Produkcja organiczna pstrąga tęczowego.

Wybór miejsca produkcji i oddziaływanie na sąsiednie ekosystemy

• Położenie gospodarstwa i jego działalność nie mogą zakłócać funkcjonowania sąsiadujących ekosystemów Należy uniemożliwić ucieczkę hodowanych ryb ze stawów do rzeki lub potoku..

• Woda używana do hodowli ryb musi posiadać przynajmniej drugą klasę czystości i w zadanym wypadku nie wykazywać śladów zanieczyszczeń pochodzenia komunalnego

• Jakość wody użytej do hodowli nie może w znaczący sposób ulegać pogorszeniu. Do celów oczyszczania wody należy zaplanować odpowiednio do wielkości przepływu dostosowane osadniki, systemy filtracji i laguny.

• Osadzone produkty przemiany materii i resztki paszy musza być okresowo usuwane z osadników lub filtrów i poddawane rozsądnej utylizacji, najlepiej jako nawóz.

• Poprawność funkcji oczyszczania musi być odpowiednio udokumentowana – konieczne są kwartalne badania takich parametrów jak: zawartość amoniaku, azotu ogólnego i fosforu.

• Raz w roku konieczne jest wykonanie oznaczeń BZT5 i ChZT5.

• W celu zminimalizowania oddziaływania wpływu na środowisko zaleca się stałą kontrolę współczynników pokarmowych i dobór takich dawek i sposobu karmienia, aby zarówno w interesie hodowcy, jak i środowiska były one jak najniższe.

• O ile woda do gospodarstwa pobierana jest z potoku lub rzeki przynajmniej 25 % SNQ musi pozostawać w korycie naturalnym jako przepływ nienaruszalny. Jeżeli gospodarstwo posiada jakiekolwiek urządzenia piętrzące, muszą być one wyposażone w poprawnie działające przepławki umożliwiające migracje dziko żyjących ryb wędrownych.

• Wlot i wylot wody w hodowli muszą być zabezpieczone przed przedostawaniem się do hodowli ryb dziko żyjących, także uniemożliwiając ucieczkę do środowiska naturalnego ryb z ośrodka.

• Podchów ryb w warunkach sztucznych (tzn. w zbiornikach z włókna szklanego, plastiku) nie jest dozwolony. Podchów w stawach betonowych jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy dno stawu jest pokryte żwirem, albo stanowi je podłoże naturalne.

• Dopuszczalny jest jednak podchów we wczesnych fazach rozwoju ryby (od ikry do narybku, względnie smolta) w basenach z tworzywa sztucznego.

Rodzaj i pochodzenie materiału hodowlanego

• Jako zasadę w gospodarstwach ekologicznych przyjmuje się wspieranie rodzimie występujących gatunków i szczepów. Wspiera się wszelkie inicjatywy dążące do reintrodukcji, bądź utrzymania lokalnych gatunków ryb takich jak np. łosoś bałtycki, troć, lipień.

• Materiał zarybieniowy powinien pochodzić z uznanych, ekologicznie produkujących gospodarstw

• O ile, z udokumentowanych przyczyn, nie jest to możliwe, przy kupnie materiału zarybieniowego z konwencjonalnych hodowli należy przestrzegać następujących zasad:

• wykluczone z hodowli są wszelkie powstałe w wyniku manipulacji genetycznych osobniki, – czyli np. poliploidy

• ryby muszą przynajmniej 2/3 swojego życia być hodowane w warunkach hodowli organicznej, aby można było przyznać im certyfikat ekologiczny, w praktyce oznacza to, że np. w Danii do gospodarstw ekologicznych kupowany jest narybek o wadze ok. 30g.

Zagęszczenie i zaopatrzenie w tlen

• Gęstość obsady zależna jest od naturalnej dostępności tlenu w wodzie. Dotlenianie wody jest dozwolone w warunkach kryzysowych.

• Jako nieprzekraczalną, górną wartość graniczną obsady pstrągów w gospodarstwie ekologicznym przyjmuje się 10 kg/m3. Ryby nigdy jednak nie mogą mieć zewnętrznych obrażeń i okaleczeń wskazujących na zbyt duże zagęszczenie.

Zdrowotność i higiena

• Odpowiednia zdrowotność ryb powinna być zapewniona w pierwszym rzędzie przez działania zapobiegawcze (np. optymalne warunki życia, chowu i karmienia). Dopuszczalne jest stosowanie szczepionek. Zaleca się w wypadku wystąpienia choroby stosowanie metod jak najbardziej naturalnych.

• Po przepisanym przez lekarza weterynarii, leczeniu zastosowany okres kwarantanny musi być przynajmniej dwukrotnie dłuższy niż standardowy.

• Rutynowe i profilaktyczne stosowanie środków chemicznych i syntetycznych oraz wszelkiego rodzaju hormonów jest zakazane. Po zastosowaniu jakichkolwiek środków zapobiegawczych, bądź leczniczych należy przeprowadzić badanie na obecność ich pozostałości w ciele ryb przed ich sprzedażą.

• Populacja musi być stale monitorowane pod kątem jej zdrowotności.

• Zdechłe ryby muszą być niezwłocznie usuwane ze stawów.

• Dopuszcza się stosowanie następujących zasad postępowania i środków:

• naturalne metody zapobiegawcze (np. osuszanie stawów)

• stosowanie neutralnych dla ciała ryby związków nieorganicznych – np.: perhydrol H2O2, sól NaCl, wapno CaCO3, wapno palone CaO)

• stosowanie neutralnych dla ciała ryby związków organicznych – np. kwas nadoctowy, kwas cytrynowy, alkohol

• stosowanie naturalnie występujących substancji roślinnych i wyciągów z nich

• stosowanie produktów homeopatycznych

Karmienie

• Zasadą hodowli ekologicznej jest to, że pokarm dla poszczególnych gatunków powinien jak najbliżej odpowiadać pokarmowi, który występuje w warunkach naturalnych.

• W żadnym wypadku nie dopuszcza się dodatków pochodzących z przerobu konwencjonalnie hodowanych zwierząt stałocieplnych – ssaków i ptaków.

• Zakazane jest stosowanie produktów pochodzących z upraw, gdzie stosuje się modyfikacje genetyczne.

• Aby w pełni pokryć zapotrzebowanie organizmu dopuszczalne jest dodawanie do pasz witamin i związków mineralnych. Zezwala się także na dodatek występujących w naturze pigmentów, przykładowo pochodzących z pancerzyków skorupiaków. Pigmentacja ciała ryby nie może jednak wykraczać poza normalnie występujący w naturze kolor mięśni.

• Wszelkie substancje stymulujące wzrost oraz syntetyczne dodatki paszowe, jak np. syntetyczne aminokwasy i barwniki są zakazane.

Transport i ubój

• Żywe ryby dostarczane do przetwórni muszą być przewożone w warunkach zapewniających dostateczną ilość tlenu i brak stresu.

• Na 1 kg ryb powinno przypadać minimalnie 8 litrów wody. Czas transportu nie może przekraczać 10 godzin, z tym, że po max. 6 godzinach transportowane ryby powinny być przepłukiwane