Upload
izb-passie-voor-missie
View
220
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Â
Citation preview
tijdingLedenblad van de IZB, jaargang 76, nr. 2
• Pionieren in Utrecht-Kanaleneiland
• Discipelschap en de gereformeerde traditie
• Overeenkomst met ‘Leven uit de Bron’
Openingnieuwbouw‘Het Pand’
Ingeblikt
c o l u m n
Zo noemden wij ze in de goede oude tijd, de cassettebandjes met kerkdiensten
van favoriete voorgangers: ingeblikte preken. Er ging altijd een voorraadje van
mee in de kofferbak, als we ons klaarmaakten voor de vakantie. Ons kon niets
overkomen. Mocht de buitenlandse dienst (of de Nederlandse dienst in het buitenland)
tegenvallen, dan hadden we in ieder geval een alternatief dat aan de kwaliteitseisen
voldeed. Jarenlang had ik het op mijn vakantielijstje staan: ‘cassettebandjes niet
vergeten’.
Een gevoel van folklore roept het op, omdat veel hiervan voorbij is. Toch kun je soms
ineens met dingen van vroeger midden in het heden terechtkomen. Kort geleden
kwam ik een cassettebandje tegen met een radio-opname van een dienst in Interlaken.
Voorganger was de in 1986 plotseling overleden ds. J.C. Remijn. Ik heb gebiologeerd
zitten luisteren. Profetische woorden, volop betrokken op de vragen van geloof en
ongeloof, midden in de existentiële worstelingen van een mensenhart. Wat me het
meest trof, was dat de inhoud van zijn preek ook vandaag levend en krachtig was. Na
dertig jaar! Apart is dat toch… en wat is het geheim daarvan? Laatste woorden durf ik
daarover niet te spreken, maar het heeft beslist te maken met de betrokkenheid van
het evangelie op de context, op de concrete situatie. Je hoort je naam noemen.
Tijdloze woorden, algemene waarheden: ze vervliegen en verdampen. Ze gaan over
algemeenheden, over constructies, maar niet over mij. Waarom zorgen preken van
Augustinus, Luther, Smytegelt, Kohlbrügge, Bonhoeffer (wat een rijtje…, maar ik zou
het nog veel langer en veel onlogischer kunnen maken) ervoor dat ik vandaag al lezend
hartstochtelijk blij kan worden, diep geraakt kan zijn, tot intense verootmoediging
gebracht kan worden? Hoe komt het dat ze vandaag –ongelofelijk, maar waar!- zelfs
herkenning kunnen oproepen en kunnen inslaan bij mensen buiten de kerk? Dat heeft
alles te maken met het feit dat ze gaan over concrete mensen, over God en mij. Tijdloze
waarheden verduren de tijd niet. Willen we iets uit te delen hebben dat van blijvende
waarde is, dan dient het allereerst concreet en contextueel te zijn. Als dat na jaren uit
het blik gehaald wordt, smaakt het nog altijd goed.
Louis Wüllschleger,
directeur
Tijdloze
waarheden
verduren de
tijd niet.
Eind augustus verschijnt het boek ‘Tijd om mee te
gaan; over discipelschap vandaag’, van Wim Dekker,
Bert de Leede en Arjan Markus; drie theologen die
verbonden zijn (geweest) aan de IZB.
‘Tijd om mee te gaan’ wil een bijdrage leveren aan het
actuele gesprek over discipelschap. De situatie waarin
de kerk is terecht gekomen vraagt om een heroriënta-
tie. Het onderscheid tussen geloven en niet-geloven
wordt groter. Dat vraagt dat we heldere keuzes maken
en die goed weten te motiveren. Geloven wordt steeds
vreemder; gelovig leven ook. Dat decor maakt de
bezinning op discipelschap tot een urgente aangele-
genheid. Waar komt het vandaag op aan? Het boek
gaat onder andere over geloven en gehoorzamen, over
vreugde en vreemdelingschap, over volgen en falen.
Spannende vragen worden niet gemeden, bijvoor-
beeld: Moet discipelen het over alles eens zijn?
Bij het boek verschijnt een digitale leeswijzer, met
suggesties voor bespreking.
‘Tijd om mee te gaan’
Tijding • juni 201402
‘God houdt van alle
Vanuit zijn nieuwe woning op de achtste verdieping kijkt ds. Marius van
Duijn uit over de stad waar hij ooit theologie studeerde. Aan de voet van het
appartementencomplex ligt de Utrechtse wijk Kanaleneiland, waar hij sinds
maart voorganger is van de missionaire gemeente ‘De Haven’, die
bijeenkomt in de Triumfatorkerk.
kleuren’
‘De vroegere Lucaskerk hier in de straat is nu Belasting-
kantoor. Wat dat betreft lijkt het hier wel een omgekeerd
evangelie’, zegt Marius. Hij maakt zich geen illusies: van
de vier kerken die dit deel van Utrecht in de jaren ’60
telde – (een hervormde, een gereformeerde, twee
Rooms-katholieke) zijn er nog twee over; beide zijn
bovendien gedecimeerd. Er zijn twee moskeeën bijgeko-
men. Driekwart van de inwoners op deze vierkante
kilometer Utrecht is van allochtone komaf en dat is te
zien, tijdens een wandelingetje naar de Triumfatorkerk.
Gesluierde vrouwen met buggy’s zijn op weg naar de
winkeliers die hun groenten op de stoep hebben uitge-
stald. Marokkaanse mannen staan te keuvelen op het
trottoir.
Ds. marius van Duijn, missionair
pionier in ‘De Haven’, utrecht-
Kanalen eiland
juni 2014 • Tijding 03
In de negen jaar pionieren in een missionair project in
het sterk geseculariseerde Eindhoven heeft Marius veel
ervaring opgedaan. Maar de situatie in Utrecht is bijzon-
der, ook al door de voorgeschiedenis.
Terwijl het secularisatieproces zich jaar op jaar voortzette,
deden de kleine Rooms-katholieke parochie en de
wijk gemeente van de Triumfatorkerk pogingen tot
samenwerking, maar tot een duurzame relatie kwam
het niet. Het ontbrak de kleine vergrijsde protestantse
gemeente aan kracht om nieuwe initiatieven te ont-
plooien. Daarmee werd een conclusie onvermijdelijk: het
zou een kwestie van tijd zijn, dan zou het met de kerke-
lijke en missionaire presentie in de wijk zijn gedaan.
Twee jaar geleden is in nauw overleg met de Protestantse
Gemeente Utrecht een nieuw initiatief geboren. In de wijk
wonen namelijk een aantal (hoofdzakelijk jonge) actieve
kerkleden, die elke zondag op de fiets stapten om naar de
Jacobikerk en de Nieuwe Kerk te gaan. Met hen is het
plan ontwikkeld om een nieuwe missionaire gemeente te
starten, in de Triumfatorkerk, in het hart van hun woon-
wijk. Onder leiding van ds. Arjan Markus, toenmalig
missionair predikant van de Jacobikerk, is in huiskamer-
bijeenkomsten een jaar gewerkt aan de voorbereiding.
‘De Haven’ is met ingang van deze maand officieel een
pioniersplek van Missionair Werk & Kerkgroei en de IZB.
Op 15 juni worden de handtekeningen gezet.
Marius: ‘Het is jammer dat het niet gelukt is om de oude
gemeente mee te nemen in dit proces. Die gemeentele-
den komen nu samen in een bejaardenhuis in de wijk.
Sommigen zijn blij dat er een nieuw begin is gemaakt.
Voor anderen heeft het afscheid iets van een rouwproces:
‘Ik had liever gezien dat de kerk was verkocht’, zei iemand.
Je kunt je voorstellen dat de recente ontwikkeling een
grote teleurstelling geweest is voor mensen die zich met
veel liefde en trouw voor deze gemeente hebben ingezet.
Ik wil niet gemakkelijk aan die pijn voorbij leven, vandaar
dat ik ook af en toe hun diensten bezoek. Laten we eerlijk
zijn: we kunnen hier alleen maar aan de slag, dankzij het
feit dat er ooit een gemeente is geweest, waar velen voor
hebben gebeden en hun beste krachten aan hebben gege-
ven.’
Aan de rand van een groot grasveld ligt de kerk, verscho-
len in het groen. Hier lijkt de tuinman al lang geleden de
moed te hebben opgegeven.
‘We moeten even een rondje rond de kerk maken’, vindt
Marius, ‘want dan zie je meteen wat een mógelijkheden
hier zijn.’ Hij springt in het struweel. ‘Deze struiken
moeten plaatsmaken voor een terras, met tafels en
stoelen, het moet een aangename ontmoetingsplek
worden voor wijkbewoners.’ Via een kruip-door-sluip-door
paadje staan we achter de kerk opeens in een besloten
binnentuin, waar het gras hoog opgroeit. ’Ideaal voor een
bijeenkomst in de openlucht toch?’
Via het winkelcentrumpje komen we weer bij de voorkant
van de kerk. ‘Ik kan niet beloven dat het bord ‘Triumfator-
kerk’ daar blijft hangen. ‘Kerk’ is namelijk nogal een
vervelend woord op Kanaleneiland. Dat is wel het laatste
waar je naar toe gaat… We heten tenslotte ‘De Haven’, dat
is een wat neutralere term voor belangstellenden. Maar
de gevelsteen blijft, uiteraard: ‘Mij is gegeven alle macht
in hemel en op aarde.’
Een jaar geleden besloot Marius vanuit zijn gesettelde
bestaan in de pastorie van het bekende bloemendorp te
solliciteren naar dit avontuur. ‘Bij een sollicitatieproce-
dure wordt, nog meer dan in een doorsnee beroepings-
procedure, van je gevraagd om je verlangen uit te
spreken. Dat geeft een extra dimensie aan het proces, je
moet je nek uitsteken, je ideeën formuleren. Mijn verlan-
gen is dat de kerk een ‘huis voor alle volken’ zal zijn. Dat
is een inzicht dat in de loop van mijn leven is gegroeid. Ik
herinner me dat Anne van der Bijl na de aanslag op de
Twin Towers zei: Nu komt het erop aan om moslims lief te
hebben. Dankzij mijn werk voor de GZB ontmoette ik
inspirerende broeders en zusters in Afrika, onder andere
in Malawi en Mozambique. Samen vierden we avond-
maal. Die ervaringen leerden me: God houdt van alle
kleuren. Als ik hier in de wijk om mee heen kijk, kom ik
mensen uit alle windstreken tegen.’
Mijn verlangen is dat de kerk een
‘huis voor alle volken’ zal zijn.
Twee keer per jaar is er in
‘De Haven’ een kledingbeurs. Kleding die
o.a. via de Jacobikerk/Nieuwe Kerk wordt
ingezameld, vindt hier gretig aftrek. De
afgelopen editie waren er ook een paar
wijkbewoners die meededen bij het
sorteren. Een aardige manier om met
elkaar op te trekken in de wijk!
Tijding • juni 201404
Sinds maart dit jaar is Marius parttime voorganger van de
Gideonsbende. ‘Het is inderdaad een kleine geloofsge-
meenschap van zo’n vijftien, twintig betrokkenen. Meest
jonge mensen, gelukkig ook iemand ouder dan ik. We
mogen dan theologisch in een lange traditie staan, als
pioniersgemeenschap hebben we nauwelijks geschiede-
nis. We kunnen niet zeggen ‘zo zijn onze manieren’, want
we zoeken onze weg; nogal laagkerkelijk. Om de andere
week hebben we ’s ochtends een samenkomst. De andere
zondag komen we samen voor bijbelstudie in huiskamer-
groepen. Eén keer in de twee maanden is er ’s middags
een open maaltijd. In plaats van een tukkie tussen twee
zondagse diensten, sta je dan ’s middags bij de Turkse
groenteboer te flyeren om mensen uit te nodigen.
Ik realiseer me dat deze fase van ‘De Haven’ best veel van
de betrokken gemeenteleden vergt. Het vereist een
pioniersmentaliteit; louter consumeren is er niet bij. Dat
is best heftig. Daarom hecht ik aan een open sfeer, waarin
mensen zich ook vrij voelen om aan te geven dat ze ‘het
niet trekken’ en na rijp beraad naar een andere gemeente
in de stad overstappen. Die mobiliteit, die je ook al vindt
in het boek Handelingen, moet je niet willen blokkeren.
Omdat er weinig is vastgelegd, moet je een zekere
spanning kunnen verdragen. De één hecht aan dingen,
die een ander maar zo-zo vindt. Zolang het de eenheid
niet schaadt, moet dat kunnen.’
De uitbouw van ons werk zal voornamelijk moeten
plaatsvinden via het natuurlijke netwerk van gemeentele-
den in de wijk. Daarom ben ik heel gelukkig met alle
aandacht voor het thema ‘discipelschap’; dat raakt de
kern van ons bestaan, ons denken, doen en laten. In alle
bescheidenheid gezegd: het bepaalt ook of we ‘verschil
maken’. Oók in meer gesettelde gemeenten nodigt het
thema gemeenteleden uit om opnieuw na te denken over
onze plaats in de wereld, doordeweeks. De kwantiteit
mag dan teruglopen, de kwaliteit wordt verbeterd.
Geloven is meer dan ’s zondagsmorgens een uurtje in de
kerk zitten.’
Marius van Duijn was predikant te Langerak en De Bilt.
Tijdens zijn theologiestudie deed hij een lang vicariaat in
Amsterdam (Noorderkerk). Negen jaar was hij missionair
predikant van de Kruispunt-gemeente in Eindhoven, die in
die jaren een zelfstandige positie verkreeg. De afgelopen
jaren diende hij de hervormde gemeente Rijnsburg. Naast
zijn werk in ‘De Haven’ is hij parttime werkzaam in de
hervormde gemeente Ameide. Hij was tot mei 2014
bestuurslid van de Gereformeerde Zendingsbond.
Het
is ‘ondenk-
baar’ dat ‘De Haven’
de gemeenschap blijft die ze nu
is, met hoofdzakelijk blanke, autochtone
Nederlanders, zegt Marius. ‘Mijn droom is dat er over een
aantal jaar een levendige gemeenschap zal zijn, met
mensen uit allerlei culturen, die samen God groot maken,
die bidden voor de wijk en dienstbaar zijn naar de
bewoners. Op dit moment hebben we al regelmatig
migrantenchristenen in het kerk-huis, Nigerianen,
Ethiopiërs; binnenkort is er een multicultureel koorfesti-
val. Het lijkt me mooi om die verschillende culturen met
elkaar te verbinden.’
Pionieren in uw gemeente?
In 2012 besloot de generale synode van de Protes-
tantse Kerk ruimte te geven aan andere vormen van
kerkzijn. De eerste pioniersplekken waar de IZB bij
betrokken is, zijn uit de startblokken. Hilversum
(Vitamine G) en Utrecht-Kanaleneiland (‘De Haven’).
Overweegt u in uw gemeente een pioniersplek te
beginnen? Neem gerust contact op met de IZB.
Ook als de plannen zich nog in een pril stadium
bevinden, gaan we graag met u in gesprek. Bel
033-4611949 of mail met Marco Bijl, [email protected].
Hij maakt deel uit van het team van Missionair Werk
en Kerkgroei dat de pioniersplekken ondersteunt.
juni 2014 • Tijding 05
Het Pand 2.0 opent de deuren
‘Je gelooft jeogen niet’
Evangelist Jan Waanders went langzaam aan zijn nieuwe
werkplek, Het Pand 2.0, aan de rand van de speeltuin.
Hoewel de officiële opening later deze maand staat
gepland, vindt het leeuwendeel van de activiteiten er al
plaats. De kinderclub is er al ingeburgerd, de kerkenraad
vergadert er, de eerste open maaltijden zijn al achter de
rug en het International Students Café heeft er een
nieuwe stamtafel. Beter kan niet worden geïllustreerd dat
de vrijwilligers zaten te springen om meer ruimte. Jan: ‘Ik
zit er zelf ook regelmatig te werken, achter de glazen pui.
‘Jaren hebben we gebeden en gewerkt om de nieuwbouw mogelijk te maken, en nu
zie je wat het is geworden. Je gelooft je ogen niet. Als ik in Het Pand rondloop, moet
ik mezelf af en toe in m’n arm knijpen, om te beseffen dat het echt realiteit is.’
Doordat het zo’n transparant ontwerp is, leg je heel
makkelijk contact met voorbijgangers of ouders die met
hun kinderen naar de speeltuin komen. In de korte tijd
dat het gebouw nu in gebruik is, heb ik al weer heel
wat nieuwe mensen leren kennen.’
Een paar jaar geleden presenteerden de IZB en wijkge-
meente Martinikerk in Groningen de plannen voor een
nieuwbouwplan. Het Pand, de oude verbouwde garage,
was veel te klein geworden voor het vele werk dat in 25
PROGRAMMA
Er zijn drie dagen uitgetrokken om de
mijlpaal in de geschiedenis van Het Pand
met verschillende doel groepen te vieren.
Op vrijdag 20 juni vindt de officiële opening plaats in
aanwezigheid van wijkbewoners. Allerlei relaties in de
stad Groningen zijn daarvoor uitgenodigd: het gemeente-
bestuur, hulpverleners en maatschappelijke instanties uit
het netwerk van Het Pand. Voor kinderen is er een apart
programma met o.a. een ballonnenwedstrijd. Het pro-
gramma duurt van 16.30 tot 19.00 uur.
Tijding • juni 201406
jaar is ontstaan: kinder- en tienerclubs, open maaltijden,
inloopochtenden, sportactiviteiten, huiswerkbegeleiding.
En dat alles op iets meer dan 20 vierkante meter.
Samen met de plaatselijke speeltuinvereniging, waarvan
het honk ook wel toe was aan vernieuwing, is een plan
ontwikkeld voor een nieuw pand van maar liefst 450
vierkante meter. ‘Mijn ideaal is dat ‘Het Pand’ een plek is
waar de wijkbewoners wekelijks bijeenkomen om iets van
God te horen, waar mensen oog hebben voor elkaar. Een
gebouw met een lage drempel, waar de hele week door
activiteiten zijn voor allerlei leeftijden en doelgroepen.
Een kerk voor de buurt dus.’ Aldus Jan Waanders in de
brochure waarin het nieuwbouwplan werd ontvouwd.
Nog maar drie jaar geleden vergde het een groot geloof
en veel voorstellingsvermogen…
De ontwikkelingen kwamen onverwacht in een stroom-
versnelling door een royale financiële toezegging van de
Nederlands Gereformeerde ‘Tehuisgemeente’ in Gronin-
gen. Waanders en de toenmalige predikant, Paul Kurpers-
hoek, ervoeren het als leiding van God, dat ze op elkaars
pad zijn gebracht. De Tehuisgemeente beschikte dankzij
de verkoop van onroerend goed elders in Groningen over
een groot geldbedrag, dat zij zonder rente of aflossing
besloten uit te lenen. Behalve financiële steun, is er ook
inhoudelijke betrokkenheid bij het werk. Gemeenteleden
nemen als vrijwilligers taken op zich. Het plotselinge
overlijden van Paul Kurpershoek was een schok voor alle
betrokkenen. Uit dankbaarheid voor zijn aandeel in de
totstandkoming van het nieuwe gebouw, zal in één van
de zalen een glazen kruis worden geplaatst, eenzelfde
kunstwerk als op zijn graf staat.
Zaterdag 21 juni is er van 10.30-15.00 uur een pro-
gramma voor belangstellenden uit het hele land en
betrokkenen bij het IZB-werk in Groningen. In de loop der
tijd hebben tallozen zich ingezet voor de fondsenwerving;
kerken raden, jeugdclubs, fietsers voor het goede doel,
boekentafelhouders, etc. Het programma valt uiteen in
twee onderdelen: een rondleiding door de wijk en een
terugblik op 25 jaar Het Pand: wat ging er goed/fout en
welke lessen zijn er geleerd? Tot uiterlijk 16 juni is aanmel-
ding mogelijk, via het mailadres [email protected]
of het IZB-kantoor, 033-4611949.
Zondag 22 juni om 10.00 uur zal in een feestelijke
kerkdienst in de Martinikerk worden stilgestaan bij de
viering van meer dan 25 jaar missionair-diaconaal werk in
de wijk. Voorganger is dr. Sjaak van den Berg, missionair
predikant van de IZB in Groningen. Na afloop van de
dienst gaan de kerkgangers in een lange stoet door de
stad naar het nieuwe pand.
juni 2014 • Tijding 07
Eind vorig jaar schreven we in Tijding over een bijzondere
gemeenteavond over ‘discipelschap’, waar ruim 600
bezoekers kwamen. In de afgelopen maanden is de
aandacht voor het thema bepaald niet weggeëbd.
‘Het is verrassend om te zien hoeveel initiatieven er zijn
genomen. Niet vanuit de kerkenraad, maar van onderop,
dankzij de inzet van gemeenteleden’, zegt Mirjam
Monster-Wiersma. Ze is lid van de missionaire werkgroep
van Hervormd Sliedrecht en publiceert in elk nummer
van het kerkblad over ‘discipelschap’.
In de lijdenstijd is er bijvoorbeeld een gelegenheidskoor
gevormd, met muziek uit die periode van het kerkelijk
jaar, onder andere koralen uit de Matthäus Passion.
‘Iedereen mocht zich aanmelden, niet alleen gemeente-
leden. In de speciale dienst, waarin de muziek na een
aantal repetities werd uitgevoerd, waren veel mensen
die anders nooit in de kerk komen.’
Een ander initiatief is de Nacht van gebed, in verband
met Walpurgisnacht, een feestnacht in occulte kringen.
In totaal hebben zo’n 150 deelnemers een gedeelte van
de nacht samen in gebed doorgebracht.
Een van de predikanten, ds. H.J. van der Veen, oud-
bestuurslid van de IZB, heeft een serie preken gehouden
over het thema ‘discipelschap’. De preken heeft hij
bewerkt tot een boekje ‘In Zijn spoor’, dat begin septem-
ber (bij uitgeverij Boekencentrum) wordt uitgegeven,
met het oog op de bespreking in bijbelkringen.
‘Sinds de gemeenteavond over ‘discipelschap’ is er
veel losgekomen’, zegt Bert Sekeris, voorzitter van de
missionaire werkgroep. ‘Er zijn die avond veel ideeën
geopperd. Daar willen we nu verder over in gesprek.
Terwijl we nadachten over een projectplan en ons
afvroegen hoe we dat het beste aan konden pakken, rees
het plan voor een ‘dag van discipelschap’. We nodigen in
de tweede week van juni alle gemeenteleden uit voor een
programma met praktische toerusting en gebed. Omdat
we niet het risico willen lopen dat het kerkgebouw te
klein is, organiseren we drie avonden achter elkaar
hetzelfde programma, voor telkens een ander deel van
Sliedrecht. We zijn dankbaar voor het vele dat er gebeurt,
zomaar, spontaan. We staan er verwonderd bij te kijken.’
Sliedrecht
Er is veel losgekomen
‘Naast het gewone clubwerk, tienerwerk en de inloopoch-
tenden zijn we begonnen met vieringen. Eerst op vrijdag-
avond, maar sinds een half jaar op zondagmiddag. We
brunchen dan met volwassenen en kinderen. Tijdens het
eten hebben we uitgebreid de tijd om bij te praten en te
horen wat er leeft. Die gesprekken vormen de brandstof
voor de bezinning in ons kernteam, want we willen
immers niets liever dan het Evangelie zó communiceren
dat het in hun wereld relevant wordt.
Een andere mogelijkheid om te groeien in gemeenschap
is het aanbieden van momenten van onderlinge ontmoe-
ting. Zo bleek dat de vrouwen in de wijk graag exotisch
willen leren koken. Een buurvrouw van buitenlandse
komaf (bijv. een Syrische of Surinaamse) krijgt geld van
ons, ze doet de inkopen en bereid samen met andere
buurvrouwen een gerecht. Daarmee geven we deze
buurvrouw het vertrouwen en ontvangt ze de eer voor
haar kwaliteiten. Tijdens het koken komen de tongen los.
Het zijn lang niet altijd fijne verhalen om te horen, over
woninguitzetting, psychische problemen etc. Maar het is
Zonder begin geen vervolg
prachtig dat dit allemaal met elkaar gedeeld wordt.
U vraagt zich misschien af wat dit nu met evangelisatie te
maken heeft. Waarom doen we dit? We zoeken aansluiting
bij mensen waar zij zich bevinden. Daar kunnen contacten
worden gelegd. Daar kunnen wij vertellen dat wij in geval
van nood kunnen bidden. Op die manier leggen we een
begincontact. Als mensen meer over Jezus willen weten
kunnen ze naar de brunch&viering, waar ze kunnen
groeien in geloof. Zonder een begin is er nooit een
vervolg.’
Uit een recente column van Jan Waanders).
Tijding • juni 201408
c o l u m nDoop in een hospice
Op een zaterdagmiddag in mei werd Margo, een Rotterdamse van 58 jaar, in een
hospice in Rotterdam gedoopt. Margo kwam sinds een jaar bij Noorderlicht. In
eerste instantie hielp ze als vrijwilliger wel eens mee bij een activiteit. In
tweede instantie wilde ze ook wel eens een dienst bijwonen. De eerste keer dat ze er
zou zijn, is ze, terwijl ze al onderweg was, teruggekeerd naar huis. Ze bedacht zich dat
haar islamitische oma, lang geleden gestorven, de kerkgang waarschijnlijk niet zou
hebben gewaardeerd. Een paar weken later kwam ze wel over de drempel. Ze bleef
terugkomen. Wel onregelmatig omdat haar gezondheid niet over hield. En soms moest
Feyenoord voetballen op hetzelfde tijdstip en dan bleef ze ook liever thuis.
Ze wilde eigenlijk wel meer uit de Bijbel weten, maar bij de Alpha-cursus was ze weer
een paar weken ziek en het kwam er niet meer van. Ze bleef af en toe helpen bij een
activiteit of ze verscheen in een dienst. Eind 2013 gaf ze aan dat ze ook lid wilde worden
bij Noorderlicht, want ze wilde er bij horen. Voor mensen die thuis zijn in missionair
jargon: een voorbeeld van de volgorde belonging-believing-behaving. Zonder jargon:
mensen willen soms eerst al bij de kerk horen, zonder dat al duidelijk is of ze wel geloven,
laat staan dat ze al weten of ze als christen willen leven.
Begin 2014 ging de gezondheid van Margo plotseling snel achteruit. Toen ze uiteindelijk
naar het ziekenhuis werd gestuurd, bleek ze ongeneeslijk ziek te zijn. Het duurde niet lang
of ze kwam in een hospice terecht. Verschillende mensen van Noorderlicht bezochten haar
daar en hielpen bij praktische zaken. Zelf kon ik niet begrijpen dat ze op dit moment, net
nu ze langzaam naar kerk en geloof toe bewoog, zo ziek moest worden.
Met Pasen werden er bij Noorderlicht vijf volwassenen gedoopt. Iemand die haar kort
daarna bezocht, vertelde over die doopdienst. Bij Margo groeide toen het verlangen om
zelf ook echt de keus te maken voor de God van het christelijk geloof. Een keus die ze nooit
had durven maken.
In de week na Pasen maakte ze op haar kamer iets bijzonders mee, waardoor ze het gevoel
had dat ze ook vrij was om haar eigen keus te maken. ‘En toen zei ik ja’ - vertelde ze later.
Kort daarna gaf Margo aan dat ze ook gedoopt wilde worden. Het liefst het weekend erna,
op de zaterdagmiddag dat ze al een soort afscheidsbijeenkomst had georganiseerd in
het hospice voor haar vrienden en kennissen. Ik moest denken aan de Ethiopiër
uit Handelingen 8. ‘Wat verhindert mij om gedoopt te worden?’ Ik kon niets
bedenken.
Een paar dagen na het verzoek is Margo gedoopt in de tuin van het hospice.
Haar vriendenkring was erbij en ook wat mensen van Noorderlicht. Ze had
witte kleren aan en lag in het bed waar ze al weken aan gekluisterd was.
We lazen hoe bij de doop van Jezus de hemel open ging. Bij de doop van
Margo ging de hemel ook open en de zon brak door.
God gaat zijn ongekende gang met mensen. Goddank ook met Margo.
God en Margo – hun namen zijn in de doop met elkaar verbonden.
Voor eeuwig.
Niels de Jong is missionair predikant te Rotterdam-Centrum
www. www.uitonverwachtehoek.nl
www.noorderlichtrotterdam.nl
juni 2014 • Tijding 09
Discipelschap overstijgt heilloze
polarisaties‘Het woord discipelschap kan de
angel halen uit vruchteloze discussies
over tegenstellingen op het kerkelijk
erf. Bijvoorbeeld het debat tussen
‘evangelisch’ en ‘gereformeerd’, of het
tegen elkaar uitspelen van de recht-
vaardiging en de heiliging. Die
heilloze polarisatie kan overstegen
worden als we met elkaar spreken
over discipelschap. Ik ervaar het als
een geschenk, dat het thema nu zo in
de belangstelling staat en zoveel in
gemeenten wakker maakt.’
Discipelschap is verankerd in gereformeerd
traditie
Tijdens een recente bezinningsavond van de IZB, 8 mei, sprak prof. dr. W. Verboom,
emeritus hoogleraar geschiedenis van het gereformeerde protestantisme, over
‘discipelschap’ en de bronnen van de gereformeerde traditie. Is de aandacht voor het
thema nieuwlichterij? Een ‘evangelische bui’ die overwaait? Of is het eerder het
afstoffen van ‘oud goud’? De volledige tekst van de lezing staat op www.izb.nl. In
Tijding geeft professor Verboom een toelichting op enkele stellingen.
Wie zich vandaag oriënteert op het thema
‘discipelschap’ kan uitstekend met de Heidelbergse Catechismus uit de voeten‘De catechismus biedt zich aan als een leerweg; een weg die me wil
leiden tot het doel: hoe ik als gedoopt mens kan leven. Bij de doop is
mijn naam verbonden met Christus en de catechismus wijst me de
weg om te leren leven met Christus. De beloofde werkelijkheid van
de doop, wil in mijn leven een geloofde en beleefde werkelijkheid
worden. Wat is dat anders dan een grote, existentiële oefening in
discipelschap? Er zal een vertaalslag moeten worden gemaakt om de
actualiteit van de tekst uit 1563 te laten oplichten, dat is nogal wiedes.
Maar als we de catechismus afpellen tot op z’n kern, dan vinden we
daar alle aanknopingspunten voor de bezinning op discipelschap. In
notedop staat alles in zondag 1: mijn identiteit ligt vast in Christus, ik
ben niet van mezelf, maar van Hem. Dat staat zo vast als een huis op
de rots. Dat is het kloppende hart van discipelschap. Het heeft ook een
kritische kant. Want nu ik van Hem ben, ben ik niet meer van mezelf.’
Discipelschap blijft oefenenJe hebt het nooit onder de knie. Als je dat denkt, heb je het
niet begrepen. We gaan niet prat op ons eigen kunnen. Om
mij ervoor te behoeden dat ik iets word in mezelf, dat ik als
wedergeboren discipel op eigen benen denk te kunnen
staan en gaan, is er het gebed. De discipel blijft bedelaar,
en drinkt levenslang, geknield, van de verborgen bron van
genade. Christus is van onze discipelschap de Alfa (zondag
1) de Omega (zondag 52) en de Amen (vr. ant. 129).’
Discipelschap begint thuis
‘Ik gun iedereen dat hij/zij van de wieg af
aan iets van discipelschap meekrijgt. Het
leren om als gedoopt kind te leven, begint
niet pas op de catechisatie. Het is goed als
ouders het voorbeeld geven en als het gees-
telijk klimaat thuis ervan doortrokken is.’
Tijding • juni 201410
‘Zondag 12 geeft een voorzet voor het derde deel van
de catechismus, het leven uit dankbaarheid. De karakte-
ristieken van de gelovige, die in deze zondag worden
genoemd, beogen een way of life, precies zo als we
vandaag over ‘discipelschap’ spreken. Het is onbestaan-
baar dat de innerlijke beleving niet tot uiting zou komen
in onze levenswandel.
Zondag 12 stelt dat ik ben gezalfd met de Geest van
Christus, om te belijden voor de mensen dat ik van Hem
ben, en dat ik Hem dien. In het derde deel van de cate-
chismus wordt dat breder uitgewerkt: ik word vernieuwd
naar het beeld van Christus. Zó Meester, zo discipel, al is
het maar een klein beetje. Dat gaat niet zonder strijd. En
in die strijd kent mijn discipelschap geen triomfalisme,
want er is veel aanvechting. Maar ik verval niet in defai-
tisme, want ik heb wel de mogelijkheid om God geboden
te doen. De catechismus wijst me tussen beide uitersten
het goede spoor en munt daarbij uit in realisme: het
De noties ‘discipelschap’ en ‘verbond’ zijn onlosmakelijk verbonden‘De Heidelbergse Catechismus vraagt: Waarom ben je leerling van Jezus Christus? Het ant-
woord is dat ik geraakt ben door de trouw van God, zijn commitment: Hij vervult zijn beloften,
want Hij is met ons, op eigen initiatief, een verbond aangegaan. Er wordt maar twee keer in de
tekst naar het verbond verwezen, maar intussen is dit ‘zwijgend kapitaal’ zeer functioneel.
Het eigene van de gereformeerde spiritualiteit van discipelschap is voor mij deze opzoekende
liefde van God. Hij is ons in zijn genade altijd vóór. Ik zou ook kunnen antwoorden: het eigene
is de verkiezing. Dat is óók waar, maar het kan zo gemakkelijk functioneren als een dooddoe-
ner, als een theoretisch begrip. Ik houd het liever dichtbij het leven: God doet wat Hij belooft.
Zo zet Hij mij in de ruimte van de verzoening, de vergeving, de vernieuwing.’
Wie meent dat we voor ‘discipelschap’ beter ons oor te luisteren kunnen leggen bij evangelischen, moet zondag 12 nog eens lezen
nieuwe leven is een genadegave van Christus.
Zijn vruchten worden mijn vruchten.
Het probleem is dat in de gereformeerde traditie de
uitleg van de catechismus in de loop der tijd - vooral
onder invloed van het Engelse puritanisme – is versmald.
De levenswandel is nogal eens sterk gekleurd door de
wedergeboortetheologie en de antithese met de ‘boze
wereld’. Feitelijk maak je de catechismus daarmee
monddood. Als je de tekst onbevangen leest, ontdek
je verrassende dingen.
Het denken vanuit de antithese vervreemdt ons van
Jan Rap en zijn maat. We zijn geen haar beter dan zij;
we worden immers als goddelozen gerechtvaardigd?
Wijlen ds. L. Blok had dat goed begrepen, toen hij op
zaterdagavond de kroeg in ging om daar aan de bar
gesprekken aan te knopen. Op een authentieke
manier getuigde hij van Christus.’
Discipelschap is van alle tijden
‘Het is wel aardig om te constateren dat we voorheen
in catechisatielessen de term ‘discipel’ altijd meteen
vertaalden met ‘leerling’, omdat we dachten dat
kinderen het anders niet zouden begrijpen. Vandaag
gebruikt iedereen het woord zonder problemen.
Is er iets nieuws onder de zon? Nee. Het is eerder zo
dat we in onze tijd ontdekken dat dit woord oplicht en
ons opnieuw bij de kern van het evangelie brengt.
We mogen er dankbaar voor zijn dat het zo breed
weerklank vindt in de kerken. Maar eigenlijk is het
niets anders dan het leven dat mijn ouders me
voorleefden. Zij spraken over de ‘vreze des Heren’.
Dat waren hún woorden, in hún context. Maar feitelijk
bedoelden en deden ze hetzelfde.’
De Heidelbergse Catechismus is door en door missionair‘Op één plek in de catechismus (antwoord 86) gaat
het erom ‘dat ik door mijn levenswijze mijn naaste
voor Christus win. Maar daarmee is niet het laatste
woord gezegd. Het is veeleer zo dat missionair-zijn
en discipel-zijn twee met elkaar vervlochten
gouden draden zijn in het leerboek. Discipelschap
zonder het missionaire is een irrealis, een onmoge-
lijkheid. Die gedachte zit in het weefsel van de
catechismus.
De gedachte dat we als individuele gelovige of als
gemeente náást ons gewone leven nog iets
missionairs doen, is vreemd aan de catechismus.’
juni 2014 • Tijding 11
Mendy Vis (23) werkt sinds begin deze maand één dag in
de week in Noorderlicht, het IZB-project in Rotterdam-
Centrum. Ze is al sinds januari 2013 zeer actief als
vrijwilliger bij deze jonge geloofs gemeenschap. Na haar
hbo-studie theologie zocht ze een plek om meer
werkervaring op te doen en in het afgelopen jaar leverde
ze een zeer gewaardeerde inbreng in het project. Ze is
betrokken bij de Alpha cursussen en ze onderhoudt veel
pastorale en missionaire contacten met vrouwen (vooral
alleen staande moeders) in de wijk Rotterdam Blijdorp. In
haar nieuwe functie zal ze zich onder andere bezighouden
met de coördinatie van ‘Noordergroepen’, kleine kringen
Bettelies Westerbeek (29) wordt eerste Pinksterdag
bevestigd als missionair pionier bij het project Marcus-
Connect in Moerwijk (Den Haag). Ze is de opvolger van
Hette Domburg, die het werk om gezondheidsredenen
moest beëindigen. MarcusConnect is een project vanuit
de Marcuskerk, in samenwerking met de IZB en de
programmalijn Missionair Werk & Kerkgroei
van de Protestantse Kerk in Nederland.
Bettelies is studente theologie in
Utrecht, en was missionair vicaris in
de Utrechtse Jacobikerk. In de
zomer van 2012 was ze één van
de initiatiefnemers van het
pamflet Dominee 2.0, een
beweging van jonge theologen
die een pleidooi hielden voor
vernieuwing en missionaire
initiatieven binnen de PKN. In de
afgelopen anderhalf jaar werkte ze
– sinds het vertrek van missionair
predikant ds. Arjan Markus - als
coördinator van het missionaire werk in
de Jacobikerk.
Haar nieuwe werkterrein, Moerwijk, is een
multiculturele wijk in Den Haag. Bijna tweederde van de
inwoners is van allochtone komaf. Meer dan 70% van de
bewoners heeft een laag inkomen, een derde van de
potentiële beroepsbevolking leeft van een uitkering. Er is
weinig sociale cohesie, de lijst met problemen is
lang: taal- en gezondheidsachterstanden, opvoedings-
problematiek, gedragsstoornissen, eenzaamheid en
isolement.
In deze context wil de Marcuskerk bruggen slaan naar
nieuwe vormen van kerkzijn, voor en bij de
bewoners; een vitale, veelkleurige,
missionair-diaconale kerk, waar ook
migrantenchristenen bij betrokken
zijn/worden. Om dat te bereiken
werkt de kerk aan een netwerk
van gemeenteleden in de
leeftijdscategorie 20-40 jaar.
‘Het spreekt me aan dat
MarcusConnect kerk wil zijn
met migrantenchristenen in
de wijk’, zegt Bettelies. ’De
rijkdom van geloven met
verschillende culturen heb ik
ervaren in het intensieve contact
dat ik namens de kerk in Utrecht
heb opgebouwd met kerken in
Oeganda en Ghana. Deze contacten waren
wederzijds opbouwend en hebben ook mijn
persoonlijk geloof verrijkt. Ik heb er een culturele
fijngevoeligheid en een oprechte belangstelling naar de
ander aan overgehouden.
Dat komt van pas bij het missionaire werk.’
Bettelies Westerbeek coördinator MarcusConnect
Vrijwilliger Mendy Vis maakt doorstart bij
Noorderlicht
die zijn georganiseerd naar doelgroep (achtergrond,
levenswijze, buurt, etc.).
Het aantal betrokkenen bij Noorderlicht groeit gestaag,
ook het aantal kerkgangers laat een stijgende lijn zien.
Gemiddeld zijn er meer dan 100 bezoekers in een
samenkomst.
Tijding • juni 201412
Stefan Poldervaart naar InterserveStefan Poldervaart is per 1 juni benoemd als
fondsen werver bij de Nederlandse tak van de
internationale zendingsorganisatie Interserve. Hij
heeft 4 jaar in dezelfde functie bij de IZB gewerkt.
Stefan: ‘Het is een vergelijk bare functie, 24 uur,
bij een missionaire organisatie. De doorslag gaf
het feit dat het een wereldwijde organisatie is,
met contacten in Jemen, waar ik als zendeling
heb gewerkt. Het is een pioniersfunctie; de vorige
fondsen werver is in 2010 vertrokken.’ Interserve-
Nederland heeft een bredere kerkelijke achterban
dan de IZB en werkt behalve in de PKN ook in de
CGK en NGK, baptisten gemeenten en evangelische
gemeenten.
In de afgelopen jaren heeft Stefan onder andere
gewerkt aan acties als ‘Help zoekers vinden’, ‘Get
Connected’ (samen met de GZB) en de ‘Toer voor
het goede doel’, de jaarlijkse sponsor-fietstocht.
Arjan Vaders cursus leider IZBArjan Vaders, oud-zendings-
werker voor de GZB in Peru, is
tijdelijk werkzaam voor de
programmalijn Missionaire Vorming
van de IZB. Hij verzorgt wekelijks
cursussen in gemeenten, o.a. de cursus Discipelschap en
de toerustings cursussen Woorden vinden en Moeilijke
vragen in het missionaire gesprek.
Arjan woont met zijn gezin in Almere, waar hij vanuit
de Christelijke gemeente ‘De Wegwijzer’ betrokken is
bij pionierswerk in de wijk Noorderplassen. Naast zijn
werk voor de IZB is hij als zzp’er werkzaam voor Corban
Ministry, een initiatief om via ‘pionieren, opbouwen en
ondersteunen in zending, gemeente en onderwijs’
gestalte te geven aan een persoonlijke roeping voor
zending. Vanaf 2005-2012 werkte hij namens de GZB in
Peru. Daarvóór was hij leerkracht in het basisonderwijs
in Veenendaal.
Martijn Westrate (29) gaat aan de slag als missionair
werker bij ‘Licht op Zuid’, een project vanuit de
Maranathakerk in Rotterdam-Zuid. Het project is sinds
de start in 2010 uitgegroeid tot een jonge, interculturele
christelijke gemeenschap voor bewoners van Bloem-
hof, Hillesluis en de Afrikaanderwijk in Rotterdam-Zuid.
Martijn studeerde theologie in Apeldoorn en doet
sinds 2013 pastoraal werk in Rotterdam-Delfshaven
(Pelgrimvaderskerk). Met ingang van 1 juli maakt hij de
overstap naar Rotterdam Zuid, waar hij leiding gaat
geven aan Licht op Zuid. Het doel van het project is het
verder vormgeven van een kleine christelijke gemeen-
schap. De kern van zijn functie is het leiden van de
gemeenschap en het contacten leggen en verdiepen
met buurtbewoners. Daarnaast zal hij eraan bijdragen
aan het missionair gemeente-zijn van de Maranatha-
kerk.
Martijn en zijn vrouw Jorieke wonen in de wijk
Bloemhof. Ze zijn lid van de Maranathakerk en als
vrijwilligers betrokken bij ‘Licht op Zuid’. Martijn: ‘De
ontmoetingen met mensen uit diverse culturen en
achtergronden ervaren we als verrijkend en leerzaam.
Het is een uitdaging om in het contact en het bijbels
onderwijs zo goed mogelijk aan te sluiten bij de
culturele achtergrond en persoonlijke ontwikkeling van
iedere deelnemer. Het is een mooie taak om de
relevantie van het geloof in Jezus Christus te laten zien
en de deelnemers te leren het geloof in God te
verbinden aan de praktijk van het dagelijks leven. Het
is bemoedigend om te zien dat zoveel diversiteit aan
mensen één wordt in Christus. We ervaren het als een
voorrecht om van dichtbij een gemeenschap te zien
groeien, mensen tot geloof te zien komen en hun
geloof te zien verdiepen.’
Martijn Westrate naar ‘Licht op Zuid’
juni 2014 • Tijding 13
‘Gemeenteopbouw zonder
geloofsopbouw is als een boom
zonder wortels. Daar moet je niet veel
leven van verwachten’, zegt Marius Noorloos. De
emeritus-predikant (75) schreef in 1993 een boek dat
bezig is aan de achtste druk en voor veel kerkenraden
inmiddels tot zegen is geweest, ‘Leven uit de Bron’. De
IZB is een overeenkomst aangegaan om het materiaal
te gaan gebruiken in gemeenten.
‘Veel kerkenraden nemen ons in de arm om gedurende
een half jaar of langer met elkaar op te trekken in de
bezinning op missionair werk en op discipelschap’,
vertelt Jurjen de Groot, programmamanager
Missionaire Vorming.‘Leven uit de Bron’ is een
beproefde methode om met kerkenraden en
gemeente leden het geloofsgesprek te voeren en
vandaaruit te komen tot beleid.’
Marius Noorloos: ‘Uitgangpunt is dat geloofsopbouw
de basis is van al het werk in de kerk. Het gaat erom
dat we samen leven uit de Bron. Het geloofsgesprek
heeft prioriteit. Meestal wordt er in de kerk gewerkt
volgens de ABC-methode: de meeste tijd en aandacht
gaat naar Activiteiten. Bezinning krijgt veel minder tijd
en Communicatie (gesprekken van hart-tot-hart over
het geloof) schiet er vaak bij in. Noorloos draait het
liever om: ‘Allereerst aandacht voor het geloofs-
gesprek. Kerkenraadsvergaderingen, maar ook
werk groepen en kringen beginnen met de bespreking
van een bijbelgedeelte en het uitwisselen van
persoonlijk wel en wee. Daarna (B) volgt het nadenken
over het beleid. Vandaaruit worden dan passende
Activiteiten (A) benoemd. Dat is de juiste volgorde,
want als de wortels verzwakt of zelfs vermolmd zijn,
moet je niet gek opkijken als er nauwelijks vruchten
zijn. Geen inhoud zonder methode, geen methode
zonder inhoud.’
Ds. Jelle de Kok (Diever) maakte ruim 10 jaar geleden
kennis met de methode en was meteen enthousiast.
‘Leven uit de Bron’ is een sleutel is om constructief te
werken aan gemeenteopbouw. De methode is in heel
verschillende contexten toepasbaar: zowel in
gemeenten die goed floreren, als in gemeenten die
dringend toe zijn aan revitalisering. Het materiaal sluit
aan bij de context. Het sterke van de aanpak is dat er
een directe link wordt gelegd tussen het geloofs-
gesprek en bouwstenen voor beleid.’
Concreet betekent het dat de kerkenraad in Diever de
ene maand bijeenkomt voor toerusting, de andere
maand voor beleid, legt De Kok uit. ‘Tijdens de
toerustingsavond spreken we met elkaar over een
bijbelgedeelte en over onze ervaringen en geloofs-
beleving. Tijdens de beleidsbijeenkomsten trekken we
daar ook eerst een half uur voor uit. Wat zegt het
Woord van God hier? Wat spreekt je aan? Waar heb je
moeite mee? Welke vragen roept het op? We gaan de
tekst niet meteen ‘kapotdiscussiëren’, maar oefenen
ons in goed luisteren. Op die manier blijven we
voortdurend betrokken op de kern. Voordien ging het
net zoals het nog in veel gemeenten gebruikelijk is: de
voorzitter verzorgt de opening, leest een gedeelte, zegt
er eventueel nog iets bij en spreekt een gebed uit. Is de
tekst dan door je heengegaan? Vaak niet. Als je vooraf
aangeeft over welk gedeelte we met elkaar in gesprek
zullen gaan, is iedereen veel meer betrokken. Ik geloof
dat Heilige Geest door zulke ontmoetingen werkt.’
Ds. Jelle de Kok is de aangewezen persoon om het
stokje van ds. Marius Noorloos over te nemen, nu de
‘éminence grise’ een stapje terug doet. Het ‘afzet-
gebied’ van ‘Leven uit de Bron’ wordt verbreed. De
Kok: ‘We willen een regenboog-coalitie van allerlei
kerken, stromingen en groeperingen uit de breedte van
kerkelijk-Nederland bedienen. Binnen elke denominatie
trainen we gecertificeerde ‘consulenten’.’ De IZB is één
van de partners in dit proces; Jurjen de Groot maakt
deel uit van de stuurgroep, die de ontwikkeling
begeleidt.
Bij gemeenteopbouw heeft geloofsgesprek prioriteit
Tijding • juni 201414
Colofon76e jaargang nr. 2 – juni 2014 Tijding is een gratis kwartaal-uitgave van de IZB – vereniging voor zending in Nederland en wordt toegezonden aan de leden. IZB-lidmaatschap: aanmelden bij de IZB. De contributie is e 10,- per jaar. Opzegging lidmaatschap voor 1 november. De IZB is een missionaire organisatie binnen de Protestantse Kerk in Nederland en stimuleert, adviseert en ondersteunt gemeenten en gemeenteleden in het evangelisatiewerk door middel van toerusting, materialen en missionaire werkers. Bestuurds. M.J. Tekelenburg, voorzitterds. R.F. de Wit, secretarisA.P. van der Kooy, penningmeesterdr. J. van den Bornds. M. van Dammw. drs. Z.A. Jansen-Smitdr. H. de Leededs. A. van Lingenmw. J.E. van Velzen-Vermaasds. J. van Walsum Directieds. L. Wüllschleger. IZBJohan van Oldenbarneveltlaan 103818 HB Amersfoorttel.: 033-4611949e-mail: [email protected]: www.izb.nlING: 980 980Rabobank: 30 22 06 191IBAN: NL26 RABO 0302 2061 91BIC: RABONL2U Uw steunSteun de zending in Nederland door uw gebed, uw IZB-lidmaatschap, uw gift en door al uw boeken te bestellen bij de IZB-boekhandel: www.izb-ark.nl, tel. 033-4613225.U kunt de IZB ook op laten nemen in uw testament. Graag willen wij u helpen om dat te regelen. U kunt hiervoor vrijblijvend een afspraak maken met Stefan Poldervaart 06-83697407 of [email protected] RedactieSjaak van den Berg Koos van Noppen
Foto’sCoverfoto, pag. 6, 7, 8 en 15: Dineke van der Wouden;Pag. 9: Sjaak Boot; Pag. 12: Missionair Werk & KerkgroeiOverige foto’s: IZB Overname artikelenOvername van artikelen is toegestaan met bronvermelding.
Ds, Sjaak van den Berg,
Missionair predikant te
Groningen (Martinikerk)
Onze club?
Het voetbalseizoen loopt ten einde. Ook bij de club waar mijn zoon
speelt. Kinderen en ouders denken na over het volgende seizoen.
Sommige jongens stromen door van de e’tjes, de d’ers. Voor anderen
wordt dispensatie aangevraagd zodat ze bij de groep kunnen blijven. Er
wordt ook nagedacht over nog grotere veranderingen: een andere club
lijkt sommigen wel wat. Keus genoeg in de stad. Het gezeur van deze
vereniging, de ruzietjes met leiders, bestuur of teamgenoten gaan extra
knellen tegen het einde van het seizoen. Verderop moet het beter zijn.
Soms klinkt tussen de regels door het verlangen dat er een scout
langskomt. Een scout van een betaald-voetbal-organisatie, die je naar
het voorportaal van roem en glorie brengt. Bij die andere club is daar
meer kans op dan hier, zegt men.
Bijna niemand lijkt echt te houden van de vereniging waar men voor
speelt. Zint het ons hier niet, dan gaan we naar elders. Een club is er
alleen voor mijn zoon/dochter en niet andersom. Intussen is het aantal
jeugdelftallen in de afgelopen twee jaar meer dan gehalveerd en is er
geen f-elftal meer. Er wordt al gesproken over fusie met een nog
kleinere vereniging. Hoe lang houdt de club het nog uit?
Gelukkig is het beeld bij veel gemeenten veel positiever dan bij deze
club. Meer vreugde en betrokkenheid. Toch doen deze bewegingen bij
de voetbalclub me denken aan de gemeente. Het lijkt daar soms in
dezelfde richting te gaan.
Het heeft iets geruststellends: wat er zo nu en dan in de gemeente
gebeurt, vind je ook bij voetbalverenigingen. De onrust en het
shopgedrag zitten blijkbaar in de cultuur waarin we leven. Ze treffen
zelfs voetbalclubs, terwijl het spel overal precies hetzelfde gespeeld
wordt.
Toch kan ik het niet verdragen dat als onze gemeente niet meer zou zijn
dan een club met leden die zijn uitgeleverd aan hun eigen voorkeuren.
Liever vertel ik bij de voetbalclub wat het geheim is van enthousiaste,
betrokken gemeenteleden, dan dat ik de gemeenteleden voorhoudt dat
het bij ons net zo toegaat als bij de voetbalclub.
www.javandenberg.nl
c o l u m n
De onrust en het
shopgedrag zitten
blijkbaar in de
cultuur waarin
we leven
Tijdens de algemene vergadering, 8 mei in
Nijkerk, zijn dr. J. van den Born (Groningen)
en ds. M. van Dam (Hagestein) gekozen tot
bestuurslid van de IZB. Ze zijn de opvolgers
van resp. prof. dr. J.H. van Bemmel en ds.
M.C. Batenburg, die beiden gedurende vele
jaren met grote betrokkenheid invulling gaven
aan hun bestuurlijke werk.
Twee nieuwe bestuursleden IZB
De nieuwe bestuursleden zijn vertrouwd met
het IZB-werk. Jaap van den Born is werkzaam
aan de Rijksuniversiteit Groningen en is als
voorzitter van de kerkenraad van de
wijkgemeente Martinikerk nauw betrokken
bij het werk van Sjaak van den Berg en Jan
Waanders in Groningen. Ds. Martin van Dam
is predikant van de Hervormde gemeente
Hagestein; daarvóór werkte hij als evangelist
in Sprang-Capelle. De bestuursleden
A.P. van der Kooy (Den Hoorn), dr. H. de Leede
(Amersfoort), J.E. van Velzen-Vermaas (Harder-
wijk) en ds. J. van Walsum (Alblasserdam)
zijn herkozen.
juni 2014 • Tijding 15
Het juiste antwoord mag je opsturen naar IZB, Johan van Oldenbarneveltlaan 10, 3818 HB Amersfoort of mail naar [email protected]. Misschien heb je wel een prijs!
7 5 2 5 4 9
26 5 7 5 14 5
De oplossing van de vorige puzzel was:
‘Onderzoek in de gemeente’
Er kwamen heel veel inzendingen binnen. Dit zijn
de winnaars: Jarnick van Brussel, Julia Hofstede,
Maria de Laatste, Bram Lems, Amasja Moolenaar
en Danielle van der Vlist.
Van harte gefeliciteerd!
En dit zijn
de winnaars...
Letters en getallen
Heb je wel eens van het woord geloofsgesprek
gehoord? Met elkaar praten over de Bijbel, over God en
het geloof. Zo kom je te weten wie er ziek is of verdriet
heeft. Dan kun je elkaar helpen en voor elkaar bidden.
Door zulke gesprekken leer je ook nieuwe dingen uit
het Woord van God en kan de Heilige Geest werken in
je hart.
Er is een speciale cursus, die leert hoe je zo in de
gemeente met elkaar om kunt gaan. De nieuwe puzzel
gaat daarover.
Bij elke letter van het alfabet hoort een getal. Als je de
juiste letters invult onder de getallen, komen er twaalf
woorden tevoorschijn, die ook met deze cursus te
maken hebben.
Uiteindelijk moet je de oplossing invullen door de
goede letters op de juiste plek in te vullen.
Als je dat gedaan hebt, vind je de naam van de cursus.
En die is meteen de oplossing van de puzzel.
Stuur die op naar [email protected] of naar IZB,
Johan van Oldenbarneveltlaan 10, 3818 HB Amersfoort
en je wint misschien wel een prijs!
Succes!
Oplossing: 1 2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14
A B C D E F G H I J K L M
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
N O P Q R S T U V W X Y Z
14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26
7 5 13 5 5 14 20 5 10
11 5 18 11 5 14 18 1 1 4 2
3 8 18 9 19 20 5 14 7
22 5 18 7 1 4 5 18 9 14 73 12
2 15 21 23 19 20 5 5 14 6 14
2 9 10 2 5 12 1
20 9 10 48
2 1 19 9 1911
7 5 19 16 18 5 11 4
7 5 12 15 15 6 13