Virusologija Predavanje 7-2010

7/23/2019 Virusologija Predavanje 7-2010

http://slidepdf.com/reader/full/virusologija-predavanje-7-2010 1/47

DNK virusi

Parvoviridae Adenoviridae

Papillomaviridae

Polyomaviridae Poxviridae



PARVOVIRIDAE



Najmanji DNK virusi ( parvus – malo)

18-25 nmLinearna jednolančana DNK, 5000bp (3-4 gena)Ikozaedarna simetrija (32 kapsomere)

bez omotača2 Podfamilije:

Parvovirinae

ParvovirusErythrovirus - B19 virus - erythema infectiosum

DependovirusADMV-like virusesBPV-like viruses

Densovirinae

DensovirusIteravirusBrevidensovirusPefudensovirus

PARVOVIRIDAE osnovne karakteristike porodice



PARVOVIRIDAE-struktura virusne čestice

PARVOVIRUSNI

GENOM

STRUKTURA

VIRIONA

Ponavljajuće palindromske

sekvence



PARVOVIRIDAE- odlike r eplikacija

—

Odvija se u ćelijama koje se intenzivno dele(eritroidne ćelije, fetalne ćelije...)

— replikacija je zavisna od ćelijskih funkcija u S fazideobnog ciklusa

—Potreba za pomoćničkim (helper) virusom



ReplikacijaParvovirusa -II

grupa po Baltimor

klasifikaciji

Liza ćelije i izlazak zrelih viriona

Adsorpcija -vezivanjem zareceptor na eritrocitu

Translokacija DNK u jedro

Vezivanje za DNK celije

PATOGENEZA?

Ekspresija NS

proteina

EkspresijaCAP

proteina

Replikacija genoma

Sklapanje kapsida



Patogeneza parvovirusnihinfekcija

—

citocidni potencijal virusa—imunski odgovor na virusnu infekciju – bolest imunih kompleksa



Parvo B19 virus

— prvi put otkriven 1974. godine kod dobrovoljnihdavaoca krvi

—1981. godine povezan sa teškim aplastičkimkrizama kod osoba sa hroničnim anemijama

— Erythema infectiosum

— parvo B19 i trudnoća



Erythema infectiosum

—Inicijalni infektivnistadijum

—Sekundarni neinfektivni

stadijum



Virusološki događajiPrimarna infekcijaParvo B 19 virusomStvaranje virusa isinteza antitela

Inkubacija

SintezaIgM at

viremija

Virus prisutan

u grlu

Er y t h em a

i n f e c t i o sum

Hematoški poremećaji

u toku infekcije

Kliničkemanifestacije

hemoglobin

leukociti

Normalne vrednosti

Retikulociti

Nespecifični simptomi Specifični simptomi

Temperatura

Dani



Parvo B19 i trudnoća

—spontani pobačaj (prvi trimestar)—hidrops ploda (drugi trimestar)

—fetalna smrt (treći trimestar)



Dijagnoza Parv o B19 infekcija

ØSerološko dokazivanje - nalaz IgM antitela

ØVrusološko dokazivanje—dokazivanje Parvo B19 Ag –ELISA testom , IF

—PCR za dokazivanje virusne DNK

Virus se ne može izolovati u ćelijskim kulturama



Adenoviridae



Adenoviridae - osnovne karakteristike

80 – 110 nm; izolovan iz adenoida

• Linearna dvolančana DNK (30 gena)• Ikozaedarna simetrija (252 kapsomere)• bez omotačazajednički antigen za celu porodicuGrupno specifični (hekson)

Tipski specifični (penton) – HAGenus: Mastadenovirus 51 humani serotip

AviadenovirusAtadenovirusSiadenovirus



STRUKTURA ADENOVIRUSA



Antigenska građa adenovirusa

—252 kapsomere:

—240 hek samera raspoređenih dužstrana i ivica ikozaedra (grupnospecifični a- Ag)

—12 pentamera smeštenih narogljevima (b Ag) od kojih polazeizdanci (virusni antireceptori) kojiodređuju tipsku specifičnost (g Ag)



CITOCIDNI POTENCIJAL

ADENOVIRUSA

— CITOCIDNI SU ZA EPITELIJALNE ĆELIJE

— (toksični efekat pentona na ćeliju) – zaokruživanje iuvećanje ćelija KT i njihova agregacija u grozdasteformacije)

— prisustvo specifičnih nuklearnih inkluzija koje daju izgledkristalne rešetke

— Povećanje metabolizma



Adenovirusi – tipovi infekcija koje uspostavljaju

1. u permisivnim ćelijama izazivaju litičke infekcije2. u nepermisivnim ćelijama uspostavljaju latentnu

infekciju

3. kod glodara – E1A i E1B favorizuju ćelijski rast

1. Litičke infekcije epitela kože i sluznica

2. Latentne infekcije u limfoidnom i žlezdanom tkivu

3. Maligna transformacija kod životinja (hrčci)



PATOGENEZA ADENOVIRUSNIH

INFEKCIJA

—

Virus ulazi u organizam preko sluznica:—Respiratornog trakta—Konjunktive oka—Gastrointestinalnog trakta

—Replikacija – lokalno na ulaznom mestu—Viremija – širenje virusa ka visceralnim

organima



K liničke manifestacije adenovirusnih

infekcija

— Infekcije oka: epidemijski konjunktivitis (tipovi

8,19 i 37) i folikularni konjunktivitis (2,5,6,37)

— Infekcije RT: akutni febrilni faringitis (grupaC), faringokonjuktivalna groznica (grupa B),akutna respiratorna bolest i pneumonija (tipovi

3,4,7)

— Infekcije GIT (tipovi 40 i 41)— Infekcije UGT (hemoragični cistitis 11 i 21,

cervicitis i uretritis



Laboratorijska dijagnostika

— Izolovanje i identifikacija virusa na K Ć (izuzev za

tipove 40 i 41)—Dokazivanje virusnih antigena u kliničkom materijalu

—Serologija (nalaz specifičnih antitela)

—

PCR dijagnostika kod imunokompromitovanih pacijenata



Papillomaviridae



Papillomaviridae

mali DNK virusi 52-55nmCirkularna dvolančana DNK (5-8 gena)Ikozaedarna simetrija (72 kapsomere)

bez omotača

Papilloma virus



Papillomaviridae

- struktura virusne čestice

VIRION



POLYOMAVIRIDAE– struktura

virusne čestice

GENOM

PolyomavirusaVIRION Polyomavirusa



NeDaOnkogeni potencijalOnkogeni potencijal

Na oba lancaNa jednom lancuKodirajuKodirajuććee

informacijeinformacije

Ikozaedarni kapsid, bez omotača

Ikozaedarni kapsid, bez omotača

Struktura kapsidaStruktura kapsida

Cirkularna

dvolančana DNK,5000 bp

Cirkularna

dvolančana DNK,8000 bp

GenomGenom

45 nm50-55 nm Veli Veliččina virionaina viriona

Pol y om a v i r u s Po l y om a v i r u s Pap i l l om av i r us Pap i l l om av i r us OsobineOsobine

Uporedni prikaz osnovnih osobina Pap i l l om av i r u s Pap i l l om av i r u s -- a a

ii Pol y om a v i r u s Pol y om a v i r u s -- a (PAPOVAVIRID a (PAPOVAVIRID A A E E nneekada)kada)



> 100 HPV tipova, u 16grupa (A-P)

Vrste koje izazivaju Vrste koje izazivaju

infekcije ljudiinfekcije ljudi

U bradavicama -neintegrisan,

U karcinomima -integrisan

Genom u transformisanimGenom u transformisanim

ććelijamaelijama

RetkoTransformacijaTransformacija ććelijaelija i ni n

v i t r o v i t r o

Benigne promene(bradavice)

Ishod infekcijeIshod infekcije

Koža ili sluzniceCiljnoCiljno –– target tkivotarget tkivo

Pap i l l o m av i r us Pap i l l om av i r us OsobineOsobine

PapillomavirusPapillomavirusii-- osnovne odlikeosnovne odlike



PATOGENEZA INFEKCIJE

Virus pokazuje afinitet (tropizam) za:

—Skvamozni epitel kože—Mukozne membrane (konjunktiva, oralna i genitalna

mukoza)

Različiti HPV tipovi su tropno specifični – što dovodido raznolikosti u lokalizacijskoj prezentacijiinfekcije.



Patogeneza HPV infekcije (1)



Patogeneza HPV infekcije (2)Epiderm

Put diferencijacije celija Papilom Zivotni ciklus vir usa

Virusne partikule

Proteini kapsida

Replikacijavirusne DNK

Ekspresija ranihgena

HPV DNK

(nekoliko kopijapo celiji)

Stratumcorneum

Stratum

granulosum

Stratumspinosum

Mitoza

Bazalnecelije



KLINIČKE MANIFESTACIJE

PAPILOMAVIRUSNIH INFEKCIJA

—Benigne bradavice “papilomi” – plantarne

(ravne) ili ispupčene tipovi 1-4—laringealni papilomi tipovi 4,11

— benigni tumori usne duplje



KLINIČKE MANIFESTACIJE

PAPILOMAVIRUSNIH INFEKCIJA

Anogenitalne bradavice:Condylomata acuminata (HPV 6/11) – lokalizovane

obično na spoljnim genitalijama i/ili perianalnoj regijiRetko maligno alterišu kod imunokompetentnih

Cervikalna displazija i neoplazija:Udružene sa HPV tipovima 16/18 - Citološki izmenjene

ćelije cervikalnog epitela – koilociti (virusom izmenjenikeratinociti sa jasnim haloom oko smežuranog jedra)



Laboratorijska dijagnoza

ü Dijagnoza bradavica se najčešće postavlja mikroskopiranjem

histoloških preparata – hiperkeratoza

ü Citološko dokazivanje:ü Papanicolaou metoda – koilociti

ü Dokazivanje virusne nukleinske kiseline:ü Hibridizacija in situ (skrining i tipizacija)ü PCR

ü HPV – se ne može kultivisati



POXVIRIDAE

Poxvirus



Poxviridae

“Pocc” – promena na koži, boginja

Najveći DNK virusi, 230 – 400 nmLinearna dvolančana DNK (više stotinagena)

Složena simetrija i strukturaVirusi sa omotačemUnakrsna antigenska reaktivnost2 podfamilije

Chordopxvirinae

Orthopoxvirus

Parapoxvirus

Avipoxvirus

Capripoxvirus Leporipoxvirus

Suipoxvirus

Molluscipoxvirus

Yatapoxvirus

Entomopoxvirinae

Entomopoxvirus A

Entomopoxvirus B

Entomopoxvirus C

entomopoxvirusD



Struktura poxvirusa

Omotač - sastavljen od mnogobrojnih tubularnih

struktura:Ønasumice poređane kod orthopoxvirusaØkontinuirani tubularni heliksi kod parapoxvirusa

Manji broj virusa može da sadrži spoljašnjilipoproteinski omotač koga stiču od membraneGoldžijevog aparata ili citoplazmatske mebrane ćelije



Virus Variole

—Prvi put se javlja u Kini i na

Dalekom istoku pre 2000 godina—Faraon Ramses V umro je od

variole 1157. pre nove ere

—U Evropi se javila 710. godine

—Eradikacija – Somalija 26. 10.1977. godine



Način transmisije: inhalacijom preko gornjeg

respiratornog traktaUmnožavanje na ulaznom mestu i širenje virusa doregionalnih limfnih žlezdaPrimarna, asimptomatska viremijaŠirenje virusa do ćelija RESa (slezina, kostna srž)Sekundarna viremija Nastanak ospe (najpre na licu, bukalnoj inazofaringealnoj sluznici, prolazi nekoliko stadijuma odmakulopapulozne ospe do krustoznih promena)

Patogeneza infekcije



KLINIČKO ISPOLJAVANJE INFEKCIJE

Variola (engl. small pox)

—Veoma kontagiozno oboljenje

— Javlja se u dva klinička entiteta:o Variola major – visok stepen smrtnosti (15-40%)o Variola minor – stopa smrtnosti značajno niža (1%)

— Inkubacioni period –oko 12 dana

—Karakteristične promene na koži – pustulozna ospa

—Dijagnoza se najčešće postavlja na osnovu kliničke slike



Izgled ospe

kod varioleVariole



LABORATORIJSKA

DIJAGNOZA

—Radi se kao potvrda kliničke dijagnoze

— Izolovanje u embrioniranim jajima (“small pox” nahorioalantoisnoj membrani)

— Izolovanje u kulturi ćelija

—EM

—Serološka dijagnostika – IgG, IgM



Edvard Džener - 1796. god otkrio vakcinu protiv velikih boginja



ERADIKACIJA VARIOLE

— Variola je prva bolest koja je programskom

vakcinacijom (od 1967. – 1980. godine) eradiciranau celom svetu

— Virus se danas čuva u 2 centra u svetu (SAD, Rusija)

— Virus variole – potencijalno moćno biološko oružje



Virus VACCINIAE

—Potiče od “cowpox” virusa –

kravljih boginja

—Koristi se u vakcinaciji protivvelikih boginja – intradermalnom skarifikacijomživog atenuisanog virusa

—Postvakcinalne komplikacije:encefalitis, vaccinia necrosum,komplikacije kodimunokompromitovanih



Molluscum contagiosum virus Molluscum contagiosum virus

— Izaziva benigne nodularne promene, najčešće lokalizovane

na koži trupa, genitalija, gornjih ekstremiteta i lica (koddece i adolescenata)

— Načini transmisije:

¡ direktan kontakt sa lezijama na koži (posebno značajanseksualni kontakt)

¡ indirektno – korišćenjem zajedničkih peškira



KLINIČKO ISPOLJAVANJE I

DIJAGNOZA

— Inkubacija: 2-8 nedelja

— Nodularne promene na koži, u grupama po 5-20

Dijagnoza:

— Na osnovu kliničke slike

— Histološki nalaz – prisustvo velikiheozinofilnih intracitoplazmatskihinkluzija (molluscum bodies) uepitelnim ćelijama

— Ne može se kultivisati



Molluscum contagiosum virus -

EM

Documents

Virusologija Predavanje 7-2010