Upload
others
View
8
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Gazi Üniversitesi Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Vell
Araştırma Merkezi
o
Araştırma Dergisi Research Quarterly
Sum~~~ 2003/26
BELGE KONSERVASYONU:
19. YÜZVILA AİT BİR "İCAZETNAMEN i N" KONSERVASYON İŞLEMLERİ
Nil BAYDAR Ankara Üniversitesi
Başkent M. Y.O. Uzmanı
ÖZET
Konservasyon bilimi kendi içinde,
farklı malzeme grup/arma göre farklı
branşlara ayrılmıştır. Kağıt ve deri kon
servasyonu da bunlardan biridir. Bu
makalede 79. yüzyıla ait bir obje üze
rinde inceleme ve belgeleme çalişma
ları, objenin konservasyon öncesi du
rumunun belirlenmesi ve bozulma et
kenlerine göre uygulanan aktif konser
vasyon işlemleri an/ati/maktadır.
ABSTRACT
Science of restoration is divided in
to different branches according to different material groups. One of them is
the paper and leather restôration. in
this artic/e, the studies of examination
and documentation on a 7 9th century
object, de~gnation of the pre-restorati
on condition of the object, and active restoration methods that are app!ied
according to the damaging factors are
told.
Anahtar Kelimeler:
Konservasyon, İcazetname, Belge
Tamiri
Key Words: Certificate,
Document Restoration
GİRİŞ
Gazi Üniversitesi, Türk Kültürü ve
· Hacı Bektaş Veli Araştırma Merkezi'ne
ait olan ve en erken 1848 yılına tarih
lenebilecek icazetnamenin konservas
yon işlemleri, Ankara Üniversitesi, Baş
kent Meslek Yüksekokulu, Restorasyon
ve Konservasyon Programı laboratuva
rında yapılmıştır.
Bir belgenin konservasyon işlemle
rine geçmeden· önce belgenin üretim
teknolojisi, hammadde özellikleri, bo
zulma türleri v~ bozulmasına yol açan
etkenler incelenir. Belgenin kendisin
den alınan her bilgi araştırılarak yazılı
olarak kaydedilfr. Ayrıca konservasyon
öncesi durumu çizim ve/veya fotoğraf-
lar ile belgelenir. Konservasyonun ilk aşamasını oluşturan belgeleme ile ob
jenin üzerinde yazan bilgilerin dışında, belgenin üretildiği döneme ilişkin pek
çok değişik bilgi edinilebilir.
Belgenin boyutları uzunluk min 450 mm - max. 454 mm; genişlik min.
322 - max. 350 mm.dir. Sarımsı beyaz
el yapımı kağıt üzerine, siyah ve bordo-kırmızı mürekkeple yazılmış tek
parça belge rulo halinde teslim alın
mıştır. (fotoğraf 1} 'Erken dönemlerde
(14.-16. yy.larda) kullanılan kırmızı
mürekkepler daha çok turuncu-kırmızı
dır. Günümüze yaklaştıkça kırmızının rengi koyulaşmakta, pembeleşmekte
dir. Kağıdın süzgeç izleri 1 Smm dar
aralıklarla yazıya p.aralel, 250mm ge
niş aralıklarla yazıya diktir. Bu durum
da metin lif yönüne paralel yazılmıştır ve objenin enine rulo yapılması kolay
laşmıştır. Belgenin baş tarafında iki ay filigranı görülmektedir. (Çizim ·ı;
Fotoğraf 1. Belgenin konseiVasyon öncesi
durumu.
<;:~;.,, 1.
Çizim 1. Kağttta tespit edilen süzgeç izleri
ve filigran.
Belge dörde katlanarak saklanmış
tır. Ne şekilde katlandığı kat izleri takip edilerek anlaşılmıştır. (Çizim 2}
Kağıdın onarım ı sırasında alınan lif
örnekleri polarize mikroskop atında in
celenmiş ve referanslarla karşılaştırıl
ması sonunda kağıdın hammaddesinin
keten olduğu anlaşılmıştır (Collings 1978; Farke 19864; Greaves 1995).
Kağıdın hammaddesinin bilinmesi ka
ğ ıdın kalitesini belirlemek aç ısından
önemlidir. Kağıdın içerdiği 1 if miktarı ve lifin kalitesi, kalitesini belirleyen iki
önemli faktördür. Kağıt genel olarak in
ce ya da kalın, dar ya da geniş duvarlı, uzunlamasına olan bitki hücrelerinin
keçeleşerek birleşmeleri sonunda oluşmaktadır. Bu lifler, kökenleri nedeniyle
farklılıklar gösterirler. Tohum tüyleri,
yaprak lifleri, kabuk lifleri ve ağaç lifleri gibi. Bununla birlikte ağaç lifleri de
kendi arasında çam keresteleri, yaprak
lı ağaç kerestelerinin lifleri olarak bir
birlerinden ayrıl ırlar.(Harders-Steinha
user, 1974)
~-----)
1.
Çizim 2. Kağıdın katlanma biçimi.
Günümüzde ku llanılan kağıtların
lifleri çoğunlukla çam kerestesinden el
de edilmektedir. Ladin, çam, köknar ve
karaçam ağaçları, kağıt elde etmek için
tercih edilen ağaç türlerindendir. Kağıt
l iflerinin tespit edilmesinde mikroskop
altında inceleme gibi liflerin bazı özel
boyayıcı maddelere verdikleri reaksi
yonlar da belirleyici olmaktadır. Herz
berg reaktifi (klor-çinko-iyot), odun ha
muru ile keten lifini ayırt etmekte kul
lanılan bir tür boyar maddedir. Ağaç
türlerinin yapıs ından tamamen farklı
olan otlar grubundan tahıllar (çavdar,
buğday, arpa, yulaf), pirinç, mısır,
bambu ve şeker kamışı kullanı larak da
kağıt elde edilmiştir. Bunların dışında
kaliteli kağıt üretiminde keten, kenevir
gibi bitkilerin kabuklarından yararlanıl
mıştır. Konservasyonda kullanılan pek
çok Japon kağıdı da aynı şekilde bitki
lerin kabuklarından elde edilmektedir.
Pamuk da kağıt yapımında yaygın ola
rak kullanılmıştır.
D 2. J .
o
Söz konusu belgenin yazıldığı kağıdın yapımında kullanılan keten (U
num usitatissimum), Avrupa'da ve
Çin' de tekstil üretiminde yer almıştır.
Kullanıldığı en eski tarih M.Ö.
4500'lerdir. Hammadde kesildikten ve
tohum başlarından ayrıldıktan sonra,
durgun ya da az miktarda akan suda
bakteri ler tarafından ayrıştırılmaya bı
rakılır. Kimi yerlerde bu işlem sadece su buharı ile yapılmıştır. Keten ağaçlaş
mamış kabuk liflerinden elde edilen ve
iyi kalitede kağıt yapımında kullanılan bir bitkidir. Kağıt üretiminde tekstil ar
tıkları ya da Amerika'da sigara kağıdı
yapımında kullanıldığı gibi doğrudan_
bitkinin kendisi de kullanılır. Liflerin
uzunluğu 4-66 mm arasında değişebil
mekte, kalınlıkları ise 15-40µm arasında görülmektedir. Mikroskop altında
lifler oldukça eşit kalınlıkta görülmektedir. Özellikle eski giysilerden elde
edilen kağıtlardaki keten lifleri çok k ı
salmış ve öğütülmüştür. Saz konusu
objenin lifleri incelendiğinde de liflerin
kısa ve fazla işlenmiş olduğu görül
mektedir (Collings, 1978).
Keten liflerinden yapılan kağıt üze
rine yazılan metinde siyah ve kırmızı
mürekkep dönüşümlü olarak kullanıl
mıştır. Belgenin ortasına bir siyah bir
kırmızı ile 19 satır yazılmış sonra iki sa
tır kırmızı, bir satır siyah ve yeniden bir
satır kırmızı ile metin bitirilmiştir. Met
nin sonunda siyah mürekkeple bir mü
hür basılmıştır. Metnin iki kenarına kır
mızı mürekkep ile üçer ayrı not düşül
müş, yazının en üst kısmına da yine si
yah ve kırmızı mürekkepli kamış kalem
ile kısa not düşülmüştür. Üstte yazılan
lardan birinde bir kişinin doğum yılı
1848 olarak verilmiştir. Buradan anla
şıldığına göre, yazılış tarihi en erken
19. yy. ın ilk yarısı olmalıdır.
Objenin Konservasyon Öncesi
Durumu
Kağıdın sağlamlaştırılması amacıy
la önceden belgenin arkasına yapıştırı
lan el yapımı kağıt, belgenin buruşma
sına, yazıların okunamamasına ve bel
gede deformasyona neden olmuştur.
(Fotoğraf 2) Belge uzun süre katlanmış
biçimde saklandığı için kat yerlerinden
aşınmış ve bu kısımlar oldukça kirlen
miştir. Katlandığında dışarıda kalan kö
şelerde küçük parça kayıpları olmuş
tur. Arka yüze yapıştırılan kağıt konser
vasyon işlemlerinin yapılmasını engel
leyecektir. Yüzeyde yoğun tozlanma
vardır.
Fotoğraf 2a. Belgenin deformasyonu ve
kağıdın kenarlarının durumu,
ön yüz.
Kağıdın özellikle kenarlarında ve •
katlanan kısımlarında pek çok küçük
yırtık tespit edilmiştir. Bunun yanında
belgenin sol üst köşesinde geniş bir
parça kayıptır. Bu kısımda sarı ve geniş
bir leke göze çarpmaktadır. Belgenin
genelinde yapıştırıcı lekesi, bazı kısım
larda küçük pas lekeleri, böcek pislik
leri ve mührün kenarında parmak izi
vardır.
Belgenin bir ara nemli bir ortamda
kaldığı, özellikle kırmızı mürekkep
çevresindeki hafif dağılmadan ve üst
kısımda kağıdın çalışmış olmasından
(yırtılan kısımların yeniden birleşme
mesinden) anlaşılmaktadır. Belgeden
ayrı olan yazılı küçük parça belgeye
birleşmekte; ancak oldukça tahrip olan
bu kısım ve yırtık olan diğer bölümler
belgenin gövdesine artık tam olarak
oturmamaktadır. Bu nedenle onarım sı
rasında bu kısımlarda boşluk ka lması
olasıdır.
Konservasyon İşlemleri
Konservasyon işlemleri belgeleme
den sonra her zaman kuru temizlik ile
devam etmelidir. Zira yüzeydeki tozun
alınmaması durumunda onarım işlem
leri ya da nemli temizlik sırasıtıda toz
lar kağıdın içine işler ve sabitlenmiş
olur. Bunun geriye dönüşü yoktur. Bu
nedenle söz konusu belgenin yüzeyin
deki toz ve kir tabakası kuru temizleme
yolu ile uzaklaştırılmıştır. Yumuşak ya
da el ile yumuşatılabilir silgi, silgi aleti,
kuru temizleme tozu ve kuru temizle
me pedi ile kuru temizlik yapılabilir.
Bu objenin yazısız kısımlarında silgi
aleti ve yumuşak vinil.silgi ile, yazı bu
lunan kısımlarında ise içinde silgi tozu
bulunan silgi pedi ile kuru temizlik ya
pılmıştır. Yumuşak fırçalar ve bisturi
yardımıyla yüzey temizlenmiştir. Sözü
edilen bu silgiler ile temizlik yapılabil
mesi için objenin zayıf veya kırılgan ol
maması gerekir. Silgi ve silgi aleti genel
olarak içten kenarlara doğru, tek yönde
kullanılmalıdır.(fotoğ!.:1i 3)
Kuru temizlikten sonra belgenin
okunmasını ve onarımını güçleştiren
arka yüzdeki kağıdın çıkarılması işle-
2b. Arka yüz, konservasyon öncesi durum.
Fotoğraf 3. Silgi aleti ile kuru olarak
temizlenmeden bıraklfan kısım.
mine geçilmiştir. Bu aşamada nemli işlem yapılıp yapılamayacağını belirle
mek için mürekkep testi yapılmıştır.
Ancak belgenin konservasyon öncesi
durumundan da anlaşılacağı gibi kır
mızı mürekkep suya karşı hassastır. Bu
nedenle kağıdın mekanik ol.arak velokal nemlendirmeyle uzaklaştırılması
na karar verilmiştir. Bu yöntemle kağı
dın tek parça .halinde çıkarılması oldukça güçtür. Kullanı lm ış olan yapıştı
rıcı su ile çözünmemektedir ve metnin
yazıldığı kağıda zarar gelmemesi için onarım kağıdı parçalar halinde çıkarıl-
Fotoğraf 4a. Kağıdın arkasın_daki yapıştırıcı artıkları, 4b. Yapıştırıcının temizlendiği kısımlar.
malıdır. Protein analizi yapılmadıysa
da yapıştırıcının görüntüsü ve suya ver
diği tepki, bunun hayvansal tutkal ol
duğunu düşündürmüştür. Öyle ki ya
pıştırıcı kesinlikle suda çözünmemekte
sadece çok az yumuşamaktadır. Arka
daki kağıt parçalar halinde çıkarıldık
tan sonra metnin yazıldığı kağıt üzerin
de kalan yapıştırıcı kümeleri mekanik
olarak bisturiyle ve % 4'lük 300psc.
metil selüloz (su içinde) ile uzaklaştırıl
mıştır. {Fotoğr,1f 4} Konservasyon iş
lemlerinde en uzun süren aşama yapış
tırıcının uzaklaştırılması olmuştur.
Belgenin arkasındaki yapıştırıcı ar
tıkları tamamen uzaklaştırıldıktan son
ra düzleştirme işlemine geçilmiştir. Bu
aşamada içine hava pompalanarak ho
mojen olarak su püskürtmesi sağlanan
bir sprey ile 3mm kalınlığında kurutma
kartonu sadece nemlendirilmiştir. Bu
nun üzerine bir tür tela ı yerleştirilerek
objenin nemden doğrudan etkilenmesi
engellenmiştir. Ortaya obje yerleştiril
miş, üzerine yeniden hollytex ve kuru
kurutma kartonu konularak iki mukav
va arasında preslenmiştir. Preslemede
mermer ağırlıklar kullanılmış, belirli
periyotlarda kontrol edilerek objenin
durumu incelenmiştir. Düzleştirme so
nunda üst taraftaki birleşmeyen kısım
lar biraz daha birbirine yaklaşmış an
cak yine de arada boşluk kalmıştır.
Belgedeki eksik kısımların tamam
lanması ve yırtıkların yeniden birleşti
rilmesi sırasında objenin çalışılmayan
kısmı preslenerek sadece çalışılan bö
lüm açık bırakılmıştır.
Yırtıkların onarımında asetat üzeri
ne yapıştırılan 5glm2 ağırlığında Koza
lifli, makine yapımı Japon kağıdı kulla
nılmıştır. % 12'1ik buğday nişastası ko
lası - %2'1ik metil selüloz (1 :1) karışımı
asetat üzerine ho~ojen olarak uygu
lanmış ve Japon kağıdı düzgün biçim
de yapıştırılmıştır. (Anderson vq. 2002)
Meti l selüloz bir tür selüloz eteridir.
Suda çözünür; yapıştırıcı olarak tercih
edildiğ i gibi, % 1 ya da %0,S'lik çözel
tileri sağlamlaştırma amaçlı kullanıla
bilir. (Feller:1990) Yapıştırma sırasında
köşeden başlayarak yumuşak ve kuru
bir fırça ile hafifçe bastırılması Japon ~
kağıdının kırışmasını engeller. Yapıştı-
rıcı kuruduktan sonra Japon kağıdın
dan istenilen büyüklükte kesilen parça
lar asetat üzerinde nemlendirilir ve
penset yardımı ile kaldırılarak istenilen
yere yapıştırılır. Teflon ıstaka ile belge
ye iyice yapışması sağlanan Japon ka
ğıdını bu şekilde kullanmanın pek çok
avantajı vardır. Fazla yapıştırıcı kulla
nılmadığı için uzun süre preslenmesine
gerek yoktur, yapıştırı cı kağıdı germez,
kısa sürede çok uygulama yapılabilir,
yapışhrıcıdaki su nedeniyle kağıtta su
lekesi oluşmaz ve çok ince parçalarla
çalışılabilir. ffotüğraf 5)
Eksik kısımlar için orijinal kağıdın yüzey görünüşüne uygun olarak seçilen Koza lifinden üretilmiş 4Sg!m2
ağırlığında Japon kağıdı, Schmincke marka profesyonel kullanıma uygun sulu boya ile renklendirilerek kullan ı l
mıştır. Baz ı 0kısım l ar için Japon kağıdı
su ile bazı yerlerde de iğne ile kesilerek
kullanılmıştır. Japon kağıdının süzgeç izi orijinal kağıt ile aynı yönde kullanıl
malıdır. Taı:namlamalar % 1 S'lik buğ
day nişastası kol!'lsı ile yapı lmıştır. Ya
pıştırıcının yüksek oranda kullanılmasının nedeni kuru, az miktarda kullanı
mın yeterli olması, çabuk kuruması ve e su/yapıştırıcı lekesi oluşmamasıdır.
{Fotoğraf 6)
Tamamlamalar ve sağlamlaştırma
lar yapıldıktan sonra kuru olarak pres
lenen obje, asitsiz pelur kağıdına sarılarak boyutlarına uygun iki mukavva
arasına yerleştirilmiş ve bu şekilde depolanmak üzere teslim edilmiştir.
Fotoğraf 5. Eksik kısımların tamamlanması, detay.
KAYNAKlAR
Collings, Thomas; Milner Derek
(1.978); "The ldentification of Oriental Pa
per-Making Fibres 1, The Paper Conserva
tor", }ourmal of the lnstitute of Paper Con
servation Vol 3.
Farke Heidemarie (1986); Arcao/ogisc
he Fasern, Ceflechte, Cewebe, Bestim
mung und Konservierung, Herausgegeben
vom Museum für Ur- und Frühgeschichte
Thüringens, Weimar.
Feller R. L.; Wilt M. (1990); Evaluation
of Cellulose Ethers for Conservation, The
Getty Conservation fnstitute.
Greaves P. H; Saville B. P. (1995); Mic
roscopy of Textile Fibres, Oxford.
Harders-Steinhauser Marianne (197 4 );
Faseratlas, zur mikroskopischen Untersuc
hung von Zellstoffen und Papieren, Günter
Staib Verlag, Biberach.
Priscilla Anderson, Abigail Quandt, Elis
sa O'Loughlin, Paul Hepworth (2002); Re-
cent Oevo/opments in the Conservation of ls-
/amic Manuscripts, llC 7 9th Congress, Works
of Art on Paper, Books, Oocuments and Pho
tographs, 2-6 Eylül 2002, Poster özeti.
~.,
- ~:·~:~~- ·l: ~,. .r . ·~~:f~~~ ' · ·~·!~~-
6b. Arka yüz, konservasyon sonrası durum.
DiPNOTLAR
1 Polyesterden üretilen, çözücülere karşı da
yanıklı olan, konservasyon işlemlerinde des
tek ya da ayırıcı tabaka olarak kullanılan
"hollytex" ticari isimli bir malzemedir.
Fotoğraf 6a. Belgenin konservasyon sonrası durumu, ön yüz.