PA ŃSTWOWA WY ŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W GŁOGOWIEip.pwsz.glogow.pl/files/2015/06/AiR_modul_kierunkowy.pdf · 3 3 8 7 15 15 15 W C P 3 3 3 3 2 2 1 1 5 4 9 9 9 Kod Opis Egzamin/ Prace

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W GŁOGOWIEINSTYTUT POLITECHNICZNY

Kod przedmiotu

Studia I stopnia Profil studiów

Automatyka i Robotyka Specjalność

Kierunkowy Język wykładowy

III Forma zaliczenia

15 Wykład

15 Ćwiczenia

Laboratorium

15 projekt

Laboratorium

projekt 9

STUDIA STACJONARNE STUDIA NIESTACJONARNE

Wykład 9

Ćwiczenia 9

Kierunek studiów Nie dotyczy

Moduł kształcenia Polski

Semestr Zaliczenie z oceną

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU

INFORMACJE PODSTAWOWE O PRZEDMIOCIE

Nazwa przedmiotu (modułu) Grafika in żynierska

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiotInstytut Politechniczny

Poziom kształcenia Praktyczny

WYMIAR GODZINOWY ZAJ ĘĆ ORAZ INDYWIDUALNEJ PRACY WŁASNEJ STUDENTA

15 projekt

45 Razem

55 Praca własna studenta

100 Razem

4 ECTS

W1

W2

W3

posiada specjalistyczną wiedzę w zakresie wybranej specjalności

ma podstawową wiedzę w zakresie technik CAD i grafiki inżynierskiej

potrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego

Wiedza

Umiejętności

K_W16 K_W22

CEL PRZEDMIOTU

Opanowanie zasad rysunku i zapisu konstrukcji. Poznanie podstaw cyklu projektowania i odtwarzania wyrobów.

WYMAGANIA WST ĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJ ĘTNOŚCI I KOMPETENCJI

brak

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU

Praca własna studenta 73

Razem 100

ECTS 4

projekt 9

Razem 27

U2

U3

K1

K2

K3

W C P

4 4

4 4

4 4

Rzutowanie prostokątne

widoki , przekroje,kłady

STUDIA STACJONARNE

wymiarowanie,tolerancje,pasowania

Liczba godzinTemat

rozumie konieczność przedsiębiorczości i profesjonalizmu w pracy inżyniera oraz postępuje zgodnie z zasadami etyki inżynierskiej

świadomie odpowiada za pracę własną oraz przestrzega zasad określających pracę w zespole

K_K01 K_K05

TREŚCI KSZTAŁCENIA (PROGRAMOWE)

Kompetencje społeczne

posiada elementarne umiejętności w zakresie posługiwania się systemami CAD i tworzenia grafiki inżynierskiej

K_U02 K_U23

4 4

3 3 8

7

15 15 15

W C P

3 3

3 3

2 2

1 1 5

4

9 9 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne

ProjektyAktywność na zajęciach

Waga w werfikacji efektów kształcenia 70% 20% 10%

W1

rysunki wykonawcze połaczeń,wałów

rysunki złożeniowe

rysunki wykonawcze połaczeń,wałów

rysunki złożeniowe

WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA


RAZEM


Liczba godzin

Rzutowanie prostokątne

widoki , przekroje,kłady

RAZEM


STUDIA NIESTACJONARNE

Temat

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 45

2 55

100

4

1

LITERATURA

Podstawowa

Rysunek techniczny maszynowy - T. Dobrzański

100Suma

ECTS 4

OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA

Godziny zajęć dydaktycznych zgodnie z planem studiów

Praca własna studenta

Niestacjonarne

27

73

0



0

0

potrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego zadania inżynierskiego, korzystając z odpowiednich techniki i narzędzi informacyjno-komunikacyjnychposiada elementarne umiejętności w zakresie posługiwania się systemami CAD i tworzenia grafiki inżynierskiej

2

1

Zapis konstrukcji-zadania I. Rydzanicz

Uzupełniajaca

Rysunek techniczny dla mechaników- T. Lewandowski


Kod przedmiotu




II Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium

Inna forma (jaka)



Nazwa przedmiotu (modułu) Elektronika i elektrotechnika





Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin

Laboratorium 18

Inna forma (jaka) Inna forma (jaka)

45 Razem


125 Razem

5 ECTS

W1

W2

W3


Razem 125

ECTS 5

Inna forma (jaka)

Razem 27

Wiedza

Umiejętności

K_W07 K_W16

CEL PRZEDMIOTU Opanowanie podstaw elektrotechniki i elektroniki w zakresie umożliwiającym zrozumienie zasad działania układów urządzeń elektrycznych i elektronicznych w automatyce.


zaliczenie fizyki


ma wiedzę w zakresie podstaw elektrotechniki i elektroniki, w tym wiedzę o podstawowych zjawiskach, prawach, wielkościach i jednostkach niezbędną do analizy prostych obwodów elektrycznych i elektronicznych prądu stałego i sinusoidalnie


potrafi pozyskiwać informacje z takich źródeł jak: literatura, bazy danych i innych

U2

U3

K1

K2

K3

W C L /P

3 6

3 6

3 6

K_U01 K_U08

ma świadomość permanentnego rozwoju i wpływu nowoczesnych metod i technik inżynierskich w obszarze automatyki i robotyki na wzrost poziomu cywilizacyjnego


K_K02 K_K05



potrafi dobierać i stosować podstawowe elementy elektroniczne i układy scalone do budowy prostych układów elektronicznych

Pole elektrostatyczne i elektryczne. Prawo Ohma, prawa Kirchhoffa, źródła energii, energia, moc

Wprowadzenie do obwodów elektrycznych prądu stałego. Prąd zmienny i przemienny.

STUDIA STACJONARNE

Elementy bierne układów elektrycznych i elektronicznych. Układy RL, RC, RLC.

Liczba godzinTemat

3 6

3 6

3 6

15 0 30

W C L /P

1 4

2 4

2 4

2 2

2 4

9 0 18

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

RAZEM


Liczba godzin

Pole elektrostatyczne i elektryczne. Prawo Ohma, prawa Kirchhoffa, źródła energii, energia, moc

Wprowadzenie do obwodów elektrycznych prądu stałego. Prąd zmienny i przemienny.

RAZEM



Temat


ma wiedzę w zakresie podstaw elektrotechniki i elektroniki, w tym wiedzę o podstawowych zjawiskach, prawach, wielkościach i jednostkach niezbędną do analizy prostych obwodów

Budowa i własności złącza p-n, charakterystyka prądowo- napięciowa złącza p- n. Diody prostownicze, Zenera, pojemnościowe, tunelowe, Schottky’ ego i laserowe.

Tranzystory bipolarne i unipolarne. Tyrystory. Liniowe układy scalone

Budowa i własności złącza p-n, charakterystyka prądowo- napięciowa złącza p- n. Diody prostownicze, Zenera, pojemnościowe, tunelowe, Schottky’ ego i laserowe.

Tranzystory bipolarne i unipolarne. Tyrystory. Liniowe układy scalone

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 45

2 80

125

5

1

0

ma świadomość permanentnego rozwoju i wpływu nowoczesnych metod i technik inżynierskich w obszarze automatyki i robotyki na wzrost poziomu cywilizacyjnegorozumie konieczność przedsiębiorczości i profesjonalizmu w pracy inżyniera oraz postępuje zgodnie z zasadami etyki inżynierskiej

0

0

potrafi pozyskiwać informacje z takich źródeł jak: literatura, bazy danych i innych powszechnie dostępnych mediów przekazu informacji, jak również integrować je w celu interpretacji, a także potrafi dobierać i stosować podstawowe elementy elektroniczne i układy scalone do budowy prostych układów elektronicznych

125Suma

ECTS 5




Niestacjonarne

27

98

LITERATURA

Podstawowa

Horowitz P.; Hill W.: Sztuka elektroniki, WKiŁ, Warszawa, 2006

2

1

2

Przezdziecki, F.; Laboratorium elektrotechniki i elektroniki, PWN, Warszawa, 1978

Uzupełniajaca

Hempowicz P.; Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WN-T, Warszawa, 2009

Tietze U.: Układy półprzewodnikowe, WN-T, Warszawa, 1997


Kod przedmiotu




IV Forma zaliczenia

Wykład

15 Ćwiczenia

15 Laboratorium

Inna forma (jaka)



Nazwa przedmiotu (modułu) komputerowe wspomaganie prac inżynierskich





Wykład

Ćwiczenia 9




Laboratorium 9


30 Razem


40 Razem

1 ECTS

W1

W2


Razem 33

ECTS 1

Inna forma (jaka)

Razem 18

Wiedza

K_W16 K_W18 K_W22

CEL PRZEDMIOTU

Umiejętność prawidłowego tworzenia i odczytywania rysunku technicznego.. Zasady przygotowania dokumentacji technicznej.Opracowanie dokumentacji technicznej zadanego detalu z wykorzystniem technologii CAD


kurs grafiki inżynierskiej


Ma podstawową wiedzę w zakresie projektowania konstrukcji, obejmującą grafikę inżynierską (w tym zapis konstrukcji), zna metody i narzędzia komputerowego wspomagania projektowania i wytwarzania oraz zasady eksploatacji konstruowanych obiektów w cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych

Ma podstawową wiedzę w zakresie technik CAD/CAM zna podstawy grafiki inżynierskiej. Potrafi stosować tą wiedze w praktyce inżynierskiej

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Umiejętności

K_U02 K_U18 K_U20 K_U23


Ma świadomość ważności zachowania w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad etyki zawodowej i poszanowania różnorodności poglądów i kultur

rozumie potrzebę jasnego formułowania informacji związanych z osiągnięciami techniki w dyscyplinie automatyka i robotyka

K_K01 K_K03 K_K05


Potrafi skorzystać z komputerowego wspomagania do rozwiązywania zadań technicznych stosując w praktyce systemy baz danych


Posiada elementarne umiejętności w zakresie posługiwania się systemami CAD/CAM i tworzenia grafiki inżynierskiej

potrafi wykorzystać specjalistyczną wiedzę do rozwiązywania prostych zadań związanych z wybraną specjalnością

W C L

2 2

2 2

2 2

2 2

2 2

2 2

1 1

1 1

1 1

0 15 15

W C L

1 1

1 1

1 1

1 1

Liczba godzin

Przygotowanie do pracy w programie i tworzenie szkiców na płaszczyźnie

Linie konstrukcyjne i specjalnie techniki szkicowania

RAZEM

STUDIA STACJONARNE

Więzy geometryczne


Temat

Liczba godzinTemat

Rozwój narzędzi komputerowych

Korzyści wspomagania komputerowego

Rozwój narzędzi komputerowych

Korzyści wspomagania komputerowego

Projektowanie inżynierskie i rysunek techniczny

Przygotowanie do pracy w programie i tworzenie szkiców na płaszczyźnie

Projektowanie inżynierskie i rysunek techniczny

Kopiowanie elementów, tworzenie odbić lustrzanych

Nakładanie więzów wymiarowych i wymiarowanie szkicu

Przygotowanie dokuemntacji technicznej dla wybranego detalu. (P)

1 1

1 1

1 1

1 1

0 9 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

W2

W3

U1

U2

U3

RAZEM

Nakładanie więzów wymiarowych i wymiarowanie szkicu

Więzy geometryczne



Ma podstawową wiedzę w zakresie projektowania konstrukcji, obejmującą grafikę inżynierską (w tym zapis konstrukcji), zna metody i narzędzia komputerowego wspomagania projektowania i Ma podstawową wiedzę w zakresie technik CAD/CAM zna podstawy grafiki inżynierskiej. Potrafi stosować tą wiedze w praktyce inżynierskiej

0

Potrafi skorzystać z komputerowego wspomagania do rozwiązywania zadań technicznych stosując w praktyce systemy baz danychPosiada elementarne umiejętności w zakresie posługiwania się systemami CAD/CAM i tworzenia grafiki inżynierskiej

Kopiowanie elementów, tworzenie odbić lustrzanych

Przygotowanie dokuemntacji technicznej dla wybranego detalu. (P)

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 30

2 10

40

1

1

2

1

specjalnością


Ma świadomość ważności zachowania w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad etyki zawodowej i poszanowania różnorodności poglądów i kulturrozumie potrzebę jasnego formułowania informacji związanych z osiągnięciami techniki w dyscyplinie automatyka i robotyka

33Suma

ECTS 1




Niestacjonarne

18

15

Mieczysław Suseł, Krzysztof Makowski „Grafika inżynierska z zastosowaniem programu AutoCAD” Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2005

Uzupełniajaca

Andrzej Jaskulski „Autodesk Inventor Professional 2014PL /2014+. Fusion/Fusion 360”, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013

LITERATURA

Podstawowa

Fabian Stasiak „Autodesk Inventor. START!” Wydawnictwo ExpertBooks, 2008


Kod przedmiotu




IV Forma zaliczenia

Wykład

Ćwiczenia

15 Laboratorium

Inna forma (jaka)



Nazwa przedmiotu (modułu) Materiałoznawstwo





Wykład

Ćwiczenia




Laboratorium 9


15 Razem


25 Razem

1 ECTS

W1

W2


Razem 25

ECTS 1

Inna forma (jaka)

Razem 9

Wiedza

K_W18 K_W19

CEL PRZEDMIOTU

Celem zajęć z przedmiotu "Materiałoznawstwo" jest przekazanie wiedzy o materiałach stosowanych w różnych obszarach, jak elektrotechnika, przemysł metalurgiczny, maszynowy, transport, gospodarstwo domowe itp. Przekazanie wiedzy o wytrzymałości różnych materiałów i ewentualnych możliwościach ich bezpiecznego przeciążania. Jest to szczególnie ważne dla automatyków, którzy w swojej pracy zawodowej mogą spotykać sie z takimi sytuacjami, wymagającymi podejmowania bezpiecznych decyzji.


Brak

K1

ma elementarną wiedzę dotyczącą mechaniki oraz konstrukcji machanicznych, jak również stosowanych w nich materiałach i sposobach ich doboru

ma elementarną wiedzę w zakresie fizyki dotyczącą mechaniki, termodynamiki, optyki, elektryczności i magnetyzmu oraz fizyki ciała stałego, włączając wiedzę konieczną do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w układach regulacji automatycznej

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Umiejętności

K_U01


potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, określać priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania


potrafi pozyskiwać informacje z takich źródeł jak: literatura, bazy danych i innych powszechnie dostępnych mediów przekazu informacji, jak również integrować je w celu interpretacji, a także wyciągać wnioski i formułować opinie


potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla automatyki i robotyki oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia

STUDIA STACJONARNE

W C L

2

7

4

2

0 0 15

W C L

1

4

2

2

0 0 9RAZEM

Materiały ceramiczne i szkła, polimery, kompozyty, półprzewodniki.

Liczba godzin

Wprowadzenie do materiałoznawstwa, podział materiałów.

Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych. Żelazo i stopy żelaza.

Wprowadzenie do materiałoznawstwa, podział materiałów.

Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych. Żelazo i stopy żelaza.

RAZEM

Materiały ceramiczne i szkła, polimery, kompozyty, półprzewodniki.


Temat

Liczba godzinTemat

Procesy lutowania materiałów. Luty i topniki w procesach lutowania. Lutowanie miękkie, lutowanie twarde.

Procesy lutowania materiałów. Luty i topniki w procesach lutowania. Lutowanie miękkie, lutowanie twarde.

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

W2

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

0



0



ma elementarną wiedzę w zakresie fizyki dotyczącą mechaniki, termodynamiki, optyki, elektryczności i magnetyzmu oraz fizyki ciała stałego, włączając wiedzę konieczną do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w układach regulacji automatycznej0

potrafi pozyskiwać informacje z takich źródeł jak: literatura, bazy danych i innych powszechnie dostępnych mediów przekazu informacji, jak również integrować je w celu interpretacji, a także wyciągać wnioski i formułować opinie


K3

Stacjonarne

1 152 10

251

1

2

1

25SumaECTS 1


Godziny zajęć dydaktycznych zgodnie z planem studiówPraca własna studenta

Niestacjonarne

916

Fryderyk Staub - "Metaloznawstwo" ŚWT Katowice 1994

Uzupełniajaca

Jerzy Nowacki _ "Lutowanie w budowie maszyn" WNT Warszawa 2009

LITERATURA

Podstawowa

Karol Przybyłowicz - "Metaloznawstwo" WNT Warszawa 2007


Kod przedmiotu




IV Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium

15 Inna forma (jaka)



Nazwa przedmiotu (modułu) Metody i techniki wspomagania decyzji





Wykład 9

Ćwiczenia




Laboratorium 18

Inna forma (jaka) 915 Inna forma (jaka)

60 Razem


125 Razem

5 ECTS

W1

W2

W3


Razem 125

ECTS 5

Inna forma (jaka) 9

Razem 36

Wiedza

Umiejętności

K_W15 K_W16

CEL PRZEDMIOTU

Celem przedmiotu jest pozyskanie podstawowej wiedzy z zakresu budowy systemu ekspertowego, nabycie umiejętności projektowania systemów wspomagania decyzji i systemów ekspertowych oraz umiejętności wdrażania systemów wspomagania decyzji


Analiza i modelowanie systemów, Algebra liniowa, Podstawy matematyki dyskretnej


ma elementarną wiedzę w zakresie: (1) formułowania problemów decyzyjnych, (2) technik przeszukiwań prostych, heurystycznych i metaheurystycznych, (3) systemów ekspertowych i obliczeń inteligentnych


potrafi określić problem decyzyjny oraz oszacować przydatność metod i technik sztucznej

U2

U3

K1

K2

K3

W L P

3 6 2

3 7 4

3 6 3

K_U02 K_U17



K_K01 K_K06



potrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego zadania inżynierskiego, korzystając z odpowiednich techniki i narzędzi informacyjno-komunikacyjnych

Wprowadzenie podstawowych pojęć, analiza wielokryterialna

Pozyskiwanie wiedzy, metody wnioskowania

STUDIA STACJONARNE

Systemy rozmyte, Systemy ekspertowe, budowa prostego systemu ekspertowego

Liczba godzinTemat

3 6 3

3 6 3

3 5 3

15 30 15

W L P

1 2 1

2 4 2

2 4 2

2 4 2

2 4 2

9 18 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

RAZEM


Liczba godzin

Wprowadzenie podstawowych pojęć, analiza wielokryterialna

Pozyskiwanie wiedzy, metody wnioskowania

RAZEM



Temat


ma elementarną wiedzę w zakresie: (1) formułowania problemów decyzyjnych, (2) technik przeszukiwań prostych, heurystycznych i metaheurystycznych, (3) systemów ekspertowych i obliczeń

Sztuczna inteligencja w podejmowaniu decyzji

Synteza optymalnych reguł decyzyjnych

Sztuczna inteligencja w podejmowaniu decyzji

Synteza optymalnych reguł decyzyjnych

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 60

2 65

125

5

1

0



0

0

potrafi określić problem decyzyjny oraz oszacować przydatność metod i technik sztucznej inteligencji do jego rozwiązania, oraz zaprojektować i zaimplementować prosty system wspomagania decyzjipotrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego zadania inżynierskiego, korzystając z odpowiednich techniki i narzędzi informacyjno-komunikacyjnych

125Suma

ECTS 5




Niestacjonarne

36

89

LITERATURA

PodstawowaJagielski J., Inżynieria wiedzy w systemach ekspertowych, Zielona Góra, 2001.

2

1

Mulawka J., Systemy ekspertowe, Warszawa, 1996.

Uzupełniajaca

Rich E., Artificial intelligence, New York, 1983.


Kod przedmiotu




IV Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium


Laboratorium 18

Inna forma (jaka) 9


Wykład 9

Ćwiczenia






Nazwa przedmiotu (modułu) Metody optymalizacji





60 Razem


125 Razem

5 ECTS

W1

W2

W3

ma podstawową wiedzę z matematyki stosowanej obejmującą modelowanie matematyczne, metody numeryczne oraz metody symulacji używane do rozwiązywania problemów i zadań inżynierskich


potrafi wykorzystać specjalistyczną wiedzę do rozwiązywania prostych zadań związanych

Wiedza

Umiejętności

K_W02 K_W16

CEL PRZEDMIOTU

Celem przedmiotu jest pozyskanie podstawowej wiedzy dotyczącej metod optymalizacji: klasyfikacji metod oraz programowania liniowego i kwadratowego, definiowania ograniczeń.


Analiza i modelowanie systemów, Algebra liniowa, Podstawy matematyki dyskretnej



Razem 125

ECTS 5

Inna forma (jaka) 9

Razem 36

U2

U3

K1

K2

K3

W L P

3 6 2

3 7 4

3 6 3

Sformułowanie zadania optymalizacji. Klasyfikacja zadań optymalizacji. Klasyfikacja metod.

Warunki optymalności zadań programowania nieliniowego. Zagadnienia programowania liniowego (ZPL). Metoda SIMPLEX. Metoda graficzna rozwiązywania ZPL.

STUDIA STACJONARNE

Programowanie kwadratowe. Metody poszukiwań minimum bez ograniczeń. Metody bezgradientowe: złotego podziału, aproksymacji kwadratowej.

Liczba godzinTemat



K_K01 K_K06



potrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego zadania inżynierskiego, korzystając z odpowiednich techniki i narzędzi informacyjno-komunikacyjnych

K_U02 K_U18

3 6 3

3 6 3

3 5 3

15 30 15

W L P

1 2 1

2 4 2

2 4 2

2 4 2

2 4 2

9 18 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

Metody gradientowe, Newtona-Raphsona, metody quasi-newtonowskie.

Metody poszukiwania minimum, z ograniczeniami. Lagranżian.

Metody bezgradientowe: złotego podziału, aproksymacji kwadratowej.

Metody poszukiwania minimum, z ograniczeniami.


ma podstawową wiedzę z matematyki stosowanej obejmującą modelowanie matematyczne, metody numeryczne oraz metody symulacji używane do rozwiązywania problemów i zadań inżynierskich

RAZEM

Programowanie kwadratowe. Metody poszukiwań minimum bez ograniczeń.

Liczba godzin

Sformułowanie zadania optymalizacji. Klasyfikacja zadań optymalizacji. Klasyfikacja metod.

Warunki optymalności zadań programowania nieliniowego. Zagadnienia programowania liniowego (ZPL). Metoda SIMPLEX.

RAZEM

złotego podziału, aproksymacji kwadratowej.


Temat

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 60

2 65

125

5

1

LITERATURA

PodstawowaW. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki, Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980.

125Suma

ECTS 5




Niestacjonarne

36

89

0



0

0

potrafi wykorzystać specjalistyczną wiedzę do rozwiązywania prostych zadań związanych z wybraną specjalnościąpotrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego zadania inżynierskiego, korzystając z odpowiednich techniki i narzędzi informacyjno-komunikacyjnych

2

1

M. Brdyś, A. Ruszczyński, Metody optymalizacji w zadaniach, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1985.

UzupełniajacaA. MĘCZYŃSKA, A. MULARCZYK, Metody statystyczne i optymalizacyjne w arkuszu kalkulacyjnym MS EXCEL. Statystyka i badania operacyjne. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2011.


Kod przedmiotu




II Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium

Inna forma (jaka)

Laboratorium 18

Inna forma (jaka)


Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin



Nazwa przedmiotu (modułu) Podstawy miernictwa elektrycznego




Inna forma (jaka)

45 Razem


150 Razem

6 ECTS

W1

W2

W3

ma elementarną wiedzę o metodach, przyrządach i układach pomiarowych stosowanych do pomiaru wybranych wielkości elektrycznych i nieelektrycznych


potrafi: (1) wykonać pomiary podstawowych wielkości elektrycznych, (2) opracować

Wiedza

Umiejętności

K_W08 K_W16

CEL PRZEDMIOTU

Opanowanie zagadnień podstawowych pomiarów wielkości elektrycznych i nieelektrycznych metodami elektrycznymi


kurs fizyki



Razem 150

ECTS 6

Inna forma (jaka)

Razem 27

U2

U3

K1

K2

K3

W C L /P

3 4

4 8

3 8

Matematyczne opracowanie wyników eksperymentu. Planowanie pomiarów

Pomiary napięć i prądów stałych, zmiennych i przemiennych.

STUDIA STACJONARNE

Pomiary rezystancji, mocy i energii. Zastosowanie oscyloskop. Generatory sygnałów wzorcowych

Liczba godzinTemat

ma świadomość szybkiej dezaktualizacji nabytej wiedzy w zakresie układów automatyki i robotyki oraz wynikającej stąd konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych


K_K03 K_K05



stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w przemyśle


K_U10 K_U20 K_U21

3 8

1 4

4 6

15 0 30

W C L /P

2 2

2 4

2 6

1 2

2 4

9 0 18

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

Technika cyfrowa w miernictwie. Zastosowanie mikroprocesorów.

Pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi

Technika cyfrowa w miernictwie. Zastosowanie mikroprocesorów.

Pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi


ma elementarną wiedzę o metodach, przyrządach i układach pomiarowych stosowanych do pomiaru wybranych wielkości elektrycznych i nieelektrycznych

RAZEM


Liczba godzin

Matematyczne opracowanie wyników eksperymentu. Planowanie pomiarów

Pomiary napięć i prądów stałych, zmiennych i przemiennych.

RAZEM



Temat

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 45

2 105

150

6

1

LITERATURA

Podstawowa

Chwaleba A.: Metrologia elektryczna, WN-T, Warszawa, 2010

150Suma

ECTS 6




Niestacjonarne

27

123

potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla automatyki i robotyki oraz wybierać i stosować właściwe metody i ma świadomość szybkiej dezaktualizacji nabytej wiedzy w zakresie układów automatyki i robotyki oraz wynikającej stąd konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych rozumie konieczność przedsiębiorczości i profesjonalizmu w pracy inżyniera oraz postępuje zgodnie z zasadami etyki inżynierskiej

0

0

potrafi: (1) wykonać pomiary podstawowych wielkości elektrycznych, (2) opracować otrzymane wyniki pomiarów, (3) określić błędy i niepewności pomiarówinterpretacji, a także wyciągać wnioski i

stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w przemyśle

2

1

2

Piotrowski J.; Podstawy miernictwa, WN-T, Warszawa, 2002

Uzupełniajaca

Parchański, J.; Miernictwo elektryczne i elektroniczne, WSiP, Warszawa, 2007

Nawrocki W.; Rozproszone systemy pomiarowe, WKiŁ, Warszawa, 2007




Podstawy regulacji automatycznej

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Politechniczny

Poziom kształcenia Studia I stopnia Profil studiów Praktyczny

Kierunek studiów Automatyka i Robotyka Specjalność Nie dotyczy

Moduł kształcenia Kierunkowy Język wykładowy Polski

Semestr IV Forma zaliczenia Egzamin

WYMIAR GODZINOWY ZAJĘĆ ORAZ INDYWIDUALNEJ PRACY WŁASNEJ STUDENTA


Wykład 15 Wykład 9

Ćwiczenia Ćwiczenia

Laboratorium 30 Laboratorium 18

Projekt 15 Projekt 9

Razem 60 Razem 36

Praca własna studenta 65 Praca własna studenta 89

Razem 125 Razem 125

ECTS 5 ECTS 5

CEL PRZEDMIOTU

Analiza i modelowanie systemów, Podstawy teorii sygnałów i systemów dynamicznych, Metody numeryczne


Wiedza

W1

K_W03 K_W10 W2

W3

Umiejętności

U1 Posiada umiejętność modelowania układów dynamicznych

K_U12 K_U16

Nazwa przedmiotu (modułu)

Kod przedmiotu

Zapoznanie studentów z podstawowymi technikami projektowania układów regulacji automatycznej. Ukształtowanie wśród studentów wskaźników jakości regulacji. Pozyskanie umiejętności doboru regulatorów oraz metod ich strojenia.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJI

Rozumie potrzebę opisu matematycznego układów automatyki oraz projektowania układów regulacji na podstawie postawionych kryteriów jakościowych.

Ma ogólną wiedzę dotyczącą regulatorów liniowych, w tym regulatorów PID oraz metod ich strojenia

Posiada elementarną wiedzę w zakresie projektowania układów regulacji automatycznej w dziedzinie częstotliwości

U2 K_U12 K_U16

U3


K1

K_K01 K2

K3


STUDIA STACJONARNE

TematLiczba godzin

W L P

1

2

1

Transmitancja uchybowa. Uchyb w stanie ustalonym 1

Podstawowe wskaźniki jakości regulacji. Kompensatory opóźniające i wyprzedzające fazę 2

2

Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości, metoda linii pierwiastkowych 4

Stabilność układów regulacji automatycznej 2

Środowisko MATLAB-Simulink 2

Schematy blokowe 2

Modelowanie układów dynamicznych w środowisku MATLAB/Simulink 4

Analiza podstawowych członów dynamicznych 2

Projektowanie układów regulacji metodą analityczną 4

Analiza uchybu regulacji w stanie ustalonym. Dobór struktury regulatora 4

Projektowanie układów regulacji metodą linii pierwiatkowych 4

Strojenie regulatora PID 4

Potrafi wykorzystać nowoczesne narzędzia do projektowania układów regulacji automatycznej

Posiada umiejętności projektowania oraz oceny jakości pracy układów regulacji automatycznej

Potrafi pracować w zespole nad złożonym zadaniem projektowania układu regulacji automatycznej

Podstawowe pojęcia i definicje. Omówienie struktury wykładu

Modelowanie matematyczne układów dynamicznych, schematy strukturalne

Transmitancja operatorowa układów automatyki. Linearyzacja

Regulator PID. Metody strojenia: metoda odpowiedzi skokowej, metoda Zieglera-Nicholsa, metoda analityczna

Zastosowanie narzędzia SISO TOOL do projektowania układów regulacji 4

Realizacja projektów w grupach 15

RAZEM 15 30 15


TematLiczba godzin

W C L /P

1

1

1

Transmitancja uchybowa. Uchyb w stanie ustalonym 1

Podstawowe wskaźniki jakości regulacji. Kompensatory opóźniające i wyprzedzające fazę 1

1

Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości, metoda linii pierwiastkowych 2

Stabilność układów regulacji automatycznej 1

Środowisko MATLAB-Simulink 2

Schematy blokowe 2

Modelowanie układów dynamicznych w środowisku MATLAB/Simulink 2

Analiza podstawowych członów dynamicznych 2

Projektowanie układów regulacji metodą analityczną 2

Analiza uchybu regulacji w stanie ustalonym. Dobór struktury regulatora 2

Projektowanie układów regulacji metodą linii pierwiatkowych 2

Strojenie regulatora PID 2

Zastosowanie narzędzia SISO TOOL do projektowania układów regulacji 2

Realizacja projektów w grupach 9

RAZEM 9 18 9


Kod Opis Projekty


W1


Modelowanie matematyczne układów dynamicznych, schematy strukturalne

Transmitancja operatorowa układów automatyki. Linearyzacja

Regulator PID. Metody strojenia: metoda odpowiedzi skokowej, metoda Zieglera-Nicholsa, metoda analityczna

Egzamin/Prace

kontrolne

Aktywność na zajęciach

Rozumie potrzebę opisu matematycznego układów automatyki oraz projektowania układów regulacji na podstawie postawionych kryteriów jakościowych.

W2

W3

U1 Posiada umiejętność modelowania układów dynamicznych

U2 Potrafi wykorzystać nowoczesne narzędzia do projektowania układów regulacji automatycznej

U3 Posiada umiejętności projektowania oraz oceny jakości pracy układów regulacji automatycznej

K1 Potrafi pracować w zespole nad złożonym zadaniem projektowania układu regulacji automatycznej

K2 0

K3 0


Stacjonarne Niestacjonarne

1 Godziny zajęć dydaktycznych zgodnie z planem studiów 60 362 Praca własna studenta 65 89

Suma 125 125ECTS 5 5

LITERATURA

Podstawowa

1 Kowal J. Podstawy automatyki. Kraków : AGH. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne , 2006

2 Kaczorek T., Dzieliński A., Dąbrowski W., Łopatka R., Podstawy teorii sterowania, WNT, Warszawa, 2006

3 Brzózka J., Regulatory i układy automatyki, MIKOM, Warszawa, 2004

4 Brzózka J., Dorobczyński L., Matlab: środowisko obliczeń naukowo-technicznych, Warszawa : "Mikom" , 2008.

Uzupełniajaca

1

2

3

PROWADZĄCYWykład Ćwiczenia Laboratorium/Projekt

Imię i Nazwisko

Tytuł/stopień naukowy

Instytut

Kontakt e-mail

Ma ogólną wiedzę dotyczącą regulatorów liniowych, w tym regulatorów PID oraz metod ich strojenia

Posiada elementarną wiedzę w zakresie projektowania układów regulacji automatycznej w dziedzinie częstotliwości

Astrom S, Murray R., Feedback systems: An introduction for scientists and enginners, Princetown University Press, Princetown and Oxford, 2010.

Dorf R., Bishop R., Modern control systems, Prentice Hall, New Jersey, 2011.

Nice N., Control systems engineering, Wiley, New Jersey, 2011.


Kod przedmiotu





15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium


Laboratorium 18

Inna forma (jaka) 9


Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin



Nazwa przedmiotu (modułu) Podstawy robotyki





60 Razem


150 Razem

6 ECTS

W1

W2

ma wiedzę z zakresu matematyki, obejmującą: analizę matematyczną, algebrę liniową, metody probalistyczne i statystykę matematyczną oraz działań na zmiennych zespolonych ukiernunkowaną na rozwiązywanie problemów, takich jak: (1) analiza i synteza układów dynamicznych, (2) analizy wyników eksperymentu, (3) analizy i syntezy obwodów elektrycznych i elektronicznych, (4) rozwiązywania zadań mechaniki ogólnej, obejmującą kinematykę i dynamikę.ma wiedzę w zakresie podstaw elektrotechniki i elektroniki, w tym wiedzę o podstawowych zjawiskach, prawach, wielkościach i jednostkach niezbędną do analizy prostych obwodów elektrycznych i elektronicznych prądu stałego i sinusoidalnie zmiennego

Wiedza

K_W18 K_W19

CEL PRZEDMIOTUCelem jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami opisu położenia iorientacji brył sztywnych, kinematyki i dynamiki manipulatorów stanowiących obiekt sterowania, planowania i sterowania ruchem.W ramach wykładów przedstawiane są również zagadnienia związane ze sterowaniem pod kątem zastosowań przemysłowych.


Ma wiedzę w zakresie matematyki, niezbędną do formułowania i rozwiązywania zadań występujących w automatyce i robotyce, Podstawowa wiedzę z zakresu mechaniki, wytrzymałości materiałów.



Razem 150

ECTS 6

Inna forma (jaka) 9

Razem 36

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3




K_K01 K_K02 K_K04


ma elementarną wiedzę w zakresie fizyki dotyczącą mechaniki, termodynamiki, optyki, elektryczności i magnetyzmu oraz fizyki ciała stałego, włączając wiedzę konieczną do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych występujących w układach regulacji automatycznej

Potrafi określić i opisać położenia robotów w przestrzeni zewnętrznej, utworzyć analityczny opis kinematyki i przestrzeni roboczych robotów i zaprojektować algorytmy zadania prostego i odwrotnego.


Posiada umiejętności programowania robotów przemysłowych


Umiejętności

K_U01

W L P

2 4 2

2 4 2

2 4 2

2 4 2

2 4 2

2 4 2

1 2 1

1 2 1

1 2 1

15 30 15

W C P

1 2 1

1 2 1

1 2 1

1 2 1

1 2 1

Równania dynamiki manipulatorów

Układy zewnętrzne stosowane w robotyce

Liczba godzin

Zadanie proste mamipulatorów

Postacie jednorodne przekształceń podstawowych

Zadanie proste mamipulatorów

RAZEM

STUDIA STACJONARNE

Zadanie odwrotne manipulatorów


Temat

Liczba godzinTemat

Pojęcia podstawowe związane z robotykąPrzestrzenie manipulatorów

Pojęcia podstawowe związane z robotykąPrzestrzenie manipulatorów

Chwytaki stosowane w robotyce

Postacie jednorodne przekształceń podstawowych

Chwytaki stosowane w robotyce

Modelowanie robotów

1 2 1

1 2 1

1 2 1

1 2 1

9 18 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

W2

W3

U1

U2

U3

Modelowanie robotów

Układy zewnętrzne stosowane w robotyce



ma wiedzę z zakresu matematyki, obejmującą: analizę matematyczną, algebrę liniową, metody probalistyczne i statystykę matematyczną oraz działań na zmiennych zespolonych ukiernunkowaną ma wiedzę w zakresie podstaw elektrotechniki i elektroniki, w tym wiedzę o podstawowych zjawiskach, prawach, wielkościach i jednostkach niezbędną do analizy prostych obwodów ma elementarną wiedzę w zakresie fizyki dotyczącą mechaniki, termodynamiki, optyki, elektryczności i magnetyzmu oraz fizyki ciała stałego, włączając wiedzę konieczną do zrozumienia podstawowych Potrafi określić i opisać położenia robotów w przestrzeni zewnętrznej, utworzyć analityczny opis kinematyki i przestrzeni roboczych robotów i zaprojektować algorytmy zadania prostego i

Posiada umiejętności programowania robotów przemysłowych

RAZEM

Równania dynamiki manipulatorów

Zadanie odwrotne manipulatorów

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 60

2 90

150

6

1

2

1

Craig J. J.: Wprowadzenie do robotyki, WNT, Warszawa, 1993.

Uzupełniajaca

Morecki A.: Podstawy robotyki, WNT, Warszawa, 2000

LITERATURA

Podstawowa

Buratowski T.: Podstawy Robotyki, Uczelniane Wydawnictwa naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków, 2006.

150Suma

ECTS 6




Niestacjonarne

36

114

specjalnością


ma świadomość permanentnego rozwoju i wpływu nowoczesnych metod i technik inżynierskich w obszarze automatyki i robotyki na wzrost poziomu cywilizacyjnegorozumie potrzebę jasnego formułowania informacji związanych z osiągnięciami techniki w dyscyplinie automatyka i robotyka




Podstawy teorii sygnałów i systemów dynamicznych

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Politechniczny

Poziom kształcenia Studia I stopnia Profil studiów Praktyczny

Kierunek studiów Automatyka i Robotyka Specjalność Nie dotyczy

Moduł kształcenia Kierunkowy Język wykładowy Polski

Semestr III Forma zaliczenia Egzamin

WYMIAR GODZINOWY ZAJĘĆ ORAZ INDYWIDUALNEJ PRACY WŁASNEJ STUDENTA


Wykład 15 Wykład 9

Ćwiczenia Ćwiczenia

Laboratorium 30 Laboratorium 18


Razem 45 Razem 27

Praca własna studenta 80 Praca własna studenta 98

Razem 125 Razem 125

ECTS 5 ECTS 5

CEL PRZEDMIOTU


Wiedza

W1

K_W04

W2

W3

Nazwa przedmiotu (modułu)

Kod przedmiotu

Pozyskanie podstawowych umiejętności i kompetencji w zakresie analizy sygnałów, zastosowań transformaty Fouriera oraz analizy widmowej sygnału. Umiejętności stosowania przekształceń Laplace'a, Z oraz wykonywania działań na transmitancjach operatorowych. Umiejętności rozwiązywania równań liniowych różniczkowych oraz różnicowych w dziedzinie operatorowej.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I KOMPETENCJI

Analiza i modelowanie systemów. Podstawowa wiedza i umiejętności w zakresie różniczkowania i całkowania, operacji algebraicznych oraz matematycznego opisu zjawisk fizycznych.

Posiada wiedzę teoretyczną w zakresie reprezentacji sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości

Zna sposoby opisu systemów dynamicznych ciągłych i dyskretnych w czasie

Umiejętności

U1

K_U05 K_U06 K_U11 U2 Potrafi zbadać podstawowe właściwości liniowych systemów dynamicznych

U3


K1

K_K04 K2

K3


STUDIA STACJONARNE

TematLiczba godzin

W C L /P

2

Właściwości sygnałów i splot 2

Właściwości systemów dynamicznych 2

Przekształcenie Laplace'a 2

Przekształcenie Z 2

Stabilność ukłądów liniowych ciągłych I dyskretnych 2

Transformata Fouriera 2

Transmitancja operatorowa 1

Wykreślanie i przekształcanie wykresów sygnałów 2

Wyznaczanie podstawowych charakterystyk sygnałów 2

Wyznaczanie odpowiedzi skokowej i impulsowej 4

Splot 4

Wyznaczanie transmitancji operatorowej sygnałów i systemów 4

Analiza układów za pomocą transformaty Z 2

Potrafi przeprowadzić analizę i przetwarzania sygnałów oraz analizy systemów dynamicznych w dziedzinie czasu i częstotliwości z zastosowaniem odpowiednich narzędzi sprzętowych i programowych

Umie wykorzystać nowoczesne narzędzia inżynierskie w zadaniach analizy sygnałów oraz systemów dynamicznych

Rozumie potrzebę jasnego formułowania wniosków z analizy pracy metod analizy sygnałowej i systemowej

Wstęp do teorii sygnałów i systemów dynamicznych. Pojęcie sygnału. Typy sygnałów. Pojęcie systemu.

Analiza harmoniczna sygnałów okresowych 2

Zastosowanie transformaty Fouriera do analizy sygnałów nieokresowych 2

Praktyczne wykorzystanie FFT 2

Wyznaczanie charakterystyk częstotliwościowych systemów 4

Badanie stabilności systemów liniowych 2

RAZEM 15 0 30


TematLiczba godzin

W C L /P

1

Właściwości sygnałów i splot 1

Właściwości systemów dynamicznych 1

Przekształcenie Laplace'a 1

Przekształcenie Z 1

Stabilność układów liniowych ciągłych I dyskretnych 1

Transformata Fouriera 2

Transmitancja operatorowa 1

Wykreślanie i przekształcanie wykresów sygnałów 1

Wyznaczanie podstawowych charakterystyk sygnałów 1

Wyznaczanie odpowiedzi skokowej i impulsowej 2

Splot 2

Wyznaczanie transmitancji operatorowej sygnałów i systemów 2

Analiza układów za pomocą transformaty Z 1

Analiza harmoniczna sygnałów okresowych 2

Zastosowanie transformaty Fouriera do analizy sygnałów nieokresowych 2

Praktyczne wykorzystanie FFT 2

Wyznaczanie charakterystyk częstotliwościowych systemów 2

Wstęp do teorii sygnałów i systemów dynamicznych. Pojęcie sygnału. Typy sygnałów. Pojęcie systemu.

Badanie stabilności systemów liniowych 1

RAZEM 9 0 18


Kod Opis


W1 Posiada wiedzę teoretyczną w zakresie reprezentacji sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości

W2

W3 0

U1

U2 Potrafi zbadać podstawowe właściwości liniowych systemów dynamicznych

U3

K1

K2 0

K3 0


Stacjonarne Niestacjonarne

1 Godziny zajęć dydaktycznych zgodnie z planem studiów 45 272 Praca własna studenta 80 98

Suma 125 125

ECTS 5 5

LITERATURA

Podstawowa

1

2

Uzupełniajaca

1

2

PROWADZĄCYWykład Ćwiczenia Laboratorium/Projekt

Imię i Nazwisko

Tytuł/stopień naukowy

Instytut

Kontakt e-mail

Egzamin/Prace

kontrolne

Zlecone zadania

Aktywność na zajęciach

Zna sposoby opisu systemów dynamicznych ciągłych i dyskretnych w czasie

Potrafi przeprowadzić analizę i przetwarzania sygnałów oraz analizy systemów dynamicznych w dziedzinie czasu i częstotliwości z zastosowaniem odpowiednich narzędzi sprzętowych i programowych

Umie wykorzystać nowoczesne narzędzia inżynierskie w zadaniach analizy sygnałów oraz systemów dynamicznych

Rozumie potrzebę jasnego formułowania wniosków z analizy pracy metod analizy sygnałowej i systemowej

Wojciechowski J. M., Sygnały i systemy, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 2008

Patan K., Podstawy teorii sygnałów i systemów dynamicznych dla automatyków, Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Głogowie, Głogów, 2011

Snopek K. M., Wojciechowski J. M., Sygnały i systemy. Zbiór zadań, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2010

Kaczorek T., Dzieliński A., Dąbrowski W., Łopatka R., Podstawy teorii sterowania, WNT, Warszawa, 2005


Kod przedmiotu




IV Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium

Inna forma projekt



Nazwa przedmiotu (modułu) Sterowniki przemysłowe





Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin

Laboratorium 18

Inna forma projekt Inna forma projekt

45 Razem


90 Razem

3 ECTS

W1

W2

W3


Razem 90

ECTS 3

Inna forma projekt

Razem 27

Wiedza

Umiejętności

K_W18 K_W19

CEL PRZEDMIOTU

Znajomość budowy i zasady działania sterowników PLC. Znajomość podstawowych języków programowania. Znajomość urządzeń peryferyjnych dla układów PLC.


Znajomość budowy i zasady działania sterowników PLC. Znajomość podstawowych języków programowania.


ma wiedzę w zakresie zastosowania deykowanego oprogramowania i oprzyrządowania wykorzystywanego do projektowania układów automatyki w zakresie: (1) programowalnych sterowników logicznych (PLC), (2) charakterystyk ma uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie urządzeń automatyki przemysłowej i sieci przemysłowych, znając ich systematykę, stosowane standardy oraz symbole

posiada wiedzę w zakresie obecnego stanu oraz najnowszych trendów rozwoju automatyki i robotyki


U2

U3

K1

K2

K3

W L

2 4

2 4

2 4

2 4

2 4

K_U01


ma świadomość szybkiej dezaktualizacji nabytej wiedzy w zakresie układów automatyki i robotyki oraz wynikającej stąd konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych na bazie nowopowstających technologii, znając możliwości dalszego dokształcania się potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, określać priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania

K_K01 K_K03 K_K06



potrafi zaprojektować prosty układ sterowania z zastosowaniem programowalnych sterowników logicznych (PLC) poprzez: (1) zastosowanie podstawowych struktury i języków umożliwiających opis funkcjonowania PLC, (b) weryfikację poprawności opisu potrafi projektować proste układy cyfrowej regulacji automatycznej, dobierać regulatory i ich parametry, czujniki pomiarowe i urządzenia wykonawcze

Instalacja sterowników w układach mechatronicznych

STUDIA STACJONARNELiczba godzin

Temat

Podstawowe pojęcia związane ze sterownikami PLCJęzyki programowania PLCBudowa sterowników PLC

Układy zewnętrzne współpracujące z PLC

2 4

2 4

1 2

1 2

1 2

15 30 0

W C L

1 2

1 2

1 2

1 2

1 2

1 2

1 2

1 2

1 2

9 0 18RAZEM

Sieci przemysłowe w sterownikach PLC

Liczba godzin


Sensory dla układów PLC


Sensory dla układów PLC

RAZEM

Sieci przemysłowe w sterownikach PLC


Temat

Podstawowe pojęcia związane ze sterownikami PLCJęzyki programowania PLCBudowa sterowników PLC

Układy zewnętrzne współpracujące z PLC

Sterowanie wieloosiowe

Systemy SCADA

Sterowanie wieloosiowe

Systemy SCADA

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

W2

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 45

potrafi projektować proste układy cyfrowej regulacji automatycznej, dobierać regulatory i ich parametry, czujniki pomiarowe i urządzenia wykonawcze


ma świadomość szybkiej dezaktualizacji nabytej wiedzy w zakresie układów automatyki i robotyki oraz wynikającej stąd konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych na bazie potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, określać priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania


ma wiedzę w zakresie zastosowania deykowanego oprogramowania i oprzyrządowania wykorzystywanego do projektowania układów automatyki w zakresie: (1) programowalnych ma uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie urządzeń automatyki przemysłowej i sieci przemysłowych, znając ich systematykę, stosowane standardy oraz symbole


potrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego zadania inżynierskiego, korzystając z odpowiednich techniki i narzędzi informacyjno-komunikacyjnychpotrafi zaprojektować prosty układ sterowania z zastosowaniem programowalnych sterowników logicznych (PLC) poprzez: (1) zastosowanie podstawowych struktury i języków umożliwiających



Niestacjonarne

271 45

2 45

90

3

1

2

1

90Suma

ECTS 3


Praca własna studenta27

63

Legierski, T., Programowanie sterowników PLC, Gliwice 1998

Uzupełniajaca

Kwaśniewski J. 'Programowalne sterowniki logiczne w systemach sterowania' Kraków 1999 r.

LITERATURA

Podstawowa

1. Kwaśniewski J., Sterowniki PLC w praktyce inżynierskiej, Legionowo 2008


Kod przedmiotu




VI Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

15 Laboratorium

Inna forma (jaka)

Laboratorium 9

Inna forma (jaka)


Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin



Nazwa przedmiotu (modułu) Systemy czasu rzeczywistego w automatyce i robotyce




Inna forma (jaka)

30 Razem


50 Razem

2 ECTS

W1

W2

W3

ma podstawową wiedzę w zakresie budowy i funkcjonowania systemów operacyjnych oraz programowania w językach niskiego i wysokiego poziomu

ma wiedzę w zakresie zastosowania dedykowanego oprogramowania i oprzyrządowania wykorzystywanego do projektowania układów automatyki w zakresie: (1) programowalnych sterowników logicznych (PLC), (2) charakterystyk



Wiedza

Umiejętności

K_W05 K_W12 K_W16

CEL PRZEDMIOTU

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawami projektowania i programowania systemów czasu rzeczywistego dedykowanych w robotyce, w systemach produkcyjnych.


Programowanie strukturalne, programowanie obiektowe, systemy operacyjne, sterowniki PLC



Razem 50

ECTS 2

Inna forma (jaka)

Razem 18

U2

U3

K1

K2

K3

W C L /P

1 1

4 4

4 4

System czasu rzeczywitego: pojecie terminu, obiektu, programu komputerowego typu real_time

Wielozadaniowe, współbieżne systemy czasu rzeczywistego: tworzenie współbieznych zadań, synchroniacja zadań

STUDIA STACJONARNE

Problem szeregowania zadań w systemach czasu rzeczywistego: szezregowalność zadań, priorytety zadań, inwersja prirytetów

Liczba godzinTemat



K_K01



potrafi zaprojektować prosty układ sterowania z zastosowaniem programowalnych sterowników logicznych (PLC) poprzez: (1) zastosowanie podstawowych struktury i języków umożliwiających opis funkcjonowania PLC, (b) weryfikację poprawności opisu

K_U02 K_U14 K_U18

4 4

3 3

3 3

15 0 15

W C L /P

1 1

2 2

2 2

2 2

2 2

9 0 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

Metody szeregowania zadań - Roud Robin, EDF itp..

Programowanie robotów i manipulatorów

Metody szeregowania zadań - Roud Robin, EDF itp..

Programowanie robotów i manipulatorów


ma podstawową wiedzę w zakresie budowy i funkcjonowania systemów operacyjnych oraz programowania w językach niskiego i wysokiego poziomuma wiedzę w zakresie zastosowania dedykowanego oprogramowania i oprzyrządowania

RAZEM

Problem szeregowania zadań w systemach czasu rzeczywistego: szezregowalność zadań, priorytety zadań, inwersja prirytetów

Liczba godzin

System czasu rzeczywitego: pojecie terminu, obiektu, programu komputerowego typu real_time

Wielozadaniowe, współbieżne systemy czasu rzeczywistego: tworzenie współbieznych zadań, synchroniacja zadań

RAZEM

zadań, inwersja prirytetów


Temat

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 30

2 20

50

2

1

LITERATURA

Podstawowa

Majdzik. P. :Programowanie współbieżne. Systemy czasu rzeczywistego, Helion, Gliwice, 2013

50Suma

ECTS 2




Niestacjonarne

18

32

0



0


potrafi przygotować dokumentację oraz prezentację ustną dotyczącą realizacji stawianego zadania inżynierskiego, korzystając z odpowiednich techniki i narzędzi informacyjno-komunikacyjnychpotrafi zaprojektować prosty układ sterowania z zastosowaniem programowalnych sterowników logicznych (PLC) poprzez: (1) zastosowanie podstawowych struktury i języków umożliwiających

2

1

Sałat R., Korpysz K., Obstawski P. :Wstęp do programowania sterowników PLC, Helion, Gliwice, 2009

Uzupełniajaca

Honczarenko, J.: Roboty przemysłowe. Budowa i zastosowanie. WNT, Warszawa 2010.


Kod przedmiotu





15 Wykład

Ćwiczenia

15 Laboratorium

15 Projekt



Nazwa przedmiotu (modułu) Systemy wizyjne





Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin

Laboratorium 9

Projekt 915 Projekt

45 Razem


125 Razem

5 ECTS

W1

W2

W3


Razem 125

ECTS 5

Projekt 9

Razem 27

Wiedza

Umiejętności

K_W08 K_W11

CEL PRZEDMIOTU1. zapoznanie studentów z kolejnymi etapami działania systemu wizyjnego (od procesu akwizycji do wyniku działania algorytmu klasyfikacji)2. ukształtowanie umiejętności korzystania z systemu wizyjnego i konfigurowania jego podstawowych funkcji


podstawowa wiedza odnośnie: budowy strukturalnej robota, cyfrowej transmisji danychprzedmioty: Podstawy robotyki, Podstawy teorii sygnałów i systemów dynamicznych, Metody i techniki wspomagania decyzji.


Ma wiedzę o konstrukcji systemu wizyjnego, jego elementach składowych oraz mechanizmach ich integrowania z urządzeniami wykonawczymi

Zna, potrafi wymienić i scharakteryzować kolejne etapy działania systemu wizyjnego

Ma podstawową wiedzę o mechanizmach przetwarzania obrazów.

U1

U2

U3

K1

K2

K3

W C L /P

4 10

3 5

K_U01 K_U02 K_U05 K_U20 K_U22

rozumie konieczność ciągłego dokształcania związanego z rozwojem technologii i opracowywaniem i publikowaniem nowych protokołów, standardów i norm

potrafi we współpracy z innymi osobami zrealizaować zadany projekt K_K01 K_K03 K_K06


Potrafi dobrać parametry systemu wizyjnego do założonego zadania


Potrafi skonfigurować i bezpiecznie korzystać z prostego systemu wizyjnego

Potrafi wykonać podstawowe operacje związane z przetwarzaniem obrazów (od przetwarzania wstępnego do prostego algorytmu rozpoznawania wzorców)

Akwizycja obrazów. Parametry kamery. Działanie obiektywu i matryc światłoczułych. Systemy doświetleń. Cyfrowa reprezentacja obrazu.

Konfiguracje kamery. Lokalizacja względem układu współrzędnych robota. Kalibracja kamery


Temat

3 5

6 10

2 5

15 0 30

W C L /P

2 6

2 3

4 6

1 3

9 0 18

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



RAZEM

Przetwarzanie obrazów. Transformacje globalne i lokalne. Operatory liniowe i nieliniowe. Filtracja dolno- i górnoprzepustowa. Segmentacja. Operacje morfologiczne w przetwarzaniu obrazów.

Liczba godzin

Akwizycja obrazów. Parametry kamery. Działanie obiektywu i matryc światłoczułych. Systemy doświetleń. Cyfrowa reprezentacja obrazu.



RAZEM

Podstawy przetwarzania obrazów. Transformacje globalne i lokalne. Filtracja dolno- i górnoprzepustowa.


Temat


Zastosowanie systemów wizyjnych w sterowaniu robotami.

Zastosowanie wizji w sterowaniu robotami.

W1

W2

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 45

2 80

125

5

Potrafi wykonać podstawowe operacje związane z przetwarzaniem obrazów (od przetwarzania wstępnego do prostego algorytmu rozpoznawania wzorców)rozumie konieczność ciągłego dokształcania związanego z rozwojem technologii i opracowywaniem i publikowaniem nowych protokołów, standardów i norm

potrafi we współpracy z innymi osobami zrealizaować zadany projekt

0

Ma wiedzę o konstrukcji systemu wizyjnego, jego elementach składowych oraz mechanizmach ich integrowania z urządzeniami wykonawczymi

Zna, potrafi wymienić i scharakteryzować kolejne etapy działania systemu wizyjnego

Ma podstawową wiedzę o mechanizmach przetwarzania obrazów.

Potrafi dobrać parametry systemu wizyjnego do założonego zadania

Potrafi skonfigurować i bezpiecznie korzystać z prostego systemu wizyjnego

125Suma

ECTS 5




Niestacjonarne

27

98

LITERATURA

1

2

1

2

3

Marian Wysocki i Tomasz Kapuscinski, Systemy wizyjne, Wyd. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów, 2013

Uzupełniajaca

Horn B. K. P., Robot Vision, MIT Press, McGraw–Hill, 1986

Z. Wróbel, R. Koprowski, Praktyka przetwarzania obrazów w programie Matlab, EXIT 2004

A. Hornberg, Handbook of Machine Vision, WILEY-VCH, Weinheim, 2006

LITERATURA

Podstawowa

Peter I. Corke, Robotics, Vision and Control Fundamental Algorithms in MATLAB, Springer, 2011


Kod przedmiotu





15 Wykład

Ćwiczenia

15 Laboratorium

Inna forma (jaka)

Laboratorium 9

Inna forma (jaka)


Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin



Nazwa przedmiotu (modułu) Technika mikroprocesorowa




Inna forma (jaka)

30 Razem


50 Razem

2 ECTS

W1

W2

W3



potrafi pozyskiwać informacje z takich źródeł jak: literatura, bazy danych i innych

Wiedza

Umiejętności

K_W05 K_W17

CEL PRZEDMIOTU

Opanowanie zagadnień zastosowania techniki cyfrowej i mikroprocesorowej w układach automatyki.


zasady fizyki



Razem 50

ECTS 2

Inna forma (jaka)

Razem 18

U2

U3

K1

K2

K3

W C L /P

4 2

5 3

2 2

Elementy logiczne, cyfrowe bloki funkcjonalne

Podstawowe bloki kombinacyjne i sekwencyjne. Budowa i oprogramowanie programowalnych struktur logicznych.

STUDIA STACJONARNE

Budowa procesora i mikrokontrolera. Podstawowe architektury procesorów.

Liczba godzinTemat


ma świadomość szybkiej dezaktualizacji nabytej wiedzy w zakresie układów automatyki i robotyki oraz wynikającej stąd konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych na bazie nowopowstających technologii, znając możliwości dalszego dokształcania się

K_K02 K_K03



potrafi projektować proste układy cyfrowe oraz skonfigurować sprzęt komputerowy i urządzenia sieci komputerowej

potrafi dobierać i stosować podstawowe elementy elektroniczne i układy scalone do budowy prostych układów elektronicznych

K_U01 K_U07 K_U08

2 2

2 6

2 2

15 0 15

W C L /P

2 2

3 2

1 2

2 2

1 1

9 0 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

Budowa systemu mikroprocesorowego. Tworzenie algorytmów programów. Programowanie układów mikroprocesorowych

Budowa magistrali szeregowych i równoległych. Architektura procesorów sygnałowych.

Budowa systemu mikroprocesorowego. Tworzenie algorytmów programów. Programowanie układów mikroprocesorowych

Budowa magistrali szeregowych i równoległych. Architektura procesorów sygnałowych.



RAZEM


Liczba godzin

Elementy logiczne, cyfrowe bloki funkcjonalne

Podstawowe bloki kombinacyjne i sekwencyjne. Budowa i oprogramowanie programowalnych struktur logicznych.

RAZEM



Temat

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 30

2 20

50

2

1

LITERATURA

Podstawowa

Gajewski P., Turczyn J.: Cyfrowe układy scalone CMOS. WKŁ, Warszawa 1990

50Suma

ECTS 2




Niestacjonarne

18

32

potrafi dobierać i stosować podstawowe elementy elektroniczne i układy scalone do budowy prostych układów elektronicznychma świadomość permanentnego rozwoju i wpływu nowoczesnych metod i technik inżynierskich w obszarze automatyki i robotyki na wzrost poziomu cywilizacyjnegoma świadomość szybkiej dezaktualizacji nabytej wiedzy w zakresie układów automatyki i robotyki oraz wynikającej stąd konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych na bazie

0

0

potrafi pozyskiwać informacje z takich źródeł jak: literatura, bazy danych i innych powszechnie dostępnych mediów przekazu informacji, jak również integrować je w celu interpretacji, a także potrafi projektować proste układy cyfrowe oraz skonfigurować sprzęt komputerowy i urządzenia sieci komputerowej

2

1

2

3

Gałka P., Gałka P.: Podstawy programowania mikrokontrolera 8051. Mikom, Warszawa 200727. Gałka P., Gałka P.: Podstawy programowania mikrokontrolera 8051. Mikom,

UzupełniajacaBogacz R..Technika cyfrowa i mikroprocesorowa w ćwiczeniach laboratoryjnych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej , Gliwice, 2011

Traczyk W.; Układy cyfrowe : podstawy teoretyczne i metody syntez, WNT, Warszawa, 1982


Kod przedmiotu




V Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium

15 Inna forma (jaka) - Projekt



Nazwa przedmiotu (modułu) Techniki sterowania procesami ciągłymi





Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin

Laboratorium 18

Inna forma (jaka) - Projekt 915 Inna forma (jaka) - Projekt

60 Razem


240 Razem

8 ECTS

W1

W2

W3


Razem 240

ECTS 8

Inna forma (jaka) - Projekt 9

Razem 36

Wiedza

Umiejętności

K_W10 K_W13

CEL PRZEDMIOTUzapoznanie studentów z podstawowymi technikami projektowania układów sterowania procesami ciągłymiukształtowanie wśród studentów zrozumienia technik sterowania ze sprzężeniem od stanuukształtowanie wśród studentów zrozumienia technik sterowania od wyjścia


Podstawy teorii sygnałów i systemów dynamicznych, Podstawy regulacji automatycznej, Analiza i modelowanie systemówPodstawowa wiedza i umiejętności w zakresie teorii sygnałów i systemów dynamicznych, podstaw regulacji automatycznej, jak również sposobów matematycznego opisu systemów.


Rozumie potrzebę opisu matematycznego systemu w postaci równań stanu

Zna sposoby implementacji modelu systemu z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi inżynierskich

Posiada elementarną wiedzę w zakresie projektowania układów regulacji opisanych w przestrzeni stanu

U1

U2

U3

K1

K2

K3

W C L /P

1 2/1

1 2/1

K_U12 K_U16

rozmie potrzebę dalszego rozwijania kompetencji zawodowych porzez uzupełnianie wiedzy w procesie dalszego kształcenia

K_K03


Posiada umiejętność implementacji systemów w przestrzeni stanów


Posiada elementarne umiejętności w zakresie implementacji układów sterowania ze sprzężeniem od stanu i od wyjścia


Symulowanie działania systemów. Metoda płaszczyzny fazowej.


Temat

1 2/1

2 4/2

2 4/2

2 4/2

2 4/2

2 4/2

2 4/2

1 2/1

15 0 30/15

W C L /P

1 2/1

1 2/1

1 2/1

1 2/1

Łączenie systemów.

Liczba godzin




RAZEM

Łączenie systemów.


Temat

Sterowanie ze sprzężeniem od stanu

Sterowanie ze sprzężenie od stanu przy zadanych parametrach jakościowych

Sterowanie ze sprzężeniem od stanu: obserwatory stanu, zasada separowalności

Sterowanie predykcyjne: uwzględnianie ograniczeń i minimalizacja kryterium jakościowego

Stabilność i metody jej analizy: metoda Lapunowa, badanie biegunów

Sterowalność osiągalność i obserwowalność

Stabilność i metody jej analizy: metoda Lapunowa, badanie biegunów

1 2/1

1 2/1

1 2/1

1 2/1

1 2/1

9 0 18/9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

W2

W3

U1

U2

RAZEM

Sterowanie ze sprzężeniem od stanu

Sterowanie ze sprzężenie od stanu przy zadanych parametrach jakościowych

Sterowanie ze sprzężeniem od stanu: obserwatory stanu, zasada separowalności

Sterowanie predykcyjne: uwzględnianie ograniczeń i minimalizacja kryterium jakościowego


Rozumie potrzebę opisu matematycznego systemu w postaci równań stanu

Zna sposoby implementacji modelu systemu z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi inżynierskich

Posiada elementarną wiedzę w zakresie projektowania układów regulacji opisanych w przestrzeni stanu

Posiada umiejętność implementacji systemów w przestrzeni stanów

Posiada elementarne umiejętności w zakresie implementacji układów sterowania ze sprzężeniem od

Sterowalność osiągalność i obserwowalność

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 60

2 180

240

8

1

2

3

1

0

rozmie potrzebę dalszego rozwijania kompetencji zawodowych porzez uzupełnianie wiedzy w procesie dalszego kształcenia

0

0

Posiada elementarne umiejętności w zakresie implementacji układów sterowania ze sprzężeniem od stanu i od wyjścia

Brzózka J., Regulatory i układy automatyki, MIKOM, Warszawa, 2004

240Suma

ECTS 8




Niestacjonarne

36

204

Witczak M., Sterowanie i wizualizacja systemów, PWSZ w Głogowie, Głogów, 2011

Kaczorek T., Dzieliński A., Dąbrowski W., Łopatka R., Podstawy teorii sterowania, WNT, Warszawa, 2006

Uzupełniajaca

LITERATURA

Podstawowa


Kod przedmiotu




V Forma zaliczenia

15 Wykład

Ćwiczenia

30 Laboratorium

15 Inna forma (jaka) - Projekt



Nazwa przedmiotu (modułu) Techniki sterowania procesami dyskretnymi





Wykład 9

Ćwiczenia



Semestr Egzamin

Laboratorium 18

Inna forma (jaka) - Projekt 9

60 Razem


240 Razem

8 ECTS

W1

W2


Razem 240

ECTS 8

Razem 36

Wiedza

K_W10 K_W13

CEL PRZEDMIOTU

zapoznanie studentów z podstawowymi technikami specyfikacji programów do sterowania procesami dyskretnymizapoznanie studentów z technikami projektowania programów dla mikrosystemów osadzonych, przeznaczonych do sterowania procesami dyskretnymi.ukształtowanie wśród studentów zrozumienia technik sterowania procesami dyskretnymizapoznanie studentów z podstawowymi technikami specyfikacji programów do sterowania procesami dyskretnymizapoznanie studentów z technikami projektowania programów dla mikrosystemów osadzonych, przeznaczonych do sterowania procesami dyskretnymi.ukształtowanie wśród studentów zrozumienia technik sterowania procesami dyskretnymi


Podstawy programowania – algorytmy i struktury danych, Metody probabilistyczne i statystyka dla inżynierówPodstawowa wiedza i umiejętności w zakresie języków programowania


Rozumie potrzebę opisu matematycznego systemu dla potrzeb sterowania dyskretnego

Zna sposoby implementacji założonego działania systemu z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi inżynierskich

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Umiejętności

K_W10 K_W13

K_U12 K_U16

rozumie konieczność stałego rozwoju i doskonalenia umiejętności i kompetencji inżynierskich

K_K03


Posiada elementarną wiedzę w zakresie technik projektowania programów dla mikrosystemów osadzonych, przeznaczonych do sterowania procesami dyskretnymi

Posiada umiejętność implementacji procesów dyskretnych z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi inżynierskich


Posiada elementarne umiejętności w zakresie w zakresie technik projektowania programów dla mikrosystemów osadzonych, przeznaczonych do sterowania procesami dyskretnymi

W C L /P

1 2/1

1 2/1

2 4/2

2 4/2

2 4/2

2 4/2

2 4/2

2 4/2

1 2/1

15 0 30/15

W C L /P

1 2/1

1 2/1

Liczba godzin


Sieci działań, hierarchiczna mapa stanów (statechart), hierarchiczne sieci Petriego


Sieci działań, hierarchiczna mapa stanów (statechart), hierarchiczne sieci Petriego

RAZEM

STUDIA STACJONARNE

Modularna specyfikacja behawioralna programów sterowania logicznego z wykorzystaniem hierarchicznych sieci SFC i sieci Petriego


Temat

Liczba godzinTemat

Architektury sterowników logicznych: mikrokontroler jako sterownik logiczny, mikrosystemy cyfrowe SoC

Przemysłowe sterowniki logiczne PLC

Język opisu sprzętu VHDL

Język Verilog w syntezie systemowej

Specyfikacja formalna w programowaniu sterowników przemysłowych PLC

UML jako narzędzie specyfikacji systemów

1 2/1

1 2/1

1 2/1

1 2/1

1 2/1

1 2/1

1 2/1

9 0 18/9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne

ProjektyAktywność

na zajęciach


W1

W2

W3

RAZEM

Modularna specyfikacja behawioralna programów sterowania logicznego z wykorzystaniem hierarchicznych sieci SFC i sieci Petriego

Architektury sterowników logicznych: mikrokontroler jako sterownik logiczny, mikrosystemy cyfrowe SoC

Przemysłowe sterowniki logiczne PLC

Język opisu sprzętu VHDL

Język Verilog w syntezie systemowej


Rozumie potrzebę opisu matematycznego systemu dla potrzeb sterowania dyskretnego

Zna sposoby implementacji założonego działania systemu z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi inżynierskichPosiada elementarną wiedzę w zakresie technik projektowania programów dla mikrosystemów

Specyfikacja formalna w programowaniu sterowników przemysłowych PLC

UML jako narzędzie specyfikacji systemów

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 60

2 180

2408

1

2

3

1

Kasprzyk J., Programowanie sterowników przemysłowych, WNT, Warszawa, 2006

0

rozumie konieczność stałego rozwoju i doskonalenia umiejętności i kompetencji inżynierskich

0

0

Posiada elementarną wiedzę w zakresie technik projektowania programów dla mikrosystemów osadzonych, przeznaczonych do sterowania procesami dyskretnymiPosiada umiejętność implementacji procesów dyskretnych z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi inżynierskichPosiada elementarne umiejętności w zakresie w zakresie technik projektowania programów dla mikrosystemów osadzonych, przeznaczonych do sterowania procesami dyskretnymi

240SumaECTS 8




Niestacjonarne

36

204

2Kwaśniewski J., Sterownik PLC w praktyce inżynierskiej, BTC, Legionowo, 2008

Uzupełniajaca

LITERATURA

PodstawowaAdamski M., Chodań M.: Modelowanie układów sterowania dyskretnego z wykorzystaniem sieci SFC, Wyd. Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra, 2000.


Kod przedmiotu




IV Forma zaliczenia

15 Wykład

15 Ćwiczenia

15 Laboratorium

Inna forma (jaka)



Nazwa przedmiotu (modułu) Wytrzymałość Materiałów

Wykład 9



Semestr Egzamin





Ćwiczenia 9

Laboratorium 9


45 Razem


75 Razem

3 ECTS

W1

W2

W3

ECTS 3

Inna forma (jaka)

Razem 27


CEL PRZEDMIOTU

Rozumienie i stosowanie podstawowych pojęć z mechaniki i wytrzymałości materiałów. Umiejętność rozwiązywania podstawowych zadań z przedmiotu.

Razem 75


Zaliczenie analizy matemetycznej


Wiedza

Umiejętności

K_W09


potrafi wykorzystać specjalistyczną wiedzę do rozwiązywania prostych zadań związanych

U2

U3

K1

K2

K3

W C L

1 2

4 5

3 2




K_K02 K_K04 K_K05

K_U01 K_U03 K_U18 K_U21



ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych


STUDIA STACJONARNE

Dynamika punktu i ciała sztywnego. Zasady zachowania pędu i energii. Równania ruch punktu materialnego i ciała sztywnego. Ruch złożony

Liczba godzinTemat

Elementy rachunku wektorowego w mechanice. Pojęcia podstawowe z mechaniki: stopnie swobody i więzy ciała stałego. Podstawowe zasady mechaniki.

Płaski i przestrzenny układ sił- warunki równowagi, równania równowagi i ich rozwiązywanie. Podstawy redukcji układu sił. Analiza statyczna belek i kratownic. Tarcie ślizgowe i toczne.

3 2

4 4 15

3 2

15 15 15

W C L

1 1

2 2

2 2

2 2 9

2 2

9 9 9

Kod OpisEgzamin/

Prace kontrolne



W1

materialnego i ciała sztywnego. Ruch złożony

RAZEM

Dynamika punktu i ciała sztywnego. Zasady zachowania pędu i energii. Równania ruch punktu materialnego i ciała sztywnego. Ruch złożony

Liczba godzin

Elementy rachunku wektorowego w mechanice. Pojęcia podstawowe z mechaniki: stopnie swobody i więzy ciała stałego. Podstawowe zasady mechaniki.

Płaski i przestrzenny układ sił- warunki równowagi, równania równowagi i ich rozwiązywanie. Podstawy redukcji układu sił. Analiza statyczna belek i kratownic. Tarcie ślizgowe i toczne.


Temat

RAZEM



Elementy teorii stanu naprężenia i odkształcenia. Układy liniowo-sprężyste. Rozciąganie, ściskanie, zginanie, ścinanie i skręcanie. Naprężenia dopuszczalne.

Analityczne metody obliczania ugięcia belek. Wyboczenie prętów. Układy statycznie niewyznaczalne.

Elementy teorii stanu naprężenia i odkształcenia. Układy liniowo-sprężyste. Rozciąganie, ściskanie, zginanie, ścinanie i skręcanie. Naprężenia dopuszczalne.

Analityczne metody obliczania ugięcia belek. Wyboczenie prętów. Układy statycznie niewyznaczalne.

W3

U1

U2

U3

K1

K2

K3

Stacjonarne

1 45

2 30

75

3

1

0


ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych

75Suma

potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla automatyki i robotyki oraz wybierać i stosować właściwe metody i ma świadomość permanentnego rozwoju i wpływu nowoczesnych metod i technik inżynierskich w obszarze automatyki i robotyki na wzrost poziomu cywilizacyjnegorozumie potrzebę jasnego formułowania informacji związanych z osiągnięciami techniki w dyscyplinie automatyka i robotykarozumie konieczność przedsiębiorczości i profesjonalizmu w pracy inżyniera oraz postępuje zgodnie z zasadami etyki inżynierskiej

ECTS 3




Niestacjonarne

27

48

LITERATURA

Podstawowa

Misiak J.: Mechanika techniczna, statyka i wytrzymałość materiałów, t.1, WNT, Warszawa, 2006.

2

1

2

3 5. Nizioł J. Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2007

Misiak J.: Mechanika techniczna, kinematyka i dynamika, t.2, WNT, Warszawa, 1999.

Uzupełniajaca

Karaśkiewicz E.: Zarys teorii wektorów i tensorów, PWN, Warszawa, 1974.

Gubrynowicz J. : Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 1969.

Documents

PA ŃSTWOWA WY ŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W GŁOGOWIEip.pwsz.glogow.pl/files/2015/06/AiR_modul_kierunkowy.pdf · 3 3 8 7 15 15 15 W C P 3 3 3 3 2 2 1 1 5 4 9 9 9 Kod Opis Egzamin/ Prace