Upload
hoangmien
View
248
Download
3
Embed Size (px)
Citation preview
TCESİS
1
GĠRĠġ
Sayın “Tıbbi cihaz sektör çalıĢanları ve Yöneticileri”
Sağlık sektöründe çalıĢan elemanların, yöneticilerin ve diğer sağlık çalıĢanlarının, çalıĢtıkları
ortamlarda bulunan mikrobiyolojik risklerle karĢı karĢıya kalması kaçınılmazdır.
Sağlık Bakanlığı’nın verdiği yetki ile SEĠS ve TÜMDEF tarafından hazırlanmıĢ bu uzaktan
eğitim modülü, sektörde çalıĢmaya baĢlayacaklara ve çalıĢanlara; sterilizasyon ve hijyen
temel kavramlarını, hijyen koĢullarını sağlama ve steril alanda çalıĢma gerekliliklerini, ayrıca
alınması gereken tedbirleri anlatmaktadır.
Eğitim Ġçerikleri
Sağlık sektöründe çalıĢan herkesin mutlaka dikkat etmesi gereken önemli konulardan biri
steril ortamda nasıl davranacağıdır. Her çalıĢan, üzerine düĢen sorumlulukları, kendisi,
hastalar ve diğer çalıĢanlar için öncelikle yerine getirmelidir.
Bunun için;
1. Sterilizasyon, hijyen ve ilgili diğer temel kavramları tanımalı,
2. Steril ortamda gerektiği gibi çalıĢmalı, hijyen koĢullarını sağlamalı,
3. ĠĢe uygun kiĢisel koruyucu ekipman kullanmalı, doğru Ģekilde ellerini yıkamalı ve
sağlığına dikkat etmeli,
4. Ameliyathane, yoğun bakım vb. riskli ortamlara giriĢ çıkıĢlarda uygun davranmalıdır.
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
2
1. STERĠLĠZASYON- HĠJYEN VE ĠLGĠLĠ DĠĞER TEMEL KAVRAMLAR
1.1. Temel Kavramlar
Sterilizasyon: Ortamda yaĢayan bütün mikroorganizmalar ve sporların öldürülmesi iĢlemidir.
Hijyen: Sağlığa zarar verecek ortamlardan korunmak için yapılacak uygulamalar ve alınan
temizlik önlemlerinin tümüdür.
Asepsi: Belirli bir alanın ya da kullanılacak araç ve gereçlerin, hastalığa neden olan
mikroorganizmalardan, yani patojenlerden arındırılmasıdır.
Kontaminasyon: Steril olan bir ortama mikropların bulaĢmasıdır.
Dekontaminasyon: Nesnelerden ve canlı dokulardan patojen mikroorganizmaların
dezenfeksiyon, sterilizasyon, temizlik ve/veya antisepsi ile uzaklaĢtırılması iĢlemidir.
Dezenfeksiyon: Ġnsanlarda hastalık yapma özelliği olan mikropların, ortamdan
uzaklaĢtırılması iĢlemidir.
1.2. Sağlığımızı Tehdit Eden Temel Mikroorganizmalar
Mikrop: Mikroorganizma Yunanca “mikrós” yani küçük ve “organismós” yani canlı
anlamına gelen kelimelerden oluĢmuĢtur. Mikroorganizmalar genellikle çıplak gözle
görülemeyen, ancak mikroskop altında görülebilen canlılardır.
Mikrobiyoloji: Mikroorganizmaları inceleyen bilim dalıdır.
Mikroorganizmalar çok çeĢitlidir. Bu çeĢitlilik içinde bakteriler, mantarlar, arkealar, protisler
ve yeĢil algler denen mikroskobik bitkiler yer almaktadır. Bazıları virüsleri
mikroorganizmaların içine dâhil etse de bunlar canlı olmayan mikroorganizmalar olarak da
kabul edilmektedir.
Bakteri: Bakteriler tek hücreli mikroorganizma grubudur. Tipik olarak birkaç mikrometre
uzunluğunda olan bakteriler, küresel, spiral veya çubuksu Ģekilde olabilir. Yeryüzündeki her
ortamda bakteri mevcuttur. Bakteriler mikrobiyolojinin bir alt dalı olan bakteriyoloji
tarafından incelenir.
TCESİS
3
Virüs: Canlı hücreleri enfekte edebilen mikroorganizma türüdür. Virüsler ancak bir konak
hücreyi enfekte ederek çoğalabilir. En basit haliyle bir virüs, kapsit adlı bir protein örtü içinde
bulunan, genetik malzemeden oluĢur.
Sağlığımızı Tehdit Eden Temel Mikroorganizmalar
Patojen: Hastalığa neden olan her türlü organizma ve maddedir. Patojen kelimesi, eski
Yunanca "pathos" yani acı ve "genesis" yani oluĢma anlamına gelen kelimelerin birleĢimidir.
Bu terim çoğunlukla çok hücreli organizmaların iĢleyiĢini ve hücre bütünlüğünü bozan yapılar
için kullanılır; ancak bunun yanında, tek hücrelileri etkileyen patojenler de vardır.
Tablo-Patojenler
Patojen Örnek Neden Olduğu Hastalık
Bakteri
Yersinia pestis Veba
Helicobacter pylori Mide ülseri
Streptococcus pneumoniae Pnömoni
Virüs
Hepatit A, B, C, D ve E Sarılık, karaciğer kanseri
Herpes simpleks virüsü (HSV) Uçuk
HIV AIDS
Protozoa Plasmodium Sıtma
Mantar Candida albicans Pamukçuk hastalığı
Parazit Echinococcus granulosus Karaciğer Kisti
Protein Prion Süngersi sığır ensefalopatisi
1.3. Hastane Enfeksiyonu
Hastane enfeksiyonu: Hastanede yatırılarak tedavi edilen bir kiĢide enfeksiyon geliĢmesidir.
Genellikle, hastaneye yattıktan 48 veya 72 saat sonra ya da taburcu olduktan sonraki 10 gün
içinde meydana gelen enfeksiyonlar hastane enfeksiyonu olarak kabul edilir.
Hastane enfeksiyonu,
Hastanede yatıĢ süresini uzatmakta,
Hastada önemli sağlık sorunlarına hatta ölüme yol açabilmekte,
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
4
Ek mali yük getirebilmekte,
BaĢarılı geçen bir ameliyatı veya diğer tıbbi tedavileri baĢarısız kılabilmektedir.
Hastanede yatan hastaların, baĢarılı bir Ģekilde tedavisinde hastane enfeksiyonlarının
önlenmesi son derece önemlidir. Hastane enfeksiyonlarının önlenmesinde, hastane enfeksiyon
kontrol komitesi gibi birimlerin etkin çalıĢması gerekmektedir. Genellikle bu komitenin
baĢkanı enfeksiyon hastalıkları uzmanıdır.
Hastane enfeksiyonunun önlenmesi için,
BaĢta hekimler ve hemĢireler olmak üzere hastane personeline sürekli eğitimler
verilmelidir.
Hastanede antibiyotiklere dirençli bakteri oluĢumunun engellenmesi için etkin bir
antibiyotik kullanım politikası uygulanmalıdır. Antibiyotik kullanımı gerekmeyen
hastalarda antibiyotik kullanımı önlenmelidir.
Periyodik olarak enfeksiyon kontrol komitesi toplantıları yapılmalı, bu toplantılarda
gözlemler paylaĢılmalı ve tespit edilen sorunların giderilmesi için politikalar
oluĢturulmalıdır.
TCESİS
5
2. HASTANE HĠJYENĠ, STERĠLĠZASYON VE DEZENFEKSĠYON
2.1. Hastane Hijyeni, Sterilizasyon ve Dezenfeksiyonun Önemi
Hastane hijyeni: Hastane hijyeni hastanedeki mikroorganizmaların ve hastalıkların
yayılmasını önlemek için uygulanan iĢlemleri içerir. Hijyenik koĢullar sağlanmazsa
mikroorganizmalar, hızlı bir Ģekilde üreyerek enfeksiyon oluĢumuna neden olurlar ve bu
Ģekilde insan sağlığını tehdit ederler.
Sterilizasyon: Genel olarak bir maddenin, üzerinde veya içinde bulunan tüm
mikroorganizmalardan arındırılması iĢlemidir. Bu iĢlem sonrasında hastalık yapan ve
yapmayan tüm mikroorganizmalar öldürülmektedir.
Sterilizasyonun amacı, hastanın doğrudan enfeksiyon kapmasını önlemek ya da çeĢitli
hastalıklara yol açan mikroorganizmaların diğer hastalara bulaĢmasını engellemektir. Tıpta
çeĢitli amaçlar için sterilizasyon iĢleminden yararlanılır.
Cerrahi iĢlemlerde enfeksiyonlardan korunmak için dokulara temas edecek
aletlerin steril edilmesi gerekir.
Vücuda enjekte edilecek ilaçların steril olması gerekir.
BağıĢıklık sistemi çökmüĢ hastalar için steril ortamlar gerekir.
Ameliyatta vücuda yerleĢtirilecek protez materyallerin steril olması gerekir.
Koroner anjiografi vb. giriĢimsel iĢlemlerde kullanılacak tıbbi aletlerin steril
olması gerekir.
Mikrobiyolojide de sterilizasyon önemli iĢlerden biridir. ÇalıĢılan ortam, kullanılan alet ve
gereçler, besiyerleri mikroorganizmalardan arındırılmadıkça mikrobiyolojik çalıĢmaların
yürütülmesi olanak dıĢıdır.
2.2. Sterilizasyon Öncesi Hazırlıklar
Sterilizasyon iĢleminden önce; eĢyalar, özel Ģekilde hazırlanmalıdır. Çünkü steril edilmek
istenen cisim, alet ya da maddenin bu iĢlemden sonra steril durumunun uzun süre bozulmadan
yani ambalajın yırtılmadan, açılmadan, delinmeden muhafaza edilmesi gerekir. Bunun için de
dıĢ ortamla temaslarının kesilmesi gereklidir.
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
6
Steril edilmiĢ malzemeler, steril malzeme deposunda saklanır. Depoya giriĢte temiz giysi ve
bone giyilmeli, el temizliğine dikkat edilmelidir. Açık yarası veya cilt lezyonu olan personel
depoda çalıĢtırılmamalıdır.
Temiz materyalin sterilizasyonu kirli olan eĢyalardan daha kolay olur. Bu nedenle steril
edilecek alet, öncelikle mekanik olarak yıkama veya silme yoluyla temizlenmelidir.
2.3. Sterilizasyon ĠĢlemi Nerede Yapılır? (MSÜ)
Sterilizasyon iĢlemi “sterilizasyon ünitelerinde” yapılır. Hastanelerde ameliyathane baĢta
olmak üzere kullanılan tıbbi aletlerin sterilizasyon iĢlemlerinin yapıldığı merkezi bir
sterilizasyon ünitesi bulunur.
Merkezi Sterilizasyon Ünitesi (MSÜ), sterilizasyon güvenliğinin sağlanmasında ve
enfeksiyon oluĢumunu önlemede çok önemlidir. Hastanenin değiĢik bölümlerinden getirilen
kirlenmiĢ malzemeleri temizlemek ve steril etmek üzere toplayıp, sterilizasyon iĢlemlerinden
sonra tekrar kullanıcıya teslim eden bu merkezler (MSÜ), sürekli hizmet üreten, bir hastane
için olmazsa olmaz dinamik birimlerdir.
2.4. Steril, Temiz ve Kirli Alan Nedir?
Temizleme, dezenfeksiyon, denetleme, paketleme, sterilizasyon, depolama ve dağıtım iĢlemi
yapan MSÜ’leri, steril malzeme üreten, sağlık bakımından çok teknik ve özel bir fabrikaya
benzetilebilir. Bu fabrika ana hatları ile KĠRLĠ-TEMĠZ-STERĠL olmak üzere üç bölüm
üzerine ĢekillendirilmiĢtir.
Kirli alan: Ameliyathane ve diğer ünitelerden gelen kirli aletlerin yıkandığı alandır.
Temiz alan: Aletlerin paketlendiği, ameliyathane için bohça, spanç vb. malzemelerin
hazırlandığı ve sterilizasyon iĢleminin yapıldığı alandır.
Steril alan: Temiz alanda yapılan sterilizasyondan sonra steril malzemelerin çıkartılarak
depolandığı alandır.
MSÜ hizmetlerinin kaliteli ve konforlu sunumu için, depo, terzi, kompresör, daimi güç
kaynağı, distile su odası, imha ve atık odası, yatak ve araba dezenfeksiyon bölgeleri yanında,
TCESİS
7
çalıĢan personel için; soyunma-giyinme, dinlenme, eğitim ve iletiĢim odası gibi destek
bölümleri de bulunmalıdır.
2.5. Sterilizasyon ve Ġzleme Yöntemleri Nelerdir?
Kullanılan yöntem malzemenin ve kullanılan ambalajın özelliğine göre değiĢiklik gösterebilir.
Ancak genel olarak sterilizasyon yöntemleri Ģunlardır:
Sterilizasyon Yöntemleri
Fiziksel yöntemler (iyonize radyasyon ve kuru ısı)
Fizikokimyasal yöntemler (buhar, buhar/formaldehit)
Kimyasal yöntemler (etilen oksit, gluteraldehit)
Basınçlı Buhar Sterilizasyonu:
Otoklav adı verilen cihazlarla gerçekleĢtirilen, basınçlı buhar ile sterilizasyon yönteminde,
belli bir sıcaklıktaki doymuĢ buhar, daha soğuk bir malzeme ile karĢılaĢtığında, hemen
malzeme üzerinde yoğunlaĢır. YoğunlaĢma sırasında ergime ısısını malzemeye verir ve
malzeme, hızla buharın sıcaklığına ulaĢır. Bu sırada malzeme üzerinde oluĢan ince su tabakası
da, mikroorganizmalar üzerine öldürücü etkiyi sağlar.
Sterilizasyon Ġzleme Yöntemleri
Steril edilmek istenilen malzemenin steril hale gelip gelmediğinin, yani sterilizasyon
iĢleminin baĢarılı olup olmadığının teyit edilmesi için kullanılan, kontrol yöntemleri
mevcuttur.
Mekanik kontrol: Otoklavın yazıcısı tarafından kaydedilen zaman ve ısı grafikleri
kontrol edilir. Bu kontrolde cihaz üzerindeki göstergelerin uygun olmayan
kalibrasyonu, aĢırı kullanma ve aĢınma ya da metal yorgunluğuna bağlı olarak yanlıĢ
sonuçlar verebileceği göz önünde bulundurulmalıdır.
Kimyasal kontrol: Zaman, ısı ve veya neme duyarlı bantlar ve stripler, bu amaçla
kullanılır. Sterilizasyon iĢlemi sonrası, ambalajın üzerine yapıĢtırılan bant veya
stripteki renk değiĢikliğine göre sterilizasyonun baĢarısı değerlendirilir.
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
8
Biyolojik kontrol: Bakteri sporları içeren stripler ve tüpler bu amaçla kullanılır.
Sterilizasyonun gerçek etkinliğini gösteren en iyi kontrol yöntemi, biyolojik
indikatörlerdir.
Mekanik ve kimyasal indikatörler sterilizasyon için gerekli koĢulların (zaman, ısı ve
basınç) sadece görsel olarak izlenmesine olanak sağlar.
2.6. Yüksek, Orta ve DüĢük Dezenfeksiyon ĠĢlemleri ve Dezenfektanlar Nelerdir?
Dezenfeksiyon, ortamdaki hastalık yapıcı mikroorganizma (patojenlerin) sayısının, kabul
edilebilir bir seviyeye düĢürülmesinin yeterli olduğu iĢlemlerde kullanılır.
Dezenfeksiyon iĢleminde kullanılan ısı; yüksek düzeyde (sterilizasyon derecesine yakın), orta
düzeyde ve düĢük düzeyde olabilir.
Dezenfeksiyon iĢleminde kullanılan maddelere dezenfektan denir. Dezenfektanlar cansız
yüzey ve ortamlarda kullanılır. Bu dezenfektanlarda kendi aralarında “yüksek, orta ve düĢük
seviyeli dezenfektanlar” olarak gruplandırılırlar.
Dezenfektanlarda Aranan Özellikler
Kısa sürede en dayanıklı mikroorganizmaları etkilemelidir
Çözücüde kolay erimelidir.
Etkisi canlı dokuya az, mikroorganizmalara çok olmalıdır.
Malzemeyi bozmamalıdır.
Kokusu hoĢ olmalıdır.
Ekonomik olmalıdır.
Antisepsi, dezenfektan bir maddenin belli oranlarda sulandırılarak, insan vücuduna
uygulanmasıdır. Deri gibi, canlı dokular üzerine uygulanan dezenfeksiyon iĢlemidir. Bu
iĢlemde antiseptik solüsyonlar kullanılır.
Bir ortam mikrop içeriyorsa septik, içermiyorsa aseptik ortam olarak tanımlanır. Ameliyat
gibi tıbbi giriĢimler aseptik ortamlarda yapılır.
TCESİS
9
3. ĠġE UYGUN KĠġĠSEL KORUYUCU EKĠPMAN KULLANIMI, EL YIKAMA
VE PERSONEL SAĞLIĞI
3.1. ĠĢe Uygun KiĢisel Koruyucu Ekipman Kullanımı Niçin Önemlidir?
KiĢisel Koruyucu Ekipmanlar; çalıĢma ortamındaki riskler ve tehlikeler için kullanılan
giysi, araç ve malzemelerdir. Bölümün niteliğine göre, farklı özellikte kiĢisel koruyucu
ekipman bulundurulması gerekebilir.
3.2. El Hijyeni, Eldeki Bakteriyel Flora ve El Hijyeninde Kullanılan Ürünler
El hijyeni, hastane enfeksiyonlarının önlenmesinde etkin ve önemli bir faktördür. Patojen
mikroorganizmaların bulaĢmasını önler. El hijyeninde temel hedef ellerin sadece
temizlenmesi değil, temiz tutulmasıdır. Bunun için, uygun ürünle, uygun sürede yapılacak el
antisepsisinin yanı sıra, gereken durumda eldiven kullanımı da önem taĢır.
Eldeki Normal Bakteriyel Flora
Elimizde hastalık yapmadan bulunan, geçici ve kalıcı olmak üzere iki tip flora vardır.
Geçici flora temas yoluyla eli kontamine eden mikroorganizmalardan oluĢur. Geçici florayı
oluĢturan mikroorganizmalar, kalıcı floranın aksine, el yıkamayla kolayca uzaklaĢtırılabilir.
Eller su ve sabunla bir dakika süreyle yıkandığında mikroorganizmaların sayıları iki-üç kat
azalır. Geçici olarak yerleĢen mikroorganizmalar çok miktarda ise ve uzun süre eller üzerinde
kalırsa deri üzerine yerleĢerek, kalıcı flora hâline gelir. Böylece eller, bu mikroorganizmaların
taĢıyıcısı olur.
Kalıcı flora derinin üst tabakasına yerleĢen ve daimi olarak bulunan mikroorganizmalardan
oluĢur. Ellerden uzaklaĢtırmak için cerrahi fırçalama gerekir. Fakat bu yolla bile, elleri
mikroorganizmalardan tamamen arındırmak mümkün olmayabilir.
El Hijyeninde Kullanılan Ürünler
El hijyeni için kullanılan ürünler antimikrobik özelliği olmayan sabun (düz sabun), alkol,
klorheksidin, kloroksilenol, heksaklorofen, iyodoforlar ve dörtlü amonyum bileĢikleri olarak
sıralanabilir. Sabunlar, deterjan özellikleri nedeniyle ellerdeki kiri, organik maddeleri ve
patojen bakterileri uzaklaĢtırır.
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
10
3.3. El Yıkama
El yıkama: Hastanelerde hastalar, sağlık personeli ve diğer personel arasında bakteri geçiĢini
engellemek amacı ile ellerin su ve sabunla yıkanması iĢlemidir. Hastane enfeksiyonlarının
önlenmesinde basit, ucuz ve en etkili yoldur.
El yıkamada amaç; ellerdeki gözle görünür kiri uzaklaĢtırmanın yanı sıra geçici floranın
tamamını uzaklaĢtırmak, kalıcı floranın da sayıca azaltılmasını sağlamaktır. Patojen
mikroorganizmalar kolonize ve enfekte hastalardan personelin ellerine geçerek hastane içinde
yayılmaya neden olur. El yıkama ile enfeksiyonların yayılması önlenebilir.
El yıkamanın etkinliği; süresine ve tekniğine bağlıdır. Hastanelerde iĢ yoğunluğu arasında el
yıkama süresi genellikle kısa olmalıdır. Etkin yıkama süresi ortalama 8 ile 20 saniye
arasındadır. Ancak yıkama yerine gitme, geri dönme vb. iĢlemleri de eklediğimizde süre 40
ile 80 saniyeye kadar uzamaktadır. Yıkama süresinin bir dakika olması mikroorganizma
sayısında yaklaĢık bir katlık, daha fazla azalma sağlar.
Yıkama bittikten sonra eller iyice durulanmalı, tek kullanımlık havluyla kurulandıktan sonra
musluk, dirsekle veya havluyla kapatılmalıdır.
3.3.1. Hijyenik El Yıkama ve Ovma
Hijyenik El Yıkama: Kontaminasyon sonrasında kir ve geçici florayı mekanik olarak
uzaklaĢtırmak için ellerin normal sabun, antimikrobiyal sabun, antiseptik madde yardımıyla
yıkanması iĢlemidir.
Hijyenik el yıkama ve ovmada amaç; kontamine eĢyadan veya enfekte hastadan ellere
bulaĢan mikroorganizmaların diğer hastalara ya da personele geçiĢini engellemektir. BaĢka bir
kullanım alanı ise hasta ya da personelde kolonize çoğul dirençli mikroorganizmaların
uzaklaĢtırılmasıdır.
3.3.2. Hijyenik El Yıkama ve/veya Ovmada Antiseptikler ve Kullanımı
Ameliyathane ve yoğun bakım ortamlarında bulunan cihazlarla çalıĢma, hastalara bağlı
cihazlarla çalıĢma, hastalara ve eĢyalarına dokunma gibi durumlardan önce ve sonra ellerin
TCESİS
11
hijyenik olarak yıkanması ve veya ovma iĢlemi hasta ve personelin sağlığının korunması
açısından çok önemlidir.
Hijyenik el yıkamada kullanılan antiseptik madde, korunulması ya da uzaklaĢtırılması
düĢünülen mikroorganizmalara etkili olmalıdır. Sadece geçici flora değil, kalıcı floranın da bir
miktar etkilenmesini istediğimiz durumlarda, dezenfektan oranı yüksek tutulmuĢ antiseptik
solüsyonlar ile eller yıkanmalıdır.
Hijyenik el yıkama ve veya ovmada kullanılan alkol bazlı el antiseptikleri, isopropanol,
etanol, n-propanol veya bunlardan herhangi ikisinin kombinasyonu Ģeklindedir. Kullanılan
alkolün tipi, konsantrasyonu, ellerle temas süresi ve uygulanan miktar etkinliklerini belirler.
Ellerde gözle görünür kir ya da kan olduğunda alkollerin kullanımı uygun değildir.
El yıkamak için lavabo olmadığında, alkol bazlı antiseptikler ile hijyenik el ovma yapılarak
susuz antisepsi sağlanabilir. Alkol bazlı el antiseptikleri cerrahi personelin ameliyat öncesi
(preoperatif) el temizliğinde de etkilidir. Bu yolla ellerdeki geçici flora büyük ölçüde
öldürülür. 1 ile 3 saat sonra bakteri sayısının yeniden artması dezavantajıdır.
Alkol bazlı antiseptik kullanımında, hızlı etki gösteren alkol bazlı bir solüsyondan 3 veya 5
mL kadar avuç içine alınır; yarım (0,5) veya bir (1) dakika arasında her iki el birbirine
sürtülür, ovuĢturulur. Bu yolla, bir (1) dakika içinde bakteri sayısı beĢ (5) log’dan daha fazla
azaltılabilir.
3.3.3. Cerrahi El Antisepsisi (Cerrahi El Yıkama)
Cerrahi el yıkamada amaç, cerrahi giriĢim süresince eldivende yırtılma veya delinme
olasılığına karĢı ellerdeki bakteri miktarını düĢük sayıda tutmaktır. Cerrahi el yıkama aseptik
cerrahinin vazgeçilmez bir parçasıdır.
Cerrahi el yıkamada kullanılan antiseptik ajan, kalıcı flora ve cerrahi alan enfeksiyonu
oluĢturan mikroorganizmalara karĢı etkili olmalıdır. Antiseptik maddeler çabuk etki etmeli,
kalıcı etkinliği olmalı ve tekrarlanan kullanımlardan sonra kümülatif etki göstermelidir.
Alkolün kalıcı etkinliği olmamasına karĢın, uygulama sonrasında bakteri çoğalması yavaĢtır.
Eldivenler giyildikten sonra yaklaĢık 3 saate kadar bakteri sayısı kontrol altında tutulabilir.
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
12
3.4. El Yıkama Teknikleri –Hijyenik El Yıkama
Hijyenik El Yıkama
BağıĢıklık sistemi baskılanmıĢ hastalarla temastan önce,
Yaralara, üretral kateterlere (idrar sondası) dokunmadan önce ve dokunduktan sonra,
Eldiven takmadan önce ve eldiveni çıkardıktan sonra,
Kanlı atıklara dokunma durumunda ve mikrobik kontaminasyonu düĢündürebilecek
durumlarla karĢılaĢıldıktan sonra yapılmalıdır.
Hijyenik El Yıkama AĢamaları
Musluk, kâğıt havlu ile açılarak eller ılık su ile ıslanır.
Tercih edilen sabun 3–5 mƖ alınarak en az 15 saniye uygun beĢ farklı teknikle yıkanır.
Köpük elin tüm yüzeyine yayılarak ovuĢturma (friksiyon) yapılır.
Eller ılık su altında durulanır.
Kâğıt havlu ile avuçlar kurulanır.
Kâğıt havlu ile parmak araları kurulanır.
3.5. El Yıkama Teknikleri –Cerrahi El Yıkama
Cerrahi El Yıkama
Cerrahi el yıkamada, cerrahi sabunlar veya dezenfektan oranı yüksek tutulmuĢ antiseptikler
kullanılır.
Cerrahi el yıkama;
Esasen tüm cerrahi giriĢimlerden önce yapılır.
Ayrıca gerekli görülürse,
BağıĢıklık sistemi baskılanmıĢ hastalarla temastan önce,
Yaralara, üretral kateterlere (idrar sondası) dokunmadan önce ve dokunduktan sonra,
Eldiven takmadan önce ve eldiveni çıkardıktan sonra,
TCESİS
13
Kanlı atıklara dokunma durumunda ve mikrobik kontaminasyonu düĢündürebilecek
durumlarla karĢılaĢıldıktan sonra yapılmalıdır.
3.6. Personel Sağlığının Korunmasında Nelere Dikkate Edilmelidir?
Personel, sağlığını korumak için;
Hastalık risklerine karĢı vücudunu koruyucu tedbirler almalı,
ÇalıĢma sonrası kendisi ve çevresi için olası risklere karĢı tedbirler almalı,
ÇalıĢma sonrası kullandığı malzemeleri kurallarına uygun olarak dezenfekte
etmelidir.
Özellikle bulaĢıcı hastalığı (HBV, HCV, HIV vb.) olan hastaya ait kan ve vücut sıvılarının
temasından kaçınılmalıdır. BulaĢması halinde ve sonrasında yapılması gerekenler iyi bilinmeli
ve hemen uygulanmalıdır.
BulaĢıcı hastalık geçmiĢi bilinmeyen bir hastanın kanı veya vücut sıvılarının teması halinde,
hastada bulaĢıcı bir hastalık varmıĢ gibi davranılmalı ve hemen hastanın bulaĢıcı hastalığı
olup olmadığına yönelik gerekli tetkikleri yaptırılmalıdır.
Eldiven giyme, cerrahi gözlük takma vb. basitçe alınacak önlemler ve dikkatli davranmak
enfeksiyon bulaĢımının önlenmesi açısından önemlidir.
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
14
4. AMELĠYATHANE, YOĞUN BAKIM VB. RĠSKLĠ ORTAMLAR VE
UYULMASI GEREKEN KURALLAR
4.1. Hastanelerde Mikrobik Riskli Alanlar –Ameliyathaneler
Ameliyathaneler: Riskli giriĢimsel iĢlemlerin yapıldığı hastanenin özel birimleridir. Riskli
giriĢimsel iĢlemler, tanı veya tedavi amacı ile hastanın cilt ve mukoza bütünlüğünü bozarak
bir organa veya sisteme yönelik yapılan tıbbi iĢlemlerdir. Ameliyathaneler ameliyat
salonlarını, bağlı ünite ve diğer alanları kapsar. Ameliyat salonu, içerisinde ameliyat masası,
anestezi cihazı, monitör, ameliyat lambaları, koter cihazı ve aspiratör gibi cihazların
bulunduğu ve hastanın ameliyat edildiği alanlardır.
Ameliyathane alanlarının ayrımı görsel olarak (Ģerit, tabela gibi) yapılmıĢ olmalıdır. Bu
alanlar steril olmayan alan, yarı steril alan ve steril alan olarak üçe ayrılır.
Steril olmayan alan; ameliyathanenin dıĢa açılan alanıdır.
Yarı steril alan;
o Steril ve steril olmayan alanlarla bağlantısı olan koridorlar,
o Ameliyathanenin destek hizmetlerinin sunulduğu alanlar,
o Temiz ve steril depolar,
o Cerrahi atıkların toplandığı alanlar,
o ÇamaĢırların toplandığı alanlar,
o Dinlenme odaları,
o Hasta hazırlık (premedikasyon) ve uyanma odalarıdır.
Steril alan; ameliyat salonları ve cerrahi el yıkama iĢleminin yapıldığı alanlardır.
Ameliyathane çeĢitleri: Genel olarak ameliyathane salonlarının altyapısı benzer özellikler
gösterir. Genel olanlarda pek çok operasyon yapılabilirken bazı uzmanlık dallarında özel
donanımlı ameliyathaneler kullanılabilir.
Ameliyathaneler kullanım amacına ve bu amaçlara uygun cihazların yerleĢimine göre
farklılıklar gösterir. Koroner cerrahi ameliyathaneleri, özellikle açık ve kapalı kalp
ameliyatlarına özeldir. Kadın doğum ameliyathanesi ise doğum ve yeni doğanla ilgili cihaz ve
donanımların yer aldığı bir ameliyathanedir. Mikro cerrahi ameliyathanelerinde mikroskop
altında cerrahi çalıĢma ortamı sağlanmıĢtır.
TCESİS
15
4.2. Hastanelerde Mikrobik Riskli Alanlar –Yoğun Bakım
Yoğun bakım: Bir hastada bir ya da daha fazla organ veya organ sistemini tutan, ciddi iĢlev
bozuklukları veya yetmezliklerinin ve altta yatan nedenlerin izlenmesi, tanısı ve tedavisi ile
bu iĢlevlerin sürdürülmesi için uygulanan yöntemlerin tümüdür.
Yoğun bakım üniteleri: YaĢamsal iĢlevlerinin bir kısmını kaybetmiĢ kritik hastaları
destekleyip, iyileĢmesini amaçlayan, yerleĢim biçimi, hasta bakımı açısından ayrıcalık taĢıyan
ileri teknolojiye sahip tıbbi cihazlarla donatılmıĢ, 24 saat yaĢamsal göstergelerin gözlemi
yapılan multi disipliner çalıĢan kliniklerdir.
Yoğun bakım ünitelerinin çeĢitleri, yoğun bakım ünitelerinin basamaklarına göre asgari
standartları 1. 2. ve 3. basamak yoğun bakım üniteleri için ilgili makamlar tarafından
belirlenmiĢtir.
4.3. Hastanelerde Mikrobik Riskli Alanlar–Laboratuvar
Laboratuvar: Ġnsanlarda; sağlığın değerlendirilmesi, hastalıkların önlenmesi, tanısı, takibi,
tedavinin izlenmesi amacı ile insana ait biyolojik örneklerin veya dolaylı olarak iliĢkili olduğu
örneklerin incelendiği, sonuçların raporlandığı, gerektiğinde yorumlandığı ve ileri incelemeler
için önerileri de içeren hizmetlerin sunulduğu birimlerdir.
Laboratuvar çalıĢmaları genel olarak numunenin kabulü ve kaydı ile baĢlamakta; numunenin
analize hazırlanması, analizlerin yapılması ile devam etmekte; sonuçların rapor edilmesi ve
arĢivlenmesi ile sona ermektedir.
Laboratuvarların sınıflandırılması
Laboratuvarlar beĢ sınıfa ayrılır:
1. Basit hizmet laboratuvarı
2. Kapsamlı hizmet laboratuvarı
3. Ġleri düzey hizmet laboratuvarı
4. Referans hizmet laboratuvarı
5. Ulusal referans laboratuvarı
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
16
Laboratuvarlar, özel ortam gerektiren analizlerde, bu Ģartları sağlayan alet ve ekipmanlarla
donatılmıĢ ve ayrı bölümler hâlinde planlanmıĢtır.
Laboratuvarların güvenliği ve çalıĢanların sağlığı için, laboratuvar çalıĢanının kurallara uygun
davranması, giyinmesi ve özellikle birçok nesne ile temas eden ellerin temizliği son derece
önemlidir.
4.4. Cerrahi Ġzolasyon ve Asepsi
Cerrahi alan ile olası bakteri kaynakları arasında bir engel oluĢturması amacıyla cerrahi önlük
ve örtüler kullanılır. Ġzolasyon amaçlı tekrar kullanılabilen veya tek kullanımlık malzemeler
sıvı ve mikroorganizmalara karĢı geçirgen olmamalıdır.
Cerrahide Asepsi
Deri bütünlüğü bozulduğunda,
Steril vücut boĢluklarına girildiğinde,
Deri bütünlüğü bozulmuĢ ve steril vücut boĢluklarına girilmiĢ hastalara bakım hizmeti
verildiğinde önemlidir.
Cerrahi Asepsi Ġlkeleri:
Cerrahi ekibin asepsi kurallarına uyması bir zorunluluktur, ayrıca steril cerrahi alana çok
yakın çalıĢan anestezistlerin ve ameliyat destek ekiplerinin de bu kurallara uyma zorunluluğu
vardır.
Bu asepsi kuralları Ģunlardır:
Vücuttan içeri girecek her madde steril olmalıdır.
Steril obje ve alanın kesin sınırları bilinmelidir.
Steril objenin paketleri, paketleri açan kiĢinin vücudundan uzağa doğru açılmalıdır.
Steril objeler steril malzeme pensi veya steril eldiven ile tutulmalıdır.
Steril ve steril olmayan (non steril) objeler ayrı yerlerde saklanmalıdır.
Steril objeler bel seviyesinden yukarıda ve görüĢ alanı içinde tutulmalıdır.
Steril objeler hava dolaĢımı olan ortamda tutulmamalıdır.
Steril alanın üzerine öksürülmemeli ve aksırılmamalıdır.
TCESİS
17
Steril alan ve obje üzerinden baĢka bir nesneye doğru uzanılmamalıdır.
Yüz daima steril alan ve objeye dönük olmalıdır.
Steril objenin ne zaman kontamine olduğu bilinmelidir.
Sterilliğinden Ģüphe edilen objeler kontamine kabul edilmelidir.
Steril objeler ıslak veya nemli yüzeylerle temas ettirilmemelidir.
4.5. Ameliyathane ve Yoğun Bakım Ünitelerine GiriĢ ve ÇıkıĢlarda Uyulması
Gereken Kurallar
Personel ameliyat salonundaki en önemli mikroorganizma kaynağıdır. Salondaki kiĢi sayısı ile
havadaki mikroorganizma sayısı doğru orantılı olduğu için salonda mümkün olduğu kadar az
personel olmalıdır. Gereksiz aktivitelerden ve konuĢmalardan kaçınılmalıdır.
GiriĢ Kontrolü
Ameliyathanelere personel giriĢi kontrollü olmalı, sadece ameliyathanede çalıĢan
personel girmelidir.
Kıyafet
Ameliyathane içerisinde hastane tarafından rengi belirlenmiĢ özel kıyafet giyilmeli,
kep veya bone takılmalı, ameliyat sırasında maske takılmalıdır.
Ameliyathane içerisinde giyilen renkli kıyafetler, kan ve diğer vücut sıvıları
sıçradığında, enfekte hasta ile temas sonrası ve en azından günde bir kez
değiĢtirilmelidir.
Ameliyathane içerisinde giyilen renkli kıyafetler hastane dıĢında giyilmemelidir.
Ameliyathane içerisinde giyilen renkli kıyafetler ile hastane içinde gezerken üzerine
beyaz önlük giyilmeli ve önü kapatılmalıdır.
Yoğun bakım ünitelerine girerken özel kıyafetler üzerine ikinci bir önlük giyilmeli,
önü kapatılmalı ve yoğun bakım ünitesinden çıkarken çıkarılmalıdır.
GaloĢ
Ameliyathane ana kapısında terlik giyilmelidir.
Steril Ortamda Çalışma ve Hijyen Eğitimi
18
Ameliyathane personeli yoğun bakım üniteleri ve tuvaletlerin kapısında galoĢ giymeli
ve buralardan çıkarken bu galoĢları çıkartmalıdır.
Ameliyathane ana kapısından dıĢarıya mümkün olduğu kadar terlikler ile
çıkılmamalıdır.
Ameliyathane Odasındaki Personel Trafiği
Ameliyat salonunda kiĢi sayısı mümkün olan en az kiĢiyle sınırlandırılmalıdır.
Ameliyat baĢladıktan sonra mümkün olduğu kadar az giriĢ çıkıĢ olmalı ve kapılar
açılmamalıdır.
Ameliyathanelerde Ameliyat Sonrası Temizlik
Ameliyat aralarında salon temizliği için en az 15 dakika zaman ayrılmalıdır.
TCESİS
19
KAYNAKÇA
DEMĠRBAġ, Prof. Dr. Sezai, “Cerrahi Alan Enfeksiyonları”, Sunu, GATA Genel Cerrahi
AD. BaĢkanlığı, Ankara.
GÖRGÜLÜ, Prof. Dr. Semih, “Asepsi, Antisepsi, Sterilizasyon”, Sunu, GATA Genel
Cerrahi AD. BaĢkanlığı Ankara.
KAYMAK, Uzman Dr. ġahin, “Cerrahi Ġzolasyon ve Asepsi”, Sunu, GATA Genel Cerrahi
AD. BaĢkanlığı Ankara.
______2010 “Sabiston Textbook of Surgery – Modern Cerrahi Pratiğin Biyolojik
Temeli”, Çeviri: Prof. Dr. Ali Naki ULUSOY, Doç. Dr. Koray TOPGÜL, Nobel Tip
Yayınları, Ġstanbul.
OK, Doç. Dr. Engin, 2007 “Cerrahi Alan Enfeksiyonları”, Bildiri, III. Ulusal Yoğun Bakım
Enfeksiyonları Sempozyumu, Trabzon.
AYDIN, Doç. Dr. Kemalettin, 2005, “Sterilizasyon Birimi Yöneticisine DüĢen Görevler ve
Sterilizasyon Konusunda Yasalarımız ve Yaptırım Gücü: Yasal Zorunluluklar
Nelerdir?” Bildiri, 4. Ulusal Sterilizasyon Dezenfeksiyon Kongresi, Samsun.
ARMAN, Prof. Dr. Dilek, Mart-2003, “El Yıkama ve El Dezenfeksiyonu”, Gazi
Üniversitesi Tıp Fakültesi, Klinik Bakteriyoloji ve Ġnfeksiyon Hastalıkları Anabilim
Dalı, Ankara, Hastane Ġnfeksiyonları E-Dergisi. http://www.hastaneinfeksiyonlari-
dergisi.org/managete/fu_folder/2003-02/html/2003-7-2-076-082.htm
MEB, 2012, “Ameliyathane ve Yoğun Bakım” Modülü, Mesleki ve Teknik Eğitim Genel
Müdürlüğü, Ankara.
EP, Rybicki, (1990) “The classification of organisms at the edge of life, or problems with
virus systematics”, S Aft J Sci 86.182-186.
LWOFF A, (1957). "The concept of virus". J. Gen. Microbiol. 17 (2): 239–53.
SAĞLIK BAKANLIĞI, Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi BaĢkanlığı, “Tıbbi
Laboratuvarlar Yönetmeliği”, 25 Ağustos 2011 Resmî Gazete Sayı: 28036.
SAĞLIK BAKANLIĞI, “Yataklı Sağlık Tesislerinde Yoğun Bakım Hizmetlerinin
Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğ ve DeğiĢiklikler”, 29 Mayıs 2013
Resmi Gazete Sayı:28661,
SAĞLIK BAKANLIĞI, “ÇalıĢan Güvenliği Genelgesi”,
http://www.sb.gov.tr/TR/dosya/1-75678/h/calisangenelgesi.pdf.