ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΑΞΗ: Δ΄2

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΛΛΙΩΣ

Μια φορά και τέσσερις καιρούς σ’ένα τόπο ξεχασμένο από τον

χάρτη ζούσε μια οικογένεια λύκων , το λέω έτσι γιατί στις μέρες μας

οι λύκοι έχουν εξαφανιστεί. Είναι είδος υπό εξαφάνιση.

Αυτή η λυκοοικογένεια ήταν vegan δηλ.χορτοφαγική και λάτρευαν

τα μαρούλια, έτσι ονόμασαν το γιο τους Ρούλη, ο Μαρούλης. Ζούσαν

χαρούμενοι σε μια καθαρή περιποιημένη σπηλιά δίπλα από το ποτάμι:

« Το δροσερό νερό»

Στην άλλη άκρη του δάσους δίπλα από τη μεγάλη λεωφόρο ζούσε

μια ανθρώπινη οικογένεια, η μαμά ,ο μπαμπάς και η μικρή τους κόρη.

Το όνομα της ήταν Κοκκινοσκουφίτσα γιατί λάτρευε το κόκκινο χρώμα.

‘Oμως σε όλους ήταν γνωστή ως Μοχθηροσκουφίτσα ή Κακοσκουφίτσα.

Ήταν αγενής ,κακομαθημένη ,ζαβολιάρα και γκρινιάρα. Τα αγαπημένα

της χόμπι ήταν να ρίχνει σκουπίδια στο δάσος, να ενοχλεί και να

εκφοβίζει τα ζωάκια και να προκαλεί ζημιές .Ήταν ο φόβος και ο

τρόμος του δάσους.

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό η μάμα λύκαινα είπε στο μονάκριβο της γιο

Ρούλη, μικρούλη, Μαρούλη να πάει στη γιαγιά γιατί ήταν άρρωστη και

έπρεπε να της πάρει φάρμακα και σούπα τραχανά.

Σε κλάσματα δευτερολέπτου ο Ρούλης ,ο μαρουλοτέτοιος ,πήρε

ένα μήνυμα στο messenger του από τη γιαγιά του :

« Γιόκκα μου, παρακολούθησα στις ειδήσεις ότι κυκλοφορεί στις

περιοχές μας ένα σκανδαλιάρικo κορίτσι που εκφοβίζει και ξεγελά τα

ζώα , γι΄ αυτό πρόσεχε μη σε παρασύρει»

Τότε ο Ρούλης πιάνει βιαστικά το καλαθάκι με τα φάρμακα και

τον τραχανά. Έβαλε τα ακουστικά του, έβαλε το αγαπημένο του

τραγούδι το Replay και ξεκινά για τη γιαγιά του. Είχε φτάσει ήδη

στην κεντρική λεωφόρο που χωρίζει το δάσος από το εμπορικό κέντρο

(mall). Καθώς περπατούσε ένιωθε μια σκιά να τον ακολουθεί.

Συνέχισε να περπατά λίγο ακόμη για να δει αν η σκιά εξακολουθούσε

να τον ακολουθεί ή αν είχε φύγει. Η σκιά τον πλησιάζει:

- Γεια σου μικρό λυκάκι! Τι κάνεις ολομόναχο στην κεντρική

λεωφόρο; Θα σε πατήσουν τα αυτοκίνητα.

- Παίρνω λίγη σούπα στη γιαγιά μου που είναι άρρωστη

- Γιατί τρέμεις ολόκληρος;

- Εσύ είσαι η Μοχθ… οχ! Θεούλη μου…

- Μη φοβάσαι δεν είμαι κακιά, όλες οι κακές οι φήμες που λένε για

μένα είναι συκοφαντίες. Έλα να σε βοηθήσω να περάσεις

απέναντι. Άκου τώρα μια χρυσή συμβουλή εδώ πιο κάτω πίσω

από το μεγάλο έλατο υπάρχει ένα δασοφαρμακείο « Θερπεύσου

στο λεπτό» όπου υπάρχουν θεραπευτικά βότανα που θα

γιατρεύσουν τη γιαγιά σου στο άψε σβήσε

- Τρέχω αμέσως να το προλάβω ανοιχτό, τελικά άδικα σε

κατηγορούν είσαι πολύ συμπονετική.

« Χι!χι! το σχέδιο μου πάει ρολόι τα πίστεψε όλα ο χαζούλης»

τρέχω να προλάβω…

Μετά από λίγο φτάνει στη σπηλιά της γιαγιάς

Χτύπησε το κουδούνι και η Κοκκινοσκουφίτσα λέει με βαριά

φωνή:

- Γιαγιάκα έφτασα !

- Πέρνα αγάπη μου το κλειδί είναι κάτω από τη γλάστρα.

- Ρούλη μου, μα τι έπαθες μα που πήγαν οι τρίχες σου;

- Τις κούρεψα με τη μηχανή του γκαζόν είναι της μόδας θέλω να

κάνω πασαρέλα.

- Είναι η ιδέα μου ή έβγαλαν τα μαλλιά σου κοτσίδες ;

- Έβαλα λίγα extentions γιατί αρέσει στα κορίτσια .

- Τι σε έπιασε λατρεία μου και ντύθηκες στα κόκκινα.

- Γιατί το κόκκινο είναι το χρώμα το θυμού

- Και τι σημαίνει αυτό….

- Σημαίνει…

Η Κοκκινοσκουφίτσα άρπαξε και έδεσε τη γιαγιά λύκαινα με ένα

σχοινί και τη φίμωσε . Μετά την κλείδωσε στη σκοτεινή ντουλάπα.

Μπήκε στα σεντόνια του κρεβατιού και έκανε την άρρωστη γιαγιά .Σε

λίγο έφτασε καταϊδρωμένος και ταλαιπωρημένος ο Ρούλης. Ανοίγει την

πόρτα και βλέπει τη γιαγιά του .

-Γιαγιά μου , εσύ δε φαίνεσαι καθόλου άρρωστη αντιθέτως.

-Έβαλα λίγη μάσκα ομορφιάς για τις ρυτίδες .

-Μα γιαγιάκα τα δόντια σου δεν ήταν κοφτερά και μεγάλα πριν;

-Το ξέχασες πως φοράω μασέλα.

-Κι η φωνή σου πώς έγινε τόσο λεπτή;

-Επειδή με πονάει ο λαιμός μου. Φτάνει πια σκασμένο! Τώρα ήρθε η

σειρά σου.

Η Κοκκινοσκουφίτσα αρπάζει τον Ρούλη και τον ρίχνει κι αυτόν στην

ντουλάπα με τη γιαγιά του.

Μέσα στη σκοτεινή ντουλάπα και έχοντας αγκαλιά τη γιαγιά του

θυμήθηκε ότι είχε μαζί του το κινητό του τηλέφωνο. Αμέσως έστειλε

ένα SMS στη φίλη του την κουκουβάγια .

Η κουκουβάγια όμως δεν το άκουσε , γιατί το άφησε στο

διαμέρισμα της , στην οδό Κυπαρισσίου-Κουφάλα 2. Ευτυχώς το

άκουσε ο συγκάτοικος της το σκαντζοχοιράκι.

Αμέσως το σκαντζοχοιράκι , ο Αγκαθάκης έτρεξε στο σπίτι της

γιαγιάς λύκαινας για να βοηθήσει. Μόλις έφτασε έψαξε για μια

είσοδο. Έψαχνε ώσπου βρήκε την καταλληλότερη είσοδο για να

εισέλθει –χωρίς να το καταλάβει κάνεις- στο σπίτι. Μπήκε από το

μισάνοιχτο παράθυρο ,αθόρυβα και σιωπηλά.

Το σκαντζοχοιράκι μόλις αντίκρισε τη Μοχθηροσκουφίτσα από το

φόβο του,έγινε μια μικρή αγκάθινη μπάλα , κύλησε προς το μέρος της,

την τσίμπησε και αυτή ούρλιαξε.

Το ουρλιαχτό της ακούστηκε σε όλο το δάσος και όλα τα ζώα

έτρεξαν να βοηθήσουν. Όρμησαν θυμωμένα προς την κλειδωμένη πόρτα

και φώναζαν συνεχώς «sos εν δράση». Ο Ρούλης τους κινδύνευε και

έπρεπε να δράσουν.

Ελάφια , κουκουβάγιες, πουλιά, λαγουδάκια, αρκουδάκια, αετοί,

φίδια όρμησαν στο σπίτι .

Η Μοχθηροσκουφίτσα φοβήθηκε πολύ ,ψήλωσε τα χέρια της και

παραδόθηκε στη στιγμή. Ελευθέρωσαν τον Ρούλη και τη γιαγιά του .Η

Μοχθηροσκουφίτσα ζήτησε συγγνώμη από όλους . Κατάλαβε το λάθος

της και υποσχέθηκε να αλλάξει. Κλαίγοντας εξήγησε στα ζωάκια ότι

έκανε όλες αυτές τις ζαβολιές γατί δεν είχε φίλους και όλοι την

κακολογούσαν. Υποσχέθηκε να βοηθάει τα ζωάκια και να φροντίζει το

δάσος,

Την επόμενη μέρα βρέθηκαν να παίζουν όλοι μαζί στο πάρκο

Πεύκιου.Η Μοχθηροσκουφίτσα μεταμορφώθηκε σε Καλοσκουφίτσα και

έζησαν αυτοί καλά κι εμείς τρισκαλύτερα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ/ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΙ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΒΡΑΑΜΙΔΗΣ

AFUNI OMAR

ΑΛΤΑΧΕΝΑ ΡΟΥΜΑΙΣΑ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΑΝΤΡΙΟΥΣ ΕΙΡΗΝΗ

ΑΝΤΡΙΟΥΣ ΡΑΦΑΗΛ

ΑΣΣΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΒΑΤΤΗ ΜΑΡΙΣΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΓΙΑΝΝΑΚΑΣ ΛΟΥΚΑΣ

ΔΙΑΟΥΡΗ ΣΙΜΟΝΗ

ΙΑΚΩΒΟΥ ΑΝΤΡΕΑ

ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΙΧΑΗΛ-ΑΓΓΕΛΟΣ

ΚΑΣΙΩΤΗ ΜΑΡΙΛΙΑ

ΚΟΙΛΑΡΗΣ ΟΡΕΣΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

MOHAMAD YAZAN

ΛΥΣΙΩΤΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΠΑΠΑΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΠΑΦΙΤΗ ΜΑΡΙΑ

ΣΙΑΚΑΛΛΗ ΔΑΝΑΗ

ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΤΣΙΣΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΑΛΙΚΗ

ΚΙ ΕΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ

ΕΜΕΙΣ ΤΡΙΣΚΑΛΥΤΕΡΑ!!