artistic magazineΔιμηνιαία Έκδοση � Τεύχος: 7 � 2012

ΕΚΔΟΤΗΣ/ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Αλέξανδρος Γερασίμου

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Κατερίνα Χατζή

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ: Γιάννης Βοζίκης

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: Η ομάδα του καφέ σκύλου

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ/ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ: Αλέξανδρος Γερασίμου, Κατερίνα Κυρμιζή, Σπύρος Ανδρεόπουλος, Κωνστα-ντίνα Γεωργίου, Στέφανος Γούναρης, Γιάννης Βοζίκης, Λεωνίδας Δανέζος, Julie Loi, Κατερίνα Χατζή, Κων-σταντίνος Χιώτης, Η ομάδα του καφέ σκύλου, Μαρία Τριζέλλη, Ασπασία Μπακογιάννη, Νίκος Πάλλης, Αλε-ξάνδρα Κανάκη, Η ομάδα του Athens Video Art Festival, Νεφέλη Καριοφύλλη, Βαγγελιώ Χρηστίδου, ΓιώργοςΣταυρακέλλης, Παναγιώτης Βέτσικας, Μιχάλης Μειμάρογλου, Κατερίνα Γούναρη, Μανώλης Λαγουτάρης,Κική Μουρατίδου, Γιάννης Κόσυβας,Τάσος Βαμβακάς, Έφη Πολίτη, Τάκης Νικολόπουλος, Ζωή Μπαλίκου,Δημήτρης Καρβουντζής, Μάντη Λυκερίδου, Φιλιώ Λούβαρη, Στράτος Γιάνναρος, Δημήτρης Επικούρης, Μα-ρία Καστανή, Θεόφιλος Μπαγιάστας, Δροσιά Καραπιπέρη, Ανδρέας Βιολάρης, Άρτεμις Αντωνοπούλου, Ηομάδα του Medasset, Κατερίνα Σπύρου, Μυρτώ Φοίφα, Εύα Χιλαδάκη

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Αλέξανδρος Γερασίμου, Alcalica, Μανώλης Λαγουτάρης, Μαρία Τριζέλλη, Κική Μουρατί-δου, Η ομάδα του καφέ σκύλου, Νίκος Πάλλης, Στέφανος Γούναρης, Η ομάδα του Athens Video Art Festival,Γιάννης Κόσυβας, Τάσος Βαμβακάς, Έφη Πολίτη, Τάκης Νικολόπουλος, Ζωή Μπαλίκου, Δημήτρης Καρ-βουντζής, Μάντη Λυκερίδου, Κατερίνα Γούναρη, Μυρτώ Φοίφα

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ/ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Ασπασία Μπακογιάννη (aspampako@yahoo.gr)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Κική Μουρατίδου

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Serius Graphics

ΦΛΑΣ ΜΠΑΚ: Εύα Χιλαδάκη

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ: Καφέ σκύλος productions (kafeskylosproductions@gmail.com)

ΤΥΠΟΣ: Καφέ σκύλος productions

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ/ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΥΛΗΣ/ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Η ομάδα του καφέ σκύλου

WEB: www.echomove.gr, www.facebook.com/pages/echomove-artisticmagazine,myspace.com/echomove, issuu.com/echomove

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: echomovemag@gmail.com, tel (+30) 6956610300

Το περιοδικό echomove κυκλοφορεί κάθε δίμηνο από τον αστικό μη κερδοσκοπικό σύλλογο Αστικές Δράσεις. Επιτρέπε-ται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή μερική ή ολική του περιεχομένου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο μόνο μετη προηγούμενη έγκριση του εκδότη.

4 7 � 2012 �

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΚΑΝΕΙ ΒΟΛΤΕΣ ΣΤΗ ΛΙΑΚΑΔΑ…

Eίχα σκοπό να γράψω αυτή τη φορά για μόνοαισιόδοξα πράγματα και σημεία που σημειο-

λογικά θα μας έκαναν να χαμογελάσουμε καιπάλι έστω και για λίγο έστω σε μερικές λέξεις,σε κάποιες γραμμές κάποιου περιοδικού. Είχαβρει μάλιστα και το τραγούδι που θα άρχιζα ναψιθυρίζω στην αρχή και να σφυρίζω στη συνέ-χεια αλλά πολύ φοβάμαι πως θα αργήσει όχι ένατεύχος αλλά πολύ περισσότερα για να πάρειμπρος αυτός ο σκοπός. Αλλωστε ο μόνος σκοπόςπου ακούστηκε τώρα –έτσι σε στυλ για να μηνξεχνιόμαστε- σαν χαλασμένη κονσέρβα είναι αυ-τός που θυμίζει το σοφό στίχο των Μουσικών Τα-ξιαρχιών «Εκλογές, κόμματα με φρου φρου καιαρώματα…»

Δεν ξέρω καν και ποια είναι τα ενθαρρυντικάμηνύματα που θα μπορούσα να λάβω ώστε ναμπω σε μια τέτοια διαδικασία… Αλλωστε τα ερε-θίσματα μοιάζουν σαν έναν τεράστιο κύκλο ήσαν μια μεγάλη αλυσίδα που δεν μας κρατάεισφιχτά αλλά μας ενώνει και μας ελευθερώνει γιανα πετάξουμε μακριά… Μόνο που δεν μιλάει ναμας πει και εμάς τον τρόπο πώς να καθήσουμε σε

αυτή τη χώρα να παλέψουμε για καλύτερες μέ-ρες…☺☺

Δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να απογοη-τευτώ για αυτή τη φτιαχτή κατάσταση στηνοποία μας έχουν σύρει δεμένους από τα μαλλιά,την καρδιά και το μυαλό… μια κατάσταση πουθα μπορούσαμε αν θέλαμε να την οδηγήσουμεαπό ένα κακό φτιαχτό πράγμα σε ένα άλλο δια-φορετικό φιάσκο και στην ελευθερία που λέ-γαμε… Αλλά δεν θέλουμε. Απλά δεν θέλουμε.Ολοι μας. Αυτό είναι το πιο τραγικό.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κοιτάμε να τησκαπουλάρουμε χωρίς καν να έχουμε παλέψειγια τα δικά μας δίκια και δικαιώματα –αν εξαι-ρέσεις ίσως κάποια φωτεινά μυαλά που όμωςμοιάζουν κουκίδα στο χάρτη μπροστά στους υπό-λοιπους– για πράγματα που μας στερούν;… Εδώθέλει ερωτηματικό ή πολλά ερωτηματικά αλλάκαι ερωτήματα που εγείρει μια απόφαση πουπαίρνουμε αναίτια για τον εαυτό μας: Αραγε μαςτα στερούν, τα στερούμε από φόβο από το χα-μένο μας υστέρημα, υστερούμε κάπου σαν λαόςή ύστερα μας πιάνει υστερία υστερώντας ξανά;

Ο Εφιάλτης κάνει βόλτες στη λιακάδα από τη «Γραικυλία» των Ελελεύ(στίχοι-μουσική: Βαγγέλης Βέκιος, cd: Ελελευ, 2007, Hitch Hyke).

Η παραπάνω φωτογραφία είναι καρέ της ταινίας "Le dernier vol"(2009) του Karim Dridi.

5� 2012 � 7

Editorial?Kείμενο: Αλέξανδρος Γερασίμου

Παίρνοντας θέση 8Ομάδα χορού "Κι όμΩς κινείται" 10Hard Bop, Soul Jazz 15ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ (Μέρος πρώτο) 18Spring 20KOSMOS 93,6 26History Yoga 28TOTO LA MOMPOSINA 32Διασκευών το ανάγνωσμα

(μέρος δεύτερο) 38ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ 3 40Επαρχιακή φιλαρμονία:

Ιστορική Αναδρομή 48ΑVAF Chapter #7 51Σοβιετικός επαναστατικός

κινηματογράφος (μέρος 4ο …) 57

Ευγένιος Δερμιτάσογλου 64ΡΕΙΚΙ 69BARUTI 72Αθανασία Κανελλοπούλου 82ELENI TSAP 86PUTUMAJO WORLD CAFE 92Αγρόκτημα Φυσικής Καλλιέργειας

Φοίφα 94ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ 100Το ακονίζειν εστί αδιαφορείν 104Εκθεση κούκλας από τις κρατούμενες

των φυλακών Θήβας 106ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΜΠΛΟΥΖ 120Ένας μικρός Τιτανικός... 126ΠΑΡΕ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΕΣ 132

Περιεχόμενα

6 7 � 2012 �

Παίρνοντας θέση

8 7 � 2012 �

Κείμενο: Γιάννης Βοζίκης

Κάθε μέρα που ξημερώνει είναι και πιοδύσκολη. Με αφορμή την οικονομική κρίση,με δικαιολογίες του στυλ «ανταγωνιστικό-τητα», με υποσχέσεις για «ανάκαμψη» και«ανάπτυξη», βιώνουμε σήμερα μια επίθεσησε κάθε δικαίωμα και κεκτημένο που κατα-κτήθηκε με αγώνες τα τελευταία τριάνταχρόνια. Περικοπές μισθών, ανεργία, κατάρ-γηση κάθε έννοιας δωρεάν Υγείας και Παι-δείας, και με τον φασιστικό λόγο να έχειμπει για τα καλά στην καθημερινότητα τηςκοινωνική ζωής, ο καιρός περνάει υποσχό-μενος πιο δύσκολες μέρες.

Ποιες θα ήταν λοιπόν καλύτερες συνθή-κες για να βρουν πάτημα οι κάθε είδους κα-λοθελητές για να παραστήσουν τους σωτή-ρες του έθνους και του λαού; Προς μεγάληευχαρίστηση των κυβερνώντων - και μέχριπρόσφατα- ακλόνητων αστικών κομμάτωνκαι των αφεντικών τους βιομήχανων, εφο-πλιστών και τραπεζιτών, ξεφύτρωσε αυτούςτους τελευταίους μήνες ένας σωρός «αντι-μνημονιακών» λόγων, που βρήκε αμέσωςτην - έστω και χλιαρή- υποστήριξη ενόςπλήθους κόσμου, βασιζόμενοι στην αγανά-κτηση και την πικρία που αυτός βιώνει.

«Να λοιπόν η ευκαιρία να διασώσουμε τοσύστημα και τα κέρδη μας», σκέφτηκαναμέσως, ξεφύσηξαν ανακουφισμένοι καιστρώθηκαν ξανά στη δουλειά.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, είναι τρομα-κτική αυτή η ευελιξία του καπιταλισμού.Βγήκαν στην φόρα τόσες «αντιμνημονια-κές» λογικές που είναι αρκετές για κάθεγούστο και κάθε διαστροφή, γεμίζοντας σχε-δόν όλο το πολιτικό φάσμα, από την «αρι-στερούτσικη» φλυαρία μέχρι το ακροδεξιόξυλοκόπημα, όλες εντέχνως φτιαγμένες γιανα χάνουν τον στόχο και να διασφαλίζουντην εξουσία όπως την ξέρουμε.

Κι όπως ήταν φυσικό βγήκαν και οι καλ-λιτέχνες ( ευτυχώς όχι όλοι), και σαν πολιτι-

στικοί μπροστάρηδες του έθνους, πήραν κιαυτοί θέση στα γεγονότα, μην τυχόν και μεί-νουν απ’ έξω και κατηγορηθούν αργότεραπως σκέφτονται μόνο τον εαυτούλη τους,την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι καταστρέ-φονταν.

Απ’ αυτούς λίγοι ήταν εκείνοι που είχαντο θάρρος να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση, ναταχθούν με έναν απ’ αυτούς τους αντιμνη-μονιακούς λόγους, ο οποίος να «στεγάζεται»σε κάποιο από τα προσφάτως ιδρυθέντακόμματα. Οι περισσότεροι τάχθηκαν με ηθι-κολογικές απόψεις που συνοψίζονται σεπροτάσεις του στυλ «η οικονομική κρίσημας αποκάλυψε μια γενικότερη κρίση τουήθους της ελληνικής κοινωνίας, της συμπε-ριφοράς μας, της κρίσης του πολιτισμού»,και σε άλλα τέτοια εύπεπτα συμπεράσματα,κατά βάση απολίτικα, που αφήνουν στοαπυρόβλητο κάθε υπεύθυνο της σημερινήςκατάστασης και δεν είναι μακριά από το«μαζί τα φάγαμε».

Δηλαδή ή με τις δικλείδες ασφαλείας καιτα αναχώματα του συστήματος ή εντελώςέξω από την πραγματικότητα και μέσα σεμια ηθικολογική ρητορεία. Πόσο τραγικόκαι πόσο απελπιστικό να το ακούς αυτό γιαανθρώπους που τους βάζεις καθημερινά στοσπίτι σου, με τη φωνή απ’ τα τραγούδιατους, τα μάτια απ’ τις εικόνες και τις ταινίεςτους και τα λόγια από τα κείμενα τους.

Ευτυχώς όμως, υπάρχουν κι εξαιρέσεις,άνθρωποι που δεν φοβούνται να πάρουν ξε-κάθαρη θέση στο πλάι του λαού κι απέναντιστην εξουσία, που δεν προδίδουν την τέχνητους, την επαφή που δημιούργησαν όλααυτά τα χρόνια με τον κόσμο και τηνέμπνευση ή την ψυχαγωγία που του προσέ-φεραν.

Βέβαια αυτοί δεν ακούγονται/ προβάλλο-νται πουθενά. Ας ψάξουμε λοιπόν να τουςβρούμε.

10 7 � 2012 �

Κείμενο: Σπύρος Ανδρεόπουλος

Μαφορμή το χώρο La Nada, η στήλη συ-νάντησε τον Camilo Bentancor από την

ομάδα “Κι όμΩς κινείται”. Μιλήσαμε μεταξύάλλων για τη φιλοσοφία του La Nada, το Medet(η τελευταία δημιουργία της ομάδας) και τηΜέρα Δρόμου.

- La ΝadaLa Nada είναι να ξεκινάς από το μηδέν. Και

εγώ περιμένω να δω ποιό θα είναι το έργο που θααναζητήσει το La Nada, πέρα από το τι έχω εγώστο κεφάλι μου. Μπορείς να ξεκινήσεις πραγ-ματικά από το μηδέν; Όπως έλεγε κι ένας ζω-γράφος, έχεις ένα χώρο, έναν καμβά, βάζεις μίαοριζόντια γραμμή κι έχεις ένα επίπεδο, μία κά-θετη κι έχεις μία παρουσία, μία διαγώνιο καιέχεις μία σχέση. Μπορείς να ξεκινήσεις έτσι;Από το τίποτα; Πέρα από το τι κουβαλάς. Γιατί,τώρα είναι δεδομένα πια τα πράγματα, εγώ θακάνω τον ακροβάτη, εσύ θα κάνεις ξυλοπόδαρα,ο άλλος είναι χορευτής και έρχεται τότε ο σκη-νοθέτης και λέει ωραία ο καθένας θα κάνει αυτόπου είναι. Σαν να έχεις ήδη γεμίσει τα κουτάκιααπό την αρχή, οπότε τι μένει να κάνεις; Κι αυτότο λέω σε σχέση με την προσωπική εμπειρία πουβιώνεις δουλεύοντας για κάτι, όχι σε σχέση μετο τι θα καταλάβει ο θεατής. Για να δημιουργή-σεις ένα έργο ξεκινάς με μία ανάγκη. Λέμε πολ-λές φορές πως είναι ανάγκη για έκφραση. Όχι,για μένα είναι η ανάγκη του να συναντήσεις τονάλλο. Γιατί υπάρχει κάτι που δεν αλλάζει με τί-ποτα. Υπάρχει πομπός, δέκτης και μήνυμα. Απόπου ξεκινάει η διαδικασία; Από το μήνυμα, απότον πομπό, από το δέκτη; Το σίγουρο είναι πωςχωρίς τα δύο άκρα δεν μπορεί να υπάρξει η επι-

κοινωνία. Το βασικό σημείο εκκίνησης είναι ησυνάντηση δύο άκρων. Αυτά είναι τα δύο πρώταόρια που πρέπει να βάλεις, το ένα απέναντι στοάλλο. Όπως λέει κι ο Πήτερ Μπρουκ, όταν φτιά-ξεις έναν χώρο και κάποιος κοιτάει προς τα εκείαυτό δημιουργεί μια ένταση. Η ένταση δημι-ουργεί προσοχή, η προσοχή κάνει κάθε λεπτο-μέρεια να μεγαλώνει, να γίνεται ένα μήνυμα. Ηδιαδικασία λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός.Αν το σκέφτεσαι έτσι, τότε ξεκινάς με την ιδέαπως θα βάλεις κάτι κάτω από αυτό το φακό, ου-σιαστικά τον εαυτό σου, τη συνάντησή σου μεκάποιον άλλο.

Medet

Το Medet είναι ανατολίτικη έκφραση που τησυναντάς στους αμανέδες. Είναι σαν να απευ-θύνεται στο θεό και θα μπορούσε να αποδοθείως ‘βοήθησε την κατάσταση και συ λιγάκι’, πουλέμε… Από κει ξεκινήσαμε, από τη σκέψη του τισημαίνει βοήθεια, πως μπορείς να βοηθήσεις.Βασιστήκαμε και σε άλλα κείμενα φιλοσοφικά.Η βασική ιδέα λέει πως η επανάσταση έχει γίνει,απλά δεν έγινε όπως τη θέλαμε. Όλα έχουν γί-νει, μα δεν είναι αυτό που περιμέναμε. Δεν μπο-ρεί να μην καταλαβαίνουμε πια τι γίνεται, απλάδε μας αρέσει. Και αυτό προέκυψε και μέσα απότη διαδικασία, τη συλλογική δουλειά. Πως μέσασε μία δική μου ιδέα μπορείς να έρθεις κι εσύκαι να συνδιαμορφώσουμε κάτι νέο. Αγγίζει τηθρησκεία, την πολιτική. Αξίζει να είσαι μόνοςσου και να μας δείχνεις τις ικανότητές σου ή μή-πως αξίζει να συνυπάρξουμε και να δημιουργή-σουμε. Και μέσα από τον καθένα, βγήκε και τοέργο, από ένα σόλο σε κάτι ομαδικό, μετά πάλι

ΟΜΑΔΑ ΧΟΡΟΥ «Κι όμΩς κινείται»

ένα σόλο και πάλι στο ομαδικό, ποιός είναι ο κα-θένας και πως συνυπάρχουμε. Μεγάλο πάλι σεμέγεθος έργο, άλλα αυτό έβγαλε η συνάντηση.Και η διαδικασία της συνάντησης φαίνεται στηνπαράσταση. Δε λέω πως κάποιος θα δει τηνπρόβα, αλλά θα καταλάβει πως έχουν φτάσει μέ-χρι εκεί αυτοί οι άνθρωποι. Από εκεί και πέρα οιλεπτομέρειες της παράστασης μιλάνε από μόνεςτους. Αν ήταν να τα αναλύσουμε όλα θα γρά-φαμε καλύτερα ένα βιβλίο.

Σαν ομάδα έχουμε ασχοληθεί και με συγκε-κριμένα έργα και με δικές μας συνθέσεις βάσειμίας ιδέας πιο ανοιχτής. Κάποιες φορές επιλέγωνα δουλέψω με κάτι πιο χειροπιαστό αντί να χά-νομαι μέσα στο σύμπαν. Γιατί η αλήθεια είναιπως δεν πιστεύω πως έχω κάτι να πω. Είναι πολύμικρή η ύπαρξή μου για να πιστεύω κάτι τέτοιο.Και δεν πιστεύω καν πως υπάρχει κάτι που θαπω πως το κάνω πολύ καλά. Αν υπάρχει κάποιοςπου μπορεί να κάνει κάτι πολύ καλά, μετά αρχί-ζει και προσπαθεί να αναδείξει την ικανότητάτου αυτή καθ’ αυτή. Σαν τους ακροβάτες πουισορροπούν ο ένας στα χέρια του άλλου. Πόσοθα μου το δείξεις αυτό; Για δέκα λεπτά; Ωραία,τι έχεις να πεις; Το μόνο που έχεις να πεις είναιτο πόσες ώρες έχεις κουραστεί για να το πετύ-χεις. Αν παρακολουθήσει κάτι ο θεατής και τοναγγίξει θα καταλάβει πως η ύπαρξή μου απόμόνη της μιλάει, όπως και η δική του. Δεν είμαικαλύτερος εγώ επειδή αποφάσισα να βρίσκομαιστη σκηνή. Αλλά είναι κι αυτό σημάδι των ημε-ρών. Στα μάτια του κόσμου ο καλλιτέχνης εκ-φράζει την ανθρώπινη ουτοπία. Οι βασιλιάδεςτου σήμερα είναι οι σταρ, που φαίνονται πάντακαλοντυμένοι με ανθρώπους γύρω τους να τουςθαυμάζουν ως άλλη αυλή. Γι’ αυτό λέω, ξανα-γυρνώντας στη φιλοσοφία του La Nada, μπορείςνα ξεκινήσεις από το μηδέν, από το τίποτα. Καιαυτό το λέω εγώ, που έχω ανάγκη να κάνω

ακροβατικά, να κρεμιέμαι κ.τ.λ. Μπορείς ναφτάσεις στα ίδια πράγματα από άλλη αφετηρία.Ξαναλέω πως δεν έχω ανάγκη να εκφραστώ, έχωανάγκη να συναντάω πράγματα, να ανακαλύψωποιός είναι ο Ομάρ Καγιάν, ποιός είναι ο Δάντης,το έργο είναι μια αφορμή για να ανακαλύπτω καισυναντάω και άλλους. Όλα ξεκινάνε από μία συ-νάντηση, λέμε ‘να κάνουμε κάτι;’. Πότε και που;Και συναντιόμαστε. Και το έργο μεγαλώνει μέ-χρι τη στιγμή που εμείς είμαστε έτοιμοι να συ-ναντήσουμε κι εσάς. Αλλά δε φτάνεις σ’αυτή τηστιγμή αν δεν έχει γίνει κάτι στην πρώτη συνά-ντηση. Για να γίνει η συνάντηση με τον κόσμοπρέπει να δοκιμάσεις. Στο δρόμο αν πεις πως κά-νεις μία παράσταση και φτιάχνεις εσύ από πριντον κύκλο είναι σαν να με κοροιδεύεις. Ο κύκλοςφτιάχνεται από μόνος του. Σαν τα κουνούπιαγύρω από το φως μαζευόμαστε για να δουλέ-ψουμε. Κάτι μας τραβάει κι αυτό θα τραβήξεικαι το θεατή. Αυτό που είναι ωραίο με το “ΚιόμΩς κινείται” είναι πως έχουμε φτιάξει το κοινόμας. Ο κόσμος ξέρει τι κάνουμε και πως το κά-νουμε. Ίσως αυτοί που μας ξέρουν μπορει ναμην έρχονται πια σε κάθε δουλειά, αλλά ξέρουνπως υπάρχει. Μου έκαναν ένα ωραίο κομπλιμέ-ντο στο Medet. Μου είπε κάποιος “είχα ξεχάσειπόσο μου άρεσες…”. Είναι από τα πιο ωραίαπράγματα που έχω ακούσει, γιατί αυτός ο άν-θρωπος δεν ανακάλυψε κάτι καινούριο, αλλά θυ-μήθηκε κάτι που του άρεσε και το είχε ξεχάσει.

- Μέρα Δρόμου

Για τη Μέρα Δρόμου, επιμένω στην ίδια πά-ντα θέση. Μπορούμε να κοιτάξουμε λίγο και τηνιστορία αυτού του είδους στην Ελλάδα. Γιατί ει-σαγωγή από τη Γαλλία, εντάξει το καταλαβαίνω,όμως εδώ τι γίνεται, ποιοί είμαστε, τι ιστορίαέχουμε; Γιατί κοιτάτε πάντα προς τα έξω, τομπουλούκι γιατί δεν το συζητάμε, υπάρχει κι εδώ

11� 2012 � 7

13� 2012 � 7

μια ιστορία; Αν θες να κάνεις κάτι με ευρωπαϊκάπρότυπα τελικά κάνεις πάλι ένα φεστιβάλ σαναυτό του Ν. Χατζηπαπά. Γιατί ποιά είναι η δια-φορά όταν και η Μέρα Δρόμου τα ορίζει όλα; Καιπάλι χτυπάω το ίδιο κουδούνι, νομίζεις πως έχειςκάτι να πείς, την πάτησες. Τον εγωισμό σου προ-σπαθείς να ικανοποιήσεις. Κι εγώ θα μπορούσανα είμαι αυτός που ήρθε απ‘ έξω κι έφερε ταακροβατικά. Και το θέλετε να με βάλετε σ’αυτητη θέση. Αλλά με ενδιαφέρουν πιο βασικά πράγ-ματα. Θα μου ήταν εύκολο επειδή είμαι ξένος, ναδουλεύω μόνο με ξένους. Αλλά θα ήμουν γκέτο.Προτιμώ να ‘χάνω χρόνο’. Περνάνε τα χρόνια,που λέμε, και δεν γίνεται τίποτα… Ε, το τίποταείναι, γιατί να γίνεται κάτι; Γιατί να προσπαθώνα πείσω κάποιον να κάνει, για παράδειγμα, προ-βολή σ’εναν ωραίο τοίχο, ή να κρεμιέται από τοντοίχο. Τέλεια ιδέα, την έχεις δει και στη Γαλλία,μα εδώ ποιός έχει ουσιαστική ανάγκη να κρεμιέ-ται από έναν τοίχο. Ούτε έχετε την ανάγκη να εί-σαστε μαζί, είναι ψέματα. Αγαπώ κάθε έναν ξε-χωριστά και μπορώ να βρίσκομαι με όλους, μαδεν υπάρχει αληθινή ανάγκη για συλλογική συ-νεύρεση. Η Μέρα Δρόμου μοιάζει με τη σχολικήγιορτή για κάποια επέτειο, τη θυμούνται μία μέραπριν και μία μέρα μετά την έχουν ξεχάσει. Και τισημαίνει παγκόσμια Μέρα Δρόμου, είναι σαν τοΔιεθνές Φεστιβάλ Δρόμου. Εδώ δεν έχεις τοπικόφεστιβάλ και κάνεις διεθνές; Ποιά είναι η ΜέραΔρόμου εδώ, γιατί οι Γάλλοι για κάποιο λόγο τηνκάνουν τότε που την κάνουν, εμείς γιατί πρέπεινα την κάνουμε τον Οκτώβρη; Γιατί για να γίνεικάτι συλλογικά πρέπει να υπάρχει ήδη η ανάγκη,δεν μπορείς να την δημιουργήσεις εσύ στονάλλο. Και δεν υπάρχει καν η ανάγκη να δημι-ουργήσουμε ένα πλαίσιο, είτε λέγεται ανεξάρ-τητο θέατρο ή θέατρο δρόμου.

Μία συσπείρωση υπήρξε όταν έγινε η επιστολήστο Φεστιβάλ Δρόμου και πάλι ήταν λάθος. Αν δεν

υπάρχει κοινή ανάγκη συμβαίνει ότι συνέβει καιμε τους Αγανακτισμένους. Αντιδρούμε σε ένα ερέ-θισμα, αν αυτό δεν υπάρχει τότε κάνει ο καθέναςτα δικά του. Όπως όταν μου λένε ‘θες καμιά βοή-θεια;’, λέω ‘όχι, συντροφικότητα θέλω...’. Τηνβοήθεια ξέρω πως θα την χρωστάω. Εγώ στα δικάμου, δε θα έρθω να σου πω ‘έλα να με βοηθήσεις’αλλά ‘έλα να κάνουμε κάτι μαζί’. Δε χρειάζομαιτέτοια βοήθεια. Για αυτό Medet. Λέγαμε στην πα-ράσταση πως μία ουτοπία γεννιέται από τη στιγμήπου την πιστεύουν πάνω από δύο. Έτσι δημιουρ-γήθηκε η θρησκεία, το κράτος, οτιδήποτε συλλο-γικό. Πιστεύουν, υπάρχει Θεός. Δεν πιστεύουν,δεν υπάρχει. Μόνο με πίστη γίνεται μία ιδέα δυ-νατή. Και καταλαβαίνω γιατί δεν πιστεύουν. Όλοιέχουν και κάπου αλλού να είναι. Πως να μείνουνσε ένα σημείο και να επιμείνουν, σε έναν κοινόχώρο. Μας νικήσανε. Χωρίζουν για να κυβερνάνε.Κι αυτό βέβαια σώζεται, όταν δε θα υπάρχουν πιαβολεμένοι άνθρωποι. Και μιλάω τώρα για μέναπου δεν είμαι από εδώ, από κει που ήρθα έχουν γί-νει όλα αυτά που συζητάμε. Κι εκεί είμαι πια κιαπό τους ‘παλιούς’. Δεν μπορώ να κάνω όμωςτώρα, τίποτα άλλο απ’ το να συνεχίζω το “Κι όμΩςκινείται”. Είναι μια βάση, έχει χρόνια δουλειάςπίσω, καλό κακό υπάρχει. Θα μπορούσες καλύ-τερα; Ναι, αλλά τώρα αυτό είναι και υπάρχει. Καιη Μέρα Δρόμου, σωστά στραβά, γίνεται κάθεχρόνο; Ας γίνεται. Αν είσαι εκεί κι επιμένεις κάτιθα γίνει. Κι όποιος είναι να μείνει θα μείνει, όποιοςείναι να φύγει θα φύγει. Και θα ‘ρθει πάλι η άνοιξημε τα καινούρια λουλούδια του δέντρου… και θαδείξει…

La Nada - Open space for art and socialinteractionΠιερίας 9, Ακ. Πλάτωνος, 10441 - Αθήνα

Πληροφορίες για την ομάδα: www.kiomoskineitai.gr

Hard Bop – Η «σκληρή» πλευρά του bopSoul jazz – H «ψυχή» της jazz

15� 2012 � 7

Κείμενο: Παναγιώτης Βέτσικας

Την εποχή που η cool jazz κυριαρχούσεστη δυτική Ακτή, οι μουσικοί της jazz

από το Ντητρόιτ, τη Φιλαδέλφεια και τη ΝέαΥόρκη, άρχισαν να αγκαλιάζουν μια πιό

“σκληρή” μορφή της bebop που ονομάστηκεHard Bop. Aν και ήταν στενά συνδεδεμένη μετο παραδοσιακό bebop, στην ενέργεια και τις τε-χνικές απαιτήσεις, η hard bop της δεκαετίας του

‘50 και του ‘60 στηριζόταν λιγότερο σε καθιε-ρωμένες φόρμες τραγουδιών και εστίαζε περισ-σότερο σε στοιχεία των blues και στο ρυθμό τουκάθε τραγουδιού. Τα σόλο και οι αυτοσχεδια-σμοί, μαζί με μια ισχυρή δόση αρμονίας, παρέ-μειναν τα κύρια στοιχεία για τους πνευστούς ενώστο ρυθμικό τμήμα, τα ντραμς βγήκαν στο προ-σκήνιο και το πιάνο και το μπάσο πήραν μια πιό“ελεύθερη” μορφή.

Το 1955 ο ντράμερ Art Blakey και ο πιανί-στας Horace Silver σχημάτισαν τους JazzMessengers, το πιό αντιπροσωπευτικό συγκρό-τημα του hard bop. Ένα επταμελές συνήθωςσχήμα που κράτησε μέχρι τη δεκαετία του ‘80,με πολλές βέβαια αλλαγές στις γραμμές του.Από τους Jazz Messengers παρέλασαν πολλοίαπό τους κορυφαίους μουσικούς του hard bop,όπως οι σαξοφωνίστες Hank Mobley, WayneShorter, Johnny Griffin και BranfordMarsalis και οι τρομπετίστες Donald Byrd,Woody Shaw, Wynton Marsalis και LeeMorgan. To “Sidewinder” του Lee Morgan,που ηχογραφήθηκε το 1963, θεωρείται από ταπιό αντιπροσωπευτικά δείγματα τoυ hard bop.

Στενός συγγενής της hard bop, η Soul Jazz,ένας όρος που περιγράφει τα μικρά σχήματα μεπυρήνα το αρμόνιο, που δημιουργήθηκαν σταμέσα της δεκαετίας του ‘50. Με ρίζες στα bluesκαι τη gospel, η μουσική αναδείκνυε μια Αφρο-Αμερικάνικη πνευματικότητα.

Oι περισσότεροι μεγάλοι οργανίστες της jazzαγκάλιασαν τη Soul Jazz, όπως οι JimmyMcGriff, Charles Earland, Les McCann, JackMcDuff και Johnny Hammond Smith. Όλοιτους είχαν δικά τους σχήματα (συνήθως τριο)

στη δεκαετία του ‘60. Η παρουσία του τενόρουσαξόφωνου πολλές φορές ήταν σε εξέχουσαθέση, προσθέτοντας μια χροιά gospel στο όλοσχήμα. Σημαντικότεροι σαξοφωνίστες αυτής τηςσχολής, ηταν οι : Gene Ammons, Eddie Harris,Stanley Turrentine, Eddie “Lockjaw“ Davisκαι Houston Person.

Επίσης ο Hank Crawford και ο David“Fathead“ Newman (σαξοφωνίστες και οι δύοτου Ray Charles), θεωρείται ότι ανήκουν στησχολή αυτή, πολλοί δε συγκαταλέγουν και ορι-σμένες συνθέσεις του Charles Mingus στη souljazz.

Όπως και το hard bop, η soul jazz βρισκότανστην αντίθετη όχθη από τη cool jazz. Από τη μιαμουσική που δημιουργούσε ένταση και μιαισχυρή αίσθηση επικοινωνίας και από την άλληη αποστασιοποίηση και η συναισθηματική ‘ψυ-χρότητα” της cool jazz. Oι απλές μελωδίες τηςsoul jazz, μαζί με τα επαναλαμβανόμενα ρυθ-μικά μοτίβα και η προβολή του μπάσου στηπρώτη γραμμή, έκαναν τη μουσική προσιτή σεπολλούς ακροατές. Κυριότερες επιτυχίες τηςσχολής αυτή το “In The Crowd” του πιανίσταRamsey Lewis (1965) και το “Compared ToWhat” του Les McCann (1969).

Bέβαια, δεν πρέπει να συνχέεται η soul jazzμε αυτό που έγινε γνωστό ως “soul music“. Ανκαι οι δύο μορφές έχουν έντονα επηρεαστεί απότη gospel μουσική, η soul jazz ξεκίνησε από τοbebop, ενώ η μουσική soul από το rhythm &blues.

“H μουσική ξεπλένει τη σκόνητης καθημερινότητας”

Αrt Blakey

Καλέντουλα (Μέρος πρώτο)

Κείμενo, Φωτογραφία: Κατερίνα Γούναρη

Calendula Officinalis, Καλέντουλα η φαρ-μακευτική, αποτελεί το πιο διαδεδομένο

είδος της ανήκει στην οικογένεια των σύνθε-των (Compositae) είναι απ’ τα κοινότερα ζι-ζάνια των αγρών και χαρακτηρίζεται φυτό τηςνότιας Ευρώπης .

Πρόκειται για φυτό ετήσιο, χαμηλό (η κα-λέντουλα των αργών φτάνει τα 0.30μ) με χνου-δωτά κλάδια και φύλλα ακέραια, λογχοειδή.Οι διακλαδώσεις των μίσχων του καλύπτονταιμε απλά, εναλλασσόμενα φύλλα και το καλο-καίρι παράγουν μεγάλα λουλούδια σε διάφο-ρες αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτο-καλί. Τα φυτά της καλέντουλας αναπτύσσο-νται πολύ εύκολα. Το κύριο είδος της, ηCalendula officinalis, έχει φύλλα με ανοιχτόπράσινο χρώμα και κοντούς μίσχους, όπουαναπτύσσονται μονά ή διπλά άνθη με χρώμαπορτοκαλί, κίτρινο και διάμετρο 5 με 7 εκατο-στά. Μεταξύ άλλων περιέχει συστατικά όπωςσαπωνίνες, καροτενοειδή, στερόλες, φλαβο-νοειδή και αιθέριο έλαιο.

Καλλιεργείται σε όλα τα κλίματα, ως ετή-σιο φυτό, κατά τη διάρκεια της θερμής περιό-δου κάθε περιοχής. Ευδοκιμεί και αναπτύσσε-ται άριστα σε θερμοκρασίες πάνω από 18ο C,αλλά αντέχει και στις υψηλές θερμοκρασίεςκαύσωνος του καλοκαιριού, όταν το έδαφοςέχει επαρκή υγρασία. Αποδίδει καλύτερα σεπλήρη ηλιοφάνεια. Άριστο pH εδάφους είναιοι τιμές 6,0-7,0. Προτιμά αμμοπηλώδη εδάφη,καλά στραγγιζόμενα. Η καλέντουλα πολλα-πλασιάζεται με σπόρο, που είναι αρκετά μεγά-

λος, περίπου 50-60 σπόροι ανα gr.

Η καλέντουλα έχει καλλιεργηθεί και σανφυτό κήπου για πολλά χρόνια σε όλη την Ευ-ρώπη και τη Βόρεια Αμερική.

Η εποχή της άνθησης και της συλλογής εί-ναι Μάιος - Οκτώβριος και χρησιμοποιούμεναμέρη τα άνθη του φυτού (Flores Caledulae),που όταν ξεραθούν γίνονται ελαφρά, εύθραυ-στα, χωρίς μυρωδιά και με γεύση ελαφρά πι-κρή.Τα άνθη τα οποία οι Ευρωπαίοι βοτανο-πωλητές τα νοθεύουν με άνθη του κρόκου, εί-ναι καλύτερο να χρησιμοποιούνται φρέσκα,γιατί αλλιώς χάνουν μεγάλο μέρος των θερα-πευτικών ιδιοτήτων τους.

Το όνομα αυτού του φυτού προέρχεται απότους αρχαίους Ρωμαίους, που πρόσεξαν ότι ταλουλούδια του φυτού ήταν ανθισμένα τηνπρώτη μέρα στις καλένδες (ή calends) κάθεμήνα και έτσι το θεώρησαν ένα χρήσιμο ίαμαγια τις ανωμαλίες της εμμηνόρροιας. Η καλέ-ντουλα θεωρήθηκε φυτό με μαγικές δυνάμεις,που επιτρέπει στους ανθρώπους να δουν τις νε-ράιδες και στις γυναίκες να επιλέξουν τον κα-τάλληλο σύντροφο.

Οι πρώτοι Χριστιανοί αποκαλούσαν τηνκαλέντουλα «χρυσάφι της Μαρίας» τοποθε-τώντας την δίπλα στα αγάλματα της ΠαρθένουΜαρίας. Αποτέλεσε επίσης ένα από τα πιο ιεράλουλούδια της αρχαίας Ινδίας. Σχημάτιζαν γιρ-λάντες δένοντας με σπάγγο μίσχους καλέ-ντουλας και κεφάλια λουλουδιών και τα το-ποθετούσαν γύρω από το λαιμό των ιερώναγαλμάτων. Το λουλούδι της καλέντουλας

18 7 � 2012 �

19� 2012 � 7

στρέφει το κεφάλι προς τον ήλιο ακολουθώ-ντας την πορεία του, γι' αυτό μερικές φορέςαποκαλείται "νύφη του καλοκαιριού". Στηγλώσσα των λουλουδιών, το λουλούδι της κα-λέντουλας συμβολίζει τη λαμπρότητα της νί-κης.

Στην αρχαιότητα έφτιαχναν ένα ποτό, ανα-μειγνύοντας άνθη καλέντουλας μέσα σε κρασί,που το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία τηςδυσπεψίας. Τα πέταλα της καλέντουλας χρη-σιμοποιήθηκαν συχνά για την παρασκευήαλοιφών που θεράπευαν ερεθισμούς του δέρ-

ματος, ίκτερο, πόνους στα μάτια και πονόδο-ντους. Έχει χρησιμοποιηθεί επίσης για να θε-ραπεύσει κράμπες, βήχα και δαγκώματα απόφίδια. Εφαρμογές της καλέντουλας συναντάμεκαι στη μαγειρική. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιού-σαν μείγμα καλέντουλας με ξίδι για να καρυ-κέψουν κρεατικά και σαλάτες. Τα πέταλα μετην ελαφριά αρωματική και κάπως πικρήγεύση τους, νοστιμίζουν σούπες ψαριών καικρεατικών, πιάτα με ρύζι, σαλάτες και δίνουνκίτρινο χρώμα σε τυριά και βούτυρα. Ολό-κληρο το λουλούδι χρησιμοποιήθηκε σαν γαρ-νιτούρα σε πιάτα της μεσαιωνικής εποχής.

20 7 � 2012 �

Φωτογραφία: Alcalica

Spring

21� 2012 � 7

22 7 � 2012 �

23� 2012 � 7

24 7 � 2012 �

KOSMOS 93,6…

Επιμέλεια: Η ομάδα του καφέ σκύλου

Τα χρώματα της μουσικής ή αλλιώς οι μουσι-κές του κόσμου –πραγματικά- πως βλέπεις

να περνάνε μέσα από τα μάτια σου ή για να ακριβο-λογούμε μέσααπό τα αφτιά σου σε μια συχνό-τητα…Σαν ένα μεγάλο τρένο που επιβιβάζει κάθεμουσικό που νιώθει πολίτης αυτού του κόσμου ήκάθε πολίτη που ίσως και να νιώθει μουσικός αυτούτου κόσμου…

Βέβαια για να λέμε τα πράγματα με το όνοματους στην χώρα μας ίσως και να μοιάζει κάπως πε-ρίεργο το να υπάρχει ένας σταθμός που να υποστη-ρίζει τις μουσικές που βγαίνουν από κάθε γωνιά τηςγης από κάθε μεγάλο ή μικρό κέντρο όπου υπάρχουνδημιουργοί έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τα όργανατης χώρας τους και να δημιουργήσουν μοναδικά καιιδιαίτερα ηχοχρώματα…Μοιάζει περίεργο όχι γιατίδεν υπάρχουν ακροατές που να υποστηρίζουν και νααντιλαμβάνονται τέτοια εγχειρήματα αλλά γιατί μετις βλακείες που βομβαρδίζουν καθημερινά το κε-φάλι μας μέσα από λάιφστάιλ περιοδικά αλλά καιεκπομπές ανάλογους ύφους τέτοιες πρωτοβουλίεςμοιάζουν κυριολεκτικά όαση στην έρημο…Πόσομάλλον όταν στα ερτζιανά οι καλές εκπομπές λόγουκαι μουσικής γίνονται ολοένα και πιο λίγες ελλείψειγνώσεων, προγράμματος και κυρίως ειδικά το τε-λευταίο διάστημα -και- ελλείψει χρημάτων.

Το τελευταίο μοιάζει και το πιο καθοριστικό στηνπραγματικότητα όμως αυτό φαντάζει περισσότεροσαν πρόσχημα μιας και ο πιο σοβαρός λόγος είναιότι τα καλά ραδιόφωνα στην Ελλάδα αποτελούσανπάντα την εξαίρεση που επιβεβαίωνε τονκανόνα.Απλώς το –σταθερό- κοινό που άκουγε πά-ντα καλές και προσεγμένες μουσικές, διάβαζε καλέςεκδόσεις ή παρακολουθούσε σοβαρές θεατρικές και

κινηματογραφικές παραγωγές έπαιξε και παίζει ση-μαντικό ρόλο στη διατήρηση των αντανακλαστικώντων εκπομπών που σχετιζόταν με τις παραπάνω θε-ματολογίες όπως βεβαίως σημαντικότατο ρόλο έπαι-ξαν και οι παραγωγοί.Σε αυτό το τελευταίο κομμάτι–των παραγωγών- ο KOSMOS 93,6 έχει κατοχυρώ-σει την αξιοπιστία του και το λόγο ύπαρξης του μιαςκαι χωρίς παραγωγούς ένα ραδιόφωνο ακυρώνει τηνίδια του την έννοια, την ίδια του την υπόσταση.Αντιγια ...κονσερβόφωνο λοιπόν πράγματι στους 93,6των Αθηναικών μεγακυκλων έχουμε ραδιόφωνο πουπαρόλο τον κρατικό του χαρακτήρα που "επικαλέ-στηκαν" και χρησιμοποίησαν αναίτια με θράσοςαλλά κυρίως με άγνοια οι κάθε λογής εντολοδόχοιτων κυβερνήσεων για πολιτικά παιχνίδια και σκοπι-μότητες κράτησε όρθιο το καράβι παρόλο που τούφος του σταθμού βολόδερνε ανάλογα με τις ...ορέ-ξεις των προαναφερθέντων.Δεν είναι τυχαίο πωςτόσο οι προτάσεις του σταθμού γύρω από το βιβλίο,τα cd, το σινεμά κ.α όσο και οι δικές του εκδόσεις(με πιο σημαντική τη διπλή συλλογή "τα χρώματατης μουσικής",χρώματα που μύριζαν μουσικές απόόλες τις ηπείρους) ήταν το λιγότερο ενδιαφέρουσες.

Ετσι λοιπόν υπάρχουν πολλοί παραγωγοί που τατελευταία δέκα χρόνια μπαινοβγαίνουν στο στούντιοτου σταθμού ακόμα και τα σαββατοκύριακα προ-σφέροντας εκλεκτές μουσικές φρέσκιες και σύγχρο-νες παραγωγές, μουσικές παλιές χαμένες στη λήθητου χρόνου, μουσικές που βγαίνουν από το ΠράσινοΑκρωτήρι, το Νεπάλ, την Αυστραλία, από τα δάσητου Περού, τη Βραζιλία, τη Μοζαμβίκη, τη Μεσό-γειο αλλά και εγχώριες προτάσεις ικανές να αποτυ-πώσουν συναισθήματα καρδιάς και ψυχής και να κά-νουν το γύρο του κόσμου μέσα από ένα μικρόφωνο...

26 7 � 2012 �

28 7 � 2012 �

Κείμενο: Αλεξάνδρα Κανάκη

Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη!

Μακάρι η Ανάσταση να εκδηλωθεί, για όλουςμας, σαν μια εσωτερική βαθύτερη ανάταση ψυ-χής, σαν μια αφύπνιση της συνείδησης που μαςαποκαλύπτει την αιώνια Ύπαρξη μέσα μας.

Σε αυτό το τεύχος ας ρίξουμε μια ματιά στουπόβαθρο της γιόγκα, την ιστορία της και τη φι-λοσοφία της.

Οι ρίζες της γιόγκα χάνονται στα βάθη τουχρόνου, μπορεί και πεντέμισι χιλιάδες χρόνιαπριν. Η πιο παλιά αρχαιολογική μαρτυρία τηςύπαρξής της είναι κάποιες πέτρινες σφραγίδες μεγιόγκικες στάσεις το 3000π.Χ. Η πρώτη γραπτήαναφορά στη γιόγκα γίνεται στις βεδικές γραφές(Vedas). Βέδας είναι τα αρχαιότερα, και τα ιερό-τερα, κείμενα της Ινδίας που γράφτηκαν από το2500π.Χ. μέχρι το 700π.Χ. Το περιεχόμενό τουςθεωρείται πως περιέχει την εξ αποκαλύψεως Αλή-

θεια. Το θεμέλιο της γιόγκικης διδασκαλίας τίθε-ται στις Ουπανισάδες (Upanisads, μεταγενέστεροτμήμα των Βέδας), γύρω στα 800-500π.Χ. Το 400-200π.Χ. εμφανίζεται το μεγάλο επικό ποίημα‘Μαχαμπαράτα’ (Mahabharata), το οποίο περι-λαμβάνει την ‘Μπαγκαβάτ Γκίτα’ (BhagavadGita), στην οποία ο Θεός, με τη μορφή τουΚρίσνα (Krishna), εκπαιδεύει τον πολεμιστή Αρ-τζούνα (Arjuna) στη γιόγκα. Ο Patanjali, το200π.Χ, γράφει τις ‘Γιόγκα Σούτρας’ (YogaSutras, το αρχαιότερο σωζόμενο εγχειρίδιο τηςγιόγκα), από όπου προέρχεται και ο σκελετός τηςΡάτζα Γιόγκα (Raja Yoga), του τέταρτου από τουςτέσσερις δρόμους που, σύμφωνα με τον κλασσικόΙνδουισμό (200π.Χ.- 400μ.Χ.), οδηγούν στην απε-λευθέρωση από την ύλη και στην ένωση με τονΑνώτερο Εαυτό και το Θείο (Atman - Brahman).Συνήθως, όταν μιλάμε για γιόγκα γενικά, στην ου-σία αναφερόμαστε στη Ράτζα Γιόγκα.

History Yoga

29� 2012 � 7

Στην περίοδο του κλασσικού Ινδουισμού εμ-φανίζονται στην Ινδία έξι φιλοσοφικά συστή-ματα, τα οποία στηρίζουν την διδασκαλία τουςστις βεδικές γραφές. Και τα έξι συστήματα(Mimamsa, Vedanta, Samkhya, Yoga, Vaisesika,Nyaya), ξεχωριστά, έχουν την δική τους προσέγ-γιση στη Γνώση. Το τέταρτο φιλοσοφικό σύ-στημα είναι η Γιόγκα, μια μέθοδος που καθοδη-γεί προς την άμεση βίωση της Πραγματικότητας.και συμπορεύεται με τη Σαμκίγια.

Γιόγκα, στα σανσκριτικά, σημαίνει ‘ζεύξη’,δηλαδή ένωση του ανθρώπου με το θείο στοιχείοπου ενυπάρχει σ’ αυτόν και, συνεπώς, με τηνΥπερβατική Πραγματικότητα. Κατά τον Πατά-ντζαλι, είναι ένα ολοκληρωμένο φιλοσοφικό σύ-στημα, ένα επιστημονικό σύστημα και μια πρα-κτική μέθοδος, που αποσκοπεί στην κυριαρχίατου Εαυτού στην ύλη, στην απελευθέρωση τουΕαυτού από την ύλη, στην κυριαρχία του Εαυ-τού στον νου και, τελικά, στην απελευθέρωσητου Εαυτού από τα δεσμά της Συμπαντικής Πα-ραίσθησης, της ‘Mάγια’ (maya).

Σύμφωνα με τον καθηγητή Ernest Wood, τηςΑμερικανικής Ακαδημίας Ασιατικών Σπουδών,η γιόγκα είναι «ένα σύστημα Πνευματικής καιΦυσικής καλλιέργειας, που εφαρμόζεται στην Ιν-δία από την αρχαιότητα και εκφράζει την Θρη-σκεία, την Φιλοσοφία, την Ψυχολογία και την Φυ-σική Αγωγή, όλες συνδυασμένες σε μια ολοκλη-ρωμένη επιστήμη και τέχνη». Κατά τον JamesMcCartney, συγγραφέα του βιβλίου ‘ΓΙΟΓΚΑ,ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ’, το γιόγκικο ιδεώδεςθα μπορούσε να οριστεί σαν «το να έχεις ένα ζω-ντανό και υγιές σώμα, γερό σε όλα του τα μέρη,κάτω από τον έλεγχο ενός ενημερωμένου και καλ-λιεργημένου νου». Στον κώδικα ηθικής δεοντο-λογίας εκπαιδευτών γιόγκα του ‘Συλλόγου Γιό-γκα Ελλάδας’, σημειώνεται ότι «η (Ράτζα ήΧάθα) Γιόγκα αποσκοπεί, μέσω των αναπνευστι-κών, κινητικών και διαλογιστικών ασκήσεων καιγνώσεων, στην ανάπτυξη ισορροπίας και αρμο-νίας στις σωματικές, ψυχικές και πνευματικές δυ-νάμεις των ασκούμενων, προκειμένου να επιτύ-χουν μια κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικήςκαι κοινωνικής ευεξίας».

Η γιόγκα δεν είναι θρησκεία, δεν είναι ασύμ-βατη με τον Χριστιανισμό ούτε κάτι αποκλει-στικά Ινδικό, δεν είναι επικίνδυνη για τους δυτι-κούς, δεν είναι απομόνωση, παραίτηση, στέ-ρηση, πολύπλοκη και δύσκολη άσκηση, δεν εί-ναι μόνο για λίγους, δεν είναι αναζήτηση σευπερφυσικές δυνάμεις, και, οπωσδήποτε, δεν σεκάνει φυτό ☺.

Αντίθετα, η γιόγκα είναι:– Σύστημα Αρμονίας (εναρμόνιση του ατόμου με

τον εαυτό του, το περιβάλλον του και τη φύσητου)

– Επιστήμη της Ύλης, της Ενέργειας και τουΝου (παρατηρεί, αναλύει, ελέγχει με τεχνικές,χρησιμοποιεί, υπερβαίνει)

– Σύστημα Αυτοπραγμάτωσης και Εξέλιξης(ενεργοποιεί κρυμμένα δυναμικά, βελτιώνει)

– Σύστημα Φιλοσοφίας (το τέταρτο από τα έξιφιλοσοφικά συστήματα στον κλασσικό Ινδου-ισμό)

– Σύστημα Αυτογνωσίας (καλλιεργεί την διά-κριση, την θέληση, την συγκέντρωση και τηνκατανόηση)

– Θεο-λογία (ο λόγος για τον Θεό, διαδικασίακατανόησης του Υπέρτατου από τον μέσο άν-θρωπο).Η Γιόγκα, σαν φιλοσοφικό σύστημα, οδηγεί

τον ασκούμενο στην αντίληψη της ΥπερβατικήςΠραγματικότητας μέσω τεσσάρων κυρίων δρό-μων:

α) Bhakti Yoga: Είναι ο γιόγκα [ο γιόγκα (αρ-σενικό) = ο δρόμος της γιόγκα] της θρησκευτικήςλατρείας που οδηγεί βαθμιαία στην αγάπη καιτην ένωση με τον Θεό. Ο δρόμος του ΜπάκτιΓιόγκα διδάσκει τον τρόπο της καλλιέργειας καιτης βαθμιαίας ανάπτυξης της αγάπης προς τονΘεό, έτσι, ώστε ο λάτρης να ανυψώνεται, σιγά-σιγά, προς Αυτόν και να ταυτίζεται, όλο και πιοπολύ, μαζί του.

β) Karma Yoga: Είναι ο γιόγκα των έργωνπου καθιστά ικανό τον άνθρωπο να φτάσει στηντελική Απελευθέρωση δια της προσφοράς έργου.Σύμφωνα με αυτό τον δρόμο, σκοπός είναι να

30 7 � 2012 �

αποσπαστεί η επιθυμία από το αποτέλεσμα, πουσημαίνει να εκτελεί κανείς την εργασία με κάθεεπιμέλεια και φροντίδα, χωρίς να αναμένει, ή νατον αφορά, το αποτέλεσμα.

γ) Jnana Yoga : Ο Γνιάνα Γιόγκα είναι ο δρό-μος της Γνώσης, δηλαδή η απόκτηση της υπερ-βατικής αντίληψης ότι ο εσώτερος εαυτός και οΘεός (Άτμαν και Μπράχμαν) είναι ένα και τοαυτό, μέσω της μελέτης και της συγκέντρωσηςγνώσεων. Είναι η επίτευξη της άμεσης υπερσυ-νειδησιακής εμπειρίας της Τελικής Πραγματικό-τητας. Ο Θεός και ο Άνθρωπος, ο δημιουργός καιτο δημιούργημα, δεν είναι παρά διαφορετικέςόψεις μιας συμπαντικής πραγματικότητας. Είναιο πιο δύσκολος από τους τέσσερις δρόμους, διότιπρέπει ο ασκούμενος να είναι καλά πειθαρχημέ-νος και πάντα πρόθυμος να απαρνηθεί οτιδήποτεδεν τον βοηθά στην απόκτηση γνώσης.

δ) Raja Yoga : Είναι ό τέταρτος από τους δρό-μους της γιόγκα, η βασιλική γιόγκα. Αντικειμε-νικός σκοπός του είναι η απελευθέρωση του εν-σαρκωμένου νου από τα δεσμά της ύλης. Επικε-ντρώνεται στο δάμασμα του νου. Χρησιμοποιώ-ντας συγκεκριμένες σωματικές ασκήσεις και τε-χνικές διαλογισμού, απελευθερώνει τον ασκού-μενο από την άγνοια. Ιδρυτής ήταν ο Πατά-ντζαλι, το 300-200π.Χ. Οι σανσκριτικές λέξειςσημαίνουν: yoga = ένωση, raja = βασιλιάς, βα-σιλικός ή άριστος στο είδος του, ο Ανώτατος.

Η Hatha Yoga (Χάθα Γιόγκα) είναι το πιοδιαδεδομένο σύστημα στη Δύση, την ονομάζουν‘δυτική γιόγκα’. Το όνομα αποτελείται από δυοσανσκριτικές λέξεις, ha = ήλιος, tha = σελήνη.Συμβολίζουν την ισορροπία που επέρχεται στονάνθρωπο που εξασκείται στις τεχνικές της. Πρα-κτικά, είναι ο έλεγχος του φυσικού σώματος,μέσω των ασκήσεων, των αναπνοών και των τε-χνικών αφύπνισης και καθαρισμού της πνευμα-τικής ενέργειας.

Όπως είπαμε και παραπάνω, όταν αναφερό-μαστε στην γιόγκα γενικά, εννοούμε την ΡάτζαΓιόγκα, από όπου προέρχονται και οι ασκήσειςκαι οι τεχνικές της Χάθα Γιόγκα.

Ράτζα (Raja), ή Αστάνγκα (Αshtanga) Γιό-γκα

Η Ράτζα, ή Αστάνγκα Γιόγκα (η οκταμελήςγιόγκα, σανσκρ. ashtanga = ‘ο έχων οκτώ μέλη’)είναι ο δρόμος της γιόγκα που στοχεύει στο δά-μασμα του νου. Είναι γνωστό, ότι το 90% του δυ-ναμικού του ανθρώπινου εγκέφαλου είναι σελανθάνουσα κατάσταση και παραμένει αναξιο-ποίητο. Η Ράτζα Γιόγκα βοηθά να ενεργοποιηθείαυτό το κρυμμένο δυναμικό του ανθρώπινουνου. Παράλληλα, οι ενεργοποιήσεις βοηθιούνταιαπό συγκεκριμένες στάσεις του σώματος. Σανολοκληρωμένο σύστημα, εκπαιδεύει τον ασκού-μενο στο να χρησιμοποιεί πνεύμα και σώμα, προ-κειμένου να οδηγηθεί στη ‘ζεύξη’, την ένωση μετον Ανώτερο Εαυτό (Άτμαν- Μπράχμαν). Ο δη-μιουργός της, ο Πατάντζαλι, χωρίζει τη δραστη-ριότητα του ασκούμενου σε οκτώ κύριες περιο-χές:

ΥΑΜΑ: Αυτοκυριαρχία – Αποχές – Περιορι-σμοί – Ηθικές εντολές

NIYAMA: Τήρηση κανόνων – Θετικές ιδιό-τητες – Ηθικές εντολές

ASANA: Στάσεις - ΑσκήσειςPRANAYAMA: Αναπνευστικές ασκήσεις –

Ρύθμιση ή έλεγχος της αναπνοής – Έλεγχος τηςβιοενέργειας

PRATYAHARA: Αποτράβηγμα των αισθή-σεων

DHARANA: Συγκέντρωση, ή προσπάθειαγια συγκέντρωση του νου

DHYANA: Προσήλωση, ή πετυχημένη συ-γκέντρωση του νου

SAMADHI: Έκσταση – Υπερσυνειδησιακήκατάσταση – Φώτιση – Άμεση αντίληψη τηςπραγματικότητας.

Η κάθε μια από τις παραπάνω ενότητες θααναλυθεί στα επόμενα τεύχη, είναι πραγματικάενδιαφέρον να δούμε πως οργάνωσε ο Πατά-ντζαλι, τόσο φιλοσοφικά. όσο και πρακτικά, τηναπελευθέρωση του ενσαρκωμένου νου από τουςπεριορισμούς της Μάγια - Ύλης.

Να είστε πάντα καλά.

Τραγουδώντας "La Candela Viva"από τη Κολομβία σε όλο τον κόσμο...

33� 2012 � 7

Κείμενο, μτφρ: Κατερίνα Χατζή

H Sonia Bazanta Vides, πιο γνωστή ωςToto La Momposina, είναι μια Kολομ-βιανή τραγουδίστρια της αφρο-κολομβια-νής μουσικής και των Ιθαγενών κατοίκωντης χώρας της. Γεννήθηκε στις 15 Ιανου-αρίου του 1948 στη βόρεια πόλη της Κο-λομβίας Talaigua Nuevo Mompox κοντάστο Τμήμα Μπολίβαρ.

Η καριέρα της είναι αρκετά παράξενηκαι ασυνήθιστη θα λέγαμε καθώς ενώασχολείται χρόνια με τη μουσική έκ-φραση και έκφανση της χώρας της εντού-τοις η πρώτη της δισκογραφική κατάθεσηέρχεται μόλις το 1993 με το άλμπουμ "LaCandela Viva".Βεβαια σε αυτό καταλυ-τικό ρόλο έπαιξε ο μεγάλος Πίτερ Γκά-μπριελ "αφεντικό" της παγκοσμίου φήμηςδισκογραφικής Real World.

Οι καλλιτεχνικές μετοχές τηςMomposina μετά από αυτήν την εργασίαανέβηκαν κατακόρυφα στο χρηματιστή-ριο του παγκόσμιου μουσικού στερεώμα-τος.Αλλωστε αποτελεί ένα από τα πιο χα-ρακτηριστικά δείγματα της συνέχειας τηςμουσικής παράδοσης της Κολομβίας πε-ριέχοντας και το εξαιρετικό ομώνυμο κομ-μάτι (ίσως το πιο γνωστό μουσικό θέματης Toto La Momposina) και η ίδια μιααπό τις σύγχρονες εκπροσώπους της στοδιεθνές επίπεδο που ορίζει τη μουσική ωςτη μια και μοναδική γλώσσα, σημείο επα-

φής και προσέγγισης των λαών και τηςπολιτισμικής κουλτούρας που κουβαλά οκάθε μουσικός όταν αποφασίζει να πιάσειένα όργανο και να "ταξιδέψει" με αυτό σεολόκληρο τον κόσμο.

Η Toto La Momposina θα βγάλει μέχρικαι σήμερα και άλλες εξαιρετικές δου-λειές, βαθιά κρυμμένες και ριζωμένες σταβράχια που τα χτυπάει η θάλασσα της οι-κουμενικής και global μουσικής.Εναιδίωμα world music που μπορεί να προ-έρχεται από την Κολομβία αλλά πάει πα-ντού με τα υπέροχα και σπάνια φωνητικάτης να αποτελούν -μεταξύ άλλων- ση-μειολογικά και σημείο εξερεύνησης σεμουσικολογικό επίπεδο της παγκόσμιαςμουσικής κλίμακας άρα να έχουν τη ση-μασία τους.Η τελευταία "δειγματίζεται"και εκπροσωπείται επάξια και από τοWOMAD Festival τον θεσμό που "θέ-σπισε" και καθιέρωσε ο Πίτερ Γκά-μπριελ.Μια φωτεινή χαραμάδα όπου χω-ράνε όλες οι traditional δυναμικές πουπροκύπτουν στον παγκόσμιο μουσικόχάρτη διαμορφώνοντας και καθορίζονταςτην πορεία και την εξέλιξη της παραδοσηςτων λαών όταν αυτοί ανεβαίνουν επί σκη-νής.Στη σκηνή του WOMAD πάντως ηToto La Momposina ανεβαίνει έχονταςμαζί της στο γκρουπ τα παιδιά και τα εγ-γόνια της...

Singing "La Candela Viva"from Colombia around the world ...

35� 2012 � 7

Text, translation: Katerina Xatzis

Sonia Bazanta Vides, better known asToto La Momposina, is a Kolombiansinger of Afro-Colombian music and thenatives of her country. Born on January15, 1948 in the northern city of TalaiguaNuevo Mompox, near the Bolivar De-partment.

Her career is quite strange and un-usual. While involved for years with themusical expression and manifestation ofher country's music, her first album "LaCandela Viva" was recorded in 1993. Pe-ter Gabriel, the owner of the world fa-mous record label Real World played acatalytic role in the recording of this al-bum.

Momposina's artistic shares went upsharply in the stock market of world mu-sic after this album. The album imprintsthe continuity of Colombiaa's traditionalmusic, containing the excellent title track(probably Toto La Momposina's most fa-mous composition). She herself is an in-ternational level modern representativethat defines music as a unique language,

point of contact and re-aproachment be-tween peoples and cultures that everymusician has within him, when he de-cides to pick up an instrument and"travel " around the world.

Toto La Momposina has recorded, upto our days, other great albums, deep-rooted and hidden inside the rocks hit bythe sea of world music. A world musicgenre that although comes from Colom-bia can go everywhere, with her won-derful and rare voice being a startpointfor the musicological exploration ofglobal musical scales.

She is also "sampled" and worthlyrepresented by the WOMAD Festival,established by Peter Gabriel . A brightcrevice where all the traditional dynam-ics arising in the global music map fit,creating and setting the course and de-velopment of the people's traditionswhen they go on stage. On WOMAD'sstage, however, Toto La Momposina ap-pears with her children and grandchil-dren in the band...

«Διασκευών το ανάγνωσμα»(Μέρος δεύτερο...)

38 7 � 2012 �

Κείμενο: Γιώργος Σταυρακέλλης

Αν το αποτέλεσμα είναι δυναμικόκαι ακουστεί η δουλειά σου το

πιο πιθανό είναι ο ακροατής να μάθειμερικά στοιχεία τα οποία αγνοούσε γιατον συνθέτη και να προσπαθήσει ναακούσει την πρώτη μορφή του τραγου-διού και πολλοί μετά από αυτό κολλή-σανε ακόμα και στο είδος.Επίσης λόγωκαλών διασκευών μερικά κομμάτιαβγήκανε από την αφάνεια κοντά 40χρόνια και βάλε από την δημιουργίατους και θα είχαμε χάσει απίστευτα δη-μιουργήματα αν δεν τα ξανακούγαμεκάπως αλλιώς.

Τώρα όσον αφορά τι κάνει κακό στορεμπέτικο τραγούδι επιτρέψτε μου ναεκφέρω την άποψη που σε πολλούςίσως δεν αρέσει.Δεν μπορούν μερικοί“ρεμπετοπατέρες” να κατηγορούν νέ-ους μουσικούς που στον πειραματισμόκαι στην εξέλιξη τους μπλέκουν ρυθμι-κές αγωγές και άλλα μουσικά όργαναμε το αρχικό κομμάτι (κατ αρχήν για τοκέφι τους) ,οτι δεν σέβονται και κατα-κρεουργούν τα τραγούδια.

Την ζημιά δεν την έχει κάνει ο πιτσι-ρικάς που θα σου κάνει την «Φραγκο-συριανή» Reggae ούτε ο άλλος που το«Μες της πόλης στο χαμάμ» θα το παί-ξει funk, την ζημιά την κάνανε μεγάλα

ονόματα (λέμε τώρα) τα οποία την δε-καετία 50-60 άρχισαν να επανεκτελούναριστουργήματα του ρεμπέτικου με τονκαινούργιο ηλεκτρικό ήχο του μπου-ζουκιού, με τα drums και τα αγαπημέναμας πλήκτρα (ακόμα και συνθέτες τωναυθεντικών) .

Το αποτέλεσμα διφορούμενο, μπορείμεν κάποια κομμάτια να έγιναν δημο-φιλή από την μία αλλά από την άλλη δενάλλαξε μόνο ο ήχος αλλά και το περιε-χόμενο…Χασαποσέρβικα έγιναν χασά-πικα-ζειμπέκικα, εισαγωγές αλλάξανε,στίχοι εμπλουτίστηκαν με ο,τι νά ναι καικατά τ άλλα ήταν επανεκτελέσεις.

Λάθος κύριοι δεν ήταν επανεκτελέ-σεις ήταν ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ και μάλισταάσχημες και κακοπαιγμένες .Παρ όλααυτά δεν έχω ακούσει κανέναν να κρά-ζει αυτούς παρά μόνο τα πιτσιρίκιαοπου δεν θα τους πει κανείς τίποτα, έτσιείναι.... Αμα τολμάς κράξε κομμάτι πουείπε ο Μπιθικώτσης, ο Καζαντζίδης, οΖαγοραίος,ο Κόκκοτας κτλ .......

Η συνέχεια γνωστή, καμία σχέση μετην πρώτη μορφή και άντε εσύ μετά ναεξηγείς τα ανεξήγητα, στο υποσυνεί-δητο του κόσμου η πρώτη μορφή τωνκομματιών είναι αυτή (πολλοί αγνοούν

παντελώς την ύπαρξη πρώτης εκτέλε-σης...) γι αυτό και ο τυπάς φρίκαρε μετην «Φραγκοσυριανή» και μας τηνείπε κιόλας.

Ο σωστός καλλιτέχνης δημιουργείκαι προσθέτει το δικό του στοιχείο σεοτιδήποτε παίζει, αλλιώς δεν είναικαλλιτέχνης αλλά αναπαραγωγόςτραγουδιών ή μίμος.

Η μουσική είναι έκφραση, επικοι-νωνία, αυτοσχεδιασμός, δημιουργία.Ηδιασκευή είναι ένα μέρος από αυτάκαι μακάρι κάθε μουσικός που ασχο-λείται με αυτό να περάσει και στο δεύ-τερο βήμα : την σύνθεση.

Αυτά για την ώρα... βάζω ναακούσω και εγώ μια διασκευή απότους Δάρνακες… Elenaki-schism.

ΥΓ : Υπάρχουν ακροατές οι οποίοιείναι ακραία αντίθετοι με οποιαδή-ποτε διασκευή σε όλους τους τομείςτου κομματιού (μέχρι και σε ψυχωτικόσημείο όπου δεν θέλουν ούτε αλλαγήτης τονικής…!!).Αυτοί είναι οι υπέρ-μαχοι της αυθεντικότητας οπου καλύ-τερα να καθόντουσαν σπίτι τους ναβάλουν κανα 45 αρι να αράξουν γιατίΡούκουνας και Μάρκος γεννήθηκανμια φορά ή ας πάρουν κανά μουσικόμίμο μπας και γουστάρουν.

39� 2011 � 2

Φωτογραφία: Μανώλης Λαγουτάρης

Γιάννης Αγγελάκας 3 (Μέρος πρώτο…)

40 7 � 2012 �

ShameΕτος : 2011Σκηνοθέτης : Steve McQueenΔιάρκεια : 101’

Ο Μπράντον είναι ένας τριαντάρης κά-τοικος της Νέας Υόρκης, εθισμένος στοσεξ. Έχει όμως καταφέρει να κρύβει αυτότου τον εθισμό πολύ καλά μέσα στην προ-στατευμένη από «τα μάτια του κόσμου»ιδιωτική ζωή του, όπου αφήνεται να βυθί-ζεται στην προσωπική του κόλαση που εί-ναι μαζί και παράδεισος. Ώσπου τον επι-σκέπτεται η αδερφή του ξαφνικά και απροειδοποίητα,και εισβάλει στον προσωπικό του χώρο, βγά-ζοντας τον εκτός ελέγχου. Η ταινία ασχολείται μ’ ένα ομολογουμένως «δύσκολο» θέμα και που πρώτηφορά συναντάμε σε κινηματογραφική παραγωγή, από τη συγκεκριμένη τουλάχιστον οπτική γωνία ηοποία όμως, παρά την πρωτοτυπία της αναλώνεται σε μια απλή περιγραφή γεγονότων και καταστά-σεων, χωρίς να μπορεί να εμβαθύνει περισσότερο σε αυτές. Παρ’ όλα αυτά η υποκριτική δεινότητατων πρωταγωνιστών είναι ένας καλός λόγος για να τη δει κανείς.

Jane EyreΕτος : 2011Σκηνοθέτης : Cary FukunagaΔιάρκεια : 120’

Η Τζέην Έυρ είναι μια νεαρή γυναίκαπου έχει περάσει τα πάνδεινα σαν παιδί,με φόντο την βρετανική επαρχία κάποιουπερασμένου αιώνα για να καταλήξει τε-λικά γκουβερνάντα της κόρης ενός πλού-σιου επιχειρηματία, για να καταλήξει πα-ράφορα ερωτευμένη μαζί του. Η ατμό-σφαιρα της ταινίας είναι εκπληκτική.Κάθε πλάνο σε βυθίζει μέσα στον κόσμοτων πρωταγωνιστών, με φωτισμό που κα-θηλώνει και κοστούμια που θα ζήλευανπολλές ακριβότερες παραγωγές. Έτσι ανκαι υπολείπεται από σεναριακής απόψεως μιας και σε πολλά σημεία φλυαρεί άσκοπα χωρίς να έχεικάτι να πει (ή χωρίς αυτό που έχει να πει να γίνεται φανερό), αξίζει οπωσδήποτε δυο ώρες από τονχρόνο μας.

45� 2012 � 7

Κείμενο: Γιάννης Βοζίκης

Ένας χωρισμόςΕτος : 2011Σκηνοθέτης : Asghar FarhadiΔιάρκεια : 123’

Με αφορμή τον χωρισμό ενός ζευ-γαριού, ο σκηνοθέτης «ρίχνει» μια μα-τιά σε όλο το σύγχρονο κοινωνικό οι-κοδόμημα του Ιράν. Αλλόκοτο (γιαέναν Δυτικό), τραγελαφικό πολλές φο-ρές, πολύβουο και τρομακτικό κάποιεςάλλες, διχασμένο ανάμεσα στο καλόκαι το κακό, χωρίς ενδιάμεση συμβι-βαστική λύση. Η κριτική γίνεται υπό-γεια, αφήνεται περισσότερο να γίνει αντιληπτή από τον θεατή, παρά αναδεικνύεται σε καταφανήστόχο του δημιουργού. Κι αν κάποιος πιστεύει πως δεν ενδιαφέρεται για την ιρανική κοινωνία, ας μηβιαστεί να απορρίψει την ταινία μιας και καταφέρνει μ’ έναν τρόπο- κι εδώ έγκειται ίσως και η αξίατης- να βγει και έξω από τα εθνικά σύνορα και να μιλήσει στον κάθε σύγχρονο άνθρωπο ξεχωριστά,για αξίες, αντιλήψεις και συμπεριφορές που συναντάει κανείς παντού. Βραβεύτηκε με το Όσκαρ κα-λύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Le dernier VolΕτος : 2009Σκηνοθέτης : Karim DridiΔιάρκεια : 98’

Στην αποικιοκρατούμενη γαλλική έρημο τηςΣαχάρα, ένας στρατιωτικός και μια αεροπόρος, ξε-κινούν ένα ταξίδι που φαίνεται να μην έχει γυρι-σμό, αναζητώντας έναν άγγλο πιλότο και τη λύ-τρωση για τις «αμαρτίες» του παρελθόντος. Μιαφιλόδοξη παραγωγή που όμως δεν ικανοποιεί μετο τελικό αποτέλεσμα. Με σεναριακά άλματα καιβαθυστόχαστους διαλόγους που μερικές φορές κά-νουν ίσως τον θεατή να χαμογελάει συγκαταβα-τικά, πλαισιώνεται από μέτριες ερμηνείες για ναμας αποζημιώσει βέβαια εν μέρει με τα υπέροχα πλάνα της απέραντης ερήμου, η οποία είναι απόμόνη της ικανή να συμπληρώσει τα συναισθήματα εκείνα που λείπουν από τη δομή της ιστορίας.

46 7 � 2012 �

Στο πρώτο μέρος αυτού του άρθρου είχε γί-νει μια προσπάθεια παρουσίασης όχι ολι-

κής βέβαια αυτό θα απαιτούσε τόμους όχι 2,5 σε-λίδες, του τεράστιου ζητήματος της γενικής παι-δείας, της παιδείας που λαμβάνουν οι άνθρωποι.Ξεκινήσαμε με ένα πιο αόριστο και θεωρητικότμήμα, μια αναδρομή για τον τρόπο δημιουργίαςτης παιδείας και προχωρώντας στο πιο ειδικόαλλά καθόλου πιο υποβαθμισμένο κομμάτι τηςμουσικής παιδείας, σαν ένα απαραίτητο συστα-τικό της διαμόρφωσης του ανθρώπου, της συ-γκρότησης του σαν οντότητα, πολιτική και κοι-

νωνική, μέσα σε ένα σύνολο και συστατικό τηςδημιουργίας αλληλεπίδρασης με άλλους ανθρώ-πους.

Αν και ο αρχικός σχεδιασμός του άρθρου ήταννα διαρθρωθεί σε δύο μέρη, η επιτακτική ανάγκητης αφήγησης της ιστορικής πορείας των μουσι-κών συνόλων που δημιούργησαν αυτό που απο-καλούμε σήμερα φιλαρμονική μπάντα ξεπέρασεκατά πολύ την επιθυμία του αρθρογράφου. Οπότεαυτό το τμήμα θα αποτελέσει το δεύτερο κομμάτιτης –ελπίζω- τριλογίας που έχει τον γενικό τίτλοΕπαρχιακή Φιλαρμονία.

48 7 � 2012 �

Κείμενο, φωτογραφία: Στέφανος Γούναρης

Επαρχιακή ΦιλαρμονίαΜέρος δεύτερο: Ιστορική Αναδρομή

Η μουσική παιδεία απαιτεί σήμερα και ανά-λογα «σχολεία», όπου θα αποκτηθούν οι βασικές,αρχικά, γνώσεις περί μουσικής θεωρίας και απα-ραιτήτως οργανοπαιξίας. Μια κατηγορία αυτώντων «σχολείων» είναι και οι ανά την Ελλάδα,πραγματικά πολυάριθμες και διάσπαρτες δημοτι-κές κυρίως φιλαρμονικές. Τα μουσικά αυτά σύ-νολα θα μπορούσαμε να τα διαχωρίσουμε σε δυοκατηγορίες: αυτά που αποτελούνται από επαγ-γελματίες μουσικούς και εντοπίζονται κυρίως σταμεγάλα αστικά κέντρα και εκείνα που μπορεί ναβρίσκονται σε επαρχιακές περιοχές και κυρίως σεμικρές κωμοπόλεις και χωριά.

Ο πρόγονος όλων αυτών των μουσικών συνό-λων που καλούμε σήμερα φιλαρμονικές ή μπά-ντες είναι η αρμονική συνύπαρξη πολλών οργά-νων με εορταστικό κυρίως ύφος που χρησιμοποι-ούνταν για την ανακοίνωση ενός γεγονότος στονλαό ή εορτασμού του γεγονότος αυτού, θρη-σκευτικού χαρακτήρα ή μιας μεγάλης νίκης στοπεδίο της μάχης. Η γνωστή μας εικόνα των τρο-μπετιστών με τα μεταλλικά όργανα, χωρίς κλειδιάκαι των μεγάλων ταμπούρων και μεταλλικώνκυμβάλων, κυρίως από ταινίες του Χόλυγουντ,που προκαλούσαν μια φοβερή βοή θέλοντας ναπαρουσιάσουν έναν αυτοκράτορα της Ρώμης ήνα εορταστεί μια νίκη με τους γνωστούς «Θριάμ-βους» των Ρωμαίων ή να ανακοινωθεί η έναρξηκάποιων αγώνων εορτάζοντας μια θρησκευτικήτελετή ίσως απέχουν κάπως από την πραγματι-κότητα, όσον αφορά την ορθότητα της παρου-σίασης, δεδομένης της μεγαλομανίας του κινη-ματογράφου, αλλά σίγουρα αποδίδουν πιστά τούφος και το δέος που προκαλούσαν αυτά τα σύ-νολά στον λαό.

Μέσω της ρωμαϊκής κατάκτησης και επέκτα-σης σε όλο τον μέχρι τότε γνωστό κόσμο, τα σύ-νολα αυτά έγιναν γνωστά σε όλη την δυτική Ευ-

ρώπη αλλά και στον ανατολικό κόσμο, ο οποίοςείχε και τις δικές του καταβολές πάνω στο θέμααυτό. Φυσικά συνεχιστής της παράδοσης της Ρώ-μης και σε αυτό το ζήτημα πρέπει να θεωρείταικαι το εναπομείναν κομμάτι της ανατολικής αυ-τοκρατορίας, το δικό μας Βυζάντιο, το οποίο συ-νέχισε αυτή την παράδοση πιστά. Από τη Ρώμηλοιπόν στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, τα σύνολααυτά (Φανφάρες) εξυπηρέτησαν σκοπούς τελε-τών ενθρόνισης βασιλιάδων μαζί με τα προϋπάρ-χοντα καθήκοντα τους από τη Ρώμη ακόμα. Ταόργανα άρχισαν να πληθαίνουν, δημιουργούντανκατηγορίες χάλκινων, που άρχιζαν πλέον να απο-κτούν κλειδιά και βρίσκονταν σε διάφορους τό-νους και σχήματα, κρουστών μεμβρανοφώνωνκαι μη, καθώς και ξύλινων πνευστών. Στην ανα-τολή, η Οθωμανική Αυτοκρατορία χρησιμοποι-ούσε συχνά τις μπάντες αυτές σε στρατιωτικέςπαρελάσεις σχηματισμών Γενιτσάρων κυρίωςαλλά και κατά τη διάρκεια μαχών. Ο έντονος, βα-ρύς και πλούσιος ήχος τους είχε σαν στόχο τονλαό και σκοπό να του προκαλέσει μια έντονη συ-ναισθηματική φόρτιση, ενθουσιάζοντας τον, προ-καλώντας τον να πολεμήσει, να νιώσει φόβο ήδέος, ανάλογα με την περίσταση και φυσικά ανά-λογα με την θέση που βρισκόταν ο λαός, κατα-κτητής ή κατακτημένος. Ο αλληλοεπηρεασμόςόλων αυτών των μουσικών συνόλων, από ανα-τολή και δύση, οδήγησε στην δημιουργία τωνστρατιωτικών, κυρίως φιλαρμονικών ή μπάντωντης Ευρώπης, πολυμελών συνόλων με πληθώραπαραλλαγών χάλκινων, κρουστών και ξύλινωνοργάνων, με εμφάνιση άοπλου στρατιωτικούσχηματισμού, στοιχημένοι σε ζυγούς με πειθαρ-χία, με οργάνωση, με βηματισμό, το λεγόμενομαρς (εμβατήριο), και με ρεπερτόριο, εμβατη-ριακού ύφους κομμάτια. Στόχος τους πάλι νααναδείξουν και να ενημερώσουν για κάποιαεθνική ή θρησκευτική εορτή τον λαό προκαλώ-

49� 2012 � 7

ντας του ενθουσιασμό, σεβασμό ή φόβο.

Χονδρικά μπορούμε να διακρίνουμε δυο πύ-λες εισόδου των φιλαρμονικών με την μορφή πουπεριγράψαμε παραπάνω στην Ελλάδα. Αρχικάαπό τα αγγλοκρατούμενα Ιόνια Νησιά και πιο συ-γκεκριμένα την Κέρκυρα, όπου οι αγγλικές φι-λαρμονικές κυριαρχούσαν και συνόδευαν όλεςτις επίσημες τελετές, όχι μόνο των αποικιοκρα-τών αλλά και των γηγενών. Όλες οι ορθόδοξεςχριστιανικές τελετές, συνοδεύονταν από τις αγ-γλικές μπάντες με ανάλογου τύπου πένθιμα ή πα-νηγυρικά εμβατήρια, δίνοντας έτσι έναν ρυθμικόβηματισμό στο πλήθος που ακολουθούσε την πο-μπή. Το 1840 αποτελεί σταθμό λόγω της ίδρυσηςτης Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας, του πρώ-του ελληνικού μη κερδοσκοπικού μουσικού ορ-γανισμού ενός συνόλου όπου μπορούσαν δωρεάννα παρέχονται μαθήματα μουσικής, τόσο σε θε-ωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Έναπροϊόν αυτής της Εταιρείας ήταν και η μπάνταστα πρότυπα των αγγλικών στρατιωτικών μουσι-κών σχηματισμών. Από τα τέλη του 19ου αιώναδιάφορα αστικά κέντρα σε όλη την τότε ελλαδικήεπικράτεια αλλά και στην Οθωμανική Αυτοκρα-τορία άρχισαν να δημιουργούν ανάλογες εται-ρείες εμπλέκοντας πολλές φορές και το στοιχείοτου μουσικοδραματικού συλλόγου, αν και οιΟθωμανοί διέθεταν ήδη παρόμοια σχήματα κυ-ρίως καθαρά στρατιωτικού τύπου (μπάντες).Άλλη πύλη επηρεασμού ήταν η πρώτη στρατιω-τική μπάντα που ιδρύθηκε το 1825 στο υπό δια-μόρφωση πρώτο ελληνικό κράτος και ανήκε στονεπίσης υπό συγκρότηση ελληνικό τακτικόστρατό. Σήμερα, τέτοιου είδους μπάντες διαθέ-τουν όλοι οι στρατιωτικοί σχηματισμοί και τασώματα ασφαλείας, καθώς και όλοι οι δήμοι (δη-μοτικές φιλαρμονικές).

Από τις αρχές του 20ου αιώνα και μέχρι την

δεκαετία του ’20, όπου κατάπαυσε ή κατέρρευσεουσιαστικά το ζήτημα της Μεγάλης Ιδέας όλες οιπεριοχές όπου υπήρχε ελληνικό στοιχείο, είτεανήκε είτε όχι επισήμως στο νεοελληνικό κράτος,δονούνταν από μια αίσθηση εθνικισμού ήακραίου πατριωτισμού. Εκφραστής σε αυτές τιςπεριοχές του ενθουσιασμού για την ενοποίηση μετην Ελλάδα και τονωτής του εθνικού αισθήματοςήταν οι μπάντες των σωμάτων ασφαλείας καιστρατιωτικών σχηματισμών που είχαν εγκατα-σταθεί σε αυτές τις περιοχές, με τις παρελάσειςτους και τη συμμετοχή σε θρησκευτικού εθνικούτύπου εκδηλώσεις. Μιμούμενοι αυτή την πρα-κτική ξεκινώντας κυρίως από ιδιωτικές πρωτο-βουλίες, δημιουργήθηκαν παρόμοια σύνολα ή ταήδη υπάρχοντα δημιούργησαν και τμήματα φι-λαρμονικών στρατιωτικού τύπου, με εμπλουτισμόόμως του ρεπερτορίου τους. Προτιμούνταν κομ-μάτια της Ευρωπαϊκής κλασικής μουσικής αλλάκαι παραλλαγές ελληνικών μουσικών θεμάτωνσύγχρονων μουσουργών της εποχής αλλά και θέ-ματα από την ελληνική παράδοση. Με την πά-ροδο του χρόνου οι δημοτικές αρχές έθεσαν υπότην αιγίδα τους αυτά τα σύνολα, περιορίζοντας ενμέρει τις στρατιωτικές μπάντες στα καθαρά στρα-τιωτικά τους καθήκοντα και αναλαμβάνοντας τονρόλο οι νέες δημοτικές φιλαρμονικές των παρε-λάσεων κατά τη διάρκεια εθνικών και απελευθε-ρωτικών εκδηλώσεων, των περιφορών κατά τηδιάρκεια θρησκευτικών εορτών, αλλά και κάτιεπιπρόσθετο : της ψυχαγωγίας των κατοίκων μεεκτέλεση μη εμβατηριακού τύπου μουσικών θε-μάτων σε εορτές αλλά και σε αργίες. Αυτές οι εκ-δηλώσεις σε κάποιες μικρές κωμοπόλεις ήταν μιααπό τις ελάχιστες ευκαιρίες ακρόασης κάτι τουδιαφορετικού εκτός από τα λαϊκά όργανα και τουςεκάστοτε παραδοσιακούς σκοπούς κάθε περιοχής.

Συνεχίζεται…

Chapter #7

ΖΩΝΤΑΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑVISUALIZE ATHENS

18-20 Μαΐου | Ιστορικό Κέντρο(Στοά Κουρτάκη)

Κολοκοτρώνη 57 -59 - Πλατεία Αγίας Ειρήνης

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΗ όγδοη διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ

Ψηφιακών Τεχνών και Νέων Μέσων της Ελλάδος,Athens Video Art Festival είναι γεγονός!

Υπό το concept “Ζωντανεύοντας την Αθήνα |Visualise Athens”, η διοργάνωση σε προσκαλεί ναζήσεις τη μοναδική εμπειρία ενός ταξιδιού μέσαστον κόσμο του σύγχρονου πολιτισμού και των νέωντεχνολογιών. Εγκαινιάζουμε και αξιοποιούμε κτι-ριακά συγκροτήματα 5.000m² στην καρδιά του Ιστο-ρικού Κέντρου της Αθήνας, καθώς και τους περι-βάλλοντες δημόσιους χώρους (Στοά Κουρτάκη,Πλατεία Αγίας Ειρήνης, οδός Κολοκοτρώνη), πραγ-ματοποιώντας μια οργανωμένη αστική ενέργεια, γιαπρώτη φορά με ελεύθερη είσοδο.

Στηρίζουμε έμπρακτα την προσπάθεια για ανα-βάθμιση του Ιστορικού και Εμπορικού κέντρου τηςπόλης μας και αναλαμβάνουμε να «ζωντανέψουμε»τον αστικό ιστό, προσφέροντας τη δυνατότητα σεδημότες αλλά και επισκέπτες της πόλης μας, να πα-ρακολουθήσουν ένα εντυπωσιακό και πολυδιάστατοπρόγραμμα.

Μετά το φετινό κάλεσμα συμμετοχής, το οποίοξεπέρασε κάθε προσδοκία, συγκεντρώνοντας πάνωαπό 2.000 έργα από 69 χώρες, το Athens Video ArtFestival προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό τη μεγαλύ-τερη γιορτή του σύγχρονου πολιτισμού και υπόσχε-ται 3 μέρες έντονων συγκινήσεων, από τις 11 τοπρωί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

SCREENINGSΤο φετινό πρόγραμμα ξεπερνά σε διάρκεια τις 15

ώρες επιλεγμένων έργων, παρουσιάζοντας πολλέςοπτικές της σύγχρονης δημιουργίας και εξετάζονταςθέματα επίκαιρα όπως η οικονομική κρίση και οι τε-χνολογικές εξελίξεις, αλλά και διαχρονικά, όπως ησχέση των ανθρώπινων κοινωνιών και της φύσης.Τα screenings (προβολές) είναι μία από τις πέντεενότητες του φεστιβάλ και αποτελείται από προβο-λές έργων Video Art, Animation, καθώς και επιλεγ-μένες συλλογές έργων από διεθνή Φεστιβάλ, προ-σφέρωντας στο κοινό την ευκαιρία να εξοικειωθούν

με μια σειρά τεχνικών και τάσεων από ολόκληρο τονκόσμο.

VIDEO ARTΧρησιμοποιώντας συσκευές καταγραφής και

επεξεργασίας, αλλά και υπολογιστή, ο καλλιτέχνηςδημιουργεί μια σύνολο κινούμενων εικόνων καιήχου. Πάνω από 50 έργα από όλο τον κόσμοεμπλουτίζουν το φεστιβάλ μέσω της σύγκλισης πα-ραδοσιακών τεχνικών και νέων μέσων, ενώ παράλ-ληλα εξετάζονται θέματα που άπτονται της καθημε-ρινότητας.

BRITT RAES, ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΥΡΓΙΩΤΗΣ,ADRIANNO CIRULLI, BAGA DEFENTE,CAIRA SCHI GERARD, ANGELES COSSIO,RUTH PAXTON, JEROME WALTERGUEGUEN, SAVIO LEITE, “SALLY ANNEKELLY & KEVIN GAFFNEY“, ΙΩΑΝΝΑ ΘΕΟ-ΔΩΡΑΚΟΥ, QNQ/AUJIK (STEFAN LARSSON),DAVINIA MARTINEZ, FRANCES YOUNG,JONATHAN SPENCER, ANSILTA GRIZAS,JULIA BURGARDT, REBECCA NAJDOWSKI,ZORAN DRAGELJ, CHARMAINE ORTIZ,ALEX ZAKKAS, ALESSANDRO AMBROSINI,KAI MIEDENDORP, BRIAN CAVANAUGH,“THOR RASMUSSEN & STEFANMYLLEAGER”, CLAUDIA MATEUS, HELINANAHIT, VALERIA COZZARINI, DORISSCHMID, “LUCAS SANDER & PAULASANTOS”, JAKE DAVIDSON, “JULIABURGARDT & NINA JURIC”, GABRIELESTELLBAUM, ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΓΕΡΟΛΕΜΟΥ,GUADALUPE LABAKE CRISTOPH OERTLI,DENIS DIMOVSKI, EYH ΤΖΩΡΤΖΗ, REBECCAANN TESS, SHAHAR MARCUS, LUCIANIMCOVA, ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΣΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣΜΩΡΑΙΤΗΣ, MONA MOHAGHEGHI, “DORABUDOR & MAJA CULE”, AVI KRISPIN,EDGAR PERA, EMILY MARTINEZ CLAREBENSON, FRANCESCA AMATI, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑ-ΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, IGNACIO LAXALDE, LISIPRADA, ΝΥΣΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, RYOKOAKAMA, “MIHAI GRECU & THIBAULTGLEIZE”, KATHRYN SABATINI, ΕΥΘΙΜΗΣKOSEMUND ΣΑΝΙΔΗΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΛΑΞΙ-ΖΗΣ, ΕΡΗ ΣΚΥΡΓΙΑΝΝΗ, OZGUR KIZILDAG,ΜΑΝΟΣ ΓΕΡΑΝΗΣ, ELENA KOVALENKO,ΣΑΣΑ ΣΑΣΑΑ & ΦΩΤΗΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ,ANDREA PREGL, PASQUALE POLIDORI,LIAT BERDUGO, FRANCISCO ESTEBAN

52 7 � 2012 �

Athens Video Art Festival from the inside! Κείμενο, φωτογραφία: Η ομάδα του Athens Video Art Festival

NAVARETTE SITJA, CHLOE MAZLO, “DANBOORD MARILYN MARLOFF & LUISVALDOVINO”, TOPP & DUBIO, DANIELNICOLAE DJAMO,SOREN DAHLGAARD

ANIMATIONΚινούμενα εικόνες και σχέδια, η ψευδαίσθηση

της κίνησης. Η γρήγορη εναλλαγή κάνει το μυαλόνα αντιλαμβάνεται τα ελαφρώς διαφοροποιημένασχέδια ως ομοιογενές σύνολο. 34 έργα από 20 χώρεςαποδεικνύουν τη μαγεία της κινούμενης εικόνας καιτις αμέτρητες δυνατότητες της έκφρασης. StopMotion, χειροποίητα σχέδια και πολλά ακόμα σε έναπρόγραμμα επιμελημένο για τα μάτια σας μόνο!

GALA BENT, LABBE BORIS, PINK TWINS,PABLO SERRANO, CHLOE MAZLO, DAVIDDE ROOIJ,ERICK OH, MAX HATTLER, “THORRASMUSSEN & STEFAN MYLLEAGER”,BETSY KOPMAR, “IGNASI PI SUNYER &SAM WATERSON” ,JANNEKE MEEKES,GRAPHSET, LIAT BERDUGO, MARIE JOSEESAINT PIERRE, MARKO ZUBAK,NIKKISCHUSTER, NISHA DUGGAL, PAULTOM, PEDRO PERREIRA, SIEGMUNDSKALAR, GUADALUPE LABAKE, BARBARAMARCEL, DANIELA RISCH, STUART POUND,ΑΡΙΑΔΝΗ ΒΕΖΥΡΟΓΛΟΥ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣΖΑΚΚΑΣ, NOMINT, ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΥΔΟΚΙΑΣ,

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΠΟΘΗΤΟΣ, ΤΙΜΟΛΕΩΝ ΚΟΥ-ΙΜΤΖΟΓΛΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ, ΣΠΥ-ΡΟΣ ΚΟΥΡΤΕΣΗΣ, ΕΛΕΝΗ ΜΙΛΤΣΗ, ΝΙΚΟ-ΛΑΣ ΔΡΙΖΗΣ

FOREIGN FESTIVALSΤο Athens Video Art Festival πάντα προσπαθεί

να επεκτείνει το δίκτυο συνεργατών του, προσπα-θώντας να έχει σχέσεις με φεστιβάλ, οργανισμούςκαι άλλους πολιτιστικούς θεσμούς από την Ελλάδακαι το εξωτερικό, με σκοπό την συνεχή επέκτασητων καλλιτεχνικών του οριζόντων. Στο πλαίσιο τηςενότητας Screenings, θα δώσουν το παρόν 9 συνερ-γαζόμενοι οργανισμοί, οι οποίο συμμετέχουν μεπροβολή επιλεγμένων έργων αλλά και με νέες δημι-ουργίες, ειδικά για τη φετινή διοργάνωση.

VIEW Fest | ARS Electronica | Cologne OFF |Instant videos | International Streaming Festival |VAU Fest | onedotzero_adventures in motion |GAMA – Collection of New Media Art | ELMUR

Cologne OFFΑποτελεί διεθνές φεστιβάλ βίντεο τέχνης με έμ-

φαση στον παγκόσμιο χαρακτήρα του και υλοποιεί-ται στην Γερμανία. Στη φετινή διοργάνωση τουAthens Video Art Festival παρουσιάζεται το αφιέ-ρωμα της έβδομης έκδοσης του Cologne OFF μετίτλο Art and the City.

53� 2012 � 7

Instants Vidéo Numériques et poétiquesΑποτελεί διεθνές φεστιβάλ βίντεο τέχνης και

νέων μέσων που πραγματοποιείται στην Γαλλία. Η25η διοργάνωση που θα πραγματοποιηθεί το φθινό-πωρο του έτους 2012 επιδιώκει να αποτελέσει έναχώρο – χρονικό πεδίο όπου τα πεπρωμένα θα συνα-ντηθούν και νέες χαρτογραφήσεις της δημιουργίαςθα συνταχθούν σε καινούργιες κατευθύνσεις.

VAU-FestΕίναι διεθνές φεστιβάλ βίντεο τέχνης και ταινιών

μικρού μήκους που διοργανώνεται ετησίως σε επαρ-χιακή πόλη κοντά στο Κίεβο της Ουκρανίας. Στόχοτου αποτελεί η παρουσίαση της εξελικτικής πορείαςτων πειραματικών βίντεο. Πρόκειται για μια ανοι-χτή πλατφόρμα συζήτησης και ένα δημιουργικό ερ-γαστήριο που αφορά επαγγελματίες και ερασιτέχνεςσκηνοθέτες. Στον ετήσιο διαγωνισμό προτιμούνταιέργα που κάνουν χρήση των σύγχρονων τεχνολο-γιών αναδεικνύοντας την ευρηματική σκηνοθεσίακαι την εφευρετικότητα στην κινηματογραφία καιστην αρχική επεξεργασία.

Streaming FestivalΑποτελεί εκδήλωση για ανεξάρτητους καλλιτέ-

χνες παρουσιάζοντας αντισυμβατικό οπτικό-ακου-στικό υλικό από όλον τον κόσμο. Στο φεστιβάλ εκ-θέτονται έργα βίντεο τέχνης και ήχου της μόνιμηςσυλλογής από το διαθέσιμο αρχείο της διοργάνωσηςμε καλλιτέχνες που έχουν προβληθεί σε προηγούμε-νες εκδόσεις του. Κάθε μήνα ένα διαφορετικό πρό-γραμμα συντίθεται με έργα τέχνης από αυτή τη μό-νιμη συλλογή και μεταδίδονται απευθείας στη σε-λίδα του φεστιβάλ.

Elmur.netΠαρουσιάζει μια συλλογική ταινία που δομείται

από ανεξάρτητες ιστορίες βιντεογραφικής μορφήςκαι προβάλλεται σε δημόσιους χώρους ή στο πλαί-σιο άλλων φεστιβάλ. Η κοινότητα αυτή δημιουργείέναν απέραντο δημόσιο διαπολιτισμικό οπτικό διά-λογο ο οποίος αυξάνεται συνεχώς με τα βίντεο πουπροστίθενται σε καθημερινή βάση. Η δράση τηςσυλλογικής δημιουργικότητας οδηγεί αναπόφευκτασε μια διαδικασία σκέψης όπου το οπτικό μέσο απο-τελεί πλέον φορέα του λόγου.

ARS ElectronicaΠραγματοποιείται ετησίως σύσκεψη στο Λιντς

με πρόσκληση σε καλλιτέχνες, επιστήμονες και

54 2 � 2011 �

Athens Video Art Festival from the inside!

ερευνητές από όλον τον κόσμο να αντιμετωπίσουνένα συγκεκριμένο, διεπιστημονικό θέμα σε πλαίσιοομιλιών, workshops, εκθέσεων και συμποσίων.Κάθε χρόνο το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο σε δια-φορετική θεματική και το γεγονός ότι οι ποικίλεςμορφές των προσεγγίσεών της οφείλουν να είναι ξε-χωριστές αποτελεί κανόνα απαραβίαστο. Η συγκε-κριμένη παράμετρος στοχεύει στον πειραματισμό,στην αξιολόγηση και στην εκ νέου ανακάλυψη γιαμια αναζήτηση που προωθεί τη βελτίωση της αν-θρώπινης κοινωνίας.

VIEWFest - Digital Movie FestivalΑποτελεί διεθνές ετήσιο φεστιβάλ που αφορά το

3D κινηματογράφο και animation.

onedotzero_adventures in motionTo Βρετανικό φεστιβάλ επιστρέφει για δεύτερη

συνεχόμενη χρονιά στη χώρα μας παρουσιάζονταςτο animated πρόγραμμα Future Cities εμπνευσμένοαπό το μέλλον των σύγχρονων πόλεων.

Για το αναλυτικό πρόγραμμα της διοργάνωσηςκαι πολλά άλλα, μπορείτε να κατεβάσετε το επίσημοMobile Application του φεστιβάλ από το site μας.

ΧΟΡΗΓΟΙ: adidas Originals, LG, HEINEKEN,RED BULL

ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥ-ΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΑΘΗ-ΝΩΝ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙ-ΣΜΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ: ΕΝΩΣΗ ΞΕΝΟΔΟ-ΧΩΝ ΑΘΗΝΩΝ – ΑΤΤΙΚΗΣ

Συνεργάζομενα Ξενοδοχεία: Athens Gate, BestWestern Pythagorion, Pan, Marina, Titania, BestWestern Museum, Electra Palace, Sofitel, Stanley,St. George Lycabettus, Evripidis, Hera, Dorian Inn,Hilton, Melia, Candia, Yes Hotels - New, Novotel

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ: MSPIRIT AUDIOVISUALHOSTING: DIGITAL BOXΣΥΝΕΡΓΑΤEΣ: BOOZE COOPERATIVA

*Το Booze Cooperativa είναι ένας ζωντανός χώ-ρος, μία ανοικτή λέσχη, ανταλλαγής ιδεών και συνά-ντησης ανθρώπων που μοιράζονται τις ίδιες καλλιτε-χνικές φιλοσοφικές και πνευματικές ανησυχίες, δημι-ουργώντας ένα πλαίσιο συνεργασίας μα και δημιουρ-γίας σε όλα τα πεδία της έκφρασης.ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: BOND

ATHENSΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: MEGA, MAD,

CULTURE OUT, ATHENS NEWS, ATHENSVOICE, BREATHTAKING ATHENS,METROPOLIS, ΣΙΝΕΜΑ, CITY PRESS,FREE SUNDAY, +DESIGN, CLICKATLIFE,COSMO.GR, CULTURENOW, DEBOP,EUROCHANNEL, FORFREE, FUCTART,IN2LIFE.GR, AVOPOLIS.GR,MANGORADIO, MIXTAPE.GR, DOCTV,ARTMAG.GR, MONOPOLI.GR,NEOLAIA.GR, FMAG.GR, ECHOMOVE,MAD RADIO, KOSMOS RADIO,OFFRADIO, OTENET.GR, PEPPER 96.6,PHONOTET, TRALALA, ATHENA 98.4,ELCULTURE, INTERSONIK.NET

55� 2012 � 7

Ηεπόμενη ταινία του Eisensteinμ στηνοποία υπογράφει και το σενάριο, και ίσως

η σημαντικότερη από όσες γύρισε ήταν το «Θω-ρηκτό Ποτέμκιν» (1925). Η ταινία αναφέρεταιστην ανταρσία των ναυτών ενός θωρηκτού και γυ-ρίστηκε προς τιμήν της επανάστασης του 1905, ηοποία καταπνίγηκε από την τσαρική εξουσία. Έναμικρό γεγονός μέσα στο πλοίο γίνεται η αφορμήγια το επαναστατικό ξέσπασμα και τελικά την κα-τάληψη του πλοίου από τους ναύτες. ΣτηνΟδησσό, ο λαός κατεβαίνει στην προκυμαία γεμά-τος ενθουσιασμό εξαιτίας του περιστατικού αυτού.Ο τσαρικός στρατός όμως τους εξοντώνει όλους.Στην ταινία αυτή είναι εμφανείς οι τεχνικές τουμοντάζ, για τις οποίες μίλησε ο Eisenstein στα θε-ωρητικά του κείμενα. Το πιο χαρακτηριστικό πα-ράδειγμα για να το κατανοήσουμε, είναι η σκηνή

όπου ο τσαρικός στρατός καταδιώκει το συγκε-ντρωμένο πλήθος. Η εναλλαγή των μακρινών πλά-νων με κοντινά, που εστιάζουν σε τρομαγμένα μά-τια και τρεμάμενα πόδια, η τάξη στην κάθοδο τωνστρατιωτών που εναλλάσσεται με την αταξία τουπλήθους που υποχωρεί κ.α. δημιουργούν «συ-γκρούσεις» που εντείνουν την σύγχυση και τη δρα-ματικότητα της σκηνής. Η ταινία τελειώνει με έναελπιδοφόρο μήνυμα όταν τα υπόλοιπα πλοία πλη-σιάζουν το «Ποτέμκιν» κι ενώ στην αρχή οι ναύ-τες του νομίζουν πως θα τους επιτεθούν, εκείναενώνονται μαζί τους.

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η ταινία αυτή στοΚ.Κ.ΣΕ. ήταν ανάμεικτες, μετά την θετική αποδοχήτης όμως από τον λαό τόσο στην Σοβιετική Ένωσηόσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, όλοι οι Σοβιετικοίαξιωματούχοι τελικά την υποστήριξαν.

57� 2012 � 7

Κείμενο: Γιάννης Βοζίκης

Σοβιετικός Επαναστατικός Κινηματογράφος(Μέρος τέταρτο…)

Ο «Οκτώβρης», η επόμενη ταινία τουEisenstein, έγινε για τον εορτασμό των δέκα χρό-νων από την επανάσταση, και αναφέρεται με αρ-κετή λεπτομέρεια στις εξελίξεις που οδήγησανστην επανάσταση αλλά και στα γεγονότα που έλα-βαν χώρα κατά τη διάρκεια της. Η ταινία αυτήαποτελεί ίσως το πιο τολμηρό «πείραμα» του σο-βιετικού κινηματογράφου και γι’ αυτό το λόγοαγαπήθηκε από τους διανοούμενους αλλά άφησεαδιάφορους τα μέλη του κόμματος και τον λαό. Ηδιαλεκτική αντίθεση των πλάνων φτάνει εδώ στοαποκορύφωμα της, όταν για παράδειγμα το πλάνοτου πρωθυπουργού Kerensky ακολουθείται απότο πλάνο ενός μηχανικού παγωνιού.

Εξαιτίας της αρνητικής αίσθησης που δημι-ούργησε ο «Οκτώβρης» στα στελέχη του κόμμα-τος, ο Eisenstein αποφάσισε στην επόμενη ταινίατου «General Line» να προχωρήσει σε λιγότερουςπειραματισμούς. Η ταινία αναφέρεται στην μετα-τροπή ενός φτωχού αγροτικού χωριού σε μια ευ-ημερούσα κοινωνία. Εδώ σε αντίθεση με τις προη-γούμενες ταινίες του χρησιμοποιεί ένα συγκεκρι-μένο πρόσωπο ως πρωταγωνιστή, μια φτωχήαγρότισσα αντί για το πλήθος- πρωταγωνιστή.

Ο Pudovkin σπούδασε Χημεία και Φυσικήστην Μόσχα. Το 1922 όμως, γράφεται στην κινη-ματογραφική σχολή- όπου είχε καθηγητή τονKuleshov- με σκοπό να γίνει ηθοποιός. Τελικά,μετά το τέλος των σπουδών του, αποφάσισε ναασχοληθεί με την σκηνοθεσία- αν και πολλές φο-ρές έπαιζε και στις ταινίες του, καθώς και σε ται-νίες άλλων όπως στον «Ivan the Terrible» τουEisenstein.

Ο Pudovkin δεν ήταν τόσο ριζοσπαστικός στοσκηνοθετικό και θεωρητικό του έργο, όσο οι συ-νάδελφοι του Eisenstein και Vertov, και ακολού-θησε μια πιο «παραδοσιακή» κατεύθυνση στιςταινίες του.

Οι δυο πρώτες ταινίες του, τις οποίες ολοκλή-ρωσε όσο ακόμα σπούδαζε, («Chess of Fever»1925, «Mechanics of the Brain» 1926) είναι έναςσυνδυασμός ντοκιμαντερίστικων και μυθοπλα-στικών στοιχείων.

Οι επόμενες τρεις ταινίες που τον καθιέρωσανως μεγάλο δημιουργό του κινηματογράφου, έχουνως κοινό χαρακτηριστικό τα χολλυγουντιανά στοι-χεία και τεχνικές, τα οποία, ο Pudovkin, προσπά-θησε να εντάξει και «συμφιλιώσει», με την επα-ναστατική μαρξιστική θεωρεία που ο ίδιος εν-στερνιζόταν. Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότιδιαφέρει από τον Eisenstein ως προς τη δομή τωνσεναρίων, αφού οι δικές του ταινίες εξετάζουν τιςαντιδράσεις, τις πράξεις, και την ιδεολογική με-ταβολή συγκεκριμένων χαρακτήρων- πρωταγωνι-στών και όχι ενός πλήθους- ήρωα.

Η ταινία του «Mother» (1926) που βασίζεταιστο μυθιστόρημα του Μαξίμ Γκόρκι, το οποίοαναφέρεται στην επανάσταση του 1905. Μιαμάνα οδηγεί άθελα της το γιο της στην φυλακήόπου αυτός προσπαθώντας να διαφύγει, σκοτώνε-ται, ενώ κι εκείνη ποδοπατείται στο τέλος όταν οτσαρικός στρατός επιτίθεται στους εξεγερμένουςεργάτες. Εδώ ο Pudovkin καταφέρνει να συνδέσειτις ψυχολογικές μεταβολές των χαρακτήρων τουμε την επαναστατική θεωρία χωρίς να προωθείόμως τη «σύγκρουση» που επιζητούσε οEisenstein, αλλά τη δημιουργία μιας αρμονικήςσύνθεσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που ανα-δεικνύει αυτή την επιδίωξη του Pudovkin, αποτε-λεί το σημείο όπου το πλάνο του γιου που είναιχαρούμενος, εξαιτίας κάποιων νέων που μαθαίνει,ακολουθείται από ένα ευχάριστο πλάνο ενός πο-ταμού μια ηλιόλουστη μέρα.

Το «The End of St. Peterburg» (1927), η επό-μενη ταινία του Pudovkin, έγινε με αφορμή τονεορτασμό των δεκάχρονων της Επανάστασης. Στηνταινία αυτή ο Pudovkin επιμένει πάλι στην απεικό-νιση μιας συγκεκριμένης προσωπικότητας, ενόςνέου χωρικού, η οποία επηρεάζεται και επηρεάζειτις εξελίξεις και τελικά τάσσεται με το μέρος τηςμαρξιστικής θεωρίας και της Επανάστασης.

Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η Τρίτη ται-νία του Pudovkin, «Storm over Asia», όπου έναςΜογγόλος κυνηγός την περίοδο του εμφυλίου πο-λέμου και της ξένης εισβολής, εξαπατάται στις συ-ναλλαγές του από έναν ξένο έμπορο.

58 7 � 2012 �

REBET AGAINST - REBET AGAINSTΕΙΔΟΣ : REBETIKO / OTHERLABEL : ABOYTZALIA STUDIO

Μια ξεχωριστή κυ-κλοφορία παραδίδουνστο κοινό οι RebetAgainst που αν καιέχουν σαν βάση τηνΑγιάσο της Λέσβουεντούτοις παραδίδουνκαι μαθήματα σύγχρο-νου αστικού ρεμπέτικουτραγουδιού.Ξεκινώντας

σαν μπάντα που ονομάστηκε «Rebet against the machine» ένα όνομα-παράφραση των γνωστών καιμη εξαιρετέων "Rage against the machine" έδειξαν από πολύ νωρίς καλά δείγματα γραφής που στηνπορεία γιγάντωσαν μουσικά υποστηριζόμενοι και από την άποψη που έχουν γύρω από τη μουσικήαλλά και τα κοινωνικά θέματα μιας και οι στίχοι τους σχετίζονται έντονα με αυτά.

Ο πρώτος πυρήνας του γκρουπ δημιουργήθηκε το 2001 από τον Γιώργο Σταυρακέλλη, τη ΓιάνναΜαιστρέλλη, τον Ισίδωρο Παπαγεωργίου και τον Κώστα Βύρα ενώ στην πορεία προστέθηκαν καιάλλα μέλη μεγαλώνοντας την παρέα (και την πορεία) του σχήματος.Ενας πυρήνας που έβγαλε ένα ανε-ξάρτητο demo που μοιράστηκε και διαδικτυακά από τους Rebet και που περιείχε διασκευές ρεμπέτι-κων και παραδοσιακών τραγουδιών προσαρμοσμένες στα μέτρα και στο ύφος της μπάντας.

Μια μπάντα που το καλοκαίρι του 2009 έπαιξε support στους Locomondo, απέσπασε τα καλά λό-για του μεγάλου γκρουπ και του κοινού αλλά δεν απέσπασε τους ίδιους από το πραγματικό τους εν-διαφέρον και τον πραγματικό τους σκοπό : Να δημιουργήσουν μελωδίες και στίχους που με αφετη-ρία το ρεμπέτικο τραγούδι θα τους οδηγούσαν σε καινούργιους μουσικούς δρόμους και τρόπους.Μελίγα λόγια δεν δίστασαν να χωρέσουν στις δημιουργίες τους –δεν θα πω να «παντρέψουν» αρκετάέχει φορεθεί αυτή η ονομασία καλύτερα να βρούμε άλλη - διάφορα είδη μουσικής.

Ετσι στο επίσημο ντεμπούτο και ουσιαστικά πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του γκρουπ μέσα σε10 συνθέσεις συναντάμε είδη μουσικής όπως το ρεμπέτικο, η ροκ, η ρέγγε με πολύ ιδιαίτερα φωνη-τικά που ξεχωρίζουν με το πρώτο άκουσμα.

Το όγδοο τραγούδι του δίσκου «Nass Noss» προκαλεί εντύπωση …περιέργεια και μυστήριο μετον τίτλο του κάτι που λύνεται εύκολα τελικά αν παρεβρεθείς σε κάποιο λάιβ του γκρουπ όπου μαςεξιστορούν την υπόθεση τα μέλη του : Ελληνας και Αλβανός σύμφωνα με τη μυθολογία και το σε-νάριο του θέματος και … «Nass Noss» από τα τελευταία τρία γράμματα των 2 λέξεων.Εκεί ξεχωρί-ζουν το βιολί της σπουδαίας μουσικού Γιάννας Μαιστρέλλη με το τσιγγάνικο ηχόχρωμα στο πρώτομισό του τραγουδιού καθώς και τα υπέροχα ρέγγε φωνητικά στο δεύτερο μισό.

59� 2012 � 7

Στη συνέχεια ακούμε την αμεσότητα και την καυστικότητα της στιχουργικής και στιχομυθίας τωνRebet Against αλλά και ένα θέμα που πραγματικά χρήζει αναφοράς καθώς είναι σημαντικό και γιαμουσικό-λαογραφικούς λόγους και όρους.Είναι η διασκευή στο «No Woman No Cry» του Bob Marleyόπου εδώ έγινε… «No Woman No Mlar», μια διασκευή που την καταλαβαίνουν μόνο οι ντόπιοι κά-τοκοι του νησιού της Λέσβου –κυρίως αυτοί της Αγιάσου και του Πλωμαρίου– άντε και οι …φοιτη-τές!

Οι δυο κωμοπόλεις του νησιού της Σαπφούς ανέκαθεν αποτελούσαν πλούσια πνευματικά και ιστο-ρικά χωριά για τον τόπο αλλά οι υπόλοιποι κάτοικοι του νησιού αυτήν την ιδιαιτερότητα και άνθησητην έβλεπαν με μισό μάτι αλλά κυρίως έβλεπαν με μισό μάτι την συμπεριφορά των κατοίκων τωνδυο χωριών…Τώρα πως επικράτησε κάτι τέτοιο αυτό κρατάει από πολύ παλιά και έτσι βγήκε η γνω-στή παροιμία «Απ τν Αγιάσου τσι απ του Πλουμάρ μήδε γναίκα μήδε Μλάρ» όπως την αποδίδουν μετη γνωστή και παράξενη ντοπιολαλιά τους οι Μυτιληνιοί αλλά και οι απανταχού Λέσβιοι.

Ενας δίσκος που πάντως είναι σημαντική παρακαταθήκη τόσο για το μέλλον της ομάδας των RebetAgainst όσο και γενικότερα για τη νέα γενιά μουσικών (και δη αυτή της επαρχίας).Αλλωστε για τηπεραιτέρω πιστοποίηση της καλής και αυθεντικής δουλειάς τους χωρίς μανατζαρίσματα και άλλες τέ-τοιες παρελκόμενες βλακείες που ειπεσέρχονται στο χώρο της μουσικής έρχεται να προστεθεί το γε-γονός ότι έπαιξαν στο Αρχοντικό Γεωργιάδη, στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης αλλά και στο διαγω-νισμό νέων συγκροτημάτων που έγινε το περασμένο Δεκέμβριο στο Ghost House φυσικά χωρίς τυ-μπανοκρουσίες, χρηματικές αμοιβές και άλλες ματαιοδοξίες που ξέρουμε πόσο απαιτητικές και αρ-κούντως απαραίτητες γίνονται αυτές από άλλους ίσως γιατί είναι ο κανόνας της επιβίωσης τους στο«χώρο».

Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στην Αγιάσο στο Aboytzalia studio (που πήρε το όνομα του από τη γνω-στή και παλιά συνοικία της κωμόπολης της Λέσβου και έδρα του στούντιο ηχογραφήσεων και παρα-γωγής του γκρουπ) και οι Rebet Against είναι οι: Γιώργος Σταυρακέλλης (μπουζούκι-φωνητικά),Γιάννα Μαιστρέλλη (βιολί), Ισιδωρος Παπαγεωργίου (μπάσο-ακουστική κιθάρα), Θέμης Βασιλείου(ηλεκτρική κιθάρα), Στρατής Γιάνναρος (καχόν-ντράμς-φωνητικά).Τέλος να αναφέρουμε και το πολύκαλό artwork που απεικόνισε με τον καλύτερο τρόπο τους ήχους των Rebet διά χειρός Gre Damien& Peppito.Αξιοι!!

Αλέξανδρος Γερασίμου

60 7 � 2012 �

61� 2012 � 7

DROG_A_TEK - HOMELANDΕΙΔΟΣ : OTHERLABEL : INNER EAR

«Όταν ήμουνα μικρός, κυνηγούσα τα κοκόριαπου με ξύπναγαν πρωί και μου φέρναν στενοχώρια»

…έλεγε ένας από τους αγαπημένους ήρωες κόμικ της παιδικήςμου ηλικίας, ο Μ.Φ. (Μαύρο Φάντασμα). Μου άρεσε ο χαρα-κτήρας του και συνέπασχα μαζί του, αν και ποτέ δεν μου άρεσενα ξυπνάω, γιατί ποτέ δεν μου άρεσε να κοιμάμαι, πράγμα που,μοιραία, με φέρνει τόσο κοντά στους drog_Α_tek, αφού και

αυτοί επιλέγουν τη νύχτα για να στήσουν την δική τους φασαρία, την κεντημένη με περιπέτεια, αφαί-ρεση και διάθεση να την κοπανήσουν από το παράθυρο. Οι βελόνες είναι πολλές, από τρομπέτες καιμελόντικες μέχρι διεισδυτικές ματιές στο μέσα, το έξω και το γύρω τους.

Εδώ, στο Homeland, η μόνιμη κοπάνα τους, διασταυρώθηκε με την αναζήτηση της «Χώρας Προ-έλευσης», του σκηνοθέτη Σύλλα Τζουμέρκα και, προφανώς, ήταν τόσο λεπτομερείς στην επιλογήτων κρυφών μονοπατιών, που κατάφεραν να ενσωματώσουν και τον σκηνοθέτη στο δυναμικό τηςκολεκτίβας τους για δυο χρόνια. Το καταλαβαίνω απόλυτα, ποιος μπορεί να ξεφύγει, ελαφρά τη καρ-δία, από το παραμύθι, όταν λουστεί στα νερά της παραμυθένιας Στυγός; Και, βέβαια, ποιοι θα ήτανοι καταλληλότεροι να στήσουν το ηχητικό περιβάλλον μιας ταινίας που έχει σαν σπονδυλική στήληένα τόσο εμπνευσμένο, και άγριο, ποίημα, τον «Ύμνο εις την Ελευθερία» από τους αέναους συνθέ-τες- παύλα- αποδομητές drog_Α_tek; Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως «… ο ήχος μας είναι μετα-σάου-ντρακ. Μας αρέσει να δημιουργούμε ένα προσωρινό ηχητικό περιβάλλον, καταγράφοντας στιγμέςπου θα χαθούν για πάντα…»

Για την ίδια την μουσική του Homeland, παρ’ ότι θα μπορούσα να γράψω πολλά, τελικά επιλέγωνα αναφέρω, επιγραμματικά, ότι, για άλλη μια φορά, αξιοποιούν όλες τις τεχνολογικές δυνατότητεςπου προσφέρει ο 21ος αιώνας με κύριο άξονα τις γονιδιακές πληροφορίες του αρχαίου, πολυπρισμα-τικού DNA τους. Ο διαθέσιμος καμβάς, το σενάριο, τους προσφέρει την απαραίτητη ελευθερία ναεμπνευστούν και να δημιουργήσουν και, ευτυχώς, τα χρώματα τους είναι ακόμα εκφράσεις ενέργειαςαπό την συμπαντική ροη ενέργειας που συγκρατεί το σύμπαν στην θέση του, δηλαδή στην αέναη αλ-λαγή. I (over)like!

Νίκος Πάλλης

THE BOY - ΗΛΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ & ΜΑΥΡΟ ΑΙΜΑΕΙΔΟΣ : OTHERLABEL : INNER EAR

Στη σελίδα της δισκογραφικής "Inner Ear" διαβάζουμε : Ο TheBoy άρχισε γράφοντας τραγούδια και παίζοντας πιάνο στο συγκρό-τημα f(a39) απο το 1997 εώς το 2003. Οι f(a39) κυκλοφόρησαν τοmini ep “World Waits”, καθώς επίσης ηχογράφησαν μουσική για δύοκινηματογραφικές ταινίες σκηνοθετημένες απο τον The Boy (Καλήτάπα καρφίτσα / Κλαίς;).

Ο The Boy έπειτα έγινε μέλος του electro-trash συγκροτήματοςSportex(προσωπικό σχήμα του Felizol) με τους οποίους συνεργάζε-ται μέχρι και σήμερα. Το 2004 άρχισε να ηχογραφεί ως The Boy. Επί-σης τότε σχημάτισε την piano-punk performance των Mary and The

Boy. To 2007 o The Boy κυκλοφόρησε με το Μουσικό Κίνημα:(Μαύρες)Τρίχες δυο προσωπικά τουάλμπουμ σε μορφή cd-r ( 50 God damned songs / BEAT.

Ε παίρνοντας σαν οδηγό την ασυνήθιστη και άκρως δημιουργική γραφή και πορεία του The Boyλέω εδώ να ξεκινήσω κάπως ...παράδοξα αυτή τη φορά γράφοντας πως είναι από τις σπάνιες φορέςπου ένα cd συνοδεύει ένα βιβλίο ή ένα βιβλίο πάει παρέα με ένα δίσκο σε μια φροντισμένη παραγωγήλιτή μεν αλλά κομψή και με λόγο ύπαρξης δε.Είναι το λιγότερο ευχάριστο να βλέπεις σε περιόδουςοικονομικής δυσπραγίας (και ομηρίας περισσότερο) δουλειές σαν και αυτή που καλύπτουν δυο μορ-φές τέχνης : η μια που πηγάζει καθαρά μέσα από το συγγραφικό γράψιμο και η άλλη από τη στιχο-μυθία και τις μουσικές -συνθετικές- νότες.Αλλά ας πάρουμε το πράγμα ...αλλιώς.Από την αρχή δη-λαδή.

Ενα χρόνο μετά το "κουστουμάκι" ο The Boy επιστρέφει δισκογραφικά στο label του Εξώστη μεμια μουσική δουλειά άκρως σημαντική που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέ-λος.Ισως γιατί έχει -ξεκάθαρα- αρχή, μέση και τέλος.Προφανώς και ο δημιουργός έχει αποσαφηνίσειτη μουσική του κατεύθυνση και προς τα εκεί κινείται από το ξεκίνημα του.Μέσα σε ένα σκοτεινό σύ-μπαν "κάνει" ηλιοθεραπεία με συνθέσεις όπως το "Κόψε το χέρι", "Αυτί", "Παγωμένο"," Άνθρω-πος", "Μακρηγορούμε".

Το cd «Ηλιοθεραπεία» ηχογραφήθηκε τον χειμώνα του 2011 στα Soundflakes Studios από τονcallmelazy. Διαρκεί 72 λεπτά και περιέχει 15 τραγούδια, όλα σε μουσική και στίχους του The Boy.Τομυθιστόρημα «Μαύρο Αίμα» με τη σειρά του είναι 108 σελίδων, γραφόταν ανά διαστήματα από το2004 ως σήμερα.Ενα μικρό κομψοτέχνημα σκοτεινής και σιωπηλής δημιουργίας χωμένο σε ένα σα-κουλάκι που με την παρουσία του είναι ικανό να κάνει μικρούς θορύβους, να θριαμβολογήσει με τηνπλούσια ευφυία του και τέλος να πάρει ένα συνωμοτικό ύφος και να μας ψιθυρίσει ότι "γαμώτο, μπο-ρούμε να αλλάξουμε τον κόσμο".

Κατερίνα Χατζή

62 7 � 2012 �

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΔΕΡΜΙΤΑΣΟΓΛΟΥ - ΡΑΔΙΟ ΣΚΟΥΡΟ ΑΝΟΙΧΤΟΕΙΔΟΣ: ΕΝΤΕΧΝΟLABEL: SONY MUSIC

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που ορίζει έναν καλλιτέχνη και με τη σειρά τουδεν ξέρω τι μπορεί να ορίζει αυτός ως τέχνη και δημιουργία.Τα μέτρα καιτα σταθμά του καθενός ποικίλουν, ξεχνιούνται και ξεχύνονται απρόσκοπτακαι απροκάλυπτα στην κοινωνία μπερδεύοντας και αναστατώνοντας τονγενικό κανόνα -αν δεχτούμε ότι υπάρχει. Ωρες ώρες μοιάζουν όλες αυτέςοι απόψεις σαν αυτούς τους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στο περι-βάλλον της θάλασσας που σουλατσάρουν με μαεστρία δεξιά αριστεράισορροπώντας έτσι τις δικές τους ανάγκες στο τσουβάλι τους...

Η ανάγκη του καλλιτέχνη να διαφοροποιηθεί από τη μάζα και να υπηρετήσει -και όχι να εξυπηρετήσει- τηδική του άποψη πάνω στη μουσική είναι αυτό που τελικά θα μείνει και ίσως αυτό να ξεπερνά ακόμα και τη μα-γεία του λάιβ. Ένας από τους τραγουδοποιούς των τελευταίων χρόνων που κάνει αυτό επειδή ακριβώς το κά-νει με το δικό του μοναδικό τρόπο είναι ο Ευγένιος Δερμιτάσογλου ο οποίος έχοντας σαν βάση τη Θεσσαλο-νίκη και με σταθερούς καλούς συνεργάτες δημιουργεί εξαιρετικές συνθέσεις με έντονο το κομμάτι της ελλη-νικής μουσικής, ξεθάβοντας και ανακαλύπτοντας σημεία και στοιχεία της λες και κατεβαίνει στο κελάρι τουσπιτιού του για να διαλέξει ένα παλιό καλό μπουκάλι κρασί που η γεύση του στο πέρασμα των χρόνων γίνε-ται καλύτερη.

Αυτή τη γεύση της ελληνικής μουσικής με ζειμπέκικο δείγμα, χάλκινα πνευστά, ροκ συνθέσεις φιλτραρι-σμένες στο δικό του ύφος και με προσεγμένα και πρωτότυπα φωνητικά χρησιμοποίησε και στους θαυμάσιουςπρώτους του δίσκους (από τους καλύτερους από καταβολής της ελληνικής δισκογραφίας κατά τη γνώμη μου):Κρύσταλλα του νου (1997) και Βαρύ Φορτίο (2000). Ο δίσκος αυτός έρχεται σαν μια φυσική συνέχεια της συ-νολικής εργασίας του Δερμιτάσογλου.Μια εργασία που εδώ περιλαμβάνει επτά μουσικά θέματα, σκωπτικά,ερωτικά, κοινωνικά, καθημερινά, απλά και όχι απλοικά περασμένα πότε σε ακουστική και πότε σε πιο ροκ αι-σθητική εγείροντας έτσι τους προβληματισμούς του ακροατή.

Μαζί του έπαιξε και ένα πλήθος από γνωστούς και άψογους μουσικούς της συμπρωτεύουσας, συνοδοιπό-ροι στο μοναχικό δρόμο του τραγουδοποιού που έχτισαν και αυτοί νότα νότα το ηχόχρωμα αυτού του δίσκουβασισμένοι στους στίχους των Ευγένιου Δερμιτάσογλου, Θανάση Πλαταμώνα, Γιώργου Κούκιου. Μεταξύ άλ-λων και οι: Παναγιώτης Μανουηλίδης (κιθάρες), Μπάμπης Παπαδόπουλος (κιθάρες), Τόλης Δεληγιάννης(μπάσο), Γιάννης Μήτσης (τύμπανα, φωνητικά), Θανάσης Καρυπίδης (βιολί), Θεόφιλος Ματθαίου (μπαγιάν),Σωτήρης Ζήσης (μπάσο), Αλέκος Σπανίδης (τύμπανα), Σωτήτης Νούκας (πλήκτρα, κιθάρες, παιδικό πιάνο),Φωτεινή (Σκοτεινούλα) Βελετσιώτου (φωνητικά).

Σίγουρα έρχεται μια "Αλλη μέρα" ακούγοντας αυτήν την αναπάντεχη και οπωσδήποτε καλοδεχούμενη κα-τάθεση του Δερμιτάσογλου. Γιατί "Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό" είναι οι διαφορετικές στιγμές που συντονίζονται μαζίμας για κάποιο λόγο και τις κουβαλάμε για πάντα. Είτε είναι "5 η ώρα και δεκαεφτά πρώτα λεπτά" είτε ότανμπορείς να "παραμένεις ασήμαντος και αθώος". Για περισσότερα και στο πάλαι ποτέ συνωστισμένο myspace(myspace.com/eugenedermitasoglou).

Αλέξανδρος Γερασίμου

63� 2012 � 7

Πότε ήταν η πρώτη φορά που ήρθεςσε επαφή με αυτό που ονομάζουμε μου-σική ;

Ηρθα σε επαφή μέσα απο αρκετάπράγματα αλλά πρώτα στο μαγαζί τουπατέρα μου στις Σέρρες.Είχε σχεδόνκάθε μέρα ζωντανή μουσική. Ε εγώ μι-κρός όταν οι άλλοι κοιμόντουσαν πεί-ραζα ένα ένα τα όργανα…

Επέστρεψες στη δισκογραφία με μιαιδιαίτερη δουλειά, με τον δίσκο «ΡάδιοΣκούρο Ανοιχτό». Μίλησε μου για

αυτή την κυκλοφορία.

Εδω και χρόνια όλα αυτά τα τραγού-δια αλλά και πολλά άλλα, παίζονταν ζω-ντανά σε πολλές μορφές με μεγάλη μπά-ντα, με μικρό σχήμα αλλα και με μια κι-θάρα. Ετσι διαμορφώθηκαν. Στην ζω-ντάνια της κάθε περίπτωσης. Οπότεήμουν έτοιμος για όλα. Ετσι κι αλλιώς ηπρόκληση και η πολυπλοκότητα είναιδυο πρώτα ξαδέρφια που καταλήγουναφαιρώντας η προσθέτοντας στο απλόκαι στην ουσία του τραγουδιού.

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΔΕΡΜΙΤΑΣΟΓΛΟΥ: Συντονισμένος σε «Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό»…

64 7 � 2012 �

Συνέντευξη: Αλέξανδρος Γερασίμου

«Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό» είναι…

…να παραμένεις ασήμαντος κι αθώος,είναι πέντε η ώρα και δεκαεφτά πρώταλεπτά όταν βλέπεις πρωί δυο γαλαξίες νακάνουν φασαρία μιλώντας μεταξύ τουςτην πρώτη μέρα στο σχολείο...τα ριγέ τηςμάγουλα , τα Θυμωμένα της αυτιά, μιαέκρηξη στην έκρηξη κι οι στάχτες σου,μόλις βρίσκουν άλλες και κάνουν πα-ρέα...Σκούρο ανοιχτό είναι το ότι δεν ξέ-ρεις πού πας... έτσι κι αλλιώς... είναι τοόχι – το δεν – το μη δεν – το τίποτα…αυτό είναι. Να είσαι ασήμαντος…τί-ποτα… να μπορείς να είσαι τίποτα…

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης γιασένα όταν αποφασίζεις να γράψεις

μουσική ;

Η ανάσα, ο έρωτας, ο φόβος, η αντί-δραση σε κάτι, τα πάντα. La vie…

Τελικά χρειαζόμαστε όλοι μας στιςδύσκολες κοινωνικά και οικονομικάμέρες που διανύουμε «Μια άλλημέρα» για να πιστέψουμε και να «ση-κωθούμε» ξανά σαν λαός;

Βεβαίως σαν όλους τους πολίτες πι-στεύω σε αυτό. Απλά η μουσική και οιμουσικοί μπορούν να σε αφυπνίσουν,ένα τραγούδι να σου δώσει κουράγιο, ναχαρείς, να λυπηθείς, να σκεφτείς αλλακαι να «ξεχαστείς»…

Δεν εμφανίζεσαι και τόσο συχνά στη

δισκογραφία σε προσωπικό επίπεδοενώ είσαι αρκετά ενεργός σαν συνθέ-της αλλά και μουσικός σε επίπεδο συ-ναυλιών μιας και εκθέτεις το υλικό σουεπί σκηνής…

Θέματα εταιρειών ήταν παλιότερααλλά και επιλογής για να υπάρχει κά-ποιος λόγος και να έρχονται τα τραγού-δια εκεί που πρέπει να είναι…

Μουσικό Καφωδείο… Πως προέ-κυψε η ιδέα και η πρόταση αυτής τηςκαλλιτεχνικής “κυψέλης” ;

Ήμασταν μαζί με τον Γιάννη τον Μή-τση και είχαμε μείνει σχεδόν χωρίς δου-

λειά. Και αντί να ξαναβγούμε στονδρόμο τριγυρνώντας, υπήρξε μια πρό-ταση από το ένα απ’ τα τρία αδέρφια καιέναν φίλο τους που το έχουν, να δοκιμά-σουμε να παίξουμε εκεί. Πιο παλιά 10μισή με έντεκα τέλειωνε, νέκρωνε, ότανέφευγαν οι παππούδες για να πάνε στασπίτια τους. Έτσι αναλάβαμε το «καλλι-τεχνικό» μέρος και πήγαμε εκεί παίζο-ντας απλά και χωρίς ήχο στην αρχή καιτην νύχτα του την ονομάσαμε «Καφω-δείο Ελληνικό» και την υπόλοιπη μέραήταν και είναι καφενείο ελληνικό… Προ-σπαθήσαμε να μην ενοχλήσουμε τηνμέρα και ξαφνικά έγινε ένας χώρος συ-

66 7 � 2012 �

γκέντρωσης όπου μαζεύονταν όλοι. Ταγερόντια αγκαλιά με τους φοιτητές καιόλοι οι άλλοι… Έγινε στέκι…και κατέ-ληξε να έχει 6 μέρες την βδομάδα live.

Ποια ήταν η κυκλοφορία που άκου-σες πρόσφατα και τη χάρηκες ;

Το “Friend And Foe” των Menomena.

Διαδικτυακοί κόμβοι και μουσική.Τελικά είναι ζευγάρι αυτά τα δυο ;

………………………………

Πως βλέπεις το μέλλον της ελληνι-κής δισκογραφίας και ποιός πιστεύειςπως θα είναι ο επόμενος τρόπος διανο-μής της μουσικής ;

Πάμε τελικά εδώ και πολύ καιρό στοντρόπο του διαδικτύου και μόνο για τουςτελευταίους ρομαντικούς θα υπάρχει τοβινύλιο. Αυτό συμβαίνει πάρα πολλάχρόνια και το ξέρουμε όλοι… (απαντώ-ντας και στην παραπάνω ερώτηση).

Τα επόμενα σχέδια του ΕυγένιουΔερμιτάσογλου είναι…

Το (υπόλοιπο) επόμενο άλμπουμ όπωςεπίσης να κυκλοφορήσω μια συλλογή μετραγούδια και μουσική από την ενασχό-ληση μου στο Θέατρο. Και βέβαια εμφα-νίσεις… να παίζουμε κι όπου δεν μπο-ρούμε !

www.dermitasoglou.gr

67� 2012 � 7

Κείμενο: Κατερίνα Σπύρου

ΡΕΙΚΙ

To ρείκι αναπτύχτηκε το 1922

από τον ιάπωνα βουδιστή Μι-

κάο Ουσούι, από τότε έχει προσαρ-

μοστεί από διαφόρους δάσκαλους

διαφόρων παραδόσεων. Μετά τη δε-

καετία του 70 άρχισε να διδάσκεται

στη Δύση και λόγω της αποτελεσμα-

τικότητας του εξαπλώθηκε μέσα σε

σύντομο χρονικό διάστημα σε όλες

τις χώρες.

Σήμερα εξασκείται και διδάσκεται

ευρύτερα και αποτελεί μια από τις

δημοφιλέστερες εναλλακτικές θερα-

πευτικές τεχνικές. Το ρείκι βασίζεται

στην ομαλή ροή και ανταλλαγή της

ενέργειας που υπάρχει στο καθετί

που μας περιβάλλει και στο καθετί

μέσα μας.

Δεδομένου λοιπόν ότι η ρίζα της

κάθε ενόχλησης ή ανησυχίας βρίσκε-

ται μέσα στο μυαλό μας, η όποια θε-

ραπεία θα πρέπει να αναζητηθεί εκεί,

στο μυαλό μας.

Το ρείκι είναι ιδιαίτερα αποτελε-σματικό στην περίπτωση αυτή, γιατίπρώτα ενεργοποιεί και εξισορροπείτο νοητικό και το συναισθηματικόεπίπεδο και μετά επιδρά στο σωμα-τικό.

Ο θεραπευτής ρείκι διοχετεύειενέργεια στα άκρα , με αποτέλεσμανα ξεμπλοκάρονται και να αποκαθι-στάται η ομαλή ροή της ενέργειας σεολόκληρο το σώμα.

Οποιοδήποτε άτομο μπορεί να μά-θει ρείκι. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερεςικανότητες ή ταλέντο. Η εκμάθησητου ρείκι γίνετε σε τρία επίπεδα με ταοποία το άτομο αφυπνίζει την έμφυτηικανότητα του να μεταδίδει ενέργειαστα χέρια του.

Το ρείκι αποτελεί έναν από τουςπιο εύκολους και αποτελεσματικούςτρόπους για να επιτύχουμε την ενί-σχυση και εξάσκηση της ικανότηταςπου διαθέτει το ανθρώπινο σώμα νααποθεραπεύεται.

69� 2012 � 7

Τις ερωτήσεις απαντά ο FranciscoBrito μέλος του κουκλοθεάτρου«BARUTI στην άκρη της κλωστής».

Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια πουακούει στο όνομα «BARUTI στην άκρητης κλωστής» και από πού πήρε το όνοματης ;

Η ομάδα ξεκίνησε το 1987. Το όνομαήρθε μετα απο 2 χρονια ψαξίματος κάποιαστιγμή που έπρεπε να φτιάξουμε μια αφίσαγια την πρώτη παράσταση. Είχαμε μια λί-

στα απο 20 διαφορετικά ονόματα, μεταξύτων οποίων το ‘Baruti’ και ’στην άκρη τηςκλωστής’. Πήρα τηλέφωνο μια φίλη να μεβοηθήσει να διαλέξω και μου πρότεινε νασυνδυάσουμε αυτά τα δυο ονόματα. Ετσιγεννήθηκε το ’Baruti στην άκρη της κλω-στής’.

Κρύβεται κάποια ιστορία πίσω απότην ονομασία του κουκλοθεάτρου; Συμ-βολίζει κάτι το «BARUTI στην άκρη τηςκλωστής»;

Συνέντευξη: Αλέξανδρος Γερασίμου

BARUTI THEATRE:Ενα κουκλοθέατρο δεμένο "στην άκρη μιας κλωστής"...

72 2 � 2011 �

73� 2012 � 7

Το όνομα Baruti σημαίνει για μας μιαέκρηξη συναισθήματος από τον κουκλοπαί-χτη εως την κούκλα διαμέσου των κλωστών.

Ποιά φιλοσοφία διέπει το κουκλοθέα-τρο;

Αυτή που είναι σε όλες τις τέχνες. Να συ-γκινήσεις τον θεατή, να τον κάνεις να ανα-ρωτηθεί και να ονειρευτεί.

Μιλήστε μας για την τελευταία σας πα-ράσταση.

‘Το Μυστήριο της Ανατολής’. Μιλάει γιατην αγάπη, για την φροντίδα της φύσης καιγια την πραγματοποίηση των επιθυμιών καιτων ονείρων μας με οποιοδήποτε κόστος.

Πως βλέπετε ως κουκλοπαίκτες τον κό-σμο του παιδικού θεάτρου 25 χρόνια μετάτο ξεκίνημα σας ;

Υπάρχει μια μεγάλη εξέλιξη από τηστιγμή που υπάρχουν πάρα πολλές ομάδεςπου ασχολούνται συγκεκριμένα με το παι-δικό θέατρο.

Ανάμεσα στους σκοπούς και στις δρά-σεις του κουκλοθεάτρου συγκαταλέγεταικαι μια ιδιαίτερη τεχνική : «Μαριονέτεςπου μιμούνται με χάρη και φυσικότητατην ανθρώπινη κίνηση σε μια ατμό-σφαιρα παραμυθιού» όπως πολύ σωστάτονίζετε.Μιλήστε μας για αυτό.

Είναι πολύ σημαντικό για μας η κούκλανα κινείται με φυσικό τρόπο όπως θα έκανεκαι ένας άνθρωπος ώστε να μαγέψει τον θε-ατή και να τον κάνει να πιστέψει οτι αυτόπου βλέπει ειναι αληθινό. Οι κινήσεις πρέπει

να είναι μετρημένες, ακριβείς, με ρυθμό καιπαύσεις χωρίς μουντζούρες.

Εχετε λάβει μέρος σε διεθνή φεστιβάλτης Ευρώπης. Πως αντιμετωπίζουν εκείτα κουκλοθέατρα και ποιές οι διαφορές μετα δικά μας εργαστήρια ;

Η μεγάλη διαφορά είναι οτι στην Ευρώπηη συγκεκριμένη τέχνη είναι γνωστή εδώ καιπάρα πολλά χρόνια ενω στην Ελλάδα έχειαρχίσει δυνατά τα τελευταία 15 χρόνια.Γιαπαράδειγμα σε χώρες οπως Γαλλία, Τσεχία,

75� 2011 � 5

Βουλγαρία υπάρχουν πανεπιστημιακές σχο-λές κουκλοθεάτρου.

Εχετε δώσει αρκετές παραστάσεις σειδρύματα, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία,σχολεία και παιδικές κατασκηνώσεις συλ-λόγων.Πείτε μας για αυτήν την ιδιαίτερηεμπειρία μιας και οι παραστάσεις γίνονταιμακριά από το συνηθισμένο σκηνικό τουκουκλοθεατρικού κόσμου και μπροστά σεένα άλλο ξεχωριστό και πολλές φορές πιουποψιασμένο κοινό…

Ειδικά σε ιδρύματα, νοσοκομεία και ορ-

φανοτροφεία τα παιδιά εκτιμάνε περισσό-τερο αυτό που βλέπουν επειδή δεν έχουν τηνευκαιρία να δούνε παραστάσεις.

Ποιές είναι οι δυσκολίες που αντιμετω-πίζουν σήμερα τα κουκλοθέατρα στην Ελ-λάδα;

Μια βασική δυσκολία είναι οτι ο κόσμοςέχει συνδέσει το κουκλοθέατρο με κάτι πολύπαιδικό σαν κάτι που απευθύνεται σε ηλι-κίες μεταξύ 4-7, πράγμα που δεν ισχύει γιατίυπάρχουν και παραστάσεις και εδώ και στοεξωτερικό μόνο για ενήλικες.

Το γεγονός ότι παρά τις αντίξοες οικο-νομικά και κοινωνικά συνθήκες γιορτά-στηκε πρόσφατα σε πολλές πόλεις της Ελ-λάδας η παγκόσμια μέρα κουκλοθεάτρουπιστεύετε ότι είναι ένα θετικό βήμα για τηδιάδοση και την εξέλιξη του στη χώραμας ; Γίνονται τελικά βήματα μπρος ταμπρος έστω και χωρίς τη στήριξη της Πο-λιτείας;

Ναι είναι θετικό βήμα γιατί δεν μπορείςαπό κανέναν να σου ανοίξει το δρόμο. Μεόσες δυνατότητες έχουμε, εστω και μικρές,βήμα βήμα φτιάχνουμε εμείς το δρόμο.

Τα επόμενα βήματα του κουκλοθεά-τρου είναι…

Διεθνές φεστιβάλ στην Αθήνα για να πά-ρουμε ερεθίσματα και να εξελιχθούμεακόμα πιο πολύ.

Link: http://www.baruti.gr/

76 7 � 2012 �

77� 2012 � 7

ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ, Η Λόλα, ISBN: 978-960-979-500-5,Σελίδες: 104

Ο ήρωας της ιστορίας ερωτεύεται τη Λόλα, ένα κορίτσι διαφορε-τικό από τα άλλα, φευγάτο, που δεν του αρέσουν οι δεσμεύσεις. Τουςπαρακολουθούμε στο ταξίδι τους προς το Καστελόριζο όπου ο τότεπρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αναγγέλλει ότι η χώρα θα κα-ταφύγει στο ΔΝΤ.

Το λαβ στόρι μπλέκεται με την κοινωνικοπολιτική πραγματικό-τητα, το φανταστικό με το πραγματικό. Η Λόλα όπως δηλώνει ο ίδιοςο καλλιτέχνης είναι ένα σύμβολο αισιοδοξίας, ομορφιάς και αγάπηςμέσα σε μια ιδιαίτερη πραγματικότητα.

Το βιβλίο συνοδεύεται από Cd με τη νέα δουλειά του Κωστή Μα-ραβέγια.

ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ, Η τρίτη μάγισσα, Εικονογράφος: Κατε-ρίνα Βερούτσου, ISBN: 978-960-501-744-6, Σελίδες: 32

Υπάρχουν μάγισσες σήμερα; Κι αν ναι, πού ζουν; Τι δουλειά κά-νουν; Τι τρώνε και πώς ταξιδεύουν; Σε ποια σχολεία πάνε και με ποι-ους κάνουν παρέα; Το κυριότερο: τι είδους μάγια κάνουν και πούμπορεί να τις συναντήσει κανείς;

Μια φορά κι έναν καιρό… δηλαδή χτες ή σήμερα ή και αύριο…Νάνοι και νεράιδες, δράκοι, μάγισσες και βασιλιάδες πάνε κι έρχο-νται ανάμεσα στα παραμύθια και στην αλήθεια. Δρόμο παίρνουν καιδρόμο αφήνουν, φτάνουν στις άκρες του κόσμου κι ύστερα πάλι γυ-ρίζουν πίσω. Και τέλος ζούνε και ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ αυτοί καλά κι εμείςκαλύτερα!

Για παιδιά μικρά με μεγάλη φαντασία και για νέους γονείς μεπολλή όρεξη! Ιστορίες που διαβάζονται μέσα σε δέκα λεπτά!

78 7 � 2012 �

Aλλεν Γκίνσμπεργκ, Ποιήματα, Μετάφραση Aρης Μπερλής,Σελίδες:160, τιμή: 12,50 €

Ένας καλαίσθητος τόμος που περιλαμβάνει το σύνολο των ποι-ημάτων του βασικού –με το ποίημά του Ουρλιαχτό– εκπροσώπουτων Αμερικανών μπητ Αλλεν Γκίνσμπεργκ, ο οποίος εμφανίστηκεστην ψυχροπολεμική Αμερική τη δεκαετία του ́ 50. Τη μετάφρασητων ποιημάτων έκανε ο Αρης Μπερλής, ο οποίος στην εισαγωγήτου κάνει λόγο για τον άνθρωπο και δημιουργό Γκίνσμπεργκ, κα-θώς και για τις δυσκολίες της μετάφρασής του. Το βιβλίο κλείνειμε συνέντευξη του ποιητή σε γαλλικό περιοδικό.

Μάριο Λούτσι, Γοτθικό Τετράδιο και άλλα, Μετάφραση Μαρ-γαρίτα Δαλμάτη, ISBN 960-8264-45-6, Σελίδες: 96, Τιμή: 7,50 €

Το Γοτθικό Τετράδιο και άλλα είναι μια ανθολογία ποιημάτωνπου επιμελήθηκε και μετέφρασε με ιδιαίτερο ζήλο η ποιήτρια καιφίλη του Λούτσι Μαργαρίτα Δαλμάτη, και περιλαμβάνει, εκτόςαπό την ομότιτλη συλλογή –που θεωρείται ένα από τα πιο λυρικάκείμενα που γράφτηκαν ποτέ–, αντιπροσωπευτικά ποιήματα απότις περισσότερες συλλογές του ποιητή. Στην εισαγωγή του φρο-ντισμένου τόμου, η μεταφράστρια μας δίνει τις λέξεις-κλειδιά ανά-γνωσης της ποίησης του Λούτσι, ενώ η μετάφραση των ποιημά-των συνοδεύεται από το ιταλικό κείμενο.

Γεωργία Σάνδη, Ο Φαντέ και το Ιερό Λουλούδι, Eκδόσεις: Ροές,ISBN: 960-283-224-X, Σελίδες: 90, Τιμή: 7,31 €

Το βιβλίο μιλά για τον Φαντέ, ένα όμορφο μπουλντόγκ, και τοΙερό Λουλούδι, έναν άσπρο ελέφαντα, για τη ζωή τους και τη σχέσητους με τους ανθρώπους. Η πρωτοτυπία του είναι ότι τις ιστορίεςτου Φαντέ και του Ιερού Λουλουδιού τις αφηγούνται δύο πολύ σο-βαροί κύριοι, οι οποίοι βεβαιώνουν ότι, σε κάποια από τις προηγού-μενες ζωές τους, υπήρξαν ο ένας σκύλος κι ο άλλος ελέφαντας...

Θοδωρής Τσαπακίδης, Ο πρίγκιπας της Μένουα, Εκδόσεις:Ροές, ISBN: 960-283-223-1, Σελίδες: 82, Τιμή: 10,45 €

Ο φριχτός μάγος Οιδίρηνος, ο βασιλιάς Αδόλφος ο Χαλαρός, οπρίγκιπας Κάρολος το βουτυρόπαιδο και η ωραία, διπρόσωπη Μαρ-γαρίτα μπλέκουν σε περιπέτειες...

Η ιστορία τους τυλίγεται, ξετυλίγεται και συχνά, απροσδόκητα,κουβαριάζεται: ακολουθεί μεν τους κανόνες του κλασικού παραμυ-θιού, αλλά το κάνει πολύ σκανδαλιάρικα, με ζωντανό, κινηματο-γραφικό τρόπο.

Ο πρίγκιπας της Μένουα, γραμμένος με φαντασία και χιούμορ,είναι ένα παραμύθι για ανήλικα και ενήλικα παιδιά!

79� 2012 � 7

80 2 � 2011 �

Στρατής Π. Πανάγος, Βορειανατολικά της γέυ-σης. Οδοιπορικό στον γαστρονομικό πολιτισμόΛέσβου - Λήμνου, Σελίδες: 362, ISBN: 960-518-132-0, Τιμή: 28,00 €

Άνθρωπος βαθύτατα δεμένος με τον τόπο του, οΣτρατής Πανάγος έχει πάνω απ' όλα βιώσει την άρ-ρηκτη σχέση με την καθ' ημάς Ανατολή στο πεδίοτου πολιτισμού τής Γεύσης. Και έτσι, αγαπώνταςαπό παιδί τις πρώτες ύλες αυτού του πολιτισμού,μάς εισάγει σ' αυτές ως ώριμος πιά ερευνητής στηνπεριοχή του Βορειανατολικού Αιγαίου. Καλούμα-στε να μάθουμε,αλλά και να γευθούμε, όσα μας κο-μίζει για το λάδι της πατρίδας του της Λέσβου, γιατά κρασιά Λέσβου και Λήμνου. Επιπλέον για τη με-γάλη του αγάπη, το ούζο, με τα μικρά και πολύτιμαμυστικά του. Πιστεύοντας στο τρίπτυχο -που συ-χνά αναφέρει- διάσωση, διατήρηση, διάδοση, μας προσφέρει μιά σειρά τοπικών παραδοσικών συ-νταγών, που τις ανακάλυψε μία-μία καλά κρυμμένες στο μεράκι γυναικών της Λέσβου, στα αναρίθ-μητα χωριά της με τα καφενεία και τις κουζίνες τους! Ένα πανέμορφο βιβλίο γεμάτο μυρουδιές καιμυστικά.

Μάρκος Καμπάνης, Ζωγραφίζοντας στο Άγιον Όρος, Σελίδες:136, ISBN: 978-960-518-368-4, Τιμή: 29,00 €

Ζωγραφίζοντας στο Άγιον Όρος ο Μάρκος Καμπάνης αποφεύγειτον σκόπελο της προγονολατρείας και καταφέρνει να αναδείξει μεμοναδικό τρόπο την αρμονία ανάμεσα στο θείο και το ανθρώπινο, τοσυμβολικό και το πραγματικό, το αντικειμενικό και το βιωματικό.

Στα έργα του Αγίου Όρους, μεταπλάθει το μοναδικό τοπίο αυτήςτης κιβωτού της βυζαντινής και νεοελληνικής ορθόδοξης παράδοσηςσε πίνακες ατμοσφαιρικούς, σε έργα πλασμένα ανάμεσα στο όνειροκαι την πραγματικότητα.

Καλλιτέχνης με έργο πολύμορφο, με σίγουρη παρουσία σε όλεςτις θεματογραφικές περιοχές όπως η αγιογραφία, η χαρακτική, οιποιοτικές εκδόσεις και οι εικαστικές παρουσιάσεις, κατόρθωσε ναπροσφέρει υψηλή ποιότητα και ολοκληρωμένες αισθητικά διατυ-πώσεις σε ό,τι αγαπά, σε ό,τι τον συγκινεί και τον ελκύει.

Το λεύκωμα περιλαμβάνει το σύνολο των έργων του Μάρκου Καμπάνη που φιλοτεχνήθηκαν κατά τηντελευταία εικοσαετία και είχαν ως θέμα το Άγιον Όρος.

82 7 � 2012 �

Συνέντευξη: Κωνσταντίνα Γεωργίου

Αθανασία ΚανελλοπούλουΌταν ψάχνεις το όνομά της στο ίντερνετ,

πάνω-πάνω διαβάζεις: “Ελληνίδα χορεύτριαχορεύει στην ελίτ της Ευρώπης». Η πορείατης συμπεριλαμβάνει ταξίδια, συμμετοχές σεμεγάλα φεστιβάλ, παραστάσεις στα σπου-δαιότερα θέατρα της Ευρώπης και όχι μόνο,συνεργασίες με αξιοθαύμαστους, ταλαντού-χους χορογραφους και, πιο πρόσφατα το ξε-κίνημα μιας σόλο καριέρας.

Ένα δημιουργικό ταξίδι που ξεκίνησε απόπολύ μικρή ηλικία, και το οποίο της έδωσετα εφόδια για μια πολύ σημαντική πορείαστο χώρο του χορού, η οποία τώρα της επι-τρέπει να ενταχθεί δυναμικά στον χώρο των

νέων Ευρωπαίων χορογράφων.

Τον χειμώνα που έφυγε, ταξίδεψε μέχρι τηΜάλτα για να δημιουργήσει μια καινούριαπαράσταση. Με αφορμή την καινούργιααυτή παράσταση, 'Penelope-dust in ourawakened dreams', βρέθηκα στη Μάλτα στιςαρχές Μαρτίου, έχοντας τη τιμή και τη χαράνα παρακολουθήσω τις τελικές πρόβες καιτη πρεμιέρα του κομματιού.

Σε μια από τις αμεσότερες παραστάσειςπου έχω δει μέχρι στιγμής, η Πηνελόπη τηςΑθανασίας Κανελλοπούλου είναι άμεση, σεπονάει αλλά και σε ηρεμεί, σε τραντάζει νανιώσεις, να βιώσεις, να αποχαιρετήσεις ή νααποδεχτείς.

Μίλησέ μου καταρχάς για την παρά-σταση που έχει ήδη ανέβει στη Μάλτα καιετοιμάζεται και για ταξίδια..

Η τελευταία μου χορογραφική δουλειά‘Πηνελόπη’ είναι μία συμπαραγωγή με τηνμαλτέζικη καλλιτεχνική κολλεκτίβαRubberbodies.

Μέσα από την καινούρια αυτή παραγωγήστόχος μου ήταν να ξεκινήσω έναν καλλιτε-χνικό διάλογο ανάμεσα στις δυο αυτές χώρες,οι οποίες έχουν μια εξίσου σημαντική πολιτι-στική κληρονομιά… Το σόλο συνδυάζει τηντέχνη του Χορού με άλλες μορφές τέχνηςόπως τα Visual Arts και το σωματικό θέατρο.

Τι σημαίνει η «Πηνελόπη» για σένα ?

Η Πηνελόπη είναι ένα σύμβολο πίστης,αναμονής, ελπίδαs…είναι ο καθένας από εμάςπου εξακολουθεί να πιστεύει και να ελπίζει σέναν κόσμο , όπου όλα γύρω μας σιγά σιγάεξατμίζονται και σαπίζουν. Είναι ο άνθρωποςπου περιμένει και ελπίζει σ ένα καλύτερο αύ-ριο, όπως η Πηνελόπη που περίμενε 20 χρόνιαμε ευλαβική υπομονή, καρτερικότητα και πί-στη στον Οδυσσέα να γυρίσει κοντά της. ..εί-ναι ένα νοσταλγικό ταξίδι στα χαμένα καιαφυπνισμένα μας όνειρα , σε μνήμες ‘θαμμέ-νες’ στην ψυχή μας που έχουν την ευκαιρίανα ακουστούν για μία τελευταία φορά… Μία

83� 2011 � 2

διαδρομή στον εσωτερικό θησαυρό που κρύ-βει ο καθένας μας και μερικές φορές έχει ξε-χαστεί σε παλιά σκονισμένα μπαούλα.

Είναι τελικά πάντα μια προσωπική ιστο-ρία αυτή η δημιουργικότητα του καλλιτέ-χνη? Λειτουργεί πιστεύεις η τέχνη θερα-πευτικά για τον δημιουργό?

Η τέχνη και ειδικά ο χορός για μένα είναιένα μέσο έκφρασης και επεξεργασίας συναι-σθημάτων, που μετατρέπεται σε δίαυλο επι-κοινωνίας, όταν αυτό επιτυγχάνεται με από-λυτη ειλικρίνεια και σεβασμό.Πιστεύω στηδιαφορετικότητα και μοναδικότητα του κάθεκαλλιτέχνη κα σ αυτό που ‘κουβαλά’ ο καθέ-νας στις αποσκευές του. Αυτό συνιστά και τηνπρώτη ύλη της δημιουργίας, τον πυρήνα της.Στη συνέχεια έρχεται η εξαγνιστική λειτουρ-γία της τέχνης, μέσω της διαρκούς αναζήτη-σης και δημιουργικής διαδικασίας…

Και για το κοινό? Πόσο το αφορά αυτό?

Η αλληλοεπίδραση κοινού και καλλιτέχνηκαθίσταται εφικτή μονάχα όταν το έργο εκ-φράζει συγκεκριμένες αλήθειες που αφορούνάμεσα και το κοινό. Άρα αυτού του είδους ηδιαδραστικότητα αποδεικνύεται και για τοκοινό λυτρωτική, στοιχείο πρωταρχικής ση-μασίας για την ύπαρξη ενός έργου.

Έχεις εμπειρία και από συνεργασίεςστην Ελλάδα, με φεστιβάλ, στούντιο χορού,χορευτές, αλλά κυρίως έχεις συνεργαστεί μετο εξωτερικό. Είναι όντως τόσο αλλιώς ναδουλεύεις στην Ελλάδα?

Είναι πιο ‘μεσογειακά’… υπάρχει αρκετά

μεγάλη διαφορά στον τρόπο σκέψης και ιδιο-συγκρασίας των ανθρώπων. Δεν μ αρέσει νασυγκρίνω ανόμοιες καταστάσεις, γιατί οι συν-θήκες στο εξωτερικό είναι διαφορετικές και οιευκαιρίες περισσότερες. Σε γενικές γραμμέςδεδομένης της εμπειρίας μου σε χώρες της κε-ντρικής και βόρειας Ευρώπης, στον χώρο τουχορού και όχι μόνο τα πράγματα λειτουργούνδιαφορετικά, με περισσότερη οργάνωση καιμεγαλύτερη συλλογικότητα.

Τι θα σε έκανε να επιστρέψεις στην Ελ-λάδα?

Ο ήλιος, το Αιγαίο, τα ηλιοβασιλέματα τηςΑθήνας ,οι μυρωδιές, «τα μάρμαρα που λά-μπουν», οι άνθρωποι, οι φίλοι μου…Πέραόμως από όλα αυτά, τη δεδομένη χρονική συ-γκυρία η ανάγκη και ο διακαής μου πόθος ναπροσφέρω, έστω και κάτι ελάχιστο, στην πο-λιτιστική εξέλιξη της χώρας.

Η συνεργασία σου με μια κολλεκτίβαrubber bodies και το να βρίσκεσαι σε μιαμικρή χώρα με περιορισμένη πολιτιστικήδραστηριότητα?

Όλοι οι συντελεστές της ομάδας είναι νέοικαλλιτέχνες και ο καθένας χαρακτηρίζεταιαπό διαφορετικές καλλιτεχνικές καταβολές.Με αυτό τον τρόπο εκμεταλλευτήκαμε τοστοιχείο της διαφορετικότητας με το να συν-δυάσουμε διαφορετικές μορφές τέχνης. Είναιη πρώτη φόρα που ζω σε μία τόσο μικρήχώρα, αλλά ίσως αυτό λειτούργησε θετικάστην εξέλιξη του κομματιού. Η Μάλτα, πα-ρότι το μέγεθός της ξεγελά, έχει έντονη πολι-τιστική δραστηριότητα κυρίως τους μήνες του

84 7 � 2012 �

καλοκαιριού λόγω των διαφόρων φεστιβάλ(κάποιων εξ αυτών αρκετά αναγνωρισμένων).Το γεγονός αυτό συμβάλει στο να μην αισθά-νεται κάποιος αποκλεισμένος από την υπό-λοιπη Ευρώπη τη στιγμή που ζει σε ένα μέροςπεριτριγυρισμένο από θάλασσα.

Ξεκινώντας μια σόλο καριέρα με βάσητα δικά σου βιώματα και εμπειρίες τί είναιαυτό που πρέπει να έχεις συνεχώς στομυαλό σου?

Μετά από πολυετείς συνεργασίες με κατα-ξιωμένες ομάδες του εξωτερικού, η σόλο δη-μιουργία φαντάζει ένα εντελώς διαφορετικόπράγμα. Το βάρος που επωμίζεται ένας καλ-λιτέχνης σε αυτή την περίπτωση είναι πολύμεγαλύτερο από το αντίστοιχο βάρος το οποίοεπιμερίζεται σε μία συλλογική δουλειά. Αναμ-φίβολα τα δικά μου βιώματα δεν μπορούν ναχαρακτηριστούν επαρκή για τη δημιουργία

ενός έργου. Για το λόγο αυτό, είναι πολύ ση-μαντική η διαρκής εξέλιξη μέσω της συνεχούςεπικοινωνίας και ανταλλαγής ιδεών με άλλουςκαλλιτέχνες.

Πρόσφατα ξεκίνησες να διδάσκεις στοτμήμα χορού του πανεπιστημίου της Μάλ-τας. Απόφαση ανάγκης, ή η διδασκαλία εί-ναι κάτι που επιδίωκες και είχες πάντα στομυαλό σου?

Η διδασκαλία είναι αναπόσπαστο μέροςτης δουλειάς μου. Απολαμβάνω πολύ τη συ-νεργασία με νέους ανθρώπους και την ανταλ-λαγή ιδεών μαζί τους. Ειλικρινά μαθαίνωπολλά από αυτούς και ελπίζω να μαθαίνουνκαι αυτοί αρκετά από εμένα…

Κι ένα όνειρο για το μέλλον?

Να επιστρέψει η ‘Πηνελόπη’ στις ρίζεςτης….

85� 2011 � 2

86 7 � 2012 �

Ελένη Τσαπραλή…Just for you…by Eleni Tsap

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι επαγ-

γελματικά με το κόσμημα?

Επαγγελματικά ασχολούμαι εδώ και

δύο χρόνια.Συμμετέχω τακτικά σε εκθέ-

σεις , bazaar και παράλληλα συνεργάζο-

μαι με κάποια καταστήματα.

Περιέγραψε μας λίγο τις δημιουρ-

γίες σου…

Θα έλεγα πως τα κοσμήματά μου είναι

απλά και χαρούμενα.Μου αρέσουν τα

έντονα χρώματα,τα φυσικά υλικά και τα

γεωμετρικά σχήματα.

Ποιά υλικά χρησιμοποιείς?

Έχω πειραματιστεί με πολλά υλικά

αλλά αυτά που χρησιμοποιώ περισσό-

τερο αυτό τον καιρό είναι το ξύλο καθώς

και ο φλοιός του, το χαρτί, το μέταλλο

και το δέρμα.

Από που εμπνέεσαι?

Εμπνέομαι από απλές καθημερινές ει-

κόνες που μου δημιουργούν πολλές σκέ-

ψεις και συναισθήματα.

Ποιό είναι το αγαπημένο σου κό-

σμημα?

Δεν ξεχωρίζω κανένα,όλα τα αγαπάω

πολύ.

Που μπορούμε να βρούμε τη δου-

λειά σου?

Έχω σταθερή παρουσία στο meet

market που είναι μια μηνιαία υπαίθρια

αγορά όπου συμμετέχουν πολλοί δημι-

ουργοί.Επίσης κοσμήματά μου βρίσκετε

σε επιλεγμένα καταστήματα στην Αθήνα

και σε άλλες πόλεις.

Επικοινωνία: Facebook:Eleni Tsap

Τηλέφωνο: 6939961998

Συνέντευξη: Νεφέλη Καριοφύλλη

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην

Καλαμάτα Μεσσηνίας. Ήρθα

στην Αθήνα για να σπουδάσω

οδοντοτεχνίτης.Ασχολήθηκα

επαγγελματικά για 3-4 χρονια

περίπου.Τελικά τα παράτησα και

μέτα από άλλη μια τετραετία

επαγγελματικής αναζήτησης,

αποφάσισα ότι αυτο που αγαπώ

είναι το κόσμημα.

92 7 � 2012 �

Συνέντευξη: Η ομάδα του καφέ σκύλου

Putumayo World Café: οι μουσικές του κόσμου μέσα από ένα φλιτζάνι καφέ...

One of the most unique Bars in the region of Attica, established in 2006 ina classic two story residence, provides you carefree hours, tasty cocktailsand unique servings.

You can try our exotic cocktails for just 6€ every day from 6-9, or have arich lunch/dinner with very low prices for a complete menu, starting fromjust 11€.

On sunny days you can enjoy your coffee, drink or food outside by hav-ing a seat in our garden tables.

Αγρόκτημα Φυσικής Καλλιέργειας ΦοίφαΈνα περιαστικό αγρόκτημα

που επιμένει σε μια άλλη ηθική

94 7 � 2012 �

Κείμενο, Φωτ.: Μυρτώ Φοίφα

Πριν από πολλά πολλά χρόνια,υπήρξε στη Καλαμάτα μια περιοχή

με πορτοκαλιές που λεγόταν Γουλιμίδες καιμια αγροτική έκταση που λεγόταν Γεωργι-κός Σταθμός. Στον Γεωργικό σταθμό ερχό-ντουσαν αγρότες και όσοι λλοι ενδιαφε-ρόμενοι προκειμένου να ενημερωθούν πάνωστις νέες τότε καλλιέργειες και στα νέα σπο-ροφυτα , όπως επίσης και να προμηθευτούν

σπόρους για την νέα τους παραγωγή.Βέβαια τότε ήταν μια εποχή που δεν υπήρχε

ο τρόμος του ελέγχου πάνω στην διατροφή,που υπάρχει σήμερα. Δεν υπήρχαν προιόνταφυσικά , λαχανικά και φρούτα με ταμπέλεςπου να γράφουν επάνω "απαγορεύεται η φύ-τευση" και δεν υπήρχε ακόμα η προσπάθειαγια πλήρη έλεγχο της διατροφής μας από κα-ποιες εταιρείες , οπως συμβαίνει σήμερα.

Και επιπλέον σε εκείνο το μέρος γινότανκαι κάτι άλλο ...Υπήρχαν αποθήκες με σπό-ρους από διάφορες ποικιλλίες που συλλέγο-νταν από τους ίδιους τους αγρότες και δια-τίθεντο για τις νέες καλλιέργειες. Με άλλαλόγια υπήρχε μια διαδικασία αυτάρκειαςπάνω στην αγροτική παραγωγή, καθώς αυτόσυνόδευε την ίδια την κοινωνια. Στην πο-ρεία των χρόνων ο ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ ΣΤΑΘ-ΜΟΣ στην Καλαμάτα, μαράζωσε, μίκρυνε ,απόκτησε και μια εθνική δο καθώς και ένααπειλητικό πολεοδομικό σχέδιο μπάζωσηςτης ευρύτερης περιοχής, με αποτέλεσμα νααλλάξει η μορφολογία και ο χαρακτήρας τηςευρύτερης περιοχής, όμως ΟΧΙ και οι προ-θέσεις μιας νεότερης γενιάς που πάσχιζει ναζήσει με αξιοπρέπεια, αυτάρκεια και όρεξηγια μια ζωή φυσική και εναρμοσνισμένη μετην φυσική ροή των πραγμάτων.

Ετσι πλέον σε μέρος της έκτασης τουπρώην Γεωργικού Σταθμού επιβίωνει ,σεπείσμα των καιρών, ενα μικρό οικοσύστημα,ένα αγρόκτημα με πορτοκαλιές, μανταρι-νίες, ελιές, λεμονιές, πέυκα, καζουαρίνες,αροκάριες, ακακίες , λεύκες, πλατάνους, βό-τανα και αγρια χόρτα ,με λαχανόκηπο απόπαραδοσιακές ποικλλίες, με βοτανόκηπο μεθεραπευτικά βότανα και άνθη, και μια θε-ματική γωνιά φυσικής κομποστοποίησης.

Επιπλέον κάπου στην άκρη μαρτυρούν τηνπαλία τους ζωή, τα ερείπια ενός μικρού κε-ραμοποιείου που λειτουργούσε με υδροκί-νηση.

Στο αγρόκτημα αυτό λειτουργεί και μιατράπεζα σπόρων από παραδοσιακές ποικιλ-λίες της περιοχής και όχι μόνο. Οσοι ενδια-φερόνται για την παραδοσιακή φυσική καλ-λιέργεια και επιθυμούν να γίνουν και αυτοι"σποροφύλακες" της βιοποικιλλότητάς μας,μπορούν να επισκεφτούν το αγρόκτημα καινα προμηθευτούν μια μικρής ποσότηταςποικιλλίας σπόρων της περιοχής , να τουςκαλλιεργήσουν με αγάπη στον κήπο τουςκαι να επιστρέψουν λίγο σπόρο πίσω.

Στην ανταλλαγή σπόρων δεν υπάρχειδιαμεσολάβηση χρημάτων.

Ίσα, ίσα στο αγρόκτημα πιστέυουμε ότιοι σπόροι την φύσης, περιέχουν πληροφο-ρίες για εμάς , για την ιστορία μας, για τηνπορεία μας στο χρόνο και το μέλλον μας ,τόσο σημαντικές και απαραίτητες για τηνφυσιολογική εξέλιξη και επιβίωση μας σεαυτόν τον πλανήτη γι αυτό και χρειάζεταικαι πρέπει να διακινούνται ελεύθερα.

Οι σπόροι ανήκουν σε όλους και κανείςδεν έχει δικαίωμα για όποιον λόγο και ναεπικαλείται να τους καταστήσει αντικείμεναελέγχου και εξουσίας σε βάρος της ανθρώ-

95� 2012 � 7

πινης κοινωνίας.Σε αυτό λοιπόν το μέρος γίνεται η προ-

σπάθεια δημιουργίας ένος σχολείου Φυσι-κής Εκπαίδευσης! Τι σημαίνει αυτό? Δενξέρω αν ε ναι νεολογισμός, αλλά σίγουρασημαίνει μια καινούρια ανάγκη...την αναγκηεπανεκμάθησης, επαναβίωσης της φυσικήςκατάστασης του ανθρώπου και αποκατά-στασης της σχέσης του με τη φύση,και τηνφυσική καλλιέργεια μέσα από βιώματα καικαθημερινές επαναλαμβανόμενες πρακτι-κές. Είναι μια προσπάθεια πρόσβασης σεαυτό που ονομάζεται ευρύτερα "συλλογικήγνώση."

Ακόμη πιο σπάνια για την εποχή μας , τηςκατατετμημένης εξειδίκευσης, είναι η κατα-νόησή του γεγονότος οτι υπάρχει αλληλο-συσχέτιση όλων των όψεων της ανθρώπινηςκοινωνίας και της φύσης.

Η φυσική γεωργία στηρίζεται στην άμεσηκατανόηση ότι πολιτισμός και γεωργία είναιένα και το αυτό και ανατρέπει προκαταλή-ψεις και λογικές απλοποιήσεις του κόσμουγια να μας δείξει τις ρίζες ενός υγιειούς καιπλήρους τρόπου ζωής.

Η φυσική γεωργία τόσο σαν μέθοδοςαλλά και σαν αντίληψη στηρίζεται στην κα-

τανόηση και τον σεβασμό της φυσικής πα-ραγωγικής δραστηριότητας και αποτελεί έναμια οδό προσιτή σε όλους

Το Χτήμα Φυσικής Καλλιέργειας Φοίφαείναι επισκέψιμο, διοργανώνει

εργαστήρια για παιδά και μεγάλους, εκ-δηλώσεις και επιπλέον διαθέτει ένα πωλη-τήριο βιολογικών προιόντων.

Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική την αξίατης εκπαίδευσης σε μια βιώσιμη κοινωνια γιαυτό και πιστεύουμε ότι μέσα από τις επισκέ-ψεις των σχολείων στο αγρόκτημα ΦυσικήςΚαλλιέργειας Φοίφα, οι μαθητές αλλά και οιεκπαιδευτικοί μπορούν να ενημερωθούν γιαζωτικά θέματα όπως η αειφορία στις καλλιέρ-γειες, η σχέση του σύγχρονου ανθρώπου μετη φύση και την διατροφή του, η ανακύκλωσητων «άχρηστων» υλικών και ουσιαστικά τοχτίσιμο μιας ατομικής και συλλογικής φιλικήςπεριβαλλοντικής συνείδησης.

Για το σκοπό αυτό οι άνθρωποι του χτή-ματος ,οι παιδαγωγοί και οι εθελοντές τηςομάδας ετοιμάζουμε εκπαιδευτικά προ-γράμματα βασισμένα στην απόκτηση γνώ-σεων μέσα από βιωματικές δραστηριότητεςγια μαθητές όλων των ηλικιών (νηπιαγω-γείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο).. με θε-

96 7 � 2012 �

ματικά εργαστήρια γύρω από την φυσικήκαλλιέργεια, την κομποστοποίηση, την ανα-γνώριση των θεραπευτικών βότανων καιεδώδιμών φυτών και τις χρηστικές ιδιοκα-τασκευές από «σκουπίδια».

Στο αγρόκτημα Φυσικής ΚαλλιέργειαςΦοίφα ένας άλλος κόσμος γεννιέται και

διεκδικεί το δικαίωμα του στην ζωή και στηνδημιουργία.

Αγρόκτημα Φυσικής Καλλιέργειας ΦοίφαΗρώων Πολυτεχνείου, Νέα Είσοδος,Καλαμάτα Τ.Κ 24100επικοινωνία: 2721022505, 6972755079mirtofifa7@gmail.com

97� 2012 � 7

Πάνω στην συζήτηση, που είχαμε μετον αρχιφύλακα, περνώντας από

τον εσωτερικό έλεγχο των Γυναικείων Φυ-λακών Θήβας, σχετικά με το τι περνάει καιτι δεν περνάει [όχι κορδέλες πάνω από ένασυγκεκριμένο μάκρος, όχι κούφιες χάνδρες,βελόνες για πλέξιμο μόνον πλαστικές, βαμ-βάκι και μαλλί μόνον για κρατούμενες μεειδική άδεια κτλ.] με ρώτησε μεταξύ άλ-λων: «Εάν δηλαδή μια κρατούμενη σας ζη-τήσει να της φέρετε κάτι να πιεί να ξεχάσειτον καημό της, θα της το φέρετε;» Του απά-ντησα αρνητικά, τέτοια πράγματα δενφέρνω.

Μια κρατούμενη δύσκολο να ξεχάσειτον καημό της. Λίγο ίσως να ξεχνιέται με τοράψιμο, με το να δημιουργήσει κάτι δικότης. Το πρόγραμμα «Λόγος και Ύφασμα»της Άρσις λειτουργεί από το 2001 στις Γυ-ναικείες Φυλακές, αρχικά στον Κορυδαλλόκαι αργότερα στην Θήβα, όπου έχουν μετα-κομίσει οι φυλακές. Στον Κορυδαλλό πη-γαίναμε κάθε Τρίτη, τώρα τελευταία στηνΘήβα πάμε δύο φορές τον μήνα, λόγου τηςμεγαλύτερης απόστασης.

Πάμε με δυο τσουβάλια υλικά (ρετάλιααπό υφάσματα, βαμβάκι για γέμισμα,μαλλί, δαντέλες, χάνδρες, πούλιες κτλ.) καιγυρνάμε συνήθως με δύο τσουβάλια κού-κλες και άλλα. Τις δύο ώρες, που έχουμε

στην διάθεση μας, τις περνάμε με το να κό-ψουμε σχέδια για ΑρρΙigue ή σώματα καιρούχα για κούκλες, γιατί μόνον ελάχιστεςκρατούμενες έχουν ειδική άδεια για ψαλίδικαι έτσι τα τέσσερα ψαλιδάκια μας (νηπια-γωγείου, μετριούνται κάθε φορά όταν μπαί-νουμε και όταν βγαίνουμε) κυκλοφορούνασταμάτητα, για να προλάβει η κάθε μια ναετοιμάσει την δουλειά της, να έχει να ράψειμέχρι την επόμενη φορά, για να περνάει ηώρα που λένε, αλλά και να έχει την δυνα-τότητα να βγάλει κάποια χρήματα, να ταέχει στο όνομα της στο λογιστήριο, να μπο-ρεί να παραγγέλνει από τον μπακάλη ή ναστείλει στους δικούς της. Κόβουμε ανθρω-πάκια, ζώα, λουλούδια, τοπία, σκηνές απότον έξω κόσμο, άλλα και από την καθημε-ρινότητα των φυλακών. Στα γραφεία τηςΆρσις έχουμε ένα Patchwork σκακιέρα,όπου στα άσπρα κομμάτια έχει θέματα απότον ελεύθερο κόσμο και στα μαύρα από τηνφυλακή. Εντύπωση μου έχουν κάνει τα δυοκομμάτια, που είχε ράψει η Γ. από το Σε-φίρι, έναν άσπρο γάτο στο μαύρο κομμάτικαι έναν μαύρο γάτο στο άσπρο, tale gualeδηλαδή. [Και δεν είχε δει την ταινία, γιατίτην ρώτησα.] Την περασμένη φορά κάναμετο πορτραίτο του Ανδρέα, ενός εθελοντήτης Αρσις, δεν βρήκαμε καφέ κουρελάκι καιέτσι του κάναμε ένα ροζ μούσι. Θύμισε

100 1 � 2011 �

Κείμενο: : Ευα Χιλαδάκη, Φωτ.: Αλέξανδρος Γερασίμου

ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ

λίγο Van Gogh. Καμιά φορά βγαίνουν πιοενδιαφέροντα αποτελέσματα, όταν σου λεί-πουν κάποια πράγματα.

Η ιδέα με τις κούκλες ήταν της Μαιρη-βής. Πριν κάναμε πιο πολύ Patchwork καιΑρρΙigue, που κάποια από αυτά γίνονται μα-ξιλάρια και τα πουλάμε στο Μουσείο Μπε-νάκη στην Πειραιώς. Το 2006 η Μαιρηβήήρθε μαζί μας στην Χριστουγεννιάτικηγιορτή στις φυλακές. Γνωρίστηκε με τιςκρατούμενες. Της δείξανε τις κούκλες πουφτιάξανε και αυτή τους μίλησε για το εργα-στήρι της στο Μεταξουργείο. Έτσι γεννή-θηκε το «Επισκεπτήριο», μια έκθεση κού-κλας, που γίνεται τακτικά πλέον στο «Εργα-στήρι Μαιρηβή». Για τις κρατούμενες είναιένα άνοιγμα προς τον έξω κόσμο. Όταν φεύ-γουν οι κούκλες τους από την Θήβα, είναισαν και αυτές να αποφυλακίζονται συμβο-λικά. Τώρα τελευταία οι κούκλες έχουν φτά-σει βέβαια και πιο μακριά, μέχρι την Ζυρίχη,όπου εγκαταστάθηκαν σε ένα κεντρικό βι-βλιοπωλείο, και το Αννόβερο, όπου ταξίδε-ψαν με την έκθεση της ΑΦΗ μέχρι τηνHANDWERKSFORM. Τον Μάιο θα πάνεΒερολίνο. Έχουν γίνει πια κοσμοπολίτισσες.Λογικό είναι, αφού και οι «μαμάδες» τουςδεν είναι μόνον από την Ελλάδα, αλλά απόάλλες χώρες κοντινές και μακρινές. Είναικαι αρκετές τσιγγάνες, από την Ελλάδα καιαλλού. Υπάρχει μεγάλος πλούτος από διά-φορες κουλτούρες και έτσι με λίγη καλή θέ-ληση μια μοναδική ευκαιρία, να μαθαίνουμε

ο ένας από τον άλλον, όχι μόνον τεχνικέςχειροτεχνίας, αλλά και άλλα πράγματα.

Βέβαια, με τις συνθήκες που υπάρχουνστις φυλακές, η συμβίωση τόσο πολλών γυ-ναικών με τόσο διαφορετικές συνήθειες σεπολύ περιορισμένο χώρο μπορεί να γίνειπροβληματική. Για παράδειγμα το τσιγάρο:όταν το χειμώνα με κλειστά παράθυρα οι μι-σές γυναίκες καπνίζουν μέρα, νύχτα και οιάλλες μισές δεν το αντέχουν, δύσκολο ναυπάρχει μια αρμονική ατμόσφαιρα. Υπάρ-χουν όμως και άλλες αμέτρητες παρεξηγή-σεις λόγου γλώσσας ή λόγου διαφορετικήςνοοτροπίας. Θαυμάζω τις γυναίκες, πουμέσα σε αυτό το χάος επιβιώνουν με αξιο-πρέπεια. Κάποιες το καταφέρνουν, έχουνβρει τρόπο να είναι φιλικές, να βοηθούν καιτις άλλες όσο γίνεται, να κρατάνε μια ισορ-ροπία μέσα στις παρέες, δημιουργώντας μι-κρά λιμάνια μέσα στην φουρτούνα.

Αυτός είναι και ο στόχος του προγράμ-ματος της Άρσις «Λόγος και Ύφασμα», στοοποίο εκτός από μένα δουλεύουν και έναςψυχολόγος συντονιστής και εθελοντές, φοι-τήτριες και φοιτητές της ψυχολογίας και τηςνομικής, που κάνουν την πρακτική τουςστην Αρσις, αλλά και άλλοι.

Μεγάλη χαρά μας είναι, όταν συναντάμεκάποια από το εργαστήρι των φυλακών σταγραφεία της Άρσις - για τα πρώτα βήματαμετά την αποφυλάκιση - η στο «Επισκεπτή-ριο» για να επισκεφτεί την κούκλα που είχεφτιάξει σε μια προηγούμενη ζωή.

101� 2012 � 7

Το ακονίζειν εστί αδιαφορείν…

104 7 � 2012 �

Κείμενο, φωτογραφία: Νίκος Πάλλης

...όταν οι καλεσμένοι σου είναι χορτοφά-γοι (χμμμ, διαγράφεται ως μη politicallycorrect), όταν οι καλεσμένοι σου δεν είναικρεοφάγοι, για ποιο λόγο να ακονίσεις μα-χαίρια? Το φιλοσοφείς, λοιπόν, και αποφασί-ζεις να επιτεθείς στους γευστικούς τους κάλυ-κες με βασιλικό, δυόσμο, πράσινο πιπέρι,

πράσινη πιπεριά (όχι, δεν πρασσειν άλογα,άκου με, ξέρω τι σου λέω) ντομάτες, κρεμμύ-δια, μανιτάρια και μακαρόνια, αυτά τα ψιλά,που οι ξένοι τα λένε σπαγγέτι, κοντολογίς, μεμια μακαρονάδα με μανιτάρια.

Για να το κάνεις, θα χρειαστείς ένα πακέτομακαρόνια, ότι νούμερο θέλεις, το σπαγγέτι

105� 2012 � 7

είναι δική μου προτίμηση, δεν είναι δεσμευτικόγια την επιτυχία της συνταγής. Θα χρειαστείςένα κουτί αποφλοιωμένες ντομάτες κονκασέ(κομματάκια) και ένα κουτί ελαφρά συμπυ-κνωμένο χυμό ντομάτας, ένα κρεμμύδι μέτριοξερό, λίγο βασιλικό και, προαιρετικά, λίγο δυό-σμο, ένα κουτί μανιτάρια (φρέσκα, μη χαλάσειη γεύση από τα συντηρητικά), δυο πιπεριέςπράσινες, όχι από τις καυτερές, λάδι, αλάτι, ζά-χαρη, ούζο, καμιά εικοσάρια μπαλάκια πρά-σινο πιπέρι και, φυσικά, την τέχνη σου.

Θα πλύνεις και θα κόψεις τα μανιτάρια καιτις πιπεριές σε μεγάλα κομμάτια. Θα ψιλοκό-ψεις το κρεμμύδι και θα το σωτάρεις έτσι, λι-γάκι, για να αρχίσει να βγάζει τα αρώματά τουσε (τέχνης έκφραση νο 1) λίγο φρέσκο βούτυρο.Θα βάλεις λίγο αλάτι τώρα, και θα προσθέσειςτα κομμένα μανιτάρια. Θα κλείσεις για λίγο τοκαπάκι της κατσαρόλας σου, για να δουλέψειατμο- σωτάρισμα και, όταν αρχίσουν να βγαί-νουν οι χυμοί των μανιταριών, θα προσθέσειςτα δέκα μπαλάκια από το πιπέρι. Ίσως να χρει-αστεί να συμπληρώσεις λίγο βούτυρο, φρέσκο,έτσι? Θα βάλεις λίγο αλάτι ακόμα, και θα πε-ριμένεις να μικρύνουν τα μανιτάρια λιγάκι.Όταν μυρίζουν πολύ όμορφα, θα ρίξεις μισόποτηράκι ούζο (το άλλο μισό μπορείς να το πι-εις, θα ενεργοποιήσει την τέχνη σου έτσι κι αλ-λιώς) και θα αφήσεις τα μανιτάρια να «σβή-σουν» με αυτό. Μετά, ρίχνεις τις πιπεριές καιτην ντομάτα, λίγο αλάτι ακόμα, λίιιγο βασιλικόκαι λίιιγο δυόσμο, λαδάκι, λίγο νερό, λίγη ζά-χαρη και σκεπάζεις την κατσαρόλα σου. Αφή-νεις τη σάλτσα σου να σιγοβράζει και πίνειςάλλο ένα (μισό) ποτηράκι ούζο. Οι καλεσμένοισου θα ζηλέψουν (τέχνης έκφραση νο 2), οπότεθα τους κεράσεις και αυτούς, ανοίγοντας τους

έτσι, αβίαστα, την όρεξη. Μέχρι να πείτε κάνα δυο «γεια μας», η σάλ-

τσα σου θα είναι σχεδόν έτοιμη, οπότε θα προ-σθέσεις το υπόλοιπο πιπέρι, τον υπόλοιπο βα-σιλικό και τον υπόλοιπο δυόσμο, θα ανακατέ-ψεις και θα ξανασκεπάσεις την κατσαρόλα σου.Μετά, θα βάλεις, σε μια άλλη κατσαρόλα, νερόμέχρι τη μέση της περίπου, κάμποσο αλάτι, θαδυναμώσεις τη φωτιά και θα συνεχίσεις τηνιστορία που έλεγες στην παρέα σου, μέχρι ναβράσει το νερό. Θα προσθέσεις τα μακαρόνια,θα τα ανακατέψεις λίγο, στην αρχή, για να μηνκολλήσουν, και θα ρίξεις μια ματιά (αν θέλεις,δοκιμάζεις κι όλας) στη σάλτσα σου, που πρέ-πει να είναι έτοιμη. Αν είναι αραιή, θέλει «δέ-σιμο», άρα δυναμώνεις τη φωτιά και βγάζειςτο καπάκι. Προσέχεις (τέχνης έκφραση νο 3)να μη σου «αρπάξει», ανακατεύοντας συχνά τησάλτσα. Όταν τα μακαρόνια είναι έτοιμα (συ-νήθως, στο πακέτο αναγράφεται ο χρόνος βρα-σίματος, τόσο για «al dente” όσο και για κα-λοβρασμένα, διαλέγεις και παίρνεις), τα κατε-βάζεις από τη φωτιά και τα σουρώνεις (οοόχι,δεν κερνάς και τα μακαρόνια ουζάκι, τους φί-λους σου κερνάς, τέχνης έκφραση νο 4, τα μα-καρόνια τα αδειάζεις σε ένα σουρωτήρι). Στοσούρωμα δεν ρίχνεις πολύ κρύο νερό, για ναγλυτώσεις το «κάψιμο» με βούτυρο ή λάδι.Αφού είναι ζεστά, βάζεις λίγες μπουκίτσες βού-τυρο και, επειγόντως, λίγο φρέσκο βασιλικόακόμα (τέχνης έκφραση νο 5) και ανακατεύειςμέχρι να λιώσει το βούτυρο. Η σάλτσα είναιέτοιμη και αυτή, οπότε, ξέρεις, πιάτα, τυράκιτριμμένο (τέχνης έκφραση νο 6), μακαρόνια,τυράκι τριμμένο, σάλτσα, τυράκι τριμμένο, έναπράσινο φύλλο για στόλισμα, μια καλή πρό-ποση και… απάνω τους, φίλοι συνδαιτυμόνες!

Έκθεση κούκλας από τις κρατούμενες των Φυλακών Θήβαςστο Εργαστήρι Μαιρηβή

108 7 � 2012 �

Φωτογραφία: Κική Μουρατίδου

Αφιερωμένο σε όλους τους φίλους που πραγματικά αγαπούν τα μπλουζ και αφι-λοκερδώς προσπαθούν να τα αναδείξουν όπως οι υπογράφοντες το παρακάτω άρ-θρο. Παρακαλούνται οι γιαλαντζί και ακούσιοι «μάνατζερς» μπλουζ σχημάτων καιλοιποί μπλουζοκάπηλοι να το αγνοήσουν μιας και τέτοιου είδους θέματα δεν άπτο-νται των ενδιαφερόντων τους.

******************

I don’t want you to be no slaveI don’t want you to work all dayI don’t want you to be trueI just want to make love to you

I don’t want you to wash my clothesI don’t want you to keep my homeI don’t want your money tooI just want to make love to you

Well I can see by the way that you switch and walkAnd I can tell by the way that you baby talkAnd I know by the way that you treat your manI wanna love you baby, it’s a cryin’ shame

I don’t want you to bake my breadI don’t want you to make my bedI don’t want you cause I’m sad and blueI just want to make love to you΄.

Willie Dixon, (τραγουδισμένο από τον Muddy Waters).

Συνεχίζεται…

120 7 � 2012 �

Κείμενο: Δημήτρης Επικούρης-Μαρία Καστανή-Θεόφιλος Μπαγιάστας

ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΜΠΛΟΥΖ

Ερχόμενη σε επαφή τις τελευταίες μέ-ρες με μουσικούς, καλλιτέχνες καιπάσης φύσεως παράγοντες της ελ-

ληνικής μουσικής βιομηχανίας δε μπορώ να μηναναρωτηθώ σε ποια πραγματικότητα άραγεζουν. Δε λέω, αναγνωρίζουν το γεγονός της κρί-σης και στη μουσική αλλά επιφανειακά, χωρίςαυτοκριτική, χωρίς προβληματισμό για από-δοση ευθυνών… Το μόνο που τους ενδιαφέρειείναι να έχεις «το τραγούδι», το χιτ, αυτό πουθα σε κάνει να ξεχωρίσεις σε ένα τσίρκο τερά-των. Όποιος προλάβει να αιχμαλωτίσει τηνπροσοχή του κοινού, κέρδισε.

Οι παράγοντες σαν μπακάληδες μετρούν τηνπίτσα με το μέτρο, λένε ότι δεν έχει πέραση τοπροσωπικό τραγούδι, (άραγε υπάρχει τραγούδιπου δεν είναι προσωπικό;), περιμένουν πριν τοπρώτο λεπτό να ακουστεί το ρεφρέν με μιαφράση τσίχλα, (αν το τραγούδι δε έχει την πα-ραδοσιακή δομή κουπλέ-ρεφρέν-κουπλέ-ρεφρέν-ρεφρέν σε κοιτούν σαν αμαρτωλό πουμόλις έχασες τον παράδεισο), θέλουν beat καιμάλιστα από 110 έως 120 bpm, έχουν άποψη γιατην τονικότητα που θα τραγουδήσεις, δεν κατα-λαβαίνουν τίποτα από ότι κάνεις αλλά επιμέ-νουν να σου λένε τι πρέπει να κάνεις, και μεύφος αυθεντίας σου δίνουν παραγγελιές τύπου :«Φτιάξε μια μπαλάντα, ερωτική, σε μίντιουμ τέ-μπο που θα αναδεικνύει τη βασιλική υπεροχήτης φωνής σου, τα φαλτσέτο σου…»

Κάνεις δεν τολμά να αναλογιστεί την αλή-θεια και τις ευθύνες του για τα χάλια μας. Κα-

νείς δεν αναγνωρίζει τη βαθιά αλλοτρίωση πουέχουν υποστεί όλοι όσοι καλώς ή κακώς ανέ-πνευσαν τον σάπιο αέρα των γραφείων των δι-σκογραφικών εταιρειών τις προηγούμενες δε-καετίες. Κανείς δε μιλά. Υπάρχει μια Ομερτά,ένα «Μεταξύ μας Mεταξά», και σφυρίζουναδιάφορα καθώς βυθίζεται αύτανδρο το καράβιτης ελληνικής μουσικής βιομηχανίας- λέμετώρα, γιατί μάλλον με οικογενειακή βιοτεχνίαμοιάζει, παρέα με το καράβι του πολιτικού μαςσυστήματος.

Προσπαθώ, από την πρώτη μέρα που μπήκασε ένα τέτοιο γραφείο και έθεσα τον εαυτό μουστην κρίση τους, να μου πουν δηλαδή αν είμαιάξια να φτιάχνω τα τραγούδια μου και να τατραγουδάω (!), για να «επενδύσουν» σε εμένασαν άλογο κούρσας, (!!) να καταλάβω τι στοκαλό συμβαίνει. Βλέπετε τότε, το 1996 οι εται-ρείες έπαιζαν μπάλα μόνες τους, δεν υπήρχεστον ορίζοντα η τεράστια απελευθέρωση τουδιαδικτύου και η ανεξάρτητη διαδρομή που σή-μερα πλέον έχει αξιώσεις. Από τότε ακούω συ-νέχεια το ίδιο πράγμα:

Κοπελιά, ωραία φωνούλα έχεις, αλλά τα τρα-γούδια σου δεν είναι αυτό που “πρέπει”. Βάψετα μαλλιά σου ξανθά, φόρα άλλα ρούχα, πούλαμούρη και στρώσου στη δουλειά δηλαδή στο νυ-χτοκάματο. Έντεχνο, λαϊκό, ροκ, αδιάφορο, έτσιέχουν τα πράγματα! Αν θες να δεις “προκοπή”.

Τους ίδιους παράγοντες συναντώ ακόμα, αυ-τοί αποφασίζουν ποιοι θα μπουν στη λίστα τωνευπώλητων, στο πολιτιστικό «ψηφοδέλτιο» δη-λαδή και θα διεκδικήσουν «σταυρό» και λαϊκή

126 7 � 2012 �

Κείμενο: Κατερίνα Κυρμιζή

Ένας μικρός Τιτανικός...

εντολή, δηλαδή αποδοχή. Οι Καλλιτέχνες έρχο-νται φεύγουν, αποθεώνονται ή τους τρώει ημαρμάγκα μα αυτοί που παίρνουν τις αποφά-σεις μένουν. Κάπως μουδιασμένοι βέβαιατώρα, σαν γριές που έχουν χάσει την επαφή μετην πραγματικότητα, με ένα παρωχημένο σκε-πτικό και ακόμα πιο απαρχαιωμένη στρατη-γική, αφού συμβαίνουν πράγματα έξω από τηλογική και τη σφαίρα επιρροής τους. Κι αντί ναμας απαλλάξουν από την βλαβερή παρουσίατους, με τη βλαβερή συνεισφορά τους στο ελ-ληνικό τραγούδι, κάθονται και μου πουλάνεάποψη για το τι πρέπει να κάνω εγώ προσωπικάαλλά και όλοι οι υπόλοιποι βαφτισμένοι από αυ-τούς «καλλιτέχνες».

Να φύγετε κυρίες και κύριοι να πάτε αλλού,ο κόσμος σας γύρισε την πλάτη, ελάχιστα απόόσα μας πουλήσατε φτουράει. Να φύγετε ή κά-ντε μια υπέρβαση, αλλάξτε μυαλά, αλλά αλλά-ζει ο λύκος προβιά;

Αφήστε μας να γράψουμε τα τραγούδια μαςκαι να τα τραγουδάμε ελεύθεροι από την κακήσας μπακαλίστική επιρροή. Τρείς το λάδι, τρείςτο ξύδι, άντε και πλατινένιο!

«Ότι μπορεί να μετρηθεί δεν είναι ζωντανόΌτι δεν είναι ζωντανό δεν είναι τέχνηΌτι δεν είναι τέχνη δεν είναι αληθινόΚαι ότι δεν είναι αληθινό να πάει στο διάολο…»

ι.ι. κάμιγκς (e.e. cummings)

127� 2012 � 7

Το ΜΕDASSET από το 1988 συνερ-γάζεται επιτυχώς με τον επιχειρηματικόκόσμο με τελικό αποδέκτη τη βιοποικι-λότητα των θαλασσών μας. Με συνεχήπαρουσία και με την πραγματοποίησηδράσεων σε συνεργασία με ευαισθητο-ποιημένες σε θέματα περιβάλλοντοςεταιρείες, όπως η Coca-Cola Τρία Έψι-λον, (3E), στοχεύει να διαδώσει το μή-νυμα για καθαρές ακτές σε όλο και πε-ρισσότερα σχολεία και το ευρύ κοινό σεόλη την Ελλάδα, μέσω της ενεργούς συμ-μετοχής και της συλλογής στοιχείων σχε-τικά με τη φύση των απορριμμάτων πουρυπαίνουν τις ελληνικές ακτές, σε μιαπροσπάθεια να μειωθεί και να καταπο-λεμηθεί η προέλευση και η παραγωγήτους.

Θεωρούμε ότι για την διατήρηση ενόςυγιούς πλανήτη, απαιτείται να αλλάξειριζικά η νοοτροπία και οι ενέργειες όλωνμας. Κερδισμένοι είναι το φυσικό περι-βάλλον, όλες οι μορφές ζωής του πλα-νήτη μας και για εμάς ειδικά, η προστα-

σία των θαλάσσιων χελωνών, των παρα-λιών ωοτοκίας τους και της θάλασσαςόπου διαβιώνουν.

Στο πλαίσιο του περιβαλλοντικού προ-γράμματος «Αποστολή Νερό» του Συ-στήματος της Coca-Cola στην Ελλάδα(Coca-Cola Τρία Έψιλον & Coca-ColaHellas) το MEDASSET πραγματοποιείτην εκστρατεία περιβαλλοντικής ενημέ-ρωσης και ευαισθητοποίησης «ΠάρεΜέρος και Καθάρισες» που περιλαμβά-νει δράσεις εθελοντικού καθαρισμούακτών σε επιλεγμένες παραλίες σε 87 πε-ριοχές της Ελλάδας.

Σκοπός της εκστρατείας είναι η διά-δοση του μηνύματος για την προστασίατων ακτών και των παράκτιων οικοσυ-στημάτων. Στόχος είναι η ενημέρωσητου κοινού για τις επιπτώσεις των απορ-ριμμάτων στην θαλάσσια ζωή και η ενί-σχυση του εθελοντισμού στην πράξη.Σύμμαχοι στην προσπάθειά μας είναιεθελοντές της μαθητικής κοινότητας,

Κείμενο: Η ομάδα του Medasset

Εκστρατεία περιβαλλοντικής ενημέρωσηςκαι ευαισθητοποίησης

«Πάρε Μέρος και Καθάρισες»

132 7 � 2012 �

σύλλογοι και ομάδες, Δήμοι και φορείςαλλά και πολίτες κάθε ηλικίας στις κατάτόπους κοινωνίες.

Για το σκοπό αυτό ενώνουμε τις δυνά-μεις μας για να αφυπνίσουμε συνειδήσειςκαι να μετατρέψουμε μικρές αλλά απο-τελεσματικές ενέργειες και σωστές συ-νήθειες σε γιγαντιαίο όφελος για το περι-βάλλον και τον άνθρωπο.

Οι δράσεις εθελοντικού καθαρισμούτου 2011 ολοκληρώθηκαν με μεγάλη επι-τυχία. Στις συνολικά 15 δράσεις που διε-ξήχθησαν σε 12 παραλίες, ευαισθητοποι-ήσαμε το κοινό αναφορικά με περιβαλ-λοντικά θέματα, κινητοποιήσαμε περισ-σότερους από 4.001062 εθελοντές μαθη-τές και εκπαιδευτικούς από 60 σχολεία,εργαζόμενους και εκπροσώπους ΟΤΑαπό 9 Δήμους της χώρας, τοπικές εθελο-ντικές ομάδες και συλλόγους, ευαισθη-τοποιημένους πολίτες και πιστοποιημέ-νους σε καθαρισμούς βυθού δύτες, κα-

θαρίσαμε 21,4 χιλιόμετρα ακτών καισυλλέξαμε πάνω από 3 τόνους ανακυ-κλώσιμαων υλικάών και περισσότερααπό 1 τόνο βαριά αντικείμενα και μηανακυκλώσιμα υλικά. Η επιτυχία πουσημειώθηκε το 2011 μας κάνει ιδιαίτεραυπερήφανους και χαρούμενους και μαςδίνει το κίνητρο να συνεχίσουμε τηνκοινή προσπάθεια και το 2012, με τονίδιο ενθουσιασμό και προσήλωση στοέργο μαςμας.

Με τη δράση επαναληπτικού καθα-ρισμού της παραλίας Αμμουδάρα στοΗράκλειο Κρήτης τον Οκτώβριο ολο-κληρώθηκε με επιτυχία για το 2011 τοπρόγραμμα εθελοντικών καθαρισμώνακτών «Πάρε Μέρος και Καθάρισες»,που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιοτου προγράμματος «Αποστολή Νερό»του συστήματος Coca Cola Τρία Έψι-λον.

Στις συνολικά 14 δράσεις καθαρι-

Τα δέκα υλικά που βρέθηκαν σε μεγαλύτερες ποσότητες/ τεμάχια και ανέρχονται στο 69% των συνολικώνυλικών που συλλέχθηκαν στο πλαίσιο της εκστρατείας «Πάρε Μέρος και Καθάρισες» του έτους 2011

133� 2012 � 7

σμού που έγιναν σε όλη την Ελλάδασυμμετείχαν περισσότεροι από 4.000εθελοντές μαθητές και εκπαιδευτικοίαπό 60 σχολεία, εργαζόμενοι και εκ-πρόσωποι ΟΤΑ, τοπικές εθελοντικέςομάδες και σύλλογοι, ευαισθητοποιη-μένοι πολίτες και πιστοποιημένοι σεκαθαρισμούς βυθού δύτες. Οι εθελο-ντές καθάρισαν συμβολικά 16 χλμ.ακτογραμμής και περισυνέλεξαν πάνωαπό 3 τόνους ανακυκλώσιμων υλικώνκαι περισσότερα από 1 τόνο βαριάαντικείμενα και μη ανακυκλώσιμαυλικά. Παράλληλα ενημερώθηκαν σχε-τικά με τα οφέλη που απορρέουν απότην επαναχρησιμοποίηση και ανακύ-κλωση των υλικών, καθώς και τις επι-πτώσεις των σκουπιδιών στην πανίδατης θάλασσας.

Θερμά ευχαριστούμε όλους τουςσυμμετέχοντες για την πολύτιμη συμ-βολή τους στη διεξαγωγή των δράσεωνσε όλη την Ελλάδα.

Τι βρήκαμε!

Tα αποτσίγαρα με ποσοστό 29,34%καταγράφηκαν στην πρώτη θέση όλωντων υλικών που συγκεντρώθηκαν, ενώστη δεύτερη θέση, και με αρκετή δια-φορά, ήταν τα πλαστικά καπάκια, με πο-σοστό 8,22%.

Τα δεδομένα μας επιβεβαιώνουν πορί-σματα από αντίστοιχες εκστρατείες κα-θαρισμού ακτών τόσο στην Ελλάδα όσοκαι σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ ανησυχη-

τική είναι η συνεχής εξάπλωση του φαι-νομένου της ρύπανσης ακόμη και τωνπιο απομονωμένων ακτών, με αρνητικέςπεριβαλλοντικές και οικονομικές επι-πτώσεις, καθώς και επιδράσεις στην αν-θρώπινη υγεία, τα ζώα της θάλασσας καιτα πουλιά.

Highlights της εκστρατείας «ΠάρεΜέρος και Καθάρισες» του 2011

Τα περισσότερα αποτσίγαρα (7.765τεμάχια) συγκεντρώθηκαν στην παραλίαΔημορρηγόπουλου, στην Πάτρα!

Τα περισσότερα πλαστικά καπάκιαμπουκαλιών (1.863 τεμάχια) συγκεντρώ-θηκαν στην παραλία Αλυκής, στο Αίγιο!

Τα περισσότερα πλαστικά μπουκάλια(1.650 τεμάχια) συγκεντρώθηκαν στηνπαραλία Αμμουδάρα, στο Ηράκλειο,Κρήτης!

Η περιοχή με τη μεγαλύτερη συμμε-τοχή εθελοντών μαθητών ήταν η Πάτρα!

Η περιοχή με τη μεγαλύτερη συμμε-τοχή σχολείων ήταν το Ηράκλειο, Κρή-της!

Η μεγαλύτερη σε ηλικία εθελόντριαήταν 68 ετών συμμετείχε στον καθαρι-σμό του υγροτόπου της Βραυρώνας συ-νοδευόμενη από τη μητέρα της 82 χρο-νών.

Η μικρότερη σε ηλικία εθελόντριαήταν 5 χρονών, από το Κέντρο Προσχο-λικής Εκπαίδευσης Γεώρμα, στην Πά-τρα.

134 7 � 2012 �

Προγραμματισμένες δράσεις για τονΜάιο του 2012

Το MEDASSET επιδιώκει να πραγμα-τοποιήσει ανάλογες δράσεις και το 2012,με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενη-μέρωση περισσότερων ατόμων σχετικάμε το πρόβλημα των θαλάσσιων απορ-ριμμάτων αλλά και τους τρόπους αντιμε-τώπισής του.Η εκστρατεία «Πάρε Μέροςκαι Καθάρισες» που από φέτος πραγμα-τοποιείται με την υποστήριξη του Περι-βαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ(UNEP/MAP), ξεκινά με οργανωμένεςδράσεις μεγάλης κλίμακας εθελοντικούςκαθαρισμούς ακτών σε κάθε περιοχή, μετη συμμετοχή της μαθητικής κοινότητας,για να ενθαρρύνει την ανάληψη πρωτο-βουλίας από μικρότερες ομάδες που θέ-λουν να διοργανώσουν το δικό τους κα-θαρισμό στις κατά τόπους περιοχές.

• Δήμος Θερμαϊκού, Θεσ/νίκη, Ποτα-μός Επανομή, Πέμπτη 10 Μαΐου στις10 π.μ.

• Δήμος Τανάγρας, Σχηματάρι (Πλάκα

& Δήλεσι), Παρασκευή 11 Μαΐουστις 10 π.μ.

• Δήμος Βόλου, Άναυρος, Παρασκευή18 Μαΐου στις 10 π.μ.

• Δήμος Αιγαιαλείας, Αλυκή, Πέμπτη24 Μαΐου στις 10 π.μ.

• Δήμος Πατρέων, Δημορηγόπουλου,Παρασκευή 25 Μαΐου στις 10 π.μ.

• Δήμος Μαρκοπούλου, ΥγρότοποςΒραυρώνας, Τετάρτη 30 Μαΐου στις10 π.μ.

• Δήμος Ηρακλείου, Αμμουδάρα (Πα-γκρήτιο Στάδιο), Παρασκευή 8 Ιου-νίου στις 10 π.μ.

Το MEDASSET παρέχει υποστήριξηκαι υλικό και καλεί όλους όσους ενδια-φέρονται να οργανώσουν τη δική τουςδράση εθελοντικού καθαρισμού ακτής ναεπικοινωνήσουν με τα γραφεία μας τηλε-φωνικά στο 210 3613572 ή με emailστην ηλεκτρονική διεύθυνσηmedasset@medasset.gr .

135� 2012 � 7