Zdolność instytucjonalna ramy prawne, kompetencje, odpowiedzialność

, zasoby

Zdolność polityczna wola polityczna (priorytety), strategie działania

władz publicznych (państwa i samorządów)

Zdolność społeczna nastawienie społeczne, zorganizowane

struktury obywatelskie, uczestnictwo o. n. jako istotna wartość

2 208 tys. w Polsce Wskaźnik zatrudnienia

21,5%, Wskaźnik aktywności zawodowej

24,3%Ponad 80% czynnych zawodowo o. n.

(poza rolnictwem) pracuje w zakładach pracy chronionej.

Relatywne pogorszenie sytuacji o. n.

w latach 2004 – 2008

Stopa bezrobocia wśród osób sprawnych zmniejszyła się bez mała

trzykrotnie (z 18,9% do 6,9%)

Wśród niepełnosprawnych zmalała tylko o 1/3 (z 19,6% do 12,3%)

Niedostosowanie przepisów do realiów gospodarczych rozziew pomiędzy zadaniami a zasobami przyznawanymi na

ich realizację

Niskie kwalifikacje i styl działania kadr instytucji (urzędy pracy)

Braki w dystrybucji informacji dla o. n. i pracodawców niedostępność i nieadekwatność wobec potrzeb rynku

pracy

Ograniczenia finansowe w zakresie instrumentów wsparcia dla zatrudnionych o. n. Skomplikowane procedury pozyskiwania i rozliczania

środków finansowych. Koszty pośrednie zatrudnienia o. n. zbyt wysokie i mało konkurencyjne w stosunku do pracownika sprawnego

Słabość strukturalna społeczności lokalnych

Niski poziom kapitału społecznego(mała ilość aren społecznej wymiany + wąski

zakres uczestnictwa społecznego)

Niedostatki infrastruktury społecznej Słaba sieć instytucji edukacyjnych

i kulturalnych Niedobór usług zdrowotnych oraz

poradnictwa społeczno-zawodowego

Samograniczające wzorce aspiracji

Konserwatyzm postaw

(niechęć do podejmowania ryzyka, brak motywacji

do podjęcia wyzwań i wykorzystania szans)

Wyuczona bierność

(oczekiwanie na pomoc z zewnątrz)

Stygmat inności

Działalność opiekuńcza jako dominanta aktywności

instytucjonalnej

Rozdawnictwo(celem zaspokojenie potrzeb dnia codziennego i

rozdysponowanie środków finansowych przeznaczonych na zasiłki)

Niedostrzeganie problemu aktywizacji zawodowej

Niekompletność zdolności instytucjonalnych

działania opiekuńcze, nieprzejrzyste procedury, nieudolność organizacyjna, podział kompetencji między administrację rządowa i samorządową (zadania gmin)

Słabość lub brak zdolności politycznej Słabość strategii, akcyjność, doraźność, inne priorytety

Płytkość lub dysfunkcjonalność zdolności społecznych

silne stereotypy, wzorce myślenia o zobowiązaniu publicznym, wartości pracy dla o.n., infantylizacja obrazu o. n., eksternalizacja odpowiedzialności. Niski poziom uobywatelnienia, samoorganizacji.

Przebudowa wzorców współdziałania władzy publicznej i trzeciego sektora

Zintegrowanie działania różnych instytucji lokalnych i rządowych

Wdrożenie instrumentów zarządzania strategicznego

Odpowiedni profil edukacji i dostęp do wykształcenia na co najmniej średnim poziomie

Stosowanie aktywnych instrumentów oddziaływania na rynek pracy i na pracodawców

Uobywatelnienie środowisk osób niepełnosprawnych

Zmiana standardów wypracowywania

i wdrażania polityki Opieranie przedsięwzięć i ich finansowania

na programach wieloletnich Zmiana przeznaczenia i sposobu dystrybucji

zasobów przeznaczanych na wsparcie Modyfikacja polityki grantów celowych

Zmiana instrumentów wdrażania polityki

Indywidualne programy wychodzenia z wykluczenia - wdrożenie nowego instrumentarium adresowanego celowo do konkretnych osób i ich rodzin

Odejście od administrowania pomocą na rzecz pracy socjo- i psychoterapeutycznej oraz doradztwa społecznego

Partycypacja środowisk o. n. w wypracowywaniu i wdrażaniu

polityki poprawa konkretności i adekwatności celów

polityki wobec potrzeb tego środowiska, zmiana postaw o. n. – zwiększenie

podmiotowości zbiorowej

Oddziaływanie na świadomość społeczną zmierzające do zmiany

nastawień społecznych wobec zjawiska niepełnosprawności

Uprościć procedury administracyjne, w tym w szczególności procedury pozyskiwania i rozliczania wsparcia finansowego, kierowanego do pracodawców z otwartego rynku pracy.

Zdywersyfikować system wsparcia pracodawców z otwartego rynku pracy w zależności od branży i wielkości firmy.

Wypracować model wsparcia zatrudnienia osób niepełnosprawnych bardziej odpowiedni dla małych i średnich przedsiębiorstw.

Zwiększyć rolę organizacji pozarządowych w doradztwie i realizowaniu funkcji systemu wspierania zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Stworzyć zintegrowany system informacji zarówno na temat uwarunkowań zatrudniania osób niepełnosprawnych, jak i poszukiwania danych o osobach niepełnosprawnych – portal internetowy.

Wdrożyć system bezpłatnych programów szkoleniowych i poradnictwa dla pracodawców i pracowników działów personalnych.

Wdrożyć system szkolenia osób niepełnosprawnych w zakresie umiejętności komunikacyjnych i innych praktycznych sprawności, potrzebnych przy poszukiwaniu pracy na otwartym rynku.