BarcelonaGranadaRondaCordobaSeveillaSalamancaBurgos

Spanje 2013

Harrie Thea

Mia Ton

blz. 1. Dag 1 za., 20 aprilDag 2 zo., 21 april, Frontignan-PlageDag 3 ma., 22 aprilDag 4 di., 23 april

. Dag 5 wo., 24 april, Pineda de la Marblz 2. Dag 6 do., 25 april, Barcelonablz. 3. Dag 7 vr., 26 april, Montserat

Dag 8 za., 27 april, Càlig. Dag 9 zo., 28 april

Dag 10 ma., 29 aprilblz 4. Dag 11 di., 30 april

Dag 12 wo., 1 mei, Villargordo del Cabrielblz 4+5. Dag 13 do., 2 mei, Albarracinblz 6. Dag 14 vr., 3 mei

Dag 15 za., 4 mei, Santa Elenablz.6+7. Dag 16 zo., 5 mei, Úbeda en Beazablz 7. Dag 17 ma. 6 mei, Güéjar Sierrablz 8. Dag 18 di., 7 mei, Granadablz 9. Dag 19 wo., 8 mei, Granada La Alhambrablz 10 Dag 20 do., 9 mei, Sierra Nevada

Dag 21 vr., 10 meiDag 22 za., 11 mei, Ronda

blz 11+12. Dag 23 zo., 12 mei, Gibraltarblz.12. Dag 24 ma., 13 mei, nogmaals Rondablz 13. Dag 25 di., 14 mei, Santtaellablz 13+14. Dag 26 wo., 15 mei, Cordobablz 14. Dag 27 do., 16 mei, Dos Hermanasblz 15+16. Dag 28 vr., 17 mei, Sevillablz 16. Dag 29 za., 18 mei

Dag 30 zo., 19 meiblz 16+17. Dag 31 ma., 20 mei, Montfragüeblz 17, Dag 32 di., 21 meiblz 17+18. Dag 33 wo., 22 meiblz 18. Dag 34 do., 23 mei, Salamancablz 19. Dag 35 vr., 24 meiblz.19+20. Dag 36 za., 25 mei, Burgosblz 21. Dag 37 zo., 26 mei

Dag 38 ma., 27 mei, Labenne-Océanblz 22. Dag 39 di., 28 mei

Dag 40 wo., 29 mei, Ingrandes-sur-VienneDag 41 do., 30 mei

blz 23. Dag 42 vr., 31 meiDag 43 za., 1 juni, naar huis

Resumé, campingsblz 24. campings

- 1 -

Dag 1, zaterdag 20 aprilOm 7:30 uur verruilden we onze vaste woning voor onze mobiele huisjes. Volgestouwd met proviand voor deeerste dagen en kleding. Ditmaal lieten we in goed vertrouwen onze ski-jacks en mutsen thuis. Misschien wat teoptimistisch want de weerberichten voor Spanje waren nog niet geweldig. Eenmaal onderweg kwamen de eerstegedachten boven over wat we nog waren vergeten of hadden moeten doen. Het waren gelukkig geen schokkendezaken zodat de reis kon worden voortgezet. Daarvoor al het eerste probleem tegen gekomen. De koelbox van Tonen Mia heeft kuren, de thermostaat reageert niet meer. De laatste parkeerplaats voor de Belgische grens haddenwe als ontmoetingspunt genomen en met een tijdsverschil van 5 minuten kwamen we beiden daar aan. Vandaarnaar Luik, Bastogne en Arlon naar Luxemburg. Daar werd nog even vol getankt tegen prijzen die in Nederland alvele jaren achter ons liggen. Met de tank boorde vol moesten we Baune achter Dijon kunnen halen. Daar stoptenwe na totaal 650km te hebben gereden op een overnachtingscamping in Vignoles bij Baune. Goed verwarmdsanitair, maar voor de rest eenvoudig. In de avond nog de kachel aangemaakt want er waaide een koude stevigewind. Voordat er gerust kon worden moest Ton nog een defecte waterpomp vervangen, gelukkig was een reservevoorhanden. Vermoeid na de lange trip vroeg het bed opgezocht

Dag 2, zondag 21 april, Frontignan-PlageDe voortzetting van de reis zou om 8:30 uur van startgaan. Dus op tijd weer op en naar de snelweg richtingLyon. De route door de stad genomen, ging niet zo snelmaar zonder enig oponthoud. Na Lyon braken af en toe dewolken open en scheen er een bescheiden zonnetje, maarhet bleef fris. De verkeersdrukte nam in de loop van demiddag toe en minderde pas na de afslag richtingMontpellier. De temperatuur liep voorzichtig op tot wel18°C. Zo’n 20km na Montpelier de autoweg verlaten ennaar de camping aan de middellandse zee gereden. Dezeligt in het plaatsje Frontignan-Plage.

Dag 3, maandag 22 aprilLekker uitgeslapen met z’n allen en in de ochtend wat geluierd en gelezen. Later op de ochtend brak de luchtopen en was er zelfs een moment van strak blauwe lucht zonder enig wolkje. Na de luch een strandwandelinggemaakt bij een temperatuur van 22-24grd, maar nog steeds bij een stevige wind. Aansluitend ons getrakteerd opeigen koffie met koek en daarna een pilsje. In de avond weer gelezen en weer een poging gedaan om op internette komen. Harrie met zijn Ipad lukte het uiteindelijk wel, maar Ton is er nog niet in geslaagd verbinding te makenmet de WiFi van de camping. Morgen nog eens proberen

Dag 4, dinsdag 23 aprilIn de ochtend gelezen en huishoudelijke klusjes opgeknapt. In de middag naar de vissersstad Seté geweest.Daar was het behoorlijk druk. De auto geparkeerd in het centrum in een parkeergarage onder een kanaal. Daarnarond gewandeld langs de vele eethuisjes en de haven bekeken. In de haven was weinig echte activiteit te zien.Dan maar een terras opzocht voor een bakje pleur en daarna een grote supermarkt gezocht voor boodschappenen te tanken. Eenmaal weer op de camping geborreld en lekker gegeten. In de avond gezamenlijk aan de wijn engebabbeld totdat het bed riep

Dag 5, woensdag 24 april, Pineda de la MarOm negen uur vertrokken in Frontignan-Plage richtingSpanje. De bestemming was een camping aan de kusteen 50km voor Barcelona, aan de rand van het centrumvan Pineda de la Mar. Een camping met vele vasteplaatsen en huisjes voor de zomergasten. Het is nogrustig op de camping, maar in de zomer zou je hierzonder tijdig te boeken geen plaats krijgen. Het waait hierhard en fris. Ditmaal heeft ook Ton een eenvoudige luifelopgezet, zij het met moeite door de harde rukwinden. Ofhet spul blijft staan in de nacht zien we morgen wel weer.Besloten om morgen met de trein naar Barcelona te gaanmet een combinatieticket: trein en touristenbus in destad.

- 2 -

Dag 6, donderdag 25 april, BarcelonaSlecht geslapen, de hele nacht hard gewaaid en het rukken aan de luifel deed de caravan regelmatig schudden.In de ochtend stond hij nog rechtop, maar er was geen vertrouwen om de hele dag zo weg te gaan. Dus maarweer gauw afgebroken. In de nacht waren ook de eerste regendruppels gevallen en de lucht verspelde niet veelgoeds. Toch met droog weer vertrokken. Het was 15 minuten lopen naar het station. De rit duurde 65 minuten enwe arriveerden op Plaça de Catalunya, midden in het centrum. Hiereen toeristenbus genomen en uitgestapt bij de Temple de laSagrada Familia. Een kerk ontworpen door Gaudi, maar die nogsteeds niet voltooid is. Het was er al vreselijk druk en een lange rijmensen stond te wachten om voor • 9,50 het interieur te mogenbekijken. Na wat kiekjes te hebben genomen weer in de busgestapt naar Parc Güell. Een park dat door Gaudi is ontworpen in

opdracht van eengraaf. Hetbijzondere is devorm van degebouwen metveel mozaïek.Vanuit het hooggelegen deel vanhet park heb jeeen mooie blikover het zuidelijkedeel van de stad.Na op de meterslange bank vanmozaïek tehebben gelunchtweer op de busgestapt en eenverdere site seeing afgemaakt. Hierbij o.a. langs hetvoetbalstadion Camp Nou van Barcalona en de universiteitgereden. Eenmaal weer in het centrum uitgestapt op de Plaçade Catalunya, het beginpunt. Vanuit hier de Rambla opgelopen,een drukke voetgangerszone richting de oude haven.Halverwege een geweldig leuke overdekte markt ingelopen. Hieris veel fruit, groenten en vooral vis te koop. Hier was het zo drukdat we moeitehadden elkaarniet uit het oogte verliezen.Vandaar zijn wevia oudestraatjes metveel snuisterijwinkeltjes naarde Kathedraal

gelopen. Toen werd het weer tijd voor een koffiepauze. Tijdens hetnuttigen van deze heerlijke versnapering voor slechts • 1,75(p.kop) begon het flink te regenen. Bleef ons niets over dan eenpaar winkels te bezoeken en een hapje te eten alvorens weer opde trein te stappen naar Pineda de la Mar. Daar aangekomen inde stromende regen naar de camping gelopen via ondergelopenstraten. Op de camping bleek de luifel van Harrie aan een zijdeeen enorme plens water te hebben verzameld. Gelukkig niksstuk. Bij het enthousiast gebruik van elektrische kachel, boiler enkoffiezetapparaat vloog bij Ton de zekering eruit. Hij kon in de nogsteeds stromende regen in de stroompaal duiken, die gelukkigniet op slot was, om zo weer stroom van de camping te krijgen.Om half negen hield het op met regenen en tegen tienen was ookde wind wat gaan liggen. Hopelijk hebben we een rustige nacht.

Temple de la Sagrada Familiaingang Parc Güell

Camp Nou van FC Barcalona

Kathedraal van Barcelona

- 3 -

Dag 7, vrijdag 26 april, MontserratEen rustige nacht gehad maar toen we de eerste keer de kopbuiten de deur staken viel de wind toch nog tegen. Af en toeprikten een paar zonnestralen door de wolken. Medekampeerders wisten te vertellen dat dit weer nog wel zes dagenzou aanhouden. Och als de overigen dan veel beter zijn, daarkunnen we mee leven. De auto van Ton klaar gemaakt voor eenbezoekje aan “het zwartje”. Ze wordt in de volksmond demadonna van Montserrat genoemd. Om kwart voor elf vertrokkenwe over niet tol-wegen, een afstand van ca. 114km. Door het trageverkeer op de binnenwegen waren we nog net op tijd in hetklooster van Montserrat waar om een uur het oudste knapenkoorvan Europa elke dag (m.u.v. zaterdag) enkele liederen zingt in debasiliek van het Benedictijnenklooster. De kerk zat goed vol. Maarwe konden toch een staan-plaats bemachtigen. Het koor zongveelstemming enkele liederen waarbij zeer hogen noten nietwerden geschuwd. Heel mooi, maar wel pijnlijk voor menig oor.Na afloop liep de kerk half leeg, maar we zagen net op tijd datzich een ander koor in een zijbeuk opstelde. Ook zij zongen 2mooie liederen, pas later zagen we dat het deWienersängerknaben waren in hun matrozenpakjes. Eengeweldige toegift voor die dag. Na afloop van het gezang hebbenTon en Harrie zich in de rij opgesteld om langs “het zwartje” telopen. Deze staat opgesteld boven het koor van de kerk. Via trappen en gangen kun je langs de madonna lopen.We hebben haar aangesproken voor de zegen voor alle dierbaren. Dit bekrachtigd met het opsteken van 2 joekelsvan kaarsen. Het klooster ligt zo’n 50km noordelijk van Barcelona hoog in een bijzonder gebergte met veleverticale en afgeronde rotsformaties. Bij het luiden van de klokken van de basiliek, even voor eenen, galmdendezen krachtig tussen de bergen. Aan het einde van het verblijf werd onze lunch genuttigd en daarna werd deterugreis begonnen. Op de camping alles in gereedheid gebracht om de volgende dag om Barcelona heen ca280km verder naar het zuiden af te zakken.

het “Zwartje”

Dag 8, zaterdag 27 april, CàligDe hele nacht rustig geregend. Gelukkig was het even droog totaan het vertrek. Maar eenmaal op de snelweg barste de regenflink los. Bij het passeren van Barcelona daalde de temperatuurtot 8 grd. De lucht was zwart en het zicht heel beperkt. Pas nade middag veranderde het weer en de laatste 40 km was het zelfsdroog en brak zowaar de zon door. Na het verlaten van deautoweg moesten we nog een 20km over een smalle weg tussende sinaasappel boomgaarden naar de camping. Deze ligt in eenvoormalige sinaasappel boomgaard en is schitterend aangelegden alles is spik en span. Na alles te hebben geïnstalleerd kondenwe in het zonnetje zelfs lunchen. De camping ligt 10km van dekust in het plaatsje Càlig in de provincie Castellon. We blijvenhier 4 nachten en de schotel van Harrie staat al opgesteld om dekroning op 30 april te kunnen zien.

Dag 9, zondag 28 aprilNa weer een nacht met veel regen zitten we tegen een donkere lucht aan te kijken en moeten we ons warmhouden met een kachel.. Ook koud was het in de koelbox van Ton, Deze draaide nu op een tijdklok die ieder 1,5uur de box 15min aanzet. Deze tijdklok, net gekocht, schakelde niet meer uit en alles was gedurende de nacht inde box ingevroren tot -16grd. Eet nu de mandarijnen als ijsje, best lekker! Een aanrader. We hebben ook in deaanbieding joghert ijs, cola “on the rocks” en ijsbier. In de loop van de ochtend de route weer wat aangepast. Zogaan we morgen met een auto naar twee oude plaatjes: Morella en Mirambel. Ze liggen in de bergen een 100kmuit de kusten tussen Tarragona en València, ooit lagen deze op een grensgebied tijdens de oorlogen tegen deMoorse overheersers.

Dag 10, maandag 29 aprilDe hevige regen in de nacht en gedurende de dag was spelbreker. Maar op de camping gebleven en in de middaggaan winkelen. Tegen 5 uur stopte het met regenen en nu om 8 uur is het nog steeds droog. Gehoord dat hetweer in heel Spanje in een dip zit. Dat wordt dan afwachten wat het morgen wordt: zwembroek aan, of deregenjas? Om tien zitten we in elk geval voor de TV bij Harrie om de overdracht van het koningschap te zien.

camping Orangeraie

- 4 -

beplanting op de camping Orangeraie

Dag 11, dinsdag 30 aprilHet belooft een mooie dag te worden, de zon staat aan de hemel bij het opstaan. Een lekker gevoel nadat in denacht het nog wat zachtjes heeft geregend. Na wat ochtend rituelen om 10 uur voor de TV plaatsgenomen om hetOranjefeest mee te kunnen maken. Dit op een zeer toepasselijke camping: L’Orangeraie. Zowel de overdracht vanhet koningschap als de beëdiging te kunnen zien. Tijdens het TV kijken deed een Engelsman een poging met zijnmover de caravan achter de auto te koppelen maar zakte met een wiel van de caravan diep in de drassigeondergrond weg. De campingeigenaar moest met zwaar geschut de caravan uit de blubber trekken. Na dit alles tehebben gezien, tegen 3 uur de luifel, die lekker was opgedroogd, afgebroken en opgeborgen. Morgen gaat de reisverder richting Valencia.

Dag 12, woensdag 1 mei, Villargordo del CabrielVandaag Valentia gepasseerd en daarna land inwaarts richting Madrid gereden. Indrukwekkend was dat we oplaatst door een landschap reden met veel rode aarde en rotsen. De wijngaarden vertoonden nog kale wijnrankenen zagen er desolaat uit. Een camping opgezocht die ons de mogelijkheid bood een historisch plaatsje tebezoeken en die op de route lag richting Granada. We kwamen terecht in Villargordo del Cabriel, campingKikopark. Het was er nog druk met dagjesmensen die vrij hadden vanwege 1 mei. Aardige camping in een heelrustige streek. Gelegen kort bij een groot meer. Na installatie heeft Thea haar was gedaan en in het zonnetjekunnen drogen. Mia en Ton zijn naar het meer gelopen, een afstand van 25 minuten. Het was er bijzonder stil,leek wel of ze in de Finse bossen waren. In de avond naar Barcelona- Bayern gekeken en gezien hoe Bayern metRobben de Spanjaarden wederom een lesje leerde. In de loop van de dag kreeg Ton een SMS-je van Ingrid meteen mooie uitspraak van Pim: “Opa Ton snurkt als een zaag omdat hij een klusser is”. Die nacht werd natuurlijkweer geklust. De voortreffelijke wijn, een geschenk van een kennisje van Ton en Mia, gekregen vlak voor hetvertrek, hielp hierbij.

Dag 13, donderdag 2 mei, AlbarracinIn alle rust opgestaan en om 9:30 uur vetrokken voor een toertocht met de auto. Bestemming was Albarracìn inde Sierra de Albarracìn. Een schitterend historisch bergdorpje. De reis over het Spaanse platte land was algeweldig. Met het navigatie systeem op de

kortste route was hetzo’n 135km oververlaten wegen langskastelen en over hooggelegen passages. Deeerste 120km teldenwe slechts eentwintigtal auto’s. Opeen gegeven momentkwamen we zelfs in desneeuw terecht die hetschitterende landschapeen winterse aanblikgaf. Tijdens eenkoffiepauze tussen desneeuw gestaan. Een aparte ervaring voor Spanje in begin Mei.

nog sneeuw onderweg

hoe houd een Spanjaard zijn hoofd koel?

- 5 -

kerkboot

Albarracìn ligt op een hoogte van 1150m en is drukbezocht. Een wandeling door het dorp gemaakt en koffiegedronken in een bar. Kosten 1 • per persoon kompleetmet stukje mini cake. Albarracìn ligt in een moeilijk terreinen de indeling van het stadje is hier op aangepast met veledoorgangen en trappen. Voor de woningen is veel gebruikgemaakt van houten structuren, roodachtig gips enrotsgesteente. Vanuit de stad kijkt men op een groot fortdat op een aanliggende heuvel ligt. Enkele monumentalegebouwen zijn: het bisschoppelijk paleis, de kathedraal eneen aantal herenhuizen. Een belangrijke plek voor delocale bevolking is het gemeenschapsplein, de PlazaMajor. Thea kocht in de locale Farmacie wat medicijnen.Tot onze grote verbazing sprak de dame die haar hielp watNederlands. Meer als wij gezamenlijk aan Spaans.

Na deze geweldige ervaring van Albaracìn doorgereden richting de grotere oude stad Teruel. Hier een korte rond-wandeling gemaakt die werd gekenmerkt doordat alle winkels nog gesloten waren. Tussen 2 en 5 uur zijnnamelijk alle winkels dicht. Nog geprobeerd een open supermarkt te vinden, niet gevonden en snel doorgeredennaar de camping. Daarna ons met een paar drankjes voorbereid op een diner in het restaurant van de camping.Een 4-gangen menu voor •12,- p.p. (ex drank) Bestaande uit: een gemengde salade met vis, een visje oflamsvlees met groente, een flan pudding of fruit en afsluitend een koffie. Daarna lekker voldaan in onze “homes”terug getrokken. Rest nog te vermelden dat we begonnen met een strak blauwe lucht met in het begin van demiddag wat bewolking, bij terugkomst weer van een heldere lucht kunnengenieten. Al met al een heel fraaie dag.

blik op Albarracin

voor de koffiebar

in de koffiebar

wandelen door het stadje

- 6 -

sleutelbloem

Dag 14, vrijdag 3 meiEen kuierdag, behalve voor Mia die twee keer met succes de wasmachine opstartte. Dat werd langzamerhandook nodig want het vuile goed had zich al aardig opgestapeld. Het weer was er ook uitstekend voor, het fellezonnetje zorgde voor een snel drogen. De temperatuur liep in de middag op tot 25 grd. Tussen het wassen doornog een supermarkt opgezocht voor wat boodschappen. We moesten voor een grotere winkel 20km rijden, naarUtiel. Ton reed de dames en kon zodoende nog even de auto bijtanken. Harrie bleef op de camping de wachthouden bij de was en sudderde lekker in de zon. Zijn buik lijkt nu een vuurtoren. Aan het eind van de dag weeralles ingepakt voor de verdere reis, nu richting Granada met nog eerst een tussenstop in Santa Elena.

Dag 15, zaterdag 4 mei, Santa ElenaNa een rit van 290km over een zeer rustige autoweg die deels heel nieuw was op de camping in Santa Elenaaangekomen, camping Despenaperros. Gelegen in een natuurgebied met een gelijk luidende naam. De campingverkeert nog in een winterslaap en ook ziet alles er gedateerd en versleten uit. Gelukkig is het sanitairacceptabel. We blijven hier maar twee nachten op doorreis naar Granada. Nog een 180 km. Morgen gaan wetwee bijzondere plaatsjes bezoeken. Vanmiddag een kleine wandeling gemaakt en genoten van de mooie enaparte bloemen in deze omgeving, die uitbundig bloeiden in het aangrenzende bos..

Dag 16, zondag 5 mei, Úbeda en BeazaDeze begon goed met een strak blauwe lucht. Gedurendede dag is de temperatuur opgelopen tot een heerlijke26grd. In de zon was het goed warm en in de schaduwsoms fris. Dus wat wil je. Tegen 10 uur in de auto vanHarrie gestapt, goedkope diesel, en naar Úbeda gereden.Een plaatsje met vele monumenten dat op de lijst van deUnesco staat van het werelderfgoed. Evenals het laternog te bezoeken Baeza. Onderweg weiden met velebloeiende bloemen gezien en ontzettend veel olijfbomen.Zo ver als je kon kijken. In de stad zijn 48 belangrijkemonumenten waarvan 9 tot nationaal monument zijnverklaard. Een monument wat nader bekeken: hetHospital van Santiago, nu een cultureel centrum. Ooitgebouwd in opdracht van de bisschop van Jaén(Andalusië) Diego de los Cobos. Verder het stadjeinlopend werden we door trom geroffel gedirigeerd naareen plein bij de kerk van San Pedro, opgebouwd inromaanse stijl en uitgebreid in renaissance stijl. Op hetplein voor de kerk stelden zich vele groepen op van eenkinderprocessie, die met veel tromgeroffel de stad in trok.Het was ontroerend hoe de vele kleine kinderen onderbegeleiding van ouders deelnamen, al knabbelend aankoekjes of chips. De oudere kinderen kauwden veelal opkauwgum en controleerden hun GSM op berichten ofandere info. Zilverpapier was een veel gebruikt productvoor houders van kaarsen en sierstokken metafbeeldingen. Elke groep vervoerde een uitbeelding vaneen vereerde heilige op een plateau. Gemaakt vaneenvoudig materiaal en onder het “pronkstuk” liepenenkele grotere kinderen, geheel afgedekt, die het geheelmoesten dragen. Een klop met een steen betekendedoorlopen of stoppen. Een belangrijke functie voor een 7jarige. Elke groep had zijn eigen trommelaars die erlustig op los sloegen. De trommelstokken van dejongeren vlogen wel eens uit de hand, terwijl enkelekleinen stonden te geeuwen en liever een dutje deden.Na het verlaten van dit evenement op een terras eenversnapering genomen. Terwijl we daar zaten trokken verschillende families langs met een communicantje. Veelmeiden van tussen de 20 en 25 liepen op uiterst hoge pinnen en dat op straten met keien. Mia voelde weer depijn van vroeger. Het was geweldig deze folklore in ogenschouw te kunnen nemen. Tegen twee uur door geredennaar Baeza, het tweede stadje op de lijst van de Unesco.

toren van het “Hospital”

opstellen processie

- 7 -

Ook dit stadje werden we getrakteerd op festiviteiten,verschillende communiefeesten vonden plaats op straatmet eten, drinken en Spaanse muziek. Het stadje had eenommuurd oud gedeelte met smalle straatjes rond de oudekathedraal. (Catedral de la Natividad ed Nuestra Señora).Van hieruit naar de Paseo de las Murallas gelopen. Derand van de stad vanwaar je een geweldige blik hebt op hetomringende land tot ver in het zuiden. Ook hier zo ver alsje kon kijken een en al olijfbomen. Terug op de campingons voorbereid op een etentje in een restaurant vlak bij decamping. Hier sloofde men zich uit om Mia glutenvrij broodte serveren. Een compliment en dus een fooi waard. Topwas hier een Rioja Reserva van 2006 voor • 25,- . Wekijken terug op een mooie en bijzondere dag.

Beaza Plaza del Pópulo genieten van het uitzicht

de verte met vele olijfboomgaardenDag 17, maandag 6 mei, Güéjar SierraVandaag de camping in Santa Elena verlaten en koersgezet naar omgeving Granada naar het dorpje Güéjar Sierra en 15km oostelijk van Granada. Het laaste stuk vande reis ging flink berg op over een smalle weg. We begonnen zelfs te twijfelen of we wel bij een camping uitzouden komen. Maar heus boven in de bergen lag camping Las Lomas. Net verzorgd en voorzien van goedsanitair. Een ANWB kampeerreis bezette wel een twintig plaatsen. Hun reisleider bleek uit Brunssum te zijn. Alpratend met de man aan de receptie en met de ANWB reisleider tot de slotsom gekomen dat de kans op ticketsvoor het Alhambra erg klein was. Surfend naar hun ticketsite al gauw ontdekt dat de volgende 5 dagen vol geboektwaren. De enigste optie was elke ochtend om 7 uur voor de kassa te gaan liggen, 8:30uur pas open, om te zienof er weer tickets vrij waren gekomen. Later op de middag nog eens naar de receptie gelopen en de dame diedaar toen aanwezig was kwam met een andere optie. Namelijk een speciale toeristenkaart te kopen in eeninformatiepunt in het centrum van de stad. Een 3 of 5 daagse bezoekerskaart (BONO) met vrije toegang tot debelangrijkste musea en monumenten van de stad, incl. Alhambra. Besloten de volgende dag de stad in te gaanom te zien of dat werkelijk waar was. Erg veel vertrouwen hadden we niet en er werd al voorzichtig gekeken naarwat de alternatieven waren.

receptie dineren op de camping afwassen op de camping

- 8 -

Dag 18, dinsdag 7 mei, GranadaOm 9 uur vertrokken naar het centrum van de stad en deauto in een parkeergarage gedropt. Na wat zoeken bij hetjuiste informatiekantoor aangekomen en daar ons lichtopgestoken over de mogelijkheden van de BONOtoeristenkaart. En jawel we kunnen de volgende dag hetAlhambra in. Er was zelfs nog keuze uit verschillendetijden in de ochtend en de middag. Maar deze kaartengekocht en direct doorgelopen naar de Kathedraal en deKoningskapel waar in een tombe Philip de Schone ligt.Voor wie vroeger goed heeft opgelet tijdens degeschiedenisles weet dat dit manneke ooit wat over DeNederlanden had te vertellen. Ik zeg manneke omdat zijnkist niet bepaald groot is. Zowel de kathedraal als dekapel was mooi en groots en konden we met de BONOkaart vrij bezoeken. Hierna in een bar, waarvan hetplafond vol hing met hammen, koffie gedronken.Aansluitend de auto opgehaald en naar de parkeerplaatsvan het Alhambra gereden. Ondanks de twee (oudere)navigatiesystemen in de auto van Ton wat rond gecirkeld

in de stad totdat we een goed alternatieve locatie haddeningevoerd en we bordjes konden volgen tot deparkeerplaats. Daar even een boterham gegeten en gaankijken in het vrije deel van Alhambra en zo de plek kunnenbepalen waar we morgen precies om 9:30 uur moetenzijn. Want te laat is: dikke bult eigen schuld. Na hetavond eten nog even de foerage aangevuld.

tabernakel v/d kathedraal

koffie in de “hammenbar”

uitkijkpunt over Granada

uitzicht vanaf het uitzichtpunt, samengesteld beeld

- 9 -

Dag 19, woensdag 8 mei, Granada La AlhambraVroeg uit de veren en om 8:00 uur de vertrokken naar de parkeerplaats en ingang van La Alhambra. Wijarriveerden vroeg en konden al wat genieten van een wandeling door het park. Om klokslag 9:30 uur werden wetoegelaten tot de oude Moorse Nasrid paleizen, stammend uit de 14e eeuw. De bouwstijl, de gebruikte materialenals marmer, geglazuurde tegels met fraaie motieven, gips, steen en ingelegde houten panelen zorgen voor eenoogstrelend geheel. De aanzet voor de bouw werd gedaan in 1238 door Mohammed 1e al-Ahmet, stichter van deNasrid dynastie. .

La Alhambra verlaten met een kleine bus, gratis met onze BONO kaart, via vele kleine en smalle straatje deheuvel af richting centrum van de stad. Daar een terrasje gepikt en toen de oude Moorse wijk Albayzin in gelopen.Deze ligt wederom op een heuvel. Aangezien het inmiddels zeker 30grd was, hebben we menig druppeltje van hetvoorhoofd gewist. Onderweg besloten de route maar in te korten en bij toeval via een echt Arabischwinkelstraatjes weer bij de bus aangekomen. Deze bracht ons dicht bij de parkeerplaats. Inmiddels was het ergdruk bij La Alhambra, busladingen met groepen werden gedropt. We waren blij dat we vroeg zijn geweest

Naast de Nasrid Paleizen noch naar het Generalife Palace geweest. Een buitenverblijf ooit voor de monarchen vanGranada voor besteding van hun vrije tijd.. Ook nog een bezoek gebracht aan het Alcazaba, ooit het oudstegedeelte van La Alhambra dat een militaire funktie had. Vanaf de toren en de muren had men een goed uitzichtover de weide omtrek. Nu vooral over de stad.

binnenplaatsen plafond

binnentuin tuin bij het Generalife Palace in het park

doorkijk vanaf La Alhambraop de wijk Albayzin

blik op La Alhambra vanaf de oude Moorse wijk Albayzin

- 10 -

in de wijk Albayzin Arabisch winkelstraatje

Dag 20, donderdag 9 mei, Sierra NevadaVandaag een lang geuite wens van Thea ingevuld: “Een bezoekje aan de Sierra Nevada brengen”. In de ochtendvia een goede weg van ca. 40km gereden naar een skicentrum bij het plaatsje Sierra Nevada. Een lange klim metweinig verkeer. Er waren meer fietsers op de weg dan auto’s. Een uitdaging voor Luc? Boven aangekomen op eenhoogte van 2550m nog van de sneeuw en een geweldig uitzicht kunnen genieten. Zoals de hoogste top van3380m. Drie bussen met schoolkinderen vermaakten zich geweldig met sleetje rijden. Tijdens de picknick nogeen gier boven ons zien cirkelen en bij de verdere afdaling nog enkele gemzen vlak naast de weg kunnen zien.Morgen houden we een rustdag

Dag 21, vrijdag 10 meiRustdag. Wassen, inkopen doen, opruimen en schoonmaken, noem dat maar een rustdag. De temperatuurkwam vandaag niet boven de 22°C. Het was dan ook matig bewolkt. Morgen gaan we verder naar Ronda, gelegentussen Granada en Sevilla. Van hieruit zijn weer enkele trips met de auto gepland.

blik op Güéjar Sierra in de sneeuw op de Sierra Nevada

Dag 22, zaterdag 11 mei, RondaEen rit van net 200km naar Ronda stond op het programma. Het werd een rit niet zonder hobbels. Dit was somsletterlijk over slechte wegen door een omleiding. Voordien moesten we al eens stoppen omdat het grote dakluikop de caravan van Ton en Mia niet gesloten was. Gelukkig heeft het geen schade opgelopen omdat Harrie het zagvanuit zijn auto. Toen we Ronda naderden was de weg afgesloten en stuurden agenten ons een andere weg in. Denavigatie systemen op hol natuurlijk en de wegen zaten tjokvol. Intuïtief ons eruit kunnen worstelen en ineens zagHarrie, die voor reed, bordjes Camping El Sur. Iedereen blij. Maar een paar honderd meter de stad in stonden weweer vast bij een wegafzetting vanwege een loopwedstrijd. Harrie in zijn goede Spaans oom agent gevraagd watnu. De enigste optie was het eerste straatje links in. Een smal straatje met aan beide zijden auto’s geparkeerd.Met de nodige aanwijzingen van oom agent de bocht het enge straatje in kunnen nemen en zonder spiegels vanauto’s af te rijden terug gereden naar de eerste wegafzetting en daar, omdat we nu van een andere kant kwamen,de oorspronkelijke route naar de camping kunnen vervolgen. Eenmaal op de camping moest Harrie vast stellen

- 11 -

dat het kunststof neuswiel van de caravan stuk was.Kapot geslagen op de hobbels van de slechteweggedeelten. Hopelijk kan het nog even mee. Op decamping is het druk, veel Nederlanders en Spanjaarden.De laatste vanwege Hemelvaartvakantie en het loop enmountainbike evenement in de stad. Dit was nog in vollegang toen wij na het avondeten naar het oudestadsgedeelte liepen. Het was er gezellig druk. Wat rondgeslenterd tot bij de oude arena voor de stierengevechtenen de grote kloof gezien die de twee stadsgedeeltenscheidt. Om half tien waren we terug op de camping enwas het nog 27grd.

toegangspoort oud stadsgedeelte

de kloof van Ronda de arena voor stieren gevechten

Dag 23, zondag 12 mei, GibraltarNa een goede nachtrust en flink ontbijt bij zonneschijn vertrokken naar Gibraltar. De mistbank die westelijk van decamping hing dook in hevige mate op toen we de bergen richting het zuiden reden. Jammer want het uitzicht werdzeer beperkt. Tegen de middag in Gibraltar aangekomen en de auto in Spanje, net voor de grens, geparkeerd.Helaas was de rock niet veel te zien, deze zat kompleet in een zeemist. Na de douane besloten in een 8-persoons taxibus te stappen die rond rijdt naar de belangrijkste punten, tot boven op de rock bij de apen. Ditbespaarde ons een hele wandeling en zeer stevige klim. De chauffeur regelde ook de entreekaartjes. Deallereerste stop was bij het monument van Hercules, deze zou in de oudheid de rots van Gibraltar los gescheurdhebben van Noord-Afrika. De naam van Gibraltar is ooit gegeven door een Moorse bezetter van de rock eenzekere Tarik. In het Moors staat Gibra voor rots en tar stond voor Tarik. Zodoende de rots van Tarik. Gelukkigkonden we tijdens de tour toch een blik werpen over de directe omgeving: de luchthaven en de haven zelf waareen duikboot passeerde. Ook konden we het 100-tonkanon uit 1884 zien dat een tijd nodig had van twee uurom het te laden. Het schoot granaten van 910kg.De volgende stop via de steile helling met paadjes voorpaarden en ezels was de St. Michael’s Cave. In deTweede Wereldoorlog gebruikt als hospitaal entegenwoordig in gebruik voor klassieke concerten. Het iseen druipsteengrot van beperkte grootte en schoonheid.Op de foto zie je de zitplaatsen van het publiek gerichtnaar een podiumplek. Op deze plaats waren alverschillende apen te zien. De rakker op de volgende fotowist in een oogwenk de rits van de rugzak van Ton teopenen en erin te graaien. Gelukkig zag iemand hetgebeuren en greep in. Ton voelde het wel, maar het gingerg vlug. Een persoon achter Ton zag het gebeuren enverjoeg op tijd de apekop. Het proviand en andere spullenbleven in de rugzak. St. Michael’s Cave

- 12 -

Vanuit de grot ging het naar de voederplaats van de apenboven op de rots, waar de zeenevel over de top kroop.Verschillende chauffeurs van de bustaxi’s hadden noten bijzich en wisten hun bekende “relaties” te verleiden totbijzondere acties. Zoals op iemands hoofd gaan zitten.Volgens onze chauffeurs zijn deze apen net vrouwen: jemag ze niet aanraken maar zij wel jou. Na het bezoek aande apen ging het naar de lager gelegen ingang van hetSiege tunnelcomplex. Ooit bestaan uit 50km tunnel door deBritten gemaakt als verdedigingsbolwerk met kannonengericht op de straat van Gibraltar en directe omgeving.Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren hier zo’n 7000manschappen gestationeerd. Vers water was een grootprobleem zodat douchen gelimiteerd was tot eenmaal perweek. Zal er wel fris geroken hebben in dat hol. Weerbuiten wilde Thea en Harrie een boterham naar binnenwerken, maar ze hadden niet gerekend op een op de loer

liggende aap. Thea kon nog net snel haar lunch weer in de tas stoppen en Harrie ze ineens achter de kiezen telaten verdwijnen. Mispoes dus voor onze vriend(in). De volgende stop was een oud Moors kasteel/fort. Even op detoren gestaan en over Gibraltar uit kunnen kijken. Daarna ons laten afzetten aan het einde van de Main Street endeze afgelopen tot het begin en vandaar terug gelopen via de landingsbaan naar de grenspost en deparkeerplaats. Inmiddels was de nevel wat weggetrokken en kon de volgende foto nog worden gemaakt vanaf deparkeerplaats. Tijdens het begin van de terugreis was fraai weer. Maar eenmaal in de bergen was het weer ergbewolkt en nevelig. Toch nog enkele witte dorpen kunnen zien die typerend zijn voor deze streek Sommigenliggen tegen de bergen “aangeplakt”. Op de camping aange-komen was het daar weer fraai warm weer. Misschiente warm voor de lopers van een duurloop van 102km rond Ronda en een processie van 3 uur waarbij 80 manneneen zwaar Mariabeeld rond droegen. Helaas gemist

de “graaier” van Gibraltar

Dag 24, maandag 13 mei, nogmaals RondaNog eens een tour door het oude stadsgedeelte van Ronda gemaakt.Hoewel er nu geen bijzondere evenementen waren was het er toch gezelligdruk voor een maandag. Er waren heel wat toeristen op de been. Genotenvan de uitzichten rond de kloof en een lekker ijsje op een terras. Harrie enTon hebben een bezoek gebracht aan de oude Arena. Deze dateert van heteinde van de 18e eeuw en was de eerste arena waar stierengevechtenwerden gehouden. In 1785 vond het eerste gevecht plaats met de localematadors: Pedro Romero en Pepe Hillo. Kil deden de cellen aan waar destieren moesten wachten om door gangen en stalen hefdeuren naar dearena te worden geleid. De schuilplaatsen in de arena voor de aanvallendestier, bestaande uit dikke houten schotten, waren erg smal. Voor Harrie enTon boden ze te weinig ruimte om je snel te verbergen. De planken warenflink bewerkt door de horens van menige stier. In het bijbehorende museumde kostuums van matadoren en ruiters kunnen bewonderen. Ook eenuitgebreide verzameling antieke geweren, pistolen en zadels en andersierlijk paardentuig. Aan de arena is ook een rijschool verbonden voorklassiek Spaans paard rijden.

de kloof vanaf voetpad

de Rock wit dorp

- 13 -

in de arena omgeving Ronda

Dag 25, dinsdag 14 mei, SanttaellaVandaag stond een korte rit op het programma, een 130kmnaar de camping La Campiña 6 km noordelijk vanSantaella. Veel binnen wegen gehad die hier en daar flinkekuilen en hobbels hadden. We volgden, zoals al de heletijd, een TomTom navigatiesysteem. Tot nu toe tot volletevredenheid. Maar vandaag stuurde het ons een dorpjedoor met heel smalle straatjes met aan een kant auto’sgeparkeerd. Op een T-kruising moesten we rechtsaf. Harrielukte het nog net, maar de langere Subaru en caravankreeg Ton niet de hoek om. Er stond een auto te dicht bijde hoek geparkeerd. Ton wilde net de caravan afkoppelenom met de mover de bocht te maken, toen iemand kwamaanlopen om de auto te verplaatsen. Inmiddels hadden weal aardig wat toeschouwers en Harrie begon nerveus doorde walkie-talkie te roepen. Tot overmaat van ramp dreigdeeen jeep met aanhangwagen de andere kant de straat in terijden. Het was kennelijk ook nog niet eens eeneenrichtingsstraat. Nadat Ton weer iets was terug gereden kon het autootje de straat uit en was de weg vrij, netbreed genoeg om met grote omzichtigheid en zeer oplettend in de spiegels kijken de straat uit te rijden. Eind vande straat links de volgende smalle straat in, ging gelukkig ineens goed en na nog wat door smalle straatjes tehebben gereden eindelijk een zucht kunnen laten. De naam van het dorp zullen we niet gauw vergeten: Alganitas.Ternauwernood nog plek gekregen op een kleine camping La Campiña onder de olijfbomen, waar een groepsreisvan de ACSI neergestreken was. Daar de hele middag lekker kunnen uitpuffen van de spanning. Tegen de avondbrak een onweer los vergezeld met een goede regenbui.

camping life

Dag 26, woensdag 15 mei, CordobaDe dag begon erg fris ca. 14 grd. en zwaar bewolkt. Met jassen aan in de auto gestapt richting Cordoba.Onderweg klaarde het op en na 35km in Cordoba was het zonnetje doorgebroken en liepen we gauw te puffen.Geparkeerd in een gratis parkeergarage 15 min. lopen van het centrum. De voettocht liep eerst langs de rivier RioGuadalquivir en bij de oude Romeinse brug kwamen we dicht bij de Moskee-Kathedraal.

Córdoba vanaf de oude Romeinse brug

- 14 -

Tot het einde van onze bezoekweek is een patiofestival. Eigenaren van bloemrijke patio’s dingen naar de mooistepatio van het jaar. Ze zijn gratis te bezichtigen en dat was te merken. Wilde je naar binnen dan moest je even inde rij staan want de ruimten waren niet al te groot. Enkele hebben we bezocht.

Via het binnenplein met sinaasappelbomen de Moskee ingelopen, •8,- p.p. De Moskee is een vierkant gebouwmet enorm veel zuilen van marmer en evenzoveel bogen. Langs de buitenmuren bevinden zich vele kapellen vanvereerde personen. In het centrum bevindt zich de eigenlijke kathedraal, die pas in 1536 vorm heeft gekregen inhet islamitische bouwwerk. Ons bezoek was zeker de moeite waard. Ook veel kerkschatten in goud gezien.

Vlak bij de moskee ligt een kasteel van christelijke heersers compleet met een mooie tuin. In het kasteel waseen kapel met afbeeldingen in fijne mozaïek. In de stad is ook een oude joodse wijk met zeer smalle straatjes.Hier doorheen gewandeld en via de bruggen terug gelopen naar de parkeergarage.

Op de camping aangekomen was het weer daar nog steeds zwaar bewolkt en begon het tot later in de avond teregenen. Gauw alles ingepakt voor de tocht van morgen naar Sevilla. Wel bij Harrie nog even naar de wedstrijdBenfica-Celtic gekeken. Door Celtic in de laatste minuten gewonnen met 2-1.

moskee vanaf kasteeltoren de gewelven en marmeren zuilen fraaie Moorse versieringen

patio bezoekers bloemenpracht boven in een patio Spaanse “wasmachine”

de oude wijk kasteeltuin met kasteel fijn mozaïek

Dag 27, donderdag 16 mei, Dos HermanasHermanneke in Dos Hermanas, een stad even ten zuiden van Sevilla. De route verliep grotendeels over deautoweg waar helaas even een file was vanwege een ongeval. Gelukkig vroeg op de camping zodat we beiden eenaardige plek konden uitzoeken. Naderhand stroomden de campers en caravans binnen. De camping Villsom iserg in trek omdat men vanaf de camping gemakkelijk met openbaar vervoer Sevilla in kan gaan. Een halfuurtjemet de bus voor • 1,60 p.p. Op de camping lopen een stel vermagerde zwerfkatten. Buiten barbecueën is dangeen pretje, zoals een paar Fransen ondervonden. Er moest echt gemept worden. In de middag nog inkopengedaan in een grote Carrefour, die kort bij de camping ligt. Hier voor Mia wat glutenvrije spullen van Schär kunnenkopen. Tegen de avond eens gekeken waar we op de bus moesten stappen naar Sevilla.

- 15 -

Dag 28, vrijdag 17 mei, SevillaIn de nacht begonnen met regenen en bij het opstaan was de lucht grijs. Met regenkleding in de rugzak om halftien op de bus gestapt naar Sevilla. De bus bracht ons naar de Avendia de Portugal, dicht bij het oude centrum.Tijdens het laatste stuk van de reis mooie parken en gebouwen gezien. Allereerst zijn we naar Real Alcázar, hetkoninklijke paleis gelopen. Een cluster van gebouwen en patio’s uit verschillende tijdperken. Gestart in 1364 doorPedro I. De ommuurde grote tuin is een lust voor het oog. Bijzonder fraai zijn de vele geglazuurde keramiek tegelsmet kleurrijke tegelmotieven, gebruikt voor lambriseringen. Er was ook een museum waar veel oud keramiektegelwerk, versierde schalen en geschilderde taferelen werden getoond.

Al rondlopend ineens verbaasde gezichten. Mia werd herkend door Aliceen haar man, vrienden van José en Jean. Zij waren aan een 10-daagsereis door Andalusië bezig. Na een praatje de Giralda toren beklommentot bij de klokken.Dit ging zonder trappen maar met hellingen in het vierkant. Bovenaangekomen hadden we een prachtig uitzicht over Sevilla. Maar hetwaaide er erg koud en we zijn er maar kort gebleven. Na het verlaten vande kathedraal begon het weer te regenen en de temperatuur zakte toteen Nederlandse waarde, 14 grd. Toch weer naar de poolcirkel gegaan?

Na het verlaten van het RealAlcazar liepen we tegen dekathedraal met de Giralda toren op.Zij bepalen het gezicht van de stad.Deze toch even links laten liggenom het Alcazar te laten bezinken.We hebben toen een wandelinggemaakt door de oude stad metzijn smalle straatjes met winkeltjesen vele eetgelegenheden. In eentapas bar de lunch gebruikt. Deober kwam nauwelijks boven detafel uit en sprak alleen Spaans.

Dus met handen en voeten een bestelling opgegeven. Niet makkelijk als de een glutenvrij moet eten en een andergeen olijfolie kan verdragen. Ton bestelde 1/2 portie Spaanse gehaktbal met zak “fritas”, dat laatste bleek eenpuntzak met chips te zijn. Tijdens het lunchen barste een hevige regenbui los. Besloten om na de lunch debeschutting van de kathedraal op te zoeken. Deze is heel groot en heeft net als die van Cordoba rondom veelkapellen en in het centrum de eigenlijke kerk. Het orgel is wel tientallen meters hoog.

kasteel vanuit de tuin een patio keramiek in de tuin

een van de vele tegelmotieven katherdraal met Giralds toren

het orgel

een hele grote monstrans een kapel

- 16 -

Met regenjassen en poncho’s langs de arena van Sevilla en de Torre del Oro gelopen. Dit laatste bouwwerk is eentoren langs de rivier de Rio Guadalquivir vanwaar kettingen over de rivier werden gespannen om schepen tegen tekunnen houden. Daarna vervolgden we de weg naar Plaza de España. Een heel bijzondere en fraaie plek met eenbouwwerk dat het middelpunt was van de tentoonstelling in 1929. Op het voorplein een waterpartij met bruggenversierd met keramiek. Ook lantaarnpalen en hekwerken waren uit keramiek. De gevel van het gebouw wasversierd met vele taferelen en zitbanken uit keramiek tegels. Misschien een goed idee voor de Delftenaren.

Dicht bij de Plaza de España op de bus terug gestapt en op de camping onze voeten verwend door ze omhoog teleggen. Nog steeds fris, regenachtig en veel wind. Wanneer laat Spanje weer eens zijn warme gezicht zien?

Plaza de España brug met leuning uit keramiek een van de vele banken

Dag 29, zaterdag 18 meiDe dag is begonnen met een stralend blauwe lucht maar het was nog steeds koud. De auto gaf 14 grd. aan. Dehele dag zeer afwisselend weer, maar gelukkig met nauwelijks regen. Enkele druppeltjes bij een passerendonweer. De auto’s wat opgepoetst, boodschappen gedaan en afgetankt. Benzine • 1,45 (zonder kwartje van Kok).Op de camping zwerven aardig wat katten. Een lijkt op Tommie † van Ingrid maar ze luistert niet naar de naam.Haar toch bij uitzondering, op verzoek van Ingrid, geaaid. Morgen gaat het 350km naar het noorden, huiswaarts.We stoppen nabij het natuurgebied Montfraque. Een advies van een collega van Ingrid. We zijn benieuwd.

Dag 30, zondag 19 meiNa het ontbijt “Tommie” wat vetrandjes van de ham gegeven. Kan ze weereven mee verder. Gelukkig moesten we snel weg want ze was gelijk nietmeer van mijn zijde te slaan. Om half negen passeerden we decampingpoort.Het was vandaag een saaie tocht. Een en al autoweg met nauwelijksverkeer en geen bijzonder landschap. Wel was het uitzicht hier en daarheel weids. Tijdens een koffiestop noteerden we een temperatuur van ca.11 grd. en een koude harde wind. De stemming daalde naar een dieptepunt, maar met de airco uit en de verwarming aan ging het nog enigszins.De nieuwe camping ligt afgelegen, maar is toch weer goed bezocht doorNederlanders. Je komt ze overal massaal tegen. Omdat we hier een paardagen willen blijven hebben we de luifels opgezet, vooral in de hoop dat hetzonnetje zich beter laat zien dan vandaag. Morgen maken we de eerstewandeltocht in het park dat vooral bekendheid geniet voor zijn velevogelsoorten. Op de camping al kennis gemaakt met de blauwe ekster diebij Thea een peer, die op de tafel buiten lag, stuk hakte.

Tommie

Dag 31, maandag 20 mei, MontfragüeEerste dag op camping Monfragüe begon fris maar met een stralende blauwe lucht. Tijd voor een wasje door Mia.Aan het eind van de ochtend zijn Harrie en Ton naar het informatiecentrum van het Nationale Park Monfragüegereden en wat informatie opgehaald. Met wat aanvullende informatie van een Nederlander op de camping, diehier al vijf jaar komt, besloten in de middag een gedeelte van de rode wandeling “Castillo” te lopen. Na de lunchmet de auto van Harrie naar een parkeerplaats in het park gereden. Het eerste gedeelte van de wandeling liepover een verharde weg, die voerde ons naar een hoge rots bij een meer. Inmiddels hadden we al verschillende“vliegende deuren” zien overkomen. Bij de rots aangekomen troffen we daar een Belgisch echtpaar die echtevogelspotters waren. Ze waren gewapend met telescopen en een camera met een supertelelens. Zij vertelden onsdat op en om de rots vale gieren zweefden. Ook konden we door een telescoop een nest zien van een zwarteooievaar met jongen. Daarna werden nog enkele andere bijzondere vogels in beeld gebracht.

Tommie

- 17 -

Na een half uur genieten van de vogels, de wandelroute vervolgd.Deze ging al snel over in een flinke klim naar het kasteel. Vandaarheb je een geweldig uitzicht. In de verte waren nog besneeuwdetoppen te zien. De route terug naar de auto liep over een klein maargoed pad over de flank van een berg. Regelmatig liep je langs eenkurkeik die geschild was. Kurkeiken zie je hier overal op de weidenom de camping heen, de meeste velden zijn versierd met uitbundigbloeiende bloemen, een geweldige aanblik. Tijdens de terugrit naarde camping betrok de lucht en vielen er wat spatjes. Deze spatjesveroorzaakten een gejammer bij Mia want de was hing nog buiten.Nu is het half negen en er valt nog steeds wat regen, maar de wasis toch nog bijna droog. Een laat zonnetje en wat waslijnen in decaravan deden de rest. nestplaats vale gieren

pad naar het kasteel rots met kasteel geschilde kurkeik

Dag 32, dinsdag 21 meiBij een strak blauwe lucht in de auto gestapt richting het Nationale Park voor een rit langs enkele aanbevolenuitzichtpunten. Al gauw werden we getrakteerd op een rots met vele vale gieren die er omheen cirkelden. In deijver liep Mia een flinke schaafwond op aan een onderbeen. Ze had een klein paaltje over het hoofd gezien.Zus(ter) Thea gaf deskundige eerste hulp. Bij de tweede stop troffen we weer het Belgische paar vogelaars aan.Hij liet ons enkele opnamen zien, gemaakt met zijn supercamera. Zoals een blauwe lijster met een hagedis inzijn bek. Een andere vogel met een sprinkhaan in zijn snavel. Vervolgens stopten we op een hooggelegenuitkijkpunt. Hier de zwarte ooievaar in de vlucht van dichtbij kunnen zien. Op de volgende halteplaats was het ergdruk. De reden hiervoor was dat op deze locatie diverse adelaars nesten en met enig geluk in de lucht zaten. Enja wij hebben de Spaanse Koningsadelaar in de lucht kunnen zien, waarna hij landde in de boomtoppen.Vermoedelijk op zijn nest. Op een gegeven ogenblik kregen we een geweldige luchtshow te zien toen een tientalboven de bomen rondcirkelden. Later op de middag doorgereden naar Plasencia voor boodschappen. Terug op decamping de barbecue uitgehaald en lekkere kipsaté gemaakt. Te samen met een goed glas wijn keken we terugop een mooie dag. Helaas was de lucht inmiddels wel betrokken en de dagtemperatuur van 24grd. zakte snelzodat ook de komende nacht het weer fris zal zijn en goed kan worden geslapen

uitzichtpunt, zwarte ooievaar gezien de Belgische leermeester kipsaté en wijn

Dag 33, woensdag 22 meiWarme nacht geweest, dit in tegenstelling tot de vorige nacht toen het naar een graad op vijf zakte. In de ochtendwat huishoudelijke klusjes gedaan. En met bewondering naar de vele blauwe eksters op de camping gekeken.Mooi was te zien dat als een kat zich vertoonde, dat de eksters haar met veel gekrijs weg joegen. Harrie en Tonhebben de auto’s nog afgetankt in een dorpje op 6 km afstand. Tevens geld gepind en flessen met watermeegenomen, want ook op deze camping zit nogal wat chloor in het water. Thee van dat water smaakt niet erglekker. Na de lunch even gewacht tot de broodmachine van Mia klaar was om weer het park in te gaan voor eenwandeling. Deze liep door een fraai landschap dat in dit jaargetijde bezaaid is met vele soorten bloemen.

- 18 -

Inmiddels was de temperatuur aardig opgelopen en moesten we menige zweetdruppels afwissen. Het was veelklauteren over rotsen, berg op en af. Mia was tot gids gebombardeerd en loodste ons over de “groene”wandelroute. Het begin en einde van de route lag in het dopje Villa Real. waar ook het bezoekerscentrum isgevestigd. Daar weer aangekomen, op het enigste terras, een goddelijke verfrissing tot ons genomen. Dewandeling had twee en een half uur geduurd. Bij terugkomst op de camping een eenvoudige maaltijd gemaakt endaarna alles weer opgeruimd om morgen te kunnen vertrekken naar Salamanca.

bloemenzee vlinder lavendel oude eik aan beekje

Dag 34, donderdag 23 mei, SalamancaOp tijd uit de veren. Dit tot ongenoegen van de blauwe eksters. Tondie even na zeven buiten kwam en wat spullen ging opbergen in deauto werd getrakteerd op een flink gekrijs. Ineens tikte een ekstermet snavel of poten op zijn hoofd en bleef in een rondje om hemheen fladderen van boom naar boom. Hij hield pas op toen hij decaravan in ging. Even daarna was een kat het slachtoffer. Deze zijnal gewend aan die aanvallen en lopen stoïcijns door. Tijdens dekorte rit van 145km veranderde het landschap van zacht gloeiendeheuvels met kurkeiken naar hellingen met grasland voor koeien.Een paar flinke klimmetjes moeten maken. Een van 5km met eenhellingspercentage van 5%. Even na elf op een camping noordelijkvan Salamanca aangekomen. Caravans op een plek neer gezet enna de lunch op de bus naar de stad gestapt. Een levendige ruimopgezette stad. In het oude stadsgedeelte viel ons een plekbijzonder op. De Plaza Mayor, ook wel het mooiste plein vanSpanje genoemd. Gebouwd van 1729 tot 1755. Het ligt centraal inde stad en vele straten monden er op uit, waarna je door bogen het plein oploopt. Rondom zijn terrasjes en naargelang de temperatuur en de stand van de zon verplaatst het publiek zich rond het plein. Wij zochten een plek opin de zon, want we waren met jassen aan op de camping vertrokken, ondanks de strak blauwe lucht. Later op demiddag verdween de ijskoude wind en was het heerlijk weer. Aan één zijde van het plein is het gemeentehuis enonder de klok daarvan is het bekende ontmoetingspunt van de stad.

blauwe ekster

Op het terras het duurste pilsje van de hele reis (tot nu toe) gedronken. Ook een bezoek gebracht aan de“nieuwe” grote kathedraal. Ook hier weer rond het middenschip verschillende kapellen. Opvallend was dat hetorgel een aantal horizontale pijpen heeft. De kleine oude kathedraal was gesloten, evenals diverse anderegebouwen was die pas openen na 16:00 uur. Nog wat door het centrum gelopen tot aan de oude Romeinse brugde Puente Romano gebouwd in de tijd van keizer Trajanus, 1e eeuw na Chr. En langs het Dominicanenkloostermet kerk, het Iglesia/convento San Esteban. De terugreis met de bus duurde een half uur en op de camping noggenoten van het heerlijke zonnetje, nu gelukkig zonder koude wind.

terras op Plaza Mayor stadhuis op Plaza Mayor zij-ingang kathedraal

- 19 -

Dag 35, vrijdag 24 meiBij het vertrek in Salamanca: strak blauwe lucht en maar slechts 9 grd!! De rest van de dag zou hetkoud blijven. Een snelle rit naar Burgos, daar rond het middaguur op de camping gearriveerd.Onderweg ook weer verschillende ooievaarsnesten langs de weg gezien. Op hoogspanningsmastenen speciale nestpalen. De laatste kilometers waren de moeilijkste. Alle drie de navigatiesystemensloegen op hol. Dan nog een afgesloten weg en een ouderwetse zoektocht kon beginnen. Gelukkigkwamen we al gauw wegwijzers naar de camping tegen. Doordat we weer vroeg waren hadden wegenoeg keuze in standplaatsen. Na de lunch inkopen gedaan. Harrie reed zich vast in watvermoedelijk een privé parkeergarage was. De deur sloot achter hem. Gelukkig kwam snel weeriemand naar binnen en kon hij eruit glippen. Ton en Mia parkeerden wel in de goede garage maarmoesten die helemaal rond lopen om te ontdekken hoe je in het erboven liggende winkelcentrum konkomen. Maar alles kwam op zijn pootjes terecht en Mia kon zelfs haar glutenvrije müesli van Schärbemachtigen. Aansluitend reden Ton en Mia naar een Subaru dealer voor een achterlicht- lampje. Eenlampje met een speciale fitting, Japans? Op de camping een gebraden kalkoen zie vliegen. Harriewas te haastig aan het opscheppen en kon zijn stuk gebraden kalkoen meters van de tafel uit het grasoprapen. Tegen de avond een korte wandeling langs de rivier gemaakt. Het was er behoorlijk druk metwandelaars. De meesten in een winterjas en een fietser droeg zelfs handschoenen. Dit ondanks dathet zonnetje nog steeds ongehinderd scheen.

Dag 36, zaterdag 25 mei, BurgosVandaag zijn we naar de stad Burgos geweest met destadsbus vanaf de camping, kosten 1• p.p. Met een aantalandere campinggasten stonden we om 9:45 uur bij de bushalte.Iedereen in dikke jassen en zelfs handschoenen. Het was maar9 grd. bij een koude wind. In de nacht moet het dicht bij hetvriespunt zijn geweest want Mia en Thea hebben het in bedkoud gehad. In de ochtend bij het opstaan rookten dan ook deschoorsteentjes van de caravans met een stevige pluim. In destad aangekomen bleef het kwik nog steeds steken tussen de 9en 10 grd. Dus gauw de kathedraal opgezocht, het hoofddoelvan onze stadstour. De kathedraal is gewijd aan de maagdMaria. De constructie is begonnen in 1221. In de vijf- enzestiende eeuw zijn nog belangrijke wijzigingen aangebracht.Maar zelfs in de twintigste eeuw zijn er nog wijzigingen aan-gebracht, voornamelijk aanbouwsels verwijderd. Het belang-rijkste en mooiste deel van de kerk is de sacristie en de kapelvan Santa Tecla. Beide uit de 18e eeuw. Vele buitengewonekunstenaars hebben gewerkt aan de verfraaiing van dekathedraal en wij vinden dan dat dit de mooist versierdekathedraal is die we gezien hebben. De entree is mild voor 65+(• 6,-) en bij de entreeprijs is een audiogids inbegrepen. In hetoperationele deel van de kathedraal nog een doopplechtigheid gezien. Ton sprak aan de kapel gewijdaan St. Antonius. Achter in de kerk hangt een kleine klok die slaat samen met het grote uurwerk.Er naast hangt een pop die de klok bediend en de mond opent bij elke slag. De temperatuur in dekathedraal was ook beneden peil en na 1,5 uur rond gedoold te hebben de zonnige buitenluchtopgezocht. Uit de wind was het veel beter en zou in de middag oplopen tot zo’n dikke Spaanse 20 grd.Na even buiten te zijn geweest ergens maar binnen wat genuttigd. Terrasweer was het bij lange naniet. Aansluitend wat door de stad gewandeld en genoten van de inmiddels ontwaakte stad metmuziek, dans, communicantjes en trouwpartijen. Van deze laatste hebben Harrie en Ton genoten vande vele mooie opgedofte dames. Ze konden geen keuze maken wie op de foto moest. Op een van depleinen was een bloemenmarkt met een met bloemen versierd standbeeld. Terug op de camping nogeven kunnen genieten van een namid-dagzon. Straks bij Harrie naar de Europa-cup kijken. Bayern-Dortmund. Wat stond vanavond op het menu?Ton en Mia: glutenvrije goulash uit blik met rijst en boontjes uit blik, yoghurt met muesli naHarrie en Thea: aangebrande aardappelen 1) met bloemkool en hamburger, glaasje rode wijn enyochurt na.1) de schuld van Ton die Thea even afleidde.

de Kathedraal

- 20 -

0. Receptie en informatiebalie1. Sarmental portaal3. Zuidelijke arm van het transept4. Visitatiekapel5. San Enrique kapel6. San Juan de Sahagun kapel7. Kapel van de relikwieën8. Kapel van de presentatie9. Kapel van de Heilige Christus van Burgos

10. “Papamoscas”11. Santa Tecla kapel12. Kapel van de Ontvangenis of van Santa Ana13. Gouden trap14. San Nicolas kapel15. Kruisbeuk, koepel en grafmonument van El Cid16. Groot Retabel17. Koor18. Kapel van de Geboorte19. Maria Boodschap kapel20. San Gregorio kapel21. Kooromgang of ambulatorium22. Kapel van de Condestable23. Grote sacristie, kleine sacristie24. Hoge kloostergang25. San Jerónimo kapel26. Corpus Christi kapel27. Kapittelzaal28. Santa Catalina kapel29. San Juan Bautista en Santiago kapel30. Santa Maria portaal31. Coroneria portaal32. Pellejeria portaal33. Lage kloostergang Indeling van de Kathedraal van Burgos

San Nicolas kapel kerkschatten

- 21 -

Dag 37, zondag 26 meiMerkwaardig was dat na twaalven nog een kerkklok begon te luiden later afgewisseld door het gezangvan een nachtegaal, die nog een paar keer gehoord is bij een bezoek aan het toilet. Lekkeruitgeslapen en rustig gestart met een ontbijt. Toen heeft Ton een inlogcode voor internet opgehaaldom het Hermanneke te kunnen bijwerken, Mia startte intussen de broodmachine op voor haarglutenvrij brood. In de middag werden de luifels snel ingepakt want het zou later op de middag gaanregenen. Toch maakten we nog een wandeling vanaf de camping. In het zonnetje nog even koffiekunnen drinken. Maar al gauw kwam de beloofde regen. Gelukkig een korte bui. Daarna maakten weons gereed voor de rit van morgen. Bestemming Frankrijk omgeving Biaritz.

bloemenmarkt In Burgos, op achtergronf de kathedraal standbeeld op de bloemenmarkt

even opwarmen

Dag 38, maandag 27 mei, Labenne-OcéanAl gauw na het verlaten van de camping begon het te regenen, ja zelfs te plenzen. Dit duurde vrijwelde hele reis. Op de grotere hoogten zaten we zelfs even in de wolken. Tegen de tijd dat we op decamping in Labenne-Océan, even boven Biaritz, kwamen was het bijna droog en konden alles op deplaats zetten zonder erg nat te worden. Maar daarna....begon het toch weer te plenzen. Ton en Miahebben zelfs de kachel aangemaakt, zo koud werd het. Na twee uur klaarde het op en werd het zelfswarm. Na inkopen te hebben gedaan nog even lekker in het zonnetje gezeten. Straks gaan wedobbelen met een glaasje wijn, nootjes en chips. Morgen blijven we in elk geval nog hier op decamping Sylvamar. Een grote camping met veel vertier en prima uitgerust. Een topcamping voorgezinnen. Ook vele huisjes aanwezig, maar er zijn maar weinig gasten. Niet te verwonderen eind meien dan nog dit weer. Moet een dure camping zijn want internetten voor twee dagen kost •13,-. Wijzitten er met de ACSI-card voor •16,- per nacht. Morgen zou de dag weer beginnen met regen.

- 22 -

Dag 39, dinsdag 28 meiGisteren bij aankomst op de camping vroeg Harrie aan de receptioniste: “Wat voor weer wordt hetmorgen?” De dame in kwestie dook met het hoofd op het bureau, richtte het weer op en zei: “nextquestion”. En dat hebben we geweten. Al vanaf maandagnacht plensde het met de regelmaat van deklok om de tien minuten hevig. Echte korte maar hevige stortbuien en windvlagen met zelfs een paarkeer hagel. We hadden gehoopt om in de middag nog een strandwandeling te kunnen maken. Helaaskwamen we door het weer niet verder dan een kort kiekje, waarbij je nog moest uitkijken om niet uit jeschoenen te worden geblazen. Dit weer hield ook de hele nacht aan en dat samen met hetdonderend geraas van de zee op ca. 2km afstand, verstoorde onze nachtrust. Gedurende de dagmaar besloten om de volgende dag maar verder huiswaarts te gaan, in de hoop dat wanneer we uitde invloedsfeer van de Botnische Golf zouden zijn er wat verbetering te bespeuren zou zijn.

Dag 40, woensdag 29 mei, Ingrandes-sur-VienneTussen de buien door de caravans voor vertrek in gereedheid gebracht. Toch net bij het vertrek nogeen extra douche gekregen. Onderweg hingen in de lucht zwarte wolken, die zo laag hingen dat je zebijna kon pakken. De hoosbuien hielden ook aan en minderden pas toen we voorbij Bordeau waren.Op de hoogte van Poitiers werd het droog en brak het zonnetje regelmatig door. Op de campingaangekomen, na een rit van 456km, zag het leven er weer een stuk zonniger uit. De naam van decamping is een hele mond vol: Le Petit Trianon de Saint Ustre.Een grote kasteel camping met ruime plekken. Zeer in trek bij de Engelsen (6). Nederlanders (3). Deontvangst was zeer vriendelijk en behulpzaam. Na installatie nog in het zonnetje samen koffie kunnendrinken. Aangeboden door Thea. Hopelijk hebben we nu een goede nachtrust. Ook morgen blijven wehier staan. Vrijdag Parijs voorbij en zaterdag naar huis.

Dag 41, donderdag 30 meiNa wat regen aan het eind van de nacht het dagritme weer opgepakt. Opstaan, ontbijten, toilet endouche en weer klaar voor een nieuwe dag met nieuwe kansen. Nee nog geen regen maar wel eengrauwe lucht bij matige wind. Zal ook zo wel blijven. Bij de receptie brood opgehaald en croissons.Beiden waren voortreffelijk. Zeker van een kleine dorpsbakker met liefde voor het vak. We zitten nietver van de grote stad Châtellerault waar we de laatste boodschappen zijn gaan doen. Naast de

camping liggen slechtsenkele huizen waaronderzelfs een restaurant à laFerme en rechts om dehoek van de entree heefteen echte oudedorpssmid nog zijnwerkplaats. De hele dagheeft het gedruppeld enlicht geregend. De zondeed pogingen maar bleefgrotendeels achter hetwolkendek steken

standplaats op grasveld receptie met receptioniste

dorpssmidse weg naar camping, einde weg bos in

- 23 -

Dag 42, vrijdag 31 meiOp naar de laatste camping. Deze ligt ca. 70km boven Parijs een 12km van de snelweg. Het is eenechte overnachtingscamping voor mensen die naar het zuiden trekken en terugkomen. Om Parijsheen verliep voorspoedig. Wel opletten geblazen want op de A86 zitten nogal wat afslagen en nietiedereen wil je het makkelijk maken. De snelheid van de vrachtwagens was soms beangstigend enlastig om tijdig voor te sorteren. Maar gelukkig hebben Harrie en Ton de nodige ervaring en kwamenwe in het begin van de middag op de camping. Hier waren de eerste overnachters als aangekomenen wij sloten aan in het rijtje op een groot grasveld. Na ons kwamen nog velen binnen en het werd erbehoorlijk druk. Later in de middag nog een grote supermarkt opgezocht voor goedkope brandstof.Scheelt toch gauw 10-15 cent/liter.

Dag 43, zaterdag 1 juniEen wekker hadden we niet nodig. De eerste overnachters vertrokken op tijd en ook wij stonden,zoals vaak, al om half negen gereed. Ditmaal voor de laatste sprong naar huis. Met wat hindernissenin het eerste dorp, het navigatiesysteem en de wegwijzers lieten ons in de steek, op de snelweg naarhet noorden (Lille) gekomen. Tot in België ging het prima, maar daar liepen we in verschillendeverkeersfuiken, veroorzaakt door heel lange wegwerkzaamheden. Deze waren ook echt nodig wanthet was uitkijken om de grote gaten in de weg te vermijden. Pas vlak voor Luik was alles weernormaal en zelfs Maastricht zorgde niet voor oponthoud. Zo kwamen we in het begin van de middagthuis en kon al direct het uitladen beginnen.

ResuméHet was een vakantie met zeer afwisselend weer met nogal wat extremen. Dit buiten onzeverwachting voor Spanje. We hebben veel mooie dingen gezien en hebben zelf de foto’s en dit verhaalnodig om alles weer voor de geest te halen. Toppunt was de kathedraal van Cordoba.De totale route zit net boven de 6000km. Beduidend minder dan vorig jaar en zeker ookgoedkoper. Vooral de kosten van brandstof, campings en voedsel waren veel gunstiger.Dus voldoende reden om nog eens terug te gaan. Er zijn nog genoeg gebieden om nader teverkennen. Zoals de zuidkant van de Sierra Nevada en de zuidkant van de Pyreneeën mogelijk ooknog eens door naar Portugal.

campings

- 24 -

Ton Smeets

Dit is ook SpanjeDit is ook SpanjeDit is ook SpanjeDit is ook SpanjeDit is ook Spanje

snobisme, wasstation voor honden bijzondere bloemen, vlinder lavendel

kinderprocessies armoede en bedelaars

massa’ scooters in de steden communiekantjes in kledij van weleer

Ton Smeets Spanje 2013

La Alhambra, tegelmotieven