/6^

FRAGMENTA

HISTORICORUM GR.ECORUM

d

PAItlSllS.

EXCUDEBANT

FIRMIN DIDOT FRATRES

,

VU

JACOB

,

jO.

FRAGMENTA

HISTORICORUM GRiECORUMHECAT^ICHARONIS XANTHI HELLANICI PHERECYDISACUSILAI

ANTIOCHIPHILISTI TIMtEI

CLITODEMI

PHANODEMIANDROTIONIS DEMONIS PHILOCHORIISTRI

EPHORI

THEOPOMPI PHYLARCHI

APOLLODORI BIBLIOTHECACUM FRAGMENTIS.AUXERUNT, NOTIS ET PROLEGOMENIS ILLUS TRARUNTINDICE PLENISSIMO INSTRUXERUNT

CAR. ET THEOD. MULLERI.HOC CUM

*

ACCEDUNT MARMORA PARIUM ET ROSETTANUM,LETRONNII,

ILLUD CUM C.

MULLERI

COMMENTARJIS.

?)

\c\M

J^l

PARISIIS,EDITORE AMBROSIO FIRMIN DIDOT,IWSTITUTI REGII FBANCI^ TYPOGBAPHO.

M

DCCC XH.

PRiEFATIO.

Sortis nescio

qua iniquitate accidit,

ut, si exceperis quae

Hero-

dotus, Thucydides,

Xenophon commentariisserioris

suis

tradiderunt,

uberior antiquioris Graecorum historiae expositio omnis fere nobis

Qui quoniam ex ahorum hbris sua hauserunt tantum non omnia auctoritas eorum in plerisque pendet ex dihgentia, quam adsit

haurienda

ex

demum

aetatis

scriptoribus.

fontes conquirendos attulerunt, et ex

eorum quos duces sequeren-

tur delectu.

Jam vero quamvis

dihgentia plurimorum animique

sincera voluntas laudandae sint, atque nefas

habeam

temerarie velle

insolenterque meritislatis

eorum detrahere fatendum tamen est ipsius horum scriptorum indolem cujus vim subterfugere non;,

poterant, tantum abesse, ut altiores verioresque

dein in

arte

scri-

bendae

historiae

notiones

iis

suggesserit

,

ut

perniciosa

saepenumero

eos

abduxerit consilia.

Quod

quia

auctorum,

quibus suam illi fidem adjungerent, delectum et usum magnam vim exercere debuit mox intellexerunt viri docti non posse os,

in Diodori et Plutarchi, ut

hos nominera, auctoritate acquiescere,,

neque quidquam magis faciendum esse existimarunt quam fontium illorum accuratam habere nolitiam , fragmenta eorum colligere, inter se contendere, accuratissime examinare. Itaque

novum

quoddam studiorum genusdifficultatibus taediiquePRiEFATIO HISTORICORUM.

quod etsi multis impeditum plenum, tamen tanto ardentius nostri aeviemersit,fl

nhomines

PRy*;FATIO.eruditi amplexi sunt,

quanto majoretn ex eo

in penitio-

rem

historise

cognitionem redundare viderunt utiHtatem.,

Quo

denique successu in his elaboraverinttionisque copiam,

quantum,

ingenii

buerint, non est profecto

cur hic

quantam doclrinae erudiacumen et sagacitatem adhimemoremus. Alio nos conver-

tamus. Etenim postquam

viri

docti disjecta

membra nobiliorumnon possent,dehneaverant,

scriptorum collegerant,

et,

quumviri

vitam

iis

restituere

umbram certe uniuscujusqueac imaginem quandamFirminus Didot, quae est ejusprudentia, nihil jam antiquius

celeberrimi eximia in his rebus

habendumin

esse censuit,

quam

omnes

illas

fragmentorum collectiones

unum

corpus unius vo-

luminis spatio circumscriptum congerere et ex ordine disponere.

tum quod muhorum scriptorum testimoniahacratione sub unumoculorum conspectuminstitutumahis sevidit,

Quod

tum

nominibus commendarefore,

propterea historiae studiosis gratissimum

venire interque se comparari possent, atque ipsius artis historicae

apud Graecos viva quasi pra^beretur imagoiuminibus collustratam Ephoriet

,

ita

ut a nativa logodictionis

graphorum simphcitate ascenderes ad historiam omnibus,

deinde ab rhetorica hac et pragmatica

Theopompi rerum expositione paullatim descenderes ad jejuniorem illum Atticarum rerum scriptorum sermonem doclamque qua excellunt perscrutationem monumenlorum. Jam quum fragmenta ordinandi, recognoscendi vertendi nego,

tium Firminus Didot mihi demandaverit

,

meum

est dicere,

quo-

modosunt:

in eo

sim versatus-

Auctores,

hoc volumine comprehenduntur, hi Hecatseus, Charon, Xanthus, Hellanicus, Pherecydes, Acureliquiae

quorum

silaus. His, qui primam collectionis partem efficiunt, tanquam supplementum subjunximus Bibliothecam Apollodori. Reliquorum hujus auctoris operum fragmenta a consilio nostro aliena quidem fuerunt sed ne imperfectam rem reliquisse videremur, ea in calce,

libri

apponenda curavimus. Logogiaphos excipiuntPhilistus, Timaeus.et Phylarchus.

scriptores re-

rum Sicularum, Antiochus,:

Deinde sequuntur

Agmen denique claudunt Ephorus etTheopompus Atthidum auctores Clitodemus, Phanodemus Androtio, Demo, Philochorus, Ister. Eorum quos postremo loco nominavi, necnon Phylarchi fragmenta quum quominus ipse retractarem temporum,

angustiis excluderer, frater

meus Theodorus disponendiin se recipere.

ea et re-

cognoscendi negotium benigne voluit

PRtEFATIO.

in

Ordine auctorum ita constiluto, singulorum fragmenta, quibus nova non pauca a nobis addita sunt, ubique ita ordinare stu-

duimus, ut, quantum ejusadumbraretur; quodficiumsit,

fieri

poterat, inlegri operis dispositioeditoris of-

ac revera plerique

quum primarium fragmentorum magnam huic rei operam

navaverint,

a nonnuUis tamen ea aut plane neglecta est, aut

minus feliciter iis successit. Ut deinde conlextus verborum ad veram uniuscujusque auctoris scripturam quam proxime accederet, consuluimus et opti-

mas veterum scriptorumscriptos.

editiones

,

et

,

ubi

licuit

,

libros

manu-

Quae denique a

viris doctis aliud

agenlibus oblata occadiligenter eno-

sione in

nostris fragmentis emendata innotuerunt,

tavimus.

Qua ex

parte

si

nonnulla, vel etiam multa, nos fugerunt,negligentiae nostrae imputaverit

id lector benevolus

non tam

quam

penuriae supellectilisllberior annotatio

literariae.

omnem

lectionis varietalem

enumerans atqueerat, ne moles

verba et res usquequaque illustrans ab editionis hujus consilioprorsus abhorret.Hbri in

Nam praeterquam quodcavendumaccresceret, quse ad

immensum,

verborum intelhgentiamest famiharis, desiderari

a lectoribus, quibus graecus

sermo minus

possint

versio suppeditat latina,

quam

propterea saepenumero

Hberiorem dedimus, non tam id agentes ut verbum redderemusverbo,

quam

ut sententiam auctoris aperiremus. Itaque nonnisi

ubi majoribus difficukatibus res impediuntur, notre, eaequebrevissimae, subjiciendae

quam

verbis

,

modo,

appositis

animadversionibus.

erant. Id quod fecimus modo nostris cum nominis signo priorum interpretum Quam rationem in sohs Hecateei fragmentis

rehquimusQuare nonfragmentis,

ubi quse in notis leguntur omnia sunt Clausenii.erat cur auctoris

nomen adpingeremus. De

iis

enim

quae Clausenius Porphyrii testimonio fisus vel conje-

cturisetspeciosisargumentationibusHecataeo suo vindicavit,a viri docti judicio nobis

quumtribus

recedendum

esset,

neque vero

verbis res profligari posset, editoris argumenta ipsissimis ejusverbis adscripsimus nostram sententiam separatim exposituri.

In paucis ilhs Charonis et Xanthi rehquiis plerumque secuti

sumus Creuzerum. Intentavimus.

Hellanico, Pherecyde, Acusilao, relicto

quem

Sturzius adoptavit ordine,

Qua

in re,

novam dare fragminum dispositionem quodad Pherecydem, non minimum adjuti II, p. 32i-33i) inserta atque ex parte a

sumus

dissertatione Augusti- Matthiae Analectis Literariis FridericiI,

Augusti Wolfii (tom.

IV

PRiEFATIO.

Sturzio in praefatione ad alteram Plierecydis editionem repetita.

Ad constituendum textum Apollodori primi adhibuimuscodicemParisinum 2722, qui formai quadratae, seculique, ut videtur, decimi quarti, praeter carmina nonnuUa Theocriti atque epigrammatanullius pretii, Apollodori continet

fragmentum quindecim

folio-

rum,ita se

quoe vero

temporum

injuria multis locis mutilata,est.

quorumquerevocata

ordo susque deque perturbatusexcipiunt:

Ad priscam normam

PrimaCod.fol.

folia

duo

integri codicis perierunt.

i el 4

:

I1 2, 7.

2.

I, 6, 3, 11.folia.

(

Zeu; S^ y*^^'

eSaXXev

opi^.)

Exciderunt duoCod.fol.

5 et 6

:

I, 9,

i,

I, 9,

17,51. ((XTCtov 6 'AOaiJia;

(juvEuva^eTat.)

Excidit

unumunum>

folium.II, i, 5, 10.

Cod.

fol.

7 et 8

:

I,

9, 23,7.

(xaxeCeu^ev

'Hff-aiffTtvyjq.)

Excidit

folium.

Cod^

fol.

10

et

14

:

II, 4

2, 6.

11,5,II,

i,

7.

(elx^v iteSiXa

'f^iTOv XTeiva^.l

Excidit

unumi.

folium.

Cod.

fol.

g

et 11

:

II, 5, 8,

6,3, 3.

(

tou 0pa)cb?

Tob 2.

(T3t; (jiJv

XctTrJti;

'AX^ciSota?

XeYei.)

Reliqua interciderunt.

MemoratuT quidem hic liber ab Heynio (Preefat. ad Apollod., p. XLIX), qui autem lectionis varietatem ex eo non habuit. Verum quamvis sit inter eos, qui hucusque collati sunt, optimse sanenotae, in majoribusin

tamen corruptelis, lacunis

et interpolationibus

reliquorum depravationem conspirat. Quod haec attinet, omnisad Hymn. Hom.scriptos inveniri

salutis spes posita est in codicibus Italicis, si

quod Hermannus

(Praefat.

,

quidem verum est p. XLV) accepit:

Apollodori libros inisti

iis ita

,

ut

si

cum

editioni-

busbus

codices comparentur, scriptorem

bituri simus. loci

hunc vix sui similem haCeterum multa fragmentum nostrum continet, qui,

librariorum mendis inquinati purgari possint

aliaque,

quibus confirmentur virorum doctorum emendationes. Sed ut ipselector judicet, potiorem lectionis varietatem,

omissis levioribus,

apponamus

:

PR.EFAT10.

:

VIEOITIO HEYNIAiNA.ttTto

PR^FATIO.GODEX PARI8. 2722.ev

EDITIO HEYNIANA.xaTT)x6vTtffev

CODEX PARIS. 2722.XaTY)XOVTtffV

TravTiov

twv

*d7i6 TtdvTMv 5i Suo

twv7,1

dTtO

TJJC

VKll

SuO

BottoTia;

\5,

9,

6.

MuySovadcpTcdiJouCTtv

Muydova*d9ap7td![oU(iiv

3. Tv)v 'I6X7)V

*'I6Xy)v

9,

7

exeXU(Tv8,I. EufjtetSy); 2.

*exeXUEv*Eu(jLr|Sr)i;

xal

6a)^iwv.

Creuzerus

,

,

p ter Dionysii HaUcarnassensis de Xan tho j udicium(quod eo majoris faciendum esse existimat, quominusille spuriis libris imponi sibi passus esset) pronior est in eam sententiam, ut Lydiaca nostra

genuina putet, nec a serioris aevi homine profecta. Alteram sententiam probare studuit Welckerus in Seebodii Archiv. i83o, p. 70 sqq. Nec

verissimum est, quod monet Welckerus, dubitationem de YviQfftoTTiTi operis alicujus ab uno tantum alterove prolatam in hoc genus dis^iuisitionibus multo majoris esse faciendam, quam silentium multitudinis in titulorum auctoritate bona fide acquiescentis. Quod si in universum valet, nonnetanto acriusinsistendum est, ubi falsitatem libri alicujus asseverari videmus a viro, qui ut Artemon opere suo Trepi ptSXtcov auvaYojYrji; ex professo in hanc rem inquisivisse putandus est?

At ne({ue Dionysius,librissis.

dixeris, passus est sibi falsis

possum, quin ex animo ei assentiar. Nam quod Athenseus Artemoni o|)ponit nulhus est momenti. Nimirum post verba modo laudata pergit:(XYVowv (sc.

Quod nescio quomodo probaturus Nolo denuo excitare Cephalionem; verumimponi.anxie

non

Dionysium veterum

scriptorum

fidem et veritatem in examen vocasse, sed satishabuisse in aliorum judicio acquiescere, locusarguit a Welckero allatus ex libro

A

pTe(ji.(j)v)

oti "Etpopo? 5 ffUYYpacpet? [^vt]-

aoveueiToc;

auTOU

(b?

TtaXaiOTepou ovto? xat

HpoSoTco

deThuc.

p.

864

(xcpopixii;

SeS(ox(3TO(;.

Profecto

nemo

negabit

Xanthum antiquum historiographum, quamquamillud quod Ephorus dicit de vi, quam in Herodotum Xanthi opus exercuerit, nescio an recte, in dubium vocavit Dahlmannus (De Herodoto p. 121). Quid vero hoc impedit, quin postea Dionysius Scytobrachion, non uno nomineexstitisseille

OuSe Yap Staffco^ovTat tSv TrXeto'v(ov at Ypot(j)al fJt.y(pt Twv xaO* -fjixa; ^p()V(ov, ou6' ai Stacrco^djjtevat TTapot TTaatv wc, exetvcov ouaai twv avSpwv TridTeuReisk.:

ovTaf ev

aT(;

etatv ai t

Kcic5(ji.ou

tou MtXTjatou xa\

'AptdTeou Tou IIpoxovvTiffiou xat Ttov TtapaTrXriaicovTOuTtov.

Nemo profecto ex hisce verbis contrariam sententiam eruere voluerit. Itaque quodpraedicatiir!(7Topi'a