Adsk_Inventor_2010_GetStart

Autodesk Inventor 2010

Pierwsze kroki

Kwiecień 2009

© 2009 Autodesk, Inc. All Rights Reserved. Except as otherwise permitted by Autodesk, Inc., this publication, or parts thereof, may not be reproduced inany form, by any method, for any purpose. Certain materials included in this publication are reprinted with the permission of the copyright holder. TrademarksThe following are registered trademarks or trademarks of Autodesk, Inc., in the USA and other countries: 3DEC (design/logo), 3December, 3December.com,3ds Max, ADI, Alias, Alias (swirl design/logo), AliasStudio, Alias|Wavefront (design/logo), ATC, AUGI, AutoCAD, AutoCAD Learning Assistance, AutoCADLT, AutoCAD Simulator, AutoCAD SQL Extension, AutoCAD SQL Interface, Autodesk, Autodesk Envision, Autodesk Insight, Autodesk Intent, AutodeskInventor, Autodesk Map, Autodesk MapGuide, Autodesk Streamline, AutoLISP, AutoSnap, AutoSketch, AutoTrack, Backdraft, Built with ObjectARX (logo),Burn, Buzzsaw, CAiCE, Can You Imagine, Character Studio, Cinestream, Civil 3D, Cleaner, Cleaner Central, ClearScale, Colour Warper, Combustion,Communication Specification, Constructware, Content Explorer, Create>what's>Next> (design/logo), Dancing Baby (image), DesignCenter, Design Doctor,Designer's Toolkit, DesignKids, DesignProf, DesignServer, DesignStudio, Design|Studio (design/logo), Design Web Format, Discreet, DWF, DWG, DWG(logo), DWG Extreme, DWG TrueConvert, DWG TrueView, DXF, Ecotect, Exposure, Extending the Design Team, Face Robot, FBX, Filmbox, Fire, Flame, Flint,FMDesktop, Freewheel, Frost, GDX Driver, Gmax, Green Building Studio, Heads-up Design, Heidi, HumanIK, IDEA Server, i-drop, ImageModeler, iMOUT,Incinerator, Inferno, Inventor, Inventor LT, Kaydara, Kaydara (design/logo), Kynapse, Kynogon, LandXplorer, LocationLogic, Lustre, Matchmover, Maya,Mechanical Desktop, Moonbox, MotionBuilder, Movimento, Mudbox, NavisWorks, ObjectARX, ObjectDBX, Open Reality, Opticore, Opticore Opus,PolarSnap, PortfolioWall, Powered with Autodesk Technology, Productstream, ProjectPoint, ProMaterials, RasterDWG, Reactor, RealDWG, Real-time Roto,REALVIZ, Recognize, Render Queue, Retimer,Reveal, Revit, Showcase, ShowMotion, SketchBook, Smoke, Softimage, Softimage|XSI (design/logo),SteeringWheels, Stitcher, Stone, StudioTools, Topobase, Toxik, TrustedDWG, ViewCube, Visual, Visual Construction, Visual Drainage, Visual Landscape,Visual Survey, Visual Toolbox, Visual LISP, Voice Reality, Volo, Vtour, Wire, Wiretap, WiretapCentral, XSI, and XSI (design/logo). The following are registered trademarks or trademarks of Autodesk Canada Co. in the USA and/or Canada and other countries: Backburner,Multi-MasterEditing, River, and Sparks. The following are registered trademarks or trademarks of MoldflowCorp. in the USA and/or other countries: Moldflow, MPA, MPA (design/logo),MoldflowPlastics Advisers, MPI, MPI (design/logo), Moldflow Plastics Insight,MPX, MPX (design/logo), Moldflow Plastics Xpert. All other brand names, product names or trademarks belong to their respective holders. DisclaimerTHIS PUBLICATION AND THE INFORMATION CONTAINED HEREIN IS MADE AVAILABLE BY AUTODESK, INC. "AS IS." AUTODESK, INC. DISCLAIMS ALLWARRANTIES, EITHER EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO ANY IMPLIED WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FORA PARTICULAR PURPOSE REGARDING THESE MATERIALS. Published by:Autodesk, Inc.111 Mclnnis ParkwaySan Rafael, CA 94903, USA

Spis treści

Rozdział 1 Prototypy cyfrowe w programie Autodesk Inventor . . . . . . . . . . . . . . 1Proces roboczy tworzenia prototypu cyfrowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2Komponenty prototypu cyfrowego (typu plików) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Zachowanie części skojarzonych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7Zachowanie zespołów skojarzonych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7Zachowanie rysunków skojarzonych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

Rozdział 2 Tworzenie cyfrowych prototypów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9Części . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

Pojedyncze bryły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10Elementy iPart . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10Części konstrukcji blachowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11Części wyprowadzone . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13Części wielobryłowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14Części powłoki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14Zamienniki części zespołów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Części Content Center . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Biblioteki Content Center . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18Elementy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Elementy szkicowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19Środowisko szkicu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23Bloki szkicu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24Wiązania szkicu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

iii

Dane AutoCAD w formacie 2D w szkicach . . . . . . . . . . . . . . . . . 25Elementy kształtujące . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26iFeature . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27Elementy zespołu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27Elementy konstrukcyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28Edycja elementów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Zespoły . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30Wstawianie komponentów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30

Przeciąganie komponentów do zespołów . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31Wiązania zespołu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32

Stopnie swobody . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32Projektowanie od góry do dołu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33Tworzenie podzespołów w miejscu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33Komponenty Design Accelerator . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34Mechanizmy projektowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35Sprawdzanie kolizji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37Zespoły iAssembly . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38

Rozdział 3 Dokumentowanie i publikacja projektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Rysunki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39

Tworzenie rysunków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Rodzaje plików rysunku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40Tworzenie widoków modeli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41

Rodzaje widoków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Czynności związane z rysowaniem widoku . . . . . . . . . . . . . . . . 43Wskazówki dotyczące rysowania rzutów . . . . . . . . . . . . . . . . . 44

Widok rozbity . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45Opisy widoków rysunków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45

Rodzaje opisów rysunków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46Style i standardy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50

Studio w programie Autodesk Inventor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52Publikacja projektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53

Rozdział 4 Zarządzanie danymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Współdzielenie plików pomiędzy grupami roboczymi przy użyciu

repozytorium . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Rozszerzenia Autodesk Vault dla aplikacji projektowych . . . . . . . . . . . . 56Rozszerzenia programu Microsoft Office . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57Kopiowanie projektów przy użyciu repozytorium . . . . . . . . . . . . . . . . . 57

Zewnętrzne współdzielenie plików . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57Autodesk Vault Manufacturing . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58Autodesk Design Review . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58

Import i eksport danych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59Pliki AutoCAD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59Importowanie plików z innych systemów CAD . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61

iv | Spis treści

Eksportowanie plików do innych formatów systemu CAD . . . . . . . . . . . 62

Rozdział 5 Konfigurowanie własnego środowiska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63Polecenia i narzędzia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63Parametry środowiska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65

Opcje aplikacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65Ustawienia dokumentu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65

Style i standardy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65Biblioteki stylów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66

Widoki modeli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66Szablony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67Projekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

Projekty Vault . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69Projekty domyślne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70Nowe projekty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70

Zasoby szkoleniowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71Warsztat nowych możliwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71Zintegrowana pomoc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71Samouczki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72Moduły Skill Builders . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73

Indeks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75

Spis treści | v

vi

Prototypy cyfrowewprogramie AutodeskInventor

Program Autodesk Inventor® zawiera pełny zestaw narzędzi mechanicznych CAD 3D do tworzenia,zatwierdzania oraz dokumentowania kompletnych prototypów cyfrowych. Model w programie Inventorjest cyfrowym, trójwymiarowym prototypem. Prototyp jest pomocny w wizualizacji, symulacji oraz analiziezachowania produktu lub części w warunkach rzeczywistych, zanim zostanie ona wyprodukowana.Producenci docierają na rynek szybciej, ograniczając ilość fizycznych prototypów, a jednocześnie zwiększająinnowacyjność produktów.

Program Inventor udostępnia środowisko projektowe 3D, oparte na intuicyjnej obsłudze tworzenia częścioraz zespołów. Projektanci mogą skupić się na funkcjonalności projektu, która ułatwia automatycznetworzenie inteligentnych komponentów, takich jak stalowe ramy, mechanizmy obrotowe, rurociągi, kableelektryczne oraz wiązki przewodów.

Ściśle zintegrowana symulacja ruchu oraz analiza naprężeń są proste w użyciu w programie Inventor.Umożliwiają projektantom optymalizację i weryfikację prototypu cyfrowego.

Tworzenie dokumentacji wykonawczej na podstawie zweryfikowanego trójwymiarowego prototypucyfrowego redukuje błędy oraz związaną z nimi obsługę zmian konstrukcyjnych (ECO) przed produkcją.Program Inventor oferuje szybkie i dokładne generowanie rysunków produkcyjnych bezpośrednio z modelu3D.

Program Inventor jest ściśle zintegrowany z zarządzaniem danymi programu Autodesk®. Wspomnianaintegracja umożliwia sprawną i bezpieczną wymianę cyfrowych danych projektowych między zespołamiprojektantów i wykonawców. Różne zespoły mogą zarządzać i śledzić wszelkie komponenty prototypucyfrowego za pomocą oprogramowania Autodesk®Design Review. Wspomniane oprogramowanie pozwalana w pełni cyfrowy przegląd, pomiary, zaznaczanie oraz śledzenie zmian w projekcie. Umożliwia lepszeponowne wykorzystanie istotnych danych projektowych, zarządzanie zestawieniem komponentów (BOM),i współpracę z innymi zespołami i partnerami.

1

1

Proces roboczy tworzenia prototypu cyfrowegoPrzed rozpoczęciem tworzenia projektu, należy określić najbardziej skuteczny procesroboczy. Proces roboczy od góry do dołu jest często najbardziej skutecznym sposobemtworzenia projektów. W procesie roboczym od góry do dołu, każdy komponent projektujesię w nawiązaniu do innych komponentów. Ta metoda może znacznie zmniejszyć ilośćbłędów w formie, dopasowaniu i działaniu.

Przykłady procesu roboczego od góry do dołu:

■ Tworzenie nowych części lub podzespołów w zespole docelowym.

■ Tworzenie wielu brył w pliku części, następnie zapisanie pojedynczych brył jakoniepowtarzalnych części.

■ Tworzenie dwuwymiarowych bloków szkicu w pliku części, aby symulować mechanizm.Można użyć bloków szkicu, aby utworzyć trójwymiarowe komponenty w zespole,który jest kontrolowany przez układ rysunku.

Poniżej znajdują się pytania, które należy rozważyć przed rozpoczęciem pracy:

■ Który widok części najlepiej opisuje podstawowy kształt?

■ Czy część jest konstrukcją blachową?

■ Czy tworzona część może służyć jako generator części (iPart) do tworzenia wieluczęści?

■ Czy arkusz kalkulacyjny może kontrolować jedną lub więcej części?

■ Czy można utworzyć tę część automatycznie, korzystając z programu DesignAccelerator?

■ Czy część jest komponentem w stalowej ramie strukturalnej, czy można użyćgeneratora ram do utworzenia całej ramy?

■ Czy część jest zwykłą częścią biblioteczną, czy istnieje w Content Center lub innejbibliotece?

Poniższy rysunek ukazuje plik części wielobryłowej zapisanej jako oddzielne części wzespole. Oddzielne bryły w pliku części wielobryłowej mogą posiadać elementy wspólnez innymi bryłami, takie jak zaokrąglenia i otwory.

2 | Rozdział 1 Prototypy cyfrowe w programie Autodesk Inventor

PołożenieWięcej informacji

Wyszukiwanie: części wielobryłoweTematy pomocy

Części 1 - Tworzenie częściĆwiczenia

CzęściModuły Skill Builders

Komponenty prototypu cyfrowego (typu plików)Przed otwarciem istniejącego pliku lub utworzeniem nowego pliku, należy utworzyć lubaktywować plik projektu, aby ustalić lokalizację pliku. Aby wyświetlić okno dialogoweNowy plik z szablonami nowej części, zespołu, pliku prezentacji, części z blachy, konstrukcjispawanej lub rysunku, należy wybrać opcję Nowy. Można wybrać spośród różnychszablonów ze wstępnie zdefiniowanymi jednostkami.

Szablon może zawierać informacje o właściwościach, takich jak data projektu i części,jak również widoki rysunków. W widokach właściwości można zapoznać się z informacjamiznajdującymi się w pliku.

Więcej informacji o szablonach:Szablony na stronie 67. Więcej informacji oprojektach:Projekty na stronie 68.

Pliki części (.ipt)

Po otwarciu pliku części uaktywnione zostaje środowisko części. Narzędzia częścipozwalają modyfikować szkice, elementy oraz bryły łączące się w części. Do zespołów

Komponenty prototypu cyfrowego (typu plików) | 3

można wstawiać pojedyncze bryły i wiązać je w pozycji, którą zajmują podczas produkcjizespołu. Z części wielobryłowej można wyodrębnić pliki wielu części.

Tworzenie części zazwyczaj zaczyna się od szkicu. Szkic jest profilem elementu, jakrównież dowolnej geometrii (na przykład ścieżki przeciągnięcia lub osi obrotu) niezbędnejdo utworzenia elementu.

Model części to zbiór elementów. W razie konieczności, bryły w pliku elementówwielobryłowych mogą posiadać wspólne elementy. Wiązania szkicu kontrolują zależnościgeometryczne, np.: równoległe lub prostopadłe. Wymiary kontrolują rozmiar. Zbiorowometoda ta nazywana jest modelowaniem parametrycznym. Można dostosować wiązanialub parametry wymiarowe, które kontrolują rozmiar i kształt modelu, i automatyczniezobaczyć efekt swoich zmian.

Poniższy obraz pokazuje część jednobryłową w górnej połowie, w dolnej natomiastwidoczna jest część wielobryłowa. Należy zwrócić uwagę na różne ikony części na każdymobrazie.

Pliki zespołu (.iam)

W programie Autodesk Inventor, w dokumencie zespołu, można umieszczać komponenty,które działają jako samodzielne jednostki funkcjonalne. Wiązania zespołów definiująwzględną pozycję, jaką te komponenty zajmują wobec siebie. Jako przykład można podaćoś wału dopasowanego do otworu w innym komponencie.

Kiedy otwierany jest lub tworzony plik zespołu, aktywne jest środowisko zespołu.Narzędzia zespołów pozwalają modyfikować całe podzespoły lub zespoły. Możnagrupować części funkcjonujące razem w pojedyncze jednostki, a następnie wstawiaćpodzespoły w inne zespoły.


Można wstawiać części do zespołu lub używać szkiców i narzędzi, aby tworzyć części wkontekście zespołu. Podczas wspomnianych operacji, widoczne są wszystkie pozostałekomponenty w zespole.

Aby ukończyć model, można utworzyć elementy zespołu wpływające na wielekomponentów, takie jak otwory przechodzące przez kilka części. Elementy zespołu częstoopisują określone procesy produkcyjne, takie jak obróbka.

Korzystając z przeglądarki zespołów można w wygodny sposób aktywować komponenty,które będą edytowane. Przeglądarki należy używać do edycji szkiców, elementów orazwiązań, włączania lub wyłączania widoczności komponentów oraz do wykonywaniainnych czynności. Na poniższym obrazie zespołu dwie jego części posiadają ikonyinformujące, że są one częściami zestawu kontaktowego. Elementy wchodzące w składzespołu kontaktowego zachowują się tak, jak w warunkach rzeczywistych.

Pliki prezentacji (.ipn)

Pliki prezentacji są typem plików o wielu funkcjach. Plik prezentacji można stosować do:

■ Tworzenia rozbitych widoków zespołu i użycia ich w pliku rysunku.

■ Tworzenia animacji, która krok po kroku pokazuje kolejność w zespole. Animacjamoże zawierać zmiany widoku oraz stan widoczności komponentów na każdym etapieprocesu tworzenia zespołu. Animację można zapisać w pliku o formacie.wmv lub .avi.

Komponenty prototypu cyfrowego (typu plików) | 5

Pliki rysunku (.idw, .dwg)

Po utworzeniu modelu można utworzyć rysunek, w celu udokumentowania projektu. Wrysunku użytkownik wstawia widoki modelu na co najmniej dwóch arkuszach. Następniew celu udokumentowania modelu dodaje wymiary i inne opisy rysunku.

Dodatkowo, poza wymaganymi widokami, rysunek dokumentujący zespół może zawieraćlistę części automatycznych oraz pozycje.

Szablony używane jako punkt wyjściowy rysunków są w formacie (.idw, .dwg).

Program Autodesk Inventor utrzymuje połączenia między komponentami i rysunkami,więc istnieje możliwość utworzenia rysunku w dowolnym momencie podczas tworzenia


komponentu. Domyślnie, rysunek jest automatycznie aktualizowany podczas edycjikomponentu. Jednakże przed rozpoczęciem tworzenia rysunku warto poczekać, aż projektkomponentu będzie zakończony (lub prawie zakończony). W celu odzwierciedlenia zmianna rysunku dokonaj edycji szczegółów rysunku (aby dodać lub usunąć wymiary widokówlub zmienić położenie opisów i pozycji).


Wyszukiwanie:Typy plików programu Autodesk Inventor

Tematy pomocy

Określanie nazw plików

Podręcznik w formacie PDF.Instrukcje dotyczące wdrożeniarepozytorium Autodesk Vault

Zachowanie części skojarzonychW przeciwieństwie do pierwotnych płaszczyzn konstrukcyjnych, osi konstrukcyjnych,punktów centralnych oraz zagnieżdżonych punktów konstrukcyjnych, wszystkie elementykonstrukcyjne skojarzone są z elementami lub geometrią użytą do ich utworzenia.Jeżeliużyta geometria zostanie zmodyfikowana lub usunięta, element konstrukcyjny zostanieusunięty lub zmodyfikowany w taki sam sposób. Także odwrotnie, zmiany w elemenciekonstrukcyjnym mają wpływ na wszelkie elementy lub geometrię zależną od definicjielementu konstrukcyjnego.

Termin zależność nadrzędny-podrzędny jest często używany do określenia związkupomiędzy elementami. Element podrzędny nie może istnieć bez elementu nadrzędnego.Jeżeli element nadrzędny zostanie usunięty, można zachować szkic pochodny elementupodrzędnego. Tworząc geometrię na płaszczyźnie pierwotnej lub płaszczyźniekonstrukcyjnej często można uniknąć tworzenia zależności elementu podrzędnego odelementu nadrzędnego.

Część wyprowadzona może utrzymać skojarzenie z komponentem źródłowym, tak abymożliwa była jej aktualizacja. Można również rozerwać skojarzenia między częściąpochodną i częścią wyprowadzoną lub zespołem, aby wyłączyć aktualizację.

Więcej informacji o częściach wyprowadzonych i elementach konstrukcyjnych, patrzCzęści na stronie 9 oraz Elementy na stronie 18.

Zachowanie zespołów skojarzonychZespół zachowuje aktywne połączenia z komponentami źródłowymi. Przy każdym otwarciuzespołu program Inventor wykrywa najnowszą wersję komponentu zawartego w zespole.

Zachowanie części skojarzonych | 7

Po otwarciu pliku zespołu, w którym zmieniono przynajmniej jeden komponent, wyświetlisię komunikat z pytaniem, czy użytkownik chce aktualizować zespół. Należy odpowiedziećtak, aby aktualizować zespół do najnowszej zapisanej wersji jego komponentów. Należyodpowiedzieć nie, aby odrzucić wszelkie zmiany w skojarzonych komponentach.

Zachowanie rysunków skojarzonychRysunki zachowują połączenia z komponentami zawartymi w widokach pliku. Gdyzmieniany jest komponent, jego widok automatycznie aktualizuje się po kolejnym otwarciupliku rysunku. Automatyczną aktualizację można wyłączyć aktywując funkcję Pomińuaktualnienia na karcie Rysunek okna Ustawiania dokumentu.

Jeżeli rysunek zawiera listę części i numery pozycji, numery pozycji są skojarzone znumerami pozycji na liście części. Lista części jest również skojarzona z zestawieniemkomponentów w zespole źródłowym. Jeżeli z zespołu usuwa się pozycje, nie będzie ichrównież na liście części rysunku. Lista części jest skojarzona z właściwościami iPropertieskomponentów, które mają wyszczególnione wpisy, takie jak numer części i opis.


Wyszukiwanie:Pojęcia związane z modelowaniem 3D

Tematy pomocy

Skojarzenie dwukierunkowe 2D do 3DOrganizowanie komponentów zespołu w szykuOdzwierciedlenie widoku projektowego w rysunkach.


Tworzenie cyfrowychprototypów

Tradycyjnie, projektanci i inżynierowie tworzą szkic, projektują części, a następnie łączą wszystko w zespół.Kolejnym krokiem po utworzeniu projektu w procesie tradycyjnym jest budowa prototypu fizycznego ipoddanie go testom.

UWAGA Niniejszy rozdział zawiera opis, jak tworzy się prototypy cyfrowe w programie InventorLT

Za pomocą programu Autodesk Inventor®, można utworzyć zespół w dowolnym momencie projektowania.Można badać, poddawać testom oraz zatwierdzać prototyp cyfrowy w miarę rozwijania się projektu. Możnaprzeprowadzać wizualizacje oraz symulacje zachowań projektu w warunkach rzeczywistych, rezygnując zkosztownych prototypów fizycznych.

Podstawowym komponentem prototypu cyfrowego jest plik części. Część modelu jest to zbiór elementówlub brył określających cyfrowy prototyp. Modelowanie parametryczne umożliwia zastosowanie w modeluwymiarów sterowanych oraz zależności geometrycznych. Wspomniane wymiary i zależności nazywane sąparametrami. Parametry kontrolują kształt modelu. Przy zmianie parametrów model aktualizuje się iodzwierciedla zmiany. Używając parametrów, można kontrolować wiele części w zespole.

CzęściPlik z rozszerzeniem .ipt stanowi plik części. Część jest reprezentowana na dysku tylkoprzez jeden typ pliku. Jednakże występuje wiele różnych typów plików części. Pliki mogąbyć proste lub złożone. Niektóre z najczęściej występujących typów części omówione sąw poniższym dziale. Proces roboczy stosowany do utworzenia części odpowiada zaokreślenie typu pliku.

2

9

Pojedyncze bryłyNajbardziej podstawowy typ części może być bardzo zróżnicowany - może być kilkomaelementami lub złożonym projektem. Cechą wyróżniającą jest to, iż składa się on z jednegomateriału i jednego korpusu bryły, których grubość może być różna.

Pojedyncza część bryły zawiera jeden korpus posiadającyjedną lub więcej cech współdzielonych. Pojedyncza częśćbryły określa pojedynczą pozycję na liście części.


Wyszukiwanie:Tworzenie części w zespołach

Tematy pomocy

Praca z częściami


Elementy iPartWiększość projektantów korzysta ze zbioru części, które, pełniąc tą samą rolę w wielumodelach konstrukcyjnych, różnią się jedynie rozmiarem, materiałem i innymi zmiennymi.

Element iPart jest tabelaryczną częściąnadrzędną, która konfiguruje części standar-dowe według różnych kształtów i stanów.Tabela może być edytowana w programieInventor lub zewnętrznie w arkuszukalkulacyjnym.

Każdy wiersz może kontrolować stanelementu (włączony lub ukryty) i wieleinnych zmiennych, takich jak rozmiar, kolor,materiał oraz numer części. Tabelaryczneelementy iFeatures można włączyć do tabelielementów iPart.

10 | Rozdział 2 Tworzenie cyfrowych prototypów

Element iPart zwykle tworzy wieleniepowtarzalnych części należących do tejsamej rodziny.

UWAGA Element iPart można utworzyć izachować jako tabelaryczną cechę iFeature.

Do utworzenia elementu rodziny części w każdym wierszu tabeli należy użyć opcjiAutoring iPart. Umieszczając część w zespole, należy wybrać wiersz (człon), aby utworzyćniepowtarzalną część.


Wyszukiwanie: "Elementy iPart – informacjepodstawowe"

Tematy pomocy

Części:Elementy iPart - Podstawy

Moduły Skill Builders

Elementy iPart - Rozszerzenie

Części konstrukcji blachowychMoże się zdarzyć, że w projekcie, który będzie wymagany,znajdować się będą elementy wykonywane z blachy.Program Autodesk Inventor posiada funkcję upraszczającąutworzenie, edycję i przygotowanie dokumentacji prototypówcyfrowych, zawierających komponenty z blachy.Często uważa się, że część konstrukcji blachowej wykonana jestz materiału o jednakowej grubości. W przypadku projektowaniamałych obiektów materiał ten jest często cienki. Jednakże wprogramie Autodesk Inventor można korzystać z poleceńdotyczących konstrukcji blachowych w projektach zawierającychmateriał o jednakowej grubości.

W środowisku projektowym programu Autodesk Inventor część konstrukcji blachowejmoże być wyświetlona jako model zagięty lub rozwinięcie blachy. Przy pomocy poleceńdotyczących konstrukcji blachowych można rozwijać elementy i pracować na modelupłaskim a następnie ponownie zawijać elementy.

Część konstrukcji blachowej tworzy się przy pomocy pliku szablonu. Plik szablonukonstrukcji blachowych zawiera zbiór reguł. Reguły określają niektóre wspólne atrybuty,takie jak rodzaj materiału i grubość, zasady gięcia, wymiary odstępów itd. Przez zmianę

Części konstrukcji blachowych | 11

jednej reguły można zmienić materiał części konstrukcji blachowej z aluminium na stalnierdzewną. Przy zmianie materiału często wymagane są zmiany atrybutów określającychzagięcia i narożniki. Takie zmiany często wymagają zmian urządzeń w warsztacie orazustawień używanych do produkcji tych części.

Tak jak w przypadku innych części tworzonych w programie Autodesk Inventor, tworzenieczęści konstrukcji blachowych zaczyna się od elementu bazowego. Często elementembazowym części konstrukcji blachowej jest pojedyncza płaszczyzna danego kształtu, doktórej dodaje się inne elementy (często kołnierze). W projekcie złożonym można użyćkształtu kołnierza profilowania rolkowego jako początkowego elementu bazowego.Niektóre części będą wykorzystywać kołnierz wyciągnięty jako element bazowy.

Części z konstrukcji blachowych są zawsze tworzone z płaskiego arkusza blachy o równejgrubości, w odróżnieniu od zwykłych części. Arkusz blachy formowany jest w częśćkońcową przy użyciu różnych technik produkcyjnych. W środowisku konstrukcjiblachowych można utworzyć model zawinięty i rozwinąć go, tak aby tworzył rozwinięcieblachy. Rozwinięcie blachy jest zwykle używane do pokazania szczegółów dotyczącychwykonania. Polecenia dotyczące konstrukcji blachowych używane w pracy z rozwinięciamiblachy mogą dostarczyć podstawowych informacji na temat produkcji.

Jeżeli zwykła część tworzona w programie Autodesk Inventor ma równą grubość, możnają przekształcić w część konstrukcji blachowej. To samo można zrobić z częściamiimportowanymi z innych systemów.


Wyszukiwanie:Wartości domyślne dla konstrukcji blachowej

Tematy pomocy

Szablony dla części konstrukcji blachowych

Tworzenie części z konstrukcji blachowychĆwiczenia

Części:Elementy iFeatures otworów przebijanych konstrukcji blachowej- część 1


Elementy iFeatures otworów przebijanych konstrukcji blachowej- część 2


Części wyprowadzone

Część wyprowadzona to nowa część lub bryła utworzonaz istniejącej części lub zespołu. Części wyprowadzonych używa się do:

■ Tworzenia modyfikowanych lub uproszczonych wersjiinnych komponentów.

■ W pustym pliku części należy utworzyć częśćwyprowadzoną z innej części lub zespołu.

■ W części wielobryłowej wstawić komponenty lubnarzędzia.

■ Odbić lub przeskalować część lub zespół.

■ Przeprowadzić operacje logiczne.

Część wyprowadzona może zawierać elementy niezależne od komponentu nadrzędnegoi może być:

■ Sterowana przez oryginalny komponent, z możliwością zerwania połączenia.

■ Użyta do operacji skalowania i odbicia.

■ Wyprowadzona z Poziomu szczegółów określonego zespołu.

■ Użyta do przeprowadzenia operacji dodawania lub usuwania na komponentachzespołu.

■ Istniejący komponent może być wstawiony jako narzędzie do pliku częściwielobryłowych.


Wyszukiwanie:Części i zespoły wyprowadzone

Tematy pomocy

Części wyprowadzone

Tworzenie części z geometrii wyprowadzonejĆwiczenia

Części - Części wyprowadzoneModuły Skill Builders

Części wyprowadzone | 13

Części wielobryłoweCzęści wielobryłowe używane są do kontroli złożonych krzywychw wielu częściach, w projektach części plastikowych lub mod-elach organicznych.

Część wielobryłowa jest projektem centralnym, złożonym zelementów zawartych w bryłach, które można eksportować jakooddzielne pliki części.

Komponenty można włączać do pliku części wielobryłowychprzy pomocy polecenia Komponent wyprowadzony. Doprzeprowadzenia operacji logicznych należy użyć poleceniaUtwórz kombinację.


Wyszukiwanie: Utwórz kombinację bryłTematy pomocy

Poznaj elementy wielobryłowe i elementy plastikoweĆwiczenia

Części powłokiCzęść powłoki wykorzystuje mechanizm komponentu wyprowadzonego do tworzeniauproszczonych plików części z zespołów. Polecenie powłoki wykorzystuje usuwaniepowierzchni i komponentu oparte na regule oraz uaktualnianie otworów do uproszczeniazespołu. Złożona powierzchnia powłoki (ustawienie domyślne) używa mniej pamięci i


pozwala na uzyskanie większej wydajności, gdy używa się jej jako zamiennika poziomuszczegółu w używanych zespołach.

Powłoki używa się do:

■ Utworzenia powłoki zespołu w celu udostępnieniainformacji zewnętrznym grupom, takim jak AEC.

■ Utworzenia części używającej mniej pamięci i umo-żliwiającej większą wydajność w użyciu zespołów.

■ Utworzenia części, która chroni własność intelektu-alną poprzez ukrycie otworów i komponentów.

■ Utworzenia części uproszczonej stosowanej jakozamiennik poziomu szczegółu zespołu nadrzędnego.

UWAGA Powłokę tworzy się z zespołu w celu usunięciaz niego małych elementów. Powłoki można użyć, abyuprościć projekt lub chronić własność intelektualną.


Wyszukiwanie: Zespoły powłokiTematy pomocy

Zamienniki części zespołówZamiennik części zespołu to uproszczona reprezentacja zespołu. Można go utworzyć zdowolnego pliku części na dysku lub może pochodzić z miejsca w zespole nadrzędnym.Można utworzyć zamiennik powłoki w zespole, aby zmniejszyć rozmiar i złożoność pliku.

Zamienniki części zespołów | 15


Wyszukiwanie: Tworzenie zamiennikówTematy pomocy

Części Content CenterBiblioteka Content Center programu Autodesk Inventor udostępnia części standardowe(elementy złączne, profile stalowe, części wałów) oraz elementy do wstawienia wzespołach.

W bibliotece Content Center zawarte są dwa typy części: standardowe i niestandardowe.Parametry części standardowych (wały, złącza) są zdefiniowane w tabeli parametrówjako wartości dokładne. Części niestandardowe (kształty stalowe, nity) mają dowolnieustawiony parametr w zdefiniowanym przedziale wartości.

Podstawowy komponent w bibliotece Content Center to rodzina(rodzina części lub rodzina narzędzi). Rodzina zawiera elementy, które


korzystają z tego samego szablonu i mają takie same właściwościrodziny oraz reprezentują szereg rozmiarów części lub elementu.

Rodziny pogrupowane są wkategorie i podkategorie.Kategoria stanowi logiczniepogrupowane typy części. Naprzykład śruby dwustronne iśruby z łbami sześciokątnymisą związane funkcjonalnie, wzwiązku z czym są zagnie-żdżone w kategorii Śruby.Kategoria może zawieraćpodkategorie i rodziny.

Użyj środowiska klienta Content Center do pracy z częściami bibliotecznymi ContentCenter w procesie projektowania.

■ Otwórz i przejrzyj rodzinę części i wybierz jej element.

■ Wstaw część z biblioteki Content Center do pliku zespołu.

■ Wstaw element z biblioteki Content Center do części.

■ Użyj funkcji Upuszczanie automatyczne, aby interaktywnie umieścić część z bibliotekiContent Center w pliku zespołu.

■ Zmień rozmiar umieszczanej części bibliotecznej Content Center.

■ Zamień istniejącą część (także niepochodzącą z Content Center) na część z bibliotekiContent Center.


Wyszukiwanie: Środowisko części Content CenterTematy pomocy

Należy użyć biblioteki Content Center.Ćwiczenia

Content CenterModuły Skill Builders

Części Content Center | 17

Biblioteki Content CenterBiblioteki Content Center zawierają dane wymagane do tworzenia plików częścibibliotecznych Content Center.Są to:

■ Pliki parametryczne .ipt , zawierające modele dla części bibliotecznych ContentCenter.

■ Tabele rodzin zawierające wartości parametrów części.

■ Opisy części wraz z właściwościami rodziny, takimi jak nazwa rodziny, opis, standard,organizacja standaryzująca.

■ Podgląd obrazów wyświetlanych w Content Center.

Pliki parametryczne .ipt, teksty opisów oraz podglądy obrazów są wspólne dla wszystkichelementów jednej rodziny. Zespoły wartości parametrów określają poszczególne elementyrodziny.

Zestaw standardowych bibliotek Content Center można zainstalować przy pomocyprogramu Autodesk Inventor. Biblioteki standardowe są tylko do odczytu i nie możnaich edytować bezpośrednio. Najpierw należy skopiować części do biblioteki doodczytu/zapisu.

Należy użyć Edytora Content Center, aby utworzyć biblioteki użytkownika i zmienić lubrozszerzyć standardową zawartość otrzymaną po instalacji programu Autodesk Inventor.


Wyszukiwanie: Edytor części Content CenterTematy pomocy

Biblioteki użytkownika Content CenterĆwiczenia

ElementyBloki do tworzenia modelu części nazywane są elementami. Wstępują cztery podstawowetypy elementów:

■ Elementy szkicowe, do których niezbędny jest szkic.

■ Elementy wstawione modyfikujące istniejącą geometrię. Na przykład otwór jestelementem wstawionym.

■ Elementy konstrukcyjne używane w celach konstrukcyjnych.


■ Elementy iFeatures przedstawiające kształty ogólne i przechowywane w bibliotecedo ponownego wykorzystania. Tabelaryczny element iFeature może przedstawiaćróżne konfiguracje kształtu.

Można tworzyć powierzchnie korzystając z wielu operacji, aby określić kształty lub aspektybryły części. Na przykład można zastosować powierzchnię giętą jako płaszczyznę granicznącięć tulei.

Można edytować charakterystykę elementu, powracając do szkicu podstawowego lubzmieniając wartości użyte do utworzenia elementu. Na przykład można zmienić długośćwyciągniętego elementu, wprowadzając nową wartość określającą stopień wyciągnięcia.Można również użyć równań, aby wyprowadzić wymiar z innego wymiaru.


Wyszukiwanie: Elementy adaptacyjne, części i podzespołyTematy pomocy

Tworzenie elementów iFeature wielokrotnego użytkuĆwiczenia

Elementy szkicoweTworzenie części zazwyczaj zaczyna się od szkicu. Szkic jest profilem elementu, jakrównież dowolnej geometrii (na przykład ścieżki przeciągnięcia lub osi obrotu) niezbędnejdo utworzenia elementu.Pierwszy szkic części może być prostym kształtem.

Elementy szkicowe części zależne są od geometrii szkicu. Pierwszy element części, czylielement bazowy, zazwyczaj jest elementem szkicowym. Geometria szkicu tworzona jesti edytowana w środowisku szkicu za pomocą poleceń szkicu znajdujących się na wstążce.Można kontrolować linie siatki szkicu, jak również użyć poleceń szkicu aby narysowaćlinie, splajny, okręgi, elipsy, łuki, prostokąty, wieloboki lub punkty.

Można wybrać powierzchnię znajdującą się na istniejącej części i rozpocząć na niejszkicowanie. Szkic wyświetlany jest ze zdefiniowaną siatką kartezjańską. Chcąc zbudowaćelement na powierzchni zakrzywionej lub pod kątem do powierzchni, należy najpierwzbudować płaszczyznę roboczą. Następnie należy wykonać szkic na płaszczyźnie roboczej.

Przeglądarka wyświetla ikonę części, pod którą znajdują się jej elementy. Elementypowierzchni i elementy robocze są zagnieżdżone lub domyślnie użyte. Aby kontrolowaćzagnieżdżenie lub użycie powierzchni i elementów roboczych, należy ustawić opcję nakarcie Część w oknie dialogowym Opcje aplikacji. Aby nadpisać użycie dla poszczególnychelementów, należy kliknąć element w przeglądarce prawym przyciskiem myszy, anastępnie wybrać polecenie Użyj dane wejściowe.

Elementy szkicowe | 19

Następujące elementy są zależne od utworzonego szkicu:

Wyciągnięcie prosteNależy dodać głębokość do profilu szkicuwzdłuż prostej ścieżki.

Można utworzyć bryłę.

ObrótRzutuje profil szkicu wokół osi.

Profil i oś muszą być współpłaszczy-znowe.


Wyciągnięcie złożoneTworzy elementy zawierające dwa lubwięcej profili..Przekształca model z jednego kształtu wnastępny.

Dopasowuje profile do jednej lub więcejścieżek.



PrzeciągnięcieRzutuje pojedynczy profil szkicu wzdłużpojedynczej ścieżki szkicowej.

Ścieżka może być otwarta lub zamknięta.

Profil szkicu może zawierać wiele pętli,które umieszczone są w tym samymszkicu.


ZwójRzutuje profil szkicu wzdłuż spiralnejścieżki.

Zwoju należy użyć do utworzeniasprężyny lub modelowania fizycznychgwintów na części.


Modele utworzone w wyniku przeprowadzenia tych operacji są typowymi elementamibryłowymi lub nowymi bryłami o zamkniętej objętości.

Powierzchnie

Można tworzyć powierzchnie dzięki wielu takim operacjom. Powierzchnie mogą tworzyćotwarte lub zamknięte objętości ale nie zawierać masy. Powierzchnie używane są dookreślania kształtów, jako narzędzie podziału lub do rzeźbienia odpowiednich aspektówbryły części.


Następujące elementy wymagają szkicu, ale nie tworzą elementu bazowego, ponieważsą zależne od istniejącej geometrii.

ŻebroTworzy żebrowe lub środnikowewyciągnięcie ze szkicu 2D.

Należy użyć żebra, aby utworzyćzamknięte kształty wsporcze o cienkichścianach (żebra) oraz otwarte kształtywsporcze o cienkich ścianach.

WypukłośćTworzy element wzniesiony (wypukłość)lub wklęsły (wklęsłość) z profilu szkicu.


Pokrycie bitmapąStosuje plik obrazu na płaszczyźnie części.

Należy użyć obszaru pokrytego mapąbitową, aby dodać realizmu lubzastosować etykietę.


Wyszukiwanie:Planowanie i tworzenie szkiców

Tematy pomocy

Właściwości szkicu


Środowisko szkicuPraca przy tworzeniu lub edycji szkicu odbywa się w środowisku szkicu. Środowiskoszkicu składa się ze szkicu i poleceń szkicu. Polecenia kontrolują siatkę szkicu oraz rysująlinie, splajny, okręgi, elipsy, łuki, prostokąty, wielokąty lub punkty.

Po otworzeniu nowego pliku części środowisko szkicu jest aktywne. Wybrany jest przyciskSzkic 2D oraz dostępne są narzędzia szkicu, jak również płaszczyzna szkicu, na którejmożna szkicować. Można kontrolować początkowe ustawienia szkicu przez użycie plikówszablonów lub przez wybranie ustawień dostępnych w oknie dialogowym Opcje aplikacjina karcie Szkic.

Podczas tworzenia szkicu w przeglądarce wyświetlona jest ikona szkicu. Podczas tworzeniaelementu ze szkicu w przeglądarce wyświetlona jest ikona elementu, a pod nią ikonaszkicu. Po kliknięciu ikony szkicu znajdującej się w przeglądarce, szkic w oknie graficznymzostaje podświetlony.

Po utworzeniu modelu ze szkicu ponownie otwórz środowisko szkicu, aby zmienić lubrozpocząć tworzenie nowego szkicu dla nowego elementu. W istniejącym pliku częścinajpierw uaktywnij szkic w przeglądarce. Powoduje to uaktywnienie narzędzi w środowisku


szkicu. Dla części można utworzyć geometrię. Zmiany dokonane w szkicu sąodzwierciedlane w modelu.


Wyszukiwanie:Środowisko szkicu

Tematy pomocy

Ustawienia Opcji aplikacji >karta CzęśćUstawienia Opcji aplikacji >karta Szkic

Praca z Blokami szkicuĆwiczenia

Bloki szkicu

W wielu projektach zespołu powtarzane są kształty sztywne.Bloków szkicu można użyć, aby pobrać te kształty jako stałyzestaw i umieścić fragmenty zestawu w wymaganychmiejscach.

Można określić zagnieżdżone bloki szkicu i umieścić ichelastyczne fragmenty. Wspomniane elastyczne fragmentyzachowują określone stopienie elastyczności, które pozwalająim na kinematyczną symulację podzespołów.

Bloki szkicu tworzone są w dwuwymiarowych szkicach części i mogą składać się tylko zobiektów szkicowych. Definicje bloku szkicu zawarte są folderze bloku, a fragmenty blokuszkicu znajdują się pod szkicem nadrzędnym. Można kontrolować wygląd i format definicjii fragmentów bloku.

Bloków szkicu należy używać do przedstawienia elementów w projekcie o układzie odgóry do dołu. Po utworzeniu bloku szkicu do układu można dodać fragmenty bloku. Tametoda dodawania elementów w wielu miejscach jest szybka i skojarzona. Wszelkiezmiany definicji bloku są rozciągane na wszystkie fragmenty bloku.


Wyszukiwanie:Bloki szkicu

Tematy pomocy

Projektowanie od góry do dołu

Bloki szkicuĆwiczenia


Wiązania szkicuWiązania ograniczają zmiany i definiują kształt szkicu. Na przykład, jeśli linia związanajest poziomo, przeciągnięcie jej końca zmienia długość linii lub przesuwa ją pionowo.Jednak przesunięcie nie wpływa na jej nachylenie. Wiązania geometryczne można umieścićpomiędzy:

■ Dwoma obiektami tego samego szkicu.

■ Szkicem a geometrią przeniesioną z istniejącego elementu lub innego szkicu.

W trakcie szkicowania do różnych elementów szkicu automatycznie dołączane sąpowiązania. Na przykład, jeśli podczas szkicowania linii wyświetla się pionowy lub poziomysymbol, narzucone zostanie odpowiednie wiązanie. W zależności od stopnia precyzjiszkicu może być potrzebne jedno lub więcej wiązań, aby zapewnić stabilność kształtu ipozycji szkicu. Wiązania można również dodawać ręcznie do wszystkich elementówszkicu.

Chociaż możliwe jest używanie szkiców z nienarzucanymi wiązaniami, całkowicie związaneszkice zapewniają bardziej przewidywalne aktualizacje.


Wyszukiwanie: Wiązania szkicuTematy pomocy

Wyszukiwanie wiązań szkicuĆwiczenia

Dane AutoCADw formacie 2Dw szkicach

Po otwarciu pliku AutoCAD® w programie Autodesk Inventor, można wstawić daneprzetworzone w formacie 2D:

■ W szkicu w nowym lub istniejącym rysunku.

■ Jako tabelka rysunkowa na nowym rysunku.

■ Jako symbol szkicowany na nowym rysunku.

■ W szkicu w nowej lub istniejącej części.

Można importować rysunki AutoCAD (DWG) do szkicu części, rysunku lub szkicowegorysunku nakładkowego. Elementy z płaszczyzn XY przestrzeni modelu umieszczane sąna szkicu. Niektóre elementy rysunku, takie jak splajny, nie mogą być konwertowane.


Bloki programu AutoCAD można importować jako bloki szkicu w programie AutodeskInventor.

Podczas eksportu rysunków w programie Autodesk Inventor do programu AutoCAD,konwerter tworzy edytowalny rysunek AutoCAD. Wszystkie dane umieszczane są naobszarze papieru lub modelu w pliku DWG. Jeśli rysunek Autodesk Inventor posiadawiele arkuszy, każdy z nich zapisywany jest jako oddzielny plik DWG. Eksportowaneelementy stają się elementami AutoCAD, łącznie z wymiarami.

Możliwe jest otwarcie pliku .dwg, a następnie skopiowanie zaznaczonych danych AutoCADdo schowka i wklejenie do części, zespołu lub szkicu rysunku. Dane są importowane wpozycji kursora.


Wyszukiwanie:Środowisko szkicu 3D

Tematy pomocy

AutoCAD, użycie geometrii w programie Inventor

Elementy kształtująceElementy kształtujące są standardowymi elementami inżynierskimi, których tworzeniew programie Autodesk Inventor nie wymaga szkicu. Zwykle podaje się tylko położenie ikilka wymiarów.

Standardowymi elementami kształtującymi są skorupy, zaokrąglenia, fazowania,pochylenia płaszczyzny, otwory i gwinty.

Polecenia dla elementów kształtujących znajdują się na kartach Szkic i Model:

Zaokrąglenie Umieszcza zaokrąglenie na wybranych krawędziach pętli i elementów.

Fazowanie Fazuje ostre krawędzie. Usuwa materiał z krawędzi zewnętrznej, oraz możedodawać materiał do krawędzi wewnętrznej.

Otwór Umieszcza w części określony otwór, opcjonalnie z gwintem.

Gwint Tworzy regularne i pochylone, wewnętrzne i zewnętrzne gwinty, na powierzchniachcylindrycznych lub stożkowych.

Skorupa Tworzy element wydrążony o grubości ściany zdefiniowanej przez użytkownika.

Szyk prostokątny Tworzy prostokątny szyk elementów.

Szyk kołowy Tworzy kołowy szyk elementów.


Lustrzane odbicie elementów Tworzy lustrzane odbicia różnych typów elementówwzględem płaszczyzny.

Okna dialogowe, takie jak okno Otwór, definiują wartości dla elementów wstawionych.

iFeatureElement iFeature to jeden lub kilka elementów, które mogą być zachowane i powtórnieużyte w innych projektach.Element iFeature można utworzyć z dowolnego elementuszkicowego. Elementy zależne od szkicowego elementu zostaną włączone do elementuiFeature. Po utworzeniu elementu iFeature i zapisaniu go w katalogu, można przeciągnąćgo z programu Eksplorator Windows i umieścić w pliku części. Można także użyć poleceniaWstaw iFeature.


Wyszukiwanie:Elementy kształtujące

Tematy pomocy

iFeature - informacje podstawowe

Elementy zespołuElementy zespołu przypominają elementy części, z wyjątkiem tego, że tworzy się je wśrodowisku zespołu. Mogą mieć one wpływ na wiele komponentów w pliku zespołu, alemodyfikacje nie powodują zmian w załączonym pliku komponentów. Gdy używa sięelementów zespołu, należy użyć reprezentacji poziomu szczegółu, aby wykluczyćniepotrzebne komponenty. Im więcej elementów bierze udział, tym większy jest rozmiarpliku i dłużej trwa kalkulacja elementu. Przed zapisaniem zwykle ukrywa się elementyzespołu.

Do elementów zespołu należą fazowania, zaokrąglenia, elementy obrotowe, wyciągnięcia,otwory, przesunięcie powierzchni, szyk prostokątny elementów, szyk kołowy elementóworaz lustrzane odbicie. Elementami zespołu mogą także być elementy konstrukcyjne iszkice użyte do ich utworzenia. Proces roboczy i okna dialogowe są takie same jak dlaelementów części. Jednak niektóre operacje nie są dostępne, np.: tworzenie powierzchnielementów wypukłych i wklęsłych.

iFeature | 27

Elementy zespołu można poddawać edycji, wyłączać i usuwać. Można także przywracaćstan elementów zespołu i dodawać lub usuwać komponenty, które są uczestnikamielementu.


Wyszukiwanie: Elementy zespołuTematy pomocy

Komponenty wiązań i zespołówĆwiczenia

Pokaż, jak utworzyć element zespołuPokaż

Elementy konstrukcyjneElementy konstrukcyjne są to abstrakcyjne geometrie konstrukcyjne, których możnaużyć do tworzenia i wstawiania nowych elementów, gdy inna geometria nie jestwystarczająca.Aby zdefiniować kształt i położenie elementów, należy te elementy związaćz elementami konstrukcyjnymi.

Elementy konstrukcyjne zawierają płaszczyzny konstrukcyjne, osie konstrukcyjne i punktykonstrukcyjne. Odpowiednia orientacja i warunki wiązania są określane na podstawiewybranej geometrii i kolejności jej wskazywania.

Polecenia elementów konstrukcyjnych wyświetlają na ekranie podpowiedzi ułatwiającewybór i umieszczanie elementów. Można:

■ Tworzyć i używać elementy konstrukcyjne w części, zespole, arkuszu blachy iśrodowiskach szkiców 3D.

■ Używać i odnosić się do elementów konstrukcyjnych w środowisku rysunku.

■ Rzutować elementy konstrukcyjne na szkic 2D.

■ Tworzyć wewnętrzne elementy konstrukcyjne do pomocy w definiowaniu szkicu 3Dlub umieszczaniu elementu części lub zespołu.

■ Tworzyć adaptacyjne elementy konstrukcyjne.

■ Włączać i wyłączać widoczność elementów konstrukcyjnych.


■ Przeciągnąć, aby zmienić rozmiar płaszczyzn i osi konstrukcyjnych.


Wyszukiwanie:Adaptacyjne elementy konstrukcyjne

Tematy pomocy

Osie konstrukcyjnePłaszczyzny konstrukcyjnePunkty konstrukcyjne

Wyszukiwanie wiązań szkicuĆwiczenia

Edycja elementówNależy kliknąć prawym przyciskiem element w przeglądarce, a następnie użyć jednej zkilku opcji menu, aby modyfikować element:

Wyświetla wymiary szkicu, aby można było je edytować.Pokaż wymiary

■ Zmienia wymiary szkicu elementu.

■ Zmienia, dodaje lub usuwa wiązania.

Aktywuje szkic, aby można go było edytować.Edytuj szkic

■ Modyfikuje lub tworzy nowy profil elementu.

Po zmodyfikowaniu szkicu części, zamknij szkic, a częśćzostanie automatycznie zaktualizowana.

Otwiera okno dialogowe dla tego elementu.Edytuj element

■ Wybiera inną metodę aby zakończyć element.

■ Określa, czy element łączy się, wycina, czy przecina innyistniejący element.

Uchwyty służą do przeciągnięcia elementu lub powierzchni,lub do lokalizowania do innej geometrii w celu zmiany rozmiaru

Uchwyty 3D

elementu. Strzałki wskazują kierunek przeciągania. Podglądelementu pokazuje spodziewany wynik przed wykonaniemzmiany.

Edycja elementów | 29


Wyszukiwanie: Elementy i ich zakończenieTematy pomocy

Części 2 - Tworzenie części bazowychĆwiczenia

ZespołyModelowanie zespołu polega na umieszczaniu w nim istniejących komponentów itworzeniu innych komponentów w kontekście zespołu. W typowym procesie modelowanianiektóre projekty komponentów są znane i używane są niektóre standardowe komponenty.Tworzenie projektów aby spełnić określone cele.

Wstawianie komponentówW środowisku zespołu można dodawać istniejące części i podzespoły, aby tworzyć zespołylub tworzyć części i podzespoły w miejscu.

Komponentem (częścią lub podzespołem) może być nieużywany szkic, część, powierzchnialub dowolna ich kombinacja.

Tworząc komponenty w miejscu można wykonać jedną z następujących czynności:

■ Szkicować na jednej z płaszczyzn początkowych zespołu.

■ Kliknąć pusty obszar, aby ustawić płaszczyznę szkicu w stosunku do bieżącejpłaszczyzny kamery.

■ Należy połączyć wiązaniem szkic z powierzchnią istniejącego komponentu.

Jeśli komponent jest aktywny, reszta zespołu jest zacieniona w przeglądarce i okniegraficznym. W danym momencie aktywny może być tylko jeden komponent.

Należy wybrać podstawową część lub zespół, np.: ramę czy płaszczyznę podstawy, jakopierwszy komponent zespołu. Wszystkie umieszczane komponenty, z wyjątkiempierwszego, nie są związane i nie są unieruchomione. Wiązania można dodawać wzależności od potrzeb.


Pierwszy komponent umieszczany w zespole jest automatycznie unieruchamiany(wszystkie stopnie swobody są usuwane).Jego początek oraz osie układu współrzędnychsą wyrównywane do początku i osi układu współrzędnych zespołu. Zalecane jestumieszczanie komponentów zespołów w takiej kolejności, w jakiej będą montowane uproducenta.

Gdy tworzy się komponent w kontekście zespołu, utworzony komponent jest zagnieżdżanyw przeglądarce pod aktywnym zespołem głównym lub podzespołem. Profil szkicukomponentu, który używa pętli rzutowanych z innych komponentów zespołu, jestskojarzony z wystającymi komponentami.

Przeciąganie komponentów do zespołówIstnieje możliwość umieszczenia wielu komponentów w pliku zespołu przy pomocy jednejoperacji, poprzez przeciągnięcie ich do otwartego okna zespołu.

Pliki należy przeciągnąć do okna graficznego, w którym wyświetlony jest model zespołu.W pliku zespołu umieszczana jest jedna instancja każdego komponentu. Przeciągniętekomponenty wyświetlane są w dolnej części przeglądarki docelowego zespołu.


Wyszukiwanie: Komponenty zespołuTematy pomocy


Wstawianie komponentów | 31

Wiązania zespołuWiązania zespołów określają orientację komponentów w zespole i symulują zależnościmechaniczne pomiędzy komponentami.Można na przykład:

■ Połączyć dwie płaszczyzny.

■ Określają, że elementy walcowe na dwóch częściach pozostają współśrodkowe.

■ Wiążą powierzchnię sferyczną na jednym elemencie tak, aby stykała się powierzchniąpłaską na innym komponencie.

Wiązania stosowane są podczas każdej aktualizacji zespołu.

Stopnie swobodyKażdy niepowiązany komponent w zespole ma sześć stopni swobody (SSS).Można goprzesuwać lub obracać wokół osi X, Y i Z. Możliwość przesuwania komponentu wzdłużosi X, Y i Z nazywana jest swobodą przesunięcia. Możliwość obracania jest nazywanaswobodą obrotu.

Podczas umieszczania wiązania pomiędzy dwoma elementami następuje usunięciejednego lub większej ilości stopni swobody. Komponent jest w pełni wiązany, jeśliwszystkie jego stopnie swobody (SSS) są usunięte. Nie wymaga się całkowitego wiązaniajakiegokolwiek komponentu w zespole w programie Autodesk Inventor.

Aby zmienić stopnie swobody komponentów w zespole, należy:

■ Wybrać opcję Stopnie swobody z panelu Widoczność na karcie Widok.

■ Przeciągnąć komponent w oknie graficznym. Pozostałe komponenty zespołu przesunąsię bazując na istniejących wiązaniach.


Wyszukiwanie:Przegląd wiązań zespołu

Tematy pomocy

Stopnie swobody w zespołachWiązania planu



Projektowanie od góry do dołuTechnika projektowa od góry do dołu (znanarównież jako modelowanie szkieletowe)centralizuje kontrolę nad projektem. Ta technikapozwala na skuteczną aktualizację projektu zminimalnymi zakłóceniami w dokumentachprojektu.

Projektowanie od góry do dołu rozpoczyna się odarkusza. Arkusz jest to dwuwymiarowy szkic części,który stanowi główny dokument projektu. Tworzysię arkusz, który przedstawia zespół, podzespół,plan podłogi lub odpowiednik. Aby pokazaćkomponenty projektu w arkuszu stosuje sięgeometrię szkicu 2D oraz bloki szkicu. Komponentywstawia się do widoku, aby ocenić wykonalnośćprojektu.

Kiedy stan arkusza będzie zadowalający, z bloków szkicu tworzy się komponenty. Wwyniku tego procesu, znanego również jako push-derive, powstają pliki części i zespołu,które powiązane są z blokami szkicu arkusza. Gdy zmienia się definicje bloku szkicu, plikikomponentu automatycznie odzwierciedlają zmiany.

Aby zobaczyć, jak skuteczne są prawdziwie powiązane projekty, zaleca się wykonaniekilku prób z projektem zorganizowanym od góry do dołu.


Wyszukiwanie: projektowanie od góry do dołuTematy pomocy

Proces roboczy "od góry do dołu"Ćwiczenia

Tworzenie podzespołówwmiejscuW środowisku zespołu można dodawać istniejące części i podzespoły, aby tworzyć zespołylub tworzyć nowe części i podzespoły w miejscu.

Komponentem (częścią lub podzespołem) może być nieużywany szkic, część, powierzchnialub dowolna ich kombinacja.

Projektowanie od góry do dołu | 33

Tworząc komponenty w miejscu można wykonać jedną z następujących czynności:

■ Szkicować na jednej z płaszczyzn początkowych zespołu.

■ Kliknąć pusty obszar aby ustawić płaszczyznę szkicu do bieżącej płaszczyzny kamery.

■ Połączyć wiązaniem szkic z powierzchnią istniejącego komponentu.

Podczas tworzenia podzespołu w miejscu, definiowana jest pusta grupa komponentów.Nowy podzespół automatycznie staje się aktywnym zespołem i można rozpocząćzapełnianie go komponentami wstawianymi i komponentami w miejscu. Po ponownymuaktywnieniu zespołu nadrzędnego podzespół jest w nim traktowany jako pojedynczyelement.

Istnieje możliwość umieszczenia komponentów w nowym podzespole przez wybranieich na jednym poziomie zespołu w przeglądarce, kliknięcie prawym przyciskiem myszyi wybranie opcji Komponent ➤ Niższy poziom. Należy wtedy podać nową nazwę pliku,szablon, położenie i domyślną strukturę zestawienia komponentów. Następnie możnaprzenosić komponenty między poziomami zespołu, przeciągając je w przeglądarce.

W dużych zespołach podzespoły mogą być wielokrotnie zagnieżdżone. Planowanie itworzenie podzespołów ułatwia zarządzanie procesem budowy dużych zespołów.Tworzenie dokumentacji zespołu można ułatwić, tworząc podzespoły odpowiadająceplanowanemu schematowi produkcji.


Wyszukiwanie: Projektowanie z góry do dołu, z dołu do góry,wyśrodkowane

Pomoc

Projektowanie zespołów i wiązańĆwiczenia

ZespołyModuły Skill Builders

Komponenty Design AcceleratorProgram Design Accelerator zawiera zestaw generatorów i kalkulatorów, dzięki którymmożna automatycznie tworzyć poprawne mechanicznie komponenty poprzezwprowadzanie prostych lub złożonych atrybutów mechanicznych.


Komponenty wstawia się przy pomocy generatorów i kalkulatorów programu DesignAccelerator w środowisku zespołu. Generatory i kalkulatory są pogrupowane wedługobszarów funkcjonalnych. Na przykład wszystkie spoiny tworzą grupę.

Więcej informacji

Wyszukiwanie: Design AcceleratorTematy pomocy

Projektowanie połączeń gwintowych, wałów, połączeńprzekładni zębatych, łożysk, połączeń z pasami klinowymi,krzywek tarczowych, sprężyn naciskowych

Samouczki

Design AcceleratorModuły Skill Builders

Mechanizmy projektoweMechanizm określa się jako projekt z przynajmniej jedną częścią ruchomą. ProgramInventor zawiera liczne narzędzia do pomocy w tworzeniu i ocenie projektumechanicznego.

Aby utworzyć schematyczny układ wymaganego mechanizmu, należy użyć bloków szkicuz dwuwymiarowego szkicu części. Należy utworzyć elastyczne bloki zagnieżdżone izastosować wiązania szkicu, aby określić kinematykę podzespołu. Należy wprowadzićbloki szkicu do plików komponentu i utworzyć inne elementy, aby otrzymać modeletrójwymiarowe. Komponenty zachowają połączenia z odpowiadającymi im blokami izaktualizują się, aby odzwierciedlać jakiekolwiek zmiany kształtu bloku.

Aby wyznaczyć mechanizm w środowisku 3D, należy skorzystać z następujących narzędzi:

■ Należy uruchomić animację wiązania zespołu, aby umożliwić wykrywanie kolizji iwykrycie dokładnego miejsca kontaktu. Na przykład, należy uruchomić animacjęwiązania kątowego, aby ocenić zakres ruchu zanim nastąpi kontakt.

Mechanizmy projektowe | 35

■ Należy utworzyć Zestaw kontaktowy i dodać elementy według wymagań niezbędnychdo symulacji kontaktu fizycznego między komponentami oraz, aby określić zakresruchu.

■ Aby zapisać mechanizm w różnych stanach, np.: wydłużenie maksymalne i minimalne,należy użyć Reprezentacji pozycyjnych.

■ Aby uruchomić animację jednoczesnych lub następujących po sobie ruchów, należyużyć programu Inventor Studio.


■ Do kalkulacji przemieszczeń, prędkości, przyspieszeń i sił reakcji bez ponoszeniakosztu wykonania fizycznego prototypu, należy użyć Środowiska symulacjidynamicznych.

■ Do przeprowadzenia analizy napięć strukturalnych statycznych i dynamicznych naprototypie cyfrowym, należy użyć Środowiska analizy naprężenia.


Wyszukiwanie: Środowisko fizyczneTematy pomocy

Animacja zespołówPrzeglądanie analizy naprężeń części

Ćwiczenia

Przeglądanie symulacji zespołu

Sprawdzanie kolizjiW produkcie fizycznym wykonanym na podstawie utworzonego projektu, dwa lub więcejkomponentów nie może znajdować się w tym samym miejscu i w tym samym czasie, oile nie są do tego celu zaprojektowane. Aby uniknąć takich błędów, program AutodeskInventor może dokonać analizy zespołów pod kątem występowania kolizji.

Polecenie Analiza kolizji wykrywa kolizje między zestawami komponentów lub międzykomponentami w jednym zestawie. Jeżeli kolizja występuje, program Autodesk Inventorwyświetla ją jako bryłę oraz wyświetla okno dialogowe, które zawiera wielkość orazśrodek masy każdej kolizji. Następnie można zmodyfikować lub przenieść komponenty,aby usunąć kolizję.

Sprawdzanie kolizji | 37


Wyszukiwanie: Sprawdzanie występowania kolizji pomiędzykomponentami

Tematy pomocy

Optymalizacja zespołówĆwiczenia

Zespoły iAssemblyZespół iAssembly jest konfiguracją modelu z kilkoma lub wieloma wariantami, zwanymiskładnikami. Każdy składnik posiada niepowtarzalne identyfikatory, takie jak średnicalub długość. Składnik może mieć różne komponenty, takie jak napęd pojazdu z kilkomaróżnymi rozmiarami silników.

Zespół iAssembly należy utworzyć, aby pokazać różne ilości komponentów na listachczęści. Dla każdego składnika zespołu iAssembly można określić wymaganą ilość listczęści.

Zespoły iAssembly mogą być zarządzane przy użyciu tabeli. W zespole iAssembly, poprzezwybór innego wiersza w tabeli, można zastąpić jeden składnik innym składnikiem z tegosamego generatora. Zestawienie komponentów i lista części są aktualizowaneautomatycznie, gdy edytuje się składniki.


Wyszukiwanie: Zespoły iAssemblyTematy pomocy


Dokumentowanie ipublikacja projektów

W trakcie tworzenia prototypów cyfrowych w aplikacji Inventor, często trzeba je przekazywać osobomspoza grupy projektowej. W programie Autodesk Inventor®można tworzyć odpowiednie rodzajedokumentacji dla dowolnego odbiorcy, takiego jak konsument lub producent. Dostępne rodzajedokumentów:

■ Rysunki 2D

■ Pliki CAD 3D

■ Pliki tylko do odczytu takie jak pliki DWF czy PDF

■ Rendering fotorealistyczny

Dokumentację można utworzyć na dowolnym etapie tworzenia prototypu cyfrowego.

RysunkiRysunek składa się z co najmniej jednego arkusza, na którym znajduje się jeden lub więcejrzutów rysunku 2D oraz komentarze. Rysunki są powiązane z cyfrowymi prototypami.Każda zmiana w modelu jest automatycznie odzwierciedlona na rysunku po kolejnym jegootwarciu. Rysunek można utworzyć w dowolnym momencie podczas projektowania i zawszebędzie on odzwierciedlał aktualny stan prototypu cyfrowego. W komentarzach mogąznajdować się wymiary, symbole, tabele oraz tekst.

Tworzenie rysunkówRysunki tworzy się przy pomocy pliku z szablonami rysunków. Program Autodesk Inventorzawiera standardowe szablony (w formatach .idw,.dwg) znajdujące się w

3

39

folderzeAutodesk\Inventor (numer wersji)\Templates. Dostępne szablony widoczne są wzakładkach okna dialogowego nowego katalogu

Na szablonach rysunków mogą znajdować się formaty arkuszy, marginesy, tabelkirysunkowe i symbole. Szablony kontrolują również, aby zachowane były domyślne stylei standardy użyte do utworzenia widoków lub komentarzy.

Gdy rozpoczyna się tworzenie rysunku, elementy takie jak np.: tabelka rysunkowa,margines, wielkość arkusza itp. pochodzą z szablonu.

Wskazówki dotyczące rysunków w programie Inventor:

■ Szablon wybrany do utworzenia pliku rysunku narzuca domyślny rozmiar arkusza,tabelki rysunkowej itp. Rozmiar arkusza, tabelkę rysunkową i margines można zmienićpo utworzeniu rysunku. Szablon kontroluje zachowanie domyślnych stylów istandardów użytych do utworzenia rzutów lub komentarzy.

■ Możliwe jest tworzenie niestandardowych szablonów i zapisywanie ich w folderzeTemplates. Aby utworzyć szablon rysunku, należy otworzyć plik szablonów zfolderuAutodesk\Inventor (numer wersji)\Templates Należy wprowadzić zmiany izachować plik z nową nazwą w folderze Templates. Nowy szablon będzie dostępnypo ponownym wyświetleniu okna dialogowego Nowy plik.

■ Możliwe jest utworzenie różnych szablonów dla różnych używanych rozmiarówarkuszy, lub utworzenie wielu formatów arkuszy w jednym szablonie.

■ Aby dostosować arkusz rysunku w szablonie, należy zmienić domyślny rozmiar arkuszai określić jego orientację. Następnie należy dostosować margines i tabelkę rysunkowądo rozmiaru arkusza. Lista dostępnych ramek i tabelek znajduje się w folderze zasobówrysunkowych przeglądarki.


Wyszukiwanie:“Środowisko rysunku”

Tematy pomocy

“Szablony dla rysunków”“Tworzenie rysunków”

Przygotowywanie finalnych rysunkówĆwiczenia

Rodzaje plików rysunkuAplikacja Autodesk Inventor obsługuje rysunki w plikach IDW oraz DWG. Oba typy plikówgenerują identyczne rysunki. Pliki IDW są plikami aplikacji Inventor. Można je otworzyć

40 | Rozdział 3 Dokumentowanie i publikacja projektów

tylko z poziomu aplikacji Inventor lub Inventor View. Pliki tego typu mają mniejszyrozmiar.

Pliki DWG są plikami aplikacji AutoCAD.® Pliki DWG można otworzyć z poziomu aplikacjiAutoCAD, Inventor lub DWG TrueView. Tworząc dane w pliku DWG przy użyciu aplikacjiInventor, można je zmienić tylko w aplikacji Inventor. Tworząc dane w pliku DWG przyużyciu aplikacji AutoCAD, można je zmienić tylko w aplikacji AutoCAD. Jeżeli odbiorcakońcowy danych w aplikacji Inventor potrzebuje pliku typu DWG, należy rozważyć użyciepliku typu DWG jako domyślnego w aplikacji Inventor.


Wyszukiwanie:“Tworzenie szablonów rysunkowych”

Tematy pomocy

Konwersja DWG

Tworzenie widokówmodeliWidok rysunku to odzwierciedlenie w formacie 2D na arkuszu rysunkowym cyfrowegoprototypu w formacie 3D. Polecenia dotyczące widoków w aplikacji Inventor odpowiadająrodzajom rzutów w kreślarstwie. W aplikacji Inventor występują dwa rodzaje poleceńdotyczących widoku, polecenia tworzenia i modyfikacji. Polecenia tworzenia pozwalająutworzyć nowe widoki. Umieszczone są na wstążce, na panelu Autor. Poleceniamodyfikacji pozwalają zmienić istniejące widoki. Umieszczone są na wstążce, na paneluZmień.

Pierwszy widok umieszczony na nowym rysunku jest widokiem bazowym. Następnewidoki są albo pochodnymi widoku bazowego albo dodatkowymi widokami bazowymi.Po utworzeniu widoków, pojawiają się one w przeglądarce wraz z arkuszem, tabelkąrysunkową i marginesem.

Rodzaje widoków

Widok bazowyPierwszy widok tworzony na rysunku.Widok bazowy jest widokiemźródłowym dla kolejnych widoków i od niego zależy ich skala i dopasowanie.Na arkuszu rysunkowym można utworzyć co najmniej jeden widok bazowy.Orientację widoku wybiera się podczas jego tworzenia. Orientacje domyślnepobierane są z prototypu cyfrowego.

Tworzenie widoków modeli | 41

RzutWidok ortogonalny lub izometryczny, który powstaje z widoku bazowegolub innego istniejącego widoku. Podczas jednej operacji można utworzyćwiele rzutów. Pozycja kursora względem widoku macierzystego określaorientację rzutu.Skala oraz ustawienia wyglądu rzutu pochodzą z widoku macierzystego.Rzuty ortogonalne są zestrojone z widokiem macierzystym. Aktywnestandardy kreślenia określają wybór widoku typu first-angle lub third-angle.

Rzut pomocniczyRzut zorientowany prostopadle do linii lub krawędzi wybranej przezużytkownika. Aby zapisać elementy na powierzchniach pochyłych, należyużyć opcji Rzut pomocniczy.Pozycja kursora względem widoku macierzystego określa orientację rzutupomocniczego. Skala oraz ustawienia wyglądu rzutu pomocniczegopochodzą z widoku macierzystego.

Rzut przekrojuWidok utworzony poprzez narysowanie linii określającej płaszczyznęprzecinającą częśćlub zespół. Linię przecinającą rysuje się podczas tworzeniarzutu lub wybiera się z rysunku związanego z rysunkiem macierzystym.Linia przecinająca może składać się z pojedynczego prostego odcinka lubwielu odcinków. Orientacja strzałek linii przecinającej widoku bazowegojest automatycznie dopasowywana zgodnie z położeniem rzutu przekrojuwzględem widoku bazowego.Kreskowanie skośne, linia przekroju i etykiety są umieszczaneautomatycznie.

SzczegółPowiększony widok określonej części innego rysunku. Domyślnie skalawidoku szczegółowego jest dwukrotnie większa niż widoku macierzystego,można jednak określić dowolną wartość. Szczegół jest tworzony bezdopasowania do widoku nadrzędnego.Program Autodesk Inventor tworzy etykiety widoku szczegółowego i jegomacierzystego obszaru w widoku nadrzędnym. Widok szczegółowy możeposiadać obwódkę okrągłą lub prostokątną.


Widok nakładkowyWidok pojedynczy pokazujący zespół w różnych pozycjach. Widokinakładkowe dostępne są dla widoków bazowych, rzutów i rzutówpomocniczych. Widok nakładkowy tworzony jest powyżej widokunadrzędnego.

Widok szkicowanyWidok utworzony w pliku rysunku ze szkicu 2D. Można umieścić widokszkicowany i utworzyć rysunek bez skojarzonego modelu. Widok szkicowanymoże zawierać szczegóły, których nie posiada model.

Czynności związane z rysowaniemwidoku

PrzerwijOperacja pozwalająca na zmniejszenie wielkości dłuższego modelu poprzezusunięcie lub „przerwanie” nieistotnych części.Widok z przerwaniem jestprzydatny, kiedy widok komponentu przekracza długość rysunku lub zawieraduże obszary nieokreślonej geometrii. Na przykład środkowa część wału.Wymiary obejmujące przerwanie odzwierciedlają właściwą długość.

WyrwanieOperacja pozwalająca na usunięcie określonej części materiału w celuodsłonięcia niewidocznych części lub elementów w istniejącym widokurysunkowym. Widok macierzysty musi być powiązany ze szkicem, któryzawiera profil definiujący obwiednię wyrwania.

Tworzenie widoków modeli | 43

KadrujOperacja zapewniająca kontrolę nad obwiednią widoku w istniejącymwidoku rysunkowym. Obwiednia spinająca może mieć kształt prostokątalub koła i tworzona jest przy pomocy polecenia lub zamkniętego profilu,który wybiera się z rysunku.

PłatOperacja pozwalająca na utworzenie przekroju o zerowej głębokości zistniejącego widoku rysunkowego. Płat tworzy się na wybranym widokudocelowym. Linie płatu określone są na szkicu powiązanym z innymwidokiem.

Wskazówki dotyczące rysowania rzutów■ Można zmieniać ustawiania rzutów umieszczonych na rysunkach, takie jak: skala,

wyświetlanie linii ukrytych, widok gwintu itd. . Jeśli edytowany widok jest widokiembazowym, zmiany jego parametrów mają wpływ na widoki zależne.

■ Powiązanie między widokiem macierzystym a widokiem zależnym można zlikwidowaćpoprzez edycję widoku zależnego. Następnie można ustawić inną skalę, styl orazdopasowanie widoku zależnego.

■ Aby przenieść widok, należy kliknąć go i przeciągnąć czerwoną ramkę. Możnaprzesunąć kilka widoków wybierając je za pomocą okna przecinającego.

■ Większość widoków zależnych jest dopasowana (pionowo, poziomo, w pozycji domontażu) do widoku macierzystego. Widok dopasowany może być przesuwany tylkow ramach jego więzów. Jeżeli widok macierzysty zostanie przesunięty, dopasowanywidok jest przesuwany w taki sposób, aby zachować dopasowanie. Dopasowaniepomiędzy widokiem podrzędnym a macierzystym można usuwać ręcznie.

■ Można usuwać widoki, które nie są potrzebne. Po usunięciu widoku bazowego możnausunąć lub zachować zależne od niego widoki rzutowane i pomocnicze. Widokiprzekroju i szczegółowe wymagają widoku macierzystego, nie można ich przywrócić.


■ Widoki można ukryć, aby nie wyświetlały się na arkuszu rysunkowym. Ukryte widokisą przydatne, gdy tworzy się widok potomny. Dostęp do ukrytego widoku jest wciążmożliwy przez przeglądarkę.


Wyszukiwanie: "Widoki rysunkowe"Tematy pomocy


RysunkiModuły Skill Builders

Widok rozbityWidoków rozbitych używa zwykle się do przedstawienia elementówzespołów niezależnie od ich miejsc montażowych. Często używa sięwidoków rozbitych, aby ponumerować elementy zespołu używającnumeracji z wykazu części lub zestawienia komponentów. Widoki rozbitetworzy się łącząc pliki zespołu(.iam), prezentacji (.ipn), i rysunku (.idw, .dwg).Widok zespołu jest tworzony w pliku prezentacji, a części w widokuzmieniają położenie. Następnie z pliku prezentacji tworzone są widokirysunku.


Wyszukiwanie: "Widoki rozbite i reprezentacje"Tematy pomocy

Tworzenie widoku rozbitegoĆwiczenia

Opisy widoków rysunkówOpisy rysunków zawierają uzupełniające dane dokumentacji komponentów, zawarte wprototypie cyfrowym. Wygląd opisów rysunków zależy od stylu aktywnego standardurysunku. Opisy rysunków są powiązane z geometrią modelu i aktualizują się zgodnie zezmianami modelu. Opisy naniesione na arkusz można usunąć przenosząc je poza jegoobszar.

Widok rozbity | 45

Rodzaje opisów rysunków

Wymiary ogólneWymiary ogólne można utworzyć w widoku ortogonalnym lubizometrycznym. Wybrany rodzaj geometrii określa typ wymiarów i opcjedostępne w menu po kliknięciu prawym przyciskiem myszy.Można nadpisać wymiary, które nie mają wpływu na geometrię modelu.Można zmienić dokładność i tolerancję wymiarów, linię odniesienia orazgroty strzałek lub zawartość pola z wymiarami.

Wymiary podstawowe oraz ich zestawyMożna tworzyć wiele wymiarów, które określają odległość prostopadłąodległość pomiędzy oryginalną (linią bazową) a wybranymi krawędziamilub punktami. Pierwsza wybrana krawędź lub punkt jest podstawą geometrii.Można utworzyć pojedyncze wymiary lub ich zestaw.

Wymiary współrzędnościowe i ich zestawyMożna utworzyć wymiary współrzędnościowe w jednym procesie. Wymiarywspółrzędnościowe dopasowują się automatycznie gdy są wstawiane. JeżeliTekst z wymiarami zachodzi na siebie, można zmienić położenie wymiarówlub ich styl. Można utworzyć pojedyncze wymiary lub ich zestaw.

Pobierz wymiaryNależy wyświetlić wszystkie wymiary modelu, lub tylko odnoszące się dowybranych części lub cech. Wyboru wymiarów dokonuje się w celuzachowania widoku rysunku.Dostępne są jedynie wymiary modelu równoległe do płaszczyzny widoku.Można zmienić wymiary modelu, aby ustawić plik części.


Znaczniki środkaZnaczniki środka dodaje się do wybranego łuku lub okręgu. Liniepomocnicze znaczników środka są automatycznie dopasowywane dogeometrii.Linie pomocnicze można dodawać pojedynczo lub używając polecenia dlalinii środkowej.

Linie środkowePolecenie tworzy linię środka dla wybranych krawędzi, w punkcie symetriidla linii lub w punkcie środkowym dla łuków i okręgów. Tworzy kołowąlinię środka gdy cechy tworzą szyk kołowy.Program Autodesk Inventor obsługuje trzy typy linii środkowych:dwusieczna, wzór wyśrodkowany i osiowa.

Opisy otworu/gwintuOpisy otworu lub gwintu zawierają informacje o cechach otworów, gwintówi cylindrycznych wycięciach prostych na modelu. Styl opisu otworu różnisię w zależności od rodzaju wybranej cechy.

Opisy fazowaniaOpisy fazowania zawierają wymiary dotyczące odległości i kąta wybranychkrawędzi modelu lub linii szkicowych.Opisy frazowania można dołączyć do krawędzi kątowych na widokach iszkicach. Krawędź fazy i krawędź odniesienia pochodzące z różnych brył,modelów lub szkiców, muszą należeć do tego samego widoku.

SymboleDostępne są różne rodzaje symboli: chropowatość powierzchni, spawanie,edycja tolerancji kształtu i położenia, identyfikacja elementu, symbolodniesienia cząstkowego oraz symbole identyfikatora bazy. Symbole możnatworzyć z linią odniesienia, lub bez niej.

Opisy widoków rysunków | 47

Symbole definiowane przez użytkownika lub szkicowe podane są w zasobachrysunkowych i umieszczone jak symbole standardowe. Używa się ich dookreślenia symboli niestandardowych, które nie są dostępne w programieAutodesk Inventor.

Opisy gięciaOpisy gięcia dodają informacje dotyczące wykonania gięcia konstrukcjiblachowych, profilowania rolkowego i kosmetycznych linii środkowych.Opisy gięcia można dodać do rozwinięcia blachy dla konstrukcji blachowych.Opis gięcia powiązany jest z wybraną linią środkową zagięcia. Domyślnepołożenie opisu gięcia znajduje się powyżej wybranej linii środkowej gięcia.Wiąże ono tekst gięcia do punktu centralnego linii środkowej i odsuwa owartość Odsunięcia początku ze Stylu wymiarowania.

Opisy otworów przebijanychOpis otworu przebijanego zawiera dane związane z przebijanym elementem,na przykład identyfikator, kąt, kierunek, głębokość, opis ilości itp.Opisy otworów przebijanych można dodać do rozwinięcia blachy dlakonstrukcji blachowych.

LicaLica spoin stosuje się, aby oznaczyć cechy spoiny na widokach 2D. Licaspoin można dodać ręcznie używając polecenia Lico. Można je dodaćautomatycznie z cech spoiny używając polecenia Pobierz opisy modelu >Pobierz opisy spoin, dostępnego w menu po kliknięciu prawym przyciskiemmyszy.

Przekroje spoinPrzekroje spoin stosuje się do przedstawienia obszaru wypełnionego, za-znaczającego koniec ściegu spoiny. Można je dodać ręcznie używającpolecenia Przekrój spoiny lub automatycznie z modeli konstrukcjispawanych używając polecenia Pobierz opisy modelu > Pobierz opisy spoin.Zmiany wyglądu przekroju spoiny dostępne są we właściwościach obiektu.


Numery pozycjiNumery pozycji są to etykiety z opisami identyfikującymi pozycjewymienione w liście części. Numery pozycji można umieszczać pojedynczolub automatycznie dla wszystkich komponentów w widoku rysunku. Pododaniu części niestandardowej do listy części możliwe jest dodanie doniej numerów pozycji.Kształt i wartość numerów pozycji można zmienić używając opcji Edytujnumer pozycji, dostępnej w menu po kliknięciu prawym przyciskiem myszy.Numery pozycji można łączyć w jedną linię odniesienia używając opcjidołączania numeru pozycji, dostępnych w menu po kliknięciu prawymprzyciskiem myszy.

Listy częściListy części wyświetlają dane zachowane w zestawieniu listy komponentów.Do listy części można dodać różne kolumny lub nadpisać wartości. Danew zestawieniu komponentów można zmieniać z pliku rysunku lub z plikuzespołu.Do listy części można dodać części niestandardowe, aby zawierała pozycjektóre nie są modele, takie jak farba czy smar.

TabeleMożna utworzyć tabelę ogólną, konfiguracji lub gięcia.Tabela ogólna może mieć domyślną ilość wierszy i kolumn lub możnadostosować jej wielkość. Tabela ogólna może zawierać odniesienie dodanych zewnętrznych z następujących źródeł. Pliki xls, .xlsx lub .csv. Możnatakże wprowadzać dowolny inny typ danych.W rysunkach części iPart i zespołów iAssembly wiersze tabeli konfiguracjireprezentują składniki generatora. Można określić kolumny do zawarcia wtabeli konfiguracji, takie jak stan wykluczenia i wartości zróżnicowanepomiędzy składnikami.Tabelę gięcia tworzy się, gdy dane tabeli dotyczą konstrukcji blachowych.Tabele gięcia zawierają informacje dotyczące gięcia, takie jak kąt i promień.

Tabele otworówTabele otworów zawierają rozmiar i położenie otworów na modelu. Gdydodaje się tabelę otworów, każdy otwór otrzymuje swoją etykietę iodpowiedni wiersz w utworzonej tabeli.Do tabeli otworów można również dodać poprzez edycję znaczniki środków, otwory przebijane, i cylindryczne wyciągnięcie proste.

Opisy widoków rysunków | 49

Tabele zmian i etykietyTabele zmian zawierają informacje o zmianach projektowych. Tabele zmianmożna tworzyć dla całego pliku rysunku, lub tylko dla jednego arkusza.Etykieta zmiany zaznacza obiekt zmieniony podczas korekty projektu.Domyślny poziom zmian etykiety to ostatnia zmiana w tabeli. Poziomzmiany etykiety można zmienić używając menu dostępnego po kliknięciuprawym przyciskiem myszy.

Tekst lub tekst linii odniesieniaAby dodać opis ogólny do rysunku, należy użyć polecenia Tekst. Opisyogólne nie są dołączone do widoku, symbolu lub innego obiektu na rysunku.Aby dodać opis do elementów rysunku, użyj polecenia Linia odniesienia.Po dołączeniu linii odniesienia do geometrii wewnątrz widoku opis jestprzesuwany lub usuwany razem z widokiem.


Wyszukiwanie: "Opisy rysunków"Tematy pomocy


Rysunki:Symbole szkicowane: Ustawianie


Lista części - Dodaj część niestandardową.

Style i standardyAplikacja Inventor stosuje style i standardy, aby kontrolować formaty widoków i obiektyopisów. Formaty zawierają wygląd wymiarów, powłok, rodzaje linii, style tekstu,formatowanie tabeli oraz wszelkie formatowanie związane z obiektami opisów. Informacjedotyczące stylu i standardu znajdują się w bibliotece stylów, która jest skojarzona zwszystkimi dokumentami. Podczas instalacji programu &ProdName określa się domyślnystandard rysunkowy, który zawiera zestaw stylów. Można instalować i konfigurowaćdowolną ilość standardów i stylów.

Wskazówki dotyczące stylów i standardów:

■ Istniejące style można dostosować lub utworzyć nowe. Aby utworzyć styl, należyskopiować istniejący styl i wprowadzić pożądane zmiany Zmiany stylu zapisywanesą w bieżącym dokumencie i nie są dostępne dla innych dokumentów dopóki niezostaną zapisane w bibliotece stylów.


■ Zamiast korzystania z biblioteki stylów, wszystkie lub niektóre informacje dotyczącestylów można przechowywać w pliku rysunku lub w szablonie. Ta metoda jestużyteczna, gdy tworzy się nadpisania jednorazowe, które nie mogą mieć wpływu nawszystkie rysunki.

■ Jeżeli styl zachowany jest w szablonie, będzie on dostępny tylko dla dokumentówtworzonych w przyszłości w danym szablonie. Dokumenty utworzone wcześniejnależy aktualizować ręcznie. Style zawarte w bibliotece są dostępne we wszystkichdokumentach po odświeżeniu biblioteki.

■ Aby mapować opisy rysunku na style i warstwy rysunku, należy użyć listy Wartościdomyślne obiektu.

■ Dostosowaną bibliotekę stylów należy dołączyć do pliku projektu (.ipj), aby inniprojektanci mogli korzystać ze stylów. Wszystkie pliki włączane wtedy do projektubędą stosować do formatowania te same style. Dokumenty mają jednakowy format,a ich aktualizacje są łatwe. Aktualizowanie stylu w bibliotece umożliwiazaktualizowanie formatowania wszystkich dokumentów używających bibliotekistylów.


Wyszukiwanie:Style w rysunkach

Tematy pomocy

“Standardowe style przedsiębiorstwa należy konfigurowaćużywając edytora stylów”

Rysunki:Style rysowania - Obiekty


Style i standardy | 51

Studio w programie Autodesk Inventor

Program Inventor Studio jest środowiskiem do renderingu i animacji w obszarzedokumentów części i zespołu. Można utworzyć zarówno obraz poglądowy jak i realistycznyczęści lub zespołu.

Obrazy z programu Inventor Studio mogą być użyte jako dokumentacja produktów, mogąprezentować koncepcje inwestorom, klientom lub zarządowi. Tworzone obrazy mogąbyć wykorzystane w wielu różnych miejscach w obrębie przedsiębiorstwa. Co więcej,można utworzyć animacje przedstawiające sposób projektowania obiektów. Używającprogramu Video Producer (część programu Studio), można składać ujęcia z różnychkamer i utworzyć bardziej filmową animację wideo.

Jako środowisko w obszarze dokumentów części lub zespołu, po prostu wybiera sięwejście do środowiska w dogodnym momencie. Obraz można renderować używającjednego ze standardowych stylów oświetlenia i sceny, lub utworzyć nowe, pasujące dopotrzeb. Dostosowane style oświetlenia, kolorów i scen można zachować i udostępnićinnym projektantom. Animacje wykorzystują istniejące wiązania zespołu. Wszystko conależy zrobić, to podać okres czasu i zamierzony stan końcowy wiązania. Linia czasustanowi łatwy dostęp do dostosowania każdego animowanego obiektu.

Animacja reprezentacji pozycyjnej zagnieżdżonej głęboko w zespole wymaga dodatkowegoczasu i wysiłku. Przed zagłębieniem się w opcjach programu Inventor Studio orazreprezentacji zaleca się wcześniejsze zapoznanie z nimi.

Więcej informacji można znaleźć w spisie treści rozdziału pomoc, publikacjach o programieInventor, materiałach online użytkowników programu oraz w grupie dyskusyjnej Autodeskdostępnej pod adresem http://discussion.autodesk.com.


Wyszukiwanie: "Renderowanie i animacje w programie InventorStudio”

Tematy pomocy



Rendering modeli w programie StudioĆwiczeniaAnimacja zespołówTworzenie reprezentacji pozycyjnych

Studio:Moduły Skill BuildersAnimacja kameryZaawansowane animacje kamery

Publikacja projektówDane prototypu cyfrowego można publikować w różnych formatach w programie Inventor.Dane te mogą obejmować części, zespoły, rysunki lub ich kombinację, w zależności odwybranego typu pliku. Aby publikować, należy użyć opcji Zapisz kopię jako i wybrać typpliku lub użyć różnych poleceń eksportowania. Obsługiwane typy plików:

■ Pliki DWF 2D i 3D

■ Formaty plików CAD, w tym Parasolid®, Pro/ENGINEER®i STEP

■ Pliki DWF 2D

■ Pliki z obrazami, włączając BMP, JPEG, PNG lub TIFF

Pliki DWF są plikami Autodesk, które mogą zawierać dane trójwymiarowe, dwuwymiaroweinformacje zestawienia komponentów. Pliki DWF można przeglądać w programieAutodesk® Design Review, bezpłatnej aplikacji zawierającej narzędzia do wyświetlania,drukowania i oznaczania plików DWF.


Wyszukiwanie:“Publikowanie danych 3D”

Tematy pomocy

“Publikowanie danych 2D”“Publikowanie do DWF”Znaczniki plików DWF“Eksportowanie części, zespołów i innych”

autodesk.com/designreviewdwfcommunity.autodesk.com

Linki WWW

autodesk.com/dwfwriter-download

Publikacja projektów | 53

54

Zarządzanie danymi

Program Autodesk Inventor® pozwala w różny sposób dzielić się plikami wewnątrz grup roboczych orazpomiędzy członkami zespołu poza przedsiębiorstwem. Można importować i eksportować pliki z i do innegooprogramowania CAD, oraz współdzielić pliki programu Inventor z innymi członkami zespołu, którzy niestosują oprogramowania CAD.

Współdzielenie plików pomiędzy grupamiroboczymi przy użyciu repozytorium

Repozytorium Autodesk® Vault to system zarządzania danymi grup roboczych w celudzielenia się danymi projektowymi wewnątrz zespołu projektowego. Repozytoriumumożliwia zarządzanie plikami oraz kontrolę wersji wszelkich danych inżynieryjnych orazpowiązanych. Zapewnia członkom grup roboczych środowisko pracy scentralizowane ibezpieczne.

Autodesk Vault składa się z dwóch części: serwera i klientów Vault. Serwer przechowujepliki z oryginałami danych wszelkich informacji projektowych. Programy klienckieumożliwiają dostęp do plików przechowywanych na serwerze.

4

55

Zespoły projektowe korzystają z Autodesk Vault do kontroli wersji oraz współdzieleniawszelkich typów plików inżynieryjnych oraz informacji powiązanych. Pliki mogą być wformacie Autodesk Inventor, AutoCAD®, Autodesk® DWF™ ( formacie projektowymsieci), FEA, CAM lub Microsoft®Office. Mogą być jakimikolwiek innymi plikami,używanymi w trakcie projektowania.

Wszystkie wersje plików wpisywane do repozytorium są zachowywane razem z ichzależnościami, stanowiąc źródło żywej historii projektu. Członkowie zespołu mają dostępdo plików i danych przechowywanych na serwerze, oraz do historii plików. Wypisują onipliki, aby zapobiec sytuacji, w której więcej niż jedna osoba edytuje ten sam plik w danejchwili. Po ponownym wpisaniu pliku do repozytorium, członkowie zespołu mogą ponownieodświeżyć kopie lokalne.

RozszerzeniaAutodeskVaultdlaaplikacjiprojektowychRozszerzenia klienckie spełniają podstawowe funkcje repozytorium w środowisku aplikacjirodzimej, takiej jak AutoCAD i Autodesk Inventor. Zachowując dane w repozytorium,rozszerzenia zachowują relacje specyficzne dla aplikacji danych.

Istnieją rozszerzenia dostępne dla aplikacji projektowych Autodesk® oraz dla innychprogramów.

UWAGA Jeżeli dla danej aplikacji dostępny jest zintegrowany klient, zarządzanie plikamiprzy jego użyciu minimalizuje utratę danych, jak na przykład powiązań zespołu. Zalecasię użycie zintegrowanych klientów wszędzie tam, gdzie jest to możliwe.

56 | Rozdział 4 Zarządzanie danymi

Rozszerzenia programuMicrosoft OfficeRozszerzenia programu Microsoft Office spełniają podstawowe funkcje repetytoriumdla dokumentów, arkuszy kalkulacyjnych, oraz innych danych w formacie innym niż CAD,w środowisku aplikacji programu Microsoft: Word, Excel®, i PowerPoint®.

Kopiowanie projektów przy użyciu repozytoriumFunkcja Kopiuj projekt w repozytorium Autodesk Vault kopiuje projekt w programieInventor razem z wszelkimi plikami powiązanymi, aby utworzyć inny projekt. FunkcjiKopiuj projekt używa się do kopiowania całej struktury zespołu, w tym wszelkichpowiązanych rysunków 2D i modeli 3D, aby otrzymać nowy projekt. Funkcja Kopiuj projektzachowuje zależności i może wyeliminować godziny przeróbek. Na przykład, kopiowanajest istniejąca część z powiązanym plikiem rysunku i nadane jej są nowe nazwy. Nowaczęść i rysunek są ze sobą w pełni powiązane. Nowy rysunek zachowuje wymiary i wyglądwidoku z dokumentu źródłowego.

W oknie dialogowym funkcji Kopiuj projekt można wybrać, którą część istniejącegoprojektu należy kopiować, użyć ponownie, wyłączyć lub zastąpić. Można określić schematnazewnictwa dla plików kopiowanych do nowego projektu. Można również wybraćautomatyczne dodanie do nazw plików przedrostka lub przyrostka. Jeżeli pierwotnenazwy pliku kończą się liczbą całkowitą, można wybrać automatyczne zwiększenie liczby.Można zmienić nazwę plików prezentacji i rysunku, aby bezpośrednio odpowiadała nazwieczęści lub zespołu źródłowego.


Wyszukiwanie:Informacje o Autodesk Vault

Tematy pomocy

Środowisko Autodesk VaultĆwiczenia: Wykonywanie zadań w programach Vault i AutodeskInventorPierwsze kroki z rozszerzeniami Autodesk VaultAutodesk Inventor i Vault

Zewnętrzne współdzielenie plikówCzłonkowie zespołu poza organizacją mogą mieć dostęp do projektów używającprogramów Autodesk Productstream i Autodesk Design Review. Mogą sprawdzać izarządzać danymi w trakcie projektowania i produkcji.

Rozszerzenia programu Microsoft Office | 57

Autodesk Vault ManufacturingProgram Vault Manufacturing jest aplikacją umożliwiającą zarządzanie danymi produktu(PDM - Product Data Management), która ma modułowe i praktyczne podejście dokontroli nad danymi projektowymi. Wypełnia lukę pomiędzy danymi CAD a procesemprodukcji. Można:

■ Śledzić historię projektów i materiałów użytych do wykonania produktu.

■ Zarządzać wszystkim, co wytwarza się, kupuje, montuje i dostarcza klientom.

Program Vault Manufacturing automatyzuje proces śledzenia i zarządzania wersjamiinżynieryjnymi. Pozycjami zarządza się poprzez oznaczenie stanów pracy, takich jak pracaw toku, zwolniony i nieaktualny. Zestawienia komponentów (BOM) koordynują pozycjena całej liście części. Zmiany zamówień są dostarczane, przeglądane, zatwierdzane iśledzone poprzez proces wytyczania za pomocą programu Vault Manufacturing.

Klient Vault Manufacturing Web jest aplikacją opartą na przeglądarce sieci WWW, któraumożliwia dostęp do repozytorium i jego danych zespołom spoza działu inżynieryjnego.Mogą oni:

■ Mieć dostęp do wszystkich pozycji i plików klienta Web, włączając zwolnione wersje.

■ Przeglądać i drukować szczegóły pozycji i pliki znajdujące się w kliencie Web.


Oddzielna Pomoc w produkcie Vault Manufacturing.Pomoc do Vault Manufacturing

Wyszukiwanie: "Instalacja i wdrożenie"Tematy pomocy

Autodesk Design ReviewUżywając bezpłatnego oprogramowania Autodesk Design Review, członkowie zespołu,którzy nie korzystają z systemu CAD, mogą mieć dostęp do projektów. Mogą onisprawdzać, zaznaczać, mierzyć i śledzić zmiany na projektach i rysunkach. Znaczniki i ichstan są zapisywane w pliku DWF.


Pomoc do programu Design Review.Oprogramowanie Autodesk DesignReview

Wyszukiwanie: “Znaczniki plików DWF”Tematy pomocy



autodesk.com/designreviewdwfcommunity.autodesk.com

Linki WWW

Import i eksport danychAby konwertować pliki, należy otworzyć lub importować je do programu AutodeskInventor. Można również umieścić pliki części lub zespołu jako komponenty w zespołachAutodesk Inventor oraz przeciągnąć i wstawić je do programu Autodesk Inventor.

W procesach roboczych operacji otwierania, importu i wstawiania komponentów, możnawybierać określone opcje, aby osiągnąć zamierzony efekt. Opcje importu dostępne sąpo wybraniu pliku i kliknięciu przycisku Opcje w oknie dialogowym. Szczegóły dotycząceoperacji importu zawarte są w raporcie konwersji, dostępnym pod odpowiednim węzłemprzeglądarki.

Pliki AutoCADPodczas otwierania pliku AutoCAD w programie Autodesk Inventor można określić, któredane AutoCAD należy konwertować:

■ Obszar modelu, pojedynczą warstwę w obszarze papieru lub bryły 3D.

■ Jedną lub więcej warstw.

Przekonwertowane dane 2D mogą być również umieszczone:

■ W szkicu w nowym lub istniejącym rysunku.

■ Jako tabelka rysunkowa na nowym rysunku.

■ Jako symbol szkicowany na nowym rysunku.

■ W szkicu w nowej lub istniejącej części.

Jeśli konwertowane są bryły 3D, każda bryła zapisywana jest jako plik części zawierającybryłę ASM. Bloki zapisywane są jako symbole szkicowane.

Można importować rysunki w formacie AutoCAD (DWG) do szkicu części, rysunku lubrysunku nakładkowego. Konwerter pobiera elementy z płaszczyznXY przestrzeni modelui umieszcza je na szkicu. Na rysunkach nie można konwertować pewnych elementów,takich jak splajny. Bloki programu AutoCAD można importować jako bloki szkicu wprogramie Autodesk Inventor.

Import i eksport danych | 59

Rysunki programu Autodesk Inventor można eksportować do programu AutoCAD.Konwerter tworzy rysunek do edycji w programie AutoCAD i umieszcza wszystkie danena obszarze papieru lub modelu w pliku DWG. Jeśli rysunek Autodesk Inventor posiadawiele arkuszy, każdy z nich zapisywany jest jako oddzielny plik DWG. Eksportowaneelementy stają się elementami AutoCAD, łącznie z wymiarami.

Możliwe jest otwarcie pliku DWG, a następnie skopiowanie zaznaczonych danychAutoCAD do schowka i wklejenie części, zespołu lub szkicu rysunku. Dane są importowanew pozycji kursora.

Dostępne są następujące opcje importowania i zapisywania plików AutoCAD® wprogramie Autodesk Inventor:

■ Wybór warstw.

■ Wybór elementów za pomocą okna.

■ Zapisywanie plików w formacie DWG.

■ Obsługa plików DXF do wersji 12.

■ Tworzenie plików AutoCAD®Mechanical, jeśli program AutoCAD Mechanical jestzainstalowany.

UWAGA Pliki Mechanical Desktop mogą być przypisane do zespołów programu AutodeskInventor bez konieczności importowania.


Wyszukiwanie:Konwersja DWG

Tematy pomocy

Korzystanie z geometrii programu AutoCADEksportowanie danych rysunkowych do programuAutoCAD


Importowanie plików z innych systemów CADMożna otwierać lub importować pliki części i zespołówz innych systemów CAD. Operacje importu niezachowują połączeń z plikiem oryginalnym, o ile nieimportuje się ich jako połączonych plików Alias. Po za-importowaniu plików, można traktować je jak plikioryginalnie utworzone w programie Autodesk Inventor.Można importować następujące typu plików:

■ Alias

■ CATIA V5

■ JT

■ Pro/ENGINEER®

■ Parasolid®

■ SolidWorks™

■ UGS NX

Można również importować pliki SAT, STEP, IGES iMechanical Desktop (DWG).


Wyszukiwanie:Części i zespoły z innych systemów CAD

Tematy pomocy

Importowanie i użycie danych IGESImportowanie i użycie danych STEP

Importowanie plików z innych systemów CAD | 61

EksportowanieplikówdoinnychformatówsystemuCADMożna eksportować części, zespoły oraz inneelementy programu Autodesk Inventor do innychformatów systemów CAD. Operacja eksportu niezachowuje skojarzenia z oryginalnym plikiemprogramu Autodesk Inventor. Można importowaćnastępujące typu plików:

■ CATIA V5

■ JT

■ Pro/ENGINEER®

■ Parasolid®

Można również eksportować do plików SAT, STEP,IGES, DWF oraz różnych formatów plikówgraficznych.


Wyszukiwanie:"Eksportowanie części, zespołów i innych"

Tematy pomocy

"Zapisywanie, Zapisywanie jako, Eksportowanie""Znaczniki plików DWF"


Konfigurowanie własnegośrodowiska

Podstawą tej instrukcji jest rozpoczęcie pracy przy użyciu oprogramowania Autodesk Inventor®. Odniesieniaw tabelach Więcej informacji znajdujących się w tematach pomocy niniejszej instrukcji, ćwiczeniach orazinnych źródłach zawierających informacje szczegółowe i wskazówki.

Więcej informacji można znaleźć w publikacjach o programie Autodesk Inventor, materiałach online innychużytkowników programu &ProdName, oraz w ®grupie dyskusyjnej Autodesk dostępnej pod adresemhttp://discussion.autodesk.com.

Razem z procedurami zawartymi w Pomocy, ćwiczenia pokazują, jak postępować krok po kroku zprocedurami stanowiącymi uzupełnienie niniejszej instrukcji.

Po uruchomieniu programu Autodesk Inventor oraz przed otwarciem pliku, na wstążce wyświetla się kartaRozpocznij. Karta Rozpocznij umożliwia dostęp do wielu zasobów do nauki oraz opcji zaangażowaniaklienta.

Polecenia i narzędziaPasek narzędzi szybkiego dostępu (QAT) u góry ekranu stanowi zestaw poleceń, któremożna spotkać we wszystkich środowiskach. Do tego paska można dodawać polecenia.Następnie, jeżeli istnieje potrzeba wstawienia wielu poleceń, pasek QAT można ustawićpod wstążką.

Polecenia i narzędzia dotyczące modelowania znajdują się na standardowym pasku narzędzipod paskiem QAT i są ułożone według kart i paneli na każdej karcie. Wyświetlanie paneluna każdej karcie zależy od zawartości. W pewnych sytuacjach panel może być ukryty. Abysprawdzić czy nie jest on ukryty, należy kliknąć prawym przyciskiem standardowy paseknarzędzi obok panelu. Wyświetli się lista paneli. Panele bez zaznaczeń są ukryte. Należyzaznaczyć panel, aby go wyświetlić.

5

63

Niniejsza ilustracja pokazuje niektóre panele na karcie Szkic.

Strzałki przy niektórych poleceniach i nazwach paneli oznaczają, że są dostępne inneopcje.

Wygląd poleceń na wstążce zmienia się wraz ze zmianą typów pliku. Polecenia, które niesą dostępne, są pokazywane jako szare i nie jest możliwe ich wybranie.

Cel lub zadanie determinują środowiska w obszarze programu Autodesk Inventor.Komponenty każdego środowiska są takie same pod względem położenia i organizacji,a także punktów wyjścia i wejścia. Określone środowiska oznaczone są kartamiidentyfikującymi w różnych kolorach, można więc łatwo rozpoznać środowisko, w którymwykonuje się pracę.

Aby zwinąć wstążkę do poziomu nazwy panelu lub zwinąć ją całkowicie, należy kliknąćstrzałkę z prawej strony nazwy karty.

Po uruchomieniu pliku natychmiast pojawia się wstążka zadokowana u góry ekranu,poniżej paska QAT. Aby zobaczyć, w jaki sposób ustawiać i dostosować wyświetlaniewstążki, patrz materiał wideo dostępny w Pomocy.


Wyszukiwanie:Dostosowywanie środowisk roboczych w programie AutodeskInventor

Tematy pomocy

Polecenia widokuNiestandardowe aliasy poleceńUstawienia Opcji aplikacji

Wprowadzenie do tematu WstążkaĆwiczenia do tematu Wstążka

Wstążka ➤ karta Uruchom

Lokalizator poleceńPierwsze krokiSamouczkiAnimacje Pokaż

64 | Rozdział 5 Konfigurowanie własnego środowiska

Parametry środowiskaOpcje wybrane w oknie dialogowym Opcje aplikacji i Ustawienia dokumentu kontrolująwygląd środowiska. Dostęp do okien dialogowych na karcie Narzędzia, panel Opcje.

Opcje aplikacjiUstawienia w oknie dialogowym Opcje aplikacji kontrolują wygląd programu AutodeskInventor. Różne karty kontrolują wyświetlany kolor, zachowanie i ustawienia plików,domyślną lokalizację plików, oraz różne funkcje dla wielu użytkowników.

Opcje aplikacji zachowują swoje ustawienia do czasu zmiany.

Dostęp do okna Opcje aplikacji jest możliwy u dołu menu Aplikacje, jako polecenie Opcje.

Ustawienia dokumentuOkno dialogowe Ustawienia dokumentu kontroluje ustawienia w poszczególnych plikach.Ustawienia aktywnego dokumentu kontrolują różne karty. Można określić aktywne style,jednostki miary, preferencje szkicu i modelowania, zestawienie komponentów orazdomyślną tolerancję.


Wyszukiwanie:Dostosowywanie środowisk roboczych w programie AutodeskInventor

Tematy pomocy

Ustawienia Opcji aplikacji

Style i standardyEdytor stylu i standardu zawiera opcje ustawienia własnych stylów i standardów. Dostępdo Edytora stylu i standardu jest możliwy z poziomu karty Zarządzanie, panelu Style istandardy.

Standard szkicowania wybiera się podczas instalacji programu Autodesk Inventor.Domyślne style w standardach kontrolują większość obiektów stosowanych wdokumentach, takich jak numery pozycji, wymiary, tekst, tabele itd. Aby rozpocząć, zwyklewystarczą style domyślne. Aby dostosować style, należy skorzystać z Edytora stylu istandardu.

Parametry środowiska | 65

Domyślnie takie czynności, jak tworzenie lub modyfikowanie stylów, wpływają tylko nabieżący dokument. Można zapisać styl w bibliotece stylów, nadrzędnej bibliotecezawierającej definicje wszystkich dostępnych stylów skojarzonych ze standardemrysunkowym. Zwykle stylami biblioteki zarządza administrator CAD. Taka praktykazapobiega przypadkowemu zastąpieniu definicji stylów stosowanych we wszystkichdokumentach używających standardu szkicu z dostosowanym stylem.

Biblioteki stylówBiblioteki stylów ułatwiają udostępnianie konwencji formatowania pomiędzy wielomaprojektami, ponieważ zawierają definicje formatowania obiektów. Do aktualizacji stylówwszystkich dokumentów można stosować bibliotekę stylów. Na przykład można zmienićgroty strzałek dla wymiarów przez edycję stylu i zapisanie poprawki w nadrzędnejbibliotece stylów. Wszystkie dokumenty używające tego standardu rysunkowego majądostęp do biblioteki, a także do każdego nowego lub zmodyfikowanego stylu dodanegodo tej biblioteki.


WyszukiwaniePraca ze stylami

Tematy pomocy

Style w rysunkach

Łącza do samouczków ze strony startowej Pomocy.Samouczek - Używanie stylówkonstrukcji blachowych

Widoki modeliKarta Widok zawiera polecenia dotyczące wyświetlania modeli.

Po wybraniu poleceń ViewCube i NavBar,wyświetlają się one w prawym górnym roguokna grafiki.


NavBar zawiera podstawowe poleceniawidoku.


Wyszukiwanie:Przegląd poleceń ViewCube

Tematy pomocy

Narzędzia nawigacjiWidoki modeli

SzablonyPo aktywowaniu programu Autodesk Inventor można otworzyć istniejący plik lub utworzyćnowy plik. Szablony są dostępne w menu Aplikacji pod nagłówkiem New. Można wybraćspośród różnych szablonów ze wstępnie zdefiniowanymi jednostkami. Do wyboruwłasnego standardu należy użyć kart.

Szablony są przechowywane w następujących katalogach, w podkatalogu English lubMetric.

■ Windows® XP: Autodesk\Inventor (numer wersji)\Templates

■ Windows Vista®: C:\Users\Public\Documents\Autodesk\Inventor (numerwersji)\Templates

Szablony | 67

Podkatalogi katalogu Templates wyświetlone są jako karty w oknie dialogowym Otwórznowy plik. Można tworzyć i zapisywać niestandardowe szablony w katalogu Templates.


Wyszukiwanie:Pierwsze kroki

Tematy pomocy

Tworzenie plików na podstawie szablonów

ProjektyProjekt stanowi logicznie pogrupowany, kompletny projekt konstrukcji. Projektsystematyzuje dane poprzez przechowywanie informacji o tym, gdzie zapisane są daneprojektu, gdzie można edytować pliki, a także utrzymuje aktualne połączenia międzyplikami. Projekty są istotne podczas pracy w grupie, pracy nad wieloma projektami iudostępniania bibliotek pomiędzy kilkoma projektami.

Program Autodesk Inventor obsługuje dwa typy projektów:

■ Projekt jednostanowiskowy

■ Repozytorium projektów (jeżeli jest zainstalowane)

Edytor projektów pozwala na tworzenie i edycję projektów. W funkcji Edytor projektów,określa się typ projektu, domyślny obszar roboczy, oraz nazwy i lokalizację bibliotek.Ustawpozostałe opcje projektu, aby dostosować je do własnego środowiska projektu, a następniepodaj ścieżki wyszukiwania projektu.

Dostęp do Edytora projektów możliwy jest:

■ Na menu Aplikacji, jako polecenie Zarządzaj.

■ W oknie dialogowym Otwórz.

■ Na opcji Start Windows, należy kliknąć Programs ➤ Autodesk ➤ AutodeskInventor ➤ Tools.


Projekty VaultDo pracy nad projektem przez wielu projektantów zaleca się użycie opcji Projekty Vault.Pliki wspólne przechowuje się w repozytorium i nigdy nie wchodzi się do nichbezpośrednio. Każdy projektant ma osobisty projekt, który określa, gdzie pliki sąkopiowane do przeglądania i edycji. Repozytorium śledzi również historię wersji plików,jak również inne atrybuty.

Aby możliwe było korzystanie z projektów repozytorium, musi być zainstalowany programAutodesk Vault. Otwiera się inne okno dialogowe, aby możliwe było utworzenie projektuRepozytorium. Cechy charakterystyczne projektu repozytorium to:

■ Projektanci nigdy nie wyświetlają ani nie pracują bezpośrednio na plikachprzechowywanych w repozytorium.

■ Każdy projektant posiada plik projektu definiujący osobisty obszar roboczy, do któregoAutodesk Inventor kopiuje pliki z repozytorium, aby można je wyświetlać i edytować.

■ Zmiany w plikach, dokonywane przez innych projektantów i ponownie wpisane dorepozytorium, nie są widoczne do momentu, gdy projektant odświeży pliki aby uzyskaćnajnowszą wersję w osobistym obszarze roboczym.

■ Repozytorium Autodesk Vault zachowuje kopie wszystkich wcześniej wpisanychwersji plików z danymi. Przechowuje ono w swojej bazie danych dodatkioweinformacje o historii edycji, właściwościach pliku, oraz zależności plików.

■ Można ustawić zapytania o właściwości plików, śledzić odnośniki do plików iodzyskiwać poprzednie konfiguracje.

Projekty Vault | 69

W przypadku projektu Vault należy utworzyć środowisko pracy na ścieżce odpowiadającejfolderowi pliku projektu (jak .\ lub .\przestrzeń robocza), a nie w innych miejscach zmożliwością edycji.

Projekty domyślnePodczas instalacji programu Autodesk Inventor; automatycznie tworzony jest folderprojekt "Default", projekt "samples" i projekt "tutorial_files". Jeżeli nie tworzy się projektulub nie określi innego projektu, przy rozpoczęciu pracy w programie Inventorautomatycznie otwiera się folder projekt domyślny. Projekty są zapisywane w folderzeDefault.

Folder Default nie określa lokalizacji do edycji. Jednakże można używać go donatychmiastowego tworzenia projektów i zachować pliki w dowolnym miejscu, bezwzględu na zarządzanie projektami lub plikiem. Zazwyczaj projekt domyślny używanyjest w celach szkoleniowych, a nie w codziennej pracy z projektami. Łatwiej jest założyćfolder projektu przed rozpoczęciem projektowania. Trudniej jest przenieść pliki do folderuprojektu, gdy projekt staje się bardziej skomplikowany.

Nowe projektyNależy ustalić strukturę pliku i rozumieć, kto może mieć dostęp do danych pliku zanimutworzy się projekt.

Określ typ projektu podczas jego tworzenia lub edycji. Typ określa miejsce, w którympliki mogą być edytowane i zapisywane, kto może mieć do nich dostęp oraz sposóbwpisywania i wypisywania.

Kreator projektu tworzy obszar roboczy w tym samym folderze co plik projektu. Jeśli toustawienie ulegnie zmianie, należy zachować obszar roboczy jako podfoldery folderuzawierającego pliki projektu.

Poniższa tabela przedstawia zalecane ustawienia każdego typu projektu.

RepozytoriumPojedynczyużytkownik

Typ projektu

BrakBrakDołączony plik

Jedno zdefiniowaneJedno zdefiniowanejako .\

Obszar roboczyjako .\


BrakBrakPołożenia grupyroboczej

Jedna lub więcej nie zagnieżdżone w obszarzeroboczym

Jedna lub więcejBiblioteki

Domyślną lokalizacją projektów jest folder Moje Dokumenty/Inventor, ale może ona byćzmieniona na inną.


Wyszukiwanie: “Dowiedz się więcej o projektach"Tematy pomocy

Praca z projektamiĆwiczenia

Zasoby szkolenioweWiele możliwości do nauki dostępnych jest w zakładce Uruchamianie na wstążce, jakrównież na stronie głównej Pomoc w programie Autodesk Inventor.

Warsztat nowychmożliwościWarsztat nowych możliwości jest źródłem zasobów dla wszystkich użytkowników.Wymieniony jest na stronie głównej Pomocy, oraz na karcie Uruchom na wstążceprogramu Autodesk Inventor. Zawiera opis oraz ilustrację każdej nowej funkcji w tejkonkretnej wersji oprogramowania Autodesk Inventor.

Zintegrowana pomocPomoc stanowi zrozumiałe i wygodne źródło zasobów do nauki o programie AutodeskInventor.

Aby wyszukać tematy w przeglądarce Pomocy, należy korzystać z kart, używając własnejulubionej metody.

Na stornie początkowej należy określić rodzaj użytkownika oraz połączenia z tematamiPomocy, dodatkowymi informacjami, zasobami oraz usługami.

Wiele tematów Pomocy zawiera przykładowe rysunki i animacje funkcji.

Zasoby szkoleniowe | 71

SamouczkiĆwiczenia z samouczka dostępne ze strony głównej Pomoc i zakładki Uruchamianie sązrozumiałym zestawem praktycznych lekcji. Zestaw ćwiczeń w samouczku jest podzielonyna trzy kategorie: podstawowe, zagadnienia ogólne i zagadnienia szczegółowe. Możnaszybko nauczyć się produktywności, bez względu na to, czy jest się nowym użytkownikiemprogramu Autodesk Inventor czy przechodzi się z programu AutoCAD.


Moduły Skill BuildersModuły Skill Builders są pomocne w doskonaleniu umiejętności w różnych obszarachfunkcjonalności. Aby dostać się do strony WWW modułów Skill Builders, należy skorzystaćz łącza na stronie startowej Pomocy.


Link ze strony startowej Pomoc.Warsztat nowych możliwości

Wyszukiwanie:Wyszukiwanie niezbędnych informacji

Tematy pomocy

Zasoby do nauki programu Autodesk Inventor

Strona startowa PomocyPomoc bieżąca: Śledzeniewewnętrzne

Łącze ze strony startowej Pomoc.Wstążka zakładki Uruchamianie

Strona WWW Modułów Skill Buil-ders (wymagane połączenie zInternetem)

Łącze ze strony startowej Pomoc.Wstążka zakładki Uruchamianie

Samouczki

Moduły Skill Builders | 73

74

Indeks

A

analiza kolizji 37animacje 52

B

Biblioteka Content Centerbiblioteki 18

biblioteki części 18bloki szkicu 24

C

Content Centerczęści 16

części 9elementy 18konstrukcje blachowe 11obwiednia 15pochodne 13pojedyncza bryła 10powłoka 14renderowanie 52wielobryłowe 14zespół zastępczy 15

części konstrukcji blachowych 11części obwiedni 15części powłoki 14części standardowe 16części tabelaryczne 10części użytkownika 16części wielobryłowe 14

D

dane, importowanie i eksportowanie 59dokumentowanie projektów 39, 52działania skojarzone 7

E

elementów konstrukcyjnych 28elementy

bitmapy 23części 18edytowanie 29konstrukcyjne 28obrotowe 20otworu 26przeciągnięte 21wstawione 26wyciągnięte 20wyciągnięte za pomocą wyciągnięcia

złożonego 20wypukłe 22zespół 27zwojowe 21żebra 22

elementy bitmapy 23elementy gwintów 26elementy konstrukcyjne 7, 18elementy kształtujące 18elementy obrotowe 20elementy przeciągane 21elementy skorupy 26elementy szkicowe 18–19elementy wklęsłe 22elementy wyciągnięte 20elementy wypukłe 22elementy zwoju 21elementy żebra 22

F

fazowania 26

G

grupy robocze 55

Indeks | 75

I

iFeatures 19, 27

K

Klient sieciowy programu VaultManufacturing 58

kolizje, sprawdzanie 37komponenty

Biblioteka elementów 34przeciąganie do zespołów 31sprawdzanie kolizji 37szablony 3tworzenie lokalne 33umieszczanie w zespołach 30

komponenty nieruchome 31komponenty w programie Design

Accelerator 34konwersja danych 59kopiowanie projektów 57

L

linia odniesienia w rysunkach 50linie środkowe 47listy części 6lustrzane odbicie elementów 27

M

mechanizmy projektu 35modele części 4

modyfikowanie 29szablony 67tworzenie 3

modelowanie szkieletowe 33

N

Narzędzie Analiza kolizji 37numery pozycji 6, 49

O

okna dialogoweAutoring iPart 11Edytor Content Center 18Edytor projektu 68Edytor stylów i standardów 65Edytuj element 29Opcje aplikacji 65Otwórz nowy plik 67Ustawienia dokumentu 65Wykryte kolizje 37

okno dialogowe Autoring iPart 11okno dialogowe Edytor Content Center 18okno dialogowe Edytor projektu 68Okno dialogowe Edytuj element 29okno dialogowe Kreatora projektu 70okno dialogowe Otwórz nowy plik 67Okno dialogowe Wykryte kolizje 37opcje w projektach 68opisy fazowania 47opisy gwintów 47opisy lica spoiny 48opisy otworów 47–48opisy przekroju spoiny 48opisy w rysunkach. 50opisy w widokach rysunku 45opisy zagięć 48otwieranie plików 67

P

plikiAutoCAD 59części 9IDW i DWG 40prezentacja 5rysunki 6, 39–40szablony 3współdzielenie 55zespoły 4

pliki DWG 40pliki prezentacji 5pliki rysunku 6pliki w programie AutoCAD 25, 59pobranie wymiarów modelu w rysunkach 46

76 | Indeks

podstawowe informacje dotyczące wstążki 64podzespoły 33pojedyncze części bryły 10polecenia

edycja elementów 29przeglądanie modeli 66szkicowanie 23

powierzchnie 21Producent wideo 52program Autodesk Design Review 1, 58program Inventor Studio 52program Vault Manufacturing 58projektowanie od góry do dołu 33projekty 68

dokumentowanie 39, 52domyślna lokalizacja folderu 71jeden użytkownik 68, 70komponenty zespołu 30kopiowanie z repozytorium 57mechanizmy projektu 35od góry do dołu 33opcje 68oznaczanie 58repozytorium 69–70tryby 70typy 70ustawianie 70

projekty domyślne 70prototypy cyfrowe 1, 9

proces roboczy 2publikowanie 53

przeciąganie komponentów 31przerywanie widoków rysunkowych 43publikowanie projektów 53

R

renderingi 52repozytorium 55

kopiowanie projektów 57rozszerzenia do aplikacji

projektowych 56reprezentacje pozycyjne, animowanie 52rozszerzenia

dla Microsoft Office 57do aplikacji projektowych 56

rysunki 6–7, 39działanie skojarzone 8eksportowanie do programu

AutoCAD 60oznaczanie 58rzuty 41szablony 40tabele 49typy plików 40

rzutymodelowanie 66opisywanie 45rozbicie 45

rzuty bazowe 41rzuty detali 42rzuty rozbite 45rzuty rysunku

typy 41

S

SSS (stopnie swobody) 32standardy rysunkowe 50standardy, szkicowanie 50symbole w rysunkach 47szablony 67

nowe pliki 3pliki rysunku 40

szkice, dane 2D w programie AutoCAD 25

Ś

środowiskaczęść 9interfejs użytkownika 63–64renderowanie i animacja 52szkic 23współdzielenie 55zespół 4

środowisko szkicu 23

T

tabele otworów 49tabele zagięć 49

Indeks | 77

tabele zmian 50typ repozytorium w projektach 69

W

Warsztat nowych możliwości 71wiązania 32wiązania szkicu 25widoki

w rysunkach 41widoki nakładkowe 43widoki pomocnicze 42widoki przekrojów 42widoki rysunku 41

operacje 43opisywanie 45porady 44

widoki rysunku kadru 44widoki rysunku płatu 44widoki rysunku wyrwania 43widoki rzutowane 42widoki szkicowe 43

współdzielenie plików 55wymiary bazowe 46wymiary modelu w rysunkach 46wymiary w rysunkach 46wymiary współrzędnościowe 46

Z

zaangażowanie klienta 63zaokrąglenia 26zaznaczać projekty i rysunki 58zespoły 30

działanie skojarzone 7elementy 27kolizje, sprawdzanie 37komponenty 34pliki 4podzespoły 34renderowanie i animowanie 52

Zespoły iAssembly 38zestawienie komponentów (BOM) 49znaczniki środka 47

78 | Indeks