Ορισμοί Ηρωική παράδοση: η παράδοση που είχε αποκτήσει παραδειγματική μορφή σύμφωνα με τα μεγάλα έπη της αρχαιότητας, δηλαδή, κατά βάση, την Ιλιάδα ή την Οδύσσεια του Ομήρου, και αργότερα την Αινειάδα του Βιργιλίου. Υψηλό Ύφος :Τα χαρακτηριστικά του υψηλού ύφος είναι ο μακροσκελής στίχος , σχήματα λόγου με ροπή στην υπερβολή των μεγεθών, απόλυτη καλλιέπεια και γενικότερα έμφαση στις αποκλειστικά ηρωικές πλευρές και διαστάσεις μιας ιστορίας. Μέσο αφηγηματικό ύφος: Είναι το λογοτεχνικό ύφος που διακρίνεται για λόγο σεμνό και σοβαρό. Δηλαδή είναι κάτι μεταξύ του κοινού της λαϊκής παράδοσης και του υψηλού της τραγωδίας ή του έπους. Παρωδία: η λογοτεχνική µίµηση ενός γλωσσικού ιδιώµατος ή ύφους ή λογοτεχνικού είδους ή συγκεκριµένου λογοτεχνικού έργου ή και την έµµετρη αναφορά σε κάτι απ’ όλα αυτά µε τρόπο που ελέγχει το κύρος και προβάλλει απρόβλεπτες διαστάσεις µε κωµικά αποτελέσµατα. Ειρωνεία µε χαρακτήρα ευρύτερης κλίµακας, όπου η λογοτεχνία ειρωνεύεται διάφορες τρέχοντες τρόπους έκφρασης και γραφής ή και τον ίδιο τον εαυτό της. Διαμάχη αρχαίων και νεωτέρων: Ξεκίνησε στη Γαλλία το 1688. Περρό: µέλος της Γαλλικής Ακαδηµίας, ασκεί κριτική κατά της αξίας που αποδίδεται στους αρχαίους. Υποστηρικτές των Νεότερων: δέχονται την αντίληψη για την ανθρώπινη φύση που ασπάζεται ο κλασικισµός θεωρούν ότι η νεότερη εποχή ανταποκρίνεται καλύτερα στις αξιώσεις και τις αξίες της. Υποστηρικτές των Αρχαίων – Μπουαλώ: αποδίδουν στα κλασικά το ρόλο µιας κατευθυντήριας γραµµής σε επίπεδο γενικών αξιών, ανεξάρτητων από την υλικό-τεχνική πρόοδο και την αλλαγή συνηθειών και προτιµήσεων. Νικητές: Οι υποστηρικτές των Αρχαίων. Αναπαράσταση: µίµηση, η οποία λειτουργεί σαν µέσα από κάτοπτρο αντανακλώντας την αισθητική πραγµατικότητα ή άλλες αντανακλάσεις. Όπως στα κάτοπτρα έτσι και στην αναπαράσταση το παραγόµενο είδωλο στηρίζεται σε συγκεκριµένες σχέσεις αναλογίας µε το αναπαριστώµενο πρότυπο, οι οποίες προϋποθέτουν πιστή αναπαραγωγή αισθητών χαρακτηριστικών του προτύπου ή και συστηµατική παραµόρφωσή τους.