d rNO V I T I A R U M

F L O R A E S V E C I C A EM A N T I S S A A L T E R A ,

QUAM

VENIA AMPLISS. FACULT. PHILOSOPH.

P R A E S I D E

E Ii I A F R I E S ,OECOIV. PRACT. P R O F . REG. E T RORGSTK.

ACAD. n. T. RECTORE ,

P. P.

G I I S T A M I S W I L H . M Ü B E K Us m o l a n d u s .

i n A UDIT. G USTAV. D IE X JUNII MDCCCXXX1X.

H. P . M. S.

IV .

U P S A L I A E ,J E X e U D E B A N T R E G I A E AC A D E MI AE T YP O G R A P 1 I I .

%

(

K O N U N G E N S

TROMAN , CANCELLIE - RADE T

OCH

RIDDAREN AF KONGL. NORD9TJ. ORDEN

HÖGÄDLE

;r r suttiDstm sontia

tacksamt och vördnadsfullt

af

G u s t a f W il h e l m S j ö b e r g .

De Huldaste Förilldrar

Sonlig kärlek och tacksamhet.

Haec species ad H. vulgatum , cni flore simili’ma, et II. boreale, cui herba propior, ut II. diaphanum ad H. murorum et H. vulgatum acceditj utroque separato specierum primariarum limites disserenant. Ab H. vulgato differt caule solido duro scabro, foliis inferioribus minus evidenter in petiolum attenuatis imisque ante antbesin marcescentibus, quae in illo quidem marcescunt sed ante caulem modo, squamis capitula virginea longius superantibus demum patulis riec ut in H. vulgato semper ad pressis. Inquiratur an II. vulgatum et rigidum in eadem regione umquam adsint.

** C apitulis oblongo - cy lin d ric is , involucri squamis latioribus lineari - lanceolatis inaequalibus et in series (vulgo spiraliter ) dispositis.

Haec divisio meo sensu magis naturalis quam Aphyllopo- dum Frölichii; H> vulgatum inter utramque sectionem Froe- lichii prorsus ad varia individua ambiguum.12. H. paludosum. L . — Nov. p. 260. [E plurimis vel Cre

pidis species 1. novum genus. — Involucro delinite bise- riali a sectione recedit.]

13. H. Prenanthoides. Fill. — Nov. p. 261.X Boreali- Prenanthoides.

14. H. boreale. Nov. p. 261. JVimm.l I. c. Koch syn. p. 46o. H. silvestre. Reich. Fl. exc. p. 268.a. normale. IV im m .l l. c. «.b. latifolium. Herb. Norm. II . n. 12. (deflectit ad H.

vulgatum.)c. anguslifolium s. lacerum. IVimm.l l. c. Ilerb. Norm.

II. n. l 3 , ad H. Friesii deflectens.H. laevigatum. Reich. Fl. exc. p. 267 e syn. nostro ad

c. pertineret, sed suspicor esse sq. in siccis simillimum, cui soli hoc nomen optime convenit.

Obs. Ut pateat quale II. Sabaudum Limiaeus ante oculos liabuit et in Horto coluit (indigenum non vidit, sed Recheo Auctore in FI. Suec. recepit) hoc ex horto Upsalicnsi aliquot locis migratum et indigenum factum dedimus in Ilerb. Norm. V. A (nemorosum) B (collinum).45 . I I IE R A C IU jM (15 ) laevigatum , caule solido rigido

laevigalo fo l ioso , foliis u tr inque attenuatis subpc- tiolatis den ta tis , im is m arcescentibus, involucri squamis laevibus g labris sem per arcte adpressis. H '. Friesii. lla r tm . Scand. 5. p. 187.

I ï . b o re a l i -u m b e l la tu ra . Nobis in Scheck.I n t e r H ieracium borecile et uinbellatum , sed ad

m o d u m parce ad V alshu lt . H aghu lt etc. in p a r . F e m s jö —= etiam spec, quaed. e N ord land ia d is tin g u e re nequeo.

In Horto Lundensi colitur sub H. laevigati nomine planta vix discernenda. Hoc fingimus esse verum II. laeviga- tum Willd., nomen liuic solum optime congruum e t si verum restituendum; nomina e personis alio praesente, meo sensu, semper postponenda.

In vivo lioc facile ab II. boreali dignoscitur squamis in volucri ecarinatis et glabris, nam in II. boreali carinalae et carina saltim hispidae, sed in II. boreali compresso squamae laevigantur et glabrae apparent, hinc omnis ad spec, sicca facta descript. II. borealis in H. praesens quadrat, exceptis foliis magis attenuato-petiolatis. nec non habitu II. umbellali. Ab hoc dignoscitur praesens vix nisi squamis minus nigro- virentibus et arctius adpressis quam in H. boreali ipso, ut- pote nec apice demum patentes. Cum semper in specierum citatarum societate parcius hactenus obviam venerit et duo caespites vix perfecte similes forsan aptius pro hybrida habetur, licet foliis magis petiolatis et squamis arctius adpressis ab utroque recedat.16. H. umbellatum. L. — Nov. p. 263.

Exstat etiam hujus lusus nemoralis, pubescens, laxus foliis tenuibus. In scopulis maris baltici legit Arrhenius Var. elatum , strictum, foliis numerosissimis densissimis linearibus argute dentatis (sociae Veronicae longifollae maritimae') — nos e contrario in arenosis Hallandiae, prostratum foliis paucis distantibus latis, squamis minus reflexis, quale sine dubio fuit H. dunense Reynier in Reich. Fl. Germ. exc. p. 267.

46 . C R E P IS agrestis , caule e rec to , foliis runcinatis h i - sp ido -scab ris , inferioribus a ltenuato-pelio lalis , c a u - linis subsessilibus basi sagittatis pedunculo involucris- que g lan d n lo so -h isp id is , seminibus linearibus secus costas laevibus. IVald. et K it. t. 220 (opus nunc non praesens). Dec. Prodr. V II . p. i 63. (immediate in te r C r. tec to rum e t C. biennem). Herb. N orm . H L n. 3*

In pratis et versuris U plandiae ; p ro p ë K o n g sä n - gen Upsaliae a nobis primum distincta, dein le d a ad Sigluna etc.Habitus Cr. biennis, sed tenuior. Specimina maxima ta

men sat robusta et ramosa; plurima vero simplicia. Folia Variant lanceolata, semper liirto-scabra, canescentia fere. Panicula corymbosa. Capitula C. tectorum haud majora; involucri foliis atroviridibus, carina fere nigricante. Styli lutei, sed exsiccati fusci. Semina striata, coslis baud scabris ut in Cr. tectorum. — Specimina Cr. agrestis in hört. Bot. culta, ab hac diversa, ad Cr. virentem (in Suecia non lectam; sed ßerotini spontaneam vidi) propius accedunt.

Crepis biennis! in Uplandia etiam nascitur; circa Enköping cuin aliis Scanicis plantis Veronica polita , Euphorbia exigua etc. copiose legit D.r Holmblad.

4p\ V I O L A uliginosa, acau lis , foliis elongato*-cordatis se rra to - c renu la tis , stipulis lanceolatis g landuloso- denticulatis! u ltra m edium petiolo alato adnatis , p e - «lunculo supra m edium bracteato f ruc tifero e rec to , s tigm ate oblique truncato pertuso . Schrad. jV. Journ. J V . p. 80. Reich, ic. f 107. W im m .! Sil. 1. p. 2 i 5. H a rtm . Scarid. 5. p. bg. H erb. N o rm • V . n. 27.

A d ripas inundatas fluvii Dalelfven. A d Söderfors p r im u s legit Cel. D oct. H artm an; ipse deiu ad E lfkar l-ons b ruk .Foliis suis elongatis (iu nostra vero secus nervos et in

pagina superiori sparsim liispidulis), lloribus magnis laete violaceis, petalis oblongis emarginatis, intermediis postice quoque saccatis, stigmate baud patelliformi- dilatato, capsula acuta valde insignis est. Petala media barbatula 1. imberbia, nota fallax etiam in V. hirta , quae, primo observante Arrhenio, petalis integris nec emarginatis imberbibus vulgo circa Upsali- arn legitur. Non igitur liquet quo differet V. collina.

4 8 . V I O L A ep ipsila , acau lis , foliis late cordatis a d - presse se rra t is , stipulis in tegerrim is l iberis , petiolis alatis , pedunculo supra m edium bracteato foliA ae - quante fructifero e re c to , sepalis oblusis , stigm ate t runcato patelliformi. Ledebour. — R eich . Ic. } . io 5. Fries in Herb. N orm . H I . n. 29. h a r tm L c.V. palustris , fi. N ov. p. 270.

In paludosis Sueciae facile to tius; p r im o in Sm o- landia occidentali d is t in x i , dein a Scania (JLil). Bar. Diiben) in L apponiarn usque observa ta.Postquam specc. ab illustr. Fischer missis de synonymo

certiores facti sumus ut distinctam agnovimus. Medium inter V. uliginosam et palustrem tenet locum ; ut illa saepe hispi- dida passim observatur. Inter caulescentes, in Link. en. Hort. Ber., Spreng. Syst., perperam citatur; adest modo rliizoma repens, articulatum. Folium primarium saepe reniforme. Flores magni, coerulei, haud venosi; petalis ovalibus calcare saccato appendices longe superante; petalis haud emarginatis. Viola palustris, semper glaberrima, differt foliis reniformibus crena- tis, stipulis ovatis, pedunculo folia longe superante medio bracteato, petalis conspicue minoribus pallidis 1. dilute lilacinis venis purpureis pictis, infimo subrotundo, lateralibus ovalo- subrotundis; calcare brevi appendices vix superante, capsula oblonga obtusa.

Viola umbrosa, Herb. Norm. V. n. 28 , ad alteram Vio- lae odoratae seriem pedunculis fructiferis prostratis, stigmate unciformi dellexo pertinet.

4g. V IO LA , str ic ta , caulibus erectis glabris, foliis co r- da to -e longalis , petiolo superne a la to , stipulis cauli- nis ob longo-lanceo la tis foliaceis f im b ria to -d en ta t is , in term ediis petiolo duplo b rev ioribus, superio r ibus eundem aequantibus, sepalis acutis, calcare sepalo- ru m appendicibus paulo longiori. Koch syri. Gei m. p. 85 sub V. R uppii (Allionii figura rud is , stipulis brevibus etc. m ihi ambigua videtur.)V. stricta. Horn. FI. D an. t. 1812. Fr. Scan. p.

092. H artm . t. c. p . 62. D rey. FI. SaelL.V . nemoralis. K utz. in L inn . V l l . p . 43. c. ic.

Ad aquas in legionibus formationis primaevae. Iti Blekmgia circa Carlscrona J. hVestberg, ad c u jus spec, p r im o de te rm inav im us. Dein ad Dalelf- ven p rope Elf karlöns-bruk. lecta a Thedenio! et see. H a r tm a n etiam G estric iae ad Persbacka.Statura V. elatioris (H erb. Norm. IV. n. 43), cujus ex

stat var. glabra (saepe pro V. pratensi sumta!) sed foliorum textura et llores magni coerulei, calcaro modo virescente, V. canina« magis affinem demonstrant. Ut Viola elatior culmen V. llore lacteo, haec V. caninarum; ut illa omnino erecta, robusta, foliis angustatis et stipulis magnis facile distincta.

Viola caulescentes lactei-flori s. dilute eyanescent* s incolan t regiones formationis transitionis. _ Praeter V. elatiorem etiam genuina et cuin primorum inventorum exacte congrua specimina V. lacteae Smith! et V. persicifoliue Schreb. ! in lierb. Norm. IV. n. 4 3 , 44 exhibentur.

O R C H I S la tifo lia , L inn. Suec. n. 802. — Nov. Mant. 1. p. 802.Duplicem sub hoc nomine confundi plantam alteramquo

esse O. incarnalam L. 1. c. jam observavimus, llauc, quae Orchis angnstifolia Reich., non varietatem esse Orch. anglist i f oliae Wimm., e Kochii Synopsi edocti sumus. Hinc 1res distinguendae stirpes, quae a Kocbio sic, ad nostra exemplaria quoque eximie naturae convenienle modo, exponuntur:

50. O R C H IS la tifo lia , labello t r i lo b o , calcare conico- cy lindrico descendente ovario breviori , perigonii laciniis lateralibus sursum re f lex is , bracteis inferior ibus e t in term ediis flore longioribus omnibus t r i - n e rv ib u s venosisque, caule fistuloso 4-6-fo lio , foliis p a tu l i s , inferioribus ovalibus oblongisve obtusis superio r ibus m inoribus lauceolatis acum inatis , tuberi-

• bus palmatis. Koch. syn. p. 687. Fries II. ce.O. majalis. Reich, i c. f . y y o.

Sequenti quidem ra r io r in Suecia , sed etiam U p - saliae! legimus el hu ic soli nomen convenit , ut neu tiquam [dubitemus (juin haec p r im ar ia sit L innae- ana. R o b u s ta , submaculata.

5 1. O R C H IS angusti fo l ia , labello trilobo , calcare conieo- cyliudrico descendente ovaiio brev io r i , perigonii laciniis lateralibus paten tibus postea sursum reflexis, bracteis om nibus flore longioribus tr inerv ibus veno- si.*que, cault» fistuloso 4-6-fo lio , foliis erectis cauli parallelis elongato-lanceolatis a ttenuatis apice cucul- lalo-COtiliâclis, su p rem o basin spicae su p e ian te , inferiori breviori pa tu lo , tuberibus palmatis. K o ih l.c . O. latifolia, Reich, tc. f . y69. O. angustilolia. IV im m . Sil. 5. p. 2j2.

Haec quae reliquis in Suecia vulgatior (in H allan- dia boreali hanc m odo vidi) vulgo v a r i e t a t i s instar ad p r io rem , a me in FI. Sc. ad sequentem duc itu r ,

p ro p te r h o m o n y m ia m O. angustifo liae W im m / e t Reich . E la t io r , imm aculata .

52 . O R C H IS incarnata, labello tr i lobo , calcare conico cylindrico ovario b rev io r i , perigonii laciniis sursum reflexis, bracteis t r in e rv ib u s venosisque, inferioribus florem aequan tibus , superioribus flore b re v io r ib u s , caule fistuloso ^ -5 -fo lio , foliis inferioribus lanceo - latis e re c to -p a tu l is , superioribus linearibus erec tis apice planis subcana licu la t is , tuber ibus palmatis. Koch l. c. p. 688 sub Orch. T raus te ine r i Saut.O. incarnata. L in n , certe. N ov. Marit. I. c. H a rtm .

Sc. ed. 3.O. angustifolia, R eich , ic. f , u 4 o forma foliis an-*

g U a t i s S .

C um praeced. r a r io r , in Gottlandia (unde p lu r i m as Orchides suas descripsit L inn.) Scan ia , O s t r o - g o th ia , Veslrogothia. T e n u io r et g rac il io r , im m a culata, habitu fere Orchid is maculatae minoris.Cel. TVahlenberg in Fl. Suec. a. Orchidem latifoliam et

angustifoliam non distinguit; O. incarnalani sub Orcb. maculata ß. proponit. Nos duo extrema, O. latifoliam et O. in- carnatam h. e. O. angustifoliam Reich.! distinguentes, ab hac propter homonymiam O. angustifoliam Wimm. ante Kochium distinguere dubitavimus. Cel. Hartman in ed. 2. Orcli. latifoliam O. incarnatam vocat, 0 . angustifoliam vero O. latifoliam, His in ed. 3 sub O. latifolia junctis, in Orch. incarnata veram Linnaeanam quoque agnoscit. Ceterum haud reticendum allatas species, quarurn synonymiam definitam censeo, non omnes simul in vivo a me esse comparatas ut ulteriori examini differentiam specificam commendem.

Obs. Platanthera bifolia Fl. Scan., optime observante Lib. Bar. Rübenl ad P . chlorantham Reich, et Koch, e maxima parte spectat. In vivo differentias Platanlherarum non satis observavimus; ad 6pec. sicca judicia de affinibus semper frustanea censemus.

53. E P I P A C T I S m e d ia , foliis ovato-lanceolatis aequaliter acuminatis in ternodio longioribus, pedicellis ex erecto a rcua to -cernu is o va r ium pubens aequantibus, lam ina a ttenua to -acum ina ta perigonii lac in iasaequan- t e , superne carina plicato-crenata.

a . f loribus albis. Serapias microphylla. B ot. D an. non ß lii’b. Serapias latifolia y. albens. W ahl. Sueo. v. 58q. [haec form a evidentissime a E . latifolia differt.]

b. floribus viridibus. Ser. viridiflora. Reich, ic. f . i i 4 i . sec. Koch.

c. floribus roseo-rubris . W a h l. L c. ß. Fl. Dan. t. 1908. E . a tro rubens Reich, ic. f . n 4 i . (atroru- bentes modo iu E . latifolia vidi.)

I n pra t is form ationis recentioris substratis u t G o th lan d iae (Linn. Göth. p. 23o), O land iae , O s tro - gothiae, ubi E. la tijo lia v ix adest, etc. Iu Scania, ub i E. la tifo lia co m m u n is , hanc non legimus; nisia.) parcissim e ad H errem öllau p ro p e Vidsköfle.Si ad colores floris attendatur cum E. latifolia necesse

confundetur; liaec enim analoga ratione coloribus ludit, modo semper magis squalidis et obscuris, nec umquam ut in praesente puris: albidis, roseis etc. — prorsus dubium est, cui potissimum pertineat S. viridiflora, atrorubens Hoffm. — nec igitur mirum plantas ipsas frequenter confundi: certe e colore denominari nequeunt. Est quaedam gentilitas et gracilitas iu singulis partibus, quibus semper dignoscitur a Epi- pactis latifoliae, vulgo longe majoris, formis pumilis et obesis. Vaginae inferiores aphyllae, apertae, infundibuliformes. Folia e basi amplexicauli ovato - lanceolata, in apicem aequaliter attenuata, nec abrupte acuminata ut in E. latifolia. Racemus gracilis, bracteis flore brevioribus. Flores minores, labello in acumen aequaliter producto, carina plicato-crenata, quo certissime differt a E. latifolia, iu qua labelli lamina subrotunda cum brevi involuto apiculo et carina non plicalo- crenata. Germen pubens dennun glabrescit. Media est non modo versus E. palustrem, eed etiam E. rubram etc. E. rubra , ex Ostrogothia cit-alu, etiam ad hanc pertinet.

54. C A R E X lia/dinoi, spica androgyna simplici ovata pauciflora , su p e rn e m ascula , sligmatibus binis, f ru ctibus erectis slijpitatis oblongo-lanceolatis u t i inque aculis obsolete n e rv o s is , ore bidentato, squamas obtusas superan tibus , culmo tereti foliisque subulatis canaliculatis laev ibus, vaginis scariosis ötiiölis arci® vaginalis caespitosoquw-stipatis.

K obres ia scirpina. F l. Dan. t. i 52g sec. spec, ab inv.AVormskjold!

K obres ia nardina. Hornem an ! Nomencl. Fl. Dan. 1. p. 74.o In Junkersdalen L appon ia^ Lulensis d e te x i t J. A ngstrom 1857.

Habitus quidem Kobresiae diminutae, sed e charactere evidenter Caricis species, e grege C. capitatae et pulicaris. Radix fasciculata, fascicuJis foliorum pluribus stipatis dense caespitosa. Folia rigida, culmum superantia, ut plurimum recurva et, ut in perennantibus mos est, ex magna parte e- mareida; obvoluta vaginis radicalibus ferrugineis. Caespites Nardi strictae bene referunt. Culmi vix pollicares. Flores utriusque sexus circiter tres; squamae fusco-ferrugineae margine lato scariosae; apice rotundato-obtusissimae, sed infima in mucronem acuminatum fructum aequantem porrecta.55. C A R E X paniculatay spicis paniculatis , su p e rn e m a

sculis, sfigmatibus 2 , fructibus ovatis g ibbo-convexis laevibus dorso basi substriatis in rostrum b iden ta tum m argine s e r ru la to -sc a b ru m acum inatis , g lum is f ru c tum subaequan tibus , culmo superae scaberrim o t r i q u e t ro . faciebus p lan is , radice fibrosa dense caespi- tosa. Koch syn. p. ybi eoque teste Linn. Spec. p. 178^. Fl. Dan. t. 1116. Sturm. H eft. 5o. N on Fl. Suec. sec. Hartman.

In Scania sa lt im , ni fallor, baud rara. Specim ina praesentia ad lacum L evrasjön in par. I fö to l ia colleg im us.Car. paniculatam e Flora Suecica exclusit Cel. Hartman , contendens Suecorurn hujus nominis gramen ad C. parado-

.ram, (Nov. p. 281) esse referendum. Hoc quoque de planta Sueciae mediae valere jam video; nostra vero Scanica, quum C. paradoxani ad Ifotolta 1824 distinguens, cum hac comparabam omnino est Carex paniculala Exteror, et fruclu tantum a C. paradoxa diversa ut conjungi sane nequeant.56. C A R E X Schreberi, spica com posita , spiculis sub-

quinis alternis confertis ova to -ob long is in fe rn e m asculis , stigmalibus binis, fructibus erectis oblongo- Qvalis plauo-convexis nervosis a basi fere se rru la to -

ciliatis in ro s tru m bifidum acuminatis, ginmamque aequantibus, radice repente. Schrank, sec. Koch. syn. p. y 52 . Kuntli. Cyp. p. 5q5 . Fl. Dan. t. 1829. Hartm. Scand. 5 . p . 216. Herb. N orm . IV . n. 91.

In arenosis maritimis Blekingiae ad Pukavik /Jspe- greri!, in insulis ad Ronneby Lindblom; Ölandiae ad L opers iad G. M. Sjöstrand.Admodum habitu et vegetatione ad C. arenariam accedit*

Aspegrenil planta injuste in dubium vocata. Non omnia, quae ipsi haud vidimus, in dubium vocemus.

by. C A R E X axillaris. * spica composita subdisticha, spiculis subdenis inferne m asiiilis bracteis setaceis sufiu lt is , sligmatibus 2, fructibus erectis glumam aequantibus lanceolatis plano-convexis laevibus ro s t r a to -a t tenuatis m argine a basi serru lato-seabris , rostro bifido, radice dense caespilosa. C. Bönnig- hausiana. I V ei he. — Koch syn. p. 762. Sturm. D eutschl Fl. h. 55. ic.

Iu nem oribus h umidis ad Stehag Scaniae d.1814 collegimus.Species a nostratibus praeclare diversa. Forma quidem

C. elongatae, sed color C. remotae, a qua bracteis setaceis (ima excepta) spicula brevioribus mox dignoscitur. Gramen molle, laete viride, foliis ad basin cpngestis, culmum superantibus. Culmus striatus, haud rigidus, tactu laevis. Spicu- lae 5 inferiores remotiusculae, 5 superiores admodum confertae, albidae, certe basi masculae. — Specimina a Cei. Dreyer e Jutlandia missa spicas magis macilentas habent.

Non commutetur cum C. leporina var. argyroglochide Stfrp. Agr. Fems. — C. ßoenighausianam innominatam per u5 annos reliqui, cum nomina exotica magis placere videantur.

58. C A R E X pedi fo rm is, spica mascula solitaria, femineis subterni» l inearibus subapproxim alis , sligmaii- bus l i ib u s , fructibus tr igono-obova tis brevissimo rostratis pubescentibus g lum am aculam mucronatam aequantibus, bracteis vaginalis cuspidatis, culmo basi folioso C. A . Mey. Cyper. riov. 25. t. 10. Ledeb. Fl. A lt. 1F. p. 2 5. K unth. Cyper. p. 4 / 5. B ly tt.l Fl. Christian, ined.

C. digitatae va r .? Sommer/. ! ln L itt, an te p lu res aunos.Locis rrtontosis dioeceseos Ohristianensis N orveg .

c iica Cliristianiam B ly tt! , ad R ingboe S o m m erfe it! Jam diu aculiss. BlyLt sub optimo nomine C. rhizodia

distinxerat, sed allatnm dein receptum mutare non licuit. Descriptiones allatae, rostro forsan excepto, optime congruunt! Radix validissima, longissime repens, dense fusco-nigro- filamentosa. Culmi laxi, scabri, pedales, C. digitatae graciliores, vaginis ad basin omnibus foliiferis fuscis, nec purpurascentibus. Folia omnia radicalia, erecta, nervosa, rigida, canaliculato-plana, plurimis «marcidis cincta et in densum caespitem congesta. Bracteae longe cuspidatae, sed non foliaceae*, longe vaginantes. Spicae conlertae, sed scalares nec aequalis altitudinis. Glumae pallidae, carinatae, margine sca- rioso, omnes in mucronem porrectae. (Haec descr. ad spec. Sommerfeliii facta, quae Blyttianis fere magis cum Meyeriana congruunt.)

5q. C A R E X biriervis , spicula mascula so li ta r ia , f e m ineis ternis erectis rem otis densifloris, infima r e m o tiori exserte peduncu la ta , bracteis vaginanlihus, i - mis foliaceis spicam su p e ran t ib u s , s liginalibus t r i gonis glabris binis nervis validioribus p rom inen tibus perductis in ros trum bifidum rec tum se r ru la to -sc a - brurn antice p lan u m , glumis ovatis obtusis m ucrone scabro te rm ina tis , culmo g labro , ligula opposilifolia oblonga. Sm ith. — Engl. Bot. t. i a 35. Koch syn. p. 765. K unth. Cyp. p. 45o. exci. Patria ”S uec ia”. — Herb. N orm . ÿ . n. 87. (collecta ab A resch o u g et L indb lom .

In paludosis m arit im is Norvegiae occ iden la l i-au - stra l is , p raecipue districtus Hergensis, m ull is locis copiose. C fr B ly tt in Mag. f . N a tu r-v ic i., M yrin in Scand. V I . Hartm . Sc. 3 .Haec longe distat ob omni C. binerpi, in Suecia lecta.

Pi oxima C. distanti, sed adhuc elatior, spicis atrofuscis (quarum infima saepe laxa), fructusque nervi# duobus viridibus facile distincta.

60. CA R EX . paginata t spica mascula solitaria, fem ineis subbinis remolis cylindricis exserto pedunculatis

lax if lo r is , brßcteis foliaceis vaginantibus, frudibus sub g lo b o so -o v a t is co m p resso - tr iq u e tr is glaberrimis ro s t ra t i s , rostro tereti oblique truncato em arginato , çu lm o striato laevi basi folioso, foliis lato-lincaribus. Tausch. (Specimina e loco in Sudetis a W im m ern m issa simillima nostris). K unth. Cyp. p. 541. Koch syn. p. 761.C . cu rv iro s tra .f H a rtm . Sc. 5. p. 221. h. p u m ila , pauciflora. C. panicea y. JVahlerib. Suec.

n. i o 65. C. depauperata. H orn. pl. 2. p. 829.In D o v re {Lindblom!) indeque multis locis usque

ad L ap p o n iam (praecipue b) in latere N orvegico ; sed fo rm a m ajor typica etiam in L appon ia inferiori ad Lycksele {Z ett.! Res. 1832. p. 60), in Dalekarlia e t Gestr ic ia {H artm . I. c.) in latere Snecico obvia. Quamdiu forma minor tantum cognita erat, haec vix a

Ç. panicea distinguenda; sed forma rite evoluta huic indicat peculiarem evolutionis seriem, fructu foliisque laetioribus semper facile dignoscendam. Bractea infima ut in multis variat foliacea et subsetacea.

61. C A R E X bulla ta , spicis masculis fem ineisque subternis cylindricis e rectis , masculis sessilibus, femineis pedunculatis foliisque latis evaginatis bracteatis, s tigm atibus tr ib u s , fructibus inflatis ovato-globosia glabris longe et b ifu rca to -ro s tra t is , squam am lanceo- la lam obtegentibus, caule acutangulo scabro , vaginis venoso-reticulatis . [a. rostro hispido. Schkuhr Car. t. TJuu f . 166. W did. Spec. 4 . p. 4og. hanc non v id i ; spec, vero am ericana sq.] b. laevirostris, rostro glabro. B ly t t l Fl. Chr. — K unth Car. p. 496.

In N orvegia circa Chris tian iam B ly tt!Maxime spectabilis, proxima C. vesicaria, sed singulis

partibus magis distenta, u t vegetatione C. ripariae similior. Squamae a fructibus maxime inflatis membranaceis prorsus absconduntur.

62. M Y R r O P H Y L L U M alt er ni f lo ru m , foliis verticilla- tis p in n a to -p a r t i t i s , laciniis cap illa r ibus , floribus masculis alternis spicatis virgineis n u tan t ib u s , focmi- neis subtribus ax il la r ibus in vertic illum ad basin «piculae masculae dispositis» Dec. Fr. V \ p . £29.

K och syn. p. a 44. F t. Scan. p. 156. I'l. Dan. t. 2061. Herb. H orm . I V . n. 82. — Moris, sect. i 5. t. 4. / . 7.M . spicatum v. tenellum. Liljeb l. — Cfr. Fr. H all,

p . i 44. ubi syn. et descr.In aquis frigidioribus pe r om nem Sueciam vulga

tissima nobis species.Nulli Botanicorum nostratium haud notum u t var. M.

spicati, a quo jam ante quinqne lustra separare nobis in animo fuit et postquam specc. fidis Gallicis synonymon certum eruere licuit, ut distinctam absque haesitatione proposuimus. D illenius, Morison etc. jam distinxerant.

B E T U L A alba , foliis duplicato-dentatis a b ru p te a - cum ina tis , squamis am enti $ lunatis e lobis latera libus recurvatis , medio inflexo-adpresso. F l. Scan, p. 395. Herb. N orm . II. n. 53.Betula alba. Auct. Ree. et inclusive Kinn., (sed tam

e defin. quam frequentiori p roventu sq. a. ante o - culos praecipue habuit.) Sv. But. t. 80.

B. verrucosa. JEhrluIn Suecia in te r seq. hinc inde m inus copiosa;

n u m q u a m hanc e L ap p o n ia boreali, alpibus N o rv e - gicis etc. vidimus.Lignum sq. durius. Stolones et surculi vegetiores resi-

noso-verrucosi. Folia deltoidea, in forma pendula rhombea. — Mirati sunt fere omnes Botanici exteri, Suecos B . pubescentem cum B. alba jungere potuisse, sed ratio est: in Suecia B . glutinosa pro B. alba vulgo sumta fuit. Anno i 835 primo has rite limitare nobis contigisse fingimus.

64. B E T U L A glutinosa, foliis inaequaliter serratis acu t is , squamis am enti foeminei cuneatis lobis la tera libus adseenden tibus , medio reflexo squarroso. TVallr.Sched. 4g7. a. F l. Scan. I. c. Herb. Norm . II . n. 54.var. prim aria !, a rbo rea , foliis glabris, ram is ultimis * glutinoso-verniceis.

Betula foliis cordatis serratis Linn. Lapp. n. 541.B. alba, foliis ovatis etc Linn . Spec, et Su. — Haec

quoque B. alba Ehrh. FI. D an. t. 1467. ct P^u r r* Â uctt. E u r . boreal.

/ Gl

var. pubescens, f ru ticosa , foliis ram ulis amentisque pubescentibus.

C. pubescens. Ehrh. et A uct. Rec. JVallr. /. c. p 499-

H aec scilicet forma a! est vulgatissima Betula per o m n em S c a n d in a v ia m , plurim as silvas betulignas

co n s t i tu en s , adulta sem per g lab ra ; var. pubesceris est f o rm a depressa, palustris , ra r ius obvia.

Lignum molle, vilius, licet priori saepe excelsior. Sto

lones et surculi novelli pubescentes, sed adulta arbor glaber

rima. Folia cordata 1. ovata, numquam abrupte acuminata; 111 form a pendula cuneata. Nullam harum arborum ideam

habent, qui lingunt B . albam cum B. pendula collidere. U-

traque annosa aeque pendula fit.Ilaec potissimum est B. alba L., sed nomen nunc stabi

litum mutare ineptum visum fuit, cum Linnaeus praeceden

tem certe subsumsit. Sed nomen Ebrhartianum, licet haec

mihi sanctiora quam forsan vdli alii, ad var. certissime atypi-

picam tantum spectans, ad totam speciem contra mentem

Ehrharti transferre verae speciei typo et naturae ita contra

rium et fallax, ut omnino absurdum jure videatur. Haec se

ptentrionalis arbor per silvas planitierum nostratium ubique

t}'pica obvia in Germania planiori degener paludes potissimum

inhabitat, sed B. glutinosa s. normalis status subalpoßtris lit

et haec est ratio, cur ibidem contrarie, sed certissime contra

naturam , expositae sint.

SALIX. Nov. Mant. 1. p. 00.Obs. 1. Ad monographiam 1. c. datain vix notatu di

gnum accessit nisi insignis illa Blyttiana observatio Salicem albam certissime indigenam esse ad lluvium Lerelfven in par.

Skydsmoe Norvegiae. Post novam Cei. Kochii specierum in Syn. FI. Germ, expositionem vix notabilis exstat inter nos

differentia. Sententiam vero Cel. H artm an haud rite excepit

cum luijus S. phylicifoliam a nostra differre monet; laudatus

vir enim in hac parte me, equidem fontem primarium, Rev. Baestadium secutus sum. Specimina a Kochio visa ad S.

phylio.iefoliam ß Hn. nec ad ». pertinent. — Nec de S. ambig u a fchrb. dissentiam; sed certe exstat simillima forma S. au

ritae (in Herb. Norm, tradenda) sine capsulis vix discernenda

et hanc meum sistit specimen Ehrhartianum.

Obs. a. Dl hujus generis species criticae itl Herb, Not> mali exponantur, praecipue studebo. Jam exstant omnes in Nov. p. 282-285 introductae nempe .S', viridis Herb. Norm. I. n. 61, S. mullissima I. 11. 65 , S. lanceolata Dec. e loco (Parisiis), non e descr. (Smitbiana Koch) 1. 11. 63 , II. n. 5g , S.depressa y. 1. c. V. n. 6 3 , S. ariguslifolici V. n. 65. Salix rosmarinifolia, quae exclusa Finlandia, certo loco in FI. Suec. carebat, adhuc desideratur. — Ob observationes quasdam si- gillaliin enumerein in Nov. Want. 1, propositas, aut omnino novas aut neglectas.

1. S. pentandra * tetrandra. L. — /. c. p . 42. Nec adhuc hanc a S. pentandra separare tute valeo ) forte vero, sec. G. TV. M eyer, Schultziana alia est.

2. S. Daphnoides. VilL — I. c. p . 46.3. S. arbuscula. L . ex Laestad.l — 1. c. p. 49. Herb.

Norm. V. n. 61.4 . S. silesiaca. TVilid. — 1. c. p. 02. — E Ringboe. Som~

merj.l aliisque Norvegiae locis.5. S. canescens. I. c. — H. N. V. n. 64. [Salic, canescen

tem WillJ. in Herb, vagam esse jam loco citato monuimus, quare baec species ab omnibus deleta, bine nomen supervacaneum buic aptissimum (minime répugnante Willd. descriptione!) servandum, nec ullam video rationem , cur mutetur.

6. S. undulata * bippopbaefolia. I. c. p. 62. Herb. N .I I I . n. 55. Est certe vera S. hippophaejolia plurim. ; IT irnm eri! specimina a nostris discernere non valeo nec meo sensu a S. undulata (Salix lanceolata Sm ith!, parcius modo culta,) specie distinguenda. Haec tam multis Sueciae mediae locis v. c. LJpsaliae ad Fyrisån (e t baec Salix fragilis $ M yrin Coroll. Fl. Ups. in add.), in Olandia australi Sjöstrand etc. indigena facta ut ad normam Salicum Viminalium in FI. Sueeica recipiatur. [Exstat, teste Meyer, alia S. hippophaefolia v. Merteusi, Seringei ad S. rubram pallidam referenda].

7. S. Finmarkica. IVilld. ex fo n te ! — 1. c. p. 68. Etiam Cel. IVimmer in loco natali observans, confirmat suspicionem banc a S. myrtilloidi et plicata bybridam esse, quare nunc buic nunc illi propior. S. paludosae nomine ornavit Cel. Hartman.

8. S. versilolia. W ahl. — * Myrtoides. I. c. p . 70.

g. S. pyrenaica« Gouan. — /. o. p. (* norvegica), lo . S. retusa. L. —■ l. c. p . 75 (* sarmentacea).

P o ly podium alpestre Hoppe. — Mant. 1. p. 21.H a e c A sp id ii filic is fem in a e , u t v id e tu r , a lpe-

ßtris filia in p le n sq u e alpibus occurrit — etiam in la te re Suecico u t in L apponia Lulensi {Angstrom ) , Jem tia in  resku lan {Backm an), H erjeådalia {The- denius),

64. A S P L E N I U M A dian thum n ig ru m , f ronde b ip inna- n a t a , pinnis inferioribus ovalo-oblongis reliquis o b longo - lanceolatis, p innulis alternis subpinnat ifidis i n c is o v e -d e n ta t i s basi cuneatis in tegerrim is , stipite canaliculato glabro. Linn. Spec. p. i 54 i. Fl. Ban. t. 260. Gyllenstjerna iri F l. Scan. p. 217.

In p rom ontor io Kullaberg Scaniae in rupe Ilare- ku ll L ib . Bar. G yllenstjerna , qui primus plantam per 80 annos non visam i te rum reperit , multisque locis ad jacen tibus Diiben et R ingius.

65. B O T R Y C H I U M Lim aria * cordatum , fronde corda ta subintegra , spica subsimplici. Fl. Scan . p . 5q3.

I n campis siccis ad S ilfâkra Scaniae Gyllenstjerna . Summopere insigne fronde aut omnino integra aut in utro

que latere crena profundiori modo incisa. Nullum tamen dubium est quin ab hoc ad B . virginicum bipinnatum, pinnisque pinnatifidis, exstat series ita contigua, ut limites ullos frustra quaeras.

66. C H A R A papulosa , caule simpliciter tubuloso flexili p e l luc ido , aculeis confertis reflexi» h ispido, larnis 8uboct.oni» su p e rn e congestis, bracteis verlicillatis nucu las aequantibus. fV a llr . FL Crypt. I V . p. 269. F r. Scan. p. Sqo.Ch. flexilis y. Save FL GothL p. 54.

In Gotlilandiae paludosis ad L ju n g a rn , Näs. I n t e r alias Charas a CI. Mag. N oréo, qui solus hacten u s legit, reporta tas ex tr icav im u s el ad W a l l r o lh i - anam descr. d e te rm inav im us , sed spec, originalia con fe rre haud licuit.Quin Charae hispidae pfoprior sit, quam Charae fiexili

nullum nobis dubium, basin polysipbonicam quoquo vidimus. Aculei, et bractearum situs omnino Chararum hispidarum.

Obs. Equisetum, quod pro E. palustri arenario in herb, olirn servavimus, d*in ex specc. Berol. a Beyrichio E. pratense Schleck. Ber. et recent, esse agnovimus (Maut. i. p. 21) ipso Schlechtendahlio nuperius expoiiente non est E. pratense Ehrh., quod idem ac E. umbrosum.

Q u a m plurim ae restan t ulterius vel observandae v .c. Utriculario, neglecta (U tr. vulgaris var. Stirp. A g r . Ferns.), V a 1eriana sambucifolia, Seda Thelephia (S. T h e - leph ium Suec. est S. m ax im um Rec.) etc. vel quoad locum ulterius explorandae. Scirpus pungens in ins. Ö r ö saltim non adest.