Organizacija Ujedinjenih Nacija

UNIVERZITET SINERGIJA

PRAVNI FAKULTET

SEMINARSKI RAD

Tema: Ujedinjene nacije

Predmet: Medjunarodno javno pravo

Mentor: Student:

Prof. dr. Slavoljub Vukičević Mladen Josić, 320095/2013

Bijeljina, Jun 2014. godine

Medjunarodno javno pravo Ujedinjene nacije

Sadržaj

Uvod.........................................................................................................21. Ujedinjenih nacija.................................................................................31.1. Ekonomski i socijalni savjet Ujedinjenih nacija................................42.Specijalizovane agencije Ujedinjenih nacija.........................................52.1. Međunarodni monetrani fond (MMF)...............................................52.2. Svjetska banka...................................................................................62.3.Organizacija UN za ishranu i poljoprivredu (FAO)...........................82.4.Međunarodna organizacija za civilno vazduhoplovstvo (ICAO).......82.5.Međunarodni fond za razvoj poljoprivrede........................................92.6. Međunarodna organizacija rada (ILO)..............................................92.7.Međunarodna pomorska organizacija (IMO)...................................102.8. Organizacija UN za industrijski razvoj......................................................................................................102.9. Svjetski poštanski savez..................................................................112.10. Svjetska turistička organizacija.....................................................11Zaključak................................................................................................12Literatura................................................................................................13

1


Uvod

Ujedinjene nacije (United Nations - UN) su međunarodna organizacija koja se deklariše kao „globalno udruženje vlada koje sarađuju na polju međunarodnog prava, globalne bezbijednosti, ekonomskog razvoja i socijalne jednakosti“. Ujedinjene nacije je 1945. godine osnovala 51 država, ukinuvši Ligu naroda.

Počev od 2006. godine 192 zemlje su članice Ujedinjenih nacija,

uključujući sve međunarodno priznate nacije, osim Vatikana (koji je odbio članstvo, i ima status posmatrača), Kukovih ostrva, Nijuea (čijom spoljnom politikom rukovodi vlada Novog Zelanda) i Republike Kine (čije je članstvo ukinula Narodna Republika Kina 1971. godine). Palestina i Vatikan imaju parlamentarne posmatračke misije pri UN.

Iz svog sjedišta u Njujorku, zemlje članice UN i njene specijalizovane agencije upravljaju i odlučuju o administrativnim pitanjima na redovnim sastancima koji se održavaju svake godine. Organizacija je podijeljena na administrativna tijela, kao što su Generalna skupština Ujedinjenih nacija, Ekonomski i socijalni savjet Ujedinjenih nacija; Savjet bezbijednosti Ujedinjenih nacija, Sekretarijat Ujedeinjenih nacija i Međunarodni sud pravde kao i tijela koja se bave upravljanjem svim ostalim agencijama UN, kao što su SZO i UNICEF.

Najpoznatija javna ličnost UN je Generalni sekretar a na toj dužnosti nalazi se Ban Ki Mun.

2


1. Ujedinjene nacije

Iako nije tipična organizacija čiji su djelokrug čisti ekonomski odnosi, zaslužuje da jojo se posveti duža pažnja, jer je, kako je već istaknuto imala zapaženu ulogu u razvoju i ekonomskih odnosa i međunarodnih organizacija koje se bave tim odnosima.

Ujedinjene nacije su nastale, prvenstveno, kao sistem kolektivne bezbijedosti, sa ciljem „da spasemo buduća pokoljenja užasa rata“1, odnosno da se prvenstveno, očuva mir i bezbijednost u svijetu. Međutim, Povelja, kao što je već navedeno, pod mirom ne podrazumijevaa samo prosto odsustvo rata, već i razvijanje prijateljskih odnosa i svestrane međunarodne saradnje među državama. To su ciljevi postojanja i djelovanja Ujedinjenih nacija. Sama Organizacija treba da posluži kao mjesto na kome će države usklađivati zajedničke akcije usmjerene na ostvarivanje navedenih ciljeva.

Ujedinjene nacije su osnovane kao nasljednica Društva naroda, za koje su mnogi smatrali da su neefikasne u ulogama međunarodnih upravnih tijela. Društvo naroda je osnovano kao odgovor na Prvi svjetski rat, na pretpostavkama da bi jedna takva organizacija mogla spriječiti takve ratove, ali ipak nije uspjela da spriječi izbijanje Drugog svjetskog rata. Najveća prednost koje Ujedinjene nacije imaju nad Društvom naroda jedte sposobnost da održavaju i isporuče oružane snage svojih članica kao mirotvorce.

Termin „Ujedinjene nacije“ skovao je Frenklin Delano Ruzvelt tokom Drugog svjetskog rata, kojim je označio Saveznike. Prvi put je formalno korišten 1. januara, 1942. godine u Deklaraciji Ujedinjenih nacija, koja je angažovala Saveznike na principima Atlantske povelje i obavezala ih da ne sklapaju pojedinačno mir sa Silama Osovine. Ideja o Ujedinjenim nacijama je razrađena u deklaracijama potpisanih na Savezničkim konferencijama u Moskvi, Kairu i Teheranu tokom 1943. godine.

Glavni organi Ujedinjenih nacija su Generalna skupština, Savjet bezbijednosti, Ekonomski i socijalni savjet, Starateljski savjet, Generalni sekretar i Međunarodni sud pravde, čiji je Statut dio Povelje Ujedinjenih nacija. Naravno, Ujedinjene nacije imaju i čitav niz pomoćnih organa koje osnivaju glavni organi za različita područja djelovanja. U ovome radu, razmatraćemo ulogu Ekonomskog i socijalnog savjeta UN i specijalizovanih agencija Ujedinjenih nacija koje su međunarodne

1 Preambula povelje Ujedinjenih nacija

3


organizacije koje su samostalne, ali su uspostavile posebne odnose sa Ujedinjenim nacijama, odnosno sa Ekonomskim i socijalnim savjetom, kao glavnim organom Ujedinjenih nacija.

1.1. Ekonomski i socijalni savjet Ujedinjenih nacija

Čine ga 54 države članice. Članice Savjeta se biraju na 3 godine, a odluke se u Savjetu donose većinom glasova. Ekonomski i socijalni savjet ima sjedište u Ženevi, u kojoj je inače, drugo sjedište Ujedinjenih nacija.

Polje djelovanja Ekonomskog i socijalnog savjeta su ekonomski odnosi, ali i druga društvena pitanja kao što su kulturna, zdravstvena, obrazovna, pa i ljudska prava. Ekonomski i socijalni savjet, po odobrenju Generalne skupštine, zaključuje ugovore sa međunarodnim organizacijama – specijalizovanim agencijama Ujedinjenih nacija.

Ekonomski i socijalni savjet ima ovlašćenje da Generalnoj skupštini, državama članicama Ujedinjenih nacija i specijalizovanim agencijama daju preporuke o pitanjima koja su u njegovoj nadležnosti. Važno ovlaštenje Ekonomskog i socijalnog savjeta je da saziva međunarodne konferencije na kojima se razmatraju važna pitanja iz njegove nadležnosti, naravno i iz oblasti ekonomskih odnosa i da priprema nacrte međunarodnih ugovora koje se nude na usvajanje.

Jedno od bitnih ovlaštenja Ekonomskog i socijalnog savjeta je da koordinira rad specijalnih agencija Ujedinjenih nacija. Specijalizovane agencije su, kao što je već navedeno, samostalne međunarodne organizacije, koje su subjekti međunarodnog prava, ali imaju i specijalne veze sa ujedinjenim nacijama, uspostavljene ugovorima sa Ekonomskim i socijalnim savjetom. Razmotrićemo ukratko položaj i djelokrug nekih od njih, značajnih za razvoj međunarodnih ekonomskih odnosa.

4


2. Specijalizovane agencije Ujedinjenih nacija

2.1. Međunarodni monetarni find (MMF)

Međunarodni monetarni fond osnovan je 1945. godine, 27. decembra, kada je stupio na snagu Statut Fonda, a sa radom je počeo 18.marta 1946. godine kad je održana Skupština guvernera.On je osnovan s ciljem promovisanja međunarodne monetarne saradnje, sigurne razmjene i pouzdanih dogovora o razmjeni, te kako bi poticao ekonomski rast i povećanje zaposlenosti, i obezbijedio privremenu finansijsku pomoć zemljama kojima je potrebno olakšati uravnoteženje platnih bilansa. MMF ima 183 zemlje članice.

Ukratko, „slogan“ MMF-a glasi: zategnite pojas. Tri su glavna područja aktivnosti: posmatranje, finansijska i tehnička pomoć. Nadzor se sastoji od procjene propisa o novčanoj razmjni zemalja članica s obzirom na uvjerenje kako jaka i dosljedna ekonomska politika vodi stabilnom deviznom kursu te pogoduje rastu i razvoju svjetske ekonomije. Finansijska pomoć uključuje kredite i zajmove članicama MMF-a s platnim bilansom koji podupire politiku prilagođavanja i reformi2.

MMF trenutno ima 185 zemalja članica. Pri glasanju radi donošenja odluka uticaj ovisi o učešću kapitala u fondu. Države sa najvećim glasačkim udjelom su: SAD 16,77%, Japan 6,02%, Njemačka 5,88%, Francuska 86%, Velika Britanija 4,86%, Kina 3,66%. Budući da se odluke MMF-a moraju donositi većinom od 85%, SAD i Evropska Unija zajedno imaju većinu i sami de facto odlučuju.

Međunarodni monetarni fond ima za svoj osnovni cilj da pomogne razvoj privrede, na različite načine, ostvarivanjem pojedinačnih ciljeva fonda kao što su: razvijanje međunarodne monetrane stabilnosti valutnih kurseva; održavanje redovnih odnosa plaćanja između država i uvođenje multilateralnog sistema plaćanja; smanjivanje neuravnoteženosti plaćanja između država; sprečavanje konkurencije korištenjem valutnih operacija (depresijacija valuta i sl.); ukidanje deviznih ograničenja; razvijanje međunarodne trgovine i visokog stepena zaposlenosti, razvoja proizvodnih kapaciteta i uslova za stvaranje realnog dohodka. Fond pomaže članicama da obezbijede uravnoteženost svojih platnih bilansa, stavljanjem na raspolaganje, putem kredita i na druge načine, svojih sredstava. Jedan od ozbiljnih napora Fonda je utvrđivanje početnih pariteta valuta država članica i 1949. godine je utvrdio paritete, pa su u

2 Podatak od 31.01.2001. godine pokazuje kako MMF 91 zemlji daje oko 65,3 milijarde dolara kredita

5


mnogim državama izvršene devalvacije nacionalnih valuta radi usklađivanja pariteta sa kriterijumom koje je postavio Fond.

Odluke u Fondu se donose glasovima država članica, s tim što broj glasova zavisi od kvote države. Svaka država članica ima 250 glasova u Fondu, a na svakih 100.000. dolara svoje kvote dobija još jedan glas. Naravno da to državama sa visokim kvotama obezbijeđuje posebnu ulogu u donošenju odluka i u upravljanju Fonda.

2.2. Svjetska banka

Svjetska banka predstavlja skupinu pet međunarodnih organizacija: (Međunarodne banke za obnovu i razvoj (IBRD), Međunarodnog udruženja za razvoj (IDA), Međunarodne finansijske korporacije (IFC), Multilateralne agencije za obezbijeđivanje investicija (MIGA) i Međunarodnog centra za rješavanje investicionih sporova (ICSID), u čijoj odgovornosti je pružanje finansijske pomoći zemljama u svrhu ekonomskog razvoja i smanjenja siromaštva, te ohrabrenja međunarodnih investicija. Grupa i njoj pridruženi entiteti imaju sjedište u Vašingtonu.

Ovaj sistem nastao je 1944. godine, formiranjem Međunarodne banke za obnovu i razvoj i tokom sljedećih decenija su se razvile i ostale organizacije koje danas čine pomenuti sistem. Interesantno je da su članice Svjetske banke države, ali da nisu obavezno i sve članice svih navedenih institucija. Najveći broj članica je u Međunardnoj banci za obnovu i razvoj (184), a najmanje je u međunarodnom centru za rješavanje investicionih sporova (140).

Iako se vlade siromašnih zemalja često oslanjaju na nju kao na izvor za finansiranje razvoja, Banka i njene podružnice bile su često kritikovane zbog podrivanja nacionalnog suvereniteta zemalja primaoca pomoći kroz politiku Banke koja promoviše ekonomski liberalizam i garancije za međunarodne investicije.

Aktivnosti Svetske banke su trenutno usredotočene na ekonomski manje razvijene zemlje u poljima kao što su obrazovanje, poljoprivreda i industrija. Pruža zajmove po povoljnim stopama zemljama koje imaju poteškoće. Zauzvrat se od njih traži da preduzmu političke mjere kojima se, na primjer, suzbija korupcija i promoviše demokratija.

Djelovanje banke je predmet dugotrajne i oštre kritike od strane raznih nevladinih organizacija i akademika, a u nekim slučajevima i internih studija Banke. Optužuju je da predstavlja oružje SAD i drugih zapadnih zemalja kojima one nameću ekonomske politike u zapadnom interesu. Krtitičari tvrde da politika reforme u smjeru slobodnog tržišta – za koju se banka zalaže – u praksi često dovodi do štetnih posljedica ako se

6


provodi loše, prebrzo, pogrešnim redosljedom i slabim, nekompetivnim privredama.

Međunarodna banka za obnovu i razvoj je osnovana 1944. godine, na konferenciji u Breton Vudsu sa glavnim ciljem da pomaže razvoj stavljanjem na raspolaganje kapitala za razvoj, putem povoljnih zajmova. Banka pomaže i strane investicije, davanjem garancija i sopstvenim učešćem.

Glavni organ Banke je Odbor guvernera koji se sastoji od guvernera i zamjenika koji predstavljaju svaku državu. Dražava članica ima 250 glasova i povećan broj glasova prema učešću u kapitalu banke.

Izvršni organi banke su izvršni direktori (18), koji biraju predsjednika banke koji je zadužen za obavljanje administrativnih i drugih tekućih poslova banke.

Međunarodno udruženje za razvoj je nastalo 1960. godine sa ciljem da se bavi kreditnim poslovima u ime banke. U suštini, banka upravlja i Udruženjem.

Međunarodna finansijska korporacija je stvorena 1956. godine i otvorena je za članstvo svim državama koje su članice Međunarodne banke za obnovu i razvoj. Korporacija ima cilj da pomaže ekonomski razvoj članica, posebno dražava u razvoju i to ulaganjem u privatna preduzeća, sama ili uz udruživanje sa privatnim korporacijama i institucijama.

Multilateralna agencija za obezbijeđivanje investicija obezbijeđuje garancije za kredite, koje pokrivaju rizike koji nisu komercijalne prirode (ograničenja transfera finansijskih sredstava, oružani sukob, unutrašnji nemiri, povreda ugovora itd.). Pored toga, Agencija pruža i tehničku pomoć državama u obezbijeđivanju investitora i stavlja na raspolaganje investitorima informacije o mogućnostima za ulaganje sredstava.

Međunarodni centar za rješavanje investicionih sporova obezbijeđuje pomoć za mirno rješavanje sporova i eventualnu arbitražu u slučaju sporova u investicionim poslovima. Na taj način pruža određenu sigurnost investitorima i jača povjerenje između njih i država u kojima investiraju.

7


2.3. Organizacija UN za ishranu i poljoprivredu (FAO)

Organizacija za ishranu i poljoprivredu (FAO) je osnovana 1943. godine i ima sjedište u Rimu. Osnovni cilj Organizacije je razvoj poljoprivrede i obezbijeđivanje sigurne ishrane i iskorjenjivanje gladi u svijetu. Bavi se različitim akcijama koje povećavaju kapacitete i efikasnost poloprivrede, primjenu tehničnih i drugih mjera u poljoprivrednoj proizvodnji, usvajanje standarda za zdravu proizvodnju hrane, smanjenje neizbježnih gubitaka koji nastaju u poljoprivrednoj proizvodnji itd.

Glavni organ je Generalna konferencija koja bira Savjet organizacije.Sekretarijat organizacije, na čijem je čelu generalni sekretar, obavlja administrativne i stručne poslove, priprema planove i programe rada i nacrte odluka koje usvajaju Savjet ili Generalna konferencija.

2.4. Međunarona organizacija za civilno vazduhoplovstvo (ICAO)

Međunarodna organizacija za civilno vazduhoplovstva je specijalizovana organizacija Ujedinjenih nacija čija je uloga da kreira i modernizuje standarde i preporuke u međunarodnom vazduhoplovstvu, sa ciljem da se obezbijedi bezbijedan, efikasan i uredan razvoj vazduhoplovstva. Osnovni dokument na osnovu kog IKAO funkcioniše je Konvencija o međunarodnom vazdušnom saobraćaju potpisana u Čikagu 1944. godine koja se još i zove Čikaška konferencija.

Članice Međunarodne organizacije za civilno vazduhoplovstvo mogu da postanu države koje ratifikuju Čikašku konvenciju o međuanrodnom civilnom vazduhoplovstvu. Izuzetno, u Međunarodnu organizaciju se mogu primiti i države koje nisu ratifikovale Konvenciju, ako se za prijem izjasni većina od 45 država članica u Skupštini.

IKAO radi kroz skupštinu, savjet i sekretarijat. Skupštinu čine predstavnici svih zemalja članica. Ona se sastaje svake tri godine da analizira rad organizacije u proteklom periodu , postavi ciljeve, budžet i izabere Savjet koji će rukovoditi organizacijom do sledećeg sastanka u skupštini. Pri izboru članova savjeta vodi se računa o značaju koji država ima u međunarodnom vazdušnom saobraćaju i o ravnomjernoj zastupljenosti država iz različitih geografskih regiona svijeta. IKAO Savjet se sastoji od članova iz 36 zemalja koji rade u sjedištu IKAO-a u Montrealu, Kanada i kancelarijama za regione:

1.Azija i Pacifik, Bangkok , Tajland2. Srednji istok, Kairo, Egipat3. Zapadna i centralna Afrika, Dakar, Senegal

8


4. Južna Amerika, Lima, Peru5. Sjeverna Amerika, Centralna Amerika i Karibi, Grad Meksiko,

Meksiko6. Istočna i južna Afrika, Najrobi, Kenija7. Evropa i sjeverni Antlantik, Pariz, Francuska

Sekretarijat obezbijeđuje izvršavanje administrativnih i tehničkih poslova Međunarodne organizacije, na čijem je čelu generalni sekretar.

2.5.Međunarodni fond za razvoj poljoprivrede

Međunarodni fond za razvoj poljoprivrede je osnovan slijedeći zaključke Svjetske konferencije o hrani od 1974. godine do 1977. godine. Sjedište Fonda je u Rimu.

Cilj Fonda je da obezbijedi programe i sredstva koja će poboljšati ishranu, odnosno obezbijediti dovoljnu ishranu stanovništva, posebno u ruralnim sredinama. Cilj Fonda je ograničen na borbu protiv gladi i siromaštva u zemljama u razvoju. Taj cilj Fond ostvaruje različitim sredstvima i metodama: pripremom programa za razvoj proizvodnje hrane, unaprijeđenjem razvoja prirodne okoline, obezbijeđivanjem sredstava za primjenu programa.

2.5. Međunarodna organizacija rada (ILO)

Međunarodna organizacija rada je specijalizovana agencija Ujedinjenih nacija koja promoviše socijalnu pravdu i međusobno priznata ljudska i radnička prava.

Međunarodna organizacija rada je osnovana uporedo sa Društvom naroda, tokom Versajske konferencije 1919. godine, sa ciljem da poboljša uslove rada radnika u cijelom svijetu, utvrđujući standarde kojima se ti uslovi izjednačavaju u svim državama svijeta. Ti uslovi podrazumijevaju opšte uslove rada, prava radnika na radu, uslove za zapošljavanje, bezbijednost na radu, pravo na sindikalno udruživanje, zaštitu žene i djece na radu, socijalno i zdravstveno osiguranje itd.

Pruža tehničku pomoć u sljedećim područjima: strukovno obrazovanje i strukovna rehabilitacija, politika zapošljavanja, administracija rada, radno pravo i industrijski odnosi, socijalna sigurnost, statistika vezana uz rad, te sigurnost i zaštita na radu.

Specifičnost Organizacije je članstvo koje se razlikuje u odnosu na sve druge međunarodne organizacije. Naime, u međunarodnoj organizaciji

9


rada svaka država je zastupljena sa po četiri predstavnika, od kojih su dva predstavnika vlade, jedan predstavnik poslodavca, a jedan predstavnik radnika. To je od posebnog značaja, imajući u vidu da se odluke donose većinom glasova. Glavni organ je Međunarodna konferencija rada koju čine predstavnici svih država članica. Administrativni savjet, koji se bira na tri godine je izvršni organ i on vodi polsove Organizacije između zasijedanja Konferencije.

Međunarodni biro rada, sa sjedištem u Ženevi, na čijem čelu je direktor obavlja poslove Sekretarijata Organizacije.

2.7.Međunarodna pomorska organizacija (IMO)

Međunarodna pomorska organizacija (IMO) je osnovana 1948.godine,pod nazivom Međuvladina pomorska konsultativna organizacija, sa sjedištem u Londonu i ima 164 države članice.Naziv je promjenila 1982.godine. Ona podstiče saradnju među državama u usvajanju tehničkih standarda i postupaka koji se odnose na bezbjednost plovidbe na moru, prevenciju nesreća i zagađenja mora i morske okoline i na razvoj brodarskih usluga, uz eliminisanje mjera diskriminacije.

2.8. Organizacija UN za industrijski razvoj

Organizacija UN za industrijski razvoj (UNIDO) je osnovana 17.11.1966. godine, po preporuci Konferencije UN za trgovinu i razvoj. To je specijalna agencija UN za podršku zemljama u razvoju u industrijalizaciji, odgovarajućim korištenjem raspoloživih resursa i kapaciteta, nacionalnih i međunarodnim.

Organizacija je počela sa radom u januaru 1967. godine i sjedište joj je u Beču. Ima 168 država članica. Organizacija ima Generalnu konferenciju kao najviši organ, koji usvaja programe rada, razmatra budžet. Operativni organi su Savjet za industrijski razvoj i Komitet za program i budžet. Na čelu Organizacije je generalni direktor koga imenuje Generalna konferencija.

Operativno djelovanje Organizacije se obavlja pripremom preporuka i konkretnim oblicima pomoći pojedinim državama u industrijskom razvoju. U tom pogledu, Organizacija pomaže zemljama u razvoju da obrazuju ili jačaju postojeće institucije za upravljanje industrijskom proizvodnjom, organizuje i učestvuje u realizaciji različitih naučnoistraživačkih projekata koji se odnose na industrijski razvoj, uključujući i one koji se odnose na istraživanje opravdanosti razvoja

10


industrijskih postrojenja. Organizacija pruža tehničku pomoć u konkretnim projektima.

Organizacija se bavi i drugim djelatnostima vezanim za industrijski razvoj, koje pomažu ostvarivanju osnovnog cilja. U tom pogledu, Organizacija obavlja informativnu djelatnost, objavljuje različite publikacije, organizuje tematske konferencije i seminare.

2.9. Svjetski poštanski savez (UPU)

Svjetski poštanski savez (UPU) je osnovan 1874. godine i okuplja države članice radi obezbijeđivanja nesmetanog poštanskog saobraćaja. Ima 190 članova i sjedište mu je u Bernu. Cilj mu je da olakšava i unaprijeđuje poštanski saobraćaj između država i uvodi standarde koji će omogućavati da se on odvija na najbrži i najefikasniji način. Usvaja preporuke kojima se takvo odvijanje saobraćaja obezbijeđuje na najbolji način. Od posebnog značaja je rezultat ostvaren u obliku Univerzalne poštanske konvencije kojom su uređena najznačajnija pitanja poštanskog saobraćaja među članicama.

2.10. Svjetska turistička organizacija (WTO)

Svjetska turistička organizacija (WTO) je počela sa radom 1975. godine, Konferencijom u Madridu, gdje je i sjedište organizacije. Konferencija ima za osnovni cilj razvoj turizma kao značajne grane ekonomije koja bitno doprinosi opštem ekonomskom razvoju. Ciljeve ostvaruje razvijanjem međunarodne saradnje u turizmu, sa posebnim naglaskom na razvoj partnerskih odnosa javnog i privatnog sektora, i u primjeni jedinstvenih standarda za turističke usluge. Organi su Generalna skupština, Izvršni savjet, regionalne komisije i Sekretarijat. Svjetska turistička organizacija ima i regionalne komisije u pojedinim regionima svijeta, a okuplja 146 članova.

11


Zaključak

Ujedinjene nacije su osnovane po završetku Drugog svetskog rata od strane sila pobednica s nadom da će delovati u cilju sprečavanja konflikta izmenu nacija i učiniti buduće ratove nemogućim, podstrekivanjem ideala kolektivne bezbednosti. Struktura organizacije na neki način i dalje reflektuje okolnosti pod kojima je nastala. Na primer, pet glavnih pobednica Drugog svetskog rata čine stalne članove Saveta bezbednosti uz pravo veta: Sjedinjene Američke Države, Rusija (koja je zamenila Sovjetski Savez), Ujedinjeno Kraljevstvo, Francuska, i Narodna Republika Kina (koja je zamenila Republiku Kinu).

Ujedinjene nacije su ispunile svoju primarnu misiju, ato je sprečavanje novih velikih sukoba, odnosno novog rata na globalnom nivou. Iako je Savjet bezbjednosti u nekim slučajevima blokiran, glas malih zemalja se ne čuje, dolazi do kršenja medjunardnog prava UN i dalje predstavljaju neku vrstu sigurnosti i glasa razuma u globalnoj politici i medjunarodnom pravu. Kao što smo ranije zaključili UN kroz svoje agencije kao što su Svjetska banka, MMF i druge, daje veliki doprinos razvoju pojedinih država i pruža neophodnu pomoć u sredstvima, znanju i tehnologiji.

12


Literatura:

1. „Medjunarodno javno pravo“, Vojin Dimitrijević, Obrad Račić, Vladimir Djerić, Tajana Papić, Vesna Petrović, Saša Obradović, Beograd, 2007.

2. Međunarodno poslovno pravo, prof.dr Slavko Carić, Jelena Vilus, Drago Divljak, Novi Sad 2007

3. Internet izvori

13

Documents

Organizacija Ujedinjenih Nacija