Carpe Diem Dwumiesięcznik

Publicznego Gimnazjum nr 1 im. ks. Tadeusza Dłubacza w Birczy

nr 1(3) luty 2011 email: gazeta.bircza@interia.pl

gazetka

gimnazjalisty

W numerze: Akademia świąteczna

Prezentacja klasy 3c

Wywiad z Wójtem Gminy Bircza

Wywiad z Panem G. Kwaśnickim (f)

Kalendarium

Maraton Pisania Listów - fotogaleria

Konkurs fotograficzny

Szlachetna Paczka

Nauczyciel pod lupą

Moja pasja

Mój autoportret

Wyniki naszych uczniów w I semestrze

Polecane filmy

Walentynki szkolne

Projekt pożyteczne ferie

Juniorzy Leśnika Bircza szlifują formę

Wpływ muzyki na nasze życie

Wspomnienia z trudnej historii

Poradnia języka angielskiego

Ferie na sportowo

Sporty zimowe

Pierwsza pomoc

i wiele innych atrakcji.

Strona 1

Cena

1 zł

W naszym Gimnazjum działa

poradnia języka angielskiego.

Potrzebujesz przetłumaczyć

tekst, list, pismo? Zgłoś się do

nas, zrobimy do dla Ciebie.

Szczegóły wewnątrz numeru.

Tyle w nas człowieczeństwa ile

szacunku wykazujemy wobec

zwierząt. Przekazaliśmy 110 kg

karmy dla zwierząt ze

Schroniska w Orzechowcach.

Więcej wewnątrz numeru.

Wszyscy możemy pomóc - głosujmy na nasze projekty W dniach 30-31 maja-1 czerwca 2011 r. planowana jest w naszej szkole wycieczka krajoznawczo-historyczna w formie

rajdu pieszego po przemyskich okolicach. Organizatorami wyjazdu są nauczyciele: Emilia Pawlus i Maciej Duda.

Projekt wycieczki został zgłoszony do ogólnopolskiego konkursu "Projekt z klasą". Przez cały kwiecień będzie można

głosować na najlepszy i najciekawszy projekt. Każdy z nas, raz dziennie, będzie mógł zagłosować przez Internet. Dziesięć

najpopularniejszych projektów dostanie dofinansowanie. Gdyby udało się nam zająć wysoką pozycję, to nasi uczniowie dzięki

grantowi, otrzymają możliwość zmniejszenia kosztów tego wyjazdu.

Przypominam, że w ramach wycieczki planowane jest piesze zwiedzanie przemyskich fortów, elektrowni wiatrowej Orzechowce-Hnatkowice, Arboretum w Bolestraszycach, stacji przeładunkowej PKP w Żurawicy, prawosławnego Monasteru

w Ujkowicach i wielu innych ciekawych miejsc.

Aby nam pomóc wystarczy w każdym dniu kwietnia 2011 r. odwiedzić stronę internetową wydawnictwa Nowa Era

i zagłosować na nasz projekt, który został zgłoszony pod numerem 54 i nazwą: Odkrywamy piękno przemyskich okolicy. Tutaj

podajemy dokładny link po kliknięciu którego, będzie można oddać głoś na naszą szkołę:

http://www.nowaera.pl/component/projektzklasa/projekty/pokaz/54.html

Pamiętajmy, że przez cały kwiecień, każdy z nas może oddać 30 głosów, a zachęcając swoich znajomych, nawet spoza

Gminy Bircza, tylko zwiększamy nasze szanse.

Pamiętajmy, że tylko wspólnie możemy osiągnąć sukces.

Opracował: Maciej Duda

K a l e n d a r i u m - l u t y / m a r z e c 14 lutego - Walentynki

Walentynki Święto Zakochanych - Święto obchodzone 14 lutego, w dniu

Świętego Walentego. W tym dniu zakochani obdarowują się "walentynkami". Są to

zazwyczaj wierszyki na walentynki, wiersze lub wyznania miłosne, niekiedy laurki

i prezenty. Prawdopodobnie wszyscy już znamy zwyczaj obchodzenia Walentynek, ale

kim był ich patron Święty Walenty? W tradycji chrześcijańskiej odnajdujemy

informacje, o co najmniej trzech Świętych o imieniu Valentine lub Valentinus. Jedna

z legend mówi o duchownym, który przeciwstawił się rozkazowi Imperatora Rzymu

Klaudiusza II zakazującego udzielania ślubów młodym mężczyznom, jako że według

doradców Klaudiusza, nieżonaci mężczyźni byli lepszym żołnierzami. Za to nieposłuszeństwo duchowny Walenty został skazany na śmierć.

Inna historia mówi o młodym człowieku, który za pomoc prześladowanym

chrześcijanom został skazany na śmierć. Z więzienia wysłał swojej ukochanej list

z podpisem 'From Your Valentine' (podpis używany do dzisiaj na walentynkach w języku

angielskim).

3 marca - Tłusty Czwartek Tłusty Czwartek - Ostatni czwartek przed Wielkim Postem (Środą

Popielcową) rozpoczynający ostatni tydzień karnawału. W ten dzień

zwyczajowo objadamy się pączkami i faworkami (w niektórych rejonach

Polski zwanymi chrustem). Jeszcze jakiś czas temu w polskich domach

obok słodkości przygotowywało się też tłuste kiełbasy, kasze, słoninę,

skwarki i inne potrawy jak najbardziej tłuste. W regionie podkrakowskim

tłusty czwartek znany jest także, jako "Combrowy Czwartek", było to

święto wszystkich krakowskich kramarek i służących.

Tłusty czwartek otwiera ostatni tydzień karnawału i jest wstępem do

hucznych, obficie zakrapianych, pełnych obżarstwa zabaw i bali karnawałowych.

8 marca – Dzień Kobiet

Międzynarodowy Dzień Kobiet - jeszcze jakiś czas temu było to święto

państwowe, hucznie obchodzone w całym kraju, lecz w 1993 roku państwowy charakter

tego święta został zniesiony przez rząd kobiety - Hanny Suchockiej.

W tym dniu Panowie wręczają Paniom kwiaty i podarunki oraz składają im

życzenia. Dokładne ustalenie genezy dnia kobiet jest o tyle trudne, że różne źródła

podają różne wersje. Jedno jest pewne, powstanie tego święta związane jest z walką

kobiet o swoje prawa społeczne. I tak, już 1857 roku w Nowym Jorku odbył się strajk

kobiet żądających zrównania praw i zarobków z prawami i zarobkami mężczyzn. W marcu 1913 roku w Petersburgu zastrajkowały po raz pierwszy rosyjskie kobiety i od

1917 roku w marcu odbywały się masowe strajki kobiet. Inna wersja głosi, że dzień

kobiet obchodzony jest w związku z marcowym wystąpieniem jednego z posłów

w brytyjskim parlamencie, w którym domagał się on większych praw dla kobiet.

W Rosji Dzień Kobiet 8 marca jest dniem wolnym od pracy. Rok 1975 był

ogłoszony przez ONZ - "Międzynarodowym Rokiem Kobiet".

Strona 2

8 marca - Ostatki Ostatki (zapusty, mięsopust) - zakończenie karnawału. Ostatni dzień

karnawału (wtorek przed Środą Popielcową) lub też cały tydzień od Tłustego Czwartku do tegoż wtorku.

Pożegnanie karnawału, to okres nasilonych zabaw i bali karnawałowych.

Najbardziej chyba znanym i największym balem karnawałowym jest oczywiście

Karnawał w Rio de Janeiro rozpoczynający się w ostatni piątek przed Środą

Popielcową (w 2011 roku 4 marca) i trwający przez pięć dni aż do środy nad ranem.

Inne słynne bale ostatkowe, to np. wielki bal na Placu Świętego Marka w Wenecji,

bal i parady karnawałowe w Nicei (Francja) i Nowym Orleanie (USA).

W Polsce niestety nie odbywają się aż tak spektakularne bale jak

w Brazylii czy Wenecji, ale jest to także okres nasilonych imprez i zabaw.

Większość klubów, i niektóre restauracje organizują specjalne bale ostatkowe.

K a l e n d a r i u m - m a r z e c

9 marca - Środa Popielcowa Inaczej zwana Popielcem, to w kościele katolickim pierwszy dzień Wielkiego

Postu i dzień kończący karnawał na 46 dni przed niedzielą Wielkanocną. Jest to dzień

pokutny, w którym obowiązuje ścisły post. W obrządku rzymskim w czasie mszy

odprawianej w tym dniu kapłan posypuje wiernym głowę popiołem czyni znak krzyża

mówiąc "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" lub "Z prochu powstałeś i w proch

się obrócisz".

Popiół do posypywania głów tradycyjnie otrzymuje się przez spalenie palm

poświęconych w ubiegłoroczną Niedziele Palmową. Zwyczaj posypywania głów

pochodzi z VIII w., a w XI stuleciu stał się zwyczajem obowiązującym w kościele

katolickim dzięki decyzji ówczesnego Papieża Urbana II.

Środa Popielcowa nie obliguje wiernych do uczestniczenia w Mszy Świętej,

a jednak kościoły są zazwyczaj pełne.

14 marca – Dzień Liczby П (Pi) Dzień mający na celu uczczenie stałej matematycznej Pi (3.1415926...). Pierwszy raz

obchodzony w San Francisco, w muzeum naukowym Exploratorium 14 marca 1988 r.

Pomysłodawcą był Larry Shaw obecnie emerytowany już pracownik tego muzeum. Larry Shaw

nazywany jest "Księciem Pi" (ang: Prince of Pi). Świętowanie dnia liczby Pi w tym muzeum polega na chodzeniu w kółko, i zajadaniu okrągłych ciastek (ang: Pie - słowo 'Pie' podobne jest do 'Pi').

Apogeum święta wypada 14 marca o godzinie 1:59:26 (przybliżenie liczby pi to : 3.1415926 ).

21 marca - Pierwszy Dzień Wiosny O ile pierwszy dzień wiosny kalendarzowej ustalony jest umownie na 21

marca, o tyle wiosna astronomiczna rozpoczyna się w chwili, gdy słońce

przekracza równik. Ma to miejsce zazwyczaj 20 lub 21 marca (stąd też data pierwszego dnia wiosny kalendarzowej). I tak, na przykład w 2010 roku wiosna

astronomiczna zaczęła się 20 marca punktualnie o 18:32, a w 2011 r. wiosna

przyjdzie 21 marca, 21 minut po północy.

Astronomiczna wiosna kończy się letnim przesileniem (najdłuższym

dniem roku) 20/21 czerwca. Ostatni dzień wiosny kalendarzowej to 21 czerwca,

22 czerwca rozpoczyna się kalendarzowe lato.

Jako, że pierwszy dzień wiosny związany jest z końcem zimy

i przebudzaniem się przyrody do życia, miał on przez wieki ogromny wpływ na

ludzi. Jeszcze z czasów pogańskich pochodzi święto wiosny o nazwie "Jare" -

bogate w obrzędy powitania wiosny. Niektóre z tych obrzędów, np. topienie

Marzanny jest znane i praktykowane są do dzisiaj.

27 Marca - Zmiana Czasu z Zimowego na Letni Ma na celu efektywniejsze wykorzystanie światła dziennego, a co za tym idzie

oszczędność energii. Prekursorami wprowadzenia czasu letniego byli Niemcy już w 1916

roku. W Polsce wskazówki zegarów przesuwaliśmy w okresie międzywojennym, później w

latach 1957-64, a następnie od 1977 roku.

Od 2000 roku w całej Unii Europejski czas letni zaczyna się w ostatnią niedzielę

marca, a kończy w ostatnią niedzielę października. Począwszy od 2007 roku w USA

wskazówki zegarów przestawia się, nie jak do tej pory w pierwszą niedziele kwietnia

i ostatnią niedziele października, lecz w drugą niedziele marca i pierwszą niedziele listopada.

We Wspólnocie Europejskiej wszystkie kraje zmieniają czas w tym samym dniu

jednak o różnej godzinie zależnej od strefy czasowej, więc dlatego w Polsce przesuwamy wskazówki o godzinie 2.00 (lub 3.00), a nie tak, jak jeszcze kilka lat temu, o północy.

Opracowała: Anna Hess

Strona 3

Sukcesy naszych uczniów - gratulujemy! Miło jest nam poinformować, że kolejne sukcesy w konkursach ogólnopolskich odnieśli nasi uczniowie. Katarzyna

Mielnikiewicz i Radosław Rutkowski zostali finalistami wojewódzkiego etapu Konkursu "Papież Słowianin". Natomiast Monika

Kozłowska była finalistką etapu wojewódzkiego XII Ogólnopolskiego Konkursu o Czesławie Miłoszu". Uczniów do konkursów

przygotowywała nauczycielka języka polskiego pani Alicja Karbowniczyn. Serdeczne gratulujemy sukcesów!!!

Strona 4

Nasi uczniowie wyszli z ciekawą propozycją do mieszkańców

Gminy Bircza. Przeprowadzili wiele nietypowych inicjatyw służących

nauce języka angielskiego oraz uruchomili poradnię.

W nietypowy sposób zachęcamy do nauki języka angielskiego. W ramach poradni mieszkańcy mogą uzyskać pomoc

w tłumaczeniu tekstów i dokumentów oraz przy ewentualnych

trudnościach w nauce – informuje Tamara Ryzner, nauczycielka

gimnazjum.

Poradnia języka angielskiego jest jednym z elementów

projektu "English is easy just follow us”, który w birczańskim

gimnazjum był realizowany od września do końca grudnia ub. roku.

Został sfinansowany w ramach Programu English Teaching Polsko –

Po zakończonej akademii głos zabrała Dyrektor

Gimnazjum pani Monika Bodnar, która podziękowała

organizatorkom, a także uczniom za trud w jej

przygotowaniu. Bardzo przychylnie o występie naszych

uczniów i o pracy szkoły wypowiedział się jeden z gości

akademii pan Wojciech Bobowski - Przewodniczący Rady

Gminy Bircza.

Po zakończonej akademii wszyscy uśmiechnięci udaliśmy się do szkoły na dalsze lekcje.

Opracowała: Joanna Baryła

Szkolna akademia z okazji Świąt Bożego Narodzenia

Gimnazjaliści z Birczy uruchomili poradnię języka angielskiego

Amerykańskiej Fundacji Wolności. Krajowym operatorem tego programu

jest Nidzicka Fundacja Rozwoju NIDA.

Na realizację projektu gimnazjum otrzymało 12 tys. złotych

dotacji. Dzięki temu projektowi udało się nawiązać współpracę nie tylko

pomiędzy uczniami ze wszystkich typów szkół z gmin Bircza i Krasiczyn, ale

również pomiędzy władzami lokalnymi, rodzicami i lokalną społecznością –

opowiada Tamara Ryzner.

Uczniowie wykonali kilka nietypowych działań. Dwujęzycznymi,

polsko-angielskimi tablicami oznakowali najbliższe otoczenie szkoły.

Zorganizowanych zostało kilka konkursów gminnych, które zgromadziły

ponad 400 osób, od ośmiolatków, po osoby w wieku 65 lat. Uczniowie rozpoczęli wydawanie dwujęzycznej gazetki.

Zorganizowali koncert kolęd anglojęzycznych, American Day

(amerykański dzień), five o'clock (angielski zwyczaj picia herbaty o godz.

17). Stworzyliśmy pierwszą w regionie bibliotekę języka angielskiego.

Mogą z niej korzystać nie tylko uczniowie. Mamy ponad 200 publikacji na

różnych poziomach językowych. Ponadto anglojęzyczne filmy na DVD

i kasetach VHS – informuje pani Tamara.

Dużą kreatywnością wykazali się uczniowie. Sami zmienili swoją

zwykłą klasę w klasopracownię i kuźnię języka angielskiego. Wykonali

w niej nietypowe graffiti i tablice edukacyjne.

Opracowała: Agnieszka Machniewska (źródła własne i GC Nowiny)

W dniu 22.12.2010 roku w Gminnym Ośrodku Kultury

w Birczy, odbyła się uroczysta akademia z okazji zbliżających się

Świąt Bożego Narodzenia. Organizatorkami były panie Terasa

Feduń i Elżbieta Pankiewicz, a udział w niej wzięli uczniowie klas

1,,d” i 2,,c’’.

Akademia wypadała bardzo okazale i tu wielki ukłon

w stronę reżyserek. Uczniowie byli bardzo dobrze przygotowani

i wspaniale uatrakcyjnili akademię pięknymi wykonaniami

wokalnymi.

Napisaliśmy najwięcej listów w akcji "Maraton Pisania Listów" - fotogaleria

Kiedy powinniśmy wezwać Pogotowie Ratunkowe?

W dniu 11 grudnia 2010 roku odbył się XI Międzynarodowy Maraton Pisania Listów Amnesty International. W naszym

Gimnazjum już po raz czwarty pisaliśmy listy wraz z nauczycielami i zaproszonymi gośćmi. Organizatorem maratonu jest Szkolna

Grupa Amnesty International, której opiekunem jest pani Tamara Ryzner.

Jak już informowaliśmy w poprzednim numerze "Carpe Diem" Napisaliśmy łącznie 15 419 listów, w tym 12 016 listów

pisanych ręcznie, 176 kartek pocztowych i 3227 maili. Nasze gimnazjum osiągnęło najlepszy wynik w całej Polsce, wyprzedzając drugie w kolejności Zabrze o 750 listów. W obecnym wydaniu zgodnie z zapowiedzią prezentujemy bogatą fotogalerię z tego

wydarzenia.

Opracowała: Agnieszka Machniewska

Pamiętajmy, że nasze zdrowie i życie jest najcenniejszym darem i nie pozwólmy go stracić. Do udzielenia pomocy

poszkodowanym przechodźmy w momencie, kiedy jesteśmy pewni, że nic nam mnie grozi. Gdy mamy już przed sobą

nieprzytomną osobę, powinniśmy ocenić jej stan przed podjęciem decyzji o powiadomieniu Pogotowia Ratunkowego. Po pierwsze

sprawdzamy, czy reaguje ona na nasze polecenia, czy możemy nawiązać z nią kontakt; po drugie upewniamy się, czy oddycha.

Jeżeli nie mamy kontaktu z poszkodowanym natychmiast dzwonimy po Pogotowie Ratunkowe! Numery alarmowe:

999 - POGOTOWIE, 998 - STARŻ POŻARNA, 997 - POLICJA, 112 - OGÓLNOEUROPEJSKI NUMER ALARMOWY

Jak wzywać pomoc? Musimy zachować spokój. Najważniejsze jest podanie istotnych informacji na temat zdarzenia,

a dopiero w drugiej kolejności własnych danych osobowych. Przedstawiając dyspozytorowi Pogotowia Ratunkowego informacje, w pierwszej kolejności powinniśmy podać miejsce zdarzenia. Jest to informacja priorytetowa i najcenniejsza dla osób przyjmująca

zgłoszenia. W każdej chwili możemy stracić zasięg, może nam się rozładować telefon. Jeśli prosimy o przyjazd do

poszkodowanego w terenie zabudowanym, wówczas musimy powiedzieć nazwę ulicy i znane nam inne informacje o miejscu

wypadku. Jeśli chcemy, aby pomoc przyjechała do miejsca odległego do trenu zabudowanego musimy wskazać drogę dojazdu. Po

podaniu dotychczasowych informacji powinniśmy jeszcze dodać, jaki jest rodzaj wypadku (czy jest to wypadek drogowy, czy

znaleźliśmy osobę leżącą na ulicy, itp.) i o podaniu liczby poszkodowanych. Pamiętamy żeby nigdy nie kończyć pierwsi rozmowy.

Opracowała: Joanna Baryła

Strona 5

Nie tylko ten, który boli,

ale taki wrażliwy na miłość.

Punkt, który w momencie dotknięcia

uruchamia w nas całą energię i chęć życia.

Trzeba go tylko znaleźć.

To się nazywa skuteczne pomaganie.

Ks. Jacek WIOSNA Stryczek

Strona 6

SZLACHETNA PACZKA łączy ludzi różnych środowisk, niosąc

wsparcie tam, gdzie jest ono szczególnie potrzebne. Uczy ludzi jak pomagać

skutecznie i sensownie, by to działanie przyniosło nie tylko oczekiwany skutek, ale stało się źródłem radości czy pasją. PACZKA poszerza też

świadomość społeczną, informując o stanie biedy w Polsce i jednocześnie

przekonując, iż każdy może jej przeciwdziałać dzięki swojemu własnemu

zaangażowaniu i otwarciu na innych. PACZKA zachęca w końcu do robienia

wyjątkowej jakości prezentów, które mają moc naprawdę silnie wpłynąć na

obdarowanych. Te prezenty zapewniają rodziny w potrzebie, że nie są

pozostawione same sobie i że są ludzie szlachetni, którym zależy na ich losie.

Tegoroczną, trzecią dla naszego rejonu edycję Szlachetnej Paczki rozpoczynaliśmy z wielkimi obawami jak znajdziemy tak wielu chętnych, którzy zechcą zaangażować się jako wolontariusze, gdyż zakładaliśmy, że ma ich być około 20 i udało się.

Potem zaczęliśmy szukać rodzin, które kwalifikowałyby się do pomocy zgodnej z kryteriami pomagania Szlachetnej Paczki. To

też wcale nie było takie proste jakby się mogło wydawać, chcieliśmy bowiem dotrzeć do osób, które nie wykazują postawy

Kolejna edycja Szlachetnej Paczki

roszczeniowej, a co do których będziemy mieć pewność, że są prawdziwie potrzebujące. Udało się po raz kolejny, dotarliśmy do 25

rodzin potrzebujących i choć wiemy, że to zaledwie kropla w morzu

można uznać to za sukces.

Następnie przyszła kolej na darczyńców, trzeba było znaleźć

osoby, które zechcą przygotować pomoc dla tych konkretnych rodzin.

Zaczęły się poszukiwania i przyszedł dzień kiedy Papież pobłogosławił

a Ks. Biskup Kazimierz Górny objął akcję patronatem więc musiało się już

udać. Tak rzeczywiście się stało, 4 grudnia, na kilka dni przed finałem

znalazł się darczyńca dla ostatniej rodziny z Birczy, do której dotarli nasi

wolontariusze. Tego jeszcze nie było w historii Szlachetnej Paczki na

Podkarpaciu. Później zaczęły się jeszcze telefony, że ktoś chce pomóc, ale jeszcze nie wybrał rodziny. Tym sposobem udało się jeszcze pomóc

czterem rodzinom, których nie byliśmy w stanie objąć w ramach akcji. Wspólny cel jaki wyznaczyliśmy, to aby każda rodzina miała darczyńcę. Każdy z nas cieszył się, gdy w bazie rodzin

ukazywała się informacja o darczyńcy, każda minuta oczekiwania dłużyła się w nieskończoność, bo każdy z nas nie chciał

zawieść ankietowanej przez siebie rodziny- to my siejemy ziarna nadziei i oczekiwania na cud. Wzniecamy w sercach

potrzebujących, bezrobotnych, chorych marzenia nie tylko o podstawowych potrzebach, ale związane z nadzieją, że ktoś pamięta

i dzieli się tym czym może. Wszyscy poświęciliśmy cenny czas, był trud i zmęczenie, ale nikt nam nie odbierze emocji, łez, wzruszeń i szczęścia, które przeżywaliśmy wspólnie z „naszymi” rodzinami. Tworzyliśmy sieć porozumienia i sukces jednego

wolontariusza był wspólnym sukcesem, a oczekiwanie na darczyńcę wywoływało różne stany emocjonalne od euforii, kiedy się

pojawiali w bazie do smutku, kiedy były dni wyciszenia.

W przygotowanie paczek zaangażowali się osoby prywatne oraz pracownicy różnych firm i instytucji, nie tylko

z naszego, ale i z innych województw, nauczyciele i uczniowie z różnych szkół i uczelni wyższych. Szczególnym Darczyńcom dla

jednej rodziny z naszego rejonu był Prezydent Bronisław Komorowski wraz z małżonką, Anną Komorowską. Wszystkim

Darczyńcom, którzy zaangażowali się w pomoc potrzebującym organizatorzy akcji w imieniu obdarowanych rodzin, bardzo

serdecznie dziękujemy.

W dniach 10-12- grudnia oczekiwaliśmy już tylko na paczki w magazynach, następnie trzeba było zawieźć je do rodzin

i cieszyć się ich radością. Czyż może być coś piękniejszego i bardziej wartościowego niż pomoc drugiemu człowiekowi, niż

ofiarowanie mu czegoś od siebie, podzielenie się z nim nie tylko tym materialnym, co mamy, ale także swoim czasem.

Dobrzy ludzie są wśród nas, a dobro dzieje się na naszych oczach, to piękne…

Opracowała: Małgorzata Wandrowska - Lider rejonu Bircza

wielbłąd pędzi jak opętany. Polak jednak, zapomniał jak

powinien go zatrzymać, zaczął się modlić żarliwie i na

koniec powiedział Amen, wielbłąd stanął jak wryty tuż nad przepaścią, Polak odetchnął z ulgą i mówi

Cho,Cho ale byśmy spadli.

Polak dostał wielbłąda, ale nie umiał go powozić, wiec pyta się

Araba: jak się nim steruje? Arab mówi tak: Cho jedzie powoli,

Cho Cho jedzie szybko a zatrzymuje się na słowo Amen.

Polak rusza, mówi Cho - wielbłąd jedzie powoli, ale po godzinie

mówi Cho, Cho bo się mu zdawało że jedzie za wolno,

HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR

Odebranie paczki od pary prezydenckiej: Pierwsza

od lewej Bożena Czeszyk-Maculak, trzecia od

lewej Małgorzata Wandrowska, następnie para

prezydencka Anna i Bronisław Komorowscy.

Praca w magazynie Szlachetnej Paczki.

Pozwoli Pan, że zacznę od gratulacji, wygrał Pan po raz kolejny wybory na urząd Wójta,

jak Pan przyjął decyzje wyborców?

Bardzo dziękuję za gratulacje. Decyzja wyborców bardzo mnie ucieszyła, gdyż potwierdziła, że moja

praca, jako wójta znalazła uznanie u większości mieszkańców. Jest to dla mnie kolejne wielkie

wyzwanie, odpowiedzialność i honor służyć dalej mieszkańcom pięknej gminy Bircza. Wszystko, co

robię czynię tylko i wyłącznie dla dobra tej gminy, gdyż bardzo mi zależy, aby dalej się szybko

rozwijała i stawała się coraz bardziej nowoczesną.

W minionej kadencji na terenie gminy prowadzono wiele inwestycji, co według Pana było

najważniejsze dla naszych mieszkańców?

Każda inwestycja prowadzona przez Gminę realizowana była pod potrzeby mieszkańców i zgodnie

z ich wolą. Trudno stwierdzić jednoznacznie, która była najważniejsza. Tych inwestycji było

w minionej kadencji bardzo wiele. Byliśmy w czołówce Gmin, które wykorzystały najwięcej funduszy

unijnych i w której zrealizowano wiele pięknych inwestycji choćby takich jak: budowa wodociągu

w Birczy, adaptacja i budowa pięknego domu pod nazwą Środowiskowy Dom Samopomocy,

w którym godnie mogą się rozwijać i realizować osoby, którym należy się szczególna godność

i opieka. Następnie remont i poprawa wizerunku rynku w Birczy, remont wielu dróg gminnych,

Strona 7

Wywiad z Panem Józefem Żydownikiem - Wójtem Gminy Bircza

pomoc finansowa dla Powiatu w kwestii remontu dwóch dróg

powiatowych przebiegających przez naszą Gminę, remonty świetlic

wiejskich, remont GOK-u w Birczy, remonty szkół i wiele innych

poważnych inwestycji. Jednak sądzę, że najbliższa memu sercu jest

budowa Środowiskowego Domu Samopomocy i wodociąg w Birczy.

Jakie ma Pan plany zawodowe na najbliższe lata?

Kadencja wójta trwa 4 lata. Tych planów zawodowych i marzeń jest

bardzo wiele. Na pewno póki mam jeszcze siłę chcę nadal służyć

ludziom, bo tak spostrzegam swoją pracę. Będę, więc realizował nadal

inwestycje pod nazwą dalsze remonty dróg gminnych, będę również

chciał budować wodociąg i kanalizację w innych miejscowościach

gminy, tam gdzie to będzie możliwe. Wielką szansę upatruję

w uruchomieniu lotniska w miejscowości Łodzinka. Obok

niewątpliwej atrakcji turystycznej utworzy się również szansa na pracę

dla mieszkańców Gminy Bircza. Bo właśnie brak pracy jest

największą bolączką mieszkańców.

Jak wygląda typowy dzień pracy wójta?

Nie ma typowych dni pracy wójta. Każdy dzień jest inny i niesie różne

problemy. Na pewno dzień pracy zaczynam bardzo wcześnie rano,

często przed siódmą. Zapoznaję się z pocztą, która przysyłana jest od

różnych instytucji i osób, rozdysponowuję ją poszczególnym

referatom do realizacji. W trakcie dnia pracy bardzo często wyjeżdżam

na różne spotkania dotyczące spraw gminy, takich jak choćby

załatwiania funduszy na prowadzone inwestycje, załatwianie spraw

formalnych i zezwoleń. Lubię bardzo prace w terenie i często

osobiście doglądam i kontroluję to, co dzieje się w naszej gminie.

Przyjmuję również interesantów niemal w każdy dzień pracy, gdyż

staram się wsłuchiwać w problemy ludzi i w miarę posiadanych

możliwości im pomagać.

Jak ocenia Pan osiągnięcia naszego gimnazjum, a szczególnie

naszych uczniów w różnych konkursach?

Jestem bardzo dumny z uczniów i nauczycieli Gimnazjum. Szczerze

się cieszę z Waszych osiągnięć. Gratuluję zdobytych nagród, nawet

w konkursach ogólnopolskich. Mam nadzieję na Wasze dalsze

sukcesy. Jestem Waszym wiernym kibicem, gdyż jesteście dobrymi

ambasadorami nie tylko swojej szkoły, ale przecież też całej naszej

pięknej gminy. Promujecie tradycyjne i trwałe wartości, co

w dzisiejszym trudnym czasie jest bardzo ważne.

Co sprawiło, że zdecydował się Pan kilkanaście lat temu

kandydować po raz pierwszy na urząd wójta?

Zawsze lubiłem swoja gminę. Jestem wdzięczny losowi, że mogę

tu żyć i realizować swoje plany. Znam od podstaw pracę

w administracji. W pewnym momencie swojego życia czułem, że

mogę wiele uczynić, jako wójt dla swojej gminy, chciałem być

tym, który weźmie odpowiedzialność za jej przyszłość, więc

dlatego podjąłem taka decyzję. Pomimo wielu przeciwności

i problemów, nigdy nie żałowałem swojej decyzji, gdyż czuję się

człowiekiem spełnionym, któremu wiele rzeczy się udało.

Czy ma Pan jakieś wspomnienia z dzieciństwa i szkoły,

o których ciągle Pan pamięta?

Oczywiście tych wspomnień jest bardzo wiele. Pamiętam, że jako

dziecko musiałem bardzo dużo pracować na gospodarstwie, gdyż

czasy były bardzo trudne. Lubiłem te prace gdyż dawały mi

poczucie bycia potrzebnym i pomocnym w domu. W szkole bardzo

lubiłem tzw. SKS, czyli Szkolny Klub Sportowy, który prowadził

fantastyczny człowiek i nauczyciel Pan Jan Górni. Wiele od nas

wymagał, ale również bardzo dużo wymagał od siebie. Na tych

zajęciach sportowych uczył nas wytrwałości odpowiedzialności za

siebie i innych. Był naszym "dobrym duchem". Bardzo lubiłem na

tych zajęciach biegi i ćwiczenia ogólnorozwojowe.

Urząd wójta to ciągła praca. Czym zajmuje się Pan oprócz

pracy zawodowej?

Oprócz pracy zawodowej prowadzę własne gospodarstwo

agroturystyczne, również gospodarstwo rolne "ekologiczne". Lubię

swoją pracę pozazawodową, gdyż daje mi poczucie niezależności

i przy niej wypoczywam.

Ma Pan jakieś pasje i zainteresowania?

Tak oczywiście uwielbiam jazdę rowerem i turystykę i nie ma

jednego duktu leśnego, jednej ścieżki, czy dróżki, której bym nie

pokonał swoim rowerem. Interesuję się również historią

Podkarpacia. Kiedy tylko mam czas lubię poczytać o zabytkach

i różnorodności etnicznej tego naszego pięknego zakątka ziemi.

Proszę mi wierzyć tych zabytków godnych uwagi jest naprawdę

wiele choćby "przemyskie forty", ale to temat na inne rozważania.

Dziękuję, że znalazł Pan dla nas czas, by odpowiedzieć na

pytania. Przy okazji życzymy Panu dużo zdrowia

i wytrwałości w czekającej Pana pracy

Dziękuję bardzo.

Rozmawiała: Joanna Nachman

W corocznych testach

na koniec gimnazjum,

część matematyczno-

przyrodnicza wypada

znacznie słabiej od

humanistycznej. Jaka

według pana jest tego

przyczyna?

Testy z przedmiotów

ścisłych są dla

zwykłego „zjadacza

chleba" zawsze trudniejsze, tak było

jest i będzie. Nie

chciałbym absolutnie

urazić nauczycieli humanistów, ale uważam, że przedmiotów

humanistycznych jesteśmy się w stanie nauczyć szybciej,

wystarczy przeczytać materiał ze zrozumieniem, a ostatecznie

nawet nauczyć się go na pamięć. Matematyki, czy fizyki nie

da się nauczyć na pamięć, trzeba ją po prostu zrozumieć,

trzeba stale rozwiązywać zadania, kojarzyć fakty,

dopasowywać i przekształcać wzory, analizować wyniki.

Należy po prostu włożyć w to nie tylko wiedzę, ale i spryt,

trzeźwość myślenia i inteligencję, której widocznie młodym

ludziom brakuje. Zastanawia mnie pewien fakt, mianowicie jak to się dzieje, że małe dziecko robi wszystko, aby poznawać

otaczający go świat, obserwuje, dotyka, bada wszystko dookoła,

choć często nie umie jeszcze mówić, nie wspominając już

o pisaniu czy liczeniu, aż tu nagle gdzieś w człowieku, który

potrafi się już komunikować urywa się ta chęć poznawania

świata, człowiek młody przestaje interesować się tym co ważne,

co ciekawe, co dawałoby mu wysokie miejsce w hierarchii

społeczeństwa. Wiedza staje się dla niego niepotrzebna.

Ma Pan zapewne jakieś swoje pasje. Zdaje się, że jedną

z nich jest grafika komputerowa?

Oprócz fizyki interesuję się grafiką komputerową i multimediami, traktuję to nie tylko, jako pasję, ale i pracę.

Lubię także, dobry film i gry strategiczne, lecz brakuje mi na

to czasu.

Ostatnio w czasie ferii pokazał się pan ze świetnej strony,

jako siatkarz, czy uprawia pan jakiś sport?

Jestem zwolennikiem ruchu, więc staram się uprawiać sport,

lubię piłkę nożną, siatkę, ale najbardziej ostatnio

zaangażowałem się w kulturystykę. Myślę, że uprawianie

sportu wpływa świetnie nie tylko na ogólną kondycję, ale

pozwala oderwać się od rutyny codziennej pracy, w moim

przypadku pracy umysłowej.

Czy ma pan jakieś marzenia, plany?

Jak każdy mam swoje marzenia i plany, do tych realnych

zaliczyłbym wybudowanie własnego domu i dalsze

kształcenie się mam tu na myśli zrobienie doktoratu. Te mniej

realne to większe zainteresowanie uczniów naukami ścisłymi,

zrozumienie faktu, że nauka to nie męki, jakie nakładają na

nich rodzice czy nauczyciele, ale to możliwość poznawania

świata i ludzi. Uważam, że buntowanie się przeciwko nauce

to kapitulacja przed światem, który nas otacza, a kapitulacja

oznacza przegraną i to przegraną ze samym sobą. Oby takich

ludzi było jak najmniej.

Dziękujemy za poświęcony nam czas i udzielenie wywiadu. Ja również dziękuję.

Rozmawiała: Joanna Nachman

Skąd wzięło się u pana zamiłowanie do tak trudnego

i skomplikowanego przedmiotu, jakim jest fizyka?

Już w szkole podstawowej, a potem w liceum byłem dobry

z matematyki, interesowałem się też astronomią, zjawiskami

fizycznymi i trochę informatyką, to właśnie połączenie

matematyki i chęć zrozumienia świata spowodowała, że

postanowiłem studiować fizykę. Aby nie zaniechać

zainteresowań informatyką, równocześnie studiowałem też

ten przedmiot.

Wiemy, że oprócz fizyki także uczy pan informatyki

w szkole średniej. Nauczanie, którego przedmiotu

sprawia panu większą frajdę i dlaczego? W szkole średniej uczę kilku przedmiotów, w liceum

technologii informacyjnej, natomiast w technikum

informatycznym, przedmiotów zawodowych:

oprogramowanie biurowe oraz multimedia i grafika

komputerowa. Myślę, że połączenie wiedzy z fizyki,

matematyki i informatyki daje niesamowitą mieszankę, dającą

ogromne możliwości rozwoju, dlatego ciężko mi powiedzieć,

co sprawia mi większą frajdę: fizyka czy informatyka.

Uważam, że w dzisiejszym świecie, świecie wielkiej techniki,

elektroniki te dwa przedmioty genialnie się uzupełniają.

Co można poradzić uczniom, którzy swoją przyszłość

wiążą z fizyką bądź informatyką? Studiowanie nauk ścisłych takich jak fizyka, matematyka,

czy informatyka rzeczywiście wymaga dużo nauki, myślę,

że jeśli ktoś przymierza się do tego, powinien już od szkoły

podstawowej szczególną uwagę poświęcać matematyce,

a potem oczywiście w gimnazjum fizyce. Jestem pewien,

że kluczem do sukcesu jest systematyczność w nauce. Jeśli

ktoś w szkole podstawowej i średniej unikał matematyki i

chce studiować nauki przyrodnicze obojętnie czy samą

matematykę, fizykę czy informatykę, bo widzi w tym

interes, to albo jest geniuszem, albo kamikadze.

Jako jeden nielicznych nauczycieli prowadzi Pan

własną stronę internetową. Czy uważa pan, że metody

e-learningu mają szansę na powodzenie w naszej

szkole?

Moja strona internetowa powstała z myślą o ułatwieniu

komunikacji między nauczycielem, czyli mną, a uczniami.

Pierwotnie miała ona być prosta i zawierać tylko

informacje dotyczące terminów najbliższych

sprawdzianów i ich zagadnienia, z czasem stawała się

coraz to bardziej rozbudowana, a to o moje publikacje,

ciekawe zadania ponadprogramowe, ciekawostki naukowe,

a nawet testy z fizyki w formie on-line. Myślę, że takie

testy to dziś, w dobie Internetu bardzo ciekawa i łatwa forma nauki. Uczeń rozwiązuje takie testy i po wciśnięciu

opcji „Sprawdź" natychmiast otrzymuje informacje

o uzyskanej ocenie oraz o błędnych odpowiedziach.

Niestety wiem, że mimo takich udogodnień, jakie

zaoferowałem, uczniowie rzadko z tego korzystają. Co do

e-learningu myślę, że to tytko kwestia czasu, by wersje

papierowe książek, dzienników lekcyjnych, testów czy

sprawdzianów zostały zastąpione wersją elektroniczną.

Myślę, że w niedalekiej przyszłości uczniowie będą mogli

pisać sprawdziany np. w domu, logując się na

przygotowanej wcześniej stronie i rozwiązując tam zadania w ograniczonym czasie. Przyznam się, że jestem w trakcie

przygotowywania takiej strony, będę tylko czekał na zgodę

na to od strony przełożonych.

Strona 8

Wywiad z Panem Grzegorzem Kwaśnickim - nauczycielem fizyki w naszym gimnazjum

Strona 9

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, czym dla was jest muzyka?

Jaką rolę pełni w waszym życiu i czy jest wam potrzebna?

Dla niektórych ludzi muzyka jest niezbędna. Słuchają jej podczas

nauki, jedząc śniadanie, obiad, kolację czy spacerując wieczorem. Mają taką

możliwość, ponieważ jest ona bardzo rozpowszechniona. Spotkałem się

z opinią, że muzyka traci na wartości. "Kiedyś, żeby posłuchać dobrej muzyki,

trzeba było pójść do sklepu i kupić płytę, a teraz, żeby usłyszeć ulubiony

zespół, wystarczy poklikać w Internecie"- mówi moja ulubiona gazeta

o muzyce współczesnej. W moim osobistym odczuciu muzyka traci na wartości dopiero wtedy, gdy przeradza się w kicz. Współcześnie można zauważyć wiele

tandetnych utworów, które nie mają żadnego przesłania. "Nie ma nic

wstrętniejszego niż muzyka bez ukrytego znaczenia" - stwierdza nasz rodak

Fryderyk Chopin.

Patrick Suskind w powieści „Kontrabasista" pisze, że „muzyka jest

wielką tajemnicą, misterium i im więcej się o niej wie, tym trudniej oddać

słowami jej sens". Ciężko jest określić, czym jest muzyka. Jest czymś, co budzi

nas do życia, usypia, uspokaja, inspiruje a często mobilizuje.

Czym w naszym życiu jest muzyka?

Leśny Kompleks

Promocyjny "Lasy Birczańskie"

był organizatorem Konkursu

Fotograficznego pod tytułem:

"W obiektywie młodego przyrodnika". Odbywał się on

w trzech kategoriach:

1. Co w trawie piszczy - z cyklu

podpatrzone w naturze.

2. Pomniki przyrody - nas nie

będzie one pozostaną.

3. Człowiek i las - nie tylko

miejscem pracy leśnika.

Sukces naszej uczennicy w konkursie fotograficznym

Mój autoportret - Alicja Cap

Rozstrzygnięcie konkursu

i wręczenie nagród odbyło się

08.12.2010 r. Miło jest nam

poinformować, że nasza uczennica Joanna Nachman zdobyła w nim

dwie nagrody zajmując III miejsce

w kategorii: "Co w trawie piszczy"

oraz była bezkonkurencyjna w

kategorii: "Człowiek i las - nie tylko

miejscem pracy leśnika". Serdecznie

gratulujemy!!!

Opracowała: Anna Hess

Na górze nagrodzone zdjęcie Joanny

Nachman w kategorii: "Co w trawie

piszczy".

Po prawej zwycięska fotografia

naszej uczennicy w kategorii:

"Człowiek i las - nie tylko miejscem

pracy leśnika"

Prace naszych uczniów

Podobno małe dzieci, którym włącza się muzykę poważną, lepiej się rozwijają, mają większą wrażliwość i udoskonalają

słuch muzyczny. Oprócz tego ostatnio na pewnym portalu internetowym przeczytałem o leczeniu muzyką. Nie wiem, jak to do

końca działa, lecz jak widać, muzyka ma bardzo duży wpływ nie tylko na duchową stronę człowieka, lecz także na umysłową.

W IV wieku p.n.e. Arystoteles twierdził, że „Muzyka łagodzi obyczaje”. Jeśli już wtedy była taka opinia, to coś w tym

musiało być. Skoro muzyka była taka istotna w czasach starożytnych, nie możemy o niej zapominać dziś. Nie jestem pewny, czy ktoś wymyślił lub wymyśli trafną jej definicję. Muzyki nie można zrozumieć, trzeba ją poczuć.

W dzisiejszym świecie muzyka jest wszechobecna. Czasem za głośna, hałaśliwa i krzykliwa, ale nie można się bez niej

obejść.

Opracował: Wiktor Feduń

Mroźna zimowa noc styczniowa. Która to już z kolei

spędzona w opustoszałym domostwie. Żona (Ludwika)

i trójka dzieci; Czesio, Marysia i Krystynka są już bezpieczne.

Znajdują się pod opieką żołnierzy z Ludowego Wojska

Polskiego broniącego Birczy przed napadami banderowców.

Na straży dobytku pozostał mój pradziadek Wilhelm. Za

obrońcę miał jedynie wiernego psa, gdyż wojsko w nocy nie wychodziło poza okopy. Do tej pory żona i dzieci Wilhelma

przebywali w dzień w domu zajmując się gospodarstwem,

a przed wieczorem pod osłoną zarośniętych brzegów rzeki

Stupnica, po lodzie przedzierali się do Birczy bronionej przez

wojsko i milicję. Aż do dnia, kiedy zostali ostrzelani przez

banderowców ze wzgórza „Mielnicze”. Wtedy to, jak mówiła

prababcia dzięki niesionej przez jedno z dzieci gipsowej

figurce Matki Boskiej w cudowny sposób ocalili życie.

W sercu pradziadka budziła się kolejna nadzieja. Już

niedługo dzień, dom i dobytek znów będą bezpieczne.

Banderowcy nie odważą się podpalać i rabować w biały dzień, tak blisko okopów wojska. Zresztą i tak był spokojny tej nocy,

przecież to ukraińska Wigilia i Boże Narodzenie. Banderowcy

na pewno świętują ze swoimi rodzinami po okolicznych

wioskach – pomyślał. Usypiające rozmyślania przerwało

około trzeciej nad ranem wściekłe ujadanie psa na łańcuchu. A

po chwili ciche pukanie do drzwi i okien. „Michalski, biery

psa” – zabrzmiał znajomy głos syna sąsiada, który wstąpił do

UPA. Tego samego, którego trzymał do chrztu w birczańskiej

cerkwi. Dziadek w milczeniu położył się na podłodze pod

oknem. Po chwili usłyszał śmiertelny, cichy skowyt wiernego

przyjaciela. W grobowej ciszy wychwytywał pojedyncze

słowa naradzających się banderowców. Gdy głosy umilkły, wyjrzał przez okno i zobaczył długi sznur uzbrojonych postaci

skradających się zboczem wzgórza w kierunku okopów. Nad

budynkami sąsiadów nagle rozświetliło się ciemne zimowe

niebo. To czuwający polscy żołnierze wystrzelili rakiety,

a zaraz po nich dały się słyszeć wystrzały z karabinów

Strona 10

maszynowych i moździerzy. Ogień z okopów był tak silny, że

przy trwającej jakiś czas wymianie ognia banderowcy

w rozproszeniu zaczęli się wycofywać. Część z nich

skierowała się w kierunku zabudowań Michalskich. Widząc to

pradziadek chciał się ukryć w piwnicy, do której wejście

znajdowało się w podłodze kuchni, lecz utknął zakleszczony kożuchem. Głowa i ręce znajdowały się nad podłogą, a cała

reszta ciała zwisała w głąb piwnicy.

W tym czasie banderowcy ostrzeliwani z okopów

przez wojsko, rabowali i podpalali budynki. Nad ranem, gdy

nastała cisza Wilhelm ostrożnie wyszedł na zewnątrz.

Banderowców już nie było. Wszystkie budynki gospodarcze

i mieszkalne płonęły. Młody Ukrainiec nie oszczędził również

swojego domu, który się dopalał. Pomimo nawoływań

pradziadka, żołnierze nie wyszli z okopów. Sam wyczerpał

wodę z całej studni próbując ugasić pożar rodzinnego gniazda.

Nadaremnie… Spłonęły dwa rodzinne domostwa, stajnie; stodoły cały dobytek, który się w nich znajdował wraz

z warsztatem szewskim pradziadka, który to już nigdy nie

powrócił do swojego wyuczonego rzemiosła.

Tak to w ukraińskie Boże Narodzenie w nocy z 6 na

7 stycznia 1946 roku w popiół i zgliszcza zamienił się dorobek

kilku pokoleń mojej rodziny - nie w I, nie w II, lecz w trzecim

napadzie UPA na Birczę.

Celem trzeciego napadu było zniszczenie

znajdującego się w mieście garnizonu Ludowego Wojska

Polskiego, zniszczenie posterunku Milicji Obywatelskiej,

biura komisji wysiedleńczej oraz wymordowanie ludności

i spalenie miasta. Autorem ataku był porucznik Mychajło Galo Konyk. W ataku na Birczę brały udział sotnie Burłaki,

Łastiwki, Jara oraz bojówka SB (ukraińskie gestapo).

Z drugiej strony Birczy broniło około 1000 żołnierzy piechoty

LWP oraz 140 milicjantów. Polacy zajęli bunkry koło pałacu,

posterunku MO, oraz w murowanym kościele otoczonym

kamiennym murem, i w pobliskiej murowanej szkole.

Spisała: Karolina Drel

Wspomnienia mieszkańca Birczy na temat tragicznych wydarzeń z 1946 roku

Gimnazjaliści z Birczy pomogli zwierzętom przetrwać zimę

Od końca listopada 2010 r. w naszym gimnazjum trwała akcja zbierania koców i karmy dla zwierząt ze Schroniska dla bezdomnych zwierząt

w Orzechowcach. Koordynatorami akcji, która była odpowiedzią na apel

wspomnianego schroniska byli nauczyciele Tamara Ryzner i Maciej Duda.

Odzew naszych uczniów, którzy sami często żyją w nienajlepszych

warunkach bytowych był wspaniały. Udało się nam zebrać i zakupić ponad 110

kg suchej karmy dla psów oraz 10 kg żwirku dla kotów. Ponadto nasi uczniowie

przynieśli kilka koców, które posłużyły do ocieplenia bud dla psów.

W schronisku w Orzechowcach przebywa ponad 180 psów, często

porzuconych, niedożywionych i bitych przez poprzednich właścicieli. W swoim

nowym domu znalazły one dach nad głową oraz oddanych pracowników

i wolontariuszy. Jednak finanse, jakimi dysponuje schronisko pozwalają na przygotowane zwierzakom tylko jednego posiłku dziennie. Dzięki takim

wrażliwym osobom jak nasi uczniowie udało się zapewnić im w okresie

zimowym dwa pełne posiłki.

Postawa naszych uczniów jest godna uznania, szczególnie teraz, gdy

w mediach coraz częściej słyszymy jak ludzie w bestialski sposób potrafią się

znęcać nad zwierzętami. Warto podkreślić, że pomysłodawcą akcji w naszej

szkole była nasza uczennica Agata Pacławska, która zachęciła do pomocy

wspomnianych nauczycieli oraz wielu uczniów.

Opracowała: Joanna Nachman

Jeden z boksów dla psów w Schronisku

w Orzechowcach

Karma zebrana w naszej szkole

Nauczyciel pod lupą Imię: Edyta

Nazwisko: Pęckowska

Długość pracy w naszym Gimnazjum: ponad 2 lata

Wymarzona podróż: Egipt

Ulubiony film: „Hotel Rwanda”

Ulubiona książka: „Akwarium” Wiktora Suworowa

Ulubiona dyscyplina sportowa: pływanie

Najbardziej nie lubię: zupy pomidorowej

W uczniach irytuje mnie: lenistwo, arogancja

Cenie u nich: pracowitość, prawdomówność

Cechy drugiego człowieka, które mnie irytują to: zakłamanie, nieuczciwość Mam słabość do: nie mam słabości

Z czasów szkolnych miło wspominam: wycieczkę do Wrocławia

Rozmawiała: Dorota Pacławska

Strona 11

Sporty zimowe

Zima to okres, kiedy nie mamy zbyt wielu możliwości, jeżeli chodzi o spędzanie czasu w sposób "aktywny". Tak, więc

zamiast siedzieć przed komputerem czy telewizorem warto skupić się chociażby na sportach. Z racji okresu, w jakim się je

uprawia zwane zresztą zimowymi. Z pewnością jest to bardzo pożyteczne wykorzystanie wolnego czasu, ponieważ są one nie tylko

dobrą formą rozrywki, ale dzięki nim zyskujemy także świetną formę. A zdrowie jest przecież najważniejsze!:) W zależności od

upodobań możemy uprawiać przeróżne sporty począwszy od łyżew, skończywszy na snowboardzie. Tak więc śnieg i mróz nie są

przeszkodami, aby w ciekawy sposób wykorzystać czas.

Obecnie do najbardziej znanych polskich sportowców zimowych należą: skoczek narciarski Adam Małysz, biegaczka narciarska Justyna Kowalczyk oraz biathlonista Tomasz Sikora. Dzięki zwycięstwom w konkursach Pucharu Świata coraz

popularniejszy staje się również drugi z naszych skoczków Kamil Stoch.

Krótka charakterystyka sportów zimowych:

Narciarstwo biegowe: Sprzęt składa się z nart oraz kijków i polega on na bieganiu.

Narciarstwo alpejskie: Zawodnicy pokonują wyznaczoną trasę, na której znajdują

się specjalnie ustawione bramki i tyczki. Zawodnicy mają

charakterystyczne zakrzywione kijki. Wygrywa ten, który

zjedzie po wyznaczonej trasie w najkrótszym czasie.

Snowboard:

Deska snowboardowa w odróżnieniu od nart jest szersza i są

do niej przymocowane obie nasze nogi. Ogólnie konkurencje

snowboardowe dzielimy na 3 główne grupy: Alpin

(polegające na slalomach lub też konkurencjach

zjazdowych), Freeride (jazda w terenie), Freestyle

(akrobatyczne ewolucje w powietrzu).

Skoki narciarskie: Rozgrywane są na skoczniach narciarskich i celem jest

wykonanie jak najdłuższego i poprawnego stylowo skoku po

odbiciu od progu skoczni.

Saneczkarstwo:

Wyścigi rozgrywane są na torach sztucznych lub

naturalnych. Zwycięzcą zostanie ten, kto ma najkrótszy czas

przejazdów, tzw. ślizgów.

Bobsleje:

Konkurencja polega na zjeździe zawodników na specjalnych

sankach (bobslejach) po sztucznym torze.

Skeleton: Są to jednoosobowe, a zarazem bardzo ciężkie sanie

sportowe, umożliwiają osiąganie dużych prędkości na torze

lodowym. Człowiek poruszający się na nich to skeletonista.

Hokej na lodzie: drużynowa konkurencja zimowa. Drużyna

składa się z 5 zawodników i bramkarza. Każdy posiada

odpowiedni sprzęt, kij oraz kask. Mecze rozgrywane są

krążkiem i trwają 3 tercje po 20 minut. Najsłynniejsza

i najmocniejsza liga hokejowa na świecie to amerykańsko-

kanadyjska NHL.

Jazda figurowa na lodzie:

To wykonywanie różnych akrobacji, skoków indywidualnie

i podnoszeń (w parach).

Short track:

Wyścigi na łyżwach rozgrywane na torze krótkim, na

zakrętach często zawodnicy podpierają się ręką.

Łyżwiarstwo szybkie:

Wyścigi na łyżwach rozgrywane na dłuższych torach.

Zawodnicy najczęściej startują w parach pokonując podczas

okrążenia na zmianę tor wewnętrzny i zewnętrzny.

Uczestnicy tej konkurencji to panczeniści.

Bojery:

Inaczej nazywane jest to ślizgiem lodowym. Urządzenie

przypominające malutką łódkę służące do wyścigów na lodzie

(zamarznięte jeziora i duże akweny wodne). Napędzane są siłą wiatru, za pomocą żagla.

Biatlon:

Jest to dyscyplina, która łączy biegi narciarskie ze

strzelectwem, nazywana też dwubojem zimowym, bądź

biegiem patrolowym.

Curling:

Jest to dyscyplina zespołowa. Biorą w niej udział dwie

drużyny po czterech zawodników. Do gry używane są

granitowe kamienie, w której celem jest dorzucenie ich do

tzw. domu. Im więcej kamieni znajdujących się blisko środka

domu, ta drużyna wygrywa; rozgrywa się to na tafli lodowej.

Skibob:

Dyscyplina ta przypomina narciarstwo alpejskie,

a wykorzystywanym sprzętem jest przyrząd przypominający

połączenie roweru i nart.

Opracowała: Kinga Wiśniowska

W pierwszym dniu ferii 17 stycznia

2011 r. w ramach promocji zdrowego

i aktywnego wypoczynku odbył się turniej

piłki siatkowej w Hali Sportowej w Birczy.

Z tej formy spędzenia wolnego czadu

skorzystało ponad 30 uczniów, w tym 21

zagrało we wspaniałym turnieju. Stworzyli

oni trzy zespoły, a czwarta drużyna złożona

była z nauczycieli naszego Gimnazjum. Nasi

pedagodzy również licznie stawili się na

turnieju i wspólnie wzięliśmy udział w niezapomnianych zawodach.

Strona 12

Kącik smakoszy

Sernik

Składniki:

biały ser 50 dag

cukier 15 dag

jajka 3-4 szt.

masło 5 dag

mąka 3 czubate łyżki

zapach waniliowy

rodzynki, orzechy

Sposób przyrządzenia:

Jajka rozdzielić na żółtka i białka. Żółtka

utrzeć z cukrem i masłem, dodać ser i zapach

waniliowy. Na końcu dodać mąkę i pianę.

Lekko wymieszać. Piec w temp. 150ºC ok. 1 godzinę.

Najprostsze ciasteczka maślane

Składniki:

120 g miękkiego masła (margaryna tu się

nie nadaje)

3 łyżki cukru pudru

150 g mąki

kilka kropel aromatu śmietankowego,

waniliowego lub Waszego ulubionego

Sposób przyrządzenia:

Wszystkie składniki zagnieść, można też

utrzeć mikserem. Z ciasta robić kuleczki

mniejsze od orzecha włoskiego, kłaść na

blachę wyłożoną papierem do pieczenia, spłaszczać widelcem, nadając jednocześnie

wzorek.

Piec około 15-20 minut w temperaturze 180ºC.

Opracowały: Paula Pystka, Aneta Kurtiak

Od początku panowała

fantastyczna atmosfera, nie

brakowało pięknych akcji

i sportowej walki. Pomysł

zorganizowania turnieju okazał się

przysłowiowym strzałem w dziesiątkę. Spędziliśmy wolny

czas w sposób zdrowy i aktywny.

Turniej wpłynął na integrację

nauczycieli i uczniów naszego

Gimnazjum oraz był świetną

promocją zdrowego trybu życia.

Na marginesie dodam, że

nauczyciele nie dali nam żadnych

szans wygrywając 3:2 i 3:0.

Ferie na sportowo

Po tym turnieju nasi uczniowie zaproponowali nauczycielom rewanż, na

co Ci chętnie przystali. Ponownie spotkaliśmy się w środę 26 stycznia, aby

ponownie rozegrać siatkarskie zawody. Również tym razem nasi nauczyciele

byli bezkonkurencyjni wygrywając kolejno 3:0, 3:0 i w dodatkowym meczu

granym do dwóch wygranych setów - 2:0.

Uczniowie uczestniczący w zawodach: Karolina Maculak, Katarzyna

Mielnikiewicz, Jeremiasz Gaworecki, Mateusz Pasierb, Kamil Hess, Marcin

Kania, Aleksander Sosnowski, Paweł Paraniak, Kinga Rogal, Agata Pieniądz,

Sebastian Soszka, Michał

Barszczak, Jakub Droździak,

Łukasz Zaleski, Mateusz Kurzec,

Mateusz Wilgucki, Damian Mazur, Jakub Kaczmar, Piotr

Staszkiewicz, Sebastian Baryła,

Mateusz Dutkowski.

Drużynę nauczycieli

stanowili: Emilia Pawlus,

Barbara Kropieniewicz,

Katarzyna Oręczak, Dorota

Głowacz, Grzegorz Kwaśnicki,

Maciej Duda, Lucjan

Mielnikiewicz, i gościnnie.

Krystian Głowacz Mamy nadzieję, że to

pierwsze a zarazem nie ostatnie

tego typu mecze i oby zagościły

one na stałe w historii naszej

szkoły.

Opracowała:

Dorota Pacławska

Narada bojowa naszych uczniów

Drużyna nauczycieli: Stoją od lewej:

M. Duda, L. Mielnikiewicz, K. Oręczak,

B. Kropieniewicz, D. Głowacz. Klęczą od

lewej: E. Pawlus, G. Kwaśnicki.

Uczniowie czekają na zagrywkę nauczycieli

Piłkę rozgrywa Radosław Rutkowski

Walentynki w naszej szkole

Tradycyjnie, jak co roku, w naszej

szkole odbyły się Walentynki. Każdy

wysyłał kartki z życzeniami swoim

przyjaciołom, sympatiom oraz ulubionym

nauczycielom. Oczywiście, jako samorząd

uczniowski pomogliśmy naszym uczniom

w tej akcji, umożliwiając podarowanie

swoim najbliższym listu przez

"walentynkową pocztę".

Łącznie, wszystkich walentynek zebraliśmy około dwieście. Uczniowie

chętnie uczestniczyli w tym przedsięwzięciu.

Kolorowe kartki mogli wrzucać do pięknie

przyozdobionych kartonowych pudełek, od

7 do 14 lutego. Klasy, które zebrały

najwięcej walentynek to III c oraz I d.

Mamy nadzieję, że w przyszłym

roku będzie ich więcej:)

Pozdrowienia dla wszystkich

zakochanych!:)

Prezes;)

Dnia 19 stycznia juniorzy młodsi BKS-u wzięli udział w turnieju

piłkarskim, który odbył się na hali w II Liceum Ogólnokształcącym

w Przemyślu. W rozgrywkach wzięło udział 8 drużyn, kolejno: Motor

Przemyśl I, Motor Przemyśl II, Kmiecie (Polonia Przemyśl), Żurawianka

Żurawica, MKS Radymno, SMS Mościska, Pogórze Dubiecko no i Leśnik

Bircza. Skład naszej drużyny tworzyli: Piotr Staszkiewicz, Mateusz

Wilgucki, Szymon Bilas, Adam Chmura, Karol Feduń, Marcin Wojtowicz, Mateusz Kurzec. Drużyny były podzielone na 2 grupy.

Pierwszy mecz nasi reprezentanci zagrali z ekipą z Radymna. Nasi

chłopcy dobrze weszli w turniej i wygrali ten mecz 1:0. Kolejny mecz w

fazie grupowej „Lesnik” zagrał z „Kmieciami”. Mecz zakończył się

wynikiem 2:3, na korzyść drużyny z Przemyśla. Następnym przeciwnikiem

naszego „team’u” był Motor Przemyśl I. Niestety, dla nas, ta drużyna była

tego dnia „na fali”. Mecz zakończył się wynikiem 3:0, a zarazem naszą

porażką. Leśnik zajął 3 miejsce w grupie, co dawało możliwość gry

o 5 miejsce.

Kolejny mecz był „małym półfinałem”, tzn. że graliśmy

o możliwość gry o 5 miejsce. Ten jakże ważny półfinał BKS rozegrał z „Pogórzem” Dubiecko. Tym razem BKS pokonał przeciwnika, a mecz

zakończył się wynikiem 2:0. I oto przed nami ostatni mecz chłopaków

z Birczy na tym niezbyt udanym turnieju. Gra o 5 miejsce. Można by rzec,

mecz o wszystko. Na nasze szczęście (jak się później okazało) znowu

graliśmy z MKS’em Radymno. Mecz zaczęliśmy źle, bo już w pierwszych

minutach straciliśmy gola. Jednak na tym turnieju niejednokrotnie

podnosiliśmy się z kolan, strzelając kolejne bramki. Tym razem było

podobnie. Wyrównaliśmy! Nasza radość nie trwała długo, bo zespół

z Radymna chciał odegrać się za porażkę w fazie grupowej, co zaowocowało

bramką (no i znowu jesteśmy na kolanach). Jednak „Leśnik” nie byłby

„Leśnikiem”, gdyby się w takim momencie poddał. Po heroicznej walce

BKS zdobywa pięknego gola, wyrównując wynik. I tuż przed końcem meczu Marcin Wojtowicz uszczęśliwia wszystkich, strzelając trzeciego gola,

jednocześnie, ustalając wynik spotkania (3:2). Leśnik zajmuje 5 miejsce.

Kolejny turniej odbył się w Żurawicy dnia 28 stycznia, ten był

lepiej obsadzony od poprzedniego, tzn. wzięły w nim udział lepsze zespoły.

Nasza drużyna prezentowała się w następującym składzie: Piotr

Staszkiewicz, Adam Chmura, Mateusz Wilgucki, Karol Feduń, Marcin

Wojtowicz oraz Szymon Biłas. Tutaj także wszystkie drużyny były

podzielone na 2 grupy. A oto wszystkie drużyny: Grupa A-Motor Przemyśl,

Gimnazjum Pruchnik, SMS Skała Mościska, Błażowianka Błażowa; Grupa

B -Żurawianka Żurawica, Resovia Rzeszów, MKS Kańczuga, Leśnik Bircza.

BKS wszedł w ten turniej nie najlepiej. Pierwszy mecz „Leśnik” zagrał z drużyną z Rzeszowa. Potyczka zakończyła się wynikiem 4:0 dla

Resovi. O wyniku meczu zadecydowała nasza gorsza predyspozycja

fizyczna (tylko 1 rezerwowy). Drugi mecz był rozgrywany z gospodarzami,

tj. Żurawianką Żurawicą. Przy wyniku 1:1 „Leśnik” strzelił kontrowersyjną

bramkę, która dała nam zwycięstwo. W ostatnim meczu w fazie grupowej

walczyliśmy z chłopakami z Kańczugi, ostatnią drużyną w naszej grupie.

BKS jako pierwszy strzelił gola. Przebieg całego meczu był w pełni

kontrolowany przez chłopaków z Birczy, aż do pewnego momentu, kiedy to

po niepotrzebnej stracie naszego zawodnika, MKS Kańczuga wyrównuje

wynik. Tak czy owak zajmujemy w grupie 2 miejsce, które dawało awans

z grupy. W półfinale „na naszych chłopaków” czekała już Błażowianka

Błażowa, zdecydowanie najlepszą drużyną na turnieju. Dzięki odpowiednio

dobranej taktyce, udało się przeciwstawić przeciwnikowi. Jako pierwsi gola

strzelili Birczanie. Jednak napór Błażowianki był zbyt silny, czego była

efektem strata dwóch bramek. Teraz przyszła kolej na BKS. „Leśnik”

przeprowadził „zabójczą” kontrę, a efektowną a zarazem efektywną akcją

Adam Chmura zagwarantował nam remis. Półfinał musiał rozstrzygnąć się

w rzutach karnych. W naszej ekipie karne strzelali kolejno: Marcin

Strona 13

Z życia Leśnika

Wojtowicz, Adam Chmura, Karol Feduń. Z tej

trójki tylko Adam Chmura strzelił karnego.

Przy takiej nieskuteczności, musieliśmy

pogodzić się z porażką.

Ostatni mecz „Leśnika” w turnieju.

Gra o 3 miejsce. Walka o podium. Obie

drużyny maja za sobą bardzo ciężkie mecze. Był to mało efektowny mecz, ale najważniejsze

jest to, że tym razem wygraliśmy i zajęliśmy

najniższe miejsce na podium. Turniej ten był

już nieco lepszy dla BKS’u w porównaniu

z poprzednim, mimo to pozostaje mały

niedosyt.

Opracował: Karol Feduń

TOP LISTA

1. David Guetta - Who's That Chick

2. Nelly - Just A Dream

3. Martin Solveig - Hello

4. Swedish House Mafia - Miami 2 Ibiza

5. Diddy-Dirty Money-Coming Home ft.

Skylar Grey

6. Bruno Mars - Grenade

7. Peter Luts - The Rain

8. Andrzej Piaseczny - Śniadanie Do Łóżka

9. Hurts - Stay

10. Afrojack, Eva Simons - Take Over Control

11. Rihanna, Drake - What's My Name

12. Ewa Farna - EWAkuacja

13. Jennifer Lopez, Pitbull - On The Floor

14. Robert M - All Day All Night

15. Armin Van Buuren - This Light Beetwen Us

16. StarGuardMuffin - Dancehall Queen

17. Enrique Iglesias, Ludacris - Tonight

18. Marina, Mrozu - Wenus Mars

19. Kenza Farah, Alonzo - Crack Music

20. Tim Berg - Seek Bromance

Opracowała: Kinga Wiśniowska

Stoją od lewej: Szymon Biłas, Piotr Staszkiewicz, Adam Chmura, Marcin

Wojtowicz, Karol Feduń, Mateusz Wilgucki.

Projekt "Pożyteczne ferie 2011" Podczas tegorocznych ferii uczniowie naszego gimnazjum uczestniczyli

w projekcie ,,Pożyteczne ferie”. Celem tego projektu była pomoc osobom starszym,

chorym i potrzebującym z terenów naszych miejscowości. Pomagaliśmy "od Korzeńca po

Nową Wieś". Byliśmy prawdziwymi wolontariuszami, czyli osobami pracującymi na

zasadzie wolontariatu (społecznie dla dobra innych). Innym określeniem jest ochotnik,

(choć ten wyraz ma też inne znaczenia). Według Ustawy o działalności pożytku

publicznego i o wolontariacie wolontariuszem jest ten, kto dobrowolnie i świadomie oraz

bez wynagrodzenia angażuje się w pracę na rzecz osób, organizacji pozarządowych,

a także rozmaitych instytucji działających w różnych obszarach społecznych.

Jednak aby te ferie były ciekawsze Pani Dyrektor Monika Bodnar wraz

z Paniami: Alicją Karbowniczyn, Tamarą Ryzner, Małgorzatą Wandrowską, Bożeną-Czeszyk Maculak oraz Lilianną Pacławską i księdzem Pawłem Drozdem urozmaicali

nam czas wyjazdami i lekcjami edukacyjnymi. Byliśmy min.: w kinie, na basenie, na

lodowisku, w Instytucie Pamięci Narodowej i Muzeum Narodowym Ziemi

Przemyskiej. Co ciekawe audycję dotyczącą naszej akcji nadało Radio Rzeszów.

W projekcie uczestniczyli: Karol Rębisz - klasa Ib, Agata Jajko, Adam

Mazur, Maciej Kruk, - Natalia Lechowicz, - Daniel Wilk, - Dawid Sołtys, - Angelika

Orłowska, Krystian Rodzeń z klasy Ia oraz Karolina Drel, Karolina Chrobak, Andżelika

Sokołowska, Patrycja Bąk, Gabriela Stach, Tomasz Atamańczuk z klasy IIa.

Opracował: MUMINEK

Strona 14

Czym jest pasja? Pasja wypływa z serca i jest

przejawem optymizmu, podekscytowania, emocjonalnej

więzi i determinacji w tym, co się robi. Wyzwala

niesłabnącą siłę napędową. Siła ta pozwala dawać z siebie

wszystko to, co najlepsze, nawet wtedy, gdy nie ma ku

temu najlepszych warunków. Kiedy życie, praca, rozrywka

i miłość kręcą się wokół tego samego, masz pasję?

Moją pasją od dziecka było śpiewanie. Pociągała

mnie muzyka i nic oprócz śpiewu nie było ważniejsze.

Nawet, kiedy miałam gorszy dzień, zasiewała w moim

sercu spokój.

Czym jest muzyka? Muzyka jest sztuką tworzoną przez artystów, lecz muzykę może tworzyć każdy z nas. Jak

pisał ksiądz Zbigniew Jan Czuchra:

„Czym jest muzyka?

Poezją nawleczoną na struny z promieni.

Miłością, co drży tak lękliwie i unosi się na skrzydłach ponad

szarość ziemi ku błękitom.

Muzyka jest łzą, co perłami spada na klawisze i struny

i cicho łka.

Jest ptakiem nieporadnym, który leci ufnie ku słońcu.

Jest żaglem rozpiętym na przestrzeni i burzą szalejącą wśród

drzew w śnieżnej zamieci. Jest, jak mokra gałąź uderzająca w twarz, niczym Łaska Pana

pod Damaszkiem.

Jest płomykiem, co chybocze na wietrze, czy stosem płonącym

ofiarnie.

W muzyce przemawia Bóg, wstrząsa, uspokaja

i kładzie się na duszy pokojem.”

Dla mnie muzyka jest wszystkim. Wyraża nasze

najskrytsze uczucia i pragnienia. Opowiada o miłości,

życiu, ludziach, o tym, że świat jest dobry lub zły. To nie są

tylko puste dźwięki. Muzyka stanowi podstawę mojego

życia i jest jego nieodłącznym elementem. Bez niej było by

nudne i szare. Gra we wnętrzu każdego z nas. Często

przyprawia mnie o łzy. Wprowadza moją duszę w stan

radości, rozmarzenia, a także melancholii, buntu, smutku,

a czasem nawet rozpaczy. Wyjawia na wierzch najskrytszą

prawdę i w sposób najpiękniejszy wyznaje miłość.

Nic tak pięknie nie przemówi do naszych dusz,

jak dusza muzyki. Jest też najlepszym lekiem na

cierpienie. To uniwersalny świat, wciąż niezgłębiony i na

nowo odkrywany.

Muzyka to moje drugie „ja”. Kiedy ją słucham,

zapominam o wszystkim. Zanurzam się w oceanie

spokoju. Ogarnia mnie szczególne ciepło, niesamowita

radość, powiew siły życia – siły do zmagania się

z trudnościami oraz własną słabością. Muzyka motywuje mnie wciąż do poszerzania granic swoich możliwości.

Jest dla mnie, jak tlen, którym oddycham,

miłością mojego życia, relaksem, wspomnieniem...

Sprawia, że ogarnia mnie zapał i energia, a na mojej

twarzy pojawia się uśmiech. Pochłania mnie bez reszty

w magicznym świecie. To mój osobisty złodziej czasu. Jest

moim największym przyjacielem. Jeśli najbliżsi mnie

opuszczą, ona zawsze będzie przy mnie. Idealnie

dopasowana do nastroju. Nigdy mnie nie zawiedzie, nie

popełni błędu, nie zdradzi... Wyraża to, czego nie można

wyrazić słowami. To uzależnienie powołuje mnie do życia. Dzięki niej odzyskuję wolność i swoje własne zdanie.

Zapominam o wszystkich problemach, mogę przy niej

marzyć i pobyć sama ze sobą. To ucieczka od szarej

rzeczywistości. Odpręża mnie i dodaje sił.

Kluczem do wzbudzenia pasji jest więc odkrycie

swoich unikatowych talentów i wyjątkowej roli oraz celu

w życiu. Konieczne jest to, byś poznał samego siebie.

„Poznaj samego siebie, panuj nad sobą, dawaj siebie” -

mówi doskonale uporządkowana i mądra grecka filozofia.

Muzyka jest moją pasją, która nadaje

codzienności barw, przepełnia serce entuzjazmem,

porywa, pobudza do działania i daje mi satysfakcję. Dlatego nie wyobrażam sobie bez niej życia.

Opracowała: Anna Hess

Z pasją przez życie

Wielki Post trwa 40 dni i rozpoczyna się zawsze

w Środę Popielcową. Jej data zależy od daty uroczystości

Zmartwychwstania Pańskiego. W Środę Popielcową kapłani

na znak pokuty i umartwienia posypują nasze głowy

popiołem. Do dobrego przeżycia tego czasu pomagają nam

modlitwa, post i jałmużna. W niedziele Wielkiego Postu odprawiane są Gorzkie Żale, a w piątki - nabożeństwa Drogi

Krzyżowej.

W okresie Wielkiego Postu, który jest czasem pokuty

i nawrócenia, Kościół, przypominając słowa Jezusa,

proponuje trzy drogi przybliżania się do Boga: post, jałmużnę

i modlitwę. Liturgia tego okresu jest dość wyciszona.

Dominującym kolorem szat liturgicznych jest fiolet.

Zakazane jest przyozdabianie ołtarza kwiatami, zaś gra na

instrumentach muzycznych dozwolona jest tylko w celu

podtrzymania śpiewu.

Czterdziestodniowy Wielki Post, liczony od Środy Popielcowej, zamykany jest obchodami liturgii Wielkiego

Tygodnia, które rozpoczynają się w Niedzielę Palmową, czyli

ostatnią niedzielę przed świętami Zmartwychwstania.

Ostatnie dni Wielkiego Tygodnia, począwszy od

wielkoczwartkowego wieczoru, należą już do Triduum

Paschalnego. Obejmuje ono, związane z misterium

eucharystycznym, uroczystości Wielkiego Czwartku,

wielkopiątkowe wspomnienia męki i śmierci Chrystusa,

poprzedzone wielogodzinną adoracją Bożego Grobu radosne

przeżycia Wigilii Paschalnej — nocy Wielkiej Soboty aż po

triumf Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.

Strona 15

Najlepsi uczniowie z Gimnazjum w Birczy w I semestrze roku szkolnego 2010/2011

Zakończył się pierwszy semestr roku szkolnego 2010/2011. Każdy z uczniów otrzymał ocenę śródroczną, jedni byli

zadowoleni inni wręcz przeciwnie. To, jakie są to oceny oraz czy mają odzwierciedlenie w Waszym podejściu do nauki wiecie

najlepiej Wy uczniowie naszego Gimnazjum. Czy na pewno zrobiliście wszystko, aby przynieść do swojego domu miłą

wiadomość o wysokich ocenach na półrocze? Czy to jest szczyt Waszych możliwości? Myślę, że stać Was na więcej.

Gimnazjum w Birczy umożliwia Wam wszechstronny rozwój. Dlatego mam nadzieję, że publikowana przez nas lista osób

z najwyższymi średnimi ocen w szkole, zmobilizuje Was do nauki i w drugim semestrze roku szkolnego 2010/2011 wszyscy

wypadną lepiej niż w pierwszym semestrze. Tego Wam życzymy, ale do tego potrzeba jest Wasza ambicja, praca i zaangażowanie.

Lista osób z najwyższą średnią ocen po I półroczu roku szkolnego 2010/2011.

Kilkaset lat liczy zwyczaj odprawiania nabożeństwa

drogi krzyżowej, upowszechnianego przez zakony

franciszkanów i dominikanów. Celebracja drogi krzyżowej

polega na rozważaniu Męki Pańskiej z jednoczesnym

przemierzaniem symbolicznej trasy, wytyczonej czternastoma

krzyżami obrazującymi poszczególne epizody, opisane w Ewangeliach lub znane z przekazów pozabiblijnych.

Omawiane nabożeństwo pojawiło się w Polsce już w XVI

wieku, przybierało rozmaite kształty — należało np. odwiedzić

określone kościoły i ołtarze. Kolejność i liczbę stacji ustalono

dopiero w XVIII stuleciu.

Temat męki i śmierci Chrystusa podejmują również

gorzkie żale — nabożeństwo rdzennie polskie, powstałe

w początkach XVIII wieku pod wpływem średniowiecznych

misteriów pasyjnych, pieśni o Męce Pańskiej i modlitw

brewiarzowych. Autorem tekstu gorzkich żalów był ksiądz

Wawrzyniec Stanisław Benik. Układ gorzkich żalów wyraźnie nawiązuje do struktury jutrzni — jednej z modlitw brewiarza,

odmawianych przez osoby duchowne. Nabożeństwo,

rozpoczynane pieśnią o charakterze pobudki, wzywającą

wiernych do prawdziwie głębokiego przeżywania ofiary

krzyżowej Jezusa (Gorzkie żale, przybywajcie), składa się

z trzech części, z których każda zawiera trzy pieśni,

wprowadzane krótkim podaniem intencji. Gorzkie żale

odprawia się zazwyczaj w niedzielę — odśpiewuje się wtedy

albo jedną część, albo rzadziej całość nabożeństwa.

Opracowały: Paula Pystka, Aneta Kurtiak

Klasa I A

Agata Jajko - 4,4

Przemysław Bibow - 4,4

Karol Rębisz - 4,3 Magdalena Paryż - 4,2

Dominika Szacka - 4,1

Klasa I B

Alicja Cap - 4,8

Klasa I c

Ewelina Halulko - 4,4

Joanna Teleśnicka - 4,3

Klaudia Tomczak - 4,1

Kamil Przeszło - 4,0

Klasa I D

Katarzyna Mielnikiewicz - 5,3

Mariola Pacławska - 4,6 Katarzyna Woźniak - 4,6

Magdalena Wysocka - 4,6

Klaudia Wiśniowska - 4,5

Karolina Maculak - 4,4

Marcin Ulanowski - 4,1

Gabriela Pawłowska - 4,0

Klasa III A

Michał Sławiński - 4,85

Jakub Kaczmar - 4,78

Kinga Kopczak - 4,5

Justyna Jugo - 4,5

Marcin Wojtowicz - 4,4 Karol Wasiewicz - 4,1

Mateusz Wilgucki - 4,0

Klasa III B

Agata Droździak - 5,14

Anna Hess - 4,64

Karol Feduń - 4,57

Joanna Nachman - 4,4

Klasa III C

Radosław Rutkowski - 4,8

Izabela Hop - 4,7

Iwona Brzeżawska - 4,4

Klasa III D Krzysztof Pogorzelec - 4,5

Joanna Leszczawska - 4,3

Gabriela Karbowniczyn - 4,1

Wojciech Woźniak - 4,1

Klasa II a

Rafał Pawłowski - 4,5

Agnieszka Pisz - 4,3 Jakub Czyżyk - 4,1

Klasa II B

Wiktor Feduń - 4,5

Henryk Gibała - 4,4

Joanna Przeszło - 4,2

Adrian Hop - 4,0

Klasa II C

Natalia Martowicz - 4,5

Izabela Okołowicz - 4,3

Angelika Majcher - 4.3

Krystian Kowalski - 4,1

Monika Przeszło - 4,1 Agnieszka Czuczkiewicz - 4,1

Klasa II D

Hubert Stach - 4,2

Maciej Hop - 4,2

Dorota Pacławska - 4,06

Kinga Wiśniowska - 4,0

Wielki Post

Stoją od lewej: Paweł Cwenar, Dawid Kowalczyk, Iwona Brzeżawska, Angelika Kozioł, Dorota Sup, Agnieszka Koterbicka,

Łukasz Zaleski, Izabela Hop, Magdalena Chabko, Łukasz Stec, Pani Alicja Wilczek oraz Paweł Chabko.

W przednim rzędzie od lewej:. Artur Tarnawski, Adam Chmura, Szymon Biłas, Arkadiusz Antochów i Radosław

Rutkowski.

PREZENTUJEMY NASZE KLASY - 3C ROK SZKOLNY 2010/2011

Gazetkę redaguje zespół w składzie: Joanna Nachman - redaktor naczelna, Anna Hess, Agnieszka Machniewska, Kinga

Wiśniowska, Dorota Pacławska, Joanna Baryła, ks. Paweł Drozd – opiekun, p. Maciej Duda – opiekun.

Wszelkie uwagi, spostrzeżenia i propozycje tekstów do nowych numerów można kierować do wyżej wymienionych osób lub

wysłać na adres: gazeta.bircza@interia.pl

1 Ś M 7 N G U S D Y N G U S

2 M A R Z A 10 N A

3 R Z 4

Ż U C H Ę

4 P 8

R Z Ą D K I

5 J A J K A

6 P R 2

E B I Ś N I E G

7 P R I M A A P R I L I 9

8 D N 3

A

9 Z I E L O N 11

10 K 6 i E C I E

5

11 O G R O 1 Z I E

12 2 1 M A R C A

Rozwiązanie:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Krzyżówka 1. Jak nazywamy wesoły obrzęd w Poniedziałek

Wielkanocny?

2. Co jest symbolem odchodzącej wiosny?

3. Co siejemy w pojemnikach na Wielkanoc?

4. Co robimy na wiosnę?

5. Święcimy w koszyku

6. Wiosenny kwiat

7. Jak nazywa się żartobliwy obyczaj obchodzony 1

kwietnia? 8. Czego przybywa nam od wiosny?

9. Jaki kolor lubi wiosna?

10. Który z miesięcy wiosennych ma najmniejszą

ilość dni?

11. Wiosną drzewa kwitną w ...

12. W jakim dniu zaczyna się kalendarzowa wiosna?

Wszyscy, którzy do dnia 02.03.2011 r. przyniosą całą gazetkę z poprawnie i czytelnie wypełnionymi wszystkimi

odpowiedziami i hasłem do p. Macieja Dudy, wezmą udział w losowaniu nagrody. W konkursie nie mogą brać udziału członkowie redakcji gazety. Rozwiązanie krzyżówki z poprzedniego numeru to: Boże Narodzenie. Nagrody za prawidłowe

rozwiązanie otrzymali: Angelika Stadnik i Daniel Podgórski. Serdecznie gratulujemy

Strona 16