¡Olé! Magazyn – Przewodnik La Liga 2015/16

W Y D A NIE C Y F R O W E

NR 1/2015WYDANIE SPECJALNECena 6,90 zł (w tym 23% VAT)I S S N 2 3 0 0 - 4 4 2 8

Szkice: Patr ycja Mierzicka

W ydawc aZEN MEDIA MATEUSZ STYŚ

ul. Studziańska 2037-200 Przeworsk

[email protected]

D r u kOPOLGRAF S. A.

ul. Niedziałkowskiego 8-1245-085 Opole

ISSN 2300-4428Nakład: 2 000 egz.

www.olemagazyn.pl

PRZEWODNIK LA LIGA 2015/16Nr 1/2015 | Wydanie specjalne

Re dak to r nacze lnyDOMINIK PIECHOTA

Zas tę p c a re d . nacz .TOMASZ ZAKASZEWSKI

Zesp ó łMARIUSZ BIELSKI, MACIEJ KOCH, DAWID KU-

LIG, MACIEJ LESZCZYŃSKI, ZDZISŁAW LEWICKI, TOMASZ PIETRZYK, KRYSTIAN PORĘBSKI, MICHAŁ ŚWIERŻYŃSKI, RAFAŁ SZYSZKA,

MAGDALENA ŻYWICKA

Wsp ó ł p rac ownicyPATRYK GĘSICKI, BARTŁOMIEJ ISKRA, KONRAD

MARZEC, BARTŁOMIEJ PŁONKA, PIOTR PRZYBOROWSKI, KINGA WIŚNIEWSKA

Ko re k taZDZISŁAW LEWICKI

Sk ł ad i g raf ikaMATEUSZ STYŚ

Re k lamaJAKUB OSUCH

[email protected]

Kontak [email protected]

Z amówie niawww.sklep.olemagazyn.pl

[email protected]

Ilustracja na okładce: Mateusz Styś | Zdjęcia wykorzystane w ilustracji: realmadrid.com (2), clu-batleticodemadrid.com, fcbarcelona.com, diariodenavarra.es, Manuel Queimadelos Alonso/Getty Images, EAST NEWS (3), AP/EAST NEWS, AFP/EAST NEWS, Andrzej Iwańczuk/REPORTER.

Stempel jakości

Zeszłoroczne, premierowe wydanie było walką o przelanie marzeń na papier – przede wszystkim z czasem i możliwościami. Teraz, będąc bogatsi w doświadczenia, poczyniliśmy skok jakościowy i zasiewamy ziarno corocznej tradycji w świado-mości iberofilów. Wierzymy, że oddajemy w Wa-sze ręce Przewodnik, na jaki ta liga zasługuje.

DOMINIK PIECHOTA REDAKTOR NACZELNY

Wzorzec pracy zawsze zaczerpnięty jest z góry. Mimo zwolnienia tempa i powolnego wcho-dzenia reprezentacji Hiszpanii w nowy cykl, piłka klubowa trzyma się zdrowo jak nigdy. W Eu-ropie udało się przygarnąć dublet, co poskutkowało nagrodą w postaci pięciu zespołów w tegorocznej edycji Ligi Mistrzów. Tego jeszcze nie grali, by w takim stopniu wyznaczać futbolowe trendy.

Po zdobyciu trypletu przez Barcelonę, mało kto wracał do rozdmuchanych sobiepańskich wizji Luisa Enrique o odsunięciu Messiego na boczny tor. Perspektywa przecież zmienia się z każdym miesiącem – jesteśmy świadkami postępującej poprawy kondycji ekonomicznej hiszpańskich klubów, a jednocześnie słabnie ich pozycja finansowa względem ligi angielskiej. Kluby również zmieniają – w Realu wymieniono sternika, natomiast w Valencii dokonano prze-wrotu. Nie mogło zabraknąć wątków związanych z organizacją ligi i zamieszaniem z prawami telewizyjnymi.

W tym roku założyliśmy sobie dwa cele: przekazać Wam jeszcze więcej merytorycznej treści oraz podać wszystko w przystępnej, bardziej eleganckiej formie. Tworzenie Przewodnika było doświadczeniem inspirującym, jak i wzniecającym wiele sentymentów.

Niskie ukłony należą się niestacjonarnej redakcji Magazynu ¡Olé!, mowa tu o zdolnych ludziach porozrzucanych po całym kraju. Nie jest łatwą sprawą poświęcić tyle swojego czasu we wspól-nej sprawie, ponadto zupełnie za darmo, karmiąc się pasją. Nie brakowało hiszpańskiego temperamentu podczas redakcyjnych debat – kłótni, sporów, mocnych słów, czystych emocji. Właśnie dzięki temu poświęceniu udawało się zostawić za sobą każdą przeszkodę – nie mając pełnej metryki Jonathana Montiela... poprosiliśmy, by dla dobra sprawy wszedł na wagę. To tylko detal, jeden z wielu.

Efekt końcowy ocenicie sami. Włożyliśmy wiele wysiłku, by Przewodnik prezentował poziom równie wysoki co zawodnicy La Liga. Niech Wam służy!

@dominikpiechota

Z A M I A S T R O Z G R Z E W K I

Znak towarowy LA LIGA oraz logotyp są własnością La Liga de Fútbol Profesional (LFP), C/Hernádez de Tejada, 10; 28027 Madryt, Hiszpania. W publikacji użyto ich za zgodą właściciela.

http://www.olemagazyn.pl

P R Z E W O D N I K K I B I C A L A L I G A 2 0 1 5/ 1 6

6 Sezon 2014/15 w pigułce

7 Zawodnicy odchodzący z La Liga

8 Polscy dziennikarze o La Liga

12 Liga Gigantów

16 Robin Hood po hiszpańsku

18 La Liga znów w Polsce

20 Krychowiak o życiu i grze w Hiszpanii

21 Życie po Madrycie

24 Gdzie dwóch się bije, tam Eibar korzysta

26 Wybory mniejszego zła w Barcelonie

28 Kibicowska mapa Hiszpanii

30 Mapa miast i klubów La Liga

31 Sylwetki sędziów

32 Athletic

36 Atlético

40 Barcelona

44 Betis

48 Celta

52 Deportivo

56 Eibar

60 Espanyol

64 Getafe

68 Granada

72 Las Palmas

76 Levante

80 Málaga

84 Rayo

88 Real Madryt

92 Real Sociedad

96 Sevilla

100 Sporting Gijón

104 Valencia

108 Villarreal

112 Terminarz rozgrywek

114 Mapa klubów Liga Adelante

116 Dane historyczne La Liga

118 Słownik kibica

CZYTAJ NAS CODZIENNIE NA WWW.OLEMAGAZYN.PL

FACEBOOK: @OLEMAGAZYN

SPIS TREŚCI

PARTNERZY WYDANIA:

LEGENDA

Objaśnienia dotyczące niektórych danych zawartych w przewodniku kibica:

BRAMKI I ASYSTY – według LFP, przy więcej niż jednym piłka-rzu na dany wynik decydowała liczba rozegranych minut;

LICZBA FANKLUBÓW – liczone grupy z całego świata;

LICZBA SEZONÓW W LIDZE – liczone wraz z bieżącym;

NAJLEPSZY STRZELEC – liczby obejmują wszyst-kie rozgrywki, stan na 14.09.2015;

POSIADACZE KARNETÓW – liczby podane przez klub bądź oszacowane na początku sezonu;

PRETEMPORADA – nie liczyliśmy karnych, by wynika-mi w regulaminowym czasie gry lepiej zobrazować for-mę danego zespołu w okresie przygotowawczym;

REPREZENTANCI KRAJÓW – piłkarze, którzy przynajmniej raz zostali powołani do kadry narodowej od 01.09.2014;

WIEK – liczony rocznikowo;

WYCHOWANEK – według definicji UEFA: piłkarz, który nie-zależnie od narodowości był trenowany przez dany klub przez co najmniej trzy lata między 15. a 21. rokiem życia.

TWITTER: @OLEMAGAZYN

4

¡OLÉ! MAGAZYN PRZEWODN I K K I BICA L A LIGA 2015/ 16

Trudno stwierdzić, czy skala jakiejkolwiek klubowej rywaliza-cji jest większa i bogatsza niż tej madrycko-barcelońskiej. Widać to szczególnie na polskiej ziemi – kibicowski antagonizm wykra-czający poza przyjęte normy, obelgi rzucane bez namysłu, po-ważna niechęć zrodzona na kanwie... no właśnie, czego?

Książka „Barça vs. Real. Wrogowie, którzy nie mogą bez siebie żyć” niesie ze sobą niezaprzeczalną wartość edukacyjną. Alfredo Relaño, z wyjątkowo obiektywnym, uczciwym i rzeczowym podejściem do tematu, rozwiązuje zagadki rozdmuchanego wyścigu, zagłębia się w szczegóły i kluczowe wydarzenia dla historycznej potyczki, ale co najważniejsze – sięga do samych początków, objaśniając pierwsze, mimo że pozornie nieznaczne, powody niezgody. Pozycja o tyle bo-gata w ciekawostki i mało popularne fakty, że fragmentami zasko-czy nawet wprawnych znawców historii hiszpańskiego futbolu.Co najważniejsze, zawartość książki sięga szerzej niż tylko do prze-szłości napompowanych współcześnie El Clásico – pozwala zrozumieć

mechanizmy funkcjonujące w Hiszpanii, zmiany na przestrzeni lat czy czasy reżimu generała Franco. W pewnych przypadkach może być bronią likwidującą kibicowskie zacietrzewienie, bo obala licznie powielane mity, mające służyć za kartę przetargową w jakże pospolitych interne-towych przepychankach między obozami. Kompleksowe i wciągające przedstawienie tematu powielanego i budzącego skrajne emocje – albo rozpalającego do czerwoności, albo odpychającego swoją popularnością.Każdy bohater potrzebuje wroga motywującego do wielkich czynów, inaczej mógłby odejść w niepamięć. Kto wie, gdzie znajdowałyby się Barcelona oraz Real, gdyby nie nieustanny oddech konkurenta na plecach? Książka przepełniona faktami, lecz wybiegająca poza standardy przekazywania historii, nawiązująca do współczesności. Zaczyna się 110 lat temu, by rozjaśnić zjawisko, które dziś dzieli ludzi. Powinna stanowić podręcznik, który należy przerobić, nim ruszy się do internetowej wojny za swój klub. Czytelnicy spoglądający na tę rywalizację z dystansem, również nie powinni być zawiedzeni.

LEKTURA NA SEZONCZYTAJ NAS CODZIENNIE NA WWW.OLEMAGAZYN.PL

Mity krążące wokół El Clásicowreszcie obalone!

Alfredo Relaño wyszedł poza schemat wojny

domowej, by analizować i autentycznie podziwiać

osiągnięcia obu klubów. Nie ma on wiele wspólnego

z fanatycznymi wyznawcami Barçy lub Realu.

Opisuje fascynującą historię, objaśniającą nie tylko

piłkę hiszpańską, ale i Hiszpanię.

Dariusz Dariusz Wołowski, „Gazeta Wyborcza” i Sport.pl

Najlepsze książki sportowe kupisz na

www.labotiga.pl

P O L E C A M Y

Godzi się uczyć i od wroga. Alfredo Relaño pieczołowicie zbadał rywalizację dwóch wzajemnie napędzających się obozów. Stale przekraczają progi swoich możliwości, wzbu-dzając zachwyt świata futbolu, ale czy to byłoby możliwe bez nieustannej presji historycznego adwersarza?

Autor: Alfredo Relaño

Stron: 440

Cena po obniżce: 29,93 zł

OLEVS Ko d r a b a to w y -2 5 %

Barça vs. Real Wrogowie, którzy nie mogą bez siebie żyć

w w w. l a b o t i g a . p l

O L E M A G A Z Y N . P L

5

http://www.labotiga.pl

J E D E N A S T K A I T R E N E R S E Z O N U W G C Z Y T E L N I K Ó W O L E M A G A Z Y N . P L

Lp Drużyna M Z R P Bramki +/– Pkt

1. Barcelona 38 30 4 4 110 21 89 94

2. Real Madryt 38 30 2 6 118 38 80 92

3. Atlético 38 23 9 6 67 29 38 78

4. Valencia 38 22 11 5 70 32 38 77

5. Sevilla 38 23 7 8 71 45 26 76

6. Villarreal 38 16 12 10 48 37 11 60

7. Athletic 38 15 10 13 42 41 1 55

8. Celta Vigo 38 13 12 13 47 44 3 51

9. Málaga 38 14 8 16 42 48 −6 50

10. Espanyol 38 13 10 15 47 51 −4 49

11. Rayo Vallecano 38 15 4 19 46 68 −22 49

12. Real Sociedad 38 11 13 14 44 51 −7 46

13. Elche 38 11 8 19 35 62 −27 41

14. Levante 38 9 10 19 34 67 −33 37

15. Getafe 38 10 7 21 33 64 −31 37

16. Deportivo La Coruña 38 7 14 17 35 60 −25 35

17. Granada 38 7 14 17 29 64 −35 35

18. Eibar 38 9 8 21 34 55 −21 35

19. Almería 38 8 8 22 35 64 −29 32

20. Córdoba 38 3 11 24 22 68 −46 20

Bramki Zawodnik Klub

48 Cristiano Ronaldo

43 Lionel Messi

22 Antoine Griezmann

Neymar

20 Carlos Bacca

18 Aritz Aduriz

17 Alberto Bueno

Jedenastka sezonu wg LFP: Claudio Bravo (Barcelona), Dani Alves (Barcelona), Nicolás Otamendi (Valencia), Gerard Piqué (Barcelona), Jordi Alba (Barcelona), Grzegorz Krychowiak (Sevilla), Ivan Rakitić (Barcelona), James Rodríguez (Real Madryt), Cristiano Ronaldo (Real Madryt), Leo Messi (Barcelona), Antoine Griezmann (Atlético).

Asysty Zawodnik Klub

18 Lionel Messi

16 Cristiano Ronaldo

14 Luis Suárez

13 James Rodríguez

13 Nolito

10 Karim Benzema

10 Koke

Średnia* Bramkarz Klub

0,51 Claudio Bravo

0,78 Diego Alves

0,91 Sergio Asenjo

1,09 Iker Casillas

1,12 Gorka Iraizoz

1,14 Sergio Álvarez

1,26 Kameni

* wpuszczonych goli na mecz

N A J C I E K A W S Z E L I C Z B Y :

Najwięcej żółtych kartek: 125 – Espanyol Najwięcej czerwonych kartek: 11 – AlmeríaNajmniej żółtych kartek: 69 – BarcelonaNajmniej czerwonych kartek: 1 – Real SociedadNajwięcej kartek za nurkowanie: 4 – SevillaNajwięcej goli samobójczych: 4 – ValenciaNajwięcej goli ze stałych fragmentów: 35 – AtléticoNajwięcej klubów z regionu: 5 – AndaluzjaNajwięcej goli na wyjeździe: 53 – Real Madryt (R)Najlepszy rezultat bramkowy: +89 – Barcelona (R)Najniższe średnie posiadanie piłki: 44,1% – LevanteNajwięcej nagród trenera miesiąca: 3 – Nuno Espírito SantoNajwięcej nagród zawodnika miesiąca: 2 – A. GriezmannKlasyfikacja kanadyjska: 64 punkty – Cristiano RonaldoNajszybszy zawodnik: 35,71 km/h – Iñaki WilliamsNajwięcej podań: 2566 – Roberto TrashorrasNajwięcej strzałów na bramkę: 224 – Cristiano RonaldoNajlepsza para strzelec i asystent: 8 goli – Neymar i MessiNajwięcej minut na boisku: 3420 – Carlos KameniNajwięcej minut bez utraty bramki: 630 – Claudio BravoNajwięcej prób dryblingów: 381 – Lionel MessiNajczęściej faulowany: 109 – Lucas VázquezNajwięcej stworzonych szans: 94 – NolitoNajwięcej piłek straconych: 448 – Lionel MessiNajwięcej odbiorów: 399 – Aymeric Laporte

(R) – rekord wszech czasów

S E Z O N 2 0 1 4 / 1 5 W P I G U Ł C E

EL. LE

S

S

S

LE

EL. LM

LM

LM

LM

LM

6


Z A N I M I B Ę D Z I E M Y T Ę S K N I Ć

IKER CASILLAS

Zadebiutował w barwach Królewskich już jako osiemnasto-latek w spotkaniu z Athletic. Zresztą, tamten sezon, 1999/00 był dla niego wyjątkowy, opuścił tylko jedenaście meczów ligowych. Wisienką na torcie był finał Ligi Mistrzów, wygra-ny z Valencią 3:0. Od tego czasu, przez długie lata, Iker był idolem i miał niepodważalną pozycję, zarówno w klubie jak i reprezentacji. Osiągnął wszystko i był jednym z najlepszych przez lata, mimo przeciętnego na tej pozycji wzrostu. Można by uznać, że zakończył przygodę z Realem kontrowersyjnie, ale na pewno na zawsze pozostanie w sercach kibiców.

21

Ilustracje 1. i 2. z wykorzystaniem zdjęć: Thomas Rodenbücher (CC BY 2.0) Fot.: 3. Alfredo Montes

XAVIER HERNÁNDEZ

Maszyna do podawania piłek, specjalista do spraw stanu murawy i idealny lider środka pola. Xavi nigdy nie notował spektakularnych statystyk, nikt jednak nie podawał tak pre-cyzyjnie jak on. Zawodnik, który mimo tego zawsze był kluczo-wy i gdyby w piłce liczono asysty drugiego stopnia, zapewne byłby w tym rekordzistą. W karierze nie brakuje mu niczego. No prawie. Poza Złotą Piłką, od której zdobycia kilkukrotnie dzieliło go naprawdę niewiele. Na pewno na nią zasłużył, ale i tak przez całą swoją przygodę w Barcelonie był doceniany, przez wszystkich.

Casillas(Porto)

Miranda Otamendi (Inter) (Manchester City)

Montoya Coentrão (Inter) (Monaco)

Darder Xavi (Lyon) (Al-Sadd)

Pedro Bueno (Chelsea) (Porto)

Bacca Mandžukić (Milan) (Juventus)

3

Pedro podczas wygranego 2:1 meczu przeciwko LA Galaxy w trakcie pretemporady

Oficjalne mecze: 767 Oficjalne mecze: 725

JEDENASTKA NAJLEPSZYCH ODCHODZĄCYCH Z LA LIGA

8 3 6 4 2 2 1 2 5 2 4 3 2 1 1 2

Rezer wowi:

REZERW

OW

I: Alderw

eireld (Tottenham), M

urillo (Inter), Khedira (Juventus), M

’Bia (Trabzonspor), M

. Suárez (Fiorentina), G. dos Santos (Villarreal), Juanm

i (Southampton)


7

Nowy sezon to przede wszystkim nowe znaki zapytania wy-kreowane przez transfery i zmiany personalne. Sprawdźmy, jakie przewidywania na ten sezon mają polscy dziennikarze.GRA OPINII

Michał Pol

Kto wygląda najlepiej w walce o mistrzostwo kraju?Wszystko znów powinno rozegrać się między Barceloną a dwie-ma drużynami z Madrytu. Żadna z nich nie zdążyła zachwycić na początku sezonu, ale dopiero wchodzą na właściwe obroty, a do morderczych, kluczowych serii spotkań mają jeszcze trochę czasu. Wymowny jest fakt, że Messi i Ronaldo nie trafili do siatki w dwóch pierwszych meczach, zatem jeszcze trochę poczekamy, zanim będzie można wyraźnie oceniać co przyniesie ten rok. Barcelona zaczęła skromnie, ponadto straciła mnóstwo goli, co już sygnalizuje, że w defensywie u Luisa Enrique nie wszystko współgra. Real Madryt również nie był nieomylny, remisując ze Sportingiem Gijón. Ciekawe też, jak zamieszanie z nieudanym transferem Davida de Gei wpłynie na Królewskich – jak Keylor Navas zareaguje na tę karuzelę, skoro był pewien przeprowadzki do Manchesteru. Mam wrażenie, że naj-lepiej i najrozsądniej latem przygotowało się Atlético, ale trudno powiedzieć, gdzie sięgają ich faktyczne możliwości, bo nie byli te-stowani na tle rywala z najwyższej półki.

Mimo wszystko, moim faworytem do mistrzostwa pozostaje Bar-celona, choć stawiam tu duży znak zapytania, bo nikt z nas nie wie, czy nie dopadną ich kontuzje, zawieszenia, czyli problem krótkiej ławki. Do stycznia muszą sobie poradzić w okrojonym składzie. Póź-niej wspomogą ich Aleix Vidal oraz Arda Turan, ale jesień może się odbić czkawką. Jeśli zdrowie i forma dopisze triu M-S-N, to mój wy-bór zostaje przy Katalończykach, dlatego, że średnio ufam filozofii nowego trenera Realu. Nie jestem wyznawcą Rafy Beníteza. Boję się, że koncepcja z Garethem Balem nie przyniesie oczekiwanych skutków, do tego mam obawy, czy wykorzysta w pełni potencjał boi-skowy Cristiano Ronaldo. Z tym specjalistą na ławce trenerskiej nie wierzę w ich mistrzostwo.

Pożegnaliśmy latem dwie legendy: Xaviego oraz Casillasa. Jakie będą konsekwencje ich odejścia, myślisz że uda się ich godnie zastąpić?Same rozstania to oczywiście diametralnie inne praktyki. Strasznie było mi żal Ikera, że odchodził w takich okolicznościach, ze skrom-ną konferencją prasową, pustymi trybunami, ale to poniekąd jego prywatna decyzja. Mocno to kontrastowało z hucznym pożegnaniem Xaviego, zwłaszcza, że świat obiegły przepiękne fotografie wypeł-nionego Camp Nou.

W obu zespołach powstaje pewna pustka, ale nie chodzi o ich for-mę z ostatniego sezonu, tylko o utratę wielkich osobowości, które w formie sprzed lat wydawały się nie do zastąpienia. Póki co nie ma następców, przynajmniej takich bezpośrednich. W Barcelonie wie-rzono w siłę La Masii, ale słynna szkółka nie wyprodukowała, ani nie wykształciła kogoś, kto mógłby się zbliżyć do poziomu Xaviego. W Realu podobnie – de Gei nie ma, a Navas, mimo całego szacunku dla jego umiejętności, to jeszcze nie ta para butów, jeśli mówimy o topowej formie Casillasa. Obaj zdaje się dobrze postąpili, uznając, że przyszedł na nich czas. W tym sezonie mogliby bardziej zawa-dzać niż ciągnąć ten wózek. Momenty rozstania zawsze są trudne, szczególnie kiedy przypominamy sobie o wszystkich zasługach tych wielkich piłkarzy. Ale czas na kolejnych.

Redaktor naczelnyPrzeglądu Sportowego

@polsport

Jaki był debiutancki sezon Grzegorza Krychowiaka w Hiszpa-nii? Nie tylko, jeśli chodzi o rezultaty, ale również rozwój pił-karski i status reprezentanta Polski w Sevilli.Pewien znany agent piłkarski przekonywał, ze Grzegorz nieko-niecznie poradzi sobie w La Liga, podobnie twierdzili niektórzy eksperci, tymczasem był to transfer klasyczny dla Monchiego – znalazł za rozsądną kwotę doskonałego zawodnika, który niemal z marszu wpisał się w krwiobieg drużyny i klubu. To, że mówiąc o dzisiejszej reprezentacji Polski wymieniamy Krychowiaka jednym tchem obok Lewandowskiego, najlepiej dowodzi, jaki postęp zrobił w hiszpańskim klimacie. Podczas prezentacji pucharu za wygra-nie Ligi Europy, które to wydarzenie transmitowaliśmy w Jedynce, miałem przyjemność poznać władze Sevilli, z ich słynnym dyrek-torem sportowym włącznie. Wszyscy o Grzegorzu wypowiadali się w samych superlatywach. Bardzo chwalili m.in. jego umiejętno-ści techniczne. Według mnie Krychowiak dostanie szansę grania w jeszcze lepszym zespole i za większe pieniądze. Może wybrać jednak następne lata spędzone w Sevilli, bo przez co najmniej kil-ka sezonów powinien współstanowić o sile zespołu. Miałem kiedyś okazję przekonać się podczas meczu o atmosferze na stadionie i ja-kości miasta, w którym żyje Krychowiak. Nie dziwię się, że nie pali się do zmiany choćby na deszczowy Londyn.

Jak wygląda reprezentacja Hiszpanii po zmianach przeprowa-dzonych po klęsce na brazylijskim mundialu, zwłaszcza w kon-tekście zbliżającego się EURO 2016 we Francji?Vicente del Bosque to selekcjoner idealny, popełnia minimalną liczbę błędów. Moim zdaniem nie miał wyjścia rok temu – zdawał sobie sprawę, ze coś się kończy, ale wybrał twardą dla piłkarzy drogę, by oni sami, boleśnie, skończyli to, co zaczęli. Hiszpanie mają potencjał do tego, by za rok we Francji znów grać o medale czy może nawet o złoto. Kierunek zmian pokazał del Bosque powo-łaniami na Kostarykę w czerwcu, ale wieści o śmierci La Roja, jaką znaliśmy, były zdecydowanie przedwczesne.

Co można powiedzieć o rozwojowych zmianach zachodzących w Sevilli, Valencii oraz Villarrealu? Sposób budowania zespo-łów za plecami czołówki zbiera mnóstwo pochlebnych recenzji.Trzymam kciuki za Roberto Soldado, bo to lepszy piłkarz niż reno-ma o nim po ostatnim miejscu pracy. Ale odpowiadając konkretnie – wiadomo, co ogranicza wszystkie kluby niebędące w czołówce. Pieniądze. Problem z byciem pretendentem do wielkości jest zło-żony z dwóch etapów. Najpierw trzeba w ogóle wejść na szczyt (i tu sądzę, że wymienieni aż tak wysoko, mimo ambicji, nie zajdą), potem się na nim utrzymać. Nie sądzę, by w grze o mistrzostwo tak na serio pojawili się nowi gracze. Jakość w Barcelonie i Madry-cie jest zbyt wysoka. Z drugiej strony kilka lat temu rozmawiając w Madrycie z Jurkiem Dudkiem, w ogóle nie braliśmy pod uwagę, że tytuł może przez dekadę zdobyć ktoś inny niż Real czy Barcelona... Futbol żywi się niespodziankami i podobnymi historiami, ale tego byłoby chyba zbyt wiele.

Komentator i dziennikarzTVP Sport

@iwanskimaciej

MaciejIwański

88


http://twitter.com/polsport

http://twitter.com/iwanskimaciej

LA LIGA WIDZIANA OCZAMI POLSKICH DZIENNIKARZY SPORTOWYCH

DariuszWołowski

Jaki los można wróżyć tegorocznym beniaminkom? Jak wyglą-dają na tle reszty La Liga?Pepe Mel ma za sobą debiut literacki (dwie książki). Renomę dała mu jednak praca trenera, szczególnie w Betisie, który wprowadził do Primera División w 2011 roku. Dwa lata później przedłużył kontrakt o cztery sezony, mimo tego po pół roku stracił posadę. Wrócił na nią w grudniu 2014, by ponownie awansować z Betisem do Primera División. Drugim weteranem, dla którego powrót do Sewilli jest po-dróżą sentymentalną, jest 34-letni skrzydłowy Joaquín odzyskany z Fiorentiny. Kiedyś chwalił się tym, że ponaddźwiękową szybkość i niezwykłą wydolność zawdzięcza temu, iż wychowywał się w takiej biedzie, że matka zmuszona była karmić go piersią do dziesiątego roku życia. Ta para ma poprowadzić Betis do walki o bezpieczne miejsce w lidze, ambicje sięgają wyżej niż utrzymanie, mimo klęski 0:5 w drugiej kolejce na Santiago Bernabéu. Fantastycznie sezon zaczął Sporting Gijón, którego trener Abelardo wmawia piłkarzom, iż gra w Primera División ma być dla nich życiową przygodą. Wielu z nich zagrało w najwyższej klasie pierwszy raz w starciu z Realem, wywalczając sensacyjny remis zwiastujący dobrą przyszłość. Las Palmas jest z trójki beniaminków teoretycznie najsłabsze. Piłkarze tego klubu muszą wspiąć się na szczyty, by na koniec nie wrócić tam skąd przyszli.

Który klub pozytywnie wyróżnił się w letnim okienku transfe-rowym? Królem letniego polowania w Hiszpanii było Atlético. Diego Simeo-ne dokonał w kadrze rewolucji za przeszło 100 milionów. W meczu z Sevillą w drugiej kolejce posadził na ławce graczy za 82, co znaczy, że nikt z nowych nie dostanie u niego nic za darmo. Madrytczycy mają zachować esencję, czyli grać skutecznie i pragmatycznie jak dotąd, ale też efektownie, co gwarantują piłkarze tacy jak Vietto, Carrasco, Jackson Martínez, Correa czy Óliver Torres. A może przede wszystkim sprowadzony przed rokiem Antoine Griezmann. Klub z Vi-cente Calderón wygrał w Sewilli 3:0, pokazując futbol z najwyższej półki. Correa już przebąkuje, że w debiutanckim sezonie ma zamiar odwiedzić Neptuna, gdzie fani Atlético świętują tytuły. Wielkie ape-tyty mają to do siebie, że trudno je zaspokoić.

Kto jest najzdolniejszym trenerem w lidze?W moim osobistym rankingu trenerów La Ligana czele postawiłbym Paco Jémeza, któremu szefowie Rayo co roku sprzedają piłkarzy, a on ze sprowadzonych jak iluzjonista tworzy drużynę co najmniej środka tabeli. Drugim trenerskim czarodziejem jest Simeone, który zmienił do korzeni klub wiecznych przegranych. On, w odróżnieniu od Paco, estetą nie jest. Jego Atlético nie grało dotąd pięknie, ale rozbiło monopol Barçy i Realu. W debiutanckim sezonie Luis Enrique nie tylko przetrwał na ławce Barçy, ale zdobył z nią potrójną koronę. A to świadczy o niepospolitym charakterze i inteligencji. Czy tak samo inteligentny okaże się Rafa Benítez? Aby poprowadzić taki gwiazdozbiór jak ten z Santiago Bernabéu trzeba nie tylko wiedzy, ale i szczęścia. Florentino Pérez do cierpliwych prezesów się prze-cież nie zalicza.

DziennikarzGazety Wyborczej

@docent123

PiotrLaboga

Można w tym sezonie przewidywać wyraźny skok jakościowy którejś z drużyn?Najwięcej wzrostu jakości i pozytywnych impulsów widziałbym w Athleticu. Baskowie sprowadzili Raúla Garcíę, a to może być pił-karz kluczowy. W linii środkowej mają wielu zawodników delikatnej budowy, lżejszego formatu, grających w sposób techniczny, nato-miast Raúl może być potrzebną dawką siły, przebojowości oraz agre-sywności, jakiej czasem brakowało w linii pomocy. Moim zdaniem wniesie bardzo dużo pozytywnego, do tego pamiętajmy o baskijskiej młodzieży, która coraz lepiej się prezentuje i gołym okiem widać ich rozwój. Zawsze doceniałem Ernesto Valverde, bo to trener, który wszędzie gdzie pracuje, wnosi jakość dodaną, potrafi wprowadzać zmiany na lepsze.

Sevilla ma naprawdę ciekawą drużynę, ale czy ich stać na to, żeby realnie włączyć się do walki o mistrzostwo? Wiemy już, co osiągnęli w poprzednim sezonie, ale to bliżej szczytu niż punktu rozwojowego. Podobnie myślę o Valencii. Villarreal to znowu sporo wątpliwości, znowu młody zespół, więc nie do końca wierzę, że będą potrafili grać równo przez cały sezon. Nie mam przekonania co do ruchów Żółtej Łodzi Podwodnej, szczególnie braku doświadczenia. Z racji pewnej sympatii wierzę też w Celtę Vigo i projekt trenera Eduardo Berizzo. On dąży konsekwentnie do realizacji swojego stylu, kroczy mozolnie na-kreśloną przez siebie drogą i buduje zespół grający futbol techniczny, atrakcyjny dla oka, powiedziałbym futbol otwarty, ofensywny, wie-loplanowy. W tym widzę możliwości Celty, ale to głównie będzie za-leżało od potencjału piłkarskiego, który z kolei radykalnie na plus nie został rozwinięty. Gdziekolwiek się nie spojrzy, widać od razu pewne ograniczenia. Najwięcej potencjału jednak, przynajmniej moim okiem, zaprezentują Baskowie z Bilbao.

Kto okaże się największym transferowym niewypałem? Wielkich nazwisk nie przybyło wiele. Trudno już dziś kogoś skreślać czy wskazywać. Real ściągnął zawodników z myślą o przyszłości, Bar-celona poruszała się wewnątrz ligi, bardziej spoglądałbym w kierunku Sevilli. Transfer z dużym znakiem zapytania to dla mnie Ciro Immobi-le, on w lidze włoskiej strzelał gole, ale miał tylko jeden fantastyczny sezon. Zawsze twierdziłem, że to trzeba jeszcze gdzieś potwierdzić, jeśli chce się kandydować do miana klasowego gracza, bo regularność to podstawa. W Borussii nie potrafił tego pokazać, ale można było go tłumaczyć, że liga niemiecka nie do końca mu odpowiada. W Hiszpanii napastnicy mają nieco więcej swobody niż we Włoszech, więc tu po-winna nastąpić jego weryfikacja. Czy to przyniesie efekt? Nie wiem, póki co to mój najpoważniejszy kandydat na niewypał lata. Jeśli spoj-rzymy po innych dużych klubach... Valencia nic wielkiego na rynku transferowym nie zdziałała. Ten zespół wygląda niemal identycznie, choć z kolei transfer Abdennoura może być odwrotnie do pytania – strzałem w dziesiątkę. U Diego Simeone jestem również przekonany, że Jackson musi odpalić, tym bardziej jeśli pracuje z takim trenerem. Łatwiej wskazywać pozytywne transfery niż potencjalne wpadki, tu na pierwszym miejscu dałbym Konoplankę, który dla mnie jest piłka-rzem idealnie skrojonym na Primera División. Ale nie życząc nikomu źle, najwięcej wątpliwości mam przy sprowadzeniu Ciro Immobile.

Komentator i dziennikarzNC+

99


http://twitter.com/docent123

GRA OPINIIMateuszBorek

Na Bernabéu doszło do zmian na ławce trenerskiej. Pożegnano Ancelottiego, zatrudniono Beníteza. To zmiana na lepsze?Ancelotti był człowiekiem, który pasował mi na tym stanowisku. Klub miał obsesję na punkcie decimy, a Włoch w 2014 roku zdobył ten upragniony dziesiąty puchar. Prawdopodobnie energia spożytkowana na finalizowanie kolejnego Pucharu Europy spowodowała, że wyniki w kolejnych miesiącach nie były takie, jak spodziewali się wszyscy z otoczenia Realu. Dałbym jeszcze jeden sezon Ancelottiemu, ale Flo-rentino Pérez podjął suwerenną decyzję o zmianie.

Przez pewien czas wydawało się, że Zidane obejmie to stanowi-sko, spieszył się ze wszystkimi kursami, nadrabiał edukację, nato-miast ostatecznie nie podjęto ryzyka. Myślę również, że Florentino Pérez, będący w bliższych relacjach z Francuzem, dostrzega pewne niebezpieczeństwo i brak przygotowania.

Teraz postawił na trenera analitycznego, nierzucającego się w oczy. Mourinho niemal na każdej konferencji odstawiał spektakl, bawił się dziennikarzami i kreował swoją politykę. Benítez to zupeł-nie inny trener – analityk, bazujący w dużej mierze na nauce, dbający o detale. Może nie wszędzie wychodziło mu tak, jak to sobie wyobra-żał, ale pamiętajmy, że mowa o człowieku urodzonym w stolicy Hi-szpanii, madridiście, byłym piłkarzu Castilli, w której zagrał niemal 250 meczów. Zawsze marzył, by pracować w tym klubie. Wydaje mi się, że dwa tytuły mistrza kraju z Valencią to niewyobrażalnie dobre osiągnięcie, zwłaszcza przy różnicach w budżecie oraz wieloletnim panowaniu Barcelony i Realu.

W sezon wszedł bardzo dobrze, nawet mimo straty dwóch punktów do Barcelony. Zauważmy, że po trzech kolejkach to jedyny zespół, który nie stracił gola, ponadto jedenaście razy trafiali do siatki. Są najskuteczniejsi z przodu i mają najlepszą defensywę, przynajmniej na początku. To człowiek, który przywiązuje nieprawdopodobną uwa-gę do detali. Dobierając sobie zawodników do drużyny, wybiera tyl-ko jednostki wybitne pod względem fizycznym. Ma świadomość, że przyjdzie 80. minuta meczu, a komuś z jego piłkarzy może zabraknąć decydującego metra, ułamka sekundy, dojścia, zrealizowania założeń taktycznych, bo jego parametry i genetyka nie pozwoliły wytrzymać tych obciążeń. Powoli będzie ten zespół układał, przebudowywał, po-tem dokładał. Znając Rafę, jeśli coś nie pójdzie po jego myśli, weźmie krytykę na siebie, natomiast jeśli wypali, to sukces ukierunkuje na zawodników. Wie doskonale, że tak funkcjonuje szatnia – trener ak-ceptowany ma większą szansę popracować dłużej.

Madryckie media dużo uwagi poświęcają walce o wewnętrzną hierarchię i rolę na murawie między Ronaldo a Balem. Da się ich pogodzić, o ile problem rzeczywiście istnieje?W profesjonalnym sporcie nie ma miejsca na takie rzeczy i zastana-wianie się, czy ktoś kogoś lubi czy może nieco mniej. Prywatne relacje raczej nie mają wpływu na wykonywaną pracę, bo nie z tego czło-wiek jest rozliczany. Nie szukam sztucznego konfliktu, dziennikarze muszą o czymś pisać, natomiast nie licząc już asyst, których Gareth ma mnóstwo, średnio co drugi mecz trafia do siatki. Cristiano jest po prostu jeden. Ten świat Królewskich jest zależny przede wszystkim od Ronaldo, więc Walijczyk musi się do tego dostosować.

Komentator i dziennikarzPolsat Sport

@BorekMati

KrzysztofStanowski

Po sprzedaży Pedro, Barcelona przez pół roku będzie musiała sobie radzić bez renomowanego zmiennika dla tercetu M-S-N. Luis Enrique ma do dyspozycji Rafinhę, Munira i Sandro, ale czy to wystarczy?Oczywiście, że to olbrzymie ryzyko, ale trudno mu było w jakikol-wiek sposób zaradzić, biorąc pod uwagę sankcję FIFA. Można po-wiedzieć, że Barcelona wisi na włosku, bo jedna kontuzja mocno ją osłabia, a dwie wręcz pozbawiają zębów. Tak słabej ławki nie ma chyba żaden czołowy klub w Europie. I teraz fani mogą się tylko modlić – jak zdrowie dopisze, będzie OK. Jeśli nie dopisze – zaczną się strome schody. Myślę, że w klubie wszyscy rozczarowani są Mu-nirem, który w poprzedni sezon wchodził jako mocny kandydat do spędzania minut na boisku, a teraz jest trochę takim kwiatkiem do kożucha. Munir stanowił obietnicę dobrego zmiennika, ale na dziś pozostaje – no właśnie – jedynie obietnicą. Sandro w hierarchii trenera dzisiaj jest wyżej.

Pedro dostał zgodę na transfer, ale zakontraktowano Aleixa Vidala oraz Ardę Turana. Jakie to były ruchy transferowe Bar-celony?Odejście Pedro nie jest dobrą wiadomością, ale trzeba było się z tym liczyć. Piłkarze mają swoje ambicje i wieczne czekanie na szansę bywa nużące. Siła ofensywna Barcelony paradoksalnie jest jej pewną słabością – a to dlatego, że żaden piłkarz świata nie po-wie, iż na sto procent przedarłby się do składu. A ci lepsi nie chcą marnować czasu. Pedro też już nie chciał. Turana i Vidala oceniam pozytywnie. Ten drugi podobał mi się już w Almeríi, gdy grał na skrzydle, a nie w obronie. Turan dobrze utrzymuje piłkę w grze, prowadzi ją krótko, czym trochę przypomina Iniestę. Doda jednak drużynie zadziorności i energii.

Wybory prezydenckie wygrał Bartomeu. Co można powiedzieć o jego polityce prowadzenia klubu, patrząc na podejście do La Masii, wizję budowania zespołu i obecny wizerunek Dumy Katalonii?Przede wszystkim uważam, że z bliska widać wszystko lepiej. I skoro socios klubu zagłosowali za nim, to trzeba im zaufać. Ja wiem, że w Internecie jest moda na robienie z prezydenta Barcelo-ny durnia, ale moim zdaniem dureń nie zostałby prezydentem i nie wygrałby wyborów. Po prostu. Nie sądzę, by wyrządził klubowi wielką krzywdę. A La Masia? Trafiło się gorsze pokolenie i wszyscy od razu widzą problem. Będzie pokolenie złote – problem zniknie. Tak to z reguły wygląda.

DziennikarzWeszło.com

@K_Stanowski

1010


http://twitter.com/BorekMati

http://twitter.com/K_Stanowski

LA LIGA WIDZIANA OCZAMI POLSKICH DZIENNIKARZY SPORTOWYCH

PatrykMirosławski

Czy polityka Florentino Péreza jest słuszna? Przede wszystkim zwracamy uwagę na wymiany szkoleniowców.Nie jest tajemnicą, że od dziecka sympatyzuję z Realem Madryt i Pé-rez przez większość tego czasu był związany z Królewskimi. Pierwszy Real, którym się zachwyciłem, to była ta pamiętna galaktyka z Figo i Zidanem, których na Bernabéu ściągnął właśnie Pérez. Stąd trudno jest mi krytykować Florentino, niemniej jednak musimy pamiętać o jego wadach, a największą jest nadgorliwość – od momentu odej-ścia del Bosque aż do pojawienia się w Realu Mourinho, trenerów zmieniano jak rękawiczki. Ani Camacho, ani Capello, Queiroz, Pel-legrini czy Luxemburgo długo w Madrycie nie zabawili. Później to się jednak nieco zmieniło – Mourinho i Ancelotti byli z Realem trochę dłużej. Mam nadzieję, że podobnie będzie z Benítezem.

W Hiszpanii wydarzenie bezprecedensowe, czyli pięć zespo-łów w Lidze Mistrzów. Czego można się spodziewać po każdym z nich, gdzie są limity ich możliwości?Trzeba zapytać o to wróżbitę Macieja, ja z fusów nie lubię wróżyć. To, co jest dla mnie pewne, a jednocześnie zabrzmi niezwykle banalnie, to walka Barcelony i Realu o finał. Oba te zespoły, nawet czasa-mi przeżywające kryzys, zawsze mierzą w Lidze Mistrzów w puchar. Atlético trafiło do łatwej grupy – jedynym poważnym rywalem może być Benfica. Znacznie trudniej będzie mieć Sevilla – moim zdaniem to Juventus i City wyjdą z tej grupy. A Valencia, jeśli zagra kilka świet-nych meczów (przede wszystkim na wyjeździe z Zenitem i u siebie z Lyonem), powinna z grupy wyjść i walczyć w kolejnych rundach.

W debatach o rywalizacji między ligą angielską a hiszpańską często pada argument, że zespoły z dołu tabeli Primera División są słabsze od zagranicznych odpowiedników, przede wszystkim zwraca się uwagę na operowanie małymi kwotami pieniężnymi, co rekompensuje stawianie na wychowanków i młodych zawod-ników. To różnice wyłącznie finansowe czy rzeczywiście prze-kłada się to również na poziom sportowy?Przede wszystkim nie lubię porównań ligi hiszpańskiej do angiel-skiej, bo jak to realnie sprawdzić? Występami w europejskich pu-charach? Dla mnie jest to niemiarodajne i nie oddaje poziomu całej ligi. Tak jak niektórzy wolą audi od mercedesa, wino białe od czer-wonego, Smokowskiego od Borka, tak samo część kibiców woli oglą-dać ligę hiszpańską niż angielską. Ja lubię obie ligi, hiszpańska jest mi bliższa z prostej przyczyny – mieszkałem w Andaluzji, mam tam mnóstwo przyjaciół, uwielbiam Sewillę, która obok Walencji w moim prywatnym rankingu jest najpiękniejszym miastem Półwyspu Ibe-ryjskiego. Zwiedziłem Hiszpanię wzdłuż i wszerz, kocham hiszpań-skie jedzenie i ich styl życia. Znacznie lepiej czuję się w Hiszpanii niż w Anglii, stąd pewnie ich futbol też jest mi bliższy. Natomiast jeśli pytasz mnie, czy Eibar miałby szansę z taką drużyną jak Watford, Leicester czy Norwich, to odpowiedź brzmi – nie mam pojęcia, zdaje się, że nikt tego nie wie.

Redaktor naczelnyEleven Sports

@P_Miroslawski

RafałLebiedziński

Jakie będzie to nowe, przebudowane Atlético? Wydali na transfery ponad 130 milionów euro. Razem z Valencią naj-więcej w całej lidze. Simeone po sprzedaży Ardy i Mandžukicia posta-nowił wzmocnić przede wszystkim ofensywę. Dziś za kreowanie i strze-lanie goli w Atlético mają odpowiadać: Koke, Óliver, Correa, Ferreira Carrasco, Griezmann, Vietto, Jackson i Torres. Simeone wreszcie ma szeroką ławkę na wysokim poziomie i to, co uwielbia – rywalizację na każdej pozycji. Argentyńczyk katuje piłkarzy na treningach, ale jest przede wszystkim mistrzem motywacji, ma świetną rękę do zarządza-nia szatnią i regulowania ego zawodników.

Na papierze Los Colchoneros wyglądają bardzo mocno, ale najbliż-sze miesiące zweryfikują, jak szybko i skutecznie zaaklimatyzowali się nowi piłkarze w ekosystemie Cholo – niepodważalnym ustawieniu 4-4-2. No i czy pojęli filozofię Simeone – bezgranicznego poświęcenia w realizacji założeń taktycznych. Zamiarem Atlético jest grać w tym sezonie ofensywniej – zwiększyć posiadanie piłki, nie bazować wyłącz-nie na stałych fragmentach gry, być panem sytuacji także w meczach z silnymi rywalami. Oby nie zachwiało to dotychczasowej równowagi w defensywie.

Czy zagrożą Barçy i Realowi? Statystyka stanowczo zaprzecza tej teorii. W 30 ostatnich latach tylko pięć razy mistrzostwo nie wpadało w ręce gigantów La Liga. Dwukrotnie udało się to właśnie Atlético, ale w obu tych przypadkach była to ogromna niespodzianka.

Reasumując, jeżeli Messi i Cristiano utrzymają formę z ubiegłego sezonu, szanse Atlético maleją drastycznie. Co nie zmienia faktu, że spokojnie może wygrać z Barçą i Realem w pojedynczych meczach oraz dotrzymywać im kroku w tabeli do ostatnich kolejek sezonu.

Na jakich młodych zawodników ligi warto zwrócić uwagę? Na pewno warto przyglądać się gwiazdom reprezentacji Hiszpanii do lat dziewiętnastu, która w lipcu wygrała mistrzostwo Europy. Większość z nich objawiła się w ubiegłym sezonie na boiskach drugo- i trzecioligo-wych. Teraz dostaną szansę zabłysnąć na salonach Primera División. Mam tu na myśli rasowe dziesiątki – Marco Asensio (wypożyczony z Re-alu do Espanyolu) i Daniego Ceballosa z Betisu. Obaj najlepiej czują się na pozycji mediapunta, za napastnikiem, ale śmiało można obu usta-wić na prawym bądź lewym skrzydle. Ich największe zalety? Przede wszystkim prowadzenie piłki oraz sytuacje jeden na jeden. Odnajdują się w grze kombinacyjnej, ale to w kontratakach mogą popisać się swoją dynamiką. Do tej dwójki dorzuciłbym błyskotliwego Matíasa Nahuela z Villarreal. Szybki, z bezczelnym dryblingiem, sprawdza się jako drugi napastnik oraz skrzydłowy. Ten naturalizowany Argentyńczyk przebo-jem wdziera się do wyjściowego składu Los Amarillos.

Najbardziej niedoceniany piłkarz ligi? Wybrałbym nie jednego, ale trzech cichych bohaterów – Víctora Sán-cheza z Espanyolu, Bruno Soriano z Villarreal i Daniego Parejo z Valen-cii. Wszyscy trzej są środkowymi pomocnikami oraz kapitanami swoich drużyn. Ba, to głowa, serce i dusza w każdym z trzech wymienionych zespołów. Ze względu na nieludzką konkurencję, poza epizodami, nigdy nie dostali poważnej szansy w reprezentacji Hiszpanii. To jednak czo-łówka, jeżeli chodzi o pomocników La Liga.

Dziennikarz, pracował m.in.dlaPrzeglądu Sportowego i Weszło.com

@rafa_lebiedz24

1111


http://twitter.com/P_Miroslawski

http://twitter.com/rafa_lebiedz24

LA LIGA GIGANTÓWDominik Piechota

@dominikpiechota

usi być coś osobliwego i urzekającego w tych rozgryw-kach, skoro zamiast kultywować lokalne tradycje kibicow-skie, wolimy rozsiąść się przed telewizorem, czasem nawet nieświadomie motywować swoich ulubieńców okrzy-kami „vamos”, a przepiękne trafienia komentować ma-nifestacyjnym „que golazo”. Za co kochamy tę ligę?

LIGA SPRAWIEDLIWYCHNade wszystko jest to związane z niepod-ważalną i bezdyskusyjną jakością piłkarską, jaką prezentują (nie tylko) czołowi zawodni-cy Primera División. Mając wyjątkowe rzeczy tuż pod nosem, niekiedy nie potrafimy doce-nić w pełni ich kunsztu. To, co odległe i nie-osiągalne, wydaje nam się atrakcyjniejsze, bo przecież chcielibyśmy doświadczać nowych rzeczy, poznawać i zdobywać. Zachwycamy się legendami Alfredo Di Stéfano czy László Kubali, nadajemy mityczny charakter, pamię-tamy o należnej estymie.

Często sięgamy do kart historii, zapomi-nając zarazem, że na podwórku zakopane są skarby i kilka skrzynek ze szczerym złotem: żyjemy w czasach, które zapiszą się na dłu-go. W czasach, które widziały perfekcję tiki--taki, będącej modelowym przykładem gry w piłkę nożną – to nie był zwykły trend, to był szczyt, do którego się dążyło. W czasach reprezentacji Hiszpanii wygrywającej trzy wielkie turnieje z rzędu w stylu tak spek-takularnym, że zaczęto im życzyć porażek z racji zwykłej monotonii. Scenariusz ich gry znał każdy, a mimo to minęło parę lat, zanim przerwano słynny cykl. To przede wszystkim czasy Messiego i Ronaldo, czyli superbohate-rów przekraczających przewidywane granice możliwości, wzajemnie napędzających się do

następnych wyczynów. „Zawsze pytają, czy Messi ma kres możliwości. Dopóki sam nie powie, że to jego limit, nie ma co się nad tym zastanawiać” – powiedział nie tak dawno Víc-tor Valdés.

Każdy okres miał swoich przodowników; oni natomiast wykręcają liczby tak imponu-jące, że jestem przekonany o wyjątkowości tych czasów. To nam w przyszłości będą zazdrościć.

ZŁOTOUŚCIW świecie wszechobecnych specjalistów ds. wizerunku i agencji PR-owych, jakiekolwiek objawy autentyczności są szczególnie cenne. Jeśli rywal nawet tydzień w tydzień zbiera srogi oklep, nie możemy zapomnieć o pod-kreśleniu jego siły. Chociaż kamery podążają za każdym krokiem największych gwiazd, to i tak dostajemy próbki wyreżyserowanego życia. Prawdziwość jest zabarykadowana i zamknięta na cztery spusty.

W Hiszpanii nie brakuje jednak oratorów mówiących głośno o tym, co im się nie podoba. Na piedestał wystawiamy Paco Jémeza, tre-nera Rayo. Dwa lata temu (w meczu przegra-nym z Sevillą 1:4) Alejandro Gálvez i Jonathan Viera wylecieli z murawy za czerwone kartki. Hiszpan cierpko skwitował brak dyscypliny: „Przychodzi taki moment, kiedy zawodnicy

przestają szukać trenera, bo chcą pokazać, że są ważniejsi. Przypominam wszystkim, że tym, który w tej szatni ma największego, jestem ja”. To tylko przykład z brzegu – Paco jest gwarancją przaśnych, szczerych konfe-rencji prasowych. Mowa o człowieku, który specjalnie nie szczypie się z komentarzami. Kiedy latem azjatycki sponsor sprowadził mu do zespołu Chińczyka Zhanga Chengdonga, Jémez pytał wprost: „Po co mi on? Ktoś chciałby trenować za mnie?”.

Unikalny jest Unai Emery, odstawia-jący na konferencjach teatrzyk rąk. Mi-strzem ironii i cynizmu można obwieścić Luisa Enrique, będącego zmorą dzien-nikarzy nastawionych na przyjemną współpracę: „Jestem spontanicznym, miłym facetem. Uważam się za atrak-cyjnego, a nawet sexy! Do tego jestem skromny” – dokonał autorecenzji. Ma swój osobisty styl, ponadto lubi zawadiacką walkę z prasą. Kiedy dostawał niewygodne pytania, wymyślał odpowiedzi zupełnie nie na temat: „Nasz najbliższy mecz będzie wymagający, rywal postawi trudne warunki”.

Wśród piłkarzy bryluje natomiast David Barral. Słynie z sucharów, czarnego humoru czy ordynarnego wpisu na Twitterze o tym, że w tak gorący dzień wolałby zająć się ko-bietą, a nie świeżutkim arbuzem.

M

1212


LA LIGA GIGANTÓW

Zdję

cia

wyk

orzy

stan

e w

ilus

trac

ji: re

alm

adri

d.co

m, c

luba

tlet

icod

emad

rid.

com

, dia

riod

enav

arra

.es,

M

anue

l Que

imad

elos

Alo

nso/

Get

ty Im

ages

, AP/

EA

ST

NEW

S, A

ndrz

ej Iw

ańcz

uk/R

EPO

RTE

R.

1313


Aritz Aduriz34-letni Bask przeżywa drugą młodość. Kolejny sezon rozpoczął feno-menalnie i zapowiada się, że Athletic nadal będzie miał z niego ogromny pożytek

CO MI ZROBISZ, JAK MNIE ZŁAPIESZ...W ostatnich latach w pucharach Hiszpanie pokazali plecy reszcie Europy. Na 38 rywalizacji z zespoła-mi z innych krajów zaledwie trzykrotnie kluby z La Liga uznawały wyższość przeciwników – statysty-ka obejmuje dwumecze w Lidze Mistrzów i Lidze Europy oraz europejskie finały. Hiszpańscy poten-taci odjechali reszcie stawki, a w ostatnich dwóch latach najważniejsze trofea rozdzielili wyłącznie między siebie.

Bezpośrednie mecze kończące się pożeg-naniem z rozgrywkami to klęski Realu Sociedad z Kubaniem Krasnodar, Athleticu z Torino oraz Realu Madryt z Juventusem, w maju bieżącego roku w półfinale Champions League. Jeśli ostat-nio Hiszpanie odpadali z europejskich rozgrywek, to zazwyczaj sami się z nich wyrzucali. Zazwyczaj wszystko się układało, dopóki nie trzeba było wy-cinać kolegów z własnego podwórka. W taki sposób Sevilla wywaliła z Ligi Europy Betis oraz Valencię, a w poprzednim sezonie Villarreal. Podobnie w Li-dze Mistrzów: albo Atlético pożegnało Barcelonę, albo uznawało wyższość Realu Madryt – najpierw w finale, rok później w ćwierćfinale. Teraz dochodzi do sytuacji bez precedensu, czyli obecności pięciu hiszpańskich drużyn w najważniejszych klubowych rozgrywkach Starego Kontynentu. W Polsce wodzi-my oczami za Ligą Mistrzów, w Hiszpanii gra w niej jedna czwarta ligi.

ROZSĄDEK FINANSOWYW takich dyskusjach nie da się uniknąć porównań z ligą angielską. Wyspiarski futbol to maszynka do zarabiania pieniędzy, za co należą im się niskie ukłony, ale sposób dystrybucji, rozdysponowa-nia i wydawania (a może raczej trwonienia?) ba-jońskich kwot przyprawia o ból głowy. Kevin De Bruyne ma za sobą wspaniały sezon, ale 74 miliony euro i zestawianie go ze ścisłą piłkarską czołówką nie pozwalają na pozostanie obojętnym. Anthony Martial? 50 milionów euro z góry i aż 80 wlicza-jąc wszystkie bonusy. A to wszystko za dziewięt-nastolatka mającego kilkanaście goli w poważnej piłce – zobrazujmy skalę tej zagrywki, porównując zakup Luisa Suáreza, który kosztował przecież 81 milionów, a przychodząc do Barcelony był uznaną firmą na snajperskim rynku. Wystarczy dołożyć wcale nie aż tak wiele, by zbliżyć się do kwoty, jaką kosztował Cristiano Ronaldo. Włos jeży się na gło-wie znacznie bardziej, kiedy dziesiątkami milionów, niczym banknotami w grze planszowej, rzucają be-niaminkowie: Bournemouth wzmocniło się za 31, Watford za 49, zaś Norwich za 15 milionów euro.

Znacznie bardziej cenię sobie wymuszony poniekąd minimalizm, powściągliwość i rozwagę Hiszpanów. Kto wie, jak zachowywałyby się bied-niejsze kluby, gdyby rzucono im taką fortunę jak w Premier League? Asceci mogliby wymrzeć przy pierwszym okienku transferowym. Póki co jednak każdy cent oglądany jest ze szczególną pieczoło-witością, przez co ruchy personalne są znacznie bardziej skuteczne. Brak nieprzemyślanych klau-zul i bonusów, przynajmniej tych w stronę prze-sadnego rozpieszczania bohaterów z murawy. O ile Barcelona czy Real wydają gigantyczne kwoty na

transfery, to zazwyczaj są to realne wzmocnienia na lata – patrzę w kierunku Ronaldo, Suáreza, Ney-mara, Jamesa czy nawet Bale’a. Wpadki zaliczają jak każdy, ale nie są one nagminne. Atlético notuje taki wjazd, że wręcz powinni inwestować w roz-wój, Villarreal większość pieniędzy przeznacza na młodzież i szkolenie, Monchi z Sevilli powinien wykładać na wyższej szkole robienia interesów, po tym jak zarobił dla klubu po-nad 350 milionów. Nieco po drugiej stronie bary-kady staje Valencia, ale to pieniądze miliardera Petera Lima, który zarazem daje zarabiać swojemu przyjacielowi Jorge’owi Mendesowi. Poza tym, mowa o nowym graczu. Wiedząc, ile pieniędzy ma Singapurczyk, każde negocjacje zaczynają się od kwoty znacznie przewyższającej realną wartość gracza. Na ich ko-rzyść działa fakt, że nie ściągają renomowanych, często przereklamowanych nazwisk, ale szukają talentów, wyciągają piłkarzy młodych, z potencja-łem na lata.

W Segunda División przeprowadzono zaledwie jeden (sic!) gotówkowy transfer. Reszta, czyli po-nad 200 ruchów, to wypożyczenia i darmowe prze-nosiny; ot, szukanie okazji. Podobnie bywa w dol-nych rejonach pierwszej ligi. Jeśli z klubowej kasy mają ubyć pieniądze, to dyrektor sportowy musi poręczyć, że transfer będzie absolutnie udany.

MALI TEŻ ROSNĄNie przesądzałbym, że kluby mniejsze i biedniejsze są na zupełnie innym pułapie, a poza skazywaniem na pożarcie, to właściwie nie ma co o nich wspo-minać. Wielu kibicom to oni przynoszą najwięcej radości swoimi unikalnymi, romantycznymi histo-riami, a czasem również zabawnym roztrzepaniem organizacyjnym, które wydawałoby się nie do po-myślenia. Może nie są opakowani marketingowo, ale przez niektórych z nas są doceniani, bo walczą czasem w wyjątkowo trudnych warunkach.

Choć nie zawsze generują wyniki , to pre-zentują futbol atrakcyjny, nastawiony na kulturę gry oraz estetykę, czyli coś, co warto doceniać. I przede wszystkim stale się rozwijają, dążąc do pewnej normalności. Fundamentem jest cantera, czyli wychowankowie, szkolenie młodzieży, się-ganie po ludzi ze szkółki. W oczach kibiców klub wzrasta, wyciągając rękę do lokalnych chłopaków wychowanych na podawaniu piłek swoim idolom, niekiedy późniejszym kolegom z szatni. To przecież przekłada się na jakość reprezentacji, możliwości wyboru, ale wszystko zaczyna się znacznie głębiej, u samych podstaw. Grzegorz Krychowiak zaznacza, że różnica w szybkości grania i czasie na reakcje jest olbrzymia, Xavi mówił o Anglikach, że choć grają przyjemnie dla oka, to zostawiają autostradę wol-nej przestrzeni na murawie, co później łatwo jest wykorzystać. W Hiszpanii jest jakby najmniej tej na-iwności, natomiast bardzo dużo taktycznej świado-mości. Czasem brakuje spektakularnego show, ale gra jest poukładana, płynna i harmonijna. Nie ma ciągłej wertykalności, za to jest technika, elegancja, organizacja, przyspieszenie dopiero w stosownych

fot.

AP/

EAS

TNEW

S

Zawsze py-tają, czy Messi ma kres możli-wości. Dopó-ki sam nie powie, że to jego limit, nie ma co się nad tym zastanawiać

– Víctor Valdés

FELIETON LIGA GIGANTÓW

1414


ANDRÉSINIESTA

CHODZĄCA LEGENDA BARCELONY. W TYM SE-ZONIE NADAL BĘDZIE RACZYŁ KIBICÓW LA LIGA SWOIMI NIEPRZECIĘTNYMI UMIEJĘTNOŚCIAMI. OBY JAK NAJDŁUŻEJ

momentach. Athletic czy Málaga wydają się ekipa-mi niegroźnymi w skali Europy, ale robiły furorę, bo grały futbol inteligentny, dojrzały, wydajny, czyli taki, jaki trzeba prezentować w Primera División.

POWRÓT DO PRZESZŁOŚCISentymentalna sfera ligi – do najwyższej klasy roz-grywkowej wraca kultowy Juan Carlos Valerón. I na-wet jeśli 40-letni magik potruchta na murawie tylko przez kilka minut, to warto na to czekać, by obudzić młodzieńcze wyobrażenia, przetransportować się w przeszłość i wspominać czasy jego świetności w Deportivo. Złoty dotyk Valeróna nadal istnieje?Grupowo wrócili (niegdyś) reprezentacyjni napast-nicy. Przed rokiem trend zapoczątkował Álvaro Negredo, teraz przyszła pora na Fernando Llorente oraz zagubionego w Londynie Roberto Soldado. Ich śladami wrócił także krótkoterminowy fenomen Javi Guerra. Aritz Aduriz zaciera ręce na powrót sta-rych znajomych, a walka o Trofeo Zarra zapowiada się najciekawiej od lat.

Jeśli komuś mało sentymentów, śmiało może przypomnieć sobie zarośniętego i zapuszczonego o dobrych parę kilogramów Daniela Güizę na trze-cioligowych murawach w barwach Cádiz. Nie można zapomnieć o nieodżałowanym Joaquínie Sánchezie, który prowadził długą batalię o powrót do domu. Ostatecznie wrócił w rodzinne strony, co oznacza dawkę pomeczowych żartów, atrakcji poza boiskiem i przede wszystkim dobrego futbolu. Na Benito Villa-marín powitało go ponad dwadzieścia tysięcy fanów, czyli więcej niż zjawia się na mało popularnych me-czach La Liga w poniedziałkowym terminie.

MŁODZI, BEZCZELNIPowrót do przeszłości zapowiada się fantastycznie, a nie mniej emocji gwarantują młode wilki. Na kim warto będzie zawiesić oko?Dani Ceballos oraz Marco Asensio powinni być gwarancją futbolu technicznego, kombinacyjnego i nowoczesnego, bo już teraz mówi się o nich jako o przyszłości reprezentacji. Coraz więcej szumu w przednich formacjach będą stwarzać Santi Mina, Antonio Sanabria i Isaac Success. W środku pola zabójczymi podaniami powinni obsługiwać Alen Halilović czy też Matías Nahuel, w destruk-cji z kolei błyszczeć może Danilo Barbosa. Każdy z nich na poziomie młodzieżowym przewyższał rówieśników, a o ich niezaprzeczalnym talencie słyszeliśmy wiele dobrego. Kto okaże się wy-dmuszką, a kto z łokciami wejdzie między bardziej doświadczonych?

KULTURALNY BZIKSolą hiszpańskiego futbolu jest niepodrabialna kultura i podejście do piłki nożnej. Nawet spaceru-jąc ulicami, można dostrzec, że to dyscyplina roz-siewająca bakcyla. La Liga jest integralną częścią życia, a reprezentacja Hiszpanii doczekała się już sfery sakralnej.

Począwszy od kultury czytania gazet sporto-wych czy zapełnionych barów (a często również stadionów), przez szersze pojmowanie taktyki i futbolu, po autentyczne, szczere i naturalne okazywanie emocji. Pochłaniamy cały ten pakiet kulturowy, razem z gorącym temperamentem, serdecznością, otwartością, tradycjonalizmem czy

nastawieniem na dobrą zabawę, jak i niekiedy bra-kiem punktualności, lenistwem czy hałaśliwością. To naród o unikalnej mentalności, gdzie sport ma swoje miejsce na górze codziennej listy priorytetów. I my to kupujemy. Staramy się popularyzować hiszpański futbol w Polsce i czasem posprzeczać się o niego, tak jak oni, a czasem nawet intensywniej, bo zwy-czajnie jest o co.

IDEAŁÓW JUŻ NIE MANikt z nas nie patrzy na La Liga przez różowe oku-lary. To poniekąd uzasadnienie emocjonalnego podejścia do rozgrywek, jednakże z drugiej strony swego rodzaju poszukiwania punktu zapalnego, któ-ry z takim entuzjazmem pozwala nam wyczekiwać na mecz Granady z Eibar. Jasne, że zazdrościmy niemieckiej organizacji czy angielskiej umiejętności sprzedaży rozgrywek (polskich sędziów przyjęli-byśmy z pocałowaniem ręki, średnio co tydzień), ale to, czym się ekscytujemy, dostarcza nam taką dawkę pozytywnych wrażeń, że można zapomnieć o niedociągnięciach. Piętnujemy problemy finanso-we, wszelkie przekręty pieniężne, objawy rasizmu, futbol, który trzeba rozstrzygać w sądach, podział pieniędzy, sposób zarządzania ligą, liczne boisko-we kradzieże, jakim sprzyjają arbitrzy – i tak dalej. Zdarza się, że jakiś sędzia lub członek komisji roz-grywek zadeklaruje swoje sympatie klubowe, a ter-miny meczów są zmieniane trzykrotnie ze względu na zupełny brak spójności organizacyjnej, ale jak to mówią... ideałów już nie ma. La Liga nie jest dosko-nała, natomiast nie potrafimy sobie wyobrazić lep-szej. Rarytas, którym warto żyć.

tyle gotówkowych transferów przeprowadzono latem w Segunda División

tyle razy Hiszpanie uznawali wyższość przeciwnika w ostatnich 38 bezpośrednich rywalizacjach w europejskich pucharach

liczba zagranicznych trenerów na początku sezonu (Diego Simeo-ne, Nuno Espírito Santo, Eduardo Berizzo, David Moyes), pozostali to Hiszpanie

hiszpańskie zespoły, które zagrają w fazie grupowej Ligi Mistrzów 2015/16

liczba klubów, które kiedykolwiek zdobyły mistrzostwo kraju

trenerzy, którzy występowali kiedyś w danym zespole, zanim zaczęli go trenować

tyle lat Getafe występuje w Prime-ra División, odkąd awansowali do najwyższej klasy rozgrywkowej po raz pierwszy, nigdy nie spadli

tyle lat Las Palmas musiało czekać na powrót do La Liga

3

4

5

9

10

12

13

1fot. Alfredo Montes

1515


Magdalena Żywicka@eoren23

posób na wyjście z tego impasu znalazł Ja-vier Tebas, prezydent LFP – Liga de Fútbol Profesional, i samozwańczy zbawca hi-szpańskiej piłki. Jego zdaniem remedium jest jedno: centralizacja sprzedaży praw audiowizualnych.

W tej chwili w Hiszpanii każdy klub sprzedaje prawa tele-wizyjne na własną rękę. W efekcie, rozbieżności pomiędzy potentatami a resztą są na tym polu ogromne. W zeszłym sezonie Real i Barça zainkasowały ponad 150 milionów euro każdy, zaś ostatni w tej klasyfikacji Eibar zarobił ledwie trzynaście milionów. A to oznacza ponad jedena-stokrotnie niższe przychody ostatniej pod tym względem drużyny, w stosunku do pierwszej. Liderzy z Madrytu i Bar-celony w poprzednim sezonie zgarnęli wspólnie ponad 41% puli. Nie ulega wątpliwości, że taki model finansowania sprzyja umacniającemu się sportowemu rozwarstwieniu ligi, w której większość drużyn i tak nie stoi pewnie na nogach pod względem ekonomicznym. Z tak znaczącymi różnicami pomiędzy wielkimi a maluczkimi nie mamy do czynienia w żadnej z liczących się lig europejskich.

ROBIN HOOD PO HISZPAŃSKUNajlepsza i najpotężniejsza liga świata. Synonimy? Jak widać nie. Ostatni sezon dobitnie ugruntował supremację Hiszpanii na europejskiej scenie. Mimo to pod względem ekonomicznym i marketingowym La Liga wciąż wygląda przy Pre-mier League jak ubogi krewny, i z podobną zazdrością spogląda w jej kierunku.

Tebasowi marzy się taki właśnie model, jak te ist-niejące w Anglii czy we Włoszech: wspólna sprzedaż praw telewizyjnych z ramienia ligi i odgórny podział pomiędzy klubami. Takie rzeczy trzeba jednak uregu-lować, więc szef LFP zgłosił się do Miguela Cardena-la, ministra sportu i przewodniczącego CSD, Consejo Superior de Deportes. Tu jednak zaczęły się schody, ponieważ nikt tak naprawdę nie wie w jaki sposób państ wo powinno regulować kwestię sprzedaż y praw telewizyjnych w La Liga. Wspomniane Premier League, Bundesliga czy Serie A nie potrzebują w tej kwestii ingerencji legislacyjnej. W związku z brakiem wzorca zapożyczonego od sąsiadów oraz jasnych wytycznych hiszpańskiego prawa, postanowiono za-łatwić wszystko na wyczucie. Początkowo w planach było dołączenie tej kwestii do planowanej ustawy o sporcie zawodowym, gdy jednak okazało się , że prace nad nią przeciągają się stworzono, w trybie natychmiastowym, oddzielny dokument . I mamy nową, piękną ustawę o centralizacji sprzedaży praw telewizyjnych. Napisaną na kolanie i pełną luk.

S

FELIETON PODZIAŁ PIENIĘDZY W LA LIGA

fot.

ww

w.lf

p.es

360 mln €

PODZIAŁ MIĘDZY KLUBY LIGA BBVA

450 mln €

Do równego podziału (50% całości):

Maksymalna kwota

Minimalna kwota

180 mln €

225 mln €

Do podziału wg wyników z ostatnich pięciu sezonów (25% całości):

Maksymalna kwota

Minimalna kwota

180 mln €

225 mln €

Do podziału wg kryteriumpopularności (25% całości):

Maksymalna kwota

Minimalna kwota

kwoty wg nowego podziału

16


REWOLUCJA NA HORYZONCIE?Na pierwszy rzut oka pomysł Tebasa i Cardenala rze-czywiście wygląda na zbawienie dla hiszpańskiej piłki, przede wszystkim dla la otra liga, jak zwykło nazywać się drużyny, które nie są Barceloną i Realem. Według nowych zasad prawa do transmisji Primera i Segunda División zostaną sprzedane wspólnie, przy czym do najwyższej klasy rozgrywkowej trafi 90% całej puli. Z tej części 50% zostanie podzielonych równo pomię-dzy wszystkie drużyny La Liga. Pozostała połówka tortu ma być rozdzielona według wyników, jakie klub uzyskiwał na przestrzeni ostatnich pięciu sezonów (25%) oraz według kryterium „wpływu i popularności społecznej”, co w praktyce oznacza np. liczbę socios, sprzedanych karnetów czy peñi (kolejnych 25%). Po-dział w obrębie drugiej ligi będzie jeszcze bardziej rów-nomierny, ponieważ tu do równego podziału trafi aż 70%, a część rozdzielana według kryterium wyników zostanie wyliczona na podstawie rezultatów z ostatniej kampanii. Wciąż mało egalitaryzmu? Proszę bardzo: różnica pomiędzy klubami otrzymującymi najwięcej i najmniej nie może być większa niż 4,5 raza. Gdy pra-wa do transmisji zostaną sprzedane za ponad miliard euro, wtedy maksymalna przebitka będzie mogła wynosić tylko 3,5. Jeśli z podziału wynikać będzie, że któryś z klubów przekroczy tę granicę, wtedy powstała w ten sposób nadwyżka zostanie rozdzielona pomiędzy wszystkie ekipy ligi , aż do uzyskania maksymalnej dopuszczalnej różnicy. Dodatkowo każdy klub zostanie obło-żony zobowiązaniami, które powinny być pokryte z przychodów z praw telewizyjnych. 3,5% dla klubów, które właśnie spadły z ligi, po 1% dla LFP, RFEF i CSD, na „promocję dyscypliny” oraz 0,5% dla futbolu kobie-cego, Segunda B i związków zawodowych. Zmiany są tak głębokie, że spokojnie można by je opatrzyć re-wolucyjnym hasłem „wolność, równość, braterstwo” i oznajmić nastanie nowego porządku w La Liga. Ale chwileczkę... gdzie w tym wszystkim jest haczyk?

ZABRAĆ BIEDNYM, ODDAĆ BOGATYMOczywiście, że haczyk istnieje i wyziera nieznacznie spomiędzy gładkich fraz o niwelowaniu różnic i wy-równywaniu szans. Łatwo go przeoczyć , zwłasz-cza podczas burzy, która wywiązała się w związku z uchwaleniem ustawy. To, co na pierwszy rzut oka wygląda na rewolucyjne zmiany, w rzeczywistości oznacza utrzymanie status quo. Javier Tebas bar-dzo chciałby zostać Robin Hoodem La Liga. Wygląda jednak na to, że sprawa, na którą się porwał, przero-sła jego i jego możliwości w tej kwestii. Teoria głosi, że nowy podział zostanie wprowadzony w sezonie 2016/17 – brzmi to logicznie, biorąc pod uwagę fakt, że w momencie uchwalenia ustawy większość klu-bów już sprzedała prawa do transmisji najbliższej kampanii . W rzeczywistości jednak podany termin wejścia w życie tych regulacji jest najwcześniejszym możliwym, ponieważ sprzedaż całego pakietu nastąpi dopiero wtedy, gdy 80% praw do transmisji pozostanie

wolnych. To oznacza, że nie wiadomo jeszcze czy sezon 2016/17 rzeczywiście będzie momentem wprowadzenia zmian, czy też przyjdzie na nie poczekać dłużej. Jednak dopiero tutaj napotykamy na haczyk, ponieważ nawet gdy ustawa zostanie już wprowadzona, w podziale przy-chodów z praw telewizyjnych nie zmieni się nic. Ale jak to nic? Przecież miała być rewolucja, odbieranie bogatym, dawanie biednym i Javier Tebas w stroju hojnego rozbój-nika z Sherwood? I tak będzie, jednak najwcześniej za.. . siedem lat. Pierwszym sezonem, w którym dojdzie do realnych zmian może być dopiero kampania 2022/23. Wszystko przez to, że haczykiem ukrytym w ustawie jest okres przejściowy, który przez sześć lat gwarantuje klubom utrzymanie obecnie istniejącego podziału praw. Jako podstawa wyliczeń przyjęte będą przychody z sezo-nu 2014/15. Jeśli według nowego prawa któryś z klubów otrzyma mniej, niż miało to miejsce rok temu, wtedy pula wszystkich pozostałych drużyn zostanie uszczuplona o równy procent tej kwoty, z której pokrzywdzony nowym podziałem otrzyma wyrównanie. Aha, granica kwoty nie większej niż 4,5-krotność minimalnej także nie będzie obowiązywać. W praktyce sprowadza się to do sytuacji, w której dodatkowe pieniądze, które mogłyby otrzymać ekipy la otra liga, popłyną znów do Barcelony i Realu. Za-bieramy bogatym i dajemy biednym. A potem to samo, tylko z powrotem.

JEDNA BITWA W DŁUGIEJ WOJNIEBez wątpienia Tebas liczy, że tych sześć lat stanie się okresem, w którym potentaci powoli przyzwyczają się do myśli o równiejszym podziale. Temu haczykowi przy-świecała też jeszcze jedna, ważniejsza myśl – nadzieja, że przez ten czas La Liga co roku będzie sprzedawać prawa drożej, aż w końcu uzyska całkowitą sumę, przy której nowy podział nie odbije się negatywnie na interesach Barçy ani Realu. Myśl całkiem sensowna, jednak wydaje się, że hiszpański Robin Hood zapomniał o tym, że zo-stawiając tę furtkę otwartą, kręci też bat sam na siebie. Sześć lat odroczenia pozostawia bardzo szerokie pole do wprowadzenia zmian w nowej ustawie i całkowitego zniesienia pomysłu centralizacji. Nie ma wątpliwości, że takie próby nastąpią, co udowodniło już samo ogłoszenie tej regulacji. Reperkusje, włącznie z groźbą beztermino-wego sparaliżowania rozgrywek, nie dotyczyły głów-nych punktów podziału, ale wspomnianych zobowiązań klubów wobec futbolu kobiecego i Segunda B. Związek zawodowy piłkarzy oburzył się, że trafił razem z nimi do jednego worka. RFEF oburzyło się z kolei z powodu odsu-nięcia na drugi tor i braku konsultacji. Detale? Być może, ale to one obudziły widmo strajku. A takich potencjal-nych punktów zapalnych jest dużo, dużo więcej. Na czele z faktem, że Tebasa i Ángela Villara, prezydenta federacji, łączy szczera i coraz bardziej otwarta nienawiść. Prezy-dent LFP nie powinien mieć wątpliwości, że człowiek, na którego swego czasu złożył doniesienie o korupcję, teraz zrobi wszystko, by go zniszczyć. Nowy podział stał się ledwie następnym rozdziałem w prywatnej wojnie Te-basa i Villara. Niezależnie od tego, który z nich przegra, jedno jest pewne – najwięcej straci La Liga.

1000

800

maksymalna esty-mowana kwota do podziału wg LFP

minimalna esty-mowana kwota do podziału wg LFP

900maksymalna

kwota do podziału między kluby Pri-

mera División

100maksymalna

kwota do podziału między kluby Se-

gunda División

90%10%

Podział między ligi:

---kwoty w milionach

€ na podstawie estymowanych

przychodów do ja-kich chce dążyć La Liga na przestrze-

ni najbliższych dwóch sezonów

fot.

Im

ago/

Alt

erph

otos

/EA

ST

NEW

S


17

Nie ma to jak, po długiej wakacyjnej przerwie,

znów móc oglądać La Liga. Kiedy nadchodzi wyczekiwa-ny piątkowy wieczór wystar-czy usiąść wygodnie w fote-lu, wziąć do ręki pilota i...

…doznać zawodu. Bo przecież pierwszej kolejki ligi hiszpań-skiej nie ma w polskiej telewizji. Nigdzie. I co gorsza nie wiadomo kiedy, gdzie i czy w ogóle będzie transmitowana. Całe zamieszanie zakończyło się, a przynajmniej przycichło, dopiero w poniedziałek, 24 sierpnia, gdy potwierdzono to, o czym od dawna wspominano nieoficjalnie: przez najbliż-sze trzy sezony La Liga będzie transmitowana przez Eleven Sports Network.

NOWY GRACZLa Liga znów jest w Polsce. Ale dlaczego tak późno? Chaos wokół transmisji w naszym kraju rozpoczął się od pierw-szych informacji na temat tego, że platforma nc+ od tego sezonu nie będzie już pokazywać ligi hiszpańskiej. Coraz częściej zaczęto wspominać w tym kontekście nazwę Eleven – nowej siły na polskim rynku, która wygrała wcześniej mię-dzy innymi przetargi na transmisje ligi francuskiej czy wło-skiej. Mimo obecności jedynie w Internecie, Eleven dotarło także do finału przetargu na transmitowanie rozgrywek Ekstraklasy, co oznaczało, że mamy do czynienia z silnym graczem. Enigmatyczny dla polskiego odbiorcy kanał pojawił się również w Belgii, Malezji i Singapurze. Co ciekawe założy-cielem Eleven jest Andrea Radrizzani, współudziałowiec MP & Silva, organizacji będącej potentatem w kwestii dystrybucji i sprzedaży praw telewizyjnych na całym świecie.

La Liga już ruszyła, a polski kibic wciąż miał więcej pytań niż odpowiedzi. Na przykład dlaczego przedłużył umowę z nc+ na chwilę przed tym, nim okazało się, że platforma nie będzie transmitować interesujących go treści? Albo dlacze-go mimo kuluarowych przecieków wciąż nie wiadomo kto w końcu uzyska prawa do transmisji? Naprawdę Eleven? I czy rzeczywiście będziemy skazani na Internet? A potem, gdy pytań nawarstwiło się już zbyt wiele, wybuchła bomba. Prawa do transmisji w Polsce wykupiło BeIN Sports.

LA LIGA ZNÓW W POLSCE


FELIETON LA LIGA ZNÓW W POLSCE

NA PODBÓJ EUROPYAle jak to? Stacja, która nie prowadzi działalności na polskim rynku naprawdę nabyła prawa? Tak przynajmniej wskazy-wała strona La Liga, na której pojawiła się mapa informu-jąca o podmiotach transmitujących rozgrywki w danym kraju. Choć oficjalnego komunikatu brakowało, wizualizacja wskazywała wyraźnie: właścicielem praw w Polsce jest BeIN Sports. Tylko po co katarska stacja, będąca przybudówką Al Jazeery, staje do przetargu o transmisje w kraju, na które-go rynek de facto jeszcze nie weszła? Oczywiście po to, by odsprzedać możliwość pokazywania rozgrywek, jak osta-tecznie stało się to w przypadku Eleven. Kwestią czasu jest, kiedy La Liga wydostanie się z sieci i trafi na którąś z plat-form cyfrowych i kablówek. Tak samo, jak kwestią czasu jest pojawienie się BeIN Sports w pełnej krasie na naszym rynku. Sytuacja ze sprzedażą praw w Polsce to standardowy sche-mat funkcjonowania tej stacji, która ma w zwyczaju najpierw zdobywać prawa, a potem dopiero tworzyć infrastrukturę. W ten sposób katarska telewizja, za którą stoi wszechobecny Nasser Al Khelaïfi (ten sam, którego znamy z Paris Saint Ger-main), podbijała już Francję czy Stany Zjednoczone. Wciąż jeszcze daleko do powstania nowego monopolu: mimo że BeIN Sport dysponuje już prawem do transmisji La Liga w aż 43 krajach, liczbę tę znacząco nabijają niewielkie państew-ka Polinezji i Bliskiego Wschodu. Katarska telewizja dopiero wkracza do Europy, jednak jak widać robi to nie bez tupetu.

1818


fot. Maxisports

HISZPAŃSKA MAÑANAW zamieszaniu związanym z przetargiem na polski rynek tak naprawdę martwić powinno tempo – czy raczej jego brak – wykonania całej operacji. Fakt, że właściciel praw do transmisji pozostaje nieznany mimo rozpoczęcia nowe-go sezonu, a kibice w niepewności czekają na jakikolwiek strzęp informacji, nie powinien mieć miejsca. To jednak po-wszechny problem La Liga, który mimo zakończenia pierw-szej kolejki wciąż nie został rozwiązany w... 24 krajach. I nie chodzi jedynie o państwa pokroju Tadżykistanu, ale rynki na tyle istotne co szwedzki, norweski czy duński. Choć Hi-szpanie skupili się na własnych problemach telewizyjnych, związanych z rozdzieleniem transmisji pomiędzy kilka stacji i wynikającym z tego chaosem, ich uwadze nie umknęła sy-tuacja dotycząca transmisji za granicą. W końcu to przede wszystkim w interesie ligi hiszpańskiej leży fakt, by nie była ona traktowana po macoszemu w innych krajach, bowiem tam właśnie powinna budować swoją popularność i siłę marketingową. Żeby tak się stało, w przy-szłości wypada się wykazać znacznie szybszym refleksem.

NAJWIĘKSI GRACZE NA ŚWIATOWYM RYNKU PRAW DO TRASMISJI MECZÓW LA LIGA

1919


KRYCIO

WIAK

K R Y C H A O L A L I G A

ROZM AWI A Ł DOMINIK PIECHOTA

Największy twardziel i walczak?Grzegorz Krychowiak (śmiech).

Stadion, który najbardziej zapadł w pamięć. Pod względem kibiców, specyfiki, presji wywieranej na przeciwniku.Estadio Ramón Sánchez Pizjuán. I nie jest to żaden ukłon w stronę fanów czy mojego klubu, ale najprawdziwsza prawda. Mówię po-ważnie, ten stadion to magiczne miejsce, mało jest obiektów po-równywalnych klimatem. Dla mnie absolutnie topowy stadion.

Sędzia, z którym najtrudniej się dogadać?Nie będę się wypowiadał, bo jeszcze przeczyta tę rozmowę i po-tem będzie mi zdecydowanie trudniej z nim dyskutować. A tak poważnie – myślę, że nie mam problemów z arbitrami. Taka jest ich praca, żaden szczególnie nie zapadł mi w pamięć.

Co w tej lidze jest tak wyjątkowego, że od-różnia ją od wszystkich innych?

Największa różnica w porównaniu z resztą Europy to poziom wyszkolenia technicznego wszystkich piłkarzy. Poważ-nie, przyjeżdża do ciebie zespół, który zajmuje osiemnaste miejsce w tabeli, a każdy z tych chłopaków po prostu impo-nuje swoją techniką użytkową. Niemal każdy potrafi grać z pierwszej piłki, lubią robić to atrakcyjnie, często szukają rywalizacji jeden na jeden. Od razu widać ich kulturę gry.

Unai Emery. Trener zarówno wyjątkowy, jak i spe-cyficzny. Trzy słowa, które najlepiej go opisują?Taktyka, analiza oraz praca.

Najlepszy technik w Sevilli. Kto stanowi wzór?Jewhen Konoplanka. Nie jest z nami długo, ale prze-

konałem się, że z piłką potrafi robić niesamowite rzeczy.

Zagra wszędzie, odnajdzie się w każdej roli. Naj-bardziej uniwersalny zawodnik?Koke.

Ponad rok spędzony w Sewilli nauczył, że.... . .można grać zdecydowanie szybciej. A w zasadzie nawet trzeba. To podstawa.

Co najbardziej zaskoczyło w kulturze i zwy-czajach po przyjeździe do Sewilli?Przede wszystkim nastawienie do życia. Bardzo pozytywni ludzie, którzy zawsze na wszystko mają czas (śmiech). I do tego godzi-

ny posiłków, kolacje po 23 zdecydowanie nie są dla mnie.

W Andaluzji lubisz?Klimat miasta. Jeszcze nie spotkałem się z czymś takim, jak w Se-willi. Są takie miejsca, które przenoszą cię do innej epoki, sprawiają, że czas płynie wolniej, zmieniają twoje podejście. Magia Sewilli.

Cecha, która wyróżnia mentalność Hiszpanów?Niespotykanie pozytywne podejście do życia. Zarażają optymizmem.

Będąc w Sewilli, koniecznie trzeba zobaczyć.... . .Plac Hiszpański (Plaza de España) oraz oczywiście nasz stadion.

Jeśli hiszpańska kuchnia, to na stole.... . .paella.

Zawodnik, którego najtrudniej było upilnować, blisko kryć, sprawiał najwięcej problemów?Jeszcze takiego nie spotkałem na swojej drodze (śmiech).

Najbardziej niedoceniany zawodnik w lidze, mało me-dialny, ale posiadający wielkie umiejętności?Trudno powiedzieć, na pewno Denis Suárez nie powiedział ostatniego słowa, stać go na wiele, ma olbrzymi potencjał.

Najlepszy drybler w całej lidze?Éver Banega.

Południe Hiszpanii, słoneczna Andaluzja, miasto tętniące życiem, słynące z flamenco i barów tapas, będące mieszanką nowoczesności oraz tradycji obrazującej dzieje Sewilli. W takich warunkach przyszło się rozwijać pomocnikowi reprezentacji Polski, nazywanemu przez kibi-ców La Máquina. Jak wygląda Hiszpania z per-spektywy Krychowiaka? Zaprosiliśmy go do strzelnicy: szybkie pytanie, szybka odpowiedź.

g

r

z

e

g

o

r

z

fot. Andrzej Iwańczuk/REPORTER/EASTNEWS

K

R

Y

C

H

O

W

I

A

K

K R Ó T K O I K O N K R E T N I E

Czy istniejeżycie

po Madrycie?

20


Czy istniejeżycie

po Madrycie?Wspaniały klimat, jeden z największych klubów w historii, fantastyczne ośrodki treningowe, ogromna pensja, doskonała opieka i dbanie o każdy detal wokół ciebie. Dlaczego, drogi piłkarzu, odchodzisz z Realu Madryt?

Maciej Leszczyński@MatijaPL

fot. AP P

hoto/Paragay/E

AS

TNEW

S

FELIETON ŻYCIE PO MADRYCIE

„Makélélé odejdzie w zapomnienie”Zacznijmy od początku. Rok 2003. Zarząd Realu Madryt postanowił nie przedłużać kontraktu z Vicente del Bosque, który dzień przed ogłosze-niem tej decyzji świętował ze swoimi podopiecznymi zdobycie mistrzostwa Hiszpanii. Tydzień później zakupiono Davida Beckhama, ale sprowadze-nie Anglika nie było najgorszym posunięciem na rynku transfero-wym tego lata. Claude Makélélé poczuł się niedoceniany, dlatego poprosił o podwyżkę. „Jesteś słabszy niż moi galácticos, więc nie znajdziemy dla ciebie pieniążków” – mniej więcej tak mogła brzmieć odpowiedź Floren-tino Péreza. Każdy zawodnik znaczący tak dużo dla zespołu zareagowałby identycznie jak Francuz – wyrażeniem chęci odejścia.

„Nie będziemy tęsknić za Makélélé. Jest przeciętnie wyszkolony technicznie, braku-je mu szybkości. Dziewięćdziesiąt procent jego podań jest do tyłu albo do najbliższego partnera. Nie wygrywa pojedynków głów-kowych, rzadko podaje dalej niż na trzy metry. Przybędą młodzi piłkarze, dzięki którym Makélélé odejdzie w zapomnie-nie” – tak miał powiedzieć prezydent Realu Madryt. Pomocnika pozbyto się lekką ręką. Traktowano go w nieodpowiedni sposób. Ostatecznie to zawodnik podjął decy-zję o transferze do Chelsea, ale klub robił wszystko, by sam chciał odejść. Nie był mile widziany w składzie Realu Madryt w erze galaktycznych, która skończyła się wraz z jego odejściem. Francuz zaś zaczął odnosić sukcesy w budującej się wówczas Chelsea.

Nie tylko on był traktowany przez wła-dze klubu nieadekwatnie do swojej roli w drużynie. Bez namysłu wypożyczono Fernando Morientesa do Monaco, a później sprzedano do Liverpoolu. Napastnik chciał grać w pierwszym składzie, ale wiedział, że będzie to możliwe wyłącznie w przy-padku kontuzji Raúla lub Ronaldo, wtedy być może dwójki najlepszych snajperów na świecie. Hiszpan nie osiągnął wielkiego sukcesu po opuszczeniu Realu Madryt, ale jego odejście odbiło się Królewskim czkaw-ką. El Moro strzelił im dwa gole w Lidze Mistrzów i wykopał „swój” klub za burtę.

Florentino buduje swój składKilka lat później do grupy zawodników, którzy widzieli swoją przyszłość w Realu Madryt, ale bez wzajemności, dołączyli Arjen Robben i Wesley Sneijder. Florentino Pérez zaczynał drugą kadencję jako prezydent klubu i miał swój pomysł na skompletowa-nie kadry. W jego planach byli Kaká i Cri-stiano Ronaldo. Obu Holendrów próbował natomiast zatrzymać Manuel Pellegrini – to nie pomogło i obaj odeszli odpowiednio do Bayernu i Interu. Utarło się powiedzenie, że Real psuje piłkarzy, jednak ta dwójka jest całkowitym zaprzeczeniem tej tezy.

W Bundeslidze Robben odżył i przez kilka kolejnych lat był jednym z najlepszych piłkarzy świata. Szybko został motorem na-pędowym bawarskiej maszyny, co zwieńczył fantastycznym 2013 rokiem, gdy jego drużyna sięgnęła po potrójną koronę, a on sam zdobył decydującą bramkę w finale Ligi Mistrzów. Szukanie drugiego dna i poruszanie kwe-stii jego egoizmu nie mają sensu. Transfer z Realu Madryt był dla niego trampoliną do osiągania sukcesów drużynowych.

Jeszcze szybciej w nowym zespole odna-lazł się Wesley Sneijder. Ani Mediolan nie jest tak pięknym miastem jak Madryt, ani jego podania nie trafiały do Cristiano Ronaldo. Do tego na treningach zamiast efektownych sztuczek Kaki mógł podziwiać wydolność Ja-viera Zanettiego. Dano mu tam jednak coś, na co w Hiszpanii nie mógł liczyć – pierwszopla-nową rolę. Spłacił zaufanie w stu procentach. Na Półwyspie Apenińskim strzelał piękne

Nie będzie-my tęsknić za Makélélé. Jest przeciętnie wy-szkolony tech-nicznie, brakuje mu szybkości

– Florentino Pérez

zdję

cia:

Mat

thew

Tro

mm

er, M

axiS

port

s (2

)ilu

stra

cja:

Olg

a K

onow

rock

a, c

arem

ey.d

evia

ntar

t.co

m

Arjen RobbenNa początku swojej drugiej kadencji Florentino Pé-rez uznał, że w jego drużynie nie ma miejsca dla Cristiano Ronaldo i Arjena Robbena. Sprowadzenie Portugalczyka spowodowało więc, że Holender – mimo pozytywnej opinii u ówczesnego trenera – mu-siał odejść. Zatriumfował w Bayernie Monachium i przez kilka lat był jednym z najlepszych piłkarzy świata. Jego transfer opłacił się wszystkim.

22


gole, zaliczał asysty, a co ważniejsze – potrafił to pokazać w rozgrywkach europejskich. Już w pierwszym jego sezonie Inter zdobył potrój-ną koronę, a Sneijder mógł biegać z Pucharem Europy na murawie… Santiago Bernabéu.

UczuciaNa przeciwnym biegunie w 2008 roku znalazł się Robinho. Real Madryt nie przeprowadził wtedy żadnego wielkiego transferu, Ramónowi Calderónowi nie zależało bowiem na głośnych nazwiskach, a Bernd Schuster miał całkiem sporo do powiedzenia przy transferach. Ów-czesny prezydent zaciekle walczył co prawda o Cristiano Ronaldo, ale wojna z Czerwonymi Diabłami trwała w nieskończoność. Do prasy i do samego Robinho dotarła informacja, według której Królewscy oferowali za por-tugalskiego gwiazdora, już wtedy laureata Złotej Piłki, całkiem sporo gotówki i właśnie brazylijskiego atakującego w pakiecie. Inna wersja mówi natomiast, że uważany za jeden z największych talentów na świecie piłkarz poczuł się niepotrzebny, gdy Real Madryt zainteresował się sprowadzeniem CR7.

Obrażony Robinho odszedł za potężne miliony do Manchesteru City, chociaż sam nie był tego pewny – już na pierwszej kon-ferencji pomylił nazwę nowego klubu. Sporo w głowie namieszał mu też jego agent. Real Madryt czuł się zmuszony do sprzedania Brazylijczyka, który nie miał już ochoty na występowanie w białej koszulce. W krótkiej perspektywie Królewskim ten ruch się nie opłacił – pieniądze nie poszły na załata-nie dziury po kluczowym piłkarzu, a sezon kończyli w haniebnym stylu, przegrywając z Barceloną u siebie 2:6. Wkrótce do drużyny dołączył jednak Cristiano Ronaldo, który dziś jest jednym z najlepszych graczy w historii klubu. A gdzie jest Robinho? Jego karierę można określać wieloma słowami, ale próżno wśród nich szukać zwrotu „pełna sukcesów”.

Ojcowie-doradcyNa błędach innych nie chcieli się uczyć Gonza-lo Higuaín i Mesut Özil. Pierwszy nie mógł zrozumieć, dlaczego przegrywa rywalizację z Karimem Benzemą, a do tego wciąż nie może dostać nowego kontraktu. Według jego ojca i zarazem agenta napastnika nie docenił też Arsenal, który nie dogadał się z nim w sprawie indywidualnych warunków umowy. Więk-szą część budżetu na Higuaína przewidziało Napoli – klub o znacznie mniejszej renomie niż Arsenal. Sukcesy? Najpopularniejsze jego obrazki w ostatnich dwóch latach to niestrze-

lone rzuty karne w kluczowych momentach i radość w finale mundialu po nieuznanej bramce – osiągnięcia, których nie można mu zazdrościć. Podobnie było z Özilem, tyle że jego ojciec, także w roli agenta, znalazł poro-zumienie z Kanonierami. Kiedy Real Madryt świętował zdobycie La Décimy, Argentyńczyk i Niemiec byli na wakacjach po trudnym sezonie. Ich zdobycze? Krajowe puchary…

Karuzela Di MaríiJednym z bohaterów fascynującego ma-drycko-madryckiego meczu w Lizbonie był Ángel Di María. Podczas gdy jedni próbowali uwierzyć w to, czego dokonali, Argentyńczyk już myślał o kolejnych zerach na koncie. Zażądał nowego kontraktu, a kiedy rozmo-wy nie układały się zgodnie z planem, jego marzeniem stała się gra w Manchesterze United. Florentino Pérez ma swoich ulu-bieńców, ale Argentyńczyk nie był jednym z nich, dlatego mógł zameldować się na Old Trafford. Jego przygoda na Wyspach Brytyj-skich dobiegła już końca, a on sam do dziś szuka formy z ostatniego sezonu w Madrycie. Chciał odejść i odszedł. Dziś jego najlepszym wspomnieniem z dotychczasowej kariery jest gra w Realu Madryt. Nigdzie indziej nie był tak ważny. Nigdzie indziej nie odniósł sukcesu, ale jego przygoda w Paryżu dopiero się zaczyna.

Czy z Realu opłaca się odchodzić? Niektórzy – Raúl, Guti czy Casillas – uznali, że ich czas się skończył. To była naturalna kolej rzeczy. Po transferach Makélélé, Sneijdera czy Robbena tylko jedna strona mogła być niezadowolona – w zarządzie klubu nie ma ludzi nieomylnych. Można śmiało uznać, że klub nie stracił jednak wiele na pozbyciu się Higuaína, Özila czy Di Maríi. W tych wypad-kach wiele zależało od samych piłkarzy i ich wcześniejszego statusu w drużynie. Można dojść do wniosku, że ci, którzy nie doceniają daru od losu i stawiają klubowi warunki, są straceni. Ci wypychani przez klub na dalszy plan czy w ogóle poza klub, mogą z sukcesami kontynuować karierę już poza Hiszpanią.

Może właśnie to brał pod uwagę Sergio Ramos, kiedy zdecydował się przerwać letni romans z Manchesterem United i przedłużyć umowę z obecnym klubem. Karuzela ciągle się kręci. Za rok podobne przemyślenia mogą mieć Gareth Bale czy Cristiano Ronaldo. Na podstawie historii kilku piłkarzy można stwierdzić, że jeśli jesteś szczęśliwy w Madry-cie, możesz osiągać sukcesy. A jeśli coś ci nie odpowiada, możesz szybko pakować walizki i szykować się na nagrody pocieszenia.

Gonzalo HiguaínArgentyńczyk twierdził, że jest zbyt dobrym zawodnikiem, by grać na zmianę z Karimem Benzemą lub regularnie oglądać występy Francuza z perspektywy ławki rezerwowych. Odszedł do Napoli i chociaż tam jest zawodnikiem pierwszoplanowym, to o poważnych trofeach na europej-skiej arenie może zapomnieć.

RobinhoKiedy przyszedł do Realu Madryt, z miejsca oczarował wszystkich. Gdy na San-tiago Bernabéu stawiał pierwsze kroki w europejskim futbolu, porównywa-ny był do Lionela Messiego i nie zawsze wypadał gorzej niż Argentyńczyk. Dziś jego talent został całkowicie zapomniany – kopie piłkę w lidze chińskiej.


23

odopieczni Frana Escriby zremisowali z Levante, ale to zwycięski remis – utrzymanie zapewnili sobie już jakiś czas temu. Kampanię zakończą na trzynastej lokacie w La Liga. Jest koniec maja, ostatnia kolej-ka sezonu 2014/15. Miną ponad dwa miesiące zanim kibice Franjiverdes odpalą fajerwerki i pod Estadio

Manuel Martínez Valero będą świętować fakt, że drużyna z Elx kolejny sezon spędzi... w Segunda División. Tak, fani trzynastej drużyny naj-wyższej klasy rozgrywkowej cieszą się z faktu, że najbliższą kampanię Elche rozegra w drugiej lidze. I nic dziwnego, wziąwszy pod uwagę, że ich klubowi groziła degradacja do Segunda División B, która najprawdo-podobniej równałaby się zniknięciu Elx z piłkarskiej mapy Hiszpanii.

Trudno w tej chwili określić, kiedy tak naprawdę rozpoczęła się droga, która zaprowadzi-ła Elche do Segunda. By zrozumieć tę sytuację musimy cofnąć się jeszcze dalej, do innej fety. Koniec kwietnia pod stadionem Elche wyglądał łudząco podobnie do końca lipca – zielono-białe flagi i ludzie demonstrujący radość na ulicach. Ale co można świętować w tej fazie sezonu? W Elx odpowiedź jest prosta – dymisję prezydenta. Stanowisko, po ponad dziewięciu latach pełnienia mandatu, opuścił José Sepulcre. Człowiek szczerze znienawidzony przez kibiców, w którego zarządzaniu widziano główną przyczynę kata-strofalnej sytuacji ekonomicznej. Ostatecznie zaprowadzi ona Elche na skraj przepaści. Na razie klub chwyta się ostatniej nadziei i deski ratunku – Juana Anguixa. To on, przed-siębiorca z Walencji, były wiceprezydent i osobisty wróg Sepulcre, przejmie teraz stery. Choć sam Anguix zapewnia, że nie chce objąć mandatu po Sepulcre, pod stadionem witają go okrzyki tłumu: „presidente! ”. Dzień później zostanie ogłoszony nowym włoda-rzem Elche. „Wyszło na to, że okłamałem kibiców i teraz jestem wściekły. Członkowie zarządu przekonali mnie żebym zmienił zdanie i jedynym głosem przeciwko mojej kandydaturze był mój własny” – oznajmi Anguix. Sternik się zmienił – czas na audyt.

Czy decyzja o oddaniu klubu w ręce Anguixa była błędem? Fakt, że pełnił urząd zaledwie 92 dni – dokładnie tyle, ile lat kończy w tym roku Elche – wydaje się oczywistą odpowiedzią. Dymisję złożył 29 lipca, w chwili gdy klub zawisł nad przepaścią relegacji do Segunda División B. Czy jednak w momencie ustąpienia Sepulcre istniała jakakol-wiek opcja, która byłaby lepsza niż Anguix? Walencki przedsiębiorca szybko zabrał się

za naświetlenie klubowych finansów i ujawnienie kolejnych grzechów i grzeszków poprzedniego prezydenta. Do audytu przyłączyły się LFP i ministerstwo sportu,

które kwestie nieprawidłowości finansowych w Elche badały już od dawna. Efekt?

FELIETON GDZIE DWÓCH SIĘ BIJE…

P

TAM EIBAR KORZYSTA


Mariusz Bielski@B_Maniek

GDZIE DWÓCHSIĘ BIJE

Przemysław Tytoń

Gdyby nie spadek Elche, być może nadal mielibyśmy dwóch reprezentan-tów Polski grających na najwyższym szczeblu rozgrywek w Hiszpanii

fot.

(3) w

ww

.lfp.

es

2424


38 milionów euro długu, w większości wobec urzędu skarbowego, niewypłacone pensje i premie dla zawod-ników, niemal trzy miliony dochodów bez znanego źródła, brakujące dokumenty – nie-prawidłowości, zaniedbania, malwersacje. W ten sposób Elche zostało pierwszym klubem w Hiszpanii zdegradowanym administracyjnie z pierwszej ligi. Zarząd Anguixa apelował do ostatniej chwili, próbując uniknąć tego scenariusza. Argumentów było wiele: Elche nie jest jedynym zadłużonym klubem w La Liga; za nieprawidłowości administra-cyjne klub nie powinien odpowiadać na płaszczyźnie sportowej; to niesprawiedliwe, że obecny zarząd płaci za zaniedbania nawar-stwione podczas rządów poprzedniego prezydenta... Wszystko to było prawdą, jednak Anguix najpierw zagubił się w pogoni za wykazaniem win Sepulcre, później zaś w kolejnych apelacjach i odwołaniach. W jego walce zabrakło oczywistego wyjścia – próby znalezienia funduszy na spłacenie zobowiązań. Gdy okazało się, że będzie to nieodzowne, zegar tykał już bardzo szybko.

MISSION IMPOSSIBLE?Widmo degradacji do Segunda División B było efektem długów wobec AFE, związku zawodowego piłkarzy. Klub zalegał zarówno z pensjami, jak i premiami za utrzymanie. Przeniesienie do trzeciej ligi byłoby ciosem, z którego Elche mogłoby się nie podnieść. Wszystko dlatego, że ta klasa rozgrywkowa nie podlega LFP. Oficjal-nie jest to futbol amatorski, pozbawiony przychodów, jakie wyższe ligi uzyskują z praw telewizyjnych. Elx opuścił trener, podobnie jak większość składu, jednak nikt za zawodnikami nie płakał – w końcu to im klub winien był zaległe pensje i każdy dzień ich obecności tylko zwiększał zobowiązania. Aspekt sportowy zszedł na dalszy plan – priorytetem było zatrzymanie klubu w Segunda. Tę misję, po dymisji Anguixa, przyjął na siebie burmistrz Elche, Carlos González, oraz grupa lokalnych przedsiębiorców. Rozpoczął się wyścig z czasem – 48 godzin na zebranie 4 milionów. „W takich chwilach trzeba mieć nie tylko pieniądze. Trzeba mieć jaja” – apelował Juan Perán, należący do komitetu ratunkowego. Planujesz wykupić abonament? Chcesz mieć nową koszulkę? Nie czekaj – zrób to dziś. Wspólny wysiłek kibiców i mieszkańców Elche sprawił, że mor-derczy zegar zatrzymał się na sześć godzin przed północą. Udało się, Franjiverdes zostaną w Segunda. Fajerwerki poszły w niebo.

MISTRZOWIE LOBBINGUFetowano też w Eibarze, kiedy została ogłoszona ostateczna decyzja w sprawie degradacji Elche. Dzięki temu Rusznika-rze zostali uratowani, bo przecież w poprzednim sezonie zajęli osiemnastą lokatę, co w normalnych warunkach oznaczałoby ich

spadek do drugiej ligi. Jednak przygotowania Los Armeros do nadchodzącej temporady

od początku zakładały ich dalszy byt w Primera División. Dlatego też Alex Aranzábal oraz Fran Garagarza (odpowiednio prezydent i dyrektor sportowy Eibaru) zatrudnili José Luisa Mendilibara, a także rozglądali się za piłkarzami właśnie pod tym kątem. Zupełnie tak, jakby wiedzieli co stanie się za kilka tygodni.

W czasie gdy cała afera rozgorzała na dobre, Aranzábal zgrywał wyjątkowo pewnego siebie. Z jednej strony przekazywał wyrazy wsparcia dla Franjiverdes, ale z drugiej potrafił też podgrzać atmo-sferę pomiędzy klubami, stwierdzając, że „ktoś, kto nie płaci swoim piłkarzom oraz ma długi względem skarbówki, powinien liczyć się z wymiarem sprawiedliwości”. „Eibar jest jednym z niewielu klubów, który bezwzględnie przestrzega wszystkich przepisów” – dodawał z kolei Garagarza w wywiadzie udzielonemu w Radio Marca. Ich stanowisko było więc zupełnie przeciwne do tego, które prezentował Anguix. On z kolei określił degradację Elche jako „największą niesprawiedliwość w dziejach hiszpańskiego futbolu”.

Równolegle do poważnej sprawy w kwestii sytuacji Franji-verdes zaczęły toczyć się także zwykłe przepychanki słowne, które z merytorycznego punktu widzenia niewiele wniosły do sprawy. Na przykład rzecznik prasowy Elche, w odpowiedzi na słowa Aranzábala i Garagarzy, znów wyciągnął na świat-ło dzienne kwestię infrastruktury Los Armeros. „Każdy klub z Primera División powinien mieć stadion na przynajmniej 15 000 widzów. A ile ma Ipurúa? Nie rozumiem jak to się dzieje, że Eibar zamiast zostać ukaranym, jest beneficjentem całej tej sytuacji”.

Podobnie wbijanych szpileczek było jeszcze więcej. Sam konflikt pomiędzy klubami przybrał w końcu nieco poważniej-sze oblicze. Apogeum osiągnął w chwili, gdy prezydent Eibaru został oskarżony o... składanie donosów przeciwko Franjiverdes. Trudno jednak właściwie określić czego miałyby one dotyczyć, bo żadne dokumenty w tej sprawie nie zostały opublikowane. Inna sprawa, że Aranzábal swoimi wypowiedziami rzeczywiście mocno naciskał na LFP oraz TAS, porównując możliwe utrzy-manie Elche w Primera División do „rowerzysty, który wygrywa wyścig, będąc na dopingu”. Stwierdził też, iż „w takich sytuacjach ktoś musi interweniować, ponieważ hiszpański kibic zasługuje na to, by hiszpański futbol był czysty”. Oczywiście miał rację, ale nawet z etycznego punktu widzenia taki lobbing nie wyglą-dał zbyt dobrze. Czy miał wpływ na ostateczną decyzję? To pytanie, na które raczej nigdy nie otrzymamy odpowiedzi...

Faktem jest natomiast to, że ostatecznie zarówno Aranzábal, jak i cały Eibar wyszły z tej sytuacji zwycięsko. Udało się, Los Armeros zostają w Primera. Fajerwerki poszły w niebo.

Gorzki smak sukcesu

Wysokie, trzynaste miejsce, nie po-mogło Franjiverdes w pozostaniu na boiskach La Liga na następny sezon

2525


ówisz o wyborach na pre-zydenta katalońskiego klu-bu, myślisz o podzielonym barcelonismo. To już stały

element każdych elekcji, zakorzeniony w DNA Blaugrany równie głęboko co tiki-

-taka. Tegoroczne również były pełne an-tagonizmów, utożsamionych w postaciach Josepa Marii Bartomeu oraz Joana La-porty. Nie oszukujmy się, każdy kto choć trochę interesuje się tym, co w Barcelonie piszczy, wiedział, że lipcowe wybory będą wyglądały jak cała Primera División kilka lat temu – dwóch potentatów walczących o najwyższą stawkę, oraz tak zwana la otra liga.

Ich strategie skupiły się na zupełnie odmien-nych metodach działania, co trafnie ujął Albert Llimós. Dziennikarz Ary, odnosząc się do ich pre-zentacji, napisał, iż „różniły się tak bardzo jak cha-raktery obu faworytów. Pełne pasji przemówienie z jednej strony (Laporta), z drugiej – spokojne i wyważone (Bartomeu). Okrzyki i wylewność kontra porządek i umiarkowanie”. Wygrała ta dru-ga opcja – stary-nowy prezydent zyskał 54,63% głosów, zaś jego rywal tylko 33,03%.

F E L I E T O N W YBORY MNIE JSZEGO ZŁ A

Skąd taka różnica, skoro jeszcze na początku kampanii statystyki mówiły nawet o przewadze Laporty? Barceloński socio nie jest naiwny, a właś-nie takie osoby agitował Joan. W jego programie dominowały górnolotne hasła, jak to o czterech filarach – „Barcelona to Cruijff, La Masia, Unicef i Katalonia”. Za pięknymi słowami nie kryło się jednak nic głębszego. Laporta miał zarażać cha-ryzmą i pasją, ale poszedł za daleko w swoich przemówieniach. Im dłużej trwała kampania kre-owana przez Joana na walkę dobra ze złem, tym bardziej jego ofensywny dyskurs przemieniał się w niezbyt merytoryczną litanię oszczerstw wobec poprzednich zarządców. „Zostawiliśmy im najlep-szą Barçę w historii, a oni zaprowadzili ją do sądów. Zasypywali mnie pozwami i ze wszystkich spraw wyszedłem czysty ( .. .). La Masia jest w rozsypce, nie możemy zgłaszać nowych piłkarzy do rozgry-wek, Barça B spadła do Segunda B, Unicef wylądo-wał tam, gdzie plecy tracą swoją dumną nazwę...”. Argumentował nawet, że Blaugrana wygrywała kolejne trofea pomimo zarządu, a nie dzięki niemu. I nawet jeśli w niektórych kwestiach miał rację, to opieranie całej strategii na personalnych wyciecz-kach było strzałem w kolano. W kampanii Laporty mieliśmy zatem wszystko – wojenki słowne, pod-

niosłe hasła, legendarne postacie… Zabrakło tylko jednego – konkretnego planu, który przekonałby socios, że warto ponownie wybrać Joana.

PENYE I TRYPLET KLUCZEM DO SUKCESUTaktyka Bartomeu względem kampanii wygląda-ła inaczej. Była podobna do tej, którą przed laty zastosował Núñez. Jej kluczowym aspektem oka-zało się dotarcie do jak najliczniejszej grupy penyi-stów. Na spotkaniach Bartomeu był raczej chłodny, spokojny, wręcz wyrachowany. Jego przeciwnicy mówią, że „kupił” sobie wygraną w wyborach dzięki herbatce i ciastu, ale trzeba przyznać, że opłaciło się takie dbanie o elektorów. Dzięki temu-Bartomeu zdobył poparcie w niemal najliczniejszej grupie socios (powyżej 60 lat), co pozwoliło mu na uzyskanie tak dużej przewagi nad Laportą.

Jednak nawet zwycięzca nie ustrzegł się błę-dów. Za jeden z większych można uznać powo-ływanie się na rozwój ekonomiczny klubu, który w rzeczywistości wynikał z umów sponsorskich.

„W ciągu ostatnich czterech lat Barcelona zarobiła aż 120 milionów!” – mówił Bartomeu. Nie dodał jednak, że sumą tą może pochwalić się tylko dzięki umowie z Qatar Airways, a nie dobremu zarządza-

M

fot.(3) fcbarcelona.com

WyboryMniejszegoZła

Wybory prezydenckie w Barcelonie potrafią dostar-czyć nie mniej emocji niż mecze pierwszej drużyny. Tak było i tym razem – choć ogólnie rozczarowały, głównie ze względu na słabą kampanię wyborczą kandydatów


26


F E L I E T O N W YBORY MNIE JSZEGO ZŁ A

O S T A T N I P O P R Z E D N I C Y B A R T O M E U

2010-2014 Sandro Rosell 2003-2010 Joan Laporta 2003 Enric Reyna Martínez 2000-2003 Joan Gaspart

Chciał być lekarzem, ale poszedł na studia prawnicze, bo nie dostał się na medycy-nę. W barcelonismo zaczął działać w Elefant Blau – organizacji, której celem było zrzucenie Núñeza ze stołka. Sprowadził do klubu Ronal-dinho, wygnał Boixos Nois z Camp Nou, jest aktywnie zaangażowany w prokataloń-ską politykę. Kampanię wy-borczą prowadził pod znanym hasłem „sortiu i gaudiu”.

Joan Laporta

La Masię można by teraz właściwie zamknąć, bo nikt stamtąd nie awan-suje do pierwszej drużyny– Johan Cruijff

niu. Bartomeu często powtarzał też, że „Barça jest nie tylko liderem pod względem sportowym, ale także ekonomicznym”. Raport Football Money Le-ague mówi coś zupełnie innego – Duma Katalonii zajmuje w nim nie pierwsze, lecz czwarte miejsce. Jest to najgorszy wynik w tymże rankingu od se-zonu 2007/08.

Na kampanię prowadzoną przez Bartomeu cień kładzie także tymczasowa komisja zarzą-dzająca, która działała tak, jakby to sam prezydent był jej głównym organem decyzyjnym. W tym czasie potwierdzone zostały przecież transfery Turana i Deulofeu, rozwiązano kwestię nowego szkoleniowca Barcelony B, dokonano też zmian w hierarchii trenerów wielu sekcji młodzieżowych. Z etycznego punktu widzenia wyglądało to raczej na realizację założeń zainicjowanych przez Barto-meu, zanim jeszcze podał się do dymisji. Wcześniej prezydent Dumy Katalonii kupił Vidala, a także przedłużył kontrakt z Lucho, choć jednocześnie powtarzał, że „renowacją umowy z Luisem Enri-que zajmie się już nowy prezydent”.

Takich kwiatków można by znaleźć więcej , ale jak widać praktycznie nie wpłynęły one na poparcie dla Bartomeu. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że reelekcję zapewnił mu głównie sukces sportowy, jeden z największych w historii Barcelony. Po raz kolejny okazało się też, że culés mają wyjątkowo krótką pamięć. Zdobycie trypletu przysłoniło ciągnącą się aferę dotyczącą transfe-ru Neymara, sprawę związaną z reklamą na bu-dynku La Masii, a nawet ban transferowy. Najdalej posunęło się dwóch dziennikarzy – Xavi Bosch z TV3 oraz Lluís Bassat z La Vanguardii. Obaj wy-sunęli propozycję, by wszyscy walczący o posadę prezydenta, oprócz Bartomeu, wycofali się z wy-borów, bo przecież „nie ma sensu zmieniać tego, co dobrze funkcjonuje”.

BEZNADZIEJNA OPOZYCJAGdzie w tym wszystkim było miejsce dla pozo-stałych kandydatów? Zawiódł szczególnie Bene-dito, z którego kampanii w pamięć zapadło nam… kompletnie nic. Jego zapędy zweryfikowały za-równo sondaże, jak i fatalna debata. Podczas niej pozostawał wycofany, nieprzekonujący, zaś gdy już dochodził do głosu, mówił o rzeczach rzędu drugich potrzeb, jak na przykład o sprowadzeniu Monchiego. Benedito nie odróżnił się od pozosta-łych na tyle, by dostatecznie zwrócić na siebie uwagę. Nie rozpoznano go nawet, gdy jeszcze jako prekandydat został zaczepiony przez osobę ze sztabu Bartomeu pytaniem, czy nie zechciałby poprzeć go w wyborach.

Źle wypadł także Toni Freixa, nawet mimo całkiem trafnych postulatów. „Wszyscy mówią o Pogbie, a nikt o Barcelonie B” – to tylko jeden z przykładów. Zwrócił też uwagę na fakt, iż La Masia coraz rzadziej produkuje piłkarzy o jakości na poziomie pierwszego składu. „Z siedemnastu zawodników, którzy byli w sezonie 2010/11 te-raz zostało tylko 11 (stan na lipiec – przyp. red.) ”

– podkreślał niepokojącą tendencję. Mówił również,

słusznie zresztą, że Barcelona powinna być bar-dziej otwarta, jeśli chodzi o pozyskiwanie nowych socios: „Chcemy zaznaczyć różnicę między klien-tem stałym i tymczasowym”. W końcu też, Frei-xa bardzo celnie zauważył ryzyko ekonomiczne związane z realizacją projektu Espai Barça, który według wyliczeń może kosztować nawet miliard.Wydawałoby się, że ktoś taki powinien mieć spore poparcie, ale zostało ono zaprzepaszczone przez hipokryzję. Dla przykładu, kiedy Freixa mówił o zdobytych przez Barcelonę trofeach, podkreślał, że też był częścią tego zarządu i ma takie samo prawo do używania argumentu trypletu, co Bar-tomeu. Gdy jednak włodarzom klubu wytykano błędy, on odcinał się od swoich byłych współ-pracowników. Ktoś taki po prostu nie mógł być wiarygodny, dlatego fatalny wynik Freixy (3,70%) nie może dziwić.

NAJLEPSZY Z NAJGORSZYCH WYBORÓW?Wszystko powyżej opisane prowadzi do prostego wniosku – w tegorocznych wyborach nie było dobrego kandydata. Socios próbowali więc wybrać najmniejsze zło, kierując się chęcią kontynuacji modelu, który pomimo wielu uchybień pozwolił Dumie Katalonii powrócić na sportowy szczyt.

C o w i ę c oz n a c z a r e e l e k c j a B a r to m e u? Prezydent powinien w pier wszej kolejności postarać się „wyprowadzić Barçę z Ciutat de la Justícia i przywrócić ją do Ciutat Esportiva”. A le czy rzeczy wiście tak będzie? Bartomeu t wardo obst aje pr z y s woim , t wierdz ą c , że klubem zar z ądza wzorcowo, co oc z y wiś cie jest nieprawdą . Im sz ybciej zrozumie swój błąd, tym lepiej. W kwestiach sportowych plan został określony jasno – budowanie drużyny na wzór galaktycznego Realu. Na szczęście dzięki ostatnim sukcesom dużą autonomię w tej kwestii zachowuje Luis Enrique, co pokazał transfer Ardy Turana. Reelekcja Bartomeu jest również tożsama z realizacją projektu Espai Barça. Biorąc pod uwagę kreatywną księgowość prowadzoną przez zarząd Barcelony, ruch ten wygląda na dość ryzykowny. Niepokoi także sytuacja akademii Blaugrany. System szkolenia od kilku lat przynosi coraz gorsze efekty, a temat jakichkolwiek zmian w nim praktycznie nie istnieje. „La Masię można by teraz właściwie zamknąć , bo nikt stamtąd nie awansuje do pierwszej drużyny” – podkreśla w ostrym tonie Johan Cruijff.

Wybór Bartomeu na kolejną kadencję stawia zatem więcej pytań niż odpowiedzi. Czy dzięki temu Barcelona będzie mogła spokojnie rozwijać s ię zarówno pod wzglę dem sportow ym jak i ekonomicznym? Czy może jednak skończy się jak za czasów Gasparta i potrzebą natychmiastowego ratowania klubu? Czy op łaci się przekładać jakość marketingową ponad wartości , dzięki którym Duma Katalonii stała się czymś więcej niż klubem? Podobne pytania można zresztą mnożyć. Odpowiedzi na nie wszystkie, choć wstępnie, powinniśmy poznać już w nadchodzącym sezonie.

Jako nastolatek dorabiał jeżdżąc na tirach w Libii czy Egipcie i nie posiadając prawa jazdy. Dopiero po latach zdecydował się, by iść na studia. Do struktur FC Barcelony wciągnął go nie kto inny jak Sandro Rosell. Kiedyś współpracował z La-portą, dziś jest jednym z jego największych wrogów.

Josep Bartomeu


27

FELIETON KIBICE W HISZPANII

OD JANUSZA DO CHULIGANAKIBICOWSKA PANORAMA HISZPANII

Zanim zaczniecie zagłębiać się w informacje o pił-karzach, klubach i kadrach klubów, które znaj-dziecie na następnych stronach, poświęćmy

trochę uwagi na jeszcze jedną istotną kwestię – naj-ważniejszych uczestników przedstawienia zwanego futbolem. Temat kibiców w piłce nożnej oraz porów-nań pomiędzy ich sytuacją w różnych krajach można by oprawić w gruby tom lub nawet całą serię publika-cji. Skupmy się na tym co Was, jako czytelników Prze-wodnika oraz Polaków, interesuje zapewne najbardziej, czyli jak to ogólnie jest z tymi kibicami i jak można to porównać do Polski? A jest co porównywać, bo pano-rama kibicowska różni się od tej naszej.

Michał Świerżyński@miguelsergio27

K ilka lat temu (uboższy w wiedzę, którą teraz posiadam) rozmawiałem z kole-gą po jego powrocie z Hiszpanii. Mocno zazdrościłem mu udziału w Gran Derbi

na żywo (dość przypadkowego – udało mu się wyrwać ostatni bilet , który ktoś zwrócił, a ten wpadł do systemu sprzedaży). Mecz Barcelona--Real to spektakl, który co roku śledzą miliony osób z każdego miejsca na świecie. Podczas gdy relacjonował mi cały dzień meczowy, czekałem aż zacznie opowiadać o śpiewach i dopingu dzie-siątek tysięcy kibiców wspierających Barcelonę w tak trudnym i prestiżowym starciu, czekałem na opowieść o zapierającej dech w piersiach oprawie, kibicowskich szczegółach, których nie można zobaczyć w telewizji. Mocno się zawiod-łem, kiedy całą sytuację na trybunach podsu-mował tak: „minuta śpiewów na początku me-czu, zero oprawy, do tego 1/3 stadionu to turyści, głównie z Azji”.

Tymczasem w Polsce od wielu lat słyszy się o nagłaśnianych przez media (czasem słusznie, czasem nie) „wybrykach” z udziałem „kiboli” (ter-min wymyślony przez media, później zadziornie podłapany przez kibiców). Świetny temat „za-pchajdziura”, bo do studia można zaprosić eks-perta, a co mądrzejsi z nich proszą: nie wrzucajmy wszystkich kibiców do jednego worka. I słusznie, bo tę grupę społeczną można podzielić na wie-le podgrup. Trzy podstawowe to: kibice „zwykli”, tzw. janusze (chociaż znalazłoby się jeszcze kilka innych określeń); ultras, czyli grupy, które dbają o atmosferę stadionową, doping, oprawy; oraz hools (lub chuligani, pseudokibice, bojówki) – ci sympatyzują z klubem, lecz emocji nie szukają na murawie, a na ulicach i w lasach (oraz innych przypadkowych miejscach bijatyk). W Polsce taki podział jest dosyć przejrzysty i łatwo te grupy od-różnić, czego nie możemy powiedzieć o kibicach

fot. Jan Krzysztofik

Kibice z „Curva Nord” na Estadio Mestalla są jednymi z najgłośniejszych i najliczniejszych w Hiszpanii

28


OD JANUSZA DO CHULIGANAKIBICOWSKA PANORAMA HISZPANII

w Hiszpanii – tam powyższe granice nie są tak wi-doczne i często sami zainteresowani nie wiedzą kto jest kim. Pomimo tego postaramy się uporządkować ten bałagan i nakreślić Wam sytuację.

Automatycznym skojarzeniem Polaka jeśli mówi się o kibicach hiszpańskich jest właśnie ta pierwsza grupa kibiców „zwykłych”, czyli tych, którzy przy-chodzą na stadion jak na przedstawienie, zajmując swoje miejsce w swoim rzędzie na swoim sektorze (bardzo często od wielu lat to samo, słono płacąc za karnet). Nic dziwnego, gdyż jest to zgodne z prawdą – takich kibiców jest w Kraju Cervantesa zdecydo-wanie najwięcej. Podczas meczu kibic ten będzie obserwował, komentował zagrania, popijał napoje i zajadał się specjałami ze stadionowych punktów gastronomicznych. Najczęściej stanowią główny człon lokalnych peñi.

Im dalej w las… Teraz sytuacja zaczyna się jeszcze bardziej komplikować, gdyż terminem ultra określa się w Hiszpanii radykalnych, skrajnych kibiców/kiboli (stąd też drugi termin – radicales). Zarówno w Pol-sce, Hiszpanii i innych krajach apogeum działalności tych grup to lata 90. Jedną z największych różnic (a zarazem, z perspektywy Polaka, niespodzianek) są poglądy polityczne tych grup. O ile w Polsce ogół ultrasów i radykalnych grup ma prawicowe poglą-dy (patrioci, ci skrajniejsi – nacjonaliści) co często

odzwierciedla się w okrzykach, hasłach i oprawach na trybunach, a raz do roku zjednoczeniem podczas Marszu Niepodległości, o tyle w kraju tak niejedno-litym jak Hiszpania poglądy też są kwestią sporną. Oprócz grup prawicowych, mamy grupy skrajnie lewicowe (!) oraz (co nie powinno dziwić), separa-tystyczne.

O radicales było głośno przy okazji takich wyda-rzeń, jak wyrzucenie Ultras Sur, Brigadas Blanqui-azules oraz Boixos Nois z trybun (o tych ostatnich możecie dowiedzieć się więcej ze strony 28 pierw-szego numeru e-wydania Olé Magazynu, do pobra-nia za darmo na naszej stronie). Ostatnią głośną sprawą było ubiegłoroczne starcie Riazor Blues z Frente Atlético, wskutek którego zginął jeden z ki-biców Deportivo. Silny i szybki przekaz prasy i opinii publicznej był spójny: jesteście elementem niepo-trzebnym w piłce nożnej. Najliczniejszą i najbardziej niebezpieczną ekipą są właśnie uczestnicy wyżej wspomnianego wydarzenia, Frente Atlético, która znalazła się pod ostrzałem mediów i środowiska piłkarskiego.

Na koniec warto wspomnieć o organizacjach ki-bicowskich, peñas, czyli specyficznych fanklubach zbierających lokalnych sympatyków danego klu-bu, najczęściej powiązanych z jednym konkretnym lokalem (od świetlic po puby). Na terenie Hiszpanii

członkowie peñas spotykają się w znanym sobie gronie przy okazji meczów swojego zespołu, orga-nizują wyjazdy na jej mecze domowe i wyjazdowe, nierzadko wywieszając swoją flagę (widoczne pod-czas transmisji ze stadionów La Liga). Charakter tych organizacji zmienia się nieco jeśli mamy do czynienia z peñą zagraniczną, jaką na przykład jest polska Aguila Blanca (tłum. Biały Orzeł, jedyna pol-ska peña Realu Madryt, Barcelona ma dwie, Atlético również jedną). Lokalny charakter w oryginalnym zamyśle zmienia się w ogólnokrajową organizację, której członkowie spotykają się w swoich miastach, uczestniczą w kibicowskich turniejach piłkarskich, organizują zjazdy, jak również wyjazdy na mecze. Jest to chyba typowo hiszpański fenomen, gdyż nie spotkałem się z niczym podobnym w innych kra-jach. Tu ciekawostka, Barcelona ma więcej peñas w Hiszpanii i poza jej granicami niż w samej Katalonii.

Pomimo niełatwego tematu i wysokiego stopnia zawiłości mam nadzieję, że w tym krótkim zarysie przybliżyłem wam, czytelnikom niniejszego Prze-wodnika, wygląd sceny kibicowskiej w Hiszpanii. Jej panoramę tworzą ludzie bardzo różni, od Janusza przez ultrasa, aż do lewicowców i prawicowców pa-nujących na ulicach. Różnorodność jest jednak ży-ciem codziennym Hiszpanów, a kwestie kibicowskie nie są w tym przypadku wyjątkiem od reguły.

Kibice Realu czy Barcelony zacho-wują się trochę jak w teatrze. Nie jest to doping zbyt żywy, nie ma tylu okrzyków. Na stadionie są też ludzie, którzy bilety kupili cztery miesią-ce wcześniej i nie są żadnymi kibicami. Japońscy turyści, którzy przyjechali do Madrytu czy po prostu obcokrajowcy. Półfinały Ligi Mi-strzów, mecze z Bar-celoną — to powinno być wyjątkowe, a cze-goś jednak brakuje

– Kibu VicuñaUltra Yomus

1983 1800

Frente Atlético

1982 2500

Ultras Sur

1980 X

X Zakaz wstępu na stadion

Szacunkowa liczba członków

Boixos Nois

1981 X

Herri Norte Taldea

1981 200

Ultra Boys

1981 400

Brigadas Blanquiazules

1985 X

Bukaneros

1992 400

Riazor Blues

1987 250

Celtarras

1987 100

Supporters Gol Sur

1986 200

Biris Norte

1975 300

Eskozia La Brava

2001 b/d


29

3030


WalencjaMadryt

Barcelona

BilbaoSan Sebastián

Sewilla

Vila-real

VigoA Coruña

Grenada

Málaga

Éibar

Madryt (42)Barcelona (23)Bilbao (8)Walencja (6)San Sebastián (2)Sewilla (2)A Coruña (1)

W parku El Retiro znajduje się statua Upad-łego Anioła, usytuowana dokładnie 666 metrów nad poziomem morza. Wielu do-szukiwało się w tym fakcie symboli satani-stycznych.

GRENADA 235 tys.Najsłynniejszym budynkiem miasta jest Alhambra. Zbudowano ją w opar-ciu o ciąg arytmetyczny bazujący na długości boku kwadratu, mnożonej później przez kolejne pierwiastki.

SEWILLA 700 tys.W dzielnicy San Lorenzo istnieje ulica o na-zwie Człowiek z Kamienia. Znajduje się tam kamień w kształcie ludzkiego korpusu, praw-dopodobnie pozostałość rzymskiej rzeźby.

MÁLAGA 568 tys.W Maladze można zamówić kawę o dowolnej mocy. W tamtejszych kawiarniach istnieje aż dziesięciostopniowa skala proporcji między kawą a wodą.

WALENCJA 830 tys.W Walencji wiosnę wita się świętem Las Fallas, podczas którego miasto przemierzają ogromne kolorowe monumenty, które na koniec zostają spalone.

VILA-REAL 50 tys.Już od niemal trzydziestu lat w mieście odbywa się międzynarodowy festiwal teatrów ulicznych pod nazwą FitCarrer.

VIGO 296 tys.W Londynie istnieje ulica poświęcona temu miastu – Vigo Street – upamiętniająca bitwę morską pod Rande.

MADRYT 3,3 mln

Gdyby wszyscy w A Coruñii zechcieli pójść na piwo w tym samym momencie, bez problemu zmieściliby się w w tamtejszych barach.

A CORUÑA 246 tys.

ÉIBAR 27 tys.Już w XV wieku Éibar słynął z produkcji broni palnej: od arkebuzów po rewolwery. To dlatego drużyna z Éibaru znana jest jako Rusznikarze.

BARCELONA 1,62 mlnKrzysztof Kolumb ze słynnej kolumny wyciąga rękę w kierunku oceanu, ale bynajmniej nie Atlantyku. W rzeczywi-stości odkrywca Ameryki wskazuje... Majorkę.

SAN SEBASTIÁN 186 tys.Właściwie jak się nazywa: San Saba-stián, Donostia, Donosti, Sanse, La Bella Easo?... Według National Geographic jedno z dziesięciu najszczęśliwszych miast świata.

BILBAO 350 tys.Na początku XX wieku podkreślano bo-gactwo tego miasta mówiąc, że szam-pana pija się tam jak wodę. Dlatego ten trunek nazywa się w Hiszpanii „wodą z Bilbao”.

MAPA MIAST I KLUBÓW

Las Palmas

Gijón

LAS PALMAS 383 tys.Las Palmas jest stolicą wyspy Gran Canaria, leżącej zaledwie 100 kilometrów od wybrze-ża Afryki. To tam produkuje się wódkę, która uchodzi za najczystszą na świecie.

GIJÓN 276 tys.Lody wszystkich smaków? W lodziarni na rynku w Gijón można spróbować m.in. lodów o smaku gulaszu, szparagów, czosnku czy kalmarów w sosie własnym. Smacznego!

BEZPOŚREDNIE POŁĄCZENIA Z POLSKĄ

BARCELONA (BCN I GRO) Gdańsk, Katowice, Kraków, Poznań, Warszawa, Wrocław

MADRYT (MAD) Kraków, Warszawa

LAS PALMAS (LPA) Kraków, Warszawa

MÁLAGA (AGP) Kraków, Warszawa, Wrocław

ALICANTE* (ALC) Gdańsk, Katowice, Kraków, Warszawa, Wrocław

*Z Alicante do Walencji kursują pociągi RENFE, którymi podróż trwa ok. 1 godz. 40 min

3131


SĘDZIOWIE LA LIGA

Álvarez IzquierdoData urodzenia: 12.09.1972Miejsce urodzenia: BarcelonaZwiązek: KataloniaSezony w La Liga: 10

9,43 Clos GómezData urodzenia: 30.06.1972Miejsce urodzenia: SaragossaZwiązek: AragoniaSezony w La Liga: 10

9,36

ocena RFEF za sezon 14/15* Liga Adelante

sędzia międzynarodowy

De Burgos BengoecheaData urodzenia: 16.03.1986Miejsce urodzenia: BilbaoZwiązek: Kraj BaskówSezony w Liga Adelante: 4

9,47* Del Cerro GrandeData urodzenia: 13.03.1976Miejsce urodzenia: MadrytZwiązek: Wspólnota MadrytuSezony w La Liga: 5

9,53

Estrada FernándezData urodzenia: 27.01.1976Miejsce urodzenia: LleidaZwiązek: KataloniaSezony w La Liga: 7

9,50 Fernández BorbalánData urodzenia: 30.05.1973Miejsce urodzenia: AlmeríaZwiązek: AndaluzjaSezony w La Liga: 12

9,49

Gil ManzanoData urodzenia: 04.02.1984Miejsce urodzenia: Don BenitoZwiązek: EstremaduraSezony w La Liga: 4

9,33 González GonzálezData urodzenia: 06.09.1974Miejsce urodzenia: PonferradaZwiązek: Kastylia i LeónSezony w La Liga: 7

9,54

Hernández HernándezData urodzenia: 10.11.1982Miejsce urodzenia: ArrecifeZwiązek: Las PalmasSezony w La Liga: 4

9,47 Iglesias VillanuevaData urodzenia: 01.06.1975Miejsce urodzenia: A CoruñaZwiązek: GalicjaSezony w La Liga: 6

9,15

Jaime LatreData urodzenia: 17.06.1979Miejsce urodzenia: HuescaZwiązek: AragoniaSezony w La Liga: 2

9,26 Martínez MunueraData urodzenia: 13.07.1982Miejsce urodzenia: BenidormZwiązek: WalencjaSezony w La Liga: 3

9,34

Mateu LahozData urodzenia: 12.03.1977Miejsce urodzenia: Algimia de AlfaraZwiązek: WalencjaSezony w La Liga: 8

9,39 Melero LópezData urodzenia: 02.07.1979Miejsce urodzenia: MálagaZwiązek: AndaluzjaSezony w La Liga: 2

8,97

Pérez MonteroData urodzenia: 03.01.1976Miejsce urodzenia: LinaresZwiązek: AndaluzjaSezony w La Liga: 5

8,89 Prieto IglesiasData urodzenia: 17.06.1981Miejsce urodzenia: PampelunaZwiązek: NawarraSezony w La Liga: 3

8,99

Sánchez MartínezData urodzenia: 03.10.1983Miejsce urodzenia: MurcjaZwiązek: MurcjaSezony w Liga Adelante: 4

9,53* Undiano MallencoData urodzenia: 08.10.1973Miejsce urodzenia: PampelunaZwiązek: NawarraSezony w La Liga: 16

9,40

debiut w La Liga

D

D

D

Velasco CarballoData urodzenia: 16.03.1971Miejsce urodzenia: MadrytZwiązek: Wspólnota MadrytuSezony w La Liga: 12

9,42 Vicandi GarridoData urodzenia: 06.02.1986Miejsce urodzenia: LugoZwiązek: Kraj BaskówSezony w La Liga: 2

9,23

Sędziowie przeniesieni do Liga Adelante: José Antonio Teixeira Vitienes (8,72) i Fernando Teixeira Vitienes (8,66)

fot. ww

w.rfef-cta.com

CIEKAWE LICZBY

85 0 30Sezony w La Liga

Sezony w Liga Adelante

Cena najtańszego biletu (w €)

Athletic

40 243 Średnia frekwencjaw sezonie 2014/15 85 mln

ATHLETIC CLUB

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

SAN MAMÉS

M O C N E S T R O N Y

06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1898

Opracowanie: Mariusz Bielski

fot.

Eus

kald

unaa

(CC

-BY-

SA-4

.0),

ww

w.a

thle

tic-

club

.eus

Szacowane roczne przychody (w €)

Posiadacze karnetów:

44 385Przydomki:

Los Leones, Rojiblancos

M I N U T Y N A B O I S K U B R A M K I A S YS T Y

SEZON 14/15

STAŁE FRAGMENTY GRYUpodobania trenera i warunki fizyczne dru-żyny wręcz każą Lwom wykorzystywać ten aspekt. To zdecydowanie jedna z ich najgroź-niejszych broni.

+

+ GRA Z KONTRYPiłkarze Athleticu są trochę jak bokserzy – wolą czekać schowani za gardą, by w odpo-wiednim momencie zadawać ciosy, co udo-wodnili wielokrotnie w poprzednim sezonie.

S Ł A B E S T R O N Y

ATAK POZYCYJNYPrzez kilka lat piłkarze Athleticu zapomnieli czego nauczył ich Bielsa. Inna sprawa, że po prostu nie mają w składzie odpowiednich wy-konawców do takiego grania…

-

- LEWA OBRONAValverde musi uważać na zdrowie Balenziagi, bo oprócz Lekue z rezerw nie ma w Athleticu dobrej alternatywy na tę pozycję. Czy El Txin-gurri wyciągnie wnioski z sezonu 2014/15?

3060 G. Irazoz2960 A. Laporte2945 Ó. de Marcos

Strona: www.athletic-club.eus Dyrektor generalny: José María AmorrortuE-mail: [email protected] Sponsor główny: Kutxabank

Adres: Alameda Mazarredo 23, 48009 Bilbao Producent strojów: NikePrezydent: Josu Urrutia Oficjalne fankluby: 43

18 A. Aduriz5 M. San José3 Beñat

7 M. Susaeta4 A. Aduriz3 Ó. de Marcos

pojemność: 53 289 otwarcie: 2013 wymiary boiska: 105 × 68

20

1522

1

164

24

76

WILLIAMS

ADURIZ

RAÚL GARCÍA

SAN JOSÉBEÑAT

BALENZIAGA

LAPORTE

IRAIZOZ

ETXEITA

DE MARCOS

4-2-3-1

10

14

SUSAETA

40 50 44 54 58 49 45 70 55Pkt

11

17

13

8

6

10

12

4

7

32


Juanma Velasco Medinabeitia@juanmavelascom

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwota

Raúl García Atlético OP 29 10 mln €

Eneko Bóveda Eibar PO 27 wolny transfer

Gorka Elustondo Real Sociedad ŚO / DP 28 wolny transfer

Javi Eraso Leganés ŚP 25 wolny transfer

Iñaki Williams Bilbao Athletic ŚN 21 awans z rezerw

Sabin Merino Bilbao Athletic ŚN 23 awans z rezerw

TRANSFERY

Andoni Iraola (PO) – New York City FC (wolny transfer), Unai Albizua (ŚO) – Leganés (wolny transfer), Erik Morán (DP) – Real Sara-gossa (wolny transfer), Gaizka Toquero (ŚN) – Deportivo Alavés (wolny transfer), Kepa Arrizabalaga (BR) – Real Valladolid (wypożyczenie), Unai Bustinza (PO) – Leganés (wypożyczenie), Jon Aurtenetxe (LO) – Tenerife (wypożyczenie), Iñigo Ruiz de Galarreta (ŚP) – Leganés (wypożyczenie), Guillermo (ŚN / PN) – Leganés (wypożyczenie), Jonas Ramalho (ŚO) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw), Enric Saborit (LO) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw), Unai López (ŚP) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw), Iker Guarrotxena (LN / PN) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec

352 / 333mecze / gole

TELMO ZARRA

OKIEM EKSPERTA

statnimi czasy Athletic przeżywa prawdziwe od-rodzenie. Przed rokiem Lwy weszły do Ligi Mi-strzów po szesnastu latach przerwy, a niedawno zgarnęły Superpuchar Hiszpanii. Oczywiście nie są to sukcesy na miarę mistrzostwa kraju, ani na-

wet finału Ligi Europy, ale i tak dają wszystkim związanym z klu-bem ogromną satysfakcję.

Jakie są kolejne plany Athleticu? Ernesto Valverde nie zamierza obiecywać kibicom złotych gór. Wejście na wyższy poziom będzie jeszcze trudniejsze niż wszystkie poprzednie kroki. Teraz na podbój czekają głównie europejskie puchary, które stanowią dla nich naj-większe wyzwanie. Mimo słabego początku w lidze, perspektywy na sezon 2015/16 wyglądają całkiem dobrze. Przede wszystkim kadra zespołu jest szersza i równiejsza dzięki transferom Bóvedy, Eluston-do, Eraso oraz Raúla Garcíi. Równie dobrze do składu wpasowali się piłkarze, którzy awansowali z rezerw – Iñigo Lekue oraz Sabin Merino. To bardzo ważny dla Los Leones aspekt, bo w poprzednim sezonie właśnie odpowiednich dublerów brakowało najbardziej. Valverde musiał wówczas stawiać na zawodników podstawowej jedenastki nawet wtedy, gdy ci pozostawali w fatalnej formie. Po rundzie je-siennej efekty były opłakane...

Ostatni sezon pokazał też, ile dla Athleticu oznacza strata choć-by jednej gwiazdy. Gdy odszedł Ander Herrera, posypała się cała

ich gra w ataku. Tym razem jednak obyło się bez sprzedaży filarów drużyny. Zachowanie trzonu zespołu było możliwe głównie dzięki marcowej reelekcji Josu Urrutii na stanowisku prezydenta (nie zna-lazł się żaden kontrkandydat). Zmiana osoby pełniącej tę funkcję zapewne zaburzyłaby ciągłość projektu. A tak, nie dość że kontrakt przedłużył sam Valverde, to zrobiło to też kilku jego podopiecznych. Najczęściej z przenosinami łączony był Aymeric Laporte, ale nawet on ostatecznie podpisał nową umowę. Klauzulę w kontrakcie Fran-cuza podwyższono do 50 milionów i póki co każdy zainteresowany jego usługami musi obejść się smakiem. Valverde ma więc spokojną głowę. Co prawda na początku sezonu ze względu na kontuzje wyle-ciało mu ze składu kilku ważnych zawodników, co też ma przełożenie na wyniki, lecz na razie nie należy robić z tego powodu tragedii. Wręcz przeciwnie, superpuchar rozbudził apetyty wszystkich ludzi związanych z Athletikiem.

Aduriz, mimo swoich lat, znów powinien strzelać jak z karabinu maszynowego, Beñat oraz R. García rządzić i dzielić w środku pola, a Laporte zrobić z defensywy mur nie do przebicia. Żeby osiągnąć cel, będą musieli jednak ciężko pracować przez cały sezon. Biorąc to wszystko pod uwagę, powszechny optymizm nie może dziwić. Lwy są bogatsze o doświadczenia z poprzednich lat i nawet jeśli ostatecznie okazało się, że Messi nie pochodzi z Arrigorriagi (nawiązanie do słów Valverde z konferencji), to i tak w tym sezonie mogą namieszać.

Na fali renesansu

Los Leones mają tego lata wielki powód do radości, bo po 31 latach wreszcie zdobyli trofeum: Superpuchar Hiszpa-nii. Na koniec bieżącego sezonu będą chcieli powtórzyć ten sukces. Athletic zagra na trzech frontach, szczegól-nie powinien skoncentrować się na Lidze Europy. W finale drugiego najważniejszego europejskiego pucharu grali już w 2012 roku, a teraz wierzą, że są w stanie zajść równie da-leko. W Bilbao panuje przekonanie, że w Lidze Europy mają większe szanse niż w Copa del Rey, ponieważ tutaj nie będą musieli mierzyć się z rywalami pokroju Realu Madryt czy Barcelony. Valverde poprowadzi tę ekipę trzeci sezon z rzę-du, tak długiego pobytu nie miał w żadnym z dotychczaso-wych klubów. W Athleticu będzie nadal pracował tak jak wcześniej, utrzyma swoją koncepcję, która w poprzednich sezonach dawała mu bardzo dobre wyniki.Drużyna została odpowiednio wzmocniona. Z Leganés sprowadzono Eraso, zaś z Eibaru Bóvedę. Obaj są wychowankami Lezamy, ale ich droga do pierwszego składu wiodła przez inne zespoły. Zaskakujące było pozyskanie Elustondo, któremu kończył się kontrakt z Realem Sociedad, oraz angaż w ostatnich dniach Raúla Garcíi z Atleti. Lwy interesowały się też Na-cho Monrealem z Arsenalu, ale ostatecznie kluby nie doga-dały się co do warunków transferu.

O

8Mistrzostwo

Primera División

23Puchar

Hiszpanii

2Superpuchar

Hiszpanii

MARCA

BILANS: -10 MLN €


Najdroższy transfer

12 MLN €do klubu w sezonie 1997/98

ROBERTO RIÓS


33

1 13 10B R A M K A R Z E O B R O Ń C Y

2 64 16 318

30 8 17P O M O C N I C Y

7 23 14

25

19115 22

REPREZENTANCI: ŚREDNIA WIEKU: ŚREDNI WZROST: WARTOŚĆ DRUŻYNY:5 182 126,2 MLN €

24

27

fot.

ww

w.a

thle

tic-

club

.eus C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: ERNESTO VALVERDE Pierwszy asystent: JON ASPIAZU Trener bramkarzy: AITOR IRU Trener przyg. fiz.: XABIER CLE-MENTE Delegat: ANDONI IMAZ

SZTAB SZKOLENIOWY

ATHLETIC PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

imię i nazwisko kraj pochodzenia reprezentacja poz. data ur. cm / kg wartość (w €) kontrakt

1 Gorka Iraizoz Hiszpania brak BR 06.03.1981 191 / 87 2 mln 2016

13 Iago Herrerín Hiszpania brak BR 25.01.1988 187 / 89 2 mln 2017

2 Eneko Bóveda Hiszpania brak PO 14.12.1988 181 / 77 2 mln 2018

10 Óscar de Marcos Hiszpania brak PO 14.04.1989 180 / 76 5 mln 2019

4 Aymeric Laporte Francja Francja U-21 ŚO 27.05.1994 189 / 85 15 mln 2019

6 Mikel San José Hiszpania Hiszpania ŚO 30.05.1989 186 / 77 5 mln 2018

16 Xabier Etxeita Hiszpania brak ŚO 31.10.1987 185 / 79 3 mln 2018

18 Carlos Gurpegi Hiszpania brak ŚO 19.08.1980 181 / 74 1 mln 2016

3 Gorka Elustondo Hiszpania brak ŚO / DP 18.03.1987 184 / 79 2 mln 2017

24 Mikel Balenziaga Hiszpania brak LO 29.02.1988 177 / 75 4 mln 2019

30 Iñigo Lekue Hiszpania brak LO 04.05.1993 180 / 72 600 tys. 2016

8 Ander Iturraspe Hiszpania Hiszpania DP 08.03.1989 187 / 74 10 mln 2019

17 Mikel Rico Hiszpania brak ŚP 04.11.1984 178 / 76 8 mln 2018

7 Beñat Etxebarria Hiszpania brak ŚP 19.02.1987 175 / 72 6 mln 2018

5 Javi Eraso Hiszpania brak ŚP 22.03.1990 180 / 71 1 mln 2018

23 Ager Aketxe Hiszpania brak OP 30.12.1993 174 / 69 1 mln 2017

22 Raúl García Hiszpania Hiszpania OP 11.07.1986 184 / 81 15 mln 2019

14 Markel Susaeta Hiszpania brak PN 14.12.1987 179 / 67 10 mln 2017

11 Ibai Gómez Hiszpania brak LN 11.11.1989 177 / 72 3,5 mln 2017

19 Iker Muniain Hiszpania brak LN 19.12.1992 169 / 63 18 mln 2019

25 Sabin Merino Hiszpania brak ŚN 04.01.1992 187 / 78 600 tys. 2016

20 Aritz Aduriz Hiszpania brak ŚN 11.02.1981 182 / 78 3 mln 2016

9 Kike Sola Hiszpania brak ŚN 25.02.1986 185 / 82 1,5 mln 2018

15 Iñaki Williams Hiszpania Hiszpania U-21 ŚN 15.06.1994 186 / 77 5 mln 2017

21 Borja Viguera Hiszpania brak ŚN 26.03.1987 184 / 80 2 mln 2017

„Superpuchar to dla Barcelony tylko ko-lejne z trofeów, dla nas jest wszystkim”

–ERNESTO VALVERDEJ A K O Ś Ć W Z M O C N I E Ń

S Z A N S E N A P U C H A R Y

S I Ł A Z E S P O Ł U

w

w

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

w

w

w

N A PA S T N I C Y

20

w

w

w

w

w

w

9 15 21

34


Txorierri 14:0 08.07 Sondika

Krasnodar 1:1 11.07 Bischofshofen

Greuther Fürth 2:3 14.07 Leogang

Club Tijuana 2:0 18.07 Boise

Betis 1:1 23.07 Arcos de la Frontera

Real Valladolid 1:1 25.07 Sestao

Inter Baku 2:0 30.07 El. do LE

Osasuna 0:2 02.08 Pampeluna

Inter Baku 0:0 06.08 El. do LE

Inter 0:2 08.08 Parma

Barcelona 4:0 14.08 Superpuchar Hiszpanii

Barcelona 1:1 17.08 Superpuchar Hiszpanii

fot. ww

w.athletic-club.eus

Kluczowy transfer

Raúl powiedział swego czasu, iż Athletic nie jest klubem jego marzeń i wo-lałby dołączyć do jakiejś innej ekipy. Było to dawno temu, gdy grał jeszcze w Osasunie. Kibice Lwów są wyjątkowo pamiętliwi, dla-

tego też jego transfer został przyjęty dość chłodno. Obok jakości jaką gwarantuje nie da się jednak przejść obojętnie. García nie jest co prawda żadnym wirtuozem tech-nicznym, ale to nie przeszkadza mu w by-ciu znakomitym zawodnikiem. Dowodem na to są słowa Enrique Cerezo, którymi pożegnał piłkarza: „Ósemka, którą nosi-łeś na plecach, przeszła do historii Atleti”. Ernesto Valverde również uwielbia takich walczaków. Raúl przychodzi do Athleticu, bo jak twierdzi, chce grać jeszcze więcej niż w barwach Los Colchoneros. O miejsce w składzie będzie walczył z Eraso, stąd na pierwszą jedenastkę ma znacznie większe szanse niż w Madrycie.

Aritz jest jak wino – im starszy, tym lepszy. To wyświechta-na metafora, ale bardziej trafną względem niego po prostu trudno dziś znaleźć.

Dowody? W ostatnich trzech kampaniach zdobywał kolejno czternaście, szesnaście i osiemnaście bramek. Tegorocz-ny Superpuchar Hiszpanii pozwala mieć nadzieję, że i w tym sezonie Aduriz będzie strzelał równie regu-larnie. Póki co może pochwalić się historycznym wyczynem – jest dopiero trzecim piłkarzem At-hleticu, który w ostatnich 70 latach zdobył hat--tricka przeciwko dumie Katalonii. Aritz swoją piłkarską długowieczność zawdzięcza sportom, które oprócz piłki uprawiał w młodości, czyli surfingowi, snowboardowi czy biegom narciar-skim. Dzięki temu, mimo 34 lat na karku, wciąż jest tak silny i skuteczny w powietrzu – aż 35% swoich goli strzelił głową. Takim wynikiem nie może pochwalić się żaden inny napastnik ligi.

Największa gwiazda

MECZEP o c z ą t e k s e z o n u

ARITZ ADURIZ

Trener ERNESTO VALVERDE

DOM

WYJAZD

3:2 (20.08)

MŠK Żylina

Barcelona

0:1 (23.08)

1:0 (27.08)

MŠK Żylina Eibar

2:0 (30.08)

RAÚL GARCÍA

W poprzednim sezonie przebojem wdarł się do pierwszego składu i miej-sca w nim już nie oddał. Można więc przypusz-czać, że kiedy tylko wy-leczy kontuzję, również w obecnym będzie jednym z podstawowych zawodni-

ków Lwów. Iñaki to prawdziwy boiskowy pracuś, czym szybko zaskarbił sobie mi-łość San Mamés – kiedy Valverde zmieniał go w meczu z Realem Madryt, cały stadion zgotował mu owację na stojąco.

IÑAKIWILLIAMS

Po raz pierwszy w karierze trenerskiej Ernesto Valverde zda-rzyło się, by został w jednym klubie na trzy sezony. Ale gdzie El Txingurri miałby czuć się lepiej niż w domu? Kibice go ko-chają, a z prezydentem łączy przyjaźń, więc w tym układzie każdy za każdym stoi murem. I nie ma się co dziwić, skoro Ernesto osiąga z Athletikiem historyczne wyniki. „Nie ma dla mnie czegoś takiego jak plan minimum” – mówił swego czasu i słów dotrzymał. Najpierw po szesnastu latach wrócił z Lwami do Ligi Mistrzów, a ostatnio zdobył nimi pierwsze od 31 lat trofeum. To wszystko procentuje, bo jego nazwisko regularnie pojawia się w mediach, kiedy te szukają następcy Vicente del Bosque na stanowisku selekcjonera reprezenta-cji. Czas więc zrobić kolejny krok naprzód…

Pretemporada BILANS MECZOWY: 4-5-3 BILANS BRAMKOWY: 15-11+ puchary i mecze kwalifikacyjne

Młody wilk

15

W A R T O Ś Ć M A R K E T I N G O W A

HISZPA N | 51 lat

W KLUBIE OD: czerwiec 2013POPRZEDNIE KLUBY: Valencia, Olympiacos, Villarreal, Olympiacos, Espanyol, Athletic, Bilbao Athletic.

WARTO ODWIEDZIĆ: ATHLETICBILBAO.PL

22

@AritzAduriz11


35

http://athleticbilbao.pl

CIEKAWE LICZBY




Atlético


CLUB ATLÉTICO DE MADRID

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

VICENTE CALDERÓN


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1903

Opracowanie: Maciej Koch

fot.

Bru

ceW

(CC

-BY-

SA-2

.0),

Áng

el G

utié

rrez

/ww

w.c

luba

tlet

icod

emad

rid.

com



47 890Przydomki:

Rojiblancos, Colchoneros


SEZON 14/15

STAŁE FRAGMENTY GRY35 goli strzeliło w ten sposób Atlético w sezo-nie 2014/15, najwięcej w lidze. Ten element opanowali do perfekcji – 52% wszystkich bra-mek zdobyli po stałych fragmentach gry.

+

+ ŻELAZNA DEFENSYWAJeśli nie stracisz gola, nie przegrasz meczu – to dewiza Atlético, które od 2012 roku 103 razy zachowało czyste konto w 205 meczach we wszystkich rozgrywkach.


ATAK POZYCYJNYJak zaszkodzić Atlético? Najlepiej ich włas-ną bronią – kontratakami. Mecze, w których musieli mozolnie budować swoje ataki, były często pokazem bezradności Los Colchoneros.

-

- AGRESJAGra z wielkim zacięciem kończy się czasami stratą kontroli nad agresją. W poprzednim sezonie otrzymywali średnio trzy żółte kart-ki na mecz.

3102 Juanfran3060 D. Godín2884 Koke

Strona: clubatleticodemadrid.com Dyrektor sportowy: José Luis CamineroE-mail: [email protected] Sponsor główny: Plus500

Adres: Paseo Virgen del Puerto 67, 28005 Madryt Producent strojów: NikePrezydent: Enrique Cerezo Oficjalne fankluby: 764

22 A. Griezmann12 M. Mandžukić5 R. García

10 Koke5 M. Mandžukić5 Gabi


711

6

13

242

3

5 14

JACKSON M.GRIEZMANN

KOKE

GABITIAGO

FILIPE

GODÍN

OBLAK

GIMÉNEZ

JUANFRAN

4-4-2

20

10

ÓLIVER

60 64 67 47 58 56 76 90 78Pkt

4

7

4

9

7

5

3

1

3

36


Darío Novo@DarioNovoWeb

zawodnik poprzedni klub poz.wiek rodzaj / kwota

Jackson Martínez Porto ŚN 29 35 mln €

Luciano Vietto Villarreal ŚN 21 20 mln €

Filipe Luís Chelsea LO 30 16 mln €

Yannick Ferreira Carrasco AS Monaco OP 21 15 mln €*

Stefan Savić Fiorentina ŚO 24 12 mln €

Bernard Mensah Vitória Guimarães ŚP 20 10 mln €

Matías Kranevitter River Plate DP 22 8 mln €**

Rafael Santos Borré Deportivo Cali ŚN 20 5 mln €***

Thomas Almería DP 22 powrót z wyp.

Óliver Torres Porto OP 21 powrót z wyp.

TRANSFERY

Arda Turan (ŚP) – Barcelona (34 mln €), Mario Mandžukić (ŚN) – Juventus (19 mln €), Toby Alderweireld (ŚO) – Tottenham (16 mln €), Raúl García (OP) – Athletic (10 mln €), Raúl Jiménez (ŚN) – Benfica (9 mln €°), Cristian Ro-dríguez (ŚP) – Independiente (1 mln €), Mario Suárez (DP) – Fiorentina, Kader (PO) – Club Africain Tunis, Emiliano Insúa (LO) – Stuttgart (wolny transfer), Yassine Bounou (BR) – Real Saragossa, Javier Manquillo (PO) – Olympique Marsylia, Síl-vio (PO) – Benfica (wypożyczenie), João Miranda (ŚO) – Inter (wypożyczenie°°°), Emiliano Velázquez (ŚO) – Getafe, Bernard Mensah (ŚP) – Getafe, Léo Baptistão (ŚN) – Villarreal, Borja Bastón (ŚN) – Eibar, Héctor Hernández (ŚN) – Elche (wy-pożyczenie), Cristian Ansaldi (LO) – Zenit, Cani (ŚP) – Villarreal (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


LUIS ARAGONÉS

OKIEM EKSPERTA

atrząc na zbrojenia Atlético można dojść do wnio-sku, że Diego Simeone postąpił w myśl zasady „nervus belli pecunia”, czyli pieniądz jest nerwem wojny. Madrytczycy nie dusili grosza i wydali na transfery więcej niż duet gigantów, co tłumaczy

iście bojowe nastroje w stolicy Hiszpanii. Po rozszerzeniu ka-dry o kilku nowych zawodników i pozbyciu się słabych ogniw, wszyscy zacierają ręce na myśl o rywalizacji z Barceloną i Rea-lem. Wszyscy, z wyjątkiem samej drużyny, ponieważ sztab szko-leniowy i piłkarze, podobnie jak w poprzednich latach, tonują nastroje. „Naszą ligą jest Sevilla, Valencia i Villarreal, a nasz cel to trzecie miejsce” – twierdzi Koke.

Wszystko zostaje więc po staremu. „Ten zespół jest inny, ale nie straci swojej esencji” – zapewnia Simeone. Argentyńczyk wyrobił drużynie dowód tożsamości i nie zamierza w nim zmieniać żadnych parametrów. Podopieczni El Cholo wciąż będą zaciskać zęby i wal-czyć o każdy centymetr boiska. Los Rojiblancos przyzwyczaili nas do tego, że nikogo się nie boją i nigdy nie odstawiają nogi, że potrafią grać w powietrzu i groźnie kontratakować. Teraz Atleti znów zamie-rza pójść na miecze, tylko że z lepszymi argumentami. To dlatego klub odrzucił oferty sprzedania kręgosłupa zespołu: Jana Oblaka, Diego Godína, Koke i Antoine’a Griezmanna, choć mógł za nich zy-skać łącznie 200 milionów euro. Na dodatek kadra, którą przygoto-

wał Simeone na sezon 2015/16, jest bardziej elastyczna i powinna dać trenerowi więcej możliwości niż kiedykolwiek wcześniej.

Argentyński trener sprawia, że współczesna historia Atlético jest pisana emocjami. Sezon 2013/14, gdy klub z Vicente Calderón zdo-był tytuł mistrzowski i awansował do finału Champions League, ob-rósł legendą i stał się punktem odniesienia. Nic więc dziwnego, że musiał po nim nastąpić mały krok wstecz. Wykonanie kroku naprzód było właściwie niemożliwe. Stąd też Diego Simeone w poprzednim sezonie przyglądał się, próbował i wyciągał wnioski. Latem doko-nał błyskawicznych transferów (także pozbywając się zawodników niechcianych i bilansując budżet), by na kolejne rozgrywki mieć już jasną koncepcję pierwszej jedenastki. Oprócz Martíneza, wzmocni-li ją starzy znajomi, którzy czerwono-białymi barwami atletismo są wręcz przesiąknięci. Wracający z nieudanego podboju Wysp Bry-tyjskich Filipe Luís ma ostatecznie rozwiązać problemy Atlético na lewej obronie. Z kolei przed wyzwaniem zastąpienia Ardy Turana stanie wychowanek klubu, Óliver Torres.

To kolejny raz, gdy okazało się, że skazywane na rozbiórkę Atlético nie tyle się osłabiło, ile wzmocniło. Istotnie, Atlético to taka mityczna hydra, której w miejsce jednej obciętej głowy od-rastają trzy nowe – dokładnie tak, jak nowe gwiazdy Los Colcho-neros, które ponownie będą kąsać w Europie i bić się o najwyższe laury na krajowym podwórku.

Wszystko po staremu

Przed finałem Ligi Mistrzów dwa sezony temu ściany stadio-nu Vicente Calderón były wytatuowane maksymą „chwałę osiąga się walką”. Diego Simeone, walką właśnie, doprowa-dził do mistrzostwa kraju, jednak w ubiegłym roku Atléti-co skończyło z małym kacem. Barcelony i Realu nie udało się po raz kolejny zdetronizować, do tego ćwierćfinał Ligi Mistrzów, a kibice mieli smaczek na znacznie więcej. Nie zabrakło głosów krytyki, bo apetyt rośnie w miarę jedzenia. Czasami było zbyt asekuracyjnie, tej mitycznej walki nie udało się już powtórzyć w kluczowych momentach sezonu.

W tym sezonie madrytczycy mogą być nieprzewidy-walni. Diego Simeone i jego sztab szkoleniowy są bogatsi w doświadczenia, a ich ambicje można określić właściwie dwoma słowami: wygrywać wszystko. Nawet Germán Bur-gos spoważniał i zaczął nosić ubrania, które można kupić w normalnych centrach handlowych, żartują sobie fani w Madrycie. Nad Vicente Calderón unoszą się słowa ma-rzenia oraz nadzieja. Zbudowanie tak mocnej kadry pozwala na rywalizację poziom wyżej, na szerzej pojęty futbol wielo-planowy, kolejne alternatywy w niecnych planach Simeone. Wejść na szczyt jest trudno, ale jeszcze trudniej tam po-zostać. Jeśli mają znów napisać historię, kluczem będzie charakter, a nie umiejętności.

P

Strona: clubatleticodemadrid.com Dyrektor sportowy: José Luis CamineroE-mail: [email protected] Sponsor główny: Plus500

Adres: Paseo Virgen del Puerto 67, 28005 Madryt Producent strojów: NikePrezydent: Enrique Cerezo Oficjalne fankluby: 764

10Mistrzostwo

Primera División

10Puchar

Hiszpanii

2Superpuchar

Hiszpanii

COPE / Capital Noroeste

BILANS: -32 MLN €

2Liga Europy /Puchar UEFA

Puchar Zdobywców

Pucharów: 1 M

istrzostwo Segunda D

ivisión: 1

Maciej Koch@maciekk20

2Superpuchar

Europy

Najdroższy transfer w historii: Radamel Falcao za 45 mln € (do klubu w sezonie 2011/12)

*za 75% praw **dołączy w grudniu po KMŚ ***dołączy 07.2016 °za 50% praw °°wymiana z dopłatą za Savicia °°°dwuletnie wypożyczenie z obowiązkowym wykupem za 15 mln €


37


18 152 19 324

5 14 22P O M O C N I C Y

17 16 97216 10


4

25,5

fot.

ww

w.c

luba

tlet

icod

emad

rid.

com

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: DIEGO SIMEONE Pierwszy asystent: GERMÁN BURGOS Trener bramkarzy: PABLO VERCELLONE Trener przyg. fiz.: ÓSCAR ORTEGA Delegat: PEDRO PABLO MATESANZ

SZTAB SZKOLENIOWY

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Miguel Ángel Moyá Hiszpania brak BR 02.04.1984 189 / 82 6 mln 2017

13 Jan Oblak Słowenia Słowenia BR 07.01.1993 186 / 80 15 mln 2020

18 Jesús Gámez Hiszpania brak PO 10.04.1985 182 / 70 4 mln 2017

20 Juanfran Hiszpania Hiszpania PO 09.01.1985 180 / 69 18 mln 2018

2 Diego Godín Urugwaj Urugwaj ŚO 16.02.1986 186 / 73 30 mln 2019

15 Stefan Savić Czarnogóra Czarnogóra ŚO 08.01.1991 186 / 82 15 mln 2020

19 Lucas Hernández Francja Francja U-19 ŚO / LO 14.02.1996 180 / 75 1 mln 2019

24 José Giménez Urugwaj° Urugwaj ŚO 20.01.1995 185 / 80 15 mln 2018

3 Filipe Luís Brazylia Brazylia LO 09.08.1985 182 / 71 15 mln 2019

4 Guilherme Siqueira Brazylia brak LO 28.04.1986 183 / 74 10 mln 2018

5 Tiago Portugalia Portugalia DP 02.05.1981 178 / 70 2,5 mln 2016

14 Gabi Hiszpania brak DP 10.07.1983 179 / 68 10 mln 2017

22 Thomas Ghana brak DP 13.06.1993 182 / 76 4 mln 2020

– Matías Kranevitter Argentyna Argentyna DP 21.05.1993 179 / 74 7 mln 2020

6 Koke Hiszpania Hiszpania ŚP / OP 08.01.1992 178 / 73 50 mln 2019

17 Saúl Ñíguez Hiszpania Hiszpania U-21 ŚP 21.11.1994 181 / 70 10 mln 2020

10 Óliver Torres Hiszpania Hiszpania U-21 OP 10.11.1994 175 / 70 14 mln 2018

16 Ángel Correa Argentyna° Argentyna OP 09.03.1995 174 / 67 5 mln 2019

21 Yannick Ferreira Carrasco Belgia Belgia OP 04.09.1993 180 / 71 9 mln 2020

7 Antoine Griezmann Francja Francja LN 21.03.1991 174 / 72 45 mln 2020

9 Fernando Torres Hiszpania Hiszpania ŚN 20.03.1984 186 / 78 7 mln 2016

11 Jackson Martínez Kolumbia° Kolumbia ŚN 03.10.1986 185 / 83 35 mln 2019

23 Luciano Vietto Argentyna Argentyna U-20 ŚN 05.12.1993 178 / 68 20 mln 2020

„Naszym celem jest trzecie miej-sce, ale szykujemy się na wojnę” –GERMÁN BURGOS J A K O Ś Ć W Z M O C N I E Ń

S Z A N S E N A M I S T R Z O S T W O


w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

N A PA S T N I C Y

11

ATLÉTICO

w

w

w

w

23

38


Numancia 2:0 25.07 Burgo de Osma

Real Oviedo 2:0 28.07 Oviedo

Sagan Tosu 1:1 01.08 Japonia

Shanghai SIPG 3:0 04.08 Chiny

Guadalajara 0:0 08.08 Leganés

Leganés 0:1 08.08 Leganés

Real Sociedad 2:0 08.08 Alicante

Cádiz 0:0 14.08 Kadyks

Betis 3:0 15.08 Kadyks

fot. ww

w.clubatleticodem

adrid.comKluczowy transfer

Rojiblancos, dzięki trans-ferowi trzykrotnego króla strzelców ligi portugalskiej, znów mogą pochwalić się linią ataku o niebotycznej sile rażenia. Kolumbijczyk mając ofertę z Milanu prze-niósł się do Madrytu, gdzie w ataku ma wspomóc Grie-

zmanna. Jackson, któremu matka dała tak na imię po królu popu, tak naprawdę chciał zostać koszykarzem. Piłkę jednak kopie, a nie rzuca i trzeba mu oddać, że robi to do-skonale. To futbolowy kat. Wykorzysta każ-dą sytuację, jeśli ma choć odrobinę wolnego miejsca w polu karnym. W każdym sezonie w Porto strzelał minimum 20 goli. Jest silny, szybki, regularny i dobrze wyszkolony tech-nicznie – ma wszystkie cechy, dzięki którym może odnieść sukces w Hiszpanii. Wierzą w to w Madrycie. To drugi najdroższy piłkarz w historii Atlético, ale nikt nie ma wątpliwo-ści, że są to dobrze zainwestowane pieniądze, które zwrócą się z nawiązką.

Nieważne jak się zaczyna, ważne jak się kończy. Francuz wie o tym doskonale.

W dzieciństwie nie przyjęto go do akademii Olympique Lyon, gdyż uznano, że jest za słaby. Trafił więc do małego klubu UF Mâcon-nais, gdzie trenował pod okiem swojego ojca. W Atlético początek też miał niemrawy, ale to nie przeszkodzi-ło mu strzelić 22 goli w lidze i zostać najlepszym strzelcem Rojiblancos. Ta kampania będzie dla niego kluczowa – jeśli udowodni, że może przez cały sezon prezentować taką formę jak wiosną, do biur na Vicente Calderón będą się dobijać długie kolejki zainteresowanych. Tajemnicą poliszynela jest fakt, że już teraz interesują się nim najlepsze europejskie kluby pokroju Chelsea czy Bayernu. Griezmann odrzucił jednak latem wszystkie oferty, pozostając wierny Atlético. Niedawno, by odstraszyć potencjalnych kupców, zwiększono mu klauzulę odejścia do 80 milionów €.

Największa gwiazda


ANTOINE GRIEZMANN

Trener DIEGO SIMEONE

DOM

WYJAZD

1:0 (22.08)

Las Palmas

Sevilla

0:3 (30.08)

1:2 (12.09)

Barcelona

Galatasaray

15.09

JACKSONMARTÍNEZ

Po rewelacyjnym sezonie pod wodzą Julena Lope-teguiego w Porto, 21-la-tek wraca pod skrzydła Simeone. Nowa dziesiątka będzie ważnym graczem w talii Argentyńczyka. Uznany za odkrycie roku w Portugalii, był też jed-

nym z najlepszych piłkarzy Rojiblancos w sparingach. Oprócz kontroli tempa i wi-zji gry, nauczył się walczyć. W sezonie 2014/15 miał najwięcej odbiorów spośród wszystkich pomocników Porto.

ÓLIVERTORRES

Do niedawna trenerzy Atlético wytrzymywali maksymalnie kilkanaście miesięcy. Simeone jest już tutaj czwarty rok i ma obecnie najdłuższy staż w jednym miejscu spośród wszyst-kich w Primera. W czasie jego pobytu sprzedano piłkarzy za łączną wartość 283 milionów, ale dzięki niemu żaden pił-karz nie traktuje już Atleti jak odskoczni, gdyż tutaj walczy się o najwyższe cele. El Cholo potrafi złapać wszystkich za głowy i ustawić wszystko po swojemu. Umie również dotrzeć do piłkarzy. Odprawy odbywają się wieczorem w przededniu meczu. Jak mówi, „piłkarze [są] jak dzieci, najlepiej słucha-ją przed snem”. Porywa także tłumy. Podczas zgrupowania w Kadyksie postanowił wyjść na poranny jogging. Nie minęło wiele czasu, gdy do Cholo dołączyła rzesza fanów, a całość przypominała scenę żywcem wyjętą z „Forresta Gumpa”.

Pretemporada BILANS MECZOWY: 5-3-1 BILANS BRAMKOWY: 13-2

Młody wilk

10


A RGENT Y ŃCZ Y K | 45 lat

W KLUBIE OD: grudzień 2011POPRZEDNIE KLUBY: Catania, San Lorenzo, River Plate, Estudiantes LP, Racing Club.

WARTO ODWIEDZIĆ: ATLETI.PL

11

@AntoGriezmann


39

http://atleti.pl

CIEKAWE LICZBY

3

85

21 1 1

21

21

0 53Sezony w La Liga



Barcelona


FÚTBOL CLUB BARCELONA

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

CAMP NOU


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1899

Opracowanie: Magdalena Żywicka, Mariusz Bielski

fot.

Pio

tr M

atyj

a (C

C-B

Y-SA

-3.0

), J

oan

Vall

s / U

rban

ands

port

/ N

urPh

oto



85 500Przydomki:

Blaugrana, Barça


SEZON 14/15

Pkt 76 67 87 99 96 91 100 87 94

LINIA OFENSYWYMessi, Neymar, Suárez – czy trzeba mówić wię-cej? 122 gole strzelone przez nich we wszyst-kich rozgrywkach poprzedniego sezonu – MNS to najskuteczniejszy atak w historii.

+

+ WIELOWYMIAROWOŚĆBarcelona Luisa Enrique to drużyna wielozada-niowa. Ze strony Katalończyków tak samo groź-ny jest atak pozycyjny, co kontry. Nie wspomi-nając nawet o stałych fragmentach gry.


DEFENSYWAMimo dobrych wyników w zeszłym sezonie, de-fensywa zawsze była piętą achillesową Barçy. Superpuchary pokazały, że obrona nie może so-bie pozwolić na żadne rozkojarzenie.

-

- ŁAWKA REZERWOWYCHŁawka rezerwowych nigdy nie jest tak impo-nująca jak pierwszy skład, jednak w przypadku Barcelony różnica jakości jest dość znacząca. Pozostaje liczyć, że Barçę ominą kontuzje.

3375 L. Messi3330 C. Bravo2573 Neymar

Strona: www.fcbarcelona.cat Dyrektor sportowy: Robert FernándezE-mail: [email protected] Sponsor główny: Qatar Airways

Adres: Arístides Malliol 12, 08028 Barcelona Producent strojów: NikePrezydent: Josep Maria Bartomeu Oficjalne fankluby: 1296

43 L. Messi22 Neymar16 L. Suárez

18 L. Messi14 L. Suárez8 Xavi


9

11 10

13

314

18

8

5

NEYMAR

SUÁREZ

MESSI

BUSQUETS

INIESTA

ALBA

MASCHERANO

BRAVO

PIQUÉ

ALVES

4-3-3

6

4

RAKITIĆ

40


Ismael Ledesma

@Ismael_Ledesma


Arda Turan Atlético LN / PN 28 34 mln €

Aleix Vidal Sevilla PO / PN 25 17 mln €

Munir El Haddadi Barcelona B ŚN 19 awans z rezerw

Sandro Ramírez Barcelona B ŚN 19 awans z rezerw

TRANSFERY

Pedro Rodríguez (PN / LN) – Chelsea (27 mln €°), Adama Tra-oré (PN) – Aston Villa (10 mln €°°), Gerard Deulofeu (PN) – Everton (6 mln €), Denis Suárez (OP) – Villarreal (3 mln €°°°), Martín Montoya (PO) – Inter (1 mln €°°°°), Alex Song (DP) – WHU, Alen Halilović (OP) – Sporting Gijón (wypożyczenie), Xavi (ŚO) – Al-Sadd, Ibrahim Afellay (LN) – Stoke City (wolny transfer).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


LIONEL MESSI

OKIEM EKSPERTA

Puchar Miast Targow

ych: 3 Puchar Zdobyw

ców Pucharów

: 4

ewne słowa mają dla niektórych ludzi szczególne znaczenie. Dla kibiców Barcelony takim słowem jest tryplet. Od 2009 roku debiutancki sezon Pepa Guardioli, zakończony zdobyciem trzech najważ-niejszych trofeów, stał się punktem odniesienia

dla każdej kolejnej kampanii. Zaledwie sześć lat później punkt ten znów został osiągnięty, znów z nowym trenerem u steru. Barcelona Luisa Enrique przeszła do historii, stając się jedynym klubem, który sięgnął po tryplet dwukrotnie. Punkt odniesie-nia stał się jeszcze silniejszy, a słowo „triplete”, jeszcze bardziej ugruntowało się w tożsamości culés.

W środowisku barcelonismo – podobnie zresztą jak w przypadku Realu Madryt – nie istnieją takie pojęcia jak „budowanie drużyny” czy „projekt długofalowy”. Zwyczajnie nie ma na to czasu. Trofea są koniecznością, tu i teraz. Na szczęście Luis Enrique wykazał się cierpliwością i rozsądkiem, nie zagubił się w pogoni za pucharami – pod jego ręką Barcelona, która od kliku lat coraz bardziej błądziła we mgle, przerodziła się w sprawnie funkcjonującą drużynę. „Barça stała się najlepiej grającym z kontry zespołem na świecie” – mówił Pep Guardiola i trudno odmówić mu racji. Jeszcze rok wcześniej niełatwo byłoby uwierzyć, że te właśnie słowa będą mogły dotyczyć Barcelo-ny. Lucho, ramię w ramię z Juanem Carlosem Unzué, zdołał przekuć słabe strony Barçy w jej mocne punkty. Tak samo jak z kontrami ma

się sprawa ze stałymi fragmentami gry, które przerodziły się nagle w jeden ze znaków firmowych „nowej” Barçy. Narodziła się druży-na wielozadaniowa, która potrafi nie tylko kontrolować grę, ale też – gdy trzeba – cierpieć. Mimo drapieżności katalońskich mediów, zamieszania wokół sankcji transferowych i kampanii wyborczej, Blaugrana sięgnęła po największy sukces: tryplet. Teraz może być już tylko... trudniej.

Osiągnąć coś, co zostanie znów uznane za sukces będzie niezwy-kle trudno. Prawda jest taka, że jedyną rzeczą, która mogłaby teraz nasycić wiecznie głodne zastępy culés jest obrona Ligi Mistrzów. Mi-sja niewykonalna, przynajmniej jak dotąd. Barcelonie przyjdzie się zmierzyć z tym wyzwaniem, ale nie tylko z nim. Najważniejszym ce-lem powinno być utrzymanie wiary kibiców w projekt, który buduje w Katalonii Luis Enrique. Nawet jeśli ten sezon nie nasyci fanów tak bardzo, jak uczynił to poprzedni. Mimo fali euforii, która ogarnęła barcelonismo, o tę wiarę, w dłuższej perspektywie, wcale nie jest łatwo. Drużyna staje się coraz starsza, zaciąg z La Masii nie spływa już tak szerokim strumieniem jak kiedyś, wychowankowie odchodzą na wypożyczenia, ale nie wracają... Trzeba mieć jednak nadzieję, że klub, który żyje teraźniejszością nie zapomni o przyszłości i nie zatraci się w pogoni za magicznymi słowami jak „triplete” czy „Champions”. W końcu hasło, które wymyślił Tito Vilanova zawiera prostą receptę: „seny, pit i collons” – rozważnie, odważnie i z jajami.

Więcej niż tryplet

Jeżeli Barcelona zakończy obronną ręką ten rok kalenda-rzowy, otworzą się przed nią ogromne możliwości. Będzie mieć już za sobą starcia z najsilniejszymi rywalami w lidze i wreszcie będzie mogła liczyć na Ardę i Vidala. W tym sezo-nie rotacje będą ważne jak nigdy, szczególnie mając na uwa-dze konieczność rozegrania klubowych mistrzostw świata. Dzięki transferom wspomnianych zawodników, od stycznia Barça wreszcie będzie mieć klasowych zmienników, a rota-cje nie będą musiały wiązać się ze spadkiem jakości.

Martwi fakt, że przy obecnym systemie zarządzania zna-czenie La Masii wciąż maleje. Do pierwszej drużyny trafia coraz mniej wychowanków, na dodatek gorzej wyszkolo-nych. Przede wszystkim jednak brakuje zaufania względem tych chłopców. Najlepiej byłoby, by mogli szlifować swoje umiejętności w klubie, jednak sprzedaż czy wypożyczenie są łatwiejszą opcją. Nie wygląda to dobrze, nadzieje wią-zane z poszczególnymi piłkarzami szybko upadają. Tak było z Thiago, teraz z Adamą, w przyszłości może to też spotkać Sampera, który zasługuje na szansę w pierwszej drużynie, ale nie może się jej doczekać. La Masia wciąż produkuje do-brych zawodników, wygląda jednak na to, że proces szkole-niowy cantery Barcelony przeżywa postępujący kryzys.

P

23Mistrzostwo

Primera División

27Puchar

Hiszpanii

11Superpuchar

Hiszpanii

5Superpuchar

Europy

5Puchar

Ligi Mistrzów

2Klubowe

Mistrzostwo Świata


Najdroższy transfer w historii: Neymar za 83,5 mln € (do klubu w sezonie 2013/14)

Redaktor i koordynator Perarnau Magazine

°plus 3 mln zmiennych °°plus 2 mln zmiennych °°°Barça z prawem pierwokupu: po roku 3, po dwóch 6 mln. Villarreal zapłacił 4 mln Sevilli za przerwanie wypo-życzenia Denisa °°°°wypożyczenie za opłatą.

W 2014 roku FIFA prześwietliła RFEF i Barcelonę w kwestii sprowadzania do klubu piłkarzy w wieku poniżej osiemnastu lat. Konsekwencją wykry-tych nieprawidłowości był nałożony na klub zakaz transferowy, obowiązu-jący do końca 2015 roku. Z tego powodu Vidal i Turan zadebiutują w nowej drużynie dopiero w styczniu.

BILANS: -4 MLN €

i


41


25 32 15 1423

18 21 5P O M O C N I C Y

4 20 10

11

--8

N A PA S T N I C Y

17

12


24

26,8

19 9

fot.

ww

w.f

cbar

celo

na.c

om

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

O B R O Ń C Y

Trener: LUIS ENRIQUE Pierwszy asystent: JUAN CARLOS UNZUÉ Trener bramkarzy: JOSÉ RAMÓN DE LA FUENTE Trener przyg. fiz.: RAFAEL POL Delegat: CARLES NAVAL

SZTAB SZKOLENIOWY

BARCELONA PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Marc-André ter Stegen Niemcy brak BR 30.04.1992 187 / 85 18 mln 2019

13 Claudio Bravo Chile Chile BR 13.04.1983 184 / 80 15 mln 2018

25 Jordi Masip Hiszpania brak BR 03.01.1989 179 / 72 1,5 mln 2017

6 Dani Alves Brazylia Brazylia PO 06.05.1983 172 / 70 10 mln 2017

2 Douglas Brazylia° brak PO 06.08.1990 171 / 67 2 mln 2019

3 Gerard Piqué Hiszpania Hiszpania ŚO 02.02.1987 193 / 85 40 mln 2019

15 Marc Bartra Hiszpania Hiszpania ŚO 15.01.1991 183 / 74 12 mln 2017

23 Thomas Vermaelen Belgia Belgia ŚO 14.11.1985 183 / 80 6 mln 2019

14 Javier Mascherano Argentyna Argentyna ŚO / DP 08.06.1984 174 / 73 15 mln 2018

24 Jérémy Mathieu Francja Francja ŚO / LO 29.10.1983 189 / 84 15 mln 2018

18 Jordi Alba Hiszpania Hiszpania LO 21.03.1989 170 / 68 35 mln 2020

21 Adriano Brazylia brak LO 26.10.1984 173 / 73 8 mln 2017

5 Sergio Busquets Hiszpania Hiszpania DP 16.07.1988 189 / 76 45 mln 2019

4 Ivan Rakitić Chorwacja Chorwacja ŚP 10.03.1988 184 / 78 40 mln 2019

8 Andrés Iniesta Hiszpania Hiszpania ŚP 11.05.1984 171 / 68 35 mln 2018

20 Sergi Roberto Hiszpania brak ŚP 07.02.1992 178 / 71 8 mln 2019

12 Rafinha Brazylia brak ŚP / OP 12.02.1993 174 / 71 12 mln 2016

10 Lionel Messi Argentyna Argentyna PN 24.06.1987 170 / 72 120 mln 2018

– Aleix Vidal Hiszpania Hiszpania PN 21.08.1989 178 / 69 10 mln 2020

– Arda Turan Turcja Turcja PN / LN 30.01.1987 178 / 76 35 mln 2020

11 Neymar Brazylia° Brazylia LN 05.02.1992 174 / 68 80 mln 2018

17 Munir El Haddadi Hiszpania Hiszpania U-21 ŚN 01.09.1995 175 / 69 10 mln 2017

19 Sandro Ramírez Hiszpania Hiszpania U-21 ŚN 09.07.1995 175 / 71 5 mln 2017

9 Luis Suárez Urugwaj° Urugwaj ŚN 24.01.1987 182 / 85 80 mln 2019

„Chcieliście tryplet? To macie tryplet!”

– LIONEL MESSI J A K O Ś Ć W Z M O C N I E Ń



w

w

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

w

w

w

w

w

N A PA S T N I C Y

42


Los Angeles Galaxy 1:2 22.07 International Champions Cup

Manchester United 3:1 25.07 International Champions Cup

Chelsea 2:2 29.07 International Champions Cup

Fiorentina 1:2 02.08 International Champions Cup

Roma 3:0 05.08 Puchar Gampera

Sevilla 5:4 11.08 Superpuchar Europy

Athletic 0:4 14.08 Superpuchar Hiszpanii

Athletic 1:1 17.08 Superpuchar Hiszpanii

fot. ww

w.fcbarcelona.com

Kluczowy transfer

Nie ulega wątpliwości, że rola Daniego Alvesa jest w Barcelonie kluczo-wa. Brazylijczyk miewa jednak wahania formy i potrzebuje szczególnej motywacji do gry. Reme-dium na te problemy ma być Aleix Vidal. Zawod-

nik urodzony w Valls to kolejny genial-ny transfer Monchiego, który po sezonie spędzonym w Sevilli wyrasta na przyszłą gwiazdę ligi. W ostatnim czasie andalu-zyjski klub stał się jednym z ulubionych „sklepów”, w których Barça poszukuje wzmocnień – nie inaczej było w tym przy-padku. 25-latek to zawodnik uniwersal-ny, który na prawej stronie boiska może grać zarówno w obronie, jak i ataku. W zeszłym sezonie był jednym z kluczo-wych trybików w maszynie Emery’ego. Wydaje się, że jedynym minusem tego transferu jest fakt, że na debiut Aleixa trzeba będzie poczekać do wiosny.

Podobno Polak głodny, to Polak zły. Wygląda na to, że ta prawidłowość nie dotyczy Argentyńczyków, a przynajmniej nie Leo Messiego.

Po sezonie 2013/14 – pełnym marazmu i pozbawionym trofeów – odnalazł on wreszcie lepszą wersję siebie, której Barcelo-nie niezwykle brakowało. I przede wszystkim odnalazł głód gry. Pod ręką włoskiego dietetyka, Giuliano Posera, Leo zrzucił parę kilo, odzyskał optymalną formę i chyba ostatecznie uporał się z nawra-cającymi problemami żołądkowymi. Transfer Suáreza i wizja taktyczna Luisa Enrique spra-wiły, że dzięki powrotowi na prawe skrzydło Messi znów miał swobodę w grze. Efekt? Miano najskuteczniejszego snajpera w historii La Liga i sezon, w którym Leo walnie przyczynił się do triumfów Barcelony. Teraz Argentyńczyka cze-ka większe wyzwanie – utrzymać świetną dys-pozycję i po „sytym” roku wrócić do gry wciąż z tym samym głodem zwycięstwa.

Największa gwiazda


LIONEL MESSI

Trener LUIS ENRIQUE

DOM

WYJAZD

0:1 (23.08)

Athletic

Málaga

1:0 (29.08)

(1:2) 12.09

Atlético Roma

16.09

ALEIXVIDAL

Jeśli chodzi o pozycję w hierarchii, Sandro za-pewne wejdzie w buty Pe-dro. Ramírez prezentuje podobne walory co eks-barcelonista, choć oczy-wiście jest znacznie mniej do ś w ia dc z ony. S w oje szanse powinien dostawać

jednak stosunkowo często, bo Lucho lubi dużo rotować w rundzie jesiennej, a Vidal i Turan będą mogli wrócić do gry dopiero w nowym roku. Najbliższe cztery miesiące będą dla niego kluczowe.

SANDRORAMÍREZ

Wychowanek Sportingu Gijón, mistrz olimpijski, jeden z trzech Hiszpanów umieszczonych przez Pelégo na liście FIFA 100. Człowiek, który przeszedł z Realu Madryt do Bar-celony, przebiegł Saharę podczas Maratonu Piasków, o któ-rym nawet Christo Stoiczkow mówi, że jest „niewiarygodnie twardy”. On sam przyznaje, że w pracy na ławce trenerskiej potrzebuje wsparcia psychologa. Wracając do Barcelony po-wrócił nie tylko do klubu, ale też żony i trójki dzieci, z który-mi mieszka w Gavie. Jego najlepszy wynik w roli maratoń-czyka wynosi mniej niż trzy godziny; najlepszy wynik w roli szkoleniowca to trzy najważniejsze trofea w jeden sezon. I to w pierwszym roku pracy z Barçą. Kto by pomyślał, że słowa Guardioli o tym, iż Lucho może zdobyć z Blaugraną więcej niż on sam nie okażą się jedynie czystą kurtuazją?

Pretemporada BILANS MECZOWY: 3-2-3 BILANS BRAMKOWY: 16-16+ puchary i mecze kwalifikacyjne

Młody wilk

19


HISZPA N | 45 lat

W KLUBIE OD: czerwiec 2014POPRZEDNIE KLUBY: Celta Vigo, Roma, Barcelona B

WARTO ODWIEDZIĆ: FCBARCA.COM | BLAUGRANA.PL | MAGAZYN INTERNETOWY„BARÇA FLASH” O L E M A G A Z Y N . P L

43

LA LIGA LIGA ADELANTE

CIEKAWE LICZBY

16

50

13

18

4

1

13

7

20

1

28 30Sezony w La Liga



Betis

REAL BETIS BALOMPIÉ

19

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

16 7

20411

1823

CEJUDO


MOLINA

JOAQUÍN

VAN DER VAARTN’DIAYE

VARGAS

BRUNO

ADAN

PEZZELLA

PICCINI

4-2-2-2

06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1907

Opracowanie: Tomasz Zakaszewski, Magdalena Żywicka

fot.

ww

w.r

ealb

etis

balo

mpi

e.es


43 131Przydomki:

Beticos, Verdiblancos


SEZON 14/15

Pkt 40 47 42 71 83 47 56 25 84

OFENSYWABeticos prowadzą zmasowane ataki skrzydłami. Dodając do tego żądło w postaci Rubéna Castro i taran – Jorge Molinę – otrzymujemy przepis na rozbrojenie każdej defensywy.

+

+ DOŚWIADCZENIEW zespole ważne role mają pełnić zawodnicy po trzydziestce, których decyzje mogą być klu-czowe w wywalczeniu trzech punktów podczas wyrównanych pojedynków.


GRA W OBRONIEDefensywa to najsłabsza formacja Betisu. Obrońcy wciąż nie potrafią ustrzec się przed kompromitującymi błędami i zbyt łatwo dopusz-czają rywali do sytuacji podbramkowych.

-

- PODATNOŚĆ NA KONTRYDopóki są w posiadaniu piłki – jest dobrze. Pre-ludium do katastrofy pojawia się po jej stracie, gdyż cała drużyna często zapomina się w swoich ofensywnych zapędach.

A

S

A

BENITO VILLAMARÍNpojemność: 52 500 otwarcie: 1929 wymiary boiska: 107 × 64

30 810 Średnia frekwencjaw sezonie 2014/15 45 mln Szacowane roczne

przychody (w €)

13

12

24

RUBÉN CASTRO

Strona: www.realbetisbalompie.es Dyrektor sportowy: Eduardo MaciàE-mail: [email protected] Sponsor główny: Coca-Cola, Cruzcampo

Adres: Avenida de Heliópolis, 41012 Sewilla Producent strojów: AdidasPrezydent: Juan Carlos Ollero Oficjalne fankluby: 304



44


3717 R. Castro3600 A. Adán3465 J. Figueras

32 R. Castro19 J. Molina6 V. Rennella

11 R. Castro5 J. Molina5 F. Molinero

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaGermán Pezzella River Plate ŚO 24 2,25 mln €*

Petros Corinthians PN 26 1,7 mln €

Cristiano Piccini Fiorentina PO 23 1,5 mln €

Francisco Portillo Málaga OP 25 1 mln €

Foued Kadir Marsylia OP 32 0,6 mln €

Joaquín Fiorentina PN 34 0,5 mln €**

Amro Tarek El Gouna LO / ŚO 23 0,3 mln €

Heiko Westermann HSV ŚO 32 wolny transfer

Juan Vargas Fiorentina LO / LN 32 wolny transfer

Didier Digard OGC Nice DP 29 wolny transfer

Rafael van der Vaart HSV OP 32 wolny transfer

Ricky van Wolfswinkel Norwich ŚN 26 wypożyczenie***

Chuli (N) – Almería (0,5 mln €), Cedrick (LN) – Columbus Crew (0,2 mln €), Héctor Rodas (ŚO) – Córdoba, Jorge Casado (LO) – Ponferradina, Nono (ŚP) – Elche, Sergio Rodríguez (OP) – Alcorcón, Sal-vador Agra (LN) – Nacional (rozwiązanie kontraktu), José Antonio Caro (ŚO) – Elche (wypożyczenie°), Álex Martínez (LO) – Elche, Lolo Reyes (DP) – Almería, Dani Pacheco (LN) – Deportivo Alavés (wypożyczenie).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


RUBÉN CASTRO 1Mistrzostwo

Primera División


31,5 MLN €do klubu w sezonie 1998/99

DENILSON 2Puchar

Hiszpanii

Mistrzostw

o Segunda División: 7

Tomasz Zakaszewski@T_Zakaszewski

Alejandro Rodríguez@aledesmarque

OKIEM EKSPERTA

Celem Betisu jest pozostanie w Primera División. Klub poszukuje stabilności, by stworzyć podstawę do pro-gresu w nadchodzących latach. Kibice zawsze oczekują czegoś więcej, zwłaszcza w obliczu rywalizacji z Sevillą, ale utrzymanie bez konieczności drżenia o losy drużyny w ostatnich kolejkach zostanie bardzo dobrze przyjęte przez większość z nich.

Pomóc ma w tym Pepe Mel – szkoleniowiec, który w peł-ni rozumie filozofię Betisu i doskonale komunikuje się z fanami. Sama jego obecność tworzy atmosferę spokoju, daje większą pewność zespołowi, jak i sympatykom klubu. Atutem drużyny jest przede wszystkim Rubén Castro, je-den z najlepszych hiszpańskich napastników w ostatnich latach. Mam natomiast wątpliwości względem van der Va-arta. Może okazać się bardzo pomocny w tworzeniu akcji zespołu, posyłaniu kluczowych podań, ale tempo ligi bę-dzie dla niego wymagające.

Betis zawsze musi grać w Primerze. To ich obowiązek, ze względu na olbrzymią społeczność Beticos i zasoby jakimi dysponują. Problemem było i wciąż jest katastrofalne za-rządzanie. Nadal nie wiadomo kto będzie prezesem w trak-cie obecnego sezonu. We wrześniu ma się odbyć spotkanie akcjonariuszy, wtedy wszystko się wyjaśni.

Dziennikarz El Desmarque

*za 50% praw do zawodnika **plus kolejne 0,5 mln € w zmiennych ***z opcją wykupu za 2,5 mln € °z opcją wykupu

TRANSFERY BILANS: -7,15 MLN €


45

o elity powróciła ekipa stworzona, by występować w La Liga, co potwierdza dziesiąta pozycja w tabeli wszech czasów tych rozgrywek. Dla Beticos zakoń-czył się okres pokuty za fatalną kampanię 2013/14. Została ona zaprzepaszczona przez decyzję wło-

darzy – wymianę kilkunastu zawodników ze składu, który kilka miesięcy wcześniej pod wodzą Pepe Mela wywalczył sobie udział w Lidze Europy. Masowy przeszczep organów w zespole zakoń-czył się odrzutem. Na domiar złego macki dyrektora sportowego Vlady Stošicia sięgały na tyle daleko, by to Pepe Mel zapłacił posadą za błędy zarządu i jego własne.

Zwolnienie trenera spotkało się z gwałtowną reakcją kibiców, której nie wytrzymała szyba w sali prasowej Benito Villamarín. Pepe odchodził w niesławie, ze łzami w oczach, z poczuciem winy, ale tak-że i niesprawiedliwości. Wszytko to w akompaniamencie okrzyków Beticos: „Pepe Mel” oraz „zarząd do dymisji”. Do końca sezonu Ver-diblancos prowadziło jeszcze dwóch szkoleniowców i żaden z nich nie okazał się doktorem Frankensteinem, potwierdzając diagnozę: „pacjent jest martwy”.

Degradacja doprowadziła do trzęsienia ziemi na szczycie władz klubu, ale potrzebny był rok od rozstania z Melem, dwukrotna zmia-na na stanowisku prezesa, czterokrotna na ławce trenerskiej oraz widmo braku bezpośredniego awansu, by zwrócono się do odrzuco-nego szkoleniowca. Jak trwoga to do Pepe. Były snajper Verdiblan-

cos objął ponownie Betis w grudniu 2014 roku, przez pozostałe 24 kolejki Segundy doprowadził ich do mistrzostwa i promocji z zale-dwie trzema porażkami na koncie.

Ekipa zielono-białych może także liczyć na rzeszę oddanych ki-biców. Betis jest najpopularniejszym klubem w Andaluzji – na obec-ny sezon sprzedał ponad 43 000 karnetów, to piąty wynik pośród ekip z La Liga. Oczy Beticos będą zwrócone w szczególności na: Joaquína, gdyż jego transfer wzbudził największe emocje, Rubéna Castro – naczelnego goleadora drużyny oraz Daniego Ceballosa, nową nadzieję z cantery, z którego Pepe Mel uczynił w drugiej lidze podstawowego kreatora zespołu.

Budżet na tę kampanię sięga 45 milionów euro, co plasuje Beticos w połowie stawki Primery. Jednak ich cel na nie jest aż tak wygóro-wany. Spokojne utrzymanie w La Liga to podstawowe zadanie, które usatysfakcjonuje większość fanów. Mają je zapewnić doświadczeni zawodnicy jak: Vargas, van der Vaart czy wspomniany wyżej El Pisha. Trzeba podkreślić, iż po powrocie Mel ma dużo większy wpływ na ostateczny kształt kadry. Jego decyzje personalne są ostatecznymi.

Wrócił Betis, Pepe Mel, żywiołowi kibice, Derbi Sevillano, Joaquín i kilku innych starych znajomych z hiszpańskich boisk. Verdiblancos stracili rok przez kiepskie zarządzanie i być może to doświadczenie przerodzi się w coś pozytywnego. Dużo na to wskazuje, lecz z drugiej strony mówimy o klubie, dla którego spektakularne wzloty i upadki są czymś naturalnym.

Wielkie powroty

D


412 6 2017 3

18 15P O M O C N I C Y

14 52

21 9

222310

N A PA S T N I C Y

16

5


33

27,4

11

24 8

fot.

ww

w.r

ealb

etis

balo

mpi

e.es

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

19

C

25

7

46


Trener: PEPE MEL Pierwszy asystent: ROBERTO RÍOS Trener bramkarzy: DA-VID RELAÑO Trener przyg. fiz.: DAVID GÓMEZ Delegat: VÍCTOR ANTEQUERA

SZTAB SZKOLENIOWY

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


13 Antonio Adán Hiszpania brak BR 13.05.1987 190 / 88 2 mln 2017

1 Daniel Giménez Hiszpania brak BR 30.07.1983 182 / 77 400 tys. 2016

2 Francisco Molinero Hiszpania brak PO 26.07.1985 175 / 71 1,5 mln 2016

12 Cristiano Piccini Włochy brak PO 16.09.1992 183 / 77 700 tys. 2019

4 Bruno González Hiszpania brak ŚO 24.05.1990 184 / 82 2 mln 2017

6 Jordi Figueras Hiszpania brak ŚO 16.05.1987 185 / 78 2 mln 2016

17 Heiko Westermann Niemcy brak ŚO 14.08.1983 190 / 80 2,5 mln 2017

20 Germán Pezzella Argentyna brak ŚO 27.06.1991 187 / 82 1,5 mln 2020

3 Amro Tarek USA° brak LO / ŚO 17.05.1992 189 / 83 400 tys. 2019

33 Francisco Varela Hiszpania brak LO 26.10.1994 174 / 68 1,5 mln 2016

11 Juan Vargas Peru° Peru LO / LN 05.10.1983 185 / 84 2,5 mln 2017

18 Alfred N’Diaye Francja Senegal DP 06.03.1990 187 / 94 3,5 mln 2019

15 Didier Digard Francja brak DP 12.07.1986 183 / 81 3 mln 2018

14 Xavi Torres Hiszpania brak DP 21.11.1986 184 / 76 2,5 mln 2017

– Javier Matilla Hiszpania brak ŚP 01.01.1988 176 / 72 1,2 mln 2017

10 Dani Ceballos Hiszpania Hiszpania U-19 ŚP 07.08.1996 176 / 65 2,5 mln 2016

52 Fabián Hiszpania brak ŚP 03.04.1996 189 / 70 b/d 2019

5 Foued Kadir Francja Algieria OP 05.12.1983 180 / 73 1,2 mln 2016

23 Rafael van der Vaart Holandia brak OP 10.02.1983 176 / 74 3 mln 2017

22 Francisco Portillo Hiszpania brak OP 30.06.1990 169 / 63 1,5 mln 2018

25 Petros Brazylia° brak PN 29.05.1989 182 / 78 2 mln 2019

16 Álvaro Cejudo Hiszpania brak PN 29.01.1984 176 / 76 1,2 mln 2017

7 Joaquín Hiszpania brak PN 21.07.1981 181 / 75 1 mln 2017

21 Álvaro Vadillo Hiszpania brak LN 12.09.1994 180 / 69 2 mln 2016

24 Rubén Castro Hiszpania brak ŚN 27.06.1981 168 / 72 2,5 mln 2017

8 Vincenzo Rennella Francja brak ŚN 08.10.1988 188 / 78 1,5 mln 2018

19 Jorge Molina Hiszpania brak ŚN 22.04.1982 188 / 83 1,5 mln 2016

9 Ricky van Wolfswinkel Holandia brak ŚN 27.01.1989 186 / 74 5 mln wyp.

„Powrót do Betisu to decyzja, którą podjęło moje serce”

– PEPE MEL J A K O Ś Ć W Z M O C N I E Ń

S Z A N S A N A U T R Z Y M A N I E


w

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

w

w

BETIS

Coria CF 4:1 14.07 Coria del Río

San Roque de Lepe 1:3 17.07 Lepe

Athletic 1:1 23.07 Arcos de la Frontera

Vitória Setúbal 0:1 25.07 Cartaya

SV Darmstadt 98 1:3 31.07 Darmstadt

Borussia Dortmund 0:2 01.08 Wuppertal

Recreativo Huelva 2:1 07.08 Huelva

Espanyol 1:1 09.08 Barcelona

Granada 2:1 14.08 Kadyks

Atlético 0:3 15.08 Kadyks

fot. ww

w.realbetisbalom

pie.es

Życie José Mela Péreza, zwanego Pepe, jest nierozerwalnie splecione z Betisem. To na Benito Villamarín spędził najlep-sze lata swojej kariery piłkarskiej. W sezonie 1989/90 z 22 golami na koncie zdobył Pichichi Segundy i pomógł wywal-czyć awans Verdiblancos do Primery. Następnie, zasiada-jąc już na ławce trenerskiej, jeszcze dwa razy zapewniał im promocję do najwyższej klasy rozgrywek. Mimo że urodził się w Madrycie, jest Beticos do szpiku kości. Tym bardziej kibice stali za nim murem, nawet gdy ich ukochana drużyna okupowała dno tabeli. A co robi, gdy nie myśli o tym jak po-wstrzymać Cristiano Ronaldo? Jego odskoczniami od piłki są m.in. archeologia i podróże, co znajduje też odzwierciedlenie w jego twórczości – Pepe ma w swoim dorobku dwie powieści. W młodości chciał zostać profesorem historii.

W KLUBIE OD: grudzień 2014POPRZEDNIE KLUBY: WBA, Betis, Rayo, Polideportivo Ejido, Deportivo Alavés, Getafe, Tenerife, Real Murcia, Mérida, Coslada

Pretemporada


47

Kluczowy transfer

B e tis odz yska ł duszę. W taki sposób określa się powrót Joaquína do domu po dziewięciu latach nie-obecności. Wychowanek opuścił klub za 25 milio-nów euro i była to naj-wyższa kwota, jaką Betis kiedykolwiek otrzymał za

zawodnika. By ponownie zawitać na Benito Villamarín, El Finta y el Sprint naciskał na władze Fiorentiny. O tym jak bardzo ocze-kiwał na powrót świadczą nie tylko jego słowa, ale także i gips na prawej ręce. Jak się okazało, piłkarz przez ostatnie kilka dni żył w olbrzymim napięciu i rozładował je uderzając pięścią w stół. Jest najjaśniej-szą z gwiazd Verdiblancos. Na prezentacji powitało go niemal 20 tys. Beticos, pod-czas gdy van der Vaarta zaledwie tysiąc. Kibice nie kryli radości, podobnie zresztą jak sam zawodnik: „Żyję we śnie. Czuję się jak dziecko w sklepie ze słodyczami, chcę się delektować każdą chwilą”.

Ikona i żywa legenda klubu. Napastnik ten obdarzony jest błyskawicznym przyspieszeniem, doskonałym instynktem pod bramką przeciwnika oraz niebywałą precyzją strzałów.

W przeciągu ostatnich pięciu sezonów z wynikiem 115 goli na koncie stał się najlepszym strzelcem w dziejach Betisu. 32 zdo-byte bramki, jakie Kanaryjczyk dołożył do awansu Verdiblan-cos, pokazują że pomimo 34 lat na karku nadal jest w stanie grać na najwyższym poziomie. Snajper miał jeszcze więcej powodów do świętowania, bowiem w czerwcu urodził mu się syn – Rubén junior. Kto wie, jak potoczyła-by się kariera goleadora, gdyby na swojej dro-dze nie spotkał Pepe Mela. Rubén świetnie spisywał się w rodzimym Las Palmas, ale po przenosinach na kontynent zatracił swoją skuteczność. Pepe jednak zawsze w niego wierzył. Spotkali się w Rayo i szkolenio-wiec zabrał go za sobą do Betisu, gdzie Rubén odnalazł swój drugi dom.

Największa gwiazda


RUBÉN CASTRO

Trener PEPE MEL

DOM

WYJAZD

1:1 (23.08)

Villarreal

Real Madryt

5:0 (28.08)

1:0 (12.09)

Real Sociedad

Valencia

19.09

JOAQUÍN

Wychowanek klubu, mimo iż k ibicuje Verdiblan-cos od najmłodszych lat, „miał to nieszczęście”, zaczynać piłkarską ka-rierę w szkółce Sevilli. W ostatnim sezonie ten utalentowany pomocnik pojawiał się na placu gry

regularnie i zwieńczył go mistrzostwem Europy U-19. Od kilku miesięcy zwleka z podpisaniem nowego kontraktu; jego obecna klauzula wykupu wynosi jedynie dwanaście milionów euro.

DANICEBALLOS

7

BILANS MECZOWY: 3-2-5 BILANS BRAMKOWY: 12-17

Młody wilk

10


HISZPA N | 52 L ATA

CIEKAWE LICZBY




Celta


REAL CLUB CELTA DE VIGO

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO BALAÍDOS


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1923

Opracowanie: Tomasz Pietrzyk

fot.

ww

w.in

fo-s

tade

s.fr

, ww

w.c

elta

vigo

.net



23 800Przydomki:

Celestes, Celtiñas


SEZON 14/15

ATAKNolito, Aspas, Orellana i Guidetti to zawodni-cy gwarantujący sporą liczbę goli i asyst.

+

+ MŁODZIEŻCelta stoi wychowankami – w razie problemów kadrowych posiada godne rezerwy w jednej z najprężniejszych szkółek w Hiszpanii.


ZŁE SERIEW ostatnich dwóch sezonach Celta notowała serie odpowiednio siedmiu i dziesięciu meczów z rzędu bez zwycięstwa.

-

- PRESJAMłody zespół pierwszy raz zmierzy się z ocze-kiwaniami awansu do europejskich pucharów. 3350 S. Álvarez

3088 M. Krohn-Delhi3080 G. Cabral

Strona: www.celtavigo.net Dyrektor sportowy: Miguel TorrecillaE-mail: [email protected] Sponsor główny: Citroën

Adres: Conde de Gondomar, 36203 Vigo Producent strojów: AdidasPrezydent: Carlos Mouriño Oficjalne fankluby: 113

13 Nolito11 J. Larrivey7 S. Mina

13 Nolito6 F. Orellana5 M. Krohn-Delhi

ojemność: 31 800 otwarcie: 1928 wymiary boiska: 105 × 68

1010

18

1

223

19

824

NOLITO ORELLANA

WASSAUGUSTO

HERNÁNDEZ

JONNY

FONTÁS

SERGIO ÁLVAREZ

CABRAL

HUGO MALLO

4-3-3

2

9

ASPAS

39 52 48 52 66 85 37 49 51Pkt

16

1817

12

6

2

17

98


A

S48


Alejandro Reza@alejandro_reza

zawodnik poprzedni klub poz.wiek rodzaj / kwota

Iago Aspas Sevilla ŚN 28 5,3 mln €

Daniel Wass Évian PN 26 3 mln €

Dejan Dražić OFK Belgrad LN 20 1,2 mln €

John Guidetti Manchester City ŚN 23 wolny transfer

Yelko Pino Celta B OP 19 awans z rezerw

Josep Señé Celta B OP 24 awans z rezerw

TRANSFERY

Santi Mina (PN) – Valencia (10 mln €), Yoel Rodríguez (BR) – Valencia (2 mln €), Joaquín Larrivey (ŚN) – Baniyas (2 mln €), Charles (ŚN) – Málaga (0,5 mln €), Samuel Llorca (ŚO) – Real Valladolid (wol-ny transfer), Michael Krohn-Dehli (OP) – Sevilla (wolny transfer), Álex López (ŚP) – Sheffield Wednesday (wypożyczenie), Borja Oubiña (DP) – (koniec kariery).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


HERMIDITA

OKIEM EKSPERTA

oprzednim sezonie Celta utrwaliła nas w prze-konaniu, że jest zespołem górnej części tabeli. W obecnych rozgrywkach minimalny postęp, jedno oczko wyżej, wypromuje Celestes do eu-ropejskich pucharów.

I takie jest założenie klubu z Vigo. Na próżno jednak szukać zapowiedzi wśród zarządców klubu. Prezydent Carlos Mouriño i dyrektor sportowy Miguel Torrecilla o Europie nie wypowiadają się (nie zapeszają?), natomiast szkoleniowiec Toto Berizzo ściąga z drużyny presję. „Myślę, że powinniśmy walczyć o utrzymanie. Do-piero później, wygrywając mecze możemy pokusić się o coś więcej” – asekuruje się Argentyńczyk. Odważniejsze sugestie padają z ust kapitana Celtiñas, Augusto Fernándeza: „Uważam, że w tym sezonie stać nas na awans do Ligi Europy, tego życzylibyśmy sobie wszyscy. Z każdym rokiem jesteśmy coraz lepsi, czekamy na nowy stadion, tu wszystko wygląda ambitnie”.

Wystąpienie „Guto” najlepiej oddaje miejsce Celty w stawce. Długotrwała praca u podstaw uczyniła z klubu wzór zarządzania, na każdym szczeblu. Pod administracją Mouriño Celestes spłacili długi w zaskakującym tempie. Wszystkie zobowiązania uiszczono w ciągu wakacji, z piętnastomilionową nadwyżką i na cztery lata przed pro-gnozowanym terminem spłaty! W czasach posuchy podjęto rozsądną decyzję promowania drużyny w oparciu o wychowanków. Dzisiaj pił-

karska szkółka Celty plasuje się w czubie hiszpańskich canter. Wciąż w perspektywie jest instalacja nowej bazy treningowej dla wszystkich kategorii Celtiñas, a Estadio Balaídos poddano renowacji.

Latem Celta nie zubożała kadrowo. Finezyjnego Krohn-Delhiego zastąpi rodak, piłkarska kopia Duńczyka – Daniel Wass. Ciekawszej rekompensaty dokonano w ataku. Po Minie, Larriveyu i Charlesie wra-ca utęskniony Aspas, w towarzystwie Guidettiego i Dražicia. Nowa czwórka wpisuje się w ramy ofensywnego futbolu Toto Berizzo i od-ciąży Nolito z obowiązków strzeleckich i asystowania. Kluczowa kwe-stia personalna rozgrywała się właśnie o Nolito. Na Hiszpana parol zagięła Barcelona, ale brakowało konkretów ze strony Dumy Katalonii. „Nie mam zamiaru czekać do 31 sierpnia, muszę być skoncentrowa-ny” – uciął spekulacje sam zainteresowany.

Rokroczne awanse w tabeli wpychają Celtę na autostradę do Ligi Europy. Trzeba jednak pamiętać, że dla młodych Celestes to nie-przetarty szlak. Wszystkie pozostałe atuty przemawiają ponad brak doświadczenia drużyny. W Vigo dysponują wyrównanym, perspekty-wicznym składem, infrastrukturą, a nad wszystkim czuwa nielubiący gwałtownych ruchów Mouriño. Cierpliwość szefa to także wygoda dla trenera. Na korzyść podopiecznych Toto grają bezpośredni kon-kurenci – każdy z nich część sił przegrupuje z Hiszpanii do Europy. Wychodzi na to, że Celta skruszy mur, wkraczając do pucharowego towarzystwa. I nie będzie to pobyt chwilowy – kto stoi, ten się cofa.

Cichaczem po puchary

Celta skupiła się na mercado wiedząc, że kręgosłup dru-żyny – z wyjątkiem Krohn-Delhiego – pozostał. Przyszedł Daniel Wass, wcześniej skrzydłowy, ale w Vigo widzą w nim mediapunta. Guidetti i Aspas to „synonimy” gola. Zwięk-szą skuteczność w porównaniu do Charlesa i Larriveya. Ostatni transfer, Dejana Dražicia, to taka sama lokata na przyszłość, jak sprowadzenie Bongondy zimą i Radoji ubiegłego lata. Nolitopendiencia? W każdym zespole sła-ba gra gwiazdy odbija się na wynikach, mniej lub bardziej. Pamiętajmy, że podczas kryzysów zawodzili także Orel-lana, Larrivey czy Krohn-Delhi. Dlatego bardzo wierzymy w Iago Aspasa. Wraca do miejsca, skąd wyruszył w świat i nie dopuszczamy do siebie myśli, by ten rok nie był dla niego udany. Europejskie puchary nie są głównym celem. Najważniejsze jest utrzymanie, ale dobre wyniki oczy-wiście podniosą poprzeczkę. Celta nie chce zejść poniżej dziesiątej pozycji w lidze, ewentualny awans do Europy zostanie potraktowany jak bonus do dobrze wykonanej ro-boty. W składzie jest sporo młodych piłkarzy, ale żeby ich nie usprawiedliwiać – są wystarczająco ograni w Primera División. Toto Berizzo może być spokojny o posadę, nawet jeśli Celestes nie zakotwiczą w pierwszej siódemce. Byleby tylko mieścił się w pierwszej dziesiątce.

W

Strona: www.celtavigo.net Dyrektor sportowy: Miguel TorrecillaE-mail: [email protected] Sponsor główny: Citroën

Adres: Conde de Gondomar, 36203 Vigo Producent strojów: AdidasPrezydent: Carlos Mouriño Oficjalne fankluby: 113

3Mistrzostwo

Segunda División

NOTICIASCELTA.COM

BILANS: +5 MLN €



CATANHA

Tomasz Pietrzyk@tomek2648


49


203 22 2119 6

24 23P O M O C N I C Y

8 18

31

1675

11

14


28

24,3

17

fot.

ww

w.c

elta

vigo

.net

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

C

10

9

Trener: EDUARDO BERIZZO Pierwszy asystent: ROBERTO BONANO Trener bramkarzy: CARLOS KISLUK Trener przyg. fiz.: PABLO FERNÁNDEZ Delegat: VLADO GUDELJ

SZTAB SZKOLENIOWY

CELTA PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Sergio Álvarez Hiszpania brak BR 03.08.1986 179 / 75 4 mln 2018

13 Rubén Blanco Hiszpania Hiszpania U-21 BR 25.07.1995 188 / 70 500 tys. 2020

2 Hugo Mallo Hiszpania brak PO 22.06.1991 173 / 69 4 mln 2019

3 Andreu Fontàs Hiszpania brak ŚO 14.11.1989 186 / 89 4 mln 2019

20 Sergi Gómez Hiszpania Hiszpania U-21 ŚO 28.07.1992 185 / 77 2 mln 2017

22 Gustavo Cabral Argentyna° brak ŚO 14.10.1985 182 / 82 3 mln 2016

19 Jonny Hiszpania Hiszpania U-21 LO 03.03.1994 175 / 75 4 mln 2019

21 Carles Planas Hiszpania brak LO 04.03.1991 173 / 76 2 mln 2017

6 Nemanja Radoja Serbia Serbia U-21 DP 06.02.1993 186 / 78 3,5 mln 2019

28 Borja Fernández Hiszpania Hiszpania U-19 DP 16.08.1995 177 / 71 400 tys. 2019

17 Lévy Madinda Gabon Gabon ŚP 22.06.1992 174 / 77 1 mln 2017

24 Augusto Fernández Argentyna Argentyna ŚP 10.04.1986 177 / 71 6 mln 2019

23 Josep Señé Hiszpania brak OP 10.12.1991 183 / 67 b/d 2016

8 Pablo Hernández Argentyna Chile OP 24.10.1986 183 / 81 2 mln 2018

5 Yelko Pino Hiszpania brak OP 30.10.1996 172 / 67 b/d 2018

18 Daniel Wass Dania Dania PN 31.05.1989 181 / 74 5 mln 2019

14 Fabián Orellana Chile° Chile PN 27.01.1986 171 / 69 3 mln 2019

7 Théo Bongonda Belgia Belgia U-21 LN 20.11.1995 177 / 64 1,5 mln 2019

16 Dejan Dražić Serbia Serbia U-20 LN 26.09.1995 176 / 65 900 tys. 2020

10 Nolito Hiszpania Hiszpania LN 15.10.1986 175 / 73 10 mln 2019

11 John Guidetti Szwecja Szwecja ŚN 15.04.1992 185 / 79 3,5 mln 2020

9 Iago Aspas Hiszpania brak ŚN 01.08.1987 176 / 67 4 mln 2020

31 Borja Iglesias Hiszpania brak ŚN 17.01.1993 187 / 79 b/d 2016

„Dojrzałem, nauczyłem się, zobaczyłem kilka nowych rzeczy. To najlepszy moment, żeby wrócić do najlepszego klubu na świecie” – IAGO ASPAS J A K O Ś Ć W Z M O C N I E Ń

S Z A N S A N A P U C H A R Y


w

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

w

w

w

w

w

N A PA S T N I C Y

50


Greuther Fürth 5:1 17.07 Fürth

1.FC Nürnberg 2:2 19.07 Norymberga

Galatasaray 1:2 22.07 Villach

FC Ignolstadt 04 0:1 25.07 Ingolstadt

Paços Ferreira 4:2 01.08 Vila do Conde

Rio Ave 2:0 01.08 Vila do Conde

Genoa 4:0 14.08 Vigo

fot. ww

w.celtavigo.net

W debiutanckim sezonie w La Liga Argentyńczyk uciekł spod medialnego topora, bo murem wstawiło się za nim kierowni-ctwo Celty. Toto ma jednak świadomość, że mógł wycisnąć z zespołu więcej, a na pewno musi to już zrobić w bieżących rozgrywkach. Wprawdzie pobił wyczyn Luisa Enrique i jego dziewiąte miejsce w tabeli, ale Celestes skończyli na ósmej pozycji, pierwsi poza europejskimi pucharami. Berizzo do mi-nimum okroił swój urlop w ojczyźnie i ruszył ostro do roboty. Planował z dyrekcją transfery, zachęcał talenty zza oceanu, opracowywał nowe schematy. Idealnie wpisuje się w filo-zofię klubu, głoszącą śmiałe wprowadzanie wychowanków. Z chłopców bez obycia na salonach ma za zadanie uformować batalion szturmujący ligowy top. Największą pracę Eduardo Berizzo wykona zatem w głowach swoich podopiecznych.

W KLUBIE OD: lipiec 2014POPRZEDNIE KLUBY: O’Higgins, Estudiantes La Plata, Chile (asystent)

Pretemporada

Kluczowy transfer

Po dwóch latach epizodów w Liverpoolu i Sevilli, Aspas wraca do przeznaczonego mu miejsca. Jest wycho-wankiem Celty i poza Vigo nigdzie nie potrafił się za-adaptować. We wszystkich rozgrywkach dał jej już 50

trafień, ale wciąż plasuje się poza dziesiątką najlepszych snajperów w historii Celestes. Od podium dzielą go 33 gole. Przez pięć lat nowego kontraktu powinien dogonić pierw-szą trójkę. Grę w swoim klubie Aspas trak-tuje zaszczytnie. Na kolejny podbój Europy raczej wyruszy z Celtą niż bez niej. Kibice tego pragną, a Iago podsyca ich marzenia: „Wracam do najlepszego klubu na świecie” – obwieścił. W kontekście powrotu nowej--starej dziewiątki, pochwały spływają na dyrekcję Błękitnych. Liverpool na konto Celty przelał ponad dziesięć milionów euro za Hiszpana, dzisiaj Iago Aspas czyni wielki comeback na Balaídos za połowę tej kwoty.

Najlepszy strzelec i asystent Celty, jeden z najgorętszych towa-rów okienka transferowego w La Liga, reprezentant Hiszpanii.

Stempluje wszystkie akcje zespołu. W poprzednim sezonie maczał palce w 26 bramkach drużyny, to ok. 55% całe-go dorobku Celestes. Nolitopendiencia w Vigo zajrza-ła w oczy kibicom minionej zimy. Dziesięć spotkań z niewielkim udziałem i tylko jedną asystą Nolito poskutkowało serią dziesięciu meczów bez zwy-cięstwa. Gdy tylko Andaluzyjczyk nabrał wigoru, Celestes z kopyta ruszyli w górę tabeli. Rok temu przyszłość Nolito wydawała się zabezpieczona. Parafował umowę do 2019 roku, niemniej po ko-lejnym owocnym sezonie klauzula osiemnastu milionów euro żadnego potentata nie obciąża ryzykiem. Długo targowała się Barcelona, ale prezydent Carlos Mouriño zaparł się. Znakiem tego Nolito jeszcze trochę nacieszy wzrok pub-liczności z Miasta Oliwnego.

Największa gwiazda


NOLITO

Trener EDUARDO „TOTO” BERIZZO

DOM

WYJAZD

1:2 (23.08)

Levante

Rayo

3:0 (29.08) 3:3 (13.09)

Las Palmas

Sevilla

20.09

IAGOASPAS

Pupil Toto Berizzo. Argen-tyńczyk do tego stopnia wierzy w młodego Belga, że ewentualne odejście Nolito chciał zrekompen-sować właśnie Bongon-dą na lewym skrzydle. Do Celty sprowadzono go zimą z myślą o obec-

nym sezonie. Dotychczas miał się zaad-optować w hiszpańskiej rzeczywistości i podszkolić piłkarsko. Jak sam mówi, ma już to za sobą i czeka na szansę eksplozji swojego talentu.

THÉOBONGONDA

9

BILANS MECZOWY: 4-1-2 BILANS BRAMKOWY: 18-8

Młody wilk

7



51

A RGENT Y ŃCZ Y K | 46 L AT

CIEKAWE LICZBY




Deportivo


REAL CLUB DEPORTIVO DE LA CORUÑA

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO MUNICIPAL DE RIAZOR


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1906

Opracowanie: Tomasz Pietrzyk

fot.

ww

w.e

stad

iode

espa

na.c

om, A

FP/ B

iel A

lino



24 000Przydomki:

Deportivistas , Los Turcos


SEZON 14/15

DOŚWIADCZENIEKadrę wzmocniło pięciu nowych piłkarzy po-wyżej 26. roku życia, każdy z przyzwoitym stażem w La Liga.

+

+ STABILIZACJA KADRYKluczowi zawodnicy poprzedniego sezonu po-zostali w klubie, drużyna nie rozpadła się.


PRZYGOTOWANIARozegrano aż dziesięć spotkań w pretempo-radzie, ale głównie ze słabymi rywalami – je-dynie dwóch przeciwników reprezentowało ekstraklasę swojego państwa.

-

- GRA W OBRONIENawet w przyzwoitych występach obrońcy Deportivo popełniają duże błędy.

2987 Luisinho2879 Sidnei2790 Fabri

Strona: www.canaldeportivo.com Dyrektor sportowy: wakatE-mail: [email protected] Sponsor główny: Estrella Galicia

Adres: Plaza de Ponteverda 19, 1º, 15003 A Coruña Producent strojów: LottoPrezydent: Constantino Fernández Pico Oficjalne fankluby: 177

6 Lucas4 O. Riera4 Toché

3 Lucas 3 Cavaleiro 2 Sidnei


7

2119

13

1214

3

5 22

LUIS ALBERTO

LUCAS

FAJR

BORGESMOSQUERA

NAVARRO

ARRIBAS

FABRI

SIDNEI

LAURE

4-2-3-1

15

17

FEDE

47 52 58 47 43 91 35 69 35Pkt

9

13

7

10

18

1

19

2

16


A

SS52


Xurxo Fernández@xurxoff

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaLucas Pérez PAOK Saloniki OP 27 1,5 mln €

Manu Deportivo Alavés BR 29 wolny transfer

Alejandro Arribas Sevilla ŚO 26 wolny transfer

Fernando Navarro Sevilla LO 33 wolny transfer

Pedro Mosquera Elche ŚP 27 wolny transfer

Celso Borges AIK Sztokholm ŚP 27 wolny transfer

Fayçal Fajr Elche OP 27 wolny transfer

Jonás Gutiérrez Newcastle LN 32 wolny transfer

Cani Villarreal LN 34 wolny transfer

Oriol Riera Wigan Athletic ŚN 29 wolny transfer

Juanfran Watford PO 27 wypożyczenie

Sidnei Benfica ŚO 26 wypożyczenie

Luis Alberto Liverpool OP 23 wypożyczenie

Fede Cartabia Valencia PN 22 wypożyczenie

Jonathan Rodríguez Benfica ŚN 22 wypożyczenie

Saúl García Racing Santander LO 21 powrót z wyp.

TRANSFERY

Diego Seoane (PO) – Ponferradina, Paulo Teles (ŚP), Dani Iglesias (ŚN) – Deportivo Alavés (rozwiązanie kontraktu), Cezary Wilk (ŚP) – Real Saragos-sa, Isaac Cuenca (PN) – Bursaspor, Toché (ŚN) – Real Oviedo, Hélder Postiga (ŚN) – Atlético de Kolkata (wolny transfer), Pablo Insua (ŚO) – Deportivo Leganés, Luis Fernández (ŚN) – SD Huesca (wypożyczenie), Roberto Canella (LO) – Sporting Gi-jón, José Rodríguez (ŚP) – Real Madryt Castilla, Luis Fariña (OP) – Benfica Lizbona, Lucas Pérez (OP) – PAOK Saloniki, Ivan Cavaleiro (PN) – Benfica, Diogo Salomão (LN) – Sporting Lizbona, Hélder Costa (LN) – Benfica (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


DIEGO TRISTÁN

OKIEM EKSPERTA

zesnasta pozycja z minionego sezonu zatrzymała cykl upokorzeń Deportivo. Fartowne utrzymanie oddzielono grubą kreską – od inauguracji bieżą-cych rozgrywek klub pisze nową historię. Szereg zmian oznacza koniec myślenia z roku na rok.

Stajnia Deportivo, rokrocznie nadużywana przez piłkarskich agen-tów, zniknie z pola widzenia. Dużo dobrego przyniesie złagodze-nie napiętych relacji z kibicami w związku ze sprawą „Jimmy’ego” – zamordowanego w zeszłym listopadzie szalikowca ugrupowania „Riazor Blues”. Władze Dépor wydały wojnę ultrasom, przez co mo-mentami pustkami świeciły i Riazor, i kasy biletowe, a mowa przecież o jednym z najgłośniejszych stadionów w Hiszpanii.

Nową filozofię prezydenta Tino Fernándeza streszcza deporti-vismo – więcej miejsca dla ludzi przywiązanych do miasta i klubu. W kwietniu stery drużyny objął Víctor Sánchez del Amo. 39-letni trener dopiero startuje w zawodzie, ale osiągi z SuperDépor jako piłkarza zbudowały mu autorytet w szatni. „Nie było takiej oferty, której życzyłbym sobie bardziej niż ta z Deportivo” – przemówił Víc-tor na powitalnej konferencji. Pod gilotyną finansowych tarapatów, deportivistas zgubili swoją tożsamość. Sánchez z Fernándezem mają ją odszukać.

Nie byłoby żadnych zmian, gdyby nie rozsądne zarządzanie bu-dżetem przez Tino. Deportivo wciąż pokutuje za ponad 100 mln euro

długów z czasów eldorado prezydenta Lendoiro, ale Fernández bierze pod włos wierzycieli. Kredytodawcy zaufali zarządowi Dépor i kolejny raz rozłożyli zobowiązania w wygodnych dla klubu ratach. Finansowy oddech pozwolił na powrót Lucasa Péreza za półtora miliona euro. Lucas to podpora nowego deportivismo – urodził się w La Coruñii i oprócz niebagatelnego wkładu w utrzymanie, cieszy się charyzmą w otoczeniu. Sukcesem zakończyło się również zachowanie kręgosłupa zespołu – zostali Sidnei, Juanfran i Oriol Riera, wspomagani doświad-czonymi nabytkami dobrej klasy. Obyło się natomiast bez przymuso-wego oddawania kluczowych ogniw. „Nikt w klubie nie poinformował mnie o konieczności spieniężenia któregokolwiek piłkarza” – te słowa Víctora potwierdzają nienaganną operatywność Tino Fernándeza. Dla nas najistotniejsze jest odejście Cezarego Wilka. Polak przegrał rywalizację o miejsce w najmocniej obsadzonej formacji Dépor i za-silił Real Saragossa.

Kadrowa stabilizacja pozwoli Víctorowi Sánchezowi na wykluczenie niedoskonałości z poprzedniego sezonu. Ulepszeniu poddana zosta-nie gra w obronie, kontrola piłki i płynność akcji. Sportowo Deportivo niczego nie straciło, a wręcz zyskało – dzięki temu ławka rezerwowych wydaje się konkurencyjna. Zmartwienia pojawiają się dopiero, kiedy rzucimy okiem na sparingpartnerów z pretemporady. Deportivo wciąż będzie drżeć o utrzymanie w La Liga. Tym razem o szybsze i pewniejsze – pojedynek do ostatnich minut finiszu już nie wchodzi w grę.

Wskrzesić deportivismo

Trener Víctor Sánchez jest młody i nieopierzony, ale gwa-rantuje pracę i unowocześnienie metod zapewniających adaptację klubu do modelu nowoczesnego futbolu. W teorii oznacza to, że częściej powinien odwiedzać młodzieżowe zespoły Deportivo. Mimo wszystko za wcześniej jest jesz-cze na prognozowanie efektów jego pracy. Na finiszu ostat-niej kampanii nie wszyscy piłkarze (w większości młodzi) angażowali się w grę zespołu, więc tego lata postawiono na doświadczonych ludzi, którym dano długie kontrakty. To myśl przyszłościowa. W szatni ma powstać więź, a wtedy trenera czeka komfort pracy – nie będzie musiał tworzyć drużyny od zera co sezon.

Prócz napadu, zespół wzmocniono na każdej pozycji. Wydaje mi się, że kluczowymi zawodnikami, liderami tej kampanii zostaną Fabricio, Mosquera, Sidnei i Lucas, i to nawet w sytuacji, kiedy przyszłość tego pierwszego nie jest rozstrzygnięta. Klub ma nie tylko mocniejszą kadrę, ale i atmosfera w nim panująca też jest lepsza. Drużyna została zrównoważona, a całe środowisko wokół wyciszyło się. Przy takim splocie okoliczności obowiązkiem jest uzy-skanie lepszego rezultatu w tej kampanii, a co za tym idzie – spokojne utrzymanie.

S

Strona: www.canaldeportivo.com Dyrektor sportowy: wakatE-mail: [email protected] Sponsor główny: Estrella Galicia

Adres: Plaza de Ponteverda 19, 1º, 15003 A Coruña Producent strojów: LottoPrezydent: Constantino Fernández Pico Oficjalne fankluby: 177

1Mistrzostwo

Primera División

2Puchar

Hiszpanii

3Superpuchar

Hiszpanii

LA VOZ DE GALICIA

BILANS: -1,5 MLN €



SERGIO GONZÁLEZ

Tomasz Pietrzyk@tomek2648

Mistrzostw



53


25 215 14 2312

18 16 4P O M O C N I C Y

5 8 7

17

211922

N A PA S T N I C Y

10


3

28,5

fot.

ww

w.c

anal

depo

rtiv

o.co

m C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: VÍCTOR SÁNCHEZ DEL AMO Pierwszy asystent: DAVID DÓNIGA Trener bramkarzy: MANU SOLTERO Trener przyg. fiz.: IGNACIO ORIA Delegat: JUAN ÁNGEL BARROS BOTANA

SZTAB SZKOLENIOWY

DEPORTIVO PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Germán Lux Argentyna brak BR 06.07.1982 185 / 78 800 tys. 2016

13 Fabricio Hiszpania brak BR 31.12.1987 184 / 67 2 mln 2016

25 Manu Hiszpania brak BR 09.05.1986 184 / 76 400 tys. 2016

11 Juanfran Hiszpania brak PO 11.09.1988 179 / 72 3 mln wyp.

15 Laure Hiszpania brak PO 22.03.1985 171 / 68 2 mln 2016

2 Manuel Pablo Hiszpania brak PO 25.01.1976 171 / 80 100 tys. 2016

14 Alejandro Arribas Hiszpania brak ŚO 01.05.1989 182 / 75 2,5 mln 2018

12 Sidnei Brazylia brak ŚO 30.08.1989 186 / 86 3 mln wyp.

23 Alberto Lopo Hiszpania brak ŚO 05.05.1980 186 / 71 400 tys. 2016

3 Fernando Navarro Hiszpania brak LO 25.06.1982 176 / 69 1,5 mln 2017

18 Saúl García Hiszpania brak LO 09.11.1994 183 / 71 500 tys. 2019

16 Luisinho Portugalia brak LO 05.05.1985 171 / 62 2,5 mln 2018

4 Álex Bergantiños Hiszpania brak DP 07.06.1985 177 / 73 3 mln 2016

5 Pedro Mosquera Hiszpania brak ŚP 21.04.1988 184 / 76 2,5 mln 2019

22 Celso Borges Kostaryka° Kostaryka ŚP 27.05.1988 184 / 82 2,5 mln 2017

8 Haris Medunjanin Bośnia i Hercegowina Bośnia i Hercegowina ŚP 08.03.1985 188 / 83 2,5 mln 2016

10 Juan Domínguez Hiszpania brak ŚP 08.01.1990 181 / 71 2,5 mln 2018

7 Lucas Pérez Hiszpania brak OP 10.09.1988 181 / 78 3 mln 2019

19 Fayçal Fajr Francja brak OP 01.08.1988 180 / 72 2,5 mln 2018

21 Luis Alberto Hiszpania brak OP 28.09.1992 182 / 70 2,5 mln wyp.

17 Fede Cartabia Argentyna brak PN 20.01.1993 170 / 65 4 mln wyp.

24 Jonás Gutiérrez Argentyna° brak LN 05.07.1983 184 / 89 1,5 mln 2016

6 Cani Hiszpania brak LN 03.08.1981 178 / 75 1,5 mln 2016

9 Oriol Riera Hiszpania brak ŚN 03.07.1986 184 / 78 2,5 mln b/d

20 Jonathan Rodríguez Urugwaj° Urugwaj ŚN 06.07.1993 181 / 78 3 mln wyp.

„Nie jesteśmy masochistami, chce-my o wiele spokojniejszego sezonu niż w zeszłym roku” S Z A N S E N A U T R Z Y M A N I E

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

24

w

6 9 20

J A K O Ś Ć W Z M O C N I E Ń


–ALBERTO LOPO

54


Club Silva SD 3:0 10.07 Cerceda

Racing Ferrol 3:1 15.07 A Malata

RC Villalbés 3:0 17.07 A Magdalena

Ponferradina 1:0 22.07 El Toralín

CD Lugo 0:1 25.07 Ribadeo

Huddersfield Town 0:0 29.07 Huddersfield

Swansea 0:0 01.08 Swansea

Real Oviedo 1:2 05.08 León

Sporting Braga 1:0 08.08 A Coruña

Galicia de Mugardos 4:0 12.08 Mugardos

CD Lugo 2:2 02.09 A Coruña

fot. ww

w.canaldeportivo.com

Kluczowy transfer

W dobie wielkiego kryzysu Deportivo po raz pierw-szy od sześciu lat wyda-je więcej niż milion euro podczas mercado. I całą sumę lokuje w Lucasie! Po zeszłorocznym wypożycze-niu z PAOK potrzebowali

go absolutnie wszyscy – drużyna, trener, kierownictwo, kibice, a i sam zawodnik znalazł swój kawałek nieba w rodzinnej La Coruñii. Z przymusu wrócił jednak do Grecji. W tym czasie Dépor cent do centa zbierało na transfer. Miało się skończyć na dwóch milionach z górką, ale Lucas zbił cenę. W Helladzie stroił fochy, opuszczał treningi, w końcu skłócił się z trenerem. Z niewolnika nie ma pracownika – z takim mottem Lucasomania na Riazor przedłuża się o kolejne cztery sezony za jedyne pół-torej bańki. Jak za ulubieńca trybun, naj-lepszego strzelca i asystenta poprzedniej kampanii, bohatera z Camp Nou w ostatniej kolejce, to zaledwie drobniaki.

Skazany na bycie dublerem Germána Luxa wstał z ławki w ósmej kolejce minionego sezonu. W dziewiątej już był piłkarzem tygo-dnia. Później miejsca między słupkami nie oddał, ocierając się nawet o reprezentację.

Gdyby podliczyć ile „setek” zastopował każdy z bramkarzy w minionej kampanii, pewnie wyszłoby na niego. Jedenastokrotnie kończył na zero z tyłu, to dużo w kontekście utrzymania. Wkład Fabriego docenili kibice, koronując go na najlepszego pił-karza Dépor 2014/15, z przepaścią 50 p.p. nad drugim w sondażu Lucasem. Za rok wygasa jego umowa z Deportivo, łasych na usługi Fabricio nie brakuje choćby na Wyspach. Kibice protestują: „Fabri, zostań! ” – wykrzykiwali podczas prezenta-cji nowych trykotów klubowych. Losy przyszłości gwiazdy rozstrzygną się w nowym sezonie, który Fabri ponownie zainaugurował poza składem. Nie-fortunnie, pretemporadę przypłacił kontuzją.

Największa gwiazda


FABRICIO

Trener VÍCTOR SÁNCHEZ DEL AMO

DOM

WYJAZD

0:0 (22.08)

Real Sociedad

Valencia

1:1 (30.08) 1:3 (14.09)

Rayo

Sporting Gijón

20.09

LUCAS

PÉREZ

Jeździec bez głowy czy młokos z obyciem? Cho-ciaż drugi rok z rzędu wi-dzimy w nim młodego wil-ka, Fede anonimem w La Liga już nie jest. Nie uda-ło mu się uratować Cór-doby, zatem poprzeczka

pozostaje na wysokości utrzymania, ale już w Deportivo. Jedno jest pewne – Fede jest nietuzinkowy, a tacy na Riazor zawsze przyjmowali się szybko.

FEDECARTABIA

Dotychczas wiernie wtórował Míchelowi w Getafe, Sevilli i Olympiacosie. Poważną pracę na własne konto w Deporti-vo dostał wiosną. Trenerską jazdę rozpoczął bez trzymanki – najpierw zażądano utrzymania w lidze, by latem w jego ręce złożyć misję reformy klubowej filozofii. W szatni brakowało ducha deportivisty, a przecież rekomendacja kandydatury Víctora zawierała tytuł mistrzowski z SuperDépor jako pił-karza. To sprawia, że wzbudza autorytet, chociaż jest żół-todziobem. Ceni doświadczenie, stąd w La Coruñii zakotwi-czyło kilku zawodników z nazwiskami, a Manuel Pablo znów przełożył emeryturę o rok. Osoba Víctora Sáncheza stawia znaki zapytania, lecz na fali entuzjazmu po ocaleniu Deporti-vo nabrał niezbędnych szlifów w swojej profesji. Ma też kom-fort, że po utrzymaniu Dépor nikt poprzeczki mu nie podnosi.


Młody wilk

17


HISZPA N | 39 lat

W KLUBIE OD: kwiecień 2013POPRZEDNIE KLUBY: Olympiacos Pireus (asystent), Sevilla (asystent), Getafe (asystent).

7


55

CIEKAWE LICZBY




Eibar


SOCIEDAD DEPORTIVA EIBAR, S.A.D.

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO MUNICIPAL DE IPURÚA


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1940

Opracowanie: Mariusz Bielski, Dawid Kulig

fot.

ww

w.s

deib

ar.c

om



4 900Przydomek:

Los Armeros


SEZON 14/15

PRZEMYŚLANE TRANSFERYSprowadzenie zawodników, którzy ciągle mogą się rozwijać, ambitnych i głodnych gry, to na pewno lepsze rozwiązanie, niż podpisy-wanie kontraktów z nasyconymi piłkarzami.

+

+ UTRZYMANY TRZON ZESPOŁUP oza E neko B óvedą i R aúlem Nava s em w klubie zostali niemal wszyscy piłkarze, którzy w poprzednim sezonie tworzyli krę-gosłup drużyny.


TRENERMendilibar z każdym z ostatnich czterech pracodawców żegnał się będąc zwalnianym. José Luis ewidentnie nie jest gwarantem suk-cesu drużyny.

-

- DOŚWIADCZENIEKadra Eibaru jest doś ć m łoda, zaledwie czterech zawodników ma skończone trzy-dzieści lat. Mogą spodziewać się kilku bo-lesnych lekcji.

3138 E. Bóveda2970 X. Irureta2966 D. García

Strona: www.sdeibar.com Dyrektor sportowy: Fran GaragarzaE-mail: [email protected] Sponsor główny: Avia

Adres: Ipurúa Kalea 2, 20600 Eibar Producent strojów: PumaPrezydent: Alex Aranzábal Oficjalne fankluby: 14

9 M. Arruabarrena6 F. Piovaccari3 A. Capa

7 S. Berjón3 E. Bóveda2 D. García

pojemność: 6300 otwarcie: 1947 wymiary boiska: 103 × 65

9

2124

13

154

19

5 14

BERJÓN

ENRICH

GONZÁLEZ

GARCÍAESCALANTE

LUNA

RAMIS

RIESGO

DOS SANTOS

CAPA

4-2-3-1

7

20

KEKO

71 52 35 66 73 66 73 71 35Pkt

13

1

21

21

32

1

18

LA LIGA SEGUNDA DIVISIÓN B

A

S

A

LIGA ADELANTE

A

56


Roberto Ramajo@RobertoRamajo

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaTakashi Inui Eintracht LN 27 0,3 mln €

Asier Riesgo Osasuna BR 32 wolny transfer

Mauro dos Santos Almería ŚO 26 wolny transfer

Iván Ramis Levante ŚO 31 wolny transfer

David Juncá Girona LO 22 wolny transfer

Antonio Luna Aston Villa LO 24 wolny transfer

Adrián González Elche ŚP 27 wolny transfer

Keko Albacete PN 24 wolny transfer

Sergi Enrich Numancia ŚN 25 wolny transfer

Aleksandar Pantić Villarreal ŚO 23 wypożyczenie

Eddi İsrafilov Real Murcia OP 23 wypożyczenie

Simone Verdi AC Milan OP 23 wypożyczenie

Izet Hajrović Werder OP 24 wypożyczenie

Gonzalo Escalante Catania PN 22 wypożyczenie

Borja Bastón Atlético ŚN 23 wypożyczenie

TRANSFERY

Jon Errasti (DP) – Spezia, Daniel Nieto (LN) – Skoda Xanthi (rozwiąza-nie kontraktu), Jon Irazusta (BR) – Real Unión, Eneko Bóveda (PO) – Athletic, Ai-tor Arregi (ŚO) – La Roda, Borja Fernández (DP) – Atlético Kalkuta, Derek Boateng (DP) – szuka klubu, Javi Lara (LN) – Atlético Kalkuta, Àngel Rodríguez (ŚN) – Real Saragossa, Ander Franco (ŚN) – Gernika, Iosu Ozkoidi (ŚN) – Real Unión, Dejan Lekić (ŚN) – szuka klubu (wolny transfer), Aitor Ortega (OP) – Barakaldo, Sergio Garcia (LN) – Real Murcia, Julen Iriarte (ŚN) – Real Unión (wypożyczenie), Txema Añibarro (ŚO) – (koniec kariery), Raúl Navas (ŚO) – Real Sociedad, Rafa Páez (ŚO) – Liverpool, Dídac Vilá (LO) – AC Milan, Abraham (LO) – Real Saragossa, Manu del Moral (LN) – Sevilla, Federico Piovaccari (ŚN) – Sampdoria (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


JON ALTUNA MENDIZÁBAL

OKIEM EKSPERTA

ntuzjazmu, który w poprzednim sezonie miał za-stąpić tremę u piłkarzy Eibaru, starczyło Rusznika-rzom jedynie na pierwszą rundę. Wtedy to noto-wali najlepsze wyniki ze wszystkich beniaminków w Europie, a przez moment byli w tabeli wyżej niż

Athletic i Real Sociedad. Potem nastąpił krach, przegrywali co się dało i w efekcie zakończyli sezon w gronie spadkowiczów. Zostali w Primera, bo uratowała ich degradacja Elche.W tym sezonie nikt nie chce, aby do dalszej egzystencji w La Liga po-trzebny był podobnie cudowny scenariusz. Alex Aranzábal oraz Fran Garagarza, prezydent i dyrektor sportowy, ostro zabrali się więc za transfery, lecz w tej kwestii obrali zupełnie inną strategię niż przed ro-kiem. Tym razem zatrudniali bowiem głównie piłkarzy młodych, którzy dopiero w Eibarze będą mogli wyrobić sobie nazwisko. Tacy zawsze bardziej angażują się w grę i życie drużyny, niż odcinający kupony trzy-dziestokilkulatkowie. Ich jeszcze większym sukcesem jest jednak zatrzy-manie w klubie zawodników takich jak Irureta, Lillo, Capa, García, Berjón (najlepszy asystent) czy Arruabarrena (najskuteczniejszy strzelec). Każdy z nich był pierwszoplanową postacią ekipy Garitano i walnie przyczynił się do tego, by Los Armeros nie skończyli jeszcze niżej w tabeli. Kilka punktów mniej i nawet degradacja Elche by im nie pomogła.

Na początku sezonu oczy wielu kibiców powinny być zwrócone na José Mendilibara, który do Eibaru wraca po dziesięciu latach.

Dziś jego życie w drużynie Rusznikarzy nie będzie jednak tak bez-stresowe jak wówczas. Klub, mimo wszelkich optymistycznych prze-jawów, wciąż pozostaje jednym z głównych kandydatów do spadku, a sam baskijski szkoleniowiec ostatnio wcale nie gwarantuje dobrych wyników. Dla niego korzystna jest natomiast sytuacja finansowa Eibaru – Aranzábal zastanowi się dwa razy zanim zwolni Mendilibara, bo potem może się okazać, że każdy inny trener będzie zbyt drogi jak na klubowe możliwości.

Eibar jednak, wbrew wszelakim przeciwnościom, prężnie się roz-wija. Aranzábal szczególnie pod względem rozbudowy infrastruktury nie trzyma węża w kieszeni. Ostatnio w życie wszedł nowy projekt o nazwie „Ipurúa Tallara” zakładający, że w ciągu trzech lat, najpierw zostanie powiększona każda z trybun stadionu, potem powstanie parking, a na końcu także dodatkowe boisko, na którym mogłyby ćwiczyć wszystkie sekcje Eibaru, z pierwszą drużyną włącznie.

W hiszpańskich mediach w ich kontekście często pojawia się sformułowanie „la temporada de 38 finales” czyli „sezon 38 fina-łów”. Trudno się z tym określeniem nie zgodzić, choć Los Armeros powinni się skupić głównie na tych dziewiętnastu, które rozegrają u siebie. Bez wątpienia własny stadion może być ich wielkim atu-tem. Na Ipurúi boisko jest bardzo wąskie, co podopiecznym Mend-ilibara powinno ułatwić obronę, a także grę z kontry. Parafrazując, defensywą zdobywa się utrzymanie.

Utrzymanie – mission (im)possible

Eibar jest lepiej przygotowany na walkę w Primera División niż w zeszłym roku. Procentuje doświadczenie zbierane przez cały poprzedni sezon. Stworzono zespół, w którym młodsi, głodni sukcesu zawodnicy są wspierani przez do-świadczenie pozostałych piłkarzy. Zagadką jest jednak ich realna jakość. Całościowo powinna wystarczyć do tego, żeby skutecznie walczyć o utrzymanie się w lidze. Sprawa ma się inaczej, kiedy spojrzymy na każdego z nich z osob-na. Jeżeli będą oni spisywać się podobnie, jak w niższych klasach rozgrywkowych, to klub nie powinien mieć poważ-niejszych problemów. Warto zwrócić uwagę w szczególno-ści na piłkarzy takich jak Keko czy Borja Bastón. W dużej mierze właśnie od ich występów zależy przyszłość Eibaru w hiszpańskiej elicie.

Piłkarze Los Armeros pod wodzą José Luisa Mendiliba-ra mogą poczuć więcej radości z gry w piłkę niż za czasów Gaizki Garitano. Jego zaletą jest lepsze rozumienie tego, jak powinno się prowadzić drużynę w tej lidze. W swoich ekipach potrafił uporządkować grę obronną, a także dobrze pracował z zespołami, w których średnia wieku była rela-tywnie niska. Myślę, że klub wybrał właściwego człowie-ka na stanowisko trenera i drużyna pod jego wodzą może sprawić niespodziankę.

E

1Mistrzostwo

Segunda División

AS / CADENA SER




TAKASHI INUI



57


25 153 23 194

14 24 11P O M O C N I C Y

6 5 7

10

2182 20


17

26,2

fot.

ww

w.s

deib

ar.c

om

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: JOSÉ LUIS MENDILIBAR Pierwszy asystent: IÑAKI BEA Trener bramkarzy: JOSU ANUZITA Trener przyg. fiz.: TONI RUIZ Delegat: GERMAN ANDUEZA

SZTAB SZKOLENIOWY

EIBAR PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Xabier Irureta Hiszpania brak BR 21.03.1986 180 / 74 2 mln 2016

13 Asier Riesgo Hiszpania brak BR 06.10.1983 185 / 76 400 tys. 2016

25 Jaime Jiménez Hiszpania brak BR 10.12.1980 188 / 80 300 tys. 2016

16 Lillo Hiszpania brak PO 27.03.1989 176 / 70 2 mln 2017

3 Aleksandar Pantić Serbia° Serbia U-21 ŚO 11.04.1992 186 / 76 2 mln wyp.

15 Mauro dos Santos Argentyna° brak ŚO 07.07.1989 180 / 75 2,5 mln 2016

23 Borja Ekiza Hiszpania brak ŚO 06.03.1988 180 / 73 800 tys. 2016

4 Iván Ramis Hiszpania brak ŚO 25.10.1984 188 / 82 2 mln 2016

19 Antonio Luna Hiszpania brak LO 17.03.1991 177 / 68 750 tys. 2017

17 David Juncà Hiszpania brak LO 16.11.1993 175 / 67 600 tys. 2018

14 Daniel García Hiszpania brak ŚP 24.05.1990 180 / 75 2 mln 2016

24 Adrián González Hiszpania brak ŚP 25.05.1988 184 / 76 2 mln 2018

11 Izet Hajrović Bośnia i Hercegowina Bośnia i Hercegowina OP 04.08.1991 177 / 71 2,5 mln wyp.

6 Eddi İsrafilov Hiszpania Azerbejdżan OP 02.08.1992 191 / 84 b/d wyp.

2 Simone Verdi Włochy brak OP 12.07.1992 171 / 61 3 mln wyp.

5 Gonzalo Escalante Argentyna brak PN 27.03.1993 182 / 76 250 tys. wyp.

20 Keko Hiszpania brak PN 27.12.1991 172 / 68 800 tys. 2017

7 Ander Capa Hiszpania brak PN / PO 14.05.1992 173 / 70 2 mln 2016

8 Takashi Inui Japonia° Japonia LN 02.06.1988 169 / 63 2,5 mln 2018

21 Saúl Berjón Hiszpania brak LN 24.05.1986 178 / 80 2,5 mln 2016

10 Mikel Arruabarrena Hiszpania brak ŚN 09.02.1983 189 / 80 1,5 mln 2016

9 Sergio Enrich Hiszpania brak ŚN 26.02.1990 181 / 76 1 mln 2017

18 Borja Bastón Hiszpania brak ŚN 25.08.1992 186 / 82 2 mln wyp.

„Przygotowanie mentalne ma dla nas większe znaczenie niż aspekty fizyczny, taktyczny i techniczny razem wzięte” S Z A N S E N A U T R Z Y M A N I E

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

9

w

18



N A PA S T N I C Y

–JOSÉ LUIS MENDILIBAR

58


Celtic 1:4 18.07 Eibar

Logroñés 1:0 23.07 Logroño

Real Unión 3:1 24.07 Bergara

Mirandés 0:0 30.07 Burgos

Osasuna 0:1 31.07 Olite

Mensajero 1:1 06.08 Teneryfa

Tenerife 1:1 07.08 Santa Cruz de Tenerife

Numancia 2:0 12.08 Soria

Real Valladolid 0:1 15.08 Valladolid

Sporting Gijón 0:1 03.09 Zamudio

fot. ww

w.sdeibar.com

Kluczowy transfer

Tego lata mówiło się, że być może González trafi do Legii, ale jak pokazał czas, były to jedynie plotki, bo ostatecznie został Rusz-nikarzem. Właśnie kogoś takiego potrzebował Eibar. W zeszłym sezonie wyraź-nie brakowało zawodników

kreatywnych, co przekładało się na fatal-nie wyniki, szczególnie wiosną. Adrián powinien zapewnić świeżość w ofensywie. Były piłkarz Elche szybko wkomponował się w zespół, co zaowocowało zdobytymi przez niego dwiema bramkami. Na ten mo-ment wydaje się więc, że González może być dla Los Armeros kluczem do wypeł-nienia misji zwanej utrzymaniem. Mendili-bar, w zależności od potrzeb, zapewne bę-dzie go wystawiał albo w środku pola, albo „na dziesiątce”. Adrián w obu rolach czuje się jak ryba w wodzie. Jeśli nadal będzie grał tak dobrze, to szybko zyska zaufanie fanów zasiadających na Ipurúi.

Kapitan Eibaru w ubiegłym sezonie jako jedyny za-wodnik w zespole regularnie pokonywał bramkarzy rywali.

Piłkarz znany w Polsce z półrocznego epizo-du w Legii Warszawa zdobył dziewięć bramek, o cztery więcej niż kolejny w klubowym zesta-wieniu Federico Piovaccari. W klasyfikacji ka-nadyjskiej również zanotował najlepszy wynik. Warto nadmienić, że był to dopiero jego pierwszy sezon w Primera División. 32-letniemu wychowankowi At-hleticu może już nie przytrafić się kolejny tak udany rok, ale z racji swojej pozycji w zespole, wciąż będzie dla niego pożyteczny. Jest jednym z zaledwie czterech zawodni-ków w drużynie z Kraju Basków, którzy przekroczyli ba-rierę trzydziestu lat. Okazji do dzielenia się swoim do-świadczeniem z młodszymi kolegami mu nie zabraknie. Może nie jest gwiazdą z pierwszych stron gazet, ale na pewno jest liderem szatni.

Największa gwiazda


MIKEL ARRUABARRENA

Trener JOSÉ LUIS MENDILIBAR

DOM

WYJAZD

1:3 (24.08)

Granada

Athletic

2:0 (30.08)

0:0 (13.09)

Málaga

Atlético

19.09

ADRIÁN

GONZÁLEZ

Wychowanek Girony po-stawi w Eibarze swoje pierwsze kroki w La Liga. Zdolny Katalończyk ma ry-walizować o miejsce na le-wej obronie z Antonio Luną. Przez ostatnie dwa sezony zebrał sporo doświadcze-

nia w Segunda División, pomimo półrocznej pauzy spowodowanej przewlekłą kontuzją łydki. Piłkarsko idealnie wpisuje się w obec-ny trend wśród bocznych defensorów – wię-cej daje w ataku, mniej w obronie.

DAVIDJUNCÀ

Mendilibar oraz walka o utrzymanie wydają się być sobie przeznaczeni. Bask może być uznawany za prawdziwego weterana w tej kwestii, bo kilkukrotnie udawało mu się to w Realu Valladolid czy Osasunie. Z drugiej strony jednak po-legł, kiedy przyszło mu prowadzić drużyny takie jak Athletic czy ostatnio Levante. Poniekąd więc Mendilibar ma sporo szczęścia, że w Primera División wciąż znajdują się chętni na jego usługi. Aranzábal postanowił zatrudnić go z dwóch powodów: po pierwsze był najtańszy z dostępnych na rynku szkoleniowców, a po drugie już kiedyś prowadził ekipę Rusz-nikarzy, więc zna klubowe realia. W Eibarze czeka go zadanie z gatunku tych ekstremalnych – musi stworzyć zespół, który będzie w stanie konkurować o pozostanie w La Liga. Nie wia-domo jednak jak i kiedy skończy się jego misja.


Młody wilk

17


HISZPA N | 5 4 lata

W KLUBIE OD: lipiec 2015POPRZEDNIE KLUBY: Levante, Osasuna, Real Valladolid, Athletic, Eibar, Lanzarote, Aurrerá de Vitoria, Baskonia, Bilbao Athletic, Baskonia, Athletic (juniorzy), Arratia.

24

WARTO ODWIEDZIĆ: SD EIBAR POLONIA NA FACEBOOKU

@mikelarru10


59

CIEKAWE LICZBY




Espanyol


REAL CLUB DEPORTIVO ESPANYOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

POWER8 STADIUM


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1900

Opracowanie: Rafał Szyszka

fot.

ww

w.r

cdes

pany

ol.c

om, J

oan

Vall

s/U

rban

ands

port

/Nur

phot

o/EA

STN

EWS



25 300Przydomki:

Los Pericos, Blanquiazules


SEZON 14/15

WSZECHSTRONNOŚĆ PIŁKARZYWielu zawodników może grać na kilku pozy-cjach. Trenerowi daje to pole do manewru przy ewentualnych roszadach i może stanowić ele-ment zaskoczenia dla przeciwnika.

+

+ RZUTY WOLNE Salva Sevilla i Anaitz Arbilla są dużym zagro-żeniem dla bramkarzy z rzutów wolnych. Ten pierwszy wybiera techniczne strzały, a drugi woli rozwiązania siłowe.


ATAK POZYCYJNYBrak kreatywnych zawodników w środku pola i defensywne nastawienie powoduje, że ze-spół ma duże problemy z tworzeniem okazji strzeleckich.

-

- WĄSKA KADRA W ATAKUFelipe Caicedo i Gerard Moreno to jedyni po-ważni napastnicy w kadrze. Urazy, kartki i inne absencje mogą dać się we znaki trenerowi.

3280 K. Casilla3137 Á. González3030 S. García

Strona: www.rcdespanyol.comE-mail: [email protected]

Adres: Av. del Baix Llobregat 100, 08940 Cornellá de LlobregatPrezydent: Joan Collet

14 S. García12 C. Stuani9 F. Caicedo

9 S. García6 L. Vázquez3 V. Sánchez


20

57

25

2224

3

4 16

V. ÁLVAREZ

CAICEDO

G. MORENO

JAVI LÓPEZV. SÁNCHEZ

DUARTE

RAÍLLO

PAU LÓPEZ

ÁLVARO

ARBILLA

4-2-3-1

23

11

MONTAÑÉS

49 48 47 44 49 46 44 42 49Pkt

1211

1011

8

1413

14

10

Dyrektor sportowy: Óscar PerarnauSponsor główny: Power8

Oficjalne fankluby: 210 Producent strojów: Joma

60


Iván Molero@IvanMolero

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaGerard Moreno Villarreal ŚN 23 1,5 mln €*

Mickaël Ciani Sporting Lizbona ŚO 31 wolny transfer**

Papakouli Diop Levante DP 29 wolny transfer

Hernán Pérez Villarreal PN 26 wolny transfer

Francesco Bardi Inter BR 23 wypożyczenie

Enzo Roco O'Higgins ŚO 23 wypożyczenie

Marcos Asensio Real Madryt OP 19 wypożyczenie

Burgui Real Madryt LN 22 wypożyczenie

Mamadou Sylla Racing Santander ŚN 21 powrót z wyp.

Roberto Correa Espanyol B PO 23 awans z rezerw

Raíllo Espanyol B ŚO 23 awans z rezerw

Joan Jordán Espanyol B ŚP 21 awans z rezerw

TRANSFERY

Kiko Casilla (BR) – Real Madryt (6 mln €), Hector Moreno (ŚO) – PSV (5 mln €), Christian Stuani (ŚN) – Middlesbrough (4 mln €), Sergio García (ŚN) – Al-Rajjan (1,5 mln €), Lucas Vázquez (PN) – Real Madryt (1 mln €), Thievy Bifouma (ŚN) – Granada (0,2 mln €°), Felipe Mattioni (PO) – szuka klubu (wolny transfer), Diego Colotto (ŚO) – Pune City, Sergio Tejera (ŚP) – Gimnàstic Tarra-gona (wolny transfer), Álex Fernández (ŚP) – Reading (wypożyczenie), Manuel Lanzarote (LN) – Asteras Tripolis (wolny transfer), Germán Parreño (BR) – Gi-rona, Carlos Clerc (LO) – Girona, Jairo Morillas (ŚN) – Girona (wypożyczenie).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


RAUL TAMÚDO

OKIEM EKSPERTA

ato w Hiszpanii jest bez wątpienia gorącym okre-sem. Nie chodzi tutaj tylko o pogodę, bo kluby z Półwyspu Iberyjskiego, a raczej ich włodarze, rok w rok stają przed trudnym zadaniem. Tym zadaniem jest zarobienie na największych gwiaz-

dach, a później ich zastąpienie, najlepiej za darmo. Karkołomny to wyczyn, ale w ojczyźnie flamenco już do tego przywykli. Nie inaczej jest w Espanyolu, który przed sezonem poniósł kilka kolosalnych strat. Kiko Casilla, Héctor Moreno, Lucas Vázquez, Christian Stuani i – a może przede wszystkim – Sergio García. Tych zawodników na Power8 Stadium już nie ma, a mimo tego klubowa kasa odniosła niewielką korzyść z tych transferów.

Co w tej sytuacji zrobił Sergio González do spółki z dyrektorem sportowym Óscarem Perarnau? Szukali wypożyczeń i zawodników z kartą w ręku. Znaleźli dwóch ciekawych stoperów – Enzo Roco i Mickaëla Cianiego, za darmo przyszedł Hernán Pérez oraz – tra-dycyjnie – zaopatrzyli się w Realu Madryt: tym razem do Barcelo-ny powędrowali Burgui i Marco Asensio. Zwłaszcza transfer tego drugiego odbił się głośnym echem w mediach. Lider reprezentacji U-19, która w lipcu wygrała mistrzostwo Europy, a najważniejsze – jeden z największych hiszpańskich talentów. Najbliższy sezon będzie dla niego kluczowy, bo pierwszy w Primera División. Real

i sam zawodnik liczą na wiele minut spędzonych na boisku, ogra-nie i zdobycie cennego doświadczenia, a Papużki chcą mieć dyna-micznego i kreatywnego rozgrywającego. Jedynym gotówkowym transferem do klubu było przyjście Gerarda Moreno. Katalończyk będzie partnerem Felipe Caicedo w ataku, ale na tym możliwości trenera się kończą. Jeśli któryś z nich wypadnie na dłużej, zespół zostaje praktycznie bez alternatywy w ataku.

Sergio González zajrzał również do klubowych rezerw. W prze-ciwieństwie do swojego poprzednika – Javiera Aguirre – pokazuje, że warto tam szukać, tylko trzeba potrafić i chcieć. Wyłowił stam-tąd czterech zawodników. Nie są to juniorzy, ale dla kibiców sam fakt zainteresowania się losem niższych zespołów jest nie do prze-cenienia. Raíllo już gra, a pozostali zawodnicy są blisko składu. W sparingach wiele szans dostał Lluís López, ale osiemnastolatek najbliższy sezon spędzi w rezerwach, a jedyną szansą dla niego jest plaga kontuzji lub Puchar Króla. Oba przypadki wylansowały młodych zawodników w minionym sezonie. Eric Bailly skorzystał na pechu Héctora Moreno i po kilku miesiącach Espanyol zgarnął za niego kilka milionów euro, a wartość Rubéna Duarte rośnie z każ-dym meczem ligowym i reprezentacyjnym – gra w kadrze U-21. W kolejce czeka także Aarón Martín, który z Asensio grał na zwy-cięskim dla Hiszpanów EURO U-19.

Pozbierać się po rewolucji

Znów można zadać to samo pytanie: czy Espanyol ma lep-szy zespół niż przed rokiem? Sprzedani zawodnicy „przy-nieśli” siedemnaście milionów euro, a na transfery wydano ledwie 1,3 miliona – na Gerarda Moreno. Trzeba jednak do-dać, że ci, którzy odeszli, tworzyli trzon zespołu: bramkarz Kiko Casilla, najlepszy stoper Héctor Moreno, efektowny skrzydłowy Lucas Vázquez oraz Christian Stuani i Sergio García jako najlepsi strzelcy.

Ten ostatni, Sergio García, jest bez wątpienia najwięk-szą stratą. Był nie tylko od wykańczania akcji, ale także uczestniczył w grze kombinacyjnej. Wielu zawodników i możliwości w jednym, to ogromny luksus. Dlatego Espany-ol potrzebował wzmocnień w ataku. Gerard Moreno, Marco Asensio, Hernán Perez, Burgui dołączyli do Felipe Caicedo. Dla Ekwadorczyka będzie to drugi sezon w barwach Papużek i będzie musiał wziąć na siebie większą odpowiedzialność. Poza tym wielu młodych zawodników, kilku nowych graczy, ale dla wszystkich celem będzie trwałość zespołu.

Czy zanotują progres? Marco Asensio i Gerard Moreno mierzą wysoko, ale pozostali są niewiadomymi. Wyso-ko zawieszoną poprzeczkę ma przed sobą również Sergio González. W debiutanckim sezonie był bliski awansu do fi-nału Pucharu Króla, ale o powtórkę będzie trudno.

L

1Mistrzostwo

Segunda División

4Puchar

Hiszpanii

DZIENNIK AS

BILANS: +16,2 MLN €



MAXI RODRÍGUEZ

Rafał Szyszka@szycha100

*za 50% praw ** 25% z przyszłej sprzedaży dla Sportingu °obowiązek wykup za 1,1 mln

Dyrektor sportowy: Óscar PerarnauSponsor główny: Power8


61


23 2224 15 56

3 16 14P O M O C N I C Y

4 19 8

17

112512

N A PA S T N I C Y

10


18

25,1

fot.

ww

w.r

cdes

pany

ol.c

om

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: SERGIO GONZÁLEZ Pierwszy asystent: DIEGO RIBEIRA RAMÍREZ Trener bramkarzy: THOMAS N’KONO Trener przyg. fiz.: MIGUEL GOMILA Delegat: JOSÉ MARÍA CALZÓN

SZTAB SZKOLENIOWY

ESPANYOL PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


13 Pau López Hiszpania Hiszpania U-21 BR 13.12.1994 189 / 77 500 tys. 2018

1 Francesco Bardi Włochy Włochy U-21 BR 18.01.1992 188 / 80 7 mln wyp.

23 Anaitz Arbilla Hiszpania brak PO 15.05.1987 178 / 76 3 mln 2018

2 Roberto Correa Hiszpania brak PO 20.09.1992 180 / 76 200 tys. 2018

24 Antonio Raíllo Hiszpania brak ŚO 08.10.1991 186 / 77 200 tys. 2018

22 Álvaro González Hiszpania brak ŚO 08.01.1990 183 / 75 4 mln 2019

15 Mickaël Ciani Francja brak ŚO 06.04.1984 192 / 89 1,5 mln 2017

6 Enzo Roco Chile° brak ŚO 16.08.1992 191 / 86 3 mln wyp.

5 Víctor Álvarez Hiszpania brak LO 14.03.1993 178 / 71 1 mln 2017

18 Juan Rafael Fuentes Hiszpania brak LO 05.01.1990 177 / 72 2,5 mln 2017

3 Rubén Duarte Hiszpania Hiszpania U-21 LO 18.10.1995 180 / 75 2 mln 2019

16 Javi López Hiszpania brak DP 21.01.1986 180 / 76 3 mln 2018

14 José Alberto Cañas Hiszpania brak DP 27.05.1987 177 / 71 4,5 mln 2017

4 Víctor Sánchez Hiszpania brak DP 08.09.1987 174 / 72 4 mln 2018

12 Papakouli Diop Senegal Senegal DP 19.03.1986 180 / 73 2,5 mln 2018

19 Joan Jordán Hiszpania brak ŚP 06.07.1994 184 / 74 300 tys. 2019

10 Abraham González Hiszpania brak ŚP 16.07.1985 177 / 75 1,2 mln 2016

8 Salva Sevilla Hiszpania brak ŚP 18.03.1984 178 / 71 1,8 mln 2017

25 Marco Asensio Hiszpania Hiszpania U-21 OP 21.01.1996 178 / 70 3,5 mln wyp.

11 Paco Montañés Hiszpania brak PN 08.10.1986 172 / 73 1,5 mln 2018

17 Hernán Pérez Paragwaj Paragwaj PN 25.02.1989 180 / 70 1,5 mln 2019

9 Burgui Hiszpania brak LN 29.10.1993 184 / 71 600 tys. wyp.

7 Gerard Moreno Hiszpania brak ŚN 07.04.1992 177 / 75 4 mln 2020

20 Felipe Caicedo Ekwador° Ekwador ŚN 05.09.1988 183 / 84 5 mln 2016

28 Mamadou Sylla Senegal brak ŚN 20.03.1994 184 / 80 b/d? 2016

„Rok temu widzieliśmy, że trener sięga po za-wodników z rezerw. Dla nas wszystkich była to ogromna motywacja do dalszej pracy” S Z A N S E N A P U C H A R Y

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

9

w

7 20 28



w

w

–RAÍLLO

62


Selecció Val d'Aran 17:0 11.07 Naut Aran

1. FC Köln 2:0 22.07 Betsafe Cup

Kasımpaşa 2:1 24.07 Betsafe Cup

Avellino 0:0 29.07 memoriał Nicola Taccone

Reading 0:0 01.08 Reading

Southampton 1:1 02.08 Southampton

Betis 1:1 09.08 Torneo Ciutat de Barcelona

Girona 0:3 15.08 Trofeo Costa Brava

fot. ww

w.rcdespanyol.com

Kluczowy transfer

Bardzo trudne zadanie stoi przed Katalończy-kiem. Zastąpić Christiana Stuaniego i Sergio Garcíę to nie lada sztuka, ale wydaje się, że Espanyol w ybrał odpowiedniego zawodnika, który może podołać temu zadaniu.

W ubiegłych rozgrywkach strzelił dla Vil-larreal aż szesnaście goli (liga + puchar), mimo tego że wiele razy rozpoczynał z ławki i tak naprawdę był napastnikiem trzeciego, a nawet czwartego wyboru. Marcelino korzystał z niego, gdy odpo-czywali Vietto, Uche i Giovani, a tak-że w spotkaniach o najniższym prestiżu dla Żółtej Łodzi Podwodnej. W Barcelo-nie droga do składu wydaje się być dużo krótsza. Felipe Caicedo jest pewniakiem w talii Sergio Gonzáleza, a dalej prawdzi-wa pustynia. Na boisku Gerard prawdo-podobnie będzie albo drugim napastni-kiem, albo zagra tuż za Ekwadorczykiem.

Wypożyczenie do Espanyolu jest dla niego największa próbą, a za-razem szansą. Brylował w drugiej lidze, w młodzieżówkach, ale Asensio swój talent udowodni – lub nie – dopiero w La Liga.

Trafia do klubu, gdzie powinien grać dużo, a presji nie ma. Wielu zawodników Realu Madryt dobrze wspomina swój pobyt w Barcelonie. Kiko Casilla i Lucas Vázquez są najświeższymi przykładami na potwierdzenie tej tezy, a kilka lat wcześniej wybił się tam José Callejón. Dwaj pierwsi przekonali go do gry w barwach Papużek. Na Power8 Sta-dium w aklimatyzacji powinni mu pomóc starzy znajomi – Gerard Moreno i Aarón Martín. Dla niego będzie to drugie podejście do Espany-olu, pierwsze miało miejsce w 2006 roku. Trenerzy byli zachwyceni jego umiejętnoś-ciami technicznymi, ale decydujące oka-zały się wątłe warunki fizyczne.

Największa gwiazda


MARCO ASENSIO

Trener SERGIO GONZÁLEZ

DOM

WYJAZD

1:0 (22.08)

Getafe

Villarrreal

3:1 (28.08)

0:6 (12.09)

Real Madryt

Real Sociedad

19.09

GERARD

MORENO

Jeszcze rok temu nikt nie słyszał o tym chłopaku. Sergio González dał mu szansę w Pucharze Króla, a od tamtej pory gra jako podstawow y zawodnik Espanyolu i zadebiuto-wał w młodzieżowej re-

prezentacji Hiszpanii. W lecie przedłużył kontrakt do 2019 roku, a to oznacza, że Papużki mogą w przyszłości na nim zaro-bić. Dla niego najważniejszą kwestią jest teraz potwierdzenie dyspozycji z ubiegłe-go sezonu.

RUBÉNDUARTE

Mówi się, że dla beniaminków najtrudniejszy jest drugi se-zon. Tak może być w przypadku Sergio Gonzáleza, którego czeka trudne zadanie. Wyjęto mu nie tylko kręgosłup, ale także serce i płuca zespołu. Załatanie dziur to jedno, ale wy-bór zastępców i wkomponowanie ich do zespołu zajmie wiele czasu. W biało-niebieskiej części Barcelony wszyscy wierzą w tego faceta – raz, że nie mają wyjścia, a dwa, były repre-zentant Hiszpanii udowodnił w ubiegłym sezonie, że potrafi wprowadzać młodych zawodników i ich promować. Dobra ręka do młodzieży to jedno, na uwagę zasługuje jego inwen-cja. Najlepszym przykładem jest Javi López. Obecny kapitan zespołu przez wiele lat sprawdzał się jako prawy obrońca, a od kilku miesięcy świetnie spisuje się w roli defensywnego pomocnika, tworząc udany duet z Víctorem Sánchezem.


Młody wilk

3


HISZPA N | 39 lat

W KLUBIE OD: maj 2014POPRZEDNIE KLUBY: Espanyol B, Espanyol B (asystent trenera).

7

@marcoasensio10


63

CIEKAWE LICZBY




Getafe


GETAFE CLUB DE FÚTBOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

COLISEUM ALFONSO PÉREZ


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1983

Opracowanie: Mariusz Bielski, Bartek Iskra

fot.

ww

w.fl

ickr

.com

/pho

tos/

4726

6782

@N

04, M

axiS

port

s/D

ream

stim

e



8 300Przydomki:

Los Azulones, El Geta


SEZON 14/15

ODMŁODZONY ZESPÓŁTego lata z Getafe odeszli weterani, którzy nie zapewniali odpowiedniej jakości. Młodsze po-kolenie powinno prędzej czy później dojść do głosu, stanowiąc właściwą siłę drużyny.

+

+ OSOBA TRENERAÁngel Torres wreszcie zatrudnił właściwego trenera. Escribá to dobry psycholog i taktyk – wygląda na to, że mamy odpowiednią osobę na odpowiednim miejscu.


DUŻO ROSZAD W KADRZENowe rozdanie i zmiana pokoleniowa brzmią optymistycznie, ale jak to bywa w takich wypadkach, czasem trzeba długo czekać na właściwe efekty.

-

- SŁABI ZMIENNICYKilka pozycji w Getafe jest bardzo kiepsko obsa-dzonych. Jeśli kontuzji dozna któryś bocznych obrońców, pivotów, lub środkowy napastnik, to Los Azulones mogą mieć spore problemy.

2769 J. Rodríguez2610 V. Guaita2604 P. Sarabia

Strona: www.getafecf.com Dyrektor sportowy: Antonio Muñoz GómezE-mail: [email protected] Sponsor główny: Tecnocasa Group

Adres: Av. Teresa de Calcuta, 28903 Getafe Producent strojów: JomaPrezydent: Ángel Torres Sánchez Oficjalne fankluby: 30

7 À. Vázquez4 K. Yoda3 D. Castro

5 P. León5 P. Sarabia4 Sammir


9

1810

13

42

15

22 8

V. RODRÍGUEZ

VÁZQUEZ

SARABIA

LACENJ. RODRÍGUEZ

VIGARAY

ALEXIS

GUAITA

VELÁZQUEZ

SUÁREZ

4-2-3-1

19

14

PEDRO LEÓN

52 47 42 58 44 47 47 42 37Pkt

14

9

17

6

16

11

10

13

15

64


Juancar Navacerrada@juancarnavacerr

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaBalázs Megyeri Olympiacos BR 25 wolny transfer

Damián Suárez Elche PO 27 wolny transfer

Cala Granada ŚO 26 wolny transfer

Santiago Vergini Sunderland ŚO 27 wypożyczenie

Álvaro Medrán Real Madryt Castilla ŚP 21 wypożyczenie

Bernard Mensah Atlético OP 21 wypożyczenie

Víctor Rodríguez Elche OP 26 wypożyczenie

Moi Gómez Villarreal LN / OP 21 wypożyczenie

Stefan Šćepović Celtic ŚN 25 wypożyczenie

Carlos Vigaray Getafe B PO / LO 21 awans z rezerw

TRANSFERY

Sergio Escudero (LO) – Sevilla (2,5 mln €), Jonathan López (BR) – PAE Weria (wolny transfer), Álvaro Arroyo (PO) – szuka klubu (wolny transfer), Juan Valera (PO) – szuka klubu (wolny transfer), Álex Pérez (ŚO) – szuka klubu (wolny transfer), Diego Castro (LN) – Perth Glory (wolny transfer), Naldo (ŚO) – Udinese (powrót z wyp.), Fredy Hi-nestroza (LN) – La Equidad (powrót z wyp.), Babá Diawara (ŚN) – Sevilla (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


MANU DEL MORAL

OKIEM EKSPERTA

roblemy finansowe Getafe, które wyszły na jaw ponad rok temu, odbijały się czkawką niemal do końca sezonu. W pewnym momencie prezydent, Ángel Torres, stwierdził nawet, że nie jest w sta-nie dalej wykładać z własnej kieszeni na klub.

Konsekwencje mogły być tragiczne, w grę wchodziła nie tylko relegacja do niższych lig, ale nawet i rozwiązanie Getafe.

Ostatecznie jednak sam prezydent stawił czoła wszystkim proble-mom, spłacił część długów, dogadał się ze skarbówką, czyli tym sa-mym przedłużył byt klubu z przedmieść Madrytu w Primera División. Ten wraz z rozpoczęciem bieżącego sezonu wkracza w nową epokę. Duża w tym zasługa Toniego Muñoza, dyrektora sportowego, który po raz kolejny zabrał się za renowację składu. Tego lata drużyna przeszła prawdziwą zmianę pokoleniową. Średnia wieku zawodni-ków, którzy opuścili Getafe wynosi 28,2 lat, zaś tych, co dołączyli do drużyny, jedynie 24. Ważną część wzmocnień stanowią te z Elche, a najważniejszym z nich jest oczywiście Fran Escribá. W poprzed-nim sezonie zajął z Franjiverdes trzynastą lokatę w lidze, co w dobie problemów tego klubu można było uznać za cud. Na Coliseum Al-fonso Pérez nikt jednak nie oczekuje od niego spektakularnych wy-ników. Sam trener również tonuje hurraoptymizm, mówiąc iż celem Getafe na ten sezon będzie jedynie utrzymanie.

Za szkoleniowcem na przedmieścia Madrytu zawitało jeszcze

dwóch piłkarzy tamtej ekipy, czyli Damián Suárez oraz Víctor Ro-dríguez. Obaj powinni być znaczącymi wzmocnieniami dla swojej nowej drużyny. Tak samo zresztą jak Pedro León, który do sezonu 2015/16 przystąpi bez problemów podobnych do tych sprzed roku. To właśnie ofensywna część linii pomocy jest tą najbardziej intrygu-jącą. Getafe ma tam ogromny potencjał, bo oprócz kapitana zespołu z przodu mogą grać też Sarabia, Moi Gómez oraz Bernard Mensah. Każdy z nich jest dobrym technikiem, każdy ma dobry przegląd pola, każdy dobrze odnajduje się w grze kombinacyjnej. Co prawda Escribá na pewno nie będzie chciał grać jak Paco Jémez, ale już same te nazwiska powinny przyciągnąć uwagę kibiców. To zresztą kolejny cel na ten sezon.

„Znów będziemy wielcy” – taką nazwę nosi nowa kampania mar-ketingowa, którą Ángel Torres rozkręcił jakiś czas temu. Obniżki cen biletów, wydarzenia promujące drużyny juniorskie i różnego rodzaju „drzwi otwarte” mają zbliżyć klub do fanów oraz odwrotnie. Głów-nym celem jest oczywiście podwyższenie żałosnej jak dotychczas frekwencji – w poprzednim sezonie średnie zapełnienie stadionu wynosiło tylko 44,6%, co było najgorszym wynikiem w całej lidze.

Getafe ma więc ambitne plany, ale jako całość trudne do zreali-zowania. Podstawowym warunkiem do ich spełnienia będzie jednak spokojne i odpowiedzialne zarządzanie klubem przez Torresa. W in-nym wypadku Los Azulones jedynie zatoczą koło.

Droga do normalności

Getafe tego lata przeszło całkowitą metamorfozę, ale mo-żemy uznać ją za pozytywną, bo drużyna nareszcie nabrała charakteru. Wcześniej mówiło się o Getafe w wersji nudnej, bez ambicji. Podmadrycki klub sięgnął dna w zeszłym sezo-nie, kiedy okazało się, że nie może nikogo zatrudnić w zimo-wym okienku, a do tego doszedł absurdalny brak zgłoszenia Pedro Leóna latem. Co najbardziej zdenerwowało kibiców to fakt, że ledwo udało się zapewnić utrzymanie w sezonie, w którym Los Azulones mieli zrobić krok do przodu. Można dyskutować czy dwa punkty nad czerwoną strefą tylko wy-glądają tak tragicznie, ale cele były zupełnie inne.

Tegoroczne nadzieje fanów są uzasadnione. Może teraz Getafe zacznie grać atrakcyjnie albo przynajmniej skutecz-nie. Gdyby udało się zrealizować chociaż jedno, to byłby miły rok dla ludzi przychodzących na Coliseum Alfonso Pé-rez. Fran Escribá jest gwarancją zmian na lepsze, to trener rządzący twardą ręką, ale jego praca zazwyczaj przyno-si efekty. Również transfery takich piłkarzy jak Bernard, Víctor czy Moi Gómez nastrajają optymistycznie. Podsta-wowym zadaniem postawionym nowemu trenerowi jest jak najszybsze uratowanie zespołu przed widmem spadku, a dopiero później można będzie można stawiać im wyższe cele. Trzeba dać im czas.

P

RADIO GETAFE




ROBERTO SOLDADOFinał Pucharu K

róla: 2 (2006/07 i 20

07/08) Ćw

ierćfinał Pucharu UEFA

: 1 (2007/08)



65


19 54 2 36

8 22 23P O M O C N I C Y

10 18 14

32

301117

N A PA S T N I C Y

7


27

25,4

fot.

ww

w.g

etaf

ecf.

com

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: FRAN ESCRIBÁ Pierwszy asystent: JOSEP ALCÓCER Trener bramkarzy: EMILIO FERNÁNDEZ Trener przyg. fiz.: ÓSCAR HERMO, JOSÉ MASCARÓS Delegat: JESÚS GUTIÉRREZ

SZTAB SZKOLENIOWY

GETAFE PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Balázs Megyeri Węgry Węgry BR 31.03.1990 188 / 81 1,5 mln 2018

13 Vicente Guaita Hiszpania brak BR 10.01.1987 190 / 81 3 mln 2018

19 Damián Suárez Urugwaj° Urugwaj PO 27.04.1988 172 / 61 3 mln 2018

15 Carlos Vigaray Hiszpania brak PO / LO 07.09.1994 182 / 70 500 tys. 2017

4 Emiliano Velázquez Urugwaj° Urugwaj ŚO 30.04.1994 184 / 81 4 mln wyp.

5 Santiago Vergini Argentyna Argentyna ŚO 03.08.1988 191 / 83 2,5 mln wyp.

2 Alexis Ruano Hiszpania brak ŚO 04.08.1985 183 / 75 2 mln 2017

6 Cala Hiszpania brak ŚO 26.11.1989 187 / 76 600 tys. 2018

3 Roberto Lago Hiszpania brak LO 30.08.1985 178 / 70 1,2 mln 2017

27 Javi Noblejas Hiszpania brak LO 18.03.1993 187 / 77 b/d 2016

8 Mehdi Lacen Francja Algieria DP 15.03.1984 176 / 70 2 mln 2016

22 Juan Rodríguez Hiszpania brak DP 01.04.1982 185 / 72 1 mln 2016

23 Álvaro Medrán Hiszpania Hiszpania U-21 ŚP 15.03.1994 176 / 69 400 tys. wyp.

10 Pablo Sarabia Hiszpania brak OP / LN 11.05.1992 176 / 70 4 mln 2016

17 Bernard Mensah Ghana Ghana OP 17.10.1994 180 / 73 4 mln wyp.

18 Víctor Rodríguez Hiszpania brak OP 23.07.1989 170 / 70 3 mln wyp.

7 Ángel Lafita Hiszpania brak OP 07.08.1984 187 / 73 2 mln 2016

14 Pedro León Hiszpania brak PN 24.11.1986 183 / 71 6 mln 2018

11 Karim Yoda Francja brak PN 25.10.1988 182 / 76 2 mln 2016

30 Wanderson Brazylia° brak PN / LN 07.10.1994 175 / 70 b/d 2016

32 Emi Buendía Argentyna Argentyna U-20 LN 25.12.1996 165 / 65 b/d 2018

21 Moi Gómez Hiszpania Hiszpania U-21 LN / OP 23.06.1994 174 / 65 5 mln wyp.

9 Álvaro Vázquez Hiszpania brak ŚN 27.04.1991 182 / 71 3 mln 2016

12 Stefan Šćepović Serbia brak ŚN 10.01.1990 186 / 75 2 mln wyp.

„Chcemy utrzymania, ale nie tak dramatycznego i wymęczonego, jak w poprzednich sezonach” –FRAN ESCRIBÁ

S Z A N S E N A U T R Z Y M A N I E

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

21 9 12



66


Port Vale 2:2 25.07 Stoke-on-Trent

MK Dons 3:1 28.07 Milton Keynes

Fleetwood Town 0:2 31.07 Fleetwood

Middlesbrough 0:1 01.08 Middlesbrough

Albacete 2:1 08.08 Albacete

Segoviana 2:0 12.08 Segowia

Córdoba 2:0 15.08 Kordoba

Al-Ahly 1:1 03.09 Getafe

fot. ww

w.getafecf.com

Kluczowy transfer

W Getafe, po letnim okien-ku, najwięcej oczekuje się od tego 21-latka wypoży-czonego z Villarrealu. Moi Gómez, który na El Ma-drigal nie mógł liczyć na pewne miejsce w podsta-wowej jedenastce – przez

co poróżnił się z Marcelino – zdecydował się na przenosiny, aby tutaj zapewnić sobie większe szanse na rozwój. Jest zawodni-kiem bardzo wszechstronnym. Choć jego naturalną pozycją jest lewa flanka, to z powodzeniem występował jako prawo-skrzydłowy, a także mediapunta. Został obdarzony świetnym przyspieszeniem, dzięki czemu dobrze radzi sobie w kontr-ataku. Często wchodzi z głębi, budząc spustoszenie w polu karnym rywala. Wraz z Pedro Leónem powinien stworzyć cieka-wy duet skrzydłowych, będących połącze-niem młodości i doświadczenia. Wydaje się więc, że Moi Gómez solidnie wzmocni Ge-tafe, a kibicom zapewni sporo radości.

Rok temu wydawał o się, że Pedro León będzie czym prę-dzej uciekał z Getafe, bo klub przekroczy ł l imit p ł acowy, a w konsekwencji wł adze ligi zabronił y rejestracji skrzyd-łowego do rozgrywek.

Dziś jednak nie ma już mowy o żadnych nieprawid-łowościach w tej kwestii, a obie strony mogą być spokojne o swoją przyszłość. Pedro León to dla Getafe ogromna wartość dodana – nie dość, że jest kapitanem, to jeszcze po prostu jednym z najlepszych zawodników ekipy. Nawet po zmianie trenera i przebudowie składu powi-nien pozostać nietykalny. Świetnie bite przez niego stale fragmenty już nieraz uratowały Los Azulones cenne punkty, a te będą im niezwykle potrzebne, jeśli chcą wywalczyć sobie spokojny byt w La Liga. By osiągnąć sukces, Getafe potrzebuje swojego lidera w topowej formie.

Największa gwiazda


PEDRO LEÓN

Trener FRAN ESCRIBÁ

DOM

WYJAZD

1:0 (22.08)

Espanyol

Granada

1:2 (30.08)

1:3 (13.09)

Athletic

Málaga

18.09

MOI

GÓMEZ

C a r l o s j e s t j e d y n y m w ycho wank iem w c a-łej kadrze. To w łaśnie z bocznym obrońcą naj-bardziej identyfikują się juniorz y. Jeden z nich podczas specjalnej pre-zentacji mówił, że „chce

podążać śladami Vigaraya, by tak jak on kiedyś grać w pierwszym zespole”. Car-los to twarz nowego rozdania w Getafe. Po transferze Damiána Suáreza Escribá przesunął go na lewą obronę, jedną z naj-gorzej obsadzonych pozycji.

CARLOSVIGARAY

W Getafe już kiedyś zdarzyło mu się pracować, lecz w roli asystenta Quique Floresa. W ogóle Escribá przez większość swojej kariery trenerskiej zawsze był tym drugim. Doświad-czenie zbierane u boku innych szkoleniowców w końcu za-procentowało. Pięćdziesięciolatek usamodzielnił się w El-che, wykręcił z tą ekipą historyczny awans do La Liga po 24 latach, a teraz powraca na stare śmieci. Główne zadanie? Wyciągnąć Getafe z zabójczej – dla kibiców i samego klubu – przeciętności, w którą Los Azulones wpadli kilka lat temu. Escribá potrafi jednak wycisnąć ze swoich podopiecznych to, co najlepsze, więc wyzwanie to nie jest dla niego tym z ga-tunku nieosiągalnych. Z drugiej strony sympatycy Getafe powinni liczyć się z tym, że z Escribą na ławce trenerskiej ich zespół nie będzie grał piłki nazbyt przyjemnej dla oka.


Młody wilk

15


HISZPA N | 50 lat

W KLUBIE OD: czerwiec 2015POPRZEDNIE KLUBY: Elche, Atlético (asytent), Benfica (asystent), Valencia (asystent), Getafe (asystent), Valencia (juniorzy), Buñol.

21

@PLeonSanchez


67

CIEKAWE LICZBY




Granada


GRANADA CLUB DE FÚTBOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO NUEVO LOS CÁRMENES


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1931

Opracowanie: Bartłomiej Płonka

fot.

HrA

d (C

C B

Y-SA

-3.0

), C

arle

s G

il/w

ww

.gra

nada

digi

tal.

es



15 500Przydomek:

El Graná, Nazaríes


SEZON 14/15

GRA SKRZYDŁAMIW ostatnich latach siłą zespołu była gra z kon-try. Teraz Granada chce zmienić styl, lecz waż-nymi elementami poczynań ofensywnych po-winni być często wykorzystywani skrzydłowi.

+

+ ŚRODEK POLAW wizji nowej Granady funkcjonowanie środ-ka pola to podstawa. Zespół ma prezentować „ofensywny i atrakcyjny futbol”, stąd klub sprawdził do siebie graczy kreatywnych.


GRA W OBRONIEDefensywa Granady od kilku sezonów nie na-leży do tych z gatunku bezbłędnych. Sando-val ma nadzieję to zmienić, jednak odpowiedź na pytanie czy to się uda poznamy dopiero w trakcie sezonu.

-

- SŁABA SKUTECZNOŚĆW zeszłym sezonie Granada strzeliła raptem 29 goli. Ofensywni gracze, w obliczu zmiany stylu, muszą poprawić skuteczność, a nie li-czyć jedynie na dyspozycję El-Arabiego.

3031 J.-S.Babin2988 A. Nyom2546 F. Rico

Strona: www.granadacf.es Dyrektor sportowy: Juan Carlos CorderoE-mail: [email protected] Sponsor główny: BMN CajaGranada

Adres: Calle Recogidas 35 1D, 18005 Granada Producent strojów: JomaPrezydent: Enrique Pina Campuzano Oficjalne fankluby: 40

8 El-Arabi5 R. Ibáñez4 J. Córdoba

3 Piti2 D. Foulquier2 El-Arabi


9

238

13

26

3

20 21

ROCHINA

EL-ARABI

MARQUEZ

KRHINPÉREZ

BIRAGHI

BABIN

FERNÁNDEZ

LOMBÁN

FOULQUIER

4-2-3-1

22

7

IBÁÑEZ

51 63 51 76 68 42 42 41 35Pkt

5

13

10

1

5

17

15 15

17


AA

LIGA ADELANTE

A

68


Antonio Navarro

@rincondeantonio

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaRene Krhin Inter DP 25 1,3 mln €

Andrés Fernández Porto BR 28 0,4 mln €*

Thievy Bifouma Espanyol SŃ 23 0,2 mln €**

Ivan Kelava Udinese BR 26 kwota nieznana

Rubén Pérez Atlético DP 26 kwota nieznana

Edgar Méndez Almería LN 24 kwota nieznana

Yroundu Musavu-King Caen ŚO 23 wolny transfer

David Lombán Elche ŚO 28 wolny transfer

Matheus Doria Marsylia ŚO 20 wypożyczenie

Cristiano Biraghi Inter LO 22 wypożyczenie

Salvador Ruiz Valencia LO 20 wypożyczenie

Neuton Udinese LO 25 wypożyczenie

Miguel Alberto García Cádiz ŚP 24 powrót z wyp.

Nico López Udinese OP 21 wypożyczenie

Robert Ibáñez Valencia PN 22 wypożyczenie

TRANSFERY

Jeison Murillo (ŚO) – Inter (8 mln €), Alfredo Ortuño (ŚN) – Las Pal-mas (1 mln €), Héctor Yuste (DP) – Real Mallorca, Daniel Larsson (PN) – Gazian-tepspor, Jona (ŚN) – Albacete (kwota nieznana), Roberto Fernández (BR) – CD Lugo, Mavroudis Bougaidis (ŚO) – Panthrakikos, Cala (ŚO) – Getafe, Borja Gómez (ŚO) – Real Oviedo, Manuel Iturra (DP) – Udinese, Miguel Alberto García (ŚP) – Racing Santander, Diego Buonanotte (OP) – AEK Ateny, Josan Pomare (PN) – Alcorcón, Riki (ŚN) – Guadalajara (wolny transfer), Oier Olazábal (BR) – Real Sociedad, Aridane Hernández (ŚO) – Cádiz, Juanpe (ŚO) – Real Valladolid, Luís Carlos Martins (LO) – Osasuna, Emanuel Insúa (LO) – Genoa, Mohammed Fatau (DP) – Almería, Gaspar Íñiguez (ŚP) – Carpi (wypożyczenie), Álvaro García (OP) – Cádiz, Darwin Machís (ŚN) – Huesca (wypożyczenie), Jhon Córdoba (ŚN) – Mainz (wypożyczenie°), Allan Nyom (PO) – Udinese, Juan Carlos (LO) – Braga, Abdoul Sissoko (DP) – Udinese, Eddi İsrafilov (OP) – Real Murcia, Lass Bangoura (PN) – Rayo Vallecano, Adrián Colunga (ŚN) – Brighton (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


ENRIQUE PORTA

OKIEM EKSPERTA

d co najmniej dwóch lat w Granadzie mówiło się, że zespół chce zrobić krok w przód i powalczyć o coś więcej niż utrzymanie. Jak się okazało, słowa nie zamieniły się w czyny, a klub stanął, zamiast zrobić krok do przodu. Właściwie to nie-

wiele brakowało, by cofnął się, bowiem od spadku dzieliła go jedna pozycja w tabeli.

Po ostatnim gwizdku sędziego w poprzednim sezonie kibicom Nazaríes ulżyło, bowiem dopiero wtedy ich ulubieńcy zapewnili sobie następny rok w Primera. Końcówka sezonu była nerwowa, przed startem rozgrywek mało kto przewidywał, że klub z Andalu-zji będzie musiał rozpaczliwe walczyć o utrzymanie. Powiew nudy w grze El Grany niekiedy stawał się normalnością, a przez długi czas nie pomagały nawet zmiany trenerów. Dopiero kiedy na przełomie kwietnia i maja do klubu zawitał José Ramón Sandoval, Andalu-zyjczycy zaliczyłi trzy zwycięstwa z rzędu, by zakończyć sezon na siedemnastym miejscu. 47-letni trener mógł cieszyć się z wykonanej

misji utrzymania, jednak jednocześnie musiał zdawać sobie sprawę, że w nowym sezonie czeka go ciężka praca.

W letnim okienku Granada ponownie przeszła kilka ważnych ro-szad kadrowych, jednakże największą zmianą względem poprzed-nich sezonów ma być styl gry. Nie ma się co czarować – jeśli w tej kampanii ponownie będziemy oglądać zespół bez zęba, który na-stawi się na działania defensywne i zarazem słabo bronił, El Grana spadnie z ligi. Mając w kadrze piłkarzy potrafiących grać na wskroś ofensywnie, trener Sandoval podczas pretemporady wpajał druży-nie, że zespół musi przyjąć jego filozofię. Szkoleniowiec wraz z za-rządem nie zapomnieli jednak o obronie i zadbali o odpowiednie jej wzmocnienia.

Plan Sandovala wydaje się być trafny, odważny i zarazem ryzy-kowny. Obecnie, w przeciwieństwie do poprzednich lat, nikt ra-czej nie mówi o „czymś więcej niż utrzymanie”. Przetrwanie to cel główny, jednak wszyscy maja nadzieję, że projekt w końcu ruszy na dobre, a zespół wreszcie poczyni jakiekolwiek postępy.

Wielka niewiadoma

Po kilku sezonach, w których Granada cierpiała i aż do ostatnich kolejek nie była pewna utrzymania, zespół wzmocnił się tak, że chce zapewnić sobie spokojny li-gowy byt. By osiągnąć ten cel klub przeprowadził trans-fery i pozostawił na stanowisku trenera José Ramóna Sandovala, zbawiciela Granady z końcówki ubiegłego sezonu. Zespół ma kroczyć w tym kierunku prezen-tując jednocześnie grę atrakcyjną dla kibica. Jedną z największych nadziei na ten sezon jest osoba Andrésa Fernándeza, portero wypożyczonego z Porto. Fernández to golkiper, który w Hiszpanii uważany jest za bardzo dobrego i ma zdecydowanie pomóc drużynie w groma-dzeniu punktów.

Przebudowana została linia obrony, szczególnie po odejściu Murillo i Nyoma, których ktoś musiał zastą-pić. Miguel Lopes i Doria to gracze debiutujący w lidze, będą wspomagani przez nieco bardziej doświadczonych i ogranych Mainza, Lombána i Babina, a to połączenie ma sprawić, że defensywa będzie mogła zatrzymywać najlepszych napastników. Gwarantem odpowiedniego funkcjonowania projektu będzie środek pola, gdzie są tacy zawodnicy, jak Krhin, Rubén, Márquez czy Rico. W ataku odpowiedzialność kolejny raz będzie spoczy-wała na El-Arabim, ale spore postępy cały czas czyni młody napastnik, Isaac Success.

O

3Mistrzostwo

Segunda División

DZIENNIK IDEAL, CANAL ROJIBLANCO




YOUSSEF EL ARABI

Bartłomiej Płonka@BartekPlonka20

*wypożyczenie za opłatą **z obowiązkiem wykupu za 1,1 mln € °z opcją wykupu


69


35 225 5 246

3 14 19P O M O C N I C Y

20 4 8

23

71521

N A PA S T N I C Y

10


12

25,4

fot.

ww

w.g

rana

dacf

.es

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: JOSE RAMÓN SANDOVAL Pierwszy asystent: ISMAEL MARTÍNEZ Trener bramkarzy: IÑAKI GARCIA Trener przyg. fiz.: JOSÉ ALFONSO MORCILLO Delegat: PEDRO DAVID NAVARROBOTANA

SZTAB SZKOLENIOWY

GRANADA PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Ivan Kelava Chorwacja brak BR 20.02.1988 195 / 90 600 tys. 2017

13 Andrés Fernández Hiszpania brak BR 17.12.1986 185 / 85 2 mln wyp.

35 Stołe Dimitriewski Macedonia Macedonia U-21 BR 25.12.1993 188 / 82 b/d 2016

22 Dimitri Foulquier Francja Francja U-21 PO 23.03.1993 183 / 78 2,5 mln 2019

25 Hugo Miguel Lopes Portugalia brak PO 19.12.1986 182 / 81 3 mln wyp.

2 David Lombán Hiszpania brak ŚO 05.06.1987 185 / 80 3 mln 2018

5 Diego Mainz Hiszpania brak ŚO 29.12.1982 187 / 79 1,5 mln 2016

6 Jean-Sylvain Babin Martynika Martynika ŚO 14.10.1986 179 / 88 4 mln 2018

24 Yrondu Musavu-King Gabon Gabon ŚO 08.01.1992 186 / 84 800 tys. 2020

12 Matheus Doria Brazylia° Brazylia U-23 ŚO 08.11.1994 189 / 82 7,5 mln wyp.

3 Cristiano Biraghi Włochy brak LO 01.09.1992 184 / 78 2 mln wyp.

14 Salva Ruiz Hiszpania brak LO 17.05.1995 176 / 70 300 tys. wyp.

19 Neuton Brazylia brak LO 14.03.1990 182 / 79 400 tys. wyp.

20 Rubén Pérez Hiszpania brak DP 26.04.1989 178 / 70 2,5 mln 2019

21 Rene Krhin Słowenia Słowenia DP 21.05.1990 189 / 83 3 mln 2019

4 Fran Rico Hiszpania brak ŚP 03.08.1987 178 / 72 3 mln 2020

10 Piti Hiszpania brak ŚP 26.05.1981 179 / 79 1 mln 2016

8 Javi Márquez Hiszpania brak OP 11.05.1986 179 / 71 2,5 mln 2017

15 Nico López Urugwaj° brak OP 01.10.1993 179 / 67 4 mln wyp.

7 Robert Ibáñez Hiszpania brak PN 22.03.1993 169 / 64 2,5 mln wyp.

23 Rubén Rochina Hiszpania brak LN 23.03.1991 182 / 76 1,5 mln 2018

17 Edgar Méndez Hiszpania brak LN 30.04.1991 187 / 80 2,5 mln 2019

9 Youssef El-Arabi Maroko Maroko ŚN 03.02.1987 183 / 84 5 mln 2016

11 Isaac Success Nigeria brak ŚN 07.01.1996 186 / 86 1 mln 2019

16 Thievy Bifouma Kongo Kongo ŚN 13.05.1992 180 / 75 2,5 mln wyp.

„Moja myśl jest taka, żeby grać ofen-sywnie. Chcę tak ukształtować zespół, by próbował prowadzić grę”


17 9 11 16



–JOSE RAMÓN SANDOVAL

70


Haya Lorca 1:1 22.07 Lorca


Ittihad Tanger 1:2 04.08 Tanger

Udinese 2:0 08.08 Porto

Al-Wasl 2:1 08.08 Malaga

Real Betis 1:2 14.08 Sewilla

Cádiz 3:1 15.08 Kadyks

fot. ww

w.granadacf.es, w

ww

.ideal.esKluczowy transfer

Mocno pr zecię tna gr a ofensywna i jeszcze gor-sza defensy wa o ma ł y włos nie doprowadziły do tego, że Granada opuściła szeregi Primera División. Wykorzystując problemy

finasowe Elche, trener Sandoval i klub postanowili przygarnąć 28-letniego sto-pera pod swoje skrzydła. Nie da się ukryć, że obrona Granady niekiedy prezentowała się nie najlepiej, żeby nie powiedzieć katastrofalnie (pa-miętne 1:9 z Realem Madryt). By klub mógł myśleć o spokojnej walce o ligo-we przetrwanie, potrzebny był transfer solidnego obrońcy, a takim z pewnością jest David Lombán. Wychowanek Valen-cii przez ostatnie dwa sezony spędzone w Elche wprawdzie nie zachwycał nikogo powstrzymywaniem gwiazd światowego formatu, lecz prezentował co najmniej przyzwoity poziom.

Marokańczyk to być może jedyny piłkarz Granady, który w ostat-nich sezonach utrzymywał w miarę równy poziom. El-Arabi nie miał łatwego początku, jednak minione dwa sezony może za-liczyć do udanych.

Przed dwoma laty właśnie, po strzeleniu dwunastu goli, zanotował swoją najlepszą kampanię w Hiszpanii. W ostat-niej do siatki rywala trafiał ośmiokrotnie. To właśnie 28-letni snajper w sezonie 2014/15, kiedy Granada broniła się przed spadkiem, zagwarantował jej utrzymanie. Podczas czterech końcowych ko-lejek Nazaríes wywalczyli trzy zwycięstwa i remis, a aż cztery gole zespołowi zapewnił wówczas El-Arabi, dzięki czemu drużyna na finiszu ligi znalazła się tuż nad kreską.

Sympatyków Granady z pewnością mar-twi jednak fakt, że napastnikowi w czerwcu kończy się umowa, a w Andaluzji doskonale zdają sobie sprawę, że będzie niezwykle trudno zatrzymać snajpera.

Największa gwiazda


YOUSSEF EL-ARABI

Trener JOSÉ RAMÓN SANDOVAL

DOM

WYJAZD

1:3 (24.08)

Eibar

Getafe

1:2 (30.08)

1:3 (13.09)

Villarreal

Real Madryt

19.09

DAVID

LOMBÁN

Ostatnie wypożyczenie przekonało klub, że war-to ponownie i w taki sam sposób, lecz już na całą kampanię sprowadzić do siebie Roberta. 22-latek, mimo że grał w zespole od zimy, był jego drugim naj-

lepszym strzelcem. Potencjał zawodnika dostrzegają nie tylko w Granadzie, ale i Valencii. Niewykluczone, że występami w Andaluzji wywalczy sobie miejsce na kolejne sezony już w rodzimym klubie.

ROBERTIBÁÑEZ

José Ramón Sandoval otrzymał wielką szansę – popro-wadzić Granadę na szczeblu Primera División. 47-latek w końcówce zeszłego sezonu przejął klub i ostatecz-nie po rozpaczliwej walce o utrzymanie wydostał go ze strefy spadkowej. Sandoval zdaje sobie doskonale spra-wę z tego, że teraz nie może popełnić błędów swoich poprzedników, którzy mieli ambitne plany, ale nie byli w stanie ich zrealizować wbrew szumnym zapowiedziom. Szkoleniowiec chciałby zacząć gromadzenie punktów od pierwszych kolejek, a publicznie zdążył ogłosić już wszem i wobec, że zmieni styl gry, który pozwoli nam oglądać drużynę nastawioną bardziej ofensywnie i prezentującą atrakcyjny futbol.


Młody wilk

7


HISZPA N | 47 lat

W KLUBIE OD: maj 2015POPRZEDNIE KLUBY: Sporting Gijón, Rayo Vallecano, Rayo Vallecano B, Getafe B, CA Pinto, CD Humanes, AD Parla, CD Humanes.

2

@elarabiyoussef


71

CIEKAWE LICZBY




Las Palmas


UNIÓN DEPORTIVA LAS PALMAS

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO DE GRAN CANARIA


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1949

Opracowanie: Dawid Kulig, Tomasz Zakaszewski

fot.

ww

w.u

dlas

palm

as.e

s



19 237Przydomek:

Los Amarillos, Canarios


SEZON 14/15

ATAKSergio Araujo udowodnił w drugiej lidze, że jest maszyną do strzelania goli. Wraz ze wsparciem Jonathana Viery może być piekiel-nie skuteczny również szczebel wyżej.

+

+ WYCHOWANKOWIEZespół w dużej mierze oparty jest na wycho-wankach, którym na pewno nie zabraknie am-bicji i woli walki w bitwie o utrzymanie.


TRENERObie jego poprzednie przygody z hiszpańską elitą kończyły się szybkimi zwolnieniami. Pro-wadzenie drużyny, która walczy o utrzymanie, może go przerosnąć.

-

- BRAK WZMOCNIEŃZespół nadal będzie opierał się, w głów-nej mierze, na tych samych zawodnikach co w drugiej lidze. Zabrakło transferów wyraźnie podnoszących klasę drużyny.

3780 J. Castellano3656 S. Araujo3492 D. Simón

Strona: www.udlaspalmas.es Dyrektor sportowy: Toni CruzE-mail: [email protected] Sponsor główny: Cabildo Insular

Adres: Calle Pío XII 29, 35005 Las Palmas Producent strojów: AcerbisPrezydent: Miguel Ángel Ramírez Oficjalne fankluby: 37

24 S. Araujo9 N. Alemán7 J. Viera

8 D. Simón7 S. Araujo7 Momo


10

19

20

13

316

23

17

14CULIO

ARAUJO

JONATHAN VIERA

HERNÁN

BIGAS

D. CASTELLANO

AYTHAMI

JAVI VARAS

ALCARAZ

DAVID SIMÓN

5-3-1-1

2

15

ROQUE

51 57 47 51 54 58 66 63 78Pkt

8

18 1817

15

9

6 6

4


A

72


Miguel Hernández@mhernandez

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaSergio Araujo Boca Juniors ŚN 23 1,5 mln €

Alfredo Ortuño Granada ŚN 24 1 mln €

Jonathan Viera Standard Liège OP 26 0,8 mln €

Javi Varas Real Valladolid BR 33 wolny transfer

Antolín Alcaraz Everton ŚO 33 wolny transfer

Pedro Bigas Real Mallorca ŚO 25 wolny transfer

Javier Garrido Norwich LO 30 wolny transfer

Nabil El Zhar Levante PN 29 wolny transfer

Wakaso Mubarak Celtic LN 25 wypożyczenie*

Willian José Deportivo Maldonado ŚN 24 wypożyczenie

Carlos Gutiérrez Leganés ŚO 24 powrót z wyp.

TRANSFERY

Casto (BR) – Almería (rozwiązanie kontraktu), Guzmán Ca-saseca (PN) – Real Valladolid (rozwiązanie kontraktu), Benja (ŚN) – UE Llagostera (rozwiązanie kontraktu), Marcelo Silva (ŚO) – Real Vallado-lid (wolny tranfer), Christian Fernández (LO) – Huesca (wypożyczenie), Jesús (ŚO) – Huesca (wypożyczenie), Tyronne (OP) – Huesca (wypoży-czenie), Alfredo Ortuño (ŚN) – Real Saragossa (wypożyczenie), Héctor Figueroa (ŚN) – Huesca (wypożyczenie).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


GERMÁN DÉVORA CEBALLOS

OKIEM EKSPERTA

o drzwi Primera División pukali głośno przez trzy kolejne sezony, ale otwarły się one dopiero po czerwcowych barażach. Do hiszpańskiej elity awansowali dzięki odwróceniu losów dwumeczu z Realem Saragossa. Kibice nauczeni doświad-

czeniem z poprzedniego roku nie wbiegli na murawę przed końcowym gwizdkiem.

Trzynaście lat czekano w Las Palmas na powrót do La Liga. Przez ten czas zdołano między innymi wybudować nowy stadion, który nie przyniósł zespołowi szczęścia i inauguracyjny sezon skończył się spadkiem do trzeciej ligi. Klub z ogromnymi długami znalazł się na skraju upadku. Przejęcie władzy przez obecnego prezydenta, Miguela Ángela Ramíreza, uratowało Los Amarillos. Udało się wró-cić na zaplecze Primera División i przetrwać chude lata. Ostatnie trzy sezony to trzy finały barażów o promocję do hiszpańskiego raju. Cały świat pamięta ostatnie minuty zeszłorocznego starcia z Córdobą, gdzie przy jednobramkowym prowadzeniu Canarios na murawie pojawili się przedwcześnie świętujący awans kibice. Mecz został przerwany, a po wznowieniu goście strzelili gola, który po-zwolił im trafić na salony. W tym roku wszystko jednak zakończyło się po myśli Los Amarillos. Pomimo porażki w pierwszym finało-wym starciu z Realem Saragossa aż 1:3, zdołali w rewanżu przechylić szalę awansu na swoją korzyść. Gol Sergio Araujo na sześć minut

przed końcem meczu okazał się decydujący. Na Wyspy Kanaryjskie ponownie zawitał wielki futbol.

Wszyscy w klubie mają świadomość, że czeka ich dziesięć mie-sięcy cierpienia, które musi zostać nagrodzone utrzymaniem. W Se-gunda División Kanaryjczycy należeli do grona faworytów i atrak-cyjny futbol był ich znakiem rozpoznawczym. Teraz częściej będą się bronić. Hiszpanie zapewne użyliby w takim przypadku sformu-łowania w stylu „38 finałów dla obrońców”. Doświadczeni piłkarze wzmocnili defensywę i już tylko od jej szczelności zależy przyszłość Las Palmas. W ataku decydująca będzie skuteczność duetu Sergio Araujo – Jonathan Viera. Nieocenione może okazać się wsparcie od czterdziestoletniego Juana Carlosa Valeróna. El Flaco, dla którego ten sezon będzie najprawdopodobniej pożegnaniem z hiszpańskimi boiskami, samą swoją obecnością w szatni daje wiele drużynie. Jest wzorem profesjonalisty o niezłomnym charakterze, i właśnie tego charakteru jego kolegom zabraknąć nie może.

Las Palmas to ekipa pełna wychowanków. Dla sporej części z nich będzie to premierowe zetknięcie z piłką ligową na tak wysokim po-ziomie. Paco Herrera także nie należy do grona szkoleniowców wy-bitnie otrzaskanych z La Liga. Obecność w składzie kilku weteranów ma za zadanie zbalansować różnicę między brakiem doświadczenia a ambicją. Przez cały sezon mogą kluczyć na granicy, ale kto wie, może szczęście znowu się do nich uśmiechnie.

Pojedynek ambicji z doświadczeniem

Podstawowym celem Las Palmas jest utrzymanie się w Primera División. To klub z historią w hiszpańskiej eli-cie, w którym ważną rolę odgrywają wychowankowie. Oni wszyscy mają nadzieję, że będą mogli bronić herbu drużyny powracającej po trzynastu latach do najwyższej klasy roz-grywkowej. Włodarze klubu wymieszali młodość i szczyptę doświadczenia – piłkarzy ukształtowanych przez Los Ama-rillos z zawodnikami, którzy grali w największych europej-skich ligach. Nie popełnili błędu Córdoby, która po awansie wymieniła dużą część składu.

Paco Herrera jest najstarszym trenerem w lidze. Szat-nia go szanuje, a on sam posiada wystarczającą wiedzę, by osiągnąć z Las Palmas zamierzony cel w La Liga. Wie jak to jest być szkoleniowcem zespołu z Primera División, bo pracował w Celcie Vigo, a także wygrał Ligę Mistrzów z Liverpoolem będąc asystentem Rafy Beníteza. W kadrze ma kilku wyróżniających się zawodników, ale jeśli miał-bym wskazać konkretne nazwiska, to wybieram Jonathana Vierę i Sergio Araujo. Ten pierwszy jest kreatywny, dobrze podaje i tworzy przestrzeń dla innych zawodników. Araujo to gwiazda. Palermo oferowało za niego piętnaście milio-nów euro, ale klub odrzucił ofertę.

D

4Mistrzostwo

Segunda División

RED. NACZ. UDLASPALMAS.NET




OKTAY DERELIOĞLU

*klub posiada opcję wykupu

Dawid Kulig@d_kulig


73


31 52 3 1716

23 18 4P O M O C N I C Y

14 21 20

25

9715

N A PA S T N I C Y

19


22

10

28,2

fot.

ww

w.u

dlas

palm

as.e

s

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: PACO HERRERA Pierwszy asystent: ÁNGEL RO-DRÍGUEZ Trener bramkarzy: ŽELJKO CICOVIĆ Trener przyg. fiz.: RAFA CRISTÓBAL Delegat: BENITO MORALES

SZTAB SZKOLENIOWY

LAS PALMAS PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Raúl Lizoain Hiszpania brak BR 27.01.1991 188 / 80 400 tys. 2017

13 Javi Varas Hiszpania brak BR 10.09.1982 182 / 74 800 tys. 2017

31 Dani Lorenzo Hiszpania brak BR 20.04.1993 187 / 71 b/d 2018

6 Ángel López Hiszpania brak PO 10.03.1981 180 / 73 300 tys. 2017

2 David Simón Hiszpania brak PO 31.12.1989 179 / 75 1 mln 2016

5 David García Hiszpania brak ŚO 25.02.1982 184 / 80 400 tys. 2017

3 Antolín Alcaraz Paragwaj brak ŚO 30.07.1982 187 / 82 1 mln 2016

16 Aythami Artiles Hiszpania brak ŚO 02.04.1986 181 / 82 1,2 mln 2017

17 Pedro Bigas Hiszpania brak ŚO 15.05.1990 181 / 78 1 mln 2017

22 Javier Garrido Hiszpania brak LO 15.03.1985 180 / 76 1,5 mln 2016

23 Dani Castellano Hiszpania brak LO 02.11.1987 180 / 70 400 tys. 2017

18 Javi Castellano Hiszpania brak DP 02.11.1987 180 / 70 1,5 mln 2017

4 Vicente Gómez Hiszpania brak DP 31.08.1988 188 / 79 1 mln 2016

14 Hernán Hiszpania brak DP 26.08.1990 181 / 71 1 mln 2018

15 Roque Mesa Hiszpania brak DP 07.06.1989 172 / 73 700 tys. 2017

21 Juan Carlos Valerón Hiszpania brak OP 17.06.1975 186 / 77 100 tys. 2016

19 Emmanuel Culio Argentyna brak OP 30.08.1983 174 / 77 800 tys. 2016

20 Jonathan Viera Hiszpania brak OP 21.10.1989 171 / 65 3,5 mln 2018

7 Nauzet Alemán Hiszpania brak PN 25.02.1985 181 / 76 1 mln 2017

9 Asdrúbal Padrón Hiszpania brak PN 13.03.1991 173 / 73 300 tys. 2018

25 Nabil El Zhar Hiszpania brak PN 27.08.1986 175 / 66 1,5 mln 2017

11 Momo Hiszpania brak LN 15.07.1982 179 / 68 500 tys. 2016

24 Tana Hiszpania brak LN 20.09.1990 168 / 70 200 tys. 2017

12 Wakaso Mubarak Ghana Ghana LN 25.07.1990 171 / 72 5 mln wyp.

8 Willian José Brazylia° brak ŚN 23.11.1991 186 / 81 1,5 mln wyp.

10 Sergio Araujo Argentyna° brak ŚN 28.01.1992 180 / 82 3 mln 2020

„Jesteśmy w Primera División. Mogę umierać w spokoju” S Z A N S E N A U T R Z Y M A N I E

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

11

w

24 12 8



–MIGUEL ÁNGEL RAMÍREZ

w

w

w

w

w

w

w

w

74


Selección del Sur 4:0 20.07 Santiago de Tunte

Mensajero 5:0 31.07 Santa Cruz de la Palma

Tenerife 0:1 01.08 Santa Cruz de Tenerife

Laguna 3:0 02.08 San Cristóbal de La Laguna

Marítimo 2:1 07.08 Funchal

Almería 0:2 09.08 Almería

Tenerife 0:1 12.08 Las Palmas

Rayo Vallecano 0:1 15.08 Madryt

Maghreb Tetutan 4:2 16.08 Las Palmas

fot. ww

w.udlaspalm

as.esKluczowy transfer

Cho ć do k l ubu w r óci ł w styczniu na zasadzie wypożyczenia, to ze Stan-dardu Liège wykupiono go dopiero teraz. Dziecko Las Palmas, ich zabłąkany wychowanek. Przystanki w Valencii, Rayo i Belgii nie

były szczególnie udane. Tylko w Rayo za-grał połowę sezonu na miarę swoich umie-jętności. Powrót do domu jest dla niego wybawieniem i gwarancją spokoju, a prze-cież osiągnął teoretycznie najlepszy wiek dla piłkarza. Swoją przydatność udowod-nił na przestrzeni ostatnich miesięcy, gdy szczyt jego formy przypadł na końcówkę sezonu. Regularnie strzelał gole i asysto-wał. Razem z Araujo stworzyli duet, który zdemolował kilka obron w drugiej lidze. Do-świadczenia w elicie mu nie brakuje. Jeżeli ominą go kontuzje, to będzie stanowił waż-ny element zespołu. Większość akcji kon-struowanych przez Los Amarillos powinna przechodzić właśnie przez niego.

Historię Maga z Arguineguín i jego sentymentalnego powro-tu do Primera División znamy wszyscy. Ten sezon to zapewne ostatni rozdział w jego wspaniałej, choć nie zawsze usłanej różami karierze.

W Las Palmas nie pełni pierwszoplanowej roli, przynaj-mniej z czysto piłkarskiego punktu widzenia. Czter-dziestolatek nie jest już w stanie rozgrywać 90 minut na pełnych obrotach, ale i bez tego stano-wi jedno z najważniejszych ogniw zespołu. Jest mentorem szatni, reprezentantem epoki, któ-rą podziwiała duża część młodszych kolegów z drużyny. Mimo upływu lat jego gra nadal jest tak samo estetyczna i powabna jak dekadę temu. Pewnie nie będziemy oglądać go w każdym spot-kaniu, a to sprawia, że trzeba jeszcze pilniej śle-dzić każdy mecz Las Palmas. Choćby po to, żeby nie przegapić tych kilku momentów, w których znajdzie się przy piłce.

Największa gwiazda


JUAN CARLOS VALERÓN

Trener PACO HERRERA

DOM

WYJAZD

1:0 (22.08)

Atlético

Levante

0:0 (30.08)

3:3 (13.09)

Celta Vigo

Rayo Vallecano

20.09

JONATHAN

VIERA

Ży wio łow y A rgent y ń-czyk niemalże w poje-dynkę wprowadzi ł Las Palmas do hiszpańskiej elity, zdobywając 25 bra-mek w przeciągu sezonu, w tym tę najważniejszą – dającą awans. 23-latek

nie ma zamiaru zwalniać, pomimo że ta temporada będzie dla niego debiutem na tak wysokim szczeblu. „Obiecałem, że strzelę 10-12 goli w Primera División. Będzie trudno, ale będę na to pracował”. Warto mieć na niego oko.

SERGIOARAUJO

Jadł chleb z niejednego pieca. Ról w piłce nożnej też imał się kilku. Głównie jako trener, ale także asystent oraz szef skau-tów w Liverpoolu za czasów Beníteza, i przez trzy lata dy-rektor sportowy Espanyolu. Człowiek orkiestra. Po tym jak przywrócił klubowi status jednej z dwudziestu najlepszych drużyn w Hiszpanii, został nagrodzony nowym kontraktem. Można nazwać go „dziadkiem Primera División”. Jest zdecy-dowanie najstarszy spośród szkoleniowców, w grudniu skoń-czy 62 lata. Nie idzie to jednak w parze z doświadczeniem. Nigdy nie prowadził drużyny przez cały sezon na poziomie La Liga. Co więcej, tylko dwukrotnie się w niej znalazł i w obu przypadkach był dość szybko zwalniany. Na pewno nie jest wymarzonym trenerem do walki o utrzymanie. Dla niego to ostatni dzwonek, żeby zerwać z łatką trenera na drugą ligę.


Młody wilk

10


HISZPA N | 62 lata

W KLUBIE OD: lipiec 2014POPRZEDNIE KLUBY: Real Saragossa, Celta Vigo, Villarreal B, Castellón, Recreativo Huelva, Polideportivo Ejido, Albacete Balompié, Numancia, Mérida, Numancia, Badajoz.

20


75

CIEKAWE LICZBY




Levante


LEVANTE UNIÓN DEPORTIVA

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO CIUDAD DE VALENCIA


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1909

Opracowanie: Krystian Porębski, Piotr Przyborowski

fot.

ww

w.l

evan

teud

.es



18 600Przydomki:

Granotas, Azulgranas


SEZON 14/15

DŁUGIE PODANIALevante często stara się korzystać z prostych środków. W La Liga tylko Eibar częściej posy-ła długie dogrania. Stanowią 20% wszystkich celnych podań Żab.

+

+ WALKA O GÓRNE PIŁKINie przekłada się to szczególnie na gole zdo-bywane z główki czy po stałych fragmentach, ale Levante jest jedną z najlepszych ekip, jeśli chodzi o walkę o górne piłki.


GRA NA WYJEŹDZIELevante poza Walencją gra bardzo źle. Wy-starczy powiedzieć, że w zeszłym sezonie na wyjazdach gorzej wypadła tylko Córdoba. Żaby muszą się poprawić w tym aspekcie.

-

- UTRZYMANIE PRZY PIŁCEStyl gry ma swoje odbicie w posiadaniu piłki. Przez ostatni rok wyniosło nieco ponad 44%, czyli najmniej w całej stawce. To oczywiście przekłada się na liczbę sytuacji.

2880 D. Mariño2797 J. Morales2642 D. Barral

Strona: www.levanteud.com Dyrektor sportowy: Manolo SalvadorE-mail: [email protected] Sponsor główny: East United

Adres: San Vicente de Paul 44, 46019 Walencja Producent strojów: NikePrezydent: Quico Catalán Oficjalne fankluby: 46

11 D. Barral8 V. Casadesus5 K. Uche

3 A. Ivanschitz3 I. López3 J. Morales


5

23 20

13

12 16

3

22 7

GHILAS

MATE

DEYVERSON

VERZAMARI

TOÑO

TRUJILLO

MARTÍNEZ

JUANFRAN

IVÁN

5-3-2

2

6

CAMARASA

42 26 64 71 45 55 46 48 37Pkt

20

15

8

3

14

6

11 10

14


A

S76


Víctor López@victorlopez14

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaDeyverson Belenenses ŚN 24 1,8 mln €

Ángel Trujillo Almería ŚO 28 1 mln €

Diego Mariño Real Valladolid BR 25 0,25 mln €

Rubén Almería BR 31 wolny transfer

Zouhair Feddal Parma ŚO 26 wolny transfer

Verza Almería ŚP 29 wolny transfer

Jefferson Lerma Huila ŚP 21 wypożyczenie

Nabil Ghilas Porto ŚN 25 wypożyczenie*

Roger Real Valladolid ŚN 24 powrót z wyp.

TRANSFERY

Javi Jiménez (BR) – Elche (wolny transfer), Loukas Vyntra (ŚO) – Hapoel (wolny transfer), Iván Ramis (ŚO) – Eibar (wolny trans-fer), Pape Diop (DP) – Espanyol (wolny transfer), Momo Sissoko (DP) – Shenhua (wolny transfer), Andreas Ivanschitz (OP) – Seattle Sounders (wolny transfer), Nabil El Zhar (PN) – Las Palmas (wolny transfer), David Barral (ŚN) – Al-Dhafra (wolny transfer), Kalu Uche (ŚN) – Pune City (wolny transfer), Jason (LN) – Albacete (wypożyczenie), Rafael Martins (ŚN) – Moreirense (wypożyczenie).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


JOSÉ PAREDES GIMENO

OKIEM EKSPERTA

olejny rok Levante w Primera, a progresu brak. W zasadzie można dostrzec sytuację odwrotną i ten sezon dla Żab wcale nie zapowiada się lepiej. A może to tylko pozory?Sprawa pierwsza i w tej całej zabawie najważniejsza:

56 mln euro. Tyle oferowano rodzinie Catalán za pakiet większościo-wy Levante. Walencki dziennik Superdeporte podawał nawet okrą-głą sumkę 60 milionów. Cóż, przez wiele tygodni w głowach kibiców Levante ta kwota musiała wybrzmiewać niczym w piosence Kazika, choć on wspominał jednak o nieco mniejszej wartości.

Tak czy siak możliwy inwestor, Robert Sarver, malował się dla kibiców Levante niczym zbawca, który spowoduje, że w klubie z Wa-lencji wreszcie coś się ruszy. Tak się jednak nie stało, a winą obar-czony został prezes, a zarazem właściciel klubu. Sympatycy lokalne-go rywala – Valencii – śmiali się, że Levante jest warte tyle co dwóch najdroższych piłkarzy Nietoperzy; emocje z upływem czasu minęły.

Fani Żab i tak mogą być umiarkowanie zadowoleni. Wszakże w poprzednim letnim okienku opuścił ich Keylor Navas, za dziesięć milionów euro, a w zamian dostali figę z makiem. Tym razem wła-dze klubu wysupłały na transfery około trzech milionów, przy 800 tysiącach w zeszłym sezonie. Jest progres. Zwłaszcza, że podobnie jak wiele innych ekip, Levante boryka się ze sporymi, zwłaszcza jak na swój budżet, długami.

Plus to na pewno pozostanie na stanowisku szkoleniowca, Lucasa Alca-raza, który w dość ciekawy sposób prowadził walencką ekipę. Levante może nie było najbardziej widowiskowo grającym zespołem, ale potra-fiło stawić czoła nawet tym trudnym rywalom, czasami stosując niekon-wencjonalną taktykę jak… gra dwoma skrzydłowymi na jednej stronie.

Tego lata doszło jednak do jeszcze większej rewolucji taktycznej. Levante ma grać ustawieniem 5-3-2, które oczywiście bardziej pasu-je do ich bezpośredniego, acz defensywnego stylu gry. Być może to uchroni ich przed utratą ogromnej liczby goli, co miało miejsce w po-przedniej kampanii. Trzeba tylko modlić się o brak kontuzji, bo kadra jest wąska. Bardzo ważna będzie dyspozycja snajperów, co powtarza się niczym mantrę i o tym też pisaliśmy w tamtym roku. Tym razem ciężar będzie spoczywał na barkach dwóch zawodników, a prym w linii ataku wieść mają wypożyczony z Porto Ghilas i rosły brazylijski snaj-per Deyverson (reprezentował wcześniej barwy Belenenses czy Köln). Problemu zapewne by nie było, gdyby nie odejście Davida Barrala, który w tamtym sezonie wreszcie się odblokował.

O co więc będą walczyć Żaby? Zapewne o utrzymanie, które, o ile nie wydarzy się nic nieprzewidywalnego, powinny sobie zapewnić, choć nie bez większych problemów. Doświadczeni zawodnicy pokro-ju Juanfrana, Trujillo czy nowego lidera zespołu, Verzy, w połączeniu z młodymi talentami jak Ivan López, Víctor Camarasa i Rubén García, powinni wystarczyć do osiągnięcia celu.

A miało być tak pięknie…

Szósty z rzędu sezon Levante w Primera División, podczas którego znów będzie walczyć o pozostanie w gronie naj-lepszych drużyn w Hiszpanii. Poprzednie rozgrywki były wyboiste. Po raz pierwszy w elicie Żaby musiały uporać się ze zmianą trenera w środku La Liga, co spowodowało problemy jakich od kilku lat ta drużyna nie miała. Granotas wzmocnili się w każdej formacji, ogólnie aż dziewięcioma transferami. Na bramce Rubén z Almeríi oraz powraca-jący Diego Mariño. Defensywę wzmocnili Feddal z Parmy oraz Trujillo kupiony za milion z Almeríi. Dwie nowe twarze w pomocy to Verza, również z Almeríi, oraz mało znany, acz obiecujący 20-letni Kolumbijczyk Jefferson Lerma, wy-pożyczony z Huili. W napadzie oprócz powrotu Rogera po dwóch dobrych sezonach kolejno w Saragossie i Vallado-lid, do zespołu dołączyli Deyverson i Ghilas. Na pierwszego wydano prawie dwa miliony euro, drugi przybył na wypoży-czenie z Porto. Mają pozwolić fanom zapomnieć o Davidzie Barralu, który po świetnym sezonie wylądował na pierw-szym miejscu w historii Żab, jeśli chodzi o gole strzelone w Primera. Przekonamy się czy Lucas Alcaraz postawi na nietypowy dla Hiszpanii system 5-3-2 i przede wszystkim, czy będzie w stanie poukładać wszystkie elementy ukła-danki w jedną całość, właśnie pod to ustawienie.

K

1Mistrzostwo

Segunda División

1Puchar

Hiszpanii

DZIENNIK AS




WŁADIMIR MANCZEW

Krystian Porębski@woker182

*klub posiada opcję wykupu


77


25 419 12 2416

3 15 6P O M O C N I C Y

7 8 17

18

141122 10


5

27,4

fot.

ww

w.l

evan

teud

.es

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: LUCAS ALCARAZ Pierwszy asystent: JESÚS CAÑADAS MORCILLO Trener bramkarzy: JOSÉ MARTÍNEZ PUIG Trener przyg. fiz.: MIGUEL ÁNGEL CAMPOSDelegat: ANDRÉS GARCERÁ MONCHOLÍBOTANA

SZTAB SZKOLENIOWY

LEVANTE PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Jesús Fernández Hiszpania brak BR 11.06.1988 190 / 83 1 mln 2016

13 Rubén Martínez Hiszpania brak BR 22.06.1984 187 / 81 2 mln 2018

25 Diego Mariño Hiszpania brak BR 09.05.1990 185 / 75 2,5 mln 2018

2 Iván López Hiszpania brak PO 23.08.1993 175 / 69 1,5 mln 2020

19 Pedro López Hiszpania brak PO 01.11.1983 174 / 70 1,2 mln 2017

4 David Navarro Hiszpania brak ŚO 25.05.1980 188 / 76 400 tys. 2016

12 Juanfran Hiszpania brak ŚO 15.11.1976 182 / 78 100 tys. 2016

16 Angel Trujillo Hiszpania brak ŚO 08.09.1987 179 / 79 3 mln 2019

24 Zouhair Feddal Maroko Maroko ŚO 01.01.1989 191 / 78 600 tys. 2018

5 Simão Mate Mozambik Mozambik ŚO / DP 23.07.1988 183 / 78 2 mln 2017

3 Toño Hiszpania brak LO 07.11.1989 179 / 70 1,5 mln 2019

15 Nikolas Karabelas Grecja brak LO 20.12.1984 178 / 72 500 tys. 2016

6 Victor Camarasa Hiszpania Hiszpania U-21 DP / ŚP 28.05.1994 183 / 76 3 mln 2019

7 Verza Hiszpania brak ŚP 29.09.1986 181 / 73 3,5 mln 2019

22 José Mari Hiszpania brak ŚP 06.12.1987 183 / 74 700 tys. 2016

8 Jefferson Lerma Kolumbia° brak ŚP 25.10.1994 179 / 70 b/d wyp.

10 Rubén García Hiszpania brak PN 14.07.1993 171 / 72 3 mln 2018

17 Jordi Xumetra Hiszpania brak PN 24.10.1985 176 / 73 1,5 mln 2016

11 José Luis Morales Hiszpania brak LN 23.07.1987 180 / 70 2,5 mln 2019

14 Roger Hiszpania brak ŚN 03.01.1991 178 / 74 1,5 mln 2016

18 Víctor Casadesús Hiszpania brak ŚN 28.02.1985 180 / 80 2,5 mln 2017

20 Deyverson Brazylia° brak ŚN 08.05.1991 187 / 78 750 tys. 2019

23 Nabil Ghilas Algieria brak ŚN 20.04.1990 183 / 75 3,5 mln wyp.


w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

20

w

23


S I Ł A Z E S P O Ł U„Zawsze jest dużo możliwości, ale nie tędy droga. Władze zdecydowały nie sprzedawać klubu i to najlepsza z możliwych decyzji”

–DAVID NAVARRO

w

N A PA S T N I C Y

78


Alzira 0:3 18.07 Alzira

Teruel 0:1 22.07 Teruel

Zwolle 1:3 25.07 Zwolle

Bayer 4:0 29.07 Mönchengladbach

Huddersfield Town 0:0 29.07 Huddersfield

Swansea 0:0 01.08 Swansea

Real Oviedo 1:2 05.08 León

fot. ww

w.levanteud.es

Kluczowy transfer

Algierczyk miał uratować Córdobę przed spadkiem, to się jednak nie udało. Trzeba przyznać, że zada-nie miał wyjątkowo trudne, a i tak w Andaluzji spisywał się całkiem nieźle. 25-letni zawodnik w Levante będzie grał na środku ataku, choć

wcześniej grywał także jako skrzydłowy. Ma zastąpić Davida Barrala i jest ku temu predysponowany. Niezły technicznie, dość szybki, lecz jego główną zaletą jest siła, która pomaga mu przestawiać obrońców w polu karnym. Stoperzy każdego zespołu mogą mieć w tym sezonie problemy z so-lidnie zbudowanym Algierczykiem. Ghilas rasowym goleadorem nie jest, ale z pew-nością dla grającego dwoma napastnikami Levante będzie zawodnikiem przydatnym. W parze z bardziej energicznym atakują-cym powinien napsuć krwi wielu zespołom. Na dodatek, to idealny zawodnik do bezpo-średniej gry prezentowanej przez Żaby.

Po dziesięcioletniej tułaczce Verza wraca do domu, i to w naj-wyższej klasie rozgrywkowej. Wychowanek Villarreal miał po drodze epizod w swojej rodzinnej Orihueli, grał wtedy jednak w Segunda División.

Niezastąpiony, jeśli chodzi o stałe fragmenty gry, o czym dał znać już w pierwszej kolejce La Liga 2015/16. Za-wodnik bardzo pracowity, ale również inteligen-tny. To jeden z tych, o których bez wahania można powiedzieć, że wyznaje dewizę: „lepiej mądrze stać, niż głupio biegać”. Rozgrywa, strzela, na-daje tempa akcjom, ale także haruje w defen-sywie. Świetnie czyta grę, dzięki czemu często przechwytuje podania w środku pola. Ligową gwiazdą nigdy nie był i nie będzie, jednak dla ekipy ze środka tabeli powinien być wyśmieni-tym liderem, który zapewnia jakość w pomocy i równowagę między szeregami defensywnymi a blokiem ofensywnym. To on powinien być dy-rygentem wśród Żab.

Największa gwiazda


VERZA

Trener LUCAS ALCARAZ

DOM

WYJAZD

1:2 (23.08)

Celta Vigo

Las Palmas

0:0 (30.08)

1:1 (11.09)

Sevilla

Barcelona

20.09

NABIL

GHILAS

L e v a n t e m a w s w oim składzie kilku ciekawych młodzieńców, m.in. Ivána Lópeza i Rubéna Garcíę, ale najlepiej zapowia-da się Camarasa. Víc-tor sprawił, że po Diopie w czerwono-niebieskiej

części Walencji nikt nie płacze. Solidny w destrukcji, coraz śmielej poczyna sobie w ofensywie. Pokazał, że potrafi przymie-rzyć z dystansu. Nie jest typowym defen-sywnym pomocnikiem i może być nowym Vicente Iborrą.

VÍCTORCAMARASA

Piłkarski produkt Granady. To właśnie w ekipie Nazaríes spę-dził swoją boiskową karierę, tam również w 1995 r., w wieku 29 lat, dostał szansę zostania trenerem i to od razu pierw-szego zespołu. Obecny szkoleniowiec Żab nie ma za sobą wielu sukcesów w Primera, ale potrafi dokonać czegoś, co nie zawsze udawało się jego poprzednikowi na Ciudad de Va-lencia, Mendilibarowi – utrzymać klub w najwyższej klasie rozgrywkowej. 49-latek dokonał tego w 2014 roku z Grana-dą, zrobił to też, gasząc pożar po obecnym trenerze Eibaru, w Levante. Świetny taktyk, który podobnie jak klub z Walen-cji, chce wreszcie walczyć o coś więcej niż tylko utrzymanie. Jego największym osiągnięciem na ławce trenerskiej wciąż jest dotarcie do finału Pucharu Króla z Recreativo dwanaście lat temu i sam Anadaluzyjczyk pragnie to wreszcie zmienić.


Młody wilk

6


HISZPA N | 49 lat

W KLUBIE OD: październik 2014POPRZEDNIE KLUBY: Granada, Aris, Almería, Córdoba, Recreativo, Real Murcia, Xerez, Racing, Dos Hermanas.

23


79

CIEKAWE LICZBY




Málaga


MÁLAGA CLUB DE FÚTBOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

LA ROSALEDA


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1994

Opracowanie: Michał Świerżyński, Patryk Gęsicki

fot.

ww

w.m

alag

acf.

es



21 700Przydomki:

Malaguistas, Boquerones


SEZON 14/15

GRA Z KONTRYPo odzyskaniu piłki ofensywa Malaguistas stara się jak najszybciej przenieść ciężar gry na boisko przeciwnika, stwarzając sobie oka-zję do zdobycia bramki.

+

+ STRZAŁY Z DYSTANSUJavi Gracia wpoił swoim zawodnikom, iż nie należy zbytnio kombinować, tylko oddawać strzały z każdej wolnej pozycji, co już niejed-nokrotnie przysparzało problemy rywalom.


GRA W OBRONIEBoquerones są bardzo niepewni w swoich inter-wencjach, szczególnie jeśli chodzi o blok defen-sywny. W samym spotkaniu z Barceloną Kame-ni sześciokrotnie musiał ratować kolegów.

-

- SKUTECZNOŚĆMalaga nie ma większych problemów ze stwa-rzaniem sobie okazji bramkowych. Niestety nie ma komu ich wykorzystać, co pokazały zarów-no sparingi, jak i pierwsze spotkania ligowe.

3420 C. Kameni3041 R. Rosales2770 S. Darder

Strona: malagacf.com Dyrektor sportowy: Mario Armando HusillosE-mail: [email protected] Sponsor główny: –

Adres: Avenida Martiricos, 29011 Malaga Producent strojów: NikePrezydent: Abdullah bin Nasser Al Thani Oficjalne fankluby: 42

8 Juanmi6 N. Amrabat 5 J. Guerra

5 S. Castillejo4 N. Amrabat3 R. Rosales


11 20

10

1

215

19

12

7

ČOPAMRABAT

HORTAJUAN CARLOS

TISSONE

BOKA

ANGELERI

KAMENI

ALBENTOSA

ROSALES

4-4-2

18

14

RECIO

55 72 55 37 46 58 57 45 50Pkt

2

15

8

17

11

4

6

11

9


A

Klu

b ko

ntyn

uuje

trad

ycje

Mál

aga

FC z

190

4 i C

D M

álag

a z

1941

roku

80


José Jesús Criado Jiménez@josecriadoopi

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaNordin Amrabat Galatasaray LN 28 3,5 mln €

Adnane Tighadouini NAC Breda LN 22 1,2 mln €

Duje Čop Cagliari ŚN 25 0,75 mln €*

Charles Celta Vigo ŚN 31 0,5 mln €

Fábio Espinho Łudogorec OP 29 wolny transfer

Raúl Albentosa Derby County ŚO 26 wypożyczenie

Juan Carlos Braga LO / LP 25 wypożyczenie

Roque Santa Cruz Cruz Azul ŚN 34 wypożyczenie

Hachim Mastour AC Milan OP / PN 17 wypozyczenie**

TRANSFERY

Sergi Darder (ŚP) – Olympique Lyon (12 mln €), Samuel Castillejo (PN / LN) – Villarreal (10 mln €), Samu García (PN / LN) – Villarreal (8 mln €), Juanmi (LN / ŚN) – Southampton (7 mln €), Portillo (OP) – Betis (1 mln €), Bobley Anderson (OP) – LB Châteauroux (rozwią-zanie kontraktu), Sergio Sánchez (ŚO) – Panathinaikos (wolny transfer), Roberto Chen (ŚO) – Real Balompédica Linense (wypożyczenie), Ezequiel Rescaldani (ŚN) – Puebla (wypożyczenie), Luis Alberto (PN / LN) – Liver-pool (powrót z wyp.), Javi Guerra (ŚN) – Cardiff (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec

73 / 50mecze / gole

CATANHA

OKIEM EKSPERTA

iągłe zmiany z jednoczesnym pragnieniem utrzy-mania spokoju i stabilizacji – tak pokrótce moż-na opisać obecną sytuację klubu z La Rosaleda. W składzie brakuje znanych nazwisk, nie ma też wielkich gwiazd. W klubie są świadomi tego, że

brak pieniędzy oznacza zaciskanie pasa oraz wstrzemięźliwość w marzeniach o ambitnych celach. Zdroworozsądkowym celem Málagi, podobnie jak w poprzednim sezonie, będzie utrzymanie się w Primera División, a co dalej „to się zobaczy”.

Sytuacja kadrowa to próba utrzymania równowagi po sprzedaży obiecujących graczy: Castillejo i García zasilili Villarreal, Juanmi po-leciał podbić Anglię z Southampton, Darder zagra w Lyonie, a Por-tillo w Betisie. Całkowitą kwotę z tych transakcji szacuje się na 38 milionów, z czego jedynie 15% przeznaczono na uzupełnienie bra-ków. Największy wydatek wiązał się z zatrzymaniem Nordina Amra-bata, który wyjątkowo spodobał się większości Malaguistas grając na wypożyczeniu i to z nim wiązane są największe nadzieje, jeśli cho-dzi o przyszłość klubu. Ponadto do klubu przyszli napastnicy: Duje Čop i Charles, a ciekawym nabytkiem może okazać się skrzydłowy Adnane Tighadouini, jeśli szybko przejdzie przez proces aklimaty-zacji. Kolejnych wzmocnień, tradycyjnie, trener będzie musiał szukać w akademii, ponieważ na większe zakupy nie ma szans.

Osoba trenera może być jednym z kluczowych elementów dla Málagi. Drugi sezon to okazanie kredytu zaufania dla mało do-świadczonego trenera, lecz również, a może przede wszystkim, wielkie wyzwanie i weryfikacja wyniku z poprzedniego sezonu – okaże się, czy Javier Gracia znalazł swoje miejsce na trenerskiej ma-pie Hiszpanii. Jak na ten moment wydaje się, że jest to odpowiednia osoba na odpowiednim stanowisku. Jeśli zespół wejdzie w sezon tak dobrze jak rok temu, nie lada problemem będzie utrzymanie wydajności i kondycji zawodników, którzy opadli z sił po mocnej pierwszej rundzie.

Spokój i stabilizacja to najważniejsze aspekty dla projektu Málaga i całe społeczeństwo boquerones zdaje się o tym doskonale wie-dzieć. W klubie nie ma wielkiej paniki i strachu przed walką o utrzy-manie, nie ma też wielkiego parcia i ambicji na wykręcenie wyniku ponad stan, którym byłoby miejsce gwarantujące start w Lidze Eu-ropy. Należy jednak pamiętać o kibicach. Pod wpływem dobrej gry i rezultatów z minionego sezonu w fanach zaiskrzyła ochota i nadzie-ja na oglądanie swojego klubu w rozgrywkach europejskich. Oni też muszą mieć jednak gdzieś z tyłu głowy świadomość sytuacji: od wielu innych zespołów La Liga Málagę dzieli finansowa przepaść, nie mówiąc już o zuchwałym skoku na Europę. To chyba jeszcze za duże buty dla tej drużyny, ale nie obdzierajmy kibiców z ich marzeń.

Najważniejszy status quo

W poprzednim sezonie drużyna uzyskała wyśmienity wy-nik, szczególnie dobrze grając w rundzie jesiennej i bardzo szybko zapewniając sobie utrzymanie w Primera División, co tylko rozbudziło apetyty kibiców na coś więcej. Nieste-ty, im bliżej końca sezonu, tym wyniki były coraz mniej zadowalające. Seria porażek zaprzepaściła szansę na walkę o miejsca w Lidze Europy, ale reasumując zespół osiągnął więcej, niż od niego oczekiwano przed sezonem.

Najważniejszym transferem było bez wątpienia za-trzymanie w drużynie Amrabata. Kiedy Málaga ma prob-lemy, kiedy coś nie idzie, wszystkie oczy są zwrócone na niego. Ten zawodnik potrafi wziąć odpowiedzialność na swoje barki, chociaż może jego liczby nie powala-ją. Ściągnięcie Čopa i Charlesa wzmocniło rywalizację w ataku, a młodzi zawodnicy, tacy jak Tighadouini, przy-wrócą równowagę w drużynie, zachwianą w pewnym mo-mencie przez sprzedaż istotnych elementów w układance Javiego Gracii. Trener był jedną z ważniejszych postaci w zeszłym sezonie, a jego pozostanie u steru tylko stabi-lizuje kurs, który obrała Málaga – nie drżeć o przyszłość i walczyć o to, co jest w zasięgu klubu.

C

1Mistrzostwo

Segunda División

1Puchar

Intertoto

OPINIÓN DE MÁLAGA




SANTI CAZORLA

*wypożyczenie za opłatą **z opcją wykupu za 5 mln


Ćw

ierćfinał Ligi M

istrzów: 1 (2

012

/13) Ć

wierćfi

nał Pucharu UEFA

: 1 (20

02

/03)


81

REPREZENTANCI: ŚREDNIA WIEKU: ŚREDNI WZROST: WARTOŚĆ DRUŻYNY:11 181 68,3 MLN €27,4

fot.

ww

w.m

alag

acf.

esMÁLAGA PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16



S I Ł A Z E S P O Ł U„Ten statek wypłynął już na dobre”

MARIO HUSILLOS


23 24 3 2115

7 6 14P O M O C N I C Y

8 12 17 221610

N A PA S T N I C Y

28

19

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: JAVI GRACIA Pierwszy asystent: MARCELO ROMERO Trener bramkarzy: ÍÑIGO ARTEAGA Trener przyg. fiz.: ENRIQUE RUIZ Delegat: CARLOS LÓPEZ

SZTAB SZKOLENIOWY


1 Carlos Kameni Kamerun brak BR 18.02.1984 186 / 86 5 mln 2018

13 Guillermo Ochoa Meksyk° Meksyk BR 13.07.1985 185 / 78 5 mln 2017

23 Miguel Torres Hiszpania brak PO 28.01.1986 184 / 74 1,2 mln 2018

18 Roberto Rosales Wenezuela° Wenezuela PO 20.11.1988 174 / 76 4 mln 2017

4 Flávio Ferreira Portugalia brak ŚO 19.10.1991 180 / 74 900 tys. 2016

2 Raúl Albentosa Hiszpania brak ŚO 07.09.1988 193 / 86 1,5 mln 2016

3 Weligton Brazylia brak ŚO 26.08.1979 186 / 71 1 mln 2016

15 Marcos Angeleri Argentyna brak ŚO 07.04.1983 182 / 68 1,5 mln 2016

21 Jahor Filipienka Białoruś Białoruś ŚO 10.04.1988 194 / 85 1,5 mln 2017

19 Arthur Boka WKS WKS LO 02.04.1983 166 / 67 2 mln 2016

7 Juan Carlos Hiszpania brak LO / LP 30.03.1990 179 / 72 1,5 mln 2016

6 Ignacio Camacho Hiszpania Hiszpania DP / ŚP 04.05.1990 182 / 75 10 mln 2019

14 Recio Hiszpania brak DP 11.01.1991 183 / 74 3 mln 2018

8 Fábio Espinho Portugalia brak SP 18.08.1985 171 / 65 1,5 mln 2017

12 Fernando Tissone Argentyna brak SP 24.07.1986 180 / 80 900 tys. 2016

28 Juanpi Wenezuela Wenezuela OP 24.01.1994 171 / 65 900 tys. 2018

17 Duda Portugalia brak OP 27.06.1980 175 / 71 1 mln 2016

10 Ricardo Horta Portugalia Portugalia PN / LN 15.09.1994 173 / 61 2,5 mln 2019

16 Hachim Mastour Włochy Maroko OP / PN 15.06.1998 175 / 63 500 tys. 2017

22 Adnane Tighadouini Holandia brak LN 30.10.1992 179 / 70 1,4 mln 2020

11 Nordin Amrabat Holandia Maroko LN / ŚN 31.03.1987 178 / 77 6 mln 2019

20 Duje Čop Chorwacja Chorwacja ŚN 01.02.1990 187 / 73 4 mln 2016

9 Charles Brazylia brak ŚN 04.04.1984 179 / 73 2 mln 2017

24 Roque Santa Cruz Paragwaj Paragwaj ŚN 16.08.1981 193 / 81 2 mln 2016

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

11

w

20 9 24

w

82


Karlsruher 3:1 17.07 Karlsruhe

Freiburg 0:1 19.07 Fryburg Bryzgowijski

Deportivo Cali 3:2 26.07 Copa Euroamericana

San Lorenzo 0:0 30.07 Copa Euroamericana

Peñarol 1:3 01.08 Copa Euroamericana

Al-Wasl 1:3 07.08 Antequera

Lekhwiya 2:0 08.08 Trofeo Costa del Sol

fot. ww

w.m

alagacf.esKluczowy transfer

W Máladze od dłuższego czasu się nie przelewa, więc liczą się z każdym eurocen-tem. W tym okienku klub opuścili zawodnicy, których karty sprzedano za około 38 milionów euro i dlatego zgodnie z oczekiwaniami kibiców udało się wykupić

Amrabata, który przebywał w klubie na wy-pożyczeniu. Za niewygórowane 3,5 miliona drużyna zyskała ofensywnie usposobione-go, wszechstronnego gracza, który potrafi na boisku zrobić różnicę. Marokańczyk jest szybki i obdarzony niezłym przyspiesze-niem, co w połączeniu z odpowiednim usta-wieniem często skutkuje błyskawicznym rozpoczęciem kontry. Te cechy sprawiają, że zatrzymanie Nordina jest dla obrońców niezwykle ważnym, lecz trudnym zadaniem, stąd nierzadko uciekają się do fauli. Jego dobry przegląd gry i dokładne podania do lepiej ustawionych kolegów w środku pola już niejednokrotnie kończyły się bramkami.

W klubie na przestrzeni ostatnich lat zmieniło się bardzo wiele, lecz, ku zdziwieniu ekspertów i z pewnością niektórych kibiców, Camacho nadal kieruje grą zespołu z południa Hiszpanii, pomimo zupełnie innych aspiracji.

Ignacio to prawdziwe płuca i serce drużyny z Andaluzji, od kiedy za dwa miliony przyszedł z Atlético. Po do-brych występach zaczęto mówić o przenosinach do silniejszego klubu, szczególnie po exodusie najlep-szych graczy z okresu bonanzy szejka Al Thaniego (odeszli m.in. Joaquín, Monreal, Isco, Demiche-lis, Toulalan). Solidny defensywny pomocnik, którego kibice kochają nie tylko za regularną grę na wysokim poziomie, ale również za zaangażo-wanie i właśnie fakt, że pozostał w klubie po-mimo trudniejszych czasów. Być może również dlatego, iż jest żywym wspomnieniem tamtych dni, kiedy zdecydowanie silniejsza Málaga biła się z największymi w Lidze Mistrzów.

Największa gwiazda


IGNACIO CAMACHO

Trener JAVI GRACIA

DOM

WYJAZD

0:0 (21.08)

Sevilla

Barcelona

1:0 (29.08)

0:0 (13.09)

Eibar

Getafe

18.09

NORDIN

AMRABAT

M ł o d y We n e z u e l c z y k trafił do Málagi pięć lat temu i dotąd trenował pod czujnym okiem tre-nerów La Academii zali-czając kolejne szczeble juniorskich reprezentacji swojego kraju. Do pierw-szego składu przychodzi

jako świetnie wyszkolony technicznie ofensywny pomocnik, z doskonałą lewą nogą. Pomimo młodego wieku zdążył już zadebiutować w dorosłej reprezentacji Wenezueli (w przegranym meczu z Chile).

JUANPIAÑOR

Hiszpan jest mało doświadczonym trenerem, który debiuto-wał prowadząc młodzieżowe drużyny Villarreal. Większość swojej niezbyt długiej kariery spędził w ojczyźnie, z małą przerwą na grecki epizod. Po powrocie z Hellady poprowadził Almeríę do trzeciego miejsca w Segunda. Po barażach awan-sował z zespołem do Primery, lecz nie było mu dane go dalej prowadzić (nieporozumienie ws. kontraktu). Niedługo potem dostał szansę na posmakowanie trenerki na najwyższym poziomie w Osasunie, której nie uratował przed spadkiem. W Máladze sprawuje rządy od 30 maja 2014 roku, efektyw-nie stabilizując sytuację sportową klubu. Obecnie Málaga potrzebuje Javiego Gracii, a on potrzebuje Málagi – jeśli uda mu się wydobyć z zespołu wszystko co najlepsze, mają szan-sę na walkę o puchary, a trener na rozwinięcie swojej kariery.


Młody wilk

28


HISZPA N | 45 lat

W KLUBIE OD: maj 2014POPRZEDNIE KLUBY: Osasuna, Almería, Kerkyra, Olympiakos Wolos, Villarreal BCádiz, Pontevedra.

11

WARTO ODWIEDZIĆ: MALAGACF.PL O L E M A G A Z Y N . P L

83

CIEKAWE LICZBY




Rayo


RAYO VALLECANO DE MADRID

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

CAMPO DE FÚTBOL DE VALLECAS


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1924

Opracowanie: Magdalena Żywicka

fot.

Wik

imed

ia, A

leja

ndro

Pel

ajo/

ww

w.r

ayot

otal

.es



11 150Przydomki:

Franjirrojos, Rayistas


SEZON 14/15

ATAK POZYCYJNYZnak firmowy drużyny Paco Jémeza. Nie ule-ga wątpliwości, że w ataku pozycyjnym Piraci czują się najlepiej i to właśnie w ten sposób potrafią najskuteczniej ukąsić rywala.

+

+ POSIADANIE PIŁKI W DEFENSYWIENajlepszą obroną jest atak? Dla Rayo z pew-nością tak. Problemy w defensywie Franjirrojos kompensują utrzymywaniem się przy piłce, któ-re pozwala im kontrolować przebieg meczów.


GRA DEFENSYWNAWykonawcy się zmieniają, a gra obronna Rayo wciąż pozostaje tak samo zła. Miano ekipy, która wyłapuje do swojej siatki najwięcej tra-fień rywala to już tradycja na Vallecas.

-

- BRAK STABILIZACJIJak co sezon Rayo zmierzy się z gruntownym przetasowaniem składu. W tym roku druży-na pełna nowych zawodników znów będzie potrzebowała czasu, by stać się prawdziwym kolektywem.

3061 G. Kakuta2889 A. Bueno2888 R. Trashorras

Strona: www.rayovallecano.es Dyrektor sportowy: Felipe MiñambresE-mail: [email protected] Sponsor główny: Qbao

Adres: Payaso Fofó, 28018 Madryt Producent strojów: KelmePrezydent: Raúl Martín Presa Oficjalne fankluby: 14

17 A. Bueno7 L. Baptistão5 G. Kakuta

7 G. Kakuta4 R. Trashorras4 A. Bueno


24

2314

25

184

3

108

BEBÉ

GUERRA

PABLO HERNÁNDEZ

BAENA

TRASHORRAS

NACHO

AMAYA

TOÑO

ZÉ CASTRO

TITO

4-2-3-1

2

20

EBERT

67 70 70 53 79 43 53 43 49Pkt 1

2

5

11

2

15

8

1211


AA

LIGA ADELANTE

84


Alejandro Pelayo@APelayoRey

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaJuan Carlos Córdoba BR 27 0,1 mln €

Chechu Dorado Villarreal ŚO 33 wolny transfer

Răzvan Raț PAOK Saloniki LO 34 wolny transfer

Ousseynou Cissé Dijon DP 24 wolny transfer

Patrick Ebert Spartak Moskwa PN 28 wolny transfer

Javi Guerra Cardiff ŚN 33 wolny transfer

Diego Llorente Real Madryt Castilla ŚO 21 wypożyczenie

Luis Fariña Benfica OP 24 wypożyczenie

Pablo Hernández Al-Arabi OP / PN 30 wypożyczenie

Zhang Chengdong Beijing Guoan PN 26 wypożyczenie

Bebé Benfica LN / PN 24 wypożyczenie

Lass Bangoura Granada PN 23 powrót z wyp.

TRANSFERY

Jorge Morcillo (ŚO) – Almería (wolny transfer), Alberto Bu-eno (OP) – FC Porto (wolny transfer), Diego Aguirre (OP) – Real Oviedo (wypożyczenie), Álex Moreno (LN) – Elche (wypożyczenie), Johan Mojica (LN) – Valladolid (wypożyczenie), Cristian Álvarez (BR) – San Lorenzo (powrót z wyp.), Abdoulaye Ba (ŚO) – FC Porto (powrót z wyp.), Emiliano Insúa (LO) – Atlético (powrót z wyp.), Mohammed Fatau (DP) – Granada (powrót z wyp.), Gaël Kakuta (LN) – Chelsea (powrót z wyp.), Licá (PN) – Porto (powrót z wyp.), Javier Aquino (PN) – Villarreal (powrót z wyp.), Leo Baptistão (ŚN) – Atlético (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


PITI

OKIEM EKSPERTA

ayo Vallecano rozpoczyna kolejny sezon w Primera División akcją Héroes Anónimos (Anonimowi Boha-terzy). Część – całkiem znacząca – dochodu z każ-dej sprzedanej koszulki zostanie przeznaczona na osiem fundacji charytatywnych, wspierających oso-

by zmagające się z chorobami czy dyskryminacją. Choć pod względem finansowym klub nie należy do potentatów

La Liga, po raz kolejny wyciąga dłoń w kierunku potrzebujących. Dobrze o tym wiedzą choćby bezrobotni z Vallecas, którzy na sta-dion mogą wejść za symboliczną opłatą. Jednak podczas gdy Rayo wspiera anonimowych bohaterów, zmagających się z przeciwnościami codzienności, sam klub staje się coraz mniej anonimowy. Czwarty – historyczny – sezon z rzędu w najwyższej klasie rozgrywkowej La Liga ugruntował pozycję Piratów na scenie hiszpańskiej piłki. Rayistas, choć na razie nieśmiało i z rezerwą, zaczynają wspominać o oczekiwaniach wyższych niż tylko utrzymanie.

Co roku Rayo napotyka trudną sytuację exodusu zawodników, których kontrakty lub wypożyczenia się kończą. Każda przedłużona umowa jest dla klubu na wagę złota, jednak tego lata tylko dwa pod-pisy miały kluczowe znaczenie – Paco Jémeza i Felipe Miñambresa. Trener i dyrektor sportowy to dwaj faceci, którzy sprawili, że – wbrew wszelkiemu prawdopodobieństwu – ten wózek wciąż się toczy. Obaj potrafią zrobić coś z niczego. Felipe kompletuje skład na poziomie

La Liga zwykle nie wydając na niego ani grosza. Paco z tej grupy zawodników jest w stanie stworzyć drużynę. To, co na pierwszy rzut oka wygląda na współpracę idealną, w rzeczywistości jest jednak bar-dzo szorstką przyjaźnią. Panowie nie szczędzą sobie publicznie wy-mienianych „uprzejmości”, poddają wzajemnie w wątpliwość swoje decyzje... a mimo to klubowa maszyna wciąż działa. Gdy w zimowym okienku tamtego sezonu Miñambres sprowadził Miku, zawodnika skonfliktowanego z Paco Jémezem, bez zgody ani nawet poinfor-mowania trenera, wydawało się, że losy ich współpracy zawisły na włosku. W tamtym momencie obaj mieli kontrakty ważne tylko do czerwca, jednak zdecydowali się je przedłużyć. Tylko po to, byśmy już tego lata mogli usłyszeć jak Paco grzmi: „To najgorsza decyzja, jaką podjęto odkąd jestem w tym klubie”. „Paco ma prawo narzekać, ale niech nie kłamie” – odpowiada Miñambres. Tym razem idzie o kon-trowersyjny transfer Zhanga Chengdonga, piłkarza sprowadzonego w związku z wymogami sponsora. Kibice ziewają znudzeni – kolejny dzień w Rayo Jémeza i Miñambresa.

Mimo wybuchowych charakterów ci dwaj znów stworzą drużynę, która zawojuje Primera División. Przynajmniej na swoją własną małą ska-lę. W obliczu utraty jednego z kluczowych zawodników, Alberto Bue-no, skład uzupełnili tacy gracze jak Guerra czy Pablo Hernández. Teraz w gestii Paco pozostaje sprawić, by dali z siebie więcej niż kiedykolwiek w karierze. Jak pokazuje przykład Alberto – wcale nie jest to niemożliwe.

Dwóch gniewnych ludzi

W tym okienku do Rayo trafiło wielu zawodników, których można określić mianem obiecujących. Paco Jémez to mistrz w swoim fachu i możemy mieć nadzieję, że wyciśnie z nich tyle, ile tylko się da. Tak powinno być też w przypadku Bebé, z którym trener wiąże duże oczekiwania. Jeśli cho-dzi o transfery pozostaje kwestia Zhanga, choć to sprawa, którą należy traktować z ogromną delikatnością. Zawodnik przybył do klubu z powodu klauzuli w kontrakcie sponsor-skim, jednak nie ma w tym żadnej winy ze strony samego piłkarza. Paco ma prawo wyrażać swoje niezadowolenie względem sekretariatu technicznego, jednak całe środo-wisko Rayistas powinno pamiętać, że ocena tej sytuacji nie może uderzyć w samego Zhanga. To profesjonalista i gdy zajdzie taka potrzeba, Paco uwzględni go w swoich planach.

Z sezonu na sezon Rayo zyskuje coraz więcej. Mowa o najważniejszej kwestii – stabilności ekonomicznej – którą klub wypracowuje dzięki utrzymaniu się w najwyższej ka-tegorii rozgrywkowej. Cel, z jakim Rayo rozpoczyna sezon, zawsze jest ten sam: utrzymanie. Walka o inne może roz-począć się dopiero po zapewnieniu sobie kolejnego sezonu w Primera. Bo kto z nas nie marzy o tym, by Rayo wróciło do Europy i tam także udowodniło, że potrafi konkurować, nie tracąc swojego stylu?

R

2Mistrzostwo

Segunda División B

RAYO TOTAL




ELVIR BOLIĆ


2Mistrzostwo

Tercera División


85


13 1817 4 275

15 8 6P O M O C N I C Y

10 12 14

20

191621

N A PA S T N I C Y

26


3

24

28,1

fot.

ww

w.r

ayov

alle

cano

.es C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: PACO JÉMEZ Pierwszy asystent: JESÚS MUÑOZ Trener bramkarzy: PEDRO MONCAYO Trener przyg. fiz.: VÍCTOR PAREDES Delegat: MIGUEL ÁNGEL ORTIZ

SZTAB SZKOLENIOWY

RAYO VALLECANO PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 David Cobeño Hiszpania brak BR 06.04.1982 188 / 82 300 tys. 2016

25 Toño Martínez Hiszpania brak BR 17.12.1979 182 / 81 500 tys. 2016

13 Juan Carlos Hiszpania brak BR 20.01.1988 187 / 80 600 tys. 2017

2 Tito Hiszpania brak PO 11.07.1985 174 / 62 2,5 mln 2016

17 Quini Hiszpania brak PO 24.09.1989 178 / 73 1 mln 2017

18 Zé Castro Portugalia brak ŚO 13.01.1983 183 / 77 2 mln 2018

4 Antonio Amaya Hiszpania brak ŚO 31.05.1983 192 / 86 1,5 mln 2016

5 Chechu Dorado Hiszpania brak ŚO 10.07.1982 181 / 69 800 tys. 2017

27 Diego Llorente Hiszpania brak ŚO 16.08.1993 186 / 75 600 tys. wyp.

3 Nacho Martínez Hiszpania brak LO 07.03.1989 174 / 70 1 mln 2017

15 Răzvan Raț Rumunia Rumunia LO 26.05.1981 179 / 72 1,25 mln 2017

8 Raúl Baena Hiszpania brak DP 02.03.1989 181 / 75 2,5 mln 2017

6 Ousseynou Cissé Mali Mali DP 06.04.1991 195 / 85 800 tys. 2018

10 Roberto Trashorras Hiszpania brak ŚP 28.02.1981 177 / 71 1,5 mln 2017

21 Jozabed Sánchez Hiszpania brak ŚP 08.03.1991 180 / 70 1,5 mln 2017

12 Luis Fariña Argentyna° brak OP 20.04.1991 177 / 71 2 mln wyp.

26 Jonathan Montiel Hiszpania Hiszpania U-17 OP 03.09.1998 172 / 65 b/d 2017

14 Pablo Hernández Hiszpania brak OP / PN 11.04.1985 173 / 80 8 mln wyp.

16 Zhang Chengdong Chiny° Chiny PN 09.02.1989 186 / 80 550 tys. wyp.

19 Lass Bangoura Gwinea Gwinea PN 30.03.1992 174 / 69 1,8 mln 2016

20 Patrick Ebert Niemcy brak PN 17.03.1987 175 / 68 2,5 mln 2017

11 Adrián Embarba Hiszpania brak LN / PN 07.05.1992 173 / 66 1 mln 2018

23 Bebé Portugalia brak LN / PN 12.07.1990 190 / 83 2 mln wyp.

7 Miku Fedor Wenezuela Wenezuela ŚN 19.08.1985 185 / 70 2 mln 2017

9 Manucho Angola Angola ŚN 07.05.1983 190 / 80 2 mln 2017

24 Javi Guerra Hiszpania brak ŚN 15.03.1982 178 / 77 2,5 mln 2017

„Prowadzenie Rayo to większe wyzwanie, niż bycie trenerem w Barcelonie czy Realu”




w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

11

w

23 7 9

–PACO JÉMEZ

w

w

86


Hertha 0:1 15.07 Hamburg

Eintracht Brunszwik 1:2 17.07 Brunszwik

St. Pauli 4:2 18.07 Hamburg


Real Sociedad 1:0 29.07 Nankin

Leganés 0:0 05.08 Leganés

Real Oviedo 1:1 08.08 Trofeo de Vallecas

Las Palmas 1:0 15.08 Madryt

fot. ww

w.rayovallecano.es

Kluczowy transfer

Transfer za pięć dwunasta, który dowodzi tylko umie-jętności dyrektora sporto-wego Felipe Miñambresa. Sprowadzenie dwóch by-łych piłkarzy Valencii: Ja-viego Guerry oraz Pablo Hernándeza, rzuca zupełnie inne światło na to okienko

transferowe. Środkowy napastnik, który podpisał z Rayo kontrakt na dwa najbliż-sze sezony, będzie mieć za zadanie załatać dziurę powstałą po odejściu Alberto Bueno i wziąć na siebie rolę czołowego goleadora drużyny. Guerrę z pewnością na to stać. Mimo nieudanej próby przeniesienia się na Wyspy, która ostatecznie zakończyła się wypożyczeniem do Málagi, w pamięci ki-biców wciąż pozostaje Guerra z Realu Val-ladolid. Ten sam, który awansował z ekipą Blanquivioletas do La Liga, zaś dwa sezony temu zdobył w jej barwach szesnaście li-gowych bramek. Wtedy przyszło mu grać u boku Eberta i Manucho.

„Wszystkiego, co wiem o futbolu, nauczyłem się w La Masii”. Te-raz, mając już 34 lata, Roberto Trashorras jest ostoją środka pola w Rayo Vallecano.

Wciąż jednak widać w jego grze szlif barcelońskiej can-tery, który Galicyjczyk nadaje całej drużynie z Valle-cas. Zeszły sezon zakończył jako niekwestionowany lider La Liga pod względem liczby wykonanych po-dań (2566, średnio 78 na mecz), daleko w tyle zo-stawiając Toniego Kroosa i Leo Messiego. Choć do Rayo trafił w roku wywalczenia awansu do Primera, za kadencji Sandovala, dopiero Jémez obdarzył go zaufaniem i uczynił zawodnikiem, wokół którego budowana jest drużyna. Trashorras w pełni odpłacił się za powierzone w nim zaufanie, stając się najlep-szym możliwym wykonawcą piłkarskiej wizji Jémeza. Jak swój zawodowy wzór wymienia Pepa Guardiolę i... Diego Maradonę. Głęboko wierzy, że w małym klubie też można grać wielki futbol.

Największa gwiazda


ROBERTO TRASHORRAS

Trener PACO JÉMEZ

DOM

WYJAZD

0:0 (22.08)

Valencia

Celta

3:0 (29.08)

1:3 (14.09)

Deportivo

Las Palmas

20.09

JAVI GUERRA

Wychowanek Realu Ma-dryt, który do Rayo trafił jako wzmocnienie druży-ny rezerw. Zeszłej wiosny wdarł się przebojem do pierwszej ekipy, zosta-jąc antidotum na spa-dek strzeleckiej formy Alberto Bueno. Odejście

zawodnika z Moratalaz jest dla Embarby szansą, by na stałe zacząć grać pierwsze skrzypce w ataku Rayo. Jak sam mówi, zdecydował się zostać w klubie, bo wie, że cieszy się zaufaniem Paco Jémeza.

„Nigdy nie sądziłem, że w ciele twardego stopera może się kryć tak ofensywna mentalność” – mówi o nim Luis Enrique. Paco Jémez już czwarty sezon spędzi na ławce trenerskiej Rayo Vallecano. Sprawia to, że jest drugim trenerem w La Liga pod względem stażu pracy z aktualną drużyną, zaraz po Simeone. 45-latek wpłynął na styl i tożsamość klubu do tego stopnia, że w Vallecas zwykło się już mówić o „erze Jéme-za”. Wywalczył z Rayo piąty sezon z rzędu w Primera División, rzecz bez precedensu w całej klubowej historii. Sam twierdzi, że jako syn śpiewaka flamenco wyrósł w atmosferze spekta-klu, którą stara się przekazać ludziom poprzez futbol. Czasem robi dla innych jeszcze więcej. „Kiedy następnym razem spot-kam Paco, pocałuję go 40 razy” – zapewnia Carmen Martínez, staruszka, która dzięki jego pomocy uniknęła eksmisji.


Młody wilk

11


HISZPA N | 45 lat

W KLUBIE OD: czerwiec 2012POPRZEDNIE KLUBY: Córdoba, Las Palmas, Cartagena, Alcalá.

24

ADRIÁNEMBARBA

@rtrashorras_27


87

CIEKAWE LICZBY




Real Madryt


REAL MADRID CLUB DE FÚTBOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

SANTIAGO BERNABÉU


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1902

Opracowanie: Maciej Leszczyński

fot.

Dan

iel S

chro

eder

(CC

-BY-

SA-2

.5),

Rub

en A

lbar

ran/

REX

Shu

tter

stoc

k



65 000Przydomki:

Królewscy, Los Blancos


SEZON 14/15

DEFENSYWAOd początku sparingów Real Madryt imponował grą w defensywie. Pod tym względem nikt nie jest nietykalny – nawet napastnicy mają ciężko pracować w obronie.

+

+ SKUTECZNY PRESSINGOfensywni magicy nie są zwolnieni z bronienia, robią to, nie cofając się, ale wysoko i agresywnie atakując rywala podczas wyprowadzania przez niego piłki.


CHAOS W OFENSYWIEBenítez wprowadza swoje idee, a jedną z nich jest Gareth Bale na dziesiątce. To rozwiązanie na razie nie przynosi skutków, a ofensywna gra Królewskich wciąż bywa chaotyczna.

-

- BRAK CIĄGŁOŚCICarlo Ancelotti zdobył dla Realu dziesiąty Pu-char Europy, ale kolejny sezon bez trofeów przy-niósł spore zmiany – przyszedł nowy trener, który musi budować drużynę od nowa.

3096 C. Ronaldo3056 T. Kroos2924 Marcelo

Strona: www.realmadrid.com Dyrektor generalny: José Ángel SánchezE-mail: [email protected] Sponsor główny: Fly Emirates

Adres: Concha Espina 1, 28036 Madryt Producent strojów: AdidasPrezydent: Florentino Pérez Oficjalne fankluby: 2250

48 C. Ronaldo15 K. Benzema13 James R.

16 C. Ronaldo13 James R.10 K. Benzema


9

711

1

24

12

8 19

RONALDO

BENZEMA

BALE

MODRIĆKROOS

MARCELO

RAMOS

KEYLOR NAVAS

VARANE

DANILO

4-2-3-1

23

10

JAMES

76 77 78 96 92 100 85 87 92Pkt 11

2 2 21

23

2

88


Miguel Ángel Díaz@miguelitocope


Mateo Kovačić Inter ŚP 21 35 mln €

Danilo Porto PO 24 31,5 mln €

Casemiro Porto ŚP 23 7,5 mln €*

Kiko Casilla Espanyol BR 29 6 mln €

Lucas Vázquez Espanyol PN 24 1 mln €

Dienis Czeryszew Villarreal LN 25 powrót z wyp.

TRANSFERY

Asier Illarramendi (DP) – Real Sociedad (16 mln €°), Iker Ca-sillas (BR) – Porto (wolny transfer), Fernando Pacheco (BR) – Deportivo Alavés (wolny transfer), Sami Khedira (ŚP) – Juventus (wolny transfer), Fábio Coentrão (LO) – Monaco (wypożyczenie), Lucas Silva (ŚP) – Olym-pique Marsylia (wypożyczenie), Chicharito (ŚN) – Manchester United (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


RAÚL GONZÁLEZ

OKIEM EKSPERTA

Superpuchar Europy: 2 Puchar Interkontynentalny: 3 Puchar Ligi: 1

rzez dwanaście lat Realem Madryt rządziła obse-sja. Dotyczyła ona zdobycia La Décimy, dziesiąte-go Pucharu Europy, który jeszcze mocniej pod-kreśliłby wielkość madrytczyków. Carlo Ancelotti spełnił marzenia milionów fanów na całym świecie,

ale to nie wystarczyło ani do tego, by zachował on posadę na dłużej niż rok po wielkim osiągnięciu, ani do tego, by obsesje kibiców zostały zaspokojone. Teraz ich wielkim pragnieniem jest bowiem mistrzostwo Hiszpanii. Wierzą zwłaszcza w Cristiano Ronaldo, który znany jest z ogromnej ambicji i niesłabnącej woli walki, dlatego powinien być perfekcyjnym liderem dla głodnego sukcesów zespołu Rafy Beníteza.

Na europejskich boiskach w XX wieku na Królewskich nie było mocnych, a Florentino Pérez rozpoczął kolejne stulecie od wielkich transferów i wyprowadzenia klubu na finansowy szczyt. W parze nie przyszło jednak seryjne zdobywanie trofeów na krajowym podwórku. Udało się co prawda po latach odzyskać między innymi Puchar Króla, ale w Primera División kolorowo nie było – tylko trzy mistrzostwa od 2004 roku. W ostatnich sześciu latach, czyli za drugiej kadencji Flo-rentino – tylko jedno.

Władze Realu Madryt uznały, że Carlo Ancelotti nie jest trenerem, który poprowadzi Królewskich do czempionatu, dlatego zdecydowa-no się na dość zaskakujący ruch i sprowadzenie Rafy Beníteza. Hi-

szpan nie jest wprawdzie specjalistą od zdobywania mistrzostw kraju – nie osiągał na tym polu sukcesów ani w Anglii, ani we Włoszech. Na Półwyspie Iberyjskim nie zapomina się jednak o świetnym okresie w Valencii. Po ten tytuł sięgał dwukrotnie z Nietoperzami i w ciągu kilku lat stał się jednym z najlepszych trenerów w historii klubu.

Latem w Madrycie zmiany były kosmetyczne. Nie chodzi rzecz jasna o kwoty transferowe, ale o umiejętności zawodników, którzy wzmocnili kadrę. Otóż to – kadrę, niekoniecznie zaś pierwszą jedenast-kę. Ani Danilo, ani Mateo Kovačić nie są piłkarzami mającymi z miejsca stać się pierwszymi wyborami trenera. Są jednak młodzi, a przy tym już doświadczeni. Znów nie brakowało sag transferowych – bohate-rem tej największej był David de Gea, który po wielkim zamieszaniu w ostatnich godzinach letniego okienka ostatecznie nie zmienił barw klubowych. Sporo mówiło się też o napastniku będącym w stanie ry-walizować lub zastępować Karima Benzemę. Ostatecznie uznano, że Cristiano Ronaldo i Jesé Rodríguez mogą grać na dziewiątce.

Cele Realu Madryt są jasne – trzeba wygrać wszystko bez względu na okoliczności. Każdy remis i każdy stracony gol będą rozkładane na czynniki pierwsze. Zanim jednak rozgrywki ruszą na dobre, drużyna musi zrozumieć koncepcję Rafy Beníteza i się do niej dostosować. Ale nawet to nie jest gwarancją sukcesu. Kto jak kto, ale jako wychowanek klubu z Chamartín i były trener Liverpoolu powinien wiedzieć, że dru-giej szansy może nie dostać. Wyniki potrzebne są tu i teraz.

Obsesja wygrywania

W tym sezonie stawka będzie ogromna, przede wszystkim dla Garetha Bale’a. Nie zaprezentował umiejętności na poziomie kwoty, którą za niego zapłacono dwa lata temu. Gole w finałach Pucharu Króla i Ligi Mistrzów pozwoliły nieco przychylniej spojrzeć na jego grę, ale w zeszłym se-zonie spisywał się poniżej oczekiwań. Benítez szukał mu nowej pozycji, w tym wypadku mediapunta, na której jed-nak nie czuje się on zbyt swobodnie. Bale odejdzie tylko wtedy, gdy sam poprosi prezydenta, swojego największe-go fana, o transfer, ale publika zaczyna się niecierpliwić.

Więcej szans w tym sezonie ma dostawać też Jesé. Benítez aprobuje go w roli rezerwowej dziewiątki. Roz-wiązaniem może też być wystawianie na szpicy Cristia-no, ale Portugalczyk woli biegać po lewej stronie. Los Blancos mogą odczuć brak innego typowego snajpera, jeśli Benzema nie będzie zdrowy. To ostateczny test dla Jeségo. W odwodzie jest też Borja Mayoral, świeżo upie-czony mistrz Europy U-19. Spędził pretemporadę z pierw-szą drużyną i Benítez może po niego sięgnąć, kiedy będzie w potrzebie. Jest jeszcze bardzo młody, jednak to piłkarz, którego Real ma u siebie w domu.

P

32Mistrzostwo

Primera División

19Puchar

Hiszpanii

9Superpuchar

Hiszpanii

2Puchar UEFA

10Puchar

Ligi Mistrzów

1Klubowe

Mistrzostwo Świata

Najdroższy transfer w historii: Cristiano Ronaldo za 94 mln € (do klubu w sezonie 2009/10)

Radio COPE

*Porto chciało skorzystać z opcji wykupienia, Real Madryt zablokował transak-cję, płacąc 7,5 miliona euro °plus 4 mln w zmiennych.

BILANS: -65 MLN €

Maciej Leszczyński@MatijaPL


89


15 223 3 64

14 8 19P O M O C N I C Y

16 22 18

21

20710 11


12

26

fot.

ww

w.r

ealm

adri

d.co

m C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: RAFA BENÍTEZ Pierwszy asystent: ANTONIO GÓMEZ Trener bramkarzy: XAVI VALERO Trener przyg. fiz.: PACO DE MIGUEL Delegat: CHENDO

SZTAB SZKOLENIOWY

REAL MADRYT PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Keylor Navas Kostaryka Kostaryka BR 15.12.1986 185 / 78 8 mln 2020

13 Kiko Casilla Hiszpania brak BR 02.10.1986 191 / 84 7,5 mln 2020

15 Dani Carvajal Hiszpania Hiszpania PO 11.01.1992 173 / 73 25 mln 2020

17 Álvaro Arbeloa Hiszpania brak PO 17.01.1983 184 / 79 4 mln 2016

23 Danilo Brazylia° Brazylia PO 15.07.1991 184 / 78 25 mln 2021

2 Raphaël Varane Francja Francja ŚO 25.04.1993 191 / 78 25 mln 2020

3 Pepe Portugalia Portugalia ŚO 26.02.1983 188 / 81 15 mln 2017

4 Sergio Ramos Hiszpania Hiszpania ŚO 30.03.1986 183 / 75 40 mln 2020

6 Nacho Hiszpania brak ŚO 18.01.1990 179 / 75 5 mln 2020

12 Marcelo Brazylia Brazylia LO 12.05.1988 174 / 75 25 mln 2020

14 Casemiro Brazylia° Brazylia DP 23.02.1992 184 / 80 10 mln 2021

8 Toni Kroos Niemcy Niemcy ŚP 04.01.1990 182 / 78 50 mln 2020

19 Luka Modrić Chorwacja Chorwacja ŚP 09.09.1985 174 / 65 50 mln 2018

16 Mateo Kovačić Chorwacja Chorwacja ŚP 06.05.1994 181 / 80 22 mln 2021

10 James Rodríguez Kolumbia° Kolumbia OP 12.07.1991 180 / 75 80 mln 2020

22 Isco Hiszpania Hiszpania OP 21.04.1992 176 / 74 45 mln 2018

11 Gareth Bale Walia Walia PN 16.07.1989 183 / 74 80 mln 2019

18 Lucas Vázquez Hiszpania brak PN 01.07.1991 173 / 70 5 mln 2020

7 Cristiano Ronaldo Portugalia Portugalia LN 05.02.1985 185 / 80 120 mln 2018

20 Jesé Rodríguez Hiszpania brak LN 26.02.1993 178 / 73 14 mln 2017

21 Dienis Czeryszew Rosja Rosja LN 26.12.1990 179 / 74 10 mln 2017

9 Karim Benzema Francja Francja ŚN 19.12.1987 187 / 79 50 mln 2019

„Problem ekonomiczny rozwiązali-śmy z prezydentem w pięć minut”

– SERGIO RAMOS O NOWYM KONTRAKCIEJ A K O Ś Ć W Z M O C N I E Ń



w

w

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

w

w

w

N A PA S T N I C Y

9

90


AS Roma 0:0 18.07 Melbourne

Manchester City 4:1 24.07 Melbourne

Inter 3:0 27.07 Kanton

AC Milan 0:0 30.07 Szanghaj

Tottenham 2:0 04.08 Monachium

Bayern 0:1 05.08 Monachium

Vålerenga 0:0 09.08 Oslo

Galatasaray 2:1 18.08 Madryt

fot. ww

w.realm

adrid.comKluczowy transfer

Jednym z najdroższych pił-karzy, którzy przybyli do Realu latem, jest Danilo. Królewscy pozyskali go już w marcu. Prawy obrońca ma wyrobioną markę w Eu-ropie – to dzięki występom w Porto, które w swoim stylu wydało na niego kilka milionów, by chwilę póź-

niej sprzedać z ogromnym zyskiem. Dani Carvajal i Álvaro Arbeloa nie mieli udane-go sezonu. Obaj dostaną od Królewskich drugą szansę, ale o wywalczenie miejsca w pierwszym składzie będą musieli powal-czyć z zawodnikiem, za którego zapłacono ponad 30 milionów euro. Danilo, jak więk-szość bocznych obrońców pochodzących z Brazylii, imponuje grą w ofensywie. Ma świetny strzał i często notuje asysty, co w klasyfikacji kanadyjskiej pozwala mu rywalizować nawet z ofensywnie usposo-bionymi pomocnikami. Jego zaletą jest też uniwersalność – w razie potrzeby może za-grać w drugiej linii.

Cristiano Ronaldo ma za sobą świetny sezon – rzekłby każdy, dla kogo liczą się wyłącznie statystyki indywidualne.

Kiedy jednak przypomnimy sobie, że piłka nożna to sport zespo-łowy, a pod tym względem wyjrzymy poza całkiem imponują-cą liczbę asyst, Portugalczyk nie może być zadowolony ze swoich osiągnięć. Zabrakło mu najważniejszego – triumfu z drużyną. Znów bił swoje rekordy, potra-fił nawet strzelić pięć goli w jednym meczu, ale w najważniejszych momentach brakowało go na boisku. Nie pod względem bramek – te wpadały nawet kiedy nie prezentował wybornej dyspo-zycji. Nie angażował się w grę ofensywną dru-żyny jak oczekiwano i za bardzo uzależniał się od kolegów z zespołu. Skończył w lutym 30 lat, ale nie godzi się na sportowy regres. Zamiast tego celuje w kolejne rekordy. Dla Królewskich najlepiej będzie, jeśli poza indywidualnymi wy-datnie pomoże też w tych drużynowych.

Największa gwiazda


CRISTIANO RONALDO

Trener RAFA BENÍTEZ

DOM

WYJAZD

0:0 (23.08)

Sporting Gijón

Betis

5:0 (30.08)

0:6 (12.09)

Espanyol

Szachtar

15.09

DANILO

Mateo Kovačić jest już znany szerszej publicz-ności, jednak wielu kibi-ców zapomina, że w maju ukończył dopiero 21 lat. Mimo to zdążył rozegrać 80 meczów w Serie A czy zaliczyć hat-tricka w eu-ropejskich pucharach. Do

Realu przybył jako zawodnik, który powoli ma przejmować pałeczkę po Luce Modri-ciu. Poprzeczka zawieszona jest niesły-chanie wysoko, a jej przeskoczenie w Ma-drycie nigdy nie jest łatwe.

MATEOKOVAČIĆ

Na ławce Królewskich zasiada madridista z krwi i kości, wy-chowanek klubu z Santiago Bernabéu. To przykład, że można względnie szybko opuścić stolicę Hiszpanii i odnieść sukces. Zwłaszcza w pierwszej dekadzie tego wieku udanie prowadził Valencię (dwa mistrzostwa Hiszpanii) i Liverpool (Puchar Eu-ropy). Wątpliwości wobec jego warsztatu pojawiały się póź-niej – w Chelsea, Interze i Napoli nie było już tak dobrze.Rafa Benítez to taktyczny entuzjasta, uwielbia rotować za-wodnikami, a dla gwiazd szukać nowych pozycji. W Realu Ma-dryt najbardziej zaskakuje przesunięciem Garetha Bale’a na ofensywną pomoc, ale przede wszystkim skupia się na solid-nej analizie. Można wierzyć, że po epoce Carlo Ancelottiego, który wśród graczy cieszył się opinią dobrego wujka, twarda ręka Rafy przywróci madrytczyków na dobre tory.


Młody wilk

16


HISZPA N | 55 lat

W KLUBIE OD: czerwiec 2015POPRZEDNIE KLUBY: Chelsea, Inter, Liverpool, Valencia, Tenerife, Extremadura, Osasuna, Valladolid, Real Madryt Castilla

WARTO ODWIEDZIĆ: REALMADRYT.PL

23

@Cristiano


91

CIEKAWE LICZBY




Real Sociedad


REAL SOCIEDAD DE FÚTBOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO MUNICIPAL DE ANOETA


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1909

Opracowanie: Dawid Kulig

fot.

ww

w.r

eals

ocie

dad.

com

, ww

w.d

iari

ovas

co.c

om



28 156Przydomki:

Txuri Urdin, La Real


SEZON 14/15

INDYWIDUALNOŚCICarlos Vela czy Jonathas to zawodnicy, którzy jedną akcją są w stanie odwrócić losy meczu i, w razie kłopotów, nie boją się brania odpowie-dzialności na swoje barki.

+

+ DEFENSYWAOdkąd David Moyes jest trenerem La Realu, gra bloku obronnego uległa znacznej poprawie. Nie należy zapominać także o Rullim, który często ratuje zespół swoimi interwentacjami.


ATAK POZYCYJNYChoć zespół często próbuje utrzymać się przy piłce, niewiele z tego wychodzi. Nie zyskują ko-lejnych metrów na boisku i muszą szukać na to innego sposobu.

-

- TWORZENIE SYTUACJIProblem z kreatywnością to obecnie najpo-ważniejsza bolączka tego zespołu. Z wielkim trudem przychodzi im wypracowanie dobrej sytuacji strzeleckiej z otwartej gry.

3028 I. Martínez2985 X. Prieto2551 S. Canales

Strona: www.realsociedad.com Dyrektor sportowy: Lorenzo JuarrosE-mail: [email protected] Sponsor główny: Qbao.com

Adres: Anoeta Pasealekua 1, 20014 San Sebastián Producent strojów: AdidasPrezydent: Jokin Aperribay Oficjalne fankluby: 122

9 C. Vela7 I. Agirretxe4 G. Castro

6 R. Pardo6 X. Prieto4 G. Castro


22

11

1

236

24

14

7

JONATHAS

CANALES VELABRUMA

PARDO

DE LA BELLA

IÑIGO

RULLI

D. REYES

ZALDÚA

4-2-3-1

20

4

ILLARRA

35 68 67 74 45 47 66 59 46Pkt

4

19

6

1

15

12

4

7

12


A

S92


Oier Fano@oierfano

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaAsier Illarramendi Real Madryt ŚP 25 16 mln €*

Jonathas Elche ŚN 26 7,2 mln €**

Bruma Galatasaray LN 21 1,9 mln €***

David Concha Racing Santander LN 19 1 mln €****

Geronimo Rulli Deportivo Maldonado BR 23 wypożyczenie

Oier Olazábal Granada BR 26 wypożyczenie

Diego Reyes Porto ŚO 23 wypożyczenie

Raúl Navas Eibar ŚO 27 powrót z wyp.

Héctor Hernández Real Sociedad B LO / LN 24 awans z rezerw

Alain Oyarzun Real Sociedad B LN 22 awans z rezerw

TRANSFERY

Alfreð Finnbogason (ŚN) – Olympiacos (1 mln €°), Liassine Cadamuro (ŚO) – szuka klubu (rozwiązanie kontraktu), Eñaut Zubikarai (BR) – szuka klubu (wolny transfer), Dani Estrada (PO) – Deportivo Alavés (wolny transfer), Gorka Elustondo (DP) – Athletic (wolny transfer), Mar-co Sangalli (PN) – Mirandés (wolny transfer), Diego Ifrán (ŚN) – Peñarol (wolny transfer), Jon Gaztañaga (DP) – Numancia (wypożyczenie), Da-vid Concha (LN) – Numancia (wypożyczenie), Pablo Hervías (PN) – Real Oviedo (wypożyczenie).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


J. M. SATRÚSTEGUI

OKIEM EKSPERTA

dyby w czerwcu ktoś usiłował przekonać kibiców Realu Sociedad do tego, że po wakacjach w klubie zobaczą Jonathasa i Asiera Illarramendiego, wielu tylko by się zaśmiało. Poza tą dwójką do kadry pozyskano tymczasem Diego Reyesa i Brumę,

a także przedłużono wypożyczenie Geronimo Rulliego. Włoda-rze Realu Sociedad imponującym oknem transferowym składają oświadczenie – znowu chcemy się bić z najlepszymi, nie chcemy stać się ligowym szarakiem.

Nieco inaczej na sprawę zapatruje się David Moyes. Szkocki trener podkreślał, że nadrzędnym celem dla tej drużyny jest rozwój. Chce osiągać swoje cele stopniowo, nie składając wcześniej dekla-racji, których realizacja nie będzie możliwa. Z tych byłby skrzętnie rozliczony przez lokalne media, a te i tak mają wiele uwag do jego pracy. Do tematu europejskich pucharów podchodzi ostrożnie. Celuje w pierwszą dziesiątkę, a im wyżej, tym lepiej. Jeśli uda się zakończyć ligę na siódmym miejscu – wspaniale. Studzenie gorą-cych kibicowskich głów przez niektórych może zostać odebrane za brak ambicji, ale nic bardziej mylnego. Tej na pewno Moyesowi nie zabraknie, ze względu na wartość, jaki ten sezon ma dla jego dalszej kariery trenerskiej. W czerwcu kończy mu się kontrakt i jeśli nie osiągnie tego, co sobie założył, to z pewnością wróci na Wyspy Brytyjskie z podkulonym ogonem.

Jaki będzie nowy La Real? Ma to być przede wszystkim zespół aktywniejszy w ofensywie. W poprzednim sezonie był to ich naj-większy mankament, drużyna nie była ani wystarczająco kreatywna, ani szybka, przez co łatwo ją rozszyfrowywano. Za tym idzie także poprawienie skuteczności, co będzie spoczywało przede wszystkim na barkach Jonathasa. Powrót Illarramendiego ma dać trenerowi większy balans w środku pola. Z defensywą Moyes odniósł już sukces w poprzedniej kampanii, teraz pozostaje mu tylko pilnować, żeby ta układanka się nie rozpadła.

Przez kilka ostatnich lat klub był głównie oknem wystawowym dla piłkarzy. Pieniądze z transferów Illarry, Griezmanna i Bravo nie były znacząco inwestowane w pierwszy zespół. Największym wydat-kiem było wykupienie pozostałych 50% praw do karty zawodniczej Carlosa Veli przed poprzednim sezonem, co kosztowało Real Socie-dad jedenaście milionów euro. Włodarze Txuri Urdin zrobili to głów-nie z konieczności, gdyż wisiało nad nimi widmo utraty Meksykanina. Posiadanie odpowiedniej gotówki na przebudowę stadionu było priorytetem. Pozyskanie głównego sponsora jednak wiele w tej ma-terii zmieniło. Chińskie przedsiębiorstwo Qbao ma pokryć do 25% kosztów wartej około 44 milionów euro modernizacji, co pozwoliło poluzować zaciśnięty pas i zainwestować w piłkarzy. Klub wszedł na wąską ścieżkę, która ma doprowadzić do sukcesu. Jeśli będą chcieli po niej biec – wypadną. Nagrodzeni zostaną tylko za cierpliwość.

Gotowi na rozwój

Myślę że drużyna Realu Sociedad dysponuje potencjałem kadrowym, który pozwoli jej walczyć o siódme miejsce – ostatnie pozwalające na grę w pucharach. Transfery są ambitne. Jonathas wymaże z pamięci kibiców nazwisko Finnbogasona, pokazał w zeszłym sezonie, że stać go na wiele. Diego Reyes jest lepszym obrońcą niż Elustondo, który opuścił klub. Bruma imponował grą w sparingach. Zespół jednak wciąż nie tworzy wystarczającej liczby sy-tuacji podbramkowych, więc konieczny był zakup Illarry. Z kolei Geronimo Rulli jest jednym z najlepszych bramkarzy w lidze, to bardzo mocna strona zespołu.

David Moyes już wie, czego może spodziewać się po ligowych rywalach, poznał stadiony i przede wszystkim oswoił się z tym, jaki futbol gra się w Hiszpanii. Dzięki temu ten sezon na pewno będzie dla niego łatwiejszy niż poprzedni. Kiedy przybył do San Sebastián, w ogóle nie znał swoich piłkarzy. Jednak większa część lokalnej prasy ciągle jest do niego uprzedzona, więc będzie musiał mie-rzyć się z krytyką. Dobry start jest dla niego kluczowy, w innym przypadku możemy być świadkami walki między Szkotem a prasą.

G

INTERNATIONAL BUSINESS TIMES




ASIER ILLARRAMENDI

*plus 4 mln w zmiennych **50% karty ***z opcją wykupu za 7,5 miliona ****wykupiony i wypożyczony °z opcją wykupu

Mistrzostw


Dawid Kulig@d_kulig

2Mistrzostwo

Primera División

2Puchar

Hiszpanii

1Superpuchar

Hiszpanii


93


2 2330 6 253

24 19 21P O M O C N I C Y

5 14 17

18

16104

N A PA S T N I C Y

8


15

22

26,2

fot.

ww

w.r

eals

ocie

dad.

com

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: DAVID MOYES Pierwszy asystent: BILLY MCKIN-LAY Trener bramkarzy: JON ALEMAN Trener przyg. fiz.: KARLA LARBURU Delegat: MATÍAS JIMÉNEZ

SZTAB SZKOLENIOWY

REAL SOCIEDAD PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Gerónimo Rulli Argentyna° Argentyna BR 20.05.1992 189 / 80 5 mln wyp.

13 Oier Olazábal Hiszpania brak BR 14.09.1989 190 / 85 1 mln wyp.

2 Carlos Martínez Hiszpania brak PO 09.04.1986 188 / 79 2,5 mln 2018

20 Joseba Zaldúa Hiszpania brak PO 24.06.1992 176 / 76 2,5 mln 2018

30 Aritz Elustondo Hiszpania brak PO 28.03.1994 182 / 72 400 tys. 2017

23 Diego Reyes Meksyk° Meksyk ŚO 19.09.1992 189 / 65 3,5 mln wyp.

6 Iñigo Martínez Hiszpania brak ŚO 17.05.1991 181 / 77 12 mln 2017

3 Mikel González Hiszpania brak ŚO 24.09.1985 188 / 79 2 mln 2017

25 Raúl Navas Hiszpania brak ŚO 11.05.1988 185 / 83 2 mln 2018

15 Ion Ansotegi Hiszpania brak ŚO 13.07.1982 192 / 84 2 mln 2016

24 Alberto de la Bella Hiszpania brak LO 02.12.1985 182 / 82 3 mln 2018

19 Yuri Berchiche Hiszpania brak LO 10.02.1990 181 / 78 2 mln 2016

21 Héctor Hernández Hiszpania brak LO / LN 23.05.1991 173 / 71 400 tys. 2017

5 Markel Bergara Hiszpania brak DP 05.05.1986 180 / 78 3,5 mln 2016

4 Asier Illarramendi Hiszpania brak ŚP / DP 08.03.1990 179 / 76 15 mln 2021

14 Rubén Pardo Hiszpania brak ŚP 22.10.1992 182 / 68 6 mln 2018

8 Esteban Granero Hiszpania brak ŚP 02.07.1987 179 / 77 6 mln 2018

17 David Zurutuza Francja brak ŚP 19.07.1986 184 / 78 2,5 mln 2017

10 Xabi Prieto Hiszpania brak OP 29.08.1983 185 / 76 6 mln 2017

16 Sergio Canales Hiszpania brak OP 16.02.1991 176 / 65 6 mln 2018

18 Chory Castro Urugwaj brak LN 14.09.1984 176 / 70 5 mln 2016

7 Bruma Portugalia Portugalia U-21 LN 24.10.1994 173 / 70 7,25 mln wyp.

12 Alain Oyarzun Hiszpania brak LN 27.09.1993 178 / 73 400 tys. 2018

11 Carlos Vela Meksyk Meksyk PN 01.03.1989 177 / 75 18 mln 2018

9 Imanol Agirretxe Hiszpania brak ŚN 24.02.1987 187 / 77 3,5 mln 2018

22 Jonathas Brazylia° brak ŚN 06.03.1989 192 / 81 6 mln 2020

„Ta drużyna jest zaprojektowana przez klub i jego filozofię. Jest przy-gotowana do zwyciężania”




w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

7

w

12 11 9

–DAVID MOYES

w

w

w

w

w

w

w

94


Celtic 0:1 10.07 Paisley

St. Johnstone 0:0 12.07 Methil

Livingstone 1:0 13.07 Livingstone

Real Unión 0:0 18.07 Irún

Toulouse 1:1 25.07 Saint-Jean-de-Luz

Rayo Vallecano 0:1 29.07 Nankin

Atlético 0:2 8.08 Alicante

Panathinaikos 3:0 12.08 San Sebastián

Real Saragossa 0:3 16.08 Saragossa

fot. ww

w.realsociedad.com

Kluczowy transfer

Czternaście goli i siedem asyst Brazylijczyka w bar-wach Elche to liczby, któ-re robią wrażenie. Chociaż był łączony z wieloma klu-bami, nie tylko europejski-mi, to ostatecznie za po-nad siedem milionów euro trafił do Realu Sociedad. Wysoki, twardo stojący

na nogach, silny, szybki. Porównywany jest do Diego Costy, niektórzy nazywają go jego tańszą wersją. Na Estadio Anoeta trafił jako prawdziwa gwiazda, która przy pomocy Carlosa Veli i Brumy ma zapewnić kilkanaście goli w sezonie. Status kluczo-wego zawodnika nie jest dla niego niczym nowym, w końcu swój były klub utrzymał w pojedynkę. Co było później – wszyscy wiemy. Z La Real związał się pięcioletnim kontraktem. Po ciężkich latach, przepro-wadzkach i problemach finansowych, po-trzebował stabilności i spokoju dla swojej rodziny. W San Sebastián znajdzie jedno i drugie. Miasto zaś na pewno będzie ocze-kiwało rewanżu.

Chociaż Meksykanin sporą część wiosny spędził na leczeniu kontuzji, z dziewięcioma trafieniami i tak został najskuteczniejszym zawodnikiem Realu Sociedad.

Bez niego ataki zespołu wyglądały po prostu bla-do, brakowało w nich jego błyskotliwości. Swoją grę opiera na nienagannej technice użytkowej, szybkości i wizji. Gdyby był skuteczniejszym egzekutorem, jego statystyki byłyby jeszcze lepsze. Niestety zdarza mu się symulować, przez co nie ma najlepszej reputacji u sędziów. Problematyczne jest to, że jedno z jego kolan nie wydaje się być w pełni wyleczone, przez co Carlitos w każdej chwili może się dosłownie rozsypać i wypaść z gry na długi okres. Nie ule-ga jednak wątpliwości to, że każda minuta spędzona przez Velę na murawie zwiększa szanse drużyny Davida Moyesa na zdobycie trzech punków.

Największa gwiazda


CARLOS VELA

Trener DAVID MOYES

DOM

WYJAZD

0:0 (22.08)

Deportivo

Sporting Gijón

0:0 (29.08)

0:1 (12.09)

Betis

Espanyol

19.09

JONATHAS

Skrzydłowy wypożyczo-ny z Galatasaray ma być jedny m z lekar s t w na wolne i przewidywalne ataki La Real. Jest wąt-ły, ale bardzo szybki. Po-trafi grać obiema nogami i nie boi się pojedynków. Teoretycznie Bruma po-

winien być odpowiednikiem Carlosa Veli na lewej stronie boiska, ale wydaje się być piłkarzem, który w pierwszej kolej-ności stawia na szybkość, a dopiero póź-niej na technikę.

BRUMA W ubiegłym sezonie Szkot musiał ugasić pożar pozostawiony przez swojego poprzednika, Jagobę Arrasate. Szybko wydo-stał drużynę z dołu tabeli i zdołał zakończyć rozgrywki na dwunastej pozycji. Nowa kampania to dla niego prawdziwy egzamin. Roszady w sztabie szkoleniowym, przygotowanie zespołu, przeprowadzone transfery – wszędzie miał wiele do powiedzenia, mimo niewielkiego doświadczenia w hiszpań-skiej piłce. Zarząd udostępnił mu potrzebne środki i oczekuje postępu względem poprzedniego sezonu, szczególnie w spot-kaniach wyjazdowych. Może liczyć na pełne zaufanie ze strony piłkarzy, jak i kibiców, którzy są do niego przychylnie nastawieni. Jego kontrakt kończy się w czerwcu i jeśli chce pozostać w San Sebastián, to muszą iść za tym wyniki. Nawet jeśli nadal nie będzie płynnie mówił po hiszpańsku.


Młody wilk

7


SZKOT | 52 lata

W KLUBIE OD: listopad 2014POPRZEDNIE KLUBY: Manchester United, Everton, Preston North End.

22

@11carlosV


95

CIEKAWE LICZBY




Sevilla


SEVILLA FÚTBOL CLUB

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

RAMÓN SÁNCHEZ PIZJUÁN


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1905

Opracowanie: Tomasz Zakaszewski

fot.

ww

w.s

evill

acf.

es,

ww

w.fl

ickr

.com

/ink

iboo

(CC

-BY-

2.0)



38 854Przydomki:

Sevillistas, Nervionenses


SEZON 14/15

ELASTYCZNOŚĆUnai dysponuje bardzo zróżnicowaną oraz wszechstronną kadrą, dlatego też może two-rzyć i wprowadzać dowolne warianty taktycz-ne. Ogranicza go tylko jego własna wyobraźnia.

+

+ PRZEJŚCIE Z OBRONY DO ATAKUUlubioną bronią Sevillistas są błyskawiczne przejścia z fazy obrony do ataku. Ich efektem jest blitzkrieg – szybkie, zmasowane uderzenie w najczulszy punkt rywala.


OBRONA STAŁYCH FRAGMENTÓWPięta achillesowa. Czy to z powodu błędów w kryciu, czy niezdarnych interwencji bram-karzy. Nader często prowokują też los faulując w niebezpiecznych strefach boiska.

-

- AGRESJAJak na drużynę walczaków przystało, są jedną z najczęściej faulujących ekip Primera División. Na szczęście w ostatnim sezonie otrzymali w li-dze tylko dwie czerwone kartki.

2717 G. Krychowiak2568 C. Bacca2517 D. Carriço

Strona: www.sevillafc.esE-mail: [email protected] Sponsor główny: Coca-Cola, Cruzcampo

Adres: Calle Sevilla Fútbol Club, 41005 Sewilla Producent strojów: New BalancePrezydent: José Castro Carmona Oficjalne fankluby: 286

20 C. Bacca8 K. Gameiro7 V. Iborra

6 C. Bacca5 A. Vidal5 G. Deulofeu


9

2210

13

36

2

194

KONOPLANKA

GAMEIRO

REYES

KRYCHOWIAK

BANEGA

TRÉMOULINAS

CARRIÇO

BETO

RAMI

MARIANO

4-2-3-1

25

20

VITOLO

71 64 70 63 58 50 50 63 76Pkt

5

3 34

5

9 9

5 5

Dyrektor sportowy: Ramón „Monchi” Rodríguez Verdejo

96


Jesús Tavallo Cruz @tavallo

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaSteven N’Zonzi Stoke City DP 26 9,75 mln €

Iago Aspas Liverpool ŚN 27 6 mln €*

Gaël Kakuta Chelsea LN 24 3,5 mln €**

Mariano Ferreira Girondins Bordeaux PO 29 3,5 mln €

Adil Rami AC Milan ŚO 29 3,5 mln €

Sergio Escudero Getafe LO 25 3 mln €

Ciro Immobile Borussia Dortmund ŚN 25 3 mln €***

Michael Krohn-Dehli Celta Vigo OP 32 wolny transfer

Jewhen Konoplanka Dnipro LN 25 wolny transfer****

Fernando Llorente Juventus ŚN 30 wolny transfer

Marco Andreolli Inter ŚO 29 wypożyczenie*****

TRANSFERY

Carlos Bacca (ŚN) – AC Milan (30 mln €), Aleix Vidal (PN) – Barce-lona (17 mln €), Iago Aspas (ŚN) – Celta Vigo (5,3 mln €), Denís Suárez (OP) – Barcelona (4 mln €°), Mariano Barbosa (BR) – Villarreal, Cicinho (PO) – Bahia, Alejandro Arribas (ŚO) – Deportivo La Coruña, Fernando Navarro (LO) – Deportivo La Coruña, Javi Hervás (ŚP) – szuka klubu, Bryan Rabello (OP) – Santos Laguna, Manu del Moral (LN) – Real Valladolid, Babá Diawara (ŚN) – Marítimo, Raul Ru-sescu (ŚN) – Osmanlıspor (wszyscy rozwiązanie kontraktu), Stéphane M’Bia (DP) – Trabzonspor (wolny transfer), Diogo Figueiras (PO) – Genoa (wypożyczenie°°), Gerard Deulofeu (PN) – Barcelona (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


JUAN ARZA

OKIEM EKSPERTA

zy klub musi zatrzymać swoich kluczowych piłka-rzy, żeby odnieść sukces? Sevilla w ostatnich dwóch sezonach udowodniła nam, że nie jest to niezbęd-ne. Najpierw wytransferowali Navasa, Negredo, Medela czy Kondogbię i pomimo tych ubytków

Sevillistas poprawili swoją końcową pozycję w lidze o cztery miejsca oraz sięgnęli po puchar Ligi Europy. Następnie pożegnali Rakiticia, Alberto Moreno i Fazio. Nie przeszkodziło im to jed-nak w obronieniu europejskiego trofeum i zdobyciu 76 punktów w Primera, co jest najlepszym ligowym wynikiem w historii klubu, o trzynaście oczek lepszym niż kampanię wcześniej.

Za triumfami stoją dwie osoby: dyrektor sportowy Monchi, który sprowadza godnych następców na miejsce sprzedanych zawodników, oraz trener Unai Emery, potrafiący stworzyć z nich drużynę. Obaj podpisali latem nowe umowy. Monchi przedłużył kontrakt do 2020 roku, a baskijski szkoleniowiec do 2017. Unai odrzucił przy tym bar-dziej lukratywne oferty Napoli i West Hamu, pokazując tym samym, że interesuje go bardziej praca nad konkretnym projektem sporto-wym niż pieniądze.

Mimo świetnych wyników i pozostania ojców sukcesu rodzi się jed-nak pytanie, gdzie znajduje się granica możliwości? Czy Sevilla może być jeszcze lepsza? W ogólnym rozrachunku kadra jest na tym samy poziomie co w poprzednim sezonie. Konkurencja we wszystkich forma-

cjach jest ogromna – Emery będzie mógł do woli stosować rotacje, bez większego uszczerbku na jakości gry. Podstawowym problemem i wy-jątkiem pozostaje jednak obsadzenie pozycji napastnika, jak wiadomo bez skutecznego goleadora nie ma co marzyć o wysokich pozycjach.

Z czysto biznesowego punktu widzenia sprzedaż Backi była świetną decyzją. Trudno sobie wyobrazić lepszy moment, by na 29-letnim snaj-perze zarobić 30 milionów euro. Powstał natomiast kłopot z jego god-nym zastąpieniem. Gameiro często przytrafiają się urazy, a w dodatku lepiej radzi sobie w roli jokera – wchodząc z ławki rezerwowych strze-lił większość ze swoich siedemnastu goli minionego sezonu. Z kolei z każdym występem Immobile rosną wątpliwości. W pretemporadzie zdobył okrągłe zero bramek. Głównie z tych powodów sprowadzono kolejnego napastnika – Llorente, lecz jego ostatnie osiągnięcia tak-że nie powalają (dziewięć goli w sezonie). Rośnie natomiast szansa, iż któryś z powyższej trójki się przełamie lub kolektywnym wysiłkiem nadrobią brak Kolumbijczyka.

Jedno jest pewne. Bez przekroczenia kolejnej bariery, walka o pierwszą czwórkę z dozbrojonymi Atlético i Valencią może ponow-nie okazać się zbyt dużym wyzwaniem. Zwłaszcza, że priorytetem są występy w Lidze Mistrzów, gdzie Sevillistas wmieszani będą w zabój-cze batalie z Juventusem, Manchesterem City i Borussią Mönchen-gladbach. Jednakże jak na ambitną i waleczną ekipę przystało piłkarze liczą na to, że uda im się sprawić dużą niespodziankę.

Paradoks Sevilli

Pierwsze wrażenie wskazuje na to, że Monchi ponownie stworzył drużynę, która wydaje się być lepsza niż rok wcześniej. Przynajmniej Emery ma teraz więcej alterna-tyw. Powiedziałbym, iż Sevilla ma mocniejszą kadrę, ale niekoniecznie wyjściową jedenastkę.

Kluczowe było jednak przedłużenie współpracy z Eme-rym. Po okresie, gdy co sezon zwalniano trenerów, wresz-cie znaleziono właściwą osobę. Nastała stabilizacja i czas tytułów. Kibice nie zamartwiali się aż tak bardzo możli-wością odejścia Monchiego czy transferem Backi. Dyrektor sportowy zapewnił, że jest sevillistą, więc nie traktowali doniesień na jego temat poważnie. Natomiast do sprzedaży gwiazd zdążyli się przyzwyczaić – dużo bardziej dramatycz-ne było pożegnanie z Rakiticiem rok temu.

Podobnie jak to miało miejsce przed ośmioma laty, gdy po dwóch zwycięstwach w Pucharze UEFA Sevilla zakwa-lifikowała się do Ligi Mistrzów, oczekiwania sympatyków względem występów w europejskiej elicie są ekstremalnie wysokie. Zostały co prawda ochłodzone wynikami loso-wania, lecz sevillistas nadal marzą o tym, by ich zespół udowodnił swoją wartość na najwyższym poziome. Ale wszystko „paso a paso” (krok po kroku), jak mawiał Ca-parrós, zanim powiedzenie „partido a partido” Simeone stało się modne.

C

Strona: www.sevillafc.esE-mail: [email protected] Sponsor główny: Coca-Cola, Cruzcampo

Adres: Calle Sevilla Fútbol Club, 41005 Sewilla Producent strojów: New BalancePrezydent: José Castro Carmona Oficjalne fankluby: 286

EL DESMARQUE


Tomasz Zakaszewski@T_Zakaszewski

Najdroższy transfer w historii: Álvaro Negredo za 15 mln € (do klubu w sezonie 2009/10)

1Mistrzostwo

Primera División

5Puchar

Hiszpanii

1Superpuchar

Hiszpanii

1Superpuchar

Europy


Mistrzostw


*wykupiony i sprzedany **plus zmienne ***wyp. za 3 mln, obowiązek wykupu za 9 ****% z przyszłej sprzedaży dla Dnipro *****z opcją wykupu °opłacone przez Villarreal za zakończenie wyp. °°opcja wykupu za 3,5 mln


97


23 216 3 175

2 4 15P O M O C N I C Y

8 14 7

12

221016

N A PA S T N I C Y

19


18

26,5

fot.

ww

w.s

evill

afc.

es

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: UNAI EMERY Pierwszy asystent: JUAN CARLOS CARCE-DO Trener bramkarzy: JAVI GARCÍA Trener przyg. fiz.: SERGIO DOMÍNGUEZ COBO Delegat: JUAN MARTAGÓN

SZTAB SZKOLENIOWY

SEVILLA PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


13 Beto Portugalia Portugalia BR 01.05.1982 182 / 81 3 mln 2017

1 Sergio Rico Hiszpania Hiszpania BR 01.09.1993 195 / 90 5 mln 2017

23 Coke Hiszpania brak PO 26.04.1987 176 / 72 3 mln 2018

25 Mariano Ferreira Brazylia° brak PO 23.06.1986 177 / 69 4,5 mln 2018

6 Daniel Carriço Portugalia Portugalia ŚO 04.06.1988 180 / 80 10 mln 2018

21 Nicolás Pareja Argentyna brak ŚO 19.01.1984 181 / 74 2,5 mln 2017

3 Adil Rami Francja brak ŚO 27.12.1985 190 / 80 4 mln 2019

5 Timothée Kolodziejczak Francja brak ŚO 01.10.1991 185 / 75 4 mln 2018

17 Marco Andreolli Włochy brak ŚO 10.06.1986 187 / 81 2,5 mln wyp.

18 Sergio Escudero Hiszpania brak LO 02.09.1989 176 / 72 3 mln 2019

2 Benoît Trémoulinas Francja Francja LO 28.12.1985 173 / 65 6 mln 2017

4 Grzegorz Krychowiak Polska Polska DP 29.01.1990 186 / 85 20 mln 2018

15 Steven N’Zonzi Francja brak DP 15.12.1988 190 / 76 7,5 mln 2019

8 Vicente Iborra Hiszpania brak DP 16.01.1988 195 / 88 8 mln 2020

16 Luismi Hiszpania brak DP 05.05.1992 180 / 77 500 tys. 2016

27 Antonio Cotán Hiszpania brak ŚP 19.09.1995 176 / 68 b/d 2016

14 Sebastián Cristóforo Urugwaj brak ŚP 23.08.1993 173 / 70 1 mln 2018

19 Éver Banega Argentyna Argentyna ŚP 29.06.1988 173 / 71 10 mln 2016

7 Michael Krohn-Dehli Dania Dania OP 06.06.1983 171 / 68 3,5 mln 2017

10 José Antonio Reyes Hiszpania brak PN 01.09.1983 176 / 72 3 mln 2017

22 Jewhen Konoplanka Ukraina° Ukraina LN 29.09.1989 176 / 69 20 mln 2019

12 Gaёl Kakuta Francja brak LN 21.06.1991 173 / 65 3,5 mln 2019

20 Vitolo Hiszpania Hiszpania LN 02.11.1989 184 / 79 12 mln 2019

9 Kévin Gameiro Francja brak ŚN 09.05.1987 178 / 72 10 mln 2018

11 Ciro Immobile Włochy Włochy ŚN 20.02.1990 185 / 78 12 mln wyp.

24 Fernando Llorente Hiszpania brak ŚN 26.02.1985 195 / 90 12 mln 2018

28 Carlos Fernández Hiszpania Hiszpania U-19 ŚN 22.05.1996 186 / 72 b/d 2018

30 Juan Muñoz Hiszpania brak ŚN 12.11.1995 180 / 75 b/d 2016

„Monchi to Messi pośród dy-rektorów sportowych”

SIŁA ZESPOŁU



w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

20

w

9 11 24

–JOSÉ CASTRO

w

w

w

98


Lorca Deportiva 4:0 16.07 Lorca

Alcorcón 1:1 19.07 San Pedro del Pinatar

Werder 1:3 25.07 Brema

Stade de Reims 2:1 26.07 Reims

Watford 1:0 31.07 Watford

Brighton & Hove Albion 0:1 02.08 Brighton

AEK 1:1 08.08 Ateny

Barcelona 4:5 11.08 Superpuchar Europy

Roma 4:6 14.08 Rzym

fot. ww

w.sevillafc.es

Kluczowy transfer

Pochodzi z usportowio-nej rodziny – często gry-wa z ojcem (jednocześnie swoim agentem) w tenisa, a w dzieciństwie oprócz piłki nożnej trenował tak-że karate. Jego idolem jest Messi i nie ukrywa swoich sympatii wobec Barcelony.

Ukraiński skrzydłowy to idealny przykład zawodnika, na jakich lubi stawiać Monchi. Profesjonalnie podchodzi do swojego za-wodu, ma głód sukcesu, jest uniwersalny – występował już zarówno na obu flankach, jak i za napastnikiem. Prezentuje wysoki poziom umiejętności i może być jeszcze lepszy. Ponadto został pozyskany prawie za bezcen. Sevilla będzie musiała oddać Dnipro 15% z przyszłej sprzedaży piłka-rza. Konoplanka nie chciał bowiem pozo-stawiać bez żadnej rekompensaty klubu, którego jest wychowankiem. Dla szybszej aklimatyzacji Jewhena w Hiszpanii Sevilla zatrudniła Dmitrija Czeryszewa (ojciec Die-nisa), wcześniej piłkarza, obecnie trenera.

Przed minionym sezonem Carlos Bacca zapowiadał, że Kry-chowiak będzie objawieniem La Liga i jego słowa okazały się prorocze.

Ostatnia kampania dla naszego rodaka była wręcz doskonała. Niemal z miejsca zaangażowaniem oraz nieustępliwością zy-skał przychylność trybun. Bez względu na to, czy ze skrę-coną kostką, czy ze złamanym nosem, Polak pokony-wał kolejne trudności i rywali. W ostatnich scenach nasz bohater zwieńczył dzieło golem w finale Ligi Europy na Stadionie Narodowym, w jego ojczyź-nie, gdzie wspierali go także polscy fani. Życie napisało idealne zakończenie. Naturalnie nasz „człowiek z żelaza” nie spoczywa na laurach. Nawet w tymczasowych występach w roli stopera i z pękniętym żebrem pokazuje, że jest Sevilli niezbędny. Panie i panowie, mo-żemy z dumą stwierdzić, iż mamy w La Liga zawodnika światowej klasy. Czapki z głów.

Największa gwiazda


GRZEGORZ KRYCHOWIAK

Trener UNAI EMERY

DOM

WYJAZD

0:0 (21.08)

Málaga

Atlético

0:3 (30.08)

1:1 (11.09)

Levante

B. M’gladbach

15.09

JEWHENKONOPLANKA

Znalazł się w canterze Sevilli w wieku siedmiu lat. Cichy i pracowity, dorastał piłkarsko u boku swojego idola i przyja-ciela – Andrésa Palopa. W ostatniej kampanii za-debiutował w pierwszym

zespole, z trzeciego bramkarza stał się numerem jeden, bronił w finale Ligi Euro-py w Warszawie i otrzymał powołanie do seniorskiej kadry Hiszpanii. Na co jeszcze go stać? Zapewne przekonamy się o tym nieraz w tym sezonie.

SERGIORICO

Unai jest kolejnym z rodu Emerych, który złotymi zgłoska-mi zapisuje swoje imię w historii futbolu. Jego dziadek An-tonio „Pajarito”, legendarny bramkarz Realu Irún, rywalizo-wał niegdyś z Ricardo Zamorą o miano najlepszego portero pierwszych edycji Primera División. Trener Sevilli żyje pasją do futbolu. Pracuje zazwyczaj do drugiej, trzeciej w nocy. Nie-ustannie analizuje i szuka nowych pomysłów taktycznych. Jego udanymi eksperymentami były np. wystawianie Aleixa Vidala na prawej obronie czy Vicente Iborry w roli „target mana”.Już dawno zdobył sobie uznanie sevillistas. Pokazali je przerabiając piosenkę „El Perdón” (Nicky Jam i E. Iglesias). W wykonaniu kibiców słyszymy słowa: „Bez ciebie, Emery, nie mógłbym być szczęśliwy, zabierz mnie do Warszawy, zabierz mnie do Tbilisi”. Bask ponownie spełnił ich marzenia.


Młody wilk

1


HISZPA N | 4 4 lata

W KLUBIE OD: styczeń 2013POPRZEDNIE KLUBY: Spartak Moskwa, Valencia, Almería, Lorca Deportiva.

22

WARTO ODWIEDZIĆ: SEVILLAFC.PL

+ puchary i mecze kwalifikacyjne

@GrzegKrychowiak


99

CIEKAWE LICZBY




Sporting Gijón


REAL SPORTING DE GIJÓN

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

EL MOLINÓN


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1905

Opracowanie: Magdalena Żywicka, Kinga Wiśniewska

fot.

Hes

selin

K (C

C B

Y-SA

3.0

), w

ww

.rea

lspo

rtin

g.co

m



22 500Przydomki:

Rojiblancos, Sportinguistas


SEZON 14/15

GRA DEFENSYWNASporting z drużyny goleadorów przedzierzgnął się w ekipę opartą na grze w defensywie. Led-wie dwie porażki i tylko 27 bramek straconych w sezonie 2014/15 mówią same za siebie.

+

+ PRESSINGW zależności od tempa gry i wyniku Sporting Abelardo płynnie moduluje intensywność pres-singu. Zorganizowana gra pod własną bramką łatwo przechodzi w presję na połowie rywala.


PODATNOŚĆ NA KONTRATAKIMocna strona drużyny, która jest jednocześnie jej największą bolączką. Boczni obrońcy, pod-łączając się do ofensywy, często pozostawiają swoją strefę wystawioną na kontrataki.

-

- OGRANICZENIA TRANSFEROWEZ powodów ekonomicznych już drugi sezon z rzędu klub boryka się z poważnymi ogranicze-niami transferowymi. Walka w Primera rozpo-cznie się więc bez spektakularnych wzmocnień.

3690 L. Hernández3690 B. Espinosa3549 A. Lora

Strona: www.realsporting.com Dyrektor sportowy: Nico RodríguezE-mail: [email protected] Sponsor główny: Ayuntamiento de Gijón

Adres: Isabel la Católica, 33202 Gijón Producent strojów: KappaPrezydent: Antonio Veiga Oficjalne fankluby: 164

11 M. Á. Guerrero9 C. Castro7 P. Pérez

11 J. Rodríguez4 J. Muñiz3 P. Pérez


20

9

19

1

52

3

10

23

GUERRERO

SANABRIA

CARMONAJONY

CASES

Á. MENÉNDEZ

HERNÁNDEZ

CUÉLLAR

BERNARDO

LORA

4-2-3-1

11

6

S. ALVÁREZ

56 72 43 40 47 37 56 64 82Pkt

3

1314

15

10

19

10

5

2


A

S

A

100


Alejandro Vigil@alejandro_vigil


Omar Mascarell Real Madrid Castilla DP 22 wypożyczenie

Alen Halilović Barcelona OP 19 wypożyczenie

Tony Sanabria Roma ŚN 19 wypożyczenie

Roberto Canella Deportivo la Coruña LO 27 powrót z wyp.

Alberto Guitán Sporting Gijón B DP 24 awans z rezerw

Rachid Aït-Atmane Sporting Gijón B ŚP 22 awans z rezerw

TRANSFERY

Iván Hernández (ŚO) – szuka klubu (wolny transfer), Álex Ser-rano (OP) – Espanyol B (wolny transfer), Mandi Sosa (DP) – Elche (roz-wiązanie kontraktu°), Dani Ndi (ŚP) – brak klubu (rozwiązanie kontrak-tu°), Santi Jara (OP) – Albacete (rozwiązanie kontraktu).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


QUINI

OKIEM EKSPERTA

otrzeba matką wynalazku? Przypadek Sportingu Gijón potwierdza to powiedzenie w 100%. Pod ko-niec sezonu 2013/14 klub pożegnał poprzedniego trenera, José Ramóna Sandovala, i sięgnął po Abe-lardo Fernándeza – człowieka bez doświadczenia

w samodzielnej pracy w drugiej lidze, za to jak nikt znającego canterę Gijón. W tym samym czasie, z powodu zaległości finanso-wych, klub został obłożony przez LFP sankcjami transferowymi. Odpowiedź na ten problem mogła być tylko jedna: Mareo.

Abelardo przeprowadził eksperyment na żywym organizmie, choć na początku zeszłego sezonu sam jeszcze nie wierzył w możliwość jego powodzenia. To była konieczność, w obliczu której stanął klub. „Wpuszczając do składu ośmiu czy siedmiu dzieciaków naraz, nie możemy liczyć, że awansujemy do Primera”. A jednak. Ograniczenia nałożone przez LFP pozwoliły Sportingowi włączać do drużyny za-wodników z rezerw i to właśnie ku słynnej klubowej szkółce – Mareo – zwrócił się wzrok trenera. Tam Abelardo wyszukał „yogurines” – jak nazywają Hiszpanie „młodych gniewnych” – których dobrze znał z pracy na zapleczu Liga Adelante. Do pierwszego składu przebili się między innymi Jony Rodríguez, Rachid, Pablo Peréz, Julio César Rodríguez, Carlos Castro czy Jorge Meré... Sporting został drugą najmłodszą drużyną w Segunda División, zaraz po Barcelonie B. Wbrew niedowierzaniu Abelardo, zaciąg ten wywalczył awans do naj-

wyższej klasy rozgrywkowej Hiszpanii i to bez konieczności udziału w barażach. Powołania trenera do pierwszej drużyny sprawiły, że Spor-tingiem po raz kolejny w jego 110-letniej historii zawładnęła „locura mareona” (szaleństwo Mareo), która wywołała prawdziwą lawinę. Na miejsce zawodników rezerw, którzy zapracowali na awans, wskoczyli kolejni, jeszcze młodsi, uruchamiając efekt domina w całym klubie. Nawet piłkarze, którzy w tym okienku przybyli w ramach wypożycze-nia – Sanabria, Halilović i Mascarell – w pełni wpisują się w wizję mło-dej, dopiero rozwijającej skrzydła drużyny. Najstarszy z nich, defen-sywny pomocnik, który przyszedł z Realu Castilla, ma zaledwie 22 lata.

Drużyna, która w letnim okienku poprzedniego sezonu straciła dwóch najbardziej skutecznych zawodników – Dejana Lekicia i Ste-fana Šćepovicia – pod wodzą Abelardo zupełnie odmieniła swo-je oblicze. Z najbardziej bramkostrzelnej ekipy Segunda División przemieniła się w drużynę zdyscyplinowaną taktycznie i pewną w defensywie – coś zupełnie odmiennego niż to, czego moglibyśmy się spodziewać po składzie pełnym „yogurines”. Szczelność obro-ny Sportingu najlepiej obrazują dwie liczby – zaledwie 27 stra-conych bramek i passa dwudziestu kolejek z rzędu bez porażki, która trwała od początku sezonu 2014/15. W takim stylu Sporting udowodnił, że nie ma rzeczy niemożliwych. Teraz czeka go kolej-ny sezon ograniczeń transferowych i kolejny, w którym pierwsze skrzypce zagra Mareo – tym razem w Primera.

Locura Mareona

Jedynym celem w tym sezonie jest utrzymanie. Mamy jed-nak także nadzieję, że niektórzy zawodnicy, jak reprezen-tanci Hiszpanii U-21 – Carlos Castro i Jorge Meré – nabiorą doświadczenia dzięki grze w Primera. Przewagą Sportingu jest fakt, że ci młodzi chłopcy w większości mają za sobą lata wspólnej gry pod wodzą Abelardo, gdy ten trenował jeszcze rezerwy. Zaaklimatyzować się będą musieli jedy-nie Mascarell, Sanabria i Halilović, wypożyczeni z Realu Madryt, Romy i Barçy. Warto też pamiętać, że Sporting nie stracił tego lata nikogo z kluczowych zawodników, w prze-ciwieństwie do takich ekip jak Espanyol, Rayo, Málaga czy Celta. Atmosfera w szatni jest świetna, w Sportingu nie ma konfliktów i nie ma świętych krów. Wszyscy w tej drużynie są niezwykle głodni sukcesu.

W lipcu klub zaciągnął kredyt wysokości ośmiu milio-nów i spłacił wszelkie zobowiązania wobec tamtejszego US-u i ZUS-u. W grudniu trzeba będzie zapłacić kolejnych siedem milionów. Jeśli to się uda i klub z Gijón nie będzie już zalegać z pensjami zawodników, w przyszłym sezonie będzie mógł normalnie przeprowadzać transfery. Dla przy-szłości Sportingu kluczowy okaże się jednak ten wrzesień – wtedy Javier Fernández powinien podjąć decyzję komu sprzeda swój pakiet akcji, 73% całej puli.

P

RED. NACZ. SPORTING 1905

BILANS: 0 MLN €



STEFAN ŠĆEPOVIĆ

°wydalony dyscyplinarnie

5Mistrzostwo

Segunda División


Wicem

istrzostwo Prim

era División: 1 (1978/79)


101


511 29 28 15 14

17P O M O C N I C Y

6 10 7 2522188

N A PA S T N I C Y

24


3

24,1

fot.

ww

w.r

eals

port

ing.

com C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: ABELARDO FERNÁNDEZ Pierwszy asystent: IGNACIO TE-JADA Trener bramkarzy: ISIDRO FERNÁNDEZ Trener przyg. fiz.: GERARDO RUIZ Delegat: ENRIQUE DE CASTRO „QUINI”

SZTAB SZKOLENIOWY

SPORTING GIJÓN PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Iván Cuéllar Hiszpania brak BR 25.05.1984 187 / 79 1,5 mln 2018

13 Alberto García Hiszpania brak BR 09.02.1985 182 / 77 300 tys. 2017

26 Dennis Díaz Hiszpania brak BR 08.08.1992 183 / 74 b/d 2016

2 Luis Hernández Hiszpania brak PO 14.08.1989 182 / 74 1,8 mln 2016

11 Alberto Lora Hiszpania brak PO 25.03.1987 168 / 67 2,2 mln 2018

5 Bernardo Espinosa Kolumbia brak ŚO 11.07.1989 192 / 85 2,5 mln 2016

29 Julio César Rodríguez Hiszpania brak ŚO 07.12.1995 194 / 83 100 tys. 2018

28 Jorge Meré Hiszpania Hiszpania U-21 ŚO 17.04.1997 182 / 77 400 tys. 2019

30 Alberto González Hiszpania brak ŚO 14.03.1993 182 / 75 b/d 2016

3 Álex Menéndez Hiszpania brak LO 15.07.1991 181 / 72 500 tys. 2016

15 Roberto Canella Hiszpania brak LO 07.02.1988 180 / 73 1,5 mln 2017

14 Alberto Guitán Hiszpania brak DP 29.07.1990 182 / 74 b/d 2017

17 Omar Mascarell Hiszpania brak DP 02.02.1993 181 / 75 b/d wyp.

6 Sergio Alvárez Hiszpania brak ŚP 23.01.1992 180 / 72 2,5 mln 2019

8 Álex Barrera Hiszpania brak ŚP 12.05.1991 191 / 80 1 mln 2016

10 Nacho Cases Hiszpania brak ŚP 22.12.1987 174 / 66 2,2 mln 2018

24 Rachid Aït-Atmane Algieria brak ŚP 04.02.1993 190 / 76 300 tys. 2019

7 Juan Muñiz Hiszpania brak OP 14.03.1992 175 / 74 500 tys. 2018

18 Isma López Hiszpania brak OP 29.01.1990 180 / 75 1 mln 2016

22 Pablo Pérez Hiszpania brak OP 02.08.1993 187 / 76 800 tys. 2019

25 Alen Halilović Chorwacja Chorwacja OP 18.06.1996 170 / 65 5 mln wyp.

19 Carlos Carmona Hiszpania brak PN 05.07.1987 177 / 72 1,5 mln 2019

21 Hugo Fraile Hiszpania brak LN 16.03.1987 176 / 75 300 tys. 2016

23 Jony Rodríguez Hiszpania brak LN 09.07.1991 179 / 80 2 mln 2016

9 Miguel Ángel Guerrero Hiszpania brak ŚN 12.07.1990 180 / 77 1 mln 2016

16 Carlos Castro Hiszpania Hiszpania U-21 ŚN 01.06.1995 177 / 68 800 tys. 2016

20 Tony Sanabria Paragwaj° Paragwaj ŚN 04.03.1996 180 / 74 3,5 mln wyp.

„Awans do Primera to najlep-sze, co spotkało mnie w życiu”

w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

w

19

w

21 23 9

–ABELARDO FERNÁNDEZ

w

w

w

w

w

w

w

w

w




16 20

102


Gimnástica de Torrelavega 0:1 18.07 III Memoriał Manolo Preciado

Racing Santander 0:0 18.07 III Memoriał Manolo Preciado

Lealtad 1:9 22.07 Villaviciosa

Tenerife 1:1 26.07 Copa Emmasa

Almería 1:1 01.08 Luanco

Ponferradina 1:0 05.08 Ponferrada

Palermo 3:1 08.08 Trofeo Villa de Gijón

Real Valladolid 0:0 12.08 Valladolid

Villarreal 0:1 15.08 Gijón

Eibar 1:0 03.09 Zamudio

fot. ww

w.realsporting.com

Kluczowy transfer

Mimo że Sporting musi stawić czoła ogranicze-niom transferowym w tym o k i e n k u , k o r z y s t a j ą c z możliwości wypożycze-nia, udało mu się sprowa-dzić obiecujących graczy. W ten sposób do Gijón trafił najpierw eksbarcelonista

Tony Sanabria, a potem aktualny zawod-nik Barçy, Alen Halilović. Choć transfer ten wisiał na włosku ze względu na brak zgody ojca zawodnika, który nie chciał by jego syn trafił w szeregi beniaminka, ostatecznie zadecydowało zaufanie Luisa Enrique do Abelardo. Dzięki temu już w tym sezonie będziemy mogli oglądać młodego pomoc-nika w Primera División. Dla Halilovicia, najmłodszego debiutanta w historii repre-zentacji Chorwacji, który swój pierwszy mecz w kadrze rozegrał mając jedynie szes-naście lat, stawka jest wysoka. Występami w Gijón może zapewnić sobie powołanie na mistrzostwa Europy, ale przede wszystkim powrót do pierwszego składu Barçy.

„W La Masii masz wszystko, by osiągnąć sukces, ale naprzód idzie tylko ten, kto po-trafi to docenić. Gdybym doceniał to co miałem, może ten moment nadszedłby wcześniej”.

Dla Jony’ego Rodrígueza chwila triumfu nadeszła właśnie teraz, gdy po debiutanckim sezonie awansował ze Sportin-giem do Primera. 24-letni skrzydłowy, grywający zarówno na lewej, jak i na prawej flance, ma już za sobą skomplikowaną ka-rierę – przeszedł m.in. przez rezerwy Oviedo, Barcelony i Getafe. Odnalazł się jednak dopiero w Sportingu, choć i tu nie od razu. Sandoval nie chciał obdarzyć go zaufaniem, odważył się na to dopiero Abelardo. Wymarzony debiut w meczu z Hérculesem był ledwie początkiem wspaniałego sezonu, w którym Jony odpła-cił się trenerowi jedenastoma asystami, siedmioma bramkami i przede wszystkim rewelacyjną grą. Teraz status kluczowego zawodnika Jony Rodríguez musi potwierdzić w La Liga.

Największa gwiazda


JONY RODRÍGUEZ

Trener ABELARDO FERNÁNDEZ

DOM

WYJAZD

0:0 (23.08)

Real Madryt

Real Sociedad

0:0 (29.08)

0:1 (12.09)

Valencia

Deportivo

20.09

ALENHALILOVIĆ

Najbardziej drapieżny z watahy młodych wilków z Gijón, napastnik repre-zentacji Hiszpanii U-21. W zeszłym sezonie wyko-rzystał szansę, którą dał mu Abelardo i zadebiuto-wał w pierwszym składzie

Sportingu, notując w sumie dziewięć goli. „Pokaż ile znaczy nazwisko, które nosisz, Castro” – powtarza mu delegat Sportingu, Enrique „Quini” Castro, największy piłkar-ski wzór i punkt odniesienia dla Carlosa.

CARLOSCASTRO

„Jestem człowiekiem z Xixón” – mówi o sobie mistrz olimpijski z Barcelony, były gracz Sportingu i Barçy, kapitan reprezenta-cji Hiszpanii. Doświadczenie zdobyte w podczas prowadzenia drużyny rezerw zaprocentowało pod koniec sezonu 2013/14, gdy Abelardo przejął pałeczkę po Sandovalu i objął pierwszą drużynę. Jego trenerskimi wzorami są byli koledzy z Bar-celony – Guardiola i Luis Enrique – choć podziwia też Simeo-ne. Wydaje się, że Sporting wreszcie odnalazł w nim lidera, którego rozpaczliwie brakowało od momentu utraty Manolo Preciado. Po wywalczeniu upragnionego awansu do Primera w Gijón zaczęła się szerzyć filozofia „abelardismo”. On sam wszystko przyjmuje ze spokojem: „Zawsze taki byłem. Bar-dziej zdenerwowany na treningach niż podczas meczów. Teraz przynajmniej nie grozi mi, że ze stresu wypadną mi włosy”.


Młody wilk

16


HISZPA N | 45 lat

W KLUBIE OD: maj 2014POPRZEDNIE KLUBY: Tuilla, Candás, Sporting Gijón B.

25

@jony2426


103

CIEKAWE LICZBY




Valencia


VALENCIA CLUB DE FÚTBOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

ESTADIO MESTALLA


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1919

Opracowanie: Dominik Piechota, Krystian Porębski

fot.

ww

w.v

alen

ciac

f.es



39 000Przydomki:

Blanquinegros, Los Che


SEZON 14/15

DEFENSYWANajwiększa siła Los Ches. W poprzednim sezonie stracili zaledwie 32 gole. Nawet po odejściu Otamendiego potrafią grać głęboko cofnięci i skutecznie się bronić.

+

+ STAŁE FRAGMENTY GRYTylko Atlético może pochwalić się lepszymi liczbami w tym aspekcie. Piłkarze Nuno zdo-byli dwadzieścia bramek po rzutach rożnych i wolnych Parejo.


SKUTECZNOŚĆKreują dużo sytuacji, ale nie ma komu zamie-niać je na gole. Negredo zatracił swój instynkt snajpera, a Paco i Rodrigo cierpią na częste wahania formy.

-

- KONTROLA GRYChorują na syndrom dwóch różnych połów. Mają problem z płynnością gry i często zbyt wyraźnie oddają rywalowi inicjatywę.

3312 D. Alves3097 Otamendi3004 J. Fuego

Strona: www.valenciacf.comE-mail: [email protected]

Adres: Plaza del Valencia CF 2, 46010 Walencja Producent strojów: AdidasPrezydent: Lay Hoon Chan Oficjalne fankluby: 467

12 D. Parejo11 P. Alcácer 7 Piatti

6 Piatti6 Feghouli6 Gayá


9

17

21

25

523

14

1015

RODRIGO

PACO ALCÁCER

ANDRÉ GOMES

ENZO PÉREZ

PAREJO

GAYÀ

ABDENNOUR

RYAN

MUSTAFI

BARRAGÁN

4-3-3

19

8

FEGHOULI

66 51 62 71 71 61 65 69 77Pkt

10

4

6

3 3 3

5

8

4

Dyrektor sportowy: Nuno Espírito SantoSponsorzy: Adidas, beIN Sports, Estrella Damm

104


Héctor Gómez @Generaldepie_

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaRodrigo Benfica PN / LN 24 30 mln €*Álvaro Negredo Manchester City ŚN 30 28 mln €**Aymen Abdennour Monaco ŚO 26 20 mln €***André Gomes Benfica ŚP 22 15 mln €*João Cancelo Benfica PO 21 15 mln €*Aderlan Santos Sporting Braga ŚO 26 10 mln €Santi Mina Celta Vigo ŚN 20 10 mln €Mathew Ryan Club Brugge BR 23 7 mln €Yoel Rodríguez Celta Vigo BR 25 2 mln €****Zakaria Bakkali PSV LN 19 wolny transferDanilo Braga DP 19 wypożyczenie*****

Ibrahim Diallo VCF Mestalla ŚO 19 awans z rezerwFran Villalba VCF Mestalla ŚP 17 awans z rezerw

TRANSFERY

Nicolás Otamendi (ŚO) – Manchester City (45 mln €), Andrés Guar-dado (DP) – PSV (2,8 mln €), Víctor Ruiz (ŚO) – Villarreal (2,7 mln €), Salva Ruiz (LO) – Granada, Nando (PN) – Córdoba, Federico Cartabia (PN) – Deportivo La Coruña, Robert Ibáñez (PN) – Granada, Vinícius Araújo (ŚN) – Cruzeiro (wypoży-czenie), Filipe Augusto (DP) – Rio Ave (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


EDMUNDO „MUNDO” SUÁREZ

OKIEM EKSPERTA

onad 130 mln przeznaczone na transfery może mylnie sugerować, że walencki klub przeszedł ist-ną transformację. W kadrze zrobiono jedynie deli-katny lifting, ale doszło do reorganizacji u samych sterów. Zamiast rządzącej trójki z Salvo i Rufete,

władzę absolutną przejął Nuno Espírito Santo.Rok temu pytaliśmy, czy pieniądze mogą dać szczęście, bo sin-

gapurski biznesmen ze swoją fortuną miał wprowadzić Nietoperze w nową erę sukcesów. Pierwszy sezon pod banderą Petera Lima trzeba uznać za jak najbardziej udany. I choć Valencia przedstawiła się Euro-pie szczelną defensywą oraz wysoką kulturą taktyczną w wykonaniu piłkarskich szczeniaków, to nie wszystko mogło się podobać kibicom z Mestalla, szczególnie jest to związane z osobą Jorge’a Mendesa.

Bombą wrzuconą do walenckiego środowiska okazał się Rodrigo Caio. Na oficjalnej stronie klubu ogłoszono transfer 21-latka za po-nad szesnaście milionów, za którym stał portugalski agent, uprzednio proszony o pomoc w transferach przez przyjaciela Petera Lima. Men-des załatwił transakcję swojego klienta, dogadując się z będącym na urlopie Nuno. Sytuacja wykreowała dwa obozy wśród kierownictwa klubu, bo Amadeo Salvo (poprzedni prezydent, wtedy dyrektor za-rządzający) oraz Rufete (ówczesny dyrektor sportowy) dowiedzieli się o tym z Twittera. Warto dodać, że parę dni wcześniej sekretariat tech-niczny ustalił chęć zatrudnienia Giannellego Imbuli, i to na tę samą

pozycję. Nuno, będąc na wakacjach, zagrał zupełnie po swojemu. Ostatecznie Caio nie przeszedł testów medycznych u dwóch nieza-leżnych lekarzy, choć mówi się, że to wyłącznie alibi dla wycofania się trenera z tej szemranej inicjatywy.

Efektem kilku tygodni przepychanek i niezgody była rezygnacja zarówno Salvo, jak i Rufete. Skończyły się czasy świętej trójcy, je-dyną osobą decyzyjną stał się duch święty (tłumaczenie nazwiska Espírito Santo z portugalskiego). Polityka klubu została „zmonopo-lizowana”, a niemal wszystkie decyzje należą do Nuno wsłuchują-cego się w rady Mendesa. Klubem, z ramienia przyglądającego się Petera Lima, rządzi pani Lay Hoon Chan, ale Singapurka jest przede wszystkim osobą reprezentacyjną.

Bezprecedensowe zamieszanie nie miało przełożenia na aspekt sportowy, ale wstrząsnęło hierarchią. Poza półroczną kontuzją Alvesa i sprzedażą zdeterminowanego do odejścia Otamendiego, fundamen-ty drużyny pozostały nienaruszone. Nuno poszerzył kadrę o trzech na-stolatków, chcąc zwiększyć konkurencję i przygotować się na rywaliza-cję na trzech frontach. By rozwijać świadomość taktyczną, zawodnicy przepracowali pretemporadę w systemie 3-5-2. Rok temu grali futbol cyniczny, okopani na własnej połowie, niszczący bezpośrednimi poda-niami i stałymi fragmentami gry, niczym madrycka inspiracja wprost od Diego Simeone. Tym razem ma być również widowiskowo. W końcu żółtodzioby Nuno szybko dorastają i chcą osiągnąć jeszcze więcej.

Młodość pod dyktaturą

Przed Valencią rok, który ma potwierdzić słuszność projek-tu Petera Lima. Jego celem średniookresowym jest rywali-zacja o największy tytuły, ale na to jeszcze zbyt wcześnie. Teraz priorytetami będą ponowna kwalifikacja do Ligi Mi-strzów, powalczenie o jak najlepsze rezultaty w pucharach, ale nade wszystko rozwój młodego zespołu, jakim zarządza Nuno Espírito Santo. Latem trzeba było zastąpić dwóch niezwykle ważnych piłkarzy, czyli Diego Alvesa (przerwa do stycznia z powodu kontuzji) oraz Nicolása Otamendie-go (transfer). Ich stanowiska zajęli Australijczyk Mathew Ryan i Tunezyjczyk Aymen Abdennour.

Podstawą u Portugalczyka jest obrona. Mustafi oraz Abdennour to silne charaktery, urodzeni przywódcy, dla mnie zapowiedź jednego z lepszych duetów środkowych w Europie. Pomocnicy również dają dużo jakości, do tego powstała alternatywa w postaci talentu Rodrigo De Paula. Nadzieją z przodu jest odświeżenie Álvaro Negredo, który ma przypomnieć sobie swoje najlepsze lata, są ku temu po-zytywne przesłanki. Nuno ma więcej możliwości, szerszą, konkurencyjną kadrę, ale to było niemal niezbędne przy walce na trzech frontach. Cele są identyczne jak przed ro-kiem, ale możliwości poślizgu jest znacznie więcej. Gra co trzy dni wymaga wyjątkowej dojrzałości.

P

Strona: www.valenciacf.comE-mail: [email protected]

Adres: Plaza del Valencia CF 2, 46010 Walencja Producent strojów: AdidasPrezydent: Lay Hoon Chan Oficjalne fankluby: 467

PLAZA DEPORTIVA, RADIO ESPORT


Najdroższy transfer w historii: Rodrigo Moreno za 30 mln € (do klubu w sezonie 2015/16)

6Mistrzostwo

Primera División

7Puchar

Hiszpanii

1Superpuchar

Hiszpanii

2Superpuchar

Europy


Puchar Zdobywców

Pucharów: 1 Puchar M

iast Targowych: 2 Finał Ligi M

istrzów: 2 M

istrzostwo Segunda D

ivisión: 2

*właścicielem kart był Meriton, Peter Lim przelał pieniądze swojej firmie **obowiązkowy wykup po awansie do LM ***dodatkowe 5 mln zmiennych w zależności od osiągnięć ****obowiązkowy wykup po wyp. *****obowiązkowy wykup za 15 mln

Dominik Piechota@dominikpiechota


105


25 192 3 54

6 14 12P O M O C N I C Y

18 15 8

16

201110

N A PA S T N I C Y

21


23

24

fot.

ww

w.v

alen

ciac

f.es

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: NUNO ESPÍRITO SANTO Pierwszy asystent: PHIL NEVILLE Trener bramkarzy: JOSE MANUEL OCHOTORENA Trener przyg. fiz.: ANTONIO DIAS Delegat: SALVADOR GONZÁLEZ „VORO”

SZTAB SZKOLENIOWY

VALENCIA PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Diego Alves Brazylia Brazylia BR 24.06.1985 187 / 83 8 mln 2019

13 Yoel Rodríguez Hiszpania brak BR 28.08.1988 185 / 84 2,5 mln 2017

25 Mathew Ryan Australia Australia BR 08.04.1992 184 / 82 7 mln 2021

26 Jaume Doménech Hiszpania brak BR 05.11.1990 187 / 76 b/d 2017

2 João Cancelo Portugalia Portugalia U-21 PO 27.05.1994 182 / 72 5 mln 2021

19 Antonio Barragán Hiszpania brak PO 12.06.1987 186 / 83 5 mln 2017

3 Rúben Vezo Portugalia Portugalia U-21 ŚO 25.04.1994 183 / 80 2 mln 2018

4 Aderlan Santos Brazylia° brak ŚO 09.04.1989 193 / 83 7,5 mln 2020

5 Shkodran Mustafi Niemcy Niemcy ŚO 17.04.1992 184 / 82 20 mln 2019

23 Aymen Abdennour Tunezja Tunezja ŚO 06.08.1989 187 / 84 10 mln 2020

31 Ibrahim Diallo Mali brak ŚO 12.08.1996 175 / 70 b/d 2019

6 Lucas Orban Argentyna Argentyna LO 03.02.1989 184 / 78 5 mln 2018

14 José Luis Gayà Hiszpania Hiszpania U-21 LO 25.05.1995 172 / 64 20 mln 2020

12 Danilo Brazylia° Brazylia U-20 DP 28.02.1996 183 / 74 7 mln wyp.

18 Javi Fuego Hiszpania brak DP 04.01.1984 182 / 74 7,5 mln 2017

10 Daniel Parejo Hiszpania brak ŚP 16.04.1989 180 / 75 20 mln 2020

15 Enzo Pérez Argentyna° Argentyna ŚP 22.02.1986 177 / 71 25 mln 2019

21 André Gomes Portugalia Portugalia ŚP 30.07.1993 188 / 84 20 mln 2019

30 Fran Villalba Hiszpania Hiszpania U-17 ŚP 11.05.1998 168 / 65 b/d 2020

20 Rodrigo De Paul Argentyna brak OP 24.05.1994 180 / 70 5 mln 2019

8 Sofiane Feghouli Algieria Algieria PN 26.12.1989 177 / 75 16 mln 2016

16 Zakaria Bakkali Belgia Belgia U-21 PN 26.01.1996 164 / 60 2 mln 2020

17 Rodrigo Moreno Hiszpania Hiszpania PN /LN 06.03.1991 181 / 77 18 mln 2019

11 Pablo Piatti Argentyna brak LN 31.03.1989 163 / 63 8 mln 2016

7 Álvaro Negredo Hiszpania brak ŚN 20.08.1985 186 / 86 18 mln 2019

9 Paco Alcácer Hiszpania Hiszpania ŚN 30.08.1993 176 / 71 20 mln 2020

22 Santi Mina Hiszpania Hiszpania U-21 ŚN 07.12.1995 177 / 71 4 mln 2021

„Jeśli będzie trzeba błagać Otamen-diego na kolanach, żeby został, nikt z nas nie będzie się tego wstydził”

SIŁA ZESPOŁU



w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

17

w

7 9 22

– RODRIGO DE PAUL

w

106


Wiener SK 4:0 08.07 Wiedeń

Southampton 1:0 11.07 Audi Quattro Cup

Werder Brema 0:0 11.07 Audi Quattro Cup

Bayern 1:4 18.07 Pekin

PSV 1:0 25.07 Alzira

Porto 0:0 01.08 Colonia Cup

FC Köln 2:3 02.08 Colonia Cup

Roma 1:3 08.08 Trofeo Naranja

Monaco 3:1 19.08 El. do LM

Monaco 1:2 25.08 El. do LM

fot. ww

w.valenciacf.es, Jan K

rzysztofikKluczowy transfer

Tunezyjczyk przychodzi jako bezpośrednie zastęp-stwo Otamendiego. Peter Lim był tak zdetermino-wany, by go ściągnąć, że wysłał po niego swój pry-watny samolot do Księ-stwa Monako. Rúben Vezo nie gwarantował pewności

w obronie, więc niezbędne było zatrudnie-nie kogoś bardziej doświadczonego. Ay-men musi wejść w buty lidera defensywy i zmierzyć się z oczekiwaniami kibiców, bo Otamendi zawiesił poprzeczkę bardzo wy-soko. Inne kwoty transferowe mogą robić wrażenie, ale część z nich to zabiegi czysto teoretyczne, bo Lim przelał tylko pieniądze do swojego przedsiębiorstwa Meriton, bę-dąc wcześniej właścicielem kart zawodni-czych Rodrigo i André Gomesa – teraz stali się własnością klubu. Negredo natomiast to obowiązkowy wykup zapisany w kon-trakcie. Wszystko to było spowodowane ograniczeniami nałożonymi przed rokiem przez Financial Fair Play.

W 2012 roku był już na wylocie z klubu, ale pod skrzydłami Valverde odżył i odzyskał zatraconą pewność siebie. Teraz trudno wyobrazić sobie Valencię bez 26-letniego kapitana.

Po przyjściu na Mestalla wyraźnie przegrywał rywalizację z Éve-rem Banegą oraz Sergio Canalesem. Początkowo usta-wiany tuż za napastnikiem, nie mógł się odnaleźć, brakowało mu dynamiki, ponadto często tracił pił-kę. Do żywych przywrócił go Valverde, ustawiając Hiszpana znacznie głębiej i uwypuklając jego atu-ty. Parejo śmiało można określić pomocnikiem box-to-box. Rozpoczyna akcje zespołu, cofając się blisko obrońców, ale również robi przewagę w polu karnym rywala. Świetnie wykonuje stałe fragmenty, dyktuje tempo gry, kreuje sytuacje, choć nadal zdarzają mu się niebezpieczne stra-ty. Wychowanek Realu Madryt w poprzednim sezonie zdobył dwanaście bramek. Wciąż czeka na powołanie do reprezentacji.

Największa gwiazda


DANIEL PAREJO

Trener NUNO ESPÍRITO SANTO

DOM

WYJAZD

0:0 (22.08)

Rayo

Deportivo

1:1 (30.08)

0:1 (12.09)

Sporting Gijón

Zenit

16.09

AYMENABDENNOUR

Przed rokiem Argentyń-czyk spalił się w debiu-cie z Sevillą, wylatując z murawy po dwóch mi-nutach za czerwoną kart-kę. Uniwersalny 21-latek balansuje między pierw-szym składem a ławką

rezerwowych, ale coraz częściej figuruje w planach Nuno. Może pełnić rolę rozgry-wającego, ale swobodnie czuje się też na bokach. Zabłysnął już swoim dryblingiem oraz precyzją podczas obsługiwania part-nerów asystami.

RODRIGODE PAUL

Przeskok z Rio Ave do Valencii po zaledwie dwóch latach pracy wiązał się z dużym ryzykiem. Nuno swoją pracą rozwiał wszel-kie wątpliwości. Awansował do Ligi Mistrzów, udowadniając, że jest jednym z najzdolniejszych trenerów młodego pokolenia.Poprzedni sezon pokazał, że szkoleniowiec urodzony na Wy-spie Świętego Tomasza zapewnia rozwój klubowi z Mestalla. Nietoperze występowały z powodzeniem w różnych ustawie-niach (4-2-3-1, 4-3-3, 3-5-2), a Portugalczyk zaskakiwał rozwiązaniami taktycznymi m.in. grą z czwórką środkowych pomocników, bez nominalnych skrzydłowych. Nuno ma duszę analityka, ale przede wszystkim silny charakter. Odpowiada za wszystkie decyzje sportowe, dobiera piłkarzy, odrzuca trudne charaktery. Latem zaprosił do współpracy Phila Neville’a, któ-ry ma być jego przedłużeniem wśród zawodników.


Młody wilk

20


PORT UGA LCZ Y K | 41 lat

W KLUBIE OD: lipiec 2014POPRZEDNIE KLUBY: Rio Ave.

23

WARTO ODWIEDZIĆ: VCF.PL

+ puchary i mecze kwalifikacyjne

@DaniParejo


107

CIEKAWE LICZBY

16 10

Villarreal

20Sezony w La Liga




VILLARREAL CLUB DE FÚTBOL

POPRZEDNIE SEZONY

PIERWSZA JEDENASTKA

EL MADRIGAL


06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15

Rok założenia:

1923

Opracowanie: Michał Świerżyński, Krystian Porębski, Kinga Wiśniewska

fot.

ww

w.v

illar

real

cf.e

s



16 500Przydomek:

Submarino Amarillo


SEZON 14/15

KREOWANIE SYTUACJIVillarreal to specjaliści od „osiągania strefy przeciwnika”. W ubiegłym sezonie tylko pił-karze Realu Madryt i Barcelony uderzali częś-ciej niż zawodnicy Żółtej Łodzi Podwodnej.

+

+ KONTRATAKTempo prowadzenia akcji i dążenie do bezpo-średnich i prostopadłych podań – te dwa czynniki wpływają na efektywność kontrataków Villar-real. Dopracowane niemal do perfekcji.


SKUTECZNOŚĆO ile Villarreal ma niezwykłą łatwość kreowa-nia sytuacji, o tyle bardzo często je marnuje. Podopieczni Marcelino zdecydowanie powinni popracować nad strzałami.

-

- GRA W OBRONIEObrona Los Amarillos jest solidna, bywa jednak „elektryczna”. Niepotrzebne kartki i wyklu-czenia oraz indywidualne błędy to ich problem. Wpadki zdarzają się głównie Bailly’emu.

3055 S. Asenjo2835 Mario2431 J. Costa

Strona: www.villarrealcf.es Dyrektor sportowy: Antonio CordónE-mail: [email protected] Sponsor główny: Pamesa Cerámica

Adres: Camino Miralcamp, 12540 Vila-Real Producent strojów: XtepPrezydent: Fernando Roig Alfonso Oficjalne fankluby: 21

12 L. Vietto7 G. Moreno6 I. Uche

9 D. Czeryszew4 M. Gómez3 G. dos Santos


917

7

13

624

11

4

19

BAKAMBU SOLDADO

SAMUELCASTILLEJO

PINA

COSTA

BAILLY

ARÉOLA

RUIZ

MARIO

4-4-2

2

21

BRUNO

62 77 65 56 62 41 77 59 60Pkt

2

5 5

7

4

18

2

6 6


A

S108


Javier Mata@javiermatika

zawodnik poprzedni klub poz. wiek rodzaj / kwotaSamu García Málaga PN 25 10 mln €

Roberto Soldado Tottenham ŚN 30 10 mln €

Samu Castillejo Málaga LN 20 8 mln €

Cédric Bakambu Bursaspor ŚN 24 7,5 mln €

Denis Suárez Barcelona OP 21 3 mln €*

Víctor Ruiz Valencia ŚO 26 2,7 mln €

Adrián López Porto ŚN 27 1 mln €**

Mariano Barbosa Sevilla BR 31 wolny transfer

Daniele Bonera AC Milan ŚO 34 wolny transfer

Alphonse Aréola PSG BR 22 wypożyczenie

Leo Baptistão Atlético ŚN 23 wypożyczenie***

Pablo Iñiguez Girona ŚO 21 powrót z wyp.

Matías Nahuel Villarreal B PN 19 awans z rezerw

TRANSFERY

Luciano Vietto (ŚN) – Atlético (20 mln €), Giovani dos Santos (ŚN) – Los Angeles Galaxy (6,4 mln €), Javier Aquino (PN) – Tigres (4,9 mln €), Ike-chukwu Uche (ŚN) – Tigres (3,5 mln €), Gerard Moreno (ŚN) – Espanyol (1,5 mln €°), Jonathan Pereira (ŚN) – szuka klubu (rozwiązanie kontraktu), Juan Carlos (BR) – Albacete, Chechu Dorado (ŚO) – Rayo Vallecano, Hernán Pérez (PN) – Espanyol, Cani (LN) – Deportivo (wolny transfer), Javi Espinosa (ŚP) – Elche, Moi Gómez (LN / OP) – Getafe (wypożyczenie), Dienis Czeryszew (LN) – Real Madryt, Jonathan Pereira (ŚN) – Real Valladolid (powrót z wyp.).

ODESZLI:

Najlepszy strzelec


GIUSEPPE ROSSI

OKIEM EKSPERTA

ółta Łódź Podwodna wygląda jakby przeszła przez mały sztorm, ale sprawy na pokładzie są pod kontrolą. W tym okienku klub opuściło i po-witało łącznie 29 piłkarzy, lecz mimo wszystko zachowana jest harmonia liczbowa i jakościowa.

Klub z małego miasteczka Vila-real kolejny sezon z rzędu pokazu-je, że projekt jest prowadzony z pomysłem, efektywnie i efektownie. W tym sezonie ponownie zagra w Lidze Europy, dzięki czemu cele postawione w poprzednim zostały spełnione. Zespół długo utrzy-mywał się w walce o czołową piątkę, ostatecznie ulegając rywalom, ale wstydu nie było – to nic strasznego zostać pokonanym w boju przez gigantów (Real i Barcelonę), ustępującego mistrza (Atlético), powracającą „na swoje miejsce” Valencię oraz świetną Sevillę. Se-villę, która krocząc po swój kolejny europejski triumf, wywalczony na Stadionie Narodowym w Warszawie, wyeliminowała dobrze spi-sujący się w Lidze Europy Villarreal (w 1/16 finału). Gdyby nie kulki Gianno Infantino, moglibyśmy znów zobaczyć więcej hiszpańskich zespołów w decydujących fazach rozgrywek europejskich.

W klubie, tak jak już napisałem, zbierają się po małym sztormie. Odeszło wielu kluczowych zawodników, szczególnie tych stanowią-cych o sile ofensywnej zespołu (Aquino, Uche, Vietto, Giovanni dos Santos). Oczywiście nie za czapkę gruszek – wpływy z transferów

szacuje się na nieco ponad 35 milionów euro. Działacze postąpi-li mądrze i nie zbierali do skarbonki doskonale wiedząc, że jeśli chcą utrzymać obecny kurs, niezbędne są inwestycje. Genialnym posunięciem (przynajmniej na papierze) wydaje się sprowadzenie Roberto Soldado, od którego będzie wymagać się zapełnienia luki po Vietto i Uche. Popularny „Żołnierz” wydaje się mieć wszystko, czego mu potrzeba – pewne miejsce w składzie (czego brakowało w Tottenhamie), zaufanie ze strony klubu i doświadczenie zdoby-te przez lata w Hiszpanii i Anglii. Ale jest coś jeszcze, chęć do gry i szansa załapania się na mistrzostwa Europy, które mogą być jego ostatnią szansą na grę w ważnym turnieju w barwach La Roja. Wiele do udowodnienia i chyba najlepsze miejsce, aby tego do-konać (Soldado pochodzi z Walencji). Oczy kibiców będą również wpatrzone na duet ściągnięty z Málagi za osiemnaście milionów – Castillejo i Samuela Garcíę – a także w wielki talent wypożyczo-nego Léo Baptistão.

Załoga wymieniona, nowym kapitanem Żołnierz, kurs pozostaje bez zmian – jak najlepszy wynik w Pucharze Króla i Lidze Europy. W Primera División Villarreal ponownie celuje w szóste miejsce (trze-ci rok z rzędu). A przy tak intensywnym graniu rywali, może które-muś omsknie się noga. A wtedy – kto wie? Pozostaje trzymać kciuki i trzymać się burty, bo zapowiada się emocjonujący rejs.

Nowa załoga, kurs ten sam

Wynik osiągnięty w poprzednim sezonie był bardzo zado-walający, zakwalifikowaliśmy się ponownie do rozgry-wek europejskich i przez długi czas walczyliśmy z Sevillą o piąte miejsce. Drużyna przeszła rekonstrukcję, odeszło bardzo dużo piłkarzy: Vietto, Gio, Uche, a Asenjo jest kontuzjowany. To byli ważni zawodnicy, ale na ich miej-sce pojawili się nowi. Wypożyczyliśmy Aréolę z PSG, wy-dobyliśmy perełki z Málagi – Castillejo i Garcíę – a w ata-ku mamy Baptistão oraz największe wzmocnienie lata, Roberto Soldado. Na pewno nie stracił swojego instynk-tu strzeleckiego, a doświadczenie zebrane w Anglii musi zaprocentować.

W zespole jest wielu młodych piłkarzy, lecz na boisku pokieruje nimi Bruno, kapitan i gwiazda zespołu. Czwarty sezon Marcelino pokazuje, że projekt pod tytułem Villar-real idzie zgodnie z planem, a działacze są zadowoleni. Celem na ten sezon jest ponownie zająć miejsce gwa-rantujące grę w Europie i zajść jak najdalej w Pucharze Króla. Nie zapominamy o Lidze Europy, gdzie również chcemy wypaść korzystnie już po wyjściu z grupy.

Ż

DZIENNIK AS




NILMAR

*Barça z prawem pierwokupu: po roku 3, po dwóch 6 mln. Villarreal zapłacił 4 mln Sevilli za przerwanie wypożyczenia Denisa **wypożyczenie za opłatą ***z opcją wykupu °Villarreal zachował 50% praw

2Puchar

Intertoto


Półfinał Ligi M

istrzów: 1 (2

005/06)


109


13 522 6 4423

3 11 4P O M O C N I C Y

21 14 7

28

19268

N A PA S T N I C Y

18


24

24,8

fot.

ww

w.v

illar

real

cf.e

s

C

° ob

cokr

ajow

iec

(bez

pas

zpor

tu U

E lu

b A

KP)

Trener: MARCELINO GARCÍA TORAL Pierwszy asystent: RUBÉN URIA Trener bramkarzy: JESÚS UNANUA Trener przyg. fiz.: ISMA-EL FERNÁNDEZ Delegat: PASCUAL DONAT

SZTAB SZKOLENIOWY

VILLARREAL PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16


1 Sergio Asenjo Hiszpania brak BR 28.06.1989 189 / 70 7 mln 2019

25 Mariano Barbosa Argentyna brak BR 27.07.1984 188 / 77 800 tys. 2017

13 Alphonse Aréola Francja Francja U-21 BR 27.02.1993 191 / 88 4 mln wyp.

2 Mario Gaspar Hiszpania brak PO 24.11.1990 182 / 71 6 mln 2019

22 Antonio Rukavina Serbia Serbia PO 26.01.1984 176 / 74 2,5 mln 2016

5 Mateo Musacchio Argentyna Argentyna ŚO 26.08.1990 182 / 73 9 mln 2018

6 Víctor Ruiz Hiszpania brak ŚO 25.01.1989 185 / 80 4 mln 2019

23 Daniele Bonera Włochy brak ŚO 31.05.1981 183 / 74 500 tys. 2016

44 Pablo Iñiguez Hiszpania Hiszpania U-21 ŚO 20.01.1994 183 / 72 800 tys. 2018

24 Eric Bailly WKS° WKS ŚO 12.04.1994 187 / 77 3 mln 2020

3 Bojan Jokić Słowenia Słowenia LO 17.05.1986 176 / 75 700 tys. 2017

11 Jaume Costa Hiszpania brak LO 18.03.1988 171 / 67 4 mln 2017

27 Adrián Marín Hiszpania Hiszpania U-19 LO 09.01.1997 185 / 75 b/d 2017

4 Tomas Pina Hiszpania brak DP 14.10.1987 185 / 75 3 mln 2018

21 Bruno Soriano Hiszpania Hiszpania DP 12.06.1984 184 / 74 8 mln 2020

– Rodri Hernández Hiszpania Hiszpania U-19 DP 22.06.1996 190 / 80 b/d 2016

8 Jonathan dos Santos Meksyk Meksyk ŚP 26.04.1990 172 / 74 6 mln 2019

14 Manu Trigueros Hiszpania brak ŚP 17.10.1991 178 / 70 6 mln 2019

18 Denis Suárez Hiszpania Hiszpania U-21 OP 06.01.1994 181 / 72 12 mln 2019

7 Samuel García Hiszpania brak PN 13.07.1990 179 / 73 7,5 mln 2020

26 Matías Nahuel Argentyna Hiszpania U-19 PN 22.10.1996 175 / 67 b/d 2018

19 Samu Castillejo Hiszpania Hiszpania U-21 LN 18.01.1995 179 / 61 7,5 mln 2020

28 Alfonso Pedraza Hiszpania Hiszpania U-19 LN 09.04.1996 184 / 75 b/d 2016

9 Roberto Soldado Hiszpania brak ŚN 27.05.1985 179 / 72 10 mln 2018

10 Leo Baptistão Brazylia brak ŚN 26.08.1992 181 / 71 5 mln wyp.

17 Cédric Bakambu Francja brak ŚN 11.04.1991 182 / 70 5,5 mln 2020

20 Adrián López Hiszpania brak ŚN 08.01.1988 183 / 74 5 mln wyp.

43 Fran Sol Hiszpania brak ŚN 13.03.1992 181 / 71 b/d 2016

„Jesteśmy bardzo dobrzy w wielu aspek-tach gry. Potrafimy przejąć szybko piłkę, jesteśmy zdyscyplinowani i skuteczni”

SIŁA ZESPOŁU



w

wyc

how

anek

wg

defi

nicj

i UEF

Aw

9

w

10 17 20

– MARCELINO GARCÍA TORAL

w

w

w

w

w

w

110


Reus 0:1 18.07 Reus

Gimnastic 1:1 22.07 Tarragona

Wolfsburg 2:1 25.07 Londyn

Olympique Lyon 2:0 26.07 Londyn

Derby County 1:1 29.07 Derby

Everton 1:2 02.08 Liverpool

Levante 2:0 06.08 Vila-real

Sassuolo 1:1 09.08 Sassuolo

Sporting Gijón 0:1 15.08 Gijón

fot. ww

w.villarrealcf.es

Kluczowy transfer

Bez wątpienia transfero-wym hitem lata w Vila--real, ale i całej Hiszpanii, był wyczekiwany powrót Soldado. Wyspiarski kli-mat nie służ y ł Żo łnie-rzowi; w 76 występach zdobył zaledwie szesna-ście bramek i jedenaście

asyst. Ten transfer to idealne wyjście dla obu stron – piłkarz zauważalnie męczył się pobytem w Anglii, a powrót w rodzin-ne strony i do regularnych występów w La Liga brzmi jak sposób na doskonałą kura-cję. Villarreal z kolei po sprzedaży Vietto i Uche zdecydowanie osłabił siłę raże-nia. Doświadczony napastnik o uznanej, może nieco przykurzonej ostatnio marce, z przeszłością w reprezentacji, to właśnie to czego klub potrzebował. Dziesięć mi-lionów euro powinno się szybko spłacić, a jeśli powróci wysoka forma, Roberto może pomyśleć jeszcze o załapaniu się na mistrzostwa Europy we Francji.

Lata lecą, piłkarze przychodzą i odchodzą, natomiast Bruno niezmiennie dzieli i rządzi na środku pomocy Los Amarillos.

Ze swoich boiskowych zadań wywiązuje się lepiej niż do-brze – opanował niemal do perfekcji wyprowadzanie piłki z obrony i rozpoczynanie groźnych kontr. Jako wychowanek nigdzie się nie wybiera – wręcz prze-ciwnie – swoim zaangażowaniem i oddaniem bu-duje sobie pomnik legendy za życia (i kariery). Nie odmawiajmy mu tego, zasłużył sobie. Ka-pitan ma szansę jeszcze w tym sezonie pobić rekord występów w żółtej koszulce drużyny z Vila-real należący do Marcosa Senny, lecz musi ustrzegać się kontuzji (w poprzednim sezonie pauzował przez trzynaście kolejek). Jego doświadczenie i opanowanie przydadzą się szczególnie w Lidze Europy, gdzie Villarreal ma szansę powalczyć o późne fazy turniejowe.

Największa gwiazda


BRUNO SORIANO

Trener MARCELINO GARCÍA TORAL

DOM

WYJAZD

1:1 (23.08)

Betis

Espanyol

3:1 (28.08)

1:3 (13.09)

Granada

Rapid Wiedeń

17.09

ROBERTOSOLDADO

V i l l a r r e a l o b r o d z i ł w ś w i e t n i e z a p o w i a -dających się m łodych pomocników. Najlepiej z nich r ok uje Nahuel , hiszpańsko-argentyński prawoskrzydłowy. Mimo pojawienia się na El Ma-

drigal dwóch Samuelów z Málagi, świeżo upieczony mistrz Europy U-19 nie stoi na straconej pozycji. Dynamiczny, potrafi prowadzić piłkę krótko przy nodze i wy-kończyć akcję, jak w finale wspomniane-go czempionatu.

MATÍASNAHUEL

Marcelino to jeden z najbardziej szanowanych trenerów w La Liga, dwukrotnie najlepszy według dziennika Marca. Ekipy prowadzone przez Torala charakteryzują się miłym dla oka futbolem, potrafią się przeciwstawić każdemu, a w defensy-wie nie można im wiele zarzucić. Z drugiej strony, co jeszcze dobitniej pokazał poprzedni sezon, wydaje się, że 50-letni szkoleniowiec ma do czynienia ze zjawiskiem tzw. szklanego sufitu. W kampanii 2007/08, czyli jego drugich rozgrywkach La Liga, osiągnął pułap 60 punktów. I do tej pory nie pobił tego rezultatu, choć wielokrotnie był tego bardzo bliski. Gdyby nie np. słaba końcówka poprzedniego sezonu, wynik byłby o wiele lepszy, a tak, Żółta Łódź Podwodna wyrównała tylko ten stan i poprawiła swój dorobek o punkt w stosunku do roku poprzed-niego. Czas na przełom, panie Marcelino.


Młody wilk

26


HISZPA N | 50 lat

W KLUBIE OD: styczeń 2013POPRZEDNIE KLUBY: Sevilla, Real Saragossa, Racing Santander, Recreativo Huelva, Sporting Gijón, Sporting Gijón B, Lealtad.

9

WARTO ODWIEDZIĆ: VILLARREALCFPOLAND.WORDPRESS.COM O L E M A G A Z Y N . P L

111

TERMINARZ R O Z G R Y W E K1. kolejka 21-24.08

Málaga SevillaEspanyol Getafe

Deportivo SociedadAtlético Las Palmas

Rayo ValenciaAthletic Barcelona

Sporting Real MadrytLevante Celta Vigo

Betis VillarrealGranada Eibar

5. kolejka 22-24.09Atlético Getafe

Espanyol ValenciaGranada Sociedad

Celta Vigo BarcelonaLevante Eibar

Rayo SportingAthletic Real Madryt

Las Palmas SevillaMálaga Villarreal

Betis Deportivo

9. kolejka 23-26.10Barcelona Eibar

Sevilla GetafeLas Palmas Villarreal

Celta Vigo Real MadrytLevante SociedadAtlético ValenciaMálaga DeportivoAthletic Sporting

Granada BetisRayo Espanyol

13. kolejka 27-30.11Getafe Villarreal

Eibar Real MadrytBarcelona Sociedad

Sevilla ValenciaLas Palmas Deportivo

Celta Vigo SportingLevante BetisAtlético EspanyolMálaga Granada

Rayo Athletic

17. kolejka 30-31.12Real Madryt Sociedad

Villarreal ValenciaGetafe Deportivo

Eibar SportingBarcelona Betis

Sevilla EspanyolLas Palmas Granada

Celta Vigo AthleticLevante Málaga

Rayo Atlético

2. kolejka 28-30.08Villarreal EspanyolSociedad Sporting

Barcelona MálagaCelta Vigo Rayo

Real Madryt BetisEibar Athletic

Sevilla AtléticoValencia Deportivo

Las Palmas LevanteGetafe Granada

6. kolejka 25-27.09Valencia Granada

Barcelona Las PalmasReal Madryt Málaga

Sevilla RayoVillarreal Atlético

Eibar Celta VigoSporting Betis

Deportivo EspanyolGetafe Levante

Sociedad Athletic

10. kolejka 30.10-02.11Eibar Rayo

Getafe BarcelonaVillarreal Sevilla

Real Madryt Las PalmasSociedad Celta VigoValencia Levante

Deportivo AtléticoSporting Málaga

Betis AthleticEspanyol Granada

14. kolejka 04-07.12Villarreal Rayo

Real Madryt GetafeSociedad EibarValencia Barcelona

Deportivo SevillaSporting Las Palmas

Betis Celta VigoEspanyol LevanteGranada AtléticoAthletic Málaga

18. kolejka 02-04.01Rayo Sociedad

Valencia Real MadrytDeportivo VillarrealSporting Getafe

Betis EibarEspanyol BarcelonaGranada SevillaAthletic Las PalmasMálaga Celta VigoAtlético Levante

3. kolejka 11-14.09Levante Sevilla

Espanyol Real MadrytSporting ValenciaAtlético Barcelona

Betis SociedadGranada VillarrealAthletic Getafe

Celta Vigo Las PalmasMálaga Eibar

Rayo Deportivo

7. kolejka 02-05.10Sevilla Barcelona

Las Palmas EibarCelta Vigo Getafe

Levante VillarrealAtlético Real MadrytMálaga SociedadAthletic Valencia

Granada DeportivoEspanyol Sporting

Rayo Betis

11. kolejka 06-09.11Eibar Getafe

Barcelona VillarrealSevilla Real Madryt

Las Palmas SociedadCelta Vigo Valencia

Levante DeportivoAtlético SportingMálaga BetisAthletic Espanyol

Rayo Granada

15. kolejka 11-14.12Villarreal Real Madryt

Getafe SociedadEibar Valencia

Barcelona DeportivoSevilla Sporting

Las Palmas BetisCelta Vigo Espanyol

Levante GranadaAtlético Athletic

Rayo Málaga

19. kolejka 08-11.01Sociedad Valencia

Real Madryt DeportivoVillarreal Sporting

Getafe BetisEibar Espanyol

Barcelona GranadaSevilla Athletic

Las Palmas MálagaCelta Vigo Atlético

Levante Rayo

4. kolejka 18-20.09Getafe Málaga

Real Madryt GranadaValencia Betis

Eibar AtléticoSociedad Espanyol

Sevilla Celta VigoDeportivo SportingVillarreal Athletic

Las Palmas RayoBarcelona Levante

8. kolejka 16-19.10Barcelona Rayo

Eibar SevillaGetafe Las Palmas

Villarreal Celta VigoReal Madryt Levante

Sociedad AtléticoValencia Málaga

Deportivo AthleticSporting Granada

Betis Espanyol

12. kolejka 20-23.11Getafe Rayo

Villarreal EibarReal Madryt Barcelona

Sociedad SevillaValencia Las Palmas

Deportivo Celta VigoSporting Levante

Betis AtléticoEspanyol MálagaGranada Athletic

16. kolejka 18-21.12Real Madryt Rayo

Sociedad VillarrealValencia Getafe

Deportivo EibarBetis Sevilla

Espanyol Las PalmasGranada Celta VigoAthletic LevanteMálaga Atlético

Sporting Barcelona

20. kolejka 15-18.01Celta Vigo Levante

Las Palmas AtléticoSevilla Málaga

Barcelona AthleticEibar Granada

Getafe EspanyolVillarreal Betis

Real Madryt SportingSociedad DeportivoValencia Rayo

112


LA LIGA 2015/16

23. kolejka 05-08.02Rayo Las Palmas

Celta Vigo SevillaLevante BarcelonaAtlético EibarMálaga GetafeAthletic Villarreal

Granada Real MadrytEspanyol Sociedad

Betis ValenciaSporting Deportivo

27. kolejka 01-02.03Rayo Barcelona

Sevilla EibarLas Palmas Getafe

Celta Vigo VillarrealLevante Real MadrytAtlético SociedadMálaga ValenciaAthletic Deportivo

Granada SportingEspanyol Betis

31. kolejka 01-04.04Rayo GetafeEibar Villarreal

Barcelona Real MadrytSevilla Sociedad

Las Palmas ValenciaCelta Vigo Deportivo

Levante SportingAtlético BetisMálaga EspanyolAthletic Granada

35. kolejka 22-25.04Rayo Real Madryt

Villarreal SociedadGetafe Valencia

Eibar DeportivoBarcelona Sporting

Sevilla BetisLas Palmas Espanyol

Celta Vigo GranadaLevante AthleticAtlético Málaga

24. kolejka 12-15.02Barcelona Celta VigoDeportivo Betis

Eibar LevanteGetafe Atlético

Real Madryt AthleticSociedad Granada

Sevilla Las PalmasSporting RayoValencia EspanyolVillarreal Málaga

28. kolejka 04-07.03Eibar Barcelona

Getafe SevillaVillarreal Las Palmas

Real Madryt Celta VigoSociedad LevanteValencia Atlético

Deportivo MálagaSporting Athletic

Betis GranadaEspanyol Rayo

32. kolejka 08-11.04Villarreal Getafe

Real Madryt EibarSociedad BarcelonaValencia Sevilla

Deportivo Las PalmasSporting Celta Vigo

Betis LevanteEspanyol AtléticoGranada MálagaAthletic Rayo

36. kolejka 29.04-02.05Sociedad Real MadrytValencia Villarreal

Deportivo GetafeSporting Eibar

Betis BarcelonaEspanyol SevillaGranada Las PalmasAthletic Celta VigoMálaga LevanteAtlético Rayo

21. kolejka 22-25.01Athletic EibarAtlético Sevilla

Deportivo ValenciaEspanyol VillarrealGranada GetafeLevante Las PalmasMálaga Barcelona

Rayo Celta VigoBetis Real Madryt

Sporting Sociedad

25. kolejka 19-22.02Rayo Sevilla

Las Palmas BarcelonaCelta Vigo Eibar

Levante GetafeAtlético VillarrealMálaga Real MadrytAthletic Sociedad

Granada ValenciaEspanyol Deportivo

Betis Sporting

29. kolejka 11-14.03Rayo Eibar

Barcelona GetafeSevilla Villarreal

Las Palmas Real MadrytCelta Vigo Sociedad

Levante ValenciaAtlético DeportivoMálaga SportingAthletic Betis

Granada Espanyol

33. kolejka 15-17.04Rayo Villarreal

Getafe Real MadrytEibar Sociedad

Barcelona ValenciaSevilla Deportivo

Las Palmas SportingCelta Vigo Betis

Levante EspanyolAtlético GranadaMálaga Athletic

37. kolejka 08.05Sociedad Rayo

Real Madryt ValenciaVillarreal Deportivo

Getafe SportingEibar Betis

Barcelona EspanyolSevilla Granada

Las Palmas AthleticCelta Vigo Málaga

Levante Atlético

22. kolejka 29.01-01.02Las Palmas Celta Vigo

Sevilla LevanteBarcelona Atlético

Eibar MálagaGetafe Athletic

Villarreal GranadaReal Madryt Espanyol

Sociedad BetisValencia Sporting

Deportivo Rayo

26. kolejka 26-28.02Barcelona Sevilla

Eibar Las PalmasGetafe Celta Vigo

Villarreal LevanteReal Madryt Atlético

Sociedad MálagaValencia Athletic

Deportivo GranadaSporting Espanyol

Betis Rayo

30. kolejka 18-21.03Getafe Eibar

Villarreal BarcelonaReal Madryt Sevilla

Sociedad Las PalmasValencia Celta Vigo

Deportivo LevanteSporting Atlético

Betis MálagaEspanyol AthleticGranada Rayo

34. kolejka 19-21.04Real Madryt Villarreal

Sociedad GetafeValencia Eibar

Deportivo BarcelonaSporting Sevilla

Betis Las PalmasEspanyol Celta VigoGranada LevanteAthletic AtléticoMálaga Rayo

38. kolejka 15.05Valencia Sociedad

Deportivo Real MadrytSporting Villarreal

Betis GetafeEspanyol EibarGranada BarcelonaAthletic SevillaMálaga Las PalmasAtlético Celta Vigo

Rayo Levante


113

Liga Adelante 2015/16ALBACETE BALOMPIÉ

1 Albacete

2 1940

3 Estadio Carlos Belmonte | 17 524

4 7 / 20 / 40

5 Luis César

6 Juan Carlos (BR)

7 Właścicielem Albacete jest najsłynniejszy wychowanek klubu, Andrés Iniesta.

ALCORCÓN A.D.

1 Alcorcón

2 1971

3 Estadio de Santo Domingo | 6 000

4 0 / 6 / 25

5 Xabier Gil

6 José Campaña (ŚP)

7W 2009 r. w 1/16 Copa del Rey Alcorcón upo-korzył Real Madryt, pokonując Królewskich 4:0. W tamtym meczu wystąpił Jerzy Dudek.

ALMERÍA U.D.

1 Almería

2 1989

3 Estadio de los Juegos Mediterráneos | 21 350

4 6 / 10 / 8

5 Sergi Barjuán

6 Ximo Navarro (PO)

7 Stadion Almeríi może być użytkowany także do zawodów lekkoatletycznych.

BILBAO ATHLETIC

1 Bilbao

2 1964

3 Instalaciones de Lezama | 1 500

4 0 / 14 / 36

5 Cuco Ziganda

6 Unai López (OP)

7Po spadku Barcelony B w ostatnim sezonie, Bilbao Athletic to jedyna drużyna rezerw w Segunda División.

CÓRDOBA C.F.

1 Kordoba

2 1954

3 Estadio Nuevo Arcángel | 21 822

4 9 / 30 / 24

5 José Oltra

6 Fidel Chaves (LN)

7Zawodnicy i sympatycy Córdoby nazywani są Los Califas, ponieważ Kordoba była niegdyś stolicą Kalifatu.

DEPORTIVO ALAVÉS

1 Alavés

2 1921

3 Estadio Mendizorrotza | 19 840

4 11 / 37 / 24

5 Jose Bordalás

6 Dani Pacheco (LN)

7W sezonie 2000/2001 Deportivo dotarło do finału Pucharu UEFA, w którym po złotym golu w dogrywce uległo Liverpoolowi 4:5.

ELCHE C.F.

1 Elche

2 1923

3 Estadio Martínez Valero | 36 017

4 21 / 36 / 26

5 Rubén Baraja

6 Javier Espinosa (ŚP)

7Decyzja o fuzji kilku mniejszych lokalnych klubów w Elche CF zapadła w jednej z jaskiń niedaleko rzeki Vinalopó.

GIMNÀSTIC DE TARRAGONA

1 Tarragona

2 1914

3 Estadio Nou Estadi | 14 500

4 4 / 19 / 50

5 Vicente Moreno

6 David Rocha (ŚP)

7Na przedmieściach, w ramach kandydatury do Igrzysk Śródziemnomorskich w 2017 roku, ma powstać nowy stadion.

GIRONA F.C.

1 Girona

2 1930

3 Estadio Montivili | 9 286

4 0 / 20 / 57

5 Pablo Machín

6 Isaac Becerra (BR)

7W poprzednim sezonie w ostatniej kolejce Girona spadła z drugiego miejsca w Segun-da División i nie awansowała do La Liga.

HUESCA S.D.

1 Huesca

2 1960

3 Estadio El Alcoraz | 5 734

4 0 / 6 / 48

5 Luis Tevenet

6 Iñigo López (ŚO)

7Stroje Hueski są podobne do trykotów Barcelony, ponieważ założyciele klubu byli kibicami Dumy Katalonii.

LEGANÉS C.D.

1 Leganés

2 1928

3 Estadio Municipal de Butarque | 8 138

4 0 / 13 / 35

5 Asier Garitano

6 Pablo Insua (ŚO)

7Trener Asier Garitano nie jest rodziną szkole-niowca Valladolid, Gaizki Garitano. Obaj jednak jako piłkarze byli wychowankami Athleticu.

LLAGOSTERA U.E.

1 Llagostera

2 1947

3 Estadi Palamós Costa Brava | 3 724

4 0 / 2 / 5

5 Lluís Carrillo

6 Samuel „Samu” de los Reyes (LO)

7Od sezonu 2004/05 Llagostera w ciągu siedmiu kolejnych kampanii pięciokrotnie awansowała w niższych ligach.

114114


1 – miasto2 – data założenia klubu3 – stadion i jego pojemność4 – liczba sezonów w La Liga / Liga Adelante / niższych ligach5 – trener6 – kluczowy zawodnik (pozycja)7 – ciekawostka o klubie

LUGO C.D.

1 Lugo

2 1953

3 Estadio Anxo Carro | 7 840

4 0 / 5 / 27

5 Luis Milla

6 Ángel Dealbert (ŚO)

7Nowym dyrektorem sportowym Lugo został Toni Otero, jeden z ojców sukcesu cantery Celty w pobliskim Vigo.

MALLORCA R.C.D.

1 Palma de Mallorca

2 1916

3 Iberostar Stadium | 23 142

4 27 / 34 / 14

5 Albert „Chapi” Ferrer

6 Timon Wellenreuther (BR)

7Stadion Mallorki jako jeden z niewielu w Hi-szpanii przyjął komercyjną nazwę prywatnej firmy. To Iberostar z branży turystycznej.

MIRANDÉS C.D.

1 Miranda de Ebro

2 1927

3 Estadio de Anduva | 6 000

4 0 / 4 / 63

5 Carlos Terazzas

6 Roberto López „Rúper” (DP)

7Maskotką drużyny jest młody dzik, sym-bolizujący energię i bojowość piłkarzy Mirandés.

NUMANCIA C.D.

1 Soria

2 1945

3 Nuevo Estadio Los Pajaritos | 9 025

4 4 / 17 / 41

5 Jagoba Arrasate

6 Jon Gaztañaga (DP)

7Nazwa klubu wywodzi się od starożytnej osady Numanita, która odegrała ważną rolę w wojnach celtyckich.

OSASUNA C.A.

1 Pampeluna

2 1920

3 Estadio El Sadar | 20 000

4 36 / 35 /13

5 Enrique Martín

6 Oier Sanjurjo (PO)

7W 1990 r. w barwach Osasuny Jan Urban strzelił trzy gole Realowi Madryt na Santia-go Bernabéu.

PONFERRADINA S.D.

1 Ponferrada

2 1922

3 Estadio El Toralín | 8 800

4 0 / 6 / 64

5 Manolo Díaz

6 Jorge Casado (LO)

7Na stadionie Ponferradiny w 2007 r. polska reprezentacja U-21 przegrała z hiszpańską młodzieżówką 0:3.

REAL OVIEDO

1 Oviedo

2 1926

3 Estadio Carlos Tartiere | 30 500

4 38 / 33 / 13

5 Sergio Egea

6 Esteban Suárez (BR)

7Real Oviedo słynął z wychowywania mło-dzieży. W świat z Oviedo wyszli m.in. Juan Mata i Santi Cazorla.

REAL SARAGOSSA

1 Saragossa

2 1932

3 Estadio La Romareda | 34 596

4 58 / 22 / 5

5 Ranko Popović

6 Cezary Wilk (DP)

7W XXI w. Real Saragossa dwukrotnie wygry-wał Puchar Króla: w 2001 i 2004 roku. Nato-miast w 2006 r. przegrał dopiero w finale.

REAL VALLADOLID C.F.

1 Valladolid

2 1928

3 Estadio José Zorilla | 26 512

4 42 / 33 / 10

5 Gaizka Garitano

6 Kepa Arrizabalaga (BR)

7Estadio José Zorilla wybudowano z myślą o Mistrzostwach Świata w 1982 roku. W Val-ladolid rozegrano trzy mecze fazy grupowej.

TENERIFE C.D.

1 Santa Cruz de Tenerife

2 1912

3 Estadio Heliodoro Rodríguez López | 23 000

4 13 / 39 / 11

5 Raúl Angél

6 Jon Aurtenetxe (LO)

7Lata 90. to okres EuroTenerife. W sezonie 1996/97 pod wodzą Juppa Heynckesa dru-żyna dotarła do pófinału Pucharu UEFA.

115115


Dane historyczne

miejsce klub punkty mecze wygrane remisy przegrane bramki strzelone bramki stracone bilans

1º Real Madryt 4203 2687 1590 541 556 5731 3065 26662º Barcelona 4084 2687 1525 550 612 5673 3048 26253º Valencia 3297 2589 1163 599 827 4296 3356 9404º Atlético 3279 2539 1191 585 763 4402 3264 11385º Athletic 3243 2687 1172 619 896 4520 3613 9076º Sevilla 2696 2333 955 513 865 3560 3274 2867º Espanyol 2696 2551 922 590 1039 3521 3760 -2398º Real Sociedad 2462 2227 832 562 833 3124 3129 -59º Real Saragossa 2109 1986 698 522 766 2683 2847 -164

10º Betis 1802 1653 585 420 648 2088 2376 -28811º Deportivo La Coruña 1737 1455 547 363 545 1964 2071 -10712º Celta Vigo 1687 1623 557 374 692 2176 2498 -32213º Real Valladolid 1471 1466 463 384 619 1765 2182 -41714º Racing Santander 1416 1426 453 335 638 1842 2365 -52315º Osasuna 1326 1278 421 316 541 1457 1739 -28216º Sporting Gijón 1320 1383 454 340 589 1671 2018 -34717º Real Oviedo 1174 1192 408 292 492 1642 1951 -30918º Mallorca 1148 988 333 256 399 1182 1371 -18919º Las Palmas 937 1021 345 225 451 1249 1620 -37120º Villarreal 840 571 229 153 189 793 722 7121º Málaga 678 533 180 138 215 668 747 -7922º Rayo Vallecano 625 605 180 138 287 708 1015 -30723º Granada 608 667 204 158 305 744 1010 -26624º Elche 606 678 203 180 295 750 1022 -27225º Málaga 543 647 186 171 290 666 929 -26326º Hércules 538 628 184 149 295 716 1050 -33427º Getafe 517 419 138 103 178 483 567 -8428º Tenerife 510 494 155 128 211 619 744 -12529º Real Murcia 445 586 145 143 298 607 992 -38530º Levante 384 365 105 87 173 394 564 -17031º Salamanca 377 424 124 102 198 425 581 -15632º Deportivo Alavés 366 342 111 68 163 417 585 -16833º Sabadell 353 426 129 95 202 492 720 -22834º Cádiz 341 446 104 125 217 391 660 -26935º Logroñés 293 346 96 92 158 291 489 -19836º Castellón 285 334 103 79 152 419 588 -16937º Albacete 257 270 76 76 118 320 410 -9038º UD Almería 242 228 62 56 110 244 366 -12239º Córdoba 230 282 82 63 137 285 430 -14540º Compostela 190 160 52 45 63 199 241 -4241º Recreativo Huelva 188 186 50 46 90 202 296 -9442º Burgos 168 204 59 50 95 216 310 -9443º Pontevedra 150 180 53 44 83 165 221 -5644º Numancia 148 152 37 37 78 155 253 -9845º Arenas Getxo 107 130 43 21 66 227 308 -8146º Real Burgos 96 114 26 44 44 101 139 -3847º Gimnàstic 91 116 34 16 66 181 295 -11448º Extremadura 83 80 20 23 37 62 117 -5549º Mérida 81 80 19 24 37 70 115 -4550º Alcoyano 76 108 30 16 62 145 252 -10751º Real Jaén 71 90 29 13 48 121 183 -6252º Real Unión 56 72 21 14 37 153 184 -3153º AD Almería 50 67 16 18 33 71 116 -4554º Europa 42 54 18 6 30 97 131 -3455º Lleida 40 68 13 14 41 70 182 -11256º Eibar 38 39 10 8 21 37 56 -1957º Xerez 34 38 8 10 20 38 66 -2858º Condal 22 30 7 8 15 37 57 -2059º Atlético Tetuán 19 30 7 5 18 51 85 -3460º Cultural Leonesa 14 30 5 4 21 34 65 -31

Tabela wszech czasów Dane nie uwzględniają trwającego obecnie sezonu

116


miejsce nazwisko pełne imię i nazwisko bramki1 Messi Lionel Andrés Messi Cuccittini 2862 Zarra Pedro Telmo Zarraonandia Montoya 2513 Hugo Sánchez Hugo Sánchez Márquez 2344 Raúl Raúl González Blanco 2285 Di Stéfano Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé 2276 Cristiano Ronaldo Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro 2257 César Rodríguez César Rodríguez Álvarez 2218 Quini Enrique Castro González 2199 Pahiño Manuel Fernández Fernández 211

10 Mundo Edmundo Suárez Trabanco 19511 Santillana Carlos Alonso González 18612 David Villa David Villa Sánchez 18513 Arza Juan Arza Íñigo 18214 Gorostiza Guillermo Gorostiza Paredes 17815 Eto’o Samuel Eto’o Fils 16216 Luis Aragonés José Luis Aragonés Suárez Martínez 16017 Puskás Ferenc Puskás Biró 15618 Julio Salinas Julio Salinas Fernández 15219 Escudero Adrián Escudero García 15020 Dani Daniel Ruiz-Bazán Justa 14721 Tamudo Raúl Tamudo Montero 14622 Igoa Silvestre Igoa Garciandía 14123 Badenes Manuel Badenes Calduch 13924 Araujo Juan Araujo Pino 13925 Bakero José María Bakero Escudero 13926 Kubala László Kubala Stecz 13827 Panizo José Luis López Panizo 13628 Satrústegui Jesús María Satrústegui Azpiroz 13329 Murillo Joaquín Murillo Pascual 13230 Urzaiz Ismael Urzaiz Aranda 13131 Ansola Fernando Ansola San Martín 13032 Penew Ljubosław Mładenow Penew 12933 Forlán Diego Martín Forlán Corazo 12834 Gento Francisco Gento López 12835 Arieta Eneko Arieta-Araunabeña Piedra 12736 Campos Francisco Campos Salamanca 12737 Herrerita Eduardo Herrera Bueno 12638 Kempes Mario Alberto Kempes Chiodi 12639 Morientes Fernando Morientes Sánchez 12440 Epi Epifanio Fernández Berridi 12441 Butragueño Emilio Butragueño Santos 12342 Pirri José Martínez Sánchez 12343 Gainza Agustín Gainza Vicandi 12044 Amancio Amancio Amaro Varela 11945 Ronaldo Ronaldo Luís Nazário de Lima 11746 Marañón Rafael Carlos Pérez González 11647 Waldo Waldo Machado da Silva 11548 Šuker Davor Šuker 11449 Juncosa José Juncosa Bellmunt 11450 López Ufarte Roberto López Ufarte 11251 Uralde Pedro Uralde Hernáez 11252 Ziganda José Ángel Ziganda Lakunza 11153 Carlos Carlos Antonio Muñoz Cobo 11154 Aduriz Aritz Aduriz Zubeldia 11055 Fernando Fernando Gómez Colomer 10956 Gárate José Eulogio Gárate Ormaechea 10957 Artetxe José Luis Artetxe Muguire 10858 Bata Agustín Sauto Arana 10859 Higuaín Gonzalo Gerardo Higuaín 10760 Negredo Álvaro Negredo Sánchez 10761 Rivaldo Rivaldo Vitor Borba Ferreira 10762 Pichi Alonso Àngel Alonso Herrera 10763 Martín Mariano Martín Alonso 10764 Kodro Meho Kodro Sejtanic 10565 Hierro Fernando Ruiz Hierro 10566 Lángara Isidro Lángara Galarraga 104

Klub 100miejsce nazwisko pełne imię i nazwisko bramki

67 Hermida Manuel Hermida Losada 10468 Cayetano Ré Cayetano Ré Ramírez 10469 Luis Enrique Luis Enrique Martínez García 10270 Guerrero Julen Guerrero López 10171 Unamuno Victorio Unamuno Ibarzabal 10172 Soldado Roberto Soldado Rillo 10173 Sarabia Manuel Sarabia López 10174 Makaay Rudolphus Antonius Makaay 10075 Campanal I Guillermo González del Río García 100

NAJBLIŻEJ SPOŚRÓD GRAJĄCYCHBenzema Karim Mostafa Benzema 87Llorente Fernando Javier Llorente Torres 83Fernando Torres Fernando José Torres Sanz 78

1FC Barcelona – pierwszy mistrz. Katalończycy są w tej chwili pierwszymi i ostatnimi zdobywcami La Liga. Od 1929 do 2015 – sigue ganando.

3Tyle razy zdarzyło się, że lider zachował fotel od pierwszej do ostatniej kolejki. Dokonały tego Barça (1984/95 i 2012/13) i Real Madryt (1987/88).

3 Athletic, Barcelona i Real Madryt – trójka, która nigdy nie spadła. Całe życie w Primera División!

5Tyle razy Trofeo Zamora, dla najpewniejszych bramkarskich rę-kawic, zdobywali Antoni Ramallets i Víctor Valdés. Nie ma to jak bronić w Barcelonie?

5 Najwięcej mistrzostw z rzędu. A Real Madryt dokonał tego dwu-krotnie: w latach 1960/61-1964/65 i 1985/86-1989/90.

6Telmo Zarra aż sześciokrotnie sięgnął po nagrodę dla najlepsze-go snajpera La Liga. Człowiek-Pichichi, co najmniej tak, jak sam Rafael Moreno.

6Ile karnych da się podyktować w jednym meczu? Rekord dzierży Japón Sevilla, arbiter meczu między Oviedo a Realem Valladolid z sezonu 1995/96. Goście wygrali 8:3.

6A ilu zawodników można wyrzucić z boiska? W derbach Katalonii między Espanyolem i Barceloną w 2003 roku Pino Zamorano dał radę odesłać do szatni sześciu graczy.

7Najwięcej bramek w jednym meczu. Agustín Sauto Arana (Athletic – Barcelona, 12:1 w 1931 roku) i Laszló Kubala (Barcelona – Spor-ting, 9:0 w 1952) muszą podzielić się tym dokonaniem.

7 Tylu sekund potrzebował Joseba Llorente, by w 2008 roku strzelić Espanyolowi najszybszego gola w historii La Liga.

9Gorzej się nie da: Racing Santander, Castellón, Arenas Getxo i Celta Vigo spadły z Primera División mając tylko dziewięć punk-tów na koncie.

9Tyle drużyn sięgnęło kiedykolwiek po mistrzostwo Hiszpanii: Real Madryt (32), Barça (23), Atlético (10), Athletic (8), Valencia (6), Real Sociedad (2), Betis, Sevilla i Deportivo La Coruña (1).

9 Miguel Muñoz to najbardziej utytułowany trener La Liga. Dziewię-ciokrotnie poprowadził swoje drużyny do mistrzostwa.

11 Marcel Domingo pracował niemal wszędzie. W latach 1958-1990 zdołał poprowadzić aż jedenaście drużyn z La Liga.

11 Przegrać jedenastokrotnie i sięgnąć po mistrzostwo? W 2000 roku dokonało tego Deportivo La Coruña.

12 Nikt nie strzelił więcej w jednym meczu: w 1931 roku Athletic po-karał Barcelonę 12:1.

12 Mistrz między mistrzami. Legenda Realu Madryt, Paco Gento, to piłkarz, który najwięcej razy podnosił w górę ligowe trofeum.

Ciekawostki

ODWIEDŹ RUBRYKĘ POWTÓRKA Z HISTORII NA WWW.OLEMAGAZYN.PL


117

Odróżnić golasa od balona

Zapewne wielu z was miało okazję obejrzeć mecz z hiszpańskim komentarzem. Ba! Znam wiele osób, które hiszpańskiego

nie znają w ogóle, a mecze oglądają właśnie w ten sposób. Powody? Bo polski komentarz bywa nudny, bo ci sami ludzie

monotonnie opowiadają te same historie, bo nie są w stanie przekazać emocji takich, jakie słyszymy kiedy komentują

Hiszpanie, bo liczą ile sekund komentatorzy wytrzymają krzycząc goooooooooool, bo to, bo owo. Powodów może być wiele

i każdy ma swoje. Poniżej przedstawiamy podstawowe słownictwo, którego używają komentatorzy podczas meczów, abyście

mieli ciut większe pojęcie o tym, co jest tematem komentarza. Kto wie, może będzie to zachęta do nauki tego pięknego języka

bądź szansa na zabłyśnięcie w gronie kolegów (lub koleżanek) podczas kolejnego El Clásico.

afición / aficionados / hinchas / hinchada – wszystkie te okre-ślenia służą do opisania kibiców, fanów, fanatyków klubu. Trochę więcej o tych ostatnich na stronie 28.alineación – to skład wyjściowy, meczowa „11”, ich ustawienie na boisku i rezerwowi, czyli element pokazywany zawsze przed rozpoczęciem meczu.arbitro – czyli po prostu sędzia (główny), pomaga mu juez de línea (asy-stent sędziego) oraz cuarto arbitro (dosł. czwarty sędzia), czyli tzw. sędzia techniczny.área – dosłownie znaczy strefę, a konkretnie chodzi o pole karne.balón / pelota – oba słowa znaczą „piłka”.banquillo – (czyt. bankijo) ławka rezerwowych, dosłownie „ławeczka”.cambio / sustitución – zmiana.campo / césped / terreno de juego – określenia boiska, murawy, pola gry. Co ciekawe „césped” to po prostu trawa.chilena – (dosł. chilijka) pod takim określeniem kryje się przewrotka. Co ciekawe nazwa ta w języku hiszpańskim budzi wiele kontrowersji i kilka krajów południowoamerykańskich przypisuje sobie wynalezienie tego za-grania, lecz w użyciu nie ma już chyba szans na to, żeby nie kojarzyć tego zwrotu z Chile.copa – puchar.corner / saque de esquina – pierwszy z wielu przykładów jak hiszpań-ski wzorował się na języku źródłowym, jeśli chodzi o piłkę nożną. Rożny to po prostu corner (czyt. korner) bądź saque de esquina (czyt. sake de eskina).derrota – porażka.descanso – (czyt. deskanso) dosł. odpoczynek, oczywiście chodzi o prze-rwę pomiędzy połowami meczu.empate – remis.esquina – (czyt. eskina) czyli narożnik, róg. estadio – to akurat łatwe, stadion.falta – faul. fuera de juego – (czyt. fłera de hłego), dosłownie „poza grą”, czyli na nasze „spalony”.gol / golazo – gol to gol, to akurat każdy wie, ale ciekawsze dla polskiego słuchacza może być charakterystyczne golazo (czyt. golaso). Tak określa się bramki wyjątkowej urody, tzw. stadiony świata, jak na przykład pierw-szy gol dla Athleticu w tegorocznym superpucharze Hiszpanii.goleada – to sytuacja, w której możemy oglądać grad bramek. Można tak określić mecze z wynikami 2:3, 4:3 itd.jugada – (czyt. hugada) czyli zagranie np. ładne podanie lub kiwka.lesión – kontuzja.manita – coraz śmielej pojawiający się w prasie sportowej zwrot określają-cy wygraną pięcioma bramkami (od słowa „mano” – dłoń i jej pięciu palców). marcador – (czyt. markador) wyznacznik, wskaźnik. Mowa o tablicy z wy-nikiem i minutą meczu (w transmisji telewizyjnej) lub fizycznej tablicy na stadionie.

parada / paradón – parada to dosłownie zatrzymanie, przystanek. W terminologii piłkarskiej słowo to weszło już do języka polskiego pod tym samym znaczeniem – zatrzymanie piłki przez bramkarza, obrona. Paradón to natomiast obrona najwyższych lotów (Iker z najlepszych czasów wyko-nywał paradóny w każdym meczu).partido / partidazo – partido to mecz, natomiast partidazo to sytua-cja analogiczna do golazo, czyli wyśmienity mecz. W Polsce usłyszałem ciekawą propozycję tłumaczenia tego zwrotu, oddającą wyolbrzymiający charakter końcówki „-azo”: meczysko.pase – podanie.penal(-ti) – kolejny przykład anglicyzmów. Rzut karny czytamy jak Angli-cy (penalti), ewentualnie w skrócie (penal).pitido / silbato – gwizdek. Może być inicial, czyli początkowy lub final, końcowy.poste – słupek / poprzeczka bramki.prorroga – dogrywka.puerta / portería – bramka, w której stoi portero (bramkarz).racha – passa, seria, może być zwycięstw, porażek, straconych bądź strze-lonych goli.red – sieć, siatka (w bramce).remontada – tak nazywa się sytuację, kiedy jedna z drużyn zdoła wyjść z przegranej pozycji, ostatecznie remisując lub wygrywając. Świetnym przykładem jest Liverpool w finale LM w 2005 roku.resultado – wynik, rezultat.saque de portería – rzut bramkowy, czyli podwórkowa „piątka”.saque lateral / de banda – to po prostu aut.tanto – ciekawe określenie na gola, ponieważ dosłownie oznacza to „tyle”, określoną wartość, która w futbolu mierzona jest bramkami, w innych sportach może oznaczać „punkt”.tarjeta – (czyt. tarheta) kartka, może być amarilla (żółta) lub roja (czer-wona). Po wyjątkowo brzydkim faulu piłkarz zobaczy roja directa czyli bezpośrednio czerwoną kartkę.técnico / entrenador / mister – tymi określeniami nazywa się trenera zespołu, pierwszego szkoleniowca, menadżera, z tym że określenie mister jest nacechowane szacunkiem dla tego stanowiska / człowieka.tiempo / parte – to słówka odnoszące się do części meczu. 1er tiempo (pierwszy czas) 2ndo tiempo (drugi czas), bądź po prostu 1era / 2nda parte (część).tiempo adicional / añadido – czas dodatkowy / dodany. Pokazywany jest na urządzeniu, które nazywamy cartel luminoso (tablica świetlna).tiro / disparo – strzał.tiro libre – rzut wolny.vaselina – tym zabawnym określeniem nazywa się lob, przerzucenie.vestuario – szatnia.victoria – zwycięstwo.


118118


SKLEP.OLEMAGAZYN.PL

W Y K O R Z Y S T A J S P E C J A L N YK O D R A B A T O W Y - 1 0 % L A L I G A 1 5

Kod wpisz w koszyku lub w kasie.

Zamów swoje wydanie drukowane

http://sklep.olemagazyn.pl

W W W . O L E M A G A Z Y N . P L

http://www.olemagazyn.pl

Documents

¡Olé! Magazyn – Przewodnik La Liga 2015/16