You and Me against the World 9

You and Me against You and Me against the Worldthe World

Hallo Allemaal!

Dit is deel 9 van You and Me against the World!Veel Leesplezier!

Svenja SimStone.

Topic.Topic.

Er is een topic waar je je kan uitleven over het dagboek! Ga gerust eens langs en zet eens iets neer:http://www.desims2.nl/forums.view.asp?fID=54&tID=201589&archived=0Of laat gewoon iets achter op LiveJournal ;)

http://www.desims2.nl/forums.view.asp?fID=54&tID=201589&archived=0

Noa.Noa.

Even later wandelde ik vol zenuwen de trap af. Matts ouders en zus waren er. De enige die op mij wachtte, was Sam. Soms was het best lastig om geen familie meer te hebben, maar Sam vulde die leegte op. Ik glimlachte naar haar en wandelde verder..

Noa.Noa.

Ik ging naast Matt staan, en keek even naar de gasten om te vermijden dat onze blikken zouden kruisen. Sam hield haar duimen omhoog en ik begon te lachen. Toen voelde ik dat Matt m'n hand vastnam.. M'n hart bonsde in m'n keel.

Noa & Matt.Noa & Matt.

“Schat, ik hou zoveel van je, en ik ben zo blij dat het eindelijk zover is. Je ziet er zo mooi uit, je haar, je jurk,.. Je bent gewoon perfect.”Ik probeerde te glimlachen maar toen ik Matt 'jurk' hoorde zeggen fronste ik m'n wenkbrauwen even.


Vervolgens wisselden Matt en ik van plaats, zodat we aan dezelfde kant als onze 'familieleden' stonden. Althans, Matt stond aan de kant waar zijn familieleden zaten, en ik stond aan de kant waar Sam zat. Toen haalde hij de ring boven en nam m'n hand. De zenuwen gierden door m'n lijf en ik raakte in paniek..


Net toen Matt de ring aan m'n vinger wou schuiven, trok ik m'n hand weg. Matt schrok en keek me verbaasd aan. “Sorry, ik kan echt niet met je trouwen.. Matt.. Ik hou niet meer van je.” Op de achtergrond hoorde ik hoe Matts moeder begon te huilen..


Matt liet z'n schouders hangen en staarde teleurgesteld naar de ring. Ik had medelijden met hem, en wou hem troosten, maar aan de andere kant wou ik wegrennen van alle problemen. Het huwelijk was afgelast, en ik was eindelijk vrij.

Noa.Noa.

Ik aarzelde even en begon toen toch te rennen, zo hard ik kon. Terwijl ik de trappen weer op liep, kwam Sam achter me aan. Ik was te gehaast op achterom te kijken, en struikelde bijna over m'n kleed.

Noa & Sam.Noa & Sam.

Zodra Sam en ik de deur uit waren, begonnen we te lachen. Het gaf een raar gevoel om je verloofde aan het altaar te laten staan, en weg te rennen met je nieuwe vriendin. In films was het altijd iets wat mannen deden, en hoewel het maar acteurs waren, ik haatte hen altijd, ze waren harteloos. Maar nu had ik zelf m'n eigen huwelijk verpest, en het voelde zo goed.. Matt was gewoon niet de ware.


Sam en ik keerden zo snel mogelijk terug naar huis. Ik deed het lelijke trouwkleed meteen uit, en hing het aan de kast om het terug naar de winkel te brengen. Vervolgens gingen we in de zetel liggen, om te genieten van elkaar. Dit was de eerste keer dat Sam en ik elkaar konden zien zonder te moeten liegen of dingen te verzwijgen.


“Wil je morgen met me mee naar de gynaecoloog?”“Meen je dat?”“Tuurlijk, we gaan het kindje toch samen opvoeden?”“En Matt dan?”“Dat bespreken we nog wel.. Maar nu wil ik dat je met me meekomt.”


Plots kwam Matt binnengestormd. Hij was razend. “Jij hebt alles verpest!”“Matt, laat haar met rust. Ze heeft er niets mee te maken. Ik ben niet meer verliefd op je, daar kan zij niets aan doen.”Matt schrok toen ik dit zei. Hij staarde me een tijdje zwijgend aan, gaf een vuile blik naar Sam, en vertrok.


Enkele dagen later was Matt gekalmeerd en kwam hij langs om z'n spullen te halen en dingen te bespreken. Hij woonde weer in bij z'n ouders. Matt had het moeilijk met onze breuk, maar hij begreep dat het tussen ons niet meer goed zou komen. “Het huis en de meeste van de spullen zijn van jou dus we moeten niet veel verdelen.. Maar.. Hoe moet het verder met de baby?” vroeg Matt.


“Matt.. Ik ben gisteren met Sam naar de gynaecoloog geweest. Ik ben niet zwanger. De test was fout.”“Oh.. Dus we krijgen geen baby?”“Nee.. Onze wegen eindigen hier denk ik..”En toen vertrok Matt naar huis. Zijn hart was gebroken, maar diep vanbinnen wist ik dat alles goed zou komen met hem.

Een Tijdje Later...Een Tijdje Later...

Mijn voorgevoel klopte. Matt werd inderdaad weer gelukkig. Ik was blij voor hem. Hij had een nieuwe vriendin, Melanie, en ik was er zeker van dat ze samen heel gelukkig zouden worden. Ze woonden pas in hun nieuwe huis, dat Matt zelf gebouwd had. En natuurlijk had hij er ook een prachtige tuin aangelegd.

En wie weet zou hij ooit weer opnieuw trouwen, en deze keer zou het met de ware zijn. Of misschien zou hij toch nog vader worden. Ja.. Matt kwam wel op z'n pootjes terecht. Hij redde het zonder mij.

Een tijdje na het huwelijk nam Sam afscheid van haar appartementje en kwam bij me inwonen. Het was tijd voor haar om alles uit het verleden los te laten. Er was thuis nog plaats voor enkele spulletjes van Amy en July die belangrijk voor haar waren, maar de rest liet Sam achter zich.

Zodra Sam verhuisde, veranderden we ook enkele meubels. Onze slaapkamer werd volledig heringericht. En Amy's popje en het schilderij van July en Amy hadden daar een plaatsje in. Ook het schilderij dat Sam in het begin had gemaakt van mij, hingen we in de slaapkamer.

In een jaar tijd kunnen er veel dingen gebeuren. Zo kwam mijn kinderwens toch uit. Dankzij een anonieme donor konden Sam en ik een kindje krijgen. We waren allebei zo gelukkig, en keken samen uit naar de geboorte van ons eerste kleintje. Sam kon maar niet genoeg krijgen van m'n zwangere buik, en het kleine wezentje dat erin lag, wachtend op de grote wereld..

Na negen mooie maanden was het dan eindelijk zover. Sam en ik kregen een dochter. We noemden haar Paige. Ze was prachtig, en had mooie heldergroene ogen. Ergens had ik het gevoel dat ze mijn knalrode haren wel zou erven.

Sam bleef schilderijen maken en werd steeds beter. We verdienden hopen geld door haar kunstwerken. Dat alles spaarden we om ooit de studies van ons dochtertje te betalen. En een auto voor haar 18de verjaardag hoort daar natuurlijk ook bij..

Ik ging verder als fotografe. Ook thuis ging ik nog steeds verder met foto's maken. En met Paige had ik er weer een nieuw model bij. Op enkele maanden tijd had ik al zeker 10 fotoalbums gevuld met al haar gekke blikken, haar mooie glimlach, haar mondje vol eten en haar slaperige oogjes na een dutje.

Al m'n dromen waren uitgekomen en het enige wat me nu nog te doen stond was genieten van het leven en van m'n gezinnetje...

En ik denk dat dit het juiste moment is om te zeggen: “En we leefden nog lang en gelukkig”.

Einde.Einde.

Travel

You and Me against the World 9