(OESOPHAGUS) Özefagus

(OESOPHAGUS) Özefagus


Özefagus yetersiz büyüme hızı, kaşeksi, ptyalism, disfaji, regurgitasyon, kusma ve aspirasyon pneumonie’si olan hayvanların muayenesinde özel itina ile incelenmelidir.

Ruminantlarda, tympani özefagal hastalığın bir sekel’i olabilir. Özefagusta toraks girişinde “şişkinlik çizgisinin” varlığı, gastrik genişleme-dilatasyon veya ruminal timpani gibi intranuminal basıncı arttıran bir durumu işaret edebilir.

Skuamöz mukoza sıklıkla, üst sindirimindeki benzer lezyonlar gibi viral hastalıklarda erozyona uğrar veya ülserleşmiştir.

Çizgili kas hastalıkları, nutritisyonal miyodejenerasyonlar ve eozinofilik miyozitis gibi,

ruminantların özefagal kaslarında görülür.


Postmortal Değişiklikler:

Ölümden sonra uzunca bir zaman geçmesi sonucu özefagus mukozası yumuşar, yapışkan veya parçalı olarak erimeler görülür. Mukoza yerinden dökülür ( Maceration ; özefagmalacie ). Özefagomalasi en başta özefagus’un kaudal kesiminde rastlanır ( peptic mide suyunun etkisiyle ). Özefagus lümenine kısmen aktif ve kısmen passive olarak gelmiş askaritlere de ölümden sonra rastlanabilir ( agoni devresinde anti peristaltik mide ve bağırsak hareketleriyle).

Özefagusta Görülen Anomaliler :

Özefagusun kongenital anomalileri çok nadiren kaydedilir, bunların yorumlanmaları güç olabilir çünkü benzeri defektler özefagusun travma veya yangılarının sekeli olarak gelişebilir.

Proksimal özefagus’un nadir nadir segmental aplazisi yeni doğanlarda sıklıkla görülebilir. Kısa bir kör köse farinks ile ilişkidedir ve ince fibröz bir bant yukarıdaki bölümü özefagusun distal patent kısmına bağlar. Özefagusun bu bölümü mideye doğru normal seyrini takip eder.



Özefagal divertikulum’lar özefagus mukozasının düzensiz olarak dışa keselenmesi veya hernialaşmasıdır.

Çoğu muhtemelen edinseldir.

Yabancı cisimler, obstructionlar ve stenozisler ile ilişkili olan intraluminal basınç artışlarının Pulsion divertikulumlarının nedeni olduğu düşünülür. PD’da mucosa genişlemiş ve yırtılmış kaslardan dışa doğru zorlanır. Bu tip divertikulumlar, çok görüldükleri çok olağan oldukları, at ve köpeklerde geniş olabilir.

Traction divertikulum’u perferasyon ve yangıyı takiben periözefegal fibröz adezyon olgunlaşması neticesidir. Adezyon ile birlikte özefagus mukozası cepleşir, genellikle küçük olup önemli sonuçlar doğurmaz. Besin maddeleri ve yabancı cisimler divertikulumlar içine birikerek, tedrici genişlemeye ve lokal özefagitis, ülserasyon, perferasyon veya fistüllerin şekillenmesi için bir potansiyel oluştururlar.


Özefagusun Obstruksion, Stenozis ve PerforasyonlarıÖzefagusun “tıkanma, boğulma”, obstruksion veya sıkıştırılması iri veya yeterince

çiğnenmemiş ve kayganlaştırılmamış besinler örneğin ; pancar, patates, mısır koçanı, elma, kemik, tahıl kitleleri veya fibröz (lifli) besin özefagusun lümeni içinde takılır.

Takılma yerleri genellikle özefagusun eğildiği-saptığı veya normalde hafifçe darlaştığı yerlerdir ve larynx üzerindeki bölgeyi, thorax girişini kalbin basisini ve diyaframatik hiatusun tam girişini kapsar.

Tıkanmalar, basınç nekrozu, mukoza ülserasyonu ve delinmeye kadar ilerleyen komplikasyonlar ile sonuçlanabilir.

Ekseriya özefagus dokusunun öldürücü selülitisi meydana gelebilir. Selülitis,perforasyonun yerine bağlı olarak, direkt olarak veya boyun bölgesinden fascial uzantılar ile mediastinumu içerebilir. Değişimli olarak thorokal bölgede özefagusun perforasyonu pleural boşluğun sepsisine veya pleuritise yol açabilir.

Tıkayıcı maddenin uzaklaştırılması veya erimesi, lümenin daralması,strikture veya stenozis ile neticelenen segment halinde ülserleşmiş özefagusun skarlaşması ile takip edilebilir.


Özefagusun köpeklerde en yaygın dış konstriksiyon nedenleri Vascular Ring (Damar Halkası) anomalileridir. Bu anomali arasıra kedilerde ve seyrek olarak da diğer türlerde görülür.

aortik arklarınkalıcılığsağ taraflı duktus arteriosusun kalıcılığıv.b.

Megaesophagus

Özefagusun Yangıları: (Oözefagitis) Orofarenks ve retikulorumende viral

hastalıklar sonucu oluşan lezyonlara ilişkin olarak eroziv ve ülseratif özofagitis çoğunlukla görülür. Sığır viral diyare, sığır vebası (rinder pest) ve Malignant catarrhal fever sığırlarda mukozada uzunlamasına defektler oluşturmaya eğilimlidir. Bovine papular stomatitis (sığır popular stomatitis), küçük ruminantların herpes virüsleri ve kedilerdeki calicivirüs kimi zaman nokatvari veya yuvarlak çevresi yüksek olabilen fokal nekrotizan özefagal lezyonlara neden olabilir. İyileşen fokal özefogal ülserler granulasyon ile tamir edilir. Lezyonun kenarında veya skar-nedbe dokusunun yüzeyinde lokal epitelyall poliferasyon ve kalınlaşma opak-mat, inci benzeri görünümü oluşturur.

Kostik veya tahriş edici kimyasal maddeler, ionize edici radiation veya sıcak besin maddesi, etkenin tabiatının şiddetine ve maruz kalmanın süresine bağlı olan mukozal zedelenmelere neden olabilir.


Özefagusun Parazitik Hastalıkları 5.1 Sarcosporidiasis koyunların özefaguslarının çizgili kaslarında bulunur. Özefagal sarcocysler ovalimsi, beyaz ince duvarlı yaklaşık 1 cm uzunluğunda özefagal kaslardan dışa doğru taşar şekilde görülür. Geniş özefagal kistleri ve benzeri geniş-iri keseleri iskelet kaslarında oluşturan türler kediler tarafından yayılır. Kedilerde ince bağırsakların L. propriasında gemetogamy ve sporogamy oluşur. Limroskopik sarko kistlerin diğer türlerine de özefagusun çizgili kaslarında rastlanabilir. Normalde sarkokistler özefagus kaslarında çok az veya hemen hiç bir lokal yangıya neden olmazlar bununla beraber, muhtemelen kistlerin yırtılmasına bağlı olarak eozinofilik myositis lezyonları görülebilir. Bunlar sadece et muayenesinde bir önem taşırlar.



Gastrophilus larvaları geçici olarak kaudal pharyngeal ve cranial özefagal mukozaya bağlı olabilir.

Hypoderma lineotum (Nokra) larvaları sığırların özefagusunda submukoza veya adventitis içinde sırt derisinin dermisi içine göçten önce bir süre kalırlar.

Gongylonema genusuna bağlı spiral tarzındaki nemtodlarına sığırların ve domuzların özefagusu dahil üst sindim kanalında çok katlı yassı epitel ile döşeli mukozalarında rastlanabilir.

Spirocerca lupi canidaelerin ve diğer bazı karnivorların özefagal duvarında parazitlerin spirurid bir nematoddur.

Gongylonema genusuna bağlı spiral tarzındaki nemtodlarına sığırların ve domuzların özefagusu dahil üst sindim kanalında çok katlı yassı epitel ile döşeli mukozalarında rastlanabilir. Beyaz iplik benzeri 10-15 cm uzunluğundaki parazitler özefagus duvarının epiteli içine ve arasıra propria mukozaya gömülürler. Bunlar ekseriya mukozada beyaz veya kırmızı kanla dolu zik-zak şeklinde izler oluşturur. Varlıkları konakçı için önemsizdir.

Spirocerca lupi canidaelerin ve diğer bazı karnivorların özefagal duvarında parazitlerin spirurid bir nematddur. Bu ılıman iklim kuşaklarında oldukça yaygındır. Bu bölgelerde uygun gübre sinekleri intermediate aracılar olarak bulunur.

Ergin nematodların normalde bulundukları yerler, geniş kalın duvarlı özefagusun kaudal kısmının submukozasında yerleşen kistik granulomlardır. Bunların içinde purulent eksudat ile sarılı bir veya birden fazla pembe parazitler bulunur. Ekseriya özefagus lümenine doğru fistulous bir kanal vardır. Bu kanal içerisinden dişi parazitin kuyruğu sarkabilir ve bu gastrointestinal kanala yumurtalar için bir çıkış yeri sağlar, erotik larvalar granulomlar içerisinde subcutis, sidik kesesi, böbrek ve hatta mide ve göğüs boşluğu içinde bulunabilirler.

Spiroserkalar çevresindeki granulomlar geniş-iri açık nukleuslu ve pek çok mitotik figürlü oldukça yüksek reativitede plemorfik (çok şekilli) fibroblastlar ile sarılıdır. Bu gibi lezyonlardan doğan neoplazmalar tipik fibrosarkoma ve osteosarkomaların sitolojik karakterleri ile lokal doku invazyonu ve pek çok oplgularda akciğer metastazlarına sahiptir.

Spirocerca lupi

Documents

(OESOPHAGUS) Özefagus