1 

YÖNETİŞİM VE YÖNETİMSELLİK:  Kentsel Mekân ve Ortam  

 

 

 

 

Ebru Tekin Bilbil 

2 

Bu kitabın yayın hakkı SİYASAL KİTABEVİ’ne aittir. Yayınevinin ve yayınlayıcısının yazılı izni alınmaksızın kısmen veya tamamen alıntı yapılamaz, hiçbir şekilde kopyalanamaz, 

çoğaltılamaz ve yayınlanamaz.                   YÖNETİŞİM VE YÖNETİMSELLİK:  Kentsel Mekân ve Ortam  Ebru Tekin Bilbil 

Kapak Tasarımı ve Sayfa Düzeni: Gamze Uçak Kapak Görseli: Veli Can, İstanbul Planı, Hünername, Cilt I. ©Siyasal Kitabevi, Tüm Hakları Saklıdır. Temmuz 2019, Ankara  ISBN No: 978‐605‐7877‐19‐2 Siyasal Kitabevi‐Ünal Sevindik  Yayıncı Sertifika No: 14016  Şehit Adem Yavuz Sok. Hitit Apt. 14/1 Kızılay‐Ankara  Tel: 0(312) 419 97 81 pbx  Faks: 0(312) 419 16 11  e‐posta: info@siyasalkitap.com  http://www.siyasalkitap.com  Baskı:  Tarcan Matbaacılık Yayın. San.  Sertifika No: 25744  İvedik köy mah. İvedik cad. No: 417/ A Yenimahalle/ANKARA Tel: (0312) 384 34 35  Siyasal Kitabevi  Şehit Adem Yavuz Sok. Hitit Apt. 14/1 Kızılay‐Ankara  Tel: 0 (312) 419 97 81 pbx  Faks: 0 (312) 419 16 11  e‐posta: info@siyasalkitap.com  http://www.siyasalkitap.com

3 

YÖNETİŞİM VE  YÖNETİMSELLİK:  

Kentsel Mekân ve Ortam  

5 

  

İÇİNDEKİLER 

 SUNUŞ ............................................................................................... 9   BÖLÜM I YÖNETİŞİM SÖYLEMİ: MUĞLAK VE ÇETREFİLLİ ALANLAR VE  SORUNSALLAR 1. YÖNETİŞİM SÖYLEMİNİN OLUŞTURUCU UNSURLARI VE      AŞAMALARI .................................................................................. 21 

a. Neoliberal Model .................................................................... 22 b. Yönetişim Söyleminin Aşamaları ............................................. 24 c. Yönetişim Söylemi: değişim, dönüşüm ve geçişler .................. 26 d. Yönetim ve Koordinasyon Sorunsalı ........................................ 29 

 2. YÖNETİŞİM SÖYLEMİNİN KULLANIM ALANLARI VE ANALİZ      BOYUTLARI ................................................................................... 31 

a. Yönetişim Söyleminin Kullanım  Alanlarının Çeşitliliği ............. 31 b. Farklı Bağlamlar ve Analitik Çerçeveler ................................... 38 

 3. YÖNETİŞİM SÖYLEMİNDE SOSYAL  AĞLAR VE AĞLARIN      YÖNETİMİ SORUNSALI ................................................................. 47 

a. Yönetişim Söyleminin İnşasında Ağlar ve  Ağları Oluşturan     Dinamikler ................................................................................ 47 b. Politika Ağlarından Ağ Yönetişimi/ Yönetişim Ağlarına ........... 51 c. Ağ Dinamikleri ve Yönetimi ..................................................... 53 

 4. YÖNETİŞİM SÖYLEMİNİN İNŞASINDA “DEVLETİN ROLÜ”       SORUNSALI .................................................................................. 61 

a. Devletin Rolü Üzerine Neoliberal Anlatı .................................. 62 b. Devletin Rolünün Sorunsallaştırılması .................................... 66 

6 

BÖLÜM II KENTSEL MEKÂN VE YÖNETİŞİM SÖYLEMİ 1. DEĞİŞİM, DÖNÜŞÜM VE  GEÇİŞLER ............................................. 75 

a. Yerel Yönetimden Yerel Yönetişim Söylemine? ...................... 77 b. “Neoliberalizmi Merkezsizleştirme”:  Tözcü ikilemlerin       ötesine geçmek ....................................................................... 85 

 2. YÖNETİŞİM EKSENİNDE  TEORİK YAKLAŞIMLAR .......................... 89 

a. Rasyonel Tercih Teorisi ............................................................ 91 b. Marksist Yaklaşım .................................................................... 92 c. Kurumsalcı Yaklaşım ................................................................ 94 d. Demokratik Teori .................................................................... 95 e. Sosyal Yapılandırmacı Yaklaşım ............................................... 98 f. Post‐Yapısalcı Yaklaşım ve Yönetimsellik ................................. 99 

  BÖLÜM III KENTSEL MEKÂNI YENİDEN  DÜŞÜNMEK:  BİR ARAŞTIRMA MODELİ TARTIŞMASI 1. YÖNETİMSELLİK VE BİYO‐İKTİDAR ............................................. 105 

a. Yönetimselliği Anlamak ......................................................... 105 b. Yönetim ve Yönetimin Sorunsallaştırılması ........................... 108 c. Disiplinden Sapma ................................................................. 109 d. Yönetim ve Rasyonalite ......................................................... 111 e. Soybilimsel Analiz ile Yönetimsel  Rasyonalitenin İnşası ....... 112 f. Neoliberalizm ve Özgürlükler ................................................. 117 g. Devlet .................................................................................... 118 h. İktidar ve Biyoiktidar ............................................................. 120 i. Yönetimsellik Yaklaşımına Yönelik Eleştiriler ......................... 123 

 2. YÖNETİŞİMİ MERKEZSİZLEŞTİRME ............................................. 127 

a. Yorumlayıcı ve Sosyal Yapılandırıcı Yaklaşımlar .................... 128 b. Merkezsizleştirme Yaklaşımında Yöntem .............................. 131 c. Failliği Mobilize Etmek ........................................................... 132 d. Yerel Akıl ve Yerel Bilgi .......................................................... 133 e. Soybilimsel Yaklaşım ile Yönetişimi Merkezsizleştirme ......... 134 f. Yönetimsellik, Merkezsizleştirme ve Ötesi............................. 135 

 

7 

3. YÖNETİŞİM VE YÖNETİMSELLİK ................................................. 137  4. KENTSEL MEKÂNI YENİDEN DÜŞÜNMEK: BİR ARAŞTIRMA MODELİNE ALTLIK .......................................................................... 141 

a. Ortam (Milieu) Kavramı ......................................................... 144 b. Ortam (Milieu) Kavramı Üzerinden  Bir Araştırma Modeli      Önerisi ................................................................................... 148 

i.  Söylemler, Uygulamalar, Anlatılar ve Pratikler  Arasındaki      Boşlukların Dinamiği ......................................................... 149 ii. Dolaşım ............................................................................. 152 iii. Sosyo‐Teknik Etkileşimler ................................................. 156 iv. Bağlantılar ........................................................................ 160 

 KAYNAKÇA ..................................................................................... 165 

9 

  

SUNUŞ 

1999 yılında yayınlanan Modernite Aşılırken Siyaset adlı kitabı-nın sunuş kısmına, İlhan Tekeli, 1960’lı yılların ulus-devlet, Marksizm, bağımlılık ve kalkınma odaklı literatüründen, 1990’lı yıllarda bilim ve toplumu anlamada yeni yaklaşımların çıkmasının sorgulandığı döneme tanıklık ettiğini anlatır. Teke-li’ye göre, bir toplum bilimci olmak “olup biteni” anlatmanın bir adım ötesinde dönüşümü “kavramsallaştırma macerasına katılmaktır” (Tekeli, s. 8). Elinizde tuttuğunuz bu kitabın ama-cı hem toplumda olan değişim, dönüşüm ve geçişlerin oluştu-rucu dinamiklerini anlamak hem de bu dinamikleri farklı kav-ramsal çerçevelerden inceleme imkânlarını teşhis etmektir. Bu amacın iki alt kırılımı söz konusudur.

Birincisi, bu kitap, 1990’larda yükselen yönetişim kavra-mının tanımını, oluşturucu unsurlarını ve ikilemlerini kentsel mekânda zaman ve mekân sınırlarının aşarak inceler. Böylesi-ne bir incelemede iki temel unsur vurgulanabilir: (1) Yönetim ve yönetişim eksenindeki araştırmaların yapısal ve söylemsel alanın ötesine ne ölçüde geçebildiğini teşhis etmek; (2) Yöne-tim ve yönetişim ekseninde kalmanın kısıtlarını vurgulamak. Bu kısıtlar, yönetişim söyleminin, devletin rolünün ve koordi-nasyon sorunsalının ötesine geçememesi, sosyal ağların yapı-sal ve kurumsal biçimleri dışındaki alanları göz ardı etmesi olarak çerçevelenebilir. Bu kitap, söz konusu kısıtların yöneti-şim söyleminin bir tür inşa süreci olarak düşünerek aşılabile-ceğinin incelenmesini önerir. İlişkisel sosyoloji ile siyaset bili-mi kavramlarının kent çalışmaları üzerinden yeniden okun-

10 

masını öneren bu kitap, Pierre Bourdieu’nün neoliberal söy-lem çözümlemesini yönetişimin bir neoliberal söyleme dö-nüşme sürecinin incelenmesinde bir dayanak olarak alır. Bu çözümlemeye göre, neoliberal ‘teori’nin kendisini söylem sü-recine dönüştürmesi yine kendisini “gerçek kılma”nın bir aracıdır (Bourdieu, 1998, s. 95).

İkincisi, bu kitap, söz konusu bu kısıtları aşabilmek için, yönetimsellik (governmentality) ve merkezsizleştirme (decente‐red) yaklaşımları üzerinden bir inceleme önerir. Kitapta, kent-sel mekân incelemesinde yönetimsellik ve merkezsizleştirme kavramları üzerinden bir analiz ve bakış açısı eksikliği ve boş-luğuna işaret edilir. Bu eser, kentsel mekân çalışmalarının, karmaşık ve çok katmanlı doğasının incelemesinin iki noktada özgün bir çözümleme sunar. Birincisi, yapısal analizin ötesin-de mikro alanlara odaklanılması gereği ortaya çıkarır. İkincisi, farklı ampirik olguları ve bilim alanlarının kesişim noktalarına odaklanır, örneğin, yönetimsellik ile kentsel mekân çalışmala-rını örtüştürürken, dolaşım, etkileşimler ve bağlantılar gibi bağlamsal ilişkilerden faydalanır.

Thomas Lemke, Türkiye’deki akademik ve politik tartış-malarda yönetimsellik kavramı ile bu kavramın kuramsal ve analitik yaklaşımlarının yeterince ele alınmadığını dile getirir (Lemke, 2015, s. 10). Bu açıdan, kitabın bu boşluğa ışık tutacak bir katkısı olabilir. Ayrıca, yönetimsellik açısından bir incele-me hem mevcut yapısalcı ve post-yapısalcı kavramları deşer-ken hem de kentsel mekânı oluşturan unsurları ve bunlar ara-sındaki ilişkiyi yeniden düşünmeye fırsat verir. Bu açıdan, kavramlar ve kuramsal çerçeveler bir yandan yeniden tasarla-nıp birbirinin içine geçerken bir yandan da birbiri ile çakışır ve farklı analiz alanları ortaya çıkarır.

Oysa yönetişimciliğin bileşeni olarak etkin devlet öne sü-rülür (Kilim, 2014). Yerel yönetişim söylemi içerisinde sorun-sallaştırılan ise yerel yönetime ne ölçüde özerklik payı verile-ceğinin ötesine geçmez. Türkiye örneğinde, yönetişim örnek-leri öncü  devlet ifadesiyle tanımlanır ve özellikle 1980’lerin

11 

başında yönetişim altında yeni platformların oluştuğu görülür (Göymen, 2010). Oysa bu kitap, zeminde ortaya çıkan ve şekil-lenen iktidar ilişkilerini başlangıç noktası olarak ele alınır. Bu açıdan yönetişimin yönetimselliğini sorunsallaştırır. Fakat bunu merkezi otorite ya da devlet üzerinden yapmaz. Fouca-ult mikro güçlerin analizini önemli bir metodolojik yaklaşım olarak sunar (Foucault, STP, 1978). Devletin, birleşik ve yekpa-re tüm-güçlü bir yönetici olarak incelenmesinin ötesindeki analitik alanların öne çıkarılması önerilir (Bevir, 2011b, s. 1).

Yönetimsellik yaklaşımı siyasi akıl ile yönetimsel rasyo-naliteyi ayrıştırır; bu şekilde, birbiriyle rekabet eden güçlerin ötesinde bu güçlerin çeşitli yönetimsel eylemler doğrultusun-da nasıl oluşturulduğunun incelenmesine olanak sağlar (Hin-dess, 1997, s. 261). Rose ve Miller (1991, s. 1), bu ayrışmayı yönetimin düzenleyici mekanizmaları ile “mesafeli hareket” (action at distance) (Foucault, STP1, s. 36) olarak ifade ettikleri dolaylı mekanizmalar arasında ortaya koyar. Buna bağlı ola-rak da, yönetimsellik kavramı, yönetim kavramını ve yönetme pratiklerini sorunsallaştırarak inşa edilmiş yönetimsel tasarı, program ve yöntemlerin kritik ve analitik incelemesini sunar (Sorensen ve Torfing, 2005, s. 187). Bu incelemenin odak nok-tası ise, iktidar teknolojileridir ki bununla ifade edilmek iste-nenler şu şekilde örneklenebilir (Miller ve Rose, 1990, s. 8; Rose ve Miller, 2010, s. 281): stratejiler, taktikler ve prosedürler yasal, mimari, profesyonel, idari, finansal, yargı vb. gibi farklı güçlerin karmaşık bileşimi; simgelem, hesaplama, inceleme, değerlendirme vb. gibi teknikler; karar ve eylemleri düzenle-yici aygıtlar ve araçlar (ör: anketler, çizelgeler, kayıtlar, bina formları).

Bu kitap ile yönetimselleştirme ve merkezsizleştirme yak-laşımları temel alınarak söylem bazında karanlıkta kalan te-rimler ve sorun alanlarının ortaya çıkarılması hedeflenir. Bu                                                             1 Foucault, M. STP. (1977-78). Security, Territory, Population. Lectures  at  the 

Collège  de  France,  1977‐78, Derleyen: Michel Senellart. Genel Editörler: François Ewald ve Alessandro Fontana.

12 

açıdan, Foucault’nun iktidar, işlev ve nesne unsurları üzerin-den bir analitik çerçeve önerilir (Foucault, STP, s. 164). Birinci-si, iktidar ilişkilerini kurumların ötesine taşımak böylece ze-mindeki (on  the  ground) mikro iktidar ilişkilerini irdelemek; ikincisi, işlevden ayrıştırarak stratejik analiz ile iktidar ilişkile-rinin oluşturucu unsurları ve dinamiklerini ayrıştırmak; üçün-cüsü, söylemlerin, bilme alanları ve sahalarının ve nesneleri-nin oluşumuna ve bunların dolaşımdaki operasyonelleştirilme biçimlerine ilişkin bir bakış açısı sağlamaktır. Böylece, bu tür bir analitik çerçeve ve yaklaşım politik analiz ve eleştiriler için yeni yönelimler ve araştırma sahaları açarak mevcut toplum-sal ve politik dönüşümlere dair daha iyi bir kavrayış sunulabi-lir (Lemke, 2016; Dean, 2010).

Yönetimsellik ve merkezsizleştirme kavramları kentsel mekânı yeniden düşünmeye imkân verirken, kent çalışmaları ile ilgili farklı kavramsal geçişler içerisindeki muğlak alanlara da ışık tutabilir. Örneğin, kentsel siyaset, bölge yönetimi, kentsel yönetim, kentsel yönetişim, yerel yönetim, yerel yöne-tişim, yerel siyaset, vb. Bu noktada, tek bir kavrama indirege-nemeyecek disiplinlerarası bir alan olması bir gerekçe olarak gösterilebilir. Yine, bu muğlak alanların farklı teorik çerçeve ve ampirik olgulara dayanması da ayrı bir sebep olabilir. Fa-kat bu kitap, Foucault’nun ortam (mileu) kavramı ile bu muğ-laklığı bir nebze de olsa aşmayı hedefler.

Bu girizgâh ışığında, bu kitabın aşağıdaki hedefleri ger-çekleştirebilirse başarılı olabileceği düşünülebilir:

- Toplumdaki değişim, dönüşüm ve geçişleri daha ana-litik bir incelemesi için zeminde (on the ground) ortaya çıkan etkileşimlere yönetimsellik ve merkezsizleştirme yaklaşımı çerçevesinde farklı bakış açıları sunabilmek,

- Yönetişim kavramını farklı yönleri ile detaylı tek elden inceleyebilmek,

- Bununla da yetinmeyip eleştirel ve kritik bir analiz ile yönetişim söylemini yönetimsellik analizi ile irdelemek.

13 

Bu kitap, ampirik bulgulardan yola çıkarak kavramsal çerçevelerin ötesinde yeni kuramsal çerçeveler arasındaki temas noktaları ve yeni müdahale alanlarının analizini canlı tutma çabası içindedir. Söz konusu ampirik bulgular, yazarın, 2010 yılından 2019 yılına kadar elde ettiği saha çalışması veri-lerine ve farklı yerlerde yayınlanmış akademik makalelerine dayanır. Bunları kısaca gruplamak gerekirse:

- Dijital platformların kentsel mekân içerisinde harekete geçmesi ile yeni nesnelerin, tekniklerin, süreçlerin ve prosedürlerin, yeni hareket ve müdahale alanlarının, siyaset arenasının, mikro-iktidar ilişkilerinin ve çatış-maların yeni biçimlerinin, yasal boşlukların ve müca-delelerin ortaya çıkması ve kentsel mekânda zaman, mekân ve merkezi otoriteden bağımsız bir şekilde do-laşıma girmesi, örneğin, Uber, Booking.com, Netflix vb. (Tekin Bilbil, 2019b; 2018a; 2018d; 2018c);

- Değişim ve dönüşüm süreçlerinde kentsel dolaşıma giren unsurların (ürünler, destinasyonlar, yeni özne-ler, rakipler, stratejiler, anlatılar, metaforlar, çıkarlar) sosyo-teknik etkileşimler içerisinde yeni yerel konfi-gürasyonlar oluşturmaları ile bunların mevcut süreç-leri zeminde dönüştürmesi, örneğin, fındık nesnesinin dolaşımında diğer unsurları da harekete geçirerek (üreticiler, kurumlar, süreçler, fiyat oluşumu üzerin-den arz-talep söylemleri, yasal dönüşümler, kurulları oluşturan iç dinamikler, retorikler) tüm bu unsurların sosyo-teknik etkileşim içerisinde olmaları (Tekin Bil-bil, 2016; 2017c; 2012). Burada, yer ile ilişkilendirilen o yer ile varlık kazanmış fındık ürünü ve yine üreticisi-nin yer ile tanımlı piyasa ve üretim pratikleri neolibe-ralleşme süreci içerisinde “yerötesi ve zamanötesi” bir bilgi alanı yaratırken “mekânsal, inşai ve düşünsel” bir inşa sürecinden bahsedilebilir (Tanyeli, 2016, s. 43). Burada yer, mekân ve pratiklerim ötesinde kentsel or-tam (milieu) kavramı vücut bulur.

14 

- Genel söylemlerin eyleme, uygulamaya ve pratiğe dö-nüşümlerinde operasyonelleştirilme süreçlerinde or-taya çıkan sorumluluk ve hesap verebilirlik açısından boşluklar, örneğin, akıllı kent uygulamalarının ope-rasyonelleştirme süreçlerinde kurumlar arası koordi-nasyon problemi; yine, kentsel mekânda bireylerin, tekniklerin, belgelerin dolaşımını harekete geçiren vi-ze kolaylaştırma/liberalleşme süreci ve söyleminin operasyonelleştirilmesinde bireylerin vize hizmeti sağlayan firmalar ile iletişimlerinde her ne kadar so-rumlu gibi görünen bu firmalar olsa da hem bu firma-lar hem de devletlerin hesap verebilir olmaması (Te-kin Bilbil, 2018f; 2017a; 2017b).

- Yerel yönetimlerin kentsel mekânın biyopolitisizasyon ve ticarileştirilmesi süreçlerinde (Tekin Bilbil, 2018e) iktidar teknolojilerinin farklı biçimlerini zeminde mümkün kılması ve bunların bedeni, kentsel mekândaki dolaşım ve bunların etkileşimlerinin nor-malleştirmesi, örneğin Çeşme Belediyesi’nin Alaça-tı’daki gece  hayatından kaynaklanan gürültü unsuru konusundan politika eylemsizliği ve bunun zeminde farklı direniş mekanizmaları ortaya çıkarması.

Her ne kadar, kitabın ilk bölümlerinde bu ampirik olgu-lara çok fazla atıf yapılmasa da, bu olgular kitabın üçüncü bölümünde kavramsal çerçeveye oturtulur ve bir araştırma modeli önerisi ile somutlaştırılmaya çalışılır. Kitabın ilk bö-lümlerinde, yeniden tasarlanan, kurgulanan ve yeni düşünce örüntüleri yaratan kavramlar, sorunsallar ve teoriler anlatılır. Böylece, son bölümde öne çıkarılan ve Michel Foucault ve Mark Bevir tarafından ortaya atılan post-yapısalcı yönetimsel-lik, biyo-iktidar ve merkezsizleştirme yaklaşımlarının hangi dinamiklere ve söylemlere yönelik, neye karşı, ne şekilde ve neden ortaya çıkarıldıklarının kavramsal zemini ilk bölümde verilmiş olur.

15 

Bu noktada, kitabın dayandığı ampirik olguların bir araş-tırma modeli önerisine dönüşmesine sebep olan itici etkiler aşağıdaki gibi özetlenebilir:

1. Kentsel mekânda dolaşıma (circulation) giren yeni un-

surlar: Özellikle 2008 finansal krizin ardından ortaya çıkan yeni 

ekonominin araçları, yenilikçi uygulamalar ve bulut bazlı çö-zümler, kentsel mekândaki dolaşım dinamiklerini ve biçimle-rini dönüştürürken bunların nasıl yönetileceği önemli bir so-run haline gelir. Örneğin, dijital platform firmalarının, Over-the-Top hizmetlerin ve dijital platformların (örneğin, what-sapp, instragram, netflix) ve teknolojik altyapının ‘akıllı kent-ler’ söylemi ile kentsel alanda uygulanmaları kentsel mekânda farklı dolaşım unsurlarının varlığını ve yeni bir ekosistem anlayışını ortaya çıkarır. Fakat bunlar kentsel mekândaki di-ğer unsurlarla düşünüldüğünde, kentsel mekânın fiziki bir alanın ötesinde bir siyaset alanı haline geldiği görülür. Kentsel mekânın bir tür siyaset alanı olarak düşünülmesi yeni bir un-sur değildir. Oysa yeni olan dolaşıma katılan unsurların Fou-cault’nun milieu kavramında ifade ettiği gibi “bir bedenin di-ğerine olan mesafesindeki hareketlerini hesaba katmak için gereken şey[in]” (Foucault, STP, s. 36) ötesinde şeyler/unsurlar ve nesneler arasında olan mesafedir. Diğer bir deyişle, biyo-iktidar alanında sadece bedenler arasında değil beden ile diğer unsurlar arasındaki dolaşımdır. Bedenler ve aynı zamanda nesneler, teknikler, prosedürler, stratejiler, analizler ve süreç-ler ve taktikler arasındaki dolaşımdır.

Örneğin, Uber’in Türkiye’ye girmesi ile kentsel mekânda Uber kullanan araçların dolaşıma çıkması, kullanıcıların plat-form üzerinden mobil cihazlarla yurtdışındaki platform sunu-cusuna bağlanarak sürücülerle iletişime geçmesi ve bu süreç-lerde resmi kurumların ötesinde “yönetimselleştirmeyen” (de‐governmentalized) bir alan ortaya çıkması yeni bir olgudur (So-rensen ve Torfing, 2005, s. 195). Burada kentsel mekân, yine milieu kavramına atıfla, fiziksel sınırların ötesinde dolaşımda-

16 

ki unsurlar arasındaki hareketlerin hesaplanması ile ilgilidir. Bu noktada, dolaşıma kimin, ne zaman, ne koşulda katılacağı bir yönetim sorunsalı olsa da bu kitapta sorunsallaştırılan bu dolaşım halindeki unsurların birbirleri ile kentsel mekândaki sosyo-teknik etkileşimleri ve bu etkileşimin yönetimselleşti-rilmesidir.

2. Zeminde (on the ground) ortaya çıkan sosyo-teknik et-

kileşimlerin kentsel mekân üzerinden anlaşılması: Dolaşımdaki unsurların kentsel mekânda farklı etkileşim

biçimleri söz konusudur. Bu etkileşimler, salt resmi kurumlar arasında değil, hem bireyler hem de nesneler, teknikler, pro-sedürler, stratejiler, analizler, süreçler ve taktiklerdir. Bu etki-leşimlerin oluşturucu unsurlarının analizi hem toplumu an-lamada hem de politik analizde yeni açılımlar sağlayabilir. Örneğin, politikaların oluşturulma aşamasında kentsel mekânı paylaşan unsurların sosyo-teknik etkileşim dinamikleri ve bunların oluşumu ve ortaya çıkardıkları sonuçların teşhisi değişim, dönüşüm ve geçişleri anlama açısından önem arz eder. Örneğin, zeminde piyasa ilişkileri (ör: biyogüvenlik ile ilişkili genetiği dönüştürülmüş organizmaların pazara girişi, ürün piyasaları), fiyat belirleme dinamikleri, kurullar ve yasal düzenlemeler ile bu dinamikler arasındaki hareketlerin belir-siz ve rastlantısal etkileşimleri kentsel mekânın farklı bir şe-kilde kavramsallaştırılmasına yol açar.

3. Dolaşıma giren unsurların ve etkileşimlerin yeni bağ-

lantı biçimleri üzerinden yeniden konfigüre edilmesi: Dolaşımdaki unsurlar arasındaki sosyo-teknik etkileşim-

lerin platformlar ağı ile bağlantı kurması üzerinden bir analiz, kentsel mekânda, bireyler, nesneler, araçlar, gruplar ve kent yöneticileri arasında farklı bağlantıları ortaya çıkarır. Bu bağ-lantılar, ortamın edimsel (performative) ve mümkün kılan (enabling) özelliğini inşa eder. Bu inşa sürecindeki yeniden konfigürasyonun getirdiği zorluklar, boşluklar ve kısıtlamala-rın anlaşılması sosyo-teknik süreçlerin operasyonelleştirici

17 

bileşenlerini ve dinamiklerini incelemeyi gerektirir. Örneğin, yasal dava süreçlerinin incelenmesi, kentsel mekânın oluştu-rucu unsurlarının analizini, belirsizlikleri, durumsallıkları, müzakere ve çatışmaları ile tansiyon dinamiklerini ortaya çıkarır (Tekin Bilbil, 2018a). Böylesine bir teşhis nesneleri, prosedürleri, teknikleri, ulusal ve uluslararası temsilcileri, devlet kurumlarını, çıkar gruplarını, dernekleri ve firmaları da içeren hukuki davaların incelenmesi, hem politika ağlarını hem de yönetimsel ağları içerir. Bu sebeple, daha geniş bir ağ tanımı gerekir ki bu geniş bağlantılar bütünü platformları oluşturur. Bu yeni bağlantı alanları üzerinden hem farklı ikti-dar ilişkileri hem de farklı direniş mekanizmaları gün yüzüne çıkar. Söz konusu platformlarda içerik ve verinin (fiyat, ürün, teknik, pazarlıklar) üretimi ile bu platformların sürekliliğinin sağlanması ve bakımı (maintenance) yeni bir iktidar ilişkileri alanı yaratır. Bu sebeple, bu platformlar, kentsel mekânları ekonomize ederken sürekli ve bitimsiz bir çaba ile bu ekono-mizasyonu mümkün kılar (Çalışkan ve Callon, 2009, 2010).

Her bilimsel çalışmanın sonraki çalışmalara ilham olacak

eksikleri olduğu düşünüldüğünde, bu kitaba yöneltilecek bir eleştiri, tartışılan tüm bu konuların tek bir kalıba indirgene-memesi olabilir. Zira, kitabın tek bir kalıba indirgenme kaygı-sının olmaması, kentsel mekânda farklı toplumsal olguların biçimlerinin oluşturucu unsurları ve dinamiklerinin değerlen-dirilmesi ile daha analitik sonuçlar ortaya çıkmasına imkan verir. Bu anlamda, kentsel mekânın, salt gündelik hayat, salt kamu tüzel kişiliği olarak belediyeler, salt kurumlar, ya da salt kentsel planlama alanları ile sınırlanmayan analitik boyutu ortaya çıkarabilir. Mesela, piyasa ilişkilerinin geliştiği bir kent-sel mekân tezahürü ile alanın ticarileştirilmesinin analizi farklı uygulama alanlarının incelenmesini gerektirebilir. Yine, plat-form teknolojilerinin kentsel mekândaki dolaşımı nasıl farklı formlarda şekillendirdiğinin analizi ile bu teknolojilerin kent-sel mekân içerisinde iktidar ilişkilerini söylemsel olarak nasıl çoğalttığının ve bunun mekânı kontrol etmenin bir aracı hali-

18 

ne gelirken (Fisher, 2006, s. 25) nasıl farklı siyaset, müdahale ve direniş alanları yarattığının analizi farklı uygulama alanla-rıdır. Fakat kavramsal çerçevede, yönetimsellik, biyo-iktidar ve merkezsizleştirme yaklaşımları ile bu uygulama alanları, kentsel mekânda dolaşım, sosyo-teknik etkileşimler ve bağlan-tılar üzerinden bir analiz ile ortak payda olarak milieu kavramı üzerinden incelenebilir.

Kitaba yönlendirilebilecek bir diğer eleştiri, post-yapısalcı tartışmayı Foucault ile başlatıp son dönem merkezsizleştirme tartışmasına bağlamasıdır. Bunun indirgemeci bir yaklaşım olduğu düşünülebilir. Bu açıdan kitap pragmatik bir tutum sergiler. Post-yapısalcı tartışmalar ile ilgili çok değerli ve kap-samlı yayınlar mevcuttur. Bu kitap ise, yönetişim söyleminden yönetimselliğe yönelik bir analiz farkını ortaya koymak üzere kapsamını sınırlı tutar. Post-yapısalcı yaklaşıma bağlı olarak kitabın rasyonalite kavramının Habermas çizgisindeki ileti-şimsel rasyonaliteden ve böylelikle bir tür meşruiyet ve kon-sensüs yaratma ideali ve tözcü yaklaşımlardan bağımsız ol-ması da bir eleştiri unsuru olabilir. Bu açıdan, kitapta geçen rasyonalite, çatışma ekseninde ilişkisel ve yönetimsel rasyona-lite ile gerçekte olup biten siyasetle ilintilidir. Kitaba yönlendi-rebilecek diğer bir eleştiri, ampirik bulguların yazarın gerçek-leştirdiği saha çalışmaları ile sınırlı olmasıdır. Bu açıdan, gele-cek çalışmaların bu boşluğu doldurabileceği düşünülür. Buna istinaden, farklı analitik çerçeveler üzerinden farklı ampirik bulguların farklı zaman ve mekânlarda sonu gelmeyecek, bitimsiz ve sürekli değişecek koşullarının analizinin daha analitik sonuçlar ortaya çıkarmasına imkan verebilir. Bu an-lamda, kitabın okuyucu kitlesi toplumu anlama ve politik analiz kaygısı taşıyan tüm bireyler ve akademisyenlerdir.

Kitabın taslak halini okuyan ve değerli görüşlerini benim-le paylaşan Prof. Dr. İlhan Tekeli, Prof. Dr. Uğur Tanyeli ve Öğretim Üyesi Dr. Candan Türkkan’a teşekkürlerimi bir borç bilirim.

165 

  

KAYNAKÇA 

Ağır, O., Belli, A., & Arslan, Ş. (2017). Kent konseylerinde halk katılımı ve gönüllülük: Adana kent konseyi örneği. Al‐Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1(3), 320-332.

Ahmad, S., Connolly, C., & Demirağ, I. (2018). A study of the operationalization of management controls in United King-dom Private Finance Initiative contracts. Public  Administra‐tion.

Ahunbay, Z., Dinçer, İ., & Şahin, Ç. (2016). Neoliberal Kent Politi-kaları ve Fener-Balat-Ayvansaray: Bir Koruma Mücadelesinin Öyküsü. İş Bankası Kültür Yayınları.

Akçalı, E., & Korkut, U. (2015). Urban transformation in Istanbul and Budapest: Neoliberal governmentality in the EU's semi-periphery and its limits. Political Geography, 46, 76-88.

Akarçay, P. (2014). Yerel Yönetimler. Edirne: Paradigma Akademi. Akçay, M. (2013). Belediyeler ve İyi Yönetişim. Yüksek Lisans Tezi, 

Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Akdemir, D. Ş. (2018a). Türkiye örneğinde yerelde “insani” yöne-

tişim ve toplumsal eşitlik birimleri. Uluslararası Afro‐Avrasya Araştırmaları Dergisi, 3(6), 255-272.

Akdemir, E. (2018b). Avrupa Birliği’nin Dış İlişkileri ve Politikası: Avrupa Birliği’nin Bütünleş(eme)mesi Üzerine Bir İncele-me. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 17(2), 181-218.

Akman, Ç. (2018a). Kent konseylerini yeniden düşünmek: kent konseyleri birliği’ne üye olan kent konseyleri üzerinden bir değerlendirme. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi  İktisadi ve  İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 740-764.

Akman, Ç. (2018b). Mahalle yönetimi ile ilgil yeni bir yasal dü-zenleme gerekli mi? Isparta ili özelinde bir araştırma. Journal of Academic Researches and Studies, 10(19), 516-534.

166 

Akman, Ç. (2018c). Kent Konseylerinde Kadın Eli: Söke Kent Konseyi Kadın Meclisi Üzerinden Bir Değerlendir-me. Yönetim Akademisi, 1(3), 396-410.

Alodali, M. F. B.; Usta, s. ve Güneş, İ. (2010). Türkiye’de Yerel Yönetimlerde EBelediyecilik Uygulamaları ve İl Belediyeleri-nin Karşılaştırmalı Analizi. İçinde Bekir PARLAK. Yerel Yöne‐timler Yerel Siyaset ve Kentsel Politikalar, Dora Yayınları, Bursa.

Altan, Y., & Tülüceoğlu, S. (2016). Türk Kamu Yönetiminde İyi Yönetişim Algısı: Isparta Örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversi‐tesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 302-322.

Altuğ, K. O. Ç. (2018). Michel foucault’nun “biyopolitika” kavra-minin teorik çerçevesi. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmala‐rı Dergisi, 2(2), 193-218.

Ansell, C. (2016). Pragmatism. İçinde Christopher Ansell Jacob Torfing, J. (Ed.). Handbook  on  Theories  of  Governance, UK: Edward Elgar.

Ansell, C. ve Torfing, J. (Ed.) (2016). Handbook on Theories of Gover‐nance, UK: Edward Elgar.

Ansell, C., & Gash, A. (2008). Collaborative governance in theory and practice. Journal  of  public  administration  research  and  the‐ory, 18(4), 543-571.

Apeldoorn, V. B. (2003). Transnational  capitalism  and  the  struggle over European integration. Routledge.

Appadurai, A. (1990). Disjuncture and difference in the global cultural economy. Theory, culture & society, 7(2-3), 295-310.

Argüden, Y. (2008). Sürdürülebilir Yaşam ve Kalite. Önce  Kalite Dergisi, Temmuz, 12-14.

Arıkan, B., & Gökmen, G. P. (2016). Kentsel Mekânın Fiziksel Katmanları, Konut Dokusunun Oluşumu ve Feneryolu Ma-hallesi’nin “Risk” li Dönüşümü. İdealkent, 7(20), 966-998.

ARIP (2002). Report No. PID9405. http.//www–wds.worldbank. org/external/default/WDS

Arnouts, R., van der Zouwen, M., & Arts, B. (2012). Analysing governance modes and shifts—Governance arrangements in Dutch nature policy. Forest policy and economics, 16, 43-50.

167 

Ataay, F. (2015). Neoliberal Reformlar, Devletin Yeniden Yapı-landırılması ve Kamu Hizmetlerinde Dönüşüm. Akdeniz  İİBF Dergisi, (30), 20-39.

Ataay, F.(2006). Yönetişim ve Sivil Toplum. Memleket: Siyaset Yö‐netim, 1, 121-141.

Ataöv, A., & Osmay, S. (2007). Türkiye’de kentsel dönüşüme yöntemsel bir yaklaşim. Metu Jfa, 2, 57.

Atkinson, R., Dörfler, T., & Rothfuß, E. (2018). Self-organisation and the co-production of governance: The challenge of local responses to climate change. Politics and Governance, 6(1), 169-179.

Aytaç, Ö. (2007). Kent mekânlarının sosyo-kültürel coğrafyası. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 2, s. 199-226.

Bakker, J., Denters, B., Oude Vrielink, M., & Klok, P. J. (2012). Citizens’ initiatives: How local governments fill their facilita-tive role. Local Government Studies, 38(4), 395-414.

Bardhan, P. (2002). Decentralization of governance and develop-ment. Journal of Economic perspectives, 16(4), 185-205.

Barnett, L. (2002). Global governance and the evolution of the international refugee regime. International  Journal  of  Refugee Law, 14(2_and_3), 238-262.

Barry, A. (1996). Lines of communication and spaces of ru-le. Foucault and political reason: Liberalism, neo‐liberalism and ra‐tionalities of government, 123-142.

Baştürk, E. (2017). Biyopolitika ve savaşım: Foucault ve Agamben arasındaki ayrımın kavramsal içeriği. Marmara  Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 5, 2.

Bayraktar, F. (2015). ‘Yönetişim’ Paradigması ve Neoliberalizm: Çelişki ve Kopuş mu Uyum ve Süreklilik mi?. Ardahan Üni‐versitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 71-94.

Bayram, A. K. (2018). Foucault’nun Yöntemi: Hakikatin Söylemsel İnşasının Arkeolojisi ve Soykütüğü. International Journal of Po‐litical Science & Urban Studies, 6(2).

Bell, D., & Binnie, J. (2004). Authenticating queer space: Citizens-hip, urbanism and governance. Urban  studies, 41(9), 1807-1820.

168 

Benz, A., & Eberlein, B. (1999). The Europeanization of regional policies: patterns of multi-level governance. Journal  of  Euro‐pean public policy, 6(2), 329-348.

Berger, P. L., & Luckmann, T. (1991). The  Social  Construction  of Reality. Englan:  Penguin. https://zodml.org/sites/default/files/ Social.Construction.of_.Reality_0.pdf

Beriş, Y., & Dicle, E. (2004). Reforming public management and managing reform in Turkey. Turkey in Focus, 4, 23-35.

Bernstein, S., & Cashore, B. (2008). The two-level logic of non-state market driven global governance. İçinde Volker Rittber-ger; Martin Nettesheim; Carmen Huckel. Authority in the glo‐bal  political  economy (pp. 276-313). Palgrave Macmillan, Lon-don.

Bevir, M. (1997). Mind and Method in the History of Ideas. History and Theory, 36(2), 167-189.

Bevir, M. (2002). A decentered theory of governance. Journal  des conomistes et des tudes Humaines, 12(4).

Bevir, M. (2003). Narrating the British state: an interpretive cri-tique of New Labour’s institutionalism. Review of International Political Economy, 10(3), 455-480.

Bevir, M. (2007). Encyclopedia of governance (Cilt. 1 ve 2). Sage. Bevir, M. (2008). Key concepts in governance. Sage. Bevir, M. (2009). The construction of governance. Rivista italiana di 

scienza politica, 39(3), 417-440. Bevir, M. (2010). Rethinking governmentality: Towards genea-

logies of governance. European  Journal  of  Social Theory, 13(4), 423-441.

Bevir, M. (2011a). Governance and governmentality after neolibe-ralism. Policy & Politics, 39(4), 457-471.

Bevir, M. (2011b). Governance as theory, practice, and dilem-ma. İçinde Mark Bevir (Ed.) The SAGE handbook of governance. Sage.

Bevir, M. (2012a). Governance:  A  very  short  introduction. OUP Oxford.

Bevir, M. (2012b). New Labour: a critique. Routledge.

169 

Bevir, M. (2013a). A new governance: Hierarchies, markets, and networks, c. 1979–2010. Reconsidering governance an interdiscip‐linary approach, 9-27.

Bevir, M. (2013b). Legitimacy and the administrative state: onto-logy, history, and democracy. Public  administration  quarterly, 535-549.

Bevir, M. (2013c). A Theory of Governance. Berkeley. https:// cloudfront.escholarship.org/dist/prd/content/qt2qs2w3rb /qt2qs2w3rb.pdf.

Bevir, M. (2014). Decentering Governance: A Democratic Turn?. In Democracy and Crisis (pp. 25-43). Palgrave Macmillan, Lon-don.

Bevir, M., & Rhodes, R. (2003a). Decentering British governance: from bureaucracy to networks. Governance as social and politi‐cal communication, 61.

Bevir, M., & Rhodes, R. (2003b). Interpreting  british  governance. Routledge.

Bevir, M., & Rhodes, R. (2006a). Governance stories. Routledge. Bevir, M., & Rhodes, R. A. (2001). A decentered theory of gover-

nance: rational choice, institutionalism, and interpretation. Berkeley Working Papars.

Bevir, M., & Rhodes, R. A. (2006b). Defending interpreta-tion. European political science, 5(1), 69-83.

Bevir, M., & Rhodes, R. A. (Eds.). (2016). Rethinking  governance: ruling, rationalities and resistance. Routledge.

Bevir, M., & Rhodes, R. A. W. (2006c). Interpretive approaches to British government and politics. British Politics, 1(1), 84-112.

Bevir, M., & Rhodes, R. A. W. (2011). The stateless state. The SA‐GE handbook of governance, 203-217.

Bıçkı, D. & Sobacı, M. Z. (2011). “Yerel Yönetimden Yerel Yöneti-şime: Post-Fordizm Bağlamında Yerel Yönetimleri Anlamak”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 9 (2), ss: 219-33.

Bıyık, Z. (2011). Kamusal mekânın, kent mekânından soyutlanmasi ve devlet  otorite’sinin  yaratmiş  olduğu  dokunulmazlik  algisinin  bu 

süreçteki rolü. Yüksek Lisans tezi. İstanbul Bilgi Üniversitesi.

170 

Bingham, L. B. (2006). The new urban governance: Processes for engaging citizens and stakeholders. Review  of  Policy  Rese‐arch, 23(4), 815-826.

Bingöl, Y. & Köse H. D. (2017), “6360 Sayılı Kanun Sonrası Bü-yükşehir Belediyelerinde Sosyal Belediyecilik: Fırsatlar, So-runlar ve Çözüm Önerileri”, Hamza Ateş (Ed.), Yerel Hizmet‐ler, İstanbul: Der Yayınları

Blakeley, G. (2010). Governing ourselves: citizen participation and governance in Barcelona and Manchester. International Journal of Urban and Regional Research, 34(1), 130-145.

Bozkurt, Ö.; Ergun, T.; ve Sezen, S. (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü, TODAİE Yay.: Ankara.

Börzel, T. A. (1998). Organizing Babylon-On the different concep-tions of policy networks. Public administration, 76(2), 253-273.

Brandsen, T., & Pestoff, V. (2006). Co-production, the third sector and the delivery of public services: An introduction. Public management review, 8(4), 493-501.

Brenner, N. (1999). Globalisation as reterritorialisation: the re-scaling of urban governance in the European Union. Urban studies, 36(3), 431-451.

Brenner, N., & Keil, R. (Eds.). (2006). The global cities reader. Psyc-hology Press.

Brenner, N., & Theodore, N. (2002a). Cities and the geographies of “actually existing neoliberalism”. Antipode, 34(3), 349-379.

Brenner, N., & Theodore, N. (2002b). Preface: From the “new localism” to the spaces of neoliberalism. Antipode, 34(3), 341-347.

Bueren, E. M., Klijn, E. H., & Koppenjan, J. F. (2003). Dealing with wicked problems in networks: Analyzing an environmental debate from a network perspective. Journal of public administ‐ration research and theory, 13(2), 193-212.

Buğra, Ö. & Şeker, G. (2013). Complexity theory and public po-licy: a new way to put new public management and gover-nance in perspective. Süleyman Demirel Üniversitesi  İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1).

171 

Bulkeley, H., & Castán Broto, V. (2013). Government by experi-ment? Global cities and the governing of climate chan-ge. Transactions of the institute of British geographers, 38(3), 361-375.

Burchell, G. (1993). Liberal government and techniques of the self. Economy and society, 22(3), 267-282.

Burchell, G., Gordon, C., & Miller, P. (1991). The  Foucault  effect: Studies  in  governmentality. University of Chicago Press. https://laelectrodomestica.files.wordpress.com/2014/07/the-foucault-effect-studies-in-governmentality.pdf. 

Cabral, S., & Krane, D. (2018). Civic festivals and collaborative governance. International  Review  of  Administrative  Scien‐ces, 84(1), 185-205.

Cadbury, A. (1992). Report of the committee on the financial aspects of corporate governance (Vol. 1). Gee.

Callon, M.; Lascoumes, P. ve Barthe, Y. (2009). Acting in an uncer‐tain  World:  An  Essay  on  Technical  Democracy. MIT press: Cambridge.

Campbell, J. L., & Pedersen, O. K. (2001). The second movement in institutional analysis. The rise of neoliberalism and  institutio‐nal analysis, 249-82.

Capano, G., Howlett, M., & Ramesh, M. (Eds.). (2015). Varieties of governance: Dynamics, strategies, capacities. Springer.

Caperchione, E., Demirag, I., & Grossi, G. (2017). Public sector reforms and public private partnerships: Overview and rese-arch agenda, Accounting Forum, 41(1), 1-7.

Castells, M. (2008). The new public sphere: Global civil society, communication networks, and global governance. The Annals of  the American Academy  of Political  and Social Science, 616(1), 78-93.

Ceritli, İ. Ve Güneş, A. (2010). Sürdürülebilir Kentleşme ve Katı-lımcı Yerel Yönetim Uygulamalarında Yönetişim Olgusu Bağlamında Yerel Gündem 21. İçinde Akif Çukurçayır vd. (Ed.) Yönetişim: Kuram, Boyutlar ve Uygulama. Çizgi Kitapevi. Konya

172 

Cho, S., & Kelly, C. R. (2012). Are world trading rules passe. Va. J. Int’l L., 53, 623.

Cohen, S., & Eimicke, W. (2011). Contracting out. The SAGE hand‐book of governance, 237-251.

Colebatch, H. K. (2014). Making sense of governance. Policy  and Society, 33(4), 307-316.

Considine, M., & Afzal, K. A. (2011). Legitimacy. The SAGE Hand‐book of Governance. Los Angeles, London, New Delhi, Singapore, 

Washington DC: Sage, 369-385. ContentServer/WDSP/IB/2000/08/18/000094946_00081705310273

/Rendered/PDF/ Cooper, D. (1994). Productive, relational and everywhere? Con-

ceptualising power and resistance within Foucauldian femi-nism. Sociology, 28(2), 435-454.

Cooper, D. (2006). Active citizenship and the governmentality of local lesbian and gay politics. Political Geography, 25(8), 921-943.

Cooper, T. L., Bryer, T. A., & Meek, J. W. (2006). Citizen-centered collaborative public management. Public  Administration  Re‐view, 66, 76-88.

Cowan, D. S., & McDermont, M. (2006). Regulating social housing: governing decline. Abingdon: Routledge-Cavendish.

Çalışkan, K., & Callon, M. (2009). Economization, part 1: shifting attention from the economy towards processes of economiza-tion. Economy and society, 38(3), 369-398.

Çalışkan, K., & Callon, M. (2010). Economization, part 2: a rese-arch programme for the study of markets. Economy and Soci‐ety, 39(1), 1-32.

Çamur, K. C. (2015). Türkiye Kıyı Alanları için Bütüncül Yaklaşım Arayışları, Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi

Çevik, H. H. (2003). Modern Devlette Kamu Politikası Oluşturma: Kavramlar, Aktörler, Karar Verme, Kamu Politikası Süreci ve Türkiye Analizi. Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar.

Çevik, H. H., & Demirci, S. (2012). Kamu Politikası, Seçkin Yayın-cılık, 2. Baskı, Ankara.

173 

Çınar, A. (2013). Modernizm, Kent ve Toplum. Bursa: Emin Yay. Çoban, A., Özlüer, F., & Erensü, S. (2015). Türkiye’de doğanın

neoliberalleştirilmesi ve bu sürece karşı mücadeleler. İçin-de Aykut Çoban Yerel yönetim kent ve ekoloji, Ankara: İmge Ki-tabevi.

Çoruh, D. O., & Uluoğlu, B. Bir Karşı-Özneleşme [Yeniden-Özneleşme] Pratiği Olarak Tasarım. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32(44), 163-193.

Çukur, D. (2009). Yeni bir toplumsallaştırma sürecinin mekansal anla‐tımı: Olanak ve sınırları (Doctoral dissertation, DEÜ Fen Bilim-leri Enstitüsü).

Çukurçayır, M. A. (2002). Siyasal katılma ve yerel demokrasi: küresel‐leşme sürecinde yurttaş, yönetim, siyaset. Çizgi Kitabevi.

Çukurçayır, M. A. (2010). Bölge Kalkınması ve Bölgesel Yöneti-şim. İçinde M. Akif Çukurçayır vd. (Ed.), Yönetişim: Kuram, Uygulama ve Boyutlar, Çizgi Kitabevi, Konya, (s 618).

Çukurçayır, M. A. (2013). Yerel Yönetişim Üzerine Notlar. Içinde, Fatma Neval Genç (Ed.) Yönetişim:  Türk  Kamu  Yönetimine Yansımaları, Çizgi Kitabevi.

Çukurçayır, M. A. (2016). Development of Citizens’ Political Par-ticipation in Local Administration System. In European Integ‐ration‐Realities  and Perspectives Proceedings (pp. 141-148). Edi-tura Universitară Danubius.

Çukurçayır, M. A., & Ekşi, H. (2001). Kamu Hizmeti Sunumunda Yeni Yöntemler, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Der‐gisi, s. 89-109.

Çukurçayır, M. A., & Eroğlu, H. T. (2012). Yönetişim Yaklaşımı ve Türkiye’de Kent Konseyleri. Içinde Fatma Neval Genç (Ed.) Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ekin Kitabevi.

Çukurçayir, M. A., Özer, M. A., & Turgut, K. (2012). Yerel yöne-timlerde yolsuzlukla mücadelede yönetişim ilke ve uygula-maları. Sayıştay Dergisi, (86), 18-1.

Çukurçayir, M. A., & Sipahi, E. B. (2003). Yönetişim Yaklaşımı ve Kamu Yönetiminde Kalite. Sayıştay Dergisi, (50-51), 35-56.;

174 

Davies, J. S. (2000). The hollowing-out of local democracy and the ‘fatal conceit’of governing without government. The  British Journal of Politics and International Relations, 2(3), 414-428.

Davies, J. S. (2002). The governance of urban regeneration: a cri-tique of the ‘governing without government’thesis. Public administration, 80(2), 301-322.

Davies, J. S. (2011). Challenging governance theory: From networks to hegemony. Policy Press.

Dawes, S. S. (2008). The evolution and continuing challenges of e-governance. Public Administration Review, 68, S86-S102.

Deakin, N., & Walsh, K. (1996). The enabling state: the role of markets and contracts. Public administration, 74(1), 33-47.

Dean, M. (1995). Governing the unemployed self in an active society. International  Journal  of  Human  Resource  Manage‐ment, 24(4), 559-583.

Dean, M. (2010). Governmentality: Power and rule in modern society. Sage publications.

Dean, R. J. (2018). Counter-governance: Citizen participation be-yond collaboration. Politics and Governance, 6(1), 180-188.

Demir, E. (2015). Yoksulluk Kültürüne Ne Oldu? Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Demir, G. (2011). Habermas ve Foucault: Müzakereci Demokrasi ve Yönetimsellik. Akdeniz Üniversitesi  İktisadi ve  İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (22), 48-71.

Demirci, M. (2010). Katılımcı Demokrasi Açısından Kent Konsey-leri: Eleştirel Bir Değerlendirme. Çağdaş  Yerel  Yönetim‐ler, 19(1), 21-46.

Demirci, M. (2013). Yönetişim, Otorite ve Meşruiyet. Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi.

Demirel, D. (2006). Küresel eksende devletin yeni kimliği: “Etkin devlet”. Sayıştay Dergisi, 60, 105-128.

Demirtaş, (2010). G. A classification on the concept of governance. Afyon  Kocatepe  Üniversitesi  İktisadi  ve  İdari  Bilimler  Fakültesi 

Dergisi, 12(2), 141-165.

175 

Denters, B., & Klok, P. J. (2010). Rebuilding Roombeek: patterns of citizen participation in urban governance. Urban Affairs  Re‐view, 45(5), 583-607.

Denters, S. A. (2011). Local governance. Mark Bevir (Ed.) Sage Handbook of Local Governance, 313-329.

Denters, S. A., & Rose, L. E. (2005). Comparing  local  governance. Trends and developments. Palgrave Mac Millan.

Dillon, M. (2007). Governing through contingency: The security of biopolitical governance. Political geography, 26(1), 41-47.

Doğan, K. C., & Ustakara, F. (2013). Kamuda Bir Yapılanma Dö-nüşümü Olarak E-Devlet ve E-Yönetişim İlişkisi Üzeri-ne. Global Journal of Economics and Business Studies, 2(3), 01-11.

Donzelot, J. (1991). The mobilization of society. The Foucault effect: Studies in governmentality, 169-179.

Dowding, K. (1995). Model or metaphor? A critical review of the policy network approach. Political studies, 43(1), 136-158.

Dowding, K. (2011). Rational Choice Theory. İçinde Mark Bevir (Ed.) The SAGE handbook of governance. Sage.

Dunleavy, P., Margetts, H., Bastow, S., & Tinkler, J. (2006). New public management is dead—long live digital-era governan-ce. Journal  of  public  administration  research  and  theory, 16(3), 467-494.

Dugger, W. M. (1995). Douglass C. North’s new institutiona-lism. Journal of Economic Issues, 29(2), 453-458.

Durose, C., & Lowndes, V. (2010). Neighbourhood governance: contested rationales within a multi-level setting–a study of Manchester. Local government studies, 36(3), 341-359.

Duru, B. (2015). Siyasal Partilerin Kent ve Çevre Politikaları. Ay-kut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Edelenbos, J.; Steijn, B., & Klijn, E. H. (2010). Does democratic anchorage matter? An inquiry into the relation between de-mocratic anchorage and outcome of Dutch environmental projects. The American review of public administration, 40(1), 46-63.

Eizaguirre, S., Pradel, M., Terrones, A., Martinez-Celorrio, X., & García, M. (2012). Multilevel governance and social cohesion:

176 

bringing back conflict in citizenship practices. Urban  Stu‐dies, 49(9), 1999-2016.

Ekers, M., Hamel, P., & Keil, R. (2012). Governing suburbia: Mo-dalities and mechanisms of suburban governance. Regional studies, 46(3), 405-422.

Elden, S. (2007). Strategy, medicine and habitat: Foucault in 1976. Space, Knowledge and Power, 67.

Emerson, K., Nabatchi, T., & Balogh, S. (2012). An integrative framework for collaborative governance. Journal of public ad‐ministration research and theory, 22(1), 1-29.

Emrealp, S. (1997). Yerel Yönetimler ile STK’lar Arasındaki İşbir-liği. Merhaba Sivil Toplum, Der: Taciser Ulaş. Helsinki Yurt‐taşlar Derneği Yayını, 38-48.

Emrealp, S. (2005). Yerel Gündem 21 Uygulamalarına Yönelik Kolaylaştırıcı Bilgiler El Kitabı. IULA‐EMME Yayını, Şubat.

Enroth, H. (2014). Governance: The art of governing after go-vernmentality. European Journal of Social Theory, 17(1), 60-76.

Ercan, N. (2013). Kentsel Hareketler: Protesto, Karşı Hafıza ve Yaratmama Olasılığı. İdealkent, 4(10), 134-163.

Erder, S., & İncioğlu, N. (2013). 2004 Sonrası gelişmeler: yerel siyaset ikinci planda. http://www.arkitera.com/files /haber/14828/yerelpolitika_onsoz.pdf.

Erdönmez, M. E., & Akı, A. (2005). Açık kamusal kent mekânları-nın toplum ilişkilerindeki etkileri. Megaron, 1(1), 67.

Erençin, A. (2016). Büyükşehir belediyeleri ve rekabet stratejile-ri. Siyasal/Journal of Political Sciences, (54), 1-16.

Erensü, S., & Karaman, O. (2017). The work of a few trees: Gezi, politics and space. International  Journal  of Urban  and Regional Research, 41(1), 19-36.

Ergin, Nilüfer (2001). Ortak Yaşam Alanı Olarak Heykel, İçinde F.Gümüşoğlu,  21.Yüzyıl  Karşısında  Kent  ve  İnsan, İstanbul, Bağlam Yayınlar

Erman, T. (2017). Kent ve Gecekondu. İçinde Ö. Uğurlu, NŞ Pı-narcıoğlu, A. Kanbak & M. Şiriner (Ed.), Türkiye Perspektifin‐den Kent Sosyolojisi Çalışmaları.

177 

Eroğlu, H. T. (2010). Kamu Yönetiminde Hiyerarşi, Ağ, Piyasa ve Aktörler Düzleminde Yönetişim, M. Akif Çukurçayır ve H. Tuğba Eroğlu (Ed.) Yönetişim, Çizgi Kitabevi.

Eroğlu, H. T. ve Sağır, H. (2012). Yerel Demokrasinin Güçlendi-rilmesinde Mobil Devletin Rolü, M. Akif Çukurçayır ve Ayşe Tekel (Ed.) Açık  Yeşil  Alanların  Yarattığı  Ekonomik  Değerler. Ankara Cemre ve Çamlık Parkları Örnekleri. Çizgi Kitabevi.

Erol, E. (2013). Yerel özerkliğe karşı merkeziyetçilik: Avrupa yo-lunda Türkiye’nin yerel yönetimleri. Akdeniz Üniversitesi İkti‐sadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (25), 2-30.

Ertan, B. (2015). Hayvan Hakları. Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yöne‐tim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Ertan, K. A. (2015). Gezi Parkı Direnişi ve Kentli Hakları. Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Evans, J. (2012). Environmental governance. Routledge. Ewald, F. (1987). Risk, Insurance, Society, İçinde History  of  the 

Present, 3(1/2). Fainstein, S. S. (2010). The just city. Cornell University Press. Feiock, R. C. (2007). Rational choice and regional governan-

ce. Journal of Urban Affairs, 29(1), 47-63. Finer, S. E. (1970). Almond’s Concept of ‘The Political System’: A

Textual Critique. Government and Opposition, 5(1), 3-21. Fischer, F. (2006). Participatory governance as deliberative em-

powerment: The cultural politics of discursive space. The American review of public administration, 36(1), 19-40.

Fiss, P. C., & Kennedy, M. T. (2007). Framing markets. In 23rd EGOS Colloquium.

Flew, T. (2012). Michel Foucault’s The Birth of Biopolitics and contemporary neo-liberalism debates. Thesis  Eleven, 108(1), 44-65.

Flint, J. (2002). Social housing agencies and the governance of anti-social behaviour. Housing studies, 17(4), 619-637.

Flint, J. (2003). Housing and ethopolitics: constructing identities of active consumption and responsible community. Economy and Society, 32(4), 611-629.

178 

Foucault, M. (1977). Discipline  and Punish:  the  birth  of  the  prison, Londra: Allen Lane.

Foucault, M. (1978). Collège de France. 2008. The birth of biopolitics: Lectures at the Collège de France, Senellart, M. (Ed.).

Foucault, M. (1980). Power/Knowledge, ed. Colin Gordon. Trans. Colin Gordon et al. New York: Harvester Wheatsheaf.

Foucault, M. (1980). Power/knowledge. Derleyen Colin Gordon. Pearson.

Foucault, M., & Miskowiec, J. (1986). Of other spa-ces. Diacritics, 16(1), 22-27.

Foucault, M. (1991). Governmentality. In G. Burchell, C. Gordon, & P. Miller (Eds.), The Foucault effect: Studies in governmen-tality (pp. 87-104). Chicago: University of Chicago Press.

Foucault, M. STP. (1977-78). Security, Territory, Population. Lectures at  the Collège  de  France,  1977‐78, Derleyen: Michel Senellart. Genel Editörler: François Ewald and Alessandro Fontana.

Fraser, N. (1981). Foucault on modern power: Empirical insights and normative confusions. Praxis international, 1(3), 272-287.

Fraser, N. (1985). Michel Foucault: A” Young Conservati-ve”?. Ethics, 96(1), 165-184.

Frischtak, L. L. (1994). Governance  capacity  and  economic  reform  in developing countries. The World Bank.

Fung, A. (2006). Varieties of participation in complex governan-ce. Public administration review, 66, 66-75.

Fung, A., & Wright, E. O. (2003). Deepening democracy: Institutional innovations in empowered participatory governance (Vol. 4). Ver-so.

Gales, P. (2008). The ongoing march of decentralisation within the post-Jacobin state. İçinde Pepper D. Culpepper, Peter A. Hall ve Bruno Palier (Ed.) Changing France: The Politics that Markets Make. Palgrave Macmillan, London.

Gamble, A. (2000). Economic governance. İçinde Jon Pierre, Deba‐ting governance. Oxford: New York. 

Geissel, B. ve Newton, K. (Eds.). (2012). Evaluating democratic  in‐novations: Curing the democratic malaise?. Routledge.

179 

Genç, F. N. (2012), “Yerel Yönetimler ve Kent Yenileme”, M.A. Çukurçayır ve A. Tekel (Ed.) Yerel ve Kentsel Politikalar, Çizgi Kitabevi, Konya, s.137-168.

Genç, F. N. (Ed.). (2013). Yönetişim: Türk kamu yönetimine yansıma‐ları. Çizgi.

Genç, F. N. ve Erdoğan, Ü. (2013). Yerel Demokrasi ve Kalkınma Bağlamında Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü: Aydın Örne-ği. Yönetişim: Türk Kamu Yönetimine Yansımaları, 169-190.

Geray, C (2015). Büyükşehir Belediyelerine İlişkin 6360 Sayılı Yasanın Kısa Bir Değerlendirmesi, Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi

Gerometta, J., Haussermann, H., & Longo, G. (2005). Social inno-vation and civil society in urban governance: Strategies for an inclusive city. Urban studies, 42(11), 2007-2021.

Giddens, A. (1994). NowHere: space, time, and modernity. Kaliforni-ya Üniversitesi Yayınları.

Gilbert, N. (2005), "The "Enabling State?" from Public to Private Responsibility for Social Protection: Pathways and Pitfalls", OECD Social, Employment and Migration Working Papers, No. 26, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787 /010142814842.

Gilbert, N., & Gilbert, B. (1989). The enabling state: Modern welfare capitalism in America. Oxford University Press.

Goede, M., & J. Neuwirth, R. (2014). Good governance and confi-dentiality: a matter of the preservation of the public sphe-re. Corporate Governance, 14(4), 543-554.

Goetz, E. G., & Clarke, S. E. (Eds.). (1993). The new localism: Compa‐rative urban politics in a global era (Vol. 164). Sage Publications.

Goodwin, M., & Grix, J. (2011). Bringing structures back in: The ‘governance narrative’, the ‘decentred approach’and ‘asym-metrical network governance’in the education and sport po-licy communities. Public administration, 89(2), 537-556.

Gordon, C. (1991). Governmental rationality: An introduction. The Foucault effect: Studies in governmentality, 1, 52.

180 

Gökmen, A. (2010). Developments and prospects in e–govern-ment implementations in Turkey. International Journal of eBu‐siness and eGovernment Studies, 2(2), 27-39.

Göktürk, A. (2008). Bugün Gelinen Yerde Kent Konseyleri ve Yerel Gündem 21. Dosya‐08:  Yerel  Yönetimlere  Katılım,  Bül‐ten, 64, 6-16.

Görer, N. Çoban, A., Özlüer, F., & Erensü, S. (2015). Türkiye’de doğanın neoliberalleştirilmesi ve bu sürece karşı mücadele-ler. İçinde Aykut Çoban Yerel yönetim kent ve ekoloji, Ankara: İmge Kitabevi.

Görmez, K. ve Sancak, H. Ö. (2009). Türkiye’de Yerel Siyasette Seçmen Davranışının Dönüşümü: Ankara Büyükşehir Bele-diyesi Örneği, İçinde K. Görmez ve M. Ökmen (Ed.). Yerel Yönetimlerin Güncel Sorunları, Küresel Bölgesel ve Yerel Perspek‐

tifler. İstanbul: Beta Yayınları. Görmez, K., & Altınışık, H. U. (2011). Yerel Demokrasi ve Kent

Konseyleri. Kent  Konseyleri  Sempozyumu  Bildiri  Kitabı,  Kent Konseyleri Sempozyumu, 6-7.

Göymen, K. (1999). Türk yerel yönetiminde katılımcılığın evrimi: merkeziyetçi bir devlette yönetişim dinamikleri. Amme İdaresi Dergisi, 32(4), 67-83.

Göymen, K. (2000). Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yönetişim: Gereksinmeler, Önermeler, Yönelimler. Çağdaş Yerel Yönetim‐ler Dergisi, 9(2), 3-13.

Göymen, K. (2010). Türkiye’de  yerel  yönetişim  ve  yerel  kalkınma. Boyut Yayınları.

Graham, J., Plumptre, T. W., & Amos, B. (2003). Principles for good governance  in the 21st century. Ottawa: Institute on governan-ce.

Graham, S., & Marvin, S. (2001). Splintering Urbanism:  networked infrastructures,  technological  mobilities  and  the  urban  condi‐

tion (p. 15). London: Routledge. Grande, E., & Pauly, L. W. (Eds.). (2005). Complex  sovereignty: 

reconstituting political authority in the twenty‐first century. Uni-versity of Toronto Press.

181 

Groves, J. (1844), A Greek and English Dictionary, J.H. Wilkins, Boston, p. 62

Grugel, J. B. (2004). New regionalism and modes of governance—comparing US and EU strategies in Latin America. European Journal of International Relations, 10(4), 603-626.

Gül, H. ve Batman, S. (2013). Dünya ve Türkiye örneklerinde metropoliten alan yönetim modelleri ve 6360 sayili yasa. Yerel Politikalar, (3).

Gül, H., & Kiriş, H. M. (2015). Democratic governance reforms in Turkey and their implications. In Public administration and po‐licy in the Middle East (pp. 25-59). Springer, New York, NY.

Güler, B. A. (2006). Sosyal Devlet ve Yerelleşme. Memleket Siyaset Yönetim, 2, 29-43.

Güler, M. (2011). Kentsel haklar, kapitalizm ve katılım. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(01), 049-071.

Güney, T. (2017). Population growth and sustainable develop-ment in developed-developing countries: an iv (2sls) appro-ach. Population, 22(4), 1255-1277.

Güran, M. C. (2001). Etkin Devlet ve Türkiye. Hacettepe Üniversite‐si İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 199-218.

Gürkan, C. (2018). Foucault, Public Finance, And Neoliberal Go-vernmentality: A Critical Sociological Analysis. Journal of Ma‐nagement & Economics, 25(3)

Güzelsarı, S. (2003). Neo-Liberal Politikalar ve Yönetişim Mode-li. Amme İdaresi Dergisi, 36(2), 17-34.

Haas, P. M. (1992). Introduction: epistemic communities and in-ternational policy coordination. International 

tion, 46(1), 1-35. Hall, P. A. ve Soskice, D. (Eds.) (2001). Varieties of  capitalism: The 

institutional  foundations  of  comparative  advantage. Oxford: Oxford University Press.

Haque, M. S. (2004). New Public Management: origins, dimensi-ons, and critical implications. Public  administration  and public policy, 1, 126.

182 

Haque, M. S. (2004). Reforming public administration in Southe-ast Asia: Trends and impacts. Public Organization Review, 4(4), 361-371.

Harcourt, B. E. (2010). Neoliberal penality: A brief genea-logy. Theoretical Criminology, 14(1), 74-92.

Harloe, M. (2001). Social justice and the city: the new ‘liberal for-mulation’. International  Journal  of  Urban  and  Regional  Rese‐arch, 25(4), 889-897.

Harvey, D. (1989a). From managerialism to entrepreneurialism: the transformation in urban governance in late capita-lism. Geografiska Annaler: Series B, Human Geography, 71(1), 3-17.

Harvey, D. (1989b). The  condition  of  postmodernity (Vol. 14). Oxford: Blackwell.

Harvey, D. (1992). Social justice, postmodernism and the city. International  journal  of  urban  and  regional  research, 16(4), 588-601.

Harvey, D. (2007). Neoliberalism as creative destruction. The  an‐nals of the American academy of political and social science, 610(1), 21-44.

Hay, C. (2006). Constructivist institutionalism. In The  Oxford handbook of political institutions.

Hazenberg, H. (2015). Is governance democratic?. Critical Review of International Social and Political Philosophy, 18(3), 285-307.

Hegre, H., & Nygård, H. M. (2015). Governance and conflict re-lapse. Journal of Conflict Resolution, 59(6), 984-1016.

Heinrich, C. J. (2011). Public management. The  Sage Handbook  of Governance, 252-269.

Hendriks, F. (2014). Understanding good urban governance: es-sentials, shifts, and values. Urban  Affairs  Review, 50(4), 553-576.

Heper, M. (1985). The state tradition in Turkey. Eothen Press. Hindess, B. (1997). Politics and governmentality. International 

Journal of Human Resource Management, 26(2), 257-272. Hirschman, A (1995), A  Propensity  to  Self‐Subversion, Harvard

University Press: Cambridge.

183 

Hirst, P. (2000). Democracy and governance. Debating governance, 13-35.

Hirst, P. (2013). Associative  democracy: New  forms  of  economic  and social governance. John Wiley & Sons.

Hirst, P., & Thompson, G. (1997). Globalization in question: Inter-national economic relations and forms of public governan-ce. Hollingsworth,  J.  Rogers/Boyer,  Robert  (Hg.):  Contemporary Capitalism.  The  Embeddedness  of  Institutions,  Cambridge, 337-360.

Hooghe, L., Marks, G., & Marks, G. W. (2001). Multi‐level  gover‐nance and European integration. Rowman & Littlefield.

Howlett, M. (2000). Managing the “hollow state”: Procedural policy instruments and modern governance. Canadian Public Administration, 43(4), 412-431.

Howlett, M., & Ramesh, M. (2016). A chilles’ heels of governance: Critical capacity deficits and their role in governance failu-res. Regulation & Governance, 10(4), 301-313.

Howlett, M., & Rayner, J. (2006). Convergence and divergence in ‘new governance’arrangements: Evidence from European in-tegrated natural resource strategies. Journal  of  Public  Po‐licy, 26(2), 167-189.

Hughes, O. E. (2012). Public  management  and  administration:  An introduction. Macmillan International Higher Education.

Hunt, A. (1996). Governing the city: liberalism and early modern modes of governance. In Andrew Barry, Thomas Osborne, Nikolas Rose (Eds): Foucault and political reason Liberalism, neo‐liberalism and rationalities of government. Routledge, 167-88.

Hyden, G. (1990). Reciprocity and governance in Africa. The Failu‐re of the Centralized State:  institutions and self‐governance  in Af‐

rica, 245-69. Hysing, E. (2009). Governing without government? The private

governance of forest certification in Sweden. Public Administ‐ration, 87(2), 312-326.

İnceoğlu, Y., Özçetin, B., Gökmen T. M., & Alkurt, S. V. (2014). Health and Its Discontents: Health Opinion Leaders’ Social Media Discourses and Medicalization of Health. İletişim, (21).

184 

İslamoğlu, H. (2002). Yeni Düzenlemeler ve Ekonomi Politik: IMF Kaynaklı Kurumsal Reformlar ve Tütün Yasası, Birikim, 158, 20-27.

İslamoğlu, H. (2009). Komisyon/Commission and Kurul/Board: Words that Rule. İçinde Gluck, and A. L. Tsing (Eds.) Words in Motion: Towards a Global Lexicon. Duke University Press.

İşleyen, B. (2018). Transit mobility governance in Turkey. Political Geography, 62, 23-32.

Jessop, B. (1995). The regulation approach, governance and post-Fordism: alternative perspectives on economic and political change?. Economy and society, 24(3), 307-333.

Jessop, B. (1997a). Capitalism and its future: remarks on regula-tion, government and governance. Review of International Poli‐tical Economy, 4(3), 561-581.

Jessop, B. (1997b). The entrepreneurial city: re-imaging localities, redesigning economic governance, or restructuring capi-tal. Transforming cities: Contested governance and new spatial di‐visions, 46, 28-41.

Jessop, B. (1998). The rise of governance and the risks of failure: the case of economic development. International  social  science journal, 50(155), 29-45.

Jessop, B. (2000). Governance Failure. İçinde Gerry Stoker (Ed.) The  New  Politics  of  British  Local  Governance. Basingstoke: Macmillan.

Jessop, B. (2002). Liberalism, neoliberalism, and urban governan-ce: A state–theoretical perspective. Antipode, 34(3), 452-472.

Jessop, B. (2003). Governance and meta-governance: on reflexi-vity, requisite variety and requisite irony. Governance as social and political communication, 101-116.

Johnston, E. (2010). Governance infrastructures in 2020. Public Administration Review, 70, 122-28.

Jordan, A., Wurzel, R. K., & Zito, A. (2005). The rise of ‘new’policy instruments in comparative perspective: has go-vernance eclipsed government?. Political  studies, 53(3), 477-496.

185 

Kalfa, C., & Ataay, F. (2008). Yönetişim: Devlet Toplum İlişkile-rinde Yeni Bir Aşama. Çukurova  Üniversitesi  Sosyal  Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3).

Kantorowicz, E. (2016). The  king’s  two  bodies:  a  study  in medieval political theology (Vol. 22). Princeton University Press.

Kapucu, N. (2012a). The State of the Discipline of Public Admi-nistration: The Future Is Promising. Public Administration Re‐view, 72(3), 458-463.

Kapucu, N. (2012b). Network governance  in response to acts of terro‐rism: comparative analyses. Routledge.

Kapucu, N., & Gündoğan, E. (2010). Yönetişim, Ekonomik Kal-kınma ve Demokrasi. İçinde Akif Çukurçayır vd. (Ed.) Yöne‐tişim:  Kuram,  Boyutlar  ve  Uygulama. Çizgi Kitapevi. Konya, 265-294.

Kara, B. (2015). Yerel Yönetimlerde Kentsel Dönüşüm ve Kent Yenileme Politikaları. Mehmet Özel (Ed.) Yerel Yönetimlerde Yerel Kamu Politikası Yaklaşımları, Çizgi Kitabevi.

Karaman, O. (2013). Urban neoliberalism with Islamic characteris-tics. Urban Studies, 50(16), 3412-3427.

Karasoy, H. A. (2010). Çok Düzlemli Yönetişim. M. Akif Çukur-çayır ve H. Tuğba Eroğlu (Ed.) Yönetişim, Çizgi Kitabevi.

Karasu, M. A. (2013). 6360 sayili büyükşehir belediye kanunu ve olası etkileri-Şanlıurfa örneği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 1-17.

Karasu, M. A.; Çelik, A. L.; ve Altıparmak, C. (2018). 100 Soruda Kent Konseyi, Ankara, Seçkin Yayınları.

Kaşkar, K.A. (1996). Başka Türlü Bir Politikanın Yerelleştirilmesi, Ada Kentliyim, 96 (3).

Kaufmann, D., Kraay, A., & Mastruzzi, M. (2010). Response to ‘What do the worldwide governance indicators measu-re?’. The European Journal of Development Research, 22(1), 55-58.

Kaul, M. (1997). The new public administration: management innovations in government. Public  Administration  and  Deve‐lopment: The  International  Journal  of Management Research  and 

Practice, 17(1), 13-26.

186 

Kaya, E. (2014). Kentsel Dönüşüm Projeleri ve Halk Katılı-mı. Toplum ve Demokrasi Dergisi, 3(6-7).

Kaygısız, Ü., & Aydın, S. Z. (2017). Yönetişimde yeni bir ufuk olarak akilli kentler-smart cities as a new dimension in go-vernance. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensti‐tüsü Dergisi, 9(18), 56-81.

Kaypak, Ş. (2013). Küreselleşme sürecinde kentlerin markalaşma-si ve “marka kentler”. C.Ü.  İktisadi  ve  İdari  Bilimler Dergisi, 14(1).

Keleş, R. (1984), Kentleşme ve Konut Politikası, Ankara, SBF Ya-yınları

Keleş, R. (2010). Yönetişim Kavramına Eleştirel bir Yaklaşım, M. Akif Çukurçayır ve H. Tuğba Eroğlu (Ed.) Yönetişim, Çizgi Kitabevi.

Keleş, R. (2015a). Kent Kentsel Siyaset Ve Çevre Yazıları. Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul.

Keleş, R. (2015b). Küreselleşmenin Etkisinde Ulusal, Bölgesel ve Yerel Kimlikler. İçinde Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Keleş, R. (2016a). Şehirciliğin  Kuramsal  Temelleri, Ankara: İdeal Kent Araştırmaları.

Keleş, R. (2016b). Kentleşme Politikası, 15. Baskı, İmge Yayınevi Keleş, R. (2016c). Yerinden Yönetim ve Siyaset, Cem Yayınevi Keleş, R., & Mengi, A. (2017). Kent Hukuku. İmge Kitabevi, Anka-

ra. Kelly, M., Foucault, M., & Habermas, J. (Eds.). (1994). Critique and 

power: recasting the Foucault/Habermas debate. MIT press. Keohane, R. O., & Nye, J. S. (2000). Realism and complex interdepen‐

dence. Cambridge University Press. Kern, K., & Bulkeley, H. (2009). Cities, Europeanization and mul-

ti-level governance: governing climate change through trans-national municipal networks. JCMS:  Journal  of Common Mar‐ket Studies, 47(2), 309-332.

Kersbergen, K. V., & Waarden, F. V. (2004). Politics and the trans-formation of governance. Issues of legitimacy, accountability,

187 

and governance in political science. European Journal of Politi‐cal Research, 43(2), 143-171.

Keser, A. (2018). Küreselleşme, Yönetişim ve Kamu İşletmeciliği. Kri-ter Yayınları.

Kickert, W. (1993). Complexity, governance and dynamics: con-ceptual explorations of public network management. Modern governance, 191-204.

Kickert, W. J. (1997). Public governance in The Netherlands: an alternative to Anglo-American ‘managerialism’. Public  admi‐nistration, 75(4), 731-752.

Kickert, W. J. M., & Koppenjan, J. F. M. (1997). Public management and network management: An overview. Netherlands Institute of Government.

Kickert, W. J., Klijn, E. H., & Koppenjan, J. F. (Eds.). (1997). Managing complex networks: Strategies  for the public sec‐tor. Sage.

Kilim, E. E. (2014). Devletçiliğin Neo’su: Etkin Devlet. Toplum ve Demokrasi Dergisi, 4(8-9-10).

Kiriş, H. M.; Hüseyin, G.; Negiz, N.; Gökdayı, İ. (2014). Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yerel Siyaset, Detay Yayıncılık.

Kjaer, A. M. (2011). Rhodes’ contribution to governance theory: praise, criticism and the future governance debate. Public ad‐ministration, 89(1), 101-113.

Klijn, E.H. (2008a), Networks as perspective on policy and imp-lementation. İçinde S.Cropper, M. Ebers, C. Huxham, P. Ring. Handbook  of  InterOrganizational  Relations, Oxford: Oxford University Press pp: 118-146.

Klijn, E. H. (2008b). Governance and governance networks in Europe: An assessment of ten years of research on the the-me. Public management review, 10(4), 505-525.

Klijn, E. H., & Koppenjan, J. F. (2000). Public management and policy networks: foundations of a network approach to go-vernance. Public Management  an  International  Journal  of Rese‐arch and Theory, 2(2), 135-158.

188 

Klijn, E. H., Edelenbos, J., & Steijn, B. (2010). Trust in governance networks: Its impacts on outcomes. Administration  &  Soci‐ety, 42(2), 193-221.

Klijn, E. H., Steijn, B., & Edelenbos, J. (2010). The impact of network management on outcomes in governance networks. Public administration, 88(4), 1063-1082.

Kocaoğlu, M., & Fural, M. (2018). Yerel yönetimlerde yönetişim uygulamaları: Serik belediyesi örneği. Asia  Minor  Stu‐dies, 6(AGP Sempozyum Özel Sayısı1), 150-165.

Koçak, S. Y., & Ekşi A. (2010). Katılımcılık ve Demokrasi Perspek-tifinden Türkiye’de Yerel Yönetimler. Süleyman Demirel Üni‐versitesi Fen‐Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2010(21).

Koçak, Y. (2008). Karşılaştırmalı yerel yönetimler. Orion Kitabevi. Koçak, Y. (2013). Türkiye’de yerel Yönetimler. Siyasal  Kitabevi, 

Ankara. Koloş, U. (2014). Foucault, İktidar ve Hukuk: modern hukukun soybi‐

limi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Kooiman, J. (1999). Social-political governance: overview, reflecti-

ons and design. Public Management  an  international  journal  of research and theory, 1(1), 67-92.

Kooiman, J. (2000) Societal governance. İçinde Jon Pierre (Ed): Debating  governance. Oxford: Oxford University Press, 138–166.

Kooiman, J. (Ed.). (1993). Modern  governance:  new  government‐society interactions. Sage.

Kooiman, J., & Jentoft, S. (2009). Meta-governance: values, norms and principles, and the making of hard choices. Public admi‐nistration, 87(4), 818-836.

Koopman, C. (2011a). Foucault across the disciplines: introduc-tory notes on contingency in critical inquiry. History  of  the Human Sciences, 24(4), 1-12.

Koppenjan, J., & Klijn, E. H. (2004). Managing  uncertainties  in networks: Public private controversies. Routledge.

Kovancı Shehrin, P. (2010). Kent Yönetimi ve Planlamada Yöneti-şim. M. Akif Çukurçayır ve H. Tuğba Eroğlu (Ed.) Yönetişim, Çizgi Kitabevi.

189 

Köse, E. (2018). “Yoksulluk” Kavramının Cinsiyetlenmesine Dair Kısıt ve Olanaklar. İdealkent, 6 (16), 258-282.

Krasner, D. S. (1982). Structural Causes and Regime Consequenc-es: Regimes as Intervening Variables. International Organiza‐tion, 36(2), 185–205. doi:10.1017/S002081830 0018920.

Kurtuluş, H. (2017). Kent Sosyolojisinde Değişen Kavrayışlar ve Türkiye’nin Kentleşme Deneyimi. Ö. Uğurlu, NŞ Pınarcıoğlu, A. Kanbak ve M. Şiriner (der.), Türkiye Perspektifinden Kent Sos‐

yolojisi Çalışmaları içinde (ss. 177‐225). İstanbul: Örgün Yayınevi. Kurunmäki, L., & Miller, P. (2011). Regulatory hybrids: partners-

hips, budgeting and modernising government. Management Accounting Research, 22(4), 220-241.

Lamba, M., & Kerman, U. (2016). Kent Konseylerinin Belediye Meclislerinde Gündem Belirlemedeki Etkisi: Antalya, Afyon-karahisar Ve Burdur Örneği. Mehmet  Akif  Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 89-106.

Lange, P., Driessen, P. P., Sauer, A., Bornemann, B., & Burger, P. (2013). Governing towards sustainability—conceptualizing modes of governance. Journal  of  environmental  policy &  plan‐ning, 15(3), 403-425.

Latour, B. (1999). Pandoraʹs hope: essays on the reality of science stu‐dies. Harvard university press.

Lazzarato, M. (2009). Neoliberalism in action: Inequality, insecu-rity and the reconstitution of the social. Theory, culture & soci‐ety, 26(6), 109-133.

Lefebvre, H. (1991). The  production  of  space (Vol. 142). Blackwell: Oxford.

Leibfried, S. ve Pierson, P. (1995). European  social  policy: Between fragmentation  and  integration Brookings Publications: Was-hington.

Leitner, H.; Sheppard, E. S., Sziarto, K. & Maringanti, A. (2007). Contesting Urban Futures: Decentering Neoliberalism, İçinde Leitner, H., Peck, J., & Sheppard, E. S. (Eds.). Contesting neoli‐beralism: Urban frontiers. Guilford Press.

190 

Lemke, T. (2001). ‘The birth of bio-politics’: Michel Foucault’s lecture at the Collège de France on neo-liberal governmenta-lity. Economy and society, 30(2), 190-207.

Lemke, T. (2013). Foucault, politics and failure. Foucault, biopolitics and governmentality, 35-52.

Lemke, T. (2015). Foucault, governmentality, and critique. Routledge. Lemke, T. (2016). Politik Aklın Eleştirisi: Foucault’nun Modern Yöne‐

timsellik Çözümlemesi. Çeviren: Özge Karlık. Phoenix. Lowndes, V., & Paxton, M. (2018). Can agonism be institutionali-

sed? Can institutions be agonised? Prospects for democratic design. The  British  Journal  of  Politics  and  International  Relati‐ons, 20(3), 693-710.

Luque-Ayala, A., & Marvin, S. (2015). Developing a critical un-derstanding of smart urbanism?. Urban Studies, 52(12), 2105-2116.

Lyall, C., & Tait, J. (2005). Shifting policy debates and the implica-tions for governance. İçinde Catherine Lyall. New modes of go‐vernance, developing an integrated approach to science, technology, 

risk and the environment. Ashgate Publishing, Aldershot, Eng-land, 1-17.

Lynn, L. E. (2011). The persistence of hierarchy. İçinde Mark Bevir (Ed.), The SAGE handbook of governance, 218-236.

MacLeod, G. (2011). Urban politics reconsidered: Growth machi-ne to post-democratic city?. Urban Studies, 48(12), 2629-2660.

Marinetto, M. (2003). Governing beyond the centre: A critique of the Anglo-governance school. Political studies, 51(3), 592-608.

Marsh, D., & Rhodes, R. A. W. (1992). Policy  networks  in  British government. Clarendon Press.

Mayntz, R. (2003). New challenges to governance the-ory. Governance as social and political communication, 27, 40.

McCann, E. (2017). Governing urbanism: Urban governance stu-dies 1.0, 2.0 and beyond. Urban Studies, 54(2), 312-326.

McGuirk, P., & Dowling, R. (2011). Governing social reproduction in masterplanned estates: urban politics and everyday life in Sydney. Urban Studies, 48(12), 2611-2628.

191 

McKee, K. (2007). Community Ownership in Glasgow: the devo-lution of ownership and control, or a centralizing pro-cess?. European Journal of Housing Policy, 7(3), 319-336.

McKee, K. (2009). Post-Foucauldian governmentality: What does it offer critical social policy analysis?. Critical  social  po‐licy, 29(3), 465-486.

McKee, K., & Cooper, V. (2008). The paradox of tenant em-powerment: regulatory and liberatory possibilities. Housing, theory and society, 25(2), 132-146.

McLaverty, P. (2011). Participation. The  SAGE  handbook  of  gover‐nance, 402-418.

Memişoğlu, D., & Kalkan, B. (2016). Sağlık hizmetlerinde yöneti-şim, inovasyon ve Türkiye. Süleyman Demirel Üniversitesi İkti‐sadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2).

Mengi, A. (1998). Avrupa Birliği’nde Bölgeler Karşısında Yerel Yöne‐timler, Ankara, İmaj Yayınları.

Mengi, A. (1998). Avrupa Birliği’nde Bölgeler Karşısında Yerel Yönetimler. Ankara: İmaj Yayıncılık.

Mengi, A. ve Çiner, C. U. (2015). Avrupa Yerel Yönetimler Özerk-lik Şartı: Niteliği, Beklentiler ve Türkiye, Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Mengi, A., & Algan, N. (2003). Küreselleşme  ve  yerelleşme  çağında bölgesel sürdürülebilir gelişme: AB ve Türkiye örneği. Siyasal Ki-tabevi.

Mengi, A., & Çınar, T. (2015). Transformation Process of Rural Areas into Urban Areas in Turkey after 1980s. Challenges  for Governance Structures in Urban and Regional Development, 49.

Miller, P., & Rose, N. (1990). Governing economic life. Economy and society, 19(1), 1-31.

Mouffe, C. (2000). Deliberative democracy or agonistic pluralism. https://www.ssoar.info/ssoar/bitstream/handle/document/ 24654/ssoar%E2%80%902000%E2%80%90mouffe%E2%80% 90deliberative_democracy_or_agonistic_pluralism.pdf?sequence=1

192 

Mucuk, M. ve Uysal, D. (2010). Türkiye’de Bağımsız Düzenleyici Kurumlar ve Yönetişim. İçinde Akif Çukurçayır vd. (Ed.) Yö‐netişim: Kuram, Boyutlar ve Uygulama. Çizgi Kitapevi. Konya

Muniesa, F., Millo, Y., & Callon, M. (2007). An introduction to market devices. The sociological review, 55(2_suppl), 1-12.

Muniesa, F., Millo, Y., & Callon, M. (Eds.). (2007). Market devices. Blackwell.

Murat, O. K. Ç. U. (2007). Yönetişim tartışmalarına katkı: Avrupa Birliği için yönetişim ne anlama geliyor?. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(3).

Nas, A. (2015). Advertising as eco-governmentality: analysis of Akkuyu nükleer campaign. International E‐Journal of Advances in Social Sciences, 1 (3), 460-469.

Newman, J. (2001). Modernizing governance: New Labour, policy and society. Sage.

Newton, K. (2012). Metropolitan governance.  European  Political Science, 11(3), 409-419.

North, D. C. (1990). Institutions, Institutional Change and Economic Performance. Cambridge.

Oğuz, M. (2018). Bob Jessop, Post-Fordizm ve Devlet. Politik Eko‐nomik Kuram, 2(1), 19-34.

Okur, Y. (2011). Ombudsmanlik kurumu: tarihi gelişim ve Türki-ye’de başlangıçta birkaç öneri. Denetişim, 6.

O’Malley, P., Weir, L., & Shearing, C. (1997). Governmentality, criticism, politics. Economy and society, 26(4), 501-517.

Osborne, D. (1993). Reinventing government. Public productivity & management Review, 349-356.

Osborne, S. P. (2010). Introduction The (New) Public Governance: a suitable case for treatment?. In The  new  public  governan‐ce? (pp. 17-32). Routledge.

Osborne, S. P. (Ed.). (2010). The  new  public  governance:  Emerging perspectives on the theory and practice of public governance. Rout-ledge.

Ostrom, E. (1990). Governing the commons: the evolution of instituti‐ons  for collective action (No. 333.2 O-85g). Cambridge Univer-sity Press,.

193 

Ostrom, E. (2010a). Beyond markets and states: polycentric go-vernance of complex economic systems. American  economic review, 100(3), 641-72.

Ostrom, E. (2010b). Polycentric systems for coping with collective action and global environmental change. Global Environmental Change, 20(4), 550-557.

Ottaway, M. (2001). Corporatism goes global: International orga-nizations, nongovernmental organization networks, and transnational business. Global Governance, 7(3), 265-292.

Oxford Sözlük. 2018. https://en.oxforddictionaries.com/definition /governance.

Ökmen, M. ve Görmez, K. (2009) Türkiye’de Yerel Gündem 21 ve Yerel Yönetis im Uygulamaları, İçinde Kemal Görmez ve Mustafa Ökmen, Yerel Yönetimlerin Güncel Sorunları, Beta Ya-yını, Istanbul

Ökmen, M., & Parlak, B. (2013). Kuram ve uygulamada yerel yöne‐timler: Kavramlar,  yaklaşımlar,  yapılar  ve mevzuat. Orion Kita-bevi.

Ökmen, M., Baştan, S., & Yılmaz, A. (2004). Kamu Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yö-netimler. Kamu Yönetimi, 23-80.

Öktem, B. (2017). Küresel/Dünya Kenti. İçinde Ö. Uğurlu, NŞ Pınarcıoğlu, A. Kanbak, M. Şiriner (Ed.), Türkiye Perspektifin‐den Kent Sosyolojisi Çalışmaları, Örgün Yayınevi, İstanbul, 103-138.

Ökten, Ş. (2007). Gelişme ve demokrasi: kalkınmayla demokratik-leşme ya da kalkınmanın demokratikleştirilmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 91-106.

Önen, S. (2018). Kenti Yürüyerek Keşfetmenin Sosyolojisi. İdeal‐kent, 7 (18), 286-303.

Önkal, G. (2016). Kentlilik ve Kentsizlik, İçinde Toplumsal Analiz‐ler Ekseninde Kent Fragmanları, (ed.Ö. Sarı- A. Esgin). Ankara: Phoenix, 61-76.

Ören, E. (2015). Neoliberal Yönetimsellik, Çalışma İlişkileri ve ‘Girişimci Özne’. Atatürk Üniversitesi  İktisadi  ve  İdari Bilimler Dergisi, 29(1).

194 

Örselli, E. (2010). Kamu Yönetiminde Yolsuzluk Sorunu ve Yöne-tişim Yaklaşımı. İçinde Akif Çukurçayır vd. (Ed.) Yönetişim: Kuram, Boyutlar ve Uygulama. Çizgi Kitapevi. Konya

Özaslan, M. (2004). Küresel–Yerel Etkileşiminin Yeni Örgütlenme Biçimleri: Ağ-Şebeke (Network) Tarzı Firma ve İdari Kurum-sal Örgütlenmeler. Kentsel Ekonomik Araştırmalar Sempozyumu (KEAS), 2, 66-93.

Özcan, L., & Yurttaş, F. (2010). Kent Konseyleri Müzakereci De-mokrasinin Uygulama Alanı Olarak Düşünülebilir mi?. Be-kir Parlak (Ed.), Yerel Yönetimler, Yerel Siyaset ve Kentsel Politi‐kalar, Dora Yayıncılık, Bursa.

Özden, (2010). Kentsel Yenilemenin Unutulan Öğesi: Toplumsal Yenilenme. Kent Sosyolojisi Çalışmaları, Uğurlu, Ö. Ve Pınarcı-oğlu N. Ş. 2017 (3.baskı);

Özel, M. (2015). Sunuş. Mehmet Özel (Ed.) Yerel Yönetimlerde Yerel Kamu Politikası Yaklaşımları, Çizgi Kitabevi.

Özer, İ. (2004), Kentleşme,  Kentlileşme  ve  Kentsel  Değişme, Başak Matbaacılık, Ekin Kitabevi, Ankara.

Özer, M. A. (2017). Yönetişimden dijital yönetişime: paradigma deği-şiminin teknolojik boyutu, Emek ve Toplum, 6, 6(3).

Özgökçeler, S. (2000). Yerel Kalkınmada Etkin Bir Kavram: ‘Yerel Yönetişim’. İş, Güç Endüstri ve  İnsan Kaynakları Dergisi, 16(1), 67-82.

Özgökçeler, Serhat ve D. Bıçkı, (2012). Kentsel Yoksullukla Sava-şım Noktasında Politik Bir Enstrüman: ‘Sosyal Belediyecilik’, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar Dergisi, 49 (565).

Özgül, C. G. (2015). Avrupa Birliği’nin Sürdürülebilir Kentsel Gelişme Politikaları. Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Özgür, H. (2010). Metropoliten Alanların Yönetim Deneyimi: Büyükşehir Belediyesi Modelinin Uygunluğu. Yerel Yönetim‐ler Yerel Siyaset ve Kentsel Politikalar,  IV. Kamu Yönetimi Sem‐

pozyumu Bildiriler Kitabı, Bursa: Dora Yayıncılık, 333-358. Özışık, F. U. (2013). Küreselleşme-Yerelleşme Sürecinde Kentsel

Yönetişim: Kalkınma Ajansları ve İzmir Örneği. Kent Akade‐misi, 5(12), 129-145.

195 

Özışık, U. (2015). Kent-Bölge Kavramı Işığında Türkiye’de Bü-yükşehir Belediye Sisteminde Değişim ve Kalkınma Ajansla-rı: Yerel Ölçekte Mekânın ve Yönetişimin Yeniden Tanım-lanması. Akademik İncelemeler Dergisi, 10(1).

Özkan, H., Kırdaş, E. K., & Taylan, K. O. Ç. (2012). Yoksulluk sorununu görmeyen bir kalkınma modeli olarak yönetişimci kalkınma: Adana örneği. Ankara  Üniversitesi  SBF  Dergi‐si, 67(04), 089-124.

Özsamanlı, Y. A. (2010). Yeni Kamu Yönetimi Yaklaşımı Açısın-dan Yerel Yönetimlerde Modernleşme Çabalarının Değerlen-dirilmesi, İçinde Bekir Parlak (Ed.) Yerel Yönetimler Yerel Siya‐set Ve Kentsel Politikalar, Bursa: Dora Yayıncılık.

Özservet, Y. Ç. & Küçük, H. (2019). Mahalle Odaklı Katılım. Astana Yayınları.

Palabıyık, H. (2003). Yönetimden Yönetişime: Yönetişim, Kentsel Yönetişim ve Uygulamaları ile Yönetişimde Ölçülebilirlik Üzerine Açıklamalar. Yerel ve Kentsel Politikalar, 225-79.

Palabıyık, H. (2004). Yönetimden Yönetişime Geçiş ve Ötesi Üze-rine Kavramsal Açıklamalar. Amme  İdaresi Dergisi, 37(1), 63-85.

Papadopoulos, Y. (2014). Accountability and multi-level gover-nance: more accountability, less democracy?. İçinde Deirdre Curtin, Peter Mair ve Yannis Papadopoulos (Ed.) Accountabi‐lity and European Governance. Routledge.

Paquet, G. (2001). The new governance, subsidiarity and the stra-tegic state. Governance in the 21st Century, 183, 208.

Parlak, B., & Sobacı, Z. (2010). Kuram ve Uygulamada Kamu Yönetimi Ulusal ve Küresel Perspektifler. Baskı,  Alfa  Aktüel Yay., Bursa.

Parsons, W. (1995). Public policy. Cheltenham, Northampton. Pasquino, P. (1991). Criminology: The birth of a special knowled-

ge. The Foucault effect: Studies in governmentality, 235-250. Pauly, L. W. (2011). The political economy of global financial

crises. Global political economy, 244-72. Pestoff, V. (2012). Co-production and third sector social services

in Europe: Some concepts and evidence. Voluntas:  Internatio‐

196 

nal  Journal  of  Voluntary  and  Nonprofit  Organizations, 23(4), 1102-1118.

Peters, B. G. (2000). Governance and comparative politics. İçinde Jon Pierre (Ed.) Debating governance, Oxford University Press.

Peters, B. G., & Pierre, J. (1998). Governance without government? Rethinking public administration. Journal of public administra‐tion research and theory, 8(2), 223-243.

Peters, B. G., & Pierre, J. (2001). Developments in intergovern-mental relations: towards multi-level governance. Policy  and Politics, 29(2), 131.

Peters, B. G., & Pierre, J. (2006). Governance, government and the state. The state: Theories and issues, 209-222.

Pınarcıoğlu, N. Ş., Kanbak, A., & Şiriner, M. (2017). Kent Kuram-ları. İçinde Ö. Uğurlu, N.Ş. Pınarcıoğlu, A. Kanbak, M. Şiri-ner, Türkiye Perspektifinden Kent Sosyolojisi Çalışmaları. Örgün Yayınevi, İstanbul.

Peck, J., & Tickell, A. (2002). Neoliberalizing space. Antipo‐de, 34(3), 380-404.

Pierre, J. (1995). The marketization of the state: Citizens, consu-mers, and the emergence of the public market. Governance in a changing environment, 55-81.

Pierre, J. (Ed.). (2000). Debating governance: Authority, steering, and democracy. Oxford Üniversitesi Yayınları: Oxford.

Pierre, J. & Peters, B. (2005). Governing complex societies: Trajectories and scenarios. Springer.

Pierre, J. & Peters, G. B. (Ed.) (2000). Governance,  politics  and  the State. Political Analysis.

Pierson, P. (2000). The limits of design: Explaining institutional origins and change. Governance, 13(4), 475-499.

Purcell, M. (2008). Recapturing democracy: Neoliberalization  and  the struggle for alternative urban futures. Routledge.

Purcell, M. (2014). Possible worlds: Henri Lefebvre and the right to the city. Journal of Urban Affairs, 36(1), 141-154.

Purdy, J. M. (2012). A framework for assessing power in collabo-rative governance processes. Public  administration  review , 72(3), 409-417.

197 

Purkis, S. (2018). Ne Kadar Yeşil Tartişmasina Alternatif Bir Teo-rik Çerçeve Önerisi. İçinde Tuğba Uçma Uysal ve Ganite Kurt. (Ed). Disiplinlerarasi bakış açısı ile yönetişim. Gazi Kitabe-vi.

Raleigh, C., & Linke, A. (2018). Subnational governance and conf-lict: An introduction to a special issue on governance and conflict. Political Geography, 63, 88-93.

Reinicke, W. H., & Copeland, D. (1998). Global public policy: governing without government?. International  Journal, 53(3), 597.

Rhodes, R. A. W. (1981). Control and power  in central‐local govern‐ment relationships, Aldershot: Ashgate.

Rhodes, R. A. W. (1988). Beyond Westminster and Whitehall: the sub‐central governments of Britain. Routledge.

Rhodes, R. A. W. (1990). Policy networks: a British perspecti-ve. Journal of theoretical politics, 2(3), 293-317.

Rhodes, R. A. W. (1996). The new governance: governing without government. Political studies, 44(4), 652-667.

Rhodes, R. A. W. (1997). Understanding governance: Policy networks, governance,  reflexivity  and  accountability. Open university press.

Rhodes, R. A. W. (1999). Traditions and public sector reform: comparing Britain and Denmark. Scandinavian  Political  Stu‐dies, 22(4), 341-370.

Rhodes, R. A. W. (2000). The governance narrative: Key findings and lessons from the ERC’s Whitehall Programme. Public ad‐ministration, 78(2), 345-363.

Rhodes, R. A. W. (2006). Policy network analysis. The  Oxford handbook of public policy, 423-445.

Rhodes, R. A. W. (2007). Understanding governance: Ten years on. Organization studies, 28(8), 1243-1264.

Rhodes, R. A. W., & Marsh, D. (1992). New directions in the study of policy networks. European  journal  of political  research, 21(1-2), 181-205.

Richards, D., & Smith, M. J. (2002). Governance and public policy in the United Kingdom. Oxford University Press.

198 

Rittel, H. W. J. & Webber, M. M. (1973). Planning problems are wicked https://cec.prodwebb.lu.se/sites/cec.prodwebb.lu.se /files/rittel_and_webber_1973_planning_problems_are_wicked_problems.pdf.

Rodrik, D. (2009). Growth after the Crisis. Globalization  and Growth, 125, 126.

Rosamond, B. (2007). European integration and the social science of EU studies: the disciplinary politics of a subfi-eld. International Affairs, 83(2), 231-252.

Rose, N. (2005). Governing “advanced” liberal democracies, İçin-de Andrew Barry, Thomas Osborne, Nikolas Rose, Foucault and Political Reason. Routledge.

Rose, N. and P. Miller. (1992). Political power beyond the State: problematics of government. British Journal of Sociology, 43 (2): 173-205.

Rose, N., & Miller, P. (2010). Political power beyond the state: Problematics of government. The  British  journal  of  socio‐logy, 61, 271-303.

Rosenau, J. N. (1992). Citizenship in a changing global or-der. Governance without government: Order and change  in world politics, 272-94.

Rosenau, J. N. (2004). Governance in the Twenty-first Cen-tury. Global Governance, 1(1), 179-209.

Rosol, M. (2014). On resistance in the post-political city: conduct and counter-conduct in Vancouver. Space and Polity, 18(1), 70-84.

Rossi, U. (2016). The variegated economics and the potential poli-tics of the smart city. Territory, Politics, Governance, 4(3), 337-353.

Sağır, A. (2012a). Toplu merasimlerden belediye hizmetlerine kurumsallaşan ölüm bağlaminda bir ölüm sosyolojisi dene-mesi. Electronic Turkish Studies, 7(2).

Sağır, H. (2012b). Bilişim Sistemleri ve Yerel Politikalar, M. Akif Çukurçayır ve Ayşe Tekel (Ed.) Açık Yeşil Alanların Yarattığı Ekonomik Değerler. Ankara Cemre ve Çamlık Parkları Örnek-leri. Çizgi Kitabevi.

199 

Sağlam, F. (2015). Yerel Yönetimleri Düzenleyen Yeni Yasalara İlişkin Anayasa Mahkemesi Kararları’nda Göze Çarpan So-runlar, Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Salet, W. (2006). Framing strategic urban projects. İçinde Willem Salet ve Enrico Gualini (Ed.) Framing  strategic urban projects. Routledge.

Sarı, Ö. ve Esgin, A. (Ed.) (2016). Toplumsal analizler ekseninde kent fragmanları. Phoenix Yayınları, İstanbul,

Sarısoy, S. (2010). Düzenleyici devlet ve regülasyon uygulamala-rının etkinliği üzerine tartışmalar. Maliye  Dergisi, 159, 278-298.

Sarmiento, H., & Tilly, C. (2018). Governance lessons from urban informality. Politics and Governance, 6(1), 199-202.

Savoie, D. J. (1994). Reforming Civil Service Reforms. Policy Opti‐ons, 15(3).

Saygılıoğlu, N., & Arı, S. (2003). Etkin Devlet: Kurumsal Bir Tasarı ve Politika Önerisi. Sabancı Üniversitesi.

Scharpf, F. W. (1993). Games  in hierarchies and networks: Analytical and  empirical  approaches  to  the  study  of governance  institutions. Campus Verlag.

Scharpf, F. W. (1997). Introduction: the problem-solving capacity of multi-level governance. Journal  of  European  public  po‐licy, 4(4), 520-538.

Scharpf, F. W. (1999). Governing in Europe: Effective and democratic?. Oxford University Press.

Schmidt, V. A. (2011). Reconciling ideas and institutions through discursive institutionalism. Ideas and politics in social science re‐search, 47-64..

Schout, A., & Jordan, A. (2005). Coordinated European Gover-nance: Self-Organizing or Centrally Steered?. Public Administ‐ration, 83(1), 201-220.

Shihata, I. (1990). Issues of «Governance» in Borrowing Members: The Extent of their relevance under the Bank’s Articles of Ag-reement “. Washington, DC: World Bank.

200 

Silva, C. N., & Syrett, S. (2006). Governing Lisbon: evolving forms of city governance. International Journal of Urban and Regional Research, 30(1), 98-119.

Sitembölükbaşı, Ş. (2005). Liberal demokrasinin çıkmazlarına çözüm olarak müzakereci demokrasi. Akdeniz İİBF Dergisi, 10, 139-162.

Smith, G. (2011). G7 to G8 to G20: Evolution in Global Governan-ce. https://www.cigionline.org/sites/default/files/ g20no6-2.pdf.

Sobacı, M. Z. (2007). Yönetişim kavramı ve Türkiye’de uygulana-bilirliği üzerine değerlendirmeler. Yönetim  Bilimleri  Dergisi, 5(1).

Sobacı, M. Z. (2012a). E-devlet: Kuramsal bir bakış. E‐Devlet: Ka‐mu yönetimi ve teknoloji ilişkisinde güncel gelişmeler, Ankara: No‐

bel Yayınları. Sobacı, M. Z. (2012b). Yönetişim Çağında Merkezi Yönetim - Yerel

Yönetim İlişkisi. İçinde M. Akif Çukurçayır ve Ayşe Tekel (Ed.) Açık Yeşil Alanların Yarattığı Ekonomik Değerler. Ankara Cemre ve Çamlık Parkları Örnekleri. Çizgi Kitabevi.

Sobacı, Z. M. (2013). Politika Ağları: Aktörler Arası İlişkiler Üze-rinden Kamu Politikasını Anlamak. İçinde M. Yıldız ve M. Z. Sobacı (Ed), Kamu Politikası: Kuram  ve Uygulama, Adres Ya-yınları, Ankara.

Solak, S. G. (2017). Mekân-kimlik etkileşimi: kavramsal ve kuram-sal bir bakiş, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(1).

Sorensen, E. & Torfing, J. (Ed.). (2008). Theories  of  democratic network governance. Palgrave.

Sorensen, E. (2005). The democratic problems and potentials of network governance. European Political Science, 4(3), 348-357.

Sorensen, E. (2006). Metagovernance: The changing role of politi-cians in processes of democratic governance. The American re‐view of public administration, 36(1), 98-114.

Sorensen, E., & Torfing, J. (2003). Network politics, political capi-tal, and democracy. International  journal  of  public  administra‐tion, 26(6), 609-634.

201 

Sorensen, E., & Torfing, J. (2005). The democratic anchorage of governance networks. Scandinavian political studies, 28(3), 195-218.

Sorensen, E., & Torfing, J. (2009). Making governance networks effective and democratic through metagovernance. Public ad‐ministration, 87(2), 234-258.

Sözen, S., & Algan, B. (2009). İyi Yönetişim, İçişleri Bakanlığı Ge-nel Yayın No: 654. Pozitif Matbaacılık, Ankara.

Stenson, K. (2005). Sovereignty, biopolitics and the local govern-ment of crime in Britain. Theoretical criminology, 9(3), 265-287.

Steurer, R. (2013). Disentangling governance: a synoptic view of regulation by government, business and civil society. Policy Sciences, 46, 387-410.

Stoker, G. (1995). Regime  theory  and  urban  politics. İçinde David Judge, Gerry Stoker ve Harold Wolman, Theories of Urban Go‐vernance, Sage.

Stoker, G. (1998a). Governance as theory: five propositi-ons. International social science journal, 50(155), 17-28.

Stoker, G. (1998b). Public-private partnerships and urban gover-nance. İçinde Jon Pierre (Ed.) Partnerships  in urban governan‐ce (pp. 34-51). Palgrave Macmillan, London.

Stoker, G. (2000). Urban Political Science and the Challenge of Urban Governance. İçinde Pierre, J. (ed.) Debating Governance: Authority, Steering,  and Democracy. Oxford, UK. Oxford Uni-versity Press.

Stoker, G. (2006). Public value management: A new narrative for networked governance?. The American  review  of  public  admi‐nistration, 36(1), 41-57.

Stone, C. N. (1993). Urban regimes and the capacity to govern: A political economy approach. Journal  of  urban  affairs, 15(1), 1-28.

Stout, M., & Love, J. M. (2015). Relational process ontology: A grounding for global governance. Administration  &  soci‐ety, 47(4), 447-481.

Swyngedouw, E. (2009). The antinomies of the postpolitical city: in search of a democratic politics of environmental produc-

202 

tion. International Journal of Urban and Regional Research, 33(3), 601-620.

Şahin, İ. (2014). Governance tools in public administration and emergent trends: Contracting, citizen participation, and networks. Journal of Human Sciences, 11(2), 1082-1103.

Şengül, T. (2001). Sınıf mücadelesi ve kent mekânı. Praksis Dergi‐si, 2, 9-31.

Şentürk, Y. (2014). İstanbul Kent Çalışmaları ve Unutulan Emek. A. Bartu‐Candan ve C. Özbay (Haz.), Yeni İstanbul Çalış‐maları Sınırlar, Mücadeleler, Açılımlar içinde, İstanbul: Metis Ya‐

yınları, 133-165. Tanyeli, U. (2017). Yıkarak Yapmak. Metis: İstanbul. Tekel, A.; Kalaycıoğlu, M.; ve Tekel, H. İ. (2012). M. Akif Çukur-

çayır ve Ayşe Tekel (Ed.) Açık Yeşil Alanların Yarattığı Ekono‐mik  Değerler. Ankara Cemre ve Çamlık Parkları Örnekleri. Çizgi Kitabevi.

Tekeli, İ. (1999). Modernite aşılırken siyaset. İmge Kitabevi. Tekin Bilbil, E. (2017a). The operationalizing aspects of smart

cities: the case of Turkey’s smart strategies. Journal  of  the Knowledge Economy, 8(3), 1032-1048.

Tekin Bilbil, E. (2015). The Impacts of Political and Economic Uncertainties on the Tourism Industry in Tur-key. Mediterranean Journal of Social Sciences, 6(2 S5), 265.

Tekin Bilbil, E. (2016). The Politics of Market Relations in a Nutshell. Perspectives  on  Global  Development  and  Technology, 15(4), 419-448.

Tekin Bilbil, E. (2016). Uncertainty in Governance Processes: The Political Economy of Biosafety Policies in Turkey. İçinde Sai Felicia Krishna-Hensel, Religion, Education  and Governance  in the Middle  East:  Between  Tradition  and Modernity, Routledge: 173.

Tekin Bilbil, E. (2017b). The Role of the UNWTO in Visa Facilita-tion: The Diverse Impacts on Tourism Industries of China, Russia and Turkey. International Journal of Tourism and Hospi‐tality Management in the Digital Age, 1(1), 17-35.

203 

Tekin Bilbil, E. (2017c). Social Networking and Local Controver-sies: The Construction of Rhetorical Devices in the Hazelnut Market in Turkey. International Journal of Virtual Communities and Social Networking, 9(3), 15-28.

Tekin Bilbil, E. (2018a). Platform coopetition in the tourism in-dustry: conflicts and tensions caused by the closure of Boo-king. com in Turkey. Current Issues in Tourism, 1-21.

Tekin Bilbil, E. (2018b). Conceptualizing  the  Blockchain  Techno‐logy/Ecosystem: Power, Knowledge  and Networks. Working Pa-per. SSRN.

Tekin Bilbil, E. (2018c). Network neutrality policy decision pro-cess: the case of Netflix in Turkey. Sosyal Bilimler Dergisi, 23, s. 40-54.

Tekin Bilbil, E. (2018d). Methodology for the Regulation of Over-the-top (OTT) Services: The Need of A Multi-dimensional Perspective. International Journal of Economics and Financial Is‐sues, 8(1), 101-110.

Tekin Bilbil, E. (2018e). The politics of noise: Case study of the commercialization of Alaçatı Village, Turkey. Tourism mana‐gement perspectives, 25, 104-118.

Tekin Bilbil, E. (2018f). Neoliberal Yönetimsellik ve Konsolosluk Hizmetleri Dış Alımı: Vize İşlemleri Uygulamaları Üzerine bir Analiz. Siyasal Bilimler Dergisi, 6(1), 97-122.

Tekin Bilbil, E. (2019a). İzlek bağımlılığı teorisi ve yapay zekâ teknolojisine geçiş: hizmet endüstrisi üzerine bir ana-liz. Uludağ  Üniversitesi  Fen‐Edebiyat  Fakültesi  Sosyal  Bilimler Dergisi, 20(36), 165-190.

Tekin Bilbil, E. (2019b). New Governance and Digital Platform Companies: The Case of Uber. International  Journal  of  Public Administration in the Digital Age, 6(2), 49-68.

Thomas, M. A. (2010). What do the worldwide governance indica-tors measure?. The  European  Journal  of  Development  Rese‐arch, 22(1), 31-54.

Tickell, A., & Peck, J. (1996). The return of the Manchester Men: men’s words and men’s deeds in the remaking of the local

204 

state. Transactions  of  the  Institute  of  British  Geographers, 595-616.

Toksöz, Fikret (2008). İyi  Yönetişim  El  Kitabı, TESEV Yayınları, İstanbul

Topal, A. K. (2004). Kavramsal Olarak Kent Nedir ve Türkiye’de Kent Neresidir? Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensti‐tüsü Dergisi, 6(1).

Toprak, Z. (2000). Yönetim stratejilerindeki gelişmeler, Türk İdare Dergisi, sayı: 426, 37-53, (2000)

Toprak, Z. (2009). Yerel siyasetin demokratik gelişimi-bütünleşik stratejik yönetişim pratikleri İzmir için bir yaklaşım. http://kisi.deu.edu.tr/zerrin.toprak/m%C3%BCzakereci_demokrasi_istanbul_sempozyum_zerrin_doc-160409.doc

Toprak, Z. (2010). E-yönetişim ve e-devlet. Yönetişim, 73-106. Toprak, Z. (2010). E-Yönetişim ve E-Demokrasi. İçinde M. Akif

Çukurçayır ve H. Tuğba Eroğlu (Ed.) Yönetişim, Çizgi Kitabe-vi.

Toprak, Z. (2016). Kent Yönetimi ve Politikası. Siyasal Kitabevi. Torfing, J. (2005). Governance network theory: towards a second

generation. European political science, 4(3), 305-315. Torfing, J., & Triantafillou, P. (2013). What’s in a name? Grasping

new public governance as a political-administrative sys-tem. International Review of Public Administration, 18(2), 9-25.

Torunoğlu, E. (2015). Sağlıklı Kent Mutlu Kent Yaşanabilir Kent. İçinde Aykut Çoban (Ed.) Yerel Yönetim, Kent ve Ekoloji. İmge Kitabevi.

Tosun, E. K. (2013). Yaşam kalitesi ekseninde şekillenen alternatif bir kentsel yaşam modeli: yavaş kentleşme hareketi. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 215-237.

Treib, O., Bähr, H., & Falkner, G. (2007). Modes of governance: towards a conceptual clarification. Journal  of European  public policy, 14(1), 1-20.

Triantafillou, P. (2004). Addressing network governance through the concepts of governmentality and normaliza-tion. Administrative Theory & Praxis, 26(4), 489-508.

205 

Triantafillou, P. (2007). Governing the formation and mobilization of governance networks. In Theories  of democratic network go‐vernance (pp. 183-198). Palgrave Macmillan, London.

Triantafillou, P. (2016). Governmentality. İçinde Christopher An-sell ve Jacob Torfing (Ed.) Handbook on Theories of Governance, Edwar Elgar.

Turan, H. T. (2013). Yönetişim ve Yeni Kamu Yönetimi. Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi. İçinde Genç, F. N. (Ed.). (2013). Yönetişim: Türk kamu yönetimine yansımaları. Çizgi.

Turut, H., & Özgür, E. M. (2018). Rereading Cities in the Context of the Transition from Classical Urban Theories to Critical Urban Theories. Ege Coğrafya Dergisi, 27(1), 1-19.

Türkün, A. (2016). İstanbul’un Tarihi Konut Bölgelerinde Kentsel Dönüşümü: Tarlabaşı ve Fener-Balat-Ayvansaray Örnekleri. içinde Ahunba, Dinçer ve Şahin, Neoliberal Kent Politikaları ve Fener‐Balat‐Ayvansaray, İş Bankası Yayınları.

Uçar, A., & Bilimler, N. H. B. V. S. Yerel politikaların oluşumu ve yerel hizmet sunumunda yönetişim faktörü olarak katılımcı-lığın ve hesap verebilirliğin yeri ve önemi. Nevşehir Hacı Bek‐taş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 119.

Uğuz, H. E. (2010). Ağlar, Aktörler ve Etkileşim. İçinde Akif Çu-kurçayır vd. (Ed.) Yönetişim:  Kuram,  Boyutlar  ve  Uygulama. Çizgi Kitapevi. Konya

Ulusoy, K. (2009). The changing challenge of Europeanization to politics and governance in Turkey. International Political Sci‐ence Review, 30(4), 363-384.

Ural, H. (2017). Beyoğlu’nun Gece Yaşamı ve Neoliberal İktidar Teknolojileri. İdealkent, 8(22), 641-664.

Uysal, Ü. (2012). Sulukule: Kentsel Dönüşüme Etno-Kültürel Bir Direniş. İdealkent, 7, 136-157.

Uzun, C. N. (2007). Globalization and urban governance in Istan-bul. Journal of Housing and the built environment, 22(1), 127-138.

Wagenaar, H. (2011). Meaning  in Action: Meaning and Dialogue  in Policy Analysis, Armonk, NY.

206 

Wagenaar, H. (2012). Dwellers on the threshold of practice: the interpretivism of Bevir and Rhodes. Critical policy studies, 6(1), 85-99.

Wallace, H., & Wallace, W. (2007). Overview: The European Un-ion, politics and policy-making. Handbook  of  European  union politics, 339-358.

Walravens, N. (2015). Mobile city applications for Brussels citi-zens: Smart City trends, challenges and a reality check. Telematics and Informatics, 32(2), 282-299.

Walzer, M. (1986). The Politics of Michel Foucault. İçinde Michel Foucault & David Couzens Hoy (Ed.), Foucault: A Critical Re‐ader. Blackwell.

Walzer, M. (1988). The lonely politics of Michel Foucault. The Company of Critics. Social Criticism and Political Commitment in 

the Twentieth Century, 191-209. Ward, K., Imbroscio, D., Martin, D., Stone, C., Whelan, R., Miraf-

tab, F., & Cochrane, A. (2011). Urban politics: an interdiscip-linary dialogue. International journal of urban and regional rese‐arch, 35(4), 853-871.

Williams, A., & Siddique, A. (2008). The use (and abuse) of go-vernance indicators in economics: a review. Economics of Go‐vernance, 9(2), 131-175.

World Bank. (1992). Governance  and  Development. http:// docu-ments.worldbank.org/curated/en/604951468739447676/pdf/multi-page.pdf.

Yalçın, A. Z. (2015). Yerel Yönetimlerde Katılımcı Bütçele-me. Journal of Management & Economics, 22(2).

Yaman, E. (2015). Yönetişim Sürecinde Devletin Rolü ve Deniz Ticareti Sektörü. İstanbul  Gelişim  Üniversitesi  Sosyal  Bilimler Dergisi, 2(2), 111-133.

Yavaş, G. (2017a). Border management of the European Union: the case of the Arab uprisings. Marmara  Journal  of  European Studies, 25(2).

Yıldız, M., & Sobacı, M. Z. (2013). Kamu Politikası ve Kamu Poli-tikası Analizi. İçinde Mete Yıldız, Kamu  Politikası  Kuram  ve Uygulama, Adres Yayınları, Ankara.

207 

Yüzeyılmaz, A. A. (2010). Yönetsel Bir Mit ya da Sistemsel Farklı-laşmanın Nihai Evresi. İçinde Akif Çukurçayır vd. (Ed.) Yöne‐tişim: Kuram, Boyutlar ve Uygulama. Çizgi Kitapevi. Konya

Zafarullah, H., & Huque, A. S. (2012). Managing development  in a globalized world: Concepts, processes, institutions. Routledge.

Zeren, H. E., & Aktulun, E. (2018). Yönetişim çerçevesinde ortak-lIklar ve belediyelerin kardeş şehir ilişkileri: Ankara Büyük-şehir Belediyesi örneği. ASSAM  Uluslararası  Hakemli  Der‐gi, 5(11), 1-14.