Hyper-V Ortamında SQL Server 2008 Çalıştırma En İyi Yöntemler ve Performans Değerlendirmeleri

SQL Server Teknik Makalesi

Yazarlar: Lindsey Allen, Mike Ruthruff, Prem Mehra

Teknik Gözden Geçirme: Cindy Gross, Burzin Petal, Denny Lee, Michael Thomassy, Sanjay Mishra, Savitha Padmanabhan, Tony Voellm, Bob Ward

Yayımlanma Tarihi: Ekim 2008

Uygulama alanı: SQL Server 2008

Özet:

Windows Server 2008'deki Hyper-V, TCO'yu düşürerek ve Hizmet Kalitesini koruyarak veya geliştirerek, yeterince kullanılamayan sunucuları birleştirmek için kurumsal BT'nin kullanabileceği güçlü bir sanallaştırma teknolojisidir. SQL Server uygulamasının temel prensiplerini temsil eden bir dizi test senaryosuyla bu belge Windows Hyper-V ortamında SQL Server'ı çalıştırmak için en iyi yöntem tavsiyelerini size sunar.

Telif Hakkı Bu belgenin içerdiği bilgiler, Microsoft Corporation'ın bu sorunlar konusunda yayımlanma tarihindeki görüşünü belirtir. Microsoft değişen pazar koşullarına yanıt vermek zorunda olduğu için, bu belge Microsoft tarafından verilen bir taahhüt olarak değerlendirilmemelidir ve Microsoft, yayımlanma tarihinden sonra sunulan bilgilerin tutarlılığını garanti etmez.

Bu teknik inceleme yalnızca bilgilendirme amaçlıdır. MICROSOFT, BU BELGEDEKİ BİLGİLERLE İLGİLİ OLARAK AÇIK, ZIMNİ VEYA KANUNİ HİÇBİR GARANTİ VERMEZ.

Tüm geçerli telif hakkı yasalarına uymak kullanıcının sorumluluğundadır. Telif hakları kapsamındaki haklar saklı kalmak kaydıyla, Microsoft Corporation’ın yazılı açık izni olmadan bu belgenin hiçbir bölümü herhangi bir biçimde, herhangi bir yöntemle (elektronik, mekanik, fotokopi, kayıt veya başka şekilde) veya herhangi bir amaçla çoğaltılamaz, yeniden kullanılabileceği bir sisteme yerleştirilemez veya böyle bir sistemde saklanamaz veya iletilemez.

Microsoft bu belgedeki konuyu kapsayan patentlere, patent uygulamalarına, ticari markalara, telif haklarına veya başka fikri mülkiyet haklarına sahip olabilir. Microsoft'un herhangi bir yazılı lisans sözleşmesinde açıkça belirtilmedikçe, bu belgeye sahip olmak size bu patentler, ticari markalar, telif hakları veya diğer fikri mülkiyet hakları için herhangi bir lisans vermez.

Aksi belirtilmedikçe, burada adı geçen şirket, kuruluş, ürünler, etki alanı adları, e-posta adresleri, logolar, kişiler, yerler ve olaylar gerçek dışıdır; gerçek şirket, kuruluş, ürün, etki alanı adı, e-posta adresi, logo, kişi, yer ve olaylarla ilişkilendirilmemeli ve bu şekilde yorumlanmamalıdır.

© 2008 Microsoft Corporation. Tüm hakları saklıdır.

Microsoft, Hyper-V, SQL Server, Windows ve Windows Server Microsoft şirketler grubunun ticari markalarıdır.

Diğer tüm ticari markalar kendi sahiplerine aittir.

İçindekiler Giriş ............................................................................................................................................................... 4 

Hyper‐V Yapılandırma Kurulumu ve Yapılandırması  .................................................................................... 4 

Hyper‐V Ön Yükleme İçin Yapılacaklar Listesi ve Dikkate Alınacak Hususlar ............................................4 

Depolama Yapılandırma Tavsiyeleri.......................................................................................................... 5 

Test Metodolojisi ve İş Yükleri ...................................................................................................................... 5 

Test İş Yükleri ............................................................................................................................................ 6 

Hyper‐V Yapılandırmalarında SQL Server'ı İzleme  ................................................................................... 7 

Test Sonuçları, Gözlemler ve Tavsiyeler......................................................................................................10 

Hyper‐V'de SQL Server'ı Çalıştırmanın Performans Ek Yükü ..................................................................10 

Doğrudan Geçiş Diskleri G/Ç Ek Yükü‐ SQLIO .....................................................................................11 

Sanal Makine Performans Ek Yükü: OLTP İş Yükü...............................................................................13 

Raporlama Sorgusu Performans Karşılaştırması .................................................................................16 

Veritabanı İşlemleri .............................................................................................................................17 

Hyper‐V Kullanarak SQL Server Birleştirme Senaryoları .........................................................................21 

Birleştirme Ortamında Depolama Yapılandırmalarını Karşılaştırma...................................................22 

Sanal Örnek Ölçeklenebilirliği .............................................................................................................24 

Aşırı Yürütülen CPU Kaynaklarıyla Sanal Örnek Performansı..............................................................26 

Birleştirme Seçeneklerini Karşılaştırma ..............................................................................................27 

Sonuç...........................................................................................................................................................28 

Gözlemler:...............................................................................................................................................28 

Tavsiyeler: ...............................................................................................................................................29 

Daha Fazla Bilgi .......................................................................................................................................29 

Ek 1: Hyper‐V Mimarisi ...............................................................................................................................30 

Ek 2 Donanım gereksinimleri ......................................................................................................................33 

Bellek.......................................................................................................................................................33 

İşlemciler .................................................................................................................................................33 

Ağ ............................................................................................................................................................34 

Depolama................................................................................................................................................34 

Ek 3 Donanım Yapılandırması .....................................................................................................................35 

 

Giriş

Windows Server® 2008 işletim sisteminde bulunan, hiper yönetim teknolojisine dayalı Hyper-V™ sanallaştırma özelliği, donanım ve işletim sistemi arasında bulunan, birden çok işletim sisteminin değiştirilmeden aynı anda tek bir ana bilgisayarda çalışmasını sağlayan ince bir yazılım tabakasıdır. Hyper-V, toplam sahip olma maliyetini (TCO) düşürerek ve hizmet kalitesini (QoS) koruyarak veya geliştirerek, yeterince kullanılamayan sunucuları birleştirmek için kurumsal BT'nin kullanabileceği güçlü bir sanallaştırma teknolojisidir. Hyper-V, aksi durumda donanım yetersizliği tarafından kısıtlanacak potansiyel gelişme ve test ortamı türleri sağlar.

Genelde mevcut iş yükünü birleştirmek ve büyüme alanı sağlamak için donanımı doğru ayarlamak yeterince zordur. Karışıma sanallaştırmayı da eklemek, olası kapasite planlama zorluklarını daha da artırır. Bu belgenin amacı, bir Hyper-V ortamında Microsoft® SQL Server® çalıştırmanın iki önemli alanına odaklanarak bunlara çözüm bulmanıza yardımcı olmaktır:

• Hyper-V ortamında SQL Server çalıştırmaktan kaynaklanan sistem kaynağı ek yükü • Hyper-V çalışan SQL Server 2008'i ne kadar iyi ölçeklendirilebileceği

Bu teknik inceleme, Hyper-V'de çalışan SQL Server'ı kapsayan çeşitli olası senaryoları temsil eden bizim bir dizi test yapılandırmalarını açıklamaktadır. Bu belgede sonuçlarımız ve gözlemlerimiz tartışılmış ve tavsiyelerimiz sunulmuştur. Test sonuçlarımız, Hyper-V'de SQL Server 2008'in istikrarlı bir performans ve ölçeklenebilirlik sağladığını gösteriyor. Windows Server 2008 Hyper-V'nin SQL Server 2008 için uygun iş yükünde güçlü bir platform olduğunu düşünüyoruz. İş yükü Hyper-V konuk sanal makinenizin kapasitesi dahilinde olduğu müddetçe, üretim iş yüklerini Hyper-V ortamında çalıştırmak faydalı bir yöntemdir.

Hyper-V Yapılandırma Kurulumu ve Yapılandırması

Bu bölümde, basitleştirilmiş bir Hyper-V yüklemesi için yapılacaklar listesi bulunur. Hyper-V hakkında daha fazla bilgi için, bu incelemenin sonunda bulunan ve test için kullandığımız donanımı açıkladığımız ek teknik incelemelerine ve Ek 3'e bakın.

Hyper-V Ön Yükleme İçin Yapılacaklar Listesi ve Dikkate Alınacak Hususlar

• Donanım destekli sanallaştırmayı destekleyen bir sunucu işlemcisi kullanın. İki seçeneğiniz vardır:

o Inter VT o AMD Virtualization (AMD-V)

• Donanım destekli sanallaştırma ve Veri Yürütme Engellemesinin (DEP) hazır ve etkin olduğundan emin olun. (Bunu BIOS ayarlarından doğrulayabilirsiniz.)

• Yalnızca Windows® işletim sisteminin kök bölümündeki Hyper-V sunucu rolünü çalıştırın.

• Konuk sanal makine için doğrudan geçiş diski olarak yapılandırılacak diskleri, DISKPART veya Birim Yöneticisi kullanarak kök bölümde çevrimdışı olarak ayarlayın.

• Konuk sanal makineye tümleştirme bileşenlerinin (“geliştirmeler”) yüklendiğinden emin olun.

• Sanal makine için ağı yapılandırırken eski ağ adaptörünün yerine bir ağ adaptörü kullanın. • SQL Server dağıtımları için öykünmüş aygıtları kullanmaktan mümkün olduğunca

kaçının. Sentetik aygıtlara nazaran bu aygıtlar daha çok CPU ek yüküne neden olabilirler.

Depolama Yapılandırma Tavsiyeleri

Herhangi bir SQL Server dağıtımında, düzgün boyutlandırılmış ve yapılandırılmış G/Ç performans için çok önemlidir. Sanallaştırılmış ortamlarda depolamayı yapılandırmak da farklı değildir; depolama donanımının, planlanan sanal makinelerin mevcut ve gelecekteki ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli G/Ç iş çıkışı ve depolama kapasitesi sağlaması gerekir. Depolamanızı yapılandırırken tüm yöntemlerini izlediğinizden emin olun.

Hyper-V birkaç farklı depolama seçeneğini destekler. Depolama seçeneklerinin her biri bir IDE veya SCSI denetleyicisi vasıtasıyla eklenebilir. SQL Server veri ve günlük dosyaları için sanal SCSI denetleyicisi yapılandırma seçeneğini kullandık. SQL Server G/Ç yoğun olduğundan, en iyi iki performans seçeneğinden birini tercih etmenizi tavsiye ederiz:

• Doğrudan geçiş diski

Sabit boyutlu Sanal Sabit Diskler (VHD'ler) Dinamik VHD'ler performans nedeniyle tavsiye edilmez. Bunun nedeni dinamik VHD'lerde, diskteki öbekler sıfırlanmış öbek olarak başlar ancak dosyada herhangi bir gerçek alan tarafından desteklenmez. Bu tür öbeklerden okuma sadece sıfırlarla dolu bir öbek döndürür. Bir öbek ilk yazıldığında, sanallaştırma yığınının VHD dosyası içinde öbek için alan tahsis etmesi ve ardından meta veriyi güncellemesi gerekir. Bunun yanı sıra, mevcut bir öbeğe her gönderme yapıldığında, meta verideki öbek eşleştirmesine bakmak gerekir. Bu okuma ve yazma işlemleri için G/Ç sayısını ve CPU kullanımını artırır. Dinamik büyüme, depolama gereksinimi arttıkça yeterli disk alanı olduğundan emin olmak için sunucu yöneticisinin disk kapasitesini izlemesini de gerektirir. Sabit boyutlu VHD'ler gerekirse genişletilebilir ancak bunun için işlem sırasında konuk sanal makinenin kapatılması gerekir.

Bu inceleme için test senaryolarında hem doğrudan geçiş hem de sabit boyutlu VHD depolama yapılandırmalarını kullandık. Tüm yapılandırmalarda konuk sanal makineler için sentetik SCSI denetleyicileri kullanıldı. Bu testler için kullandığımız donanım hakkında daha fazla bilgi için, bkz. Ek 3. (Not: Sentetik IDE test edilmedi.)

Test Metodolojisi ve İş Yükleri

SQL Server 2008 uygulamalarını Hyper-V ortamında çalıştırmak için en iyi yöntemleri ve performans değerlendirmelerini belirlemek üzere bir dizi test senaryosu seçtik. İlk test senaryomuz yerel ortam ve Hyper-V konuk sanal makine ortamındaki performans ek yükü

karşılaştırmasını anlamak üzere tasarlandı. İkinci test senaryomuz bir ana sunucu üzerinde konuk sanal makineyi ölçeklendirme özelliklerini anlamak için tasarlandı.

Test İş Yükleri

Farklı senaryoların performansını ölçmek için birkaç iş yükü kullanıldı. Bu teknik incelemede, yerel Hyper-V etkinleştirilmemiş bir Windows kurulumu anlamına gelir; kök Hyper-V etkinleştirilmiş bir Windows Hyper-V yapılandırmasında ana bölüm anlamına gelir; konuk sanal makine Windows'un kök (veya ana) bölümünde bulunan konuk sanal makine anlamına gelir.

Bu senaryoların asıl odağı aşağıdakilerdi:

• Bir kök ve konuk sanal makinede çalışan SQL Server'ın performansını karşılaştırmak. • Bir yerel Windows örneğinde çalışan birden fazla SQL Server örneğiyle birden fazla

konuk sanal makinede çalışan tek SQL Server örneğinin performansını karşılaştırmak. • Tek bir kök bölüm üzerinde çalışan konuk sanal makine sayısı artarken SQL Server iş

yükü çıkışının ölçeklenebilirliğini gözlemlemek.

Bu test için kullanılan iş yükleri, özellikleri ve her bir iş yükü için hedeflenen senaryolar aşağıdaki tabloda açıklanmıştır.

Tablo 1: İş Yükleri ve Senaryolar  

İş Yükü Genel özellikler Hedeflenen senaryolar SQLIO

GÇ iş yükü üretir. • Ana ve konuk sanal makine üzerinde G/Ç performansını karşılaştırma.

OLTP iş yükü OLTP türü iş yükü müşteriyi karşılayan aracı bir uygulamaya benzer. Donanım yapılandırmasıyla ilgili daha fazla bilgi için, bkz. Ek 3.

• Yerel, kök ve konuk sanal makine arasında iş yükü performansı karşılaştırması.

• Bir yerel Windows'ta çalışan birden fazla SQL Server örneğiyle her biri tek bir SQL Server örneği çalıştıran birden fazla konuk sanal makinenin karşılaştırması.

• Konuk sayısı artarken iş yükü çıkışını ölçeklendirme.

Raporlama iş yükü

Büyük miktarda CPU ve G/Ç kaynağı kullanan raporlama sorguları.

• Yerel, kök ve konuk sanal makine arasında raporlama sorgusu performansını karşılaştırma.

SQL Server işletimsel iş yükü

Yedekleme/Geri Yükleme, yeniden dizin oluşturma, DBCC CHECKDB.

• Yerel, kök ve konuk sanal makineleri arasında veritabanı işlemlerinin performansını karşılaştırma.

Aşağıdaki listede çalıştırılan iş yüklerinin her biri tarafından hedeflenen senaryolar hakkında daha fazla bilgi bulunmaktadır:

• SQLIO testi: SQLIO, verilen bir yapılandırmanın G/Ç kapasitesini belirlemek için kullanılan bir araçtır. Bu test senaryosu depolama ayarı olarak doğrudan geçiş diski kullanarak bir konuk sanal makine çalıştırırken G/Ç ek yükünü belirlemek için tasarlandı.

• OLTP iş yükü. Bu test senaryosu: o Yerel Windows ortamında çalışan SQL Server'ın performansını, bir konuk sanal

makine altındaki performansıyla karşılaştırır. Bu karşılaştırma için, hem yerel örnek hem de konuk sanal makine eşit donanım yapılandırmalarıyla yapılandırıldı.

o Veri ve günlük dosyaları için çeşitli depolama yapılandırmalarını kullanarak SQL Server'ın performansını karşılaştırır. Doğrudan geçiş diski yapılandırması ve VHD yapılandırmalarının karşılaştırması ve altında bulunan farklı depolama dizini ayarları (yani paylaşılan ve adanmış bellek yapılandırmaları karşılaştırması).

o Windows ortamında yerel olarak çalışan birden çok SQL Server örneğinin performansını, her biri tek bir SQL Server örneği ile yapılandırılan eşit sayıda konuk sanal makineyle karşılaştırır.

o Tek bir fiziksel sunucunun kök bölümüne daha çok konuk sanal makine eklendikçe iş yükü ölçeklendirmesini gözlemler. Bu durumda, gözlemlediğimiz vakalarda aşağıdakiler gerçekleşti:

Tüm konuk sanal makineler için mantıksal CPU çekirdeklerinin toplamı, fiziksel CPU çekirdeklerinin sayısına eşitti.

Tüm konuk sanal makinelerde ( “aşırı yürütülen” CPU kaynakları denilen) mantıksal CPU çekirdeklerinin toplamı, fiziksel CPU çekirdeklerinin sayısından fazlaydı.

• Raporlama iş yükü: Bu senaryo, Windows ortamında yerel olarak çalışan SQL Server'ın performansını, eşit donanım yapılandırmasındaki bir konuk sanal makine üzerinde çalışan SQL Server'ın performansıyla karşılaştırır.

• Veritabanı işlemleri: Bu senaryo, Windows ortamında yerel olarak çalışan SQL Server'ın performansını, eşit donanım yapılandırmasındaki bir konuk sanal makine üzerinde çalışan SQL Server'ın performansıyla karşılaştırır.

OLTP iş yükünü kullanan senaryolarda, farklı CPU seviyeleri altındaki davranış farklarını gözlemlemek için bazı farklı iş yükü seviyeleri kullanıldı. Bu farklı iş yükü seviyelerinin ayrıntıları daha sonra bu teknik incelemede tartışılacaktır.

Hyper-V Yapılandırmalarında SQL Server'ı İzleme

Hyper-V yapılandırmasında çalışan SQL Server iş yüklerinin performansını Windows Sistem İzleyicisi (genellikle perfmon olarak bilinir) kullanarak izlerken dikkate alınacak bazı hususlar vardır. Kaynak kullanımını doğru olarak ölçmek için, kök bölümünde Windows tarafından ortaya çıkarılan Hyper-V sayaçlarını kullanmak gerekir. Derinlemesine bir Hyper-V izleme tartışması, bu teknik izlemenin kapsamı dışındadır. Daha fazla bilgi için, bkz. Ek 3.

Bu test sırasında performans izleme konusunda bazı gözlemlerde bulunduk. Dikkate alınacak hususların çoğunluğu CPU kullanımı ölçümleriyle ilgilidir. Hyper-V çalıştıran bir sunucuda CPU

kullanımını izlerken, kök bölümünde çıkan Hyper-V İşlemci sayaçlarını kullanmanız gerekir. Hyper-V, CPU kullanımıyla ilgili üç ana sayaç çıkarır:

• Hyper-V Hiper Yönetici Mantıksal İşlemci: Tüm fiziksel sunucuda kullanılan toplam CPU kaynağı hakkında en doğru sonucu verir.

• Hyper-V Hiper Yönetici Kök Sanal İşlemci: Kök bölüm tarafından kullanılan CPU kaynaklarının en doğru ölçümünü sunar.

• Hyper-V Hiper Yönetici Sanal İşlemci: Belirli konuk sanal makineler için CPU kullanımının en doğru ölçümünü sunar.

Geleneksel İşlemci Zamanı % sayaçları kök bölüm içinde izlenebilir ancak bu işlemci sayaçlarının etkili olmadığı sanallaştırma katmanları olduğu için gerçek CPU kaynak kullanımını yansıtmayabilirler. Performansı izlerken, hiper yönetici etkinken Hyper-V rolünü çalıştıran herhangi bir sunucuda CPU kullanımını Hyper-V sayaçlarını kullanarak ölçün. Daha fazla bilgi için Tony Voellm’in Hyper-V performans izleme hakkındaki bloğunu okuyabilirsiniz.

Şekil 1'de bu sayaçların her biri gösterilmiştir. Bu resimde, en üstteki sayaç kümesi (\\SQLBP08R900) kök bölümünde izlenir ve alttaki küme (\\sqlhv1) konuk perspektifinden izlenen sayaçları gösterir. Bu örnekte, kök bölümde görünen 16 fiziksel CPU çekirdeği ve konuk sanal makinede görülen dört mantıksal CPU çekirdeği olduğunu unutmayın. Ayrıca kökte çalışan iki konuk sanal makine olmasına rağmen, alan kısıtlaması nedeniyle yalnızca bir tanesi grafikte gösterilmiştir. İkinci sanal makinenin dört adet mantıksal işlemci sayacı grafiğin sağ tarafında devam eder.

Şekil 1: Hyper‐V perfmon sayaçları 

İzleme ve bu özel sorunlar hakkında daha fazla bilgi için, Windows 2008 performans ayarlama yönergeleri sanallaştırma bölümüne ve Hyper-V sayacı bloglarına bakın.

SQL Server'ı izleme konusunda da bir konuk sanal makine üzerinde çalışırken özel bir husus yoktur. SQL Server sayaçları genelde ya tüketim (SQL Server'a özel kaynaklar) ya da iş çıkışı ölçümü içindir. Ek olarak, SQL Server sayaçları bir konuk sanal makinede çalışırken kök bölümde görünmezler; konuk sanal makine içinde izlenmeleri gerekir.

Konuk depolama yapılandırmasına bağlı olarak G/Ç performansı ölçümü farklı olur. Gecikme, geçen zamanın ölçütüdür ve kök veya konuk makine üzerinden makul doğruluk değerleriyle ölçülebilir. Aşağıda disk performansını izleme hakkında bazı genel hususlar verilmiştir:

• G/Ç performansını izlemek için konuk sanal makine içinde mantıksal veya fiziksel disk sayaçlarını kullanabilirsiniz. Kök bölümdeki sayaçlar tarafından bildirilen değerlerle konuk sanal makinedeki sayaçlar tarafından bildirilen değerler arasında çok az farklılık olduğunu gördük; ancak, konuk sanal makineden izlediğimizde kök bölümünden izlediğimizden biraz daha yüksek gecikme değerleri (Ort. Disk/sn Okuma ve Yazma) gördük. Bunun nedeni sanal makine perspektifinden G/Ç'nin tamamlanmasının biraz daha uzun sürmesidir.

• Konuk sanal makine depolaması doğrudan geçiş olarak yapılandırılmışsa, disk kök bölümü katmanında çevrimdışı görünür ve kök bölüm içinde mantıksal disk sayaçları altında görünmez. Kök bölümde doğrudan geçiş disklerin performansını izlemek için, fiziksel disk sayaçlarının kullanılması gerekir. Testler sırasında, Windows Server 2008 fiziksel disk sayaçlarında çok yollu çözümler kullanıldığında bilinen sorunlar vardı. Bu sorunlar en son Sistem Merkezi Sanal Makine Yöneticisi GDR'sinde düzeltildi.

• Konuk sanal makineler depolama için VHD dosyaları kullanacak şekilde yapılandırıldıklarında ve bu VHD dosyaları ortak fiziksel disklerde bulunduğunda, disk sayaçlarını konuk sanal makineden izlediğinizde o VHD için G/Ç detaylarını görebilirsiniz. Kök bölümdeki tüm VHD dosyalarının bulunduğu bölümünü izlediğinizde disk veya disk bölümüne karşı toplam G/Ç değerlerini görebilirsiniz.

Tablo 2, testlerimizin OLTP iş yükü bölümü için çalıştırılan iş yüklerinden toplanan sayaç türlerini göstermektedir. Konuk sanal makineden ve kök bölümden izleme yapıldığında performans sayaçlarında bildirilen farkları göstermektedir.

Tablo 2: Sayaçlar ve İş Yükleri 

Ölçüm yapılan sayaçlar…  Sayaç 

Düşük OLTP iş yükü 

Orta OLTP iş yükü 

Yüksek OLTP iş yükü 

İşlem/sn  352  546  658 

Toplu İş/sn  565  897  1075 

İşlemci Süresi %  34,2  65,3  84,2 

Öncelik Süresi %  5,1  8  8,4 

Mantıksal ‐ Ort. Disk sn/Okuma(_Toplam)  0,005  0,006  0,007 

Konuk sanal makine

Mantıksal ‐ Disk Okuma/sn (_Toplam)  1053  1597  1880 

İşlemci Süresi %  4,9  7,8  11,2 

Öncelik Süresi %  3,6  6,1  7,3 Hyper‐V Mantıksal İşlemci ‐ Hiper 

Yönetici Çalışma Süresi %  4  4,8  4,3 Hyper‐V Mantıksal İşlemci ‐ Toplam 

Çalışma Süresi %  39,1  68,7  86,5 Hyper‐V Mantıksal İşlemci ‐ Konuk sanal 

makine Çalışma Süresi %  35,1  63,9  82,1 

Fiziksel ‐ Ort. Disk sn/Okuma(_Toplam)  0,005  0,006  0,006 

Fiziksel ‐ Disk Okuma/sn (_Toplam)  1053  1597  1880 

Kök bölüm

Her CPU başına toplu iş % (Toplu iş/sn / Konuk sanal makine Çalışma Zamanı %)  16,1  14  13,1 

Not: Kök bölümde ölçülen Hyper-V sayaçları, çalışan tüm konuk sanal makinelerin toplamıdır.

Test Sonuçları, Gözlemler ve Tavsiyeler Bu bölümde test sonuçlarını özetleyip analiz edecek ve sanallaştırılmış bir ortamda SQL Server'ı çalıştırmak için tavsiyelerimiz ve gözlemlerimiz hakkında ayrıntılı bilgi vereceğiz. Bu bölüm iki kategori olarak hazırlanmıştır: İlk kategoride Hyper-V ortamında SQL Server çalıştırılırken oluşan temel kaynak ek yükü tartışılmakta, ikinci grupta da SQL Server'ı sanal örnekler olarak birleştirmenin etkileri tartışılmaktadır.

Hyper-V'de SQL Server'ı Çalıştırmanın Performans Ek Yükü İlk gruptaki test senaryoları “ayıklanmış” Hyper-V ortamında SQL Server'ı çalıştırmanın performans ek yükünü anlamak için tasarlandı. Temel değerlendirme testleri üç şekilde yürütüldü: yerel Windows ortamında Hyper-V devre dışı bırakılıp, kök bölümünde Hyper-V etkinleştirilip ve tek bir konuk sanal makinede. Her durumda, donanım yapılandırması aynıdır.

Not: Yerel örnek yerel Windows ortamında çalışan bir SQL Server örneğidir ve sanal örnek konuk sanal makinede çalışan bir SQL Server örneğidir.

Bu bölümde aşağıdaki test senaryoları bulunmaktadır:

• SQLIO kullanarak doğrudan geçiş disklerinin G/Ç ek yükünü belirleme • OLTP iş yükü performansını bir yerel örnek ve sanal örnek arasında karşılaştırma • Yerel bir örnek ve sanal bir örnekte raporlama sorgusu performansını karşılaştırma • Ortak veritabanı işlemlerinde sanallaştırmanın etkisini gözlemleme:

o Sıkıştırılmış yedekleme ve geri yükleme o Yeniden dizin oluşturma o DBCC CHECKDB

Doğrudan Geçiş Diskleri G/Ç Ek Yükü- SQLIO G/Ç ek yükü, sanallaştırılmış ortamlarda sorunlu bir konuydu. Bu, SQL Server gibi G/Ç yoğunluğuna sahip uygulamalar için önemli sorunlara yol açabilirdi. Hyper-V ile teknoloji değişmiştir. En iyi durum senaryosunu anlamak için en iyi G/Ç yapılandırması olan adanmış doğrudan geçiş diski kullanarak G/Ç ek yüküne baktık. Ana sistemden G/Ç alt sistemine en kısa kod yoluna sahip olduğu için doğrudan geçiş disk yapılandırmasını seçtik. Testlerde, kök bölüme ve konuk sanal makineye aynı sayıda fiziksel iğne tahsis edildi. Çeşitli rasgele ve sıralı G/Ç testlerini tekrarlayarak doğrudan geçiş diski kullanan Hyper-V'nin G/Ç ek yükünün sıfır ila minimum arasında olduğunu gördük. Doğrudan geçiş diskleri ve sanal sabit disklerin derinlemesine bir performans analiziyle birlikte daha fazla bilgi için, Tony Voellm ve Liang Yang'ın yakında çıkacak olan “Windows Server 2008 Hyper-V Sanal Sabit Disk ve Doğrudan Geçiş Disk Performansı” çalışmasına bakın. Ayrıca Hyper-V depolama performansı analizi hakkında buradan (http://blogs.msdn.com/tvoellm/archive/2008/09/24/what‐hyper‐v‐storage‐is‐best‐

for‐you‐show‐me‐the‐numbers.aspx) daha fazla bilgi edinebilirsiniz.

Depolama Yapılandırması

Kök ve sanal makine için doğrudan geçiş disk yapılandırması aynıydı. Her bir yapılandırma aynı sayıda fiziksel disk kaynağı kullanan depolama dizininden mantıksal birim numaralarıyla (LUN) sunuldu. Herhangi bir LUN arasında disk düzeyinde paylaşım yoktu; başka bir deyişle, LUN'lar arasında iğne paylaşımı bulunmamaktaydı. Şekil 2'de her biri için sunulan yapılandırma gösterilmiştir.

 

Şekil 2: Depolama yapılandırması doğrudan geçiş  

 

Doğrudan Geçiş Yapılandırması Performansı

İş çıkışı temeli için, tüm konuk sanal makinelerde ve kökte SQLIO testleri yapıldı. Şekil 3 ve 4'te SQLIO kullanılan rastgele ve sıralı G/Ç testlerinin sonuçları gösterilmiştir. Bu test senaryosu için iki yaygın SQL IO boyutunu seçtik (8K ve 64K).

 

Şekil 3: Doğrudan Geçiş 8K rasgele G/Ç 

 

Şekil 4: Doğrudan Geçiş 64K sıralı G/Ç 

Sanal Makine Performans Ek Yükü: OLTP İş Yükü Bu test senaryosunun amacı, bir aracı uygulamaya benzeyen OLTP iş yükünü kullanarak SQL Server 2008'i sanal makinede çalıştırmanın etkisini ölçmekti. Bu test için kullandığımız donanım ayarları hakkında daha fazla bilgi için, bkz. Ek 3. Temel, kök ve konuk sanal makineye göre üç düzey iş yükü çalıştırıldı. Temel, SQL Server örneğinin yerel sunucuda Hyper-V devre dışıyken çalıştırılmasıdır. Bu, geçerli olması için Windows'un yeniden başlamasını gerektiren hypervisorlaunchtype kapalı (örn. bcdedit /set hypervisorlaunchtype off) ayarı kullanılarak yapıldı. Test senaryosu vurgu seviyeleri CPU kullanımı yüzdesine göre tanımlandı. Ürün ortamında tamamen doygun CPU yaygın bir senaryo olmadığı için biz %20 ile %80 arasında bir CPU vurgu seviyesi aralığı hedefledik. Her bir iş yükü seviyesinin CPU kullanma hedefleri Tablo 3'te belirlenmiştir.

Tablo 3: CPU Kullanma Hedefleri  

Test iş yükü   Yaklaşık CPU hedefi  OLTP – Düşük  %30 OLTP – Orta  %50‐%60 OLTP – Yüksek  %80 

Hyper-V konuk sanal makinesi dört adede kadar mantıksal işlemciyi desteklediğinden, doğrudan karşılaştırma için ana bilgisayar BIOS ayarlarından dört çekirdek kullanmaya ayarlandı (NUMPROC=4). Depolama yapılandırmasının etkisini anlamak için iki sanal makine, SQL Server iş yükleri için önerilen iki çeşit Hyper-V depolama yapılandırması (doğrudan geçiş diskleri ve sabit VHD) kullanılarak iki sanal makine yapılandırıldı.

İş çıkışı ve İşlemci Etkisi

Hyper-V rolü devre dışı bırakılmış yerel Windows Server 2008 ortamında üç iş yükü seviyesinin temel testi yapıldı. Aynı iş yükü kümesi Hyper-V etkin kök bölümünde, doğrudan geçiş disk depolaması kullanmaya ayarlanmış bir konuk sanal makinede ve sabit VHD depolama kullanan bir konuk sanal makinede çalıştırıldı.

Tablo 4'te %CPU başına düşen göreli toplu iş talebi ve tüm test vakalarındaki ek yük gösterilmiştir. Bu senaryoda sistem tüm test vakalarında çok iyi sonuç verdi; yapılandırmaların hepsi aynı iş çıkışını verdi, sanal makine aynı iş çıkışına erişmek için daha yüksek CPU maliyetine neden oldu. Doğrudan Geçiş disklerinin ve sabit VHD'nin performansları yüzde birden daha az bir ek yükü farkıyla birbirine çok yakındı.

Tablo 4'te OLTP iş yüklerini sanal makinede çalıştırmaktan doğan CPU ek yükü de gösterilmiştir. Yüzde olarak ek yükün daha düşük bir iş yükünde daha yüksek olduğunu gözlemledik. Sanal makineyle ilişkili belirli miktarda sabit iş ve CPU bulunmaktadır. Bu

daha küçük iş miktarlarına dağıtılırsa, ek yük yüzde olarak daha büyük olur. Performans ölçütü olarak aşağıdaki formülü kullandık:

Toplu İş/%CPU = Toplu İş Talepleri/sn bölü CPU kullanım yüzdesi

Tablo 4: OLTP iş yüklerini çalıştıran sanal makine CPU ek yükü   

Düşük  Orta  Yüksek 

  Toplu iş talebi/s 

Toplu iş/%CPU  Ek Yük  

Toplu iş talebi/s 

Toplu iş/%CPU  Ek Yük  

Toplu iş talebi/s 

Toplu iş/%CPU  Ek Yük5  

Temel1 566 19,2 %0,00 908 16 %0,00 1069 14,8 %0.00

Kök2 566 17,5 %8,85 907 14,8 %7,50 1113 13,5 %8,78

VM_PT3 565 16,1 %16,15 897 14 %12,50 1075 13,1 %11,49

VM_VHD4 563 15,7 %18,23 876 13,9 %13,13 1029 13,2 %10,81 1. Temel: Hyper-V rolü etkinleştirilen yerel bir Windows Server 2008 ortamı. Sanal ağ anahtarı kapatılmadı. 2. Kök bölüm: Windows Server 2008'de Hyper-V'nin etkin olduğu bir kök bölüm. 3. VM_PT: doğrudan geçiş diskleri, dört mantıksal işlemci ve 14 GB RAM ile yapılandırılan bir konuk sanal

makine. 4. VM_VHD: sabit VHD diskler, dört mantıksal işlemci ve 14 GB RAM ile yapılandırılan bir konuk sanal makine. 5. Ek yük Temelle karşılaştırılarak hesaplanır ((Temel Toplu İşler/CPU – VM Toplu İşleri/CPU)/ Temel

Toplu İşleri/CPU)

Şekil 5: Göreli iş çıkışı – %CPU başına toplu iş talebi 

Depolama Yapılandırması ve Performans

İki konuk sanal makine de SQL Server veri ve günlük dosyaları için aynı temel disk yapılandırmasını kullandığından, bunlar doğrudan karşılaştırılabilir (iki sanal makinenin de fiziksel yapılandırma detayları bu belgede daha önce geçmiştir ve SQLIO testi için kullanılan yapılandırmayla aynıdır). Kök bölümünde görünen fiziksel disklerde bulunan tek dosyalar VHD dosyalarıydı. SQL Server veri ve günlük dosyalarını depolamak için VHD'leri kullandığımızda, Şekil 5'te gösterildiği gibi iş yükü çıkışında küçük bir etkiye dönüşen küçük bir gecikme gözlemledik.

Konuk sanal makine yapılandırması için VHD kullanmanın hem yapılandırma hem de yönetim avantajları vardır. İş çıkışı/performans perspektifinden bakıldığında, düşük ağırlıklı durumlarda doğrudan geçiş ve sabit VHD arasında fark yoktur. İş yükü arttıkça doğrudan geçiş diski küçük bir performans avantajı göstermeye başlar. Şekil 6'da bu OLTP test senaryosunda kaydedilen Okuma performansı gösterilmiştir.

 

Şekil 6: Veri birimleri (saniye başına okuma) 

Şekil 7'de test sonuçlarında elde edilen ortalama disk gecikmesi gösterilmiştir. Beklenildiği gibi, doğrudan geçiş diskin gecikmesi yerel depolamanın gecikmesine eşitken en çok gecikme VHD'dedir. VHD gecikmesi için bildirilen gecikme değerleri konuk sanal makine sayaçlarından bildirildi; ancak, bu değerlerle kök bölümden bildirilen değerler arasında fark bulamadık. 

 

Şekil 7: Ortalama disk gecikmesi 

Raporlama Sorgusu Performans Karşılaştırması  

Raporlama sorguları genelde çok fazla CPU ve G/Ç kaynağı kullanan uzun süreli, salt okunur sorgulardır. OLTP iş yükleriyle karşılaştırıldığında, bu tür sorgular genelde düşük kullanıcı eş zamanlılığı altında yayınlanır. Bu test senaryosunda, kaynak tüketimini ve tamamlama süresini ölçmek için peş peşe dört raporlama sorgusu gerçekleştirildi. Bu dört sorgu G/Ç açısından yoğun sorgulardır ve toplanmalar nedeniyle önemli bir CPU kullanımına sahiptir. Sorguların mevcut tüm CPU kaynaklarından faydalanması için sp_configure ‘maksimum paralellik derecesi’ ayarı 0 olarak ayarlanmıştır.

Sorguları konuk sanal makinede çalıştırmak ve kök bölümde veya yerel ortamda çalıştırmak arasındaki fark çok azdı; konuk sanal makinelerde oldukça küçük bir performans ek yükü artışı gözlemledik. Şekil 8'de sorguların tamamlanma süreleri ve CPU tüketimi gösterilmiştir.

 

Şekil 8: Raporlama sorgusu performansı 

 

Veritabanı İşlemleri Bazı ortak veritabanı işlemleri CPU'ya oldukça yüklenir. Bu bölümdeki test sonuçları, sıkıştırılmış yedekleme ve geri yükleme, tekrar dizin oluşturma ve DBCC CHECKDB gibi veritabanı işlemlerinde sanallaştırmanın etkisini kapsamaktadır.

Yedekleme ve Geri Yükleme

Yedekleme ve geri yükleme işlemleri, yedekleme dosyalarının hedefi olan farklı bir fiziksel sunucudaki dosya paylaşımı kullanılarak gerçekleştirildi. Bu durumda, yedekleme ve geri yükleme disk veya işlemciye değil ağın bant genişliğine bağlıydı. Yedekleme işlemi testi için SQL Server 2008 yerel yedekleme sıkıştırmasını kullandık.

Yerel bir işletim sisteminde gerçekleştirilen aynı işlemle karşılaştırıldığında, yedekleme iş çıkışında kayda değer bir CPU artışıyla %10-15 civarında bir performans kaybı vardı. Geri yükleme iş çıkışında da benzer bir düşüş gözlemlendi. Bu iş çıkışı kaybı konuk sanal makine içindeki işlemler ağ kaynaklarını yoğun şekilde kullandığında oluşan ağ ek yüküyle açıklanabilir. Testlerimizde, SQL Server Hyper-V konuk sanal makinesinden çalıştırıldığında oluşan ek yük dikkate alındığında bunun en çok kaygı uyandıran alan olduğunu gördük. Bu, G/Ç veya CPU işlemlerinde gözlemlenen herhangi bir ek yükten çok daha önemliydi.

Bu test senaryosunda, yedekleme ve geri yükleme işlemi sırasında ağ iş çıkışının 50-60 MB/sn aralığında olduğunu gözlemledik. SQL Server için kullanılan sunucuda da, yedekleme hedefi için ağ paylaşım dosyasının bulunduğu sunucuda da tek bir 1Gb/sn ağ adaptörü vardı. Yedekleme ve geri yükleme iş çıkışı saniyede 100 MB civarındadır. Ölçümler SQL Server

yedekleme ve geri yükleme çıkışından alınmıştır. Bu işlem sırasında sıkıştırma yapılmıştır. Bu da bildirilen iş çıkışının neden verilen ağ yapılandırmasının desteklediği ağ iş çıkışından kayda değer ölçüde daha yüksek olduğunu açıklar.

Şekil 9, 10 ve 11 doğrudan geçiş diskleri ve sabit VHD kullanılarak yapılandırılan yerel, kök bölüm ve sanal makinelerin yedekleme ve geri yükleme iş çıkışını göstermektedir. Y eksenindeki göreceli iş çıkışı, saniye başına toplam megabayt bölü toplam ortalama CPU yüzdesi olarak hesaplanır. Geri yükleme iş çıkışının biraz daha yüksek olması, hedef dosya paylaşımının yazma performansıyla açıklanabilir (RAID5 kullanıldığı için o paylaşımın okuma performansı biraz daha iyidir).

 

Şekil 9: Yedekleme ve geri yükleme iş çıkışı karşılaştırması  

 

Şekil 10: Yedekleme ağ ve CPU kullanımı 

 

 

Şekil 11: Geri yükleme ağ ve CPU kullanımı 

Tablo 5 bu test senaryosundan edindiğimiz verileri içermektedir. 

Tablo 5: Yedekleme ve Geri yükleme İş Çıkışı  

   Temel   Kök bölüm  

Konuk sanal makine 

(doğrudan geçiş) 

Konuk sanal makine  

(sabit VHD) 

Yedekleme iş çıkışı (MB/s) 181,00 158,00 154,00 157,00 Toplam yedekleme süresi (saniye) 764,00 875,00 874,00 874,00

Geri yükleme iş çıkışı (MB/s) 241,00 218,00 173,00 167,00 Toplam yedekleme süresi (saniye) 573 634 799 824

 

Yeniden Dizin Oluşturma

Yeniden dizin oluşturma çok yaygın bir veritabanı işlemidir ve hem CPU hem de G/Ç açısından yoğun bir işlemdir. Bu testin amacı, yeniden dizin oluşturma işlemi üzerinde sanallaştırmanın etkisini anlamaktı. SAYFA sıkıştırma etkin halde peş peşe üç büyük dizin yeniden oluşturuldu (SQL Server 2008'in bir dizin içinde veri sayfalarını sıkıştıran yeni bir özelliğidir). CPU baskısını artırmak için dizini SAYFA sıkıştırma etkin haldeyken oluşturduk. Kaynak kullanımı ve tamamlama süresi alındı.

Aynı işlem sanal makinelerde gerçekleştirildiğinde çok az ek yük gözlemlendi. Şekil 12 dizin oluşturma süresini ve yerel işletim sistemi, kök bölüm ve konuk sanal makinelerde CPU yüzdesini göstermektedir.

 

Şekil 12: SAYFA sıkıştırmayla peş peşe yeniden oluşturulan üç dizin 

 

DBCC CHECKDB

Ayrıca başka bir CPU ve G/Ç açısından yoğun işlem olan DBCC CHECKDB işlemini de test ettik. Konuk sanal makinede işlemi tamamlamak, ana işletim sistemine nazaran daha uzun sürmektedir. Şekil 13, tamamlama zamanı ve işlem sırasında tüketilen toplam CPU kaynakları karşılaştırmasını göstermektedir. Yeniden dizin oluşturma testlerinde olduğu gibi, tamamlama süresinde çok az bir artış gözlemledik.

 

Şekil 13: MAXDOP 0 ile DBCC CHECKDB   

 

Hyper-V Kullanarak SQL Server Birleştirme Senaryoları Bu test senaryoları dizisi Hyper-V ortamında SQL Server'ı birleştirmek hakkında bazı önemli sorulara cevap vermek için tasarlanmıştır:

• Birden çok örneğin depolama yapılandırmasının performans etkisi

Bu test senaryosunun amacı bir birleştirme ortamında adanmış ve paylaşımlı depolamanın performansa etkisini anlamaktı.

• Sanal örnek ölçeklenebilirliği

Bu test senaryosunun amacı, konuk sanal makine için yapılandırılmış mantıksal işlemciye 1:1 eşleşmeyi destekleyecek yeterli fiziksel işlemci olduğunda sanal örneğin ölçeklenebilirliğini anlamaktı.

• Aşırı Yürütülen CPU Kaynaklarıyla Sanal Örnek Performansı

Bu test senaryosunun amacı, sanal örnekler için yapılandırılan toplam mantıksal işlemci sayısının sunucuda bulunan fiziksel işlemci sayısından daha fazla olmasının performansa etkisini anlamaktı.

Birleştirme Ortamında Depolama Yapılandırmalarını Karşılaştırma Şimdiye kadar doğrudan geçiş diskleri ve sabit VHD'lerin ikisinin de SQL Server iş yükü için iyi depolama yapılandırması olduğunu gördük. Bu iki farklı depolama yapılandırmasının OLTP iş yüküne etkisini daha iyi anlamak için, aşağıdaki depolama yöntemlerini karşılaştırmak üzere iki grup test ayarladık:

• Doğrudan Geçiş diskleri kullanan adanmış depolama (yani disk düzeyinde paylaşım yok) • SQL Server veri ve günlük dosyalar için VHD dosyalarıyla disk kaynaklarının ortak bir

havuzu

İlk depolama yapılandırmasında Şekil 14'te gösterildiği gibi her bir sanal makine için adanmış depolamayla doğrudan geçiş diskleri kullanılmıştır. Her bir konuk sanal makine, veri dosyaları için iki LUN'dan (150 GB) ve günlük dosyaları için bir LUN'dan (50 GB) oluşan bu yapılandırmayla sunulmuştur. Konuk sanal makineler arasında fiziksel disk düzeyinde paylaşım yoktu ve her LUN'un adanmış fiziksel diski vardı.

Şekil 14: Her sanal makine/kök için disk yapılandırması  

İkinci depolama yapılandırması Şekil 15'te gösterildiği gibi ortak bir disk havuzu kullanılarak yapılandırıldı. Bu durumda, SQL Server veri dosyalarını içeren VHD dosyaları için tek bir disk kaynağı, SQL Server günlük dosyalarını içeren VHD dosyaları için de ayrı bir disk kaynağı havuzu kullanıldı. Sanallaştırılmış depolama ortamları için bu yapılandırma daha esnek bir yaklaşım sunar.

Şekil 15: Tek havuz  

Sonra aynı OLTP tipi iş yükü iki yapılandırmada da farklı iş çıkışı seviyelerinde çalıştırıldı. Şekil 16 ve 17 doğrudan geçiş diski kullanan adanmış depolama yapılandırmasıyla VHD dosyalarını kullanan paylaşımlı depolama yapılandırması arasındaki G/Ç iş çıkışı ve gecikme karşılaştırmasını göstermektedir.

Şekil 16: Doğrudan Geçiş ve sabit VHD kullanırken G/Ç iş çıkışı ve gecikme 

 

Şekil 17: Paylaşımlı disklerde adanmış doğrudan geçiş LUN'ları ve sabit VHD iş çıkışı  

İki depolama yapılandırmasının da performansları birbirine yakındı. Ortalama olarak, sabit VHD yapılandırması adanmış doğrudan geçiş disklerden %3,5 oranında daha yavaştı. Uygulamanız için G/Ç performansı ve öngörülebilirliği önemliyse, adanmış disk kaynaklarında doğrudan geçiş diskleri kullanmanızı tavsiye ederiz. Ancak, VHD dosyalarının sunduğu esneklik için küçük bir götürü bulunmaktadır.  

Sanal Örnek Ölçeklenebilirliği Aynı ana bilgisayar üzerinde birden çok sanal makine çalıştırmanın en yaygın dağıtım senaryosu olduğu kesindir. Sanal makinelerle ölçeklendirilen veritabanı iş yükünün özelliklerini anlamak için bu test senaryosunu dahil ettik.

Bu test için kullanılan Dell R900'de 16 fiziksel çekirdek bulunmaktadır. İki grup test vakası gerçekleştirildi. İlk grupta 8 çekirdek kullanıldı (NUMPROC=8). İkinci grupta 16 fiziksel çekirdeğin hepsi kullanıldı (NUMPROC=16). Tüm konuk sanal makineler dört mantıksal işlemci ve 14 GB RAM ile yapılandırıldı. SQL Server 2 GB'lık bölümü işletim sistemine bırakıp 12 GB'lık bölümü kullanmaya ayarlandı.

İki Eş Zamanlı Konuk Sanal Makine

Bu test vakasında sekiz fiziksel işlemci kullanılarak yapılandırılan ana bilgisayarda eş zamanlı çalışan iki sanal makine bulunuyor. İki sanal makine de dört mantıksal işlemciyle yapılandırıldı. Sanal makineler aynı öncelikli depolamayla yapılandırıldı.

Şekil 18'deki sonuç tablosu iş yükü arttıkça yapılandırmanın daha iyi ölçeklendirdiğini göstermektedir.

Şekil 18: Eş zamanlı konuk sanal makinelerin ölçeklenebilirliği 

Dört Eş Zamanlı Konuk Sanal Makine

Bu testi fiziksel işlemcilerin mantıksal işlemcilerle birebir eşleşmesini destekleyecek yeterli işlemci kaynağı olduğunda OLTP iş yükü çalıştıran sanal makinelerin ölçeklenebilirliğini anlamak için gerçekleştirdik. Ana bilgisayarda 16 CPU vardı ve her sanal makine dört mantıksal işlemciyle yapılandırıldı. Dört sanal makinenin hepsinde öncelikli depolama aynıydı.

Şekil 19'da gösterilen sonuçlar CPU'ya aşırı yüklenilmediğinde sanal makinelerin çok iyi ölçeklenebildiğini göstermektedir. İki eş zamanlı konuk sanal makineyle karşılaştırıldığında dört eş zamanlı sanal makinede daha fazla ek yük gözlemlenebilir. Eş zamanlılığın artması nedeniyle bu beklenen bir şeydir.

 

Şekil 19: Aşırı yürütülen CPU'lar olmadan sanal makine ölçeklenebilirliği 

Aşırı Yürütülen CPU Kaynaklarıyla Sanal Oluşum Performansı Hyper‐V, 1:8 mantıksal‐sanal işlemci eşleşmesine kadar aşırı yürütme olan CPU'yu destekler. Aşırı yürütme yapılan işlemciler fiziksel sunucuda bulunan CPU kaynaklarını maksimize etmek için birleştirmede kullanılabilir. Ancak bu teknik, beraberinde kayda değer bir CPU ek yükü de getirir. Bu bölümde açıklanan testler, SQL Server'ı sanallaştırılmış ortamlarda aşırı yürütme yapılan CPU kaynaklarıyla çalıştırmanın etkilerini keşfetti.  

Aşırı Yürütülen CPU Kaynaklarıyla Dört Eş Zamanlı Konuk Sanal Makine

Aşırı yürütülen işlemci senaryomuz için dört konuk sanal makine eş zamanlı çalışacak şekilde yapılandırıldı. Her bir sanal makine dört mantıksal işlemci, 14 GB RAM ve SQL Server tarafından kullanılan 12 GB ile ayarlandı. Dört sanal makinenin hepsinde öncelikli depolama aynıydı.

Şekil 16, iş yükü arttıkça ölçeklenebilirlik sonuçlarını göstermektedir. İş yükü artarken ölçek oldukça düzdür ve %90'a yaklaşıldığında azalmaktadır. Dört sanal işlemciyle dört sanal makineyi çalıştırırken hepsi de aşırı CPU yürütmesiyle sonuçlandı: yalnızca 8 fiziksel CPU çekirdeği bulunan 16 sanal işlemci CPU tarafından kaynak sıkıntısı çekti.

Hyper-V, sanal makine düzeyinde bu tür senaryolarda kullanılabilecek CPU kaynak yönetimi seçenekleri sunar. Bu seçenekler daha sonraki bir incelemede tartışılacaktır.

Şekil 20: Aşırı yürütülen CPU ile dört eş zamanlı konuk sanal makinenin ölçeklenebilirliği 

Birleştirme Seçeneklerini Karşılaştırma Sanallaştırma, birleştirme senaryoları için bir çok fayda getirdi. En iyi faydalarından birisi, sanal makinelerin aynı ana bilgisayar üzerinde birden çok yalıtılmış ortam sağlayabilmesidir. Performans açısından, geldiğiniz yer uygulamaya, iş yükü ve donanıma göre değişir. Birleştirme projeniz için bir yerel örnek mi yoksa sanal örnek mi kullanacağınızın avantajları ve dezavantajlarını iyice test edip değerlendirmek son derece önemlidir. Tablo 6'da yerel örnekler ve sanal örnekler birleştirme açısından karşılaştırılmıştır.

Tablo 6: Birleştirme Seçenekleri  

Birden çok SQL Server örneği

Birden çok sanal makine

Yalıtım Paylaşılan Windows örneği Adanmış Windows örneği CPU kaynakları Windows örneğine görünen

CPU sayısı Maksimum

• Windows 2008 – en fazla 4 sanal CPU • Windows 2003 – en fazla 2 sanal CPU

Bellek Sunucu sınırı esnek (maksimum sunucu belleği)

Statik olarak sanal makineye tahsis edilmiş • Yalnızca çevrimdışı değişiklikler • Aşırı yürütülen bellek kaynakları özelliği yok

Her sanal makine için 64 GB sınır Her ana bilgisayar için 2 terabayt (TB) sınır

Depolama Standart depolama seçenekleriyle SQL Server veri dosyaları

Sanal makinede görünen doğrudan geçiş veya sanal sabit disk kullanan SQL Server veri dosyaları

Kaynak yönetimi WSRM (işlem seviyesi) Hyper-V konuk sanal makine Örnek sayısı 50 Fiziksel kaynaklar tarafından belirlenen uygulanabilir sınır Destek Normal kurallar geçerlidir SQL Server 2008 ve SQL Server 2005 Yüksek kullanılabilirlik

Normal kurallar geçerlidir Konuk kümeleme desteklenmez Veritabanı Yansıtma, günlük gönderme (desteklenir)

 

Sonuç Performans açısından bakarsak, Hyper-V, SQL Server birleştirme senaryoları için uygun bir seçenektir. Sanallaştırılmış Hyper-V ortamında çalışan SQL Server'ın genel performansı eşit yerel Windows Server 2008 ortamıyla karşılaştırıldığında makul seviyededir.

Uygun G/Ç kapasitesi ve yapılandırmasıyla, G/Ç ek yükü minimum düzeydedir. En iyi performans için, CPU kaynaklarına aşırı yürütmeyi önlemek üzere sunucuda yapılandırılan sanal işlemci sayısını destekleyecek kadar fiziksel işlemciye sahip olmanız gerekir. CPU kaynaklarına aşırı yüklenildiği zaman CPU ek yükü büyük ölçüde artış gösterir. Üretimde, Hyper-V ortamına dağıtmadan önce her uygulamayı iyice test etmek önemlidir.

Hyper-V ortamında SQL Server çalıştırırken dikkat etmeniz gereken bazı genel değerlendirmelerimiz ve tavsiyelerimiz aşağıda verilmiştir.

Gözlemler • Hyper-V konuk sanal makineleri en fazla dört CPU çekirdeğiyle sınırlanmıştır;

bu nedenle SQL Server'ı Hyper-V konuk sanal makinesinde ancak dört CPU iş yükü performansınızı karşılayabiliyorsa çalıştırın.

• Kıyaslanabilir donanım kaynaklarına sahip yerel yapılandırmayla karşılaştırıldığında, CPU kullanım maliyetinin biraz artmasıyla konuk sanal makinede aynı iş çıkışı elde edilebilir. Tüm konuk sanal makinelerde yapılandırılan mantıksal CPU çekirdeği sayısı sunucuda bulunan fiziksel CPU çekirdeklerinin gerçek sayısından daha fazla olduğunda Hyper-V ile CPU kaynakları aşırı yürütülebilir. Bu tür durumlarda, SQL Server iş yüklerini çalıştırdığımızda daha çok CPU ek yükü ve performans ek yükü gözlemledik. Uygun donanım boyutlandırması, SQL Server performansı için çok önemlidir. İş yükünüzü planlanan sanallaştırılmış ortamda test ederek bir sunucudaki toplu fiziksel CPU çekirdeklerinin konuk sanal makinelerin ihtiyaçlarını karşılamaya yeterli olduğundan emin olmanız gerekmektedir.

• Ağ kullanımı yoğun olan iş yükleri daha fazla CPU ek yüküne neden olur ve dolayısıyla performansı daha çok etkiler.

• Şimdiye kadar edinilen bilgiler performansa özgü değerlendirmelerdi; dağıtımınız için işlevsel değerlendirmeleri de (örn. desteklenen yapılandırma, yüksek kullanılabilirliğe ulaşma seçenekleri vb.) göz önünde bulundurun. Genel Hyper-V işlevselliğini ve SQL Server'ı Hyper-V yapılandırmasında çalıştırmaya ilişkin mevcut destek ilkelerini kapsayan ek kısmında daha fazla bilgi bulunabilir.

• SQL Server'ı bir konuk sanal makinede çalıştırırken minimum G/Ç performans ek yükü olduğunu gördük. Doğrudan geçiş disk yapılandırması en iyi G/Ç performansını verdi; ancak, sabit boyutlu VHD kullanarak çalıştırdığımızda minimum ek yükü gözlemledik. Hangi depolama yapılandırmasının kullanılacağına her bir dağıtım için

hangisinin daha mantıklı olduğuna bakılarak karar verilmelidir; VHD kullanan sanal makinelerin taşınması doğrudan geçiş diskleri kullananlardan daha kolaydır.

• Birleştirme senaryoları için, kullanılabilir depolama kaynaklarının miktarı ve senaryo kararınızı şekillendirir. Bizim testimizde, hem paylaşımlı hem de adanmış yapılandırmada kabul edilebilir düzeyde performans sergilendiğini gördük. Her iki durumda da, depolamanızı iş yükü ve tepki süresi gereksinimlerinizi akılda tutarak boyutlandırmanız gerekir. Hyper-V ortamlarında öncelikli depolama konusunda da herhangi bir SQL Server dağıtımında yapacağınız gibi her zaman en iyi uygulamaları takip edin. Daha fazla bilgi için, bkz. SQL Server için En İyi Ön Dağıtım G/Ç Yöntemleri.

Öneriler • Konuk sanal makine depolamanız için doğrudan geçiş diskleri veya sabit VHD

kullanın. Performans için bunlar en iyi seçeneklerdir ve SQL Server iş yükleri için en iyi sonuçları verirler. Dinamik VHD'ler performans nedeniyle önerilmez.

• Öykünmüş aygıt kullanmaktan kaçının ve bunun yerine Hyper-V için tümleştirme bileşenlerinin kurulduğundan ve sentetik aygıtların G/Ç, ağ vb. için kullanıldığından emin olun. Sentetik aygıtlar en düşük CPU ek yüküyle en yüksek performansı sağlar.

• Bu tekniklerden bazılarını kullanabilmeniz donanım olanaklarına bağlıdır. • Ağ kaynaklarından yoğun olarak faydalanan iş yükleri için, özel yapılandırmanızda

ağı en iyi duruma getirmeye yönelik en iyi yöntemler için Windows Performans Ayarlama rehberinin Sanallaştırma ve Ağ bölümlerine bakın. İş yükü özellikleri büyük farklılıklar gösterebileceğinden performansı kendi iş yükünüzle test edin.

Daha Fazla Bilgi için

• Windows Server Hyper-V • Hyper-V Dağıtım ve Planlama Rehberi • Hyper-V için Microsoft Değerlendirme ve Planlama Araç Seti 3.1 • Adım Adım Hyper-V'ye Başlama Rehberi • Windows Server 2008 için Performans Ayarlama Rehberi (Sanallaştırma Bölümü) • Hyper-V Performansı SSS • Hyper-V İzleme (Windows Ekibi - Tüm Konular Performans BLOGU) • Hyper-V Ortamında SQL Server'ı Çalıştırmak için Destek İlkesi • SQL Server için En İyi G/Ç Yöntemleri • Microsoft Sistem Merkezi Sanal Makine Yöneticisi

Ek 1: Hyper-V Mimarisi Hyper-V, Windows Server 2008 için hiper yönetici tabanlı bir sanallaştırma teknolojisidir. Hiper yönetici, birden çok yalıtılmış işletim sisteminin tek bir donanım platformu paylaşmasına imkan sağlayan, işlemciye özel sanallaştırma platformudur.

Hyper-V, bölüm açısından yalıtımı destekler. Bölüm, hiper yönetici tarafından desteklenen ve işletim sistemlerinin yürütülmesini sağlayan mantıksal bir yalıtım birimidir. Microsoft hiper yönetici, Windows Server 2008 64-bit Edition çalıştıran en az bir ana veya kök bölüme sahip olmalıdır. Sanallaştırma yığını ana bölümde çalıştırılır ve donanım aygıtlarına doğrudan erişebilir. Bu durumda kök bölüm, konuk işletim sistemlerine ev sahipliği yapan alt bölümler oluşturur. Kök bölüm, hiper çağrı uygulama programlama arabirimini (API) kullanarak alt bölümler oluşturur.

Bölümler, fiziksel işlemciye erişemezler veya işlemci kesintilerini taşıyamazlar. Bunun yerine, işlemcinin sanal görüntüsüne sahiptirler ve her konuk bölüm için özel olan sanal bellek adres bölgesinde çalışırlar. Hiper yönetici, işlemci kesintilerini tutar ve onları ilgili bölümlere yönlendirir. Hyper-V ayrıca, CPU tarafından kullanılan bellek yönetimi donanımından bağımsız çalışan bir Giriş Çıkış Bellek Yönetimi Birimi (IOMMU) kullanarak çeşitli konuk adres alanları arasındaki adres dönüştürmeyi donanımla hızlandırabilir. IOMMU, fiziksel bellek adreslerini alt bölümler tarafından kullanılan adreslere yeniden eşlemek için kullanılır.

Alt bölümler, diğer donanım kaynaklarına da doğrudan erişemezler ve sanal aygıtlar (VDev'ler) olarak kaynakların sanal görünümünü sunarlar. Sanal aygıt istekleri VMBus veya hiper yönetici vasıtasıyla istekleri tutan ana bölümdeki aygıtlara yönlendirilir. VMBus mantıksal bir bölümler arası iletişim kanalıdır. Ana bölüm, alt bölümlerden aygıt erişimini tutan VMBus üzerinden iletişim kuran Sanallaştırma Servis Sağlayıcılarına (VSP) ev sahipliği yapar. Alt bölümler, aygıt isteklerini VMBus vasıtasıyla ana bölümlerdeki VSP'lere yönlendiren Sanallaştırma Servis Kullanıcılarına (VSC) ev sahipliği yapar. Tüm bu işlemler, konuk işletim sistemi için şeffaftır.

Sanal Aygıtlar; depolama, ağ iletişimi, grafik ve giriş alt sistemleri için Geliştirilmiş GÇ adı verilen bir Windows Server Sanallaştırma özelliğinden yararlanır. Geliştirilmiş GÇ, tüm aygıt öykünme katmanlarını atlayıp VMBus'ı doğrudan kullanan yüksek düzeyli iletişim protokolleri (SCSI gibi) için özel bir sanallaştırmaya duyarlı uygulamadır. Bu, iletişimi daha etkili kılar, ancak hiper yönetici ve VMBus duyarlı bir geliştirilmiş konuk gerektirir. Hyper-V tümleştirme servisleri vasıtasıyla Hyper-V geliştirilmiş G/Ç ve hiper yöneticiye duyarlı çekirdek sağlanır. Diğer istemci işletim sistemleri için de sanal sunucu istemcisini (VSC) içinde bulunduran tümleştirme bileşenleri mevcuttur. Hyper-V için Intel VT veya AMD Virtualization (AMD-V) teknolojisi tarafından sağlananlar gibi bir donanım destekli sanallaştırma içeren bir işlemci gereklidir.

Aşağıdaki diyagram, Windows Server 2008 üzerinde çalışan bir Hyper-V ortamının mimarisine yüksek düzeyli bir genel bakış sunar.

 

Hyper-V mimarisine genel bakış

Yukarıdaki diyagramda kullanılan kısaltmalar ve terimler aşağıda açıklanmıştır:

� APIC – Gelişmiş Programlanabilir Kesme Denetleyicisi – Kesme çıktılarına atanacak öncelik düzeylerine izin veren aygıttır.

� Alt Bölüm – Konuk işletim sistemine ev sahipliği yapan bölüm - Alt öğe tarafından fiziksel bellek ve aygıtlara tüm erişim Sanal Makine Veri Yolu (VMBus) veya hiper yönetici vasıtasıyla sağlanır.

� Hiper çağrı – hiper yönetici ile iletişim için arabirimdir - hiper çağrı arabirimi, hiper yönetici tarafından sağlanan optimizasyon erişimini uygun hale getirir.

� Hiper Yönetici – Donanım ile bir veya birden çok işletim sisteminin arasında yer alan bir yazılım katmanıdır. Başlıca işi, bölüm olarak adlandırılan yalıtılmış yürütme ortamları sağlamaktır. Hiper yönetici, temel donanıma erişimi denetler ve bu erişime aracılık yapar.

� IC – Tümleştirme bileşeni – Alt bölümlerin diğer bölümler ve hiper yönetici ile iletişim kurmasını sağlayan bileşendir.

� G/Ç yığını – Giriş/çıkış yığını � MSR – Bellek Servis Yordamı � kök bölüm Bölümü – Aygıt sürücüleri, güç yönetimi ve aygıt ekleme/kaldırması gibi makine

düzeyindeki işlevleri yönetir. Kök (veya ana) bölüm, fiziksel bellek ve aygıtlara doğrudan erişimi olan tek bölümdür.

� VID – Sanallaştırma Altyapı Sürücüsü – Bölümler için bölüm yönetim servisleri, sanal işlemci yönetimi servisleri ve bellek yönetim servisleri sağlar.

� VMBus – Bölümler arası iletişim ve birden çok etkin sanallaştırılmış bölüm içeren sistemlerde aygıt sayımı için kullanılan kanal tabanlı iletişim mekanizmasıdır. VMBus, Hyper-V Tümleştirme Hizmetleriyle yüklenir.

� VMMS – Sanal Makine Yönetim Servisi – Alt bölümlerdeki tüm sanal makinelerin durumunu yönetmekten sorumludur.

� VMWP – Sanal Makine Çalışan İşlemi –Sanallaştırma yığını için bir kullanıcı modu bileşenidir. Çalışan işlemi, ana bölümdeki Windows Server 2008 örneğinden, alt bölümlerdeki konuk işletim sistemleri için sanal makine yönetim servisi sağlar. Sanal Makine Yönetim Servisi, çalışan her sanal makine için ayrı bir çalışan işlemi oluşturur.

� VSC – Sanallaştırma Servis İstemcisi – Bir alt öğede bulunan sentetik aygıt örneğidir. VSC'ler, ana bölümdeki Sanallaştırma Servis Sağlayıcıları (VSP) tarafından sağlanan donanım kaynaklarını kullanır. Alt bölüm aygıtı G/Ç isteklerini karşılamak için ana bölümdeki VSP'ler ile VMBus üzerinden iletişim kurar.

� VSP – Sanallaştırma Servis Sağlayıcısı – Kök bölümlerde bulunur ve alt bölümlere, Sanal Makine Veri Yolu (VMBus) üzerinden sentetik aygıt desteği sağlar.

� WinHv – Windows Hiper Yönetici Arabirim Kitaplığı - WinHv, bölümlendirilmiş işletim sistemi sürücüleri ve hiper yönetici arasında sürücülerin, standart Windows çağrı kurallarını kullanarak doğrudan hiper yöneticiyi aramasını sağlayan bir köprüdür.

� WMI – Sanal Makine Yönetim Servisi, sanal makinelerin yönetimi ve denetimi için bir dizi Windows Yönetim Araçları (WMI) tabanlı API çıkarır.

Ek 2: Donanım Gereksinimleri Hyper-V özel donanım gerektirir. Ek bir yeterlilik olarak Hyper-V için Windows Server katalogundan x64 mimarisini ve Hyper-V'yi destekleyen sistemleri bulabilirsiniz (bkz. http://go.microsoft.com/fwlink/?LinkId=111228).

Hyper-V rolünü yükleyip kullanmak için aşağıdakilere ihtiyacınız vardır:

� x64-tabanlı bir işlemci. Hyper-V, Windows Server 2008 64-bit sürümlerinde, özellikle Windows Server 2008 Standard, Windows Server 2008 Enterprise ve Windows Server 2008 Datacenter 64-bit sürümlerinde mevcuttur. 32-bit (x86) sürümleri veya Itanium-Based Systems için Windows Server 2008 için Hyper-V mevcut değildir. Ancak 32-bit sürümleri için Hyper-V yönetim araçları mevcuttur.

� Donanım destekli sanallaştırma. Bu, sanallaştırma seçeneği içeren işlemciler için, özellikle Intel Virtualization Technology (Intel VT) veya AMD Virtualization (AMD-V) teknolojisini içeren işlemciler için geçerlidir.

� Donanım uygulamalı Veri Yürütme Engellemesi (DEP) kullanılabilir ve etkin olmalıdır. Özellikle Intel XD bit (yürütmeyi devre dışı bırakma biti) veya AMD NX bit (yürütmeme biti) etkin olmalıdır.

İpucu Donanım destekli sanallaştırma ve donanım uygulamalı DEP ayarları BIOS'ta mevcuttur. Ancak ayar adları, yukarıda belirlenen adlardan farklı olabilir. Hyper-V'yi destekleyen özel bir işlemci modelinin olup olmadığı ile ilgili daha fazla bilgi için bilgisayarın üreticisine başvurun. Donanım destekli sanallaştırma veya donanım uygulamalı DEP ayarlarını değiştirirseniz, bilgisayarı kapatıp tekrar açmanız gerekebilir. Bilgisayar yeniden başlatıldığında değişiklikler ayarlara uygulanmayabilir.

Bellek Kullanılabilecek maksimum bellek miktarı, işletim sistemi tarafından aşağıdaki şekilde belirlenir:

� Windows Server 2008 Enterprise ve Windows Server 2008 Datacenter için fiziksel bilgisayar, en fazla 1 TB fiziksel bellek ile yapılandırılabilir. Bu sürümlerden biriyle çalışan sanal makineler de sanal makine başına en fazla 64 GB bellek ile yapılandırılabilir.

� Windows Server 2008 Standard için fiziksel bilgisayar, en fazla 32 GB fiziksel bellek ile yapılandırılabilir. Bu sürümlerden biriyle çalışan sanal makineler de sanal makine başına en fazla 31 GB bellek ile yapılandırılabilir.

İşlemciler Fiziksel bilgisayarlarda Hyper-V 16'ya kadar mantıksal işlemciyle desteklenir. Bir mantıksal işlemci çekirdek işlemci veya hyper-threading teknolojisini kullanan bir işlemci olabilir. Bir sanal makinede en çok 4 sanal işlemci yapılandırabilirsiniz. Ancak, bir konuk işletim sisteminin

desteklediği sanal işlemci sayısı daha düşük olabilir. Daha fazla bilgi için, bkz. Sanal Makineler ve konuk Sanal Makine İşletim Sistemleri.

Aşağıda, desteklenen sistemlere bazı örnekler ve sundukları mantıksal işlemci sayısı verilmiştir:

� Tek işlemcili/çift çekirdekli sistem 2 mantıksal işlemci sağlar. � Tek işlemcili/dört çekirdekli sistem 4 mantıksal işlemci sağlar. � Çift işlemcili/çift çekirdekli sistem 4 mantıksal işlemci sağlar. � Çift işlemcili/dört çekirdekli sistem 8 mantıksal işlemci sağlar. � Dört işlemcili/çift çekirdekli sistem 8 mantıksal işlemci sağlar. � Dört işlemcili/çift çekirdekli, hyper-threaded sistem 16 mantıksal işlemci sağlar. � Dört işlemcili/dört çekirdekli sistem 16 mantıksal işlemci sağlar.

Ağ İletişimi Hyper-V aşağıdaki ağ iletişimi desteğini sağlar:

� Tüm sanal makineler 12'ye kadar sanal ağ adaptörüyle yapılandırılabilir. Bunların 8'i “ağ adaptörü” tipi ve 4'ü “eski ağ adaptörü” türünde olabilir. Ağ adaptörü türü daha iyi performans sunar ve tümleştirme hizmeti paketinde sanal makine sürücüsü olması gerekir.

� Her bir sanal ağ adaptörü bir statik veya dinamik MAC adresiyle yapılandırılabilir. � Her bir sanal ağ adaptörü tümleşik sanal yerel ağ (VLAN) desteği sunar ve tek bir VLAN kanalına

atanabilir. � Her sanal ağ için sınırsız sayıda sanal makineye sahip sınırsız sayıda sanal ağ kurabilirsiniz. Sanal

ağlar hakkında daha fazla bilgi için, bkz. Sanal Ağları Yapılandırma.

Not Sanal bir ağı kablosuz ağ adaptörüne bağlayamazsınız. Sonuç olarak, sanal makinelere kablosuz ağ özellikleri sağlayamazsınız.

Depolama Hyper-V çeşitli depolama seçeneklerini destekler. Hyper-V çalıştıran bir sunucuyla aşağıdaki fiziksel depolama türlerini kullanabilirsiniz:

� Doğrudan bağlı depolama: Serial Advanced Technology Attachment (SATA), external Serial Advanced Technology Attachment (eSATA), Parallel Advanced Technology Attachment (PATA), Serial Attached SCSI (SAS), SCSI, USB ve Firewire kullanabilirsiniz.

� Depolama alanı ağları (SAN'lar): Internet SCSI (iSCSI), Fiber Kanal ve SAS teknolojileri kullanabilirsiniz.

� Ağa bağlı depolama

Bir sanal makineyi aşağıdaki sanal depolama türlerini kullanmaya ayarlayabilirsiniz.

� 2040 GB'a kadar sanal sabit diskler. Sabit sanal sabit diskleri, dinamik olarak genişleyen sanal sabit diskleri ve fark kayıt diskleri kullanabilirsiniz.

� Sanal IDE aygıtları. Her sanal makine 4 adede kadar IDE aygıtı destekler. Başlangıç diskinin (bazen önyükleme diski olarak da adlandırılır) IDE aygıtlarından birine bağlanması gerekir. Başlangıç diski sanal bir sabit disk veya fiziksel bir disk olabilir.

� Sanal SCSI aygıtları. Her bir sanal makine 4'e kadar sanal SCSI denetleyicisi destekler ve her denetleyici 64 adede kadar disk destekler. Bu da her bir sanal makinenin 256 sanal SCSI diskiyle yapılandırılabileceği anlamına gelir.

� Fiziksel diskler. Doğrudan bir sanal makineye bağlanan fiziksel disklerde (bazen doğrudan geçiş diski de denilen) konuk işletim sisteminin desteklediğinin dışında boyut sınırlaması yoktur.

� Sanal makine depolama kapasitesi. Sanal sabit diskler kullanılarak her bir sanal makine 512 TB'a kadar depolama alanı destekler. Fiziksel diskler kullanılarak bu sayı konuk işletim sisteminin desteklemesine bağlı olarak daha da büyüyebilir.

� Sanal makine anlık görüntüleri. Hyper-V her bir sanal makine için 50 adede kadar anlık görüntüyü destekler.

Not Sanal makinenin konuk işletim sistemini başlatmak için başlatma diski olarak sanal bir IDE aygıtı kullanması gerekmesine rağmen, sanal IDE aygıtı için depolama alanı sağlayacak fiziksel aygıtı seçerken birçok seçeneğiniz vardır. Örneğin, önceki listede belirlenen fiziksel depolama türlerinden herhangi birini kullanabilirsiniz.

Ek 3: Donanım Yapılandırması

SQL Server Hyper-V Test Yapılandırması

İşlemci 4 yuvalı dört çekirdekli Intel 2.40GHz, 1066Mhz veri yolu

Önbellek 6 MB L2 önbellek

Bellek 64 GB fiziksel bellek HBA 2x 4Gb/s çift bağlantı noktalı Emulex İşletim Sistemi Windows Server 2008 SP1

Sunucu  Dell R900 

Ağ 2 x Broadcom BCM5708C NetXtreme II GigE Veriler 8 x 8 iğne (4+4) (RAID 1+0)

Günlük 4 x 4 iğne (2+2) (RAID 1+0) Yedek 6 iğne (5+1) (RAID 5)

Depolama  HDS AMS1000 

İşletim Sistemi 4 x disk (1+1) (RAID 1+0)