I^

.\-

^r H.A\.io2.

J*^'

'^^k^ - \^-d,^-i^C'à^

EX-UBMSIHEW-MORRISONI

LEABHRAICHEAN

lOIB, NAN SALM, GHNATH-FHOCAL,

AGUS

ECLESIASTES

;

AIR SON

NAN SGOILEAN,

FUIDH RIAGHLADH

KA CUIDEACHD UBEAMAICH ATA CHUM EOLAS CRIOSD*

AIDH A SGAOILEADH AIR FEADH GAELTACHD

AGUS EILEANA NA H-ALBA.

DUNEIDIN:

CLO.BHUAILTE LE lAIN COLLIE.

1822.

Iauriston castuU8RARY ACCESSIOMI

lOB.

CAIB. I.

BHA duine ann an tìr Uis, d'am6' ainm lob ; agus bha'n duine

sin coimhlionta* agus dìreach''', agus

ria ncach air an robh eagal Dè, agus

a sheachainn olc.

2 Agus ragadh dha seachd mie,

agus tri nigheana.

3 Agus b'i a mhaoin ' seachd

mìle caora, agus tri mìle càriihal, a-

gus cùig ceud cuing dhamh, aguscùig

ceud asal bhoirionn^, agiis teaghlach

ro-mhòr : agus bha 'n duineiin mòr08 ceann uile dhaoine na h-airde 'n

ear.

* Agus chaidh a mhic agus rinn

iad cuirm aig an tigh, gach fear air a

latha fèin ; agus chuir iadyìo^, agus

thug iad cuire d'an tri peathraich-

ibh a dh'itheadh agus a dh'òl maille

riu.

5 Agus an uair a chaidh laithean

na cuirme mu'n cuairt, chuir Idbjios

orra., agus naomhaich e iad ; agus

dh'èirich e moch sa' mhaduinn, agus

dh'ìobair e ìobairte-loisgte a rcir anàireimh uile : oir thubhairt lob,

Theagamli gu'n do pheacaich momhic, agus gu'n do mhallaich iad Dianan cridhe. Mar so rinn lob gach

latha.

6 A nis bha là air an d'thàinig

mic Dhè gu seasamh an làthair anTigheama; agus thàinig mar anceudna Satan nam measg.

7 Agus thubhairt an Tigheamari Satan, Cia as a thàinig thu ? A-gus fhreagair Satan an Tighearn, a-

gus thubhairt e, O imeachd mu'n

cuairtair an talamh, agus shiubhal

sìos agus suas air.

8 Agus thubhairt an Tighearna rj

Satan, an d'thug thu fa'near m'òg-lach lob, nach \ìl neach ann cos-

mhuil ris air an taJamh, duine coimh-

lionta agus dìreach, air am bheil ea-

gal Dè, agus a' seachnadh uilc ?

9 Agus fhreagair Satan an Tigh-eam, agus thubhairt e, an ann a

nasgaidh a tÌM eagal Dhè air lob :

10 Nach do chuir thu gàradh

mu'n cuairt air fèin, agusmu'n cuairt

air a thigh, agus mu'n cuairt air

gàch ni a, ta aige air gach taobh ?

Obair a làmh bheannaich thu, ^usdh'fhàs a rahaoin mòr san tìr.

1 1 Ac*cuir a nis a mach do làmh,

agus bean ris gach ni a ta aige, agus

as an eudan mallaichidh e thu.

12 Agus thubhairt an Tigheamari Satan, Feuch, iha gach ni a ta

aige a'd' làimh-sa : a mhàin air fèin

na cuir do làmh. Agus chaidh Sa-

tan a mach o làthair an Tighearna.

13 Agvis bha là air an robh a mhicagus a nigheana ag itheadh, agus agòl fiona ann an tigh am bràthar bushine

:

14 Agus thàinig teachdaire gulob, agus thubhairt e, Bha na daimhaig ar, agus na h-asail ag ionaltradh

làimh riu :

ì 5 Agus leum * na Sabeanaich*

orra^ agus thug iad leo iad, agus

mharbh iad na h-òglaich le faobhar a'

chlaidheimh ; agus thàinig mise a'm'aonar as a dh'innseadh dhuit.

16 An uair a bha e fathast a'

^foirfe—« cothromach.—.^ a nì, a sjpreidh 'fheudail.^'^ hhaìniom,—' thnit.' creachadairean.

lOB.

labhairt, thàinig mar aii ceudna/'ar^le, agus thubhairt e, Thuit teine

IHiè o na nèamhaibh, agus loisg e nacaoraich agus na h-òglaich, aguschuir e as doibh ; agus tliàinig misea'm' aonar as a dh'innseadh dhuit.

17 An uair a bha e fathast a'

labhairt, thàinig mar an ceudna fear

eile, agus thubhairt e, Rinn na Cal-deanaich suas tri buidhnean, agusthug iad ionnsuidh air nacàmlialaibh,

agus thug iad leo iad, agus mharbhiad na h-òglaich le faobhar a' chlaidh-

eirah ; agus thàinig mise a'm' aonar

as a dh'innseadh dhuit.

18 An uair a bha e fathast a'

labhairt, thàinig mar anceudna^/Jareile, agus thubliairt e, Bha do mhic a-

gus do nigheana ag itheadh, agus ag òl

tiona ann an tigham bràthar bu shine

:

19 Agus feucli, thàinig gaoth

mhòr o'n fhàsach, agus bhuail i air

odthir oisinnibh an tighe, agus thuit

e air na h-òganaich, agus tha iad

marbh ; agus thàinig mise a'm' aonar

36 a dli'innseadh dhuit.

20 An sin dh'èirich lob, agus reube 'fhalluing, agus bhearr e a cheann,

agus Uiuit e sios air an talamh, agus

rinn e aoradh,

21 Agus thubhairt e, Lomnochdthàinig mi à broinn mo mhàthar, a-

gus lomnochd pLUidh mi an sin ; thugan Tiglieam uaith, agus thug anTighearn leis : beannuichte gu robh

ainm an Tigheama,22 An so uile cha do pheacaich

lob, agus cha do labhair e gu h-am-aideach an aghaidli Dhc.'

CAIB II.

ARIS bha là air an d'thàinig mic

Dhè gu seasamh an làthair an

Tighearn, agus thàinig mar an ceud-

na Satan nam measg gu seasamh an

lathair an Tighearna.

2 Agus thubhairt an Tighearna ri

Satan, Cia as a thàinig thu ? Agusfhreagair Satan an Tighearn, agus

thubhairt e, O imeachd mu'n cuairt

ajr an talamh, agus o shiubhal sìos

agus suas air.

3 Agua thubhairt an Tighearn ri

Satan, An d'thug thu fa'near m'òg-lach lob, nach 'cìl neach ann cos-

mhuil ris air an talamh, duine coimh-lionta agus dìreach, air am bheil ea-

gal Dè, agus a' seachnadh uilc ? a-

gus fathast tha e gleidheadh 'ionrac-

ais, ge do ghluais''^ thusa mi na agh.aidh chum a sgrios gun aobhar.

4 Agus fhreagair Satan an Tigh-earn, agus thubhairt e, Croicionn

air son cioiciorm, eadhon gach ni

a ta aig duine bheir e air son 'an-

ama.5 Ach aiir a nis a mach do làmh,

agus bean r'a chnàimh agus r'a

fheoil, agus as an eudan mallachaidh

e thu.

6 Agus thubhairt an Tighearn ri

Satan, Feuch, tha e a'd' làimh-sa,

ach caomhain 'anam.

7 Agus chaidh Satan a mach olàthair an Tighearna, agus bhuail e

lob le neasgaidibh cràiteach, o bhonna choise gu mullach a chinn.

8 Agus ghabh e slige-chreadha

g'a sgrìobadh fèin leatha ; agus shuidh

e am measg na luaithre.

9 An sin thubhairt a bhean ris,

Am hhcìl thu fathast a' cumail t'ion-

racais ? mallaich Dia, agus faigh bàs.

10 Ach thubliairt esan rithe Mara labhrais aon do na mnaibh amaid-

each tha thu a' labhairt : seadh, an

gabh sinn maith o làimh Dhè, agus

nach gabh sinn olc ? An so uile cha

do pheacaich lob le 'bhilibh.

11 A nis an uair a chuala tri

chairdean lob an t-olc so uile a thài-

nig air, thàinig iad gach ffear o 'àite

fèin, Eliphas an Temanach, agus

Bildad an Suhach, agus Sophar an

Naamatach ; oir shuidhich iad ea-

torra fein^ teachd a dheanamh bròin''

maiUe ris, agus a thabhairt comh-fhurtachd dha.

12 Agus an uair a thog iad an

sùilean'' fad as, agus nach d'aith-

nich iad e, thog iad an guth agus

ghuil iad, agus reub iad gach fear

'fhalluing, agus chrath iad duslach

air an ciim a làimh nan nèamh.

' Cha do chuir e amaideachd as leth Dhè ^ ihuisg, hhrosnaich—' rìnn

ìd coinncamh ri cheile.—-* comh-dhoìlghcis.—* an uair a dh^ amhairc ìad.

lOB.

13 Agiis shuidh iad sìos maille ris

air an talamh seachd laithean agus

seachd oidhchean, agiis cha do labh-

air neach focal ris ; oir chunnaic iad

gu'n robh a dhoilgheas ro-mliòr.

CAIB. III.

NA dhèigh so dh'fhosgail lob a

bheul, agus nihallaich e a

latha.

2 Agus labhair lob, agus thubh-

airt e,

3 Rachadh as do'n là air an

d'rugadh mi, agus do'n oidhche anns

an dubhradh, Ghineadh leanabh

mic.

4 Biodh an là sin na dhorchadas

;

na h-iarradli Dia e i o'n airde, agus

na dealraicheadh solus air.

6 Dubhadh an dorchadas agus

sgàile a' bhàis e ;gabhadh neul

còmhnuidh air; deanadh iad uamh-asach e mar na laithean a's seirbhe."'^

6 An oidhche sin, glacadh dorch-

adas i : na cuirear i ri laithibh na

bUadhna ; ann an àireamh nam mlos

na dthigeadh i.

7 Feuch, biodh an oidhche sin

aonaranach ;^ na dthigeadh fonn

aoibhinn oirre.''

8 MalJaicheadh iadsan 1 a mhal-laicheas an latha, a tha deas a thog-

ail Lebhiathain.^

9 Dorchaichear reultan a diithra;^

amhairceadli i air son soluis, ach na

dthtgi'adh c; agus na faiceadh i rosga

na maidne :'

10 A chionn nach do dhruid i dor-

sa mo bhronn,* agus nach d'fholaich

i bròn^ o m' shùilibh.

11 C'arson nach d'eug mi o'n

bliroinn ? c'ar son, an uair a thàinig

mi as a' bholg, nach d'thug mi suas

an deo ?

12 C'arson a ghabh na glùinean

romham ? agus c'arson na cìocha,

gu'n deothailinn ?

13 Oir a nis luidhinn slos, agus

gheibhinn fois ; choidlinn, an sin

bhiodh tàmh agam

;

14 Maille ri rìghribh agus comh-airlichibh na talmhainn, a thog àit-

ean aonaranach 1° dhoibh fein ;

15 No maiUe ri h-uachdaranaibhaig a7i rohh òr, a lìon an tighean le

h-airgiod :

1

6

No mar thorraicheas anabuich *

'

folaichte cha bhithinn ann, marnaoidheana nach faca solus.

17 An sin sguiridh na h-aingidhdo bhuaireasi'-^, agus an sin gheibhiadsan a ta sgìth le saothair fois

:

18 Cuideachd bithidh tàmh aig naprìosunaich ; cha chluinn iad guthan fhir-shàrachaidh.

1

9

Tha am beag agus am mòr ansin : agus an seirbhiseach saor o

'mhaighstir.

20 C'arson a thug e do'n truaghsolus, agus beatha dhoibhsan a ta annan searbhas anama ?

21 A tlia gabhail fadail air sona' bhàis, ach cha ^ii'cU e a' tcaclid ;

agus a chladhaicheas air a shon ni's

mò na air son ionmhasa folaichte :

22 A ni aoibhneas ro-mhòr, a ni

luathghaire 'nuair a gheibh iad anuaigh :

23 Do'n duine aig am bheil ashlighe folaichte, agus a dhruid Diasuas air gach taobh.

24 Oirroimhmo bhiadh thigm'os-naich, agus taomar a mach mar uisgemo bhùireadh.

25 Oir an ni roimh an robh eagal

mòr orm, thachair e dhomh ; agusan ni roimh an robh mi fa uamhann,thàinig e orm.

^6 Cha robh mi an sìth, agus chad'fhuair mi fois, agus cha robh tàmhagam ; oir thàinig buaireas.i^

CAIB. IV.A N sin flireagair Eliphas an Te.•^ manach, agus thubhairt e,

2 jMa dh'fheuchas sinn ri labhairt

' na h-amhairceadh Dia alr a shon, na hiodh scadh aìg Dia dheth.—- Cìiircadh dnihhrc an là oiìlt air ' aonarach,—'' na dthìgeadh guthaoibhinn inntc—* 7ia h.i/ilehheistc, am hroin.—^ feasgair ^ hrìscadh nafaire—^ hronn mo mhathar—» docair, doìlgheas—^°fasail.^^hwo-in'bhìch,—}^ aisith,-^^^ fearg, trioUoìd.

lOB.

riut, an gabh thu gu h.olce?' achcò a's urrainn e fèin a chumail olabhairt ?

3 Feuch, theagaisg thusa mòran,agus neartaich thu na làmhan laga.

4 Esan a bha tuiteam chum dobhriathra suas, agus na glùine an.

mhunn^ neartaich thu.

5 Ach a nis thàinig e ort, agusghabh thu gu h-olc e;' bhean e

riut, agus tha thu fa amliluadh.

6 Nach e t'eagal diudhaìdh t'earb-

sadh, agus ionracas do shlighean dodliòchas ?

7 Cuimhnich, guidheam ort, cò

e an neochiontach a sgriosadh, noc'àit an do ghearradh as na h-ion-

racain.

8 A rèir mar a chunnaic mise,

iadsan a threabhas * euceart, agusa chuireas aingidheachd, buainidli

iad e.

9 Le sèideadh ^ Dhè sgriosar iad,

agus le anail a shròine cuirear as

doibh.

10 Tha beucaich an leòmhain, a-

gus guth an leòmhain ghairg'', agusfìacla nan leòmhan òg air am bris-

eadh;

1

1

Tha 'n seann leòmlian a bàs-

achadh dhjth cobhartaich, agus sgar-

ar o chèile cuileana an leòmhainbhoirinn.^

12 Ach a m' ionnsuidh-sa thugadhfocal ^ gu h-uaignidheach, agus ghabhmo chluas beagan deth.

13 Ann an smuaintibh o aisling-

ibh na h-oidhche, 'nuair a thuiteas

codal trom air daoinibh,

14 Thàinig eagal orm agus crith,

a thug air mo chnàmha gu lèir^

CTÌothnachadh

:

15 Agus ghabh spiorad seachad

roimh mo ghnùis; sheas faU mochuirp.

16 Sheas e, ach cha d'aithnich mia chruth; dealbh fa chomhair moshùl—tosd, agus chuala mi guth :

17 Am bi duine ni's ceirte naDia? am bi fear ni 's gloine na'Chruithfhear ?

18 Feuch, as a sheirbhisich cha'n

earb e, agus as leth 'aingle cuiridh e

amaideachd :

19 Nach lugha nasin asdasan '", aa tha nan còmhnuidh ann an tighibh

creadha, aig am hheil am bunadhanns an duslach, a bhruthar roimh anleòmannpii

20 O mhaduinn gu feasgar bruth-

ar i'-i iad ; gun neach ann 'ga thoirt

fa'near, thèid as doibh gu bràth.

21 Nach siubhail am feodhas air

falbh maiUe riu ? bàsaichidli iad, a-

gus cha'n ann le gliocas.

CAIB. V./^ AIRM a nis, ma ta e ann a^-^ fhreagaireas thu ; agus ci-i do

na naomhaibh ris an tionndaidh thu ?

2 Oir marbhaidh fearg an t-am-

aideach, agus bheir tnù bàs an duine

shuaraich.

3 Chunnaic mi an t-amaideach a'

freumhachadh ; ach mhallaich mi'àite-còmhnuidh air ball.

4 Is fhad a bhios a mhic o thèar-

uinteachd, agus bruthar iad anns a'

gheatadh, gun neach ann gu'n teas-

airginn.

5 Agus ithidh an t-ocrach suas

'fhoghara, agus eadhon as na droigh-

nibh gabhaidh se e ;" sluigidh an

creachadar suas am maoin.

6 Ge nach dthig àmhghar a machas anduslach, agus nach fàs carraid'*

as an talamh

;

7 Gidheadh , rugadh an duine chumcarraid, mar a dh'èireas na srada ^^

suas.

8 Ach dh'iarrainnse dh'ionnsuidh

Dhè, agus a chum Dhè chuirinn moghuth :'6

9 A tha deanamh nithe mòra a-

gus do-rannsaich, nìthe iongantach

gun àireamh

:

^ am U thu doìltch ^ laga,funna ^ tha thu a"" fannachadh—* dh''aìr'

eas.—* anail, osaìg ^ sachal. Eabh ' hhainìnn.—* nì.—^ Uonmhoir-

cachdmo chnamh. Eabh.—''^ Mar an ceudnanach cuir e sin as awleth-san.'* reiidan.— ''^ sgriosar.—'^ N^a ghearras ìad sios san fhoghara ìthidh ant-ocrach suas : agus o hhioraihh cha saorar iad.—1'* tcinn, triobloid—^^ mic

an teine. Eabh.—i^^ ri Dìa dh'earhainn mo chùis.

lOB;

10 A tlm toirt fliras uisge^ air

aghaidh na talmhainn, agus a' cur

uisgeacha air aghaidh nani machair ;

11 A chuni iadsan a tha iosal a

cliur an aird, agus iadsan a tha

dubhacli a thogail suas an tèaruiiit-

eachd :

12 A tha toirt innleachda nan

cuilbheartach gu neo-ni, air chor

as nadi coimhlion an Ìàmhan angnìomh :

13 A tha glacadh naii daoine glice

nan cuilbheartachd '* fcin, air chor

as gu tilgear sìos comhairle nandaoine fiara.^

14 San là coinnichidh iad dorch-

adas ; agus mar anns' an oidhche

sraeuraichidh iad ' mu mheadhon-là.

\5 Ach saoraidh e am bochd o'n

chlaidhcamh, o'm beul,^ agus o làimh

a' chumhachdaich.

16 Agus aig a bhochd bithidh

dòchas, agus druididh aingidheachd

a beul.

17 Feuch, i« nèarachd '' an duine

a smachdaicheas Dia : air cronach-

adh an Uile-chumhachdaich ma ta

na dean-sa tàir.

18 Oir cràdhaidh e, agus ceang-

laidli e suas ; lotaidh e, agus leighis-

idh a làmhan.

19 Ann an sè • teanntachdaibh *

saoraidh e thu, agus anns an t-seachd-

amh cha dthig olc an gar dhuit.

20 Ann an gorta tèarnaidh e thu

o'n bhàs ; agus ann an cogadh, o

chumhachd ° a' chlaidheùnh.

21 O sgiùrsadli na teanga folaich-

ear tliu ; agus cha bhi eagal ort

roimli sgrios an uair a thig e.

22 Ri sgrios agus ri gorta *° gàir-

idh tu ; agus roimh fhiadh bheath-

aichibh na tahnhainn cha bhi eagal

ort.

23 Oir ri clachaibh na macharachh'Uhìdh tu ann an coimhcheangal

;

agus bithidh fiadh-bheathaicbc na

macharach ann an sìth riut.

24 Agus aithnichidh tu gu'w 61

do phàilliun ann an sìth, agus amli-

aircidh tu air t'àite-còmhnuidh, agus

cha dean thu gu h-olc.'i

25 Aithnicliidh tu mar an ceùdna

gu'wi hi do sUiochd lìonmhor, agus

do ghineal mar fheur na tahnhainn.

26 Thig thu ann an làn aois chuni

na h-uaighe, mar a chuirear suas

cruach'-^ arbhair na h-àm.

27 Feuch, so an ni a rannsaich

sinn ; mar sin a <a e : èisd ris, agus

biodh fios agad air, air do shon fèin.

CAIB. VI.

A CH fhreagair lob, agus thubh-^ airt e,

2 O nach robh mo dhoilgheas '^

air a làn-chothromachadh, agus modhòruinn " togta anns na meidhibhle chèile

!

3 Oir a nis bhiodh e ni bu truime

na gaineamh na fairge : uime sin

tha mo bhriathran air an slugadh

suas.

40ir<A(rsaighdean an Uile-chumh-

achdaich annam, ^us tha an nimhag òl suas mo spioraid : tha uamhasaDhè 'gan cur fèin an ordugh catha

a'm' aghaidh.

5 An dean am fiadh-asal sitirichos

ceann feoir ? an dean an damh geumos ceann 'innlinn ?

6 An gabh an ni a ta neo-bhlasta

itheadh gun salann ? am bheil blas

air gealagan an uibhe ?

7 Tha m'anam a' diultadh bean-

tuinn r'ìu ; tha iad sin mar mo bhiadh

bròin.'-5

8 O nach dthugta dhomh m'ath-

chuinge, agus gu'n deònaicheadli

Dia dhomh mo mhiann !

9 Agus gu'm bu toil le Dia mosgrios ; gu'n cuireadh e mach a làmh^^,

agus gu'n gearradh e as mi

!

' feurthuinn—^ nan innleachdaibh. Faic. 1 Cor. Cnib. III, r. 1-9."' carach, aingidh—* ri iarraidh fo làimh bithidh iad ^ o chlaidheamh ambeoil—'J

ii- ro-shona ' sea ^ cruaiilhchasaibh, cuntartaibh ^ o làmhaibh.Eahh.—'0 Wu fhàsachadh agus mu ghorta " cha pheacaich thu.— '* mara chuirear a stigh adag— '3 m'fhearg.—" m'olc, m'aingidheachd,-—'* d'ambheil mi gabhail gràin.--'<' gu'n leigeadh e a làmh sgaoilte.

8 lOB.

10 Ansin bhiodh furtachdagam fath-

asd, ge do bhithinn air mo chruadh-

achadh ann an do-bròn, agus nach

caomhnadh e ; oir cha do cheil mibriathran an Aoin naomha.

11 Ciod e mo neart, gu'm biodh

dòchas agam ? agus ciod i mo chrìoch,

gu'n sìninn mo bheatha ?

12 An e neart nan clach mo neart ?

am Ihcil m'fheoil do umha ?

13 Nach ^cil mo chabhair annamfèin ? agus an d'fhuadaicheadh glioc-

as uam ?

14 Dha-san a thrèigeas a charaid

is mòr am masladh c;' trèigidh e

mar an ceudna eagal an Uile-chumh-

achdaich.

15 JMheall mo bhràithre mi marshruth : mar neart nan sruth ghabh

iad seachad

:

16 A bhios dubh le h-eigh ; anns

am folaichear an sneachda :

17 An uair a leaghas iad, theid as

doibh ; an uair a dh'fhàsas e teth,

caithear as an àit iad.

18 Tha ceuman an slighe air claon-

adh : thig iad gu neo-ni, agus sgrios-

ar iad.

19 Dh'amhab-c buidhnean Thema,dh'fheith cuideachdan '^ i^heba orra.

20 Bha iad fa amhluadh, a chionn

roimhe sin gu'n robh dòchas aca

:

thàinig iad an sin, agus bha nàire

orra.

21 Ach a nis tha sibhse nar neo-ni

;

chi sibh mo bhriseadh-cridlie, agus

tha eagal oirbh.

22 An dubhairt mi, Thugaibha'm' ionnsuidh ? no d'ar maoin thug-

aibh tiodhlacadh air mo shon ?

23 No tèamaibh mi o làimh an

nàmhaid ? no o làimh nan cumhachd-

ach saoraibh mi ?

24- Teagaisgibh mi, agus bithidh

mi a'm' thosd ; agus ma chaidh mi

bheag am mearachd, thugaibh orm a

thuigsinn.

25 Nach neartmhor briathra ceart ?

ach ciod a chronaicheas esan a chron-

aicheas 'nar measg ? ^

26 An smuainich sibh air briath-

ran a chronachadh, agus cainnt anea-dòchasaich, a tha mar ghaoith ? *

27 Seadh, tha sibh a' leum air andllleachdan, agus a' cladliachadh

shàchd d'ar caraid.

28 Anis, uime sin, ma's toil leibh,

amhaircibh onn ; agus hithidh c soil-

leir dhuibh, ma ni mi breug.

29 PiHibh, guidheam oirbh, nabiodh euceart ann ; seadh, pillibh

fathast, tha m'fhìreantachd-sa ann.

30 Am bheil ann am theangaidh

euceart? nach aithnich mo blilas

nithe fiara ?

CAIB. VII.

NACH ^cil àm suidhichte aig an

duine air thalamh ? agus marlaithean fhir-tuarasdail a laithean ?

2 Mar a mhiannaicheas an seir-

bhiseach an sgàile, agus mar a bliios

SLiiI aig an fhear-tuarasdail ri duais

'oibre ;

3 Mar sin fhuair mise mar sheilbh

dhomh fèin mìosan dìomhanais, 'a-

gus àirmhear ^ dhomh oidhchean

cràidh. ^

4 Ma luidheas mi sìos, their mi,

C'uin a dh'èireas mi, agus a thèid an

oidhche thairis ? agus tha mi làn

luasgaidh a nuU agus a nall gu bris-

eadh na fàire.

5 Tha m'fheoil air a còmhdach-

adh le cnuimhibh agus spairtibh ùire

bhris mo chroicìonn, agus tha e

breun.

6 Tha mo laithean ni's luaithe na

spàl figheadair, agus tha iad air an

caitheadh gun dòchas.

7 Cuimhnich gur gaothmo bheatha

:

cha phill mo shùil a dh'fhaicinn

maith.

8 Sùil an ti a chunnaic mi, cha'n

fhaic i iTU : hifhidk do shùilean ormagus cha hhi mi ann.

9 Caithear an neul, is thèid e as ;

mar sin esan a thèid sìos do'n uaigh,

cha dthig e nìos.

10 Cha phiU e ni's mò dh'ionn-

suidh a thighe ; agus cha'n aithnich

'ait e ni's mò.

1 Dha-san a tha ann an amhghar dlighear truacantas o charaid—* luchd-

turuis ' ciod a tha bhur comh-reusonachadh a' cronachadh ?—* air a'

ghaoith an tilg sibh gu faoin bhur cainnt ? Faìc. Caib. VIII. r. 2.~^ orduichear, suidhichear ^ oidhchean piantachail, fadalach.

lOB.

11 Uime sìn cha chum mi mobheul ; labhraidh mi ann an teannt-

achd ' mo spioraid ;gearainidh mi

ann an searbhas m'anama.

12 Am muir mi, no muc-mhara,*

gu'n cuireadh tu faire orm ?

13 Ma their mi, Bheir mo leaba

furtachddliomli, eutromaichidh m'uir-

igh mo gliearan

;

14 An sin cuiridh tu fuathas ormle h-aislingibh, agus uamhas le seall-

annaibh.

15 Agus is fearr le m'anam tachd-

adli, b<às na beatlia.5

16 Tha mi gabhail gràin dcth ;

cha b'àill leam bhi beo gu bràth

:

leig leam, oir U dlomhanas mo

17 Ciod e an duine, gu'n ardaich-

eadh tu e ? agus gu'n suidhicheadh

tu do chridhe air ?

18 Agus gu'm fiosraicheadh tu e

gach maduinn? gach mionaid gu'ndearbhadh tu e ?

19 Cia fhad a bhios tu gun deal-

achadh rium ? agus nach leig thu

leam gus an sluig mi sìos n\o shile ?

20 Pheacaich mi ; ciod a ni midhuit, O fhir-coimhid dhaoine ?

c'ar son a chuir thu mi a' t' agh-aidh,* agus a ta mi a'm' eire ^ orra

fein?

21 Agus c'arson nach maith thum'eusaontas, agus nach cuir thu air

falbh m'eucepj-t ? oir a nis anns anduslach coidlidh mi, agus iarraidh tu

mi anns a'mhaduinn, ach cha hliì miann.

CAIB. VIII.A N sin fhreagair Bildad an Suh-** ach, agus thubhairt e,

2 Cia fhad a labhras tu mar sin,

agus a b/i'ìos briathra do bheoil marghaoith làidir ?

3 Am fiar Dia breitheanas, agusamfiaran t-Uile-chumhachdach ceart-

as?

4- IMa pheacaich do chlann na agh-

aidh, agus gu'n d'thug e thjùria iad

do'n eusaontas ;''

5 Nan iarradh tu gu moch a

dh'ionnsuidh Dhe, agus air an Uile-

chumhachdach nan aslaiclieadli tu ;

tì Nam hìO(ì/ì tu glan agus ionraic,

gu cinnteacli a nis mhosgaileadh e

air do shon, agus dheanadh e àite-

còmhnuidh t'fhìreantachd sìochail

:

7 Ge do bhiodh do thoiseach beag,

dh'fhàsadh do chrìoch gu mòr.

8 Oir fiosraich, guidheam ort, do'n

linn roimhe, agus deasaich thu fein

chum rannsachaidh an aithriche.

9 (Oir o'n dè t/ia sinne, agus cha

'n aithne dhuìnn, a chionn gur sgàile

ar laithean air thalamh,)

10 Nach teagaisg iad thu, nach

innis iad duit, agus o'n cridhe nach

labhair iad briathra ?

1

1

Am fàs an luachair gun làth.

ach? am fàs ara mìn-fheur' gunuisge ?

12 'Nuair a bhios e fathast naghlaise,^ cha ghearrar sìos e gidh-

eadh, roimh gach luibh seargaidh e.

13 Mar sin ceuma nan uile a dhi«

chuimhnicheas Dia : agus bàsaichidh

dòchas a' chealgair ;

14 Aig an gearrar a dhòchas as»

oir is e lìon ^ an damliain-allaidh

'earbsa.

15 Leigidh e 'thaic ri 'thigh, ach

cha seas e : araiaidh se gu daingean

e, ach cha mhair e.

L6 Uaine t/ia e fa chomhair na

grèine, agus na lios ^" fàsaidh a

mheanglan suas.

1

7

Air a' charn bithidh a fhreumh-an air am figheadh air feadh a

chèile, agus fiosraichidji e àit nanclach. 11

18 IMa ghearras e as i^o'ait e, an.

sìn àicheadhaidh se e^ag rddfi, Cha 'n

fhaca mi thu.

19 Feuch, is e so aoibhneas a.

shhghe-san; ach as an ùir fàsaidh

qon eile.

20 Feuch, cha tilg Dia air falbh

' cràdh—2 uile-bheist.—^ cnaunhean slàna ; mo chnàmha. Eab/i • c'ar

son a chuir thu fa d' chomhair mar c/tuspalr mi ? * a'm' eailaich " chuire iad ann an làimh an eusaontais. Eab/i.^'' an galI-sheiHsdeir, feur a' chlad-.

aich.—jPaic. Gtn. Caih. XLI. r. 2—s naghuirme, uaine ^ tigh. Eab/i.~~»0 ghàradh.—ii chi e tigh nan clach—12 ^i^ sgriosar.

10 lOB.

an duine foirfe, agus cha ghabh e

greim do làimh nan daoine aingidh :

21 Gus an lìon e do bheul le

gàire, agus do bhilean le gairdeach-

as.

22 ladsan a dh'fhuathaicheas thu,

còmhdaichear iad le nàire ; agus cha

bhi pàiHiun nan aingidh ann.

CAIB. IX.yl GUS fhreagair lob, agus thubh-^* airt e,

2 Gu deimhin tha fhios agam gu

hhcil c mar sin : oir cionnas a shaoras

duine e fèin ^ aig Dia ?

3 Ma's àill leis a chùis a thagradh

na làthair, ^ cha fhreagair se e aon

uair as a' mhìle.

4 GIic an cridhe, agus treun an

neart, cò a chruaidhich e fèin na agh-

aidh, agus a shoirbhich ?

5 A dh'atharraicheas na beannta,

agus cha bhi fios ac' aìr ; a thilgeas

bun os ceann iad 'na fheirg

:

6 A chrathas an talamh as 'àit, a-

gus criothnaichidh a phuist

:

7 A dh'àithneas do'n ghrèin, agus

cha'n èirich i ; agus air na reuhaibh

a chuireas seula

:

8 A sgaoileas a mach na nèamha

na aonar, agus a shaltaireas air tonn-

aibh na fairge :

9 A tha deanamh Arcturuis,' O-rioin,* agus Phleiades,* agus sheòm-

raiche na h-airde deas :

10 A tha deanamh ìiithe mòra,

nach bi e 'n comas fhagliail a mach,

agus nìthc iongantach nach gabh àir-

eamh.11 Feuch, thèid e seachad orm,

agus cha 'n fhaic mi e ; agus gabh-

aidh e thairis, ach cha mhothaich

mi e.

12 Feuch, ma bheir e air falbh,

cò a bhacas e ? " cò a their ris, Ciod

a tha thu a' deanamh ?

13 Cha tionndaidh Dia air falbh

'fhearg : fuidhe cromaidh fir-chuid-

eachaidh an ardain.

14 Nach ro-lugha na sin a fhreag-aireas mise e, a thaghas mi rao bhriath-

ra ris ?

15 Oir ge do bhithinn ionraic,^

cha fhreagairinn e ; air iho bhreith-

eamh dh'aslaichinn.

16 Nan gairminn, agus gii'm freag-

aireadh e mi, cha chreiduin ^ gu'nd'èisd e ri m' ghuth :

17 Oir le doinionn tha e 'gambhruthadh, agus a' deanamh mo lot

lìonmhor gun aobhar.

18 Cha leig e leam m'anail atharruing, ach lìonaidh e mi le sear-

bhas. 9

19 ]Ma lahhrar mu neart, feuch,

tha e làidir ; agus ma lahhrar mubhreitheanas, cò a shuidhicheas àm '"

air mo shon ?

20 I\Ia dh'fhlreanaiclieas mi mifèin, dltidh mo bheul foin mi ; agusfoirfe ma ni ml mi fèin, nochdaidh e

fiar mi.

21 Foirfe ge do bhithinn, cha'n

aithnichinn c ; a'm' anam ^* dhean.

ainn tàir air mo bheatha.

22 Is aon ni e : uime sin thubh-

airt mi, Am foirfe agus an t-aingidli

tha e a' sgrios.

23 Ma mharbhas an t-slat gu h-ob-

ann, ri deuchainn nan neo-chiont-

ach gàiridh e.

24 Thugadh an talamh an làimh

an aingidh : aghaidhean a bhreith-

eamlma còmhdaichidh e : mar dcan

c mar so, c'àit, cò esan a tn ?

25 Bha mo laithean ni bu luaithe

na gille-ruithe : theich iad air falbh,

cha 'n fhac iad maith.

26 Ghabh iad seachad mar nalongaibh luatha, mar an iolaire

a' dol air iteig i* a chum cobliart-

aich.

27 IMa their mi, Di-chuimhich-

idh mi mo ghearan, leigidh mi dhìommo dhubhachas, *' agus bheir micomhfhurtaclid dbomh fein ;

J a bhios duine ceart .-'—^ 3Ia ni e strì ris ' Has. Eahh—* ChesU. Eahh.* nan seachd rionnag ; Chima. Eahh—^ ma bheir e leis, cò a bheir air

aiseag ?—' ceart, cothromach, neo-chiontach—^ is gann a chreidinn—^ le

eearbhasaibh '" à.m-tagraidh '• Foirfe gedo bhithinn, cha'n aithnichinn

m'anam.-_i2 mar an iolaire a dh'itealaicheas.—,'' mo thuirse ; mo ghnùis.

Eabfu

lOB, 11

2è Tha eagal orm roimh motlhoilgheasaibh uile ; tha fios agamnach meas thu neo-chiontach nii.

29 Ma bhios rai aingidh, > c'ar

son ma ta a shaothraicliinn gu dìomh-

ain ?

30 ]Ma nigheas mi mi fein ann an

uisgibh sncachdaidh, agus ma glilan-

as mi gu glan mo làmha ;

31 As sin tumaidh tu mi san

t-slochd,2 agus gabhaidh m'eudach

fèin gràin dìom.

32 Oir cha duine e mar a fa mise,

gu'm freagairinn e, gu'n dthigeam-

aid cuideachd gu breitheanas.

33 Cha 'n'eil fear-rèite ' eadar-

uinn, a chuireadh a làmh oimn le

cheile.

34. Thugadh e air falbh a shlat

dhìom, agus na cuireadh eagal roimheuamhas orm.

35 An sin labhrainn, agus cha

bhiodh eagal orm roimhe : ach cha

'n^cil mi mar sin agam fèin.*

CAIB X,'X'HA m'anam sgìth do m'bheatha ;

-* fàgaidh mi mo ghearan ormfèin; labhraidh mi ann an searbhas

m'anama.2 Their mi ri Dia, Na dìt mi

;

thoir fios dhomh c'arson a tha thu a'

cur a'm' aghaidh.

3 Am maith leat gu'n sàraicheadh

tu, gu'n deanadh tu tàr air obair do

làmh ? agus gu'n dealraicheadh tu

air comhairle nan aingidh ?

4 Am bheil sùilean feòla agad ?

an ann mar a chi duine, a chi thusa ?

5 An ann mar laithibh duine a tha

do laithean-sa ? am hhcil do bUiadh-nacha mar laithibh duine,

6 Gu'n sireadh tu air son * m'eu-ceirte, agus gu'n rannsaicheadh tu

air son mo pheacaidh ?

7 Tha fhios agad nach d'rinn migu h-aingidh : agus cha 'w'ti^ neachann a shaoras o d' làimh.

8 Shaothraich do làmha-sa mi,agus rinn iad mi comhcheart mu'n

cuairt ; agus an sgrios thu mi ?

9 Cuimhnich, guidheam ort, gurann mar chriadh a rinn thu mi, agus ^

gu duslach an tionndaidh thu mi a

rìs ?

10 ]\Iar bhainne nach do thaomthu mi mach, agus mar chàise nachdo dhaingnich thu mi ?

11 Le croicionn agus le feoil

chòmhdaich thu mi, agus le cnàmh-aibh agus fèithibh-luthaidh dhlon ''

thu mi.

1

2

Beatha agus caoÙTihneas dheòn-aich thu dhomh, agus choimhid dofhreasdal ' mo spiorad.

13 Agus na nithe so dh'fholaich

thu a'd' chridhe : tha fios agam gubheil so agad. *•

14- IMa pheacaicheas mi, bheir thufa'near mi, agus o m'euceart chasaor 5 thu mi.

15 Ma bhios mi aingidh, mothruaigh mi ! agus ma bhios mi ion-

raic, cha tog mi mo cheann. Lànmaslaidh 'o a ta mi, agus faic fèin

m'àmhghar

;

16 ()ir tha e a' meudachadh : marleòmhan garg tha thu a' sealg orm ;

agus a rìs tha thu 'gad nochdadh fèin

iongantach oim. 'i

17 Tha thu ag ath-nuadhachadht'fhianuisean a'm' aghaidh, agus a'

meudachadh do chormich rium ; tìia

caoclilaidh agus cogadh a'm' agh-aidh.

18 C'ar son ma taathug thu machas a' bhroinn mi ? Och nach d'thugmi suas an deò, gun sùil 'gam fhaic-

inn I

19 Bhithinn mar nach bithinn

ann ; o'n bhroinn a dh'ionnsuidh nah-uaighe bliithinn air mo ghiùlaru

20 Nach tearc mo laithean ? sguir

ma ta, agus leig leam, agus gu faigh

mi beagan comh-fhurtachd ;

21 Mun siubhail mi, agus nachpill mi tuilleadh, gu tìr an dorchad-ais agus sgàile a' bhàis ;

22 Tir dorchadais mar dhuibhresgàile a' bhàis, agus as eugmhais gach

* ciontach.—* gan t-salchar, san dìg.—^ fear tagraidh, fear-eadraiginn,

breitheamh.

—

* ni h-ann mar sin a ta e agamsa.—* an dèigh. " neartaich."> t'fhiosrachadh—.s a't'aigne.—» cha ghlan,—lo amhluaidh.—." tha do làmhiongantach tiom onn.

12 lOB.

riaghallt, agus far am bheil an solus

iBar dhorchadas.*

CAIB. XI.

AN sin fhreagair Sophar an Naam-atach, agiis thubhaiit e,

2 Do lionmhoireachd bhriathar

nach dthoirear freagradh ? agus an

saorar fear na mòr bhruidhne i'

3 An dthoir do bhreugan-sa air

daoinibh a bhi nan tostl ? agus an

uair a ni thu fanoid, nach cuir duin'

air bith nàir ort ?

4 Oir thubhairt thu, Glan a ta

mo tlieagasg, agus neo-chiontach^

tha mi ann ad shùUibh.

5 Ach, O nach labhradli Dia, a-

gtjs nach fosgaileadh e a bhilean

riut ;3

6 Agus nach nochdadh e dhuit

iiìthc dìomhair a' ghliocais, gu hlieìl

iii4 dùbailte na ta ann !* Biodh fios

agad uime sin gu bheil Dia 'gad ag-

airt air son t'euceirte.*

7 An urrainn thusa le rannsachadh

Dia fhaghail a mach ? an urrainn

thu an t-Uile-chumhachdach fhagh-

ail a mach gu h-iomlan ?

8 Ard mar na nèamha ; ciod a ni

thu ? ni's doimhne na ifrinn ; ciod is

aithne dhuit ?

9 Ni's faide na'n talanih a thomh-

as, agus ni's leithne na'n fhairge.

10 Ma ghearras e as,« no madhùineas e suas, no ma chruinniclieas

e ri clièile, cò a bhacas e ?

11 Oir is aithne dha daoine faoi-

ne ;^ agus an uair a chi e euceart,

nach dthoir e fa'near i ?

12 Agus b'àill leis an duine fho-

lamh'5 a bhi glic, ge d' is ann marloth asail fhiadliaicli a bheirear

duine.

13 Ma dheasaicheas tu do chridhe,

agus gu'n sìn thu d'a ionnsuidh do

làmhan,

14 Ma bhios euceart a'd' làimh,

cuir fada uait i, agus na leig le

aingidheachd còmhnachadh a'd' phàil-

liunaibh.

15 Oir an sin togaidh tu suas doghnùis gun smal, agus bithidh tu

seasmhach, agus cha bhi eagal ort.

16 Oir di-chuimhnichidh tu dodhochair ;^ mar na h-uisgibh a chaidh

seachad cuimlinicliidh tu i.

17 Agus ni's soilleire na meadhon-là fàsaidh i'aois ; ge d' robh thu annan dorchadas, mar a' mhaduinn bith-

idh tu.

18 Agus earbaidh tu,i° oir bith.

idh dòchas agad ; agus cladhaichidh

tu, {agus] gu tèaruinte gabhaidh tu

tàmh.

19 Agus an uair aluidheas tu sìos,

cha chuir neach air bith eagal ort

:

agus iarraidh mòran do ghnìiis.

20 Ach fàilnichidh sùilean nanaingidh ; agus dol as cha bhi aca ;

agus hìthidh mi dòchas mar thoirt

suas an deù.

CAIB. XII.A GUS fhreagair lob, agus thubh-^ airt e,

2 Cha 'n'eil teagamh nach sibhse

an sluagh, agus maiile ribhse bàsaich-

idh gliocas.

3 Ach agamsa tha tuigse," mar a

ta agaibhse;*^ cha'n ìsle mise nasibhse : agus cò aig nach ^eiljios air

an leithide sin ?

4 Mar ncach a ta na bhall-mag-

aidh aig a charaid tha mise, a ghairm-

eas air Dia, agus freagraidh se e;

Na bhall-fochaid tha an duine ceart

ionraic.

5 Mar lòchran fuidh thàir ann an

smuaintibh an ti a ta aig fois, hìthidh

esan a bhios ullamh'' gu sleamh-

nachadh le 'chois.

6 Sìochail bithidh pàilliuna chreach-

adairean ; agus tèaruinte hithìdh iad-

san a bhrosnaicheas Dia; d'an d'thug

Dia?a nan làimh.

7 Ach feòraich a nis do na h-ain-

mhidhibh, agus teagaisgidh iad thu,

agus do eunlaith nan speur, agu»

innsidh iad duit

:

8 No labhair ris an talamh, agus

1 agus a bhios dorcha mar an dorchadas fèin—^ glan.—^ a't'aghaidh—< na ta air am foìUscachadh do dhaoinibh.—* gur Ingha a tha Dia a' togail

uait na tha t'euceart a' toiUtinn—" Ma chaochaileas e—^ breugach.

—

8 fhàs, fhaoin » do thruaighe—1° bithidh tu tèaruinte—'^ cridhe. Ealh.12 co-maith ribhse.—-'^ ealamh.

lOB. 13

teagaisgidh e thu : agus cuiridh iasg

na niara an cèill duit.

9 Cò aig nach 'eil fios a thaobh

nan nìthe so uile, gur i làimh an Tigh-

carna a rinn so ?

. 10 Aig am bheil 'na hiimh anamgach ni beò, agus anail gach uile

fheòla (Ihaoine.

11 Nach dearbh a' chluas briath-

rg, agus nach blais am beul a

l)hiadh ?

12 Anns na h-aosda tha gliocas,

agus am fad laithean tuigse.

13 JMaiIle ris-san tha gliocas agus

neart ; aige-san tha comhairle agus

tuigse.

1-t Feuch, brisidh e sìos, agus cha

togar suas : druididh e suas duine, a-

gus cha'n fliosgailear.

15 Feuch, cumaidh e na h-uisg-

eachan air an ais, agus tiormaichidh

iad suas ; agus cuiridli e mach iad,

agus tUgidh iad bun os ceann an ta-

lamh.

16 ^Vige-san tha neart agus glioc-

as : ìs leis-sau esan a mheaUar, agus

esan a mheallas.

17 Cuiridh e air falbh comhairlich

creachta, agus do bhreitheamhnaibh

ni e amadain.

18 Cuibhreach righre sgaoilidh e,

agus crioslaichidh e crios air an leas-

raibh.

19 Cuiridh e air falbh uachdarain '

creachta, agus tilgidh e slos na cumh-achdaich.

20 Atharraichidh e cainnt namfìrinneach, agus bheir e air falbh

tuigse nan aosmhor.

21 Taomaidh e tàir air ard-uais-

libh,^ agus anmhunnaichidh e neart

nan daohic treuna.

22 Taisbeanaidh e nithe doimhneà dorchadas, agus bheir e sgàile a'

bhàis gu solus,

23 flleudaichidh e na cinnich, a-

gus sgriosaidh se iad : fairsingichidh

e na cinnich, agus cumhangaichidhse iad.

24 Bheir e air falbh cridhe cheann-

ard sluaigh na talmhainn, agus cuir-

idh e air seacharan iad ann am fàsach

as eugmhais slighe.

2.5 Smeuraichidh iad san dorch-

adas, agus 'niil gun solus ; agus bheir

e orra tuisleachadh mar dhuine air

mhisg.3

CAIB. XIII,

"C'EUCH, chunnaic mo shùil .?o

-*- uile ; chuala mo chluas, agus

mhothaich* i e.

2 iMar is aithne dhuibhse, is aith-

ne dhomhsa mar an ceudna : cha 'n

ìsle mise na sibhse.

3 Ach hibhrainnse ris an Uile-

chumhachdach, agus b'àill leam tag-

radh ' ri Dia :

4 Oir is luchd cumadh '' bhreug

sibhse, leighean nach fiu sibh uile.

5 O nach robh sibh gu tur 'nur

tosd ! agus b'e sin bhur gliocas.

6 Cluinnibh a nis mo thagradh,"

agus èisdibh ri deasboireachd mobhilean.

7 An labhair sibh gu h-aingidh

air son Dhè ? agus air a shon-san an

labhair sibh gu cealgach ?

8 An gabh sibh r'a ghnùis ? ^ air

son Dhè an dean sibh comhstri ?

9 Am bheil e maith gu'n rann-

saicheadh e mach sibh ? mar a nithear

fanoid air duine, an dean sibh fanoid

air-san ?

10 Gu cinnteach cronaichidh e

sibh, ma ghabhas sibh an uaignidh-

eas ri 'ghnùis.

11 Nach cuir 'òirdhearcas-san eag-

aloiibh? agus nach tuit 'uamhann-

san oirbh ?

12 Tha bhur cuimhne cosmhuil ri

luaithre, mar chuirp creadlia bhurcuirp.

13 Bithibh nur tosd a m' thaobh-

sa, agus labhraidh mi, agus thigeadh"

orm na iìli''flteudus.

14. C'arson a tha rai gabhail

m'fheòla a'm' fhiaclaibh, agus a' cur

mo bheatha a'm' làhiih ? 'o

15 Ge do mharbh e mi, gidheadh

' sagairt '^ uachdaranaibh, ceannardaibh ^ mheisg •* thuig,

—

'• reuson-

achadh—^ luchd-dhealbh.—' m'achmhasan ^ Am bi sibh leth-bretheach

air a thaobh-san ?

—

'•> gabhadh thairis—w ann an cunnart.

B

14 lOB.

earbaidli mi as :i ach tagraidh^ mimo shlighean na fhianuis.

16 Maran ceudna Utldclh e dhomh-sa chum slàinte ; oir cha dthig cealg-

air 'na làthair ?3

17 Eisdibh gu furachar ri m'diainnt, agus ri m' sgeul le'r cluas-

aibh.

18 Feuch, a nis chuir mi mo chùis

an ordugh : tha iìos agam gu'n saor-

artìii.

19 Cò esan a thagras rium ? oir a

nis ma bhitheas mi a'm' thosd, bheir

nii suas an deò.

20 A mhàin dà ni na dean rium ;

an sin o d' ghnùis cha 'n fholaich miini foin.

21 Tarruing do làmh fada uam :

ag\is na cuireadh t'uamhann eagal

orm.

22 An sin gairm thusa, agus freag-

raidh mise : no labliraidli mise, agus

freagair thusa mi.

23 Cia lìonmhor m'eucearta agus

mo pheacanna ? air m' eus-aontas agus

mo pheacadh thoii' fios domh.24 C'arsona tha thu a' folachadh

do ghnùise, agus 'gam mheas marnàmhaid duit ?

25 An bris thu an duilleag athilgear a null agus a nall ? agus an

ruaig thu an asbhuain tliioram ?

26" Oir tha thu a' scrìobhadh nithe

searbha a'm' aghaidh, agiis a' toirt

orm eucearta m'<~)ige a shealbhachadh.

27 Agus tha thu a' cur mo chos

anns a' clieap, agus a' geur-amharc

air mo shlighibh gu lèir, agus a' cur

chomhur air bonnaibh mo chos.

28 Agus mar ni breun cuirear as

da,^ mar thrusgan a dh'itheas an

leomann.^

CAIB. XIV.TT'HA 'n duine a rugadh o mhaoi,-- geari-shaoghalach,^ agus làn

àmhghair.

2 Mar bhlàth thig e mach, agus

gearrar slos e : agus teichidh e marsgàile, agus cha'n fhan e.

3 Gidheadh air a leithid sin

dh'fliosgail thu do shiiilean; agusmise tha thu a' tabhairt gu breith-

eanas maille riut.

4 Cò a bheir glan à neo-ghlan?cha tahhaìr a h-aon.

5 Gu deuTtihin tha'' a laithean

suidhichte, tha àireamh a mhìos ag-adsa ; dh'orduich thu a chrìocha, a«

gus cha dthèid e thairis orra.

6 Tionndaidh uaith chum gu Iji

fois aige, gus an coimhlion e marfhear-tuarasdaiJ a latha.

7 Oir tha dòchas à craoibh, maghearrar sìos i, gu'm fàs i a rìs, agusnach fàilnich a faiUean* òg.

8 Ge d"fhàs a freumh sean anns antalamh, agus anns an ùir ge do bhàs-

aich a stoc

;

9 Trìd fhàile an uisge ùr-fhàsaidh

9Ì, agus bheir i mach geuga mar òg-chraoibh.

10 Ach bàsaichidh fear, agusthèid gu tur as da ; agus bheu' duine

suas an deò, agus c'àit ani bheil e ?

11 Fàilnichidh na h-uisgeacha

o'n mhuir, agus caithear an amhuinn,agus tiormaichidh i suas :^

12 Mar sin luidhidh an duine

sìos, agus cha'n èirich e ; gus nachlìi na nèamha ann, cha mhosgail

iad, agus cha dùisgear as an codal iad.

13 Och nach folaicheadh tu mianns an uaigh, nach gleidheadh tu mian uaignidheas, gus ambiodh t 'fhearg

thairis ! nach suidhicheadh tu dhomhàm àraidh, agus gu'n cuimhnicheadh

tu mi

!

14 Ma bhàsaicheas duine, andthig

e beo ? uile laithean m'aimsire suidh-

ichte feithidh mi, gus an dthig mochaochladh.

15 Gairmidli^o tusa, agus freag-

raidh mise thu : air obair do làmhbithidh dèigh agad.

16 Oir a nis tha thu ag àireamh

mo cheum : agus nach 'eil tliu ri

faire air mo pheacadh ?

17 Seulaichte ann an ceanglachan

tha m'eusaontas, agus fuaighidh tu

suas m'euceart.

1 cha 'n'eil dùil agam ri ni eik ^ dearbhaidh, seasaidh—' na shlàinte

dhomhsa, ge nach dthig cealgair na làthair "' domh—^ an reudan, a' chnuhnhi

—''' air bheag laithean—' A thaobh gu bheil.—^ meanglaii.—^ Faìc Isai-ah

Caib. XIX. r. 5—^ Goiridh.

lOB. 15

18 Agus gu deimhin tuitidh a'

bheinn, agus thèid as d'i ; agus ath-

arraichear a' charraig as a h-àit.

19 Caithidh na h-uisgeacha na

clacha : bheir thu tuil air na nithibh

a dh'fhàsas ii h-ùir na talmhainn, a-

gus sgriosaidh tu dòchas an duine.

20 Buadhaichidh tu gu bràth naaghaidh, agfus siùbhlaidh e: caoch-

ailidh tu a ghnùis, agus cuiridh tu

air falbh e.

21 Urramach fàsaidh a mhic, a-

gus cha bhi tìos aig air; agus ìslich-

ear iad, ach cha dthoir e fa'near iad.^

22 Ach bithidh 'fheoil an taobh astigh dheth^ cràiteach, agus ni 'an-

aui an taobli a stigh dlieth bròn.

CAIB. XV.A N sin fhreagair Eliphas an Te-^*- manach, agus thubhairt e,

2 An luadh duine glic air eòlas na

gaoithe,^ agus an llon e a chliabh leis

a' ghaoith an ear ?

3 An tagair e le briathraibh guntairbhe, agus le cainnt leis nach dean

e maith ?

4 Seadli, tha thu a' tilgeadh dhlot

eagail,* agus a' leigeadh urnuigh

diiìot an hlthair Dhè.

3 Oir teagaisgidli t'aingidheachd

do bheul,^ agus ròglmaichidh tu

teanga nan cuUbheartach.

6 Dìtidh do bheul fèin thu, agus

cha mhise; agus bheir do bhilean

fèin fìanuis a'd' aghaidh.

7 An tusa an ceud duine a rug-

adh ? no roimh na cnocaibh an do

rinneadh thu ?

8 An cuala tu bheag ann ancomhairle dhìomhair Dhè ? agus a

t'ionnsuidh fèin a mhàin an do thar-

ruing thu gHocas ^s

9 Ciod is aitline dhuitse, nach

aithne dhuinne ? a thuigeas tusa,

nach tuig sinne ?^

10 T/ia araon an ceann-liath agus

an t-aosmhor 'nar measgne, ni's sìne

gu mùr na t'athair.

11 Am beag leat sòlasa Dhè?agus am bheil ni dìomhair agad ?s

1

2

C'ar son a tha do chridhe 'gad

thoirt air falbh ? agus c'arson a tha

do shùilean a' caogadh ?

13 fìu bheil thu a' tionndadh dospioraid an aghaidh Dhè, agus a'

leigeadh an leithide sin do bhriath-

raibh a mach as do bheul ?

14 Cò e an duine, gu'm biodh eglan ? agus gu'n saoradh esan e fèin,

a rugadh o mhnaoi ?

15 Feuch, as a naomhaibh cha'n

earb e ; agus cha 'n'eil na nèamhaglan 'na shùilibh.

16 Nach gràineile agus nach sail-

che gu mòr an duine, a dh'òlas eu-

ceart mar uisge ?

1

7

Innsidh mi dhuit, èisd rium ;

agus na chunnaic mi, cuiridh mi 'n

cèiU,

18 A dh'aithris daome glice, agusnach do cheil an aithriche orra i^

19 D'an d'thugadh nan aonar antalamh, agus cha d'ùnich coigreach

nam measg.

20 Rè a laithean uile cràdhar ant-aingidh ; agus folaichear àireamh abhliadhnan air an fhear-shàrachaidh.

21 T/ui fuaim eagalach 'na chluas-

aibh: na shoirbheachadh thig amfear-miUidh air.

22 Cha chreid e gu'm pill e as andorchadas : agus feithear air leia a'

chlaidheamh.

23 Tha se ag imeachd mu'n cuaiyt

air son arain, ag nidh, C'àit am b/ieil

c? tha fios aige gu bheil latha aadorchadais deas aig a làimh.

21 Cuiridh teanntachd agus àmh-ghariu uamhas air: buadhaichidhiad air, mar righ deas a chum catha.

2.5 Oir smidh e mach a làmh anaghaidla Dhè, agiis an aghaidh anUile-chumhachdaich neartaicliidh se

e fein.

26 Ruithidh e air, air a mhuin-eal, air copaibh tiugha a sgiath :

27 A chionn gu'n do chòmhdaich

' cha mhothaich e sin d'an taobh ^ air a shon fèin.—' eòlas faoin

* eagail dhiadhaidh—* nochdaidh do bheul t'aingidheachd—c a t'ionnsuidh

fèin an dthoir thu air falbh gliocas ; riut fèin a mhàin an cum thu gliocas ?—^ nach 'cil againne. Eabh * an d'fholaich e focal agad ^ dli'aithris

daoine glice o'n aiilirichibh, agus nach do cheil iad.—.'^ cruaidh-chas.

16 lOB.

e a ghnùis le a shult,* agus gu'n

d'rinn e fillean''^ saille air a leas-

raidh.

28 Agus còmhnuichitlh e annam bailtibh fàsaichte,' ann an tigh-

ibh nach 'eil air an àiteachadh, a tha

ullamh gu bhi 'nan carnaibh.

29 Cha bhi e beartaeh, agus cha

mhair a mhaoin ; agus cha sìn e

mach a fhieumh san talamh.''

30 Cha triall e a dorchadas ; tior-

maichidh lasair a mheanglan ;* agus

siubhlaidh e le anail a bheoil.

31 Na h-earbadh esan a mheallar

à dlomhanas, oir dlomhanas bithidh

aige mar luaigheachd.

32 Romh a là coimhlionar e ; a-

gus cha bhi a gheug uaine.

33 Crathaidh e dheth mar anfliìonain 'ihìon-dhearcan anabaich,

agus tilgidh e dheth mar an crann

olaidh a bhlàth.

34 Oir lithidh coimhthional nancealgair aonarach, agus caithidh teine

pàilliuna na duais-bhratha.''

35 Ginidh iad donas, agus beiridh

iad droch-bheart,' agus ulluichidli

an com cealg.

CAIB. XVI.\ CH fhreagair lob, agus thubh-^ airt e,

2 Chuala mi mòran d'an leithid-

ibh sin : is luchd-comhfhurtachd

truagh sibh uile.

3 Am bi crìoch air briathraibh

gaoithe ?* no ciod a tha toirt an

dànadais duit gu bheil thu a' freag-

airt ?

4 Dh'fheudainnse mar an ceudna

labhairt cosmhuU ribhse : nam biodh

bliur n-anam an àit m'anama-sa,

dh'fheudainn briathra chur cuideachd

'nur n-aghaidh, agus mo cheaim a

chrathadh ribh :

5 [Ach] neartaichinn sibh le m'bheul, agus lughdaicheadh gluasad

mo bhilean lìmr doUgheas.

6 Ge do labhair mise, cha lughd-

aichear mo dhoilgheas ; agus mabhios mi a'm' thosd, ciod am fuas-

gladh a gheibh mi ?

7 Ach a nis sgìthich e mi : sgap

thu^ mo chuideachd uile ?

8 Agus rinn thu mi làn phreasag-

eudain ;'" mar fhianuis tha siu : agus

dh'èirich mo chaoilta'm' aghaidh ;ii

ri m'eudan fieagraidh i.

9 lieub a chorruich mi,^^ agus

tha fuath aige dhomh : chas e 'fhiac-

lan rium : tha mo nàmhaid a' geur-

achadh a shùl onn.

10 Chas iad am beul rium ; le

masladh bhuail iad mo ghiala : cuid-

eachd chruinnich iad a'm' agh-

aidh.

1

1

Thug Dia mi thairis do'n ain-

diadhaidh, agus an làimh nan aing-

idh thLlg e mi.

12 An sìth bha mi, ach plironn e

mi : agus rug e air mo mhuineal, a-

gus chrath e as a cheile mi, agus

chur e suas mi dha fèin mar chus-

pair.

13 Tha a luchd-shaigheadis 'gam

chuartacliadh air gach taobh : sgoilt-

idh e m'airnean o chèile, agus cha

chaomhain e ; taomaidh e mach modhomblas air an talamh.

14 Brisidh e mi le briseadh air

bhriseadh ; ruithidh e orm mar chur-

aidh.i*

15 Dh'fhuaigh mi saic-eudach air

mo chroicionn, agus shalaich mim'adharc san duslach.

16 Tha m'eudan aù- a h-atadhi*

le gal,!'' agus air mo rosgaibh" tha

sgàile a' bhàis

;

17 Cha 'n'ann air son euceirt a'm'

làmhaibli ; mar an ceudna tha m'ur-

nuigh glan.

18 A thalamh, nacòmhdaich thusa

m'fhuil, agus na biodh ait aig moghlaodh.

19 IMar an ceudna nis, feuch,

anns na nèamhaibh tha m'fhianuis,

1 reamhrad ^ staoigean ^ fàsail.

—

^ cha sìn e an coimhliontachd air an

talamh ; cha chuir e mach sgàile air an talamh ^ 'fhàillean— '' duais na h-

eucorach ' dlomhanas.—* briathraibh faoin.—^ rinn thu aonaranach

—

'" chasadh—" annam '« Reub e mi na fheirg—1' a shaighde—'* mar

fhamhair.—^* salchadli.—'^ gul, caoineadh.—^^ air fàbhraidhibh mo shùl.

lOB. 17

ajjus esan a bheir teìsteas orm anns

na h-airdibh.

20 A' fanoid orm tha mo chaird-

ean ; chum Dhè tlia mo shìiil a'

taomadh dhcur.

21 O nach faodadh duine tagradh

ri Dia, mar a thdgras mac an duine

r'a choinihearnsnach !'

22 An uair a thig beagan do

bhliadhnaibh, an sin san t-slighe air

nach pill mi siubhlaidh mi.

CAIB. XVII.THRUAILLEADH m'anail

;

ghearradh as mo laithean ; tlta

na h-uaighean air mo shon-sa.

2 Nach 'eil luchd-fanoid maille

rium ? agiis 'nam brosnachadh nach

'eil mo shùil a' buanachadh ?

3 Cuir sìos a nis, thoir dhomh ur-

ras maille riut : cò esan a ghlacas molàmh ?

4- Oir dh'fholuich thu an cridhe

o thuiase : uime sin cha'n ardaich thu

ìtul.

5 Esan a ni miodal r'a chairdibh^,

fàilnichidh sùilean a chloinne.

6 Agus rinn e mi a'm' ghnàth-

fhocal an t-sluaigh : agus tha mi marbhaU-fochaid rompa.^

7 Agus dhorchaich mo shùil le

bròn,* agus tha mo bhuill uile marsgàile.

8 Bithidh uamhas air na h-ionrac-

ain airson so: agus dùisgidh^ an

neo-chiontach an agbaidh a' chealg-

air.

9 Agus cumaidh an ditine coth-

romach a shlighe : agus gheibh esan

a ta glan 'na lamhaibh tuiUeadh

neirt

10 Ach air bhur son-sa uile, pill-

ibh agus thigibh a nis ; agus cha'n

fhaigh mi didnc gUc nur measg.

11 Chaidh mo laithean thairis,

bhriseadh mo smuainte'' air falbh

seilbh" mo chridhe.

12 An oidhche tionndadhaidh iad

gu là : tha'n solus gaoraid a thaobh

dorchadais.

13 3Ia dh'fhcitheas mi, is i'n uaigh

mo thigh : san dorchadas rinn mi moleaba.

14. Ri truaillidheachd thubhairt

mi, Is tu m'athair : ris a' chnuimh,/* tu mo mliathair, agus mo phiuthar.

15 Agus c'àit a nis am bheilTao

dhòchas ?** seadh, mo dhòchas-sa, cò

chi e?16 Gn crannaibh an t-sluichd theid

iad sìos : an sin hithidh ar fois cuid.

eachd anns an duslach.

CAIB. XVIILA N SIN fhreagah: Bildad an Suh-^ ach, agus thv.bhairt e,

2 Cia fhada gus an cuir sibh crìoch

air briathraibh ? tuigibh,^ agus nadlièigh sin labhramaid.

3 C'arson a mheasar sinne marainmhidhibh, agus a tha sinn tàireil"'

a'd' shùilibh-sa?

4 Tìta e a' reubadh 'anama nachorruich ! air do shon-sa an trèigear

an talamh ? agus an atharraichear a'

charraig as a h-àit ?

5 Seadh, cuirear solus an aingidh'*

as: agus cha dealraich lasair^^ ^

theine.

6 Dorchaichear an solus na phàill-

iun, agus cuirear as a lòchran aige.

7 Cumliangaichear ceuman a

neirt, agus tilgidh a chomhairle fèin

sìos e

;

8 Oir cuìrear ann an lìon e le a

chosaibh fèin, ^^ agus air libe '*

imichidh e.

9 Glacaidh an cord air shàil e;

buadhaichidli am fear-reubainn na

aghaidh.

10 Foluichte anns an talamh tha

ribe air a shon, agus inneal-glacaidh

air a shon air an t-slighe.

1

1

Air gach taobh cuiridli uamh-asan eagal air, agus fuadaichidh iad

air a chosaibh e.

' tagradh air son duine ri Dia, mar a thagras duine airson a choimhear-snaich—^ a gheallas creach d'a chairdibh ' rohnhe bha mi mar thiompan.—* doilgheas, ardan—^ dìiisgear '' rùna,—' smuainte ^ mo dhùil.

—

» thugaibh fa'near—'o gràineil, neo-ghlan " nan aingidh,-«'- srad—" cuirear ann an lìon a cho5«" lìon, painteir.

18 lOB.

12 Bithidh a neart air a chlaoidh

le h-ocras, agus lèir-sgrios deas aig a

thaobh.

13 Ithidh e suas neart' a chroic-

inn ; ithidh ceud-ghin a' bhàis suas a

neart.

14 Spìonar as a phàilliun a dhòch-as ; agus bheir se e gu righ nan uamh-ann.

15 Gabhaidh e còmhnuidh 'na

phàilliun, a chionn nach leis-san e ;

crathar pronnasg air 'àite-còmhnuidh.

16 Shìos tiormaichear a fhreumh-an, agus shuas gearrar air falbh a

bhàrr.

17 Sgriosar a chuimhne as an ta-

lamh, agus cha bhì ainm aige air ant-sràid.

18 Fògairear e o shohis gu dor-

chadas, agus as an t-saoghal tilgear

e.

19 Cha hld mac aige, no mac a

mhic am measg a shluaigh, no neach

a mhaireas 'na àitibh-còmhnuidh.

20 R'a latha bithidh iongnadh or-

ra-san a thig na dhèigh, mar a glilac

uairdias''' iadsan a tliàinig roimhe.

21 Gu deimhin ìs iad sin ionada-

còmhnuidli an aingidh ; agus is e so

'iite-san, da nach aithne Dia.

CAIB. XIX.4 CH fhreagair lob, agus thubh-^ airt e,

2 Cha fhada chuireas sibh doil-

gheas air m'anam, agus a bhriseas

sibh mo chridhe le briathraibh ?

3 Na deich uaire so mhaslaich sibh

mi : cha nàr leibh gu bheil sibh cho

coimheach rium.^

4 Agus gu deimhin ma chaidh miair seacharan, fanaidh mo sheacharan

agam fèin.

ò An ardaich* sibhse d'a rlreadh

sibh fein a'm' aghaidh, agus an tag-

air sibh a'm' aghaidh mo mhasladh ?

6 Biodh fios agaibli a nis gu'n do

thilg Dia thairis mi, agus gu'n do

chuir e a lìon mu'n cuairt orm.

7 Feuch, glaodhaidh mi, Eucoir,

ach cha 'n eisdear rium ; èighidh mi

gu h-àrd, ach cha ^ìi'eil breitheanas

ann.

8 Dhùin e suas mo shlighe air choras nach urrainn mi dol seachad, aguschiiir e dorchadas air mo cheumaibh.

9 Bhuin e mo ghlòir dhìom, agusthug e an crùn bhàrr mo chinn.

10 Sgrios e mi air gach taobh, a-

gus chaidli as domh ^* agus chuir e

air falbh, mar chraoibh, mo dhòch-

U Agus las 'fhearg a'm' aghaidh,

agus mheas e mi mar aon d'a naimh-dibh.

12 Cuideachd thàinig a bhuidh-nean, agus chuir iad suas an slighe

a'm' aghaidh, agus champaich iad

mu'n cuairt air mo phàilliun.

13 Chuir e mo bhràithrean fad

uam ; agus tha mo luchd-eòlais gudeimhin air fàs comiheach rium.

14 Thrèig mo dhilsean, agus dhi-

chuimhnich mo luchd-eòlais' mi.

15 Mheas muinntir mo thighe, a-

gus mo bhanoglaich mi mar choig-

reach : a'm' eil-thireach' bha mi'nan sìiUibh.

16 Air mo sheirbhiseach ghairm

mi, agus cha do fhreagair e : le m'bheul fèin ghuidh mi air.

1

7

Bha m'anail counheach do ni'

mhnaoi, ge do ghuidh mi as leth*

cloinne mo chuirp fèin.^

18 Einn eadhon clann òg tàir

orm : dh'èirich mi, agus labhair iad

a'm' aghaidh.

19 Ghabh mo luchd-rùin uile gràin

dìom ; agus tha iadsan a ghràdhaich

mi air tionndadh a'm' agliaidh.

20 Ri m' chroicionn agus ri m'fheoil dlilìith-leanmochnàmha; agus

chaidh mi as le croicionn m'fhiacal.

21 Gabliaibh truas dlom, gabh-

aibh truas dìom, O mo chairde, oir

bhean làmh Dhè rium.

22 C'ar son a gheur-leanas sibhse

mi mar a nì Dia, agus le m'fheoil

nach sàsuichear sibh ?

23 O nach robh mo bhriathra nis

air an scrìobhadh ! O nach robh iad

air an cur sìos ann an leabhar !

1 maise ^ fuathas.—' ajr ^hur cruadhachadh a'm' aghaidh—* Madh'ardaicheas—'' siìibhlam.—^ u^q chairdean.— ' aUmliarach—^ agus thami

Ti caoiiih air son.

—

'^ m'innidh : mo bhronna. Ealh.

lOB. 19

SJ' Le peann ianiinn agus luaidh

gii bràth ann an cariaig nach robhiad air an gearradh !

25 Oir a ta tios agam gu bheil

in'fhear-saoraidh beò, agus ma dheir-

cadh gu seas e air an talamh ;*

26 Agus an doigh dhoibh so mocliroicionn a clmàmh,'^ gidheadh annam f lieoil gu'm faic mi Dia :

27 Neaeh a clii mise air mo shonfèin, agus air an amhairc mo shìiilean-

sa, agus ni h-e neach eile : so uile

chuir mi suas a'm' chom fèin.'

28 Ach their sibhse, C'ar son agheur-leanamaid e, agus gu'n d'fhuar-adh freamh a' ghnothuich ann r

'

29 Biodh eagal oirbh roimh 'n

chlaidheamh ; oir fàsaidh an claidh-

eamh teth [an aghaidh] eucearta,'"'

chum gu'm bi lios agaibh gu'm bi

breitheanas ann.

CAIB. XX.\ X sin fhreagair 8ophar an Naa-^ matach, agus thubhairt e,

2 Uime sin tha mo smuainte toirt

orm freagairt, agus air a shon so ni

mi deitir.

3 Achmhasan mo mhaslaidh cluin-

neam,'' agus tha spiorad mo thuigse

a' toirt orm freagairt.

4 Nach aithne dhuit so o chian,

o shuidhicheadh an duine air tha-

lamh,

5 Gur gearr caithream' nan ain-

gidh, agus nach ^cll gairdeachas a'

chealgair ach car tiota ?

6 Ge d'eirich 'airde* suas gus naneamhaibh, agus ge do ruig a cheannna neoil

;

7 Mar 'aolach fèin gu bràth thcid

as da ; their iadsan a chunnaic e,

C'àit uni bhcìl e ?

8 Mar aisling grad shiùbhlaidli'J

e, agus cha'n fhaighear e ; agus

teichidh e mar shealladh na h-oidh-

che.

9 An t-sìiil a chunnaic e, cha '«

fhuìc ì e tuiUeadh ; agus ni's niyclia'n amhairc 'aite fèin air.

10 larraidh a mhic na bochdan athoileacliadh, agus aisigidh a làmhanam maoin.

1

1

Tha a chnàmha làn do j'heae-

uiìh '«~)ige'", agus maille ris anns andusladh kiidhidli e.

12 Ge do robh an t-olc milis nabheul, gc d'fholaich se e fuidh atheangaidh,

13 Gc do chaomhain se e, aguanach trèig se e, acli gu'n glèidh se e

ann an taobh a stigli a bheoil

;

11 Tionndaidhear a bhiadh 'na

mhionach, gu domblas nan nathair

an taobh a stigh dheth.

15 Shluig e sìos beartas, agussgeithidh e nìos e : tiigidh Dia raach

as a bhroinn e.

16 Sùgaidli e nimh nan nathair :"

marbliaidh teanga na nathrach millt-

ich e.

1

7

Cha 'n fhaic e na h-aibhniche

'nan roinnibh,''' na sruthain meaJaagus ime.

18 Aisigidh e an ni airson an doshaothraich e, agus cha sluig e slos e :

a rèir a shaibhris^'' bithidh 'aiseag,'*

agus cha dean e gairdeachas ann :

19 A chionn gu'n d'rinn e fòit-

eigin, gu'n do threig e na bochdan, ie

h-ainneart gu'n d'thug e air falbh

tigh nach do thog e.

20 Oir clia mhothaich e suaimh-neas 'na chom,'^ cha tèaruinn e bheagdo na mhiannaich e.

21 Cha 'n fhàgar a' bheag d'a

bhiadh : uime sin cha bhi sùil aig

diìine air bith r'a mhaoin.'B

22 Am an iomlaine a' phailteis

bithidh e ann an teanntachd : thig

gach aobhar dragha air.''

23 An iiair a bhios e gus a bhrù a

lìonadh, tilgidh Diu fraoch'* 'fheirge

air, agvis frasaidh e air e 'nuair a

bhios e B.a itheadh.

' gu'n eirich e air an duslach—^ an deigh mo chroicinn ge do clmàmhìdA a chrcubhag nn—^ yo-c do chaithear m'airnean an taobh a stigh dhìom.* annam—^ oir bìicir fearg peanas a' chlaidheimh '' ]Mo chronachadh mas-lach chuala mi—' luathghaire—* uaiU.

—'J iteilichidh "^ d'a phcacitnnaibh

dìomliair—" asp. Sa.ig. peran. £abh.—'^ nieuraibh, sruth-chlaisibh '^ aneirt.—'* ath-dhloladh.—'^ na bliroinn '** cha mhair a shoirbheas.—" buailidhlàmh gach diiiuc dhroclmrnuijue air.—.'"* lasan.

20 lOB.

24 Teiehidh e roimh na h-armaibh

iaruinn : buailidh am bogha umha ^

troimhe e.

25 Taimgear, agus thig a machas a chorp, thig an claidheamh loinn-

eara^ mach as a dhomblas : tìiìg

uamhasan air,

26 Bìtìiìàh gach uile dhorchadas

folaichte 'na ionadaibh dìomhair :

loisgidh teine gun sèideadh e : èiridh

gu h-olc dhasan a dh'fhàgar 'na phàU-

liun.

27 Foillsichidli na nèamhan 'ain-

gidheachd ; agus èiridh an talamh na

aghaidh.

28 TriaJlaidh fàs a thighe : sruth-

aidh nìthe as ann an latha 'fheirge.

29 Is e so cuibhrionn an duine

aingidh o Dhia, agus an oighreachd

a dh'orduicheadh dha le Dia.

CAIB. XXI.A CH fhreagair lob, agus thubh-•^ airt e,

2 Eisdibh gu furachar ri m' chainnt,

agus biodh so mar^ bhur comh-fhurtachd.

3 Fuilgibh dhomh, agus lahhraidh

mi ; agus an dèigli dhomh labhairt

cuiribh ri'r fanoid.

4 A m' thaobh-sa, an ann ri duine

a tlia mo ghearan ? agus nam b'ann,

c'ar son nach biodh rao spiorad fa

bhuaireas ?^

5 Amhaircibh orm, agus biodh

iongnaidh - oirbh, agus cuiribh hhur

làmh air hhur beul

:

6 Oir an uair a chuimhnicheas mi,

tha eagal *' onn ; agus glacaidh geilt-

chrith m'fheoil.

7 C'ar son ata na h-aingidh beò,

a dh'fhasas iad sean, agus a bliios iad

ard " ann an cumhachd ?

8 Tha'n sliochd aù: a dliaingneach-

adh nam fianuis maille riu, agus an

gineaJ fa chomhair an sùl.

9 Thci'n tighean saor o eagal ; * a-

gus cha 'ii'cil slat Dhe orra.

10 Giiiidh an tarbh, agus cha'n

fhàilnich e ; beiridh am bò laogh,

agus cha tilg i e.

1

1

Cuiridh iad a mach an dannbheag mar threud ; agus dannsaidhan gineal.

12 Togaidh iad an tiompan agusa' cUàrsach ; agus ni iad gairdeachas

ri ftiaim an orgain.

13 Caithidh iad an laithean annan saibhreas, agus ann an tiota ^ thèid

iad sìos do'n uaigli.

14 Agus their iad ri Dia, Imichuainn ; oir cha'n àill leinn eòlas doshhghean.

15 Cò e an t-Uile-chumhachdach,

gu'n deanamaid seirbhis dha? agusciod an tairbhe bhios ann duinn, mani sinn urnuigh ris ?

16 Feuch, cha ^ii'eUa.m maithnanlàimh : tha comhairle nan aingidh

fada uamsa.

1

7

Cia minic a chuirear coinneal

nan aingidh as, agus a thig an sgrios

orra ? roinnidli Dìa doilgheasan 'na

fheirg.

1

8

Bithidh iad mar asbhuain roimh 'n

ghaoith, agus mar mhoU a bheir aniomghaoth leatha.

19 Taisgidh Diasuas 'euceart-san "*

d'a chloinn : dìolaidh e dha, agus

bithidh fios aig aìr.

20 Chi a shùUean a sgrios, agus

do fheirg an Uile-chumhachdaich òl-

aidh se.

21 Oir ciod an tlachd a bhhs aige

'na thigh na dhèigh, 'nuair a ghearrar

as àireamh a mhìos 'nam meadhon .*

22 Do Dhia an teagaisg neach air

lith eòlas, agus gur e fèin a bheii

breth orra-san ata arda ?

23 Bàsaichidh e so 'na làn neart,

agus e uUe aig fois agus an slth.

24 Tha imiidh làn saiU, " agus a

chnàmhan air au taiseachadh le

smior.

25 Agus bàsaichidh e sin ann ansearbhas 'anama, agus cha 'n ith e

idir le toU-inntinn.

26 Cuideachd anns an duslach

' stàilinn, cniadhach.—^ liobhta, dealrach.—^ an àit.—* air a theannachadh,

air a bhrosnachadh * uamhas.—^ uamhas '' barraichte, treun.—* tèar-

uinte agus as eugmhais eagaU—^ ann an gradaig.—.i'' euceart an duine aing-

idh, 8 thruaighe.—>' a chlocha làn bainne.

lOB. 21

luidhidh iad, agus còmhdaichidh

cnuinihean iad.

27 Feuch, is aithne dhomh bhur

smuainte, agus na h-innleachdan a

tlia sibh a' dealbhadli gu h-eucorach

a'ni' aghaidh :

28 Oir their sibh, C'àit afu hhiil

tìgh an duine mhòir, agus c'àit um6/(( i/ionada-còmhnuidh nan aingidh ?

29 Nach d'f heòraich sibh dhiubh-

san a ghabhas seachad air an t-slighe ?

agus nach aithne dhuibh an comh-aran ?

30 Gu'n gleidhear an t-aingidh

chum latha an sgrios; chum latha

na feirge gu'n dthoirear a macli iad.

31 Cò a chuireas an cèill a shlighe

as an eudan : agus cò a dh'locas dlia

ììii rinn e.

32 Ach a ehum na h-uaighe bheir-

ear e, agus anns an àit-adlilacaidh

fanaidh se.

33 Bithidh fòidean a' ghlinne

milis dha, agus tairngidh gach duine

na dhèigh, mar a ta iad do-àireamh

roimhe.

34. Cionnas ma ta a tha sibh a'

tabhairt comh-fhurtaclid dhomh gudìomhain, an uair a ta cealg 'uur

freagradh ?

CAIB. XXII.A N sin fhreagair Eliphas an Te-

•**• manach, agus thubhairt e,

2 Do Dhia am feud duine a bhi

tarbhach, mar a dh'fheudas esan a ta

ghc bW tarbhach dha fèin ?

3 An toil-inntinn do'n Uile-chumh-

achdach gu'n saor thusa thu fèin ? agus

am buannachd e (Uiti-sun, gu'n dean

thu do shlighean iom]an ?

4 Air eagal romhad an cronaich e

thu ? an dthèid e chum breitheanais

leat?

5 Nach 'eil t'aingidheachd mòr ?

agus t'eucearta gun chrloch ?

6 Oir ghabh thu geall o d' bhràith-

ribh gun aobhar, agus eudach nanlomnochd bhuin ' thu dhiubh.

7 Cha d'thug thu uisge do'n sgìth

r'a òl, agus o'n ocrach chum thu

aran.

8 Ach a'ìg fear a' ghairdein làidir

bha an talamh, agus ghabh an duine

urraniach còmhnuidh ann.

9 Chuir thu bantraichean uait fol-

amh, agus bhriseadh gairdeana nandìlleachdan.

10 Air an aobhar sin mu'n cuairt

ort b/ia ribeacha, agus ghlac ^ geilt

obann thu ;

1

1

No dorchadas air chor as nach

faiceadh tu ; agus chòmhdaich paiU-

eas uisgeachan thu.

12 Nach 'eil Dia«n?i an airde nan

nèamh ? agus faic mullach ^ nan rion-

nag, cia ard a ta iad.

13 Agus their thusa, Cionnas a ta

fios aig Dia ? troimh an dorchadas *

am breithnich e ?

11 T/ia neoil nan còmhdachadhdha, agus cha'n fhaic e ; agus annan cuairt nan nèamh siùbhlaidh e.

15 An d'thug thu fa'near an t-slighe

o shean, air an d'iinich daoine ain-

gidh

;

16 A ghearradh slos roimh anàm, agus thaom tuil thar am bun-

ait?

17 A thubhairt ri Dia, Imichuainn : agus ciod is urrainn an

t-Uile-chumhachdach a dheanamhair ar * son ?

18 Gidheadh lìon e an tighean le

nìtliìb/i maithe : ach gu ma fada

b/i'ws comhairle nan aingidh uamsa !

19 Chi na h-ionraic, agus bithidh

aoibhneas orra ; agus ni an neo-

chiontach gaire-fanoid riu.

20 ^Vn ait, nach do ghearradh ar

maoin-ne sìos ; ach loisgidh teine amfuigheall-san.

21 Gabh-sa nis eòlas air-san, agus

bi an sìth : mar sm thig maith a'd'

ionnsuidh.

22 Gabh, guidheam ort, an lagh

o 'bheul, agus cuir suas a bhriathran

ann ad chridhe.

23 IMa phiUeas tu dh'ionnsuidh an

Uile-chumhachdaich, togar suas thu ;

cuiridh tu euceart am fad o d' phàil-

liunaibh.

24 Agus cuiridh tu suas òr mardhuslach, agus òr Ophir mar chlach-

aibh nan sruth.

25 Agus bithidh an t-Uile-chumh-

rùisg—2 glacaidh.--3 airde ; ceann. Eahh,^* an neul dorcha,—* an.

22 lOB.

achdach na dhìdean agad, agus bith-

idh neart ' airgid agad.

26 Oir an sin bithidh do thlachd

anns an Uile-chumhachdach, agus

togaidh tu suas do ghnùis a dh'ionn-

Euidh Dhè.27 Ni thu urnuigh ris, agus èisd-

idh e riut, agus dìolaidh tu do bhòid-ean.

28 Agus cuiridh tu ni romhad, a-

gus daingnichear riut e; agus air

do shhghibh dealraichidh solus.

29 An uair a dh'ìslichear daoine,

an sin their thu, BWiìdh ardachadhann : agus saoraidh e an t-iriosal.

30 Saoraidh se esan nach 'eil neo-

chiontach, '^ agus saorar e le gloine

do ^ làmh-sa.

CAIB. XXIII.A CH fhreagair lob, agus thubh-•^ airt e,

2 An diugh fèin is searbh moghearan : is truime mo bhuille nam'osna.

3 Och gun fhios agam c'àit amfaighinn esan, agus gu'n dthiginn a

dh'ionnsuidh 'àite

!

4 Chuirinn mo chùis an ordugh 'na

làthaii, agus lìonainn mo bheul le

h-argumaidibh.

5 Bhiodh fios agam air na briath-

raibh leis am freagaireadh e mi, a-

gus thuiginn ciod a theireadh e rium.

6 Le a mhòr chumhachd an tag-

aireadh e a'ra' aghaidh ? ni h-eadh,

ach chuireadh e ìwart annam.7 An sin thagairead'n am firean

ris, agus bhithinn air mo shaoradh gubràth o m' bhreitheamh.

8 Feuch thèid mi air m'aghaidh,

ach cha ^ii'cìl esan ann ; agus air

m'ais, ach cha mhothaich mi e :

9 Air an làimh clili, far am bheil

e ag oibreachadh, ach cha 'n fhaic

mi e ; folaichidh se e fèin air anlàimh dheis, agus cha lèir dhomh e.

10 Ach is aithne dha an t-shghe

agam; an uair a dhearbhas e mi,

niar òr thig mi a mach.11 Air a cheumaibh chum mo

chos ; ghlèidh mi a shlighe, agus chado chlaon mi.

12 O àithne a bhilean cha deach-aidh mi air m'ais ; ni's mò na modhlighe hìdh mheas mi briathran abheoil. *

13 Ach tha e san aon bJiearhd,^

agus cò a dh'iompaicheas " e ? agusan ni is miann le 'anam, sin ni e.

14 Oir coimhhonaidh e an ni adh'orduicheadh dhomhsa : agus tha

mòran d'an leithidibh sin aige.

15 Uirae sin tha fiamh orm 'na

fhianuis ; an uair a bheir mi fa'near,

tha eagal orm roimhe :

1

6

Oir mhaothaich Dia mo chridhe,

agus chuir an t-Uile-chumhachdachfiamh orm ;

17 A chionn nach do ghearradhas mi roimh an dorchadas, agus o m'ghnìiis nach d'fholaich e an dorch-

CAIB. XXIV./^'ARSON, o nach d'fholaicheadh^^ aimsirean o'n Uile-clumihachd-

ach, nach faic iadsan d'an aithne e alaithean ?

'

2 Atharraichidh iad na comharan-talmhainn ; bheir iad treudan leo le

foirneart, agus biadhaidh siad iad.

3 lomainidh iad air falbh asal nandllleachdan ; mar gheall glacaidh iad

damh na bantraich.

4 Tionndadhaidh iad na feumaich

as an t-slighe : le chèile folaichidh

bochdan na talmhainn iad fèin.

5 Feuch, mar asalaibh fiadhaich

anns an fhàsach thèid iad a mach achum an oibre, ag èiridh gu moch a

chum creiche : bhcir am fàsach biadh

dlioibh d'(/« òigridh. ^

6 Anns an fhearann buainidh iad

arbhar ; agus cruinnichidh iad fìon-

fhoghara an aingidh.

7 Bheir iad air an lomnochd luidhe

gun eudach, agus gun chòmhdachadhanns an fhuachd.

8 Le frasaibh nam beann bithidh

iad fliuch, agus a dhìth fasgaidh^^ gabh-

aidh iad nan glacaibh a' charraig.

I pailteas—2 an neo-chiontach, eilean an neo-chiontaich—^a.

—

'^ a'm' chridhe

thaisg mi briathran a bheoil * tha e na aon '' thionndadhas. phiUeas

—

^ d'a» cloinn.—^ a chion tearmuinn.

lOH. S3

9 Splonaidh iad an dìlleachdan o'n

chìch, agus o'n bhochd gabhaidh iad

geall.

10 Bheir iad air imeachd loninochd,

gun eudach ; agus o na h-ocraich

bheir iad leo an sguab.

11 An taobh a stigh d'am ballacli-

aibh fàisgidh * iad oladli ; bruthaidli

iad aj/i flon-amair, agus fuilingidh

iad tart.

12 As a' bhaile tha daoine ag os-

naich, agus èighidh anam nan (ìaoinc

leònta ; gidheadh cha chuir Dia am-aideachd as an leth.

13 Tha iad dhiubhsan a dh'eireas

suas an agliaidh an t-soluis ; cha 'n

aithne dhoibh a shl-ghean, agus chaghluais iad 'na cheumaibh.

14 Leis an t-solus èiridh am mort-

air,2 [agus] niarbhaidh e am bochdagus am feumach ; ag^s anns an

oidhche bithidh e mar ghaduiche.

13 Mar an ceudna feithidh sùil anadhahranaich ris an dubh-thra, ^ agràdh, Clia'n fhaic sùil mi ; agus cuir-

idh e folach air 'aghaidh.

16 Cladliaichidh iad anns an dor-

chadas troimh thighibh, a chomhar-aich iad dhoibh fèin san là ; cha'n

aithne dhoibh an solus :

17 Oir iha mhaduinn dhoibh-san

mar sgàUe a' bhàis : ma dh'aithnich-

eas neavh iad, hitìiidh iad anii an ua-nihasaibh sgài'.e a' bhàis.

18 LuatÌi tha e mar na h-uisg-

eacha ; * mallaichear an cuibhrionn

air an talamh : cha'n fhaic e slighe

nam fìon-lios.

19 Bheir tiormachd agus teas leo

uLsgeachan an t-sneachdaidh ; anuaigh iadsan a pheacaich,

20 Di-chuimhnichidh a' bhrìl e,

biadhaidli a' chnuimh gu mi'lis air ;

ni's mò clia chuimhnicliear e ; agusbrisear aingidheachd mar chrann.

21 Bithidhe olcris a' mhnaoimo-thoraich. nach bheir d'nni ; agusdo'nbhantraich cha dean e maith.

22 Agus tairngidh e na daoinetreuna le a neart ; èiridh e suas, aguscha 'n'eil ncach air hith cinnteach d'a

bheatha.

23 Bheir e dha a bhi ann an tèar-

uinteachd agus as sin earbhaidh e ; acha ta a shùilean air an slighibh.

21 Arduichear iad rè tamuill, achcha bhi iad ann ; ìsHchear iad, agusmar na h-uile bheirear air falbh iatl,

agus mar cheann deise gearrar as iad.

25 Agus mur 't'/7 e mar sin a nis,

cò a ni breugaire dhìom, agus a bheir

gu neo-ni mo chainnt ?

CAIB. XXV.A N sin fhreagair Bildad an Suh-^ ach, agus thubhairt e,

2 Tha tighearnas agus eagal mail-

le ris-san : ni e sìth 'na ionadaibh

arda.

3 Ara bheil àireamh air bith air

a shlòigh ? agus cò air nach èirich a

sholus.

4 Cionnas ma ta a shaorar duine

aig Dia ? agus cionnas a bhios esan

glan a rugadh o mhnaoi ?

5 Amhairc eadhon air a' gheal-

aicli, agus cha dealraich i ; agus cha'n'eil na rionnaga glan 'na shealladh.

6 Cia is ro-lugha na sin an duine

a ta na chnuinih, agus mac an duine

a ta na chnuimh ?

CAIB. XXVLACH fhreagair lob, agus thubh-

airte,

2 Cionnas a chuidich thu leis anti a ta gun chumhachd ? cionnas ashaor thu an gairdean a ta gun neart ?

3 Cionnas a chomhairlich thu esan

aig nach 'ci/ gliocas, agus a dh'fhoill-

sich thu gu pailte an ni mar a ta e ?

4 Cia ris a labhair thu briathran ?

agus cia leis an spiorad a thàinig

uait?

5 Dealbhar nithe marblia fuidh

na h-uisgeachaibh, agus an luchd-

àiteachaidh.

6 Lomnochd tha ifrinn 'na làthair,

agus cha ^ii'cil còmhdachadh aig lèir-

sgrios.

7 Tha e a' sìneadh na h-airdc

tuath os-ceann an ionaid fholaimh,

a' crochadh na tahnhainn air neo-ni

;

8 A' ceangal suas nan uisgeacha

'na neulaibh, agus cha reubar an neul

fopa;

ni.—2 murtair.—3 fheasgar, anmoch.—•* air aghaidh nan uisgeacha.

24 lOB.

9 A' ciimail a stigh ' aghaidh a

righ-chathrach, a' sgaoileaclh a neoil

oirre.

10 Chuairtich e na h-uisgeacha le

crìochaibh, gus an teirig'' an là

maille ris an oidhche.

1 1 Criothnaichidh puist •'' nan nèamh,agus bitliidh uamhas orra r'a ach-

nihasan.

12 lie 'chumhachd roinnidh e anfhairge, agiis le 'thuigse buailidh e ant-uaibhreach.

13 Le a spiorad sgeadaich e nanèamha ; dhealbh a làmh an nathair

lùbach.

14 Feuch, is iad sin cuid d'a sMigh-ibh ; ach cia beag a' chuibhrionn a

chuala sinn deth ; agus cò a dh'fheud-as tairneanach a chumhachd a thuig-

sinn ?

CAIB. XXVII.A GUS bhuanaich lob na chos--^ amhlachd a' labhairt a mach,agus tliubhairt e.

2 IMar is beo Dia a tliug air falbh

Bio bhreitheanas, agus an t-Uile-

ehumliachdach a chràidh m'anam,3 Co fhad as a bhios m'anail ann-

aaii, agus spiorad Dhè ann am chuin-

neinibh, ^

4 Cha labhair mo bhilean ain-

gidheachd, agus cha chan mo theanga

cealg.

5 Nar leigeadh Dia gu'n saorainn

sibh : gus am bàsaicli mi, clia'n ath-

arraich mi m'ionracas uam,tì Ann am fhìreantachd fanaidh

mi, agus cha leig mi uam i; cha

mhaslaich mo chridhe mi rè mo laith-

ean.

7 Jlar aii t-aingidh biodh mo nàmh-aid ; agus esan a dh'èireas suas a'm'

aghaidh mar an t-eucorach.

8 Oir ciod e dòchas a' chealgoir,

g€ do bhuannaich e, 'nuair a bheir

Dia air falbh 'anam ?

9 An eisd Dia r'a ghlaodh, 'nuair

a thig àmhghar air ?

10 Anns an Uile-chumhachdachan gabh e tlachd ? an gaii-m e air Diagach àm ?

1 1 Teagaisgidh mi sibh le làimhDhè ; an n'i a ta aig an UUe-chumh-achdach, cha cheil mi.

12 Feuch, chunnaic sibh fèin uile

e ; c'ar son ma ta a tha sibh cho ro-

fhaoin ?

13 Is i so cuibhrionnan duine ain-

gidh aig Dia, agus oighreachd luchd-

foirneart a gheibh iad o'n Uile-chumh-achdach.

14 I\Ia dh'fhàsas a mhic lìonmhor,

ìs anii air son a' chlaidheimh : aguscha sàsaichear a shliochd le h-aran.

15 Adhlaicear iadsan a mhaireas

na dhèigh ^ anns a' bhàs ; agus chaghuil a bhantraichean.

16 Ge do cliarn e suas airgiod maran duslach, agus ge do dheasaich e

eudach mar an làthach ;

17 Deasaichidh se c, ach cuiridh

an t-ionracan air e ; agus roinnidh an

neo-chiontacli an t-airgiod.

18 Togaidh e mar an leomann a

thigh, agus mar bhothan a ni amfear-coimhid.

19 Ijuidliidh an saibhir slos, ach

cha chruinnichear e : fosgailidh se a

shùilean, agus cha '«'f»7 e ann.

20 Glacaidh uamhasan e mar uisg-

eacha : san oidhche goididh doinionn

air falbh e.

21 Eheir a' ghaoth an ear leatha

e, agus siùblilaidh e ; agus le h-iom-

gliaoith grad-ghluaisidh i as 'àit e.

22 Oir caithidh *> Diaair, agus cha

chaomhain e : bu mhiann leis teich-

eadh as a làimh.

23 Buailidh claoine am basan rÌ8,

agus le sgeig fuadaichidli iad as 'àit e.

CAIB. XXVIII./"^U cinnteach tha dol a mach

'

^^ aig an airgiod, agus àit aig an

òr anns an leagh iad e.

2 Bheirear iarunn as an talamh,

agus leaghar a' cUach na h-umha.

3 Chuir e crìoch air an dorchadas

;

agus rannsaichidh e mach gach iom-

laine, clachan duibhre agus sgàile a'

bhàis.

4 Brisidh an sruth * a mach o'n

luchd àiteachaidh ; deamiadar ^ iad

* air a h-ais ^ ^thig crìoch air " tuiridhean ; piUars. Sasg.—'^ choimh-

lionaibh

—

'• iarmad.—« tilgidh ' cuisle ^ na sruthan, an tuil.—' di-

chuimhnichear.

lOB. 25

ìeis a' chois ; tiormaichear suas iad, o

dhaoiiiibh siubhlaidh iad.

.5 A thaobh na talnihainn, aisde

thig aran ; agus fuidhe* tionndadii-

ar suas amhuii teine ;

6 Is ìtiil a clachan àit na sapliir ;

agus iha duslach òir aice

:

7 Ceum nach aithne do'n eun-

laith, agus nach faca sùil na fainge.^

8 C'ha do shaltair cuileana an leò-

raliain^ air, agus cha deachaidh an

leòmhan garg seachad air.

9 Air a' charraig cuiridli e mach a

iàmh : tilgidh e bun os ceann na

beannta.

10 Anns na creagaibh bheir e air

aimhnichibh briseadh a mach ; agus

chi a shùil gach ni luachmhor.

1

1

Ceanglaidh e na h-ainihnichean

odhol tliairis, agus an ni a ^afolaich-

te bheir e gu solus.

12 Ach cia as a gheibhear gliocas ?

agus c'àit am bheil ionad na tuigse ?

13 Cha'n aithne do dhuine a

luach ;* agus cha'n fhaighear i annan tìr nam beo.

14 Their an doimhne, Cha ^ii'eil i

annam-sa ; agus their a' mhuir, Cha'n'cil i maille riumsa.

15 Cha dthòirear òr air a son, a-

gus cha tomhaisear airgiod mar aluach.

16 Cha mheasar i le h-òr na h-0-phir, leis an Onics luachmhoir, no leis

an t-saphir.

17 Cha choimeasar òr no leug

rithe; agus cha hhi a malairt le

seudaibh do'n òr fhìor-ghlan.

18 Ab- coireal no neamhnuidibh*

cha luadhar ; oir tha luach gUocais

os ceann nan clach a's uaisle.^

19 Cha choim.easar topas na h-Eti-

opia rithe : leis an òr fhìor-ghlan cha

mheasar L

20 Cia as ma ta a thig gliocas ?

agus c'àit am hlteil ionad na tuigse ?

21 Oir a ta i am folach o shùilibh

nan uile bheò, agus o eunlaith anathair tha i an cleith.

22 Thubhairt lèir-sgrios agus ambàs, Le'r cluasaibh chuala sinn acliu.

23 Tuigidh Dia a slighe, agus is

aithne dha a h-àit

:

24 Oir gu criochaibh natalmhainn

amhaircidh esan ; fuidh na nèamh-aibh uile chi e :

25 Chum gu dean e cudthrom do'n

ghaoith, agus girn tomaais e na h-

uisgeacha le tomhas.

26 An uair a rinn e reachd do'n

uisge, agus slighe do dhealanach na

tairneanaich

:

27 An sin chunnaic se i, agus

dh'fhoillsich e i ; dheasaich e i, seadh,

agus rannsaich e mach i.

28 Agus thubhairt e ris an duine,

Feuch, eagal an Tighearn, is e sin

gliocas ; agus an t-olc a thrèigsinn,

tuigse.

CAIB. XXIX.A GUS bhuanaich lob na chosamh-^ lachd a labhairt a mach, agus

thubhairt e,

2 Och nach robh mi mar anns na

miosaibh a chaidh tharum, mar anns

na laithibh air an do choùtJiid'' Diami

!

3 'Nuair a thug e air a lòchran

dealrachadh air mo cheann, og-us le

a sholus a ghluais mi san dorchadas

;

4 31ar a bha mi ann an laithibh

m'òige, 'nuair « Uta rùn-dìomhair

Dhè air mo phàilliun ;

5 An uair a iArt'n t-Uile-chumh-

achdach fathast maiUe rium, agusm'òganaich** mu m' thimchioll

;

6 An uair a nigh mo mi cheumale h-im, agus a thaom a' charraig a

mach dhomh sruthan oladh;

7 'Nuair a chaidh mi mach gugeatadh a' bhaile, a dheasaich mim'àite-snidhe anns an t-sràid.

8 Chunnaic na daoine òga mi, a-

gus dh'fholaich siad iad fèin, agusdh'èirich na daoinc aosda, agus sheas

iad.

9 Sguir na h-uachdarain do labh-

airt, agus chuir iad an làmh air ambeul.

10 Dh'fhan na h-ard-uaislean nantosd, agus lean an teanga r'an giaL

11 An uair a chual a' chlua<.

^ fuipe, a h-ìochdar—2 r^a seabhajge ; Aiah. Eahh 3 niic an ardain.—'' a riaghailt, a slighe—* gabis. Euhh—<- rubies. Sasg. peninini.

Eahh,—' ghlèidh,—* mo cWann.

c

26 lOB.

bheannaich i mi ; agus an uair a

chuniiaic an t-sùil, thug i fianuis

ìeam.

12 A chionn gu'n do shaor mi amfcochd a bha 'g eigheach, agus an

dìlleachdan aig nach robh fear-cuid-

eachaidh.i

13 Thàinig beannachadh an ti a

bha ullamh gu bàsachadh orm ; agus

tlmg mi air cridhe na bantraich seinn

le h-aoibhneas.

14 Chuir mi ionracas orm, agus

dh'eudaich e mi : mar fhalluing a-

gus lìiar choron hha mo bhreitheanas.

1

5

Bu sliìiilean mi do"n dall, agus

Vu chosan mi do'n bhacach.

16 Bha mi a'm' athair do na

boclidaibh; agus a' chùis nach b'

aitline- dhomh rannsaich mi a mach.

17 Agus bhris mi gial an droch

dhuine, agus as 'fhiaclaibh spìon mia' chreach.

18 Agus thublaairt mi, Ann amnead gheibh mi bàs, agus mar a'

ghaineamh ni mi mo laithean lìon-

mhor.19 Bha^ mo fhreumh air a sgaoil-

eadh a macli làimh' ris na h-uisgeach-

aibh, agus luidh an drùchd rè na

h-oidhche air mo mheangan.

20 Bha mo ghlòir ùr agam, agus

dh'ath-nuadhaicheadh mo bhogha ann

am làimh.

21 Riumsa dh'èisd duoinc, agus

dh'fheith iad, agus bha iad nan tosd

ri m' chomhairle.

22 An dèigli mo bhriathra cha do

labhair iad a rls ; agus shU mo chainnt

orra.

23 Agus bha sùil aea rium, marris an uisge ; agus dh'fhosgail iad ambeul gn farsuing viar air son an uisge

dlieireanaicb.

24 I\Ia ghàir mi riu, clia do chreid

iad, agus solus mo ghnùise cha do

ihilg iad slos.

25 Thagh mi mach an slighe, agus

shuidh mimar cheannard, agus chomh-nuich mi mar righ ann an armailt,

mar aon a bheir comhfhurtachd do

luchd-bròin.

CAIB. XXX.\ CH a nis tha iadsan a's òige na^ mise a' deanamh fanoid orm,muinntir nach b'fhiu leam an aith-

richean a chur raaille ri conaibh mothreuda.

2 Seadh, ciod an tairbhe a Ihiodh

dhomhsa ann an neart an làmh, |iig

an deachaidh as d'an sean aois ?

^ 3 Le dith agus le gorta hha ìad

uaigneach, a' teicheadh do'n fhàsach,

a blia san àm a chaidh seachad nafhàsalachd agus na lèir-sgrios :

4 A' gearradh sios maloimh^ làimh

ris napreasaibh, agus freamhan-aiteil

mar bhiadh.

5 O mheasg dhao'me dh'fhògradh

a mach iad : dh'èigh iad nan agh-

aidh, mar an aghaìdh gaduiche.

6 Bhi( iad a chòmlmuidh ann an

sgaradh nan gleann, aiin an uamh-aibh na talmhainn agus nan creag.

7 Am measg nam preas rinn

iad gearan :'' fuidli 'n eanntagaieli

chruinnicheadh iad ri cheile

:

8 Clann nan amadan, seadh, clann

dhaoine gun chliu : bha iad ni bu

tàireUe na'n talamh.

9 Agus a nis is mise a's òran doibh,

agus a ta mi a'm' leth-fhocal aca."10 Tha iad a' gabhail gràin dlom,

tha iad a' teicheadh fad as uam, agus

'

cha chaomhain iad smugaid a thilg-

eadh a'm' eudan.

11 A chionn gu'n d'fhuasgail e

mo chord, agus gu'n do sharaich e

mi, leig iadsan mar an ceudna an

t-srian sgaoUte romham.12 Air vio dheas làimh dh'eirich

an òigridh, thug iad air mo chosaibh

sleamhnachadh uam, agus thog iad

suas a'm' aghaidh slighean an sgrios.

13 Mhill iad mo cheuma, cliuir

iad m'aimhleas air aghaidh, gun

fhear-cuideachaidh aca.

14 Ma.T bhriseadh a steach leatlian

thàinig iad, mar ann an lèir-sgrios

thaom iad a stigh.

15 Thionndaidh uamhasan a'm'

aghaidh :' ruaig iad m'anam mar a'

1 agus cxan aig nach robh fear-cuideachaidh.—^ cùìs an ti nach b'aithne

dhomh—3 Bithidh— ' luidhidh.—^ gropis ; maluch. Eabh.~~^ ciurrulan

;

sitirich. £abh.— ' orm.

lOB. 27

ghaoth ; agus mar neul chaidh motlièariiinteachd seachad.

l(i Agus a nis tlm m'anam air a

dhòrtadli a mach orm ; ghlac laith-

ean àmligliair mi.

17 San oidhche tlia mo chnàmhanair an tolladh annam : agus cha bhi

m'fheithean aig fois.

18 Le meud a neirt mhùth e m'eud-

ach :' mar bhile mo chòta chuairtich

e nii.

19 Thilg e mi anns an làthaich, a-

gus tha mi air fàs cosmhuil ri duslach

agus ri luaith.

20 Dh'eigh mi riut, agus cha d'eisd

thu riiun ; slieas mi suas, agus [cha]

d'thug tliu fa'near mi.

21 Tha thu air fàs an-iochdmhor

rium; le neart do làinihe tha thu

'gad chur fèin a'm' aghaitih.

22 Tlia thu 'gam thogail ris a'

ghaoitn : tha thu toirt onn marcachdoirre, agus a' leaghadh as mobhrìgh.

23 Oir a ta fhios agam gu'n dthoir

thu mi gu bàs, agus a chum an tighe

a dh'crduicheadh do gach uUe bheò.

24 Gidheadh cha sìn e mach a

làmh a chum na h-uaighe, ge do

ghlaodJi iad na sgrios.

25 Nach do ghuil mise air a shon-

san a bha ann an àmhghar ? nach robh

m'anam doilich airson an duine

bhochd ?

26 An uair a bha sùil agam ri

maith, an sin thàinig olc; agus anuair a bha dùil agam ri solus, thùinig

dorchadas.

27 Bha m'innigh air ghoil, agus

cha robh fois aca : chuir laithean

àmhghair romham.28 Ri bròn dh'imich mi as eug-

mhais na greine : dh'èirich mi, anns

a' chomh-chruinneachadh dh'èigh mi.

29 Is bràthair mi do na dragon-

aibh, agus is companach ìui do nacumhachagaibh.''^

30 Dhubhadh mo chroicionn orm,agus loisgeadh mo chnàmha le teas.

31 Agus tha mo chlàrsach air

tionndadh gu brùn, agus m'òran guguth na muiimtir a ghuileas.

CAIB. XXXI."D INN mi coimhcheangal ri m''*' shùilibh: c'arson ma ta a smuain-idiinn air maighdinn ?

2 Oir ciod e cuibhrionn Dhè o'n

ìniiad shuas, agus oighreachd an Uile-

chumhachdaich o'n airde ?

3 Nach 'cU sgrios ann do'n droch

dhuinc, agus coimhichead' do luchd-

deanamh na h-euceirte ?

4 Nach 'eil e a' faicinn mo shligh-

ean, agus ag àireamh mo cheumannagu lèir ?

5 ]\Ia ghluais mi le dìomhanas. a-

gus ma ghreas mo chos a chumceilge :

6 Cudthromaichear mi ann am,

meidhibh a' cheartais, chum gu'm bi

lìos aig Dia air m'ionracas.

7 iMa thionndaidh mo cheum as

an t-shghe, agus an dèigh mo shùl

gu'n do ghluais mo chridhe, agus ri

m' làmhaibh gu'n do lean smal air

bith;

8 Cuiream, agus itheadh neacheile, seadh, biodh mo shliochd, air anspìonadh as am frèimh.

9 JMa mhealladh mo chridhe le

mnaoi, agus aig dorus mo choimh-earsnaich ma riun mi feall-fholach ;

10 IMeiIeadh mo bhean do neacheile, agus cromadli daoine eile oirre ;

11 Oir i.i cionta mòr so, agus ix

euceart e airson nam breitheamhna.*

12 Oir is teine e a loisgeas chumsgrios, agus a spionadh as m'fhàs uile.

13 Ma rinn mi tàir air cùis m'og-laich, no mo bhan-oglaich, an uair a

thagair iad^ rium

;

14 Ciod ma ta a ni mi 'nuair adh'èireas Dia ? agus an uair a

dh'fhiosraicheas e, ciod a fhreagair-

eas mi dha ?

15 Nach e'n ti a rinn mise anns a'

bhroinn, a rinn esan ? agus nach aona dhealbh sinn anns a' bhroinn ?

16 iMa chum mi na bochdan o'7,t.

miann, agus ma thug mi air sùilibh

na bantraiche f àilneachadh ;

17 No ma dh'ith mi mo ghreima'm' aonar, agus nach d'ith an dìl-

leachdan dheth

;

1 le neart m''ciicalach\ chaochaileadh m'eudach ^ coileachaibh-oidhche.—3 peanas iongantach— ' gu bi air a smachdachadh leis na breitheamhnaibh.—'' a riim iad strì rium.

28 lOB.

18 (Oir m'òige clh'fhàs e suas

inaille rium, mar arg 'athair : agus o

bhroinn mo mhàthar threòraich miise;)

19 I\Ia chunnaic mi neach a' bàs-

achadh a dhlth eudaich, agus nachrobh còmhdachadh aig a' bhochd ;

20 Mur do bheannaich a leasraidh

nii, agus mur do bhlàthaicheadh e le

lomradh mo chaorach ;

21 IMa thog mi mo làmh an agh-

aidli an dìlleachdain, an uair a chun-naic mi mo chòmhnadh anns a'

gheata

;

22 Tuiteadh mo ghairdean o'n

t- slinnean, agus brisear mo righe o'n

dinàimh.i

23 Oir ìilta sgrios o Dhianauamh-as dhomhsa, agus a thaobh 'airde-san

cha robh e'n comas domh fulang.

24; Ma chuir mi san òr mo dhòchas,

agus ma thubhairt mi ris an òr fhìor-

ghlan, Is tu m'earbsa

;

2à J\Ia rinn mi gairdeachas a chionn

gu'jj rohh mo bheartas mòr, agus a

chionn gu'n d'fhuair mo làmh mòran

:

26 Ma dh'amhairc mi air a' ghrèin

an uair a dhealraich i, no air a' gheal-

aich a' gluasad an soillse,

27 Agus gu'n do mhealladh mochridhe os ìosal, agus gu'n do phògmo bheul mo himh :

2S Js cionia so mar an ceudna air

sori a' bhreitheimh, oir dh'àicheadh-

ainn an Dia a ta shuas.

29 Ma rinn mi gairdeachas ri

sgrios an ti a dh'fhuathaich mi, agus

iiia tliog mi mi fèin suas a chionn gu'n

d'tiiainig olc air

;

30 Oir cha do leig mi le m' bheul

peacachadh le mallachadh iarraidh

air 'anam.

31 Mur d'thubhairt fir mo phàil-

liuin, Och nach robh sinn air ar sàs-

uchadh le 'fheoil l^

32 Am muigh cha do luigh an

coigreach : mo dhorus dh'fhòsgail mido'n fhear-turuis.

33 ]\Ia cheil mi, mar Adhamh,m'eusaontais, le m'euceart fholach-

adh a'm' uchd

:

34 An uair a bha eagal orm'

roimh mhòr shluagh, no chuir tarcuis

theaghlach uamhas orm, agus a bhami a'm' thosd agus nach deachaidhmi mach air dorus.

35 Och nach èisdeadh aon rium !

feuch is e mo mhiann gii''m freagair-

eadh an t-UiIe-chumhachdach mi, a-

gus gH'n scrlobhadh m'fhear-casaid*leabhar.

36 Gu deimhin air mo ghualainn

ghabhainn e ; cheanglainn e mar cho-

ron orm.

37 Aireamh mo cheumanna chuir-

inn an cèill da ; mar cheannard rach-

ainn am fagus da.

38 Ma dh'èigheas m'fhearann a'm'aghaidh, no ma ghearaineas mar aiv

ceudna a chlaisean;

39 Ma dh'ith mi a thoradh guaairgiod, no ma thug mi air a luchd-

seilbh an anam a chaU

:

40 An àit cruithneachd fàsadh

droighneach, agus an àit eoma ionnt-

agach.* Chrìochnaicheadh briath-

ran lob.

CAIB. XXXII.A N sin sguir an triuir dhaoine•^ so do thoirt freagraidh air lob,

a chionn gu'M rohh e ionraic 'na shùil-

ibh fèin.

2 Agus las fearg Elihu mhic Bhar-

acheil a' Bhusithich, do chinneadh

Ram ; an aghaidh lob las 'fhearg, a

chionn gu'n d'fhìreanaich'^ se e fèin

ni's mò na Dia.

3 Mar an ceudna an aghaidh a

thriuir chairde las 'fhearg, a chionn

nach d'fhuair iad freagradh, agus

gu'n do dhìt iad lob.

4 A nis dh'f heith Elihu gus an do

labhair lob, a chiann gu'w bu shine

iad na esan.

5 An uair a chunnaic Elihu nach

robh freagradh air bith ann am beiJ

an triuir dhaoine ,vo, an sin las 'fhearg.

6 Agus fhreagair Elihu mac Bhar-

acheil a' Bhusithich, agus thubhairt

e, Tha mise òg, agus sibhse aosmhor

;

uime sin bha eagal orm, agus bha

mi sgdthach mu m' bharaU a nochd-

adh dhuibh.

1 o'n uilinn "^ Ocli nach robh againn d'a fheoil ! cha sàsuichear sinn

—

An robh eagal orm, &c.-,'» m'eascaraid.—* eanntagach, luibh loibheach.

-<• gu'n do shaor.

lOB. 29

7 Thubhairt mi, Labhradh laith-

ean, agus teagaisgeadh lloniuhoir-

eachd bhliadhnacha gliocas.

8 Adi u fa spiorad san duine, agus

blieir anail an Uile-chunihachdaich

tuigse dha.'

9 Cha bhi daoine mòra a ghnath

glic, agus cha tuig na h-aosnihoir

breithea'.ias.

10 Uime sin thubhairt mi, Eisdibh

rium ; nochdaidli mise mar an ceud-

na mo bharail.

1

1

Feuch, dli'fheith mi ri'r briath-

raibh ; dh'èisd mi ri'r reusonaibh,

gus an do rannsaich sibh ciod a their-

eadh sibh.

12 Seadh, thug mi fa'near sibh

:

agus feuch, cha rohh aon agaibh a

dhearbh an aghaidli lob, no a thugfreagradh air a bhriathraibh.

13 Air eagal gu'n abradh sibh,

Fhuair sinn a mach gliocas : ìs c Diaa thilgeas sìos e, cha 'n e duine.

14' A nis cha do chuir e a bhriath-

ran an ordugh a'm' aghaidhse ; agus

le bhur fodaibhse- cha fhreagair

mise e.

15 Bha uamhas orra; cha dofhreagair iad ni bu mhò ; sguir iad

do labhairt.

16 Agus dh'fheith mi, ach cha dolabhair iad ; ach sheas iad, agus cha

do fhreagair iad ni bu mhò.1

7

Freagairidh mise mar an ceud-

na mo chuid fcin ; nochdaidh misemar an ceudna rao bharail.

18 Oir a ta mi làn do bhriath-

raibh : a ta spiorad mo chuim 'gamèigneachadh.

19 Feuch a ia mo chom marfhìon gun dol as aige : mar shear-

raga nuadha, tha e ullamh gu bhi

air a reubadh.

20 Labhraidh mi, agus bithidh

lasachadhj agam ; fosgailidh mi mobhilean, agus freagairidh mi.

21 Na gabham-sa, guidheam ort,

ri gnìiis duine air bilh ; agus ri duine

na labhram gu miodalach.

22 Oir cha'n aithne dhomhsacainnt mhiodalach : nam ¥aithne, gu

h-aithghearr bheireadh mo Chnùtli-

fhear air falbh mi.

CAIB. XXXIILTTIME sin, a lob, cluinn, guidh-^ eam ort, mo bhriathra,* agus

eisd ri m'fhoclaibh uile.

2 Feuch, a nis dh'fhosgail mi mobheul ; labhair mo theanga ann ambheul.

3 O ionracas mo chridhe ihiff mobhriathra : agus labhraidh mo bhil-

ean eòlas gu soilleir.

4 Rinn spiorad Dhè mi, agus thug

anail an Uile-chmnhachdaich beatha

dhomh.5 ]\Ia's urrainn thu, freagair mi,

cuir do hhriathran an ordugh a'm'

làthair, seas suas.

6 Feuch, a ta mise, mar a ta thu

fèin o Dhia ;^ as a' chrèidh dhealbh-

adh mise mar an ceudna.

7 Feuch, cha chuir m'uamhas-saeagal ort, agus cha bhi mo làmh troni

ort.

8 Gu cinnteach labhair thu a'm'

èisdeachd, agus chuala mi giith [doi

bhriathar.

9 Glan a ta mi, gun eusaontas .-

neo-chiontach a ta mi, agus cha ^n'rll

euceart annam.

10 Feuch, tha e faghail ehùisean^

a'm' aghaidh ; tha e 'gam mheas mara nàmhaid.

1

1

Tha e a' cur mo chos anns a'

cheap ; tha e a' geur-amharc air mocheumaibh gu lèir.

12 Feuch, an so cha 'n'eil tliu

ceart ; freagairidh mi thu gur mòDia na duine.

13 C'arson a chuireas tu na agh-

aidh ; oir ann an aon air bith d'a

nithibh cha dthoir e cunntas ?^

1 1 Oir aon uair labhraidh Dia, a •

gus an dara uair cha'n amhairc e

thairis air.^

15 Ann an aisling, ann an seal-

ladh' na h-oidhche, 'nuaù- a thuit-

eas codal troni air daoinibh, 'iiuair

a .bhios iad nan suain air an leah..

aidh.

' dhoibh.

—

'' uirghiol-sa.—' anail, fois.—

"• mo chainnt, m'uirghioL— ' a

ta mise a rèir do ghuidhe, an àit Dhè.—^ chion-fàth ^ cha fhreagair e

—

* seadh, dà uair, ge nach dthoir duìne fa'near .—^ taisbeanadh.

30 lOB.

16 An sin fosgaìlidh e cluasan

dhaoine, agus seulaichidh e an teag-

asg.

17 Chum gu tarruing e duine o a

dheanadas,' agus gu'm folaich e

uabhar o dhuine

;

18 Gu'n cum e 'anam o'n t-slochd,

agus a bheatha o sgrios leis a' chlaidh-

eamh.

19 Oir smachdaichear e le pèin

*ir a leabaidh, agus lionmhoireachd

a chnànih k pcin laidir :

20 Air chor as gu'n gabh a bheatha

gràin do aran, agus 'anam do bhiadli

deagli-bhlasda.

21 Caithear 'fheoil air chor as nach

faicear i ; agus a chnàmha nach fac-

as, seasaidh a mach.

22 Agus tairngidh 'anam am fagus

do'n uaigli, agus a bheatha do namiUtearaibh.

23 IMa bhios teachdaire aige, ead-

ar-theangair, aon am measg mhìle,

a nochdadh 'ionracais do dhuine :

24 An sin gabhaidh e truas deth,

agus their e, Saor e o dhol slos do'n

t-slochd : fliuaii mi èiric^

25 Bithidh 'fheoLI ni's ùire na.fcoil

leinibh : thig e air ais gu laithibh

'òige.

26 Ni e uinuigh ri Dia, agus gabh-

aidh e gu caoimhneil^ ris, agus chi

e a ghnùis le gairdeachas ; oir ìocaidh

e do dhuine 'ionracas.

27 Arahaircidh e air daoinibh, a-

gus ma their aon duinc,* Pheacaich

mi, agus chlaon mi an wi a bha ceart,

agns cha robh e chum tairbhe dhomh :

28 Saorajdh e 'anam^ o dhol sios

do'n t-slochd, agus chi a'' bheatha

solus.

29 Feuch, na nìihe sin uile oib-

richidh Dia gu minic' a thaobh

duine.

30 A thoirt 'anama air ais o'n

t-sloclid, gu bhi air a shoiUseachadh

]e solus nam beo.

31 Thoir fa'near, a lob, èisd rium,

bi d'thosd, agus labhraidh mi.

32 Mà ta bheag agad r'a ràdh,

freagair mi ; labhair, oir bu mhiannleam do shaoradh.^

33 Mur 'eU, èisd thusa riumsa:bi d' thosd, agus teagaisgidh raise

dhuit gliocas.

CAIB. XXXIV.A THUILLEADH air so fhreag-"• air Elihu, agus thubliairt e,

2 Cluinnibh mo bhriathra, a dhaoine

glice, agus èisdibh rium, sibhse aig

am bheil eòlas.

3 Oir dearbhaidh a' chluas briath-

ran, agus blaisidh am beul biadh.

4 Ròghnaicheainaid dhuinn fèin

breitheanas : biodh lìos againn ead-

aruinn fèin ciod uu ni u ta maith.

5 Oir thubhairt lob, A ta mi ion-

raic, agus thug Dia air falbh mobhreitheanas.

6 Ann am bhreitheanas tha mi air

mo mhealladh :^ tha mo lot do-Ieighis,

as eugmhais eusaontais.

7 Cia an duine a ta cosmhuil ri

lob, a dh'òlas suas magadh mar uisge ?

8 A dh'imicheas ann an cùideachd

luchd-dheanamh na h-euceirte, agus •

a shiubhlas le droch dhaoinibh.

9 Oir thubhairt e, Cha 'n'eil tairbhe

ann do dhuine tlachd a ghabhail annan Dia.

10 Uime sin èisdibh rium, sibhse

a dhaoine tuigseach : Fada gu robh

aingidheachd o Dhia, agus euceart

o'n Uile-chumhachdach.

11 Oir gnìomh duine ìocaidh e

dha, agus bheir e air gach duine gufaigh e a rèir a shlighe.

12 Seadh, gu ciimteach cha dean

Dia gu h-aingidli, agus cha clilaon

an t-UUe-chumhachdach breithe^-

as.

13 Cò a chuir an talarah fuidh a

chùrara ? agus cò a shuidhich an

domhan uUe ?

14 J\Ia chuireas e a chridhe air,""

ma chruinnicheas e d'a ionnsuidh fèin

a spiorad agus 'anail

;

1

5

Bàsaichidh gach uile fheoil le

chèUe, agus piUidh an duine a rìs do'n

duslach.

16 A nis ma ta tuigse agad, cluinn

so, eisd ri guth rao bhriathar.

17 An liaghaU esan fèin aig am

1 a rùn—* luach-saoraidh, fuasgladh.—^ bàigheU * agus their e.

—

* Shaor e m'anam— •' mo ' tri uairean. Eahli s Jq ghlanadb.—^ Andcanainn breuir an airhaidh mo cheirt ?—'" air duine.

lOB. 31

bheil fuath do cheartas ? agus an dlt

thu esan a's ro-chciite ?

18 An abrar ri righ, Tha ihii

aingidh ? ri daoinibh urramach,' Tha

tìbh aindiadliaidh ?

19 Rìs-saii nach gabh ri gnùis

uachdarana, agus nach meas an sai-

bhir ni's mò na'm bochd ? oir is iad

uile oibre a làmh.

20 Gu h-obann gheibh iad bàs,

agus mu mheadlion-oidhche cuirear

an shiagh fa bhuaireas,'-' agus siubh-

laidh iad : agiis bheirear an cumhachd-

ach air falbh gun làmh.

21 Oir (7 ta a shùUean air sligh-

ibh duine, agus chi e a cheumanna

gu lèir.

22 Cha '»'(;/ dorchadas na sgàile

bàis ann, far am folaich luchd-dhean-

amh na h-aingidheacbd iad fèin.

23 Oir cha leag e tuilleadh «a'

chòir air duine, chum gu'n rachadh e

am breitheaiias ri Dia.

24 Brisidh e sios dao'tnc cumhachd-

acli gun àireamh, agus cuiridh e suas

daoiiie eile nan àit.

25 Uime sin is aithne dha an

gnìomharan, agus tUgidh e bun os

ceann iad san oidliche, agus sgriosar

iad.

26 I\Iar dhroch dhaoinibh buailidli

se iad ann an sealladh soilleir dhaoine

eile:

27 A chionn gu'n do thionndaidh

iad air an ais uaith, agus nach d'thug

iad fa'near aon air bith d'a shligh-

ibh;

28 Air chor as gu'n d'thug iad air

glaodh nam bochd teachd d'a ionn-

suidh, agus gu'n cual e glaodh nantruaghan.

29 An uair a bheir esan fois, cò a

ni buaireas ? ^ agus an uair a dh'fliol-

aicheas e a ghnùis, cò a chi e ? ma'sann a thaobh cinnich, no a thaobhduine a mhàin.

30 A chum nach rìoghaich duine a

bhios na chealgair, air eagal gu'mbiodh an sluagh air an ribeadh.

31 Gu cinnteach ri Dia tha e iom-chuidh r'a ràdh, Ghiìdain mi smaclid-

achadh, cha chiontaich mi 7jj'* mò.

32 An ni nach lèir dhomh, te«»g-

aisg tliusa dhomh : ma rinn mi ain-

gidheachd, cha dean mi sin ni's mò.33 An ann a rèir do thoile-sa In chcAr

an ni a bhi ? dlolaidh se e, nia dhiùlt-

as tusa, oir is tu fein a ròghnaicheas,

agus cha mhise ; uime sin an ni a's

aithne dhuit labhair.

34 Innseadh daoine tuigseach dhomli,agus èisdeadli duine glic rium.

35 Labhair lob gun eòlas, agusbha a bhriathran as eugmhais glìoc-

ais.

36 Js c mo mhiann lob a bhi air adhearbhadh chum na crìche, air son

u fhreagraidhean le daoinibh aingidh.

37 Oir tha e a' cur ceannairce r'a

pheacadh, a' bualadh a bhas 'nar

measg, agus a' deanamh a bhiiathra

lìonmhor an aghaidh Dhè.

CAIB. XXXV.pHREAGAIR Eliliu a rìs, agus

thubhairt e,

2 An saoil thusa so a bhi ceart,

^u''n dubhairt thu, Tha m'fhìreant-

achd-saos cearmjìrcantachd Dhè ?

3 Oir thubhairt thu, Ciod an tairbhe

bbios ann dhuitse ? uiriis, Ciod a'

bhuannachd a bhios ann domhsa, mashaurar mì o m' pheacadh ?

4 Freagairidh mise thu, agus dochompanaich maille riut.

5 Amhairc air na nèamhaibh, agusfeuch ; agus faic na neoil a's airde nathu.

6 JMa pheacaicheas tu, ciod a ni

thu na aghaidh-san ? agus via dh'fhas-

as t'eusaontais lìonmhor, ciod a ni

thu air-san ?

7 flla bhios tu ionraic, cioda bhear

thu dha-san ? no ciod a gheibh e o d'

làimh ?

8 Feudaidh t-aingidheachd cron a

dhcanamh do dhuine mar a ta thosa,

agus t'fhìreantachd a bhi tarbbach domhac an duine.

9 Glaodhaidh iadsan a tha air ansàrachadh le mòran, èighidh iad air

son gairdein na mòr chuideachd. *

10 Ach cha 'n abair aon neadi,

C'àit am bheil Dia mo Chruith^hear,

> uachdaranaibh, ard-uaislibh—« fo thriobloid..

^ nan daoine mòra.a clmireas tuairgne.-

32 lOB.

a tha tabhairt dhàn seachad san

oidhche 'i

11 A tha 'gar teagasg ni's mò naainmhidhean na talmhainn, agus 'gar

deanamh ni's glice na eunlaith nanspeur.

12 An sin èighidh iad (ach cha

fhreagair ncach atr hith iad) air son

uabhair dhroch dhaoine.

13 Gu cinnteach cha 'n èisd Diari dìomhanas, agus cha bhi meas aig

an Uile-chumhachdach air.

14 Ge do their thu nach faic thu e,

tlia breathanas 'na làthair ; uime sin

earb thusa as.

15 Ach a nis a cheann nach "'cìl c

WMr5Ì«,dh'fhiosraich e 'na chorruich,

gidheadh ni h-aithne dlia sin ann andeuchainn' mhòir.

16 Uime sin fosglaidh lob a bheul

gu dìomhain : ni e briathra lìonmhor

gun eòlas.

CAIB. XXXVI.\ GUS chaidh Elihu air aghaidh,^ agus thubhairt e,

2 Leig dhomh beagan, agus nochd-

aidli mi dhuit gu hhcU fathast ni agamri labhairt air son Dhè.

3 Tairngidh ^ mi m'eòlas o chèin,

agus do m' Cliruthadair bheir miceartas.

4 Oir gu cinnteach cha hhi mobhriathra breugach : tha esan a ta

iomlan ann an eòlas maille riut.

5 Feuch, tìta Dia cumhachdach,

agus cha dean e tàir ; cumhachdachann an neart, le gliocas.

6 Cha ghleidh e beo an t-aingidh,

ach bheir e ceartas do na bocbdaibh.

7 Cha tarruing e a shùilean o'n

ionracan; ach u ta iud le righribh

air an righ-chathair, agus daingnich-

idh e iad gu bràth, agus ardaichear

ìad.

8 Agus ma hhios iad ceangailte ann

an geimlilibh, ma ghlacar iad ann an

cordaibh àmhghair

;

9 An sin nochdaidh e dhoibh an

obair agus an eusaontais, gu'n robh

iad anbarrach.

10 Agus fosgaUidh e an cluas chum

fòghluim, agus àithnidh e dlioìbh

piUtinn o euceart.

1

1

Ma dh'èisdeas iad rìs agus mani iad seirbhis da, caithidh iad anlaitliean ann an saibhreas, agus ambliadhnan ann an subliachas.

12 Ach mur èisd^ iad, cuirear as

doibh leis a' chlaidheamh, agus gheibhiad bàs gun eòlas.

13 Ach carnaidh na cealgairean

sa' chridhe suas fearg: cha 'n èigh

iad an uair a cheanglas e iad.

14 Gheibh iad biìs nan òige, agusthu am beatha am measg nan neo-ghlan.

15 Saoraidh e am bochd 'na àmh-ghar; agus fosgadidh e an cluasan

'nan sàrachadh.

16 Eadhon mar sin dh'atharraich-

eadh e thusa à meadhon teanntachd

ffìi àite farsaing, far nach '((7 teannt-

achd air bith, agus hhìodh na chuirte

air do bhord làn do shaill.

17 Ach choimhlion thu breithean-

as an aingidh : gabhaidh breitheanas

agus ceartas greim dhint.

18 A cheann gii bhcil fearg rìiit,

tabhair an aire nach dthoir e air falbh

thu le a bhuile : an sin cha saor èiric *

mh«r thu.

19 Am meas e do shaibhreas ? cha

mlicas^ 110 òr, no uile neart cumh-achd.

20 Na miannaich an oidhclie 'nuair

a ghearrar as sli.agh nan àit.

21 Tabhair an aire nach claon thu

gu euceart ; ^ oir so ròghnaich thuihar àmhghar.

22 Feuch, ardaichidh Dia le a

chumhachd : cò a theagaisgeas cos-

mhuil ris-san ?

23 Cò a dh'fhiosraich e a shlighe ?

agus cò a dh'fheudas a ràdh, Rinnthu euceart ?

24 Cuimhnich gu'n ardaich tìiu

'obair-san, a chi daoine.

25 Chi na h-uile dhaoine i . chi

duine i o chèin.

26 Feuch, tha Dia mòr, aguscha'n aithne dhuine e, agus cha ranns-

aichear a mach àireamh a bhliadhn-

acha.

cionta—2 Togaidh,—^ gèDl—* fuasgladli

—

' na tabhair spèis do euceart.

~^ a dh'orduicli.

lOB. 33

27 Oir ni e meanbh na braoin

uisge ; taomaidh iad a nuas uisge a

rèir a cheò.

28 A shileas na neoil ; frasaiclli iad

air an duine gu pailt.

29 A bhàrr air so an urrainn ncach

air bìth sgaoileadh nan neul a thuig-

sinn, 110 fuahn a phàilliuin ?

30 Feuch, sgaoilidh e a sholus air,

agus cùmhdaichidh e ìochdar na

fairge.

31 Oir leo sin bheir e breth air an

t^shiagh, bheir e biadh seachad ampailteas.

32 Le a làmhaibh ' còmhdaich-

idh e an sohis, agus àithnidh e dhateachd a rìs.

33 Nochdaidh an fhuahn aige a

thaobh sin, an sprèidh mar an ceudna

a thaobh na tlièid suas. ''

CAIB. XXXVII.TI/fAR an ceudna uime so chrioth-

-' -*- naich mo cliridlie, agus char-

aicheadh as 'àit e,

2 Eisdibh gu furachar ri fuaim a

ghutha, agus an torman a thèid a

mach as a bheul.

3 Fuidh na nèamhaibh uile stiùbh-

laidh sc e, agus a dhealanach gucrìochaibh na talmhaiun.

4 Na dhèigh sin beucaidh guth :

ni e tairneanch ' le guth a mhùral-

achd, agus cha clium e alr an ais iad

an uair a chluinnear a ghuth.

5 Ni Dia taimeanach le a ghuth

gu h-iongantach ; ni e nithe mòra do-

thuigsinn.

6 Oir ris an t-sneachda their e, Bi-

sa air an talamh; mar an ceudna ris

an uisge mheanbh, agus ri uisge mòra neirt.

7 Air làimh gach duine cuiridh e

seula, chum gu'n aithnich na h-uile

dhaoine 'obair-san.

8 Agus thèid na fiadh-bheathaiche

steach d'an garaidh, agus nan àitibh-

tàjmh luidhidh iad.

9 As an airde deas thig an ioma-

ghaoth,' agus fuachd as an airde

tuath.

10 Le h-anail Dhè bheirear reodh-

adh, cumhaingichear leud nan uisg-

eacha.

1

1

IVIar an ceudna le li-uisgeachadh

sgithichidli e anneultiugh: sgaoilidh

e a neul soillseach.

12 Agus tionndaidhear mu'n cuaiit

e le a comhairle ; chum gu'n dean

iad ge b'e ni a dh'àithneas e dhoibh

air aghaidh a' chruinne-chè.

13 Bheir e air teachd, ma's ann a

chum smachdachaidh, no air son

'fhearainn, no air son tròcaire :

14 Eisd ri so, a lob : seas, agus

tabhair fa'near oibre iongantach

Dhè.15 Am bheil fios agad c'uin a

dh'orduich Dia iad, agus a thug e air

solus a neoil dealrachadh ?

16 Am bheil fios agad air cothrom-

achadh nan neul, air oibribh iongant-'^

ach an ti a ta iomlan ann an eòlas ?

17 Cionnas a ta t'eudach blàth,

'nuair a chiuinichear ^ an talamh leis

a' ghaoith à deas ?

18 An do sgaoil thu mach maiUeris-san na speura, a ta làidir, marSgàthan leaghta ?

19 Nochd dhuinn ciod a their sinn

ris : cha'n urrainn sinn ar cainnt a

chur an ordugh a thaobh dorchadais.

20 An innsear dha 'nuair a labhras

mi ? ma labhras duine, gu ciunteach

sluigear suas e.

21 Agus anis cha 'n fhaic daolne

an solus dealrach a ta anns na neul-

aibh : ach siubhlaiilh a' ghaoth, agus

glanaidh si iad.

22 As an airde tuath thig soin-

ionn :'' aig Dia tha mòrachd uamh-asach.

23 An t-UiIe-chumhachdach, cha

'n urrainn sinn fhaghaQ a mach : tha

c òirdheirc ann an cumhachd, agus

am breitheanas, agus an làn cheart-

as : cha sàraich e,

24 Uime sin bithidh eagal air

daoinibh roimhe : cha bi meas aige

air duine sam bith a hhios ghc an

cridhe.

neulajbh.—^ ^' cheò.—' taimeinichidh, no tairnichidh e * a' chuairt-

ghaoth,—.5 'nuair a shiothaicheas e—'' deadli ahusir ; òr.

34 lOB.

CAIB. XXXVIII.

AN sin fhreagair an Tighearn lob

as a' chuairt-ghaoith, ^ agus

tlmbhairt e,

2 Cò e so a tlia dorchachadh corah-

airle le briathiaibh gun eòlas ?

3 Criosraich a nis mar fhear do

leasraidh, agus feòraichidh mi dliiot,

agus freagair thusa mi.

4 C'àit an robh thu 'nuair a leag

mise bunaite na tahnhainn ? innis, mata tuigse agad.

5 Cò a shuidhich a thoimhsean,

ma's aithne dhuit ? no cò a shìn an

snàithne-tomhais air ?

6 Ciod air am bheil a bhunaitean

air an daingneachadh, no cò a shìn a'

chlach-oisinne

;

7 'Nuair a sheinn reulta na maidnecuideachd, agus a rinn uile mhic Dhègairdeachas ?

8 No cò a dhruid a stigh an fhairge

le dorsaibh, 'nuair a bhris i machmar gu'n dthigeadh i as a' bliroinn

;

9 An uair a rinn mi neul na

thruscan d'i, agus tiugh dhorchadas

Tis. chrlos-spaoilidh 2 d'i ?

10 Agus a bhris mi suas d'i m' aìie

suidhichte, agus a rinn mi dWi crann-

an agus dorsan

;

1

1

Agus a thubhairt mi, Gu ruig

so thig thu, ach cha dthig ni's faide,

agus an so coisgear do thonna uaibh-

reacha ?

12 O thoìsrach do laithean an

d'thug thu àithne do'n mhaduinn ?

an d'thug thu iìos a h-àite do'n

scarthanaich ? '

13 A chum greim a ghabhail * do

chrìochaibh na tahnhainn, agus gu'n

crathta na li-aingidh as.

14 Tionndaidhear e mar chriadh

rìs an t-seula, agus seasaidh iadsan

mar eudach.

15 Agus cumar an solus o na

h-aingidh, agus brisear an gairdean

ard.

16 An deachaidh tu steach gutobraichibh na fairge ? no ann an

rannsachadh an dubhaigein * an d'im-

ich thu ?

17 An d'fhosgladh geatachan a'

bhàis duit ? no 'm faca tu dorsa sgàile

a' bhàis ?

18 An d'thug thu fa'near leud na

talmhainn ? innis, ma's aithne dhuit

e uile.

19 C'àit am hhcìl an t-slighe anns

an còmhnuich an solus ? agus an

dorchadas, c'àit ani bhcìl 'ionad-san ?

20 Gu'n gabhadh tu e g'a chrìch,

agus gu'm b'aithne dhuit na ceumana dh'ionnsuidh a thighe ?

21 An aithne dhuit e, a ehionn

gu'n d'rugadh tu an sin, no gu hheil

àireamh do bhliadhnacha mòr ?

22 An deachaidli tu steach guionmhasaibh an t-sncachdaidh ? no'mfaca tu ionmliasa na cloiche-meal-

lain ? '^

23 A thaisg mise fa chomhair

aimsire na teanntachd, fa chomhair

latha a' chatha agus a' chogaidh.

24 Cia an rathad a dhealaichear

an solus, a sgaoileas a' ghaoth an ear

air an talamh ?

25 Cò a roinn sruth-chkis air son

na tuUe, agus slighe ah: son dealan-

aich ' na tairneanaich ;

26 A thoirt air frasadh air an ta-

lamh far nach ''cil duine ; aìr an

fhàsach gun duine ann ;

27 A shàsachadh an fhàsaich agus

an dìothreabh, agus a thoirt air cinn-

eas '' an lus mhaoth fàs suas ?

28 Am bheil athair aig an uisge ?

no cò a ghin braoin an drùchda ?

29 A broinn cò an d'thàinig an

eigh ? » agus liath-reodhadh nan speur,

cò a ghin e ?

30 iMar chloich tha na h-uisgeacha

air an cruadhachadh,!^ ^gus aghaidh

na doimhne air reodhadh.

31 Am feud thusa cumhachda

milse Phleiades i' a cheangal, no

ceanglaichean Orion ^^ fhusgladh ?

32 An dthoir thu mach Madsarot

'na àm ? no an stiuir thu Arcturus

maille r'a mhacaibh ?

1 ioma-ghaoith « na chrios-pasgaidh—^ chamhaoir—'' gus an ga'nh thu

greim ^ na doimhne ^ cloich-shneachdaidh—' theintich

—

^ ùras

—

9deigh .»« air am folachadh—" Chimah. Eahh— i'-i Chesil. Euhh.

lOB. 35

33 An aithne dhuit reachda nan

nèanili ? an suidhich tliu an uachd-

aranachd air an talanih ?

34 An tog thu suas a dh'ionnsuidh

nan neul do ghuth, air clior as gu'n

cùnihdaich pailteas uisgeacha thu r

33 An cuir thu uait dealanaich,

agus an dtheid iad, agus an abair

iad riut, Tìta sinn an so ?

36 Cò a chuir gliocas san taobh a

Rtigh ? 2 no cò a thug tuigse do'n

chridhe ?

37 Cò a dh'àiriTiheas na neoil an

gliocas ? no cò a choisgeas searraga

nan nèamh ;

38 'Nuair a dh'fhàsas an duslach

na mheall cruaidh, agus a dhh'ith-

leanas na fòide ri chèiie ?

39 An sealg thusa cobhartach do'n

leòmhan bhoirionn, agus an sàsaich

thu cìocras - nan leùmhan òga ;

40 'Nuair a chrùbas iad nan gar-

aidh, a dh'fhanas iad ann an sgàile

chum feall-fheitheamh ?

41 Cò a sholaras do'n fhitheach a

lòn ? an uair a dh'èigheas an t-àlòg

aige ri Dia, theid iad air iomroU ^ a

chion bìdli.

CAIB. XXXIX.A N aithne dhuitse an t-àm anns•^ am beir gabhair fhiadhaich nacarraige ? an dlhoir thu fa'near c'uin

a bheireas na h-eilde laoigh ?

2 An urrainn thu na mìosan àir-

eamh a choimlilionas iad, agus anaithne dhuit an t-àm anns am bheir

iad?

3 Cromaidh siad iad fein, beiridh

iad an àl, tilgidh iad dhiubh an do-

bròn.

4 Tha an àl an culaidh mhaith,

tha iad a' fàs suas anns na cluainibh ;*

thèid iad a mach, agus cha phiE iad

d'an ionnsuidh.

5 Cò a chuir a mach an t-asal

fiadhaich saor, agus cò a dh'fhuasgail

ceanglaiche an asail fhiadhaich ?

6 D'an d'rinn mi a thigh do'n

fhàsach, agus 'àite-comhnuidli do'n

fhearann neo-thorach.

7 Ni e tarcuis air mòr shhiagh a'

bhaile : ri èigheacli an fhir-ghreas-

aidli cha 'n èisd e.

8 Rannsaichidh e na slèibhte chumionaltraidh, agus siridli e 'n deigh

gach nì uaine. ''

9 Ani bi an t-aon-adharcach *' toil-

each air seirbliis a dheanamh dhuit

!

am fan e aig do phrasaich ?

10 An ceangail thu an t-aon-adh-

arcach le 'chuing anns a' chlais ? no'ii

cliath e na gleannta a'd' dhèigh ?

1

1

An earb thu as, a cliionn gur

mòr a neart ; no 'm fàg thu t'obair

dha?12 An creid thu e gu'naisige"

do shìol, agus gu'n cruinnich se e do

d' urlar-bualaidh ?

13 An tusa thug sgiathan breagha

do na peucagaihh ? ^ no sgiathan agus

ìteach "' do'n struth ;"

14 A dh'fhiigas a h-uibhean san

talamh, agus a bhlàthaicheas iad san

duslach,

15 Agus a dhi-chuimhnicheas gu'mfeud cos am bruthadh, no tìadh-

bheathach na macharach am bris-

eadh ?

16 Cruadhaichear i 'n aghaidh ?.

h-àlaich, mar nach hu leatha iad

:

dìomhain tha a saothair gun eagal

:

17 A chionn gu'n dhiùlt Dia dh'i

gliocas, agus nach do roinn e tuigse

rithe.

18 Ge b'e uair a thogas si i fèin

an aird, ni i tàir air an each, agus air

a mharcach.

1 9 An d'thug thusa neart do'n each ?

an d'eudaich thu a mhuineal le tair-

neanaich.

20 An dean thu gealtach e maran leumnach-uaine ? ^"^ ìs uamhasachglòir a chuinneine. i^

21 Bìiraichidh H e le 'chois anns a'

ghleann, agus ni e gairdeachas 'na

neart : thèid e air aghaidh an coin-

neamh an airm ?

* sna h-airnibh—^ miann ; anam. Eabh ' seacharan—'' le h-arbhar* glas.—fi an sròn-adharcach, am buabhul ^ gu'n tabhair e stigh.—*> do d'

shabhal—» renanim. Eahh— i" cleiteach—" ostrich 12 fionnan-feoir,

dreolan teasbhuidh—is a phollairean,—1* Cladhaichidh.

36 lOB,

22 Ni e magadh air eagal, agus

dia bhi uamhann air, agus cha pliill

e air ais o fhaobhar ' a' cUaidh-

dmh.23 Ni 'm balg-saighid torman na

aghaidh, an t-sleagh loinreach agus

an gath. ^

24 Le gairge agus feirg cladhaich-

idh 5 e 'n talamh ; agus cha chreid

e gur i fuaim na trompaide a ta

ann.

2.5 Am meadhon ftiahn na trom-

paide their e, Ha, ha ; agus fad as

gabhaidh e boladh a' chatha, tairn-

eanaich nan ceannard, agus na h-iol-

aiche.

26 An ann le d' ghhocas-sa dh'it-

ealaicheas an t-seabhag, a shìneas i a

sgiathan a làimh na h-airde deas ?

27 An ann air t-àithne-sa a dli'èir-

eas an iolaire suas, agus a ni i a nead

gu h-ard ?

28 Gabhaidh i còmhnuidh anns a'

charraig, agus fanaidh i air scor*

na carraige, agus aìins an daing-

neach.

29 As sin iarraidh i cobhartach

:

chi a sùilean fad as.

30 Agus sùgaidh a h-àlacli ^ suas

fuil ; agus far ain hl na mairbh, an

sin bìthìdh ise.

CAIB. XL.A THUILLEADH air so fhreag-^ air an Thighearn lob, agus thubh-

airt e,

2 An teagaisg esan a ni stri lis an

UUe-chumhachdach ? esan a thagras

ri Dia, freagradli e air a shon.

3 Agus fhreagair lob an Tighearn,

agus thubhairt e,

4 Feuch, tha mi gràineil ; ciod a

fhreagras mi dhuit ? cuiridh mi molàmh air mo bheul.

5 Aon uair labhair mi, ach cha

fhreagair mi ; seadh, dà uair, ach

cha 'n abair mi tuiUeadh.

6 An sin fhreagaLr an Tigheamlob as a' chuairt-ghaoith, agus thubh-

airt e,

7 Criosraich a nis mar dhuine do

leasraidh : feòraichidh mi dhlot, agusfreagair thusa mi. ^

8 An dthoir thusa mo bhreithean-

as-sa gu neo-ni ? an dìt thu mise,

chum gu saorar thu fèin ?

9 Am Ihcìl gairdean agad cos-

mhuil ri Dia ? no'n dean thu tair-

neanach le guth cosmhuil ris-san ?

10 Sgeadaich thu fèin a nis le

mòrachd agus le h-òirdheirceas, a-

gus eudaich thu fèin le glòir agus

maise.

1

1

Taom " a mach fraoch t'fheirge,

agus faic gach neach a ta uaibhreach,

agus irioslaich e.

1

2

Faic gach neach a ta uaibh-

reach, ìshch e, agus saltau' sios nadroch dhaoine nan àit.

13 Folaich iad san duslach le chèile,

ceangail an aghaidhean an dìomhair-

eachd.

14 An sin mar an eeudna aidich-

idli mise dhuit, gu'n saor do dheas

làmh fein thu.

15 Feuch a nis Behemot, a rinn

mise maiUe riut ; ithidli e feur mardhamh.

16 Feuch anis, tha a neart 'na

leasraidh, agus a spionnadh ann an

iomlaig a bhronn.

17 Grluaisidh e 'earrball mar sheu-

dar : tha fèithean-luthaidh a shlèisd-

ean ceangailte r'a chèile.

18 Tha a chnàmha làidir marumha ; tha a chnàmha mar chrann-

aibh iaruinn.

19 /« e tùs shlighean Dhè e: an

ti a chruthaich e, feudaidh esan a

chlaidheamh a thoirt am fagus da.

20 Gu cinnteach bheir na slèibhte

dha feur, far am bi uile bheathaiche

na macharach ri sùgradh. ^

21 Fuidh na crannaibh dubharach

luidhidh e, am folach na cuilce agus

na làthaich.

22 Còmhdaichidh na cranna dubh-arach e le'n sgàile : cuairtichidh seil-

each an t-sruthain e.

23 Feuch, thig amhainn gu cruaidh

air, agus cha dean e deifìr: bith-

idh dòchas aige 'nuair a thig lor-

aghaidh. Eahh.—2 ^n sgiath.—-'' sluigidh e suas ^ fiacail. Eahh—* eoin

òga— •' thoir thusa fios domh.—^ Tilg—* mire, cluicheadh.

lOB. 37

lìan a mach 'ga bheul.'

24 Na shùilibh'^ an glac duiiìe e ?

le dubhanaibh' an toll e u shròn ?

CAIB. XLI.A X tarruing thu mach Lebhiatan•^ le dubhan, no a theanga le

cord a leigeas tu sios ?

. 2 An cuir thu cromag 'na shròin,

agus le deUg* an toU thu a ghial ?

3 An dean e mòran aslachaidh ort ?

an labhair e briathra mlne riut ?

4 An dean e coimhchcangal riut ?

an gabh thu e mar sheirbhiseach gubràth?

5 An dean thu cluicheadh ris marrt h-eun ? no'n ceangail thu e do d'

ghruagachaibh ?

6 An dean na companaich cuirm

dheth ? an roinn iad e am measg nan

ceannuiche ?

7 An llon thu le gathaibh a chroic-

ionn, no le mòr-ghathaibh èisg a

cheann ?

8 Cuir do làmh air, cuimhnich an

cath, na dean tuilleadh.

9 Feuch, is dìomhain a dhòchas-

san : eadhon aig a shealladh nach

tilgear duinc sìos ?

10 Nach borb e 'nuair a dhùisgeas

iicuch e ?-' agus cò esan a sheasas 'na

làthair ì'^

11 Cò a ghabh romham,' agus

gu'n dìolainn ? gach nì a tu fuidh nanèamhaibh uile, i.? leamsa e.

12 Cha cheil mi a bhuill, no a neart,

no a dliealbh sgiamhach.

13 Cò a dli'fhoiUsicheas aghaidh

'eudaich ? cò a thig d'a ionnsuidh le

'shrian dùbailte ?

14 Cò a dh'fhosgaileas dorsan 'agh-«

aidh ? iha 'fhiaclan uamhasach mu'nciiairt.

15 Is iad a lannan 'uaill, dùinte

suas le chèile ntur lc seula daingean ;

16 Aon air a cur ri h-aon eile, air

chor as nach dihig deò eatorra.

17 Tha iad air an tàthadh ri clièi-

le, agus cha ghabh iad dealachadh.

18 Le a shitrich soillsichidh sohis

;

agus thn a shiiilean cosmhuil ri rosg-

aibh na maidne.

1!) As a bheul thcid leusa ;" leum-aidh srada teine a mach.

20 A cuinneanaibh a shròine thig

deatnch a mach, mar a poit air ghoil

no coire.

21 Lasflidh 'anail gual, agvis theiil

lasair a mach as a bheul.

22 Na mhuineal còmhnuichidhneart, agus roimhe niithidh bròn.^

23 Tha fiUeachanio 'fheòla a' lean-

tuinn ri cheile : tha iad daingean

ionnta fèin ; cha ghabh iad gluasad.

24 Thu a ciiridhe cruaidh marchloich, cruaidh eadhon mar chloich-

mhuilinn ìochdraich.

25 An uair a thogas se e fcin

suas, bithidh na cumhachdaich fia

gheilt : air eagal brisidh glanaidh siad

iad fèin.

26 Cha seas claidheamh an ti a

blieanas ris ; an t-sleagh, an gath,

no'n lìiireach."

27 ÌMeasaidh e mar chonlaich ant-iarunn, mar fhiodh grod an t-umha.

28 Cha dthoir an t-saighead'^ air

teicheadh ; nan conlaich tionndaidli-

ear \eh clachan a' chroinn-tàbhuill.

29 Mar chonlaich m.easar gath-

an ;" agus ni e gàire ri crathadh

sleagha.

30 Fuidhe tha clacha geura: sgaoil-

idh e ?;?7/i'rgeura air an làthaich.

31 Bheir e air an doimhne bhi air

ghoil mar choire : an fhairge ni e

mar phoit ol'-ungaidh.

32 Na dhèigh bheir e air a shlighe

soLllseachadh : saoilidh ncach an t-aig-

ean a bhi liath.

33 Air thalamh cha 'n'fi? a shamh-iiil, a rinneadh as eugmhais eagail.

34 Chi e gach nì ard : tha e mxrigh os ceann uile chloinne an uabhair.

CAIB. XLII.A N sin fhreagair lob an Tighearn,•^ agus thubhairt e.

' òlaidh e suas abhaiHn, agus cha bhi cabhag air : is dòigh leis gu'n tar-

j

ruing e suas lordan 'na bheul

—

'' na shealladh—^ ann an ribeachaibh^ bior— 5 Cha 'n'eil ncach ann cho borb as gu'n dìiisg se e '' a'm' làthair.—' a chuidich leam—* lòchrain lasarra—^ ni liròn gairdeachas, tionndaidh-

ear bròn gu gairdeachas 'na làthair— "^ sleantach.—," uchd-èididh.—.'- maca' bhog'na. Eubh.—^^ totach. Eabh.

D

38 lOB.

2 Tha fios agam gur urrainn thusa

gach ni a dheanamh, agus nach ceil-

ear smuaineadh air bith ort.

3 Cò esan a cheileas comhairle guneòlas ? uime sin chuir mi 'n cèiU niihe

nach do thuig mi ; nithe tuiUeadh 's

iongantach alr mo shon-sa, nach

b'aithne dhomh.

4 Eisd, guidheam ort, agus labh-

laidh mi : feòraiclsidh mi dhìot, agus

fdllsich thusa dhomh.

5 Le èisdeachd na cluaise chuala

rai thu : . ach a nis chunnaic mo shùil

thu.

6 Uime sin gabhaidh mi gràin dìomfèin, agus ni mi aithreachas ann an

duslach agus an luaith.

7 Ach an deigh do'n Tighearn na

briathra sin a labhairt ri lob, thubh-

airt an Tighearn ri Eliphas an Te-

manach, Tha m'fhearg air a lasadh

a't' aghaidli-sa agus an aghaidh do

dhithis cairde, a chionn nach do labh-

air sibh a'm' thaobh-sa' an «i a hha

ceart, mar a lahhair m'òglacli lob.

8 Agus uime sin gabhaibh dhuibh

fèin seachd tairbh òga agus seachd

reitheacha, agus rachaibh a dh'ionn-

suidh m'òglaich lob, agus ìcbraibh

ìobairt-loisgte air bhur son fein, agus

ni m'òglach lob ùrnuigh air bhur

son, oir ris-san''' gabhaidh mi ; chumnach buin mi ribh a rcìr hfii/r n-am-aideachd, a chionn nach do labhair

sibha'm' thaobh-sa an iii a hha ceart,

mar a lahhaìr m'ùglach lob.

9 Agus chaidh Eliphas an Teman-ach, agus Bildad an Suhach, agus

Sophar an Naamatach, agus riim iad

mar a dh'àithn an Tigliearn dhoibh i

agus ghabh an Tighearn ri lob.

10 Agus thionndaidh an Tighearn

braighdeanas lob, an uair a rinn e

ùrnuigh air son a chairde : agus thug

an Tighearn do lob a dhà uiread 'sa

bha aige roimhe.

11 Agus thàinig abhràithrean uile

d'a ionnsuidh, agus a pheathraichean

uile, agvis iadsan uile d'am b'aithne

e roimhe, agus dh'ith iad aran maille

ris 'na thigh ; agus bha truas aca

dheth, agus thug iad comhfhurtachd

dha thaobh an uilc ui!e a thug an

Tighearn air : agus thug iad dha gacli

aon dhiubh bonn airgid, agus gach

aon diubh cluas-fhàinne òir.

12 Agus bheanuaich an Tighearn

deireadh lob ni's mò na a thoiseach ;

agus bhaaige ceitliir mìle deugcaora.

agus sè mile càmhal, agus mìle cuing

dhamh, agus mìle asal bhoirioiwi.

13 Agus bba aige seaclid mic, a-

gus triùr nighean.

14 Agus thug e lemima ma? ainm

air a' cheud nighinn, agus Cesiah marainm air an dara, agus Ceren-hapuch

mar ainm air an treas nighìnn.

15 Agus cha d'fhuaradh mnài cho

sgiamhach ri nigheanaibh lob anns

an tlr uile ; agus thug an atliair

dhoibh oighreaclKÌ am ineasg ani

bràithre.

16 Agus bha lob beò na dhèigh

so ceud agus dà fhichead bliadhna ;

agus chumiaic e a mhic, agus mic a

mhac, ceithir ginealaich.

17 Agus fhuair lob bàs na .s'ueann

duine, agus làn do laithibli.

umam-sa, a'm' làthair.sa.—i^ r'a ghnùis-san. Eahh.

LEABHAK

SALM,SALM I.

TS beannuichte an duine sin nach-* gluais ann an comhairle nan ain-

gidh, agus nach seas ann an slighe

nam peacach, agus nach suidh ann an

caithir luchd fanoid

:

2 Ach aig am hheìl tlachd ann an

lagh^ an Tighearna, agus a smuain-

iclieas air a laghsan a là agus a

dh'oidhche.

3 Bithidh e mar chraoibh suidh-

ichte làimh ri sruthaibh uisge, a bheir

a mach a toradh 'na h-aimsir, agus

nach caill a duille : agus soirbliichidh

leis gach ni a ni e.

4 Cha'n ann mar sin a hhìos nah-aingidh ; ach mar mholl a sgapas

a' ghaoth,

5 Air an aobhar sin cha seas nah-aingidh ann am breitheanas, nopeacaich ann an coùiihthional namtìrean.

6 Oir is aithne do'n Tighearna''*

slighe nam firean ; ach sgriosar slighe

nan aingidh.

SAL3I IL/^'ARSON a ghabh na cinnich^ boile, agus a smuainich na slòigh

ni dìomhain.

2 Curson a dh'èirich righre natalmhainn, agus a ghabh na h-uachd-

arain comhairle le chèile, an aghaidh

an Tigliearna, agus an aghaidh 'Aoin

ungta-san, ag radli,

3 Briseamaid o chèile an cui-

bhreach, agus tilgeamaid dhinn an

cuing ?^

4 An ti a ta na shuidhe airnèamh,ni e gàire ; ni an Tighearna fochaid

orra.

5 An sin labhraidh e riu 'na fheirg

;

agus 'na chorruich cuiridh e uamhannorra.

6 Gidheadh dh'ung* mise moRigh air Sion, mo sliliabh naomha-sa.

7 Cuiridh mi 'n cèill ordugh anTighearna : thubhairt e rium, Is tu

mo mhacsa ; an diugh ghin mi thu.

8 larr orm, agus bheir mi dhuit

na cinnich mar oighreachd, aguscrìocha na tahnhainn mar sheilbh.

9 Brisidh tu iad le slait iaruinn

;

mar shoitheach criadhadair, pronn-aidh tu iad 'nam bloighdibh.

10 ^V nis ma ta, a righre, bithibh

glic ; gabhaibh fòghkmi, a bhreith-

eamhna na tahnhainn.

11 Deanaibh seirbhis do'n Tigh-earna le h-eagal, agus deanaibh gair-

deachas le ball-chrith.

12 Pògaibh am Mac,* air eagal

gu'm bi fearg air, agus gu sgriosar

sibh san t-slighe, 'nuair a lasas ach gu

1 reachd.—^ Js taitneach leis an Tighearn.—^ an cuird * shuidhich

Thugaibh ùmhlachd do'n mliac.

40 SALM.

beag a chorruich. Is beannuichteiadsan uile a dh'earbas as.

SALM IILSalm le Daibhidh, 'nuair a theich

e roimh Absalom a miiac.

A THIGHEARN, nach lìonmhor** a dh'fhàs mo naimhdean ? is

iomadh iad a tha 'g èirigh a'm' agh-aidh.

2 /? iomadh iad a their ri m'anam,nadi ^eU furtachd aige ann an Dia.

Selith.

3 Ach a ta thusa, a Thighearn,ft'd' sgèith dhomhsa; moghlùir, agusfear-togalach mo chinn.

4 IjB m' ghuth dh'èigh mi ris anTighearn, agus dh'èisd e rium as ashliabh naomha. Selah.

5 Luidh mi sìos, agus choidiì mi :

dl-ùLsg mi, oir chuni an Tighearnasuas mi.

6 Cha'n eagal leam deich mìlesiuagh, a chuir iad fèin a'm' aghaidhair gach taobh.

7 Eirich, a Thighearna ; saor mi,

O mo Dhia: oir bhuail thu mo naimh-dean uile air an gial ; bhris thu fiacla

nan aingidh.

8 Is leas an Tigheam an fhurtachd

:

air do sliluagh tha do bheannachd.

Selah.

SALM IV.Do'n ard fhear-ciuil air Neginot.

Salm le Daibhidh.

' '^yUAIR a dh'eigheas mi, èisd-'•^ rium, a Dhè m'ionracais ; 'imair

a bha mì ann an teinn, dh'fhuasgail

tlm orm ; dean tròcair orm, agus

Msd ri m'ùmuigh.2 A chlann nan daoine, cia fhad

(1 thionndaidheas sihh mo ghlòir chumnàire ?' a ghradhaicheas sibh dìomh-

anas, a shireas sibh an dèigh blireug ?

Selah.

3 Ach biodh fios agaibh gu'n do

TÒghnuich an Tighearn an duine

naomh dha fèin : èisdidh an Tigheam,an uair a dh'èigheas mi ris.

4 Biodh eagal oirbh, agus na

peacaichibh : labhraibh r'ar cridhe

air bhur leabaidh, agus bithibh tosd-

ach. Selah.

.5 lobraibh ìobairtean ionracais, a-

gus earbaibh as an Tighearn.

6 TIm mòran ag ràdh, Co nochdasdhuinn wj maith? Tog oirnne solus

do ghnùise, a Tighearna.

7 Chuir thu aoibhneas ann amchridhe, ni's mò na 'nuair is pailte

an arhhar agus am fion-san.

8 An sìth araon luidhidh mi, aguscoidlidh mi ; oir is tusa mliàin, a

Thighearn, a bheir orm còmhnuidhghabhail gu tèaruinte.

SALM V.Do'n ard fhear-ciuil air Nechilot.

Salm le Daibhidh.

TJ I IM' bhriathraibh èisd, a Tliigh--*•*' earn ; beachdaich air mosmuaintibh.

2 Thoir an aire do ghuth mogblaoidh, mo Righ, agus mo Dhia ;

oir riutsa ni mi ìimuigh.

3 A Thighearn, air maduinncluinnidh tu mo ghuth ; air maduinndeasaichidh mi mi fèin a'd' làthair,'^

agus amhaircidh mi suas.

4 Oir cha Dia thusa aig am bheil

tlachd an aingidheachd, agus cha

chòmhnuich an t-aingidh^ maille

riut.

5 Cha seas na h-amadain a'd' làth-

air : is fuath leat luchd-deanamh an

uilc.

6 Sgriosaidh tu _ luchd-labhairt

bhreug : is gràin leis an Tighearn an

duine fuileachdach agus cealgach.

7 Ach air mo shon-sa, ann an lìon-

mhoireachd do thròcaire, thig misteach do d' thigh ; sleuchdaidh miaig do theampuU naomha,i ann ad

eagal.

8 A Thigheam, treòruich mi ann

ad fhìreantachd : air sgath mo naimh-

de, dean do slilighe dìreach romh-

am :

9 Oir cha 'w'f «7 ceart'' nam beul

:

ìs fior aingidheachd an taobh a stigh

dhiubh ; ìs uaigh fhosgailte an sgor-

nan ; ni iad miodal le'n teangaidh.

10 Sgrios 6 iad, a Dhè ; tuiteadh

' cia fhad u bhios sibh trom an cridhe ? car son.—^ stiùraidh mi m'ur-

'uìffh a'd' ionnsuidh ^ ojc 4 jg rn'aghaidh ri d' lùchairt naomh?—

.

firinn.—« Dìt.

SALM. 41

iad le'n comhairle fein : air son lìon-

mhoireachil an eucearta tilg a niach

iad ; oir rinn iad ceannairc a'd' agh-

aidh.

1

1

Ach deanadh iadsan uile aoibh-

neas a cliuireas an dòigh annad : gubràth deanaiUì iad iolach, a chionu

gu'n dìon thu iad : agus deanadh iad-

^san luathghaire annad, leis an ion-

mhuhin t'ainm.

12 Oir beannuichidh tusa am fi-

rean, a Thighearna : le deadh-ghean

cuairtichidh tu e, mar le sgèith.

SALM VI.Do'n ard fhear-ciuil air Neginot

airSeminit. Salmle Daibhidh.

A THIGHExVRN, ann ad chor-

•^ ruich na cronuich mi, agus ann

ad fheirg na smachdaich mi.

2 Gabh tnias dìom, a Thighearn,

oir a ta mi lag : slànuich mi, a Thigh-

cam, oir a ta mo chnàmhan air an

cràdh,

3 Agus a ta m'anam air a chràdh

gu mòr : ach thusa, a Thighearn, cia

fhad?4 Pill, a Thighearna, fuasgail

m'anam : saor mi, air sgàth do thròc-

aire.

5 Oir anns a' bhàs cha ^n'eil

cuimhne ort : anns an uaigh cò bheir

dhuìt cliu r>

6 Tha mi sglth le m'osnaich ; rè

na h-oidhche tha mi cur mo leabaidh

air snàmh ; le m' dheuraibh uisgich-

eam m'uirigh.

7 Caithear le dubhachas mo shùil ;

fàsaidh i sean, air son m'eascairde gulèir.

9 Imichibh uam, sibhse uile a luchd

deanamh iia h-'euceirt, oir chual an

Tigheam guth mo chaoidli.

9 Chual an Tigheam m'ath-

chuinge ; gabhaidh an Tigheama ri

m'ùrnuigh.

10 Cuirear gu nàire agus gu mòrarmhluadh mo naimhde gu lèir : piU-

eadh iad, cuirear gu h-obann gunàire iad.

SALM VII.Sigaion le Daibhidh, a sheinn e do'n

Tigheama, thaobh bliriathar

Chuis a' Bheniaminich.

A THIGHEARNA mo Dhia,^ annad cuiream mo dhòigh

:

saor mi uatha-san uile a tha'n tòir

orm, agus teasairg mi

:

2 Air eagal mar leòmhan gu'nreub e m'anam, 'ga liodairt, gunneach a shaoras.

3 A Thigheama mo Dhia, marinn mi so ; ma thalochd a'm' lamh-aibh

;

4 J\Ia dh'ìoc mi olc do'n fhear abha an sìth rium, no ma rinn mifoirneart air-san a bha na eascaraiddomh gun aobhar.''^

5 Geur-leanadh an nàmhaid m'an-am, agus glacadh se e, agus saltradhe mo bheatha gu làr, agus Jeagadh emo chliu san duslach. Selah.

6 Eirich, a Thighearn, a't' fheirg;tog suas thu fèin airson corruich monaimhdean, agus mosgail air mo shonchum na breth a dli'àithn thu.

7 An sin cuairtichidh coimhthionalan t-sluaigh thu : air an sonsan uimesin piU gu h-ionad ard.

8 Bheir an Tighearna breth air

an t-shiagh : thoir breth orm, a Thigh-earn, a rèir m'fhìreantachd, agus arèir m'ionracais a ia annam.

9 Thigeadh crìoch air aingidheachdnan aingidh, ach daingnicli thusa amfìrean : oir dearbhaidh tu na cridh-eachan agus na h-airnean, a Dhochothromaich.3

10 /* e Dia mo sgiath, a shaorasiadsan a tha ceart an cridhe.

11 /* breitheamh cothromach Dia,agus bithidh Dia am feirg rìs a'

ch'wnnfucli gach là.

12 IMur piU e, geuraichidh e achlaidheamh : chuir e a bhogha ait

lagh, agus dheasaich se e.

13 Agus dh'uUuich se air a shoninnU bàis: dhealbh e a shaighdeanan aghaidh luchd geur-leanmhuinn.

'

11 Feuch, tha e ri saothair le

1 buidheachas—^ (seadh, theasairg mi an ti a bha na nàmhaid domh gunaobhar.)

—

^ oir dearbhaidh an Dia cothro'hiach na cridheachan ngus nah-aimean.—* luchd tòrach, luclid dìobhargaidh.

42 SALM.

h-euceart, ghin e olc, agus rug c

breug.

15 Dh'fhosgail e slochd, agus

chladhaich se e, agus thuit e fèin

anns a' chlais a rinn e.

16 Pillidh 'olc air a cheann fein,

agus thig 'fhoimeart a nuas air a

chloigionn fèin.

17 Molaidh mise an Thighearn a

rèir a cheartais ; agus seinnidh micliu do ainm an Tighearna a's ro-

airde.

SALM VIII.Do'n ard fhear-ciuil air Gitit.

Salm le Daibhidh.

r\ lEHOBHAH ar Tighearn, cia

^-^ òirdheirc t'ainm air feadh na

talmhainn uile ? a shocraich do ghlòir

os ceann nan nèamh.

2 A beul naoidhean agus chìoch-

ran dh'orduith thu neart, airson do

naimhde, chum gu coisgeadli tu an

nàmhaid agus an dioghaltach.

3 'Nuair a dh'àmhairceas mi air

do nòamhaibh, obair do mheur ; air

a' ghealaich agus na reultaibh, a

shuidhichi thu

;

4 Cò e an duine gu'm biodh tusa

cuimhneachail air, agms mac an duine

gu'm fiosraicheadh tu e '

5 Kinn thu e beagan ni b'isle nana h-aingil, agus chiùn thu e le glòir

agus ie h-urram.

G Thug thu uachdaranachd dhaair oibribh do làmh : clnùr thu gach

iii fo chosaibh ;

7 Caoraich agus buar uile, agus

mar an ceudna aimnhidhean na mach-arach

;

8 Eunlaith nan speur, agus iasg

na raara, a shiùbhlas air slighibh nancuan.

9 O lehobhah, ar Tighearn, cia

oirdheirc t'ainm air feadh na tal-

mhainn uile ?

SALM IX.Do'n ard fhear-ciuil air Mutlaben.

Salni le Daibhidh.

ly/rOLAIDH mi tlni, a Thigheam,^^ le m'uile chridhe ; cuhridh

mi'n ceill t'oibre iongantach gu lèir.

2 Ni mi aoibhneas agus gairdeach-

as annad ; seinnidh mi cliu do t'ainm,

O Thi a's airde.

3 'Nuair a philleas mo naimhdeanair an ais, tuitidh iad agus thèid as

doibh àt'fhianuis:

4 Oir sheas thu dliomh mo chòir

agus mo chùis ; shuidh thu air do righ-

chaithir, a' toirt breth le ceartas."

5 Smachdaich thu na cinnich, sgrios

thu na h-aingidh; chuir thu as d'anainm gu saoghal nan saoghal.

6 Chaidh crìoch air sgrios an nàmh-aid am feasd ; leag thu sìos um bailte

mòra : thèid as d'an cuimhne maille

riu fèin.

7 Ach maraidh an Tighearna gusìoiTuidh ; dheasaich e a righ-chaitbir

chum breitheanais.

8 Agus bheir esan breth air ant-saoghal am fireantachd, ni e breith-

eanas do'n t-sluagh an ceartas.

9 Agus bithidh an Tighearna nadhaingneach do'n ti a shùruichear, nadliaingneach ann an aimsiribh teannt-

achd.

10 Agus cuiridh iadsan d'anaithnet'ainm an dòigh annad : oir cha treig

thusa, a Thighearn, iadsan a dh'iarr-

as thu.

11 Seinnibh cliu do'n Tighearn a

chòmhnuicheas ann an Sion, aithris-

ibh am measg nan cinneach a

ghnìomhara.

12 'Nuair a ni e rannsachadh aij

fuil, cuimhnichidh e orra : cha di-

chuimhnich e glaodh nam bochd.

13 Dean tròcair orm, a Thigii-

earn : amhairc air m'àmhghar a tìm

mi fulang uatha-san le'm fuathach

mi, O thusa a tha ga m' thogail suas

o gheataibh a' bhàis ;

14 Chum gu foillsieh mi do chK«i

uile ann an geataibh nighinn Shioin ;

ni mi gairdeachas ann ad shlàinte.

15 Thuit na cinnich sìos anns an

t-slochd a rinn iad : anns an lìon a

dh'fholaich iad, chaidh an cos fein

an sàs.

16 Aithnichear an Tighearna sfi'

bhreitheanas a rinn e ; ann an gnìoinh

a làmh fèin ribear ao trakigi,dh. IIi-

gaion. Selali.

dh^orduicb, dheasaich.

SALM. 43

. 17 Cuirear na h-aingidh gu h-if-

rinn,' na cinnich uile nach cuinih-

nich Dia.

18 Oir cha di-chuimhnichear an

t-ainnis '^ gu bràth ; cha dthèid as

do dhòchas nam bochd gu sìorruidh.

19 Eirich, a Thighearn, nabuadh-aicheadh duine ; tìiugar breth air na

cinnich a't' fhianuis.

20 Cuir, a Thighearn, eagal orra

;

chum gu'n aithnich na cinuich nach

'eil annta tein ach daoine. ISelah.

SALM X.

C'AR son, a Thighearn, a sheasas

tu fad làimh ? a dh'fholaich-

eas tu thu fèin ann an aimsiribh teannt-

achd ?

2 'Na uabbar geur-leanaidh an

t-aingidh am bochd -J^ glacar iad sna

h-innleachdaibh a dhealbh iad.

3 Oir ni an t-aingidh ràiteachas ;ì

raiann a chridhe ; agus molaidh e an

duine sanntach, «'s beag air Dia.

4 Ann an uabhar a ghnùise cha'n

iarr an t-aingidh D'ui : cha '«'ti/ Dia

'na uile smuaintibh.

3 Tha a siiUghean doUgheasach

anns gach àm ; t/ia do bhreitheanais

ard as a shealladli : tliaohli a naimhd-ean uile, ni e tarcuis orra.*

6 Thubhairt e 'na chridhe, Chaghluaisear mi, gu bràth cha hh'i miann an àmhghar.

7 Tha a bheul làn do mhallachadh,

agus do chèilg, agus do mhealltair-

eachd : fo 'theangaidh tha donas agus

dìomhanas.

8 Suidhidh e ann an ionadaibh-

folaich nam bailte beaga: ann an

àitibh dìomhair mortaidh e an neo-

chiontach : tha a shùilean ann anuaignidheas a'dearcadh air a' bhochd.

9 Ni e feall-fholach gu dìomhair,

mar leòmhan 'na gharaidh : ni e

feaU-fholach chum gu'n glac e anduine bochd ; glacaidh e an duinebochd, 'ga tharruing 'na lìon.

10 Crùbaidh e, cromaidh e sìos,

agus tuitidli am bochd le 'dhaoiiiihh

làidir.*

11 Thubhairt e 'na chridhc, Dhi-chuimhnich Dia; dli'fholaicii e aglmìiis, cha leir dha sud am feasd.

12 Eirich, a Thighearna Dhe, tog

suas do làmh : na di-chuimhnich nadaoine bochda.^

13 C'arson a rinn an t-aingidh

tàir air Dia? a tliubhairt e 'na clirixllie,

Cha'n iarr thu c ?

14 Chunnaic thu e ; oir is liMr

dhuit donas agus mìorun, chum uit

dìoladh le d' làimli : ortsa fàgaidh.an

duine bochd e fèin ; is tu fear-ciiid-

eachaidh an dilleachdain.

15 Bris thusa gairdean an aingidh,

agus an droch dhume ; rannsaich a

mach 'aingidheachd gus nach faigh

thu i. '

l(ì Tha''n Tighearna na Righ gusaoghal nan saoghal : sgriosadh ~' nacinnich a mach as a thìr.

17 A Tliighearna, chula tu miannnan daoine bochd : deasaichidh tu

an cridhe ; bheir thu air do chluais

èisdeachd.

18 A chumail ceirt ris an dilleach-

dan agus ris an truaghan, chum nadidean duine o'n ùir foimeart ni's mò.

SALM XLDo'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibhidh.

A S an Tighearn earbam : c"ar son•^ a their sibh ri m'anam, Teich

as mar eun, gu d' shliabh ?9

2 Oir feuch, chuir na h-aingitlh

bogha air lagh ; ghleus iad an saigh-

ead air sreing, chum tilgeadh san

dorcha orra-san a ta ceart nan cridhe.

3 IMa sgriosar na bunaitean, ciod

a ni am firean ?

4 T/ift'n Tigheama 'na theamjHiUnaomh ; tha righ-chaithir an Tigh-earn anns na neanihaibh : chi a shùii-

ean, rannsaichidh '" a rosgan clann

nan daoine.

5 Rannsaichidli an Tighearna amfirean ; ach an t-aingidh, agus esan a

thug spèis do fhoirneart, is fuath le

'anam.

6 Frasaidh e air na h-aingidh rib-

1 Pillear na h-aingidh do'n uaigh

—

^ an t-uireasbhuidheach—^ ^n trivaghen.—'^ sèididh e orra.

—

'' 'na 'wnada'ihh làidir ' tmagli, iriosal.—

" sgriosar

f.truagh, iriosal,—s teich as do na beanntaibh, mar eun,~

44 SAL^r.

cachan, i teine agus pronnusc, agus

doinionn uamhasach, mar chuibhrionn

an cupain.

7 Oir is ionmhuinn leis an Tigh-

eama cheart ceartas: amhaircidli a

ghnùis air an duine ionraic.

SALM XII.Da'n ard fhear-ciuil air Seminit.

Salm le Daibhidh.

CUIDICH leam, a Thighearn, oir

cha 'n'eil diiine diadhuidh ann ;

oir themg"'' na h-ionraic o mheasgchloinn nan daoine.

2 Labhraidh iad dìomhanas ^ gach

neach r'a choimhearsnach : le bilibh

iniodalach, le cridhe dùbailte • labh-

raidh iad.

3 Sgathaidh an Tigheama na bil-

ean miodalach uile, an teanga a

labhras nUhc mòra

;

4 ladsan a thubliairt, Le'r teang-

aidh buaidhichidh siim ; ìs leinn fèin

ar bilean : zò a ta na thigheam os

ar ceann ?

5 Air son foimeirt nam bochd, air

son osnaich nan ainnis, * a nis èiridh

mi, ars' an Tighearn : cuiridh mi c

ann an tèaruinteachd uaìtliesan a

bhagras na aghaidh. ^

6 Is briathra fior-ghlan, briathran

an Tighearna; viar airgiod air a

dhearbhadh annan àmhuinn chreadha,

air a ghlanadh seachd uairean.

7 Gleidhidh tusa sinn, " a Thigh-

earn ; dìonaidh tu sinn * o'n ghineal-

ach so gu bràth.

8 Gluaisidh na h-aingidl\ air gach

taobh, 'nuair a dh'arduichear iadsan

a's suaraiche do chloinn nan daoine.

SALM XIII.

Do'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibhidh.

CIA fhad, a Thighearn, a dlii-

cliuimhnicheas tu mi ? an ann

gu bràth ? Cia fhad a dh'fholaiclieas

tu do ghnùis uam ?

a Cia fhad a ghabhas mi comhairle

ann am anam, bròn ann am chridhe

gach là ? Cia fhad a dh'arduichearmo nàmhaid os mo chionn ?

3 Amhairc orm, èisd rium, aThighearna mo Dhia : soillsich moshùUean, air eagal gu'n coidil mìchum bàis :

«

4. Air eagal gu'n abair mo nàmh-aid, Bhuadhaich mi na aghaidh

;

gu'n dean m'eascairdean gairdeachas

an uair a dh'aomar mi.

5 Ach dh'earb miseas dothròcair;ni mo chridhe gairdeachas ann adshlàinte.

6 Seinnidh mi do'n Tigheam, achionn gu'n do bhuin e rium gu fial

:

[agus seinnidh mi cliu do ainni anTigliearna a's ro-airde.]

SAL3I XIV.Do'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibhidli.

'T'HUBHAIRT an t-amadan 'na*• chridhe, Cha '«'tì7 Dia ann.

Tha iad truaiUidh ; rum iad oibre

gràineil ; cha 'A>'ti/ neach ann a ni

maith.

2 Dh'amhairc an Tighearn a nuaso nèarah air cloinn nan daoine, a

dh'fheuchainn an robh neach ann a

bha glic, a bha 'g iarraidh Dhè.

3 Chlaon iad uile, tha iad gu lèir

air fas salach : cha 'ii'cil neacli ann

a ni maith, cha '«'ciZ eadhon aon.

4 Nach 'eil eòLis aca-san uile a

tha deanamh na h-eucorach, a tha 'g

itheadh suas mo sliluaigh, mar a

dh'itheadh iad aran, agus nach gaimi

air an Tighearn ?

5 As sin ghabh iad eagal mòr, a

chionn gu hheìl Dia ann an gineal-

ach nam firean.

6 Nàirich iad ^^ comliairle an duine

bhochd, a chiomi gur e'n Tighearn a

thearmunn.

7 O gu dthigeadh slàinte Israeil

a mach à Sion ! An uair a bheir an

Tighearn air ais braighdeanas " a

shluaigh, ni lacob gairdeachas, ni Is-

rael aoiblmeas.

» eìbhlean ^ dh'fhàilnich—' breug—'' le cridhe dà-fhillte ; cridhe agus

cridhe. Eahh * air son glaoidh nam feumach.—^ ig'm b'àill a ribeadh

—

' iad.4_* e, iad.—^ gu'n coidil mi codal a' bhàis.— '<* sibh.—" braighdean.

SALM. 45

SALM XV.Salni le Daibliidli.

A THIGIIEARN, cò dh'fhanas^ ann ad phàilliim ? cò chòmh-nuicheas air do shliabh naoniha 'i

2 Esan a ghluaiseas gu h-ionraic,

agiis a ni ceartas, agus a labhras an

fhìrinn 'na cliridhe

;

3 Nach dean cùl-chàineadh le

'dieangai'lh, nach dean olc d'a cha-

raid, * agus nacli tog droch sgeul air

a choimhearsnach ;

4 Leis an suarach an droch dhuine,'^

ach a bheir urram dhoibhsan air ambi eagal an Tighearna; a nihion-

nuicheas chum a challdaich fèin, 3

agus nach caoc'nail

;

5 Xach cuir 'airgiod a mach air

ocar,'' agus nach gabh duais an agh-

aidh an neo-chiontaich. Esan a ni

na Hithe sin, cha ghluaisear gu bràth

e.

SALM XVLI\Iichtam le Daibhidh.

/"^LEIDH mi, a Dhè, oir chuir^-^ mi mo dhòigh annad.

2 Thubhairt mi ' ri lehobhah, Is

tu mo Thighearn: cha ruig momhaitheas ortsa.

3 A tliaobh nan naomh ^ a ia air

talamli, agus nam flath; tha mothlachd uile annta.

4 Bleudaichear an doilgheasan

dhoibhsan a ni deifir ' an dèigh dhèeile : cha 'n ìobaLr mi an ìobairtean-

dibhe do fhuil, agus cha luadh mi air

an ainmibh le m' bhilibh. **

5 /* e an Tighearna cuibhrionn

m'oighreachd agiis mo chupain : is

tusa a chumas suas mo chrannchur.

6 Thuit mo roinn ^ dliomhsa annan ìonadaìhh aoibhneach ; seadh, tha

oiglireachd thaitneach agam.

7 Beannuichidli mise an Tigheam,a thug comliairle orm : tha m'aimemar an ceudna 'gam theagasg an àmna h-oidhche.

8 C'huir mi an Tigheama romhama ghnàth : a chionn gu hhcil c air modheas làimh, cha ghluaisear mi.

9 riime sin ni mo chridhe aoibh-

neas, agus ni mo glilòir gairdeachai :

gabhaidli m'fheoil mar an ceudnafois ann an dòchas.

10 Oir cha'n fhàg thu m'anam '*'

anns an uaigh ; cha leig thu le t'aon

naoniha truaillidheachd fhaicinn.

1

1

FeiKchaidli tu dhomh slighe nabeatha: tha lànachd aoibhneis a'd'

làthair-sa : tha mòr shubhachas aig

do dheas làimh gu sìorruidh.

SALM XVILUrnuigh le Daibhidh.

Tj^ISD ri ceartas, a Thighearn,-L' tabhair aire do m' ghlaodh ;

cluinn m'urnuigh, a thìg a 7aaclì

cha'n ann o bhilibh cealgach.

2 O t'fhianuis thigeadh mo bhreth :

faiceadh do shùLlean nithe cothrora-

ach.

3 Dhearbh thu mo cliridhe,

dh'fhiosraich thu m't san oidhche

;

rannsuich thu mi, cha d'fhuair thu

a'hheag ; is e mo rùn nach ciontaich

mo bheul.

4 A thaobh ghnìomhara dhaoine,

le focal do bhilean sheachainn miceumanna i' a' mhiUteir.

5 Cum suas mo cheumanna ann ad

shlighibh, chum nach slearahnuich

mo chosan.

6 Ghairm mi ort, oir èisdidli tu

rium, a Dhè ; aom do chluas a m'ionnsuidh, cluinn mo chainnt.

7 Taisbein do chaoimhneas ion-

gantach, O thusa a shaoras le d' dheas

làimh iddsan a dh'earbas asad, uatha-

san a d'eireas suas ìian aghaìdh.

8 Glèidh mi mar chloich na sùla,

fuidh sgàile do sgiathan foluicli mi.

9 O ghnìiis nan droch dhaoine a

tha ri foirneart orm, nahnhdean m'a-nama a tha ga m' chuartachadh air

gach taobh.

10 Nan saill tha iad air an druid~

eadh suas ; le'm beul labliraidh iad

gu h-uaibhreach.

11 'Nar ceum anis chuairtich iad

sinn : shuidhich iad an sùilean, a*

^ chompanach, choimhearsnach ^ 'na shùilibh am bi an droch dhuine tàireil.

Eahh.—' a mhioimuicheas d'a charaid— ' an-riadh '' thubhairt thu, O /?»'

anam.—* Ach air na naoimh ^ cabhag ** cha ghabh mi an ainraean annmo bhilibh—^ na crìocha ; na sreanga-tomliais. Eahli— ''^ mo phearsa,

mise—" thug mi fa'near ceumanna.

46 SALM.

cromadh sìos gu làr.

12 Cosmhiul ri leòmhan a tha gion-

ach chum cobhartaich, agus ri leòmh-

an òg a' feitheamh ann an ionadaibh

dìomhair.

13 Eirich, a Thighearn, cuir

roimhe, leag sìos e, saor m'anam o'n

aingidh le d' chlaidheamh.i

14 O dhaoinibh le d' làimh, a

Thighearn, o dhaoinibh an t-saogh-

ail, rf'flw hhcil an cuibhrionn sa'

bheatha .so, agus d'an do lìon thu amhTÙÌeVioìì/nÌM.s- foluichte : sàsuichear

an clann, ^ agus fàgaidh iad amfuigheall d'an naoidheanaibh.

1

5

Air mo shon-sa, ann am firean-

tachd chi mi do ghnùis ; sàsuichear

mi, 'nuair a dhùisgeas mi, le d' cho-

samhlachd.

SALM XVIII.Do'n ard fhear-ciuil [Salm] le

Daibhidh, òglach an Tighearna,

a labhair ris an Tighearna briath-

ra na laoidh so, san 1;V air an do

shaor an Tighearn e as làimh a

naimhdean uile, agus as làimh

Shauil, agus an dubhairt e :

C-^RADHAICHIDH mi thu, a-^ Thigheam, mo neart.

2 7* e an Tighearna mo charruig,

agus mo dhaingneach, agus m'fhear-

saoraidh : mo Dhia, mo chreag ' anns

an cuiream mo dhòchas, mo sgiath,

agus adharc mo shlainte, mo thùr

ard.

3 Gairmidh mi air an Tigheama's airidh air cliu, agus o m' naimh-

dibh saorar mi.

4 Chuairtich piantan a' bhàis * mi,

agus chuir tuilte dhroch dhaoine eag-

al orm.

5 Chuairtich piantan ifrinn ^ mi

;

ghabh llontan a' bhàis romham.

6 A'm' èigin ghairm mi air an

Tighearn, agus ri m' Dhia ghlaodh

mi : chual e as a theampuU mo ghuth,

agus thàinig mo ghlaodh 'na làthair

d'a chluasaibh.

7 An sin chrathadh agws chrìoth-

nuich an talamh, agus ghluaiseadh

bunaitean nam beann agus chrathadh

iad, a chionn gu'n robh corruich air.

8 Chaidh deatach suas as a shròin,^

agus dhian-loisg' teine as a bheul,

lasadh eibhlean leis.

9 Agus lùb e na nèamhan, agus

thuirling e nuas : agus bha dorchadas

fuidh a chosaibh.

10 Agus mharcaich e air cherub,

agus chaidh e air iteig : agus dh'it- j

ealaich e air sgiathaibh na gaoith. I

11 Chuir e dorchadas mar ionad "

dìomhair m'an cuairt air : hu phàil-

liun da, duibhre uisgeacha, neoil nan

speur.**

1

2

O'n dealradh a bha fa chomh- ,J

air chaidh a neoil thairis ; clacha-'J

meallain agus eibhle teine.''

13 Agus rinn an Tighearna tair-

neanach sna speuraibh, agus chuir an

Ti a's airde amach a ghuth.io

14 Agus chuir e mach a shaighd-

ean, agus sgap e iad ; agus thilg e

raòran tein'-athair, agus chlaoidh e

iad.

15 Agus chunncas aigein nan uis-.

ge, 11 agus nochdadh bunaitean an

domhain, le d' achmhasansa, a Thigh-

earn, le sèideadh anaile '* t'fheirge.i'

16 Chuir e nuas o'n airde, ghlac

e mi, tharruing e mi à h-uisgibh lìon-

mhor. 1*

17 Shaor e mi o m' nàmhaid làidir,

agus uatha-san a dh'fhuathaich mi

;

oir bu treise iad na mise.

18 Ghabh iad romham ann an

latha m'àmhghair : ach bha'n Tigh-

eama na chùl-taice dhomh.

19 Agus thug e mach mi gu ionad

farsaing : shaor e mi, a chionn gu'n

do ghabh e tlachd annam.

20 Thug an Tighearna luigheachd

dhomh a rèir m'ionracais : a rèir

gloine mo làmh dhìol e dhomh. .

21 Oir ghlèidh mi slighean an

Tighearna, agvis cha do chlaon mi gu

h-aingidh o m' Dhia.

1 a tha na chlaidheamh dhuit * tha iad làn cloinne—' mo neart, mo dhìd-

ean * tonnan a' bhàis. 2 Satn. xxii. 5—* na h-uaighe—« 'na fheirg

—

7 chnàmh, chaith, sgrios ^ ann aii neulaibh tiugh nan speur—^ lasadh

dbhlean teine. 2 Stim. xxii. 13 ^° a ghuth, le clochaibh meallain agus

eibhlibh teine >' na fairge—1^ analach.— '^ doshròine—''^mòra.

SALM. 47

22 Oir hha a bhreitheanais uile

a'm' fhlanuis ; agus a reachdan cha

do chuirmi uam.

23 Agus bha mi ionraic 'na fhìan-

uis, agus glilèidh mi mi fcin o ni' ain-

gidlieachd.

24 Uime sin dhìol an Tighearna

dhonih a rèir m'ionracais, a rèir gloinc

mo làmh ann an sealladh a shùl.

25 Do'n duine thròcaireach nochd-

aidh tu thu fein tròcaireach ; do'n

duine ionraic nochdaidh tu thu fèin

ionraic.

26 Do'n duine gUan nochdaidh tu

thu fein glan, agus do'n duine reasg-

ach 1 nochdaidh tu thu fein reasgach.

27 Oir saoraidh tu an sluagh a ta

fa àmhghar ; ach na sùilean arda

blieir thu nuas.

28 Oir lasaidli tusa mo lòchran, a

Tliighearn : soillsichidh mo Dhia modliorchadas.

29 Oir leatsa ruith ^ mi troinih

bhuidhinn, agus lem' Dhia leum mithar balladh.

30 A thaohh Dhè, tha a shlighe

iomlan : tha focal an Tigheama air adhearbhadh : is sgiath e dhoibhsan

uile a chuireas an dòchas ann.

'

31 Oir co a's Dia ann acli anTighearn ? agus cò 0,"$ carraig annach ar Dia-ne ?

32 Is e Dia a tha 'gam chrioslach-

adh le neart, agus a' deanamh moshlighe iomlan.

33 Tha e deanamh mo chos marcltosaihh eilde, agusgam' shocrachadh

air m'àitibh arda.

34 Tha e 'g ionnsachadh mo làmli

gii cath, air chor as gu'm brisear boghaumha '' le m' ghairdeinibh.

35 Agus tliug thu dhomh sgiath

do shlainte : agus chum do dheas làmhsuas mi, agus rinn do chaoimhneasmòr mi.

36 Rinn thu mo cheuma farsaing

fodiiam, air chor as nach do shleamh-nuich mo chosa.

37 Lean mi mo naimlidean, agiis

rug mi orra ; agus cha do phill miair m'ais gus an do chuir mi as doibh.

38 Lot mi iad, agus cha bhi e 'n

comas doibh eirigh ; tliuit iad fo m'chosaibh.

39 Oir chrioslaich thu mi le neart

chum catha ; leag thu sìos fodhaiii

iadsan a dh'èirich suas a'm' aghaidli.

40 Agus thug thu dhonih monaimhdean air mlmineal; iadsan a

dh'fhuathaich mi, agus ghearr mi as

iad.

41 Glaodli iad, ach cha rohh fear-

saoraidh ann : cadhon air an Tigh-earn, ach cha do fhreagair e iad.

42 An sin mhln-phronn mi iad

mar dhuslach ' fa chomhair nagaòithe ; mar chlàbar nan sràid btaùth

mi iad.''

43 Shaor thu mi o chomh-stri an

t-sluaigh; rinn thu mi a'm' cheannair na cinnich ; ni sluaghnach b'aith-

ne dhomh, seirbhis dhomh.44 Co luath 'sa chlumneas iad.

gèiUidh iad clhomh : strìochdaidh

coigrich dhomh.'45 Seargaidh coigrich as, agus

bithidh eagal orra mach * as an àit-

ibh daingne.

40 Is beo an Tighearn, agus guma beannuichtemo charraig-se ! agusair 'ardachadh gu robh Dia nio

shlàinte

!

47 Is e Dia a ni dioghaltas air m.o

shon, agus a chuireas an sluagh fodh-

am ;

48 A shaoras mi o m' naimhdibh.

Seadh, os an ceann-san a dh'èireas

suas a'm' aghaidli togaidli tusa suas

mi ; o fhear an ainneart saoraidh tu

mi.

49 Uime sin cliùthaichidh mi thu,

a Thighearn, am measgnancinneach,agus seinnidh mi do t'ainm.

50 Bheir esan saorsa mòr d'a righ,

agus noclidaidh e tròcair d'a aon ungtafèin, do Daibhidli agus d'a shliochd

gu bràth.

SALM XIX.Do'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibhidh.

piUIRIDH na nèamha an ceill^ glòir Dhe, agus nochaidh na

speura gnìomh a làmh.

' dhoù-bh, fhiata—2 \,\ais 3 dh'earbas as—* stàilinn, cxuadhach5 luaithre—« thil mi mach iad—^ ni coigrich breug dhomh. Ealh .^ thigiad a mach le h-eagal.

48 SALM.

2 Tha là a' deanamh sgèil do là,

agus oidliche a' foillseachadh eòlais a

dh'oidhche.

3 Cha '«'eiZ cainnt, cha "'ii'eil

briathra, unns nach cluinnear an

gath.

4 Air feadh na taìmhainn uile

chaidh am fuaim^ a mach, agus amfocail gu h-iomall an domliain.

5 Do'n ghrèin chuir e pàUhunaimta ; agus tlia i mar nuadh fhear-

jn^sda a' teachd a mach à 'sheòmar ;

m i gairdeachas mar ghaisgeach a

ruith na slighe.^

6 Tlia a dol a mach o chiìch nan

speur, agus a cuairt gu ruig an crìoch-

jàbh ; agus cha ^ii'cil ni air bith a

dh'fholaichear o a teas.

7 /y iomlan lagh an Tigheama,

ag iompochadh an anama ; tha fia-

nuis^ an Tighearna cinnteach, a'

deanamh a' bhaoghalta* glic.

8 Tlm reachdan an Tigheamaceart, a' deanamh a' chridhe aoibh-

ijeacli ; tlia àithne an Tigheama glan,

a* .soUlseachadh nam sùl.

9 Tha eagal an Tighearna fior-

ghlan, a' maireachduinn am feasd

;

ig firinn breitheanais an Tighearna ;

tha iad gu h-iomlan cothromach.

10 Ni's mò r'an iarmidh tha iad

na'n t-òr, seadh, na mòran do'n òr

fhìor-ghlan ; agus ni's milse na a'

lìihil, seadh, na a' mhila. shileas as na

dribh-meala.

11 Os bàrr, tha do sheirbhiseach

a' faotainn* rabhaidh uatha: nan

coimhead tlta mòr dhuais.

12 Cò thuigeas o sheacharain ? o

lochdaìbh dlomhair glan thusa mi.

13 Mar an ceudna o pheacaibh

dànadais cum air ais t'òglach ; na

)>iodh ard-cheannas'' aca orm : an sin

hdthidh mi iònraic, agus bithidh mineo-chiontach o eus-aontas^ mòr.

14 Bitheadh briathra mo bheoU,

agus smuainte mo chridhe taitncach

»'d' iàthair, a Thighearna, mo char-

rttig,^ agus m'fhear-saoraidh.

SALJI XX.Do'n ard fhear-ciuU. Sahn le

Daibhidh.

/^U'N èisdeadh an Tigheama riut

^^ ann an latha teanntaclid ? gucumadli ainm Dhè lacoib suas thu !

2 Gu cuireadh e cabhair thugad'

as 'ionad naomha ! agus à Sion guneartaicheadh e thu

!

3 Gu cuimhnicheadh e do thabh-

artasan uUe, agus gu'n gabhadh e gutaitneach uait t'iobairt-loisgte ! Se-

lah.

4 Gu dthugadh e dhuit a rèir do

chridhe fèin, agus gu coimhlionadh

e do chomhairle uUe !

.5 Ni sinne aoibhneas ann ad

shlàinte, agus ann an ainm ar Dè-ne

togaidh sinn suas ar bratach. Gucoimhhonadh Dia t'iarrtuis uUe !

6 A nis thà fios agam gu'n saor an

Tighearn 'aon ungta fein : èisdidh e

ris o nèamhaibh a naomhachd, le

neart-saoraidh a dheas laimh.

7 Earbaidh cuid à carbadaibh, a-

gus cuid à h-eachaibh ; ach cuimhn-

ichidh sinne ainm an Tigheaina ar

Dè.

8 Dh'ìslicheadli iadsan, agus thuit

iad ; ach dh'èirich sinne, agus sheas

sinn.

9 Saor an righ, a Thigheam ; a-

gus èisd minn san là a ghairmeas

sinn.io

SALM XXLDo'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibhidh.

\ NN ad neart, a Thigheam, ni

**^ an righ aoibhneas : agus ann

ad shlàinte cia mòr an gairdeachas a

ni e?

2 Jliann a chridhe thug thu dha ;

agus athchuinge a bhUean cha do

dhiùlt thu dha. Selah.

3 Oir ghabh thu roimhe le bean-

nachadh tìo mhaitheis ; chuir thu

m'a cheaim coron do òr fior-ghlan.

4 Dh'iarr e beatha ort : thug thu

1 an crìoch. Faìc. Rom. Caib. X. 18 ^ coimhlionadh, rèise—' teisteas.

—* an duìne eu-cèillidh, aon-fhiUte, shimplidh.—* faghail. Eir—® uach-

daranachd—^ pheacadh—« ^^ ngart ^ chugad, a'd' ionnsuidh—•" Fòir,

a Thighearn ; èisdeadh an ligh ruinn, 'nuair a ghairmeas ginn.

SALM. 49

riha fad laitliean gu saoghal nan

saoghal.

5 Is niòr a ghUMr trìd do slilàinte-

sft : urrem agus mòralachd chur tlui

air.

6 Oir rinn thn e ro-bheannuichte

gu bràth ; rinn thu e ro aoiblincach

le d' ghnùis.

T Òir earbaidh an righ as an Tigh-

eam ; agus trid thròcair an Ti a's

airdc, cha ghluaisear e.

8 Gheibh do ijimh a niach do

nahnhdean nile; gheibh do dheas

làmh a mach iads;m le'm fuathach

tbu.

9 Ni thu iad mar àmhuinn >

theintich ann an àm t'fheirge ; skiig-

idh an Tighearna sìos iad 'na chor-

ruich, agus caithidh'^ an teine iad.

10 An toradh sgrìosaidli tu o'n

tilamh, agus an sliochd o chloinn nan

daoine.

1

1

Oir dhealbh iad olc a't' agh-

aidh ; smuainich iad droch smuainte,

nach b'urrainn iad a chohnhUonadh.

12 Uime sin bheir thu orra an cùl

a thionndadh ; air sreangaibh do

bhogha gleusaidh^ tu do sha'ighdcan

nan aghaidh.

13 Bi air t'aidachadh, a Thigh-

earn, ann ad neart: seinnidh sinne

agus molaidh sinn do chumhachd.

SAL3r XXII.Do'n ard fhear-ciuil air Ailetsachar.

Salni le Daibhidh.

1%/f O Dhia, mo Dhia, c'arson a^^ thrèig thu mi? fad om'ghlaodh,* o bhriathraibh mo bhùir-

idh ?

2 Otmo Dhia ! gairmeam san là,

ach cha fhreagair thu; agus san

oidhche, ach cha '«'t(7 fois agam.

3 Ach a ta thusa naomha, a'd'

chòmhnuidh far am hheil cliu Is-

raeil.5

4 Asadsa dh'earb ar n-aithriche ;

dh'earb iad, agus shaor thu iad.

5 Riutsa ghlaodh iad, agiis theas-

airgeadh iad ; asadsa dh'earb iad, a-

gus cha robh nàire orra.

G Ach U cnuimh mise,*' agus cha

duinc : masladh dhaome, agus tiiir an

t-sluaigh.

7 Ni iadsan uile a chi mi, gàire-

fanoid rium ; casaidh iad am beu),

crathaidh iad an ceann, ag radh,

8 Chuir e a dhòigh aims an Tigh-

earn, fuasgladh e air ; saoradh se e,

a chionn gu bheU tlachd aige ann.

9 \d\ is tusa an ti a thug a machas a' bhroinn mi ; hu tu aobhar modhùchais, air cìch mo mhàthar.

10 Ortsa thilgeadh mi o'n bhroimi

;

o bhioinn mo mhàthar ìs tusa moDhia.

1

1

Na bi-sa fada uam, oìiata àmh -

ghar dlùth dhomh, agus gun neach

ami gu m' chuideachadh.

12 Chuairtich mòran tharbh mi

;

ùh'iadh tahhh làidir Bhasain umam.13 Dh'fhosgail iad orm am beul,

mar leòmhan reubach^ agus beuc-

ach.

14 Mar uisge dhòirteadh mafìt

mi, agus sgàin mo chnàmhau uile o

chèile: tha mo chridhe mar chèir,

air leagliadh am mcadhon mo chuim.

15 Air tiormachadh mar slioitli-

each creadha tha mo neart, agus iha-

mo theanga a' leantuinn ri m' ghial

;

agus gu h-ùir a' bhàis thug thu nii.

16 Oir chuairtich madraidh mi

;

dh'iadh cohr.hthional dhroch dhaoine

umam : lot iad mo làmhan agus mochosan.

17 Feudaidh mi mo chnùmhaauile àireamh : tha iadsan a' sealltuinn,

tha iad a' geur-amharc orm.

18 Roinn iad mo tliruscan eatorra,

agus air mo bhrat thilg iad crann-

chur.

19 Ach na bi-sa, a Thighearn, fad

uam : O thusa mo neart, greas gu m'chabhair.

20 Teasairg m'anam o'n clilaidli-

eamh, m'aon ghradh^ o neart' a'

mhadaidli.

* Cuiridh tu iad ann an àmhuinn * miUidli ' deasaicliidh * o m'fhurtachd—* Ach O thusa, a tha d' chòmlmuidh san ionad naomha, diuIsraeil—^ mar chnuimh « ta mise.

—

'^ fuUeachdach.—.^ mo bheatha, mophearsa.—.9 o làimh. Eabh.

E

30 SALM.

21 Saor mi o bheul an leòmhain,

agus o adharcaibh nam buabhull'

teasairg mi.^

22 Cuiridh mi'n cèill t'ainm do

m' bhràithribh ; ann am meadhona' choimhthionail molaidh mi thu.

23 Sibhse air am bheil eagal Dè,

niolaibh e : sibhse uile, a shìol lacoib,

thugaibh glòir dha; agus biodh

'eagalsan oirbh, sibhse uile a shìol Is-

raeil.

24 Oir cha do rinn e tàir air, agus

cha do gliabh e gràin do àmhghar an

truaghaui,^ agus cha d'fholuich e a

ghnùis air ; • ach an uair a ghlaodh

e ris, dh'èisd e.

25 Ortsa hithidh mo mholadh anns

a' mhòr choimhthional : mo bhòid-

ean ìocaidh mi 'nan làthair-san d'an

eagal e.

26 Ithidh na daoine macanta, agus

sàsuichear iad : molaidh iadsan an

Tighearna a dh'iarras e: bithidh an

cridhe'' beo gu bràth

27 Cuimhnichidh air, agus pillidh

a dli'ionnsuidlr an Tighearna uile

chrìocha natalmhainn, agus strìochd-

aidh uile theaghlaiche nan cinneach

na làthair.

28 Oir is leis an Tighearn an

rìoghachd ; agus tha esan na uachd-

aran air na cinnich.

29 Itliidh daoine reamhar'^ natalnihainn uUe, agus ni iad aoradh :

na làthairsan sleuchdaidli iadsan uile,

a thèid sìos do'n duslach ; oir cha

chum neach 'anam beo.s

30 Ni sliochd' seirbhis dha

:

measar e do'n Tighearna mar ghin-

ealach.

31 Thig iad, agus cuiridh iad an

cèiU 'fhìreantachd do'n àl ri teachd,

gu'ni b'esan a rinn stid.'^

SALM XXIII.Salra le Daibhidh.

TS e'n Tigheama mo bhuachaille :

-* cha bhi mi ann an dìth.

2 Ann an cluainibh glas bheir e

orm luidhe sìos : làimh ri h-uisgibh

ciuin treòraichidli e mi.

3 Aisigidh^ e m'anam ; treòraicb.

idh e mi air slighibh na fireantachd

air sgàth 'ainme fèin.

4 Seadh, ge do sliiubhail mi trìd

ghlinn sgàile a' bhàis, cha bhi eagal

uilc orm ; oir a ta thusa maille rium :

bheir do shlat agus do lorg comh-fhurtachd dhomh.

5 Deasaichidh tu bord fam' chomh-air am fianuis mo naimhde : dh'ungthu le h-ola mo cheann; tha mochupan a' cur thairis.

6 Gu cinnteach leanaidh maith a-

gus tròcair mi uile laithean mobheatha, agus còmhnuichidh mi annan tigh an Tigheama fad mo laith-

ean.io

SALM XXIV.Salm le Daibhidh.

TS leis an Tighearn an talamh, agus* a làn ; an domhan, agus iadsan

a tha nan còmhnuidh ann.

2 Oìr shuidhich e air na cuantaibh

e, agus shocraich e air na sruthaibh

e.

3 Cò thèid suas gu sliabh an Tigh.

earna ? agus cò sheasas na ionad

naomha-san ?

4 Esan aig am bheil làmhan neo^

chiontach agus cridhe glan, nach dn

thog 'anam ri dìomhanas, agus naclf

do mhioimaich chmii ccUge.

5 Gheibh esan beannachadh o'n

Tighearn, agus tìieantachd o Dhia

a shlàinte.

6 Is i so ginealach na droinge ;»

dh'iarras e, a dh'iarras do ghnùis, a

Dhia lacoib. Selah.

7 Togaibh, a gheatacha, bhur

cinn, agus bithibh air bh\ir togai!

suas, a dhorsa sìormidh ; agus thig

Righ na glòire steach.

8 Cò e so Righ na glòire? AnTighearna làidir agus treun, an Tigh-

earna treun an cath.

9 Togaibh suas bhur cinn, a gheat-

acha, agus bithibh air bhur togail

suas, a dhorsa sìorruidli, agus tlii;.'

Righ na glòire steach.

10 Cò e so Righ na glòire ? Tigh-

1 nan aon-adharcach, nan sròin-adharcach—^ dh'eisd thu rium—

" an

tiìiim: bhochd * bhur cridhe * beartach—" agus bithidh 'anam beo dha

Kan.—^ mo shliochd.—>* oir riim esan e.—^ iompoichidh—*'* gu bràih.

SALM. ^l

earna nan slògh, U esan Righ na

glòire. Selah.

SALM XXV.Le Daibhidh.

RIUTSA, a Thighearn, togam

m'anam suas.

2 Annadsa, nio Dhia, cuiream modhòchas ; na nàraichear mi, agus na

deanadh mo nakahdean gairdeachas

os mo chionn.

3 Seadh, na nàraichear neach sam

bith a dh'fheitheas ortsa ; biodh

nàire orra-san a chiontaicheas gun

aobhar.

4 Nochd dhomh do shlighean, a

Thigheam; teagaisg dhomh do

cheumanna.6 Treòraich mi ann ad fhìrinn,

agus teagaisg mi ; oir is tusa Dia moshlàinte, agus ortsa tha mi feitheamh

gach là.

6 Cuimhnich do chaomh thròcair-

ean, a Thighearn, agus do chaoimh-

neasan gràdhach : oir t?ia iad ann o

chian nan cian.

7 Peacanna m'òige, agus m'eus-

aontais, na cuimhnich thusa : a reir

do thròcaire bi-sa cuimhneach orm,

air sgàth do mhaitheis, a Thighearn.

8 Is maith agus ìs dìreach an

Tigheam; uime sin teagaisgidh e

peacaich san t-slighe.

9 Treòraichidh e na daoine ciuini

ann am breitheanas ; agus teagaisg-

idh e do na daoinibh ciuin a shlighe.

10 Is tròcair agus firinn uile

shlighean an Tighearna, dhoibhsan

a ghleidheas a choknhcheangal agus a

theisteis.

11 Air sgàth t'ainme, a Thigh-

eam, lagh mo chionta; oir a ta i

mòr.

12 Cò e am fear air am bheil eagal

an Tigheama ? seòlaidh e esan san

t-sUghe a ròghnuicheas'^ e.

13 Ni 'anam tiimh ann am maith ;3

agus mealaidh a shliochd an tìr.

li Tha rùn an Tigheama aig an

dream d'an eagal e ; agus foillsichidh

e dhoibh a choimhcheangal.

1 .5 Tliu mo shiiilean a ghnàth ris

an Tigheam ; oir bheir esan mo chos-

an as an lìon.

16 Amhairc orm,* agus gabhtruas dìom ; oir a ta mi a'm' aonar,

agus fa àmhghar.

17 Tha teinn mo chridhe a' dol

am meud : o m' àmhgharaibh saor

thusa mi.5

18 Amhairc air m' àmhghar, agusair mo phèm,^ agus lagh mo pheac-anna gu lèir.

19 Amhairc air mo naimhdibh,oir tha iad llonmhor ; agus le fuathanabarrach^ tha iad ga m' fhuath-achadh.

20 Gleidh m'anam, agus saor mi

;

na leig fo nàire mi, où: chuir mi modhòigh annad.

21 Dlonadh ionracas agus ceartas

mi ; oir tha mi feitheamh ortsa.

22 Saor Israel, a Dhè, as 'àmh-gharaibh uile.

SALM XXVLLe Daibliidh.

T^HOIR breth orm, a Thighearn,- oir ghhiais mi ann am ionracas :

o chuir mi mo dhòigh anns an Tigh-earn, cha ghluaisear mi.

2 Fidir mi, a Thigheam, agusdearbh mi; rannsuich* m'airnean a-

gus mo cridhe.

3 Oir tlia do chaoimhneas gràdh-adi fa chomhair mo shùl : agusghluais mi ann ad fhìrinn.

4 Cha do shuidh mi le daoinibhmealltach,9 agus mriUe ri luchd-ceilge cha dtheid mi steach.

5 Is be^ orm coimhthional luchduilc, agus le daoinibh aingidh chasuidh mi.

6 Nighidh mi mo làmhan ann anneo-chionta, agus cuairtichidh mit'altair, a Thighearn

;

7 Chum gu foillsich mi le guthmolaidh, agus gu cuir mi an cèill

t'oibre iongantach gu lèir.

8 A Thigheam, is ionmhuinn leani

1 truagh, iriosal ^ thaghas e, d'an còir dha roghuinn a dheanamh' socaìr, seasgaireachd * Tionndaidh rium.—^ Lasaich teantachda mochridhe, agus o m' àmhgharaibh saor thusa mi.—-'' mo shaothair.

—' eucorach.

-—* glan.—9 faoin, dìomhain.

52 SALM.

còmhnuidh tlo theach-sa,^ agus ionad-

pàiUiuin do ghlòire.

9 Na. criiinnich m'anam le peac-

achaibh, no mo bheatha le daoinibh

fiiiJeachdach

:

10 Aig am bheil lochd'^ nan hàmh-aibh, agus an làmh dheas làn dodhuais-bhratha.

11 Ach gluaisidh niise ann ani

ionracas : saor mi, agus dean tròcair

onu.

12 Tha mo chos na seasamh annan ionad còmhnard : anns na coimh-

thionaJaibh beannuichidh mi an

SALM XXVII.Le Daibhidh.

TS e an Tigheama mo sholus, agiis

-* mo shlàinte ; cò chuireas eagal

orm? /* e an Tigliearna neart mobheatha : cò chuireas geilt omi ?

2 'Nuair a thàinig luchd-uilc orma dh'itheadh suas m'fheòla, monaimhdean agus m' eascairdean,

thuisHch iad fèin, agus thuit iad.

3 Ge do champuicheadh feachd

a'm' aghaidh, cha bhiodh eagal air

jno chridlie : ge d' èireadh cogadh

a'm' aghaidh, as so ni mi mo bliun.

-li Aon ni ghuidh mi air an Tigh-

eama, sin iaiTaidli mi, a bhi m'chòmhnuidli ann an tigh an Tighearna

TQ uDe laithean mo bheatha, chumgu faicinn maise an Tighearna, agus

gu fiosraichinn na theampull.

5 Oir folaichidh e mi na sgàth-

thigh' ann an latha an uilc ; folaich-

klh e mi ann an dìomhaireachd a

phàilliuin ;* air carraig togaidh e suas

6 Agus a nis togar suas mo cheann

os ceann mo naimhdean mu'n cuairt

onn ; agus ìobraidh mi na phàilliun

ìobairtean aoibhneis ; semnidh mi, a-

giis canaidh mi cUu do'n Tiglieam.

7 Eisd, a Thighearna, ri m' ghuth,

'nuair a dh'èigheas mi ; dean tròcair

orm, agus freagair mi.

8 ^Nuair a thuhhairt thusa^ larr-

aibhse mo ghnùis, thubhairt mo

do shlighe. a|

ruich mi air Jh mo naindi- '

chridhe riut, Do ghnùis, a Tliigh-

earn, iarraidh mi.

9 Na folaieh do ghnùis uam, nacuir air falbh t'òglach am feirg ; butusa mo chabhair ; na fàg mi, agu*na trèig mi, a Dhia mo shlàinte.

10 'Nuair a threigeas m'athair 3-

gus mo mhàthair mi, an sin togaiilli

an Tighearna suas mi. t

11 Teagaisg dhomhThighearn, agus treòruich

sUghe dhlrich, air sgath mo naindi-

de.

12 Na tabhair thairis mi do thoil

mo naimhde ; oir dh'èirich lìaniiisean

brèige a'm' aghaidh, agus luchd bag-

airt foirneirt.

13 Gidheadh chreid mise^ git'm

faicinn maitheas an Tighearna annan tìr nam beo.

14 Feith air an Tighearna, glac

misneach,'' agus neartaichidh esan

do chridhe : feith, tha mi 'g radh air

an Tighearn.

SALM XXVIILLe Daibhidh.

T> IUT8A, a Thighearn, èigheam,-'-*' mo charraig: na bi-sa a'd*

thosd^ am' thaobh, air eagal, mabhios tu a'd' thosd a m' thaobh, guf ;\s mi cosmhuil riu-san a thèid sìos

do'n uaigh.'^

2 Eisd ri guth m' athchuingean an

uair a ghlaodhas mi riut, an uair a

thogas mi mo làmhan chum do ghuth-

àite naomha-sa.'^

3 Na tarruing ird mach leis na

h-aingidh, agus le luchd-dheanamh

na h-eucorach, a tha labliairt slth

r'an coimhearsnaich, agus olc aca

nan cridhe.

4 Thoir dhoibh a rèir an oibre, agus

a rèir aingidheachd an gnìomhara;

a rèir oibre an làmh thoir dlioibh

;

ìoc an luigheachdio dhoibh.

3 A chionn nach dthoir iad an aire

do ghnlomharaibh an Tighearna, no

do obair a làmh, sgriosaidh e iad, a-

gus cha tog e suas iad.

6 Beannuichte gu rolh an Tigh-

1 àite-còmlinuidh do naomhachd-sa ^ aingidheachd, donas—' na phu-

bull, na phàiUiun—'' bhùtha—' Rachudh tno mhisncach air cùl mr.r

creidinn ^ bi daingean ; bi làidir. Eahh ' bodhar ** do'n t-slochd—

.

' gu ionad-còmhnuidh do naondiachd-sa.— ^" an dìol, an dlighe.

SALM. 53

eam, a chionn gu'n d'eisd e ri guth

m'athchuinge.

7 /« e an Tighearna mo neart, a-

gus mo sgiath ; annsan chuir mochridhe a dhòchas, agus chuidicheadli

leam ; uime sin rinn nio cliridhe gair-

deachas, agus lem' laoidh molaidh

mi e.

8 /*c an Tighearnaneartashluaigh

;

agus ii' esan neart slàinte 'aoin ungta

fcin.

9 Saor do shhiagh, agus beannuich

t'oighreachd : beathuich iad, agus

ardaicli iad gu bratli.

SALM XXIX.Salm le Daibhidh.

'T'HUGAIBH do'n Tighearn, a-* chlann nan cundiachdach,

thugaibh do'n Tigheama glòir agus

neart.

2 Thugaibh do'n Tigheama a'

ghlòir a's cubhaidh d'a aimn ; sleuch-

daibh do'n Tighearn ann ara maise

na naomhachd.

3 Tha guth an Tighearna os ceann

nan uisge : rinn Dia na glòire tair-

neanach, an Tighearn, os ceaim nanuisge mòra.

•t Tha gutli an Tigheama cumh-achdach ; tìia guth an Tighearna làn

mòralachd.

i Brisidh guth an Tighearna naseudair ; seadh, brisidh an Tighearnaseudair Lebanoin.

6 Agus bheir e orra leum marlaogh ; liebanon agus Sirion, marbhuabhuU* òg,

7 Sgoiltidh guth an Tighearnalasraiche an teine.''^

8 Grathaidh guth an Tighearnaam fàsach : crathaidli an Tighearnafàsacli Chadeis.

9 Bheir guth an Tighearna air

na h-eildibh an laoigh a thilgeadh,^

agus lomaidh e na coillte : agus natheampuU cuiridh gach neach ancèill a ghlòir.

10 Suidhidh an Tigheam air antuQ ; agus suidWdh an Tigheama naRigh gu sìorruidh.

11 Bheiran Tighearna neart d'ashUiagh ; beannuicliidh an Tighearna shluagh le sith.

SALM XXX.Salm ; laoidh coisreagaidh tighc

Dhaibhidh.

jyiOLAIDH mi thu, a Thighearn

;

*" oir thog thu suas mi, agus chad'thug thu air m'eascairdibh gair-

deachas a dheanamh os mo chionn.

2 A Thighearna mo Dhia, ghlaodhmi riut, agus sldànuich thusa mi.

3 A Thighearna, thog thu m'anama nlos as an uaigh : ghlèid h thu beomi, chum nach rachainn sìos do'nt-slochd.

4 Seinnibh do'n Tighearna, sibhse

a naoimh-san, agiis thugaibh buidh-eachas ri cuimhneachadh air a naomh-achd.

5 Oir cha ^iì'eil ach tiota na fheirg,

tha beatha na dheadh-ghean : rè

oidhche mairidh bròn, ach air mad-uinn thìg gairdeachas.

6 Thubhairt mise a'm' shocair,*

Clia ghluaisear mi arn feasd.

7 A Thighearna, led' dheadh-gliean thug tlui air mo bheinn seas-

amh gu daingean -.^ dh'fholuich thado ghnùis ; bha mi fa amhluadh.

8 Ghlaodh mi riutsa, a Thighearn ;

agus air an Tighearn dh'asluich mi :

9 Ciod an tairbhe a tha ann amfhuil, 'uuair a thèid mi sìos do'n

t-slochd ? am mol an ùir thu ? an cuir

i an ceiU t'fhirinn ?

10 Eisd rium, a Thighearn, agusdean tròcair omi : A Thighearna, bi-.

sa a'd' fhear-cuidich leam.

1

1

Thionndaidh thu dhomhsa mobhròn gu dannsadh : chuir thu dhìoin

m'eudach-saic, agus chrioslaich thu.

mi le h-aoibhneas

:

1

2

Chum gu scinneadh mo ghlòir

cliu dlrait, agus nach bitheadh i natosd : A Thighearna mo Dhia, gubràth molaidh mise thu.^

1 aon-adharcach

—

'^ an dealanaich—^ Crathaidh guth an Tìghearna nadaragan—'' shuaimhneas, shoirbheas * thug thu neart do m' urram, do m'mhaise,—,6 bheir mise buidheachas dhuit-

54. SALM.

SALM XXXI.Do'n ard fhear-cinil. Salm le

Daibhidh.

ANNADSA, a Thighearn, cuir-

eam mo dliòigh ; na niìraich-

ear mi gu bràth ; trìd t'fhìreantachd

saor mi.

2 Aom a m' ionnsuidh do chluas,

gu grad furtaicli orm : bi-sa a'd'

diarraig làidir dhoinh, a'd' thigh

tearmuinn chum mo dliìonadh.

3 Oir ìs tusa mo charraig, agus

mo dhaingneach ; agus air sgàth

t'ainme treòraichidh agus stiùraidh

tu mi.

4 Bheir thu mi as an lìon a dh'fhol-

uich iad fa m' chomhair ; oir is tusa

mo neart.

5 Ann ad làimh-sa tiomnam mospiorad : saor mi,i a Thighearna Dhèna firinn.

6 Is fuath leat ^ iadsan a bheir fa'-

near dìomhanasa breugach : ach anns

an Tighearna chuir mise mo dhòch-

as.

7 Ni mi aoibhneas agus gairdeach-

as ann do thròcair : oir chunnalc thu

m'àmhghar ; b'aithne dhuit m'anamann an teanntachdaibh

;

8 Agus cha do dhruid thu suas

mi ann an làimh an nàmhaid ; shoc-

Taich thu mo chosan ann an àite far-

saing.

9 Gabh truas dìom, a Thigheam,oir iJia mi ann an teinn ; tha moshùil, m'anam, agus mo chom, air

seargadh as le doilgheas.

10 Oir chlaoidheadh mo bheatha

le bròn, agus mo bhliadhnan le h-os-

naich; air son m'euceirt thuit moneart, agus chaitheadh mo chnàmha.

11 Am measg mo naimhde gu ]èir

Hia mi a'm' mhasladh, agus gu h-àr-

aidli do m' choimhcarsnachaibh, agus

a'm' aobhar eagail do m' luchd eòl-

ais : iadsan a chunnaic mi a midgh,tlieich iad uam.

12 Dhi-chuimhnicheadh mi mardhuine marbh air dol à cuimhne;iha mi mar shoitheach briste.

taobh, 'nuair a ghabh iad comhairkle cheile a'm' aghaidh, a dhealbh iad

mo bheatha thoirt uam.14 Ach dh'earb mise asadsa, a

Thighearn ; thubliairt mi, Js tu moDhia.

15 Ann ad làimh-sa ilta m'aimsir-

ean : saor mi as làinih mo naimhd-ean, agus uatha-san a tha 'n tòir

orm.

16 Thoir air do ghnùis dealrach-

adh air t'òglach : saor mi air sgàth

do thròcaire.

17 Na nàraichear mi, a Thigheara,

oir ghairm mi ort ; nàire biodh :iir na

h-aingidh, nan tosd bitheadh i<ìà san

uaigh !

18 Deanar balbh na bilean breug-

ach, a labhras an aghaidh an f liirein

gu cruaidh, le h-uabhar agus tarcuis.

19 Cia mòr do mhaitlieas, a tliaisg

thu dhoibhsan do'n eagal thu ; a rinii

thu dhoibhsan a dh'earbas asad, amfìanuis chloinn nan daoine !

20 Folaichidh tu iad ann an dìo-

mhaireachd do làthaireachd •' o àil-

gheas dliaoine ; folaichidh tu iad armam pàiUiun o strì nan teanga.

21 Beannuichte ^'« i-olh an Tigh-earn ; oir nochd e gu li-iongantAch a

chaoimhneas dhomhsa ann ani baile

daingnichte."'

22 Thubliairt misc a'ni' dheifir,

Ghearradh as mi o fhianuis do shùl

:

gidheadh dh'èisd thusa ri guth m'as-

luchaidh, 'nuair a dli'èigh mi riut.

23 Gràdliaichibh an Tighearn,

sibhse uile a naoimh-san: gleidhid!;

an Tighearn na daoine treibhdhircacJi.

agus diolaidh e gu pailt dliasan a ogu h-uaibhreach.

24 Bithibhse misneacliai], ••^gus

neartaichidh esan bhur cridlie, sibhse

uile a chuir bhur dòdias anns an

Tiglieam.

SALM XXXII.Le Daibliidh, Mascliil.

ITS'beannuichte esan d'an do nihaith-

•* eadh * 'eusaontas, d'am bheil a

13 Oir chuala mi cùl-chàineadh pheacadh air 'fholachadh.

roòrain dhaoine ; Iha eagal air gach 2 Is beannuiclite an duine, nach

* shaor tliu mi.

—

^ leam.—' do ghnùise. £ahh—.'' ann an caitliir làidir.-

5 dhi-chuimhnicheadh.

SALM. 55

cuir an Tighearn cuceart as a leth,

agus aig nach \il ceulg na spiorad.

3 'Niiair a bha nii a'm' thosd,'

hnd]i aois air nio chnùnahaibh,'^ lc

ni' bhàireadh fad an latha.

4 Oir a là agus a tUi'oidhclic bha

do Linih troni orm : tha nio bhrìgh

air a }i-atliarracliadh gu tiorniachd

an t-samhraidh. Sclah.

Ò Dh'aidicli iiii nio pheaciidh dhuit,

aguscha do cheilniim'euceart : thubh-

airt nii, ii.idichidh mi m'eusaontais

do'n Tighearn; agus mhaith thusa

cionta mo pheacaidh. Selali.

6 Air an aobhar sin ni gach duine

diadhuidh ^ urnuigh riutsa, san àmam faighear thu : gu cinnteach annan tuil nan uisge mòra, cha dthig iad

am fagus da.

7 T/t(i thusa a'd' ionad-foluich

dhomh ; o theinn gleidhidh tu mi

;

le h-òranaibh saorsa cuairtiehidh tu

ini. Sclah.

5 Fìor-theagaisgidli mi thu, agus

nochdaidh mi dluiit an t-shghe air andthigcadh dhuit triall; seòlaidh midhuit le ni' shùil.-*

9 Na bi inar each, no mar mhuO-eid,5 a'ìg nach 'eU ciall ; d'an cuir-

ear sparrag agus srian nam beul,

chum nach dthig iad an gar dhuit.''

10 Is lìonmhor doilgheasan do'n

aingidli ; ach cuairtichidh tròcair

esan a dh'earbas as an Tighearn.

11 Bithibh aoibhneach anns anTigheam, agus deanaibh gairdeach-

as, sibhse fh'ireana; agus deanaibh

ìuathghaire, sibhse uile a tha ccart ancriilhe.

SAL3r XXXIII.TTVE^INAIBH gairdeachas san-*-^ Tighearna, sibhse fhìreana;

do na h-ionraic tlia cliu ciatach.

2 IMolaibh an Tighearna air clàr-

saich ; air an t-saltair, inneal-ciuil

nan deich teud, seinnibh dlia.

3 Canaibh dha òran nuadh ; seinn-

ibh fonn gu h-ealanta, le fuaimard.

4 Oir tha focal an Tigheama ceart

agus iha 'oibre uile dcania aun amfirinn.

5 Is ionmhuinn leis ceartas agu«breitheanas ; do mhaitheas an Tigh-earna tlia'n talamh làn.

0' Le focal an Tighearna rinneatlh

na iièamha, agus le h-anail a bheoil

an slòigh uile.

7 Carnaidh e suas mar thorr uisg-

eacha na fairge ; cuiridh e an doimh-ne suas uu thighibh-tasgaidh.

8 Eoimh an Tighearna biodh eagal

air an talamh uile ; rounhe-san biodhfìamh air uile luchd-aiteachaidh andonihain

:

9 Oir labhaùr e, agus bha e ann ;

dh'àithn e, agus sheas eJ10 Rinn an Tighearna conihairlc

nan cinneach faoin ; thug e innlcach'l.

an an t-sluaigh gu neo-ni.

11 Seasaidh comhahrle an Tigh-earna gu slorruidh, snuiaintean a

chridhe o linn gu linn.

12 Is beannuichte an cinneach sin,

'gam bhcil an Tighearna na Dhiadhoibh ; an sluagh a ròghnuich e maroighreachd dha fèin.

13 O na nèamhaibh amhaircidh anTighearn anuas; chi e uile clJaiiu

nan daoine.

14. O ionad seasmhach a chòrah-nuidh beachdaichidh e air uilc luch-àiteachaidh na talmhainn.

15 Chum esan an cridhe air aondòigh; bheir e fa'near an gniomh-aran uile.

16 Cha tearnar righ le mtui'fhcachd :* cha saorar laoch le meuda neirt.

17 /* dlomhain an t-each chumtèaruinteachd ; agus le meud a neirt

clia saor e.

18 Feuch, tha sùil an Tighcarnaorra-san d'an eagal e; orra-sr.n a

chuireas an dòchas na thròcair ;

19 Chum an anaui a thcasairginij

o'n bhàs, agus an cumail beo anns a'

ghorta,

20 Feithidh ar n-anam air anTighearn ; is esan ar cabhair, agusar sgiath.

' a thaohh mo plieacaidh.—2 chaitheadh mo chnàmhan ' naomli, maith* bheir mi comhairle dhuii lem' shùil a bhi ort ; socraichidh mi nio shùil ort.

5 mhuilidli ; mule, i'a*^'.-»6 no cha dthig iad am fagus duit bha e air

buij.—8 a shlòigh.

56 SALM.

21 Oir annsan ni ar cridhe gair-

deachas, a chionn na ainm naoraha-

san gu'n do chuir sinn ar dòigh.

22 Gu robh do thròcair, a Thigh-eam, oirnn, a rèir mar a chuir sinn

ar dòchas annad.

SALM XXXIV.Le Daibhidh, 'nuair a dh'athar-

ruich e a ghiùlan an làthair A-bimeleich, agus a chuir esan

uaith e, agus a dh'imich e.

"DEANNUICHIDH mi an Tigh-•-' earna gach àm ; an còmhnuidhbithidh a mholadh arm am bheul.

2 Anns an Tighearna ni m'anamuaill ; cluinnidh na daoine sèimh a-

gus ni iad aoibhneas.

3 IMolaibh an Tigheama leamsa,

agus ardaicheamaid 'ainm le chèile.

4 Dh'iarr mi an Tigheam, agus

dh'èisd e rium : agus shaor e mi o

gach aobhar eagail a bha agam.

5 Dh'amhairc iad air, agus shoills-

icheadh iad ; agus cha robh nàire air

angnùis.*

6 Glilaodh an duine bochd so, a-

gus dh'èisd an Tighearna ris ; agus

as a theanntachdaibh gu lèir shaor

se e.

7 Campuichidh aingeal an Tigh-eama mu'n timchiollsan d'an eagal e,

agus teasairgidh e iad.

8 O blaisibh agus faicibh gur maith

an Tighearn ; is beannuichte anduine sin a dh'earbas as.

9 Biodh eagal an Tighearna oirbh,

a naoimh-san ; oir cha hhi dìth air a

luchd-eagailsan.

10 Bithidh easbhuidh air na leòmh-

anaibh òga,'^ agus bithidh ocras or-

ra ; ach orra-san a dh'iarras an Tigh-

earna cha bhi maith air bith a dhìth.

11 Thigibh, a chlann, èisdibli

rium ; teagaisgidh mi dhuibh eagal

an Tighearna.

12 Cò e am fear a mhiannuicheas

beatha, a ghràdhaicheas laithean a

dh'fhaicinn maith ?

13 Glèidh do theanga o olc, agus

do bhilean o labhairt ceilg.

1 4' Seachuimi an t-olc, agus dean

am maith ; ìarr sìochaint agiis lean i.

15 Tha sùilean an Tighearna air

na fireanaibh, agus a chluas r'anglaodh.

16 Tha gnùis an Tigheama anaghaidh luchd-deanamh uilc, chuman cuimhne a ghearradh as o'n ta-

lamh.

17 GMaodh na [fireana] agusdh'èisd an Tigheara ; agus as anteanntachdaibh gu lèir shaor e iad.

18 /* dlùth an Tighearna dhoibh-san a tha briste nan cridhe, agussaoraidh e iadsan a tha brùite nanspiorad.

19 /* lìonmhor àmhgliaran an fhì-

rein ; ach asda air fad saoraidh anTighearn e.

20 Gleidhidh an Tigheam a chnàmh-an uile ; cha l)hi h-aon diubh briste.

21 Warbhaidh olc na h-aingidh,'

agus iadsan a tha toirt fuath do'nfhìrean lom-sgriosar iad.

22 Saoraidh an Tighearn anam asheirbhiseach ; agus cha sgriosar aonair bith dliiubhsan a chuireas an dòighann.

SALM XXXV.Le Daibhidh.

nPAGAIR, a Thighearn, riu-san*- a thagras a'm' aghaidh ; cog

nan aghaidh-san a chogas a'm' agh-

aidh.

2 Glac targaid agus sgiath, agus

èirich chum mo chuideachaidh.

3 Agus tarruing a mach an t-sleagh,

agus di-uid an t-sUgJic nan aghaidh-

san ' a tha 'n tòir orm ; abair ri

m'anam, Is mi do shlàinte.

4 Nàire agus masladh gu robli or-

ra-san a tha 'g iarraidh m'anama ; gupillear iadsan air an ais, agus gu robh

amhlaadh orra, a tha smuaineachadh

uilc dhomh.5 Bitheadh iad mar mholl fa

chomhair na gaoithe, agus aingeal an

Tighearna 'g an ruagadh.

6 Bitheadh an shghe dorcha agus

sleamhuinn, agus aingeal an Tigh-

earn an tòir orra.

7 Oir gun aobbar dh'fholuich iad

1 Amhaircibhse air, agus bithibh air bhur soìllseachadh ; agus cha bhi nàire

air bhur gmaidh—^ Bithidh daome cumhachdach bochd—3 an t-aingidh.—* tarruiDg an t-sleagh agus an claidheamh nan aghaidli-san.

SALM. 57

a!r rco shon an lìon ; slochd gunaobhur chladhaich iad air son m'an-

aiua.

8 Thigeadh sgrios air gun fhios

da, agus a lìon a dh'fholuich e, glac-

ydli se c fein : san sgrios sin tuiteadli

c.

9 Ach ni m'anamsa gairdeachas

anns an Tighearn ; ni e aoibhneas na

shlàinte.

10 Tlieir mo chnàmhan uile, AThighearn, cò is cosmhuil riutsa, a

theasairgeas am bochd ^ uaitli-san

a's treise na e, agus am bochd agus

aJi t-ainnis - uaithsan a chreachadli

e.9

1

1

Dh'èirich fianuisean eucorach ;

chuir iad as mo leth ^ nithe air nach

robh fios agam.

12 Dhlol iad dhomh olc an èiric

maith, a' cur 'rom^a mo bheatha aIhoirt uam.

13 Ach am thaobhsa, 'nuair a bhaiadsan gu tinn, b'e eudach-saic moclmlaidh, dh'irioslaich mi m'anam le

trosgadh,'' agus phiU m'umuigh a'm'

iichd fèiu.

14 I\Iar gu'm bu charaid nobràth-

au' dhomh a hhìodh ann, ghluais mi

;

mar fhear caoidh a mhàthar, gu dubh-acli chrom nii sìos.

1 j Ach air bhi dhomhsa ann anàmhghar, bha iadsan ait, agus chruin-

nich iad le cheile ; chruinnich daoine

suarach nach b'aithne dhomh le cheile

a'm' aghaidh ; reub iad, agus cha dosguir iad.

16 Le luchd dian-mhagaidh ^ ceal-

gacli, chas iad am fiacla rium,

1

7

Cia fhad, a Thigheam, a dli'

amhairceas tu air so? saor m'anamo am ndlleadh, m'aon ghradh ^ o naleòmhanaibh.

18 C'liùthaicludh mi thu 7 anns a'

ndiòr choimhthional

:

am measgsluaigh lìonmhor molaidh mi thu.

19 Na deanadh iadsan a ta nannaimhdibh dhomh gu h-eucorach,

gairdeachas os mo chionn ; iadsan aig

am bheil fuath dhomh gun aobliar,

na caogadh iad le'n sùil

;

20 Oir cha labhair iad sìth, ach

an aghaidh dhaoine ciuin na tirc-

dealbhaidh iad nithe cealgadi.

21 Dh'fhosgail iad am bc.J gufarsaing a'm' aghaidh ; thubhairt iad,

Aha, aha, chunnaic ar sùil.

22 Chunnaic thusa .so, a Thighearn,

na bi a'd' tliosd : a Thighearn, na bi

fad uam.

23 Tog ort, agus mosgail chummo cheirt ; ^ chum mo chùise, moDhia agus mo Thigheam.

21' Thoir breth orm a rèir do clieart-

ais, a Thighearna, mo Dhia, agus

na deanadh iad gairdeachas os mochionn.

25 Na h-abradh iad nan cridhe,

Aha, is e sud ar miann : idir na h-ab-

radh iad, Shluig sinn suas e.

26 Nàire agus amhluadh gu robhorra-san le chèile, a tha deanamhgairdeachais ri m'olc; còmhdaichear]e nàire agus masladh iadsan a dh'ard-

aicheas iad fèin a'm' aghaidh.

27 Deanadh iadsan iolach, agusbitheadh iad aoibhneach, a sheasas

mo chòir dhomh ;9 agus abradh iad

a ghnàth, Mòr chliù gu robh do'nTighearn, aig am bheil tlachd annan sìth a sheirbhisich !

28 An sin cuiridh mo theanga ancèill do cheartas, air feadh an là dochhù.

SAL3I XXXVI.Do'n ard fhear-ciuil, Le Daibhidh

òglach an Tighearna.

> OE their an t-aingidh an taobh a^ stigh d'achridhe,'Ogu'mpeac-

aich e ; cha "'ìi'eil eagal Dè fa chomh-air a shùl.

2 Oh: ni e bàigh ^i ris fèin na shùil-

ibh fèin, gus am faighear a mach a

chionta mar aobhar fuatha.i^

3 Is euceart agus cealg briathran

a bheoil ; leig e dheth bhi glic, maitha dlieanamli.

' an dume tmagh, àmhgharach—^ am feumannach ^ dh'fheòraich iaddhiom— ' trasgadh—* luchd-magaidh air cuimiibh.—^ mo sheircein, mophearsa.—^ Bheir mi buidheachas duit ..* mo chòir, mo bhreitheanais•^ leis an ionmhuinn mo cheartas— 'o ^q nj' chridhc " miodal, brionncd.i 2 'nuair a gheibhear amach a chionta gràineil.

58 SALM.

4 Dealbhaidh e euceart air a leab-

aidh ; suidhichidh se e fèin air slighe

nach \'il maith ; cha'n oilteil leis ant-olc.

5 A Thighearn, anns na nèamh-aibh tìia do thròcair ; tha t'fhìrinn guruig na neoU.

6 T/ia t'fhìreantachd mar nabeannta arda, do bhreitheanais nandoinihne mhòir

; gleidhidh tusa, aThigheain, duine agus ainmhidh.

7 Cia luachmhor do chaoimhneasgràdhach, a Dhè ! uime sin earbaidhclann nau daoine a sgàUe do sgiath-an.

8 Sàsuichear iad gu mòr le saill i

do thighe, agus as amhuinn do shòl-asan bheir thu orra òl.

9 Oir agadsa tha tobar na beatha;

ann ad sholus-sa chi sinne solus.

10 Buanaich do chaoimhneasgràidh dhoibhsan a chuir eòias ort,

agus t'fhìreantachd dhoibhsan a thaiomaic nan cridhe.

11 Na dthigeadh cos an ardainorm, agus na gluaiseadh làmh nanaingidli mi.

12 An sin thuit hichd-dheanamhna h-euceirt sìos ; leagadh sios iad,

agus cha'n urrainn iad èhigh.

SALM XXXVII.Le Daibhidh.

"^A biodh campar 2 ort mu dhaoin--'^ ibh aingidh, agus na gabh far-

mad ri luchd-deanamh na h-euceirt

:

2 Oir mar an feur gearrar gu gradsìos iad, agus mar an luibh glilas ^

seargaidh iad.

3 Earb thusa as an Tighearn, agusdean maith ; ìnar shi gabhaidh tu

còmhnuidh san tìr, agus beathaichear

thu gu cinnteach.*

4 Mar an ceudna gabh tlachd annsan Tigliearn, agus bheir e dhuit iarr-

tuis do chridhe.

5 Tabhair suas do shlighe do'nTighearn, agus earb as, agus ni se

e.

6 Agus bheir e mack t'fhìreant-

achd mar an solus, agus do blireith-

eanas mar am meadhon-là.

7 Bi d' thosd an làthair an Tigh-earna,'^ agus feith le foighidinn air

:

na biodh campar ort mu'n ti a shoir.

bhicheas na slilighe, mu'n fhear a

bheir a dhroch innleachda gu buil.

8 licig fearg dhìot agus trèig cor-

ruich ; na biodh campar ort air aonchor ^ chum uUc.

9 Oir gearrar as droch dhaoine;

ach iadsan a dh'fheitheas air an Tigh-earn, buan-mhealaidh iad an ta-

lamh.^

10 Oir fathast tamuU s beag, agus

cha hhi an t-aingidh ann ; seadh,

bheir thu fa'near 'àit-san, agus cha

llù e ann.

1

1

Ach mealaidli daoine macanta ^

an talamh, agus gabhaidh iad tlachd

ann am meud na sìth.

12 Tha'n t-aingidh a' cumadh uilc

do'n ionraic, agus a' casadh 'fhiacal

ris.

13 Ni Dia fanoid air, oir is lèir

dha gu bheil a latha a' teachd.

14 Tharruing na h-aingidh anclaidlieamh, agus chuir iad am bogha

air ghleus, a leagadh sìos a' bhoehdagus an ainnis, a mharbhadh luchd

deagh-bheus. i"

15 Thèid an claidheamh a steach

nan cridhe foin, agus brisear ambogha.

\(ì Is fearr beagan aig an duine

ionraic na saibhreas mhòrain dhroch

dhaoine.

17 Oir brisear gairdeana dhroch

dhaoine; ach cumaidh Dia suas na

fireana.

18 Is fiosrach Dia air laithibh

nan daoine ionraic, agus bithidh an

oiglireaclid gu sìorruidh.

19 Cha chuirear gu nàire iad ann

an àm an uilc, agus ann an laithibh

na gorta sàsuichear iad.

20 Aeh sgriosar droch dhaoine,

agus bithidh naimhdean an Tigh-

earna mar shaill uan : thèid as doibh,

mar dheataich thèid as doibh.

* pailteas—« Jasan, fearg 3 uaine * le a paUteas—* Fan gu sàmhach ris

an Tighearn—6 a mliàm ^ sealbhaichidh iad an talamh mar oighreachd.—

.

** tiota, sealan.—» ciuin, sèimh ^" nan daoine direach nan slighe.

SALM. 59

21 Gabhaidh an t-aingidh ias-

achd,' agus eha dìol e rìs ; ach tha'm

firean tròcaireach, agus bheir e uaith.

22 Oir iadsan abheaiinuichear leis,

mealaidh iad an talanih ; agus iad-

san a mlialluichear leis, gearrar as

iad.

23 Leis an Tighearn tha ceumannaduine air an orducbadh, agus gabh-

aidh e tlachd na shlighe :

24f <ie do thuit e, clia tilgear gu

tur sios e ; oir cumaidh an Tighearna

suas air làimh e.

2j lìha mi òg, agus a nis tha miaean ; gidheadh cha'n fliaca mi amfirean air a tlirèigsinn, agus a shliochd

ag iarruidh arain.

26 Tha e ghnàth truacanta agus

coingheallach ; agus bithidh a shliochd

beannuichte.

27 Seachuinn an t-olc, agus dean

am maith, agus gabh còmhnuidh gu

bràth.

28 Oir is toigh leis an Tigheamabreitheanas, agus cha trèig e a

naoìmh : gu bràth coimhidear^ iad-

san ; ach gearrar as sliochd nan ain-

gidh.

29 I\Iealaidh na fireana an tìr, a-

gus gabhaidh iad còmhnuidh innte

gu brath.

30 Cuiridh beul an fhìrein an cèill

gliocas, agus labhraidh a theanga

breitheanas.

31 Tha lagh a Dhe na chridhe

:

clia sleamhnuich a cheumanna.

32 Bithidh an droch dhuine ri

faire air an fhìrean, agus iarruidh e a

mharbhadh.

33 Cha'n fhag an Tighearn e nalàimh ; agus cha dìt se e, 'nuair a

bheirear breth air.

•34 Feith air an Tigheam, agus

gleidh a shlighe ; pgus ardaichidh e

thu, chum an tìr a mhealtuinn

:

'nuair a ghearrar as drocli dhaoine,

clii thu e. '

35 Chunnaic mi an duine aingidh

am mòr chumhachd, agus e 'ga sgaoil-

eadh fèin a mach mar ùr chraoibh^

uaine.

36 Ach chaidh e seachad,* agus

feuch, chà rnhh e ann ; agus dh'iarr

mi e, ach cha d'fhuaras e.

37 Thoir fa'near an duine foirfe,^

agus amhairc air an duine ionraic;

oir is ì sìth a's crìoch do'n duinesin.

38 Ach sgriosar luchd eusaontaia

faraon; gearrar as crìoch^ dhrochdliaoine.

39 Tha slàmte nam firean o'n

Thighearn ; i.« esa?i an neart ann anàm teanntachd :

40 Agus cuidichidh an Tigheamaleo, agus teasairgidh e i&d : teasairg-

idh e iad o dhroch dhaoinibh, agussaoraidh e iad, a chionn gu'n d'earb

iad as.

SALM XXXVIII.Salm le Daibhidh a dmr an

cuimhne.

A THIGHEARNA, na cronuich^ mi ann ad chorruich, agusna smachdaich mi ann an tcas

t'fheirge:

2 Oir shàthadh ^o shaighdeanannam. agus tha do làmh trom orm.

3 Cha '«'ci^ fallainneachd a'm'fheoLl air son t'fheirge : cha 'n''cil

s\th a'm' chnàmhaibh airson mopheacaidh :

4 Oir chaidh m'eucearta thar mocheann : mar eire^ thruim tha iad

ro-throm air mo shon.

5 Thamochreuchdalobhta, breun,

air son m'amaideachd.

6 Tha mi cràiteach, chromadh sìos

mi gu mòr ; air feadh an là uile tha

mi 'g imeachd gu dubhach :

7 Oir tha mo leasraidh làn do f^hal-

ar granda ; agus cha 'ii'ell fallain-

eachd a'm' fheoil.

8 Tha mi lag, agus ro-bhrùite

:

tha mi a' bùiieadh trìd mi-shuaimh-neis mo chridhe.

9 A Thighearn, tha mo mhiauii

uile a'd' lathair, agus cha 'n'eil m'os-naich foluichte ort.

10 Tha mo chridhe a' ploscartaich :^

tlirèig mo neart mi : a thaobh fradh-

airc^ mo shùl, sin mar an ceudnacha ''ii'cil agam.

' an coingheall—2 gieidhear—^ mar sheudar, edsre. Eahh ''chaidh miseach—s cohnhlionta, iomlan—c fuigheall, sliochd.—^ uallaich, eallaich* luaimhneach—^ radhairc, soluis.

60 SALM.

1

1

Tha luchd mo ghaoil agus moeiiairdeati a' seasamh fa chomhair moleoin ; agus tha mo dhilsean a' seas-

aarii fad uam.

12 Agus tha luchd-iarruidh m'a-

nama a' cur ribeaclia romfiam, agus

iuchd-iarruidh m'uilc a' labhairt

nitJie aimhleasach, agus a' smuain-

eachadb ceilge air feadh an là uile.

13 Ach mar dliuine bcxlhar, cha

chlumn mise; agus tha mi mar dhuine

balbh, nach fosgail a bheul.

14 Tha mi eadhon mar fhear

nadi cluinn, agus aig nach 'c'd ach-

ndiasain iia bheul.

15 Oir annadsa, a Thighearn,

rhuir mi mo dliòchas : cisdidh tusa,

a Thighearna mo Dhia.

16 Oir thubhairt mi, Air eagal

gu'n dean iad gairdeachas a'm' agh-

aidh ; 'nuair a shleamhnuicheas modios, gu'n ardaich siad iad fèin a'm'

.ìghaidh.

17 Oir llìa mi ealamh gu tuisleach-

adh, agus tha mo dhoilgheas^ a'm'

•'hjanuis a ghniith.

IS Oir aidichidh mi m'euceart;

ì>ithidh mi doilich air son mo pheac-

aidh.

19 Ach a ia mo iiaimhdean beoth-

ail, tha iad làidii'^ ; agus tha iadsan

6ig ara bheil fuath dhomh gu h-eu-

i-orach, air fàs lìonmhor.

20 Agus tha iadsan a dhìolas olc

air son maith a' cur a'm' aghaidh, a

duonn gu bheil mi learjtiiinn a'

iTihaith.

21 Na trèig mi, a Thighearna, moIWiia ; na bi-sa fad uam.

22 Greas chum mo chuideachaidh,

a Thlghearn, mo shlàmte.

SALM XXXIX.Do'n ard fhear-ciuil, do ledutun,

Sahn le Daibhidli.

'TPHUBHAIRT mi, Bheir mi 'n

-*• aire do m' shlighibh, nach

peacaich mi le m' theangaidh :

gleidhidh mi srian air mo bheul, an

iiair a bhios an duhic amgidh a'm'

fhìanuis.

2 Bha mi balbh tosdach, dh'fhan

mi o labhairt maith feln ; ach dliùisg-

eadh mo dhoilgheas.

3 Dh'fhas mo chridhe teth aii

taobh a stigh dhìom ; 'nuair a bhami a' beachd-smuaiiieachadh, las auteine ; labhair mi le m' theangaidh ;

4 Thoir fios dhomh, a Thighearn,

air mo chrìch, agus tomhas mo laith-

ean ciod e, chum gu bi fios agam cia

gearr mo rè.

5 Feuch, mar leud boise rinn thu

rao laithean, agus tha m'aois marneo-ni a'd' fhianuis : gu deimhin ia

dìomhanas gach duine d'a fhcabhas.

Selah.

6 Gu deimhin tha gach duine a'

siubhal ann an samhladh dìomhain^ :

gu deimhin cuirear mi-shuaimhneas

orra gu faoin : carnaidh neach suas

hcartas, gun fhios aig cò mliealas*

e.

7 Agus a nis ciod ris ara feith-

eam, a Thighearn ? tha mo dhòchas

annadsa.

8 Saor mi o m'eusaontasaibh mle ;

na dean ball-maslaidli an amadaindhìom.

9 Bha mi a'm' thosd, cha d'fhosg-

ail mi mo bheid, a chionn gur tusa a

rinn c.

10 Tog dhìom do bhuille : le

beum do laimh-sa chlaoidheadh mi.

11 liC achmhasanaibh air son eu-

ceirt 'nuair a chronuicheas tu duine,

bheir thu air a shnuadh caitheadh

mar leomann : gu deimhin is diomh-

anas gach duine. Selah.

12 Cluinn m'urnuigh, a Thigh-

earn, agus èisd ri m' ghlaodh ; ri m'dheoir na bi a'd' thosd : oir is coig-

reach mi maille riut, ugus fear-

cuairt, mar m'aithriche uile.

13 O ! caomliain mi,'' chum gufaigh mi neart,6 mun siubhail mi,

agus nach bi mi ann ni's mò.

SALM XL.Do'n ard fhear-ciuU. Salm le

Daibhidh.

DH'FHEITH mi le foigliidinn

ris an Tigheam, agus chrom

e thugam ;^ agus chual c mo ghlaodh.

' mo bhròn ' tha iadsan a tha nan nahuhdibh dhomh gun aobhar

laidir 3 mar sgàile siubhlaidh duine.—* chruinnicheas—^ tionndaidh

uam.—5 fois, comhfhiutachd.—^ chugam.

SALM. 61

2 Agus thug e nìos a slocliJ ua-

mlmiun mi, à clàbar làtliaidi, agus

cliuir e mo chosan air carraig ; shoc-

raich c mo cheumanna.

3 Agus cliuir e òran nuadh ann

am biieul, òran-niolaidh d'ar Dia

:

cbi mòran c, agus bithidh eagal orra,

agus earbaidh iad as an Tighearn.

4 Is beannuichte an duine sin a

chuireas a dh«')chas anns an Tighearn,

agus nach seall an deigh nan uai-

bìireach,! no nan dèigh-san a chlaon-

as chum brèige.

5 /» lìonmhor, a Thighearna moDliia, na nithe a rinn thu ! t'oibre

ìongantach, agus do smuainte d'ar

taobh-ne, cha 'n'eil e 'n comas a

chur slos an ordugh dhuit : nochdainn

agus chuirinn an ceill iad ; ach tha

iad ni's llonmhoire na gu'n gabh iad

àireamh.

6 .Vnn an ìobairt agus an tabhart-

as cha do ghabh thu tlachd : dh'fhos-

gail tliu mo chluasan :- ìobairt-

loisgte agus ìobairt-pheacaidh cha

d'iarr thu.

7 An sin thubhairt mi, Feuch, tha

mi teachd ; ann an rola an leabhair

tlia e scrìobhta ormsa.

8 Is e mo thlachd do thoil a dhean-

amh, a Dhè ; seadh, tha do lagh antaobh a stigh do m' chridlie.

9 Rinn mi sgeul air /'fhìreant-

Jichd sa' choimhthional mliòr : feuch,

cha do choisg mi mo bhilean, a Thigh-eam, is aithne dhuit.

10 Cha d'fholuich mi t'fhìreant-

achd ann am meadhon mo chridhe

:

chuir mi'n cèill t'fhìrinn agus doshlàinte : eha do cheil mi do chaoimh-

neas gràdhach, agus t'fhirinn, o'n

cJioimhtliional mhòr.11 A Thigheam, na cum-sa do

chaomh thròcairean uam : gleidheadh

do chaoimhneas gràdhach agus t'fhì-

rinn a ghnath mi.

1 2 Oir dli'iadla uUc gun àireamhmu'n cuairt omi ; ghlac m'eucearta'

mi, agus cha 'n'eil e 'n comas domhsealltuinn suas; ni's Ilonmhoire tha

iatl na falt mo chlnn, agus thrèig rao

chridhe mi.

13 Gu ma toil leat, a Thigheam,rao tlieasairginn ; grcas, a Thigh-carn, chum mo chuideachaidh.

14 Nàire agus amhluadh gu robh*

orra-san le cheile, a tlia 'g iarraidh

m'anama g'a sgrios : ruagar air anaLs agus nàraichear iadsan a tha

guidheadh uilc dhomh.15 Aonaranach gu robh iadsan*

marthuarasdalan nàire,atheirrium33,

Aha, Aha !

l(j Deanadh iadsan uile a dh'iarra*

thusa, gairdeachas agus aoibhneas ann-ad : abradh iadsan an còmhnuidh, a

ghràdhaicheas do shlàinte, IVIòr mhol-adli gu robh do'n Tighearn.

17 Thu niise bochd agus uireas-

bhuidlieach, ach smuainichidh aaTigheam omi : is tusam'fhear-cabh-

air, agus m'fhear-saoraidh ; a Dhè,na deau moiUe.

SALM XLI.Do'n ard fheai-ciuil, Salm lc

Daibhidli.

TS beannuichte esan a bheir an aire-* do'n duine bhocad -.^ ann anlatha an uilc' saoraidli an Tigheame.

2 Gleidhidh an Tigheam e, aguscumaidh e beo e, agus bitliidh e tean-

nuichte air thalamh : na tabhair thusa

e do tlioil a naimhde.*

3 Bheir an Tigheama neart dhaair leabaidli a thimieis iarganaich

:

a leabadh uile ni thusa dha na eu-

slainte

:

4 Thubhairt mi, A Thigheam,dean tròcair orm : leighis m'anam,oir pheacaich mi a'd' aghaidh.

5 Tha mo naimhdean a' labhairt

uilc omi, off radh, C'uin a gheibh e

bàs, agus a sgriosar 'ainm ?

6 Agus ma thig 7ìeach g'amshealltuinn, labhraidh e diomhanas

;

camaidhs a chridhe euceart dhafèin ; theid e mach, agus labhiaidh

' nach tionndaidh chum nan uaibhreach, nach gabh tlachd anns na h-uaibh-rich—2 dheasuich thu corp dliomh ^ m'àiuligharan * bithidh * dì-

làraichear iad, gu robh iad fo uamhimn.— '' ìosal.—^ ann an àm teinnn .

8 agus beannuichidli e air thalamh e, agus cha tabhair e do thoil a naimhdeaae.—9 cminnichidh.

62 SALM.

7 Tha iadsan uile aig am bheil

fuath dhomh a' cogaisaich le cheile

a'rn' aghaidh : tha iad a' dealbh uilc

a'm' aghaidli.

8 Tha droch iii, ars' iadson, air

teaehd air ;i agus esan a tlia nis naluidhe, cha 'n eirich e ni 's mò.

9 Eadhon fear mo shìth,^ as and'eaib rai, esan a dh'ith do m' aran,

tliog c a shàil a'm' aghaidh.

10 Ach deansa, a Thighearn, tròi -

air orm, agus tog suas mi, agus bhekmì hiigheachd dlioibh.

11 Le so tha fios agam gu bheil

tlachd agadsa annam, a chionn nach'eil mo nàmhaid o' deanamli caith-

reim^ os mo cheann.

12 Ach air mo shonsa, cumaidhtu suas mi ann am ionracas, agus

siiidhichidh tu mi a'd' fhìanuis gii

bràth.

13 Beannuichte gu rohh an Tigh-earna Dia Israeil, o shlorruidlieaclid

gu sìorruidheachd ! Amen agus A-men!

SALM XLILDo'n ard fhear-ciuil, Maschil, air

son mliac Chorah,

TI/IAR a tliogras am fiadli chum* -• nan srutli uisge, mar sin tha

m' anam a'togairt a'd' ionnsuidhse, a

Dhè.2 Tha tart air m'anara chum Dhè

chum an De bheo : c'uin a tliig mi,

agus a uachdar mi am fianuis Dhè ?'

3 Ls iad mo diieoir a's biadh

dhomli a là agus a dh'oidhche, 'nuair

a theirear riumgachlà, C'aìt amllicil

ào Dhia ?

4 Na nithe so is cuimhne leam,

agus tha mi dòrtad'n a niach m'an-

ama lcar.i fcin ; oir gliablr mi thairis

leis a' mhòr-chuideachd, chaidh mileo gu tigh Dhè, le fuaini gairdeach-

ais agus molaidli, his a' chuideaclid

a bha cumail latha fèlLle.*

5 C'ar son a tha thu air do leagadh

sìos, O m'anam ? agus c'ar son a thatliu fo bhuaireas^ an taobh a stigh

dhìom ? earb thusa à Dia ; oir fathasà

molaidh mise e, sh\inte mo ghnùise,^

agus mo Dhia.

6 Leagadh sìos m'anam an taobha stigh dliìom : uime sm cuimhnich-idh mi ortsa, mo Dhia, o thìr lor-

dain, agus o Hermon, o shliabh IMhit-

sair.

7 Tlia doimhne a' gairm air

doimhne le fuaim t'fheadan uisge

;

chaidh do stuaidhean^ agus do thonn-an uile tharum.

8 Anns an là àitlmidh an Tigheama thròcair ;« agus san oidliche Mih'tdh

a laoidh maiUe rium, agus m'ùrnuighri Dia mo bheatha.

9 Their mi ri Dia mo charraig,

C'ar son a dhi-clniimhnich tliu mi ?

c'ar son a tha mi a' triall gu dubhachair son foimeirt an eascaraid ?

10 Mar chlaidheanih a'm' chnàmh-aibli, tha mo naùnhdean a' toirt mas-laidh dhomh, 'nuair a their iad riumgach là, C'ait ani hhcll do Dhia ?

1

1

C'ar son a tha thu air do leag-

adh sìos, O m'anam ? agus c'ar son

a tha thu fo bhuaireas an taobli astigh dlùom ? earb thusa à Dia ; oir

fathasd molaidli mise e, slàinte moghnùise, agus mo Dhia.

SALM XLIILfFHOIR breth ormio, a Dhè, agus•* tagair mo chùis : o chinneach

an-iochdmhor ;i' o fhear na ceilge

agus na h-euceirt, saor thusa mi.

2 Oir ìs tusa Dia mo neirt ;c'ar

son a chuir thu mi fad uait ? c'ar son

a tha mi a' triall gu dubliacli air son

foirneirt an eascajaid ?

3 O cuir a macli do shokis agus

t'fhìrinn ! seòladli iadsan mi, thug-

adh iad mi chum do shleibh naomlia-

sa, agus chum do phàilliuna.

4> An sin thèid mi dh'ionnsuidìi

altaire Dhè, a dh'ionnsuidli Dliè

1 tha drocli thinneas a' dlùth-Ieantainn ris ; tha mòr chionta air a chur

as a leth ^ mo charaid ' gairdeaqhais * a chi mi gnìiis Dhe.—^ Nanithc so cuimhnichidh mi, agus taomaidh mi mach m'anam an taobli a stigh

dhìom, 'nuair a ghabhas mi thairis leis a' nihòr-chuideachd, a thèid

nii leo, &c '' mhi-shuaimhneas—^ air soh furt^chd a ghnùise—* do

fthumainnean—^ a chaoimhneas.—^" Cum còir riiun.—.'^ mi-naomha,

aindiadhuidlu

SALM. 63

m'aoibhncis ro-mhòir i^ agus mol-

aidh ini thu air a' clilàrsaich, a Dhia,

nio Dhia.

5 C'ar son a tha thu air do leag-

adh sìos, O m'anam ? agus c'ar son a

tha thu tb bhuaireas an taobh a stigh

dhìom ? earb thusa à Dia ; oir t'ath.

asd molaidh mise c, slàinte nio ghnìiise,

agus mo Dhia.

SAL]M XLIV.Do'n ard fhear-ciuil, air son mhac

t'horah, ]\laschil.

\, DIIE, le'r cluasaibh chuala-^ sirni, dh'innis ar n-aithriche

dhuinn an obair a rinn thu nan làith-

ibli-san, sna laithibh o shean.

2 Le d' làimh thilg thu mach nacimiich, ach shuidhich thu iadsan :

chlaoidh thu na slòigh, ach thug thu

orra-san soirbheachadh.'^

3 Oir cha'n ann le'n claidheamh

fèin a fhuair iad sealbh san tìr, agus

cha'n e an gairdean fèin a shaor iad

;

ach do dheas làmh, agus do ghair-

dean-sa, agus solus do ghnùise, a

chionn gu'n robh deadli-gliean agad

doibh.

4 Is tu fèin mo Righ, a Dhè

:

àithn thusa saorsa do lacob.

5 Trìd-sa buailidh sinn ar naimh-de; trìd t'ainme-sa saltraidh sinn

orra-san a dh'eireas 'nar n-aghaidh.

6 Oir as mo bhogha cha'n earb

mi, agus cha saor mo chlaidheamhiiii.

7 ^Vch shaor thusa sinn o ar naimh-dibh, agus nàirich thu iadsan aig anrobh fuath dhuinn.

8 A Dia ni sinne uaiU air feadh

an là ; agus t'ainm-sa molaidh siun

gu slorruidh. Selah.

9 Ach a nis thilg thu uait sinn,

agus nàirich thu sinn ; agus cha 'n'eil

tlìu dol a mach le'r n-armailtibh.

, 10 Thug thu oirnn tionndadh air

ar n-ais o'n nàrahaid, agus tha iadsan

le'm fuathach sinn 'gar crcachadh.^

11 Thug thu sinn mar chaoraich

air son bìdli ; agus am measg nan

cinneach sgap thu sinn.

1

2

Ueic thu do shluagh gun fhiach,

agus cha do mheudaich thu liu mfiaoìn

le'n luach.'

13 Rinn thu sinn 'nar masladhd'ar coimhcarstiachaibh, 'nar ball-

fanoid agus magaidli dhoibhsan a tha

mu'n cuairt oirnn.

14 Rinn thu gnàth-fhocal dhinn

am measg nan cinneach, aobhar

crathaidli cinn am measg an t-shiaigh.

15 Fad an latha tha m'amhluadha'm' fhìanuis, agus chòmhdaich nàire

mo ghnùise mi.''

16 Air son gutha an fhir a bhcir

masladh agus toibheum, air son fìa-

nuis an nàmhaid agus an dìoghalt-

aich.

17 Thàinig so uile oimn ; gidh-

eadh, cha do dhi-chuimhnich sinn

thu, agus cha d'rinn sinn cealg annad choimhcheangal.

18 C'ha do thionndaidh ar cridhe

air ais, agus cha do chlaoa ar cos o

d' shlighe

:

19 Ge do mhìn-phronn thu sinn

ann an ionad dhràgon, agus ge dochòmhdaich thu sinn le sgMl a' bhàis.

20 ]\Ia dhi-chuimhnich sinn ainmar De, no ma shìn sinn ar làmha guDia coimheach,

2

1

Nach rannsaich Dia so a maich ?

oir tha tios aige-san air nithìbh dìo-

mliair a' chridhe.

22 Ach air do shon-sa mharbhadhsmn rè an latha gu lèir ; mheasadhsinn mar chaoraich chum casgraidh.

23 IMosgail ; c'ar son a choidleas

tu, a Tliighearn ? dùisg, na tilg sìnti

uait gu bràthi

2i C'ar son a dh'fholaicheas tu doghnùis ? a dhi-chuimhnicheas tu ar

n-àmhghar, agus ar foirneart ?

25 Oir chromadh sìos ar n-anamdo'n ùir ; dhlùth-lean ar cora^ ris

an talamh.

26 Eirich, cuidich leinn, agus saor

simi air sgàth do thròcaire.

• m'aoibhneis affus mo ghairdeachais—^ rinn thu olc do na slòigh, ach cliuir

thu iadsan an tìr thèaruinte.—' a' creachadh dhoibh fèin.—* prìs.—* Aghnàlh—« tha ar n-amhluadh 'nar tianuis, agus chùmhdaich nàire ar gnùise

binn.—' brù.

64 SALM.

SALM XLV.Do'n ard fhear-ciuil air Sosanim

air son mhac Chorah, Maschil.

Oran gràiilh.

'T'HA mo chridhe a' deachdaclhi-• deadh ni ; cuiridh mi 'n cèill

na nithe a rinn mi do'n Righ ;^ hìtli-

idh mo theanga mar pheann fìr-

scrìobhaidh dheis.

2 Is maisiche thu na clann nandaoine ; dhòirteadh gràs ann ad bhil-

ibh : uime sin bheannuich Dia thu

gu bràth.

3 Crioslaich^ do chkidheamh air

do leis, O a ghaisgeich ; le d' ghlòix,

agus led' mhòralachd.

4 IMarcaich* air t'aghaidh gubuadhach air sgàth na firinn, agus na

inacantachd,^ agus na fireantachd

;

agus teagaisgidh do dheas làmh dhuit

nithe uamhasach.

5 Is geur do shaighdean, (tuitidh

na slòigh fodhad) ìs gcur ìad ann an

cridhe naimhdean an Righ.

6 Tha do righ-chaithir, a Dhè,

gu saoghal nan saoghal : /* slat cheart-

ais slat-shuaicheantais do rìoghachd-

fa.

7 Ghr.ìdhaich thusa fireantachd,

agus thug thu fuath do aingidheathd

;

uime sin dli'ung Dia, do Dhia-sa,

thu le h-oladh aoibhneis os ceann do

cliompanach.

8 Do mhirr, agus do alos, agus do

chasia, the'id holadh o d' thrusgan uile,

a mach à lùchairtibh do fhiaclaibh

clephant,6 igis an do chuireadh

aoibhneas ort.

9 Tha nigheana righre am measg

dobhan urramach; seasaidh dobhan-

righinn air do dheas làimh, ann ari

òr na h-Ophir.

10 Eisd, a nighean, agus amhaire,

agus aom do chkias ; agus di-chuimh-

nich do shluagh fein agus tigh t'ath-

ar.

11 An sin gabhaidh an Righ mòrtlilachd ann ad àille^ a chionn gur

esan do Thigheam, thoir-sa urram^dha.

T2 Tliig eadhon nighean Thiruisle tiodhlacadh; ashiichidh daoinesaibhir an t-sluaigh do dheadh-ghean.

13 Uile glònnhor tha nighean anrigh a stigh ; au: oibreachailh le h-òrtha a h-eudach.

14 Ann an trusgan do obair ghrèis

bheirear i chum an Righ : bheh-ear

na maighdeana na dèigh, a bana-chompanaich, a steach thugad.^

15 Bheirear iad le h-aoibhneas a-

gus le gairdeachas ; thèid iad a steach

do lìichairt an Righ.

16 An àite t'aithriche bithidh domhic ; ni thu iad nan uachdaranaibhair an talamh uile.

17 Bheir mi air t'ainm a bhi air

chuimhne anns gach linn a thig : uimesin molaidh an sluagh thu gu saoghal

nan saoghal.

SALM XLVI.Do'n ard fhear-ciuil air son mhac

Chorah. Oran air Alamot.

YS e Dia ar tearmunn agiis ar neart

;

-* ar cabhair ro-dheas ann anteanntachdaibh.

2 Air an aobhar sin cha bhi eagal

oimn, ge do ghluaisear'o an talamh,

agus ge d'atharruichear na beannta

gu meadhon na fairge

:

3 Ge do bheuc a h-uisgeacha, agus

ge do chuirear thar a chèile iad ; gedo chriothnuich na beannta le a h-at-

aireachd." Selah.

4 Tha amhuinn'i ann, agtis ni a

sruthan cathair'^ Dhe ait ; naomh-ionad phàilliun an Ti a's airde.

5 Tha Dia na meadhon; cha

ghiriaisear i : cuidichidh Dia leatha

gu moch air mhaduinn.

6 Ghabh na cinnich boile, gliluais-

eadh na rìoghaehdan : chuir e macha ghuth, leagh an talamh.

7 Tlta Dia nan slògh leinn ; is e

Dia lacoib a'* dìdean duinn. Se-

lah.

' cur araach ^ mu'n Righ ^ Criosraich, Deasaich.—^ Ann ad mhòralaehd

marcaich ^ ceannsachda..—^ air an deanamh maiscadi le tìaclaìbh elephant.

' àibie, sgèimh ^ ùmlilachd, aoradh.—^ chugad.—^" mhùthar, chaochailear.

_-.» abhuinn

—

^'' mòr-bhaile.

SALM. 65

S Tliigibh, faicibh oibre an Tigh-

earna, gach leir-sgrios* a rinn e air

th;danih.

9 Coisgidli e an cogadli gii h-iom-

all na tahiihainn, brisidli e am bogha,

agus gearraidh e an t-sleagh : na car-

badan-cogaidh loisgidh e le tcine.

10 Bithibh sànihach, agiis tuigibh

gur mise Dia : ardaichear nii ammeasg nan cinneach, ardaichear miair thalamh.

1 1 Tlia Dia nan slògh leinn ; is e

Dia lacoib a's dìdean duinn. Se-

lah.

SALM XLVII.Do'n ard fhear-ciuil. Salm air son

mhac Chorah.

TJUAILIBH bhur basan, uile

'-' shlòigh ; togaibh iolach do

Dhia le guth gairdeachais.''

2 Oir ^/i«'n Tigheani, an Ti a's

airde, na aobhar eagail : is Righniòr e os ceann na tahuhainn uile.

3 Cuiridh e na slòigh f'ar smachd,

agus na cinnich f'ar cosaibh.

't Taghàidh e ar n-oighreaclid

dhuinn, òirdheirceas ' lacoib, a

ghràdhaich e. Selah.

5 Chaidh Dia suas le caithreim, an

Tighearna le fuaim trompaide.

ti Seinnibli moladli do Dhia, seinn-

ibh ; scinnibh moladh d'ar Righ,seinnibh

:

7 Oir is e Dia righ na talmhainn

uile ; seinnibh moladh gu h-eòlach.

8 Tha Dia na Righ os ceann nancinneach : tha Dia . na shuidhe air

righ-chaithir a naonihachd.

9 Chruinnicheadh uaclidarain nanshiagh le cheile, sluagh Dhe Abra-haim : oir /,9 le Dia sgiatha na tal-

mhainn ; tha e air 'ardachadh guniòr.

SALM XLVIILOran agns Salm airson mhac

Chorah.

TS mòr an Tigheam, agus is ro-air-

-* idh air cliù e ann am baile' ar

De, ann an sliabh a naomhachd.2 Sgiamhach na slmidheachadli,

aoibhneas na talmhainn uile is c

sliabh Sliioin : air an taobh mn thuathtliu baile^ an Righ mhòir.

3 Aithnichear Dia na lùchairtibh

mar thcarmunn.

4 Oir feuch, chniinnicheadh narighre ; ghabh iad thairis le cheile.

5 Chunnaic iad, agus b'itfghnadh

leo; bha uamhas orra, ghreas iad orra.

() Olilac geilt-chrith iad an sin,

pian mar phein mnà ri saothair.

7 Lc gaoith an ear mìn-bhrisidh tu

longa Tharsis.

8 JMar a chuala sinn, is amhuil achunnaic sirin ann am baile Thigh-earna nan slògh, ann am baile ar

De : daingnichidh se e gu bràth.

Selah.

9 Smuainich sinn air do chaoimh-neas gràidh, a Dhè, ami am meadhondo theampuill.

10 ]\far t'ainm, a Dhe, mar sin a

ta do chliù gu crìochaibh na tal-

mhainn : tha do dheas làmh làn dofhìreantachd.

11 Deanadh sliabh Shioin aoibh-neas, deanatUi nigheana ludah gair-

deachas, air son do bhreitheanasa.

12 CuairtichibhSion, agus rachaibhm'a timchioll ; àirmhibh a tìiir.

13 Thugaibh an aùre d'a baUadhlàidir," comharaichibh a lùchairtean,'

chum gu cuir sibh an cèill e do'n ;il

ri teachd.

14 Oir \s e an Dia so ar Dia-ne gusaoghal nan saoghal : stiùraidh e sinn

gii ruig am bàs.^

SALM XLIX.Do'n ard fliear-ciuil, Salm air soumhac Chorah.

r^LUINNIBH so, ashlòigh uilo,^•' eisdibh, s'thhse uile luchd.;\it-

eachaidh au domhain,

2 Araon a dhaoine ìosal agus ard,

beartach agus bochd le clièile.

3 Labhraidh mo bheul gliocas,'

agus snmainticliidh mo chridhe air

tuisgse.'o

4. Aomaidh mi gu cosamhlachdmo chluas ; noehdaidh" mi air a'

clilàrsaich mo ràdli dorcha.

f ' na nithe uamhasach—^ caithreime ^ mòrachd ^ mòr-bhailc, oathair.—* cathair—« d'a daingneachd, d'a neart ' caistealan ^ gy ^ax^'Ca

» nithe glice—10 air nithibh tuigseach—n fosgailidli. Eabh.

66 SALM.

5 C'arson a bhiodli eagal onnaiin an laithibh an uilc, ^riuatr a

chuairticheas aingidheachd m'eas-

cairdean' mi.

6 A dh'earbas as an saibhreas, a-

g\is a ni uaill à pailteas ara beart-

ais?

7 Cha'n urrainn duine au- chor

«am bith a bhràthair a shaoradh, no

èiric a thabhairt do Dhia air a shon

:

8 (Oir tha saorsa an anama hiach-

mhor, agus sgiiiridli e am feasd :

)

9 Gu maireadh e beo gu siorn.iidh,

agus nach faiceadh e truaillidli-

eachd.2

10 Oir chi e gu'm faigh na daolne

glice ba,s, gu'n sgriosar le cheile an

t-araadan agus an t-ùmaidh, agus

gtt'ra fàg iad am beartas aig daoinibh

eile.

11 /* iad smuaintean an cridhe

gu mair antighean gu bràth, an ion-

ada-còmhnuidli o linn gu linn : bheir

iad ainm air am fearann, a rèir an

ainme fein.

12 Ach ge do rohh an duine ann

an urram, cha mhair e ;3 is cosmhuil

e ris na h-ainmhidhibh, a ghear-

rar as.

13 Is i so an slighe, eadhon an

amaideachd: gidheatlh gabhaidh an

sHochd tlachd nan cainnt. Selah.

14 Mar chaoraich cuirear iad san

uaigh, ithidh am bàs iad,'' agus bith-

idh uachdaranachd aig na fireanaibh

os an ceann amis a' mhaduinn : searg-

aidh'' an dreach as san uaigh, an

ionad-còmhn\iidh.''

15 Adi saoraidh Dia m'anam-sa

o chumhachd^ na h-uaighe ; oir

gabhaidh e mi d'a ionnsuitlh. Se-

lah.

16 Na gabh thusa eagal an uair

a dh'fhasas duine beartach, 'nuair a

mheudaichear glòir a thighe

:

17 Oir 'nuair a gheibh e bàs, cha

dthoir e ni air bitli leis ; cha dtheid

a ghlùir sìos na dhèigh

:

13 Ge do bheannuich e 'anam fèin,

'nuair a tha e beo ; agus molar thusa,'nuair a ni thu maith dhuit fèin.*

19 Thèid e gu h-al ashinnsear:gti bràth cha'n fhaic iadsan solus.

'

20 Tha 'n duine, a tha ann anurram, agus a tha gun tuigse, cos-nihuil ris na h-ainmliidhibh a gliearr-

SALM L.Salm le Asaph.

T AEHAIR Dia nan Dia,9 le-'-* hobhah, agus ghairm e an ta-

lamh èirigh gu ruig luidhe grèine.

2A mach a Sion, iomlaine na maise,

dhealruich Dia.

3 Thig ar Dia-ne, agus clia blii c

na thosd : roimh a ghnùis Jasaidh

teine millteach,!^ agus mu'n cuairt

air bithidh doinionn mhòr.4 Gairmidh e air na nèamliaìbh

o'n airde, agus air an talamh, chunibreth a thoirt air a shluagh.

5 Cruinnichibh mo naoimh a m*ionnsuidh, iadsan a rinn coimhchean-gal rium le h-ìobairt.

6 Agus cuiridh na nòamhart ancèill a cheartas ; oir ìs e Dia fèin a's

Breitheamh ann. Selah.

7 Eisdibh, O mo shluagh, aguslabhraidh mi ; O Israel, agus ni mifianuis a't' aghaidh:" is mise Dia,

do Dhia-sa.

8 Air son t'ìobairtean cha'n agair

mi thu ; oir tlia t'ìobairtean-loisgte

a ghnàth a'm' fhìanuis.

9 C'ha ghabh mi tarbh òg a« dothigh, ììo gabhair fhirionn as domhainniribh.'2

10 Oir is leamsa uile bheathaiche

na coille, an sprèidh air mìle sliabh.

1

1

Is aithne dhomhsa uile eunlaitli

nam beann ;i3 agus is leamsa fiadh-

bheathaiche na macharach.

12 JS'a'm bithinn ocrach, cha'n

innsiim duitse; oir is leamsa andomhan, agus a làn.

' aingidheachd luchd-feall ; lochd mo shàl.—2 _^ch mairidh esan [«» t-aon

itaomha] beo gii siorruidh ; cha'n fhaic e truaillidheachd.—* tha e guntuigse " ionaltraidh am bàs orra * agus seargaidh * o'n ionad-còmh-

nuidh.—' o làimh. Eahh,-—^ agus ge do mhol e thusa, 'nuair a ni \\m

inaith dha—" an Dia treun—i" caithitlh teine, ithidh teine suas. Eabh..^,J' mu d' thimchioll, dhuit.— i'-' chròthaibh.—'^ eunlaith an athair.

SALM. 67

13 An e gu'n ithinn fcoil tharbh .•>

agus an òlainn fuil gliabhar ?

14- lobair lobairt bhuidheachais

do Dbia, agus ìoc do bhùidcan do'n

Ti a% airde.

1 j Agus gairm omi ann an latha

tcanntaclid : saoraidh mise thu, agus

blieir thusa glòir dhonihsa.

16 ^Acli ris an droch dhuine their

Dia, Ciod e do ghnothuchsa nio

reachdan^ a chur an ceill, no gu'n

gabhadli tu mo choinihcheangal ann

aU bheul

;

17 'Nuair a ta fuath agad air fògh-

lum, agus a thilg thu uio bhriathran

air do chùl ?

18 JMa chunnaic thu gaduiche,

dh'aontaich thu leis ;^ agus maille

ri luchd adhaltrannuis bha do chui-

bhrionn.

19 Cbuir thu do bheul 'clium uilc,

agus dhealbh do thcanga cealg.

20 Shuidh thu, (iffiix an aghaidh

do bhràtbar labhair thu ; agiis doniiiac do mhàthar thug thu beum.-'

21 Na iìii/ie so rinn thu, agus bhamise a'ni' thosd ; shaoil thu gu'n robh

mi gu tur mar thu fèin : cronaichidh

mi thu, agus cuiridh mi fi-ach ni anordugh fa chomhair do shìil.

22 t?muainichibh a nis air so,

sibhse nach cuimhnich Dia ; air eagal

gu'n reub mi as a cheile, gun neachann a iheasairgeas.

23 Esan a dh'ìobras moladh, bheir

e glùir dhomhsa ; agus dhasan a

dh"orduicheas a shlighe, nochdaidli

nii' slàinte Dhè.

SALM LLDo'n ard fhear-ciuil, Salm le

Daibhidh, 'nuair a thàinig Na-tan am fàidh d'a ionnsuidh, an

dèigh dha bhi aig Batseba.

T^EAN tròcair onn, a Dhè, a rèir

'-' do chaoimlincis gràidh ; a rèir

lìonmhoireachd do chaomh thròcair-

ean,5 dubh as m'eusaontas.

2 Gu h-iomlan ionnail mi o m'lochd, agus glan mi o m' pheac-

adh:

3 Oir tha mi ag aideachadh m'eus-

aontais, agus f?ia mo pheacadh a'm'làtliair a ghnàth.

4 A'c'aghaidh, a't'agliaidh fein

a mhàin pheacaich mi, agiis rinn miolc a'd' shealladh, air chor as gu'mfireanaichear thusa 'nuair a labhras

tu, gu'm bi thu glan 'nuair a bheir

thu breth.

5 Feuch, ann an euceart dhealbh.

adh mi, agiis ann am peacadhghabh mo mhàthair mi na broinn.

6 Feuch, is ionmhuinn leat anfhìrinn san taobh a stigh ;'' agus saniwiad fholuichte bheir thu orni glioc-

as a thuigsinn.

7 CJIan mi le hisop, agus bithidh

mi glan ; ionnail mi, agus bithidh

mi ni's gile na sneachda.

8 Thoir orm guth subhachais agutaoibhneis a chluinntinn ; agus ni nacnjìmhan a bhris thu gairdcachas.

9 Foluich do ghnùis o'm' pheac-aibh, agus dubh as m'eucearta gulèir.

10 Cmthaich annam cridhe glan,

a Dhè ; agus ath-nuadhaich spiorad

ceart an taobh a stigh dhìom.

11 Na tilg nii o d' shealladh, agtis

na toir do spiorad naomha uam.12 Aisig dhomh gairdeachas do

shlàinte, agus le d'' spiorad saor cuinsuas mi :

13 Teagaisgidh mi do luchd-eus-

aontais do shlighean ; agus iompoich-ear peacaich a t' ionn.suidh.

14 Saor mi o chionta fola, a Dhe,a Dhè mo shlàinte : ard-mholaidh motheanga t'fhìreantachd.

15 A Thigheam, fosgail mo bhil-

ean, agus cuiridh mo bheul an cèill

do chliu.

16 Oir cha'n iarr thu ìobairt, nobheirinn dhuit i ; ann an ìobaiit-

loisgte cha 'n'eil tlachd agad.

17 Is iad ìobairtean Dhè spiorad

briste : air cridhe briste agus brùite,

a Dhc, cha dean thusa tàir.

18 Dean maith, a'd' dhcadh-gheando t^hion ; tog suas ballacha lerusa-

leim.

19 An sin taitnidh lobairtean ion-

racais riut, ìobairtean-loisgte agut

* stàtuin—2 mith thu leis—" masladh—* agus ìs i 80 an t-sUghe a'n annochd mi dha.—.* do thruacantais—^ sna h.airnibh.

68 SALM.

làn ìobairtean-loisgte : an sin ìobraidh

iad tairbh òga air t'altair.

SALM LILDo'n ard fhear-ciuil, iVIaschil le

Daibhidh, 'nuair a thàinig Doegan t-Edomach, agus a dh'innis

e do Shaul, agus a thubhairt e

ris, Thàinig Daibhidh gu tigh

Ahmieleich.

I^'ARSON a ni thu uaill as an^ olc, O ghaisgich ? Maìridhniaifheas Dè a ghnàth.i

2 Dealbhaidh do theanga aimh-leas, raar ealtuinn ghèir, ag oib-

reachadh ceilge.

3 Is annsa leat an t-olc na maith,

a' bhreug na briathran a' cheartais.

Selah.

4 Is ionmhuinn leat gach focal

nùllteach, an teanga ehealgach.^

5 Uime sin' sgriosaidh Dia thu gubràth : bheir e air falbh thu, agus

taimgidh e as [do] phàUliun thu, a-

gus spìonaidh e do fhreumhan à tlr

nam beo. Selah.

6 Agus chi na fireana, agus bith-

idh eagal oria, agus ni iad gàire uime,

ag rad/ì,

7 Feuch, so am fear nach d'rinn

a neart do Dtiia, ach a dh'earb à

pailteas a bheartais, agus a neartaich

e fein na aingidheachd.

8 Ach hillùdh mise mar chrann-

olaidh uaine ann an tigh Dhè ; earb-

aidh mi à tròcair Dhè gu saoghal

nan saoghal.

9 Molaidh mise thu gu slorruidh,

a chionn gu'n d'rinn thu c ; agus

feitliidli mi air t'ainm-sa, oir tlta e

iiiaith an làthair do naorah.

SALM LIILDo'n ard fhear-ciuil, air ]Mahalat,

Maschil le Daibhidh.

TliUBHAIRT an t-amadan na

chridhe, Cha 'rt'f;/ Dia ann

:

tha iad truaiHidli, agus rinn iad ain-

gidheaclid ghràineil ; cha ^iieìl neach

ann a ni maith.

2 Dh'amliairc Dia a nuas o nèamhair cloinn nan daoinc, a dh'fheuch-

ainn an robh neach ann a blia glic,

a bha 'g iarraidli Dhe.3 Chaidh gach aon diubh air ais

;

tha iad gu lèir air fàs salach : cha''iicìl neach ann a ni maith, cha ^iicil

eadhon aon.

4 Nach 'eil eòlas aca-san a tha

deanamh na h-eucorach, a tha 'g ith-

eadh suas mo shluaigh, mar a dii'ith-

eadh iad aran, ngus nach gairm air

Dia?5 Ansin ghabh iad eagal mòr,

'nuair nach robh aobhar eagail ann ;

sgaoil Dia a chnàmha-san o chèile achampuich a'd' aghaidh : nàirich tliu

iad, a chionn gu'n d'rinn Dia tìlir

orra.

6 O gu dthigeadh slàinte Israeil

a mach à Sion ! An uair a bheir Diaair ais braighdeanas a shluaigli, ni

lacob gairdeachas, ni Isracl aoibli-

SALM LIV.Do'n ard fhear-ciuil air Neginot,

Maschil le Daibhidh, 'nuair a

thàinig na Sipliicli, agus a

thubhairt iad ri Saul, Nach 'eil

Daibhidh 'ga fholach fèin mail-

le ndnne ?

A IR sgàth t'ainme, a Dhè, saot^ thusa mi, agus led' chumh-aclid cum cotlirom rium.

2 Cluinn m'ùmuigh, a Dhè ; èisd

ri briathraibh mo bheoil.

3 Oir dh'èiricli coigrich* a'm'

aghaidh, agus dh'iarr hichd foirneirt

mo bhcatha ; cha do cliuir iad Diafa'n comhair. Selah.

4 Feuch, ìs e Dia m'fhear cuid-

eachaidh : tha''n Tighearna dhiubh-

san' a chumas suas mo bheatha.

Ò Dìolaidh eolc do m' naimhdiUh :

a't' fhìrinn gearr as iad.

G Le saor tlioil bheir mi ìobairt

dhuit ; molaidli mi t'ainm, a Thigh-earn, oir tha e maith.

7 Oir shaor thu mi as gach teinn

:

agus chunnaic mo shùU mo mhiannair mo naimhdibh.

' gach là. Eahh—^ a theanga chealgaich.—' Jlar an ceudna.'

uaibhrich,

—

^ nam measg-san, leo-san.

SALAf. 69

SALM LV.Do'n ard fhear-ciuil, air Neginot,

^laschU le Daibhidh.

TpI8D, a Dh6, ri m'ùrnuigh, agiis

•'-' na foluich thu fèin o m'asluch-

adh.

2 Thoir aire dhomli, agus èisd

riiini : tha mi ard ann am ghearan,

agus ri biiireadh

:

3 Air son gutha m'eascaraid, air

son foirneirt an duine aingidh ; oir

tlia iad a' tilgeadh euceirt orm, agus

ain feirg tha iad a' toirt fuatha

dliomh.

I Tha mo chridlie air a chràdh antaobh a stigh dhìom, agus thuit ua-

mhasan a' bhàis orm.

5 Thàinig eagal agus crith orm,agus chòmhdaich uamliann mi.

6 Agus thubhairt mi, Och, nach

robh agam sgiathan ! mar cholumantheichinn as air iteig, agus gheibhinn

fois.

7 Feuch, shiùbhlainn fad as

;

chòmhnuichinn anns an fhàsach.

Selah.

8 Dheanainn deifir i gu dol as

o ghaoith làidir,2 agus o'n doinninn.

9 Sgrios, a Thigheam, affns roinn

an teanga ;' oir chunnaic mi foirneart

agus consachadh sa' bhaile,

10 A là agus a dh'oidhche tha iad

a' dol mu'n cuairt air, air a bhall-

aibh ; agus f/ia euceart agus aimh-lcas na mheadhon.

II Tìta aingidheachd na mhea-dhon ; agus cha dealaich feall aguscealg r'a shràidibh.

Ì2 Oir cha bu nàmhaid « thugniasladh dhomh, no dh'fluiilginn e

;

cha b'e fear le 'm b'fhuathach mi a

dh'ardaich e fèin a'm' aghaidh, nodh'fholaichinn mi fein uaith :

13 Ach thusa ! fear bu choimpire

dhomh fèin,* fear m'iuil, agus fear

m'eòlais.

1

4

Le chèile ghabh sinn comhairle

bhlasta; gu tigh Dhè dh'imich sinn

cuidcachd.

1 .5 Gabliadh am bàs sealbh orra,

rachadh iad sìos beo do'n uaigh ;*

oir a ta uilc nan àite-còmhnuidh.

nam nieatlhon.

16 Glaodhaidh misc ri Dia agu$

saoraidh lehobhah mi.

17 Air feasgair, air maduinn. a-

gus aig nieadhon-là ni mi ùrnitigh,

agiis glaodhaidh mi gu h-ard ; agus

èisdidh esan ri m' ghuth.

IS Saoraidh '' e m'anam ann an

sith o'n cliòmhrag a'm' aghaidh; oir

is lìonmhor iad a tha stri rium.^

19 Eisdidh Dia, agus bheir e nuasiad, eadhon esan a tha ann o chian.

SelaTi : oir cha 'w'ci/ atharrachatlh

orra, agus cha '»'(</ eagal Dèorra.

20 Shln e mach a lamh nan agh-

aidh-san a bha an sìth ris ; bhris e a

choimhcheangal.

21 Bu mhlne na imfocaìl a bhèil,

ach hlia cogadh na chridhe ; bu bhuige

a bhriathra na oladh, ach hu clilaidh-

ean rùisgte iad.

22 Tilg air an Tigheama do chii-^

ram,* agus cumaidh esan suas thu

:

cha leig e am feasd do'n fhìrean abhi air a ghluasad.

23 Ach tilgidh tusa, a Dhè, sìos

iad gu slochd an sgrios : cha mhairdaoine fuileachdach agus cealgach

leth an laithean ; ach cuiridh mise

mo dhòigh annadsa.

SALM LVLDo'n ard fhear-ciuil air lonatelim-

rechocim, JMichtam le Daibhidh,

an uair a ghlac na Philistich e

ann an Gat.

"r\EAN iochd orm, a Dhè; oir

-"^ b'àiU le duine mo shlugadh

suas :^ tha e 'gam shànichadh gach

là le cogadh.

2 B'aill le m'eascairdibh mo shlug-

adh suas gacli là ; oir ìs lìonmhor iad

a tha cogadh rium o ioiiad ard.'"

3 San là air am bi eagal orm, earb-

aidh mi asadsa.

4 .Vnn an Dia molaidh mi 'fhocal

;

ann an Dia chuir mi mo dliòigh ;

cha'n eagal leam ciod a dh'fheudas

feoil a dheananih orm.

5 Gach là " tha iad a' fiaradh mobhriathar ; //(«'n smuainte uile a'ni'

aghaidh chum uilc.

' cabhag—

'= annrathaich, bhuaireasaich ^ comhairle.—* a rèir mo choslais

fein, a rèir mo chridhe fèin—^ gu h-ifrinn '' Shaor.—^ bu lìonmhor iad abha leam.—* t'eallach—» saltairt orm ,10 O thi a's airde !

—" Rè an latlia.

70 SALM.

6 Tha iad a' crHÌnneachadh le

chèile, tlia iad 'gam folach fèin ; tha

iad a' toirt fa'near mo cheuraanna,

'nuair a tha iad a feitheamh air son

m'anama.

7 Le h-eucoir ^ an dthcid iad as ?

ami ad fheirg tilg slos na slòigh, aDlie.

8 Dh'aireamh thu mo sheachar-

ain : cuir mo dheoir ann ad shear-

raig :'* nach 'eìl ìad ann ad leabh-

ar?

Q An sin pillear mo naimhdeaii air

an ais, san là a ghairmeas mi ort

:

air so tha fios agam, oir Iha Dialeam.

10 Ann an Dia molaidh mi 'fhoc-

al : anns an Tighearna aiolaidh mi'fhocal.

11 Ann an Dia chuir mi modhòigh : cha'n eagal leam ciod a

dh'fheudas duine a dheanamh orm.

12 Ormsa, a Dhè, i/ia do bhòid-

ean i^ ìocaidh mi cliu dhuit

:

13 Oir sliaor thu m'anam o'n bhàs,

agus mar an ceudna mo chosan othuisleadli, chum gu gluaisinn annad fhìanuis, a Dhè, ann an solus nambeo.

SALIM LVII.Do'n ard fhear-ciuU, Al-taschit,

Michtam le Daibhidh, 'nuair a

theich e o lathair ShauU do'n

uaimh.

pvEAN tròcair orm, a Dhè, dean--^ tròcair orm : oir annadsa tha

m'anam a' cur a dhòigh, agus fuidh

•sgàile do sgiathan gabhaidh mi mothcarmunn, gus an dtheid na h-uilc

so uile tliairis.

2 Eighidh mi ris an Dia a's airde,

ri Dia a choimhlionas nithe air mo^hon.

3 Cuiridh e ncart o nèamh, agus

saoraidh e mi ; bheii e masladh do'n

fhear le'm b'aill mo shlugadh suas.*

Selah. Cuiridh Dia a mach a thròc-

air agus 'fhìrmn.•!• Tha m'anam am measg leòmh-

an ; tha mi a'm' luidhe am measgdroinge air lasadh,'^ daoine aig ani

hhcll am fiacla nan sleaghaibh agus

nan saighdibh, agus an teanga naclaideamh geur.

5 Ardaich thu fèin os ceann nannèamh, a Dhè ; do ghlòir os ceann

na talmhainn uile.

6 Dheasaich iad lìon fa chomhair

mo cheum ; chrom iad m'anam sìos ;

chladhaich iad slochd romham ; thuit

iad fèin na mheadhon. Selah.

7 Tha mo chridhe deas,^ a Dhè,tha mo chridhe deas : seinnidh mi, a-

gus molaidh mi.

8 Mosgail, mo ghlòir ; mosgail, a

shaltair agus a chlàrsaich : mosglaiJh

mi Ìàìn moch air mhaduiim.

9 Molaidh mi thu am measg nansluagh, a Thighearn ; seinnidh midlmit am measg nan cinneach.

10 Oir ìs mòr do thròcair ^ gu ntig

na nèamha, agus t'fhìrinn gu niig

na neula.

11 Ardaich thu fèin os ceann nannèamh, a Dhè ; do ghlòir os ceann natahnhainn uUe.

SALM LVIII.Do'n ard fhear-ciuil, iVl-taschit,

JWichtam le Daibhidh.

A N labhair sibh, a choimhthion-^ ail,*" da rìreadh an ceartas ?

an dthoir sibh breth gu cothromach,

a chlann nan daoine ?

2 Seadh, 'nur cridhe tha sibh a'

dealbhadh aingidheachd ; air talandi

tha sibh a' tomhas foirneirt blmr

làmh.

3 Tha na h-aingidh a' claonadh

o'n bhroinn ; tha iad a' dol air seach-

aran o'm breith, a' labhairt bhreug.

4 Tlia an nimh mar nimh nathrach ;

tha ìad mar nathair bhodliar, « dhruid-

eas a cluas,

5 Nach èisd ri guth nan dniidh,

a tha ro-sheòlta nan druidlieachd.

6 Bris am fiaclan, a Dhè, nambeul ; pronn gu tur tuisg " nan leo-

mhan òg, a Thighearn.

' Air son an euceirt—^ ann ad shoireadh, ann ad shealladh s mhòidean

—

* saltairt onin— •''

ri theine.—•' uUamh, gleusta, suidhichte.—

' mhaitheivs,

chaoimhneas.—* a bhreitheamhna—» fiacla mòra, cùl-fliiacla.

SALM. 71

7 Leaghadh iad, mar uisp;cacha a

niitlieas gu saor;^ cuireadli l)la a

sliaighilean nan ag/iaidh, agus gearr-

ar as iad.

8 Mar sheilcheig a bhios a' leagli-

adh as, rachadh iad as; mar thor-

raicheas anabuich mnà, na faiceadh

iad a' ghrian.

9 Mu'ni niothaich bhur coircacha

icas o'n droighnich, bheir e air falbh

iad mur le h-ionia-ghaoith,''* araon

1)60, agus iia chorruich.

10 lìitliidh aoibhneas air an fhìr-

ean, an uair a chi c an dioghaltas

:

nigliidh e a chosan ann am fuil an

duine aingidh.

1

1

An sin their duine, Gu deimhintha duais ann do'n fhìrean ; gu cinnt-

eacli tha Dia aun a tha toirt breth

air an talamh.

SAIiM LIX.Do'n ard fhear-ciuil, Al-taschit,

JUichtam le Daibhidh ; 'nuair a

cliuir 8aul daoine uaitli, agus a

chuir iad faire air an tigh, chum'amharbhadh.

»TrEASAIR(T mi o m' naimhdibh,-* O mo Dhia ; dion mi uatha-

san a tha 'g èirigh a'm' aghaidh.

2 Teasairg mi o luchd-deanamh

na h-euceirt, :^us o dhaoinibh fuil-

eachdacli saor mi

:

3 Oir feucli, tha iad a' feitheamli

nam fàtli^ an aghaidh m'anama;tha daoine cumhachdach air cruinn-

eachadh a'm' aghaidh ; cha'n annaìrson mo lochd-sa, no uir son mopheacaidh, a Thighearn.

4 Gun choire agamsa, ruithidh iad,

agus uUuichidli siad iad fèin : mosg-ail timsa a chuideachadh leam, agus

anihairc.

5 O thusa, a Thigheam, a Dherau sluagh, a Dhè IsraeU, mosgail a

dh'fhiosrachadh nan cinneach uile

;

na dean iochd air luchd-eusaontais

ciontach sam bith. Selah.

6 Pillidh iad san fheasgar, ni iad

donnalaich mar chom, agus thèid iad

mu'n cuairt air a' bhaile.

7 Feuch, brùchdaidh iad a machle'ni beul ; tìia claidhean nam bi]-

ibh : Oir cò, ars'' ìadsan, a chluinn-

eas ?

8 Ach ni tliusa, a Thigheam.gàire unipa; ni thu fanoid' air nacinnich uile.

9 O thusa mo neart,* feithidh miort : oir /v e Dia mo dhaingncach.''

10 Mo Dhia, gabhaidh a thròcah-

romham:' bheir Dia dhomh gufaic mi tno mhiann air m'eascaird-

ibh.

1

1

Na marbh iad, air eagal gu'n

di-chuimhnich mo shluagh ; sgaoil

iad le d' neart, agus leag gu h-ìosal

iad, a Thighearn ar sgiath.

12 Air sun peacaidh am beoil, atr

snn bhriathar am bilean, glacar iad

nan ardan ; eadlion air son nain

mallachd agus nam breug a labhtas

iad.

13 Sgrios [iad] am feirg, sgriog

[iad,] agus na biodh iad ann : agus

biodh fios aig daoìnc gu bheil Dia nauachdaran ann an lacob, gu ruig*

crìocha na talmhainn. Selah.

14 Pillidh iad san fheasgar, ni iad

donnalajch mar choin, agus theid iad

mu'n cuairt air a' bhaile.

15 Gabhaidli iad a null agus a nall

air son bìdh,^ agus mur sàsuichear

iad, ni iad gearan.

16 Ach seinnidh mise mu d' neart,

agus ard-mholaidh mi sa' mhaduinndo thròcair ; oir bu tusa nio dhaing-

neach, agus mo dhìdean, ann an

latha mo theanntachd.

17 O thusa mo neart, canaidh midhuii ; oir is e Dia mo dliaingneacl!,

mo Dhia-sa, mo thròcair.i'^

SAL3I LX.Do'n ard fhear-ciuil air Susan-cdat,

Michtam le Daibhidh, chura

teagaisg, an uair a chog e an

aghaidh Aram-naharaim, agu»

an aghaidh Aram-sobah, agiis a

phill loab, agus a bhuail e da

Edom ann an gleann an t-sal-

ainn da mhìle dheug.

1 leo ftìin, an còmhnuidh,—2 cuairt-ghaoith ' ri feall-fholach, a' luidlie amplaid.

—

* tarcuis—* Air sgàth a neirt '' dhìdean.' Gabhaidh Dia mo thro-

caire romham—* agus gu ruig—^ ag iariaidli bìdh.— "^ Dia nio thioeaixc,

mo Dhia tròcaircach.

72 SALM.

A DHE, thUg tliu uait sinn,^ sgap 1 thu sinu, bha fearg ort

;

O pill thusa ruinn.

2 Chuir thu an talamh air chrith

;

bliris thu e; sknuich a bhriseadh,

oir tha e air a luasgadh.-

3 Nochd thu do d' shluagh nithc

cruaidh ; thug thu oirnn fìon a' bhuair-

cis òl.

4 Thug thu bratach dhoibhsan d'an

eagal thu, gu bhi air a togail suas

air sgàth na firinn. Selah.

.5 Chum gu teasairgear iadsan a's

ionnihuinn leat, saor thusa le d' ;lheas

Lìimh, agus èisd riura.

<j Labhair Dia na naomhachd : ni

ini aoibhneas, roinnidh mi Sechem,

agus tomhaisidh nii gleann Shucoit.

7 Is leamsa Gilead, agus ìs leam

Manaseh; agus ìs e Ephraim neart

mo chinn, ludah fear-tabhairt moJagha.

5 Is e ]\Ioab mo shoitlicach-ionn-

laid ; os ceann Edoim tilgidh mi mobhròg: thar Palestin ni mi caith-

reitn.3

9 Cò bheir mi do'n bhaile dliaing-

nichte r cò threòraicheas mi gu h-È-doni ?

10 Nach tusa, a Dhè? Ihusa a

thilg uait sinn, agus nach deachaidh

a mach, a Dhè, maiUe r'ar n-ami-

ailtibh ?

1

1

Thoir còmhnadh dhuinn ann an

teinn ; * oir ìs dìomhain furtaclid

duine.

12 Trìd Dhe ni sinn treubhantas

;

oir saltraidh esan sìos ar namdidean.

SALM LXLDo'n ard fhear-ciuil air Neginot.

Sulm le Daibhidh.

I^ ISD, a Dhè, ri m' ghlaodh, thoir^-^ an aire do m' ùrnuigh.

2 O iomall na talmliainn èighidh

mi riut, an uair a bhios mo chridhc

lag :* chum na carraige tt's airde na

mi fèin, treòraich thusa mi

:

3 Oir bha thusa a'd' thearmunn

domh, a'd' thùr làidir an aghaidh an

nàmliaid,

4. Gabhaidli mi còmhnuidh ann adphàilliun gu bràth : cuiridh mi modliòigh ann an sgàil do sgiatlian.

Selah.

5 Oir chuala tusa, a Dhe, mobhòidean : thug thu oiglireaclid

dhoibhsan air am bheil eagaì t'ainme.

6 Cuir thusa c laithean ri laithibh

an righ : h'wdh a bhliadhnan mar Ihmagus linn.

7 Maireadh e gu bràth am fianuis

Dhè : gleidheadh tròcair agus firinu

e.7

8 Mar sin seinnidh mi cliu dot'ainm gu bràth, chum gu dìol * mimo bhòidean o là gu là.

SALM LXILDo'n ard fhear-ciuil, do ledutun.

Salm le Daibhidh.

A IR Dia a mhàin tha m'aiiam**- a' feitheamh : uaith-sau thìg

mo shlàinte.

2 /4- esan a mhàin mo charraig a-

gus mo shlàinte : ìs e mo dhìdean

:

cha ghluaisear gu mòr mi.

3 Cia fhad a dhealbhas sibh ainih-

leas an aghaidh duine ? marbhar sibh

uile ; mar bhalladh ag aomadh, marghàradh ^ air chrith, bithidh sibh.

4 A mhàin chum a thilgeadh sìos

o 'airde '" tha iad a' gabhail comhairle

le chcile : is miann leo breugan

;

le'm beul beannuichidh iad, ach nancridlie malluichidh iad. Selah.

5 A mhàin air Dia feith, O m'an-

am ; oir is ann uaith-san a ta modhòchas.

6 Is esan a mhàin mo charraig, a

gus mo shlàinte : ìs e mo dhldean

;

cha ghluaisear mi.

7 An Dia tliu mo shlàinteagns moghlòir ; carraig mo neirt, mo thear-

munn i.v e Dia.

8 Cuiribh air gach àm bhur dòigh

ann, O a shluagh ; dòirtibh a machbhur cridhe na fhìanuis : tha Dia nathearmunn duinn. Selah.

9 Gu cinnteach tha clann Adhainili'

'

' bhris 2 a' criothnuchadh.—-' air mo shonsa, a Phalestin, dean caithreim.

— 1 an aghaidh an nàndiaìd '^ trom, fa thuirse—^ Cuù-idh tusa

—

"^ deas-

aich, no orduich gu'n glèidh trocair agus fiiiiin e.—^ coimhlion.—^ ^i'Sj thìd,

'" 'urram. o a chliu.~^' daoine beag.

SAI.M. 73

n»n dìomhanas, clann an duine i

nam brèig: air meadh ma chuirear

iad, h eutruime iad gu leù- na dìo-

inhanas.

10 Na h-earbaidh à foirneart, a-

gus à reubainn na deanaibh uaill :*

'nuair a dh'fhàsas saibhreas, na cuir-

ibh bhurcridhe («;•.

1

1

Aon uair labhair Dia, dà uair

chuala mi so, s^ur le Dia cunihachd.

12 iMar an ccudna dliuitse, a

Thighearn, hitìn'idli tròcair ; oir

bheir thu^ luigheachd do dhuine a

rcir 'oibre.

SALM LXIII.Salm le Daibhidh, 'nuair a bha e

ann am fùsach ludah.

A DHIA, h tu mo DMa-sa ; gu-^ moch iarraidh mi thu : tha

tart air m'anam a d' dhèigh, tha

m'fheoil a' togradh a t'ionnsuidli ann

eimh ; mar chuibhrionn do na sion

nacliaibh bithidh iad.

1 1 Ach bitliidli an righ aoibhneach

ann an Dia : ni gacli neach a mhion-nuicheas airsan, uaill ; 'nuair a

dhiuidear beul na droinge a labhras

breug.

SAL3I LXIV.Do'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibliidh.

TJ^ ISD, a Dhe, ri m' glmth ann am-^ asluchadh ; o eagal an nàmhaidgleidh mo bheatha.

2 Folaich mi o chomhairle dhìomh-air dhroch dhaoine, o choimhchruirm-

eachadh ^ luchd-deanamh na h-eu-

ceirt

;

3 A gheuraich mar chlaidheamh

an teanga ; a dheasaich an saighdean,

cadhoH briathra searbh

;

4 Chum an tilgeadh arm an ìonad'

tìr thioraim agus thartuihoir, as aihh dìomhair air an dHÌne ionraic :^

eugmhais uisge

:

2 Chum, mar a chunnaic mi thu

ann ad ionad naomha, gu faicinn do

chunihachd agus do ghlòir.

3 Do bhrìgh gur fearr do chaohnh-

neas gràidh * na beatha, bheir mobhilean chu dhuit.

4 iMar sin beannuichidh mi thu,

an cian is beò mi : ann ad aimn tog-

aidh mi mo làmhan.

5 I\Iar le smior agus lc saill sàs-

uichear m'anam, agus le biLibh aoibh-

neach molaidh mo bheul thu ;

6 'Nuair a chuinihnicheas mi ort

air mo leabaidh, a bheachd-smuain-

icheas mi ort ann am fairibh nah-oidhche.

7 A chionn gu robh thu a'd' cha-

bhair agam, uhne sin fo sgàile dosgiathan ni mi gairdeacha

gu h-obann tilgidh iad air, agus cha

bhi eagal orra.'

5 Gabhaidh iad misneach dhoibhfèin an droch-bheirt ; labhraidh iad

le chèile mu leagadh ribeacha gudlomhair; 'se their iad, Cò a chi

sinn ?*

6 Rannsaichidh iad a mach eu-

cearta ; coimhlionaidh iad mìn-ranns-

acliadh ; agus sìn an taobh a stigh

do dhuine, eadhon sa' chridhe dhomìi-

ain.

7 Ach tilgidh Dia saighid orra-

san ; gu h-obann bithidh iad air anlotadh.'-'

8 Agus bheir iad air an teangaidh

fein tuiteam orra fcin : teichidh gachneach a chi iad.

9 Agus bithidh eagal air gachduine,!'' agus cuiridh iad an cèill

8 Tha m'anam a' dlùth-leantuinn obah- Dhe ; oh: tuigidh iad a ghnlomh-riut : cumaidh do dheas làmh suas san.

nii' 10 Ni am firean aoibhneas anns an9 Ach iadsan a dh'iarras m'anam Tighearn, agus cuiridh e a dhòchas

a chum a sgrios, thèid iad do ionad- ann : agus ni iadsan uile a tha ceartaibh ìochdarach na talmhainn. nan crldhe gairdeachas.

10 Tuitidh iad le faobhar a' chlaidh-

mora—2 jg reubainn na meaUar sibh ' ge do bheir thu * dothròcair-sa—« cheannakc, ionnsuidh ghairbh, bhuaireas « fhoirfe, iomlan.' cha'n fhaicear iad.

—

^ iad.—9 ak am bualadh.—^ chi na h-uile dhaoine.

74 SALM.

SALM LXV.Do'n ard fhear-ciuil. Salm no

laoidh le Daibhidh.

r\RTSA, O Dhè, iha molatUi a'^-' feitheamh ann an Sion, agus

diiuitse dìolar a' bhòid.'

2 O thusa a dh'èisdeas ri h-ùr-

nuigh, thugadsa^ thig gach feoil.

3 Thug eucearta^ buaidh oirnn :*

ar n-eusaontais glanaidh tusa uainn.

4 Js beannuichte r.s(7n a thaghas

tusa, agus a bheir thu am fagiis dn'ìt ;

glieibh e còmhnuidh a'd' chùirtibh :

sàsuichear sinne le maitheas do thighe,

do theampuiU naomha.

5 Lc nithibh uamhasach an ceart-

as bheir thu freagradh dhuinn, a Uhèar slàinte, dòchas uile chrìocha natalnJiainn, agus na fairge, fada

uainn

!

6 A tha socracliadh nam beann le

d' * chumhachd, air do chrioslachadh

le neart ; ''

7 A chaisgeas fuaim fhairgean,

fuaim an tonn, agus buaireas nandnneach.

8 Gabhadh eadhon luchd-àiteach-

aidh nan crioch fada mach ^ eagal

roimh do chomharaibh : bheir thusa

air dol a mach na maidne agus an

flieasgair gairdeachas a dheanamh.

9 Tha thu a' fiosrachadh na tal-

mhainn,* agus 'ga uisgeachadh ; ni

thu ro-bheartach e, orr tha amhuinn

Dè làn do uisge : deasaichidh tu ar-

bhar,^ 'nuair a dh'uUuich thu e marStì.

10 Thatlui gu pailte ag uisgeach-

ailli 'iomairean, tha thu a' leagadh

sìos a sgrìoban ; le frasaibh ni thu

tais e, beannuichidh tu 'fhùs.

1

1

Crùnaidh tu a' bhliadhna le d'

mhaitheas ; agus silidh do cheuman *o

saill.

12 Silidh iad air cluainibh'i an

fhàsaich ; agus ni na cnuic gairdeach-

a-s air gach taobh.

13 Tha na cluainean air an sgead-

adiadli ^ 2 le treudaibh , agus thana glinn

air an còmhdachadh le b-arbhar:ni iad iolach ait ; seadh, seinnidh

iad.

SALM LXVI.Do'n ard fhear-ciuil. Salm no

laoidh.

'yOGAIBH iolach ait do Dhia, a*- thìrean uile.

2 Seinnibh glòir 'ainme, deanaibha chliu glòrmhor.

3 Abraibh ri Dia, Cia h-uamhas-ach t'oibre ? trìd meud do neirt,

strìochdaidh do naimhde dhuit.

4 Sleuchdaidh gach tlr dhuit, agusseinnidh iad dhuit ; seinnidh iad dot'ainm. Selah.

5 Thigibh, agus faicibh oibre Dè

:

uamhasacli iha e 'na ghìomharaibhair chloinn nan daoine :

6 Thionndaidh e a' mhuir gn ta-

lamh tioram : troimh 'n t-sruth ghabhiad thairis d'an cois. An sin rinn '^

sinn gairdeachas ann.

7 Le 'thrèin neart riaghluidh e gubràth ; amhaircidh a shùilean air nacinnich : na h-ardaicheadh ludhd-

ceannairc iad fèin. Selah.

8 Beannuichibh, o a shlòigh, ar

Dia-ne, agus thugaibh air fuaim amholaidh bhi air a cluinntinn

;

9 Neach a chumas ar n-anam beò,

agus nach leigle'r cois carruchadh.i'*

10 Oir dhearbh thu sinn, a Dhè ;

ghlan thu sinn san teine, mar a ghlan-

ar airgiod.

1

1

Thug thu stvTach san lìon sinn ;

chuir thu teinn ^'^ air ar leasraidh.

12 Thug thu air daoinibh marc-achd thar ar cinn, chaidh sinn

troinih ^^ theine, agus troimh uisge ;

ach thug thu mach sinn gu h-ionad

saibhir.

13 Theid mi do d' thigh le h-ìob-

airtibh-Ioisgte : coimhlionaidh midhuit mo bhòidean.

14 Leis an d'fhosgladh nio bhil-

ean, agus a labhair mo bheul, 'nuair

a bha mi ann an eiginn.

' dìolair a' bhòid [annan lerusalem.]—^ chugadsa—^ nitheeuceart—

*" orm.i le a " treubhantas ' luch-àiteachaidh chrìocha na talmhainn—* an tal-

mhainn s arbhar dhoibh lOneoiI—" Silidli cluainean—'^ air an còmh-

dacliadh " ni " cormchadh. Eìr—'^ teanntachd, àmhghar— »" trìd.

SALM. 75

15 lobairtean-loisgte do fhcudail

rcanihar ìobraidh mi dhuit, maille ri

tìiis reitheacha : bheir nii suas buar,

iDaiIle ri gabhraibh. Selah.

16 Thigibh, eisdibh, sibhse uile

air ani bheil eagal De, agus cuiritlh

nii 'n cèill na rinn e air son m'an-ama.

17 Ghlaodh mi ris le m' bheul,

agus dh'ardaicheadh e k m' theang-

aidh.

18 3Ia bheir mi spèis do euceart

a'm' chridlie, cha'n èisd an Tighear-

na riiim.

19 Gu dearbh dh'èisd Dia, thug e

an aire doghuth m'ùrnuigh.

20 Beannuidite gu rubh Dia, nachdo thionndaidh m'ùrnuigh uaith-san,

agus a thròcair uamsa !

SALM LXVII.Do'n ard fhear-ciuil air Neginot.

Salm ìio laoidh.

/'rVU deanadh Dia tròcair oirnn, a-^^ gus gu beannuicheadh e sinn !

agus gu dthugadh e air a ghnìiis

dealrachadh oirnn ! Selah.

2 Chum gu'n aithnichear do shlighe

air an talamh, do shlàinte am measgnan uile chinneach.

3 IMoladh na slòigh thu, a Dhè !

moladh na slòigh uile thu !

4 Biodh na cinnich aoibhneach, a-

gus deanadh iad luathghaire; oir

bheir thusa breth air na sltngh anceartas, agus riaghhiidh tu na cmnichair an talamh. Selah.

.5 IMoladh na slòigh thu, a Dhe !

moladh na slòigli uile thu !

6 Bheir an talamh a thoradh : gi.i

beannuicheadh Dia, ar Dia-ne, sinn !

7 Gu beannuicheadh Dia sinn ! a-

gus gu robh 'eagal-san air uilechrloch-

iiibh na talmhainn !

SALM LXVIILDo'n ard fhear-ciuil. Salm jio

laoidh le Daibhidh.

piKEADH Dia ! biodha naimhd--^ ean air an sgapadh ! agusteiclieatUi iadsan aig am bheil fuatli

dha, o 'ghnùis

!

2 MkiT a dh'fhuadaichear deatach,

fuadaichear • iad: mar a leaghar

ceir fa chomhair an teine, sgriosar

droch dhaoine am tianuis Dhè.

3 Ach bioilh na fìreana aoibhneach ;

deanadh iad gairdeachas am fianuis

Dè, agus biodh iad suilbhir le luaith-

ghaire.

4 Seinnibh do Dhia, molaibh 'ainm ;

ardaichibh esan a ta marcachd air na.

nèamhaibh'^ le 'ainm lah, agus dean-

aibh gairdeachas na fhìanuis.

5 Athair nan dìlleachdan, agus

breitheamh nam bantrach, ìs c DLiann an ionad-cùmhnuidh a naomli-

achd.

6 Suidhichidh Dia na daoine aon-

aranach ann an teaghlach ;3 bheir e

mach iadsan a tha ceangailte le cui-

bhreachaibh ; ach gabhaidh na ceann-

aircich còmhnuidh ann an tìr thart-

mhòir.'

7 A Dhè, 'nuair a chaidh thu

mach roimh do shluagh, 'nuair a

dh'imich thu anns an fhàsach. Se-

lah.

8 Chriothnuich an talamh, shil

mar an ceudna na nèamha ; [leagh

na beannta ^] o làthair Dhè, Sinai

sin fein o làthair an Tighearna Dè Is-

raeU.

9 Shil thu nUas uisge gu pailt, a

Dhe ; air t'oighreachd, agus i sgith,

dli'fhurtaich thu.

10 Chòmhnuich do chomhthional *

innte ; dheasaich thu, a Dhè, do d'

mhaitheas do'n d/ii>/e bhochd.

1 1 Chuir an Tighearn a ghuth a

mach ; l/i lìonmhor cuideachd lui

muinntir a dh'fhoiUsich ^ e.

12 Theich, theich righrean nan

armailte; agus roinn ise a dh'fhao

aig an tigh a' chreach.

13 Ge do luidh sibh am measgchoireacha,'* bithidh sibh mar sgiath-

aibh columain air an còmhdachadhle h-airgiod, agus 'iteagan le h-òr

buidhe.

14 'Nuair a sgaoil an t-Uik-

churahachdach righrean innte, Iha i

' fuadaich thusa 2 trìd nam fàsach ' tigh ^ thioraim * Faic ^reìth^

eamhna, Caìb. v. r. j 6 chreutairean beo ' a chuir an cèilL—* phota.

76 SALM.

geal mar shneachda air Salmon.

15 Tha beinn Dhè mar bheinn

Bhasaiii, na beinn àrd mar bheinnBhasain.i

16 C'ar son a leumas sibh,^ a

bheannta arda ? i* i so a' bheinn annsani miann le Dia còmhnuidh a ghabh-ail, seadh, còmhnuichidh an Tigh-eam inntc gu bràth.

17 Tìta carbaid Dhè nam fichead

mUe, le mìltibh do mhlltibh ahiglc :

tha an Tighearna nam measg, imrann an Sinai, san ionad naomha.

18 Chaidh thu suas air ìoiiad ard,

thug tliu bruid ^ am braighdeanas :

tliug ' thu tiodhlacan do dhaoinibh,

seadli, eadhon, ilo dhaoinibh ceann-

;iirceach, chum gu gabhadh an Tigh-earna Dia còmhnuidh nam mcasg.

19 Beannuichte gn rohh an Tigh-eam, a tha gach là 'gar cumail suas,'

Dia ar slàinte ! Selah.

20 Is e ar Dia-ne Dia na slàinte,

^us do'n Tighearna Dia huinìdh an

t-slighe o'n bhàs.''

21 Ach brisidh Dia ceann a

naimhde, claigionn greannach anfhir a dh'imicheas na pheacaibh.

22 Thubhairt an Tighearna, Maro Bhasan bheir mi mo shluagh air an

ais ; hheiv mi air an ais iad mar odhoimhneaclidaibh na fairge :

23 Chum gu tumar do chos annam fuil do naimhde, teanga do mhad-radh anns an ni cheudna.

24 Chunnaic iad do thriall, a Dhè !

tjiall mo Dhè, mo Righ, san ionad

naomha

!

25 Dh'imich an luchd-ssinn air

fhoiseach, an luchd-ciuil nan deigh,

am meadhon mhaighdean a' bualadh

Lhiompan.7

2fi Anns na coimhthionalaibh bean-

niiichibh Dia, an Tigheara o thobar

Israeil.

27 An sin tha Beniamin beag *

na uachdaran orra, ceannaxdan ludahan luchd-comhairle, ceannardan She-

buluin, ceannardan Naphtali.

28 Dh'àithn do Dhia dhuit do

neart : neartaich, a Dhè, an ni so arinn thu air ar son.

29 Air son do theampuill ann anlerusalem, hìi^ir righre tiodhlacadh

dhuit.

30 Smachduich luchd nan sleagh,»

mòr chuideachd nan tarbh, le laogh-

aibh an t-sluaigh, gus an strìochd iad

le mìribh airgid : sgap thusa na slòigh

a ghabh tlachd do'n chogadh.

31 Thig ard uaislean as an Eiphit ;

sìnidh Etiopia a làmhan a mach guluath ri Dia.

32 A rìoghachda na talmhainn,seinnibh do Dhia ; seinnibh moladhdo'n Tighearna : Selah.

33 Dhasan a tha marcachd air

nèamhaibli nan nèamh o chian

!

Feuch, tha e a' cur a mach a ghutha,gutha neirt.

34 Thugaibhse neart do Dliia

:

thar Israel thu a ghlòir, agus tha aneart anns na neulaibh.

35 Js uamhusach thusa, a Dhe, od' ionadaibh naomha ! /* e Dia Is-

raeil a bheir neart agus treoir d'a

shluagh. Gu ma beannuichte Dia !

SALM LXIX.Do'n ard fhear-ciuil air Sosanim.

Le Daibliidh.

'yEASAIRG mi, a Dhè, oir thàmig*• na h-uisgeacha steach gu ruig

Tji'anam.

2 Tha mi a' dol fodha ann an

làthaich dhomhain, gun àite gu seas-

amh : tha mi air teachd gu doimhn-eachdaibh nan uisge, agus tha'n sruth

a' dol tharum.

3 Tha mi sgìth le m' ghlaodhaich,

tha mo scornan air tiormachadh : tha

mo shùilean air fàilneachadh le feith-

eamh air mo Dhia.

4 Is lìonmhoire na falt mo chinn

iadsan aig am bheil fuath dhomh gimaobhar : tha iadsan air fàs làidir le'm

b'àiU mo mhiUeadh, a tha nan naimh-dibh dhomh gu h-eucorach ; an ni sin

nach d'thug mi leam, an sin is èigin

domh

^ /.? beinn mhòr beinn Bhasain, beinn nan airde beinn Bhasain.—^ dh'amh-

.<ùrceas sibh gu h-uaibhreach—^ braighdeanas, braighdean—* fhuair—* a

dh'uallaicheas sinn gach là le 'thìodhhicuihh.—^ slighe a' bhàis.—^ thabur—

.

* òg 9 liadh-bheathach na cuUce. Eabli.

SALM. 77

.5 Tha fios agadsa, a Dhe, air

m'amaideachd ; agus cha 'n'eil molochda tblaichte ortsa.

6 Na biodh nàire orra-san air mosgàth-sa, a dh'fheitheas ortsa, a

Thighearna Dhe nan slògh ; na

biodh amhluadh orra-san airnio sgàth-

sa, a dh'iarras tusa, a Dhe Israeil

:

7 Oir air do sgàth-sa dh'fliuiling

mi masladh, chòmhdaich amhluadhmo ghniiis.

8 Is coigreach mi dom' bhràith-

ribh, agus coimheach do cbloinn momhàthar

:

9 Oir dh'ith eud do thighe suas

nii ; agus ormsa thuit toibheum na

muinntir sin a thug toibheum tUuiit-

se.

10 Agus an uair a dh'irioslaich mim'anam le trosgadh,i bha e namhas-ladh dhomh.

1 1 Agus rinn mi mo chulaidh do

shaic-eudach, agus bha mi a'm' leth-

fJiocal'-^ aca.

12 Tha iadsan a tha nan suidhe

anns a' gheatadh a' labhairt a'm'

agliaidli, agus tìia mi a''m'' òran aca-

san a tha 'g òl dibhe h\idir.

13 Ach air mo shon-sa, iha m'ùr-

nuigh riutsa, a Thighearn, ann anàm taitneach : a Dhè, ann an llon-

mhoireachd do thròcaire èisd rium,

ann am firinn do shlàinte.

14 Saor mi o'n làthaich, agus na

racham sìos ; teasairgear mi uatha-

san le'm fuathach mi, agus o nah-uisgibh domhain.

15 Na rachadh tuil nan uisge thar-

um, agus na sluigeadh an doimhn-eachd mi, agus na druideadli anslochd a bheul orm !

iQ Eisd rium, a Thigheam, oir ìs

maith do chaoindineas gràdhach ; arcir lìonmhoireachd do chaomh thròc-

airean piU rium.^

17 Agus na folaich do ghnùis o d'

òglach, oir tha mi ami an airc ;•• èisd

rium gu grad.

18 Druid ri m'anam, saor e ; abhrlgh m' eascairdean, teasairg mi.

19 Is aithne dhuit mo mhasladh.

agus mo nàire, agus mo mhi-cliliu :

a'd' fhìanuis tlia mo naimhdcan uile.

20 Bhris masladli mo chridhe, a-

gus tha mi iargunach : agus dh'amh-airc mi airson ncach a ghabhadhtruas, ach cha rohh e ann ; agus air

son luchd comhfhurtachd, ach cha

d' fhuair mi iud.

21 Agus thug iad dhomh, mar mobhiadh, domblas ; agus ann am ìot-

adh,* thug iad dhomh fion-geur r'a

òl.

22 Biodh^ am bord fa'n comhair

mar ribe, agus an soirbheas marcheap-tuislidh dhoihh.

23 Dorchaichear an sùilean, chumnach faic iad ; agus thoir air an leas-

raidh a ghnàth bhi air chrith.

24 Dòirt t'fhearg orra, agus glat-

adh do chorruich gheur iad.

25 Biodh an àite-tàimh fàs ; nara

pàilliunaibh na gabhadh neach còmh-nuidh !

26 Oir gheur-lean iad an ti a

bhuail thusa, agus labhair iad cbumdoilgheas doiblisan a lot thu.'

27 Cuir euceart r'an euceart, agu«

na dthigeadh iad a steach a'd' fhì-

reantachdsa.

28 Dubh a mach iad à leabhar

nam beò, agus maille ris na fireanaibh

na scrìobhar iad.

29 Ach mise, ata bochd agu«

brònach, togadh do shlàinte, a Dhè,an aird mi.

30 Molaidli mjse ainm Dè le h-ò-

ran, agus ardaichidh mi e le breith-

buidheachais.

31 Agus is fearr leis an Tighearna

so na damh, na tarbh òg a ta adh-

arcach, crobhanach.^

32 Chi na daoine sèimh so, agus

bithidli aoibhneas orra: sibhse a.

dh'iarras an Tighearna, bithidh bhurcridhe beo.

33 Oir èisdidh an Tighearna ri

bochdaibh, agus cha dean e tàir air

a phriosunaich.'J

34 Bloladh na nèamlia agus an ta-

lamh e ; na cuanta, agus gaeh ni a

ghluaiseas annta !

' 'nuairaghuil mi le trosgadh—^ ghnàth-fhocal, fhocal-fochaid.—' amh-airc orm— * teanntachd * thart, phathadh « Bithidh ' chuir iad ri

doilgheas nan daoìne a lot thu.—.^* ladharach.—.^ a dhaoinibh ceangailte.

78 SALM.

3.5 Oir saoruidh Dia Sion, agus

togaidh e bailtean ludah ; agus gabh-aidli iad cùmhnuidh an sin, agus meal-

aidh iad i.

36 Sealbhaichidh sliochd a sheir-

bhiseach i, agus gabhaidh iadsan a

ghràdhaicheas 'ainmsan còmhnuidli

innte,

SALM LXX.Do'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibhidh, a chuir an cuimhne.

\ DHE, chum mo theasairginn,^ a Thighearna, chum mo chuid-

eachaidh dean deifir.i

2 Biodh nàiie agus amhhiadh or-

ra-san a tha 'g iarraidh m'anama

:

pillear air an ais iad, agus mòr amh-luadh gu robh orra-san a tha miann-

achadh uilc dhomh.3 Gu pillear iadsan air an ais,^

mar thuarasdal d'an nàire, a their

riuni, Aha, aha !

4 Deanadh iadsan uile a tha ga

d' iarraidh, aoibhneas agus gaird-

eachas annad ; agus abradh iadsan aghnàth, le'n toigh do shlàinte, Mòrmholadh gu robh do Dhia !

5 Ach a ia mise bochd agus uir-

easbhuidheach : a Dhè, greas a m'ionnsuidh : ?,? tusa mo chabhair agus

m'fhear-saoraidh ; a Thighearna, nadean moille.

SALM LXXL\ IVNADSA, a Thighearna, cuir--'*• eam mo dhòigh: nàire na

biodh orm am feasd.

2 A'd' cheartas teasairg nii, agus

tlioir orm dol as ; aom do cliluas

rium, agus saor mi.

3 Bi-sa a'd' charraig làidir

'

dhomh, chum an rachainn a ghnàth :

dh'àithn thu mi bhi air mo shaoradh ;

oir is tu mo charraig, agus mo dhain-

gneach.

4 O mo Dhia, thoir fuasgladh

dhomh à hàimh an aingidh, à làimh

an duine eucoraich agus an-iochd-

nihoir.

5 Oir ì.ì tusa mo dhòchas, a Thigh-earna Dhe, mo dhòigh o m'òige.

6 Leatsa chumadh mìse suas o'n

bhroinn : à h-innibh mo mhàtharbhuin thu mi : ortsa Uthidh mo mhol-adh an còmhnuidh.

7 Mar aobhar iongantais tha miaig mòran ; ach is tusa mo thear-

raunn làidir.

8 Lìonar mo bheul le d' mlioladh,,

lc d' urram-sa gach là.

9 Na tUg uait mi an àm sean aoise

;

'nuair a dh'fhàUnicheas mo neart, natreig mi.

10 Oir labhair monàimhdean a'm'

aghaidh ; agus ghabh iadsan a tha

feitheamh nam fàth air m'anam,comhairle le chèile,

1 1 Ag ràdh, Thrèig Dia e : lean-

aibh e gu teann, agus glacaibh e

;

oir cha '«'r;7 neach ann a shaoras c.

12 A Dhè, na bi-sa fad uam ; Omo Dhia, greas gu m' chabhair.

13 Biodh nàire, biodh claoidh, air

eascairdibh m'anama : còmhdaichear

le masladh agus le mi-chliu iadsan a

tha 'g iarraidh m'uilc.

14 Ach sìor-earbaidh mise, agus

cuiridh mi ri d' chliu uile.*

15 Aithrisidh mo bheul t'fhìreant-

achd, air feadh an latha do shl;\inte

;

ged nach aithne ^ dhomh an àir-

eamh.

16 Thèid mi air m' aghaidh ann

an neart an Tighearna Dè ; ni misgeul air t'fhìreantachd, t'fhìrean-

tachd fèin a mhàin.

17 O Dhè, theagaisg tlm nii o

m'òige ; agus gu luige so chuir mit'oibre iongantach an cèUl.

18 Agus a nis an uair a ta mi scan

agus liath, a Dhè, na trèig mi ; gus

an cuir mi an cèill do neart do'rt àl

sn, do gach àl ri teachd do chumh-achd.

19 Agus a ta t'fhìreantachdsa,

a Dhe, ro ard, O thiisa a rinn

nithe mòra : a Dhè, cò is cosmhuil

riut ?

20 A nochd dhomh teanntachdan

mòra agus cruaidh, a bheothaicheas

mi a ris, agus o dhoimhneachdaibh

na tahnhainn a bheir a nìos mi a

> cabhag "^ Aonaranach gu robh iadsan, Faic Salni XL, r. 15—' char.

jg còmhnuidh.—* seinnidh mi do chliu ni's mò agus ni's mò.—* oir cha'nraig

aithne.

SALM. 79

21 IMeuJaichidli tu mo mhòrachd,

agus air gach taobh bheir thu sòlas

dliomh.

22 Uime sin molaidli mise thu air

an t-saltair, scadh t'fhìrinn-sa,' moDhia ; seinnidh mi dhuit air a' chlàr-

saich, O Aoin naomha Israeil.

23 Ni mo bhilean mòr gliairdeachas

an uair a sheinneas mi dhuit, agus

ni'anam a shaor thu.

24 Labhraidh mar an ceudna motheanga air t'fhireantachd air feadh

an latha ; oir chuireadh amliluadh,

oir chuireadh nàire orra-san a tha 'g

iarraidli m'aimlileis.'^

SALM LXXn.Air son Sholaimh.

A DHE, thoir do bhreitheanais^ do'n righ, agus t'fhìreantachd

do mhac an righ.

2 BheLr esan breth air do sliluagh

le fireantachd, agus air do bhoclid-

aibh le ceartas.

3 Bheir na beannta sìth do'n

t-sluagh, agus na tulaich.^

4 Le ceartas bheir e breth air

bochdaibh an t-shiaigh : saoraidh e

clann nan ainnis, ach mìn-bhrisidh e

fear an fhoirneirt.

5 Bithidh t'eagal orra am feadh a

mhaireas a' ghrian agus a' ghealach,*

o linn gu linn.

6 Thig e nuas mar uisge air an

fhalclic bhuainte, mar fhrasaibh a

dh'uisgicheas an talamh.

7 Na laithibhsan soirbhichidh leis

an fhìrean,* agus bithidh pailteas

sìth ann, gus nach II a' ghealach annni's mò.8 ^Vgus bithidh uachdaranachd

aige o fhairge gu fairge, agus o'n

amhuinn gu niig crìochaibli na tal-

mhainn.

9 Na fhìanuis sleuchdaidh slos

luchd-còmhnuidh an fhàsaich, agus

imlichidh a naimhdean an ùir.

10 Bheir righrean Tharsis agus

nan eilean tiodlilacan uatha; bheir

righrean fcjheba agus Shaba '' tabh-

artais dha.

11 Agus sleuchdaidli na li-uilc

righrc sìos dha : ni na cinnich uile

scirbhis dha.

12 Oir saoraidh e an t-ainnis an

uair a dh'èighcas e ; agus an truagh-

an, aig nach 'eil fear-cuideachaidh.

13 Caondinaidh e am bochd agua

am feumach ; agus tearnaidh e an-

ama uam feumach.

1-1. O fheiU agus o fhoimeart saor.

aidh e an anam ; agus bithidh amfuil luaclmihor na shìiilibh.

15 Agus bithidh e beo, agus bheir-

ear dha do òr Sheba : agus nithear

ùrnuigh air a shon a ghnàth ; gachlà beannuichear e.

1() Bithidh dorlach sìl san talamhair mullach nam beann ; crathaidh

mar Lebanon a thoradh ; agus thig

iadsan do'n bhaile fo bhlath, marluibh na talmhainn.

1

7

Bithidh 'ainmsan buan gu sior-

ruidli ; comh-mhairionn ris a' ghrèin

bithidh 'ainmsan ; agus annsan bean-

nuichear na slòigh uile, agus bean-

nuichidh iadsan e.^

18 Beannuichte gu rohh an Tigh-earna Dia, Dia Israeil, an ti a mhàina ni nithe iongantach !

19 Agus beannuichte gu rolh 'ainm

glòrmhor-san gu slorruidh, agus lìon-

ar an talamh uile le 'gUòir ! Amen,agus Amen !

Chrlochnaicheadh ùrnuighefln

Dhaibhidh mhic lese.

SALM LXXIILSahn le Asapli.

/"^U deimhin tìia Dia maith do^^ Israel, dhoibhsan a tha glan

nan cridhe.

2 Ach air mo shona, is beag nach

d'aom mo chosa ; cha mhòr nach doshleamhnuich mo cheumanna uam.

3 Oir ghabh mi tnù^ ri h-amad-

anaibh, ri faicinn soh-bheis'' dhaoinc

aingidh.

i Oir cha "'ii'cU cuibhrichean nani

bàs ;'o ach a tu an neart làidir.

• air inneal-ciuil na saltaire molaidh mise t'fhlrinn ^ m'uilc ^ n^tulaich fìreantachd—* maiUe ris a' ghr«'in, agus am fìanuis na gealaich.

£al>h—5 le fìreantachd—^ t^eba " bheir iad cliu dha. ^ farmad * soii-

bheachaidh.—1" ceanglaichean orra gu'm bàs.

80 SALM.

5 Ann an docair mar dliaoinibh

elle cha ^n'cil iad ; agus mar dhaoin-

ibh eilc cha 'n'eil iad air an sàruch-

adh.

6 Uime sin mar slilabhraidh chuairt-

ich ardan iad ; mar thruscan, chomh-daicli foirneart iad.

7 Sheas an sìiil a mach' le saill

;

fhuair iad thar miann an cridhe.

8 Tha iad truaillidh, agus labh-

raidh iad gu h-aingidh air foirneart

;

gu h-ard labliraidh iad.

9 Chuir iad am beul an aghaidh

nan nèamh ; agus ghluais an teanga

air feadh na talmhainn.

10 Air an aobhar sin piUidh a

shluagh'-* an so ; agus fàisgear uisg-

eacha cupuìn làin a mach dhoibh.

1

1

Agus tlieir iad, Cionnus is aith-

ne do Dliia ? agus am bheìl eòlas aig

an Ti a's airde

;

12 Feuch, ;,s- iad sin na daoine ain-

gidh,'a tha soirbheachadh san t-saogh-

al ; tlia iad a' carnadh suas beartais.

13 Do rìreadh gu dlomhain ghlan

mi mo chridhe, agus nigh mi molàmhan an neo-chionta :

\\ Oir bhuaileadh mi air feadh anlatha, agus smachdaicheadh mi gach

maduinn.

15 Nan abrainn, Labhraidh mimar so, feuch, air ginealach do

chluinne dheanainn eucoir.

l(j 'Nuair a smuainich mi air so a

tliuigsmn, bii chruaidh an gnothuch

e ann am shìiilibh :

17 Gus an deachaidh mi steach do

naomh ionad Dhè : an sin thuig mian a-ìoch-san.

18 Gu deimhin ann an àitibh

sleamhna chuir thu iad : thilg thu

8Ì0S iad gvi sgrios.

1 *) Cionnus a thugadh iad gu sgrios,

mar ann an tiota 'i a chuireadh as

doibh gu tur le h-uamhasaibh ?

20 Mar aisling 'nuair a dhìiisgeas

neach, a Thigheam, anns a' bhaUe-'

ni thu tarcuis* air an dealbh.

21 Ach bha mo chridhe goirt, agus

bha goimh a'm' airnibh.

22 Agus Iha mi baoth, agiis ain-

eolaeh : mar ainmliidh bha mi a'd'

làthair.

23 Gidheadh, tlia mi ghnith maiUeriut ; chiim thu suas mi air mo dheaslàimh.

24. Le d' chomhairle stiùraidh tu

mi, agus fadheoidh^ gabhaidli tu

mi chum glòire.

25 Cò M'agam anns nanèamhaibhacht/iiisa? agus an coimhmeas riut

cha ^ì/'cil neach air thalamh air ambheil mo dhèigh.

26 Tha m'fheoil agus mo chridhe

air fàilneachadh ; is e Dia neart mochridhe agus mo chuibhrionn gu slor-

ruidli.

27 Oir feuch, sgriosar iadsan athèid fad uait : ghearr thu as gachneach a chaidh le strìopachas uait.

28 Ach is maith dhomhsa tcachd

dlùth do Dhia : anns an TigheamaDia chuir mi mo dhòigh, chum gufoiUsichinn t'oibre uile.

SALM LXXIV.IVIaschiI le Asaph.

/^'ARSON, a Dhè, a thUg tliu^ uait sinn gu bràth ? a lasas

t'fhearg ri caoraich t'ionaltraidh ?

2 Cuimhnich do choimhthional, a

cheannuich thu o chian, « shaor thu ;

slat'' t'oighreachd, beinn Shioin so

anns an do ghabh thu còmhnuidh.

3 Tog do chosa chum nam fùsacli

sìorruidh, chìim nan iiUe olc a rinn

an nàmhaid ann ad ionad naomha.

4 Bheuc do naimhdean am measg

do choimhthionail ; chuir iad suas ambrataichean mar chomharaibli.

5 Bha iìcach ainmeal mar a thogadh

e a thuagh gu h-ard air coille thiugh.

6 A nis mar an ceudna bhris iad

sìos 'obair ghearrta' le cheUe le

tuaghaibh agus le h-ordaibh.

7 Chuir iad ri theine t'ionad

naomha gu ruig an làr ; thruaUl iad

paiUiun t'ainme-sa.

8 Thubhairt iad nan cridhe,

Sgriosamaid iad le chèile : loisg iad

uile ionada-cruinneachaidh^ Dhè son

' Tha an sùUean air bòrcaelh ^ mo shluagh—' 'nuair a mhosglas tu.—* dlraeas ^' na dheigh sin <' treubh—^ obair shnaidhte m ionaid-naoimh

,

a gheatacha.—* shionagoga, ionadan-aoraidh.

SALM. 81

9 Ar comharan cha'n fhaic sinn ;

clia 'hV(7 l'àidh ann ni's mò, agus

cha '//'('(7 neach nar measg aig ambheil fhios cia fad.

10 Cia fad, a Dhè, a bheir an

t-eascaraid beuni ? an dean an nàmh-aid tarcuis air t'ainni gu Ijràth ?

1

1

C'ar son a philleas tu do làmh,

do dheas làmh fein air a h-ais ? buin

a mach o d' bhroilich ;.'

12 Oir ;.v e Dia mo Righ o chian,

ag oibreachadh slainte am meadlion

na talmhainn.

13 Sgaoil thusa an fhairge le d'

neart ; bhris thu cinn nan dragon^

air na h-uisgeachaibh.

14 Phronn thu cinn Lebhiatain

;

thug thu e mar bhiadh do'n t-sluagh

anns an fhàsach.

15 Sgoilt thu an tiobairt' agus

an srutJi ; thiormaich thu aimhne'

mòra.

16 Is leatsa an là, mar an ceudna

ìs leatsa an oidhche : is tu dheasaich

solus agus grian.

17 Shuidhich thu uile chrìocha na

talnahainn ; rinn thu an samhradh a-

gus an geamhradh.

18 Cuimhnich so : thug an t-eas-

caraid beum, a Thigheam, agus

rinn sluagh amaideach tarcuis air

t'ainm.

19 Natoirsuasdo'nfhiadh-bheath-

ach^ anam do cholumain :' anaman-na do dhaoine truagh na dì-chuimh-

nich gu bràth.

20 Thoir an aire do'n choimh-

cheangal ;' oir tha àitean dorcha

na tlre làn do iondaibh-còmhnuidh

an fhoirneirt.

21 Na pillear air ais le nàire an ti

a shàraichear : moladh am bochd agus

am feumach t'ainm.

22 Eirich, a Dhe, tagair do chùis

fèin : cuimhnich mar a ta 'n t-am.

adan a' toirt toibheim dhuit gach là.

23 Na di-chuimhnich guth do

naimhdean, toirm* na muinntir a

dh'eirich a't'aghaidh, a tha dol suas

an còmhnuidh.

SALM LXXV.Do'n ard fhear-ciuil, Al-taschit.

Salm iì(> laoidli le Asaph."DIIEIR sinn moIadh'J dhuit, a•*-* Dh('', bheir sinn moladh : oir

gu hfieil t'ainm am fagus'" cuiridh

t'oibre iongantach an cèill.

2 'Nuair a ghlacas mi an t-àmsuidhichte,'! bheir mi breth le ceart-

as.

3 Sgaoileadh an tìr agus a luchd-

àiteachaidh gu leir : cumaidh mise

suas a puist. Selah.

4 Thubhairt mi ris na h-amadan-aibh, Na bithibh amaideach ; agus

ris na h-aingidh, Na togaibh suas

Ihur n-adliarc.

5 Na togaibh suas bhur n-adliarc

gu h-ard : na labhraibh le muinealcruaidh.

6 Oir cha'n ànn o'n ear, no o'n

iar, no o dlieas « th'ìg ardachadh.

7 Ach is c Dia am Breitheamh

:

leagaidli e sìos am fear so, agus ard-

aichidh e am fear sin.

8 Oir iha cupan'^ an làimh anTighearna, agus tha am fion dearg

:

làn coimeisg iha r, agus dòirtidh e

cuid as : ach a dheasgainean*^ fàisg-

idh agus òlaidh uile dliaoine aingidh

na talmhainn.

9 Ach ni mise gairdeachas''' g«bràth ; seinnidh rai moladh do Dhialacoib.

10 Agus sgathaidh mi sìos uile

adharca nan aingidh : ardaichear

adharcan an fhlrem.

SALM LXXVLDo'n ard fhear ciuil air Neginot-

Salm no laoidh le Asaph.

A ITHNICHEAR Dia ann an lu-^ dah ; ann an Israel tìta 'ainm

mòr

:

2 Agus ann an Salem tha a phàil.

1 agus a chumas tu do dheas làmh air a h-ais ann ad bhrollach ?—

'

uabheist—' tobar— ' aibhne

—

' do mhòr chnideachd nan aingìdh—^ anti a bheir aoradh dhuit ^ do d' choimlicheangal '^ bruidheann—

»

buidheachas.—'" gu Ihcil thu am fagus. " an coimhtliionaL—'^ copan,—

.

J3 dheasgaidh.—" cuiridh mise an cèill.

82 SALM.

liuD, agus 'ionad-còmhnuicUi ann an

Sion.

3 An sin bhris e saighdean a'

bhogha, an sgiath, agus an claidli-

eamh, agus an cath.^ Selah.

4 Is alleil'^ thusa, ìs glòriTJior

ihu os ceann bheann na creiche.

5 Chreachadh iadsan a bha mis-

neachail an cridhe; choidil iad an

codal, agus cha d'fhuair na daoine

treima gu lèir an làmha.

6 Le d'achmhasan, a Dhè lacoib,

chuireadh araon am marcach agus an

t-each'' nan suain.

7 Is cùis eagail thusa, cadhon

thusa : agus cò sheasas a'd' làthair

an uair a bhios fearg ort ?

8 Thug thusa air breitheanas gu'n

cualadh o nèamh e : bha eagal air

an talamh, agus bha e na thàmh ;

9 An uair a dh'èirich Dia chumbreitheanais, a shaoradh uile dhaoine

ciuine na talmhainn. Selah.

10 Gu cinnteach blieir fearg duine

moladh dhuit ; fuigheall na feirge

cojsgidh tu.

11 Bòidichibh, agus ìocaibh do'n

Tigheama bhur Dia : thugadh iad-

san uUe a ta m'a thimchioll tiodli-

laca dha-san a's aobhar eagaU ann !

12 Sgathaidh e sìos spiorad uachd-

arana : ìs cùis eagail e do righribh

na talmhainn.

SALM LXXVILDo'n ard fhear-ciuil, do ledutun.

Salm le Asaph.

T E M' ghuth dh'èigh mi ri Dia,*-' le m' ghuth dh'cigh mi ri Dia,

agus dh'èisd e rium.

2 Ann an là mo theinn dh'iarr mian Tigheam ; sliìneadli mo làmh a

mach'' san oidhche gun sgur ; dhiùlt

m'anam sòlas a ghabhail.

3 Chuimlmich mi air Dia, agus

bha mi fo bhuaireas ;* rinn mi gear-

an, agus chlaoidheadli mo spiorad.

Selah.

4 Chum thu moshùilean nam fair-

eacliadh; tha mi iargunach, agus

cha'n urrainn mi labhairt.

5 Smuainich mi air na laithibb oshean, air bhadhnaibh na h-aimsir

chèin.

() Chuimhnich mi mo cheòF san

oidhche ; rinn mi camnt ri m' chridhe

fèin, agus rannsaich mo spiorad gugeur

:

7 An tilg an Tighearn uaith gii

bràth ! agus nach nochd e a dheagh-ghean ni's mò ?

8 An do sguir a chaoimhneas amfeasd ? an d'fhàilnich 'fhocal o linn

gu linn

!

9 An do dheannaid Dia a bhi

gràsmhor ? an do dhruid e na chor-

ruich a chaondi-thròcairean ? Se-

lah.

10 An sin thubhairt mise, 7* e so

m'anmhuinneachd : ìs e caocliladh

deas làimhe^ an Ti a's 'airde a

th'ann.

11 Cuimhnichidh mi oibre anTighearna; gu deimhin cuimhnich-

iiUi mi t'iongantais o'n aimsir chèin,

12 Agus beachd-smuainichidh miair t'oibribh gu lèir, agus air doghnìomliaraibh labhraidh mi.

13 Tha do shlighe, a Dhè, san

ionad naomha:^ cò a ta na Dhiamòr mar ar Dia-wc 7

14 Is tusa an Dia a tha deanamhnithe iongantach : thaisbein tliu ammeasg nan sluagh do neart.

15 Shaor thu le d' ghairdean do

shluagh, mic^ lacoib agus loseiph.

Selah.

16 Chunnaic na h-uisgeachan thu

a Dhè ! chunnaic na h-uisgeachan

thu ; bha eagal orra, seadh, ghluais-

eadh^° na doimlmeachda.

17 Dhòirt na neoU a nuas uisge,

thug na speura fuaim ; mar an ceud-

na chaidh do shaigdean a mach.

18 Bha guth do thairneanaich san

speur ; shoUlsich do dhealanaich an

saoghal ;ghluaiseadli agus cliriotli-

naich an talamh.

19 San fhairge hha do shlighe,

agus do cheumanna anns na h-uisgibh

• agus claidlieamh a' chòmhraig.—* urramach.—' marcaich nan each;

Juchd nan carbad-cogaidh agus nan each ^ shU mo shùU, ruith mo leon.

* mlii-shuaimhneas •> mo dhàn.—^ ach ctdmltnichidh mi bliadhnan deas

làimhe.—** an naomhachd, Ealh,—^ clann, sliochd.—^" cluiothnaich.

SALM. 83

mòra ; agus cha d'aithnicheadli luirg

do chos.

20 Threòraich thu mar threud do

shluagh, le làinih IMhaois agus Au-

SALM LXXVIII.3Iaschil le Asaph.

TpiSDIIiII. O nio shhiagh, ri m'^ reachd, aoniaibh bhur cluas

chum bhriathar mo bheil.

2 rosgailidh mi mo bheul ann an

cosamhlachd; cuiridh mi sean-flioc-

ail dhorcha' an cèiU

:

3 A chuala sinn, agus a b'aithne

dhuinn, agus adh'innisarn-aithriche

dhuinn.

4 Cha cheil sinn air an cloinn iiid,

a' foiUseachadh cUu an Tighearna

do'n àl a ta ri teachd, agus a neart,

agus 'oibre iongantach a rinn e :

ò Oir cliuir e suas teisteas'^ ann

sn lacob, agus shuidhich e lagh ann

an Israel, a dh'àitlm e d'ar n-aith-

richibh gu'n deanadh iad aithnichte

d'an cloinn ;

6 Chum gu'm biodh fios aig an àl

ri teachd o>ni, gu'n èireadh a chlann

a bheirteadli, agus gu'n cuireadh iad

an cèill iad d'an cloinn fem ;

7 Agus gu'n cuireadh iad an

dòclias ann an Dia, agus nach di-

chuind>nicheadli iatl oibie Dhè, ach

gu'n gleidheadh iad 'àitheanta ;3

8 Agus nach bitheadh iad mar an

aithriche, nan ginealach reasgach'

Bgus ceannairceach, ginealach nach

do shuidhich an cridlie gu ceart, agus

aig nach robh an spiorad tairis do

Dhia.

9 Ge do bha clann Ephraim fo'n

armaibh, agus ge do thilgeadh iad

le bogha, phill iad air an ais ann an

laiha catha.

10 Cha do ghleidh iad coimli-

dieangal* Dhè, agus dhiùlt iad im-

eachd na reachd.

11 Agus dhi-chuinihnich iad 'oib-

re, agus 'iongantais a nochd e

dhoibh.

12 An làthair an aithriche rinn e

nithe iongantach, ann an tìr na

ii-Eiphit, ann am machair Shoain.i;> Sgoilt e an fhairge, agus thug

c iadsan tliairis ; agus thug e air nah-uisgeachaibh seasamh mar thòrr.

11 Agus stiuir e iad le neul sanlatha, agus air feadh na h-oidhchc>le solus teine.

15 Sgoilt e na creagan san fhàa-ach, agus thug e deoch dlioibh, marà doimhneachdaibh mòra.

16 Agus thug e srutha a mach a$a' charraig, agus thug e air uisgibhruith sìos mar aimhnibh.

17 Gidheadh pheacaich iad fath-

ast ni's mò na aghaidh, a' brosnach-adh an Ti a's airde san fhàsach,

18 Agus bhuair iad^ Dia nancridhe, ag iarraidh bìdh d'am miann.

19 Seadh, labhair iad an aghaidhDhe; thubhairt iad, An urrainnDia bord a dheasachadh san fhàs-ach ?

20 Teuch, bhuail e a' chrerig, agus bhrùchd uisgeacha mach, agusdh'eirich na tuilte : an urrainn e maran ceudna aran a thabhairt ? andeasaich e feoil d'a shluagh ?

21 Uime sin chual an Tighearn,agus bha corruich air ; agus las teinean aghaidh lacoib, agus mar anceudna dh'èbrich fearg an agliaidhIsraeil

:

22 A chionn nach do chreid iadann an Dia, agus nach d'eaib iad a»

a shlàinte

;

23 Ge d'a dh'àithn e do na neul-aibh o'n airde, agus ge d'a dli'f hos-gail e dorsa nan nèamh ;

2-1. Agus ge do fhras e nuas mansorra r'a itheadh, agus ge do thug edhoibh coirc nan nèamh.

26 Dh'ith daoine biadh nan ain-geal : thug e dhoibli an sàth do lòn.

26 Thug e air gaoith an car im-eachd sna nèamhaibh, agus le a neartthug e stigh a' ghaoth à deas.

27 Agus fhras e nuas feoil orramar dhuslach,'' agus eunlaith itcag-

ach' mar ghaineamh na fairge.

28 Agus thug e orra tuiteam ain

meadhon an campa, mu thiomchioll

an àitean-còmhnuidh.

' sgeula o'n t-sean aimsir—^ fianuis—' a àitheantan.

—

* eas-caoin, fj;

eas-umhal—^ dhearbh, dh'fheuch, chuir iad cathachadh air,—^ luaithrc' sgiathanach.

84 SALM.

29 Agiis dh'ith iad, agus làn-shàs-

uicheadh iad ; oir thug e dhoibh amniiann fèin.

30 Cha robh iad air an sgarachd-

uinn o am miann : fatliast bìta ambiadh nam beul.

31 An sin thàinig fearg Dhè orra,

agus mharbh e iadsan bu shultmhoirei

dhiubh, agus leag e sios daoine taghta

Israeil.

32 An dèigh so gu lèir pheacaich

iad fathast, agus cha do chreid iad air

aon 'oibre iongantach-san.

33 Uime sin chaith e an laithean

ann an diomhanas, agus am bliadhn-

acha ann an uamhas.''*

34. 'Nuaii- a mharbh e iad, an sin

dh'iarr iad e, agus phill iad, agus

bha iad gu mocli ag iarraidli Dhè ;3

3J Agus chuimhnich iad gu'm 6'e

Dia an carraig, agus an Dia a's

airde am fear-saoraidh.

ÒQ Ach rinn iad miodal ris le'm

beul, agus rinn iad breug dha le'n

ttangaidh :

37 Oir cha robh an cridhe ceait

maille ris, agus cha robh iad dìleas*

na choimhcheangal.

38 Gidheadh gu h-iochdmhor

mliaith esan iin lochd, agus cha do

sgrios e kid ; seadh, iomadh uair

thionndaidh e 'fhearg uaitli, agus

clia do dhùjsg e a chorruich uUe;

39 Oir chuimhnich e nach robh

annta ach feoil ; osag gaoithe a

shiubhlas, agus nach pill a rìs.

40 Cia tric a bhrosnuich iad e anns

an fhàsach, a chuir iad campar air

anns an ionad uaigneach ?

41 Seadh, phill iad air an ais, a-

gus bhuair'^ iad Dia, agus chuir iad

tomhas air Aon naomha Israeil.

42 Cha do chuimhnich iad alàmli,

no'n là air an do shaor e iad o'n

nàmliaid ;''

43 IMar a nochd e a chomharan

anns an Eiphit, agus 'oibre iong-

antach ann am machair Shoain ;

44 Agus a thionndaidh e an uisg-

eacha gu fuil, agus an srutha, air

chor »s nach feudta òl diubh ;

45 A chuii e nam measg iomadhgnè chuileag^, a dh'itli suas iad

agus losgainn a sgrios iad ;

46 A thug e an toradli do'n bhur-

ras'^, agus an saothar do'n locust

;

47 A mhiU e an croinn-fhlona le

cloich-mlieallain, agus an croinn-

fhìge*' le reodhadli

;

48 Agus a thug e thairis am feud-

ail'" do'n chloich-mheaUain, agus antieuda do'n tein-athair

;

49 A thUg e orra teas 'fheirge,-

boile,ii agus corruich, agus teinn, le

aingil olc a chur nam vtcaxg ;

30 A rinn e slighe d'a fheirg, nach

do chaomhain e an anam o'n bhàs,

ach a thug e thairis am beatha do'n

phliiigh :

51 Agus a bhuail e gach ceud-ghin

san Eiphit, toiseach an neirt ann ampàiUiunaibh Ham

;

52 Ach a thug e mach mar chaor-

aich a shluagh fèin, agus a threòr-

aich e iad mar threud anns an fhàs-

ach ;

53 Agus a stiuir e iad gu tèaruinte,

air chor as nach robli eagal orra, ach

a chòmlidaich an fhairge an naimh-dean

;

54 Agus a thug e iad gu crìch 'ion-

aid naomha-san, do'n' t-sliabh so a

choisinn a dheas làmh ;

55 Agus a thUg e mach na cinnich

rompa, agus a roinn e oighreachd

dhoibh'- le crannchur, agus a thug

e air treubhaidh IsraeU còmhnuidha ghabliail nam pàiUiunaibh-san.

56 Gidheadh bliuair agus bhros-

nuich iad an Dia a's airde, agus cha

do ghlèidh iad a theisteis.

57 Ach phUI iad, agus ghluais

iad gu fealltach, niar an aithriche;

chaidh iad a thaoibh, mar bhogha

fiar ;13

58 Agus bhrosnuichiad ele'nion-

adaibh arda, agus le'n dealbhaibh

gearrta dhùisg iad e gu h-eud.

1 a b'fhearr, bu làidire—2 carroid, cabhaig—^ a' teachd gu moch a

dh'ionnsuidh Dhc * daingean, seasmhach * bhrosnuich. ^ o theiun.—

^

clionachuileag * caterpiUer. Sasg. hasU. Ealh ^ sicomoir.—i" an

crocUi, an ainmhidhean 'i buile.—1^ a roinn am fearann dhoibh.—.i^ claon,

mèaUtach, cealgach.

SALM. 85

50 Chuala Dia, agus bha fearg air,

agus ghabh e gràin uìliòr do Israel.

60 Agiis thrcig e pàilliun Shilo,

aiu bùth • a shuidhich e am measg

dhaoine.

61 Agus thug e suas a neart gu

braighdeanas, agus a ghlòir do làimh

an nàmhaid.

62 Agus thug e thairis a sliluagh

do'n chlaidheamh, agus ghabh e

fearg r'a oighreachd.

63 Loisg an teine an òigridh, agus

cha d'fhuair an òighean pòsadh.^

64. Thuit an sagairt leis a' chlaidh-

eanih, agus cha d'rinn am bantraich

bròn.

Gà An sin mhosgail an Tigheamamar neach a bha na chodal, marchuraidh a ni iolach an dèigh dha fion

òl.

66 Agus bhuail e a naimhdean

nan deireadh ; thug e masladh bith-

bhuan dhoibh.

67 Agus dhiùlt e pàiUiim loseiph,

agus cha do thagh e treubh Ephraim.

68 Ach thagh e treubh ludah,

sliabh Shioin a ghràdhaich e.

69 Agus thog e 'ionad ^ naomhafèin mar ìiic/iairt àrd, mar an ta-

lamh * a shuidliich e gu bràth.

70 Agus thagh e Daibhidh 'òg-

lach, agus thug se e o chrò nan caor-

ach.

71 O bhi an dèigh nan caorach a

bha trom le h-àl, thug se e a bheath-

achadh lacoib a shluaigh, agus Is-

raeil 'oighreachd.

72 Agus bheathaich e iad a rèir

ionracais a chridhe ; agus le seòltachd

a làmh stiuir e iad.

SALM LXXIX.Sahn le Asaph.

A DHE, thàinig na cinnich a"• steach do d' oighreachd ; thniaiU

iad do theampull naomha ; dh'fhàgiad lerusalem na camaibh.

2 Thug iad cuirp do shcirbhiseach

mar bhiadh do eunlaitli nan speur,

feoil do naomh do fhiadh-bheathaich-

ibh na talmhainn.

3 Dhòirt iad am fuil mar uisge

timchioll lerusaleim, agus cha robh

neach gu'» adhlacadh.

4 Tlia sinn nar masladh d'ar

coimhearsnachaibh, nar n-aobhar fa-

noid agus magaidh dhoibhsan a tha

mu'n cuairt oirnn.

5 Cia fhad, a Thigheam, a bhios

fearg ort ? gu bràth an las t'eud, martheine ?

6 Dòirt do chorruich air na cinn-

ich aig nach 'eil eòlas ort, agus air

na rìoghachdaibh nach gairm air

t'ainm.

7 Oir chuir iad as do ^ lacob, a-

gus rinn iad 'àite-còmhnuidh na fhàs-

ach.

8 Na cuimhnich thusa nar n-agh-

aidh ar n-eucearta roimhe so:^ guluath gabliadh do thròcairean romh-ainn ; oir thugadh gu ro-ìosal sinn.

9 Cuidich leinn, a Dhè ar slàinte,

air sgàth glòire t'ainme ; agus teas-

airgsinn, agus glan arpeacaidh uainn

air son t'ainme fèin.

10 C'ar son a theireadh na cinnich.

C'àit am hheil an Dia ? aithnichear

am measg nan cinneach fa chomhairar sùl dìoghaltas fola^ do sheirbhis-

each, a dhòirteadh

!

11 Thigeadh osnaich a' phriosun-

aich a'd' làthair, a rèir meud doneirt :* saor tlmsa iadsan a dh'òr-

duicheadb chum bàis.s

12 Agus dìol d'ar coimhearsnach

aibh a sheachd uiread nam brollach,

am masladh leis an do mhasluich iad

thusa, a Thighearna.

13 Agus molaidh sinne do shluagh,

agus caoraich t'ionaltraidh, thusa gubrùth : o linn gu linn cuiridh sinn ancèill do chliù.

1 am pubull, an t-ionad-còmhnuidh ^ (.j^a ^q mholadh an òighean 'a ionad.—• ann an ìdnud ard, air an talamh— '(jli'ith iad suas, mhill iad %r seann

pheacanna—^ aithnichear esan am measg nan cinneach nar sealladh fèin le

dìogh^tas a gliabfìail aii fuil.—* do ghairdein. Eabfi—' mica' bhàis.

H

86 SALM.

SALM LXXX.Do'n ard fhear-ciuil air Sosanim

Edut. Salra le Asaph.

/^ AODHAIREi Israeil, eisd,

^-^ thusa a stiuireas loseph marthreud, thusa a tha d' chòmhnuidhradar na cheruban, dealraich a

mach.

2 An làthair Ephraim, agus Bhen-iamin, agus Mhanaseh, dùisg do

chumhachd, agus thig gu'r saoradh.

3 Pill sinn, a Dhe ; agus thoir

air do ghnùis dealrachadh, agus saor-

ar sinn.

4 A Thighearna Dhè nan slògh,

cia fhad a bhios fearg ort ri ùrnuigh

do shluaigh ?

5 Thug thu dhoibh aran nan deur

r'a itheadh, agus thug thu dhoibh

deoir r'an òl am pailteas.

6 Rinn thu sinn nar n-aobhar strì

d'ar coimhearsnachaibh ; agus ni ar

n-eascairdean gàire-fanoid umainn.^

7 A Dhè nan slògh, piU sinn ; a-

gus thoir air do ghnùis dealrachadli,

agus saorar sinn.

8 Thug thu fionain' as'an Eiphit

;

tliilg thu mach na cinnich, agus

shuidhich thu i.

9 Rèitich thu àite fa comhair, a-

gus thug thu oirre freumhachadh gudaingean, agus lìon i an tìr.

10 Chòmhdaicheadh'' beannta le

a sgàile, agus le a geugaibh seudair

arda.^

1

1

Chuir i mach a meoir gu ruig

a' mhuir, agus a meanglain'' gu ruig

an amhuinn.

12 C'ar son a bhris thu sìos a

ballacha-dìonaidh ;' air chor as gubheil uile luchd-gabhail na slighe 'ga

spìonadh ?

13 Tha an torc as a' choille 'ga

fàsachadh, agus tha fiadh-bheathach

na macharach 'ga h-itheadh suas.

14 A Dhè nan slògh, pill, guidh-

eamaid ort ; amhairc a nuas o nèamh,agus faic, agus fiosraich an fhìonain

so;

15 Agus am fion-Iios a shuidhich

do dheas-Iàmh, agus am meanglan aneartaich thu dhuit fèin.s

16 Loisgeadh i le teine, ghearradhslos i : le achmhasan do glmùise sgrios-

ar iad.

1

7

Biodh do làmh air fear do laimhedeise, air mac an duine a neartaich

thu dhuit fèin.

18 An sin cha phill sinn air ar

n-ais uait : beothaich sinn, agusgairmidh sinn air t'ainm.

19 A Thighearna Dhè nan slògh,

piU sinn, thoir air do ghnùis dealrach-

adh, agus saorar sinn.

SALM LXXXLDo'n ard fhear-ciuU air Gitit.

Stiìm le Asaph.

CEINNIBH gu h-ait do Dhia, ar*^ neart ; togaibh iolach do Dhialacoib.

2 Glacaibh salm, agus thugaibh

tiompan leibh ; a' chlàrsach bhinnmaiUe ris an t-saltair.

3 Anns a' ghealaich nuaidh ^ sèid-

ibh an trompaid, anns an àm shuidh-

ichte, air latha ar fcille.

4 Oii bìi reachd so do Israel, riagh-

aUt le Dia lacoib.

5 IMar fhianuis shuidhich se e annan loseph, an uair a thainig e machà tìr na h- Eiphit, far an cual e cainnt

nach do thuig e.i"

6 O'n eaUach thug mi as a

ghuala : o na potaibh '' shaoradh a

làmhan.

7 Ann an teinn ghairra thu, agus

shaor mi thu ; fhreagair mi thu annan ionad dìomhair na tairneanaich

:

dhearbh mi thù làimh ri uisgibh

Mheribah. Selah.

8 Eisd, O mo shluagh, agus bheir

mi fianuis dhuit ; O Israel, raa dh'èisd-

eas tu rium

;

9 Cha bhi Dia coigreach annad,i*

agus cha chrom thu sìos do dhia

coimheach.

10 Is mise an Tighearna do Dhia,

a thug a nìos thu à tìr na h-Eiphit :

fosgaÙ do bheul gu farsuing, agus

^ bhuachaiUe - leo fein ' fineamhuin, crann-fiona.—* Chòmhdaich

—

'' hha a geugan mar sheudair arda—'' geugan—

" a caUaidean—^ Agusdaingnich an ni a shuidhich do dheas làmh ; [eadhon air son mic an duine, a

neartach thu dhuit fèin.]—" nomha lOchuala mi teanga nach do thuig mi.1' o shoithichibh-giùlan na creadha—^^ agad.

SALM. 87

lìonaidh mise e.

1

1

Gidheadh cha d'eisd mo shluagh

ri ra' ghuth, agus cha do ghabh Is-

rael riura.

12 Uime sin thug mi thairis iad

do ana-mhiann an cridhe fèin ; dli'un-

ich iad nan comhairle fèm.

13 O nach èisdeadh mo shluaghrium ! nach imicheadh Israel a'm'

shlighibh !

14 Gu hiatli leagainn sìos an eas-

cairdean, agus thionndaidhinn molàmh an aghiiidh an naimhdean.

15 Bheireadh luclid-fuath an Tigh-earna ùmhlatlid dha : ach mhaireadhan aunsir-san gu bràth.

16 Agus blieathaicheadh e iad le

smior a' chruineachd: agus le milo'n charraig shàsuichinn thu.i

SALBI LXXXII.Salm le Asaph.

nPHA Dia na sheasamh ann an-*• coimhthional nan cumhachd-ach i^ am measg nan dè bheir e

breth.

2 Cia fhad a bheir sibh breth guh-eucorach, agus a ghabhas sibh ri

gnùis 3 dhaoine aingidh ? Selah.

3 Deanaibh ceartas do'n bhochdagus do'n dìlleachdan ; cumaibh còir

ris an truaghau * agus ris an fheum-acli.

4 Teasairgibh am bochd agus ant-ainnis ; à làhiih nan aingidh saor-

aibh iiid.

5 Cha 'n'eil eòlas no tuigse aca

;

ann an dorchadas gluaisidh iad : tha

uile bhunaitean na talmhainn air

chrith.5

6 Thubhairt mi, /* dèe sibh, agusi.? mic sibh uile do'n Ti a's airde.

7 Ach gheibh sibh bàs mar dhaome,agus tuitidh sibh mar aon do nah. uachdaranaibh.

8 Eirich, a Dhè, thoìr breth air

an talarah ; oir sealbhaichidh tu nah-uUe chinnich mar-oighreachd.

SALM LXXXIILLaoidli lìo Salm le Asaph.

\ DHE, na bi a'd' thosd ; na bi

-^ sàmhach, agus na bi a'd' thàmh,

aDhè:2 Oir feuch, tha do naimhdean ri

buaireas ; agus thog iadsan le'm fuath-

ach thu, suas an cinn.

3 An aghaidh do shluaigh gu

cuilbheartach dhealbh iad olc,'' agus

ghabh iad comhairle le chèile an

aghaidh do mhuinntir dhìomhair.

4 Thubhairt iad, Thigibh, agus

gearramaid as iad o hhi nan cinneacli,

chum nach cuimhnichear ainm Is-

raeil ni's mò :

5 Oir le h-aon inntinn ghabh iad

comhairle le chèile, a't' aghaidh-sa

rinn iad coimhcheangal.

6 PàilHuna Edoim agus na h-Is-

maehch, JMoab agus na Hagaraich,

7 Gebal, agus Amon, agus Ama-lec, na Philistich maille ri luchd-

àiteachaidh Thìor.'

8 ]\Iar an ceudna dhlùth-Iean Asurriu : bu chòmhn.idh iad do chloinn

Lot. Selah.

9 Dean orra mar air JMidian, murair Sisera, mar air labin, aig sruth

Chisoin ;

10 A sgriosadh aig Endor, a rinn-

eadh mar aolach do'n talamh.

11 Dean an ard uaislean* marOreb, agus mar Sheeb, agus an

uachdarain gu lèir mar Sheba, agus

mar Shahnuna

;

12 Athubhairt, Glacamaid dliuinn

fèin mar oighreachd àiteacha-còmh-

nuidh Dhè.

13 O mo Dhia, dean iad marroth,9 mar asbhuain roimh'n ghaoith.

14 IMar a loisgeas teine a' choille,

agus mar a chuireas lasair na beannta

ri theine

;

15 IMar sin dean thusa tòrachd

orra le d' dhoininn, agus le d' ioma-

ghaoith cuir uamhann orra.

16 Lìon an eudan le masladh,

chum gu'n iarr iad t'ainm, a Thigh-earn.

17 Biodh amhluadh agus buaireas

' shàsuicheadh e iad.—

'^ san ard choimthional ' pearsa—

'' an duine chràite.

5 air an corruchadh

—

" ghabh iad comhairle chuilbheartach—^ Thiruis '^Lid

fèÌD agus an ard-uaislean. '•' mar mholl air iomain mu'n cuairt.

88 SALM.

orrra gu bràth ; seadli, glacadh nàire

iad agus sgriosar iad :

18 Chum gu'm bi fhios aig daoin-

ibh gur tusa mhàin, d'an ainm le-

hobhah, an Ti a'* airde os ceann nalalmhainn uile.

SALM LXXXIV.Do'n ard fhear-ciuil air Gitit.

Sahn air son mhac Chorah.

I^IA so-ghr;idhach do phàilliuna, a^ Thighearna nan slògh !

2 Tha m'anam a' miannachadh,

seadh, eadhon a' fannachadh ' le

dèigh air cùirtibh an Tighearna :

tha mo chridhe agus m'fheoil agèigheach gu h-ard air son an Dèbiieo.

3 Fhuair eadhon an gealbhonn

tigh, agus an gobhlan-gaoithe nead

dh'i fèin, anns an cuireadh i a h-àl-

ach ; t'altairean-sa,'-' a Thighearna

can slògh, mo Dhia, agus mo Righ.

4 Is beannuichte iadsan a tha nancòmhnuidh a'd' thigh-sa : molaidh

iad thu a ghnàth. Selah.

5 Is beannuichte an duine sin aig

am hhcil a neart annadsa, agns ìad-

san aig am bheil do shlighean ^ nancridhe.

6 A' dol trìd ghUnn Baca,'' ni

iad sin tobar ^ ann : lìonaidh mar an

eeudna an t-uisge na linnte.

7 Imichidh iad o neart gu neart

;

nochdar gach aon duihh an làthair

Dhè ann an Sion.

8 A Thighearna Dhè nan slògh,

cluinn ra'ùrnuigh ; èisd, a Dhè la-

coib. Selah.

9 A Dhè, ar sgiath, faic, agus

amhairc air gnùis t'Aoin ungta :

10 Oir is fearr là a'd' chùirtibh na

mìle : b'fhearr leam a bhi ri dorsair-

eachd ann an tigh mo Dhè, na bhi'm

chòmhnuidh ann am pàilliunaibh

aingidheachd

:

1

1

Oir ».? grian agus is sgiath an

Tighearna Dia, agus bheir an Tigh-

earna gràs agus glòir ; cha chum e

maith air bith uatha-san a ghluaiseas

gu h-ionraic.

12 A Thigliearna nan slògh, ia

beannuichte an duine a chuireas adhòigh annadsa.

SALM LXXXV.Do'n ard fhear-ciuil. Salm air

son mhac Chorah.

TDIIA thusa baigheil, a Thighear-*-' na, ri d' thìr : thug thu air

ais braighdeanas ^ lacoib.

2 fllhaith thu ' cionta do shluaigh ;

dh'fholuich thu am peacadh uile.

Selah.

3 Choisg thu do chorruich uile ;

thionndaidh thu o fhraoch t'fheirge.

4 Pill sinn, a Dhè ar slainte, agus

tog t'fhearg dhinn.

5 Gu bràth am bi corruich ort

ruinn ? an sin thu t'fhearg o linn gulinn?

6 Nach ath-bheothaich thu sinn ?

chum gu dean do shkiagh gairdeach-

as annad ?

7 Nochd dhuinn, a Tliighearna,

do thròcair, agus deònuich dhuinn dosMàinte.

8 Cluinnidh mi ciod a their Diaan Tighearna: oir labhraidh e sìth

r'a shhiagh, agus r'a naomhaibh

;

ach na piUeadli iad chum araaid-

eaclid.

9 Gu dearbh tha a shlàinte dlùth

dlioibhsan d'an eagal e ; chum gu'n

còmhnuich glòir nar tlr.

10 Tha tròcair agus firinn air

còmhlachadli* a chèLle: tha ceart-

as agus sìth air pogadh a chèile.

1 1 Fasaidli firinn a nlos as an ta-

lamli, agus seallaidli ceartas a nuas

o na nèamhaibh.

12 Seadh, bheir an Tighearna

maith dhìdìin, agus bheir ar fearann

uaith a thoradh.'

13 Imichidh ceartas 1° roimhe, a-

gus stiùraidh e a cheumanna san

t-slighe.ii

' a' laguchadh, air a chlaoith, meata.—^ làimh ri t'altairibh-sa—^ Is bean-

nuichte an shiagh sin aig am hhcil a,n neart annadsa, aig atn hheil doshlighean.' ghlinn nan deur, ghlinn a' bhròin.

—

'-> òlaidh iad do thobar.—^ braighdean." thug thu air falbh « coinneachadh ^ 'fhàs—i" am firean.—" stiùraidli

e iinn air slighe a cheumanna.

SALM. 89

SALBI LXXXVLUruuigh le Daibhidh,

AOM, a Thighearna, do chluas,

èisd rium ; oir tha mi bochd

agus uireasbhuidheach.

-i Gleidh m'anam, oir a ta midiadhaidh : ' O thusa mo Dhia, saor

t'òglach, a dh'earbas asad.

3 Dean tròcair orm, a Thighear-

na ; oir tha nii a' glaodhaich riut

gach là.2

4 Dean anam t'òglaich fèin aoi-

bhinn ; oir riutsa, a Thighearna, tog-

aidh mi m'anam

:

5 Oir a ta thusa, a Thighearna,

maith agus iochdmhor, agus pailt

ann an tròcair dhoibhsan uile a

ghairmeas ort.

6 Eisd, a Thighearna, ri m'ùr-

nuigh, agus thoir fa'near guth m'ath-

chuinge.

7 Ann an latha mo theinn gairm-

idh mi ort : oir freagraidh tu mi.

8 Cha '«'tiZ do shamhuil-sa ammeasg nan de, a Thigheama ; agus

cha 'w'ej/ oibre ann, cosmhuil ri

t'oibribh-sa.

9 Thig na cinnich uile a rinn thu,

agus sleuchdaidh iad a'd' làthair, aTliighearn, agus bheir iad glòir dot'ainm.

10 Oir jj- mòr thusa, agus tha thu

deanamh nithe iongantach; ìs tusa

Dia, thu fèin a mhàin.

11 Teagaisg dhomh, a Thighear-na, do shlighe ; gluaisidh mi a't'fhìr-

inn: comihcheangail mo chridhe,^

chum eagal t'ainme bhi orm.

12 Molaidh mi thu, a Thigheamarao Dhia, le m'uile chridhe, agus

bheir mi glòir' do t'ainm gu bràth :

13 Oir ìs mòr do thròcair ormsa,

agus shaor thu m'anam o'n t-slochd'^

a's ìochdaraiche.

14 A Dhè, dh'eirich na h-uaibh-

rich a'm' aghaidh, agus dli'iarr coimh-thional luchd-foirneirt m'anam ; a-

gus cha do cliuir iad thusa rompa.

15 Ach a ta thusa, a Thighearn,

a'd' Dhia iochdmhoi, agus gràsnihor,

mall chum feirge, agus pailt ann an

tròcair agus am firinn.

16 Amhairc onn, '' agus dcan

tròcair orm ; thoir neart'^ do t'òglach,

agus saor mac do bhanoglaich.

17 Thoir dhomh comhara air

mhaith, chum gu faic iadsan c aig

am bheU fuatli ^dhomh, agus gu'n

gabli iad nàire, a cliionn, a Thigh-earna, gu'n do chuidich thusa leam,

agus gu'n d'thug thu comhfhurtachddhomh.

SALM LXXXVILSahxi no laoidh air son mhac Cho-

rah.

rjiHA a bhunait anns nabeanntaibh'- naomha.

2 /* ionmhuinn leis an Tighearna

geatacha Shioin, thar uile ionada-

còmhnuidh lacoib.

3 Innsear nithe glòrmhor ortsa, a

chathair* Dhè. Selah.

4 Cuimhnichidh mi Rahab agus

Babel dhoibhsan d'an aithne nii

:

feuch, Palcstin, agus Tìor, maille ri

h-Etiopia; rugadh am fcar so an

sin.

5 Ach mu Shion theirear, Rugadham fear so agus am fear ud innte, a-

gus daingnichidh an Ti a's airde i.

6 Comhairichidh an Tighearna,'*

'nuair a scrìobhas e sìos na fineacha,

^«')j d'rugadh am fcar so an sud,

Selah.

7 Bììliìdh araon luchd-seinn agus

luchd-ciuil an s'm: tlM mo thobair

uile annadsa.

SALM LXXXVIILLaoidh no sahn air sou mhac Cho-

rah, do'n ard fhear-ciuil air

Mahalat lieanot, MascliU le He-man an t-Esrahach.

A THICiHEARN a Dhè, mo^ shlàinte, a là agus a dh'oidh-

che ghlaodh mi a't' fhìanuis.

2 Thigeadh m'ùrnuigh a'd' làth-

air ; aom do chluas ri m' ghlaodh :

3 Oir tha m'anam làn truaighe,"

agus tha mo bheatha dlùth do'a

uaigh.

* ob- ata xtà naomha, oir a ta thusa maith—

'' rè an latha—' aonaich,

draid mo chridhe riiit.—'' uriam ^ o ifrinn, o'n uaigh ^' PiU rium

—

^ do neart.—* a mliùr bhaile.—

'J Aiimlùdli an Tigliearna ^*^ do olcaibli.

Eabh.

90 SALM.

4 Mheasadh mi mar iadsan a thèid

sìos do'n t-slochd ; tha mi mar dhuine

gun neart

;

5 Saor am measg nam marbh,mar iadsan a mharbhadh, a ta nanluidhe san uaigh, air nach 'eil cuimhneagad ni's mò ; oir o d' làimhi ghearr-

adh as iad.

6 Chuir thu mi san t-slochd a's ìsle

ann an dorchadas, anns na doimhn-eachdaibh.2

7 Luidh t'fhearg orm gii teann,

agus le d' thonnaibh uUe chlaoidh

thu mi. Selah.

8 Chuir thu mo luchd-eòlais fad

uam; rinn thu mi a'm' ghràineil-

eachd dhoibh : druidte suas tlia »«?",

agus cha'n urrainn mi teachd a mach.

9 Tha mo shìiil a' fàilneachadh^

a bhrìgh m'àmhghair ; ghairm miort, a Tliighearna, gach là ; shìn mimo làmhan riut.

10 Do na marbhaibh an nochdthu iongantais ? an èirich na mairbh,

agus am mol iad thu ? Selah.

1

1

An cuirear an cèill do chaoimh-

neas caomh san uaigh ? t'fhìrinn annan sgrios ?

12 An aithnichear t'iongantais

anns an dorchadas ? agus t'fhìrean-

tachd ann an talamh na dì-chuimh-

ne ?

13 Ach riutsa, a Thighearna,

ghlaodh mise ; agus anns a' mhaduinnthig m'ùrnuigh a'd' làthair.

14 C'arson, a Thighearn, a thilg-

eas tu ni'anam uait ? a dh'fholaich-

eas tu do ghnùis uam ?

15 TJia mise air mo chràdh, agus

dlùth do'n bhàs, o m'òige ; dh'fhuil-

ing mi t'uamliasan, tha mi an im-

cheist.

16 Dh'imich t'fhearg gheur tliar-

um ; cUaoidh t'uamhasa mi.

IT Chaidh iad timchioU orm maruisge gach là ; chuairtich iad mi le

chèile.

18 Chuir thu fear mo ghaoil agus

mo charaid fad uam : tha luchd

Di'eòlais ann an dorchadas.

SALM LXXXIX.JMaschil'' le h-Etan an t-Esrahach.

A IR tròcairibh an Tigheama gn^ bràth seinnidh mi ; o Unn gulinn foiUsichidh mi t'fhìrinn le m'bheul

:

2 Oir thubhairt mi,* Gu bràth

togar suas tròcair ; anns na nèamh-aibh daingnichidh tu t'fhìrinn, agradh^

3 Rmn mi coimhcheangal rim' Aontaghta; mhionnuich mi do Dhaibh-idh, m'òglach.

4 Gu bràth daingnichidh mi doshliochd, agus togaidh mi suas dorigh-chaithir o linn gu hnn. Selah.

5 Molaidh na nèamha t'iongan-

tais, a Thighearna ; mar an ceudnat'fhìrinn ann an coÙTihthional nannaomh.

6 Oir cò ann am flaitheanas'' a

choimhmeasar ris an Tighearna ? co

am measg mhac nan cumhachdacha shamhluichear ris an Tighearna ?

7 Is aobhar eagail Dia gu mòrann an coimhthional nan naomh

;

agus is còir urrara a thabhairt da os

an ceann-san uUe a tha mu'n cuairt

da.

8 A Thighearna Dhè nan slògh,

cò a ta cosmhuU riut ? treun a ta

thu, a Thighearna, agus tha t'fhìr-

inn mu'n cuairt duit.

9 Riaghlaidli tusa onfha' nafairge : 'nuair a dli'èireas a tonnan,

coisgidh tu iad.

10 Mhìn-phronn thu Rahab, mardhuine leònta ;'^ le gairdean do neirt

sgap thu do naimhdean.

1

1

Is leatsa na nèamlia, mar an

ceudna ìs leat an talamh ; shuidhich

thusa an cruinne-cè, agus a làn.

12 Chruthaich thusa an airde

tuath, agus an airde deas ; ni Taboragus Ilermon gairdeachas ann ad

ainm.

13 Agadsa tha gairdean neart-

mhor : is làidir do làmh, is ard do

dheas làmh.

14 /« iad ceartas agus breitheanas

àite-tàimh do righ-chaithreach ; thèid

^ le d' làimh.— - ann an sgàUe a' bhàis ^ ri bròn.—"• Teagasg—* thu.

—'' anns na speuraibh, sna neulaibh.—^ anfa, uabhar.

—

^ sàthta trìd, air a

mharbhacUi.

SALM. 91

trocair agus firinn roimli do ghnìiis.

15 Is beannuichte an skiagh d'an

aithne an fhnaini aoibhneach : imich-

iilh iad, a Thigheam, ann an solus

do ghnùise.

1() Ann ad ainm-sa ni iad gaird-

eachas air feadh an lù ; agus ann ad

flilreantachd ardaichear iad.

1

7

Oir h tusa glùir an neirt ; agus

ann ad dheadh-ghean ardaichear^ ar

n-adharc.

18 (^ir ìn c'n Tighearn ar sgiath,^

agus .\on naomha Israeil ar Iligh,

19 An sin labhair thu ann an

taisbeanadli' ri d' Aon naomha,*

agus thubhairt diu, Chuir mise cuid-

eachadh air aon a ta cumhachdach,

dh'ardaich nii aon taghta as an

t-sluagh.

20 Fhuair mi Daibhidh m'òglach :

le m'oladh naomh dh'ung mi e :

21 Le'm bi mo làmh gu daingean :

mar an ceudna neartaichidh moghairdcan e.

22 C'ha tog an nàmhaid cìs dheth ;^

agus cha chlaoidli mac an uilc e.

23 Agus pronnaidh*' mi a naimhd-

ean roimhe, agus buailidh mi iadsau

le'm fuathach e.

24 Agus hithidh m'fhlrinn agus

mo thròcair maille ris, agus ann amainmsa arduichear 'adharc-san.

25 Agus cuiridh mi a làmh" arms

an fhairge, agus a dheas làmh anns

na h-aimhnibh.*

26 Glaodliaidh e rium, Is tu

m'athair, mo Dhia, agus carraig moshlàinte.

27 ]\Iar an ceudna ni mi ìho cheud-

ghin dheth, ard os ceann righre natalmhainn.

28 Gu bràth gleidiiidh mi mothròcair dha, agus bithidh mo choimh-cheangal seasmhach leis.

29 Agus suidhichidh mi gu bràth

a shliochd, agus a righ-cliaitliir marlaithibh nan nèamh.30 JMa thrèigeas a clilann mo

lagh, agus nach gluais iad ann ambhreitheanasaibh

;

31 JMa mhi-naomhaicheas iad mo

reachdan, agns nach glèidh iad

m'àitheantan

;

32 An sin fiosraichidh mi le slait

an eusaontas, agus le buiUibh an eu-

ceart.

33 Gidheadh, cha bhuin mi gutur mo chaoimhneas-gràidh uaith, a-

gus cha bhreugaich mi mo gheall-

adh.

34 Cha bhris mi mo choimli-

cheangal ; agus an ni a thàinig à m'bhilibh cha chaochail mi.

35 Aon uair mhionnaich mi air

mo naomhachd, nach dean mi breug

do Dhaibhidh.

36 Mairidh a shliochd gu bràth,

agus a righ-chaithir mar a' ghrìan

a'm' làthair.

37 Blar a' ghealach, daingnichear

e gu bràth ; agus mar fhianuis dhìl-

eas ann an nèamh. Selah.

38 Ach thilg thu uait, agus ghabhthu gràin ;3 bha fearg ort ri t'Aon

ungta.

39 Sgaoil thu coimhcheangal t'òg-

laich ; thriaaill thu a choron, g-'a

thilgcadh gu làr.

40 Bhris thu a' bhaUacha-dìon-

aidh uile ; rinn thu a dhaingneachana sgrios.

41 Creachaidh iadsan uile a ghabh-as an t-slighe e : tha e na mhasladhd'a choimhearsnachaibh.

42 Thog thu suas deas làmh a

naimhdean; rinn thu 'eascairdean

uile ait.

43 Mar an ceudna phill thu fao-

bhar a chlaidheimh, agus cha d'thug

thu air seasamh anns a' chath.

44 Chuir thu as d'a ghlòir,io agusthilg thu slos a righ-chaithir gu làr.

45 Ghiorraich thu laithean 'òige ; '

'

chòmhdaich''^ thu e le nàire. Se-

lali.

46 Cia fhad, a Thigheam, a dli'

fholuiclieas tu thu fèin gu tur?'''

a loisgeas, mar theine, do chomiich ?

47 Cuimhnich cia gearr m'aimsir :

c'ar son a chruthaich thu gu diomh-ain clann nan daoine uile ?

48 Co e an duine a ta beo, agus

1 ardaichidh tu—^ JlJean—3 sealladh * ri d' naomhaibh * Cha deanan nàmhaid f ùireigin air—« sgriosaidli

—" a neart, a chumhachd « sruth-

aibh—9 dhiìilt thu.—^" ghloine.—1' a òige.—12 dh'fholuich.— >' ann an gubràth ?

92 SALM.

nach faic am bàs, no theasairgeas 'an-

am fèin à. làimh na h-uaighe ? Se-

lah.

49 C'àit am hìieil do chaoimhneasagràidh roimhe so, a Thighearn, a

mhionnuich thu do Dhaibhidh air

t'fhìrinn.

50 Cuimhnich, a Thighearna, mas-ladh do sheirbhiseach ; gu'n do ghiùl-

ain mise ann am uchd uile mhadadhsluaigh mhòir.

51 Ijcìs an do mhaslaich do naimhd-ean, a Thighearna, leis an do mhas-laich iad ceumanna t'Aoin ungta.

52 Beannuichte gu robh an Tigh-earna gu sìorruidh ! Amen agusAmen.

SALM XC.Urnuigh le Maois, òglach Dè.

4 THIUHEARNA, bha thusa^*- a'd' ionad-còmhnuidh^ dhuinn

o linn gu linn.

2 ]\lun do ghineadh na beannta,

agus mun do dhealbh thu an talamh

agus an cruinne-cè, eadhon o bhith-

bhuaniachd gu bith-bhuantachd is

tusa Dia.

3 Tionndaidhibh tu an duine guSgrios; agus their thu, PiUibh, a

chlann nan daoine.

4 Oir a ta mìle bliadhna ann ad

shealladh-sa, mar an la'n dè 'nuair

a dièid e seachad, agus mar ^haire

anns an oidhche.

5 Dh'fhuadaich thu iad, mar le

sruth ; mar chodal tha iad : anns a'

mhaduinn tha ìad mar fheur a

dh'fhàsas suas.'^

6 Air maduinn thig e fuidh bhlàth,

agus fàsaidli e suas ; air feasgar gearr-

ar sìos e, agus seargaidh e.

7 Oir tha sinn air ar caitheadh le

d' fheirg, agus le d' chorruich tha

sinn air ar claoidh.^

8 Chuir thu ar n-eucearta a't'

fhianuis, ar pcacanmi dìomhair ann

an solus do ghnùise.

9 Oir tha ar laithean air teireachd-

uinn' ann ad fheirg : chaith sinn ar

bliadhnacha mar sgeul a dh'inns-

eadh.

10 Tha laithean ar bliadhnacha

nan tri fichead bliadhna agus a deieh ;

agus le tuUleadh neirt ma hhìos ceith-

ir fichead ann, ìs saothair agus doO-gheas an spionnadh :' oir gearrar as

e gu grad, agus siubhlaidh sinn.^

11 Cò d'an aithne neart t'fheirge,

agus a rèir t'eagail, do chorruich ?

12 Teagaisg dhuinn mar so ar

laithean àiieamh, chum gu socraich

sinn ar cridhe air gliocas.

13 PiU, a Thighearna; cia fhad Vagus gabh aithreachas a thaobh dosheirbhiseach.

14 Sàsuic'n sinn gu moch led' thròc-

air, a chum gu dean sinn gairdeach-

as agus aoibhneas rè ar laithean uUe.

15 Dean aoibhneach sinn a rèir nanlà air an do chràidh thu sinn, nambliadhna anns am faca sinn olc.

16 Faicear t'obair le d' sheirbhis-

ich, agus do ghlòir le'n cloinn.

17 Agus biodh maise an Tighear-

na ar Dè oirnn ; agus daingnich thusa

obair ar làmh dhuinn,* seadh, daing-

nich obair ar làmh.

SALM XCLf^ABHAIDH esan a tha nachòmh-^^ nuidh ann an ionad dìomhair

an Ti a's airde, tàmh fo sgàile an

Uile-chumhachdaich.

2 Their mi^ mu thimchioll an

Tighearna, Is e mo thearmunn, agus

mo dhaingneach ; mo Dhia, anns an

cuir mi mo dliòigh.

3 Gu dearbh saoraidh e thu o rib

an eunadair, o'n phlàigh mhUltich.

4 Le 'iteagaibh^'^ còmhdaichidh e

thu, agus fuidli a sgiathaibh bithidh

t'earbsa : hithìdh 'fhìrinn na sgèith

agus na targaid dhuit.

5 Cha bhi eagal ort a thaobh an

uamliais anns an oidliche, no na

saighde a ruitheas san là,

6 No na plàigh a ghluaiseas an

dorchadas, «oan sgriosa mhilleas mumheadhon-la.

' a'd' thearmunn ^ a chaochlaidheas ' faamhluadh—^ air tionndadh,

nir gabhaU seach * a' chuid a's fearr, a' chuid a's mò dhiubh—•> teichidli

sinn romhainn.—^ Pill, a Thighearna, fa dheoidh—* oimn.—» Their e

—

^^ a iteich.

SALM.

7 Tuitldh mìle ri d' thaobh, agus

deich inile air do làimh dheis ; ach

cha dthig e am fagus duit.

8 A mhàin le d' shùilibh seallaidh

tu, agus chi thu dìol' nan aingidh.' 9 A chionn gu'n d'rinn thu an

Tighearna na thearmunn,'^ an Ti

a's airde na ionad-còmhnuidh dhiut

;

10 Cha'n èirich olc air bith dhuit,

agus cha dthig plàigh am fagus do

t'fharduich r^

1

1

Oir bheir e àitlme d'a ainglibh

nm d' thimchioll, chum do ghlèidh-

eadh ann ad shlighibh uile.

12 yrni làmliaibh* togaidh iad

suas thu, air eagal gu'm buail thu do

chos air cloich.

13 Air an leòmhan* agus an nath-

air-nimhe saltraidh tu ; pronnaidh

tu fo d' chois an leòmhan òg agus an

dràgon.

14 A chionn gu bheil gràdh aige

dhomh, saoraidh mi e; ardaichidh

mi e, a chionn gur aithne dham'ainm.

15 Gairmidh e orm, agus èisdidh

mi ris ; lithìdh mi maille ris ann an

teinn ; teasairgidh mi e, agus bheir

mi urram dha.

1

6

Le fad laithean'' sàsaichidh mie, agus nochdaidli mi dha rao shlàinte.

SAL3I XCII.Sahn 110 laoidh air son latha na

sàbaid.

TS maith an ni buidheachas a thabh--* airt do'n Tighearna, agus cliù

a thabhairt do t'ainmsa, O Thi a's

airde

;

2 Do chaoimhneas-gràidh' a chur

an cèill anns a' mliaduinn, agus

t'fhìrinn gach oidhche,

3 Air inneal-ciuil nan deich teud,

agus air an t-saltair; air a' chlàrs-

aich le fuaim fhonnmhoir aird**.

4 Oir rinn thu mi aoibhinn, a

Thigheama, trld t'oibre-sa ; ann an

gnìomharaibh do làmh ni mi gaird-

eachas.

5 Cia mòr do ghnìomhara-sa, a

Thigheama ! ro-dhomhainn tha dosmuainte.

6 (;ha'n e(M do'n amhlair,'' agus

cha tuig an t-amadan so.

7 An uair a chinneas na h-aingidli

mar fhcur, agus a thig uile luchd-

deanamli na h-euceirt fo bhlàth,

lìtliìdh^" iad air an sgrios am feasd.

8 Ach a ta thusa ro-ard gu sìor-

ruidli, a Thighearna.

J) Oir feueh, do naimhdean, a

Thighearn, oir feuch, do naimhdean,

sgriosar iad : sgapar uile luchd-dhean-

amh na h-euceirt.

10 Ach mar adharc buabhuiU'*

ardaichidh tu m'adharc-sa : ungar mile h-oladh ùir.

11 Agus amhaircidh mo shùil air

m'eascairdibh;!- mu na droch dhaoin-

ibh a dh'èireas suas a'm' aghaidh

cluinnidh mo chkiasan.

12 3Iar clirann-paihne, thig amfìrean fo bhlàtli ;'' mar sheudair air

Lebanon, fàsaidh e suas.

13 ladsan a shuidhichear ann an

tigh an Tighearna, ann an cùirtibh

ar Dè-ne thig iad fo bhlàth :

14 Fathast nan sean aois bheir iad

a mach toradh ; sultmhor^* agas ùr'*

bithidh iad.

15 A chum gu nochd iad gu hheìl

an Tigheama, mo charraig, coth-

romach, agus nach ''eìl euceart ann.

sALi\i xcin.nriIA'N Tighearn a' rloghachadli,

* tha e air a sgeadachadh le

mòralachd ; tha'n Tighearn air a

sgeadachadh le neart, agus chrioslaich

se e fèin : tha'n saoghal mar an ceud-

na air a dhaingneachadh, chum nach

gluaisear e.

2 Dhaingnicheadh do righ-chaithir

o chian ; o shiorruidlieachd thn thusa.

3 Thog na tuilte suas, a Thigh-

earna. thog na tuilte suas an gutli

:

togaidh na tuilte suas an tonna.

4 Osceann toimie^'' uisgeacha

' duais, tuarasdal

—

"^ ncach a'« c mo thearmunn •'' do d' phàilliun—*

Air an làmliaibh * sachal. Eahh ^ j^e saoghal fada "^ do thròcair—

"

Higaion. Eahh ' do'n ùmaidh, do'n duine bhrùidei] ^o is ann a chumgu'm bi '1 aon-adharcaich, sròin-adharcaich '^aircric/f m'eascairdean.'5 bithidh piseach air, soirbhichidh leis an fhìrean.—" brìogmhor, sùghmhor.— '5 uaine,—1^ ghuth.

94 SALM.

lìonnilior, os ceann thonn neartaihor

na mara, ìs neartmhori anns nah-ardaibli^ an Tighearna.

5 Tha do theisteis' ro-fhìor : do

d' thigh-sa is iomchuidh naomhachd,a Thighearna, gu bràth.

SALJl XCIV.A DHE, an dioghaltais,* a Thigh-

-'*• earna Dhè an dioghaltais,

dealraicli a macli.

2 Ardaich thu fèin, a Bhreitheimh

na tahiihainn ; ìoc luigheachd^ do

na h-uaibhrich.

3 Cia fhad a ni na h-aingidh, a

Thighearna, cia fhad a ni na h-ain-

gidh caithreim ?

4 Cìufhud a bhrùchdas iad briath-

ra, a labhras iad nithe cruaidhe ? a

bhios uile hichd-dheanamh an uilc

ri ràiteachas ?

5 A bhruthas iad do shhiagh, a

Thighearn, agus a chlaoidheas iad

t'oighreachd ?

6 A mharbhas iad a' bhantrach a-

gus an coigreach, agus a mhortas iad

na dìlleachdain ?

7 Agus a their iad, Cha'n fhaic

an Tighearn, agus cha dthoir Dialacoib fa'near e.

8 Tuigibh, «iò7(^e amhlairean'' ammeasg an t-sluaigh ; agus amadana,c'uin a bhios sibh glic ?

9 An ti a shuidhich a' chhias, nach

cluinn e ? an ti a dliealbh an t-sùU,

nach faic e ?

10 An ti a smachdaicheas na fin-

eacha,' nach cronuich e ? an ti a

theagaisgeas eòlas do'n duiue, nach'cil colas aìge 9-

11 Is fiosrach an Tighearn air

hmuaintibh dhaoine, gur dìomhanasjad.

12 Is beannuichte an duine a

smachdaicheas tusa, a Thighearn,

agus a theagaisgeas tu as do lagh :

13 Chum fois a thabhairt da o

laithibh an uilc,* gus an cladliaich-

ear slochd do'n aingidli.

14 Oir cha tilg Dia dhetha shluagh,

agus eha trèig e 'oighreachd fèin

;

15 Ach piHidh breitheanas ri

ceartas, agus leanaidli iadsan uile a

tha ionraic^ nan cridhe e.

16 Cò dh'èireas leam an aghaidhluchd-deanamh an uilc ? co slieasas

air mo shon an aghaidh luchd-dean-amh na h-aingidheachd ?

17 Mur hìodh an Tighearna 'gamchuideachadh, is beag nach robhm'anam na thàmh gu tosdach ?'»

18 'Nuair a thubhairt m.i, Thamo chos air sleamhnachadh uam,chum do thròcair, a Thighearna, suas

mi.

19 Ann an lìonmhoireachd mosmuainte an taobh a stigh dhìom,thug do chomhfhurtachdsa sòlas dom'anam.

20 Am bi comunn riutsa aig righ-

chaithir na h-euceirt, a dhealbhas

aimhleas le reaehd ?

21 Crunnichidh iad le chèile an

aghaidh anama an fhìrein, agus dìt-

idh iad fuil neo-chiontach.

22 Ach ìs e 'n Tigheama modhaingneach ; agus is e mo Dhiacarraig mo dhòchais.i^

23 Agus dìolaidh e orra fèin an

euceart, agus nan aingidheachd fèin

gearraidh e as iad ; gearraidh an Tigh-

earn ar Dia as iad.

SALM XCV.r\ TPIIGIBH, seinneamaid do'n^-' Thighearna; togamaid iolach

do charraig ar slàinte.

2 Tliigeamaid na fhianuis le

buidheachas, agus le salmaibh tog-

amaid ceòl dha gu suilbhireach :

3 Oir is Dia mòr an Tighearn, a

gus ìs Righ mòr e os ceann nan uile

dhè.

4 Na làimh-san tha doimhneachda

na talmhainn ; agus ìs leis airde*'^

nani beann.

5 Is leis an fhairge, oir is e a rinn

i ; agus dhealbh a làmhan an talamh

tioram.

6 O thigibh, sleuchdamaid, agus

1 mòralach, uamhasach—^ anns an ionad ard—' t'fhianuisean.—* d'am

buin dioghaltas * luaigheachd, duais.—•> a dhaoine baoghalta, brùideil—

'

cinnich—** àmhghair ^ dìreach.—'" sanuaigh—" mo charraig dhìonaidh.

—12 neart.

SALM. 95

Cromamaid slos ; tuiteamaid air ar

glùinibh am fianuis an Tighearna a

rinn sinn

:

7 Oir is esan ar Dia, agus is sinne

sluagh 'ionaltraidli-san, agus caoraich

a laimlie.

8 An diugh ma dh'cisdeas sibh r'a

ghuth, na cruaidhichibh bhur cridhe,

mar anns a' chonsachadli,' mar ann

an latha a' bhuairidh,* anns an

fhàsach ;

9 'Nuair a bhuair bhur n-aithriche

mi, a dliearbli iad mi, agus a chun-

naic iad m'oibre rè dhà fhichead

bliadlma.3

10 Chuireadh campar orm ]eis

a' ghinealach ud, agus tlmbhairt mi,

Is sluagh seacharanach nan cridhe

iad, agus cha'n aithne dhoibh moshlighean

:

1 1 D'an d'thug mi mo mhionnana'm' f lieirg, nacli rachadh iad a steach

a'm' fhois.

SALM XCVI.r^ANAIBH do'n Tighearn laoidh^^ nuadh ; canaibh do'n Tighearn,

a tliìrean uile.

2 Canaibh do'n Tighearna, bean-

nuichibli 'aimn ; foiILiichibh o là gulà a shlàinte.

3 Cuiribh an cèiU am measg nan

cinneach a ghlòir, am measg gach

sluaigh 'iongantais-san.

4 Oir is mòr an Tighearn, agus

ìs ro-airidh e air cliù : is aobhar eag-

ail esan os ceann nan uile dhè :

5 Oir is ìodhoiP uile dhèe nan

cinneach : ach is e'n Tighearn a rinn

na nèamha.

6 7"/!« urram agus mòralachd nafliianuis : neart agus maise na ionad

naomh.

7 Thugaibh do'n Tighearna, sibhse

fhineacha naa sluagh ; thugaibh do'n

Tighearna glòir'' agus neart.

H Thugaibh do'n Tighearn a'

ghlòir a's cubhaidh d'a ainm : thug-

aibh tabhartas leibh, agus thigibh a

steach d'a chMÌrtibh.

9 Sleuchdaibh do'n Tighearn annam maise na naomliachd; biodh

eagal oirbh na fhianuis, gach uile

thìr.

10 Abraibh am measg nan cinn-

each, Tha'n Tighearn a' rìoghach-

adh : mar an ceudna daingnicliear

an domhan, chum nach gluaisear c :

bheir e breth air na slòigh le ceart-

as.

11 Biodh nanèamhan aoibhneach,

agus deanadh an talamh gairdeaeh-

as ; beucadh an fhaiige, agus alàn.

12 Biodh a' rnhachair ait, agusgach ni a ta iunte ; an sin deanadhuile chranua na coille luathghaire.

13 An làthair an Tighearna ; oir

tha e a' teachd, oir tha e a' teachd athoirt breth air an talamh : bheir e

breth air an t-saoghal le ceartas, agusau na slòigh ]e 'f hìrinn.

SALM XCVII.'|"'HA'N Tighearn a' rìoghach--* adh ; biodli aiteas air an ta-

lamh: deanadh na h-eileana lìon-

mhoir gairdeachas.

2 Tfui neoil agus dorchadas m'athimchioU : is iad ceartas agiis breith-

eanas àite-còmhnuidh a righ-chaith-

reach.

3 Thèid teine roimhe, agiis loisg-

idh e suas a naimhdean air gachta.ohhJ

4 ShoLUsich a dhealanaich an cruin-

ne-ce ; chunnaic, agus cliriothnaich

an talamh.

5 Leagh na beannta as mar chèir

o làthair an Tighearna, o làthair

Thighearna na talmhainn uile.

6 Cuiridh na nèamha an ceOl acheartas, agus chi gach sluagh a

ghlòir.

7 Bithidh** amliluadh orrasan uile

a ni seirbhis do dhcalbhaibh snaidli-

te, a ni uaill à h-ìodholaibh : sleuchd-

aibh dha, a dhèe uile.

8 Chuala Sion, agus bha aoibh-

neas oirre, agus rinn nigheana ludala

gairdeachas, air son do bhreithean-

asa, a Thighearna.

9 Oir u ta thusa, a Tliiglicam,

ard os ceann na tahnhainn uile ; tha

thu air t'ardachadh gu mòr os ceann

> chomh-stri; Meribah. Eahh * Masah. Eabh 3 paic Ealh. Caib.

III. r. 9—* òran—* dealbha faoin.—•> urram.—' mu'n cuairt.—* Biodh,

96 SALM.

nan uile dliè.

10 Sibhse a ghràdhaicheas an Tigh-

eama, fuathaichibh olc: gleidliidli e

anama a naomh ; à làimh nan ain-

gidh saoraidh e iad.

11 Dh'èirich' solus do'n fhìrean,

agus aoibhneas dhoibhsan a tha ion-

raic nan cridhe.

12 Biodli aobhneas^ oirbh, fhir-

eana, anns an Tighearna ; agus thug-

eibh buidheachas ri cuimhneachadhadr a naomhachd.

SALM xcvin.Salm.

OSEINNIBH do'n Tighearna

laoidh' nuadh, oir rinn e

nithe iongantach : dh'oibrich a dheas

làmh agus a ghairdean naomh slàinte

dha.*

2 Thaisbeìn an Tighearn a shlàinte

;

an seaJladh nan cinneach dh'fhoillsich

e "fhìreantachd.

3 Chuimhnich e a thròcair agus

'fhìrinn do theaghlach Israeil ; chun-

naic uile thrìocha na tahiihainn slàinte

ar De.

4 Togaibh iolach ait do'n Tigh-

earn, a thìrean uile :* togaibh bhur

guth, deanaibh gairdeachas, agus

seinnibh cliu.

ò Seinnibh do'n Tighearn le clàrs-

aich ; le clàrsaich agus guth sailme.

6 Le trompaidibh agus guth nali-adhairce,fi togaibh iolach ait an

làthair an Righ lehobhah.

7 Beucadli an fhairge agus a làn,

an saoghal agus iadsan a tha nan

còmhnuidli ann.

8 Buaileadh na tuiltean am bosa ;

cuideachd deanadli na beannta luath-

ghaire.

9 An làthair an Tighearna; oir

tha e a' teachd a thabhairt breth air

an talamh : bheir e breth air an

t-saoghal ara fireantachd, agus air naslòigh an ceartas.

SALM XCIX.'yHA'N Tighearn a' rìoghach-' adh ; criothnuiehcadh naslòigh : tha e na shuidhe eadar che-

ruban ; biodh crith air an talamh.

2 Tha'n Tighearna mòr ann anSion, agus tha e ard os ceann gachsluaigh.

3 IMoladh iad t'ainm mòr agusuamhasach : ìs naoniha e.

4 Agus is toigh leis an Righchumhachdach^ breitheanas : is tu

a shocruicheas a' chòir ; ni thusa

breitheanas agus ceartas ann an la-

cob.

5 Ardaichibh an Tighearn ar Dia,

agus sleuchdaibh aig stòl a chos : is

naomha esan.

6 Bha ]\Iaois agus Aaron am measga shagart, agus Samuel nam measg-san a ghairm air 'ainm : ghairm iad-

san air an Tighearn, agus fhreagair

esan iad.

7 Am baideal^ neoil labhaLr e

riu : ghlèidh iad a theisteis, agus anreachd a thug e dhoibh.

8 A Thighearn ar Dia, fhreagair

thusa iad : is tu an Dia athug maith-eanas dhoibh, ge do rinn thu diogh-

altas air son an gnìomhara.^

9 Ardaichibh an Tighearn ar Dia,

agus sleuchdaibh aig a shliabh

naomha : oir ìs naomh an Tighearnar Dia.

SALM C.

Salm molaidh.

'yOGAIBH iolach ait do'n Tigh--*• earn, a thlrean uile.

2 Deanaibh seirbheis do'n Tighear-

na le h-aoibhneas, thugibh na fhian-

uis le luathghaire."^

3 Biodh fios agaibh gur e'n Tigh-eam a's Dia ann : is e a rinn sinn

agus cha sinn fèin ; ìs siim a shluagh.

agus caoraich 'ionaltraidh-san.

4 Thigibh a steach na gheataibh

le buidheachas, na chùirtibh le mol-

1 Chuireadh, Shiol-chuireadh

—

- aiteas, gairdeachas ' òran '*thug a

dheas-Iàmh agus a ghairdean naomh buaidh a mach dha. Faìc Isaiah Caiìj.

LXIII r. 5—5 uije luchd-àiteachaidh na talmhainn ^ a' bhuabhuill, nagaU-truimp; cornet. Sasg—^ le neart an Righ. Eabh.—* stac, meall,

uaithne—^ an innleachda i" le fonn ait.

SALM. 97

jkdh ; thugaibli buidheachas dha,

beannuiclùbh 'ainm.

5 Oir //(«'n Tighearna maith

;

ma'irìdh a thròcair gu bràth, agus

'fhìrinn o linn gu linn.

SAI.IM CI.

Salm le Daibhidh.

Mll thròcair agus breitlieanas

canaidh mi : dliuitse, a Thigli-

earna seinnidh nii.

2 lonichairidli nii mi fein gu glic

air slighe ionraic;' O c'uin a thig

thu a m' ionnsuidh T' gluaisidh nii

ann an ionracas mo chridhe ammeadhon mo thighe.

,

3 Cha chuir mi ni olc sam bith

fa chomhair mo shìil : is fuathach

leani obair luchd eusaontais ; cha

lean i rium.

i Triallaidh cridhe iargalt^ uam

;

air an daoi' cha chuir mi eòlas.

ò An ti gu dìomhair a bheir beumd'a choimhearsnach, esan gearraidli

mi as : an ti aig am bheil sealladh

ard, agus cridhe uaiblnreach, esan

cha'n fhuiling mi.

6 Bltìitdh mo shùilean air firean-

aibh na tìre, chum gu gabh iad

còmhnuidh leam : esan a ghluaiseas

ann an slighe ionraic, ni e seirbhis

dhomh.7 Cha ghabh fear-deanamh ceilge

còmhnuidh ann am thigh ; cha'n fhuir-

ich fear-labhairt bhreug fa chomhairmo shùl.

8 Gu moch gearraidh mi as uile

dhroch dliaoine na tire; chum gusgath mi as o chathair an Tighearna*

uile luchd-deanamh an uilc.

SALM CII.

Umuigh air son duine tliruaigh

'nuair a bhios e air a shàruchadli,

agus a thaomas e a gliearan anlathair an Tighcarn.

A THIGHEAllN, èisd ri m'ùr-^ nuigh, agus thigeadh mo ghlaodh

a d'ionnsuidh.

2 Na foluich do ghnùis uam ann

an latha mo theinn : aom do chluas

rium san hi u'ir an gairm mi ort ; eisd

rium gu grad.

3 Oir tha mo laithcan air teir-

eachdainn mar dheataich, agus tlja

mo chiiàmhan air an losgadh martheinntein.*'

4 Tha mo chridlie air a bhualadh,

agus air seargadh mar fheur ; air

chòr as nach cuimhne leam m'aran

itheadh.

5 Le guth m'osnaich, lean mochnàmhan ri m'fheoil.^

6 Tlia mi cosmhuil ri pelican an

fhàsaich ; tha mi mar chomhachaig*

nan ionad aonaranach.

7 Tha mi ri faire, agus tha mimar eun' na aonar air mullach tighe.

8 Air feadh an latha tha monaimhde ga m' mhaskxchadh ; agus

iadsan a tha air boile rium, mhionn-

aich iad a'm' aghaidh.^"

9 Oir dh'ith mi luath mar aran,

agus mheasg mi mo dheoch le ?«'

dìieuraibh,'!

10 Trid do chorruich agus t'fheirge

;

oir thog thu mi suas, agus leag thu

mi sìos.

11 Tha mo laithean, mar sgàile,

ag aomadh sìos ; agus tha mi fein,

mar fheur, air seargadh.

12 Ach mairidh tusa, a Thigh-

earna, gu bràth, agus do chuimhneo linn gu linn.

13 Eiridh tusa, ni thu tròcair air

Sion ; oir tha'n t-àm gudeadh-ghean'''

a nochdadh dh'i, seadh, an t-àm

suidhichte air teachd.

14 Oir tha do sheirbhisich a' gabh-

ail tlachd na clachaibh, agus tha

deadh rùn aca d'a luaithre.

15 Mar sin bithidh eagal air nacinnich roimh ainm an Tigheama,agus air uile righribh na tahiihainn

roimh a'^ ghlòir.

IC An uair a thogas an Tighearna

suas Sion, chithear e na ghlòir.

1 7 Bheir e 'n aire do ùrnuigh nan

dìobarach'', agus cha dean e tàir aii

an atlichuinge.

' flioirfe, iomlain

—

'^ 'nuair a thig thu a m' ionnsuidh " reasgach, ana-

mèineach— ' an droch dhuine ^ o mhòr-bhaile an Tighearna '' theallach.—7 ri m' chraicionn—^ chaiUich-oidhche '> ghealbhonn i" orm " le

gul.— ''^ gràs, truacantas—'^ do " nan daoine bochd, lom.

98 SALM.

18 Scrìobhar so do'n àl ri teachd ;

^us molaidh an sluagh a ghinear^

an Tighearna.

19 Oir dh'amhairc e nuas o au-de

3. naomhachd^ fèin ; o na nèamh-aibh sheall an Tighearn air an ta-

lamh.

20 A chluinntinn osnaich a phrios-

anaich,^ chum fuasgladh orra-san a

dh'òrduicheadh chum bàis ;*

21 Chum ainm an Tigheamachur an cèill ann an Sion, agus a cliliu

ann an lerusalem

;

22 An uair a chruinnichear na

slòigh le chèile, agus na rìoghachda,

gu seirbhis a dheanamh do'n Tigh-eama.

23 Cldaoidh e anns an t-slighe moneart

; ghiorraich e mo laithean.

2-1. Thubhairt mi, I\Io Dhia, natabhair air falbh mi ann am meadhonmo laithean : tha do bhliadhna-sa

air feadh nan uile linn.

25 O chìan'' leag thu bunaite natahnhainn ; agus ìs iad na nèamhaobair do làmha.

26 Thèid as doibhsan,^ ach mair-

idh tusa : fàsaidh iadsan uile sean mareudach ; mar thrasgan caochlaidli tu

iad, agus bithidh iad air an caoch-

ladh.'

27 Ach is tusa an Ti ceudna, a-

gus cha chrloclinuichear do bhliadhn-

an.

2S HlaÌTÌdh clann do sheirbhiseach,

agus daingnichear an shochd a'd'

fhianuis.

SALM CIII.

Salm le Daibhidh.

jDEANNUICH an Tighearn, O-^ m'anam ; agus moladh gach ni

a ta'n taobh a stigh dhlom, 'aimn

naomha-san.

2 Beannuich an Tigheam, O m'an-

am ; agus na di-chuunhnich a thiodh-

lacan uile.

3 'Se mhaitheas dhuit do pheac-

anna gu lèir, a sldànuicheas t'eus-

laintean* uile

;

4 A shaoras do bheatha o sgrios,''

a chrùnas thu le caoimhneas-gràidh

agus caomh thròcairibh.

5 A shàsuicheas do bheul le nith-

ibh maithe, air chor as gun ath-

nuadhaichear t'òige, mar oigc nah-iolaire.

6 Ni an Tigheama ceartas agusbreitheanas dhoibhsan uile a tha aii'

an sàruchadh.i*'

7 Dh'fhoillsicli e a shlighean doMhaois, a ghniomhara do chloinn

Israeil.

8 Is tròcaireach agus ìs gràsmhoran Tighearna, mall chum feirge, a-

gas pailt ann an caoimhneas-gràidh."

9 Cha chronuich e gii sìorruidh,

agus cha ghlèidh e yhcarg- gu bràth.

10 A rèir ar peacanna cha d'rinn

e oirnn, agus a rèir ar n-eucearta

cha d'thug e luigheachd dhuinn.

11 Oir mar a ta nanèamhan ard'*

os ceann na talmhainn, mar shi a ta

a thròcairi" mòr d'an taobh-san d'an

eagal e.

12 Co fhad as a ta 'n aird an ear

o'n aird an iar, co fhad as sin chuir

e uainn ar n-eusaontais.

13 ]\Iar a ghabhas athair truas d'a

chloinn, gabhaidh an Tighearna tmasdhiubhsan d'an eagal e.

14 Oir is aithne dha ar dealbh

;

is cuimhne leis gur duslach sinn.

15 An duine, mar fheur tha a

laithean ; mar blilàth na macharach,

mar sin fàsaidh e fo bhlàth.

16 Oir gabhaidh a' ghaoth thairis,

agus cha hhi e ann ; agus cha'n aith-

nich 'ionad fèin e ni's mò.17 Ach a ta tròcair an Tigheama

o shìormidheachd orrasan d'an eagal

e, agus 'fhlreantachd do chloinn aii

cloinne

;

18 Dhoibhsan a chumas a choimh-

cheangal, agus a chuimhnicheas

'àitheanta, chum an deanamh.

19 Shocruich an Tighearn a righ-

chaithir anns na nèamhaibh ; agus

tha a rloghachd a' riaghladh os ceann

nan uile.

1 a chmthaichear 2 'ionaid naomha.—

' osnaidh a chimich.—^ air clann a'

bhàis.

—

^ An toiseach, air tùs.— ^* TeLrgidh iadsan " air am mùthadh, air

an atharrachadh—* eucailean—

" o'n t-slochd. Eahh 'o fo fhoirneart

—

^' tròcair,— '' a rèir airde nan nèamli.—^^ a ghràs, a chaoimhneas gràdhacli.

SALM. 09

20 Beannuichibh an Tighearna,

sibhse 'aingle, treun an nearl, a'

deanamh 'iarrtuis, ag èisdeachil ri

fuaim 't'hocail.'

21 Beannuichibh an Tigheam, a

shlòigh uile, sibhse a luchd-fritheal-

aidh a ni a thoil.

22 Beannuichibh an Tigheam,'oibre uile, anns gach àit d'a thigh-

eamas: beannuich an Tighearn, Om'anam

!

SAI.M CIV.T>EANNUICH an Tighearn, O^ m'anam ! A Thigheama moDhia, tha thusa ro-mhòr ; le h-urram

agus mòralachd"'^ tha thu air do sgead-

achadh.

2 Tha thu a' cur soluis umad marthrusgan, a' slneadh a mach nannèamh mar chùirtein.

3 Tha e a' leagadh sailthean a

sheòmar anns na h-uisgibh, a' dean-

amh nan neul nan carbad dha fèin,

a' siubhal air sgiathaibh gaoithe ;

4 A' deanamh 'aingle nan spiorad-

aibh, a luchd-frithealaidh nan teine

lasarach.5

5 Shuidhich e an talamh air a

bhunaitibh, chuni nach gluaisteadh

e gu bràtli.

6 Leis an doimhneachd, mar le

trusgan, chòmhdaich'* thu e: sheas

na h-uisgeacha os ceann nam beann.

7 O t'achmhasan-sa theich iad, oghuth do thairneanaich ghreas iad

rompa.

8 Chaidh iad suas ri taobh nambeann ; chaidh iad sìos air feadh nangleann do'n àit a dh'orduich thusa

dhoibh.

9 Shuidhich thu crìoch air nachdthèid iad thairis; chum nach pill

iad a rìs a chòmhdachadh' na tal-

mhainn.

; 10 Tha e a' cur thobar anns nagleanntaibh, a tha a' ruitli air feadh

nam beann.

1 1 Bheir iad deoch do uile bheath-

aichibh na macharach: coisgidh na

h-asail fhiadhaich an ìotadh."^

1

2

Am fagus doibh còmhnuichidheunlaith nan speur, a bhios n' seinn

am measg nan geug.

13 UisgichidJi e na beannta o

'sheòmraibh : le toradh a^ ghnìomhSHSuichear an talamh.

II. Bheir e air feur fàs do'n sprèidh,

agus air luibh chum seirbhis* anduine, chum aran a thabhairt as an

talamh,

15 Agiis fion a ni cridhe an duine

subhach, olatlh a ni « ghnùis dealrach,

agus aran a neartaicheas cridhe anduine.

16 Tha craobhan an Tighearnalàn brìghe, seudaii liebanoin ashuidh-

ich e :

17 Far an dean na h-eoin an nid

;

aig an storc^ tha na craobhan giuth-

ais^'^ mar ionad-tàimh.

18 Tha na beanntan ard nantearmunn do na gabhair fhiadhaich ;

na creagan do na coineanaibh.'i

19 Rinn e a' ghealach air son aim"sùrean ; is aithne do'n ghrèin mar a

luidheas i.

20 Ni thu dorchadas, agus tha'n

oidhche ann : an sin snàigidh uile

bheathiche na coille mach.

21 Beucaidh na leòmhaln òg air

son cobhartaich, agus ag iarraidh ani

bìdh ar Dia.

22 Eiridh a'ghrian, cminnichidh

iad le chèile, agus nan àitibh-tàimh

luidhidh iad.

23 Thèid an duine mach gu 'ob-

air, agus gu 'shaothair gu feasgar.

24 Cia lìonmhor t'oibre, a Thigh-earn ! ann an gliocas rinn thu iad

gu lèir : tha'n talamh làn le d'

shaibhreas

;

25 Mar aii ceudna an cuan so a

ta mòr agus farsaing, anns am bhcil

creiitaircan snàigeach'^ gun àir-

eamh, araon beathaichean beag agus

mòr.

26 An sin siubhlaidh na longa ; a-

gas an Lebhiatan sin, a dhealbh thu

gu sìigradh ann.

' guth 'fhocail—* glòir.—^ ^' deanamh a theachdairean do na gaothaibh,

a luchd-frithealaidh do'n teine lasarach ' dh'fholuich * a dh'fholach '•

an tart, am pathadh " do * feuma ^ a' chorra-bhàin.—'" giumhais.—

"

sapan. Eabh.—J'^ snàigheach, gluasadach.

100 SALM.

27 Feithidh iad sin ui]e ortsa,

chura gu'n tabhair tliu dhoibh ambiadh na thràth.

28 Bheir thusa dhoibh, cruinnich-

idh iadsan ; fosgailidh tu do làmh,sàsuichear iad le maith.

29 Fohiichidh tu do ghnìiis, bith-

idh iad fa amhluadh ; bheir thu

uatha an deò, eugaidh iad, agus pill-

idli iad ri'n ùir.i

30 Cuiridh tu mach do spiorad,

cruthaichear iad ; agus ath-nuadh-

aichidh tu aghaidh na talmhainn.

Sl Rlairidh glòir an Tighearnagu bràth ; ni an Tighearna gair-

deachas na oibribh.

32 Seallaidh e air an talamh, a-

gus criothnuichidh e ; beanaidh e ris

na beanntaibh, agus bitliidh deatach

dJiiubh.

33 Seinnidh mise do'n Tighearnan cian is beo mi ; canaidh mi mol-adh do m' Dhia fhad's a bhios bith

agam.

^è Bithidh mo smuaintean air

milis ;2 ni mi gairdeachas anns anTigliearna.

35 Sgriosar peacaich a mach as an

talamh, agus cha IhP na h-aingidh

ann ni's mò. Beannuich an Tigh-earn, O m'anam. Molaibhse anTigl-

SALM CV.'piIUGAIBH buidheachas* do'n-- Tigliearna ; gairmibh air 'ainm

;

foillsichibh' am measg nan sluagh a

ghnìomhara.

2 Seinnibh dha; seinnibh saihn

dha ; labhraibh air 'oibribh iongan-

tach-san gu leir.

3 Deanaibh uaill as 'ainm naomha-san : biodh gairdeachas air cridhe na

droinge a dh'iarras an Tighearn.

4' larraibh an Tighearn agus a

neart ; iarraibh a ghnùis a ghnàth.

5 Cuimhnichibh 'oibrean iongan-

tacli a rinn e, a chomaran** agus

breitlieanais a bhèU,

6 O sibhse a shliochd Abrahaim'òglaich-san, sibhse a chlann lacoib

a dhaoine taghta-san.

7 Is esan an Tigheam ar Dia-ne

;

air feadh na tahnhainn uile tha a

bhreitheanais.

S Chuimhnich e gu sìonuidh a

choimhcheangal, am focal a dh'or-

duich e do mhìle ginealach ;

9 A rinn e ri h-Abraham, agus a

mhionnan do Isaac

:

10 Agus dhaingnich e sin do la-

cob mar reachd,' do Israel marchoimhclieangal bith-bhuan,

11 Ag ràdh, Dhuitse bheir mifearann Chanaain, crannchur bhurn-oighreachd.

12 An uair nach robh iad ach ro-

thearc an àireamh, agus nan coigrich

ann,

13 Agus a chaidh iad o chinneach

gu cinneach, o rìoghachd gu sluagh

eile;

14 Cha do leig e le duine sam bith

eucoir a dheanamh orra, agus smachd-aich e tighrean air an son :

15 Ag radh, Na beanaibh ri m'dhaoinibh ungta, agus air m'fhàidh-

ibh na deanaibh cron.

16 Agus ghairm e gorta air an

tlr ; bhris e uile lorg an arain.

1

7

Chuir e duine rompa, loseph,

a reiceadh mar thràill.

18 Le geimhlibh dhochainn iad a

ehosan; chuireadh an iarrunn e gu

teann ;

19 Gu niig an t-àm anns an

d'thùinig a bhriathar : dhearbh focai

an Tighearna e.

20 Chuir an righ tcachdairc uaith,

agus dh'fhuasgaÙ e air ; uachdaran

an t- sluaigh, agus leig e saor as e.

21 Rinn se e na tliighearn air a

thigh, agus na uachdaran os ceann a

mhaoin uile

:

22 Chum gu'n ceangladh e 'ard-

cheannardan a rèir a thoile, agus

gu'n deanadh e a sheanairean glic.

23 Agus thàinig Israel do'n Eiphit,

agus bha lacob air chuairt ann an

tìr Cham.^24 Agus thug e air a shluagh fàs

ro-lìonmhor, agus rinn e ni bu treise

iad na'n naimhdean.

25 Dh'iompoich e an crJdhe gu

' duslach, luaithre ^ ^io smuainte taitneach dha.—' na biodh..

cliu.— 5 deanaJbh aithnichte '• 'iongantasan—^ lagh—* Hara.

J moladh,

SALM. 101

fuath a thoirt d'a shluagh, agus gubuntuinn gu cealgach r"a sheirbhis-

ich.

26 Chuir e d'aii ìonnsuldli, Maois

'òglach fèin, Aaron a thagh e.

2T Nochd iad a chomharan nammeasg, agus a bheartan iongantach

ann an tlr Cham.28 Chuir c mach dorchadas, agus

bha dorchadas ann ;* agus cha

42 Oir chuimhnich e a ghealladh

naomha do Abraham a slieirbhis-

each.

43 Agus thug e mach a shhiagh

le h-aoibhneas, a dhaoine taghta kgairdeachas.

44 Agus thug e dhoibh fearann

nan cinneach ; agus shealbhaich iad

saothair nan sluagh.

45 Chum gu dthugadh iad fa'near

d'rinn iad ceannairc an aghaidh 'fhoc- a reachdan, agus gu gleidheadh iad

ail. a laghanna. Molaibh an Tighear-

29 Thionndaidli e an uisgeacha gu na.

fuil, agus mharbh e an iasg.

30 Tluig an tlr a mach losgainn *

gu pailt, ann an seòmraichibh anrighre.

31 Labhair e,^ agus thàinig iom-

adh gnè chuileag,* agus mialan nancrìochaibh uile.

32 Air son an uisge thug e dhoibh

clach-mheallain,5 agus teine las-

arach'' nan tìr.

33 Agus bhuail e an croinn-fhìona

agus an croinn-fhìge ; agus bhris e

craobhan an crloch.

34 Labhair e, agus thàinig lo-

cuist, agus burruis, agus sin gun àir-

eamh;35 Agus dh'ith iad gach luibh

nan tìr ; agus dh'ith iad meas '^ amfearainn.

36 Agus bhuail e gach ceud-ghin

nan tlr, toiseach an neirt uile.

37 Agus thug e mach iad le h-air-

giod agus le h-òr : agus nan treubh-

aibh uile cha rohh aon neach lag.

38 Bha aoibhneas air an Èiphit

an uair a chaidh iad a mach ; oir

thuit an eagal-san orra.

39 Sgaoil e neul mar chòmhdach,^agus teine gu solus a thoirt san

oidhche.

40 Dh'iarr iad, agus thug e dhoìhh

gearra-goirt ; agus le h-aran nèimheshàsuicli e iad.

41 Dh'fhosgail e a' chreag, agusbhrùchd uisgeacha mach ; ruith iad

air na h-ionadaibh tiorma mar amh-uinu.

SALM CVLTVIOLAIBH an Tigheam. O^^ thugaibh buidlieachas do'n

Tighearn, oir tha e maith, oir gubràth maìrìdlt a thrùcair.

2 Cò is urrainn gnìomhara treun

an Tighearn a chur an cèill ? cò is

urrainn a chliu uile fhoillseachadh •'

3 Is beannuichte iadsan a choimli-

ideas ^ breitheanas, a ni ceartas anns

gacli àm.

4 Cuimhnich ournn,!" a Thighear-

na, leis an deadh-ghean a nochdas

tu do d' shluagh fèin : O fiosraich

sinn 11 le d' shlainte:

5 Chum gu faic sinn ^^ maith do

dhaoine taghta, chum gu dean sinn

aoibhneas ann an aoibhneas do chin-

nich ; chum gu dean sinn uaill ie

t'oighreachd-sa.

6 Pheacaich sinne le'r n-aithrich-

ibh ; rinn sinn gu h-olc, rinn sinn gu

h-aingidh.

7 Cha do thuig ar n-aithriche '^

t'iongantais anns an Eiphit, cha do

thuig iad llonmhoireaclid do thròc-

airean, ach bhrosnuich iad thu •'

làimh ris a' mhuir, aig a' mhuir

ruaidh.

8 Gidheadh theasairg e iad aii

sgath 'ainme fèin ; chuni gu nochd-

adh e a chumhachd.

Agus smachdaicli e a' mhuiruadh, agus thiormaicheadh >

;

threòraich e iad i* trìd nan <l«i'M">'*^jJ

eachd, niar trìd fàsaich. \i Hl^

' dhorchaicli e—^^hrùchd an talamh a mach losgainn—^ Dh'àithn e.->'

'sgaoth chuileag—^clach-shneaehd Steine dealanaich ^ toiadh.—^bhrat.

^ ghleidheas—i" orm " mi i'-' mi i^ cha d'thug ar sinnseara fa'near

—

*' bha iad ceannairceach,—.'^ chug e orra imeachiL

102 SALM.

Ì.0 Agus theasairg e iad o làimhan ti a thiig fuath dhoìhli, agus shaor

e iad o làirah an nàmhaid.11 Agus dh'fholuich na h-uisg-

eachan an eascaiide : cha d'fhàgadhaon diubh.

12 An sin chreid iad a bhriath-

ran,i agus sheinn iad a chliu.

13 Gu luath dhi-chuimhnich iad

a ghnlomhara ; cha d'fheith iad r'a

diomhairle.

14. Ach ghlac anamhiann iad ^

san fhàsach, agus bhuair^ iad l)ia

anns an ionad uaigneach.

13 Agus thug e dhoibh an iarr-

tus, ach chuir e caoile* air an an-

ani.

16 Agus ghabh iad farmad ri

Maois anns a' champ, agus ri h-

Aaron sagart naomh an Tighear-

na.

17 Dh'fhosgail an talamh, agus

shluig e sios Datan, agus dh'fholuich-

eadh cuideachd Abiraim.

18 Agus las teine nan cuideachd;

loisg an lasair suas na droch dhaoine.

19 Rinn iad laogh ann an Horeb,agus shleuchd iad * do'n dealbli

leaghta.

20 Agus chaochail iad an glòir

gu cosamhlachd daimh a dh'itheas

feur.

21 Dhi-chuimhnich iad Dia amFear-saoraidh, a rinn nithe mòra anns

an Eiphit.

22 Nithe iongantach ann an tìr

Cham, nithe uamhasach aig a'mhuir

i-uaidh

:

23 Uime sin thubhairt e gu'm mill-

eadh " e ìad, niur bhitheadh gu'n

do sheas ''oglach taghta I\Iaois fa

chomhair anns a' blieirn,' gus a

ciiorruicli a thionndadh uatha, chumnach sgriosadh e iad.

24 Agus rinn iad tarcuis air antìr thaitnich : chadochreid iad 'fhoc-

al.

25 Agus rinn iad gearan nambùtliaibh ;* agus cha d'èisd iad ri

guth an Tighearna.

26 An sin thog e alàmhs nanaghaidh, a thoirt orra tuiteam annsan fhàsach,

27 Agus a thilgeadh slos an sliochd

am measg nan cinneach, agus gu'nsgaoileadh air feadh nan tìr.

28 Mar an ceuc'uia naisg iad iad

fèin ri Baal-peor, agus dh'ith iad

ìobairte nam marbh.

29 Agus bhrosnuich iad e le'n

gnìomharaibh ;'" agus bhris a' phlàigha stsach orra.

30 An sin sheas Phinehas, aguschuir e breitheanas an gnìomh ; aguschoisgeadh a' pUàigh.

31 Agus mheasadh sin dha marfhlreantachd, o linn gu linn gubràth.

32 Chuir iad fcarg air mar anceudna aig uisgibh IMheribah;!^ a-

gus dh'èirich olc do ÌMhaois air anson.

33 Oir bhrosnuich iad a spiorad,

air chor as gu'n do labhair e gii

h-aithghearr le 'bliilibh.

34 t'lia do sgrios iad na slùigh,

mu'n d'thug an Tighearn àithne

dhoibh

;

35 Ach choimh-mheasg iad iad

fèin am measg nan cinneach, agus

dh'fhòghluim iad an oibre.

36 Agus rinn iad seirbhis d'an

ìodholaibh,!^ a bha mar ribe dhoibh.

37 Agus dh'lobair iad am micagus an nigheana do d]ieamlmail)h.

38 Agus dhòirt iad fuil neo-

chiontach, fuil am mac ^^ agus an

nighean, a dh'lobair iad do ìodhol-

aibh Chanaain : agus thruaUleadh an

tìr le fuil.

39 Agus rinneadh neo-ghlan iad

le'n oibribh, agus chaidh iad air

strìopachas le'n gnìomharaibh."

40 Agus las fearg an Tighearn

an aghaidJi a shluaigh, agus ghabh e

gràin d'a oighreachd.

41 Agus thug e suas iad do làimh

nan cinneach ; agus bha iadsan a

dh'fhuathaich iad, nan uachdarain

os an ceann.

^7^"fhocal.—'' lcisg iad le h-anamliiann.—^ dhearbh * claoidh, ^ios.

—

* rinn iad aoradh <• sgriosadh ' bheum, bhriseadh * pàilliunaibh, pu-

bullaibh—

'* mhionnaich e

—

^^ innleachdaibh—'i uisgibh na comhstri

—

^- diathaibh-breige—'^ clann mhac—" innkachdaibh.

SALM. 103

i2 Agus shàruich an naimhdean

iad ; agus leagadli gu h-iosal iad fo'n

làimh.

43 lomadh uair shaor e iad ; ach

bhrosnuich iad c le'n comhairlibh,

agus thugadh sìos iad air son an

cionta.

44 Gidheadh thug e an àmhgharfa'near,' an uair a chual e anglaodli.

-1-à Agus chuinihnich e dlioibh a

chohnhcheangal, agus ghabh e aith-

reachas a rèir lìonmhoireachd a thròc-

aire."

46 Agus fhuair e truas ^ dhoibh

an sealladli na muinntir sin a thug

leo nam braighdibh iad.

47 Saor sinn, a Thigheam ar Dia,

agus tionail sinn o mheasg nan cinn.

each, chum buidheachas ' a thabh-

airt do t'aium naoniha-sa, chumcaithieam ^ a dheanarah ann ad

chliu.

48 Gu ma beannuichte an Tigh-eama Dia Israeil o shiorruidheachd

gu sìorruidheachd ! agus abradh ansluagh uile, Amen. IMolaibhse an

Tigheam.

8ALM CVII.ì\ THUGAIBH buidheachas <=

^-' do'n Tigheam, oir f/ia e

niaith, oii gu bràth ìuairldh a thròc-

air.

2 Mar so abradh iadsan a shaor-

adh leis an Tighearn, a shaor e o

làimh an nàmhaid.

3 Agus a chruinnich e as na tìribh,

o'n aird an ear agus o'n aird an iar,

o'n airde tuath agus o'n airde deas."

4 Cliaidh iad air seacharan anns

an fhàsach, ann an ionad uaigneach

;

slighe * gu baile tàimh "* cha d'fhuair

iad.

.j Ocrach agus tartuihor, dh'fhàil-

nich an anam annta.

6 An sin ghlaodh iad ris an Tigh-eama nan airc, agus as an teanntachd-

aibh 10 sbaor e iad.

7 Agus threòraich e iad air slighe

cheirt, chum gu rachadh iad gu baile

tùinili.

S O gu moladh duoìnc Diaairsona mhaitheis,!' agus air son a bhearta

iongantach do chloinn nan daoine !

9 Oir shàsuich e an t-anam cìoc-

rach,'"'^ agus llon e an t-anam ocrach

le maith.

10 ladsan a shuidh ann an dorch-

adas agus ann an sgàile a' bhàis,

ceangailte ann an truaighe agus aniarrunn,

11 A chionn gu'n d'rinn iad cean-

nairc an aghaidh bhriathar Dhè, a-

gus gu'n d'rinn iad tiiir air comhairkan Ti a's airde ;

12 Aig an do leagadh '^ sìqs ancridhe le docair:*' thuit iad, aguscha robh fear-cuideachaidh ann :

13 An sin ghlaodh iad ris an Tigh-earna nan airc, agus as an teanutachd-

aibh shaor e iad.

14 Thug e iad à dorchadas agusii sgàile a' bhàis, agus bhris e o chèile

an cuibhreach.

1 ò O gii moladh daoine an Tigh-earn air son a mhaitheis, agus ait

son a bhearta iongantach do ciiloinn

nan daoine

!

16 Oir bhris ^^ e na geatan umha,'^agus ghearr e sìos na croinn iarr-

uinn.

1 7 Bha amadain, air son an eus-

aontais ^' agus air son an eucearta, fo

àmhghar.is

18 Do gach biadli ghabh an anamgrìdn, agus thàinig iad dlìith dogheataibh bàis.

19 An sin ghlaodh iad ris a.i

Tighearna nan airc, agus as an teannt-

achdaibh shaor e iad.

20 Chuir e 'fhocal uaith, agusshlànuich e iad ; agus shaor e iad o

sgrios.''J

21 O gu moladh daoìne an Tigh-earn air son a mhaitheis, agus air

son a bhearta iongantach do chloinn

nan daoine

!

' dh'amhairc e orra nan teinn '^- a reir saibhreis a ghiàis ^ bàigh, iocljd.

* moladh

—

'' uaill—"^ moladh.

—

'^ o'a mhuir ruaìdh. Eahh ^' air slighe

uaignich—

'* baile còmhnuidh.—'" àmhgharaibh " athròcaire.—'^ miann-ach—>3ieag e.

—'* saothair— '^ bhrist— "' j)raise—''le slighe an eusaont-

ais. Euhh—'^ ai,- ^n cràdh.—''^ c shlochdaibh truaillidheachd.

104. SALM.

22 Agus gu'n ìobradh iad ìobairte

buidheachais, agus gu'n cuireadh

iad an cèill a ghnìomliara le luath-

ghaire !

23 ladsan a thèid sìos do'n fhairge

air longaibh, a ni obair air uisgibh

mòra,

24 Chi iadsan gnìomhara an

Tigheama, agus a bhearta iongant-

ach 1 san doimhne.

25 Oir labhiaidh e, agus dùisgidh

e a' ghaoth dhoinionnach, agus tog-

aidh i a tonna.'''

26 Theid iad suas do na nèamh-aibh, thèid iad sìos do _na doimhn-

eachdaibh ; le h-àmhghar leaghaidh

an anam.

27 Thèid iad thuige ^ agus uaith,

agus tuisUchidh iad mar dliuine air

mhisg; agus thèid as d'an cèill

uile.''

28 An sin glaodhaidh iad ris an

Tighearna nan airc, agus as an

teanntachdaibh bheir e iad.

29 Cuiridh e an doinionn gu fèith ;

agus bithidh a tonna nan tàmh.

30 An sin bithidh iad ait a chionn

gu'm bi iad sàiTiliach ; agus bheir

e iad do'n chaladh a's miannach leo.

31 O gu moladli duoinc an Tigh-

earn air son a mhaitheis, agus air

son a bhearta iongantach do cUoinn

nan daoine !

32 Agus gu'n ardaicheadh iad e

ann an coimhthional an t-sluaigh, agus

ann an àite-suidhe * nan seanair gu

moladh iad e !

33 Ni e aimhniche nam fàsach, a-

gus tobair uisge nan talamh tart-

mhor.''

34 Fearann beartach nì e fàs,^

air son aingidheachd a luchd-àiteach-

aidh.

35 Ni e fàsach na linne uisge,

agus feaiann tioram na thobraichibh

uisge.

36 Agus an sin bhcir e air nah-oc-

raich còmhnuidh a ghabhail ; agus

deasaichidli iad baile tàimh.*

37 Agus sìol-chuiridh iad achan-

na, agus suidhichidh iad fion-liosan ;

agus bheir iad toradh pailt '' uatha.

38 Agus beannuichidh se iad, a-

gus fàsaidh iad ro-lìonmhor ; aguscha luglidaich e an sprèidh.

39 Ach ma phcacaichcas ìad,

lughdaichear agus leigear sìos iad

le foirueart, olc,'" agus doilgheas.

40 Dòirtidh e tarcuis air ard-

uaislibh,!! agus cuiridh e air seach-

aran iad ann ara fàsach as eugmhaisslighe.

41 Agus togaidh e suas am bochdo thruaighe,i2 agus ni e te^lilaich-

ean dha mar threud.

42 Chi na fireana so, agus bithidh

iad ait ; agus druididh gach euceart

a beul.

43 Cò a ta glic, agus a blieir fa'-

near na nithe sin ? tuigidh esan

caoimhneas giàdhach '^ an Tigh-earna.

SALM cvrir.Laoidh no Salm le Daibhidh.

^T^IIA mo chridhe deas, a Dhe,-^ seinnidh mi agus molaidh mi,

eadhon le m' ghlòir.i*

2 jMosgail, a shaltair agus a chlàr-

sach : mosglaidh mi fèin moch air

mhadumn.3 IMolaidh mi thu am measg nan

sluagh, a Thigheam, agus seinnidh

mi dluiit am measg nan cinneach.

4 Oir is mòr do thròcair os ceann

nan nèamh ; agus tha t'fhìrinn gu

ruig na neula.

5 Bi air t'ardachadli os ceann nan

nèamh, a Dhè ; agus os ceann na

talmhainn uile hiodh do ghlòir.

6 Chum gu teasairgear iadsan a's

ionmhuinn leat, saor tliusa le d' dhea-s

làimh, agus èisd rium."'

7 Labhair Dia na naomliachd : ni

mi aoibhneas, roinnidh mi Sechem,

agus tomhaisidh mi gleann Shucoit.

1 *iongantais-san '- tonna na fairge—^ chuige * sluigear suas an ciall

uile, teirgidh an seòltachd uile.—* cruinneachaidh—^ tioram, cruaidh

—

' goirt, bochd, gun toradh ^ chum còmhnuidh ann ^ toradh an cinneis.

^" le foirneart an uilc—'^ uachdaranaibh, prionnsaibh— i'-* àmhghar

—

1' caomh thròcaiiean.—1'' Falc Salm Ivii. r. 7, &c ^^ FaicSalm Ix. r. 6,

&c.

SALM. 105

8 Is leamsa Gilead, ìs leam Ma-naseh ; agus is e Ephraim neart modiinn, Iudah fear-tabhairt mo lagha.

9 Is e Moab mo shoitheach-ionn-

laid : os ceann Edoim tilgidh mi mobhròg : thar Palcstin ni mi caith-

reim.

10 Cò bheir mi do'n bhaile dhaing-

nichte ? co threòraicheas mi gu h-È-dom?

11 Nach tusa, a Dhe ? ilmsa athilg uait sinn, agus nach deachaidh

a mach,i a Dhè, le ar n-armailt-

ibh;

12 Thoir còmhnadh dliuinn amian airc; oir is dìomhain furtachd

duine.

13 Trìd Dhè2 ni sinn treubh-antas ; oir saltraidi esan sìos ar

naimhdean.

SALM CIX.Do'n ard fhear-ciuil. Saha le

Daibhidh.

ADHE mo chliu, na bi a'd'

thosd.

2 Oir tha beul an aingidli, agusbeul na cèilge fosgailte a'm' aghaidh

;

labhair iad a'm' aghaidh le teangaidhnam breug.

3 Agus le briathraibh fuathachuairtich iad mi ; agus chog iad

a'm' aghaidh gim aobhar.

4 An èiric mo ghràidh tha iad

naimhdeil dhomh, agus mi ri h-ùr-

nuigh.

5 Agus dhìol iad dhomli olc aneiric maith, agus fuath an èiric moghràidh.

6 Cuir an t-aingidh os a cheann,^agus seasadh Satan aig a dheaslàhnh.

7 'Nuair a bheirear breth air,

faighear ciontach e,* agus biodh 'ùr-

nuigh dha na peacadh.

8 Biodh a laithean tearc, agusglacadh neach eile a dhreuchd.^

9 Biodh a chlann nan dìlleachd-

ain,'' agii3 a bhean na bantraich.

10 A ghnàth air seacharan biodh

a chlann, agus iarradh iad dèirc;

agus sireadh' iad as an àitibh f;\s.

11 Glacadh fear nam fiach gachni a ta aige, agus creachadh coigrich

a shaothair.

1

2

Na biodh neach ann a ni tròc-

air air,'* agus na biodh aon ann a

ghabhas truas d'a chloinn gun ath-

air.

13 Sgrios gu robh air a shliochd :

san àl a thig na dhèigh, gu cuirear

as d'a ainm.'J

1 i Air chuimhne biodh aingidh-

eachd 'aithriche aig an Tigheam, a-

gus na cuirear as^^ peacadh a rahàth-

ar.

15 Biodh iad am flanuis an Tigh-

earna a ghnàth ; agus gearradh e as

an cuimhne o'n talamh.

16 A chionn nach do chuimhnich

e tròcair a nochdadh, ach gu'n do

gheur-lean e an duine bochd agus

uireasbhuidheach, agus aig an robh

cridhe goirt, chum a mharbhadh.

17 IMar a ghradhaich e mallach-

adh, thigeadh e air : niar nach robh

tlachd aige ann am beamiachadh,

biodh e fad uaith.

18 i\Iar a chuir e mallachadli uimemar 'eudach,ii thigeadh e steach

mar uisge na chom, agus mar oladh

na chnàmhaibh.

19 Biodh e dha mar an tnisgan

lcis an còmhdaichear e, agus mar an

crios leis an crioslaichear e a ghnàth.

20 Is e so obair m'eascairdean an

làthair an Tigheama,!^ agus nan

daoine a labhras olc an aghaidh

m'anama.

21 Ach dean thusa air mo shon,

a Thighearna Dh('-, air sg.àth t'ainme ;

a chionn gu hhcil do thròcair maith,

saor thusa mi.

22 Oir tha rai bochd'3 agus uir-

easbhuidlieach, agus tha mo chridhe

air a lotadh an taobh a stigh dhiom

• An do thilg thu uait sinn ? agus nach dtheid thu mach? Faic SalmLX. T. 10—2 ^juj jjjj j)ij^_ Ealih ^ " Cuir an t-aingidh," ars'' iadsan,

" os a cheann," &c— ' thigeadh binn a mach na aghaidh—^ a chùram.Faic Gnioììih. Caib. I. r. 20 '' gun athair ' tilgear amach—^ a shìneastròcair thuige—« d'an ainm lo gianar as, dubhar as.—" a chulaidh'2 duais m'eascairdean o'n Tighearaa i^ truagh.

106 SALM.

23 Hfar sgàile a' claonadh sìos tha

mi a' siubhal ; tha mi air m'fhuad-

achadh mar an locust.

24 Tha mo ghlùinean lag le trosg-

adh, agus tha m'fheoil a' teireachd-

uinn le dìth sulta.

25 Agus tha mi a'm' aobhar mas-laidh dlioibh : ''nuair a sheall iad orfn,

clirath iad aa cinn.

26 Cuidich leam, a Thighearna

mo Dhia ; saor mi a rèir do thròc-

aire:

27 Chum gu'm bi fìos aca gur i

so do làmh, gitr tusa, a Thighearn,

a rinn e.

28 iMalluicheadh iadsan, ach bean-

nuich thusa : 'nuair a dlt'èireas iad,

biodh nàire orra ; ach biodh t'òglach-

sa ait.

29 Biodh m'eascairdean air an

còmhdachadh le nàire, agus biodh

iad air am folachadii le'n amhluadhfèin, mar le falluùig.

30 Ard-mliolaidh mi an Tighear-

na le m' bheul ; agus am measg na

mòr-chuideachd bheir mi cUu dha.

31 Oir seasaidh e aig deas làimh

an duine bhochd, chum a shaoradh o

hichd-dìtibh* 'anama.

,

SALM CX.Salm le Daibhidh.

npHUBHAIRT an Tigheama ri

- m' Thighearna, Suidh aig modheas laimh, gus an cuir mi do

naimhdean nan stòl fo d' chosaibh.

2 Slat-shuaicheantais do chumh-achd cuiridh an Tighearn a mach à

Sion : bi thusa a'cì' uachdaran ammeadhon do naimhde.

3 Bìthìdh do shluagh ro-thoileach

ann an latha do chumhachd : ann aminaise na naomhachd, mar an drùchd

o bholg na maidne, bithidh t'òigridh

agad.2

4 ]\lhionnaich an Tighearn, agus

cha ghabh e aithreachas, /* sagart

thu gu bràth, a rèk orduigh Melchi-

sedeic.

5 Buailitlh' an Tighearn, a ta

aig do dlieas làimh, righrean ann an

latha 'fheirge.

6 Bheir e breth am measg nancinneach ; lìonaidh e gach ait le corp-aibh marbha ; lotaidh e an t-uachd«aran'' os ceann iomadh tìr.

7 Do'n t-sruth air an t-slighe òl-

aidh e ; uime sin togaidh e suas acheann.

SALM CXl.lyrOLAlBHSE an Tighearna.^'•'- Bheir mise cUu do'n Tigh-earna le m' uile chridhe, ann'an coin-

neamh nam firean, agus anns a'

choimhthional.

2 Tha gniomharan an Tighearnamòr ; rannsaichear iad leo-san uile

aig am bheil tlachd annta.

3 Urramach agus glòrmhor tha

'obair-san ; agus mairidh 'fhìreant-

achd gu bràth.

4< Chuir e a ghnìomharan iongant-

ach air chuinihne : gràsmhor agustruacanta tha an Tighearna.

5 Thug e lòn* doibhsan d'an eag-

al e : cuimhnichidh e gu bràth a

choimhcheangal.

6 Chuir e neart 'oibre an cèiU d'a

shluagh, le oighreachd nan cinneach

a thabhairt doibh.

7 Is iad firinn agus ceartas

gnìomharan a làmh ; is fior^ 'àith-

eanta-san uile.

8 Seasmhach tha iad gu saoghal

nan saoghal, deanta ann am firinn

agus an ceartas.

9 Chuir e saorsa dh'ionnsuidh a

shluaigli, dh'i'iithn e a choimhchean-

gal gu bràth ; is naomh agus urram-

ach 'ainm-san.

10 /.? e eagal an Tigheama tois-

each a' ghUocais ; tha deagh thuigse

aca-san uile a ni aithcanta-san ;7

mairidh a chUu gu bràth.

SALM CXII.•^/rOLAIBHSE an Tighearn. Is-^'-^ beannuichte an duine air ambi eagal an Tighearna, a ghabhas

tlachd mòr d'a àitheantaibh.

2 Làidir anns an tìr bithidh a

shUochd ; beannuichear ginealach namfirean.

' bhreitheamhnaibh.—* rohnh reult na maidne ghin mi thu.—' Lotp.idh

—

* an ceann. Eahh—^ biadh <> cinnteach, seasmhach.—.' a ghnàthaicheas

e, i. e. eagal an Tighearna : a ni iad. Eabh.

SALM. 107

3 BHhidh m&oìn agus saibhreas na

tliigh ; agus mairidh 'fhìreantachd gu

bràth.

4 i\.iin an dorchadas èiridh solus

do na fireanaibli : gràsmhor agus làn

truacantais, agiis cotliromach i/ia [an

Tighearna. 1]

3 Is maith do'n duine a bhios

txuacanta agus coingheallach,'^ a

riaglilas a ghnothuiche gu ceart :^

6 Oir gu bràth cha ghluaisear e ;

air chuimline gu bràth bithidh amlìrean.

7 Roimh dhroch sgeul cha bhi

eagal air ; tfia a chridhe suidhichte,

ag earbsadh as an Tighearna.

8 T/ia a chridhe air a shocrach-

adh, cha bhi eagal air, gus am faic

e crloch a naimhdean.*

9 Sgaoil e, thug e do na bochd-aibh ; mairidh 'fhìreantachd gubràth ; mairidh 'adharc le h-urram.

10 Chi an droch dhuine, agus bith-

idh fearg air ; casaidh e 'fhiaclan, a-

gus seargaidh e as : sgriosar miannnan aingidh.

SALM CXIILMOLAIBHSE an Tigheama.

IMolaibh, O sibhse òglacha

an Tigheama, molaibh ainm an Tigh-

earna.

2 Gu ma beannuichte ainm anTigheama, o'n àm so agus gu bràth.

3 O èirigh na greine gu ruig a

luidhe, ìs ionmholta ainm an Tigh-earna.

4 Ard os ceann nan cinneach uile

tJia an Tigheam, os ceann nan nèamha glilòir.

5 Cò is cosmhuil ris an Tighearnar Dia, a tha na chòmhnuidhshuas ?5

6 A dh'ìslicheas e fèin gu amharcair na nUhìhh a ta sna nèamhaibli,

agus air an talamh ?

7 Togaidh e am bochd o'n dus-

lach; o'n òtrach ardaichidh e ant-ainnis

;

8 Chum a chur na shuidhe le ard

uaislibh,'' le ard udslibh a slduaigh-

!) r.heir e air a' mlinaoi a ta gunsliochd còmhnuidh a ghabhail ann antigh, na màthair air cloinne.

SALM CXIV.lYIOLAIBHSE an Tighearna.•^'-- 'Nuair a thàinig Israel a niach

as an Eiphit, tigh lacoib o shluagh

coimheach.'

2 Bha ludah dha mar a chòmh-nuidh naomh, Israel mar a thigh-

earnas.

3 Chunnaic an cuan, agus theich

e ; thionndaidh lordan air a h-ais.

4 Leum na beannta mar reith-

cacha, na cnuic mar uain.

5 Ciod, a chuain, a tìiiig ort teich-

eadh ? a lordain, a thug ort tionnd-

adh air t'ais ?

6 A bheannta, a thvg oiròh leummar reitheacha ; a chnoca, niar

uain ?

7 Criothnaich, a thalaimh, an làth-

air an Tighearna, an làthair Dhèlacoib !

8 A thionndaidlieas a' cliarraig

gu linne uisge, an ailbhinn^ gu tobar

uisge l

SALM CXV.'|''ABHAIR glòir, a Thiglieama,-• cha'n ann duinne, cha'n ann

duinne, ach do t'ainm fein, air son

do thròcaire agus air son t'fhìrinne.

2 C'ar son a theireadh na cinnich,

C'àit a nis a?n hìicil an Dia ?

3 Ach a ta ar Dia-ne anns na

nèamhaibh, agus rinn e gach ni a

b'iiiU leis.

4 7.9 airgiod agus òr an lodhoil-san,

obair làmha dhaoine

!

5 Tha bèil aca, ach cha labliair

iad ; sùilean aca, ach cha'n fhaic

iad.

6 Tha duasan aca, ach cha chluinii

iad; sròinean aca, ach clia ghabh

iad fàile.''

7 Tha làmhan aca, ach cha laimh-

sich iad ; cosan^" aca, ach cha'n 'm\-

' Faic Salm CXI. r. 4—^ Bitltidh an duine maith bàigheil agus coingh-

eallach—•> ann am breitheanas. Eahh ' gus an amhairc e air 'eascaird-

ibh. Faic Salm XCII. r. 11.—^ a dh'ardaicheas e fein gu còmhnuidh a

ghabhaU. Eahh—" maithibh, prionnsaibh " o shluagh le teangaidh

choimhich.—* a' chlach-theine ' àile.—^'^ casan.

108 SALM.

ich iad ; agus cha labhair iad trìd

aii scornain.

8 C'osmhuil riu fèin tha iadsan a

ni iad, agus gach neach a dh'earbas

a^da.

9 Earbaidh tigh Israeili ^s an

Tighearn: h esan an còmhnadh,«

agus an sgiath.

10 Earbaidh tigh Aaroin^ as an

Tighearn : h esan an còmhnadh, a-

gus an sgiath.

11 ladsan* air am bi eagal an

Tighearna, earbaidh iad '' as an

Tighearn : ìs esan an còmhnadh, agus

aai sgiath.

12 Bha an Tighearna cuimhneach

oirnn : beannuichidh e sinn, bean-

nuichidh e tigh Israeil, beannuichidli

e tigh Aaroin.

13 Ikannuicliidh e iadsan air ambi eagal an Tigheaina, na big agus

na mòir.

14 Cuiridh an Tighearna sibh an

lìonmhoireachd, sibh fèin agus bhur

clann.

1.5 7* beannuichte sibhse o'n Tigh-

eam, a rinn na nèamha agus an ta-

lamh.

16 7* leis an Tighearna na nèamha,

eacVum na nèamha ;'' ach an talamh

thug e do chloLnn nan daoine.

17 Cha mhol na mairbh an Tigh-

earna, no iadsan uile a thèid sìos

tosdach dd'n ìiuìgh.

18 Ach beannuichidh sinne an

Tighearn, o'n àm so agus gu bràth.

Molaibhse an Tighearna.

SALJI CXVLTS toigh leam an Tighearn, oir

-*- dli'èisd e ri guth m'athchuing-

ean."

2 A chionn gu'n d'aom e a chluas

rium, uinie sin ri m' bheo èighidh miris.

3 Chuairtich doilgheasan* a' bhàis

mi, agus ghlac piantan ifrinn mi

:

fhuair mi teinn agus bròn.

4 An sin ghairm mi air ainm an

Tighearna: A Thighearna, guidh-eam ort, saor m'anam.

5 Is gràsmhor an Tighearn, aguscothromach ; agus is tròcaireach arDia-ne.

6 Gleidhidh an Tighearna nadaoine aon-fhiUte : 9 dh'ìslicheadhmi, agus theasairg e mi,

7 PiU, O m'anam, gu d' shuaimh-neas,'" oir bhuin an Tighearna riut

gu fial.

8 Oir shaor thu" m'anam o'nbhàs, mo shùil o dheuraibh, agus mochos o shleamhnachadh.

9 Gluaisidh mi am fianuis an Tigh-earn ann an tìr nam beo.

10 Chreid mi, uime sin labhair

mi ;'2 chlaoidheadh mi gu mòr.11 Thubhairt mi a'm' dheifir, Tha

gach duine breugach.

12 Ciod a dh'locas mi do'n Tigh-earn air son 'ùLIe thiodhlaca dhomh ?

13 Glacaidh mi cupan na slàinte,

agus gairmidh'3 mi air ainm anTighearna.

14 locaidh mi mo bhòidean do'nTighearn, a nis an làthaira shluaigh

uile.

15 /s luachmhor an sealladh anTigheama bàs a naomh.

16 O a Thighearn, gu deimhin ìs

mi'i t'ùglach, is mi t'òglach, macdo bhan-oglaich ; sgaoil thu nio

chuibhreach.

17 Dhuitse ìobraidh mi ìobairt

molaidh,''5 agus air ainm an Tighear-na gairmidh mi.

18 locaidh mi mo bhòidean do'n

Tighearn a nis an làthair a shluaigh

uile,

19 Annn an cùirtibh tighe an

Tigheania, ann ad mheadhon-sa, Olemsalem. Molaibhse an Tighear-

SALM CXVII.Tyi OLAIBH an Tighearna, sibhse'-'-• a chinneacha uile ; molaibh

e, a slilòish uile :

1 O Israeil, earb thusa—^ am fear-cuideachaidh—' A thigh Aaroin, earb.

« Sibhse ^ earbaibh.—^ nèamha nan nèamh— •' ri m' ghuth (iffus ri m'

athchuingibh ^ ioghanna, pianta—" simplidh, neo-chronail—'o gu d' fhois.

_" shaor e '"'' Faic. II. Cor. Cuib. IV. r. 13 i^ goiridh— '> a chionn

gur mi.—'^ buidheachais.

SALM. 109

2 Oir is mòr a thròcair chaomhi

d'ar taobh-ne ; agus maìrldh firinn

an Tighcarna gu bràth. Molaibhsean Tigheama.

SALM CXVIII.r\ THUGAIBH buidheachas^^^ do'n Tighearn, oir tha e

maith, oir gu bràth maìrìdh a tliròc-

air:

2 Abradh Israel a nis, gu mair a

thròcair gu bràth.

3 Abradh tigh Aaroin a nis, gumair a thròcaiv gu bràth.

4 Abradh iadsan a nis d'an eagal

an Tighearna, gu mair a thròcair gubràth.

5 Ann an teinn ghaii-m mi air an

Tighearn : fhreagair an Tighearna

mi, ga 7«' chur ann an ionad fars-

aing.

6 Thu'n. Tighearna leam,^ cha'n

eagal leam ciotl a dh'fheudas duine

a dheanamh onn.

7 Tlia'n Tighearn am measg moluchd-cuideachaidh, agus chi micrioch mo hiclid-fuatha.*

8 Is fearr earbsadh as an Tigh-

earna, na earbsadh à duine.

9 Is fearr earbsadh as an Tigh-

earna, na earbsadli à h-uachdaran-

aibh.5

10 Chuairtich na cinnich gu lèir

mi ; ach ann an ainm an Tigiiearna

gearraidli mi as'' iad.

11 Chuairtich iad mi, seadli,

chuairticli iad mi ; ach ann an ainman Tigheama gearraidh mi as iad.

12 Chuairtich iad mi mar bheach-

aibh ; cuirear as iad mar theine

droighnich ; oir ann an ainm anTighearna gearraidh mi as iad.

13 Thug thu' ionnsuidh dhian

orm, chuiu mo leagadh ; aclt chuid-

ich an Tighearna leam.

14 Is e 'n Tighearna mo neart,

agus mo cheòl;'* agus is e moshlàinte.

15 Tha guth gairdeachais agus

slàinte ann am pàilliunaibh nam fir-

ean : rìnn deas làmh an Tighearna

treubhantas !

16 Dh'ardaicheadh deas làmh an

Tigheania, rinn deas làmli an Tigh-

earna treubhantas

!

17 Cha'n fhaigh mi bàs, achmair-

idh mi beo, agus cuiridh mi'n cèiH

oibre an Tiglicarna.

18 Throm-smachdaich an Tigh-earna mi ; ach gu bàs cha d'thug e

thairis mi.

19 Fosglaibh dhomh geatachan anionracais ; thèid mi steach orra, agus

molaidli mi an Tighearna.

20 Is e so geatadh an Tigheama,air an dtheid na fireana steach.

21 I\Iolaidh mi thu, oirdh'èisd thu

rium, agus is tu mo slilàinte.

22 A' chlach a dhiùlt na clach-

airean, rinneadh i na cloich-chinn nah-oisinne.

23 O'n Tighearna tha so ; is ion-

gantach e nar sùilibh-ne !

24 Is e so an là a rinn^ an Tigh-earna : deanamaid gairdeachas, agusbiomaid ait air.

25 Guidheamaidio ort, a Thigh-earna, saor a nis ; guidheamaid ort,

a Thighearna, soirbhich Iriiui anis.

26 Beannuichte gu rohh an Ti a

thig an ainm an Tighearna; thugsinne beannachd oirbhse o thigh anTighearna.

27 Is e Dia a's Tighearn ann, a-

gus dhealraich e oivnn :ii ceanglaibh

an ìobairt'2 le cordaibh, eadhon ri

adharcaibh na h-ahaire.

28 Is tusa mo Dhia, agus molaidli

mi thu : mo Dhia, ardaicliidh mithu.

29 O thugaibh buidheachas do'nTighearn, oir tha e maith, cir gubràth mairidh a thròcair !

SALIM CXIX.Alcph.

TS beannuichte iadsan a tha neo--* lochdach'^ san t-slighe, a dh'im-icheas ann an lagh an Tigheama.

2 Is beannuichte iadsan a ghleidh-

1 a ghràs— - moladli—^ am measg mo luchd-cuideachaidh ^ FaicSalm CXII. r. 8

—

^ prionnsaibh.—« ghear mi as, sgrios mi 7 Thu^adh.* mo laoidh, fàth mo mholaidh—» dh'orduich ^ Guidheam " thue csolus dhuiim.—"' an t-uan.—'^ ionraic, iomlan.

110 SALM.

eas a theisteis,^ a dh'iarras e le'n uile

chridhe.

3 JMar an ceudna cha dean iad

aingidheachd: na shlighibh imichidh

iad.

4 Dh'àithn thu t'orduighean^ a

bhi air an cohnhead gu dìcheallach.

5 O nach lobh mo cheumanna air

an stiùradh, chum do reachdan a

chomihead

!

6 An sin cha ghabh mi nàire, an

uair a bheir mi speis do t'àithean-

taibh gu lèir.

7 ]\Iolaidli mi thu le treibhdhir-

eas cridhe, 'nuair a dh'fhòghlumas

mi breitheanais do cheartais.

8 Coimhididh mi do reachdan : Ona treig mi gu tur !

Bdh.9 Ciod leis an glan an t-òganach

a shlighe ? trìd faicill, a rèir t'fhoc-

ail.5

10 Le m'uile chridhe dh'iarr mithu : na leig dhomh dol air seachar-

an o t'àitheantaibh.

11 A'm' chridhe dh' fholuich mit' fhocal, chum nach peacaichinn a't'

aghaidh.

12 Is beannuichte thusa, a Thigh-

eama ; teagaisg dhomh do reachdan.

13 Le m' bhilibh chuir mi 'n cèill

uìle bhreitheanais do bhèil.

14 Ann an slighe do theisteas rinn

mi gairdeachas, mar os ceann gach

uile shaibhreis.

15 Air t'àitheantaibh beachd-

smuainichidh mi, agus dearcaidh*

mi air do cheumannaibh.

IC Ann ad reachdaibh gabhaidh

mi tlachd ; cha di-chuÙBhnich mi do

bhriathra.

G'imcl.

17 Buin gu fial ri t'òglach, chumgu bì mi beo, agus gu coimhid mi do

bhriathra.

18 Fosgail mo shùilean, chum gu

faic mi niihe iongantach o d' lagh.

19 Is coigreach air thalamh mi

;

na ceil orm t'àitheanta.

20 Tha m'anam brùite, le dèidli

air do bhreitheanasaibh gach tràth.

21 Smachduich thu na h-uaibh-

rich : is malluichte iadsan a thèid air

seacharan o t'àitheantaibh.''

22 Tionndaidh uam masladh agus

tàir ; oir ghlèidh mi do theisteis.

23 Shuidh eadhon uachdarain, a-

gns labhair iad a'm' aghaidh ; ach

bheachd-smuainich t'òglach air doreachdaibh.

24 Mar an ceudna ìs iad do theist-

eis mo thlachd, mo chomhairlichean.

Dalcth.

25 Tha m'anam a' leantuinn ris

an ùir :" beothaich mi a rèir t'fhoc-

aU.

26 Chuir mi an ceiU mo shlighean,

agus dh'eisd thu rium : teagaisg

dhomh do reachdan.

27 Thoir orm slighe t'àitheantan'

a thuigsinn, agus labhraidh mi air

t'oibribh iongantach.

28 Tha m'anam a' leaghadh as le

tuirse:^ neartaich mi a rèir t'fhoc-

aU.

29 Cuir uam slighe nam breug,

agus gu gràsmhor deonaich dhomh do

lagh.

30 Roghnaich ^ mi shghe na fi-

rinn ; chuir mi do bhreitheanais fa»«' chomhair.

31 Dhlùth-lean mi ri d' theisteas-

aibh : a thighearna, na cuir gu nàire

mi.

32 Ann an slighe t'àitheanta ruith-

idh mi, 'nuair a chuireas tu mo chridhe

am farsaingeachd.

Ile.

33 Teagaisg dhomh, a Thighear-

na, slighe do reaclida, agus gleidhidli

mi i gu ruig a' chrìoch.^"

31' Tlioir tuigse dhomh, agus

gleidhidh nii do lagh ; seadh, coimh-

ididh mi e le m'uile chridhe.

35 Thoir orm triall an ceum t'àith-

eanta ; oir ann-san tha mo thlachd.

36 Lùb mo chridhe gu d' theisteas-

aibh, agus ui h-ann gu sannt.

1 'fhianuisean ^ do leachdan—^ jg J' bhriathran a chomihead

—

* geur-

amhaircidh.—5 Faic Dciif. Caih. XXVII. r. 26—« duslach—' t'orduigh-

ean. * bròn ^ Thagh.— ''' gu crìch mo shaoghail.

SALM. 111

37 Tionndaidh mo shùilean o amh-arc air dìomlianas; aim ad shligh-

ibli' beothaich mi.

38 Daingnich t'fhocal do t'òglach,

air am blteil t'eagal-sa.^

39 Cuir uam^ mo mhasladh a's

eagal leam ; oir tha do bhreitheanais

maith.

40 Feuch, is miannach leamsa doreachdan:' a'd' cheartas beothaich

53 Ghlac uamliann mi a thaobhnan daoine aingidh, a threigeas dolagh.

5 1 B'iad do reachdan mo cheòl annan tigh mo chuairt.

55 Chuimhnich mi t'dnm, aThighearn, anns an oidhche, agusghleidh mi do lagh.

5() JMar do tharladh ' dhomhsa,a chionn gu'n do ghlèidh mi dorcachda.

Vau.

41 Agas thigeadh do thròcair a

m'ionnsuidh, a Thigheam, do shlàin-

te a rèir t'fhocail

:

42 An sin bithidh freagradh agamdhasan a bhcir masladli dhomh, gubheil m'earbsadh à t'fhocal-sa.

43 Agus na buin focal na firinn

gu h-iomlan as mo bheul ; oir ann ad

bhreitheanasaibh chuir mi mo dhòch-

as.

44 Agus coimliididh mi do lagh

a ghnàth, gu suthain is gu sìor.

45 Agus gluaisidh mi am farsaing-

eachd ;* a chionn gu'n iarr mi doreachda.

46 Agus labhraidh mi air dotheisteis an làthair righre, ^us cha

bhi nàire orm.

47 Agus gabhaidh mi tlachd dot'àitheantaibh, d'an d'thug mi gràdh.

48 Agus togaidli mi mo làraha ri

t'àitheanta, d'an d'thug mi gràdh

:

agus beachd-sm.uainichidh mi air doreachdaibh.

Chcth.

57 Is tusa mo chuibhrionn, a

Thigheama : thubhairt mi gu coimh-idinn t'fhocail.

58 Dli'asluich mi do dheadh-ghean*le m'uile chridhe : dean tròcair orma rèir t'fhocail.

59 Chnuasaich mi^ mo shligh-

ean, agus phill mi mo chosa ri d'

theisteasaibh.

60 Rinn mi deifir,'*' agus charobhmi mairnealach,!! chum t'àithean-

tan a choimhead.

61 Chreach buidhnean dhrochdliaoine mi ; ach cha do d'oi-chuimhn-ich mi do lagh.

62 3Iu mheadhon-oidhche èiridh

mi, chum buidlieachas a thoirt duit

air son bhreitheanasa do cheartais.

63 Is fear-comuinn'2 mi dhoibh-san uile air am bi t'eagal, agusdhoibhsan a ghleidheas do reachda.

64 Do d' thròcair, a Thigheama,tha'n talamh làn : teagaisg dhomhdo reachdan.

Zain.

49 Cuimhnich am focaF do t'òg-

lach, as an d'thug thu orm earbsadh.

50 Is e so mo chomhfhurtachdann am àmhghar; oir bheothaich

t'fhocal mi.

i 51 Rinn na h-uaibhrich fanoid ormgu mòr ; gidheadh o d' lagh cha dochlaon mi.

52 Chuimhnich mi do bhreith-

eanais o chian, a Thigheama, agusfimair mi conilifhurtachd.

Tcth.

Qo Rinn thu gu maith do t'òglach,

a Thighearn, a rèir t'fhocaU.

GG Teagaisg dhomh deagh thuigseagiis eolas : oir chreid mi t'àitheanta.

67 I\lun robh mi ann an àmhghar,i'chaidh mi air seacharan ; ach a nis

tha mi a' gleidheadli t'fhocaU.

68 /* maith thusa, agus ni thumaith : teagaisg dhomh do reachdan.

69 Dhealbh na h-uaibhrich breuga'm' aghaidh ; ach gleidliidh mise

' shlighe—2 a Ihios a chum t' eagail-sa.—' Tionndaidh uam. ^ t'or-

duighean

—

^ gu saor—^ t'fhocal—' thachair, bha e—s do ghnùis. Eabh.^ Jlheas, bheachd-smuainich mi air 1° cabhag.—1^ cha do chuii mi dàiL—.'2 companach, caidreach '^ teinn.

112 SALM.

t'àitheanta^ le m'uile chridlie.

70 Co reamhar^ ri saill tha ancridhe-san ; ach ann ad lagh tha mothlachd-sa.

71 Is maitli dhomhsa gu'n robhmi ann an àmhgliar, chum gu fògh-

lumainn do reachda.

72 Is fearr dhomhsa lagh do bhèil,

na mìltean do òr agus do airgiod.

lod.

73 Rinn agus dhealbh do làmhanmi : thoir tuigse dhomli, chum gufòghlum mi t'àitheantan.

74 Chi iadsan air am bi t'eagal

mi, agus bithidh iad ait, a chionn

gu'n d'earb mi à t'fhocal.

75 Tha fhios agam, a Thighear-

na, gu bhetl do bhreitheanais ceart,

agus gur ann am firinn a chlaoidh

thu mi.

76 Biodh a nis do thròcair chaomhchum comhfhurtachda dhomh, a rèir

t'fhocail ri t'òglach.

77 Thigeadh do chaomh thròcair-

ean a m'ionnsuidh, chum gu'm bi mibeo ; oir is e do lagh mo thlachd.

78 Biodh nàire air luchd an ard-

ain, oir gun aobhar^ bhuin iad gufiar rium ; ach beachd-smuainichidh

mise air t'àitheantaibh.'*

79 PiUeadh iadsan air am bheil

t'eagal rium, agus iadsan a tha eòl-

ach air do theisteasaibh.

80 Biodli mo chridhe trèibhdhir-

each^ ann ad reachdaibh, chum nach

nàraichear nii.

gnlomh orra-san a tha'n toir orm ?

85 Chladliaich na h-uaibhrichsluichd dhomh, nach ^cìl a rèir dolagha.

86 Is firinn t'àitheanta-sa gu lèir

:

gu fealltach tha iad an tòir orm

;

cuidich thusa leam.

87 Is beag nach do chuir iad as

domh air thalamh ; ach cha do thrèig

mise do reachda.

88 A reir do chaomh thròcaire

beothaich thusa mi, agus gleidliidh

mi teisteas do bhèil.

Lamcd.89 Gu bràth, a Thigheama, tha

t'fhocal seasmhach anns na nèamh-aibh.

90 O linn gu Hnn tha t'fhìrinn :

dhaingnich thu an talamh, agus seas-

aidh e.

91 A rèir t'orduighean tha iad

buan giis an diugh ^^ oir ìs iad nah-uile do sheirbhisich.

92 Mur bhiodh gii' m Ve do lagh

mo thlachd, an sin gheibhinn bàs

a'm' àmhghar.

93 Gu bràth cha di-chuimhnich

mi do reachdan ; oir leosan bheoth-

aich thu mi.

94 Is leat mise, saor mi ; oir dh'iarr

mi do reachda.

95 Dh'fheith na h-aingidh orm,chum mo sgrios ; ach beachd-smuain-

ichidh mise air do theisteasaibh.

96 Chunnaic mi ciìoch gach iom-laine ; tlta t'àithne-sa ro-fharsaing.

Caph.

81 Tha m'anam air a chlaoidh

le dèigh air do shlàinte : ann ad

fhocal chuir mi mo dhòchas.

82 Tha mo shùilean air an caith-

eadli le fcìihcamh ri t'fhocal, 'nuair

a ta mi ag ràdh, C'uin a ni thu furt-

achd orm ?

83 Oir tha mi mar shearraig^ ann

an deataich; gidheadh cha do dhi-

chuimhnich mi do reachda.

84 Cia lìon iad laithean t'òglaich ?

c'uin a chuireas tu breitheanas an

Mcm.97 O cia h-ionmhuinn leam do

lagh-sa ? gach là ìs e mo smuainteach-

adh.7

98 Le t'àithne* rinn thu mi ni's

glice na m'eascairdean ; oir iha i a

ghnàth leam.

99 Os ceann mo luchd-teagaisg

uile tha mi a' tuigsinn ; oir ìs iad dotheisteis mo smuainteachadh.

100 Os ceann nan seanair tha micrìonna, a chionn gu bheil mi a'

gleidheadh do reachda.

1 do reachdan, t'orduighean—^ tiugh—^ gu fealltach— t'orduighibh, do

riaghailtibh * ionraic, iomlan—^ shoire-craicinn.—' aobhar mo smuainte.

—fi t'ùitheantaibh.

SALM. IIS

101 O gach droch shlighe chmnnii mo chosan, chum gu coimhidinn

t'fhocal.

102 O d' bhreitheanasaibh cha do

chlaon mi : oir thcagaisg tluisa mi.

103 Cia milis le m' bhlas do

bhriatlira ! nVs milsc iha ìad na mil

do ni' bheul.i

101 Trìd do reaehdan fhuair mituigse : umie sin is fuathach leamgach slighe bhreugach.

mi tèaruintc ; agus bithidli tlachd

agam ann ad reachdaibh ' a ghnàth.

118 Shaltair thu orra-san uiie a

chaidh air seacharan o d' reachdaibh ;

oir ;.v breug ^ an cealg.

119 JMar shal tilgidh tu uait ^^

uile dhroch dhaoine na talmhainn :

uime sin is toigh lcam do theisteis.

120 Chriothnuich m'fheoil le

h-uamhann romhad ; agus bha eagal

orm rohnh do bhreitheanasaibh.

Nun.105 Is lòchran t'fhocal do m' chois,

agus solus do m' cheum.

lOtì IMliionnaich mi, agus coimh-lionaidh mi e, gu'n coimhid mi breith-

eanais do cheartais.

107 Tha mi ann an àmhghar ro-

niliòr : ath-bheothaich mi, a Thigh-earn, a rèir t'fiiocail.

lOS Gabh uam gu taitneach,

guidheam ort, a Thighearna, saor

thabhartais mo blièil ; agus teagaisg

dhomh do bhreitheanais.

109 Tha m'anam a ghnàth a'm'

làirah ; gidheadli clia do dhi-chuimhn-

ich rai do high.

110 Clmir droch dhaoine ribe 2

romham ; ach o d' reachdaibh cha

deachaidh mise air seacharan.

111 Ghabh mi do theisteis maroighreachd gu bràth; oir ìs iad

aoibhneas mo chridlie.

112 Dh'aom mi mo chridhe chumdo reachdan a chur an gnìomh aghnàth, gu ruig a' chrloch.

Samech.113 Is fuath leam smuainte faoin ;

ach is toigh leam do lagh.

114 Is tusa m'ionad-foluich, agus

mo sgiath : as t'fhocal-sa tha

m'earbsa.

115 Imicliibh uam, a luchd-dean-

amh an uilc ; oir glcidliidh mise àith-

eanta mo Dhè.110" Chum suas mia reir t'fhocail,

agus mairidh mi beo ; agus na lcig fo

nàire mi a thaobh mo dhòchais.

117 Daingnich 3 mi, agus bithidh

121 Rinn mi breiiheanas agus

ceartas : na fàg mi do m' luchd-foir-

neirt.

122 Bi-sa an urras air t'òglach

chum maith : na deanadh na h-uaibh -

rich foirneart omi.

123 Tha mo shidlean air an caìth-

eadh le hhi sealltuìim air son doshlàinte, agusair sonfocail t'fhìrean-

tachda.''

124 Buin ri t'òglach a reir dothròcaire, agus teagaisg dliomh doreachda.

125 Is rai t'òglach ; thoh* tuigse

dhomh, chum gu'm bi eòlas agamair do theisteasaibh.

126 /* mithich dhuit, a Thigheam,a bhi deanamh : bhris iad do lagh.

127 Uime sin is annsa^ leamsat'àitheanta na'n t-òr, seadh, na'nt-òr fior-ghlan.

128 Uime sin measam do reachdanuile [a thaohh gach ««] a bhi ceart i

is fuathach learagach slighe bhreug-ach.

Pc.129 Is iongantach do tlieisteis

:

air an aobhar sin gleidliidh m'anamìad.

130 Bheir fosgladh do bhriathar

solus, a' teagasg nan daoine aon-fhillte.3

131 Dh'fhosgail mi mo bheul, a'

ploscartaich ; oir bha mi an geall air

t'àithe.intaibh.

132 Amliairc orm, agus dean tròc-

air orm, raar is gnàth leat a dhean-

1 do m' chàirean—* Ilon

—

^ Neartaich, cum suas • dearcaidh mi air doreachdaibh—^ dlomhain.—,<= cuiridh tu as do.

—

'^ do cheartais. « ionmhuinne.9 simpUdh.

114 SALM.

amh dhoibhsan le'n ionmhuinnt'ainm.

133 Stiuir mo cheumanna a rèir

t'fhocail ; agus na biodh aig euceart

sam bith uachdaranachd orm.134 Teasairg mi o fhoirneart

dhaoine ;i agus coimliididh mi t'or-

duighean.

135 Thoir air do ghnùis dealrach-

adh air t'òglach, agus teagaisg dhomlado reachda.

136 lìuith srutha dheur ^ sìos ora' shùilibh, a chionn nach dochoimhid iad do lagh.

Tsaddi.

137 Is cothromach thusa, a Thigh-earn, agus is ceart do bhreitheanas.^

138 Dh'àithn thu do theisteis mardieartas agus mar fhìrinn mhòir.*

139 Chlaoidh m'eud mi,^ a chionngu'n do dhi-chuimhnich mo naimhd-ean do bhriathran.

140 Ro-ghlan fha t'fhocal-sa, a-

gus as ionmhuinn le t'òglach e.

14<1 Beag agus suarach u ta mi

;

gidheadh cha di-chuimhnich mi doreachda.

142 Is ceartas sìorruidh do cheart-

as-sa, agus is firinn do lagh.

143 Ghlac teinn agus àmhgharmi ; ach is iad t'àitheanta mo thlaclid.

144 Mairìdh ceartas dotheisteas

gu bràth : thoir-sa tuigse dliomh, a

gus bithidh mi beo.

Koph.145 Ghlaodh mi le m' uile chridhe ;

èisd rium, a Thigheama : gleidhidh

mi do reachda.

146 Ghlaodh mi riut; saor mi,

agus coimhididh mi do theisteis.

147 Thàinig mi roimh 'n scar-

t]ianaich,6 agus dh'èigh mi : à t'fhoc-

al dh'earb mi.

148 Ghabh mo shùilean roimhfhairibh na h-oidhche, chum gubeachd-smuaÌTiichinn air t'fhocal.

149 Eisd ri m' ghuth a rèir dochaoimhneis-ghràidh : a Thighearn,

a rèir do bhreitheanais beothaich

mi.

150 Thàinig luchd-leanmhuinndroch-bheirt am fagus : ach fada bhaiad o d' lagh.

151 Am fagus tha thusa, a Thigh-eam; agus is firinn t'àitheantan

uile.

152 O thoiseach^ b'fhiosrach mia thaobh do theisteas, gu'n do shuidh-

ich thu iad gu bràtli.

JlcsJi.

153 Amhairc air m'àmhghar, agusteasairg mi ; oir cha do dhi-chuimh-nich mi do lagh.

154 Tagair mo chùis, agus saor

mi ; a rèir t'fhocail beothaich mi.

155 Is fada slàinte* o dhroch

dhaoinibh ; oir cha'n iarr iad doreachda.

156 Is lìonmhorS do chaomhthròcairean, a Thighearn ; a rèir do

bhreitheanas ^" beothaich mi.

157 Is lìonmhor mo luchd tòrachd

agus m'eascairdean ; gidheadh, o d'

theisteasaibh cha do chlaon mise.

158 Chunnaic mi luchd-eusaont-

ais," agus bha doilgheas orm, a

chionn nach do choimhid iad t'fhoc-

al.

159 Feuch, is ionmhuinn leam do

reachda : a Thighearn, a rèir do

chaoimhneis-ghràidh beothaich thusa

mi.

160 O thoiseach i^ ìs firinn t'fhoc-

al-sa, agus gu bràth mairìdh uile

bhreitheanais do cheartais.

ScMn.161 Bha uachdarain an tòir orm

gun aobhar: ach roimh t'fhoeal-sa

tha eagal air mo chridhe.

162 Tha aiteas orm ri t'fhocal-sa,

mar neach a fhuair creach mhòr.

163 Is fuath leam, agus is oilteil

leam breug ; ach is toigh leam do

lagh-sa.

164 Seachd uairean san là bheir-

eam moladh dhuit, air son blireith-

1 duine—^ uisgeacha. Eahh ' bhreitheanais—* a ta ceart agus ro-

f hìrinneach.

—

^ Chuir mo theas-ghràdh as domh ^ bhriseadh na fàire,

chamhair— '' O cheann fada.—* gaorsa.—^ mòr.—^o bhreitheanais—^' daoine

fealltach.— i'-' Gu h-iomlan.

SALM. 115

eanas do cheartais.

165 Is mòr slth na muinntir a tha

toirt gràidh dod' lagh, agus cha'«

c'irich aobhar tuislidli dhoibh.

16G Dh't'heith nii ri d' shlàinte,

a Thighearn ; agus rinn mi t'àith-

canta.

167 Choimhid m'anam do theisteis,

agus is ro-ionmliuinn leam iad.

168 Choimhid mi do reachdan a-

gus do theisteis ; oir lìiu mo shlighean

uile fa d' chomhair.

Tau.

169 Tliigeadli mo ghlaodli am fa-

gus a'd' lathair, a Thigheam : a

rèir do bhriathair thoir tuigse dhomh.170 Thigeadh m'asluchadh a'd'

làihair : a rèir t'fhocail teasairg mi.

171 Cuiridh mo bhilean an cèill

do chliu, 'nuair a

dhomh do reachdan.

172 Aithrisidh mo theanga t'fhoc-

al ; oir ;.y ceartas t'àitheantan uile.

1 73 Cuidicheadh do làmh leam ;

oir roglinaich mi do reachda.

174 Eha mi 'n geaU air do slilàinte,

a Thighearn ; agus is e do lagh mothlachd.

175 Biodh m'anam beo, agus mol-

aidh e thu : agus cuidicheadh do

bhreitheanais leam.

176 Chaidh mi air seacharan marchaoraich chaillte ; iarr t'òglach, oir

cha do dhi-chuimhnich mi t'àith-

eanta.

SALM CXX.Laoidla nan ceum.

\ '31' èigin ghlaodh mi ris an•^ Tigheam, agus dh'èisd e

rium.

2 A Thighearna, saor m'anam o

bhilibh nam breug, o'n teangaidli

chealgach.

3 Ciod a bheirear ùhuit ? agus ciod

a nithear ort, a theanga chealgach ?

4- Geur shaighde laoich, le eibli-

libh do'n aiteal.

5 3Io thruaighe mi, gu bheil mialr chuairt ann am Mesech, gu bheil

mi a'm' chòmhnuidh ann am buii,_. .

Chedair !

6 Is fada ghabh m'anam còmh-nuidh leo-sau i a thug fuath doshìth.

7 Tha mise air son sìth ; ach 'nuair

a labhras mi, thu ìadsan air son cog-

aidh.

SALM CXXLIvaoidh nan ceum.

'X'OGAIDH mi mo shùile chum*• nam beann, o'n dthig mochabhair.

2 Thiff mo chabhair o'n Tighearn,

a rinn nèamh agus talamh.

3 Cha leig e le d' chois sleamlin-

achadh : cha tmt clò codail air

t'fhear-coimhid.2

4 Feuch, cha tuit dò codaiP no

suain air rear-coimhid Israeil.

5 Ise &n Tigheama t'fhear-coimh-

id : is e an Tighearna do sgàile air

do làimh dheis.

6 San là cha bhuail* a' gluian

thu, no a' ghealach san oidhche.

7 Coimhididh an Tighearn thu o

gach olc ; coimhididh ^ e t'anam.

8 Coiirdiididh an Tighearna do

dhol a mach, agus do theachd a steach,

o'n àm so eadhon gu bràth.

SALIM CXXII.Laoidh nan ceum, le Daibhidh.

BILV aoibhneas orm an uair a

thubhairt iad rium, Do thigh

an Tighearna thèid sinn.

2 Seasaidh ar cosan an taobh a

stigh dod' gheataibh,^ O lerusalem.

3 Tha lerusalem air a togail marchathair,^ a tha air a comihcheangal

ri chèile ;

4 D'an dthèid na treubha suas,

treubhau an Tigheama, gu teisteas

Israeil, a thoirt buidheachais do ainni

an Tighearna.

5 Oir an sin tha caithriche breith-

eanais air an suidheachadh, caith-

riche tighe Dhaibhidh.

fi Guidhibhse air son sìth lerusa-

leim ; soirbhichidh iadsan leis an

' leis-san—' fhear-gleidhidh

—

^ dùsal, turra-chodaL—< loisg..

^ ann ad gheataibh.—^ ard bhaile.

' gleidhidh.

116unmhuinn thii.

7 Sìth gu robh an taobh a stigh

do d' bhallaibh, suaimhneas ' a'd'

lùchairtibh !

8 Air sgàth mo bhràithrean agus

mo chairdean their mi nis, Sìth gurobìi an taobh a stigh dhiot !

9 Air sgàth tighe an Tighearna ar

De, iarraidh mi maith duit.

SALM CXXIII.Laoidh nan ceum.

A T'IONNSUIDH thog mi mo^ shùilean, O thusa a tha d'

diòmhnuidh anns na nèamhaibh.

2 Feuch, mar a ta sùilean òglach

air làimh am maighstirean, cigiis mar« ta sùilean banoglaich air làimh a

banamhaighstir, mar sin tha ar sùile-

ne air an Tighearn ar Dia, gus an

dean e tròcair oirnn.

3 Dean tròcair oirnn, a Thighear-

na, dean tròcair oirnn ; oir tha sinn

air ar llonadh làn do tharcuis.^

4 Lìonadh ar n-anam làn le fa-

noid luchd na seasgaireachd,'> le tar-

cuis nan uaibhreach.

SALM CXXIV.Laoidh nan ceum, le Daibhidh.

TV/JUR biodh an Tighearna leinn,

-^'-^ abradh Israel a nis.

2 Mur biodh an Tighearna leinn,

an uair a dh'èirich daoine nar n-agh-

aidh

;

3 An sin shluigeadh iad beo sinn,

an uair a las am fearg nar n-agh-

aidli;

4 An sin thigeadh tuiltean uisg-

eacha tharuinn, rachadh an sruth

tliar ar n-anam

;

5 An sin rachadh na li-uisgeachan

uaibhreach thar ar n-anam.

6 Beannuichte gu robh an Tigh-

eama, nach d'thug sinn mar chreich

d'am fìaclaibli.

7 Chaidh ar n-anam as mar eun a.

ribe nan eunadair ; bliiiseadh an ribe,

agus chaidh sinn as.

8 Tha ar cabhair ann an ainm

an Tighearna, a rinn nèamh agus ta-

lanih.

oALM.

SALM CXXV.Laoidh nan ceum.

jDITHIDH iadsan a dli'earbas as-*^an Tighearnamarshliabh' Shioin,nach carruichear, ach a mhaireas gusìorruidh.

2 JMar a ta na beannta mu thim-chioll lerusaleim, marsinMa'n Tigh-earna mu tliimcÌiioU a shluaigh, o'nàm so agus gu bràth.

3 Oir cha ghabh slat nan daoi^tàmh air crannchur nam firean, air

eagal gii'n sìneadh na fireana anlàmha chum euceirt.

4 Dean maith, a Thighearna,dhoibhsan a ta maith, agus dhoibh-san a ta ionraic nan cridhe.

5 Ach iadsan a thèid a thaobh d'anslighibh claon, iomainidh an Tigh-earn a mach le luchd-deanamh anuilc. Sìth gu robh air Israel !

SALM CXXVI.Laoidh nan ceum.

''N^UAIR a thug an Tigheam air-^^ ais braighdeanas Shioin, bha

sinn mar dhaoine a chunnaic aisling.

2 An sin lìonadh ar beul le gàire,

agus ar teanga le luathghaire :6 an

sin thubhairt iad am measg nan cin-

neach, Rinn an Tighearna nithe

mòra air an son.

3 Rinn an Tigheama nithe mòraair ar son-ne : bha sinn aoibhneach.

4 Pill a rìs, a Thighearn, ar

braighdeanas, mar shruthaibh san

airde deas.

5 ladsan a chuireas siol le deur-

aibh, buainidh iad le gairdeachas.

6 Esan a thèid a mach, agus a

ghuileas, ag iomcliar roghadh sìl,"

gu cinnteach thig e a rìs le gaird-

eachas, ag iomchar a sguab.

SALM CXXVII.Laoidh nan ceum, le Solamli.

M\iK tog an Tighearn an tigh,

gu dìomhain saodiraichidh

a luchd-togail : mur gleidh an Tigh-

earn am baile, gu dìomhain ni amfear-coimhid faire.

2 Is dìoiaihain duibhse bhi 'g ei-

1 soirbheas, soirbheachadh—2 dhìmeas—^ sàmhachair, suaimhneis, fois

—

< bheinn—* nan aingidh ; na h-aingidheachd. Eabh—« seinn, ceòl

—

7 sìl luachmhoir.

SALM. 117

righ gu moch, a bhi suidhe gu h-an-

moch, Bg itheadh arain a' bhròin ;

'nuair a bheir esan codal J'a sheir-

cin.'

3 Feuch, is iad clann oighreachd

an Tighearna, toradli na bronn a

dhaais.

4 Max- shaighdibh ann an làimhgaisgich, mar sin tlia mic na h-òige.

ò Is sona am fear aig am bheil a

bholg-saighead làn diubh : cha bhi

nàire orra, 'nuair a labhras iad r'an

naimhdibh anns a' gheatadh.

SAL3I CXXVIII.Laoidh nan ceum.

TS beannuichte gac'n neach air am-* bi eagal an Tigheama, a ghluais-

eas na shlighibli.

2 Oir itliidh tu toradh do làmh :

sonadh hìthidh tu, agus ciridh gumaith dhuit.

3 Bìthìdh do bhean mar fhìonain

tharbhaich ri taobhaibh do thighe,

do chlann mar òg chroinn-olaidh muthimchioll do bhuird.

4 Feuch, mar so beaimuichear anduine, air am bi eagal an Tighear-

na.

5 Beannuichidh an Tigheam thu

a Sion, agus chi thu maith lerusa-

leim rè uile laithean do bheatha.

6 Seadh, chi thu clann do chloinne

agus sìth air Israel.

sal:m cxxix.Laoidh nan ceum.

T S minic a chràidh iad mi o m'òige,* abradh Israel a nis.

2 Is minic a chràidh iad mi om'òige ; gidheadh cha d'thug iad

buaidli orm.

3 Air mo dhruim threabh anluchd-threabhaidh ; tharruing iad anscrìoban fada.

4 Tha an Tighearna cothromach :

ghearr e o chèile cuird nan aingidh.

5 Cuireai gu h-amhluadh, aguspiUear air an ais iadsan uile le'mfuathach Sion.

6 Bithidh iad mar fheur air mul.lach thighean, a sheargas'mum f às e

suas

:

7 Leis nach lìon am buanuiche a

ghlac, no fear-ceangal nan sguab a

bhrollach.2

8 Ni mò their iadsan a bhios a'

dol seachad riu, Beannachd an Tigh-

earna gu rohh oirbh : tha sinn 'gar

beannachadli aim an ainm an Tigh-

earna.

SAL5I CXXX.Laoidh nan ceum.

ONA doimhneachdaibh ghlaodh

mi riut, a Thigheama.

2 A Thigheam, èisd ri m' ghuth ;

thugadh do chluasan an aire do ghuth

m'athchuingean.

3 ]Ma chomharaicheas tusa ain-

gidheachd, a Thigheama ; a Thigh-

earna, cò a sheasas.

4 Acli agadsa tha maitheanas ;

agus uime sin bithidh eagal air daoin-

ibh romhad.

5 Tha mi a' feitheamli air an

Tigheama, tha m'anam a' feith-

eamh, agus na fhocal tha mo

dhòigh._

6 Tha m'anam a' fcitheamh air

an Tigheama ni's mò na luchd-faire

na maidne, scadh, na luchd-faù:e na

maichie.

7 Earbadh Israel as an Tighearna ;

oir ai" an Tigheama tha tròcair, a-

gus aige-san tha mòr shaorsa ;

8 Agus saoraidli e Israel o 'eu-

ceartaibh gu lèir.

SALM CXXXI.Laoidh nan ceum, le Daibhidh,

ATHIGIIEARNA, cha 'n'eil

mo chridhe uaibhreach, no

mo shùUean arda ; agus cha do ghabh

mi gnothuch ri nithibh mòra, no ri

nithibh arda air mo shon.

2 Gu deimhin shocraich ^schiuinich mi m'anam, mar leanabh

a chuireadh o chich a mhàthar ; mar

leanabh a chuireadh o'n chìch tha

m'anamsa.

3 Earbadh Israel as an Tighearna,

o'n àm so agus bu bràth.

do fhear a ghràidh.—^ 'uchd, 'achlais.

118 SALM.

SALM CXXXII.Laoidh nan ceum.

CUIMIINICH, a Thighearn, air

Daibhidh, agus air 'uile àmh-ghar

:

2 IMar a mhionnaich e do'n Tigh-

earn, a bhòidich e do Dhìa treun la-

coib, ag radh.

3 Gu deimliin cha dthèid mi do

phàilliun mo thighe, cha dthèid misuas air mo leabaidh ;

4 Cha dthoir mi codal do m' shùil-

ibh, no suain do m' rosgaibh,'

5 Gus am faigh mi àit do'n Tigh-

eam, ionad-còmhnuidh do Dliia treun

lacoib.

6 Feuch, chuala sinn iiime aig

Ephrata; fhuair sinn e ann aminachairibh na coille.^

7 Thèid sinn a steach d'a phail-

liunaibh ; sleuchdaidh sinn aig stòl

a choise.

8 Eirich, a Thighearna, gu d'

thàmh, tlm fèin agus àirc do neirt.

9 Sgeadaichear do shagairt le

h-ionracas, agus deanadh do naoimh

luathghaire.

10 Air sgàth Dhalbhidh t'òglaich,

na cuir air a h-ais aghaidh t'Aoin

ungta.

11 Mhionnaich an Tighearna do

Dhaibhidii am firinn ; cha phiil e

uaith : Do thoradh do chuirp suidh-

ichidh mi air do righ-chaithir.

12 Ma choimhideas do chlann mochoimhcheangal agus mo theisteas,

a theagaisgeas mi dhoibh, suidhidii

mar an ceudna an clann-san air do

righ-chaithir gu bràth.

13 Oir ròghnuich an Tighearna

Sion ; mhiannaich e i mar ionad-

còmhnuidli dha fèin, ag radh,

14 Is i so mo shuairahneas gusìorruidh : an so gabhaidh mi còmli-

nuidh, oir mhiannaich mi i.

i5 Beannuichidh mi gu mòr a

lòn ;3 sasuichidh mi a bochdan le

h-aran.

16 Eudaichidh mi a sagairt le

slàinte ; agus ni a naoimh ard luath-

ghaire.

17 An sin bheir mi air adharcDhaibhidh f às : dh'orduich mi lòch-ran do m' Aon ungta.

18 Eudaichidh mi a naimhdean le

nàire : ach air fein thig a choron fo*

bhlàth.

SALJI CXXXIILLaoidh nan ceum, le Daibhidh.

jT'EUCH, cia maith agus cia tait-

' neach an ni, do bhràithribh

còmhnuidh a ghabhail cuideachd annan aonachd !

2 ]\Iar dheadh oladh-ungaidh air

a' cheann, a ruith sìos air an fheus-aig, feusaig Aaroin, a ruith sìos air

iomaU a thrusgain

;

3 -Mar dhealt air Hennon, a thuit-

eas air slèibhtibh* Shioin :^ oir ansin dh'àithn an Ti^hearn am bean-

nachadh, beatha gu sìorruidh.

SALM CXXXIV.Laoidh nan ceum.

pEUCH, beannuichibh an Tigh-^ carna, sibhse òglacha an Tigh-earna gu lèir, a slieasas ann an tigh

an Tighcarna gach oidhche.

2 Togaibh bhur làmha anns an

ionad naomha,' agus beannuichibh

an Tighearna.

3 Beannuicheadh an Tighearn thu

li Sion, a rmn nèamh agus talamh.

SALM CXXXV.TyiOLAlBH an Tighearna, mol-^^^ aibh ainm an Tighearna,

molaibhse, òglacha an Tighearna

;

2 Sibhse a sheasas ann an tigh an

Tighearna, ann an cùirtibh tighe ar

De.3 Blolaibh an Tighearn, oir </ta'n

Tighearna maith : seinnibh cliu d'a

ainm, oir tha e taitneach.

4 Oir ròghnaioh an Tigheania la-

cob dha fèin, Israel mar 'ionmhas

sònmichte.

5 Oir tha fios agam gur mòr an

Tighearn, agus gu hheil ar Tigheamos ceann nan uile dliè.

6 Ge b'e ni bu toil leis an Tigh-

' [do fhàbhraidhibh mo shiil ^ i^ar, Eahh..

> sliabh « Shihoin. Fatc Deut. Caib. IV. i

-^ teachd-an-tlr—.'' fuidh,—

>

48.— '' lc naomhachd.

SALM. 119

cam rinn e air nèamh agiis air ta-

lainh, anns na cuantaibh, agiis anns

na doimhneaehdaibh uile.

7 Js esan a bheir air a' cheò dol

suas o chrìch na tahidiainn ; a ni

dealanach le h-uisge ; a bheir a

niach a' ghaoth as 'ionadaibh-tasg-

aidh

;

8 A bhuail ceud-gliin na h-Ei-

phit, araon duine agus ainmhidh ;

9 A cluiir coniharan agus ion-

gantasan ann ad mheadhon, O Ei-

pliit, air Pharaoh agus air 'òglach-

aibh gu lcir.

10 A bhuail ciniiich mhòra, agus

a mharbh righre mòra,

11 Sihon righ nan Amorach, agus

Og righ Bhasain, agus uile riogh-

achda Chanaain.

12 Agus a thug am fearann maroighreachd, mar oighreachd do Israel

a shluagh.

13 Muìridh t'ainmsa, a Thighear-

na, gu bràth ; do chuinihne, a Thigh-

earna, o linn gu linn.

1-t Oir bheir an Tigheama bretb

air a shluagh, agus gabhaidh e aith-

reachas a thaobh a sheirbhiseach.

15 Is airgiod agus òr ìodhoili

nan cinneach, obair làmha dhaoine.

16 Tha beul aca, ach cha labh-

air iad ; sùilean aca, ach cha'n fhaic

iad.

17 Tha duasan aca, ach cha

chluinn iad : ni mù a tha anail nambeul.

18 Cosmhuil riu fèin tha iadsan a

ni iad, gach neach a dh'earbas asda.

19 A thigh Israeil, beannuichibh

an Tighearn ; a thigh Aaroin, bean-

nuichibh an Tighearn.

20 A thigh Lebhi, beannuichibh

an Tighearn : sibhse air am bheil

eagal an Tighearna, beannuichibh

an Tighcarn.

21 Bcannuichte gu robh an Tigh-earn à Sion, aig am bheil a chòmh-nuidh ann an lerusalem. Molaibhsean Tighearn.

SALI\r CXXXVL/^ THIJGAIIÌH buidheachas do'n^

" Tighearn, oir tlia e maith ;

oir gu brùtli mdirìdli. a thròcair.

2 Tluigaibh buidheachas do Dhianan dia ; oir gu bràth malridh a

thròcair.

3 Thugaibh buidheachas do Thigh-earna nan tighearna; oir gu bràth

mairidh a thròcair.

4 Dha-san na aonar a ni iongant-

asan mòra ; oir gu bràth mairidh athròcair.

5 Dha-san a rinn na nèamha le

gliocas ; oir gu bràth mairidh a

thròcair.

6 Dha-san a shn an talamh os

ceann nan uisge ; oir gu bràth malr'idh a thròcair.

7 Dha-san a rinn soluis mhòra

;

oir gu bràth vuiiridh a thròcair.

8 A' glurian a riaghladh anlatha ;2 oir gu bràth mairidh a

thròcair.

9 A' ghealach agus na reultan a

riaghladh na h-oidhche ; oir gu bràth

mairidh a thiòcair.

10 Dha-san a bhuaLl na h-Eiphit-

ich^ nan ceud-ghinibh ; oir gu bràth

mairidh a thròcair.

1

1

Agus a thug a mach Israel as

am meadhon ; oir gu bràth maìridha tliròcair.

12 Le làimh threin, agus legaird-

ean sìnte mach ; oir gu bràth maìr-idh a thròcair.

13 Dha-san a roinn a' rahuir ruadhna roinnibh ;* oir gu bràth maìridha thròcair.

14. Agus a tlmg air Israel dol trìd

a mheadhoin ; oir gu bràth mairidJi

a tluròcair.

15 Ach a thilg Pharaoli agus 'ar-

mailt bun os ceann anns a' mhuirruaidh ; oir gu bràth mairidh a thròc-

air.

16 Dha-san a threòraich a shluagh

trìd an fhàsaich ; oir gu bràth maìr-idh a thròcair.

17 Dha-san a bhuail righremòra;oir gu bràth mairidh athròcair:

18 Agus a mharbh righre treuna

;

oir gu bràth mairidh a thrùcair :

' dealbha—^ jan latha.—^ an Eiphit,—* na h-eairanaibh.

120 SALM.

19 Sihon righ nan Amorach; oir

gu bràth mairidh a thròcair

:

20 Agus Og righ Bhasain ; oir gu

bràth rìiairidh a thròcair :

21 Agus a thug am fearann maroighreaclKl ; oir gu bràth maìrìdh a

thròcair

:

22 Mar oighreachd do Israel 'òg-

lach fèin ; oir gu bràth mairidh a

tliròcair :

23 A chuimhnich oimn nar staid

ìosaU ; oir gu bràtli mairidh a thròc-

air :

24 Agus a shaor sinn o ar naimhd-

ibh ; oir gu bràth mairidh a thròc-

BÌr:

25 A tha tabhairt bìdh do gach

feoil ; oir gu bràth mairidh a thròc-

air.

26 O thugaibh buidheachas doDhia nan nèamli ; oir gu bràth mair~

idJi a thròcair.

SALM CXXXVII.LAIMH ri aimhnichibh Bhabiloin,

an sin shuidh, agus ghuil sinn,

an uair a chuimhnich sinn air Sion.

2 Air na crannaibh seilich na

meadhon chroch sinn ar clàrsaich-

ean.

3 Oir an sin dh'iarr iadsan a thug

am braighdeanas sinn, òran oirnn

;

agus dh'ìarr iadsan a rinn fògaraich

dbinni aoibhneas oimn, agradh, Sein-

nibh dhuinn aon do laoidhibh Shioin.

4 Cionnus a sheinneas sinn laoidh

an Tighearna ann an tìr choimli-

ich?

5 Ma dhi-chuimhnicheas mise

thusa, a lemsalem, di-chuimhnich-

eadh mo làmh dheas a scoìtaclul.

6 Leanadh mo thsanga ri m' ghial,^

mur cuimhnich mi ort, mur fearr

leam lemsalem na m'aoiblmeas a's

airde.

7 Cuimhnich, a Thigheama, clann

Edoim, ann an latha lerusaleim, a

thubhairt, Leagaibh, leagaibh^ sìos

i gu ruig a bunait.

8 A nighean Bhabiloin, a lom-

sgriosar,* is sona esau a dhìolas

dhuitse, a rèir mar a rinn thu oirnne.

9 Is sona esan a ghlacas agus aphronnas do chlann bheag ris naclachaibh.

SALM CXXXVIILSalm le Daibhidh.

•VIOLAIDH mi thu, a Thigh-•^ -*• earna, le m'uile chridhe; anlàthair nan dè seinnidh mi cliu dhuit.

2 Sleuchdaidh mi aig do theam-pull' naomha, agus molaidh mit'ainm air son do chaohnhneis-gràidh,

agus air son t'fhlrinne ; oir dh'ard-

aich thu t'fhocal os ceann t'ainme

mle.

3 San là air an do ghlaodh mirìut, fhreagair thu mi ; neartaich

thu mi a'm' anam le treoir.

4 JMolaidh uLIe righre na tahnhainnthu, a Thighearna, 'nuair a chluinn-

eas iad briathra do bheoil

:

5 Agus seinnidh iad aiin an sligh-

ibh an Tighearna ; ob: ìs mòr gloir

an Tighearna.

6 Ge h-ard an Tighearna, gidh-

eadli seallaidli e air an iriosal ; achaithnichidh e an t'uaibhreach fad as.

7 Ge do ghluais mi ann am meadh-on àmhghair,^ ath-bheothaichidh tu

mi ; an aghaidh corruich mo naimhdesìnidh tu do làmh, agus saoraidh dodlieas làmh mi.

8 Coimhlionaidh an Tighearn air

mo shon : mairìdh do thròcair, aThigheama, gu bràth : na trèig oibre

do làmh.

SALBI CXXXIX.Do'n ard fhear-ciml. Salm le

Daibhidh.

A THIGHEARNA, rannsaich?•^ thu mi, agus is aithne dhuit

mi.

2 Is aithne dhuit mo shuidhe agus

m'èirigh; tuigidh tu mo smuainte

fad as.

3 Chuahtich thu mo cheum agus

mo luidhe sìos, agus air mo shlighibh

gu lèir is fiosrach thu.

4 Oir feucli, cha 'h'cì/ focal air

mo theangaidh, a Thigheama, nach

aitlme dhuit gu leir.

1 a chreach, a chlaoidh sinn.—^ chàirean.—' Rùisgibh, rùisgibh.—

• dh'«

fhàsaichear ^ a làimh do theampuilL

—

g teinn, trioblaid—^ dh'xhidir.

SALM. 121

6 Am dhèigh, ag\is romham,

diuairtich thu mi,' agus chuir thu

do làmh orm.

6 Is ro-iongantach an t-eòlas so

Mr mo shon : tha e ard ; cha ruig mi

air.

7 C'àit an dtheid mi o d' spiorad ?

agus c'àit an teich mi o d' ghnùis ?'^

8 5Ia thcid mi suas do nèamh, t/ia

thu 'n sin ; ma ni mi mo leabadh

ann an itrinn,^ feuch, tìia thu'« sin.

9 Ma ghabhas mi sgiatha na

maidne, agus gu còmhnuich mi ann

an ionadaibh iomallach na fairge

;

10 Eadhon an sin stiùraidh do làmh

mi, agus cumaidli do dheas lànili mi.

1

1

i\Ia their mi, (ìu deimhin fol-

aichidh an dorchadas mi, bithidh an

oidhche fèin mar sholus mu'n cuairt

orm.

12 Cha'n fholaich eadìion an dorch-

adas uaitse, ach dealraichidh an

oidhche mar an latha : ìs ionann an

dorchadas agus an solus duitse.

13 Oirghabh thu sealbh airm'air-

nibh : dh'fholaich thu mi ann ambroinn mo mhàthar.

14 IMolaidh mi thu, oir is uamhas-

ach, iongantach a dhealbhadh mi;is iongantach t'oibre-sa, agus ìs ro-

fhiosrach m'anam air sin.

15 Cha d'fholaicheadh mo chorp*

uait an uair a rinneadli mi an dìo-

mhaireachd, a dhealbliadh mi guh-iongantach ann an ionadaibh lochd-

arach na talmhainn.

16 Chunnaic do shùilean mocheud-fhàs an-abuich, agus ann ad

leabhar scrìobhadh sìos mo hltuill

uile, a dhealbhadh ri h-ìiine, gun aon

diubh futhast ann.

17 O cia luachmhor leamsa do

smuainte-sa, a Dhè ? cia mor an

ùibhir ?^

18 Nan àirmhinn iad, is lìonmhcire

iad na a' ghaineamh : 'nuair a dhùisg-

eas mi, tha mi aghniith mailleriutsa.

19 Gu cinnteach, a Dhè, marbh-aidh tusa an t-aingidh : uime sin, a

dhaoine fuileachdach, imichibh uam

:

20 Oir labhair iad a't' aghaidh gu

h-aingidh ; thug do naimhde Vatnman diomhanas.

21 Nach 'eil mi tabhairt fuath, a

Thigheama, dhoibhsan a tha toiri

fuath dhuitse? agus nach 'eil migabhail gràin dhiubhsan a tha 'g eir-

igh suas a't' aghaidh ?

22 Le fuath iomlan tha mi toirt

fuath dhoibh ; mar naimhde measamiad.«

23 Rannsuich mi, a Dhè, agus

aitluiich mo chridhe : dearbh mi, a-

gus tuig mo smuainte.

24 Agus amhairc am Iheìl slijhe

olc air bith annam, agus treòruich

mi anns an t-slighe shìorruidh.

SALM CXL.Do'n ard fhear-ciuil. Salm le

Daibhidh.

'¥"'EASAmG mi a Thigheam, o'n-* droch dhuine : o fhear na foir-

eigne glèidh mi

;

2 A tha smuaineachadh aimhleis

n((M cridhe ; cruinnicliidh iad gach

là' chitm cogaidh.

3 Gheuraich iad an teanga, marthcangaidh nathrach ; tha nimh na

nathrach fo'm bilibh. Selah.

4 Glèidh mi, a Thigheam, o làmh-

aibh nan aingidh, o fhear an fhoir-

neirt dlon mi, le'm b'àill mo cheum-anna thilgeadh bun os ceann.

5 Dh'fholuich na h-uaibhrich ribe

dhomh, agus cuird ; sgaoil iad llon

ri taobh ua sUghe ; leag iad ceapa-

tuisUdh dliomh. Selah.

6 Thubhairt mi ris an Tighearn,

Is tu mo Dhia : èisd, a Thighearna,

ri guth m'athchuingean.

7 A lehobhah, a Thighearna,

neart mo shlàinte ; dh'fholuich thu

mo cheann ann an Litha catha.

8 Na deònuich, a Thighearna,

miannan an aingidh, na soirbhich le

'ais-innleachd, air eagal gu'n ardaich

siad iad fèin. Selah.

9 A thaobh nan daoine a chuairt-

ich nil, còmhdaicheadh* aimhleas ani

bilean fèin iad.

10 Tuiteadh eibUean teine orra.

' dhealbh thu mi—^ fhianuis, lathaireachd •'' anns an ionad a's ìoch-daraiche, anns an uaigh—* neart—* an cunntas ceann, an àireamh. « thaiad agam. Eahh.—^ a ghnàth.— ** còmhdaichidh.

M

122 SALM.

san teine tilgear jad ; ann an slochd-

aibh domhain, chum nach èirich iad

a rìs.

11 Na daingnichear fear-labhairt

uilc air an talamh : sealgaidh olc air

fear an fhoirneirt, chum a sgrios.

12 Tha fhios agam gu'n cum an

Tighearnaceartasrisanduinethruagh,

còir ris na bochdaibh.

13 Gu dearbh bheir na fireana

moladli do t'ainm : gabhaidh na h-

ionracain còmhnuidh a't' fhianuis.

SALM CXLI.Salm le Daibhidh.

A THIGHEARXA, tha mi ag^ èigheach riut, greas am' ionn-

suidh ; èisd ri m' ghuth, 'nuair a

dh'èigheas mi riut.

2 Cuirear m'ùrnuigh a'd' làthair,

mar thùis ; togail suas mo làmh, maran ìobairt fheasgair.

3 Cuir, a Thighearna, faire air mobheul ; gièidh dorus mo bhilean.

4 Na aom mo chridhe gu ni olc

air bith, gu bearta aingidh a chur an

gnìomh le luchd-deanamh na h-eu-

ceirt : agus na h-itheam fèin d'an

nithibh milse.

5 Buaileadh am firean mi, is

caoimhneas e; agus cronaicheadh e

mi, ìs eladh luachmhor e, nach bris

mo cheann : oir fathast hìthìdh m'ùr-

miigh mar an ceudna aìr an son nan

àmhghairibh.

6 'Nuair a thilgear sìos am breith-

eamhna ann an ionadaibh dachach,

èisdidh iad ri m' bhriatluaibh, oir tha

iad milis.

7 Mar a ghearras agus a sgoilteas

neach fiodh air an làr, sgaoileadh ar

cnàmhan aig beul na h-uaighe.

8 Ach a t' ionnsuidh-se, a leho-

bhah, a Thighearna, iha mo shìiil-

ean : annadsa chuir mi mo dhòigh;

na trèig ra'anam.'

9 Coimhid mi o'n ribe a leag iad

dhomh, agus o cheapaibh-tuislidh

luchd-deanamh na h-euceirt.

10 Tuiteadh na h-aingidh nan

lìontaibh fèin, am feadh a bhios mise

a' gabhail thairis.

SALM CXLILBlaschil le Daibhidh. Urnuigh

'nuair a bha e anns an uaimh.T EM' ghuth ghlaodh mi ris an-*- * Tighearna ; le m' ghuth dh'as-

luich mi air an Tighearna.

2 Thaom mi mo ghearan na làth-

air ; chuir mi 'n cèiJI mo theinn nafhianuis.

3 'Nuair a chlaoidheadh mo spio-

rad annam, b'aithne dhuitse mocheum : san t-slighe air an d'hnich

mi, dh'fholuich iad ribe dhomh.4 Dh'amhairc mi air mo làimh

dheis, agus feuch, cha rohh fear annd'an b'aithne mi ; threig cabhair mi

;

cha robh neach ann a dh'fheòraich-

eadh air son m'anama.5 Ghlaodh mi riut, a Thighearna ;

thubhairt mi, Is tu mo thearmunn,^

mo chuibhrionn ann an tìr nam beo.

6 Thoir an aire do m' gUaodh,oir dh'lslicheadh mi gu mòr ; saor miuathasan a tha'n tòir orm, oir is treise

iad na mi.

7 Thoir m'anam à prìosun, chumgu mol mi t'ainm : cuairtichidh nafireana mi, oir buinidh tu gu fial

rium.

SALM CXLIILSalm le Daibhidh.

CLUINN m'ùrnuigh, a Thigh-

earn ; eisd ri m'athchuingibli

ann ad fhìrinn, freagair mi ann ad

clieartas.

2 Agus na dthig ann am breith-

eanas le t'òglaeh ; oir ann ad fhian-

uis cha'n fhlreanaichear duine beo

air bith.

3 Oir gheur-Iean an nàmhaid m'an-

am, bhuail e mo bheatha sìos gu làr ;

thug e orm còmhnuidh ghabhail ann

an dorchadas, mar iadsan a bha fada

marbh.

4 Uime sin chlaoidheadh mo spio-

rad annam ; tha mo chridhe briste

an taobh a stigh dhìom.

5 Is cuimhne leam na laithean o

chian, tha do ghnìomhara gu lèLr

a'teachd a'm' aire ; tha mi a' beachd-

smuaineachadh air obair do làmh.

6 Shìn mi mo làmhan riutsa : tha

- 1 na dean m'anam falamh, lòm.-—^ mo dhìdean, mo dhòchas.

SALM. 123

m'anam, mar thalamh tartmhori an

gcall ort. Selah.

7 Eisd rium gu grad, a Thighear-

na ; chaidh as do m' spiorad : na fol-

aich do ghnùis orm, air eagal gu'mbi mi cosmhuil riu-san a theid sìos

do'n t-sloclid.

8 Thoir onn do chaounhneas-

gràidh a chluinntinn anns a' mliad-

HÌnn, oir annadsa chuir mi mo dhòigh

:

thoir orm gu'n aithnich mi an t-slighe

anns an còir dhomh imeaclid, oir riut-

sa tha mi togail suas m'anama.9 Teasairg mi om' naimhdibh, a

Thighearna : a t'ionnsuidh-sa teich-

idh mi.*

10 Teagaisg dhomh do thoil adheanamh, oir 'ts tu mo Dhia : treòr-

aicheadh do spiorad maith mi gu tìr

an ionracais.

1

1

Air sgàth t'ainme, a Thighear-na, beothaich thusa mi : trìd t'fhìr-

eantachd saor m'anam o theinn.

1

2

Agus trìd do thròcair gearr as

mo naimhdean, agus sgrios iadsan

uile a tha claoidh m'anama ; oir is

mi t'òglach.

SALM CXLIV.Salm le Daibhidh.

•DEANNUICHTE gu rohh anTighearna mo charraig,' a

theagaisgeas mo làmha gu cath, momheoir gu corahrag

:

2 3Io mhaith, agus mo dhaing-neach, mo thùr ard, agus m'fhear-saoraidh-sa, mo sgiath, agus an ti as

an earb mi: a cheannsaicheas mosliluagh* fodham.

3 A Thigheama, ciod e an duine,gu bheil thu a' gabhail eòlais air ?

mac an duine, gu bheil meas agadair ?

4 Is cosmhuil an duine ri dìo-

mhanas : tha a laithean mar sgàile aghabhas seachad.

5 A Thighearna, lùb do fhlaith-

easa, agus thig a nuas : bean ris nabeanntaibh, agus bithidh deatachdhiubh.

6 Cuir a mach dealanach, agussgaoil iad ; tilg do shaighdean, agus

claoidh iad.

7 Sìn uait do làmh o'n airde, saor

mi, agus teasairg mi o uisgibh mòra,

à làimh cloinne choigreach ;

8 Aig am bheU am beul a' labh-

airt dlomlianais, agus ìs i'n deas

lùmh deas làmh na breige.

9 A Dhe, seinnidh mi dhuit òran

nuadh ; air an t-saltair, air inneal-

ciuil nan deich teud, seinnidh mimoladh dhuit.

10 Is esan a bheir buaidh-^ do righ-

ribh, a shaoras Daibhidh, 'òglach fèin,

o'n cMaidheamh mhillteach.

11 Saor mi, agus teasairg mi o

làimh cloinne choigreach, aig am bheil

am beul a' labhairt dìomhauais, agus

ìs i'n deas làmh deas làmh na brèige :

12 Chum gu'/M 5i ar mic mar ùr

chroinn a' fàs suas nan òige, ar nigh-

eana mar chlachaibh oisinne, snàidh-

te a rcir cosamUachda lùchairte.

13 Chum gu';« U ar saibhlean

làn, a' toirt uatha do gach gnè thor-

aidh, ar caoraich a' breth nam mìlt-

ean, seadh deich mìltean nar mach-airibh ;''

14 Gu'wi hi ar dainìh làidir guh-obair ; nach hi briseadh steach ann,

no dol a mach ; agus nach hi gearan

nar sràidibh.

15 Is sona an sluagh, a tjia san

staid' so : ìs sona an sluagh, d'an

Dia an Tighearna.

SALM CXLV.Laoidh-mholaidh le Daibhidh.

ARDAICHIDH mi thu, mo^ Dhia, mo Righ ; agus bean-

nuichidh mi t'ainm gu saoghal nan

saoghal.

2 Gach là beannuichidh mi thu.

agus molaidh mi t'ainm gu saoghal

nan saoghal.

3 Is mòr an Tighearn, agus is ro-

airidh e air moladh, agus cha'n fheud-

ar a mhòrachd a rannsachadh.

4. Molaidh àl do àl do ghnìomh-

ara, agus cuiridli iad an cèill t'oibrc

cumhachdacha.

5 Air urram glòire do mhòrachd

agus air t'oibribh iongantach labh-

' ann an tìr thartmhoir « teichidh mi 'gu m'fholach..

slòigh—5 slàinte—« sràidibh.—' inbhe, chor.

124 SALM.

raidh mi.'

6 Agus labhraidh daoinc'^ air neart

ilo bhearta uamhasach ; agus aithris-

idh mise"' do mhòrachd.

7 Cuiridh iad an cèill gu pailt

cuimhne do mhaitheis mhòir, agus

ard-mholaidh iad t'fhìreantachd.

8 Is gràsmhor agus truacanta an

Tighearna ; mall chum feirge, aguspailt ann an tròcair.

9 /* maith an Tighearna do nah-uile, agus tha a chaomh thròcair-

ean os ceann 'oibre uUe.

10 Molaidh t'oibre gu lèir thu, a

Thighearna; agus beannuichidh donaoimh thu.

11 Air glòir do rioghachd labh-

raidh iad, agus cuiridh iad an cèill

do chumhachd

:

12 Chum a'' bhearta iongantach

a dheanamh aithnichte do chloinn

nan daoine, agus glòir mòralachd a*

rioghachd.

13 Is rioghachd shìorruidh dorioghachd-sa ; agus ìnairidh t'uachd-

aranachd air feadh nan uile ghineal-

ach.

14 [Tha an Tighearna fìrinneach

na uile bhriathraibh, agus naomhana uile ghnìomharaibh.]

15 Cumaidh an Tigheama suas

iadsan uile a tha tuiteam, agus tog-

aidh e 'n aird iadsan uile a tha air

cromadh sìos.

16 Tha siiilean nan uile a' feith-

eamh ort, agus bheir thu dhoibli ambiadh na thràth.

1

7

Tha thu a' fosgladh do làimh, a-

gus a' sàsuchadh miann gach ni beo.

18 T/ia'n Tighearna ceart na uile

shlighibh, agus naomha na uile

ghnìomharaibh.

19 Is dlùth an Tighearna dhoibh-

san uile a ghairmeas air, dhoibhsan

uile a ghairmeas air am firinn.

20 Coimhlionaidh e miann na

droinge d'an eagal e ; agus èisdidh e

r'an glaodh, agus saoraidh se iad.

21 Gleidhidh an Tighearn iadsan

uile a ghradhaicheas e ; ach sgrios-

aidh e na h-aingidh gu lèir.

22 Air cliu' an Tigheama labh-

raidh mo bheul : agus beannuichidhgach feoil 'ainm naomha-san gusaoghal nan saoghal.

SALM CXLVI.lyrOLAICHSE an Tighearna

:

•'-'-' mol an Tighearn, O m'anam.2 Rlolaidli mi an Tighearn an cian

is beo mi ;'' seinnidh mi cliu do m'Dhia, am feadh a bhios bith agam.3 Na h-earbaibh à h-uachdaran-

aibh,^ à mac duine sam bith, anns

nach ^cil furtachd.

4 Thèid 'anail as, piUidh e g'a

ùir: san là sin fèin thèid as d'a

smuaintibh.

5 Is sona an ti aig am hheil Dialacoib mar a chabhair, aig avi hheil

a dliòchas anns an Tighearn a Dhia,

6 A rinn nèamh agus talamh,

a' mhuir agus gach ni a ta annta ; a

ghleidheas firinn gu bràth ;

7 A chumas còir riu-san a tha fo

fhoimeart, a bheir biadh do na h-oc-

raich. Cuiridh an Tighearna naprìosunaich fa sgaoil.

8 Fosglaidh an Tighearna snilean

nan dall ; togaidli an Tighearna suas

iadsan a tha air an cromadh slos : is

ionmhuimi leis an Tighearna na fi-

reana.

9 Gleidhidh an Tigheama na coig-

rich ; togaidh e suas an dìUeachdan

agus a' bhantrach: ach tilgidh e

sìiglie nan aingidh bun os ceann.

10 Rloghaichidh an Tighearna gubràth, do Dhia-sa, a Shion, o linn gulinn. Molaibhse an Tighearna.

SALM CXLVII.•JY/rOLAIBHSE an Tighearn ; oir

^* is maith an ni a blii tabhairt

cliu d'ar Dia, oir a ta c taitneach,

agus a ta moladh ciatach.

2 Togaidh an Tigheama suas le-

rusalem ; cruinnichidh e ri chèile

dìobaraich Israeil.

3 Leighisidli e iadsan aig am bheil

cridhe briste, agus ceanglaidh e suas

an leònta.s

' Air urram glòire do mhòrachd labhraidh iad, agus air t'oìbribh iongantach

beachd-smuainichidh iad.—* iad ' iad.—* do.—* do,—< rè mo bheatha

—

' daoinibh mòra, uaisle—^ doilgheasan.

SALM. 125

t Innsidh' e àireamh nan rionnag

;

blieir e ainniean orra iiilc.

6 Is niòr ar Tighearn, agus ìs mòra chumhachd: t/ia a thuisge guntomhas.

6 Togaidh an Tigheama suas na

daoine ciuin,'* tilgidh e sìos na h-ain-

gidh gu làr.

7 Seinnibh do'n Tighearna le

buidheaclias ; seinnibh moladh d'ar

Dia-ne air a' chlàrsaich :

8 A dh't'holaicheas'' nèamh le

neulaibh, a dh'ulhiicheas uisge do'n

talamh, a bheir air feur fùs air nasleibhtibh.

9 Bheir esan a bhiadh do'n ain-

mhidh, do na fithich òga a ghoireas.*

10 Ann an neart an eich cha bhi

a dhùil ; ann an cosaibh fir cha ghabh •

e tlachd.

1

1

Gabhaidh an Tighearna tlachd

annta-san d'an eagal e, a chuireas andòigh na thròcair.

12 JIol an Tighearna, a lerusalem

;

mol do Dhia, a Shion :

13 Oir neartaich e croinn do

gheatacha, bheannuich e do chlann

an taobli a stigh dhiot.

14. Ni e sìth a'd' chrìochaibh

;

sàsuichidh e thu le smior a' chruin-

eachd.

1

5

Cuiridh e mach 'aithne air tha-

lamh ; gu luath luithidh 'fhocal.

16 Bheir e sneachda mar olainn ;

sgaoilidh e an liath-reodh mar luaith-

re.

17 Tilgidh e mach 'eigh'^ marghreamanna ; cò dh'fheudas seasamh

fa chomhair 'fhuachda ?

18 Cuiridh e mach 'fhocal, agus

leaghaidh e iad ; sèididh a ghaoth,

sruthaidh na h-uisgeacha.

19 FoiIIsichi^h e 'fhocal do lacob,

a reachdan agus a bhreitheanais do

Israel.

20 Cha do bhuin e mar so ri cinn-

each sam bith, cha mhò a b'aithne

dhoibh a bhreitheanais. IMolaibhse

an Tigheama.

SALM CXLVIII.\/IOI;AIBIISE an Tighcarna.-'•'-* Molaibh an Tighearn o nanèamhaibh ; molaibh e anns na h-ard-

aibh.

2 JMoIaibh e, 'aingle uile ; mol-

aibh e, a shlòigh uile.

3 jMoIaibh e, a ghrian agus a gheal-

ach ; molaibh e, uile reulta soluis.

4 3Iolaibh e, a nèamha nan nèanili,

agus uisgeacha a tJia os ceann nan

nèamh.5 Moladh iad ainm an Tighearna

;

oir dh'àithn e, agus chmthaicheadh

iad.

6 Agus dhaingnich e iad gu saogh-

al nan saoghal ; rinn e àithne, nach

dthèid thains.s

7 Blolaibh an Tighearn o'n ta-

lamh, a dhràgona, agus a dhoimhn-eachdan uile.

8 Tèine'' agus clach-shneachd,

sneachda agus ceù, gaoth dhoinioii--

nach a' coimhlionadh 'fhocail,

9 Na beannta agus na cnuic uile,

craobhan-meas^ agus na h-uile

sheudair,9

10 Fhìd7i-\)heatha,ìche, agus gacli

uile ainmhidh, nithe snàigeach, agus

eunlaith iteagach.io

11 Righre na talmhainn agus na

h-uile shlòigh, uachdarana agus uile

bhreitheamhna na talmhainn,

12 Araon òig-fhir agus òighean,

seann daoine agus clann ;''

13 Moladh iad sin ainra an Tigh-

earna: oir a ta 'ainm-san a mhàin ur-

ramach,^^ tha a ghlòir osceann na

talmhainn agus nan nèamh.11. Agus dh'ardaich e adhaic ;i

shluaigh, moladh anaomh uile, eadlwìi

chloinn Israeil, sluaigh a ta'm fagus

da. Molaibhse an Tighearna.

SALJI CXLIX.TI/rOLAIBIISE an Tighearna.-^'-•- Seinnibh do'n Tighearn òran

nuadh, schinìhh a mholadh ann au

coimhthional nan naomh.

2 Biodh Israel aoibhneach na

Chruith-fhear : deanadh clann Shi-

oin gairdeachas nan Righ.

' Airmhidh ^ macanta ' chòmhdaicheas—* ghlaodhas— ' leac-oighre

—

fi nach brisear.—^ tein'-athair ** craobhan-toraidh.—.'' cheudair—'**sgiath-

ach, sgiathanach " òganaich—'^ air 'ardachadh.

126 SALM.

3 Bloladh iad 'ainm auns an danns-adh : le tiompan agus le clàrsaich

seinneadh iad dha.

4 Oir gabhaidh an Tigheamatlachd na shluagh : ni e na daoinesèimh sgiamhach le slàinte.

5 Deanadh na naoimh gairdeachasann an glòir: deanadh iad iolach'

air an leapaichibh.

6 Biodh ard chliu Dhè nam beul,agus claidheamh dà fhaobhair nanlàimh,

7 A chum dloghaltas a dheanamhair na cinnich, smachdachadh goirt'-'

air na slòigh;

8 A chuni an righrean a cheangalle slabhraidhibh, agus an ard uaisleanle geimhlibh iaruinn

;

9 A chum am breitheanas a churan gnìomh orra, a tha scrìobhta

:

tha'n t-urram so aig a naoimh uile.

Jlolaibhse an Tighearna.

SALM CL,

MOLAIAHSE an Tighearna.

Slolaibh Dia na ionad naomha ;

molaibh e ann an speuraibh^ a chumh-

achda.

2 Molaibh e air son a ghnìomliara

treuna ; molaibh e a rèir airde a

mhòrachd.

3 IMolaibh e le fuaim trompaide

;

molaibh e la saltair, agus le clàrsaich.

4 JMolaibh e le tiompan agus

dannsadh; molaibh e le innealaibh-

ciuil nan teud, agus le organ.

5 JMolaibh e le ciombalaibh fonn^

mhor; molaibh e le ciombalaibh atd-

fhuaimneach.

6 Moladh gach ni anns am bheil

anail an Tigheama. Molaibhse an

Tigheama.

ard-sheinneadh iad ^ peanas ' athar, iormoih.

GNATH-FHOCAIL.

CAIB. I.

GNATH-FHOCAIL Sholaimh,

nahic Dhaibhidh, righ Israeil

;

2 A dh'aithneachadh gliocais agus

teagaisg, a thuigsinn bhriathar na

tuigse

;

3 A ghabhail teagaisg a' ghlioc-

ais, a' cheartais, agus a' bhreithean-

ais, agus na còrach ;

4 A thoirt gcire dhoibhsan a ta

baoghalta,^ eòlais agus cèill^ do'n

òganach.

5 Eisdidli duine gUc, agus meud-

aichidh e fòghlum, agus sealbhaich-

idh duine tuigseach comhairlean

glice:

6 A thuigsinn gnàth-fhocail, agus

eadar-mhìneachaidh : fhocal nan

daoine gUce, agus am briathar

dorcha.

7 Is e eagal an Tighearna tùs an

eòlais : air gliocas agus teagasg ni

amadain tàir.

8 A mhic, èisd thusa ri teagasg

t'athar, agus na trèig lagh do mhàth-

ar

:

9 Oir nan coron maise hithidh iad

do d' cheann, agus nan slabhruidhibh

dod' mhuineal.

10 A mhic, ma thàlaidheas' peac-

aich thu, na aontaich thusa leo.

11 Ma their iad, Thig leinne,

deanamaid feall-fheitheamh* air fuil,

luidheamaid am folach air son anneo-chiontaich gun aobhar

:

12 IMar an uaigh sluigeamaid suas

beo iad, agus iomlan mar iadsan a

thèid sìos do'n t-slochd.

13 Gheibh sinn gach uile mhaoinluachmhor, llonaidh sinn ar tighean

le creich.^

14 Tilg a steach do chrannchurnar measgne ; bitlùdh aon spoian ag-ainn uile.

15 A mhic, na h-imich thusa sant-slighe maille riu ; cum air a h-aisdo chos o'n ceum :

16 Oir tha'n cosan a' ruith a chumuUc, agus a' deanamh deifir a dhort-adh fola.

17 Gu deimhin is dìomhain anllon a sgaoLleadh an seaUadh eoinair bith.

18 Agus tha iad rì feaU-fholach'=an aghaidh am fola fèin, tha iad a'luidhe an uaigneas an aghaidh ananama/6i«.

19 Mar sin tha sUghean gach neacha ta sanntach air buannachd : anama sealbhadairean bheir i air falbh.

20 Tha gUocas ag cigheach amuigh, anns na sràidibh tha i a' cura mach a gutha

;

21 Ann an àitibh sònraichte a'

chomh-chruinneachaidh tha i agèigheach, ann am fosgladh nan gea-ta: anns a' bhaile tha i a' cur amach a briathra,

22 Cia fhad, a dliaoine baoghaha,a gliràdhaicheas sibh baoghaltachd ?

agiis a ghabhas luchd-fochaid tlachdnam fochaid, agus a bheir amadainfuath do eòlas ?

23 PUUbh ri m' achmhasan : feuch,dòirtidh mimach mo spiorad dhuibh;^ni mi aithnichte mo bhriatlira duibh.

24. A chionn gu'n do ghairm mi,agus gu'n do dhiùlt sibhse, gu'n doshìn mi mach mo làmb, agus nachd'thug duine sam bith an aire

;

25 Ach gu'n do chuir sibh an neo-brigh m'uUe chomhairle, agus nach

• aon-fhillte, neo-gheur—2 eagnaidheachd, deadh chomhairle ^ bhreugas,mheaUas.

—

* plaid-luidhe.—* spùinne ^ plaid-luidhe. ' oirbh.

128 GNATH-FHOCAIL.

b'àill leibh a bheag do m' achmhas- a ghluaiseas gu h-ion-e dhoibhsan

an

;

raic.

26 Ni mise mar an ceudna gàire 8 Tlia e a' coimhead ceumannari'r sgrios-sa ; ni mi fanoid 'nuair a a' bhreitheanais, agus a'dìonadh slighe

thig bhur n-eagal

;

27 'Nuair a thig bhur n-eagal

mar fhàsachadli, agus a thig bhur

lèir-sgrios oirbh mar iomghaoith ;

'nuair a thig teinn^ agus cràcìh-cridhe

oirbh.

28 An sin gairmidh iad ormsa,

ach cha fhreagair mi ; iarraidh iad

a naomh.

9 An sin tuigidh tu fireantachd,

agus breitheanas, agus ceartas, seadhygach uile dheadh shhghe.

10 'Nuair a thèid gUocas a steachann «o chridhe, agus a bhios eòlas

taitneach do d' anam ;

1

1

Ni ciall do dhìonadh, coimhid-

mi gu moch, ach cha'n fhaigh iad idh tuisge thu :

mi; 12 Gud' shaoradh^ o shlighe an

29 A chionn gu'n d'fhuathaich iad droch dhuine ; o'n duine a labhras

eòlas, agus nach do ròghnuich iad nithe fiara,*'

eagal an Tighearna. 13 A dh'fhàgas ceumanna an ion-

30 Cha b'àill leo bheag do m' racais, a dh'imeachd ann an slighibh

chomhairle,2 rinn iad tàir air m'ach-

mhasan uile.

31 Uime sin ithidh iad do thoradh

an slighe fèin, agus lìonar iad le'n

innleachdaibh fèin.

32 Oir marbhaidh claonadh nan

daome baoghaUa iad, agus sgriosaidli

soirbheas' nan amadan iad fcin.

33 Ach ge b'e dh'èisdeas riumsa,

gabhaidh e còmhnuidh an tèaruint-

eachd, agus bithidh e saor* o eagal

uilc.

CAIB. II.

AJMHIC, ma gliabhas tu mobhriathra-sa, agus ma dh'fhol-

uicheas tu m'àitheanta maiUe riut

;

2 Air chor as gu'n aom thu do

chluas ri gliocas, gu'n leag thu do

chridhe air tuisge

:

3 Seadh, ri eòlas ma dh'èigheas

tu, ri tuigse nia thogas tu suas do

ghuth ;

4 Sla dh'iarras tu i mar airgiod,

agus ma rannsaicheas tu air a son,

mar air son ionmhasan folaichte ;

5 An sin tuigidh tu eagal an

Tighearna, agus gheibh thu eòlas

Dè:Cì Oir bheir an Tighearna gliocas ;

as a bheul thìg eòlas agus tuisge.

7 Tha e tasgaidh suas gliocais

fhallain air son nam firean : ìs sgiath

an dorchada

1 4 Leis an aoibhinn an t-olc a dhean-amh, (igìis a tha gabhail tlachd annan aingealtachd nan aingidh.

13 'G am hheìl an sligheanna cam,agus iad a' claonadh nan ceumannaibh.

16 Chum do shaoradh o'n mhnaoichoimhich, o'n bhana-choigrich a

ni miodal le a briathraibh ;

17 A thrèigeas oid-ionnsuich' ah-òige, agus a dlii-chuimhnicheas

coimhcheangal a Dè :

18 Oir tha a tigh a' claonadli

chum bàis, agus a ceumanna chumnam marbh.

19 Cha phill duine sam bith a thèid

d'a h-ionnsuidh, agus a rìs cha'n

fhaigh e sligheanna na beatha^.

20 Chum gu'n imich thu ann anslighe dliaoine maithe,^ agus gu'n

glèidh thu ceumanna nam firean.

21 Oir gabhaidh na h-ionracain

còmhnuidh san tìr, agus fanaidh na

daoine foirfe^'^ innte.

22 Ach gearrar na daoine aingidh

bliarr na talmhainn, agus spìonar

luchd-eusaontais as.

CAIB. III.

A IMHIC, na di-chuimhnich mo^ lagh, ach gleidheadh do chridhe

m'àitheanta :

2 Oir laithean buan, agus saoghal

> àmhghar ^ cha d'aontaich iad lem' chomhairle—^ soirbheachadh—

*

sàmhach ^ gu d' dhìon * tarsuinn ^ treòruiche, fear-stiùraidli—* ni mòaghabhas e greim do shlighibh nabeatha.—^ matha.— 1*^ iomlan, coimhlionta.

GNATH-FHOCAIL. 129

fada. agus sith bheir iad dhuit.

;} N'a treigeadh tròcair agus firinn

tliu : ceangail iad mu d' nihuineal,

sctìobh iad air ch\r do chridhe.

4 Agns gheibh thu deadh-ghean,

agus tuigse nihaith an sealladh Dheagus dhaoine.

5 Earb as an Tighearna le d' uile

chridlie, agus ri d' thuigse fèin nabiodh do thaice.

0' Ann ad uile shlighibh aidich e,

agus seòlaidh esan do cheumanna.

7 Na bi glic a'd' shùihbh fein

;

biodh eagal an Tighearna ort, agus

trèig olc.

8 Na slilàinte bithidh e do d' iom-

laig, agus na smior do d' chnàmh-aibh.

9 Thoir urram do'n Tighearna le

d' mhaoin, agus le ceud thoradh t'uile

chinneis.i

10 Agus lìonar do shaibhlean le

pailteas, agus le iion nuadh ruithidh

t'fhìon-amair thairis.

11 Air cronachadh an Tighearna,

a mhic, na deansa tàir, agus nasgìthich d'a smachdachadh.

12 Oiresan a's toigh leis an Tigh-eama smachdaichidh se, mar a

smacìtdalcheas athair am mac annsam blieU a thlachd.

13 Is sona an duine a dh'amaiseas

air gliocas, agus am fear a gheibhtuigse

:

14 Oir ìs fearr a ceannachd^ naceannachd airgid, agus a buannachd''

na'n t-òr.

15 Is luachmhoire i na seud-

an,' agus cha 'n'eil gach ni a's ur-

rainn thu mlùannachadh r'an coimh-meas ^ rithe.

16 Tha saoghal fada na làimhdheis ,• na làimh chli saibhreas agusurram.

n Is sligheanna subhachais asligheanna, agus is sìth a ceumannauile.

18 Is craobh beatha i dhoibhsan ani greini oirre, agus is sona iadsan a

ghleidheas i.

1

9

Le gliocas shuidhich an Tigh-earn an talamh ; le tuigse shocraich

e na nèamha.20 Le 'eòlas-san brisear suas na

doimhneachdan, agus silidh na neoil

a nuas an drìichd.

21 A mhic, na dealaicheadh iad

ri d' shùihbh : coimhid gliocas fallain

agus tuigse.''

22 Agus bithidh iad nam beatha

do d' anam, agus nam maise do d'

mhuineal.

23 An sin imichidh tu a'd' shlighe

gu tèaruinte, agus cha tuislich dochos.'

24 'Nuair a luidheas tu sìos, chabhi eagal ort ; seadh, luidhidh tu

sìos, agus bithidh do chodal milis.®

25 Na biodh sgàth » ort roimh ea-

gal obann, no roimh fhàsachadh '°

nan aingidh, 'nuair a thig e.

26 Oir bithidh an Tighearna nathearmunn duit, agus gleidhidh e dochos o bhi air a glacadh.

27 Na cum maith o'n droing d'an

dlighear e, 'nuair a tha e 'n comasdo làimh a dheanamh,

28 Na h-abair ri d' choimhears-nach, Imich, agus thig a rìs, agusam màireach bheir mi dhuit, 'nuair

a tha e agad làimh riut.

29 Na dealbh olc an aghaidh dochoimhearsnaich, agus e a' gabhail

còmlmuidh gu muinghineach làimhriut.

30 Na dcan stri ri duine gunaobhar, mur do rinn e cron ort.

31 Na biodh farmad agad ri fear

an fhoirneirt, agus na ròglinuich a'

bheag d'a shlighibh.

32 Oir is gràineileachd do'n Tigh-earn an duine drochmhuinte," aeh

thu a rùn aig an ionracan.

33 Tha mallachd an Tighearna

ann an tigh an aingidh ; ach bean-

nuichidh e àite-còmhnuidh nam fi-

rean.

34 Gu cinnteach air luchd-fochaid

ni e fochaid ; ach do'n iriosal bheir

e gras.i2

' fhàis—2 malairt—' tairbhe— leugan, clachan luachmhor '-> samhlach-adh— leirsinneachd, eagnuidheachd " chas '' ciuin, suaimhneach^ faitcheas

—

^° mhilleadh, sgrios " droch-mhèineach, ceannairceach .

'^ deadh-ghean.

130 GNATH-FHOCAIL.

35 Sealbhaichidh na daoine glice

urram ; ach is e nàire ardachadh nanamadan.

CAIB. IV./^LUINNIBH, a chlann, teagasg^ athar, agus thugaibh an aire,

chum gu faigh sibh eòlas air tuigse :

2 Oir tha mi toirt duibh deadhtheagaisg : na trèigibhse mo reachd.

3 Oir bu mhise mac muirneach ^

m'athar, agus mar aon-ghin mic ììlta

mi ann an sealladh mo mhàthar.

4 Theagaisg e mi mar an ceudna,agus thubhairt e rium, Cumadh dochridhe mo bhriathra ; coimhidm'àitheantan agus mair beo.

5 Faigh gliocas, faigh tuigse : nadi-chuimhnich, agus na claon obhriathraibh mo bheoil.

6 Na trèig i, agus gleidhidh si thu :

gràdhaich i, agus coimhididh si thu.

7 Is e gliocas an ni sònruichte ;2

faigh gliocas, agus maiUe ri d' uile

fhaghail faigh tuigse.

8 Ardaich i, agus cuiridh i suas

thu ; bheir i gu h-urram thu, 'nuair

a ghabhas tu a'd' ghlacaibh i.

9 Bheir i do d' cheann coron maise

:

crùn glòire bheir i seachad duit.

10 Eisd, a mhic, agus gabhm'fhocail : agus bithidh bliadhnachado bheatha llonmhor.

1

1

Ann an slighe a' ghliocais theag-aisg mi thu : threòraich mi thu annan ceumannaibh dìreach.

12 'Nuair a dli'imichfias tu, cha

teannaichear 3 do cheumanna, agusan uair a ruitheas tu, cha tuislich

thu.

13 Dean greim daingean air teag-

asg, na leig as c ; coimhid e, oir Ue do bheatha e.

14. Na gabh a steach do rathadnan aingidh, agus na h-imich ann anslighe dhroch dhaoine.

15 Seachainn i, na gabh seachadIdimh rithe, pill uaithe,* agus imichronihad.

16 Oir cha chaidil iadsan mur deaniad olc ; agus tha'n cadal air a thoirt

uatha mur toir iad air culd.cìgìn

tuiteam.

17 Oir tha iad ag itheadh arain

na h-aingidheachd, agus ag òl fiona

an ainneirt.

18 Ach Uia slighe nam fìrean maran solus dealrach, a dhealraicheas

ni's mò agus ni's mò gu ruig an latha

iomlan.

19 TJia slighe nan aingidh mardhorchadas : cha'n aithne dhoibhciod air am bheil iad a' tuisleachadh.

20 A mhic, do m' fhoclaibh thoir

aire ; ri m' bhriathraibh aom dochluas.

21 Na imicheadh iad od'shùil-ibh : glèidh iad am meadhon dochridhe.

22 Oir ìs beatha iad dhoibhsan a

gheibh iad, agus ìoc-shlàint* d'amfeoil uile.

23 Leis gacli uile dhlchioU gh'idh

do chridhe ; oir as sin tha sruthanna *

na beatlia.

24 Cuir uait am beul fiar,^ agus

na bilean beumnach cuir fad uait.

25 Sealladh do shùilean gu ceart

rompa, agus seòladh fabhrainnean ^

do shùl gu dìreach romhad.

26 Cothromaich ceumanna do chos,

agus biodh do shlighean uile air an

socrachadh.

27 Na tionndaidh a chum na làimhe

deise, no clìthe: carruich do chos

o'n olc.

CAIB. V.A JMHIC, do m' ghliocas thoir an^ aire ; ri m' thuigse aom do

chluas.

2 Chum gu'n coimhid thu ^ ciall,'"

agus gu'n glèidh do bhilean eòlas.

3 [Na h-èisd ri mealltoireachd

mnà :] oir mar a' chìr-mheala silidh

bilean mnà coimhich, agus is mìne "

na oladh a beul.

4 Ach fha a crìocli searbh mar a'

bhunnaid, geur mar chlaidheamh dà

fhaobhair.

5 Tha a cosan a' dol sìos chuma' bhàis: ni a ceumanna greim air

' òg, maoth—2 an ceud ni ^ chumhaingichear—• uaipe

—

^ slàinte

—

* tobraiche ' cealgach * ruisg. ^ gu'm bi meas agad air.—'" crionnachd,

eagnaidheachd.— 'i tlaithe.

GNATH-FHOCAIL. 131

ifrinn.*

6 Air eagal gu'n cothromaicheadh

tu slighe na beatha,'-* luaincaci-- ^

tha a ceumanna, air c/ior as nach ur-

rainn tlui 'h aitÌineachacUi.

7 A nis uime sin, a chlann, eisd-

ibh rium, agus na dealaichibh ri

briathraibh mo bheoil.

8 Atharraich do shlighe fad uaithe,^

agus na dthig am fagus do dhorus a

tighe

:

9 Air eagal gu'n dthoir thu doneart ^ do mludnntir eile, agus do

bhliadhnacha do'n an-ioclidmhor

:

10 Air eagal gu'n lìonar coigrich

le d' shaibhreas, agus gu'm li doshaothair ann an tigh coigrich,

1

1

Agus gu'n dcan thu caoidh ^

ma dheireadh, 'nuair a chaithear

t'fheoil agus do chorp,^

12 Agus gu'n abair thu, Cionnus

a thug mi fuath do theagasg, agus a

rinn mo chridhe tàir air achmhasan ?

13 Agus nach robli mi ùmhal do

ghuth mo luchd-teagaisg, agus nach

d'aom mi mo cliluas riu-san a theag-

aisgmi ?

14 Is beag nach robh mi annsgach olc, am meadhon a' chomh-chruinneachaidh, agus a' choimh-thionail.

15 Ol uisgeachan as do shoitheach

fèin ; agus uisgcacha ruith as dothobait* fèin.

16 Biodh 'J do thobraichean air ansgaoileadh a mach : du shruthan uisge

anns na sràidibh.

17 Biodh iad agad fein a mhàin,agus na b'ann aig coigrich maille

riut.

18 Biodh do thobair beannaichte:

agus dean gairdeachas maille ri

mnaoi-phòsda t'òige.

19 Bivdh i inur an eilid ghràdh-

ach, agus mar an earb '" thaitneach ;

sàsaicheadh a cìochan thu sgach àm :

le a gràdh bi a ghnàth air do lìon-

adh.

20 Agus c'ar son, a mhic, a mheall.

ar thu " le mnaoi choimhich, agusa dhliithaicheas tu ri brollach bana-choigrich ?

21 Oir fa chomhair shùl an Tigh-earna tha slighcanna an duine, agusiha e a' cothromachadh a cheumannauile.

22 Glacaidh 'eucearta fèin an t-ain-

gidh, agus le cuird a pheacaidhceanglar e.

23 Bàsaichidh e gun teagasg, agusann am meud 'amaideachd thèid e

air seacharan.

CAIB. VI.4 IMHIC, ma ta thu 'n urras air^ do charaid, ma bhuail thu

do làmh le neach eile,

2 Ribeadh thu le briathraibh dobheoil ; ghlacadh thu le foclaibh dobheoil.

3 Dean so a nis, a mhic, agus

saor thu fèin, 'nuair a thig thu 'n

làimh do charaid ; imich, irioslaich

thu fèin, agus dean cinnteach docharaid.

4- Na toir codal do d' shùilibh, noclò chodail do d' rosgaibh.i'^

5 Thoir as thu fèin mar earb à

làimh an t-scaìgair,^^ agus mar eunà làimh an eunadair.

6 Imich a chum an t-seangain, a

leisgein ;i^ thoir fa'near a shlighean,

agus bi glic

:

7 Aig nach 'eil fear-seòlaidh, fear-

amhairc,'* no riaghladair,

8 A dh'ulluicheas a bhiadh san

t-samhradh, agus a chruinnicheas a

theachd-an-tìr san fhogharadh.

9 Cia fhad a choidleas tu, a leisg-

ein ? c'uin a dh'èireas tu as do chod-

al?

10 Fathast beagan codail, beaganclò chodail, beagan fiUidh '< nanlàmh gu codal.

11 An sin thigdo bhochdainn marfhear-siubhail, agus t'uireasbhuidli

mar dhuine fuidh armaibh.

12 Duine nach fiu, fear aingidh.

1 bheir a ceumanna do'n uaigh '^ slighe na beatha cha 'n'eil i idir a'

cothromachadh—^ caochlaideach—» uaipe—^ t'urram, do mhaise—* gu'mbeucthu— ' feoildo chuirp—*'thiobairt ^[Na] biodh '" earba " thèid

thu air seacharan, bhios tu air do mheadliradli '''' fhàbhraidhibh '^ a^ 3,,

lìon.— '* a lundaire.— '^ fear-sùilbheachd, maighstir-oibre,— '*' pasgaidli.

132 GNATH-FHOCAIL.

»iubhlaidh e le beul ana-cneasda.

13 C'aogaidh e le 'shùil, bheir e

sanas' le 'chois, teagaisgidh e le

'mheuraibh.

14 Tlia aingealtachd^ na chridhe,

tha e a' dealbhadh uilc a ghnàth

;

togaidh e aimhreit.^

15 Uime sin gu h-obann thig a

sgrios;* gu grad brisear e gunleighea;;.

16 Na sè nithe so is fuathach leis

an Tighearna ; seadh, tha seachd

nithe nan graineileachd d'a anam :

17 Sealladh ard,^ teanga bhreug-

ach, agus làmhan a dhòirteas fuil neo-

chiontach,

18 Cridhe a dhealbhas smuaintean

aingidli, cosan a bhios hiath a ruith

chum uilc,

19 Fianuis bhreugach a labhras

breugan, agus esan a thogas ainih-

reit'' eadar bhràithribh.

20 A mhic, coimhid àithne t'athar,

agus na trèig reachd' do mhàthar.

21 CeangaU iad a ghnàth air do

cliridhe, daingnich iad mu d' mhuin-eal.

22 'Nuair a dh'imicheas tu, treòr-

aichidh iad*' thu ; 'nuair a choidleas

tu'' gleidhidli iad'" thu ; agus anZiaìr a dhùisgeas tu, labhraidh iad'i

riut.

23 Oir is lòchran an àithne, agus

is solus an reachd, agus is iad shghe

na beatha achmhasain teagaisg ;

24 Chum do ghleidheadh o'n

droch mhnaoi, o mhiodal teanga na

mnà coimhich.

2.5 Na miannaich a sgèimh aim ad

chridhe ; agus na glacadh i thu le a

rosgaibh :

26 Oir le'2 mnaoi strìopachail

Iheirear duine gu greim arain : agus

sealgaidli a' bhan-adhaltrannach air

. an anam luachmhor.

27 An urradh duine teine a ghabh-ail na blirollach, agus gun 'eudach a

bhi air a losgadh ?

28 An urradh duine imeachd air

eibhlibh teithe, agus gun a chosan abhi air an losgadh ?

29 l\lar sin esan a thèid a steach

chum mnà a choinihearsnaich : chabhi neach air bith neo-chiontach abheanas rithe.

30 Cha deanar tàir air gaduiche,ma ghoideas e a shàsuchadh 'anama'nuair a bhios e ocrach :

31 Ach ma ghlacar e, aisigidh'^

e a sheachd uiread, uUe mhaoin a

tliighe bheir e seachad.

32 Ach ge b'e ni adhaltrannas ri

mnaoi, tha e gun tuigse :''' sgriosaidh

esan a ni e 'anam fein.

33 Lot agus mi-chliu gheibh e, a-

gus a mhasladh cha ghlanar as.

34 Oir is e 'n t-eud cuthach anfhir : uime sin cha chaomhain e annan là an dioghaltais.

35 Cha bhi suim aige dh'èiiic air

bith ;'^ ni mò a thoilichear e, ge dobheir thu dha mòran thiodhlacan.

ACAIB. VII.

IMHIC, glèidh mo bhriathran,

agus taisg m'àitheanta maiUe

2 Glèidh m'àitheantan, agus bi

beo ; agus mo lagh mar dhubhagan'^

do shùl.

3 Ceangail iad air do mheuraibh ;

scriobh iad air clàr do chridhe.

4 Abair ri gliocas, Is tu mo phiuth-

ar ; agus goir do bhana-charaid do

thuigse

:

5 Chum gu'n glcidh iad thu o'n

mhnaoi choimhich, o'n bhana-choig-

rich a ni brionnal" le a briathr-

aibh.

6 Oir aig uinneig mo thighe

dli'amhairc mi troimh"* mo chlèith.

7 Agus sheaU mi am measg nan

daoine baoghalta; thug mi fa'near

am measg nan òganach, oig-fhear

gu'n clièUl,'s

8 A' dol seachad air an t-sràid fa-

gus d'a h-oisinn, agus ghabh e an

t-slighe chum a tighe,

^ labhraidh e.—^ coirbteachd, ana-cneasdachd—^ sìol-chuiridh e ais-sith.

—* 'àmhghar * uaibhreach '' ais-sith " lagh * e—^ a luidheas tu

sìos '0 e " e '^ trid '^ bheir e air ais '* dhìth cèiUe—'^ Chataitinn èiric sam bith ris. "^ ubhal, chloich,— '" miodal.— '* tre, trid.

—

^^ gun chridhe. Eahh.

GNATH-FHOCAIL. 133

9 San dù thra,' san fheasgar, san

oidhchc dhiiibh dhoirch :

10 Agus, feuch, thachair bean air

ann an culaidh strìopaiche, agus

cuilblieartach 'na cridhe.

11 (^TIiu i ard-ghuthach^ agus

ceann-làidir ; cha'n fhan a cosan na

tigh.

12 A nis tha i mach, a nis anns

na sràidibh, agus a' feitheanili nani

fàth aig gach oisiun.)

13 Agus rug i air, agus phog i e,

agus le aghaidh gun nàire thubhairt

i ris,3

I-l Tha tabhartais-shìth agam

;

an diugh dh'ìoc mi mo bhòidean.

15 Uime sin thàinig mi mach a'd'

clioinneamh, a dh'iarraidh t'aghaidh

gu dìchioUach, agus fhuair mi thu.

Itì Le còmhdaichibh grinne' sgead-

aich mi mo leaba, le nìbrìhh gearrta,

le llon-eudaich mln o'n Eiphit.

17 Rinn mi mo leaba cùbhraidh

le mirr, aloe, agus canal.

18 Thig, gabhamaid ar sàth doghaol gu maduinn, deanamaid comh-ghairdeachas ann an gaol

:

19 Oir cha '//'(/7 fear an tighe aig

baUe ; chaidh e air thurus fada

;

20 Sporan airgid thug e leis ;

'

air an là shuidhichte thig e dhach-

aidh.

21 Le mòran d'a cainnt mhilis

thug i air aontachadh ; le miodal a

bilean chomh-èignich i e.

22 Tha e a' dol na dèigh gun dàil,

mar a thèid an damh chuni a chosg-

araidli,6 no'n t-amadan a chum pean-

ais a' chip :

23 Gus an dthèid saighead troimh

'àinean, mar a ghreasas eim do'n ribe,

gun fliios aige gur ann chum a'bhàis

« ta e.

24 A nis uime sin èisdibh rium,

a chlann, agus thugaibh aire dobhriathraibh mo bheoU.

2.5 Na claonadh do chridhe chuma sligheanna, na rach^ air seacharan

na ceumaibh.

26 Oir lot agus leag i sìos mòran

;

seadh, cliaidli mòran do dhaoinibhtreuna a mharbhadh lcatha.

27 /;y e a tigh an t-slighe gu h-if-

rinn, a' dol sìos gu seòmraichibh a'

bhàis.

CAIB. VIIL"^ACII 'eil gliocas ag èigheach ?

-'^ agus nach 'eil tuigse a' cur a

mach a gutha ?

2 Air muUach nan àit arda, làimhris an t-slighe, ann am meadlion nanrathad tlia i na seasamh.

3 Làimh ris na geatachaibh, aig

dol a stigh a' bhaUe,* far an dthig-

ear a steach air na dorsaibh tha i agèigheach :

4 Ribhse, O fheara, tha mi ag

èigheach ; agus tha mo ghuth ri

cloinn nan daoine.

5 A dhaoine baoghalta, tuigibh

gliocas ; agus amadana, tuigibh nurcridhe.

6 Eisdibh, oir labhraidh mi air

nithibh òirdheirce; agus hithìdh fosg-

ladh mo bhUean air nithibh cearta.

7 Oir labhraidh mo bheul firinn ;

agus ìs gràineUeachd aingidheachd

do m' bhilibh.

8 Ann an ceartas tha uUe bhriath-

ra mo bheoU : annta-san cha '«'f (7

ni air bith olc no fiar.

9 Tha iad uile soiUeir dha-san a

thuigeas, agus ceart dhoibhsan a

gheibh eòlas.

10 Gabhaibh mo theagasg, agus

ni h-e airgiod, agus eòlas thar an òr

thaghta.

1

1

Oir ìs fearr gliocas na na clach-

an luachmhor ; agus cha 'n'eU nah-uUe nithe a dh'fheudar a mhiann-achadh r'an comiiimeas rithe.

12 Tha mise gliocas a'm' chòmh-nuidh maille ri cèiU,^ agus tha mifaghaU a mach eòlais air nithibh inn-

leachdacha.

13 Is e eagal an Tigheama an

t-olc fhuathachadh ; uabhar, agus

ardan, agus an droch shlighe, agus

am beiU fiar is fuathach leam.

1 I\Iu dhorchadh nan tràth, san eadar-sholus 2 bruidhneach—-" chruaidliich

i a h-aghaidh, agus thubhairt i ris.—

•* còmhdaichibh do obair ghrèis ; tapes-

try. Sasg—^ na làimh. Eahh—« mharbhaidh—^ gabh, imich—,* beul a'

bhaUe. Eahh,—' criomiachd.

IJ GNATH-FHOCAIL,

14 Js leamsa comhairle, agus fior

ghliocas : ìx leamsa tuigse ; ìs leam-

sa neart.'

l.j Leamsa^ rìoghaichidh righ-

rean, agus orduichidh uachdarana

ceartas.

16 Leamsa riaghlaidh uachdarain,

agus daoine mòra,^ uile bhreith-

eamhna iia talmhainn.

17 ladsan aig am bheil gràdh

dhomh gràdhaichidh mi, agus iadsan

A dh'iarras mi gu moch gheibh iad

mi.

18 Tha beartas agus urram maille

Tiumsa ; saibhreas maireannach agus

fìreantachd.

19 Is fearr mo thoradh na òr,

eadhon na òr iìor-ghlan ; agus motheachd-a-stigh na airgiod taghta.

20 Air slighe a' cheartais ireòr-

aichidh rai ; ann am meadhon cheum-anna a' bhreitheanais

;

21 A chum as gu'n dthoir mi or-

ra-san lc'n ionmhuinn mi maoin a

shealbhachadh ; agus lìonaidli mi an

ionmhasan.

22 Bha mise aig an Tigheam ann

an toiseach a shlighe, roimh 'oibribh

o shean.

23 O shìorruidheachd chuireadh

suas* mi, o'n toiseach, mun robh an

talamh ann.

^l IMun rohh doimhneachda ann,

ghineadh mise ; 'nuair nach rohìi tob-

raiche ann, làn do uisgeachaibh.

25 IMun do shuidhicheadh na

beamita; rounh na cnocaibh ghhi-

eadh mise.

26 I\Iun d'rinn e fathasd an ta-

lamh, no na machraichean, no chuid

a's airde do dhuslach an domhain.

27 'Nuair a dheasaich e na nèamha,

tha mi'n sin ; 'nuair a tharruing e

cuairt àir aghaidh na dohnhne;

28 'Nuair a dhaingnich e 'n

t'athar* shuas ; 'nuair a neartaich e

tobhraiche na doimhne

;

29 'Nuair a thug e a reachd do'n

fhairge, nach rachadh na h-uisgeacha

thar 'àithne; 'nuair a shuidhich e

bunaice na talmhainn :

30 An sin bha mise aige mar neàcha dh'altrumadh'' malìle ris, agus bii

mhi a thlachd gach là, a' deanamhgairdeachais na fhianuis an còmh-nuidh

;

31 A' deanam.h gairdeachais annsa' chuid a dhVdtichear d'a thalamh,agus mo thlachd maille ri cloinn nandaoine.

32 A nis uime sin, a chlann, èisd-

ibh rium ; oir is sona iadsan a ghleidh-eas mo sliligheanna.

33 Eisdibh ri teagasg, agus bith-

ibh glic, agus na diùltaibh e.

34 Is beannuichte an duine adh'eisdeas rium, a' deanamh faire aigmo gheataibh gach là, a' feitheamhaig ursainnibh mo dhorsa.

35 Oir esan a gheibh mise, gheibhe beatha, agus gheibh e deadh-ghean'^

o'n Tighearna.

3G Ach esan a pheacaicheas a'm'aghaidh-sa,^ ni e cron d'a anamfèin : iadsan uile a dh'fhuathaicheasmi, gràdhaichidh iad am bàs.

CAIB. IX.^'HOG gliocas a tigh; ghearr i

mach 9 a seachd puist.

2 Mharbh i a feoil, mheasg i a

fion ; dheasaich i mar an ceudna a

bord.

3 Chuir i mach a h-òighean, tha i

a' gairm air na h-àitibh a's airde do'n

bhaile

:

4 Ge be neach a ta baoghalta,

thigeadh e a stigh an so : riu-san"* a

tha dhìth tuigse tha i ag ràdh,

5 Thigibh, ithibh do m'aran-sa,

agus òlaibh do'n fhìon a mheasg mi.

6 Trèigibh nithe amaideach, agus

bithibh beò, agus imichibh air slighe

na tuigse.

7 Esan a bheir achmhasan do fhear.

fochaid, gheibh e dha fèin masladh ;

agus esan a chronaicheas an t-aingidh,

ffhcihh e dha fein smal.

8 Na cronaich fear-fochaid, air

eagal gu'm fuathaich e thu : cronaich

an duine gUc, agus gràdhaichidh e

thu.

' ìs mise tuigse ; agamsa fha neart—^ Triomsa—^ ^j^ uaislean—* dh'-

ungadli—^ na neoil—'' dh'àiaicheadh '^ caoimhneas.—* a thèid air seach-

aran uam.—^ shnaidh i—'o ris-san, rìs gach neach.

GNATH-FHOCAIL. ioO

9 Thoir teagasg do'n duine ghlic,

agusbithidh e ni's glice : teagaisgan

duine cothromach, agus nieudaichidh

e ann aui foghluni.

10 /s e eagal an Tighearna tois-

each a' gliliocais; agus is e eòlas

nithc naomh, tuigse.

• 11 Oir leamsa niUiear do laithean

lìonmhor, agus cuirear ri bliadhnach-

aibh do bheatha.

12 JMa bhios tu glic, bithidh tu

glic dhuit fèin : ach ma bhios tu ri

fochaid, is tu i'ein a mhàin a dh'iom-

chairejis e.

13 y/ffl bean amaideach ard-ghuth-

:ich, baoghalta, agus cha 'n aithue

dhi ni air bith :

H Oir suidhidh i aig dorus a tighe,

air caithir, anu an àitibh arda a'

bhaile,

15 A ghairm orra-san a bhios a'

dol seachad air an t-slighe, a' gabh-ail dlreach rompa.i

16 Ge b'e neach a ta baoghalta,

thigeadh e stigh an so : agus ris-san

a tha dhìth tuigse their i,

17 Tha na h-uisgeachan a ghoid-

ear milis, agus an t-aran a dh'ithcar

an uaigneas taitneach.

18 Ach cha 'n'eil fhios aige gubhcil na mairbh an sin, ann an

doimhneachdaibh ifrinn gu hheil ah-aoidheanna.

CAIB. X./^INATH.FHOCAIL Sholamih.^-' Ni mac glic athair subhach

;

ach is e mac amaideach dubhachas a

mhàthar.

2 Cha 'n'eil tairbhe ann an ion-

rahasaibh aingidlieachd ; ach saoraidb

ionracas o'n bhàs.

3 Cha leig an Tigheama le anaman ionraic gort'' fhulang ; ach sgaoil-

idh e maoin nan aingidh.

4 Ni làmh na leisge^ bochd ; ach

ni làmh nan dìchioUach beartach.

5 Esan a chruhinicheas anns ant-samhradh, is mac glic e ; ach esan

a choidleas anns an fhoghara, is macmaslach e.

6 Bithìdh beannachdan air ceann

an fhìrein ;' ach còmhdaichidli foir.

ncart beui^ nan aingidh.

7 Bìthìdìi cuhnhne an fhìrein bean-

nuichte; ach lobhaidh ainm nan ain-

gicUi.

8 Gabhaidh esan a ta glic nachridhe

àitheanta; ach tuitidh an t-amadan

bith-bhriathrach.

9 Esan a ghluaiseas ann an ionrac-

as, gluaisidli e gu tèaruinte ; ach

csan a chlaonas a shlighean, aithnich-

ear e.

10 Esan a chaogas le 'shùl, bheir c

bròn : agus tuitidh an t-amadan bith-

bhriatlurach.

11 Is tobar beatha beul an fliìr-

ein ; ach còndidaichidli foinieart beul

nan aingidh.

12 Dùisgidh fuath aimhreitean

;

ach folaichidh gràdh gach coire.s

13 Ann am bilibh an duine thuig-

sich gheibhear gliocas ; ach tha slat

air son druim an ti a tha as eugmhais

tuigse.'

14 Ceilidh daoine glic na's aithne

dhoibh ;^ tha beul an amadain dlùth

do sgrios.

15 /« e beartas an duine shaibhir

a chaithir^ làidir ; ìs e milleadli nambochd an uireasbhuidh.

IG TÌM saothair an fhìrein chumbeatha, teachd a stigh"* an aingidh

chum peacaidh.

17 Tha esan a chounhideas fògh-

lum unns an t-slighe gu beatha ; ach

tha esan a dhiùltas achmhasan air

seacharan.

18 Esan a cheileas fuath le bilibh

cealgach, agus esan a labhras mi-

chliu, ìs amadan e.

19 Ann an lìonmhokeachd bhriath-

ar cha bhithcar saor o pheacadh

;

ach tlia esan a choisgeas a bhilean

20 IMar airgiod taghta" tha teanga

an fhìrein ; ach tha cridhe nan ain-

gidh mar ni nach fiu.

21 Beathaichidh bilean an fhìrein

mòran ; ach eugaidh na h-amadain a

dhlth tuigse.12

' a' stiùradh an ccumanna '^ gorta.—•' na ceilge * an ionracain.

—

^ gnùis.

« cionta, peacadh—

" cridhe. Ealh ^ Taisgidh daoine glic eòlas.—' a mhòr-

bhaile.—'" toradli—" dearbhta, fior-ghlan ^^ cridhe. Eahh.

136 GNATH-FHOCAIL.

22 Ni beaniiachadh an Tighearnasaibhir, agus cha chuir e doilgheas

na chuideachd.

23 Tha e mar shùgradh do'n am-adan olc a dheanamh ; ach tìia glioc-

as aig fear na tuigse.

24' An ni is eagal leis an aingidh,

thig e air; ach deònuichear miannnam lìrean.

25 Max a thèid an ioma-ghaothtliairis, mar sin cha hhi an droch

dhuine ni's mò ; ach is bimait sìor-

ruidh am firean.

26 Mar fhìon-geur do na fiaclaibh,

agus mar dheataich do na sùilibh,

mar sin //(fl'n leisgein dhoibhsan a

chuireas uatha e.

27 Cuiridh eagal an Tighearna ri

laithibh dulne ; ach giorraichear

bliadlinacha nan aingidh.

28 Bithìdh dùil nam firean naaobhar aoibhneis ; acli thèid as dodhòchas nan aingidh.

29 /* neart do na h-ionraic slighe

an Tighearna; ach tìiig sgrios air^

luchd-deanamh na h-euceirt.

30 Cha ghluaisear am firean gubràth ; ach cha ghabh na h-aingidh

còmhnuidh air an talamh.

31 Bheir beul an fhìrein a machgliocas; ach gearrar as an teanga

fhiar.

32 Tha fios aig bilibh an fhìrein

air an ni a ta taitneach ; ach lahh-

raìdh beul nan aingidh nithe fiara.

CAIB. XI.

^J^HA meidhean mealltach nan-* gràineileachd do'n Tighearn ;

ach is taitneach leis toimhsean ceart.'-*

2 'Nuair a thig uabhar, thig mas-ladh ; ach aig na li-iriosail tha glioc-

as. 43 Seòlaidh ionracas nam firean

iad ; ach millidh fiaradh^ ]uchd dò-

bheirt iad fèin.

4- Cha bhi tairbhe ann an saibhreas

ann an làtha na feirge ; ach saoraidh

tìreantachd o'n bhàs.

5 Seòlaidh fireantachd an duine

ionraic'' a shlighe; ach trid aingidh-

eachd fein tuitidh an t-aingidh.

6 Saoraidli fireantachd nan ionraic

iad : ach glacar fealltairean^ nanolcfcin.

7 'Nuair a bhàsaicheas an drochdhuine, thèid as d'a dhòchas ; agusteirgidh dùil luchd-euceirt.

8 Saorar am firean o theinn ; ach

thig an droch dliuine na àite.

9 Le 'bheul milUdh cealgair a

choimhearsnach ; ach trìd eòlais saor-

ar na firearia.

10 'Nuair a dh'èireas gu maith dona fireanaibh, ni am baile" gaird-

eachas ; agus an uair a sgriosar nah-aingidh, hithidh luathghaire ann.

11 Le beannachadh nan ionraic

ardaichear baile ; ach le beul nanaingidh leagar e.

12 Ni esan a tha as eugmhaisgliocais^ tàir air a choimhearsnach

;

ach bithidh fear na tuigse na thosd.

13 Imichidh fear tuaileis mu'ncuairt a' foiUseachadh nithe dìomh-air ; ach esan a ta firimieach na spio-

rad, ceilidh e ni.

14 Far nach 'eO comhairle, tuitidh

sluagh ; ach ann an lìonmhoireachd

chomhairleach tha tèaruinteachd.

15 Ciùrrar gu goirt esan a bliios

an urras air coigreach ; ach esan a

dh'fhuathaicheas kichd-urrais, bith-

idh e tèaruinte.

16 Gheibh bean ghràsail urram ;

agus cosnaidh daoine làidir saibh-

17 Ni an duine iochdmhor maith

d'a anam fèin ; ach esan a ta an-

iochdmhor, claoitlliidh^ e 'fheoil

fèin.

18 Oibrichidh an droch dhuine

obair mhealltach ; ach aige-san a

chuireas^ fireantachd hithìdh duais

chinnteach. ^19 ]\Iar so tha fireantachd chum

beatha ; ach esan a leanas an t-olc,

kanaìdh e chum a bhàis fèin r.

20 Is gràineileachd do'n Tighearn

iadsan a tha fiar nan cridhe ; ach ìs

taitneaeh leis iadsan a tha ionraic'"

n«« shghe.

' is aobhar uamhais i do * clach iomlan. Eahh—^ claonadh, cealg

—

' iomlain—^ cealgairean, luchd-eusaontais

—

'^ a' chaithir, am mòr-bhaile

—

' cridhe. Eahh.—^ buairidh.—

'' shìol-chuireas.—'" iomlan, neo-Iochdach.

GNATH-FHOCAIL. 137

21 Gcd iodhadh làmh mu làLmh,

cha bhi an droch dhuine gim phean-

as ; ach saorar slioclid nam lirean.

22 Mar fhail* òir ann an sròin

niuice, fha bean sgiamhach agus i as

eugniliais tuisge.'-'

23 Thu miann nam firean a mhàinmaith ; ach is c dòchas nan aingidh

fearg.

24 Tha neach ann a sgaoileas, a-

gus fàsaidli e ni's saibhire;' agu3

tha e ann a chumas tuilleadh 'sa tha

ceart, ach thi^ir c gu bochdainn.

25 Nithear an t-anam fial sult-

mhor;* agus an ti a dh'uisgicheas,

uisgichear mar an csudna e fèin.

26 Esan a chumas suas sìol,^ mal-

luichidh an sluagh e ; ach hithtdh

lieannachd air ceann an ti a reic-

eas.''

27 Esan a dh'iarras maith gudùrachdach, gheibh e deadh-ghean ;7

ach an ti a ilh'iarras olc, thig e air

fèm.

28 Esan a dh'earbas as a shaibh-

reas, tuitidh e ; ach mar ghèig, thig

na fireana fo bhlàth.

29 Esan a chuireas a theaghlach

fein fo bhuaireas,* hithldh e na oighre

air a' ghaoith ; agus an t-amadanna sheirbhiseach dha-san a tha glic

na chridhe.

30 Is craobh beatha toradh anfhìrein ; agus tha esan a chosnas an-

ama glic.

31 Feuch, bheirear luigheachds

do'n fInrean air an talamh : nach mòna sin do'n aingidh agus do'n pheac-ach ?

CAIB. XII.XpSAN a ghràdhaicheas fòghlum,*-' gràdhaichidh e eòlas ; ach esan

a dh'ihuathaicheas achmhasan, tha e

amaideach."'

2 Gheibh duine maith dcadh-gheano'n Tigheam ; ach dltidh e fear nan

droch innleachd.

3 Cha daingnichear duine le h-ain-

gidlieachd ; ach cha gUuaisear freumh

nam tìrean.

4 Thu bean mhaith'i na crùn d'a

fear; ach mar lobhadli na chnàmh-aibh tha ise a nàiricheas e.

5 Is ceartas^''' smuainte nam fi-

rean ; ach ìs cealg comhairle nanaingidli.

6 Is iad briathra nan aingidh

feall-fheitheamh air son fola; ach

tearnaidh beul nan ionraic iadsan.

7 Tilgear na h-aingidh bun os

ceann, agus cha hìà iad ann ; ach

seasaidh tigh nam firean.

8 A reir a ghliocais molar duine ;

ach nitliear dìmeas air-san a tha fiar

na chridhe.

9 Is fearr esan air an deanar tàir,

agus a tha na sheirbhiseach dhafein,'^ na esan a bheir urram dhafèin, agus a bhios a dliìth àrain.

10 Bithidh cùram aig an duine

ionraic do bheatha 'ainmhidh; ach

ìs an-iochdmhor truacantais nan ain-

gidh.

11 Esan a threabhasi* 'fhearann,

sàsuichear le h-aran e ; ach esan a

leanas daoine dìomhain, tha e guntuisge.^5

12 Miannaichidh an t-aingidh lìon

dhroch dhaoine ; ach bheir freumhnam firean toradh.^^

13 Le peacadh a bhilean ribear

an droch dhuine ; aeh thig am. firean

as o airc''

14 Do thoradli a bhèil sàsuichear

duine le maith, agus ìocar luigheachd

làmh duine dha fèin.

15 Tha slighe an amadain ceart

na shùilibh fein : ach tha esan a

dh'eisdeas ri comhairle, ghc.

16 Aithnichear air ball'* fearg anamadain ; ach ceilidh duine ciallachi^

masladh.

17 Esan a labhras an fhìrinn

' sheud.

—

^ mothachaidh, eagnuidheachd ' cuirear an tuilleadh ris -

Sealbhaichidh an t-anam fial pailteas 5 gr^^ g ^ bheu: air a bhi air areiceadli

—' deadh rùn

—'* ^ thogas anriaghalt na thigh fein—9 luaigheachd,

duais— '0 mar ainmhidh—'i bean na subhailce, nan deadh bheus '* ion.-

racas—'^ ajg a^ ^ji ggijijiijseach—" shaothraicheas '^as eugmhais cridhe.Eahh—is fàsaidli, daingnichear freumh nam firean—" 'the3nntachd.__issan àm ; san là. Eahh,—>^ crlonna, glic.

138 GNATH-FHOCAIL.

foillsichidh e ceartas;^ ach foiUsich-

ìdh fianuis bhreugach cealg.

18 Tha dream ann a labhras marlotaibh claidheimh ; ach ìs slàinte

teanga nan daoine glice.

19 Bithidh bile nafii-inn seasmhach

gu bràth; ach cha hhi an teanga

bhreugach ach car tiota.

20 Is cealg a bhios an cridhe luchd-

deilbh an uilc; ach do chomhair-

leachaibh na sìthe hiihìdh gairdeach-

as.

21 Cha'n èirich aimhleas^ air bith

do'n fhìrean ; ach lìonar na h-ain-

gidh le h-olc.

22 Is gràineileachd do'n Tighear-

na bilean nam breug ; ach is iad an

droing a ni gu firinneach, a thlachd.

23 Ceilidh duine ciallach' eòlas

;

ach foillsichidh cridhe nan amadanamaideachd.

24 Riaghlaidh làmh nan dìchiol-

lach ; ach bithidh lamh na leisge* fo

chìs.

25 Ni iomaguin* ann an cridhe

duine a chromadh slos ; ach ni focal

maith sòlasach e.

26 Is fearr am firean na a choimh-

earsnach ; ach cuiridh slighe nan ain-

gidh air seacharan iad fèin.

27 Cha ròist an leisgein a shith-

eann ;^ ach is luachmhor saibhreas

an duine dhìchioUaich.

28 Ann an slighe na fireantachd

iha beatha ; agus na ceum cha 'n'cìl

bàs.7

CAIB. XIII.

TpiSDIDIIm&cglk ri teagasg'ath--'-' ar ; ach cha'n èisd fear na foch-

aid ri achmhasan.

2 Do thoradh a bheoil ithidh duine

ni maith ; ach ìthidh^ anam namfealltair^ ainneart.

*3 Esan a choimhideas a bheul

gleidhidh e 'anam ; ach esan a

dh'fhosglas a bhUean, thig sgrios

air.

4 Bliannaichidh anam an leisgein,

agus cha hhi aige ; ach nithear anamnan dìchioUach sultmhor.

5 Is beag air an fhìrean na breug-an ; ach fàsaidh an droch dhuinegràineil, agus nàirichear e.

6 Gleidhidh fireantachd esan a ta

ionraic na shlighe : ach claoidhidhaingidheachd am peacach.'o

7 Tha neach ann a leigeas air abhi beartach," agus gun ni air bith

aìge ; tha neach ann a leigeas air abhi bochd, agus mòr shaibhreas aige.

8 /* e èirig'"'' anama duine a shaibh-reas ; ach cha cUuinn am bochdachmhasan.

9 Ni solus nam firean aoibhneach,ach cuirear as lòchran nan aingidh.

10 O uabhar a mhàin thig cons-

achadh ; ach aig na daoinibh a ghabh-as deadh chomhairle tlia gliocas.

11 Lùghdaichear saibhreas andìomhanais ; ach esan a chruinnich-

eas le saothair,!^ meudaichidh e.

12 Ni an dòchas anns an cuirear

moille,!' an cridhe tinn : ach is

craobh beatha am miann^^ 'nuair athig e.

13 Esan a ni tàir air focal, millear

e ; ach esan air am bi eagal roimhàithne, gheibh e luigheachd.

14 /* tobar beatha lagh an dnineghlic, chum dol as o liontaibh a'

bhàis.

15Bheirtuigseinhaithdeadh-ghean;ach ìs cruaidh slighe luclid-eusaont-

ais.

16 Ni gach duine ciallach''' a

ghnothuch le h-eòlas ; ach leigidh

an t-amadan ris 'amaideachd.

17 Tuitidh an droch theachdaire

aim an olc ; ach is slàinte an teachd-

aire dìleas.

18 Bochdainn agus nàire hithidh

dliasan a dhiùltas fòghlum ; ach anti aig am bi meas air achmhasan,gheibh e urram.

1

9

Is milis do'n anam am miann a

choimhlionar ; acli is beag air am-adanaibh dealachadh ris an olc.

^ Labhraidh am firean, agus foiUsichidh e an fhìrinn.—2 urchoid.—' crìonna,

eagnaidheach * ceilge.—^ dubhachas—'' an ni a ghlac e le seUg—

' ach

treòraichidh rathad seacharanach gu bàs

—

^fnìlgìdli—^ nan cealgair, luchd-

easaontais '" peacadh. Eahli 'i a ni e fèin saibhir '^ fuasgladh.— '^

le làirah, Eahli,—.^'^ an dòchas a shìnear.—.i* fonn, togradli.»»ifi crìonna,

glic.

GNATH-FHOCAIL. 139

20 An ti a shiùbhlas le daoinibh

glic, bithidh e glic; ach sgriosar

conipaiiach nan amadan.

2Ì Leanaidh olc peacaich ; ach do

na tireanaibh locar maith.

22 Fàgaidh duine maith oighr-

eachd aig cloinn a chloinne ; ach

taisgear do'n fhlrean maoin a' pheac-

aich.

23 JiilfihUi mòran bìdh aiin antreabhadh nam boclid ; ach bithidh

neach ann a sgriosar a dhith breith-

eanais.

24 An ti a chaomhnas a shlat, is

beag air a mhac ; ach an ti leis an

ionmhuinn e, smachdaichidh se e nathràth.

25 Ithidh am firean gu sàsachadh

'anania ; ach bithitlh dlth air broinn

nan aingidh.

CAIB. XIV.CIUIRIDH gach bean glilic a tigh

' suas ; ach leagaidh a' bhean

amaideach sìos e le a làmhaibh fein.

2 Esan a ghluaiseas na ionracas,

bithidh eagal an Tighearna air ; ach

esan a ta tìar na shlighibh, ni e tàir

air.

3 Ann am beul am amadain iha

slat uabhair; ach gleidhidh bilean

nan daoine glic iad.

4 Far nach U daimh, hìthìdh a'

phrasach glan ; ach lìthìdh fàs mòrle neart an daimh,

ò Cha dean an fhianuis dhlleas

breug ; ach labhraidh an fhianuis

chealgach^ breugan.

6 larraidh fear na fochaid gliocas,

agus cha'« fhaigh c ; ach do'n ti a

thuigeas tha eòlas furas.^

7 Imich as làthair an duinc am-aidich, 'nuair nach mothaich thu annbilean an eòlais.

8 i« e gUocas an duine chiallaich

a shUghe a thuigsinn ; acli is cealg

amaideachd nan amadan.

9 Ni amadain magadh do'n pheac-

adh ; ach am measg nam fijean tha

deadh-ghean.

10 Is aithne do chridhe dulnc

searbhas 'anama ; agus na aoibhneas

cha bhi comh-roinn aig coigreach.3

11 Tilgear tigh nan aingidh bunos ceann ; ach thig pàiUiun nan ion-

raic fo bhlàth.

12 Tha slighe ann a chithear dìr-

each le duine; ach ìs iad u crloch

slighean a' bhàis.

13 Ann an gàire fèin bithidh anan cridhe brònach ; agus is e deir-

eadh an t-subhachais sin tuirse.

14 Le 'shlighibh fèinlìonar esan a

thionndaidli air ais na chridhe ; agusuaith fein sasiiiclicar an duine maith.

15 Creididh an duine baoghalta*

gach focal ; ach bheir an duine ciall-

ach an aire d'a cheum.

16 Bithidh eagal air an duine

ghUc, agus treigidh e 'n t-olc ; achtha'n t-amadan borb* agus dàna.

1

7

An ti air am bi fearg gu h-o-

bann, ni e gu h-amaideach ; agus

fuathaichear fear nan droch inn-

leachd.

18 Sealbhaichidh daoine baoghalta

amaideachd mar oighreachd ; ach

crùnar na daoine ciaUach le h-eòlas.

19 Cromaidh droch dhaoine anlàthair dhaoine maith, agus na h-ain-

gidh aig geataibh an fhlrein.

20 EacUion le 'choimhearsnach fèin

fuathaichear duine bochd ; ach ìs

Ilonmhor iad leis an ionmhuinn anduine saibhir.

21 An ti a ni tàir air a choimh-earsnach, peacaichidh e ; ach is sona

an ti a ghabhas truas do na bochd-aibh.

22 Nach dthèid iadsan air seachar-

an a dhealbhas an t-olc ; ach hitlddh

tròcair agus firinn aca-san a dhealbh-

as am maith.

23 Anns gach saothair bithidh

tairbhe; ach tliig cainnt nam bile a

mliàin gu h-uireasbhuidh.

24 Is e crùn nan daoine glic an

saibhreas ; ach is amaideachd am-aideachd nan amadan.

25 Saoraidh fianuis fhìor anama ;

ach labhraidh fianuis chealg^hbreugan.

20 Ann an eagal an Tigheamatha aobhar earbsaidh làìdir ; agus aig

a chloinn bithidh dìdean.

27 Is e eagal an Tighearna tobar

I bhreugach.-,2 furasd—,3 neach eile.—i neo-gheur, aon-fhillte, simplidh^ feargach.

140 GNATH-FHOCAIL.

na beatha, clium dol as o llontaibh

a' bhàis.

28 Ann an lìonmhoireachd sluaigli

tha urram an righ ; ach ann an dlth

sluaigh tha milleadh an uachdarain.

29 An ti a tha mall chum feirge,

iha e paUt ann an tuigse ; ach esan

a tha dian na spiorad, ardaichidh e

amaideachd.

30 Is e beatha na feola, cridhs

fallain ; ach ìs e lobhadli nan cnàmh,

an tnù.

31 An ti a shàruicheas i am feum-

ach, masluichidh e a Chruith-fhear

;

ach bheir an ti sin urram dlia, a

ghabhas truas do'n bhochd.

32 Na aingidheachd fuadaichear

air falbh an t-aingidh ; ach billiidh

dòchas aig an ihìrem na bhàs.

33 Ann an cridhe an duine thuig-

sich gabhaidh gliocas tàmh ; ach

aithnichear au ni a ta 'n taobh a

stigh nan amadan.

34 Ardaichidh fireantachd cinneach

;

ach is e am peacadh masladh sluaigh

aii bith.2

35 BHhìdh deadh-ghean an righ

aig seirbhiseach glic ; ach bithidh

'fhearg na aghaidli-san a bhios na

aobhar nàire.

CAIB. XV.PILLIDII freagradh mìn cor-

ruich; ach duisgidh briathra garg

*earg.

2 Cuiridh teanga nan daoine gbc

an cèiU eòlas gu ceart ; ach dòirtidh

beul nan amadan a mach amaid-

eachd.

3 Tha sùilean an Tighearna anns

gach àit, ag amharc air na droch

dhaoinibh agus air na deadli dhaoin-

ibh.

.1 Is craobh beatha teanga fhal-

lain ;' ach ìs briseadh spioraid fiar-

adh innte.

5 Ni amadan tàir au: teagasg 'ath-

ar ; ach is ciallach an ti a bheir an

aire do achmhasan.

6 Ann an tigh an fhìrein tha mòr-

an ionmhais ; ach ann an teachd-a-

stigh an aingidh tha buaireas.

7 Sgaoilidh bilean nan daoine glic

eòlas ; ach cha dcan cridhe nan am-adan mar sin.

8 Is gràineileachd do'n TighearnìobaÌTt nan aingidh ; ach is i ùrnuighnan ionraic a thlachd.

9 Is grùineileachd do'n Tighearnaslighe an aingidh ; ach is ionmhuinnleis an ti a leanas an dèigh fireant-

achd.

\0 Is searbh smachdachadh dha-san a thrèigeas an t-slighe; achgheibh esan le'm fuathach achmhas-an, bàs.

1

1

Tha ifrinn agus sgrios fa chomh-air an Tighearna : cia mòr is mò nasin cridheacha chlomn nan daoine ?

12 Cha toigh le fear-fochaid esan

a chronaicheas e; agus a dh'ionnsuidh

diiaoine ghce cha dthèid e.

13 Ni cridhe subhach gnùis shuil-

bhù: ; ach le bròn a' chridhe brisear

an spiorad.

14 larraidh cridhe an duine thuig-

sich eòlas ; ach beathaichear beul

nan amadan le amaideachd.

15 Tha uile laithean an duine

thruaigh olc ; ach is cuirm a ghnàthan cridhe ait.

IQ Is fearr beagan le h-eagal anTighearna, na ionmhas mòr, agus

buaireas leis.

n Is fearr lòn * do luibhibh, far

am bi gràdh, na damh biadhta agus

fuath leis.

18 Dùisgidh fear feargach cons-

achadh ; ach esan a ta mall chumfeirge, ciuinichidh e aimhreit.''

19 Tlia slighe an leisgein ^ marghàradh ' droighinn ; ach tha rath-

ad nan ionraic air a dheanamh rèidh.

20 Ni mac glic athair aoibhneach ;

ach ni mac '* amaideach tàir air a

mhàthair.

21 Is aobhar aoibhneis amaideachd

tlha-san a tha as eugmhais gliocais ;'

ach imichidh fear na tuigse gu dìr-

each.

22 Gun chomhairle, thig rùinte "

gu neo-ni; ach ann an lìonmhoir-

eachd chomhahrleach daingnichear

iad.

bhruthas ^ nan slògh ' chiuin, shìothchail—

•* dìneir, biadh-nòin.

stri ^ lundaire ^ challaid ^ duine.—.^ cridhe. Eabh.^^° smuainte.

GXATH-FHOCAIL. 141

23 Bithidh aoibhneas aig duine le

freagradh a bheoil ; agus focal nathràth, cia niaith e !

2i Tlia slighe na beatha shuas do'n

duine ghlic, chum dol as o ifiinn

shios.

25 Sgriosaidli an Tigheama tigh

nan uaibhreach ; ach daingnichidli e

crìoch na bantraich.

26 Is gràineileachd do'n Tighear-

na smuainte dhroch dhaoine ; ach ìs

briathra taitneach hriathra nam tìor-

ghlan.

27 Bheir esan buaireas aii a thigh

fèin, a tha sanntach air buannachd ;

ach bithidh esan le'm fuathach duais-

bhratha, beò.

28 Smuainichidh cridhe an fhìrein

cionnus is còr dha freagairt ; achdòirtidh beul nan aingidh a machdroch nithe.

29 TluCn. Tighearna fada o nah-aingidh ; ach èisdidh e ri h-ùr-

nuigh nam firean.

3U Xi sohis nan sùl an cridhe

aoiblmeach ; agus bheir deadh chliu

smior do na cnàmhaibh.

31 Gabhaidh a' chluas a dh'eisd-

eas ri achmhasan na beatha, còmh-nuidh am measg nan daoine glic.

32 An ti a dhiùltas fòghlum, ni

e tàir air 'anam fèin ; ach an ti adh'èisdeas ri achmhasan, gheibh e

tuigse.i

33 Is e eagal an Tighearna fògh-lum a' ghliocais ; agus roimh urramtha irioslachd.

CAIB. XVI.lY^IIA deasachadh cridhe duine, a--* gus freagradh na teanga o'n

Tigheama.2

2 Tha uUe shlighean duine glan

na shùilibh fèin ; ach cothromaich-

idh ' an Tigheama na spioraid.

3 Tabhair t'oibre thaiiis do'n Tigh-earn, agus daingnichear do smuain-

te.

4 Rinn an Tighearna gach ni air

a shon fèin, agus mar an ceudna an

t-aingidh air son latha * an uilc.

5 Is gràineileachd do'n Tighearnagach neach a ta uaibhreach nachridhe: gc d'iadhadh làmh mulàimh, cha bhi e gun pheanas.*'

(ì Trìd tròcair agus firinn glanar

euceart ; agus trìd eagail an Tighear-

na trèigear an t-olc.

7 An uair a ghabhas an Tigheamatlachd ann an slighibh duine, bheir

e air a naimhdibh fein a bhi ann ansìth ris.

8 Is fearr beagan le h-ionracas,

na teachd-a-stigh mòr gun cheartas.

9 Smuainichidla cridhe duine air a

shlighe ; ach is e'n Tigheam a stiùir-

eas a cheumanna.10 Tha fàisneachd ® air bilibh an

righ : ann am breitheanas cha deana bheul euceart.

11/* leis an Tigheama toimhseanagiis meidliean ceart 'J ìs iad uile

chlacha-tomhais a' mhàla* 'obair-

san.

12 Is gràineileachd do righribh

aingidheachd a dheanamh ; oir le

h-ionracas daingnichear an righ-

chaithir.

1

3

/« taitneach do righribh bilean

an ionracais, agus is ionmhuinn leo

esan a labhras nithe cearta.

14 Tha fearg righ mar theachd-

airean bàis ; ach ciùinichiùh ^ duine

glic i.

15 Ann an solus gnviise righ tha

beatha ; agus tha a dheadh-gheanmar neul an uisge dlieireannaich.

16 Cia mòr is fearr gliocas fhaot-

ainn ^" na òr, agus is ròghnuiche

tuigse fhaotainn na airgiod ?

17 /« e rathad *i mòr nan ionraic

an t-olc a thrèigsinn : an ti a choimh-ideas a slilighe, gleidhidh e 'anam.

18 Roimh sgrios thcid uabhar

;

agus roimh leagadh spiorad ardan-

ach.

19/* fearr a bhi do spiorad ir-

iosal maille riu-san a ta ciùin, na a'

chreach a roinn maUIe ris na h-uaibh-

rich.

1 cridhe. Eahh.—* Feudaidh duine a smuaintean ulluchadh ; ach o'n

Tigheama tha freagradh na teanga ^ measaidh ^ là, lò * cha mheasarneo-chiontach e, cha dthèid e saor as.—** fàistineachd.

—' a' cheartais. Eabft.

<> a' bhuilg—^ ceannsaichidh '° a chosnadh 'i slighe.

142 GNATH-FHOCAIL.

20 An ti a ni gnothuch gu tuig-

seach, gheibh e maith : agus an ti a

dh'earbas as an Tighearn, is soua

e.

21 Goirear duine crìonna'- do'n

ti a tha glic na chridhe, agus meud-aichidh milse nam bUe fòghlum.

22 Is tobar beatha an tuigse do'n

ti aig am bheil i ; ach is amaideachdfòghlum nan amadan.

23 Ni cridhe an duine ghlic a

bheul tuigseach, agus air a bhilibh

cuiridh e fòglilum.

24 Mar chìr-mheala iha briathra

taitneach, milis do'n anam, agus nanslàinte do na cnàmhaibh.

25 Tha slighe ann a tha ceart annan sealladh duine ; ach is iad slighean

a' bhàis a crìoch.

26 An ti a shaothraicheaa, saoth-

raichidh e air a shon fèin ; oir iarr-

aidh a bheul air e.

27 Cladhaichidh an duine neo-

dhiadhuidh olc ; agus air a bhilibh

hithìdh mar theine loisgcach.

28 Togaidh '^ an duine fiar 3 aimh-reit ; agus dealaichidh fear na cog-

arsaich cairde sònraichte.

29 JMeallaidh fear an fhoimeirt a

choimhearsnach, agus bheir e air

imeachd air shghe nach ^eil maith.

30 Uruididli e a shùilean chumsmuaineaehadh air nithibh fiara ; a'

gluasad* a bhilean, bheir e olc gucrìch.

S\ Is coron glòire an ceann liath,

u gheibhear ann an slighe an ionrac-

ais.

32 Is fearr an ti a ta m.all chumfeirge na gaisgeach, agus an ti a

riaghlas a spioradfèin na esan a ghlac-

as ard-bhaile.''

33 Anns an uchd tilgear an crann-

chur ; ach is ann o'n Tigheama a

iÌM ariaghladh gu lèir.

CAIB. XVII.TS fearr greim tioram, agus suaimh-

-* neas leis, na tigh làn do ìobairt-

ibh maìllc ri h-aimhreit.

2 Riaghlaidh seirbhiseach tuigs-

each os ceann a' nihic a bhios naaobhar nàire ; agus am measg nanibràthar roinnidh e an oighreachd.'

3 Tha a' phoit-ghlanaidh air sonan airgid, agus an àmhuinn ^ air sonan òir ; ach dearbhaidli an Tighearnana cridheacha.

4 Bheir an droch dhuine an aire

do bhilibh na h-euceirt '>; èisdidh am

breugaire ri teanga an aimlileis.

5 An ti a ni fanoid air a' bhochd,bheir e masladh d'a Chruith-fhear

:

an ti a ni gairdeachas ri dòminn,'"cha bhi e neo-chiontach.ii

6 Is iad clann an cloinne coronsheann daoine ; agus is iad an aith-

riche urram ^^ cloinne.

7 Cha 'jt'eji cainnt na mòralachd i^

ciatach do'n amadan : nach lughana sin a tha bilean na brèige ciatach

do dhuine mòr !i*

8 Is clach uasal tiodhlacadh annan sùilibh an ti aig am bi e ;^' ge b'e

taobh gus an tionndaidh e, soirbhich-

idh leis.

9 An ti a cheileas cionta, cos-

naidh ^^ e gradli ; ach esan a dh'aith-

riseas ni, dealaichidh e cairde.

10 Druthaidh achmhasan ni's mòair duine glic, na ceud buille air am-adan.

1

1

Is ceannairc a mhàin a dh'iarr-

as an droch dhuine ; uime sin cuir-

ear teachdaire an-iochdmhor na agh-aidh.

12 Tachaireadli math-ghamhuinair call a cuilean air duine, ni's

luaithe na amadan na amaideachd.

13 Ge b'e dh'ìocas olc air son

maith, cha dealaich olc r'a thigh.

14 Mar gii'n leigeadh neach a

mach uisgeacha, tha toiseach aimh-reite ; uime sin mu'n sgaoil '^ a'

chomh-stri, leig dhìot i.

15 Tlia'n ti a shaoras an t-aingidh,

agus an ti a dhìteas am firean, araon

nan gràineileachd do'n Tigheam.

' ciallach, tuigseach ? DùisgiiUi, sìol-chuiridh—' coirbte, ana-mèineach

—

> gluasachd * caithir 6 do nithibh matha, do dheadli ghleus—^ bithidh

cuibhrionn aige do'n oighreachd—^ fhuirneis—» bhilibh cealgach, breugach.'o sgrios neach eile " gun pheanas ^'^ uaill glòir—^^ cainnt òirdheirc

—

'^ uasal, ard '^^ a ghcibh e ^^ iarraidli ^^ mu'm measgar.

GNATH-FHOCAIL. 143

16 C'ar son a ia luach ann an

làimh amadain a dh'fhaotainn glioc-

ais, agus e gun rim' aige ?

17 Anns gach àm gràdhaichidh

caraid, afpxs riigadli bràthair fa

chomhair teinn.^

IS Js duine gun tuigse a bhuail-

eas a làmh, a theid an urras am fia-

nuis 3 a charaid.

1.0 Gràdhaichidh esan peacadh, a

ghràdhaicheas aimhreit : an ti a

dh'ardaicheas a dliorus, iarraidh e

sgrios.

20 An ti a ta fìar na chridhe, cha'n

fhaigh e maith ; agus an ti a ta lùb-

acli ' na theangaidh, tuitidh e annan olc.

21 An ti a ghuieas amadan, ^»7?-

idJì 'ìc e chum a dhoUgheis fèin ; oir

cha bhi sòlas aig athair amadain.

22 Ni cridhe subhach maith marleighcas ; ach tiormaichidli spiorad

briste na cnàmha.

23 Bheir droch dhuine tiodhlac-

adh as 'nclid, a chlaohadh shlighcan

a' bhreitheanais.

24. Fa chomhair ^ an duine thuig-

sich tha gliocas ; ach tha sùilean

amadain ann an iomall na talmhainn.

25 Tha am mac amaideach nadhoUgheas d'a athair, agus na shear-

bhas dh'ise a rug e.

26 Mar an ceudna cha '«'(.'»7 e

maith peanas a dheanamh air an fhì-

rean, no ard uaislean a bhualadh ah-

son ceartais.

27 Caomhnaidh an ti aig am bheil

eòlas a bhriatluan ; agus bithidh fear

na tuigse ciùin '' na s^norad.

28 I\Ieasar an t-amadan fein, 'nuair

a bhios e na thosd, na dhuine glic

;

agus an ti a dhriideas a bhUean, nadhuine tuigseach.

CAIB. XVIII.A REIR a thograidh iarraidh esan-^ a sgaras e fein, agus buinidh

e ris gach gliocas.

2 Cha 'n'eU tlachd aig an amadanann an tuigse, ach ga'm foUlsicheadli

a chridhe e fèin.

3 'Nuair a thig an t-aingidh, thig

mar an ccudna tarcuis, agus maille

ri mi-cliliu masladli.

4. Jl/ar uisgeacha domhain thu

briathra bcoil duine; mar shruth

sgaoilteach iha tobar a' ghliocais.

5 Cha 'n'c;7 e maith gabliail ri

gnùis an droch dhuine, chum amtìrean a thUgeadh bun os ceann annam breitheanas.

6 Theid bilean an amadain anii

an aimhreit, agus gairmidh a bhcul

air buiUibh.

7 /.s e beul amadain a sgrios, agus

ìs iad a bhilcan ribe 'anama fèin.

8 T/ia briathra fir na cogarsaich ^

mar lotaibh,^ agus thèid iad sìos guionadaibh ìochdarach a' chuim.

9 IMar an ceudna an ti sin a ta

leasg na obair, is bràthaìr e do'n

mhiUteir mhòr.'"

10/5 tùr làidir ainm an Tighear-

na : ruithidh am fìrean d'a ionnsuidh,

agus bithidh e tèaruinte."

1

1

/* e beartas an duine shaibhir

a chaithir 12 làidir, agus mar bhal-

ladh ard na bheachd fèin.

12 Roimh sgrios bithidh cridhe

duine uaibhreach, agus roimh ùrramhithidh irioslachd.

13 An ti a bheir freagradh ann an

cùis mu'n cluinn e i, is amaideachdagus nàire dha e.

14 Giùlainidh spioradduine a laig-

se : ach cò is urram spiorad briste '^

a ghiùlan.

15 Gheibh cridhe an duine chrìon-

ua 1' eòlas ; agus iarraidh cluas nandaoine glic eòlas.

16 Ni tiodhlacadh duine àite dha,

agus bheir e 'n làthair dhaoine mòrae.

1

7

SaoUear gu bheU a' chòir aige-

Kin, a tha air thoiseach ann an agairt

a chùise ; ach thig a choimhearsnach,

agus rannsaichidh se e.

18 Bheir an crannchur air aimh-

reitibh sgiir, agus roinnidh e eadar

na cumhachdaich.

1

9

Tlia bràthair air a bhrosnach-

adh nts criiaìdh r''a chosnudh na

' chridhe. Eahh ^ ànihghair ^ air son ^ fiar, carach,—^ Ann an gnùis.

* iriosal, oirdheirc ' pearsa * cogaruich.—* mar bliriathraibh tlàth

—

lOdo fhear na h-anacaitheadh iiardaichear e.

—

i^^ jnijòr-bhaUc.— '•' brùite,

leònta.

—

^* chiallaich, thuigsich.

144 GNATH-FHOCAIL.

caithiri làidir; agus tha aimhreit-

ean hhraìthre mar chrarmaibh lùch-

airte.2

20 Le toradh bèil duine Ronar a

bhrù ; agus le piseach ^ a bhilean

sàsuichear e.

21 Tha bàs agus beatha ann ancumhaclid* na teanga; agus ithidh

esan leis an ionmhuinn i d'a toradh.

22 An ti a dh'amaiseas air mnaoi,

amaisidh e air ni maith, agus gheibh

e deadh-ghean o'n Tighearn.

23 Le h-impidhibh ^ labhraidh an

duine bochd ; ach freagraidh an duine

saibhir gu garbh.

24 Feumaidh fear aig am bi caird-

ean, cairdeas a nochdadh ; agus tha

caraid ann a leanas ni's dlùithe nabràthair.

CAIB. XIX.TS fearr am bochd a ghhiaiseas na

-* ionracas, na esan a tha fiar na

bhilibh,*' agus e,na amadan.

2 IMar an ceudna cha mhaith do'n

anam a bh't as eugmhais eòlais ; oir

an ti a ni cabhag le 'chasaibh, tuis-

lichidh e.''

3 Claonaidli amaideachd duine a

shliglie, agus an aghaidh an Tighear-

na ni a chridhe gearan.*

4 Xi saibhreas mòran chairde ; ach

sgarar am bochd o a charaid.^

5 Cha bhi fianuis bhreugach gunpheanas ;'° agus an tì a labhras breug-

an, cha dthèid e as.

6 larraidh mòran deadh-ghean an

duine mliòir ;i' agus hithidh gach

duine na charaid do fhear nan tiodh-

lac.'^

7 Bheir uile bhiàithrean an duine

bhochd fuath dha : nach mò na sin a

thèid a chairdean am fad uaith ? lean-

aidh e ìad le briathraibh, acli lìta iad

a dhìth air,i3

8 An ti a gheibh gliocas,''* gràdh-

aichidh e 'anam fèin ; an ti a ghleidh-

eas tuigse, gheibh e maith.

9 Cha bhi fianuis bhreugach gunpheanas, agus sgriosar an ti a labhras

breugan.

10 Cha 'n'eil aoibhneas iomchuidhdo amadan ; is lugha na sin do sheir-

bhiseach riaghladh os ceann uachd-arana.

11 Ni tuigse duine e mall chumfeirge, agus ìs l a ghlòir amharcthairis air eucoir.

12 Mar bheucaich leòmhain tha

fearg righ ; ach mar dhrùchd air feur

tha a dheadh-ghean.

Vò Is aobhar doilgheas d'a athair

mac amaideach ; agus mar shìor-

shUeadh uisge tha aimhreitean mnà.W Is iad oighreachd aitliriche tigh

agus saibhreas ; acli is ann o'n Tigh-earn a tha bean chiallach.i^

1,5 Bheir leisge air duìnc tuiteam

ann an trom chodal ; agus fuQingidh

an t-anam dìomhanach ocras.

16 An ti a ghleidheas an àithne,

gleidhidh e 'anam fèin ; ach an ti a

ni tàir air^s a shlighibh, gheibh e

bàs.

17 An ti a ghabhas tnias do'n

bhochd, bheir e air iasachd '^ do'n

Tighearn ; agus an ni a bheir e uaith,

ìocaidh e dha a rìs.

18 Smachdaich do mhac am feadh

a ta dòchas d'a thaobh, agus na

caomhnadh t'anam air son a ghear-

ain."^

19 Fuilingidh fear na feirge mòire

peanas ; oir ma shaoras tu e, feum-

aidh tu dheanamh a rìs.

20 Eisd ri comhairle, agus gabh

fòghlum, chum gu'n bi thu glic ann

ad laithibh deireannach.^^

21 Is lionmhor na smuaintean

ann an cridlie duine ; ach is i comh-

airle an Tighearna a sheasas.

22 Is e tlachd duine a chaoimh-

neas ; agus ìs fearr duine bochd na

breugaire.

23 Treoraichidh eagal an Tigh-

earna gu beatha, agus gheibh esan a

1 mòr-bhaile ^ tùir, dùin, daingnich ^ fàs, toradh •* làimh. Eahh—* asluchadh.

—

^' shlighibh.—

''' thèid eairseacharan, peacaichidh e.—>* bithidh

fearg air a chridhe.—^ choimhearsnach.—^°neo-chiontach.—"a^ phrionnsaidh,

an uachdarain.—12 dhasan a bheir tiodhlacan seachad— '^ //,a \^([ gun èif-

eachd—" cridhe. Eabh—'* thuigseach.—'^ a dhearmadas, nach toir an

aire do.—'^ an coingheall i** ach na tog t'anam chum a mliilleadh,—

.

19 Faìe Deiit. Caib. VIII. r. 16.

GNATH-FHOCAIL. 145

bhios air a lìonadh lcis fois ; cha'n

fhiosraichear lc h-olc e.

2t Folaichiilh an leisgein a làmhna bhroUach ;^ uiread as chum a

bhèil cha tabhair e i a rìs,

25 Buail fear-fochaid, agus bith-

idli an duine neo-gheur air 'fhaicill

;

agus cronaich duine tuigseach, agus

tuigidh e eòlas.

26 An ti a chreachas ^ 'athair, a-

gus a dh'fhògras a mhàthair, h maca bheir nàire agus masladh e.

27 Sguir, a mhic, do èisdcachd

ris an teagasg, a chuireas air seach-

aran o bhriathraibh an eòlais.

28 Ni tianuis aingidh ^ tarcuis air

breitheanas ; agus sluigidh beul dhroch

dhaoine euceart.

29 Dh'ulluicheadh breitheanais do

luchd-fochaid, agus buillean do

dhruim nan amadan.

CAIB. XX.TS cealgach an ni fion,* is buair-

-' easach an ni deoch làidir ; agus

ge b'e neach a mheallar leo, cha

'n'eil e glic.

2 Mar bheucaich leòmhain tha

eagal righ : an ti a bhrosnuicheas e

gu feirg, peacaichidh e an aghaidh

'anama fèin.

3 Is urramach an ni do fhear fan-

tuinn ^ o aimhreit ; ach measgaidh

gach amadan ììuitc.

4 Air son an fhuachda^ cha

treabh an leisgein ; iarraidh e dèirc

anns an fhoghara, ach ùidi'nfhaigh

e.

5 ^Mar uisge domhain tha comh-airle ann an cridhe duine, ach tairn-

gidh fear na tuigse nìos i.

6 Gairmidh mùran dhaoine gach

aon diubh a mhaitheas fèin ; ach cò

a gheibh duine firinneach ?

7 Gluaisidh am firean na ionracas :

sona bithidh a mhie na dhèigh.

8 'Nuair a shuidheas rigli air caith-

ir-bhreitheanais, sgaoilidh ' e gacholc le 'shùilibh.

9 Cò a dh'fheudas a ràdh, Ghlan

mi mo chridhe, tha mi glan o m'pheacadh ?

10 Ao)i chothrom agus cothromfi/c, aun soitheach-tomliais agus

soithcach-tomhais s cilc, is gràineil-

eachd iad araon do'n Tighearn.

1

1

Aithnichear eadhon leanabh le

a bheusaibh, am hi a dheanadasglan, agus am lì e ceart.

12 A' chluas a chluinneas, agusan t-sùil a chL, rinn an Tighearn iad

araon.

13 Na gràdhaich codal, air eagal

gu'n dthig thu gu bochdainn ; fosg-

ail do shùUean, agus sàsuichear thule h-aran.

14- Is olc, is olc c, ars' an cean-

nuiche ; ach an uair a dh'imicheas e

roimhe, an sin ni se uaiU.

15 Tha òr ann, agus mòran dochlachaibh luachmhor ;9 ach is iadbilean an eòlais an seud a's luach-mhoire.

16 Gabh eudach an ti a chaidhan urras air coigreach, agus air sonbana-choigrich gabh an geaU uaith.

n Is mUis le duine aran na ceUge ;

ach na dhèigh sin Ilonar a bheul doghaineamh.^o

18 Daingnichear gach tionsgnathle comhairle ; agus le comhairle ghUcdean cogadh.

19 A' foillseachadh nithe dlomh-air, imichidh fear-tuaUeis mu'ncuairt ;!' uime sin ris-san a ni miod-al le 'bhUibh >2 na biodh gnothuchagad.

20 Ge b'e mhalluicheas 'athair,

no a mhàthair, cuirear as a lòchranann an duibhre dorchadais.

21 Feudar oighreachd fhaotainngu luath an toiseach ; ach cha bhi acrìoch beannuichte.

22 Na h-abair, locaidh mi olc air

son uilc : feith air an Tighearn, agussaoraicUi e thu.

23 Is gràineUeachd do'n TighearnauH chlach-thomhais agus clacJi-

^ aslaich, asgaU—2 a mhiUeas, a chlaoidheas ' fianuis do BheUal. Eabh..^* Is fear-magaidh am fion. £abh—* sgur 6 ^' gheamhraidh ' sgapaidh.'' clach agus clach, ephah agus ephah. Eabh. Fuìc Deut. Caib.XXV.r. 14.'

> neamhnuidibli ; peninim. Eubh—lo ghairbheal, gharbh-ghaineamh—

*

" Faic Caib. XI. r. 13—''^ a tha brais le 'bhUibh.

o

146 GNATH-FHOCAIL.

thomhaiseWc, agus cha'MViZmeidheancealgach maith.

24 Is ann o'n Tighearn a tha

ceumanna duine ; oir cionnus a thuig*

eas duine a shlighe fèin ?

25 Is ribe e do dhuine itheadh do'n

ni a ta naomha, agus an dèigh bhòid

fiosrachadh.i

26 Sgapaidh righ glic na h-ain-

gidh, agus bheir e air an roth teachd

thairis orra.

27 Is e spiorad ^ duine lòchran an

Tighearna, a' sgrùdadh^ gach ion-

aid an taobh a stigh do'n chom.

28 Gleidhidh tròcair agus firinn

righ? seadh, le tròcair daingnichear

a righ-chaithir.

29 Is e urram dhaoine òga an

neart ; agus is e maise sheann daoine,

an ceann liath.

30 Olanaidh guirme * cneidhe

olc ; mar sin glanaidh buillean na

bheil an taobh a stigh do'n chom.^

CAIB. XXI.TtjfAR shruthaibh uisgeacha tha*-^ cridhe righ ann an làimh an

Tighearna : ge b'e taobh is àill leis,

tionndaidhidh se e.

2 Tìia uile shlighean duine ceart

na shùilibh fèin ; ach measaidh an

Tighearna na cridheacha.

3 Ceartas a dheanamh agus breith-

eanas, is ròghnuiche leis an Tigh-

earna na ìobairt.

4 Is peacach sealladh ard, agus

cridhe uaibhreach, lòchran nan ain-

gidh.G

5 Bhcir gu deimhin smuaintean

an duine dhìchiollaicli gu paiUtas ;

ach thig gach neach a ta gijn fhoigh-

idin ' da rìreadh gu dìth.

6 lonmhasan fhaotainn le teang-

aidh blireugaich, is dìomhanas e air

a luasgadh a nuU agus a nall aig an

droing a dh'iarras am bàs.

7 Sgriosaidh reubamn nan aingidli

iad, a chionn gu'n diùlt iad breith-

eanas a dheanamh.8 Fiar agus coimheach tha slighe

duine ; ach a thaobh an fhìor-ghloin,

tha a dheanadas dlreach.

9 Is fearr còmhnuidh a ghabhail

ann an oisinn mullaich tighe, na mail-

le ri mnaoi aimhreitich ann an tigh

farsaing.s

10 JMiannaichidh anam an aingidh

olc: cha'n fhaigh a choimhearsnach

deadh-ghean na shùilibh.

11 'Nuair a nithear peanas air

fear-fochaid, fàsaidh am baoghalta^

gUc ; agus an uair a dh' fliòglilumar-

an duine glic, gheibh e eòlas.

12 Bheir am firean an aire gu ghcdo thigh an aingidh : tilgeario na h-ain-

gidh bun os ceann air son an aingidh-

eachd.

13 An ti a dhruideas a chluas ri

glaodh an duine bhochd, glaodhaidh

e fèin mar an ceudna, ach cha'n èisd-

ear ris.

14 Ciuinichidh i* tiodhlacadh annan diomhaireachd fearg ; agus duaÌ3

san uchd, corruich dhian.

15 Is aoibhneas do'n fhìrean

breitheanas '^ g. dheanamh; ach

thig sgrios air ^^ luchd-deanamh na

h-euceirt.

16 An duine a thèid air seacharan

o shlighe na tuigse, fanaidh e ann an

coimhthional nam marbh.

17 Bitìiidh esan na dhuine bochd

a ghràdhaicheas sògh;i'' an ti a

ghràdhaicheas fion agus oladh, cha'n

fhàs e saibhir.

18 Na èiric air son an fhìrein lìth'

idh an t-aingidh, agus air son nan

ionraic an duine fealltach.'^

19 Is fearr còmhnuidh a ghabhail

ann am fàsach,'^ na maiUe ri mnaoi

aimhreitich agus fheargaich.

20 Tlia ionmhas taitneach agus

oladh ann an àite-còmhnuidh an

duine ghlic ; ach caithidh an t-am-

adan e.

21 An ti a leanas fireantachd agus

' dàil a chur nan coimhlionadh—2 anam—^ rannsachadh, fiosrachadh

—

» salchar, brèine * olc a' chridhe « agus treabhadh nan amgidh—^ dìan,

cabhagach ^ comuinn, comh-chuideachd—» neo-gheur, sùnplidh—1° til-

gidh Dia 11 Traoghaidh, nu'ichaidh i^ ceartas—'^ is aobhar uamhais e

do. " aoibhneas, aighear,—!^ ciontach.— 1'' an tìr fhàsail. Eabh.

GNATH-FHOCAIL. 147

tròcair, gheibh e beatha, fireantachd,

agus urram.'

22 Do chaithir ^ nan daoine treun

streapaidli an duine glic, agus lcag-

aidh e sìos neait a h-earbsaidh.

23 An ti a glileidhcas a bheul a-

gus a theanga, gleidlùdh e 'anam o

theanndachdaibh.

24 Fear magaidh uaibhreach, ard-

anach is ainni dhasan, a ghiùlaineas

e lèin ann an corruich an uabhair.

25 ÌMarbhaidh miann an leisgein

e; oir diùltaidli a làmhan obair a

dheananih.

26 Air feadh an latha sanntaich-

idh e gu mòr ; ach blieir am lìrean

uaith, agus cha cliaomhain e.

27 Is gràineileachd ìobairt nanaingidh : cia mòr is mò, 'nuair abheirear suas i le droch rùn ?

28 Sgriosar fianuis bhreugach

;

ach an ti a dh'èisdeas, labliraidh e

chum dcadh chrìche.^

29 Cruaidhichidh an drocli dhuine'eudan ; ach ni esan a ta ionraic ashlighe dìreach.*

30 Cha 'ìi'eil gUocas, no tuigse,

no comliairle ann, an aghaidh anTighearna.

31 Deasaichear an t-each fa chomh-air latha a' chatha, ach is ann o'n

Tigheam a t/ta tèaruinteachd.^

CAIB. XXII.T S ròghnuiche aimn maitli na mòr' shaibhreas, agus dheadh-ghean naaiigiod agus òr.

2 Coinnichidh am beartach '' agus

am bochd a chèile : is e'n Tighearna rinn iad gu lèir.

3 Chi an duine crìonna^ olc, a-

gus folaichidh se e fèin ; ach gabh-aidh na daoine baoghalta ^ air anaghaidh, agus fuilingidh iad peanas.

4 Trld irioslachd [agus] eagail anTigheama, tfiig saibhreas, agus ur-

ram, agus beatha.

5 T/ta droighionn agus ribeacha

ann an slighe an duine fhiair : an ti a

glileidheas 'anam fèin, theid e ani fad

uatlia.

() Teagaisg leanabh a thaobh naslighe air an còir dha imeachd ; agus

an uair a bhios e sean, cha trcig e i.

7 Kiaghlaidh am bcartach os ceann

nam bochd ; agus hìt/nd/i. an ti a

ghabhas an coingheall '^ na sheirbhis-

each dha-san a bheir an coingheall.

8 An ti a shìol-chuireas euceart,

buainidh e dlomhanas ; agus caithear'"

slat 'flicirge.

9 Beannuichear esan aig am bheil

sìiil fhial ;ii oir bheir e d'a aran do'n

bhochd.

10 Tilg a mach am fear-fochaid,

agus theid cònsachadh a mach

;

seadh, sguiridh comhstri agus mas-ladh.

11 An ti leis an ionmhuinn gloine

cridhe, ìs taitneach a bhilean, blt/i-

idh 12 an righ na charaid aige.

12 Coimhididh sùilean an Tigh-earna eòlas ; ach tilgidh e bun os

ceann briathran a' chiontaich.

13 Their an leisgein, T/ui leòmh-an am muigh, anns na sràidibli mar-bhar mi.

14 Is slochd domhain beul bhancoimheach ; an ti a's gràineil '^ leis

an Tighearna, tuitidh e ann.

15 T/ia amaideachd ceangaUteann an cridhe leinibh ; ach cuiridh

slat an smachJachaidh fad uaith i.

16 An ti a shàruicheas am bochd a

mheudachadh a m/iao'm fèin, agus anti a bheir do'n t-saibhir t/iìg e gudeimhin gu h-uireasbhuidh.

17 Aom do chluas, agus èisd ri

briathraibh dhaoine glice, agus soc-

raich do chridhe air m'eòlas-sa :

18 Oir ìs taitneach an ni c, maghleidheas tu iad ann ad chom,'*ma bhitheas iad araon deas air dobhilibh.

19 Chum gu'm biodh t'earbsa as

an Tighearna, nochd mi dhuit andiugh, eadhon dhuitse.

20 Nach do scrlobhi' mi dhuit nithe

* glòir—2 ard bhaile, bhaile daingnichte—^ a ghnàth, am feasd.

—

* deasaich-idh esan a ta ionraic a shlighe—^ saorsa, buaidh '' saibhir ^ ciallach,

geur, lèirsinneach

—

^ neo-gheur, simplidh 9 air iasachd *" fàilnichidh.—" mhaith, thmacanta.

—

^'^ air son gràis no deadh-ghean a bhilean bit/tid/i,

&c—13 fuathach i' an taobh a stigh dhìot. i^ dh'fhoillsich.

148 GNATH-FHOCAIL.

òirdheirc, ann an comhairlibh, agusan eòlas ?

21 Chum gu nochdainn duit cinnte

bhriathar na firinn ; chum gu freag-

radh tu briathra na firinn dhoibhsana cliuireas fios a t'ionnsuidh ?

22 Na creach am bochd a chionn

gu bJicil e bochd, agus na sàruich antruaghan anns a' gheata

:

23 Oir tagraidh an Tighearn ancùis, agus millidh e anam na muinn-tir a mhilleas iad.

24 Na dean suas cairdeas ris anfheargach, agus maille ri fear nah-ard chorruich na h-imich ;

25 Air eagal gu'n ionnsuich thu ashlighean, agus gu'm faigh thu ribe

do t'anam.

26 Na bi dhiubhsan a bhuaileas

an làmhan,^ no dhiubhsan a thèid anurras air son fhiach.

27 Mur 'eil 7ii agad gu dìoladh,

c'ar son a bheirteadii ^ uait do leaba

a ta fodhad.

28 Na h-atharraich an seann

chomhara-crìche, a shuidhich t'aith-

riche.

29 Ma chi thu fear a bhios eath-

lamh' na ghnothuichibh, seasaidli

e 'n làthair righre, cha seas e an làth-

air dhaoine ìosal.

CAIB. XXIII.5 "^UAIR a shuidheas tu a dh'ith--^^ eadh maille ri h-uachdaran,

thoir an ro-aire do na bficil fa d'

chomhair ;

2 Agus cuir sgian ri d' sgoman,

ma's duine thu air do thabhairt do

chraos.

3 Na miannaich a nithe milse ;''

oir is biadh mealltach iad.

4 Na saothraich gu fàs saibhir, leig

dhìot do ghliocas fèin.

5 An cuir thu do shùilean air an

ni nach ^eil ann ; oir gu cinnteach

ni saìhhrcas sgiathan dha fein mariolaire a dh'itealaicheas chum nan

nèamh.*

6 Na h-ith aran an tl aigam Iheil

droch shìiil, agus na miannaich a

nithe milse.

7 Oir mar a smuainicheas e na an-

am mar sin bithidhe: Ith agus òl,

their e riut, ach cha bhi a chridhe

leat.

8 An greim a dh'ith thu, sgeith-

idh tu nìos, agus caUlidh tu dobhriathra milse.

9 Na labhair ann an cluasaibh am-adain ; oir ni e tàir air gliocas do

bhriathar.

10 Na h-atharraich an seann

chomhara-crìche, agus air achaibh

nan dìlleachdan na bris a steach :

1

1

Oir tha am fear-saoraidh cumh-achdach ; tagraidh e an cùis a't'

aghaidh.o

12 Aom do chridhe ri fòghlum,

agus do chluasan ri briathraibh eòl-

ais.

13 Na cum smachdachadh o lean-

abh ; oir vìa bhuaileas tu e le slait,

cha'n fhaigh e bàs.

14 Buailidh tu e le slait, £^ssaoraidh tu 'anam o ifrinn.^

15 A mhic, ma bhios do chridhe

glic, ni mo chridhe-sa gairdeachas,

eadhon mo chridhe-sa

:

IG Seadh, ni m'airnean gairdeach-

as, 'nuair a labhras do bhilean nithe

cearta.

17 Na gabhadh do chridhe farmad

ri peacachaibh : ach bi an eagal an

Tighearna air feadh an là uile.

18 Oir gu deimhin tha crìoch ann,

ach 8 cha ghearrar as do dhòchas.

19 Eisd thusa, a mhic, agus bi

glic, agvis treòraich do chridhe anns

an t-slighe.

20 Na bi am measg phòiteirean

fiona, am measg luchd comh-ithidh

geòcach feòla.

21 Oir thig am misgeir agus an

geòcaire gu bochdainn ; agus eud-

aichidh turra-chodal " ditinc le luid-

eagaibh.

22 Eisd ri t'athair a ghin thu, a-

gus na dean tàir air do mhàthair

'nuair a bhios i aosda.

23 Ceannaich an fhìrinn, agus na

reic i ; mar aii ccudna gliocas, agus

fòghlum, agus tuigse.

24 Ni athair an fhìrein mòr ghair-

1 abheir an làmhan seachad—2 ^ bheireadh ncach—' grad, deas.—* anna-

sach ^ nan speur, nan neul ^ jiut—? o'n uaigh, o'n bhàs.—^ luigheachd

ann, agus—» codaltachd, lundaireachd, leisge.

GNATH-FHOCAIL. 149

cìeachas ; agus ni esan a ghineas macglic, aoibhneas ann.

25 Ni t'athair agus do mhàthair

aoibhneas, agus ni ise a rug thu gair-

deacha«.

2G A mhic, thoir dhomhsa dochridhe, agus coimhideadh do shùilean

mo shlighean.

27 Oir i.sstaing 'dhomhain strìop-

ach, agus is slochd cumhang bana-

choigreach.

28 Tha i mar an ceudna ri feall-

fheitheamh mar chreachadair,'^ agus

cuiridh i luchd-dùbheirt ^ an lìon-

mhoireachd am measg dhaoine,

29 Cò d'a/« huìn truaighe ? cò «ta ri bròin ?* cò aig am hìiiìl còns-

achadh ?* cò a ta ri gearan ? cò aig

am hluìl lotan gun aobliar ? cò aig

am hftc'ìl deirge shùl ?

30 ladsan a dh'fhanas fad aig anfhìon, iadsan a thèid a dh'iarraidh

fiona measgta.

31 Na h-amhairc thusa air anfhìon an nair a bhios e dearg, 'nuair

a bheir e 'dhath sa' chupan, a theid e

sìos dìreach.''

32 IVfa dheireadh teumaidh e marnathair, agus mar an righ-nathair^sàihaidh e 'ghath.

33 Amhaircidh do shùilean air

mnaibh coinilieach, agus cuiridh dochridhe an ceiU nithe claona.

34 Agus bithidh tu mar an ti aluidheas sìos ann am meadhon nafairge, no mar esan a luidheas air

bàrr croinn-siuil.

35 Bhuail iad mi, thelr tJtu, aguscha robh mi tinn ; ghabh iad orm,agus cha do mhothaich mi : c'uin adhùisgeas mi ? an sin iarraidh mifathast e.

CAIB. XXIV."^A gabh farmad ri droch dhaoin-^ ibh, agus na miannaich a bhi

maiUe riu.

2 Oir smuauiichidh an cridhe air

milleadh, agus labhraidh am bileanmu dhonas.*

3 Le gliocas togar tigh, agus le

tuigse daingnichear e

;

4 Agus le h-eòlas lìonar a sheòm-

raiche leis gach saibhreas luachmhor

agus taitneach.

5 Thà'n duine glic na dhuine

làidir, agus tha fear an eòlais treun

an neart.

6 Oir le comhairle ghlic ni thu

do chogadh ; agus ann an lìonmhoir-

eachd chomhairleach tha tèaruint-

eachd.

7 Tha gliocas ard air son araad-

ain ; anns a' gheatadh na fosgladh

e a bheul.

8 Esan a smuainicheas air ^ olc a

dheanamh, goirear fear nan droch

innleachd dheth.

9 Is peacadh smuainte na h-am-aideachd ; agus ìs e fear na fochaid

gràin dhaoine.

10 Ma dh'fhannaicheas 10 tu annan latha an |àmhghair,ii ìs beag doneart.

11 ]\Ia dhearmadas tu iadsan a

theamadh a thairngear chum bàis,

agus iadsan a tha uUamh gu bhi air

am marbhadh ;

12 Ma their thu, Feuch, cha robh

fios againn air so ; nach toir esan achothromaicheas an cridhe fa'near ?

agus nach bi fios aige-san a choimh-ideas t'anam ? agus nach ìoc e do

gach duine a rèir a ghnìomhara ?

13 A mhic, ith thusa mil, do

bhrìgh gu hhcil i maith, agus a' chir

mheala « tha milis do d' bhlas.

14 ]Mar sin hithidh eòlas a' ghlioc-

ais do t'anam, ma gheibh thu e ; agus

an uair a thig do chrloch, cha ghearrar

as 12 do dhochas.

15 Na dean feall-fholach, a dhroch

dhuine, an aghaidh àite-còmhnuidh

an fhìrein ; na creach 'ionad-tàimh.

16 Oir seachd uairean tuitidh amfirean, agus èiridh e ris ,• ach tuitidh

na h-aingidh ann an olc.

17 'Nuair a thuiteas do nàmhaid

na bi aoibhneach, agus an uair a

thuislicheas e, na deanadh do chridhe

gairdeachas

:

18 Air eagal gu'm faic an Tigh.

earn, agus gu'm bi e olc ^^ na shùU

1 slochd—2 air son creiche ' luchd-eusaontais, feaUtairean.—

'' acain

—

* aimhreitean.—^ ^ ghluaiseas e gu ceart ^ nathair-nimhe.—* aimhleas,

urchoid

—

'J a dhealbhas, a thùras ^° lagaicheas—" na teanndachd

—

'* agus bithidh duais ann ; agus cha ghearrar as.—'^ mi-thaitneach.

150 GNATH-FHOCAIL.

ibh, agus gu'n tionndaidh e 'fhearg

uaith.

19 Na biodh campar ortmu dliroch

dhaoinibh, agus na gabh farmad ris

na h-aingidh :i

20 Oir cha bhi crìoch mhaith 2 air

an droch dhuine ; cuirear lòchran

nan aingidh as.

21 A mhic, biodh eagal an Tigh-earna agus an righ ort : riu-san aig daoine Heseciah righ ludah.

clò-chodail, beagan pasgaidh '" nanlàmh gu codal

:

34 An sin thig do bhochdainn marfhear-siubhail, agus t'uireasbhuidh

mar dhuine fuidh armaibh.

CAIB. XXV.TS iad so mar an ceudna gnàth-- fhocail Sholaimh, a dh'ath-scrìobli

am bheil atharrachadli giùlain ^

biodh gnothuch agad

:

22 Oir gu h-obann thig * an dòr-

uinn ; agus cò d'am fios an sgrios ar-

aon?23 Bìnnidh na nithe so mar an

ceudna do dhaoinibh glice. Cha

2 Is ì glòir Dhè ni a cheiltinn

;

ach ìs e urram righre ni a rannsach-

adh.

3 Tha nèamh air airde, agus an

talamli air doimhne, agus cridhe

righre do-rannsachaidh.

4 Buin an salchar o'n airgiod, a-

inhaith an ni gnùis aithneachadh ann gus thig soitheach a mach do'nam bhreitheanas.-5

24 Esau a their ris an aingidh,

Tha thu cothromach,'' malluichidh

an shiagh e, gabhaidh na fineacha

gràin deth.

25 Ach bithidh toil-inntinn aca-

cheard.

5 Buin an drocli dhuiue as làthair

an rigli, agus daingnichear ann ani

fireantachd a righ-chaithir.

6 Na gabh urram dhuit fèin annam fianuis righ, agus na seas ann an

san a chronaicheas f, agus thig bean- àite dhaoine mòra :

nachadh maith orra.

26 Pògar bUean an ti a bheir

freagradh eeart.

27 Ulkiich t'obair am muigh, a-

gus deasaich i dhuit fèin anns anachadh, agus na dhèigh sin tog dothigh.

28 Na bi t'fhianuis gun aobhar

an aghaidh do choimhearsnaich, a-

gi.is na meall le d' bhiiibh.

29 Na h-abair, Mar a rinn e orm,mar sin ni mi air : ìocaidh mi do'n

duine a reir 'oibre.

30 Ghabh mi seachad air fearann

an duine leisg, agus air fion-lios anduine gun tuigse

:

31 Agus feuch, bha e uile air

f às suas le cluaranaibh,? chòmhdaichan eanntagach ^ 'aghaidh, agus bliris-

eadh sìos a bhalladh cloiche.

32 An sin chunnaic mi, thug mian aire gu maith ;9 dh'amhairc mi,

fhuair mi fòghlum.

33 Fathast beagan codail, beagan

7 Oir is fearr gu'n abrar riut, Thiga nìos an so, na gu cuirear sìos thu

am fianuis an uachdarain a chunnaic

do shùilean.

8 Na gabli a mach gu h-obann gustrì, air eagal ìiach hì Jìos agud ciod a

ni thu na dhèigh sin, an uair a

bheir do choimhearsnach gu nàire

thu.'i

9 Tagair do chùis ri d' choimhears-

nach, agus na foiUsich rùn-dìomhair

do neach eUe

:

10 Air eagal gu cuir an ti a

chluinneas gu nàire thu, agus nach

atharraichear ^^ do mhasladh.

1

1

Mar ììblilan òir ann an dealbli-

aibh airgid, tha focal a labhrar guh-iomchuidh.

12 Mar chluas-fhàinne òir, agus

mar usgar do'n òr fhìor-ghlan, tha

fear-cronachaidh glic aig cluais fhur-

achair.

13 ]\lar fhuachd sneachdaidh ann

an àm an fhogharaidh, tha teachdaire

' Faìc Salm XXXVII. r. 1 2 duais, luigheachd ' a tha caochlaideach,

so ghluaiste » èiridh. Ealh '-> Faic Lchhit. Caih. XIX. r. 15—""' ceart,

ionraic.—

" oighionnaich, droighnich.—^ ionntagach '> shocraich mi rao

chridhe. Eahli— i" fillidh— ^' air eagal gu'n dean thu ni-eigin na dhèigh

sin, ftir son an cuir do choimhearsnach gu nàire thu— ''' piUear.

GNATH-FHOCAIL. 151

dìleas dhoiblisan a chuireas iiatha e ;

oir ath-bheothaichidh e anaiii a

mhaighstir.

l-t j\I(ir neoil agus 7ììur ghaoith

gun uisge t/ìit am fcar a ni uaill a

tiodhlacadh gu breugach.

15 Le fad-fhulangas cuirear imp-

idh air uachdaran, agus brisitUi teanga

mhìn cnàimli.

16 .Vn d'fhuair thu mil ? ith

ni"s lcnr dh\ùt dith ; air eagal gulàn-shàsuichear tliu, agus gu sgeith

thui.

17 Tarruing do chos à tigh do

choimliearsnaich, air eagal gu'm bi

e sgìth dhìot, agus gu fuathaich e

thu.

18 Is ord, agus claidlieamh, agus

saighead gheur, am fear a bheir fia-

nuis bhrèige an aghaidh a choimh-

earsnaich.

19 Mar fhiacail bhriste, agus marchois as an alt, tha earbsadh à duine

neo-dhìleas ann an latha airce.

20 Mar esan a bheir air falbh

eudach ann an latha fuachda, marfhìon-geur air creag-shalann,' marsin tha esan a sheinneas òrain do'n

chridhe tlniirseach.

21 flla bhios do nàmhaid^ ocrach,

thoir aran dha r'a itheadh ; agus mabhios e ìotmhor,^ thoir uisge dha r'a

ÒI:

22 Oir camaidh tu eibhle teine

air a cheann,* agus bheir an Tigh-

eama luigheachd^ dhuit.

23 Cuiridh a' ghaoth à tuath air

falbh an t-uisge;'' mar sin ciiirìdh

a' ghnùis fheargach air Jiillih teanga

a' chùl-chàinidh.

24 Is- fearr còmhnuidh a ghabhail

ann an oisinn mhullaich tighe, na

maille ri mnaoi aimhreitich ann an

tigh farsaing.

25 Mar uisgeacha fuar do'n an-

am thartmhor, mar sin tha deadh

sgeul à tìr chein.

26 Mar thobar air a chuir troimh

a cheile, agus mar fhuaran air a

thruaillidh, tha am firean a thuislich-

eas am fianuis an aingidh.

27 Cha 'ii'cil e maith mòran nieala

itheadh ; agus cha ghlòir e do dhaoin~

ìbh an glòir fèin iarraidh."

28 Klar chaithir'' briste sìos, gunbhaUadh, tha am fear aig nach \il

ceannsal air a spiorad fèin.

CAIB. XXVI.MAR shneaclida san t-samhradh,

agus mar uisge san fhoghar-

adli, mar sin cha '«'ti7 urram iom-

chuidh^ do'n amadan.

2 Mar eun air faondradh, mar an

gobhlan-gaoithe aig itealaich, marsin cha dthig am mallachadh gunaobhar.

3 Sciùrs>° do'n each, srian do'n

asal, agus slat do dhruim nan am-adan.

4 Na freagair amadan a rèir 'am-

aideachd, air eagal gu'm bi thu fèin

cosmhuil ris.

5 Freagair amadan a rèir 'amaid-

eachd, air eagal gu'm bi e glic na

shùilibh fèin.

6 Gearraidh esan dheth a chosan,

òlaidh e dochann, a chuireas teachd-

aireachd le làimh amadain.

7 Cha'n ionann cosan'^ a' bhac-

aich ; mar sin tha gnàth-fhocal ann

am beul amadana.

8 JMar neach a cheanglas clach

ann an crann-tàbhuiU, mar sin tha

esan a blieir urram do amadan.

9 Blar a theid bior suas ann an

làimh misgeir, mar sin tha gnàth-

f hocal ann am beul amadana.

10 Bheir an Dia mòr, a dhealbh

gach ni, duais do'n amadan,'-^ agus

bheir e duais do luchd-eusaontais.

11 Mar a philleas madadh chuma sgeith fein, piUidh amadan chum'amaideachd fein.

12 Am bheil thu faicinn duine a

tha glic na bharaiPs fèin ? tha aobh-

ar dòchais ni's mò do'n aniadan nadheth-san.

1 nitre. Sasg.—^ an ti aig am bheil fuath dhuit -> tartmhor, pàiteach -

* Faic Rom. Caib. XII. r. 20

—

^ duais—*" Bheir a ghaoth à tuath a machuisge—

' ach ìs urramach an ni bhi 'g iarraidh urraim * mhòr-bhaile9 datfach.—1° Sciùrsair—^i Togar casan.—^^ Claoidhidh duine mòr gach

neach, agus bheir e duais do'n amadan.—>3 na shùilibh. Eabh.

152 GNATH-FHOCAIL.

13 Their an leisgein,i Tha leòmh-

an san t-slighe, leòmhan anns na

sràidibh.

14 ]Mar a thionndaidheas an dorus

air a lùdnanaibh,^ mar sin an leisg-

ein air a leabaidh.

1

5

Folaichidh an leisgein a làmhna bhroUach, is doilich leis' a toirt

chum a bhèil.

16 /*• glice an leisgein na bharail

fein, na seachdnar a bheir freagradh

gu ceart.

17 Mar neach a bheiieas airmad-

adh air acMuasaibh, Iha esan a thèid

seach, agus a ghabhas gnothuch ri

conspoid nach hiiin da.

18 3Iar fhear air boile, a thilgeas

leusan-teine, saighdean, agus bàs,

19 IMar sin ilia am fear a mheall-

as a choimliearsnach, agus a their,

Nach ann ri fearas-chuideachd* a

tha mi ?

20 Far am bi dith connaidh, thèid

an teine as ; agus far nach hì fear-

cogarsaich,^ sguiridh a' chomh-stri.

21 Mur ghual do eibhlibh, agus

viar chonnadli do theine, mar sin tìia

fear nan aimhreit a dhùsgadh stri.

22 Tha briathra fir na cogarsaich

mar lotaibh,^ agus theid iad sìos gu

ionadaibh ìochdarach a' chuim.

23 Mar shoitheacli creadha air a

chòmhdachadh le sal aìrgid, Iha bil-

ean aii lasadh agus cridhe olc.

2i Le 'bhilibh ceilidh^ an ti a

dh'fhuathaicheas ; ach an taobh a

stigh dheth taisgidh e cealg.

25 An uair a labhras e gu breagha,

na creid e ; oir tlta seachd gràineil-

eachda na chridhe.

26 Ah t'i a chòmhdaicheas* 'fhuath

le ceilg,o foillsichear 'aingidheachd^o

am fianuis a' chomh-chruinnich.

27 An ti a chladhaicheas slochd,

tuitidh e fèin ann ; agus an ti a

charuicheas clacli, pillidh i air fèin.

28 Fuathaichidh an teanga bhreug-

ach iadsan d'an dean i dochair, agus

oibrichidh am beul miodalach sgrios.

CAIB. XXVII.

NA dean uaiU a thaobh an latha

màireach ;" oir cha 'n'eil fhios

agad ciod a bheir là uaith.

2 Moladh neach eUe thu, agus nab'e do bheul fèin ; coigreach, agus nab'iad do bhilean fèin.

3 Is trom clach, agus ìs cud-

thromach an gaineamh; ach ìs

truime corruich amadain na iad le

chèUe.

4 Is an-iochdmhor corruich, agiis

mar thuU tìiu fearg : ach cò is ur-

rainn seasamh am tìanuis tnùtha ?

5 Is fearr achmhasan foUaiseach

na gràdh folaichte.

6 /* dìleas lotan caraid ; ach ìs

cealgach pògan eascaraid.

7 Gabhaidh an t-anam làn gràin

do'n chìr-mheala ; ach do'n anamocrachi-' is mUis gach ni searbh.

8 JMar eun air seacharan o a nead,

mar sin iha am fear a theid air seach-

aran o 'àite fèin.

9 Ni oladh-ungaidh agus boltrach

an cridhe ait: mar sin nl mUseadcaraid duine le comhairle a chridhe.

10 Na trèig do charaid fèin, no

caraid t'athar, agus na rach^'' a steach

do thigh do bhràthar ann an latha

t'àmhghair :'* is fearr coimhearsnach

am fagus na bràthair fad as.

1

1

Bi glic, a rahic, agus dean mochridhe ait, agus bithidh freagradh

agam dhasan a bheir masladhdhomh. '*

1

2

Chi an duine crìonna olc, agus

folaichidh se e fèin, ach gabhaidh

na daoine baoghalta air an aghaidh,

agus fuULngidh iad peanas."^

13 Gabh eudach an ti a chaidh

an urras air coigreach, agiis air son

bana-choigrich gabh an geaU uaith.

14 An ti a bheannuicheas a char-

aid le guth ard, ag èirigh gu mochsa' mhaduinn, measar e dha marmhaUachadh.

15 Tha sìor-shUeadh uisge ann an

latha frasach, agus bean aimhreit-

each cosmhuU ri chèUe.

' leisgear, lundaire—2 I,",daganaibh 3 jg saothair leis—• sùgradh—' cog.

araich—^' bhriathraibh tlàth ^ aithnichear.—* dli'fholaicheas—^an uaig-

neas.—^" 'olcas.—" an la'r-na-mhàireach ^^ acrach '^ teirig, gabh.

—

" t'urchoid.-,i5 Faìc Salm CXIX. r. 42 »6 paic Caìh XXII. r. 3.

GNATH-FHOCAIL. 153

16 Ge b'e dh'fholaicheas i, fol-

aichidh e a' ghaoth, agus oladh-un-

gaidh a làimiie deise a bhrathas ì

fclti.

1

7

Geuraichear iarunn air iarunn,

agiis geuraichidh duine gnùis a cha-

raid.

1

8

Ge b'e glileidheas craobh-fhìge,

ithidh e d'a toradli ; mar sin esan a

dh'fheitlieas air a mhaighstir, glieibh

e urram.

19 IMar a>ì>! an uisge afhrcafi^ras

aghaidh do agliaidh, mar sin frcag-raìdh cridhe duine do dhuine.

20 Cha sàsuichear ifrinn agus lèir-

sgrios,! agus cha sàsuichear sùilean

dhaoine.

21 JT/(/r a'phoit-ghlanaidh air son

an airgid, agus an àmhuinn airson

an òir, mar sin tìia duine do bheul

an ti a mholas e.

22 Ge do phronn thu amadan annan soitheach pronnaidh am measgcruithneachd le bruthadair,'^ cha deal-

aich 'amaideachd ris.

23 Bitheadh aithne mhaith agad

air staid' do chaorach ; thoir an aire

do d' threudaibh :

24 Oir cha nthair beartas gubràth : agus am tnair an crùn o linn

gu linn ?

25 Nochdar am feur gearrta, agus

taisbeanaidh am feur maoth* e fein,

agus cruinnichear luibhean nambeann.

26 Bithidh na h-uain chumt'eud-aich ; agus is iad na gabhar luach

t' fhearainn.

27 Agus hithidh ni's leùrdo bhainneghabhar agad chum bidh, clium bidh

do theaghlaich, agus chum beathach-

aidli do mhaighdeanna.'^

CAIB. XXVIII.'X'EICIIIDH an t-aingidh, gun- neaih air bith an tòir air

;

ach bitliidh na h-ionraic dàna marleòmhan.

2 Air son eusaontais tlre bithtdh

mòran uachdaran oirre ; ach le duine

tuigseach eòlach nithear a staid buan.

3 Tha duine bochd a ni foirneart

air boclidaibh, mar uisge millteach''

nach fàg biadh na dheigh.

4 JMohiidh iadsan a threigeas an

lagh na h-aingidh ; ach ni iadsan a

ghleidheas an lagh stri^ riu.

5 Cha tuig droch dhaoine breitli-

eanas ; ach tuigidh iadsan a dh'iarr

as an Tighearna na h-uile nithe.

G Is fearr am bochd a dh'imicheas

na ionracas, na esan a tha fiar na

shlighibh, ge do robh e saibhir.

7 An ti a ghleidheas an lagh, is

mac glic e ; ach esan a ta na chomp-anach do luchd-craois, nàiriehidh e

'athair.

8 An ti a mheudaicheas a mhaoinle h-ocar^ agus le tairbhe eucoraich,

cruinnichidh e dliasan a ghabhas truas

do'n bhochd.

9 An ti a thionndaidheas a chluas

o chkiinntinn an lagha, hithidh 'ùr-

nuigh fèin na gràineileachd.

10 An ti a chuireas na fireana air

seacharan air droch shlighe, tuitidh

e na shlochd fèin ; ach mealaidh na

h-ionraic nithe maithe.

1 J /,9 glic duine saibhir na bhar-

ail'J fèin ; ach rannsaichidh an duine

bochd aig am bi tuigse mach e.

12 'Nuair a ni na fireana gaird-

esLchas, hithidh glòir mhòr ann ; ach

an uair a dh'èireas na h-aingidh, fol-

aicheario duine.

13 An ti a dh'fholaicheas a pheac-

anna, cha soirbhich leis ; ach esan a

dh'aidicheas agus a thrèigeas iad,

gheibh e tròcair.

14 Is beannuichte an duine airambi eagal a ghnàth ; ach esan a

chruaidhicheas a chridhe, tuitidh e

ann an olc.

15 Mar leòmhan beucach, agus

mar mliath-ghamhuin a ruitheas a

null agus a nall, tha uachdaran ain-

gidh os ceann sluaigh bhochd.

16 Am fear-riaghlaidh aig nach

'eil tuigse, is mòr mar an ceudna

am fear-foirneirt e ; ach an ti a

dh'fhuathaicheas sannt, slnidh e a

laithean.

an uaigh agus am bàs—^ pronnadair ; pestil. Sasg:—^ aghaidhibh. Eabh.-^'" mìn—* cliailin, bhanoglach—" sgriosach ' còmhrag '^ an-riadh

iarrar, sirear.s na shùilibh. Eabh-

154 GNATH-FHOCAIL.

17 An duine a ni ainneart air fuil

neach sam bith, teichidh e gu ruig

an sloclid ; na cumadh aon duine e.i

18 An ti a ghluaiseas gu h-ionraic,

tearnar e ; ach esan a tha fiar nashlighibh, tuitidh e dh'aon bheum.

19 An ti a threabhas 'fhearann,

bithidh pailteas arain aige ; ach esan

a leanas an dèigh dhaoine dìomhain,

bithidh bochdainn gu leòr aige.

20 Bithidh duine firinneach pailt

ann am beannachdaibh ; ach esan

a ni deifir'^ gu bhi saibhir, cha blii

e neo-chiontach.

21 Cha mhaith an ni gnùis aith-

neachadh ;^ gidheadh airson greunarain ciontaichidh duine.

22 Ni fear na droch shùile deifir

gu bhi saibhir ; ach cha'n 'eil fhios

aige gu'n dthig bochdainn air.

23 An ti a chronaicheas duine,

na dhèigh sin gheibh e ni's mò dodheadh-ghean na esan a ni raiodal

le 'tlieangaidh.

24 An ti a ni reubainn air 'athair

no air a mhàthair, agus a their, Cha'n^eil cionta ann, ìs companach e dofhear-millidh.

25 An ti aig am bheil ciidhe ard-

anach, duisgidh e strì ; ach esan a

dh'earbas as an Tighearna, nithear

sultmhor e.''

26 An ti a dh'earbas as a chridhe

fèin, is amadan e ; ach esan a ghluais-

eas gu glic, saorar e.

27 An ti a bheir do'n bhochd,

cha bhi dith air ; ach air an ti a

dh'fholaicheas a shùilean bitliidh iom-

adh mallachd.

28 'Nuair a dh'èireas na h-ain-

gidh, folaichidh daoine iad fèin ; ach

an uair a sgriosar iad, fàsaidli na fi-

reana llom'nhor.

CAIB. XXIX.A M fear a chronaichear gu minic,** gidheadh a cliruaidhicheas a

mhuineal, sgriosar e gu h-obann, a-

gus sin gun leigheas.

2 'Nuair a bliios na fireana cumh-

achdach,^ ni an sluagh gairdeachas;

ach an uair a riaghlas na h-aingidh,

ni an sluagh osnaich.''

3 Am fear a ghràdhaicheas glioc-

as, ni e 'athair ait ; ach esan achumas cuideachd ri strìopaichibh,

caitliidh e a mhaoin.

4 Le breitheanas daingnichidh anrigh an tìr ; ach sgriosaidh am fear a

ghabhas tiodhlacan i.

5 Am fear a ni miodal r'a choimh-earsnach, sgaoilidh e lìon airson a

ehos.

6 Ann an eusaontas droch dhuine

Iha ribe ; ach seinnidh am firean, a-

gus bithidh e aoibhneach.

7 Bheir am firean an aire do chùis

nam bochd : ach cha ghabh an t-ain-

gidh suim do eòlas a bhi aige oirre.

8 Bheir luchd-fochaid baile annan ribe ; ach pillidh daoine glice

fearg.

9 IMa ni duine glic stri^ ri duine

amaideach, co dhiubh a bhios fearg

air, no ni e gàire, cha hìd fois ann.

10 Fuathaichidh daoine fuileachd-

ach an duine ionraic ; ach iarraidh

daoine cothromach 'anam.^

11 Cuiridh amadan an cèill 'inn-

tinn uile ; acli cumaidh duine glic

a stigh i gus an deigh sin.

12 Ma dh'èisdeas uachdaran ri

breugaibh, Uthidh a sheirbhisich uile

aingidh.

13 Coinnichidh am bochd agus

an cealgair^ a chèile ; bheir an Tigh-

earna solus d'an sùilibh araon.

14 ]Ma bheir righ breth air bochd-

aibh ann am firinn,1daingnichear a

righ-cliaithir gu bràth.

15 Bheir an t-slat agus achmhasangliocas uatha ; ach cuiridh an lean-

abhio a dli'fhàgar dha fèin nàire air a

mhàthair.

16 'Nuair a bhios na h-aingidh

lìonmhor, bithidh eusaontas lìonmhor

:

ach chi na fireana an leagadh.ii

17 Cronaich do mhac, agus bheir

e suaimhneasi^ dhuit ; seadh, bheir e

sòlas do t'anam.

' na cuireadh duine sam bith stad air

—

^ cabhag ' Faic Caih. XXIV. r.

23 * mealaidh e pailteas ^ mòr, lìonmhor •' caoidh bròn.—^ Ma bhios

cuis-lagha aig duine gUc.—*'< a dheadh rùn.—^ fear an fhoirneirt—'° ògan-

ach.—1' sgrios.— ^'^foi;,.

GNATII-FHOCAIL. 155

18 Far nach \il taisbcanadh, leig-

ear ris an sluagh ; ach an ti a choinih-

ideas an lagh, is sona esan.

19 Le briathraibh cha leasaichear

seirbhiseach ; oir ge do thiiig e, cha

fhreagair e.

20 Am bheil thu faicinn duine a

tha dian* na bhriathraibh i' t/ia ao-

bhar dùchais ni's mò do'n amadan na

dheth-san.

21 Ma thogas neach a sheirbhis-

each suas gu muirneach o bhi na

leanabh, ma dheii;eadh bithidh e aige

mar mhac-

22 Dùisgidh duine feargach aimh-

reit, agus bithidh fcar na corruich'^

pailt ann an eusaontas.

23 Ishchidli uabhar duine e ; ach

gheibh esan a ta iriosal na spiorad

urram.

24. An ti a ni comh-roinn ri gad-

uiche, fuathaichidh e 'anam fèin

:

cluinnidh e mallachadh,^ ach cha'n

fhoillsich e.

25 Bheir eagal duine ribe leis

;

ach ge b'e dh'earbas as an Tighearna,

bithidh e tèaruinte.*

26 larraidh mòran deadh-ghean'

an uachdarain ; ach is ann o'n Tigh-

earna tìiu breitheanas gach duLne.

27 Is e fear na h-euceirt gràineil-

eachd nam firean ; agus ìs e'n ti a tha

ceart na shhghe gràineileachd nanaingidh.

CAIB. XXX.nRIATHRAN Aguir mhic laceh,'-' cadhoH an fhàidheadaireachd^ :

labhair an duine ri h-Itiel, eadhoii ri

h-Itiel agus ri h-Ucal.

2 Gu deimhm thu mi ni's amaid-

iche^ na duine air bith, agus cha

^n'cil tuigse duine agam.

3 Agus cha d'fhòghluim mi ghoc-

as, ni mò a tha eòlas agam air nithibh

naomha.s

4 Cò chaidh suas do nèamh, nothàinig a nuas ? cò chruinnich a'

ghaoth na dhomaibh ? cò cheangail

na h-uisgeacha ann an truscan ? cò

shuidhich uile chrìocha na talmhainn ?

ciod ìs ainm dha ? agus ciod e ainm amliic, ma ta fhios agad ?

5 Thu uile fliocal De fior-glilan :

ìs sgiath e dhoibhsan a chuireas andòigh ann.

6 Na cuir-sa ni air bith r'a bhriath-

raibh, air eagal gu cronaich e thu,agus gu faighear breugach thu.

7 Dà ni dli'iarr mi ort ; na diùlt

iad dhomh mu'm faigh mi bàs.

8 Dlomlianas agus breiigan cuir

fad uam ; na toir dhomh bochdainnno beartas, beathuich mi le biadh abhios iomchuiclli air mo slion,

9 Air eagal gu'm bi mi làn, agusgu'n àicheadh mi thii, agus gu'n ab-air mi, Cò e an Tighearn ? no gu'mbi mi bochd, agus gu'n goid mi, agusgu'n toir mi ainm mo Dhe an dìomh-anas.

10 Na dean casaid air seirbliiseach

r'a mhaighstir, air eagal gu mallaiche thu, agus gu faighear ciontach thu.

11 Tha ginealach ann a mhaU-aicheas an athair, agus nach bean-nuich am màthair.

12 Tlia ginealach ann a tha glannan sùilibh fèin, gidheadh nach 'eil

air an nigheadh o an salchar.

13 yAft ginealach ann aig am bheilan sùilean arda, agus f àblu-aidhean'

an sìil air an togal suas.

14 Tha ginealach ann aig am hhcìl

am fiacla mar chlaidhean, agus amfiacla cùil mar sgeana, a dh'itheadhsuas nan truaghaniu o'n talamh, agusnam feumach o mheasg dhaoine.

15 Aig an deal-each tha dithis

nighean, agcigìicach, Tabhaù:, tabh-air. Tha tri nithe ann nach sàsuich-ear, seadh, ceithir nithe nach abair,

Is leòr e

:

16 An uaigh, agus a' bhrù neo-thorrach, an talamh nach sàsuichear

le h-uisge, agus an teine nach abair

Is leòr e

:

1

7

An t-sùil a ni magadh air 'ath-

air, agus a ni tarcuis air ìimhlachd do'mhàthair, splonaidh fithich a' glilinne

' cabhagach—* na boile.—' mionnachadh—'' ardaichear e—^ gnùis. Ealh.* an dàn

—" bruideile—* Ge do tha mi ni's araaidiche na duine air bith, &c.

gidheadh tha eòlas agam air nithibh naomha,-—" fordhubha—'o daoinebochda.

156 GNATH-FHOCAIL.

a mach i, agus ithidh na h-iolairean

òga suas i.

18 Tha tri nithe ann a's iongant-

ach leam, seadh, ceithir nithe nach

aithne dhonih

:

19 Slighe iolaire anns na speuraibh,

slighe nathrach air carraig, slighe

luinge ann am meadhon na fairge,

agus slighe fir le h-òigh." 20 JMar so tha slighe ban-adhalt-

rannaiche : ithidh i, agus glanaidh i

a beul, agus their i, Cha d'rinn miolc air bith.

21 Air son tri nithe ghluaiseadhi

an talamh, agus air son ceithir nach

urrainn e ghiùlan

:

22 Air son seirbhisich an uair a

riaghlas e, agus air son amadain an

uair a bhios e Ìàn do bhiadh,

23 Air son mnà fhuathaich an uair

a phòsar i, agus air son banoglaich an

uair a bhios i na h-oighre air a bana-

mhaighstir.

24 Tha ceithir nithe beaga air an

talamh, ach tlio. iad ro-ghlic

:

25 Tha na seangain nan sluagh

nach 'eil làidir, gidheadh ulluichicili

iad am biadh san t-samhradh ;

26 Tha na coineana nam muinntir

nach 'c?7 neartmhor, gidheadh togaidh

iad an tighean anns na creagaibh ;

27 Cha 'w'tiZ righ aig na locust-

aibh, gidheadh imichidh iad a machuile nam buidhnibh

;

28 Gabhaidh an damhan-alluidh

greim le a làmhaibh, agus bìthìdh e

ann an lùchairtibh nan righ.

29 Tha tri nithe a dh'imicheas gu

maith, seadh, ceithir, a tha tlachd-

mhor nan sìubhal

:

30 An leòmhan a'* làidire ammeasg bheathaiche, agus nach piU air

ais o aon air bith.

31 Mìol-chù, boc-gaibhre mar an

ceudna, agus righ an aghaidh nach

feudar èirigh.^

32 Ma rinn thu gu h-amaideach

le thu fèin a thogail suas, no masmuainich thu olc, culr do làmh air

do bheul.

33 Gu deimhin bheir crathadh^bainne im a mach, agus bheir fàsgadhna sròna fuil a mach : mar sin bheir

dùsgadh corruich aimhreit a mach.

CAIB. XXXI."DRIATHRA righ LemueU, an-'-' fhàidheadaireachd a theagaisg*

a mhàthair dha.

2 Ciod, a mhic ? agus ciod, a mhicmo bhronn ? agus ciod, a mhic mobhòidean ?

3 Na tabhair do neart* do mhnaibh,no do shlighean do mhilleadh righre.

4 Cha n^cìl e air son righre, a

Lemueil, cha ^ii'eil e airson righre

fion òl, no air son uachdarana dèidh

a bhi aca air dibh lùidir.

5 Air eagal gu'n ùl iad, agus gu'ndi-chuimhnich'' iad an lagh, agusgu'n claon iad breitheanas do aonsam bith do chloinn an àmhghair.

6 Thugaibh deoch làidir dha-san

a tha uUamh gu bàsachadh, agus fion

dhoibhsan a tha ann an searbhas an-

ama.'

7 Oladh e, agus dì-chuimhnich-eadh e a bhochdainn, agus na cuimhn-iclieadh e a thruaighe ni's mò.

8 Fosgail do bheul air son an duinebhailbh, ann an cùis nan uile a tha

air an oiduchadh chum sgrios.''

9 Fosgail do blieul, thoir breth le

ceartas, tagair cùis an truaghain agusan fheumaich.'

10 Cò gheibh bean shubhailceach ?'

oir iha a luach gu mòr os ceann chlachuasal.io

1

1

Earbaidh cridhe a fir aisde, a-

gus cha bhi feum aige air creich.

12 locaidhii i maith dha, agus

cha'n e olc, rè uile laitliean a beatha.

13 larraidh i olann agus lìon, agus

oibricliidh i gu toQeach le a làmhaibh.

14 Tha i mar longaibh nan cean-

nuiche, bheir i a biadh o thtr chèm.'^

15 Eiridh i mar an ceudna 'nuair

is i an oidhche a ta fathast arm, agus

1 chriothnuich, bha mi-shuaimhneas air.—^ crioslaichte na leasraidh. Eahh.

3 maistreachadh. Eir * dh'ionnsuich * do mhaoin •' dìo-chuimhnich

7 aig am bheil cridhe tuirseach.—* uile chloinne na truaighe ; uile mhac

an sgrios. Eahh ^ bean mhaith, bean nan deadli bheus.— ><* chlach luach-

mhor, nèamhnuidean ; peninim. EaNh—J^ ISì, bheir.—1^ fad as.

GNATH-FHOCAIL. 157

bheir ì lòn d'a teaghlach, agus cui-

bhrionn' il'a niaighdeanaibh.'^

16 Measaidh i achadh, agvis ceann-

aichidh si e : le toradh a h\mh suidh-

ichidh i fion-lios.

17 Crioslaichidh i a leasraidh le

neart, agus neartaichidh si a gairdeana.

18 Mothaicbidh i gu bhcil a cean-

naehd niaith : cha dtheid a coinneal

as san oidhclie.

19 Cluiridli i a làmhan air an dealg-

an, agus gabhaidh glacan a làmhgreim do'n chuigeil.

20 Fosglaidli i a glac^ do'n truagh-

an,* agus sìnkih i a làmhan do'n

fheumach.

21 Cha 'n'eil eagal oirre roimh an

t-sneachda air son a teaghlaich ; oir

tha a teaghlach uile eudaichte le scar-

laid.5

22 Ni i dlii fem truscain do obair

ghrèis ; rfo shìde^ agus do chorcur tha

a h-eudach.

23 Aithnichear anns na geataibh''

a fear, an uair a shuidheas e maille

ri seanairibh na tìre.

24 Ni i lìon-cudach grinn, agus

reicidh i r, agus bheir i criosan do'n

cheannuiche.

25 Neart agus urram is eudach

dhi, agus ni i gairdeachas san àm ri

teachd.

26 Fosiglaidh i a beul le ghocas,

agus tha lagh a' chaoimhneis" air a

teangaidh.

27 Bheir i an aire do shlighibh a

teaghlaich, agus cha'n ith i aran an

dìomhanais.

28 Eiridh a clann, agus beannuich-

idh iad ! ; a fcar, agus molaidh e i.

29 Rinn mòran nighean gu subh-ailceach, ach thug thusa barrachd or-

ra uUe.

30 Is mealltach deadh-ghean, a-

gus is dìomliain sgèimh ; ach beanair am bi eagal an Tigheama, is ise a

mholar.

31 Thugaibh dhi do thoradh alàmh, agus moladh ah-oibre fèin annsnageataibh i.

1 obair chumta—^ cailinibh " a làmlian.—* do'n duine bhochd ^ le

culaìclhìbh dà-fhiUte—^ shìoda,—' anns a' chomh-chruinneachadh.—" nacaonihalachd.

ECLESIASTES,NO AN

SEARMONUICHE.

CAIB. I.

BRIATHRANant-Searmonuiche,mhic Dhaibhidli, righ ann an

lerusalem.

2 Dìomhanas nan dìomhanas ! ars'

an Searmonuiche ; dìomhanas nan

dìomhanas J is dìomhanas na h-uile

nithe.

3 Ciod an tairbhe a th'aig duine

na uile shaothair a ni e fuidh 'n

ghrein ?

4 Tha aon ghinealach a' siubhal,

agus ginealach eile a' teachd ; ach

fanuidh an talamh gu bràth.

5 Eiridh mar an ceudna a' ghrian,

agus thèid a' ghrian fuidh,i agus

luathaichidh i d'a h-àite fèin as an

d'èirich i.

6 Thèid a' ghaoth a làimh na

h-airde deas, agus thèid i mu'n cuairt

do'n airde tuath ; thèid i mu'n cuairt

agus mu'n cuairt a ghnàth, agus ath-

phillidh a' ghaoth air a cuairtibh

fèin.2

7 Ruithidh na h-aibhnean^ uile

chum na mara, gidheadh cha ''ii'cll a'

mhuir làn : chum an àite as an

d'thàinig na h-aiblme, thuigc* sin

pilhdh iad a ris.

8 Ttia na h-uile nithe làn do shaoth-

air ; cha'n urradh duine a chur an

cèiU : cha sàsuichear an t-sùil le faic-

ìnn, agus cha lìonar a' chluas le

cluinntinn.*

9 An ni a bha ann, is e an ni siii

fèin a bhitheas ann ; agus an ni sin a

rinneadh, is e an ni sin fèin a nìth-

ear; agus cha '«'dif ni sam bith

nuadh^ fuidh 'n ghrèin.

10 Am bheil ni ann mu'm feudar

a ràdh, Feuch, tha e so nuadh ? Bhae ann a cheana san t-sean aimsir a

bh'ann romhainn.

11 Cha 'w'eJZ cuimhne air bith air

na nithe a bha ann roinihe ; cha mhòa bhios cuimhne air na nithe a ta ri

teachd, aca-san a thig nan dèigh.

12 Bha mise an Searmonuiche a'm'

righ air Israel ann an lerusalem.

13 Agus thug mi mo chridhe a

shireadh agus a rannsachadh^ le glioc-

as, mu thimchioll gach ni a nithear

fuidh nèamh : an t-saothair ghoirt so

thug Dia do chloinn nan daoine,*

chum an cleachdadh fèin rithe.^

14 Chunnaic mi na h-uile oibre

fuidh'n ghrèin ; agus feuch, is dìo-

mhanas iad uile, agus buaireadh'''

spioraid.

1

5

An ni a ta cam, cha ghabh e

deanamh dìreach ; agus an ni a ta

dh'easbhuidh, cha ghabh e àireamh.i*

16 Labhair mi ri m' chridhe fèin,

ag ràdh, Feuch, dh'fhàs mi mòr,'*

1 luidhidh a' ghrian.—^ a rèir a cuairtean—' aimhnean—* chuige.

—

5 clàistinn s nomha, ùr.—' a dh'fhidireadh, a lorgachadh.—* mhacaibh

an duine ^ gu'n cràdhadh, gu'm feuchainn leatha.— 'o cràdh—.'' cha bhie

comasach a dheanamli suas.—'^ thàinig mi gu h-inbhe mhòir.

ECLESIASTES. 159

agus fhuair mi tuilleadh gliocais naiadàan uile a bha rorahaui ann an le-

rusalcni, agus chunnaic^ mo chridhe

niòran gliocais agus eòlais.

17 Agus thug mi mo chridhe a

dh'fhaotainn eòlais air gliocas agus air

cutliach''' agus amaideachd : dh'aithn-

ich mi gur buaireadh spioraid e so

niar an ceudna.

18 Oir ann am mòran gliocais tha

mòran doilgheis ;5 agus an ti a

mheudaicheas eòlas, meudaichidh e

bròn.

CAIB. II.

TPIIUBHAIRT mi a'm' chridhe,* Teann* a nis, dearbhaidh nii

thu le subhachas, uime sin mealmaith :* ach feuch, ìs dìomhanas so

mar an ceudna.

2 Mu ghàireS thubhairt mi, Is

cuthach e ; agus mu shùgradh, Ciod

ani <;?

3 Dh'iarr mi ann am chridhe mifèin' a thabhairt do fhìon, (gidheadh

a' seòladh mo chridhe ann an glioc-

as,*) agus greim a ghabhail air am-aideachd, gus am faicinn ciod e ammaith sin do chloinn nan daoine buchòir dhoibh a dheanamh fuidh

nèamh, air feadh uile laithean ambeatha.

4 Rinn mi oibre mòra dliomh

fèin : thog mi dliomh fèin tighean;

shuidhich mi dhomh fèin fion-liosaich-

ean.

5 Rinn mi dhomli fèin gàrachan

agus liosan chrann-meas, agus shuidh-

ich mi annta craobhan do gach gnè

thoraidh ;

6 Rinn mi dhomh fèin lochain^

uisge, a dh'uisgeachadh leo na coille

anns am fàs craobhan.

7 Fhuair mi òglaich agus banog-

laich, agus rugadh seirbhisich"* a'm'

thigh : bha mar an ceudna sealbha

mòra bhuar agus threud'' agam, os

eeann nan uile a bha romham ann an

lerusalem.

8 Cham'^ mi suas mar an ceudnadhomh fein airgiod agus òr, agus ion-

mlias sònraichte nan righ agus nammòr-roinn ; fhuair mi dhomh fèin

fir-chiuil'' agus mnài-chiuil, aguB.

aoibhneasa chioinn nan daoine, mara ta innil-chiuil,'* agus sin do gach

gnè.

9 Mar sin bha mi mòr, agus

dh'fhàs mi ni's mò na gach duine a

bha romham ann an lerusalem : os

bàr, dh'fhan mo ghliocas agam.

10 Agus gach ni a mhiannaich moshùilean cha do chum mi uatha ; cha

do bhac mi'^ mo chridheo shubhach-

as sam bith : oir rinn mo chridhe

aoiblineas ann am sliaothair uile ; a-

gus b'e so mo chuibhrionn do m'uile

shaothair.

11 An sin sheall mi air m'oibribh

uile a rinn mo làmhan, agus air ant-saothair anns an do shaothraich mi'ga deanamh : agus feuch, bu dìomh-anas an t-iomlan, agus buaireadh spio-

raid, agus cha roòh tairbhe annfuidh 'n ghrèin.

12 Agus sheall mi air m'ais adh'fhaicinn gUocais, agus cuthaich,"'

agus amaideachd : oir ciod a dh'fheud-as an duine a dheanamh a thig andèigh an righ ? an ni sin fèin a rinn-

eadh a cheana.

13 Agus chunnaic mi gii bheil glio-

cas co fhad osceann amaideachd,"^

'sa tha solus os ceann dorchadais.

14. Tha sùilean an duine ghlic nacheann, ach imichidh an t-amadanann an dorchadas : gidheadh dh'aith-

nich mi mar an ceudna gu'n taehradli

an t-aon ni dhoibh uile.

15 An sin thubhairt mi a'm'

chridhe, 3Iar a thachras do'n am-adan, mar sin tachraidh dhomhsafèin ; agus c'ar son uime sin a bhamise ni bu ghlice na esan ì an sin

thubhairt mi a'm' chridhe, gur dìo-

mhanas so mar an ceudna.

16 Oir cha Ihi cuimhne air aniijne ghlic ni's mò na air an amadan

' dh'fhairich, dh'fhiosraieh * boUe " carraid, diomaidh '' Thig^ sàimh ^ Ri gàire ^ m'fheoil. Eahh.—^ a' cleachdadh mo chridhe ri

gliocas. ^ linntean.—"^ muinntirich.—" chaorach.— '- Chruinnich.—*^ fir

sheinn ''* abhaidh-cliiuiL—'^ cha do chum nii air ais.—'^ boile.—'" ni't

fearr na amaideachd.

160 ECLESIASTES.

gu bràth ; o dhì-chuimhnichear na

nithe a <a nis ann, uile anns na laith-

ibh a ta ri teachd : agus cionnus a

dh'eugas an duine glic ? mar an t-

amadan.17 Uime sin dh'fhuathaich mi

beatha, a chionn gur doilgheasach

dhomh an obair a dh'oibrichear

fuidh'n ghrèin : oir is dìomhanas na

h-uile nithe agus buaireadh' spior-

aid.

18 Seadh, dh'fhuathaich mi moshaothair uLIe a shaothraich mi fuidh'n

ghrèin, a chionn gu'm fàg mi i do'n

fhear a bhios a'm' dhèigh.

19 Agus cò aig am bheil fìos cia

dhiubh a bhios e na dhuine glic no na

amadan ? gidheadh bithidh nachdar-

anachd aige os ceann mo shaoithreach

uile anns an do shaothraich mi, agus

anns an d'fhuara mi gu glic fuidh'n

ghrèin. Is dìomhanas so mar an

ceudna.

20 Air an aobhar sin thionndaidh

mi thoirt air mo chridhc dol an eu-

dòchas mu'n uile sliaothair a sliaoth-

raich mi fuidh'n ghrèin.

21 Oir a ta duine ann aig avi hheil

a shaothair ann an gliocas, agus an

eòlas, agus an ceartas ;gidheadh do

dhuine nach do shaothraich ann bheir

se e mar a chuibhrioim. Is dìomh-

anas so mar an ceudna, agus olc mòr.

22 Oir ciod a th'aig duine d'a uile

shaothair, agus do bhuaireadh'^ a

chridhe, anns an do shaothraich e

fuidh'n ghrèin ?

23 Oir is doilgheasan a laithean

uUe, agus is do-bròn a shaothair

:

eadlion san oidhche cha ghabh a

chridhe fois. Is dìomhanas so maran ceudna.

24 Cha '«'<>?/ ni ann a's fearr do

dhuine na gu'n itheadh agus gu'n òl-

adh e, agus gu'n dthugadh e air 'an-

am maith a mhealtuinn^ na shaoth-

air.

25 Oir cò a's urrainn* itheadh, no

cò eile a luathaieheas ihuige^ ni's mòna mise ?

26 Oir do'n duine a iha maith nashealladh, bheir Dia gliocas, agus eòl-

as, agus aoibhneas : ach do'n pheacachbheire sdothair, achniinneachadh agus

a charnadh suas, chum gu'n tabhair e

do'n ti a ta maith ann am fianuis Dhè.Is dìomlianas so mar an ceudna, agusbuaireadh spioraid.

CAIB. III.

A IG gach ni tha tràth, agus àm•^ *• aig gach rùn fuidh nèamh :

2 Am gu bhi air breitli, agus àn>

gu bàs fhaotainn ; àni gu suidheach-

adh, agus àni gus an ni a shuidhich-

eadh, a spìonadh suas ;

3 Am gu marbhadh, agus àm guleigheas ; àm gu briseadh sìos, agus

àm gu togaU suas ;

4 Am gu gul,'' agus àm gu gàire

;

àm gu caoidJi, agus àm gu danns-

adh ;

5 Am gu clachan a thilgeadh air

falbh, agus àni gu clachan a chruinn-

eachadh ; àm gu gabhail an glacaibh,

agus àm gu fantainn o ghabhail an

glacaibh ;^

6 Am gu cosnadh,^ agus àm gucaU ; àm gu gleidheadh, agus àm gutUgeadli air falbh ;

7 Am gu reubadh, agas àm gu

fuaigheal ; àm gu bhi tosdach, agus

àm gu labhairt

;

8 Am gu gràdhachadh, agus àmgu fuathachadh ; àm gu cogadh, agus

àm gu sìth ;

9 Ciod an tairbhe' a ta aige-san a

dh'oibricheas, san ni sin anns an

saothraich e ?

10 Chimnaic mi an t-saothair a

thug Dia do chloinn nan daoine,^'*

chum an cleachdadh fèin rithe.

11 Rinn e gach ni maiseach na àmfèin : chuLr e mar an ceudna an

saoghal nan cridhe, air chor nach ur-

rainn aon duine an obair fhaotainn a

mach a tha Dia a' deanamh, o thois-

each gu deireadh.

12 Tha fhios agam nach 'eil maith

air bith annta, ach gu'ni biodli duine

' smuairean, cràdh ^ chràdh, àmhghar, dhorran—' gu'n nochdadh e

maith d'a anam » a dh'fheudas * chuige—^ gal—

" bhi fad o ghabhail

an glacaibh. Eabh » iarraidb, faoUinn, solaradh—^ a' bhuannachd

—

>* rahacaibh an duine.

ECLESIASTES. 161

subhach, agus gu'n deanadh e maith

rè a bheatha.'

13 Agus mar an ceudna gu'n ith-

eadh agus gu'n òladh gach duine, a-

gus gu mealadh c maith a shaoithr-

each uile, is e sin tiodhlacadli Dhè.

14 Tha fhios agam gach ni a ni

Dia, gu'm bi e gu bràth ; cha ghabhaon ni cur ris, no aon ni toirt uaith :

agus ni Dia .?o, chum gu'm biodh

eagal air daoinìhh roimhe.

15 An ni a bha, tha e ann a nis

;

agus an ni a bhitheas, bha e ann a

cheana ; agus iarraidh Dia an ni a

chaidh seacbad.

16 Agus os bàrr, chunnaic mifuidh'n ghrèin àit a' bhreitheanais,

gu'n rohh euceart^ au sin ; agus àite

na fireantachd, gu'n ruhh aingidh-

eachd an sin.

17 Thubhairt mi a'm' ciiridhe,

Bheir Dia breth air an t'hìrean agus

air an aingidh : oir iha àm an sin

chum gach uile rùin, agus chmngachuile oibre.

] 8 Thubhairt mi ann am chridhe

a thaobh staid^ chloinn nan daoine,

gu'n glanadh' Dia iad, agus gu'mi'aiceadh iad gur ainmhidliean iad

fcin.

19 Oh an ni sin a thachras do

chloinn nan daoine, tachraidh e do nah-ainmhidhibh ; tachraidh dìreach an

t-aon ni dhoibh : mar a dh'eugas aon

diubh, is ann mar sin a dh'eugas an

t-aon eUe ; seadh, is i an aon anail a

ta aca uUe, agus cha 'n'eil barrachd

aig duine air ainmhidh, oLr is dlomh-anas iad uile.

20 Thèid iad uUe do aon àite ; tha

iad uile o'n duslach,^ agus piIHdh

jad uLIe do'n duslach.

21 Cò d'an aithne spiorad chloinn

nan daoine^ a thèid suas, agus spio-

rad an ainmhidh a thèid sios chum natalmhainn ?''

22 Uime sin tha mi ag aithneach-

adh nach 'cil ni a's fearr na gu'n dean-

adh duine gairdeachas na oibribh, a

chionn gur e sin a chuibhrionn : oir

cò bheir e a dh'fhaicinn an ni a bhios

na dheigh •'

CAIB. IV.

AN sin thionndaidh mi, agus

dh'amhairc mi air na h-uile

fhoimeartaibh a nithear faidh'n

ghrein, agus feuch, deoir na droinge

bha fuidh f hoirneart, agus gun aon

fhear-comhfhurtachd aca ! agus air

taobh* an luchd-foimeart Iha neart,

ach cha rohh fear-comhfhurtachd

aca-san.

2 Umie sin mhol mi na mairbh a

dh'eug a cheana, ni's mò na na beotha

a ta beò fathast.

3 Ach is fearr na iad le chèile an

ti nach robh ann fathast, nach faca

an droch obair a nithear fuidh'n

ghrèin.

4 A rìs, dh'amhairc mi air gach

uile shaothalr agus gach uile obair

cheirt, gur fàth farmaid do dhuine o

'chohnhearsnacli i. Is dìomlianas so

mar an ceudna, agus buaireadh spio-

raid.

5 Fillidh an t-amadan a làmhanr'a chèile, agus ithidh e 'fheoil fèin.

6 Is fearr làn dmm le suaimhneae

na'n dà làimh làn lc saothair agu»

buaireadh spioraid.

7 An sin thionndaidh mi, agus

chunnaic mi dìomhanas fuidh'n

ghrèin.

8 Tha duine ann leis fèin, agns

cha 'm'<'ì7 lethbhrec^ aige ; seadh,

cha 'w'ci/ leanabh no bràthair aige :

gidheadh cha 'ìi\il cnoch aira shaoth-

air uile, agus cha sàsuichear a shùil

le saibhreas ; cha mhò a their e, Còair son am bheil mi a' saoithreachadh,

agus a' fàgail m'anama dh'easbhuidh

maith ? Is dlomhanas so mar an

ceudna, agus is saothair ghoirt e.

9 /* fearr dithis na aon duiìic, a

chicnn gu bheU deadh dhuais aca air

son an saoithreach.

10 Oir ma thuiteasduine dhiabh,"'

togaidh an duine eile suas a chomp-anach : ach mo thruaighe esan a ta

' air feadh a bheatba, na bheatha—? aingidheachd, mi-dhiadhachdinbhe.

—

* chum gu'n soiUsicheadh, gu'n dearbhadh.—

'' luaithre

an duine—' fuidh'n talamh,

—

^ làhnh. Eabh.—^ a leithid eUe, an darneach—"^ ma thuiteas iad.

Ciora,

pjorad

162 ECLESIASTES.

na aonar an uair a thuiteas e ; oir cha'n'eil neach eile aige g'a thogail suas.

11 Mar an ceudna ma luidheasdithis cuideachd, bithidh iad blàth :

ach cionnus a bhios aon blàth leis

fèin?

12 Agus ma bhuadhaicheas aonair, seasaidh dithis na aghaidh ; aguscha bhrisear cord thri dual' gu h-o-

bann.

13 /* fearr leanabh bochd agusglic na righ sean agus amaideach,nach gabh comhairle'^ ni's mò.

14 Oir à prlosun' thig e a rìogh-

achadh ; an ti mar an ceudna a rug-

adh na TÌogha.chd, fiisaidh e bochd.

15 Thug mi an aire do* na h-uile

bheothaibh ashiubhlasfuidh'n ghrèin,

maille ris an dara leanabh a sheasas

Kuas na àite.

16 Cha 'n'eiZ crìoch air an t-sluagh

uile, orra-san uile a bha rompa : chadean iadsan mar an ceudna a thig

nan dèigh gairdeachas ann. Gu cinnt-

each is dlomhanas so mar an ceudna,

agus buaireadh spioraid.

CAIB. V./^OIMHID<5 do chos an uair a^'' thèid thu do thigh Dhè, agus

bi ni's deise gu cluinntinn na gu ìob-

airt nan amadan a thabhairt ; oir cha

'n'eil iad sin a' toirt an aire gu bheil

iad a' deanamh uilc.

2 Na bi bras'' le d' bheul, agus

na luathaicheadh do chridhe gu ni a

labhalrt an hithair Dhe : oir a ta Diaair nèamh, agus thusa air talamh :

uime sin biodh do bhriathra tearc.

3 Oir thig aisling le iomadalachd'

ghnothuiche, agus aitlinìchear guth

amadain le iomadalachd bhriathar.

4 An uair a bhòidicheas tu bòid

do Dhia, na cuir dàil na dloladh ; oir

cha 're'ej^ tlachd aige ann an amad-anaibh : an ni a bhòidicheas tu, dìol

e.»

5 /s fearr gun thu bhòideachadh,

na gu'm bòidicheadh tu, agns nach

dìoladh tu.

6 Na leig le d' bheul a thoirt air

t'fheoil peacachadh, agus na h-abair

an làthair an aingil, gu'm l>ìi mhear-achd e ; c'uim am biodh fearg air Diaair son do ghutha-sa, agus an sgrios-

adh e obair do làmh ?

7 Oir mar ann an iomadalachd nanaisling a hh ìos dìomhanasa, is amhuil

a bliìos iad ann an iomadalachd nambriathar ; ach biodh eagal Dè ortsa.

8 Ma chi thu foirneart an duine-

bhochd,9 agus fiaradh breitheanais

agus ceartais le làimh làidir ann ammòr-roinn, na biodh iongnadh ort ris

an ni so ^^" oir bheir an ti a's airde

na'n neach a ta ard aca-san an aire,

agus tha iad a-nn a's airde na iadsan.

9 A nis a ta tairbhe na talmhainn

air son nan uile : riaruichear an righ

fcin as an fhearann.

10 An ti a ghràdhaicheas airgicd,

cha sàsuichear e le h-airgiod ; no'n

ti a ghràdhaicheas pailteas, le tor-

adh :ii is dìomhanas so mar an ceud-

na.

11 An uair a mheudaichear nithe

maithe,i2 meudaichear iad a dh'ith-

eas iad, agus ciod an tairbhe a tha

annta d'an sealbhadairibh, ach amfaicinn le'n sùilibh ?

12 Tha codal oibriche mUis, cia

dhiubh a dh'itheas e beagan no mòr-

an : ach cha'n fhuiling sàsachd'^ an

t-saibhir dha codal.

13 Tha olc cràiteach ann a chun-

naic mi fuidh'n ghrèin, saibhreas air

a ghleidheadh d'a shealbhadairibh

chum an aimhleis.**

14 Ach thèid as do'n t-saibhreas sin

le droch shaothair -^^ agus ginidh

e mac, agus cha hhi ni air bith na

làimh.

15 Mar a thàinig e mach lom-

nochd à broinn a mhàthar, ath-phiU-

idh e, a' dol mar a thàinig e ; agus

cha ghiùlan e ni air bith d'a shaoth -

1 snàithne tri-fiUte ^ do ^^^ich aithne comhairle a ghabhail. Eahh—^ gainntir,

tigh nam braighde • Dh'amhairc mi air—' Gleidh—^ obann—' lion-

mhoireachd, mòran ^ ioc e ^ foimeart air a dheanamh air an duine bhochd.—

.

10 an rùn so. Ealh— ^i cinneas—1^ maoin, saibhreas.—^^ laine, pailteas.—

1* dochair, caU.—^ ann an droch ghnothuichibh.

ECLESIASTES. 163

air a bheir e leis na làimh.

16 Js olc cràiteach so raar an ceud-

na, air gach uile chor air an d'thàinig

e, mar sin gu'n dthèid e : agu3 ciod

an tairbhe a ta aige-san a shaothraich

do'n ghaoith ?

17 Mar an ceudna rè a laithean

uile ithidh e ann an dorchadas, agusbitfiidh niòran doilgheis' agus feirge

aiirc na thinneas.

18 Feuch, an ni a chunnaic misemaith, gur tlachdmhor do dhiiìne ith-

eadh agus òl, agus maith a mhealt-

uinn na uile shaolhair a ghabh e

fuidh'n ghrèin, rh- feadh uile laithean

a bheatha a bhcir Dia dha ; oir ìs e

sin a chuibhrionn.

19 Gach duine mar an ceudna d'an

d'thug Dia beartas agus saibhreas,'-^

agus d'an d'thug e comas itheadh

dlùubh, agus a chuibhrionn a glilac-

adh, agus gairdeachas a dheanamhna shaothair ; is e so tiodhlacadh

Dhè.

20 Oir cha mhòr a chuimhnichease laithean a bheatha ; a chionn gu'mfreagair Dia e ann an aoibhneas achridiie.

CAIB. VI.npHA olc ann a chunnaic mi fuidh'n-'• ghrèin, agus tha e coitchionn

am measg dhaoine.^

5i Duine d'an d'thug Dia beartas,

agus saibhreas, agus urram, agus gune dh'easbhuidh ni air bith d'a anamdo na h-uile a nihiannuicheas e, achdo nach 'eil Dia a' tabhairt comais

itheadh dhetli, ach a ta coigreach 'ga

itheadh : (4- dlomhanas so, agus ìs

droch anshocair e.

3 Ma ghineas duine ceud leanahh,

agus gu'm bi e beo iomadh bliadhna,

air chor asgu'm bi laithean a bhliadhn-

an llonmhor, agus nach sàsuichear

'anam le maitli, agus mar an ceudnanach bi adhlacadh aige, is fearr, tha

mi 'g ràdli, torraicheas anabuich*na e.

4- Oir an^ dlomhanas thig e, agusan dorchadas thèid e, agus le dorch-

adas còmhdaichear*' 'aimn.

5 Mar an ceudna cha'n fhac e a'

ghrian, agus cha b'aithne dha ìti air

hith : tha tuille foise aige so na aig

an fhear eile.

6 Seadh, ge do bhi e beo mlle

bliadhna dà uair, gidheadh cha'n

f haic e maith : nach imich iad uile

do aon àite ?

7 Tha uile shaothair an duine air

son a bheoil, agus gidheadh cha 'n'eil

a mhiann^ sàsuichte.

8 Oir ciod tuiUeadh a th'aig an

duine ghlic na aig an amadan ? ciod

a th'aig a' bhochd, d'an aithne siubh-

al an làthair nam beo ?

9 Is fearr sealladh* nan sùl na

seacharan a' mhiann : is dìomhanas

so mar an ceudna agus buaireadh

spioraid.

10 An ni9 a bha ann, dh'ainm-

icheadh e a cheana, agus a ta f hios

gu'm 6'e'n duine e, agus nach urrainn

e gleachdadhio ris-san a's treise na e

fèin.

11 O tha mòran do nitliibh ann

a mheudaicheas dìomhanas, ciod is

feirrd an duine sin ?

12 Oir cò aig am bheil lìos ciod a

tha maith do dhuine sa' bheatha so,

rè uile laithean a bheatha dhìomhain

a chaitheas e mar sgàile ? oir cò Is

urrainn innseadh do dhuine ciod a

bhios na dhèigh fuidh'n ghrèin ?

CAIB. VII.

TS fearr deadh ainm na ol'-ungaidh-* luachmhor, agus latha bàis na

latha breith neach.

2 /.yfearr dol do thigha' bhròin,"

na dol do thigh na cuirme ; oir is e

sin crìoch nan uile dhaoine, agus

gabhaidh am beo g'a chridhe e.

3 /* fearr doilgheasi'' na gàire

;

oir le dubhachas na gnùise nìthear sn

cridhe ni's fearr.

4 Tha cri'lhe nan daoine glice ann

an tigh a' bhròin, ach cridhe nan

amadan ann an tigh an t-subhach-

ais.

5 Is fearr èisdeachd ri achmhasan

duine ghlic, na gu'n èisdeadh duine

rì h-òran amadana.

> do-bròin.—^ maoin ' bith-dheanta, ro-throm air daoinibh.—* gin neo-

inbhich—^ le « folaichear ? 'anare. Eahh,—* beachd.—^ Gach ni.—*•

strì,—'1 na caoidh,—'^ fearg.

164 ECLESIASTES.

6 Oir mar fhuaim droighnich

fuidh phoit, mar sin tha gàire an am-adain : is dìomhanas so mar an ceud-

na.

7 Gu cinnteach cuiridh foimeart

duine glic air boile,* agus millidh

tiodhlacadh an cridhe.

8 Is fearr deireadli ni na a thois-

each : is fearr esan a tha foighidneach

na spiorad na esan a tha ardanach''

na spiorad.

9 Na deifricli' ann ad spiorad gufearg a ghabhail ; oir còmhnuichidhfearg ann an uchd amadana.

10 Na h-abair, Ciod a Waohhargu'n robh na ceud laithean ni b'fhearr

na iad so ? oir cha'n ann o ghliocas adli'fheòraicheas tu mu'n ni so ?

\\ Is maith gliocas maille ri h-oigh-

reachd : agus lcìs siii iìia tairbhe aca-

san a chi a' ghrian.

12 Oir is dìdean* gliocas, agus ìs

dldean airgiod : ach is e òirdheirceas

an eòlais, ff«'H toir gliocas beatha

dhoibhsan aig am bi e.

13 Smuainich air^ obairDhe: oir

cò is urrainn an ni sin a dheanamhdìreach a rinn esan càm ?

14' Ann an là an t-soirbheis^ bi

subhach, ach ann an là an doirbheis^

smuainich : riiin Dia mar an ceudna

po fa chomhair sud, a chum nach

faigheadh duine mach aon ni nadhèigh.*

15 Chunnaic mi na h-uile nithe

ann an laithibh mo dhlomlianais

;

Iha fìrean^ ann d'an dthèid as^" nafhìreantachd, agus tha duine aingidh

aan a shìneas a laìthcan na aingidh-

eachd.

16 Na bi anbharrach flreanta, a-

gus na gabh ort a bhi ro-ghlic : c'ar

son a sgriosadh tu thu fèin ?

17 Na bi ro-aingidh, agus na bi

araaideach : c'ar son a dh'eugadh tu

Toimh t'àm ?

18 Is maith dhuit greim a ghabh-

ail deth so, agus o so mar an ceudna

na tabhair air a h-ais do làmh ; oir

an ti air am bi eagal Dè, thig e asdasin uile.

19 Neartuichidh gliocas duine glic

ni's mò na deichnear dhaoine cumh-achdach a ta sa' chaithir."

20 Oir cha 'w'cW duine ceart'^ air

an talamh, a ni maith, agus nachpeacaich.

21 JMar an ceudna na tabhair aire

do na h-uile bhriathraibh a labhrar,

air eagal gu'n cluinn thu t'ùglach 'gad

mhalluchadh.

22 Oir a ta fhios aig do chridhe,

gur minic a mhalUiich thu fèin daoine

eile mar an ceudna.

23 So uile dhearbli mi le gliocas :

thubhairt mi, Bithidh mi glic, ach

b'fhada sin uam.24 An ni sin a ta fad as, agus ro-

dhomhain, cò dh'fheudas 'fhaotainn

a mach ?!'

25 Leig mi mo chridhe air faotainn

eòlais air, agus air rannsacliadhi'' a-

gus air sireadh gliocais, agus aobhair'*

nìthc^ agus air fios a bhi agam air

aingidheachd amaideachd, agus air

amaideaclid nami-chèille."'

20 Agus fhuair mi ni's seirbhe na'mbàs a' bhean, aig an ribeachan aguslìontan a cridhe, agus ceanglaichean

a làmhan : ge b'e neach a tliaitneas

ri Dia,i' thèid e as uaithe,*'* achglacar am peacach leatha.

27 Feuch, an ni so fhuair mi, ars'

an searmonuiche, «' vwas gach aoin an

dèigh a chèile, a dh'fhaotainn anaobhairi* a mach.

28 Ni a ta m'anam ag iarraidh

fathast, ach nach d'fhuair mi : aonfhear ara measg mhìle fhuair mi,

ach bean nam raeasg sin uile cha

d'fhuair mi.

29 Feuch, an ni so a mhàin fhuair

mi, gu'n d'rinn Dia an duine dìr-

each ;20 ach dh'iarr iad fèin iomadhinnleachd^' a maeh.

' air a' chuthach * uaibhreach, dian ^ na Inathaich, na bi cabhagach—*

sgàile ^ Faic. Eahh ^ latha maith—' latha olc, latha na h-urchoid—

*

aon do na nithibh a ta gu teachd air ^duine ceart, ionraic.

—

^°a, bhàsaicheas.— '* sa' bhaile '* fireanta.— •' a thuigsinn.—^* lorgachadli '* àirehnh.

—'<' eadhon amaideachd agus cuthaich—'^ a tha maith an làthair Dhè. Eahh._i8 uaipe—" àireimh,»20 ceart, cothromadi.—.^' ais-innleachd.

ECLESIASTES. 165

CAIB. VIII.

CO a t<i niar an duine glic ? agus

cò d'an aithne ' eadar-mhln-

eachadh ni ? Bheir gliocas duine air

a gluiùis dealrachadh, agus atliar-

raichear dànachd a glinùise.

2 Comhairlicheaui dhuit àithne an

righ a choinihead,'^ agus s-in air son

niionnan Dè.

3 Na biotlh cabliag ort gu dol as

a shealladh : na biianaich ann an droch

ni, oir ni esan gach ni a's àill leis.

4 Far <im hhcil focal righ, tha

cunihachd ; agus cò dh'fheudas a

ràdh ris, Ciod e sin a ta thu a' dean-

amh ?

5 Ge b'e ghleidheas an àithne, cha

mhotViaich e droch ni sam bith, agus

is aithne do chridhe duine ghlic àra

agus breitheanas.

6 A chionn aig gach ni ' gu bheil

àm agus breitheanas ;* uime sin tha

truaighe an duine trom.5

7 Oir cha '«'((7 fhios aige air an ni

a bhios ann : oir cò dh'innseas dhacionnas a bhitheas e.^

8 Cha '«'(•(/ duine sam bith aig ambheil cumhachd os ceann an spioraid,

a chumail an spioraid, no cumhachdann an latha a' bhàis ; agus cha '«'(7/

dol as anns a' chath *;«, cha mhò a

theasairgeas aingidheachd iadsan a

ghnàthuicheas i.

9 So uile chunnaic mi, agus shuidh-

ich mi mo chridhe air gach obair a

nlthear fuidh'n ghrèin : th<i àm annsan riaghluich duine os ceann duine

eile, g'a aimhleas fèin.

10 Agus mar sin chunnaic mi na

h-aingidh adhlaicte," a thàinig agus

a dh'imich o àit an naoimh, agus dhi-

clniimhnicheadh iad anns a' chaithir *

san d'ricn iad mar sLn : is dìomhanasso mar an ceudna.

11 A chionn nach 'eil binn ^ an

aghaidli droch oibre 'ga cur an gniomhgu hiath, uime sin tha cridhe chloinn

nan daoine làn-shuidliichte air olc a

dlieanamh.

12 Ge do ni peacach olc ceud uair,

agusgu'nsìneara/(/(7/traw,'0gidheadh

a ta tìos cinnteach agam gu'n eirich

gu niaitli dhoibhsan air am bi eagal

De, air ani bi eagal na h'uhair.

13 Ach cha'n èirich gu maith do'n

aingidh, cha mh(') a shineas e a laith-

ean, mar sgàile hUliidh esan air nach

bi eagal an làthairDhè."

14 Tha dìomhanas ann a nithear

air an talamh, gu bheil fìreana annd'an tachair a reir oibre nan aingidh ;

agus gu bheil daoine aingidh ann,

d'an tachair a rèir oibre nam tìrean :

thubhairt mi gur dìomhanas so maran ceudna.

15 An sin mhol mi subhachas, dabhrìgh nach ''eil ni a's fearr aigduine

fuidh'n ghrcin na itheadh agus ()1,

agus a bhi subhaeh ; oir fanaidh sin

aige d'a shaothaLr, rè laithean a bhea-

tha, a bheir Dia dha fuidh'n ghrèin.

16 An uair a leag mi mo chridhe

air eòlas a' ghliocais f haotainn, agusair na gnothuicliean a nìthear air antalamh fhaicinn, (oir mar an ceudnatÌM neach ann nach faic codal a là nadh'oìdhche le 'shùUibh.)

1

7

An sin chunnaic mi ^^ uile obair

Dhè, nach urradli duine an obair a

nlthear fuidh'n gbrtìn fhaotainn a

mach ; a chionn ge do ni duine adhlchioll air '^ a faotainn a mach,gidheadli nach faigh e i ; seadh fath-

ast, ge do shaoil duine glic gu'm faigh

e eòlas oirrc^ nach urrainn e a faot-

ainn a mach.

CAIB. IX./^IR chuir mi romham ann am^-' chridhe so uile a chur an cèill,

Gu hìicil na fireana agus na daoine

glice, agus an oibre, ann an làimh

Dhè : cha'n aithne do dhuine sam bith

aon chuid gràdh, no fuath, lcis nah-uile nithibh u ta fa'n comhair.'*

2 Tliifr na h-uile nithe air an aonse(jl do na h-uile dhaoinibh : tach-

raidh an t-aon ni do'n fhìrean agua

' mar esan d'an aithne—^ ^ ghleidheadh—^ rùn, tionnsgnadh— •* modh,rioghuilt— 5 ijj^j jjir ^ c'uin a bhios e ann

—' air an tiodhlacadh ' mhòr-

bhaile—^ breitheanas.— "^ gu'n cuirear a laithcan am fad " a laithean ahhios mar sgàile a chionn nach 'eil eagal air an làthair Dhè— ^'^ thuig mi,

thug mi fa'near.— '^ ge do shaothraich duine chum.—'* rompa, nan lathair^

166 ECLESIASTES.

do'n aingidh ; do'n mhaith agus do'n

ghlan, agus do'n neo-ghlan ; dha-san

a dh'ìobras, agus dha-san nach ìobair

:

mar a ta 'n duine maith, is ann marsin a ta 'm peacach ; agus esan a

nihionnaicheas, mar an ti air ambheil eagal mhionn.

3 Is olc so am measg nan uile

nìthc a nlthear fuidh'n ghrèin, gutachair an t-aon ni dhoibh uile ; agus

mar an ceudna gu bheil cridhe chloinn

nan daoine làn uilc, agus gu hìwil

cuthach nan cridhe am fad is beo iad,

agus na dhèigh sin gu'n dtheìd iad

chum nam marbh.

4 Oir aig gach neach a tha ceang-

ailte ris na h-uile bheothaibh, tha

dòchas : oir is fearr madadh beo na

leòmhan marbh.

5 Oir tha fios aig na beothaibh

gu'm faigh iad bàs : ach cha 'w'eiZ

fios ni air bith aig na mairbh, cha

mhò a ta luigheachd ^ aca ni's mò,oir thèidan cuinihneairdhì-chuimhn'.

6 Chaidh as mar an ceudna a nis

d'an gràdh, agus d'am fuat';;, agus

d'am farmad \'^ agus cha hltì cuibh-

rionn aca tuilleadh gu bràth an aon ni

a nìthear fuidh'n gliièin.

7 Imich romhad, ith t'aran le

gaìrdeachas, agus òl t'fhìon le cridhe

subhach ; oir tha Dia a nis toilichte

le t'oibribh.

8 Biodh t'earradh ' sgach àm geal

;

agus na biodh dith olaidh-ungaidh

air do clieann.

9 Caith do bheatha gu subhach leis

a' mhnaoi a's ionmhuinn leat rè uile

laithean beatha do dhìomhanais, a

thug e dlmit fuidli'n ghrèin :' oir ìs

e so do chuiblirionn anns a' bheatlia

80, agus ann ad shaothair a ghabhas

tu fuigh'n ghrèin.

10 Ge b'e ni a gheibh do himh r'a

dheanamh, dean c le d' dhlchioll;

oir cha 'ii'cil obair, no innleachd,^

no eòlas, no gliocas anns an uaigh,

d'am bheil thu a' dol.*'''

1

1

Thionndaidh mi, agus chunnaic

mi fuidh'n ghrein nach ann do na

daoinibh luatha a tha a' chomh-ruith,^

no do na daoinibh treuna an cath, no

do na daoinibh glic aran, no do

dhaoinibh tuigseach ' saibhreas, nodo dhaoinibh eòlach deadh-ghean,

ach gu'n tachair àm agus tuiteamas ^

dhoibh uile.

12 Oir gu deimliin cha'n'eil fhios

aig duine air 'àm fèin : mar iasg aghlacar ann an droch llon, agus mareoin a ghlacar ann an ribe, is annmar sin a ribear clann nan daoine ann

an droch àm, an uair a thuiteas e orra

gu h-obann.

13 An gliocas so mar an ceudna

chunnaic mi fuidh'n ghrein, agus lumhòr agam e.

14 Bha eaithir^ bheag ann, agusbeagan dhaoine innte ; agus thàinig

righ mòr nah-aghaidh, agus shuidhemu'n cuairt oirre, agus chuir e daing-

nichean mòra suas na h-agliaidh.

15 Agus fhuaradh innte duine

bochd glic, agus theasairg e a' chaith-

ir le 'ghliocas ; ach cha do chuimhn-ich neach air bith air an duine bhochdsin.

16 An sin thubhairt mise, Is fearr

gliocas na neart : gidheadh, nìthear

tàir air gliocas an duine bhochd, agus

cha'n èisdear r'a bhriathraibh.

1

7

Eisdear ri briathraibh dhaoine

glice an ciuineas,ni's mò na ri glaodh

an ti a riaghlas am rneasg amadan.

18 /* fearr ghocas na inneala cog-

aidh : ach miUidh aon pheacach mòr-an maith.

CAIB. X.T> HEIR cuileaga marbha air oladh-•*^ ungaidh an leigh i" boladh breun

a churuaithe :^' ìs amhuil a ni beag-

an amaideachd airsan a tha cliuiteach

air son gliocais agus urraim.

2 Tha cridhe duine ghlic air a

làimh dheis, ach cridhe amadain air

a làimh chli.

3 San t-shghe fèin, an uair a

shiubhlas an t-amadan, trèigidh a

ghliocas e, agus their e ris gach

' luaigheachd, duais ^ tnùth—^ ^q thrusgan, t'eudach * fo'n ghrèin,

seudh, rè uile laithean do dhìomhanais ^ smuaineachadh—^ an rèis, a'

choimhliong—' crìonna.—* teagmhus, cinneamhuin.—^* baile.— '" an ol-

laimh, an lusragain.—'^ uaipe.

ECLESIASTES. 167

duine, gur h-amadan e.

4 Ma dh'èiieas spiorad an uachd-

arain a'd' aghaidh, na fàg t'àite ; oir

ciuinichidh gcilleadh ^ lochdan mòra.

5 Tha olc a chunnaic mi fuidh'n

ghrèin, mar sheacharan a thig o

Ìùthair an uachdarain.'^

6 Cuirear amaideachd an inbhe'

mhùir, agus suidhidh na saibhir an

ionad ìosal.

7 Chunnaic mi òglaich * air each-

aibh, agus uachdarain a' siubhal maròglachaibh air an talamh.

8 An ti a chladhaicheas slochd,

tuitidh e fèin ann ; agus an ti a bhris-

eas callaid,'' teumaidh nathair e.

9 An ti a dh'athairaicheas clachan,

goirtichear e leo ; agus an ti a sgoilt-

eas fiodh, bithidh e an cunnart uaith.

10 I\la bhios an t-iarunn maol, a-

gus nach geuraich e am faobhar,

feumaidh e an tuilleadh spionnaidh a

chur leis ; ach a ta gUocas tarbhach

a sheòladh.

1

1

Gu deimhin teumaidh an nath-

air gun srann,^ agus cha'n fhearr ambith-bhriathrach.7

12 Tha briathra beoil duine ghhc

gràsail ; ach sluigidh bilean amadain

e fèin suas.

13 /i amaideachd toiseach bhriath-

ar a bheoil ; agus is cuthach millt-

each deireadli a chainnte.^

11- Agus tha amadan làn do bhriath-

raibh : cha 'n'eil fhios aig duine ciod

a bhios ann ; agus ciod a bhios ann

na dhèigh cò a's urrainn innseadh

dha?15 Sgìthichidh saothair nan amad-

an gach aon diubh, do bhrìgh nach

aithne dha cionnas a thèid e do'n

chaithir.3

16 Wo thruaigh thu, a thìr, an

uair is leanabh a's righ dhuit, agus a

dh'itheas t'uachdarain hiadh anns a'

mhaduinn !

1 7 Is sona thu, a thìr, an uair ìs e

do righ mac nan uasal, agus a dh'ith-

eas t'uachdarain ann an àm ioni-

chuidh, chum neirt, agus cha'n annchum misge !

18 Ijc mòran leisge thcid an ait-

reabh sìos,'" agus le dìomhanas nanlàmh snidhidh an tigh troindie.

19 Nìthear cuirm cluun aiteis, a-

gus ni flon duine^' subharh : achfieagraidh an t-airgiod na h-uile nithe.

20 Eadhon ann ad smuaintibh namalluich an righ, agus an taobh a

stigli do d' sheòmar na malluich ansaibhir ; oir giìdanaidh eun an athair''^

an guth, agus innsidh an ni air ambheil sgiathan a' chùis.

CAIB. XI.ri"' ILG t'aran air aghaidh nan uisge

;

- oir an dèigh mhòrain do laith-

ibh gheibh thu e.

2 Thoir cuibhrionn do sheachdnar,

agus mar an ceudna do ochdnar ; oir

cha 'n'eil fhios agad ciod an t-olc a

bhios air an talamh.

3 Ma bhios na neoil làn do uisge,

fahnhaichidh siad lad fcìn air an ta-

lamh ; agus ma thuiteas craobh mudheas no rau thuath, anns an àite santuit a' ehraobh, an sin bithidh i.

4 An ti a bheir an aire do'n ghaoith,

cha chuir e slol : agus an ti a dh'amh-airceas air na neulaibh, cha bhuain e.

5 JMar nach 'eil fhios agad ciod i

slighe an spioraid,'' wo, cionnus a

dìi'fhasas na cnàmhan am broinn namnà a bhios torrach, is amhuil sin

nach 'eil fhios agad air oibribh Dhè,mar a ni e na h-uUe nithe.

6 Anns a' mhaduinn cuir do skìol,

agus san fheasgar natoirair do làmhsgur ; oir cha 'n'eil fhios agad cia

dhiubh is fearr a shoirbhicheas so nosud, no am hi iad le cheile co-maith.

7 Gu deimhin is mihs an solus, a-

gus is taitneach do na sùLlibh seaJlt-

uinn air a' ghrèin.

8 Ach ma mhaireas duine iomadhbhadhna, agus gu dean e gairdeach-

as " annta HÌle; gidheadh cuimh-nicheadh e laithean an dorchadais.

' ceannsachd, macantachd ^ o'n uachdaran ' airde • seirbhisich,

tràillean.

—

^ fàl, giiradh, balladh-dìonaidh.— '' druidheachd.—

" sìor-chainn-

teach—s a' bheoU. Euhh—^ mhòr-bhaile— '» aomaidh an aitreabh, thèid

an aitreabh mu làr.—1' daoiiic beo. Eabh.,—^'^ eoin nan speur.—'* n»gaoithe.-~i* deanadh e gairdeachas.

168 ECLESIASTES.

gu'm bi iad lloninhor. Is dìomhanas

gach ni a thig.

9 Dean gairdeachas, a dhuin' òig,

a' t'òige,' agus deanadh do chridhe

subhach '^ thu ann an laithibh t'òige,

agus siubhail ann an slighibh do

chridhe, agus ann an sealladh do

shùl ; ach biodh fhios agad air an son

so uile gu'n toir Dia chum breith-

eanais thu.

10 Uinie sin atharraich doilgheas ^

o d' chridhe, agus cuir olc air falbh

o t' fheoil ; oir is dlomhanas leanab-

achd agus òige.

CAIB. XII.

CUIMHNICH a nis do Chruith-

fhear * ann an laithibh t'òige,

mu'n dthig na drocli laithean, agus

an druid na bhadhnacha rì//t, anns

an abair thu, Cha 'n'eìl tlachd agamannta :

2 Mun dorchaichear a' ghrian, a-

gus an solus, agus a' ghealach, agus

na reultan, agus am pill na neoil an

dèigh an uisge :

3 Anns an là san criothnuich luchd-

gleidhidh ^ an tighe, agus an crom

na daoine làidir iad fein, agus an

figuir an luchd-bleath,'' a chionn gu

bheil iad tearc, agus an dorchaichear

an dream a sheallas a mach air na

h-uinneagaibh ;''

4 Agus an dùinear na dorsan anns

na sràidibh, an uair a bhios fuaim na

bleith ìosal, agus a dh'èireas e suas

aig guth an eoin, agus a dh'ìshchear

uile nigheanan a' chiuil

;

5 Blar an ceudna ''nuair a bhios

eagal orra roimh ni ard, agus a hhios

uamhasan anns an t-slighe, agus a

bhios a' chraobh-ahiioin fuidh bhlàth,

agus a bhios an leumnach-uaine ^ na

eallaich, agus a theirgeas miann;"

a chionn gu bheil an duine a' triall

d'a chòmhnuidh bhuan,'" agus gubheU an luchd-cumhaidh'* a' dol mu'ncuairt sna sràidibh.

6 Mum fuasgailear an cord '^ airg.

id, agus am bruthar '^ an copan '*

òir, agus am brisear a' cliuinneag '*

aig an tobar, agus am brisear an roth

aig an t-soitheach-cumail.'®

7 An sin pillidh an duslach " chumna tahnhainn mar a bha e ; agus pill-

idh an spiorad chum Dhè, a thuguaith e.

8 Dìomhanas nan dìomhanas ! ars'

an searmonuiche : ìs dìomhanas nah-uile nithe.

9 Agus os barr, do bhrìgh gu'nrobh an searmonuiche glic, theagaisg

e'n còmhnuidh eòlas do'n t-shluagh

;

agus thug e deadh aire, agus shir emach,'s agus dlieasaich e '^ mòranghnath-fhocal.

10 Dh'iarran searmonuiche briathra

taitneach fhaotainn : agus hha an ni

a scrìobhadh ceart, briathra na fì-

rinn.

11 Tha briathra nan daoine glice

mar bhioraibh, agus mar thairrigibh

air an sparradh^" le uachdaranaibhchoimhthional, a thugadh le aonaodhaire.

12 Agus tuilleadh, leo so, a mhic,gabh rabhadh : air mòran leabhraich-

ean a dheanamh cha '«'«/ crìoch, a-

gus tìia moran leughaidh nasgìos do'n

fheoil.

13 Cluinneamaid brìgh na chaidh

ràdh uile :2i Biodh eagal De ort, a-

gus glèidh 'àitheantan ; oir is e so

dlrusdaiias iomlan an duine.

14 Oir bheir Dia gach obair chumbreitheanais, maille ris gach ni dìomh-air, ma'f maith, no ma'« olc e.

1 na t'òige ^ ait, suilbhireach—

'' bròn, fearg—* Chruthadair— ^ coimh-

eaduichean ^ na meilteirean—

'' fuinneogaibh—^ am fionnan-feoir

—

'' a

thrèigeas fonn 'O d'athigh sìorruidh " luchd.caoidh—'^ snàithne, teud.

—1' brisear '* a' chuach—'* an soitheach-uisge—"' an t-slochd, an

tiobairt. '^ luaithre.—'^ ranns.jch e.—'* chuir e'n ordugh.

—

^° air an

daingneachadh.

—

'^^ crìoch, no comh-dhùnadh na cùise uile.

A' CRIOCH.

J. Collìe, Printer, Edìnburgh.