2

Spis treści

I. MOŻLIWOŚCI SYSTEMU AMS 7.0

1. Nowości w oprogramowaniu AMS 7.0 2. Standardowe funkcje w systemie AMS 7.0

2.1 Komunikacja urządzeń HARTTM

2.2 Rejestracja urządzeń HARTTM w programie AMS 2.3 Monitorowanie, kalibracja i testy diagnostyczne. 2.4 Tworzenie modelu fabryki (Plant Database) 2.5 Okno alarmowe (Alert Monitor) 2.6 Dziennik zdarzeń (Audit Trail)

II. OBSŁUGA SYSTEMU AMS 7.0

1. Pierwsze uruchomienie 2. Menu główne 3. Rejestrowanie urządzeń HART podłączonych do multiplexera 4. Monitorowanie urządzeń HART 5. Tworzenie konfiguracji urządzenia 6. Kalibracja urządzeń w systemie AMS 7. Budowanie modelu fabryki PLANT DATABASE 8. Dziennik zdarzeń (Audit Trail) 9. Alert Monitor (Okno alarmów)

III. OBSŁUGA APLIKACJI SNAP-ON

1. Quick Check (QC) 2. Engineering Asistant (EA) 3. ValveLink (VL) 4. Root Cause Diagnostics (RCD) 5. ValveVue 6. Plugged Line Diagnostics (PLD)

3

I. MOŻLIWOŚCI SYSTEMU AMS 7.0

1. NOWOŚCI W OPROGRAMOWANIU AMS 7.0

1.1 Możliwość instalacji aplikacji SNAP-ON czyli wyspecjalizowanych urządzeń,

zaprojektowanych do wykonywania określonych zadań, współpracujących z systemem AMS 7.0 jako opcjonalnych składników rozszerzających jego możliwości i zakres stosowania. Dostępne są następujące aplikacje SNAP-ON: - Calibration Assistant - "Asystent Kalibracji". - MV Engineering Assistant - Program do konfiguracji przetworników 3095MV. - Plugged Line Diagnostics - Diagnostyka zatkanych rurek impulsowych. - PROCONEX QuickCheck - Program do symulacji warunków przebiegu procesów. - Root Cause Diagnostics - Program do sprawdzania stanu pętli sterowania procesem. - ValveLink - Program do diagnostyki zaworów firmy Emerson Process Management. - Masoneilan ValveVue - Program do diagnostyki zaworów firmy Masoneilan. Calibration Assistant rozszerza podstawowe funkcje kalibracji w programie AMS poprzez wprowadzenie nowych narzędzi do zarządzania urządzeniami: - Połączenie pozwalające na zapisywanie informacji o kalibracji oraz automatyczną ich wymianę pomiędzy urządzeniem kalibrowanym (wzorcowanym) a systemem AMS. - Funkcja Calibration Routes, pozwala na ustalenie kolejności urządzeń do kalibracji. - Funkcja Tag Search umożliwia szybkie znalezienie urządzenia, które wymaga kalibracji i dodanie go do Calibration Routes. - Potwierdzenie kalibracji – jest to gotowy do wydrukowania dokument potwierdzający kalibrację urządzenia. - Historia kalibracji – dokument zawierający informacje o wszystkich przypadkach kalibracji urządzenia . ! Aplikacja ta nie wymaga dodatkowej instalacji, użytkownik musi jednak posiadać licencję. Engineering Assistance (EA) umożliwia użytkownikowi przeprowadzenie rozszerzonej konfiguracji, diagnostykę i testy obliczeniowe w przetworniku przepływu ROSEMOUNT 3095MV. Aplikacja ta jest niezbędna do przesłania konfiguracji przepływu do przetwornika 3095MV. EA można używać na dwa sposoby:

- w trybie on-line czyli bezpośredniego połączenia z 3095MV poprzez oprogramowanie AMS, wtedy uruchamia się go z menu rozwijanego urządzenia (3095MV) i można wysłać konfigurację przepływu bezpośrednio do przetwornika; - w trybie off-line, tworzy się wtedy konfigurację dla 3095MV, którą można wysłać do urządzenia gdy aplikacja EA będzie w trybie on-line.

Plugged Line Diagnostics (PLD) – aplikacja ta wykorzystuje połączenia OPC (technologię przesyłania i dzielenia informacji pomiędzy aplikacjami w pętli

4

sterowania) oraz pomiar różnicy ciśnień lub ciśnienia statycznego do wykrywania zatkanych rurek sygnałowych w obsługiwanych przetwornikach ciśnień. PLD sprawdza linie w dwuminutowych odstępach czasu, tak więc alarm włączy się maksymalnie po dwóch minutach od zatkania się linii. Wszystkie zgłoszone zdarzenia alarmowe zostaną zapisane w dzienniku zdarzeń (Audit Trail). QuickCheck jest to narzędzie usprawniające przekazywanie do eksploatacji przetworników przy uruchamianiu instalacji. Pozwala na grupowanie, monitorowanie urządzeń, ustawianie (zmianę) wyjść z przetworników HART z ekranu monitora. Niezależnie jak bardzo skomplikowana jest sieć połączeń urządzeń, Quick Check pozwala na symulowanie różnych warunków procesu poprzez przełączenie urządzeń w tryb ręczny (out of service) oraz odpowiednie ustawienie wyjść. Przy pomocy tej aplikacji dokonywane jest również sprawdzenie podłączeń, gdyż QC do przeprowadzanych symulacji używa istniejącego okablowania łączącego system AMS z urządzeniami polowymi. Tak więc aplikacja Quick Check realizuje procesy testowania nie tylko urządzeń HART ale również całego systemu połączeń. Root Cause Diagnostics (RCD) umożliwia określenie stanu pętli sterowania procesem. RCD otrzymuje zmierzone wartości z różnych przetworników i zaworów użyte w pętli sterowania. Kontrola odbywa się poprzez wielokrotne sprawdzanie parametrów połączenia, aplikacja tworzy wtedy pewien wzór zachowania się pętli sterowania i gdy wykryje jakieś nieprawidłowości włącza alarm w głównym oknie oraz zapisuje go w Audit Trail. RCD składa się z dwóch części: - Configuration (Konfiguracja) – służy do tworzenia nowych pętli kontrolnych w systemach sterowania jak również modyfikowania już istniejących, - Monitor (Obserwacja) – umożliwia obserwację stanu pętli kontrolnej. Tak więc dzięki aplikacji RCD użytkownik nie jest już ograniczony tylko do standardowych alarmów z urządzeń, w tej chwili ma już możliwość sprawdzania i kontroli całych połączeń. ValveLink pozwala na przeprowadzanie zaawansowanych testów diagnostycznych zaworów przy pomocy sterowanych cyfrowo pozycjonerów Fisher FIELDVUE® (DVC), w szczególności DVC 5000 lub DVC 6000. Testy diagnostyczne zaworów mogą być wykonywane w trybie "off line", gdy zawór nie uczestniczy w regulacji procesem oraz, przy użyciu pozycjonera DVC 6000, w trybie "on line" czyli podczas pracy zaworu. Diagnostyka typu "off line" polega na przesterowaniu zaworu od pełnego zamknięcia do pełnego otwarcia.

5

Wynikiem testu są charakterystyki dynamiczne zaworów (Rys. 1.1) oraz analiza parametrów zaworu oraz wskaźników jakości regulacji takich jak: - Kalibracja pozycjonera - Histereza i strefa martwa całego zespołu siłownik zawór. Histereza i strefa martwa są definiowane jako pomiary statyczne. Ponieważ zawór przemieszcza się, uwzględniany jest również błąd dynamiczny. Daje to lepszy obraz zachowania się zaworu w warunkach procesowych - Liniowość zespołu - Parametry konstrukcyjne zaworu: • Zakres regulacji sprężyny • Siłę docisku grzyba do gniazda • Przemieszczenie zaworu • Tarcie w dławicy zaworu • Sztywność sprężyny siłownika - Analiza odpowiedzi na zakłócenie skokowe. Liczba zakłóceń oraz ich wielkość jest konfigurowalna, możliwe jest także wykorzystanie, specjalnie opracowanego przez firmę EnTech Controls testu składającego się z dwudziestu dziewięciu zakłóceń skokowych o wielkościach od 0,1–10% sygnału sterującego. W trakcie testu dla każdego z zakłóceń wyznaczane są następujące wskaźniki: • Stałe czasowe T63 i T86 • Przeregulowanie • Czas przesterowania - Czas martwy Opisane wyżej parametry w połączeniu z analizą kształtu charakterystyk umożliwiają bardzo wnikliwe zbadanie stanu technicznego zaworu bez jedo demontażu. Przy użyciu pozycjonera DVC 6000 można przeprowadzać testy diagnostyczne "on line", czyli podczas normalnej pracy zaworu (Rys. 1.2). Polegają one na uruchomieniu procedury testowania zaworu na czas określony przez użytkownika.

RYS. 1.1 PRZYKŁADOWA CHARAKTERYSTYKA DYNAMICZNA ZAWORU

6

Program przy użyciu pozycjonera analizuje pracę zaworu w trakcie pracy zaworu w procesie. Analiza jakości regulacji zaworu odbywa się w obszarze jego pracy i nie wymaga przesterowania zaworu do wykonania analizy diagnostycznej. W wyniku przeprowadzonego testu użytkownik otrzymuje w rezultacie wartość siły tarcia w zespole siłownik zawór oraz wartość strefy nieczułości całego zespołu. Siła tarcia jest wskaźnikiem informującym o możliwej histerezie zaworu, która ma wpływ na jakość regulacji. Strefa nieczułości jest wskaźnikiem informującym o czułości zespołu na zmiany sygnału sterującego. Program diagnostyczny umożliwia przedstawianie na jednym wykresie pomiarów siły tarcia i strefy martwej z zaznaczoną linią trendu. W ten sposób użytkownik otrzymuje zebrane na jednym wykresie wartości z ostatnich miesięcy, które pozwalają na oszacowanie aktualnego stanu zaworu. Aplikacja ValveLink może działać jako SNAP-ON w programie AMS lub jako samodzielna stacja. Jako SNAP-ON wykorzystuje bazę danych systemu AMS. Dane z samodzielnej stacji nie są dostępne w systemie AMS i odwrotnie, można używać funkcji IMPORT, EXPORT do wymiany informacji o urządzeniach. VL używa do komunikacji z urządzeniami HART Multiplekserów wykorzystując sieć RS485. Aplikacja może obsługiwać maksymalnie dwie sieci RS485 oraz do 32 urządzeń w sieci. Aplikacja ta dostępna jest z rozwijanego menu urządzenia, dostępnego po kliknięciu prawym przyciskiem myszy. ValveVue – dzięki tej aplikacji można łączyć się z urządzeniami Masoneilan Smart Valve Interface (SVI) – cyfrowymi pozycjonerami zaworów. ValveVue pozwala na wyświetlanie pozycji zaworu, pozycji siłownika, sygnału zadającego, parametrów konfiguracji i kalibracji. Umożliwia również zdalną konfigurację, kalibrację i działanie na urządzeniach SVI w tym również zdalne sterowanie pozycją zaworu. Istnieje też możliwość przeprowadzania testów diagnostycznych i wyświetlenia ich wyników: podpis zaworu, prędkość skokowa, skok zbiorczy (skumulowany), procesy cykliczne oraz działanie zaworu w pozycji bliskiej całkowitemu zamknięciu.

RYS. 1.2 OKNO TRENDÓW PODCZAS DIAGNOSTYKI "ON-LINE"

7

Dostęp do funkcji ValveVue użytkownik uzyskuje z rozwijanego menu urządzeń, czyli po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na wybrany element, który jest obsługiwany przez aplikację.

1.2 Rozbudowany system zabezpieczeń i uprawnień. W programie AMS 7.0 istnieje aplikacja USER MANAGER (ZARZĄDZANIE UŻYTKOWNIKAMI) uruchamiana poprzez wybranie START PROGRAMS (PROGRAMY) AMS USER MANAGER (ZARZĄDZANIE UŻYTKOWNIKAMI). Tylko użytkownik „admin” lub z prawami administratora z tego poziomu może dodawać nowych użytkowników, zmieniać hasła i uprawnienia dostępu, aktywować i dezaktywować użytkowników. W ten sposób użytkownik, który chce uruchomić system AMS musi wprowadzić nazwę oraz, jeżeli jest wymagane, hasło. W zależności od uprawnień nadanych mu przez administratora ma określony dostęp do poszczególnych aplikacji programu AMS 7.0.

1.3 Możliwość porównywania urządzeń

Oprogramowanie AMS 7.0 daje użytkownikowi bardzo proste narzędzie do porównywania ustawień urządzeń. Opcja ta dostępna jest z menu rozwijanego urządzeń, (COMPARE CONFIGURATION - PORÓWNANIE USTAWIEŃ), jest wtedy możliwość porównywania między sobą ustawień poprzednich, obecnych i w trybie offline (bez połączenia) wybranego urządzenia. Jeżeli natomiast chcemy porównać dwa urządzenia o różnych numerach TAG (koniecznie tego samego typu) wystarczy przeciągnąć jedno na drugie i otworzy się okno porównujące konfiguracje obu urządzeń. W oknie tym przy pomocy strzałek w prosty sposób można przenosić ustawienia pomiędzy urządzeniami.

1.4 Możliwość wprowadzania urządzeń konwencjonalnych takich jak przełączniki temperaturowe, przetworniki I/P oraz urządzeń do skalowania wagi. Urządzenia konwencjonalne nie łączą się z systemem AMS i w przeciwieństwie do urządzeń HART trzeba ręcznie wprowadzać ich konfiguracje i parametry. Przy tego typu urządzeniach nie ma możliwości ich monitorowania ani wykrywania alarmów z nimi związanymi. Każde wprowadzenie takiego urządzenia jest natomiast odnotowane w Audit Trail.

1.5 Ręczne wprowadzanie zdarzeń do dziennika zdarzeń (Audit Trail). Program AMS automatycznie zapisuje wiele zdarzeń w Audit Trail, w wersji 7.0 można również dodawać własne wpisy do dziennika.

1.6 Możliwość śledzenia zdarzeń w dzienniku zdarzeń (Audit Trail) konkretnego urządzenia, nie tylko po jego etykiecie, tak więc nawet po zmianie etykiety można zobaczyć wszystkie zapisane zdarzenia dla wybranego urządzenia.

8

2. STANDARDOWE FUNKCJE W SYSTEMIE AMS 7.0

2.1 Komunikacja urządzeń HARTTM

Urządzenia HARTTM komunikują się z systemem AMS przy pomocy sieci RS485 oraz zainstalowanych wcześniej urządzeń do komunikacji takich jak multiplexery, HART modemy czy HART komunikatory. Wszystkie urządzenia używają do komunikacji protokołu HART, którego cyfrowy sygnał nie zakłóca prądowego wyjścia analogowego tak więc może być przesyłany po tych samych liniach. Sygnał cyfrowy składa się z dwóch częstotliwości fali sinusoidalnej, 1200 Hz i 2200 Hz odpowiadającym 1 i 0 w zapisie binarnym.

2.2 Rejestracja urządzeń HARTTM w programie AMS Urządzenia są rejestrowane w bazie danych systemu AMS po ich fizycznym podłączeniu i przeskanowaniu sieci lub urządzeń do komunikacji. Każde zarejestrowane urządzenie widoczne jest w oknie w postaci ikony i przypisanej do niego etykiety. Wszystkie urządzenia po rejestracji wrzucane są do katalogu SPARE (ZAREJESTROWANE).

2.3 Monitorowanie, kalibracja i testy diagnostyczne.

Jeżeli urządzenie jest zarejestrowane, udostępnia wszystkie informacje o sobie, takie jak: mierzone wartości i konfiguracja. Można również przeprowadzić kalibrację urządzenia lub podłączyć je do systemu alarmów. Istnieje również możliwość przeprowadzenia testów diagnostycznych czyli określenie stanu podłączonych urządzeń. Poprzez doinstalowanie aplikacji SNAP-ON użytkownik rozszerza podstawowe możliwości programu AMS i uzyskuje nowe narzędzia diagnostyczne, kalibracyjne i monitorujące urządzenia.

2.4 Tworzenie modelu fabryki (Plant Database) Oprogramowanie AMS daje użytkownikowi narzędzie do wizualizacji rzeczywistych podłączeń urządzeń w fabryce. Plant Database - Model fabryki wyświetlany jest w oknie Połączeń urządzeń (Device Connection View) tak samo jak urządzenia do komunikacji. Model fabryki posiada cztery poziomy: Area (Obszar), Unit (Węzeł), Equipment Module (Moduł sprzętowy) i Control Module (Moduł sterowania), które reprezentują podział fabryki na obszary. W ten sposób użytkownik wie, w którym miejscu na instalacji znajduje się interesujące go urządzenie. Na czwartym poziomie, do katalogu Moduł sterowania (Control Module) podłącza się urządzenia, które są zarejestrowane w systemie AMS, ewentualnie urządzenia, które zamierzamy podłączyć tzw. Future Device czyli przewidziane do podłączenia. Tak więc Model fabryki (Plant Database) daje możliwość stworzenia modelu z urządzeń, które zamierzamy podłączyć, stworzenie ich konfiguracji a gdy urządzenia zostaną podłączone zamienienie fikcyjnych na rzeczywiste.

2.5 Okno alarmowe (Alert Monitor) Jest to narzędzie diagnostyczne do monitorowania urządzeń w systemie AMS. Zgłasza on wszystkie zdarzenia alarmowe podłączonych do niego urządzeń polowych. W Oknie alarmowym testowane powinny być jedynie urządzenia w jakiś sposób narażone na awarię lub nowe, jeszcze nie sprawdzone elementy w

9

instalacji, gdyż liczba monitorowanych urządzeń jest ograniczona. Opcje konfiguracyjne pozwalają na określenie częstotliwości sprawdzania urządzenia oraz rodzaju zgłaszanych alarmów.

2.6 Dziennik zdarzeń (Audit Trail) Jest to baza danych, w której zapisywane są informacje o urządzeniach zarejestrowanych w systemie AMS, o wszelkich zmianach ich konfiguracji, testach diagnostycznych, kalibracji oraz alarmach ich dotyczących. Razem z informacją o zdarzeniu zapisywana jest data i godzina, powód jego wystąpienia oraz nazwa zalogowanego w danej chwili użytkownika. W wersji 7.0 programu AMS pojawiła się również możliwość ręcznego dokonywania wpisów w dzienniku.

! Dane z dziennika zdarzeń (Audit Trail) nie mogą zostać skasowane.

10

II. OBSŁUGA SYSTEMU AMS 7.0

1. Pierwsze uruchomienie

System AMS uruchamia się z paska startu (Rys. 1.1): START PROGRAMS (PROGRAMY) AMS AMS SYSTEM

Przy każdym uruchomieniu programu AMS należy podać nazwę użytkownika oraz, jeżeli jest wymagane, hasło. Podczas pierwszego po instalacji, startu systemu jedynym użytkownikiem mogącym się zalogować jest „admin”, bez wpisywania hasła. Użytkownik „admin” posiada prawa administratora, tak więc po pierwszym zalogowaniu użytkownik powinien dodać nowych użytkowników, nadać im stopnie dostępu i ewentualnie hasła. Należy też wprowadzić hasło na użytkownika „admin” (nie można zmienić jego nazwy ani go usunąć) aby uniemożliwić logowanie się do systemu osobom nieuprawnionym. Konfiguracji użytkowników dokonuje się poprzez: START PROGRAMS (PROGRAMY) AMS USER MANAGER (ZARZĄDZANIE UŻYTKOWNIKAMI)

RYS. 1.1 DOSTĘP DO ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI (USER MANAGER) Z PASKA STARTU

11

2. Menu główne

RYS. 2.1 WIDOK MENU GŁÓWNEGO AMS 7.0 - FILE (PLIK) i VIEW (WIDOK)

Aby zmienić ustawienia przy starcie systemu wybieramy z menu głównego Rys. 2.1 FILE (PLIK) PROPERTIES (WŁAŚCIWOŚCI). Pokaże się okno, w którym mamy cztery zakładki: - General (ogólna) – znajdują się tutaj ustawienia wyglądu systemu przy starcie. (Rys. 2.2) - Preferred Browser. Wybieramy widok, z którym startuje AMS (okno AMS Explorer lub Device Connection View). - Device Connection View Icon Size. Wybieramy wielkość ikon w oknie POŁĄCZEŃ URZĄDZEŃ - AMS Station Type. Wybieramy typ stacji – stała (komputer PC) lub ruchoma (laptop). - AMS Splash Screen - Reports Froter Screen. W tym oknie istnieje także możliwość wpisania tekstu np. nazwy firmy pojawiającego się przy wydruku np. raportów diagnostycznych itp. jako stopka u dołu strony.

RYS. 2.2 Opcje AMS General

12

- Alert Monitor (okno alarmów) – w zakładce tej konfigurujemy jakie alarmy ma zgłaszać Alert monitor, można też zmienić sposób informowania o alarmie (alarm dźwiękowy, sygnalizacja świetlna) (Rys. 2.3). - Audible Alert. Konfigurujemy alarm dźwiękowy i sygnalizację świetlną. - Polling Factor. - New Device Defaults. Konfigurujemy czas i priorytet z jakim sprawdzane będzie urządzenie w określonej grupie. - Alert Conditions. Konfigurujemy alarmy, które ma zgłaszać Alert monitor.

RYS. 2.3 Opcje AMS Alert Monitor - - Calibration (Kalibracja)– w oknie tym zezwalamy, poprzez zaznaczenie pola, na używanie do kalibracji urządzeń sprzętu z przekroczonym terminem kalibracji - Device/DB Sync (Urządzenie/Synchronizacja AMS) – jeżeli opcja ta nie jest zaznaczona, program AMS będzie dokonywał uaktualnień informacji o urządzeniach tylko w podczas skanowania, zaznaczenie jej spowoduje automatyczne, cykliczne uaktualnianie danych przez system. - User Timeout. Określamy czas, po którym użytkownik zostanie automatycznie wylogowany. Chcąc powrócić do pracy w programie musi się powtórnie zalogować. - Electronic Signature. Funkcja licencjonowana. Jeżeli jest ona włączona, AMS sprawdza kiedy dokonano zmian w konfiguracji urządzenia.

Wybierając VIEW (WIDOK) z menu głównego (Rys. 2.1) ustawiamy widoki pasków narzędzi (Toolbar, Status Bar) a także włączamy widok poszczególnych okien: Device Conection View (Okno połączeń urządzeń, Rys. 2.4), AMS Explorer (Rys. 2.5), User Configuration View (urządzenia z konfiguracją ustawioną przez użytkownika), Device Template View (urządzenia ze standardowymi ustawieniami, można je wykorzystywać jako "przyszłe" urządzenia „Futures devices”), Alert Monitor (okno alarmów) oraz Tag Search View (okno wyszukiwania urządzeń według etykiety).

13

RYS.2.4 WIDOK OKNA DEVICE CONECTION VIEW (DVC)

Okno Device Connection (Połączenia urządzeń) wyświetla fizyczne połączenia pomiędzy stacją AMS, zainstalowanymi elementami sieci i podłączonymi do nich urządzeniami polowymi oraz połączenie z modelem fabryki.

RYS. 2.5 WIDOK OKNA EXPLORERA

W oknie Explorera wyświetlane są te same informacje co w Device Connection View oraz lista urządzeń zarejestrowanych w systemie. Okno to jest podzielone na dwa okienka, po lewej stronie wyświetlane są informacje o połączeniach w postaci drzewa, które można rozwijać w celu zobaczenia zawartości jego poszczególnych poziomów. Zawartość zaznaczonego katalogu wyświetlana jest natomiast w prawym oknie.

AMS Explorer układa wszystkie zarejestrowane urządzenia według nazwy producenta, protokołu jakim się komunikują, modelu, wprowadzonych zmian (unowocześnienia modelu) oraz dzieli je na trzy kategorie:

- ASSIGNED (PRZYPISANE) urządzenia zarejestrowanie i użyte przy tworzeniu fabryki,

- SPARE (ZAREJESTROWANE) czyli wszystkie zarejestrowane, niewykorzystane w modelu fabryki urządzenia,

14

- DECOMMISSIONED (ODWOŁANE) – elementy, które zostały wyrzucone z modelu fabryki, a których użytkownik nie chciał mieć na liście ZAREJESTROWANYCH - SPARE. Na liście tej znajdują się również urządzenia konwencjonalne, nie komunikujące się z systemem, wrzucone są do katalogu CONVENTIONAL. Urządzenia z katalogu CONVENTIONAL także dzieli się na trzy w/w. kategorie.

3. Rejestrowanie urządzeń HART podłączonych do multiplexera. Każde fizycznie podłączone urządzenie używające do komunikacji protokołu HART zostanie automatycznie wykryte przez system AMS poprzez skanowanie. Po uruchomieniu programu AMS w oknie Połączeń Urządzeń (DVC) pokazuje się ikona HARDWARE czyli komputer reprezentujący stację AMS wraz z elementami sieci. Jeżeli nie pokażą się elementy sieci, należy po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na ikonę komputera wybrać z menu rozwijanego opcję SCAN (PRZESZUKAJ) ALL CONECTED DEVICES (WSZYSTKIE PODŁĄCZONE URZĄDZENIA). Następnie wybieramy z rozwijanego menu zainstalowanego elementu sieci (dostępnego po kliknięciu na nim prawym przyciskiem myszy) REBUILD HIERARCHY (ODBUDUJ HIERARCHIĘ) co spowoduje przeskanowanie sieci w poszukiwaniu elementów do niej podłączonych. Powstanie nam wtedy hierarchiczny układ połączeń – do elementu sieci podłączone jest urządzenie do komunikacji (np. Multiplexer) a do niego urządzenia polowe, widoczne po kliknięciu na [+] przy urządzeniu. Jeżeli w trakcie zostaną przyłączone nowe urządzenia nie trzeba skanować całej sieci lecz z menu urządzenia do komunikacji wybieramy SCAN (PRZESZUKAJ) NEW DEVICES (NOWE URZĄDZENIA). Wykryte urządzenia są rejestrowane oraz nadawane są im etykiety (data i godzina rejestracji). Wszystkie urządzenia wrzucane są do katalogu SPARE (ZAREJESTROWANE), który znajduje się w AMS Explorer View Device List.

! Jeżeli system nie wykrywa podłączonych i sprawnych urządzeń można zastosować następujące kroki: - - z menu urządzenia do komunikacji wybrać DIAGNOSTICS AND TEST (TESTY DIAGNOSTYCZNE) REBUILD LOOP (ODBUDUJ POŁACZENIE) a następnie wpisać numer pętli komunikacyjnej (Loop Number), spowoduje to odbudowanie połączenia z urządzeniem, - - z menu urządzenia do komunikacji wybrać DIAGNOSTICS AND TEST (TESTY DIAGNOSTYCZNE) RESET (ZEROWANIE) opcja ta spowoduje wyzerowanie multiplexera, następnie trzeba przeszukać od nowa sieć z poziomu multiplexera SCAN NEW DEVICE lub SCAN ALL DEVICES lub ponowne wybranie opcji REBUILD HIERARCHY (ODBUDUJ HIERARHIĘ) z poziomu elementu sieci.

! Jeżeli przy przeszukiwaniu sieci lub skanowaniu urządzeń wyskakuje komunikat „Time out”(czas upłynął) należy zamknąć program AMS, wejść do ustawień konfiguracyjnych i we właściwościach urządzenia do komunikacji zwiększyć „Time out”.

! Aby całkowicie usunąć urządzenie z systemu AMS należy zamknąć system i z paska startu wybrać START PROGRAMS (PROGRAMY) AMS DATABASE UTILITES (NARZĘDZIA BAZY DANYCH) REMOVE DEVICE FROM AMS (USUŃ URZĄDZENIE Z AMS)

15

4. Monitorowanie urządzeń HART Każde zarejestrowane w systemie AMS urządzenie HART można monitorować poprzez rozwijane menu urządzenia polowego. Klikając na ikonę reprezentującą wybrane urządzenie prawym klawiszem myszy, użytkownik ma dostęp do wszystkich mierzonych przez urządzenie parametrów oraz jego stanu. Wybierając opcje PROCES VARIABLES (ZMIENNE PROCESOWE) uzyskujemy dostęp do okna wartości procesowych (Rys. 4.1). Widoczne są na nim wartości sygnału wejściowego, wyjścia analogowego, informacje dotyczące temperatury i ustawień przetwornika.

RYS 4.1 OKNO WARTOŚCI PROCESOWYCH

Wybierając opcję STATUS (STAN) uzyskujemy dostęp do informacji o stanie urządzenia, zarówno błędów programowych jak i awarii sprzętowych. Każde urządzenie ma własne parametry wyświetlane w tym oknie. Ogólnie są one podzielone na zakładki i jeżeli zostanie uruchomiony jakiś alarm zakładka zaświeci się na czerwono.

5. Tworzenie konfiguracji urządzenia Konfiguracja urządzenia w systemie AMS następuje poprzez ustawienie jego parametrów (zakresów, jednostek, itp.). Użytkownik może zmienić konfigurację urządzenia wybierając z jego menu opcję CONFIGURATION PROPERTIES (WŁAŚCIWOŚCI USTAWIEŃ) lub COMPARE CONFIGURATIONS (PORÓWNANIE USTAWIEŃ).

Okno CONFIGURATION PROPERTIES (WŁAŚCIWOŚCI USTAWIEŃ), Rys. 5.1 w rzeczywistości jest formularzem, w którym wpisujemy ręcznie niezbędne parametry konfiguracyjne.

! Porównywane urządzeń tego samego producenta i z tą samą rewizją oprogramowania mogą się różnić typem, a co za tym idzie nie będzie ich można skonfigurować dla danego obwodu.

16

RYS 5.1 OKNO KONFIGURACJI URZĄDZENIA

Okno to może różnić się zawartością dla różnych typów urządzeń. Ręczne wprowadzanie danych konfiguracyjnych jest niewygodne i długotrwałe. Dużo łatwiejszym i szybszym sposobem skonfigurowania urządzenia jest użycie opcji COMPARE CONFIGURATIONS czyli porównania ustawień (Rys. 5.2). Okno porównania ustawień umożliwia przenoszenie wartości z konfiguracji przeszłej (Historical), obecnej (Current) i „Off line” a także ustawień fabrycznych z bazy danych urządzeń Device Templates lub User Configurations (ustawień stworzonych wcześniej przez użytkownika). Porównywanie urządzeń odbywa się w bardzo prosty sposób, poprzez przeciągnięcie jednego urządzenia nad drugie (oba urządzenia muszą być tego samego typu). Każde urządzenie posiada po swojej stronie „suwak czasu” umożliwiający przełączanie go pomiędzy trybem Historical, Current i Off Line. Wartości, które można wymieniać są zaopatrzone w strzałki wskazujące kierunek, w którym można je przenosić i aby je zamienić należy kliknąć myszką na strzałkę. Można również wpisać wartość ręcznie.

17

RYS 5.2 OKNO COMPARE CONFIGURATION (PORÓWNANIA URZĄDZEŃ)

Zakładki świecące się na zielono informują o tym, iż w danym miejscu parametry porównywanych urządzeń różnią się między sobą, natomiast zakładki i pola żółte wskazują zmienione wartości. Użytkownik ma również możliwość tworzenia bazy danych urządzeń z własnymi ustawieniami konfiguracyjnymi. Można to zrobić poprzez otwarcie okna USER CONFIGURATION (KONFIGURACJA UŻYTKOWNIKA): VIEW (WIDOK) USER CONFIGURATION (KONFIGURACJA UŻYTKOWNIKA) a następnie na pustym polu wywołanie menu (kliknięcie prawym przyciskiem myszy) i wybranie opcji NEW (NOWY). Pokaże się lista urządzeń (Rys. 5.3), z której wybieramy urządzenie nas interesujące i klikamy OK, a następnie wpisujemy nową nazwę dla tego urządzenia.

RYS 5.3 LISTA URZĄDZEŃ DOSTĘPNA DO KONFIGURACJI PRZEZ UŻYTKOWNIKA

Pojawi się okno porównania konfiguracji urządzenia z ustawieniami standardowymi z urządzeniem tworzonym przez użytkownika, które ma puste pola parametrów konfiguracyjnych. Po zatwierdzeniu ustawień przyciskiem OK urządzenie zostaje dodane do bazy danych użytkownika.

18

Uwaga: Jeżeli w trakcie porównania nie dokona się przynajmniej jednej zmiany, to urządzenie zostanie dodane do bazy USER CONFIGURATION ale będzie nieaktywne. Można je usunąć.

6. Kalibracja urządzeń w systemie AMS

Oprogramowanie AMS ma wbudowane funkcje kalibracji pozwalające na wzorcowanie zarejestrowanych w nim urządzeń. Aby uruchomić funkcje kalibracji należy kliknąć na urządzeniu prawym przyciskiem myszy i wybrać CALIBRATE (KALIBRACJA), otworzy się wewnętrzne menu, w którym są dostępne, różne dla różnych urządzeń, funkcje kalibracji. Opcja CALIBRATION MENAGEMENT (ZARZĄDZANIE KONFIGURACJĄ) umożliwia definiowanie testów kalibracyjnych oraz przechowywanie ich wyników w bazie danych systemu AMS. Pomaga zarządzać testami kalibracyjnymi oraz sprawdzać czy termin kalibracji już minął. Aby używać programu AMS do zarządzania kalibracją urządzeń należy najpierw zainstalować urządzenie do wzorcowania (kalibracji), określić test (Test Definition) dla urządzenia i przeprowadzić test.

• Definition Test (Definicja testu) są to określone ustawienia parametrów testowych, pobieranych z Test Scheme (schematu testu), które wraz z danymi o właściwościach urządzenia dostarczają informacji do kalibracji danego urządzenia. Każde urządzenie posiada własny test, już przy rejestracji system AMS tworzy Test Definition wykorzystując jeden ze standardowych schematów (Test Scheme). Użytkownik ma możliwość tworzenia własnych schematów bądź wykorzystywania domyślnych.

• Test Scheme (Schematy testów) są to ustawienia parametrów testu takich jak przedział czasu pomiędzy kalibracjami, punkty testowe, tolerancje oraz instrukcje „setup/safety” i „cleanup”, nie zawierają informacji o właściwościach urządzenia. Schematy takie stanowią podstawę do definiowania testów. Schematy stworzone przez użytkownika można kasować modyfikować, zmieniać ich nazwę. Schematy standardowe można jedynie zmodyfikować nie można natomiast zmieniać ich nazwy ani usuwać.

! Tworzenie, stosowanie czy modyfikacja schematu testu generuje wpis w dzienniku zdarzeń (Audit Trail), razem z powodem modyfikacji lub dodania schematu podanym przez użytkownika.

Urządzenia oraz schematy testów im przypisane wyświetlane są zarówno w oknie Explorera jak i Połączenia urządzeń (Device Conection View), Rys. 6.1.

19

RYS. 6.1 WIDOK SCHEMATÓW TESTÓW ORAZ URZĄDZEŃ IM PRZYPISANYCH W ONIE EXPLORERA I OKNIE POŁĄCZEŃ URZĄDZEŃ

Tworzenie nowego schematu testu kalibracji (Test Scheme). Klikamy na ikonę Test Schemes (Schemat testu) prawym przyciskiem myszy i wybieramy ADD TEST SCHEME (DODAJ SCHEMAT). Pokaże się okno dialogowe Rys. 6.2 w którym wpisujemy nazwę schematu i określamy typ, Field Device (urządzenie polowe) albo Test Equipment (aparatura badawcza):

RYS. 6.2 OKNO NOWEGO SCHEMATU TESTU RYS. 6.3 OKNO WŁAŚCIWOŚCI TESTU

Po zatwierdzeniu przez wciśnięcie OK pojawia się okno z zakładkami Rys. 6.3 gdzie określamy odstępy czasowe pomiędzy kalibracjami (zakładka SCHEDULE -HARMONOGRAM), punkty pomiarowe (TEST POINTS), tolerancje i błędy (ACCURACY), ustawiamy wejścia, wyjścia, zasilania (CONNECTION- POŁĄCZENIA) oraz wpisujemy wskazówki (SETUP/SAFETY INSTUCTION- WSKAZÓWKI OBSŁUGI / BEZPIECZEŃSTWA i CLEANUP INSTRUCTIONS -WSKAZÓWKI DO CZYSZCZENIA-KONSERWACJI). Wszystko zatwierdzamy przyciskiem OK.

! Pojawi się jeszcze okno informujące o tym do jakich urządzeń schemat będzie zastosowany. Po dodaniu nowego schematu można z nim powiązać urządzenia przez przeciągnięcie ich myszką z innego miejsca.

20

Modyfikacja schematu (Test Scheme). Aby zmienić parametry należy z menu wybranego schematu wybrać opcję VIEW/EDIT TEST SCHEME (EDYCJA SCHEMATU), lub z menu urządzenia wybrać CALIBRATE (KALIBRACJA) CALIBRATION MANAGEMENT ( ZARZĄDZANIE KALIBRACJĄ) DEFINE TEST (ZDEFINIUJ TEST) a następnie przycisk VIEW/EDIT (EDYTUJ), zmienić wybrane parametry i potwierdzić OK. Modyfikacja Definicji Testu (Test Definition) Ponieważ testy te zawierają informacje o właściwościach urządzenia są one do nich przypisane. Jeżeli jednak nastąpi zamiana urządzenia Schemat testu (Test Scheme) pozostaje ten sam i jest on przepisany do nowego elementu. Aby zmodyfikować Test Definition należy kliknąć na urządzenie prawym klawiszem myszy i z jego menu wybrać: CALIBRATE (KALIBRACJ CALIBRATION MANAGEMENT (ZARZĄDZANIE KALIBRACJA) DEFINE TEST (OKREŚL TEST) a następnie:

- użyć przycisku NEW (NOWY) wtedy należy zdefiniować nowy Schemat Testu, lub - wybrać przycisk VIEW/EDIT (EDYCJA) i dopasować istniejący schemat, lub też - wybrać któryś z już istniejących schematów poprzez rozwinięcie okna

dialogowego (Select Test Scheme) korzystając ze strzałki obok okna. RYS. 6.4 OKNO MODYFIKACJI TEST DEFINITION Z okna View Report istnieje możliwość wydrukowania trzech dokumentów: Calibration Data Report (raport danych kalibracyjnych) zawierający: dane identyfikacyjne testowanego urządzenia, dane do kalibracji, wykres z pomiarów „jak zastał/jak zostawił”, użyty sprzęt do kalibracji, tabele błędów,

21

wyniki pomiaru „jak zastał”, wyniki pomiaru „jak zastawił”, sposób wykonania kalibracji i instrukcje z definicji testu. Summary Report (raport zbiorczy) zawierający: dane identyfikacyjne testowanego urządzenia, dane kalibracji (ostatniej), wykres błędów w czasie z wszystkich wykonanych testów, tabelę błędów dla wszystkich testów. Calibration Certificate (Świadectwo kalibracji) zawierające: dane identyfikacyjne testowanego urządzenia, dane kalibracji (ostatniej), wykres z pomiarów „jak zastał/jak zostawił”, użyty sprzęt do kalibracji, tabele błędów, wyniki pomiaru „jak zastał”, wyniki pomiaru „jak zastawił”, podpisy pracowników laboratorium wykonującego kalibracje. Wprowadzanie wyników testów kalibracyjnych (ENTER TEST DATA) Po przeprowadzeniu testów kalibracyjnych i regulacji należy wprowadzić do bazy danych systemu AMS tzw. informacji „as found/as left” ("jak zastał/jak zostawił"). Aby to zrobić z menu urządzenia, dostępnego po kliknięciu na nim prawym przyciskiem myszy, należy wybrać CALIBRATE (KALIBRACJA) CALIBRATION MANAGEMENT(ZARZĄDZANIE KALIBRACJĄ) ENTER TEST DATA (WPISZ DANE Z TESTU). W pojawiających się oknach należy wprowadzić wymagane informacje. CALIBRATION STATUS (status urządzenia po kalibracji. W okienku wyświetlane są: Tag (nazwa obwodu), Device (typ urządzenia, Last Calibration (data ostatniej kalibracji), Calibration Result (wynik kalibracji), Next Calibration Due (wyznaczenie daty kalibracji), Un Schedule (niewyznaczalnie kolejnego terminu kalibracji), Print Certificate (wydruk świadectwa) CALIBRATION HISTORY (historia kalibracji. Historia kalibracji może być pokazywana dla urządzenia (Device) lub dla AMS Tag (nazwy technologicznej). Historia kalibracji zawiera:

1. Test Definition – wyświetla dane jak zdefiniowany został dany test, 2. Sernice Information – informacje ogólne: Technicain (osoba, która

wykonała test), Work order (podstawa zlecenia lub zamówienia usługi), Servise Reason (powód, przyczyna przeprowadzenia testu)

3. Test Equipment zawiera listę przyrządów, które użyto do wykonania testu np. kalibratory, mierniki, wzorce itp.

4. Conditions – temperatura otoczenia. Wyswietla temperature otoczenia , w której wykonano test oraz uwagi serwisowe (sernice note).

5. As Fund – „jak zastał” urządzenie. Dane sygnału wejściowego i sygnału wyjściowego, charakterystyka, wyniki pomiarów przed dokonaniem korekt. Graph- wykres obrazujący % błędu w funkcji % zakresu.

6. As Left – jak zostawił urządzenie po wykonaniu korekt. 7. Historical Sumary – zbiorcze dane historyczne. Wykresy obrazujące

historię zmian błędów w czasie. ! W oknie EQUIPMENT (SPRZĘT) trzeba zaznaczyć lub dodać przynajmniej jedną

pozycję aparatury badawczej. ! Jeżeli wybrane urządzenie kalibrujące nie będzie miało ważnych testów

kalibracyjnych system AMS poinformuje o tym, w wersji 6.2 można jednak używać takich urządzeń.

22

Aparatura badawcza (Test Equipment) W programie AMS aparaturą badawczą służącą do kalibracji mogą być zarówno urządzenia standardowe (nie komunikujące się z systemem) jak i inteligentne kalibratory łączące się z systemem AMS. Każdy sprzęt wykorzystywany do testowania i kalibracji urządzeń może być umieszczony w bazie danych systemu AMS. Standardowa aparatura badawcza w programie AMS widoczna jest tak jak inne elementy konwencjonalne. Można ją dodawać ręcznie używając tych samych procedur co przy urządzeniach konwencjonalnych. Inteligentna aparatura badawcza (dokumenting calibrator) posiada możliwość komunikowania się z systemem AMS.

! Aby używać inteligentnych urządzeń do kalibracji wymagany jest CALIBRATION ASSITANT SNAP-ON czyli aplikacja rozszerzająca funkcje kalibracji w oprogramowaniu AMS. Calibration Assistance daje możliwość wgrania ustawień kalibracyjnych (Test Definition) do urządzenia wzorcującego, przeniesienia ich do urządzenia polowego, wykonania testów, zapisania ich w pamięci kalibratora i przeniesienie do bazy danych systemu AMS. Jeżeli użytkownik nie posiada licencji na Calibration Assistance aby dodać aparaturę do kalibracji musi wykonać następujące kroki:

- kliknąć prawym przyciskiem myszy na ikonę urządzenia i z menu wybrać CALIBRATE (KALIBRACJA) CALIBRATION MANAGEMENT (ZARZĄDZANIE KALIBRACJĄ) ENTER TEST DATA (WPROWADŹ DANE Z TESTU),

- w oknie EQUIPMENT (SPRZĘT) wcisnąć ADD TEST EQUIPMENT (DODAJ APARATURĘ BADAWCZĄ),

- wpisać dane o urządzeniu. Jeżeli natomiast użytkownik posiada aplikację Calibration Assistant nowe urządzenie do kalibracji dodaje się poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na ikonę aparatury badawczej (Test Equipment ) i z menu, które się pokaże wybranie opcji ADD NEW (DODAJ NOWE) i wypełnienie niezbędnych danych o urządzeniu.

Jeżeli użytkownik ręcznie stworzy urządzenie konwencjonalne reprezentujące aparaturę inteligentną w polu „Revision” (Uaktualnienie) musi zaznaczyć „Undefined” czyli nieokreślone, w przeciwnym razie program AMS nie połączy inteligentnego kalibratora z urządzeniem stworzonym przez użytkownika. Prostszym rozwiązaniem jest pozwolenie aplikacji AMS na automatyczne stworzenie urządzenia przy pierwszym połączeniu się kalibratorem.

7. Budowanie modelu fabryki PLANT DATABASE W celu wizualizacji połączeń w instalacjach program AMS posiada bardzo wygodną i prostą w użyciu funkcję PLANT DATABASE czyli budowanie modelu fabryki (Rys. 7.1). Struktura takiego modelu podobna jest do budowy EXPLORERA i oparta jest na zagnieżdżonych w sobie katalogach. Model fabryki posiada cztery poziomy:

23

RYS.7.1 WIDOK MODELU FABRYKI W OKNIE DEVICE CONNECTION VIEW

Każdy katalog posiada rozwijane menu (otwierane prawym klawiszem myszy) dzięki któremu możemy dodawać foldery do poziomu niżej lub usuwać i zmieniać nazwę bieżącego katalogu. Poszczególne poziomy mogą zawierać nieograniczoną ilość katalogów niższego poziomu. Klikając prawym przyciskiem myszy na wybranym katalogu wybieramy opcję ADD AREA (DODAJ OBSZAR), ADD UNIT (DODAJ WĘZEŁ), ADD EQUIPMENT (DODAJ SPRZĘT) lub ADD CONTROL MODULE (DODAJ MODUŁ STEROWANIA). Przykładowy model fabryki: Area – nazwa zakładu produkcyjnego.

Unit – nazwa wydziału lub linii produkcyjnej Equipment – węzły technologiczne

Control Module – aparaty technologiczne, maszyny, silniki

Tylko do poziomu Control Module dodaje się zarejestrowane urządzenia. Najprostszym sposobem dodawania urządzeń do modelu fabryki jest ich przeciągnięcie z istniejącej sieci multiplexerów do odpowiednich katalogów (Control Module). Innym sposobem dodawania urządzeń do modelu fabryki jest dodawanie zarejestrowanych urządzeń wybierając opcje ASSIGNE SPARE DEVICE (PRZYPISZ URZĄDZENIE). Urządzenie wykryte przez sieć jest automatycznie rejestrowane – umieszczane w katalogu Spare. Istnieje także możliwość dodania urządzenia, które użytkownik ma zamiar podłączyć (ADD FUTURE DEVICE) lub urządzenia konwencjonalnego (ADD COVENCIONAL DEVICE). Przy podłączaniu urządzenia polowego zarejestrowanego w systemie AMS po wybraniu ASSIGNE SPARE DEVICE (PRZYPISZ URZĄDZENIE) pojawia się okno z dostępnymi, jeszcze nie podłączonymi urządzeniami, podobnie jest jeżeli wybierzemy opcje ADD FUTURE DEVICE, też pokaże się okno lecz z urządzeniami z bazy danych programu AMS. W przypadku urządzenia konwencjonalnego po wybraniu polecenia ADD COVENCIONAL DEVICE pojawia się okno w którym ręcznie należy określić nazwę producenta, model lub rodzaj, uaktualnienie, podkategorię, numer seryjny oraz nadać etykietę. Do katalogu Control Module (Modułu sterowania) można również dodawać urządzenia poprzez przeciąganie ich z innych okien (Explorera, Device Templates [przy dodawaniu Futures Devices] lub Device Conection View).

24

Usuwanie urządzenia odbywa się poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na wybrane urządzenie i zaznaczenie opcji UNSSIGN. Następnie trzeba wybrać katalog, do którego urządzenie zostanie przeniesione (SPEAR lub DECOMMISSIONED) i zatwierdzenie przyciskiem OK. Uwaga: Urządzenia zlikwidowane można użyć ponownie do budowy modelu fabryki tylko po wcześniejszym przeniesieniu ich do katalogu Spare a następnie do katalogu Assigned. Spare – katalog urządzeń zarejestrowanych. Assigned – katalog urządzeń użytych do budowy modelu fabryki. Decommissioned – katalog urządzeń zlikwidowanych, przeniesionych z katalogu Spare. Jeżeli chcemy zamienić urządzenie, z jego menu wybieramy opcję REPLACE (ZAMIEŃ), określamy katalog do którego zostanie wysłane, a następnie etykietę nowego urządzenia. Można wysłać także konfigurację starego elementu, o ile urządzenie nowe jest tej samej firmy i jest to ten sam model. W przypadku, gdy wysyłamy stare ustawienia do nowego urządzenia pojawia się okno porównujące te dwa elementy, postępujemy więc tak jak przy tworzeniu konfiguracji pamiętając o tym, iż suwak czasu musi być ustawiony na CURRENT (TERAŹNIEJSZY). Dodane wcześniej urządzenia "przyszłości" (Future Devices) można skonfigurować wybierając z ich menu, dostępnego po kliknięciu prawym przyciskiem myszy, CONFIGURATION PROPERTIES (WŁAŚCIWOŚCI KONFIGURACJI) . Aby zamienić urządzenie Future Devices wraz z jego ustawieniami na rzeczywiste należy z jego menu wybrać opcję ASSIGN (PRZYPISZ) i postępować tak jak w przypadku zamiany starego elementu na nowy.

8. Dziennik zdarzeń (Audit Trail) Jest to baza danych systemu AMS w której przechowywane są informacje o urządzeniach zarejestrowanych w systemie oraz ręcznie wprowadzone informacje. Program AMS automatycznie zapisuje zdarzenia w bazie danych dziennika zdarzeń (użytkownik nie może wyłączyć lub zablokować wpisywania danych do dziennika), jeżeli jednak licencja nie obejmuje opcji Audit Trail dane są gromadzone, lecz użytkownik nie ma dostępu do tych informacji. Aby zobaczyć wszystkie zdarzenia dotyczące całego systemu, klikamy prawym klawiszem myszy na ikonę reprezentującą fabrykę i z menu które się pokaże wybrać opcję Audit Trail (dziennik zdarzeń). Tak samo każde urządzenie w systemie AMS w swoim menu posiada taką opcję, wybierając ją uzyskujemy dostęp do zdarzeń związanych z konkretnym urządzeniem. W tym przypadku istnieje możliwość śledzenia zapisów w Audit Trail dotyczących albo interesującego nas urządzenia albo jego etykiety AMS Tag (nazwa technologiczna urządzenia). Wybierając w oknie „Show By” (pokaż według) opcję DEVICE (URZĄDZENIE) śledzimy urządzenie, nawet jeżeli została zmieniona jego etykieta AMS Tag. Okno Audit Trail podzielone jest na zakładki:

- ALL (WSZYSTKO) –pokazuje wszystkie zdarzenia dotyczące wybranego elementu,

25

- APPLICATION (APLIKACJE) – zapisuje zdarzenia takie jak połączenia z komunikatorem HART, logowanie i wylogowanie oraz inne, związane z administracyjnymi aplikacjami AMS,

- CALIBRATION (KALIBRACJA) –zapisy związane z testami kalibracyjnymi, - CONFIGURATION (KONFIGURACJA) –wyświetla zdarzenia związane ze zmianą

jakichkolwiek ustawień urządzenia, zmianą jego etykiety, synchronizacją, - STATUS ALERT (STAN ALARMOWY) – wpisy związane z alarmami dotyczącymi

wybranego urządzenia, - SYSTEM MAITANCE – zakładka ta pojawia się jedynie przy uruchomieniu Audit

Trail z ikony modelu fabryki PLANT DATABASE, zawiera zdarzenia związane z systemem. Każdy zapis posiada informacje opisujące zdarzenie takie jak czas wystąpienia, etykieta urządzenia, źródło jego wygenerowania (może to być użytkownik lub komputer), jego typ, oraz krótki opis powodu jego wystąpienia. Każde zdarzenie posiada podręczne menu dostępne po kliknięciu na urządzeniu prawym klawiszem myszy, z którego wybierając opcje DETAIL (SZCZEGÓŁY) uzyskujemy dostęp do szczegółowych informacji o nim. Event Type (typ zdarzenia, wykonanej czynności), Aplication (podłączenie urządzenia), Calibration (kalibracja), Configuration Change (zmiany w konfiguracji), Status Alerts (stan alarmów – włączony lub wyłączony alarm) Poza automatycznym zapisywaniem zdarzeń istnieje możliwość wprowadzania ich ręcznie. Dokonuje się tego poprzez kliknięcie prawym klawiszem myszy na ikonie reprezentującej urządzenie i wybranie z menu opcji RECORD MANUAL EVENT (WPISZ ZDARZENIE RĘCZNIE), a następnie w oknie, które się pojawi wybranie typu zdarzenia i podanie powodu jego umieszczenia w dzienniku zdarzeń Audit Trail. Wszystko zatwierdzamy przyciskiem OK. Istnieje także przycisk FILTER dzięki któremu możemy przeszukać dziennik zdarzeń względem czasu, daty, rodzaju itp. zgłoszonych alarmów.

9. Alert Monitor (Okno alarmów) Ze względu na czasochłonność operacji oraz obciążenie systemu i komputera do Alert Monitor powinny być podłączone jedynie urządzenia najważniejsze lub szczególnie zagrożone ryzykiem wystąpienia awarii. Standardowe ustawienia alarmów systemowych (Alert Monitor) zmienia się wybierając z menu głównego FILE (PLIK) PROPERITIES (WŁAŚCIWOŚCI) i zakładkę Alert Monitor (Rys. 9.1).

26

RYS. 9.1 OKNO ALARÓW SYSTEMOWYCH Aby dodać lub usunąć urządzenie do Alert Monitor, bądź też zmienić jego ustawienia alarmowe należy otworzyć okno alarmu z menu głównego (VIEW ALERT MONITOR) lub klikając na ikonę alarmu i w oknie tym kliknąć na przycisk CONFIGURE (KONFIGURACJA), Rys. 9.2.

RYS. 9.2 OKNO Z LISTĄ URZĄDZEŃ PODŁĄCZONYCH DO SYSTEMU ALARMÓW Pokaże się wtedy okno z listą urządzeń w którym wciskając przycisk ADD dodajemy urządzenie z listy, DELETE usuwamy element z Alert Monitor, EDIT otwieramy okno konfiguracji alarmów zaznaczonego urządzenia.

27

RYS. 9.3 OKNO KONFIGURACJI ALRMU POJEDYŃCZEGO URZĄDZENIA

W oknie tym zaznaczamy, jakie alarmy mają być zgłaszane dla danego urządzenia stawiając znaczek w polach obok nazwy. Nie można jedynie wyłączyć alarmu włączanego, gdy urządzenie nie odpowiada. Poza tym ustawiamy tutaj grupę, w której znajduje się urządzenie oraz częstotliwość jego sprawdzania przez system AMS (najmniejszą wartością jest 1 min. a największą 7 dni 23 godz. i 59 min). Zaznaczone alarmy widoczne są w oknie z listą podłączonych alarmów (Device Polling List) jako krzyżyki znajdujące się obok urządzenia. Uaktywnienie się alarmu powoduje zapalenie się ikony alarmów na pomarańczowo, w oknie Alert Monitor natomiast pojawi się informacja o przyczynie wystąpienia alarmu. Alarm gaśnie, gdy urządzenie które go wygenerowało wróci do stanu poprawnej pracy. W niektórych jednak przypadkach może przydać się opcja ręcznego kasowania alarmów. Aby skasować alarm w oknie Alert Monitor zaznaczamy wpis, jeden lub więcej, i wciskamy przycisk CLEAR ENTRY (WYCZYŚĆ WEJŚCIE) a następnie potwierdzamy OK. Wyczyszczone alarmy nie będą widoczne do następnego uruchomienia programu AMS.

! Wszystkie alarmy wraz z ich ręcznymi wyłączeniami zapisywane są do Audit Trail.

28

III. OBSŁUGA APLIKACJI SNAP-ON

1. Quick Check (QC) Quick Check jest aplikacją systemu AMS służącą do testowania urządzeń zamontowanych na instalacji przed jej uruchomieniem. Umożliwia przeprowadzanie symulacji dzięki możliwości tworzenia różnych warunków procesu. Po uruchomieniu Aplikacji pokazuje się okno z trzema obszarami:

• Plant Network Explorer, • Groups, • Device Detail of Group.

1.1 Plant Network Explorer

W oknie tym pokazane są urządzenia podłączone do systemu AMS, reprezentuje ono fizyczne połączenia urządzeń w instalacji (fabryce). W katalogu Device Direct Folder znajdują się urządzenia wykryte przez system AMS, o których QC nie posiada dodatkowych informacji (nie wie do którego HSI lub sieci jest podłączone). Po przeskanowaniu sieci HART QC przyłączy urządzenia do odpowiednich miejsc w sieci, instalacji. Rebuilding Hierarchy (odbudowanie systemu połączeń) Host System Interface (HSI) lub HART Multiplexer Aby dodać elementy sieci do HSI lub Hart Multiplexer trzeba najpierw stworzyć zależności, powiązania w sieci. W tym celu należy zaznaczyć sieć którą chcemy zbudować lub rozbudować i po kliknięciu na niej prawym klawiszem myszy z menu kontekstowego wybrać NETWORK (SIEĆ) REBUILD HIERARCHY (ODBUDUJ POŁĄCZENIA). Nowe elementy dodawane są do okna Plant Network (Sieć fabryki). Elementy, które były przy poprzednim skanowaniu, a nie zostały wykryte oznaczane są ikoną „bez komunikacji” i także widoczne są w oknie Plant Network Explorer. Aby dodać nowe urządzenie, które jest podłączone do sieci należy przeskanować sieć lub jej poszczególne elementy, gdyż przeszukiwanie całej sieci może potrwać nawet kilka godzin (w zależności od złożoności sieci). Ikony urządzeń Urządzenia wspierane (rozpoznawane) przez QC reprezentowane są przez takie same ikony jak w programie AMS, istnieje również ikona dla reszty wykrywanych, lecz nie rozpoznawanych urządzeń. Aby ułatwić pracę z QC dodatkowe informacje o urządzeniach przekazywane są przez kolor tła ikony:

• czerwone pojawia się gdy urządzenie jest w trybie sprawdzania, diagnostyki, • zielone informuje o tym, iż urządzenie jest chronione przed zapisem, • białe jeżeli urządzenie normalnie pracuje.

Ikona „bez komunikacji” (czerwony trójkąt z wykrzyknikiem) informuje o tym, iż z urządzeniem nie ma połączenia. Element taki można usunąć tylko z widoku w sieci (w grupach natomiast miejsce tego urządzenia nadal będzie trzymane) lub też z sieci i wszystkich grup. Urządzenie, z którym nie można nawiązać połączenia i które nie zostało całkowicie usunięte możne zostać zamienione

29

przez inne, nowo podłączone albo poprzez przeciągnięcie na jego miejsce już istniejącego w sieci elementu.

1.2 Group Explorer W oknie tym można podzielić urządzenia na grupy, które mogą odpowiadać poszczególnym procesom czy węzłom technologicznym itp. Aby dodać grupę należy z menu głównego wybrać FILE (PLIK) ADD GROUP (DODAJ GRUPĘ) lub przez kliknięcie prawym klawiszem myszy na jakąkolwiek grupę i z menu rozwijanego wybranie opcji ADD GROUP. Aby dodać urządzenie do grupy trzeba je przeciągnąć z okna Plant Network Explorer i umieścić w grupie do której chcemy je dodać. QC automatycznie uaktualnia informacje o urządzeniach. Istnieje jednak możliwość wymuszenia skanowania zaznaczonej grupy poprzez wybranie z menu głównego GROUP GROUP SCAN lub z menu podręcznego grupy GROUP SCAN.

1.3 Device Details Okno Device Detail wyświetla szczegółowe informacje o urządzeniach w zaznaczonej grupie. Informacje te są aktualizowane automatycznie przy każdym skanowaniu sieci oraz przy rozpoczynaniu i kończeniu testów. Aby usunąć urządzenie należy po kliknięciu prawym przyciskiem myszy z jego menu rozwijanego wybrać opcję DELETE DEVICE FROM GROUP (USUŃ URZĄDZENIE Z GRUPY) lub z menu grupy DELETE GROUP (USUŃ GRUPĘ) aby usunąć urządzenia razem z całą grupą. W oknie Device Details w kolumnie Fix Values (wartości ustawione) pokazywane są aktualne ustawienia testowe. Jeżeli jest ono puste, urządzenie nie jest testowane. Aby wprowadzić wartości testowe z menu urządzenia w oknie Device Details należy wybrać FIX DEVICE OUTPUT - USTAW WYJŚCIA URZĄDZENIA (jeżeli tryb testowy jest wyłączony) lub CHANGE FIX VALUE -ZMIEŃ USTAWIENIA aby zmienić aktualne ustawienia. Aby wyłączyć tryb testowy urządzenia trzeba odznaczyć pole obok nazwy urządzenia klikając na nie lub z menu urządzenia wybrać RELISE OUTPUT. TESTOWANIE URZĄDZEŃ Po odpowiednim pogrupowaniu urządzeń można przystąpić do przeprowadzenia testów. Wyjścia każdego urządzenia należy tak poustawiać, aby stworzyć takie warunki procesu w których nastąpi blokada (przerwanie). Po ustawieniu wartości, w których mają włączać się blokady trzeba zwolnić urządzenie z trybu testowania. Dopiero wtedy można przejść na tryb automatycznej kontroli.

! Aplikacja QC dostępna jest dla użytkowników z pełnym dostępem. ! Wszystkie czynności wykonane w QC zapisywane są w Audit Trail wraz z

nazwą zalogowanego użytkownika.

30

! Po wyłączeniu programu AMS QC również się wyłącza, natomiast po wylogowaniu się użytkownika QC pozostaje z jego nazwą i prawami dostępu.

! Pozycjonery zaworów regulacyjnych nie mogą być ustawione w stan

testowania, można jednak uaktualniać informacje o nich.

2. Engineering Asistant (EA)

MV Engineering Asistant jest aplikacją programu AMS 7.0 i uruchamia się go z menu rozwijanego przetwornika 3095MV (dostępnego po kliknięciu na nim prawym przyciskiem myszy). Ta wersja EA może także działać osobno lub jako aplikacja SNAP-ON pełnej wersji programu AMS. Konfiguracja przepływu dla przetwornika 3095MV

- Z menu EA wybieramy opcję CONFIGURE FLOW, - W pierwszym oknie należy określić rodzaj cieczy, jej oznaczenie, rodzaj. Jeżeli

wybierzemy Natural Gas pokaże się okno, w którym trzeba określić procentową zawartość poszczególnych składników gazu. Jeżeli trzeba należy wpisać też nazwę cieczy.

- W kolejnym oknie określamy podstawowy element instalacji (zwężkę Venturiego, dyszę, kryzę) i jego parametry czyli wymiary oraz materia ł z którego został zrobiony, Rys. 2.1.

RYS 2.1 OKNO KONFIGURACJI PRZEPŁYWY (WYBORU ELEMENTU) - Następnie określamy warunki procesu (zakres temperatury) oraz jednostki

przepływu i temperaturę odniesienia.

31

- W następnym oknie program oblicza lepkość i gęstość cieczy w kilku punktach zakresu temperatury (Rys. 2.2).

RYS. 2.2 TABELA ZALEŻNOŚCI GĘSTOŚCI I LEPKOŚCI OD TEMPERATURY

Na podstawie pomiaru temperatury, ciśnienia i powyższej tabelki z zależnością gęstości i lepkości od temperatury przetwornik 3095MV minimalizuje błąd pomiaru przepływu.

- Po zatwierdzeniu przyciskiem OK można zachować konfigurację przepływu na dysku lub wysłać ją do przetwornika (jeżeli aplikacja jest w trybie on-line).

Tryb BURST Tryb Burst wprowadza przetwornik w szybką cyfrową komunikację między przetwornikiem a urządzeniem czytającym protokół HART np. Tri-Loop. Zwiększenie szybkości wynika z likwidacji czasu niezbędnego na żądanie informacji od przetwornika przez urządzenie np. Tri-Loop. Tryb Burst ogranicza się do transmisji danych „burst” czyli podstawowych wielkości mierzonych i nie zakłóca innych sygnałów. Tryb ten może być włączony tylko na jednym przetworniku gdyż niektóre systemy nie rozróżniają sygnałów wysyłanych jednocześnie z kilku urządzeń.

3. ValveLink (VL) Po zainstalowaniu ValveLink należy przystąpić do budowania bazy danych o urządzeniach. Dane można importować z innej bazy danych VL, można stworzyć nową bazę poprzez skanowanie sieci lub użycie opcji CREATE NEW TAG do stworzenia nowych rekordów. Dodawanie nowych użytkowników. Dostęp do aplikacji ValveLink posiadają użytkownicy z prawami dostępu nadanymi przez administratora systemu.

32

Prawo dostępu do ValveLink administrator przyznaje użytkownikowi przy tworzeniu jego nazwy w oknie USER MANAGER (ZRZĄDZANIA UŻYTKOWNIKAMI) lub przez zmianę jego uprawnień Przy pierwszym uruchomieniu należy zalogować się jako użytkownik „MANAGER” i podać hasło "falcon". Po zalogowaniu należy dodać nowych użytkowników poprzez stworzenie grupy -z menu wybieramy SECURITY ADD NEW GROUP (DODAJ NOWĄ GRUPĘ) a następnie stworzenie nowego użytkownika – z menu wybieramy USER ADD NEW USER (DODAJ NOWEGO UŻYTKOWNIKA). Nowych użytkowników dodajemy do stworzonej grupy. Dostęp do funkcji aplikacji ValveLink Aplikacja uruchamiana jest z menu rozwijanego urządzenia z okna AMS Explorer lub Device Conection View (okna połączenia urządzeń). Aby wywołać menu urządzenia obsługiwanego przez VelveLink (DVC5000 lub DVC6000) należy prawym przyciskiem myszy kliknąć na ikonę reprezentującą to urządzenie . Pokaże się jego menu w którym należy zaznaczyć ValveLink, CALIBRATION AND TEST, rozwinie się wtedy podmenu z dostępnymi funkcjami kalibracji. Przed przystąpieniem do testów diagnostycznych można zmienić standardowe ustawienia aplikacji. Aby zmienić domyślne ustawienia należy: Z menu paska narzędzi wybrać Customize ValveLink Preferences 1.Diagnostics. Można zmienić czas próbkowania który jest ustawiony domyślnie na 150 [ms] i czas skanowania który domyślnie ustawiony jest na 50 [sek.] 2.ESD. Możesz wprowadzić domyślnie parametry: Travel Setting [%], Stroke Speer [%/sek.], Pause Time [sek.] 3.Language. Język domyślny. 4. Sheduler. Puree log entries after […] days. 5. W zakładce Units zaznaczyć odpowiednie jednostki pomiarów. →

Zatwierdzić wszystko przyciskiem OK.

Menu rozwijane dla urządzenia w ValveLink: 1. Device Information – ogólne informacje o urządzeniu. 2. Status. Możliwość bieżącego monitorowania parametrów urządzenia z

możliwością zatrzymania po wykonaniu kompletnego odczytu parametrów. Istnieje też możliwość zapisu tych danych.

3. Comunications Log Historia komunikacji HART. 4. Quick Report. Możliwość wydrukowania raportu zawierającego

informacje o zaworze, siłowniku i ustawniku lub/i zapisania go w wybranej lokalizacji.

5. Instrument mode. Zmiana trybu. 6. Control mode. 7. Setup Wizard. Konieczne ustawienia do przeprowadzenia pierwszej

kalibracji. 8. Detailed Setup. Szczegółowe ustawienia do wprowadzenia. Nie

warunkują przeprowadzenia pierwszej kalibracji.

33

9. Auto Trawel Calibration. 10. Total Scan. Rodzaj testu. 11. Step Response. Rodzaj testu. 12. Stroke Valve. Test zaworu. 13. Spec Sweet. Specyfikacja zestawu. Dane SA wykorzystywane przez

Quick Report. 14. Help.

Zmiana trybu pracy urządzenia i jego ochrony. Urządzenie może znajdować się w trybie OUT OF SERVICE (WYŁĄCZONE Z PRACY) wtedy jego ochrona przed zmianami jest wyłączona lub w trybie IN SERVICE (WŁĄCZONE DO PRACY) - w takim trybie nie można dokonać żadnych zmian. Aby zmienić tryb pracy należy:

- kliknąć prawym przyciskiem myszy na ikonę urządzenia i z menu wybrać opcję INSTRUMENT MODE (TRB URZĄDZENIA),

- w oknie z ostrzeżeniem kliknąć NEXT (DALEJ), - w oknie INSTRUMENT MODE zmieniamy tryb urządzenia na IN SERVICE lub OUT OF

SERVICE i klikamy NEXT, - gdy wyświetli się okno z wiadomością "Metod complete" wciskamy FINISH

(KONIEC) aby zakończyć przestawianie urządzenia. Dla określonych funkcji menu rozwijanego przełączenie trybu pracy z IN SERVICE lub OUT OF SERVICE jest konieczne. Z funkcji ValveLink można korzystać z menu rozwijanego dla danego urządzenia bądź poprzez dwukrotne kliknięcie na wybrane urządzenie.

Uwaga: Aby usunąć zabezpieczenia przed zmianą konfiguracji i kalibracji urządzenia należy:

Aby usunąć zabezpieczenie przed zmianą konfiguracji i kalibracją urządzenia należy:

- kliknąć prawym przyciskiem myszy na ikonę urządzenia w AMS Explorer lub Device Connection View z menu wybrać opcję PROTECTION (OCHRONA),

- w oknie z ostrzeżeniem kliknąć NEXT (DALEJ), - zaznaczamy NONE (ŻADNA) na liście ochrony i klikamy NEXT, - następnie postępujemy według wskazówek wyświetlanych na ekranie, - gdy wyświetli się okno z wiadomością "Metod complete" wciskamy FINISH

(KONIEC) aby zakończyć usuwanie zabezpieczeń. Zmiana trybu sterowania.

Tryb sterowania (Control Mode) określa jakiego typu jest sygnału zadający: - analog (RSP), sygnał analogowy; - digital, sygnał cyfrowy; - test, sygnał testowy.

Aby zmienić typ sygnału należy: - kliknąć prawym przyciskiem myszy na ikonę urządzenia i z menu wybrać opcję

CONTOL MODE (TRYB STEROWANIA), - zaznaczyć odpowiedni sygnał (analogowy, cyfrowy lub testowy) i kliknąć NEXT, gdy wyświetli się okno z wiadomością "Metod complete" wciskamy FINISH

(KONIEC) aby zakończyć zmianę.

34

TESTY DIAGNOSTYCZNE. Aby rozpocząć test należy zaznaczyć urządzenie w oknie Device Conection View, ale w aplikacji ValveLink. Jeżeli trzeba należy przestawić urządzenie w tryb "out of service". Następnie wybrać z menu głównego opcję DIAGNOSTICS i odpowiedni test. W oknie, które się otworzy wpisujemy wymagane parametry takie i wciskamy RUN (START) aby uruchomić test. Dostępne testy:

- Dynamic Error Band test, test który wykreśla zależność przesunięcia w funkcji sygnału wejściowego 4-20 mA pozycjonera, dostarczając informacji jak zawór będzie pracował w dynamicznych warunkach procesowych. Na błąd przesunięcia składa się histereza, strefa nieczułości, opóźnienie czasowe. Wynikiem przeprowadzonego testu jest wykres z Rys. 3.2.

RYS. 3.3 POWIĘKSZENIE OBSZARU STARTU ZAWORU

RYS. 3.2 WYKRES DYNAMIC ERROR BAND

35

Początkowe i końcowe zakrzywienia charakterystyki zespołu zawór–siłownik (Rys. 3.3) wynikają z opóźnienia, które powstaje pomiędzy żądaniem przesunięcia zaworu a wykonaniem tego ruchu. Trzeba zwrócić uwagę na to, iż test polega na zmianie sygnału od 0 do 100% i od 100% do 0. Tak więc ciśnienie w siłowniku na początku równe jest 0, po otrzymaniu sygnału pozycjoner podaje powietrze do siłownika. Zanim jednak ciśnienie w siłowniku osiągnie wystarczającą wartość aby pokonać wszystkie siły tarcia i obciążenia sygnał zadający już się zwiększył i dlatego następuje szybki skok siłownika (aby dogonić sygnał zadający). Skoki takie występują zawsze, powinny jednak być jak najmniejsze. Na wykresie widać również histerezę zespołu zawór - siłownik czyli różnicę pomiędzy wartościami w tych samych punktach pomiarowych mierzonymi przy sygnale rosnącym i malejącym.

RYS. 3.4 WIDOK HISTEREZY NA WYKRESIE DYNAMIC ERROR BAND Histereza (Rys. 3.4) i pasmo nieczułości w dobrze zaprojektowanym urządzeniu nie powinny przekraczać 0,5% maksymalnej wartości sygnału wyjściowego.

- Drive Signal test, wykreśla zależność wejścia sygnału (w % zakresu zmienności) od sygnału zadającego (w % maksymalnego sygnału).

- Step Response test, wykreśla odpowiedź zespołu siłownik - zawór na zakłócenie skokowe, jest to zależność przesunięcia od czasu. Pokazuje jak szybko nastąpi odpowiedź na zakłócenie i jakie będzie przeregulowanie. Pomaga określić czy zespół zawór - siłownik dobrze reaguje na zmiany sygnału. Przydaje się to w procesach wymagających szybkich, niewielkich i częstych zmian pozycji zaworu (Rys. 3.5).

36

RYS. 3.5 OKNO APLIKACJI VALVELINK Z URUCHOMIONYM TESTEM "STEP RESPONSE"

- Valve Signature test określa i rysuje zależność ciśnienia w siłowniku w funkcji przemieszczenia zaworu. Porównanie tych danych z danymi fabrycznymi może pomóc w wykryciu nieprawidłowości w działaniu całego zespołu (Rys. 3.6).

RYS. 3.6 WYKRES ZALEŻNOŚCI CIŚNIENIA W ZESPOLE WYKONAWCZYM OD PRZESUNIĘCIA Na wykresie tym aby pokazać zmiany działających sił na osi 'y' umieszczono wartości ciśnienia w zespole wykonawczym a na osi 'x' wartości przesunięcia. Na końcu każdej krzywej są skoki; oznacza to, iż zawór zatrzymał się i nastąpiło maksymalne przesunięcie. Należy zauważyć, że obie linie, otwierająca (czerwona) i zamykająca (niebieska), są równoległe a odstęp pomiędzy nimi wynika z wartości siły tarcia (im większe tarcie tym większa histereza). W zaworach podstawowym źródłem tarcia jest ich uszczelnienie. Widoczne pochylenie linii wykresu wynika z faktu, iż siłownik posiada sprężynę. Współczynnik sprężystości sprężyny oraz wielkość siłownika wpływają na kąt pochylenia linii wykresu. Środkowa, zielona linia jest to średnia pomiędzy linią otwierającą a zamykającą. Z tych właśnie wartości średnich brane są dane przedstawione w oknie analizy:

37

RYS. 3.7 OKNO ANALIZY DANYCH TESTU „VALVE SIGNATURE” Na początku są trzy wartości tarcia, minimum, maximum i average (wartość średnia). Wartość minimalna nie powinna przekraczać 25% spodziewanej wartości tarcia, maksymalna wartość nigdy nie może przekraczać 100% przewidywanej wartości. Średnia wartość tarcia typowo utrzymuje się pomiędzy 40 a 60% spodziewanej wartości. Następną wartością w oknie analizy jest współczynnik sprężystości sprężyny siłownika. Kolejną wartością jest "Bench set", czyli takie napięcie sprężyny, które pozwoli osiągnąć siły równe lub większe od wszystkich sił działających w zaworze w całym zakresie jego przesunięcia. Następne wartości "Seat Load as Tested" i "Service Seat Load" określają, z jaką siłą zawór dociska grzyb do gniazda. Pierwsza określa siłę docisku grzyba bez medium procesowego. Druga natomiast uwzględnia dodatkowo siłę docisku pochodzącą od medium procesowego. Wartości te powinny być większe od Requred Seat Load. Wartości "Expected Packing Friction" i "Expected Total Friction" reprezentują spodziewaną wartość tarcia uszczelnienia.

- Stroke Valve test (DVC5000) - funkcja ta pozwala przesterować zawór w dowolne położenie niezależnie od wartości sygnału sterującego.

! Przed rozpoczęciem testu aplikacja sprawdza, czy sygnał analogowy nie jest mniejszy niż 3,8 mA, jeżeli jest mniejszy pyta się czy użytkownik chce kontynuować. Detailed Setup

Z menu INSTRUMENT SETUP (USTAWIENIA URZĄDZEŃ, Rys. 3.7) wybieramy DETAILED SETUP (USTAWIENIA ZAAWANSOWANE) a następnie INSTRUMENT (HART INSTRUMENT), TRANSDUCER BLOCK (FF) lub RESOURSE BLOCK (FF). Otworzą się strony “DETAILED SETUP” czyli ustawień zaawansowanych, na których można przesyłać ustawienia pomiędzy urządzeniem polowym a aplikacją VL.

38

RYS. 3.7 MENU INSTRUMENT SETUP

Można: - wysyłać pojedynczy parametr, kilka lub wszystkie do urządzenia z okien edycji w

oknie DETAILED SETUP, - ściągać ustawienia z instrumentu do pól edycji i zachowywać je w bazie danych, - kopiować ustawienia z bazy danych jednego instrumentu i zachowywać je jako

nowe lub wysyłać je do innych aktywnych instrumentów. Aby otrzymać ustawienia urządzenia w oknie zaawansowanych ustawień trzeba użyć przycisku READ INSTR (CZYTAJ Z URZĄDZENIA), aby otrzymać dane instrument musi być podłączony i musi być utrzymywać połączenie z VL (jeżeli przycisk READ INSTR jest szary najpierw należy podłączyć urządzenie), aby zmienić ustawienia musi być również wyłączone zabezpieczenia konfiguracji. Aby odczytać poprzednio zapisane ustawienia należy z okna DATASET (Rys. 3.8) wybrać żądaną datę.

RYS. 3.8 OKNO DATASET 4. Root Cause Diagnostics (RCD)

Aplikacja RCD składa się z dwóch części:

• Configurator, w oknie tym można tworzyć nowe modele pętli sterowania, modyfikować lub usuwać już istniejące. Okno konfiguracji uruchamiane jest z paska Startu: START PROGRAMS AMS SNAP-ON APLICATION ROOT CAUSE DIAGNOSTICS CONFIGURATOR. LOOP MODEL DIALOG BOX-COFIGURATOR – okno to pokazuje się po wybraniu z menu opcji OPEN. Wyświetlane informacje o pętli sterowania zorganizowane są w czterech zakładkach:

- Process Variables – parametry procesowe Podkreślony tekst wskazuje parametry które trzeba skonfigurować: ~ podświetlony napis wskazuje parametr który nie został do końca

skonfigurowany, ~ niebieski, podkreślony napis – parametr nieskonfigurowany,

39

~ czarny podkreślony napis – parametr w pełni skonfigurowany. W różnych typach modeli pętli kontrolnych wymagane są różne parametry. Aby otworzyć okno konfiguracji należy kliknąć na tekst opisujący wybrany parametr. W oknie tym wciskamy przycisk BROWSE (PRZEGLĄDAJ), otworzy się wtedy okno OPC SERVER BROWSER, w którym zaznaczamy OPC ITEM ID. Wszystko potwierdzamy klawiszem OK.

- Device Status (stan urządzenia) Zakładka ta wyświetla wszystkie urządzenia w modelu pętli sterowania. Nie można jednak zaznaczać urządzeń, dopóki nie będzie skonfigurowany OPC Server (opisany wyżej).

- Data Collection (zbieranie informacji) Aplikacja RCD zbiera dane (wartości mierzonych parametrów) z wielu przetworników, zaworów oraz innych urządzeń z pętli sterowania. W zakładce Data Collection można określić ilość zbieranych informacji poprzez określenie odstępu czasowego pomiędzy kolejnymi pomiarami. W polu Data Collection Period (okres zbierania danych) wpisany jest standardowy czas dla określonego typu, modelu pętli. Pole Sampling Rate (częstotliwość próbkowania) pokazuje ilość zbieranych próbek na minutę, co zależy od wpisanego czasu. Jeżeli zmienimy czas w polu Data Collection Period to po naciśnięciu przycisku CALCULATE (PRZELICZ) RCD obliczy ilość próbek na minutę.

- Loop Alerts (pętle alarmowe) W tej zakładce wyświetlane są alarmy i ich właściwości dla wybranego modelu pętli. Alarmy ustawione są tak aby powiadomić użytkownika o tym iż urządzenie w pętli sterowania znajduje się poza ustawionymi wcześniej granicami. Aby zmienić ustawienia alarmu należy: • w zakładce alarmów zaznaczyć wybrany alarm i kliknąć na przycisk CONFIGURE ALERT lub kliknąć urządzenie dwa razy, • otworzy się okno właściwości alarmów w którym można zmienić jego nazwę, • ustawiamy poziom czułości, • uaktywniamy rodzaje zgłaszanych alarmów poprzez postawienie krzyżyka w polu obok, • wpisujemy wiadomość która będzie wyświetlana przy aktywacji wybranego alarmu, • wciskamy OK aby zachować konfiguracje i zamknąć okno.

• Monitor – okno to jest używane do diagnozowania skonfigurowanych modeli

połączeń. Uruchamiane jest z paska Startu: START PROGRAMS AMS SNAP-ON APLICATION ROOT CAUSE DIAGNOSTICS MONITOR. LOOP MODEL DIALOG BOX-MONITOR – okno wyświetlane jest przy otwieraniu modelu pętli. Wyświetla graficzną reprezentację modelu pętli, listę wykrytych alarmów oraz posiada sześć przycisków kontrolnych. Wartość każdego skonfigurowanego parametru wyświetlana jest z jego nazwą, wartości te są uaktualniane na bieżąco. Lista alarmów znajduje się na dole okna. Wszystkie alarmy związane z połączeniami lub źle działającymi urządzeniami poukładane są chronologicznie. Każdy alarm umieszczony na liście posiada okienko, które wskazuje czy był on potwierdzony. Aby potwierdzić alarm należy kliknąć na okienko lub z jego menu rozwijanego (dostępnego po kliknięciu na nim prawym przyciskiem myszy) wybrać opcje ACKNOWLEDGE ALERT (POTWIRDZENIE ALARMU). Poza tym w menu

40

znajdują się jaszcze opcje CLEAR ALARM (usunięcie z listy potwierdzonego alarmu) i DETAIL czyli szczegóły alarmu. Funkcje te można również uruchomić za pomocą przycisków kontrolnych. Aby rozpocząć procedurę diagnozowania wybranego modelu należy kliknąć START DIAGNOSTIC, aby przerwać - STOP DIAGNOSTIC.

5. ValveVue Aplikacja ValveVue Składa się z okna z zakładkami w których poukładane są narzędzia do monitorowania, diagnozowania, kalibrowania i sterowania zaworami HART z pozycjonerami typu SVI firmy Mosoneilan.

5.1 MONITOR – w zakładce tej (rys. 5.1) użytkownik może zobaczyć podstawowe funkcje SVI, łącznie z pozycją zaworu, sygnałem wejściowym, ciśnieniem w siłowniku i aktualnym trybem pracy. Tutaj można zmienić pozycję zaworu (jeżeli jest w trybie ręcznym) przeciągając myszką jego wskaźnik do żądanej pozycji. Wskaźnik pozycji zawiera trzy parametry: • górny wskaźnik pokazuje wartość sygnału, w trybie ręcznym jest to punkt, do którego przesunie się zawór po włączeniu trybu automatycznego, w trybie automatycznym jest to sygnał zadający pozycję; • środkowy, zielony wskaźnik informuje o aktualnej pozycji zaworu; • dolny wskaźnik pokazuje wartość sygnału zadającego zaworu, w trybie współpracy jest taki sam jak sygnał, w trybie ręcznym jest to sygnał zadający. Po kliknięciu prawym przyciskiem myszy pokazuje się okno, w którym wszystkie trzy parametry można wpisać z klawiatury. Zakładka ta posiada również bardzo czytelne rozwijane menu, w którym dostępne są opcje przestawiania zaworu w tryb ręczny, automatyczny, kalibracji, diagnostyki a także możliwość resetu oraz pełnego zamknięcia i otwarcia.

RYS. 5.1 ZAKŁADKA MONITOR APLIKACJI VALVEVUE

41

5.2 TREND

W tym oknie (rys. 5.2) użytkownik ma możliwość obserwowania wyników działania zaworu i pętli sterowania. Graficzna reprezentacja wyników w postaci wykresów użyteczna jest przy ustawianiu nastaw regulatorów PID i obserwowaniu działania zaworu.

RYS. 5.2 ZAKŁADKA TREND APLIKACJI VELVEVUE

5.3 CONTROLER MONITOR – MONITOR STEROWANIA W tym oknie widać funkcjonowanie pozycjonera procesu SVI, w tym parametry mierzone oraz sygnał sterujący. Można tutaj zmienić pozycję zaworu przez przesunięcie wskaźnika sygnału wyjściowego lub wartość sygnału sterującego przez przesunięcie jego wskaźnika. Zakładka posiada menu rozwijane uruchamiane przez kliknięcie prawym przyciskiem myszy. Istnieje możliwość ustawienia trzech trybów pracy:

- Manual wprowadza zawór w tryb ręczny, - Local – tryb pracy lokalnej, stała wartość sygnału zadającego zdefiniowana

przez użytkownika, - Remote – tryb automatyczny, sygnał wysterowania zaworu ustalany jest na

podstawie sygnału położenia i sygnału sterującego.

5.4 SETTINGS - USTAWIENIA Ekran na którym użytkownik ma możliwość zmiany ustawień regulatora:

- Proportional Gain (%) – proporcjonalne wzmocnienie P, - Integral time (sec) – stała całkowania, - Derivative time (msec) – stała różniczkowania, - Derivative gain – wzmocnienie różniczkowania, typowy zakres (8-16), - Beta – nieliniowy współczynnik wzmocnienia zmieniający się od –9 do +9, gdy

beta jest równe 0 wzmocnienie regulatora jest liniowe, w innym przypadku wzmocnienie jest funkcją błędu,

- Setpoint low and high limits – sygnał sterujący standardowo ustawiony jest na 4–20 mA, można jednak używać sygnałów niestandardowych np. 4-12 mA, 12-20 mA poprzez wpisanie odpowiednich parametrów,

- Ratio Gain and Bias – w regulatorach proporcjonalnych sygnał zadający i parametry procesu mogą być w różnych jednostkach lub skalach, związek pomiędzy sygnałem zadającym w jednostkach procesowych a sygnałem oryginalnym jest dany wzorem:

42

sygnał zadający (w jedn. proc.) = wzmocnienie proporcjonalne * sygnał zadający + błąd proporcjonalny

- Low and high alarm limits – należy określić parametry, przy których włączy się alarm, jeżeli włączony jest alarm bezwzględny (absolute) uruchomi się, gdy parametry procesowe przekroczą ustalone granice, natomiast alarm odchylenia (deviaton) zareaguje na przekroczenie zakresu różnicy pomiędzy wartością zadaną a zmierzoną sygnału,

- Manual Reset Bias – ręczne zerowanie błędu odnosi sie tylko do regulatorów P i PD, jest to wyjście z regulatora z typowym sterowaniem stanem ustalonym, jeżeli wyjścia regulatora wahają się w granicach 30-50% przy normalnym sterowaniu to „Manual Reset Bias” powinien być ustawiony na 40% aby zminimalizować błąd stanu ustalonego,

- Output Rate Limit – ograniczenie szybkości zmiany wejścia, jest wyrażane w procentach pełnego zakresu wyjścia na sekundę i może być między 1 a 200%,

- Controler Dead Zone – gdy różnica pomiędzy wartością zadaną a procesową jest mniejsza niż „Dead Zone” regulator nie zmieni wyjścia.

5.5 CONFIGURE - KONFIGURACJA

W tym oknie określona jest konfiguracja zaworu, czy jest to zawór bezpośredniego czy odwrotnego działania, jego charakterystyka dająca zależność pomiędzy przepływem a procentowym otwarciem zaworu.

5.6 CALIBRATE - KALIBRACJA W tym oknie użytkownik może wzorcować pozycję zatrzymania zaworu oraz parametry sterowania ze sprzężeniem zwrotnym. Posiada menu rozwijane:

- manual mode – tryb ręczny, - run find stops – uruchamia proces automatycznej kalibracji położenia, - run auto tune – automatycznie znajduje odpowiednie nastawy regulatora PID do

sterowania zaworem, - full open – pełne otwarcie zaworu, wyłącza zawór z zamkniętego obiegu

regulacji i wysyła wysoki lub niski sygnał na I/P, - full closed – pełne zamknięcie zaworu, wyłącza zawór z zamkniętego obiegu

regulacji i wysyła wysoki lub niski sygnał na I/P, - set low signal cal – zmienia sygnał wzorcowy tak, iż jest on brany jako wartość z

okna edycji „Signal Calibration” - reset to factory cal – przywraca ustawienia fabryczne.

5.6 DIAGNOSTICS - DIAGNOSTYKA

W zakładce tej można uruchomić testy: odpowiedzi czasowej, odpowiedzi skokowej na wymuszenie oraz sygnaturę nastawnika. W menu rozwijanym dostępne są opcje:

- Set Manual mode, - Perform Diagnostics – uruchamia zaznaczoną procedurę diagnostyczną, - View Diagnostic Grph – wyświetla wyniki ostatniego testu, - Save Diagnostic Data – zachowuje wyniki testu, - Reset Continous Diagnostics – zeruje dane diagnostyczne.

5.7 STATUS PAGE – STAN PRACY W tej zakładce użytkownik może sprawdzić stan pozycjonera.

43

5.8 CHECK – KONTROLA PRACY Okno służące do monitorowania przebiegu podstawowych wartości procesu takich jak:

- Positon – pozycja zaworu w [%], - Raw position – pozycja zaworu zmierzona, bezpośrednio z czujnika, - Pressure – ciśnienie [psi, bar, kPa], - Raw pressure - Current – prąd [mA], - Raw signal, - 2 nd Current, - 2 nd Raw signal, - Controller Output [%] – wyjście regulatora, - Board temp. [°C] – temperatura wewnętrzna, - I/P, - Set I/P.

6. Plugged Line Diagnostics (PLD) Plugged Line Diagnostic służy do wykrywania zatkanych rurek sygnałowych w

przetwornikach HART i Fieldbus Foundation . Aplikacja PLD składa się z dwóch podstawowych części: Konfiguracji używanej do ustawienia wszystkich parametrów przetworników do sprawdzania linii sygnałowych; Monitoringu czyli obserwowania skonfigurowanych przetworników i alarmowaniu o wykrytych nieprawidłowościach.

RYS. 6.1 OKNO PLUGGED LINE DIAGNOSTIC MONITOR

! Zanim będzie można używać określonego OPC servera do przypisywania

OPC pozycji urządzeń, wymagania dla OPC serwera klienta muszą być zainstalowane na komputerze. Aby skonfigurować przetwornik do wykrywania zapchanych linii sygnałowych należy:

- Z menu rozwijanego, dostępnego po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na ikonę, urządzenia obsługiwanego przez PLD wybrać

SNAP-ON/LINKED APPS PLUGGED LINE CONFIGURATOR. - skonfigurować lokalny lub zdalny serwer OPC (jeżeli zdalny serwer jest

potrzebny trzeba wpisać jego nazwę), - zaznaczyć nazwę serwera OPC na liście, - wcisnąć guzik BROWSE (PRZEGLĄDAJ) aby zlokalizować pozycję urządzeń w

oknie BROWSE w OPC serwerze (Rys. 6.1),

44

- zaznaczyć odpowiednie urządzenie i kliknąć OK, - użyć jednego z przycisków aby zaznaczyć czy podstawowy sygnał będzie

mierzony w procentach, jednostkach inżynierskich czy w postaci sygnału analogowego 4-20 mA,

- ustawić odpowiednią czułość (niską, średnią lub wysoką), - jeżeli przetwornik ma być przełączony na monitoring należy zaznaczyć opcję

„Monitor Transmitter at Startup”, - kliknąć OK aby zatwierdzić ustawienia, - następnie z menu Start wybrać START PROGRAMS AMS SNAP-

ON/LINKED APPS PLUGGED LINE DIAGNOSTICS MONITOR, - w oknie Open Transmitters wybrać przetworniki które chcemy monitorować, - wcisnąć przycisk START aby rozpocząć testowanie.

Monitorowany przetwornik w PLD może znajdować się w jednym z trzech trybów:

- IDLE – aplikacja nie jest uruchomiona, przetwornik nie jest monitorowany; - LEARNING – w tym trybie PLD zbiera informacje o przetworniku, jego typowej

pracy. Tworzy wzór prawidłowej pracy przetwornika, późniejsze pomiary są porównywane z tym wzorem. Faza nauki kończy się w momencie gdy kolejne pomiary wskazują na to, iż proces się ustabilizował. W czasie trybu nauki mogą wystąpić następujące zdarzenia: § Insufficient Dynamics, odchylenia procesu są za niskie, aby dokładnie określić

czy linia jest zatkana. § Update Rate Too Low, ilość wykonywanych pomiarów w czasie 2 min. jest za

mała, aby dokładnie określić stan lini. § Unsteady Process, process nie jest ustabilizowany.

- MONITORING – pomiary z przetworników są zbierane i porównywane z zachowaniem się urządzenia podczas fazy nauki (z wzorem). Zdarzenia, które mogą wystąpić w tym trybie: § Lines OK, linia nie jest zatkana. § Lines Plugged, po porównaniu aktualnych odczytów ze wzorem PLD

informuje, że linia jest zatkana, poziom odchylenia od wzoru zależy od ustawionej w oknie konfiguracji czułości (LOW –duże odchylenia, MEDIUM –umiarkowane, HIGH –niewielkie różnice).

RYS. 6.1 OKNO BROWSE OPC SERVER

45

§ Update Rate Too Low, ilość wykonywanych pomiarów w czasie 2 min. jest za mała, aby dokładnie określić czy linia jest zapchana.

§ Restart Required, przebieg proces zmienił się bardziej niż określone z góry wartości.

Instrukcja obsługi systemu AMS 7.0 została opracowana na podstawie angielskiej wersji instrukcji oraz pomocy zawartej w programie. Informacje zawarte w instrukcji zostały przedstawione w dobrej wierze, że są prawdziwe. Żadne informacje zawarte w niniejszej instrukcji obsługi nie mogą stanowić podstawy dochodzenia praw gwarancyjnych. Firma Emerson Process Management nie gwarantuje uzyskania zadawalających wyników w przypadku opierania się jedynie na tej publikacji. Firma Emerson Process Management zastrzega sobie prawo do zmian i uaktualnień systemu bez dodatkowej informacji. Dodatkowe informacje, publikacje oraz pomoc on-line dostępne są na stronach internetowych: www.AMS.com www.emersonprocess.com