Definicija ekologije

Intenzivan “pritisak” na okoliš uzrokovao je niz ekoloških

problema.

Ekološki se problemi mogu definirati kao “bilo koja promjena stanja u fizičkom okolišu do koje je došlo zbog ljudske aktivnosti kojom se narušava to stanje, a

ima efekte koje društvo drži neprihvatljivim po prihvadenim

ekološkim normama (standardima)”.

Događaju se na globalnoj razini (globalno zagrijavanje atmosfere, smanjivanje ozonskog

omotača),

regionalnoj

(“kisele kiše”, zagađenje podzemnih voda, velika izlijevanja ulja)

lokalnoj

(zagađenje vode, zraka, nedopušteno odlaganje

otpada).

Odnos ekonomije i zaštite okoliša se u cilju potpunog razumijevanja mora posmatrati kroz

prizmu značenja pojmova ekonomskog razvoja i okoliša, jer su to determinante paradigme održivog

razvoja.

Definisanje ekonomije „kao proučavanja kako ljudi upotrebljavaju njihove ograničene resurse u

nastojanju da zadovolje neograničene želje“ možda najbolje oslikava kompleksnost ove naučne oblasti.

Ovakvo poimanje praktično objašnjava ekonomiju kao ljudsku djelatnost koja se susrede sa evidentnom

oskudnošdu sredstava za ostvarivanje zacrtanih ciljeva.

Ova oskudnost predstavlja funkcionalnu vezu između

ekonomije i okoliša iz koje se crpe ekonomski inputi koji su

po prirodi ograničeni.

Ekologija se može objasniti kao proučavanje

načina života, odnosno koegzistencijom

čovjekovog ponašanja, flore i faune.

Termin „ekologija“ prvi je upotrijebio Charles

Darwin u knjizi „Porijeklo vrsta“, 1856. godine, a u

biološku naučnu terminologiju, pojam i

definiciju ekologije, uveo je Ernst Haeckl

1896.godine, u knjizi „Prirodna istorija

stvaranja“, ističudi da je ekologija nauka o

odnosima živih bida u prirodnoj sredini.

Etimološki,

ekologija potiče od grčkih riječi oikos (kuda, stanište) i

logos (izučavanje, nauka),

što znači da je riječ o nauci o prostoru u kojem živimo

Danas je ekologija interdisciplinarna nauka koja svoja naučna saznanja temelji na više prirodnih nauka (biologija, hemija, geografija, fizika, geologija).

U novije vrijeme problematika ekologije je sve više predmet interesovanja pojedinih naučnih disciplina (ekonomije, prava,...)

Najvažniji su uzročnici globalnog pritiska na okoliš:

porast stanovništva i urbanizacija,

razvitak niza privrednih djelatnosti, osobito poljoprivrede, industrije, prometa, turizma,

potrošnja fosilnih goriva,

povedanje količine i vrsta otpada, itd.

povedanjem komunalnog i industrijskog otpada, itd.

povedanjem buke,

zagađenjem zraka,

povedanom potrošnjom vode,

Koncentracija velikog broja stanovnika, osobito u zemljama u razvoju, u velikim gradovima, utiče na okoliš: