YOU ARE CORDIALLY INVITED WITH FAMILY AND FRIENDS TO ATTEND

A Bharatanatyam Dance Drama on Avvaiyar, the Divine Poetess of Dravidian culture

Yoganjali Natyalayam Presents

THAMIZH MUTHATTI AVVAI ----------------------------------------------

The Divine Poetess of Dravidian culture

Celebrating the 105th Jayanthi of

YOGAMAHARISHI Dr. SWAMI GITANANDA GIRI GURUMAHARAJ

From 6:05 pm New Auditorium

On Sunday, October 14th, 2012 JIPMER Campus

Pondicherry

Yoganjali Natyalayam Welcomes Esteemed Guests of Honour

CHIEF GUEST: Dr TS RAVIKUMAR Avl.,

Director, JIPMER, Pondicherry

SPECIAL GUESTS: Thiru MALARKANNAN Avl.,

Director, Art and Culture, Pondicherry

Dr A ARIVUNAMBI Avl Senior Professor, School of Tamil, Pondicherry University.

Muthamilmamani Kalaimamani Pulavar I PATTABIRAMAN Avl

Eminent Tamil Scholar, and Director, Valluvar Vilkisai Kuzhu, Puducherry

Thiru S Damodaran MA, B Ed., Avl O. S. D (Rtd), Education Department, Puducherry

Thiru Ln. K Lucien Devaradjou Avl

Best Teacher Awardee – Incharge Mini Jawahar Balbavan, Ariankuppam, Puducherry

PROGRAMME

6:05 pm Sunday November 7th, 2010

New Auditorium, JIPMER Campus, Pondicherry – 605 006

Yoganjali Natyalayam Presents

THAMIZH MUTHATTI AVVAI

A Bharatanatyam Dance Drama on Avvaiyar, the Divine Poetess of Dravidian culture

6:05 p.m. Invocation and Lighting of Kuttuvelakku (Traditional Lamp)

Welcome to Honourable Guests by

Yogacharini Meenakshi Devi Bhavanani, Director and

Yogacharya Dr. Ananda Balayogi Bhavanani, Chairman, Yoganjali Natyalayam

6:15 p.m. Presentation of the Dance Drama

THAMIZH MUTHATTI AVVAI

by Staff and Students of Yoganjali Natyalayam

8:15 p.m. Honouring of Esteemed Dignitaries and Presentation of Awards.

Honoring of eminent personalities with awards from Yoga Jivana Satsangha (International)

9:00 p.m. Mangalam – Shanti Mantra

MEMBERS OF YOGANJALI NATYALAYAM’S CULTURAL TROUPE

Direction, Research and Choreography:

Kalaimamani, Yogacharini Smt MEENAKSHI DEVI BHAVANANI

Concept, Direction, Research , Choreography, Nattuvangam and Vocal: Yogacharya Dr ANANDA BALAYOGI BHAVANANI

Choreography: Yogacharini Smt DEVASENA BHAVANANI

Lyrics and commentary:

Muthamizh Mamani Kalaimamani Pulavar I. Pattabiramane Avl,

Musical Composition and Keyboard: Nada Yoga Shironmani Kalaimamani SV JAGADESAN

Student Coordinator: Selvi I. Krishnaveni Mridungam: Kalaignanamani Tirumudi S ARUN

Violin: Thiru V THANIGACHALAM Mogarsing and special effects: Kalaimamani Al RAMASAMY

Stage Management, Costumes and Make-up:

Yogachemmal Thiru C. Shanmugam and Yogachemmal Smt. Lalitha Shanmugam

English Commentary: Yogachemmal Smt. Meena Ramanathan Tamil Commentary: Thiru P. Muthamizhvaanan

CAST OF CHARACTERS:

Yogacharini Smt Devasena Bhavanani (Avvaiyar), R Shalini (Teenage Avvai), Dhivya Priya Bhavanani (Young Avvai), Deganand Dayarine (Baby Avvai), R Varalakshmi (Paanar and King Thondaiman), Smt Reena Dayanidy (Paadiniyar), K Swathi (Vinaayagar), S Devasena (Shiva), J Sanghavi (Shakti), D Lakshmi (Ambar Silambi)

Dancers: I Krishnaveni, S Vidhyashankari, I Balasundari, S Harini Valli, S Preethika, JC Jeebidha, A Thamizhmalar, S Sarveghna Lakshmi Guest roles: G Sarulatha, P Bhuvaneswari, Anandraj Bhavanani, S Yuvarani, S Susana, M Maheswari, R Dhivya, A Sivaranjani, G Swarnamalya, S Prashanthi, Rasika, Vaishnavi, Lokeshwari, Sanjana, Merceilin, Kolattam: C Pragathi, S Surega, R Avanthikaa, A Dhiviya Shivani, E Sakthi Priyadharshini, VN Janani Sree, P. Praveena Bharathi, S. Indhoumathy, E. Rajeshwari, Arthi, Dhivya Darshini, T. Preethika, Shobita, D Roja Shivamani, D Amritha, G Priyavathana Kummi: D Dhanushiya, G Tharaniy, SB Hemavathi, SS Sharmitha, Haritha, P Kavya, Sneeha, J Lekhasree, Jessica, PT Malini, N Maheshwari, S Keerthiga, Shailaja, R Gopalakrishnan, SM Pooja, S Varshini, M Gayathiry, S Yuvasri, M Harshavardhini, S Jaya Priyadharshini, M Vaishnavi, Kavadi: S Poornisha, S Ruthrapriya, Dharshini, Ghayathri, D Valar Iniyavady, S Miruthula Stage Management Assistance: Yogachemmal Thiru G Dayanidy, Thiru C Saravanan, Thiru R Naveen and Thiru G Ramalingam. Costumes and Make-up assistance : Yogachemmal Smt Kanimozhi Sathishkumaran, Smt R Bijal Rajeshkannan and Kalaimathi Costumes

Sound and Light Arrangements: Thiru Ramkumar, JIPMER and Dandapani Electricals. Photos: Thiru S Velu, Photo Express Video: Thiru G Sasi Kumar, NDS 24x7

Yoganjali Natyalayam Presents

THAMIZH MUTHATTI AVVAI A spectacular full length dance drama on the life and teachings of the great

Dravidian poetess Avvaiyar

SCENE 1: AVVAIYAR PRAYS TO LORD GANESHA: Avvaiyar sings, “I worship you with the admixture of milk, honey, nuts and grains. Oh elephant headed Lord, bless me with Mutthamizh, the poetry, music and drama of Tamil culture.”

பாலும் ெதளிேதனும் பாகும் பருப்புமிைவ

நாலும் கலந்துனக்கு நான் தருேவன் - ேகாலம்ெசய்

துங்கக் கரிமுகத்துத் தூமணிேய நீ எனக்குச் சங்கத் தமிழ் மூன்றும் தா

SCENE 2: PRAISE BE THE GLORY OF AVVAIAR: Poetess Avvaiyar is praised as the lighthouse of wisdom who has enabled us to realize, “That which we know is a mere handful while that which we don’t, encompasses the world. Having given us the great teachings of a Dharmic life through the Aathi Choodi she has enabled us to know that which is rare and that which is great. Love and respect for one’s parents are taught by this great woman to whom we bow with gratitude.

கற்றது ைகம் மண்ணளவு கல்லாதது உலகளவு கலங்கைர விளக்கமாய் வாழ்ந்த தமிழ் மூதாட்டி

“அறம் ெசய விரும்பு” என்று ெதாடங்கும் ஆத்திசூடி மழைலச் ெசல்வங்களுக்காகத் தந்த அவ்ைவப் பாட்டி

அரிது அரிது மானிடராய்ப் பிறத்தல் அதனினும் மிக அரிது தானமும் தவம் ெசய்தல்

ெபரிது ெபரிது அந்தப் புவனம் ெபரிது அதனினும் மிக ெபரிது திருத்ெதாண்டர் திரு நாமம்

தாயிற் சிறந்தேதார் ேகாயிலும் இல்ைல தந்ைதெசால் மிக்க மந்திரம் இல்ைல தாய்த்தமிழ் புகைழ வளர்த்த நின்றன்

தாளிைனப் பணிந்ேதன் அருள்வாய் அம்மா

SCENE 3: THE BIRTH AND CHILDHOOD: A baby is found crying by a wandering minstrel and his wife and is brought up with loving care. She turns out to be musically and poetically gifted and a great devotee and due to her precocious wisdom known as Avvai. As she grew, her talents also grew to the highest levels. As she attained a marriageable age, her foster parents started welcoming marriage proposals. Fed up with the proposals and being constantly pressurized to get married, Avvai prays to Lord Ganesha to remove her beauty and turn her into an old woman. The Lord obliges and Avvai becomes Avvaiyar, the grand matriarch of Tamil culture. What better way of conveying that the pleasures of youth are fleeting and distracting, while the wisdom of the old is eternal and helpful on the spiritual path?

இளங்குழவி ெபண் குழவி எழில் மிகுந்த காட்டினிேல வளமான குரெலடுத்து வாய்திறந்து அழுகிறது...

இன்னிைசசால் ஓைசயுடன் அழுங்குழந்ைத யார் ெபற்றேதா அறிேயாம் பராபரேம!

அவ்ைவெயன்னும் ெபயருடேன அன்புடேன வளர்ந்ததம்மா! அருந்தமிழ் மூதாட்டி அவ்ைவப் ெபயர் நிைலத்ததம்மா! தரணி புகழ் ெபற்றவேள தமிழ் மூதாட்டி அவ்ைவ....

ஆதி பகவன் ெபற்ற அழகு ெபண் குழந்ைத

அவ்ைவ எனும் ெபயர் பூண்டு அறிேவாடு வளர்ந்த்தாள். பாடினியார் பாணர்ைகயின்

பக்குவம் தனில் வளர்ந்தாள் - அவ்ைவ பாசத்ைத ேநசத்ைதப் பருகிட ஊட்டிவந்தார் ெபற்ேறார்.

அழகுடன் அறிவும் கூட ஆற்றலும் ேசர ேசரப்

ெபாழுெதாரு வண்ணம் நாெளாரு ேமனிேயாடுயர்ந்து வந்தாள்.

திருமணப் பருவமுற்றாள்; ெபருமனப் ெபற்ேறார் மணம் ேபசேவ ெதாடங்கலானர்;

அறிந்தனள் அவ்ைவ மங்ைக. அழகார் விநாயகைன அைடந்தாள் அைடக்கலமாய்;

அவேன சரணெமன்று அவன் பதம் பற்றிக் ெகாண்டாள்;

நாயகா ! விநாயகா ! நலம் யாவும் நல்கிடும் நாயகேன ! விநாயகேன!

எனக்ேகேனா இல்வாழ்ைக ? எனக்ேகேனா இவ்விளைம ?

தமிழாேல நான் வாழத் தமிழ் வாழ நான் வாழத் தந்தருள்வாய் நல்வரேம ! ேபாக்கிடுவாய் என் இளைம! ஆக்கிடுவாய் ெசம்முதுைம !

பிைற நுதல் திைரெகாளக் கயல்விழி இருள்ெபற நிமிர் முதுகைடந்தது வைளவிைன - கால்கள்

நடுங்கிட இருகரம் தண்டுடன் சுவடி பிடித்திட நடந்தனள் படீுறு மகேள !

அவ்ைவ மகேள ! அவ்ைவ மூதாட்டி அவ்ைவத்திருமகேள ! - தமிழ் அவ்ைவ முதுமகேள !

SCENE 4: LESSONS IN RIGHTEOUS LIVING FROM THE AATHICHOODI AND KONDRAIVENTHAN: Avvaiyar’s famous songs written for children in the order of the Tamil alphabet extolling virtuous living in short and succinct phrases are performed in the Bharatanatyam

as also a folk dance format. The importance of desiring righteous deeds, controlling anger, helping others, charity, humility, honest effort, respect, learning, and sharing are brought out in her teachings.

ஆத்தி சூடி அமர்ந்த ேதவைன

ஏத்தி ஏத்தித் ெதாழுேவாம் யாேம.

1. அறம் ெசய விரும்பு.

2. ஆறுவது சினம்.

3. இயல்வது கரேவல்.

4. ஈவது விலக்ேகல்.

5. உைடயது விளம்ேபல்.

6. ஊக்கமது ைகவிேடல்.

7. எண் எழுத்து இகேழல்.

8. ஏற்பது இகழ்ச்சி. 9. ஐயம் இட்டு உண்.

10. ஒப்புரவு ஒழுகு.

11. ஓதுவது ஒழிேயல்.

12. ஔவியம் ேபேசல்.

13. அஃகம் சுருக்ேகல்.

ெகான்ைற ேவந்தன் ெசல்வன் அடியிைன

என்றும் ஏத்தித் ெதாழுேவாம் யாேம.

1. அன்ைனயும் பிதாவும் முன்னறி ெதய்வம்.

2. ஆலயம் ெதாழுவது சாலவும் நன்று.

3. இல்லறம் அல்லது நல்லறம் அன்று.

4. ஈயார் ேதட்ைடத் தீயார் ெகாள்வர்.

5. உண்டி சுருங்குதல் ெபண்டிர்க்கு அழகு.

6. ஊருடன் பைகக்கின் ேவருடன் ெகடும்.

7. எண்ணும் எழுத்தும் கண் எனத் தகும்.

8. ஏவா மக்கள் மூவா மருந்து.

9. ஐயம் புகினும் ெசய்வன ெசய்.

10. ஒருவைனப் பற்றி ஓரகத்து இரு.

11. ஓதலின் நன்ேற ேவதியர்க்கு ஒழுக்கம்.

12. ஔவியம் ேபசுதல் ஆக்கத்திற்கு அழிவு.

13. அஃகமும் காசும் சிக்ெகனத் ேதடு.

SCENE 5: WISDOM OF THE MOOTURAI AND NALVALI : Three verses from the Mooturai and Nalvali are used to share her teachings on the intricacies of human nature. She says, “There are only two divisions of human beings, high and low, depending upon their willingness to share their fortune and help others in a righteous manner”. She advises, “It is good to witness the noble people, listen to their noble words, talk about their graceful characteristics and share space with them in Satsangha”. On the other hand she warns us that it is unrighteous to witness the evil people, listen to their words, talk about them or even come into contact with them in Kusangha.

சாதி இரண்ெடாழிய ேவறில்ைல சாற்றுங்கால்

நீதி வழுவா ெநறிமுைறயின் - ேமதினியில்

இட்டார் ெபரிேயார் இடாதார் இழிகுலத்ேதார்

பட்டாங்கில் உள்ள படி.

நல்லாைரக் காண்பதுவும் நன்ேற நலமிக்க

நல்லார்ெசால் ேகட்பதுவும் நன்ேற - நல்லார்

குணங்கள் உைரப்பதுவும் நன்ேற; அவேராடு

இணங்கி இருப்பதுவும் நன்று.

தீயாைரக் காண்பதுவும் தீேத திருவற்ற

தீயார்ெசால் ேகட்பதுவும் தீேத - தீயார்

குணங்கள் உைரப்பதுவும் தீேத; அவேராடு

இணங்கி இருப்பதுவும் தீது.

SCENE 6: AVVAI AND AMBAR SILAMBI: Kambar, the great poet used to charge 1,000 gold coins to sing a verse of blessing and as the words of great poets were believed to come true, Silambi, a dancing girl saved money for a long time to get such a verse from him. She could however muster only 500 coins and when she approached Kambar he gave her an incomplete verse of two lines as telling her to bring the other 500 for the rest. Hoping that even a half verse would do her good, she agreed and Kambar sang 2 lines of a verse in praise of Kaveri as the best of rivers, the Chola king as the best of kings and the Chola kingdom as the best of kingdoms- but said nothing about the lady. Later when Avvai happened to visit Silambi, chances upon the half finished literary work adorning Silambi’s house and completes the rest of the verse in gratitude for a meal of gruel. Avvai sings, “The best of women is Silambi of Ambar and the best of anklets is the golden one worn on her beautiful lotus like ankles”. It is said that Silambi goes on to became rich enough to wear golden anklets.

முதிய தாேய ! வணக்கம். குடிக்கக் கூழும் ெகாறிக்கக் ேவரின் கடைலப் பயறும் தருேவன் – உட் ெகாண்டு பசி ஆற்றிக் ெகாள்வரீ்

படுத்துரங்கிச் ெசல்வரீ். தண்ணரீும் காவிரிேய; தார் ேவந்தன் ேசாழேன;

மண்ணாவதும் ேசாழ மண்டலேம ––– முடிவற்ற பாடல், இந்தப் பாடல் என்ன பாடல் ?

பாடல் ஒன்று விைழந்ேதன் கம்பரிடம் ெசன்ேறன்;

ஆயிரம் பசும் ெபான் ேகட்டார்; அதில் பாதிதான் ெகாடுத்ேதன்; பாதி பாடல் தந்தார் - நான் பரிதவிக்கின்ேறேன.

பாடல் நிைறவு ெசய்ேவன் - என் பசிையத் தீர்த்த பாவாய்!

நன்றியுணர்ேவாடு நான் வைரேவன் மீதி.

தண்ணரீும் காவிரிேய! தார்ேவந்தன் ேசாழேன!

மண்ணாவதும் ேசாழ மண்டலேம ! -ெபண்ணாவாள் அம்பர்ச்சிலம்பி அரவிந்தத் தாளணியும்

ெசம்ெபாற் சிலம்ேப சிலம்பு.

SCENE 7: AVVAI STOPS THE WAR: One of the lasting public services of Avvaiyar was the prevention of the war between King Adiyaman and King Thondiaman. The latter was very proud of his armory and demonstrated it with pride to the saint hoping she would report its readiness to her friend Adiyaman. Avvaiyar, with her impish humor, praised him soundly. "Oh Thondiaman how different indeed are your clean and shiny weapons from those of Adiyaman, always stained with blood and under repair." The young king was no fool and understood she had just warned him he was going to take on a battle-hardened veteran with only his inexperience and battle lust. The war was called off and peace reigned. The happy saint sang, "War is like plunging into a river with a grinding stone to help you float. The very rains pour for the sake of the man who prevents women from losing husbands and sons in senseless war."

ெதாண்ைடமான் மன்னேன ! ெசால்வனேகள்! மண்டுபுகழ் அஞ்சிவரீம் அளப்பரிது

உன்றன் பைடக் கருவிகேளா பலீி அணிந்து நன்ேற மாைல ஆடி எழிலாய் ெநய்மணத்ெதாடு பள பளபாய் விளங்குவைதக் காணுகின்ேறன் மன்னா!

அதியமானாம் எம் ேவந்தன் அஞ்சி ேவல்கேளா முைனமுரிந்து

ெகால்லன் உைலக் களத்தில் உள்ளன. அைனத்தும் இங்ேக புதியன - அைனத்தும் அங்ேக புழக்கத்தில் உள்ளனேவ மன்னா!

புரிந்து ெகாள்வாய் மன்னா! புகழுக்குரியவன் அவேன. ெபரு வரீம் ெகாண்ேடான் அவேன - உண்ைம வரீம் ெகாண்ேடான் அவேன!

சந்து ெசய்ய வந்ேதன் நீ ேபார்நிறுத்தம் ெசய்வாய் ! சமாதானம் ெசய்ய வந்ேதன்.

சமரிடுவைத நிறுத்து! நிறுத்து! நிறுத்து !

SCENE 8: THE VERSES WORTH FOUR CRORES: Avvaiyar was once asked whether she could compose four crores (4,00,00,000) of poems at a stretch. She accepted the challenge and got down to work then and there with palm-leaf and stylus. The admirer and critics, assembled in the hall, prepared themselves for a marathon poetry-recital session when the sagacious lady commenced reading her first poem of four lines, “Not crossing the threshold of those who disrespect you is worth a crore indeed; Not partaking of food in the homes of those who do not with full heart invite you to do so, is worth a crore indeed; Expending crores even in order to cultivate association with those of noble lineage is worth a crore indeed; Not allowing your tongue ever to swerve from Truth, even if you are offered crores and crores as bribe is worth a crore indeed.”

மதியாதார் முற்றந்தன்ைன மதித்ெதாருகால் ெசன்று மிதியாைம ேகாடிெபறும்; மிதியாைம ேகாடிெபறும். உண்ணரீ் உண்ணெீரன்று உபசரியார் தம்மைனயில்

உண்ணாைம ேகாடிெபறும்; உண்ணாைம ேகாடிெபறும் ! ேகாடி ெகாடுத்தும் குடிப்பிறந்தார் தம்ேமாடு

கூடுதல் ேகாடி ெபறும்; கூடுதல் ேகாடி ெபறும்!

ேகாடானுக்ேகாடி ெகாடுப்பினும் தன்னுைடநா ேகாடாைம ேகாடி ெபறும்.

நான்கு ேகாடி அடுக்கி இங்ேக நல்ல பாடல் வடித்தளித்ேதன் பான் மழைலத் ெதன் தமிழ்ேதர் மூருகா ! பரிந்ெதன்ைன விைரந்ேதற்பாய் குமரா !

ேவலைனப் ேபாற்றுேவாம் ேவலைனப் ேபாற்றுேவாம் வடிேவலமுர்த்தியாம் முருகைனப் ேபாற்றுேவாம் ேதவாதிேதவன் திருமகைனப் ேபாற்றுேவாம்

ேதவாைன வள்ளியுடன் காட்சி தரும் ஆறுமுகக் கந்தைனப் ேபாற்றுேவாம் கடம்பைனப் ேபாற்றுேவாம் கார்த்திைகெபண்களின் குமரைனப் ேபாற்றுேவாம்

ஒளைவக்குத் தமிழ் தந்த பழநிமைல நாதன் அருணகிரி ேபாற்றிடும் திருப்புகழ் நாதன்

SCENE 9: AVVAI HUMBLED BY THE COWHERD: Tired after continuing her mission for many years she prays to the Lord for salvation from the bondage of the physical. To remove her last semblance of ego, Lord Muruga, known as the God of Tamil, appears as a cowherd and tricks her with his play of words on the Naaval Pazham (Jambu). He asks her, “Would you prefer them hot or cold”. She was bemused, and asked for cold fruits. The boy shook the branches and lot of fruits fell down. She picked up a fruit from the ground and blew the dust off it. As she was about to eat it, the boy teasingly asked whether the fruit was so hot that it needed her to blow on it. She was awe-struck; she who had been imparting knowledge to others was unable to grasp this boy's simple logic. "I, an old axe who could withstand the hardest ebony must acknowledge defeat before this watery young plantain stem!" Stung by the loss to a lowly cowherd she is distraught when at that point Lord Muruga reveals himself and makes her realize that there is still a lot more to be done and learnt by ridding oneself of the ego, that is the final step on spiritual evolution.

நாவல் மரத்தில் ஏறியுள்ள சிறுவா! மாடுகள் ெமய்த் திடும் சிறுவா-

வாட்டும் பசியால் வாடுகின்ேறன் அப்பா நாவலங்கனிகள் சில நயந்து பறித்துப் ேபாடு! நல்ல நல்ல கனிகைள நண்கு ேதர்ந்து ேபாடு!

ேபாடவா ? பழம் ேபாடவா ? பாட்டி ேபாடவா? பழம் ேபாடவா?

சுடுகிற பழம் ேபாடவா? சுடாத பழம் ேபாடவா? சுடுகிற பழம் - சுடாத பழம் - எதுேவண்டும் பாட்டி உனக்கு ?

கனிந்த நறுங்கனிகைளேய பறித்தான் - சிறுவன் பழுத்த நல்ல பழங்கைளேய பறித்தான் - அவ்ைவ பாட்டி மணலில் விழுந்த பழங்கைள எடுத்தாள்

பரபரப்பாய் ஊதி ஊதிச் சைளத்தாள்.

பாட்டி ! பழம் சுடுகிறதா ? ஊதுகிறாய் ஏேனா ? என்று சிறுவன் எள்ளி நைக புரிந்தான். அவ்ைவயின் ஆணவம் அகன்றது.

கருங்காலி மரக்கட்ைடையக் ேகாடரி பிளந்ததப்பா கதலித் தண்டில் வழீ அது ேதாற்றதப்பா - இங்ேக கார் எருைம ேமய்க்கும் சிறுவன் ெவன்றான் கற்றெதல்லாம் ஒன்றுமில்ைல நின்ேறன். இச்சிறுவன் தன்னிடம் நான் ேதாற்ேறன். சிறுவன் ெவன்றான் - நாேனா ேதாற்ேறன்;

சிவகுமாரேன ! சக்தி பாலேன வா! வா! வா! சரவணபவ குக சண்முக நாதா வா! வா! வா! ஓங்கார உயர் தத்துவேன நீ வா! வா! வா! கந்தா ேவலா சுவாமிநாதா ேவலவா வா!

SCENE 10: VINAYAGAR AGAVAL AND ATTAINMENT OF SIVALOKA: It is believed that Avvaiyar did not die a normal death. Instead, she was transported bodily to Kailash, the abode of Lord Shiva, by Lord Ganesha Himself. This is associated with one of the most popular hymns to Lord Ganesha, the Vinayagar Agaval. This was sung upon her having Darshan of the lord in special circumstances before her final journey to Kailash. One day, near the end of her life, it is said that Auvaiyar was in the midst of her daily worship of her beloved Ganesha. She had a vision in which Saint Sundarar was proceeding to Mount Kailash, Siva's abode, with his comrade, King Seraman. Sundarar was riding a white elephant, and Seraman was on a white horse. They were as aware of her as she was of them. She became disturbed and tried to rush her worship, filled with a yearning to join her spiritual friends on their last journey. But Lord Ganesha appeared and told her to finish her rituals calmly and without haste, with the promise that she would be taken to Kailash ahead of her two friends. Thereupon she entered her trance even more deeply and sang the renowned hymn of praise entitled Vinayaka Agaval. As she finished her worship and placed the sacramental offering at His gracious feet, Vinayaka appeared before her, lifted her in His gentle trunk and delivered her to the Sivaloka, to Mount Kailash, before the two friends arrived. When Seraman Perumal inquired how it was that she had arrived ahead of them, she sang this in her unique and charming Tamil: O king, is there anything unattainable, To them who intensely contemplate, On the fragrant feet of the son, Of Ummaiyal, of sweet and comely speech? The thunderous thud of the swift elephant, And that of the agile horse must give place, To that of the rider of this old dame! He is none other than the mighty Mahaganapati.

VINAYAGAR AGAVAL Cool, fragrant lotus feet with anklets tinkling sweet, gold girdle, flower-soft garment setting off the comely hips, pot-belly and big, heavy tusk, elephant-face with the bright red mark, five hands, the goad, the noose, blue body dwelling in the heart, pendulous jaws, four mighty shoulders, three eyes and the three required marks, two ears, the gold crown gleaming, the breast aglow with the triple thread, O Being, bright and beautiful!

Wish-yielding elephant, born of the Master of Mystery in Mount Kailasa, mouse-rider, fond of the three famed fruits, desiring to make me yours this instant, you like a mother have appeared before me and cut the delusion of unending births. You have come and entered my heart, imprinting clear the five prime letters, set foot in the world in the form of a guru, declared the final truth is this, gladly, graciously shown the way of life unfading.

With that unfailing weapon, your glance, you have put an end to my heinous sins, poured in my ear uncloying precepts, laid bare for me the clarity of ever-fresh awareness, sweetly given me your sweet grace for firm control of the senses five, taught how to still the organs of action; snapped my two-fold karma and dispelled my darkness, giving, out of grace, a place for me in all four states; dissolved the illusion of triple filth, taught me how to shut the five sense gates of the nine-door temple, fixed me firm in the six yogic centers, stilled my speech, taught me the writ of ida and pingala, shown me at last the head of sushumna.

To the tongue of the serpent that sinks and soars you have brought the force sustaining the three bright spheres of sun, moon and fire, the mantra unspoken asleep in the snake, and explicitly uttered it; imparted the skill of raising by breath the raging flame of muladhara; explained the secret of immortality, the sun's movement and the charm of the moon; the water lily's friend, the sixteen states of the prasada mantra; revealed to me in thoughtful wisdom the six-faced form and the meanings four; disclosed to me the subtle body and the eight separate modes of being; the orifice of Brahman opened, giving me miraculous powers, by your sweet grace, and mukti, too; revealed my Self to me and by your grace swept away accumulated karma, stilled my mind in tranquil calm beyond speech and thought; clarified my intellect, plunged me in bliss which is the common ground of light and darkness.

Boundless beatitude you have given me, ended all affliction, shown the way of grace: Siva eternal at the core of sound, Sivalinga within the heart, atom within atom, vast beyond all vastness, sweetness hid in the hardened node. You have steadied me clear in human form all besmeared with holy ashes; added me to the congregation of your servants true and trusty; made me experience in my heart the inmost meaning of the five letters; restored my real state to me; and rule me now, O Master of Wisdom, Vinayaka, your feet alone, are my sole refuge.

வாக்குண்டாம் நல்ல மனமுண்டாம் மாமலராள்

ேநாக்குண்டாம் ேமனி நுடங்காது - பூக்ெகாண்டு

துப்பார் திருேமனி தும்பிக்ைக யான்பாதம்

தப்பாமல் சார்வார் தமக்கு.

சீதக் களபச் ெசந்தா மைரப்பூம் பாதச் சிலம்பு பலவிைச பாடப்

ெபான்னைர ஞாணும் பூந்துகில் ஆைடயும் வன்னமருங்கில் வளர்ந்தழ ெகறிப்பப் ேபைழ வயிறும் ெபரும்பாரக் ேகாடும் ேவழ முகமும் விளங்குசிந் தூரமும் அஞ்சு கரமும் அங்குச பாசமும்

ெநஞ்சிற் குடிெகாண்ட நீல ேமனியும் நான்ற வாயும் நாலிரு புயமும்

மூன்று கண்ணும் மும்மதச் சுவடும் இரண்டு ெசவியும் இலங்குெபான் முடியும் திரண்டமுப் புரிநூல் திகெழாளி மார்பும் ெசாற்பதம் கடந்த துரியெமய்ஞ் ஞான

அற்புதம் நின்ற கற்பகக் களிேற! முப்பழ நுகரும் மூஷிக வாகன!

இப்ெபாழு ெதன்ைன ஆட்ெகாள ேவண்டித் தாயா ெயனக்குத் தாெனழுந் தருளி மாயாப் பிறவி மயக்கம் அறுத்துத்

திருந்திய முதைலந் ெதழுத்தும் ெதளிவாய்ப் ெபாருந்தேவ வந்ெதன் உளந்தனில் புகுந்து

குருவடி வாகிக் குவலயந் தன்னில் திருவடி ைவத்துத் திறமிது ெபாருெளன வாடா வைகதான் மகிழ்ந்ெதனக் கருளிக் ேகாடா யுதத்தால் ெகாடுவிைன கைளந்ேத உவட்டா உபேதசம் புகட்டிெயன் ெசவியில் ெதவிட்டாத ஞானத் ெதளிைவயும் காட்டி ஐம்புலன் தன்ைன அடக்கும் உபாயம்

இன்புறு கருைணயின் இனிெதனக் கருளிக் கருவிக ெளாடுங்கும் கருத்திைன யறிவித்(து) இருவிைன தன்ைன அறுத்திருள் கடிந்து தலெமாரு நான்கும் தந்ெதனக் கருளி மலெமாரு மூன்றின் மயக்கம் அறுத்ேத ஒன்பது வாயில் ஒருமந் திரத்தால்

ஐம்புலக் கதைவ அைடப்பதும் காட்டி ஆறா தாரத்(து) அங்குச நிைலயும் ேபறா நிறுத்திப் ேபச்சுைர யறுத்ேத

இைடபிங் கைலயின் எழுத்தறி வித்துக் கைடயிற் சுழுமுைனக் கபாலமும் காட்டி மூன்றுமண் டலத்தின் முட்டிய தூணின் நான்ெறழு பாம்பின் நாவில் உணர்த்திக்

குண்டலி யதனிற் கூடிய அசைப விண்ெடழு மந்திரம் ெவளிப்பட உைரத்து மூலா தாரத்தின் மூண்ெடழு கனைலக் காலால் எழுப்பும் கருத்தறி வித்ேத

அமுத நிைலயும் ஆதித்தன் இயக்கமும் குமுத சகாயன் குணத்ைதயும் கூறி

இைடச்சக் கரத்தின் ஈெரட்டு நிைலயும் உடல்சக் கரத்தின் உறுப்ைபயும் காட்டிச் சண்முகத் தூலமும் சதுர்முக சூக்கமும் எண் முகமாக இனிெதனக் கருளிப் புரியட்ட காயம் புலப்பட எனக்குத்

ெதரிெயட்டு நிைலயும் ெதரிசனப் படுத்திக் கருத்தினில் கபால வாயில் காட்டி

இருத்தி முத்தி யினிெதனக் கருளி என்ைன யறிவித்(து) எனக்கருள் ெசய்து

முன்ைன விைனயின் முதைலக் கைளந்து வாக்கும் மனமும் இல்லா மேனாலயம் ேதக்கிேய ெயன்றன் சிந்ைத ெதளிவித்(து) இருள்ெவளி யிரண்டுக்(கு) ஒன்றிடம் என்ன

அருள்தரும் ஆனந்தத்(து) அழுத்திெயன் ெசவியில் எல்ைல யில்லா ஆனந் தம்அளித்(து) அல்லல் கைளந்ேத அருள்வழி காட்டிச் சத்தத்தின் உள்ேள சதாசிவம் காட்டிச் சித்தத்தின் உள்ேள சிவலிங்கம் காட்டி

அணுவிற்(கு) அணுவாய் அப்பாலுக்(கு) அப்பாலாய்க் கணுமுற்றி நின்ற கரும்புள்ேள காட்டி ேவடமும் நீறும் விளங்க நிறுத்திக்

கூடுெமய்த் ெதாண்டர் குழாத்துடன் கூட்டி அஞ்சக் கரத்தின் அரும்ெபாருள் தன்ைன ெநஞ்சக் கருத்தின் நிைலயறி வித்துத் தத்துவ நிைலையத் தந்ெதைன யாண்ட

வித்தக விநாயக விைரகழல் சரேண!

சிவாய நம என்று சிந்தித் திருப்ேபார்க்கு

அபாயம் ஒருநாளும் இல்ைல - உபாயம்

இதுேவ(;) மதியாகும் அல்லாத எல்லாம்

விதிேய மதியாய் விடும்.

ேதவர் குறளும் திருநான் மைறமுடிவும்

மூவர் தமிழும் முனிெமாழியும் - ேகாைவ

திருவா சகமும் திருமூலர் ெசால்லும்

ஒருவா சகெமன் றுணர்.