VOLEYBOLCULARDA YOĞUN PLİOMETRİK ANTRENMANLARIN B …tez.sdu.edu.tr/Tezler/TT00677.pdf · 2020. 8. 20. · Pliometrik hareketler, kuvvetin kullanıldığı sporlarda geniş bir

i

T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ

SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ SPOR BİLİMLERİ ANABİLİM DALI

VOLEYBOLCULARDA YOĞUN PLİOMETRİK ANTRENMANLARIN BİYOMOTORİK ÖZELLİKLER

ÜZERİNE ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI

Mustafa Umut UYSAL

YÜKSEK LİSANS TEZİ

TEZ NO: 74

Tez Danışmanı: Doç. Dr. FATİH KILINÇ

ISPARTA - 2011

SERVER 3Rectangle

iii

TEŞEKKÜR

Yüksek lisans eğitimim sürecinde bilgilerinden ve tecrübelerinden

faydalandığım, yüksek lisans tezimin hazırlanmasında katkılarını esirgememiş olan

tez danışmanım ve Sağlık Bilimleri Fakültesi Spor Bilimleri Bölüm başkanı Doç. Dr.

Fatih KILINÇ’a

İngilizce makalelerin çevirisinde yardımcı olan Mahmut ALP’e

Tez çalışmama yardımlarından ve katkılarından dolayı Mehmet AKGÜL’e

Teşekkür ederim.

Mustafa Umut UYSAL

Isparta – 2011

iv

İÇİNDEKİLER

Sayfa

KABUL ONAY SAYFASI ......................................................................................... ii TEŞEKKÜR .............................................................................................................. iii İÇİNDEKİLER ......................................................................................................... iv SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ ........................................................... vi ŞEKİLLER DİZİNİ ................................................................................................. vii RESİMLER DİZİNİ ............................................................................................... viii TABLOLAR DİZİNİ ................................................................................................ ix 1. GİRİŞ ...................................................................................................................... 1 2. GENEL BİLGİLER ............................................................................................... 3 2.1. Voleybol Tanımı ................................................................................................... 3

2.2. Voleybolun Tarihçesi ve Özellikleri ..................................................................... 3

2.3. Pliometrik .............................................................................................................. 5

2.4. Pliometrik Antrenmanın Genel Yapısı .................................................................. 6

2.5. Pliometrik Antrenmanların Fizyolojik Yapısı ....................................................... 6

2.5.1. Kasılma Çeşitleri ................................................................................................ 6

2.6. Pliometrik Antrenman Modelleri .......................................................................... 7

2.7. Pliometrik Antrenman Çesitleri ............................................................................ 7

2.7.1. Alt Ekstremite Antrenmanları ........................................................................... 7

2.7.2. Üst Ekstremite Antrenmanları ......................................................................... 11

2.8. Pliometrik çalışmalarda göz önünde bulunması gereken noktalar ...................... 11

2.9. Biyomotorik Özellikler ....................................................................................... 11

2.9.1. Kuvvet .............................................................................................................. 12

2.9.1.1. Kuvvetin Sınıflandırılması………………………………………………….13

2.9.1.2. Kuvvet Antrenmanları…………………………………………………...…13

2.9.1.3. Genel Kuvvet Antrenmanı………………………………………………….14

2.9.1.4. Özel Kuvvet Antrenmanı…………………………………………………...14

2.9.1.5. Dinamik ve Statik Kuvvet Antrenmanları………………...………………..14

2.9.1.6. Maksimal Kuvvet Antrenmanları…………………………………………..15

2.9.1.7. Çabuk Kuvvet Antrenmanları………………………………………………17

2.9.1.8. Kuvvette Devamlılık Antrenmanı…………………………………………..17

v

2.9.2. Dayanıklılık ...................................................................................................... 17

2.9.3 Sürat .................................................................................................................. 18

2.9.4. Hareketlilik (Esneklik) ..................................................................................... 18

2.9.5. Beceri (Koordinasyon) ..................................................................................... 18

3. GEREÇ VE YÖNTEM ........................................................................................ 19 3.1. Araştırmaya Katılan Sporcular ............................................................................ 19

3.2. Ölçüm ve Testlerde Kullanılan Araçlar .............................................................. 19

3.3. Ölçüm ve Test Metotları ..................................................................................... 19

3.3.1. Boy-Vücut Ağırlık Ölçümü.............................................................................. 19

3.3.2. Dikey Sıçrama Testi ......................................................................................... 20

3.3.4. Esneklik Testi ................................................................................................... 21

3.3.5. 30 Metre Sprint Testi ....................................................................................... 21

3.3.6. 1RM Maksimal Testi ....................................................................................... 21

3.4. Uygulanan Antrenman Metodu ........................................................................... 22

3.5. İstatistik Analiz ................................................................................................... 24

4. BULGULAR ......................................................................................................... 25 4.1. Antrenman Grubu Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları .................................. 25

4.2. Kontrol Grubu Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları........................................ 26

4.3. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Ön Test Karşılaştırmaları. ....................... 28

4.4. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Son Test Karşılaştırmaları ....................... 30

5. TARTIŞMA .......................................................................................................... 32 6. SONUÇ VE ÖNERİLER ..................................................................................... 37 ÖZET ......................................................................................................................... 38 SUMMARY .............................................................................................................. 39 KAYNAKLAR ......................................................................................................... 40

vi

SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ

DS Dikey sıçrama

YMCA Young Men’s Christon Association- Genç Erkekler Hıristiyan Birliği

İETT İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğü

M.S.S Merkezi sinir sistemi

KG Kontrol Grubu

AG Antrenman Grubu

CM Santimetre

KG Kilogram

MEF Modern Eğitim Fen

1 RM Bir Maksimum Tekrar

vii

ŞEKİLLER DİZİNİ

Sayfa

Şekil 1. Voleybol oyun sahası . .................................................................................... 5 Şekil 2. Pliometrik antrenman modelleri ..................................................................... 7 Şekil 3. Kuvvetin sınıflandırılması ............................................................................ 13 Şekil 4. Kuvvet Antrenman Çeşitleri ......................................................................... 13 Şekil 5. Maksimal Kuvvet Antrenmanları ................................................................. 15

viii

RESİMLER DİZİNİ

Resim 1. Yerinde sıçrama ............................................................................................ 8 Resim 2. Ayakta sıçrama ............................................................................................. 8 Resim 3. Çok yönlü atlama ve sıçramalar ................................................................... 9 Resim 4. Sekmeler ....................................................................................................... 9 Resim 5. Kasa Drilleri ............................................................................................... 10 Resim 6. Derinlik Sıçramaları ................................................................................... 10 Resim 7. Dikey Sıçrama Testi ................................................................................... 20 Resim 8. Yatay Sıçrama Testi ................................................................................... 20 Resim 9. Esneklik Testi ............................................................................................. 21 Resim 10. 30 Metre Sprint Testi ................................................................................ 21

ix

TABLOLAR DİZİNİ

Sayfa

Tablo 1. İki Değişik Piramit Çalışması ..................................................................... 16 Tablo 2. Aylık Antrenman Planı ............................................................................... 22 Tablo 3. Birim (Mikro) Antrenman Planı ................................................................. 23

Tablo 4. Haftalık antrenman planı…………………………………………………..24

Tablo 5. Antrenman Grubu Fiziksel Parametrelerin Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları .......................................................................................... 25

Tablo 6. Antrenman Grubu Esneklik ve Sürat Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları .......................................................................................... 25

Tablo 7. Antrenman Grubu Kuvvet (1 RM) Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları .......................................................................................... 26

Tablo 8. Kontrol Grubu Fiziksel Parametrelerin Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları .......................................................................................... 26

Tablo 9. Kontrol Grubu Esneklik ve Sürat Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları .. 26 Tablo 10. Kontrol Grubu Kuvvet (1 RM) Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları .... 27 Tablo 11. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Fiziksel Parametreleri Ön Test

Karşılaştırmaları. ......................................................................................... 28

Tablo 12. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Esneklik Ve Sürat Ön Test Karşılaştırmaları. ......................................................................................... 28

Tablo 13. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Kuvvet (1 RM) Ön Test Karşılaştırmaları. ......................................................................................... 29

Tablo 14. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Fiziksel Parametreler Son Test Karşılaştırmaları. ......................................................................................... 30

Tablo 15. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Esneklik Ve Sürat Son Test Karşılaştırmaları. ......................................................................................... 30

Tablo 16. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Kuvvet (1 RM) Son Test Karşılaştırmaları. ......................................................................................... 31

1

1. GİRİŞ

Tüm spor branşlarında amaç ilgili sporun gerektirdiği biyomotor özelliklerin

kronik metabolik adaptasyon sağlanarak geliştirilmesi yolu ile sporcunun

performansını arttırmaktır. Performansın artırılmasında bir çok yöntem olmakla

birlikte kombine antrenmanlar önem kazanmış (Kılınç, 2008) ve bunların iç

periyotlamasında da değişik yöntemler kullanılmaktadır.

Günümüzde yüzyılı aşkın bir geçmişe sahip olan voleybol sporu, dinamik,

sürekli değişen pozisyonlarla kompleks hareketler içeren, çok yönlü sportif beceriler

gerektiren bir takım oyunudur. Voleybolda sporcunun sahip olması gereken verim

öğelerine baktığımızda, genel ve özel dayanıklılık, reaksiyon sürati, patlayıcı kuvvet,

özel çabuk kuvvet, çabuk kuvvette devamlılık gibi önemli biyomotor özellikler ön

plana çıkmaktadır (Wulf 2007).

Voleybol, kısa süreli maksimal yüklenme ve uygun dinlenme periyotlarının

ardışık biçimde uygulandığı ‘interval özellikli’ bir spor dalıdır. Dikey sıçrama da, bu

spor dalında hücum ve savunma performansını etkileyen önemli motor becerilerin

basında yer alır. Voleybol temel tekniği içinde yer alan, blok, smaç ve file hareketleri

ani patlayıcı gücü gerektirir (Ergun ve ark. 1994).

Voleybolda antrenman alıştırmaları içinde sıçrama yüksekliğini geliştirmek

çoğu antrenörün ana hedeflerinden biridir. Bu nedenle gerek antrenman bilimciler,

gerekse de antrenörler sıçrama yüksekliğini geliştirici çalışma modelleri

geliştirmişlerdir. Bu çalışma modellerinin içerisinde yaygın olarak kullanılan

antrenman metodu pliometrik antrenmanlardır.

Pliometrik antrenmanının diğer güç antrenmanlarından farkı çalışmaların doğal

olarak yapılmasıdır. Sporcu ek bir dış yük kullanmadan kendi vücut ağırlığı ile

hareketin verimliliğinden bir şey kaybetmeden hareketi yapar (Brittenham 1992).

Pliometrik çalışmalar, iskelet kaslarının doğuştan var olan germe

karakterlerinin nörolojik modüllerinin kullanımını gerektirir. Germe ve kısalma

eksantrik, pliometrik ve konsantrik kas hareketlerini içerir. Gerilme hızlı bir şekilde

meydana geldiği zaman birikmiş olan elastik enerji, myo-statik refleks hareketinin

toplamı ile güçlü bir konsantrik hareket oluşturur.

2

Pliometrik çalışmalarda kullanılan alıştırmalarda genellikle vücut ağırlığı ve

yerçekimi gibi fonksiyonlar ön plandadır. Pliometrik çalışmaları içeren alıştırmalar

ardışık olarak uygulanan sıçramaları (yerinde ve ayakta), atlamaları (kısa ve uzun

süreli), sekmeleri (kısa ve uzun süreli) ve derinlik sıçramalarını içermektedir (Foran

2001).

Pliometrik çalışma içinde yer alan egzersizler: durarak sıçrama, çoklu sıçrama,

kutu drilleri gibi bireyin farklı özelliklerini geliştirirken, DS(dikey sıçrama)

sporcunun spor branşlarına yönelik olarak başlangıç hızlarını dikey sıçramalarını ve

yön geliştirme özeliklerini geliştirir (Chu 1992).

3

2. GENEL BİLGİLER

2.1. Voleybol Tanımı

Voleybol, file ile ikiye bölünmüş bir oyun alanı üzerinde iki takım tarafından

oynanan bir spordur. Oyunun çok yönlülüğünün herkese sunulabilmesi amacıyla özel

durumlar için farklı uyarlamalar bulunmaktadır. Oyunun amacı, topu filenin

üzerinden göndererek rakip takımın oyun alanında yere değmesini sağlamak ve rakip

takımında aynı amaca ulaşmasını önlemektir. Takımların rakip alana gönderirken

topa üç kez vurma hakkı vardır (blok teması dışında).

Top oyuna servis ile sokulur, servisi atan oyuncu topu filenin üzerinden rakip

alana gönderir. Rally, topun oyun alanına değmesi, harice gitmesi veya bir takımın

hata yapmasına kadar devam eder.

Voleybolda bir rally kazanan takım bir sayı alır (Rally Sayı Sistemi). Servisi

karşılayan takım rallyi kazandığında bir sayı ve servis kullanma hakkı kazanır ve

oyuncuları saat yönünde bir pozisyon dönerler (www.tvf.org.tr. 2011).

2.2. Voleybolun Tarihçesi ve Özellikleri

Türkiye’ de voleybol ilk defa YMCA İstanbul Müdürü Dr. Deaves tarafından

1919 yılında oynatılmıştır. Burada oynatılan bu oyuna ilgi duyan Selim Sırrı Tarcan

beden eğitimi öğretmenliği yaptığı öğretmen okulu’ndaki öğrencilerine voleybolu

öğreterek ülkede yayılmasına önderlik etmiştir. (www.vedatsenturk.com 2011).

Her takım; Antrenör, Yardımcı Antrenör, Doktor, Masör ve 12 oyuncudan

oluşur. Her takımın 12 oyuncudan oluşan listesinde bir ‘ Libero’ belirtme hakkı

vardır. (Libero: Takımdaki diğer oyunculara göre farklı forma giyerek servis atma,

hücum yapma hakkı olmayan ve her hangi bir geri hat oyuncusunun yerini alabilir)

(Vurat 2000).

Altı ile sekiz hakemle yönetilen voleybol müsabakaları, 5 set üzerinden

oynanır. Bütün müsabaka boyunca hata yapan takımın sayı ve servis kaybettiği ilk 4

set en az iki fark olmak koşuluyla 25. sayıda sonuçlanır. Son set ise yine iki fark

olmak koşulu ile 15. sayıda son bulur. Takımlar ilk 4 sette 8 ve 16. sayıda olmak

üzere 90 sn lik iki teknik mola ve antrenörün aynı set içerisinde alacağı 30 sn lik iki

mola hakkı bulunur (Vurat 2000).

4

18’ e 9 metrelik sahayı ortasından bir file ile ikiye böler. Servis kazanan takım

saat yönünde, bir tur döner, sonra topu servis atışıyla oyuna sokar. Oyuncular arkada

3 pozisyon, önde de 3 pozisyon oynamak zorundadır. Oyuncular oyun anında servis,

manşet pas, parmak pas, hücum, blok, defans tekniklerini kullanırlar (Vurat 2000).

Voleybol filesi yüksekliği büyük erkeklerde, gençlerde ve yıldızlarda 2.43 m,

bayanlarda ise 2.24 m. dir (Vurat 2000).

Beden eğitimi öğretmeni William G. Morgan çok sayıda insanın yapması için

fazla yorucu olmayan, grupla oynanan, zevkli bir oyun tasarladı. Tenis ağını 1.80-

1.90 metre yüksekliğe gerdi. Basketbol topu iç lastiğini top olarak kullandı. Filenin

iki yanına geçen oyuncular bu topu kendi sahalarında yere düşürmeden karsı sahaya

atmaya çalışıyorlardı. Topa vuruşta kural yoktu. Bir süre sonra bu oyuna uygun özel

bir top yaptırdı. Bu top dışı deri içi lastik daha hafif ve daha küçüktü. Oyunda ne

saha sınırı vardı, ne de oyuncu sayısı. Oyuncular ikiye ayrılıyor, oyun alanını

istedikleri gibi belirliyor ve oyuna başlıyorlardı. Genç beden eğitimi öğretmeni

tehlikesi az, yoruculuğu ise oyuncu sayısını azaltıp çoğaltarak veya oyun alanını

küçültüp büyüterek ayarlanabilen, son derece eğlenceli bir oyun bulmuştur (Vurat

2000).

I. Dünya Savası’ nda voleybol, Amerikan ordusunun önemli bir eğlence sporu

olmuştur. Dünyanın çeşitli ülkelerine dağıtılan Amerikan birlikleri yanlarında

voleybol fileleri ve voleybol toplarını götürmüşlerdir. Böylece, voleybolun dünyaya

yayılmasına misyonerlerden sonra askerlerinde büyük katkısı olmuştur (Vurat 2000).

Türkiye’de voleybol önceleri bir okul sporu olarak görülüyordu. İlk voleybol

takımı 1927’de Fenerbahçe tarafından kuruldu. Voleybol Federasyonu 1936’da

oluşturuldu. İlk Türkiye Voleybol Şampiyonası 1948-1949’da düzenlendi. Milli

voleybol takımı ilk maçını 1953’te Yugoslavya ile yaptı. Bağımsız bir voleybol

federasyonunun oluşturulmasından (1958) sonra 1960’larda voleybola ilgi arttı ve

1971’de Türkiye deplasmanlı voleybol ligi kuruldu. Voleybol liginin ilk

şampiyonları Galatasaray ve İETT oldu. En fazla şampiyonluğu ise Eczacıbaşı

kazandı. Eczacıbaşı dokuz yıl üst üste lig birinciliğini elinde tuttu. Milli voleybol

takımının uluslararası alanda aldığı en iyi dereceler 1975 Akdeniz Oyunları’nda ve

1984 Balkan Voleybol Şampiyonası’nda üçüncülük oldu (Anonim 2007,Topuz

2008).

5

Şekil 1. Voleybol Sahası (www.vedatsenturk.com 2011).

2.3. Pliometrik

Pliometrik Latince kökenli olup bileşik bir kelimedir ve Plyo + metrics =

ölçülebilir artış anlamına gelmektedir (Bompa 2001).

Kasın mümkün olan en kısa zamanda maksimum kuvvetele kasılmasını

sağlayan antrenmanlar olarak tanımlanmaktadır. Pliometrik, kuvvetli kas kasılmasına

cevap olarak, hızlı, dinamik yüklenme veya içerilen kasta gerilim egzersizleri olarak

6

nitelendirilebilir. Pliometrik hareketler, kuvvetin kullanıldığı sporlarda geniş bir

şekilde yer almaktadır (Chu 1992, Tınazcı 1996).

Pliometrik, bireyin maksimal kuvvet, sürat ve patlayıcı gücünü geliştiren bir

antrenman metodudur. Diğer bir deyişle, pliometrik antrenmanlar kısa bir zaman

içinde, kuvvetli bir hareket üretmek için eksantrik kasılmadan konsantrik kasılmaya

geçerken kasın hızlı gerilmesini içeren direnç antrenmanlarıdır (Şimşek 2002).

2.4. Pliometrik Antrenmanın Genel Yapısı

Bir kutunun üzerine çıkar, daha sonra iner ve tekrar çıkıp sıçrama yapılabilecek

kadar sıçranırsa pliometrik bir hareket gerçekleştirilmiş olur. Ayaklar sıçramadan

sonra yere değdiği anda quadriceps ve kalça kaslarının gerilmesiyle sonuçlanacak

olan bir diz esnemesi söz konusudur. Dış merkezli ve dışta olan bu ani hareketlenme

ortak merkezli fakat zıt yöne olan bir kasılmayla devam eder. İste bu olay pliometrik

hareketlerin ana yapısını yani temelini oluşturur (Thomas et al 1994).

2.5. Pliometrik Antrenmanların Fizyolojik Yapısı

Pliometrinin fizyolojisini, açılamak için ilk olarak kasılma çeşitlerini

belirmekte fayda vardır. Dört temel kasılma türü vardır.

2.5.1. Kasılma Çeşitleri

• Konsantrik (İzotonik) Kasılma: Kontraktil element kısalırken, elastiki

element bir düzen içerisinde belli bir gerilimi ve uzunluğu korur. Ancak kasın

tümünde bir kısalma olur. Örneğin dambul kaldırma hareketinde biceps kası

(Karadeniz 1998).

• İzometrik (Statik) Kasılma: Gerilim artar fakat kasın uzunluğunda bir

değişiklik olmaz. İç ve dış kuvvetler birbirine eşittir. Örneğin duvarı itme

hareketi (Karadeniz 1998).

• Eksantrik Kasılma: Gerilim artarken kas uzar. Örneğin tepeden aşağıya inme

hareketi (Karadeniz 1998).

7

• İzokinetik Kasılma: Tekrar eden bir hareket esnasındaki eşzamanlı

kasılmadır. Örneğin serbest stil yüzmede kulaç hareketi (Karadeniz 1998).

Pliometrik bir hız-güç çalışmasıdır ve bu iki faktörün kombinasyonundan

oluşur. Pliometrik metodun temeli eksantrik ve konsantrik kasılmaların değişim

hızında yatmaktadır. Burada önemli olan kasın esneme pozisyonunda kasılma

pozisyonuna geçme hızıdır. Burada vurgulanan kasılma oranı ile hareketi sağlayan

kasın esnemesi ve gerilmesidir ki bu durum pliometrik çalışmalarda önemli yer tutar.

Kasların gerilim refleksi kısa süreli gerilim düzeninden oluşur (Stojanoviç et al.

2002).

2.6. Pliometrik Antrenman Modelleri

Şekil 2. Pliometrik antrenman modelleri (Baktaal 2008).

2.7. Pliometrik Antrenman Çesitleri

İki farklı bölge pliometrik antrenman uygulamaları bulunmaktadır. Bunlar alt

ekstremite için sıçrama egzersizleri ile üst ekstremite için sıçrama egzersizleri olarak

adlandırılır (Mann 1986 ; Radcliffe 1988 Chu 1992).

2.7.1. Alt Ekstremite Antrenmanları

1. Yerinde sıçrama (jumps in place) : Sporcu olduğu yerde sıçrar ve aynı

noktaya düşer. Bu egzersizler düşük şiddette yapılan ve amortizasyon süresini

kısaltma uyarısını geliştirmeyi amaçlayan egzersizlerdir.

8

Resim 1. Yerinde sıçrama (www.myfitnessdepot.com)

2. Ayakta sıçrama (standing jumps) : Maksimum eforla yatay ve dikey

doğrularak yapılan egzersizlerdir.

Resim 2. Ayakta sıçrama (www.speedpowerstability.com)

3. Çok yönlü atlama ve sıçramalar (multiple hops and jumps): Durarak

sıçramayla ayakta sıçramanın kombinasyonu olan bu egzersizler 30 metreden az

mesafede yapılır. Bu egzersizin en ileri sekli kasa drilleridir.

9

Resim 3. Çok yönlü atlama ve sıçramalar (www.biggerfasterstronger.mobil)

4. Sekmeler (bounds) : Adım uzunluğu ve sıklığını geliştiren egzersizlerdir.

30 metreden fazla mesafelerde yapılır.

Resim 4. Sekmeler (www.brianmac.co.uk)

5. Kasa Drilleri (box drills) : Çok yönlü atlama ve sıçramalar ile derinlik

sıçramalarının kombinasyonudur. Egzersizin şiddeti kasa yüksekliğine göre

ayarlanır.

10

Resim 5. Kasa Drilleri (www.coachrobbrogers.com)

6. Derinlik Sıçramaları (depth jumps) : Belirli yükseklikteki bir kasadan yere

düşüş ve hemen ardından yine yüksek kasaya sıçrayış yapılır. Derinlik sıçramaları

sporcunun hızını ve gücünü arttıran egzersizlerdir (Mann 1986; Radcliffe 1988; Chu

1992).

Resim 6. Derinlik Sıçramaları (www.coachrobbrogers.com)

Derinlik Sıçramalarında Yüksekliğin Belirlenmesi: Öncelikli olarak

sporcunun olduğu yerde, squat pozisyonunda adım almadan çıkabildiği kadar yukarı

sıçraması istenir ve sonra sporcunun ulaştığı yükseklik belirlenir. Daha sonra sporcu

45 cm’lik kasadan aşağı atlar ve tekrar çıkabildiği kadar yükseğe sıçrayarak ilk

denemede elde ettiği skora ulaşmaya çalışır. Eğer aynı skora başarılı bir şekilde

ulaşırsa daha yüksek bir kasaya geçer ve yeni kasanın yüksekliği bir öncekinden 15

cm yüksek olur. Yeni kasa yüksekliğinde işlem tekrarlanır. Bu sayede sporcunun

11

derinlik sıçraması için maksimum yüksekliği saptanır. Ancak eğer sporcu 45 cm’lik

ilk yükseklikte başarısız olursa, bu durum sporcunun kassal gücünün yetersiz

olduğunun ve derinlik sıçramasına henüz hazır olmadığının bir göstergesi olur

(Letzelter, 1986; Maarten, 1990).

2.7.2. Üst Ekstremite Antrenmanları

1. Kolları değiştirerek potaya sıçrama

2. Kasadan yere yerden potaya sıçrama

3. Sağlık topu ile mekik

4. Sağlık topu ile kasadan yere yerden potaya sıçrama

5. Sağlık topu ile tek ayak kasaya çıkma

6. Alçak post drili

Pliometrik antrenman esnasında kullanılabilecek olan araçlar; plastik huniler,

kasalar, engeller, bariyerler, merdivenler ve sağlık toplarıdır. Yıllık planlamada

pliometrik antrenman, anatomik adaptasyon sürecinden ve maksimal kuvvet

antrenmanlarından sonra gerçekleştirilmelidir (Chu, 1992).

2.8. Pliometrik çalışmalarda göz önünde bulunması gereken noktalar

• Pliometrikler dereceli bir şekilde ilerlemelidir. İlk olarak kolay sıçrama

egzersizlerini, sonra daha yüksek mesafeden sıçramalar ve en son olarak

derinlik sıçramaları gelmektedir.

• Güce ilişkin bir antrenman programı, pliometrik egzersizlerden önce gelmedir.

• Pliometrik kasların yüksekliği ilk olarak 70 cm veya daha altında olmalıdır.

• Ağırlıklı yelekler, kemerler veya kum torbaları ile derinlik sıçramaları

organizmada çok fazla baskıya neden olurlar ve çok büyük dikkatle

yapılmalıdır (Dolu 1994).

2.9. Biyomotorik Özellikler

Hemen hemen bütün fiziksel hareketler belirli bir yere kadar; hareketin

genişliği, çabukluğu, süresi ile karmaşıklığı gibi öğeleri ile belirlenir. Ayrıca kişi

hareketlerin uygulamasında, bireysel özelliklerin yanında kuvvet, hız, dayanıklılık ve

12

koordinasyon (eşgüdüm) gibi işlevsel bileşenleri de ayırımlaştırabilmektedir.

Antrenmana yönelik bakış açısından ele alırsak; kişi, hareketi kendiliğinden

yetkinleştirmek yerine, daha çok Biyomotor yetenekler olarak tanımlanan işlevsel

öğeler yoluyla yetkinlikleştirmekle ilgilenmektedir. (Bompa 2007)

Bir alıştırmayı gerçekleştirmek için bireyin sahip olduğu yetenek, neden

sayılırken hareketin görünümü ise sonuç olarak değerlendirilmektedir. Bu açıdan

kişinin başarılı bir sonuç yaratabilmesi için nedeni denetleyebilecek yeteneğe

gereksinimi olduğu açıktır. Bir nedenin temellerini oluşturan biyomotor yetenekler

daha çok genetik ya da kalıtıma bağlı yeteneklerdir. Bu yaklaşımın ışığında bu

bölümde, kişinin bir alıştırmayı gerçekleştirmek için sahip olduğu temeller, doğal

yetenekler ile belirli biyomotor yeteneklerinin birleşimlerinin bir sonucu olarak kabul

edilecektir. Esneklik, doğal olarak bir yetenekten çok hareket (lokomotor) aygıtının

anatomik bir niteliğidir. Buna karşın antrenmanda büyük öneme sahip olduğu için

esneklik de doğal bir yetenek gibi değerlendirilerek incelenecektir (Bompa 2007).

Bir biyomotor yetenek önemli ölçüde kendi nicel alanına bağlıdır. Bu nicel

alan; kuvvet, sürat ve dayanıklılık gibi bir fiziksel çalışmanın niteliğini belirleyen

özelliklerin büyüklük düzeyini belirlemektedir (Bompa 2007).

2.9.1. Kuvvet

Bir dirençle karşı karşıya kalan kasların, kasılabilme ya da direnç karşısında

belirli bir ölçüde dayanabilme yeteneğidir ( Sevim 2002).

Fizyolojik yaklaşımla Kuvvet, kas kasılması sırasında ortaya çıkan gerilimi

(tension) anlatır (Muratlı 2005).

Kuvvet biyolojik bir yaklaşımla bir kitleyi hareket ettirebilme, bir direnci

yenebilme ya da kas çalışması ile etkileme yeteneği olarak tanımlanır. Kas kuvveti;

sinir sistemi, endokrin sistem, yaş ve cinsiyet gibi çevresel faktörlerle yakından

ilişkilidir (Blimkie 1992).

Spor bilimi açısından ele alındığında ise kuvvet, bir kaldıraç sistemi gibi

düşünülen kemik, eklem ve kas yapısıyla oluşturulur. Kuvvet, kas kütlesiyle bu kas

kütlesinin ortaya koyduğu hızın bir bileşkesidir (Kale 1993).

13

Sevim “Sporda verimi belirleyen motorsal yeteneklerinden biridir. Genel

olarak bir dirence karsı koyabilme yeteneği ya da bir direnç karsısında belirli bir

ölçüde dayanabilme yeteneği” olarak tanımlar (Sevim 1995).

Akgün (1989) kas kuvvetini “Bir kas veya grubunun uygulayabileceği

maksimal kuvvet” olarak tanımlamaktadır (Akgün 1989).

Teorik açıdan kuvvet hem mekanik karakteristik hem de insan yeteneği olarak

tarif edilir (Ziyagil, Tamer, Zorba 1993).

2.9.1.1. Kuvvetin Sınıflandırılması

Şekil 3. Kuvvetin sınıflandırılması ( Sevim 2002).

2.9.1.2. Kuvvet Antrenmanları

Şekil 4. Kuvvet Antrenman Çeşitleri ( Sevim 1995).

14

2.9.1.3. Genel Kuvvet Antrenmanı

Tüm kasların üretmiş olduğu kuvvettir. Yapılacak olan kuvvet antrenmanında

bu doğrultuda bütün kaslara hitap etmesi amaçlanır. Özel kuvvet çalışmalarının alt

yapısını oluşturmalıdır. Bu çalışmalarda dikkat edilecek hususlardan bir tanesi de

kişilere göre ağırlığın ayarlanmasıdır. Genel kuvvet antrenmanları için tavsiye edilen

istasyon çalışmalarıdır. Bütün grupla çalışılabilir, ekonomik ve çok yönlü çalışma

imkânı sağlar. Prensip olarak;

*8–10 istasyon olmalıdır. İstasyonların yerleşimi, daire, dikdörtgen veya “U”

düzenlerinde çalışabilinir.

*Yüklenme yoğunluk olarak % 40–60 olmalı.

*Tekrar sayısı her istasyonda 8–12 veya süre açısından 25–30 sn. sürmeli.

*Her istasyon arası dinlenme 40–50 sn. verilmeli.

*3–5 set çalışılmalı.

*Setler arası dinlenme 4–5 dk. Dinlenme verilmelidir ( Sevim 2002).

2.9.1.4. Özel Kuvvet Antrenmanı

Branşın tekniğine paralel çalışmaları kapsamalıdır. İstasyon veya dairesel

(circuit) çalışmalar yapılabilir. Genel kuvvet çalışmalarında 8–12 istasyon

bulunurken özel kuvvet çalışmalarında 3–4 istasyon bulunur. Biraz daha spesifik

diyebiliriz. Prensip olarak;

*3–4 istasyon olmalı,

*Maksimalin % 50–60 bir yoğunlukta olmalı,

*8–10 tekrar,

*Tekrarlar arası 40–50 sn. dinlenme verilmeli,

*3–5 set,

*Setler arası 4–5 dk. Dinlenme verilmelidir ( Sevim 2002).

2.9.1.5. Dinamik ve Statik Kuvvet Antrenmanları

Dinamik kuvvet antrenmanları hareketli çalışmaları gerektireceğinden istasyon

veya dairesel çalışmalarla bağdaştırılabilir. Statik çalışmalar da izometrik çalışma

formunda düzenlenebilir ( Sevim 2002).

15

2.9.1.6. Maksimal Kuvvet Antrenmanları

Bireyin istemli olarak en yüksek düzeyde ürettiği kas kuvveti olarak

belirtilmiştir. Maksimal kuvvet antrenmanları, çabuk kuvvetin ve kuvvette

devamlılığın alt yapısını oluşturacak şekilde organize edilmesi gerekmektedir.

Maksimal kuvvet liflerin sayısı ve kalınlıkları ile paraleldir. Yani sporcunun kas lif

sayısı ne kadar çok ve hipertrofiye uğramış ise o denli maksimal kuvveti yüksektir.

Maksimal kuvvet antrenmanlarının amacı kas liflerini hipertrofiye uğratmaktır.

Maksimal kuvvet antrenmanların da hipertrofinin gerçekleşmesi de iki temel özelliği

bağlıdır ( Sevim 1995).

• Supramaksimal (maksimalin üstü) ile maksimal arasında bir kas kontraksiyonu

ve uzun süreli bir gerilimi gerektirmektedir.

• Yüklenme şekli kısa süreli, patlayıcı ve yüksek yoğunlukta olmalıdır.

• Dr. Harre ve Feser’e göre maksimal kuvvet antrenman yoğunluğu % 80–100

arasında olduğu görüşündedirler (Sevim, 1995). Maksimal kuvvet antrenman

metotlarını dört ana grupta toplayabiliriz.

Şekil 5. Maksimal Kuvvet Antrenmanları (Sevim 1995).

Tekrar Metodu; Kasların hipertrofiye uğramasını ve intramusculer

koordinasyonun gelişmesini sağlar. Hazırlık dönemlerinde ve yeni antrene olacak

kişilerde tercih edilir.

Prensip olarak;

*Maksimalin % 50–60

*8–10 tekrar

*5–6 set

16

Tekrarlar ve setler arası dinlenme sporcunun durumuna ve uygun dinlenme

metoduna göre ayarlanır (Muratlı 2005).

Kısa Süreli Maksimal Yüklenme Metodu; Yüklenme yoğunluğu çok yüksek

tutulur. Genel de üst düzey sporcular için kullanılan bir metottur. Hipertrofiyle

birlikte nöromusculer gelişimde sağlar. Prensip olarak;

*% 80–100 yoğunlukta

* 1–5 tekrar

* 5–6 set

*Tekrarlar arası ve setler arasındaki dinlenmeler tam verilir.

Piramidal Metod; Yüklenme yoğunluğu orantılı olarak artırılırken tekrar

sayısı azalmaktadır. Set sayısı çalışmanın dönemine ve amacına göre ayarlanabilir

(Sevim 1995). Prensip olarak;

* % 100–1 tekrar

* % 95–2 tekrar

* % 90 – 3 tekrar

* % 85–4 tekrar

* % 80–1 tekrar

* Dinlenme yoğunluğun artması ile paralel seyreder,

* 3–5 set,

* Setler arası tam dinlenme verilir.

Tablo 1. İki Değişik Piramit Çalışması (Dündar 1994).

%100…...1 Tekrar

%95.........2 Tekrar

%90.........3 Tekrar

%85........5 Tekrar

%75–80...7 Tekrar

140 kg.....2 Tekrar

130 kg ....3 Tekrar

120 kg ....5 Tekrar

110 kg ....5 Tekrar

100 kg ....6 Tekrar

70 kg .....6 Tekrar

17

İzometrik Yüklenme Metodu; Statik bir kuvvet antrenman özelliği gösterir ve

tamamlayıcı bir niteliktedir. Organizasyonu kolay ve az zaman alır. Dezavantaj

olarak M.S.S (Merkezi sinir sistemi) yorgunluğu ve kalp-göğüs de basınç yapma

ihtimali bulunur.

2.9.1.7. Çabuk Kuvvet Antrenmanları

Çabuk kuvvet antrenmanlar kombine bir antrenman ve sportif oyunlarda etkin

olması nedeniyle önemlidir. Bu antrenmanlar da reaksiyon ve hareket hızı önemli bir

unsurdur. Bu nedenle çabuk kuvvet antrenmanlarının organizasyonu maksimal

kuvvete, sürate, iradeye ve tekniğe bağlı olarak dizayn edilmelidir. Çalışmalar

eksiksiz ve mümkün olduğunca düzgün bir ritim içinde yapılmalıdır.

Prensip olarak;

• İstasyon veya dairesel (Circuit) metotlardan istifade edilebilir,

• Hafif ve orta yükler seçilmelidir,

• Yüklenme yoğunluğu maksimalin % 40–60 arasında olmalı

• Yüklenme dinlenme ilişkisine göre dinlenmeler verilmelidir,

• 3–5 set çalışılabilir.

2.9.1.8. Kuvvette Devamlılık Antrenmanı

Bu antrenman iki temel biyomotorik özelliğin bileşkesidir (Kuvvet ve

dayanıklılık). Kassal dayanıklılık; uzun süre devam eden kassal çalışmada kasların

yorgunluğa direnç göstermesidir. Prensip olarak; yüklenme yoğunluğu düşük olacak

% 20-40 arası, tekrar sayısı 20-40 veya süre olarak 40-60 sn., dinlenme genelde

verimsel dinlenme verilir. Set sayısı da 5–6 arasında değişebilir. Metot olarak

istasyon, circuit veya piramidal metotlardan istifade edilebilir. (Sevim 2002).

2.9.2. Dayanıklılık

Organizmanın maruz kaldığı bir yüke, istenilen sürede karsı koyabilmesi ve

devam ettirebilmesi, sportif performans açısından en üst düzeyde verim

gösterebilmesidir (Özbek 2008). Bir dinamik çalışma sırasında sabit çalışma şiddetiyle laktik asit düzeyinde

yükselme olmadan yapılabilen bir çalışmanın, tüm organizmanın yorgunluğuna karsı

çalışabilme yeteneğine dayanıklılık denir (Dündar 1995).

18

2.9.3 Sürat

Sporda verimi belirleyen motorsal yetilerden biridir, fakat diğer yetilere göre

geliştirilmesi en sınırlı olan genellikle bireyin kalıtımsal olarak getirdiği fizyolojik

potansiyel üzerine çalışılıp iyileştirilebilen bir özelliktir. Gundlanch’a göre sürat, “en

büyük hızla ilerleyebilme yetisi” olarak, Zaciorskij ise sürati, motorik bir aksiyonu

mevcut bir ortamda en kısa süre içerisinde tamamlayabilme yetisi” olarak, Grosser

ise, sporda sürati “bir uyaran sonucu en kısa zamanda reaksiyon gösterebilme yetisi

olarak tanımlamışlardır (Dündar, 1996).

Bompa’ya göre sürat, sporcunun kendisini en yüksek hızda bir yerden bir yere

hareket ettirebilme yeteneği yada hareketlerin mümkün olduğu kadar yüksek bir

hızla uygulanması yeteneği olarak tanımlanabilir (Bompa, 1998).

2.9.4. Hareketlilik (Esneklik)

Hareketlilik; sporcunun hareketlerini eklemler aracılığı ile mümkün olan bir

genişlik içerisinde, bütün yönlere uygulayabilme yeteneğidir (Sevim, 2003).

Spor biliminde hareketlilik kavramı ya da hareket genişliği Bompa’ya göre,

hareketleri büyük bir genlikte uygulama yetisi esneklik çoğu zamanda hareketlilik

olarak tanımlanmaktadır. Bir kimsenin becerileri büyük açılarda ve kolay olarak

gerçekleştirilmesinde önde gelen temel gerekliliktir. Böyle hareketlerin başarılı

olarak gerçekleştirilmesi gerek duyulandan daha yüksek olması gereken eklem açısı

ve hareket genliğine bağlıdır (Bompa 1998).

2.9.5. Beceri (Koordinasyon)

Beceri, sporcunun daha az efor ile daha fazla is yapma olanağı sağlamaktadır.

Beceri ile değişik kas grupları arasında iyi bir koordinasyon sağlanmaktadır.

Sporcunun hareketlerini doğru hedefli ve daha az bir efor ile uygulayabilmesini, yeni

ve her an değişkenlik gösteren oyun akısı içerisinde en uygun çözüm yolunu

bulabilmesi yeni hareketlerin en kısa zaman içerisinde öğrenilmesini mümkün kılan

bir özelliktir. Başka bir deyişle beceri, sporcunun daha az efor ile daha fazla is

yapma olanağı sağlamaktadır (Sevim, 2003).

19

3. GEREÇ VE YÖNTEM

3.1. Araştırmaya Katılan Sporcular

Araştırmaya Türkiye Erkekler Voleybol Birinci Liginde oynayan 24

profesyonel sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Sporculardan bir kısmı antrenman

(n=12) grubunu oluşturmuş; diğer sporcular ise kontrol (n=12) grubunu meydana

getirmiştir. Testler öncesinde sporculara araştırma ve testlerle ilgili genel bilgiler

aktarıldı.

Araştırmaya katılan sporcuların fiziksel özellikleri AG (antrenman grubu) yaş

ortalaması 28.2±4.4 yıl, KG (kontrol grubu) yaş ortalaması 27.6±4 yıl, AG

antrenman yaşı 16±3.7 yıl, KG antrenman yaşı 15.2±3.4 yıl, AG boy ortalaması

195.9±6.5 cm, KG boy ortalaması 192.8±3.9 cm, AG vücut ağırlığı ortalaması

89.7±10.1 kg, KG vücut ağırlığı ortalaması 78.4±6.1 kg bulundu.

3.2. Ölçüm ve Testlerde Kullanılan Araçlar

Testlere katılan sporcuların; boy uzunluk ölçümleri Holtain Ltd. UK. marka

stadiometre duvara monte edilerek ölçüldü. Vücut ağırlık ölçümleri Tanita TBF 401

A Japon marka baskül ile ölçüldü. Dikey sıçrama testleri duvara monte edilen

mezura ile ölçüldü. Durarak uzun atlama testleri zemine monte edilen mezura ile

ölçülmüştür. 30 metre sürat testleri New Test Fotosel Kronometre kullanılarak

ölçülmüştür. Bir 1 RM maksimal testleri (Jimsa) ve serbest ağırlık materyalleri

kullanılarak test edildi.

3.3. Ölçüm ve Test Metotları

3.3.1. Boy-Vücut Ağırlık Ölçümü

Deneklerin boyları çıplak ayak ile Holtain Ltd. UK. marka ölçüm aleti ile cm.

cinsinden ölçülmüştür. Vücut ağırlıkları ise, Tanita TBF 401 A Japon marka baskül

ile üzerlerinde sadece şort ve tişört kalacak şekilde kg. cinsinden kaydedilmiştir.

20

3.3.2. Dikey Sıçrama Testi

Bu ölçümde deneğin ayakta uzanabildiği yükseklik ile sıçrayarak

dokunabileceği nokta arasındaki mesafe cm cinsinden ölçülmüştür.

Resim 7. Dikey Sıçrama Testi (Örnekleme) 3.3.3. Yatay Sıçrama Testi (Durarak Uzun Atlama): Sporcular işaretlenmiş

çizginin arkasından çift ayak ile ulaşabildiği en uzak noktaya sıçramıştır. Başlangıç

çizgisi ile sporcunun çizgiye en yakın bıraktığı iz arasındaki mesafe (cm) cinsinden

kaydedilmiştir.

Resim 8. Yatay Sıçrama Testi (Durarak Uzun Atlama) (Örnekleme)

21

3.3.4. Esneklik Testi

Deneklerin üst gövde esneklik değerlerini belirlemek için uzan eriş testi

uygulanmış ve değerleri kaydedilmiştir.

Resim 9. Esneklik Testi (Örnekleme)

3.3.5. 30 Metre Sprint Testi

Deneklere New Test Fotosel Kronometre kullanılarak 2’şer deneme içeren 30

metre sprint koşuları yaptırılmıştır ve yapılan ölçümler kaydedilmiştir.

Resim 10. 30 Metre Sprint Testi (Örnekleme)

3.3.6. 1RM Maksimal Testi

Deneklerin kuvvetlerini ölçmek için maksimum ağırlık ile 1 tekrar yapabildiği

limit alınarak kaydedilmiştir.

22

3.4. Uygulanan Antrenman Metodu

Tablo 2. Aylık Antrenman Planı

1 PERIOD PERIOD I PERIOD II PERIOD III

2 AY AĞUSTOS EYLÜL EKİM 3 HAFTA 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4

5 SAĞLIK

1 - - - 1 - - - 1 - - - KONTROLÜ

6 PERFORMANS 1 - - - 1 - - - 1 - - - TEST

7

HA

FTA

LA

RA

GÖ

RE

YÜ

KL

EM

E

ŞİD

DE

Tİ

100

90

80

70

60

50

40

8

GÜ

NL

ER

E G

ÖR

E Y

ÜK

LE

ME

ŞİD

DE

Tİ

100

90

60

50

40

9

HA

FTA

LIK

AN

TR

EN

MA

N

PLA

NI

PZT. 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 SALI 1 2 1 2 1 2 1 2 1 1 1 Son Test M-I ÇRŞ. İlk Test 1 2 1 2 1 2 1 2 2 2 2 M-II PRŞ. 2 2 1 2 1 2 1 2 1 1 1 1 M-III

CUMA 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 Son Test M-IV CMRTS. İlk-Test R R R R R R 1 1 1 1 R R1 PAZAR R P.M. R P.M. R P.M. R P.M. P.M. P.M. P.M. R R2

10

TO

PLA

M

ANT. GÜNÜ 6 6 5 6 6 6 6 7 7 7 7 5 75

11 MAÇ 0 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 0 10 NO

12 DİNLENME

1 1 1 1 1 1 1 0 0 0 0 2 9 NO

13 ANTRENMAN 5 5 5 5 5 5 5 6 6 6 6 5 65 NO

14 ANT. 10 14 12 14 12 14 12 14 12 21 21 10 166 SÜRE

15

BİO

MO

TO

RİK

Y

ÜK

LE

NM

E

DAĞ

ILIM

I (%

) KUVVET % 20 30 50 20 50 30 30 30 20 30 30 20

MÜ

SAB

AK

A

SÜRAT (%) 10 40 10 20 10 10 20 10 10 10 20 10 DAYANIKLIK

% 50 10 20 40 20 20 20 20 30 20 20 30 TEKNİK (%) 10 10 10 10 10 20 10 20 20 20 10 10 TAKTİK (%) 10 10 10 10 10 20 20 20 20 20 20 30

16 TOPLAM % 100 100% 100% 100% 100% 100% 100% 100% 100% 100% 100% 100% 100% TOPLAM

23

Çalışmada sporculara, 12 haftalık periyotlanmış pliometrik antrenman

programı uygulandı. Bu uygulamada kasa, engel, sürat, kuvvet, sıçrama dereceleri

yapılan testlerle belirlendi.12 haftalık bu yüklenmeler sonucunda bu yüklenmelerin

yatay ve dikey sıçrama, ,esneklik, sürat, kuvvet özelliklerine etkileri araştırıldı.

Tablo 3. Birim (Mikro) Antrenman Planı

Günlük Antrenman Planı

Süre Yoğunluk

(%) Sıklık Tekrar Sayısı Dinlenme

Isınma 10' 5 Streching 5' 5 Sıçramalar Pliometri 30' 40 3 Set 4 Tekrar Streching 3' 5 2' Isınmalar(Top'lu) 10' 10 Teknik, Taktik 60' 15 Jogging 2' 10 10' Streching 10' 10 10'

24

Tablo 4. Haftalık antrenman planı

3.5. İstatistik Analiz

Elde edilen verilerin istatistiki analizlerinin yapılmasında SPSS 13 paket

programı kullanıldı. Elde edilen verileri grup içi ve gruplar arası ön-test son-test

değerlerini karşılaştırmak için Bağımlı (Paired Sample) ve Bağımsız Örneklem

(Independent Sample) t-testleri kullanıldı

Pazartesi Salı Çarşamba Perşembe Cuma Cumartesi Pazar

SABAH Kuvvet

Antrenmanı %80–100 yoğunlukta 1–5 tekrar 5–6 set Tam dinlenme DİNLENME

Kuvvet Antrenmanı

Maksimalin % 50–60 8–10 tekrar 5–6 set Setler arası dinlenme 3’ DİNLENME

Kuvvet Antrenmanı

%100–1 tekrar % 95–2 tekrar % 90 –3 tekrar % 85–4 tekrar % 80–1tekrar 3-5 set Tam dinlenme

DİNLENME

DİN

LEN

ME

AKŞAM Voleybol

Antrenmanı Teknik Antrenmanlar Parmak pas,manşet pas,hücum savunma

Pliometri antrenmanları Deep jump (derinlik) çalışması % 70-80 5 tekrar 3 set setler arası 3’ dinlenme Teknik Antrenmanlar Parmak pas,manşet pas,hücum savunma , takım çalışması

Voleybol Antrenmanı

Sürat çalışmaları 4x10m 4x20m 4x30m Tam dinlenme Teknik Antrenmanlar Parmak pas, manşet pas, hücum savunma,takım çalışması,servis karşılama

Pliometri antrenmanları Engel çalışmaları % 70-80 5 tekrar 3 set setler arası 3’ dinlenme Teknik Antrenmanlar Parmak pas,manşet pas,hücum savunma , takım çalışması

Voleybol Antrenmanı

Teknik Antrenmanlar Parmak pas, manşet pas, hücum savunma,takım çalışması

Pliometri antrenmanları Sıçramalar Kanguru sıçraması sağ-sol bacak 3x10 Durarak uzun atlama 3x10 İp atlama 2x1’ Tam dinlenme Teknik Antrenmanlar Parmak pas,manşet pas,hücum savunma , takım çalışması

DİN

LEN

ME

25

4. BULGULAR

4.1. Antrenman Grubu Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları

Tablo 5. Antrenman Grubu Fiziksel Parametrelerin Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları

PARAMETRE GRUP ART.ORT±S.S ART.ORT.FARK t P

Yaş(yıl) Ön Test 28.2±4.4

Son Test 28.2±4.4

Antrenman Yaşı(yıl)

Ön Test 16±3.7 Son Test 16±3.7

Boy(cm) Ön Test 195.91±6.5 Son Test 195.91±6.5

Vücut Ağırlığı (kg)

Ön Test 89.7±10.1 4.1 7.9 0.000

Son Test 85.6.9±9.3

Tablo 5'e bakıldığında, antrenman grubu sporcuların ön ve son test değerlerinden

yaş, antrenman yaşı ve boy uzunluklarının istatistiksel önemli fark bulunamadı

(p>0.05).

Tablo 6. Antrenman Grubu Esneklik ve Sürat Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları


Esneklik (cm) Ön Test 15.8±6.3

4.1 -5.7 0.000 Son Test 19.9±5.3

30m Sürat (sn) Ön Test 4.2±0.2

0.1 5.5 0.000 Son Test 4.1±0.1

Tablo 6'ya bakıldığında, antrenman grubu sporcuların ön ve son test değerlerinden

esneklik,30 m.sürat ve vücut ağırlıkları istatistiksel anlamlılık düzeyi P

26

Tablo 7. Antrenman Grubu Kuvvet (1 RM) Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları


Biceps Curl (kg)

Ön Test 53.0±7.5 18.5 -4.3 0.000

Son Test 71.5±8.7

Triceps Press (kg)

Ön Test 48.0±7.0 22.08 -4.9 0.000

Son Test 70.08±8.0

Shoulder Press (kg)

Ön Test 67.1±8.3 22.5 -56.7 0.000

Son Test 89.7±8.9

Squat (kg) Ön Test 186.2±22.3

23.0 -29.5 0.000Son Test 209.2±22.8

Bench Press (kg)

Ön Test 80.0±8.5 22.08 -70.6 0.000

Son Test 102.0±8.4

Dikey Sıçrama (cm)

Ön Test 73.0±8.6 10 -9.8 0.000

Son Test 83.0±11.2

Durarak Uzun Atlama (m)

Ön Test 2.48±25.2 16.5 -4.0 0.001

Son Test 2.65±23.8 Tablo 7'ye bakıldığında, antrenman grubu sporcuların ön ve son test değerlerinden;

Biceps curl, triceps, omuz press, squat, dikey sıçrama, durarak uzun atlama ve bench

press istatistiksel anlamlılık düzeyi P

27

Tablo 9. Kontrol Grubu Esneklik ve Sürat Ön Test ve Son Test Karşılaştırmaları

PARAMETRE GRUP ART.ORT±S.S ART.ORT.FARK T P

Esneklik (cm) Ön Test 12.9±5.2

1.5 -4.0 0.000Son Test 14.4±4.9

30 m Sürat (sn) Ön Test 4.3±0.2

0.1 -5.5 0.000Son Test 4.4±0.2

Tablo 9'a bakıldığında, antrenman grubu sporcuların ön ve son test değerlerinden

esneklik ve 30 m.sürat istatistiksel anlamlılık düzeyi P

28

4.3. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Ön Test Karşılaştırmaları.

Tablo 11. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Fiziksel Parametreleri Ön Test Karşılaştırmaları.


Yaş (yıl) Antrenman

Grubu 28.2±4.4 0.6 0.3 0.870 Kontrol Grubu 27.6±4.0

Antrenman Yaşı (yıl)

Antrenman Grubu 16.0±3.7 0.8 0.5 0.804

Kontrol Grubu 15.2±3.4

Boy (cm) Antrenman



Antrenman Grubu 89.7±10.1 11.3 3.3 0.429 Kontrol Grubu

78.4±6.1

Tablo 11’e bakıldığında, antrenman grubu ile kontrol grubu sporcuların ön test

değerlerinden yaş, antrenman yaşı, boy uzunlukları ve vücut ağırlıkları

karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlılık düzeyi P>0,05 ' den büyük bulundu.

Tablo 12. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Esneklik ve Sürat Ön Test Karşılaştırmaları.


Esneklik (cm) Antrenman

Grubu 15.8±6.3 2.9 1.2 0.233Kontrol Grubu 12.9±5.2

30m Sürat (sn) Antrenman

Grubu 4.2±0.2 0.1 -1.2 0.212Kontrol Grubu 4.3±0.2

Tablo 12’ye bakıldığında antrenman grubu ile kontrol grubu sporcuların ön test

değerlerinden esneklik ve 30 m. sürat testleri karşılaştırıldığında istatistiksel

anlamlılık düzeyi P>0,05 ' den büyük bulundu.

29

Tablo 13. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Kuvvet (1RM) Ön Test Karşılaştırmaları.


Biceps Curl (kg)

Antrenman Grubu 53.0±7.5 10.7 4.2 0.000Kontrol Grubu 42.3±4.2

Triceps Press(kg)

Antrenman Grubu 48.0±7.0 2 0.8 0.000Kontrol Grubu 46±3.6

Shoulder Press (kg)


Squat (kg)


Bench Press (kg)



Antrenman Grubu 73.0±8.6 5 1.6 0.112Kontrol Grubu 68.0±5.9



Tablo 13’e bakıldığında, antrenman grubu ile kontrol grubu sporcuların ön test

değerlerinde biceps curl, triceps, omuz press, squat, durarak uzun atlama bench pres

istatistiksel anlamlılık düzeyi P

30

4.4. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Son Test Karşılaştırmaları

Tablo 14. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Fiziksel Parametreler Son Test Karşılaştırmaları.


Yaş (yıl) Antrenman


Antrenman Yaşı (yıl)

Antrenman Grubu 16.0±3.7 0.8 0.5 0.619


Boy (cm) Antrenman



Antrenman Grubu 85.6±9.3 5.7 2.0 0.429 Kontrol Grubu

78.9±6.2

Tablo 14’e bakıldığında, antrenman grubu ile kontrol grubu sporcuların son test

değerlerinden yaş, antrenman yaşı, boy uzunlukları ve vücut ağırlıkları

karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlılık düzeyi P>0,05 ' den büyük bulundu.

Tablo 15. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Esneklik ve Sürat Son Test Karşılaştırmaları.


Esneklik (cm) Antrenman


30 m Sürat (sn) Antrenman

Grubu 4.1±0.1 0.3 -3.5 0.017Kontrol Grubu 4.4±0.2

Tablo 15’e bakıldığında, antrenman grubu ile kontrol grubu sporcuların son test

değerlerinden esneklik istatistiksel anlamlılık düzeyi p>0.05, 30 m. sürat testleri

karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlılık düzeyi p

31

Tablo 16. Antrenman Grubu ile Kontrol Grubu Kuvvet (1 RM) Son Test Karşılaştırmaları.


Biceps Curl (kg)

Antrenman Grubu 71.5±8.7 26.5 9.5 0.008

Kontrol Grubu 45.0±4,1

Triceps Press (kg)

Antrenman Grubu 70.8±8.0 22.5 8.3 0.000


Shoulder Press (kg)

Antrenman Grubu 89.7±8.9 36 12.4 0.000


Squat (kg) Antrenman


Bench Press (kg)

Antrenman Grubu 102.0±8.4 41.6 12.4 0.000



Antrenman Grubu 83.0±11.2 13.9 3.8 0.172



Antrenman Grubu 2.65±23.8 48.8 6.0 0.001


Tablo 16’ya bakıldığında, antrenman grubu ile kontrol grubu sporcuların son test

değerlerinin karşılaştırmalarında; Triceps, durarak uzun atlama, omuz pres, squat ve

bench pres p0.05 bulundu.

32

5. TARTIŞMA

Araştırmaya katılan 24 sporcu, Türkiye erkekler voleybol birinci ligi

oyuncularından oluşmaktadır. Sporcuların yaş ortalamaları, antrenman grubu (AG);

28,2±4.4 yıl, kontrol grubu (KG);27.6±4 yıl, spor yaşları; AG;16±3.7 yıl KG;

15.2±3.4 yıl, boy ortalamaları, AG;195.9±6.5 cm KG;192.8±3.9 cm, kilo

ortalamaları, AG; 89.7±10.1 kg, KG; 78.4±6.1 kg’dır. Voleybolcuların fiziksel

özellikleri homojendir.

Biyomotorik özellikler açısından bu çalışmada; esneklik ölçümlerinde ön test

15.8 cm son test 19.9 cm, 30 m sürat ölçümlerinde ön test 4.2 son test 4.1 saniye,

kuvvet ölçümlerinde; Biceps ölçümleri ön test 53.0 kg, son test 71.5 kg, Triceps

ölçümleri ön test 48.0 kg, son test 70.0 kg, Omuz pres ölçümlerinde ön test 67.1 kg,

son test 89.7 kg, Squat ölçümlerinde ön test 186.2 kg, son test 209.2 kg,Bench pres

ölçümlerinde ön test 80.0 kg,son test 102.0 kg, dikey sıçrama ölçümlerinde ön 73.0

cm, son test 83.0 cm, durarak uzun atlama ölçümlerinde ön test 2.48 m, son test 2.65

m bulunmuştur.Bu çalışmada elde edilen bulgulara göre, sporcuların 12 haftalık

piramidal kuvvet ve pliometrik antrenman sonucunda, esneklik ölçümleri,

antrenmanlarda yapılan esneme ve germe egzersizlerinin yoğunluğu sonucu oldukça

gelişmiştir. Pliometrik antrenmanlarda yapılan sıçrama egzersizlerinin ve kuvvet

çalışmalarının sonucu olarak deneklerin sıçrama değerleri, patlayıcı kuvvetleri ve

hızlanma süreleri oldukça gelişmiştir.12 haftalık antrenman ve müsabaka süresince

kuvvet artışına bağlı olarak vücut yağ yüzdesi azalmış kas kütlesi artmıştır. Bunun

sonucunda deneklerde kas tonusu ve kuvvet artışı gözlenmiş olup verilerin istatistikî

sonuçları önceden yapılan çalışmalara paralel olarak oldukça anlamlı bulunmuştur

(p

33

Çalışmamızda 12 haftalık antrenman sonucunda durarak uzun atlama

ölçümleri ön test 2.48 m, son test 2.65 m bulunarak (p

34

Durarak uzun atlama ön test; 247.7 cm, son test 265.2 cm olarak ölçülmüştür. Bu

sonuçlar istatistiksel açıdan anlamlı bulunmuştur. P

35

Costello (1981) kısa mesafe koşusunun ve engelli koşunun pliometrik

antrenmanla ne kadar geliştiğini incelemiştir. İncelemeye göre, derin sıçrama

egzersizleri yapan sporcuların bacak gücü, fırlamaları ve ayak çabukluğu anlamlı

şekilde artış gösterdiğini bildirmiştir.

Çavdar yaptığı çalışmada, düzenli yapılan pliometrik antrenmanların, deri altı

yağ oranları üzerinde anlamlı sayılabilecek düzeyde etkili olmadığını; ancak sıçrama,

kuvvet ve esneklik verilerini yüksek oranda anlamlı olarak etkilediğini göstermiştir

(Çavdar 2006).

Savucu araştırmasında, 3 ay süreyle klasik basketbol antrenmanlarına ilaveten

yapılan pliometrik antrenmanın genç basketbolcuların bacak kuvvetleri, anaerobik

güçleri ve vücut kompozisyonları üzerinde olumlu bir değişim ve gelişmeye neden

olduğunu bildirmiştir ( Savucu 2001).

Akgün (1989); Elde edilen bulgulardan, 8 hafta süre ile düzenli uygulanan

pliometrik antrenman programının, voleybolcu gençlerin bacak güç gelişimleri

üzerinde anlamlı düzeyde katkısı olduğu belirlenmiştir. Sağ ve sol bacak sıçrama

becerilerine göre özel hazırlanmış 14 haftalık antrenman uygulamasına katılan

voleybolcuların çift bacak sıçrama dereceleri daha fazla gelişme göstermiştir.

Diallo et al. (2001); pliometrik antrenmanın sıçrama performansı üzerindeki

etkilerini araştırmak amacı yaptıkları çalışma sonucunda deney grubunun dikey

sıçrama, hareket halinde dikey sıçrama, tekrarlayan sekme ve uzun atlama

değerlerinde anlamlı artışlar bulmuşlardır.

Stojanovic and Kostic (2002) ; sekiz haftalık pliometrik egzersizin

voleybolcuların smaç sıçraması, blok sıçraması ve yatay sıçrama üzerine etkisinin

araştırıldığı çalışmasında kontrol grubu ile çalışma grubunun sıçrama değerleri

karsılaştırıldığında çalışma grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar

bulmuştur.

Luebbers et al. (2003) ; çalışmasında 4 ve 7 haftalık olarak uygulanan

pliometrik çalışmanın dikey sıçrama yüksekliği, dikey sıçrama gücü ve anaerobik

performans üzerinde istatiksel olarak anlamlı fark yaratmadığı sonucuna

ulaşmışlardır. Ancak her iki sürecinde dikey sıçrama üzerine olumlu etkisi olduğunu

saptamışlardır.

36

Koçak (1991), 17-18 yas grubu antrenmanlı ve antrenmansız askeri erkek

öğrenciler ile yaptığı 6 haftalık pliometrik antrenman sonucunda anaerobik kuvvet

üzerindeki değişimi araştırmıştır. Çalışma sonucunda deneklerin dikey sıçrama

değerlerinde kontrol grubuna göre anlamlı fark bulunmuştur.

Turner et al. ( 2003) ; altı haftalık pliometrik antrenmanın etkisi üzerine

yaptıkları çalışmada denek grubunda sıçrama yüksekliği açısından istatistiksel

anlamda bir farklılık bulamamışlardır.

Messner et al. (1999) ; pliometrik çalışmaların bayan voleybolcular üzerindeki

etkilerini araştırmak amacıyla yaptıkları çalışma sonucunda dikey sıçrama

performanslarında anlamlı artışlar bulamamışlardır. Bunun sebebi olarak sporcuların

sezon içerisinde maksimum seviyede dikey sıçrama yapmış olduklarından dolayı

olabileceğini öne sürmüşlerdir.

37

6. SONUÇ VE ÖNERİLER

Bu doğrultuda çalışmamızda elde edilen ön-test ve son-test verilerine

dayanarak yaptırılan yoğun pliometrik antrenmanların biyomotorik özellikler

üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark oluşturduğu ortaya konmuştur. Özellikle

hazırlık dönemi ve müsabaka dönemi ilk periyotlarında yoğun olarak yapılan

pliometrik antrenmanların voleybolcuların performanslarını olumlu etkilediği

görülmüştür. Bu çalışma sonuçlarıyla pliometrik antrenman çalışmalarının,

biyomotorik özelliklere etkinliğini incelemek ve voleybolcuların güç

performanslarının gelişiminde spor bilimlerine katkı sağlamak amacıyla kullanılması

tavsiye edilebilir.

Ayrıca pliometrik antrenmanlar ile ilgili araştırmalara yardımcı olacağı

düşünülebilir.

38

ÖZET

Voleybolcularda yoğun pliometrik antrenmanların biyomotorik özellikler

üzerine etkisinin araştırılması.

Bu çalışmanın amacı voleybolcularda dikey sıçramaya yönelik olarak yapılan

yoğun pliometrik antrenmanların biyomotorik özellikler üzerine etkilerini

araştırılmasıdır.

Araştırmaya katılan 24 erkek sporcudan 12 si Türkiye Erkekler Voleybol

Birinci Liginde yer alan MEF (Modern Eğitim Fen) Okulları Spor Kulübü, diğer 12

erkek voleybolcu ise Galatasaray Spor Kulübü oyuncularından seçildi. Antrenman ve

kontrol grubu olmak üzere iki grup oluşturuldu. Antrenman grubunun ortalama yaş

28.2±4.4 yıl, spor yaşı 16.0±3.7 yıl, vücut ağırlığı 89.7±10.1 kg ve boyları da

195.9±6.5 cm.dir. Kontrol grubu ortalama yaş 27.6±4.0 yıl, spor yaşı 15.2±3.4 yıl,

boy 192.8±3.9 cm ve vücut ağırlığı ortalaması 78.4±6.1 kg dır. Araştırma 8 hafta

boyunca genel voleybol antrenmanının yanı sıra periyotlanmış pliometrik antrenman

protokolü olarak düzenlendi.

İstatistiki analizler de SPSS 13 paket programı kullanıldı. Elde edilen verileri

grup içi ve gruplar arası ön-test son-test değerlerini karşılaştırmak için bağımlı

(Paired Sample) ve bağımsız Örneklem (Independent Sample) t-testleri kullanıldı.

Anahtar sözcük: Pliometrik , biyomotor özellik , voleybol

39

SUMMARY

Being researched of effects on heavy plyometrical tranings’ biomotorical

features for volleyball players.

The aim of this study to be searched that effects of heavy plyometric trainings

that be done intenden for vertical skipping for volleyball players.

12 of 24 male sporters attended attended to the researching from Modern

Education Science (MEF) Schools Sports club taking part Turkey Man Volleyball

First League, another 12 man volleyball players from Galatasaray Sports Club are

choosed. Two groups are put together that are training group and control group.

Average age of the training group is 28.2±4.4 years,sport age is 16.0±3.7 years, body

weight is 89.7±10.1 kg and also height is 195.9±6.5 cm. Average age of the control

group is 27.6±4.0 years, sport age is 15.2±3.4 years, height is 192.8±3.9 cm. and

also average body weight is 78.4±6.1 kg. The researching was holded as periodized

plyometrical training protocol alongside general volleyball training during the 8

weeks.

It is used toSPSS 13 package programme in statistical analysis To compare the

procured datas, in-group and intergroup pretest-posttest values, Paired Sample and

Indepented Sanple t-tests are used.

Key Words: Plyometric, Biomotoric Features, Volleyball.

40

KAYNAKLAR

AKGÜN, N. (1989), Egzersiz Fizyolojisi, 4. Baskı, Gökçe Ofset Matbaacılık, Ankara.

AKGÜN N.(1989), Egzersiz Fizyolojisi Başbakanlık Gençlik Ve Spor Genel Müdürlüğü Ankara

ANONİM.( 2007), Dünya Voleybol Tarihçesi [http://www.ödevindir.net], Erişim Tarihi:20.05.2007.

ATES M., ATESOĞLU U.(2007), Pliometrik Antrenmanın 16-18 Yas Grubu erkek Futbolcuların Üst ve Alt Ekstremite Kuvvet Parametreleri Üzerine Etkisi: Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, BAKTAAL, DEVRİM GÖKMEN.(2008), ÇÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi Adana BAYRAKTAR B.(2008), Voleybolcularda sağ ve sol bacak sıçrama derecesi farklılıklarına göre periyotlanmış pliometrik antrenmanın çift bacak sıçrama performansına etkisi [The effect of plyometric training planned via left and right leg jumping skill differences on double-leg jumping performance of volleyball players] Ankara Üniversitesi Sağlık bilimleri enstitüsü Yüksek Lisans Tezi BEREKET, S. (1994), Pliometrik antrenman programının yarışmacı bayan voleybolcuların dikey sıçrama ve 20m koşu zamanlarına etkisi. Orta Doğu Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi BEREKET S, TUNCEL F. ( 1994), Pliometrik antrenman programının yarısmacı bayan voleybolcuların dikey sıçrama ve 20 m kosu zamanlarına etkisi. III. Ulusal Spor Bilimleri Kongresi, Ankara BLİMKİE CJR. (1992), Resistance Training During Prand Early Puberty: Efficacy, Trainability, Mechanisms, and Persistance. Can J Sport Sci BOMPA T.O. (2007), Antrenman Kuramı ve Yöntemi ”Dönemleme” Spor Yayınevi ve Kitapevi Ankara

BOMPA, T.O. (2001), Sporda Çabuk Kuvvet Antrenmanı. Bağırgan Yayımevi.

BOMPA T.O. (1998), Antrenman Kuramı ve Yöntemi Ankara

BRİTTENHAM.G.(1992), Plyometrik exercise: a world of caution joperd january

BROWN M.E.,MA YHEW,Y.H BOLEACH,L.W. (1986), Effect of Plyometric Training of Vertical jump Performance in Hıgh Schooll Basketball Players”.The journal of Sports Medicine and Phsyical Fitness BRUCE-LOW S, SMITH D. (2007), Explosive Exercises In Sporrt Training: Acritical Rewiew. JEP online

CHU.(1992), Jumping into plyometrics champaing il leisure pres London

41

CİCİOĞLU, İ, GÖKDEMİR, K, EROL, E. (1996), Pliometrik antrenman 14-15 yaş grubu basketbolcuların dikey sıçrama performansı ile bazı fiziksel ve fizyolojik parametreler üzerine etkisi. Spor Bilimleri Dergisi COSTELLO F. ( 1981), Drills and weight training flexibility and plyometric for sprinters and hurdler, Track and Field Quarterly Review. ÇAVDAR K.(2006), Pliometrik antrenman yapan öğrencilerin sıçrama performanslarının incelenmesi [A study on jumping performances of the students performing plyometric exercises] Marmara üni.salık bili.ens.y.lisans tezi.İstanbul DOLU, E. (1994), ‘’ Yüksek Antrenmanın Sıçrama Evresi ve Pliometrikler’’. Atletizm Bilim ve Teknoloji Dergisi

DÜNDAR, U. (1995), Antrenman Teorisi ,2.Baskı Bagırgan Yayınevi, Ankara.

DÜNDAR U.( 1996), Antrenman Bilgisi Ankara

ERGUN N,BALTACI G, YILMAZ D.( 1994), ‘ Elit bir voleybol takımının fiziksel yapı, uygunluk ve performansdüzeyinin analizi’ , Voleybol bilim ve teknoloji dergisi, Ankara,

FORAN BİLL.(2001), Hıgh Performance Sports Condıtıonıng. Human Kinetics

GÜNAY, M., SEVİM Y., SAVAŞ, S., EROL, E. (1994) Pliometrik çalışmaların sporcularda vücut yapısı ve sıçrama özelliklerine etkisi. H.Ü. Spor Bilimleri Dergisi GÜR ERCAN.(2001), Özel Düzenlenmiş Plyometrik Antrenmanların Genç Futbolcuların Anaerobik Güçlerine Etkisi F. Ü. Sağ. BiL Ens. Yüksek Lisans Tezi ELAZIĞ

KALE R. (1993), Sporda Dayanıklılık, Sağlık Antrenman ve Biyofizyolojik Temeller. istanbul, Alai Ofset Ltd

KARADENİZ, Ç. (1998), Yarışmacı erkek voleybolcularda polimetrik çalışma programının dikey sıçrama ve belirlenmiş model çalışma süresine etkisinin araştırılması. Karadeniz Teknik Üniversitesi. Yüksek Lisans Bitirme Tezi.

KILINÇ, F (2008), An Intensive Combined Training Program Modulates Physical, Physiological, Biom)otoric And Technical Parameters in Basketball Player Women, The Journal of Strength and Conditioning Research, November, Volume 22, Issue 6.

KOÇAK S. ( 1991), The Effect of Plyometric Training Program on Anaerobic Power of 17-18 Years Old Trained and Untrained Male Students. ODTÜ Yüksek Lisans Tezi. Ankara KOTZAMANİDİS, C. (2006), Effects of plyometric training on running performance and vertical jumping in prepubertal boys. Journal of Strength and Conditioning Research

LETZELLER H. (1986) Kraft Training

MAAN R ( 1986) Plyometrics, Northern Arizona University

MAARTEN FB. (1990) Durpo jumping as a training methot for jumping abiliyt. Sports Medicine

42

MARKOVİC, GORAN. (2007)b. Does plyometric training improve vertical jump height? A metaanalytical review. British Journal of Sports Medicine MESSNER B., GUYER S., HOLDER J., SKELTON M.( 1999), Effect of Plyometric Training on Strength, Vertical Jump, Flexibility and Range of Motıon ın Volleyball Players.:Medicine and Science In Sportsand Exercise MURATLI S.\ŞAHİN G.\KALYONCU O.( 2005) Antrenman ve Müsabaka – Yaylım Yayıncılık İstanbul

MYER, G.D, K.R. FORD, J.L. BRENT, T.E. (2006), HEWENT. The effects of plyometric vs. dynamic stabilization and balance training on power, balance and landing force in female athletes. Jorunal of Strength and Conditioning

Research

O.DİALLO, E. DORE, P. DUCHE, E. VAN PRAAGH.( 2001), Effects of Plyometric Training Followed by a reduced training programme on physical performance in prepubescent soccer players: Journal Sports Medicine Physical Fitness ONAY M. ( 1993) Artırmalı Direnç Antrenman Metodu ile Maksimal Kuvvet Antrenman Metodunun Kuvvet Gelişimine Etkileri ve Metotları Arasındaki Farklılıklar. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi

ÖZBEK,SALİH. 15 -17 Yas Grubu Erkek Basketbolcularda Hazırlık Dönemi ve Üst Ekstremite Kuvvet Antrenmanlarının Bazı Parametrelere ve Sut isabetine Etkisi. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi

PAUL E. LUEBBERS, JEFFREY A. POTTEIGER, MATHEW W. HULVER, JOHN P.THYFAULT, MICHAEL J. CARPER AND ROBERT H. LOCKWOOD.(2003), Effects of Plyometric Training and Recovery on Vertical Jump Performance and Anaerobic Power.Journal of Strength and Conditioning Research

PAUL, E., JEFFREY, A., MATHEW, W., JOHN, P., MICHAEL, J. & ROBERT, H. (2003), Effects of plyometric training and recovery on vertical jump performance and anaerobic power, Journal of Strength and Conditioning Research

RADCLIFFE J. ( 1988), Producing power through plyometrics, Sport Science RIMMER, E, SLIEVERT, G.(2000), Effect of a plyometrics intervention program on sprint performance, Journal of Strength and Conditioning Research

SAGIROGLU İ.(2008), Genç basketbolcularda pliyometrik antrenmanların anaerobik performans ve dikey sıçrama yüksekliğine etkisi [Effect of plyometric training on vertical jump hight and anaerobic performance in young basketball players] DEÜ İzmir

SAVUCU Y.(2001), Özel düzenlenmiş plyometrik antrenmanların genç basketbolcuların anaerobik güç performansına etkisi [Effects of regular specific plyometric training on anaerobic power of young basketball players], F. Ü. Sağ. Bil. Ens. Yüksek Lisans Tezi, Elazığ

SEVİM, Y. (2003), Basketbolda Kondisyon Antrenmanı, 1. baskı, Nobel Yayınevi, Ankara.

43

SEVİM Y.( 2002), Antrenman Bilgisi - Nobel Yayın Ankara

SEVİM, Y. (1995), Antrenman Bilgisi, Gazi Büro Kitabevi, Ankara.

SPURRS R. W, MURPHY A.J, WATSFORD M.L.( 2003), The Effect of Plyometric Training on Distance Runnıng Performance: European Journal of Applied Physiology

STOJANOVİC T, KOSTİC R.( 2002), Effect of Plyometric Training Model on the Development of Vertical jump Voleyball Players.Facta Universtatıs Series:Physical Education and Sport

ŞİMŞEK, B.(2002), Bayan voleybol oyuncularının sıçramada etkili alt ekstremite parametrelerinin değerlendirilmesi ve karşılaştırılması. Ankara üniversitesi. Yüksek lisans bitirme tezi. TINAZCI, C. (1996), Çoklu Sıçrama Testinin Güvenirliliği ve Geçerliliği. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi

THOMAS R. BAECHLE, END, CSCS.(1994), Essentials of Strength Training and Conditioning

TOPUZ F 2008 Özel Pliometrik Çalışmaların Genç Voleybolcuların Bacak Güç Gelişimine Etkisi Kırıkkale üniversitesi yüksek lisans tezi

TOUMI H., BEST, T. M., MARTIN, A., POUMARAT G., (2004). Muscle plasticity after weight and combined (weight + jump) training. Medicine and Science in Sport Exercise

TRİCOLİ V., LAMAS L., CARNEVALE R., UGRİNOWİTSCH.(2005), Short-term effects on lower-body functional power development: weightlifting vs vertical jump training programmes. Journal Strength and Conditioning Research TURNER A.M., OWINGS M., SCHWANE J. A.(2003) Dmprovement in Runnıng Economy After 6 Weeks of Plyometric Training: Journal of Strength and Conditioning Research VURAT M ( 2000) Voleybol Teknik, Bağırgan Yayınevi, Ankara

WULF, G.(2007), Attention and motor learning, Human Kinetics, Champaign, IL

YESSİS M, HATTIELD F ( 1986) Plyometric training, achieving explosive power in sports, fitness system, Scholastic Coach YÜKTAŞIR, B., ŞİMŞEK, Ö., ÇOKNAZ, H., MİRZEOĞLU, D., MİRZEOĞLU., N.(2000), A-2 liginde oynayan bir bayan voleybol takımının sezon öncesi hazırlık dönemi antrenmanlarının, voleybol oyuncularının fiziksel ve fizyolojik özelliklerine etkisi. Voleybol ve Teknoloji Dergisi ZİYAGİL, M., TAMER, K., ZORBA, E.(1993), Beden Egitimi ve Sporda Temel Motorik özelliklerin ve Esnekligin Gelistirilmeli, Ankara.

www.vedatsenturk.com/voleybol/voleyboun kısa tarihi Erişim tarihi:25.05.2011

www.tvf.org.tr Erişim tarihi 25.05.2011

www.myfitnessdepot.com Erişim tarihi 25.05.2011

44

www.speedpowerstability.com Erişim tarihi 25.05.2011

www.biggerfasterstronger.Mobil Erişim tarihi 25.05.2011

www.brianmac.co.uk Erişim tarihi 25.05.2011

www.coachrobbrogers.com Erişim tarihi 25.05.2011

45

ÖZGEÇMİŞ

16.08.1978 yılında Aydın’da doğdu. İstanbul’da ikametgâh etmekte.

İlköğretimini Dr. Reşit Galip İlkokulu’nda; Ortaöğretimini Hürmüz Ayaydın Orta

Okulu’nda; Lise öğrenimini İncirliova Lisesi’nde tamamladı. Lisans öğrenimini

Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Okulu Antrenörlük Bölümü’nde

bitirdi.2008 yılında Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Bilimleri Anabilim Dalı’nda

yüksek lisansa başladı. Halen öğrenime devam etmektedir. Voleybol Erkekler 1. Ligi

Galatasaray Spor Kulübünde yardımcı antrenör olarak görev yapmaktadır.

Documents

VOLEYBOLCULARDA YOĞUN PLİOMETRİK ANTRENMANLARIN B …tez.sdu.edu.tr/Tezler/TT00677.pdf · 2020. 8. 20. · Pliometrik hareketler, kuvvetin kullanıldığı sporlarda geniş bir