program w formacie pdf

1

Program zajęć z wychowania fizycznego

w Uniwersytecie Warmińsko- Mazurskim

w Olsztynie

Spis treści:

1. Piłka siatkowa; Andrzej Długosz, StanisławIwaniak……………………………………………2-3

2. Judo; Adam Przybyłek………………………………...…………………………………………4-5

3. Kolarstwo górskie; Grzegorz Jarzębowski….……………………………………………………5-6

4. Pływanie: Anna Łuniewska, Katarzyna Szewczyk, Tomasz Żabiński….………………………..6-7

5. Fitness; Agnieszka Dąbrowska, Ewa Orłowska………………………………………………….7-8

6. Koszykówka; Marzena Jurgielewicz- Urniaż…………………………………………………...9-10

7. Lekka atletyka; Krystyna Pieczulis………………………………………………………….…10-12

8. Piłka nożna; Marek Roguski……………………..………………………………………….…12-13

9. Piłka ręczna; Grzegorz Dubielski……………………………………………………………...13-15

10. Taniec nowoczesny; Agnieszka Dąbrowska……………………….…………………………15- 17

11. Tenis stołowy; Marek Roguski………………………………………………………………...17-19

12. Unihokej; Jerzy Daniluk………………………………………………………………………19-20

13. Szachy: Jerzy Daniluk…………………………………………………………………………20-22

14. Tenis; Robert Podstawski……………………………………………………………………..22- 24

15. Samoobrona; Robert Podstawski………………………………………………………….…..24- 25

16. Futsal; Grzegorz Dubielski……………………………………………………………….……25-27

17. Łyżwiarstwo; Małgorzata Buszan……………………………………………………………..27-30

18. Kryteria oceny z wychowania fizycznego w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego……………………………………………………..30- 31

19. Wewnętrzny System Zapewniania Jakości SWFiS…………………………………………..31- 40

2

PROGRAM ZAJĘĆ Z PIŁKI SIATKOWEJ

I. Cele główne przedmiotu: 1. Nauka umiejętności ruchowych z zakresu siatkówki. 2. Podanie podstawowych wiadomości z teorii siatkówki. 3. Nauka i przyswojenie umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych do gry w siatkówkę. 4. Współpraca pozytywna i komunikacja w grupie w trakcie gry i podczas przerw w grze. 5. Wszechstronny rozwój sprawności fizycznej studentów. 6. Nawyki do zdrowego trybu życia i wyrabianie sprawności z zakresu potrzeb ruchu. II. Treści programowe.

Proponowany zestaw tematów do realizacji 1. Przedstawienie programu zajęć z siatkówki, przepisy gry, prace sędziów. Zasady BHP podczas zajęć. 2. Sposoby poruszania się na boisku w postawie siatkarskiej

a) w obronie, b) pod siatką.

3. Ćwiczenia z piłką wyrabiające koordynacje – pojedyncze i w grupach. 4. Odbicie piłki sposobem górnym, dolnym w postawie stabilnej. 5. Ćwiczenia wyrabiające cechy motoryczne potrzebne do gry w siatkówkę: szybkość, skoczność. 6. Ćwiczenia wyrabiające sprawność specjalną potrzebną do gry w siatkówkę: refleks, odbicia

w zachwianej równowadze. 7. Zagrywka sposobem - górny: szybująca i rotacyjna, zagrywka sposobem dolnym. 8. Formy ataku: kiwnięcie, atak plasowany, atak silny. Ćwiczenia bez wyskoku, po wyskoku do piłki.

9. Obrona piłki przez zestawienie pojedyncze: blok agresywny, blok pasywny (wyblok). 10. Przemieszczanie wzdłuż – siatkarski blok grupowy. 11. Obrona: niska i wysoka. 12. Sposoby: asekuracji własnego ataku, asekuracja w grze obronnej. 13. System gry

a) system par podstawowych 3 x 3 b) system 4 x 2 c) system 5 x 1

14. Taktyka gry obronnej a) asekuracja środkiem obrony, b) asekuracja skrzydłowymi obrony.

15. Ocena postępów techniki indywidualnej studentów. III. Literatura.

1. Praca zbiorowa pod kierunkiem Alojzego Świderka: program szkolenia siatkarza Młodzik – Kadet – Junior. Wyd. Akademia Polskiej Siatkówki, Warszawa, 2012.

2. Edward Superlak Piłka siatkowa: Techniczno – taktyczne przygotowanie do gry. Infovolley Wrocław, 1995. 3. Grzegorz Grzędziel, Wladymir J. Ljach Piłka siatkowa – podstawy treningu, zasób ćwiczeń . COS Warszawa, 2000. 4. Zenon Zatyracz, Leszek Piasecki. Piłka siatkowa, Szczecin, 2011.

IV. Efekty kształcenia

1. Wiedza: - zna elementarną terminologię z zakresu siatkówki, - zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu siatkówki, - zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z siatkówki. 2. Umiejętności: - potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne z siatkówki, - potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne podczas

3

gry w siatkówkę. 3. Kompetencje społeczne: - przestrzega zasad „fair play”, - potrafi pracować w zespole, - realizuje zadania stosując zasady BHP.

V. Sposoby oceny efektów kształcenia 1. Test umiejętności technicznych. 2. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu siatkówki.

VI. Warunek zaliczenia przedmiotu

1. Frekwencja i aktywność na zajęciach. 2. Znajomość podstawowej terminologii z siatkówki oraz przepisów gry.

VII. Metody nauczania - naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowo klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu, pogadanka, dyskusja. VIII. Formy organizacyjne - indywidualna, zespołowa, obwodu ćwiczebnego, stacyjna, grupy, pary, drużyna, frontalna, porządkowe.

Opracował: mgr Stanisław Iwaniak mgr Andrzej Długosz

Program zajęć z Judo

I. Cele główne przedmiotu:

1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu judo i samoobrony.

2. Zapoznanie studentów z podstawowymi rzutami, chwytami, dźwigniami i duszeniami.

3. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych niezbędnych w judo.

4. Zapoznanie z bogatym wachlarzem ćwiczeń, gier i zabaw ułatwiających naukę judo.

5. Kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w działaniu zarówno indywidualnym jak

i zespołowym w czasie wykonywania technik judo.

6. Wszechstronny rozwój sprawności fizycznej studentów.

7. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej –

judo i samoobrony.

II. Treści programowe

Nr Temat ćwiczenia – II rok

1. Zapoznanie z programem zajęć z judo i samoobrony. Przepisy, zasady sędziowania, zdobywanie stopni szkoleniowych. Zapoznawanie z przepisami BHP na zajęciach judo, czyny zakazane.

2. Techniki rzutów: • Ko Uchi Gari • Uchi Gari • Okuri Ashi Barai • Podcięcia • Tai Otoshi – rzut przez obiżenie • Seoi Nage – rzut przez plecy • Tomoe Nage – rzut po łuku

4

• Harai Goshi – zagarnięcie bioder

3. Techniki trzymań • Kami Shiho Gatame – trzymanie górne • Yoko Shiho Gatame – trzymanie boczne • Tate Shiho Gatame – trzymanie podłużne

Techniki dźwnigni Ude Hishigi Juji Gatame – Dźwignia krzyżowa Ude Hishigi Ude Gatame – Dźwignia rękoma Ude Hishigi Waki Gatame – Dźwignia pod pachą

4. Regulamin Sportowy • Rodzaje zawodów, kary, gesty sędziowskie • Punktacja walk, obowiązki zawodników

III. Efekty kształcenia

1. Wiedza: - zna elementarną terminologię z zakresu judo; - zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu judo; - zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z judo. 2. Umiejętności: - potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne judo; - potrafi wykorzystać właściwe umiejętności techniczne niezbędne w judo. 3. Kompetencje społeczne: - przestrzega zasad „fair play”; - potrafi pracować indywidualnie i w zespole; - realizuje zadania stosując zasady BHP.

IV. Sposoby oceny efektów kształcenia

1. Egzamin z umiejętności technicznych.

V. Warunek zaliczenia przedmiotu

1. Frekwencja i aktywność na zajęciach. 2. Znajomość podstawowej terminologii stosowanej w judo oraz przepisów w zawodach judo.

VI. Metody nauczania

- naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowa, klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu, dyskusja.

VII. Formy organizacyjne

- indywidualna, zespołowa, obwodu ćwiczebnego, stacyjna, grupy, pary, drużyna, frontalna, porządkowa.

VIII. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Judo Kampf Sport – Horst Wolf 6 Dan – Techniki, Metodyka, Podstawy Judo

2. Moje Judo – Paweł Nastula

3. Judo Mistrzów – Janur Pawluk

4. Judo i Samoobrona – Janur Pawluk

5. Katame – Waza - Technika i Kontrola – Franco Girazdi 5 Dan

6. Judo Dzieci i Młodzieży – Bogusław Skut

7. Judo – Jacek Skubis, Wydawnictwo Sport i Turystyka

Opracował: mgr Adam Przybyłek

5

Program zajęć z kolarstwa górskiego I.Cele główne przedmiotu: 1.Wyposażenie studentów w zasób umiejętności z zakresu kolarstwa górskiego. 2.Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii treningu kolarza górskiego. 3.Nabycie umiejętności technicznych niezbędnych w kolarstwie górskim. 4.Zaznajomienie z wiedzą z zakresu taktyki rozgrywania wyścigów MTB 5.Rozwój cech motorycznych niezbędnych kolarzowi górskiemu. 6.Kształtowanie cech charakterologicznych i postaw pożądanych w treningu,rywalizacji i życiu codziennym 7.Promowanie zdrowego stylu życia. II.Treści programowe. Nr Temat ćwiczeń

1. Zapoznanie z programem zajęć z kolarstwa górskiego.Podstawowa terminologia i zasady BHP(właściwy ubiór oraz przygotowanie roweru do treningu).

2. Doskonalenie techniki jazdy rowerem górskim w terenie-pokonywanie zakrętów. 3. Kształtowanie wytrzymałości tlenowej-długa jazda z niewielką intensywnością. 4. Kształtowanie siły-pokonywanie podjazdów z niską kadencją pedałowania siedząc na siodełku. 5. Doskonalenie techniki jazdy rowerem górskim w terenie-pokonywanie stromych zjazdów. 6. Kształtowanie szybkości-pokonywanie wyznaczonych odcinków z bardzo wysoką kadencją pedałowania. 7. Kształtowanie wytrzymałości -długa jazda ze stałą intensywnością(tempówka) 8. Doskonalenie techniki jazdy rowerem górskim w terenie-pokonywanie stromych podjazdów. 9. Kształtowanie siły ogólnej-trening obwodowy na siłowni.

10. Kształtowanie szybkości -sprinty. 11. Doskonalenie techniki jazdy-pokonywanie odcinków o śliskiej nawierzchni. 12. Kształtowanie wytrzymałości specjalnej-trening w grupie. 13. Kształtowanie siły na podjazdach-interwały na podjazdach. 14. Doskonalenie techniki-jazda w terenie piaszczystym. 15. Sprawdzian-jazda indywidualna na czas.

III.Efekty kształcenia 1.Wiedza: -zna podstawową terminologię z zakresu kolarstwa górskiego. -zna budowę roweru górskiego i opanował podstawowe umiejętności jego obsługi i konserwacji. -zna podstawowe metody kształtowania cech motorycznych w kolarstwie górskim. 2.Umiejętności: -opanował podstawowa umiejętności techniczne jazdy na rowerze górskim w terenie -rozwinął cechy motoryczne niezbędne do uprawiania MTB. -potrafi wykorzystać poznane wiadomości podczas udziału w treningu lub wyścigu. 3.Kompetencje społeczne: -przestrzega zasad ,,fair play". -potrafi pracować w zespole. -stosuje zasady BHP. -prowadzi zdrowy tryb życia. IV.Sposoby oceny efektów kształcenia 1.Sprawdzian -jazda indywidualna na czas 2.Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu kolarstwa górskiego. V.Warunek zaliczenia przedmiotu 1.Systematyczny i aktywny udział w zajęciach 2.Pozytywne zaliczenie sprawdzianów. VI.Metody nauczania -zadaniowo-ścisła,bezpośredniej celowości ruchu,pogadanka,dyskusja VII.Metody treningu -ciągła,powtórzeniowa,interwałowa VIII.Formy organizacyjne -indywidualna,grupowa,obwodu ćwiczebnego,stacyjna IX.Literatura -Chris Carmichael – „Dogonić mistrza” - Dimitri Poliszczuk – „Kolarstwo teoria i praktyka treningu" -Joe Friel - ,, Biblia treningu kolarza górskiego" - Olivier Roberts – „Kolarstwo przewodnik dla początkujących” -Lance Armstrong – „Program mistrza. W 7 tygodni do doskonałości”

6

-Dominik Lau – „KOLARSTWO Podstawy treningu” Opracował:mgr Grzegorz Jarzębowski

Program zajęć z PŁYWANIA

I. Cele główne przedmiotu

1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu pływanie. 2. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych 3 stylów pływackich: kraul na piersiach, kraul na grzbiecie i stylu klasycznego- żabka 3. Zapoznanie z bogatym wachlarzem ćwiczeń ułatwiających naukę pływania 4. Wszechstronny rozwój sprawności fizycznej studentów. 5. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej-pływanie.

II. TREŚCI PROGRAMOWE

1. Zapoznanie z programem zajęć z pływania. Podstawowa terminologia w pływaniu. Przedstawienie regulaminu pływalni, regulaminu SWF i S, BHP pływania. Zapoznania z zasadami BHP obowiązującymi na basenie pływackim oraz z zasadami bezpiecznego korzystania z kąpielisk.

2. Oswojenie z wodą : ćwiczenia oddechowe , poślizg , strzałka. Styl grzbietowy - pracy nóg. Najczęściej występujące błędy w pracy nóg i ich eliminowanie.

3. Nauka pracy RR w stylu grzbietowym. Doskonalenie wytrzymałości

ogólnej – pływackiej. Poślizg na piersiach z pracą nóg do kraula.

4. Doskonalenie pracy NN i RR w stylu grzbietowym. Doskonalenie poślizgów pod wodą. Ćwiczenia oddechowe.

5. Koordynacja pracy NN i RR w stylu grzbietowym. Nauka wydechu do wody. Elementarne skoki do wody.

6. Pływanie stylem grzbietowym – ćwiczenia doskonalące koordynację pracy NN i RR. Kraul nauka pracy NN i RR. Oddech z boku.

7. Doskonalenie pływania stylem grzbietowym. Kraul – doskonalenie pracy NN i RR w pracy ciągłej.

8. Kraul – ćwiczenia oddechowe (oddech z boku) z pracą NN. Nauka skoku startowego.

9. Ćwiczenia techniczne, doskonalące umiejętność pływania stylem grzbietowym. Kraul – doskonalenie pracy NN z oddechem. Skoki.

10. Doskonalenie pływania stylem grzbietowym. Nurkowanie i wyławianie przedmiotów z wody. Sposoby zanurzania się. Skoki do wody.

11. Nauka pracy RR i NN do stylu klasycznego – pływanie pod wodą. Doskonalenie stylu grzbietowego i dowolnego – ćwiczenia.

12. Nauka nawrotów w stylu klasycznym. Doskonalenie pracy RR i NN do stylu klasycznego.

13. Doskonalenie pływania stylem klasycznym i dowolnym. Nurkowanie i wyławianie przedmiotów z wody. Sposoby zanurzania się. Skoki do wody ze słupka startowego.

14. Doskonalenie stylu grzbietowego i kraula w formie rywalizacji – sztafety. Wyłaniamy mistrza grupy w pływaniu ciągłym przez 20 min dowolnymi stylami.

15. Sprawdzenie nabytych umiejętności w formie pokonania trzech odcinków stylami: grzbietowym, dowolnym i klasycznym. Zaliczenie semestru.

III. EFEKTY KSZTALCENIA

UMIEJĘTOŚCI

- zadbanie o higienę ciała przed i po zajęciach - różne formy wejścia i wyjścia z wody - opanowanie podstawowych czynności ruchowych w środowisku wodnym - wykonanie ćwiczeń oddechowych i wypornościowych - opanowanie leżenia na piersiach i grzbiecie - opanowanie poślizgów na piersiach i grzbiecie - pływanie elementarne - opanowanie i doskonalenie poprawnej techniki pływania kraulem na grzbiecie i kraulem na piersiach i żabką - prawidłowe wykonanie skoków do wody.

WIADOMOŚCI

- bhp na pływalni - podstawowy zasób gier i zabaw w wodzie - sposoby oswajania ze środowiskiem wodnym

7

- zagrożenia nierozważnego korzystania z wody - środki sygnalizacji i komendy startowe

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- przestrzega zasad „fair play”;

- potrafi pracować w zespole;

- realizuje zadania stosując zasady BHP.


- test umiejętności technicznych

- przepłynięcie na ocenę 3 poznanymi stylami pływackimi, 3 długości basenu 25 metrowego


1. Frekwencja i aktywność na zajęciach.

2. Znajomość podstawowej techniki 3 stylów pływackich: kraul na grzbiecie , kraula na piersiach, żabka.


- słowna-opis, objaśnienie

- oglądowa- pokaz na ladzie i w wodzie

- praktycznego działania

- częściowo – kompleksowa – syntetyczna, analityczna, kompleksowa


- zadaniowa

- zabawowa

- ścisła

Literatura podstawowa: 1. E. Dybińska, A. Wójcicki, Wskazówki metodyczne do nauczania pływania, Kraków 1992.

Dybińska E. Wójcicki A., 2004. Wskazówki metodyczne do nauczania pływania, Wydawnictwo Skryptowe AWF Kraków.

OPRACOWAŁ: mgr. Anna Łuniewska, mgr. Katarzyna Szewczyk

Mgr Tomasz Żabiński

Program zajęć - fitness


1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu różnorodnych form fitness. 2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii fitness. 3. Nabycie praktycznych umiejętności ćwiczeń aerobowych i wzmacniających. 4. Zapoznanie z bogatym wachlarzem ćwiczeń i modułów zajęć fitness. 5. Kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w celu oddziaływania ruchem na zdrowie fizyczne, psychiczne i emocjonalne. 6. Wszechstronny rozwój sprawności fizycznej studentów. 7. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej. II. Treści programowe

Lp Tematy ćwiczeń

1. Zapoznanie z programem zajęć fitness. Podstawowa terminologia, prawidłowa postawa. Zasady BHP podczas zajęć fitness.

2. Ćwiczenia rytmizujące - tańce integracyjne. 3. Lekcja Low impact aerobic. 4. Lekcja Body tonning. 5. Lekcja Fat burning class. 6. Lekcja Body shaper. 7. Lekcja Latino aerobic. 8. Lekcja Total body condition. 9. Lekcja Hi/Low impact aerobic.

8

10. Lekcja Cross training. 11. Lekcja Step aerobic. 12. Lekcja Funky aerobic. 13. Lekcja Body ball. 14. Lekcja Mind and body. 15. Stretching. Sprawdzian gibkości.


1. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu zajęć fitness

- zna technikę wykonania ćwiczeń wzmacniających i aerobowych

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć fitness

2. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności z zakresu zajęć fitness

- potrafi wykorzystać właściwe zestawy ćwiczeń wzmacniających i

aerobowych

3. Kompetencje społeczne:

- jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo własne i innych podczas zajęć

- rozumie potrzebę dbałości o higienę osobistą oraz wszechstronny rozwój

fizyczny człowieka

- potrafi okazać tolerancję wobec braków i niedoskonałości innych osób


1. Sprawdzian gibkości.

2. Odpowiedź ustna z zakresu zajęć fitness.



4. Znajomość podstawowej terminologii zajęć fitness.


- naśladowczo-ścisła , zadaniowo-ścisła , bezpośredniej celowości ruchu ,

problemowa , ruchowej ekspresji twórczej.


- indywidualna , obwodu ćwiczebnego , grupy , pary.

VIII. Literatura


1. Karpay E.: Fitness, zdrowie i uroda. Wyd. Helion, Gliwice 2007. 2. Wade J., Starringer G., Fitness z fantazją. Wyd. Muza, Warszawa 2004. 3. Letuwnik S.: Brzuch, talia, biodra – Seria Bodytrainer. Wyd. Sic!, Warszawa 1996. 4. Letuwnik S.: Pośladki i uda – Seria Bodytrainer. Wyd. Sic!, Warszawa 1996. 5. Letuwnik S.: Biust i ramiona – Seria Bodytrainer .Wyd. Sic!, Warszawa 1996. 6. Siedlecka B.: Ruch , muzyka , taniec jako element kultury i edukacji. AWF Wrocław 2002

Literatura uzupełniająca:

1. Grodzka-Kubiak E.: Aerobik czy fitness. Wyd. DDK Edition, Poznań 2002. 2. Gomez R.A.: Aerobik i step. Ćwiczenia dla każdego. Wyd. Buchmann, Warszawa 2009. 3. Sven-A.Solveborn : Stretching. Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1996. 4. Austin D.: Pilates dla każdego. Wyd.Zysk i S-ka, Poznań 2002. 5. Atkinson H., Deane A.: Ćwiczenia z taśmą dyna-band rewelacyjna, wszechstronna gimnastyka. Wyd. Świat Książki, Warszawa 1995. Opracowały:

9

Mgr Agnieszka Dąbrowska Mgr Ewa Orłowska

Program zajęć z koszykówki


1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu koszykówki. 2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii gier sportowych, a w szczególności z koszykówki. 3. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych do gry w koszykówkę. 4. Zapoznanie z bogatym wachlarzem gier i zabaw ułatwiających naukę gry w koszykówkę. 5. Kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w działaniu zarówno indywidualnym jak i zespołowym podczas gry w koszykówkę. 6. Wszechstronny rozwój sprawności fizycznej studentów. 7. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej - koszykówki II. Treści programowe

Nr Temat ćwiczenia – II rok 1. Zapoznanie z programem zajęć z koszykówki. Podstawowa terminologia w koszykówce,

przepisy gry w koszykówkę. Zasady BHP podczas zajęć z koszykówki 2. Doskonalenie sposobów poruszania się w ataku bez piłki.

3. Doskonalenie chwytów i podań piłki – sprzed klatki piersiowej, znad głowy, kozłem, oburącz, jednorącz, w miejscu i w ruchu.

4. Doskonalenie chwytów i podań – fragmenty gry.

5. Doskonalenie kozłowania – w miejscu i biegu, wysokie i niskie .

6. Doskonalenie kozłowania piłki – fragmenty gry.

7. Doskonalenie rzutu z miejsca jednorącz – sprzed klatki piersiowej, znad głowy.

8. Doskonalenie rzutu z miejsca jednorącz – fragmenty gry.

9. Doskonalenie rzutu z biegu (dwutakt) po kozłowaniu i podaniu.

10. Doskonalenie dwutaktu po kozłowaniu i podaniu – fragmenty gry,

11. Doskonalenie rzutu z wyskoku – z odbicia obunóż i jednonóż.

12. Doskonalenie postawy koszykarskiej i poruszania się w obronie – bez piłki i z piłką.

13. Doskonalenie krycia „każdy swego”.

14. Doskonalenie poruszania się w obronie i krycia „każdy swego” – fragmenty gry.

15. Sprawdzian umiejętności technicznych


1. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu koszykówki;

- zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu koszykówki;

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z koszykówki.

2. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne z koszykówki;

- potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne podczas gry w koszykówkę.




10



3. Test umiejętności technicznych.

4. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu koszykówki.



6. Znajomość podstawowej terminologii z koszykówki oraz przepisów gry.


- naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowo klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu, pogadanka, dyskusja.


- indywidualna, zespołowa, obwodu ćwiczebnego, stacyjna, grupy, pary, drużyna, frontalna, porządkowe.

VIII. Literatura


1. T. Dudziński, Nauczanie podstaw techniki i taktyki koszykówki, AWF Poznań, 2004.

2. T. Huciński, Koszykówka. Przygotowanie zawodnika do gry w ataku, BK Wrocław, 2001

3. T. Huciński, Kierowanie treningiem i walką sportową w koszykówce, AWF Gdańsk, 1998.

4. T, Huciński, Koszykówka – Atlas ćwiczeń, Resortowe Centrum Metodyczno-szkoleniowe Kultury Fizycznej i Sportu

Warszawa, 1992.

5. Cz. Sieniek, Metodyka nauczania techniki w koszykówce, Pracownia Wydawnicza Helvetica Starachowice, 1998.

6. Cz. Sieniek, Metodyka nauczania taktyki w koszykówce, Pracownia Wydawnicza Helvetica Starachowice, 1998.

7. W. Ljach, Koszykówka. Podręcznik dla studentów Akademii Wychowania Fizycznego,AWF Kraków, 2003.


1. M. Bondarowicz, Zabawy i gry ruchowe w zajęciach sportowych, COS Warszawa 2002.

2. L. Łatyszkiewicz, M. Worobjew, Z. Chromajew, Piłka ręczna, koszykówka, piłka siatkowa. Podstawy treningu i zasób

ćwiczeń, COS Warszawa, 1999.

Opracowała: dr Marzena Jurgielewicz-Urniaż

Program zajęć z Lekkiej Atletyki


1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu lekkiej atletyki. 2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii lekkiej atletyki, i poszczególnych konkurencji lekkoatletycznych. 3. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych niezbędnych w lekkiej atletyce. 4. Zapoznanie z bogatym wachlarzem ćwiczeń, gier i zabaw ułatwiających naukę poszczególnych konkurencji lekkoatletycznych. 5. Kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w działaniu zarówno indywidualnym jak i zespołowym w czasie wykonywania konkurencji lekkoatletycznych. 6. Wszechstronny rozwój sprawności fizycznej studentów. 7. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej – lekkiej atletyki

11


Nr Temat ćwiczenia 1. Zapoznanie z programem zajęć z lekkiej atletyki. Podstawowa terminologia stosowana w lekkiej atletyce ,

przepisy poszczególnych konkurencji. Zasady BHP podczas zajęć z lekkiej atletyki 2. Marszobieg w terenie z wykorzystaniem warunków naturalnych, wzmacnianie mm NN w terenie o małym

nachyleniu podłoża 3. Nauczanie startu niskiego, nauczanie biegów krótkich (bieg po prostej i po wirażu).

4. Nauczanie przekazywania pałeczki sztafetowej i biegów sztafetowych.

5. Ćwiczenia oswajające z płotkami (noga atakująca i zakroczna) i przygotowujące do biegu przez płotki.

6. Technika biegu na 100/110m ppł. (technika przejścia przez płotki, technika biegu miedzy płotkami)

7. Ćwiczenia oswajające z kulą i przygotowujące do pchnięcia kulą techniką klasyczną

8. Nauczanie pchnięcia kulą techniką klasyczną

9. Ćwiczenia przygotowujące do skoku w dal techniką naturalną (oswajanie z belka oraz piaskownicą)

10. Ćwiczenia przygotowujące do nauczanie skoku wzwyż techniką nożycową,(oswajanie z zeskokiem), wprowadzanie podstawowych elementów do techniki "flop".

11. Ćwiczenia wprowadzające do nauki rzutu oszczepem

12. Technika rzutu oszczepem ( uchwyt sprzętu, ćwiczenia oswajające ze sprzętem)

13. Gry i zabawy w terenie mała i duża zabawa biegowa

14. Zabawy lekkoatletyczne w terenie z wykorzystaniem warunków naturalnych.

15. Sprawdzian umiejętności technicznych z zakresu konkurencji lekkoatletycznych


Wiedza: - zna elementarną terminologię z zakresu lekkiej atletyki; - zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu konkurencji lekkoatletycznych; - zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z lekkiej atletyki. Umiejętności: - potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne konkurencji lekkoatletycznych; - potrafi wykorzystać właściwe umiejętności techniczne niezbędne w lekkiej atletyce. Kompetencje społeczne: - przestrzega zasad „fair play”; - potrafi pracować indywidualnie i w zespole; - realizuje zadania stosując zasady BHP. IV. Sposoby oceny efektów kształcenia

Test umiejętności technicznych. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu lekkiej atletyki. V. Warunek zaliczenia przedmiotu

Frekwencja i aktywność na zajęciach. Znajomość podstawowej terminologii stosowanej w lekkiej atletyce oraz przepisów konkurencji lekkoatletycznych. VI. Metody nauczania

- naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowo-klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu, pogadanka, dyskusja.


- indywidualna, zespołowa, obwodu ćwiczebnego, stacyjna, grupy, pary, drużyna, frontalna, porządkowa.

VIII. Literatura


1. Z. Stawczyk - Praca zbiorowa, Zarys lekkoatletyki, Poznań 1992, AWF Poznań 2. S. Socha, Lekkoatletyka –technika, metodyka nauczania, podstawy treningu, 1997,Centralny Ośrodek Sportu. 3. Z. Stawczyk , Gry i zabawy Lekkoatletyczne, Poznań, 1998, AWF Poznań

12

4. Z. Stawczyk ,Ćwiczenia ogólnorozwojowe, wyd. III, Poznań,2001. 5. S. Sulisz - „Lekkoatletyka dla najmłodszych, Warszawa, 1996 6. R. Trześniowski – Gry i zabawy ruchowe, Warszawa, 1987. 7. A. Lasocki – Atlas ćwiczeń Lekkoatletycznym, Warszawa, 2001,Sportpres 8. PZLA Centralne Kolegium Sędziów,Przepisy zawodów w lekkoatletyce, Warszawa, 2010. Literatura uzupełniająca:

1. Przewodnik ćwiczeń gimnastycznych od A-Z, Czasopismo Wojskowe, Warszawa, 1984. 2. J. Kocjasz, Rozwój wytrzymałości dzieci i młodzieży szkolnej, Sport i Turystyka, Warszawa, 3.Fidelus K., Kocjasz J, Atlas ćwiczeń fizycznych, wyd. III, Biblioteka instruktor-5, Stołeczna Federacja Sportu, Warszawa, 1990 4. Z. Ważny, Sprawność specjalna w lekkiej atletyce, Warszawa. 1975

Opracowała: mgr Krystyna Pieczulis

Dyscyplina – piłka nożna


1. Dostarczenie studentom umiejętności techniczno- taktycznych z piłki nożnej.

2.Umiejętność wykorzystania poznanych elementów techniki i taktyki w grze właściwej.

4. Zapoznanie z ćwiczeniami pomagającymi w samodoskonaleniu gry w piłkę nożną

5. Wdrożenie do aktywnego uczestnictwa w kulturze fizycznej.


6. Promowanie zdrowego stylu życia.

Treści programowe

1. Zapoznanie z programem zajęć z piłki nożnej, historia dyscypliny. przepisy gry. 2.Sposoby prowadzenia piłki. 3. Uderzenia piłki wykorzystywane w grze w piłkę nożną. 4.Technika przyjęcia piłki. 5.Zwody stosowane podczas gry w piłkę nożną. 6. Jak wykorzystywać grę ciałem- zasób ćwiczeń. 7.Rola dryblingu w piłce nożnej. 8.Sposoby odbierania piłki przeciwnikowi. 9.Technika wślizgu. Wrzut z linii bocznej. 10.Technika gry bramkarza. 11.Taktyka gry obronnej . 12.Strategia atakowania. 13. Technika futsalu 14 Taktyka w futsalu. 15. Podstawowe przepisy futsalu

Efekty kształcenia

Wiedza - zna terminologię stosowaną w piłce nożnej i futsalu oraz przepisy gry - zna zasady bezpiecznej organizacji zajęć z elementami piłki nożnej - zna podstawowe zagadnienia z zakresu prowadzenia walki sportowej - zna historię piłki nożnej Umiejętności - potrafi zaprezentować poprawną technikę elementów piłki nożnej i futsalu - umie wykorzystać poznane elementy techniki i taktyki w grze właściwej Kompetencje społeczne - potrafi pracować w zespole - przestrzega zasad ,,fair play" - potrafi właściwie zachować się podczas sukcesu i niepowodzenia - realizuje zasady bhp obowiązujące w placówkach oświatowych - promuje zdrowy styl życia IV. Sposoby oceny efektów kształcenia

1.Test umiejętności technicznych.

13

2.Odpowiedź ustna z zakresu przepisów gry z piłki nożnej.


1.Systematyczny udział i aktywność na zajęciach

2.Znajomość podstawowych elementów technicznych z piłki nożnej





Literatura podstawowa

1) Jerzy Talaga, 2006r., "ABC młodego piłkarza. Nauczanie techniki.", wyd. Zysk i S-ka,

2) Jerzy Talaga, 1998r., "Atlas ćwiczeń-taktyka.", wyd. Ipsylon,

3) J.Gołaszewski , 2003r., "„Piłka nożna", ,", wyd. AWF Poznań,

4) Góralczyk R., Waśkiewicz Z., Zając A., 2001r., "Technika piłki nożnej klasyfikacja,

nauczanie", wyd. CUDH Miler Katowice.

Literatura uzupełniająca

1) Bondarowicz M. , 1998r., "Forma zabawowa w nauczaniu sportowych gier zespołowych", wyd. Sport i Turystyka, Warszawa.

Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Program zajęć z piłki ręcznej


1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu piłki ręcznej.

2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii gier sportowych,

a w szczególności z piłki ręcznej.

3. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych do gry

w piłkę ręczną.

4. Zapoznanie z bogatym wachlarzem gier i zabaw ułatwiających naukę gry w piłkę ręczną

5. Kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w działaniu zarówno indywidualnym

jak i zespołowym podczas gry w piłkę ręczną.


7. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej

- gry w piłkę ręczną.


Nr Temat ćwiczenia 16. Zapoznanie z programem zajęć z piłki ręcznej. Podstawowa terminologia stosowana w piłce

ręcznej, przepisy gry w piłkę ręczną. Zasady BHP podczas zajęć z piłki ręcznej 17. Indywidualne sposoby poruszania się zawodników w obronie.

18. Indywidualne sposoby poruszania się zawodników w ataku.

14

19. Nauczanie kozłowania w piłce ręcznej.

20. Nauczanie podań oraz chwytów.

21. Nauczanie podań i chwytów w różnych ustawieniach.

22. Nauczanie rzutu z biegu oraz z przeskokiem.

23. Podstawowe przepisy gry w piłkę ręczną.

24. Nauczanie rzutu z wyskoku.

25. Nauczanie rzutu z padem.

26. Nauczanie zwodu pojedynczego ciałem.

27. Nauczanie zwodu podwójnego ciałem.

28. Nauczanie zasłon stosowanych w piłce ręcznej.

29. Podstawowe założenia taktyczne piłki ręcznej w obronie i ataku.

30. Sprawdzian umiejętności technicznych i wiedzy teoretycznej.


4. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu piłki ręcznej;

- zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu piłki ręcznej;

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z piłki ręcznej;

5. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne z piłki ręcznej,

- potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne podczas gry w piłkę

ręczną,







6. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu piłki ręcznej.



8. Znajomość podstawowej terminologii z piłki ręcznej oraz przepisów gry.



15



VIII. Literatura


1. Władysław Stawiarski -Piłka ręczna - Część I i II,Wyd. AWF Kraków 2003, 2. Wojciech Nowiński -Piłka ręczna - wyszkolenie indywidualne, Wyd. Centralny Ośrodek Sportu 2002, 3. Stanisław Paterka- Piłka ręczna cz. I - Technika,Wyd. AWF Poznań 1997 4. Przepisy piłki ręcznej- Związek Piłki ręcznej w Polsce 2010


1. Alfreda Dencikowska -Piłka ręczna - skrypt dla studentów wychowania fizycznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego 2004, 2.Stanisław Paterka - Piłka ręczna cz. II - taktyka, metodyka nauczania, trening i przepisy gry, Wyd. AWF Poznań 1998, 3. M. Bondarowicz,- Zabawy i gry ruchowe w zajęciach sportowych, COS Warszawa 2002.

Opracował: mgr Grzegorz Dubielski


Program zajęć - sekcja tańca nowoczesnego


1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu wybranych stylów tańca.

2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z zakresu tańca.

3. Nabycie praktycznych umiejętności z zakresu wybranych stylów tańca.

4. Zapoznanie z bogatym wachlarzem ćwiczeń rytmiczno-tanecznych.

5. Kształtowanie osobowości oraz wartości estetyczno-artystycznych.


7. Podniesienie kultury muzycznej i ruchowej poprzez formy taneczne.


L.p. Temat ćwiczeń 31. Zapoznanie z programem zajęć z tanecznych. Podstawowa terminologia. Zasady BHP podczas

zajęć sekcji tańca. 32. Ćwiczenia rytmiczno-taneczne

33. Tańce integracyjne.

34. Gminastyka jazzowa. Elementy modern jazz.

35. Ćwiczenia gminastyczno-taneczne.

36. Aerobik. Stretching.

37. Ćwiczenia baletowe.

38. Kroki podstawowe tańców latynoamerykańskich - nauka.

16

39. Kroki podstawowe tańców latynoamerykańskich - doskonalenie.

40. Podstawowe figury tańców latynoamerykańskich - nauka

41. Podstwowe figury tańców latynoamerykańskich - doskonalenie.

42. Latino solo - układ choreograficzny- nauka.

43. Latino solo - układ choreograficzny - doskonalenie.

44. Hip hop - kroki podstawowe - nauka .

45. Hip hop - kroki podstawowe - doskonalenie.

46. Wybrane figury hip hop - nauka.

47. Wybrane figury hip hop - doskonalenie.

48. Układ choreograficzny hip hop - nauka.

49. Układ choreograficzny hip hop - doskonalenie.

50. Lady dance - nauka kroków podstawowych.

51. Lady dance - doskonalenie kroków podstawowych.

52. Wybrane figury lady dance - nauka.

53. Wybrane figury lady dance - doskonalenie .

54. Lady dance układ choreograficzny - nauka.

55. Lady dance układ choreograficzny - doskonalenie.

56. House kroki podstawowe - nauka i doskonalenie.

57. House wybrane figury - nauka i doskonalenie.

58. Układ choreograficzny House - nauka.

59. Układ choreograficzny House -doskonalenie.

60. Pokaz poznanych układów choreograficznych.


7. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu tańca;

- zna technikę wybranych stylów tańca;

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć tanecznych.

8. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności z zakresu zajęć tanecznych;

- potrafi wykorzystać wybrane techniki taneczne w układach choreograficznych.


- umiejętność integracji w grupie;

- rozwój osobowości;


17


7. Udział w masowych pokazach tanecznych.

8. Samodzielne przygotowanie elementów choreograficznych układów tanecznych.



10. Znajomość podstawowej terminologii zajęć tanecznych.


- naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, bezpośredniej celowości ruchu, problemowa, ruchowej ekspresji twórczej.


- indywidualna, grupy, pary.

VIII. Literatura


1. Bednarzowa B., Młodzikowska M. (1978) Tańce. WSWF, Gdańsk.

2. Bernard A., Wessel-Therhorn D. (2000) Taniec jazzowy. Wydawnictwo

ISKRY Warszawa.

3. Fostiak D. (1992) Tańce towarzyskie w Światowym Programie Tańca. [W:]

Zeszyty metodyczne. Gimnastyka. Gdańsk, AWF, 8:130-140.

4. Kappert D. (2004) Archetypy, symbolika ciała, obrazy wewnętrzne. Osobisty

rozwoj i siły samouzdrawiające. Wydawnictwo ORION w Warszawie.

5. Kuźmińska O. (1996) Piękno ruchu taneczno-gimnastycznego. Sens,

Poznań.

6. Kuźmińska O., Popielewska H. (1995) Taniec, Rytm, Muzyka. AWF,

Skrypty, 116, Poznań.

7. Kuźminska O. (2002) Taniec w teorii i praktyce, Poznan, AWF


1.Wagonowa A. J. (1961) Zasady tańca klasycznego. PWM, Krakow.

2.Wieczysty M. (2006) Tańczyć może każdy. Ad Oculos, Warszawa-Rzeszow.

3. Laird W. (1994) Zaproszenie do tańca. ZETDEZET, Warszawa

.

Opracowała:

Mgr Agnieszka Dąbrowska

Jednostka organizacyjna : Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Dyscyplina – tenis stołowy

I. Cele i zadania przedmiotu : 1. Zapoznanie z podstawowymi elementami technicznymi i taktycznymi z tenisa stołowego

18

2. Umiejętność wykorzystania poznanych elementów techniki i taktyki w grze właściwej.

3. Poznanie sposobów bezpiecznego organizowania zajęć z tenisa stołowego

i wykorzystanie jako jedna z form rekreacji

4. Poznanie systemów rozgrywek tenisie stołowym

5. Wdrożenie do aktywnego uczestnictwa w kulturze fizycznej

II. Treści kształcenia 1.Zapoznanie z programem zajęć z tenisa stołowego. Podstawowa terminologia

w tenisie stołowym. Zasady BHP podczas zajęć.

2. Dobór odpowiedniego sprzętu specjalistycznego

3. Pozycja wyjściowa, prawidłowy sposób trzymania rakietki, poruszanie się zawodnika.

4.Serwis prosty forhand i backhand

5. Serwis forhend i backhand z rotacją dolną

6. Serwis forhend i backhand z rotacją boczną

7. Serwis forhend i backhand z rotacją górną

8.Technika półwoleja z forhandu i backhandu

9.Technika podcięcia z forhandu i backhandu.

10.Technika topspina z forhandu i backhandu

11.Smecz z backhandu i forhandu

12.Technika odbioru serwisu podcięciem

13. Technika odbioru serwisu flipem

14. Taktyka gry pojedynczej

15. Taktyka gry podwójnej

III. Efekty Kształcenia

1. Wiedza - zna prawidłową terminologię stosowaną w tenisie stołowym, - zna przepisy gry, - zna zasady bezpiecznej organizacji zajęć z tenisa stołowego,

2. Umiejętności - potrafi zaprezentować poprawną technikę -umie wskazać właściwe rozwiązania taktyczne podczas gry w tenisa stołowego - potrafi dobrać odpowiedni sprzęt specjalistyczny

3. Kompetencje społeczne - potrafi pracować w zespole - przestrzega zasad ,,fair play" - potrafi właściwie zachować się podczas sukcesu i niepowodzenia - promuje zdrowy styl życia


1.Test umiejętności technicznych.

2.Odpowiedź ustna z zakresu przepisów z tenisa stołowego.


1.Systematyczny udział i aktywność na zajęciach

19

2.Zaliczenie sprawdzianu technicznego obejmującego podstawowe elementy techniki VI. Metody nauczania - naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowo klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu, pogadanka, dyskusja. VII. Formy organizacyjne - indywidualna, obwodu ćwiczebnego, stacyjna, grupy, pary, frontalna, porządkowe. Bibliografia : 1. Bilski Władysław Tenis Stołowy. Materiały szkoleniowe (kursy szkoleniowe, specjalizacja instruktorska, specjalność trenerska). KS AZS Politechnika Wrocławska, 1998 2. Grubba Andrzej Nauczanie tenisa stołowego w weekend. Warszawa, PZTS, 1990 3.. Hudetz Radivoj Tenis stołowy 2000. Wydawnictwo PPHW MODEST, 2000 4. Iwanow W. S. Tenis stołowy. Warszawski Okręgowy Związek Tenisa Stołowego, 1973 5. Klimkowski Tadeusz Tenis stołowy. Technika i metodyka treningu. Wydawnictwo Gdańskie, 1995 6. Kulczycki Ryszard Tenis stołowy bez tajemnic. Gorzów Wielkopolski, PZTS, GKS "Gorzovia", 2002 7. Kulczycki Ryszard Przygotowanie techniczno-taktyczne i fizyczne dzieci w pierwszym etapie szkolenia w tenisie stołowym. Gorzów Wielkopolski, 1979 8. Matus Dorota Atlas ćwiczeń i podstawy nauki gry w tenisa stołowego. Poznań, wyd. "Jean Marc", 1997


Program zajęć z unihokeja


1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu unihokeja.

2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii unihokeja.

3. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych do gry w unihokeja.

4. Zapoznanie z wybranymi grami i zabawami ułatwiającymi naukę gry w unihokeja.


i zespołowym podczas gry w unihokeja.


7. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej - unihokeja


Temat ćwiczenia

1. Zapoznanie z programem zajęć z unihokeja. Podstawowa terminologia, przepisy gry, zasady BHP podczas zajęć.

2. Doskonalenie poruszania się po boisku (z kijem) prowadząc piłkę i bez piłki w ataku i w obronie.

3. Doskonalenie przyjęć i podań piłki w miejscu i w ruchu.

4. Doskonalenie przyjęć i podań – fragmenty gry.

5. Doskonalenie prowadzenia piłki.

6. Doskonalenie strzałów do bramki z miejsca i z biegu.

7. Doskonalenie strzałów – fragmenty gry.

8. Doskonalenie rozgrywania rzutów wolnych i karnych

20

9. Doskonalenie elementów gry bramkarza – postawa, obrona, podanie, chwyt.

10. Doskonalenie ataku pozycyjnego.

11. Doskonalenie ataku szybkiego.

12. Doskonalenie obrony – indywidualna.

13. Doskonalenie obrony – zespołowa.

14. Doskonalenie obrony (krycie luźne, krycie agresywne) – fragmenty gry.

15. Sprawdzian umiejętności technicznych.


10. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu unihokeja,

- zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu unihokeja,

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z ww. dyscypliny.

11. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne z unihokeja,

- potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne podczas gry.


- przestrzega zasad „fair play”,

- potrafi pracować w zespole,




10. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu unihokeja.



12. Znajomość podstawowej terminologii z unihokeja oraz przepisów gry.





VIII. Literatura

1. Dariusz Abramuk i zespół, „Unihoc”, Warszawa 1994

2. Maria Bilska, Ewa Żółtowska, „Unihoc – gra dla wszystkich”, Warszawa 1996

3. Stanisława Starzyńska, „Unihokej dla dużych i małych”, Gdańsk 2001

4. Stanisława Starzyńska, Aneta Tywoniuk-Małysz, „Unihokej – podstawy techniki i taktyki w ćwiczeniach, grach i zabawach,

Gdańsk 1998


Program zajęć gry w szachy

21

I Cele główne przedmiotu:

1. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii gry w szachy.

2. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych do gry w szachy.

3. Przyswojenie praktycznych umiejętności elementów strategii gry w szachy.

4. Kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w działaniu zarówno indywidualnym jak i zespołowym podczas gry

w szachy.

II Treści programowe

Temat ćwiczenia:

1. Zapoznanie z programem zajęć gry w szachy, podstawowa terminologia, przepisy gry.

2. Doskonalenie techniki obliczania wariantów.

3. Doskonalenie elementów strategii gry:

− wykorzystanie przewagi pionowej w centrum, na skrzydle,

− walka z przewagą pionową.


− jakościowa przewaga pionowa,

− łańcuch pionów,

− struktura „karlsbadzka”.


− centrum zamknięte,

− piony wiszące,

− para pionowa na półotwartych liniach,

− pion izolowany w centrum.

6. Doskonalenie repertuaru debiutów - kolor biały.

7. Doskonalenie repertuaru debiutów - kolor czarny.

8. Doskonalenie gry środkowej (typowe pozycje powstałe po systemach debiutowych - analiza).

9. Doskonalenie gry środkowej (typowe pozycje powstałe po systemach debiutowych - zadania, kombinacje).

10. Doskonalenie gry końcowej:

− pionowe,

− lekkofigurowe.

11. Doskonalenie gry końcowej:

− wieżowe,

− hetmańskie,

− złożone.

12. Doskonalenie ataku na króla.

13. Doskonalenie techniki realizacji przewagi:

− pozycyjna,

− materialna.

14. Doskonalenie obrony trudnych pozycji.

15. Sprawdzian umiejętności technicznych.

III Efekty kształcenia

13. Wiedza:

22

− zna elementarną terminologię z zakresu gry w szachy,

− zna elementy techniczno-taktyczne z zakresu gry w szachy,

− zna elementy strategii gry w szachy.

14. Umiejętności:

− potrafi zastosować podstawowe umiejętności techniczne podczas gry w szachy,

− potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne,

− potrafi zastosować elementy strategii.


− przestrzega zasad „fair play”,

− potrafi pracować w zespole.

IV Sposoby oceny efektów kształcenia


12. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu gry w szachy.

V Warunek zaliczenia przedmiotu


14. Znajomość podstawowej terminologii oraz przepisów gry w szachy.

VI Metody nauczania

zadaniowa, zadaniowo-ścisła, problemowa, pogadanka, dyskusja.

VII Formy organizacyjne

indywidualna, pary, zespołowa

VIII Literatura

1. A. Kotow, Tajemnice myślenia szachisty, Wszechrosyjski Klub Szachowy, Moskwa, 1970.

2. A.I. Nimzowitsch, Mój system, Wydawnictwo Marabut, Tychy, 1995.

3. A.H. Panczenko, Teoria i praktyka końcówek szachowych cz. I i II, 2003

4. P. Romanowski, Gra środkowa. Plan, Państwowe wydawnictwo „Fizkultura i sport”, Moskwa 1960.

5. P. Romanowski, Gra środkowa. Kombinacja, SC „Arden”.

6. Encyklopedia debiutów, tom A-E, Jugosławia, 2007.

7. Sahovski informator, nr 66, 1966, nr 67, 1966, nr 68, 1996/1997, nr 69, 1997.


Program zajęć z tenisa (ziemnego)


� wyposażenie studentów w umiejętności ruchowe z zakresu tenisa,

� zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii gier sportowych,

a w szczególności z tenisa,

� nabycie praktycznych umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych do gry w tenisa,

� zapoznanie z bogatym wachlarzem gier i zabaw ułatwiających naukę gry w tenisa,

23

� kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w działaniu zarówno indywidualnym jak i zespołowym podczas gry w

tenisa,

� wszechstronny rozwój sprawności motorycznej studentów,

� promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej – tenisa.

II. Treści programowe Nr Temat ćwiczenia – II rok

61. Zapoznanie z programem zajęć z tenisa. Podstawowa terminologia w tenisie, przepisy gry w tenisa. Zasady BHP podczas zajęć z tenisa

62. Doskonalenie sposobów poruszania się po korcie bez piłki. 63. Doskonalenie uderzeń piłki forhendem i bekhendem – top spinem (oburącz, jednorącz), w

miejscu i w ruchu. 64. Doskonalenie uderzeń piłki forhendem i bekhendem (szlajs – rotacja wsteczna) 65. Doskonalenie odbić piłki po linii i po krosie top spinem 66. Doskonalenie odbić piłki po linii i po krosie szlajsem 67. Doskonalenie gry przy siatce – wolej forhend i bekhend 68. Doskonalenie gry przy siatce – driver wolej forhend i bekhend 69. Doskonalenie serwisu z dołu oraz z góry (liftowany, płaski, cięty) 70. Doskonalenie gry przy siatce - wolej + smecz, trening metodą Hofmana 71. Doskonalenie dokładności gry na korcie – gra po trójkącie i po kopercie 72. Gra do 21 wygranych punków (1/2 kortu, po przekątnej, po serwisie) 73. Rozgrywanie meczów do 2 wygranych setów 74. Doskonalenie poruszania się po korcie oraz wytrzymałości szybkościowej – trening australijski 75. Sprawdzian umiejętności technicznych


16. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu tenisa;

- zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu tenisa;

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z tenisa.

17. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne z tenisa;

- potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne podczas gry w tenisa.







14. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu tenisa.



16. Znajomość podstawowej terminologii z koszykówki oraz przepisów gry w tenisa.


� naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowo klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu, pogadanka, dyskusja.


� indywidualna, pary, porządkowe.

VIII. Literatura


24

a. Królak A. (2002). Tenis Gry podwójne. COS Press, Warszawa. b. Królak A. (1998). Tenis. Technika, psychomotoryka, trening. COS Press, Warszawa. c. Chmielewski Z., Lewandowski B. (1992). Tenis. Ćwicz z mistrzami Wimbledonu.SiT Press, Warszawa. d. Królak A. (2000). Tenisowy Atlas Ćwiczeń. COS press, Warszawa.

Opracował: dr Robert Podstawski

Do użytku wewnętrznego


Program zajęć z samoobrony


� wyposażenie studentów w umiejętności ruchowe z zakresu samoobrony,

� zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii taktyki interwencji i samoobrony,

� nabycie praktycznych umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych przy samoobronie i walce wręcz,

� zapoznanie z bogatym wachlarzem techniki uderzeń chwytów ręcznych i nożnych ułatwiających naukę samoobrony,

� kształtowanie charakteru i pożądanych postaw w działaniu zarówno indywidualnym jak i zespołowym podczas

ćwiczeń z samoobrony,

� wszechstronny rozwój sprawności motorycznej studentów,

� promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej – w zakresie samoobrony.


76. Zapoznanie z programem zajęć z samoobrony. Podstawowa terminologia w samoobronie, przepisy prawne. Zasady BHP podczas zajęć z samoobrony

77. Doskonalenie sposobów poruszania się i przyjmowania postawy obronnej podczas obrony przed napastnikiem.

78. Ćwiczenia usprawniające ciało (gibkościowe, koordynacyjne, wieloskoki, skipy itd.). Nauka techniki uderzeń oraz chwytów obronnych ręcznych i nożnych

79. Doskonalenie zdolności gibkościowych w formie rozciagania statycznego i dynamicznego. Doskonalenie techniki uderzeń oraz chwytów obronnych ręcznych i nożnych, Nauka padów; w przód, w tył i bokiem

80. Doskonalenie techniki uderzeń oraz chwytów obronnych ręcznych i nożnych, Nauka padów; w przód, w tył i bokiem

81. Doskonalenie technik nożnych; kopnięcie do przodu, okrężne w bok, sierpowe, obrotowe w tył. Ręce: prosty, hak, sierp.

82. Nauka zakładania dźwigni na stawy: kolanowy, łokciowy, skokowy. Nauka zbicia uderzeń ręcznych (bloki, przechwycenia) i nożnych (blokada piszczelem, zbicie ręką, przyjecie na tułów)

83. Doskonalenie uderzeń nożnych w kombinacjach, kombinacje uderzeń ręcznych 84. Nauka „lowkicku” oraz blokady przed tym uderzeniem, technika obrony przed duszeniem,

uderzeniem pałką, pchaniem. Ćwiczenia w parterze 85. Doskonalenie „lowkicku” oraz blokady przed tym uderzeniem, technika obrony przed

duszeniem, uderzeniem pałką, pchaniem. Przewrócenie partnera w parterze chwytając za kolana, Eri seoi nage. morote seoi nage, osoto gari, kata guruma

86. Doskonalenie dokładności kopnięć oraz ciosów ręcznych. Mini sparingi – box i kick boeing, Eri seoi nage. morote seoi nage, osoto gari, kata guruma

87. Doskonalenie kombinacji łączących nogi i ręce, mini sparingi 88. Doskonalenie zakładania dźwigni na stawy: kolanowy, łokciowy, skokowy. Mini sparingi: box,

kick boxing, zapasy w parterze. 89. Mini sparingi: box, kick boxing, zapasy w parterze. 90. Sprawdzian umiejętności technicznych i motorycznych


19. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu samoobrony i walki wręcz;

25

- zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu samoobrony i walki wręcz;

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z samoobrony i walki wręcz.

20. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne z samoobrony i walki wręcz;

- potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne podczas samoobrony i walki wręcz.







16. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu samoobrony i walki wręcz.



18. Znajomość podstawowej terminologii z samoobrony i walki wręcz.


� naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowo klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu, pogadanka, dyskusja.


� indywidualna, pary, porządkowe.

VIII. Literatura


a. Pomianowski, A., Burdalski, M. (1995).Olszty: Remix. b. Śniegowski, J., Skamla, J., Płachta, K. (2002). Combat Skuteczna Samoobrona. Kraków: West-Pol c. Bruce Lee and Uyehara M (2002). Bruce Lee metoda walki, techniki zaawansowane, cz. 4. Warszawa. Budo Sport d. Bruce Lee (2000). Tao of Jeet Kune Do. Warszawa. e. Kirby G. (1994). Ju Jitsu. Warszwa: Budo Sport

Opracował: dr Robert Podstawski

Do użytku wewnętrznego


Program zajęć z futsalu (piłka nożna halowa)


1. Wyposażenie studentów w zasób umiejętności ruchowych z zakresu futsalu.

2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii gier sportowych,

a w szczególności z futsalu.

3. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych i taktycznych niezbędnych do gry w futsal.

4. Zapoznanie z zabawami i grami ułatwiającymi naukę gry w futsal.


i zespołowym podczas gry w futsal.


26

7. Promowanie zdrowego stylu życia poprzez podejmowanie aktywności fizycznej – futsal (piłka nożna

halowa).


1. Zapoznanie z programem zajęć z futsalu. Podstawowa terminologia w futsalu, przepisy gry w futsal. Zasady BHP podczas zajęć z futsalu.

2. Doskonalenie sposobów poruszania się bez piłki oraz z piłką. 3. Doskonalenie ćwiczeń oswajających z piłką. 4. Doskonalenie uderzeń piłki nogą i głową – fragmenty gry. 5. Doskonalenie przyjęć piłki na różnych wysokościach. 6. Doskonalenie prowadzenia piłki po prostej, łamanej, krzywej. 7. Doskonalenie zwodów bez piłki oraz z piłką. 8. Doskonalenie dryblingów. 9. Doskonalenie gry ciałem we fragmentach gry obronnej oraz atakowania. 10. Doskonalenie umiejętności odbierania piłki przez wyprzedzenie, w momencie

przyjęcia oraz po przyjęciu. 11. Elementy techniki i taktyki gry bramkarza. 12. Doskonalenie taktyki ataku szybkiego wg schematu oraz w formie

niezoroganizowanej. 13. Doskonalenie taktyki ataku pozycyjnego. 14. Doskonalenie obrony indywidualnej oraz zespołowej. 15. Sprawdzian umiejętności technicznych.


1. Wiedza:

- zna elementarną terminologię z zakresu futsalu;

- zna technikę wykonania elementów technicznych z zakresu futsalu;

- zna i rozumie podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć z futsalu.

2. Umiejętności:

- potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne futsalu;

- potrafi wykorzystać właściwe rozwiązania techniczno-taktyczne podczas gry w futsal.







2. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu koszykówki.

27



2. Znajomość podstawowej terminologii z futsalu oraz przepisów gry.


- naśladowczo-ścisła, zadaniowo-ścisła, zabawowo klasyczna, bezpośredniej celowości ruchu,

pogadanka, dyskusja.



VIII. Literatura


1. F. Valdericeda, FUTSAL Taktyka i ćwiczenia taktyczne, Wydawnictwo HM 2012

2. T. Aftański , A. Szwarc, FUTSAL piłka nożna halowa AWFiS Gdańsk 2013

3. G. Juszczak, K. Stępiński ,Piłka nożna halowa (futsal) Dla początkujących , Wyd.MWW 2013


1. M. Bondarowicz, Zabawy i gry ruchowe w zajęciach sportowych, COS Warszawa 2002.

2. J. Bergier, Piłka nożna kobiet, PWSZ Biała Podlaska 2006.

Opracował: mgr Grzegorz Dubielski

STUDIUM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU

Program zajęć z łyżwiarstwa


1. Wyposażenie studenta w zasób umiejętności ruchowych z zakresu łyżwiarstwa podstawowego.

2. Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z teorii sportów zimowych,

a w szczególności łyżwiarstwa.

3. Nabycie praktycznych umiejętności technicznych z zakresu łyżwiarstwa podstawowego.

4. Doskonalenie umiejętności technicznych poprzez gry i zabawy na lodzie.


6. Kształtowanie charakteru i wzmacnianie odporności organizmu poprzez ruch.

7. Nabycie nawyków spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu.

8. Promowanie zdrowego stylu życia przez podejmowanie aktywności fizycznej.

28


Nr Temat ćwiczeń

1. Zapoznanie z programem ćwiczeń z łyżwiarstwa, z wymaganiami w zakresie

higieny ubioru i sprzętu. Zasady BHP podczas zajęć na lodzie.

2. Ćwiczenia równoważne i imitacyjne na ścieżce gumowej.

Ćwiczenia chodzenia po lodzie.

Ćwiczenia równoważne na lodzie.

3. Nauka jazdy przodem:

a) postawa łyżwiarska,

b) odbicie i poślizg.

4. Doskonalenie jazdy przodem.

Ćwiczenia doskonalące równowagę w jeździe przodem.

5. Nauka hamowania (zatrzymania ) z jazdy przodem:

a) półpługiem,

b) po literze T,

c) zwrotem (hokejowe).

6. Nauka jazdy tyłem – beczka symetryczna,

beczka asymetryczna.

7. Doskonalenie jazdy tyłem.

Hamowanie (zatrzymanie) z jazdy tyłem.

8. Doskonalenie jazdy przodem i jazdy tyłem w grach i zabawach na lodzie.

9. Nauka zwrotów z jazdy przodem do jazdy tyłem i zwrotów z jazdy tyłem

do jazdy przodem.

10. Nauka przekładanki przodem.

11. Doskonalenie przekładanki przodem.

Jazda po ósemce przodem.

12. Nauka przekładanki tyłem.

29

13. Doskonalenie przekładanki tyłem.

Jazda po ósemce tyłem.

14. Doskonalenie umiejętności łyżwiarskich w grach i zabawach na lodzie.

15. Sprawdzian umiejętności technicznych z łyżwiarstwa podstawowego.


1. Wiedza:

• zna elementarną terminologię z zakresu łyżwiarstwa podstawowego;

• zna technikę wykonania podstawowych elementów z łyżwiarstwa;

• zna i rozumie podstawowe zasady bezpieczeństwa na lodzie.

2. Umiejętności:

• Potrafi zaprezentować podstawowe umiejętności techniczne z łyżwiarstwa;

• Potrafi wykorzystać właściwe umiejętności podczas spędzania czasu

na lodowisku.


• Realizuje zadania stosując zasady BHP;

• Przestrzega zasad „fair play”;

• Współpracuje w grupach podczas rywalizacji na lodzie.



2. Odpowiedź ustna z wiadomości z zakresu łyżwiarstwa.

V. Warunki zaliczenia przedmiotu


2. Znajomość podstawowej terminologii z łyżwiarstwa .


• Syntetyczna, analityczna, kompleksowa.

• Naśladowczo – ścisła, zabawo klasyczna.

• Pogadanka, dyskusja.


30

• Indywidualna, zespołowa, grupy, pary, frontalna, porządkowa.

VIII. Literatura


1. D. Tchórzewski, Podstawy łyżwiarstwa, AWF Kraków 2005.

2. B. Czyżewska i wsp., Sporty zimowe, część I: Łyżwiarstwo, WSWF Gdańsk 1979.

3. W. Starosta, Metodyka nauczania i technika łyżwiarstwa część I i II,

AWF Warszawa 1977.


1. R. Trześniakowski, Gry i zabawy ruchowe. Wydanie VIII. Sport i Turystyka, Warszawa 1987.

Opracowała: mgr Małgorzata Buszan

18. Kryteria oceny z wychowania fizycznego w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego

I. Sposoby oceny efektów kształcenia

1. Praktyczny sprawdzian z nauczanych i doskonalonych umiejętności ruchowych realizowanych na zajęciach wychowania fizycznego lub jednej próby sprawnościowej.

2. Odpowiedź ustna z wiadomości z kultury fizycznej przedstawianych na zajęciach wychowania fizycznego.

II. Zasady zaliczania zajęć z wychowania fizycznego

1. Student uzyskuje zaliczenie z wychowania fizycznego spełniając następujące kryteria:

• ocena bardzo dobra - może ją uzyskać student wykazujący dużą aktywność, bardzo duże zaangażowanie i postępy na zajęciach. Student może mieć tylko jedną nieobecność nieusprawiedliwioną;

• ocena dobra - - może ją uzyskać student wykazujący aktywność, zaangażowanie i postępy na zajęciach. Zaliczenie uzyskuje student, który ma nie więcej, niż dwie nieobecności nieusprawiedliwione ;

• ocena dostateczna - może ją uzyskać student wykazujący średnia aktywność i zaangażowanie oraz mały postęp na zajęciach. Zaliczenie uzyskuje student mający do trzech nieobecności nieusprawiedliwione i ponad 50% obecności.

2. Zaliczenie z wychowania fizycznego można uzyskać również poprzez: • przepisanie oceny dobrej lub wyższej uzyskanej w poprzednich latach w naszej uczelni,

• przepisanie oceny dobrej lub wyższej uzyskanej w poprzednich latach na innej uczelni wyższej państwowej,

• poprzez aktywne uczestnictwo w zajęciach sekcjach sportowych KU AZS UWM. 3. Odrabianie zajęć: • student ma możliwość odrobienia nieobecności tylko u swojego prowadzącego /w szczególnych

przypadkach dopuszcza się odrobienie zajęć u innego nauczyciela SWFiS/

31

• student może odrobić zajęcia aktywnie uczestnicząc w zawodach sportowych lub przy ich organizacji /po wcześniejszym zgłoszeniu u z-cy kierownika ds. Dydaktycznych/

3. Nieobecność na zajęciach należy usprawiedliwić dostarczając prowadzącemu zajęcia w ciągu 14 dni zwolnienie lekarskie (krótkoterminowe).

19. Wewnętrzny System Zapewniania Jakości

Misja i strategia


Na misję Studium Wychowania Fizycznego i Sportu składa się:

� Wysoka jakości standardów kształcenia, dostosowanych do potrzeb środowiska zewnętrznego, ze

szczególnym uwzględnieniem regionu Warmii i Mazur.

� Propagowanie wśród studentów zdrowego stylu życia. Chcemy, aby młodzi ludzie mający kontakt

z Uczelnią, jej wyposażeniem, urządzeniami, sprzętem i kadrą dydaktyczną nabrali nawyku

podejmowania świadomych działań związanych ze swoim zdrowiem, ciałem i duchem.

� Studium Wychowania Fizycznego dba, aby studenci byli świadomi znaczenia w ich życiu

profilaktyki ruchu oraz zdrowego odżywiania i stawali się animatorami różnych przedsięwzięć

prozdrowotnych.

Organizacja dydaktyki z uwzględnieniem wymogów Procesu Bolońskiego stwarza możliwość jeszcze

pełniejszego rozwoju umysłowego, duchowego, kulturowego i fizycznego młodzieży. Na taki efekt

kształcenia składa się:

� wprowadzenie do programów nauczania standardów kształcenia dla wszystkich kierunków;

� umożliwienie studentom udziału w różnego rodzaju zajęciach sportowych i rekreacyjnych;

� monitorowanie i ocenianie na bieżąco – z udziałem studentów – jakości kształcenia.

Na misję Studium Wychowania Fizycznego i Sportu składa się również propagowanie wśród

studentów i mieszkańców Olsztyna zdrowego stylu życia. Chcemy, aby ludzie mający kontakt z Uczelnią,

jej wyposażeniem, urządzeniami, sprzętem i kadrą dydaktyczną nabrali nawyku podejmowania

świadomych działań związanych ze swoim zdrowiem, ciałem i duchem. Będziemy nadal dbać o to, aby

młodzi ludzie byli świadomi znaczenia w ich życiu profilaktyki ruchu oraz zdrowego odżywiania i

stawali się animatorami różnych przedsięwzięć prozdrowotnych.

Dużą wagę przykłada się do podtrzymania dobrych obyczajów akademickich, partnerskiego

traktowania wszystkich studentów, tworzenia w społeczności akademickiej „ducha przyjacielskiego

porozumienia sportowego”. Studium Wychowania Fizycznego i Sportu główną uwagę koncentruje na

32

efektach kształcenia, a cały proces postrzega się jako ciągłą pomoc studentom w zdobywaniu wiedzy i

umiejętności oraz kształtowaniu ich postaw obywatelskich do kultury fizycznej.

Studium Wychowania Fizycznego i Sportu dba o rozwój infrastruktury, która służy nie tylko studentom,

ale również mieszkańcom Olsztyna. Nowoczesna i funkcjonalna baza Uczelni oraz wysoko

wykwalifikowana kadra prowadzi szereg zajęć prozdrowotnych, rekreacyjnych i sportowych. Student,

który zrealizował zajęcia z wychowania fizycznego posiada podstawową wiedzę i umiejętności z obszaru

nauk o kulturze fizycznej. Swoje zainteresowania sportowe student realizuje i rozwija w trakcie zajęć z

wybranych dyscyplin sportowych.

Relacje Studium Wychowania Fizycznego i Sportu z otoczeniem

Władze Studium Wychowania Fizycznego i Sportu inicjują różnorodne formy działalności na

rzecz regionu i społeczności lokalnych. W ostatnich latach podejmowano m.in. następujące działania:

� zgodnie ze Statutem Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie, stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów i pracowników, w tym sportu kwalifikowanego”

� prowadzenie zajęć i osiąganie właściwych efektów kształcenia zgodnie z Krajowymi Ramami Kwalifikacji,

� przygotowanie reprezentacji uczelni w różnych dyscyplinach sportowych i udział w Akademickich Mistrzostwach Polski,

� stwarzanie warunków do udziału w zajęciach sportowo- rekreacyjnych studentów niepełnosprawnych,

� organizacja turniejów, rozgrywek, lig międzywydziałowych o puchar JM Rektora,

� współpraca z innymi wydziałami w celu prowadzenia specjalistycznych zajęć z elementami metodyki wychowania fizycznego, teorii wf oraz sportu, samoobrony, ratownictwa wodnego, obozownictwa (Wydział Prawa i Administracji, Wydział Nauk Społecznych, Wydział Nauk Medycznych, Wydział Nauk o Środowisku),

� współdziałanie ze stowarzyszeniami, klubami oraz różnymi podmiotami przy organizacji imprez sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych (Rada Uczelniana Samorządu Studenckiego, Akademickie Centrum Kultury, Biuro Osób Niepełnosprawnych UWM, Departament Sportu Urzędu Marszałkowskiego, Biuro Sportu Urzędu Miasta, Komenda Miejska Straży Pożarnej, Warmińsko- Mazurska Federacja Sportu, Warmińsko- Mazurskie Związki Sportowe, Szkolny Związek Sportowy, Juvenia Olsztyn, W-M LZS, stowarzyszenia osób niepełnosprawnych).

Zarządzenie kierownika Studium Wychowania Fizycznego i Sportu z dnia 25.09.2013 r.

Wewnętrzny System Zapewniania Jakości Kształcenia Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

obejmuje:

1. Ocenę jakości i warunków prowadzenia zajęć dydaktycznych;

1.1. Programów i planów nauczania wraz ze szczegółowymi treściami kształcenia oraz systemem punktów

33

ECTS.

UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE

Wydział Matematyki i Informatyki Sylabus przedmiotu/modułu - część A

NIEZATWIERDZONY

16217-10-O

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ECTS: 2

PHISICAL EDUCATION

TREŚCI MERYTORYCZNE TREŚCI WYKŁADÓW TREŚCI ĆWICZEŃ Nauka i doskonalenie umiejętności technicznych i taktycznych w następujących dyscyplinach sportowych do wyboru: piłka siatkowa, piłka nożna, koszykówka, badminton, tenis stołowy, tenis, unihokej, gimnastyka, różne formy aerobiku i ćwiczeń fizycznych z muzyką oraz ćwiczeń na siłowni. Atletyka terenowa i lekkoatletyka, turystyka rowerowa i kajakowa, łyżwiarstwo, narciarstwo alpejskie, pływanie. Podnoszenie sprawności fizycznej. Przekazywanie wiedzy na temat przepisów w poszczególnych dyscyplinach sportu oraz korzyści zdrowotnych w wyniku uprawiania kultury fizycznej. Zdobywanie umiejętności organizowania czasu wolnego w aktywny sposób. Zajęcia w formie ćwiczeń praktycznych na obiektach sportowych UWM oraz obozach.

CEL KSZTAŁCENIA Przekazanie wiadomości dotyczących wpływu ćwiczeń na organizm człowieka, sposobów podtrzymania zdrowia , sprawności fizycznej oraz wiedzy dotyczącej relacji między wiekiem, zdrowiem, aktywnością fizyczną, sprawnością motoryczną kobiet i mężczyzn. Opanowanie umiejętności ruchowych z zakresu poznanych dyscyplin sportowych i wykorzystania ich w organizowaniu czasu wolnego.

OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole efektów obszarowych P1A_W01+, P1A_W02+, P1A_W09+++; M1_W05, M1_W07+, M1_W08+++ P1A_U01+, P1A_U03++, P1A_U07++, P1A_U11+++; M1_U01+++, M1_U02++ P1A_K02+++, P1A_K03++, P1A_K06+++ ; M1_K03+++ Symbole efektów kierunkowych K_W03+, K_W02+, K_W034+++; K_W20+, K_W24+++, K_W34+++, Kbwf_W01+++, Kbwf_W03+++; K_U06+, K_U12++, K_U13+, K_U16+++; K_U01++, K_U02+++, Kbwf_U01++, Kbwf_U02++, Kbwf_U04++; K_K02+, K_K03++, K_K04+++ ; K_K13+++; Kbwf_K01++,

EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W01-zna terminologię stosowaną w wychowaniu fizycznym, sporcie, rekreacji oraz podstawowe przepisy wybranych dyscyplin sportowych(K_W03,K_W02,Kbwf_W01). W02- zna zasady bezpiecznej organizacji zajęć z elementami wychowania fizycznego i sportu(K_W034,Kbwf_W03). W03-zna podstawowe zagadnienia z zakresu prowadzenia walki sportowej(taktyki)oraz metody,formy oraz środki dydaktyczne stosowane w wychowaniu fizycznym(K_W24,K_W34).

Umiejętności U01-posługuje się specjalistyczną terminologią stosowaną w wychowaniu fizycznym,rekreacji oraz sporcie(K_U01,KU06,). U02-potrafi samodzielnie przygotować scenariusz zajęć z elementami zajęć sportowo-rekreacyjnych(K_U12,K_U02,Kbwf_U02). U03-potrafi zaprezentować poprawną technikę wybranych dyscyplin sportowych zgodnie z zasadami metodyki, wskazać właściwe rozwiązania techniczno- taktyczne (K_U16,K_U01,Kbwf_U01,Kbwf_U04).

Kompetencje społeczne K01-potrafi pracować w zespole(K_K03). K02-przestrzega zasad ,,fair play" oraz potrafi właściwie zachować się podczas sukcesu i niepowodzenia(K_K13) . K03- realizuje zasady bhp obowiązujące w placówkach oświatowych(K_K03). K04-promuje zdrowy styl życia(K_K04,Kbwf_K01).

LITERATURA PODSTAWOWA 1) Władysław Stawiarski , 2003r., "Piłka ręczna", wyd. AWF Kraków, t.I i II, 2) Wojciech Nowiński, 2002r., "Piłka ręczna-wyszkolenie indywidualne", wyd. COS Warszawa, 3) Stanisław Paterka, 1997r., "Piłka ręczna", wyd. AWF Poznań, t.I, 4) Janusz Czerwiński, 1990r., "Charakterystyka gry w piłkę ręczną", wyd. AWF Gdańsk, 5) Różni autorz, "Zalecane książki metodyczne oraz poradniki wybranych dyscyplin sportowych oraz przepisy gier".

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) M.Spieszny,L.Walczak, 2001r., "Piłka ręczna.Program szkolenia dzieci i młodzieży", wyd. COS Warszawa.

Przedmiot/moduł: WYCHOWANIE FIZYCZNE

Obszar kształcenia: nauki medyczne i nauki o zdrowiu oraz nauki o kulturze fizycznej

Status przedmiotu: Obligatoryjny

Grupa przedmiotów: O-przedmiot kształcenia ogólnego

Kod ECTS: 16217-10-O

Kierunek studiów: Informatyka

Specjalność: Wszystkie specjalności

Profil kształcenia: Ogólnoakademicki

Forma studiów: Stacjonarne

Poziom studiów/Forma kształcenia: Studia pierwszego stopnia

Rok/semestr: I/1 i 2

Rodzaje zajęć: ĆWICZENIA

Liczba godzin w semestrze/tygodniu: wykłady: ćwiczenia: 30/2 zajęcia praktyczne: 60

Formy i metody dydaktyczne wykłady: ćwiczenia: Ćwiczenia praktyczne w formie zadaniowej, ścisłej i zabawowej. Gry szkolne i właściwe.

Forma i warunki zaliczenia: Zaliczenie na ocenę Zaliczenie z oceną na podstawie aktywności na zajęciach oraz oceny sprawności i umiejętności.

Liczba punktów ECTS: 2

Język wykładowy: polski

Przedmioty wprowadzające:

Wymagania wstępne:

Nazwa jednostki organizacyjnej realizującej przedmiot: Studium Wychowania Fizycznego i Sportu adres: ul. Prawocheńskiego 7, 10-720 Olsztyn tel. (89)523-33-08, fax. (89)523 -5-72

Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr Grzegorz Dubielski e-mail: [email protected] Osoby prowadzące przedmiot:

Uwagi dodatkowe:

Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B

NIEZATWIERDZONY

WYCHOWANIE FIZYCZNE

ECTS: 2

PHISICAL EDUCATION

Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się : 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim 60,0 godz.

60,0 godz.

2. Samodzielna praca studenta: 0,0 godz.

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60,0 godz.

W tym zajęcia praktyczne: - zajęcia praktyczne 60,0 godz.

60,0 god

liczba punktów ECTS = 60,00 godz.: 60,00 godz./ECTS = 1,00 ECTS

w zaokrągleniu:

1 ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego - 1,00 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,00 punktów ECTS.

Liczba punktów ECTS za udział w zajęciach praktycznych - 1,00

34

Studenci objęci są punktami ECTS. Studenci mają możliwość dodatkowego kontaktu

z prowadzącymi zajęcia w wyznaczonych terminach konsultacji, jak również za pośrednictwem

sekretariatu oraz pocztą elektroniczną. Każdy semestr zajęć dydaktycznych wychowania fizycznego to 1

punkt.

1.2. Metod weryfikacji efektów kształcenia. Metody weryfikacji efektów kształcenia szczegółowo podano w programach poszczególnych dyscyplin sportowych i zajęć oraz kryteriach oceny z wychowania fizycznego. 1.3. Zasad oceniania studentów.

Kryteria oceny z wychowania fizycznego w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego

III. Sposoby oceny efektów kształcenia

4. Praktyczny sprawdzian z nauczanych i doskonalonych umiejętności ruchowych realizowanych na zajęciach wychowania fizycznego lub jednej próby sprawnościowej.

5. Odpowiedź ustna z wiadomości z kultury fizycznej przedstawianych na zajęciach wychowania fizycznego.

IV. Zasady zaliczania zajęć z wychowania fizycznego

2. Student uzyskuje zaliczenie z wychowania fizycznego spełniając następujące kryteria:

• ocena bardzo dobra - może ją uzyskać student wykazujący dużą aktywność, bardzo duże zaangażowanie i postępy na zajęciach. Student może mieć tylko jedną nieobecność nieusprawiedliwioną 10% obecności;

• ocena dobra - - może ją uzyskać student wykazujący aktywność, zaangażowanie i postępy na zajęciach. Zaliczenie uzyskuje student, który ma dwie nieobecność nieusprawiedliwioną i 30% obecności;

• ocena dostateczna - może ją uzyskać student wykazujący średnia aktywność i zaangażowanie oraz mały postęp na zajęciach. Zaliczenie uzyskuje student mający trzy nieobecności nieusprawiedliwione i 50% obecności.

2. Zaliczenie z wychowania fizycznego można uzyskać również poprzez: • przepisanie oceny dobrej lub wyższej uzyskanej w poprzednich latach w naszej uczelni,

• przepisanie oceny dobrej lub wyższej uzyskanej w poprzednich latach na innej uczelni wyższej państwowej,

• poprzez aktywne uczestnictwo w zajęciach sekcjach sportowych KU AZS UWM. 3. Odrabianie zajęć: • student ma możliwość odrobienia nieobecności tylko u swojego prowadzącego /w szczególnych

przypadkach dopuszcza się odrobienie zajęć u innego nauczyciela SWFiS/

• student może odrobić zajęcia aktywnie uczestnicząc w zawodach sportowych lub przy ich organizacji /po wcześniejszym zgłoszeniu u z-cy kierownika ds. Dydaktycznych lub Sportowych/

4. Nieobecność na zajęciach należy usprawiedliwić dostarczając prowadzącemu zajęcia: • zwolnienie lekarskie /krótkoterminowe/ w ciągu dwóch tygodni

Studenci oceniani są (oceną cyfrową) według kryteriów podanych przez wykładowców.

Najczęściej są to: aktywne uczestnictwo w zajęciach, frekwencja na zajęciach, zaliczenie sprawdzianu

praktycznego i teoretycznego

oraz na studiach niestacjonarnych prace pisemne na zagadnienia związane z obszarem kultury

fizycznej (samodzielna praca studenta).

35

2. Doskonalenie kadry akademickiej, w tym w zakresie:

Kadrę dydaktyczną Studium Wychowania Fizycznego i Sportu tworzą nauczyciele akademiccy zatrudnieni zarówno na umowę o pracę.

Ograniczanie liczby zatrudnień emerytów oraz nauczycieli akademickich na drugim etacie w UWM.

W Studium Wychowania Fizycznego i Sportu zatrudnione są 23 osoby: na etatach starszych wykładowców (21), wykładowców (1) oraz instruktora (1) . Trzy osoby posiadają stopień doktora. Wszyscy nauczyciele akademiccy posiadają uprawnienia pedagogiczne.

Liczba pracowników inżynieryjno-technicznych i administracyjnych � Pracownicy administracji: trzy osoby, w tym jedna delegowana do pracy � Pracownicy obsługujący obiekty sportowe: trzy osoby zatrudnione w pełnym wymiarze godzin.

Wykaz osób zatrudnionych na Pływalni Uniwersyteckiej:

1. Kierownik pływalni,

2. Obsługa klienta- trzy osoby,

3. Technicy- cztery osoby.

2.1. Ocen okresowych nauczycieli akademickich.

W celu zebrania opinii o jakości kształcenia wprowadza się zgodnie z przepisami Zarządzenia Nr

51/2013 Rektora Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie z dnia 31 maja 2013 r. w

sprawie określenia obszarów procesu dydaktycznego objętych badaniami ankietowymi, wzorów

kwestionariuszy ankiet oraz procedur przeprowadzania badań ankietowych.

Mając na względzie wysoką jakość kształcenia Studium Wychowania fizycznego i Sportu

prowadzi wewnętrzny system oceny kadry (zgodny z uczelnianym systemem oceny kadry)- Zarządzenie

kierownika Studium Wychowania Fizycznego i Sportu z dnia 20.09.2013r.

Działalność dydaktyczna Punktacja

1. Dyspozycyjność (zebrania, dyżury, dostępność przy układaniu planu,

punktualność, dyscyplina

pracy, praca na różnych obiektach.

0-2

2. Zaangażowanie ( aktywność przy prowadzeniu zajęć, wykorzystywanie

różnorodnych form i metod, kontakt z grupą)

0-2

3. Realizacja osiągania efektów pracy dydaktycznej (realizacja programu

zajęć).

0-2

4. Dokumentacja (terminowość, dokładność, jakość przygotowania). 0-2

Działalność organizacyjna i popularyzatorska

36

1. Sekcje sportowe 0-1

2. Prowadzenie fakultetów. 0-0,5

3. Prowadzenie innych form zajęć ruchowych. 0-1

4. Udział w Akademickich Mistrzostwach Polski (eliminacje, półfinały, finały). 0-2

5. Popularyzacja UWM oraz SWFiS poza uczelnią. 0-0,5

6. Organizacja uczelnianych imprez sportowo- rekreacyjnych jednorazowych

i cyklicznych.

0-2

7. Działalność organizacyjna w AZS na szczeblu ogólnopolskim, wojewódzkim

oraz uczelnianym ( działalność funkcyjna, koordynacja dyscypliny,

działalność trenerska lub instruktorska).

0,5

8. Inne formy aktywności organizacyjnej na rzecz SWFiS 0,5

Szczegółowe kryteria wewnętrznego systemu oceniania pracowników Studium Wychowania

Fizycznego i Sportu

DZIAŁALNOŚĆ DYDAKTYCZNA PUNKTACJA 1. Dyspozycyjność 0 - 2

- Zebrania 0,25 - Dyżury 0,25 - Dostępność przy układaniu planów 0,25 - Praca w różnych godzinach 0,25 - Praca na różnych obiektach 0,25 - Gotowość do dodatkowych zajęć (zastępstwa) 0,25 - Punktualność 0,25 - Wypełnianie podstawowych obowiązków pracownika 0,25

2. Zaangażowanie 0 - 2

- Aktywność przy prowadzeniu zajęć 0,4 - Współpraca w zespole 0,4 - Stosunek pracownika do studenta 0,4 - Wykorzystywanie różnorodnych form i metod nauczania 0,4 - Dbałość o sprzęt sportowy 0,4

3. Realizacja osiągania efektów pracy dydaktycznej 0 - 2

- Wywiązywanie się z zadań dotyczących osiągania efektów kształcenia 0,4 - Realizacja godzin dydaktycznych w stosunku do obowiązującego pensum dydaktycznego

0,4

- Ocena z hospitacji, obserwacji, rozmów i innych informacji dotyczących prowadzonych zajęć

0,4

4. Dokumentacja 0 - 2

- dokumentowanie materiałów dydaktycznych 0,5 - Terminowość 0,5 - Dokładność 0,5 - Jakość przygotowania 0,5

DZIAŁALNOŚĆ ORGANIZACYJNA I POPULARYZATORSKA PUNKTACJA 1. Sekcje sportowe 0-2

- Prowadzenie sekcji sportowych - przygotowanie studentów do udziału w rywalizacji sportowej

2. Prowadzenie fakultetów 0-0,5 3. Prowadzenie innych form zajęć ruchowych (prowadzenie zajęć

specjalistycznych z danej dyscypliny sportowej) 0-0,5

4. Udział w Akademickich Mistrzostwach Województwa, Polski (eliminacje , półfinały, finały)

0-2

5. Popularyzacja UWM oraz SWFiS (udział w AMP, zawodach sportowych, inne)

0-0,5

37

6. Organizacja Uczelnianych imprez sportowo rekreacyjnych jednorazowych i cyklicznych

0-1,5

- organizacja zawodów sportowych dla studentów i pracowników UWM o charakterze – ligi uczelniane, rozgrywki międzywydziałowe, turnieje cykliczne, zawody cylkiczne

- organizacja zawodów sportowych, festynów rekreacyjno-sportowych dla studentów i pracowników UWM jednorazowych

- organizacja AMP i Akademickich Mistrzostw Województwa - inne na rzecz środowiska akademickiego UWM 7. Działalność organizacyjna w AZS UWM na szczeblu ogólnopolskim,

wojewódzkim oraz uczelnianym 0-0,5

- Działalność funkcyjna - Koordynacja dyscypliny - Działalność trenerska lub instruktorska - współpraca przy organizacji udziału reprezentacji UWM

8. Inne formy aktywności organizacyjnej na rzecz popularyzacji sportu i rekreacji na rzecz UWM

0,5

Skala ocen każdego obszaru działalności jest czterostopniowa i obejmuje następujące oceny:

1) bardzo dobra –16 – 12 pkt

2) dobra – 11,9 – 8 pkt

3) dostateczna – 7,9 – 5 pkt

4) negatywna – 4,9 – 0 pkt

UCHWAŁA Nr 249 Senatu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 21 czerwca 2013 roku

w sprawie zasad, kryteriów i trybu oceny pracy nauczyciela akademickiego

§ 5

Skala ocen każdego obszaru działalności jest czterostopniowa i obejmuje następujące oceny:

5) bardzo dobra,

6) dobra,

7) dostateczna,

8) negatywna.

Organizacji i prowadzenia zajęć dydaktycznych.

Zajęcia dydaktyczne realizowane na studiach w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym

odbywają się w systemie pięciodniowym, a na studiach niestacjonarnych w okresie zjazdów

piątkowo, sobotnio-niedzielnych. Studenci w ramach programu z wychowania fizycznego mają

prawo do wyboru dyscypliny sportowej, prowadzącego i obiektu sportowego. W ramach

możliwości wprowadzania form kształcenia, oferujemy studentom zdobywanie wiedzy i

umiejętności z takich dyscyplin jak sporty zespołowe i indywidualne, fitness, gimnastyka

korekcyjno-kompensacyjna oraz rekreacja.

38

Doskonalenie warunków kształcenia w zakresie:

3.1. Organizacji procesu kształcenia pod kątem racjonalności rozkładów zajęć, liczebności grup

studenckich itp., Zajęcia z wychowania fizycznego realizowane są dla wszystkich studentów w grupach ćwiczebnych

w nastepująch ilościach: - sala sportowa w Kortowie od 20 do 25 osób, - siłownia nad Kortówką- 20 osób, - pływanie- 15 osób, - sala fitness ul. Tuwima 9- 25 osób, - siłownia ul. Tuwima 9- 25 osób, - sala sportowa ul. Żołnierska 14- 25 osób, - sala ul. Pana Tadeusza- 25 osób Uchwała Nr 176 Senatu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie

z dnia 26 marca 2013 roku w sprawie wysokości pensum dydaktycznego dla poszczególnych stanowisk nauczycieli akademickich oraz zasad obliczania godzin dydaktycznych w danym roku akademickim - Zasady realizacji zajęć z przedmiotu - WYCHOWANIE FIZYCZNE w semestrze zimowym w roku akademickim 2013/2014

Infrastruktura dydaktyczna

Baza dydaktyczna stanowi silną stronę Studium Wychowania Fizycznego i Sportu. Studium Wychowania Fizycznego i Sportu dysponuje następującymi obiektami:

� sala sportowa przy ul. Prawocheńskiego 7 (sala do gier zespołowych z widownią na 700 osób), mała sala do zajęć dydaktycznych, rekreacji, fitness, sportów walki oraz sportów siłowych,

� pływalnia (niecka duża 8 torowa, niecka mała do nauki pływania, sala fitness, siłownia),

� siłownia nad Kortówką (salka judo oraz siłownia, boisko zewnętrzne do piłki siatkowej i tenisa),

� stadion lekkoatletyczny z zapleczem socjalnym, � kompleks boisk sportowych przy Kortówce, � sala sportowa przy ul. Żołnierskiej 14, � sala gier zespołowych przy ul. Pana Tadeusza 4, � korty tenisowe im. F. Sroczyka przy ul. Heweliusza, � hangar nad Jeziorem Korowskim. 3.2. Funkcjonowania systemów informatycznych wykorzystywanych w procesie kształcenia

oraz obsługi studentów. Dla wszystkich wydziałów i jednostek międzywydziałowych systemy informatyczne wykorzystywane w procesie dydaktycznym przygotowało Biuro Informatycznej Obsługi Studiów. W skład systemów informatycznych wykorzystywanych przez Studium Wychowania Fizycznego i Sportu należą: - Uczelniany System Obsługi Studentów (USOS)- baza zaliczeń wszystkich studentów - system USOSweb (oceny, konakt nauczyciel-student) - system rejestracji żetonowej ul.uwm.edu.pl - platforma sylabus - strona www.uwm.edu.pl/swfis Koordynatorami wyżej wymienionych systemów w naszej jednostce są: Kierownik ds. dydaktycznych- mgr Tomasz Żabiński,

39

Kierownik SWFi S- mgr Grzegorz Dubielski

Akty prawne dotyczące wewnętrznego systemu zapewniania jakości kształcenia:

Zarządzenie Nr 70/2013 Rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 28 sierpnia 2013 roku w sprawie zasad funkcjonowania Wewnętrznego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie

Wewnętrzny System Zapewniania Jakości Kształcenia UWM w Olsztynie Oznaczenie Procedur - WSZJK-O-1 z dnia 2010-12-21. UCHWAŁA Nr 355 Senatu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 26 lutego 2010 roku w sprawie wprowadzenia Wewnętrznego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia

Zarządzenie Nr 10/2010 Rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 26 lutego 2010 roku w sprawie zasad funkcjonowania Wewnętrznego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie

Zarządzenie Nr 54 Rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 7 lipca 2010 roku w sprawie powołania Uczelnianego Zespołu ds. Zapewniania Jakości Kształcenia w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie na kadencję 2008-2012

Zarządzenie rektora w sprawie „Zasady prowadzenia procesu ankietyzacji" ocena pracownika i studenta

Relacje Studium Wychowania Fizycznego i Sportu z otoczeniem

Władze Studium Wychowania Fizycznego i Sportu inicjują różnorodne formy działalności na

rzecz regionu i społeczności lokalnych. W ostatnich latach podejmowano m.in. następujące działania:

� zgodnie ze Statutem Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie, stwarzanie warunków

do rozwoju kultury fizycznej studentów i pracowników, w tym sportu kwalifikowanego

� prowadzenie zajęć i osiąganie właściwych efektów kształcenia zgodnie z Krajowymi Ramami

Kwalifikacji,

� przygotowanie reprezentacji uczelni w różnych dyscyplinach sportowych i udział w

Akademickich Mistrzostwach Polski,

� stwarzanie warunków do udziału w zajęciach sportowo- rekreacyjnych studentów

niepełnosprawnych,

� organizacja turniejów, rozgrywek, lig międzywydziałowych o puchar JM Rektora,

� współpraca z innymi wydziałami w celu prowadzenia specjalistycznych zajęć z elementami

metodyki wychowania fizycznego, teorii wf oraz sportu, samoobrony, ratownictwa wodnego,

40

obozownictwa (Wydział Prawa i Administracji, Wydział Nauk Społecznych, Wydział Nauk

Medycznych, Wydział Nauk o Środowisku),

� współdziałanie ze stowarzyszeniami, klubami oraz różnymi podmiotami przy organizacji imprez

sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych (Rada Uczelniana Samorządu Studenckiego,

Akademickie Centrum Kultury, Biuro Osób Niepełnosprawnych UWM, Departament Sportu

Urzędu Marszałkowskiego, Biuro Sportu Urzędu Miasta, Komenda Miejska Straży Pożarnej,

Warmińsko- Mazurska Federacja Sportu, Warmińsko- Mazurskie Związki Sportowe, Szkolny

Związek Sportowy, Juvenia Olsztyn, W-M LZS, stowarzyszenia osób niepełnosprawnych).

Documents

program w formacie pdf