KULTURY ARCHEOLOGICZNE

NA ZIEMIACH POLSKICH

KULTURA ORYNIACKA

W okresie paleolitu obejmowała znaczną część Europy, w tym Śląsk i Małopolskę. Powstały wówczas posążki Wenus – wśród nich słynna figurka Wenus w Willendorfu. Na ziemiach polskich zachowały się jedynie kościana broń i proste narzędzia z tego okresu.

KULTURA PUCHARÓW LEJKOWATYCH

W IV i III tysiącleciu p.n.e. rozciągała się od terenów dzisiejszej Holandii aż do Ukrainy. Mieszkańcy ówczesnych osad zajmowali się rolnictwem, hodowlą i myślistwem. Wytwarzali charakterystyczne naczynia gliniane – puchary lejkowate, od których pochodzi nazwa kultury. W okolicach Ostrowca świętokrzyskiego wydobywali także krzemień wykorzystywany do wyrobu narzędzi.

KULTURA CERAMIKI SZNUROWEJ

Zajęła miejsce kultury naczyń lejkowatych. W grobowcach pochodzących z tego okresu odnaleziono wiele kamiennych toporków.

KULTURA UNIETYCKA

Występowała w Wielkopolsce i na Śląsku. Jej pozostałością są „wielkopolskie piramidy” czyli kurhany wzniesione w okolicach wsi Łęki Małe.

*kurhany – ziemne kopce zazwyczaj przykrywające groby.

KULTURA ŁUŻYCKA

Rozwijała się na początku epoki żelaza na terenie całej Polski. Najsłynniejszą budowlą tamtych czasów jest osada w Biskupinie.

KULTURA PRZEWORSKA

Obejmowała tereny południowej części Polski w czasach, gdy nad Morzem Śródziemnym dominowało Imperium rzymskie. Wyroby z Żelaza wytwarzane na ziemiach polskich trafiały aż do Rzymu.