TÖRE

EVRENSELTÜRKUYGARLIĞININ ORTAK SES Đ Bu kitabın her türlü yayın hakkı Fikir ve sanat eserleri yasası gereğince, Töre yayın grubuna aittir. 1. Basım Ocak 2001 Kapak; Davut Akova Dizgi; Saadet Mutlu Baskı ;Kaya matbaası Töre Yayın Grubu, TÜRK 2000'ler Vakfı Rüstempaşa Medresesi, Yeşildirek - Đstanbul 0212-2406555 0212 -2462997 Teşekkür Töre Yayın Grubu araştırma ekibi Mustafa Kemal derneğince hazırlanan ve Hürriyet gazetesi

dış baskısında yayımlanan yazılardan ve bu dernek araştırmacılarım bizle paylaştığı belge ve bilgilerden geniş surette yararlanmıştır. Sayın başkan Kamran Baran'ın şahsında, kendilerine teşekkür ederim

S. Kemal Ermetin Sultan Abdülmecid'in 1839 Tanzimat Fermanı, yani her alanda batılılaşma çabası,

Anglosakson-Slav rekabetine denge kuvvetleri olarak Latinleri temsil eden Fransa'yı ve Germenleri temsil eden Almanya'yı politika sahnesine sokmuştu. Bir başka kıtada Amerika'da da ulusal birliğini kurmuş olan yeni kıta dünya dengesinin odak noktası Osmanlı'nın hala egemen olduğu stratejik bölgelere yönelmişti. Burada olup bitenler bu hakimiyet kavgası yapan mihraklar için hayati bölge idi ve bu bölgede gerçekleri kavrayabilmek için aralarında çetin bîr mücadele başladı. Elinizdeki kitap, bu gizli-açık çekişmenin ibret örülü bir sayfasıdır. Avrupa ülkelerinin ve Amerika'nın dünyayı yönetme mücadelelerinin nerelere kadar uzandığını, hangi çarelere başvurduklarını, neleri gündeme aldıklarının kolaylıkla hatıra gelmeyen bir denemesidir.

Cemal Kutay BAŞLARKEN Batının tümü,y azıl ı, sözlü, görsel, işitsel, renkli renksiz, basın ve yayın organlarıyla,Kongre,

parlamento, kiliseleri ve her türlü imkanları ile, tek ağız tek kalem halinde sonsuz bir mutlulukla nihayet Türkleri SEVR'in kabulüne mecbur kılacak şartlardan birini daha haykırmaktalar:

20. YÜZYI.LIN ĐLK SOYKIRIMINI YAPANLAR TÜRKLERDĐR !.. On kereden fazla, azimle, Ortadoğu’yu kan ateş içinde bırakan Haçlıların heveslerini

kursaklarında bırakan Türklerden, bir kere daha intikam almanın sırası gelmiştir. Bu intikam için, her tür yalan, iftira, sahtekarlık ikiyüzlülük Nazi Almaması propagandacısı Göbbels usulüher tür işkenceyle cinayetler meşrudur. Ne dinleri, ne Đmanları, hiçbirşey onları durdurmamıştır. Devam etmektedirler.

Sözü tarihçilere bırakalım ve 20. yüzyılın başlangıcındaki soykırımlarına genel çizgilerle bir göz atalım. Bu tarihi şeref (!) Önce Đngiliz ve Almanlara aittir.

Đngilizler 1841'de Đrlandalıları yok etmek için, onları aç bırakma çaresini bulmuşlar ve 1911 de 8.100.000 Đrlandalının sayısı 3.800.000 e düşmüştür. Kısacası, Đngiltere 20. yüzyıla aç bırakarak öldürdüğü Đrlandalılarla girmiştir. Bütün dünyada büyük yankılar uyandıran bu cinayetlerini örtmek ve unutturmak için Đngilizler 1914 ağustosunda. Wellington House'ın temelini atmışlardır. Esas görevi Đngiliz ordusu konusunda haber vermek olan bu merkez, Lloyd George'un "ökeyi" ile tarihi bir yalan makinesi halinde çalışmaya koyulmuştur.

Almanlar aleyhinde düzmece haberler verdikleri gibi, Tiflis’te çıkan "Horizon", Đngiltere’de çıkan "Ararat", Fransa’da çıkan, "Armenia", ABD de çıkan "Goçnak" vb.. gibi gazeteleri Ermeni patriklerinin ve ABD misyonerlerinin ve onlara kayıtsız şartsız inananların verdikleri duyumlara dayanan haberler bu merkezin büroları arasında dolaşarak, kavram değişikliğine uğratılıp, sonunda resmi haber haline dönüşür. Ve Wellington House'in Avrupa ve Amerika'daki büroları tarafından yayılır. Bu haberler arasında, Ermeni cinayetleri tersine çevrilip Türklerin işledikleri cinayetler haline sokulmuştur.

Fransızlar bu çabalara , ileri seviyedeki montaj tekniği ile katılırlar. Sömürgelerinde işledikleri kıyımlardan söz etmiyoruz.

Almanlar 20. yüzyılın ilk soykırımını 1904'de günümüzdeki adıyla Namibya'da yapmışlar ve bir etninin hemen hemen tümünü yok etmişlerdir. Rus Çarlarının cinayetlerinin sayısını incelemedik. Fakat 1905'te Çar karşıtı bir gösteri kanla sona ermiştir. Sibirya'ya sürülenler ve açlıktan Ölenleri geçiyoruz. Ayrıca kendilerine ağır bir yok etme siyaseti uygulanan Türklerin sayısını ve bu cinayetlerin tarihi belgelerini henüz ele geçiremedik.

20. yüzyılın dördüncü soykırımı "Türk Soykırımı" yapma şerefi (?!) Batılıların ilhamı, yardım

ve teşvikleriyle "tetikçi" rolüne soyunduğunu bir türlü idrak edemeyip Ermenistan kurma sözü ile aldatılmış olan Ermeni yöneticileri, komitacıları ve onların Đşbirlikçilerinindir. 1780'de Osmanlı yönetimine silahlı başkaldırıyla yerel çatışmalar başlamış, 1914'te Rusya, Đngiltere, Fransa, ABD ve öteki Batılıların çeşitli nitelikteki yardımlarıyla bîr iç savaş şeklini alarak Türk Etnik Kırımı haline dönüşmüş Kafkaslar ve bütün güney doğuya yayılmış, 13-14 Eylül 1922'de Đzmir'in yakılmasıyla sona ermiştir.

20. yüzyılın beşinci soykırımını yapanlar, Đzmir-Polatlı çizgisine 1919-1922'ye kadar her yeri yakıp yıkan ve Türkleri katleden Yunanlılardır. Manisa hemen tümüyle yakılmıştır. Fakat Yunanlılar, ilk gerçek anlamda ve geniş bir şekilde Türk soykırımım 1821 yılında yapmışlar ve 900.000 Türk'ü katletmişlerdir. Türklere ne oldu diye sorulduğunda "onları ay yuttu" diye cevap vermişlerdir.'

Bundan sonra Rusların 1876'da yaptıkları (eskilerin 93 Harbi diye tanıdıkları) Bulgar Türklerinin tümünü yok etmek için yaptıkları Türk soykınmı gelir. 450.000 Türk öldürülmüş, 1.500.000'u Đstanbul'a ve Anadolu’ya kaçmışlardır. 200.000 kişi de sığındıkları Rodop dağlarında yok olmuşlardır.

ABD Đse kızıl derili katliamlarıyla soykırımları listesinde yer alır. Son kızıl derili katliamı 1891'de yapılmıştır. Bu güney Dakota'daki Wounded Knee katliamıdır."

Altıncı cinayet 1932-1935 arasında 5.000.000 kadar Ukraynalıyı aç bırakarak ölümlerine neden olan Ruslara aittir.

Yedinci cinayet serisi 1935'te Đtalyanlar tarafından işlenmiştir. Büyük Roma imparatorluğu hayalindeki Mussolini kuvvetleri Habeşistan'a (Etiyopya'ya) saldırmışlar, ülkelerini ok ve yay ile savunan Habeşlere karşı zehirli gaz ve tank kullanmışlardır.

Sekizinci seri cinayetler 1936'de Bükreş'te işlenmiş ve Hitler hayranı Ermeniler Yahudilere saldırmışlar ve onları yok etmeye uğraşmışlardır.

Đşte Türkleri soykırımcı görmek isteyen bunun için meclislerinden karar çıkartmak isteyen masum(?!) Batılıların cinayetler serisinin muhteşem tablosu!..

Bu soykırımları günümüzde de Çin boyunduruğundaki Doğu Türkistan Türkleri ve Afganistan’da, Türkiye’de "şeriat savaşçısı Talibanlar" olarak tanıtılan, ancak asıl uğraşları Özbek ve Türkmenleri yok etmek olan Peştunlarca devam ettirilmektedir. Ve tabii ki "insan haklan savunucusu" (!) Batılı devletlerden yine ses çıkmamaktadır. Türk soykırımından ülkemizdeki ve dışarıdaki Ermeni halkının tümünü sorumlu tutmak gibi bir düşüncemiz yoktur. Ermeni sorunu Rusya, Đngiltere ve Fransa'nın Osmanlı Đmparatorluğunu paylaşmaları ve ABD'nin doğuda Protestan bir Ermeni devleti kurma isteklerinden doğmuştur. Bu nedenle tezgahlanmış olan etniler politikasının büyük etkisinde kalan maceracı Ermeni yöneticilerinin tutumları, bunların teşvik ve tahrikleriyle dışta ve içte kurulan ve birer cinayet şebekesi olarak çalışan komitalar, komitacılar ve bunların Ermeni ve öteki halklardan oluşan işbirlikçileridir.

Selçuklulardan beri barış içinde yaşamış, Osmanlı imparatorluğunun yönetiminde ticaret, sanat ve zenaatınıda çok Önemli roller oynamış "millet-i sadıka" sıfatını kazanmış olan Ermeni halkı, halen gene barış içinde bulunduğumuz Ermeni vatandaşlarımız, Türk soykırımından asla sorumlu olamazlar.

Bu kitabımız "mĐIlet-i sadıka"nın etniler politikasıyla suça azmettirilmiş, aldatılmış, olduğunu ortaya koyar. Dıştaki maceracı Ermenilerin, aldatmaya devam ettikleri Ermeni halkına ve Özellikle Ermeni gençlerine gerçekleri iletmeyi gaye edinir.

Yerel, ulusal, uluslararası meclislerde alınacak kararların her şeyden önce Türk milleti tarafından asla kabul edilmeyeceğini bu meclislerin tarih yazamayacaklarını açığı çıkarır. 1985'te ABD'li bilim adamlarının "tarih tarihçiler tarafından yazılır" bildirisini hatırlatır ve yine hatırlatır ki Selçuklular Anadolu'yu Bizans'tan almışlardır. Devletler hukuku Anadolu'nun doğusunda bir Ermenistan kurulmasını bu nedenle asla kabul etmez.

OLAYLARIN ÖZET Đ SORULAR-CEVAPLAR Kitabımıza, hemen vatandaşlarımızın ilk seviyede merak ettikleri konulan cevaplandırmakla

başlıyoruz : Ermeniler sürekli, masum olduklarını, hiçbir şey yapmadıkları halde, zalim Türkler tarafından

öldürüldüklerini iddia ederler. Gerçek Đse, bunun tam tersidir . 1780 - K.Maraş'ın Zeytun (Süleymaniye) kazasında, gerçekten refah içinde yaşayan

Ermeniler, daha da şımararak, IV'ncü Murat tarafından verildiğini Đddia ettikleri ve varlığım asla kanıtlayamadıkları ferman'a dayanarak 1774'ten beri vergi vermemektedirler; Sorunu çözmek için gelen Maraş valisi Ömer paşayı öldürürler. Kasaba 7 aylık bir sıkıyönetime tâbi kılınır... Bu, Ermenilerin Đmparatorluk yönetimine karşı Đlk SĐlâhlı isyandir* (Kâmuran Gürün Ermeni Dosyası, .TTK. 1985 Ank).

19'ncuyüzyıl: 22Temmuz 1897-Başkale yöresinde Selmas'tan sınırı geçen Ermeni komitacıları Merzegi

köyüne saldırıp 150 kişiyi, kadın/erkek katlettiler. 20'nci yüzyıl : 4 mart 1915-Mergehu Đlçesinde akla hayale sığmaz canavarlıklarla öldürülen 67 kişiden,

kadınlara yapılan işkenceyle ilgili 8 örnek : (24 nisan'dan 51 gün önce!..) Güllü : Đyso'nun kızının memelerini koparmışlar. Sülnü : Karnını deşip bebeğini ateşe atmışlar. Fatma : Đbo'nun kızı parçalayıp fırına atmışlar. Fidan hatunu fırında yakmışlar. Gülfizar : Hacı'nın kızı, Musto'nun karısı, Fırında yakmışlar. Ruşi: Derviş'in karısı, Biro'nun kızı, fırında yakmışlar. Mahiye: Ali'nin kızı, Sivno'nun karısı vücudunu parçalamışlar.... Nadire, Hani, Zeliha : Irzlarına geçilmiş sonra öldürülmüşler. 23 mayıs 1921 , Müttefik Devletlerin Araştırma Komisyonu raporu: Grek ordusunun işgalinde

bulunan Yalova-Gemlik yöresindeki bütün kasaba ve köylerin tümünün y ok"" edilmesi için hazırlanmış olan bir plân bulunmuştur. Bu plan, Helen otoriteleri tarafından verilmiş olan bir emre göre, Grek ve Ermeni çeteleri tarafından uygulanmaya konulmuş ve bu uygulamaya Grek ordusunun da katılmış Olduğu tespit edilmiştir Đşte, masumiyet iddiasındaki Ermenilerin, 1780'de, Ermeniler tarafıdan Đzmir'in 13 eylül 1922'de yakılmasına kadar süren cinayetlerinden 4 Örnek:

24 NĐSAN 1915 ERMENĐ NÜFUSU, ÖLÜ SAYISI, ĐÇ SAVAŞ Ermeniler, 24 nisan 1915'te Ermeni

Soykırımının başladığını ve deportasyonla 1.200.000-1.500.000 Ermeni'nin, Türkler tarafından Öldürülmüş olduğunu ısrar ve Đnatla Đddia ederler. Bu sayı'nın 2 milyona çıkarıldığı hatta aştığı bile görülmüştür. Bilimsel ve hukukî değerdeki belgelerin ortaya koyduğu gerçekler şöyledir.

Doğu Anadolu'da bir Ermenistan kurmak Đçin..l914 martında incelemeler yapan Fransız/Ermeni komisyonu, bütün Đmparatorlukla Ermeni sayısını 1.283.704, Doğu Ana-doluda ise 542.000 olarak tespit etmiştir. Đstanbul Ermeni Patriğinin Đngilizlere bildirdiklerine göre, 1921'de tüm Ermeni sayısı 625.000'dir ki bu sayı, zorunlu göçten ve savaş sonrası evlerine dönenleri içerir."

Zamanın birleşmiş milletleri demek olan, Cemîyet-i Akvam' in göç bürosunun Dr. Fridtjon Nansen imzalı resmî raporuna göre Đlk dünya savaşında 400.000-420.000 Ermeni Rusya'ya geçmiştir. Rusya'yla yapılan 16 mart 1921 tarihli anlaşmayla gidenler kalmışlar ve Rusya yeni geleceklere sınırlarını kapamıştır.

625.000 + 420.00 = 1.045.000 olduğuna göre 1.300.000- 1.045.000 = 255.000. Đşte ölen Ermeni sayısı... Yalnız bu sayı, Ermenilerin Đddia ettikleri gibi, zorunlu göçle götürülüp öldürülmüş Ermenilerin sayısı demek de-ğilidir." Aşağıda görüleceği üzere, Oriy davasında 1985'te, Prof. T. Ataöv tarafından Ermenilerin 1914'ten 1922'ye kadar, küçüklü büyüklü 11 savaş yapmış olduklarını ve Er-menilerin bu çatışmalarda zayiat verdiklerini göstermiştir. '(Foreign Office 37! l 8556 7 E.27301 800144- K-Gürün)

Zorunlu göç ile Ermeni iddiası olan , Deportasyonun hiçbir ilgisi yoktur , aşağıda ayrıntılı olarak görülecektir; ölü sayısı 100.000 kadardır, katledilmemişlerdir.

Göç esnasında, kötü sağlık ve beslenme şartlan, büyük çapta bulaşıcı hastalıklar, yorgunluk, kafilelere saldırılar Ölüm nedenleridir.

Bu kafilelere refakat eden Türk askerleri de aynı şartlar içindedirler. Talât paşanın, göçün o zamanki imkânlar dahilinde en iyi şekilde olması için çaba gösterdiği,

Ermenilerin varlıklarını inkâr ettikleri belgelerle sabittir. Bu belgeleri Ankara'daki, yüz bin belgeyi içeren 224 ciltten oluşan , Osmanlı arşivinde görmek kabildir. Arşiv herkese açıktır.

Ermenilerin maksadı, bu zorunlu göç'ü Yahudi depor-tasyonuyla özdeşleştirerek, dikkatle sakladıkları ve 1780'de yerel olarak, nispeten sınırlı başlayan Türk kıyımının, 1914'ten 1922'ye kadar, bütün doğu ve güney doğuyu, bağımsızlık savaşında Yunanlılarla birlikte, batı Anadolu'yu da içine alan sürekli ve geniş oranda bir Türk kıyımı ve yıkımı olduğunu saklamak gayesi ve ayni zamanda da suçluluklarını gizlemeyi ve bu suçları bize yıkmayı hedef alır.

Elbetteki, ailesi, evi, mahallesi, köyü, kasabası en fecî şartlarda kıyım ve yıkım'a uğramış olan Türklerden hayatta kalanların 'vendetta' yaptıklarını, kin ve intikamla aynen karşılık verdiklerini inkâr edecek değiliz. Aslında, Ermenilerin neden oldukları bir iç savaş mevcuttur.

Fakat, Osmanlı hükümetinin asla bir soykırım kararı almadıkları, 1921'de Đngiliz Tahkik heyeti ve 1985'te Orly davasında hukukî ve bilimsel olarak ortaya konmuştur.

TÜRK SOYKIRIMLARI Tüm Türklerin uğradıkları Soykırımları listesi - bildiğimiz kadarıyla - şudur: 1- 1821 Yunan ihtilâlindeki Türk Soykırımı. 2- 1876'da (eski tarihle 93 harbi denen) Rusların, Osmanlı/Rus savaşında yaptıkları

Bulgaristan Türkleri Soykırımı. 3- Yunanlıların yaptıkları, Girit Türkleri Soykırımı. 4- Orta ve Üst Asya'da Çarlık Rusya'sının, 5- Orta ve Üst Asya'da Komünist Rusya'nın yaptıkları sistemli Türk kıyımı...geniş zamana

yayılan bu Türk kırım- 20 lan bîr araya toparlanınca ortaya büyük bîr Türk Soykırımı çıkar 6- Çin imparatorluğu ve 7- Komünist Çin tarafından Orta Asya'ya da Doğu Türkistan'da ve Moğolistan'da yapılan,

geniş zamana yayılan Türk kıyımları, sayılar alt alta toplanınca büyük Ölçekli bîr Türk Soykırımı meydana çıkar...

Son yıllarda ÇĐn yönetimi, Orta Asya'daki Türk tarihini yok etmek ve bu yörenin tarihini kendileriyle başlatmak için, Uygurları tarihi eserlerle beraber zaman içinde yok etme siyaseti gütmektedir.

8- Buna bir de Kıbrıs Türk kırımını katarsak, tarihte Nazilerin öldürdükleri Yahudi sayısını kat-kat aşacak sayılara ulaşılabilir. Fakat, tarihçilerimizin bu konularda hiçbir çalışması mevcut değildir. Onlar daha, Girit soykırımından kaçan ve Side'ye yerleşmiş olan Türkler arasında bile, hiçbir bilimsel araştırma yapmış değildirler."

Biz Ermeni iddialarını cevaplandırmaya devam edelim: Ermeniler, koskoca bir Đmparatorluğa kafa tutmak, kolayca isyan etmek, bu isyanları değişik tarih ve yerlerde korkmadan tekrarlamak, daha da ileri giderek, iç savaş çıkarmak ve bu savaşı en akla gelmeyecek seviyedeki canavarlıklarla bir TÜRK SOYKIRIMI haline getirmek cesaretini nereden bulmuşlardır?

Đşte, bu cesaret Ermenilere, Đmparatorluğu ETNĐK POLĐTĐKAYLA bölüşmek isteyen ve bunun için de Anadolu'da bu politikalarına o tarihte en uygun etnik grup olan Ermenileri tetikçi olarak kullanan Rusya, Đngiltere ve Fransa tarafından verilmiştir. Bu üç devlet, Osmanlı imparatorluğuna savaş açmışlar, ordularıyla fiilen, doğrudan ya da dolaylı olarak Ermenilere yardım etmişlerdir. Bir de, halk deyimiyle saman altından su yürüten 4'nd| kuvvet vardır :

Amerika Birleşik Devletleri. Đmparatorlukla savaş halinde değildir, Ermenilere yardım için çarpışan Amerikan askeri

yoktur fakat onların, Protestan Misyonerleri yardır. Ermenileri imparatorluğa karşı isyan ve ihtilâle hazırlayan, teşvik ve yardım eden ABD'li

Protestan misyonerleridir. Merkezi, Boston'da, Bacon Street 14- Massachuset-j tes'te bulunan THE AMERICAN

BOARD OF COMMIS SIONNERIES FOR FOREIGN MISSIONS, 1810'dı kurulur ve aynı yıl misyonerler, Ortadoğu'yu protestan yapmak(!) için harekete geçerler. Sonuç sıfırdır1,'(Türk Tarihinde E

meniler Sempozyumu, 9 Eylül Üni. Đzmir, 1983) 1820'de iki misyoner, P. Fiks ve L.Parson Đzmire çıkarlar, amaçlarını ifade ederler: En büyük

arzulan, bu günahkârlar ülkesi Osmanlı imparatorluğunun yıkıldığını görmektir. '(J.Gı-ahili, Prıııestan Diphımacy and Near Easl 1810 - 1927. B. $intşir)

Ermeni Katolik ve Ortodoks kiliselerinin karşı koymalarına rağmen, zayıf Osmanlı yönetimi, Anglo-Amerikan baskısına dayanamayarak 1834'te ilk protestan Öğrenimine boyun eğer.

ABD misyonerleri, 1850'den sonra yayılma alanlarını genişletip, Đmparatorluğu 3'e ayırır, 9 ilde (Đstanbul, Đzmir, J Merzifon, Kayseri, Tarsus , K.Maraş, G.Antep, Harput ve ' Van)'da kolejler açarlar.

1896'da 436 şapel ve kilise çalışma halindedir. 21 yerel okuldan 27.400 Ermeni öğrenci yetişmiştir; bu yıllara kadar Amerika'dan yapılan yardım 6 milyon dolardır Bunların içinde, Merzifon koleji, ilk ve en başta gelen bir fesat yuvası dır.

Başlangıçta Ermeniler, "Türklerin, Ermenilere zülüm yaptıkları" propagandasının ABD'de yayılması şartıyla" Protestanlığı kabul ederler. Bu şart sonradan, Misyonerlerin geleneği haline gelir "Ermeni katili zalim Türk" teması daima ĐşlenĐr.'(.4. Powel. The Struggie Par PovJtr in Mıısiem Asia . N.York,

Amerikalılar bu iftiralarla beyin yıkamasına tâbi kılınırlar ve Türklere karşı uyanan nefret günümüze kadar gelir. Halbuki, bilindiği gibi, Ermeniler, ticaretleri sanat ve zenaatları, yönetimde,

bakan ve büyükelçilik seviyeleriyle, dirlik ve düzen içindedirler, Đmparatorlukta, MĐLLET-Đ SADIKA diye adlandırılırlar. Bu durumu yakından bilen ve yaşayan misyonerler ve ABD yönetimi Türk karşıtı tu-tumlarından, asla dönmezler.

1921- Ermeni cinayetlerini ve bunların Türklere mal edildiğini bilen, insan hakları savunucusu Wilson'a, Babıâli'ye bir elçi göndermekten söz edildiğinde "yakında Türkiye mevcut olmayacak ki" cevabını verir. 1891 'de, New York'ta Dr. S. Krielyan HAĐK adlı ihtilâl gazetesini çıkarmıştır.

1893, l Haziran sayısında "Çarpışmamız, kan dökmemiz gerekir, kılıçlarınızı hazırlayın" diye yazar.

1893, 1 Kasımda "2 yıl kargaşalıklar çıkarılmalı, isyanı bastırmaya gelen Osmanlı kuvvetlerine karşı Batının yardımı istenmeli ve bir uluslararası kongreye gidilmelidir. (günümüzdeki PKK taktiği).Hınçakların yaptığı doğrudur,

Bizim de Anadolu dağlarında çarpışmamız gereklidir. Do- ğu'da bir Ermeni/Rus birliği vardır, biz de bir Ermeni/Ame- rikan birliği hazırlamalıyız. (VR.Mıra*, Tam Beelween 7lvo lands;Armeni-ens in Americe 1890 to wortd I, Cambridge

Massachusseıls 1983-B,Şimşir) 1890-1908 Đmparatorlukta, Ermeni isyanlarının geniş çapta -öteki Batılıların da katılmasıyla-

yapıldığı ve yerel cinayetlerin işlendiği dönemdir. 'IK. Gürün. a.g.e.> 1914'te ise bu cinayetler, DOĞU VE GÜNEY DOĞU BÖLGELERĐNDE TÜRK KIRIMI halini

alırlar. Bu konuda Senatoda, 33 bin belge vardır. Osmanlı yönetiminin davetiyle gelen ABD Senato Araştırma heyetinin başkanı General J.

Harbord'un Senatoya verdiği raporda: 1- Ermenilerin öldürdükleri Türk sayısı, Türk sivillerinin öldürdükleri Ermeni sayısının çok

üstündedir. 2- Bir Ermenistan kurulması için, Ermeni çoğunluğu yoktur, ifadeleri yer almaktadır. Bu rapor yayınlanmamıştır. Senato'da Ermeni suçlarını gösteren ve Ermeni taraftarı yapılan propagandaların tümüyle

yalan ve iftiraya dayandığını gösteren Amiral Bristol'un raporları da el yazısı olarak kalmıştır, yayınlanmamıştır.

Ermenilerin seçim şantajları, Protestan Misyonerlerinin tek yanlı raporları ve fanatik Ermeni yanlısı Morgentau'un raporları geçerli sayılmıştır. Bu da ABD'de çok derin bir Türk karşıtı kamu vicdanı yaratılmasına neden olmuştur.

ABD, Ermenilerin tazyikiyle Lozan'a katılmaz ve anlaşmaya imzasını koymaz, dolayısıyla, SEVR'Đ reddetmez.

24 Ancak, özel bir statüko ile Türkiye Cumhuriyetinin varlığını kabul eder. O Kitabımızın gözden geçirildiği ekim 2000 aylarında Ermenilerin seçim şantajını ve Bili

Clinton'un ağırlığını koyarak buna nasıl engel olduğunu gördük. Başkan Clinton'u büyük Türk dostu diye selâmladık!..

Atatürk diyordu ki "yalvarmalarla, lütuf beklemelerle Türk milletinin sorunları çözümlenemez". Biz ABD üst yöneticilerinden lütuf beklemiyoruz. Onların, tarihi çıkar aracı yapan, her tür

vicdan ve saygıdan uzak kişilere yazdıkları mektuplarda sadece,"Türkiye'nin stratejik durumu nedeniyle", Ermeni tasarısının geçmemesini istemek, doğrudan Ermeni iddialarını kabullenmek demektir. Başkan Clinton bu şekilde hareket etmiştir.

Bugün geçmeyen Ermeni tasarısı yarın, yeni şartlarda senatoya yeniden gelecektir. Ve yarın - eğer biz susar, tezlerimizi bütün yönleriyle yani Ermeni Soykırımı denen olayların aslında tersine çevrilmiş TÜRK SOYKIRIMI olduğunu ortaya koymazsak, başımıza gelebilecek büyük olaylardan, yalnız üst düzey yöneticilerimiz değil, hakkını korumayan, boş veren bir halk olarak bizler de sorumlu olacağız. Her ne kadar, tarih derslerinde bilgilendirilmemiş isek de. Ermeni sorunu konusunda, en az, 1971'den beri yapılmış yayınlar vardır ve bu yayınlar 1983'ten sonra, tümüyle belgelere dayalı, tam anlamıyla bilimsel değerde araştırmalar içeren yayınlardır. Sorun, merak edip okumak ve halk olarak sorumluluğumuzu bilmektir. / ĐŞTE BU KĐTAP, GERÇEKLERĐ YANSITAN BELCELERĐ, BÜYÜK ÇĐZGĐLER HALĐNDE ORTAYA

25 f KOYMAK VE ARTIK DAHA FAZLA GEÇ KALMA-| DAN HAYKIRMAMIZ ĐÇĐN

YAZILMIŞTIR. Ermeni Sorununu Senatodan geçmesi söz konusu olduğu son günde, sürekli Ermeni

propagandasına kapılmış ve yavaş-yavaş ona inanmış olan halkımızı hiç olmazsa son dakikada uyandırabilmek için. Đki gece sabaha kadar çalışarak, başta basınımız olmak üzere, gerekli gördüğümüz ve numaralarını bulabildiğimiz ulusal ve uluslararası kuruluşlara 2375 e-posta ve 367 faks mesajı yolladık.

26 2000 YILINDA AMERĐKAN MĐSYONERLERĐ Ermeni tasarısı tartışmaları ve Başkan Clinton'un davranışı bizim, ABD misyonerleri

sorununa geri dönmemizi gerektirmektedir. ABD misyonerlerinin faaliyetleri asla durmuş değildir. Halk dehâsı ne demiş: "Su uyur

düşman uyumaz". Binlerce yıllık tecrübeden doğan bu atasözünün ne kadar doğru olduğu, misyonerlerin Papalık ve ABD yönetimi tarafından yeniden görevlendirilmeleri ile ortaya çıkıyor.

Cumhuriyet'in 12 temmuz sayısında okuyoruz: OD-TÜ'de öğretim görevlisi Yrd. Doç. Ömer Turan, Hristiyan Misyonerlerinin, kendi yayınlarından yapmış olduğu tespitlere göre bildirmektedir:

1^1- Papa'nın 22 ocak 1991'de yayınladığı bildiride ve nüfusunun çoğu Protestan olan ABD başkanının 3 mart 1992'de yaptığı konuşmada "...Kilise öğretilerinin, Hıristiyanlığın, çöken komünist blok'a, Üçüncü dünya ülkelerine ve Đslâm Ülkelerine taşınması için..." misyonerleri göreve çağırmıştır.

2- Bunun için seçilen bölge 10-40'nci paraleller arasıdır ki, bu bölgede en çok Müslümanlar ve Türkler bulunur.

3- Türkiye, demokratik bir ülke olduğu için, propaganda faaliyeti kolayca yapılmakladır, Đncil günümüzün Türkçe'sine ve Türkiye'de yaşayan 14 azınlık grubunun diline çevrilmiştir. Sadece 1992'de Đncil propagandası yapan 250.000 mektup postalanmışım

4- Türkiye'de 14 kuruluşa bağlı 45'i Amerikan, 9'u Türk olmak üzere 54 Protestan misyoneri faaliyet göstermektedir. 5- Yeni Protestan kiliseleri açılmış, en az ulaşılmış olan Karadeniz ve doğu Anadolu bölgelerinde faaliyet hızlandırılmıştır. Kürtler, Aleviler, ve Lazlar Öncelikli seçilen hedeflerdir.

Acaba, Atalarımızın tecrübelerine uyarak yoğurdu üfleyerek mi yememiz gerekecek? Misyonerlerin plânlanmış olan yeni görevleri, bu kere Türkiye Cumhuriyeti topraklarında

tezgâhlanan, yeni bir Etniler politikasıdır ve bu yolun amacı, SEVR'Đ uygulamaktır. Bunun paralelinde, yeni bir Türk-Protestan kültürü yaratmak, Türk kültürünü geniş zaman

içinde bir de bu yolla eritmek yatar. Bilindiği gibi. Komünizme karşı, yeşil kuşak adı verilen 28

Đslâm kuşağı icat etmiş ve Türk-Đslam Kültürü diye, ata kültürümüzü kolayca eritecek bir

sistemi ilham etmiş olan Amerikan Ortadoğu siyaseti, misyonerlerinin bu yeni çalışmalarıyla, Türkleri silmenin bir öteki imkânını daha uygulamaya koymuşlardır.

Tarihten ders almalıyız ve uyumamalıyız. 23 ekim 2000 tarihli Hürriyet, bu çalışmalara paralel olabilecek bir başka teşebbüsün haberim veriyor :

Antalya'nın kardeş şehri Nürnberg, Beldibi'nde bir kilise açmak arzusundaymış...Kilisenin bütün masraflarını Almanlar vereceklermiş...Antalya'da Çok sayıda Alman varmış ?.,.Acaba, Alman turistlerin bol olduğu yerlerde kilise açmak, Alınanlarda bir alışkanlık mıdır?...Almanlar da ABD' liler gibi Protestan'dırlar...Herhalde, ABD' li misyonerlerle çok iyi anlaşacaklardır, diye düşünürüz !...

• • • Kitabımız, okuyucunun karışık görünen olayları kolayca algılayabilmesi için, 'makaleden

fasikül'e giden gelişme şeklini kullanmaktadır. Yani, Başlangıçta, olayların Özeti verilmektedir. Bunu izleyen bölümlerde ise özet, yerini, 1'nci bölümde, olayların kronolojik sıralanmasına bırakmakta, 2'nci bölümde, aynı olaylar, kronolojik sıra içinde daha da genişletilerek verilmektedir. Bu

nedenle okuyucu tekrarlarla karşılaşacaktır. Tekrarlardan maksat, okuyucuya, bütün malzemeyi her bölümde, müstakil ve tam olarak yeniden vermek, geri sayfa ve bölümlere dönme gereğinde bırakmamaktır.

29 BOLÜM 1 ERMENĐ SORUNU DENEN OLAYLARA TOPLU BAKI Ş GENEL ÇĐZGĐLERLE Olayları tarih içinde - Ermenilerin Türklere ne şartlarda Soykırımı uyguladıklarını, bu şartları

nasıl kendi lehlerine çevirdiklerini, silâhlı çatışmaları Soykırımı diye gösterdiklerini, ölü sayısını

inanılmaz sayılara çıkardıklarını, öldürdükleri Türklerden, yaptıkları, yıkımdan asla söz etmediklerini- genel çizgilerle görelim

ERMENĐ SORUNU, Osmanlı Đmparatorluğunun büyük devletler arasında paylaşılması arzusunun bir bölümüdür:

Ruslar, Akdeniz'e inmek isterler, bu amaçlan için himayelerinde kurulabilecek bir Ermenistan, onlar için bir atlama taşıdır.

Đngiltere, Rusya'nın Akdeniz'e inmesine engel olmak 33 ve o zamanki sömürgesi Hindistan'ın yolunu emniyete almak, Kafkas ve Musul petrollerine

sahip olmak ister. Fransa, güneydoğu ve Kilikya'ya sahip olma arzusun dadır, Ermenilere, Küçük Ermenistan

sözü verirler. Fakat verilen bu sözler asla kâğıda geçirilmemiştir. Osmanlı Đmparatorluğunun duraklama, gerileme dönemlerinden itibaren, Ermeni yöneticileri

büyük ümitlere kapılırlar. 1914 dünya savaşının başlamasıyla doğu ve güney doğu Anadolu'da, orta çağdan beri hayâl ettikleri Ermenistan'ı kurabilecekleri düşüncesiyle çok ağır bir değerlendirme yanlışı yaparlar:

Doğu Anadolu'da nüfus sayısı olarak azınlıktadırlar bir Ermenistan kurmak için gerekli çoğunluğa sahip değildirler. Đşte burada batılı yöneticiler, "Türk halkını yok edilebilir bir sürü" olarak görmüşler ve Anadolu'nun "Tür halkının vatanı" olduğu gerçeğini küçümsemişlerdir. B gerçek dışı tutumla, çoğunluğu elde edebilmek için, "Tür Etnik kıyımına" girişmişler, Batı ülkelerinin daima yanında olacağı hayâline kapılmışlardır. Bu ülkelerin gayelerinin aslında, yalnızca Anadolu topraklarına sahip olma olduğunu bir türlü görememişlerdir.

"Altı yüzyıllık bir imparatorluk" kavramı ile Osman Ermeni'sinin Anadolu topraklarını bile bilmeyen "nihilist olduğu iddia edilen 20 yaşlarındaki Rus Ermeni'si gençlerin kurdukları "komita, çete, terörist" kavramlarına bağ olmaları arasındaki farkı idrâk edememişlerdir.

Đmparatorluğun yıkılabileceğini ama "milletin ayakta kalabileceğini düşünememişlerdir. Bu şartlarda, Ermeni halkının, Selçuklular döneminden beri 800 yıl "PAX TURCA" Türk

Barışı'nda rahat ve bolluk içindeki yaşamları, kökü dışarıda Ermeni yöneticileri elinde felâkete dönüşmüş, vatana ihanet seviyesizliğine inmiş, ülke kan ve göz yaşı Đçinde bırakılmıştır.

Halbuki Ermeniler, Đmparatorluktaki azınlıklar arasında, en üst noktaya kadar yükselmişler ve 22 bakan, 33 milletvekili, 21 paşa, 7 Büyükelçi, 11 başkonsolos, 41 yüksek memuriyet konumunda bulunabilmişlerdir.

Đmparatorluğa bu seviyede hizmet ettikleri, Osmanlı sanat ve zenaat'ında önemli yerleri olduğu için onlara Millet-i Sadıka, Sadık halk adı verilmiştir.

Kökü dışarıda olan bu yöneticiler, yarattıkları felâketleri örtmek ve Osmanlı Đmparatorluğunu ve günümüzde -gerçeklerin su yüzüne çıkmasından büyük korku içinde kalarak- Türkiye Cumhuriyetini de suçlamak, Türkleri canavar göstermek için, en akla gelmedik "yalan, iftira ve sahtekârlıklar"a başvurmuşlardır.

Osmanlı Đmparatorluğu döneminde, Balkanlar, Anadolu -özellikle doğu, güney ve batı Anadolu'da- ve Arap yarımadasında, bizlere çeşitli şekil ve şiddette uygulanmış olan katliam ve soykırımların ıstırabım yaşamış olan Atatürk, Cumhuriyetin kuruluşundan sonra samîmi ve bilinçli olarak, halkımız ile bu cinayetlerden suçlu olan ülkelerin genç kuşaklan arasında kin ve intikam hissinin doğmamasını Đstiyordu.

Genç Türkiye Cumhuriyeti'nin geriye bakarak, Osmanlıca'sıyla "devr-i sabık" yaratmamasını, artık geçmişte kalan olayların -ne kadar ağır olursa olsun- hesabının sorulmamasını, bunun için gerilim ve intikam hisleri içinde yaşanmamasını istiyordu.

Onun prensibi, "ulusal ve kaçınılmaz" olmadıkça savaştan uzak durmak, yakın komşular, uzak dostlar ve bütün dünya devletleriyle barış içinde yaşamaktı; bu düşüncesini YURTTA BARIŞ, DÜNYADA BARIŞ prensibiyle ifade etmişti.

Bu prensibe uygun olarak Osmanlı imparatorluğunun son Đki yüzyılında yaşanmış olan fecî olaylar, tarih kitaplarına geçirilmemiş, yetişen neslin, komşularımıza sevgi ve güvenle bakması aşılanmıştı.

Fakat, karşımızda beşikten itibaren, evde, okulda, kitaplarda, gelenekselleşmiş Türk kiniyle yetişmiş, kitle halinde bir Batı vardı. Bu kin Osmanlı imparatorluğunun büyüklüğü karşısında tümüyle katmerleşmişti.

Ve Batının bu ideali, bütün ekonomik , siyasal ve toplumsal Đmkânlarını her fırsatta kullanarak, Osmanlı Đmparatorluğunu parçalamak, sonunda da altı ve üstü zengin Anadolu topraklarını paylaşmak, jeopolitik durumundan istifade etmek ve her şeyin üstünde Türkleri bu topraklardan sürmekti.

Gerçekçi olalım! günümüzde değişmiş hiçbir ley yoktur: BATI, BEKLEMEKTE OLDUĞU

PUSUDAN ÇIKMIŞTIR!, Đlk dünya savaşında Osmanlı imparatorluğundan geriye kalan Anadolu'yu aralarında

bölüşmek isteyen Rusya, Đngiltere ve Fransa, bu üç büyük(!) devlet, bu vaatlerinin gerçekleşmesi için Ermenileri kargaşalık çıkarmaya, isyan ve ihtilâle teşvik etmişlerdi.

Bu stratejiyi kabul etmiş olan Ermenilerin, başkaldırma, Đhtilâl derken, Türklerin Etnik temizliği haline dönüştürmeleri karşısında susmuşlardır ; çünkü ilham ettikleri, istedikleri zaten budur. Sonuç olarak Türkler, Ermeniler tarafından katledildiğinde bunu geçerli sayan Batı, Türk halkının münferit olaylar halinde intikam hislerinin doğrultusunda gerçekleştirdiği yerel saldırıları "Ermeni soykırımı " diye kabullenmişler ve genç kuşaklan bu iftirayla yetiştirmişlerdir. Buna her tür yayında, kitaplarda, ansiklopedilerde, dergilerde, basında yer vermişlerdir, vermeye de devam etmektedirler.

Ermenileri bu suça azmettirenler ve onları himayelerinde bir devlet kurmak sözüyle tetikçi olarak kullananlar sadece yukarıdaki üç ülke değil, değişik sorumluluklar taşıyan, blok halinde bütün Batılılardır.

Sorumluların başında, Başlangıç'ta gördüğümüz 1810'lardan itibaren Ermenileri imparatorluğa karşı - dinsel hislere dayanarak - kışkırtan, gerçek birer fesat yuvası olan ve çok geniş bir şekilde maddî yardımda bulunan Amerika Birleşik Devletleri Protestan misyonerleri, 436 Kilise ve şapel'leri ve 9 Amerikan koleji gelir. Bunun paralelinde,

Ermenilerin isyan merkezi olan Londra, Đngiltere bulunur. Rus Çarlığı Đse, Rus Ermenilerini bu işe koşarak, kışkırtmalarını fiili hale dönüştürmüştür. Fransa, Đngiltere ve Rusya'dan sonra onlarla yarış halindeki üçüncü devlettir. Fransız politikası,"Ermeni hâmisi" rolünü üstlenir. Paris ve Marsilya, Ermenilerin faal

oldukları iki merkezdir. Đmparatorluktaki çok sayıdaki kiliseler, özellikle Anadolu'dakiler, haberleşme, yardımlaşma ve

saklanma yerleridir . Kutsal odaları - gereğinde - katledilmiş cesetlerin gizlendiği yerlerdir. Bunlarla aynı amaçlara hizmet eden, Anadolu topraklarında açılmış olan, çok sayıdaki konsolosluklar, kiliseler seviyesinde çalışmaları yanında, Đstanbul'daki özellikle siyasal etkileri önemli olan büyükelçilikler yer alırlar.

Batı ülkelerinde ise, yalan, iftira üreten ve bunları zaman kaybetmeden yayan - genelde Türk kiniyle beslenmiş olan - Batı basını, uluslararası kamu vicdanı yaratılmasında en önemli etkendir.

Bu çerçevede, yöneticileri ve tarihçileri tarafından şartlandırılmış olan Ermeni halkının, isteyerek ya da istemeyerek azmettirilmiş olduğu suçu kabullenmiş olduklarını da unutmamak gerekir.

Günümüzde, Ermeni sorununda 1'nci seviyede suçlu olan Batı ülkeleri, suçlarının ortaya çıkmaması için

-perde arkasından- arşivleri Ermenilerin suçlu olduğunu gösteren çok sayıda belgelerle dolu olmasına rağmen

- tarihten utanmadan-, hakem rolü oynamaktadırlar. Bu kadarla kalmayıp, bir taraftan Parlamentolarında-belediye meclislerinde bile - Türkleri,

Ermeni Soykırımıyla itham ederken ve bunu politik şantaj diye kullanırken, öte yandan da Ermeni oylarını da çıkarlarının doğrultusunda kullanmaktalar. Đşte Batı uygarlığı insan hakları!..

Ermeniler bir kere daha Batılıların elinde oyuncaktırlar.' Batının yerel, Ulusal, Uluslararası meclisleri de tarih yazmaya heveslenerek politikayı da,

tarihi de maskara etmişlerdir... Bilimsel mantıktan utanmadan !. Fakat, Nisan 2000'de Fransız senatosunun ortaya, bilimsel bir tavır koyarak,« senatolar tarih

yazmazlar » prensibini ileri sürmeleri, tarihî gerçeğin meydan çıkmasında j saygıyla karşıladığımız, Đleri atılan büyük bir adımdır.

38 Ermeni yöneticilerinin iddialarına geçmeden Ermeni'lerin Đmparatorluktaki yerini görelim : Osmanlı imparatorluğunda Ermeniler , 33 milletvekili, 21 paşa, 7 büyükelçi, 11 başkonsolos

ve genel müdürlük görevlerinin yanında, sanatçıları ve zenaat'çılarıyla Osmanlı kültüründe önemli yer almışlardır. Bu samîmi davranışları nedeniyle kendilerine Millet'i Sadıka denmiştir. Ama, Bu sadık halktan aldatılmış, aldatılmayı kabul etmiş olanlar, aşağıda göreceğimiz nedenlerle Đmparatorluğa ihanet etmeye sürüklenmişler ve ihanet etmişlerdir.

Açıklamamızda "Ermeniler" - pek çoğu aldatılmış olan Ermeni halkının tümü demek değildir. Bu kelime bir deyim olarak, zamanın teröristleri olan Komitacıları ve onlara akla gelebilecek her tür yardımı yapmış olan iç ve dıştaki işbirlikçileri ve maceracı yöneticileri anlamım ifade eder.

Dilleri, inançları, gazeteleri, okulları, ticarethaneleriyle, anayasal haklarıyla, birer Türk vatandaşı olan Ermeni vatandaşlarımızı tedirgin etmek diye bir ard düşüncemiz asla yoktur. Komitacıların, gerekli gördüklerinde kendi halkından olanları da Öldürdüklerini, bunların arasında yaşlı, tecrübeli din adamlarının ve haraç vermeyen tanınmış Ermeni zenginlerinin de bulunduğunu

biliyoruz. Dıştaki, bazılarıyla ilişki içinde olduğumuz Ermenilerin, bugün hâlâ maceracı yöneticiler

elinde ıstırap çektikleri konusunda bilgimiz de vardır. Maalesef bu yöneticiler, Ermeni kuşaklarını "soykırımı" sahtekârlığıyla Türklere karşı büyük bir kin ve hınç Đçinde yetiştirmektedirler ;

Yayınımızın amacı halkımızın, Ermeni gençlerinin ve ayni zamanda Batılının , ERMENĐ SORUNUN SAKLI YÜZÜ konusunda bilgilendirilmeleri

Bunun, Osmanlı Đmparatorluğunu bölüşmek isteyen Batılıların, - Đlham, - Teşvik - Geniş çapta yardımlarıyla harekete geçen, - Ermeni komitacı ve Rus ordusundaki gönüllülerin doğu, güneydoğu Anadolu ve

Kafkaslarda neden oldukla n ĐÇSAVAŞ olduğunu bilmeleridir. Yalnız bu iç savaşta,: Đyi organize olmuş, plânlı bir şekilde hareket eden Er meni komitacılarına ve gönüllülerine,

karşı koymak mecburiyetinde olan sivil halkın Đmkânları kısıtlıdır ve pek çok hallerde sürpriz baskınlar karşısında savunmasız kalmışlar, beş cephede birden savaşan Türk Ordusu yardımla rina gelememiş ve bu nedenle pek çok zayiat vermişlerdir

Orduyla olan çatışmalarında Đse, Ermeniler bu çatışma lan, SOYKIRIMI olarak göstermişler, ölü sayılarım er ufak bir utanma hissi olmadan şişirmişlerdir, asla Türklerin ölü sayısını vermemişlerdir.

Ermeni sorununun; 1- politik, ekonomik vb... yönleri dolayısıyla, batılı tarafından her fırsatta büyük bir şantaj

vesilesi olarak kullanılmış olan, ISLAHAT ve REFORM'lar, 2- Çarlık Rusya'sının , Fransa'nın, Đngiltere'nin ve Öte ülkelerin manevraları, şantajları,

tehditleri ve bunların yanında, 3- Kiliselerin birbirleriyle rekabet halindeki kışkırtmaları, her tür yardımları, propagandaları, kısacası oynadıkları birinci derecedeki rollerinin çok yönlü ayırımları

konumuzun dışındadır. ERMENĐ YÖNETĐCĐLERĐNĐN ĐDDĐALARI : 1 -Hiçbir şeyden haberi olmayan masum Ermenilerin, 2- 24 nisan 1915 sabahı tutuklanarak, 3- Hükümetin emriyle, tüm Ermeni halkının kadın, ihtiyar, çocuk, ve sakatlar dahil hepsinin

öldürülmeleri Đçin, 4- Kafileler halinde göç ettirilmiş, 5- Göç esnasında, ya da elverişli zaman ve yerlerde öldürülmüşlerdir. 6- Bu şekilde yapılan Ermeni soykırımı sonucunda, Ermeni tarihçileri Ternon ve Şalyan'ın

vermiş oldukları sayılara göre , 1.200.000 - 1.500.000 Ermeni öldürülmüştür. Daha önceleri bu sayı 3.000.000'a kadar çıkmış, bir aralık 2.000.000'da ısrar edilmiştir.

Son zamanlara kadar, 1915'yılından daha ileri gidemeyen Ermenilerin, gerçeklerin yavaş-yavaş su yüzüne çıkması üzerine ve verdikleri sayılara inanılabilmesi için, 1915 tarihini 1922'ye kadar ilerletmişler, bu tarihi, Fransız Parlamentosunun "parlamentolar tarih yazmazlar" prensibiyle reddetmesi üzerine, çok cahilce, delilsiz, ispatsız uydurulan yalanlarla, 1923'e kadar uzatmışlar ve 1919 -1923 Bağımsızlık savaşımızı, Ermeni Soykırımının devamı diye göstermişler , Đstiklâl kahramanlarımızı,başta Atatürk olmak üzere, aşırı bir şekilde suçlamışlardır;

Gayeleri, Osmanlı yönetiminin işlememiş olduğu bir suçla, Türkiye Cumhuriyetini de itham etmek, Tazminat talep etmek ve sonunda da, bir zamanlar ancak himaye altında kurabilmiş oldukları Ermenistan'ı yeniden kurmak!..

Đkinci dünya savaşından sonra da, zorunlu göç'ü Nazilerin Yahudi deportasyonuna benzetip, bütün dünyayı daha iyi aldatmak, Türk karşıtı his ve düşünceleri daha da derinleştirmek için " Hitler'in Ermeni Soykırımım model aldığı " iftirasını uydurmuşlardır. Aslında, Hitler'le işbirliği yapan ve onu " kurtarıcı sayan ve Yahudilerin soykırımına katılan " ErmeniIer'dir!

Hattâ, Hitler ordularının, Rusya'da ilerlemesi sonucu, o orduları, Türkiye'de de bekleyen bazı Ermeni yöneticilerine cevap olarak, Đnönü döneminde "varlık vergisi" çıkarılmış olduğunu da incelemek gerekmektedir.

Ermeni Taktiği; Her yıl, 24 nisan 1915, soykırım tarihî diye tekrarlayarak, dikkati, 24 nisan 1915 etrafında

kutuplaştırırlar, tartışmalar, bu tarih ve bu kavram etrafında meydana gelir. Kaç Ermeni, ne şartlarda öldürülmüş, nasıl öldürülmüş, kim öldürmüş, karan kim vermiş, kim uygulamış...Osmanlılar ve günümüzde Türkler, bu suçu neden inkâr ediyorlar, niçin özür dilemiyorlar, Artık inkâr inadından vazgeçmelidirler?

Bu iddia üzerinde o kadar çok yayın yapılmıştır ki, bütün dünyada 24 nisan 1915 refleks

haline gelmiştir. Bizde de resmi tarih yoluyla bilgilendirilmemiş olan halkımız, bir tür kaderciliğin verdiği

gevşeklikle, oyunu merak etmemiş, pek azı 1970'lerden beri mevcut kitaplara bir göz bile atmamışlardır.

24 nisan!915'e nasıl gelinmiştir, neden gelinmiştir, önceleri ne olmuştur ? Osmanlılar, Batı ülkelerinin Đmparatorluğu parçalamak için, her bahaneyi fırsat saydığı bu

yıllarda, özellikle savaş esnasında, sorumluluğu sonsuz olan bir harekete, soykırımına teşebbüs edecek kadar dar görüşlümüdürler?

24 Nisan'a kadar Ermeniler, bir tek Türk bile öldürmemişler midir ? Komitalar, çeteler nasıl oluşmuşlar, nereden gelmişlerdir, faaliyetleri nedir ? Ermeni taktiği, tümüyle sorulabilecek ve yanıt aranacak bu soruların düşünülmesine imkân

vermemektedir. Öldürdükleri Türklerden, yaptıkları kıyım ve yıkımdan asla söz etmemeye büyük itina

göstermekte, bu gerçekleri Ermeni halkından da saklamaktadırlar, Silâhlı çatışmaları, yaptıkları Türk kıyımını, Ermeni katliamı diye göstermekte... Ölü Ermeni sayısını, inanılmaz bir şeklide şişirmekte... Her şekil ve fırsatta, aralıksız olarak," hiçbir şeyden haberi olmayan, masum (!)

Ermenilerin"... Sömürgeci ülkelerin icra ettikleri, kitle halinde tutuklama ve yok etme tarzında bir davranışla

soykırımına uğratıldığı Đddiasını tekrarlamakta... Kafalarda bu iddiaları refleks haline getirmektedirler... Türkleri aşağılamak; Bunu, çıkarlarını elde etmek için bir şantaj aracı yapan, Batılılar da, bu iddiaları -böylesi

işlerine geldiği için- doğru olarak kabul etmekte ve masum(!) Ermenilerin yanı başında yer almaktadırlar.

Bu kurnaz davranışlarıyla da Batılılar, Ermenileri suça azmettirmek, onlara, para, silâh yardımları yapmak, kiliseler, konsolosluklar, sefaretler ve basın yoluyla çok yönlü imkânları sağlamakla, esas suçlu olduklarını gizlemekte ve bunun dışında bir de hakem rolü oynamaktadırlar.

Bir an için Ermeni iddialarının, Soykırımının, doğru oldüğünü kabul edelim, bu takdirde soruyoruz :

- Niçin, Ermeniler 1916'dan beri önce Osmanlıca, sonra da Türkçe yapılan yayınları, bu yayınlar ortaya çıkar çıkmaz satın alıp yok etmişlerdir ?

Örnekler : - 1916'da "Teşkilât-ı mahsusa" tarafından bastırılan « Ermeni meselesi ve Türkiye» adıyla,

Abdullah Yaman tarafından Otağ yayınevinde 1973'te bastırılan ve aslı ," Đslâm Ahâlinin Duçar Oldukları Mezâlim Hakkında Vesaike Müstenid Malûmat" Müslüman halkın uğradıkları zalimlikler konusunda belgelere dayanan bilgiler adlı kitaptır. Piyasadan yok olmuştur. Bunun üzerine genelkurmayda görevli Đsmet(Đnönü)Bey, 1919 şubatında Đstanbul'a gelen Kâzım Karabekir paşanın tavsiyesiyle, kitabın 69 resim ilâvesiyle, ikinci baskısını yaptırtmıstır.

- Ayni yıl « Docurnents Relatifs Aux Atrocites commis par leş Armeniens sur la population Musulmane »(Müslüman halka Ermeniler tarafından yapılan zalimlikleri gösteren belgeler) Fransızca adıyla, 73 sayfa ve 69 resimle Millî Kongre yayınları arasında Đstanbul'da bastırılmıştır. *{Osmanlı ve Sovyet belgeleriyle Ermeni mezâlimi , Hulil K. Türkülü TKAE 1962 Ankara)

- Ermeni amal ve harekât-i ihtilâliyyesi, tesâvir ve vesâ-ik(Ermeni emelleri ve ihtilâl hareketleri, resimler ve belgeler), Ahmet Đhsan matbaası 1917

- Ermenilerin Erzurum canavarlıkları hakkında, bir Rus üst-subay'ının notları , Đstanbul 1919ow/JV.G; vb... Günümüzde,

- Ermeni Dosyası, Kamuran Gürün, TTK, 1983 Anka-ra(yabancı dillere çevrilmiştir) - Talât Paşanın Telgrafları, Şinası Orel- Süreyya Yuca, TTK, 1985 Ankara (yabancı dillere

çevrilmiştir.) - Bir terör Efsanesi, Prof Erich Feigl - Ein Mythos deş Terrors, ed. Zeitgeschichte, druchaus

Nontal , Salzburg |991(yabancı dillere çevrilmiştir) V.B... - Bavyera Türk Toplumu başkanı Rahmi Turan bildiriyor : Neden, Alman Dışişleri Bakanlığı

Arşivindeki AAA.Arrnenische Fragel I.A.B.Q Türkei. 133 adh.13 dosyasında 1914, 1915 ve 1916 ağustosuna kadar olan belgeler kayıptır?.*(Hiirriyet, 29.05.2000).

- Niçin, Ermeniler USA, yani ABD arşivinden bazı(?) belgeleri çalıp yok etmişlerdir? - Niçin, her yıl ciltler dolusu kitap yayınlayan, konferanslarla dünyayı dolaşan, kongreler tertip eden Ermeni Tarihçilerinden hiçbiri, bunların başında Y.Ternon, G.Challiand(Şalyan), Carzou(Karzu) 1993

yılında Ankara-da toplanmış olan Uluslararası " Osmanlı tarihinin son dönemi ki, Ermeni Sorununu da Đçermektedir," toplantısına katılmamış, kaçmışlardır?

- Niçin bilgilerinden emin olan bu sayın tarihçiler Ter-non, Salyan, Karzu , Orly davasında dinlenmiş olan araştırmacı- profesörlerimizi, kendilerince geçerli bir televizyon kanalında açık oturuma davet etmezler ? Örneğin CNN, öteki Avrupa ve Amerikan kanallarında...

ERMENĐLERĐN GAYESĐ - Türklerin soykırımı yaptıkların bütün dünyaya ve her şeyin üstünde Türklere kabul ettirmek, - Suçlarını (!) itiraf ettirmek, - Tazminat istemek ve sonunda da,

- Doğu Anadolu'ya, Trabzon, Kars, Erzurum, Erzincan, Van, Bitlis, Muş, ve Kilikya'ya ,K. Maraş, G. Antep , Urfa, Mersin Tarsus , Adana 'ya kısacası, hayâl sahibi

tarihçiler tarafından "Büyük Ermenistan, Küçük Ermenistan" denen topraklara sahip olmak.. Acaba, Bu topraklar kendilerine verilmiş olsaydı, azınlık oldukları bu topraklarda çoğunluğa

nasıl hükmedeceklerdi ?. Acaba, Đngiltere, Fransa, Rusya bu toprakları onlara verirler miydi? Sevr şartlarını hazırlayan, Paris'teki barış konferansına katılan Ermeni temsilcileri, Bogos

Nubar paşa ve Yeni kurulmuş olan Ermeni Cumhuriyetinin Cumhurbaşkanı Aha-ronyan, 26 şubat 1919 tarihinde bu toprakları istediklerinde, en büyük Türk düşmanı Lloyd George anılarında bu Ermeni isteklerini « Peri Masalı » diye nitelendirmiştir , Bu da Ermeni yöneticilerinin nasıl bir gerçek dışı dünyada yaşadıklarını göstermektedir.*fUojd George, The Irulh about treatles , Vol.lt. Londres, 1938, sa.I255..- K.C.)

Ermenilerin, Đstekleri ve davranışlarındaki « ölçüsüzlük» ün, her şeyi kendilerinde hak görmelerinin nedeni büyük hayâl sahibi tarihçilerin yazdıkları Ermeni tarihleridir.

- Ermeni tarihini « Hazret- i Davud »la başlattıkları gibi,* *(M.A.Kasgarlı) - Ermeni tarihini BabĐl kulesinin yıkılışıyla da başlatarak, atalarının, Nuh'un torunun torununu

olan « Hayk » adlı bir masal kişisine bağlarlar. Daima papazlar tarafından yönetilmiş olan bu ülkede, papazlar tarihlerini « kutsal kitaplara başlamak Đçin » bol bol hayal güçlerini kullanmışlardır.*

Đçinde yetiştikleri bu hayâl ve masal dünyasında bu, bîr tür toplumsal hastalıkla, kendilerini

olduklarından daha büyük görmüşler, her zaman, her şeye hakları olduğunu sanmışlar ve bu nedenle daima yanlış hesap yapmışlardır.

Başlangıçta, esas adları Hay (tekil), hayik (çoğul), tam sınırları bilimsel olarak belirlenememiş olan Hayastan denen topraklarda yaşadıklarını iddia ederlerken, tarihlerini ve topraklarını genişletmek için ,

Coğrafî bir ad olan Ermenistan ve Ermeni adını almışlardır. Ermeni değil, HAY ve HAYĐK'tirler, Ülkeleri Ermenistan değil, HAYASTAN'dır. Yaşadıkları , Asya, Anadolu, Mezopotamya arasındaki karmaşık bir dört yol ağzı olan,

Kafkaslar- Doğu Anadolu ve güneydoğu Anadolu'da, birbirini Đzleyen akınların, işgallerin yolları, küçük, büyük kurulmuş ve yıkılmış devletlerin kalıntılarını taşıyan bu geniş yörede, saf bir halk topluluğundan ve kimlikten söz etmenin imkânı yoktur.

Burada yaşayan halkların hepsi birbirlerine benzerler. Yani, kat'Đ çizgilerle bir Ermeni emişinden söz etmek çok zordur. Ancak, "hristiyanlığı kabul etmiş bir halk" demek doğu olabilecektir.** (ProfMehlika Aktok- Kafgarlt, Hayasta Kimleri Uygarlığına giriş-*** TKAE. No:74, seri:///, No:A 19, Ankara 1987)

Ermenilerin dikkatten kaçırdıkları bir gerçek daha vardır. Selçuk Türkleri Ermenistan diye iddia edilen toprakların hepsini Bizans'tan almışlardır.Bu

toprakların kendilerine ait olduğunu Bizans imparatorluğu, daha iyisi Roma imparatorluğu belki iddia edebilir ancak Ermeniler asla iddia edemezler.

Devletler hukuku açısından işgal edilmiş bir Ermenistan yoktur. (Anadolu ve Ermeni tarihi için sona bakınız)

Hâl böyle olunca da Ermenilerin, Osmanlı imparatorluğunda bağımsızlık istemeleri, bunun için başkaldırmaları, bir bağımsızlık savaşı değil, ancak isyan'dır ve dış ülkelerle birleşip vatana ihanettir.

Ayrıca , Ermeniler, bağımsızlık savaşı değil, yani, kendilerini kışkırtan Đngiltere, Fransa ve Rusya yanında savaş değil, savaş bahanesiyle, etnik Temizleme yolunu tutmuşlardır. Bu da, gene Uluslararası kabul edilmiş olan antlaşmalar çerçevesinde, Đnsanlığa karşı işlenmiş bir suçtur.

TÜRK SOYKIRIMI Đnsanlığa karşı işlenmiş suç: Suçlarıda katmerlidir Çünkü, gayeleri, devlet kurmak için yeterli olmayan sayılarını

yükseltmek, azınlıktan çoğunluğa geçmek için, Türkleri yok etmektir. Sloganları " Bir Ermenistan

istiyorsan ^Türk komşunu öldür" şeklindedir. Đşte bunun adı TÜRK SOYKlRIMl'dır. Bu insanlığa karşı işlenmiş bir suç,20'inci yüzyılın başındaki ilk soykırımdır.

Bir kere daha tekrarlayalım; "Ermeni halkını uydurma ve şişirme bir tarihle yanıltan ve ruh hastası haline getiren, hayâl sahibi Ermeni tarihçileri ve bu yolda yürüyen yöneticileridir. Tarih boyunca bulundukları topraklarda, Roma-Đran, Bizans-Iran,Arap-Bizans-Đran imparatorlukları arasında sıkışıp kalmışIar, kendi başlarına buyruk ve büyük bir devlet halini alamamışlardır, himaye altında yaşamışlardır. Đşte bu ezilmişliğin verdiği hislerle, özellikle Osmanlı im-^torluğunun yıkılışını büyük fırsat saymışlar ve çoğunluk elde edebilmek için, savaş yerine cinayetler işlemekte tereddüt etmemişlerdir.

Aşağıda göreceğimiz üzere, cinayetlerin işlenme şekille- yüz-yıllarca bütün ülkelere karşı_ birikmiş olan kinlerin tatmini halinde insanlığın kabul edemeyeceği canavarlık serisidir.

Gerçekle rüyayı birbirine karıştıran Ermeni yöneticileri, yapabilecekleri en büyük tarihi hatayı yapmışlardır.

Selçuklu Türkleri ve Osmanlı Đmparatorluğunda 800 yıl tarihlerinin en güzel en ferah dönemlerini yaşamışlar Selçuklu ve Osmanlı devletleri Müslüman devletler oldukllarından, Hrıstiyanların askere gitmemeleri sonucu, hiçbir sayı kaybına uğramadıkları gibi, işlerinde kesintisiz çalışmaları kendilerine iktisadi üstünlük imkânı sağlamıştır.

1895'lerde Van ve Erzurum'da Rus konsolosluğu yap-lan General Mayevski aşağıdaki gerçekleri Moskova'ya bildirmektedir :

muharrirlerin, istisnasız olarak ortaya attıkları, " erin Ermenileri Đmha etmeye çalışması" iddiası tamamen yersizdir. Eğer böyle olsaydı, kendilerininkinden başka hiçbir cemaat /Türklerin arasında yaşayamaz ve onlarla birlikte olan aşiretlerin, çok muhtaç durumda olmaları , ya köleliği kabul etmeleri, ya da göç etmeleri gerekirdi. Aksine, doğu illerini yakından bilen herkes kabul eder ki, bu bölgelerde hristiyanların oturduğu köyler, her yönden Türklerinkinden daha zengin ve daha ferahtırlar...Eğer, Avrupalıların dedikleri gibi, Türkler eşkıya ve hırsız olsalardı, Ermeniler 1896'ya kadar devam eden müreffeh hayatlarına asla sahip olamazlardı. Bu bakımdan 1895'e kadar Ermenilerin maruz kaldıkları öne sürülen sıkıntılar, son derecede abartıyla uydurulmuş efsanelerdir..."** (Ruslara göre Ermenilerin Yaptıkları Katliamlar, Gen. Mayetvski, sa,80, paragraf 185 - Doç. Dr.Azmî Süslü, Ankara üni. inkılâp Tarihi enstitüsü yay. 1986-1987)

Bu yabancı kaynak gösteriyor kî, Ermeniler 800 yıl, tam anlamıyla bir PAX TURCA yani, Türk Barışı, Türkler sayesinde barış içinde yaşamışlardır. Ama, hasta ruhlu, hayalperest yöneticiler ve batının sömürgecilik hırsları, onların vatanlarına ihanetlerine ve felâketlerine neden olmuş, felâket ekmişler ve felâket biçmişlerdir.

Batılı -Ermeni anlaşması; Ermeniler, zülüm Đçinde yaşadıkları ve soykırımı yalan ve iftiralarını batılılara yutturmak Đçin

hiçbir zorluk çekmemişlerdir. Çünkü, - Türkleri Anadolu'dan sürmek, ya da onları Anadolu'da etkisiz hâle getirmek ve bunun

sonunda Anadolu topraklarının yer altı ve yer üstü zenginliklerinden ve Anadolu kıtasının coğrafî-politik durumundan faydalanmak isteyen batılı için, Ermeni adı verilen halk toplumunun hristiyan olması çok büyük bir fırsattır.

- Batıdaki Türk kini de Ermeniler için kolayca işlenecek bir zemindir. Batıdaki geleneksel Türk kini; Bu kin Atillâ ile başlar ve tamamen iftiradır. Atillâ zamanındaki kralların o dönemlerdeki

geleneksel savaş ve istilâ şeklinden başkasını yapmış değildir. Fakat, Özellikle kilise ortamları, kendi üstlerinde başka ve de hristiyan olmayan bir kudret'i kabullenemeyecekleri için, OSTRO-GOT kralı TOTĐLA'nın yaptığını Atillâ'ya yamamışlardır.

Batıdaki kin'in bir öteki nedeni ise, Haçlı seferlerinin Büyük çoğunlukla Türklerin mukavemetiyle kırılmış olmasıdır. Bu da, hristiyanlığın Ortadoğu ve oradan Asya'ya yayılmasına engel teşkil etmiştir. Arka arkaya tekrarlanan bu seferlerle, her defasında, ancak orta doğuda savaşabildikleri yerlerde kalmışlardır. Fakat, Haçlılar silindir gibi geçtikleri yerlerde gerilerinde, kan, duman ve gözyaşından başka hiçbir şey bırakmamışlardır.

Ama, Haçlılar için geride bıraktıkları değil, başarıya ulaşamadıkları önemlidir. Başarısızlığın nedeni de Türklerdir.

Bundan sonraki en büyük neden ise, Osmanlı imparatorluğunun 16-17'nci y üzy ı Haradaki yayıldığı geniş alan, Karadeniz'in bir Türk gölü oluşu, sınırların Atlas okyanusundan, Hint okyanusuna, Arap çöllerinden, Viyana kapılarına kadar genişlemiş ve burada gerçek disiplinli bir egemenlik kurmuş olmalarıdır.

Bu da batının gururunu kıran ve Türklere kin duymasına yol açan bir başka nedendir. Fakat, tarihte, zaman ve mekânda sorun, ebedî kaide olan" büyük balık, küçük balık" sorunudur ;

Biz yapmasaydık onlar yapacaklardı; 18'ncĐ yüzyılda ortaya çıkan keşifler icatlar, din'in bilimsel düşünceyi ve müspet ilimleri

yasaklaması, Ticarî yolların değişmesi , Đmparatorluğun duraklama ve gerileme dönemine girmesi, Batılıların sömürgecilik hırslarının doymazlığı.

19'ncı yüzyılda Đmparatorlunun parçalanmasında etnikler politikasını uygulamaya koyması sonucu,

Balkanlar kan, ateş ve gözyaşı içinde kalmış ve Yunan ihtilâline kadar gelinmiştir. 1921 YUNAN ĐHTĐLALĐ 19'ncu yüzyılın başında Türklere uygulanan ilk soykırımıdır. 1821 yılı baharında

Yunanistan'ın her köşesinde, mükemmel bir şekilde organize olmuş olarak aynı anda ayaklanan Yunanlılar kısa sürede, Yunanistan'daki hemen tüm Türkleri öldürmüşler yok etmişlerdir. Bu, "bir ülke istiyorsan Türk komşunu öldür' kavramına ilk ve tarihî adımdır.

Yunanlılara "Türklere ne oldu " diye sorulduğunda , alay ederek" onları ay yuttu" diye cevaplandırmışlardır. Bu cinayet, batı tarih kitaplarının ve ansiklopedilerinin hiçbirine geçmemiş olduğu gibi, bizim tarih kitaplarında da yoktur...ve bu, « ihtilâl bahanesiyle. Yunan soykırımı » diye tanıtılır, bizden hiç ses çıkmaz !..

RUSYA: Soykırımın doktrin haline gelmesi;

Yunanlıların Türkleri top-yekûn yok etmek konusunda göstermiş oldukları büyük beceri (!), Rus prensi ÇERKOS-KĐ için çok güzel bir örnek olmuş, zamanın Rus Harbiye Nazırı M.Đlyutin'e Türklere karşı IRK VE SOYKIRIM savaşı açılmasını tavsiye etmişti.

Bu andan itibaren "Yunan tecrübesi" kafalarda uygulanabilecek bir DOKTRĐN halini almıştı. 16 Kasım 1876 . Ruslar." Batılılar adına!"ve"Banlıların ulus devleti" prensibine uygun olarak,

Rusların çoğunlukta olduğu bir Bulgar devleti kurabilmek için, panîslavist Prens VladimĐr Çerkoski yönetiminde, 16 kasım 1876'da

bir büro kuiulmUŞtU.**(D.GAanoulchine, « V.A. Tcherkosky . i Graj-danske Oupravlenîe Bolgarü, 1877-1878 St.Pelersburg 1895. T.L.XXXIV .s.3I-Bilâl Şimşir)

Rusların Türklere uyguladıkları Soykırımı ; Prens Çerkoski'nin tavsiyesiyle , 27 nisan 1877'de Çarlık Rusya'sı yönetimi, Osmanlılara

savaş ilân ettiklerinde, Bulgaristan'daki Rus sayısının, Türk sayısının üstüne çıkabilmesi Đçin "Türkleri toplu öldürmeyi" mantıkî bulmuşlardır.

Rus Ordusunun Tunayı aşması üzerine TÜRK SOYKIRIMI BAŞLAMIŞTIR. Rus ordusunu göğüsleyen Ahmet Fehim Paşa dehşet Đçinde kalarak, 9 temmuz 1877'de şu telgrafı gönderiyor:

Rus Ordusu savaş etmek yerine önlerindeki bütün şehir, kasaba, ve köyleri top ateşiyle yıkıp, halkını kılıçtan geçirmekteler.( 1915'te Rus/ Osmanlı savaşı başladığında, Ermeni askeri kuvvetleri ve Ruslar tarafından organize edilmiş çeteler de, bu model üzere top yekûn öldürmelere giri-şeceklerdir). Birkaç aylık süre içinde Ruslar 450.000 Türkü katletmişlerdir.

Bu sayı içinde, kaçıp ormanlara saklanan açlık, hastalık ve sefaletten ölenler yoktur.Özellikle bu facia Rodop bölgesinde yaşanmış, Rus kılıcından kurtulanlar, açlık ve sefaletten telef olmuşlardır.

15 temmuz 1877, harbiye nazın Milyutin'in sorgusu üzerine, Çarın ordusunun soykırımı yaptığının doğru olduğu, Prens Çerkoski'nin yardımcısı Anuçin tarafından

biIdiriliyor.*.(D.G. Anoutchine...B.ı) 1 Ekim 1878, Uluslararası araştırma komisyonunda Fransız delegesi M.Challiet

(Şayye)raporunda" Rus ordusunun yaptığı soykırımından kurtulabilen Türklerden 200.000 kişinin Rodop dağlarında açlık ve sefaletten öldüklerini bildiriyor. 1 .500.000 kişi de Đstanbul'a sığınmak için yollara düşüyorlar..**(Balkan!arda Türk muhacereti V.ı, 1877-1878...Ankara 1968-1970, Bilâl Sim}ir)

Bu elde edilen başarı (!) karşısında harbiye Nazırı Đlyutin, ayni sistemle Çarlığa karşı olunabileceğinden korkmuştur.(B.ı.)

Türklerin uğradığı bu soykırımına da, Batı tarih kitapları ve ansiklopedilerinde yer verilmemiştir.

Bizde ise bu, etnikler politikasının doğuşu ve Osmanlı imparatorluğuna uygulanışı şekliyle okutulmamaktadır.

Bugün Ermeni propagandası Ermeni soykırımı'nı, 20'nci yüzyılın ilk soykırımı diye, bütün dünyaya kabul ettirirken, Batı dünyası, kökeninde kendilerinin bulunduğu 19'ncu yüzyıldaki, Yunanlıların ve Rusların yapmış oldukları bu, Türk soykırımlarından bir tek kelime bile ağızlarına almazlar.

BELGELERLE, ERMENĐ SORUNU TÜRK ETNĐK KIYIMI

DENEN Yayınımız ,Türk tarih, şeref ve haysiyeti için dayanılma noktasını bile aşmış olan, Ermeni

sorunu adı verilen, gerçekte TÜRKLERĐN ETNĐK KIYIMI demek olan bu sorunun, bilinmeyen, gizlenen yüzlerini açığa çıkartmak için kaleme alınmıştır.

Ermeniler, 24 nisan 1915'e kadar masumiyet rolünü oynarlar. Bu tarihe kadar, Osmanlı yönetimi tarafından ezilmişler, çekmedikleri ıstırap kalmamış ve birden 24 nisan 1915'te soykırımıyla ortadan tümüyle kaldırılmak istenmiş yakılarak parçalanarak eziyetler içinde Öldürülmüşler. .rolündedirler... Aslında;

1780,K. MARAŞ'ın ZEYTUN(Süleymaniye) ilçesinde vergi ödememek için devlete başkaldırmak, bunun için silâha sarılmak şeklinde olan davranış, zamanla gelişerek jandarmanın baş edemeyeceği ölçülere varmış, gönderilen askeri kuvvetle hazırlıklı olarak çatışmaya girişilmiş, Rusya, Fransa, Đngiltere, sonuç olarak dış ülkelerin işe karışmaları şeklinde tam bir siyasal kimlik kazanmıştır. Zeytun Ermenilerinin bu tutumları, doğu Anadolu-da çete, komita faaliyetlerine örnek teşkil etmişti r. Tahrikler, yıldırmalar sonunda ,doğu ve güneydoğu Anadolu'da, Türk halkının etnik kıyımı seviyesine kadar genişlemiş, köylerin, ilçelerin yıkımı, yakılmaları 1922'de Đzmir yangınına kadar tekrarlanarak devam etmiştir. Bu yıkım ve kıyımları Türklerin yaptığım, kendilerinin masum olduklarını, en ufak bir vicdan azabı duymadan tekrarlamışlar, bu iftira ve yalanların bütün dünya yayımlarında yer almasında büyük beceri göstermişlerdir.

SORUNA KISACA VE TOPLUCA BAKALIM . Dıştaki Ermeniler ya da Đmparatorluktan çeşitli çıkarları nedeniyle dış ülkelere yerleşmiş olan

Ermeniler Fransa, Đngiltere,ABD'de çıkardıkları, Hayastan, Hairenik Goçnak, Armenie, Hınçak gibi adlar taşıyan gazetelerle Ermeni halkını, "silâhlı isyana" teşvik etmişlerdir .

Gene aynı ülkelerdeki kuruluşlar, daima Ermeni halkını Đmparatorluğa karşı kışkırtmışlardır . Đngiliz-Ermeni birliği, ABD'deki protestan kuruluşları vb.. Hınçak ve Taşnatsutyun, iki terörist temel örgüt, doğu Anadolu'yu kan ateş ve gözyaşı îçinde bırakmıştır. Bu örgütler güneydoğu Anadolu'ya sarkmışlar, ilk örnekleri vermişler ve güneydoğu Anadolu'da Türk kıyımı, Gamavor gizli Ermeni kuruluşu ve Fransız ordusundaki Ermeni lejyonu tarafından yapılmıştır.

"ÖZET;" Tarih sırasına göre, Ermeni sorunun çıkışı ve Türk etnik kıyımı halinde gelişmesi; 1779'da Rusların himayesinde bir "Ararat prensliği " projesi Ermeni sorunun atılan Đlk

adımıdır. (1) -1780' de başlayan ve aralıklarla süregelen Zeytun isyanları, devlete karşı Đlk silâhlı

başkaldırmalardır. 1876' de Patrik Nerses, Đngiliz Büyükelçisi H.EllĐot'a,"... her an tüm Ermenilerin isyana hazır olduklarını" bildirmiştir (2) - 1878, Ayastefanos antlaşmasıyla Ermeni Sorunu Uluslararası seviyeye çıkar.

(3) - 1890 / 1908 : Batılıların dikkatini çekmek ve imparatorluğun içişlerine karışılmasını sağlamak üzere Türkleri tahrik edip Ermeni katliamı yapamaya zorlamak için geniş çapta ve aylar süren ilk seri halindeki isyanlar başlatılır. 1895'te 22 kent tahrip edilir, karşılıklı çatışmalarda her iki taraf da zayiat verir.

Bu dönemi, Ermeniler Batıya ilk Ermeni Soykırımı diye gösterirler, (4) - 1914'te savaşla birlikte Ermeni, çete ve komitacıları artık, tahrik için değil, fiilen,

doğrudan öldürmelere kıyım ve yıkımlara girişirler. Öldürmek ve yıldırmak stratejisi başlamıştır. 1915 Rus savaşının başlaması, çete komitalarının yanında, Rus ordusundaki Ermeniler

muntazam askerî müfrezeler halinde, savaşı bırakıp, geniş çapta kıyım ve yıkımlara girişirler. Ordunun yanlarını ve gerilerini vururlar. Van katliamı bu konuda ilk büyük örnektir; (5) - 25 nisan 1915. Bu örnekle, Ermenilerin giriştikleri toplu öldürmeler ve yıkımlara daha fazla dayanamayan Osmanlı Hükümetinin 24 nisan 1915'te aldığı tutuklama kararı, Ermeni patriği tarafından ABD başkam Wilson'a 23/24 nisan'da " yalan telgrafla ", Ermeni Soykırımı başlangıcı diye bildirilir.

1917 sonlarına kadar, kıyım ve yıkımlar , Rus ordusunun nispeten engellemeleri sonucu çok genişleyemez.

(6) - 1918 Brest -Litovsk Bırakışmasıyla, Rus Ordusunun geri çekilmesi sonucu serbest kalan Ermeniler büyük bir sevinç ve coşkuyla en geniş bir şekilde kıyım ve yıkım'a devam ederler, bu kelimenin tan anlamıyla, artık SONUÇLANDIRILMASI GEREKEN TÜRK ETNĐK TEMĐZLĐĞĐ haline dönüşmüştür.

Fakat, Osmanlı kuvvetlerinin , Rusların geri çekilerek bıraktıkları yerleri yeniden almaları üzerine bu kere, geride bir şey bırakmamak üzere hiddet ve kinle yollan üzerindeki ev, mahalle, köy ne varsa tümüyle ve halkıyla beraber yakarlar.

1918' de Bogos Nubar paıa, Fransız Dışişleri bakanına resmî mektupla .birinci Dünya savaşına, Rus ordusunda 150 bin gönüllü, ülke içinde 40 bin gerillayla DE FAC-TO(fiilen) katıldıklarını açıklar.

(7) - 1918 Mondros bırakışmasıyla, Đmparatorluğun tümüyle battığına inanan Ermeniler, doğu Anadolu'da kıyımlarına devam ederlerken, güneye,- Küçük Ermenistan'ı kurmak üzere - yönelirler

1918, 11 aralık : Adana ve Mersin Fransızlar tarafından işgal edilir. 1919 Eylül 15 : Güney doğunun işgaliyle, Ermeni lejyonu ve Gamavor gizli Ermeni sivil

örgütü , Fransız kumandanlığını bile iğrendiren Türk etnik kıyımına girişirler. Bu cinayetler; 1921 ekim 20, Ankara antlaşmasıyla Fransızların topraklarımızı bırakmasına kadar sürer. (8) - 1919, mayıs 15 , Đzmir'in, Yunan işgaliyle başlayan, Yunanlılara karşı yapmış

olduğumuz Bağımsızlık savaşına da katılırlar. (9) -1922 eylül 12/13 Đzmir'i yakmalarıyla Ermeni cinayetleri Anadolu'da sona erer. Đşte, Hiçbir şeyden haberi olmayan, masum(!) Ermenilerin masumiyet tarihçeleri... Bu canavarlıklara ancak, vatan sevgisi ve vatanı kurtarmak amacıyla katlanılabilir ve ancak

bu güçle bu belâlar def edilebilirler... Ermeniler ve Batı, bunun adını Ermeni Soykırımı diye, adlandırır??.. Bu nedenledir ki; Đngiliz resmi makamları, 1919 ve 1922'de Ermenilerin işledikleri cinayet ve tahriplerin

yayımlanmasını yasak etmiştir. 1919' da Osmanlı Hükümetinin istediği uluslararası tahkik komisyonunun, gelip yerinde

araştırma yapmasına Đngilizler politik olarak engel olmuşlardır. ABD komiseri Amiral Bristol'ün, 1919'da ABD Senato araştırma komisyonunun başkanı

general Harbord'un Ermenilerin suçlu olduğunu gösteren raporları yayımlanmamıştır. 1780 - 1922..çeşitli aralıklarla Osmanlı Đmparatorluğunda, 142 yıl süren Ermeni Sorunu, yani

Đmparatorluktaki yıkım ve cinayetleri sona ermiştir. Fakat, bu kıyım ve yıkım sürekli Ermeni propagandasıyla, büyük bîr beceri, bizim Đse büyük suskunluğumuz sonucu, bütün dünyaya Ermeni soykırımı diye yutturulmuştur. Aslında yakından bakıldığında, ortada bir Ermeni Soykırımı değil, Ermeniler tarafından tersine çevrilmiş bir TÜRK SOYKIRIMI vardır.Bu gerçeği ortaya çıkartmak için, Ermeni sorunun bilinmeyen , yalan, iftira ve sahtekârlıkla gizlenen içyüzle- j rini incelememiz gereklidir.

1- Osmanlı Hükümetleri asla soykırımı kararı almamışlardır, Bu gerçek, Đstanbul'un müttefikler tarafından işgâlinde, Osmanlı Hükümeti'ni suçlamak Đçin araştırma yapmış olan Đngiliz araştırma komisyonu tarafından 12 mart 1921' tarihli raporla ortaya konmuştur. Ayni komisyon, Ermeni yöneticilerinin sağladıkları belgeleri hukukî değer taşımadıklarından reddetmişlerdir.

2- Ayni karar, 1985'te Orly davasında tarafsız Fransız mahkemesi tarafından alınmış. Ermeni tarihçileri Ternon, Challiand (Salyan), Carzou (Karzu)'nun yayımlarının 2'nci elden olması nedeniyle reddedilmişler. Bu davada sunulan, Kamûran Güriin'ün " Ermeni dosyası", Süreyya Yu-ca ve Şinasi Orel'in "Talât Paıanın telgrafları" , prof. Erich Feigl'ın "Bir terör Efsanesi" , Bilâl Şimşir'in"Ermeni so-runun tarihsel özeti" ve Osmanlı arşivindeki (yüz onbin) belgeden verilen örnekler esası oluşturmuştur. Prof. Mümtaz Soysal, Prof.SĐna Aksin, Prof.Hasan Koni, Prof.Avedis S.Hacınlıyan ve Prof.Türkkaya Ataöv, kendi bulguları olarak sunmuş olduğu belgelerle dinlenmişlerdir.

3- Aynen karşılık : Ancak, Ermeni komitacıları ve Ruslar tarafından organize edilmiş olan Ermeni askerî kuvvetlerinin, Ermeni gerillalarının yapmış oldukları cinayetlerden, etnik temizlikten kurtulabilmiş, aileleri katledilmiş Türkler de, tek, tek, ya da kendi aralarında guruplar, milisler oluşturarak, Ermenilere karşılık vermişlerdir. Burada intikam hissi mevcuttur, "kan'a-kan " yani VENDETTA söz konusudur.

Ortada bir Đç savaş vardır. Bu kişi ve gurupların üst yönetimle hiçbir ilişkileri ve hiçbir temasları yoktur. Asla Hükümetten

emir almamışlardır. Zaten o karmaşada, o günkü şartlarda buna imkan da yoktur.Đşte bu Vendetta, zorunlu göçIe birleştirilerek, bütün dünyaya" Ermeni Soykırımı" diye tanıtılmış, ciltler dolusu kitaplar yazılmış, kongreler tertip edilmiş, Parlamentolar bu iddiaları kabul etmeye zorlanmıştır.Gerçekte, Ermeniler Türk komşularını öldürmeselerdi, vendetta söz konusu olmayacaktı. Ama, Türkler asla dinlenmemektedirler.

4/ Ermenileri başkaldırma, ihtilâle teşvikle suça azmettirmiş olan Batılılar, Ermeni cinayetleri ve Türklerin vendetta'larıyla istediklerini elde etmişlerdir, karşılıklı yapılan çarpışmalar sonucu, doğu Anadolu'da yavaş-yavaş istedikleri şanları sağlamışlardır. Türksüz ve Ermenisiz bir Ermenistan !..Kısacası Ermenileri, Đmparatorluğu parçalamak Đçin kullanmışlardır.

5- Ermeniler, Büyük Ermenistan ve Küçük Ermenistan peşindedirler. Fakat, karşılarında çok büyük bir engel vardır. Bir devlet kurmak için gerekli çoğunluğa sahip değildirler. Ermeni sayısı en çok %20'de kalmaktadır. Đşte bura- l da, Ermeni yöneticileri, Ermeni komitacıları korkunç bir • slogan

üretmişlerdir: BĐR ERMENĐSTAN ĐSTĐYORSAN, TÜRK KOMŞUNU ÖLDÜR * (Ermeni Komitalarının amal ve harekât-ı ĐhtĐlâliyesi, 1916, Đstanbul / Abdullah Yaman,

Ermeni Mes'elesi, Otağ yayınevi 1973 Đstanbul) Bu, Önceden düşünülmüş planlanmış ve uygulanmaya geçilmiş olan davranışın adı, hukuk dilinde "taammüd, premeditade, vorher bedenken"dir.

Bu, 1916 baskılı kitap Ermeni cinayetlerini zamanında naklettiği için, çok sayıda kitapların basılmasında kaynak olmuştur; 1973,1974,1976, 1981, 1982 yıllarında değişik araştırmacılar tarafından işlenmiştir.** (Osmanlı idaresinde Ermeniler , Prof. Dr, Nejat Göyünç, GUllepe yay.1983 .Đstanbul).

BÜTÜN ERMENĐLERE : Dıştaki Ermeni yöneticileri, bizden değil, Millet-i Sadıka'yı suça azmettirmiş olan, Đngiltere,

Rusya, Fransa, ABD, ve onların yanında yer almış olan ülkelerden hesap sormalıdırlar, beraberce hesap sormalıyız . Ama görüyoruz ki, masum rolü oynayarak işledikleri suçları bize yamamak için şimdiye kadar yürüttükleri iftira kampanyasını uluslararası hukukî (!) seviyeye çıkartma " boşuna " ça-bası içindedirler ve adetâ sinir krizleri geçirmektedirler .Oysa onlarda bin yıllarca bizim himayemizde yaşamış oldukları için şu atasözümüzü bilirler; Güneş balçıkla sıvanmaz!..

Ermenilerin Avrupa'da diktirdikleri sözde soykırımı anıtlarından biri BLÜM 2 ERMENĐ SORUNU DENEN OLAYLARA TAR ĐH SIRASI ĐÇĐNDE AYIRIMLI BAKI Ş 1064'TEN, 24 nisan 1915'e kadar olaylar; 1064 Selçukların Öncüsü Đnalcık bey Ani'ye geldiğinde şehri tam bir harabe halinde

buldu.Fakat, Ani'yi Türklerin yaktığı propagandası yapılmaktadır. Ani'yi yakan Bizanstır.* {M. A. KaşgarIı)

Ani'deki, Türk eserlerini de aralık 1917, nisan 1918'arasında Ruslar, nisan 1918 ife ekim 1920 arasında Ermeniler sistemli olarak tahrip etmişlerdir *(Ani'nm tahribi

1018 -1236. Fahrettin Kırzıoğlu, 1982 Ankara - H.K.Tiîrk&zü) 1461 Fatih Sultan Mehmet Đstanbul'da patrikhanenin kurulmasını sağlayarak, Đmparatorluk

topraklarında yaşayan Monopysıtleri yani Đsa'nın tek niteliğine inananları bir arada topluyor. Patrikhanenin kurulmasıyla çok sayıda Ermeni Đstanbul'a göç ediyorlar. Ticaret sayesinde zengin oldukları gibi, Osmanlı üst yönetiminde de yer alıyorlar.Millet-i Sadıka sıfatını kazanıyorlar. Fakat, Ermeniler bu minnet borçlarını birkaç yüzyıl sonra vatan hainliği şekline getirebiliyorlar. Şimdilik bu tip

davranışların nedenlerini anlayamasak dahi umarım genetik Bilimi geliştikçe bu tür ihanetlerin sebeplerini öğreniriz.

1556 Ruslar Astrakan'ı alarak Kafkaslara ilk adımlarını atıyorlar. 1774 Küçük Kaynarca antlaşmasıyla Đmparatorluğun duraklama dönemine girişi ve bütün

Batı, Fransa, Đngiltere, Rusya, Almanya ve Avusturya arasında Osmanlı Đmparatorluğunun paylaşılması projelerinin su yüzüne çıkmasından cesaret alan, Zeytun'daki Ermeniler vergi verme-meğe başlamışlardı.

1779 .Ermeni Ruhani lideri Arguîyan ile, Ermeni okulu kurucusu Lazaryan'ın hazırladıkları, Ararat prensliği projesi Rus prensi Potemkin'e teklif edilmiş, bu proje 2000 adet basılarak Ermenilere dağıtılmıştır. Fakat, iktidarın değişmesi üzerine uygulanamamıştır* .(Türk tarihinde Ermeniler, 9 eylül Üniversitesi, Đzmîr 1983)

Bu çalışmalardan haberi olan Zeytun Ermenileri Osmanlı yönetimine itaat etmeme yolunu tutmuşlardı.

1780 Maraş'ın Zeytun ilçesinde Ermeniler 1774'ten beri"vergi vermiyorlardri780'de vergi memurlarını, jandarmaları , arkasından nasihat için gelen Maraş valisi Ömer paşayı öldürdüler. Bundan sonrası, zamanla, jandarmanın baş edemeyeceği, Silâhlı başkaldırmalar şekline dönü-şmüştür.

"1782, 1808,1819, 1836, 1840, 1852...yıllarında tekrarlanarak 1922'e kadar Süregelmiştir. **(Ermeni Dosyası, Kamaran Gürün, TTK. Ankara 1983)

Ermeniler, IV Murat'ın özel bir fermanla kendilerini vergiden affettiğini iddia ediyorlardı. Fakat,bu fermam hiçbir zaman gösteremedikleri gibi 1884'te gangında yandığını söylüyorlardı. Bu devamlı isyanlarını meşru göstermek üzere Ermeni tarihçi L. Nalbantyan bir tarih uydurmuştu.17 Şubat 1618... Bu tarihte 4. Murat, 6 yaşındadır. 27 Şubat 1612'de doğmuş ve 10 Eylül 1623'te Hükümdar olmuştur. Tarihi sıramızla devam ediyoruz;

1800 . Çarlık Rusya'sı, Akdeniz'e sarkabilmek için, Ermenileri harp Akademisine kabul

ediyorlar. 1801. Çar Akdeniz'e Kafkaslar yoluyla inilebileceğine karar veriyor. Ermeni gençler askeri

okullar ve harp Akademisine alınıyor ve Gürcüstan'ı Çarlık topraklarına katıyorlar. 1802: Napoleon, Ermenilerden istifade etmek ve Đngilizlerin Hindistan yolunu kesmek fikrini

Bâb-ı ali'deki sefiri, Sebastiani'den sorar.. Sefirin cevabı... "Majesteleri, Ermeniler hayatlarından o kadar memnundurlar ki!..."

Napoleon, Mısır'a yönelir**. (A. Yaman) 1804: Londra'da British and Foreign Bible Society kuruluyor. Görevleri Anadolu'ya misyoner

göndermek-tir.(B.ı.) Anadolu'da Amerikan Protestan Misyonerlerinin, Ermenileri ihtilâle hazırlayan etkinlikleri; 1810 ABD.(Bu tarihten 1893 yılının sonuna kadar ABD misyonerlerinin etkinliklerini

inceleyeceğiz. Bu inceleme sonucunda yeniden geriye, 1812 tarihine dönüp devam edeceğiz.) The American Board of CommĐssĐoneries For Foreign servisi'nden Protestan misyonerleri Ortadoğu'ya, Katolik ve Müslümanları Protestan yapmak için çıkartma yaparlar. Başlangıçta, ancak Anadolu'daki işsiz Ermeni gençlerine çeşitli menfaatler sağlayarak protestan yaparlar...

Fakat zamanla, bir taraftan Anadolu'ya köklü bir şekilde yerleştikleri gibi, öte yandan da Amerika'da " Ermenileri Đşkenceler içinde inleten zâlim Türkler" propagandasını sürdürür ve yayarlar ve buna bütün Amerikalıları inandırırlar. Bu faaliyetin merkezi halen, Beacon street 14 Boston, Massachussetts'tir**.(E.F)

1820'de gönderilen misyoner P.FĐks ve L.Parson Đzmir'e çıktığında, Parson "günahlar imparatorluğunu yık-ma'nın" en büyük rüyası olduğunu itiraf etmiştir.

Yukarda başladığımız tarihlere göre sırayla devam edelim: 1832 V.Goodell, 1819 da yazdığı bir makalede Ermenilerin, misyonerler için çok elverişli bir

toplum olduğunu ifade etmiþtir.****(7Y/.O.Ar«(vı>f. The Estabüsmenı of an American Protestan! Mission to the Armeniens 1810-1830 - B.ı.)

1850'den sonra Misyonerlerin sürekli çalışmaları, Đngiliz ve ABD diplomasisinin etkileriyle, Anadolu - batı, orta, doğu olarak 3 büyük bölgeye bölünmüş, çok sayıda kent ve ilçelerine kadar girilerek 436 kilise ve şapel açılmntır. Misyoner ve mensuplarının sayısı 60.000'e yükselmiş, Ermeniler için 21 okulda 24.000 Ermeni genci yetiştirilmiştir. Son defa da 9 kentte, Đstanbul, Đzmir, Merzifon, Kay-seri, Tarsus, Maraş, Antep, Harput'ta 9 kolej açılmıştır.

Zengin Đş adamı ChrĐtopher Robert, Đstanbul'da bir kolej açılması için 400.000 dolar vermiştir. Bu kolej onun adım yaşatmaktadı. Robert College.

Misyonerler görünüşte protestanlığı yayma çabası içindeydiler ama bunun gerisinde, Ermenileri Đmparatorluğa karşı yetiştiriyorlardı. Gerçek bir fesat ve iftira yuvası halindeydiler.

Amerika'da, Türkleri "zâlim kasaplar", Ermenileri ise "masum azizler" diye tanıtan onlardı. *(Ciair Price. The bira of Turkey, New-York, 1923, s. 65-B.ı.) Gazetelerden öğrendiğimize göre (haziran 2000) Günümüzde ABD ticaret odaları Diyarbakır'da bir ticaret ofisi açmak arzusundalar (yorum-

Aynı yıllarda, Anadolu da yaşayan Türkler ve Ermenilerle mesleği gereği temasta olan, Rus generali MayewskĐ Van ve Erzurum konsolosu olarak bu iddiaları yalanlamaktadır.

- Türkiye'deki Ermenilerin durumlarının dayanılmaz olduğuna ait şikâyetler, şehirlerde oturan Ermeniler Đçin geçerli değildir. Zira bunlar her zaman, her türlü hürriyetten faydalanmışlar ve imtiyazlara sahip olmuşlardır. Köylülere gelince çiftçiliği ve sunni sulamacılığı iyi bildiklerin-den,durumları merkezî Rusya'daki köylülerden çok daha iyidir. Tarih sıramızla devam ediyoruz;

1812: Đngiltere'de Coğrafya sözlüğü Broken, doğu Anadolu'ya Türkomanya yerine ARMENĐA adını veriyor.

1819 : Venedik'te kültürel etkinliklerde bulunan Ermeniler, Türkomanya yerine ARMENĐA adının verilmesini istiyorlar.*(W.Gürt«ne, TKAE ayni s_36)

1828 / 1829 ; Ermeni asıllı Amerikalı Elie Smith , Osmanlıların, Türkomanya adına itibar etmediklerini, bu adı kullanmadıklarını, buraya ARMENĐA denmesini teklif ediyor.

Bu ad Berlin konferansında resmîleşiyor 1828, Ermenistan'ın, Ruslar tarafından kuruluşu; Đran'la Rusya, Türkmen çayı anlaşması sonucu, Erivan ve Nahçevan hanlıkları Rus

yönetimine geçer. Ruslar, Erivan yakınlarındaki AHIRFELEK kasabasına 20.000 Osmanlı, 20.000 Rus

Ermeni'si yerleştirirler, Çar kendini Ermenistan Kralı ve tüm Ermenileri de Rus ilân eder. Ruslar, Asya ile Anadolu Türklerinin birleşmemesi için gerek duydukları bir engeli gerçekleştirmişlerdir.***^ Terör Efsanesi, Milliyet Y.19S7. Prof.Erich Feigl) Kendi devletlerini kendileri kurmuş olan Türkler için, Ermenistan'ın bu yapay kuruluşu garip gelmektedir. Kayı aşiretinden Osmanlı imparatorluğu doğduğu düşünülürse...

1839 Edirne anlaşmasıyla Ruslar bugünkü sınırlarımıza kadar kafkaslarda egemendirler. 1843 : Gerard de Nerval, Orta doğu seyahatini anlattığı" Voyage en orient" kitabında,

Osmanlı yönetimi konusunda ,"Dört millet, Türk, Ermeni, Yahudi ve Grek bir arada yaşıyorlar ve birbirlerinden nefret etmiyorlar. Bizde bu dayanışma ve hoşgörüyü çeşitli iller ve partiler arasında görmek mümkün değildir".diyor.

1850 : Paris antlaşmasından başlayarak resmî ve askerî yayımlarda doğu Anadolu'nun adı olan Turcomania yerine ARMENÎA adı kullanılmıştır.

1853, Zeytun isyanı, Ermeniler Rusya'dan yardım istemişlerdir. Zeytun isyanlarında azınlık hakları diye ortaya" Ermeni hâmisi" olarak çıkan Đngilizlerdir.

1857, 13 haziran. Türk-Moğol devletinin Đngilizler tarafından yıkılmasına isyan eden Hintliler, Đngilizler tarafından katledilirler.

1857- 1859 Đngiliz işgaline karşı Hintlilerin Sepoy isyanı. Đngilizler tarafından kanlı bir şekilde bastırılır.

1862 . Zeytun'da isyanlar yeniden başlayınca, Hükümet jandarma yerine, asker gönderir. Fakat, Fransa-nm işe karışmasıyla suçlular affedilir ve ülkeyi (yeniden gelmek üzere) terk ederler.***(K.Gürün).

24 aralıkta Zeytun geri alınır, 5000 isyancı Ermeni Kilis Đstikametinde kaçarlar. Đngiltere, Fransa, Rusya, Đtalya karışırlar. Genel af çıkar, yapılan jest(!) ile 5 Hınçak üyesi ülkeden kahraman olarak ayrılır ve Marsilya'ya giderler, vergiler affedilir. Geri kalan suçlular mahkemeye verilir

VE... Đngiltere , Osmanlı Hükümetinin buna hakkı olmadığını şiddetle savunur . Osmanlı hükümeti

egemenlik hakkını kullanamaz hale gelmiştir * (Foreign Office. 424 184. N.21-4,-K.GjSuçlular ülkeye yeniden dönerler.

Acaba tarihten ders alabilecek miyiz ? Artık, Ermeniler için isyan bir hak halini almış ve hükümetlerin aczi, tümüyle ortaya çıkmıştır.

Đlerde batı ülkeleri içişlerimize tümüyle karışacaklar, zavallı, ıstırap içinde inleyen azınlıklar en başta Ermeniler için Islahat isteyecekler ve bu istekler imparatorluğun parçalanması ve Bağımsızlık savatına kadar sürecektir.

(Osmanlı tarihini Türk liselerinde öğrenenler bu konuları çok iyi bilirler, fakat ülkemizdeki yabancı okullarda Osmanlı imparatorluğunun yıkılış nedenlerini bilmemek sınıfta kalmak için bir neden

değildir ??!..)Bu jest (!) ile, Osmanlı yönetiminin egemenlik hakkı ilk ve en büyük darbeyi almıştır. Bundan sonra, Fransa, Đngiltere Rusya iç işlerimize karışabilecekler, Islahat ve reform yaygarası ko-paracaklar. Ermeni komitacılar himaye altında olduklarını bilerek isyan etmekte tereddüt etmeyeceklerdir. Zayıf yönetimlerin yaptıkları jest'ler ile Đmparatorluk zavallı bir duruma düşecektir

1876 : Đngiltere , Rusya'nın tutumları ve Ermeni Patriğinin faaliyetleri; ĐNGiLTERE : Đngiliz halkının Ermenilere ilgi duyması, sömürgeci gayelerle birleşince Londra,

Ermenilerin Avrupa'daki olay çıkarma merkezi olmuştur. Đngiliz haber alma teşkilâtının ajanlarından, Türk düşmanı başvekil Gladst'un adamı James Bryce, 1876'da Kafkaslar ve Doğu Anadolu'yu dolaşmış, Hristiyan Ermenilere ilgi duymuş ve Londra'da ĐNGĐLĐZ - ERMENĐ BĐRLĐĞĐNĐ kurmuştu.

Büyük Đngiliz politikacısı, Galdston'un müridi ve işbirlikçisi sıfatıyla, doğu Anadolu'da Ermeni nüfusunun azınlıkta olması sorununa Batının geleneksel tutumunu ifade eden bir çare bulmuştu (!):

TÜRKLERĐN ANADOLUDAN KOVULMASI VE ONLARDAN BOŞALAN YERLERE ERMENĐLERĐ YERLEŞTĐRĐP, ĐNGĐLTERENĐN HĐMAYESĐNDE BĐR 74

PROTESTAN ERMENĐ DEVLETĐ KURULMASI !?..,«.W ERMENĐ PATRĐĞĐ NERSES; 7 aralık 1876'da Ermeni Patriği Nerses, Đngiliz büyükelçisi Henri Efliot'u ziyaret ederek

Avrupa devletlerinin ilgisini çekmek için gerekirse isyan edebileceklerini resmen Đfade etmiştir *(F.O.4247/46s.20S/206.-K.G.)

1881 / J 882. Đmparatorluğun Đngiltere ve Fransa arasında bölüşülmesi; Đmparatorluk, Đngiltere'nin asıl maksadının, " himayesinde "(!) bir Ermenistan kurmak

olduğunu biliyordu. Ve gene biliyordu ki, Đngiltere'nin imzaladığı Kıbrıs konvansiyonu sadece politik bir manevra idi. Esas gayesi, her fırsatta Đmparatorluktan biraz daha toprak koparmaktı.

- Đngiltere Mısır'ı işgal etti. - Fransa, Tunus'u işgâl etti. Ve, - Tesalyayı Yunanistan'a verdi, sanki kendi malıymış gibi!?... KOMĐTALAR; Ermenileri büyük etki altıda bırakarak, bazen de zorlayarak cinayetlerine, canavarlıklarına

iştirak ettirmişler, Anadolu'nun kan içinde kalmasına neden olmuşlardır Đki önemli komita, Hınçak ve Taşnak komitaları Đmparatorluk dışında, ülkeyi ve Ermenilerin Özellikle altın dönemlerini yaşadıkları, 19'ncu yüzyılı bilmeyen genç Ermeniler tarafından Đsviçre'de ve Rusya'da kurulmuşlardır.

1887. "HINÇAK KOMĐTASI, Đsviçre'de Cenevre'de asla imparatorluğa ayağını atmamış olan Ermeni gençleri tarafından kurulur.

1877, Osmanlı / Rus savaşını fırsat bilen Ermeniler, Zeytun'da yeniden başkaldırırlar, Đngiltere işe karışır , suçlular affedilir, ülkeyi (yeniden gelmek üzere) terkederler...Bu isyanlar 1922'ye kadar sürer.* (K.Gürün)

1878, Đngilizler Anadolu'da çok sayıda konsolosluklar açarlar. (B.ı.) 1886 : Marsilya'da yayım yapan ARMENĐE gazetesi, Ermeni komitacılarını kışkırtan fesat

yuvalarından biridir. *<K.G.) 1889-1902 Lord Kitschner, Hintlilere karşı, Đngilizler tarafından bile ağır bir şekilde eleştirilen

temerküz kamplarını kurması. ABD her ne kadar Ermeni kuvvetleri, Komitaları ve çetelerine Amerikan askeri göndererek

aktif yardımda bulunmamışlarsa da, Osmanlı toplumunun parçalanmasında en büyük, maddî ve askerî yardımla devamlı payları olmuştur. Bunun sonucunda da 1071'den 1900'lere kadar 800 yıl ahenk Đçinde yaşamış olan Ermeni ve Türkler birbirlerini Öldürebilecek hâle getirilmişlerdir.

1890-1908 ORGANĐZE EDĐLMĐŞ ĐSYANLAR YILLARIDIR Batının dikkatini çekmek ve içişlerine karışmalarını sağlamak içîn sürekli, isyanlar çıkarılır.

Ermeni'Đer bu yıllarda yaptıkları katliamları örtmek için, bu yılların ilk Ermeni Soykırımı yılları olduğunu ve 300,000 - 400.000 " masum Ermenin katledildiğini iddia ederler.

1890: eylül .Petersburg Üniversitesi öğrencileri, Serkis GogonĐan başkanlığında, yansı Üniversite yansı Kafkas Ermenilerinden oluşan 80 kişilik bir çeteyle, daha Türklerin, Osmanlı Ermenilerinin kim ve ne olduklarım Dahi bilmeden sınırı geçerler. Gayeleri kan dökmek, bol-bol kan dökmektir.

1890, Đstanbul'da Kumkapı isyanı ile Ermeniler, Batı'nın geniş bir şekilde dikkatini çekme yoluna girmişlerdir.

ERZURUM ĐSYANI; 1890,20 Haziran : Kilisede bomba imâl ediliyor, ihbarı. üzerine polisin araştırma yapması ve

bazı evrakı götürmesi üzerine Daşnakların teşvikiyle isyan başlıyor ve üç gün sürüyor. Đkinci gün jandarma geliyor, karşılıklı çatışma oluyor. Bülsyan batıya - karşılıklı silâhlı çatışma olmasına rağmen- Ermeni Katliamı diye bildiriliyor^ ~~fT927yde Hairenik gazetesi bu olayların yıldönümünde, kiliseye Türklerin girişini "kutsal değerlere tecavüz" diye veriyor, kilisenin tahrip edilmiş olduğunu ve yıkılarak

yeniden yapılmasını istiyor ve 100 Ermeni'nin öldüğünü ve 200 de yaralı olduğunu kaydediyor.**(A.Hulki Saral, Ermeni meselesi - K.G.)

Đngiliz konsolosu Clifford Lloyd raporunda, 11 Ermeni ölü ve 250 yaralı olduğunu bildiriyor. Türk ölü ve yaralı sayısından hiç söz yok.*(Turkey, NO.I -1890 i 1891 - K.G.)

Osmanlı yönetimi sayıları, 8 Ermeni, 2 Türk ölü, 45 Türk ve 60 Ermeni yaralı olarak veriyor.**<Haine-i Evrak, 20/6/1890 - K.G.) Đsyan bastırıldıktan sonra savcı askere karşı koymuş ve ateş etmiş olan 28 komitacıyı tutuklattırır. Fakat, büyük denen devletlerin işe karışmalarıyla Osmanlı yönetimince, içlerinde 1 jandarmayı öldürmüş olan Hana-zad dahil, hepsi affedilirler. Bu büyük JEST, savcının görevinden alınmasıyla en yüksek noktasına varır (!)... Bu tarihten itibaren Ermeni isyanları, Osmanlıca deyimle, "müzminleşeceklerdir".( jest konusundaki kitabın sonundaki notumuza bakınız)

1891 ABD hükümeti ve Misyonerler Osmanlı imparatorluğunda, azınlık haklan konusunda çok ağır ithamlarda bulunurlarken, Amerika'da Kızılderili kültürüne son darbe, güney Dakota'da "Wounded Knee" adı verilen katliamla indiriliyor. fE.f.)

1891'de , New-York'ta Dr.S.Krielyan HAĐK adlı ihtilâl gazetesini çıkarmıştır, l haziran 1893 sayısında "Çarpışmamız kan dökmemiz gereklidir, kılıçlarınızı hazırlayın" diye y&Z(lT.*(Rot>en Mirak, Ttırn beelween Two laruis ; Armeniana in America 189010 World I, cumbridge. Massachussetu 1983 . doç N0.309/1-B.I.)

1 Kasım 1893 'te , batılıların tavsiye ettikleri Ermeni taktiğini verir: Đsyan ampulün yanması gibi bîr anda olmaz, "Şark sorununun ortaya çıkması Đçin en az 2 yıl

kargaşalıklar, başkaldırmalar çıkarılmalı ve sonunda Đsyan haline getirilmelidir. Đsyanların bastırılması için teşebbüslerde büyük devletler yardıma çağırılmalı ve uluslararası bir kongreye gidilmeli.. Eğer iki yıllık bir hazırlık döneminden geçilmişse isyan etmek kolay olacaktır. Hınçak partisinin uygulamalarını doğru buluyorum. Onlara katılacağız. "O zaman gerillâlar organize edip, Anadolu dağlarında çarpışacağız". PKK taktiği de bu değil midir ?.." Doğuda hazır bir Ermeni-Rus birliği vardır, bir Öteki Ermeni-Amerikan birliği hazırlanmalıdır " *( R.Mirak. ayni. doc.No.496/1- B.ı.) Sonuç olarak, 1890'dan Đtibaren hemen bütün Amerikalılar, Türkleri Ermeni katili olarak tanımaktadırlar ve Türkleri konuşulma-ya lâyık olmayan insanlar diye küçültmektedirler. Bugün Ermeniler ABD Senatosundan, bu yaygın ön-fikirlere dayanarak Soykırımı kararı almak için uğraşmaktadırlar.

1892. DAĐNAKSUTYUN KOMĐTASI; genel olarak Rusya'daki anarşist Üniversite öğrencileri tarafından kurulur; Cenevre ve Tiflis çalışma merkezleri idi. KOMĐTALAR, Ermenileri büyük etki ve bazen de zor altında bırakarak cinayetlerine, canavarlıklarına iştirak ettirmişler, Anadolu'nun kan ve yıkıntı içinde kalmasına neden olmuşlardır. Batı basınından hiç ses çıkmamıştır, zaten istedikleri budur. Bu komitaların yaptıkları kıyım ve yıkım Türklere mal edilmiştir.

Ermeniler yalan söylüyorlar; 1891-12 aralık. Đngiliz konsolosu Van Devey, Đstanbul'daki büyükelçi WiIliam White'e şu

raporu gönderir Ermeniler tarafından, Ermenilerin yaşadıkları yerlerin anarşi içinde olduğu iddiaları tümüyle yalandır. Daily News'un değişik tarihlerde vermiş oldukları haber ve telgrafların gerçeklerle hiçbir ilişkisi yoktur. Ayni şekilde, Paris'te çıkan, Armenie gazetesi başyazarı Minas Çeraz'ın, Glads-ton'a yazdığı mektupta "dinsel kişilerin zulme uğradığı" tümüyle düzmeceden ibarettir.

12 eylül 1892Bu tür haberlere karşı, Erzurum konsolosu Hampson, sükûnetin egemen olduğu, bazı ufak tefek âdi zabıta olaylarının felâket halinde gösterilmemesi gerektiğini rapor etmektedir. *(i47, DOÇ. NO.-ISI/ ıss.- B.I.).

ĐNGĐLĐZLERĐN KIŞKIRTMALARI; 1892 yazı Đngiltere'de işbaşına geçmiş olan Gladston Hükümeti ERMENĐLERĐ ĐSYANA

TEŞVĐK ETMEK ÜZERE, sayıda manifesto ve trak'tları (el ilanlarını) bütün Đmparatorlukta dağıtmayı organize edecek bir teşkilât, kurdu Merkez Samsun limanına yakın Merzifon Amerikan Koleji idi. Anadolu'nun çeşitli yerlerinde şubeleri açıldı. 1893'ün ilk günlerinden itibaren ihtilâl afişleri, Amasya, Merzifon, Çorum, Yozgat. Tokat Ankara vb.. illerin duvarlarında görülmeğe başlandı. Bu afişlerde "Sultan'ın yetersizliğinden" söz ediliyor yakında kurulacak ve milyonlarca Müslüman'ı da kapsayacak olan BÜYÜK BiR ERMENĐ DEVLETÎNÎN hâlkın imdadına koşacağı bildiriliyordu.(B.ı)

1893 Ağustos,"1893 mart, 1898 mayıs, eylül aylarında, Đngiliz başvekili William Gladstone, Rusya'dan daha etkili olabilmek, Ermenileri, Osmanlı Đmparatorluğu aleyhinde kullanmak üzere, ilmî araştırmalar yapmak üzere H.F.Lynch'i iki kere doğu Anadolu ve Kafkasya'ya göndermiştir. Buralarda edindiği izlenimleri anlattığını öne sürdüğü, aslında tamamen kışkırtıcılık yaptığı kitaplar yazmıştır. 2 cilt halinde yayınlan bu kitaplarda Ermenileri heyecenlandıran cümleler vardır. Ermenileri Anadolu'da kışkırtan Amerikan Misyoner teşkilâtı :

1850'de Osmanlı yönetiminin, Đngiltere ve Amerikanın tazyikleri sonucu"Protestan komünote"yi resmen tanınmasından , 1893 yılına kadar , Anadolu'da

Misyonerler;

Çanakkale'den Rus sınırına, Karadeniz'den Suriye'ye, en ufak köy ve kasabalara kadar yayılmışlardır. Đstanbul, Đzmir, Merzifon, Kayseri, Tarsus, Maraş, Antep, Harput'ta

Ermeni genci yetiştiren 9 kolej vardır. 223 misyoner ve 1094 asistan 21 okulda her yıl 24.000 Ermeni yetiştirmektedirler. Bu tarihe kadar 10 milyon dolar harcanmıştı.

1894 : Amerika'da, Ermenilerin eğitimi için sarf edilen para 6 milyon dolara varmıştı. 1893/1894 ĐLK SASUN ĐSYANI Haziran 1893'te Hayanlı, Sasun isyanı, Ermenilerin Behranlı, Hayanlı.Yapanlı ve Velikan

aşiretlerine saldırmalarıyla başladı. Komitacı Damadyan, Boyacıyan Ermenilerin yerel aşiretlere saldırarak olay çıkarmalarını, bunun sonunda da Avrupa'nın işe karışarak, sonunda bir Ermeni devleti fikrini işliyorlardı.

1894 ağustosunda Ermeniler, kadın ve çocukları Antok dağına götürüp sakladılar. ve sonrada aşiretlere saldırdılar. Saldırıların genişlemesi üzerine gönderilen asker, 23 ağustosa kadar Ermenilerle çarpışmak zorunda kaldı. Bu silâhlı karşı koyma hemen Türk karşıt) propagandayı harekete geçirdi .Rahip A.W.Willîams , kitabının 327'nci sayfasında Türk askerinin 14 ağustosta geldiğini, Ermenilerin iyi çarpıştıklarını, 6000 Ermeni'nin Öldüğünü yazar".Fakat 33Tnci sahifesinde ise "Sasun'da kadın, çocuk genç ihtiyar kimse kalmadı, Nisanda başlayan kuşatma ağustosa kadar sürdü, ağaç köklerini yedik diye yazar. *(A.W.Wiltiam, Sieeding Armenia , 1896, s. 331 - K.G.) Kadınları ve çocukları gönderip çatışma Đçin hazırlık yapıldığına göre bunun adı bütün dünyada, silâhlı isyandır, sonuç ise asla kıyım değildir.

Ermeni tarihçi Pastırmacıyan, Ermeni'lerIe aşiretler arasındaki çatışmayı bahane ederek, Türk askerinin katliam yaptığını ve 3500 Ermeni'yi öldürdüğünü iddia eder ve Sasun'daki Ermeni sayısını 12 bin diye gösterir madem ki katliam fikriyle hareket edilmiştir, neden asker bütün Ermenileri yok etmemiştir?. istatistik mütehassısı Cııinet, Sasun'daki Ermeni sayısını 8369 diye verir. Đngiliz Konsolos, kimlikleri tespit yoluyla, 265 Ermeni'nin öldüğü raporunu verir.

Britanya Konsoloslar Komisyonu, ev hesabıyla, Sasun nüfusunu 10 bin olarak verir, ölü sayısının ise 900'ü geçmediğini Đfade eder.***(Turkey, N.l. N-252, s.155 l 161- - K.GM

Türklerin verdiği ölü sayısından söz edilmez. Sasun ayaklanması 23 ağustos 1894'te sona erdi. Bu çatışmalarda, Đngilizler istedikleri en

büyük çıkarları elde ettiler. Arkalarında Fransa ve Rusya'yı da uluslar- arası araştırma heyeti oluşturmak üzere, bir araya getirdiler. Bundan sonraki olaylarda her üç devlet birlikte hareket edecek-lerdir.

18 temmuz 1895. Đngiliz Büyükelçisi ForeĐgn Office'e bildirir," Ermeni komitaları değişik yerlerde, Türkleri katliam yapmaya sevk edecek isyan ve geniş çapta yıkım hazırlığı içindedirler.***(F.o.424/426s.205/206-K.G.).Bu demektir ki"plân ve uygulama" söz konusudur, yani önceden düşünülmüş, tasavvur edilmiş, hazırlık yapılmış ve uygulamaya geçilmiştir. Bunun adı, Ermenilerce ve Batılılarca,"Ermeni soykırımı, masum Ermenilerin öldürülmesi demek olacaktır. Gerçekten 22 ilde isyan ederler,

ĐSYANLAR: 29 eylül 1895'te Sivas'ta başlar. 2 ekim 1895 Trabzon 6 ekim 1895 Eğin (Elâziz) 7 ekim 1895 Develi (Kayseri) 9 ekim 1895 Akhisar 21 ekim 1895 Erzincan (Erzurum) 25 ekim 1895 Gümüşhane (Trabzon) 25 ekim 1895 Bitlis 26 ekim 1895 Bayburt (Erzurum) 27 ekim 1895 Maraş (Halep) 29 Ekim 1895 Urfa (Halep), 30 ekim 1895 Erzurum, 2kasım 1895 Diyarbekir 2 kasım 1895 Siverek 4 kasım 1895 Malatya (Elâziz), 9 kasım 1895 Arapkir (Elâziz), 15 kasım 1895 Merzifon (Sivas), 16 kasım 1895 Antep (Halep), 18 kasım 1895 Maraş (Halep), 22 kasıml895 Muş (Bitlis), 3 aralık 1895 Kayseri Ankara), 3 aralık 1895Yozgat(Ankara). Bu, Anadolu'nun büyük bir bölümünü ateş, ve kıyım içinde bırakan isyan Ermenilerin ne

büyük yalancı, sahtekâr ve iftiracı olduklarını ispat için yeterlidir. Bu geniş çaptaki isyan, yıkım ve kıyım bölgesinde Ermeniler mi yoksa Türkler mi zayiat vermişlerdir?.

Tam sayı olarak her iki taraftan kaç kişi ölmüştür, sağlam belgeler yoktur. Fakat Ermeniler hemen yüz-binlerden söz etmişlerdir ki. Ermeniler bu sayılarla, hiçbir şeyden haberi olmayan Ermenilerin evlerinden alınarak soykırımına uğratıldıkları havasını yaratmak gayesi gütmüşlerdir. 2 va-li, l kumandan, çok sayıda yüksek seviyede memur vb.. öldürdüklerinden askere ateş açtıklarından söz

etmezler. Yaptıkları yıkıma gelince : Merzifon'da 30 ev, 20 dükkân, 3 kervansaray, l okul, Amasya, 58 ev, 165 dükkân, 2

kervansaray, l cami, l okul, l tekke , l medrese. Arzu edenler, Türk karşıtı Đngiliz propaganda kitabı Livre Bleu(Mavi kitap) ta, gururla söz edilen yıkım listesinin tümünü, görebilirler.

1895, 10 ekim, Hınçak üyesi Agasi "Hatırlarında, Ala-bağ köyüne gelen iki jandarma kimliklerimizi kontrol etmek istedi, çok sinirlendik, Đkisini de ağaca bağlayıp diri-diri yaktık" diye gururla anlatır. '(Hatıralar, Agasi, Ermeniceden tercüme eden Çobanyan, Paris,1897 s. 193

1895, 24 ekim, ikinci Zeytun isyanı, Agasi tarafından hazırlanmış, genişleyerek kanlı çatışmalar halini almıştır. Agasi hatırlarında, Çocukların da silâhlandıklarını ve her-birinin elinde l tabanca ve l hançer olduğunu, Ermeni kadınlarının ellerinde balta ve hançerlerle Türkleri kovalayıp parçaladıklarını yazar.

Agasi, 13.000 Türk askeri ve 7.000 milis = 20 bin Türk'ü öldürdüklerini gururla anlatır(!!??). Kendileri sadece 125 ölü vermişlerdir. Ermeni dostu Dr.LepsĐus, bunu Ermeni katliamı dîye gösterir ve 6000 Ermeni'nin öldürüldüğünü iddia eder, kaç Türk ölmüştür, hiçbir bilgi yoktur

Bu davranış şekli, Ermenilerin ve Ermeni dostlarının iki tür sahtekârlıklarını gösterir : Türklerin ölü sayısını vermezler. Karşılıklı çatışma olmasına rağmen bu bîr Ermeni katliamı olarak gösterilir. Zeytun'un, tüm köyleriyle birlikte 1919'da nüfusu 10 bin kadardır**( 9 eylül anî. Đzmir, 1983). 24 yıl önce 6 bin kişi öldürülmüş ve geriye 4 bin kişi kalmışsa, bu sayı 29 yılda yeniden 10

bin olamaz. Bu tür çatışmalarda ölü sayısı karşılıklı en çok 200'ler civarındadır. Ayrıca 20 bin kişilîk bir "kolordunun" tümünün yok olması her türlü hayalî de aşmaktadır. Bu, Ermenilerde "toplumsal hastalık" halindeki ruhsal durumu yukarda açıklamağa çalışmıştık, buna en sonda yeniden değineceğiz.

Zeytun isyanları, sonraki senelerde Türkleri katletmenin ilk modellerini vermiştir. Balta ile parçalamak ya da yakmak. Zeytun'da 2 jandarma erini yakanlar, bütün doğu Anadolu'yu, mahalle, köy, ilçeler halkıyla beraber yaktıktan sonra da,1922'de Đzmir'i yakmışlardır. General Mayevski'nin raporu(Van ve Erzurum konsolosu)

1895 ve 1896'da Türkiye Asya'sının başlıca illerinde görülen Ermeni isyanları, ne Ermeni köylerinin asm sefaletinden ve ne de maruz kaldıkları baskıdan Đleri gelmiştir. Zira, kendilerine ait olduğundan bu köyler, komşularınınkinden çok daha zengin ve çok daha müreffeh köyler olmuşlardır. *(Gen.Maye\vski ayni - s.12, prg.24)

ĐLK VAN ĐSYANI: 3 / 15/ 1896 Van'daki Misyoner faaliyetleri genişlemeye başlamıştır. Zira, gizlice toplanan ve

Đngiliz konsloslu-ğu vasıtası ile Londra'dan alınan paralar Van'a yetiştril-mekte, oradan da sözde fakirlerin korunması için kurulmuş derneklerle kamufle edilerek ilgililere dağıtılmaktadır. 1895 yılı sonlarından itibaren de aynı bahanelerle Van'a' birçok Ermeni gelmiştir.

Bununla birlikte, Đngilizler Ermenilere maddî destek sağlamaya gayret ederken Ermeniler de, Đngilizlerin Ermeni kanını "Van samanı" gibi, çok ucuza satın aldıklarını açıkça ilân etmişlerdir.**fee«.Af.,j..M>, prg. 94}

1895-1896 yılı kış boyunc, Rus konsolosluğu yakınındaki bir evde Ermeni gençleri atış talimleri yapıyorlardı.

1896 . Kış geçip, bahar gelince mes'eleyi tartışmak amacıyla Ermeni isyancıları, bazen Amerikan misyonerlerinde, bazen'de Đngiliz Konsolosluğunda toplandıkları görülmüştür.

Her konuda olduğu gibi, ilkbaharda isyan çalışmaları da hızlanmıştır. Hattâ şehrin yakınlarında birkaç Türk katledildiği gibi vücutlan parça parça doğranmıştı. Bazı cinayetlerin. Batının işe karışmasından korkarak, göz ardı edilmesi ve soruşturma yapılmaması isyancı Ermenileri cesaretlendirmiştir.

3/15/24 haziran 1896. Haziranda meşhur Van ayaklanması başlamıştır. Van'daki ihtilâlci Ermeniler 1895'te Batının dikkatini çekmek için, ölümle tehdit ve para sızdırmak için Van'daki Ermeni zenginlerine mektuplar yağdırdılar, suikastlar tertip ettiler. Bunlardan en önemlisi Ermeni kilisesi başpapazı Bogos'u, bu hareketleri kabul etmediği Đçin 6 ocak 1985'te öldürmüş olmalarıdır.

Isyan, 3 haziranda gece nöbeti yapan askerler üzerine ateş açmakla başladı. Değişik yerlerde devam eden bu isyanlar sonucu 340 Türk ölü 260 yaralı, 219 Ermeni ölü 59yaralı tespit edildi. Bu sayılar Đngiliz konsülü Wilimas tarafından 500 Ermeni ölü, 300 Türk ölü şeklinde verildi. 15 haziranda başlayan ikinci Đsyan, karşılıklı silâhlı çatışma halindeydi. Türk ölü sayısı 418, yaralı 363, Ermeni Ölü sayısı 1715 yaralı 71 idi.

General Mayevski'nin raporu 1896, 6 haziran perşembe günü, Dr. Regnault ile isyancıların iki müstahkem mevkiini gezdik.

Tahkim metod'ları bizi hayretler Đçinde bıraktı. Ermeniler Đran'dan gelecek takviyeleri bekleyerek on gün kadar tutunabileceklerini bildirdiler. Liderler arasında Amerikan, Rus ve Bulgar uyruklu olanlarda

vardı. Yurtdışından gelenler 12 - 15 kadar olup bütün isyancılarının sayısı 600'e ulaşıyordu.... isyancıların müstahkem mevkilerine silâhsız, savunmasız yaklaşmış olan birçok Türkün Öldürülüş şekillerini yansıtan elimizde belgeler var.*feen.Af., s. 47, prg.noı

General Mayevski'nin raporu: "....Bu olaylarla ilgili olarak basında çıkan genellikle doğru dürüst hiçbir açıklamaya

rastlanmamıştır. Zaten Ermenilerle ilgili olarak yazılanların hepsi de yalanlarla doludur. 26 Ağustos 1896, Osmanlı bankası olayı. Bu yılın son olayıdır. Hınçak Komitacıları

tarafından yapıldı. Gaye, Osmanlı Bankasını, uçurmak tehdidiyle batının etkili bir şekilde içişlerine karıştırılması idi, Hınçakların en büyük başarısı, bankanın içinde patlattıkları, kendi ürünleri olan bombaların öldürmediği, vücutlan ağır bir şekilde yaralanarak isabet alan banka memurlarının bağıra bağıra yerlerde sürüklendiklerini görmek olmuştur. Batılı 6 büyükler harekete geçmediler. Fakat, komitacılar politik etkiyle padişah tarafından affedildi, Đngiliz "Sir Edgar" yatıyla Fransız "Groonde" savaş gemisiyle Marsilya'ya götürüldüler.

Batılı kaynaklar 4000 ile 6000 Ermeni'nin Öldüğünü -utanmadan- verdiler. Batı kaynaklarında bu iddiayı doğrulayan hiçbir Đz bulunmamıştır.

Ermeniler, Polis'e ve etrafta toplanan halka da ateş açmışlar, galeyana gelen halk, bıçak ve sopalarla hücum etmişlerdir. Bu aletlerle kaç kişi öldürülebilir?.

Đngiliz kaynaklan, sadrazamlık tarafından verilen bilgiye göre 120 ölü 25 yaralı olduğunu kaydeder. Polis 300 kişiyi tutuklamış ve mahkemeye sevk etmiştir.

1897, ikinci SASUN ayaklanması: Sasun'da Đlk teşebbüs başarısızlıkla sona erince, Daşnak komitesi Temmuz 1897'de ikinci bir

teşebbüste bulundu. Anadolu'ya Đran'dan girip, Van üzerinden yayılıyorlardı. Fakat, yolları üzerindeki. Marik aşireti onlara geçit vermiyordu, 1 temmuz sabahı, 250 Ermeni komitacı, Hosor'da bulunan aşirete saldırdılar, kısa sürede sarılacaklarını anlayınca kaçtılar***(K.S.Papazyan ,s.22 t K.G.)

Bu tarihten sonra aksiyon bölgesi olarak Sasun ve Muş bölgesini seçtiler , Komitacıların başında 1886 doğumlu, bir Türkü öldürdüğü için hapse mahkûm olmuş ve hapisten daşnakların yardımıyla kaçmış Batum'a sığınmış olan Ant-ranik adlı bir katil vardı. Dünya savaşında, Rusların yönetiminde, bir Ermeni alayının başında, savaş yapacağına, baskın yaparak cinayetler işleyecektir ki bu kişi sonradan Ermeni generali olacaktır.

1890 / 1908 yılları arasını Ermeniler Büyük Katliam yıllan diye gösterirler: Nalbantyan 50 bin ile 300 bin Ermenin katledildiğini kaydeder, David Marhall Lang, 1894 / 1896 arasında 200 bin Ermeni Öldürüldüğünü yazar.* <D.M:Lang

Apeople in exĐle s.tO - Pastırmacıyan 100 - 110 bin der Missikyan 300 bĐn'e çikar**(J.Mus. A searchlighl acın Ihe Arm.Ques.Boston, 1950 s. 16 Dr.Lepsius , sadece Van'da 88.243 ölü var der . Ayni Lepsiuski, Zeytun'daöbinölÜ var derken

,Agasi 125 ölüden söz etmekteydi??... Demek ki, daha bu tarihlerde, Van ve yöresinde Ermeni kalmamıştır !.. Antranik ise Harplerim (!) adlı kitabında - çete baskınlarım Harp diye ifade ettiğine göre--

hayâlinin genişliğine karşın. Đleri sürdüğü ölü Ermeni sayısı, askerlerle yapmış olduğu 5 çatışmada 19'dur ???...

Fakat, acı olan Batılıların bu sayılara hemen inanmaları, ya da kabul etmeleridir. Ve asla öldürülen Türklerin sayısını merak etmemeleridir. Bu davranışlarıyla Batılılar, kalplerindeki, Türkleri yeryüzünden yok etmek geleneksel kinini açığa vurmaktadırlar.

(Dr.Lepsius, Türk düşmanlığıyla tanınmıştır, Anadolu'yu tanımaz, amerikan misyonerleri ve Ermeni din adamlarıyla sürekli temas halindedir).

1901 : Tan ve Senik'te bir kışla Đnşa etmek gerekiyordu. Ermeniler buna karşı çıkarak Antranik kumandasında çarpışmalara giriştiler. 1903'te isyan bütün yöreye yayıldı. Asker gönderildi, Antranik yenilerek Kafkaslara kaçtı.

1904 : Antrarıik'ın kışkırtmasıyla çıkan isyan, Muş vadisinden. Sasun'a ,Van'a kadar yayılmıştır. Bu yöredeki konsoloslar, Antranik'in komiteden uzaklaştırılmasını islediler. Komitenin şefleri arasında, Murat, Sebük, Kevork, Sempad vardı. Seçimi Anlranik kazandı...Kevork, Hırayr öldürüldü, Sebük ağır yaralandı.

Antranik'in, Beyrutta yayımlanan (Antranik'in Harpleri) adlı kitabında, 14, 16,22 nisan, 2 mayıs, 17 temmuz çatışmalarında 932 ile 1132 Türke karsı 19 Ermeninin ölmüş olduğunu yazar...

Đşte Ermeni katliamı !?... Rus uyruğuna geçmek isteyen Ermeniler; 1907 : Bitlis, Diyarbakır, MarnürelûI-Aziz(Elazığ) Ermenileri, topladıkları 200 binden fazla

imza ile Rus tâbiiyetine geçmelerinin kabulü için Bitlis konsoloslusuna başvurmuşlardır* (Ruslara yfire Ermenilerin Türklere yaptıklar: metlim -Dı^.A.Sü^û. Ankara Univerute

Basımevi, 1987) 1912 ABD başkanı Wilson, Ermeni cinayetlerini ve bunların propaganda yoluyla Türklere mal

edildiğini biliyordu ve Wilson "her halk kendi geleceğini kendi tayin etmelidir" prensibini koymuş olan kişiydi, işte bu Wilson, yardımcısı House'un, Bab-ı âli'ye bir sefir tayin edilmesi gerektiğini hatırlattığında "artık Türkiye yok ki" diye yanıt vermiştir.

1913. GĐRĐT TÜRK SOYKIRIMI Đmparatorluk savaşı kazanmasına rağmen, geçmişten ders alamayan, ilerisini göremeyen zayıf kişiliksiz yönetiçiler, Batılların şantajları, çevrilen dolaplar sonucu elde etnikleri sonuç Girit'in kaybıdır. (Kıbrıs'a dikkat!.)þ

Bununla da kalınmamış Ciritteki tüm halk soykırımına uğratılmış, yelken kürek kaçanlar batı Anadolu sahillerine özellikle Antalya'da SĐDE'ye yerleşmişlerdir

Uyuşukluğumuz, boşvericiliğimiz nedeniyle hiçbir tarihçi, bu Soykırım olaylarını ilk elden dinlememiş, kaydetmemiştir.

Adada kalanlar ise, dil, din ve ad değiştirmek zorunda kalmışlardır. Ulusal kimlik üzerinde titizlikle duran Batıda bu konuda hiçbir ses yoktur.

1913. BALKAN SAVAŞI YENĐLGĐSĐNDE korumasız kalan Trakya'da, Antranik yönetiminde Komitacılar TEKĐRDAĞ katliamını yaparlar (Antranik, sonradan ermeni paşası...)

Đşte, ilk dünya savaşına kadar "hiçbir şeyden haberi olmayan. masum{!) Ermeniler . ĐLK DÜNYA SAVAŞI, 1914 - 1918 1 mart 1914 . Doğu Anadolu'da bir Ermeni devleti kurabilmek amacıyla, Ermeni sayısını

öğrenmek üzere. Er-meni-Fransız komisyonu, yaptığı araştırmalar sonucu Đmparatorlukla bütün Ermeni nüfûsunu 1.283.704 .

Doğudaki nüfusu ise 542.704 olarak bulur"- fK.Fifgiı 1980, ATĐNA'da dağıtılan propaganda broşürü: Silâh altına alman Ermenilerin hemen terhis edilerek kitle halinde öldürüldüklerini iddia eder *(Armeniens ou cst la realite, Picrre A. Moscr, ed. Mailler ,Eurc. 1980) Ermeni sahtekârlığının bir başka yönü olan bu iddia . (l)-Ermeni delegasyonu başkanı Bogos Nubar paşanın,ülkede 40.000 gerillânın. Rus Ordusunda 150.000 gönüllü Ermeni'nin fiilen savaşa katıldığını bildiren 1918 tarihli, Fransız Dışişlerine göndermiş olduğu mektubunu etkisiz kılmak için ileri sürülmüştür.

(2)'Ermeni gençlerinin ve erkeklerinin Öldürülmesiyle, Ermeni kadın, ihtiyar ve çocuklarının savunmasız kaldığını böylece soykırımının kolaylaştığını ilham etmek gayesinin gütmektedirler.

Belgelere dayalı bilimsel gerçekleri , Ermeni yalan , iftira ve sahtekârlıklarının çeşitlerini 1922 Đzmir yangınına kadar göreceğiz .

1914. Sonbahar. Osmanlı hükümetinin savaş hazırlığı yaptığı 1914 sonbaharında, Ermeniler tarafından Kafkaslarda büyük bir coşkuyla ihtilâlci birliklerin kurulması projeleri gerçekleşmeye başladı. Taşnak komitesinde savaşta, Türklere kaşı askerî bir tutumla aktif bir rol oynaması kararlaştırıldı. Bu itiraf, 1923'te Taşnak'ların Bükreş kongresinde , cumhurbaşkanı adayı Hohannes Kaçasnuni tarafın-dan yapıldı. *(E.Feigi)

Gerçekte ,Ülke dışında Ermeni faaliyetleri bu iken, ülke içinde ise, sıkıyönetim ilanıyla, silâhlarını alan Ermeniler, orduya katılacaklarına askerden kaçıp, Rus ordusuna katıldılar, çeteler kurdular ve Rus/Osmanlı savaşının başlamasıyla cephe gerisinde her çeşit baskın, yakma, yıkma, ırza geçme ,talan ve Đşkencelerle Öldürme faaliyetlerine yöneldiler.

Đşte iki Örnek : 24 / 25 ekim 1914. Kara kilise, yedek 2'ncĐ süvari kumandanı Abdurrahman'dan şifreli telgraf: " Surin ve Haçik adlı 2 Ermeni her biri yanlarında 2.000

Ermeni'yle Rus tarafına geçtiler, izledikleri yol, Beyazıt ya da Đran'a gideceklerini göstermektedir."

"8.000 kadar Ermeni Kağızman'da toplandılar. Komitacı şeklinde organize oldular. Silâh zoruyla halk tarafından besleniyorlar. Geceleri köylerde toplanıyorlar. Komitacı başlan , Karakiliseden Kosti, Eleşkirt'ten Nefs, Haçlı'dan Apik, aralarında bulunmaktadır.

ERMENĐLERĐN CANAVARLIK HAL ĐNE DÖNÜŞEN CĐNAYETLER Đ Birinci dönem Bu sahifeden itibaren, Ermenilerin yapmış olduktan canavarlıkları, parlamentolarında,

Türklerin Ermeni katili olduğu kararını almış ya da almak üzere olan ülkeler, Türklerin Ermeni katili olduğunu mutlulukla yazan Batı basınına Đthaf ediyoruz. Gerçeklerin ağırlığına dayanabilme gücüne sahip olacaklarını ümid ederiz.

Acaba, aşağıdaki şartlarda, ABD, Kanada, Đngiltere, Fransa, Rusya, Đsveç, Đtalya, Đsviçre, Hollanda, Belçika, Danimarka, Đtalya ve Ötekiler ne yaparlardı ?

9 kasımJ914 HAKKARĐ (1) :Önceleri organize olmuşolan Ermeni çeteleri, daha Rus kuvvetleri Đran sınırındayken onları çağırıp öncülük etmeye başladılar ve ilk kuvvetlerini Hakkâri'nin DĐR ilçesine soktular. Rus kuvvetleri bu ilçeyi işgâl ederken, Ermeni çeteleri, yollarda rastladıkları Kürtleri ve çocukları Öldürdüler. 400'den fazla Kürt kadınının ırzına geçtiler. Yaşlı kadınları katlettiler.

Yahudilerin oturdukları evleri yağma edip kadın ve kızların ırzına geçtiler. 9 Kasım 1914 VAN (2) Başkâle'ye Ruslardan önce girip, Haço oğlu Ossep yönetiminde Ermeni kilisesinde

sıkıyönetim ilân edip 200 kişiyi hemen öldürdüler... Yerli kuvvetlerin karşı koyması üzerine çatışmaya giriştiler ve sonunda kaçıp Rus kuvvetlerine katıldılar. Gittiklerinde, gerilerinde, yerlerde inleyen karınlan yarılmış, memelerinin başı koparılmış kadınlar, ırzlarına geçilmiş kızlar, parça-parça edilmiş çocuklar, gözleri oyulmuş erkekler ve üst-üste yığılmış cesetler bıraktılar.

25'kasım 1914.ERZURUM(3) Ermeni ve Ruslar Mergeni ilçesinin saray mahallesindeki bütün halkı, yaş ve cins demeden, petrolle suladıkları gübre yığınının üstünde yaktılar.

7 ocak 1915 ERZURUM(4) Ruslar, Yaman Yurcu, Herenli ve Bilecik Kasabalarını halkıyla birlikte yaktılar. Ermeni ve Ruslar, Sire ve Kümbet halkından kaçamayanları tutuklayıp Baçırga'ya götürdüler. Onları orada diri-diri yaktılar ya da parçalayarak öldürdüler.

8 ocak 1915 MUŞ(5) Razanan köyünde,erkekleri ve kadîrtlan iki ayrı eve doldurdular. Erkeklerin kıymetli eşyasını aldıktan sonra, teker teker gözlerini oyup derilerini yüzdüler. Sonra, kadın ve kızları çırçıplak soyup, ırzlarına geçtiler, iki gebe kadının bebeklerinin cinsiyeti üzerine 5 ruble bahse tutuşup, karınlarım yardılar ve bebekleri çıkardılar. Sonra 6 kadını ağaca asıp derilerini yüzdüler.

15 Ocak 1915 MUŞ (6) : Abdurrahman oğlu Mehmet'in yeminli ifadesî Yaralı olan ben ve hasta üç arkadaşımla Til ilçesine giderken 3'ü Ermeni 5'i Rus 8 asker tarafından çevrildik. Önce arkadaşım Hüseyin'in gözlerini oydular ve - kalk bak bakalım Osmanlı askerleri geliyorlar mı? dediler. Sonra, öteki arkadaşımın cinsel uzvunu kesip boğazın tıktılar ve boğarak. öldürdüler.

Ermenileri tanıdım. Muş'un Yakar mahallesinden Keşiş oğlu Aran, Bağdasar Körüp oğlu Alexan, Hrant oğlu Hrant...Sıra bana geldi, kasaturayı ateşte kızdırıp vücudumu 24 yerinden dağladılar. Can acısıyla bağırmalarıma dayanamayan Rus askeri Abdül Malik beni Öldürmelerine en-gel oldu-Til kasabasına doğru ilerlerken, Ermeni dehşetinden kaçan 800, kadın, erkek Türk kafilesine rastladık. Kazaklar ve Ermeniler hemen hücum edip hepsini öldürdüler.

Akşama doğru Til'e vardık. Ermeniler yağmaladıkları Karamişa köyünden iki gebe kadın getirdiler ve onları Ermeni ve Ruslar'ın arasına oturttular. Birkaç Ermeni ve Rus askeri gebe kadınların taşıdıkları çocukların cinsiyeti üzerine bahse tutuştular. Bundan sonra, kadınların karınlarını kasaturayla yardılar. Birinin karnından erkek cenin'i(ana rahmindeki çocuk) çekip aldılar, bahsin kazanılması için , 2'nci kadının da karnından cenin'i çekip aldılar...(Ermenilerin en zevkli öldürme şekli olan bu şekle inanılması için kitabın ortasındaki resimlere bakmak yeterlidir)

Til'den Abdül- Mâlik'Đn yardımıyla kaçtım. Sabaha doğru Kazan kasabasına yaklaştım ki, tepelerin arkasından korkunç çığlıklar geliyordu. Gün doğduğunda Ermeni-Rus askerlerinin kasabadaki bütün halkı katlettiklerini gördüm.

21 Ocak MARAŞ (7) : Kentin boşaltılmasından sonra Rus Ermenileri, Urma, Kon ve Bulanık Đlçelerini, çocuklar dahil, halkıyla birlikte yaktılar.

Şubat 1915 BĐTLĐS (8)^Bitlis'e bağlı Mardin'in Kayalı ilçesine göç etmiş, Bitlis kökenli Süleyman oğlu Ali'nin yeminli Đfadesi :

Şubat sonlarına doğru Đdi. Bitlis ve Van Ermenileri, Rusların Bitlis'i alacaklarını duyunca, Türk halkının kaçmalarına engel olmak için yollarını keserek saldırdılar ve hepsini merhametsizce katlettiler. Bacanağım Ali, annesi RebĐe, Kazaran'dan şeyh Ahmed, karısı ve hizmetçisi komşumuz Ahmet, oğlu, küçük çocuğu, 80'lik Hasan, işkencelerle öldürülüp sonunda parça-parça edildiler.

17 kişiden oluşan ailemizden 5 kişi zorla canlarım kurtardılar. Yeğenimin bebeğini havaya atıp altına süngü tuttular. Genç kızların ırzına geçip kanlar içinde sokaklarda sürüklediler. Avran köyünde, Daşnak komitesinden bir Er-meninin evindeki, ağzı çok sıkı kapatılmış kuyuyu açtığımızda burnumuza çok pis kokular geldi. Kuyunun içine indirdiğimiz adam, kuyunun dibinde ,19 parçalanmış ceset buldu.

Parlamentolarından karar alan, ya da alacak olanlar, masum Ermeni anıtları dikecek olanlara soruyoruz.-Bu dayanılması imkansız cinayetler karşısında, hayatta kalanların vendetta, intikam hissi duymamasına imkân var mıdır ?.

Yukarıdaki 1914 yılından başlayarak vermiş olduğumuz belgeler;1916'da "Ermeni komitacılarının amal ve harekâtı ihtilâliye'si," r^Ve 1918 de "Đslâm Ahalinin Duçar Oldukları Mezâlim Hakkında Vesaike Müstenid Malûmat"

adlarıyla basılmış olup,Ermeniler tarafından derhal satın alınıp yok edilen ki- l lapları oluşturan belgelerden bir kaçıdır.

Bu Örnekleri, 24 nisandan öncesine ait, bu kere Osmanlı Ordusundan bir Örnekle tamamlıyoruz :

15 mart 1915. Belge no.15. Rus askerlerine yardım eden Ermeni çeteleri tarafından Mergehu ilçesinde yapılan j ve tekrarlanan zalimliklerden , 2'nci liste :

Kavlık'tan Hacı Molla Sait: Kızını boğması teklifleri- j ni her reddedişinde vücudundan bir parça koparıldı ve l sonunda öldü. Şerefhane'den Cindi ağa'nın hizmetçisi Ahmo :

Çocuğuyla fırında yakıldı. Bilecik'ten Mehmet Abdi'nin kızı Ayşe: kollan kırılarak öldürüldü. Bilecik'ten Meho'nun karısı hanım Hatun : Komita reisi - Antranik - tarafından ırzına geçildi, sonra götürüldü, (Antranik, sonradan

general Antranik, Erme- [ ni Kuvvetleri kumandanı) Perkal'dan Nezo Hatun,: iki küçük çocuğu fırında yakıldıktan sonra ailesine yedirilmek istendi. Reddettikleri için

öldürüldüler. Sahneye şahit olan çıldırdı. *(Mahmudin kaymakamı Kemal, Arıiv N.//2,;Dolap n.ll3,;Çekme n.3.klascir N.520; Dosya

n.202 ) — (Documents, Başbakanlık Basın ve Yayın ı Genel Müdürlüğü. Ankara 1982 .sa.62)

Ermeni tarihçileri, Challiand(Şalyan), Ternon, batılı basır Tmensuplarî " insan Hakları Derneği " üyeleri, arşivde bu belgeleri, bulunması çok kolay olduklarından hemen inceleyebilirler.

Đnsan Haklan Derneği üyelerinden bazılarının Alman-yada bir toplantıda yaptıkları konuşmalarla Ermeni Soykırımı yaptığımızı ve Ermenilerden özür dilememizi isteyen bu süper enteller. masumiyet iddiasındaki Ermenilerin yukarda gördüğümüz şartlarda öldürdükleri şehitlerimizin cesetleri üzerinde yürümüş oluyorlar ki ,bu tutumları onların, ayni seviyede birer canavar ve sahtekâr olduklarını gösterir.

MASUM(!) ERMEN ĐLERĐN 24 NĐSAN ÖNCESĐNE KADAR ĐŞLEDĐKLER Đ KORKUNÇ CĐNAYETLERDEN ANCAK B ĐR KAÇINI VERD ĐK.

Bu cinayetlere Đlâveten geniş çapta tam bir ETNĐK TEMĐZLEME denemesi olan ikinci VAN Đsyanını aşağıda göreceğiz. Açıklamalarımıza devam ediyoruz.

24- NĐSAN 1915'e 10 ay kala, 1914 yazı, Paris'te çıkan aylık Ermeni dergisi Hentcak, 2'nci sayısında Hınçak genel

karargâhının bildirisini yayınlamaktadır : Çeyrek yüzyıldan beri "kandan bir yol üzerinde yürüyen" Sosyal Demokrat Hınçak partisi...

Toros dağlarından ve Ermeni sınırından , savaş alanına inmektedir... Savaş boruları çalmaktadır.... Kılıcını sallamakta, müttefiklerin ve özellikle Rusya'nın silâh arkadaşı olarak,

Ermenistan'da, Kilikya'da, Kafkaslarda ve Azerbaycan'da muzaffer sonu elde etmek üzere... Acaba, daha bu tarihlerde. Karabağ. heveslerini kurcalamıyormuydu ? Karabağ'ın başına Ermenice " nogorni " kelimesini katmakla tarih yazılmaz...Bu konuda da,

Batı basının katledilen Azerbaycanlılara ait resimlerin yayımlamadığım, ya da öldürülen Azerbaycanlıların, Ermeniler diye, fotoğraflarının basıldığını hiç yadırgamıyoruz. Ancak, o dönemin devlet kademesindeki üst düzey yöneticilerin Azerbaycan Türklerine uygulanan bu çok yeni soykırımdada gereken duyarlılığı göstermediğinden dolayı esefle kınıyoruz. Đslam'i duygularının çok yüksek olduğunu Đddia eden birtakım cemaatlere yakınlığıyla tanınan bîr gıda firmasına ait tırları takib eden günlerde ekonomik ambargo uygulanan Ermenistan'a mal sevk ederken yakalandığını hala hatırlamaktayız.

1914 .WELLĐNGTON HOUSE, LONDON : Türklerin aleyhine yalan ve iftira haberler düzenleyen ve yayan merkezdir. Başvekil Lloyd George, ayni merkezin Ermenilerin yaptıkları cinayetleri yayınlanmasını kafi olarak yasaklamıştı.

Bu merkezden yapılan propagandayla, Đngilizlerin Đrlandalılara uyguladıkları "kıtlığa, açlığa dayanan soykırımını" da unutturmayı yeğliyordu. 1845-1848 ve 1911 de yarattıkları kıtlık sonucu 8.200.000 Đrlandalının sayısı 3.100.000'e inmişti

Wellington House'da yalan ve iftira şu şekilde üretiliyordu : Dikkatle imâl edilen bir yalan - pek çok hallerde Ermenilerin toplu öldürmeler yaptıkları

yerlerden gelen haberleri tersine çevirerek bu yalanları elde ediyorlar: - gerekli bürolardan geçip, önemli bir kişinin imzasıyla RAPOR halinde Dışişlerine geliyor, Dışişleri de yayınladığı resmî haberlere bu raporu iliştirerek onun resmî sıfat kazanmasını sağlıyordu.Bu yayınların bir öteki sonsuz kaynağı bîr propaganda kitabı olan "Blue Book" Mavi Kitap'tı.

Fransızlar ise bu alçak Đftira kampanyasına "ileri teknik" seviyesindeki foto-montajlarıyla katılıyorlardı. Đngilizler'in bir öteki gayesi "Ermenilerin hâmisi" rolünü oynamak ve aynî zamanda Amerikanın savaşa girmesini sağlamaktı.

1915 yılı. Đrlanda'da yaptıkları katliamları örtmek amacıyla, James Brice,"katil Türkler tarafından öldürülen Masum Ermeniler" propagandasını yapan - Blue Book - Mavi Kitab'ı yay inli yor. *(E.Fieg/.)

1915: Đngiliz şarkiyatçısı ve devlet adamı Sir Mark Sykes , 1915'te yayınlanan "The Caliph's last Heri ta ge " 'Halifenin son mirası' adlı kitapta Ermeni Đhtilâlcileri şöyle nitelendirmektedir :

Kentlerdeki Ermeniler, Türkiye'deki diğer Hristiyanlar gibi, kendi imkânları hakkında abartmalı bir inanca sahiptirler. Bu inanç, akılsızca bir zihniyetler birleşince onları en umutsuz cinayetlere Đtmekte, böylece hem kendilerini, hem de çoluk çocuklarını felâkete sürüklemektedirler...

Ermeni ihtilâlcileri kendi dindaşlarını soymayı, düşmanlarına karşı savaşmaya tercih ediyorlar.. Đhtilâlcilerin başvurdukları usullere gelince, bundan daha alçakça bir şey tasavvur edilemez :

Tahrik için suçsuz kişileri cezalandırtmak amacıyla Türkleri öldürmek, hükümete vergi ödeyen köylerden haraç almak, ihtilâl teşkilâtına para vermek istemeyenleri katletmek gibi suçlar Ermeni ihtilâlcilerin Đşledikleri cürümlerin ancak bir bölümüdür..."**(H.K.Türke>zü.)

Şubat 1915, RUS / OSMANLI SAVAŞI BAŞLAR : Savaşın Đlanıyla, Osmanlı Erzurum senatörü G.Pastır-macıyan, Rusların organize ettikleri Ermeni askeri kuvvetleriyle sının geçer. Türk halkını, köy ve kasabalarıyla yok etmeye başlar onu geriden gelenler izlerler .Bunun üzerine, silâh altına alınmış ve ordudan silâhlarıyla kaçamamış olan Ermeniler terhis edilip geri hizmetlere gönderilirler. Bu, Ermeniler tarafından, Ermeni gençlerinin katliamı diye gösterilir.*(anlatan ve yazan görgü şahidi Philip Price , A history of Turkey , Londres , 1956 s.5J-.)

(1980'de Ermeni Propagandası Atina'da dağıttığı afişlerde bu yalanı işleyecektir) ÜLKE ĐÇĐNDE ĐLK ĐSYAN VE KIYIMLAR 19 şubat 1915'te ELAZĐZ'de başladı. Onu, 23 şubatta MUŞ izledi. 1915 yılı şubat ayında, VAN'da isyan hazırlıkları olduğuna dair bilgiler gelmeye başladı.

Mart'ta, Van isyan hazırlığıyla ilgili çok sayıda belgeler ele geçirildi.* (Gnl.Kur.4/3671 > 102 Ermenilerin işledikleri cinayetlerden örneklerle devam ediyoruz : "Doğubeyazıt'tan (9) Şuron; eski senatör Pastırmacı-yan, 1200 kadar Ermeni'nin başında

Türklerin oturdukları ilçelere köylere gidip, genç kızlara tecavüz ediyor, gebe kadınların karınlarını yarıp cenin'i çıkarıyorlar, ötekileri türlü işkencelerle öldürüyorlardı. Bunların arasında Kavak köyünden Gülsen Ağanın gelini bulunuyordu ; kızlarını da kazığa oturtmuşlardı. "

Erzurum, Alınk ilçesi(lO):"......ilçeden bir tek kadın bile kalmadı. Onbaşı Mehmet ile Emir Nan'ın 20 yaşlarındaki kızları, her ikisi de 8 yaşlarında olan imam Şükrü'nün kızı Fatma ile Binbaşı oğlu Şükrünün kızı Nigâr, Ali Mustafa'nın 7 yaşındaki kızı Münevver, hepsinin ırzına geçildi. Ali oğlu Süleyman, 45 yaşında, kılıçla parçalandı. 60 yaşında Ölüm döşeğinde, Küçük Ömer oğlu Ahmet tekmelenerek öldürüldü. Bunu yapanlar, Alexan Oğlu Antranik 'in emrindeki komitacılardı. Antranik, sonradan Ermeni Paşası (!) olan kişidir.

4 Đlkokul ve 1 lise yakıldı ve yıkıldı. 3 hamam : Paşa hamamı, Han hamam ve Orta hamam, 6 köprü . Arap, Alemdar, Sefer bey, Diyadin, Korpınar, Hatuniye... Listeyi burada kesiyoruz. Bu listenin dışında kentin evlerinin büyük çoğunluğu yakıldı ve yıkıldı. Hacı Mollazade, Molla

Đsazade, Ömer Hulusi, Kazazlar zade, Şeyh Yusuf, Abd'ül Halîm, Askerî okul arapça hocası,Yusuf, M. Akif, Hakkı, Polis Müdürü, Vilâyet başkâtibi, 14 / 27 Ağustos 1916

( parantez Đçindeki sayılar, -Đslâm Ahalinin Duçar Oldukları Mezalim Hakkında Vesaike Müstenid Malûmat 1918 - Müslüman halkın uğradıkları zalimlikler'e dayanan belgelerden bilgileri ifade ederler- Ermeniler tarafından satın alınıp yok edilmişlerdir.)

VAN SOYKIRIMI : Yakıp, yıkıp, Türk halkını, mahalle, köy kasaba dolusu öldürerek, Rus öncülerine yol gösteren Ermenilerin yaklaşması üzerine isyan hazırlıkları şubattan itibaren başlamış, martta tamamlanmıştı.

(11)....Rusların sının geçmeleriyle, Van Ermenileri, uzun yıllardan beri bekledikleri fırsatın ellerine geçtiği fikriyle, ayaklanmalara başladılar. Uzun zamandan beri hazır olan plânlarına uyarak, postaya, habercilere, seyahat edenlere ve savunmasız, köy ve kasabalara saldırmaya başladılar.

(12)...Đlk ayaklanma, çete başlan Aram ve Sinan'la, Çatak'ta başladı. Đlçenin kalesine çekilerek orada buldukları eski bir topla, Türk kuvvetlerine ateş açtılar. Geceleyin ilçeden kaçmaya çalışanları, büyük çoğunluğu kadın ve çocuk olan Türkleri boğdular, katlettiler...

17 Nisan 1915, hazır olarak bekleyen çeteler Van dolaylarında ve şehrin içinde büyük bir isyan başlattılar.

21 nisan 1915'te şehre girdiler.* IW.D. Ailen, Caucasicn Bait- le. Cambridge tjni. Press, 1953 .) Ayni gün, Çar Nikola H'nın Ermeni kuvvet ve çetelerine göndermiş olduğu "bu son derecede

değerli yardımlarına teşekkür" telgrafı, 12,30 'da Van'a vardı.*<A.Y) 21 Nisan'da Van'da çok zayıf olan jandarma kuvvetleri çekiliyorlardı.

Nisan sonunda, son bir saldırıyla şehrin tümünü ellerine geçirdikten ve şehirde etnik temizleme yaptıktan sonra şehri Ruslara teslim ettiler.**Cfeıı> Price, ıhe rebinh of Turkey. n.Yurk. 1923, s.86-87- )

DĐKKAT ED ĐLĐRSE BÜTÜN BU OLAYLAR 24 N ĐSAN 1915'TEN EN AZ ÜÇ GÜN ÖNCEDĐR.

6 mayıs 1915'te şehir Türklerden temizlenmiş ve Ruslara teslim edilmişti. Aram ve Vartan yönetiminde bir "Kurmay başkanlığı" teşkil ettiler *(Felix Valyi. Revotution in islam, landon, 1925 s.233-234 - 17 mayıs 1915. Ruslar Aranı Manukyan'ı Van valiliğine tayin ettiler. Van Valiliği ayni

zamanda VAN CUMHURĐYETĐNĐN başkenti Sayılıyordu. * (LeTemps - Fransız Gazetesi- 13 Atustos 1915)

13aığustos 1915 , Fransız "Le Temps" gazetesi, "Aram Manukyan işini bıraktı ve Van'a gidip isyancıların başına geçti. Türklere karşı çok parlak bir savaş yaptı. Van'ı ele geçiren Ruslar onu, Vali yaptılar, diye yazıyordu"*. (K.GU-rin)

9 şubat 1916 tarihli Fransız gazetesi "Soleil du Midi" şöyle yazmaktadır : Rus başbakanı Sazanof'un Duma'da, Aram Manukya-n'ın emrinde 10.000 kişinin çarpışmış

olduğunu beyan etmiştir... ".. Sasun dağlarında 30.000 ihtilâlci ve gönüllülerden oluşan kuvvet 9 aydır, ümitsiz bir

şekilde çarpışmakta ve Rus ordusunun gelmesini beklemektedir..."* (Aram Tumbyun, VAN'DAKĐ TÜRK ETNÎK KIYIMI;

22 haziran 1918'de Türk kuvvetlerinin kenti geri alışlarına kadar sürer, Ermeniler ve 1820'den beri yapmış oldukları çalışmalarının (!) sonucunu gören Amerikan misyonerleri şehirden , Đran'a doğru kaçarlar. Ermeniler, kaçarlarken, Đntikam için yollarının üzerindeki bütün köyleri yakarlar, yıkarlar ve rastladıkları hayatta kalmış son Türkleri de öldürürler. Kaçarken bile soykırımına devam et-mekte tereddüt etmezler.

Türk kuvvetleri Van'a girdiğinde şehirde bir tek Türk bile kalmamıştır, şehir HĐROŞĐMA manzarası arz etmektedir. *(E.Fiegel)

Ermeniler, Urartu'lardan kalma Van kalesini, dibindeki Tarihî Türk mahallesi "Kale Dibini" 30.000'lik nüfusuyla bir gecede yerle bir etmişlerdir. Resim 5

Van'a gidenler, kaleden bu eski mahallenin plân halindeki görüntüsünü tepeden net bir şekilde görürler. Đki camiden birinin yarım minaresi kalmıştır.

Bu Ermeni canavarlığının şahidi, Boston'da çıkan 5 Mayıs Tarihli GOÇNAK gazetesidir. Allah'ın sayesinde şehirde 1500 Türk kaldı...diye yazar*(A.Y.)kalanlar da zehirlenerek öldürülür.

VAN'dan örnekler ; Şamran mahallesi (13); Ermeniler şarkılar söyleyerek 200 kadın ve çocuğu, saklandıkları Mehmet beyin konağında

öldürdüler. Cemal efendinin kansı Seher'in elinden zorla aldıkları, biri 5 öteki 7 yaşında olan çocukları

ekmek bıçağıyla doğradılar. Çavuş Ali'nin kız kardeşi, ve 80'lik Abdullah efendi, ayaklar altında tekmelenerek öldürüldü,

sonra da başları taşla ezildi. 106 Emin Pala mahallesi(14) : Emekli subay, Mehmet Ali efendi ağaca bağlandıktan sonra üzerinde atış talimi yaptılar.

Kocasının üstüne kapanan karısını parçaladılar. Selim Bey mahallesi (15): Yesir Kapısından Salih, karısı Fatma, 5 - 10 yaşlarında 4 çocukları, kız ve erkek kardeşi ve

17 kişiyi daha çengele astılar. Küçük çocuklar parça-parça edilip anneleri, çocukların kanlarını içmeye ve saçlarını

çocukların kanlarına bulamaya zorlandılar. Ahtucu köyü'(16); Ahtucu köyünde Kemo'nun karısı Züleyha, fırında ekmek pişirirken 6 aylık kız çocuğunu

ateşe attılar, çıkardıktan sonra yemesi için zorladılar. Kadının reddetmesi üzerine ayni ateşte bacağını yaktılar..

Aynı köyde, vücutları yanık çocuk cesetleri bulundu. Ateşledikleri gübre yığınlarında çocukları yakmışlardı..."

Katırcı mahallesi (17); Teğmen Hüseyin efendinin 12 yaşındaki kızını kurşunla yaraladıktan sonra, yaralı halde

ırzına geçtiler. 80 yaıındaki Tayyar efendiye karısının önünde işkence ettiler. Ellerinden kapıya çivileyip,

sonra sırayla burnunu, kulaklarını ve çenesinden etlerini kestiler ve bu halde ölüme terkettiler. Sonunda karısını da katlettiler.

Camiî Kebir mahal)esi(18): Salih'in kız kardeşinin 3 oğlu ve 2 kızı, Kasım'n 2 çocuğunu boğazladılar. Sonra da annelerini, çocuklarının kanlarım içmeye zorladılar, sonunda hepsini öldürdüler..." Kunduracı Halil ağa anlatıyor. "Van'ın Ermeniler tarafından boşaltılmasından sonra bizi

Amerikan enstitüsüne götürdüler. Orada bizi iki ay alıkoydular. Her gün 1 ekmek veriyorlardı. Fakat, ekmeği yiyenin saçları dökülüyor, kanı zehirlenip ölüyordu. Kısa sürede sayımız çok azaldı. Oradan bizi Fransız Konsolosluğuna götürdüler ...".

(20)... Van'ın bütün camilerini yaktılar, Türk mahalleleri harabe ve kül yığını halinde kaldı..Zamanında taşınamayan 80 hasta, hastaneyle beraber yandılar...'

(21)...Vostan ve Gevaş'ın kazalarındaki 300'den fazla nüfus, Mekse Çetesi tarafından Agiro dağında boğazlandılar ..."

(22) ..300 Đsraelit kaçarken Sil kazasında yakalanıp hepsi katledildi ve cesetleri üstüste yığıldı..."

Đslâm Ahâlisinin Duçar Oldukları Mezâlim Hakkında Vesaike Müstenid Malûmat,1918 - Ermenilerin çalıp yok ettikleri yayın.

24 nisan 1915'ten 2 gün önce; Ermenilerin Öteki şehirlerde silâhlı ayaklanmaları, Van'da Türk Soykırımı devam ederken;

22 nisan 1915'te, Ermeni yöneticilerin. Şebinkarahisar, Suşehri, Hafik, Gemerek, Amasya, Gürün, Tokat'ta 30 bin Ermeni'yi silâhlandırdıkları ve bunun yansının Rus ordusuna geçtikleri, öteki yansının da Osmanlı ordusunu geri çekilirken arkadan vurmaya hazırlandıkları bildiriliyordu. *<Gnl.Kur.. Arı.413671, kls.2820.D.69.f.3/32)

ĐŞTE BU ŞARTLARDA, ERMEN ĐLERĐN BÜTÜN DÜNYAYA , ERMEN Đ SOYKIRIMI DĐYE

ĐLAN ETT ĐKLER Đ 24 NĐSAN 1915'E GELD ĐK. . BU CANAVARLIKLAR ĐNKAR ED ĐLEREK , ER ĐVAN'DA VE DÜNYANIN BiR ÇOK

YERLERĐNDEERMENĐ SOYKIRIMI ANITLARI DÎKÎLM ĐŞTĐR . Ve de bazı süper enteller, canavarca katledilen şehitlerimizin cesetleri üzerinde yürüyerek,

Erivan Anıtının önünde gerdan kırmışlardır...Van'a gidip, Eski Van mahallesinin yıkıklarına bir tek çiçek bile koymak, akıllarından geçmeden...

Bu Đlk dünya savaşında Osmanlı ordusu 5 cephede , Galiçya, Çanakkale, Filistin, Irak ve Doğu Anadolu'da çarpışmaktadır.

Doğu Anadolu'da yazlık elbiseyle çarpışan 115 bin kişilik ordunun büyük çoğunluğu soğuktan donarak Ölmüşlerdir. Ordu levazım eksikliği nedeniyle yazlık elbiselerle savaşmaktadır.

Kalanlar geri çekilirken, Ermeni çeteleri ordunun yanlarına ve gerilerine saldırmışlar, sabotaj hareketlerinin yanında , savunmasız kalmış olan halkı toplu öldürmelerle yok etmeye çalışmışlar, tarihte hiçbir ülkede yaşanmamış felâketlerin nedeni olmuşlardır.

24 Nisan 1915 : iki 24 Nisan vardır, biri şudur. Osmanlı Hükümeti bu cinayet ve tahriplerin sorumlularını tutuklama emri verir . Ermeni

çeteleri, Komitalarıyla işbirliğine girmiş çeşitli şekillerde onlara yardım etmiş kişiler tutuklanır, sayıları 2364'tür. Kuruluşlar kapatılır, evraklarına el konur. Đşte bu tarih, tarihin en büyük yalan ve iftirası olarak Ermeni soykırımı başlangıcı diye bütün dünyaya yutturulur...

Öteki 24 nisan : Van .valisi, dahiliye Nezaretine, şehirdeki Ermenilerin isyanının korkunç ve baş edilemez

halini alması üzerine, Türk ahalinin öteki illere göç ettirilmesini teklif eder. _ "ASILANA KADAR, KENT DOLAYLARINDA YAKLAŞIK 4000 ERMENĐ ĐSYANCI

BULUNMAK-TADIR...ĐSYANCILAR SOKAKLARA BARĐKAT KURMUŞLARDIR. ÇEVREDEKĐ KÖYLERE SALDIRIP ATEŞE VERMEKTEDĐRLER, SALDIRILARINI DURDURMANIN ĐMKANI YOKTUR. ŞU ANA KADAR PEK ÇOK KADIN VE ÇOCUK EVSĐZ BARKSIZ KALMIŞTIR. ONLARI ÇEVRE KÖYLERDEKĐ AKRABALARININ YANINA YERLEŞTĐRMEK NE MÜMKÜN, NE DE BĐR ANLAMI VARDIR...KADIN VE ÇOCUKLARIN BATI ĐLLERĐNE ŞEVKLERĐ MÜMKÜN MÜ?.

Tarihî gerçekler böyleyken, Ermeni patriği, yani din adamı, yalan ve söylemek ve iftira etmekten çekinmemektedir.

24 Nisan Ermeni patriği, ABD başkanına ilk yalan telgrafı yollar: "Son aldığımız haberlere göre her tarafta Ermeni katliamı başlamıştır. Đnsanlık ve Hristiyanlık

adına, bu katliamı durdurun..."**(USM4, M-353 143. 867, 40161591/2 S.65S - K.G.)

Telgraf, 24 nisanda tutuklamaların başlayacağını Önceden haber aldıkları için, tutuklamalar başlamadan hazırlanmış ve tam 24 Nisan günü Wilson'un eline geçecek saatte çekilmiştir, *fJC.G.)

Bu da ,Ermenilerin tutuklanmalarını Ermeni Soykırımı diye göstermek üzere önceden hazırlandıklarını, hile yaptıklarını göstermektedir.

ABD başkanı Wilson gerçeği bilmektedir. Đstanbul'daki sefirinden olayları sorar. 27 nisan 1915 ABD Büyükelçisi cevap verir. " ... Patriğin telgrafı Tutuklamaların doğruluğunu ispat eder*(t/5JW, M- 3535 143, 867.40161 58~sâA5Y- K.G.) 27 mayıs 1915'te hükümet bu olaylar sonucu , Rus /Osmanlı cephesine göre stratejik alanda

bulunan "Ermenileri göç ettirme (transferi) kararı alır. Bu zorunlu göç, ileriki yıllarda propoganda malzemesi haline sokularak Nazilerin Yahudi deportasyonuna benzetilir.

Shocking New Pocuıtıent: Londrada 1975'te yayınlanan bu adı taşıyan belgeye göre Talât Paşa göç talimatnamesini, herhangi bir cinayet işlenmemesi Đçin, en ince ayırımlarına kadar hazırlamıştır:

Talimatnamenin 21-22 maddeleri , kafileleri ve kadınları taciz edenlerin derhal yerinde cezalandırılmasını emrediyordu. Nitekim, bu tür suç işleyen 1397 kişi tutuklanmış 502 kişi asılmıştır.

Acaba Ermeniler 1780'den 1922'ye kadar bir tek Ermeni'yi cezalandırmışlar mıdır ? Sözü edilmeyen çok önemli bir belge daha : Araştırmacı Dr. Salâhı Sonyel, Đngiliz

arşivlerinde N0.371, 9518 E.5523 kayıtlı seride Talât paşanın aşağıdaki emrini ortaya çıkarmıştır '...Komitelerin kapatılması esnasında, Ermeni ve Türk elemanları arasında Katliama

dönüşebilecek herhangi bir çatışmadan katiyetle kaçınılacaktır..." Yine ayni arşivde, D.G.Osborne, Foreign Offıce'te görevli, ayni konuyla ilgili aşağıdaki notu

servisine göndermiştir : "...Göçle ilgili son madde açık bir şekilde katliamla sonuçlanacak herhangi bir olaya meydan

verilmemesini emretmektedir..." *(FO. 371/42411I70I51-K.G.) Zorunlu göç'ün. Ermeni Soykırımıyla hiçbir ilgisi olmadığını belgelerle gördükten sonra, Göç

şartlarım ve göç'ün "transfer" olmayıp, Nazilerin Yahudileri soykırımına sevk ettikleri "deportasyon"a benzetme iftiralarını,

Mitlerin Ermeni Soykırımım model aldığı yalan ve Đftiralarım ve Hitler ve Ermeni Hitlercikler ilişkilerini, Andonyan telgraflarım inceleyelim: Zorunlu Göç : Göç ettirilen Ermeni sayısı 7.12.1916 resmî raporuna

göre 702.900'dur. **(Gnl.Kur.klsJ61. d.l445,f,15 l 22.). Bu sayı Ermeniler tarafından da kabul edilmiştir *(AAEF, Levanı, Armenie V.2, seri, E, 31111 > Göç esnasında Ölü sayısını Đngilizler 100.000, Fransızlar 90.000 diye gösterirler. Ölüm nedenleri: Nakil güçlüğü en başta gelir. Đmparatorluk 5 cephede çarpışırken bu cephelerden kafilelerin

kolay ve emniyetli nakli için gerekli kuvvet araç ve gereçleri ayırmak çok güçtür. Doğu ordusunun donarak telef olduğu şanları unutmamak gerekir.

Bunun için Osmanlı Hükümeti 25 milyon kuruş ayırmıştır. 1916 yılı başında bu tutar 150 milyona çıkmıştır.

Kafileler, alındıkları yerden mezopotamyada belirli yerlere gitmeleri için, Toroslarda Pozantı'ya kadar trenle oradan da Torosları yürüyerek aşmak gereği ndedirler. Orta Anadolu ikliminden Çöl sıcağına geçmişlerdir. Bu yol esnasında , yorgunluk, kötü ve eksik gıda, bulaşıcı hastalıklar (tifüs, tifo, dizanteri, sıtma, kalp vb..yaşlılık nedeniyle) Kafilelerin korunmasının zayıflığından faydalanan haydutların talan için saldırıları. Đntikam Đçin saldıranlar.

Ermenilerin kaçmaları için, çetelerin açtıkları ateş ve uyandırdıkları panik esnasında ölenler bu sayıyı-doğrulamaktadırlar.

Ermeni kafilelerinin içinde bulunduğu şartlar bu kafileleri korumak ve sevk etmekle görevli askerler için de AYNEN geçerlidir.

Bu zorunlu göç'ü, soykırımı diye göstermek için bir gurup Ermeni'nin hazırlayıp Andonyan adlı bir öteki Ermeni'nin imzasını koyduğu Talât Paşaya atfedilen düzmece telgrafları, bu tarihi büyük sahtekârlığı aşağıda göreceğiz.

Protesto ve ikiyüzlülük: Đngiltere ve Fransa, göç nedeniyle 4 mart 1916'da Hükümeti şiddetle protesto ettiler...Büyük

bir iki yüzlük le... Anadolunun paylaşılması... Önce 1915'te bu konu tanışılmış,1916 da, Göç nedeniyle Ermeni

sayısı azaltılınca, Doğu Anadolu Rus işgaline geçtiğinde. Osmanlı ordusu savaş ve soğukla.

Türk halkı, Ermenilerin yaptığı kıyımla Đlk büyük darbeyi yediğinde, sonuç olarak; Doğu Anadolu Ermenisiz ve Türksüz, onların istedikleri hâle geldiğinde. 3 ocak 1916'da Önce Đngiltere ve Fransa, sonra da, 26 nisan 1916'da Rusya - Fransa arasında, en son, 16 eylül 1916'da Đngiltere ve Rusya arasında, Anadolu'nun bölüşülmesi için gizli bir anlaşma

imzalanmıştır; Bu anlaşmada Ermenistanm adı bile yoktur.

Ermenilerin, bu üç devletin elinde sömürgeci gayelerinin gerçekleımesĐ için bir araç olduğu ortadadır.

1916 nisan, Đriandada çok ağır bîr şekilde yapılan yeni Đrlanda katliamını örtmek üzere, Đngiliz « l'intelligence de-partement of information » James Bryce yönetiminde, dikkati dağıtmak için, « Ermeni katili Türk » propagandasına bütün gücüyle yükleniyor.

Zorunlu göç devam ederken, Ermeni çeteler, ya da Ruslar tarafından silâhlandırılmış ve Rus üniforması taşıyan Ermeniler ayni canavarlıklarına devam etmektedirler. Bu da, zorunlu göç'ün ne kadar haklı olduğunu gösterdiği gibi, bunun yetersiz olduğunu, Ermenilerin bundan bir türlü ders almadıklarını ortaya koymaktadır.

Görüldüğü gibi, Yahudilerin deportasyonuyla, zorunlu göç arasında hiçbir benzerlik yoktur. Đşte birkaç örnek, hem de Ermeni paşası AntranĐk'e ait; VAN RUS KITALARI KOMUTANI GENERAL N ĐKOLAYEF' ĐN KAFKAS ORDULARI

KOMUTANINA ÇEKT ĐĞĐ TELGRAF: l temmuz 1915 :Ermeni gönüllüleri, çaldıkları eşyayı götürürlerken, bunları

önlemeye çalışan Rus askerlerine ateş açmışlardır. Bundan başka, devamlı yağma yapmakta ve her türlü cinayeti işlemekten zevk almaktadırlar. Bu çoğalan cinayetlere karşı Van'da divan'ı harp kurulmuştur. Ayrıca disiplin birlikleri teşkiline lüzum görülmüştür.

(Ruslara göre Ermenilerin Türkler yaptıkları mezâlim- A,Siiflü)26 mayıs 1916, ERZURUM (23): Yöktaş köyünden 14 c-gencî Pasinlere götürdüler. Bu ilçede bütün kadınların ve 8 /#) yaşlarında 3 kızın ırzına geçtiler.27 evi tamamen tahrip ettiler. Camiyi ahır yaptılar. Bunu yapanlar Tercan Ermenileriydi. Aralarında, Alexan oğlu Antranik (antranîk paşa), Sahak,Mossık, Nişan vardı.

27 mayıs 1916 ,(24) Pasin'den Alınk köyüne, başlarında Antranik (paşa) yla gelen Ermenilerin boğarak, kılıçla öldürdükleri kişilerin, ırzına geçtikleri kadınların teker teker adları tespit edilmiştir. Küçük Ömer oğlu 60 yaşındaki ölüm döşeğindeki Ahmet, tekmelenerek öldürülmüştür.

BĐTLĐS 14/27aıustos 1916, ". (25)...Ayn-el Barid mahallesi: Bitlis mahkemesi yardımcı yargıcı Şaban efendi, geceleyin

sokaklarda sürüklenerek öldürüldü. Kızı 15 yaşındaki Naciye'nin ırzına geçildi. Yeğeni Gülperi Ermeni kadınları tarafından katledildi..."

Hersan mahallesi(26) :Yusuf 6 çocuğu, Molla Mehmet, Đbrahim, eşi, 3 erkek ve 3 kız çocukları......Yusuf, Meh- met, Tevfık, Aziz, Molla Resul'u.... Balta ve kılıçla parçaladılar. Taş mahallesi (27) :Haydar oğlu Hasan.....adlan verilen 30 erkek, aralarında 12 yaşında Đbrahim oğlu Seyyad, canlı olarak yakıldılar. (28),Zeydan, Avih, Kümes mahallelerinden adları verilen 26 kişiyi boğarak öldürdüler.15

cami : Meydan camii, Cami-i Kebir, Hoca bey, Kuru Pınar vb...Yakıldı ve yıkıldı.Hatuniye Camii ahır olarak kullanıldı.

8 medrese, Kefrevî, Şeyh Emin Efendi, Şeyh Abdullah Bedeşâni vb...yakıldı. Kutsal sayılan 3 mezar yakıldı ve yıkıldı :Abdullah Bedeşâni, Bayo ve Veli Şemseddin,(28) 1916 .TRABZON 15 / 28 Ağustos : Pnmk ilçesi(29), 115 halkının tümü öldürüldü. Cesetlerin üst-üste yığıldığı çukurlara çocukları diri-diri gömdüler. (30) Çolakır, Oğdap, Haydu, Kıyamısa köyleri halkının tümü Öldürüldü *(Đstâam Ahâlinin Duçar...J9i8 - Gnl.KwAri.4l 3671, kts...2820.D.69.f.3/32 ) RUS KAFKAS ORDULARI BAŞKOMUTANI GENERAL PREJEVALSKĐ'NĐN OSMANLI

GRUP KOMUTANINA GÖNDERDĐĞĐ MEKTUP; 19 aralık 1917 tarih ve 56057 numaralı cevabi mektubu : "Erzincan mütarekesi gereğince,

geri çekilen Rus Ordularından boşalan Trabzon, Erzurum, Bitlis, illeri ve çevresindeki Tirk halkının, Ermeni çeteleri tarafından bir program dahilinde ırzına, canına, malına taarruz edildiği hattâ katliâm yapıldığı" konusundaki 24 aralık 1917 tarih ve 7316 nolu mektubunuzda, bunların Önlenmesi için ge-rekli bulduğunuz her tür muamelelerin icrası için kumandam altındaki birliklere emir verilmiştir.

1918, 8 ocak barış antlaşmaları için VVilson'un ileri sürdüğü fikirlerden biri, Türk

egemenliğinde bulunan halklara otonomi tanınması idi. Bu prensibin Önce sömürgeci Đngiltere, Fransa, Almanya, Hollanda, Belçika'ya uygulanması gerektiğini düşünmeden. Tam bir haçlı kafası!..

KAFKAS RUS ORDU KOMUTANI ODĐŞELĐDZE' NIN, KAFKAS OSMANLI ORDU KOMUTANINA ÇEKTĐĞĐ ÖTEKĐ TELGRAF 9 şubat 1918 general Odişelidze, Ermeni asıllı Fransız albay Morel adlı kişinin, yalan Ermeni

propagandası yaptığını Đfade ettikten sonra, Ermeni cinayetlerini sıralamaktadır, onlardan birkaçını aşağıya aldık :

Erzincan'da, Ermeni çete başı Murat, halkı Vahit beyin evinde topladıktan sonra onu ve diğer birçok evi ateşe vermiş, 100'den fazla kadın ve çocuk diri-diri yanmışlar, pencerelerden atlayanlar kasatura ve tüfekle öldürülmüşlerdir.

'...Çevreyle irtibatı kesilen Erzincan'da Ermeniler halkın büyük bir kısmını evlerinde diri-diri yakmışlar, diğerlerini kiliseye doldurup ateşe vermişler, şehir camiini bombayla havaya uçurmuşlardır.."

'.. Erzincan civarında 500 Türkün ayaklarını ellerini bağlayıp kurşuna dizmişlerdir. '..7 ocak 1918'de Rus üniformalı Ermeniler, Karadeniz kıyısında Fol köyünden 50'den fazla

kadın ve erkeği kaçırmışlar, bunlardan bir kısmının cesedi nehirde bulunmuştur..." '..12 Ocakl918'de Ermeniler kelersen köyünü basmış 15 Türkü bağlayarak hepsini silâhla

öldürmüşlerdir.." '..Ermeniler Kurcle, Erikli yakınlarındaki köylerin halkını katletmişler, kadınları

kirletmişlerdir..." 22 ocak ..Tam bir ay boyunca, Ermeni çeteleri , Şarlıba-za, Alckilise ve Đnesil köylerindeki,

ahaliyi yağmalamış ve ÖldünnüşlenÜr..'' Yukarda zikrettiğimiz bu barbarlık hâdiseleri haberleri bize ulaşanların sadece bir kısmıdır.

Türk cephesine yakın bölgelerde oturan Türk halkının acıklı akibetlerinden henüz haberdar değiliz ve bu şehitler listesinin fecî bir şekilde uzamasından endişe ediyoruz. General ODĐŞELĐDZE

YARBAY TWERDOKHLEBOF'UN HATIRALARI "...Ermeniler, kendilerini daima, mazlum, kahra uğramış, işkencelere duçar bir cemaat

şeklinde^göstermekte başarılı olmuşlardır.." Erzîncan'da, Ermenilerin Türkleri toplu hâlde katlettiklerini bizzat Başkomutan Odişelîdze'den

öğrendim. Toplu öldürme, doktor ve müteahhit tarafından yapılmıştır. Savunmasız 800 Türkü öldürmüşler, büyük çukurlar açmışlar ve Türkleri bu çukurların

başında hayvan boğazlar gibi boğazlayıp çukurlara doldurmuşlar... Her gurubu bir Ermeni sayarmış: ' 'yetmiş mi oldu, 10 kişi daha alır, kes deyince 10 kişi daha

keserler.. Bizzat mütahit, eğlenmek için 80 kişi kadar Türk'ü bir eve doldurup kapıdan çıkarlarken birer-

birer kafalarını parçalarmış.." '.. Kafkas Hükümeti tarafından Antranik ve Dr.Zavrief, Bilhassa Ermenilerin disiplin altına

alınması için Erzurum'a gönderilmişlerdi. Fakat, Osmanlıların Ilıca'ya doğru geldikleri haber alınınca, Erzurum şehrinde Ermeniler tarafından Türk ahalinin tevkifine başlandı. Bilhassa 10-11 martta tevkifler göze çarpacak dereceye çıktı.

11-12 Mart gecesi Ermeniler, Rus subaylarını atlatarak katliam yaptılar. Katliam tesadüfi olmayıp düzenlenmiş ve evvelce tevkif edilenlerle beraber Türklerin hepsi tamamen yakalandıktan sonra birer-birer katledilmişlerdir ki, o gece katledilenlerin sayısı üç bine ulaştığı Ermeniler tarafından iftiharla söylenmiştir. Katliamın önüne geçmek tamamen Ermenilerin Đleri gelenlerinin elinde idi. Demek ki katliama yalnız eşkıya değil aydın Ermeniler de katılmışlardır...Türk askerinin korkusundan katliamdan sonra hemen firar ettiler. Erzurum 29 nisan 1918. Erzurum - Deveboynu mevzileri muvakkat kumandan vekili ve 2'nci Erzurum istihkâm Topçu Alayı Kumandanı .Yarbay TWERDOKHLEBOF*(//

Kus Erzurum Kale Topçu atayı tarihçisine ilâve edilen, yarbayın hâtırala-rı,i9!9-A.SÜSĐÜ) '..Antranik'in geldiğî( Erzurum 2 man 1918) günü, bölgem içindeki Tepeköy'de bütün ahali,

kadın, erkek, çoluk -çocuk hep Ermeniler tarafından katliâma uğratıldığını, o bölgedeki subayın vasıtasıyla haber aldım. Đlk görüştüğüm sırada, hemen buna ait haberleri kendisine söyledim. Benim yanımda emir verip Tepeköy'e 20 atlı gönderdi.. Bundan ne sonuç çıktığını bugün ben bilmiyorum.?.."

Türk Kuvvetlerinin Đlerlemesi kanısında, Rusların Erzurum'u boşaltıp Sarıkamış'a çekilmeleri söz konusu olduğunda :

'..Ermeniler ve onları daima tahrik eden Ermeni asıllı Fransız Albay Morel, Türklerin isyan etmesinden korkuyordu. Bu takdirde, Mecidiye tabyasından ateş ettirebilmek için bir Rus subayı bulundurulmasını emretti. Ayni zamanda da, daima oturduğumuz Türk mahallesinden çıkıp Ermeni mahallesine taşınmamızı istedi.

Bunu reddettik, çünkü : 1- Kısa zamanda taşınmamızın Đmkânı yoktu , 2- Rus subaylarının Türk mahallesinden ayrılmaları, Ermenilerin serbestçe katliam

yapmalarına izin vermek demekti, 3- Rus subayları, kendilerine hiçbir surette güvenmedikleri Ermenilerin içine düşmüş

olacaklardı. Kendi aramızda bu durumu tartıştıktan sonra, Erzurum'a gelen 2 Đngiliz subayı, Antranik,

Zinkeviç, Dolukhanof, Torkom ve Dr.Zavrif le toplantı yaptık. Đngiliz subaylarını davetimden maksat, Ermeni subayların davranışlarını ve Rus subaylarının Ermeni vahşetine ne dereceye kadar engel olabildiklerim bizzat görüp ilgili makamlara nakletmeleri içindi. Çünkü, gönderdiğim telgrafların yerine gittiğinden asla emin değildim;

Görüp, haber aldığım Ermeni vahşetini bütün dehşetĐy-le ortaya koydum. Ermeni Đtaatsizliğinin son haddini bulduğunu bizzat Ordu kumandam Odişelidze'nin ağzından işittiğim olaylarla izah ettim. Ve sözümü şöyle bitirdim :

"Erzurum'da kalan bütün biz Rus subayları, kendi haysiyet ve üniformalarla Ermeni Mezâlimini örtmek için kalmayıp ancak âmirlerine itaatle yalnız Rusya'ya hizmet için kaldığımızı ve Erzurum'da bulunduğumuz müddetçe de Ermeni vahşet ve rezaletine son verilmesini, böyle olmazsa, bütün Rus subaylarının yerlerini bırakarak geri gitmelerine izin verilmesini ısrarla istediğimizi bildirdim. Subay arkadaşlarım da bu görüşü paylaştıklarını bildirdiler.

Antranik, gayesinin Rusya'ya hizmet olduğunu, ve Ermenilerin kanun dışı hareketlerine engel olmak için burada bulunduğunu ifade etti,

Bu ikinci toplantıdan sonra, Dr.Zavriyef, Ayni yuvarlak lâfları tekrarlayıp " Eğer Đnsanlık âlemine hizmet etmek Đsterseniz, Erzurum'da kalarak, bundan böyle Ermenilerin, Türkleri katletmesine engel olmaya çalışmanın da bir insanlık vazifesi olduğunu" söyledi (Ü!???..)

18 mayıs 1918, Erzurum Ermeni vahşetinin devamı, Osmanlı kuvvetlerinin şehre yaklaşmasıyla Ermeni askerlerinin

nasıl korkakça görevden kaçtıkları, yollarda ayni vahşi yakıp yıkmalarına devam ettikleri yarbay Twerdokhledof'un hatırlarından okunabilir.

Bir Ermeni sahtekârlığı daha; Düsseldorf, Rus Ortodoks Metropoliti Paulos'un mektubu... Bu mektup, Düsseldorfta oturan

Metropolit Paulos tarafından, 19 nisan 1986'da ARD televizyonunda tarihî gerçeklere aykın ve tamamen Ermeni yanlısı olarak yayınlanan programı protesto etmek ve konuyu aydınlatmak amacıyla,

22 nisan 1986 tarihinde film yapımcısı WDR kurumu entandanma gönderilmiştir, mektubun 4'ncü maddesi şöyledir:

Haysiyet kırıcı yayının yazarı, muhtemelen Ermeni asıllı olan Armin t.Wegner'in "Talât Paşa'mn Davası" adlı kitaba dayanarak yazmıştır.

Bu kitap 2'nci baskısında "Ermenilere yapılan Soykırımı" adını âlârak 1980'de Göttingen ve Viyanada çıkmıştır. 2'ncrbaskısının kapağında bir yandan kafataslarından oluşan bir piramit, diğer yandan da Talât paşanın resmi görülmektedir.

Kapağın arka sabitesinde ise, kafatası piramitlerinin 1916 - 1917 tarihleri arası öldürülen Ermenilere ait olduğu ve bunun da Türk barbarlığının bir delili olduğu bildirilmektedir. Esasında ise bu resmi 1871 yılında Verezhagin çizmiştir. Bu tablo, Rus Devletinin kuruluşundan beri Tre-jakovskaja galerisinde asılı olup müze katalogunda da kayıtlı bulunmaktadır. Sayın Metropolit Paulos'a saygılar ve teşekkürler

18 şubat 1919'da Soykırımı suçu işlememiş olan Osmanlı Hükümeti tarafsız ülkelerden, Danimarka, Hollanda, Đspanya ve Đsveç'ten, bir uluslararası araştırma heyeti gönderilmesini istemiştir. Đngiltere, diplomatik yoldan engel olmuştur**(.F.O.371, /4I73, XM, 08936 i 4791, K.G.)

O dönemde gelmeyen Đsveç, günümüzde bu halâsını unutmuş ve parlamentosundan Ermeni Soykırımı kararı almıştır...geçmişten, vicdanından utanmadan!..

1919,27 şubat. Ermeni delegasyonu başkanı Bogos Nu-bar Paşa, büyük devletlerden birinin himayesi altında "Bağımsız Ermeni Cumhuriyeti" kurulmasını ve topraklarının "Kafkaslardaki Ermenistan -ı- Doğu Anadolu'daki 7 Đl + Kilikya" dan oluşması istedi.!?..Lloyd George, bu istek karşı-sında kitabında şunu yazar: Bu, gerçek bir "peri masalıdır"***^ aboui Peace Treaties, V.2.londres, s.1255,1938- K.G.)

1919 sonbaharı General J. Harbord başkanlığında ABD Senato Araştırma heyeti doğu Anadolu'da araştırma yaptıktan, son defa 43 köyün ahalisiyle yakıldığına şahit olduktan sonra raporunu verir:

Ermenilerin öldürdükleri Türk sayısı, Türklerin öldürdükleri Ermenilerden kat kat üstündür. 2f Ermeniler, Doğu Anadolu'da azınlıktadırlar, asla bir Ermeni devleti kuramazlar.

*(J.G.Harbord, International Conciliation, june 1920, Washington - K.G.)

26.9.1919'da, Wellington House'dan, AJ.Tonybee aşağıdaki memorandumu gönderir: 1- Ermenilerin ihanetini gösterir hiçbir haberin verilmemesi, 2- Araplar hakkında da aynî dikkatin gösterilmesi. 3-Aksi davranışlar köklü "anti- Türk davamıza Đhanet Olacaktır.**Foreign Office.37I / 3404 f 16247.- K.Gürün) 122 Unutmayalım ki, çok sayıda Mehmetçiğin Öldüğü Yemen isyanlarını, Lavrens'in altınları

izlemiş ve "din kardeşlerimiz "(!) Araplar, Đngilizlerle birlikte Osmanlılara savaş açmışlar, Mehmetçiği sırtından hançerlemişler, yaralılar susuzluktan ölmüşler, Araplar halifeye de kendilerini himaye eden Türklere de ihanet etmişlerdir.

Đngiliz ve Fransızlar kendilerine " Büyük Arabistan" sözü verirken, sonunda bütün Arabistan, bu ülkelerin sömürgesi olmuştur.

Allanby'nin yönettiği bu savaşta, Ermeniler, Đngilizlerle birlikte Osmanlıya karşı savaşmışlardır!..

BOLUM 3 ERMENĐLER VE NAZ ĐLER Bir öteki Ermeni sahtekârlı ğı Ermeniler, Ermeni Soykırımı yalanını kafi olarak yutturabilmek için, zorunlu göç'ü, Naziların,

Yahudilere yapmış oldukları deportosyana benzetmiş ve Hitler'in bundan örnek aldığını iddia etmişlerdir.

Bu iftira ve yalan, Kaliforniya üniversitesi Ermeni tarihi profesörü Richard G. Hovanisyan tarafından uydurulmuştur. Güya, Hitler, 22 ağustos 1939'da, yani Polonyaya saldırmadan önce, Obersalzberg'te generalleriyle yaptığı gizli bir konuşmada "ölüm kıt'alanna Polonyalıları çoluk, çocuk, genç Đhtiyar ortadan kaldırma emri vermiş ve cümlesini ...Zaten, Ermenileri kim hatırlıyor ki" diye bitir-miş. *(Armenia on ıhe Board tcı Đndependence , Berkeley and Los Angeles , 1967- H.K.T) Bu iddia Nürnberg mahkemsine USA 28, koduyla kaydedilmiştir. Mahkemece yapılan uzun araştırmalar sonucu Mitlerin, hiçbir yerde bu tür bir konuşma yapmamış olduğu tespit edilmiş (USA 29) ve Hovanisyan'ın iddiası reddedilmiştir (USA 3Q).**(Or!y, TAlafJvl

HĐTLER EMRĐNDE ERMENĐLER; Prof. Türkkaya Ataöv, Orly suikasti mahkemesinde "Ermenilerin Osmanlı Đmparatorluğu

döneminde, Yahudi katliamı yaptıkları ve HĐtler döneminde bunu çok ciddî boyutlarda sürdürdüklerine dair belgeler var dedikten sonra bunları mahkeme heyetine verebileceğini söylemiştir.

Bundan sonra da Ermeni-Hitler ilişkilerini ortaya koymuştur. Özet olarak, 19, 20, 21 ağustos 1936 tarihli HA-YASDAN gazetesinde Yahudilerin "zehirli, ve kronik bir hastalık" olarak tanıtıldığını ve Hitleri bir "kurtarıcı" olarak gördükleri ifade edilmiştir. Bu bilgiler, Ermeni yanlısı Christopher Walker'in, " The Survival of a nation" adlı kitabının 357'nci sahifesinde verilmekte ve devamında Ermenilerin Hitler emrinde 30.000 kişilik düzenli kıtalar oluşturduklarını,

Đkinci dünya savaşına katıldıklarım, Geçici bir hükümet kurduklarını, Berlin Radyosundan yararlandıklarını bildirmektedir. HĐMMLER HAYRANI ERMENĐ GENERALĐ: Iğdır 1884 doğumlu, Dratamat Kanayan yönetiminde 30.000 Ermeni savaşa katılmıştır; Dro

kısa adıyla tanın bu kişi Himmler hayranıdır. Hitler tarafından kendisine general rütbesi verilmiştir. Bu konuda detaylı bilgileri veren Ermeni gazeteleri, örneğin şubat 1945'te final başarıdan söz

etmektedirler; final başarı, yani Yahudilerin tümünün yeryüzünden kaldırılması. Gazeteler, Ermeniler tarafından hemen tamamen yok e-dilmişlerdir. *(£.««•#/) Andonyan'ın düzmece telgrafları: Ermeni yalan ve Đftiralarını meşru hale getirmek ve Ermeni cinayetlerini örtmek için, Aram

Andonyan adlı bir Ermeni'nin etrafında toplanan kişiler, Đstanbul'daki Ermeni-Grek bürosunun birlikte çalışmalarıyla, 20'nci yüzyılın en alçak sahtekârlığını yapmışlardır :

Talât Paşanın telgrafları... B unlar, tümü sahte olarak hazırlanan, çoğu dahiliye nazın Talât Paşa ve gerisi bazı yüksek memurlara atfedilen telgraflardır.

BÜYÜK BĐR ERMENĐ ERMENĐ SAHTEKARLIĞI DAHA TANDÖNYAN'IN TELGRAFLARI; "ERMENĐ SOYKIRIMI yalan ve iftirasının meşru hale getirmek ve Ermeni cinayetlerini örtmek

için, Aram Andonyan adlı bir Ermeni'nin etrafında toplanan kişiler, Đstanbul'da Ermeni-Grek bürosunun birlikte çalışmalarıyla, 2ö'nci yüzyılın en alçak sahtekârlığım yapmışlardır.

Talât Paşanın telgrafları: Bunlar, tümü sahte olarak hazırlanan, çoğu dahiliye nazırı Talât Paşa ve gerisi bazı yüksek

memurlara atfedilen 50 kadar telgrafdır. Ermenilerin tümünün yok edilmesi için Halep valisi Mustafa Abdülhâlik'e gönderildiği süsü verilen düzmece emirleri içerirler.

1920'de Paris, Londra ve Boston'da yayımlanmışlardır, Türklere karşı büyük nefret uyandırmış ve düzmece soykırımı iddiasını bir kere daha kafalara yerleştirmiştir.

Andonian, bu belgeleri, l Halep iskan dairesinde Naim bey adında küçük bir memurdan aldığını iddia eder.

1- Osmanlı arşivinde 1915 - 1916'da,bu dairede bu adda bir memur yoktur, 2- Andonyan, Osmanlı yönetiminin Ermeni Soykırımına ait belgeleri yok ettiklerini iddia eder.

Naim bey bu çok j gizli ve yok edilmiş belgeleri nasıl elde etmiştir? 3- Đngilizler, ekim 1918'de Halep'i işgal etmişlerdir. Nasıl olmuş da Andonyan, Đmparatorluğu

yok etmek Đsteyen Đngilizlere bu belgeleri vermemiştir? 4- Neden 1918'den 1920'ye kadar beklemiştir ? 5-Kitabında belgeleri Đngiliz Đşgalinden

önce, 1937'deyazdığı mektubunda Đse, işgal sonrası elde ettîğini yazıyor!. 6-Dil, Osmanlıca'ya uymamaktadır, gramer, ve imlâ yanlışları vardır. 7-Đmzalar sahtedir. 8- Resmî başlık, Besmele yoktur ya da, yanlıştır. 9-Greogoryen ve Rûmî takvim arasında şaşırmıştır. Her l Đki takvim arasında 584 yıl ve 13

gün fark vardır. Rumî yıl l martta başlamaktadır. Halep valisi Mustafa Abdülhâlik bazı belgeleri, görevine tayin olmadan imzalatmış durumdadır?

10- Bazılarında, tarih, numara, gideceği yer yoktur, ya da, ayni numarayı taşıyan iki ayrı telgraf vardır.

11- Kâğıtlar çizgili ya da bakkal kağıdıdır. 12- Fransızca'sı 50 (168 sahife), Đngilizce'si 48 (84 sahife) adettir. Đçerikleri birbirini

tutmamaktadır. 13-Tarih ve sayılara bakılınca Andonyan, yedi gün içinde Halep' e 819 telgraf göndermiştir. 14-Bazı telgraflarda, Özellikle Talât Paşa'nın soykırımı emri verdiği düzmece telgrafta

kullandığı şifrelerin, o tarihteki şifrelerle ilgisi yoktur. 15-Halep valisi Mustafa Abdülhâlik'in Malta sürgünlerinden olduğunu yazar. Malta sürgünleri

arasında bu adda kimse yoktur. 16-Malta'da 7 nisan 1920'de Malta'ya sürülmüş ve 2000 numarasını taşıyan bir Halep valisi

vardır. Đngilizler, Osmanlı arşivini, Ermeni kilisesi raporlarını incelemişler ve aşağıda göreceğimiz üzere, l haziran ve 23 temmuz tarihlerinde, Amerikan Senatosunda, Malta sürgünlerini suçlayacak hiçbir kanıt'm olmadığını öğrenmişlerdi.

17- Kitabında, 10 haziran 1921 tarihli mektubunda telgrafları Naim bey adlı bir "Türk'ün, kendisine her türlü ödemeyi reddederek "insanlık adına" verdiğini söylemekte ve bu ifadesiyle Türk ulusunu suçlamaya çalışmaktadır. 1921 'de Ankara hükümeti ve "Türk" adı vardır.

17- Halbuki, başlangıçta belgeleri, Naim bey adlı sarhoş birinden parayla aldığını yazmaktadır.

Osmanlı arşivinde yapılan karşılaştırmalarda da ortaya çıkan bütün bu sahtekârlıklar, Ermenilerin 24 nisan 1915 iddia ettikleri soykırımını gerçek göstermek için her tür yalan ve iftiraya başvurmuş olduklarını ve Soykırımının tarihî bir iftira olduğunu ortaya koymaktadır .

Ermeni sahtekârlığından birkaç örnek : 16 eylül 1331 (29 eylül 1915) tarih ve 1181 nolu telgraf Anadonyanın sahte içeriğine göre : "Đttihat ve Terakki komitesinin emrine uyarak, Hükümet, Türkiye'de oturan bütün Ermenilerin

katledilmelerine karar verdi... Uygulama ne kadar korkunç olursa olsun, hislere ve şuura kapılmadan, kadın, çocuk hattâ sakatlarında yaşamlarına son verilecektir". Đçişleri Bakanı ,Taiât...

Aynı tarihteki telgrafın arşivdeki orijinalinin numarası 1181 değil 84'tür ve,"demiryollanın tamir ve inşaat bölümünde çalışan Ermenilerin, göçe tâbi (alınmamasını emreder"!..Đçeriğini Anadonyanın hazırladığı bir başka telgraf ,23 kasım 1915 tarih ve 691 numaralı telgraf, "Doğu illerin-deki tüm Ermenilerin gizli bir şeklide yok edilmelerini emreder."Arşivde bu tarih ve numaralı bir telgraf yoktur. Tamamıyla sahtedir, uydurmadır.Arşivdeki telgraflar incelendiğinde, Talât Paşanın gönderdiği göç'le ilgili telgraflar, Grek-Ermeni bürosunun, ya da Anadonyanın düşündüğünün tam tersi içeriğe sahiptirler, örnekler aşağıdadır:

21 temmuz 1915 tarih ve 423 no.lu telgraf, Erzurum, Adana, Bitlis, Halep, Diyarbakır, Sivas, Trabzon valiliklerine: " henüz yola çıkmamış olan Katolik Ermenilerin göç ettirilmemesi-»Talât

2 ağustos 1915, No.5028, Erzurum, Adana, Ankara, Bitlis, Halep, Sivas....valililerine, "yola çıkmamış olan protestan Ermeni ailelerinin göç ettirilmemesi"...Talât.

2 ağustos 1915, No:5029 ,........valiliklerine , " Ermeni milletvekillerinin göç ettirilmemesi.... » içişleri Bakanı Talât. 16 kasım 1915, no.69......valiliklerine. " Ermeni halkının gıdasının muntazaman sağlanması..."

Ermenilerin gidecekleri yerlere kabil olduğu kadar çabuk ve iyi şartlarda nakli... 132 Garlarda, yeterince, su fıçılan, yiyecek, ve diğer ihtiyaçlar için gerekli olanın temini "Eğer

yeterince para yoksa telgrafla bildirilmesi... Đçişleri bakanı Talât 16 ekim 1915, " Ermeni rahiplerinin Đstanbul'a seyahatlerine Đzin verilmesi" Talât.. O rahipler ki, Đmparatorluk sayesinde kilise sahibi olmuşlardır, Allah demelerine rağmen

yalan söylemekten , cinayetlere göz yummaktan, en az bir şekilde vicdan azabı duymamışlardır...Dışarıdakiler hâlâ yalan ve iftiraya devam etmektedirler.

Đşte sahte, işte gerçek ... Bu tür bir alçaklığın, seri halinde alçaklığın, tarihte başka örnekleri olamaz. Daha fazla ayırımlara inmiyoruz. Andonyan 26 temmuz 1937'de Cenevre'de Mary Terziyan

adlı bir Ermeni-ye yazdığı mektupta belgeleri kaybettiğini söylemek tedir. Kim bu derecede önemli belgeleri, hem de tümünü nasıl

kaybeder ?. "{Talât Paşanın Telgraftan, Şinasi Öre! - Süreyya Yuca, TTK, 1983 Ankara) Ermeni tarih yazarları ve bazı yabancılar, Andonyan'ın belgelerini sanki gerçekmiş gibi

kullanmışlardır, Örneğin : Yves Ternon ve Gerard Challiand," le genocide deş Ar-meniens "(Ermeni Soykırımı) başlıklı

kitabın 136'ncı sahi-fesinde "bu belgeler gerçek ise" çok önemli olduklarını söylüyorlar. Đşte sadece bu cümle Ermeni Soykırımının ne tür belgelerle ve ne şekilde ispata

çalışıldığının açık delilidirler.*^. Orfy» Musa Dağında Kırk Gün. Ya da, bir öteki Sahtekârlık: Aleyhimizde nefret uyandıran bir öteki sahtekârlıkta,

Franz Werfel adlı bir yazarın Musa Dağında Kırk Gün adlı romanıdır. Bu romanda da, Enver ve Talât paşaların karşılıklı konuşarak, Ermeni Soykırımına karar verdiği romanlaştırılmıştır.

Aslında yazar, Andonyan'ın telgraflarına inanmıştır. Bu yanlışının farkına vardığında Ermeniler kendisini tehdit | edip Romanını düzeltmesine engel olmuşlardır. Maalesef, Bu yalana Musevî düşünür ElĐe Wiezel'de inanmış ve romana bir "giriş" yazmıştır.

Franz Werfel, dostu Đzmirli Musevi Su Sever'e şu itirafta bulunmuştur: "Musa dağı hakkındaki gerçek gün ışığına çıkarsa, bu Ermeni aldatmacasının ve isyanının

en iyi kanıtı olurdu". Musa Dağı tepelerinde silâhlı 50.000 Ermeni toplanmıştı. Buradan Osmanlı ordusu gerilerine

saldırılar düzenleyip dağa geri çekiliyorlardı. Tepe, Rusların yardımıyla tam bir istihkâm haline getirilmişti. Đşte bu nedenle, Osmanlı kuvvetlerine bu tepede 40 gün dayandılar, sonunda ufak bir artçı bırakıp, sahile varan tünelden kaçtılar . Sahilde bekleyen Fransız ve Đngiliz harp gemileri tarafından kurtarılıp Mısıra götürüldüler.

Ermenilerin aldatmacalarına göre, bu dağa sığınmış olan zavallı masum, savunmasız (!) Ermeniler tevekkül Đçinde, " deportasyonlarını " yani ölümlerini beklemektedirler.

Bu çok ucuz bir yalandır. Çünkü, Zorunlu göç kararının alınmasına daha iki ay vardır ve bu bölge, bu göç'ün dışında bulunmaktadır.

Aslında buraya sığınan Ermeniler, Van soykırımını yapmış olanlardan bir bölümüdür. Kaçarak buraya sığınmışlardır. Mısıra kaçırılan bu Ermenilerden önce, Lejyon Doryan (doğu lejyonu) teşkil edilecek, sonra bunun adı "Ermeni lejyonuna" çevrilecek ve Fransızlarla Güneydoğunun işgaline katılacaklar, burada savaş yapmak yerine Etnik temizlik, soykırımı yapacaklarından Fransız makam-larınca lağvedileceklerdir.

Đzmir doğumlu Abraham Su-Sever, Kalifornia'da ölmüştür, noter tasdikli ifadesi güvenilir bir yerde saklıdır. Kopyaları ABD bilim kuruluşlarının hizmetine sunulmuştur.

Musa Dağı, Hatay-Suriye sının üzerindeki sahilde, bugünkü Dörtyol'dur. Tehliryan Davası: Tehh'ryan, Daşnaklann emriyle Talât Paşayı BerlĐnde 15 martta vurmuş bir teröristtir. Açılan

davayı kazanmıştır. Çünkü, Talât Paşa mahkemede bir avukatla temsil edilmemiştir. Şahitlerin hepsi Ermeni'dir ya da Ermeni'cidir, mahkeme bir tek Türk şahit dahi dinlememiştir.

Berlin büyükelçisi Etmenidir, Alman kilisesi perde arkasındadır. Tehliryan dava sonucu beraat etmiş ve salonu bir

kahraman olarak terk etmiştir. Bu, Alman Adaletinin Hukukî rezaleti, Claudia Cardi-nale ve Ömer Şerifin başrollerinde

oynadığı bir film haline getirilmiştir. Aynı Alman hâkimler, Tehlirian'ın avukatının ileri sürdüğü ve meşhur Türk düşmanı

Dr.Lepsius'un bütün Đsrarlarına rağmen, Anadonyan'ın telgraflarnı reddetmişlerdir. Bavyeralı binbaıı Schmidt'in makalesi: 1921 Haziran. Tehliryan'ın haziran ayında beraat etmesi üzerine, Kafkas, mezopotamya, Đran

ve Filistin cephelerinde savaşmış olan Bavyeralı Binbaşı Schmidt, Berlinde yayınlanan "Vossiche Zeitung"a bir mektup göndererek şöyle demiştir:

"Katil Tehliryan'ın beraatını anlayamıyorum. Bu beraat kararı, ayni şartlarda Almanlar için verilen kararlarla tezat teşkil etmektedir.

Ermeniler, Türklerin âsi teb'alart idiler... Savaşta, hiçbir şeyin bulunmadığı ve nakil şartlarının çok ilkel olduğu bu durumda, pek çok

kişinin ölmesi, kaçınılmaz bir sonuçtu...Fırat bölgesinde ne kadar Türk askerinin açlıktan öldüğü düşünülüyor mu. Ayda yüzlerce, hem de 1917 yılında.

24 temmuz 1921, general Bronsart Von SCHELLEN-DORF'un şahitliği: Ermeniler, Türklerin zorunlu göç'ü, Ermenileri katletmek Đçin düşündüklerini ve bunun için

uyguladıklarını ısrarla iddia etmeleri karşısında, Đftiradan ibaret propagandaya daha fazla dayanamayan, Osmanlı ordusu Genel Kurmay başkanı general Bronsart Von Schellendorf' un "Deutsche AllegemeĐ ne Zeitung"ta 24 temmuz 1921'de çıkan makalesinde şunları ifade etmektedir :

Ermenilerin bulundukları yerlerde ele geçirilen ,sayılamayacak kadar çok "traktlar, (el ilanları) tahrik edici broşürler, silâhlar, cephaneler, her türlü patlayıcı ve tahrip edici malzemeler " onların isyanlara çok daha Önce hazırlanmış olduklarım gösteriyordu.

Ülkede,eli silâh tutan herkes silâh altına alınmış olduğundan savunmasız kalmış olan Türkleri, Ermenilerin katletmeleri çok kolaydı. Çünkü, Ermeniler, Ruslarla savaş halinde olan Doğu Ordusunun yalnız geri ve yanlarına saldırmakla kalmıyorlar, ayni zamanda yolları üzerinde bulunan Türkleri de katlediyorlardı.

Şahidi olduğum Ermeni canavarlığı, Türklere yamanan canavarlıktan kat-kat üstündü* (Esat Üras ,s..62l > 1917 Komünist ihtilâli;

Buraya kadar, Ermenilerin ilk dünya savaşı başlangıcından Đtibaren katliama başladıklarını ve özellikle Rus /Osmanlı savaşında Rus ordusunun ilerlemesiyle paralel olarak tarihteki az görülmüş bir vahşetle, Türkleri toplu kıyıma uğrattıklarını gördük. Vermiş olduğumuz örnekler aslında bütün doğu illeri, ilçeleri ve köyleri için geçerli olan örneklerdir.

BOLUM 4 ERMENĐ CĐNAYETLER! VE CANAVARLIKLARI Komünist ihtilaliyle Rus ordusunun geri çekilmesi sonucu başlar: Çünkü, vaktiyle Rus Kumandanlarının, aşağı-yukarı, "Asker katliam yapmaz" prensibiyle

davranışları, Ermeni'lerin cinayetlerine bir miktar engel olabiliyordu. Fakat, önce Rus ordusunun geri çekilmesiyle elleri boş kalan Ermeni kuvvetleri ve çeteleri, bu fırsatı bekleyen -kent, ilçe, ve köylerdeki Ermeniler derhal harekete geçerek, Türk kıyımına devam ederler.

Sonra da, Osmanlı kuvvetlerinin kaybedilen yerleri geri almağa başlamasıyla, bu kere, kaçarlarken, çeteler olsun, Rus ordusundaki Ermeni müfrezeleri olsun, geçtikleri yerleri, eskisinden çok daha canavarca yıkmış, kıyım yapmışlardır. Bu kıyım ve yıkım Türk kuvvetlerinin 21 Nisan 1918'e yani Kars'ın geri alınışına dek, bu yörede sürmüştür. Unutulmamalıdır ki, savaş nedeniyle, kadın, çocuk ve ihtiyarlar savunmasız kalmışlardır. Đşte, Ermeni sahtekârlığı... 1980 Atina propaganda broşüründe bu gerçeği kendilerine mal etmişlerdir.

4 haziran 1918'de Osmanlı Đmparatorluğunun Ermeni Cumhuriyetini tanımış olması, asla Türk kıyımlarının durması demek değildir. Bu kere, karşımızda, resmen Ermeni Cumhuriyeti kuvvetleri vardır. Bir yönden bu kuvvetler yıkım ve kıyım hareketlerine devam ederlerken, öte yandan, çeteler de kıyım ve yıkımlarına devam ederler.

Mondros bırakışması, Sevr'e doğru gidişle Ermeni cinayetleri her tür insanlık sınırım aşarlar. Bağımsızlık savaşımızın başlaması üzerine, doğuda Kâzım Karabekir emrinde toparlanan

ordu, Ermeni resmi kuvvetlerine karşı koyar ve sonunda Ermeniler savaşı kaybedip barışı imzalamak gereğinde kalır.

Kaybettikleri savaş -çete çarpışması değil - ve bizim Bağımsızlık savaşımız, batıya yeni bir Ermeni Soykırımı diye tanıtılır.

Bu ikinci dönemden canavarlık örnekleri : Trabzon katliamından birkaç köy: 5 ocak 1918 bir aydan beri Rus üniforması altında olan Rum ve Ermeni çeteleri, Vakf-ı

Kebir'in Şarlıpazar bucağının batısındaki, Nefs-i Şarlı, AkkilĐse ve Eynesil köyleri halkını öldürmüş, Kadın, kızlara tecavüz etmiş mallarını yağmalamıştır.

7 ocak 1918. Rus elbiseli Ermenilerin, Fol (Kalınçam)köyünden 50 kadar kadın erkeği Trabzon tarafına götürdükleri sonrasının bilinmediği haber alınmıştır. Trabzon merkez mezarlığına Ermeniler Tiyatro inşa etmişlerdir*.(H.K.T)

Bayburt Katliamı 1 şubat 1918 Bayburt ve yöresinde Türkleri toplu Öldürmekle görevlendirilen Arsak, halkın güvenini

kazanmağa dikkat göstermiş, l şubat 1918'de devriyelerle halkı, Arsak Paşa istiyor görüşecek diye Salih Hamdi efendinin ticarethanesinin odalarına gelen 193 kişiyi hapsetmiş ondan sonrada, oda-lardaki kişileri, teker-teker çıkararak süngü, balta ve demirlerle acılar Đçinde öldürmüştür. Ölü taklidi yapıp cesetler arasında yatan Murat Çavuş, Şevki, Saraç Hafız, Beyti oğlu Sadık kaçmışlardır. Yaralı kalan cesetler üzerine de gazyağı döküp hepsini yakmıştır.

Bu facia, Bayburt'ta 3 Şubat'a kadar sürdü. Haydar beyin oteline doldurulup çırılçıplak soyunması istenen 14 kadından biri pencereden

atladı, dışarıda hemen Ermeni askerleri tarafından öldürüldü, Çığlıklarla koşan iki kızı da hemen öldürerek annelerinin kolları arasına verildi ve her üçü gazla y akıldı.

Resimleri bulunan Bayburt katliamından bazı sahneler, Ermeniler ve onları destekleyenler tarafından, katledilmiş Ermenilerin resimleri diye, yeni bir sahtekârlık örneği verdiler. Resim W

1918 şubat: "...Ermeni birlikleri, Türk birliklerinin karşısında geri çekilirlerken, yol üzerinde ve yakınında bulunan, bütün Türk köylerini tahrip ve kıyım ettikleri görülmüştür.

Mamahatun (Tercan) kasabası kül halindedir, halkı evlere doldurulmuş ve yakarak, kurşunla, süngüyle öldürülmüş 300 ceset sayılmıştır.

Tazegül köyünden 30 kadın ve çocuk öldürülmüş, 25 erkek götürülmüştür. CinĐs köyü 600 kişilik nüfusu 13'ü hariç olmak üzere yakılmak, süngülenmek, gebe kadınların

karınları yarılarak çıkarılan çocuklar kucaklarına konulmak suretiyle fecî bir şekilde şehit edilmişlerdir. Ören köyü, halkıyla yakılarak yok olmuştur. Alaca köyü, odalara doldurularak 278 kişi Öldürülmüş, 42 çok ağır yaralı olarak bulunmuştur.

278 ölüler içinde, ırzlarına geçildikten sonra ciğerleri, kalpleri duvarlara asılmış genç kızlar, karınları deşilmiş hâmile kadınlar, beyinleri çıkarılmış ya da vücutlarına benzin dökülerek yakılmış çocuk ve erkekler bulunmuştur.

Ilıca köyü da tamamen aynı manzaradadır.*{/// ordu mezâlim dosyası - H.K.T.) 10 şubat 1918 Erzurum katliamı; Bu katliam, Antranik ve Dr.Azaryef tarafından yapılmıştır,

şehrin bütün mahallelerine devriyeler salınmış, çarşı, pazarada bulunan çocuk, ihtiyar, kadın erkek yol yaptırmak bahanesiyle toplanmıştır. Bu masumlar, guruplar halinde Kars Kapısı dışına getirilip üzerlerindeki değerli eşya alındıktan sonra hepsi öldürülmüş ve hazırladıkları çukurlara gömülmüş-lerdir. Sonra da bütün Ermeni askerleri evlere saldırmış, Öldürme, ırza geçme, yağma durmadan devam etmiştir.

^AÇAN ERMENĐ ORDUSU; Pasinova, Hasankaleyi tamamen yakmış ve halkının tümünü öldürmüştür... Bu kasabaya

giren Türk birlikleri sokaklarda acı-acı bağıran kedi ve köpeklerden,alevler içinde yanmakta olan kasabadan, sokaklarda öldürülmüş ihtiyar, kadın, erkek ve çocuk cesetlerinden başka hiçbir şeye rastlamamı ştır.( Kafkas Kolordu Komutanı Tuğgeneral K. Karabekir tarafından 25 eylül 1919'da Erzurum'a gelen Genral Harbord hey'etine verdiği rapor suretidir

'''...Hınıs'tan KöprükÖy istikametine geri çekilen Ermeni birlikleri yol üzerinde ve yakınında bulunan köylerin tamamını halkıyla birlikte yok etmişlerdir.*(ordu mezâlim Dosyası HI.-H-K.T.)

Bu katliam, Türk kuvvetlerinin Erzurum'u geri alış tarihi olan 24 şubat 19 18'e kadar süregelmiştir. Son defa 2127 ceset gömmüşler, Kars kapısı dışında da 250 ceset bulunmuştur. Cesetler üzerine balta, süngü yaraları, ciğerleri çıkarılmış, gözlerine kazık çakılmış cesetlere rastlanmıştır. (Ordu mezâlim dosyası m,- Osmanlı, Sovyet Belgeleriyle Ermeni mezâlimi, Halil, K. Türk özü, TKAE. 1982 Ankara)

Erzurum'da esir edilen Rus II. Kale Topçu Alayı"Komutanı' Twerdo Kledof hatıralarında Alaca ve Ilıca katliâmlarını başkumandan Odeşeiidzeden naklen şöyle anlatır:

"Ilıca kasabasından kaçamayan Türklerin hemen hepsinin öldürülmüş olduğunu ve kör baltalarla enselerinden kesilmiş bir çok çocuk cenazeleri gördüğünü ...".

1918, 11 mart pazartesi : Ilıca katliamından 3 hafta sonra, oradan dönen yarbay GrĐyaznof ise şunları anlattı : Köylere giden yollarda, uzuvları tahrip edilmiş, bir çok cenazelere rastlamış. Her geçen

Ermeni, bu cesetlere bir kere söver sonra da tükürürmüş, 25 - 31 metre karelik cami avlusunda iki arın(l,41 m) yük eklikte cenaze yığılmıştı. Bunların arasında her yaşta kadın erkek, çocuk ve yaşlılar vardı. Kadın cenazelerinde, zorla ırza geçme izleri, pek belit idi, kadınların tenasül uzuvlarına tüfek fişeği tıkılmıştı..."

"..Alaca menzil komutanlığı mütahidi olan bir Ermeni ise şöyle anlatıyor: Ermeniler, bir kadını canlı halde duvara çivilemişler, sonra kalbini oyup başının üstüne

asmışlar ..."*<H.K.T.) Kars ilinden birkaç örnek : l mayıs 1918 Kars merkez bucağa bağlı 671 nüfuslu Derecik köyünde 670 kişi samanlığa doldurulup

yakmışlardır. Kaçabilen 11 kişiden ,Aşık Kahraman, bu faciayı türküyle anlatmaktadır. *(H.K.T.)

l mayıs 1918 tarihinde Ahırfelek çevresinde Acaraça, Dangal, Mulanıs, Padıgna, Havur ve Kumrus köyleri yakılmış, ahalisi tamamen öldürülmüştür.

ALMAN VE AVUSTURYALI GAZETECĐLERĐNĐN ERMENĐ CĐNAYETLERĐNĐ YERĐNDE ĐNCELEMELERĐ;

1918, 17 nisan - 20 mayıs Alman yazar Dr. Weis, Avusturyalı yazar Dr.Stein ve Ahmet Vefık beyden oluşan heyet, Trabzon, Erzincan, Kars, Erzurum ve Batum bölgesini dolaşarak Ermenilerin yaptıkları Türk kıyımını bütün feca- J atıyla yerinde görmüş not almış ve resim çekmişlerdir. *<H.K.TürkÖzU)

Bu canavarlıklara ait Örnekler, General Mayevvski, Rus Il. Kafkas Topçu Alayı Komutanı, TWERDO KLEDOF, general OBELĐDZE'nin raporları ve notlarından alınmışlardır. Ya da, Türk birlikleri komutanlarının resmî raporlarına 146

dayanmaktadır ki, hepsini ilgili arşivlerde, tümünü Osmanlı arşivinde bulmak kabildir. Doçent(bugün profesör) Azmi Süslü tarafından iki ayrı kitap halinde yayımlanmıştır.( Kaynaklara bkz.)

ERMENĐ CUMHURĐYETĐNĐN KURULUŞU VE ERMENĐ NANKÖRLÜĞÜ; 4 haziran 1918 : Osmanlı imparatorluğu, Rusların 1828'de kurmuş oldukları ERMENĐ

CUMHURĐYETĐNĐ resmen tanıyor..4 ay sonra; 30 ekim 1918 : Mondros bırakışmasının imzalanmasıyla Osmanlı Đmparatorluğunun artık

tümüyle sona erdiğine inanan Ermeniler, "can çıkar huy çıkmaz" diyen atalarımızın bu doğru sözünü gerçekleştirircesine, yeniden Kıyım ve yıkıma başlıyorlar; güney doğuya sarkıp, Fransızlarla birleşmek ve Fransızların vermiş olduklara söze dayanarak "Küçük Ermenistan'ı kurmak" sevdasındadırlar...Fransızların Kilikya bölgesini yıllardır elde etmek istediklerini unutarak !...

Bu gayenin gerçekleşmesi ve Kilikyada hemen çoğunluğu elde edebilmek Đçin 190.000 Ermeni'yi Adana bölgesine göç ettiriyorlar...Bu dışarıya hemen, Soykırımından kaçan Ermeniler diye bildiriliyor.

Bogos Nubar Paşanın itirafı; 30 ekim 1918 tarihli, Fransız Dışişleri bakanı Pic-hon(Pişon'a ) yazdığı mektupta , Ermenilerin kaybının 300 bin olduğunu bildiren Ermeni delegasyonu başkanı Bogos Nubar

paşa,"Ermeniler, Kafkas Kus ordusunda 150.000 gönüllü ve 50 bin gerillâ ile savaşa Fiilen (defacto) katılmışlardır" demekte ve devam etmektedir:

"Yabancı lejyona (legion elrangere) katılmışlar, Filistin ve Suriye'de Kurulan Ermeni birlikleri Fransız kuvvetlerinin yarısından fazlasını oluşturmuşlar, Arap yarımadasında Allenby 'nin zafer kazanmasında çok önemli rol oynamışlardır, " diye yazıyor.

1919 - 18 şubat: Soykırımı suçu işlememiş olan Osmanlı Hükümeti tarafsız ülkelerden, Danimaraka, Hollanda, Đspanya ve Đsveç'ten, bir uluslararası araştırma heyeti gönderilmesini Đstemiştir. Đngiltere, diplomatik yoldan engel olmuştur.**( F.O.371, /4173.XM, 08936/4791, K.G.)

O dönemde gelmeyen Đsveç günümüzde bu hatâsını unutmuş ve parlamentosundan Ermeni Soykırımı kararı almıştır...geçmişten utanmadan!..

Bu canavarlıkları çok iyi bilen ve fakat artık Doğu Ana-doluda Türk kalmadığına inanmış olan Ermeni delegasyonu başkanı Bogos Nubar Paşa, 1919 - 27 Şubat'da, büyük devletlerden birinin himayesi altında "Bağımsız Ermeni Cumhuriyeti "kuru imasını ve topraklarının "Kafkaslardaki Ermenistan + doğu Anadolu'daki 7 il + Kilikya" dan oluşmasını istedi.!?.. Lloyd George, bu istek karşısında kitabında şunu yazar : Bu gerçek bir "peri masalıdır". ***(7Vw

About Peace TreatĐes, V.2.londres, s.!255, 1938- K.G.) 26.9.1919'da, Wellington House'dan, A.J.Tonybee aşağıdaki memorandumu gönderir: 1/ ERMENĐLERĐN ĐHANETĐNĐ GÖSTERĐR HĐÇBĐR HABERĐN VERĐLMEMESĐ, 2/ ARAPLAR HAKKINDA DA AYNĐ DĐKKATĐN GÖSTERĐLMESĐ, 3/ AKSĐ DAVRANIŞLAR KÖKLÜ ANTĐ -TÜRK 148 DAVAMIZA ĐHANET OLACAXTIR.*(Fo«w« Office.37i / 3404 11624?.- K.Cürün) Araplar, Allenby' ordusundaki din kardeşlerimiz(!), Mehmetçiği sırtından hançerlemişler,

yaralıları çölde susuz bırakmışlardır.. 1919, Sonbaharı Osmanlı Hükümetinin davetiyle gelen, General J. Harbord başkanlığında

ABD Senato Araştırma heyeti doğu Anadolu'daki Ermeni yıkım ve kırımım gözleriyle gördükten, son defa 43 köyün ahalisiyle yakıldığına şahit olduktan sonra raporunu verir;

l - Ermenilerin öldürdükleri Türk sayısı, Türklerin öldürdükleri, Ermenilerden kat-kat üstündür.-

2- Ermeniler doğu Anadolu'da azınlıktadırlar, asla bîr Ermeni Devleti kuramazlar... Bu rapor asla yayımlanmamıştır.** (J.G.Harbord, ınternational Contilîationjune 1920, Washington - K.G.

1920 Ermenilerin yaptıkları üçüncü seri Türk kıyımları, Sevr'e doğru gidişten cesaret alarak yeniden alevlenir.

1/1/1920 de, Osmanlı Ordusu Ardahan, Kars ve Kağızman'dan çekilir. 1919'da Mondros hükümlerine göre buraya yerleşmiş olan Đngilizler, yönetimi Ermenileri bırakırlar. ERMENĐ CĐNAYETLER ĐNĐN ÜÇÜNCÜ DONEMĐ, OSMANLI GÜRCÜ VE AZERÎ TÜRKLER Đ KIYIMI

Anadolu işgal altındadır. Yunanlılar Anadolu içlerine ilerlemektedirler. Bu vahşi coşkuyla, en canavarca tahrip ve toplu öldürmelere girişirler. Köyler kasabalar

halklarıyla yakılır. ERMENĐSTAN CUMHURĐYETĐNĐN SAVAŞ BAHANESĐYLE UYGULADIĞI, GÜRCÜ

SOYKIRIMI 1920: Genç Ermeni cumhuriyeti, önce Gürcülere saldırır. Tiflis'te çok ufak bir azınlıkta

Ermeniler bulunması bütün Gürcü topraklarının Ermeni olduğu iddiası için yeterliydi. General Dor'un komutasındaki Ermeni ordusu, Alaverdi'yi, Şori'yi aldıktan sonra Tiflis önlerine, yollan tize-

rinde ne kadar gürcü halkı, köy ve kasabası varsa hepsini yok ettikten "etnik temizleme"

yaptıktan sonra vardılar. Bu süre zarfında, Gürcüler kendilerini toparladılar ve işgalci Ermeni ordusunu geri püskürttüler.

Bu Gürcü Soy kırımıyla, Batı, Ermeni yönetiminin, Ta-Şnaksutyun komitacıları elinde oyuncak, ve "masum, silâhsız, barışçı, Hristiyan Ermeni" imajının ne kadar sahte olduğunu bir kere daha çok açık bir şekilde gördü.

AZERÎ SOYKIRIMI; Genç Ermeni Cumhuriyetinin ne kadar saldırgan olduğu, Doğu komşusu Azerbaycan'a

saldırmakla bir kere daha ortaya çıktı. Ermeni kuvvetleri, Azerbaycan, Nahçivan, Karabağ'ı işgal ettiler. Fakat bu işgal, bütün yöre

halkının isyanına neden oldu. Özellikle Tatarların bulundukları otlakları işgal etmek istemeleri sonucu, isyancı Tatarların yaşadığı Noraşen'e kadar ilerlediler. Tabii, hemen geleneksel yalan, "savunmasız Ermeni köyleri Tatarlarca yok edildi"...

Ermeni kuvvetleri "ceza hareketi olarak, "Sansegur'da 40 köyü" halkıyla birlikte yok ettiler. Ermeni ordusunun, hiçbir sebep yokken, sadece, büyük Ermenistan'ı kurmak için giriştikleri

saldırganlık, işgal ve işgal ettikleri yerlerde yaptıkları KIYIM'dır. Sovyet idaresi Azerbaycan'a Karabağ ve Sansegur'u verdi ve nisan 1920'de Azerbaycan

huzura kavuştu. Kavuştu ama, sonradan başkentleri olan Erivan yüzlerce minaresiyle ta uzaklardan görülen

sevimli bir Türk şehriydi. Büyük çoğunluk onlara aitti. Ermenilerin burayı başkent ilânından sonra Türk halkının sayısı 8'de l'e inmiştir (!?)...Minarelerin de ne olduğu büyük bir soru halinde kalmıştır!. .

Türk Soykırımı'na gelince, Nahçivan'da başlar. Ermeniler, Nisanda sona eren Gürcistan ve Azerbaycan'daki cinayetlerinden doymamışlardır.

4 temmuz 1920 : Akçakale 4 köyüyle yok olur. 5 temmuz 1920 : Karakurt kasabası köyleriyle yok olur. Temmuzun bu ilk günlerinde Ermeni

vahşetini haber alan - erkekleri silâh altında savunmasız kalmış olan halktan 40.000 kişi Kars'a kaçarlar. 8 temmuz 1920 Ermenilerin yeni slogaı: Đleri!. Kızılırmak'ta Yunanlılarla tokalaşacağız ve

Kızılırmak rengi gibi Kıpkırmızı akacaktır.*ı A.Raviinson, The adventurs in The near East, New-York, 1925 ve Roberl Dun, Vforlf Alive , New-York -

K.G.) - Beyazıt, Kağızman, Kars yöresinde Türk soykırımı devam eder. - Şubat 1920 Kars yöresinde 28 kasaba halkıyla haritadan silinir. - 10 mart 1920 Nahçivan'da yeniden toplu öldürmeler başlar. Son Ermeni cinayetlerinden bazılarını Mustafa Kemal ve Kâzım Karabekir'den dinleyebiliriz ;

prof. Dr. N. Göyünç'ün Osmanlı idaresinde Ermeniler, Gültepe, 1983, Đstanbul adlı kitabından ... Mondros mütarekesinden sonra, Doğu Anadolu'nun kuzey-Batı kesimlerini işgal eden

Ermenilerin buralarda yerli halka yaptıkları zulüm ve vahşet bizzat Mustafa Kemal Paşa'nın ve K. Karabekir paşanın imzalarını taşıyan yazılarda dile getirilmiştir. B unlara ait birkaç örneğin burada nakledilmesi uygun görülecektir: 1/. Mustafa Kemal Paşadan Antalya'daki Đtalyan temsilcisine, kendisine Ermeni yalanlarına inanarak sordukları suala cevap olarak gönderilen 28 mart 1920 tarihli telgrafta şunlar kayıtlıdır "...Müslüman halk , son şubat ayı zarfında, Ermeni fırka kumandanlarının sevk ve idaresindeki muhtelif sınıflardan mürekkep, müteaddit taarruzları karşısında bir çok kurban vermiştir,

Kars'ın Çıldır, Zaruşad, Şuregil, Akbaba kazalarında adları saklı 40 köy tahrip ve imha olmuştur, bu köylerin çaresiz halkından, 2000'den ziyade nüfus pek fecî bir şekilde katlolmuş ve katliama uğrayanların eşyası Kars pazarında alenen satılmıştır."*<AMDP ı.. s:iS2i I54-N.G.)

Artık bu cinayetleri yapan, Osmanlı yönetimi sayesinde yeni kurulmuş olan, Ermeni devletinin askeri kuvvetleridir. Komitacılar değildir. Fırka kumandanları, savaş yerine, savunmasız köylere, kasabalara saldırmakta, Batılıların verdikleri en yeni tip silâhlarla yakıp yıkmaktadırlar. Usta-ları Ruslar, 1876 71877 savaşında Bulgarları yok etme, 'etnik temizleme' yapmaları gibi... Amaçları, Türkleri haritadan silmek ve doğu Anadolu'da, çoğunluğu elde etmek, Büyük Ermenistan'ı kurmaktır...

II 11 kasım 1920 :Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti Genelkurmay Başkan Vekili Fevzi(Çakmak) imzasını taşıyan 11 kasım 1920 tarihli dışişlerine gönderilen yazının ekinde, doğu cephesi kumandanı K. Karabekir Paşa kaleminden şunlar okunur;

"..Kars vilâyetinin 60 köyden ibaret Şuregil (Kızılçak-çak) kazası, tamamen yakılmış halkın mühim bir kısmı öldürülmüş ve hayvanları gasp edilmiş...

- Zaruşad kazası 25.000 nüfuslu olup, 5.000 nüfusu muhtelif şekillerde katledilmiş ve 60.000 koyun ve sur taşnaklar tarafından gasp edilmiş...

Kars'ın, 60 köyden meydana gelen Sarıkamış ilçesinde 57 köy halkıyla birlikte yakılmıştır. - Nefs-i Kars'ta 2.000 nüfustan bugün 300'ü kalmış, - Sarıkamış muhabereleri başlayınca Göle nahiyesinin köylerindeki ahali, Taşnaklar

tarafından Katliâm'a (toplu öldürme) uğramış ve insanlar damlarda ateşle yakılmıştır. El'an yanık cesetler mevcut olup bunlar, Amerika'lıların da bulunacağı heyet tarafından yakında teftiş olunacaktır. Bu heyet, Yukarda gördüğümüz J. Harbord yönetimindeki ha-yettir**(AMD/), /. S.174/178-N.G.)

Nihayet, Doğuda hazırlığını tamamlamış olan ordu, Kâzım Kara-bekir paşanın yönetiminde 28 eylül

1922'de harekete geçer, - 30 eylülde Kars, - 7 ekimde Gümrü alınır. Ermenilerle 22 aralık 1922'de Gümrü antlaşması imza edilir. Bu antlaşmayla Ermenilerin 1914'ten beri yaptıkları toplu öldürmeler Doğu Anadolu'da sona

erer. Fakat, doğu Anadolu, baştan aşağı parçalanmış, yakılmış, cesetlerin, köy, kasaba, şehir

harabeleri arasında kokmaya çürümeye bırakıldığı, artık ,fareler, aç köpekler ve vahşi kuşların yaşadığı uçsuz bucaksız uğursuz bir mekân halindedir.

Yeni Ermeni Cumhuriyetinin, TBMM ordusu Đle yapmış olduğu savaşı kaybetmesi, bu maceracı Ermeni yöneticileri tarafından asla hazm edilememĐştir. Kaybettikleri savaş, Bütün dünyaya Ermeni Soykırımının bir parçası diye yutturulmuş ve Kâzım Karabekir Paşa Soykırımcı ilân edilmiştir.

Yakın zamanlarda bu iddialar daha da ileri giderek, Bağımsızlık Savaşı kahramanlarını, başta Mustafa Kemal olmak üzere, akla hayale gelmeyen iftiralarla Ermeni Soykırımı suçluları diye ilân etmişlerdir...Dün yada, tarihte bu kadar büyük bir yalan, bu kadar vicdansızca yapılan bir iftira görülmemiştir.

Bu iftira ve yalanlar, Ermeni papazlarının hayale dayanan Hayastan tarihinin yarattığı ruh hastalığına, kendini tanıyamayan, imkânlarını ölçemeyen zavallı kafaların ürünleridir.

Güney doğuda Ermenilerin toplu öldürmeleri ve Marsilya Ermenileri; Kasım 1919'dan itibaren, Mondros şartlarına dayanarak, Fransızlar, güney doğu illerini işgal

ediyorlar. Bu illerde, Urfa, Antep , Maraş'ın , Fransızlara mukavemet ve onları püskürtme konusundaki kahramanlıkları herkesçe bilindiği için ayırımları açıklamaya girişmiyoruz. Zaten konumuz " masum ve hiç bir şeyden haberi olmayan rolündeki Ermenilerin" yalanlarını ortaya çıkarmaktı.

Fransız kuvvetleriyle birlikte güney doğu Anadolu'yu işgal eden "Ermeni Lejyonu" vardı, işte bu lejyon savaş yapacağı yerde her fırsatta Türk halkını yok etmek için uğraşmış ve ortalığa dehşet saçmıştır...1876 Rus ordusu örneği.!.

Bu resmî askerî kuvvetle paralel hareket eden, doğup büyüdükleri bu illerde, Ermeni âdeti olduğu üzere, komşularını öldürmeye tereddüt etmeyen gizli Ermeni örgütü GAMAVOR vardır.

Her iki Ermeni kuvveti Güney Doğu Đllerini yakıp yıkmakta birbirleriyle yarış halindedirler. Maraş'ta katlettikleri Türkleri attıkları Kanlı Köprü, bir tabur Türk askerinin, üstünden diridiri aşağıya atıldığı Kepez tepesi bu dönemden kalma Ermeni canavarlığının dili olmayan şahitlerindendir* f Kahraman Maraş .Kurtuluş Sempozyomu, Kahraman Maraş Belediyesi 1986. Ank. Üni.Bas.E.)

Her iki Ermeni kuvveti, Güney Doğu illerini yakıp yıkmakta birbirleriyle yarış halindedirler, işte , Maraş'tan bir kaç örnek:

"...kadınlarımızın, üreme organlarının arasına bıçak ile delik açıp oradan hayvani hislerini tatmin ettiler...

" Kadınları, diri-diri memelerinden astılar. "Kızlarımızı çaktıkları kazığa oturttular, direnenlere kendileri kazık çaktılar, bu halde

Meydanlarda namaz kıldırıp, rükûya geldikçe bakıp-bakıp güldüler...sonra ettiler. ".Kadınların kollarını, üreme organlarını kestiler. "Çocukları yaktılar, ağaçlara çivilediler, bayrağımızı yaktılar... * (Maranta Ermeni mezâlimi, ayni eser. s.SO /52) Ermeni lejyonu'mın vahşetiyle baş edemeyen Fransız komutanlığı onu lağvetmek gereğinde

kalır.* (AAEF, Levam 1918 - 1929 (Armen/e) vol ı. - K.G) (prof. E.F.) 1921, ekimde Ankara anlaşmasıyla, Fransız ordusu kayıtsız şartsız güneydoğu Anadolu'dan

çekilmeyi kabul eder ve sonra çekilir. General Dufaix (düfe) ve Mustafa Kemal Paşa, buradaki Ermenilere kalabilecekleri

teminatını verdikleri halde Ermeniler, 80.000 kişi, gitmeyi tercih ettiler. Bütün teminata rağmen, yaptıkları cinayetlerin Đntikamının alınmasından korkuyorladı. Bu korkularını saklamak için de "biz bu-radan gidersek, Türk iktisadı burada çöker idiasındaydılar!.. Bunun Đspatı için çekilip gitmişler imiş?..

Đşte, Bütün Fransa'yı ve dünyayı ayağa kaldıran masumiyet iddiasının başında olan MARSĐLYA ERMENĐLERĐ bunlardır.

1920, Ermenilerin ve propagandacıların sayı sahtekârlığı; Ermeniler sayılarda da sahtekârlığa başvurmuşlardır. Daha ilk ayaklanmalarda sayıları

duruma göre şişirmişler ya da küçültmüşlerdir. Örneğin, Maraş'ta, Fransızların yanında çatışmaya girmişler, yenilgiye uğrayıp Fransızlarla

beraber geri çekilmeye başladıklarında , Ermeni Patriği şubat 1920'de Paris'e gönderdiği telgrafta, 20.000 Ermeni'nin Türkler tarafından katledildiğini bildirmiştir.***(AA£T. Armenie.V.8, f.9 -.K.G.)

Ryter ajansı bu sayıyı 70.000'e çıkarmıştır.****(A4£f; Armenie. V.8/.I80-K.G.) Đngiliz başvekili, bir numaralı Türk düşmanı Lloyd Ge-orge, 20.000 sayısını yeterli bulmuştur.

fa>'ni/js7j Đngiliz dışişleri bakanı Millerand, araştırma sonucu" Ermeni katliamı yoktur. Ölen 1.000 kişi

kadardır ve bunlar çatışmada ölmüşlerdir " demiştir (ayni,f.36) Günümüzde ,Ermenistan'a giden turistlere, Türklerin 6 (altı) milyon Ermeni'yi öldürdükleri

propagandasını yaparlar ve bunun için de Hitlerin 10 (on) milyon Yahudi'yi öldürtmüş olduğunu iddia ederler...Yeryüzünde Ermeni sayısı 3 milyondur. ADANA KOMEDĐSĐ YA DA ALDATILAN ERMENĐLER;

1920,20 ağustos, Mihran Damcıyan adlı bir Ermeni, arkadaşlarıyla Adana valilik konağını işgal edip "Kilikya Bağımsız Ermeni Cumhuriyeti'ni ilân etti".

Fakat, bir saat sonra Fransız kumandan kendi deyimiyle " bu gülünç komedi" ye son verdi. Böylece Fransızların, Kilikyada kurulacak Küçük Ermenistan, sözünün lâftan ibaret

olduğunun ortaya çıktığı gibi, Ayni zamanda da , Sömürgeci ülkelerin ellerinde Ermenilerin tetikçi olarak kullanıldığı bir kere daha anlaşıldı.

15/16 Mayıs 1919 YUNAN ĐŞGALĐNDE, YUNAN-ERMENĐ ĐŞBĐRLĐĞĐ Bağımsızlık savaşında sadece Yunanlılarla çarpıştığımız sanılır. Halbuki, 15 mayıs 1919

Đzmir'in işgaliyle, yapılan yağma ve cinayetlere Ermeniler de katılmışlardır. ABD yüksek komiseri, Tuğamiral Mark L. BRĐSTOL'a, 12/10 ekim 1919 arasında gönderilen

raporda belirtildiğine göre, 15/16 mayısta yağma ve katliama karışanlar içinde Yunan askerî mahkemesi tarafından idama mahkûm Yunanlıların yanında 2 de Ermeni vardır.

1921, Yalova-Gemlik Katliamı Müttefikler arası 23 mayıs 1921 tarihli komisyon raporu : "..Yunan ordusunun işgalinde bulunan Yalova ve Gemlik'te bütün Müslüman ahaliyi sistemli

bir şekilde yok etmek ve bütün Türk kasabalarını tahrip etmek için hazırlanmış bir plân vardır. Bu planın uygulanması için hareket eden Ermeni ve Yunan komitacılarına Helen otoriteleri tarafından emir verilmiş olduğu gibi, Yunan ordusunun da yardım etmiş olduğu anlaşılmıştır"... * (AmoidJ.Toynbee. The

Western Question in GreeceandTurkey, N.York, 1970sa.284) Ermeni ve Yunanlılar, Türkleri camilere doldurup ateşe veriyorlar, çıkanları, uluslararası

antlaşmalarla yasak edilmiş olan, dum-dum kurşunuyla vuruyorlardı. BU GERÇEĞĐN YAYIMLANMASI, ĐNGĐLĐZ BAŞVEKĐLĐ LLOYD GEORGE TARAFINDAN

YASAKLANMIŞTI. Yunan ordusu yenilmiş kaçarken, aynen Ermenilerin yaptıkları gibi, Haymana / Đzmir arasında bulunan köy, kasaba, önlerine ne gelirse yakmışlardır.

Ne yazık ki, bu konuda derinlemesine bilimsel bir çalışma yapılmamış, bir tek kitap bile

yayınlanmamıştır. 1922, ĐZMĐRĐ ERMENĐLER YAKMIŞTIR. Alışılageldiği gibi, şehri Türklerin yaktığı yalanı bütün dünyaya yayılmış ve son zamanlara

kadar bu yalana biz de inanmış bulunmaktayız. Ermeni Đddialarına göre, şehri alan Türk kuvvetleri Hristiyan Ermenilerden intikam almak için

, şehri Ermeni mahallesinden itibaren yakmışlar ve evleri, mağazaları yağma etmişler!... Atalarımız ne demişler "Kişi herkesi kendi gibi sanır.

Amerikalı araştırmacı Dr. Heath W.LOVRY, "Türk tarihi hangi kaynaklara dayanmalı, Đzmir Yangını üzerine Bir Araştırma" başlıklı makalesinin sonunda, yangını yaşayan Amerikalıların gözlemlerine dayanan belgelerle, Đzmir'i Ermenilerin yakmış olduğunu ortaya koymaktadır.

Đzmir Yangını, ya da, Ermenilerin son iftira ve sahtekârlığı; Amerikalı Ermeni asıllı profesör madam Husepyan'ın

"Đzmir olayları" adlı kitapta Đzmir'i Türklerin yaktığı ve 2.000 Yunan ve Ermeni'yi de katlettikleri iftirasını, profesör unvanından utanmadan y azmıştır. Kitabının kaynakçasında, Đzmir Đtfaiye müdürü Grescovich adını zikretmiş fakat, yazdığı metinde Grescovich'in ifadelerine yer vermemiş , Amerikan Konsolos yardımcısı Maynard Barnes'in ifadelerinden Đşine gelenleri almıştır. Bu, Ermeni sahtekârlığı-nın bir başka örneğidir.

ĐZMĐRĐ YAKANLAR ERMENĐLERDĐR : Bu yangına ait aşağıdaki belgeler Amerikan tarihçi Heath W. Lovry tarafından ortaya çıkarılmıştır. Đlgili belgeler Amiral Bristol'ün Kongre kitaplığında ve Ulusal arşivde, 1989'a kadar el yazısı olarak kalmış, asla yayımlanmamıştır.

Amiral Bristol'a gönderilen raporlardaki Đki belge; (1) - 11 ocak 1923'te tarihli mektupla ABD. Yakındoğu yardım Komitesi üyesi Mark O.

PrentĐss Amiral Bristol'e gönderdiği mektupta Đzmir'i .Ermenilerin yaktığını anlatmıştır. (USNA, United States National Archives)

M.O.Prentiss, Đzmirde çıkabilecek karışıklıklarda yapılabilecek yardımlar içîn,Ortadoğıı yardım komitesi üyesi olarak 8 eylül 1922'de bîr Amerikan destroyeri Đle Đzmire gelmiştir.

12/13 eylülde çıkan ve 3 gün süren yangını yaşamış, en başta Đzmir itfaiye müdürü olan Avusturyalı Grescovich olmak üzere gerekli kişilerle sürekli temas içinde bulunmuştur.

Herkes tarafından bilinen bir gerçek vardı : Yangından önce örgütlü bir gurup Ermeni genci, şehir Türklerin eline geçerse yakmaya and

içmişlerdi...Bu plân acımasızca ifa edildi. Türk ordusunun, şiddetle ihtiyaç duyduğu yiyecek ve levazım maddelerinin bulunduğu

depoları yakmakta hiçbir çıkarı yoktu. Bu depolar ancak, Türklere kalmaması için Ermeni ve Yunanlılar tarafından yakılabilir.

Bunların dışında, itfaiye müdürü Grescovich'in tümüyle olaylara dayanan ifadesi Đzmir'i Ermenilerin yaktığını ortaya çıkarmıştır:

"Yangınlar, şehrin birçok yerlerinde eşzamanlı olarak başlamıştır. Kilise ve okullarını terk etmiş olan bir gurup başlarında papazlarla, kafile hâlinde kordon'a,

sahil boyuna doğru dualar ederek yürüyorlardı ; Ermeni okulları ve kiliselere girdiğimde, daha önceden terk edilmiş olan bu yerlerde, benzin ve petrole bulanmış kundaklar bulduk.

Kadın kılığına girmiş ve yangın çıkarmakta olan çok sayıda Ermeni genci, itfaiyeciler ve asker tarafından suçüstü yakalanmıştır. Çoğu hemen olay yerinde kurşuna dizilmiştir.

Ermeniler, Ermeni Hastanesinin de Türkler tarafından yakıldığını bütün dünyaya inandırmışlardır. Ben (Prentiss), bizzat hastanenin Türk askerleri tarafından, yaralıları almak üzere tertiplendiğini ve tam bir askerî disiplin içinde çalıştıklarını gördüm...neden, bu derecede ihtiyaçları olan bir kurutuşu yaksınlar?

Yangının ilk iki gün ve gecesinde, şehrin birbirinden çok uzak köşelerinde yangınlar başladı. Đtfaiye teşkilâtının bu yerlere yetişmesine imkân yoktu. Bu yangınları Türk askerleri söndürmüştür.

Yangın, bu aylarda Đzmir'de asla görülmemiş bir inbat fırtınasıyla şiddetle büyümüş ve ancak kordon boyuyla denize vardığında sönmüştür."

Prentiss, raporunda, Grescovich'in verdiği ayırımları sıraladıktan başka Türk komutanlarla da konuşmuştur onların cevabı şudur:

"Kenti neden biz yakalım? Đzmir bütün zenginliği ve hazineleriyle bizim oldu. Kaçan Yunan ordusu büyük çapta silâh ve mühimmat yığınakları ve gıda maddeleri bıraktı. \ Ordumuzun ve sivillerin buna ihtiyacı vardır. Bu yığınaklar, depoları ve tren istasyonuyla beraber yandı. Bundan •] başka, zengin olan Ermeni ve Rumlar kaçarken bunları evlerinde depolarında bıraktılar. Bunlar, tartışmasız bizim mülkiyetimizdedirler.. Bizi,bunları yakacak kadar budala mı sanıyorsunuz ?.

(2)- 25 eylül 1922'de Amiral BrĐstol'un Kurmay başkanı Yüzbaşı A.J.Hepburn tarafından 47 sahife halinde hazırlanmış olan rapordur, 8-16 eylül tarihleri arasında Đzmir'de bulunmuş, olayları bizzat yaşamıştır. Bu raporu 25 eylül 1922'de Amiral Bristol'a sunmuştur. Halen (United States

National Archives)'de bulunmaktadır.fAAGune/- Milliyet 23]ocak 1989) (3)- Amerikan araştırmacı Heath A.Lovry, o zamanki Amerikan Kondolos yardımcısı Maynard

Barnes'in raporunun son bölümünde, Đzmir'i Ermenilerin yaktığım ortaya ;çıkarmıştır. * <U.S.NA. - Yaksoy, Bir kem, Bir insan, Eczacıbaşı vakfı sa.187)

Yangın 12-13 eylül ayni an da dört, beş yerde patlamalarla başlamış, o sırada çıkan şiddetli inbat ile çabucak yayılmış ve 5 gün sürmüştür.

Yangından yükselen kapkara dumanlar çok uzaklardan görülebiliri Đşti r. 670 yarda uzakta demirli Amerikan destroylerinin güvertelerine kıvılcımlar yağmıştır.

Đzmir'in en gözde mahallesi olan Frenk mahallesi denen 2.600 dönüm arazi, şehrin 4'te 3'ü, 25.000 ev ile kül olmuştur. Yangın Ermeni mahallesinde başlamış 7 mahalleyi yaktıktan sonra kordon boyunda denize ulaşınca sönmüştür. Đzmir tiyatrosu, eğlence yerleri, klüpler, Aya Fotini kilisesi, Konsolosluklar, bankalar, Amerikan Koleji, birçok okul, büyük mağazalar kül olmuşlardır. Eskiden yangın yeri denen bu yer, şimdiki Đzmir Uluslararası Fuarı'dır.*Y.Aksuy, Bir kent. Bir Đnsan. Eczaabaşı vakfı sa.!K7)

Lloyd George'un yasaklan; 1922, Ekim'de "Near East rclĐef of America" muhabirlerinden A.T.Allen ve Miss Fl.Billing'in , (1) - Yunanlıların 1919-Đ922 Đşgallerinde ve kaçarken çeşitli şehirlerde yaptıkları toplu

öldürme, ırza geçme, yangınlar, yağmalar'a ait Đstanbula gönderdikleri raporun, (2) - Đzmir'de Grek / Ermeni işbirliği sonucu yaptıkları, katliam, yıkım ve yağmalar,

(3) - Đzmir yangınına dair Amiral Bristol'a ait raporun yayınlanmasını, Lloyd George yasaklamıştı!...*rc/mr SYĐ», TheRebMof Turkey, N-York, 1923, sa.I89 .) KISACASI, PRENSĐP OLARAK, TÜRKLERĐN KENDĐLERĐNĐ SAVUNMALARI DAĐMA

REDDEDĐLĐYORDU. **(EA.Powel, The Struggiefur Power in Moslem Asia new-York, 1925, sa.20 - K.G.)

1780'de başkaldırmalarla başlayan Ermeni sorunu, mahalle, köy, kasaba ve şehirlerin pek çok hallerde halkıyla birlikte yakılması, akla, hayale gelmeyen işkencelerle, erkekleri savaşta olan savunmasız halka,"katliâm yaparak " 1922 yılına kadar sürmüş ve ĐzmirĐn yakılmasıyla sona ermiştir.

Dikkat edilirse, Ermeniler, yakmak, yakarak ya da hayâlin bile alamayacağı çeşitlerde Đşkenceyle öldürmek, bunların başında gebe kadınların karnını bahse tutuşarak yarmak ve bebeği çıkartmak, tercih ettikleri öldürme şekilleridir.

1780'daZeytun kasabasına gönderilen Jandarmaları tuzağa düşürüp ağaca bağlamış ve yakmışlardır,

1922'de de Đzmir'i, bir şehri yakarak bu hislerini en geniş bir şekilde tatmin etmişlerdir. BOLUM 5 ERMENĐ STRATEJ ĐSĐ

Đnsanlık dışı işledikleri suçlan örtmek için de 1916'dan günümüze kadar yapılan bütün yayınları satın alıp yok etmişler, sürekli yalan, iftira ve sahtekârlığa dayanan propa-gandalanyla bütün dünyayı, "24 nisan 1915 Ermeni Soykırımı" adlı beyin yıkamasından geçirmiş ve düşünceleri bu tarih etrafında tutmayı başarmışlardır.

Günümüzde, pek-çok vatandaşımız, bu konuda bilgilenmedikleri ya da bilgilendirilmedikleri için, sürgün'de ölen Ermeni sayısını, çektikleri ıstırabın tartışmasını yapmaktadırlar. Elbetteki kendi maceracı önderleri ve yöneticilerinin sayesinde ıstırap çekmiş olan bu Millet'Đ Sadıka mensuplarının ıstırabını hiçbir şekilde hiçe sayacak değiliz. Ancak, üzerinde düşünülmesi gereken,

TÜRK SOYKIRIMININ, YALAN, ĐFTARA VE SAHTEKARLIKLA, ERMEN Đ SOYKIRIMI HAL ĐNE GETĐRĐLMĐŞ OLMASIDIR!..

Türk karşıtı olmakla tanınmış Hassan Arfa'dan da birkaç satır: ....Rus ordusunun önünde, Kafkasya ve Anadolu Ermenilerinden oluşmuş kıtalar vardı.

Bunlardan birine "^Antranik adında bir kanlı maceracı kumanda ediyor-'3u....Bu gönüllü Ermeniler, Kürtler tarafından katledilen ' 'vatandaşlarının intikamını almak için , 1915 ile 1918 arasında akla gelemeyecek şekillerde 600.000 Kürdü katletmişlerdî..."**(HArfa, The Kurds, londres . 1968, s. 25/20.)

ĐNGLĐZ TAHKĐK HEYETĐ: 16 mart 1919 da, Đngilizler ve Müttefiklerin Đstanbul'u işgallerinde: 1- Uluslararası bir mahkemede Osmanlı hükümetini mahkûm etmek üzere, 2- Soykırımını ispatlayacak hukukî değerdeki belgeleri toplamak için, 3- Osmanlı arşivi ve ilgili bütün arşivlerde 4- Patrik Zaven efendinin de yardımlarıyla (!), 2 yıl süren araştırma yapmışlar , Ayni

zamanda da soykırımı zanlısı 118 kişiyi Malta adasına sürmüşlerdi. Sonuçta, Osmanlı Hükümetini soykırımıyla suçlayacak Hukukî değerde hiçbir belge

bulamamışlardı. Türkleri kati surette mahkûm etmek isteyen Đngilizler bu kere Washington Büyükelçileri Sir. A.

Geddes'i görevlendirdiler: Büyükelçi, (l haziran 1921 tarih ve Foreign Office 371 / 6503/9647/ E.6311) sayılı belge

ile,"...Üzülerek ifade ederim ki, Senato arşivinde Osmanlı Hükümetini suçlayacak hiçbir belge yoktur, Ermenilerin belgeleri, kişilerin gözlemlerine, yaşadıklarına ait değil,"duyduğumuza göre" şeklindeki söylenti halinde, ikinci seviyede olup, hiçbir hukukî değer taşımayan belgelerdir..." cevabını vermiştir.

Bunun üzerine, Đngiliz tahkik heyeti, (Foreign Office, 371 / 6503 796477 E.63117132/44) sayılı belge ile, ABD Senato arşivinde, Malta Sürgünlerini mahkûm edecek belgeler aranmasını Đstemiştir. Büyükelçi (13 temmuz 1921 tarih ve Foreign Office, 371 / 6504 / 9697 / 8519) sayılı belge ile,

"Maalesef, Malta sürgünlerini suçlayacak hiçbir belge yoktur." cevabım vermiştir. Fransız devlet arşivinde de Soykırımını doğrulayacak belge yoktu, zaten olsaydı, Fransızlar

hemen Osmanlı Hükümetini mahkûm ederlerdi. " 29 TEMMUZ 1921'DE. ĐNGĐLĐZ TAHKĐK HEYETĐ, OSMANLI HÜKÜMETĐNĐN ERMENĐ

SOYKIRIMI KARARI ALMAMIŞ OLDUKLARINI, HUKUKÎ OLARAK ORTAYA KOYUYORLARDI. *<FO. 37i 16504196971

E.8745. K.G.)... Bu demektir ki, soğuk kafayla oturup, düşünüp , Ermenileri yoketmek için bir plân yapıp

ondan sonra da, onu uygulamak diye bir durum yoktur. Hukuk diliyle "taammüd, Premeditade, vorher bedenken" mevcut değildir,

Bu karar üzerine, 25 ekĐml921'de Malta sürgünleri salıverildi, Đngiliz tahkik heyeti bu kararıyla: (l)Ermenilerin yalancı, sahtekâr ve iftiracı olduklarını ortaya koymuştu. (2) Sağladıkları belgelerin ikinci elden, hukukî değeri olmayan söylentiler olduğunu meydana

çıkarmışlardı. Đngiliz tahkik heyetinin çalışmalarından bazı ilginç noktalar ;

Đngilizlerin suç zanlılarını yakalayıp tutuklamaları kolay olmuştur. Çünkü, savaşın kaybedilmesiyle Đttihat ve Terakki fırkası(partisi) istifa etmiş yerine bu fırkanın baş düşmanı "Hürriyet ve itilâf fırkası geçmişti.

Vahdettin ve Đmparatorluğun son sadrazamı "Đngilizci" Damat Ferit Paşa, siyasî düşmanları Đttihatçılardan 60 kişiyi tutuklatmış ve zamanın çok tanınmış 'mahpushane'si' olan Bekir ağa bölüğüne, mahkemeye vermek üzere hapsettirmişti.

""'Đngilizler için, önemli olan Damat Ferit'in açtıracağı dava değil, tutukladıkları kişilerdi. Bu kişileri Bekîr ağa bölüğünden kolayca alıp Malta'ya sürmüşlerdi^

Đngiliz işgal Kuvvetleri komutanı Caltrop, 4 ocak 1919 tarihli mektubunda, "...Damat Ferit geçen gün bana 160 / 200 kişiyi tutukladıkları haberini verdi" diyordu.*

(FO:37I/4172.XM.09394/2391-K.G.). Damat Ferit utanmadan, ülkesinin ileri gelenlerini tutuklatıp Đngilizlere bildirerek onlardan,

takdir edilme bekliyordu. Günümüzde de bu tür, batı karşısında ezilmişler, batıdan aferin bekleyenlerin sayısı çoktur, özellikle süper enteller arasında!..

Bu son sadrazamın, son alçaklığı, 22 nisan 1920'de, Đngiliz hükümetinden, bazı kişileri tutuklamalarını istemesi olmuştur. Bu kişiler:

Mustafa Kemal Paşa, Ali Fuat Paşa, Kâzım Karabekir Paşa, Abdülkerim Paşa, Ahmet Đzzet Paşa, Cafer Tayyar Paşa, Salâhattin Adil bey, Đsmet bey!..**.

(FO: 37! l 590901 9632.- K.G.) 170 1920 :Türkiye'deki, Amerika Yüksek Komiseri Amiral Bristol 1920'de,Amerikan dışişleri

bakanlığına Ermenilerle ilgili olarak gönderdiği raporda; Ermeni kıyımı hakkında Avrupa basınında görülen son hikâyelerin, yanıltma amacına

yönlendiği ve itilâf devletlerinin bencil plânlarının desteklenmesini sağlamak için yapılan propagandalar olduğunu belirtmekte ĐdĐ.***(Lo«rence Evans, United States Policy and ılıe Partition of Turkey-1914 /1924, Baltimore, The johns Hop/cins Press, 1965 - H.K.T.j

Olayları bir kere daha gözden geçirirsek; Đngilizler, yukarda gördüğümüz gibi, arşivleri didik didik etmişler fakat, Osmanlı Hükümetini

Soykırımıyla suçlayacak Hukukî değerde hiçbir belge bulamamışlardı. Bu sonuçtan hiç mutlu olamayan Đngilizler Amerikan Senato arşivine başvurmuşlardı . ABD senato arşivinde, Amerikanın Đstanbul büyükelçisi Türk düşmanı MORGENTAU'un

1913-1919 tarihleri arasında göndermiş olduğu raporlar, söylentilere ve Ermeni yalan ve iftiralarına dayalı olduğu için Hukukî değerden yoksun idiler.

Öte yandan Amiral Bristol'ün arşivde bulunan 33.000 belge arasında yer alan Ermenilerin

saklamış oldukları belgeler ancak söylenti seviyesinde kalmış olduğundan Đngiliz hukukçuları tarafından reddedilmişlerdi.

Burada şu sonuca varıyoruz : "^•Đngiliz politikacıları ne kadar alçak iseler, Đngiliz hukukuçuları o kadar doğru, hukukun üstünlüğünü kabullenmiş, Đmparatorluklarının

çok büyük çıkarlarına rağmen, hukuk bilim ve mantığından ayrılmamış namus ve şeref sahibi kişilerdi. Fakat, bu doğruluk bazı arşiv memurlarının, yukarda gördüğümüz gibi, ShokĐng New Document ve Talât Paşanın, Türk ve Ermeniler arasında katliama neden olacak olaylara asla meydan verilmesin şeklindeki belgeleri saklamalarına engel olmamıştır.

Bunlar yıllar sonra ,1975'te araştırmacı Salâh Sonyel tarafından, Foreign Office arşivinde bulunmuştur, araştırmalar esnasında bu belgeler çalınmış ya da saklanmış, araştırma heyetine gösterilmemiştir. Herhalde, bu belgeler, araştırma heyetinden saklanmamış olsaydı sonuçların alınması daha da çabuk olabilirdi.

Ermeni Soykırımının mevcut olmadığı ile ilgili üç kaynak daha: 1 / 1985, ORLY SALDIRISI DAVASINDA: Fransız mahkemesi, mahkemeye Ermenilerin sundukları, Ermeni tarihçileri, G.ChallĐand

(Salyan), Ternon ve Car-zou (Karzu) nün kitaplarını da, ikinci elden oldukları, söylentilere dayanılarak yazıldıklarından, dolayısıyla hiçbir hukukî değer taşımadıkları için reddetmiştir.

Dava sonunda, Ermeni teröristlerin mahkûm olmaları, bir kere daha Ermeni Soykırımı iddiasının yalan olduğunu

Ortaya koymuştur. *(Orly Saldırısı Davası, Siyasal Bil-fak. Ankara üni. 1985) Tümüyle Hukukî, tarihî ve bilimsel değerde oldukları Đçin, Kâmuran Güriin'ün "Ermeni

Dosyası", Şinasi Orel, Süreyya Yuca'nın "Talât Paşanın telgrafları", prof.Erich Feigl'ın "Bir Terör Efsanesi", profesör Mümtaz Soysal, Sina Aksin, Hasan Koni, Avedis Simon Hacınlıyan, Türk-kaya Ataöv'ün bilgileri ve çeşitli dış kaynaklar ve 224 cilt tutan Osmanlı arşivindeki 1890-1922 arası 100.000 belgeye dayanan örnekler kabul edilmiştir. Dava sonunda Ermeni teröristlerin mahkûm olmaları, bir kere daha Ermeni Soykırımı iddiasının yalan olduğunu ortaya koymuştur.

2 / 1956: WS.L.Langer, The Diplomacy of Đmpe-rialism, 2nd ed. Knopf, New-york 1956 s.145 - 157'de Ermeni komitelerinin bir Ermeni devleti kurmak için teröre başvurduklarını, Ermeni kaynaklarına dayanarak ortaya koymaktadır. Ermeni tarihçileri, R.Hovanisyan, Michigan üniversitesinden Dennis Papazyan ile A.O.SarkĐsyan'ın yalan, iftira ve hayâle dayanan soykırımı iddialarını ortaya atmaktadırlar.

3 / 1981 aralık Brüksel Üniversitesinin "Doğu Filolojisi ve Tarihi Enstitüsünün Đslâm incelemeleri bölümünde görevli Prof.Robert Anciaux (ansiyo), 1981 aralık ortalarında, Belçika Televizyonunda Ermenilerle ilgili olarak yapılan bir programda, Soykırımı olmamıştır olaylar abartıl-maktadır... Osmanlıların, Ermenilerin kökünü kazımak için emir verdikleri ispatlanamaz " demiştir VENDETTA :

Osmanlı hükümetinin asla soykırımı kararı almamış olduğunu gördük. Sivil halka gelince, Ermenilerin yaptıkları cinayetler karşısında, kaçarak, göç ederek kurtulma

yolunu bulmuşlardır. Ancak, kaçmak Đmkânını bulamamış, Evini, köyünün terk etmek istememiş olanlar, Ordunun dağılması, mevcut olan askerin,

jandarma kuvvetlerinin yetersizliği, ya da mevcut olmaması sonucu yalnız başına ve çaresiz kalan halk, kendini toparlamış,

1916'lara doğru, Ermeni katliamlarından hayatta kalanlar... Cepheden geri dönenler...

Ya da, köyünü savunmak için askerden kaçanlar ve eli silâh tutanlar, aralarında milis teşkil ederek, intikam almak ya da savunmak için "aynen karşılık vermişlerdir".

Bunun adı bütün dünya hukuk dilinde VENDETTA, ĐNTĐKAM' dır. Bu kişi ve gurupların, hükümetlerle hiçbir temasları yoktur, asla Hükümetten emir almamışlardır.

Komitacılar, ya da Rus ordusunda görevli, ancak savaş yerine kıyım ve yıkım yapan Ermeni askeri" birlikleriyle, sivil halkın çatışma ve çarpışması ĐÇ SAVAŞ' tır.

Đşte bu, Ermeniler tarafından zorunlu göçle birleştirilerek "Osmanlı hükümetinin yaptığı, Ermeni Soykırımı" şekline sokulmuştur.

Eğer Ermeniler, Türklere etnik kıyım uygulamasalardı, vendetta mevcut olmayacaktı. ERMENĐ VE TÜRK ÖLÜ SAYISI. Lozan Konferansı; Bu konuda Lozan konferansında, Lord Curzon 13 aralıkta, "...Küçükasyada bir zamanlar 3

milyon Ermeni gibi..." bir sözü ağzında gevelemesiyle, Đsmet Đnönü hemen söz alarak".. Tarihin hiçbir döneminde Anadolu'da 3 milyon Ermeninin yaşamadığını, tüm imparatorlukta Ermeni sayısının 1.5 milyon civarında olduğunu Đfade etmiştir.*

1985'te, Orly davasında Avukat Jean Loyrett (Jan Lu-aret), sayıları şöyle sunmuştur: Büyük Larus ansiklopedisinin "jenosid"maddesinde 300.000, "Ermeni jenosidi" maddesinde

600.000 sayısı vardır. Bu sayı Salyan ve Ternon yayınlarında l .200.00 ile 1.500.000'e yükselmektedir. Hattâ bu sayıyı 2.000.000'a kadar çıkaranlar var. Diplomat ve araştırmacı Kâmuran Gürün, çok dikkatle ve bütün kaynakları inceleyerek ve mukayeseli olarak vardığı sonuçla.

- Bütün Đmparatorlukta Ermeni nüfusunun 1.300.000ü geçmediğini, - Ermeni ölü sayısının da 300.000 civarında olduğunu ortaya koymuştur. Eğer, bütün Ermeniler katledilmiş olsalardı, nasıl olurda, - 200.000 Ermeni Ortadoğu'da, - 300.000 Ermeni Fransa'da, - 5/600.000 Ermeni ABD'de yaşardı. Le Monde Diplomatique, yeryüzünde yaşayan Ermenilerin nüfusunu 1.500.000 diye

vermektedir. 1921'de Sevr 'den önce, Ermeni patriğinin Đngiltere'ye vermiş olduğu sayıya göre, göçten ve

savaş bittiği için yerlerine dönenlerle, Đmparatorlukta 625.000 Ermeni bulunuyordu. Rusya'ya geçenlerin ilâvesiyle sayı, 1.045.000'e yükselmektedir.**^™. 371 / 65561 E.27301 so / 44 - K.G.Đ

Đmparatorlukta tüm Ermeni sayısı, yaklaşık 1.300.000 olduğuna göre, ölü Ermeni sayısı 300.000' kadardır.

- 1915'te nüfusu 18 milyon olan Osmanlı Đmparatorluğunda. 1914-1918 arasında, Ermeniler ve Batılıların reddetmediği 2.5 milyon Türkün savaş şartlan, salgın hastalık, kötü gıda vb.. Đle telef olduklarını akıldan çıkarmamak gerekir. Doğu Anadoluda ise Türklerin kaybı, bütün şartlar bir arada olarak 1 milyondur,

Ermeni kaybını, Prof.T.Ataöv 1914-1922 arasında çeşitli, isyan, savaş ve çatışmalara katılma sonucu şu şekilde ortya çıkarmıştır:

l - Doğu cephesi, Osmanlı hatlarını geriden ya da isyanlarla vurdular. 2- Rus ordusunda kıt'alar halinde cephe savaşı ya da gerillâcı olarak çarpıştılar 3- Bolşevik ihtilâlinden sonra Türk/Ermeni savaşında çarpıştılar. 4- Bolşevik ihtilaline karşı, kafkas halkları arasındaki çatışmalara katıldılar. 5- 1918'de Ermeni Cumhuriyeti ile Osmanlılar arasında savaş oldu. Başbakanları Hovannes

Kaçaznuni, savaşı kendilerinin başlattığını yayımladığı kitabında itiraf etti. 6- Ermenistan, Gürcistan'la savaştı. 7- Azerbaycan'la savaştı. 8-Ermeni Cumhuriyeti, kendi topraklarında yaşayan Türklere Tatarlar diye katliam yaptı.

Türklerin yakın akrabası Tatarlara yaşama hakkı yok mu?.. *( BĐZ Kimiz Ord. Prof. dr. Rehu Oğuz Türkkan Türk 20001er vakfı yay. ist) 9-Bolşevik egemenliğine girmeleri üzerine, Bolşeviklerle Daşnaklar arasında kanlı çatışmalar

oldu. 10- Fransızların yanında güneyde çarpıştılar. 11-Türk-Yunan bağımsızlık savaşında, Yunanlıların yanında gayri muntazam kuruluşlar

halinde çarpıştılar. îşte bütün bu çarpışmalardaki ölü sayısı genel olarak zorunlu göç esnasında katledilmiş

1.500.000 masum Ermeni diye en ufak bir vicdansızlık duymadan Ermeni halkına, yetişen Ermeni kuşaklarına ve bütün dünyaya yutturulmuştur, hâlâ da yutturulmaktadır.

300.000 diye verilmiş olan Ermeni ölü sayısı, onların Türkler tarafından uygulanan soykırımında, Nazilerin Yahudilere yaptığı gibi sistemli bir şekilde öldürülmüş olmalan demek değildir. Yukarıda sıralanmış olan nedenler sonucu telef olmuşlardır.

Đşte, Erivan'daki Soykırım âbidesinin, üzerinde yükseldiği sahtekârlık... VE DE, bu gerçekleri bilmeden bu abide önünde gerdan kıran büyük fazilet sahibi (!)

emellerimiz!... Türk cesetleri üzerinde yürüyerek... Bogos Nubar Paşa'nm itirafı. 30 ekim 1918 tarihli, Fransız Dışişleri bakanı Pichon (Pişon)a yazdığı mektupta: Ermenilerin kaybının 300 bin olduğunu bildiren Ermeni delegasyonu başkam Bogos Nubar

Paşa. "Ermeniler, Kafkas Rus ordusunda 150.000 gönüllü ve 50 bin gerillâ ile savaşa Fiilen (de facto) katılmışlardır" demekte ve devam etmektedir, "...Yabancı lejyona katılmışlar, Filistin ve Suriye'de Kurulan Ermeni birlikleri Fransız kuvvetlerinin yansından fazlasını oluşturmuşlar, Arap yarımadasında AI-lenby'nin zafer kazanmasında çok önemli rol oynamışlardır. Antranik ve Nazarbeyof önderliğinde, Kafkas halkları içinde, Türklere karşı direnen tek halk olarak ön plâna çıkmış ve bu özelliğini,

bolşevikler geri çekilene, ateşkes antlaşması imzalanana dek korumuşlardır..." Sadece bu mektup Ermenilerin hiçbir şeyden haberleri yokken evlerinden alınıp zorunlu

göçte öldürüldükleri iddiasını çürütmeye yeterlidir. En son Ermeni iftirası; Ermeniler, Önceden "Osmanlı" derken, daha 1920'ler-den ve dikkatle ikinci dünya

savaşından sonra "Türk" demeye itina göstermektedirler. Gayeleri Soykırımı iftirasını "jön Türklere" , dolayısıyla, Atatürk ve Türkiye Cumhuriyetine yamamak, ondan sonra da soykırımı tazminatı almak ve devamında Günümüzdeki Ermenistan'ı topraklarımızda genişletmek...

Bu iddianın akıl, mantıkla ve tarihle hiçbir ilgisi yoktur. Jön Türklerin gayesi "parlamento rejimidir". Bu Jön Türkler içinde azınlıklar da vardır. Eğer

Jön Türklerin gayesi Ermeni Soykırımı Đdi ise, niçin ülke dışında ve Londra'da, Paris'te, Cenevre'de, Ermeni'leri tutan bu şehirlerde toplansınlar ?

Eğer bu tür maksatları var idiyse, Đstanbul ve onlar Đçin sorunu yerinde çözmek üzere gerekeli olan doğu illerinde bulunurlardı.

Bîr başka saçmalık, Türkiye Cumhuriyetinin yıkmış olduğu bir Đmparatorluğun işlediğini iddia ettikleri suçlan Türkiye'ye yüklemek. Üstelik Đmparatorluk bu tur bir suç işlememiştir. BOLUM 6

ERMENĐ TARĐHĐ Sorbon'da görevli, Profesör Mehlika Aktok-Kaşgar-h'nm Ermeniler

konusunda derinlemesine yapmış olduğu araştırmalar sonucu yazdığı, " L'introducıion de la Civilisation deş Ethnies de Hai'as-tan" (Hayastan Etnileri uygarlığına

giriş) adlı makalesinden bazı bölümleri alıyoruz. "... Ermeniler, Ermeni uygarlığı ve Ermenistan temaları üzerine XIX' uncu yüz yıl dan beri

yüzlerce kitap yazmışlardır. Bu çalışmaların merkezi olarak Fransa'yı kabullenmek gerekir. Bu yayınlarla bütün dünya kamu oyunu inandırmaya çalıştıkları Đddialarının ana çizgileri şudur :

Kafkasya'dan orta Anadolu'ya kadar uzanan yörede "Büyük Ermenistan" krallığı adıyla uzanan bir devlet yaşamıştır. Bu toplum Orta Doğuya kültürün ne olduğunu öğretmiş, Đnsanlık hislerini bu yöreye aşılamıştır. Her türlü hümanizma girişimlerini bu uygarlık doğurmuş ve çevresinde yaşayan kitlelerin önderi olmuştur.

"Evrenin, cenneti" Asya'ya karşı, "Kafkasya'nın Pom-pei'si" diye adlandırılan bu kültür yuvasını, Anadolu'ya gelen ve yerleşenler ortadan kaldırmışlar, yakarak, yıkarak, tarihten silmişlerdir.

Ve...anlatılmak istenen tez şudur : "Türklerin millî kültürleri yoktur. Zaten kökenleri belirsizdir." "Bu uygarlaştırma, soylaştırma akınına karşılık, Türkler, Ermenileri katletmişlerdir. Đnsanlık

Önünde suçlu, elleri kanlı Türkler...Ermeni topraklarını gasp etmişler ve öz vatanlarından, bu asil ırkı söküp atmışlardır".

"... Ermeni tarihinin kökleri Tevrat'a dayanır. Kutsal kitaplar Ermenilerle başlar ". Bu kabil safsatalarla kendilerine destek olacak lobiler yaratmışlar, sahtekarlıklarının yanında

ezgin millet rolü oynayarak, kendilerine Batılı ülkelerde art niyetli stratejistler yanında hümanist hamiler de bulabilmişlerdir.

Fransa'da Ermeni kültür çalışmaları, Ermeni propaganda yayınlan 1850 yıllarında başlar. O dönemden beri yaptıkları sürekli yayınlarla, yukarıda göz önüne serdiğimiz Đddialarla aleyhimize dünya kamu oyu yaratmışlardır.

Türk kamu oyunun ve yöneticilerinin dikkate almaları gereken ilk ve önemli nokta Ermeni terör hareketlerinin son yıllarda değil, 1850'lerde yaptıkları kültür yatırımlarıyla başladığıdır.

Fransa'ya Ermenileri tanıtan oriyantalist Edouard Dula-urier (Dü Loriye) dir. Esas kaynağı Urfa'lı Mateos'un vekâ yinâmesidir. Bir köy papazı olan bu kişi, bütün yazdıklarında Türkleri daima aşağıladığı gibi, kaydetmiş olduğu olaylar, Ermenileri yüksek ve üstün göstermek üzere yazılmış, kökeni, kaynağı, pek çok hallerde, tarihi verilmemiş olan olaylardır. Đşte bu vekayinâme bütün dünya kamu oyunu aleyhimize çeviren temel eserdir.

Bir öteki oriyantalist olan Auguste Camere(Ogüst Kariyer), Mateos'un yazdıklarının gerçekle ilgisi olmadığını ortaya çıkarmıştır. Tabii ki, yazdığı "Ermeni tarihi" batılı yayıncılarca kenara Đtilmiştir..."

Prof. Aktok - Kaşgarlı'dan, konumuzu ilgilendiren bazı bölümlerle devam ediyoruz. "...Orta Çağda, Arap egemenliği altında derebeylikler halinde yaşıyan Ermenilerden

Bagratuni ailesinden Aşot, 885-886 yıllarında kral mertebesine yükseltiliyor. Arapların Ermenistan valisi "Ahmed ıbn-i ısa, ibn-i şeyh", halife el-Motamid döneminde, Aşot'u kral ilân ediyor.

Büyüklük hayalleri Đçinde olan Ermeniler, ve Ermeni tarihçileri, bu krallığın Araplar sayesinde kurulmuş olduğunu ve Aşot'un bu sayede kral olduğunu unutup. Bizans kralı Bazil'Đn tacını, Aşot'un giydirdiğini Đddiaya kadar varmışlar ve ileriki kuşaklan buna inandırmışlardır ...

Hikâye ettiklerine göre, Bazil, 21 nisan 876'da, saray Mabeyn'i Nisetas'ı zengin hediyelerle

Aşot'a yollamış ve Ermeni kralından kendisine bir taç ihsan etmesini dilemiş . Çünkü, Bazil'in annesi Ermeni imiş...Aşot, Đstanbul'a gitmemiş, fakat Bazil'e çok görkemli bir taç yollamış ve bu sayede de, Bazil, Konstantinopolis tahtına yücelmiş...Demek ki, koskoca bir Bizans imparatoru, krallığı bir lütuf ve sıfattan ibaret olan Aşot sayesinde taç sahibi olacaktır?..

Bu büyük yalan XIII' üncü yüzyılda Ermeni kronikörü Vardan tarafından uydurulmuştur..."

"...Aşot zamanında Ermeni toplumunun barış ve güvenç içinde yaşaması, Halifeliğin ve Bizarısın zayıflaması nedeniyleydi. Aslında, ulusal birlikten yoksun, iç kargaşalıklardan ölürü parçalanmış, güçsüz, zavallı bir krallıktı .

Bagratuni, Ardzruni, Reştuni, gibi ünlü Ermeni aileleri genelde Ermenilerin en eski atası olan HAYĐK'ten geldiklerini söylüyorlardı.

Hristiyanlığı kabul ettikten sonra, Ermeni dünyasında Tevrat'ta serüvenleri yazılı yahudi peygamberin soyundan gelmek moda olmuştu...örneğin Bagratuni'ler Meryem ana soyundan geldiklerini iddia ediyorlardı:

"Nabukodonosor'un (M.ö. VU'nci y.y.) esirlerinden biri, Bagratuni ailesinin atasıdır, MÖ. VU'nci yüzyılda yaşamış olan Bagarat adını taşıyan bu zat, aslında Yahudilerin kralı Davut Peygamberin torunudur(!)..".

Burada iki nokta dikkatimizi çekmektedir : l- Devletlerini, Ermeniler kurmamışlar, Araplar tarafından kurulmuştur. Üstelik bu, Arap

himayesinde bir otonomi'dir, bağımsız değildir, ve hattâ krallık boş bir sıfattan başka bir şey değildir. Bir türlü büyük olamamış olmanın verdiği aşağılık duygularını tatmin Đçin, hayal güçleri :

1 - Nuh'un Torununun torunu Havik'ten geldiklerini iddia ederlerken, 2 - Hristiyanlığın kabulüyle, Mervemana soyundan, ya da, 3 - Davut Peygamber' den geldiklerine inanıyorlar. 4 - Karkaslarda, Asya, Ortadoğu arasında gelip geçen her seviyedeki kültür ve uygarlığı yok

sayarak kendilerini tek uygarlık diye görüyorlar. ...Türk toplumunun batıda, özellikle Fransız tarih literatüründe yüz yıllar boyunca yanlış tanınmasına, kültürünün, sanatının şuna buna peşkeş çekilmesine, tek kelimeyle, Türk uygarlığına, klâsik Fransız literatüründe yakıştırılan "barbar" deyiminin köklerini Urfalı Mateos'te aramak gerekir.

Ermeni tarih geleneği, Ermeni toplumunun yaşadığı yörelere komşu halkların tümünün, kendilerini haksızca ezdiklerini, katlettiklerini söyler.

Bizanslılar "iki yüzlü hain Rum milletidir", Araplar "haç düşmanı", Persler "ezelî düşman", Türkler ise soykırımcı' dırlar. Buna rağmen, Mateos, Pers dili bildiği için, Selçuk sultanı Melikşah'm Ermenilere gösterdiği

büyüklükten de söz eder. Melikşah, Serasker Buzen'Đ Urfa valiliğine tayin eder. Ermeni patriği Bazil, " Melikşahı"

ziyaret etmiş, ve Sultandan istediklerinin hepsini elde etmiştir. Melikşah, kiliseleri, manastırları, papazları, her türlü vergiden muaf tutmuş ve bu yönde bir

ferman buyurmuştur, Ermeni Patriğini hediyelerle, şerefle uğurlamıştır. Fakat bu itiraf başka inanılmaz bir yalan tarih üretmesine engel değildir: Alpaslan, Urfa'yı kuşatmış, büyük evliya Serge (Serj) kilisesini yıkmaya boşuna uğraşmış

(kronik 102) ve fakat halkın savunmasını kıramamış, yenilmiş, gitmiş (kronik i03).Urfa'nın bu kurtuluş günü büyük bir sevinçle kutlanmış. Öte yandan da Urfa'nın kumandanın, kendisine atlar, hediyeler vb. verdiğini hikâye etmektedir. Aslında, Urfa Alpaslan'a teslim olmuştur (1071) ve Arap emirlikleri egemenliğini kabul etmişlerdir.

Ermenilerin tarihte komşularına, birlikte yaşadıkları Ermeni olmayan diğer toplumlara yönelttikleri sistemli iftira, hakaret politikası incelendiğinde, Roma tarihçisi Taci-tus'un Ermeniler hakkında yazdığı meşhur sözü akla gelir

"ambiguo gens"....Acaip halk !. Bu toplumun tutumu her devrede karışık, mertlikten uzak ve gariptir. Buna sebep, bir yandan Ermeni halkının doğuştan karakteri, diğer yandan da, yaşadıkları yörenin coğrafî durumundandır. Đki büyük devletin arasına sıkışmış olan Ermeniler, daima kin güttüklerinden Romalılarla anlaşamamışlardır. Partlar'la da kıskançlık yüzünden geçinememişlerdir (Taciıus Annaium Liber IĐ-UV - M.A.K.)

Romalı büyük tarihçi Tacitus'un bu gözlemi, Osmanlı Đmparatorluğu ve günümüzdeki tutumları için geçerlidir . ĐFTĐRA, YALAN VE SAHTEKARLIK Bir öteki Ermeni tarihçi Moiz de Kohen'dĐr. Ermeni tarihini şöyle anlatır:

"M.Ö.150'de, Mar Abas Katina, Ermeni kralı Valarsaz tarafından Niniv'e yollanır. Bu kişi,

Niniv arşivinde çok eskiden kalmış bîr kitap bulur. Bu kitaptan Ermenilerin atalarına ait şu bölümleri çıkarır. Ermeniler peygamber sülalesinden gelmedir. Augustede Carriere, yaptığı uzun araştırmalarla şu gerçekleri ortaya koymuştur- Mar Abas Katina diye bir kişi yoktur, bu kîşi kendisidir. Niniv seyahati da hayâl mahsulüdür. Kohen'in uydurduğu bu tarihin kökeninde, evliya Silvestr'in hayatı ve Sokrat'ın "Ruhbanlar tarihi'nin ilk bölümü" bulunmaktadır.

Moiz de Kohen kendisine göre bir kronoloji sistemi kurmuştur. Ermeni tarihiyle hiç ilgisi olmayan belgeleri Ermenileştirerek, Ermeni tarihine mal etmiştir.

A.Carriere, sadece Ermeni toplumunun tarihte dayandığı varsayılan temelleri kökünden çürütmekle kalmamış, Ermeniler hakkında bilinen tüm bilgileri altüst ederek, bu toplumun geçmişinin, yanlış ve uydurma esaslara dayandığım ortaya koymuştur.

Bu gerçekler ışığında Hristiyanlık öncesi Ermenistan hakkında da kesin bir bilgi vermek zor olur. Tarihçi, Nico-las Adontzve M. Kohen de Urartulardan indiklerini ispatlamaya çalışmışlardır.

"...Ermeni uygarlığı, Ermeni sanatı, Ermeni kültürü elbette mevcuttur, hattâ hristiyanlığı Đlk kabul eden Kafkas menşeli bir toplum olarak, Hristiyan uygarlığında yeri büyüktür. Ama bu, Türkleri "soykırımcı" ilân etmek ve en ufak bir vicdan azabı ve utanma duymadan bunu tekrarlamak hakkı vermez.

Đlmî araştırıcı aslında, zaman ve mekânda, Ermenilerin gerçek vatanlarının neresi olduğunu tespit etmekte güçlük çeker. Verdiğimiz tüm bilgiler ışığında, temel bir sorun akla gelir:

ERMENĐSTAN NERESĐDĐR ? Herodot, Strabon, Plin, Prokop gibi antik tarihçiler, ortaçağ kronikörleri, çağdaş Armenologlar

"Ermenistan toprakları" adını verdikleri bir yöreden söz ederler. Yalnız, bu bölge iddia edildiği gibi devlet değil, "bir coğrafi yöreden ibarettir". Zira, her şeyden

evvel, alış verişe istidatlı, ticarette üstad olan Ermeniler, daha antik çağlarda bu toprakları terk ederek daha verimli daha zengin ülkelere göç etmişlerdir. Kiliselerin papazlarının yönetimĐnde mükemmel bir diaspora kurarak, azınlık olarak yaşamışlar ve her dönemde bundan istifade etmeyi becerebilmişlerdir.

Aslında Ermenistan diye adlandırılan yöre, ne Ermenistan adlı politik bir devlet kuruluşuna, ne de Ermeni toplumunun kaderine bağlıdır. Sözü geçen yörenin adı dahi çelişkiye yol açar, "Büyük Ermenistan" .

Bu ad doğal olarak "Küçük Ermenistan" diye bir Đkinci Ermenistan'ın olduğunu îmâ etmektedir. Ermenistan'ın bulunduğu Fırat'ın batısındaki yöre, aslında devirlere göre, çeşitli devletlerin adını taşımıştır.

Bugün "vatanımız" dedikleri bölgede yarı bağımsız olarak yaşadıkları çağlar mevcuttur. Fakat, şu veya bu sebeplerle bu bölgelerden göç ettikleri zaman da adı geçen yöre Ermenistan adını taşımıştır. Antik çağlarda Yunanlılar, Romalılar, orta çağda Bizans'lılar, Persler, Araplar, yöreyi Ermenistan olarak adlandırmaya devam etmişlerdir.

VlU'nci yüzyıldan itibaren Araplar, orta Anadolu'da (kapadokyada), Malatya ile Kayseri kentleri arasında bulunan yöreye,"Armeniak" adını vermişler, daha sonraları Tarsus dolaylan da bu isimle anılmıştır. Kısacası, Küçük Ermenistan adı, devirlere göre Karadeniz ile Akdeniz arasında ki muhtelif yörelere verilmiştir.

Öte yandan, Ermenistan sözü bir yöreye yöneltildiğinde de çelişkiye düşülür. Ermeni tarihçi Kevork Aslan şöyle der:

....Ermeniler derebeylikler halinde yaşamışlardır. Birbirlerine vatan hissiyle bağlı değildirler. Aralarında politik bîr bağ da yoktur. Yaşadıkları prensliğe bağlıdırlar, vatanseverlikleri bölgeseldir. Birbirlerine politik bağlarla değil,gelenekleriyle, konuştukları dille bağlıdırlar.

Ermeni uygarlığında devlet, vatan, millet kavramı yoktur. Ermenistan siyasal bağımsızlık yerine kişisel özgürlüğü tanınmıştır.*IKfvork Aslan-Ermeni milleti hakkında tarihi incelemeler - Paris 1909 , sa.165)

Orta çağda Ermeni halkı, prenslerini, kuvvetlerini, kalelerini dinini ve ruhban sınıfını, Türklerin sayesinde koruyabilmiştir. Bu durumu Türklerin azılı düşmanı Urfalı Ma-teos bile, ister istemez kabul etmekte ve 129 numaralı kro-nişinde şöyle demektedir :

....Ayni yılda, evrenin sahibi sultan Melikşah, namların ülkesine doğru ilerledi. Kalbi, Hristiyanlara karşı şefkat ve iyimserlikle doluydu. Katettiği ülkelerin ahalisine bir baba sevgisiyle muamele etti. Pek çok kent, eyalet Melihşah'a teslim oldu. Đsa'nın evlâtlarına karşı çok iyi davrandı. Me-likşah'm saltanatını Đsa takdis etti. Đmparatorluğu ta uzaklara kadar genişledi. Ermeni halkına refah, mutluluk getirdi..."

Prof. M.A.Kaşgarlı'nm ortaya çıkardığı belgelere dayalı bu gerçek, Selçuklardan sonra aynen süregelmiş ve Ermeniler tam anlamıyla bir "Pax Turca" Türk barışı, yaşamışlardır. Üstelik, Osmanlı imparatorluğunda Hristiyan te-ba savaşlara gitmediği için, çalışan erkek sayısı ters orantılı olarak Ermenilerin çıkarına dönüşmüştür.

Fakat, 1850'lerde ortaya tümüyle çıkan şark sorunu sömürgecilerin etniler politikasıyla,

dıştan gelen Komitalar ve içteki Ermeni yöneticileri, Kiliselerin yanlış ve kısa görüşlü tutumlarıyla felâket halini almıştır.

Porf.Kaşgarlı'nm vermiş olduğu ayırım bilgiler ışığında, Ermeni dil ve Etnisini incelersek bunun için önce,doğu Anadolu ve Kafkasların zaman ve mekân içindeki tarihi durumuna bir göz atmak gerekir.

Bu, kıt'a diyebileceğimiz geniş yöre, tarih öncesinden günümüze kadar binlerce yıl, her tür halkın kuzeyden güneye, doğudan batıya ve ayni yönler üzerinde tersine ve çapraz yönde geçtikleri bir dörtyol ağzıdır. Burada, bütün diller konuşulmuş, bütün kültürler çarpışmış, bütün halklar birbirine karışmıştır. Hal böyleyken bu yöreden saf bir halk gurubunun, şu ya da bu adla ortaya çıkarılmasına imkân yoktur. vardığımız sonuç şudur ki :

Saf bir etniden ve bu çerçeve içinde, saf bir Ermeni etnisinden söz etmek Đmkânsızdır. Halkları tîp'ler halinde birbirinden ayırmanın imkânı yoktur. Hepsi giyimleri, gıdaları, gelenekleri, tipleriyle birbirlerine benzerler pek çok hallerde aynidirler ya da, ayni kökün çeşitlemeleri halindedirler. Yani, kendine Özgü çizgileriyle bir Ermeni etni-si yoktur . Ayrıca şunu da ilâve etmek isteriz "etnĐ" ne demektir ? Bunun mutlak değerde bir tarifi yapılamaz.

Ermenice'ye gelince, bu dilin Hint-Avrupa gurubuna ait olduğu iddia edilir. Ama, köklere inildiğinde, tam bir bilimsel analize gidilince ortaya çıkan tablo şüphelerle doludur.

Yüz ölçüsü Türkiye'den 50 kere küçük olan bugünkü Ermenistan'ın etnik yapısı incelendiğinde, Kafkaslardaki halk karışımı nedeniyle , ortaya 20 etniden oluşan bir ülke çıkar. Bu 20 etniden l'Đ Ermenilere aittir.

l /Azerî 5/ Nogay 9/ Çeçen 13/Abhaz 17/Acar 2/Kumuk 6/Osetl O/Karabardl4/Çerkesl8/Kalmuk 3/karaçay 7/Tatll/Đnguışl5/Abaza 19/Gürcü

4/Balkar 8/Talışl2/Adigel6/ Dağıstanî 20/Ermeni (E.FĐ- Mozayik meraklılarımızın dikkatlerine sunulur!.. Ortaya çıkan gerçek şudur ki, eğer Đmparatorlukta yaşayan Ermeniler, (Millet-i Sadıka), dış

etkiler altında Đmparatorluğa ihanete sürüklenmeseydi, o zamanlar bakanlık seviyesine kadar yükselmiş olan Ermeniler, gene bu seviyelerini muhafaza edip, devletin önemli katlarında görev almaya devam edeceklerdi.

Fakat görülüyor ki, Ermeni toplumunun Roma - Đran -Arap - Bizans - Selçuk - Osmanlı imparatorlukları arasında bir türlü kendi gayret ve kabiliyetleriyle bir devlet kuramamış olmaları, onları, hayallerindeki büyüklük arzusuna sürüklemiş, bu arzuyu tatmin için, Yalan, hile, sahtekârlık geçerli olmuş, hayal ile gerçek birbirine karışmıştır. Fakat, bununla da yetinmemişler, tatmin olmayan rüyalarının verdiği Öfkeyle olacak, işkenceyle öldürmeye orta çağda başlamışlar, işte bir örnek:

Bizanslılardan nefret eden Ani prensi Kagik, Kayseri Bizans metropolitini azgın bir köpekle ayni çuvala koyup, çuvalı, metropolitin iniltileri ve köpeğin havlaması bitinceye kadar sopalatır. Bu olaydan sonra Kagik, korkarak Türklere teslim olmayı tercih etmiştir* (Mateos- M.A.K)

Başlangıçtan itibaren dikkat edildiğinde Ermenilerin en çok uyguladıkları öldürme şekli, "ev, mahalle, köy, kasaba halinde Türk halkını yakarak yok etmektir "

Zeytun'lu Agasi'nin kaydettiği gibi, 1895'te 2 jandarma erini yakarak öldürmeyle başlamışlar ve Ermeni Mezâlimi, Đzmir'in yakılmasıyla sona ermiştir.

Bugün Batılıların aynı oyunları, Etniler politikası güneydoğuda 30 bin kişinin ölümüne neden olmuştur. Türkleri Anadolu'dan kovamasalar bile yavaş-yavaş Sevr şartlarina razı etmenin senaryosunu sahneye koymuşlardır.

...Başımızda, Vahdettinlerin, Damat Fentlerin, şantajlar karşısında apışıp kalacak zavallıların bulunmadığını düşünmek isteriz!..Batıdan aferin bekleyen süper emellerimize rağmen...

DOĞU ANADOLU TARĐHĐ; Ermeni Tarihi konusunda, Profesör Afif Erzen gurubuyla, doğu Anadolu Tarih araştırmalarına

katılmış olan arkeolog Profesör Erich Feigl'ın, "Bir Terör Efsanesi" adlı kitabında, belgelere dayalı araştırma sonuçlarını aşağıya özet halinde alıyoruz :

"...Batı'da Toros dağlarına dayanan doğu Anadolu bölgesi Türk kavmi ve akrabalarının tarihinde önemli rol oynar. Kullanım tarihleri M.Ö.15. bin yıla kadar uzanan doğu Anadolu'daki mağaralar, doğu Anadolu'da yaşayanların, Orta Asya insanıyla, özellikle Türk Kavimlerinin beşiği Altay dağları Đnsanlarıyla ve bu ırkın Öteki yerleşim merkezleriyle bağlantılı olduğunu açık bir biçimde kanıtlamaktadır. Keban barajı yapımı sırasında Elâzığ ve çevresinde yapılan kazılar sayesinde, M.Ö. 4.bin yıldan itibaren kuzeyde Kafkas, doğuda Urmiye gölü, güneyde Kuzey Suriye arasında kalan bölgede ve Malatya - Elazığ çevresinde çok güçlü bir kültürel birliğin varolduğunu biliyoruz.

Çok geniş bir alana yayılmış olan bu yöredeki medeniyetlerin orka yanı, taşıyıcılarının Hurri kökenli olmaları, yanı Ural-Altay dil ailesinden halkların konuştuğu dille büyük benzerlikler gösteren bir kültür topluluğundan kaynaklanmalarıdır. Türkler bu topluluğun ana parçasıdır. Hurriler Asyadan

gelmişlerdir. Bu nedenle, Hurri öncesi kültür topluluğunu erken Hurri medeniyeti adı altında toplamak gerekir. Hurriler daha sonra kurulacak Urartu krallığının temelini oluşturur.

"...Hurri medeniyetinin dolayısıyla Urartu medeniyetinin kaynağının Transkafkasya ya da Kuzeybatı Đran olduğu sanılmıştır...Elazığ çevresinde yapılan araştırmalar, ne-oltik kültürün kesintisiz hatlarla sürdüğü ve Hurri kültürünün bu devam içinde, kaynağının doğu Anadolu olduğu kanıtlanmıştır. Hurriler buradan, Kuzey Suriyeye, Transkafkasya ve Urmiye Gölüne yayılmışlardır.

"...Urartular ise, orta Asyadan.Ö.ö'ncı yüzyılda gelen Đskitler tarafından ortadan kaldırılmışlardır. Yuvarlak yapı tekniği Hunilerin sonraki Türk boylarına mirasıdır..."

Tarihi gerçekler çok kısa olarak bu Đken, Ermeni tarihçilerin, sanki D.Ö.ö'ncı yüzyılda, bu yüzyıldan önce, doğu Anadolu'da tarih yokmuş gibi, Ermeni tarihlerini bu tarihte başlatmaları, tam bir hayal ürünüdür, tek gayesi de doğu Anadolu'dan toprak kopartmaktır.

BOLÜM 7

ERMENĐCĐ YEREL VE ULUSAL MECL ĐSLER Ermeniler, kandıra büdikleri "belediye meclislerine, ulusal meclislere, Parlamento, Senato -

vb."- "Ermeni Soykırımını" kabul karan çıkartmaktadırlar. Bu kararların tarih ve hukuk bakımından hiçbir değerleri yoktur!..

- Millet meclisleri Tarih yazamazlar. Seçiliş ve kuruluş şekilleri bu tür bir çalışma için yapılandırılmamıştır.

- Meclisler demokratik prensibe göre çalışırlar, yani kararlar çoğunluk ve ekseriyet prensibine göre alınır, bu nedenle her karar bir eğilimi gösterir.

Bilim çoğunluğun eğilime göre değil, Bilimsel mantığın kabul ettiği verilerin çıkardığı sonuca göre alınır Bu sonucun demokrasi prensipleriyle hiçbir ilgisi yoktur.

Batılılar, Zeytun olaylarından beri, hiç olmazsa 1850'Ierden beri Ermenilerin işledikleri suçlan bilmektedirler. Bunlar en başta, politikacılar Hükümetler ve onlann

197 parlamentolarıdır... Bilerek, isteyerek, bilmezlikten gelerek bu Ermeni suçlarını değişik açılar,

çıkarlar ve seviyelerde kabul etmişler, kısacası bu suçlara katılmışlardır. O zamanlar ileri sürülen ve işlenen fikir, Türklerin yumruğu altında ezilen Hristiyan kardeşleridir.

Dünün bu parlamentoları Ermeni suçlarına dereceli iştirak ettiklerini, esas suçlular olduklarını unutarak, bugün hakem, hattâ "hâkim" rolünü oynamaktadırlar.

Tutumları, parlamentolarında karar verme durumlarıyla "Tehlirian davası mahkeme kararının aynidir"...suç zanlısını dinlemeden, Đlgili belgeleri incelemeden sadece, politik çıkarlar uğruna Ermenilerin istediği kararı almak yolundadırlar. Bu davranışın, hak ve hukukla hiçbir Đlgisi yoktur. Dolayısıyla elde ettikleri kararın hiçbir hukuki değeri yoktur.

Bu ancak, Ermenileri susturarak kendi suçluluklarını unutturmaya yarayan bir öteki manevra şeklidir.

Buraya kadar belgelerle yaptığımız açıklamalar, bilimsel gerçekler, nasıl olur da kenara Đtilir ve Ermeni yalan, iftira ve sahtekârlığı, bazı ne olduğu bilinmeyen belediye meclisleri, dünyanın öbür ucunda, Türkiye'nin nerede olduğunu bile bilmeyen falan federasyonunun yerel meclisi, ya da inatlaşmayı doğruluk sayan, bazı Avrupa parlamentolarında kabul edilir ?

Đşte burada, Ermenilerin Seçim şantajı ön plâna çıkmaktadır. Suçlu olduğunu bilen batılı bu şantajı kabul etmekle, hem suçunu Örtmekte ve hem de, Ermeni oylarını kazanmaktadır.

Olayları tek cümlede ifade etmek istersek, buna, "mahkûmun hâkim, katilin masum rolü oynadığı, masumunda, katil diye itham edildiği tarihî bîr iftira,batı siyasetçileri- nin kendi aynasında gördüğü, kendi çirkin yüzü" dememiz gerekecektir !..

SONUÇ

Doğu, Güneydoğu, Anadolu baştan aşağı parçalanmış, yakılmış, cesetlerin, köy, kasaba,

şehir harabeleri arasında kokmaya çürümeye bırakıldığı, fareler, aç köpekler ve vahşi kuşların yaşayabileceği uçsuz bucaksız uğursuz bir mekân halindedir *fH.K,T.)

Bu mekânda 1890'da yıkıma plânlı , hazırlıklı başlayan Ermeni çete ve Komitacılarının, 1914'ten sonra başlattığı toplu öldürmelere kelimenin tam anlamıyla TÜRK ETNĐK KIYIMI, TÜRK SOY KIRIMI denir :

Ermeni sorunu, Ermeni propagandası tarafından Ermeni Soykırımı şekline sokulmuştur. Batı kamu oyunda, Nazilerin yapmış olduğu deportasyon soykırımı kavramını ifade eder. Ermeniler bu şekilde hareket etmemişlerdir. Onlar, hazırlanmış bir plan dahilinde-

Schellendorf'un makalesinde ifade ettiği gibi, Anadofımun erişilmesi güç noktalarındaki "mahalle, mezra, köy ve kasabalara" saldırmışlar, yap-kaç sistemiyle (!) yıkım ve kıyım yapmışlardır. Bu yıkım ve kıyımın, 1890'dan 1922'e kadar ve

Trabzon - Ankara - Adana'dan geçen bir çizginin doğu ve güneyindeki Anadolu toprağı genişliğinde yapılmış olduğun hesap edilirse ortaya çıkan sonuç sayı ve yer halinde TÜRK SOYKIRIMI 'dır.

ZAMAN VE MEKAN'A YAYILMIŞ OLDUĞUNDAN GĐZLENMESĐ VE ĐNKAR EDĐLMESĐ KOLAY OLMUŞTUR.

Fakat, Bunu ispatlayacak elimizde yüz bin belgeyi içeren 224 cilt belge vardır, (mikro filmleri bütün ülkeler hükümetlerine dağıtılmış olduğu söyleniyordu)

Bu belgeleri doğrulayan, ForeĐgn Office AAEF, Fransız Dışişleri Arşivleri Die Grosse Politik, ABD, Devlet ve Senato arşivleri Rus kaynakları. Ermeni kaynaklan Olayları ilk seviyede yaşamış olanların yayımlan Ankara Üniversitesi yayınlan, Özel ayınlar, Gazeteler, dergiler, Ve nihayet, Ankara'da Osmanlı Arşivi, Ermeni, Ermeni yanlısı, Türk dostu, Türk düşmanı her

araştırmacıya açıktır. Artık sırası gelmiştir;

SUÇLU ERMENĐ YÖNETĐCĐ, SUÇLARINI ĐTĐRAF ET, TÜRK HALKINDAN, TÜRK TARĐHĐNDEN ÖZÜR DĐLE. VE, BĐZDEN

DEĞĐL, SENĐ ALDATMIŞ, SENĐ KENDĐ ÇIKARLARI ĐÇĐN KULLANMIŞ, SENĐ SUÇ'A AZMETTĐRMĐŞ OLAN BATILILARDAN HESAP SOR, GEL, BERABERCE HESAP SORALIM.

YANLIŞININ FARKINA VAR , ONU KABUL ET, GENÇ KUŞAKLARI TÜRKLERE KARŞI BOŞUNA KĐN VE ĐNTĐKAM HĐSSĐYLE YETĐŞTĐRME L

Bizlere gelince, bu bilimsel değerde belgeler ve bu belgelerin açığa çıkardığı gerçekler varken ilk seviyedeki savunucularımız neden susuyorlar ?

Onlar susuyorlarsa biz, Türk milleti, bu milletin kişileri olarak hakkımızı, neden kendimiz savunmuyoruz?

Türk soykırımının tersine çevrilerek Ermeni Soykırımı haline getirilmesini kabul edebiliyor musunuz ?

Bu ülkede sesini yükseltecek bir üniversite, haksızlığa, hukuksuzluğa baş kaldıracak Barolar, Tarihi bütün dünyaya duyuracak tarihçiler, tarih araştırma kurulları yok mudur?

Bu gerçekler neden okullarda öğretilmez ? Batılı dostu (!), "bazı pısırık sultanlar misâli" üzmemek mi gerekiyor ? Nerede Atatürkçüler?. Atatürk hayatta olsaydı susacak mıydı? En fecî şartlarda öldürülmüş atalar, dedeler, ninelerin cesetleri üzerinde yürümeyi, onları

Ermeni Katili olarak kabul etmeyi, şeref ve haysiyetimize yakıştırabiliyor muyüz .' Niçin bir propaganda merkezi kurulmuyor ? Niçin, Ermeni tarihçilerini, korktukları ve daima kaçtıkları tartışmalara çağırmıyoruz? Niçin gösteri yürüyüşleri yapılmıyor ? Neden gazeteler, ilk sahifelerinde büyük puntolu harflerle gerçeği haykırmıyorlar? Dıştaki bir avuç Ermeni'nin koskoca bir Türk devletini yalanlarla dünya kamu vicdanında

aşağılamasına karşı neden susuyoruz? Neden susuluyor ? Susmamız bütün dünyaya Ermeniler tarafından, suçumuzu sakladığımız, elimizde hiçbir

belge olmadığı şeklinde yorumlanıyor ve yutturuluyor. Bu belgeleri Đnternet'e geçirecek gönüllüler mevcut değil midir? ÖNERĐYORUZ : Her yıl 21 nisan, VAN katliamının Çar Nikola II tarafından başarı diye kutlanmasının yani,

Ermeni çete ve Komitalarının yapmış oldukları katliamın, onları, saat 12, 30'da ellerine geçen telgrafla kutlamasıyla, gerçek olduğunu ortaya koymuş olduğuna göre, TÜRK SOYKIRIMI GÜNÜ OLARAK ANILMALIDIR.

VAN'IN ERMENĐLER TARAFINDAN YOKEDĐL-MĐŞ OLAN KALE DĐBĐ MAHALLESĐ

KALINTILARINA TÜRK SOYKIRIMI ABĐDESĐ DĐKĐLMELĐDĐR. Bu mahallenin sokak izleri hâlâ görülmektedir, yıkık minare ve yıkık bir cami hâlâ

ayaktadırlar. Van'ı ziyarete gelen yerli ve yabancı turistlere bu yerler gösterilmeli, açıklamalar yapılmalı, broşür dağıtılmalıdır.

Bu yerin renkli resmini, Profesör Erich Feigl'm "Bir Terör Efsanesi"adlı kitabında, Ermeni cinayetlerine ait pek çok resimle birlikte görmek kabildir.

Van'da, kitapevlerinde, Ermeni sorunuyla ilgili, kaynakçamızda görülen kitaplar satılmalıdır. BĐR HATIRLATMA : Türklerin, başlangıçta açıkladığımız gibi, ne kadar geniş bir şekilde ve

değişik zamanlarda çok sayıda ETNĐK KIYIM'a uğratıldığı düşünülmemiş ve gerekli araştırmalar yapılmamıştır.

Balkanlarda: 1878 Rus Osmanlı savaşında 450.000, 1821 Yunan ihtilâlinde 900.000. = 1.350.000. Balkanlardaki öteki Türk katliamları;

Girit Soykırımı, Anadolu Yunan işgalindeki katliâmlar, Kıbrıs katliâmı, Ermenilerin Anadolu ve Kafkaslardaki katliâmları, Karabağ'daki katliâmları, Araştırmacı

Gündüz Aktan'm Đfadesine göre milyonları geçmektedir. Buna, Afganistan'da Taliban adı verilen Peştunlarm Türkmen ve Özbek Türklerine bugün hala uyguladıkları soykırımı, Asya'da, Rusların ve Çinlilerin tekrarlı ve sürekli katliâmlarını katarsak ortaya yaklaşık 6 milyonu bulan ve geçen sayılar çı-kar.

JEST YAPMA ZAAFĐYETĐ; Osmanlı imparatorluğu, "reformların" batılı ülkelere, başta Đngiltere olmak üzere, tanımış

olduğu hakların verdiği fırsatlarla yapılan şantajlar karşısında JEST yapmak gereğinde kalırdı. Bu yapılan jestler sonucu yönetim çok kereler egemenlik hakkını yitirmişti. Günümüzde , Kıbrıs ya da Ege sorunları nedeniyle gazetelerde, Jest yapmamız istendiğiyle ilgili haberler çıkması üzerine bu kapkara geçmişi hatırlamaktan kendimizi alamıyoruz, bir örnek ; 1983 martında Merzifon Amerikan Kolejinde Tumayan ve Kayayan adlı iki Ermeni profesör devlete karşı isyan çıkartmışlardır. Tutuklanmışlar, Reis, iki âza Osmanlı, l Ermeni ve l Grek'ten oluşan mahkeme her ikisini de ölüme mahkûm emiştir.

Derhal , Londra'da gösteriler başladı "zalim Türkler, barbar Türkler, masum Ermenileri öldüren Türkler" diye... Abdülhamit başlangıçta Đngiliz Gladston hükümetinin tazyiklerine dayanıyordu. Fakat, Mısırda, HĐdiv Tevfık paşa ölmüştü, yerine geçmiş olan Abbas Halim paşa Londra-yı ziyaret etmek Đstiyordu. Gladston hükümeti, Hidiv'in yatına iki Đngiliz destroyerinin refakat edebileceği şan-taj'ım yaptılar. Bu takdirde, Hidiv, Đngiltere tarafından resmen tanınmış olacaktı. Abdülhamit hemen Đki suçluyu affetti. Đmparatorluk yeniden çok ağır bir darbe daha yemişti. (B.ı.)

Burada Mustafa Kemâl paşadan bir örnek vermek isteriz. Bağımsızlık savaşı içinde, Hint Hükümeti, Mustafa Sa-gir adlı bir Hint Müslümanım,

Müslüman Türk kardeşlerine yardım etmek üzere Ankara'ya göndermişti. Kısa bir tahkikat sonucu, adamın Mustafa Kemâl paşayı öldürmek üzere Ankara'ya geldiği ortaya çıktı. Đngilizler göndermiş-lerdi...Mustafa Kemâl paşa derhal asılmasını emretti. Bazı kişiler, Đngilizleri tahrik etmekten korktular ve affedilmesini istediler.

Mustafa Sagir ertesi sabah ASILDI...kimseden çıt çıkmadı. Osmanlı Đmparatorluğunun koca bir donanması, dört kıt'a da orduları mevcuttu. Ankara hükümetinin ise, bu dönemde, sadece Doğuda, teçhizatı eksik ufak bir ordusu

vardı...Bütün birlikler dağıtılmıştı... Kaynaklar: - (K.G.) = Kâmuran Gürün, Ermeni Dosyası, TTK, 1983 Ankara. - (E.F.) = Prof.Erich Feigl, BirTerrör Efsanesi, Milliyet yayınları, 1987 - - Ein Mythos deş Terrors, edZeitgeschichte, Dnıchaus Nonntal, Salzburg,1986 - (B.Ş.) = Bilâl Şimşir, Aperçu Historique sur La ques-tionne Armenienne, TTK, 1985, Ankara - (A.Y.) = Abdullah Yaman, Ermeni meselesi Otağ y. 1973 ist. - Ermeni Komitalarının amal

ve harekât-ı ihtilâ-liyesi, 1916 - Orly saldırısı davası 19 şubat - 2 mart, lahit ve beyanları, Ankara Üni. Siyasal Bilgiler

fak.1985 Ankara, - (T.A.) = prof.Türkkaya AtaÖv,Orly davasında sundum belgeler ve açıklamaları, - Talât paşanın Telgrafları, ŞĐnasi Orel - Süreyya Yuca , TTK, 1985 - Türk ve Ermeniler Tarih önünde , Kara Şemsi, Cenevre, Đmp.Nat. 19l9(Ermeni amal ve

harekât-ı Đhtilâliyyesi -Tesâvir ve Vesaik 'ten seçmeler) Ermenilerin yaptıkları katliamlar, Rus generali Mayewki, St.Petersburg Askerî Akademisi

1916. Doç.Dr.Azmi Süslü, A.Ü.ınkĐlâp Tarihi enstitüsü, No.8 - - Ruslara göre Ermenilerin Türklere yaptıkları mezâlim, Doç.Azmi Süslü Đnkılâp tarihi

Enstitüsü, ank.Üni. basımevi Ank. - (H.K.T.) = Halil Kemal Türközü, Osmanlı ve Rus kaynaklarında Ermeni mezâlimi, TKAE,

1992 Ankara 211 - Osmanlı idaresinde Ermeniler, prof. Nejat Göyünç, Gültepe y. 1983 , Đstanbul(AMDP) - Documents, başbakanlık, basın ve yayın genel müd. 1982 Ankara Documents sur leş Armeniens Ottomans V. II, başbakanlık Bas.Yay.G.Müd.1983 Ank. - Türk tarihinde Ermeniler, Dokuz Eylül Üni.ĐzmĐr, 1983 Kahramanmaraş l'nci Kurtuluş Sempozyomu, K.Maraş belediyesi ,1986 - Đntroduction a la Civilisation deş Etnies du Haiastan, prof.M.Aktok-Kaşgarlı - The

Eastern Question ım-perialism and the Armenian Community, TKAE, publ.74,serie III No:A-19, Ankara , 1987

-Türk Millî Bütünlüğü içerisinde Doğu Anadolu, TKAE Y.56,S.IV - Sa.A.17 Ankara 1986) - T - Türkmen Ülkesi Doğu Anadolu ve Emperyalizmin Etkileri, Halil Kemal TKAE, Ankara

1985 Kitabımız dizgiye girmiş iken, 10 Kasım 2000 tarihli gazetelerde Papa Jean Paul H'nin, "Ermeni soykırımını kabul ettiğini ve bir bildiri yayınladığını okuduk." Đnsanlık ve barış için büyük bir çaba sarfettîğĐne Đnanmak istediğimiz Papa'nın bu tutumunu hayret ve üzüntü ile karşıladık.

Üzüntümüz hemen uyanmamıza neden olduğundan bîr anlamda sevindik. Çünkü gerçekten çok derin bir uyku içinde olduğumuzu farkettĐk. Ermeni sorununu incelerken bu konuda daima kiliselerin ilk ve en güçlü seviyede çalıştıklarını bilir, ortaya koyar fakat kiliselerin temelinde -artık bütün açıklığıyla söyleyebiliriz- Türk dünyasını temelden yıkmak isteyen papalık makamı Vatikan'ın olduğunu düşünemeyiz. Belki de bu tarz düşünme büyük bir insan kitlesinin, Hıristiyan dünyasının, ruhani değerde en yüce makamı oluşu ve ona binlerce yıllık geleneksel terbiyemiz gereği saygı duymamızdan ileri gelmektedir. Bu bildiri, Vatikan'da Attila ile başlayan ve haçlı seferleriyle süregelen kininin günümüze kadar muhafaza edil-dîğĐnî ve bu kini tatmin için fırsat beklendiğini göstermektedir. Hele Ostrogot kralı TotĐla'mn yaptıklarının isim benzerliği sebebiyle Attila'ya, dolayısıyla Türklere yamandığı düşünülürse iftira ve sahtekarlık kampanyasının geleneksel kökenine inilmiş olur. (H.Tarcan, Töre Dergisi, Sayı l, 2000, Syf.17)

Sorunu Analiz etmeye çalışalım: Papa Jean Paul II, Vatikan'da Hristiyan ülkeler ruhani temsilcilerini toplamış, Ermenistan

Patriği Karakin II ile Türklerin bütün inanılmazlığı ile Ermeni katili olduklarını ilan eden bir bildiri yayınlamış, Hristiyan dünyasının tümünü Türkleri Ermeni katili olarak itham etmeye davet etmiştir. Bu papanın 2000 başında Đlan ettiği "Türklere karşı başlatmış olduğu ilk haçlı seferberliğedir.

Tarih: 10 Kasım 2000. Papa hazretlerinden insan olarak doğmuş Türk ile insan olarak doğmuş hıristiyan arasında insanlık ve din adına yapmasını beklediğimiz "tarihi tarihçilere bırakması, bunun için çaba göstermesi, insanlar arası barışı ön plana almasıydı. Kendilerini barışçı diye tanıyor-duk. Bildiriye tarih olarak Atatürk'ün ölüm tarihini seçmesi, bu muhterem olması gereken kişilerde ölüye bile saygı olmadığını göstermektedir. O ölü ki bir ülkenin bayrağıdır. Değeri bütün dünyaca kabul edilmiş büyük bir liderdir. Atatürk'ü ve Türkiye Cumhuriyeti'ni suçlayan en cahil kişilerin bile biraz tarih okuyarak kolayca Ermeni sahtekarlığının farkına varabilmesi imkan dahilindeyken papanın bunu doğruymuş gîbî kabul etmesi, onun Türklere karşı yüzlerce yıllık Vatikan kinini aynen devam ettiğini göstermektedir. 3. Bin yılın başlangıcında dünyalaşma tartışmaları yapılırken, Vatikan'ın Orta Çağ kafasından kendini asla kurtaramadığı ortadadır. Papa Jean Paul II çok iyi bilmektedir ki Vatikan'ın arşivleri 4. yüzyıldan beri Türklere karşı Đlham ya da organize edilmiş oyunların belgeleri ile doludur. Son belgeler de Ermenilerin yaptığı Türk etnik temizliğinin bütün yönleriyle açığa çıkarabilecek nitelik-tedir. Kitabımızda tarih sırasına göre görmüş olduğumuz kiliselerin çalışmalarıyla Đlgili bîr kaç örneği hatırlayalım:

1779. Rusya'da Ermeni Argutyan ile Ermeni okulu kurucusu Lazaryan Kafkazlarda bir Ermeni projesi yapmışlar ve prens Potemkin'e sunmuşlardır. Yönetim değişikliği, projenin uygulanmasını geriye bıraktırmıştır.

1876. Osmanlı Đmparatorluğu'nda Patrik Nerses, Đngiliz elçisi Elliot'u ziyaret ederek Avrupa'nın ilgisini çekmek için her an isyana hazır olduklarını bildirmiştir.

1876. Đngiliz başbakanı Gladston himayesinde katolik kilisesiyle birlikte Đngiliz-Ermeni Birliği kurulmuştur.

Patrik Zaven Efendi, Đstanbul'un işgalinde hükümeti Ermeni soykırımı ile itham ederek Osmanlı yönetimini, uluslararası bîr mahkemede mahkum edilmesini istemiştir. Kurulan Đngiliz Tahkik Heyeti, Osmanlı Yönetiminin asla soykırımı suçu işlemediğini, Ermeni iddialarının duyumlara dayandığını hukuki değeri olmadığını 29 Temmuz 1921'de ilan etmiş, 1985'te Fransız adaleti de Orly

davasında aynı kararı almıştır. ABD protestan din adamları Mart 1915'te başlayan Büyük Van Katliamını destekleyen işgalci orduların geri gelmesiyle Ermeni katilleriyle birlikte Đran'a kaçmışlardır. Papalık bu gerçekleri belgeleyen Amiral Bristol ve general Harbourd'un ABD devlet arşivinde saklanan fakat yayınlanmamış raporlarını gözardı etmektedir. Harbourd'un 43 Türk köyünün halkı ile beraber yakılmış olduğunu gözüyle gördüğünü ve yanık insan eti kokusunun burnunu çok rahatsız ettiğini kendi eliyle yazmış olduğu rapordan okuyabilir.

Yeter artık! Uyumayalım! Batının güler yüzünün arka sında insanlık tanımayan çıkarları oldu ğunu bir an için bile unutmayalım !...