Upload
biennale-gelderland
View
229
Download
5
Embed Size (px)
DESCRIPTION
7 nov t/m 21 dec 2014 Biënnale Gelderland_14 Met het thema ‘Reload, kunst om op te laden’ toont Biënnale Gelderland 2014 hoe een verstoring de beeldend kunstenaar inspireert om andere wegen in te slaan. In de tentoonstelling zie je hoe kunstenaars zich telkens weer opladen, uitvinden en vernieuwen. Met deze creativiteit weten zij ons steeds opnieuw te verbazen, te roeren, te prikkelen. Met hun werk geven ze ons de kans om de wereld met andere ogen te bekijken. Locaties: Museum Het Valkhof, Expoplu en Galerie Bart Nijmegen www.biennalegelderland.nl
Citation preview
Nijmegen 7 nov - 21 dec 2014
2/56
3/56
RE__LOAD.
Nijmegen 7 nov - 21 dec 2014
4/56
RE_GI_STER.
5/56
Voorwoord drs. Frank van de Schoor 6/7
Reload/Kunst om op te laden 8/13
Locaties en openingstijden 14/15
Tentoonstellingen Museum Het Valkhof
Alfons ter Avest 18/19
Daniela Schwabe 24/25
Jeroen Glas 30/31
Jonas Wijtenburg 32/33
Levi van Veluw 38/39
Niels van Bunningen 42/43
Rob Voerman 46/47
Tanja Smeets 50/51
Thijs Linssen 52/53
Tentoonstellingen Galerie Bart
Ans van der Vleuten 20/21
Berend Strik 22/22
Donna Verheijden 26/27
Frank en Michiel 28/29
Jeroen Glas 30/31
Karel van der Eijk 34/35
Keiko Sato 36/37
Lieven Hendriks 40/41
Niels van Bunningen 42/43
Peter van der Es 44/45
Tentoonstellingen Expoplu
Albert Goederond 16/17
Donna Verheijden 26/27
Karel van der Eijk 34/35
Stan Wannet 48/49
Mede mogelijk gemaakt door: 54
Colofon 55
INHOUDS_OPGAVE.
6/56
VOOR_WOORD.
De Kunstsalon als podium voor nieuwe
kunst kent een lange traditie. Het instituut
van de 19de eeuwse Parijse salon is
legendarisch: de nieuwste trends werden
getoond, avant-gardes en provocaties
veroorzaakten altijd veel commotie in de
Parijse kunstwereld. Voor de salons van
toen en voor de tegenwoordige Biënnales,
van Venetië tot Istanbul, geldt dat de kunst-
praktijk af en toe moet worden opgeschud.
Visie krijgt ruimte en energie komt vrij.
Accu’s kunnen weer worden opgeladen.
Dichter bij huis zijn we anno 2014 toe aan
de 9de editie van Biënnale Gelderland.
Het oorspronkelijke motto bij de 1ste
Biënnale in 1992 luidde: ‘een tentoonstel-
lingsmanifestatie met actuele Gelderse
kunst’. Het was een uitgelezen kans om
vernieuwende, kwalitatief boeiende kunst-
uitingen uit de hele provincie te presen-
teren. Niet elke twee jaar, maar toch met
enige regelmaat zijn sindsdien in Arnhem,
Nijmegen, Zutphen en Apeldoorn edities
van Biënnale Gelderland georganiseerd.
In 2012 was de biënnale ingekwartierd
in Arnhem, onder de noemer ‘Condensed
reality’. Nu, twee jaar later, heeft de manifes-
tatie zijn stellingen betrokken in Nijmegen.
Het thema is: ‘Reload, kunst om op te laden’.
Het is een artistiek statement om een neer-
waartse spiraal van cultuurpessimisme om
te buigen. Kunst die de malaise bezweert en
nieuwe perspectieven biedt.
7/56
De selectie is in handen van een curatoren-
kwartet, bevlogen én ervaren specialisten:
Kim Uittenhout, Simone Kol, Bas Mühren en
Jan-Wieger van den Berg. Zij zijn als curator
verbonden aan Galerie Bart en Expoplu,
twee belangrijke pijlers in de Nijmeegse
beeldende kunstwereld. Beide initiatieven
brengen een programma waar ontwikke-
ling en samenwerking met andere partijen
voorop staan.
Biënnale Gelderland is niet primair bedoeld
om tweejaarlijks de balans op te maken van
de voortgang van kunst en vormgeving in de
provincie, het gaat niet om een inventarisatie.
De kracht van de biënnale is het signaleren
van vitale ontwikkelingen. Visionaire
Kunstenaars tonen hun hemelbestormende
visies, zij maken opmerkelijke artistieke
keuzes. Een grote vitaliteit wordt zichtbaar.
Mede door de bijzondere ruimtes die in het
museum, in Expoplu en in het Honingcomplex
(Galerie Bart) beschikbaar zijn, kunnen
kunstenaars flink uitpakken. Specifiek op de
ruimte afgestemde installaties, ‘site specific
artworks’ ogen spannend, soms vanwege
de gewaagde geometrische opbouw, soms
door de poëtische sfeer, soms door de inge-
bouwde confrontatie. Deze ‘tour d’horizon’
langs de actuele kunstpraktijk levert identi-
teitsplekken op, een ontdekkingstocht door
het krachtenveld van de hedendaagse kunst.
drs. Frank van de Schoor
conservator moderne kunst Museum Het Valkhof
8/56
RE__LOAD.
9/56
Met het thema ‘Reload, kunst om op te
laden’ toont Biënnale Gelderland 2014
hoe een verstoring de beeldend kunstenaar
inspireert om andere wegen in te slaan.
In de tentoonstelling zie je hoe kunstenaars
zich telkens weer opladen, uitvinden en
vernieuwen. Met deze creativiteit weten zij
ons steeds opnieuw te verbazen, te roeren,
te prikkelen. Met hun werk geven ze ons
de kans om de wereld met andere ogen
te bekijken.
Droge subsidiestromen
De actuele economische crisis heeft de af-
gelopen jaren flink huisgehouden, ook in
de wereld van de kunst. Subsidiestromen
drogen op waardoor de kunstmarkt fors
inkrimpt. Om boven water te blijven,
bewegen kunst en het kunstbeleid zich
steeds meer richting de commercie en
het bedrijfsleven. Dat kan soms zwaar of
uitdagend zijn. Maar vaak biedt een nieuwe
weg ook nieuwe kansen! Kansen om de
ballast van oude gewoonten, vormen en
denkbeelden af te gooien en nieuwe dingen
te proberen. Als dat gebeurt staan verval,
achteruitgang en verlies ineens aan de
basis van herstel, opleving en vernieuwing.
RELOAD_KUNST OM OP TE LADEN.
10/56
RE_STA_RT.
11/56
Creatieve crisis
Voor de beeldend kunstenaar is een
verstoring een uitgelezen kans om inge-
slepen patronen te veranderen, gebaande
paden te verlaten en nieuwe horizonten te
verkennen. Een crisis van welke aard ook
maakt creatief en werkt inspirerend. Ze is
voor de kunstenaar bij uitstek het moment
om op te laden en te herijken: Reload!
Het gaat in de kunst niet om antwoorden
geven en oplossingen bieden, maar om
vragen stellen en kanttekeningen plaatsen.
Juist tijdens een crisis staat de kunstenaar
voor de uitdaging om door het stellen van
vragen en het plaatsen van kanttekeningen
nieuwe gezichtspunten naar voren te
brengen. Kunst is daarbij een middel,
een noodzaak soms, voor kunstenaars
om te overleven, om sturing te geven na
een verstoorde context.
Kunstenaars worden steeds vaker creatief
ondernemers. Ze bevorderen publieks-
participatie met behulp van social media.
Ondertussen zoeken zij in de ongrijpbare
chaos van informatie om hen heen, naar
hun innerlijke drijfveren voor het eigen
veerkrachtige kunstenaarschap. Ze gaan
op zoek naar antwoorden op kernvragen,
de oorspronkelijkheid, en staan tegelijker-
tijd open voor nieuwe mogelijkheden en
inzichten die een nieuwe energie teweeg
brengen. Lukt de kunstenaar dat? Of gaat
deze er aan onderdoor? Verstoort of verrijkt
een crisis? Biënnale Gelderland 2014 toont
deze worsteling.
12/56
RE_STY_LE.
13/56
Reload expositie
De curatoren van Biënnale Gelderland 2014
selecteerden werken van kunstenaars die
het proces van grip krijgen op de nieuwe
situatie in beelden tastbaar maken.
Zo kan een ‘Reload’ afleesbaar zijn in
thematiek, techniek en materiaalgebruik:
het teruggrijpen op tradities en de herleving
van oude ambachten of juist het gebruik
van de stortvloed aan nieuwe digitale
technieken fungeren als een instrument
voor een nieuwe beeldcultuur. Een bestaande
manier van werken kan herladen worden
door nieuwe samenwerkingsverbanden
tussen kunstenaars uit verschillende
disciplines. Maar ook het zoeken naar
alternatieve financieringsbronnen - zoals
crowdfunding – speelt een rol in het kunst-
landschap van na de crisis; het veranderende
kunstlandschap anno 2014.
Biënnale Gelderland toont dit.
Biënnale Gelderland 2014. Mede mogelijk dankzij de crisis.
14/56
RE_MO_VE.
15/56
Biënnale Gelderland is op drie locaties te bezoeken van
vrijdag 7 november tot en met zondag 21 december 2014.
In Museum Het Valkhof loopt de tentoonstelling door
tot en met zondag 4 januari 2015.
Expoplu
Van Oldenbarneveltstraat 63a
6512 AT Nijmegen
Galerie Bart
Honigcomplex
Waalbandijk 20
6541 AJ Nijmegen
Museum Het Valkhof
Kelfkensbos 59
6511 TB Nijmegen
De tentoonstellingslocaties zijn geopend op
dinsdag tot en met zondag van 11.00 uur t/m 17.00 uur
Biënnale Gelderland 2014 is in Galerie Bart en Expoplu
gratis toegankelijk.
Voor Biënnale Gelderland in Museum Het Valkhof geldt
het entreetarief van het museum.
LOCATIESBIËNNALE_GELDERLAND.
16/56
17/56
EX_PO
PLU.
Albert Goederond (1953)
heeft jarenlang samen met
zijn vrouw Patty Struik
vanuit het kunstcollectief
LaSalle werken voor de
publieke ruimte gereali-
seerd. De laatste jaren is
het zwaartepunt van zijn
activiteiten vooral in zijn
atelier komen te liggen.
Een enclave zonder parti-
cipatie, consensus en lang-
durige processen waaruit
handzaam en overzichtelijk
werk ontstaat.
Zijn meest recente werk
bestaat uit een groot aantal
pyrografieën waarbij hij
het inbranden van houten
panelen combineert met
het gedeeltelijk inkleuren
ervan. Zij vormen voor hem
de kroniek van het nood-
zakelijk kwaad.
ALBERTGOEDE_ROND.
18/56
19/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.
De beelden van Alphons
ter Avest (1960) kenmerken
zich door een combinatie
van het gewone en het bij-
zondere. De onderwerpen
zijn vaak alledaags: een
auto, een boerderij, een
caravan, een dier. Maar de
manier waarop deze onder-
werpen zijn verbeeld, is
niet bepaald alledaags
te noemen. Vaak blaast
Alphons proporties op of
geeft er door materiaalge-
bruik een eigen draai aan.
Hierdoor geeft hij de kijker
een frisse blik op zowel
onderwerp als de omgeving
van de sculpturen.
Alphons werkt vaak in
opdracht en maakt werk
dat is toegesneden op de
specifieke ruimte waarin de
beelden komen te staan.
Hierdoor is elk project
voor hem weer een nieuw
onderzoek in materiaal en
techniek.
ALPHONS TERAVEST.
20/56
21/56
GALE_RIE
BART.
Strijders vormen een rode
draad in het oeuvre van
Ans van der Vleuten (1961).
Als een antropologe bestu-
deert ze de soms bizarre
aankleding, het macho-
gedrag, het taalgebruik
van de strijder en alle
propaganda daaromheen.
De beelden van strijders
haalt ze overal vandaan en
plaatst ze naast elkaar.
Haar interesse begon in de
vroege jaren negentig met
een fotoreportage die ze
zag in een tijdschrift, over
de strijders van de oorlog in
Liberia. Angstaanjagend tot
de tanden bewapend, maar
gekleed in roze damesprui-
ken, nylon peignoirs en
ovenwanten, poserend met
enorme teddyberen. Een
bizarre combinatie van
carnaval en oorlog: geweld-
dadig, grof, theatraal en
middenin de rauwe werke-
lijkheid van professionele
moord en doodslag.
ANS VAN DERVLEUTEN.
22/56
23/56
GALE_RIE
BART.
Over een periode van vijf-
entwintig jaar heeft Berend
Strik (1960) in diverse
disciplines gewerkt, sculp-
tuur, architectuur en twee-
dimensionaal werk. Hij is
het meest bekend om zijn
geborduurde werken, waar-
bij hij over een bestaande
afbeelding heen borduurt
en stukken stof toevoegt.
Aanvankelijk werkte hij met
gevonden materiaal, zoals
foto’s uit familiealbums of
tijdschriften.
In zijn meer recente werk
fungeren vaak foto’s van
zijn eigen reizen en andere
autobiografische details.
Het delicate stiksel van
Berends borduurwerk ver-
andert de betekenis, speelt
met historische sfeer en
kunsthistorische clichés en
‘herstelt’ tot slot het beeld
als een autonome vorm.
Door het deels bedekken
worden juist verschillende
betekenislagen blootge-
legd en toegevoegd.
BEREND STRIK.
24/56
25/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.
Daniela Schwabe (1984)
woonde drie jaar in het
voormalige hoofdkantoor
van de NSB. Vanuit haar
fascinatie voor deze plek,
in combinatie met haar
Duitse achtergrond, heeft
ze gekozen voor een
richting in haar werk waarin
identiteit en de Holocaust
centraal staan.
De olieverfschilderijen
die hieruit zijn ontstaan,
zijn geschilderde collages
samengesteld uit oude
foto’s van haar Duitse
familie en materiaal over
de Tweede Wereldoorlog.
Door deze mengeling van
persoonlijke en collectieve
verhalen, maakt Daniela
de identiteit van deze
historische periode voel-
baar.
DANIELASCHWABE.
26/56
27/56
EX_PO
PLU.&
GALE_RIE
BART.
Donna Verheijden (1989)
is grafisch ontwerper en
maakt videokunst. In haar
korte films combineert
ze iconisch, historisch
materiaal uit vintage
Hollywoodfilms met found
footage van muziekvideo’s,
reclames en films en
beelden uit haar dagelijks
leven. Met de grootste pre-
cisie componeert ze deze
filmbeelden op muziek of
vertelstemmen waardoor
korte visuele essays
ontstaan. Donna is onder
meer geïnteresseerd in de
werking van massamedia,
diens verleidingen en
onderliggende machts-
strategieën. De vraag
hoe onze dagelijkse leef-
omgeving in elkaar steekt
en welk effect dit op ons
heeft staat centraal in haar
werk.
DONNAVER_HEIJDEN.
28/56
29/56
GALE_RIE
BART.
In het werk van het
kunstenaarsduo Frank
Blommestijn (1989) en
Michiel van der Werf (1987)
staat de positie van kunst
en de kunstenaar in de
huidige maatschappij
centraal. In films en perfor-
mances waarin ze zelf ook
als acteur en onderwerp
fungeren, nemen ze clichés
uit de Nederlandse kunst-
wereld als uitgangspunt
en bevragen deze op
humoristische en luchtige,
maar ook kritische wijze.
Wat wordt er verwacht van
jonge kunstenaars en van
kunst? Wat is de smaak
van de middelmaat?
Ben je als kunstenaar
daarvan afhankelijk of hoef
je je daar niets van aan te
trekken? Clichés zijn voor
Frank en Michiel een pret-
tig uitgangspunt omdat dit
een universele taal vormt.
Met hun werk slaan ze een
brug tussen elitekunst en
maatschappij.
FRANKENMICHIEL.
30/56
31/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.&
GALE_RIE
BART.
Licht staat centraal in het
werk van Jeroen Glas
(1981). Dit verwerkt hij in
verschillende vormen,
zoals lichtobjecten,
projecties en prints. Jeroen
is gefascineerd door de
aantrekkingskracht van
beeldschermen en compu-
termonitoren. Het medita-
tieve effect van het staren
naar een beeldscherm,
maar ook de impact van
een plotselinge storing zijn
twee elementen die in zijn
werk bepalend zijn.
Hij werkt vaak met oude
media, zoals video of oude
televisies die in de huidige
tijd zijn ingehaald door
nieuwe technieken en zo
overbodig zijn geworden.
Juist door de beperkte
functies van deze retro
media wordt een maximaal
effect teweeg gebracht.
JEROENGLAS.
32/56
33/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.
Jonas Wijtenburg (1989)
bouwt architectonische
installaties: ogenschijnlijk
wankele opeenstapelingen
van houten bouwdelen
en objecten. In zijn werk
heerst een interessante
spanning tussen zware,
robuuste constructies en
uiterst fragiele kwetsbare
vormen. Door de enorme
grootte zijn de werken
niet in één oogopslag te
bevatten en worden ze een
lichamelijke ervaring.
Een manier van kijken die
we kennen van het kijken
naar bijvoorbeeld klassieke
plafondfresco’s waarbij je
je nek in alle bochten moet
buigen om alles goed te
zien. De materialen die
Jonas gebruikt zijn restanten
van eerdere installaties of
niet uitgewerkte ideeën.
Vaak maakt hij zijn werken
speciaal voor de ruimte
waarin ze worden getoond,
zodat ze daarmee automa-
tisch een relatie aangaan.
JONASWIJTEN_BURG.
34/56
35/56
EX_PO
PLU.&
GALE_RIE
BART.
Karel van der Eijk (1961) is
gefascineerd door de vraag
hoe een geluid tot stand
komt. Deze interesse ver-
taalt hij in ruimtelijke instal-
laties die je bewust maken
van alledaagse geluiden.
Karel werkt met materialen
die direct voor handen zijn,
van wasknijpers tot oud
plastic en elektrische
apparaten. Soms komen zijn
installaties met een druk op
de knop tot leven, dan weer
worden ze door het publiek
of de kunstenaar ‘bespeeld’
als een muziekinstrument.
Vaak is het beginpunt van
Karels installaties uiterst
klein en zwellen de werken
aan tot iets indrukwekkends,
zowel in geluid als in ruim-
telijke afmetingen.
De objecten zijn meestal
tijdelijk en een reactie
op de ruimte waarvoor
ze gecreëerd zijn. Elke
ruimte vraagt om een eigen
aanpak. Na een expositie
wordt het werk gerecycled
voor nieuwe projecten.
KARELVAN DER EIJK.
36/56
37/56
GALE_RIE
BART.
Keiko Sato (1957) is een
Japanse kunstenares die
al tientallen jaren in
Nederland woont en werkt.
Haar installaties vertellen
een verhaal over geweld
in de breedste zin van het
woord. Agressie, maar ook
tegenstrijdige aspecten
zoals orde en wanorde,
leven en dood, oorlog en
vrede, schoonheid en lelijk-
heid, humor en ernst.
Vanuit haar bijzondere,
persoonlijke geschiedenis
maakte ze werk over de
atoomramp in Hiroshima.
Haar vader, een voormalige
kamikaze piloot, kon zijn
missie niet voltooien omdat
zijn vliegtuig niet genoeg
brandstof had. Een spe-
ling van het lot die ervoor
zorgde dat Keiko geboren
kon worden. Door haar
ervaringen op 11 september
2001 in New York en de
kernramp in Fukushima in
2011, tevens haar geboorte-
plek, is haar werk gericht
geraakt op het vertellen
van de levensgeschiedenis
van mensen die onderdeel
vormen van deze gebeurte-
nissen.
KEIKOSATO.
38/56
39/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.
Chaos en de ordening
daarvan is een rode draad
voor Levi van Veluw (1985).
Werkend vanuit een breed
palet aan disciplines zoals
tekeningen, fotografie,
videokunst en ruimtelijke
installaties, gaat hij op zoek
naar de structuur die hij
gemist heeft in zijn jeugd.
Dit leidt tot werk waarin
hij letterlijk zijn omgeving
ordent. Het bestaat vaak
uit vele kleine elementen,
zoals honderden ballen of
blokjes die Levi met een
minutieus oog voor detail
volledig handmatig plaatst
zodat uiterst stilistische,
bijna grafische omgevingen
ontstaan.
Hoewel het resultaat
eruit ziet alsof het met de
computer is gemaakt, is dit
dus eigenlijk een bijzonder
arbeidsintensief proces.
LEVIVANVELUW.
40/56
41/56
In de schilderijen van
Lieven Hendriks (1970)
wordt een spanningsveld
opgeroepen tussen
werkelijkheid en illusie.
Met sobere middelen weet
Lieven een maximaal effect
te bereiken. Zijn doeken
lijken doorboord te zijn
door kogelgaten, slordig
te zijn opgespannen, of
beslagen te zijn als een
spiegel of raam.
De schilderijen zijn uitein-
delijk net zo realistisch als
de kijker zelf wil. Lieven
wordt soms omschreven
als een hedendaagse trom-
pe l’oeil schilder, refererend
aan het bedrieglijke 3D-
effect dat schilders al sinds
de 17 de eeuw toepassen.
Zijn werk gaat over waar-
neming in het algemeen en
over de perceptie van schil-
derkunst in het bijzonder.
LIEVENHEN_DRIKS.
42/56
43/56
Niels van Bunningen (1988)
werkt met staal alsof het
klei is. Met groot vakman-
schap creëert hij stalen
constructies die je opslok-
ken. Het is voor Niels
belangrijk een beleving te
bieden van het materiaal.
De inspiratie voor zijn
sculpturen is de erosie
van ideologieën zoals het
communisme, fascisme en
kapitalisme en het afbrok-
kelen van de daaraan
gebonden waarden.
Het onverwoestbare staal
creëert een interessante
tegenspraak met dit thema
van verval. Niels ziet zijn
werk als een eerbetoon
aan de individualiteit.
NIELS VANBUN_NINGEN.
44/56
45/56
Peter van der Es (1985)
omschrijft zichzelf graag als
een Alice in Wonderland in
de filmwereld. Hij creëert
videocollages waarin hij
werkelijkheden aan elkaar
knipt en plakt, citeert en
manipuleert uit bestaande
beelden en eigen creaties.
Peter neemt de omgeving
in zich op, herinterpreteert
deze en zet het resultaat
op scherp met de blik van
een verwonderd kind, een
archeoloog, een horror-
schrijver en een regisseur
tegelijk. Film is voor hem
een plek die onze angsten
en verlangens spiegelt en
waar fantasie een comfor-
tabele vervanger is van
onze werkelijkheid.
PETERVAN DERES.
46/56
47/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.
In het werk van Rob
Voerman (1966) speelt
architectuur een grote rol.
Zijn werk bestaat uit sculp-
turen, grote installaties,
aquarellen, grafiek en
recentelijk ook fotografie
en maquettes.
De architecturale beelden
worden gekenmerkt door
een mix van utopie en
dystopie, refererend aan
de snel veranderende
maatschappij.
Rob combineert elementen
uit de gebouwde wereld tot
ruimtes en beelden die
verwijzen naar het verleden
en tegelijkertijd mogelijke
scenario’s voor de toekomst
bieden. Door in zijn werk
orde, structuur en even-
wicht te combineren met
chaos, vergankelijkheid en
deconstructie geeft hij een
commentaar op de overge-
organiseerde samenleving
van de moderne tijd. In zijn
meest recente werk laat
Rob meer dan ooit een
wereld zonder idealen zien.
ROBVOER_MAN.
48/56
49/56
EX_PO
PLU.
Stan Wannet (1977) bouwt
installaties waarin hij de
verhouding tussen mens,
dier en techniek onder-
zoekt. Met geprepareerde
dierenhuiden omhult hij
mechanische installaties
waardoor deze tot leven
komen en een ongemak-
kelijk midden opzoeken
tussen levend en levenloos.
De handelingen die Stan
zijn machine-dieren laat
uitvoeren, zijn op hun beurt
weer uiterst menselijk.
Hiermee creëert hij beelden
die aanvankelijk humo-
ristisch overkomen, maar
uiteindelijk een dieper en
ongemakkelijk gevoel van
herkenning oproepen bij
de toeschouwer.
Poëzie, absurdisme, meta-
foor en mechaniek smelten
moeiteloos samen.
STANWANNET.
50/56
51/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.
De organische beelden van
Tanja Smeets (1963) lijken
een eigen leven te hebben.
Deze ‘groeiprocessen’
kruipen en infiltreren in de
huid van de architectuur,
zoals een trapgat in een
kantoorgebouw, de rafel-
rand van een nieuwbouw-
wijk of de muur bij een
afvalstation. Ze tonen een
glimp van een mogelijk,
onderhuids, ander leven
en wekken tegelijk de
suggestie dat ze er altijd
al geweest zijn.
Haar werk bouwt Tanja
op uit industriële materi-
alen of alledaagse dingen
zoals Chinese lepeltjes,
koffiekopjes, linzen of af-
standhouders uit de beton-
industrie. Deze materialen
worden op zo’n manier
gestapeld en verbonden
dat ze een groeiende,
schijnbaar bewegende
massa vormen. Hierdoor
wordt de dagelijkse leef-
omgeving een stuk minder
vanzelfsprekend.
TANJASMEETS.
52/56
53/56
MU_SEUM
HETVALK_
HOF.
De mogelijkheden van de
filmwereld hebben Thijs
Linssen (1987) altijd al ge-
fascineerd. De wervelende
camerabewegingen en de
reikwijdte aan perspectie-
ven van digitale animatie
roepen een nieuwsgierig-
heid bij hem op naar het
begrijpen van de techniek
erachter. Door zichzelf
continu te onderwijzen in
special effects vergaart
Thijs de kennis om zelf
wonderlijke werelden te
kunnen maken.
Dit doet hij niet alleen met
film maar ook met media
zoals fotografie, animatie
en sculptuur. Thijs legt de
regels, tradities en het col-
lectieve gedachtegoed van
deze media bloot, haalt ze
uit hun vertrouwde context
en gebruikt ze op een
onverwachte manier waar-
door er een spanningsveld
ontstaat.
THIJSLINSSEN.
54/56
Provincie Gelderland
De provincie Gelderland ziet de Biënnale Gelderland als
een tentoonstelling met een hoge artistieke kwaliteit.
En als een festival dat beeldbepalend is voor Gelderland.
De meerwaarde van Biënnale Gelderland is dat het niet
(alleen) om entertainment gaat, maar dat er ook ruimte
is voor verdieping. Met de ondersteuning van Biënnale
Gelderland wil de provincie het mogelijk maken dat een
breed publiek kennis kan maken met een belangrijk deel
van de Gelderse beeldende kunst.
SNS
SNS REAAL Fonds maakt ondernemende, culturele en
bijzondere sociaal-maatschappelijke initiatieven mogelijk.
Het Fonds steunt spraakmakende grote en kleine projecten
op het gebied van Kunst & Cultuur en Jongeren & Maat-
schappij. Zo biedt het Fonds aanvragers de kans om hun
ambities te verwezenlijken.
Prins Bernhard Cultuurfonds
Het Prins Bernhard Cultuurfonds is een bevlogen pleit-
bezorger van cultuur, natuur en wetenschap in Nederland
en daarbuiten. Met financiële bijdragen, opdrachten, prijzen
en beurzen stimuleert ze bijzondere initiatieven, zo ook
deze editie van Biënnale Gelderland.
MEDE_ MOGELIJKGEMAAKT DOOR:
55/56
MEDE_ MOGELIJKGEMAAKT DOOR:
Colofon
Biënnale Gelderland
Museum Het Valkhof
Postbus 1474
6501 BL Nijmegen
Eindredactie: Joyce Goverde, Harm Baaijens
Vormgeving en ontwerp: Marloes de Laat
Tekstredactie: Sanne van der Beek, Rachel Felix
Fotografie: Roy Soetekouw, Marije Kuiper, Ronald Sekan,
Yuichirou Tanaka, Keiko Sato, Joost van Ophem
Organisatie Biënnale Gelderland 2014
Curatoren: Kim Uittenhout, Simone Kol,
Bas Mühren, Jan-Wieger van den Berg
Programma openingsfestival: Xavier Teerling
Educatie: Anita Waltman, Angela Vissers
PR en marketing: Toekomstproof
Projectleiding: Harm Baaijens
COLO_FON.
www.biennalegelderland.nl