1

2

3

En Barcelona, a gran cidade, vivía un neno chamadoJoan. A Joan gustáballe moito pintar animais, cans, peixes, gatos epaxaros. O que lle chamaba máis a atención eran os ollos dosanimais, porque a través da súa expresión sabia se estabancontentos ou tristes, se tiñan fame ou frío, se querían xogar ouestaban cansos, así que lles pintaba os ollos de todas as formasposibles: ollos grandes, ollos pequenos, ollos amarelos, ollosabertos, ollos azuis pechados, ollos misteriosos e ollos de moitascores

4

5

6

Non pensedes que só sabia pintar ollos. Joan, debuxaba a todos os animais, pero non como eran, senón que os facía máis belos, poñíalles tres colas e cinco ollos, dous narices e sete patas ou catro orellas e oito pelos.Así foi que os animais se divertían máis dentro dos cadros de Joan que pola rúas da cidade, e non quixeron saír nunca máis desemundo tan alegre e fantástico onde podían voar e xogar sempre... Era o mundo da fantasía e a ilusión.

7

8

Joan amaba a natureza, por iso chamou ás flores, ás follas, ás árbores e a todos os insectos para que gozasen tamén dese mundo de felicidade, ah! e tamén ás pedras pesadas e grises ás que llesdixo: - "eu, pintareivos de cores para que esteades belas. "Colleu as cores que utilizaba, que como vedes eran poucos, e pintou ás pedras grandes e pequenas de amarelo, vermello, verde, azul e laranxa. - Nunca as pedras estiveron tan bonitas!

9

10

Un día, o noso amigo, levouse os animais e os insectos a París. Subiron a unha gran torre de ferro e ensinoulles a inmensidadedo Universo, presentoulles a lúa e o sol, as estrelas, os planetas e satélites así como tamén as grandes constelacións ou agrupacións de estrelas.E díxolles: - "A partir de agora, formardes parte do noso mundo, poderedes viaxar coa imaxinación a través do cosmos e descubriredes novos mundos e teredes grandes aventuras, porque todo isto é posible se de verdade o desexades. "

11

12

Outro día, fixeron outra viaxe, foron a unha illa chamada Mallorca. Era un lugar tranquilo e luminoso.Joan pensou: - todos os animais, as plantas e as estrelas estarán moi a gusto".Os personaxes que habitaban Mallorca eran os humanos: homes, mulleres, nenos, parecían estraños pero eran unha xente boa, tranquila e divertida que gozaba do mundo máxico de Joan.Pronto todos formaron un gran grupo onde o respecto polaliberdade dos outros era a única condición. Iso era un mundo feliz.

13

- “ Penso que, ao final da miña vida voltarei atopar tódolosvalores de cando era cativo”.

Joan Miró

14

15