31 E K İ M 2 018 ÇA R Ş A M BA 19:3 0
“LİKYA’DAN ESİNTİLER”
Ni̇lgün Yüksel keman Poyraz Baltacigi̇l viyolonsel Bariş Büyükyildirim piyano
TRİO LİKYA
Albert Long Hall Klasik Müzik Konserlerinin gerçekleşmesini mümkün kılan ana destekçimiz T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı'na teşekkür ederiz.
Ana Destekçi
Ulaşım Destekçisi
JOSEPH HAYDN (1732-1809)
Do Majör Piyanolu Trio, No. 43, Hob. XV: 27 –SÜRE: 16'
Allegro / Andante / Finale: Presto
NİKOLAY GİRŞEVİÇ KAPUSTİN (1933)
Piyanolu Trio, No. 1, Op. 86 –SÜRE: 17'
Allegro molto / Andante / Allegro giocoso
A R A
DMİTRİ ŞOSTAKOVİÇ (1906-1975)
Do minör Piyanolu Trio, No. 1, Op. 8 –SÜRE: 13'
MAURICE RAVEL (1875-1937)
La minör Piyanolu Trio, M. 36 –SÜRE: 30'
Modéré / Pantoum. Assez vif / Passacaille. Très large / Finale. Animé
P R O G R A M
Programda değişiklik yapma hakkı saklıdır. Konserlerimizde ses ve görüntü kaydı yapılması, konser esnasında fotoğraf çekilmesi kesinlikle yasaktır.
TRİO LİKYATemelleri 2017’de atılan Trio Likya, Barok dönemden günümüze ilgi çekici
konser programları ve tınılarla dinleyicilere keyifli dakikalar yaşatmayı
amaçlıyor. Üyelerinin her birisi hem Türkiye’de hem yurt dışında solist ve
orkestra üyesi olarak birçok önemli salonda konser vermiş, alanlarında
kendilerini kanıtlamış müzisyenler. Oda müziği serüvenine Mendelssohn,
Şostakoviç ve Ravel gibi önemli bestecilerin tanınmış oda müziği eserlerini
çalışmaya başlayarak atılan grup; sık sık gerçekleştireceği konserler ve
kayıtlarla, en önemlisi de birlikte yakaladıkları uyum ve tınıdan keyif alarak
çalışmalarına devam etmekte.
NİLGÜN YÜKSEL keman
Keman öğrenimine Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda
Gülden Turalı ile başladı. 1996’da İstanbul Üniversitesi Devlet Konserva-
tuvarı’nda Venyamin Varşavski’nin sınıfına girdi. 1998’de kurulan Boğaziçi
Dörtlüsü’nün üyesi olarak İş Sanat, Avusturya Kültür Ofisi, İtalyan Kültür
Merkezi ve Resim Heykel Müzesi’nde konserler verdi. Aynı Dörtlü ile Ayvalık
Uluslararası Müzik Akademisi’nde Mikhail Khomitzer ile çalıştı. Vadim
Gluzman, Shlomo Mintz, Itzak Rashkovsky ve Ernst Kovacic’in ustalık
sınıflarında aktif katılımcı olarak yer aldı.
2000’de Sedat-Güzin Gürel Bilim ve Sanat Vakfı tarafından düzenlenen
keman yarışmasında “Bir Türk Eserini En İyi Yorumlama Ödülü”ne layık
görüldü. 2003’te Amerikalı oda müziği topluluğu Apple Hill tarafından
verilen tam burs ile 2004 yazında Amerika’ya gitti ve bu grup ile oda müziği
çalışmaları yaptı.
İstanbul Oda Orkestrası, Akbank Oda Orkestrası, Filarmonia İstanbul,
Çukurova Devlet Senfoni Orkestrası, Millî Reasürans Oda Orkestrası ve
İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası eşliğinde solist olarak çaldı. Aynı zamanda
değişik oda müziği grupları ile Notre Dame de Sion, Süreyya Operası, Fulya
Sanat, Ahmet Adnan Saygun Sanat Merkezi ve İzmir Sanat'ta konserler
verdi. Ayrıca, Gülden Teztel ile birlikte Avusturya Kültür Ofisi, İtalyan Kültür
Merkezi, Akbank Sanat, Caddebostan Kültür Merkezi ve İTÜ Mustafa Kemal
Amfisi'nde resitaller verdi.
İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’ndaki yüksek lisans öğrenimini
bitirip, aynı okulda araştırma görevlisi olarak doktora çalışmalarına
Venyamin Varşavski ile devam eden Yüksel, bugün Borusan İstanbul
Filarmoni Orkestrası üyesi, ayrıca İstanbul Oda Orkestrası ile Millî Reasürans
Oda Orkestrası’nın baş kemancısıdır.
POYRAZ BALTACIGİL viyolonsel
1994 İstanbul doğumlu Poyraz Baltacıgil, müziğe 5 yaşındayken kemanla
başladı, 2000 yılında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı'nda Hakkı
Öztürk ile yarı zamanlı olarak viyolonsel çalıştı. Viyolonsel öğrenimine 2005’te
Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda Dilbağ
Tokay ile tam zamanlı olarak devam etti, Mayıs 2015’te mezun oldu. Yüksek
lisansını 2015-2017 yılları arasında Almanya'nın Freiburg Müzik Yüksek
Okulu'nda ünlü Fransız viyolonselci Jean-Guihen Queyras ile tamamladı.
16 yaşındayken Bulgaristan’daki “Uluslararası Genç Virtüozlar Yarışması’nda
üçüncülük, 20 yaşındayken Natalia Gutman’ın jüri başkanı olduğu Benyamin
Sönmez Ulusal Viyolonsel Yarışması’nda birincilik ödülünü kazandı, ayrıca
Andante dergisinin her sene düzenlediği Donizetti Müzik Ödülleri'nin
altıncısında, "Yılın En İyi Genç Müzisyeni" ödülüne layık görüldü.
Borusan İstanbul Filarmoni, İstanbul Devlet Senfoni, Cumhurbaşkanlığı
Senfoni, İzmir Devlet Senfoni, CRR Senfoni, İstanbul Devlet Opera ve
Balesi, Eskişehir Belediye Senfoni, MR Oda, Akademik Başkent ve İstanbul
Filarmonia orkestrasıyla solist olarak çaldı. Rengim Gökmen, Sascha Goetzel,
Antonio Pirolli, Naci Özgüç, Koji Kawamoto, Hakan Şensoy, Yalçın Adıgüzel,
Erdem Çöloğlu ve Ertuğ Korkmaz gibi şeflerle çalıştı. Yo-Yo Ma, Alexander
Rudin, Natalia Gutman, Steven Isserlis, Martin Ostertag, Johannes Moser,
Maria Kliegel, Wolfgang Boettcher, Christoph Henkel, Gustav Rivinius, Martti
Rousi gibi viyolonsel ustalarıyla özel ders yapma fırsatı buldu.
2015’te İş Sanat'ın "Parlayan Yıldızlar" konser serisinde yer aldı; ayrıca İş
Sanat'ın 2015/2016 sezonu açılış konserinde şef Sascha Goetzel yönetimindeki
Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası eşliğinde, kemancı Hande Küden ve
piyanist Ferhat Can Büyük ile Beethoven’ın Üçlü Konçertosu’nu seslendirdi.
Baltacıgil şu anda Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası'nın viyolonsel
grubunda "Yardımcı Grup Şefi" olarak görev yapmaktadır.
BARIŞ BÜYÜKYILDIRIM piyano
Barış Büyükyıldırım, Ankara Devlet Konservatuvarı’nı Selçuk ve Kamuran
Gündemir’le piyano; İlhan Baran, Turgay Erdener ve İstemihan Taviloğlu’yla
kompozisyon çalışarak bitirdi. Lisans öğrenimini Konstanze Eickhorst’un
öğrencisi olarak Lübeck Müzik Yüksek Okulu’nda, yüksek lisansını James
Tocco’nun öğrencisi olarak Cincinnati Üniversitesi College Conservatory of
Music’te tamamladı; aynı okuldan Artist Diploması aldı. Ayrıca New York
Manhattan School of Music’te Anthony Del Mar ve Christopher Oldfather
gibi isimlerin öğrencisi olarak çalıştı. Bu süreçte Irwin Gage, Sabine Meyer,
Troels Svane, Lynn Dawson, Malcolm Bilson, Lee Fiser, Leslie Howard, Jura
Margulis, Konrad Elser, Kenneth Griffiths, Burak Bilgili ve Cihat Aşkın gibi
müzisyenlerle çalışma imkânı buldu.
New York Steinway Hall’da sergilemiş olduğu solo performansıyla dikkat
çeken Büyükıldırım; bugüne dek Cincinnati Oda Orkestrası (ABD), Kiel Opera
Orkestrası (Almanya), Tactus Ensemble (New York), Concert Nova gibi
orkestralarla birlikte çaldı. Çalıştığı şeflerin arasında Jeffry Milarski, Aleks
Katsmann, Jorge Parodi, Richard Buckley, Sascha Goetzel, Mark Gibson,
Annunziata Tomaro, Kelly Kuo, Georg Fritzsch, Cem Mansur ve Orhan Şallıel
yer aldı. Othello Molineaux, Brian Lynch, Aurell Ray, Ted Nash, Sabine Meyer,
Richard Buckley, Kâmuran Gündemir, Troels Svane gibi müzisyenlerle ortak
projelere imza attı.
Ayrıca, Cincinnati Operası'nda prova piyanisti, Borusan İstanbul Filarmoni
Orkestrası'nda çalıştırıcı ve korrepetitör, San Francisco'daki BASOTI
Festivali’nde çalıştırıcı ve piyanist, New York Manhattan School of Music
Enstrüman ve Opera bölümlerinde korrepetitör olarak görev yaptı.
Son dönemde, Antalya Senfoni Orkestrası’yla solist olarak çaldıktan sonra
Antalya Piyano Festivali’nde bir solo resital veren ve ustalık sınıfı düzenleyen
Barış Büyükyıldırım, bugün İstanbul Üniversitesi Konservatuvarı’nda
yardımcı doçent olarak görev yapmakta, hem klasik müzik hem de caz
piyanisti olarak müzik kariyerine devam etmekte.
JOSEPH HAYDN 1732-1809
Avusturya’nin Rohrau bölgesinde doğan
Joseph Haydn, müzik tarihinin en uzun
yaşayan bestecilerinden olduğu için “Baba
Haydn” olarak anilir. Klasik Dönem’in
senfoni ve yayli çalgilar kuvarteti geleneğini
yerleştiren, büyük koral yapitlariyla her
dönemde ölçüt olmuş bir sanatçidir. Küçükken
güzel sesinden dolayi dahil edildiği St. Stefan
Kilisesi çocuk korosundayken keman ve org
çalmayi öğrenir. İlk bestelerini, diğer pek çok
dâhi çocuğun aksine 29-30 yaşlarinda, Kont
Morzin’in Bohemya’daki şatosunda müzik
yönetmenliği yaparken, yazmaya başlar. En
çok beste ürettiği zamanlar ise Prens Nikolaus
için çaliştiği yillardir. Yaşami boyunca yazdiği
25 operanin çoğunu, 107 senfonisinden 85’ini,
83 yayli çalgilar kuvartetinin çoğunu bu
dönemde (1761-1790) yazmiştir. 59 yaşinda
emprezaryo Johann Peter Solomon’un çağrisi
üzerine Londra’ya iki kere gider ve orada sevgi
ve saygi görür.
Do Majör Piyanolu Trio, No. 43, Hob.
XV: 27 bestecinin Londra ziyaretleri sirasinda
taniştiği, Clementi’nin gözde öğrencilerinden,
amatör piyanist ve eğitmen Therese Jansen’e
adanmiş üç piyanolu trio’dan ilkidir. Besteci
ayni kişi için Mi Bemol ve Do Majör Piyano
sonatlarini da yazmiştir, ki bu eserlerin zor
pasajlari Jansen’in amatörlüğün ötesinde bir
seviyede olduğunun göstergesidir.
Eserin ilk bölümünde piyano partisi özenli
müzikal figürleri, süsleme notalariyla, oktavlar
arasi hizli geçişleri ve ani ruh hali ve ton
değişimleriyle dolu dizgindir. İngiliz üretimi
yeni grand piyanolarin geniş tuş takimini
cömertçe kullanir. Öte yandan keman diğer
sonatlardakine göre daha özgür bir roldedir;
eşliğin ötesine geçip piyano ile diyaloga girer.
NİKOLAY GİRŞEVİÇ KAPUSTİN 1937
Ukraynali besteci Nikolay Girşeviç Kapustin,
Moskova Konservatuvari’nda Vladimir
Horowitz’in de hocaliğini yapmiş olan Felix
Blumenfeld’in öğrencisi Avrelian Rubakh
ile çalişti. Daha sonraki hocasi ise Alexander
Goldenweiser idi. 1950’lerde big band’lerde
radyo ve sinema orkestralarinda çaldi. Caz
piyanisti, aranjör ve besteci olarak isim yapti.
Bestelerinde klasik müziğin formlariyla caz
doğaçlamasini bir araya getirdi. Doğaçlama
fikirlerini müziğine yazili olarak aktardi.
Zamanla orkestrali eserleri bir kenara birakip
sadece piyano için beste yazmaya başladi.
Bugün 161 parçalik eser dağarciğinda 20
piyano sonati, 6 piyano konçertosu, diğer
çalgilar için konçertolar, 4 el piyano için
eserler, piyano çeşitlemeleri ve etüdler
bulunmakta. Japon Triton plak şirketi ile
1984-2007 yillari arasinda düzenli olarak,
kendi eserlerini çalip kaydettiği “Kapustin
plays Kapustin” başlikli albümler yayinladi. Bu
eserleri sadece kendisi değil, Steven Osborne,
Marc-André Hamelin, Ludmil Angelov ve
Masahiro Kawakami gibi efsane piyanistler
de büyük zevkle çalmiş ve albümlerinde
kaydetmiştir. 2000 yilinda Kapustin müziğini
sevenler tarafindan adina dernek bile
kurulan sanatçi, bugün Moskova’nin 100 km
güneyindeki yazlik evinde beste yazmaya
devam etmektedir.
Piyanolu Trio, No. 1, Op. 86 1998’de flüt,
viyolonsel ve piyano için yazilmiştir, ancak bu
akşam flütün pervane gibi çok hoş armonilerde
kanat çirpan partisini keman seslendirecek,
ki bu çalgi kombinasyonunda bir kayit
bestecinin kendisi tarafindan bile yapilmişti.
Bestecinin 60. yaşinin bir meyvesi olan bu
kabina siğamayan eser, daha ilk notasindan
itibaren caz müziğinin enerjisini barindiriyor.
Ancak doğaçlamanin sunacaklarini son derece
kontrollü bir nota yazimiyla piril piril bir fanus
içinde bizlere sunuyor.
DMİTRİ ŞOSTAKOVİÇ 1906-1975
20. yüzyil bestecisi St. Petersburg’lu Şostakoviç,
ülkesine bağli ve içinde yaşadiği Stalin
rejimine hep sadik kalmiştir. Burjuva zevkine
hitap eden aşiri süslemeler kullanmakla
suçlansa da, kendini bir devrimci-popülist
olarak tanimlayan besteci, Çaykovski’nin
izinde yürümüş, Prokofiyef gibi Yeni-Klasik
kaliplari uygulamiş, seçmecelik yoluyla
tarihten pek çok kaynaği müziğine aktarmiştir.
Müzik dili, içindeki özgürce kullanilmiş
kontrastlari ve karmaşik kontrpuvanlari ile
seçkinleşir. Hattâ geçici olarak 12-tona kayan
yapisina karşin her zaman tonaliteye bağli
kalmiştir.
Şostakoviç’in 1923’te, yani Saint Petersburg
Konservatuvari’na kabul edilmek için, daha
16 yaşindayken yazdiği Do minör Piyanolu
Trio, No. 1, Op. 8 oijinal başliğiyla “Şiir”dir.
Muhteviyatindaki temalarin hepsi açiliş
bölümündeki arzulu kromatik müzikal
motiften türetilmiştir. Bir tekrar motifi
üzerinde inici bir melodi ile açilan eserin
grotesk, hattâ romantik bir havasi olduğunu
söylemek mümkündür. Besteci bu trio’yu
hocalarina sunmadan kemanci Venyamin
Sher ve viyolonselci Grigori Pekker ile bir film
gösteriminde çalarak prova etmiştir.
MAURICE RAVEL 1875-1937
Yapitlarindaki temiz melodileri, açik ritmi,
Klasik akimin sağlam yapisi ve İzlenimciliği
ile seçkinleşen 20. yüzyil Fransa’sinin en
önemli bestecilerindendir. 1875’te Lalo’nun
İspanyol Senfonisi ve Bizet’nin Carmen’i ilk
kez seslendirilmişti. Sonraki yillarda Chabrier,
Debussy ve Ravel gibi başka Fransiz bestecileri
de İspanyol parfümlü eserler yazdilar.
20. yüzyil klasik müzik repertuvarinin
nadide piyanolu triolarindan biri olan La
minör Piyanolu Trio, M. 36, Ravel’in Fransiz
ordusunda şoförlük yapmaya başlamasindan
kisa süre önce, 1914’te tamamlanmiştir. Üç
çalgi için yazilmiş bu gerçek trio bestecinin
savaş yillari öncesi notaya döktüğü, armonisi
zengin, müzikal dokulari yenilikçi oda müziği
eserlerinden biridir.
İlk bölümü sonata-allegro formuna yeni
bir soluk getirir. Açilişta piyanonun alçak bir
sesle tanittiği ilk tema garip ritimli bir tekrar
motifi üzerine kuruludur, paralel akorlarla
ilerler ve daha sonra kemanlar tarafindan
oktavlik araliklarla devam ettirilir. Bu tema
Bask bölgesinden bir halk şarkisinin koyu bir
gölgesi gibidir. İkinci bölüm Fransiz kokulu
oyunbaz bir scherzo’dur. Üçüncü bölüm
yavaş bir pasakalyadir. Yine sonata-allegro
formundaki final bölümünde Ravel her zaman
yapmayi sevdiği üzere, ritimler arasi geçişlere
yer verir. Eser işil işil parlayan ve sonu
gelmeyen trillerle kapanir.
TURKISH CHAMBER ORCHESTRA 07
K A S I MÇ A R Ş A M B A
1 9 : 3 0Betı̇n Güneş ile Turkish Chamber Orchestra, Solı̇stlerı̇ ve Korosu
Betin Güneş şef ve piyano Solistler: Zsuzsa Debre keman
Janet Şahin soprano
Birgit Breidenbach kontralto
G E L E C E K P R O G R A M
BİLGİ İÇİN
Çiğdem Babayiğit Klasik Müzik Koordinatörü
[email protected] T: 0212 359 66 48
e-posta: [email protected] www.klasikmuzik.boun.edu.tr
/albertlonghall /alhclassicalmusic