ołu,
skac
ząc n
a je
dnej
nod
ze. K
iedy
prz
esko
czy
linię
st
artu
, sta
rtuj
e ko
lejn
y za
wod
nik
z gru
py. W
ygry
wa
zesp
ół, k
tóry
w
okr
eślo
nym
czas
ie w
rzuc
i do
kosz
a na
jwię
cej b
utel
ek (k
tóry
do-
kład
nie
i bez
błęd
nie
wyk
ona
ćwicz
enia,
któ
ry p
ierw
szy
skoń
czy
rajd
).Do
brze
był
oby
kilka
razy
pow
tórz
yć za
wod
y.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
but
elki
plas
tikow
e (lu
b kr
ęgle
), 3 k
osze
.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Prz
eska
kiw
anka
–
zaba
wa
ruch
owa
popr
awia-
jąca
skoc
znoś
ćFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Do li
nki o
dłu
gośc
i oko
ło 2
met
rów
prz
ywiąz
ujem
y w
orec
zek
wyp
eł-
nion
y re
sztk
ami m
ater
iału.
Jede
n U.
trzy
ma
koni
ec li
nki i
kręc
i się
tak,
żeby
skac
zący
wor
ek w
irow
ał n
ad p
odło
gą. P
ozos
tali
U. u
staw
iają
się
w k
ręgu
i po
dska
kują,
gdy
link
a ze
skac
zący
m w
orkie
m zb
liża
się d
o ni
ch. Je
żeli
ktoś
nie
wys
kocz
y w
gór
ę w
odp
owie
dnim
mom
encie
lub
pods
kocz
y zb
yt n
isko,
zapl
ącze
się
w sk
aczą
cy w
orek
. Zap
lątan
y U.
w
chod
zi do
środ
ka i
kręc
i wor
kiem
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
link
a o
dług
ości
2 m
etró
w
z wor
kiem
wyp
ełni
onym
te
ksty
liam
i.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Boc
ian
i żab
ki
– za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Jede
n U.
jest
boc
ianem
, poz
osta
li U.
są ża
bam
i. Boc
ian u
siłuj
e zła
pać
żabę
, ale
wol
no m
u ty
lko sk
akać
na
jedn
ej n
odze
. Żab
y sk
aczą
„żab
ką”
– w
poz
ycji k
uczn
ej i
ucie
kają
prze
d bo
ciane
m. Z
łapa
na ża
ba zo
staje
bo
ciane
m. Z
abaw
a ko
ńczy
się,
gdy
wsz
ystk
ie ża
by zm
ieni
ły si
ę w
boc
iany.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Spa
cer
rela
ksuj
ący
– ćw
iczen
ia od
dech
owe
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
– M
arsz
wko
ło sa
li, z u
nies
ieni
em ra
mio
n w
gór
ę (w
dech
), op
uszc
zani
e ra
mio
n (w
ydec
h).
– M
arsz
na
palca
ch z
wys
oko
unie
siony
mi r
ozpo
star
tym
i gaz
etam
i.–
W m
arsz
u zg
niec
enie
gaz
et w
kul
e i p
odrz
ucan
ie g
azet
owyc
h pi
łecz
ek d
o gó
ry.
– W
rzuc
enie
gaz
etow
ej k
uli d
o ko
sza.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, g
azet
a dl
a ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
128
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Ber
ek „
Stra
ch n
a w
róbl
e” –
zaba
wa
ener
ge-
tyzu
jąca
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Wsz
yscy
U. k
ładą
wor
eczk
i gim
nast
yczn
e na
gło
wie
. Wyz
nacz
ona
osob
a –
bere
k –
goni
inne
. Żeb
y uc
hron
ić się
prz
ed zł
apan
iem
prz
ez
berk
a, tr
zeba
stan
ąć w
bez
ruch
u, w
poz
ycji w
ypro
stow
anej
z rę
kam
i w
yciąg
nięt
ymi n
a bo
ki (ja
k st
rach
na
wró
ble)
i ut
rzym
ać n
a gł
owie
w
orec
zek.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
wor
eczk
i gi
mna
styc
zne
dla
wsz
ystk
ich
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Sia
d sk
rzyż
ny –
ut
rwala
nie
naw
yku
pozy
cji
skor
ygow
anej
w si
adzie
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
adają
w k
ręgu
na
podł
odze
, z n
ogam
i skr
zyżo
wan
ymi (
„po
ture
c-ku
”), z
dłoń
mi o
part
ymi n
a ko
lanac
h. N
. spr
awdz
a, cz
y pl
ecy
są w
ypro
-st
owan
e, g
łow
a le
kko
unie
siona
do
góry
. In
dyw
idua
lne
prez
enta
cje p
raw
idło
wej
pos
taw
y cia
ła p
rzy
siadz
ie
skrz
yżny
m –
na
środk
u kr
ęgu.
Pop
raw
ne w
ykon
anie
ćwicz
enia
nagr
a-dz
ane
jest
bra
wam
i.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
U.
w tr
akcie
pre
-ze
ntow
ania
post
awy.
Tytu
ł: Spr
ytny
lise
k –
zaba
wa
utrw
alając
a na
wyk
po
zycji
skor
ygow
anej
w si
a-dz
ie sk
rzyż
nym
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. si
edzą
w si
adzie
skrz
yżny
m w
krę
gu. P
oza
kręg
iem
jest
jede
n U.
(li
sek)
, któ
ry sp
acer
uje
z chu
stec
zką
w d
łoni
. Sie
dząc
y w
krę
gu p
owta
-rz
ają ry
tmicz
nie
znan
ą ry
mow
ankę
:
Chod
zi lis
ek w
koło
dro
gi,Ci
chut
eńko
staw
ia n
ogi.
Cich
uteń
ko si
ę za
krad
aN
ic ni
kom
u ni
e po
wia
da…
W ty
m cz
asie
zakr
adają
cy si
ę „li
sek”
cich
utko
kład
zie ch
uste
czkę
za
plec
ami w
ybra
nego
U. i
ucie
ka. T
en, k
to m
a te
raz c
hust
eczk
ę, m
usi l
i-sk
a do
goni
ć, w
ówcz
as w
róci
na sw
oje
mie
jsce,
a li
sek
będz
ie d
alej
chod
ził. Je
śli li
skow
i uda
się
dobi
ec d
o m
iejsc
a, w
któ
rym
sied
ziała
go-
niąc
a go
oso
ba i
usiąś
ć w si
adzie
skrz
yżny
m, z
osta
je w
krę
gu. T
eraz
li-
skie
m je
st ju
ż ten
, kto
zost
ał z
chus
tecz
ką p
oza
kręg
iem
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
chus
tecz
ka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
popr
awno
ści
wyk
onan
ia sia
du
i akt
ywno
ści U
.
Tytu
ł: Lis
i ku
rczę
ta –
za
baw
a ut
rwala
jąca
odru
ch
praw
idło
wej
pos
taw
y cia
łaFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. ćw
iczą
siad
skrz
yżny
z rę
kam
i uni
esio
nym
i „w
skrz
ydeł
ka” (
ręce
zg
ięte
w ło
kciu
, dło
nie
podn
iesio
ne d
o gó
ry, ło
patk
i ścią
gnię
te, p
lecy
pr
oste
).N
. wyz
nacz
a cz
ęść s
ali, g
dzie
będ
zie „k
urni
k”. Ta
m si
edzą
ucz
estn
icy
zaba
wy
jako
kurc
zęta
(w o
pisa
nej w
yżej
poz
ycji)
. Na
hasło
: „ku
rczę
ta
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
po-
praw
nośc
i wyk
o-na
nia
ćwicz
enia
i wyr
óżni
anie
U.,
któr
zy za
chow
ali
Tem
at: D
bam
o s
woj
ą sy
lwet
kę. Ć
wic
zeni
a i z
abaw
y w
yrab
iają
ce n
awyk
i pra
wid
łow
ej p
osta
wy
Cz
as: 4
5 m
inut
129
na p
odw
órko
”, U. w
stają
, wyc
hodz
ą z „
kurn
ika” i
bie
gają
po sa
li w
e w
spię
ciu n
a pa
lcach
, wyk
onuj
ą rę
kam
i ges
t „m
acha
nia
skrz
ydeł
kam
i” (o
drzu
ty u
gięt
ych
w ło
kciac
h i w
znie
siony
ch d
o gó
ry rą
k do
tyłu
). N
a ha
sło: „
uwag
a, lis
!”, k
urcz
ęta
wra
cają
do k
urni
ka i
siada
ją w
poz
ycji
wyj
ścio
wej
.
praw
idło
wą
post
awę
i nie
po
pełn
ili bł
ędu,
jak
im je
st b
ieg
na ca
łych
sto-
pach
.
Tytu
ł: Pol
owan
ie n
a lis
a –
zaba
wa
z peł
zani
em n
a br
zuch
uFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. w
ybie
rają
się d
o las
u, że
by w
ytro
pić l
isa, k
tóry
stra
szy
kurc
zęta
. M
uszą
to ro
bić c
ichut
ko i
tak,
żeby
nik
t ich
nie
zauw
ażył
. „Lis
” to
wo-
recz
ek g
imna
styc
zny.
N. u
kład
a w
orec
zki (
dla
każd
ego
U. je
den)
na
li-ni
i tuż
prz
y śc
ianie
. Po
prze
ciwne
j stro
nie
sali
U. le
żą n
a br
zuch
u (n
a ko
cyka
ch).
Na
znak
„pod
chod
zimy”
, czo
łgają
się
w k
ieru
nku
„lisa
”. Kie
-dy
zabr
zmi h
asło
: „lo
rnet
ka”, o
dryw
ają rę
ce i
klatk
ę pi
ersio
wą
od p
od-
łogi
i „o
bser
wuj
ą” p
rzez
„lor
netk
ę” zr
obio
ną z
dłon
i. Wyg
ryw
a te
n,
kto
popr
awni
e bę
dzie
wyk
onyw
ał w
szys
tkie
ćwicz
enia
i jako
pie
rw-
szy
z „lis
em” p
rzyb
iegn
ie d
o lin
ii sta
rtu,
usią
dzie
w sk
oryg
owan
ym si
a-dz
ie sk
rzyż
nym
z w
orec
zkie
m n
a gł
owie
. N. m
oże
podz
ielić
klas
ę na
pó
ł. Kie
dy n
iekt
órzy
U. b
ędą
„pol
owal
i”, in
ni m
ogą
obse
rwow
ać („
sę-
dzio
wać
”).
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Mur
owan
ie p
łotu
–
zaba
wa
kszt
ałtu
jąca
naw
yk
praw
idło
wej
pos
taw
yFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
N. w
yzna
cza
linię
w p
oprz
ek sa
li, ta
m m
urar
z wyb
uduj
e m
ur o
chro
n-ny
dla
kurc
ząt,
któr
e st
rasz
y lis
. Wyb
iera
jedn
ego
U., k
tóry
będ
zie
mur
arze
m. M
urar
z moż
e po
rusz
ać si
ę ty
lko w
zdłu
ż wyz
nacz
onej
lini
i. Po
zost
ali U
. („c
egły
”) us
iłują
prze
dost
ać si
ę na
dru
gą st
ronę
sali.
Jak
„mur
arz”
złap
ie „c
egłę
”, usa
dza
ją na
lini
i, prz
ez co
zmni
ejsz
a pr
ze-
strz
eń, k
tórą
moż
na p
rzeb
iega
ć. „W
mur
owan
a ce
gła”
sied
zi w
siad
zie
skrz
yżny
m sk
oryg
owan
ym, z
dło
ńmi o
part
ymi n
a ko
lanac
h i w
ypro
-st
owan
ymi p
leca
mi. M
urar
z spr
awdz
a, cz
y je
go m
ur je
st p
rost
y.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
. or
az ic
h po
staw
y w
siad
zie sk
rzyż
-ny
m.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Wal
ą si
ę m
ury
– za
baw
a ks
ztał
tując
a na
wyk
pr
awid
łow
ej p
osta
wy
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. sp
acer
ują
po sa
li w
rytm
ie sp
okoj
nej, p
rzyj
emne
j muz
yki. K
iedy
m
uzyk
a uc
ichni
e i u
słysz
ą ha
sło: „
walą
się
mur
y”, u
staw
iają
się p
leca
mi
do śc
iany
i pró
bują
„pod
trzy
mać
” mur
. N. p
rzyp
omin
a, że
będ
zie ko
n-tro
low
ał st
anie
prz
y śc
ianie
w p
ozyc
ji sko
rygo
wan
ej i
spra
wdz
i, czy
:–
pięt
y są
prz
y śc
ianie
,–
nogi
są w
ypro
stow
ane,
– gł
owa
i ple
cy p
rzyc
iśnię
te d
o śc
iany,
– br
zuch
wcią
gnię
ty,
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
. i p
opra
wno
ści
stan
ia pr
zy
ścian
ie w
poz
ycji
skor
ygow
anej
.
130
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
– ło
patk
i ścią
gnię
te,
– ba
rki c
ofni
ęte
i opu
szcz
one,
– w
zrok
skie
row
any
prze
d sie
bie.
Kied
y N
. włą
cza
muz
ykę,
U. z
suw
ają si
ę po
ścian
ie, p
rzec
hodz
ą do
sia
du i
do si
adu
skrz
yżne
go, a
pot
em zn
ów ry
tmicz
nie
spac
eruj
ą.
Tytu
ł: Prz
ebit
y ba
lon
– ćw
iczen
ie o
ddec
how
eFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. st
oją
tyłe
m p
rzy
ścian
ie w
poz
ycji s
kory
gow
anej
. Pod
nosz
ą do
gór
y rę
ce i
nabi
erają
duż
o po
wie
trza
. Pow
oli w
ypus
zcza
ją po
wie
trze
, wy-
dając
dźw
ięk:
„pss
ss…”
, wio
tcze
ją jak
prz
ebity
bal
on, a
pot
em w
raca
ją do
skor
ygow
anej
pos
taw
y. Ćw
iczen
ie p
owta
rzam
y 3 r
azy.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Nie
chc
ę ci
ę zn
ać
– za
baw
a ta
necz
na ze
śpie
-w
emFo
rma
prac
y: gr
upow
a
Przy
pom
nien
ie p
ozna
nej n
a po
prze
dnich
zaję
ciach
zaba
wy
tane
czne
j ze
śpie
wem
Nie
chcę
cię
znać
.5
min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Met
rum
na
3 4
– za
pam
ięty
wan
ie ru
chu
w p
rzes
trze
ni i
pow
tórz
enie
go
ciał
emFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. sł
ucha
ją w
alca
(np.
Nad
pię
knym
mod
rym
Dun
ajem
J. St
raus
sa
syna
) i ro
zpoz
nają
met
rum
walc
a (je
den
akce
nt, d
wa
dźw
ięki
słabe
).U.
dow
olni
e us
taw
iają
się w
klas
ie z
lekk
o ro
zsta
wio
nym
i sto
pam
i. M
ają u
gięt
e ko
lana
i prz
enos
zą ci
ężar
z je
dnej
nog
i na
drug
ą. Za
zna-
czają
akc
ent,
prze
nosz
ąc ci
ężar
ciał
a na
jedn
ą no
gę, a
pod
czas
nas
tęp-
nych
dw
óch
dźw
iękó
w b
alans
ują
ciałe
m.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Wal
c w
kol
e –
zaba
-w
a ry
tmicz
no-t
anec
zna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. u
staw
iają
się n
a lin
ii koł
a tw
arza
mi d
o śro
dka
z ręk
ami o
part
ymi n
a bi
odra
ch. W
rytm
muz
yki (
np. w
alca
wie
deńs
kiego
) wyk
onuj
ą ta
necz
-ny
ruch
bok
iem
(kro
k do
suw
any
w b
ok) p
o lin
ii koł
a. N
a sy
gnał
N. (
np.
dźw
ięk
tam
bury
na) z
mie
niają
kie
rune
k ta
ńca,
a na
dźw
ięk
grze
chot
-ki
odw
raca
ją się
tyłe
m d
o śro
dka
koła
i ko
ntyn
uują
tani
ec w
tym
sa-
mym
kie
runk
u.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tem
at: W
ryt
mie
wal
ca. Z
abaw
y ut
rwal
ając
e ry
tm n
a
Czas
: 45
min
ut43
131
Tytu
ł: Wal
czyk
na
ga-
zeci
e –
ćwicz
enie
kro
ków
w
alca
Form
a pr
acy:
grup
owa
Usta
wie
nie
w ro
zsyp
ce, w
szys
cy w
jedn
ym k
ieru
nku.
U. r
ozpo
czyn
ają
tani
ec o
d st
ania
na g
azec
ie. P
orus
zają
się w
rytm
ie w
alca
zgod
nie
z pol
ecen
iami N
. (np
.: do
przo
du –
na
gaze
tę; d
o ty
łu –
na
gaze
tę; n
a pr
awo
– na
gaz
etę;
na
lew
o –
na g
azet
ę).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erwa
cja
akty
wno
ści U
., za
chow
ania
regu
ł ko
nkur
su i p
o-pr
awno
ści w
yko-
nani
a kro
ków.
Tytu
ł: Zie
lony
wal
czyk
–
nauk
a pi
osen
kiFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Nau
ka te
kstu
:Zi
elon
y w
alcz
yk ra
z, dw
a, tr
zy…
Kto
go n
ie u
mie
, nie
ch p
atrz
y,A
kto
go u
mie
, nie
ch ta
ńczy
,Zi
elon
y w
alcz
yk ra
z, dw
a, tr
zy.
U. si
edzą
w sk
oryg
owan
ym si
adzie
skrz
yżny
m z
ręka
mi n
a ko
lanac
h.
Śpie
wają
c pio
senk
ę, ko
łysz
ą się
w p
raw
o i w
lew
o.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Zie
lony
wal
czyk
–
zaba
wa
tane
czna
ze śp
iew
emFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. u
staw
iają
się w
krę
gu i
trzy
mają
się
za rę
ce. Ś
piew
ają zw
rotk
ę pi
osen
ki, w
ykon
ując
ruch
y jak
w ćw
iczen
iu „n
a ga
zecie
” (do
prz
odu
– po
wró
t; do
tyłu
– p
owró
t).W
refre
nie
(„cho
dzę
ja so
bie…
”) ca
ły k
rąg
poru
sza
się w
jedn
ą st
ronę
, a w
yzna
czon
y U. w
chod
zi do
środ
ka kr
ęgu
i wyb
iera
par
tner
a do
tańc
a.Pr
zy śp
iew
ie zw
rotk
i, wsz
yscy
U. t
ańcz
ą jak
pop
rzed
nio
w k
ręgu
, a
wyb
rana
par
a w
środ
ku k
ręgu
.Pr
zy śp
iew
ie re
frenu
sytu
acja
się p
owta
rza,
tylko
w śr
odku
kręg
u zo
sta-
je U
., któ
ry zo
stał
wyb
rany
i te
raz o
n w
ybie
ra so
bie
part
nera
do
tańc
a.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Wsz
yscy
tań
czą
tak
jak
ja –
impr
owiza
cje
tane
czne
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Wyb
rany
U. in
dyw
idua
lnie
i wed
ług w
łasne
go p
omys
łu ta
ńczy
z ch
ustk
ą w
rytm
pog
odne
j muz
yki, n
p. W
alc k
wia
tów
z ba
letu
Dzia
dek
do o
rze-
chów
P. C
zajko
wsk
iego
. Poz
osta
li U.
obs
erw
ują
i naś
laduj
ą ch
oreo
grafi
ę
U. p
row
adzą
cego
zaba
wę.
N. co
chw
ila zm
ieni
a oso
bę p
row
adzą
cą.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., po
mys
łow
ości
i poc
zucia
rytm
u.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: W
ędru
jący
dzw
o-ne
czek
– ć
wicz
enie
wyc
i-sz
ające
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
edzą
w si
adzie
skrz
yżny
m w
krę
gu. N
. pod
aje ko
muś
dzw
onec
zek.
Zada
niem
U. je
st p
rzek
azyw
anie
sobi
e dz
won
eczk
a ta
k, ab
y ni
e w
y-do
był d
źwię
ku, p
rzew
ędro
wał
cały
krą
g i d
otar
ł do
N. D
zwon
ecze
k tr
zeba
trzy
mać
w d
wóc
h pa
lcach
, a n
ie n
a dł
oni!
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Poż
egna
lny
tani
ec
rąk
– ćw
iczen
ie ry
tmicz
ne,
relak
sacy
jne
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
N., n
ie w
ydają
c żad
nego
pol
ecen
ia, za
czyn
a ru
szać
ręka
mi w
rytm
ie
walc
a. U.
obs
erw
ują
ruch
y rą
k N
. i na
śladu
jąc g
o, w
łącz
ają si
ę w
tani
ec
rąk.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Chod
zę ja
sobi
e po
kol
e,W
ybie
ram
tego
, kog
o w
olę,
Kogo
ś wyb
iorę
do
tańc
a,Że
by za
tańc
zyć z
nim
wal
ca.
132
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Mar
sz p
owit
alny
–
ćwicz
enie
na
wyc
zucie
w
łasn
ego
ciała
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. m
asze
rują
w ry
tmie
muz
yki. N
. daje
pol
ecen
ia i s
praw
dza,
czy
wsz
y-sc
y po
praw
nie
je w
ykon
ali (
głow
a do
gór
y, pl
ecy
pros
to, p
atrz
ymy
prze
d sie
bie,
mar
sz n
a pa
lcach
, mar
sz n
a ca
łej s
topi
e…).
Kied
y m
uzyk
a cic
hnie
, U. k
łani
ają si
ę na
pow
itani
e.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Bac
znoś
ć! –
ćw
i-cz
enie
pos
taw
y za
sadn
iczej
. Im
prow
izacja
tane
czna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Ćwicz
enie
pos
taw
y za
sadn
iczej
. Dem
onst
racja
N.: g
łow
a un
iesio
na
nad
klatk
ą pi
ersio
wą,
ram
iona
pro
ste,
lekk
o co
fnię
te k
u ty
łow
i, lek
ko
wcią
gnię
ty b
rzuc
h, b
arki,
łopa
tki, p
oślad
ki, ko
lana
usta
wio
ne sy
me-
tryc
znie
na
jedn
akow
ej w
ysok
ości,
ręce
opu
szcz
one
wzd
łuż t
ułow
ia.
U. p
rzyj
muj
ą po
staw
ę na
wzó
r dem
onst
row
anej
prz
ez N
., któ
ry ko
ry-
guje
pos
taw
ę u
każd
ego
U.U.
por
usza
ją się
swob
odni
e po
prz
estr
zeni
sali,
na ko
men
dę: „
bacz
-no
ść!”
– pr
zyjm
ują
post
awę
zasa
dnicz
ą.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Na
polig
onie
–
zaba
wy
wzm
acni
ające
m
ięśn
ie p
lecó
w i
brzu
cha
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Mar
sz w
okół
sali,
zbió
rka
w sz
ereg
u, o
dlicz
anie
do
4, u
twor
zeni
e 4
druż
yn. K
ażda
dru
żyna
otr
zym
uje
szar
fy w
wyb
rany
m ko
lorz
e.
Druż
yny
ćwicz
ą:–
czoł
gani
e się
(na
kocy
ku),
– st
rzel
anie
(rzu
ty p
iłecz
ką d
o ce
lu),
– ob
serw
ację
tere
nu p
rzez
lorn
etkę
(uni
esie
nie
rąk
i klat
ki pi
ersio
wej
w
poz
ycji l
eżąc
ej n
a br
zuch
u).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Lor
netk
a –
ćwicz
enie
wzm
acni
ające
m
ięśn
ie k
arku
i gr
zbie
tuFo
rma
prac
y: gr
upow
a
Usta
wie
nie
w ro
zsyp
ce. N
. prz
epro
wad
za m
uszt
rę (k
omen
dy: b
acz-
ność
, spo
czni
j, w le
wo
zwro
t, w
pra
wo
zwro
t, pa
dnij!
).U.
leżą
na
brzu
chu
z dło
ńmi p
od b
rodą
. Na
hasło
: „pa
trz p
rzez
lorn
et-
kę” –
odr
ywają
ręce
od
podł
ogi, p
rzen
oszą
dło
nie
do o
czu,
ukł
adają
pa
lce ta
k, ab
y po
wst
ały
dwa
kółk
a. Pr
zez t
aką
„lorn
etkę
” obs
erw
ują
tere
n pr
zed
sobą
– w
pro
stej
lini
i. Na
hasło
: „od
pocz
ynek
” – U
. wra
-ca
ją do
poz
ycji w
yjśc
iow
ej, N
. czu
wa
nad
popr
awno
ścią
wyk
onan
ia ćw
iczen
ia.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.i p
opra
wno
ści
wyk
onyw
aneg
o ćw
iczen
ia.
Tem
at: J
ak w
woj
sku.
Zab
awy
kszt
ałtu
jące
pra
wid
łow
ą po
staw
ę ci
ała
Czas
: 45
min
ut
133
Tytu
ł: Rak
i w st
awie
– cz
wo-
rako
wan
ie w
pod
porz
e ty
łem
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Mar
sz w
pod
porz
e ty
łem
na
czw
orak
a w
kie
runk
u gł
owy
(za g
łow
ą).
W cz
asie
por
usza
nia
się b
iodr
a un
iesio
ne d
o lin
ii łąc
zące
j bar
ki i k
ola-
na, ło
patk
i ścią
gnię
te. P
rzy
orga
niza
cji te
go ćw
iczen
ia tr
zeba
uw
ażać
, ab
y U.
się
nie
zder
zali!
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.i p
opra
wno
ści
wyk
onyw
aneg
o ćw
iczen
ia.
Tytu
ł: Man
ewry
woj
sko-
we
– za
wod
y sp
orto
we
Form
a pr
acy:
grup
owa
N. z
azna
cza
linię
star
tu o
raz l
inię
, do
któr
ej za
wod
nicy
czoł
gają
się,
i ust
awia
tarc
ze st
rzel
eckie
(hul
a-ho
op lu
b sz
arfy
), do
któ
rych
zaw
od-
nicy
będ
ą rz
ucać
wor
eczk
ami g
imna
styc
znym
i. Wyj
aśni
a do
kład
nie
cały
prz
ebie
g za
wod
ów.
Druż
yny
siedz
ą w
skor
ygow
anym
siad
zie sk
rzyż
nym
z rę
kam
i na
kola-
nach
w rz
ędac
h. N
a sy
gnał
„sta
rt” p
ierw
sza
osob
a w
rzęd
zie cz
ołga
się
do w
yzna
czon
ego
mie
jsca,
odda
je st
rzał
(wor
eczk
i leżą
w p
ojem
niku
na
lini
i) i w
raca
tyłe
m n
a cz
wor
akac
h do
swoj
ej d
ruży
ny. G
dy p
rzek
ro-
czy
linię
star
tu, r
usza
kole
jny
zaw
odni
k, a
ten,
któ
ry za
końc
zył k
onku
-re
ncję
, siad
a na
końc
u rz
ędu
w sk
oryg
owan
ym si
adzie
skrz
yżny
m
z ręk
ami n
a ko
lanac
h.W
ygry
wa
druż
yna,
któr
a po
pełn
iła n
ajmni
ej b
łędó
w i
odda
ła n
ajwię
cej
celn
ych
strz
ałów
.
10 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.i p
opra
wno
ści
wyk
onyw
aneg
o ćw
iczen
ia.
Tytu
ł: Na
strz
elni
cy –
za
baw
y rz
utne
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
N. u
kład
a w
odl
egło
ści 2
–3 m
etró
w o
d lin
ii, na
któ
rej s
toi z
awod
nik,
trzy
obr
ęcze
(hul
a-ho
op) o
bok
siebi
e. K
ażda
obr
ęcz m
a um
owną
war
-to
ść p
unkt
ową
(1, 2
lub
3 pun
kty)
. Dru
żyny
kole
jno
odda
ją po
jedn
ym
strz
ale, w
szys
cy U
. gło
śno
liczą
pun
kty.
Wyg
ryw
a dr
użyn
a, kt
óra
strz
e-la
najce
lnie
j.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.i p
opra
wno
ści
wyk
onyw
aneg
o ćw
iczen
ia.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Cis
za –
ćwicz
enie
w
ycisz
ające
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. le
żą n
a pl
ecac
h z n
ogam
i wyp
rost
owan
ymi i
ręka
mi w
zdłu
ż tuł
owia.
Ro
zluźn
iają
posz
czeg
ólne
par
tie ci
ała,
zgod
nie
z kom
endą
N. W
słu-
chuj
ą się
w ci
szę.
Na
hasło
: „po
budk
a!” s
tają
prz
y śc
ianie
w p
ozyc
ji sk
oryg
owan
ej.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Def
ilada
– za
baw
a ro
zluźn
iając
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Mar
sz d
wój
kam
i wok
ół sa
li ze
śpie
wem
:
Hej h
o, h
ej h
o,Do
pra
cy b
y się
szło
…
N. w
ybija
rytm
na
bębn
ie i
zwra
ca u
wag
ę na
wła
ściw
e od
dych
anie
w
czas
ie m
arsz
u ze
śpie
wem
.N
. „od
bier
ający
defi
ladę
” dzię
kuje
za u
dział
w za
jęcia
ch i
udzie
la po
chw
ał za
akt
ywne
i po
praw
ne ćw
iczen
ie.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści
U., i
nfor
mac
ja zw
rotn
a N
.
134
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Bal
onik
u m
ój
mal
utki
– e
nerg
etyz
ując
a za
baw
a ru
chow
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
i gru
pow
a
U. u
staw
iają
się w
krę
gu i
trzy
mają
się
za rę
ce. S
toją
ciasn
o, ja
k na
jbli-
żej c
entr
um k
ręgu
. Wyp
owiad
ając r
ytm
iczni
e sło
wa:
Balo
niku
mój
mal
utki
Rośn
ij duż
y, ok
rągl
utki,
Balo
n ro
śnie
, że
aż st
rach
…Pr
zebr
ał m
iarę
no
i… tr
ach!
– ro
zsze
rzają
krą
g:N
a „t
rach
!” pu
szcz
ają d
łoni
e i r
ozry
wają
bal
onik!
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Des
zcz
balo
nikó
w
– za
baw
a ru
chow
a pr
zy
muz
yce
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a i g
rupo
wa
U. d
muc
hają
pow
ietr
ze d
o ba
loni
ków.
W ra
zie p
otrz
eby
N. p
omag
a lu
b da
je U
. nad
muc
hany
bal
onik
.Za
baw
y en
erge
tyzu
jące
z ba
lona
mi w
rytm
zna
nych
U. p
iose
nek.
Pod
-bi
janie
balo
nikó
w d
o gó
ry, o
dbija
nie
do k
oleg
i, po
drzu
cani
e or
az u
dział
w
śpiew
ie zn
anyc
h pi
osen
ek. R
ytm
iczne
por
usza
nie
się w
czas
ie za
baw
y.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, b
alon
iki d
la ka
żdeg
o U.
, nag
rani
a ul
ubio
-ny
ch p
iose
nek
dzie
cięcy
ch.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Drz
ewa
w le
sie
– ćw
iczen
ia ro
zluźn
iając
e m
ięśn
ieFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. st
oją
w lu
źnej
gro
mad
ce b
oso,
wyk
onuj
ą cz
ynno
ści, k
tóre
pol
eca
N.
N. o
pow
iada:
Wyo
braź
cie so
bie,
że je
steś
cie d
rzew
ami, m
acie
moc
ne k
orze
nie,
któr
e w
rast
ają
głęb
oko
w zi
emię
… (st
anie
pro
sto,
złąc
zone
stop
y ca
łą
pow
ierz
chni
ą do
tyka
ją po
dłog
i).Po
czuj
cie to
, jak w
asze
korz
enie
są m
ocne
i jak
głęb
oko
wra
staj
ą w
ziem
ię… (w
yczu
wan
ie p
odło
ża st
opam
i, „w
ciska
nie”
stóp
w p
odło
gę).
Rośn
iecie
w g
ęsty
m le
sie i
star
acie
się
swoi
m w
ierz
choł
kiem
dot
rzeć
aż
do
słońc
a… (z
acisk
anie
kolan
i po
dciąg
anie
rzep
ek ko
lanow
ych
do
góry
).Pn
iecie
się
do g
óry,
rośn
iecie
… (w
ciągn
ięcie
brz
ucha
, wyp
rost
owan
ie
plec
ów i
szyi
).W
iatr
koł
ysze
was
zym
i gał
ązka
mi, c
hce
was
prz
ewra
cać,
ale
was
ze
silne
kor
zeni
e ni
e po
zwol
ą m
u na
to…
(bala
nsow
anie
ciał
em b
ez
odry
wan
ia st
óp o
d po
dłog
i, raz
do
przo
du, d
o ty
łu, n
a bo
ki…).
•W
iatr
cich
nie,
pada
dro
bny,
ciepł
y de
szcz
yk, w
asze
gał
ązki
zwisa
ją
i odp
oczy
waj
ą (ro
zluźn
ieni
e cia
ła).
Na
pods
t.: J.B
. Lip
ińsc
y, Są
takie
chw
ile...,
PCN
, Lub
lin 2
004;
s. 13
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
cich
a m
uzyk
a re
laksa
cyjn
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
. i p
opra
wno
ści
wyk
onan
ia ćw
iczen
ia.
Tem
at: B
ieg
po z
drow
ie. Ć
wic
zeni
a i z
abaw
y z
nauk
ą od
dych
ania
Czas
: 45
min
ut
135
Tytu
ł: Odp
oczy
nek
na
leśn
ej p
olan
ie –
ćwicz
e-ni
a od
dech
owe
w p
ozyc
ji le
żące
j na
plec
ach
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. p
rzyj
muj
ą po
zycję
leżą
cą n
a pl
ecac
h z n
ogam
i ugi
ętym
i w ko
lanac
h.
•W
yobr
aźm
y so
bie,
że le
żym
y na
leśn
ej p
olan
ie, n
a m
ięciu
tkim
m
chu.
Wok
ół p
achn
ą dr
zew
a, k
wia
ty…
Wcią
gam
y po
wie
trze
no-
sem
(w te
mpi
e: 1,
2, 3)
; chw
ilę p
rzyt
rzym
ujem
y i …
wyp
uszc
zam
y us
tam
i zło
żony
mi ja
k do
gw
izdan
ia (w
tem
pie:
1, 2,
3…).
•Ro
bim
y sp
okoj
ny w
dech
z ró
wno
czes
nym
nap
inan
iem
brz
ucha
(d
uży
brzu
ch),
prze
trzy
muj
emy
chw
ilę p
owie
trze
i w
ydec
h z r
ów-
nocz
esny
m w
ciąga
niem
brz
ucha
(mał
y br
zuch
).
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, m
uzyk
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
. i p
opra
wno
ści
wyk
onan
ia ćw
iczen
ia.
Tytu
ł: Roz
mow
a z
wró
-bl
ami –
ćwicz
enia
odde
-ch
owe
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
edzą
w si
adzie
skrz
yżny
m sk
oryg
owan
ym, z
ram
iona
mi u
łożo
nym
i w
skrz
ydeł
ka.
•N
abie
rają
pow
ietr
ze n
osem
, prz
etrz
ymuj
ą ch
wilę
i w
ypus
zcza
ją po
wie
trze
pow
oli, w
ydają
c dźw
ięki:
„ćw
ir, ćw
ir”.
•Ko
nkur
s, kt
o na
jdłu
żej b
ędzie
„ćw
ierk
ał”?
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
. i p
opra
wno
ści
wyk
onan
ia ćw
iczen
ia.
Tytu
ł: Dm
ucha
wce
– o
po-
wie
ść ru
chow
a z ć
wicz
eniam
i od
dech
owym
iFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. sp
acer
ują
w ry
tmie
spok
ojne
j muz
yki p
o ca
łej s
ali. N
. opo
wiad
a hi
stor
ię, U
. odt
war
zają
ją ru
chem
wed
ług
wsk
azów
ek N
.
Jest
pię
kny
słone
czny
dzie
ń. Je
steś
my
na sp
acer
ze, id
ziem
y po
-w
oli, s
poko
jnie
, na
palca
ch, m
amy
wyp
rost
owan
e pl
ecy
i gło
wy
lekk
o un
iesio
ne w
gór
ę. Ra
zi na
s sło
ńce,
a m
y ch
cem
y zo
bacz
yć, ja
k w
yglą
da łą
ka. K
ładz
iem
y się
w tr
awie
na
brzu
-ch
u i s
łuch
amy
śpie
wu
ptak
ów. O
gląd
amy
prze
z lor
netk
ę, co
się
dzie
je n
a łą
ce. W
idzim
y pi
ękne
kw
iaty
. Cho
dzim
y na
czw
o-ra
kach
i w
ącha
my
kwia
ty. W
dych
amy
pach
nące
pow
ietr
ze
nose
m, p
rzyt
rzym
ujem
y je
chw
ilę i
wyd
ycha
my
usta
mi, w
y-da
jąc d
źwię
k „o
oooc
h!”.
Wst
ajem
y i s
zuka
my
dmuc
haw
ców
. Dm
ucha
my
na ze
bran
e dm
ucha
wce
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
spok
ojna
m
uzyk
a re
laksa
cyjn
a w
tle.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Bie
g po
zdr
owie
–
krót
ki bi
eg ze
świad
omym
od
dych
anie
mFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Poga
dank
a na
tem
at św
iadom
ego
dban
ia o
kond
ycję
fi zy
czną
i zd
ro-
wie
. Jak
pow
inno
wyg
lądać
codz
ienn
e bi
egan
ie d
la zd
row
ia?
•Kr
ótka
rozg
rzew
ka: s
kłon
y, pr
zysia
dy…
•Bi
eg tr
ucht
em w
okół
sali
ze św
iadom
ym o
ddyc
hani
em (n
abie
rani
e po
wie
trza
nos
em i
wyp
uszc
zani
e us
tam
i). N
a sy
gnał
zmian
a kie
run-
ku b
iegu
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Ser
dusz
ko p
uka…
Fo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Odp
oczy
nek
po m
arat
ońsk
im b
iegu
. Siad
pła
ski, s
poko
jny,
pow
olny
od
dech
. Wsłu
chiw
anie
się
w sw
oje
ciało
, wyc
zucie
tętn
a, lic
zeni
e ud
erze
ń se
rca…
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
136
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Rel
aks
przy
muz
y-ce
– ćw
iczen
ie w
ycisz
ające
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. le
żą n
a pl
ecac
h, sł
ucha
jąc sp
okoj
nej m
uzyk
i. Roz
luźn
iają
mię
śnie
nó
g, rą
k, pl
eców
, ram
ion…
Zam
ykają
ocz
y. W
słuch
ują
się w
bici
e sw
o-je
go se
rca.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, m
uzyk
a sp
okoj
na, r
elak
sacy
jna.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Czu
ję s
ię ja
k ry
ba
w w
odzi
e! –
info
rmac
ja zw
rotn
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. si
edzą
w k
ręgu
w si
adzie
skrz
yżny
m i
poda
jąc p
iłecz
kę, in
form
ują
o sw
oim
sam
opoc
zuciu
, uży
wają
por
ówna
ń (C
zuję
się
jak…
).3 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Tan
iec
dysk
otek
o-w
y –
impr
owiza
cje ru
chow
eFo
rma
prac
y: gr
upow
a
Swob
odny
, ryt
micz
ny ta
niec
prz
y pi
osen
ce W
itam
inki
śpie
wan
ej
prze
z dzie
ci z z
espo
łu „F
asol
ki”.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Gdz
ie s
ą w
itam
in-
ki?
– ro
zmow
a kie
row
ana
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
edzą
w k
ręgu
na
krze
sełk
ach
i bio
rą u
dział
w ro
zmow
ie n
a te
mat
tre
ści p
iose
nki. W
jakic
h pr
oduk
tach
spoż
ywcz
ych
jest
najw
ięce
j w
itam
in? J
eżel
i U. n
ie za
pam
ięta
li tre
ści p
iose
nki, N
. włą
cza
nagr
anie
je
szcz
e ra
z: W
iśnie
i śli
wki,
ruda
mar
chew
ka,
grus
zka,
pie
trus
zka
i kal
arep
ka (.
..),
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
nag
rani
e pi
osen
ki.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Zdr
owa
kola
cja
– za
baw
a ru
chow
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. si
edzą
w k
ręgu
na
krze
sełk
ach
i wym
ieni
ają ko
lejn
o na
zwy
znan
ych
im o
woc
ów. Z
wym
ieni
onyc
h ow
oców
wyr
óżni
ają te
, któ
re ro
sną
w P
olsc
e i s
ą na
jbar
dzie
j pop
ular
ne (j
abłk
a, gr
uszk
i, śliw
ki, m
alin
y, tr
u-sk
awki)
. U. o
dlicz
ają ko
lejn
o do
5, k
ażde
j licz
bie
N. p
rzyp
orzą
dkow
uje
nazw
ę ow
ocu.
Zap
rasz
a do
zaba
wy,
w k
tóre
j trz
eba
uważ
nie
słuch
ać
i szy
bko
reag
ować
, pon
iew
aż n
ieuw
aga
moż
e sp
raw
ić, że
się
prze
gra!
Pr
owad
zący
wym
ieni
a ow
oce,
z kt
óryc
h ch
ce zr
obić
wita
min
ową
sa-
łatkę
(np.
: gru
szki,
mal
iny,
trus
kaw
ki). U
., któ
rzy
przy
dział
owo
„są”
6 m
inKr
ąg k
rzes
eł, w
środ
ku w
olna
pr
zest
rzeń
. Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tem
at: W
itam
inki
dla
chł
opcz
yka
i dzi
ewcz
ynki
. Zab
awy
utrw
alaj
ące
wie
dzę
na t
emat
zdr
oweg
o od
żyw
iani
a
Czas
: 45
min
ut
137
tym
i ow
ocam
i, szy
bko
zam
ieni
ają si
ę m
iejsc
ami. W
tym
czas
ie p
row
a-dz
ący
(któ
ry st
oi w
środ
ku k
ręgu
) tak
że p
róbu
je g
dzie
ś usią
ść. Je
śli m
u się
uda
, kto
ś zos
tani
e be
z krz
esła
i bę
dzie
móg
ł zro
bić z
drow
ą ko
lację
. M
ożna
uży
ć has
ła: z
drow
a ko
lacja,
wów
czas
wsz
yscy
ucz
estn
icy za
ba-
wy
mus
zą zm
ieni
ć mie
jsce
siedz
enia.
Na
pods
taw
ie: O
met
odzie
KLA
NZY
. Teo
ria i
prak
tyka
, pod
red.
E. K
ędzio
r--N
iczyp
oruk
, KLA
NZA
, Lub
lin 2
010.
Tytu
ł: Wir
usy
i wit
amin
-ki
– za
baw
a ru
chow
aFo
rma
prac
y: gr
upow
a
N. d
zieli
klasę
na
2 cz
ęści.
Poł
owa
U. to
wita
min
ki, d
ruga
poł
owa
– w
i-ru
sy. O
pow
iada
hist
orię
, jak
wita
min
ki sp
raw
iają,
że cz
łow
iek
jest
zd
row
y, sil
ny, w
esoł
y… i
włą
cza
muz
ykę
spok
ojną
, rad
osną
. W ty
m
czas
ie U
. (wita
min
ki) p
orus
zają
się p
łynn
ie p
o ca
łej s
ali, w
prow
adza
-ją
rado
sny
nast
rój i
uśm
iech
ają si
ę do
U. (w
irusó
w),
któr
zy za
mie
rają
podc
zas t
ańca
„wita
min
ek”. P
o ch
wili
N. w
yłąc
za m
uzyk
ę i „
wita
min
ki”
takż
e za
mie
rają.
Opo
wiad
a o
tym
, jak
wiru
sy w
ykor
zyst
ują
mom
ent,
gdy
w o
rgan
izmie
nie
ma w
itam
in i z
aczy
nają
szale
ć! W
łącza
muz
ykę,
szyb
ką, g
łośn
ą, kt
óra
uruc
ham
ia „w
irusy
”. U. –
wiru
sy –
tańc
zą ad
e-kw
atni
e do
rytm
u i g
rożą
zast
ygni
ętym
„wita
min
kom
”. Zab
awę
trze
ba
pow
tórz
yć k
ilkak
rotn
ie, a
pot
em U
. zam
ieni
ają si
ę ro
lami i
znów
od-
twar
zają
hist
orię
o w
itam
inka
ch i
wiru
sach
.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, st
osow
na
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Wit
amin
ki –
nau
ka
refre
nu p
iose
nki
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
edzą
w sk
oryg
owan
ym si
adzie
skrz
yżny
m z
ręka
mi n
a ko
lanac
h.
Kole
jno
mów
ią o
emoc
jach
prze
żyw
anyc
h w
czas
ie ta
ńca,
w ja
kiej r
oli
czuł
y się
lepi
ej.
Pow
tarz
ają w
raz z
N. r
efre
n pi
osen
ki, u
czą
się sł
ów n
a pa
mię
ć.Re
f. W
itam
inki,
wita
min
ki,
dla
chło
pczy
ka i
dzie
wcz
ynki,
w
szys
cy m
amy
dzia
rskie
min
ki,
bo zj
adam
y w
itam
inki.
Śpie
wają
wra
z dzie
ćmi z
zesp
ołu
„Fas
olki”
, ryt
micz
nie
poru
szają
c gó
rną
częś
cią tu
łow
ia (są
w p
ozyc
ji sie
dząc
ej) i
wyk
lasku
jąc ry
tm.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, n
agra
nie
pios
enki.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Jes
ienn
y ja
dłos
pis
zdro
weg
o uc
znia
–
zaba
wa
z piłk
ąFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. w
krę
gu p
odsk
akuj
ą jak
odb
ijając
e się
od
ziem
i piłe
czki.
W śr
odku
N
. z p
iłką.
N. r
zuca
piłk
ę do
wyb
rane
go U
., a te
n, ch
wyt
ając,
ma
wy-
mie
nić n
azw
ę pr
oduk
tu sp
ożyw
czeg
o al
bo p
otra
wy
boga
tej
w w
itam
iny.
Jeże
li U.
uzn
ają o
dpow
iedź
, biją
bra
wo,
jeże
li ni
e, k
rzyc
zą
„eee
e!” i
ta o
soba
mus
i ska
kać n
a je
dnej
nod
ze d
o m
omen
tu, a
ż wy-
mie
ni w
itam
inow
y, zd
row
y pr
oduk
t.M
ożna
uro
zmaic
ić za
baw
ę ta
k, by
to N
. wym
ieni
ał p
rodu
kty,
a U.
łapa
-li
piłkę
tylko
wów
czas
, gdy
będ
zie to
zdro
we
poży
wie
nie.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
piłk
a gu
-m
owa.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
. i s
praw
dzen
ie,
czy
U. o
dróż
nia
zdro
we
prod
ukty
ży
wno
ścio
we.
138
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Tytu
ł: Sał
atka
jarz
ynow
a na
rodz
inną
kol
ację
–
zaba
wa
ruch
owa
do o
po-
wie
ści z
fabu
łąFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
N. o
pow
iada
hist
orię
, a U
. ruc
hem
ilus
truj
ą op
owiad
anie
N.
Przy
kład
owa
hist
oryj
ka:
Robi
my
sała
tkę
jarz
ynow
ą –
pow
iedz
iała
mam
a. –
Hur
a! –
krz
yk-
nęli
wsz
yscy
dom
owni
cy i
pods
kocz
yli d
o gó
ry z
rado
ści, a
ż pie
s Ka
jtek
usia
dł g
rzec
znie
i pr
zekr
zyw
ił łe
b w
pra
wą
stro
nę,
a po
tem
w le
wą
– na
słuch
ując
, co
też s
ię b
ędzie
dal
ej d
ziało
. –
Mam
a w
ydaj
e ko
men
dy i
wsz
yscy
wie
my,
co m
amy
robi
ć:.1.
Myj
emy
ręce
.2.
Wyc
iera
my
ręce
w rę
czni
k.3.
Obi
eram
y ug
otow
ane
war
zyw
a: m
arch
ewkę
, sel
era,
pie
trus
zkę.
4. M
yjem
y ja
błka
i po
r.5.
Obi
eram
y ja
błka
.6.
Obi
eram
y ug
otow
ane
jajka
.7.
Kroi
my
w d
robn
ą k
ostk
ę w
szys
tkie
prz
ygot
owan
e pr
oduk
ty.
8. M
iesz
amy
w m
isce.
9. De
likat
nie
solim
y i p
iepr
zym
y.10
. Dod
ajem
y tr
ochę
maj
onez
u i m
iesz
amy.
11. S
przą
tam
y po
pra
cy.
12. M
yjem
y rę
ce.
13. N
akry
wam
y do
stoł
u.14
. Myj
emy
ręce
.15
. Jem
y ko
lację
!
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści i
po-
mys
łow
ości
U.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Moj
e m
enu
– za
da-
nie
dom
owe
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
edzą
w si
adzie
skrz
yżny
m w
krę
gu. N
. pod
aje ko
muś
kosz
ycze
k i p
rosi
o to
, aby
wyo
braz
ił so
bie,
że w
rzuc
a do
kosz
yczk
a to
, co
lubi
je
ść n
ajbar
dzie
j. Zad
anie
m U
. jest
reag
owan
ie n
a to
, co
zost
ajew
rzuc
one
do ko
szyc
zka.
Jeśli
jest
to p
rodu
kt u
znan
y za
zdro
wy,
U. d
osta
je b
raw
a. Je
żeli
do ko
szyc
zka
wpa
dają
słody
cze,
cola,
chip
sy,
U. re
aguj
ą bu
czen
iem
; „ee
eee”
z de
zapr
obat
ą.Po
zako
ńcze
niu
rund
ki N
. pro
si, a
by U
. prz
ez ca
ły ty
dzie
ń za
pisy
wal
i, co
zjad
ają. B
ędzie
wów
czas
moż
na p
orów
nać,
ile w
nas
zym
men
u je
st
prod
uktó
w zd
row
ych,
a ile
nie
zdro
wyc
h.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., ich
reak
cjina
pro
dukt
y w
ymie
nian
e pr
zez k
oleż
anki
i kol
egów
.
139
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Tan
iec
dysk
otek
o-w
y –
impr
owiza
cje ru
chow
eFo
rma
prac
y: gr
upow
a
Swob
odny
, ryt
micz
ny ta
niec
prz
y pi
osen
ce G
uma
do p
odsk
oków
śp
iew
anej
prz
ez M
ajkę
Jeżo
wsk
ą (lu
b pr
zy in
nej r
ytm
iczne
j pio
senc
e).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Ruc
h to
zdr
owie
–
ćwicz
enia
aero
bow
eFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. st
ają w
rozs
ypce
zwró
ceni
twar
zam
i w je
dnym
kie
runk
u. N
. ucz
y U.
re
akcji
na
hasła
aero
bow
e: •m
arsz
– U
. mas
zeru
ją ry
tmicz
nie
w m
iejsc
u, •kl
aśni
ęcie
– U
. mas
zeru
jąc, k
laszc
zą,
•po
dsko
ki –
U. p
rzes
kaku
ją w
mie
jscu
z nog
i na
nogę
, •ob
rót
– U.
obr
acają
się
wok
ół w
łasn
ej o
si, •w
prz
ód –
U. w
ykon
ują ry
tmicz
nie kr
ok do
przo
du i w
raca
ją na
miej
sce,
•w
tył
– U
. ryt
micz
nie
robi
ą kr
ok d
o ty
łu i
wra
cają
na m
iejsc
e, •w
gór
ę –
U. w
ykon
ują
krok
mar
szow
y na
palc
ach
i ry
tmicz
nie
podn
oszą
ręce
do
góry
, •w
dół
– U
. wyk
onuj
ą kr
ok m
arsz
owy
na u
gięt
ych
kolan
ach,
ręce
op
uszc
zone
do
dołu
.W
tle
muz
yka
o w
yraź
nym
, moc
nym
(nie
zbyt
szyb
kim) r
ytm
ie.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
stos
owna
m
uzyk
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Aer
obik
– ćw
iczen
ia pr
zy ry
tmicz
nej m
uzyc
eFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
N. z
achę
ca U
. do
ćwicz
eń ae
robo
wyc
h pr
zy ry
tmicz
nej m
uzyc
e (M
. Je-
żow
ska,
Tra-
ta-t
a-ta
, tru
-tu-
tu-t
u). W
prow
adza
kole
jno
now
e fi g
ury
i zm
ieni
a je
zgod
nie
z ryt
mem
pio
senk
i. Moż
na zr
obić
układ
tane
czny
, po
wta
rzal
ne se
kwen
cje w
refre
nie
i zw
rotk
ach
pios
enki.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, n
agra
nie
pios
enki.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Wir
usy
i wit
amin
-ki
– za
baw
a ru
chow
aFo
rma
prac
y: gr
upow
a
N. d
zieli
klasę
na
2 cz
ęści.
Poł
owa
U. to
wita
min
ki, d
ruga
poł
owa
– w
irusy
. Wita
min
ki ta
ńczą
w ry
tm p
iose
nki T
ra-t
a-ta
-ta,
tru-
tu-t
u-tu
, a
wiru
sy w
tym
czas
ie śp
ią (si
ad sk
rzyż
ny, g
łow
a op
uszc
zona
, ocz
y za
-m
knię
te).
Kied
y N
. wył
ącza
muz
ykę,
wita
min
ki za
mie
rają
w ta
necz
nej
fi gur
ze, a
wiru
sy b
udzą
się
i pró
bują
rozś
mie
szyć
wita
min
ki. W
cześ
niej
na
leży
prz
yjąć
zasa
dę, ż
e ni
e m
ożna
dot
ykać
wita
min
ek. G
dy N
. włą
-cz
a m
uzyk
ę, w
irusy
usy
piają
, a w
itam
inki
rytm
iczni
e ta
ńczą
. Po
chw
i-li
zam
iana
ról.
N., p
odsu
mow
ując
zaba
wę,
zwra
ca u
wag
ę na
to, ż
e jak
się
jest
akt
yw-
nym
ruch
owo,
wiru
sy „ś
pią”
i ni
e at
akuj
ą.
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
stos
owna
m
uzyk
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., za
chow
ania
regu
ł zab
awy.
Tem
at: G
imna
styk
a to
zab
awa.
Zab
awy
wdr
ażaj
ące
do s
yste
mat
yczn
ego
gim
nast
ykow
ania
się
Cz
as: 4
5 m
inut
140
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Tytu
ł: Gim
nast
yka
– na
uka
pios
enki
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. sł
ucha
ją na
gran
ia Do
misi
owa
gimna
styk
a i w
ykon
ują
ćwicz
enia,
o
któr
ych
mow
a w
pio
senc
e.
Gim
nast
ykuj
się
codz
ienn
ie,
Bo to
zdro
wo
i prz
yjem
nie
(...)
Pow
tarz
ają k
ilkak
rotn
ie te
kst i
śpie
wają
wra
z z D
omisi
ami, g
imna
sty-
kując
się.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, n
agra
nie
pios
enki.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Gim
nast
yka
to
zaba
wa
– za
baw
a ru
chow
a z r
ecyt
acją
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. w
krę
gu sk
andu
ją ry
mow
ankę
i w
ykon
ują
ruch
y, o
któr
ych
mow
a:
Gim
nast
yka
to za
baw
a,To
dla
dzie
ci w
ażna
spra
wa!
Ręce
w g
órę,
w p
rzód
i w
bok
Skło
n do
prz
odu,
prz
ysia
d, sk
ok!
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Gło
wa,
ram
iona
…
– za
baw
a ru
chow
a ze
śpie
-w
emFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. u
staw
iają
się w
krę
gu i
śpie
wają
c, w
skaz
ują
obyd
wom
a rę
kam
i na
wym
ieni
ane
częś
ci cia
ła.
Głow
a, ra
mio
na, k
olan
a, p
ięty
, kol
ana,
pię
ty, k
olan
a, p
ięty
…Gł
owa,
ram
iona
, kol
ana,
pię
ty, o
czy,
uszy
, ust
a, n
os.
Pios
enkę
trze
ba śp
iew
ać co
raz t
o sz
ybcie
j, kto
pom
yli s
ię w
pok
azy-
wan
iu –
odp
ada
z zab
awy.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Odp
oczy
nek
– ko
ntro
la od
dech
u i r
ozlu
źnia-
nia
mię
śni
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. le
żą n
a pl
ecac
h z w
orec
zkam
i gim
nast
yczn
ymi n
a br
zuch
u. N
. gra
re
gular
ny ry
tm n
a bę
benk
u. P
odcz
as p
ierw
szyc
h cz
tere
ch u
derz
eń
U. n
abie
rają
pow
ietr
ze n
osem
. Prz
ez ko
lejn
e cz
tery
ude
rzen
ia w
strz
y-m
ują
odde
ch i
podc
zas n
astę
pnyc
h ud
erze
ń (cz
tere
ch) w
ypus
zcza
ją po
wie
trze
nos
em.
W tr
akci
e ćw
icze
nia
U. o
bser
wuj
ą ru
ch w
orec
zków
na
brzu
chu,
to
pom
aga
im ro
zróż
nić
pods
taw
owe
fazy
odd
ycha
nia
(wde
ch
i wyd
ech)
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści
U., in
form
acja
zwro
tna
N.
141
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Tan
iec
kola
na
ze w
stąż
ką –
ćw
iczen
ia m
anua
lne
i ryt
micz
neFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Każd
y U.
tańc
zy w
rytm
muz
yki z
e w
stąż
ką w
ręku
. N
. prz
eryw
a ta
niec
i w
ymie
nia
dow
olną
czę
ść c
iała
, np.
kol
ano.
Na
ten
znak
U. w
iążą
wst
ążkę
na
wym
ieni
onej
czę
ści c
iała
(na
kola
nie)
i t
ańcz
ą do
mom
entu
, aż N
. wym
ieni
inną
czę
ść c
iała
. Wów
czas
ro
zwią
zują
wst
ążkę
i za
wią
zują
w k
olej
nym
, wsk
azan
ym p
rzez
N.
mie
jscu.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
oko
ło 1
m2 .
wst
ążki
dla
każd
ego
U.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Muz
eum
fi gu
r w
osko
wyc
h –
ćwicz
enia
odru
chu
praw
idło
wej
pos
ta-
wy
ciała
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
N. p
rzyp
omin
a U.
, jak
waż
ne je
st za
chow
anie
pra
wid
łow
ej p
osta
wy
ciała
. U. s
tają
wyp
rost
owan
i, sto
py są
dob
rze
opar
te n
a zie
mi, r
amio
-na
rozlu
źnio
ne, le
kko
wcią
gnię
ty b
rzuc
h.Ta
k us
taw
ione
są fi
gury
wos
kow
e w
muz
eum
. Ale
w cz
asie
wie
lkie
go
upał
u, g
dy k
limat
yzac
ja je
st n
iecz
ynna
, wos
k to
pi si
ę, st
aje si
ę m
iękk
i i w
osko
wa
fi gur
a się
odk
szta
łca.
Na
hasło
„fi g
ury
wos
kow
e”, U
. sto
ją w
skor
ygow
anej
pos
taw
ie,
w b
ezru
chu.
Na
hasło
: „up
ał”,
U. si
ę ro
zluźn
iają
, a ic
h ci
ało
staj
e się
be
zwła
dne.
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tem
at: G
łow
a do
gór
y! Ć
wic
zeni
a ks
ztał
tują
ce p
raw
idło
wą
post
awę
Cz
as: 4
5 m
inut
142
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Tytu
ł: Pod
róż
do A
fryk
i –
kszt
ałto
wan
ie n
awyk
u pr
awid
łow
ej p
osta
wy
ciała
pr
zez w
zmac
nian
ie m
ięśn
i gł
owy
i szy
iFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
N. z
apra
sza
U. n
a w
ypra
wę
do A
fryki.
1. Lo
t sam
olot
em –
U. s
iadają
w rz
ędac
h w
siad
zie sk
rzyż
nym
. N
. zw
raca
uw
agę
na p
opra
wne
ust
awie
nie
głow
y (le
kkie
cofn
ięcie
gł
owy
w ty
ł i p
rzyc
iągni
ęcie
jej d
o sz
yi).
2. Za
pięt
e pa
sy (r
ęce
skrz
yżow
ane
na k
latce
pie
rsio
wej
).
3. Sa
mol
ot le
kko
koły
sze
(U. p
rzec
hylaj
ą się
lekk
o na
bok
i, ale
gło
wę
trzy
mają
w sp
osób
skor
ygow
any)
.
4. C
o po
kazu
je st
ewar
desa
? (w
yciąg
anie
szyi
w g
órę)
.
5. Co
wid
ać p
rzez
okn
o z p
raw
ej st
rony
i z le
wej
stro
ny? (
skrę
ty g
łow
y).
6. D
rzem
ka z
głow
ą na
kla
tce
pier
siow
ej, z
gło
wą
moc
no o
dchy
loną
do
tyłu
(skł
ony
głow
y w
prz
ód i
w ty
ł w p
łasz
czyź
nie
strz
ałko
wej
).
7. Ju
ż tak
dłu
go le
cimy,
zega
r tyk
a „t
ik-ta
k”…
(skło
ny g
łow
y w
bok
w
pła
szcz
yźni
e cz
ołow
ej).
8. L
ądow
anie
– k
ręci
mi s
ię w
gło
wie
… (k
reśle
nie
głow
ą kó
łek
w p
raw
ą i le
wą
stro
nę).
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
nag
rani
e pi
osen
ki.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Z d
zban
em n
a gł
owie
– ćw
iczen
ie ró
wno
-w
agi i
reag
owan
ia na
rytm
yFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna,
grup
owa
N. o
pow
iada
o ty
m, ja
k ko
biet
y w
Afry
ce n
oszą
na
głow
ie d
zban
y z w
odą
i dzię
ki te
mu
mają
wyp
rost
owan
e sy
lwet
ki.Dz
ieli
klasę
na
pięc
ioos
obow
e gr
upy
i za
pom
ocą
taśm
y kle
jącej
za-
znac
za li
nię
star
tu i
met
y. Ka
żdy
U. o
trzy
muj
e w
orec
zek
gim
nast
ycz-
ny. G
rupa
pię
ciorg
a U.
ust
awia
się n
a lin
ii sta
rtu
z wor
eczk
ami
na g
łow
ach.
N. g
ra n
a bę
benk
u re
gular
ny ry
tm.
W ty
m cz
asie
U. z
wor
eczk
ami n
a gł
owac
h pr
zem
iesz
czają
się
do li
nii
met
y, id
ąc w
tem
pie
wyg
ryw
anym
prz
ez N
. Ko
lejn
a pi
ęcio
osob
owa
grup
a za
jmuj
e po
zycje
na
linii s
tart
u i p
odob
-ni
e, w
wyg
ryw
anym
tem
pie,
pok
onuj
e pr
zest
rzeń
do
linii m
ety.
To ćw
iczen
ie w
ykon
ują
wsz
ystk
ie g
rupy
.Ki
edy
U. o
panu
ją ćw
iczen
ie, m
ożna
zrob
ić tu
rnie
j gru
p. Te
mpo
wyg
ry-
wan
e pr
zez N
. moż
e by
ć co
raz s
zybs
ze, a
ten,
kom
u sp
adni
e w
ore-
czek
, nie
bie
rze
udzia
łu w
dal
szej
zaba
wie
. Zw
ycię
ża p
iątka
, któ
ra za
-ko
ńczy
turn
iej z
najw
ięks
zą li
czbą
zaw
odni
ków.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, b
ęben
ek.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
143
Tytu
ł: Saf
ari –
zaba
wy
wzm
acni
ające
mię
śnie
kar
ku,
głow
y i s
zyi
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Jakie
zwie
rzęt
a m
ożna
spot
kać w
Afry
ce?
1. Du
mni
e kr
oczą
cy le
w –
czw
orak
owan
ie z
głow
ą un
iesio
ną d
o gó
ry.
2. Ży
rafy
– ch
odze
nie
na p
alcac
h z w
yciąg
nięt
ą do
gór
y sz
yją.
3. Sk
rada
jący
się
tygr
ys –
klę
k po
dpar
ty z
ugię
tym
i ręk
ami i
palca
mi
rąk
skie
row
anym
i do
środk
a; pr
zesu
wan
ie d
łoni
i po
dciąg
anie
nog
i, gd
y dr
uga
noga
poz
osta
je p
rost
a, pr
zesu
wan
ie d
rugi
ej d
łoni
, pod
-cią
gani
e no
gi it
d.
4. M
ałpki
wiszą
ce na
gałęz
iach –
zwis
tyłe
m n
a dr
abin
ce.
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
dra
bink
i gi
mna
styc
zne.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Prz
elot
hel
ikop
te-
rem
nad
saw
anną
–
zaba
wa
ruch
owa
wzm
ac-
niają
ca m
ięśn
ie k
ręgo
słupa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. le
żą n
a br
zuch
u z d
łońm
i pod
bro
dą. N
ogi s
ą w
ypro
stow
ane
i złą
czon
e. N
a ha
sło N
. „le
cimy”
U. p
rzen
oszą
wyp
rost
owan
e rę
ce
w b
ok i
unos
zą je
jak
najw
yżej
, pod
nosz
ąc je
dnoc
ześn
ie g
łow
ę.
W ty
m sa
mym
czas
ie le
kko
unos
zą n
ogi. P
o w
ytrw
aniu
w ta
kiej
pozy
cji (k
ilka
seku
nd),
N. m
ówi: „
ląduj
emy”
. U. w
raca
ją do
poz
ycji
wyj
ścio
wej
. Żeb
y zo
bacz
yć ci
ekaw
ą ro
ślinn
ość i
zwie
rzęt
a ży
jące
na
saw
anni
e, tr
zeba
kilk
akro
tnie
„sta
rtow
ać” i
„ląd
ować
”.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., po
mys
łow
ości
i poc
zucia
rytm
u.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Odp
oczy
nek
po
wyp
raw
ie
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. le
żą n
a pl
ecac
h i s
łuch
ają o
dgło
sów
prz
yrod
y (śp
iew
u pt
aków
, szu
-m
u w
iatru
, wod
y). W
yobr
ażają
sobi
e w
ypra
wę,
w k
tóre
j bio
rą u
dział
, re
gulu
ją od
dech
, na
chw
ilę za
sypi
ają. P
o ch
wili
N. b
udzi
najp
ierw
pal
-ce
rąk,
nóg,
pot
em ca
łe d
łoni
e, st
opy,
nogi
, ręc
e, g
łow
ę i t
ułów
. „O
bu-
dzon
e” cz
ęści
ciała
się
poru
szają
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
relak
sacy
j-na
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
144
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Zes
taw
ćw
icze
ń ks
ztał
tują
cych
gib
kość
i z
ręcz
ność
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. sw
obod
nie
bieg
ają p
o sa
li (w
tle
muz
yka)
. Na
sygn
ał N
. zat
rzym
ują
się, s
tają.
Kol
ejno
wyk
onuj
ą:
– w
rozk
roku
skło
ny w
bok
,–
w sz
erok
im ro
zkro
ku sk
ręty
tuło
wia
w b
ok,
– kr
ążen
ie tu
łow
ia na
prz
emian
w le
wo
i w p
raw
o,–
ruch
y na
prze
mie
nne,
– m
arsz
ze w
znos
zeni
em ja
k na
jwyż
ej n
óg,
– gł
ębok
ie sk
łony
w ro
zkro
ku; r
ęce
mię
dzy
kolan
ami,
– na
prze
mian
stro
nne
wym
achy
rąk
w p
ozyc
ji klę
ku je
dnon
ożne
go,
– na
prze
mie
nne
krąż
enie
rąk
w b
ok w
poz
ycji k
lęku
obu
nożn
ego.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tytu
ł: Zrę
czne
man
ewry
Fo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. p
odzie
leni
na
dwie
gru
py. U
. jedn
ej g
rupy
kła
dą si
ę na
sali
w o
dleg
łośc
i co
najm
niej
1 m
etra
od
siebi
e. P
ozos
tali
U. n
a sy
gnał
N.,
w w
yzna
czon
ym cz
asie
, mają
okr
ążyć
bie
giem
każ
dego
leżą
cego
U.
Nas
tępu
je za
mian
a ró
l. U.
po
zako
ńcze
niu
ćwicz
eń w
ybie
rają
dla
siebi
e sz
arfę
.
5 m
inU.
leżą
na
sali
w o
dleg
łośc
i co
najm
niej
1 m
etra
od
siebi
e.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Num
erow
any
rzut
–
ćwicz
enie
ksz
tałtu
jące
zręc
znoś
ćFo
rma
prac
y: ze
społ
owa
U. st
ają w
dw
óch
rzęd
ach,
zgod
nie
z kol
orem
szar
fy. K
ażdy
w rz
ędzie
ko
lejn
o od
licza
(rzę
dy p
owin
ny b
yć ró
wno
liczn
e, a
U. z
apam
iętu
ją sw
ój n
umer
). U.
zam
ieni
ają si
ę do
wol
nie
mie
jscam
i w sw
oim
rzęd
zie.
N. r
ozpo
czyn
a za
baw
ę, k
tóra
pol
ega
na rz
ucan
iu p
iłki d
o „s
weg
o nu
mer
u” z
drug
iego
rzęd
u. Je
den
U. m
oże
mie
ć piłk
ę ty
lko ra
z. Ćw
iczen
ie ko
ńczy
rzut
do
N. N
ależy
zadb
ać o
dos
yć sz
ybkie
tem
po
wyk
onan
ia ćw
iczen
ia.
5 m
inU.
stoj
ą w
dw
óch
rzęd
ach.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Dw
a og
nie
– za
sady
gr
yFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. st
ają n
a bo
isku.
N. w
yjaś
nia
U. za
sady
gry
:
1) gr
a to
czy
się w
dw
óch
zesp
ołac
h (w
edłu
g ko
loró
w sz
arf);
2)
każ
dy ze
spół
gra
na
swoi
m b
oisk
u –
U. o
bcho
dzą
gran
ice sw
ojeg
o bo
iska;
3) n
ie m
ożna
prz
ekra
czać
lini
i dzie
lącej
boi
sko;
7 min
Boisk
o –
pros
toką
t o w
ymiar
ach
6×12
krok
ów, w
yrys
owan
y, po
-dz
ielon
y na d
wie
rów
ne cz
ęści.
Pi
łka
siatk
owa.
Szar
fy w
dw
óch
kolo
rach
(w
licz
bie
odpo
wiad
ające
j lic
zbie
U.).
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Tem
at: G
ram
zgo
dnie
z z
asad
ami.
Nau
ka g
ry w
dw
a og
nie
Cz
as: 4
5 m
inut
145
4) g
ra p
oleg
a na
wza
jem
nym
„zbi
janiu
się”
, tzn
. na
uder
zani
u pi
łką
w o
soby
będ
ące
w d
ruży
nie
prze
ciwne
j;5)
nie
moż
na u
derz
ać w
gło
wę
– za
każ
de ta
kie u
derz
enie
jest
pun
kt
karn
y, od
licza
ny o
d w
yniku
zesp
ołu;
6) k
ażde
zbici
e lic
zone
jest
jako
jede
n pu
nkt;
druż
yna,
któr
a zdo
będz
ie
wię
cej p
unkt
ów, w
ygry
wa;
7) k
ażdy
zesp
ół w
ybie
ra sw
ojeg
o ka
pita
na, z
wan
ego
„mat
ką” –
U. w
y-bi
erają
, np.
wsk
azuj
ąc w
każ
dym
zesp
ole
trzy
kan
dyda
tury
, a p
o-te
m g
łosu
ją jaw
nie
na sw
ojeg
o ka
ndyd
ata;
8) k
apita
now
ie st
ają za
boi
skam
i zes
połu
prz
eciw
nego
; oni
mog
ą tra
fiać p
iłką,
któr
a w
ypad
nie
za li
nię
boisk
a.
Rozm
owa
wyj
aśni
ająca
wąt
pliw
ości
co d
o za
sad
gry.
Tytu
ł: Dw
a og
nie
– m
ecz
Form
a pr
acy:
zesp
ołow
aU.
rozp
oczy
nają
grę.
Jedn
a cz
ęść t
rwa
do ch
wili
osiąg
nięc
ia pr
zez
pier
wsz
ą dr
użyn
ę 15
pun
któw
. Nas
tępn
ie ze
społ
y za
mie
niają
się
mie
j-sc
ami i
rozg
ryw
ają ko
lejn
ą cz
ęść.
18 m
in(2
×9 m
in)
U. ro
zsta
wie
ni n
a sw
oich
bo
iskac
h.Ka
pita
now
ie p
oza
boisk
ami.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chęt
ni U
. pom
agają
in
nym
w w
ykon
aniu
za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.Sa
moo
cena
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Mój
udz
iał w
grz
e –
pods
umow
anie
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Anal
iza w
łasn
ej a
ktyw
nośc
i i sa
tysf
akcji
. Roz
mow
a uk
ieru
nkow
ana
nie
tylko
na
skut
eczn
ość w
grz
e, a
le ta
kże
na p
osta
wę
wob
ec in
nych
i r
eakc
ję n
a w
ygry
wan
ie, p
rzeg
ryw
anie
itp.
Pod
zięko
wan
ie za
ry
wal
izację
i w
spół
prac
ę.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, U
. sto
ją w
krę
gu.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tytu
ł: Cza
s na
odp
o-cz
ynek
– ć
wicz
enie
odd
e-ch
owe
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. k
ładą
się n
a pl
ecac
h. B
iorą
głę
boki
odde
ch –
N. o
dlicz
a do
3.
Ćwicz
ący
zatr
zym
ują
pow
ietr
ze, w
ydyc
hają
pow
ietr
ze. Ć
wicz
enie
po
wtó
rzon
e tr
zykr
otni
e.
U. w
stają
, chw
ytają
lew
ą dł
onią
za p
raw
e ra
mię
. Pró
bują
brod
ą do
tkną
ć dło
ni le
żące
j na
ram
ieni
u. B
iorą
głę
boki
wde
ch i
na w
ydec
hu
(mog
ą gł
ośno
art
ykuł
ować
„huu
u, h
u, h
u, h
u, h
uuu”
) prz
esuw
ają tw
arz
na p
raw
e ra
mię
. Ćw
iczen
ie p
owta
rzają
, roz
pocz
ynają
c od
poło
żeni
a le
wej
dło
ni n
a pr
awym
ram
ieni
u.
2 m
inU.
leżą
na
podł
odze
w b
ez-
piec
znej
odl
egło
ści o
d sie
bie.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
146
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Bur
za ś
nież
na –
za-
baw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. st
ają si
ę pł
atka
mi ś
nieg
u. N
a ha
sło N
. „bu
rza”,
mają
się
poru
szać
be
zgło
śnie
i be
z dot
ykan
ia in
nych
, wyk
orzy
stuj
ąc ca
łą p
owie
rzch
nię
sali
gim
nast
yczn
ej. K
iedy
pad
a ha
sło „c
isza”
U., s
tojąc
w m
iejsc
u, k
ręcą
się
w kó
łko i
pow
oli s
iadają
na
podł
odze
.
4 m
inDu
ża sa
la gi
mna
styc
zna.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Moż
liwoś
ć dod
atko
wej
au
topr
ezen
tacji
.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści
U. In
form
acja
zwro
tna
N.
Tytu
ł: Pad
a śn
ieg
– za
baw
a ks
ztał
tując
a ra
mio
na i
tułó
wFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Każd
y U.
otr
zym
uje
kart
kę A
4. Je
st to
śnie
żynk
a, kt
órą
ma
utrz
ymać
na
otw
arte
j dło
ni (b
ez p
rzyt
rzym
ywan
ia, śc
iskan
ia) i
jedn
ocze
śnie
wy-
kony
wać
zada
nia
wyn
ikając
e z n
arra
cji N
. Najp
ierw
śnie
żynk
i spo
czy-
wają
na
praw
ej i
lew
ej rę
ce n
a pr
zem
ian. N
astę
pnie
pły
ną p
rzez
salę
po
dtrz
ymyw
ane
na p
rzem
ian p
rzez
obi
e rę
ce, n
isko
i wys
oko.
Śni
e-ży
nki z
atac
zają
koła
w p
łasz
czyź
nie
strz
ałko
wej
i cz
ołow
ej. Ć
wicz
enie
po
win
no b
yć w
ykon
ywan
e ra
z pra
wą,
raz l
ewą
ręką
.
4 m
inKa
rtka
pap
ieru
A4
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Moż
liwoś
ć dod
atko
wej
au
topr
ezen
tacji
.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści
U. In
form
acja
zwro
tna
N.
Tytu
ł: Kul
a śn
iegu
– za
ba-
wa
kszt
ałtu
jąca
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Każd
y U.
dale
j trz
yma
swoj
ą ka
rtkę
– śn
ieży
nkę.
Dos
taje
jesz
cze
jed-
ną. O
bie
trzy
ma
w w
yciąg
nięt
ych
ręka
ch i
zacz
yna
miąć
. Koń
czy
w m
omen
cie u
zysk
ania
dwóc
h tw
ardy
ch k
ul p
apie
row
ych.
2 m
inDw
ie ka
rtki p
apie
ru A
4 dl
a każ
-de
go U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci. C
hętn
i U.
pom
agają
inny
m
w w
ykon
aniu
zada
nia.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Śni
eżki
na
niby
–
zaba
wa
bież
naFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. d
obie
rają
się w
par
y. W
każ
dej p
arze
wyb
rana
oso
ba g
oni p
artn
era
i sta
ra si
ę go
trafi
ć zr
obio
ną śn
ieżk
ą. M
a do
dys
pozy
cji cz
tery
śnie
żki
– te
zrob
ione
prz
ez si
ebie
i pa
rtne
ra. L
iczy
się li
czba
trafi
eń
czte
rem
a ku
lami. Z
amian
a ro
lami p
o w
yrzu
ceni
u w
szys
tkich
kul
.
5 m
inDu
ża sa
la gi
mna
styc
zna,
po
dwie
kul
e pa
pier
owe
dla
każd
ego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
edłu
g in
dyw
idua
l-ny
ch m
ożliw
ości,
licz
ba
pow
tórz
eń za
leży
od
moż
liwoś
ci U.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Bit
wa
śnie
żna
– za
baw
a ro
zciąg
ająca
Form
a pr
acy:
zindy
wid
uali-
zow
ana
U. p
odzie
leni
na
dwie
dru
żyny
, ust
awie
ni n
a po
lach
napr
zeciw
sieb
ie.
Na
kom
endę
N. k
ażda
gru
pa st
ara
się p
rzer
zucić
na
stro
nę p
rzec
iw-
nika
jak
najw
ięce
j kul
. Po
kom
endz
ie za
końc
zeni
a bi
twy
nast
ępuj
e lic
zeni
e, k
to m
a m
niej
kul
na
polu
wyg
ryw
a. Ki
lkak
rotn
e po
wtó
rzen
ie
rozg
ryw
ki. Z
awsz
e ro
zgry
wkę
prz
egry
wa
grup
a, kt
óra
nie
umie
prz
e-st
rzeg
ać ko
men
d N
.
4 m
inDu
ża sa
la gi
mna
styc
zna,
po
dwie
kul
e pa
pier
owe
dla
każd
ego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tem
at: Z
abaw
a z
piłk
ą. R
zuty
piłk
ą do
cel
u st
ałeg
o i r
ucho
meg
o
Czas
: 45
min
ut
147
Tytu
ł: Spy
chac
ze –
zaba
wa
na cz
wor
akac
hFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Każd
y U.
star
a się
prz
epch
nąć s
woj
e ku
le p
apie
row
e w
wyz
nacz
one
mie
jsce,
ale
bez
uży
cia rą
k, po
pych
ając j
e gł
ową.
Każd
a gr
upa
ma
inne
m
iejsc
e, n
a kt
órym
mają
być
zgro
mad
zone
kul
e pa
pier
owe.
3 min
Duża
sala
gim
nast
yczn
a, po
dw
ie k
ule
papi
erow
e dl
a ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Dw
a og
nie
– za
baw
a rz
utna
Form
a pr
acy:
grup
owa
W ty
ch sa
myc
h gr
upac
h N
. wyj
aśni
a za
sady
gry
w d
wa
ogni
e. Z
abaw
a je
st ro
zgry
wan
a na
pun
kty.
Mat
ki w
ybie
ra N
. Roz
gryw
ka za
czyn
a się
od
zbió
rki i
pozd
row
ieni
a dr
użyn
y pr
zeciw
nej.
13 m
inBo
isko
podz
ielo
ne d
o gr
y w
dw
a og
nie,
piłk
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
., sa-
moo
cena
we-
dług
pod
aneg
o pr
zez N
. kry
te-
rium
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Cho
dzi l
isek
koł
o dr
ogi –
zaba
wa
usp
oka-
jając
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. si
edzą
w k
ole
w si
adzie
skrz
yżny
m, z
ręka
mi u
łożo
nym
i za
plec
ami
na p
odło
dze,
wnę
trze
m d
o gó
ry. W
ybra
na o
soba
(lise
k) k
rąży
za
plec
ami U
. W tr
akcie
recy
tacji
wyl
iczan
ki kł
adzie
piłe
czkę
na
dłon
i w
ybra
nego
U. M
usi o
n w
stać
i do
goni
ć lisk
a, bi
egną
c za
plec
ami
inny
ch. Je
śli m
u się
to n
ie u
da –
zost
aje n
owym
lisk
iem
.
Chod
zi lis
ek k
oło
drog
i,Ci
chut
eńko
staw
ia n
ogi,
Cich
uteń
ko si
ę za
krad
a,N
ic ni
kom
u ni
e po
wia
da.
(zaba
wa
pow
tórz
enio
wa)
4 m
inDu
ża sa
la gi
mna
styc
zna,
po
dwie
kul
e pa
pier
owe
dla
każd
ego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
aut
opre
-ze
ntac
ji.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m, in
form
acja
zwro
tna
N.
Tytu
ł: Spr
ząta
nie
– za
ba-
wa
orga
niza
cyjn
o-po
rząd
-ko
wa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Każd
y U.
bie
rze
swoj
e ku
le p
apie
row
e. P
rzec
hodz
ąc o
bok
poje
mni
ka
na śm
ieci,
star
a się
trafi
ć d
o ni
ego.
Jeśli
pró
ba si
ę ni
e ud
aje, p
opra
wia
rzut
. Wsz
yscy
U. b
ez k
ul p
apie
row
ych
usta
wiaj
ą się
w sz
ereg
u.
3 min
Duża
sala
gim
nast
yczn
a, po
dw
ie k
ule
papi
erow
e dl
a ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
148
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Tan
iec
rado
ści
– ze
staw
ćwicz
eń k
szta
łtują-
cych
gib
kość
i zw
inno
śćFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. st
ają w
krę
gu n
a od
legł
ość w
yciąg
nięt
ych
rąk.
W m
arsz
u w
ykon
ują
kole
jne
pole
ceni
a N
.:
– w
ysko
k w
gór
ę,–
pods
kok
na p
raw
ej n
odze
,–
pods
kok
na le
wej
nod
ze,
– sk
ok o
bunó
ż w ty
ł,–
skok
obu
nóż w
bok
.
U. za
trzy
muj
ą się
, roz
pras
zają
po sa
li i w
ykon
ują
„tan
iec r
adoś
ci”:
wzn
oszą
kole
jno
praw
ą, le
wą
nogę
wyp
rost
owan
ą w
kolan
ie
(trzy
krot
nie)
; wym
achu
ją na
prze
mie
nnie
lew
ą i p
raw
ą no
gą w
prz
ód,
w g
órę,
w ty
ł, w d
ół. K
lęka
ją na
jedn
ej n
odze
i w
ymac
hują
ręka
mi
w g
órę,
w d
ół. W
tej s
amej
poz
ycji w
ykon
ują
napr
zem
ianst
ronn
e w
ymac
hy rą
k z d
otkn
ięcie
m d
łoni
ą po
dłoż
a ob
ok st
opy.
Klęk
ają
obun
óż i
wyk
onuj
ą w
ymac
hy rą
k w
gór
ę, w
dół
. Klę
kają,
poc
hylaj
ą się
do
prz
odu
i wyk
onuj
ą na
prze
mie
nne
krąż
enie
rąk
w b
ok.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tytu
ł: Mis
trzo
wie
gry
w
dw
a og
nie
– pr
zypo
-m
nien
ie za
sad
gry
i wpr
owa-
dzen
ie n
owej
regu
łyFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Przy
pom
nien
ie za
sad
gry
w d
wa
ogni
e i w
prow
adze
nie
now
ej re
guły
: na
leży
trafi
ać t
ylko
w n
ogi z
awod
nika
prz
eciw
nej d
ruży
ny. M
ecz r
oz-
gryw
any
do ch
wili
uzys
kani
a pr
zez p
ierw
szą
druż
ynę
10 p
unkt
ów.
Podz
iał n
a gr
upy.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, sz
arfy
w
dw
óch
kolo
rach
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.Sa
moo
cena
we-
dług
pod
aneg
o pr
zez N
. kry
te-
rium
.In
form
acja
zwro
tna
N.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Dw
a og
nie
– m
ecz
mist
rzów
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. ro
zgry
wają
mec
z – 2
częś
ci. M
ówią
o sw
ojej
grz
e i p
osta
wie
w
trak
cie ry
wal
izacji
i w
spół
prac
y.10
min
Boisk
o –
pros
toką
t o w
ymiar
ach
6×12
krok
ów, w
yrys
owan
y, po
-dz
ielon
y na d
wie
rów
ne cz
ęści.
Pi
łka
siatk
owa.
Szar
fy w
dw
óch
kolo
rach
(w
licz
bie
odpo
wiad
ające
j lic
zbie
U.).
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tem
at: M
istr
z uc
zeni
a si
ę. D
osko
nale
nie
gry
w d
wa
ogni
e i w
prow
adze
nie
do g
ry w
min
ipiłk
ę rę
czną
Cz
as: 4
5 m
inut
149
Tytu
ł: Tan
iec
mis
trzó
w –
ta
niec
inte
grac
yjny
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. –
mist
rzow
ie g
ry w
dw
a og
nie
wyk
onuj
ą sw
ój u
lubi
ony,
znan
y ta
-ni
ec in
tegr
acyj
ny.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Pł
yta
z nag
rani
em m
elod
ii w
ybra
nego
tańc
a in
tegr
acyj
-ne
go.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Mis
trzo
wsk
ie
rzut
y –
rzut
piłk
ą do
piłk
i le
kars
kiej
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
N. u
mie
szcz
a pi
łkę le
kars
ką n
a ko
źle g
imna
styc
znym
. U. s
tają
wok
ół,
w o
kreś
lone
j prz
ez si
ebie
odl
egło
ści. S
tara
ją się
piłk
ą rę
czną
strą
cić
piłkę
leka
rską
z ko
zła. U
. mog
ą po
dejm
ować
kole
jne
prób
y, zm
ieni
ając
odle
głoś
ć od
kozła
(zw
ięks
zając
lub
zmni
ejsz
ając)
.
7 min
Kozio
ł gim
nast
yczn
y, pi
łka
le-
kars
ka, p
iłki r
ęczn
e (tr
zy).
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
. Ta
blica
(plak
at)
z naz
wisk
ami U
. i w
yniki
em tr
af-
nych
rzut
ów.
Tytu
ł: Mis
trzo
wsk
ie r
zu-
ty –
rzut
piłk
ą do
celu
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. p
odzie
leni
na
dwa
zesp
oły.
Kole
jno
w ze
społ
ach
rzuc
ają p
iłką,
sta-
rając
się
trafi ć
do
celu
– w
yzna
czon
ego
prze
z kół
ka g
imna
styc
zne
(każ
dy ze
spół
traf
ia do
swoj
ego
kółk
a). N
ależy
stop
niow
o zw
ięks
zać
odle
głoś
ć od
bram
ki (ro
zpoc
zyna
ć od
odle
głoś
ci st
war
zając
ej sz
an-
sę n
a su
kces
).
5 m
inBo
isko
z bra
mka
mi d
o pi
łki
ręcz
nej, p
iłki r
ęczn
e, d
wa
kół-
ka g
imna
styc
zne
zaw
iesz
one
w b
ram
ce.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.Ta
blica
(plak
at)
z naz
wisk
ami U
. i w
yniki
em tr
af-
nych
rzut
ów.
Tytu
ł: Mis
trzo
wsk
ie r
zu-
ty –
rzut
piłk
ą do
celu
Fo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. tw
orzą
par
y. Je
dna
osob
a ko
złuje
i rz
uca
piłkę
do
bram
ki, p
artn
er
stoj
ący
w b
ram
ce p
róbu
je ją
złap
ać. Z
amian
a ró
l.5
min
Boisk
o z b
ram
kam
i do
piłk
i rę
czne
j, piłk
i ręc
zne.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.Ta
blica
(plak
at)
z naz
wisk
ami U
. i w
yniki
em tr
af-
nych
rzut
ów.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Każ
dy m
istr
z m
oże
zost
ać a
rcym
i-st
rzem
– sa
moo
cena
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. st
ają p
rzy
tabl
icy z
punk
tam
i. Prz
y po
moc
y N
. pod
sum
owuj
ą sw
oje
wyn
iki –
zlicz
ają p
unkt
y. M
ówią,
co im
się
udał
o, co
chcą
pop
raw
ić.5
min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Sa
moo
cena
.In
form
acja
zwro
tna
N.
150
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Mar
sz z
uchó
w
– za
baw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
front
alna
Po zb
iórc
e U.
wyk
onuj
ą zw
rot w
pra
wo
i rus
zają
wok
ół sa
li gi
mna
-st
yczn
ej d
wój
kam
i. Wsz
yscy
por
usza
ją się
w ry
tm m
uzyk
i lub
bęb
nów,
pr
óbuj
ą ru
szyć
tą sa
mą
nogą
lub
wyr
ówna
ć kro
k, id
ąc za
oso
bą p
ro-
wad
zącą
(U. lu
b N
.). W
prz
erw
ie m
uzyc
znej
wsz
yscy
zatr
zym
ują
się
w b
ezru
chu,
stoj
ąc n
a je
dnej
nod
ze.
4 m
inPł
yta
z nag
rani
em m
uzyk
i m
arsz
owej
(bęb
en lu
b ta
m-
bury
n).
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Ogo
n sz
czur
a –
zaba
wa
ćwicz
ąca
refl e
ksFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. u
staw
ieni
w ko
le. N
a śro
dku
N. t
rzym
a sk
akan
kę za
jede
n ko
niec
i k
ręci
nią
tak,
aby
drug
i kon
iec d
otyk
ał p
odło
gi, a
jedn
ocze
śnie
za-
tacz
ał ko
ło p
od p
rzes
kaku
jącym
i nad
nim
U. K
to n
ie zd
ąży
prze
sko-
czyć
– si
ada
poza
kołe
m. G
ratu
lacje
od
N. i
U. d
osta
je d
ziesię
cioro
U.,
któr
zy n
ajdłu
żej p
ozos
taną
w ko
le.
4 m
inDł
uga
skak
anka
lub
lina.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści
U. M
ożliw
ość
doda
tkow
ej
auto
prez
enta
cji.
Tytu
ł: Kto
zna
zas
ady
– za
baw
a or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. u
staw
ieni
w ko
le. N
a śro
dku
stoi
kosz
ze sk
akan
kam
i. N. g
łośn
o pr
zypo
min
a za
sady
zach
owan
ia w
czas
ie p
obyt
u w
sali
gim
nast
yczn
ej.
Kto
zna
zasa
dę –
bie
rze
z kos
za sk
akan
kę, w
raca
na
mie
jsce.
2 m
inSk
akan
ka d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści
U. M
ożliw
ość
doda
tkow
ej
auto
prez
enta
cji.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Osw
ajan
ie w
ęża
– za
baw
a na
czw
orak
ach
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. si
edzą
w lu
źnej
gro
mad
zie. O
trzy
man
e w
pop
rzed
nim
ćwicz
eniu
sk
akan
ki za
mie
niają
się
w zw
inne
węż
e. K
ażdy
U. p
ostę
puje
zgod
nie
z ins
truk
cją N
.: Zw
inny
wąż
bar
dzo
szyb
ko p
ełzn
ie p
o po
dłod
ze
(U. c
zwor
akuj
ą). K
ręci
się w
okół
U., ż
eby
obej
rzeć
go
bard
zo d
okład
-ni
e (U
. wyk
onuj
ą ćw
iczen
ia o
char
akte
rze
zwin
nośc
iow
ym).
Kied
y U.
ju
ż sto
ją, w
spin
a się
po
praw
ej n
odze
, peł
znie
po
brzu
chu.
Prz
ez le
we
ram
ię p
rzec
hodz
i na
plec
y. Je
śli U
. się
nie
prz
estra
szył
i ni
e kr
zycz
ał,
pow
oli w
raca
na
podł
ogę.
Wąż
, któ
ry ca
ły zn
alazł
się n
a po
dłod
ze,
zam
ieni
a się
w sk
akan
kę.
4 m
inSk
akan
ka d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tem
at: B
ezpi
eczn
e pr
zygo
dy. P
okon
ywan
ie p
rzes
zkód
w s
ali g
imna
styc
znej
Cz
as: 4
5 m
inut
151
Tytu
ł: Las
so k
owbo
ja
– za
baw
a rz
utna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. w
luźn
ej g
rom
adzie
w d
użej
odl
egło
ści o
d sie
bie.
Każ
dy ko
wbo
j um
ie w
ykon
ać ró
żne
sztu
czki
lasse
m. M
ożna
się
ich ła
two
nauc
zyć.
N. p
okaz
uje,
jak
moż
na za
tacz
ać ko
ła, t
rzym
ając z
łożo
ną n
a pó
ł ska
-ka
nkę.
U. n
aślad
ują
N. K
oła
zata
czam
y pr
zed
sobą
, pra
wą
ręką
po
pra-
wej
stro
nie
i po
lew
ej st
roni
e cia
ła, n
ad g
łow
ą. To
sam
o le
wą
ręką
. U.
ust
awiaj
ą się
w tr
zech
gru
pach
, rzę
dam
i. Każ
dy rz
ąd m
a w
yzna
czo-
ne m
iejsc
e, z
któr
ego
rzuc
a zło
żoną
na
pół s
kaka
nką.
Skak
anka
pow
in-
na za
czep
ić o
usta
wio
ny w
pew
nym
odd
aleni
u pa
choł
ek, s
łupe
k.
7 min
Skak
anka
dla
każd
ego
U.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Jaz
da p
owoz
em
– za
baw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
zesp
ołow
a
U. w
gru
pach
twor
zą p
ary.
Każd
a pa
ra to
woź
nica
i ko
ń po
łącz
eni
ze so
bą tr
zym
anym
i w rę
kach
skak
anka
mi. P
ary
mus
zą p
okon
ać to
r pr
zesz
kód.
Par
y po
win
ny za
mie
niać
się
rolam
i.
5 m
inSk
akan
ka d
la ka
żdeg
o U.
, pa-
choł
ki, sł
upki
toru
prz
eszk
ód.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Bez
piec
zne
skok
i –
poka
z nau
czyc
iela
Form
a pr
acy:
front
alna
U. si
edzą
w g
rupa
ch. N
. pok
azuj
e, ja
k na
leży
pop
raw
nie
lądow
ać p
o ka
żdym
skok
u –
amor
tyza
cja u
gięt
ymi k
olan
ami.
2 m
inSk
akan
ka d
la ka
żdeg
o U.
, pa-
choł
ki, sł
upki
toru
prz
eszk
ód.
Obs
erw
acja
akty
wno
-śc
i U.
Tytu
ł: Prz
ejśc
ie p
o kr
ze
– za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Prze
d ka
żdą
grup
ą N
. roz
kład
a tr
zy m
ater
ace.
U. m
ają za
zada
nie
prze
skoc
zyć z
mat
erac
a na
mat
erac
, prz
ejść
rzek
ę po
krz
e w
jedn
ą st
ronę
i z p
owro
tem
.
5 m
inTr
zy m
ater
ace
dla
każd
ej
grup
y.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tytu
ł: Sko
k w
prz
epaś
ć –
zaba
wa
skoc
zna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Usta
wie
ni w
jedn
ym rz
ędzie
U. k
olej
no w
chod
zą n
a sk
rzyn
ię i
ze-
skak
ują
z nie
j zgo
dnie
z in
stru
kcją
N. N
ajpie
rw ćw
iczen
ie je
st w
yko-
nyw
ane
na je
dnej
częś
ci sk
rzyn
i. Kol
ejno
wys
okoś
ć jes
t zw
ięks
zana
aż
do
trze
ch cz
ęści
(ok.
1 m).
N. m
oże
asek
urow
ać U
., któ
rzy
tego
po
trze
bują.
U., k
tóry
m N
. poz
wol
i, mog
ą ze
skoc
zyć z
czte
rech
ele
men
tów
skrz
yni.
7 min
Skrz
ynia,
mat
erac
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
. M
ożliw
ość
doda
tkow
ej
auto
prez
enta
cji.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Odl
ot ś
mig
łow
-ce
m –
zaba
wa
zręc
zno-
ścio
wa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Każd
y U.
staje
się
pilo
tem
śmig
łow
ca. Z
łożo
na n
a pó
ł ska
kank
a je
st
jego
śmig
łem
. Krę
cąc s
kaka
nką
nad
głow
ą ra
z pra
wą,
raz l
ewą
ręką
, U.
star
ają si
ę w
stać
z po
zycji
sied
zące
j, a p
otem
znow
u sią
ść, b
ez za
trzy
-m
ania
wiru
jącej
skak
anki.
5 m
inSk
akan
ka d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
aut
opre
-ze
ntac
ji.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m. In
form
acja
zwro
tna
N.
Tytu
ł: Prz
ejśc
ie n
ad
prze
paśc
ią –
zaba
wa
rów
now
ażna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Ze w
szys
tkich
skak
anek
uło
żony
ch n
a zie
mi p
owst
aje tr
asa,
po k
tóre
j po
rusz
ają si
ę U.
Nie
moż
na p
osta
wić
nogi
obo
k sk
akan
ki.
2 m
inSk
akan
ka d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Moż
liwoś
ć do
datk
owej
aut
opre
-ze
ntac
ji.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m. In
form
acja
zwro
tna
N.
152
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Ber
ek s
kocz
ek –
za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. w
yzna
czen
i na
berk
a (2
lub
3 oso
by) g
onią
pozo
stał
ych
U. W
szys
cy
poru
szają
się
pods
koka
mi n
a je
dnej
nod
ze (c
zęst
o zm
ieni
ając n
ogi).
Każd
y be
rek,
aby
wyg
rać z
abaw
ę, st
ara
się zł
apać
jak
najw
ięce
j U.
Moż
na zm
ieni
ć zas
ady
i ska
kać o
bunó
ż.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Ska
kank
a –
zaba
wy
skoc
zne
z wyk
orzy
stan
iem
sk
akan
kiFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. p
odzie
leni
na
trzy
osob
owe
zesp
oły
skac
zą n
a sk
akan
kach
. Jede
n U.
sk
acze
, poz
osta
li dw
aj –
głoś
no li
czą
prze
skok
i. Po
„sku
szon
ym” s
koku
, za
mie
niają
się
rolam
i.Po
kilk
u m
inut
ach
rozg
rzew
ki m
ożna
ogł
osić
konk
urs,
któr
a gr
upa
wyk
onał
a na
jwię
cej s
kokó
w w
jedn
ej se
rii (U
. w ze
społ
ach
sum
ują
swoj
e ud
ane
skok
i).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
skak
anka
dl
a ka
żdej
trzy
osob
owej
gr
upy
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Paj
acyk
i – za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. (p
ajac
yki)
stoj
ą w
pos
taw
ie za
sadn
icze
j, sk
oryg
owan
ej, w
rozs
yp-
ce, t
war
zam
i zw
róce
ni w
jedn
ym k
ieru
nku.
Jede
n U.
piln
uje,
żeby
pa
jacy
ki c
ały
czas
stał
y ni
eruc
hom
o (st
oi p
rzed
gru
pą, p
atrz
y na
pa
jacy
ki).
Kied
y pi
lnuj
ący
stan
ie ty
łem
– p
ajac
yki s
kacz
ą (sz
ybko
zmie
niaj
ą po
dsko
kiem
pos
taw
ę za
sadn
iczą
na
rozk
rocz
ną).
Piln
ując
y lic
zy
do 10
(w u
stal
onym
wcz
eśni
ej te
mpi
e). K
iedy
się
odw
róci
twar
zą
do U
., paj
acyk
i pow
inny
stać
w p
osta
wie
zasa
dnic
zej.
Jeśli
kto
ś nie
zd
ąży
przy
jąć
taki
ej p
osta
wy,
zam
ieni
a się
rolą
z U.
piln
ując
ym.
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Kol
orow
e sz
arfy
–
zaba
wa
skoc
zna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
N. r
ozkł
ada
kolo
row
e sz
arfy
na
podł
odze
. Każ
dy k
olor
sym
boliz
u-je
inny
rodz
aj sk
oków
, np.
: do
czer
won
ej sz
arfy
skac
ze si
ę ja
k ża
ba;
do żó
łtej –
jak
kang
ur; d
o zie
lone
j – n
a je
dnej
nod
ze; d
o ni
ebie
skie
j –
obun
óż, z
dło
ńmi s
plec
iony
mi n
a ka
rku.
U. s
pace
rują
wok
ół ro
z-ło
żony
ch sz
arf.
Na
dźw
ięk
gwizd
ka st
araj
ą się
dot
rzeć
do
najb
liższ
ej
szar
fy w
ust
alon
y sp
osób
. Ten
dla
kog
o za
brak
nie
szar
fy –
odp
ada
z zab
awy.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., za
chow
ania
regu
ł kon
kurs
ui p
opra
wno
ści
wyk
onan
ia sk
oków
.
Tem
at: Z
awod
y w
sko
kach
prz
ez p
rzes
zkod
y. D
osko
nale
nie
spra
wno
ści m
otor
yczn
ej
Czas
: 45
min
ut
153
Tytu
ł: Kam
ieni
sta
drog
a –
zaba
wa
skoc
zna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Na
podł
odze
sali
N. r
ozkł
ada
obrę
cze
(hul
a-ho
op),
jedn
a za
dru
-gą
, tw
orzą
c z n
ich d
rogę
. Pom
iędz
y ob
ręcz
ami je
st w
olna
prz
estr
zeń
(oko
ło 1
m).
U. ko
lejn
o w
skak
ują
obun
óż d
o ob
ręcz
y, m
ając n
ogi z
łą-
czon
e, a
wys
kaku
ją z o
bręc
zy w
prz
estr
zeń
mię
dzy
obrę
czam
i z n
o-ga
mi r
ozst
awio
nym
i. W te
n sp
osób
pok
onuj
ą ca
łą d
rogę
. N. w
ygry
-w
a na
bęb
enku
rytm
, to
ułat
wi U
. utr
zym
anie
jedn
akow
ego,
regu
lar-
nego
tem
pa.
7 min
Wol
na p
rzes
trzeń
, obr
ęcze
hu-
la-ho
op.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Sko
ki z
piłk
ą –
zaba
wa
skoc
zna
z pi
łką
Form
a pr
acy:
grup
owa.
N. w
yzna
cza
linię
star
tu, li
nię
rzut
u i c
el (d
uży
kosz
lub
pudł
o). D
zieli
klasę
na
zesp
oły.
U. z
zesp
ołu
nr 1
usta
wiaj
ą się
w rz
ędzie
, pie
rwsz
y za
wod
nik
stoi
na
linii s
tart
u, p
ozos
tali
za n
im. K
ażdy
czło
nek
zesp
ołu
trzy
ma
w rę
ku p
iłkę.
Na
sygn
ał st
artu
pie
rwsz
y za
wod
nik
skac
ze
obun
óż d
o lin
ii rzu
tu, p
rzes
kaku
je tę
lini
ę i z
mie
jsca,
w k
tóry
m si
ę zn
alazł,
rzuc
a pi
łką
do ce
lu. P
o w
ykon
aniu
rzut
u jak
najs
zybc
iej w
raca
do
swoj
ej d
ruży
ny i
zajm
uje
osta
tnie
mie
jsce
w rz
ędzie
. Zaw
odni
cy
kole
jno
wyk
onuj
ą ta
kie sa
mo
zada
nie.
N. m
ierz
y cz
as, w
któ
rym
zesp
ół w
ykon
a ćw
iczen
ie, i
liczy
traf
ne
rzut
y. Zw
ycię
ski z
espó
ł otr
zym
uje
braw
a.
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
piłk
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Tor
prz
eszk
ódFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna,
grup
owa
Zaw
odni
cy z
każd
ego
zesp
ołu
star
tują
jedn
ocze
śnie
, ska
czą
na je
dnej
no
dze
do ła
wec
zki, p
rzes
kaku
ją pr
zez ł
awec
zkę
w d
owol
ny sp
osób
, sk
aczą
dale
j na
jedn
ej n
odze
, po
drod
ze p
odno
sząc
wor
ecze
k gi
mna
-st
yczn
y i u
kład
ają g
o na
lini
i met
y. Po
wro
tną
drog
ę po
konu
ją bi
egie
m.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
wor
eczk
i, ław
eczk
i gim
nast
yczn
e.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., po
mys
łow
ości
i poc
zucia
rytm
u.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Ska
cząc
a pi
łka
– in
form
acja
zwro
tna
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. st
oją
w k
ręgu
. Jede
n U.
trzy
ma
piłkę
, odb
ija ją
od
podł
ogi t
ak, a
by
ktoś
móg
ł tę
piłkę
złap
ać. O
dbija
jąc p
iłkę,
mów
i, co
nie
podo
bało
mu
się n
a za
jęcia
ch.
U. w
krę
gu p
odają
sobi
e ko
lejn
o pi
łkę i
mów
ią, co
pod
obał
o im
się
na
zaję
ciach
.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
154
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Jak
kan
gury
– sw
o-bo
dne
pods
koki
na m
iękk
im
podł
ożu
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Swob
odny
rytm
iczny
tani
ec p
rzy
pios
ence
Gum
a do
pod
skok
ów
śpie
wan
ej p
rzez
Majk
ę Je
żow
ską.
4 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
nag
rani
e pi
osen
ki. M
ater
ace
pian
kow
e.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Gdy
by k
ózka
nie
sk
akał
a… –
rozm
owa
kiero
wan
a o
bezp
iecz
eńst
wie
w
czas
ie za
baw
skoc
znyc
hFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Co m
oże
się w
ydar
zyć w
czas
ie sk
akan
ia (z
abaw
skoc
znyc
h w
grup
ie)?
– sw
obod
ne w
ypow
iedz
i U. s
iedz
ącyc
h w
rozs
ypce
na
mat
erac
ach
pian
kow
ych.
Moj
e po
mys
ły n
a be
zpie
czeń
stw
o, cz
yli: c
zego
nie
wol
no?
Najw
ażni
ejsz
e za
sady
zapi
syw
ane
są g
ruby
m m
arke
rem
na
duże
j ka
rtce
szar
ego
papi
eru.
Wsz
yscy
U. p
odpi
sują
się p
od w
spól
nie
sfor
-m
ułow
anym
i zas
adam
i.
5 m
inM
ater
ace
pian
kow
e ro
złożo
ne
na p
odło
dze.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Ska
czm
y do
gór
y ja
k… k
angu
ry –
zaba
wy
skoc
zne
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. p
orus
zają
się p
o sa
li, sk
aczą
c w sp
osób
okr
eślo
ny p
rzez
N. w
rytm
ie
wyg
ryw
anym
na
bębe
nku.
N. w
ygry
wa
rytm
i oz
najm
ia gł
ośno
, jakie
zw
ierz
ę na
leży
naś
ladow
ać (n
p.: ż
abki,
koni
ki na
łące
, kan
gury
, wró
bel-
ki, ko
niki
poln
e, p
chły
).N
a ko
niec
zaba
wy
N. z
achę
ca U
., by
skak
ali,
naśla
dują
c ul
ubio
ne
zwie
rzę.
6 m
inW
olna
prz
estr
zeń.
Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Żyw
e pr
zesz
kody
–
zaba
wa
ruch
owa
na sp
ręży
-st
ym p
odło
żuFo
rma
prac
y: gr
upow
a i in
dy-
wid
ualn
a
N. d
zieli
klasę
na
2 ze
społ
y. U.
z ze
społ
u 1 l
eżą
na b
rzuc
hu w
ods
tę-
pach
0,5
– 1 m
na
mat
erac
ach
pian
kow
ych.
Zad
anie
m ze
społ
u 2
jest
po
kona
nie
trasy
wyz
nacz
onej
prz
ez le
żący
ch ko
legó
w –
prz
eska
kiwa-
nie
„żyw
ych
prze
szkó
d” sk
okie
m z
nogi
na
nogę
. Po
wyk
onan
iu za
dani
a ze
społ
y za
mie
niają
się
rolam
i.Pr
zy d
rugi
ej tu
rze
„żyw
e pr
zesz
kody
” leż
ą na
ple
cach
.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, st
osow
na
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
., za
chow
ania
zasa
d be
zpie
czeń
stw
a i p
opra
wno
ści
wyk
onan
ia sk
o-kó
w.
Tytu
ł: Zab
awy
żabe
k –
opow
ieść
ruch
owa
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. si
edzą
w d
użym
krę
gu, w
środ
ku k
ręgu
– m
ater
ace
pian
kow
e za
mie
nion
e w
„bajo
rko”
.N
. snu
je o
pow
ieść
, U. (
żabk
i) ru
chem
ilus
truj
ą sło
wa
N.
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, m
ater
ace
pian
kow
e na
środ
ku sa
li, na
pom
pow
any
balo
nik.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tem
at: S
kacz
emy
jak
zwie
rząt
ka. N
auka
bez
piec
zneg
o sk
akan
ia
Cz
as: 4
5 m
inut
155
Żabk
i obu
dziły
się,
prze
ciągn
ęły
po sł
odkim
śnie
, zie
wnę
ły tr
zy
razy
i ud
ały
się d
o ba
jork
a, że
by sp
raw
dzić,
czy
wod
a je
st o
d-po
wie
dnia
na
pora
nną
kąpi
el (d
zieci
w p
rzys
iadzie
pod
part
ym,
ram
iona
mię
dzy
kolan
ami; r
ówno
czes
ne o
dbici
e się
od
podł
ogi
ram
iona
mi i
noga
mi –
wys
kok w
górę
w p
rzód
, lądo
wan
ie w
po-
zycji
wyj
ścio
wej
). Br
rrr!
Wod
a zim
na! W
rócił
y w
ięc
żabk
i do
swoi
ch łó
żecz
ek i w
ygod
nie u
łoży
ły si
ę na
krót
ką d
rzem
kę (k
lęk
podp
arty
z r
amio
nam
i wyc
iągni
ętym
i prz
ed s
iebi
e). P
rzyś
niło
im
się
pysz
ne śn
iada
nko,
mus
zki w
sosie
mal
inow
ym, k
omar
y w
jarz
ębin
owej
pol
ewie
. Obl
izały
się s
mac
znie
, prz
ecią
gnęł
y się
i u
dały
się
do b
ajor
ka n
a po
rann
ą ką
piel
. Wod
a je
szcz
e tr
ochę
zim
na, a
le ża
bki ś
mia
ło w
skoc
zyły
do
wod
y. Sk
aczą
, baw
ią si
ę w
wod
zie. Ż
abia
mam
a w
rzuc
iła d
o za
baw
y ko
loro
wy
balo
nik
i żab
ki go
odb
ijają
. Na
śnia
dani
e! –
zaw
ołał
a ża
bia
mam
a.
Żabk
i wys
kaku
ją z
baj
orka
, otr
ząsa
ją s
ię z
bło
ta i
skac
zą n
a sw
oje
mie
jsca.
Prz
ed ś
niad
anie
m c
zas
na g
imna
styk
ę. Ża
bki
skac
zą w
okół
jezio
ra w
jedn
ym k
ieru
nku
(odp
oczy
nek)
, w d
ru-
gą st
ronę
…
Tytu
ł: Krą
g za
jącz
ków
–
zaba
wa
skoc
zna
na sp
ręży
-st
ym p
odło
żuFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. si
edzą
w k
ręgu
w p
rzys
iadzie
pod
part
ym. Z
a pl
ecam
i U. s
pace
ruje
N
. U. d
otkn
ięty
prz
ez N
. (za
jącze
k) m
usi z
amie
nić s
ię m
iejsc
em
z zają
czkie
m, k
tóry
sied
zi po
prz
eciw
nej s
troni
e kr
ęgu.
U. w
ykon
ują
skok
i zaję
cze
prze
z mat
erac
e ro
złożo
ne p
ośro
dku
kręg
u (z
siadu
pod
part
ego
oder
wan
ie rą
k od
pod
łogi
i w
yciąg
nięc
ie ic
h w
prz
ód, w
ypro
st n
óg i
jak n
ajdal
sze
wyc
iągni
ęcie
rąk
do p
rzod
u).
7 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, m
ater
ace
pian
kow
e na
środ
ku sa
li.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–8 m
inut
Tytu
ł: Ćw
icze
nia
odde
chow
e Fo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. le
żą n
a pl
ecac
h na
mat
erac
ach.
Nab
iera
ją po
wie
trze
nos
em i
jed-
nocz
eśni
e po
dnos
zą o
bydw
ie n
ogi d
o gó
ry. W
ypus
zcza
jąc p
owie
trze
, „ja
dą n
a ro
wer
ze”.
Ćwicz
enie
moż
na p
owtó
rzyć
kilk
a ra
zy, o
dpoc
zyw
ając m
iędz
y po
wtó
-rz
eniam
i.
3 min
Mat
erac
e pi
anko
we.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Pod
róż
w w
y-ob
raźn
i – ć
wicz
enie
relak
-sa
cyjn
eFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. le
żą n
a pl
ecac
h, ro
zluźn
ieni
, z za
mkn
ięty
mi o
czam
i. Słu
chają
muz
y-ki
(np.
A. V
ivald
i, Zim
a).
Po w
yłąc
zeni
u m
uzyk
i pow
oli p
rzec
hodz
ą do
siad
u sk
rzyż
nego
. Opo
-w
iadają
o ty
m, c
o so
bie
wyo
braż
ały
podc
zas s
łuch
ania
muz
yki.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
mat
erac
e pi
anko
we,
muz
yka.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
156
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Ogo
nki –
zaba
wa
orie
ntac
yjno
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Każd
y U.
otr
zym
uje
szyf
onow
ą ch
ustę
, któ
rą d
o po
łow
y ch
owa
za
pase
m. W
ten
spos
ób k
ażda
wie
wió
rka
ma
wys
tając
y og
on. Z
adan
ie
ucze
stni
ków
pol
ega
na ty
m, a
by, n
ie tr
acąc
swoj
ego
ogon
ka, z
ebra
ć jak
najw
ięce
j cud
zych
ogo
nków
.
4 m
inSz
yfon
owa
chus
tka
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Kar
naw
ałow
e pr
zebr
anie
– za
baw
a ks
ztał
tując
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Każd
y U.
star
a się
swoj
ą sz
yfon
ową
chus
tkę
utrz
ymać
na
klatc
e pi
ersio
wej
, uży
wają
c pęd
u po
wie
trza
. Pow
inie
n bi
ec ta
k sz
ybko
, aby
ch
ustk
a ni
e op
adła
. Mus
i uw
ażać
, aby
nie
zder
zyć s
ię z
inny
mi
w b
iegu
.
2 m
inSz
yfon
owa
chus
tka
dla
każ-
dego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Jed
ziem
y na
bal
–
zaba
wa
ćwicz
ąca
spos
trze
-ga
wcz
ość
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. o
bser
wuj
ą N
. Jeśli
ten
trzy
ma
jedn
ą ch
ustk
ę w
gór
ze, o
znac
za to
, że
wsz
yscy
por
usza
ją się
cwał
em w
rytm
muz
yki p
ojed
yncz
o. Je
śli N
. tr
zym
a dw
ie ch
ustk
i w g
órze
, U. p
orus
zają
się p
aram
i. Zaw
sze
rytm
icz-
nie
wym
achu
ją ch
uste
czka
mi.
3 min
Szyf
onow
a ch
ustk
a dl
a ka
ż-de
go U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Zap
rasz
amy
jeże
–
zaba
wa
na cz
wor
akac
hFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. w
luźn
ej g
rom
adzie
. Każ
dy za
mie
nia
się w
jeża
, któ
ry n
iesie
na
bal
piłkę
do
żong
low
ania.
Piłk
ę za
wija
w ch
uste
czkę
i kł
adzie
sobi
e na
gr
zbie
cie. S
tara
się
prze
jść w
ten
spos
ób w
yzna
czon
ą pr
zez N
. tra
sę.
4 m
inPi
łka
(wor
ecze
k), c
hust
ka d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Licz
ba
pow
tórz
eń za
leży
od
moż
liwoś
ci U.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Par
a z
piłk
ą –
zaba
wa
rzut
naFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Usta
wie
nie
w ko
le. K
ażdy
U. t
ańcz
y ze
swoj
ą pi
łką,
podr
zuca
jąc ją
w
rytm
muz
yki. N
. pod
pow
iada,
jak p
iłka
chce
tańc
zyć:
wys
oko,
nisk
o,
z duż
ymi p
odsk
okam
i, z m
ałym
i. W m
omen
cie za
trzy
man
ia m
uzyk
i w
szys
cy st
arają
się
rzuc
ić pi
łką
do ce
lu, n
p. u
staw
ione
go n
a śro
dku
kosz
a.
5 m
inPi
łka
(wor
ecze
k) d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Mam
y dw
ie rę
ce
– za
baw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. u
staw
ieni
par
ami w
luźn
ej g
rom
adzie
. Każ
da p
ara
staje
obo
k sie
bie,
ch
owają
c za
plec
ami r
ęce,
któ
rym
i się
styk
ają. T
wor
zą je
dną
post
ać,
któr
a m
a dw
ie rę
ce, a
le k
ażda
inne
j oso
by. W
mie
jscu
star
ają si
ę pr
ze-
rzuc
ać p
iłkę
z ręk
i do
ręki
w ry
tm m
uzyk
i. W m
iarę
naby
wan
ia w
praw
y st
arają
się
jedn
ocze
śnie
chod
zić, a
pot
em ró
wni
eż b
iec.
5 m
inPi
łka
(wor
ecze
k) d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Licz
ba
pow
tórz
eń za
leży
od
moż
liwoś
ci U.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tem
at: C
hoin
kow
y za
wró
t gł
owy.
Rzu
ty i
chw
yty
– ró
żne
przy
bory
Cz
as: 4
5 m
inut
157
Tytu
ł: Obr
ączk
a dl
a w
ielk
olud
a –
zaba
wa
zręc
znoś
ciow
aFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. w
luźn
ej g
rom
adzie
par
ami n
aprz
eciw
sieb
ie. K
ażda
par
a rz
uca
do
siebi
e ob
ręcz
ą. U.
star
ają
się ta
k rz
ucać
, aby
obr
ęcz w
loci
e ut
rzy-
myw
ała
orie
ntac
ję p
iono
wą
(nie
tak
jak
frisb
ee).
Chw
ytać
moż
na n
a dw
a sp
osob
y: c
eluj
ąc c
ałą
ręką
w śr
odek
obr
ęczy
lub
– co
bar
dzie
j po
żąda
ne –
chw
ytaj
ąc o
twar
tą d
łoni
ą, pe
wni
e ła
pać
lekk
o od
doł
u.
5 m
inO
bręc
z na
dwóc
h U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Licz
ba
pow
tórz
eń za
leży
od
moż
liwoś
ci U.
Sam
ooce
na w
g po
dane
go p
rzez
N
. kry
teriu
m.
Tytu
ł: Żon
gler
ka t
rzem
a ch
uste
czka
mi –
zaba
wa
zręc
znoś
ciow
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Każd
y U.
ma
trzy
chu
stec
zki.
Pier
wsz
ą tr
zym
a w
pra
wej
ręce
chw
y-te
m p
ęset
kow
ym, d
rugą
trzy
ma
chw
ytem
pęs
etko
wym
w le
wej
rę
ce, t
rzec
ią n
ajm
niej
szym
pal
cem
prz
ycisk
a do
wnę
trza
pra
wej
dł
oni.
Jest
to c
hwyt
poc
zątk
owy.
Po w
yrzu
ceni
u ch
uste
k w
opi
sane
j ko
lejn
ości
, kol
ejne
chw
yty
są w
ykon
ywan
e na
prz
emia
n pr
awą
i lew
ą rę
ką c
hwyt
em p
ęset
kow
ym. C
hust
ki n
ależ
y w
yrzu
cać
w p
owie
trze
na
ukos
, tak
aby
wyr
zuca
na z
praw
ej rę
ki le
ciał
a na
uk
os w
gór
ę i o
pada
ła d
o le
wej
. Chw
yt le
wą
ręką
pow
inie
n na
stęp
o-w
ać w
naj
niżs
zym
poł
ożen
iu. T
o sa
mo
przy
rzuc
ie le
wą
ręką
– c
hust
-ki
nal
eży
wyr
zuca
ć w
pow
ietr
ze n
a uk
os, t
ak a
by w
yrzu
cana
z le
wej
rę
ki le
ciał
a na
uko
s w g
órę
i opa
dała
do
praw
ej. K
ażda
naz
wan
a ch
ustk
a –
pier
wsz
a, dr
uga,
trze
cia
utrz
ymuj
ą ta
ką k
olej
ność
pod
rzu-
cani
a pr
zez c
ały
czas
żong
low
ania
.
10 m
inTr
zy ch
ustk
i szy
fono
we d
la je
d-ne
go U
.M
ożliw
ość d
odat
kow
ej
auto
prez
enta
cji.
Chęt
ni U
. pom
agają
in
nym
w w
ykon
aniu
za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Wsp
inac
zka
– za
ba-
wa
rozc
iągają
caFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. w
luźn
ej g
rom
adzie
. Każ
dy U
. otr
zym
uje
mac
zugę
do
żong
low
ania
lub
drąż
ek za
stęp
ując
y m
aczu
gę. N
. pok
azuj
e po
praw
ny ch
wyt
–
w śr
odku
cięż
kośc
i. Nas
tępn
ie p
reze
ntuj
e po
praw
ny p
odrz
ut
i chw
yt d
rugą
ręką
. Mac
zuga
pow
inna
obr
ócić
się o
360
stop
ni.
5 m
inM
aczu
gi, d
rążk
i – p
rzyr
ząd
dla
każd
ego
U.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci. Li
czba
po
wtó
rzeń
zale
ży o
d m
ożliw
ości
U.
Sam
ooce
na w
g po
dane
go p
rzez
N
. kry
teriu
m.
Tytu
ł: Mis
trz
rów
now
agi
– za
baw
a or
gani
zacy
jno-
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. w
luźn
ej g
rom
adzie
. Każ
dy m
a pr
zyrz
ąd, k
tóry
m m
ożna
bala
n-so
wać
: mac
zugę
, drą
żek,
obrę
cz. N
a sy
gnał
N. w
szys
cy p
róbu
ją jak
na
jdłu
żej u
trzy
mać
trzy
man
y pr
zedm
iot w
rów
now
adze
. Trz
yman
e pr
zybo
ry sk
łada
ne są
do
skrz
yń, p
orzą
dkow
ane.
2 m
inM
aczu
gi, d
rążk
i, obr
ęcze
–
przy
rząd
dla
każd
ego
U.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na w
g po
dane
go p
rzez
N
. kry
teriu
m.
158
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Mag
iczn
e re
kwi-
zyty
– za
baw
a or
ient
acyj
-no
-por
ządk
owa
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Każd
y U.
wno
si ze
sobą
wyb
rany
prz
yrzą
d cy
rkow
y. Po
rusz
a się
z p
rzed
mio
tem
po
kole
, pod
rzuc
a go
w rę
ce lu
b pr
zerz
uca
z ręk
i do
ręki.
Na
sygn
ał N
. zat
rzym
uje
się w
bez
ruch
u, st
ara
się u
trzy
mać
pr
zedm
iot,
ale b
ez ch
wyt
ania
ręką
.
3 min
Przy
najm
niej
2 m
2 dla
każd
ego
U., p
iłecz
ki, ch
ustk
i szy
fono
-w
e, m
aczu
gi, o
bręc
ze –
prz
y-na
jmni
ej je
den
przy
rząd
dla
jedn
ego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Kar
uzel
a at
rakc
ji –
zaba
wa
przy
muz
yce
Form
a pr
acy:
zbio
row
a
Usta
wie
nie
w k
ole,
twar
zą d
o śr
odka
, w si
adzie
. Każ
dy U
. kła
dzie
pr
zed
sobą
wyb
rany
prz
edm
iot.
W p
odan
ym p
rzez
N. r
ytm
ie d
opa-
sow
anym
do
muz
yki p
odaj
e pr
zedm
iot w
pra
wo.
Czy
nnoś
ć po
wta
-rz
a, aż
do
sygn
ału
N. K
ażdy
U. m
a no
wy
rekw
izyt,
z któ
rym
będ
zie
tera
z ćw
iczy
ł.
2 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żdeg
o U.
, piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
no-
we,
mac
zugi
, obr
ęcze
– p
rzy-
najm
niej
jede
n pr
zyrz
ąd d
la je
dneg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chęt
ni U
. pom
agają
in
nym
w w
ykon
aniu
za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Rzu
ty w
par
ach
– ćw
iczen
ie k
szta
łtując
e ra
mio
nFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. w
par
ach
rzuc
ają
do si
ebie
pos
iada
nym
i prz
ybor
ami.
Tech
nika
rz
utu
jest
dow
olna
, waż
ne je
st, a
by re
kwizy
ty n
ie u
pada
ły. Ć
wic
zą
raz j
edny
m, r
az d
rugi
m p
rzed
mio
tem
. Chę
tni U
. ćw
iczą
dw
oma
przy
bora
mi n
araz
.
5 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żdeg
o U.
, piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
no-
we,
mac
zugi
, obr
ęcze
– p
rzy-
najm
niej
jede
n pr
zyrz
ąd d
la je
dneg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Ch
ętni
U. p
omag
ają
inny
m w
wyk
onan
iu
zada
nia.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Ber
ek c
yrko
wy
– za
baw
a bi
eżna
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. w
par
ach
baw
ią się
w b
erka
, jedn
ocze
śnie
każ
dy b
ez p
rzer
wy
po
drzu
ca lu
b pr
zerz
uca
z ręk
i do
ręki
(zale
żnie
od
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci) sw
ój re
kwizy
t. N
a um
ówio
ny sy
gnał
U. w
ymie
niają
się
przy
bora
mi.
5 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żdeg
o U.
, piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
no-
we,
mac
zugi
, obr
ęcze
– p
rzy-
najm
niej
jede
n pr
zyrz
ąd d
la je
dneg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Ch
ętni
U. p
omag
ają
inny
m w
wyk
onan
iu
zada
nia.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Ćw
icze
nia
w k
ręgu
–
zaba
wa
rzut
naFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. zb
iera
ją si
ę w
krę
gach
, zal
eżni
e od
pos
iada
nego
prz
ybor
u:
mac
zugi
, obr
ęcze
, piłk
i. W
mał
ych
grup
ach
dosk
onal
ą um
ieję
tnoś
ć rz
utu
i chw
yty
rekw
izyte
m: p
odrz
ut i
chw
yt w
pra
wej
i le
wej
ręce
, pr
zerz
ut z
ręki
do
ręki
.
5 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żdeg
o U.
, piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
no-
we,
mac
zugi
, obr
ęcze
– p
rzy-
najm
niej
jede
n pr
zyrz
ąd d
la je
dneg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Ch
ętni
U. p
omag
ają
inny
m w
wyk
onan
iu
zada
nia.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tem
at: M
ożna
zro
bić
to le
piej
. Dos
kona
leni
e rz
utów
i ch
wyt
ów p
rzyb
oram
i cyr
kow
ymi
Cz
as: 4
5 m
inut
159
Tytu
ł: Wym
iana
w p
arze
–
zaba
wa
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y: gr
upow
a
Cała
kla
sa w
luźn
ej g
rom
adzie
. Każ
dy U
. ma
za za
dani
e zn
aleź
ć pa
rt-
nera
, z k
tóry
m za
mie
ni si
ę re
kwizy
tem
, ust
awia
się
z nim
w p
arze
. N
a ha
sło N
. wym
ieni
ają
się.
2 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żdeg
o U.
, piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
no-
we,
mac
zugi
, obr
ęcze
– p
rzy-
najm
niej
jede
n pr
zyrz
ąd d
la je
dneg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Na
trzy
sko
ki
– za
baw
a sk
oczn
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. w
luźn
ej g
rom
adzie
. Każ
dy m
a za
zada
nie
rzuc
ić sw
ój re
kwizy
t na
taką
odl
egło
ść, a
by d
otar
ł do
nieg
o w
trze
ch sk
okac
h.3 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żdeg
o U.
, piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
no-
we,
mac
zugi
, obr
ęcze
– p
rzy-
najm
niej
jede
n pr
zyrz
ąd d
la je
dneg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chę
tni U
. po
mag
ają in
nym
w
wyk
onan
iu za
dani
a.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Krę
ceni
e ta
lerz
y-ki
em –
zaba
wa
o ch
arak
te-
rze
zręc
znoś
ciow
ymFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. p
odzie
leni
na
pary
. N. p
okaz
uje
tech
nikę
rozk
ręca
nia
tale
rzyk
a na
pa
tyku
. Nas
tępn
ie k
ażda
par
a zn
ajdu
je w
olne
mie
jsce
i prz
ystę
pu-
je d
o ćw
icze
ń, w
ymie
niaj
ąc si
ę pr
zybo
ram
i na
sygn
ał N
. Ćw
icze
nie
moż
na w
ykon
ać w
par
ach,
jeśli
bra
kuje
prz
ybor
ów d
la k
ażde
go U
. W
tedy
U. w
par
ach
pom
agaj
ą so
bie
naw
zaje
m w
pop
raw
iani
u bł
ę-dó
w. C
hętn
i U. t
aler
z roz
kręc
ony
na p
atyk
u pr
zekł
adaj
ą na
pal
ec.
13 m
inJe
den
kom
plet
do
kręc
enia
tale
rzyk
iem
na
parę
(tale
rzyk
i k
ijek)
.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chę
tni U
. po
mag
ają in
nym
w
wyk
onan
iu za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Każ
dy t
ańcz
y ta
k ja
k ja
– za
baw
a pr
zy
muz
yce
Form
a pr
acy:
zbio
row
a
U. st
oją
w ko
le z
różn
orod
nym
i prz
ybor
ami. U
. wyb
rany
prz
ez N
. tań
-cz
y na
środ
ku ko
ła. Je
go ru
chy
naśla
dują
posia
dacz
e ta
kiego
sam
ego
prze
dmio
tu. P
ozos
tali
klasz
czą
rytm
iczni
e. P
o kr
ótkie
j pre
zent
acji,
N.
wyb
iera
U. z
inny
m p
rzyb
orem
.
5 m
inDo
wol
na m
uzyk
a.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci. M
ożliw
ość
doda
tkow
ej a
utop
re-
zent
acji.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Zab
awki
do
wor
a –
zaba
wa
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Wyb
rani
U. u
staw
iają
się z
wor
kam
i na
przy
bory
. Poz
osta
li st
ają n
a zb
iórc
e, a
nas
tępn
ie, p
rzec
hodz
ąc rz
ędem
obo
k ko
legó
w, w
kład
ają
przy
bory
do
wła
ściw
ego
wor
ka.
2 m
inW
orki
na p
rzyb
ory,
przy
bory
uż
ywan
e w
czas
ie za
jęć.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chę
tni U
. po
mag
ają in
nym
w
wyk
onan
iu za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
160
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Ryt
mic
zna
piłk
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. ro
zpro
szen
i po
sali.
Każd
y tr
zym
a w
ręku
piłk
ę. P
o sy
gnale
N. –
U.
mają
odb
ijać p
iłkę
zgod
nie
z ryt
mem
muz
yki:
– w
prz
estr
zeni
prz
ed so
bą,
– w
okół
sieb
ie,
– pr
zed
sobą
,–
w m
arsz
u.O
dbija
ją pr
zem
ienn
ie: r
ęką
dom
inuj
ącą,
prze
ciwną
, obu
rącz
.
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
piłk
i dla
każd
ego
U., o
dtw
arza
cz i
na-
gran
ie C
D z m
uzyk
ą do
bran
ą dl
a gr
upy.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tytu
ł: Piłk
a w
ruch
u –
ćwi-
czen
ia ks
ztałt
ując
e sp
raw
ność
po
daw
ania
i chw
ytan
ia pi
łkiFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. st
oją
dwój
kam
i. Rzu
cają
do si
ebie
piłk
i i ła
pią
je w
rytm
ie w
yzna
-cz
anym
prz
ez N
. (np
. raz
, dw
a, tr
zy, z
atrz
yman
ie si
ę, ra
z, ra
z, dw
a, tr
zy,
zatr
zym
anie
się…
).
5 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
jedn
a pi
łka
dla
dwóc
h U,
dow
olny
inst
ru-
men
t per
kusy
jny.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Ćw
icze
nia
z pi
łką
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
aze
społ
owa
U. s
toją
w sz
ereg
u w
zdłu
ż ścia
ny. W
ykon
ują
ćwicz
enia
wed
ług
in-
stru
kcji N
. (na
śladu
ją go
):–
odbi
cie p
iłki o
d śc
iany,
a na
stęp
nie
prze
skok
w ro
zkro
ku n
ad o
pa-
dając
ą pi
łką
(co n
ajmni
ej tr
zy ra
zy),
– rz
ut p
iłką
w g
órę,
klaś
nięc
ie i
złapa
nie
spad
ającą
piłk
i (co
najm
niej
pi
ęć ra
zy),
– m
ocne
odb
icie
piłk
i od
podł
ogi i
prze
bieg
nięc
ie p
od n
ią (p
rzem
ien-
nie
w p
raw
ą i w
lew
ą st
ronę
),–
siad
skrz
yżny
z pi
łką w
dło
niac
h; ko
złow
anie
obu
rącz
piłk
i w m
iejsc
u,–
siad
z ugi
ętym
i nog
ami; t
rzym
anie
piłk
i wew
nętr
zną
stro
ną st
óp,
rzut
nog
ami p
iłki w
gór
ę; zł
apan
ie o
pada
jącej
piłk
i ręk
ami,
– rz
ut p
iłki w
gór
ę, n
astę
pnie
prz
ysiad
z do
tkni
ęcie
m d
łońm
i pod
łogi
, w
ypro
st z
jedn
ocze
snym
złap
anie
m sp
adają
cej p
iłki.
8 m
inU.
stoj
ą w
odl
egło
ści o
k. 2
m
od si
ebie
, piłk
a dl
a ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.In
form
acja
zwro
tna.
Sam
ooce
na
(ile
razy
uda
ło
się w
ykon
ać
ćwicz
enie
, co
było
łatw
e, a
co
trud
ne).
Tytu
ł: Kr
ążąc
a pi
łka
– ćw
iczen
ia ks
ztał
tując
e sp
raw
-no
ść p
odaw
ania
i chw
ytan
ia pi
łki
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. w
ybie
rają
szar
fy (w
dw
óch
kolo
rach
, w p
arzy
stej
licz
bie)
. Ust
awiaj
ą się
w ko
le n
aprz
emie
nnie
ze w
zglę
du n
a ko
lor s
zarf.
Twor
zą d
ruży
ny
(wyr
óżni
one
kolo
rem
szar
f). N
a sy
gnał
N. k
olej
no p
odają
piłk
ę do
sw
oich
kole
gów
z dr
użyn
y, ni
e om
ijając
niko
go. N
. ust
ala k
ieru
nek
rzuc
ania
piłk
ą pr
zez d
ruży
nę (j
edna
w p
raw
o, d
ruga
w le
wo)
. W
ygry
wa
druż
yna,
któr
ej pi
łka ja
ko p
ierw
sza w
róci
do o
soby
rozp
oczy
-na
jącej
rzut
y. P
owtó
rka
ćwicz
enia
ze zm
ianą
kieru
nków
rzut
u or
az
zało
żeni
em, ż
e pi
łka
bez u
padk
u kr
ąży
dwuk
rotn
ie.
8 m
inBo
isko,
piłk
a rę
czna
, sza
rfy
w d
wóc
h ko
lora
ch (w
licz
bie
odpo
wiad
ające
j licz
bie
U.).
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chęt
ni U
. pom
agają
in
nym
w
wyk
onan
iu za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.In
form
acja
zwro
tna.
Sam
ooce
na.
Tem
at: K
ozło
wan
ie i
rzuc
anie
; chw
ytan
ie, c
elow
anie
. Nau
ka g
ry w
min
ipiłk
ę rę
czną
Cz
as: 4
5 m
inut
161
Tytu
ł: Koz
łują
ce d
wój
ki
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. tw
orzą
par
y. Sa
mod
zieln
ie w
yzna
czają
mie
jsca
wyk
onan
ia ćw
icze-
nia
– dy
stan
s, kt
óry
poko
nają,
bie
gnąc
i ko
złując
piłk
i. U.
stają
w p
arac
h, tr
zym
ając s
ię za
ręce
. W rę
kach
zew
nętr
znyc
h m
ają
piłk
i, któ
rym
i koz
łują
na sy
gnał
N. i
bieg
ną d
o w
yzna
czon
ej p
rzez
sie-
bie
met
y. Po
wyk
onan
iu ćw
iczen
ia, p
ary
mog
ą sk
oryg
ować
(wyd
łuży
ć, sk
rócić
) dys
tans
do
poko
nani
a.
6 m
inSt
art i
met
a w
yzna
czon
e (n
p.
taśm
ą, ch
orąg
iew
kam
i) pr
zez
każd
ą pa
rę, p
iłki r
ęczn
e.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chęt
ni U
. pom
agają
in-
nym
w w
ykon
aniu
za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
. In
form
acja
zwro
t-na
. Sam
ooce
na
(jak o
ceni
liśm
y sw
oje
moż
liwoś
ci,
wyz
nacz
ając d
y-st
ans;
popr
awno
ść
kozło
wani
a).
Tytu
ł: Zas
ady
ryw
aliz
acji
Form
a pr
acy:
front
alna
N. z
U. u
stala
zasa
dy za
chow
ania
się w
czas
ie ry
wal
izacji
. 2
min
Tytu
ł: Koz
łow
anie
i rz
u-ca
nie
– ćw
iczen
ie u
mie
jęt-
nośc
i koz
łow
ania
i rzu
cani
a pi
łką.
Form
a pr
acy:
zesp
ołow
a
U. z
szar
fam
i w d
wóc
h ko
lora
ch st
oją r
ozpr
osze
ni p
o sa
li. N.
pro
si po
je
dnym
prz
edst
awici
elu
grup
y. Rz
uca p
iłkę.
Grę
rozp
oczy
na ta
grup
a, kt
órej
prz
edst
awici
el zł
apał
piłkę
. Gra
pol
ega n
a jak
najd
łużs
zym
utrz
y-m
aniu
piłk
i w sw
oim
zesp
ole.
Oso
ba tr
zym
ająca
piłk
ę m
oże
zrob
ić m
ak-
sym
alnie
trzy
krok
i, nas
tępn
ie b
iegn
ie, k
ozłu
jąc p
iłką,
poda
je je
dnor
ącz
do o
soby
ze sw
ojej
grup
y (p
rzed
rozp
oczę
ciem
gry
sche
mat
ten
prez
en-
tuje
N., a
U. o
dtwa
rzają
). Ucz
estn
icy d
rugie
j gru
py p
róbu
ją pr
zech
wy-
cić p
iłkę.
Po 5
min
utac
h kr
ótka
prz
erw
a i p
onow
na gr
a. Gr
ę ro
zpoc
zy-
na d
ruga
grup
a.
4 m
inKa
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.In
form
acja
zwro
tna.
Sam
ooce
na.
Tytu
ł: Zas
ady
ryw
ali-
zacj
i.Fo
rma
prac
y: fro
ntal
na
N. z
U. o
maw
ia za
chow
anie
pod
czas
gry
.M
ożna
prz
yjąć
sche
mat
rozm
owy:
– Ki
edy
zach
ował
am /
zach
ował
em si
ę ja
k pr
awdz
iwy
spor
tow
iec?
– Kt
óry
z moi
ch cz
ynów
chcia
łaby
m /
chcia
łbym
zmie
nić:
co –
na
jakie
zach
owan
ie?
2 m
inU.
stają
w g
rupi
e.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a.Sa
moo
cena
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inu
Tytu
ł: Ufn
a m
ario
netk
aFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
U. st
ają cz
wór
kam
i. Z p
iłek,
wor
eczk
ów, k
ół tw
orzą
tor p
rzes
zkód
. W
yzna
czają
mie
jsce
star
tu i
met
ę. W
ybie
rają
spoś
ród
siebi
e m
ario
net-
kę, k
tóra
wed
ług
inst
rukc
ji, z z
amkn
ięty
mi o
czam
i będ
zie p
okon
ywał
a w
ytyc
zony
tor p
rzes
zkód
. U. z
gru
py p
recy
zyjn
ie o
kreś
lają,
gdzie
, jak
imi k
roka
mi, w
któ
rą st
ronę
ma
iść m
ario
netk
a. Po
doj
ściu
do
celu
zm
iana
toru
i os
oby
wcie
lając
ej si
ę w
mar
ione
tkę.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, to
ry p
rze-
szkó
d.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tytu
ł: Inf
orm
acja
zw
rot-
na Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
Rozm
owa
na te
mat
odc
zuć U
. w ro
lach
mar
ione
tki i
prze
wod
nika
.2
min
U. si
edzą
w k
ręgu
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.Ch
ętni
U. p
omag
ają
inny
m w
wyk
onan
iu
zada
nia.
Info
rmac
ja zw
rotn
a.Sa
moo
cena
.
162
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Ćw
icze
nia
z pi
łką
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
aU.
rozp
rosz
eni p
o sa
li. Ka
żdy
trzy
ma
w rę
ku p
iłkę.
Wyk
onuj
ą na
stęp
u-jąc
e ćw
iczen
ia:
– w
siad
zie z
wyc
iągni
ętym
i nog
ami t
ocze
nie
piłk
i po
noga
ch,
– to
czen
ie w
par
ach
piłk
i po
noga
ch (U
. sie
dzą
przo
dem
do
siebi
e, łą
-cz
ą st
opy
tak,
aby
palce
stóp
się
styk
ały;
tocz
enie
piłk
i nas
tępu
je
popr
zez u
nies
ieni
e bi
oder
do
podp
oru
tyłe
m),
– pr
zeno
szen
ie n
ad p
iłką
złącz
onyc
h i w
ypro
stow
anyc
h nó
g,
– pr
zeno
szen
ie n
ad p
iłką w
par
ach
złącz
onyc
h i w
ypro
stow
anyc
h nó
g,
– ko
złow
anie
piłk
i na
prze
mian
obu
rącz
, pra
wą,
lew
ą rę
ką p
odcz
as
chod
zeni
a,
– ko
złow
anie
piłk
i obu
rącz
w p
ozyc
ji leż
ącej
na
brzu
chu.
5 m
inPi
łka
dla
każd
ego
U, w
olna
pr
zest
rzeń
na
sali
gim
na-
styc
znej
.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości,
liczb
a po
wtó
rzeń
zale
-ży
od
moż
liwoś
ci U.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.Sa
moo
cena
we-
dług
pod
aneg
o pr
zez N
. kry
te-
rium
.
Tytu
ł: Mis
trzo
wie
gry
w
dw
a og
nie
– p
rzyp
o-m
nien
ie za
sad
gry
i wpr
owa-
dzen
ie n
owej
regu
łyFo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna
Przy
pom
nien
ie za
sad
gry
w d
wa
ogni
e i w
prow
adze
nie
now
ej re
guły
: na
leży
trafi
ać t
ylko
w n
ogi z
awod
nika
prz
eciw
nej d
ruży
ny. M
ecz r
oz-
gryw
any
do ch
wili
uzys
kani
a pr
zez p
ierw
szą
druż
ynę
10 p
unkt
ów.
Podz
iał n
a gr
upy.
3 min
Wol
na p
rzes
trze
ń, sz
arfy
w
dw
óch
kolo
rach
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Info
rmac
ja zw
rotn
a U.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Dw
a og
nie
– m
ecz
mist
rzów
Form
a pr
acy:
zesp
ołow
a
U. ro
zgry
wają
mec
z – 2
częś
ci. M
ówią
o sw
ojej
grz
e i p
osta
wie
w
trak
cie ry
wal
izacji
i w
spół
prac
y.10
min
Boisk
o –
pros
toką
t o w
ymia-
rach
6×1
2 kr
oków
, wyr
ysow
a-ny
, pod
zielo
ny n
a dw
ie ró
wne
cz
ęści,
piłk
a sia
tkow
a. Sz
arfy
w
dw
óch
kolo
rach
(w li
czbi
e od
pow
iadają
cej l
iczbi
e U.
).
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chęt
ni U
. pom
agają
in
nym
w w
ykon
aniu
za
dani
a.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Tytu
ł: Tan
iec
mis
trzó
w
– ta
niec
inte
grac
yjny
Fo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. –
mist
rzow
ie g
ry w
dw
a og
nie
wyk
onuj
ą sw
ój u
lubi
ony
tani
ec in
te-
grac
yjny
.3 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
CD
z nag
ra-
niem
mel
odii w
ybra
nego
tań-
ca in
tegr
acyj
nego
.
Tem
at: G
ra w
zes
pole
wzm
acni
a si
lną
wol
ę. D
osko
nale
nie
gry
w d
wa
ogni
e i m
inip
iłkę
ręcz
ną
Cza
s: 4
5 m
inut
163
Tytu
ł: Mis
trzo
wsk
ie
rzut
y –
rzut
piłk
ą do
piłk
i le
kars
kiej
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
N. u
mie
szcz
a pi
łkę le
kars
ką n
a ko
źle g
imna
styc
znym
. U. s
tają
wok
ół
w o
kreś
lone
j prz
ez si
ebie
odl
egło
ści. S
tara
ją się
piłk
ą rę
czną
strą
cić
piłkę
leka
rską
z ko
zła. U
. mog
ą po
dejm
ować
kole
jne
prób
y, zm
ieni
ając
odle
głoś
ć od
kozła
(zw
ięks
zając
lub
zmni
ejsz
ając)
.
7 min
Kozio
ł gim
nast
yczn
y, pi
łka
leka
rska
, piłk
i ręc
zne
(trzy
).Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rot-
na N
.Ta
blica
(plak
at)
z naz
wisk
ami U
. i w
yniki
em tr
af-
nych
rzut
ów.
Tytu
ł: Mis
trzo
wsk
ie r
zu-
ty –
rzut
piłk
ą do
celu
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. p
odzie
leni
na
dwa
zesp
oły.
Kole
jno
w ze
społ
ach
rzuc
ają p
iłką,
sta-
rając
się
trafi ć
do
celu
– w
yzna
czon
ego
prze
z kół
ka g
imna
styc
zne
(każ
dy ze
spół
traf
ia do
swoj
ego
kółk
a). N
ależy
stop
niow
o zw
ięks
zać
odle
głoś
ć od
bram
ki (ro
zpoc
zyna
ć od
odle
głoś
ci st
war
zając
ej sz
an-
sę n
a su
kces
).
5 m
inBo
isko
z bra
mka
mi d
o pi
łki
ręcz
nej, p
iłki r
ęczn
e, d
wa
kół-
ka g
imna
styc
zne
zaw
iesz
one
w b
ram
ce.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rot-
na N
.Ta
blica
(plak
at)
z naz
wisk
ami U
. i w
yniki
em tr
af-
nych
rzut
ów.
Tytu
ł: Mis
trzo
wsk
ie r
zu-
ty –
rzut
piłk
ą do
celu
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. tw
orzą
par
y. Ko
lejn
o je
den
kozłu
je i
rzuc
a pi
łkę d
o br
amki,
par
tner
st
ojąc
y w
bra
mce
, pró
buje
ją zł
apać
. Zam
iana
ról.
5 m
inBo
isko
z bra
mka
mi d
o pi
łki
ręcz
nej, p
iłki r
ęczn
e.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rot-
na N
.Ta
blica
(plak
at)
z naz
wisk
ami U
. i w
yniki
em tr
af-
nych
rzut
ów.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Każ
dy m
istr
z m
oże
zost
ać a
rcym
i-st
rzem
– sa
moo
cena
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. st
ają p
rzy
tabl
icy z
punk
tam
i. Prz
y po
moc
y N
. pod
sum
owuj
ą sw
oje
wyn
iki –
zlicz
ają p
unkt
y. M
ówią,
co im
się
udał
o, co
chcą
pop
raw
ić.5
min
Wol
na p
rzes
trze
ń.Sa
moo
cena
.In
form
acja
zwro
tna
N.
164
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Ćw
icze
nia
z pi
łką
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
aU.
rozp
rosz
eni p
o sa
li. Ka
żdy
trzy
ma
w rę
ku p
iłkę.
Wyk
onuj
ą na
stęp
u-jąc
e ćw
iczen
ia:
– w
siad
zie z
wyc
iągn
ięty
mi n
ogam
i toc
zeni
e pi
łki p
o no
gach
,–
tocz
enie
w p
arac
h pi
łki p
o no
gach
(dzie
ci si
edzą
prz
odem
do
siebi
e, łą
czą
stop
y ta
k, ab
y pa
lce st
óp st
ykał
y się
; toc
zeni
e pi
łki
nast
ępuj
e po
prze
z uni
esie
nie
biod
er d
o po
dpor
u ty
łem
),–
prze
nosz
enie
nad
piłk
ą zł
ączo
nych
i w
ypro
stow
anyc
h nó
g,–
prze
nosz
enie
nad
piłk
ą w
par
ach
złąc
zony
ch i
wyp
rost
owa-
nych
nóg
,–
kozł
owan
ie p
iłki n
a pr
zem
ian
obur
ącz,
praw
ą, le
wą
ręką
pod
czas
ch
odze
nia,
– ko
złow
anie
piłk
i obu
rącz
w p
ozyc
ji le
żące
j na
brzu
chu.
8 m
inW
olna
prz
estrz
eń, p
iłka d
la ka
żdeg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na.
Info
rmac
ja zw
rotn
a N
.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Pi
łka
w
ruch
u –
zest
aw ćw
iczeń
.Fo
rma
prac
y: in
dyw
idua
lna,
zesp
ołow
a
U. st
oją
w sz
ereg
u w
zdłu
ż ści
any.
Wyk
onuj
ą ćw
icze
nia
wed
ług
inst
rukc
ji N
. (na
śladu
ją g
o):
– od
bici
e pi
łki o
d śc
iany
, a n
astę
pnie
prz
esko
k w
rozk
roku
nad
op
adaj
ącą
piłk
ą (co
naj
mni
ej tr
zy ra
zy),
– rz
ut p
iłką
w g
órę,
kla
śnię
cie
i zła
pani
e sp
adaj
ącej
piłk
i (co
naj
-m
niej
pię
ć ra
zy),
– m
ocne
odb
icie
piłk
i od
podł
ogi i
prz
ebie
gnię
cie
pod
nią
(prz
emie
nnie
w p
raw
ą i w
lew
ą st
ronę
),–
siad
skrz
yżny
z pi
łką
w d
łoni
ach;
koz
łow
anie
obu
rącz
piłk
i w
mie
jscu,
– sia
d z u
gięt
ymi n
ogam
i; tr
zym
anie
piłk
i wew
nętr
zną
stro
ną st
óp;
rzut
nog
ami p
iłki w
gór
ę; zł
apan
ie o
pada
jące
j piłk
i ręk
ami,
– rz
ut p
iłki w
gór
ę, n
astę
pnie
prz
ysia
d z d
otkn
ięci
em d
łońm
i pod
-ło
gi, w
ypro
st z
jedn
ocze
snym
złap
anie
m sp
adaj
ącej
piłk
i.
5 m
inU.
stoj
ą w o
dleg
łośc
i ok.
2 m
od si
ebie
,pi
łka
dla
każd
ego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.In
form
acja
zwro
tna.
Sam
ooce
na
(ile
razy
uda
ło
się w
ykon
ać
ćwicz
enie
, co
było
łatw
e, a
co
trud
ne)
Tytu
ł: Koz
łow
anie
i rz
uca-
nie
– ćw
iczen
ie u
mie
jętn
ości
kozło
wani
a i rz
ucan
ia pi
łką.
Form
a pr
acy:
zesp
ołow
a
U. z
szar
fam
i w d
wóc
h ko
lora
ch st
oją
rozp
rosz
eni p
o sa
li. N
. pro
si po
je
dnym
prz
edst
awici
elu
grup
y. Rz
uca
piłkę
. Grę
rozp
oczy
na ta
gru
-pa
, któ
rej p
rzed
staw
iciel
złap
ał p
iłkę.
Gra
pol
ega
na ja
k na
jdłu
ższy
m
utrz
yman
iu p
iłki w
zesp
ole.
U. t
rzym
ający
piłk
ę m
oże
zrob
ić m
aksy
-m
alni
e tr
zy k
roki,
nas
tępn
ie b
iegn
ie, k
ozłu
jąc p
iłką,
poda
je je
dnor
ącz
do o
soby
ze sw
ojej
gru
py (p
rzed
rozp
oczę
ciem
gry
sche
mat
ten
5 m
inSz
arfy
w d
wóc
h ko
lora
ch,
piłk
a rę
czna
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.Ch
ętni
U. p
omag
ają
inny
m w
wyk
onan
iu
zada
nia.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.In
form
acja
zwro
tna .
Sam
ooce
na.
Tem
at: Z
ręcz
ni i
grze
czni
piłk
arze
ręcz
ni. M
inip
iłka
ręcz
na i
zasa
dy r
ywal
izac
ji sp
orto
wej
Cza
s: 4
5 m
inut
165
prez
entu
je N
.,U. o
dtw
arza
ją).
Zaw
odni
cy d
rugi
ej g
rupy
pró
bują
pr
zech
wyc
ić p
iłkę.
Tytu
ł: Zas
ady
min
ipiłk
i rę
czne
jFo
rma
prac
y: ze
społ
owa
Zasa
dy g
ry:
– po
rusz
amy
się p
o ob
u cz
ęścia
ch b
oisk
a,–
rzuc
amy
piłkę
do
bram
ki dr
użyn
y pr
zeciw
nej,
– w
rzuc
amy
piłkę
wył
ączn
ie za
pom
ocą
rąk,
– za
wod
nicy
, opr
ócz b
ram
karz
y, ni
e m
ają p
raw
a zr
obić
wię
cej n
iż 3 k
roki
z piłk
ą w
ręka
ch,
– je
śli n
ie m
ożem
y od
razu
rzuc
ić pi
łki, k
ozłu
jem
y ni
ą,–
bram
karz
moż
e się
por
usza
ć w tz
w. p
olu
bram
kow
ym.
5 m
inSt
art i
met
a w
yzna
czon
e (n
p.
taśm
ami, c
horą
giew
kam
i) pr
zez k
ażdą
par
ę, p
iłki r
ęczn
e.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chęt
ni U
. pom
agają
in
nym
w w
ykon
aniu
za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.In
form
acja
zwro
t-na
.Sa
moo
cena
(jak
oc
eniliś
my
swoj
e m
ożliw
ości,
w
yzna
czają
c dy
stan
s; po
praw
-no
ść ko
złow
ania)
.
Tytu
ł: Zas
ady
ryw
aliz
acji
Form
a pr
acy:
front
alna
N. z
U. u
stala
zasa
dy za
chow
ania
się w
czas
ie ry
wal
izacji
. 3 m
inU.
sied
zą w
krę
gu.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Info
rmac
ja zw
rotn
a U.
Tytu
ł: Mec
z m
inip
iłki
ręcz
nej
Form
a pr
acy:
zesp
ołow
a
Podz
iał n
a dw
ie d
ruży
ny. U
. wyb
iera
ją br
amka
rzy
(moż
e by
ć los
owa-
nie)
. N. u
stala
znak
i do
kom
unika
cji.
Czas
rozg
ryw
ania
jedn
ej cz
ęści
mec
zu –
5 m
inut
. Mec
z roz
gryw
any
jest
w d
wóc
h cz
ęścia
ch.
10 m
inSa
la gi
mna
styc
zna
z bra
mka
mi
do p
iłki r
ęczn
ej.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Chę
tni U
. po
mag
ają in
nym
w
wyk
onan
iu za
dani
a.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.In
form
acja
zwro
tna.
Sam
ooce
na.
Tytu
ł: Zas
ady
ryw
aliz
acji
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
aN
. z U
. om
awia
zach
owan
ie p
odcz
as g
ry.
Moż
na p
rzyj
ąć sc
hem
at ro
zmow
y:
•Cz
y za
chow
ałam
/ za
chow
ałem
się
jak
praw
dziw
y sp
orto
wie
c? •
Któr
y z m
oich
czyn
ów ch
ciała
bym
/ ch
ciałb
ym zm
ieni
ć: co
– n
a ja
kie za
chow
anie
?
2 m
inU.
sied
zą w
krę
gu.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Info
rmac
ja zw
rotn
a.Sa
moo
cena
.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Dzi
ękcz
ynny
re
laks
Form
a pr
acy:
grup
owa
Poło
wa
grup
y kł
adzie
się
na ko
cach
w u
kład
zie g
wiaź
dzist
ym. P
ozos
ta-
li U.
stoj
ą na
prze
ciwko
. Ich
zada
niem
jest
wyk
onan
ie m
asaż
u (n
p. rą
k i n
óg).
Na
sygn
ał N
. – U
. sto
jący
prze
suw
ają si
ę w
pra
wą
stro
nę i
mas
u-ją
kole
jneg
o U.
Po
wyk
onan
iu ćw
iczen
ia –
zam
iana
ról.
8 m
inW
olna
prz
estr
zeń,
poł
owa
klasy
leży
na
koca
ch, p
ołow
a kla
sy st
oi w
okół
leżą
cych
.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
166
Zada
nie
dla
uczn
ia
Czyn
nośc
i ucz
nia
Czas
w
ykon
ania
Ara
nżac
ja p
rzes
trze
ni
i pom
oce
dyda
ktyc
zne
Spos
oby
indy
wid
ualiz
acji
Spos
ób o
ceny
Częś
ć w
stęp
na: 8
–10
min
ut
Tytu
ł: Kol
orow
a lo
teri
a –
zaba
wa
orga
niza
cyjn
o--p
orzą
dkow
aFo
rma
prac
y: fro
ntal
na
U. u
staw
ieni
w k
ręgu
na
zbió
rce.
N. lo
suje
kolo
r dla
każd
ego
U., k
tóry
m
usi b
yć za
pam
ięta
ny. K
ażda
pow
stał
a gr
upa
(zgod
nie
z kol
orem
) lo
suje
inny
prz
yrzą
d cy
rkow
y. Do
wyb
oru:
piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
now
e,
mac
zugi
, obr
ęcze
.
3 min
Przy
najm
niej
2 m
2 dla
każd
ego
U., p
iłecz
ki, ch
ustk
i szy
fono
-w
e, m
aczu
gi, o
bręc
ze –
prz
y-na
jmni
ej je
den
przy
rząd
dla
jedn
ego
U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Mar
sz n
a ra
z –
zaba
wa
ćwicz
ąca
refl e
ks,
kszt
ałtu
jąca
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. w
krę
gu m
asze
rują
w ry
tm m
uzyk
i na
, trz
ymają
c wyb
rany
prz
y-rz
ąd. P
oczą
tkow
o z p
omoc
ą N
., a p
otem
sam
odzie
lnie
„na
raz”
wy-
rzuc
ają tr
zym
any
przy
rząd
. Jedn
i wyk
onuj
ą to
ćwicz
enia
tą sa
mą
ręką
, in
ni p
rzer
zuca
ją re
kwizy
t z rę
ki do
ręki.
5 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żdeg
o U.
, piłe
czki,
chus
tki s
zyfo
no-
we,
mac
zugi
, obr
ęcze
– p
rzy-
najm
niej
jede
n pr
zyrz
ąd d
la je
dneg
o U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Licz
ba
pow
tórz
eń za
leży
od
moż
liwoś
ci U.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m. In
form
acja
zwro
tna
N.
Częś
ć gł
ówna
: 25–
30 m
inut
Tytu
ł: Wsp
inac
zka
– za
ba-
wa
z czw
orak
owan
iem
Form
a pr
acy:
grup
owa
U. u
staw
ieni
trój
kam
i w lu
źnej
gro
mad
zie. D
wóc
h U.
opi
era
się p
le-
cam
i o si
ebie
, tw
orzą
c gaw
rę. T
rzec
i U. t
o ni
edźw
iedź
scho
wan
y w
e-w
nątr
z. N
a sy
gnał
nie
dźw
iedz
ie, c
zwor
akuj
ąc, w
ycho
dzą
na sp
acer
, by
spra
wdz
ić, cz
y ju
ż jes
t wio
sna.
Na
sygn
ał ch
owają
się
do g
awry
. Jede
n z n
iedź
wie
dzi je
st b
ez sc
hron
ieni
a. Po
pew
nym
czas
ie za
mian
a ró
l.
5 m
inPr
zyna
jmni
ej 2
m2 d
la ka
żde-
go U
.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
Tytu
ł: Cel
ujem
y –
zaba
wa
rzut
naFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. d
obie
rają
się w
czw
órki.
Każ
da cz
wór
ka st
aje w
mał
ym k
ręgu
, na
środk
u kł
adzie
obr
ęcz.
Grup
a rz
uca
piłk
ami d
o śro
dka
obrę
czy.
Gdy
wsz
yscy
traf
ią do
środ
ka, r
obią
krok
, zw
ięks
zając
odl
egło
ść o
d ob
rę-
czy.
Ćwicz
ą rz
uty
z wię
ksze
j odl
egło
ści.
5 m
inPi
łecz
ka (w
orec
zek
gim
na-
styc
zny)
dla
każd
ego
U.,
obrę
cz n
a cz
tery
oso
by.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Licz
ba
pow
tórz
eń za
leży
od
moż
liwoś
ci U
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Ska
cząc
e na
sion
-ko
– za
baw
a zw
inno
ścio
wa.
Form
a pr
acy:
indy
wid
ualn
a
U. w
luźn
ej g
rom
adzie
. Każ
dy k
ładzie
sobi
e na
nod
ze p
iłecz
kę (w
ore-
czek
) do
żong
low
ania
na st
opie
. Nas
tępn
ie sz
ybkim
ruch
em p
odrz
uca
piłkę
w g
órę
i ją ła
pie.
Ćw
iczen
ie n
ależy
wyk
onać
pra
wą
i lew
ą no
gą.
5 m
inPi
łecz
ka (w
orec
zek
gim
na-
styc
zny)
dla
każd
ego
U.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci. Li
czba
po
wtó
rzeń
zale
ży o
d m
ożliw
ości
U
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Tytu
ł: Gór
ska
dróż
ka –
za
baw
a ró
wno
waż
naFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. p
odzie
leni
na
3 zes
poły
w ce
lu zd
ynam
izow
ania
zaję
ć (m
niej
cze-
kani
a na
swoj
ą ko
lej).
Prze
d ka
żdą
grup
ą na
pod
łodz
e uł
ożon
a z p
i-łe
k, w
orec
zków
ście
żka,
któr
ą st
opni
owo,
po
każd
ej ko
lejce
, zw
ęża
N.
W p
ierw
szej
fazie
ście
żkę
poko
nują
U., k
ręcą
c na
ręce
jedn
ą ob
ręcz
, na
stęp
nie
dwie
obr
ęcze
.
10 m
inPi
łecz
ki (w
orec
zki g
imna
styc
z-ne
), dw
ie o
bręc
ze d
o żo
nglo
-w
ania
na g
rupę
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Obs
erw
acja
akty
wno
ści U
.
4 4
Tem
at: K
olor
y na
rozg
rzew
kę. O
bręc
ze –
dos
kona
leni
e rz
utów
i ch
wyt
ów
C
zas:
45
min
ut
167
Tytu
ł: Żon
gler
ka o
brę-
czam
i – za
baw
a zr
ęczn
o-śc
iow
aFo
rma
prac
y: gr
upow
a
U. w
par
ach,
w lu
źnej
gro
mad
zie. K
ażda
par
a m
a dw
ie o
bręc
ze
do żo
nglo
wan
ia. W
pie
rwsz
ym e
tapi
e po
dają
do si
ebie
jedn
ą ob
ręcz
pr
awą
i lew
ą rę
ką. N
astę
pnie
rzuc
ają, s
tojąc
nap
rzec
iw, d
wom
a ob
rę-
czam
i, najp
ierw
jedn
ą, po
tem
dru
gą. K
olej
ny e
tap
– na
prz
emian
pró
-bu
ją żo
nglo
wać
dw
oma
obrę
czam
i pod
obni
e jak
dw
oma
piłe
czka
mi.
Po k
rótk
iej s
erii,
wym
iana
rekw
izyta
mi.
5 m
inPo
jedn
ej o
bręc
zy n
a U.
Każd
y U.
wyk
onuj
e w
e-dł
ug in
dyw
idua
lnyc
h m
ożliw
ości.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
Częś
ć ko
ńcow
a: 5
–7 m
inut
Tytu
ł: Pre
zent
acje
– za
ba-
wa
rozlu
źniaj
ąca
Form
a pr
acy:
front
alna
U. w
krę
gach
pię
cioos
obow
ych.
Jede
n U.
rozk
ręca
tale
rz, p
rzek
łada
na
pale
c i p
odaje
nas
tępn
ym w
kole
. Ćw
iczen
ie je
st za
końc
zone
sukc
e-se
m, g
dy ta
lerz
yk w
róci
do U
., któ
ry g
o ro
zkrę
cił. M
ożna
pró
bow
ać ja
k na
jwię
ksze
j licz
by p
odań
, nim
tale
rzyk
się
zatr
zym
a. Pr
ezen
tacje
.
7 min
Tale
rz z
paty
czkie
m n
a 5
U.Ka
żdy
U. w
ykon
uje
we-
dług
indy
wid
ualn
ych
moż
liwoś
ci.
Sam
ooce
na w
e-dł
ug p
odan
ego
prze
z N. k
ryte
-riu
m.
168
Tropiciele. Część 2 | Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli
ELEMENTARZ MUZYCZNY DLA TROPIĄCYCH NAUCZYCIELI
Piosenki i ćwiczenia rytmiczne, zabawy muzyczne
1. Jesień – Jesieniucha. zabawa rytmiczna z piosenką: dzielimy klasę na dwie grupy; I grupa mówi wszystkie wyrazy poza wyra-zem „cha”; II grupa mówi tylko wyraz „cha”. W innej wersji U. każde pojawienie się wyrazu „cha” wzmacniają klaskaniem.
zaśpiewanie piosenki przez U.2. Zabawa w naśladowanie odgłosów jesieni:
naśladowanie głosem naśladowanie na wybranym instrumencie orkiestra jesieni – ćwiczenie polega na wybraniu przez każdego U. odgłosu jesieni i zaprezentowaniu go w momencie wskazanym przez N. Można nagrać całość wykonania i zaprezentować je później całej klasie.
WARTO dokonać analizy słownej odtworzonych odgłosów jesieni w zakresie ich:
wysokości: odgłosy wysokie, średnie, niskie natężenia: odgłosy ciche, średnio ciche lub średnio głośne, głośne lub bardzo głośne tempa: wolne, umiarkowane, szybkie.
3. Nauka kolędy Przybieżeli do Betlejem. Dzielimy klasę na zespoły, które będą imitować głosem zwierzęta, np.:I grupa: kurczaki – cip, cipII grupa: koty – miau, miauIII grupa: kaczki – kwa, kwaIV grupa: owce – be, beV grupa: konie – ihaha, ihaha.
Zamiast tekstu wykorzystujemy głosy zwierząt w następujący sposób: wskazana grupa w rytmie kolędy podkłada swój głos zwierzęcy.
Przybieżeli do Betlejem cip, cip, cip, cip, cip, cip, cip, cip
Pasterze miau, miau, miau
Grają skocznie Dzieciąteczku kwa, kwa, kwa, kwa, kwa, kwa, kwa, kwa
Na lirze. ihaha
Chwała na wysokości be, be, be, be, be, be, be
Chwała na wysokości cip, cip, cip, cip, cip, cip, cip
A pokój ihaha
Na ziemi kwa, kwa, kwa
Chwała na wysokości miau, miau, miau, miau, miau, miau, miau
Chwała na wysokości be, be, be, be, be, be, be
A pokój cip, cip, cip
Na ziemi. ihaha
169
Elementarz muzyczny | Piosenki i ćwiczenia rytmiczne, zabawy muzyczne
Drugą i trzecią zwrotkę wykonujemy w taki sam sposób. Można pokusić się o podobne wykonanie in-nych kolęd.
4. Akompaniament kolędy Przybieżeli do Betlejem. Dzielimy klasę na zespoły instrumentalne, np.:I grupa: klawesyII grupa: trójkątyIII grupa: talerzeIV grupa: grzechotkiV grupa: tamburyna
W czasie śpiewu wybrani U. (2, 3 osoby) wykonują akompaniament do kolędy.Najważniejsza zasada akompaniamentu na instrumentach perkusyjnych: jeżeli rytm w piosence jest szyb-ki, akompaniujemy na instrumencie rzadko – wolno. Jeżeli jest wolny akompaniujemy więcej i szybko.
Przybieżeli do Betlejem klawesy – 2 uderzenia
Pasterze talerze – 3 uderzenia
Grają skocznie Dzieciąteczku grzechotki – 2 uderzenia
Na lirze. trójkąty – 3 uderzenia
Chwała na wysokości tamburyna – 4 uderzenia
Chwała na wysokości klawesy – 4 uderzenia
A pokój trójkąty – 3 uderzenia
Na ziemi talerze – 3 uderzenia
Chwała na wysokości tamburyna – 4 uderzenia
Chwała na wysokości klawesy – 4 uderzenia
A pokój trójkąty – 3 uderzenia
Na ziemi. talerze – 3 uderzenia
Drugą i trzecią zwrotkę wykonujemy w taki sam sposób lub inny. Można pokusić się o wykonanie innych kolęd w ten sam sposób.
Kolęda – radosna pieśń związana tematem z Bożym Narodzeniem śpiewana od 24 grudnia do 2 lutego każ-dego roku kościelnego. Utwór o charakterze religijnym. Treść kolędy związana jest z narodzinami Jezusa Chrystusa. Może przyjmować różnorodne formy: hymnu, chorału, marszu, poloneza, mazurka lub krako-wiaka.
Pastorałka – udramatyzowana kolęda wykonywana w dawnych wiekach przez wędrownych żaków i muzy-ków. Utwór o charakterze religijnym lub świeckim. Spotykamy również pastorałki ludowe o charakterze religijnym.
Informacje opracowane na podstawie: Encyklopedia muzyki, PWM, Kraków 1995.
170
ABC instrumentówFortepian – (chordofon): instrument strunowy, klawiszowy, młoteczkowy. Powstał z dawnego klawikordu. Fortepian jest instrumentem koncertującym, mogącym wykonać w tym samym czasie więcej niż jedną linię melodyczną. Może być instrumentem solowym, zespołowym, orkiestrowym. Wykorzystywany jest w muzy-ce artystycznej, klasycznej i rozrywkowej. Kobietę grającą na fortepianie nazywamy pianistką, mężczyznę grającego na fortepianie nazywamy pianistą.
Pianino – (chordofon): instrument strunowy, klawiszowy, młoteczkowy przeznaczony do celów domowych, i pedagogicznych. Odmiana fortepianu o pionowym układzie strun. Pianino jest instrumentem solowym lub zespołowym – kameralnym. Bardzo rzadko wykorzystywany jest do nagrań oraz celów koncertowych. Nie jest instrumentem orkiestrowym. Na pianinie możemy w tym samym czasie zagrać więcej niż jedną linię me-lodyczną. Kobietę grająca na pianinie nazywamy pianistką, mężczyznę grającego na pianinie nazywamy pia-nistą.
Informacje opracowane na podstawie:1. Mieczysław Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, PWM, Kraków 1997.2. Jerzy Habela, Słowniczek muzyczny, PWM, Kraków 1980.
Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiemAntonio Vivaldi – Cztery pory roku – Le quattro stagioni op. 8 nr 1–4Informacje o utworze:
Aparat wykonawczy: głosy instrumentów. Zespół wykonawczy: orkiestra. Utwór: trzyczęściowy, programowo – ilustracyjny. Koncert nr 1 E-dur – Zima – L’Inverno.
– I część – tempo szybkie (Allegro non molto – nie bardzo ruchliwie): symbolizuje trzaskający mróz, doj-mujący wiatr, „zagrzewanie się biegiem i przytupywaniem”, a nawet „ szczękanie zębami”.
– II część – wolna (Largo – szeroko): miłe są chwile spędzone w zaciszu domowym przy kominku, kiedy na dworze pada.
– III część – szybka (Allegro – szybko): łyżwiarz kreśli na lodzie ósemki (harce, upadki, skoki). „Pojedy-nek dwóch wiatrów”, ciepłego sirocco i mroźnego boreasza, który zapowiada, że wkrótce nadejdzie zno-wu wiosna.
Warto wiedzieć:Sirocco – ciepły, często gorący wiatr południowy lub południowo-wschodni w regionie Morza Śródziemne-go; wieje głównie wiosną, niosąc pył pustynny znad Afryki lub Półwyspu Arabskiego na Sycylię, północne Włochy i Dalmację.Boreasz – bóg wiatru północnego; mówi się tak w przenośni także o wietrze północnym.
Informacje opracowane na podstawie:1. Teresa Chylińska, Stanisław Haraschin, Bogusław Schäffer, Przewodnik koncertowy, PWM, Kraków, 1991.2. www.encyklopedia.pwn.pl, dostęp 16.07.2012.3. Encyklopedia muzyki, PWM, Kraków 1995.
Tropiciele. Część 2 | Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli
171
Informacje o kompozytorach i utworachFryderyk Franciszek Chopin – Preludium Des-dur op. 28 nr 15Preludium Des-dur to najbardziej znane i najpopularniejsze preludium zwane często Deszczowym ze wzglę-du na powtarzający się stale jeden dźwięk, który imituje krople deszczu. Sam kompozytor dopisał w nutach swojej uczennicy do słowa Prelud słowo deszcz. Dedykowane Josephowi Christophowi Kesslerowi oraz Ca-mille Pleyelowi.
Aparat wykonawczy: głos instrumentu – fortepian. Zespół wykonawczy: solo fortepianu. Utwór: miniatura instrumentalna.
Preludia Fryderyka Chopina to cykl miniatur instrumentalnych wzorowanych na twórczości Jana Sebastiana Bacha. Można je wykonywać pojedynczo lub kilka jednocześnie. Cechują się dużą zmiennością nastroju, emo-cji, melodii, tempa, charakteru, dynamiki. Należą do najważniejszych i najpiękniejszych utworów Fryderyka Chopina.
Preludium – początkowo krótki utwór instrumentalny będący wstępem do większego utworu, np. fugi, so-naty lub suity. Od romantyzmu to krótki utwór instrumentalny niebędący wstępem do innego dzieła tylko samodzielnym utworem, często o charakterze koncertowym, artystycznym.
Fryderyk Franciszek Chopin – polski kompozytor epoki romantyzmu, pianista wirtuoz, pedagog. Urodził się 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli, zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu. Najwybitniejszy kom-pozytor polski. Twórca niemal wyłącznie muzyki fortepianowej. Obok sześciu utworów z towarzyszeniem or-kiestry takich jak:– Koncert fortepianowy e-moll op. 11;– Koncert fortepianowy f-moll op. 25;– Wariacja B-dur op. 2 na temat La ci darem la mano z opery Don Giovanni W.A. Mozarta;– Fantazji A-dur na tematy polskie op. 13;– Rondo F-dur à la Krakowiak;– Polonez Es-dur op. 22 poprzedzony Andante spianato.Uprawiał i rozwijał takie formy jak:– Miniatury taneczne: mazurki, polonezy, walce, bolero, tarantelle, écossaise, kontredanse– Miniatury nietaneczne: etiudy, impromptu, nokturny, preludia, berceuse– Wielkie formy instrumentalne – jednoczęściowe: ballady, scherza, fantazja, barkarola– Fortepianowe gatunki klasyczne: ronda, sonaty, wariacje– Muzykę kameralną: m.in. trio, introdukcja, polonez, sonata– Pieśni: m.in. Życzenie, Śliczny chłopiec, Precz z moich oczu, Wojak, Hulanka– Inne kompozycje: m.in. Marsz żałobny, Largo, Galop.
Informacje opracowane na podstawie:1. http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/, dostęp 16.07.20122. Mieczysława Hanuszewska, 1000 kompozytorów, PWM, Kraków1986.3. Encyklopedia muzyki, PWM, Kraków 1995.
Fryderyk Franciszek Chopin – Mazurek D-dur op. 33 nr 2 lub 3Najbardziej popularny mazurek z op. 33, jeden z czterech. Dedykowany Róży Mostowskiej.
Aparat wykonawczy: głos instrumentu – fortepian. Zespół wykonawczy: solo fortepianu. Utwór: taneczna miniatura fortepianowa – trzyczęściowa ABA. Radosny, taneczny, witalny, żywiołowy. Porywa do tańca jak żywiołowy oberek. Zmienna dynamika.
Elementarz muzyczny | Informacje o kompozytorach i utworach
172
Warto wiedzieć
Mazur – ogólna nazwa wielu polskich tańców ludowych w metrum trójdzielnym, z charakterystycznym ryt-mem, tzw. mazurkowym: dwie szesnastki, dwie ósemki; stylizowane mazury w muzyce artystycznej są zwane mazurkami (w twórczości F. Chopina, K. Szymanowskiego, R. Maciejewskiego).
Informacje opracowane na podstawie:1. http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/, dostęp 16.07.20122. www.encyklopedia.pwn.pl
Tropiciele. Część 2 | Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli
173
Jesień – Jesieniucha |
TEKSTY I NUTY PIOSENEK
JESIEŃ – JESIENIUCHASłowa: Anna Bernat
Muzyka: Zbigniew Ciechan
1. Ale plucha cha cha, plucha cha cha! Ale dmucha cha cha, dmucha cha cha!
Ref. Niech tan leje, niech tam wieje, bis ja się bawię, ja się śmieję!
2. Żółta grucha cha cha, grucha cha cha! Hop, do brzucha cha cha, brzucha cha cha!
Ref. Niech tam leje...
3. Dla mnie jesień to jest mucha cha cha! Jesień, jesień, jesieniucha cha cha!
Ref. Niech tam leje...
174
MARZENIE O AFRYCESłowa: Agata de Mezer
Muzyka: Agata de Mezer
Tropiciele. Część 2 | Teksty i nuty piosenek
175
Marzenie o Afryce |
1. Nóżka za nóżką tup, tup, tup. W białym piasku ślady stóp zostawiamy. Bo to było latem, wracaliśmy z plaży. O takim lecie miło pomarzyć, gdy jesteśmy sami.
176
Ref. A za oknem szaruga, dzień jest krótki, noc długa, a za oknem pada deszcz. Słońce częściej podsypia, a nam śni się Afryka, tak gorąca jak kuchenny piec.
2. Nóżka za nóżką tup, tup, tup. Idziemy dróżką, ślady stóp zostawiamy. Górski potok zmoczył nam stopy, no i stąd ten motyw uroczy: Twoje ślady, moje ślady.
Ref. A za oknem...
3. Noga za nogą idą przez świat i już przybyło nam kilka lat, nie wiedzieć kiedy? Czy coś z tych marzeń o Afryce powróci w nasze dorosłe życie i pojedziemy tam, pojedziemy.
Ref. Gdy za oknem szaruga, dzień jest krótki, noc długa. Gdy za oknem pada deszcz. Słońce częściej podsypia, a nam śni się Afryka, tak gorąca jak kuchenny piec.
Tropiciele Część 2. | Teksty i nuty piosenek
177
Piosenka lalkarza |
PIOSENKA LALKARZASłowa: Jan Wilkowski
Muzyka: melodia ludowej piosenki francuskiej
1. Chodzi lalkarz światem, serce w nim rogate. Chodzi z wiatrem, z pluchą, z lalką za pazuchą. Ref. Hej! Hej! Jak wędrowne ptactwo. Hej! Hej! Kukiełkarskie bractwo. Tak łazi rad nierad najśmieszniejszy teatr.
178
2. Gdzie parawan stanie, tam nasze mieszkanie, gdzie się lalka wtuli, tam my u matuli.
Ref. Hej! Hej! Jak wędrowne ptactwo. Hej! Hej! Kukiełkarskie bractwo. Cztery strony wiatru, ot, i gmach teatru.
3. Tak łaził mój dziadek, pra- i prapradziadek. Ja też nie przestanę łazić z parawanem. Ref. Hej! Hej! Jak wędrowne ptactwo. Hej! Hej! Kukiełkarskie bractwo. Ścisnę lalkę w pięści, niech i wam się szczęści.
Tropiciele Część 2. | Teksty i nuty piosenek
179
Fotografia psa |
FOTOGRAFIA PSASłowa: Anna Bernat
Muzyka: Zbigniew Ciechan
1. Oto fotografia psa, a pies na imię Toto ma. To foto Toto proszę was w kieszeni noszę cały czas.
2. Toto kundlem jest, to fakt a dla mnie to najmilszy psiak, to foto Toto proszę was w kieszeni noszę cały czas.
3. Ten mój Toto, co tu kryć, chce ze mną razem w szkole być – więc foto Toto proszę was w kieszeni noszę cały czas.
180
KOLĘDA NA DZWONKACHSłowa: Wanda Chotomska
Muzyka: Teresa Niewiarowska
Tropiciele Część 2. | Teksty i nuty piosenek
181
Kolęda na dzwonkach |
1. Chodziły owieczki po zielonych łąkach, uczyły się dzwonić kolędę na dzwonkach, uczyły się pilnie, a gdy przyszedł grudzień, to tak zadzwoniły, że klękajcie ludzie. Ref. Dzwońcie, dzwońcie, dzwońcie dzwoneczki w szopce, grajcie, grajcie, grajcie kolędę owce. Ludziom na radość, Bogu na chwałę dzwońcie, dzwońcie, dzwońcie dzwoneczki małe.
2. Wędrowały owce przez głogi i ciernie, każda swego dzwonka pilnowała wiernie, zbójnik ich nie dostał, halny wiatr nie zabrał, pilnowały dzwonków, żeby w szopce zagrać.
Ref. Dzwońcie, dzwońcie, dzwońcie...
3. Zbiegły się owieczki, wszystkie co do jednej, do tej szopki małej, do tej szopki biednej, każda kolęduje dzwonkiem na pasterce, a te dzwonki dzwonią tak jak jedno serce.
Ref. Dzwońcie, dzwońce, dzwońcie...
182
KOLĘDA WRÓBLISłowa: Anna Bernat
Muzyka: Michał Ciechan
1. W śniegu śpi choinka biała, wróble czyszczą piórka. Zaświeciła gwiazdka mała, zatańczyła chmurka.
Ref. Ćwir, ćwir, ćwir zaćwierkały wróbelki kolędę, ćwir, ćwir, ćwir z wróbelkami kolędować będę!
2. Leci w świat kolęda wróbli pięknie rozćwierkana, niech weseli się stajenka nocą aż do rana!
Ref. Ćwir, ćwir, ćwir zaćwierkały wróbelki kolędę, ćwir, ćwir, ćwir z wróbelkami kolędować będę!
Tropiciele Część 2. | Teksty i nuty piosenek
183
Lulajże, Jezuniu |
LULAJŻE, JEZUNIUSłowa: tradycyjne
Muzyka: tradycyjna
1. Lulajże, Jezuniu, moja perełko, lulaj, ulubione me pieścidełko.
Ref. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj! A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj.
2. Zamknijże znużone płaczem powieczki, Utulże zemdlone łkaniem usteczki.
Ref. Lulajże...
3. Lulajże, piękniuchny mój Aniołeczku, Lulajże, wdzięczniuchny świata kwiateczku. Ref. Lulajże... 4. Lulajże, przyjemna oczom gwiazdeczko, Lulaj, najśliczniejsze świata słoneczko. Ref. Lulajże...
184
PRZYBIEŻELI DO BETLEJEMSłowa: tradycyjne
Muzyka: tradycyjna
1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, grając skocznie Dzieciąteczku na lirze:
Ref. Chwała na wysokości, chwała na wysokości, a pokój na ziemi. (bis)
2. Oddawali swe ukłony w pokorze. Tobie z serca ochotnego, o Boże!
Ref. Chwała na wysokości...
3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, których oni nie słyszeli, jak żywi.
Ref. Chwała na wysokości...
Tropiciele Część 2. | Teksty i nuty piosenek